info
"Erkek arkadaşım Robert ve ben, önümüzdeki Ekim ayında iki yıldır birlikteyiz. Geçen Kasım ayında, daha iyi maaşlı bir iş için 3 saat uzaklıktaki başka bir şehre taşındı, ancak kararından tamamen pişman oldu ve şimdi yaşadığım ve tanıştığımız şehirde aktif olarak iş arıyor.

Ağustos ayında üniversiteden yeni mezun oldum ve şu anda bir çiftin şehir evinde bir oda kiralıyorum, ancak Ocak ayında üniversiteden mezun olduktan sonra bir kız arkadaşımın yanına taşınmak için şimdiden düzenlemeler yapmaya başladım. Doğal olarak, bir LDR'de olduğum ve yeni mezun olduğum için, insanlar bana Robert'la benim nasıl olduğumuz ve bundan sonra ne yapacağım hakkında sorular soruyor. Onlara erkek arkadaşımın geri taşındığını söylediğimde, birlikte mi taşınacağımızı sordular. Hayır diyorum ve çoğu insan oldukça şok oluyor ve bana birbirimizi çok özlediğimiz için neden birlikte yaşamak istemeyeyim diye soruyor. İnsanlar aktif olarak benimle ne kadar tuhaf olduğumuz hakkında bir sohbete girecekler ve bu beni gerçekten rahatsız ediyor. İnsanların benim ve Robert'ın kararına bu kadar şaşıracağını hiç düşünmemiştim.

Robert ve ben birlikte yaşama olasılığı hakkında konuştuk ve ikimizin de hazır olmadığı konusunda hemfikiriz. İkimiz de kariyerlerimizi inşa etmeye çalışıyoruz ve LDR'den birlikte yaşamaya geçmenin çok büyük bir değişiklik olduğunu düşünüyoruz. Ayrıca Robert geçen yıl doğum günümde benden ayrıldı; altı hafta sonra tekrar bir araya geldik. Onu affetmiş olmama rağmen, bununla ilgili hala bastırılmış hislerim var ve derinlerde bir yerde hala biraz acıyor. Bunun şu anda birlikte yaşamama kararımı etkilemediğini söylersem yalan söylemiş olurum.
 
Sorum şu, bir çiftin birlikte yaşaması için tipik zaman çizelgesi nedir? Her çiftin farklı olduğunu biliyorum ama genel fikir birliği nedir? Ayrıca, birlikte yaşamadan önce evlenmesi gereken türden bir çift değiliz, bu kadarını kesin olarak biliyoruz."
"Harika bir adamla oldukça yeni bir ilişki içindeyim. O mükemmel değil ama ben de değilim ve çoğunlukla işlerin çok iyi gittiğini düşünüyorum. Birlikte çok gülüyoruz ve ayrıyken onu kesinlikle özlüyorum. Kısa sürede hayatımın kaybetmek istemediğim önemli bir parçası oldu.

Tüm söylenenler... son 2 aydır sadece muhtemelen 4 veya 5 kez seks yaptık. Uzun süredir birlikte olan birçok insan için bunun alışılmadık olmayacağını biliyorum ama sadece 6 aydır birlikte olan nispeten genç bir çift için bunu daha sık yapmamız gerektiğini düşünüyorum. Her zaman başlatan benim ve sık sık öfkelenir ve bu bir angarya gibi davranır ama beni mutlu etmek için pes eder. Dün gece 2 hafta olmuştu ve sonunda tekrar yakınlaşmak üzereydik ama o uyanık kalamadı. Utanmıştım ama bunu büyütmemeye çalıştım çünkü onun da utanmasını istemiyordum. Bu noktada gerçekten bana cinsel olarak ilgi duymadığını düşünmeye başlıyorum. O bir İngiliz göçmen (Teksas'ta yaşıyorum) ve burada pek fazla insan tanımıyor, bu yüzden sırf hafta sonu yalnız kalmasın ve cinsel veya romantik duyguları olmasın diye benimle olduğunu giderek daha fazla düşünüyorum. hiç ben Kendimi daha bilinçli hale getirdiğimi ve ondan geri çekildiğimi hissedebiliyorum ama bunu nasıl durduracağımı bilmiyorum. Onunla bunun hakkında konuşmaya çalıştığımda gözlerini deviriyor ve bana her şeyi fazla analiz ettiğimi söylüyor.

Erkekler hakkında, bunun benimle ilgili olmayabileceğini, stresle veya kendi başına uğraştığı başka bir şeyle ilgili olabileceğini mantıksal olarak anlayacak kadar yeterince bilgim var ama beni her reddettiğinde bunun bir tokat gibi gelmesine engel olamıyorum. yüz. Cinsiyetsiz bir ilişki, uzun vadeli düşünmeye istekli olduğum bir şey değil, bu yüzden, elimizde kalan şey bu olmadan önce, bunu tomurcuk halinde kesmek istiyorum. Herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir."
"Arka plan: Hukuk asistanıyım, yeni bir şehre/eyalete yeni taşındım ve potansiyel olarak sözleşmeli olarak evden çalışabileceğim firma(lar) arıyordum. Buranın ~2 saat kuzeyinde bir avukat *beni* buldu ve telefon ve yüz yüze görüşmelerden sonra işi aldım.

Bana ilk e-postasında, sözleşmeli hukuk danışmanı olarak işimin 5 Temmuz'da başlayacağını ve haftada 25-30 saat çalışmayı bekleyebileceğimi söyledi. Evden çalışacak olmama rağmen, 5'inde yine bir çalışan olarak ilk kez onunla görüşmek için 2 saatlik ofisine gittim. Birkaç saat boyunca yazılım programlarında gezindim, firma e-posta adresimi ayarladım ve bekleyen davaları incelemek için onunla görüştüm. Ayrıca incelemeye başlamam için önemli miktarda vaka/belge ve bir ""Yapılacaklar"" listesi verdi. 5:30 civarında ayrıldım ve tüm bu yeni bilgilerle eve gittim. 6'sında öğlen, gece yarısı vefat ettiğine dair bir telefon aldım.

Duygusuz olmak istemem ama mesleki açıdan **bu durumda ne yapmalıyım?** Orada seyahat ederek ve çalışarak geçirdiğim süre için fatura gönderebilir miyim? Bunu tuhaf bir deneyime bağlayıp yoluma devam mı etmeliyim? Bir şeyleri kavradıklarında benim için hala işleri olup olmayacağına sıkı sıkıya bağlı kalmalı mıyım?

Şirketteki tek avukat oydu, yani öylece yeniden atanamazdım. Personelin geri kalanıyla (kısa) temas halinde oldum, ancak hepsi mahvoldu ve firmanın kaderinin ne olacağını *kimsenin* bildiği hissine kapılmıyorum."
"25 yaşında bir kadınım ve tekrar ayaklarımın üzerinde durana kadar teyzem ve amcamla yaşıyorum. Şimdilik oturma odasında bir karyolada uyuyorum. Son birkaç aydır, birkaç kez gecenin bir yarısı kuzenimin bana dokunmasıyla ya da yatağımın başında dikilmesiyle uyandım. Dokunuşlar cinsel herhangi bir yere dokunmadı, çoğunlukla ayaklarım ve birkaç kez bacağım veya midem (yine de inanılmaz derecede rahatsız edici). Bu davranışın sadece son 2 aydır farkına vardım, ancak bundan önce masanın altından ayağıma ""çarpmak"" ya da yanıma oturmak için elinden geleni yaptığı zamanlar oldu. ve koluma dokun.

Son zamanlarda, bu istenmeyen dokunuşlarla uyandığımda, beni rahat bırakmasını söylüyorum ve tek kelime etmeden hızla geri çekiliyor. Yakınlarda uyuyan kız kardeşime de söyledim ve geç saatlere kadar ayakta kaldığında bana göz kulak olmaya çalışıyor. Teyzeme veya amcama yaşam durumumuz ve özellikle kanıt olmadan oğullarının tarafını bizim tarafımıza tutacaklarına olan inancımız nedeniyle gerçekten bir şey söyleyemeyiz.

Kendimi uyumaktan korkarken buluyorum ve kuzenimle konuşmayı tamamen bıraktım, onunla herhangi bir temastan kaçınmayı seçtim. Eylemlerinden hiç pişmanlık duymuyor gibi görünüyor, özellikle de onu ilk kez pervasızca suçüstü yakaladığımdan ve ilk kez beni rahat bırakmasını söylediğimden sonra. Buna dayanamıyorum! Ben ne yaparım? O'nun nesi var?"
"O kadar da kötü değil ama ha. Bu yüzden bugün Doge RDA'ma çok fazla meyve suyu koyma hatasını yaptım ve bir kısmı hava akımı menfezinden parmağıma döküldü ve beni yaktı. Ama bu hikayenin sonu değil. Bir saat kadar ileri sarın ve her 5 - 10 dakikada bir irin salınması için kabarcığın üzerine bastırıyorum. Önemli değil, bu yazıyı yazmadan önce yaptığım zaman yüzüme doğru fışkırdı. Gözlük takmasaydım tam gözüme girecekti."
"Bu hafta iş yerinde rahat bir hafta ilan edildi. Bir iş arkadaşı herkese, bütün hafta izinli olduğu için bütün hafta şort ve mayo giyeceğini söyleyen bir yanıt gönderdi.

Ben bir ukalayım ve Cuma öğleden sonra biraz sıkıcıydım, bu yüzden son birkaç haftadır hava oldukça sıcak olduğu ve kot pantolonlar çok sıcak olduğu için işe elbise giyeceğimi söyleyen bir e-posta gönderdim.

Günümüze hızlıca ilerleyin - Gelen kutumda iş arkadaşlarımdan, bunu gerçekten yaparsam ve en az öğlene kadar çalışmak için bir elbise giyersem, hayır kurumuna toplam 200 $ taahhüt eden yaklaşık altı e-postam var. Bunu ""Yapamam, uygunsuz"" diye reddederdim, ancak 20 dolar koyan insanlardan birinin patronum olması dışında - ki bu da aslında sürüklenmek için zımni onayım olduğu anlamına gelir. Kahretsin gerçek oldu.

İşin aslı, bunu yapmak zorunda kalmamayı gerçekten tercih ederdim ve belli ki şaka yapıyordum. Şimdi reddedersem korkunç bir canavar gibi görünüyorum, çünkü bu bir hayır kurumunu oldukça güzel bir bağıştan mahrum bırakmak olur. Bunu yapmazsam korkunç bir canavar mıyım?"
"Başlamadan önce, dil için özür dilerim. Cep telefonu kullanıcısı ve ana dili İngilizce olmayan.

Tamam, işte olanlar oldu. Erkek arkadaşımla sarhoşken aptalca bir şey yüzünden kavga ettik. Eve gittikten sonra FB, eskiden birlikte çalıştığı bu kızla sohbet etti (bunu o başlattı), ona onun güzel olduğunu vb. kız arkadaşı. Erkek arkadaşım daha sonra ona o gece ayrıldığımızı ve onunla tanışmak istediğini söyledi.

Ertesi sabah sohbeti gördüm, çünkü Facebook'unu açık bırakmıştı. Onunla yüzleştim ve beni ""ona yeterince güvenmemekle"" suçlamadan önce özür diledi ve kendini açıkladı (o gece barda bu kızla karşılaştı). Bunu neden yaptığını anlamama yardımcı olmak için biraz daha açıklama yapabilirmiş gibi hissediyorum (bana çok kızdığını söyledi) ve beni onun için tek kız olduğuma ikna etti. İzin alarak tüm facebook sohbetlerini okudum ve aylardır konuşmamışlardı ve bu sadece iş meselesiydi.

Onu affetmeli miyim?
Bunu düşünmeye devam ediyorum ve ona karşı her şey hakkında çok çabuk davranıyorum. Normalde kendime çok güvenirim ama şimdi her zamankinden daha güvensizim."
"Altı yıldır gf'mle birlikteyim. Son birkaç ayda ayda 2-3 kez seks yaptığımız bir tür ölü yatak odamız oldu (bunun tam olarak ölü olmadığını biliyorum, bu yüzden şikayet etmeye hakkım olduğundan emin değilim). Birlikte yaşamadık ve ikimiz de yoğun günler geçirdik, bu yüzden seks yapmamamızın sebebinin bu olduğunu tahmin ettim. Üç hafta önce birlikte taşındık. Bu benim için büyüktü. Artık ölü yatak odamız üzerinde çalışmaya başlayabileceğimizi düşündüm. Ne yazık ki ilk hafta sadece bir kez seks yaptık. Bunun stresli olmasından kaynaklandığını düşündüm. Ben de öyleydim. Sonraki hafta regl oldu, yani bu seks kısmını bir nevi öldürdü.

Yani, dün gerçekten üzgündü. Ve neyin yanlış olduğunu sordum. Daha sonra bana arkadaşıyla ilişkisi olduğunu itiraf etti. Bunun ne kadar süredir olduğunu bana söylemedi ama bir süredir devam ediyor gibi görünüyor.

En kötüsü, onun arkadaşını hastalıklı bir şekilde kıskanıyor olmamdı. Ve bir şeyler olduğu konusunda gerçekten paranoyaktım. Ben de onunla yüzleştim ama bana endişelenmeme gerek olmadığını söyledi. Bu yüzden onun bir erkek arkadaşı olmasına izin vermeyen paranoyak ve kıskanç bir adam olduğum için kendimi gerçekten kötü hissettim. Yani, sanırım şüphelerim her zaman haklıydı.

Henüz ne yapacağımı bilmiyorum. Birlikte yeni taşındık ve tekrar taşınmak cehennem olacak. İkimiz de ebeveynlerimizle yaşıyoruz ve artık geri dönüş yok. Arkadaşıyla görüşmeyi bırakacak mı bilmiyorum ve bu işi yürütmeye çalışacak mıyız bilmiyorum. Yaptığı şey için onu affedemeyeceğimi biliyorum ve unutup arkamda bırakabileceğimden de emin değilim.

Peki, herhangi bir ipucu olan var mı? Benzer bir durumda bulundunuz mu? Ve bu tür şeyleri düzeltmek mümkün mü? Her şey yolunda, sadece biraz bakış açısına ihtiyacım var."
"Herkese mutlu yıllar! Umarım seninki benimkinden daha keyiflidir. MAA, AMC 8 için yüksek puan alan oyuncuları (puanlarla birlikte) web sitelerinde yavaş yavaş yayınlıyor. Okul okul gönderiyorlar gibi görünüyor. Annem benim hesabımda birinden puan yayınladığını ama puanımı yayınlamadığını görünce çok kızdı. (Alabileceğiniz en yüksek puan 25, 19 ve üzeri puanları yayınlıyorlardı) Son bir saattir tüm bu anlaşma hakkında bana bağırıp duruyor. Precalc alan bir ortaokul öğrencisi olarak annem ve ben 23 veya daha yüksek puan almamı bekliyorduk. Ancak, web sitesine göre, ben yüksek puan alan biri değilim. Bu beni korkutmayacak, AMC 10 için harika bir puan almaya çalışacağım. Bu gönderi biraz stres atmaktı. Okuduğunuz için teşekkürler."
"Ben 25 yaşındayım, kız arkadaşım 27 yaşında. Bir buçuk yılı aşkın bir süredir çıkıyoruz ve kendimize ait bir yerimiz yok bu yüzden, belki ayda bir veya iki kez, etrafta dolanma şansı bulmak nispeten nadirdir. O bir bakire (manuel ve oral seks yaptığı daha önce iki erkek arkadaşı olmasına rağmen) ve birkaç kez vajinal seks yapmaya çalıştığımızda benden defalarca denememi istedi ama acı yüzünden hemen yaltaklanıp beni uzaklaştırdı. Herhangi bir tıbbi sorunu olmadığı konusunda ısrar ediyor ve her zaman sonunda bir dahaki sefere tekrar deneyeceğimizi söylüyor.

Bu benim ilk düzgün ilişkim ve onu öylece atmak istemiyorum çünkü başka bir ilişkiye ne kadar devam edeceğimi bilmiyorum. Bu tür bir sorunun ne kadar yaygın olduğunu da bilmiyorum ama artık ilişkinin bu yönü beni kızdırıyor. Seks yapmaya ve ondan zevk almaya başlaması ya da ayrılması gerektiğini nasıl açıklayabileceğimi anlamıyorum. Ayrıca, ilişki sona ererse, olumsuz şeylerin kendiliğinden düzeleceğini umarak zaman kaybettiğimi hissedeceğimden endişeleniyorum. Daha dün, ilgimi çeken bir bayan arkadaşımın başka biriyle çıkmaya başladığını öğrendim, bu da beni olması gerekenden daha fazla rahatsız etti, kapıların kapandığı hissinden."
"Kız arkadaşımla 1,5 yıllık çok güçlü bir aşk ilişkimiz vardı, ben 18 yaşındayım ve onun bekaretini kaybettiği ilk erkek arkadaşıyım. 3 ay önce yurtdışı deneyimime gittim ve ayrılmadan önce uzun mesafe yapacağımız konusunda anlaştık, ne yazık ki bir hafta kadar önce kız arkadaşım beni artık sevmediğini söyleyerek benden ayrıldı (gerçi bunun 'biz' olduğumuz için olduğuna inanıyorum) Fiziksel temasım olmadı ya da hayal kırıklığına uğradı, oradayım) Temas kuralına uydum ve sadece 2 gün içinde beni geri istediğini söyleyen bir mesaj attı kabul ettim ve birkaç gün sonra benden tekrar ayrıldığını söyleyerek ayrıldı. beni sevmiyor (zayıf görünmeme izin verdiğim için olduğuna inanıyorum, beni kandırmaya çalışmıyor, sadece duyguları konusunda kafası karışık) her neyse, bu ikinci ayrılığı nasıl ele almam gerektiği konusunda tavsiyeye ihtiyacım var dedi Onunla arkadaş olmak istemiyorsam anlıyor ve ben de istediğimi söyledim, ancak sadece benimle iletişime geçmesine izin verdim ve arkadaşça ve hafif bir şekilde cevap verdim. Bu noktada, 1 buçuk ay sonra seyahatlerimden döndüğüm için onu geri alma olasılığımı artırmak için ve ona o fiziksel teması verebileceğimi, arkadaş olmaya devam edip etmeyeceğimi merak ediyorum. hafif sohbetler ya da onu daha fazla kapatıp beni arkadaş bölgesine mi koyalım yoksa onunla bir aylığına iletişimi kesip sonra onunla konuşmayı mı denesem, onu 1 buçuk ay sonra tekrar göreceğim. Sadece şansımı en üst düzeye çıkarmak istiyorum. Lütfen bana yardım edin çocuklar, teşekkürler!"
"Bu yüzden, bunu kısa tutmaya çalışacağım. Temel olarak, birkaç yerel perakendeci için medya öğelerini yöneten bir satış temsilcisiyim. Genellikle her mağazayı çiftler halinde yaparız ve mağazalarımdan birinde benimle olan kadın kesinlikle beceriksizdir. Aptal ya da isteksiz değil, sadece işinde kötü. Bugün büyük bir görevimiz var (mağaza, ürünümüzün taranmış bir envanterini istedi) ve tüm gün sürecekti. Ancak bu kadın dün bu dükkandayken (benim izin günüm) hiçbir şey yapmadı. Envanter almaya bile başlamadan önce günün ilk yarısını arayı kapatarak geçirmek zorunda kaldık (cidden, biri olmadan diğeri başlayamazdı). Böylece, planladığı saatte ayrılıyor ve kalıp envanteri tamamlayıp tamamlayamayacağımı sormak için patronumu arıyorum. Bugün sunulması gerektiği için elbette diyor.

4 saat sonraya kesin (toplamda 12 saatten fazla o mağazadaydım) ve sonunda bitirdim. Patronuma işimin bittiğini bildirmek için bir mesaj gönderiyorum ve bok fana çarpıyor.

Kelimenin tam anlamıyla telefonda bana *bağırıyor*, beni deneyimsiz ve profesyonel olmamakla suçluyor (iş olması gerekenden dört saat fazla sürüyor). Havasını boşaltmasına izin verdim ve dünkü işi doğru yapsaydım çok daha erken bitirebileceğimi açıkladım. Ayrıca envanterin klasik olarak iki kişilik bir iş olduğunu ancak iş arkadaşımın yardım etmeyi reddettiğini (görünüşe göre başka öncelikleri vardı) açıkladım.

Sonunda konuşarak bu boktan sıyrılmayı başardım, ancak hemen sonuçlara varmaya hazır olması şöyle dursun, onun profesyonel olmayan ve suçlayıcı üslubu beni hâlâ gerçekten rahatsız ediyor.

Peki, bunun peşini bırakıyor muyum? Onunla bunun hakkında daha fazla konuşacak mıyım? Özür dilemeye isteksiz göründüğü için ona artık güvenebilir miyim gerçekten bilmiyorum."
"İş arkadaşım (ona Alex diyeceğim) alıngan, duygulu bir adam. İlk başta umursamadım. Şimdi çok şey umursuyorum.

Alex yanıma gelecek ve diğer birkaç kadın iş arkadaşı bizi gıdıklayacak. Zamanın %95'i beklenmedik ve bana doğru geldiğini bile bilmiyorum. Her zaman sırtımda, bacakların/dizlerin arkasında, kolda, dirsek bölgelerinde - temelde genellikle gıdıklanan bölgelerde.

İlk birkaç sefer komikti. Sonra sinir bozucu oldu. Sonra düpedüz ürkütücü oldu. Yavaşça ""lütfen bunu yapma"" demeye başladım. Alex'in şaka yaptığımı mı düşündüğünden emin değilim.

Şimdi, yapacağını bildiğim halde Alex'ten uzaklaşırken bile, Alex beni gıdıklayabilmek için beni köşeye sıkıştırıyor/takip ediyor. Yalan yok.

Bu haftanın başlarında ""Bana dokunma Alex"" dedim. Ertesi gün yine beni gıdıklıyordu. Yapma dedim ve Alex bana dokunmaya devam etti ve yapma dediğim şekilde alay etti.

Aklımın ucundayım. O kadar rahatsızım ki, bu beni endişelendiriyor ve onun yanında olmaktan bile geriliyorum. Evet, iş arkadaşımdan korkmaya başlıyorum. Yine de gerçekten bilmiyorum - belki şaka yaptığımı düşünüyor, belki yeterince kesin bir şekilde yapma demiyorum. Ne yapmalıyım?"
"Merhaba!
Umarım bu, bu konu için uygun alt dizindir (ve eğer bana sadece nereye gideceğimi söylemiyorsa!)

Bugün baba olacağımı öğrendim! yeni yılı çok merak ediyorum :)
Bu gönderi daha çok ""ben merkezli"", sadece bilmeni sağlamak için.

Durumum biraz sıra dışı çünkü ben bir transseksüel erkeğim (yani kız olarak doğdum).
...Yani bununla, karımı (veya bu konuda herhangi birini) hamile bırakma yeteneğim yok. Ağabeyim, zamanın doğru olduğunu hissettiğimizde bağışçı olmaya istekliydi.
Yasal ayrıntılardan ve birçok tıbbi testten geçtikten sonra karım şimdi 5 haftalık hamile!

27 ve 28 yaşlarındayız, 4 yıllık evliyiz (5'e çok yakın!), mali açıdan istikrarlıyız, yakın zamanda dairemizden bir eve taşındık.

Bir aile kurduğumuz için çok heyecanlıyız. Geç geceler ve ebeveynlikle ilgili uzun konuşmalar birçok detayı ve planı ortaya çıkardı. Tabii ki cinsiyet kimliğimden ve bunun çocuğumuzu Olumlu ve Olumsuz hangi yönlerinin etkileyebileceğinden bahsettik. Biraz sıkışmış hissediyoruz.
(İkimiz de çocuğumuza karşı dürüst olmanın önemli olduğu konusunda hemfikiriz)

Sadece gelecekleri için endişeleniyorum. Ya olayları doğru anlatmazsam?
Gerçekler şudur:
baba transseksüel, erkek organları yok (kıllı olmasına, erkek gibi görünmesine ve göğüsleri olmamasına rağmen), babanın bebek sahibi olması mümkün değil... yani .... belli ki.

Çocuğumun kafasını karıştırmamaya çalışmanın yanı sıra, güvenliğimiz için endişeleniyorum.
Yasal olarak erkeğim ve yakın arkadaşlarım, doktorlarım ve ailem dışında kimse geçişimi bilmiyor.
Sırf trans oldukları için trans bireylerin başına pek çok kötü şey geliyor. Nefrete dayalı bir saldırı yaşadım ve o zamandan beri insanların öğrenmesinden korkuyorum. Artık daha kabul edici bir şehirde yaşıyorum ama asla emin olamıyorum.

Durum hakkında sahip olabileceğiniz herhangi bir girdi veya tavsiye çok makbule geçer.
Teşekkürler!"
"Erkek arkadaşımla 3 buçuk yıldır çıkıyoruz ve son zamanlarda işim nedeniyle taşınmak zorunda kaldım. Sadece 2 saatlik bir mesafe ama birbirimizi her gün görmekten haftada bire veya bu durumda 3 haftada bire gitmek ... zor. Erkek arkadaştan çok kız arkadaşı var ve ben buna tamamen katılıyorum. ama son zamanlarda bu arkadaşıyla daha çok görüşüyor. bugün bunun iyi bir şey olduğunu çünkü en iyi arkadaşının artık bir erkek arkadaşı olduğunu ve bu nedenle kendini yalnız hissettiğini ve kendisinin de yalnız hissettiğini, bu yüzden birlikte vakit geçirmenin her ikisinin de işe yaradığını söylüyor.

Erkek arkadaşıma tamamen güveniyorum ve ondan şüphe etmem için bana hiçbir neden vermedi ama yine de kendimi rahatsız hissetmekten alıkoyamıyorum. Bunu nasıl ele alacağımı bilmiyorum çünkü onu o kadar sık ​​göremediğini veya onun iyi bir arkadaşı olduğu için bundan rahatsız olduğumu söylememin tamamen haksızlık olduğunu düşünüyorum. Bunun da ötesinde, iletişimimiz berbat. telefonu berbat, bu yüzden mesajlarımı çoğu zaman almıyor ve kimseyi aramakta berbat. Bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum ve bazı tavsiyeleri gerçekten takdir ediyorum."
"Erkek arkadaşım[21] ve ben[21f] 3 yılı aşkın süredir birlikteyiz ve artık evlenme zamanımızın geldiğine karar verdim, bu yüzden ona Aralık ayında evlenme teklif etmeyi planlıyorum. Tek şey, nasıl yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok.

 Özel ve çok büyük olmayan bir şey isteyeceğini biliyorum, ama çok incelikli olursa, ciddi bir şekilde sorduğumu fark edeceğini sanmıyorum. Bazı inekleri dahil etmek istiyorum, ancak ilgi alanlarım başka yerlerde olduğu için, gerçekten harika bir şey yapmak için bu konuda pek bir şey bilmiyorum. Google pek yardımcı değil, bu yüzden verebileceğiniz herhangi bir fikir veya tavsiye için size danışıyorum."
"Son zamanlarda tinder'dayım. İyi görünen ve potansiyeli olan bir kızla eşleştim. Bir süre uygulama üzerinden konuştuk ve sonra gelmeye karar verdi. Bana tıraş olmamasının sorun olup olmadığını sormuştu, şimdi olgun bir yetişkinim, bu yüzden biraz saç önemli değil. Tipik olan resimleri kadar iyi değil ve kulağa oldukça erkeksi geliyor. Biraz takılıyoruz ve sonra içine girmeye başlıyoruz. İçeri girdim ve çalı hissettim ama bu beni zaten rahatsız etmiyor, bu yüzden her şey yolunda. Sonunda pantolonu çıktı ve şimdi neden tıraş olmadığını söylediğini anlıyorum. Kasıkları dizlerinin etrafında bitiyordu ve kokusunu alabiliyordum. Ondan gitmesini isteyerek veya durarak özgüvenini incitmekten kaçınmaya çalışarak durumu toparlamaya çalıştım. Sonunda mutlu düşünceler düşünerek ayağa kalktım ve jimmie'mi örttüm, birkaç dakika yürüdüm ve sonra zirveye çıkmak istedi. Bunu yaptığında bahçeyi görmek zorunda kaldım ve topalladım. Daha önce işemem gerektiğini söyledim ve bu benim sorunum olabilir, değildi, bu yüzden banyoya gittim ve kendimi tekrar sertleştirmeye başladım, tuvalete sahte bir sifon çektim ve oraya geri dönmek için dışarı fırladım. Yine birkaç dakika içinde tekrar yumuşaktım. Bu noktada ona, son zamanlarda otuzbir çekersem bu sorunu yaşayacağımı söylemeye karar verdim ve ona daha uzun süre dayanması için bir saat önce yaptığımı söyledim, söz veriyorum benim için gerçek bir sorun değil ve ona muhtemelen yapamayacağımı söyledim. bitirdi ve sonunda onu yoluna gönderdi. Duşa girdim ve üzerimdeki kokuyu temizledim."
"Erkek arkadaşımla aynı daireyi paylaşıyorum. İhtiyacı olan arkadaşların sürekli dönüşü olan iki boş yatak odası var. Geçenlerde bir arkadaşımızı, hayattaki bir sonraki adımının ne olduğunu anlayana kadar bizimle kalması için davet ettik.

Şimdi, insanların dairemde kendilerini evlerinde hissetmelerini istiyorum, ama o, bizim onları bulamamamız için eşyaların yerini değiştiriyor, ona ait olmayan şeyleri kullanıyor ve sahip olduklarımızı mahvediyor. Özür dilemesi, eylemlerinin bir açıklaması ve ardından ""Suçluysam özür dilerim, ama öyle olduğumu düşünmüyorum.""

Geçen Pazar çamaşırları ayırmaya başladım, o yıkamayı kendi üstlendi. Alpaka ipliğiyle örülmüş pahalı bir çift parmaksız eldiveni mahvetti ve geçen yaz en iyi arkadaşımın düğününde Nedime olduğum için bana hediye edilen değerli bir şalı kaybetti. Bu kadarını ve onun suçlu taraf olduğunu nasıl bildiğimi açıkladığımda, hatalı olmasının mümkün olmadığı konusunda ısrar etti ve eğer öyleyse, haftalar önce yaptığı şeyler için ona kızmamalıydım.

Anlayabilirsiniz, oldukça sinirliyim ve genel olarak onun saygısızlığına ilgisizim.

Bu yüzden onun yıkadığı çamaşırlarıma karışan tüm kıyafetlerini saklıyorum. Hiçbirini takmayacağım ama şalımı kaybettiği için pişmanlık duymuyorsa, ben de kendimi çok suçlu hissetmiyorum."
"Nasıl hissettiğimi bilmiyorum.

Geçenlerde, son 6 ayında ciddi bir duygusal ve fiziksel ilişki yaşadığı beş yıllık bir ilişkiden çıktım.

Dışarı çıkarken kendimi harika hissettim, harika bir grup yeni arkadaşla tanıştım - erkek ve kızlardan oluşan bir karışım. Arkadaşlığın yaklaşık 5. ayında, adamlardan biriyle yatmaya başladım. Bunun gelişigüzel olduğu konusunda hemfikirdik ve ikimiz de bir daha peşine düşmeyeceğiz. Ama geçen hafta yaptı, fazlasıyla. O gece birkaç kez birlikte yattık.

Bu yüzden, onunla grubumuzdaki kızlardan biri arasında, benimle yattığını nasıl hatırlamadığına dair bir konuşma duydum. Onunla yüzleştim ve bana gecenin %100'ünü hatırladığını ve bunu ona asla söylemediğini söyledi.

O ve bu kız, sonraki günlerde, tam önümde birbirlerinin üzerindeler. Bu gece, onunla başka bir arkadaşı arasında, kendisine çıkma teklif ettiğine dair bir konuşma duydum. Gelecek ay aralarında bir şeyler olduğunu gördüğünü söyledi.

Tamamen kullanılmış ve karanlıkta hissediyorum. Ama böyle hissetmeli miyim bilmiyorum. O zamandan beri, onunla yaptığı konuşma hakkında hiçbir şey hatırlamadığını duydum.

Bencil olduğunu, bu kızdan hoşlandığını, arkadaşıyla defalarca yattığını ama yine de ona çıkma teklif ettiğini düşünüyorum... Çok üzüldüm ve incindim. Ve bunun tuhaf ötesi bir durum olduğunu hissediyorum. Ama üzülmeye hakkım var mı? Onun da onu umursamadığını hissediyorum. Ne zaman onlarla takılsam, içeri girersem, artık her zaman erkek arkadaşıyla yatan kız olacağım.

Hepsi, her zaman kızların hoşlanmadığı şişman, çekici olmayan adam olduğu bahanesini kullanıyor ve şimdi yeni bulduğu 'çekiciliği' ile nasıl başa çıkacağını bilmiyor. Yine de hepimiz bunu yaşamışız gibi hissediyorum ve onun durumunda olsaydım, iki karardan birini verir ve bu şekilde devam ederdim."
"Ben ve erkek arkadaşım (Ona R diyelim) neredeyse 2 yıldır birlikteyiz ve 18 yaşıma geldiğimde ciddi olarak onun yanına taşınmayı planlıyorum.
AMA, Hristiyan bir evde büyüdüm ve Hristiyan annemin benim taşınmamla (ve tabii ki evlilikte seks kuralını çiğnemekle) başarısız hissetmesini istemiyorum. Her iki ablamın da 18 yaşında taşınması annemi incitti ama onların durumu farklıydı. Annem onlara iyi bir hayat vermek için elinden gelen her şeyi yapmasına rağmen, ikisi de şımarık ve haklı kişilikleri nedeniyle annemi sevmiyorlardı. Bu yüzden annem, her iki çocuğun da taşındıklarında onlardan nefret etmesi ve bunlardan birinin taşınmadan hemen önce ağır bir şekilde uyuşturucuya girmesi nedeniyle bir başarısızlık gibi hissediyor. İki yıldır beni ve küçük erkek kardeşimi iyi, başarılı çocuklar olarak gördüğüne dair bir teorim var, çünkü biz onun pislik eski kocasından değil, şimdiki kocasındandık. Ve biz 18 yaşında hamile kalmadık ya da uyuşturucuya bulaşmadık.
Annem ve babama karşı hiçbir kırgınlığım yok, sadece bağımsız olmak ve R ile yaşamak istiyorum. Kendimi en mutlu hissettiğim yer orası ve eğer bu gerçekleşmezse, beni geride tuttukları için aileme içerlemiş olurum. .
Arka plan için, R bir psikolog olmak istiyor ve önlisans derecesini muhasebe alanında alıyor, bu nedenle psikoloji için okula giderken bir muhasebeci olarak iyi para kazanacak. O olgun, mantıklı ve anlaşılır. O bölgede herhangi bir risk olduğunu düşünmüyorum. Artık devlet kolejinde birinci sınıf öğrencisi, serseri değil.
Annesiyle bundan bahsettim ve ""Eğer *kendimi* mutlu etmek yerine onları mutlu etmeye çalışırsan, o zaman ben asla gerçekten mutlu olamam.
*Ayrıca aileme planlarımdan bahsetmedim ve üniversite boyunca evde kaldığımı düşünüyorlar.
Ancak bu çok büyük bir karar ve mümkün olduğu kadar çok görüş istiyorum. Öğretmenlere, temizlenmiş iki büyük kardeşime ve R'nin annesine sordum. Ancak ciddi ve hayatınızı değiştiren bir karar hakkında asla çok fazla ikinci fikre sahip olamazsınız."
"Geçenlerde bir arkadaşım tumblr'ımı öğrendi ve benimkini taklit etmek için yeni bir hesap açtı. Aynı resim, aynı düzen, aynı tema ve sadece adı bir harf değiştirildi, bu yüzden neredeyse hiç fark edilmiyor. Görünüşe göre erkek arkadaşıma (aynı zamanda iyi arkadaş olduğu) onun kafasını karıştırmak için mesajlar gönderiyor. Eminim hem erkek arkadaşımı tanıyor hem de ben biliyorum ve her şey çok eğlenceli, erkek arkadaşım ve ben bunun çok komik olduğunu düşünüyoruz, ama ikimiz de elimizden geldiğince onunla uğraşmak istiyoruz. Bahsetmem gereken bir şey şu ki, şu anda yurt dışındayım, bu yüzden yapabileceğim tek şey internet üzerinden, gerçi erkek arkadaşım muhtemelen biraz daha kişisel eğlence için devreye girmeye istekli olacaktır, ikimiz de ne yapacağımızı şaşırmış durumdayız. yapmak. Peki Reddit, onunla olabildiğince uğraşmak için ne yapardın?"
"Bitti.

Bunu kabul etmek acıtıyor ama bu doğru. Hızlı ve sert bir şekilde aşık olduk ve bir süre tamamen ilişkimize kapıldık. Ve yavaş yavaş soluyor. Onu seviyorum ama aşık değilim.

Romantizm yok. Hiç sorun olmaması gereken şeyler için bana her zaman kızıyor (dışarı çıkıp bir kızlar gecesi geçirmek istemek gibi). Günlerini uyuyarak ve video oyunları oynayarak geçiriyor, çalışmakla, spor yapmakla veya kendine (veya bana) bakmakla ilgilenmiyor. Bana bağırmak için her zaman sebepler bulduğu için herhangi bir şey yapmaktan korktuğumu hissediyorum. Sadece mutlu değilim. Bana birçok kez bana güvenmediğini söyledi ve bir noktaya kadar çok kontrolcü olduğunu (veya olmaya çalıştığını) düşünüyorum.

Zor. Birlikte yaşıyoruz ve son iki yıldır zamanımızın %99'unu birlikte geçirdik. Onu seviyorum ve o da beni seviyor ama artık bunu yapamam. Bekar olmayı, kendi işimi yapmayı ve özgürlüğe sahip olmayı deneyimlemeye ihtiyacım var. Belki bir hata yapıyorum ve belki beni seven birinden vazgeçtiğim için pişman olacağım ama bu ayrılma düşüncelerini kafamdan atamıyor olmam büyük bir işaret.

Ne derim? Onu incitmek istemiyorum. Bunu erteliyordum çünkü birimizin taşınması veya (bana kızı gibi davranan) ailesine açıklama yapması stresini yaşamak istemiyorum. Nasıl gündeme getiririm? Bunu daha önce hiç yapmadım ve nasıl yapıldığını bilmiyorum.

Ayrıca - en büyük korkum - pişman olur muyum?

Herhangi bir tavsiye veya rahatlatıcı söz için teşekkür ederim."
"Yani çok önemli değil ama ben 16 yaşındayım ve o 17 yaşında. Ben araba kullanmıyorum ama o her zaman kullanıyor.

Bu yüzden bir saatlik yürüyüşün ardından nihayet evine vardım ve bundan gerçekten mutlu görünüyordu, ama içeri girdiğimde ikimiz de konuşmaya ve genellikle yaptığımız şeyi yapmaya, kucaklaşmaya vb. bunun gibi şeyler, ama o sadece hiçbir şey yapacak havasında olmadığını söylüyor. (adet döneminde değil, güven bana biliyorum).

Yani, onu görmek istemediğimden falan değil, ama biraz aldatılmış gibi hissediyorum çünkü bir saat TV izlemek için yürümedim, anlıyor musun? Her neyse, sadece aldatılmış gibi hissetmemin yanlış olup olmadığını merak ediyordum. Aldatmak iyi bir kelime değil ama daha iyisini düşünemiyorum."
"Her oda yatak odasında iki kız olan iki yatak odalı bir dairede yaşıyorum. Son zamanlarda, diğer odadaki kızlardan biri, bize bir şeyler anlatmanın en iyi yolunun, burada görüldüğü gibi belirli yerlere konan pasif-agresif notlar olduğuna karar verdi: (sadece bunlar değil).

Üstüne üstlük, artık erkek arkadaşımdan nefret ettiğine karar veriyor çünkü erkek arkadaşım çok sık geliyor (BENİM odamda, onu görmesi bile gerekmiyor) ve çıkarken kapıyı kilitlemediği için. Yüzüme karşı ona ""aptal"", ""ibne"", ""sik"" vb. Dedi ve ona eve gitmesini söylememi söyledi. Bunu düşünmesi için bile bir nedeni yok, çünkü ona karşı tek yaptığı saygıydı ve hatta ona iyilikler bile yapmıştı.

Mesele şu ki, bu konuda nazik olsaydı ve bana doğrudan bir şeyle sorunu olduğunu söyleseydi, değişime çok daha duyarlı olurdum. Ama her yere notlar bırakıp sonra bir şeyler değişmediğinde patlayıp insanları kovduğunda, ona hiç saygım yok.

Ne yapmalıyım? :/"
"*** Kötü bir hecelemeci olduğumu ve dilbilgisinde kötü olduğumu söyleyerek başlamama izin verin, öğrenme güçlüğü çekiyorum.
***
 Ben**(26f)** **(46)** evsiz Eroin bağımlısı **babam** ile başa çıkmak için yardıma ihtiyacım var. Diğer aile üyelerime gerçekten hiç yardımcı olmuyorum**(26)** ikiz kardeşim bir meth bağımlısı ve şu anda 7 aylık temiz. Benim**(23)** küçük kız kardeşim bir çetede meth, eroin ve fahişe. Annem aşırı dozda Meth kullandı ve 8 yıl önce öldü. Tüm hayatım özel eğitim sınıflarında geçti. Ailemin uyuşturucu sorunları nedeniyle doktorların bana koyduğu pek çok sınırı aşmayı başardım.
Ama babam evsiz bir eroin bağımlısı. Rehabilitasyon ve sığınma evleri için görüşmeler ayarladım, engelim ve yaşı nedeniyle onun için tüm evrak işlerini yapamıyorum. Küçük kız kardeşimin yanında çok olduğu için babamla yalnız karşılaşmaktan korkuyorum. O bir çetede. Bütün bunlar beni geceleri ayakta tutuyor, babama yardım etmek istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Güvende olmak istiyorum. Babamı**(27)** erkek arkadaşımın yanına getirin ve benim evimin bizi tehlikeye atacağını ve ilişkimizi bitireceğini biliyorum. Bütün bunlar beni geceleri uyanık tutan her kimse bunu istemiyorum.
Temiz olan ikiz kız kardeşim bununla başa çıkmayacak ya da başa çıkmama yardım etmeyecek, umursamak ya da ilgilenmek istemek için kendi iyileşme sürecinin çok uzağında. Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Ailemin artık uyuşturucu yüzünden hiçbir şey olmadığı açık. Birkaç kez esrar içtim, hoşuma gitmedi, uyuşturucudan dolayı hiçbir şeyim yok. Hayatımda başa çıkmam gereken çok şey var ve onunki yardımcı olmuyor. Lütfen bununla kimin ilgileneceği konusunda bana iyi fikirler verin."
"Bu yüzden geçen sonbaharda bu gerçekten güzel kızla yaklaşık bir ay kadar çıktım, zamanlama nedeniyle işler gerçekten yolunda gitmedi ve hasta annesine bakmak için eve geri döndü. Son zamanlarda, yaklaşık iki ay önce, tekrar sohbet etmeye başladık ve bu cinsel içerikli bir hal aldı... seks yapmaya ve fotoğraf alışverişine başladık, onun gelip beni ziyaret etmesi ve seks yapması için planlar yaptık (çıktığımız zaman seks yapmadık ama yaptık). bu nitelikteki diğer şeyler, sadece cinsel ilişki değil).

Şey, onu bir hafta önce iş için kasabadayken kısaca gördüm ve şu anda annesinin durumu nedeniyle çok savunmasız bir durumda olması beni gerçekten etkiledi. Ve belki de onunla seks yapmak en iyi fikir olmaz ya da ondan faydalanmak olur. Yeniden bağlantı kurmuş ve benimle bu cinsel şeyleri başlatmış olabileceğinden endişeleniyorum çünkü şu anda durumu pek iyi değil ve bu bir başa çıkma yoluydu. Tanıştığımızda onun oldukça savunmasız olduğunu ve sadece eğlenmek için seks yapacak türden biri olmadığını anladım. Mesele şu ki, birkaç ay içinde taşınıyor olabilirim, bu yüzden şehre geri dönerse ciddi bir şekilde birlikte olamayız ve o böyle savunmasızken onunla yatmak istemiyorum. uzun vadede onun yanında olmamak. En tatlı kız olduğu için kendimi bir pislik gibi hissederdim. Bunu iki aydır sürdürdüğüm için kendimi kötü hissediyorum ve bu durumla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Sence o böyleyken onunla yatmam yanlış olur mu? Eğer öyleyse, bunu ona nasıl söyleyebilirim? Şu anda istediğini söylese de uzun vadede gerçekten pişman olabileceğini düşünüyorum."
"Arka plan: Yaklaşık 6 ay önce, arkadaşım Jane ile tanıştığım bir iş için yeni bir şehre taşındım. Eğitimimiz sırasında iyi arkadaş olduk, bazı ortak ilgi alanlarımız oldu, ancak eğitim bittikten sonra yaptığımız işin türü nedeniyle (farklı vardiyalar vb.) birbirimizi pek görmedik.

Aynı zamanda, en tatlısı ve gerçekten değer verdiğim kız arkadaşım Sophie ile tanıştım. O kadar çok arkadaşı paylaşmıyoruz, onunki var ve benimki var.

Sorun: Jane ve ben müzik festivallerine gitmeyi ne kadar sevdiğimiz ve eğitimimiz sırasında edindiğimiz diğer arkadaşlarla nasıl bir araya gelip aynı zamanda biraz izin almamız gerektiği hakkında çok konuştuk. Bunu oldukça erken planladık (kız arkadaşımla ciddileşmeden önce) ve ikimiz de eylül için oldukça erken bir zamanda izin başvurusunda bulunduk (arkadaşlarımızın izin günlerimizi rezerve ettiğimizi gördüklerinde atlayacaklarını umarak). Yaptılar, ancak daha sonra başvurdular ve daha bu hafta başvuruları reddedildi. Geziyi ilk planladığımızda bunun olabileceğini biliyordum ama o zamanlar kız arkadaşımla o kadar ciddi değildim, bu yüzden sadece Jane ile gitmenin sorun olmayacağını düşündüm.

Bilet rezervasyonu yapmadan önce onunla konuşmak istesem de artık Sophie konusunda daha ciddiyim ve o sadece Jane'le ayrılmamın onu rahatsız edeceğini söyledi. Şimdi, ben ve Jane hem planlarımızı yeniden düzenleyebilir hem de sahip olduğumuz izin günleri için başka şeyler yapabiliriz, ancak bu geziyi uzun zamandır planlıyoruz ve gitmezsek ikimiz de çok hayal kırıklığına uğrayacağız. Arkadaşlarımın veya kız arkadaşlarımın gerçekten yapmak istediğim şeyleri yapmamı engellemesini istemiyorum ama aynı zamanda bu geziye çıkmamın benim için çok bencilce olacağının da farkındayım ve tabii ki Sophie'yi istemiyorum. rahatsız olmak Düşüncelerim burada gerçekten çatışıyor ve hepinizin dışarıdan bir bakış açısına ihtiyacım var; kalmalı mıyım yoksa gitmeli miyim?"
"Biraz kısa tutmaya çalışacağım. Kız arkadaşımla yaklaşık 2 yıldır birlikteyiz. Bir süre flört ettiğimizde, onun en istikrarlı insan olmadığını fark ettim... hiç de. Çok kötü bir depresyonu, kaygısı ve migreni vardı. Ayrıca kolayca kıskanır, güven sorunları yaşar ve biraz kiloludur. İlaç almaya başlaması için doktoruna gitmesini sağlamak uzun zamanımı ve çok çabamı aldı. Onu da bir terapiste götürmeye çalıştım ama o sadece birkaç kez gitti ve sonra pes etti. Hala birlikte üniversitedeyken, depresyonu/kaygısı o kadar kötüydü ki derslere gitmeyi bıraktı ve sınıfta kaldı. Ehliyeti yok, şu anda asgari ücretli bir işte çalışıyor ve üniversiteye başlayalı 1-2 yıl oldu. Geçen baharda gitmesi gerekiyordu ama olmadı ve önümüzdeki sömestrde gitmesi gerekiyor ama devam edip etmeyeceğinden emin değilim. Ailesi de oldukça çılgın, bu da tüm duruma yardımcı olmuyor.

---

Pek çok insanın, ""deli oldukları"" için depresif görünen veya kaygısı olan birini terk etme tavsiyesi verdiğini görüyorum. Ciddi bir durum olmadıkça ve son derece olgunlaşmamış, çılgınca şeyler yapmadıkça bu insanları gerçekten deli olarak görmüyorum. Onların deli olduklarını varsaymak ve insanlara kaçmalarını söylemek bana biraz kaba geliyor. Her ne sebeple olursa olsun, kaçmak yerine kalıp ona yardım etmeye karar verdim. Kesinlikle çok gelişti, ancak hala bazı sorunları var. Sanırım zamanımın ve enerjimin çoğunu kalıp yardım etmeye harcayacak kadar onu önemsiyordum. Size sorum şu: Ne zaman ""çılgın"" ile kalırsınız? Kalmana ne sebep olur, gitmene ne sebep olur?"
"BF[21]ve ben [F22] aynı fikirde değiliz. Birlikte olmalı mıyız?
Sekiz aydır birlikteyiz, resmiyet kazanmadan önce 6 aydır çıktığımız bir yıldır arkadaştık.
İlişkimizin altı ayında, ben duştayken telefonuma baktı. Öyle oldu ki, bu hafta eski sevgilim bana mesaj attı ve kanser olduğu için ameliyat olacağını söyledi. Beni görmek istiyor, katılıyorum, bunun korkunç bir ayrılık falan olmadığını düşünürsek, sadece korktuğunu ve biraz güvenceye ihtiyacı olduğunu düşündüm. Seni seviyorum dedi, karşılık verdim.
Bunun iyi bir fikir olmadığını biliyorum. Onu önemsiyorum ama ona aşık değilim. Yani erkek arkadaşım bunu okudu ve ayrılmamız gerektiğini söyledi. Dört beş gün falan ayrılıyoruz, bir haftalığına tekrar bir araya geliyoruz ve birden bire benden tekrar ayrılıyor. Bir hafta sonra tekrar birlikteyiz.
Görünüşe göre benden ayrıldığı gece yatağında bir kız varmış.
Oda arkadaşlarının eski kız arkadaşlarının arkadaşı olan Get, sarhoş olur ve yatağında uyuyakalır. Kanepede uyumak yerine yanında uyuyor ve ona sarılıp sırtını öpüyor. Ona göre olanların hepsi bu.
Oda arkadaşlarının eski kız arkadaşı her şeyi ayarladı. Erkek arkadaşımın numarasını bile kıza verdi. Telefon numarasını bile silmemişti. Çünkü ""unutmuştur"". Bu iki ay önceydi.
Bu beni bugünkü duruma getiriyor, Oda arkadaşının eski kız arkadaşının taşınmasına yardım etmek istiyor. Diğer arkadaşı onun taşınmasına yardım etti ve hatta yatağında uyuyan kızın orada olduğunu söyledi. Ona tüm durum yüzünden onu ben de istemediğimi ve istememesi gerektiğini çünkü tam anlamıyla duygularımı incittiğini söyledim. Aynı fikirde değil ve tamamen aşırı tepki verdiğimi düşünüyor. Aslında böyle hissettiğim için kızdı."
"Kız arkadaşımla 3 aydan biraz daha uzun bir süre önce tanıştım. Vurduk ve hemen çıkmaya başladık, ardından hızla bir ilişkiye girdik.
Beni sallayan ama gerçekten değer verdiğim başka bir kızdan uzaklaşmaya çalışıyordum. Yani bir anlamda bu mevcut ilişkiye acele etmiş olabilirim.

Kız arkadaşım harika ve beni gerçekten önemsediğini biliyorum. Büyük L kelimesini çoktan bıraktı ve o noktada kafam çok karıştı çünkü bunlar şu anda benim duygularım değil. Ailem onu ​​gerçekten seviyor ve bu benim gözümde son derece önemli. Sorun şu ki, geçmişte diğer kız arkadaşlarımla hissettiğim o harika bağı hissetmiyorum. Bunun nedeni, aşık olduğum son kişi tarafından gerçekten incitilmiş olmam ve bunun bir daha olmasını istememem olduğundan emin değilim. Ya da belki de bu kızdan o kadar hoşlanmadığımı. Duygu eksikliğime gerçekten anlam veremiyorum.

sanırım"
"Öncelikle, bu kızı o kadar uzun süredir tanımıyorum. Ondan baloya gitmesini istedim ve evet dedi ve mesaj atıp anlık sohbet ediyoruz, ama benden hoşlanıp hoşlanmadığını veya sadece benimle uğraştığını anlayamıyorum.

Arkadaşlarına benim sevimli olduğumu söyledi ve arkadaşlarım beni ona ayarladı. Snapchat'leri genellikle yüzünün yarısı veya arkadaşlarıyla birlikte. Ayrıca bana bugün banyoda anlık bir sohbet gönderdi (sadece bacaklar). Metin aracılığıyla bana pek çok soru sordu ve bol bol emoji kullandı. 4 saattir snapchat'ime cevap vermiyor ki bu alışılmadık bir durum ama sanırım bunu fazla düşünüyorum."
"Başlamak için, çok pasif bir adamım, genellikle sevilirim ve asla sorun istemiyorum (Asla kavga etmeyin). Dün, bir hokey maçına gittim ve iki orta boy arkadaşımla oynadım. Ben olduğum adam olarak, lütfen durmalarını istemek için onlara doğru yürüyün. Bana ""bu konuda ne yapacaksın sert çocuk"" dediler.

Ben 1,85 boyundayım, yaklaşık 260 libreyim. Küçük serserilerden daha ağır bastığım ve onlardan birinin gözünü korkuttuğum için hayretle aşağı baktım (konuşan sarhoş görünüyordu). İkisine de biraz şok oldum (en büyük beden farkı olarak) bakıyorum. ..ve her zerrem gücümü göstermek istesem de...Geri çekildim...kafamı salladım...ve uzaklaştım.

Arkamı döndüğümde bir çocuk diğerine ""belki de gitmeliyiz"" diyor... Arkama bakmadan ""muhtemelen gitmelisin"" diyorum. Yürüdüm ve duruşum hakkında bir şeyler söylemeye çalıştılar ama dinlemedim, çoktan uzaklaşmış ve kararımı vermiştim.

Ben her zaman kendine hakim bir insan oldum ve biraz fiziksel güce sahip olduğunuzu bildiğinizde bu kolay değil... ama olduğum adamla gurur duyuyorum ve bedenimin zekamı ele geçirmesine asla izin vermedim.

Bu bir övünme olarak algılandıysa özür dilerim... İyi ve huzurlu bir adam olduğum için kendimle gurur duyuyorum."
"Yani artık onun patronuyum ama sorunları benim üzerime atmak yerine patronuma ve üstümdekilere üstümden geçiyor, durumların sorumluluğunu üstlenmeye ve beni dışarı atmaya çalışıyor, sorunlar hakkında beni bilgilendirmiyor oluyor ve ondan bir şey yapmasını istediğimde sinirlenmiş görünüyor. Diğer iş arkadaşlarımız bunu fark etti ve bizimle bu konuda şakalaştı... ""bunu patronuna ver"" gibi bir şey söyleyecekler ve o ""pft"" diyecek. Can sıkıcı olmaya başladı. Bunu daha da zorlaştıran şey, aynı seviyedeyken gerçekten havalı olmamız. Böylece o dostluk bugüne kadar taşınıyor ve sık sık ortak çıkarlardan bahsediyoruz. Ama işe gelince durum farklı. Yine de sempati duyuyorum. Daha önce ona eşit olan yarı yaşındaki biri için çalışmak zorunda olmanın egosunu oldukça zorladığını anlıyorum. Ama işimi ve itibarımı etkiliyor. Zaten ona kibarca kafamı aşmayı bırakmasını söyledim. Bundan pek memnun değildi ve bu sadece bir hafta sürdü. Bu konuda arkadaşça davranmayı bırakıp ona patronu olduğumu ve söylediğimi yapması gerektiğini söylemek istediğim noktaya geliyorum ama korkarım bu onu kızdıracak ve bunu yapmaya çalışacak. hayatımı perişan etme Belki de bundan patronuma bahsetmeliyim. Ne düşünüyorsun?"
"Ben (26E) ve o (26K) üniversitenin birinci yılında tanıştık ve iyi arkadaş olduk. O sırada biriyle birlikteydi, bu yüzden ona pek öyle bakmadım.

Mezun olduktan sonra çalışmak için başka bir ülkeye taşındı. Erkek arkadaşından ayrıldı. Daha sonra başka bir adamla nişanlandı ve aldattığı için ayrıldı. Şimdi başka bir adamla konuşuyor ve ona aşık olabilir.

Mesele şu ki, gerçekten tıklıyoruz. Aynı düşünüyoruz, aynı hedeflere sahibiz vs. Ona aşık oluyorum. Ona söylemeyi düşünüyorum ama ne anlamı var? Ayrı yaşıyoruz, ayrıca onun karşılıklı duyguları olmayabilir ve bu da arkadaşlığımızı mahvedebilir.

Ama yine de ona nasıl hissettiğimi söylemeyi düşünüyorum. Yardım?"
"Biraz arka plan: Son zamanlarda üremek ve ölmekten başka yaşamanın bir anlamı görmediğim bir varoluşsal kriz yaşıyorum. (Ben de hayatın yükünü başkasına yüklemek istemiyorum!) Bunu arkadaşlarımla tartıştım ve ""mümkünken burada zamanının tadını çıkar"" diye geldim, bu yüzden sevdiğim şeylere odaklanmaya karar verdim. , video oyunları ve seks.

 GF'm ve ben bir ay içinde kolejleri ayıracağımız için, bunun son olacağını ve sonunda seks hayatımı düzene sokabileceğimi ve biraz eğlenebileceğimi düşündüm. (Araçla 12 saat uzakta olacağız)

 Artık yurtdışında olduğum için erotik bir masaj yerine gidip eğlenmeyi düşündüm. Kapatmasını önermeden önce 20 saniye boyunca korunmasız oral seks aldım. Daha sonra korumalı ilişki yaşadık.

 Çok keyifli değildi. Seksin sadece kendinizi veya eşinizi memnun etmekle ilgili olmadığını, paylaştığınız özel bağla ilgili olduğunu anlamamı sağladı. O gün ayrılmadan önce birini silmediğim için gerçekten pişmanım.

 O gece eve geldiğimde SO'mun güvenine ihanet ettiğimi fark ettim ve bunu düşünerek ağladım. Bunu benim yaptığımı bilmek onu nasıl incitirdi. Benim için ne kadar özel olduğunu anladım. (Bunu yazarken gözlerim doluyor.)

 O gece ona benim için ne kadar önemli olduğunu ve uzun mesafeli bir ilişkide kalacağımı, böylece birlikte taşınabileceğimizi ve ona dört yıl boyunca sadık kalacağımı söyleyen bir mesaj gönderdim. Ciddiydim ve sonsuza dek ciddiyim, bu deneyim beni daha iyi hale getirdi. Artık varoluşsal krizimden çıktım, hayattaki amacımın onunla birlikte harika bir tane inşa etmek olduğunu anladım.

 Bunu ona nasıl söyleyebilirim? Ben çok dürüst bir insanım, bu yüzden onun güveninden yararlandığımı bile bile onu her gün görmeye devam edemem. Yakında ülkeme dönüyorum.

(Ve her ihtimale karşı hiçbir belirti göstermeme rağmen cinsel yolla bulaşan hastalık testi yaptıracağım)"
"Tamam, bu daha çok dişi kedime yönelik ama eminim bu benim erkeğime de fayda sağlayabilir.

Dişi kedim (Lodi) iri yarı bir hanımdır; gönderi geçmişimde ne kadar büyük olduğunu görebilirsin. Bebeklerimi bedava beslerdim çünkü açık hava kedileriyle büyüdüm ve onları bedava beslemek hiçbir zaman ağır kilo sorunu yaratmadı. Lodi, aslında eskiden bir açık hava miyavıydı. Ve kapalı bir miyav haline geldiğinden beri obez oldu. Erkeğimin (Freud) da obez olmasını istemiyorum.

Günde 2 defa kuru mama veriyorum yarım su bardağı kadar. Bunun ""çok"" olup olmadığından emin değilim, ama buna rağmen sabahları yüksek sesle miyavlıyorlar ve sanki günlerdir yemek yememişler gibi beni apartmanda kovalıyorlar, bu yüzden onlara kahvaltılarını veriyorum. Sonra eve döndüklerinde yüksek sesle miyavlıyorlar ve günlerdir beslenmemiş gibi davranarak akşam yemeği saatine kadar evin içinde beni bir kez daha kovalıyorlar. Bu beni çok kötü hissettiriyor.

Ve onlara verdiğim yiyeceklerde herhangi bir endişe varsa, mavi bufalo alırlar. Yani, yanlış yaptığım bir şey var mı? Kedilerimin kilo vermesini istiyorum çünkü Lodi'yi tıraş etmek üzereyim, o kadar şişman ki, kendini düzgün bir şekilde temizleyemiyor, yaban mersini ve paslanmaya neden oluyor. Kendimi o kadar kötü hissediyorum ki o rahatsız oluyor. Ama ne yaparsam yapayım ağırlığı azaltmayacak ve kesinlikle onu aç bırakmak istemiyorum! Lütfen yardım et!"
"Bir yıldır birlikteyiz. Genelde oldukça sorumluluk sahibidir ve onda buna çok değer veriyorum. Genelde dışarıdayken bir içki içmekten hoşlanır ama nadiren sarhoş olur diyebilirim. Dün gece ayrı planlarımız vardı, bu yüzden daha sonra bir araya gelmeyi planladık. Bir tatlıcıya gidiyordu.

Evine gittiğimde çok şaşırdım, sarhoş oldu. Bana daha sonra bir bara gittiklerini ve bir grup yabancının onları içki içmek için arka odalarına davet ettiğini söyledi. Ayakta duramıyor, konuşamıyordu ve nefesi alkol kokuyordu. Onun hakkında beni biraz hasta hissettiren sevimli sarhoş bir kız tavrı vardı. Bana erkeklerin numarasını nasıl sorduğunu anlattı ve onlara kaçırıldığını söyledi. Dürüstlüğünü takdir ettim ama aynı zamanda davranışlarındaki radikal sapma beni gerçekten şok etti. Bu konuda gerçekten rahatsız hissediyorum. Biraz aldatılmış ve biraz endişeli hissetmekte haklı mıyım?"
"Erkek arkadaşım ve ben sadece 2 aydır çıkıyoruz ve şimdiden ondan daha fazla çaba harcadığımı hissediyorum. Bu birkaç gün, eskisi gibi sarılmadığını, öpmediğini veya yanıma gelmediğini fark ettim.

Elimi eskisi kadar tutmuyor. Onun kız arkadaşından çok arkadaşıymışım gibi hissediyorum. Ona nasıl hissettiğimi söyledim ve bana insanların her zaman öpmek ve sarılmak zorunda olmadığını ve bunun bir kez normal olduğunu söyledi. ki dürüstçe buna katılmıyorum.

Ayrıca bir kız arkadaşı olmasıyla bir rutine girdiğini ve dilenirken yaptığı şeyleri yapmak zorunda olduğunu söyledi.

Başlarda beni özel hissettirdiğini ve şimdi mesafeli olduğunu ve beni uzaklaştırıyormuş gibi hissettiğimi söylediğimde, 'peki ben öyleyim, senin için duygularını yönetemem, sen kendin onları kontrol edebilir/uyarlayabilirsin' diye cevap verdi. '.

Tatlı metin mesajları veya aramalar gibi yaptığı küçük şeyleri bile yapmaya istekli olmadığı bu sözler beni gerçekten incitti. Sırf bana şefkat göstermesi için hediye vb. istemiyorum.

Sormak için çok fazla değil mi? Bu, birlikte olmak istediğim bir erkek olup olmadığını düşünmeme neden oluyor."
"Selam millet,

Gönderi geçmişime bakma eğilimindeyseniz, bunun benim için arkadaşlar, aile, üniversite ve kişisel farkındalık açısından bir geçiş zamanı olduğunu fark edebilirsiniz. Bu gönderide özellikle 13 yıldır tanıdığım uzun süreli bir arkadaşım için endişeleniyorum.

Onu her zaman duygularını gizleyen ve periyodik olarak patlayan bir tip olarak tanıdım ve bu, ara sıra uğraşmak zorunda kalacağım bir şeydi ama bunun dışında arkadaşlığımız iyiydi çünkü okulda birlikteydik ve aynı hobilerin çoğunu paylaşıyorduk.

Liseden sonra ben bir bilim programına, o da petrolle ilgili bir kariyer için teknik sertifika programına girdi. Ayrıca duygusal olarak taciz eden bir kız arkadaşı vardı ve bu beni her zaman rahatsız etti çünkü o harika bir adam.

Eski sevgilisinin duygusal olarak onun üzerinde gerçekten bir numara yapmış gibi hissediyorum ve onunla tanıştığım zamandan çok daha fazla öfkeye eğilimli, petrolün depoladığı gerçeğini ekleyin ve onun çok fazla stres altında olduğunu görebiliyorum.

Petrolde kariyer yaptığından beri siyasi görüşlerinde bir şeyler oldu. Para her şeye hükmeder, diğer insanlar onu temelde emebilir - burada böyle hisseden kimseyi soymak istemiyorum ama benim gördüğüm kadarıyla bu dönemde çok daha soğuk biri.

Son zamanlarda beni gerçekten şok eden bir şey, Çinli bir arkadaş hakkında sohbet ederken onu da tanıştırmamdı. Bu fikre nasıl sahip olduğundan emin değilim ama görünüşe göre Çinli adam beyazlardan nefret ediyor (arkadaşlarının çoğu beyaz) ve nankör çünkü ona dövüş sanatlarını beyazlar öğretti (Çinli babası öğretti) ve beyazlar ona şu anda sahip olduğu her şeyi verdi . Bu noktaya kadar, onun sadece ekonomi konusunda huysuz olduğunu düşünmüştüm - ırkçı olduğunu bilmiyordum.

Sanırım bu ondan uzaklaşmam gerektiğinin bir işareti.

Bu başınıza geldiyse, bununla nasıl başa çıktınız? Herkese teşekkürler"
"Yani temelde sınıfımda ilgimi çeken bir kız var ve bence sonunda bir çift olma şansımız var ama bunun olmasını engelleyebilecek birkaç şey var gibi görünüyor.

1. Görücü usulüyle evlendiğine dair söylentiler duydum (Ailesi Orta Doğulu; özel biri olduğu ve büyük olasılıkla bu konuda bir şey söylemek istemeyeceği için bunu ondan doğrulamadım)

2. Birkaç aylığına eve dönmesine birkaç ayımız kaldı ve sonra üniversiteye gidecek (ben sadece bir Junior'ım) ve gitmediğimiz sürece büyük olasılıkla onu bir daha görmeyeceğim. bundan 2 yıl sonra aynı üniversiteye, ki bu muhtemelen aynı okula gitmeyi planladığımız için görünüyor.

3. Bana anlattıklarından önceki bir erkek tarafından incitilmiş gibi görünüyor ve okulumuzdaki çoğu erkekten nefret ettiğini söyledi.
Sorum şu: Onunla bir ilişki başlatmayı denemeli miyim? Pek çok insan, evet, hayatı dolu dolu yaşa diyebilir, ki ben de bunu kesinlikle yapmak istiyorum. Sadece onun da aynı şeyi hissedip hissetmediğini bilmiyorum ve ben de ciddi bir ilişki arıyorum ve bunu yapmak için birkaç ay yeterli bir zaman değil. Okuduğunuz için teşekkürler! :)"
"Bekarım ve iki yıllık iş tecrübem var. Bir yıldır New York'ta risk analisti olarak çalışıyorum ve işe gittiğim her gün kendimi gerçek dışı hissediyorum - sanki kendimi kandırıyormuşum gibi. Maaş çekleri iyi ve bu benim için bir gereklilik ama ben gerçekten daha yavaş, analitik, stratejik, dürüst ve doğal bir şey arıyorum. Daha fazla düşünmeye, planlamaya, strateji oluşturmaya ve ekip çalışmasına, çok daha az müşteri hizmetlerine, suçlamaya, strese, nankörlüğe ihtiyacım var. Araziyi toplayıp yaşamak, apalaş yolunda yürüyüş yapmak ve WWOOF'ing (muhtemelen ne kadar bağlantısız hissettiğime diz çökme tepkisi) gibi Walden Pond benzeri fantezilerim var, ama bu gün ve çağda, bu ekonomi , bu alan ve öğrenci kredi borcumla (60 bin), yaşam tarzımı, yakın zamanda bir ev sahibi olma umutlarımı, bir aileyi maddi olarak geçindirme fırsatını ve birikim ve emekliliğe katkıda bulunma esnekliğini feda etmem gerekecekti. . Düşünceli, dürüst, felsefi ve doğal bir iş profesyoneliyim ve saatlerce, iş yüküyle, stresle ve işimin monotonluğuyla bağlantım kopmuş gibi hissediyorum. Tatmin edici değil, beynimi kullanmak için güvenilemeyecek kadar gencim ve her şey doğal değilmiş gibi geliyor. İş dünyasını umursamıyorum, gerçekten sadece doğru bedene ihtiyacım var. Herhangi bir öneriniz var mı? Eminim çoğunuz benim hayatta olduğumdan daha uzun yıllardır benim gibi çalışıyor ve hissediyorsunuz, ama bu doğru gelmiyor ve birinin bunu çözüp daha iyi hale getirip getirmediğini merak ediyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben bir buçuk yıldır birlikteyiz. Çıkmaya başladığımızda birden fazla kişiyle görüşüyordu. İlişkimizin yaklaşık bir buçuk ayında onlarla bitirdi. Aylar sonrasına kadar başka kızlarla görüştüğünü hiç bilmiyordum. İlişkide benim için bir acı kaynağı oldu (ilk öpücüğümüz veya randevumuz, önceki gece başka biriyle yattığını bilmek özel hissettirmiyor)

Özellikle biri, o ile biraz daha inşa etti. Yaklaşık bir ay çıktılar. Onunla ilişkisini bitirdiğinde çok incindi, bu da onun tarafında çözülmemiş duygular olduğunu gösteriyor. Çıkmadan önce birbirlerini tanımıyorlardı ve o zamandan beri konuşmadılar.

1 ay sonra yurtdışına taşınıyoruz. Erkek arkadaşım veda etmek için bu kızla içki içmeye karar verdi. Gurur duyacağı için ona neyin peşinde olduğunu söyleme arzusunu dile getirdi. Ayrıca romantik veya cinsel duyguları olmamasına rağmen ona karşı hala duygular beslediğini söyledi.

Bundan çok rahatsızım. Bir yılı aşkın süredir konuşmadığı kapanmış bir bölüme veda etmenin neden önemli olduğunu anlamıyorum. Düşünce zincirinin, onunla ne kadar gurur duyacağı gerçeğinden rahatsızım.

Ona e-posta göndermeyi/telefon etmeyi ya da dışarı çıkmadan önce onunla tanıştırılmamı önerdim, ancak onu terk ettiği kızla tanışmak gibi garip bir duruma sokmak istemeyeceğini söyleyerek bu iki seçeneği de reddetti ( başka bir kız için ayrıldığını asla bilmemesine rağmen). Kendi rahatsız durumumun dikkate alınması gerekmez mi?

Herhangi bir girdi çok takdir edilecektir. Hareket ediyor olmamız, hata yapmamam için tehlike işaretlerini daha da önemli hale getiriyor."
"Geçenlerde kız arkadaşımla ayrıldık. Ayrılmamıza giden aylarda çok stresliydim ve bununla iyi başa çıkamadım. Bu ona çok kötü davranmama neden oldu. İkimiz de çok şey yaşadık ama o bana olan patlamalarını azaltmayı başardı, ben başaramadım. Küçük tartışmalar başlatır ve ona farklı şeyler için bağırırdım.

Bu ayın başlarında benden ayrıldı. Geçen haftaya kadar ara sıra konuştuk. Sonunda zayıftım ve ona nasıl hissettiğimi, benim için ne kadar önemli olduğunu ve ne kadar pişmanlık duyduğumu söylemek zorunda kaldım.. Ona beni neyin üzdüğünü tespit ettiğime ve üzerinde çalıştığıma söz verdim ve ona bir daha asla böyle davranmayacağıma söz verdim. .

Bu sadece onu bana karşı daha fazla hayal kırıklığına uğrattı. Benimle bir daha asla bir araya gelmeyeceğini ve ona benim davrandığım gibi davranan biriyle asla olmayacağını söyledi.

Hayatımda daha uzun ilişkiler içinde oldum ama hiçbiri bunun hissetmediği gibi hissetmedi ve onun gerçekten olduğu kişi için hiç bu kadar düşmedim. İlişkimizin büyük bölümünde ona bir prenses gibi davrandım, ta ki başka şeyler ortaya çıkana ve bunalıma girene kadar.

Şu anda çok ham, bana çok kızgın, benimle işinin bittiğini söylüyor. Ona nasıl hissettiğimi nazikçe olmasa da göğsümü boşaltmam gerektiğini söyledim. Sorum şu ki, burada bu durumda olan biri var mı: nihai sonuç ne oldu?"
"Açık olmak gerekirse, yakın zamanda evlenmiyorum ama kötü ilişkileri olan kadınları okuduktan ve duyduktan sonra, dışarı çıkmam gerekirse kötü bir şey olursa diye küçük bir yuva yumurtası tutma fikriyle oynamaya başladım. kötü niyetli bir ilişkiden. Mantıklı bir kadın olarak, bazen yanlış kişiyle evlenerek kötü kararlar verdiğini biliyorum. Ve gelecekte herhangi bir seçeneğim olmadan sıkışıp kalacağım bir konuma getirilmek istemiyorum. Yerli Amerikalı olduğum için her yıl kabilemin geri kalanıyla birlikte biri 500 dolarlık, diğeri 1000 dolarlık iki çek alıyorum. Bu para, kabilenin kabile topraklarında sahip olduğu birden fazla işletmeden elde ettiği birleşik kazançlardan gelir. Dolayısıyla para kabile üyelerine akar. Şimdi ailemdeki kadınlar bu parayı alma konusunda ileri görüşlü değiller ve çıktıkları erkeklerin fazladan ""gelir"" öğrendiklerinde mutlu olmadıklarını duydum. Benim sorunum burada devreye giriyor, bir gün evlenmeyi planlıyorum ama bunu kocama nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum. Bir yandan kötü bir ilişkiden kendimi kurtarmak istiyorum, diğer yandan müstakbel eşimle yıllık tatillere, yeni mobilyalara veya evdeki diğer şeylere yatırım yapmanın güzel bir ekstra para olduğunu düşünüyorum. . Gelecekteki kocama paradan bahsetmeli miyim yoksa dürüst davranmamalı ve asla bir şey söylememeli miyim?"
"Böylece geçen Haziran en iyi arkadaşımla çıkmaya başladım. Çıkmaya başlamadan önce ona bir kız arkadaş aradığımı söylemiştim ama uzun vadeli değil (3-6 ay). Harika anlaşıyoruz ve onun arkadaşlığından gerçekten zevk alıyorum ama bu kadar genç yaşta, özellikle NYC'de yerleşmek istemiyorum. Ayrıca uzun süredir içinde bulunduğum şüphelerini dile getirdi ve şehirden uzaklaşmak istediğini, ancak onun dayanağı olduğumu ifade etti. Umarım şimdi onunla gidip gitmememe bağlı olmayan bir karar verebilir.

Berbat çünkü onu hala çok seviyorum, sadece onun benden istediği şekilde değil. O gezegendeki en iyi insan ve onu kırmama tepkisi yürek burkandı. Bunun onu birdenbire vurduğunu söyleyebilirim ve tek söylediği bunun yeni uyanabileceği bir kabus olmasını umduğuydu. Tek yapmak istediğim onu ​​daha iyi hissettirmek ama korkarım ona izin vermezsem hayatına devam etmeyecek. Benzer bir durumda olan var mı? Herhangi bir tavsiye çok yardımcı olacaktır"
"Öncelikle, hiçbir şeyle övünmüyorum ve kendimle ilgili çok hayal kırıklığına uğradım ve dersimi aldım. Lisede 18 yaşındaydım ve okuldan karlı bir gün geçirdik. Arkadaşlarım beni aradı ve ""hadi içelim, ailem işte ve öğlene kadar bira kırmak istiyorum"" dediler, ben de yapalım dedim. Çarşambaydı. Saat 4:00'te çalışmam gerekiyordu ama bir çift bulabileceğimi düşündüm. Genç ve aptaldım ve bütün öğleden sonra mayın tarlasında oynayarak (çok fazla içkiden oluşan bir oyun) tamamen dövüldüm. Neden yaptığımı bilmiyorum ama içmeye devam ettim ve 3:30'da arkadaşlarımın evinden ayrıldım. İşe giderken, şarkıyı değiştirirken ipod'umu yere düşürdüm ve yanımdaki şeride sapmaya başladım, çok şükür etrafta kimse yoktu, arkamdaki polis memuru hemen beni kenara çekti. Arabaya geldi ve hemen alkolün kokusunu aldı ve tüm DUI süreci orada başladı (ayıklık testi, kelepçelendi ve polis arabasının arkasına yerleştirildi ve kan testi için hastaneye getirildi). Babam sigarayı bıraktıktan bir ay sonra ağzında puroyla beni aldı. Neden sigara içtiğini sorduğumda, hayatımda yaşadığım en büyük hayal kırıklığı olan ""Beni sen yarattın"" cevabını verdi. Dersimi aldım ve bir daha asla olmayacak. Okuldaki herkes bunu duydu ve patronumu arayıp işe yaramadığımı söylemek zorunda kaldım ve şu ya da bu nedenle beni kovmadı ve eğer olsaydı ne olurdu hayal bile edemiyorum. Benden beri bu ağır para cezası, alkol değerlendirmesi ve sınıfı, gülünç derecede yüksek araba sigortası ve ödemesi gereken çekme ücretleri vardı. Kimseyi incitmediğim için son derece minnettarım ve gençken dersimi aldım."
"2,5 yaşında (o sırada Eylül'de 3 yaşına giriyor) neredeyse lazımlık eğitimi almıştı, ancak erkek kardeşi doğduğunda tamamen çocuk bezine geri döndü. Birkaç ay dinlenmeye bıraktık ama yine lazımlık eğitimi üzerinde çalışmaya başladık. 5 hafta içinde anaokuluna başlıyor ve ""lazımlık eğitimli veya neredeyse lazımlık eğitimli"" olması gerekiyor, aksi takdirde okulu bırakmak zorunda kalacak. İhtiyaca dayalı bir burs sayesinde harika bir anlaşma yaptık ve okuldan atılmak çok sorunlu olurdu, çünkü başka hiçbir yerde anaokuluna gerçekten paramız yetmiyor (ve ben yarı zamanlı çalışıyorum, bu yüzden ne olursa olsun çocuk bakımına ihtiyacımız var).

Lazımlık eğitiminde yine iyi gidiyor - ona hatırlatırsak lazımlığa kaka yapıyor ve işiyor, ama aynı zamanda bütün gün boyunca barfiks çekecek ve farkına bile varmayacak. Bu yüzden bugün ıslandığını fark etmesi için tam zamanlı iç çamaşırlarına geçtik. Kazalar bekliyorduk ama onun bunlardan *keyif almasını* beklemiyorduk. Bugün 3 kaza geçirdi ve her seferinde ""Uh oh, yerde bir şey var... Bu... PEE PEE!!"" gibi bir şey söylüyor. Çok heyecanlı ve yüzünde kocaman bir gülümsemeyle.

""Doğal bir sonuç"" olarak ona pisliği temizlemesini sağlıyoruz, ama o bunun eğlenceli olduğunu düşünüyor, bu yüzden bunun onun için ne kadar ""sonuç"" olduğunu bilmiyorum. Üçüncü kez, kocam onu ​​odasına gönderdi, esasen kazayı cezalandırmak için... Bir çocuğu kazalardan dolayı cezalandırmamanız gerektiğini duydum, ama o bunu bilerek yaptığını düşünüyor. İlla öyle olduğunu düşünmüyorum-- Yani, belki öyledir, ama belki gerçekten gerçek bir kaza geçiriyor ve bunun komik olduğunu düşünüyor. Bilmiyorum.

Çok konuşkan ve lazımlığa işemeniz *gerektiğini* kesinlikle anlıyor. Bazen gitmesi gerektiğini fark ediyor ve başarılı bir şekilde lazımlığa ulaşıyor. Diğer zamanlarda ona hatırlatıp lazımlığa götüreceğiz ve oturarak ""komutla"" işeyebilecek. Bu yüzden iletişim ve mesane kontrolü açısından lazımlık eğitimi verecek kadar fiziksel olarak gelişmiş olduğundan eminim.

Bugün iç çamaşırlarının ilk günü, bu yüzden bunu çok fazla mahvetmeden önce burada bir tavsiye alabilirim diye düşündüm."
"Yaklaşık bir ay öncesine kadar ilişkimizde her şey harikaydı. Hiç kavga etmedik, birbirimizi anladık ve en iyi arkadaşlar ve sevgililer gibi davrandık. Son zamanlarda okula geri döndüm ve geçen sömestrde pek iyi olmadığım ve daha çok çalışmalarıma odaklandığım için iletişimimiz biraz gerginleşti.

Geçen hafta sonu, bir şeylerin kesinlikle yanlış olduğunu söyleyebilirim. Sürekli telefonda mesajlaşıyordu, konuşma gergin görünüyordu ve telefonuyla daha meşgul görünüyordu ve bu nedenle seks sırasında hiç zevk almamasına neden olan sorunlar vardı. Birbirimizle yüzleştik ve bana, ben buradayken bir ilişki içindeymişiz gibi hissetmediğini çünkü eskisi kadar sık ​​mesaj atmadığımı söyledi.

Benim açımdan endişeliyim çünkü hayatına yeni bir erkek arkadaş girdi ve benden çok bu adamla konuşmaya zaman ayırıyor gibi görünüyor. Ona değişeceğimi söyledim ve ayrılık ya da herhangi bir şeyle tehdit edilmedim, ikimiz de bunun sürmesini istediğimiz konusunda anlaştık. Ancak, bir şeylerin ters gittiği hissinden kurtulamıyorum ve bunun hakkında ne kadar çok düşünürsem, bu beni giderek daha fazla paranoyak ve depresif yapıyor.

Herhangi bir şey yapmadan veya mantıksız bir şey söylemeden önce dışarıdan birinin fikrine ihtiyacım var. Onunla ilişkimin gerçekten bitmesini istemiyorum ama aldığım tüm işaretlerle, bana kötü bir şey olmadan önce aylarca çamura sürüklenmek istemiyorum.

Not-ben onunla tanışmadan önce kız arkadaşım lezbiyendi. Erkeklerle başarısız ilişkileri ve kötü yetiştirilme tarzı onun erkeklerden uzun süre nefret etmesine neden oldu ve ben yıllardır çıktığı ilk erkektim. Bunun herhangi bir ilgisi olduğundan şüphe duyuyorum ama ben sadece tüm gerçekleri ortaya koymaya çalışıyorum."
"Bu yüzden birkaç gün önce depozito hakkında [bunu] yayınladım.

Bugün eski ev sahibim bana geri döndü ve çöp konteyneri kiralamanın ve eşyaları taşımanın zarar olarak kabul edildiğini söyledi. Bu doğru mu?

Ayrıca, bir ev sahibi kesinti listesini kiracıya gönderdiğinde, bunlar öngörülen maliyetlerdir, değil mi? Çünkü ev sahibinin çoktan çöp bidonunu kiraladığını ve parayı eşyaları taşımak için harcadığını biliyorum. Anladığım kadarıyla tüm onarım ve hasarlar için fiyat teklifi alıyorlar ve depozito ödendikten sonra işi yaptırıyorlar. Yanlış mıyım?

Taşınmadan önce, ancak bize taşınmamız için 30 gün verdikten sonra gelip çim bakımı için bizden 150 dolar aldılar. Bu, orada yaşadıkları 2 yıl boyunca hiç yapmadıkları bir şeydi. İtiraz etmek için aradığımda, ""Güvenlik depozitonuzdan çekeceğiz"" dediler. Bu yasal mı?

Son olarak, bu bir asliye mahkemesi davasına giderse, kiracı olarak benim sorumlu olacağım bazı tipik ücretler nelerdir?

Çok teşekkürler, /r/legaladvice. Bu altını gerçekten seviyorum."
"Genellikle randevularım için kahve, öğle yemeği veya içecekleri seçerim. Veya kişiyi biraz tanıyorsam, onları ilgilendiren bir şey.

Son zamanlarda, programım hafta içi gecelerin boş olmasına çekiniyor. Yani içki içmek istemiyorum ve öğle yemeği için biraz geç oldu.

Açıkçası, kişinin McDonalds için ıslandığını bilmiyorsanız, fast food (genellikle) kötü bir tarih seçimidir. Kaliteli yemek hem pahalı hem de abartılı, ama merak ediyorum, biri bana gündelik yemeklerden bazı örnekler verebilir mi? Bu, Denny'nin tarzı bir şey mi? Tony Roma's mı yoksa Boston Pizza mı?"
"Erkek arkadaşım ve ben her gün, günde birkaç kez seks yapardık. Kelimenin tam anlamıyla yaşadığım en iyi seksti ve bana aynı şekilde hissettiğini söyledi. Tabii bir süre sonra bu eskisi kadar sık ​​olmuyordu ama yeterince sık oluyordu ki her zaman oldukça tatmin oluyordum.
Bir yıldır birlikte yaşıyoruz ve hala haftada birkaç kez birlikte uyuyorduk ama monoton ve sıkıcı hale geldi. Kelimenin tam anlamıyla her zaman arkadan geliyordu ve sadece birkaç dakika sürdü. Artık öyle bir noktaya geldi ki, yaklaşık iki haftada bir birlikte yatıyoruz, uyandığımızda hep ilk önce, hep arkamızdan.

Belki de kendini pek cinsel hissetmiyordur (yakın zamanda yeni bir eve taşındık ve mali durum oldukça sıkı) bu yüzden onunla bu konuda hiç konuşmadım. Ancak birkaç hafta önce bana her gün ustalaştığını söyledi. Ona, benimle yatmaktansa kendi kendine otuzbir çekmeyi tercih etmesinin özgüvenimi gerçekten etkilemeye başladığını söyledim ve benim güzel ve seksi olduğumu ve masturbasyon yapmanın yanlış bir tarafı olmadığını düşündüğünü söyledi. Kendim hakkında o kadar kötü hissetmeye başladım ki yakın zamanda AmIUgly'de paylaşım bile yaptım!

Daha bugün ona gerçekten hızlı bir şeyler almak için markete gitmem gerektiğini söyledim ve sadece 15 dakikalığına gitmiştim. Eve geldiğimde yatak odamıza girdim ve yerde ""kirli"" bir gömlek vardı. Bunu sordum ve ben çıkar çıkmaz masterbasyon yaptığını söyledi. Odadan yeni çıktım ve şimdi bunu yazmak için dışarıda oturuyorum.
Onunla bu konuyu tekrar konuşmam gerektiğini biliyorum ama ilk denediğimde hiçbir şey gerçekten değişmediği için ikinci kez konuyu açmakta tereddüt ediyorum. İlişkimizdeki diğer her şey harika ve harika ve o benim en iyi arkadaşım ama bu gerçekten kendimi güvensiz ve kendim hakkında kötü hissettirmeye başlıyor. Artık onun önünde değişmekten bile hoşlanmıyorum."
"Bu kadınla ilk tanıştığımda biz gençtik, ona delicesine aşık oldum ama ona çıkma teklif edemeyecek kadar utangaçtım.

aklımdaydı, karıma delicesine aşık olduğumda bile, onu düşünür ve nerede olduğunu, mutlu olup olmadığını merak ederdim. ve karımı ne kadar seversem seveyim onu ​​yeniden tanıma şansı için biliyordum; sadece onu tanı, hepsi bu, karımı terk ederdim.

sadece böyle hissetmek beni boktan bir insan gibi hissettirdi, bu yüzden karımla birlikteyken 2-3 yılda bir, belki 4 kez kendime onu düşünme izni verirdim.

Zaman geçti ve karımdan ayrıldım ve ben sadece memnun olduğumda, tekrar birini tanımak zorunda kalmadığımda, hayatıma girdi.

Hayatıma nasıl geri dönebileceği konusunda çılgına döndüm, bunca zamandan sonra numarasını alıp ne yaptığını öğrenmem gerekiyordu.

Her salı öğle yemeği saatinde buluşmaya başladık, hafta boyunca tek düşünebildiğim buydu, beynim aptallaştı ve çalışmalarıma konsantre olamadım, 33 yaşındaydım, artık genç değil.

neyse bir süreliğine çıktık ve kendi açımdan çok fazla hata yaptığımı biliyorum, kendim olmaktansa aptalca şeyler yap diyordum kendime. normalde olduğum ve olduğum kişiye aykırı bir şey.

Birlikteyken ne hissettiğimi anlayamıyordum, hiç böyle uzaktan yakından böyle bir şey hissetmemiştim ve ne hissettiğime de gerçekten inanamıyordum.

Hayatımdaki olaylar nedeniyle onun benim ruh eşim olduğuna inanıyorum ve onu terk ettiğim günden beri kalbimi gerçekten terk etmedi ve ona daha derin bir şekilde aşık oluyorum.

Onun ruh eşim olduğuna inanmamın bazı nedenlerinde olduğu gibi hikayede daha çok şey var ve yeni bir adama geçti ve kişisel olarak duyduğum harika bir yerde. Sadece başka bakış açıları elde etmek istedim."
"Birden fazla işe başvurdum ve pizza kulübesi bana iki kez iş teklif etti. Ertesi gün amazon'dan (personel ajansı aracılığıyla) bir iş teklifi aldığım için ilk kez reddettim, ancak oryantasyondan önceki gün bana ödevlerinin kalmadığını söylediler. Harika. Benim için işlerinin olmadığını söylemek için 1 ay beklemek zorunda kaldım. 2 hafta sonra mcdonalds mülakatına gittim ve nöbetçi bir iş olduğu için alamadım. Sırada kmart röportajı var. Görüşme sırasında sessiz kaldığım için sanırım anlayamadım. Sonra siktir git dedim, yine pizza hut'a başvuracağım. Telefon geliyor, görüşmeye gidiyorum ve bugün saat 11'de gitmemi söylüyorlar. ""Evet, sonunda bir iş!"" Ama durum böyle değil. Ailem ""tehlikeli"" bir iş olduğu için almamamı söylüyor. Babam ve ben bugün ilk kez bir tartışmaya girdik çünkü benim o işi almamı istemediler. Kabul etmezsem bana ayda 100 dolar vereceğini söyledi (evet çünkü bu 19 yaşındaki biri için çok fazla ..) Annem için işi almamamı söylüyor. Annem çabuk sinirlenir ve kaza yapacağımdan veya saldırıya uğrayacağımdan falan korkar. Ekim ayında bir araba kazası geçirmem ya da teyzem ve amcamın bebeğinin pazar günü ölmesi yardımcı olmuyor. Sanırım bebeğin ölümü onu bana bir şey olmasından korkuttu. Yani şimdi tanıdığım herkesin bir işi varken ben işsizliğe geri döneceğim. Dükkanda pizzacı olarak çalışacağıma ve günde sadece 5 kez pizza dağıtacağıma dair küçük beyaz bir yalan söylemeye çalışacağım. Yine de emin değilim. Tüm bunları metinde gevşetmek zorunda kaldım."
"Bu benim ilk kız arkadaşım ve yaklaşık 4 yıldır birlikteyiz.

Yani temelde 3. yıl dönümümüzü kutlamadan hemen önce, id yeni uyanmış ve artık onu sevdiğimi söyleyememiş gibi hissettim. Tekrar denemeye karar vermeden önce bunun üzerinde konuştuk ve bir aydan biraz fazla bir süre ayrıldık, bu yaklaşık 8 ay daha yolunda gitti, şimdi 4 yıldır birlikte olmaktan çok uzakta değiliz ve tekrar konuşma zamanına karar verdim.
Düzeltmek hakkında konuştuk ama neyin düzeltilmesi gerektiğini bilmiyorum çünkü neden aşık olmadığımızı bilmiyorum...

Ne yapmalıyım, cevabın ne olduğunu bildiğimi hissediyorum ama onsuz ne yapardım bilmiyorum, herhangi bir tavsiye çok makbule geçer.
Teşekkürler"
"Kocam ve ben üç yıldır evliyiz. O benim en iyi arkadaşım ve harika bir adam. Ancak, üzerinde çalışamayacağımız bir sorun var.

Hayatım boyunca öfke sorunlarıyla mücadele ettim ve hem kabul ettiğim hem de değiştirmeye çalıştığım çetin bir savaş oldu. Kocam ve ben ilk evlendiğimizde hala çok gençtim ve olgunlaşmamıştım ve evlilik meselelerini ele alma konusunda birçok hata yaptım. (Aşırı dramatik, çığlık atma, gözetleme, her yerde boktan, olgunlaşmamış şeyler.)

Kocam yukarıdaki tüm sorunları ele aldı ve yıllar içinde proaktif olarak hem kendim hem de ilişkimiz için daha iyiye doğru değiştim. Artık bağırmıyorum, gözetlemiyorum, anlayışlı olmaya çalışıyorum ve kocama şüphenin faydasını görüyorum, vb.

Ama şimdi geçmiş hatalarımdan faydalandığını ve bunu kendi gündemine fayda sağlamak için kullandığını hissediyorum. Örneğin, kocam pek rastlamadığım bir kadın iş arkadaşımla aşırı geç saatlere kadar çalışmak zorunda kaldı. Tabii geç saatlere kadar çalışması gerektiğini bilmeden nerede olduğunu ve iyi olup olmadığını anlamaya çalıştım. Sonunda eve geldiğinde bana temelde geç saatlere kadar çalışması gerektiğini bana bildirmediğini çünkü ""kızacağımı bildiğini ve bununla uğraşmak istemediğini"" söyledi.

Bir yıldan fazla bir süredir Y belirtisi göstermememe rağmen, ne zaman sorsam ya da üzülsem, ""X yapmadım çünkü Y yapacağını biliyorum"" bahanelerinin özü temelde bu.

Uyum sağlamanın, affetmenin ve unutmanın zaman aldığını biliyorum ama bu noktada, ona ilerleyebildiğimi gösterme şansı vermeden UZUN zamandır sergilemediğim davranışlarla suçlanmak beni sadece isteklendiriyor. davranacağımı varsaydığı şekilde davranmak.

Kayboldum. Lütfen yardım et!"
"Kız arkadaşım beni bilgisayarımdaki porno ile yakaladı. Anlaşılır bir şekilde kızmıştı. Baktığım kadar değil ama ondan saklıyordum. İşleri halletmek için konuşuruz. Saklamadığım sürece bakmamın sorun olmadığını söylüyor. Harika barışıyoruz ve hayatımıza devam ediyoruz.

Daha sonra bilgisayarımda özgeçmişimde bana yardım ediyor ve çektiğim resimlerin ekran görüntülerini içeren dosyayı buluyor. Bunları gördüğünü (yanlış bir şekilde) varsaymıştım. Her seferinde sinirleniyor. Yine bir pislik gibi hissediyorum. Orada başka bir şey arıyor ve indirme dosyasını videolar da dahil olmak üzere orada olduğunu bile bilmediğim şeylerle dolu buluyor. Videoları gerçekten çok seksi bulmadığım için indirmiyorum. Oraya nasıl geldiklerini bile bilmiyorum (bu konularda bilgisayardan pek anlamam). Bulunduğum sitelerden bazıları biraz kabataslak olabilir mi?

Şimdi kendimi tam bir pislik gibi hissediyorum ve o anlaşılır bir şekilde üzgün. İlişkinin devam etmesini istiyorum ve o hala bana istersem o şeylere bakarken rahat hissetmemi istediğini söylüyor. Artık bunu yapabilir miyim bilmiyorum. Şimdi olacak tek şey, ona bakarsam onu ​​incittiğim için kendimi suçlu hissedeceğim ve bundan zevk almayacağım.

Konuyla ilgili düşüncelerinizi takdir ediyorum."
"Bu benim ikinci evliliğim, onun ilk evliliği. İki çocuğumuz var. Birkaç yıldır, onun kadın iş arkadaşlarından birinden kötü bir titreşim aldım. Onlar iyi arkadaşlar ve çok iyi anlaşıyorlar. İkisi de müzisyen. Ondan gerçekten hoşlanıyor ve işten sonra onunla bir bira içmek gibi takılmak istiyor. Bazen mesai saatleri dışında ona mesaj attığını biliyorum ama ne sıklıkta veya ne hakkında olduğundan emin değilim (telefonunu oldukça gizli tutuyor). Bu beni çok rahatsız ediyor ve o bunu biliyor.

 Birkaç ay önce bir parti verirken oldukça büyük bir patlama yaşadık ve ben ona gitmemesini söyledim. Onun hakkında tamamen mantıksız olduğumu düşünüyor ve onunla bu konuda ne zaman konuşmaya çalışsam sinirleniyor. Ben ne hissedersem hissetsem de o partiye gidecekti, bu yüzden birlikte gitmeye karar verdik ve her şey yolundaydı.

Partiden beri bırakmaya çalıştım. Nasıl hissettiğimi bildiğini hissediyorum ve gerçekten yapabileceğim tek şey bu. Onunla içki içmeye filan gitmiyor ki bunu takdir ediyorum. Yine de yakın zamanda bu kadının ""yuvayı yıkan"" olmakla ünlü olduğunu öğrendim. Kocam, karısından ayrıyken evli arkadaşıyla randevuya gittiği için olduğunu söyledi. Bu, onun ve kocamın arkadaşlığı konusunda beni daha da tedirgin ediyor. Söylentilerin kendini kaptırabileceğini biliyorum, özellikle küçük bir kasabada. Ama artık bunu bildiğim için onların arkadaş olmamalarını istemekte kendimi biraz haklı hissediyorum.

Daha alakalı bilgi.... İlk evliliğim başka biriyle tanıştığı için bitti. Bu yüzden bu durum hakkında aşırı tepki vermem tamamen mümkün. Üç yılı aşkın bir süredir terapideyim ve büyük adımlar attığımı hissediyorum. Kocam ara sıra benimle terapiye gidiyor ama pek yardımcı olmadı. Aynı şeyi (sözlerini) tekrar tekrar ele almak için sabırsızlanır."
"*Ana hesabımın (aptallık) Skype adımla aynı kullanıcı olması nedeniyle bunu kullan-at hesabına gönderiyorum*

Bir erkekle bir yıldır konuşuyorum ve dürüst olmak gerekirse, sahip olduğum en yakın arkadaşlarımdan biri, hemen hemen her şey hakkında konuşuyoruz (ayrıca 10 üzerinden 9,
hemen hemen her gün 3 kişilik skype yapıyoruz
saat) ancak benim için nasıl hissettiği konusunda kafam çok karışık. Henüz kimseyi sevmediğini söylüyor, bana sürekli iltifat ediyor ve bir arkadaşına üniversitede olmasının tek sebebinin onu motive etmem ve bunu benim için yapıyor olması olduğunu söyledi. Ayrıca beni aşık olduğu bazı kadınlarla karşılaştırdı.

İlişkiler konusuna geldiğimizde her şeyin kafa karıştırıcı kısmı ve asla bir kız arkadaş sahibi olmak istemediğini, yani benden hoşlanmayacağını söyledi, ancak beni hissediyorsan o havayı alıyorum? ""Tabii ki beni seviyorsun, beni kim sevmiyor"" diye şaka yapıyorum ama benden hoşlanıp hoşlanmadığını nasıl anlarım? Klişe biliyorum ama kafam çok karışık, bu çocuğun benden hoşlanıp hoşlanmadığını nasıl anlarım?"
"Arkaplan:
Doğru okudunuz, onu cezalandırmadım, aslında cezalandırdım. Bu özel arkadaşın, özellikle notlar söz konusu olduğunda, gerçekten katı ebeveynleri var ve onun yalnızca bir sınıfta B almasına izin veriyorlar, geri kalan her şey A oluyor ya da onu cezalandırıyorlar.
Şakaya Yol Açan Olaylar:
Normalde şaka yapmam ama içi dolu, ağır bir su şişesini ayakkabısız ayağıma (kazara) çarptırdı. Bir özür talep ettim ve reddettiğinde, bu holiganı şaka yapacağıma yemin ettim.
Kurulum:
Telefonunu alıp bana vermesi için başka bir arkadaşım var (gerçekten boktan bir sürgülü telefonu var ama bunun hiçbir şeyle ilgisi yok) ve bana vermesi için. Sonra, bir devlet bilgisayar korsanı gibi, o akıllı olmayan telefonun nasıl çalıştığını anlamaya çalışırken işe koyuldum. Annesinin kişisini kendi adıma çevirmeyi başardım (şimdi bunun nereye gittiğini görüyorsunuz) ama ben numaramı annesinin adına koyamadan telefonu geri aldı! Bunların hepsi dersin başında oluyordu ve ders başladığında şakayı nasıl bitireceğimi bilmiyordum. Ama 1 Nisan bana gülümsemiş olmalı, çünkü bir yangın tatbikatı günü kurtardı! Benden geri aldığından beri diğer bazı çocukların telefonunu aldıkları ortaya çıktı, ben de ona şaka yaptığımı söyledim ve işimi bitirmem için telefonu bana verdiler. Sonunda bitirdim ve telefon ona geri verildi.
İnfaz:
Daha sonra ne olduğunu muhtemelen tahmin edebilirsiniz. Annesi olarak (daha çok diktatörü gibi) ona mesaj attım ve başarısız olduğunu düşündüğü bir sınavdan dolayı kimya notunun B'ye düştüğünü ve bahar tatilinde herhangi bir şey yapmayı unutabileceğini söyledim. Benden (aslında annesi) ona kırılan tutucusunun parasını ödemesi gerektiğini ve yakında onu alacağını söyleyen bir mesaj alana kadar onu bir süre devam ettirdim. Sanırım o zaman parçaları bir araya getirdi ve bana mesajla küfrettiğinde, bittiğini biliyordum çünkü yüce liderine asla küfretmezdi. Şaka başarılı, imo"
"Uzun yazı için özür dilerim. Her erkek/kız eşinin mükemmel olduğunu düşünür, ben sadece benimkine tutunmaya çalışıyorum.

Temelde ben ve kızım birkaç ay önce çıkmaya başladık ve her şey harikaydı. Sosyal medyada PDA olmadığı ve paylaştığımız gezilerin resimlerini kendimize sakladığımız için işler önemsizdi. Bu belirsizliğin tadını çıkardık ama belli ki gerçekten yakın arkadaşlarımız biliyordu.
Arkadaşlarımızın bizi Facebook'ta çift-y/sevgili şeylerinde rastgele etiketlemesiyle başladı, ancak bu pek fazla bir şey olmadığı için umursamadık, ayrıca birçok insanın bize nakliye (?) hissi vermesi iyi hissettirdi. İşlerin kötüye gittiğini hissettiğim yer burası. Tüm ilgiye kendimi kaptırdım ve ona eskisi gibi PM atmak yerine duvarına veya resimlerine romantik şeyler göndermeye başladım ve dikkat ve ""ayy çocuklar çok tatlısınız"" birikmeye devam etti.
Bu aynı zamanda bilmeden, bizi kendi bireysel kimliklerimiz yerine tek bir kişi olarak tanımlayan bir kültür geliştirdi, ona isminden çok kız arkadaşım olarak hitap edilecek ve bu ikimizin de onaylamadığı bir şey.
Dün gece ilişkinin onun için zorlaştığını ve beni sevmesine rağmen ikinci kez düşündüğünü söyleyerek benimle yüzleşti. Bir kişi olarak bireyselliğini kaybettiğini ve bir ilişki olarak kendi kişisel alanımızı kaybettiğimizi hissediyor ve buna karışan çok fazla insan vardı ve boğulmuş ve bir duvara yaslanmış hissetti.
Her şeyi ayrıntılı olarak konuştuğumuza sevindim, özellikle de son zamanlarda konuşmalarımızın ne kadar rahatsız edici hale geldiğini ve çok uğraştığımızı belli etti.

Bana bir şans daha vermeyi kabul etti ama işler değişmezse her şeyin bittiğini söyledi. Açık olan şey, sosyal medya varlığını tekrar azaltmak ve kişisel mesajlaşma ve aramalara geri dönmek. Ama başka ne yapabilirim? Ayrıca yaz boyunca 6 saat gibi bir zaman farkıyla başka bir kıtada olması da yardımcı olmuyor."
"Tamam, bir veya iki ay önce bu kızla bir gece kulübü sırasında tanıştım. İyi anlaştık, ben de onunla eve gittim ve iyi vakit geçirdik (seks yok).

O zamandan beri Facebook'ta biraz konuşuyoruz. Ayrıca ona bir kez çıkma teklif ettim ve tamam dedi, ama sonunda hastalandı ve bu da boşa gitti. Biraz radyo sessizliği işareti yapın (bunu ilgilenmediğinin bir işareti olarak aldı) ve aniden birkaç gün önce bu hafta sonu arkadaşlarının evindeki bu ön partiye onunla gelmek isteyip istemediğimi sordu.

Bu iyi bir şey olduğunu düşündüm, bu yüzden evet, tabii ki geleceğim dedim. Ve şimdi düşünüyordum.

Ön parti arkadaşlarının evinde ve orada kimseyi tanımıyorum. Ben de bu kızı pek iyi tanımıyorum ve bunun muhtemelen en iyi ""randevu"" senaryosu olmadığını anladım. Neyse, yine de gideceğim - gitmeseydim kendimi döverdim.

Ayrıca kayda değer, en dışa dönük insan değilim, ancak gece ilerledikçe alkol bunu oldukça hızlı bir şekilde yumuşatma eğilimindedir.

Peki... bu duruma mümkün olan en iyi şekilde nasıl yaklaşırım?
Onu bütün akşam nasıl eğlendirebilirim?"
"Merhaba /r/ilişkiler,
Geçen hafta 8 yıldır tanıdığım çok iyi bir arkadaşımla birkaç konuşma yaptım. O Arap, ben Türk'üm.

O her zaman soğukkanlı bir adamdı. Kelimenin tam anlamıyla her şey gibi komik olan her şeyi birlikte yapardık. Başka bir arkadaşımızla nargile içmeye giderdik. Her şey hakkında konuşurduk, kızlar hakkında konuşurduk, hepimizin komik bulacağı şeylerle dalga geçerdik.

Gerçi o artık değişti. Artık nargile içmek yok, evlenmeden önce seks yapmaya çalışmak yok, göründüğü gibi kızlarla çıkmak yok. Neden tüm kadınların başörtüsü takması gerektiğinden ve neden vücudunun her yerinde başörtüsü olması gerektiğinden bahsediyor. Bana alkol tüketmeyi bırakmamı söylüyor. Bana o kızın peşinden koşmayı bırakmamı ve bunun yerine gidip öğrenmemi söylüyor. Bana sigarayı bırakmamı söylüyor.

Hala biraz soğuk ve ona çıkmak ve yakınlaşmak istediğim o kızı sorduğumda normal bir şekilde sessiz yanıt veriyor ama aynı zamanda benim yerimde olsam iletişim kurmayı bırakacağını da söyledi.

Hatta bana İslam ve yapmanız gerekenler hakkında bir video gönderdi. Arkadaşça 'Hayır' dedim ve ayrıca ona, doğru yol olduğunu düşünürse düşündüğü için ona saygı duyduğumu ama değişmeyeceğimi ve aynı zamanda sigara içmek için dışarı çıkacağımı bildiğimi söyledim. bugün daha sonra başka bir arkadaş.

Bu kadar çabuk değişmesi hâlâ çok garip. 1-2 ay önce falan beraber sigara içerdik ve şimdi o hale geldi. Davranışlarıyla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum. Yani, onun bir aşırılık yanlısı olacağını gerçekten düşünmüyorum ama konu din olduğunda çok dik başlı görünüyor.

Dediğim gibi, ben bir Türk'üm ama rahatım ve ayrıca sigara içmeye, alkol tüketmeye ve evlenmeden önce seks yapmaya devam etmeyi düşünüyorum çünkü bunlar hayatımın bir parçası ve olacak.

Okuduğunuz için teşekkürler."
"25M erkek arkadaşımı gerçekten seviyorum. Başından beri harika bir ilişki içindeyiz. Birlikte yaşarız. Şimdi okulu bitirdim ve her şeyin nereye gittiğinden emin değilim. Hiçbir şey gerçekten yanlış değil, ama tatmin olmuş hissetmiyorum. Altın kazı mı kovalıyorum?

**İşte onunla ilişkimin sevdiğim yanı:**

* Adamı seviyorum ve o da beni seviyor
* Ailem ve ailem onu ​​seviyor, bu benim için çok önemli.
* Tüm temel değerler ve inançlar konusunda hemfikiriz
* Genel olarak evlenmekten bahsediyoruz
* Beni güldürür
* O çok akıllı ve sevecen
* Ona kesinlikle çekincesiz güveniyorum
* O dünyadaki en nazik, en harika insan ve onu sevmeyen hiç kimseyle tanışmadım.

**Ancak**

* Evlilik hakkında konuşmuş olmamıza rağmen, gerçek hedefleri olan bir teklif/nişan/plan yok.
* O kadar uzun süredir birlikteyiz ki kendim olmanın nasıl bir şey olduğunu hatırlamıyorum.
* İlişki dışında birden fazla kişiye ilgi duyuyorum ve bu beni korkutuyor
* Dışarı çıkıp eğlenmek için onu sürüklemek zorundaymışım gibi hissetmekten/dışarı çıkıp eğlenmek istememi haklı çıkarmaktan nefret ediyorum (barlarda, danslarda vb.)
* Okulunun bitmesine daha 3 yıl var ve bu alışmak için çok uzun bir süre gibi görünüyor.
* İlişkimiz kağıt üzerinde harika olduğu için mutsuz olmayı haklı çıkarmaya çalışıyormuşum gibi hissediyorum ve farklı bir şey istemekten sadece boktan bir sızlanan/suçluymuşum gibi hissediyorum

Yani ne düşünüyorsun?

Bizim yaşımızdaki insanların başına gelen de bu, değil mi?

Ben sadece büyük bir mızmızlandım, değil mi?"
"Yani, ben 18 yaşında bir erkeğim ve birkaç ilişkim oldu, en uzunu 2 yıl sürdü ve o da ikinci sınıfımın sonuna doğru bitti. Bununla birlikte, ilişkilerimin neredeyse tamamı, bir süredir arkadaş olduğum biriyle çıkıyordum, bu yüzden hiçbir zaman tam bir klasik flört deneyimi yaşamadım. Bununla birlikte, neredeyse hiç bir kıza açık ve net bir şekilde sormadım. Neredeyse her zaman rastgele bir erkek olarak, bir alışveriş merkezinde sevimli bir kız görüp ona numaramı vermemin ürkütücü olacağını düşünmüşümdür, şimdi hayatımda kızlar bunu bana en az iki kez yapmış olsa da.

Kulağa ne kadar tuhaf gelse de, bunu nasıl yapacağım konusunda hiçbir fikrim yok. Geçenlerde bir kız gördüğüm ve numaramı vermeyi gerçekten istediğim bir durum yaşadım ama bunu yapacak cesareti bir türlü toparlayamadım.

Sadece tavsiye istiyorum ve diğer insanlar bunu nasıl yapıyor? Hiç yapmak zorunda kalmadığım bir kavram."
"Okcupid'de bu yeni adamla tanıştım. Onu bir aydan biraz fazla bir süredir görüyorum. Açıkça benden biraz daha yaşlı ve benden çok daha deneyimli. Ciddi bir şey istediğini ve yerleşmek istediğini söylüyor, mesele şu ki, flört etme konusunda benim uyum sağlayamadığım çok tuhaf bir görüşü var.

İşte burada: 3 aya kadar bunu bir ilişki olarak görmeyi reddediyor, o kadar da kötü değil, AMA o ilk üç ayda, diğer insanları görmek ve başka insanlarla randevuya çıkmak ve kim bilir neleri görmek sorun değil. Hala bu tek eşliliği düşünüyor.

Sorun şu ki, bununla rahat olup olmadığımı söyleyemem. Rastgele çıkmam. Ve bu yüzden, başka türlü biriyle tanışmak istemeye gerçekten kendimi ikna edemiyorum. Yani ilgimi çekti ve onu tanımaktan gerçekten hoşlanıyorum.

Bu sadece oyuncu olmaya çalışan bir herif mi? Bu yeni adamın erkek arkadaşım olmasını istiyormuşum gibi görünmeden ona tüm bu çetin sınavın beni rahatsız ettiğini nasıl söylerim?

Gerçekten özgüvenimi öldürüyor. Benimle çıkmayı nasıl bilmediği hakkında yorumlar yaptı çünkü ben çok gencim ve ""yeterince inek değilim"" ki bence bu tamamen saçmalık ve bununla ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok.

Ayrıca, birini bir ay gördükten sonra en azından o zamana kadar ilgini çekip çekmediğine karar vermişsin gibi hissediyorum, değil mi?"
"Neredeyse bir yıl önce okulda olan iyi bir arkadaşımı ziyarete gittim. Büyük bir parti vardı ve bu kızla tanıştım ve anlaştık. Tek şey, en iyi arkadaşlarımdan biri de onunla iyi anlaştı. Gerçekten boktan bir ilişkiden yeni çıkmıştı ve bu kızı ne kadar sevsem de, bunu almasına izin verdim.

Yaklaşık bir ay öncesine kadar ileri sar. İşsizim ve babam bir pislik, bu yüzden beni kovmak için işten çıkarılana kadar bekledi. Şimdi 22 yaşında evsiz ve işsizim. Bilin bakalım beni kim alıyor? Arkadaşım ve kız arkadaşı.

Şimdi, sorunları olduğunu biliyordum ama arkadaşımın ne kadar berbat ve taciz edici olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ona sürekli ikinci sınıf gibi davranıyor, onu yere seriyor, söylemesi gereken her şeyi tamamen göz ardı ediyor ve kendini savunduğunda veya karşılık verdiğinde fizikselleşmekte hiçbir sorunu yok. Ondan böyle bir saçmalığı asla beklemezdim ve bırakın kız arkadaşını, başka bir insana böyle davranmaya yaklaşmadı bile.

En kötü yanı, bu kız kesinlikle harika. O, dünyanın en tatlı gülümsemesine sahip ve muhtemelen dünyanın en kibar, şefkatli insanı. Kaba ilişkileri yüzünden, onunla iyi arkadaş olduk ve çok yakınlaştık ve arkadaşımın yaptığı tüm saçmalıkları duyuyorum. Ondan nasıl ayrılmak istediğini söyleyen Facebook mesajlarını sabah 1'de alıyorum. Ertesi sabah hiçbir şey olmamış gibi ve onu savunduğum için tam bir ahmak gibi görünüyorum.

Onlara ne söyleyeceğim ve bu durumda ne yapacağım konusunda Reddit tavsiyesine ihtiyacım var. Herhangi bir yardım takdir edilecektir"
"Sadece kendimi savunma konusunda tavsiyeye ihtiyacım var/kullanabilirim.
  
Arka hikaye:
Şu anda orduda görev yapıyorum (ABD'de değil) ve son zamanlarda talihsiz bir hakaret alışverişinden sonra biri tarafından tehdit edildim.
Ben ondan fark edilir derecede daha uzunum ve hiçbirimiz orduda temel yakın dövüş eğitimi dışında dövüş sanatları yapmadık.
  
Durumu bir kereden fazla etkisiz hale getirmeye çalıştım.
Bu konuda ""muhbirlik"" yapamam çünkü bu, onun arkadaşlarıyla benim aramda düşmanlık yaratır.
Önümüzdeki 6 hafta boyunca günün 24 saati bu adamın yanındayım.
Herhangi bir şekilde veya biçimde saldırıya geçemem, aksi takdirde askeri hapishaneye gönderilecek ve zor kazanılmış bir sürü ayrıcalığı kaybedeceğim.
Temiz çıkmak için tek umudum, dayak yemek ve bir amirin gelip durumu yatıştırmasını beklemek, diğer adam askeri hapishaneye vb."
"Annem, köpeğimizi almadan önce Cesar Millan'ı çok izledi ve köpek eğitimi ve yetiştirme hakkında bilinmesi gereken her şeyi biliyormuş gibi davrandı.

Köpeğimizle yaklaşık 2 yıl oldu ve insanlar kapıyı açmaya gittiğinde havlama sorunu yaşıyor (bana o kadar da sorun gibi gelmiyor). Annemin tepkisi ona bağırmak olur ya da bunu sırayla yaparsa kalçasına/kıçına vurur.

Ne zaman devreye girip durumu kontrol altına almaya çalışsam, kızacak ve bana bu tür şeylerle nasıl başa çıkacağımı söylemeye çalışacak çünkü kendisinin bir köpek uzmanı olduğunu düşünüyor. (Bu beni üzüyor çünkü aşağılanıyormuşum gibi geliyor)

Son şerit bugün aşıldı, bodrumda tv izlerken köpeğimin kapıda havladığını duydum ve sonra annem kalkıp ona bağırdı. Bodrumun yukarısındaki güneşlenme odamıza koştu ve onun ona vurduğunu ve patilerinin yerde kaydığını duyabiliyordum. Onu kontrol etmek için yukarı çıktım (iyiydi, hasarı yoktu, benimleyken mutlu küçük adamdı) ve annem onu ​​""uzun süre"" kalacağı odaya geri koymam için bana bağırdı çünkü o onu ""disipline ederken"" onu ısırmaya çalıştı.

Köpeklerimin sorununa çözümü tamamen uygunsuz ve bir köpeği tedavi etmenin bir yolu yok. Pozitif pekiştirmeye inanıyorum ve köpeğim hakkında şikayet etmesini ve onun havlaması ile uygunsuz şekilde baş etmesini dinlemekten çok hüsrana uğruyorum.

Bu yüzden, ona yaptığı şeyin yanlış olduğunu söylemenin bir yolunu bilen varsa veya köpeğimi kapıda havlamayı bırakmanın bir yolu varsa, lütfen bana bildirin."
"Ben (18M) iki yıldır onunla(19K) birlikteydim ve onun her şeyiyle ilkiydim. Öpüşme, seks, vs. Makul bir miktar tartıştık ve çoğu için yarı mesafeydi, ama genel olarak gerçekten hoştu ve birbirimiz için oldukça iyi görünüyorduk. Yaklaşık bir yıl sonra, internette bir yerde ""arkadaş arıyorum"" başlığı gibi bir adamla tanıştı. Sonunda oldukça düzenli bir dövüş noktası haline geldi, çünkü sürekli olarak ona benim yerime öncelik verdiğini hissettim. Her neyse, bu bir yıl boyunca devam ediyor, evinden atılıyor ve kasabamda yeni bir yer ve iş bulmasına yardım ediyorum. İşi ve ne kadar meşgul olduğu ile birçok şeye benim yerime öncelik vermeye başladı ama yine de adamla konuşmaya devam etti. Ayrıca, başka biriyle olmayı merak ettiğini söylemişti, anladığımı ve kızgın olmadığımı söylememe rağmen bunu söyledikten kısa bir süre sonra bunu geri aldı. Böylece bu bir süre devam etti ve sonra Aralık ayında birbirimizi iki hafta görmedikten sonra evine gittim ve eşyalarını boşaltmasına ve bazı şeyleri taşımasına yardım ettim ve yaklaşık 30 dakika sonra gitmemi istediğini gerçekten netleştirdi ve Evet. Benimle bu konu hakkında konuşmayı hiç reddediyor ve incinmişliğim ve hayal kırıklığım içinde ondan ayrıldım ve ona beni aşmış gibi davrandığını söyledim ve o bunun doğru olduğunu söyledi. Biraz iyi hissediyorum, onunla oldukça sık bir arkadaş olarak konuş. Sonra geçenlerde, ayrılmamızdan 1-2 hafta sonra, adamla uzun mesafeli bir ilişki başlattığını öğrendim. Bunu pek iyi karşılamadım, sadece okula/işe gidiyorum ve yaklaşık bir haftadır her gün eve geldiğimde içki içiyorum. Onun için ne kadar önemsiz göründüğü için onu hala istememem gerektiğini hissediyorum, ama buna gerçekten engel olamıyorum. Bu hafta sonu doğum günü için onun için bir şeyler yapmak istiyorum ve bunu seveceğini biliyorum, kısmen kapanış için, kısmen de beni yeniden sevmesi için son bir çaba olarak. Tavsiye?"
"Geçen hafta bir pozisyon için mülakata girdim ve mülakattan önce internette bu pozisyon için sektör ortalamasının 41.000$ olduğunu gördüm. Görüşme sırasında bana maaş beklentimi sordular, ortalarda bir yere ineceğini umarak 38.000 ila 45.000 dolar arasında dedim. Teklifimi bugün aldım ve 38.000 dolardı. Acaba 41.000$ deseydim muhtemelen teklif ederlerdi diye düşünmeden edemiyorum...

Her neyse, bildiğim şey, aynı pozisyon için 3 kişiyi daha işe aldıkları... Ya şansım yaver gitti ve başlangıçta hepimize tam olarak ne kadar maaş vermeyi planladıklarını tahmin ettim ya da hepimiz farklı şekilde maaş alıyoruz. İşe gelince, şu anda benim için ideal giriş seviyesi pozisyonu ve sosyal yardımları vb. olan harika bir şirket, bu yüzden 38 bin maaş için orada çalışmayı umursamıyorum.

Ama en azından 40 almak güzel olurdu, bu yüzden sorum şu ki, zaten bir teklif aldıktan sonra maaş pazarlığı yapmak yaygın bir uygulama mı? Ayrıca şunu da söylemeliyim ki, bu giriş seviyesi olduğundan herhangi bir kaldıracım yok ve teklif 30k kadar düşük olsa bile muhtemelen yine de kabul ederdim. Bu nedenle, pazarlık yapmaya çalışırsam teklifin geri çekilebileceğinden çok korkuyorum, eğer bu tür bir şey olursa?"
"Böylece Noel'den hemen önce bir kızla çıkmaya başladım. Yaklaşık 6 hafta boyunca her şey kesinlikle mükemmeldi. Şimdiye kadar hayatımda dahil olduğum en iyi ilişki. Yaklaşık iki hafta önce küçük şeylere aşırı tepki vererek bazı hatalar yaptım. Geri çekilmeye başladı ve ben durumu daha da kötüleştirmeye devam ettim. Bir hafta önce gerçekten her şeyi konuştuk ve her şey yeniden daha iyi görünüyordu. Sonra Cumartesi gecesi yine hiçbir şey yüzünden aşırı tepki verdim ve Pazar sabahı benden ayrıldı. Pazartesi günü ona bunun benim hatam olduğu ve güvensiz olduğum konusunda gerçekten samimi ve dürüst bir mesaj gönderdim.

O zamandan beri onunla konuşmadım ama neyi kaybettiğimi ve bunun benim hatam olduğunu anladım. Sırf nasıl olduğunu görmek ve hiçbir şey yapmamak için iki hafta içinde ona mesaj atmayı planlıyordum çünkü aslında bir haftalığına ülkeyi terk ediyorum.

Ayrıldığımızda başlangıçta çok iyi olan şeyi kaybettiğimiz için üzüldüğünü söyledi. Ona gerçekten o adam olmadığımı ve gerçekten onun kadar rahat olduğumu göstermek istiyorum. Bu iyi bir fikir mi yoksa ben sadece kamışları mı kavrıyorum?"
"bariz sebeplerden dolayı atın.

3 yıllık [23M] gf [24K]'m diğer ilişkilerde aldatılmaktan kaynaklanan bazı güven sorunları yaşıyor ve o yokken kızlarla takılmam konusunda büyük sorunlar yaşıyor. Ancak erkeklerle takılıyor ama bunun sorun olmadığını düşünüyor. Ona güvendiğim için diğer erkeklerin yanında olmasıyla ilgili bir sorunum yok, sadece bana aynı şekilde davranmasını istiyorum.

Onunla bu konuda birkaç kez konuştum ve ancak son zamanlarda kendim için varsayımsal bir durumu kullanarak herhangi bir ilgi gördüm, bu onun önceki gece yaşadığı durumun aynısıydı (birkaç erkekle yaşayan bir kadın arkadaşta kaldı). Çifte standardı fark etmesini sağladım ama o sadece ne zaman dışarı çıksam diğer kızların benimle yatmaya çalışacağını düşündüğünü söylüyor. Bana değil diğer kızlara güvendiğini söylüyor. Son birkaç aydır bu daha da kötüydü ve bana güvenebileceğini anlamasını nasıl sağlayacağımı anlayamıyorum.

Sırf geçmiş olsun diye, asla kimseyi aldatmadım ve ona yapacağımı düşünmesi için bir sebep vermedim. Ayrıca, ona tamamen güveniyorum ve beni asla aldatmadığını / aldatmayacağını biliyorum."
"Eşim bu sabah uykumda bir hastanın adını mırıldandıktan sonra beni uyandırdı (tıbbi sevk görevlisi olarak çalışıyorum) onu aldattığımı düşündü ve telefonumu kontrol etmek istedi, saklayacak hiçbir şeyim olmadığı için buna uydum.

Geçen yıl kulüplerde ona söylemediğim bir videomu buldu, bu sadece kulübün bir videosuydu ve kız yokken erkek arkadaşlarımla birlikteydim.

Hala yarı uykulu olduğum için bu konuda konuşmak için aklım yerinde olmadığı için bu konuda konuşmayı reddettim, salona gittim ve durumu daha sonraya kadar görmezden gelmeye çalıştım.

Bunu kabul etmedi ve beni uyandırmaya ve bu konuda benimle yüzleşmeye çalıştı, üzüldüm ve ona ""siktir git, uyandığımda seninle konuşacağım"" dedim. Bunun hakkında konuşmak istedi ve beni bileklerimden tuttu, yine de öfkeli olduğum ve durumu daha da kötüleştirmek istemediğim için bu konuda konuşmayı reddettim.

Daha sonra aşırı derecede üzüldü ve defalarca koluma yumruk atmaya ve yüzüme tokat atmaya karar verdi, ona durması için yalvardım ve yapılacak doğru şey olmadığını söyledim, polisi aramakla tehdit ettim ve devam etti 30 dakika boyunca polisleri çağırdım ve ona parmağımı bile sürmedim.

Onu götürdüler ve yarına kadar geri gelmemesini tavsiye ettiler ve ben de dava açmayı reddettim.

O Japonya'dan uluslararası bir öğrenci ve İngilizce onun anadili değil, ben Avustralya'da doğdum bu yüzden İngilizcem akıcı. 1 yıldır çıkıyoruz, zaman zaman bazı iletişim sorunları olduğunu anlıyorum ama birbirimizin arkadaşlığından zevk alıyoruz ve geçmişte büyük tartışmalar yaşamadık.

1 aylığına birlikte bir apartman dairesine taşındık ve oraya çok zaman ve para yatırdık.

Çalıştırmaya çalışır mıyım?
Ayrılmalı mıyım?
Neden kendimi sorumlu ve suçluymuşum gibi hissediyorum?"
"AA'yı küçümsemek istemiyorum. Sevdiğim alkolik annemi kurtardı. Ama annemle ilgili diğer bir şey de onun çok ama çok sağcı olması. Bu beni üzüyor çünkü o şefkatli bir insan, sadece gerçekten muhafazakar tavırları var. Devam ediyorum, 26 yaşında bir alkoliğim. Faturaları ödüyorum ama haftada 5 gece 10-12 içki içiyorum; hayatım bulanık. Hayatımdaki çoğu insan bir sorunum olduğunu bilmiyor. Neredeyse bir yıl boyunca bir kez içkiyi bıraktım ve ardından eski kız arkadaşım kalbimi yerinden söktürdü ve hemen içmeye geri döndüm. Pek çok AA toplantısına katıldım ve bazı yönlerini beğendim, ancak oradaki insanların çoğu bir tarikat üyesi gibi görünüyordu. Güçsüz olduğunuzu ve yalnızca bir ""Yüksek Gücün"" size yardım edebileceğini kabul etmeniz gerekiyor. Kendimi tanıyorum ve o el ele tutuşup dua etmekle asla baş edemeyeceğim. Tekrar bırakmayı planlıyorum. Bunu yapabileceğimi biliyorum, ancak herhangi bir tavsiyeye gerçekten minnettar olurum."
"6 aydan biraz fazla bir süre bir kızla çıktım. Benden açılamadığım ve normal olamadığım için ayrıldı. İnsanlara (arkadaşlarıma, aileme vb.) duygularımı ifade etmekte her zaman zorlanmışımdır. Arkadaşlarımla ve benimle hala arkadaş olduğu için birbirimizi sık sık görmeliyiz sanırım.

Bir hafta önce, onun ve oda arkadaşımın bir şeyler yaptığına dair bir şüphem vardı. Ne olduğundan emin değildim. Onlara söz konusu geceyi sordum ama bir şey yapıp yapmadıklarını açıkça sormadım. İkisi de bir şey söylemedi. Dün arkadaşım bu konuda bir şeyler duyduğunu söyledi. Oda arkadaşıma sordum ve bana hayır yapmadığını söyledi. Daha sonra eski sevgilime bir partide sarhoşken öpüştüklerini söylediğini sordum. Oda arkadaşım sonunda yanıma geldi ve bu gece konuşmak istiyor.

Tüm bu süre boyunca ona bu sorulardan herhangi birini sormanın gününü mahvedeceğini hissettim ki öyle de görünüyor. Oda arkadaşım, nasıl olduğunu tam olarak açıklamak için bu gece benimle bir bira içerken konuşmak istiyor. Ve berbat olan şey, tüm bu zaman boyunca hala eski sevgilimi seviyorum ve hala onunla birlikte olmak istiyorum. Üzgünüm, bu sanırım bir metin duvarı haline geldi."
"Kocam ve ben 4 yıldır birlikteyiz. Ağustos sonunda bir bebek bekliyoruz. Geçmişte, onu tütün çiğnemekle ilgili yalan söylerken yakalamıştım ama geçen yıl asla. Onunla işinin bittiğini sanıyordum. Ama son zamanlarda tırnak makası arıyordum ve onun bakım setine baktım ve orada bir zula buldum. Ona bunu sordum ve bana günde birkaç kez yaptığını söyledi (gerçi bazı günler hiç yapmıyor). Bırakmaya çalıştığını ve bırakmak istediğini söyledi. Alışkanlığı geliştirmek zorunda kalacağımız oğlumuzu istemiyor. Ona canı ne zaman isterse gelip benimle konuşmasını söyledim çünkü bırakmasına yardım etmek istiyorum.

Ama bu sabah uyandım ve çöpte içinde çiğneme artığı olan boş bir gazlı içecek şişesi vardı. Ona dün gece yapıp yapmadığını sormalı mıyım ve bana yalan söyleyip söylemediğinden emin değilim.

Büyükannemin akciğer kanseri tedavileri görmesini ve sonunda ondan ölmesini izledim. O, sahip olduğum en yakın aile üyesiydi ve bu bende tütüne karşı güçlü bir nefret beslememe neden oldu. Esrarın yasal olduğu ve işinin sigara içmesine izin verdiği bir eyalette yaşıyoruz. Birkaç yıldır ot içiyor ve kesinlikle hiçbir sorunum yok. Ama ne zaman tütünü ve içindeki sert kimyasalları ve bir insana neler yapabileceğini düşünsem, içim gerçekten acıyor.

Arkadaşlarım aşırı tepki verdiğimi söylüyor. ""Daha kötüsünü yapabilirdi"" diyorlar. Ama umurumda değil. Bir gün kocamın tıpkı büyükannem gibi kanser tedavisi gördüğünü görmek zorunda kalabileceğimden hoşlanmıyorum. Bu gerçekten kalbimi acıtıyor ve beni gerçekten strese sokuyor.

Burada yapılacak doğru şeyin ne olduğunu bilmiyorum... Onu kontrol edemeyeceğimi biliyorum. Bu konuda ne hissettiğimi biliyor ama yine de arkamdan yapmayı seçiyor. Doğru olanın ne olduğunu bilmiyorum ve şu anda gerçekten kaybolmuş ve incinmiş hissediyorum. Bu nedenle, buna nasıl yaklaşılacağı konusunda herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir."
"Onun hakkında biraz bilgi: on yedi, lisede (benim gibi). Heteroseksüel bir öğrenci, muhtemelen Ivy League'e gidiyor. Çoğu insanın yanında sessiz, benim etrafımda gürültülü ve hiperaktif. Okumayı sever. Popüler, ama dikkat çekmeyi çok istiyor gibi göründüğünü fark ettim - kendini 'tanrı kompleksi' olan bir 'kamera fahişesi' olarak tanımlıyor ve otuz ya da kırk erkekle çeşitli 4 kanal minik sohbetler yaptığını gördüm. bir kez [suçlandı]. Bu onun işi olduğu için bu konuda hiçbir şey söylemiyorum. Ayrıca çocukken evde eğitim gördü - on dört yaşına kadar devlet okuluna gitmedi.

Panik ataklar geçiriyor ve tipik olarak ebeveynleri ona küçük olsun ya da olmasın yanlış bir şey yaptığını söylediğinde kesikler yaşıyor. ""İşleri yanlış, sadece farklı yaptığını düşünmekten hoşlanmadığını"" ve ""onların umursadığını bilmelerini istediğini"" söylüyor. Bana bir resim gönderdiği için kestiğini biliyorum. Artık silmemem gerektiğini bilmeme rağmen onu sildim.

Birine söylemem gerektiğini de biliyorum ama kime bilmiyorum. Ailesi bana inanmaz ve o acıyı dindirmenin tek yolunun kesme olduğuna ikna olduğundan kendine yardım bulamaz. Ona yardım edebilir miyim? Eğer öyleyse, kime gitmeliyim? Okul danışmanlarının herhangi bir işe yaradığından emin değilim - Bunu birkaç kez farklı insanlarla ve farklı sorunlarla yaşadım ve bu tür konularda çok ihmalkarlar."
"Bu yaklaşık bir saat önceydi.

Yani kardeşimin düz vites honda anlaşması var ve arabam dükkanda olduğu için bazı işler yapıyordu. Kardeşlerimin hondasını ödünç aldım. Bu gece akşam yemeği hazırlamak için bir şeyler almak üzere yerel güvenli yoluma girmek için acelem vardı. Bu yüzden, çakmaya alışkın olmadığımdan, e-freni kaldırmayı düşünmedim. Sadece alışkanlığım yok. Bu yüzden arabamı terk ediyorum ve içeride alışveriş yapıyorum ki bir çalışanın ""Honda anlaşması sahibi (plakayı buraya girin) lütfen müşteri hizmetlerine gelin"" dediğini duydum.

Bunun benim arabam olduğunu biliyordum, yukarı çıktım ve orada bana arabadan indikten sonra neler olduğunu açıklayan bir kız vardı.

Onun hikayesi:
Geri çekilmeye çalışıyordu ve sağındaki birkaç arabanın durduğu bir arabanın da geri çekildiğini fark etti. Bu yüzden bekledi ve bu arabanın hala geri geri gittiğini ve gidecek çok yeri olduğunu fark etti. Ve destek vermeye devam etti ve sürücü olmadığını anladı. Bu yüzden ön koltuğundan atladı ve arabama koştu ve arabamı arkamdaki bölmede olan arabadan uzaklaştırmaya başladı. Birkaç kişi daha yardıma geldi ve onlar sayesinde hiçbir hasar olmadı ve ben arabasını ödünç alırken kardeşim gerçekte ne olduğunu asla öğrenemeyecek.

Pazartesi, haksız mıyım?"
"Merhaba Reddit kullanıcıları, ilk gönderi, biraz tavsiye alabileceğimi düşündüm.

Bu yazın başlarında, yaklaşık 10 yıldır tanıdığım bir kızla çıkmaya başladım (ortaokulda/lisede tanıştım, üniversite dışında, üniversiteden sonra eve döndüğümde tekrar takılmaya başladım). Çıkmaya başladığımızda her şey gerçekten harikaydı, gerçekten kolaydı ve çok hızlı gitti. Bir ay içinde çok yakındık ve bir veya iki yıl içinde kendimi bu kızla evlenirken görebilirdim (ben 23 yaşındayım, o 26 yaşında). Harika anlaşıyoruz, birlikte iyi vakit geçiriyoruz ve onun beni gerçekten önemsediğini söyleyebilirim. İyi bir eş, iyi bir anne, iyi bir hayat arkadaşının tüm özelliklerine sahiptir.

Şimdi 4-5 aydır çıkıyoruz ve işler yavaşlamaya başlıyor ve ilişki konusunda daha az tutkulu oluyorum. Onunla birlikte olmak istiyorum ama bu konuda deli gibi tutkulu değilim. Her sabah onunla olmak için yanıp tutuşan bir arzuyla, onunla olmanın çılgınlığıyla uyanmıyorum. Her günün her dakikasında bu duyguyu yaşamanın gerçekçi olmadığını biliyorum ama ilişkimizin ilk birkaç haftasından beri böyle hissetmemiştim.

Ayrıca, kendimi sığ ve kötü bir insan gibi hissetmeme neden olsa da, ona olan ilgimin birinci sınıf olmadığını da itiraf etmeliyim. Ondan etkilendim ve ilişkimizin fiziksel bir yönü var ama tanıdığım (veya çıktığım) en çekici kadın değil.

Ayrıca ikimizin de Christine olduğumuzu ve Tanrı'nın ilişkimizin merkezi bir parçası olduğunu belirtmeliyim. Bu, birlikte paylaşabileceğimiz bir şey ve bizi bir araya getirmenin iyi bir yolu oldu. Daha önce 2 kızla yattım, bakire, sevişmek için evlenmeden önce beklemeye karar verdik. Bu benim için sorun değil, ancak yakınlığımız üzerinde bir etkisi olacağından korkuyorum (muhtemelen çekim eksikliğimin bir kaynağı?)

Peki ne yapmalıyım? İlişkiden çok şey mi bekliyorum? Yakın bir bağımız olduğu sürece fiziksel çekicilik uzun vadede önemsiz bir şey mi? Bu duyguları görmezden gelmeyi seçersem, daha sonra ilişkiye musallat olmak için geri gelecekler mi?

Yardımlarınız için teşekkürler."
"Bu yıl üniversitenin birinci yılına başladım ve memleketimden ilk kez ayrıldım. En iyi arkadaşım lise son yılında kasabada kalmak zorunda kaldı. Ben ayrıldığımda başka bir arkadaşımla çıkıyordu ve her şey onun için gerçekten çok iyiydi. O normaldi ve okuldayken iletişimde kalma konusunda bu kadar endişelenmeme gerek yoktu.

Okulun son ayına doğru ortak arkadaşlarımdan onun bu ezikle konuştuğunu söyleyen telefonlar almaya başlamıştım. O herkesin içinde sarhoş olan ve çok sık kavga çıkaran kaba, sümüklü bir velet. Çok hırsızlık yapar ve genellikle lisemizin çoğu tarafından sevilmezdi. Sonunda eve geldiğimde onunla bunun hakkında konuştum ve neden böyle biriyle konuşmak istediğini sordum ve ona ilgi göstermesini çok seviyor. Şimdi tüm zamanını bu çocukla geçirdiği için hiçbir arkadaşı onu göremiyor. Çok çalar ve çok fazla içer. Birkaç ay içinde ülkenin diğer ucuna taşınıyor ve onu yanında getireceğinden korkuyoruz.

Ben ve onun yakın arkadaş grubu ne yapacağımızı bilemiyoruz. Bu çocuğu herkesin içinde görürsem, kesinlikle arkadaşlığımı mahvedecek bir tartışmaya girmekten korkuyorum. Onu oturup konuşmalı mıyız? Dışarı çıkmasına izin vermeli miyiz? Ne yapmalıyım?"
"*Önümüzdeki 3 ay boyunca sırt çantamı nereye koyacağıma karar vermeye çalışıyorum ve Asya'nın içinde veya yakınında herhangi bir yeri seçebilirim.*

Lütfen Tayland/Laos/Camb./Viet için konumlar ve ilgili bilgiler için tüm tavsiyeleri paylaşın. ve Hindistan/Nepal. Teşekkürler !

**İlgi alanlarıma göre Tayland/Laos/Camb./Viet. ve Hindistan/Nepal?** Teşekkürler !

Hostellerde uyumak ve kanepe sörfü yapmak isteyen, kısıtlı bütçeli bir gezginim. Daha önce Avrupa'yı sırt çantamla gezdim ve Afrika'da seyahat ettim, ama dünyanın bu bölgesini asla. Parti yapmayı pek sevmem ama burada veya orada bir gece geçirmek isterim.

Kültürleri öğrenmeyi ve farklı geçmişlere sahip insanlarla bağlantı kurmayı **seviyorum**. Doğayı ve güzel tarihi yerleri görmeyi seviyorum. Diğer gezginlerle tanışmaktan da keyif alıyorum.

**Bunun yavaş ve rahat bir yolculuk olmasını istiyorum**. Daha önce hızlı yolculuklar yaptım ama buradaki amaç bu değil. (Bütçe açısından yolculuk için 3K'nın altında kalmak istiyorum).

Herkese tavsiye ve içgörü için çok teşekkür ederim !!

Bunu ayrıca birkaç başka denizaltıda xpost yaptım."
"Yaz aylarında benim memleketimde yaşıyor ve burada ve yılın geri kalanında yaşadığı 100 km uzaklıktaki memleketinde ofisi var. Ama düzenli olarak memleketime gelir.

Ona yaklaştım. Ben üniversiteye gitmeden önce yazın seks arkadaşıydık. Hissiyatsız. Genelde seks kafamda her zaman daha iyidir, ama bu farklıydı, çok iyiydi. O zamanlar evli değildi.

üniversiteye gittim O evlendi. 'İlişkimize' devam edebileceğimizi söyledi ama yaz aylarında yurtdışında seyahat ettim ve çalıştım. Bunu 4 yıl boyunca tekrarladı. Kendi işimle uğraşıyorum. Teması kaybettik.

Haziran ayında mahallemizde buluştuk ve bana iş teklif etti. Tekrar yurtdışına çıkmayı planlıyordum ve istediğim zaman başlayabileceğimi söyledi. Bu üniversitedeki son yılım, dersler kolay ve zorunlu değil. Bu yüzden harika düşündüm, bu iyi bir iş, iyi para ve en önemlisi deneyim kazanmama yardımcı olacak.

Orada 6 hafta çalışıyorum. Beni becermesini istiyorum. Şimdi diğer iki iş arkadaşımla ofiste oturuyorum, o birkaç metre ötedeki ofisinde ve beni nasıl becerdiğini hayal ediyorum. Yorum yok.

Yalnız kaldığımızda biraz flört ediyor, uygunsuz bir şey yok, bazen öğle yemeği yiyoruz ... İstersem ona mesaj göndermem gerektiğini söyledi ve o kadar. Yine bahsetmedim.

Üniversiteyi bitirene kadar burada çalışmayı planladım ve sonra sonsuza dek yurt dışına taşınacağım. Bazı randevularım var, 'iyi' eski Tinder, ama ilginç bir şey yok.

Bırakmalı mıyım? Ya da sadece sus ve güçlü kal?
İşin kötüsü kendime güvenemiyorum. 5 gün boyunca iyiyim, onun hakkında hiçbir şey düşünme ve sonra bir saniye içinde her şey değişti ve 'gönder'i tıklamaya çok yakınım."
"Geçenlerde Noel için bir dizüstü bilgisayar aldım. Seçeneklere bakarken bir HDD veya SSD seçeneğim olduğunu fark ettim. Bir kaç sorum var. 1. SSD neden aynı HDD kapasitesine sahip olamıyor? 2TB tutabilen HDD'yi, genellikle yalnızca 500-750GB depolayabilen SSD'yi görüyorum. 2. Belleğin sürücüde nasıl depolandığı konusunda bir fark var mı? Örneğin: ""X"" dosyası, depolanma şekli nedeniyle bir SSD'de daha az yer kaplayacak mı? Anladığım kadarıyla RAM, HDD'nizin bölümlerini alıyor ve onu işlemciye göndermek için parçalıyor (bundan daha karmaşık olduğunu biliyorum ama zaman kaybetmeden). Bir SSD flash bellek olduğundan, bunu yapmakta daha mı hızlıdır?"
"Yeterince basit geliyor ama gerçekten değil. Kısa olmaya çalışacağım. Amcamın kız arkadaşının yakında bir bebeği olacak ve onun olup olmadığından emin değiller. Her halükarda başka bir çocuk sahibi olmayı göze alamadıkları için anneme onu evlat edinip edinemeyeceğini sordular. O ve kocası (üvey babam biyolojik babam değil) kabul etti. Bu harika ve her şey yolunda giderse hepimiz inanılmaz derecede mutluyuz!

Şimdi sorum şu, bu çocukla ilişkim tam olarak nasıl olacak? Amcamın babasıysa onu biyolojik kuzenim yapar. Değilse, o zaman biyolojik olarak bu çocukla hiçbir akrabam yok. O zaman çocuk annem ve üvey babam tarafından evlat edinilecek, çocuğu ya üvey erkek kardeşim ya da kız kardeşim yapacak, ama aynı zamanda kuzenim de olabilir...?
Ama her halükarda o benim evlatlık üvey erkek veya kız kardeşim ama aynı zamanda kuzenim olacak mı? Ama evlat edinilmiş ve potansiyel olarak biyolojik? Ve üvey erkek veya kız kardeş aynı biyolojik ebeveyni paylaşmıyor mu?

Kafam oldukça karışık. Ben sadece bu çocuğun benimle ilişkisinin tam olarak ne olacağını bilmekle ilgileniyorum. Ayrıca, karmaşık aile bağlarına karşı bir ilgim var."
"Kız kardeşimin yerel Taco Bell otoparkında bulduğu sokak kedisini sahiplendik. Kayıp işaretleri izledikten ve hiçbir şey görmedikten sonra onu tutmaya karar verdik. Harika, kedi, her neyse. Ancak, birlikte ele alındığında merak uyandıran şeyler oluyor.

1) Şimdiye kadar sahip olduğumuz hiçbir kediye benzemiyor. Yürüyüşü biraz farklı, yüz yapısı çok büyük. O sadece yaklaşık 4 aylık ve muhtemelen şimdiden 10 lbs'nin biraz kuzeyinde.

2) Gerçekten miyavlayamaz. Mırıldanabilir, ancak miyavlamaya çalıştığında neredeyse bir dizi küçük cıvıltı gibidir.

3) SON DERECE insan odaklıdır. Her zaman dikkat çekmeyi sever, onu kaldırırsanız bir bez bebek gibi gevşer, getirme oynar ve onu okşarken bir köpek yavrusu gibi dürtüsel olarak ellerinizi kemirir - derisi kırılmaz.

4) Görünüşe göre hipoalerjenik. Nişanlımın kedi tüyüne karşı aşırı derecede alerjisi var ve uzun tüylü köpek tüyüyle bile arası pek iyi değil. Yine de cezasız bir şekilde onunla oynayabiliyor gibi görünüyor.

5) Son, en tuhaf şey, onun yaptığı bir şey bile değil. Teyzem onu ​​veterinere götürdü ve veteriner ""[blindfire40'ın annesi] bu kedi için ne kadar ödedi?"" Onu lastiklerimizin altından bedavaya aldığımız için, veterinerin bunu sorması kesinlikle tuhaf.

Tanımlamaya yardımcı olmak için, onun bir [birkaç resmini] ekledim. O sadece tuhaf bir tekir olabilir ve bu da sorun değil çünkü onu kesinlikle seviyoruz. Ancak annem, yukarıda listelenen nedenlerden dolayı onun evcil ve vahşi bir kedi arasındaki geçişlerden biri olduğu fikrine kapıldı."
"Bir iş gezisinde kız arkadaşımı aldattım ve o bunu öğrendi. Benimle her zaman flört eden bir kadın iş arkadaşımla bu geziye çıkmama tamamen güvendiği için anlaşılır bir şekilde benden ayrıldı. Kötü ve onarılamayacak kadar batırdım.

Güvenin bittiğini ve tekrar bir araya gelmeyeceğimizi biliyorum ama boktan davranışlarım için ondan özür dilemek istiyorum. Fikrini istedim, özür dilemek mantıklı mı yoksa sadece kötü anıları kazımak mı?"
"Öncelikle kız sorunu olan bir genç olduğunu bilseler bile açan herkese teşekkür ederim.

 Bu yeni kız bir hafta önce okula geldi ve ben burada ilk gördüğüm andan beri âşıktım. Onunla ilk kez 3 gün önce konuştum ama sadece kendimi tanıttım. 2 gün önce ona facebook'tan mesaj attım ve biraz sohbet ettik, çoğunlukla kendisiyle ilgili sorular soran bendim. Sonra dün birbirimize 2 cümle falan dedik! Birlikte konuştuklarımız bu kadar! Şimdi bu konuda ne yapmalıyım? Ona bir daha ne zaman mesaj atmalıyım veya onunla ne zaman yüz yüze konuşmalıyım? Şahsen gerçekten utangaç görünüyor, bu yüzden ne yapacağımı bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir!"
"Acil servis aracına yol vermediğim için ilk biletimi aldım. İhlal kodu 21806'dır (a) (1)

Evime bir milden daha az bir mesafede, 2 şeritli bölünmüş bir otoban yolunun yavaş şeridinde gidiyordum ve bloke olmuş gibi görünen bir kavşağın yarısından biraz daha uzakta, yavaş şeritte ışıkları yanan iki sabit polis arabası fark ettim. İlerideki trafik kazasından kaçınmak için u dönüşü yapacaklarını varsayarak başka bir arabayı takip etmeye çalışırken polislerden hızlı şeride geçmek için şerit değiştiriyorum.
Ben ve diğer araba iki sabit polisi geçerken, biri önümdeki araba ile aramıza girmek için acele ediyor ve diğer polis arkamda. Öndeki araba hızlı şeritte duruyor ve sinyal verip kaldırımın yanında kenara çekiyorum arabamı durdur.

Bir polis pencereme doğru yürüdü ve bana bunun kimin arabası olduğunu ve nereye gittiğimi sordu. Cevap veriyorum ve nereye gittiğimi söylüyorum ve kimliğimi ve sigortamı/kayıtımı istiyor ve yaklaşık 20 dakika uzaklaşıyor. Beklerken, kavşaktan önce U dönüşü yapan ve durmaları söylenen daha fazla araba olduğunu fark ettim, ancak dönüşlerini yapmaya devam ettiler ve ardından arabayı döndürmeleri söylendi ve bir araç bir şekilde kavşaktan bir şekilde kavşaktan dümdüz geçti. kenara çekti. Yolun ortasında duran arabanın bir ceza aldığını fark ettim ve sonunda polis gelip bana ne olduğunu açıklamadan bir bilet verdi ve yüzünde bir gülümsemeyle kibarca imzalamamı istedi ve ben de öyle yaptım. Korkudan, böylece eve geri dönebilirim. :(

Mahkemede ceza davası açmaya veya 490 dolar para cezası + 57 doları trafik okuluna ödemeye değer mi? Sabit bir gelirim var ve trafik avukatına param yetmiyor."
"21F, erkek arkadaşım 22 yaşında, bir buçuk yıldır çıkıyor.

Beni en bilinçli yapan şeylerden biri bedensel işlevler, özellikle kolonla ilgili olanlar. Her zaman fazla kilolu oldum ve bir şekilde bunu kolon problemleriyle ilişkilendiriyorum çünkü bence bu beni gerçekten iğrenç yağ osuruk falan yapıyor. Çok hassas bir kolonum var ve neredeyse her şey onu rahatsız ediyor. Çoğu zaman, sadece gazdır, ama çok fazla, özellikle geceleri. Son zamanlarda erkek arkadaşımda kalıyorum ve muhtemelen bunun nereye varacağını tahmin edebilirsiniz. Bazen bir yırtığın bile yırtılmaması için harcadığım çabadan saatlerce uyuyamıyorum. Tuvalete gittiğimde, sadece işiyor olsam ve osuruk çıksa bile, tuvaletin beni hemen yutmasını istiyorum.

Daha da kötüsü, bulabildiğim en uygun erkek arkadaşa sahibim. Benimle duş bile almıyor çünkü çok utangaç... bir şey, hala çözemedim, belki cinsel organını yıkıyor diye düşündüm. İlişkimizin geri kalanı çok güzel ama çok iyi anlaşıyoruz, birbirimize karşı çok samimiyiz ve hatta sağlıklı ve aktif bir cinsel hayatımız var.

Aslında bunun oldukça aptalca olduğunu düşünüyorum ama beni gerçekten üzüyor. Bu adam hakkında gerçekten ciddileşiyorum, uzun vadeli falan birlikte yaşamayı düşünüyorum ve bu meseleleri nasıl çözeceğimi düşünmek beni deli ediyor. Peki, onunla bunun hakkında nasıl konuşacağım? Nasıl davranmalıyım? Orada oturup oyun oynamak ve sadece... osurmak çok garip olmayacak mı? Bu beni gerçekten deli ediyor."
"Uzun yıllar aynı adamla ilişkim oldu. Hiç uygun değildik. Büyük bir hata yaptık, ayrıldık. Halihazırda ilişki içinde olan ve yerleşen iki arkadaş dışında hepsini kaybetti. Bu üç ay önceydi.

Barlardan erkek tavlamak istemiyorum, kulüplerden nefret ederim. Aileleri, bebekleri olan ve bebek bezi kulüplerine ya da ebeveynler ne yaparsa yapsın üyesi olan yaşlı kadınlarla çalışıyorum.

İnternet üzerinden flört iyi görünüyor ama aynı zamanda eski iş arkadaşlarının deneyimlerinden dolayı sıkıcı olabilir. Buna rağmen denemeye hazırım ama neye dikkat edeceğim konusunda hiçbir fikrim yok. Bekar insanlarla gerçek hayatta nerede buluşacağımı da bilmiyorum.

Her iki eski sevgilim de bana güzel olduğumu söylese de, benlik saygısı konusunda o kadar orada olduğumu düşünmüyorum. Arkadaş canlısı ve cilveliyim ama birinin benden hoşlandığına dair bir işaret beklerdim. Yani bir barda oturuyor olsaydım, tanımadığım bir adamın yanına gidip ona numaramı vermezdim. Birini tanıdıktan sonra hamle yapmakta sorun yaşamıyorum. Hızlı flört düşüncesi içimi korkuyla dolduruyor."
"Ben (25/f) yakın zamanda bir internet tanışma sitesine katıldım, çünkü yaşadığım üniversite şehri çok kalabalık ve sosyal çevrem dışında yeni insanlarla tanışmak oldukça zor. Hemen çıkıp çekici ve formda olduğumu söyleyeceğim, bu yüzden siteye girdiğim ilk birkaç gün içinde epeyce yanıt aldım. Birinin çevrimiçi mektup arkadaşı olmak için katılmadığım için yakında buluşmak amacıyla birkaç adamla kısa bir süre sohbet ettim/e-posta gönderdim. Fotoğraflarında, tüm erkekler nispeten çekici görünüyordu, ancak onlarla şahsen tanıştığımda, o kadar da değil. Şimdiye kadar tanıştığım 3 kişiden, belki de onu daha iyi tanırsam, onlardan birine fiziksel olarak ilgi duyduğumu görebilirim. Diğer 2'si çok iyiydi ama benim tarafımda fiziksel bir çekim yok. Onlarda yanlış olan bir şey yok, kendi başlarına, gerçek hayatta resimlerinde göründüklerinden farklı (ve o kadar iyi değil) görünüyorlar. Biraz daha yumuşak ve yuvarlak. Hepsi kesinlikle bana çekici geliyor. Her zaman fiziksel çekiciliğin romantik bir ilişki için ana motivasyon kaynağı olduğunu düşünmüşümdür, ancak bu deneyimler beni çok yüzeysel ve tuhaf hissettirdi.

Geçen sonbahara kadar 3 yıldır uzun süreli bir ilişki içindeydim ve bundan önce hiç gerçekten ""çıkmadım"", bu yüzden bu adamlara iyi bir şekilde ilgilenmediğimi nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Onlarla gerçekten arkadaş olmak bile istemiyorum. Arıyorlar ve mesaj atıyorlar ve bu konuda soğukkanlı davranmaya çalışıyorum ama onları oyalamak istemiyorum. Çok mu yüzeysel davranıyorum? Onlardan gerçekten hoşlanmasam da bu adamlara bir şans vermeli miyim? Arkadaş bölgesine gideceklerse onlara liderlik etmek istemiyorum. İnternet flörtünden şimdiden vazgeçtin mi?"
"Bu yüzden, Mart ayında omurga ameliyatından iyileştiğimden beri iş arıyorum. Karşılaştığım en büyük sorun, 200 bin dolarlık eğitimden sonra hala ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim olmaması. Üstüne üstlük, şu anda 23 yaşında (geçen yıl mezun oldum) evde ailemle yaşıyorum ve taşınmaktan başka bir şey istemiyorum. Ama gerçekten iyi maaşlı bir iş olmadan, taşınıp ameliyat için 10 bin dolar ödeyemem (sürpriz sürpriz, sigorta şirketim tarafından becerildim). Haftaya bir psikiyatriste gideceğim ama şu an sürekli bir kırılma noktasındaymışım gibi hissediyorum. Şu anda hemen hemen her şey beni çıldırtabilir, kaygımın doruğa çıkmasına ve düşünce sürecimin durmasına neden olabilir (temelde orada sessizce hiperventilasyon yaparak arkadaşlarıma ve aileme saldırmamak için oturuyorum ... ki bunu yapmaya başladım). Üstelik, buna değer bulduğum tek iş 3 aylık ücretsiz eğitim... ve o zaman bile bunun benim için doğru iş olacağı kesin değil (söylediğim gibi, kelimenin tam anlamıyla hiçbir yaşamak için ne yapmak istediğimi düşünüyorum... Hedeflerim ve hayallerim var ama kendime güvenim veya saygım yok). Biraz yardıma, umuda veya dış düşünceye ihtiyacım var. Çaresizim. Lütfen."
"Satılması gereken bazı arazilerim var. Bunun için 14 bin ödedim. Ya borcumun tamamını ödemek zorunda kaldım ya da kredime haciz geldi ki bu bir ev almayı planladığım için olmayacaktı.

*ilgi duyanlar için arka plan* ben ve eski bir arazi satın aldık, evlenmemize bir hafta kalmıştı. Ben de gazetelerdeydim. bu 07'deydi ve onun korkmasından hemen sonra ayrıldık. Adımı tapudan almıştık ama bankadan da adımı almam gerektiğini bilmiyordum. bu yüzden o andan itibaren her şeyin o olduğunu düşündüm (o da yaptı) ve kendi yollarımıza gittik. 2 yıl öncesine hızlı ileri sar, görünüşe göre hiç ödemediği için hacizle tehdit eden bir bildirim (aslında ilki) alıyorum. Anlaşmanın ne olduğunu görmeye gittim ve bu yüzden kredim neredeyse 500'e düştü. Bir aydan az zamanım vardı, bu yüzden birikimlerimi çektim ve satın aldım.

işte buradayım, hala parçası olmak istemediğim bu araziyi satmaya çalışıyorum ve görünüşe göre ilgilenen tek kişi mal sahibi finansmanı yapmak istiyor. Bu konuda temkinliyim, çünkü bir alt bölümde. bir ev yaptırırlarsa ve bana ödemeyi bırakırlarsa, o zaman ne olur?

üzgünüm bu uzun"
"Bu kızı görüyorum ve birbirimizin yerlerinde yattığımız noktaya geldik. Bir fino köpeği falan var (cinsinden tam olarak emin değilim, küçük, beyaz, kıvırcık saçlı). O (köpek) köpek parkında havalı, tasmalı oldukça iyi ama kendi evinde erkeklerden hoşlanmıyor.

Köpeğin erkekler tarafından taciz geçmişi yoktur, ancak köpek erkeklerden hoşlanmaz. Oldukça bölgeci ve dolap kapısına yaklaştığımda bile havlıyor (ben yanındayken köpeği tutuyor, burası kocaman bir dolap, kabataslak bir ihmal falan yok).

Bu küçük canavarla tanışmam ve güzel-güzel yapmam gereken noktaya geliyorum. Bunu yapmanın en iyi yolu nedir? Görünüşe göre elleri/topukları kıstırıyor ve sürekli bana bakıp hırlıyor. İkramlarla gelmeli miyim? Yavruları tek başıma büyüttüm ve hiç sorun yaşamadım ama çoğunlukla Alman çobanları ve Dobermanlar. Bir kanişle mücadele edeceğim hiç aklıma gelmezdi.

Herhangi bir yardım veya ipucu harika olurdu."
"Temelde aptal lanet kızı seviyorum. Geçmişte kız arkadaşlarım oldu ve sıradan şeyler yaşadım, ama o kızların hiçbirini gerçekten umursamadım ve duygusal olarak bağlanmamı sağlayacak kadar iyi olan tek kişi o ve şimdi bu konuda koca bir korkak gibi hissediyorum ve öyleymiş gibi davranıyorum. fazla.

İkimiz de askeriz, o bana hayrandı, ben de sırtına bayılıyordum ama emirlerin sonunda bizi ayıracağını biliyordum. Yani birkaç aydır benim kız arkadaşımdı ve kalbi eriyen, güzel ve tüm o sinir bozucu şeyler, ama onun da bazı iskeletleri ve kendine ait sorunları var ki bu harika çünkü o hala en iyisi.

 Benden o kadar çok hoşlanıyor ki, 3 milyar mil gibi bir mesafeden onun erkek arkadaşı olmam konusunda ısrar ediyor. Bu yüzden sonunda ayrıldık (sizin askeriniz bana iyi insanları vermeyi ve onları götürmeyi bırakın) ve ben tamamen gergin ve paranoyak oluyorum çünkü elbette umursadığım tek kız artık benimle değil ve sonunda bu konuda sinir bozucu oluyorum. arkadaşları çünkü hepsi erkek çünkü o asker. Bu benim ilk uzun mesafe olayımdı çünkü ondan önce ""hah neden aptal bir kızı bekleyeyim ki"" diyordum ve sonra o hayatıma giriyor ve ben diyorum ki ah, insanların neden şimdi aşık olduklarını ve aptalca şeyler yaptıklarını anlıyorum çünkü onun

Bu yüzden daha da uzaklaşıyor ve eve gittiğinde hayatında daha korkunç şeyler oluyor. O sert biri ama işleri halletmek için kendi yolu var, yani kimseyle iletişim kurmamak ve bu beni hayal kırıklığına uğratıyor çünkü onunla konuşmamaya dayanamıyorum.

Sonunda telefonda işe yaramayacağını söylüyor ve ben de senin gibi aptal mükemmel kız bunun olmasını istemiş miydin dedim. Bu yüzden onunla konuşmamaya ve onu sosyal medyadan silmeye çalışıyorum ama yine de özellikle sarhoşken ona mesaj atıp aptalca şeyler söylüyorum. Muhtemelen şimdi benden nefret ediyor ve ben onu, Facebook'unu arkadaşlarımın hesabından kontrol ettiğim için beni kullanmakla suçladım ve sen ne biliyorsun? Bir ilişkide diyor."
"Bu kızı bir aydan biraz fazla bir süredir görüyorum, her şey harika gidiyor! Sık sık mesajlaşıyor ve haftada birkaç kez görüşüyoruz.

İkimiz de son derece meşgulüz ve kendimizi okul çalışmalarımıza adadık, bu hoşuma gidiyor ama o aynı zamanda rekabetçi bir şekilde artistik patinaj yapıyor. Sorun şu ki, bu hafta sınavların/ödevlerin/pratiklerin vs. yanı sıra, hazırlanmak için fazla zamanı olmadığını söylediği büyük bir yarışması da var. Artistik patinaj deneyimim yok, bu yüzden onun acısını gerçekten hissedemiyorum ve ona gerçekten meşru destek veremeyeceğimi hissediyorum. Daha da kötüsü, programı bu hafta tamamen tıkandı, bu yüzden sadece mesaj yazabiliyor. Ona sorun olmayacağını söylemesi için onu görebilseydim sorun olmazdı, ama onu rahat hissettirmeye çalışırken gerçekten ne söyleyebileceğimi gerçekten bilmiyorum.

Ayrıca, konuşmaya başladığımızdan beri mesajlaşma oldukça tutarlı oldu. Ancak yarışmaya giden günlerde, iletişimiyle biraz kısa ve dağınıktı. Meşgul olduğunu bildiğim için ona zaman ayırıyorum ve mesaj atmıyorum ve geceleri sohbet etmeye başlıyor. İnanılmaz derecede meşgul olduğunu bilsem de biraz mesafeli davrandığını hissetmekten kendimi alamıyorum.

---

Yani bu gece onun büyük gecesi. Bana rutinini tamamen bombaladığını söylerse ona ne halt yazabilirim?

Ayrıca, mesafenin ilgisini kaybettiği için olabileceğini düşünüyor musunuz? Yoksa sadece paranoyak mıyım haha. Her şeyi yaptıktan sonra Pazartesi günü bir randevumuz var, dışarı çıktığımızda neden biraz mesafeli davrandığını ona gelişigüzel bir şekilde sormayı planlıyorum."
"Arkadaşım, ona Bob diyelim, beni dört yıl önce üniversiteye başladığımızdan beri tanıyor. Erkek arkadaşımla yaklaşık aynı zamanlarda tanıştık ve birkaç ay önce erkek arkadaşımla çıkmaya başladım. Yani, erkek arkadaşım ve ben onunla arkadaşız ama erkek arkadaşımla çıkmaya başladığımdan beri Bob, erkek arkadaşım orada olmadığı sürece üniversitemdeki öğle yemeğine gitmeyecek. Erkek arkadaşım bana sınırlara saygı duyduğunu söyledi ama bana onunla takılmak için bir refakatçiye ihtiyacım olduğunu hissettiriyorsa, Bob'un arkadaşı olmadığımı hissediyorum.

Önce erkek arkadaşımın arkadaşı olsaydı ya da erkek arkadaşımla ben çıkarken tanışsaydı anlardım ama kadın olduğum için artık bir arkadaş değil, sadece diğer arkadaşlarının kız arkadaşıyım gibi hissediyorum. Bu yüzden artık bir birey olmadığımı hissediyorum. Üniversitedeki diğer insanlarda da benzer şeyler olur, eğer bir dersteysek yanıma otururlar ama sonra kalkıp erkek arkadaşımın oraya oturmasına izin vermek için hareket ederler. Çünkü o benim erkek arkadaşım ... Bir birey olamam ve insanlar onun her zaman benimle olması gerektiğini varsayıyorlar. Bunda iyi görünüyor ama sadece ben değil, bir çiftin parçası olarak, sadece onunla birlikteysem insanlarla birlikte olabildiğim için yalnızlaşıyormuşum gibi hissediyorum. Ben de tamamen erkek kursundayım."
"Bu yüzden evime parke döşeme yaptırmak için bir şirketle sözleşme yaptım. Bir hafta önce gelmeleri gerekiyordu ama bir gün önce arayıp teyit ettirdim ve tarihi bugüne kaydırdılar. Geçen hafta işten izin aldım ve bugün yine kurulum için orada olacağım. Bugün sabah 9:30'da geleceklerini söylediler ve hala gelmediler. Firmayı defalarca aradım sesli mesaj geldi. Beni geri aradıklarında, yolda olduklarına ve kamyonun bozulduğuna söz veriyorlar. O ilk telefon görüşmesinden bu yana beş saat geçtiği için bundan çok şüpheliyim ve kamyon gerçekten bozulduysa yenisini alamazlar mı?

Şirket bana %50 depozito yatırdığı için arayıp iptal etmeye isteksizim. Sözleşmeye tarih yazmayacak kadar aptaldım ve şirketin telefonda verdiği tüm sözleri kaydedersem kayıtların kabul edilmeyebileceğini biliyorum.

Reddit, lütfen bana yardım et!"
"Rant şöyle:

Yani nişanlım ve ben harika, yoğun bir ilişki içindeyiz. İkimiz de içmeyi ve iyi vakit geçirmeyi seviyoruz. Birbirimiz hakkında fark ettiğimiz ilk şeylerden biri buydu - geçmiş ilişkilerimizde ikimiz de olgun davranmaya çalışmamız ve partileri bırakmamız gerektiğini hissettik, ancak birlikte takılırken ve birbirimizin arkadaşlarıyla çıkarken çok eğlendik. , vesaire.

Ancak geçen hafta bir iş konferansındaydı ve şirketi dün gece büyük bir parti verdi. Açık bir bar vardı ve gerçekten çok çalışıyordu, bu yüzden sanırım gerçekten sarhoş oldu ve biraz dağınıktı. Dinleyen herkese (şirketinde çalışan ama şimdi başka bir departmanda olan) eski patronu hakkında saçma sapan konuşuyordu. Sonra rastgele erkeklerle dans etmeye başladı. Ertesi gün arkadaşlarından biri iyi olduğundan ve aptalca bir şey yapmadığından emin olmak için arayana kadar hatırlamadı bile. Kimseyi öpmediğini veya dans etmekten başka bir şey yapmadığını, ancak en azından bir iş ortamı için ""skandal bir şekilde"" dans ettiğini söyledi. Açıkçası çok kırıldım ama en çok üzüldüğümü görünce 'Sana söylememeliydim' demesi canımı yaktı.

İşte o zaman gerçekten sinirlendim ve uzanmaya gittim. Bir sürü konuştuk ve her zaman kendine zarar verme eğilimleri olduğunu (ki bunu daha önce tartışmıştık) ama biz birlikteyken böyle bir şey olmadığı için bunların hepsinin arkasında olduğunu düşündüğünü ve ben olduğumu söyledi. başına gelen en iyi şey vb.

Şimdi bir terapiste görünmek ve en azından bir süreliğine içkiyi bırakmak ve sonra azaltmak mı yoksa tamamen bırakmak mı istediğine karar vermek istiyor. Sanırım gerçekten bir sorum yok, sadece biraz rant yapmak istedim. Ancak tavsiyeye açığız ve insanların sahip olduğu tüm soruları yanıtlamaya çalışacağım. Dinlediğin için teşekkürler."
"Arkadaşımın Almanya'dan gelen bazı misafirleri vardı. Onları şehrimizin sıcağında uzun bir yürüyüşe çıkardım. 2-3 saat sonra eve döndüğümüzde arkadaşım beni aradı ve onlara akşam yemeği için bir sandviç ısmarlamamı söyledi.
Ben gibiyim. ""Abi bir sandviç yetmez"" diye iki tane almamı söylüyor.

Akşam yemeği vakti geldiğinde ikisi de bana yemek istemediklerini söylüyorlar ve ısrar ediyorlar! NE OLSUN?!
Biri bana öğle yemeğinden kalan salatayı yiyeceğini, diğeri de biraz meyve alacağını söylüyor. BU NASIL MÜMKÜN OLABİLİR NEDİR?!!

İki gün sonra onları sıcakta ÇOK DAHA UZUN bir başka yürüyüşe çıkardım (şehri görüyorduk, bu yüzden çok fazla yürüyüş vardı). Bu sıcaklık benim için sıcak, bu yüzden Almanya'da yaşayan biri için çok sıcak olmalı.

Öğle yemeği vakti geldiğinde, biri hariç pizza sipariş ediyoruz. Almanya'da sadece kahvaltı ve bir seans yemek yediğini söylüyor.

Akşam yemeğinde, çok aç olduklarından eminim. İkisi de bana aç olmadıklarını ve yemek istemediklerini söylüyor.

Yemek yaşam tarzları benim ve tanıdığım herkesinkinden çok farklı. Sabah uyanırım ve kahvaltı yaparım. İşten döndüğümde öğle yemeği yerim, normalde et veya tavuklu pilav. Sonra akşam yemeğinde tekrar açım ve bir yemek seansı daha almalıyım. Arada küçük şeyler de yerim, meyveler vs. (ve çok şişman değilim. sadece birkaç kilo fazladan)

Yaşadığımız yerle ilgisi var mı? Almanya'da yaşamak, İran'da yaşamaktan çok daha az yiyeceğe ihtiyacınız olduğu anlamına mı geliyor? Onlar gibi beslenmeyi ve enerjik, sağlıklı ama aç olmamayı nasıl öğrenebilirim?

Teşekkürler ve uzun yazı için özür dilerim."
"Tamam, dediğim gibi bazı şeyleri fazla abartıyorum. Normalde düşünmem bile, sadece rol yaparım ama bu GERÇEKTEN hoşlandığım ilk kız. İlk randevumuzu yaptık ve ona veda öpücüğü vermedim. Daha çok sürpriz olmasını ve beklenmeyen olmasını istedim. O zamandan beri beni her gün işte ziyaret etti ve ona iyi geceler öpücüğü verdim.

İkinci randevumuz bugün ve ben cilveliğimle daha ön plana çıkmak istiyorum. İlk buluşma onu tanımaktı ve o zamandan beri benim işimdeydi. Onu gördüğümde hemen onu öpmek istiyorum ve son 5 gündür ona iyi geceler öpücüğü verdiğim için bunda gerçekten yanlış bir şey görmüyorum.

Sadece bunu çok hızlı hareket ettirmek istemiyorum ve bunu yapmanın işe yarayacağından endişeleniyorum."
"Erkek arkadaşımla iki aydan biraz daha kısa bir süre önce bir araya geldik. Her şey harika ve gerçekten mutluyum ve o harika bir erkek arkadaş. Bunu bilmesini istiyorum ama sevgimi ifade etmekte zorlanıyorum.

Daha dokunsal/fiziksel olarak sevecen olmak için çaba harcıyorum ve iyi bir iş çıkardığımı düşünüyorum ama aynı zamanda ondan gerçekten hoşlandığımı açık ve net bir şekilde iletmek istiyorum.

Orantısız bir şekilde gerginleşiyorum çünkü ikimiz de kıt insanlar olabiliriz ve arkadaş olmadan önce birbirimizi daha düşmanca bir kapasiteyle tanıyorduk. Eski 'kendini savunmasız bırakma' tavrını geride bırakmakta sorun yaşadığımı düşünüyorum.

Ayrıca düşüncelerimi ve duygularımı kelimelere dökmekte zorlanıyorum.

Herhangi bir tavsiye?"
"Eski lisem (taşındım ve üniversiteden mezun oldum ve başka bir eyalette hayata başladım) geçenlerde Facebook sayfamda Toni Morrison'ın The Bluest Eye'ı yasakladığı haberini yaptı. Okul yönetim kurulu, bu yılın başlarında, onun bir sınıf seti satın almasını onayladı ve bu, okul başlamadan önce müfredatta yer alıyordu. Eğitmen bir tetik uyarısı verdi ve alternatif bir kitap önerdi (farkında olmayanlar için bu kitap ensest/tecavüz/ırkçılık ile ilgili). Öğrenciler kitaba başladı, birkaç gün sonra müdür dersi yarıda kesti ve öğrencilerin tüm kitaplarını aldı.

Sansüre karşıyım. Bir ebeveyn olarak, çocuğumu daha küçükken bunu okuması için teşvik edemiyor olabilirim, ancak bu, 11. sınıflar için bir AP İngilizce/Tarih dersidir. Kendileri için karar verecek yaştalar. Bu çocukların çoğu üniversiteye bağlı ve bu kurs üniversite düzeyinde bir kursa çok benziyor. Birini tanıdığım eğitmenler çok iyi okumuş ve öğrencilerden açıklama/daha fazla anlayış/soru/ne olursa olsun her zaman hazırlar. Artık 17 yıllık bir yaşam deneyimi yaşamış yetişkinlere yakın kişiler olarak, pek çok temayla bağlantı kurmak kolay olabilir. Bu kursta/okulda yasaklanmayan kitaplar şunlardır: Adventures of Huckleberry Finn, The Grapes of Wrath ve The Catcher in the Rye.

Artık memleketimde yaşamamama rağmen bir şeyler yapmak istiyorum. Birinin Change.org'da bir imza kampanyası başlattığını biliyorum, ancak iletişime geçilecek belirli biri veya belki de bu kitabı okumanın gerekliliği konusunda halkı eğitmenin bir yolu gibi yapılabilecek herhangi bir şey var mı? En küçük kız kardeşim aslında bu okula gidiyor ve öğrenciler kitaplarını bitirmek istediklerini ifade ettiler. Öğretmenlerin her ikisinin de kendilerini ayakta tutmak için yardıma ihtiyacı var."
"Merhaba!

5 yıllık erkek arkadaşım [24m] bana [25 f] askere gideceği haberini verdi. Ben bir duygu kasırgasıyım ve nasıl tepki vereceğimden emin değilim. Üniversiteden bir yıl önce mezun oldum ve o geçen baharda mezun oldu. Okuldan sonra askere gitme olasılığından bahsetmişti ama ben bundan bir şey çıkacağını düşünmemiştim. Şimdi gelecek ay askere gidiyor! Evlilik, çocuk sahibi olma ve başka bir alana taşınma hakkında konuştuk. Bu her şeyi değiştirir. Yaklaşık 4 yıldır birlikte yaşadığımız için onu aylarca görmemeye dayanamayacağımdan korkuyorum.

Erkek arkadaşımı seviyorum ve hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istiyorum ama ne yapacağımdan emin değilim. Askerliği 4 yıldır. Kendi hayatımı kökünden sökmeyi, sevdiğim iyi maaşlı bir işi ve ailemi terk etmeyi hayal edemiyorum. Ayrıca bir aile sahibi olmayı beklemek isterdim çünkü çocuklarımızın babalarını görmemekle uğraşmasını istemem, ama o yeniden askere gidip kariyerli bir asker olduğunda ne olur?

Ayrılırsak inanılmaz zor olacak. Hayatımın geri kalanını onunla geçirmeyi şimdiden planladım. Eğer birlikte kalırsak, korkum bir şeyin bizi ayırması. Başka bir başarısız askeri evlilik olmak istemiyorum.

Lütfen yardım edin, tavsiye için çok çaresizim!"
"Bunu sorarken tuhaf hissediyorum ama işte gidiyor. Ne zaman bir şey düşse, bana doğru gelse veya doğrudan görüş alanımda hızla hareket etse, istemeden onu durdurmak için hareket ederim. Örneğin, duşta sabun ellerimden çıkarsa, genellikle onu yakalamak için havaya fırlatırım. Bir masadan bir kutu düşerse, genellikle onu almak için uzanırım (ve genellikle onu yakalarım). Telefonumu düşürürsem genellikle ayağımla yakalarım. Arkadaşım az önce bana Now 'n Later şeker attı ve ben onu erkek mememe çarpmadan önce yakaladım."
"18/E, 1 yıllık ilişkisi var.
Kız arkadaşımın bir arkadaşı var. Ona ""Tom"" diyelim. Tom (18/E) kız arkadaşımı seviyor ve benden hoşlanmıyor. Şimdi, bir gün kız arkadaşımı almaya karar verdim, ona ilk vibratörü ""Meredith"" diyelim. Meredith (18/K) bu işlerde cinsel olarak çok tecrübesiz, bakire, hayatı boyunca gelmemiş. Ama ""sapıkça"" bazı şeylere ilgi duyuyor. Çoğunlukla itaatkar rolünü üstlendiği esaret. Biz vibratörü aldığımızda Tom oradaydı ve geceyi onun evinde geçirmeye karar verdik. Bundan habersizdim ama hey, Tom havalı bir adama benziyor. Her neyse, o gece Tom'un Meredith'i el yordamıyla taciz etmesi ve yaklaşık 6 dakika boyunca onun üzerinde vibratör kullanmasıydı. Bu ona ilk orgazmını verdi.

Şimdi, bunun hakkında Tom'la konuştum. Direniş göstermediğini ve bundan zevk aldığını söyledi. Direniş göstermediğini, çünkü onun ""cinsel doğasının"" bu şekilde ""itaatkar"" olduğunu söyledi.
Bu geçerli bir mazeret mi olmalı?"
"Orijinal Gönderi [Burada](

Orijinal makaleyi yayınladıktan sonraki gün onunla konuştum ve saçma veya iğrenç olmadan sakince ve doğrudan FWB ile durumunu çözememesinden duyduğum rahatsızlığı ve hoşlanmadığımı ifade ettim. Bunu yapma isteğini ve bunu bir kenara bırakmanın aklında olduğunu ancak nasıl söyleyeceğini bilmediğini yeniden ifade etti. Ona yapacaksan FWB'yi gri alan veya kafa karışıklığı ile bırakma dedim. bitirmek istiyorsan bitir. Ayrıca ikimiz de uzun vadeli çalıştığımızı gördüğümüzü yeniden ifade ettik, ancak FWB yakında dinlenmeye çekilmezse onunla kalamayacağımı anladı. Dürüst olmak gerekirse, arkadaş kalmalarının bir sakıncası olmadığını söyledim. Sadece FWB'nin WB kısmını bırakın. Sohbeti bitirdikten sonra akşamımıza devam ettik. Ayrıldığımda vedalaştık ve hoş ama saçma olmayan bir ses tonuyla ""Onunla çöz lütfen"" dedim.

Bir hafta geçti, ikimiz de son derece meşguldük. Pazartesi gecesi onu gördüm ve bana onunla görüşmeyi tamamen ve tamamen iptal ettiğini ve aralarındaki her şeyin bittiğini söyledi. Ona bir şey söylediğim için bana teşekkür etti, çünkü daha erken iptal etmek istese de, sonunda bunu yapmak için hızlı bir tekme atması gerektiğini söyledi.

Ona doğrudan konuyla ilgili duygularımı söylediğim ve sonra ilgilenmesi için ona zaman verdiğim için memnunum. Ve oyalanmadığı, ilerleyip meseleyi çözdüğü için daha da mutluydu. Artık bir çift olarak ilerleyebiliriz.
 
İlk gönderiden geri bildiriminiz için teşekkür ederiz!"
"Bu konuda nasıl hissedeceğimi tam olarak bilmiyorum. Yaptığım şey yüzünden bok gibi hissediyorum. Sarhoştum ve sonunda çok az tanıdığım, ilgili, sevimli ve hoş biri olduğu için bir adamla dalga geçtim.

Erkek arkadaşımla mükemmel bir ilişkim yok, bana nasıl davrandığı ve eski sevgilisine nasıl aşık olduğu için sık sık yetersiz ve çekici hissediyorum. Bu adamla takılarak sadece istendiğimi hissetmeye mi çalışıyordum bilmiyorum ama bu mazeret değil. Bir arkadaşımdan eve geldim ve eve gelir gelmez erkek arkadaşıma söyledim - onu öpmeden veya ona sarılmadan önce çünkü beni aldattığında bana yaptığı gibi onu aldatmak istemedim (yalan söyledi) bir haftadan fazla bir süredir gerçekte ne olduğu hakkında - gerçek ortaya çıktığında daha da kötüleşti. Açıkçası onu affettim) ama belki bilinçsizce bunu ""ona intikam almak"" için yaptım. Yaptığımı sanmıyorum ama başka türlü ona bunu neden yapacağımı hayal edemiyorum.

Erkek arkadaşıma söylediğimde ""tamam"" dedi ve ben de ""emin misin?"" ve ""tabii bebeğim, seni seviyorum, sorun değil"" dedi.

Tepkisi yüzünden hem rahatladım hem de daha da suçlu oldum. O olsaydı çok kızardım (hatamın hiçbir anlam ifade etmediğini bilsem bile) ve onun affını hak etmediğimi hissediyorum. Beni aldattığında ÇOK incindim, neredeyse incinmemiş gibi hissediyorum ... O da ilişkiyi benim kadar umursamıyor mu?

Bunu fazla mı düşünüyorum? Bu olayın karanlığa karışmasına izin verip yoluma devam mı etmeliyim yoksa bu konuda daha derinlemesine konuşmaya mı çalışmalıyım?

Şimdiden teşekkürler. Gerçekten karmaşık ve korkunç ve onun affına rağmen kendimi yaşayan en boktan insan gibi hissediyorum. Belki de onu hâlâ %100 affetmediğim içindir?"
"Patronum beni az önce eve gönderdi çünkü tam olarak neyle masaları silmemi istediğini açıklamaya çalışıyordum. Tabii ki bu bir tartışma olarak başlamadı, ancak hangi sprey temizleyiciyi kullanacağımı iki kez kontrol etmeye çalıştığımda (böylece bitişi veya buna benzer bir şeyi mahvetmemek için) bana açıkça söylemek yerine karar verdi. Benden onları silmemi istemek zorunda kaldığı süre boyunca bana bağırmaya devam et. Ben hassas bir insanım (tamam tamam, tamamen ağlayan bir bebeğim) ve kendimi savunmaya çalışırken gözlerim dolmaya başladı/sadece hangi çözümü kullanacağıma karar verdim, böylece onları silmeye başlayabilirdim! Gözyaşı düşmedi ve ona daha önce duygusal bir insan olduğumu, gözlerimin dolmaya başlamasının kendime hakim olmadığım anlamına gelmediğini, gözyaşı kanallarımın rutin olarak bana ihanet ettiğini açıkladım! Bu onu daha da kızdırdı ve sanırım şimdi öğleden sonra izinliyim.

Normalde masaları silmem, bu benim iş tanımımda yok ve genellikle sabah vardiyası görevi tamamladıktan sonra gelirim, bu yüzden daha önce hiç yapıldığını görmemiştim. Bir şey hakkında stresli olduğunu farz ediyorum, ama ooooo bana kızdı mı!! Sanırım açıklama soruları düşündüğümden daha tahrik edici.

###"
"Bunu kısa tutmaya çalışacağım ama herhangi bir önemli bilgiyi atlayıp atlamadığımı lütfen bana bildirin. Lise son sınıf öğrencisiyim ve STEM'den MBA'e bir program için Alabama üniversitesine gitmeyi düşünüyorum. Oda ve yemek için sadece yaklaşık 8k/yıl masrafla tam bir eğitim bursum olacaktı. MBA ile yazılım mühendisliği derecesi almayı tercih ederim. Aynı referanslar için üst düzey bir üniversiteye gitmeye değip değmeyeceğini veya para biriktirmenin uzun vadede daha iyi bir seçenek olup olmadığını merak ediyordum.
-Alabama~eğitim için toplam 32 bin
-Prestijli üniversite- Mevcut burslara bağlı olarak 80-200k+.
-34 ACT/ 2250 SAT ve önemliyse 3.9 ağırlıksız not ortalamam var
-Üniversite için kullanmak üzere elimde 70 bin dolarım olacak"
"19 yaşında bir erkeğim. Bu kızı gerçekten seviyorum (18 yaşında). Onunla bir arkadaşım aracılığıyla tanıştım ve birkaç kez görüştüm. İyi anlaşıyoruz ve benzer kişiliklere sahibiz. Sahip olduğum ana iletişim sosyal medya aracılığıyla: twitter, snapchat ve metin. Ciddi bir depresyon konusunu tartıştığımız ve anlarımızı nasıl yaşadığımızı paylaştığımız bir durum dışında, sohbetlerimiz genellikle uzun sürmez. Böylece başka bir seviyede bağlantı kurduk (böyle düşündüm). Her neyse, soru şu ki, benimle fazla konuşmazsa nasıl daha fazla arkadaşlık kurabilirim? Beni görmezden mi geliyor yoksa sadece meşgul biri mi? Eğer denersek bir şeyler elde edebileceğimizi hissediyorum."
"Sadece bunu aştığımı söylemek istiyorum (haha belki de bunu sorduğumdan beri geçmedim) ve bunun onun hayatının zayıf bir noktası olduğuna inanıyorum.

2.5 yıllık kız arkadaşım bekaretini lisede bir erkeğe kaptırdı. Uzun lafın kısası, diğer kızlarla uğraştı ve temelde onun kalbini kırdı / onu terk etti.

Birkaç anne sonra bir partideydi ve erkek kardeşi oradaydı. Bir kez daha, uzun lafın kısası, sırf kininden kardeşini becermeye başladı. Ona geri dönmek için.

Şimdi bu olalı uzun zaman oldu ve dürüst olmak gerekirse bunu o kadar da düşünmüyorum ama biraz boktan.

Berbat çünkü bundan zevk aldığını, intikam almaktan zevk aldığını söyledi. Bunu bir yıl önce konuşmuştuk.

Sadece hayatının zayıf bir aşaması olduğunu varsayacağım, şimdi umutsuzca bana bağlı ve her zaman sadık ve dürüst oldu. Ve geçmişte yaptığı şeyler için ona asla güvenmeyeceğim, ama vay canına, bu başka bir şey, özellikle de hala intikamın tatlı olduğunu söylediğine göre."
"Uzun lafın kısası...
2 yıldır çıkıyoruz, yakın zamanda birbirimize taşındık. Gerçekten ciddiye almadığım aptalca küçük şeyler hakkında biraz kavga etmek çünkü bu ikimiz için de büyük bir değişiklik ve olacağı kesin. Yaklaşık bir hafta önce kedisi bu hastalığa yakalandı ve ben süper destekleyici erkek arkadaş olarak onu olması gereken her yere götürdüm, endişelenirse aramalarına cevap vermek için işte kendimi hazır hale getirdim ve bütün gece uyumadım. biraz uyuyabilsin diye. Şimdi eve gelip ailemi görebilmek için işten biraz izin aldım (artık onlarla aynı şehirde yaşamıyorum ve onları iki aydır görmüyorum) ve bu gece onu çıldırtan bir telefon aldım. kedisinin tekrar hasta olduğunu ve onu veterinere götürmesi gerektiğini düşündüğü için dışarı çıktı. Eve gelmemi istedi ve ben de ona açıkça hayır dedim... Ailemden ayrılmak istemiyordum, iki saat uzakta yaşadığımdan bahsetmiyorum bile. Hala ""tatilimden"" bir gün kaldı ve çoğunu onlarla geçirmek istiyorum çünkü muhtemelen onları Eylül'e kadar tekrar görme şansım olmayacak. Aşırı tepki veriyor ve düzenli olarak fazla düşünüyor ve bu olay, develeri geri yıkan bardağı taşıran son damla oldu. Eve erken gitmediğim için biraz suçluluk duyuyorum ama aynı zamanda ailemden ayrılırsam daha da kötü hissederim. Şu anda mesajlarıma veya aramalarıma cevap vermiyor. Şimdilik bunu görmezden geleceğim, Babalar Günü'nün geri kalanını ailemle birlikte geçireceğim. Bu iyi mi? yoksa bu konuda koca bir göt mü oluyorum?"
"Annem az önce benden nefret ettiğini ve yaptığım tek şeyin onun hayatını mahvetmek olduğunu söyledi. Kürtaj yaptırması gerektiğini.

5 yıllık kız arkadaşım ""artık öyle hissetmiyor"" diye beni terk etti. Gördüğüm tüm mutlu evlilikler çok zorlanmış görünüyor. Bir ilişkide beklediğim ölçüde tarafların birbirini sevdiği ve güvendiği bir ilişki görmedim.

Ve artık bir annenin ""koşulsuz"" sevgisinin her zaman düşündüğüm kadar sevgi dolu ya da güven verici olmadığını bildiğime göre, BENİM zihniyetimde bir sorun olduğunu düşünüyorum.

Belki de aşk düşündüğüm kadar büyük ya da samimi değildir. Belki de bencilliğim bundandır. Kimsenin beni, özellikle de olanlardan sonra onlara güvenmem gerektiğini hissedecek kadar seveceğini sanmıyorum. Ve bu kötü bir şey.

Belki de sadece çok güveniyorum? ""Seni daha çok seviyorum"" tartışmasını hep kötü bir şekilde kazandığımı mı? Belki de diğer kişiyi daha az, kendimi daha çok önemsemem gerekiyor.

 Belki bir ilişkide diğer kişiye güvenmenin kötü olduğunu çünkü beni sandığım kadar sevmediklerini daha az önemsemeliyim. Çünkü bozulan bir ilişki, onlara çok güvendiğinizde çok daha fazla acı verir.

Artık ne hissedeceğimi bilmiyorum."
"**Arka plan**: Uzun süredir arkadaşız ve her gün bir ton sohbet ettik. Aramız romantikleşmeye başladı, çok hevesliydi ama farklı şehirlerde olmamıza sık sık üzülürdü. Sonra belirli koşullar ortaya çıkıyor, bu da bizim uzak mesafe durumumuzun uzamasına neden oluyor -- bu yüzden tekrar birbirimize yakın olana kadar ilişkimizi ""beklemeye"" aldı.

Her şey hakkında bu kadar ciddi olmak yerine bu yaz eğlenebilir miyiz diye sordum; sadece eğlence istemediğini ve benimle daha uzun vadeli bir şey istediğini, ancak onu tanıdığını ve uzun mesafenin bir felaket tarifi olduğunu söyledi. Tamam iyi! Arkadaşlığımızın iyi olup olmayacağını soruyorum. O, ""Arkadaş olmaya devam etmemde sorun yok... Sence arkadaş olmamda sorun yok mu? *Ben* seni hala hayatımda istiyorum ama yapamıyorsan sorun değil."" Reddit, romantik durumlardan uzaklaşma konusunda gerçekten iyiyim ve ona sadece arkadaşlığımızın normale dönmesini istediğime dair güvence verdim. Ancak...

**Mevcut sorun**: Romantik kısmı askıya almaya karar verdikten sonra arkadaşlığımızın iyi olacağını söyledi ama tam tersi oldu. Bütün bunlar hiç yaşanmamış gibi davranmaya çalıştım ama her zamanki platonik metinlerimize tek bir kelime alacak ya da hiç cevap almayacakmış gibi davranmaya çalıştım - sohbeti başlatan o olsa bile. Pes ettim ve iki kez her şeyin yolunda olup olmadığını sordum, ancak iki seferde de konuşsam bile bunun hakkında konuşmak istemediğini ve iyi olduğunu söyleyerek tersledi. Ama işler hiç de iyi görünmüyor! Deli miyim?"
"Erkek kardeşim ve ben (ikizler) kabus gibi bir çocukluk geçirdik. Her iki ebeveynimiz de suçlu ve şiddet yanlısıydı. Her şeye ve herkese kızgındılar ve bunu her zaman bana ve kardeşime saldılar.

16 yaşındayken evden kaçtık. Birlikte bir oda kiralayana kadar bir süre sokaklarda yaşadık. 19 yaşındayken babamız polis tarafından öldürüldü. Birkaç ay sonra annemiz kendini öldürdü, biz de onların eşyalarını aldık. Evlerini satıp yenisini aldık ve şu anda orada yaşıyoruz.

Profesyonel yardım almaya, iyileşmeye çalışmaya ve yolumuza devam etmeye odaklandık. Bunu yapabildim. Şimdi arkadaşlarım var, erkek arkadaşımla bir yıllık ilişkim var ve hayatım oldukça normal. Ancak kardeşim mücadele etti. Gelişimi benimkinden çok daha yavaştı ve hala çok iyi durumda değil. Arkadaş edinmekte ve ilişki yaşamakta zorlanıyor. Terapi yardımcı oluyor ve iyileşiyor ama bu onun için uzun ve yavaş bir süreç.

Erkek arkadaşım dürüst olmak gerekirse pek yardımcı olmadı. Ona hiçbir borcum olmadığı için, o yetişkin ve kendi sorunlarından sorumlu olduğu için kardeşime yardım etmemem gerektiğini düşünüyor. Dün gece uyandık çünkü kardeşimin uykusunda çığlık attığını duyduk (artık sık olmasa da bazen oluyor) ve sakinleşmesine ve tekrar uyumasına yardımcı olmak için odasına gittim. Ailemizin bize yaptıklarıyla ilgili kabuslar görüyor. Bu sabah erkek arkadaşım bana kardeşimin bir bela olduğunu ve bir akıl hastanesine yatması gerektiğini söyledi. Söylediklerini beğenmedim ve ona ""uzman"" psikolojik görüşüne ihtiyacım olmadığını söyledim. Çok zarar görmüş ve kimsenin yardımının ötesinde olduğu için benim için asla iyi bir kardeş olmayacağı için onu kaybetmem gerektiğini söyledi. Sinirlendim ve gitmesi gerektiğini söyledim.

Söylediği şeylere çok kırıldım. Yorumlarını sadece yersiz ve aşağılayıcı değil, aynı zamanda çok yanlış buluyorum. Bana ""Seni üzdüysem özür dilerim"" şeklinde bir özür mesajı attı. Onunla ne yapacağımı bilmiyorum."
"Bakire olmayan 17 yaşındaki arkadaşım (bayan) ve ben, 17 yaşında bakire bir erkek olan ben, çıkarları olan arkadaş olmaya karar verdik. Ama kadın arkadaşım yakışıklı değil ve çok iyi bir vücudu yok. Ama ne yapacağımdan pek emin değildim. Daha sonra dolaylı olarak arkadaşlarıma senaryolar yaratarak farklı kızların fikirlerini almak ister miydiniz diye sordum, onlar da alacaklarını söylediler ama onlara çıkarları olan arkadaş olacağım kızı sorduğumda tereddüt ettiler ve /veya hayır dedi. Daha iyisini yapabileceğimi düşündüğümü belirtmekte fayda var. Ancak yakın zamanda herhangi bir seçeneğin kullanılabilir hale geldiğini görmüyorum. Ancak kızla menfaat sağlayan arkadaş olursam kimse öğrenmez. Şu anda lisedeyim ve 2016 yılının Mayıs ayında mezun olacağım. Ayrıca üniversiteye bakire olarak GERÇEKTEN gitmek istemiyorum, bu yüzden bana (cinsel olarak) atılan her şeye (hem fiziksel hem de zihinsel olarak) hazır olacağım."
"Bu yüzden SO'm ve ben bu yıl oldukça erken Noel hediyeleri alışverişinde bulunduk. Ona aldığım hediyeleri açması beni çok heyecanlandırdı -- hepsi sarılmış ve fiyonkla bağlanmış.
Benimkini açmam için baskı yaptı. Bana gözlerimi kapatmamı söyledi. Ve şu anda, tamamen heyecanlıyım ve bok gibiyim. Sonra ellerimi etrafına koyuyor. Gözlerimi açıyorum ve küçük bir şişe Honey Jack. Şimdi, alkolü herkes kadar seviyorum ama kalbim düştü. Ona daha duygusal bir şey almıştım.
Ona bu harika Indiana Jonesy deri kaplı matara ve güzel bir şişe Abercromie & Fitch's Fierce kolonyası aldım.
Bu gece hediyesini açtı ve yüzünün aydınlandığını görmek beni çok mutlu etti. Ama yardım edemedim ama hayal kırıklığına uğradım ve takdir edilmedim. Ben gerçekten dırdırcı değilim, mızmız SO. Ama bu duygu beni biraz hüzünlü ve önemsiz bırakıyor.
Btw, bir yıldan biraz fazla bir süredir birlikteyiz.
Ne yapmalıyım? Ona doğrudan söylemeli miyim? Bunu yaparsam ve o bir hediye alırsa, bunun sadece ona söylediğim için olduğunu ve bu amacı bozacağını düşünüyorum."
"Ben 20f ve o 19m. Bu yüzden temelde erkek arkadaşımın Google arama geçmişine baktım (biliyorum, biliyorum) ve ""zafer delikleri"" ile karşılaştım, onlar hakkındaki forumları okudu ve sonunda [şehrimizin adı] İÇİNDE ""şan delikleri"" aramaya başladı. Buldum ve sadece ""meraklı"" olduğunu söyledi, ama neden zafer deliklerinin belirli yerlerini aramaya BU KADAR meraklı? Ne yapacağımı bilmiyorum. Birine gideceğini hiç sanmıyorum ama zaten beni korkutuyor son zamanlarda seks hayatımızda sorunlar yaşıyoruz ve bence o başka çıkışlar arıyor olabilir ne yapmalıyım ne düşünmeliyim?"
"yaklaşık bir ay önce ayrıldık ve beni ne kadar özlediğini bana bildirmek istediğini söyleyene kadar birkaç hafta hiç iletişim kurmadık. ayrıca bana başka biriyle seks yaptığını söyledi ve bu, birlikte geçirdiğimiz zamana ne kadar değer verdiğini anlamasını sağladı. anlaşılır bir şekilde beni üzdü ama onun uzanmasının uzlaşmaya yönelik ilk adım olabileceğini düşündüm. Onu ziyaret etmem için planlar yaptık (ayrılmamızın bir nedeni de LDR'de olmamızdı), ama gitmeden önceki gece, birlikte olduğu kızı ve onun neden beklediğini anlattım. geleceğimiz. ne istediği konusunda kafası karışmıştı ama konuşmanın sonunda kesinlikle tekrar bir araya gelemeyeceğimize karar verdi.

ancak, bu sabah beni aradı ve her şeye rağmen onu ziyaret etmemi istedi ve birbirini tekrar görmenin duygusal yan etkilerinde olduğu gibi, sonrasında ne olduğunu umursamadığını söyledi.

Kendi yalnızlığını azaltmak için beni kullandığı hissine kapılıyorum ama ben de öyleyim. Onu görmeli miyim?"
"Hayatımı daha ciddi çabalara odaklanarak geçirdim ve son 4 yılı bir derece okumak, özgeçmişimi geliştirmek için gönüllü olmak vb. Bu yüzden seçimlerimin ve eylemlerimin çoğu kendimi geleceğe hazırlamak içindi.

Şimdi hiç ciddi bir ilişkim olmadı ve nereden başlayacağımı bilmiyorum! Erkeklerle tanışmak gibi düzenli bir hobim yok, arkadaşlarım da flört etmekte sorun yaşıyor ve en yakın arkadaşlarım da sürekli bekar oldukları için beni kimseyle tanıştıramıyorlar.

Önümüzdeki 3 hafta için çok az planım var ve şimdi hepinizin bana ne yapacağımı söylemesine izin vereceğim. Mantık dahilinde demek istiyorum. Bazı hoş ve uygun erkeklerle tanışmak için ne gibi önlemler almalıyım? Önerilerinizi bana atın!"
"Reddit'te ilk gönderi! Bunu ilk kez yapıyorum (kendileri de biseksüel olan iki erkekle yatıyorum) ve durum hakkında biraz kafam karıştı. Benimle ilgilenmeleri ile başladı ve sonra birbirleriyle ilgilendiklerini öğrendim, bana söylemekten çekindiler. Şu anda vagonun üçüncü tekerleğiymişim gibi hissediyorum ( umm.. evet?) ama sadece paranoyak mıyım yoksa artık benimle ilgilenmiyorlar mı emin değilim. Ayrıca erkeklerden birinin diğeriyle olan ilişkimi biraz kıskandığını hissediyorum.

Benzer bir durum, böyle bir üçgen olup olmadığını ve bunu mahvetmemem için bana verebilecekleri herhangi bir tavsiye olup olmadığını bilmek istiyorum ve herkes mutlu olabilir ve bundan zevk alabilir."
"Lisede futbol oynadım ve son senemde bir antrenman sırasında beyin sarsıntısı geçirdim ve oynamaya devam etmeye çalıştım. Antrenörlerden biri beni antrenmanın geri kalanında oturttu ve iyi olacağımı düşündüm.

Sonraki birkaç ay içinde birkaç uyku felci nöbeti geçirdim (uyanırdım ve zar zor hareket ederken gözlerim kontrolsüz bir şekilde ileri geri hareket ederdi.) Bu gerçekten son birkaç yıldır olmadı, ama ara sıra uykumda dişlerimi çok sert bir şekilde sıktığımı veya baldırlarımdan birini kas çekecek kadar gerdiğimi belli belirsiz hatırlayacağım. Yine de, bu da zamanla daha az ve daha az sıklıkta oldu.

Bunun diğer tarafı, bu olay olduğundan beri (daha iyi bir kelime bulamadığım için) daha huysuz bir insan olduğumu kesin olarak biliyorum. Eskisinden çok daha fazla sinirleniyorum/depresif oluyorum. Aslında eskiden gerçekten rahat, sabırlı ve seviyeliydim. Notlarım/öğrenme yeteneğim de gözle görülür bir düşüş yaşadı. Okulda bana öğretilen her şeyi kolaylıkla öğrenir ve anlardım. Şimdi yeni materyaller öğrenmekte ve/veya lisedeki/üniversitedeki eski kavramları uygulamakta zorlanıyorum (örneğin, ortak paydalar kadar basit bir şeyi hatırlayın ve onu Calculus için kullanın).

Ama buraya gelmemin ana nedeni, bundan kimseye pek bahsetmemiş olmam ve korkarım ki bu, hayatımın geri kalanında başıma bela olacak bir şey. En büyük endişem, eskiden sahip olduğum entelektüel yeteneğimin bir kısmını kaybetmiş olmam ve bunun mezun olduğumda kariyer beklentilerimi etkileyeceğinden korkuyorum."
"Pekala, sitede bir süre dolaştım ve harika bir topluluk sayesinde sitenin insanlara yardım etme konusunda harika bir yeteneğe sahip olduğunu gördüm. Olduğu söyleniyor, göreceğiz. Ben on sekiz yaşında bir kızım.

Bazı arka planlar, ortaokulda hepsi kız olan dört en iyi arkadaşım vardı. Lise geldi, yakınlaştı, biraz uzaklaştım, çoğunlukla o zamanlar uzun süreli bir erkek arkadaşım olduğu için. Şimdi mezun oldum. Çok uzun zamandır bir kızla rahat bir konuşma yapmamıştım. Birkaç ay önce kötü niyetli bir ilişkiden çıktım ve güvenecek kimsem olmadı. Erkekler hariç. Bu yüzden adam üstüne adam konuşuyorum, yavaş yavaş hepsinin aynı olduğunu anlıyorum. (Bunun aslında doğru olmadığını biliyorum ama etrafımda hepsi aynı şekilde davranma eğiliminde.) Erkekleri uzaklaştırdım çünkü onlara çok bağımlıyım çünkü eski erkek arkadaşımla böyle oldum.

Benim sorunum, hiç arkadaşım olmadığı için erkek arkadaşıma aşırı bağımlı olmamam neredeyse imkansız. Kesin olarak kız arkadaş yok. Onlarla konuşabilmeyi o kadar çok isterdim ki, ama beni gerçekten anladıklarını sanmıyorum. ben çok tuhafım Kızlara nasıl yaklaşacağımı veya nasıl arkadaşlık kuracağımı gerçekten bilmiyorum. Anlamıyorum."
"Bu yüzden yaklaşık 2 hafta önce, 4 ay kadar çıktıktan sonra ayrıldık çünkü daha önce hissettiği gibi hissetmediğini söyledi, buna iyi dedim ama onu iletişim olarak kullandığımız her şeyden (engellenmemiş veya herhangi bir şey) çıkarırdım Tek taraflı duygularla uğraşmak istemediğim için bunu aşmak için ne gerekiyorsa yapayım dedi.

Son birkaç gündür bunun yapılacak doğru şey olup olmadığını merak ediyorum. Bu benim ilk gerçek ilişkimdi, bu yüzden duygularım söz konusu olmadığında onunla daha sonra arkadaş olmak istediğim için yaptığım şeyi yaparak bir pislik gibi çıkıp çıkmayacağımı bilmiyorum."
"Ben ve Jess neredeyse 4 yıldır birlikteyiz (zorunlu sahte isim). Ama her neyse, son zamanlarda Jess'e karşı hissettiğim duyguların neredeyse aynısını hissetmiyorum.

Geçmişte birkaç sorun yaşadık. Onun beni aldatması ve benim onu ​​aldatmam dahil. Son senemde tatildeyken bir kızı parmakladım ve o, işi aracılığıyla tanıştığı rastgele bir adamla seks yaptı. Benim aldatmam onunkinden önce oldu. Aslında, onunki iki yıldan fazla bir süre sonra oldu. O zamandan beri aynı olduğumuzu düşünmüyorum.

Başka kızlarla birlikte olma isteği duyuyorum. Bunun uzun süreli ilişkiler için bile normal bir şey olduğunu biliyorum ama bunun farklı olduğunu hissediyorum. Artık bunun için kendimi suçlu hissetmiyorum bile. Neredeyse ondan ayrılmam için bana bir sebep vermesini isterdim ki böylece yapabileyim.

Ondan ayrılmayı düşündüğümde .. Bunun hakkında iki kez düşünüyorum ve bunu yapmak için doğru zamanı asla bulamıyorum. Ona aşırı bağlıymışım gibi hissediyorum ve yalnız kalmaktan korkuyorum. Ama aynı zamanda sadece bekar olmak ve istediğimi yapma özgürlüğüne sahip olmak istiyorum.

Buraya eklemek için son şey. Gerçekten ortak hiçbir şeyimiz yok. HİÇBİR ŞEY gibi. Bahsettiği tek şey, temelde hakkında konuşması gereken şeyler. Ağzından çıkan neredeyse her cümle bir şeylerden şikayet ediyor ve bu beni deli ediyor. Anlaşılır bir şey olarak geçirdiğin kötü bir günden bahsetmek umurumda değil, ama çoğu insanın olduktan sonra unutacağı en sıradan şeylerden şikayet edecek. Bununla dalga geçmek bile benim için genel olarak stresli.

Bu duruma nasıl doğru bir şekilde yaklaşacağımı bilmiyorum. Kayboldum.

Reddit lütfen yardım edin."
"Eşim 42, ben 34 yaşındayım ve 6 yıllık evliyiz. Kocama güveniyorum. Bu kadını yönlendirmiyor. Ama dünyanın en güvenli insanının, bu kadının her gün ona saldırması gerçeğiyle nasıl dikkatini dağıtmayacağını bilmiyorum.

Bunun sadece onun kişiliği olduğunu söylüyor ama çok bariz. Her şey bir kinayedir (""Oh, sana o post-it'leri vereceğim"" göz kırp, göz kırp). Onu yaklaşık bir ay önce işe aldı ama bu oldukça sabit ve yalnızca onu hedefliyor. Kadının çok az olduğu bilişim sektöründe çalışıyor ama bana onunla röportaj yapmaktan bahsettiğinde daha yaşlı olup olmadığını sordum ve hayır dedi, benim yaşlarımdaydı (34) ve neye benzediğini sorduğumda "" Hiç çirkin değil!"" Güzel.

Bir 'politikamız' var, dilerseniz, bunun gibi şeyler ortaya çıktığında diğer tarafa haber veriyoruz, böylece diğer taraftan duyulmasın ve birinin bunu saklamaya çalıştığı şeklinde yorumlansın. Eve bu davranışla 'böbürlenerek' gelmiyor ama diğer iş arkadaşlarından birinin bana bu konuda şaka yollu kolayca bir şeyler söyleyebileceğini biliyor (çünkü hepimiz arkadaşız) ve bu, onun bunu saklıyormuş gibi algılanabilmesi için o ilerlemeleri hakkında önceden bilgi vermemi sağlar.

Al işte ozaman, buyur. Ben güvensiz bir insan değilim ve bir şey olacağını düşünmüyorum ama eşinizi her gün vurulmaya göndereceğinizi bilseydiniz... tepkiniz ne olurdu? ""Ah, o bana sadık, elinden gelenin en iyisini yapmasına izin ver"" diyebilecek misin, ne kadar derine işleyene kadar?"
"Yani, bu arkadaşa uzun zamandır sahibim ve her zaman birbirimizin yanında olduk. Ama yaklaşık 6 ay önce eşimle (m23) birlikte olmak için buraya Hollanda'ya taşındım. Burası birlikte burada ilk yerimiz ve kendi mobilyalarımızı almak zorunda kaldık. Geziler için gerçekten hiç paramız olmadığını söylemeye gerek yok.

Arkadaşım Mart ayında ABD'de evleniyor ve kendimi zorunluluktan dolayı gerçekten suçlu hissediyorum ama gerçekten gitmek istemiyorum. Bunun için param yok ve buradan ayrılıp ortağımı özlemek istemiyorum.

Gitmek istememe nedenleri:

1. Para
2. Ortağımı özlüyorum.
3. Oradayken inanılmaz sıkılmak! Arabam ya da dolaşacak bir yolum olmayacağı için bütün gün ailemin evinde oturacağım.

Gitmek istememem kötü biliyorum ama gerçekten korkuyorum.

Reddit, ne yapacağım?"
"Erkek arkadaşım üzgün olduğunda bana fiziksel davranmaya devam ediyor. Beni ilk kez gerçekten yaraladığında sadece birkaç gün önceydi ve onunla bu konuyu konuşmam bu geceye kadar sürdü.

Ağlamaya ve ona ""bunu bana neden yaptın?"" diye sormaya başlayana kadar parmaklarımı çimdikledi ve büktü. Evet, araba sürerken onu kasten sinirlendiriyordum (yüzüne dokunarak), ama şakacı ve aptalca davrandığımı düşünüyordum.

Bu gece konuyu ona açtığımda, beni incitmek istediğini açıkça belirtti ve özür dilemek yerine mazeret gösterdi. Sonunda ""Sen benim erkek arkadaşımsın. Beni asla incitmek istememelisin. Beni incitirsen çok kötü hissetmelisin. İncindiğim düşüncesine üzülmelisin"" dedikten sonra özür diledi ve ben de battığını düşündüm.

Kısa bir süre önce onunla dalga geçiyordum ve parmaklarını başımın arkasına geçirerek beni aşağı itti. Bunu ortak bir arkadaşının önünde yaptı, bu da bana yaptığı şeyin ciddiyetini anlamadığını düşündürüyor.

Etrafta çok dolaşıyoruz ama biri incindiğini ifade ederse hemen durur. Bu farklı hissettiriyor. Bu, aşırı şiddetli olmasa bile, beni kasten incitiyormuş gibi hissettiriyor.

Aşırı tepki mi gösteriyorum? Daha önce bana böyle davranan bir erkek arkadaşım olmamıştı. **sadece** konuştuğumuza göre bu konuya nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum.

2 yıldır birlikteyiz ve geçmişte hiç böyle davranmamıştı ama gelecekte buna katlanmak/gelişmesine izin vermek gibi bir niyetim yok."
"Pekala çocuklar, bu bok yaklaşık bir yıl önce oldu. Yeni bir ayrılık yaşamıştım ve arkadaşlarımın onun arkadaşları olduğunu görünce ağ kurmaya başladım. Sonunda greg diyeceğimiz bu adamla oldukça yakınlaştım. Greg... yapışkan bir arkadaştı. Bana her gün günaydın mesajı atardı (eski kız arkadaşımdan bile görmediğim bir muamele), her zaman takılmak ister ve sürekli olarak beni facebook'ta bir şeylerle dürtüp etiketlerdi. Oldukça rahat bir adam olduğum için beni pek rahatsız etmedi, sadece heyecanlı bir arkadaş olarak anladım. Onunla yaşadığım sorun, partilere gittiğimizde bayılması ve birlikte geldiğimiz herkesin gecenin geri kalanında iyi olduğundan emin olmak zorunda kalmasıydı. Bunun arka arkaya olduğu 4-5 partiden sonra, onu bir sonrakine davet etmemeye karar verdik... o da benim evime atıldı. Greg'in orada endişelenmeden, gülmeden ve krallar kupası oynamadan harika zaman geçiriyoruz. İşte o zaman bir telefon aldım... Greg ön verandamdaydı. Görünüşe göre telefon şarj cihazını birkaç gün önce evimde unutmuş ve onu almak için oradaymış. Parti arka bahçedeydi ama neyse ki benim yerim oldukça derindi ve ön verandadan ses duyulmuyordu. Çabucak şarj aletini alıp Greg'e götürdüm ve son parti hayvanları gelmeden onu uzaklaştırmaya çalıştım. ""Hey SequoiaT, bu gece herhangi bir parti biliyor musun?"" diye sordu. Takımın geri kalanı iki adet 36'lık paket ve bir şişe romla yürürken başımı hayır anlamında salladım. Bana en pis bakışını attı ve gitti. O zamandan beri ondan tek kelime duymadım."
"Merhaba sevgili redditörler,

Şu anda 9 Mayıs 2016'da sona erecek olan A şirketinde geçici sözleşmeli olarak çalışıyorum. Kendilerinden herhangi bir teklif duymadığım için iş aramaya başladım ve 2 görüşme ayarladım (B ve C şirketleri). Mülakatlardan biri, gerçekten çalışmak istediğim bir şirket olan B şirketiyle ama ne yazık ki benimle ancak bu Cuma günü görüşme yapabilirler. Şu anki işverenim geçen haftanın sonunda aniden ""uyandı"" ve benden eskisi gibi aynı maaşla kalıcı olarak kalmamı istedi. Başka bir yerde daha iyi bir anlaşma bulabileceğimi bildiğim için teklifini kibarca reddettim.

Ertesi gün A firması bana alabileceğim en düşük maaşı sordu ve kabul etmeyeceklerini düşündüğüm bir rakam çektim (bu firma çalışanları ile biraz ucuz). Üst yönetimle müzakere etmeye çalıştıklarını ve nihai kararlarını yarın bana bildireceklerini söylemeleri beni şaşırttı. Yarın C şirketinden de haber almam gerekiyor ama görünüşe göre o şirketin herhangi bir faydası yok, bu yüzden orada çalışmakla ilgilenmem.

A şirketi karşı teklifimi kabul ederse ne yapmalıyım? Dürüst olmalı ve onlara ilk tercihim olan bir şirketten haber beklediğimi söylemeli miyim? Gerçekten olabildiğince profesyonel olmak ve iyi şartlarda ayrılmak istiyorum. A firmasının konumu, organizasyon yapısı gibi sevmediğim bir çok yönü var, bu yüzden gerçekten ayrılmaya hazırım ama tabii ki B firmasından bir teklif almazsam o zaman en azından burada kalmak mantıklı olur. şimdilik."
"Starbucks kalabalığı gerçekten haklı davranabilir, ancak bu 60+ yaşındaki müdavimden daha kötü kimse yok. Ona Bill diyelim.

Bill ve ben aynı köşede oturmayı seviyoruz. Neden yaptığını bilmiyorum ama yapıyorum çünkü eşyalarımı herkesin göremeyeceği bir yere koyabileceğim bir yer var ve sandalye kaldırmıyorum - düşünceli olmamı sağlıyor. Starbucks'a ilk geldiğimde oraya otururum. Bill bu konuda o kadar açıkça saldırgandı ki, sonunda o gidip yerini değiştirene kadar başka bir yerde oturdum.

Ama bir pislik yine de bir pisliktir ve nerede oturursam oturayım bana karşı saldırgan olurdu. Bahsetmiyorum bile, ben her gün geliyorum ve o gelmiyor, bu yüzden düşünceli olmaya çalıştığım ve sonunda beğendiğim koltuğu üçüncü bir tarafa kaptırdığım günler oluyor. Ama her neyse, bu bir koltuk - Starbucks'ta koltuğum yok ve bu konuda yaygara koparmayacağım çünkü ben bir yetişkinim.

Bill bu hafta iki gün gelmeyince yerine oturmasını beklememeye karar verdim ve o bu konuda büyüyebilir. Benden yaklaşık 40 yaş büyük ve ondan daha olgun olmam için hiçbir neden yok - kızlar *o kadar* erkeklerden daha hızlı olgunlaşmazlar. Bugün bir simit ısmarlıyordum - evet, buradayken olabildiğince ucuza sipariş veriyorum - ve beni gördü ve bana orospu dedi. Ve her zaman benim yoluma yorumlar atar, ama bu haksız yere sertti. Ona aynı lanet koltuğu sevmekten başka hiçbir şey yapmadım ve sonunda oturma alışkanlıklarımı dikte etmesine izin vermekten bıktım.

Bill'in tek çocuk olarak büyüdüğüne ve kendi çocuğu olmadığına bahse girmeye başlıyorum çünkü kaç yaşında olmasına rağmen hiçbir olgunluk belirtisi yok. Yüksek yol ya da alçak, var olduğum için bana sövüyor ve beni uzaklaştırmasına izin vermeyeceğim.

Söylediklerim için özür dilerim, ama cidden - insanlar nasıl bu kadar yaşlı ve iki yaşında bir olgunluğa sahip olabiliyor?"
"Yani benim ve eski sevgilimin hem tanıdığımız hem de takıldığımız birçok arkadaşımız var. Bunlar daha çok ben resime girmeden önce onu tanıyan ve arkadaş olan insanlardı ama bazıları hem tanışıp hem de arkadaş olduğumuz yeni kişilerdi. Artık ayrıldığımıza göre ortak arkadaşlarımızdan herhangi birinin benimle olmak isteyip istemediğini bilmiyorum. Bu yıl hala okulda bir avuç arkadaşım var; çoğu mezun oldu ve başka yerlerdeki işler için ayrıldı. Hafta sonlarımı nasıl geçireceğimi bilmiyorum. Ve neredeyse iki yıl boyunca, bir üniversite topluluğundan ayrı olmama, dışarı çıkıp aynı ilgi alanlarına sahip insan gruplarında kişisel ilgi alanlarımın tadını çıkarmama rağmen, neredeyse tamamen onun aracılığıyla arkadaşlarla tanıştım."
"Kocam ve ben bir süredir boşanma hakkında hafifçe konuşuyoruz ama görünüşe göre yakında bunu atlatacağım.
**Detaylar:**
Üniversitede tanıştım. Ben işten çıkarıldıktan sonra 2 yıl yurt dışına taşınana kadar aynı işte çalıştı. Ben her zaman daha fazla para kazandım, bir şeyler için daha fazla ödedim, ta ki ülke dışında yaşayana kadar - o daha fazla para kazandı. Evde kaldım, bebeğim oldu. Eyaletlere geri döndük - o derece alıyor ve daha fazla para kazanabilmesi için yeni derecesi ile denizaşırı ülkelere geri dönmeyi planlıyoruz. O şimdi okuyor ve bir tek ben çalışıyorum. Önce yerleşmek için ondan 5 ay önce geri döndüm. Bu yüzden o zamanı ayrı geçirdik. 14 Ocak'ta geri geldi.

19 aylık bir çocuğumuz var ve şu anda çok fazla mali stres altındayız (yakında 7. bölümü dosyalıyorum, 1 gelir), yeni bir kariyere başlamaya çalışıyor (öğretmen) ve biz ailem ve genç erkek kardeşimle yaşıyoruz. Bebek olsun ya da olmasın, çok az mahremiyetimiz ve kendimize çok az zamanımız var. Bebek yüzünden sık sık ayrı yataklarda uyuyoruz ve neredeyse hiç seks yapmıyoruz (belki 3 ayda bir), ancak ikimiz de sadıkız.

 Yani tüm bunlar faktörler... ama bu hafta sonu onun bir öğretmen partisinde tanıştığı bir bayanla buluşması ve onunla bir sanat müzesinde bütün gün takılmasına izin verdikten sonra migrenle eve geldi, ben de izin verdim dinlenmek. Bu sabah brunch için dışarı çıktık ve o benim için tam bir pislik çünkü brunch'ımızı aceleye getirmesini/yarı planlanmış günümü mahvetmesini istemiyorum, böylece öğrencilerinden biriyle (erkek) buluşabilir ve bundan bahsediyor arabadayken tekrar boşanmak. Bu beni kızdırmaya ve gerçekten internete girip dosyalamaya bakmaya teşvik ediyor.
Aslında tetiği çekmek zor. İçinde bulunduğumuz durum mu (geçici ama planlanandan daha uzun sürüyor) yoksa gerçekten bitip bitmediğini anlamaya çalışıyorum.

Sadece ne yapacağımı bilmek istiyorum- Bu evliliğin bitip bitmediğini nasıl anlayacağım."
"Hikaye yazın başlıyor ama sonuç yarım saat önce oldu, bu yüzden bence bu önemli.

Sokak lezzetlerini sevenler için bir cennet olan Yeni Delhi'de yaşıyorum. Çoğu mahalle pazarında, her türden sokak yemeğini satan tonlarca tezgah vardır. En sevdiğim tezgah evimden bir taş atımıydı. Dost canlısı bir çift olan satıcılar, tandır momos - tavuk / vejeteryan momoları, hafifçe kavrulana ve lezzetli baharatlı krema (beyaz sos gibi) ile ıslatılana kadar ateşte ısıtıldı. Onlara haftada en az bir kez sahip olurdum ve daha mutlu olamazdım.

Ve sonra en kötüsü oldu. Bir gün olay yerine gittim ve orada değillerdi. Bir gün izin almış olabileceklerini düşündüm ve hiçbir şey düşünmediler. Ama bir dahaki sefere oraya gittiğimde de aynı şey oldu ve pani puri satan diğer tezgahlara yönelmek zorunda kaldım.

Her hafta oradan geçip o tezgahı arar ve hiçbir yerde bulunamayacaklarına teslim olmuş halde eve gelirdim. Yakındaki tezgahlara nerede olduklarını sormayı düşündüm ama bir türlü bulamadım. Daha popüler bir pazara gittiklerini, hatta daha iyi bir yaşam için yeterince para biriktirdiklerini varsaydım. Tandoori momo satan benzer tezgahlar aradım ama boşuna.

Bugün, yıllardır ilk kez o yerin yanından geçtim. Tezgâhın olduğu yere özlemle baktım. Sonra solumda, kaldırımın diğer tarafında yeni bir durak fark ettim. Bunun yanında başka bir tezgah ve bir tane daha vardı ve sonunda THE TANDOORI MOMOS STALL!

Kalbim güm güm atmaya başladı ve koşarak onlara hareket ettiklerini düşündüğümü söyledim. Bana yarı eğlenmiş yarı acıyan bir ifadeyle bakması- ""Tam buradaydık.""

Görünüşe göre tam olarak o noktaya o kadar sabitlenmiştim ki, taşındıkları yere 20 fit ileriye bakamadım. Tüm tezgahlar birlikte kaldırımın diğer tarafına, daha önce bir restoran tarafından kullanılan boş bir yere kaymıştı.

Ben bir aptalım ama 3 korkunç aydan sonra ilk kremalı sıcak tavuk tandır momoyu tattığımda tamamen orgazm oldum."
"İki kedim var, [Tiny Dinosaur & Elmira] İkisi de çok uslu ev kedileri ve Tiny (bizim ona verdiğimiz isimle) özellikle cana yakın ve sevecen. Tamamen yabancılara doğru yürüyecek ve sevişmek için yalvaracak.
Şimdiye kadar, dışarıda başka bir kedi görmekle hiç sorun yaşamadı. İlgileniyor ama genellikle ziyaretçi gidene kadar sadece pencereyi izliyor. Geçen hafta sonu, bahçemizde yeni bir mahalle kedisi dolaşmaya başladı. Minik Çıldırdı! Tamamen çılgına döndü, kafası karıştı (sanırım) ve vahşice Elmira'ya saldırdı. Fotoğrafta (yukarıda bağlantılı) boyut farkını görebilirsiniz, ağırlığının yarısı, onu bir köşeye sıkıştırdı ve pençeleri ve dişleri üzerindeydi. Herhangi bir ciddi hasara yol açmadan onu çıkardım (tek sahip olduğu tek şey ağız dolusu kürktü) ve ikisi de sakinleşene kadar onu banyoda dörde böldüm (çok sarsılmıştı; korkmuştu!)
Ertesi gece, sabah 4:00'te yine çılgına dönmesinin sesiyle uyandım. Elmira'yı incitmediğinden emin olmak için gittim (zamanında kaçtı) ve bana döndü ve bacağımı gerçekten pis bir şekilde parçaladı (her yer kan!)
Ben kesiklerimi temizlerken ve yaraları pansuman yaparken bile, Tiny sadece normale dönmekle kalmamış, aslında ""pişman"" görünüyordu; Başı aşağıda yavaşça bana yaklaşıyor, onu okşamam için ürkek bir şekilde beni dürtüyor, ona küfrettiğimde yavaşça geri çekiliyor (acı çekiyordum!) ve genellikle olabildiğince tehditkar davranmıyordu."
"Umarım doğru yerde yayınlıyorumdur. Sokağımda her gün sınıfa giderken önünden geçtiğim bir avlu var. İçinde pitbull karışımı görünümlü bir köpek var. Küçük bir avlu, tamamı beton. Köpek her gün sınıfa gidiş/geliş ve spor salonuna gidiş/dönüş yolunda dışarıda ve geri kalan çoğu zaman öyle görünüyor. Kuzey Philadelphia'da yaşıyorum, en güzel yer değil, bu yüzden çitin etrafında dolaşmıyorum ama her gün geçerken, köpek ya kaldırımda (Yaklaşık 10 pislik yığınının yanında) ya da bu ahşap kulübede yatıyor görünümlü köpek evi. Bugün köpek çitin yanında oturuyordu. Yüzü sadece sarkık ve sefildi, gözleri kan kırmızısıydı ve yan/ön bacağında bir aşınma/yaması eksik gibiydi. En son köpeğe bu kadar yaklaştığımda bana havlamıştı. Bugün boş boş bakıyordu. Tüm dönem boyunca ne yapabilirim/yapmalıyım diye düşündüm. Arayabileceğim/aramam gereken biri var mı? Kendi işime bakmalı mıyım? Başka herhangi bir durumda, böyle bir dava hakkında birisiyle yüzleşirken SIFIR sorun yaşardım (oldukça düzgün yapılı bir adamım) ama dediğim gibi, harika bir bölgede yaşamıyorum ve buradaki yerlilerin çoğu yaşamıyor. Öğrencilere olduğu gibi sıcak davranmayın. Daha önce PAWS (Philadelphia Animal Welfare Society) ile gönüllü oldum, bu yüzden oradan başlamak isteyebileceğimi düşünüyorum."
"Şimdi ayrılalı neredeyse bir ay oldu. O 28 yaşında, ben 26. Bu hikayeyle ilgisi olmayan çeşitli kişilik sorunları yüzünden ondan ayrıldım.

Ayrıldığından beri, birkaç günde bir Facebook'ta dikenli, ters hakaretler içeren güncellemeler yayınladı. Biz poliydik (evet, o öyleydi; ilişkinin dışında hiç çıkmadım) ve şu anki partnerinin, özellikle ""bazı eski sevgilileri"" ile karşılaştırıldığında ne kadar harika olduğu hakkında güncellemeler yayınlayacak ve ilişkimizin ayrıntılarına atıfta bulunacak. Alacağımdan eminim. Eminim bu tür davranışları görmüşsünüzdür, *öncekiyle* karşılaştırıldığında şimdi ne kadar harika şeylerden bahseden biri, sonunda anlaşılmanın ne kadar harika olduğu vb.

Bu yüzden bununla uğraşmanın sorun olacağını biliyorum; muhtemelen istediği budur. Abonelikten çıktım, bu yüzden güncellemelerini yalnızca aradığımda görebiliyorum ki bunu hastalıklı bir meraktan her üç veya dört günde bir yapıyorum. Çoğu zaman, onu terk ederek doğru seçimi yapma konusundaki inançlarımı pekiştiriyorlar. Diğerleri, beni berbat hissettiriyor çünkü bazen söylediği şeylerde bir parça doğruluk payı var. Onu engellememenin gurur kaynağı olduğunu düşünen bir yanım var; Umursamadığımı gösteriyorum. Bir yanım onu ​​engellemenin beni daha iyi hissettireceğini düşünüyor. Ve daha kinci bir taraf, engellendiğini görmesini ve ne kadar berbat biri olduğunun farkına varmasını umuyor."
"Burada tek kullanımlık. Biraz geriye dönük bir hikaye vermek gerekirse, 27 Kasım'da işime son verildi. Sebepler, ""bu iş yürümedi"", ""Bazı katılım sorunları yaşadık"" gibi bir şeydi ve oraya birkaç farklı şey daha atılmış gibi görünüyor. Muhtemelen kovulmamın ana nedeni (*spekülasyon*) fazla mesai yapmamak ve yaklaşan iş eksikliğiydi.
  
Kısa versiyon: Şükran gününden önce PTO talep ettim ve onaylandı, şükran haftasından önce cumartesi ve güneş 10-6 çalışmam söylendi. Daha önce 40 saatlik haftalarımla birlikte her iki hafta sonu da çalışmıştım ve bu sefer onlara hayır dedim, zaten planlarım vardı ve şükran günü izni istedim. Şükran haftasından sonraki salı kovuldum. Bana bunun son günüm olduğu söylendi, ancak maaş bordrosunda tutulacağım ve 31 Aralık'a kadar tazminat alacağım ve bu nedenle teknik olarak hala çalışıyordum.

O noktadan sonra zamanımı iş aramakla geçirdim. 17'sinde bir işe başvurdum ve 2 Ocak'ta benimle iletişime geçildi, şirket işe alma görevlisi bilgilerimi işe alma müdürüne iletti ve bugün benimle görüşmeye karar verdiler. Özgeçmişimi güncellemediğimi tamamen unutmuştum ve ""mevcut"" iş veya ""hala burada çalışıyor musun"" hakkında hiçbir şey çıkmadı, bu yüzden onu ekleme şansım hiç olmadı ve dürüst olmak gerekirse, iyi bir izlenim bırakmaya çok odaklandım ve ne Aklımdan geçen şirkete getirebilirim.

Bu yüzden birkaç saat sonra bir e-posta ile takip etmeyi seçtim çünkü kız arkadaşım kovulmayı sorup sormadıklarını sordu ve ben zaten bunu nasıl tartışacağımı bulmuştum. Bunu dışladığım için kendimi tam bir aptal gibi hissettim. E-posta bir röportajdı, teşekkür takibiydi ve güncellenmiş bir özgeçmişe sahip olmadıklarına dair bir paragraf ekledim ve kendimi yanlış tanıtmak istemedim ve işim 31 Aralık'ta sona erdi. Soruları olursa benimle iletişime geçeceklerdi. Bu kötü müydü yoksa her iki şekilde de tamamen mahvoldum mu? İşi gerçekten beğendim ve şimdi sadece moralim bozuluyor ve saçma sapan konuşuyorum..."
"Sadece 5 aydır çıkıyoruz ama 3 ay önce ondan ayrılmaya çalıştım ve o hala bundan zarar görüyor.

Ondan neredeyse neden ayrıldığıma dair küçük bir arka plan: Başından beri ilişkiye gerçekten inancım yoktu. Çıkmadan önce, şaka yollu bana her zaman kız arkadaşı derdi, ama gerçekten kız arkadaşı olmak istediğimde, henüz hazır olmadığını söylerdi (lisede falanmışım gibi hissettim). Sürekli olarak kötü bir kız arkadaş olduğumu hissettim çünkü bana her zaman yeterince konuşmadığımı veya yeterince samimi olmadığımı söyledi. Neredeyse ayrılık benim kalmamla sona erdi.

Yaklaşık iki haftada bir, birdenbire ağlamaya başlar ve neredeyse ayrılacağı için hâlâ gönül yarası olduğunu söyler. O geceki konuşmanın tek taraflı olduğunu ve bu konudaki duygularını çözmediğimizi söyledi. Onu bırakmayacağımı ve ağlamaya başladığında onu sevdiğimi söyleyerek onu rahatlatırım.

Deniyorum ama bu konuda daha iyi hissetmesine nasıl yardım edeceğimi bilmiyorum. O çok daha iyi bir iletişimci, ben ise çoğunlukla bir yüzleşme esintisinde kapanıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum, kaybolmuş hissediyorum."
"Bu yüzden, yaklaşık bir yıldır erkek arkadaşımla özel oldum, birkaç aydır uzun mesafe. İlişkimiz her zaman uzak mesafe değildi, aynı şehirde yaşıyorduk ama tıp fakültesine kabul edildim ve taşınmak zorunda kaldım. Araştırmada çalışıyor ve gelecekte tekrar birlikte olabilmemiz için şehrimde iş başvurusunda bulunuyor.

Sanırım aramızdaki tüm bu fiziksel mesafeyle sevildiğimi ve arzulandığımı hissetmekte zorlanıyorum ve redditör arkadaşlarımdan (mecazi) mesafeyi kapatmak için yapabileceğimiz şeyler ve belki de bazı kelimeler hakkında bazı tavsiyeler veya teşvikler almayı umuyordum. teşvik Bunu nasıl yaptığınıza veya arkadaşlarınızın bir LDR'yi onlar için nasıl çalıştırdığına dair hikayeler de çok takdir edilecektir, çünkü işlerin ne zaman bu kadar işe yaradığını duymama eğilimindeyiz.

İlişkiyi bitirmek gibi bir arzum yok ve onu çok seviyorum."
"Tamam, bu aslında annemdi. Bazı önsöz: Yüzme takımındayım ve bir hız takıyorum (jammers'ı sevmiyorum). Ergenliğe girmiş biriyseniz ve böyle bir mayo giyiyorsanız, görünür olmadığından emin olmalısınız. Bugün akşam yemeğindeydik ve küçük erkek kardeşim tıraş olması için yeterince sakal çıkarmaya başladığı için jilet hakkında konuşmaya başladık. Oldukça sert olan süper ucuz bir elektrikli tıraş makinem var ve bu yüzden yüzümde herhangi bir jilet yanığı oluşmaması için gerçekten dikkatli olmalıyım ve ""başka yerlerde"" herhangi bir yanık bulaşmaması için aşırı derecede dikkatli olmalıyım; mükemmel olması gerekmez, yeterince iyi olması yeterlidir. Şey, annem çok ucuz bir tıraş bıçağım olduğu ve daha güzeli için bir Costco kuponu olduğu için kardeşimle birlikte daha güzelini alabileceğimi söylüyordu. Buna çok sevindim, çünkü tıraş olurken yüzümü kaşıyormuş gibi hissetmemek daha güzel olur ve başka yerler için de güzel olur çünkü bir yüzücü olarak işleri kontrol altında tutmam gerekir. Bunu söylediğimde gözleri büyüdü ve mecazi anlamda pantolonunu çekti. Kafam karıştı ve sonra ""Ben.. uh.. o usturayı kullandım"" dedi. Şaşırdım ve neden ve nerede olduğunu sordum. Bunu ara sıra yüzünü tıraş etmek için kullandığını (çünkü kadınlar da çok daha yavaş bir şekilde biraz tüy alır) ve bunun nedeninin benim onu ​​tezgahta bıraktığım ve ilk gördüğü kişi olduğunu söyledi. Oldukça sert güldüm ve o pek hevesli değildi. Babamın tıraş bıçağını kullanması gerektiğini açıkça belirttikten sonra, onu bir daha asla kullanmayacağına söz verdi."
"Onunla yaklaşık iki ay önce tanıştım ve son bir aydır mesaj atıyorum, bir çift büyüttüm ve geçen hafta ona çıkma teklif ettim, birkaç gün önce bir film izledik ve filmden sonra alışveriş merkezinde el ele dolaştık. Beni endişelendiren şey, benimle randevuya çıkıp ellerimi tutmasına rağmen, onun ilgisiz olabileceğini hissediyorum. Randevudan önce ve mesajlaşırken birlikte olduğumuz zamanlar ona iltifat ederdim ama o iyiliğe asla karşılık vermedi. Doğum gününü sorduğumda bile, benimkini hiç istemedi. Durum hakkında ne düşüneceğimi bilmiyorum. Bunu reddit'te nasıl oynamalıyım?"
"New York'ta caddede yürüyorum ve her iki yönde de sürekli bir yaya trafiği akışı var. Gözümün ucuyla, bir adamla omuz omuza çarpıştığımda ve arkamdan bir tür içki gibi gelen bir ses duyduğumda insanların bana doğru geldiğini görüyorum. Daha önce gördüklerimi hatırladığımda, omuz silktiğim eski bir siyah plastik alışveriş çantasını taşıyan bir deri bir kemik adama benziyordu. Hiçbir şey düşünmeden yürümeye devam ediyorum. Sonra arkadan birinin ""özür dilerim"" dediğini duydum ve evsiz görünümlü adamın elindeki plastik poşeti yanlışlıkla düşürmüş olabileceğimi fark ettim. Neler olabileceğine dair kafamda iki düşünce beliriyor: 1) bu adam beni dolandırmaya çalışıyor ve muhtemelen ""yanlışlıkla"" insanlara çarpıyor ve yaptıkları şeyi fazlasıyla telafi edeceklerini umarak her zaman bir şeyler düşürüyor "" hasarlı"" 2) Bu adamın elinden gerçekten bir şey düşürdüm. İkinci senaryo durumunda, cevabım yine de ""peki, eğer senin için o kadar önemliyse, eşyalarını gerçekten karşıdan gelen trafikten uzaklaştırmalısın"" gibi bir şey olacak, ama bu evsiz adamın o olmadığını düşünüyorum. bu tür bir muhakemeyi dinleyecek olan tip. Bu yüzden onu görmezden geliyorum. Acelesi olan biri gibi hızlı yürümek için adımlarımı artırıyorum ama beni ondan kaçmaya çalışmakla suçlayacak kadar hızlı değil. Sonra tekrar ""afedersiniz"" sesini duyuyorum. Bu noktada ""Kahretsin, bu adam ısrarcı ve kesinlikle sokakta tartışmak isteyeceğim türden biri değil"" diye düşünüyorum. Ayrıca metro istasyonundan sadece bir blok ötede olduğumu da fark ettim, bu yüzden adımlarımı hızlandırmaya karar verdim ve onu görmezden gelmeye devam ettim. Turnikeye giden yeraltı yoluna giriyorum ve artan bir aciliyetle tekrar duyuyorum: ""afedersiniz."" Bu yüzden turnikeye atıldım, kartımı kaydırdım ve oradan çıkan ilk trene atladım."
"Eski sevgilim beni yaklaşık bir buçuk ay önce terk etti. Son üç hafta içinde üç kadınla birlikte oldum ama gerçekten hiç aynı hissettirmiyor. Yaklaşık bir hafta önce eski sevgilimle telefonda konuştum, ona yeni erkek arkadaşının bir pislik olduğunu ve benimle konuşmaması için beynini yıkadığını vs. diğer kadınlar, 2 aydır çokça gördüğüm bu eski sevgiliyi geri kazanacağını düşündüğüm içindi.

Eski sevgilime nasıl hissettiğimi anlatan bir aşk mektubu yazmalı mıyım? Onu günde bir kez aramalı mıyım? Yoksa devam edip onun gibi başka bir kız bulmaya mı çalışmalıyım? Kaçanın onun olmasını ve ne kadar denersem deneyeyim ilerleyemeyecek gibi görünmesini istemiyorum. O benim tam tersimdi ama sanırım bu yüzden birbirimize bu kadar ilgi duyuyorduk.

Gerçek aşk bir anda yok olur mu? Benim yapmaya çalıştığım tek şey ona ulaşmakken, geçen bir buçuk aydır neden benimle iletişime geçmeyi bile denemedi. Onsuz hayat çok anlamsız görünüyor ve artık nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum. Etrafımda tonlarca uygun partner var ama onlar hakkında hiçbir şekilde aynı şekilde hissetmiyorum.

Gerçekten sadece herhangi bir tavsiye arıyorum. Onu seviyorum, o da beni seviyor ama birkaç kez ona sadakatsiz olup olmadığını sorduğum gerçeğini bir türlü aklından çıkaramıyor. Kavga meydana geldiğinde, tüm okul çalışmalarımda 2 hafta gerideydim ve bir projenin ortasındaydım, bu yüzden ilk başta çok stresliydim ve sonra o GERÇEKTEN ALAYCI davranıyor ve ne olursa olsun mücadele ediyorum. Bu iki şey bir araya geldiğinde beni inanılmaz derecede öfkelendiriyor ve tamamen aşırı tepki verdim. Onunlayken ne kadar az uyuduğumdan bahsetmiyorum bile. Evine gelip üzerinde çalıştığım aşk mektubunu ona vermekten korkmalı mıyım?"
"Erkek arkadaşım HER ZAMAN alarmı boyunca uyur, ancak her zaman bir alarmı vardır. Bu sabah, bir akıllı telefonda açılır ekranı kullandığımda bir metinde ""azgın"" ifadesini fark ettiğimde tam da bunu yapmak için uyandım.

Açıyorum ve erkek arkadaşımın fwb türü bir şey arayan başka bir adama gönderdiği müstehcen / çıplak fotoğrafları görüyorum. Kulağa oldukça istekli geliyordu. Erkek arkadaşım işten çıkınca bu gece erkenden buluşmayı umuyorlardı.

Bunun erkek arkadaşım için utanç verici olabileceğinin farkındayım, bu yüzden sakince bir şeyler konuşabilir miyiz diye soruyorum. İlk başta aptalı oynamaya çalıştı ama sonunda kendine geldi. Hiç kimseyle takılmadığını ve asla yapmayacağını söyledi, bu onu diğer erkeklerle konuşmaya sevk ediyor. Sanırım onu ​​bir fetiş gibi heyecanlandırıyor. Kızlarla flört edip bunu yapmamasının sebebi benim yüzümden. Gerçeklerden sonra her zaman iğrendiğini hissetti ve her zaman her şeyi sildi.

Konuşmanın kendisi pek iyi gitmedi. Gerçekten savunmacıydı, suçu bazen bana kaydırıyordu, ""Bunu yalnızca çok depresif olduğumda, senden yeterince ilgi görmediğimde yapıyorum... vs."" Biseksüel, gay olmadığını ve başka bir erkekle üçlü seks yapmayacağını söyledi.

İlişkimiz pek iyi değil ve çoğunlukla / son zamanlarda zorlu geçti. Sık sık seks yapmıyoruz ve duygusal bağın artık orada olmadığını hissediyorum. İlişkimiz hakkında kısa bilgi: Kötü niyetli başladı ve giderek kötüleşti, ancak 2 buçuk ila 3 yıl sonra düzeldi. Daha az vuruş, daha çok sözlü saldırı. Onun peşini bırakmaya çalışmıyorum, bazen iyi bir adam ama aşağı yukarı çoğu zaman ilişkimizin kelimenin tam anlamıyla bir aşk/nefret meselesi olduğunu hissediyorum."
"İki ay önce bir ev satın aldım, USAA aracılığıyla olağanüstü bir kredi aldım (15 yıl %3,75) ve her şeyin yolunda olduğunu düşündüm. İpotek şartlarını okuduğumda, ipoteğimin Fannie Mae veya Freddie Mac'e satılabileceğini biliyordum, ancak bir temsilci bana kredimin kusursuz olduğu ve kredi şartlarımın çok iyi olduğu için muhtemelen satılmayacağını söyledi. ne yazık ki, bunu kaydetmedim veya yazılı olarak almadım.

Sorum şu, paramı Fannie Mae'den almak için yapabileceğim bir şey var mı? USAA'nın krediyi ödemeye devam edeceğini ve hiçbir şeyin değişmeyeceğini anlıyorum, sadece ipoteğimin Fannie Mae'yi desteklemesi fikrinden hoşlanmıyorum.

Bankayı aradım, USAA'nın hala hizmet verdiği için kredide herhangi bir değişiklik olmadığı söylendi. Fannie Mae'den ne kadar hoşlanmadığımı vurguladıktan sonra, müşteri hizmetleri temsilcisi amiri ile konuşurken beklemeye alındım ve USAA'nın yapabileceği hiçbir şey olmadığı ve yeniden finanse etsek bile muhtemelen tekrar olacağı söylendi. Kredi USAA tarafından verildiği için benim açımdan hiçbir şeyin değişmeyeceğini tekrar vurgulayarak, kibarca artık endişelenmememi söyledi.

Şimdi sana soruyorum reddit, harika kredimden vazgeçmeden yapabileceğim bir şey var mı?"
"Yani bugün sınıfta bir ödev üzerinde çalışıyorduk ve sürekli olarak neler olduğunu anlamadığını haykırıyordu. Yardıma ihtiyacı olup olmadığını sorduğumda beni görmezden geliyor gibiydi. Sınıf arkadaşımıza döndü ve sordu. Diğer sınıf arkadaşı bilmiyordu ve açıklama için beni işaret etti, ben de onun (GF) neden bir öğretmene sormadığını söyledim. İstemediğini söyledi. Bu yüzden yanlışlıkla bu konuda şikayet etmeyi bırakması gerektiğini söyledim.

Şimdi bana kızgın ve benimle hiç konuşmuyor.

Açıklamamın hem yorgunluktan hem de son 6 aydır onunla yaşadığım genel kafa karışıklığı ve sıkıntıdan kaynaklandığına inanıyorum.

Yaz tatilinden yeni döndük ve onu yaklaşık 3 aydır görmemiştim. Yeniden bir araya geldiğinde oldukça umursamaz görünüyordu ve tüm durum hakkında pek heyecanlı değildi.

Durumun ilk iki ayı harikaydı ama şimdi beni umursamıyor veya bazen beni görmezden geliyor. Birbirimizi sınıfta görüyoruz ama ara sıra bir araya geldiğimiz gün dışında hepsi bu. Ona derinden değer vermeme rağmen ilişkinin hiçbir yere gitmediği konusunda duygusal olarak moralim bozuldu ve neredeyse sınırda depresyona girdim. Son birkaç aydır bazı aile sorunları yaşadığı için çoğunlukla onu sadece ben teselli ediyorum. Beni sevdiğini söylüyor ama artık gerçekten ciddi olup olmadığını bilmiyorum."
"Yeni Zelandalıyım. Neredeyse laik bir ülke, yani Tanrı hakkında konuşan politikacılar büyük bir hayır-hayır. Pek çok insan Hristiyan ama çoğu köktenci değil ve çoğu evrime inanıyor. Evrim lisede fen dersinde öğretilir.

Yeni Zelanda'da bir çocukken, hemen hemen her erkek (ve muhtemelen bazı kızlar), dinozorları gerçekten sevdikleri bir ""dinozor aşaması""ndan geçer. Aileleri onlara dinozor oyuncakları, kitap ve bilgisayar oyunları alıyor. Birincil çekicilik, açıkça dinozorların müthiş dev korkunç canavarlar olduğu gerçeğidir, ancak sonunda Kretase dönemi ve Jura dönemi ve dinozorların kaç milyon yıl önce yaşadığı hakkında bilgi edinirler.

Bu yüzden [Amerikan nüfusunun neredeyse yarısının evrime inanmadığını] okudum, bilimsel bir arka plandan geldiği için, bu bana kesinlikle çılgınca geliyor. Neye inanırsanız inanın, [evrim delilleri] o kadar büyüktür ki, onu inkar eden bir insan gerçekleri ve aklı inkar ediyor demektir. Ama bunun bir evrim tartışmasına dönüşmesini istemiyorum.

Sorum şu, eğer Amerika'nın büyük bir kısmı evrime inanmıyorsa, o zaman hala çocuklarının dinozorları öğrenmesine izin veriyorlar mı? Çocukların hala bir ""dinozor aşaması"" var mı? Yaratılışçıların [dinozorları evrim olmadan haklı çıkarmak] için birkaç yolu olduğunu biliyorum ama bana öyle geliyor ki dinozorlar konusu, Yaratılışçı ebeveynlerin çoğunun halının altına süpürmek isteyeceği bir konu. Bilmiyorum.

Uyarı: Farklı eyaletlerde ve farklı topluluklarda her şeyin farklı olduğunu biliyorum. Genelleme yapmak istemiyorsan, bana özel yetiştirilme tarzından bahset."
"Reddit'te yeniyim, bu yüzden doğru reddit formunu kullanmadıysam lütfen kusuruma bakmayın.

Bu kızı yaklaşık bir yıldır tanıyorum. O, iyi erkek arkadaşımın ortak arkadaşı, bu yüzden onu hiçbir zaman çok iyi tanımadım. Ama geçen gün birdenbire bana mesaj attı (# bende yoktu). O güzel bir kız, bu yüzden konuşmayı o başlattığı için şok oldum. Okuldan yeni geldi ve yaz için evde.

Şimdi genellikle (benim deneyimime göre) sohbetleri başlatan ve önce kıza mesaj atan adamdır (her gün önce bana mesaj atmaya devam ediyor, bunun geçmiş deneyimlerimden farklı olması umrumda değil). Şimdi ondan iyi bir hava alıyorum, bu yüzden ondan takılmasını istiyorum. Sonra beni sertleştirdi (ailesini görmek için Los Angeles'a gitmek zorunda kalmasıyla ilgili bir şey). Sonra ertesi gün ona başka bir bahane soruyorum. Sonra tekrar sorun ve ""bir ara buluşuruz"" deyip duruyor. Bu yüzden artık ilgilenmediğini düşünüyordum ama mesaj atmaya ve benimle konuşmaya devam ediyor. Henüz takılmaya gelmediği için ondan tuhaf hisler alıyorum. Ne yapacağım konusunda tavsiye arıyorum."
"**Arka plan:**

İrlanda'da bir öğrenciyim. Evden uzakta yaşıyorum ve iki ayrı banka hesabım var. İkinci hesabımı pek kullanmıyorum. Ailem kısa süre önce bankayla bir anlaşma yaptı (sahip oldukları mülkleri satarlarsa borçlarını kapatmak için). Anlaşmanın bir parçası olarak, çok çalışma gerektiren daha eski bir eve taşınacaklar. Belli ki bu evi yapmak için paraya ihtiyaçları var ama banka hesaplarını çok dikkatli izliyor.

Annem banka hesabımda 12.000€ (önce 3.000€ ve sonra 9.000€) tutup tutamayacağını sordu, böylece banka bundan haberdar olmasın ve onlardan çeksin. Evet dedim çünkü onların bu konuda gerçekten stresli olduklarını biliyorum ve elimden geldiğince yardım etmek istedim. Bunun için başımın belaya girebileceğinden endişelendim ama ona güvenmeye karar verdim. Evde çalışan adamlara ödeme yapabilmek için parayı haftada birkaç kez 500 Euro'luk yığınlar halinde çekmemi istedi.

Bunların kulağa çok tehlikeli geldiğini biliyorum ama bu paranın uyuşturucudan, soygundan vb. gelmediğinden eminim. Annemin çalıştığım ""saatler"" için ""bana"" ödeme yapmak için adımı/Kişisel Kamu Hizmeti Numaramı kullandığını biliyorum. "" onların dükkanında, bu yüzden muhtemelen paranın geldiği yerin orası olduğunu düşünüyorum (muhtemelen kanunun gözünde daha iyi değil).
Burada başım belaya girme riskiyle karşı karşıya mıyım? Finans hakkında ya da gerçekte neler olup bittiği hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Aileme gerçekten yardım etmek istiyorum ama aynı zamanda kendimi de korumam gerekiyor."
"Yani sadece üç aydır çıkıyoruz. Gerçekten garip ama ondan tiksiniyorum. Ben biraz tombulum, bu yüzden söyleyeceğim şey biraz ikiyüzlü, ama o oldukça uzun ve ağır ve bazen çok kısa gömlekler giyiyor, bu yüzden fupa'sı bir nevi orada. Ayağa kalktığında göbeği yandan sarkıyor. Ben küçük bir kız değilim ama dar pantolonlardan kaçınmaya çalışıyorum. Onun cüssesi de seks ve birlikte yaptığımız aktivitelere engel oluyor. Oldukça kolay yorulur.

O harika, kibar, tatlı, cömert bir insan - hayal edebileceğiniz en iyi insanlardan biri, bu yüzden bu duygulara sahip bir salak gibi hissediyorum. Onunla vakit geçirmeyi seviyorum. Beni neden daha önce rahatsız etmediğini bilmiyorum - beni rahatsız ettiği yer sadece son birkaç hafta oldu.

Demek istediğim, insanlar zaten biraz iğrenç. Ayrılmak aptalca mı? Bu neden şimdi oluyor da daha önce olmuyor?"
"Köpeğimi bu yıl Mart ayında bir barınaktan sahiplendim. Yetersiz beslenme nedeniyle kuyruğundaki neredeyse tüm tüyleri kaybetmişti ve ayrıca bir ""mutlu kuyruk"" vakası da vardı. Ayrıca alerji nedeniyle bazı cilt tahrişleri vardı.

Saçların çoğu yeniden uzadı, ancak saç dökülmesinin en kötü olduğu tüm yerlerde saçlar hâlâ tam olarak çıkmadı. Orada sadece astar varmış gibi görünüyor. Mart ayında veterinerimiz geri geleceğini ve ona zaman tanıyacağını söyledi ve son zamanlarda başka türlü sağlıklı olduğu için bunun için endişelenmememizi söyledi.

Yakın zamanda Blue Buffalo'ya geçtik. Rachel Ray Just 6'daydı. Ayrıca balık yağı takviyeleri verildi. Derisinde bir sıyrık var, yani saç dökülmesi enfeksiyondan değil."
"Ben (28 K) erkek arkadaşımla (28 E) 2 yıldır beraberiz. O benim en iyi arkadaşım ve çok iyi anlaşıyoruz. O benim için iyi bir erkek arkadaş ve birlikte çok eğleniyoruz. Arkadaşlarım ve ailemle çok iyi anlaşıyor. Ancak son zamanlarda ilişki durgunlaşıyor ve gelecek yokmuş gibi görünüyor. Sanırım böyle hissetmemin nedeni, bana karşı duygularını hiç ifade etmemiş olması ve benim ona karşı daha güçlü duygular beslemeye başlamam. Onun hakkında böyle hissetmeme ve bunu ona söylememe rağmen seni seviyorum demedik. Bu sözlerin aceleye getirilmemesi gerektiğine inanıyorum ama bana aşık olup olamayacağını bilmediğini söyledi... asla. Ailesini sevip sevmediğini bilmiyor ve çoğu zaman insanlara karşı ""hiçbir şey"" hissetmiyor. Sanırım bir tür depresyon geçiriyor olabilir. İlişkimiz hakkında konuşmaya çalışırsam, genellikle kendini tamamen kapattığı bir kavgaya dönüşür. Ona birkaç kez birlikte olmak isteyip istemediğini ve çıkmak isterse hala arkadaş olabileceğimizi sordum. Ona bu seçeneği sunduğumda hep birlikte olmak istediğini söylüyor.

Bu hafta sonu bunun hakkında konuştuk ve her zaman çok inişli çıkışlı hissettiği ve çoğu zaman ""hiçbir şey"" hissetmediği ve ""ortadan kaybolmak"" istediği için depresyona girmiş olabileceğini düşündüğünü itiraf etti. Aşık olacak kadar güçlü duyguları olup olmayacağını bilmediğini ve son ilişkisinde de aynı sorunu yaşadığını söyledi.

Bir yanım onun depresyondan muzdarip olduğunu ve her şeyin değişebileceğini ve onun yanında olmam gerektiğini düşünüyor ama bir yanım, benim hakkımda hiçbir zaman ihtiyacım olan şekilde yeterince güçlü hissetmeyebilecek birine tutunmanın benim için aptalca olduğunu düşünüyor. Aksi takdirde aramızdaki şeylerin gerçekten harika olduğunu, aynı ilgi alanlarına, aynı mizah anlayışına sahip olduğumuzu ve o gerçekten benim en iyi arkadaşım olduğunu vurgulamak isterim."
"OKCupid'de tanıştığım bir adamla ilk randevumuza çıkmaya karar vermeden önce 2 haftadır mesaj atıyor ve snapchat yapıyorum.

Tanıştığımızda tıkladık. Mizah anlayışımız uyumlu, ikimiz de din ve siyaset konusunda aynı görüşlere sahibiz ve gün boyunca konuşacak konularımız hiç bitmedi. (Yürüyüşe ve pikniğe gittik, bu yüzden bir Cumartesi günü yaklaşık 7 saat birlikteydik.) Gecenin sonunda mükemmel bir ilk öpücük vardı, sonra bazıları sevişti ve ""bir dahaki sefere"" hakkında konuşuldu.

Pazar günü biraz ileri geri mesajlaştık ve ardından Pazartesi radyo sessizliği alıyorum. Sonunda bana bu tek kelimelik cevapları geri gönderdi ve sonunda yanıt vermeyi bıraktı. Bir şey olup olmadığını görmek için Facebook'a bakıyorum (çünkü o oldukça aktif bir kullanıcı ve Facebook'u biraz Twitter gibi kullanıyor), sadece arkadaşlıktan çıktığımı öğrenmek için.

Bu iki gün önceydi ve korkarım o zamandan beri berbat durumdayım (bu kadar çabuk bağlanmanın aptalca olduğunu biliyorum ama iki hafta boyunca derin konuşmalar yaptık ve ben her zaman kalbimi yıprattım. zaten kolumda.) Bittiğini biliyorum, sadece neden olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Bana bir şeylerin ters gittiğine dair hiçbir işaret vermedi ve benimle o randevuya çıkmak sadece oyunculuksa, o zaman bir Oscar'ı hak ediyor.

Kapanması için ona tekrar ulaşır mıyım? Bir ipucu alamayan yapışkan kız olmak istemiyorum ama en azından NEDENİNİ bilmediğim için biraz kalbim kırıldı."
"Bu kızla birkaç yıldır arkadaşım ama ikimiz de bu süre boyunca uzun süreli ilişkiler içindeyiz. Şimdi ikimiz de aynı yüksek lisans okulundayız ve SO'larımız geride kaldı ve ikimizi de uzun mesafeli ilişkiler içinde bıraktı (neredeyse kıyıdan kıyıya).

Her iki LDR'miz de işe yaramadı ve ben ilk kez arkadaşıma karşı hisler geliştirmeye başlıyorum. Her zaman onun neredeyse her yönden harika olduğunu düşünmüşümdür, ama ikimiz de müsait değilken bu hiçbir zaman harika bir arkadaşlıktan başka bir şey olmadı. Şimdi onu daha eksiksiz görme şansım olduğuna göre ve onu aklımdan çıkaramıyorum.

İlişkilerden yeni çıktığımızı biliyorum ve ikimizden birinin başka bir ciddi ilişkiye hazır olması biraz zaman alabilir ama en son ne zaman birine karşı bu kadar güçlü ve net hissettiğimi hatırlamıyorum ve her ikisi de bitene kadar beklemeye hazırım. erkene almak ve her ikisinde de şansımı mahvetmek yerine ciddi bir şeye hazırım. Ne kadar beklemeliyim? Bir norm var mı yoksa tamamen kişisel mi?

Doğru miktarda beklediğimi varsayarsak, ikimizin de diğerini en iyi arkadaş olarak tanımladığımız ilişkiden romantik bir şeye geçişi nasıl yapabilirim? Her zaman bir kız ilgilenmiyorsa devam et; denizde bol balık var. Ama benim sormak istediğim bu değil. Bu herhangi bir kızı elde etmekle ilgili değil, bu kızı elde etmekle ilgili. Geçişi nasıl yaparım? Her zaman biraz flört ettik ve ikimizin de çıkmayı dışlayacağı bir yerde olduğumuzu düşünmüyorum. İşler yolunda gitmezse yine de iyi arkadaş olabileceğimize dair bir beklenti var mı, yoksa duygularım geliştikten sonra geri dönüşü olmayacak mı? Dürüst olup onunla konuşmalı mıyım; eğer öyleyse, yeni ayrılıklarımız göz önüne alındığında o konuşmayı ne zaman yapacağım?"
"1 aydır birlikteyiz ama 2 yıldır tanışıyoruz. birlikte çalışmak, iş dışında fazla etkileşim yok. Ben çok daha içe dönük bir insanım (gerçi o da içe dönük hissetmekten bahsetmişti) ama kiminle tamamen rahat olduğumda çok dışa dönük olabilirim - bu bazen hiç zaman almaz, daha uzun bir süre alır.

Yaşam tarzı nedeniyle güvensizliklerin süründüğünü hissediyorum. Ailesi çok yakın, dışa dönük, benimki ise daha çok birbirini seven ama bir grup olarak birlikte sonsuz miktarda zaman geçirmeyen münzevilerle dolu. Ön uyarı olmadan aile üyeleriyle veya arkadaşlarla tanıştığım durumlarla karşılaşmaya devam ediyorum, ancak olsa bile, kendime ve yeni insanlarla tanıştığımda ""sessizliğime"" çok katı olduğum için sürekli bitkin ve üzgün hissediyorum. Bu güvensizlik, kendimle ilgili başka yönlere de giriyor - ""Yeterince komik miyim? Yeterince ilginç miyim? Bunu söylemeli miydim? O ne düşünüyor?"" Ve bundan gerçekten hoşlanmıyorum. Sadece kendim olmak ve ""herkes gibi"" olmamakla ilgili bu panik atakları durdurmak istiyorum. Onu uzaklaştırmaktan korkuyorum."
"Başlığın dediği gibi, ben 25 yaşında Amerikalı bir erkeğim ve işimde tanıştığım güzel bir Alman kadına aşık oldum. Burada au pair olarak çalışıyordu.

ABD'nin batı kıyısındaki bir askeri üssün rekreasyon bölümünde çalışıyorum ve izlediği genç çocukla tesisime çok gelirdi. Çok konuştuk ve çabuk arkadaş olduk. İşimin içinde ve dışında birlikte biraz zaman geçirdik ve ona karşı hisler geliştirdim.

Çok hızlı hareket eden bir adam değilim ve onu korkutmak da istemedim. İlgilendiğini söyleyebilirim ama aynı zamanda ayrılacağını bildiği için biraz korunuyordu.

Ağustos ayının başında ailesiyle birlikte Amerika Birleşik Devletleri'nin doğu kıyısına taşındı. O zamandan beri onunla neredeyse her gün mesajlaşıyoruz ve haftada en az bir kez Skype ile konuşuyoruz. Flört ediyoruz ve gülüyoruz ve aramızda çok fazla kimya var. Ona karşı bazı güçlü hisler geliştirdim ve onun da bana karşı hisleri olabileceğini düşünüyorum. Vereceği tepkiden korktuğum için bir şey demedim.

Çalıştığım iş sezonluk bir iş ve kasım başında bitiyor martta tekrar başlıyor. Benim fikrim, muhtemelen onunla vakit geçirmek için iki buçuk aylığına doğu kıyısına taşınmak. Ondan kız arkadaşım olmasını falan istemeyeceğim. Sadece onu gerçekten tanımak ve bunun gerçek olup olmadığını görmek için bir şans istiyorum. Bu sadece mesajlaşma ve Skype ile olmayacak. Mart ayında Almanya'ya geri döner.

Hepinize sorum şu: Fikrim hakkında ona nasıl yaklaşmalıyım? Ona tam olarak nasıl hissettiğimi söylemeli miyim? Ona nasıl hissettiğini sormalı mıyım? Tamamen kötü bir fikir mi? Tam bir sürüngen/takipçi olarak çıkmadan ona bu fikri nasıl anlatabilirim? Benim ayakkabılarımda ne yapardın?

Bu kız için deli oluyorum. O şimdiye kadar tanıştığım hiç kimseye benzemiyor ve en azından denemem gerektiğini hissediyorum yoksa sonsuza kadar pişman olacağım. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim. Her türlü yardım ve tavsiye takdir edildi."
"Tamam, durum şu. Bu kızla facebookta iyi bir arkadaşım aracılığıyla tanıştım. En azını söylemek harika. Video oyunları, aptalca şakalar yapmak ve genellikle kimsenin ne düşündüğünü umursamadan iyi vakit geçirmek gibi yaptığım şeylerden hoşlanıyor. Onu yaklaşık 2 aydır tanıyorum ve iki günde bir takılıyoruz. Ondan çok hoşlanıyorum. Sorun şu ki, benden birkaç hafta önce tanıştığı başka bir adamla ""konuşuyor"". Takıldığımızda evime gelir ve yatağımda film izleriz (19 yaşındayım ve hala evde yaşıyorum) ve güleriz, ara sıra güreşir ve iyi vakit geçiririz. Sorun diğer adamda. Biz takılırken bile ona epeyce mesaj atıyor ama onunla takıldığında bana mesaj atmıyor. Asıldıkları zamanlar dışında bana her zaman mesaj atacak. Ondan hoşlandığımı biliyor. Onun çekici olduğunu düşündüğümü biliyor ve bir ""biz"" olmazsa her şeyden önce arkadaş olmak istediğimi açıkça belirttim. Onunla çıkmak istiyorum ama bu güzel arkadaşlığı da kaybetmek istemiyorum. Sabırlı olup beklemem ve onunla diğer adam arasında ne olacağını görmem gerektiğini biliyorum. Arada bir yalnız kaldığımızda benimle flört ediyor ki bu benim gerçekten kafamı karıştırıyor ve ne zaman bronz tenli göründüğünü söylesem alaycı yorumlar yapıyor ve ""sevimli olduğumu mu düşünüyorsun? hehe"" gibi şeyler.
 Sadece her şeye karşı sabırlı olmalıyım ve ne olacağına izin vermeliyim? Bu durumda ne yapardınız?"
"Hey!
Öncelikle, kötü ingilizcem için özür dilerim, bu benim anadilim değil.

Bunun için belirli bir reddit olup olmadığını bilmiyorum, bu yüzden lütfen gönderilecek daha iyi bir yer olup olmadığını söyleyin.

Barselona'da üniversitede sanat okuyorum ve bana hayatının hikayesini anlatacak birini aramam gereken bir antropoloji çalışması yapıyorum. Bunu sokakta yapmanın oldukça zahmetli olabileceğini düşündüm, çünkü insanlar hayatlarının bazı bölümlerini yüz yüze anlatmak istemeyebilirler, bu yüzden internetin anonimliği nedeniyle reddit'in bana yardımcı olabileceğini düşündüm.

İnanılmaz ve harikalarla dolu bir sahte hikaye aramıyorum, sadece biraz detaylı (2-3 sayfa civarında) gerçek insan hikayesi istiyorum. Tembel olabileceğinizi biliyorum, bu yüzden imla veya metnin yapısı umrumda bile değil; İspanyolcaya veya Katalancaya çevirmem gerekecek. Sadece samimiyet istemek istiyorum.

Söylemeye gerek yok, anonim olarak görüneceksiniz."
"Bazı arkadaşlarla sahilde tatildeyim. Ben dahil 9 kişinin kiraladığı bir evde kalıyoruz. Bu evde kalan tüm insanlar - erkekler ve kızlar - benim memleketimden.
Ve başka bir evde üniversitede tanıştığım dört adam var ve bunlardan ikisi benim yakın arkadaşım. Kaldığım eve her gün gelecekler ve bizi birlikte yemek ve bira içmeye davet edecekler ama bu karşılıklı olmayacak gibi görünüyor.
Bulunduğum evdeki insanlar bariz bir sebep olmadan erkeklerle ilişki kurmaya hiç ilgi göstermiyor ve bu yüzden ne yapacağımı bilmiyorum çünkü hepsiyle takılmak istiyorum - ve bu beni çok üzüyor ""bazı insanlardan pek hoşlanmıyor"" görünen arkadaşları önemsemek.
Ne yapmalıyım reddit?"
"Rastgele bir grup videoyla buluşma olayında çevrimiçi olarak tanıştık ve ikimiz de birbirimizle flört ediyorduk. İlk görüntülü görüşmemiz yaklaşık 6 saat sürdü ve o zamandan bu yana kolayca 50 saatin üzerinde bir süreye ulaştık. Bunun dışında mesajlaşmak için çılgınca bir zaman harcıyoruz ve her zaman birbirimize enstantane gönderiyoruz. İkimiz de oldukça yoğun insanlarız ve şimdiden birbirimize delicesine aşık olduk.

İkimiz de tam zamanlı çalışıyoruz ama izin alma konusunda daha fazla esnekliğim var, bu yüzden birkaç ay sonra birkaç haftalığına ziyarete gideceğim.

İkimiz de birbirimize ne kadar çabuk aşık olduğumuzu anladık ve yolculuk iyi giderse ciddi bir şeyin peşine düşmekle ilgilendiğimizi ifade ettik. Şu anda ikimiz de özel ya da başka bir şey olmak istemiyoruz, ikimiz de birbirimizle vakit geçirmek için hobilerimizi, gezilerimizi, sosyal hayatımızı ya da herhangi bir şeyi feda etmedik, çoğunlukla görüntülü sohbet için uykuyu feda ediyoruz ve her boş anımızı birbirimizle mesajlaşarak geçiriyoruz. Ve yine de, sadece hiç tanışmadığım değil, daha yeni tanıştığım biri için ülkeyi taşımayı düşünmem tamamen çılgınca görünüyor."
"Erkek arkadaşımla yaklaşık bir yıldır beraberiz. Çoğunlukla harika bir ilişkimiz oldu, ancak o çok düzensiz, bu da onun bazen işleri benim önüme koymasına neden oluyor. Örneğin, erteler, böylece birlikte geçireceğimiz zaman, teslim edilmesi gereken makaleyi yazmak için harcanır. Veya uyuyana kadar video oyunları oynuyor ve ertesi sabaha kadar bana mesaj atmıyor veya benimle konuşmuyor.

Yurtdışında bir eğitim programı için Fransa'ya gitmedi ve bir hafta içinde beni FaceTime üzerinden iki kez ekti. Bu zamanların ikisi de içmeye gittiği içindi. Kendimi bir öncelik gibi hissetmiyorum. Bunun hakkında konuştuk ve değişmeye hazır olmadığını düşündüğünü söyledi. (En azından dürüst.)

Kendi içinde zor olan bu sabah ondan ayrıldım. Değişmeye hazır olmadığı gibi şeyler söylediğinde incindim ve tekrar bir araya gelmek istiyorum ama sonra bizi son yapmak istediğini söylediğinde doğru seçimi yaptığımı hissediyorum.

Ben mi?"
"Merhaba /r/kişisel finans. Metin duvarı için üzgünüm ama durumu bilmenizin önemli olduğunu düşünüyorum.

**Gelen Para**
Yaz boyunca harika bir şirkette havacılık ve uzay mühendisi stajyeri olarak çalışacağım. Haftada 40 saatte 18$/saat artı fazla mesai 27$/saat kazanacağım. Yazın başında ayrıca 2.000 dolarlık bir taşınma ikramiyesi alacağım.

**Masraflar**
Yaz boyunca sahip olacağım tek masraf benzin, sigorta ve kendime harcayacağım para olacak (. Çalışacağım annem kasabada yaşıyor, bu yüzden kira ve tüm faturalar bedava olacak (bakkaliye dahil). Muhtemelen benzine haftada yaklaşık 35 dolar (11 hafta boyunca) harcayacak ve sigorta tek seferlik 400 dolarlık bir ödeme olacak.

Amacım, (2017) 'de mezun olduğumda yeni bir araba için peşinat olarak kullanmak için bir hesaba, fona veya her neyse para yatırmak.

Hesaplamalarıma göre (haftada 45 saat + ikramiye) bu yaz yaklaşık 11.000$ kazanacağım. Sanırım bu fona 5 ila 7 bin dolar yatırmak istiyorum. En yüksek getiriyi elde etmek için yatırım yapmanın en iyi yolu nedir?"
"tamam, dün yerel bir beysbol maçındaydım ve bir arkadaşımla oturuyordum. Yanımdaki bankta kimse oturmadığı için çantamı ve su şişemi yanıma koydum. Yaklaşık 2 devre sonra, bir kadın yanıma geliyor ve eşyalarımı taşımamı istiyor.
Ben nazik biri olarak ve o koltuğu oturmak için kullanacağını varsayarak çantamı ve su mataramı kucağıma koydum.
Sonra kadın KENDİ ÇANTASINI eşyalarımın olduğu sıraya KOYUYOR ve yanına oturuyor (bankın aşağısında bolca yer olduğunu unutmayın).
Sosyal olarak endişeliyim, bu yüzden balinayla yüzleşmek üzere değildim ama sonraki 7 devre boyunca aşırı derecede iğrenç sakız çiğnememin ve ayak vurmamın tadını çıkarabilir!"
"Başlamak için, asla birini aldatmadım veya terk etmedim. Kendimi asla böyle bir şey yapmayacak etik bir insan olarak düşünmeyi seviyorum ^^^çünkü ^^^bu ^^^başıma ^^^^^^ geldi ^^^a ^^^ÇOK

İlişkim şimdiye kadar iyiydi, benim açımdan gerçek bir şikayet olmadı. Bununla birlikte, onunla korkunç kışımızın ortasında tanıştığımdan beri dört gözle beklediğim yaz aylarıyla birlikte, ikimizin de birbirimizi görmek veya planlar yapmak için o kadar heyecanlı olmadığını hissediyorum. ... Programım esnek ve **işsiz** ve **okulsuz** gerçekten takılmaması için çok az nedeni var.

Yine de, bazen 2 haftaya kadar birbirimizi görmüyoruz. Hafta sonları sadece bir kız arkadaş ve geri kalanı için bir mesaj arkadaşı gibi hissediyorum. Neredeyse her zaman plan yapmak için inisiyatifi benimseyen ben oluyorum ve bu beni hüsrana uğratmaya ve ihmal edilmiş hissetmeme neden oluyor.

İşleri daha karmaşık hale getirmek için, ilgi alanlarımla daha uyumlu, hayatta nereye gittiğine dair iyi bir fikre sahip görünen ve her zaman şaşırtıcı bir sohbet kaynağı olan bir arkadaşımla [f/21] yakınlaşıyorum. onu tanıdığımdan beri Dün gece sabahın erken saatlerine kadar takıldık, çok kişisel konulara girdik ve sonra o gece aynı yatağı paylaştık (sıfır komik iş).

Bu şimdiye kadar*** söyleyeceğimi düşündüğüm en kötü şey ama neredeyse yanlış kişiyle çıkıyormuşum gibi hissediyorum. Kız arkadaşımı başka birine atlamak için terk etme düşüncelerimden tiksiniyorum. Kayboldum ve bu beni içten içe yiyor."
"Lisede bir kıza çıkma teklif ettim. Beni geri çevirdi. Hala bir süre ona aşık oldum ama sonunda mezun oldum ve üniversiteye gittim. Onu bir daha göremeyeceğimi düşündüm ve vazgeçtim. Daha önceki aşklarımdan farklıydı çünkü hala zaman zaman Facebook'ta konuşuyoruz.

4 yıl ileri sar, üniversitede üçüncü yılıma başlıyorum ve o liseden yeni mezun oldu ve benimle aynı üniversiteye geldi. Bu bir sanat okulu yani ikimiz de bir çeşit sanat yapıyoruz. Aynı şeyleri çok seviyoruz. Ona tekrar aşık oluyorum ama lisedekinden daha fazla.

O ve arkadaşı geçen gün salonda bir sonraki derslerimizi beklerken ben ve arkadaşımla birlikte oturdular. Bir süre konuştuk. Video oyunlarından mezun olduğunda ne yapmayı planladığına kadar bir sürü şey hakkında konuştuk. Söyleyebileceğim kadarıyla, benimle hiç ilgilenmiyor çünkü ben çekici değilim ve o çok çekici. Ne yapacağımı bilmiyorum. Gelecek hafta onunla konuştuğumda numarasını isteyeceğim ama işleri garipleştirmek istemiyorum. Muhtemelen zaten yeterince garip olabilecek ondan hoşlandığımı biliyor. Ne yapmalıyım?"
"Kısaca:

Gelir eşitsizliği, neo-feodalizm, başarısız altyapı ve yaygın yolsuzluk. Siyasi ve iş ideolojisini rüşvet, kas gücü ve özel güvenlik yoluyla finanse eden Soyguncu Baronlar ve şirket kodamanları tarafından yönetilen bir ulus. Bazı bölgelerde sert oylama karşıtı yasalar ve işçi ile düzen arasında bir kavga. Theodore Roosevelt'in Başkanlığı ile çökmeye başladı, hızlı bir yükseliş gördü ve ardından Buhran ve FDR ile birlikte çöktü.

Eski zamanların fabrikalarını ve demiryolu/madencilik kodamanlarını bugün odacıklı çiftlikler ve bankacılık/teknoloji yöneticileriyle değiştirin ve aynı şeyi elde edin. Gelir eşitsizliği, Süper PAC'ler ve yozlaşmış politikacılar/mahkemeler gelecek yıl için küçük bir kampanya finansmanı için yalvarıyorlar. Ancak bu sefer biraz daha kayıtsız görünüyoruz. Bu rahatsız edici; özellikle de eve gelen ve boğazımıza ittiğimiz 'özgürlüğün' ölmekte olan bir marka olduğunu ve (burada Super PAC adı) tarafından sessizce çırpıldığını fark eden bir gazi olarak. Bunu fark edenlerin, onunla savaşmak isteyenlerin ve çaresizce hem gelir eşitsizliğini hem de çökmekte olan hakları düzeltmek isteyenlerin, medyanın onlara kızmaları gerektiğini söylediği şeye öfkeyle yanan ve arkasına yaslananlardan daha vatansever olduğunu söyleyebilirim."
"Lütfen bunu oku. uzun Reddit bu gece tek umudum sensin. Aceleyle yazdığım için bağışlayın ama çöp kutusu ev eğitimi almış tavşanlarım oldu ve iyi bir emsal oluşturmanın en başından önemli olduğunu biliyorum. Gelincikleri iki saat önce bir arkadaşımdan aldım, erkek arkadaşı onlardan nefret ettiği için onlardan kurtuldum. İyi niyetli görünüyordu, ancak gelincikler hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Aynı benim gibi. Kısırlaştırılmamış dişilerin kızgınlığa girebileceğini ve bu onları öldüren bir rahatsızlığa neden olabileceğini biliyorum. Dişiyi bu yüzden kısırlaştırıp kısırlaştırmadığını sordum, bana güldü, hayır dedi ve hiç böyle bir şey duymadığını söyledi. Yanlış mıyım? Telaşlandım.
İşte gerçekler: Dişi beyaz siyah gözlü kısır bir bebek (bir yaşından küçük) Erkek ""normal mi?"" yetişkin olan 2 yaşında? Kokusuz olduğunu söyledi. Banyoya ihtiyaçları var. Onlar arkadaş canlısı.
Bodrumumda serbest dolaşabilmelerini ve tavşanlarımın alıştığı gibi bir çöp kutusu kullanmalarını istiyorum. Onları nasıl eğiteceğimi bilmek istiyorum. Gelincikleri severim, hep istemişimdir ama herkes ""Kokuşuyorlar"" dedi ya da ürkütücü buldu. Bence havalılar...
Kafesleri iğrençti. Parçalara ayırıp duşa soktum ve temizledim. Kuruyor. Gelincikler boş misafir odamda koşuşturuyor. Onlara biraz oyuncak ve bir battaniye verdim ve iki köşeye bir çöp kutusu koydum (ilk önce sadece bir kutu koydum ama karşı köşede gelincik kakası mı buldum?) ve mama ve su koydum. Lütfen bana bu iki yaratıkla geçinmek hakkında bilmem gerekenleri söyler misiniz? Onların da banyoya ihtiyaçları var ama ben bir köpek dışında hiçbir şeyi yıkamadım. Onları bir veterinere götürmem gerektiğini biliyorum ama Wyoming kırsalında yaşıyorum ve bu, gelecek aya kadar bir seçenek değil. Kırsal Wyoming, gelincikler hakkında çok az şey biliyor veya hiç bilmiyor. Yardımınız için teşekkürler reddit gelincik severler."
"İki yıldır SO ile birlikteyim. Birlikte çalışıyoruz ve ben çıkmak istiyorum ama ne zaman denesem ÇOK çıldırıyorum, ağlıyorum, sinirleniyorum, bu yüzden kendimi berbat hissediyorum ve devam etmeyi kabul ediyorum. İnsan mutsuz olduğunu bildiği biriyle neden birlikte olmak ister? Neden bu kadar zayıfım?

Çok uzun sürmeden bitirmenin en iyisi olduğunu duydum ama bazen devam etmek benim gibi genç ve deneyimsizlerin başına gelen bir şey. Bir hata yaptığımı biliyorum. Yardım edemiyorum ama acıya neden olmak istemiyorum.

Ayrıca, SO'nun beni kötüleyebileceğini, bana öfke patlamaları yapabileceğini ve iş yerinde beni mahvetmeye çalışabileceğini biliyorum. Yani bu var. Bazen SO'mla uğraşmak zorunda kalmadan dışarı çıkmakla ilgili korkunç düşüncelerim var. Kendimi .... yapmak gibi düşünceler sonsuza dek yok olur. ""Sadece ayrılmak"" söylemesi yapmaktan çok daha kolay. Bu kadar ileri gitmesine izin verdiğime inanamıyorum. SO bizim iyi ve züppe olduğumuzu düşünüyor. Değilim.

Keşke gitmeme izin verselerdi. Sakince, sessizce, sevgiyle. Sadece gidelim. Yardım?"
"Bu yüzden, genellikle bu tür şeyler göndermem ama dürüst olmak gerekirse yardım için kime başvuracağımı bilmiyorum. 14 yaşımdan beri en iyi arkadaşıma aşık oldum (yani... aşık olmaktan da öte) ve o da bana karşı aynı hisleri besliyor. Ancak, ikimiz de ilk hareketi yapmaktan çok korkmuştuk ve bir adam ona çıkma teklif etmeden önce dört yıl boyunca biraz çıkmaza girdik ve ben de devam etmeye çalıştım. Kısa bir süre sonra kız arkadaşımla çıkmaya başladım ve yaklaşık 8 ay sürdü, sonra bir tanıdığımız yüzünden işler sarpa sardı ve beni terk etti. İkinci bir şans veriyoruz ama işler hala gerçekten sallantıda ve en büyük sorunlardan biri yukarıda bahsedilen en iyi arkadaşımla olan durum... Hala birbirimize karşı güçlü hislerimiz var ve neredeyse her gece o birkaç tane yaşadıktan sonra ve ben' Dürüst olmak gerekirse, umursamayacak kadar yorgunum (duyguları yokmuş gibi davranmak zor, tamam mı?) Her zaman işlerin nasıl olabileceği ve her birimizin ilk adımı nasıl atmasını istediğimiz hakkında konuşmaya dönüyoruz. Kız arkadaşım gerginliği fark etmeye başladı ve öyle bir niyetim olmasa da tamamen benden onu terk etmemi bekliyor... Ayrıca eski sevgililerimden birinin tahtadan çıkıp beni haksız yere onunla yatıp hamile bırakmakla suçladığını da belirtmeliyim. ve artık bana hiç inancı olmayan şu anki kız arkadaşıma söyledim. Ailesi de karşılıklı tanışıklıkla yaşanan orijinal skandal nedeniyle benden nefret ediyor ve nedense tüm bunlar için kendini suçluyor ve benim onu ​​terk etmemi isterken benim onu ​​terk etmemi istemiyor... LÜTFEN BİRİSİ BANA YARDIMCI OLABİLİR Mİ? Şimdiden teşekkür ederim..."
"Herkese merhaba, biraz arka plan hikayesi; 22 yaşındayım, şu anda Mutfak Kapıcısı/Komisyon şefi olarak tam zamanlı çalışıyorum, ayrıca bir Yazılım Geliştirme kursunun 2. yılındayım ve yavaş yavaş her şeyin başarısız olmasına izin veriyorum. Bir apartman dairesinde tek başıma yaşadım ama bulunduğum yerde iş bulamadığım için eve geri taşınmak zorunda kaldım. Ben ve erkek kardeşim yaşıyor ve kendimize bakıyoruz (ebeveynlerimiz yılda sadece bir ay eve dönüyor).

Muhasebeci olmak için okuyordum ama bundan nefret ediyordum, bu yüzden ilgilendiğim bir şeyi seçmeye çalıştım. Oyunlar üzerinde çalışmaktan ve insanlarla çalışmaktan keyif alıyordum. Ama 2. yıla geldiğimde, işler üzerinde düzgün çalışacak zaman bulamadım, paraya çok ihtiyacım vardı. Bu yüzden, başarısız olduğum modülü yeniden yerleştirmenin ortasındayım, tekrar başarısız olmasını izliyorum. Derslerim gecikecek, sınavı bir ay içinde geçebileceğimden oldukça eminim ama ödevlerimi bitirmek çok zor.

Berbat ettim biliyorum ve derslerime çalışacak zaman bulamadım, 12+ saatlik çılgın vardiyaları suçlayabilirim ama diğer insanların benden çok daha uzun çalıştığını ve pek çok şey yapmak için zaman bulduğunu biliyorum.

Dürüst olmak gerekirse korkuyorum çünkü 22 yaşındayım, ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Mutfakta çalışmaktan nefret ediyorum ama faturaları ödüyor, ama bu derecede başarılı olursam (Ağustos'ta tekrar sınava girme şansım olursa) diye düşünüyorum.
Ağustos'ta tekrar sınava girebilirim ama 22 yaşında olmam gereken yerde olmadığımdan ve kiminle konuşacağımı bilmiyorum, herkesi hayal kırıklığına uğratmaktan korkuyorum."
"Pekala, **Bu kızı yaklaşık 3 ve 1/2 yıldır tanıyorum.** **Ben 21, o 20,** ikisi de gidip geldiğimiz aynı üniversitede ve yaklaşık 15 dakika yaşıyor birbirinden uzak. Zamanla gelişigüzel bir şekilde randevulara çıktık ve sonra **yakın zamanda bunu resmiyete döktük.** Birlikte çok doğalız ve bunun bir parçası olarak birbirimizle çok uyumluyuz. Birkaç hafta önce ""konuşma"" yaptık ve **bana özel olmak istemediğini** söyledi. Bunun benim için sorun olmadığını söyledim ve memnun göründü. Ancak sonraki birkaç hafta içinde, **bana giderek daha özel davranmaya başladı**, kasıtlı olarak bana erkek arkadaşı, diğer yarısı vb. demeye başladı. Birbirimize çok iyi iltifat ediyoruz, ailemden hoşlanıyor, benzer yaşam hedeflerimiz var vesaire.

Pek çok başka erkek arkadaşı var ve ona saygı duyuyorum ve bunda bir sorunum yok, kiminle vakit geçirip geçiremeyeceğini kontrol etmeye çalışmıyorum veya zorba değilim. (Bir şeylere baskı yapacak biri değil.) Onunla ve diğer arkadaşlarıyla birlikte zaman geçirdik ve **Diğer erkek arkadaşlarıyla nasıl etkileşime girdiğine tanık olacak zamanım oldu, kesinlikle bana davrandığı gibi değil .**

Sonra, **geçen Cumartesi işler biraz kızıştı**, ne demek istediğimi anlıyor musun ve sonunda ilk öpücüğümüzü paylaştık. Ancak bundan sonra boş bir zamanımız oldu (sadece küçük bir iletişim) ve bugüne kadar (Bir hafta sonra) birlikte vakit geçirmedik. Her şey yolunda gitti ve aramızdaki şeylerin hala harika olduğuna dair bana güvence verdi, bunca duygudan sonra biraz zamana ihtiyacı vardı. Bana yakın tuttu ve bunu bana söylerken doğrudan gözlerimin içine baktı ve güven verici bir şekilde sıktı. (Bahsettiğim güvence türü budur.)"
"Etkinlik sırasında veya sonrasında hangi duyguları yaşadınız?

iki yıllık kız arkadaşım yurtdışında yaşarken kısa bir konuşlandırmanın ardından bazı arkadaşlarla takılıyor ve yeniden bağlantı kuruyordum. en iyi arkadaşım bir kıza asılmaya çalışıyordu ve ne zaman aynı sosyal toplantıda olsalar beni onunla gitmeye zorlardı. Pekala, bir gece hepimiz ortak bir arkadaşın evinde yemek pişirip içiyoruz ve genel olarak iyi vakit geçiriyoruz. Çok sarhoş oluyorum ve arkadaşım istediğinde ayrılmak yerine onu eve geri dönmemiz gerektiğine ikna ediyorum. Arkadaşımın hoşlandığı kız gelip bana eziyet etmeye başladığında oturma odasındaki kanepede uyuyordum. sonunda yukarı çıkıp seks yapıyoruz. En eski arkadaşlarımdan biri olması gereken başka bir adam temelde gf canlı güncellemelerimi e-posta yoluyla gönderirken, arkadaşım tiksinti içinde ayrılıyor. daha sonra en iyi arkadaşım, kız arkadaşım gibi beni hayatından çıkarır.

Ertesi sabah uyandığımda orada öylece oturdum ve önceki gecenin korkunç bir rüyanın parçası olmasını tüm gücümle diledim. Yaptığım şeyden dolayı midem bulandı - bir şekilde düşündüğüm adam olmadığım, en iyi arkadaşıma ve kız arkadaşıma tamamen saygısızlık ettiğim için. Çok değer verdiğim iki insanı incittiğim ve utandırdığım için çok üzüldüm. hayatımda bir mulligan giymeyi dilediğim tek şey bu. bir yıl oldu ve kendimi bu konuda o kadar da salak hissetmiyorum ama bu cuma eski sevgilimle karşılaşma ihtimalinin o eski duygulardan bazılarını gündeme getirmesinden korkuyorum."
"Uzun lafın kısası, hepimizin yıllardır arkadaş olduğu en iyi arkadaşlarım ve uyuşturucu aldığım bir NYE'de neredeyse bir MFM üçlüsüne giriyordum, ama korktum çünkü arkadaşlarıma cinsel ilişkimi açıklamak istemedim. tercihler. Ben bir biseksüelim. Düşünecek uzun yıllar geçirdikten sonra, durumun bu olduğundan %100 eminim. Şimdi arkadaşlarımın bana 'neden makefunnotother buna dahil olmak istemiyor? onda bir sorun mu var?' tbh hepsi benim fikrimdi ve şimdi korktum, açıklamam gerekiyormuş gibi hissediyorum.

Bunu şimdiye kadar söylediğim tek kişi terapistler olurdu ve gerçekten kendimin bu özel kısmını paylaşmak istemedim. Şahsen bunun kimseyi ilgilendirmediğini düşünüyorum. Ama şimdi kendimle ilgili bunu açıklamanın zamanı gelmiş olabilir diye düşünüyorum ama ciddi bir endişem var. Toplum içinde seslenmek istemiyorum, bunun arkadaşlarım arasında bir konuşma konusu olmasını istemiyorum, kimsenin beni bir erkekle ayarlamaya çalışmasını istemiyorum, herhangi bir şey istemiyorum. arkadaşlarımdan onlara aşık olduğumu düşünmelerini istiyorum ve arkadaşlarımla ve genellikle bu bilgiyi paylaşmak istemediğim diğer insanlarla genel olarak utanç verici tartışmalara girmek istemiyorum. Ama en iyi arkadaşlarıma bir şeyler söylemem gerekiyormuş gibi hissediyorum ki yeniden birbirimizin gözlerine bakabilelim.

Bunu, bu konuda dedikodu kraliçesi olabilecek ya da olmayabilecek en iyi kadın arkadaşımla mı, sarhoş olabilen ve komik olmak ya da yükselmek için toplum içinde sinsice bahsetmeye çalışan ya da sadece devam eden diğer en iyi arkadaşımla mı sınırlamalıyım? kendime ve halka açık bir konuşma riskine girmemeye."
"Şu anda dünyanın en harika erkek arkadaşına (19m) sahibim. O düşünceli, kibar, kendimi önemli ve özel hissettirmek için dünyadaki her şeyi yapıyor ve ben de onun için aynısını yapmaya çalışıyorum. Yaklaşık sekiz aydır birlikteyiz.

Ancak tam tanıştığımız sıralarda, hamileliğimi sonlandırmamla sonuçlanan gerçekten kötü bir ilişkiden çıkıyordum. Şu anki SO'm bunun olduğunu biliyor ve beni şu an olduğum kişi için kabul ediyor, bu da geçmişim göz önüne alındığında hak ettiğimden daha fazla olabilir. Bunun da ötesinde, yaklaşık şubat-nisan ortasından itibaren hormonlarım gerçekten çıldırmıştı ve kendimi olduğum kişinin gölgesi gibi hissetmeme neden oluyordu, ancak son zamanlarda aldığım bazı ilaçlardan sonra kendimi milyon kat daha iyi hissediyorum.

Sanırım benim sorunum, bir parçamın bu ilişkiden kaçmak istemesi, çünkü bence bu ilişkiye çok erken atlamış olabilirim. Ama SO'mu gerçekten sevdiğimi biliyorum ve korkarım ona ne hissettiğimi söylersem yanlış anlayacak ve bu onu incitecek. Ne hissettiğimi iletmenin bizim için en iyisi olacağını biliyorum ama bu konuşmayı nasıl yapacağımı bilmiyorum."
"Yani bu kızla benim küçük bir geçmişimiz var, ciddi bir şey yok, birbirimizi kısa bir süreliğine tanıyorduk. Bir lise dansına gittik ve bütün gece birlikte dans ettik ve bir şekilde başarılı olduk (Yine de hiç öpüşmedik). Sonra birbirimizle bağlantımızı kaybettik. Onu kızdıracak ya da herhangi bir şey yaptığımı düşünmüyorum, ama bugün facebook beslemesine erişmemi ve duvarında paylaşımda bulunmamı engellediğini öğrendim. Ondan biraz hoşlanıyorum ve onunla tekrar konuşmak istiyorum ama beni engellemeye çalışması gerçeğiyle gerçekten kafam karıştı. Hala onun arkadaşı olmak (en azından) ve onunla konuşmak istediğim için ona ne söylemeliyim?

Reddit'in bu konudaki tavsiyesi nedir? Ne demeliyim, çünkü ona mesaj atarsam, benim bildiğimi, beni engellemeye çalıştığını anlayacaktır."
"Kendimle ilgili biraz arka plan: Ben bir fotoğrafçıyım. Biraz şaka olarak, kız arkadaşım her zaman şakacı bir şekilde onun fotoğraflarını çekmeme karşı olmuştur. İlk başta çekingen davranması beni incitti ve sinirlendirdi, ama sonunda onu işime dahil etmeye çalışmaktan vazgeçtim.

O çok çekici bir kız - ne zaman olursa olsun (iş, vb.) Dışarı çıktığında sürekli olarak açıkça yaklaşılma noktasına kadar. Bununla birlikte, güzel görünümüne dönüştü ve şimdi gördüğü ilgiden biraz keyif alıyor. Son zamanlarda hayranı olduğu bir giyim şirketi girişimi için modellik yapması istendi. Bu fikirle heyecanlandı, kabul etti.

Şu anda destekleyici, kıskanç, güvensiz ve emin olmayanların bir karışımıyım. İçimdeki fotoğrafçı bu fikre karşı çünkü ücretsiz ve ondan faydalandıklarını hissediyorum. İçimdeki çocuk, onun bu fikre bu kadar aşık olmasını ve başlangıçta bana (fotoğraf çekmeme) karşı çok dirençli olmasını kıskanıyor. Ayrıca kız arkadaşımın internette insanlar tarafından bakılmayı seçmesinden o kadar da rahat değilim - belki biraz sahiplenici/güvensiz, ama onun internette yarı çıplak olması fikrini sevmiyorum ve son olarak... Erkek arkadaş içimde gerçekten kötü hissetmeme rağmen destekleyici olmak ve onu istediği bir şeyi yapmaya zorlamak var.

Onu uzaklaştırmak istemiyorum ve onu mutlu görmek istiyorum. Bu durumla ilgili kendi güvensizliklerim ve kıskançlığımla nasıl başa çıkacağım. Şu anda çekimde ve harika vakit geçiriyor. Düğümler içinde evdeyim."
"Son birkaç aydır 23 yaşında bir erkekle görüşen 23 yaşında bir kadınım. Bir saat arayla yaşıyoruz, bu yüzden ilk etapta birbirimizi pek göremiyoruz. Son zamanlarda haftanın 7 günü 12 saatlik gece vardiyasına geçti. Şimdi bırakın görüşmeyi, fazla konuşamıyoruz. Bunun ilişkimizi sekteye uğratacağından veya benimle bir ilişki kurma konusundaki fikrini değiştirmesine neden olacağından endişeleniyorum. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve bunun gerçekten iyi bir uzun vadeli ilişkiye dönüştüğünü görüyorum. Ben de onu özledim :( Bu durumda olan başka biri var mı? İlişkiyi nasıl aktif tutacağına ve büyüteceğine dair tavsiyen var mı?"
"2 saat önce falan oldu ve ben bunu yazarken hala şoktayım. Biraz arka plan:

10 aydır birlikteyiz ve ilk 6 ay diyelim her şey mükemmel gitti. Sonra küçük sorunlar çıktı, büyük bir şey olmadı ve hiç büyük bir kavga falan yaşamadık, bence balayı evresinden sonra diğeriyle ilgili küçük şeyler fark etmen çok normal.. Ancak son 2 hafta içinde ona sık sık şikayet ettim. benim için yeterince zamanı yok (aylardan beri beni rahatsız eden bir şey, ancak okulla ilgili çok sıkı bir programı var, bu yüzden aslında bu konuda oldukça iyiydim.)

Ancak bugün onun evine gittim ve biraz konuşup eğlendikten sonra seks yaptık ve her zamanki gibiydi, hem ben hem de o gerçekten ilgilendik ve bitirdikten sonra kucaklaştık. Yaklaşık 30 dakika kucaklaştıktan sonra ağlamaya başladı ve kafam oldukça karışmıştı ve sonunda tekrar konuşabildiğinde bana birkaç günden beri artık bana karşı bir şeyler hissetmediğini söyledi.

Şoktaydım ve ne diyeceğimi bilemedim, ne olduğunu anlamadım... Şimdi evde oturmuş ne yapacağımı düşünüyorum... Bana bu konuda konuşmak istemediğini söyledi. bugün ve yarına kadar beklememi istiyor.. Gerçekten bittiğinden emin olmadığım için tanıdığım kimseyle konuşmak istemiyorum .. normalde ailemle konuşurdum ama pazartesi günü ayrıldılar .. yani bu şu anda gerçekten bir seçenek değil.

Şimdi ne yapacağımdan pek emin değilim .. Ondan vazgeçmek istemiyorum."
"Gf'm ve ben 7 Temmuz itibariyle bir yıldır çıkıyoruz. Çıktıktan yaklaşık 2 ay sonra onun yanına taşındım ve bir süreliğine iyiydi. Yaklaşık 5 yıldır gerçekten iyi arkadaştık ama o zamanlar ikimiz de insanlarla çıkıyorduk ve hiçbir yere varmadı. Ama şimdi beraberiz ve işler planladığımız gibi gitmiyor.

Her zaman kavga eder, barışır ve her şeyi yeniden yapardık. Sorunların çoğu, kendi bilincim ve öfke sorunlarımla ilgiliydi. Onunla iyi bir ilişki kurmaya çalışmak için birçoğunu denedim. Ayda yaklaşık bir buçuk hafta birbirimizden son derece memnunuz.

Şimdi onun dairesindeki kira kontratımız doldu ve birlikte bir ev kiralıyoruz. İkimiz de bu konuda gerçekten heyecanlıydık. 29 Temmuz'da taşındık ve kira kontratımız 8 Temmuz'da sona erdi. Yani 3 haftalık bir boşluk var ve bu süre boyunca ilgili ebeveynlerimizle kalmak zorunda kalıyoruz. Çünkü iki köpeğimiz var. Köpekler babamın evinde kalamaz, ben de onun babasının evinde kalamam. Bu yüzden ayrılmamız gerekiyor.

Sorun burada başladı. Onu her zaman görmek isterdim ama o beni hiç görmek istiyormuş gibi görünmüyordu. Sonra, geçen gece her şey ortaya çıktı. Bir süre önce ilişkimizi umursamayı bıraktığı ve artık hiç umursamadığı ortaya çıktı. Beni sevdiğini söylüyor ve ben de sevdiğini biliyorum. Bu yüzden tekrar birlikte yaşamanın en iyi karar olmayacağına karar verdik.

Yeniden çıkmaya başlıyoruz ve harika gidiyor! çok garip ama bizi yeniden aşık eden bir şey oldu. Sanırım buradaki sorum şu, ne oldu? Gerçekten olan tek şey, kira kontratı başlar başlamaz birlikte yaşamamaya karar vermemizken neden tekrar bu kadar mutluyuz?"
"Yani ben ve bu kız uzun zamandır konuşuyoruz ve takılıyoruz, belki 3-4 aydır. Harekete geçmekten korktum ve telefonları takas ettik ve birbirimizin mesajlarını okuduk ve o benim bu kadar bakire olmamdan hoşlanmadığını söylüyor (Ben bir bakirim ve hareket etmekten korkuyorum). Her neyse, bir arkadaşıma ona çıkma teklif etmemi istediğini söyledi. Öyleyse ona çıkma teklif etmenin akıllıca bir yolu nedir? Ayrıca ""benimle çıkar mısın"" mı yoksa ""kız arkadaşım olur musun"" mu demeliyim yoksa başka bir şey mi? not Ben 18 (e) o 17 (k)"
"Kız arkadaşım ve ben 3 yıldır çıkıyoruz ve yatak odası dışında birbirimiz için mükemmel bir eşiz ve birbirimizi çok seviyoruz. Ancak yatak odasında işler hiç de öyle değil. (Ayrıca bunun benim ilk ilişkim olduğunu belirtmek isterim). Geçmişte seksle ilgili birkaç iyi (ve hatta harika) an hariç, seksi tam bir suçluluk duygusuna ve sinir bozucu bir deneyime dönüştüren hayal kırıklığı yaratan duygulara pek çok ""tamam"" oldu.

Tüm bunların benim hatam olduğunu hissediyorum çünkü doğrudan seks ve salıverme için giden bu bencil piç zihniyetine düşme/düşünme ve sonra bunu yaptığım için kendimi bir pislik gibi ve korkunç hissetme eğilimim var... ki bu da sırayla, onu doruğa çıkarıyor. Önce boşalma konusunda öz kontrol eksikliğimle seks de çabuk bitiyor. Bunun sadece bir hayal kırıklığı olmasını beklemediği, aynı zamanda yatakta artık tamamen seksi değilse de daha az hissettiği ve kullanılmış hissettiği noktaya geldi. Bunun için kendimi hırpalamaya devam ediyorum ve bu ilişkinin çoğu için tekrar eden bir sorun oldu ve ne yapacağımı bilmiyorum."
"Bireysel maaşlarımıza göre ikimiz de orta sınıf sayılırız. Geçenlerde yanıma taşındı ve ben okula gitmek için istifa ettim. Evde o olmasa bile, tam zamanlı okula gitmek, kapsamlı yedekleme planları ile peşinden koştuğum bir şeydi. Borçsuz ve hepsi. Hesaba katmadığım bir şey de harcama alışkanlıklarıydı. O, arkadaşlarıyla dışarıda geceler geçirerek ve bana bir şeyler satın alarak kendi parasını tüketirken ben eve götürdüğüm parayı faturalara ve geçim masraflarına gitmek için kullanıyorum. Eve para harcamaktansa bana harcamasını tercih ettiğimi açıkladım. Haftalar sonra daha fazla etkinlik ve hediye için para harcadığını kabul eder. Bu inanılmaz derecede sinir bozucu. Artık evin geçimini sağlayan kişi olduğu ve benden daha yaşlı olduğu için, egosunu kırmak çok zor. Ona kendi evini almasını söylerdim ama şimdi hesapladıktan sonra beni küçük bir borca ​​​​attı. Yine de onu kapı dışarı edip sorunu çözmeli miyim diye merak ediyorum. Yalnız yaşamak çok daha iyiydi. Finansal olarak sonsuza dek mutlu bir şekilde birlikte yaşamak istiyorum."
"Sevgili Reddit,

Yaklaşık 2 hafta önce, bu konuyu açmıştık : [bağlantı](
Web sitemizin bir prototipini yaptık ve onu nasıl daha iyi hale getirebileceğimiz konusunda bazı geri bildirimler istedik.

Değerli redditörlerimizin bize verdiği bilgileri alarak siteyi sıfırdan yeniden kuruyoruz. Hala yapılması gereken iyileştirmeler olduğunu unutmayın (bir etiketleme sistemi ve bir arama çubuğu gibi).

Şimdi bu site ne için diye sorabilirsiniz.
Temel olarak, reaksiyon yüzleri olan (insanların bir gönderi hakkındaki duygularını ifade etmek için gönderdikleri popüler resimler veya giflerde olduğu gibi) katalog benzeri bir web sitesi yapmaya çalıştık ve tasarımı olabildiğince basit tutmaya çalıştık.

Şimdi bu web sitesinin asıl amacı yurt dışında Panama'da geçirdiğim yılı finanse etmek. Ben bir yıllığına Panama'da üniversiteye gidecek 18 yaşında bir öğrenciyim ama çoğunuz bildiğinden bu pahalı! Ben de google reklamlarından gelir elde edecek bu siteyi yaptım.
Şimdi reddit, [web sayfamızı] beğendiniz mi? Burada kullanıldığını görmek isteriz.
Herhangi bir geri bildiriminiz varsa veya bir web geliştiricisi/tasarımcısıysanız, bize yardımcı olmak istiyorsanız lütfen bir yorum bırakın, bu çok makbule geçer.

Panama'ya değişim yılım hakkında bir blog tutacağım, böylece seyahatimi desteklemek için web sitemi kullanırsanız, siz de bir kısmını görebilirsiniz! (Ayrıca, yılımı bitirdiğimde keyif almanız ve IAmA yapmanız için tam HD videolar çekeceğim.)

Bir kez daha, bağlantı: www.reactionbox.net
İyi eğlenceler ve okuduğunuz için teşekkürler :)"
"3 aydır birlikteydik ve büyük bir kısmında problemler yaşadık (çoğunlukla benim sebeplerim, örneğin orgazm olamıyordum, eski sevgilimle yaşıyordum, duygusal sorunlarım var). Haftada 3/4 kez geceyi onun evinde geçirir, sürekli konuşurdum. Bu birkaç hafta önce değişti, dün gece ona benimle işinin bitip bitmediğini sordum ve bu sabah

 ""artık birlikte yatmamamızın ikimiz için de daha iyi olacağını düşündü, ama yine de konuşmak/arkadaş olmak istiyordu, ama benim yapamamam sorun değildi.""

1. Ona onu sevdiğimi söylemeli miyim? Yapmadım çünkü ne zaman istesem korkunç bir zamanlama olurdu ki bu şimdi inanılmaz derecede aptalca görünüyor. Sanırım ona söylemediğime pişman olacaktım.

2. Sizce hala arkadaş kalmak istiyor mu?"
"Umarım bu bedensel taburcu olma kuralını bozmaz, ama benim geldiğim yerde hafta sonu ve Cuma günlerinin sayımı için sorun olmadığını söylüyor.

Bu nadir bir TIFU türüdür, bugün sabah 2'de oldu, cehennemden erkek gribi oldum, birkaç gündür yüksek kalp atış hızıyla ateşim var ve öksürdüğüm bokun miktarı çok saçma .

Yatağımın yanında bir bardak bira tutmaya karar verdim, böylece orada sadece balgam çıkarabilir ve herkesi uyandırmaktan kurtarabilirdim. Akşam 7 civarında yatağa gittim, neredeyse tamamen insan olamaz.

Hasta olduğunuzda portakal suyu sizin için iyidir (parçalı saf tür, squash/likör değil), bu yüzden OJ ve balgam bardağımla silahlanarak yatağa fırladım. Şimdi yaptığım hata, her ikisi için de aynı bardağa sahip olmaktı. Bunun nereye gittiğini görebilirsiniz ama arkanıza yaslanın ve kaba detayların tadını çıkarın.

Bir süre işler yolunda gitti, öksürür, sonra biraz sağlam, oldukça sağlam bir taktik kullanırdım ve buna bağlı kalmalıydım. Öksürmeden gaza gittiğimde kıyamet anı geldi, neredeyse zifiri karanlık bir odada gaza uzandım ve doğru bardak olduğundan emindim...

O kadar eminim ki doğru ağız dolusu şeyi seçtim, ağzınızın Ghandi'nin parmak arası terliklerinden daha kuru olduğu ve oradaki o nemli iyiliği ağzınızda gezdirmek istediğiniz türü bilirsiniz.

Kötü karar, dilim, bademcikler ve dişlerimle çarpışan parçalarla yapışkan mukusumu hissettiğimde hatamı anladım. Aşağılık. Çoğunu olabildiğince çabuk bardağa geri aldım.

Ama vücudun, sıçtığın zamanları anlamanı sağlıyor ve bu o zamanlardan biriydi, boksörlerimle koridorda koştum ve Gollum'u kıskandıracak bir standartta kırbaçlanmış ve sefil bir halde neredeyse tuvalete gidiyordum. Süper çekici, biliyorum. Utanç bardağımı boşalttım ve penceremden yaklaşık 5 m (15 ft) uzaktaki geri dönüşüm kutusuna atarak kırdım."
"Tamam millet dinleyin! İnsanların güzelliği nasıl algıladıklarıyla ilgili bir anket yapıyorum. Sonuç olarak, bir tartışma gönderin, böylece faydalarından faydalanabilir ve bir tartışma oluşturabilirim.

sonra, bana PM atarsın veya yorum yaparsın. Bana bir resim gönderebilirsen / tercihen bana güzelliğin ne olduğuna inandığın bir resim gönder. Anonim olsun ya da olmasın, fotoğraf yükle ya da yükleme, istediğini yap yeter ki şu soruyla ilgili olsun: Sizce güzellik nedir? Belki sormak için biraz fazla ama dürüst cevaplar almak isterim. Dürüst olmak istemiyorsan sorun değil, komik şeyleri severim.

İşte önemli olan, senin için güzelliğin ne olduğunu tanımlamanı istiyorum. Güzel olduğunu düşündüğünüz şeyi kastetmiyorum, daha çok kendi hayatınıza özgü güzelliğin tanımı olarak algıladığınız şeyi kastediyorum. Lütfen tartışma yaratma fikrinden başka asıl amaç bu olduğu için resimler gönderin.

ayrıca fotoğraflarınızı ve videolarınızı tumblr anketine gönderebilirsiniz. Çoğunuzun tumblr hakkında ne düşündüğünü biliyorum. ilgilenenler için şu şekilde:"
"Şu anda 19 yaşındayım USAF'de bir buçuk yıldır su ve yakıt bakımı kariyer alanındayım (sıhhi tesisat, su/atık tesisi operatörü ve boru hattı teknisyeni) buradayken bu alanda lisans derecesi alacağım. ve 2 yüksek lisans Derecesi kazanmak için GI Faturamı hızlandırılmış öğrenme ile kullanmayı planlıyorum.

Benim ikilemim, kariyer açısından nereye gitmem gerektiği konusunda hiçbir fikrim olmaması. Planım, okula giderken 4 yıl kadar boru hattı teknisyeni olarak çalışmak, bu da bana bu alanda 9+ yıllık deneyim kazandıracak (Hava Kuvvetlerinde 5). Baktığım her iş, hatta tüm yönetmen ve süpervizör pozisyonlarına kadar sadece bir bekar gerektiriyor, umarım New England bölgesine (tercihen NH) geri dönebilir ve en az 120k-150k menzil yapabilir.

Ne tür kariyer unvanları aramalıyım?
Olduğum yerde kalmalı mıyım yoksa fazla kalifiye mi olacağım?
Tamamen farklı bir şey için okula gitmeyi denemeli miyim?"
"Hepinize merhaba,
Şu anda 5'11""/285 lb boyunda bir erkeğim. Kişisel hedefim Mart 2014'e kadar 95 lb kaybetmek. Başlangıçta 305 lb idim. Eliptik antrenmanım Aralık 2012'de başladı.

Genelde kaslı bir insanım, özellikle bacaklarımda. Bu aynı zamanda ağırlığımın/kütlemin çoğunluğunun bulunduğu yerdir. Ağırlık kaldırmak hiçbir zaman sorun olmadıysa da, iyi bir diyet ve kardiyo programı sürdürmek konusunda hiçbir zaman iyi olamadım.

Karbonhidratsız bir diyet rotasına gitmeyi denedim ama bunu sürdüremedim çünkü şu anki maaşımla hiç yemek yemek için karbonhidratlı yiyeceklere geçmek zorunda kaldım.

Şu anda (bugüne kadar 6 ay) artık herhangi bir soda içmiyorum ve nadiren şekerli bir şey içiyorum.

Yapabileceğim ve sonunda koşuya dönüştürebileceğim iyi bir başlangıç ​​kardiyo çalışması ve kendimi aç bırakmadan bir bütçe üzerinde çalışabilecek bir diyet hakkında herhangi bir bilgi arıyorum.

Şu anda 15'e kadar (en yüksek 25) ayarlarla 4,9 ila 6 MPH arasında değişen 45 dakikalık eliptik bir ""jog"" yapabilirim, ancak sonuçları istediğim kadar hızlı göremiyorum. Biraz sabırsız olabileceğimi kabul ediyorum.

Ayrıca p90x, delilik, vb. konularda kişisel görüşlerinizi almak isterim."
"Aşırı korumacı ebeveynleri olan tek çocuğum. Erkek arkadaşımla 6 aydır birlikteyiz ve son zamanlarda takılmak için evine gitmeye başladım.

Oraya ilk gittiğimde, onunla ve ailesiyle geç saatlere kadar film izleyerek çok eğlendim. 2 gibi geç. 2: 30'a dönene kadar telefonumu kontrol etmeyi unuttum, 6 cevapsız arama, 4 sesli mesaj ve eğer iyiysem birden fazla mesaj. Bunu oldukça aşırı buluyorum. O benim ilk erkek arkadaşım değil, ne de ilk ciddi erkek arkadaşım. Onlara nereye gittiğimi söyledim, bu yüzden gece 1-2'ye kadar evimde kaldığı için şaşırmasınlar.

Dün erkek arkadaşım ve ailemle derin deniz balıkçılığına gittik. Aileme yardım etmek için nereye ve hangi tekneye bineceğimi ve ne zaman denize açılacağımızı söyledim. Tekneden indikten sonra onlara mesaj attım ve facebook'ta fotoğraflar paylaştım. Ondan sonra telefonum kapandı ve ailesinin evine dönerken saat yaklaşık 19:00 idi. Duş alıyorum, film izliyorum ve saat yaklaşık 23:00 ve telefonumun kapandığını hatırlıyorum. Fişi prize takıyorum ve iyiysem, neredeyim ve bir telefon görüşmesi yaparsam birden fazla metin alıyorum. Sonra babamın ""Annen bana anneler günü hediyesi için alışveriş yaptığını söyledi, ne halt ediyorsan yarın onun için toplasan iyi olur!"" diyen mesajlar kabalaşmaya başladı. Açıkçası ne yaptığımı biliyordu ve ben ona çoktan bir şeyler aldım. Sadece kabaydı ve ona iyi olduğumu ve erkek arkadaşımın ailesinin evinde olduğumu söyledikten sonra gönderildi.

Bütün bunlar aşırı mı yoksa bana mı öyle geliyor? Bunu nasıl halledebilirim? Arkadaşlarla birlikteyken check-in yapmak zorunda değilim... ve önceki erkek arkadaşımla yapmak zorunda değildim."
"Yaklaşık 2 yıl önce arkadaşlarla bir alışveriş merkezindeydim. Bütün gün güçlükle yürüdükten, her dükkana defalarca girip çıktıktan sonra tuvalete ihtiyacım var.

Kendimi gruptan mazur görerek, oldukça yapılı 2 adamın arkasından hızla yürüyen merdivene çıktım. T-shirt kollarını öğreten kaslı türden. En tepede onları tuvalete kadar takip ettim, şu ana kadar normal bir tuvalet gezisiydi, korkacak bir şey yoktu.

Tuvaletlerde 3 pisuar var, ortası açık bırakılarak uçtaki 2 pisuarı doldurmaya devam ettiler. Bunu gördüm ve ""Siktir git, 17 çarpım tablosu yapacağım ve sahne korkusu yaşamayacağım"" diye düşündüm. İşte o zaman müziğin çaldığını fark ediyorum, akort ediyorum. Melodiyi mırıldanarak bunu biliyorum! Diğer adamlardan biri, şarkı oraya varmadan önce koronun melodisini ıslıkla çalmaya başlar. Parçaları bir araya getirmeye başlıyorum ama şarkının adını bulamıyorum.

Akışıma başladım, az önce bir park yerine girdiğime ve sahne korkumu daha başlamadan yendiğime emindim. Ardından koro başlar; Elton John - Aşka Hazır Mısın?, gerildi ve umumi tuvaletleri bir sessizlik doldurdu. Kimse nereye bakacağını bilemedi, bu şarkı erkek tuvaletinde çalınacak bir şarkı olmadığı için birkaç kişi kızardı.

Oldukça çabuk bitirdim, ellerime temiz su çarptım ve hızlıca kaçtım. Muhtemelen ilk kez bir şarkı normal bir durumu garip hale getiriyordu. Bu şarkıyı çalan tuvaletler hakkında hala paranoyakım."
"31 Eylül'de, rezervasyonumdaki giden uçuşu, 2 koltuk için her biri 190,98 ABD Doları tutarında (toplam 381,98 ABD Doları) Birinci Sınıfa yükseltmeye gittim.

Çıkış yaptıktan hemen sonra koltuk seçmeye gittim ve dönüş uçuşumu koltuk başına 50 ABD Doları (toplam 100 ABD Doları) karşılığında birinci sınıfa yükseltebileceğimi gördüm. Kredi kartımla ikinci kez check-out yaptım ve koltuklarımı seçtim. Kredi kartımda United'dan bekleyen 2 ödeme olduğunu doğruladım: 381,98$ ve 100$. Bugün 100 ABD doları tutarındaki ödemenin 381,98 ABD doları olarak değiştiğini fark ettim.

Müşteri hizmetlerini aradığımda ve bir saatten fazla 2 farklı kişiyle konuştuğumda, çevrimiçi sistemde 50 dolarlık birinci sınıf yükseltme gösteren bir aksaklık olduğu ve fiyatı karşılayamayacakları söylendi.

Sistemin, koltuk başına 50 dolarlık yükseltmeyi onurlandırmalarına izin vermeyeceği söylendi. Geri ödeme yerine bana borçlu olunan miktarda (281,98 $) bir seyahat kredisi kabul edeceğimi önerdim, ancak siteleri aracılığıyla geri bildirim göndermem gerektiğini söylediler.

Yalnızca United ile uçuyorum ve çok sadık bir müşteriyim ve böylesine büyük bir şirketin yaptıkları gibi beni tuzağa düşürüp değiştirmesine şaşırdım. Bana 100 dolar gösteriliyor, sonra 381,98 dolara çıkıyor.

Gerçek bir başvurum olmadığını varsayıyorum?"
"Bu uzun sürecek, bu yüzden hazırlıklı olun. Ben ve bu kız yaklaşık 2 ve 1/2 yıldır gidip geliyoruz. Ve bu bizim lisedeki son yılımız. Sonunda işleri yoluna koyabildik ve fazla zamanımız yok çünkü üniversite için eyalette kalıyorum ve o kuzeye taşınıyor ama onu gerçekten çok seviyorum. ama çok tartışıyoruz. Yapmak istemediğim aptalca şeyler yüzünden. Sanki onun için bir şeyler yapmak için onunla acele etmiyorsam. Ve yeterince yapmadığımı veya umursamadığımı söylüyor. Ama son zamanlarda beni etrafta istemiyormuş gibi davranıyor. Ama arkasını dönecek ve bana sevdiğini ve beni de sevdiğini söyleyecek. Ama bu onun doğum günü hafta sonu ve şu anda kızgın çünkü ona doğum günü ve sevgililer günü için hediyeler almaya ve onu iki randevuya, bir sinemaya ve sirke götürmeye ve yarı zamanlı iş maaşımla balo biletini almaya gücüm yetmiyor. Kızgın olmadığını iddia ediyor ama öyle olduğunu söyleyebilirim. Ve geçen hafta sonu yemek yemek için dışarı çıkmamız gerekiyordu ve o istemediğine karar verdi. Ama yine de takıldık. Cevap vermesi dört çağrı aldı. Ben oradayken başka bir erkek arkadaş onu aradı ve ilk kez cevap verdi ve neredeyse onunla planlar yaptı ama yapmadı. Sonra planları doldurup dolduramayacağımı sorduğumda yapamayacağını söyledi. Ve ona son zamanlarda beni rahatsız eden şeyin bu olduğunu söyledim ve şimdi beni görmezden geliyor ve onu rahat bırakmamı söyledi."
"Düzenleme: Hata. 23 yaşındayım.

Yaklaşık 2 ay önce çevrimiçi olarak tanıştık ve bana öyle geliyor ki işler bundan daha hızlı ilerlemeli.

Belki 2 ay önce ilk randevuya gittik ve oldukça harikaydı ama o zamandan beri sadece 2 randevumuz daha oldu. Sonuncusu Cumartesi gecesi/Paskalya Pazar sabahıydı ve bir dakika öpüştük/ seviştik ve bu gerçekten harikaydı ama bana öyle geliyor ki onun tekrar buluşacak zamanı yok. Kelimenin tam anlamıyla sadece toplam 5 saattir birbirimizi gördük ama harika sohbetlerimiz olduğunu hissediyorum ve ikimizin de birbirimizi çekici bulduğunu söylemekle tamamen sınırları aştığımı düşünmüyorum.

Geçen Pazartesi (Paskalya'dan sonraki gün) ona mesaj attım ve geçen hafta sonu tekrar takılmak isteyip istemediğini sordum ve buna açık görünüyordu ama bunun çok yoğun bir zaman (finaller) olduğunu önceden söyledi. Telefonda hiç konuşmadık ve ona hemen hemen her gün mesaj atmama rağmen, o kadar cevap vermiyor gibi görünüyor. Ona mesaj atıp şu ana kadar birlikte geçirdiğimiz zamanı gerçekten sevdiğimi ve zamanı olduğunda bunu tekrar yapmak istediğimi veya belki ona çok fazla mesaj attığımı/her zaman müsait olduğumu söylemeli miyim? Kötü yol)?

Anlaşılmadıysa, tüm bu flört işlerinde oldukça deneyimsizim. 5 yıldan fazla bir süredir 2. veya 3. randevumda olduğum, hatta öptüğüm ilk kişi o. Bu yüzden, bana sadece rahatlamamı ve sabırlı olmamı söylersen ya da ona bir şekilde duygularımı iletirsen, o zaman tamamen anlarım. Teşekkürler!"
"Kaçırma hesabı burada.

Ben M (20) ve o F (20). Çıkmadan önce 3 yıldır yakın arkadaş olmamıza rağmen, yaklaşık 4 aydır çıkıyoruz. Bu 4 ay boyunca güzel zamanlarımız oldu ama çokça tartıştığımızı fark ettik. Bunlar genellikle büyük şeylerle ilgili tartışmalar değil, genellikle küçük şeylerle ilgili birçok tartışmadır.

Öncelikle çabuk sinirlenen ve küçük şeylere sinirlenen bir insan olduğumu kabul ediyorum. Bunun bir sorun olduğunun farkındayım ve bilinçli olarak böylesine kötü bir özelliği düzeltmeye çalışıyorum. Her şeye sinirlendiğim aşırı bir seviyede değil ama örneğin, bir aydır uzaktayken beni görmek için arkadaşlarını görmeye karar vermesi gibi şeyler beni biraz sinirlendiriyor.

Sonunda böyle şeyler hakkında tartışıyoruz ve bu çok sık oluyor. Neredeyse her hafta ortalama bir tartışma yaşadığımızı söyleyebilirim ve bunun ilişkimiz için sağlıklı olamayacağını biliyorum. Aramızda bir şeyler olmasını gerçekten istiyorum ama buna nasıl yaklaşacağımı gerçekten bilmiyorum.

Buradayım, her şeyin nasıl daha iyi hale getirilebileceği konusunda tavsiye istiyorum. Küçük şeyleri tartışmaktan yoruldum çünkü bunun iyi olmayacağını biliyorum. Nasıl yaklaşacağımı bildiğim sürece, bu kadar kolay sinirlenmemek için tüm işi yapmam ve kendimi değiştirmem gerekse de umurumda değil. Lütfen yardım et."
"Bir yıl önce erkek arkadaşım ve ben planlanmamış bir hamilelik nedeniyle sonlandırıldık. Sebepler, yüksek talepkar üniversite çalışmalarım ve onun kaygı / panik bozukluğuydu. Her zaman çocuk istediğimiz için tüm deneyim ikimiz için de travmatikti... ama henüz değil.

Birkaç gün önce bakır RİA'mın başarısız olduğunu ve tekrar hamile olduğumu öğrenince şaşırdık. Bu, önceki anlayıştan neredeyse tam olarak bir yıl sonra oldu. Bir yıl önceki kürtaj nedeniyle yaklaşık dokuz aydır bir terapist görüyorum. Zihinsel sorunları üzerinde çalışıyor ama bunlar henüz çözülmedi.

Kürtajdan sonra, bunu bir daha asla yapmak zorunda kalmayacağımıza yemin etti ve ben de bir daha olursa hamileliği sürdüreceğime yemin ettim. Mesele şu ki... Onu saklamak istiyorum ama ciddi şüpheleri var. Bebek doğana kadar kaygısıyla baş etmezse iyi bir baba olamayacağını söylüyor. Kariyerimin başlangıcı için daha iyi olacağını söyleyerek beni (aşağı yukarı) kurnazca başka bir kürtaj yaptırmaya ikna etmeye çalışıyor. Bunun nihayetinde benim kararım olduğunu ve beni destekleyeceğini söylüyor. Hâlâ hamilelikle ilgili üzüntü ve suçluluk duygularıyla başa çıktığım için onun desteğine %100 ihtiyacım olduğunu hissediyorum.

Son hamileliğimden beri bebek taşımak için zihnimi ve bedenimi hazırladım. Zamanı geldiğinde hazır olacağımı hissediyorum. Onu istemediği veya hazır olmadığı bir şeye zorlamak istemiyorum. Aklımda karşılaşacağımız tüm zorluklar çözülebilir ve ailelerimizden destek alırdık. Sağlıklı hamilelik için mutlu olamıyorum çünkü ayakları çok soğuk."
"Ben [K24] yaklaşık 18 ay önce iş için yurt dışına taşındım ve bunu yapmak için 5 yıllık erkek arkadaşımdan ayrıldım. Ayrılmanın yapılacak doğru şey olduğuna ikna oldum ama bu ikimizi de çok etkiledi ve henüz devam etmeye hazır hissetmiyorum.

Yeni işimde çalışmaya başladığımda, iş arkadaşlarımdan biri olan Mark'ın [M26] oldukça sevimli olduğunu hemen fark ettim ama fazla düşünmedim. İkimiz önemli bir farkla ekibimizin en genç üyeleriyiz. Tesadüf eseri aynı memleketten geliyoruz, kendisi yaklaşık 3 yıldır burada. Sektörümde çok fazla genç bekar kadın yok, bu yüzden ilk birkaç ay taliplerle dolup taştım ama Mark (bir iş arkadaşına yakışır şekilde) hiçbir ilgi belirtisi göstermedi.

Yaklaşık 6 ay önce ekibim ofislerini taşıdı ve ben de Mark'la aynı ofisi paylaşmaya başlamak zorunda kaldım. Doğal olarak, günde 9 saat aynı 12 metrekarelik alana tıkılıp kaldığımızda daha fazla gelişigüzel sohbet etmeye başladık ve ona karşı yavaş yavaş mantıksız bir aşk geliştirmeye başladım. O gün hasta olarak ararsa, hatta sabahları biraz geç gelirse haksız yere üzülüyorum. Benimle son derece arkadaş canlısı, ancak iş bağlamı dışında herhangi bir sosyal etkileşime girme isteğini hiçbir zaman göstermedi (bazen iş dışında diğer iş arkadaşlarımla görüşüyorum). Heteroseksüel ama ben burada çalıştığım süre boyunca bekardı.

Bu aşk aptalca, tekrar çıkmaya hazır değilim, iş arkadaşlarının kesinlikle yasak bölge olduğunu biliyorum, bana hiç ilgi göstermedi ve aslında özellikle uyumlu olacağımızı bile düşünmüyorum. Sevdalılığımın işime engel olmasına izin vermedim, hatta daha uzun saatler çalışıyorum çünkü o benden daha geç ayrılma eğiliminde. Onu aşmam gerektiğini biliyorum, ama bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum çünkü mantıklı olarak şu anda herhangi bir erkekle platonik olmayan herhangi bir ilişki aramak veya bu ilişkiye girmek istemiyorum. Tavsiye lütfen!"
"Kısa tutacağım ama kız arkadaşımla tanıştığımda durmaksızın takılırdık, sık sık mesajlaşırdık vs. Ne yazık ki büyükbabası ölmüştü, bu yüzden işleri birkaç hafta erteledik.
Şimdi mesaj yazmak ve onunla takılmaya çalışmak bir acı oldu. Ancak bana mesaj atacağı ve takılmak isteyeceği birkaç gün var. Mesajlaşmayı pek sevmediğini anlıyorum ama dün gece; beni ailesiyle bir akşama davet etti, harika vakit geçirdik ve ona dün gece yaptığımı ve beni davet ettikleri için ailesine teşekkür ettiğimi mesaj attım. Hiçbir şey geri alamadım, bu da muhtemelen uyuyor olduğu anlamına geliyor, bu yüzden ikimizin de işi olmadığını bildiğim için ona mesaj atıp bugün takılmasını rica ettim. Yine de, 8 saat sonra hala hiçbir şey yok.

Ne oluyor? Bazen bana çok mesaj atıyor, bu yüzden biraz kafam karıştı. O bana mesaj atana kadar ona mesaj atmamaya çalışmalı mıyım?"
"Merhaba Reddit!
Kız arkadaşımın pasaport durumuyla ilgili tavsiyeye/destege/teşvike ihtiyacım var. Nisan ayındaki gezimize kadar birkaç ay önce yenileme başvurusunda bulundu, eski pasaportunu geri aldı ve ekteki belgeler yenisini kısa süre içinde alması gerektiğini söyledi. Bunu biraz unuttuk ve durumu geçen Cuma (3/4) kontrol ettik ve USPS, paketi 2/23'te ""**adres olarak teslim edilemedi**"" olarak işaretledi. Bundan sonra başka takip olmadı, bu yüzden USPS'nin nerede olduğu hakkında hiçbir fikri yok ve gönderene geri gönderildiğini varsayıyor.
Pasaport ofisini aradık ve birkaç şey söylendi:
  
1) Kaybolan/çalınan pasaportu bildirin ve yenisini isteyin
2) Pasaportu teslim edilmemiş olarak bildirin ve USPS ve pasaport dairesinin pasaportu bulmaya çalışmasına izin verin.
  
Yerel bir pasaport acentesine gidip hızlandırılmış bir pasaport almanın da başarılı olduğunu duydum, ancak yurtdışına çıkmadan 2 haftaya kadar randevu alamıyorsunuz. Seyahate çıkmamıza daha 4 hafta var, bu yüzden acentenin bizi görüp görmeyeceğini bilmiyorum ve son dakikaya kadar beklemek istemiyorum. Bugün itibariyle (3/8) pasaportun teslim edilmediğini beyan eden bir form gönderdik ve incelemeleri gerekiyor, ancak sonucun ne olacağından emin değiller."
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 3 yıldır birlikteyiz. Yaklaşık 3 gün öncesine kadar harika bir ilişkimiz vardı. Beraber kafayı bulduk çünkü sıkılmıştık ve bunun eğlenceli olacağına karar vermiştik. (Bu arada kafayı bulduk). Biraz kendimizi kaptırdık ve neredeyse hiç acı hissetmediğimizi fark ettik, bir şey diğerine yol açtı ve birbirimizin yüzüne ve kollarına vurmaya, tokatlamaya ve yumruklamaya, bunu yaparken de gülmeye başladık. İkimizde de oldukça derin morluklar ve birkaç kanlı kesik vardı. Ertesi gün uyandım ve o dairenin dışındaydı (birlikte paylaşıyoruz), bu yüzden onu aradım ve bana yanımda kendini tuhaf ve rahatsız hissettiğini ve birkaç günlüğüne uzaklaşmaya ihtiyacı olduğunu söyledi. Kafam çok karışık çünkü neden böyle hissettiğini anlamıyorum. Birisine birbirimizi yendiğimizi söyleyeceğimden mi korkuyor? Buna cesaret edemem! Lütfen, herhangi bir tavsiye harika olurdu!"
"Son zamanlarda elimde çok fazla zaman oldu ve genel olarak tuhaf bir ruh hali içindeyim. 90'lardan beri interneti kullanıyorum, ama hiçbir şekilde interweb ahlaksızlığının bir tür kıdemli-yenilikçisi olduğumu söylemiyorum. Kendimi genel bir kullanıcı olarak düşünürdüm.

Reddit ve diğer sosyal paylaşım sitelerinde çok fazla nefret ve çatışma var - Bence bunun nedeni insanların korkması. Sonsuz sayıda zihnin iç düşüncelerine bu kadar yakın olmaktan korkuyoruz. Aniden tamamen zihinsel çıplaklığın olduğu, mahremiyet olmadan yaşadığımız yeni bir çağa itildik ve anonimlik faktörü sadece kaosa ve paniğe katkıda bulunuyor. Bir gezegen olarak toplumumuzda korkutucu, canlandırıcı ve büyük bir sıçrama.

Göğsümden çıkarmak istediğim şey şu: Onu seviyorum. Kovan zihnini, iyiyi ve kötüyü, trolleri, psikopat tumblr kullanıcılarını, porno yıldızları olmak isteyenleri, karma fahişeleri ve her isimsiz başıbozuk insanı seviyorum. Seni seviyorum çünkü sen benimsin ve hepimiz insan olduğumuzu her gün **lanet** olarak kanıtlıyoruz. Son birkaç aydır buralarda dolanmak bana çok yardımcı oldu. Beni eğlendirdiğiniz ve oturma odamın rahatlığında bana insanlık durumunu öğrettiğiniz için teşekkür ederim."
"(Biraz arka plan: Ben 31, o 32 ve birbirimizi 2 yıldan biraz fazla süredir tanıyoruz, bir yıldır birlikteyiz. Yaklaşık 30 mil ayrı yaşıyoruz, bu nedenle genellikle zıt çalışma programları nedeniyle hafta sonları birlikte vakit geçiriyoruz. Şimdilik. Oğlum ve benim yakın gelecekte oraya taşınma planlarımız var.)

Kazançlı bir işi var, kendi evi var, gerçek bir duygusal bagajı yok. O çekici ve gerçekten iyi bir insan. Seksi zamanlar cephesinde şikayet yok. Evet, D&D seviyesinde bir inek olmak gibi tuhaflıkları var ama ben bu tür şeyleri çıkmadan önce de biliyordum. Utanmaz inekliği aslında onun hakkında sevdiğim şeylerden biri. 11 yaşındaki oğluma tapıyor ve oğlum ona bayılıyor. Hiçbir şekilde zengin değil, ama işte zor bir hafta geçirdiğimde bize Pazar kahvaltısı hazırlayarak beni şımartıyor. Sevdiğim şeyleri hatırlıyor ve bununla ilgili küçük bir şeyle beni şaşırtıyor (örneğin, ben büyük bir Cubs hayranıyım, eski anahtarlığım kırıldığında bana bir Cubs anahtarlıkla sürpriz yaptı).

Oğlumun babasıyla evliydim (şimdi boşandım, belli ki) ve bir daha evlenmek istediğimden emin değilim. Hiç evlenmedi ve ben istemezsem evlenmemekte kesinlikle sorun yok. Kendi arkadaşları var, yapışkan ya da kıskanç değil. O düşünceli ve sevecen.

Uzun vadeli, yetişkin bir ilişkinin olması gereken şey budur. Bunu neden istemiyorum? Bunu istemek İSTİYORUM. Ben sadece... yapmam. Bir süre daha devam edersem sonunda olmam mümkün mü?"
"""Bunu çevirmeme yardım et"" alt dizini aradım ama bulamadım. Bunun ilişkimle ilgili olması gerektiğinden, bu soruyu sormak için aklıma gelen en iyi yer burasıydı. Kız arkadaşım haftaya cali'ye taşınıyor(ldr) ailesine merhaba demeye ve beni arkadaşlarıyla tanıştırmaya geldik. Bir otelde kalıp onun evinde kalması yerine, nazikçe yanlarında kalmayı teklif ettiler. Beni yedirdiler, bizi dışarı çıkardılar vs. Çok fazla İngilizce konuşmuyorlar ve ben de harika İspanyolca konuşamıyorum (korkunç bir Meksikalıyım). Bu yüzden, birinin kalmama izin verdiğin ve bu kadar misafirperver olduğun için teşekkür etmenin güzel bir yolunu vermesini umuyordum. Gerçekten takdir ediyorum. şimdiden teşekkür ederim"
"Sadece 2 hafta önce, ailem ve ben kurtarılan evcil hayvanlar için bir barınağa gittik ve 1 yaşında bir kakadu aldık. Eve geldiğinden beri, biz (çoğunlukla ben) onu her gün eğitiyoruz. Eve geldiğinde yeni kısırlaştırıldığı için kendini çok güvensiz hissetti ve eve, odaya vb. giren herkese havlardı. Ailem onu ​​istemedi çünkü onun ailemiz için bir tehdit olduğunu ve sonunda birimizi ısırabileceğini düşündüler. Onu barınağa geri vermek istemelerinin ilk nedeni buydu UNTIL, babam ona bağlandı ve ona ikinci bir şans verdi (bu arada çok uzun sürmedi). Sonra babam ona bir hafta verdi ve bize havlamayı bıraktı. o haftadan sonra onu tutmaya karar verdik ama daha bugün annem herkesi tekrar aradı ve köpek hakkında konuştu. Sürekli çişini yaptığı, kakasını yaptığı ve evin içinde ortalığı dağıttığı için annem ve babam onun tekrar barınağa geri dönmesini istiyor. Annem çok stresliydi ve onu geri vermemde sorun olmadığını söyledim. Bu gece ağlamaya devam ettim ve köpek hala burada. Bu sadece bana daha sonra o gittiğinde ne olacağını söylüyor. Sadece birinin bana onu unutmadan buna nasıl üzülmeyeceğim konusunda tavsiye vermesini istiyorum. Gerçekten minnettar olurum. Teşekkür ederim"
"Merhaba Reddit.
Bu yüzden bu çocukla yaklaşık 2 aydır çıkıyorum ve aramızda işler iyi gidiyordu. Her yaz okuldan arkadaşlarıyla seyahat eder (farklı okullarda olduğumuz ve üniversitede tanıştığımız için onları tanımıyorum) ve çeşitli yerleri ziyaret eder. Bu yaz yine onlarla seyahat edecek ve 2-3 ay Avrupa'yı keşfedecek. Normal şartlar altında benim için tamamen iyi.

Ancak bu yaz eski kız arkadaşı da birlikte seyahat edeceği arkadaş grubunun bir parçası olacak. Lisede çıktılar ve yaklaşık 2 yıldır birlikteydiler ve birbirlerinden gerçekten çok hoşlandıklarını ve onu unutmasının biraz zaman aldığını itiraf ediyor. Dramatik olmaktan ve ilişkimizde bu kadar erken ültimatom vermekten nefret etsem de, 2 aylık bir süre boyunca onu görmesine ve yanında olmasına dayanabileceğimi gerçekten sanmıyorum. 2 ay gerçekten uzun bir süre ve çok şey olabilir ve bu süre zarfında hissedeceğim şüpheler ve güvensizliklerle başa çıkabileceğimi sanmıyorum.

Bunu çok düşündüm ve Reddit'te bu yolculuğa çıkmasını gerçekten istemiyorum. Gerçekten bilmiyorum. Duruşumun haklı olup olmadığını veya sadece aşırı tepki mi gösterdiğimi bilmiyorum. Bana yardım edin çocuklar?"
"Merhaba, kısa tutacağım çünkü yapmazsam kitap olur. Çok sevdiğim bir kızla ilişkimi bitirdim. Kafam çok karışıktı - onu gerçekten sevip sevmediğimi bilmiyordum ve üniversitede flört etmediğime pişman olacağımı hissettim.

-------------------------

Ertesi yıl birçok nedenden dolayı benim için çok zordu ama eski sevgilimi asla unutamadım. Depresyonla uğraşıyorum - bir terapistle görüşüyorum ve antidepresanlar alıyorum. Bu yüzden kendim üzerinde çok çalışıyorum.

-------
Bu benim Uni'deki son yılım ve sonunda diğer kadınlarla biraz ilerleme kaydetmeye başlıyorum, ama her gün kalbim hala eski sevgilim için ağrıyor.

------
Mesele şu ki, nasıl hissettiğimin geçici olup olmadığını bilmekte genellikle oldukça iyiyimdir, duygularımın ciddiyetini ölçmekte iyi olduğumu hissediyorum. Aşmak ve eski sevgilimi sevmekten vazgeçmek için çok çalışıyorum ama içimde asla yapamayacağıma dair içimde bir his ve derin bir korku var. Hayatımı yaşayacağımdan ve onunla geri dönmeye çalışmadığım için pişman olacağımdan korkuyorum - ama bunu denemeye hazır olmadığımı biliyorum.

-------
sonunda, onu kampüste görmeyi bekliyorum. Ona birazcık bile benzeyen her kızın yüzünü görüyorum ve kalbim ""ah kahretsin"" diye çırpınıyor. Sürekli gergin hissediyorum. Ayrıca benimle iletişime geçmesinden başka bir şey istemiyorum. Onunla tekrar konuşacaksam, benimle iletişime geçen kişinin o olması gerektiğine karar verdim - tekrar konuşursam kendimi çok zayıf ve kusursuz hissedeceğim.

------

Burada ne yapabilirim? Sadece çok üzgün ve endişeliyim. Teşekkürler."
"Erkek arkadaşım HARİKA, bu yüzden ona Sevgililer Günü için harika bir şey almak istiyorum :) Hayatı temel olarak kameralar, RSS beslemesi, Netflix, Starcraft ve diğer çeşitli PC oyunları ve (hayatın kendisinden daha çok sevdiği) bilgisayarı etrafında dönüyor. Ben bir tür kız gibiyim (yine de her gün reddit'e göz atıyorum ve ara sıra COD oyunu oynadığım biliniyor), bu yüzden uzmanlığım daha çok resimlerde sevimli görünmek, partiler vermek ve popüler kültür alanı. technorati aleminden daha. Maddi şeylere pek düşkün değildir ve dışarı çıkmaktansa içeride kalmayı tercih eder. Biz üniversite öğrencisiyiz, bu yüzden Tahiti'ye uçak bileti söz konusu değil (aslında denesem muhtemelen onu yanımda sürükleyemezdim...), ama oldukça rahat bir bütçem var, bu yüzden aşırıya kaçmıyorum bankayı kırma konusunda endişeli. O kadar harika bir adam ki ona gerçekten güzel bir şey almak isterim!

Reddit'in çocukları, yardımınıza ihtiyacım var. Diğer tüm erkek arkadaşlarım atlet, doğu yakası hazırlık okulu mezunları, grup yıldızları veya bunların bir kombinasyonuydu. Bunda yanlış olan bir şey olduğundan değil ama şu anki erkek arkadaşım tüm bu sahneden oldukça farklı. Alışveriş yapmak oldukça kolaydı, ancak parlak, düşünceli bir adam için bundan vazgeçmek kolay (diğerleri kesinlikle değildi). Arkadaşlarım SIFIR yardım aldı, bu yüzden sahip olabileceğiniz herhangi bir öneriyi gerçekten takdir ediyorum!"
"Berbat olayım 30 dakikadan daha uzun bir süre önce oldu, İngilizce benim ana dilim değil ve kelimelerimi dikkatli seçmezsem, genellikle en boktan şeyleri düşünmeden söylerim.

Bugün kız arkadaşımın ailesiyle ilk kez buluşacağım ilk gündü ve sonrasında yemeğe gitmeyi planladık.

Gizli nişanlı kız arkadaşımın annesi ön kapımıza girdiğinde, iyi bir ilk izlenim bırakmak için o kadar hevesliydim ki, aceleyle elimi uzatıp ""Tanıştığımıza memnun oldum efendim!"" dedim.

Her şeyi daha da kötüleştiren şey, nişanlımın bana annesinin, ellili yaşlarındaki bir erkeğe, tersinden çok benzeyen görünüşü konusunda çekingen olduğunu söylemiş olmasıydı.

Dil engelini elimden geldiğince açıklamaya çalıştım ama kimse bana inanmıyor, kız arkadaşım bana kızıyor çünkü annesine ""efendim"" dediğimi nahoş bir şaka girişimi olarak düşünüyor. Ailesi bundan sonra fazla bir şey söylemedi ama akşam yemeği yemek için çok yorgun olduklarını iddia ettiler ve iptal ettiler."
"Hızlı gerçekler. Sadece 1 cinsel partnerim (fwb) oldu ve neredeyse hiç ilişkim olmadı. 7 cinsel partneri ve çok sayıda ilişkisi oldu. Bana bağlı olduğunu biliyorum ve beni çok sevdiğini biliyorum. Beni aldatmayacağını biliyorum ve diğer erkeklerle konuştuğunda onu kıskanmıyorum çünkü ona güveniyorum. ""Ölçemediğim"" için endişelenmiyorum bile.

Basitçe söylemek gerekirse, onu kıskanıyorum çünkü o 7 farklı erkekle seks yaptı ve ben sadece bir tane yaşadım. Onun dışında her şeyini seviyorum. Bunu ne zaman düşünsem, sadece çığlık atmak istiyorum. Adil payını almış ve sisteminden çıkarmış deneyimli bir kadın olduğunu kabul etmemi sağlıyor (bunu yazarken bile tüylerim diken diken oluyor) ve ben öyle değilim. Delicesine sevimli ve masum görünmesine de yardımcı olmuyor.

Beni istediğini biliyorum, bana her zaman herkesten daha iyi olduğumu söylüyor. Ama bu kişisel bir kıskançlık. Aynı numaraya sahip olsaydım, bunun bir sorun olacağını düşünmüyorum. Bu sadece onu sistemimden çıkaramadığım gerçeğini pekiştiriyor ve korkarım gelecekte bir gün bu yüzden ondan ayrılabilirim. İstemiyorum, gerçekten istemiyorum. Kendimi başkasıyla göremiyorum. O harika, onu gerçekten seviyorum. Ama bu ona olan hislerimi zorlayan bir şey. Üzücü ama keşke daha fazla deneyim kazandıktan sonra bir araya gelseydik.

Bunu aşmak için ne yapabilirim? Bir hata yapmadan önce buna ihtiyacım var. (Eğer yardımcı olacaksa, henüz seks yapmadık ama çok yakında olacak gibi görünüyor.)"
"Ben [20f] altı aydır erkek arkadaşımla [21m] birlikteyim. O inanılmaz, sahip olduğum en iyi ilişki ve onu seviyorum. Ama o aynı şekilde hissetmiyor ve bu şekilde düşünmekten korktuğunu çünkü yılın sonunda mezun olduğunu ve büyük olasılıkla beni terk edeceğini itiraf ediyor.

Beni sevdiklerini söyleyen ve sonra geri alan adamlarım oldu, bu yüzden dürüstlüğünü takdir ediyorum. Ne yazık ki, kafamın mantıksal kısmı gözyaşı kanallarımı kontrol etmiyor.

İtiraf etmeliyim ki, yakında ""Seni seviyorum"" diyeceği konusunda gerçekten umutlarım vardı. Beni tanıdığı diğer kızlardan ayıracak bir şey arıyordum. Erkek arkadaşımın bir sürü bayan arkadaşı var ve hepsine karşı son derece sevecen. Neredeyse hepsiyle çıkıyor - onları bire bir gezilere çıkarıyor ve zor bir dönemden geçtiklerinde bütün gece onlarla birlikte kalıyor. O iyi bir arkadaş ve onun bu özelliğini seviyorum.

Ama öte yandan, beni arkadaşlarından ayıran tek şeyin beni becermesi olduğunu hissediyorum. Ve bu pek iyi hissettirmiyor.

Peki buna nasıl farklı bakabilirim?"
"Şimdiki eski gf'mle bir yıldan biraz fazla bir süredir gidip geliyorum. Aylarca dünyayı dolaşmak ve şimdi ülke dışına taşınmak gibi ilişkiyi bitirmek için elinden gelen her şeyi yaptı. Ancak, her zaman geri gelir. Ben de her zaman geri gelirim. Sürekli kavga etmemize ve birbirimiz için gerçekten ama gerçekten iyi olmamamıza rağmen, birbirimize mıknatıs gibi çekiliyoruz.

Sanırım birkaç gün içinde gitmiş olacak ve bunların hepsi tartışmalı olacak ama aşkın öldüğünü görmek üzücü. Kabul ettim ve iyi olacağıma inanıyorum. Aynı olacağına inanıyorum. İkimiz de birbirimizi seviyoruz. Ama bu aylardır devam ediyor, aşk ölüyor ve bu üzücü.

Birbirimizi görmemeyi bilmiyoruz. Sürekli birbirimizi incitiyoruz. Ve o beni hak etmiyor, ama taşındığına göre, onu buradayken görmek ve tadını çıkarmak istiyorum. Gittikçe zorlaşıyor.

Tek merak ettiğim, bunu daha önce yaşayan ve bununla nasıl başa çıkacağını bilen var mı? Hayatımda, benim için iyi olan şeyleri yapmakta ve olmayan şeylerden kaçınmakta son derece iyiyimdir. Bu göze batan istisnadır. Ona ve aşka karşı bir zaafım var ve bundan kurtulamıyorum. Sonunda güçsüz hissediyorum."
"9 yaşındaydım ve bir zamanlar erkek kardeşim öğleden sonrayı arkadaşının evinde geçirmek için beni yanına alırdı. Garaja giden (aynı zamanda evin ana katı olan) büyük bir rampası olan bir evi olan bir adam vardı. Ön lastik patlayana kadar rampadan inebildiğimiz kadar hızlı bisiklet sürerdik. bir duvar (biliyorum pek zekice değil, çok eğlenceliydi).
Görünüşe göre elimizde sadece koltuğu kırık olan bu eski bisiklet vardı - onu örten hiçbir şey yoktu, bu yüzden yapı olarak çalışan üç küçük demir açığa çıktı.
Birkaç kez rampayı sürdükten sonra bir şeylerin ters gittiğini fark ettim. O anda, sadece kalçamda küçük bir kesik fark ettim. Ama *başka bir şey* olduğunu hissetmeye başladım. Gerçekte ne olduğunu öğrenmekten korkuyordum ve yardım istemekten gerçekten utanıyordum (ağabeyimin arkadaşları benimle falan dalga geçer diye düşündüm). Onlar sokakta oyun oynarken ben de kapının yanında küçük bir duvarın arkasında kaldım (bir planım yoktu, ne yaptığımı bilmiyorum hah). Sonra bir komşu beni orada saklanırken ve ağlarken görür. Hemen abime anlatıyor, ne oluyor demiyorum o da beni eve götürüyor. Annem eve geldiğinde ona söylemeliyim. Baktığında çaresiz kaldı ve 30 dakika sonra acil servisteyim testislerime 9 dikiş atılıyor.
Y şeklinde bir yara izim var."
"Ben yaklaşık 3 aydır bir kızla birlikte olan 18 yaşında bir erkeğim. Bunun, ilişki içinde olduğum bir kız hakkında şimdiye kadar hissettiğim en güçlü ilişki olduğunu ve bunun muhtemelen içinde bulunduğum en gelişmiş ilişki olduğunu belirtmeliyim (yani, sadece bir ilişki gibi hissetmiyorum). Benimle olan tipik lise ilişkiniz, onu gerçekten önemsiyorum) İkimizin de birbirimizden gerçekten hoşlandığımız açık ama birçok nedenden dolayı sürekli endişeleniyorum.

Yaklaşık bir hafta kadar önce, şirketimizin ne olduğu hakkında bir sohbeti gündeme getirdi (ki bunu söylemeye çok korkuyordum çünkü bizim ne olduğumuza dair onun tanımının benimkinden çok daha az olacağından endişeleniyordum). Sonunda ikimiz de çıktığımız sonucuna vardık. Birkaç hafta ileri sar, arkadaşlarımdan sürekli ve kesin bir şekilde onlara kendisinin ve benim çıkmadığımızı söylediğini öğrendim. Bu beni üzdü çünkü o zaman benim hakkımda söylediğinden farklı hissettiğini düşünüyorum.

Geçmiş ilişkilerinin arka planı, neredeyse bir yıl önce iki yıllık erkek arkadaşının üniversiteye gideceği için ondan ayrılmasıdır. Ona aşık olduğunu biliyorum ve ne olursa olsun, onun için ne ifade ettiğini asla yaşayamamam bana acı veriyor. Sence bunun arkamdan çıkmadığımızı söylemesiyle bir ilgisi olabilir mi? Belki çıkmak doğru kelime bile değil, belki de bir ilişki içinde olduğumuz noktadayız. Diğer bir şey de, benim onun erkek arkadaşı olduğumu veya onun kız arkadaşım olduğunu düşünen olursa, hemen hemen çıldırmasıdır. Benden gerçekten hoşlandığı ve beni gerçekten önemsediği konusunda ısrar ediyor ama bazen sadece endişeleniyorum. Bütün bunlar hakkında ne düşünüyorsun?"
"Birkaç haftadır bu kızla ilgileniyorum. Onu birkaç kez koridorlarda gördüm ama hiç konuşmadık. Son zamanlarda onu biraz daha iyi tanımaya başladım ve onun biraz tatlı olduğunu fark etmeye başladım. Bu yüzden bugün, dersten sonra ona çıkma teklif etmeye karar verdim.

Bugün dersten sonra onu bir kenara çektim ve bir ara birlikte öğle yemeği yemek isteyip istemediğini sordum ve yere baktı ve kıkırdamaya başladı, ""Bilmiyorum, bilmiyorum"" dedi. ,..""

***gerçek*** bir cevap umuyordum ama bu evet VEYA hayırdan daha kötü. Bir evet harika olurdu ve hayır canımı yakabilirdi ama bir iki gün içinde bunu atlatırdım. Ama bu bir tür garip belirsizlik gibi geliyor. Ona, ""Hayır demek istiyorsan, duygularımı incitemezsin"" dedim. Ama ""Bilmiyorum, bilmiyorum"" demeye devam etti. Bunun duygularımı korumanın bir tür garip yolu olduğunu hissediyorum, onların bağışlanmasına ihtiyacım olmasa da, sadece bir cevap istiyorum.

Ondan sonra bugün yine onunla dersim vardı ve çok, katı görünüyordu, sanırım kelime bu olurdu. Sadece kitabına boş gözlerle bakıyordu, başını veya vücudunu gerçekten hareket ettirmiyordu ve (en azından benim için, pek dikkat etmediğimi itiraf etmeliyim) sınıftan biraz hızlı çıkmış gibi görünüyordu.

Aramızın garip olmasını istemiyorum ama yarın ona kesin bir ""hayır"" olup olmadığını sorsam garip olur muydu? Yoksa ona endişelenmemesini ve sadece garipleştirirsek garip olacağını mı söylemeliyim?

Bunu yetişkinler gibi halletmek ve onunla arkadaşlığımı sürdürmek **istiyorum** ama ona ""Bilmiyorum ne anlama geliyor"" diye sormadan bunu nasıl yapacağımdan emin değilim. Bu her kızın yaptığı bir şey mi, yanlış bir şey mi yaptım?"
"Herkese merhaba,

Bir süredir bu sub'ı takip ediyorum ama ilk kez gönderi paylaşıyorum. Kilo vermek için doğru yola başlamak için yardıma ihtiyacım var. Bir süredir daha sağlıklı olacağımı söylüyorum ama bu noktada bunun ne anlama geldiğini bildiğimden %100 bile emin değilim.

Benim hakkımda küçük bir arka plan, şu anda 385-390 lb ağırlığında olan 22 yaşında bir M'yim. Şu anda tam zamanlı çalışıyorum ve yüksek lisansa gidiyorum (bu beni yorgun bırakıyor ve başka bir şey yapmak için çok az zamanım oluyor). Ben eski bir sporcuyum, aslında nisan ayına kadar üniversitede iki spor yapıyordum ama o zamandan beri aşağı doğru bir sarmal yaptım. Liseden mezun olduğumda 280, üniversiteden mezun olduğumda 340 kiloydum. Mezun olduğumdan bu yana geçen dört ayda, gerçekten egzersiz yapmadan boktan yeme alışkanlıklarımı (çok fazla fast food ve kızarmış yiyecekler) sürdürdüğüm için çoğunlukla 45 kilo aldım.

Bir süredir ciddi bir değişiklik yapmam gerektiğini biliyordum, ancak bu sabah iş için düğmeli bir gömlek giymeye gittiğimde ve eğildiğimde yırtılana kadar bu beni gerçekten etkilemedi. Bunun biraz saçma olduğunu biliyorum, ama sanırım asıl soru, nasıl başlayacağınız? Fast food ve abur cubur bağımlılığınızı nasıl kırıp doğru beslenmeyi (hatta en başta ne yemeyi) nasıl öğrendiniz? Vaktiniz azken ve yorgunken (salı-perşembe günleri evden 6:30'da çıkıyorum ve 20:15'te dönüyorum, bu yüzden hiç çalışmaya zamanım yokmuş gibi hissediyorum) kendinizi spor yapmak için nasıl motive edersiniz? dışarı). Sınırlı bir süre içinde en çok yardımcı olduğunu hissettiğin hangi antrenmanları yaptın?

Bu kadar uzun olduğu için üzgünüm ve buraya kadar okuduysanız gerçekten teşekkür ederim. Sadece yardıma ihtiyacım var ve nereden başlayacağımdan tam olarak emin değilim. Sadece artık bu kadar mutsuz ve yorgun olmak istemiyorum"
"Herkese merhaba,

sadece biraz bilgi için: Ben Brezilya'dan yaptığı şeyden kesinlikle nefret eden bir bilgisayar mühendisliği öğrencisiyim. Hem programımdan hem de bu aptal ülkeden nefret ediyorum (lütfen bunu kişisel olarak algılamayın Brezilyalılar) ancak programımı bitirmeme sadece iki dönemim kaldı. Ayrıca yakın zamanda Kanada'da mezuniyetimi bir yıl geciktiren bir değişim programından döndüm.

Şimdi, bu zımbırtıyı üzerimden alıyorum: daha önce de söylediğim gibi, programdan kesinlikle NEFRET EDİYORUM! Nefret ettim! artık dayanamıyorum!! Ne zaman sınıfta olsam veya bir tür ev ödevi yapsam kendimi vurmak istiyorum. Neden sormaya devam ettim? Kulağa ne kadar aptalca gelse de bunun nedeni, beni ailemin yaratması ve programın ücretsiz olmasıdır (burada, Brezilya'da bazı üniversite türleri ücretsizdir, ancak bunlara girmek daha zordur). Temel olarak ayrılırsam, tam zamanlı çalışmaya başlamak zorunda kalacaktım ve bu koşullarda tekrar Üniversiteye ücretsiz girebileceğime inanmıyordum.

Bu noktada pes etmek için çok geç olduğunu hissediyorum ve bunu yaparsam, yıllarca süren sıkı çalışmayı çöpe atmış olacağım. Ama bir yandan da şu an o kadar mutsuzum ki... Hayatımın geri kalanında pizza dağıtmak, şu an yaşadıklarımın yanında çok parlak bir fikir gibi geliyor bana kalırsa. Bir derece almaya çalışmak için bu kadar strese girmeye değer mi gerçekten bilmiyorum. Sadece Kanada'ya geri dönmek ve yine Kanada'da yaşayan SO'mla basit bir hayat yaşamak istiyorum.

Son zamanlarda bu durumun ne kadar berbat olduğu ve nefret ettiğim bir şeyi yaparak hayatımı boşa harcadığımı ve her şeyi havaya atıp beni mutlu edecek bir şey veya bir yer bulmam gerektiğini düşündüğüm birçok büyük kriz yaşıyorum.

Kulağa çok bencilce geliyorsa ve yaşamı tehdit eden büyük bir sorun değilse özür dilerim, ama gerçekten bunu çözmem gerekiyordu ve kendimi önceden vurmadan bu durumla nasıl başa çıkacağım konusunda biraz tavsiyeye ihtiyacım vardı.

Zaman ayırdığın için teşekkürler."
"Geçen ay içine kapanmaya ve bize karşı daha güvensiz olmaya başladığında 8 aydır çıkıyorduk. Görünüşe göre bana bir şapka damlasına kızacak.

Üç hafta önce konuştuk. Şimdilik ara vermemizin en iyisi olacağını ve herhangi bir ilişkiye hazır olmadığını söyledi. Başlangıçta karşılık verdim çünkü onu seviyorum. Üzerinde çalışabileceğimizi söyledim vs. Sahip değildim, sadece hazır olmadığını söyledi.

O zamandan beri hala her gün konuşuyoruz ama önemli ölçüde daha az. Bugün, ilişkimizle ilgisi olmayan bir bağlamda çok kötü bir depresyon dönemi geçirdiğini ağzından kaçırdı.

Temel olarak, onu hala takip etmeli miyim diye soruyorum. IE ona depresyon nedeniyle onu terk etmeyeceğimi, ona ne kadar değer verdiğimi vb. Hatırlatın. Bir yandan, bana hazır olmadığımı ve bariz sebeplerden dolayı onun sınırlarına gerçekten saygı duymak istediğimi söyledi. Öte yandan, depresyon olduğu için *gerçekten* ne istediğini bilip bilmediğinden ve uzaklaşmanın en iyisi olup olmadığından emin değilim.

Benimle gerçekten daha fazla bir şey yapmak istemeseydi, sınırlı oranda da olsa bu kadar çok konuşmazdık diye düşünüyorum. Ona NC molası için fırsatlar verdim. ""Konuşmayı bırakıp ayrı yollarımıza gitmenin en iyisi olduğunu düşünüyorsan, sadece"" demen yeterli.

Not: Bugün bu konuda biraz güvensiz hissediyorum, bir ""arkadaşım"", ""mola"" dediği için bunun sadece uyumak için bir bahane olabileceğini ve bunun karışıklığa dönüşmesi gerektiğini söyledi. Durumun böyle olmadığına %90 eminim.

Birisi tartabilir mi?"
"Ben-(27 Kadın), Nişanlı-(26 Erkek)...Nişanlımı yaklaşık bir yıl önce en yakın arkadaşım Marie (26) ve nişanlısı Mark (32) ile tanıştırdım. Çiftler olarak ilk kez takıldığımız zamanlardan biri, Marie bazı şeyler hakkında biraz mızmızdı ve günü herkesin moralini bozuyordu. O zamandan beri nişanlımın ağzında onun hakkında kötü bir tat var.

Bu noktadan sonra, gelecekte onlarla vakit geçirmekle ilgilenmediğini bana ifade etti (Mark'ı mükemmel derecede iyi bir adam olarak bulsa da). Bakış açısını anladım ama o benim en iyi arkadaşım olduğu için ona bir şans daha vermesi için onu cesaretlendirdim. O andan itibaren onlarla birkaç akşam yemeği, barbekü vb.

Ancak geçen yıl bana, geçen yıl bu ""çift randevularımızı"" her yaptığımızda, bunu yalnızca ""beni sessiz tutmak"" için yaptığını ve onlarla gerçekten hiçbir şey yapmak istemediğini itiraf etti. Aynı konvoda bana ikisinin de çok iyi insanlar olduğunu düşündüğünü ve onlardan hoşlanmadığını, ancak onlarla hiçbir ortak yanı olmadığını hissettiğini söyledi. Diğer tüm arkadaşlarımla vakit geçirmekten hoşlandığını söylüyor ama artık Marie ve Mark ile vakit geçirmek istemediğini söyledi.

Ona kiminle arkadaş olacağını söylemeye çalışmak istemiyorum ama sanırım onlardan hoşlanıyorsa neden gelecekte onlarla geçireceği zamandan geri çekilmesi gerektiğini anlamıyorum. İkisinden birine karşı güçlü bir hoşnutsuzluğu olsaydı benim için daha anlaşılır olurdu.

Bütün bunlardaki sorum şu: Birdenbire çift olarak geçirdiğimiz tüm zaman artık üçümüze indirgendiğinde, şimdi arkadaşlarım Marie ve Mark ile işleri nasıl halledeceğim? Bu beni üzüyor çünkü nişanlımı gerçekten seviyorlar ve onu gerçekten bir arkadaş olarak görüyorlar. Onlarla hiçbir şey yapmak istemediğine dair hiçbir fikirleri yok ve başından beri böyle hissetmiş.

Bunu başka biri deneyimledi mi? Arkadaşlarımın duygularını incitmekten ve bunun benim için garip bir durum olmasından nasıl kaçınabilirim?

Şimdiden teşekkürler!"
"Benim hakkımda biraz: Ben bir üniversite öğrencisiyim ve yakındaki bir kolejde birkaç yaz dersi alıyorum. Ben çok kolay giden bir adamım ama aynı zamanda ciddi bir endişem var. Bu nedenle, bu durum da dahil olmak üzere her şey hakkında son derece gerginim ve buna nasıl yaklaşacağımı tam olarak bilmiyorum. Nasıl yapacağımı bilseydim (ve bu yüzden yardım istiyorum), bu konuda çok daha iyi hissederdim.
  
Onun hakkında biraz: Benimkine çok yakın bir üniversiteye gidiyor (arabayla 5 dakikalık mesafede olduğu gibi). Onu bir süre uzaktan sevdim. Onu nasıl tanırım? Şey, o benim bir bayan arkadaşımın iyi arkadaşı (hepimiz aynı liseye gittik ve şimdi üniversitedeyiz). Ancak gerçekten hiç konuşmadık ama başlıkta da belirttiğimiz gibi artık yaz boyunca birlikte bir sınıfımız var. Aslında, götürdüğüm laboratuvardaki laboratuvar partnerim. Bana göre, yıllardır aşık olduğum birini tanımak ve muhtemelen onunla bir ilişki kurmaya çalışmak için altın bir fırsat. O çok tatlı ve oldukça sessiz.
 
Ayrıca, karşı karşıya olduğum bir ikilem: O, oldukça Hristiyan bir topluluğun üyesi ve söz konusu topluluğun pek çok üyesi gerçekten çıkmıyor. Bu nedenle, erken reddedilmemek için (özellikle laboratuvar ortağı olduğumuzu düşünürsek) işleri çok yavaş almak istiyorum, bunu yavaştan almak istiyorum. Ben de Hristiyanım ama onun kadar muhafazakar değilim. Laboratuvar sadece bir ay sürüyor, bu yüzden okul tekrar başlamadan önce çalışacak çok zamanım yok. Buna nasıl yaklaşmalıyım?"
"Geçen gece bir partide bu kızla tanıştım, çok sarhoştuk. Her neyse, yeterince anlaştık ve 2 saat falan konuştuk. (kolumu da tamamen ona dolamıştı, harikaydı) Ertesi sabah uyandım ve beni FB'ye ekledi ve bana ""aptalca bir şey söylediysem özür dilerim"" veya buna benzer bir şey yazan bir mesaj gönderdi ve konuşmaya devam ettik. 7 mesaj gibi ve sonra ne diyeceğimi bilemedim bu yüzden cevap vermek istemedim. Tek sorun, biraz tatlı olmasına rağmen ve vurup vuramayacağımı görmeye çalışıyorum '. Sanırım hangi adımı atmam gerektiğini bilmiyorum, insanlar hala Facebook'ta birbirlerini dürtüyor mu? Bu hala bir şey mi? Her iki durumda da Reddit, oğluna yardım etmen için yardımına ihtiyacım var."
"Pekala, ilişkimde sorun olan ve SO'mla çalışamadığım epeyce şey var.

Biraz geçmiş hikaye. Bir yılı aşkın süredir çıkıyoruz ve yakın zamanda (3 ay önce) taşındık ve bu, tüm bu sorunların çok belirgin hale geldiği zamandı.

Öncelikle sorumlu bir şekilde esrar içmekten ve bazen birkaç arkadaşımla haftada bir veya iki kez içmekten zevk alırdım. Sorumlu bir şekilde, evde kalacağımızı, araba kullanmayacağımızı, sert içkilere izin vermeyeceğimizi, hepimiz tarafından uygulanan pervasızca hiçbir şey yapmamıza izin verilmeyeceğini kastediyorum. Çoğu gece Wii'de Smash Bros oynamaktan veya animasyon hakimiyetini izlemekten ibaretti. Kötü ya da pervasız bir şey yok.

Kız arkadaşım için bu kesinlikle yapılacak en kötü ve en iğrenç şey ve hepsinin değersiz olduğunu düşünüyor. Sigara içmem ve içmem konusunda taviz yok. Hikayenin sonu.

Başka bir şey de, düzenli olarak iki günde bir seks yapıyoruz. Ancak ara sıra, birkaç günden bir haftaya kadar herhangi bir yere olan ilgisini tamamen kaybedebilir. Şimdi bu benim için sorun değil, herkesin farklı cinsel dürtüleri var ve bunda bir sorun yok. Ancak son zamanlarda kuru dönemlerimizde mastürbasyon yapmamdan hoşlanmadığı ve pornonun tamamen söz konusu olmadığı dikkat çekti ve çıplaklar da öyle."
"Bu yüzden SO'mdan yaklaşık 4 ay önce ayrıldım - tamamen çelişkili programlar ve zaman eksikliği nedeniyle mümkün olan en temiz ayrılıktı, bu yüzden benim için gerçekten ilerlemem için hiçbir itici güç yoktu. Daha sonra arkadaş olmaya çalıştık ve elimizden gelenin en iyisini yaptık, ancak iletişim hızla azaldı. Ona karşı hissettiğim duygu eksikliğinden ve iletişim eksikliğinden onu aştığımı varsaydım.

Sonra bu hafta benim şehrimi ziyaret etti.

Bir grup eski arkadaşımızı (ve beni) akşam yemeğine davet etti, ben de neden olmasın, hadi onun arkadaş statüsünü sağlamlaştıralım diye düşündüm. Bu yeterince sıradan olacak.

Ve öyleydi. Harika vakit geçirdik, deliler gibi güldük ve birbirimize ilk aşık olduğumuzda yaptığımız gibi birbirimizin cümlelerini bitirirken bulduk kendimizi. Gerçekten çok eğlenceli bir geceydi, sevgi dolu bir veda kucaklaması ile kapandı.

Sevmek diyorum çünkü gittiğim an gerçekler yüzüme tokat attı. Ona hala aşıktım, tıpkı ondan ayrıldığım zamanki kadar. Geceyi bunun üzerinde kara kara düşünerek geçirdim ve en iyi hareket tarzının bu konuda açık sözlü olmak olduğuna karar verdim. Ertesi gün ona gecenin benim için ne yaptığını oldukça basit terimlerle anlatan bir mesaj attım - bu, onun için hâlâ sırılsıklam olduğumu fark etmemi sağladı.

Ve asla cevap vermedi.

Bununla tamamen iyiyim. Cehennem, buna sevindim. Olayları perspektife oturtuyor. Dört ay boyunca, hiç böyle görme şansına sahip olmadığım bir kızla arkadaş olmak benim için sorun değilmiş gibi davranmak beni yıprattı. Sırf bu maskaralığa devam ederek ve kendimi doğruladığım gibi olmasına izin vererek kendime olan saygımdan ne kadar vazgeçtiğimi fark ettim.

Ve dürüst olmak gerekirse? Siktir et. Ben harikayım ve bunu bilmek için onun bana bunu söylemesine ihtiyacım yok. Omuzlarımdan bir yük kaldırmış gibi hissediyorum ve dört aydır ilk kez bekar olduğum için gerçekten mutluyum. Dört aydır ilk kez kendimi genç değil de erkek gibi hissediyorum. Ona onu sevdiğimi söylediğim için aşktan özgürüm."
"Merhaba,

Yani ben [25/K] yaklaşık 2 ay sonra evleniyorum. 3 nedime ve bir baş nedime olmasını planlamıştım. Ancak, nedimelerimden biri [25/K] gerçekten devre dışı kaldı (aramalara/metinlere/e-postalara/fb mesajlarına cevap vermiyor). Ondan nedime olmasını istemeye çalıştığımda da durum buydu (onunla temasa geçmek aylar süren bir süreç!). Nişanlım ve ben yakın zamanda başka bir eyalete taşındık, bu nedenle düğün grubumuzdaki insanlarımızın çoğu şehir dışından (anladığım kadarıyla yardım etmek için yapabileceklerini sınırlıyor); ancak, tüm gelin grubum eşleşen elbiseler aldı (mavinin farklı tonlarında) ve o hala mesajlarının hiçbirine cevap bile vermedi. Her zaman saçma sapan bahaneler buluyor (telefonu bozuldu/ yeni bir bilgisayar aldı - FB MESAJLARINI VE E-POSTALARINI HÂLÂ KONTROL EDEBİLİR!).

Küçüklüğümüzden beri (11 yaşından beri!) çok yakın bir arkadaşımız. Onu ölesiye seviyorum ve her zaman, arkadaşlığımızı sürdürebilmek için her hafta sonu konuşmamıza veya takılmamıza gerek olmayan türden bir ilişkimiz oldu (her krizde her zaman yanında olduk ve krizden sonra bile birbirimize her şeyi anlattık). ay konuşmamak). Bu konuda gerçekten topu düşürüyormuş gibi hissediyorum… Ondan düğün HAZIRLIKLARINA yardım etmesini istemiyorum, sadece HERHANGİ bir mavi elbise al... Maddi olarak bile yardım ederdim ama o istemiyor HERHANGİ BİR ŞEYE yanıt verin.

Ondan istifa etmesini istemeyi düşündüm çünkü bunu gerçekten kaba buluyorum AMA NASIL onunla temasa geçemezsem?! Ayrıca arkadaşlığı mahvetmekten de korkuyorum… ama… bence o zaten yaptı."
"Birkaç ay önce üniversite öğrencisi oldum ve 2 yıllık uzun süreli erkek arkadaşımla mesafe nedeniyle ayrıldık. Oldukça içe dönük biriyim, bu yüzden o benim tek arkadaşımdı ve kin besliyordu. İşte buradayım, erkeklerin egemen olduğu bir STEM okulunda içe dönük ve yalnızım ve onlarla nasıl etkileşim kuracağımı bilmiyorum. Gerçekten oraya tekrar çıkmamın benim için iyi olacağını düşünüyorum, ama bırakın flört sahnesini, arkadaş edinmekte hiçbir zaman iyi olmadım.

Geçen dönemin başında birkaç kulübe katıldım ve birlikte yaşayan ve her şeyi birlikte yapan [hepsi 20/M] üç erkek arkadaş grubuyla tanıştım. Artık onların yanında kendimi yeterince rahat hissediyorum ama yine de onlardan takılmalarını isterken bile gergin oluyorum çünkü baş belası olduğum için paranoyaklaşıyorum. Hepsiyle daha yakın arkadaş olmak istiyorum ama bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum.

Özellikle, onlardan birine çekilmekten kendimi alamıyorum. O son derece tutkulu, yetenekli ve konuşmak harika ve o ve ben birbirimize çok benziyoruz. Genelde beğendiğim türden bir adam değil ve onu aklımda bu kadar çok tutan şeyin ne olduğundan emin değilim ama onu düşünmeden edemiyorum.

Benim sorunum, o da yakın zamanda uzun süreli bir ilişkiden çıktı, onu korkutmadan nasıl yalnız bırakacağımı bilmiyorum ve beni erkeklerden biri olarak gördüğünden oldukça eminim. Bir dakika gerçekten dürüst olacak ve benimle oldukça derin bir konuşma yapacak ve sonra, benim pahasına yaptığı bir şakaya gülüyor.

Herhangi bir tavsiye beni çok mutlu eder."
"Herkese selam,

Ben [22F] yaklaşık bir aydır erkek arkadaşım [21M] ile çıkıyorum ve her şey harika gidiyor!

AMA bir sorun var... SÜREKLİ eski kız arkadaşından bahsediyor. Gerçekten kıskanç bir tip değilim, bu yüzden ilk birkaç hafta umursamadım. Üç yılı aşkın bir süredir çıktıkları için (9 ay önce ayrıldılar), onun hikayelerinin ve anekdotlarının çoğunun bir parçası olmasının kaçınılmaz olduğunu düşündüm... Ve birbirimize bu kadar açık olmamızdan gerçekten keyif aldım.. .

Ama şimdi günde en az 3-4 kez ondan bahsetmeyeli bir aydan fazla oldu, biraz eskimeye başladı. Onun hakkında bahsettiği şeyler arasında yemek tercihleri, yaptığı sevimli küçük şeyler, neye kızacağı, cinsel tercihleri, onunla ilgili onu rahatsız eden şeyler vb. Bütün olay.

Bu beni kıskandırmıyor veya endişelendirmiyor (olmalı mıyım? haha), ama beni biraz rahatsız ediyor... Çok büyük bir anlaşma olmadığına göre, bu bahsetmeye değer bir şey mi? Bir süre sonra öleceğini ummalı mıyım?"
"En çok merak ettiğim, istediğim herhangi bir cihazda izleyebileceğim veya dinleyebileceğim bir film veya müzik indirmeme izin verecek herhangi bir şirket var mı? (iTunes) üzerinde bir hesabın etkinleştirilebileceği sınırlı sayıda bilgisayara sahip olmak istemiyorum. Ürünün benim olmasını istediğim gibi kullanmak istiyorum. İzlemek için bir arkadaşımın evine bir DVD götürebilirim, neden istediğimi yapmak için yüksek kaliteli bir dijital kopyam olmasın? Target'tan bir DVD, ancak çevrimiçi olarak dijital bir kopya satın almak gibi, tek bir film için tek seferlik bir ücret."
"Herkese selam!
Biraz kendimden bahsedeyim, 25 yaşında evliyim (karım da 25 yaşında) ve ikimiz de her zaman ciddi bir yolculuk tutkusu yaşadık. Son zamanlarda eski hayatımızı geride bırakıp bir karavan alıp gezmeye çıkma fikri geldi. İkimiz de işimizden memnun değiliz ve çok bağlı olduğumuz hiçbir mülkümüz yok.
Ocak 2013'te ayrılmayı planlıyoruz
Ana fikrimiz, kira kontratımızın bittiği güne (1 Temmuz) kadar satabildiğimiz kadar çok şey satmaya çalışmaktı. O zamana kadar karavanımıza sahip olmayı ve onun dışında ebeveyninin garaj yolunda yaşamayı (biliyorum sakat) ve geçici izin tarihimize kadar işlerimizde çalışmaya devam etmeyi planlıyoruz. Bu, fazladan para kazanmamıza izin verecek - neredeyse tamamen birikime harcanacak ve kalan borçları ödeyecek. Sonra yola çıkmamıza bir ay kadar kala iki arabamızı da satıp eski hayatımıza bir süreliğine vedalaşıyoruz.
Gezi ucu açık olacak, yani kesin bir dönüş tarihimiz yok ama tahminimiz muhtemelen bir yıl.
Birikimlerimizi tamamlamak için kasabalarda durup arada bir temel işçilik işleri almayı planlıyoruz. Para konusunda çok iyidir ve bir doları esnetebilir. Ayrıca [Ucuz Karavan Yaşamı] tavsiyesi üzerine, kamp alanlarında ücretsiz bir site karşılığında ve belirli bir saatten sonra bakım yapan işler de bulabiliriz: nakit.
Şimdiye kadarki en büyük endişemiz sağlık sigortasının olmaması. Benim için hiçbir şey, hayatımın yarısını sigortasız geçirdim ve paten, kaykay vb.
Yeterince sahip olduğumuza karar verdiğimizde, ya memleketimize ya da yol boyunca bulduğumuz başka bir kasabaya geri dönmeyi ve karavanda yaşamayı, ancak bir daireyi karşılayıp hayatlarımızı yeniden inşa edene kadar gerçek işlere sahip olmayı planlıyoruz. İkimizin de kullanışlı becerileri var, ben bir kamyon şoförüyüm ve o sertifikalı bir İngilizce öğretmeni.
Sorduğum şey, başka ne için endişelenmeliyim? İdeal olarak, benzer bir şey yapmış insanlardan haber almak isterim."
"Tamam, ""Jason"" ile sadece 7-8 ay çıktım. Ayrıldık çünkü zihinsel olarak kendimle çok şey yaşıyordum (kaygı, yeme bozukluğundan kurtulma ve depresyon) ve kendimi bir ilişki içinde olmak için doğru yerde hissetmiyordum. Kendim üzerinde çalışmak için zamana ihtiyacım vardı.

Jason'ın birçok aile sorunu var. Buna fazla girmeyeceğim, ama temelde babası bir pislik, annesi aşırı derecede hasta ve Jason onun için orada olan tek kişi. Babası yardım etmek için hiçbir şey yapmadığı için birkaç kez onun için 911'i aramak zorunda kaldı, ancak yine de Jason için bir aptal.

İlk ayrılmamızdan yaklaşık bir ay sonra, bir şeye ihtiyacı olursa hala burada olduğumu söyledim. Ne yazık ki, takılmak istediğinde, ona yapacağımı söyledim ama gerçekten kendimi henüz sosyal olmaya / onu görmeye getiremedim. Bu birkaç kez oldu, bunun için GERÇEKTEN aptal hissediyorum ama dürüstçe denedim. Sanırım bunun bir sonucu olarak numaramı engelledi ve o zamandan beri konuşmadık.

Jason'la birkaç aydır iletişim kurmadım, ancak hala daha kişisel web sitelerinde (tumblr gibi) annesinin nasıl daha da hastalandığı hakkında gönderi paylaştığını görüyorum (hatta yaşam desteğinde bile olabilir, tam olarak söyleyemem) yazdıklarına göre) aşırı derecede depresyonda ve çok fazla kaygıyla uğraşıyor ve en kötü yanının eski sevgilisine (bana) nasıl hala aşık olduğunu ve bunun üstesinden gelip yoluna devam edemediğini veya ona ilgi duymadığını söyledi. onun yüzünden başka biri. Onunla iletişime geçip özür dilemeli ve annesine ve her şeye olan sempatimi göstermeli miyim yoksa sadece bunun dışında mı durmalıyım bilmiyorum. Romantik bir ilişki istemememe rağmen geçmişte onu ""saldırdığım"" için kendimi çok kötü ve hatta daha kötü hissediyorum."
"Atılabilir çünkü erkek arkadaşım normal kullanıcı adımı biliyor. Bu yüzden erkek arkadaşım ve ben birkaç yıl içinde Almanya'ya taşınmaktan ve birlikte Avrupa'yı dolaşmaktan bahsediyoruz (ikimiz de ABD'de yaşıyoruz). Çalıştığı şirket Almanya merkezli bir şirket, bu yüzden her zaman oraya iş için seyahat edebileceğini umuyordu. Geçenlerde işi nedeniyle bir ay içinde iki haftalığına Almanya, Galler ve Londra'ya gideceği haberini aldı.

Onun için çok mutluyum çünkü oraya seyahat etmeyi ne kadar çok istediğini biliyorum ama yardım edemem ama biraz FOMO'ya (kaçırma korkusu) sahibim çünkü gittiğimizde Avrupa'yı ilk kez birlikte deneyimlemek istedim. Şimdi ziyaret etmek istediğimiz birçok yere bensiz gidecek, bu yüzden gittiğimizde ikimiz için de yeni bir deneyim olmayacak.

Ayrıca, birinin elini sıkabilmem için benimle katılmaya söz verdiği çok uzun bir dövme randevusu planladığım süre boyunca seyahat edecek. Şimdi dövme yaptırırken benimle 6 saat oturacak başka birini bulmam gerekiyor :/

Hissettiğim bu FOMO'yu nasıl sallayacağıma dair herhangi bir tavsiye çok makbule geçer. Daha önce de belirttiğim gibi onun adına fazlasıyla heyecanlı ve mutluyum çünkü onun Avrupa'ya gitmeyi her şeyden çok istediğini biliyorum. Keşke ilk kez birlikte deneyimleyebilseydik."
"Herkese merhaba,

**Arka plan:**
Tek katlı apartman kompleksinde yaşıyorum. Ön camım otoparka bakıyor. Son yıllarda arabalarıma hırsız girdi. Bu yüzden bir güvenlik kamerası alıp pencereme koymaya karar verdim. Geceleri dışarısı çok karanlık ve resimlerde kendi kendine yansıdığı için kameradaki IR ışıklarını kapatmak zorunda kaldım. Ayrıca camla aynı hizada duran bir mahfaza içine alınmış bir ampul de tasarladım. Pencereye hiçbir şekilde zarar vermez veya değiştirmez. Panjurlar onu pencereye bastırıyor. Kameranın arkasında ışıklar açıkken yansıma olmaması için arkasında siyah bir poster panosu da vardır. En iyi görünüm değil ama işe yarıyor ve ev sahibinin eşyalarına zarar vermemi engelliyor.

**İleri sar:**
Kompleksten bir teftiş olduğunu ve lütfen ışığı ve beyaz olmayan tüm desteği kaldırmamı belirten bir mektup aldım. Mektupta hiçbir eylem veya sonuç tanımlanmadı.

Kira kontratımı kontrol ettim ve ışıklardan söz edilmiyor, ekranlarla ilgili herhangi bir düzenleme yok. Havuz zamanlarından, havuzdaki kıyafetlerden, uzun çalışma saatlerinden ve misafirlerin incinmesinden bahseden bir topluluk kuralları kılavuzu var. Ancak, pencerelerden söz edilmiyor. Bu bir HOA değil ve elimdeki kopyaların hiçbirinde bu konulardan bahsedilmiyor.

Daha sonra, kaldırmazsam başka bir tür bildirimde bulunmak zorunda kalacaklarını belirten bir sesli mesaj aldım. Belli belirsiz anlam, sanırım tahliye veya para cezası, bilmiyorum."
"Umarım bu doğru alt yazıdır, birkaç tane aradım ve uygun olanı bulamadım.

Ben kadınım, 30 yaşında. Amca erkek, 62 yaşında, 44 yıldır göğüsten aşağısı felçli. Diğer bireysel yaş ve cinsiyet bilinmiyor, ancak kadın ve 32 olduğu iddia ediliyor.

Engelli amcamın birincil bakım sağlayıcısıyım. O benim evimde yaşıyor. Dün gece bana Ganalı bir kadınla çevrimiçi bir ilişki içinde olduğunu söyledi. Ona aşık olduğunu ama bir çıkmazda olduğunu ve paraya ihtiyacı olduğunu söylüyor. Ona göndermek için bir banka havalesi (birkaç yüz dolar) almamı istiyor. Açık aldatmaca.

O yalnız. Engelliliği nedeniyle onlarca yıldır bekar. Kadın, sadece bir dolandırıcı olsa bile onu mutlu ediyor. Bir parçam sadece pes etmek istiyor çünkü alışıyor olsa bile amcamla onun mutluluğu arasına girmeye değmez. Bunu yapmazsam amcamla ilişkimde büyük bir sürtüşmeye neden olacak. Öte yandan, F--k o b--ch. Amcamı kimse benim iznim olmadan kullanamaz.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Yardım? Tavsiye? Deneyim?"
"Yani yarın gece ben (22 yaşında bir erkek) yaklaşık bir haftadır tinder'dan konuştuğum bir kızla buluşmayı planlıyorum (şimdiye kadar ikimiz de meşguldük). Bu tür şeyleri nadiren yaparım, ama ben ve oda arkadaşlarım bir gün bunu şaka olarak kullanıyorduk ve sonunda yaptığım konuşmalardan birini takip ettim ve gerçekten heyecanlanıyor gibiyiz (birinin yapabileceği kadar) telefon). Mesele şu ki, ben hiçbir zaman çok randevu insanı olmadım. Kız arkadaşlarım oldu ve randevulaştık, ancak hiçbir zaman gerçekten bir ilk buluşma deneyimim olmadı, çoğu zaman arkadaştılar ve oradan gelişti. Ama bu kız üzerinde iyi bir ilk izlenim bırakmak istiyorum, yaşlandığımdan bahsetmiyorum bile, bu yüzden yöntemlerimin yaşıma uyacak şekilde olgunlaşmasının zamanı geldi.
İçecekler ve biraz yemek için yerel bir barda buluşuyoruz (benim önerim). Amacım, ona benim kişiliğim hakkında iyi bir fikir vermek, onun hakkında iyi bir fikir edinmek ve ilgilendiğimi ve yeterince erkek olduğumu bildiğinden emin olurken onu korkutmak için aşırı bir şey yapmamak. bir hamle yapmak için

Pek tanımadığınız insanlarla ilk kez buluşan sizler için birkaç soru: Sonunda onları ne sıklıkla öpüyorsunuz? Onları hiç öpmedin mi ama o hala ilgileniyordu ve bir dahaki sefere gittin mi? bana sinyaller veriyorsa ve salağım onları yorumlayamıyorsa, çok fazla saygısını kaybeder mi ve ikinci bir şansım olmaz mı?

Kulağa kızlarla hiç deneyimim yokmuş gibi geldiğini biliyorum, işin aslı şu ki, tüm ilişkilerimin nasıl arkadaşlıklardan geliştiğini ve diğer her şeyin temelde sarhoş ilişkiler olduğunu düşünürsek, bu son derece sınırlı."
"Burada daha önce ilişkimiz hakkında gönderi paylaşmıştım, son 6 aydır majör depresyonla mücadele ediyorum ve sonunda terapi ve farklı ilaçlardan sonra bundan çıkmış gibi hissediyorum. Çoğu zaman ondan ayrılmak istedim ama bu beni çok korkuttu çünkü onu derinden sevdiğimi biliyordum. Depresyondayken hayatımla ilgili büyük bir karar vermemem için birçok tavsiye aldım, bu yüzden birlikte kaldık. İşler düzeliyor gibiydi ama ilişki hâlâ sorunluydu çünkü farklı ilaçlarımın cinsel dürtümü tükettiğini görebiliyordum ve beni seks için asla zorlamamaya çalışsa da, seks yapmamanın onu rahatsız ettiğini biliyordum.

Geçen hafta işler düzeliyor gibiydi, işimde 2 haftalık ihbarımı teslim ettim, bir süredir serbest kariyerime geçmek zorunda kaldım, sonunda bir iş buldu ve Temmuz ayında ailesinin evinden taşınmayı planlıyordu. .

Bu sabah erkek arkadaşım beni aradı ve orada 1 hafta çalıştıktan sonra işinden ayrıldığını söyledi. Sakinliğimi kaybettim ve ağlamaya başladım ve ona nedenini sordum ve temelde bunu yaptığı için onu daha da kötü hissettirdiğimi biliyorum, ikimiz de zor olacağını bilmemize rağmen neden üstesinden gelemediğini sordum. Yüzüme kapattı ve biraz kaynaştık.

Destekleyici olması için onu geri aradım ve çok geç olmasına ve onu incitmiş olmama rağmen nasıl davrandığım için özür diledim. Ama şimdi ne yapacağımı bilmiyorum, çünkü belki de kendimizi çözmek için ayrılmamız gerektiği zaten aklımdaydı. Daha önce ara vermiştik ve bu biraz yardımcı oldu. Ayrıca çift danışmanlığı yapmayı da reddetti, bunu kendimiz çözebileceğimizi düşünüyor.

Ağır depresyonda olduğuna inanıyorum ama bunu bilmiyor ya da inanmak istemiyor. Keşke doktora gidip bir terapist görse ama bundan ne zaman bahsetsem omuz silkiyor. İpin ucundayım ama tüm bunlar çok acıtıyor çünkü daha önce hiç kimseyi böyle sevmedim. Tamamen kayıp."
"Orijinal:

Dün sabah kız kardeşlerimden biriyle konuştum ve ona her şeyi anlattım ve mesajlarını gösterdim. Neyse ki bana inandı ve ailemize söylememesini istedim çünkü sadece anneme söylemek istiyordum ama onunla ona söyleyecek kadar yalnız bir anım olmamıştı.

O günün ilerleyen saatlerinde arkadaşım, babası ve babasının karısı evimize geldi ve bir şey için yanından geçmek zorunda kaldım ve kolunu ""şaka"" bir şekilde omzuma attı ve onu ittiğimde gerçekten incinmiş davrandı. ve neden böyle tepki vereceğimi bilmiyormuş gibi davrandı. Ablam onun söylediklerini gördü ve duydu ve herkesin önünde her şey hakkında onunla yüzleşti.

Tabii ki inkar etti ve onunla flört etmeye ve asılmaya başlayanın ben olduğumu söyledi. Sonra babam devreye girdi ve işler gerçekten çok hızlı arttı. O ve babam tartışıyorlardı ve babama, yaşlı adamlara liderlik etmenin sorun olmadığını düşünen bir sürtük yetiştirmenin genel olarak ailemin suçu olduğu ve babamın ona vurduğu ve kavga etmeye başladıkları hakkında bir yorum yaptı (neden yapmadım? Babama söylemek istemiyorum). Bunun için babama karşı dava açmakla tehdit ettiler, ancak henüz hiçbir şey olmadığı için gerçekten yapıp yapmayacaklarından emin değilim.

Dün gece biraz sakinleştikten sonra ailemle konuştum ve onlara olanları anlattım ve onlara metinleri gösterdim ve bu konuda ne yapabileceklerini göreceklerini söylediler.

Sonunda ortaya çıktığı için mutluyum ve artık bununla uğraşmak zorunda kalmayacağım, ama gerçekten böyle olmamasını diledim çünkü şimdi babam tutuklanabilir/hapse girebilir ve ben de tam olarak öyleydim. kaçınmaya çalışmak."
"Merhaba Reddit! Ben 20 yaşında bir erkek üniversite öğrencisiyim ve 19 yaşında bir bayan üniversite öğrencisiyim. Lise son sınıfımızdan beri 2 yıldır çıkıyoruz. İkimiz de ikinci sınıftayız, aynı üniversiteye gidiyoruz ve karşı karşıya oturuyoruz. İlişkimiz çok istikrarlı ve sağlıklı. Birlikte çok zaman geçiriyoruz ama bunu abartmıyoruz. Birkaç tartışmamız var ve tartıştığımızda bunları birlikte ele alıyoruz. Dürüst olmak gerekirse yakın gelecekte ilişkimizin bir sonunu görmüyorum.

ve problem bu.

Son zamanlarda, bir süre sadece kendim olmak ve muhtemelen başka insanları görmek için ondan ayrılmayı düşünüyorum. İkimiz de çok genciz ve onunla süresiz olarak çıkma düşüncesi beni ölesiye korkutuyor.

Ben de bir süredir ona olan hislerimi sorguluyorum. Onu ""sevip sevmediğimi"" gerçekten söyleyemem. Sözleri birbirimize söylüyoruz ama ne zaman söylesem ciddi olup olmadığımı sorgulamadan edemiyorum. ""Seni seviyorum"" dersem duyguların bariz olması gerekmez mi? Ben de ilişki için fazla çaba sarf ettiğimi düşünmüyorum. Kendimi sadece kıyıdaymış gibi hissediyorum. Açıkçası, bana ihtiyacı olduğunda onun yanındayım ve ona hak ettiği ilgiyi gösteriyorum, ancak anlamlı veya romantik bir şey yapmak için yolumdan çekilme dürtüsünü hiç hissetmiyorum.

İlişkimizin tüm duygusal yönüne karşı neredeyse ""uyuşmuş"" hissediyorum. Onu bir arkadaş olarak seviyorum, onu en iyi arkadaşlarımdan biri olarak görüyorum ve onunla takılırken ve bir şeyler yaparken eğleniyorum, ancak onun tarafından duygusal veya romantik olarak ""heyecanlandığımı"" hissetmiyorum.

Beni ondan daha mutlu edebilecek biri varsa, o kişiyi bulmayı kendime borçlu değil miyim?

 Bazı tarafsız, üçüncü şahıs görüşlerine çok ihtiyacım var, bu yüzden sahip olduğunuz herhangi bir düşünce lütfen paylaşın! Yardımlarınız için teşekkürler!"
"İkimiz de üniversitedeyiz ve birçok üniversite ilişkisinde olduğu gibi bu bir partide bir ilişki olarak başladı. Daha önce yaşamadığım bir duygusal yakınlık düzeyine oldukça hızlı bir şekilde ulaştım ve birbirimizi görmeye devam ettik. İkimiz de biraz ortalığı karıştırdık (birbirimizin birden çok arkadaşıyla seks yaptık) ama ikimiz de bu konuda açık sözlüydük ve bu konuda rahattık.

Birkaç hafta önce özel olmaktan bahsettik
ve ikisi de kabul etti. Birkaç gün sonra bir arkadaşıyla zor bir gece geçirdi ve sarhoştu ve bana bazı şüphelerini dile getirdi. O bir birinci sınıf öğrencisi ve ben bir üçüncüyüm ve birinci yılımda bekar olmayı ve sahnede olmayı çoktan deneyimlediğimi ve kendisinin de isteyebileceğini düşündüğünü söyledi. Birkaç gün sonra ikimiz de ayık olduğumuzda bu konuyu tekrar konuştuk ve eğer o böyle hissediyorsa, işler çok ciddileşmeden şimdi bitirmemizi tercih edeceğimi ve sadece gerçekten yaparsa devam etmemiz gerektiğini açıkça belirttim. yapmayı istedi. Yaptığını ve üniversitede tanıştığı ve kendisini kullanılmış gibi değil, önemli hissettiren tek kişinin ben olduğumu söyledi.

Bu sorun dışında işler harika gidiyor. Daha önce bir ilişki yaşama fırsatım oldu, ancak bağlılık korkusu / ilişkiler için yüksek standartlar ile ilişkiler için yüksek standartlar / başka bahaneler ekleme kombinasyonundan, işler çok ciddileşmeden önce her zaman geri adım attım. Bu farklı ve bulunduğumuz yeri gerçekten seviyorum ve işlerin nereye gittiğini görmek istiyorum.

Daha önceki ilişki deneyimim olmadığı için dışarıdan tavsiye almak isterim. Yeni bir ilişki kurmaya ve güçlendirmeye yardımcı olacak iyi uygulamalar ve ipuçları nelerdir?"
"Bunun nasıl gideceğinden emin değilim, bu yüzden lütfen benimle çıplak kalın.

Ailem 20 küsur yıl sonra ayrılıyor. Her zaman sorunları oldu, hiç evlenmediler ve 16 yıldır aynı odada/yatakta yatmadılar.

Son 15 yılda birkaç kez ayrılacaklarını söylediler ama asla ayrılmadılar. Sadece boş sözler. Ama şimdi annemin taşınması gereken bir randevusu var ve benden ve kız kardeşimden ""taraf seçmemizi"" istiyor.

Erkek arkadaşım ve ben, 3 hafta önce evinden atıldığından beri sorunlar yaşıyoruz ve o zamandan beri ailemle yaşıyoruz. Ancak, bu hafta eve geri taşınıyor olmalı. Ancak bu ekstra gerginlik yorucu oldu.

Tüm bunların yanı sıra şiddetli kaygı ve depresyon yaşıyorum. Üniversitem aracılığıyla ""engelli desteği"" alıyorum ama aslında tek yaptığı sınavlarımı ayrı bir odada yapmama izin vermek. Ayrıca konsantrasyon sorunlarım var ve ADD için bir taramadan yeni geçtim.

Üstüne üstlük, boktan dizüstü bilgisayarım 2 yıldan az bir süre içinde 4. kez bozuldu. Yukarıdaki faktörlerin hepsinden dolayı başlamadığım, yarın teslim edilmesi gereken 5 sayfalık bir ödevim var. Okulun bana göre olmadığını hissediyorum ve bu dönemi geçemeyeceğim, beni akademik denetime tabi tutacaklar.

Etrafımdaki her şeyin, her şey üzerinde çok az kontrolle parçalandığını hissediyorum.
Sadece biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı çünkü şu anda arabamda okulumun park yerinde küçük bir sürtük gibi ağlıyorum."
"Öncelikle bir bayan olarak pornodan çok zevk aldığımı belirteyim. Sık sık izliyorum. Erkek arkadaşımın ben yokken porno izlememesini beklemiyorum. Bu normal. 22 yaşındayım ve o 23. 2 yıldır birlikte yaşıyoruz.

NE KADAR SAÇMA,

Ne zaman kahrolası dizüstü bilgisayarımı açsam, porno çıkıyor. iPad'i açıyorum, porno var. O gün ne zaman bir teknoloji kullansam, o zaten onu kullanmış, üstüne gitmiş ve pornoyu benim görmem için açık bırakmış gibi hissediyorum. Astroglide ile kaplı dizüstü bilgisayarıma eve geldim. ""İPad'i ev ödevi için kullanırken"" ve benimle sohbet etme zahmetine katlanamadığında, sırf memeleri bulmak için 8 sayfayı sıraladığı forum sayfalarını açıyorum.

Neden incindiğimi bilmiyorum ama öyleyim. Ben çok makul bir kızım ve endişemi dile getirdim; Dövdüğün kızları görmek istemiyorum. Ancak, incelikle bilinmesi için kendisine sunulan her fırsatı değerlendirir. Çoğu geçmişini siliyor, bu orospu çocuğu bunu defalarca yüzüme sürüyor.

Bu pasif agresif mi? Rahatsızlığımı dile getirdiğimde nasıl bu kadar unutkan olabildiğini anlamıyorum. ne yaparsın Onunla nasıl yüzleşebilirdim? Omuz silkmeye çalışır mıyım? Bu kadar aptalca bir şeyi büyütmeyi sevmem ama gah."
"**Arka plan**: Erkek arkadaşımla altı aydır çıkıyorum - bu benim ilk ilişkim.

Birbirimizleyken (haftada 2-3 kez) harika anlaşıyoruz ve ayrıyken orta derecede mesajlaşıyoruz. Çoğunlukla birbirimizi güldürmek için yapılan şakalar. Oldukça açık bir şekilde iletişim kurarız ve kavga etmeyiz. Ama onunla konuşmak istemediğim bir şey var.

**Sorun**: Ayrı olduğumuzda inanılmaz derecede muhtaç oluyorum! Sürekli olarak mesajlarının ve davetlerinin takılmasını bekliyorum ve birkaç veya birkaç saat takılmadığında hayal kırıklığına uğruyorum (ama bana her gün en az birkaç kez mesaj atıyor). Sadece hayal kırıklığına uğramakla kalmıyor, aynı zamanda bana olan ilgisini kaybetmesinden korkuyorum! Bazen, sanki biz ayrıyken benimle konuşmak için çaba göstermiyormuş gibi kırgın hissediyorum. Kendimi acı verici, yalnız ve üzgün hissettiriyor (ugh). Ama sonra yüz yüze buluşuruz ve her şey -eğlenmek, işleri bitirmek, seksi zamanlar, konuşmak- zamanın %90'ında harikadır, şurada burada ufak tefek tümsekler vardır. Bu benim için apaçık hale geldi, çünkü bu benim ilk ilişkim ve onu çok önemsiyorum, paranoyak ve aşırı muhtaç biri oldum (uggghhhh).

Benden hoşlandığına zaten birçok kez güvence verdi ve herhangi bir ilişkideki muhtaçlığın/yapışkanlığın baş edilmesi can sıkıcı ve yorucu olduğunu biliyorum. Ayrıca ayrılmak gerçekten üzücü ama dünyanın sonu değil. Yine de duygularımı çözemiyorum.

**Soru**: Sonunda böyle bir kız arkadaş olduğuma inanamıyorum! Erkek arkadaşımı sürekli aklımdan çıkarmak için ne yapabilirim ve meşgul/yorgun/söyleyecek pek bir şeyi olmadığında mesaj atmaması onu nasıl rahatsız etmeyeyim? Bu sorunu yaşayan başka biri var mı?"
"Geçen hafta 6 yıllık erkek arkadaşımın ben iş için şehir dışındayken okcupid hesabı açtığını öğrendim.

Hesabı öğrendim çünkü e-postasına giriş yaptığında OkCupid'den gelen mesajları gördüm. Daha sonra bilgisayarından okcupid.com'a girdim ve giriş yaptı. Burada büyük bir dedektiflik işi yok. Profili resimsiz oldukça çıplak, ancak bekar olduğunu belirtiyor ve diğer kadınların profillerine baktığını ve onları ""beğendiğini"" söyleyebilirim. Gelen kutusunda hiç mesajı yok ama onları silebilirsin değil mi? Siteyi hiç kullanmadım.

Birkaç gün konuyu ona açmadım çünkü düşünmek istemiyordum. Sonunda ona hesabı bulduğumu söylediğimde, bana itiraf etti. Kadın resimlerine baktığını söyledi ama o kadar. Nedeni ""Şehir dışındaydım"" idi ki bu çok aptalca.
Genelde iyi bir çiftiz ve elbette bazen aptalca şeyler için kavga etsek de, onunla ilk kez güven sorunları yaşıyorum. O bir barmendir ve genellikle sabah 7'ye kadar eve gelmez, ancak işten geç çıktığına ve belki de iş arkadaşlarıyla birkaç içki içtiğine her zaman güvenmişimdir. Sık sık iş için seyahat ederim ve ben yokken başka kadınlarla buluşmak istediğini asla düşünmedim.

Yani ben tam bir salak mıyım? Sen ne yapardın? Beni aldatırsa mahvolurum ve artık onun güvenilir olduğundan bile emin değilim. Hiçbir şey olmadığını söylerse ona inanabilir miyim?"
"Bu kız ve ben Eylül'den beri arkadaşız (Okul yılının başından). Ve birçok arkadaşlık gibi, birbirini tanıdığı ilk 2 ay içinde o arkadaş beni kuşatıyor. Ondan gerçekten hoşlanmadığım zamanlarda buna katılıyorum. okul yılının başına doğru bana numarasını verdi, dostça bir tavırla.

Yaklaşık 3 ay sonra erkek kardeş beni bölgelere ayırdı. şimdi o zamanlar onunla ilgileniyordum, arkadaşlığımız boyunca her zaman arkadaştan daha fazlası olmak istediğimi ima ettim. onu sana açıklayayım

 oldukça popülerdir, birinci sınıf öğrencisiydi ve baloya bir son sınıf öğrencisiyle gitti ve her zaman biriyle ilişkisi oldu. bir sürü erkek arkadaşı var ve onlara her zaman benden daha fazla ilgi gösterdi. Onu sınıfa götürdüğümde sevildi ama başka bir erkek arkadaşını görünce onlara sarılırdı ve bunun gibi şeyler. o zamanlar bana hiç ilgi göstermedi. öte yandan daha önce hiç bir ilişkim olmadı, hiçbir kızı bu kadar sevmedim ve şimdiye kadar onunla çıkmak istedim. yıl boyunca benden çok hoşlandıklarını açıkça söyleyen başka kızlar da vardı ama ben onların zamanıma değmediğini hissettim.

şimdi hikayeye geri dönelim, beni tüm okul yılı boyunca bir arkadaş olarak gördü. ama okul bitmesine birkaç gün kaldı. bana ilgi gösterdi, beni çok özleyeceğini söylemeye başladı ve her fırsatta bana sarılmaya başladı. ondan hoşlanmam onunla birlikte gittim. Bu yaz takılmak istediğini söylüyor ve ben de istiyorum ama sorun şu ki nasıl yapacağımı bilmiyorum.

Takıldığım yer, arkadaş gibi takılmak mı yoksa önceki davranışları nedeniyle çıkmaya başlamak mı, kafam karıştı."
"MERHABA,
Bugün ilginç bir şey fark ettim. İşe geri döndüm ve yapmam gereken üç şey var. Yapmak İSTEDİĞİM şeylerden ikisi ve yapmak ZORUNDA olduğum şeylerden biri.

Yani bence bu, ""YAPMAM GEREKEN"" görevini öncelikler listesinin en üstüne koyuyor, bu da bu görevi *ertelemeyi* öncelikler listesinin en üstüne koyuyor.

Günün sonuna geldim ve ne ""YAPMAM GEREKİYOR"" görevini ne de ""İSTİYORUM"" görevlerini başaramadım.

Bunu, önce ""İSTİYORUM"" görevlerimi yaptığım ve günün geri kalanında ""YAPMAM GEREKİYOR"" yükümlülüklerimi kolayca yerine getirdiğim önceki günle karşılaştırıyorum.

**Belki bunda bir şeyler vardır.** Yapmak İSTEDİĞİNİZ şeylere öncelik verdiğinizde işleri ertelemenize neden olur ve ertelemek bir başarısızlık duygusu yaratır ve zihninizi ""isteksizlik/ilgisizlik"" durumuna sokar. başarmak istediğiniz şeyleri mahvetmeye."
"Bu yüzden bunu olabildiğince kısa yapmaya çalışacağım. Babam geçen yılın başında ""MyTopOff"" adında bir şişe açacağı satan bir şirket kurdu. (www.mytopoff.com ne işe yaradığını açıklamak zor)

Geçen yıl birkaç televizyon reklamı yayınladı ve pek başarılı olamadı. Biraz çevrimiçi pazarlama yapıyor ve tüm bunları başlattığı için yaptığı yatırımda henüz bozulmadı. Hatta bu ürünü kendi garajından paketleyip gönderiyor.

Ürünün reklamında ""bir alana bir bedava"" yazıyor ama ikinci üründe ekstra posta ücreti var. Bu, çoğu reklamda oldukça standarttır ve birisi çevrimiçi ödeme yapmadan önce, ek öğenin nakliyesi için ekstra ücretleri açıkça belirtir.

Babam, ""aldatıcı"" reklamlar nedeniyle babama karşı toplu dava açan New Jersey'li bir avukatın (adı bana ait değil) açtığı bir dava için bildirim aldı. Daha fazla araştırma yaptıktan sonra ailem, bu avukatın aynı şey için şirketlere karşı yılda yaklaşık 100 dava açtığını gördü; genellikle büyük meblağlar için mahkeme dışında uzlaşma. Bu avukat, ürünü bu davayı açmak amacıyla sipariş etti ve avukatın topladığı tüm parayı elinde tuttuğunu varsayıyorum.

Babam sonunda avukatı aradı ve avukat bunun 15.000 dolara ""gitebileceğini"" söyledi. Sorun şu ki, babam bu üründen henüz 1 dolar bile kazanmadı ve işini sürdürmek için mücadele ediyor. Bununla ilgili birkaç avukat daha aradı, çoğu bu kötü avukatın kim olduğunu biliyor. Babam bununla savaşmaya kalkarsa, bu ona yaklaşık 10.000 dolara mal olur ve o zaman kazanıp kaybetmeyeceği bir kumardır.

Babamın nasıl bir eylem planı yapabileceği konusunda tavsiyesi olan var mı? O harika bir adam ve tüm bu çile onun için çok üzücü."
"Kayıtlara geçsin, bariz sebeplerden dolayı bunu yapmaya her zaman karşı olmuşumdur.

Her neyse, Aile şirketimde bir süredir gözüme çarpan bir çalışan var. Orada çalışmıyorum ama düzenli olarak geliyorum.

Ona çıkma teklif etmek istiyorum ama asla çıkma çünkü:

*1. ben oradayken işini yapmakla meşgul

*2. Onu (ve beni) mahcup etmeyecek ve onu (ve beni) potansiyel olarak utandırmayacak uygun bir özel an bulamıyorum.

Sorum şu ki... ona bir FB mesajı üzerinden çıkma teklif etmem tamamen saçmalık olur mu?

... Her zaman yüz yüze bir adam oldum ama tam anlamıyla ona bir içki içmeye davet etmek için uygun bir zaman bulamıyorum."
"Son birkaç yıldır ayrı kaldıktan sonra eve geldim. Uzakta geçirdiğim süre boyunca, özellikle kızların yanında çok fazla güven geliştirdim. İlgi gösterdiğini düşündüğüm kızlardan makul miktarda ilgi görüyorum ve bazılarıyla arkadaşça davranırken ve diğerlerine mesaj atarak çıktım.

Şu anda bekarım ve bir kız arkadaşım olmasını umursamıyorum ama şu anda biraz akışa katılıyorum. Temel olarak, pek çok potansiyel görüyorum ama herhangi bir hamle yapma konusunda gerçekten endişelenmiyorum, ancak sinyalleri hissedebiliyorum. Sadece çok fazla kızla arkadaş olmaktan endişeleniyorum ve sadece arkadaş olmaktan mutluyken bazılarına liderlik ediyor olabileceğimden korkuyorum. Kendimi bir sürü kızla takılırken buluyorum, erkeklerden çok onların arkadaşlığından zevk alıyorum. Çok fazla kız arkadaşın olması kötü mü?

Övünmeye çalışmıyorum. Bunun nereye varabileceği konusunda biraz endişeliyim. Reddit'in bununla başa çıkmak için herhangi bir fikri/düşüncesi/yolu var mı?"
"Ne zaman başladığını bilmiyorum. Neden başladığını bilmiyorum. Çoğu insan, başkalarıyla uğraşırken maske veya zırh takar. Çok fazla maskem ve çok fazla zırhım var. Artık gerçek bir insan gibi davranamıyorum. İnsanlar artık beni biliyor ve anlıyormuş gibi davranamam.

Size biraz arka plan vermeye çalışayım.

MIT'ye tam yolculuk yapma şansı olan 18 yaşında bir son sınıf öğrencisiyim. Makul zekiyim, 5;10, kıvrak, ince kaslarım, 140 lbs. Spor yapıyorum, dövüş sanatları yapıyorum, ileri yerleştirme dersleri alıyorum ve herkesle arkadaştım. Çıkmadım çünkü kendime gerçekten sevdiğim kimse olmadığını söyleyip durdum. Her şeyin bir noktaya gelmesine yardımcı olan şey buydu.

Çıkacak kadar hoşlandığım bir kız olmadığından değil, etrafımda açılabileceğim tek bir kişi olmadığından. Kime sahte olduğumu açıklayabilirim. Herkese çocukluğum hakkında yalan söylediğimi. Herkese ergenliğim hakkında yalan söylediğimi. Pek çok arkadaşım oldu, onlara öyle diyebilirsen. Kadınlarla flörtlerim oldu, eğer onlara flört diyebilirsen. Partinin hayatı ve bir spot ışığında ana aktör oldum.

Ben hiç ben olmadım.

Şimdi internete geçiyorum, yaklaşık sekiz yıldır göz atıyorum. İlk dördü internetteki genel çocuktum. Çabucak yoruldum ve başka bir sahte kimlik geliştirdim.

Yıllarca okuluma giden 16 yaşında Asyalı bir kızdım. Arkadaşlarımdan bazıları hala çoğu zaman konuşmadığımız için bilmiyorlar. Bir forum için annelik rolü üstlendim ve bir anlamda hızla terapist oldum. İnsanlar bana gelir ve benden yaşam tavsiyesi ve diğer saçmalıklar isterdi ve ben de onlara kim ve ne olduğum konusunda yalan söyler ve onlara aptalca tavsiyeler verirdim. Bazıları başarı hikayeleriyle geri dönerdi. Diğerleri daha fazla tavsiye için geri gelirdi.

Şimdi gerçekten sadece başıboş dolaşıyorum ve bunu nereye götürmek istediğime dair hiçbir fikrim yok."
"Yani ben 18 yaşında bir kadınım ve o 18 yaşında bir erkek.

Bir erkek arkadaşım varken birlikte olduğumuz bir sınıfta tanıştık ama her zaman anlaştık ve bir keresinde daireme geldi ve benimle tek başına sigara içti - erkek arkadaşıma asla söylemedim ama hiçbir şey olmadı.

Sonra ders bittiğinde benimle konuşmayı bıraktı. Birkaç ay sonra bana FB'de yetişmem için tüm bu soruları soran uzun bir mesaj gönderdi. Cevap verdim ve o asla cevap yazmadı.

Erkek arkadaşımdan iki ay önce ayrıldım ve onu ""FB yetkilisi"" yaptım ve birkaç hafta sonra bana merhaba demek için mesaj attı.

Sonra bir süre konuştuk ve cilveli metinler gönderiyorduk. Sonra beni arayacağını söyledi ve aramadı. Ondan sonra bir hafta boyunca benimle konuşmadı.

Sonra ona mesaj attım ve bu hafta gerçekten meşgul olduğunu söyledi ve nasılsın tatlım dedi... biraz konuştuk ve sonunda neden beni aramadın dedim. buna asla cevap vermedi.

Birkaç gün sonra ona tekrar mesaj attım ve konuştuk ve ona bu gece benimle takılmak isteyip istemediğini sordum ve tabii ki cevap vermedi.

Zavallı mıyım? Neden bana tüm bu karışık sinyalleri gönderiyor?"
"Son zamanlarda iyi miktarda kilo verdim [cw 138 lbs. sw 205lbs]. Tatlı şişman bir kızdım ve hala iyiyim. Son zamanlarda erkeklerden daha fazla ilgi görüyorum. Geçenlerde SO'mun 10 yıllık lise toplantısına gittim ve burada kocam sarhoş bir adam tarafından beni 'puanladığı' için açıkça tebrik etti. Bunun çok gurur verici olduğunu düşündüm ve en çılgın rüyalarımda bunun gerçek hayatta başıma geleceğini asla hayal bile edemezdim. Kocam tuvalete gitmesi gerektiğine karar verene kadar oldukça iyi vakit geçiriyordum. Parti masalarından birinde tek başıma oturmuş iPod touch'ımda oyun oynuyordum ki yaşlı sarhoş arkamdan gelip ellerini omuzlarıma koydu ve ""Kocan nerede?"" dedi. Sarhoş bir şekilde banyoda olduğunu söyledikten sonra ""Bu çok kötü"" diyor. Çok ürkütücü bir sesle. Bu yüzden ellerini üzerimden silkmek için hareket ettim ve kıpırdamadılar. Ben de kalkıp yürümeye başladım ve sarhoş beni takip etmeye başladı! Konuşan bir grup adamın yanına gittiğimde beni takip etmeyi bıraktı. İlk başta bu olayın komik olduğunu düşündüm. *Haha sarhoş bir adam aptalca davranıyor* ama bu beni gerçekten korkuttu. Daha önce neredeyse görünmezdim, sadece başka bir şişman kızdım. Ama şimdi insanlar beni görüyor, erkekler beni görüyor ve çoğu hoş ama bazıları kesinlikle değil. Yakın zamana kadar güvenliğim için gerçekten endişelenmek zorunda kalmamıştım ve bu gerçekten tuhaf. Ateşli kızların neden her zaman bu kadar pislik olduklarını gerçekten anlıyorum."
"Şu anda, kredi puanıma ekleyecek tek bir kaynağım var, o da öğrenci kredilerim olacak. Elimden geldiğince kendi imkanlarım dahilinde yaşıyorum, nakit para ödediğim bir beater ('93 honda) kullanıyorum, çok fazla oyun satın almıyorum (League of legends + <15 $ steam indirimli oyunlar), geniş bir gardırobum yok, benim tek 'lüks' öğe, 1 binden daha az bir fiyata kendim topladığım oyun bilgisayarım, bir grup arkadaşımla haftada belki bir kez yemek yemeye çıkıyorum.

Kredi kartım yok, kesinlikle banka kartım var. Zaten mali sorumluluğum varken ve bir şey satın almadan önce ve neye gücümün yetip yetmeyeceğini bildiğim halde bir ev satın almak istediğimde nasıl bir kredi notu oluşturabileceğimi gerçekten merak ediyorum."
"İlişkimizin ilk birkaç yılında kocam fiziksel olarak tacizde bulundu. Yardım aldı ve bu olay durdu. İstismar duralı neredeyse 3 yıl oldu ama hala atlatamadım. Ona karşı hala kızgınlık ve kırgınlık hissediyorum. Duygusal olarak taciz edici bir ilişkiyi gösteren bir film izledim ve kendimi taciz eden kişi olarak tanıdım! Sürekli aşağılamalar, her zaman onunla aynı fikirde olmama (çoğu zaman ben bunu düşünmeden önce ortaya çıkıyor ve GERÇEKTEN aynı fikirde olmadığımı fark ediyorum, sadece istedim), aptalca şeyler için özür dilemeyi reddetme ve onu herkesin önünde küçümseme bizim arkadaşlarımız.

 Bunu fark ettikten sonra kendimi çok kötü hissediyorum çünkü geçen yıl kafamda onun korkunç bir insan olduğu ve duygusal olarak taciz eden O'ydu, ama sanırım o benim! Bunu daha iyi hale getirmek istiyorum çünkü bu kadar genç yaşta boşanmak istemiyorum! Bu işi yapmak istiyorum. Benimle evlenmek istediğini defalarca söyledi.

Şunu da eklemeliyim ki depresyonum var, ergenliğimden beri buna sahibim ama her zaman ilaçlarıma ara verdim. Kocam, ilacımı aldığımda etrafımda olmaktan hoşlandığını ama ilacı bıraktığımda etrafta olmaktan mutsuz olduğumu söylüyor. Birkaç haftadır ilacımı kullanıyorum ve aslında bu modeli tanıdığım için artık bu ilacı kullanmaya devam etmek istiyorum. Umarım bu gelecekte bana yardımcı olur!

Ona böyle davrandığım için ondan derinden özür dilemek istiyorum. Gerçek, anlamlı bir özür. Ve bu modeli DURDURMAK istiyorum."
"Merhaba /r/ilişkiler,

Son zamanlarda yakın bir arkadaşım zor bir dönemden geçiyor ve destek olmak için ne yaptığım hakkında hiçbir fikrim yokmuş gibi hissediyorum. Metin veya haberci aracılığıyla iletişim kurduğum arkadaşlarımın veya ailemin çoğu, bu nedenle dokunmak veya yiyecek getirmek veya gerçekten orada olmanın herhangi bir şeyi resmin dışında. Bazen onlar da kilometrelerce uzaktadır.

Klasik biliyorum ""Bunun hakkında konuşmak ister misin?"" Veya ""Sadece senin için burada olduğumu bil"" satırları ama bu ne anlama geliyor? Genelde olan şey, ben bunları söylüyorum, onlar bir şey söylüyorlar, böyle hissettiğin için üzgünüm diyorum, sonra başka bir şey söylüyorlar ve ben kelimelere takılıp kalıyorum. Defalarca özür dilemeye devam edemem. ""Ah hayır.. :("" veya ""Bu iyi değil.. :/"" diyebileceğim o kadar çok zaman var ki, destekleyici ve rahatlatıcı olmanın, dinlemek ve orada olmak anlamına geldiğini biliyorum, ancak her şey içindeyken gerçekten zor buluyorum. metin ve onları öylece tutamıyorum ya da sadece başımı sallayıp tüm dikkatimi onlara veremiyorum.

Lütfen bana nasıl olabileceğim en iyi destek olabileceğimi söyler misiniz? Yapılması ve yapılmaması gerekenler."
"Tek kullanımlık kullanmıyorum çünkü kimin umurunda

Bir süre önce yaklaşık 7 aylık (eski) kız arkadaşım beni aldattı.

 Şimdi, bunu aşmam gerektiğini anlıyorum ve hemen hemen aştım, sorunum şu anki kız arkadaşıma güvenmek, hadi ona S diyelim, çünkü o benden yaklaşık 30 dakika uzakta farklı bir okula gidiyor ve o kadar uzakta yaşıyor uzağa da. Onun ""parti"" geçmişi varken benim yok.

Ancak, parti günlerinin büyük ölçüde bittiğini söylüyor, ancak bunun çevrimiçi bir okula gittiğinden şüpheleniyorum, ancak gelecek yılın başında gerçek bir liseye geri döneceği zaman bu durum değişecek çünkü daha iyi görünüyor dan mezun olmak.

Bugün olduğu gibi, bana söylemeden, kendisinin ve 2 arkadaşının (ikisi de kız ve 4 erkek) kendi deyimiyle bir ""havuz partisine"" gitti. Bu beni son derece tedirgin etti. Aşırı mı tepki gösteriyorum yoksa? Bundan rahatsız olmakta haklı mıyım? Kendime sürekli böyle olmamam gerektiğini söylediğimde kendimi zayıf ve güvensiz hissediyorum. Bunu nasıl aşacağıma dair bir tavsiyen var mı?"
"Merhaba,

Yakın zamanda bir erkekle çıkmaya başladı. O çok tatlı, kibar ve nazik. Ayrıca çekici, zeki ve güzel bir fiziğe sahip. Onunla ilk tanıştığımda biraz korkmuştum.

Dört kez çıktık ve bana bakire olduğunu açıkladı. Ben- iki litrede bulundum ve birkaç gelişigüzel cinsel ilişki yaşadım- çok sayıda ilişkim oldu...

Bana söyler söylemez, hemen onun daha az erkeksi olduğunu düşündüm... ve bu konuda kendimi kötü hissediyorum. Bu şekilde hissetmekten nefret ediyorum ve bunu hissetmek istemiyorum ama yatakta kontrolü ele alan bir erkeği seviyorum ve onun ilki olmak ve muhtemelen cinsel olarak 'beslemek' zorunda kalmak kendimi garip hissediyorum.

Hala onu görmek istiyorum... Bunun bir anlaşmayı bozmasına izin vermeyi reddediyorum. Ama lütfen biri bana neyin peşinde olduğumu söyleyebilir mi? Bunu nasıl halletmeliyim?
Öpüştüğümüzde veya samimi bir şey yaptığımızda kendine güveni yok gibi görünüyor ve çok gergin görünüyor ve kontrolü ele almasını ve bana karşı daha özgüvenli olmasını ona bildirmek istiyorum.

Benim için bir sorun bekaret değil, bununla birlikte gelen özgüven eksikliği ve erkeğimin kendine güvenmesine ihtiyacım var. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve bunun bir yere varacağını görebiliyorum... sadece düşünce tavsiyesi ve ipuçları arıyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben bir yıldan biraz fazladır birlikteyiz. Onu çok seviyorum ve bence harika bir insan. Son zamanlarda bana çok kaba davrandı ve bu canımı yakıyor ama ben bunu hak ediyorum. İlişkinin başlarında eski bir arkadaşa seks yaptım. Erkek arkadaşım benimle kalmayı ve onu geçmeyi kabul etti.

O zamandan beri o arkadaşla ilişkimi kestim ve tüm sosyal medyalarıma erişimi var. Kimseye böyle bir mesaj atmadım veya şüpheli bir şey yapmadım. Yaptığım şey için kendimi çok suçlu hissediyorum ve suçun %100'ünü üzerime alıyorum.

Son birkaç haftadır beni terk etmekle tehdit ediyor, kalması için yalvartıyor, bana aptal, zayıf, fahişe ve çirkin diyor. Kötü şeyler yaptığımı biliyorum, bu yüzden buna katlanıyorum çünkü buna kızdığını biliyorum. Bunu kavga ettiğimizde yapıyor ama bunun dışında tanıdığım en tatlı insan. Gerçekten ciddiyim, bu onun tek kötü yanı.

Son zamanlarda kendimi gerçekten depresif ve kötü hissediyorum. Artık açılmaya korkuyorum çünkü ona bağırılmak ya da onu kaybetmek istemiyorum."
"Öncelikle açıklığa kavuşturmak istiyorum: **Sexytimes sağlanacaktır.**

Harika olduğunuzu biliyorum, bu yüzden bazı fikirlere ihtiyacım var. Aşağıda tüm kriterleri listeleyeceğim.

- 22 yaşına giriyorum.
- İlişki = 6,5 yıl
- İkimiz de olgunuz. Üniversiteden mezun olmuş ve yakın zamanda tamamlanmış mesleki sınavlar.
- Tam zamanlı çalışma (ofis).
- Bütçem: ~300$

O neyle ilgileniyor…

- Video oyunlarına bayılmıyor. Sadece kendisinin aldığı bilgisayar oyunları.
- O çok olgun ve bir şeye ihtiyacı olursa, onu almanın bir yolunu kendisi bulur.
- Teknolojiyi SEVİYOR… ve iyi korunuyor.
- Daha ince şeyleri seviyor… ki bu biraz pahalı/bulması zor oluyor.

Bugüne kadarki hediyeler:

- 16: Kaplumbağalar (gerçek olanlar, çünkü onları istiyordu)
- 17: Lego. Lego'yu seviyor.
- 18: Blender (iç şaka) – faydalıydı.
- 19: İyi viski (Kanada'da yasal içki içme yaşı)
- 20: Güvenlik Tıraş Bıçağı + temel özellikler
- 21: Kemer, deri eldiven, cüzdan, profesyonel aksesuarlar."
"Sadece bu bilgiyi benim gibi aksini bilmeyen herkese iletmek istedim.

ABD pasaportum var. Avrupa'da 3 haftalık bir gezi planladım, aradaki tüm uçuşlarımı ve konaklamalarımı planladım, görülecek yerler ve yiyecek şeyler araştırdım, bloglar okudum ve videolar izledim, çantamı topladım ve her şeye sahip olduğumdan emin olmak için iki kez kontrol ettim. dün havaalanına gittim ve dönüş tarihim pasaportumun süresinin dolmasına 2,5 ay kala olduğu için derhal reddedildi.

Avrupa'ya seyahat etmek için dönüş tarihimin son kullanma tarihinden 3 ay önce olması gerekiyor. Pasaportumun süresi belirtilen son kullanma tarihinden önce dolmuştur.

Hayal kırıklığına uğradım ve çok üzüldüm. Neyse ki beni uğurlayan arkadaşlarım beni almaya geldiler, pasaport acentesinden randevu aldım (en erken Perşembe günü) ve seyahatimi Cuma gününe erteledim. Umuyorum ve bunun için dua ediyorum ki, bazı insanlar bana söylediği gibi pasaport teslimi aynı gün, aksi takdirde tüm seyahatim mahvolur.

Bu yüzden pasaportumun geçerlilik süresinin bittiği gün dolduğunu düşündüğüm için üç haftam 2 haftaya indirildi. Yeniden planladım, seyahat listemden 2 ülkeyi çıkardım ve bütün bir hafta boyunca yapacak hiçbir şeyim olmadan, temizlenmiş bir buzdolabıyla ve paspaslayarak evde oturuyorum...

Keşke bu pasaport olayını kontrol edip bilseydim ve böylesine çıldırtıcı bir kural için kendimde ve genel olarak sistemde hayal kırıklığına uğradım.

Umarım siz harika Gezginler, benim hatamdan ders çıkarır. Ve eğer bunu zaten biliyorsan, aktif olarak başkalarına bildiriyorsun :( Uluslararası havayollarının bu tür şeyler için otomatik olarak pasaport sormasını içtenlikle diliyorum: Dürüst olmak gerekirse, bu kurallar hakkında hiçbir fikrim yoktu ve uzun tatilimin kesilmesine üzüldüm %33 oranında.

Oradaki herkese iyi şanslar"
"Çok iyi yaptığı birkaç şey var ve bunun için onu övüyorum. Ama yaptığı her şeyde mükemmel olduğunu varsayıyor/düşünüyor ve bu doğru değil.

Mesela geçen gün bir şarkı yazdı ve anlamsız geldiğine dair bir satır vardı. Ona söyledim:

 ""Hey, X satırını gerçekten anlamıyorum. Bu pek mantıklı değil çünkü aslında Z demeye çalıştığını bildiğim halde Y'yi ima ediyor""

Bu nedenle, geri bildirim almak yerine, bir saniye düşünün veya neden bu şekilde yazdığını tartışın. Çıldırdı ve yanıldığımı söyledi. O satırı böyle anlamam nasıl mümkün olabilir, vs...

Başka bir zamanda bir şeyler pişirdi ve yemeğe çok fazla tuz koydu. ""Nasıl?"" diye sordu. ve ona ""X ve Y'yi gerçekten sevdim ama bence Z benim zevkime göre biraz tuzlu"" dedim.

Yine çıldırdı. Bana yemeğin böyle olduğunu ve 'eğitimli' bir damak tadım olmadığını söyledi.

Devam edip gidebilirdim, ama bence sen anladın. Her seferinde ona geri bildirimde bulunuyorum ve ona daha iyi bir şeyler yapabileceğini söylüyorum. Çıldırıyor çünkü yaptığı her şeyde harika olmak için bir yeteneği olduğunu düşünüyor. Bunu tam anlamıyla söyledi.

Çıldırmadan ona dürüst geribildirim vermenin etkili bir yolu nedir?"
"Bunu gerçekten nereye göndereceğimden pek emin değildim, ama belki birinin bana biraz tavsiyede bulunabileceğini umuyordum. İşte biraz arka hikaye. Teyzem, kendisinden 12 yaş büyük, en başta hiç çocuk ve evlenmek istemeyen amcamla evlendi. Teyzemin her zaman kendisiyle sorunları vardı, onu evliliğe ve çocuklara zorladı, bu nedenle teyzemle amcam arasında kötü bir ilişki yarattı.
Günümüze hızla ilerleyin, teyzemin 13 yaşında bir çocuğu var ona Mary diyelim ve 19 yaşındaki ona Jill diyelim. Jill, Mary uzun süre gelene kadar bebek gibi büyüyordu, sonra hızlı büyümesi gerekiyordu. Büyüyen Mary her zaman bebek gibi görüldü ve asla kendisi için bir şey yapması için teşvik edilmedi. Asla lütfen ya da teşekkür etmeye teşvik edilmedi, asla insanlarla konuşmaya teşvik edilmedi, hatta okula gitmesi için bile teşvik edilmedi. Mary 1.77 boyunda ve muhtemelen 230+lbs ağırlığındadır. Hormonlardan geçen 13 yaşındaki bir çocuk için bu, onun vücut imajı/güveni ve diğer pek çok şey üzerinde önemli bir etkidir.
Her neyse, teyzem berbat bir ebeveyn. Amcam? Hiç çocuk istemedi ve bu gerçekten gösteriyor ki bu kuzenlerim üzerinde kötü bir izlenim bırakıyor. Teyzem Mary'ye HERHANGİ bir şey teşhisi koymaya çalışıyor, çünkü o kadar derin bir inkar içinde ve kuzenime bebek yapmakla yanlış yaptı, bu yüzden şimdi en iyi ihtimalle 7 yaşındaki bir zihniyete sahip. Bir psikiyatriste gittiler ve ona asperger ve OKB ""teşhisi kondu"". Kimseyle konuşmayacak çünkü ona bunu yapması için cesaretlendirilmemiş ve bunun sosyal yolları hiç öğretilmemiş. Onda bunlardan hiçbirinin olmaması mümkün değil. Teyzem ona ihtiyacı olmayan ilaçları bile vermek istiyordu. Ayrıca okula gitmesi için hiç teşvik edilmiyor, bütün gün evde bilgisayar başında oturuyor. Bu, kuzenimin bunu yaptığını gözlerimin önünde görmekten zihinsel olarak hastalandığım bir noktaya geliyor. Bu istismardır.
Birisi, herhangi biri, yardım etmek için bir şey yapabilir miyim, yapamaz mıyım?"
"Böylece Ağustos'ta üniversiteye başladım, ilk birkaç hafta tüm bu standart tanışma aktivitelerini içeriyordu. Bunlardan birinde anında ilgimi çeken bir kızla tanıştım. O haftanın ilerleyen saatlerinde başka bir aktivite sırasında bütün akşam takıldık. Harika zaman geçirdim ve onun da yaptığını düşünüyorum. Gece oldukça çabuk sona erdi ancak, son tren hareket etmek üzere olduğu için vedalaşmayı başaramadım ve çantamı bulamadım. Onu buldum ve ayıracak birkaç dakikam vardı, bir yerlerde dans pistine taşınmıştı. Risk almak istemedim ve bunun yerine trene koşmayı seçtim.

O geceden beri onu görmemiştim ve bir süredir bunun hakkında fazla düşünmemiştim. Ancak bu hafta öğle yemeğine giderken birbirimizin yanından geçtik, birbirimize ""hey seni tanıyorum"" türünden bir anlaşma gibi baktık.

Aptal olmama rağmen, pek bir şey yapmadım ve yürümeye devam ettim, nedense beni bu tür bir heyecan duygusuyla bıraktı, hah.

Kendimi bir sürüngen gibi hissetmeden nasıl yapacağımı tam olarak bilmesem de, bu kızla iletişim kurmakla ilgileniyorum. Yani en son konuşmamızdan bu yana epey zaman geçti, kampüsün farklı yerlerinde çalışıyoruz, bu yüzden birbirimizi gerçekten göremedik.

Ancak adını biliyorum, facebook'tan geçebilirim, ancak bunun oldukça yetersiz bir yol olduğunu düşünüyorum. Kendimi bir sürüngen gibi gösterme riskiyle.

Yaklaşımımı nasıl yapmam gerektiğine dair herhangi bir ipucu var mı? Yani ağustos sonundan beri gerçekten tanışmadık, birbirimizi pek iyi tanımıyoruz.."
"Bu yüzden bugün geç uyanıyorum ve bok gibi hissettiğimi fark ediyorum. Mide bulantısı, kuru ağırlıklar, işler. Ne kadar su içersem içeyim yine orada. Bu yüzden, kampüsteki en yakın yemekhaneye gitmeye, biraz çorba, çay ve zencefilli gazoz gibi bir şey almaya ve hafifletmeye karar verdim.

Bu özel yemek salonunda banyo yoktur ve bu küçük çöp kutuları vardır.

Tekrar kabarmaya başlayınca çorbamı alıyorum. Bu sefer ağzıma kustum. Çöp kutusu bulabilmek için daha fazla tutmaya çalışarak ağzımı kapatıp elimle ağzımı kapatıyorum. Yardımcı olmadı. Birkaç saniye sonra yerde büyük bir kusmuğum birikintisi var. Ve ellerimde. Ve yüzümde. Ve ayakkabılarımda. Ve ağzımdan ve burnumdan çıkıyor (ağzımı nasıl kapattığımı hatırlıyor musun?).

Sonra, az önce olanları tam olarak anlayamadan, bu sefer çöp kutusuna tekrar kustum. Ben *çoğunlukla* hedefi vururum. O sırada yemekhane çalışanlarından biri ıslak bezle yanıma gelip iyi misin diye soruyor ve insanlar bakıyor. Elimden gelenin en iyisini temizlemeye çalıştıktan sonra, onu oradan çıkarıyorum."
"Her şeyi batırdım.

Onunla yaklaşık bir yıldır çıkıyorum ve yaklaşık 6 aydır birlikte yaşıyoruz.

Kız arkadaşıma birkaç kez tek başıma çıktığım gecelerde belli bir saatte evde olacağımı söyledim ve çeşitli sebeplerden dolayı eve çok geç döndüm.

Şimdi birkaç kez oldu ve her seferinde daha da sinirleniyor.

İlk defa dışarıda kaldım çünkü gerçekten sarhoştum ve ona ne söylediğimi unuttum. Eve geldiğimde gerçekten üzgündü ve birkaç gün sonra barıştık ve bir daha olmasına izin vermeyeceğime söz verdim.

Sonra birkaç gece önce tek başıma dışarı çıktım, ona gece 1'de evde olacağımı söyledim.

Şüpheciydi ama bana güvenebileceği konusunda kararlıydım ve geçen sefer yaptığım şeyi yapmayacağım.

Ama sonunda kayboldum, doğru otobüsü bulamadım (paramız çok azaldı), sonra bir saatten fazla taksi beklemek zorunda kaldım ve sabah 4'te eve döndüm.

Şimdi verdiğim hiçbir söze vs. asla inanmayacağını söylüyor ve benim bir kulübe gidip onu umursamadığımı falan düşünüyor.

Eve gidemediğimi kanıtlayamıyorum ve doğru olmadığını bilmeme rağmen neden onun düşündüğü gibi göründüğünü anlayabiliyorum (siktir et dedim ve sabah 4'e kadar dışarı çıktım ve eve taksi tuttum).

Şimdi benimle konuşmuyor ve geçen sefer bu kadar üzüldüğünde neredeyse ayrılacaktık.

Bunu nasıl düzeltebilirim?"
"Bir yıl önce ilginç bir yazılım projesi için belirsiz, boş bir fikrim vardı - siyaseti prosedürel bir şekilde görsel olarak haritalandırmanın bir yolu. Yakın zamana kadar, kar amacı gütmeyen ticari bir ürün olarak geliştirmeye başladığım zamana kadar, derecemin arka ucunun altına gömüldü. En ufak bir programcı değilim, ancak bu sistemin nasıl görünebileceği, hissedebileceği ve çalışabileceği konusunda iyi bir fikrim var. Bununla ilgili daha fazla açıklama yapacağım, ancak satış konuşmasından daha fazla, insanların dahil olması için nereye bakmaları gerektiğine ilişkin yönergeler gönderiyorum.

Bunun karlı, ticari bir ürün olarak işe yarayacağını düşünsem de öyle olmamalı. Gerçekten potansiyelini karşılamak için ücretsiz ve açık kaynak olması gerekir. Hükümetlere karşı mevcut öfke ortamına yol açan çeşitli haber öğelerini incelememe gerek yok, ancak bunun açık kaynak kodlu olma ya da hiçbir şey yapmama kararıma katkıda bulunduğunu söyleyeceğim. Bu projeden para kazanma konusunda rahat olacağımdan emin değilim, her ne kadar beceri gerektirse de, bunlar gönüllü gönüllülerin kamu malı olduğunu düşünüyorum.

Sonunda her şeyi açıklayabileceğimin farkındayım, ki bu büyük bir iş ve gerekirse bir düzenlemede *yapacağım*."
"Orijinal hesaptaki yoğun faaliyet nedeniyle kullanılıp atılan hesap ve başlık yanıltıcı - Ben 18 yaşındayım (kız), o 23 yaşında bir adam.

Eski BF, benim bu sonbaharda gideceğim üniversiteye gitti; geçen kasım ayında bir mezunlar etkinliğinde tanıştık. Güçlü duyguları işaret edin ve birbirlerine biraz aşık olun, ancak bir püf nokta ile: eski sevgilinin zaten uzun mesafeli bir ilişkisi vardı. Diğer kıza haksızlık olduğuna karar vererek ilişkiyi kesti ve birkaç harika ay geçirdik.

Biraz arka plan: eski sevgilinin söz konusu kızla iki yıllık uzun bir ilişkisi vardı. İlişkinin sadece mesafe nedeniyle yürümediği ve bu da onun kıza karşı hisler beslemekten tamamen vazgeçmesine yol açtığı için, bir dereceye kadar bunalıma girmişti ve hâlâ da öyle.

Mutluyduk ama eski sevgili dün ayrılmaya karar verdi. Benden hoşlanmasına rağmen dört yıl boyunca birbirimizden binlerce mil uzakta olacağımıza dikkat çekti. Bulunacağım bölgedeki kendi alanında iş olanakları, yakın gelecekte en iyi ihtimalle kasvetli olacaktı ve şehrimize geri dönmeye hiç ilgim yoktu. Ayrıca başka bir uzun mesafe ilişkisine duygusal olarak hazırlıksızdı, son derece farklı siyasi görüşlere sahip olduğumuza ve bu kadar kökten farklı düşünce çizgileriyle bir arada var olmanın bile bizim için giderek zorlaşacağına işaret etti.

O zaman ona neden bir şeyi başlattığını sordum ve o da her şey hakkında nasıl ""çok genç"" olduğuna dair satırlar boyunca bir şeyler yanıtladı. Sadece kolay bir yatış mı yoksa bir ribaund mu olduğumu sordum. Hayır dedi.

*Öyleyse ben neyim?* diye sordum.

Cevap vermedi, sadece ona izin vermemi istedi.

Reddit, hala tüm bunlardan sersemledim. İlk etapta benim de ilişkiyle ilgili şüphelerim vardı ve bağlanmaya karar verdim çünkü bana buna değdiğini, başaracağımızı söyledi. Metinlerimin hiçbirine cevap vermiyor. Tamamen mahvoldum."
"4 yıllık gf ile M28 F21 benim için olabilecek en kötü durumlardan biriyle karşılaştı.

 Müstakbel kayınvalidem ve ben yaklaşık bir yıl önce konuşmaya başladık. Yaklaşık 26 yıldır birlikteler, Aşırı korumacı, kıskanç bir adam, o kişisel antrenör. Kişisel antrenör olmak için sertifikasını almaya karar verdi ve kocasının isteklerine karşı büyük bir spor salonunda iş buldu. Başlangıçta yaşlı çiftlerle evinin dışında çalışıyordu ama mali açıdan tatmin edici değildi, bu yüzden büyük bir spor salonunda çalışmaya karar verdi.

Bu sabah işe giderken ben benzin alıyordum ki o başka bir kişisel antrenörün elini tutarak benzin istasyonundan çıktı. Dışarı çıkarken sanırım beni gördü ve yanıma geldi ve adam kartta beklerken benimle konuşmaya başladı. O günün ilerleyen saatlerinde sadece kahve ve biraz şişe su almak için geldiklerini söylemeye devam etti. Onların sadece arkadaş olduklarını ve anlamamı umduğunu söyledi.

Sadece el ele tutuştuklarını görmeme rağmen, bunun normal olduğunu düşünmüyorum. Kız arkadaşıma ne gördüğümü söylemeli miyim bilmiyorum. Onun kalbini kırmak istemiyorum. Ayrıca, eminim babasına ya onların ayrılmasıyla ya da belki kız arkadaşımın ya da annesinin bunun için beni suçlamasıyla biteceğini ya da halledeceklerini, burnumu yapmamam gereken yere sokan bir adam gibi görüneceğini söylerdi. sahip olmak."
"Bu adamla gerçekten bağlantı kuruyorum ve daha önce aldatıldığım birkaç ilişkim oldu. Ama dürüst olmak gerekirse, olanın bu olduğunu düşünmüyorum. İronik bir şekilde eski sevgilisi ve eski patronum (28 milyon) 2 oda arkadaşı var.
O odadayken havalı bir insan gibi davranıyor falan ama bir süreliğine yokluğunda her zaman zekice yorumlar yapıyor, ne kadar kriko ya da ne kadar ""gay"" olduğuna dair bir şaka gibi ve sadece beni çok kızdırıyor Onu 14 yıldır tanıdığı ve en iyi arkadaşı gibi olduğu için iyi geçinmemizi istiyor.
Ne zaman kira kontratı bittiğinde nerede yaşayacağı hakkında konuşmaya çalışsam üzülüyor. Bu işte nasıl her zaman yanıldığımı bilmiyorum. Onun hakkında kötü bir şey söylersem onu ​​savunuyor, benimle sadece hafta sonları takılıyor, bazen onu bize yemeğe çıkarıyor, gece geç saatlerde kapısını çalarak onunla sigara içmesini istiyor. Arkadaşlıklarıyla ilgili beni rahatsız eden pek çok şey var."
"gerçekten kötü başlık için üzgünüm, bu durumu bir cümleyle açıklamaya çalışmak oldukça zordu.

temelde bu kızla lisede 3 yıldır çıkıyoruz, genel olarak iyi bir ilişkiydi; ara sıra kavga ettik ve şüphelerim vardı ama genel olarak iyiydi. sonra üniversite geldi ve ülke çapında taşındı. uzun mesafe denedik ama ayrılmaya karar verdik.

üniversitemin ilk çeyreği geçti. O büyük bir şehirde bir kolejde yurtta kalırken ben küçük bir koleje gidip geliyorum. O bolca erkek ilgisi bulurken temelde 0 arkadaş edindim. uzun lafın kısası, bir gece bir kenara bırakılır, artık bir tür erkek arkadaşı vardır (resmi değil ama temelde).

Kış tatilinde birbirimizi tekrar gördüğümüzde bana hayatından bahsetti ve bu gerçekten kalbimi acıttı (teknik olarak artık birlikte olmasak da). bir veya iki hafta sonra çıkıyormuş gibi davrandık, o ve ben temelde yeniden aşık olduk. şimdi diğer oğlunun yanına New York'a dönüyor ve ilişki açık bir ilişki kursak bile yürümeyeceğine göre sadece arkadaş olmamız gerektiğini söylüyor.

ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok, ona sadece facebook veya skype'ta konuştuğum bir arkadaş olarak mı sarılmalıyım, bana geri döneceği umuduna mı sarılmalıyım, onu tamamen unutmalı mıyım? hayatıma devam etmeyi dene? Bağlantımız hala çok gerçek ve arkadaş olsam da açık bir ilişki içinde olsam da olmasam da bana aynı şekilde davranacağını söyledi. Şu anda duygusal olarak deliyim, o etraftayken dünyanın zirvesindeyim ve onun burada benimle olmadığı ve onunla olmadığımda potansiyel olarak asla böyle olmayacağı düşüncesine ağlıyorum. tüm bunlar endişelerime, özgüven sorunlarıma ve asla onun kadar harika bir kız bulamayacağıma dair sakatlayıcı korkuma dayanıyor."
"Yani, başlığın açıkladığı gibi, kız arkadaşımla bir buçuk yıllık bir ilişki içindeyim. Her şeyi gerçekten perspektife koyduğum Kasım ayı başına/ortasına kadar işler iyi gidiyor.

İlişkiye başladıktan 3 ay sonra, bana arabası olduğu konusunda yalan söylediğini ve üçüncü öğrenci iznine sahip olduğunu söyledi (utandığından yalan söyledi). Noel arifesinde tüm ailesiyle tanışmak üzereyken gerçeği itiraf etti, bu yüzden bunu tatil için bir kenara bırakmak zorunda kaldım. Ayrıca, onun yerine benden en az 35 dakika/10 mil uzakta; hiçbir zaman tamamen bana gelmeye çalışmadı.

Geçen yıl boyunca, ilgi alanlarımızın çok farklı olduğunu giderek daha fazla fark ettim; country müziğine (özellikle ""modern"" şeylere) ilgi duyuyor, yalnızca birkaç favori yiyecek şeyine bağlı kalıyor, benim ve arkadaşlarımın yanında hala biraz çekingen ve Bravo'yu seviyor. Alternatif rock'tan hoşlanıyorum, pek çok farklı yemeği deneyeceğim (Nato hariç; bir daha yemeyeceğim), video oyunlarını seven dışa dönük inek.

Hâlâ öğrenci belgesine sahip ve hala öğrenci kredilerini ve faturalarını ödediği için (hala ailesiyle birlikte yaşıyor) araba alacak parası yok. Ayrıca işini çok yakında kaybediyor ama serbest iş bulmak için çalışıyor.

Artık geçmişe sahip olduğunuza göre, işte benim ikilemim: O, sahip olduğum ilk deli olmayan kız arkadaşım ve gerçekten tatlı/kibar. Çılgın eski sevgililerle uğraşmak kolaydı ama o o kadar kolay olmayacakmış gibi hissediyor. Kendimi nasıl hazırlayabilir ve onu olabildiğince kolay hayal kırıklığına uğratabilirim? (Eğer mümkünse)"
"Burada biraz arka plan : Eski sevgilim beni bir yıldan fazla bir süre önce aldattıktan sonra benden ayrıldı. Ayrıldıktan beş ay sonra, hayatıma geri döndü ve sonraki yılı ben olmayan ve ona pislik gibi davranan diğer erkeklerle çıkarak geçirdi. Annesi kısa süre önce öldü ve babası, dağılmayla aynı sıralarda hapisten çıktı. Son zamanlardaki davranışları beni hayatımda onsuz daha iyi olduğuma ikna etti ama bir yanım ona göz kulak olması için onu yanımda tutmak istiyor. Ne yapmam gerektiğini düşünüyorsun?"
"Erkek arkadaşımla mezuniyet törenine gitmek istediğimi gündeme getirdim ve gitmeyi reddettiğini ve nedenini bana söylemeyeceğini söyledi. Mesele şu ki, gerçek dansa gitmek bile istemiyorum, sadece giyinmek ve yemek falan yemek için dışarı çıkmak istedim, sadece ikimiz, bu yüzden gerçekten onun dansa gitmek istememesi meselesi değil. dans et ya da insanların yanında ol. Hala birkaç kız arkadaşımla gitmek istediğimi söylediğimde üzüldü. Tekrar gündeme getirmeye çalıştım ama sinirlendi ve neden gitmek istemediği hakkında konuşmayı veya bana söylemeyi reddediyor. Aslında dansa gitmek istemediğimi ve geçen yıl yaptığımız gibi bir grupla gitmeyeceğimizi biliyor. Tüm arkadaşlarımın giyinip eğlenecek olmasına ve erkek arkadaşım beni almayı reddettiği için evde tıkılıp kalmama üzülüyorum. Bunun sadece eve dönüş olduğunu biliyorum ve benimle baloya gideceğini söylüyor ama bundan şüphe etmeye başlıyorum. Ben ne yaparım?"
"Burada biraz aklımın ucundayım.

Ailem, büyüyen kardeşimi asla disipline etmedi. Babam her zaman herkesi kontrol etmeye çalışmasının ve annemin asla müdahale etmemesinin ""sevimli"" olduğunu düşünürdü.

Şimdi ağabeyim 31 yaşında bir adam ve tam bir psikopat. Sorumluluğu olacak hiçbir şey olmadığında, ""(genellikle beni) egzersiz yapmaya zorlamak"" veya boktan ""sorumluluk almak"" için evin içinde bir şeyleri hareket ettirmek gibi saçmalıklar yaparak herkesi kontrol etmeye çalışıyor.

Hem o hem de ben engelliyiz ve kelimenin tam anlamıyla gidecek başka yerim yok. Fiziksel engelliyim ve ailem benim IHSS çalışanlarım ama sanırım olan kardeşimin benden ""daha normal"" demesine, rampa koşmasına ve ne isterse yapmasına izin verdiler.

Birkaç yıl önce erkek kardeşim hapları patlatmaya başladı ve öfkesi daha da kötüleşti; Şimdi olduğundan daha çılgınca davranıyor, ama şimdi gelecek yıl başkan olacağına dair bir fikre sahip (bunu daha önce yayınlamıştım) ve insanların onun ölmesini isteyerek sürekli onun peşinde olduğunu düşünüyor.

Hemen hemen artık evimde kendimi güvende hissetmiyorum ve ailem bu konuda ya da onun hakkında bir şey yapmayı reddediyor. Onlara sordum ve gidecek başka yerim olmadığı için bunun benim için adil olmadığını ve IHSS çalışanları ve Ebeveynlerim olarak yaşadığım yeri olabildiğince güvenli hale getirmeleri gerektiğini söyledim.

Yapılacak başka ne var bilmiyorum. IHSS ile iletişime geçip onlara ailemin yaşam durumumu güvenli bir ortam haline getirmediğini ama aynı zamanda hayat dersleri almam gerektiğini düşünen birinden daha fazla bu şekilde yaşayamayacağımı söylemek istemiyorum. günlük bazda"
"İki yıl (iki farklı okulda) İngilizce öğretmeni olarak öğretmenlik yaptım. İki kere de bütçe kesintileri nedeniyle ayrılmak zorunda kaldım, ancak mükemmel tavsiyelerle ayrıldım. Geçen yaz aptalca bir değişiklik için sadece özel okullara başvurdum ve şimdi ekim ayı ve esasen işsizim.

Faturaları ödememe yardımcı olan birkaç yarı zamanlı işim var ama ben büyük bir çocuk işi istiyorum. Öğretmenlik dışında hiçbir zaman iş aramadım ve diplomamın başka bir yerde iş bulmama yardımcı olup olmayacağı konusunda hiçbir fikrim yok. Ne tür pozisyonlara bakabileceğim veya onları nerede bulabileceğim konusunda öneriler için sonsuza kadar minnettar olurum."
"Geçen yıl içinde, küçük kız kardeşim (25) benden (29) uzaklaşmaya karar verdi çünkü benim ""fazla yargılayıcı"" ve dedikoducu olduğumu söylüyor.

Onu işaretleyen bazı örnekler:

Güzel bir yüzü ve ilginç bir burnu olan etnik kökenli en iyi arkadaşı, burun estetiği olmaya karar verdi. O her zaman güzel bir kızdı ve burnu son derece güzeldi ve hiçbir şekilde çirkin görünmüyor ya da şekli bozmuyordu. Ancak o gidip bir burun estetiği yaptırdı ve bu hiç de iyi yapılmış bir iş değildi. Yeni burun yüzünü pohpohlamıyor ve nesnel olarak eskisinden daha kötü görünüyor. Tüm prosedürün gereksiz olduğunu düşünüyorum ve bu kızı aşırı güzellik standartlarıyla her zaman yüzeysel ve sığ bulmuşumdur. Kız kardeşime, gündelik bir sohbette bana arkadaşının yeni burnunun resimlerini gösterdiğinde bundan hoşlanmadığımı söyledim. Ve burun çok tuhaf görünüyordu ve baştan güzel bir kız olduğu için burun estetiği çok gereksizdi.

Başka bir örnek, ona her zaman endişelendiğim bir arkadaşımdan bahsettiğim zamandır. Bu kadın, yılın belki sadece 3 ayını onunla geçiren yabancı bir adamla uzun mesafeli bir evliliğe aşık. Onu sevdiği için onunla birlikte olma kararını destekliyorum ama özel olarak derinden endişeliyim ve onun çok iyi bir adam olduğunu düşünmüyorum. Bunu kız kardeşime söylediğimde sinirleniyor ve bunun beni ilgilendirmediğini ve onun ve benim ilişki standartlarımızın farklı olduğunu, bu nedenle bu düzenleme arkadaşımı mutlu ediyorsa, yargılamaya hakkım olmadığını söylüyor.

Bu görüşlere sahip olmak benim kötü bir insan olduğum anlamına mı geliyor? Yargılıyor muyum? Bunda yanlış olan ne?"
"GF'im geçen hafta bana uçtu.

Ona başka bir adama mesaj atıp atmadığını sordum ve bu soruyu sormam neredeyse onun benden ayrılmasına neden oldu.

Olabileceğini düşünmemin nedeni, şüpheli telefon etkinliğine sahip olması. Ben aynı odada yokken çok kullanıyor ve ben girdiğimde yaptığı işi hemen bırakıyor, son zamanlarda eve geldiğinde tamamen sessize almaya başladı ve telefonunu ekran tarafı aşağı gelecek şekilde bırakıyor. Bu sadece son birkaç aydır oluyor. Bunu, 2 yıldır zaten benim varlığımı hiçbir zaman kamusal anlamda kabul etmediği gerçeğiyle birlikte koyun ve biraz şüphe duydum.

Ona şüpheli bir şeyler olup olmadığını sorduğumda patladı ve ona güvenmediğimi söyledi vb. bir arkadaşın evinde kalmaya gitti ve hemen hemen ayrıldığımızı ima etti.

Şimdi, bir şeyle ilgili bir sorunum varsa veya biraz şüpheleniyorsam, bunu soramayacağımı veya beni anında terk edeceğini hissediyorum.

Adil mi? Beni rahatsız eden şey hakkında konuşabilmem gerektiğini hissediyorum. Telefon alışkanlıklarını sorma konusunda çok mu güvensizim?"
"İngiltere'de 19 yaşındayım ve öğrenci sendikamda bar personeli pozisyonu için bir iş görüşmesi teklif edildi (bunun hiçbir şekilde ciddi bir iş olmadığını biliyorum, ama gerçekten alabilirim!) .

Görüşmemin bir parçası olarak, beni bu iş için neyin öne çıkardığına dair 3 dakikalık bir sunum yapmam gerekiyor. Konular için iyiyim - güvenilirlik, çok sayıda iş deneyimi, topluluğa geri verme vb.

Asıl sorum şu: Bu sunumu açmanın en iyi yolu nedir? Ayrıca, geçmişte pek yapmak zorunda kalmadığım için genel olarak sunum yapmak için herhangi bir ipucu memnuniyetle karşılanacaktır."
"Eski sevgilim ve ben ciddi anlamda aşıktık. Yaklaşık 7 ay çıktık. Sorunlu bir geçmişi var ve erkekler tarafından çok incitildi. İstediği halde ciddi bir ilişkiye hazır değildi ve benimle bitirdi. 3 gün sonra benden önce gördüğü bir adamla yatıyor. Sadece ""fiziksel"" bir ilişkiye sahip olmanın, hem fiziksel hem de duygulara sahip olmaktan daha kolay olduğunu söylüyor. Açıklaması zor.

Temel olarak, şu anda gerçekten mücadele ediyorum. Onu özlüyorum ve hala seviyorum. Ona ihtiyacı olan alanı veriyorum ama yine de beni özlediğini söylüyor. Beni özlediğini söyleyerek mesaj attığında hayatıma devam etmeye başlamıştım. Bu kızı hala çok önemsiyorum. Acı çekiyorum ama onu temelli kaybetmek istemiyorum. Herhangi bir tavsiye veya herhangi bir şey - teşekkür ederim."
"Ben (22f) eski sevgilime (30m) aşığım. Bir yıl birlikteydik ama ne istediğini bilmeden onu tercih etmesi üzerine birkaç kez ayrıldık. Kariyere ve kendisine odaklanmak istediğini ve hayatın farklı noktalarında olduğumuzu söyleyip duruyor. Yaklaşık 3 haftadır ayrıyız, ancak birçok kez takıldık ve sonunda gece kalıp sevimli oldum vs. Bana mükemmel olduğumu ve kesinlikle her şeyi doğru yaptığımı ve onda bir terslik olduğunu düşündüğünü söyledi. çünkü benimle tam olarak ""tıklayamadı"". Birlikteyken hem gülüyoruz hem eğleniyoruz hem de birbirimize güveniyoruz ve ikimiz de yatakta süper uyumluyuz ve bu çok mükemmel görünüyor. Ama ertesi gün sanki bir anahtar ters dönüyor ve beni görmezden gelmeye ve kısa olmaya başlayacak... Ne yapacağımı ya da düşüneceğimi bilmiyorum. Bu adama cidden aşığım ve onun için her şeyi yaparım ve başka bir şey aradığını bilmek canımı yakıyor, ancak onun arkadaşı olmak istiyorum çünkü o benim en iyi arkadaşım oldu. Her şeyi anlatabileceğim ve beni yargılamayacağını bildiğim tek kişi. Ona arkadaş olarak akşam yemeğine gitmek istediğimi söyleyeceğim ama sonra beni öpecek ve bu kızışacak ve birlikteymişiz gibi davranacak. Ve ertesi gün ya da birkaç gün sonra...bam! Yokmuşum gibi davranmaya geri döndüm. Ben ne yaparım? :/"
"Liseden tanıdığım, yeni 18 yaşına giren bir kız var. Her tür erkekle flört eder ve onlara dokunur, ilgiyi sever ve sürekli nakit sıkıntısı çeker ve para için arkadaşları için rastgele işler yapar (Victoria's'a gitmekte ısrar etmesine rağmen) Sütyenlerinin sırrı. Görünüşe göre bir sütyeni doğru şekilde uydurabilen tek kişi onlar). Ayrıca, konuşmanın onunla hiçbir ilgisi olmadığında sekse atıfta bulunarak oldukça kirli konuşuyor. Erkeklerin ""çakma (çalma)"" şeylerinden bahsetmesi gibi, ""bilirsin, bu kelimenin arkasında başka bir anlam var"" der. Kısa boylu, asyalı, hem annesiyle hem de babasıyla sorunları var ama (tüm flörtlerine rağmen) çıkmak istemediğinde ısrar ediyor. Ve 15 yaşından beri 20'li yaşlarındaki yetişkin erkeklerle flört ediyor. Ayrıca ortaokuldayken ablasının erkek arkadaşıyla striptiz poker oynadığını da duydum (ablası ve erkek arkadaşı 16 yaşındaydı sanırım?) Her neyse, kendine masum diyor ama gerçekten masumla kirli arasındaki çizgide gidip geliyor."
"Şiddetli diz ağrısı nedeniyle mesafe koşularında zorluk yaşadım. Dayanıklılığım harika, çok uzun mesafeler bisiklet sürebiliyorum ama koşamıyorum çünkü dizlerim 8 ila 10 mil kadar gevşiyor.
Tam bir dizi röntgen çeken ve dizlerimin mükemmel durumda olduğunu söyleyen Ortopediste gittim. Sonra bana bir sürü denge egzersizi yaptırdı ve sorunumun denge ve ""kalça stabilitesi"" olduğunu söyledi. PT yazdı, ancak sigortam biraz berbat ve haftada 3 kez PT bana ayda yaklaşık 300 $ kazandıracak. Bu biraz dik.
Peki, denge ve kalça stabilitesi nedeniyle diz sorunları yaşayan başka biri var mı? Ne yaptın? Evde yapabileceğim ve PT'ye bir ton para harcamadan yapabileceğim dengeleme egzersizleri var mı?"
"Yaklaşık iki yıldır birlikteyiz ve birkaç ay içinde birbirimizden oldukça uzak üniversitelere gideceğiz. O benim en iyi arkadaşım ve ben ona aşığım ama ikimiz de üniversitede birbirimizi geride tutacağımızı ve birlikte kalmaya çalışırsak kötü bir ayrılık yaşayacağımızı düşünüyoruz.
Bu yüzden planımız, ayrılma zamanı geldiğinde barışçıl bir şekilde yollarımızı ayırmak ve yakın kalmak. İkimiz de okuldayken ve evdeyken birbirimizle birlikte olmak için kendi işlerimizi yapmaya karar verdik.
Bu kulağa iyi bir plan gibi geliyor mu? Birbirimizden nefret etmeye çalışmaktansa, ayrılmaya hazır olmadan önce vedalaşmayı tercih ederiz. Bu işe yarayacak mı?"
"Erkek arkadaşımla yaklaşık 9 aydır çıkıyoruz ve daha önce 3 yıldır tanışıyor ve yakın arkadaşız. İlişkilerim oldu ve diğer erkeklerin belirli insanların ne kadar çekici olduğundan bahsetmesini hiç kıskanmadım. Ama şu an sahip olduğum bf ile o ve diğer en iyi erkek arkadaşım, en iyi kadın arkadaşımın ne kadar ateşli olduğu ve yapabilseler ya da şansları olsa onunla nasıl seks yapacakları hakkında konuşuyorlar. Erkek arkadaşımla bu konuda özel olarak konuştum, bunun sadece Guy konuşması olup olmadığını gördüm ama benimle çıkmıyorsa onunla çıkacağını söyledi. Ve onunla konuştum ve onu çekici buluyor ve onunla çıkacaktı. Yaklaşan bir ortak projemiz var ve onunla ekip kurmak istiyor. Bunu yapmasını gerçekten istemiyorum çünkü tuhaf bir nedenden dolayı içim kaynıyor ve bunun olmasını hiç istemiyorum. Ne olduğunu bilmiyorum ama bende çığlık atma isteği uyandırıyor. Yardım edin ne yapacağım?"
"Bu yüzden bu gece köpeğimi küçük patisi için veterinere geri götürmem gerekiyor. Bugün hastalandı ve patisinin ağrıyan kısmını yalamasını engellemek için üzerindeki koni ile 'savaşmaya' devam ediyor. Benim sorunum, onu bu gece veterinere götürmem gerekiyor, taksiye bineceğiz ama onu evimizden arabaya nasıl götüreceğimi bilmiyorum! temelde yanına gittiğimde çok tedirgin oluyor, bu yüzden sorum şu, onu kaldıracak kadar nasıl sakinleştirebilirim? Pati üzerinde yürüyemediği için onu taksiye götürmemin tek yolu bu :/"
"Hey arkadaşlar! Son birkaç haftadır burada Reddit'te gizleniyorum/rastgele gönderiler paylaşıyorum ve topluluğun sağladığı yanıtların kalitesinden tamamen etkilendim! Eee... Çok zorlandığım bir şeyi paylaşmaya karar verdim.

24 yaşındayım ve hiç kimseyle yakın bir ilişki içinde olmadım ve kişisel düzeyde insanlarla nasıl etkileşim kuracağım konusunda her zaman mücadele ettim. İşler daha iyiye gidiyor ve aslında bayanlarla bazı başarılar elde ettim! (22 yaşında ilk öpücük, ftw!). Hevesli bir halterciyim, önümde iyi bir kariyer var ve şimdi klas moda dünyasına dalmaya başlıyorum (bu yılki hedef ısmarlama bir takım elbise almak). Genel halkın beni çekici bulduğuna ve ""kolayca yaklaşılabilir"" ve arkadaş canlısı biri olarak algılandığıma inanıyorum. Bu yüzden insanlara yaklaşmak ve sohbet başlatmakla ilgili hiçbir sorunum yok.

Benim için meselenin diğer kişiyi empatik bir şekilde dinlemek olduğuna inanıyorum. Nedense ne zaman biriyle sohbet etsem zihnim problem çözme moduna geçiyor ya da bir şekilde onlarla ilişkim varmış gibi gösterecek bir hikaye anlatmaya başlıyorum. Ne hakkında konuşuyorlarsa, zihnim onu ​​toparlamaya başlıyor ve sonra mantıklı bir çözüm buluyorum. Bu, tavsiyemi istiyorlarsa harika çalışıyor (bu yüzden işyerinde harikayım), ancak güzel bir bayanın veya bir arkadaşın benimle bazı mahrem detayları paylaştığını ve benim tuzağımı yeterince uzun süre kapalı tutamadığımı söylemek kesinlikle korkunç. Bir çeşit bağlantı kurabilmemiz için hikayeyi yeterince anlatmalarına izin verin.

Şu anda karşı cinsle konuşurken dilimi ısırma konusunda yavaş yavaş (çok yavaş) daha iyi hale geliyorum ve ayrıca çoğu insanın sorunlarının çözülmesini istemediğini, sadece konuşmak ve senin anlamanı istediğini fark ediyorum.

Bayanlar ve baylar size sorum şu, daha iyi bir dinleyici olmam için bana ne gibi ipuçları verebilirsiniz? Ve gelişmeye nasıl devam edebilirim ve diğer insanlarla nasıl derin bağlar kuracağımı öğrenebilirim?

Yanıtlarınızı okumak için gerçekten sabırsızlanıyorum!"
"Altı yıldır tanıdığım bir arkadaşım ağustos ayında evleniyor. Ortak bir arkadaşım aracılığıyla, Noel'e yakın bir zamanda postayla tarihi kaydetme kartı ve bu ayın başlarında bir davetiye aldığını keşfettim. Şimdi, davet edilmemek bir şey olurdu ve umurumda olmazdı, ama kafamı kaşıma bırakan bir şey var.

Ortak arkadaş bu diğer arkadaşla ancak benim aracılığımla tanıştı. Aslında davet edildiğine şaşırdı ve damatla pek yakın olmadığı ve gelinle sadece bir kez tanıştığı için bana bu konuda bir şeyler söyledi. Ben ise damadı daha uzun ve daha iyi tanımanın yanı sıra bu adama da iş buldum. Geçen yaz birlikte beyzbol maçlarına gittik, sürekli bir araya geliyoruz ve tüm bu şeyleri yapıyoruz, bu yüzden onların ilişkimizi zorladığını düşünmüyorum.

Ancak, onun düğününe davetiye almadım. Evleneceğinden daha önce bahsetmişti, bana bunun Ağustos ayında olduğunu söyledi.

Şimdi sahip olduğum soru şu: Bir şey mi söylüyorum? Davet edilmeyeceğimi ve davet edileceğimi düşündüğümü gösteren hiçbir şey yok. Sanki biri bana davetiye göndermeyi unutmuş gibi. Yoksa gitmesine izin mi vermeliyim? Bunu yapışkan olmayan bir şekilde nasıl halledeceğim konusunda kafam karıştı. Davet edilmediysem, bu çok iyi, ama bir LCV döndürmediğimi ya da es geçmediğimi falan düşünmesini istemiyorum."
"Aralık ayının sonlarına doğru bu çocuk numaramı istedi. O zamandan beri takılıyoruz. Süper açık sözlüydü ve bana tüm seks ve ilişki geçmişini anlattı ve bana hala bakire olduğum benimkini sordu (son zamanlarda çok dindar büyüdüm ve bundan kurtuldum). Bana sürekli bir ilişki arıyor muyum, ne tür erkeklere giderim gibi sorular soruyor. Bana her zaman onu ne kadar seksi olduğum konusunda tahrik ettiğimi söyleyen mesajlar gönderiyor.

Şubat ayının büyük bir bölümünde oldukça meşguldü ve benim iş/okul programım ve onunkiyle birlikte takılamamıştık. Yine de mesaj atıyor. Konuşuyorduk ve bana bir ilişki istiyormuş gibi göründüğümü ve bu noktada kariyerine odaklanmaya çalıştığını ve zamanı olmadığını ama beni incitmek istemediğini ve hala beni istediğini söyledi. hayatı ve benimle takılmaya devam etmek istiyor ve beni cuma günü evine davet etti. Ne zaman takılsak, onun yerine gidersek, bana kadeh şarap doldurur. Hiç içmez ve sonunda saatlerce konuşup sevişiriz. Henüz seks yapmadığı konusunda çok tatlıydı ve ben hazır olana kadar beni hiçbir şeye zorlamayacağını söyledi.

Dürüst olmak gerekirse, hazır olduğumu düşünüyorum ama o bir ilişki istemediği için, arkadaş olmayı fayda sağlayan bir şekilde kaldırabilir miyim ve incinmek istemiyorum.
bir yandan boşver bence 20 yaşındayım bakireyim hayatım boyunca iyi bir kız oldum sıradan ve anlamsız bir şey yapmaktan çekinmezdim ama diğer yandan yapabilir miyim bilmiyorum ona karşı hisler geliştirmeden"
"Üç yıldan biraz fazla bir süredir birlikte olduğum nişanlım ve son zamanlarda çok sayıda kavga ettim, ancak bunları büyüyen ağrılara ve onun duygusal olarak istismarcı bir aileden olduğu gerçeğine bağladım. Ancak, şimdi bana karşı acımasız olduğunu hissediyorum ve bunu aşmaya çalışmalı mıyım yoksa anlaşmayı bozmalı mı emin değilim.

Bir kedim vardı ve nişanlım ondan hoşlanmadı. Her neyse - bazı insanlar kedileri sevmez (annem onlardan korkardı ve onlardan kaçınmak için elinden geleni yapardı... çocukken amcasının biri tarafından hırpalandığını görmesiyle ilgili bir şeyler vardı...)

Kedi dünden önceki gün öldü ve bu beni çok endişelendirdi. Kediyi sevmekle kalmadım, onu dört yıldan biraz daha uzun bir süre önce vefat eden teyzemden miras aldım. Bunun için çok üzgünüm. Dün sabah nişanlıma bundan bahsettim ve o da bunun için üzgün olduğunu söyledi.

Dün bütün gün nişanlımla konuşmadım ama akşam konuştuğumuzda morali bozuktu ve bir kedi için neden bu kadar sinirlendiğimi anlamadığını söyledi. Ona umursamaz davrandığını düşündüğümü söyledim ve esasen ""Buna ihtiyacım yok"" dedi ve telefonu kapattı. Tekrar konuştuk ve ona kedi hakkında ne hissettiğine veya anlayıp anlamadığına bakmaksızın iyi, destekleyici bir insan olmaya çalışması gerektiğini söylediğimde ona nasıl hissedeceğini söylediğimi düşündüğünü söyledi.

Şimdi o zamandan beri onunla konuşmadım.

Ne yapmalıyım?"
"# Bölüm 1
Bir şeyi anlamakta zorlanıyorum. Eski kız arkadaşım 6 ay önce benden ayrıldı, 6 ay boyunca onu geri kazanmaya çalıştım. 2 haftada bir görüşürdük ve aynı anda 2 bezelye gibi anlaşırdık ve beni yönlendirmeye devam etti, ancak onu gördükten 2 gün sonra bana bunun bir hata olduğunu ve artık konuşamayacağımızı söylerdi. . Bu tabii ki gerçekten haksızlıktı ve bende büyük bir depresyona neden oldu.

# Bölüm 2
Bununla 6 ay uğraştıktan sonra onu tamamen kesmeye karar verdim ve artık ona mesaj atmayarak iyi yapıyorum. Hala neredeyse her 2 gecede bir bana mesaj atıyor. Anlamıyorum .. Benimle hiçbir şey yapmak istemiyor ama yine de bana mesaj atıyor. Elbette birisi birini hayatından çıkarmak isteseydi, birisine sürekli mesaj atma zahmetine katlanmaz mıydı?

# 3. Bölüm
Sanırım varmaya çalıştığım şey, benden ayrılan birinin ben sonsuza dek veda ettikten sonra bile neden bana mesaj atmaya devam ettiğine dair bir açıklaması olan var mı?

Teşekkürler"
"Birkaç gün önce polis, çevrede bir yerde gürültü şikayeti nedeniyle arkadaşlarımla yaptığım haftalık bir toplantıyı yarıda kesti. Bu, bu evde uzun yıllardır geleneksel bir toplantı oldu ve polisler bize burayı kapatmamızı hiç söylemedi. Şimdi yasa ile kısa bir tasma bağlıyız. Bu haftalık toplantıyı durdurmak istemiyorum ama sadece bir uyarı yerine bilet almak da istemiyorum.

Normalde bardak başına 5 dolar alırız, hemen hemen standart bir fıçı. Bunun normal bir fıçıdan farkı, gelen herkesi tanıyor olmamız. Genelde 20-40 arkadaşımız gelir. Aşağıdakileri yapsaydık yasal olur muydu?

* Bardaklar için ücret alınmaya devam ediyor
* yalnızca 21+
* Alkolle ilgili olmayan diğer yasaları (gürültü, çöp atma vb.) çiğnemekten kaçınıldı.

Yoksa özel bir konuttan alkol satmanın hala bir sorunu var mı? Gerçekten ücretlendirmek yerine maliyetleri karşılamak için parasal bağışlar isteyebilir miyiz?"
"İşte anlaşma. Bu kızla birkaç aydır aralıksız konuşuyorum. Ondan hoşlanıyorum ve o da benden hoşlandığını söyledi. O her hafta sonu okulda ve partilerde C-B alan bir kız tipi, ben okulda düz A alırım ve asla partilere gitmem. Asosyal değilim sadece parti ortamını ve genel olarak içki içmeyi sevmiyorum. Nedense bu partilere gitmesi beni rahatsız ediyor ve onlar bana göre değil. Bu, böyle hissedilmesi gereken bir şey mi yoksa omuz silkmeli miyim?"
"Bir yaz günü ve evde yalnız kaldığı günlerin tadını çıkaran 16 yaşında bir kadın olarak, en sevdiğim Broadway film müziğim *Chicago*'yu açmaya karar verdim. Cazip melodilerin tadını çıkarmak için duşa giriyorum (çünkü, duşta şarkı söylemeyi kim sevmez) ve evde yalnız olduğum için banyo kapısını kapatmaya zahmet etmiyorum değil mi? En sevdiğim ""When you good to Mama"" çalarken kurumaya çıkmak.
*Chicago'yu* çok iyi tanımayanlarınız için, ""When you're good to Mama"" doğru söylenirse/dans edilirse çok akıcıdır. Bu şarkıyı söylediğimde ve şehvetli bir şekilde kurumaya başladığımda sıcak hissediyorum, bacağımı kapalı klozet kapağına koydum ve bir erkek arkadaş edinirsem nasıl görüneceğimi görmek için aynada biraz seksi zaman geçirdim. ve görmek için başımı çevirdiğimde küçük numaramı yapıyorum-...
Amcam, koridordan başlayarak. Ardına kadar açık kapıdan ve sadece bir memeyi kaplayan havlumdan seksi çıplaklığıma bir bakış atıyor. Merdivenlerden aşağı dalar ve ben de havlumu alır, müziği kapatır ve normal bir insan gibi utanç içinde üzerimi kurularım, giyinir ve utanç hikayemi yazmak için bilgisayarın başına çıkarım."
"Merhaba, yaşadığım garip bir duygu hakkında tavsiye almak istiyorum. Bu iki kızla birkaç hafta önce tanıştım ve (bu arada onlar kız kardeşler) harika anlaştık, harika bir sohbet ettik falan. Gelecek ay onlarla ve başka bir *erkek* arkadaşımla tatile çıkacağız. Ancak bu Cumartesi, söz konusu tatil planlarını tartışmak için buluşacağız.

     Mesele şu ki, bu yeni arkadaşların hislerinde farklı bir şeyler var. Ailem başka bir arkadaşları için gittikleri yerde (ben gidemedim) bir partiye gittiler ve birbirlerini daha yakından tanımaya başladılar ve tüm aile ile ""en iyi arkadaşlar"" olduklarını söylediler. O birkaç haftadan beri bütün aileyi görmedim. Bir şeylerin ters gittiğine dair garip duygulara kapılmaya başlıyorum... Ne olduğunu bilmiyorum. Belki de beni bir insan olarak seviyormuş numarası yapıyorlardı, bilmiyorum. Yanlarında sadece bir kez bulunduğumu ve harika geçtiğini düşünürsek bu çok garip. Ama bir şey sadece... kapalı hissettiriyor.

Bunun sadece bir arkadaşlık olduğunu ve başka bir şey olmadığını belirtmek isterim. Belki de bu gençlik kaygısıdır. Verilen herhangi bir tavsiye veya cevap çok makbule geçer, Teşekkürler."
"Herkese selam,

Bunu kısa tutmaya çalışacağım.

2014'te TimeWarner benden 90 $ talep etmeye çalıştı (ki onlara gerçekten borçluydum) ama bunu benden almaya nasıl çalıştıkları konusunda inanılmaz derecede aptalca davrandılar. Aylık bir fatura ödeyen sürekli bir müşteriydim, ancak beni hiçbir zaman bir tahsilat acentesine gönderdikleri ücretle ilgili olarak arama veya e-posta gönderme zahmetine girmediler. Ajansla iletişime geçildikten sonra sorunu TimeWarner ile düzelttim. Sorun çözülmüş görünüyor...

Ardından, 2015 yazında aynı borçla ilgili daha fazla tahsilat çağrısı alıyorum. TimeWarner ile araştırıyorum ve görünüşe göre aynı borcu gönderen sistemlerindeki bir hataymış. Erken yakaladım, bu yüzden hasar yok.

Sonra bugün, CreditKarma'da puanımın vurulduğunu (~800 -> ~750) keşfettim ve neden olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. TW'nin Şubat ayında 90 dolarlık borcunu başka bir ajansa gönderdiği ortaya çıktı, ancak o ajans hiçbir zaman benimle iletişime geçme zahmetine girmedi, bu yüzden aslında TransUnion raporuma isabet etti. Hem TW hem de ajans bugün telefonda pek yardımcı olmadı ve yarın onlarla biraz daha zaman geçirmem gerekecek... ama en azından ödeme yapmak zorunda kalmamam açısından bu sorun çözülecek.

AMA, asıl mesele şu ki, bu sonbaharda Hukuk Fakültesine gitmek üzereyim ve bu yaz (ilk yılı kapsayacak şekilde) başvurmam gereken yaklaşık 50 bin dolarlık özel öğrenci kredisine bakıyorum. . Hala iyi bir kredim var, ailem imzalayacak ve New York'ta bir BigLaw işine girme ihtimalim olan harika bir okula gidiyorum, ancak yine de TW'nin beceriksizliğinin bana $$'a mal olacağından endişeleniyorum. Dolar daha yüksek faiz oranlarıyla yolda."
"Geçen gece, kız arkadaşım (26) bana (26 ay) birlikte yeterince vakit geçirmediğimizi düşünmediğini ve öncelikler listemde çok üst sıralarda yer almadığını söyledi.

Sorun şu ki, ben ortada bir yerdeyim. Ona sırılsıklam aşık değilim; her düşüncemde yaşamıyor. Ama onu seviyorum; Bence o harika bir insan. Onun yanında vakit geçirmekten keyif alıyorum. Onu mutlu etmek ve bana hissettirdiği kadar özel hissettirmek istiyorum. Ama aynı zamanda inanılmaz derecede meşgulüm. Ayrıca yalnız kaldığım zamana da derinden değer veriyorum. Neredeyse sürekli etrafta koşturuyormuş gibi hissediyorum.

Yine de, her hafta özel randevu gecelerinin yanı sıra birlikte kalacağımız veya birbirimizin işlevlerine/etkinliklerine/gösterilerine/toplantılarına katılacağımız bir veya iki gece olmasını sağladım. Ortalama olarak, haftada üç kez görüştüğümüzü söyleyebilirim.

Daha da sinir bozucu olan, söylemeye çalıştığım bazı güzel şeyleri genellikle düpedüz reddetmesidir. Ona iltifat ettiğimde gözlerini devirecek ya da gözlerini devirecek ve geçen gece bile bütün gün onu görmeyi dört gözle beklediğimi söylediğimde bana inanmadığını söyledi. İlk başta, tatlı bir şekilde kendini beğenmiş gibiydi, ama sanki onun benim için özel olduğunu bilmesini sağlamak için bu zorlu mücadeleyi veriyormuşum gibi, altını çizdiğimi hissetmeye başladım.

Bunu yazarken, hatalı gibi görünüyor, ama ilişkimizin ne kadar orantısız olduğu konusunda gerçekten kendimi suçlu hissediyorum. Sanırım çaba harcıyorum ve güzel şeyler yapıyorum ve onu düşündüğümü göstermeye çalışıyorum ama yine de benden ne kadar hoşlandığının ve ilişkiye benden ne kadar çok bağlı göründüğünün sürekli olarak farkındayım. Ben.

Bunun somut bir sorunu olmayan pek çok şey olduğunu ve aynı anda çok şey olduğunu biliyorum; herhangi bir içgörü takdir edilecektir."
"Bariz sebeplerden dolayı çöpe atmak.

Az önce kız arkadaşımın eskort olduğunu öğrendim. Çok uzun süredir birlikte olmamamıza rağmen işler hızlı ilerliyordu. Son birkaç gündür oldukça mesafeli ve nerede olduğu konusunda belirsiz. Bir ldr'deyiz ama haftada bir kez görüşmeyi başarıyoruz.

Birlikte geçirdiğimiz zaman çok samimi ve harika bir kimyamız var. Birlikte gülebileceğim ve etrafımda kendim olabileceğim biriyle hiç tanışmadım. Bununla birlikte, son birkaç haftadır ilişkimizin daha da uzaklaştığını hissediyorum - dakikalar yerine yalnızca birkaç saatte bir yanıt veriyoruz.

Bu gece arkadaşım bana onun arka sayfa reklamlarını bulduklarını ve bazılarının yeni olduğunu ve yerlerin o sırada bana söylediği yerlerle aynı hizada olduğunu söyledi. Ancak, bana sadece arkadaşlarını ziyaret ettiği söylendi - Hiçbir şey düşünmedim.

Bu dağınık metin gönderisi için özür dilerim, şu anda aklım biraz karışık ve ne yapacağımdan emin değilim. Ona reklamlardan bahsetmeli miyim? Tüm durum hakkında çok incindim ve kafam karıştı çünkü o beni gerçekten özel ve mutlu hissettirdi, ama benden (IMO) bu kadar büyük bir şey saklayan biriyle birlikte olabileceğimi sanmıyorum.

Şu anda bir kayıp olduğum için herhangi bir tavsiye çok makbule geçer. Çok kötü güven sorunlarım var ve bu kıza çok aşık olmaya başlamıştım ve şimdi bu durum hakkında ne söyleyeceğimi veya hissedeceğimi bile bilmiyorum."
"Çıplak resimlerden veya alenen cinsellikten bahsetmiyorum ama erkek arkadaşımın bir arkadaşı onunla sevgililer gününde temasa geçti. O bekar.

Beni ve bir ilişkimiz olduğunu biliyor ama buna saygı duyup duymadığını bilmiyorum. Bunu gönderen uzun süredir arkadaşlarından biri olsaydı bu beni rahatsız etmeyecek olsa da, onunla çok yakın değil. Ayrıca (bence) onunla çapkın davranma ve davranışlarıyla bazı çizgileri aşma ve birkaç kez onu şahsen gördüğümde bana karşı gerçekten saygısız davranma geçmişine sahipti. Sinsi ve manipülatif olduğu izlenimine kapılıyorum - bence bir gündemi var - ama erkek arkadaşım aynı fikirde değil ve onun masum olduğunu ve sadece arkadaş olmaya çalıştığını düşünüyor.

Her halükarda, bir süre önce davranışlarından oldukça rahatsız oldum, bu yüzden ondan onunla daha sıkı sınırlar koymasını istedim. Yaptı ve sonunda bir adım daha ileri gitti ve kendisini bir arkadaş olarak ondan uzaklaştırdı. Sadece ara sıra konuşuyorlar ve o bundan memnun değil - onunla sık sık iletişim kurmaya çalışıyor ve sosyal medyada çok sayıda pasif agresif gönderi paylaşıyor. Sanırım onunla arkadaşlığını kaybettiğim için beni suçluyor - ki bu mutlaka doğru değil, ama müdahale etmemin nedeni, en başta onun hareket etmeyi seçmesiydi.

Ama şu anki duruma dönersek: daha da kötüsü, sevgililer gününde birlikte bir seyahatte olmamıza rağmen bana mesajdan bahsetmedi. Genelde ondan haber alırsa bana söyler, bu yüzden bu sefer bahsetmemiş olması garip. Bunu kırmızı bayrak olarak görmeli miyim? Ve her iki durumda da, buna nasıl yaklaşmalıyım? Bu konuda sessiz kalmak beni delirtiyor."
"Bir yılı aşkın süredir ""beraberiz"" ve yaklaşık 6 ay önce gerçekten zorlu bir dönemden geçtik. İkimiz de pişman olduğumuz şeyler yaptık ve partilerde bazı kızlarla biraz çılgına döndü (çıplaklıktan başka bir şey değil). Şimdi, herhangi bir söz veya taahhütte bulunmaya gerçekten hazır olmasa da, hemen hemen yolumuza geri döndük.

Yarın gece aynı evde bir partide olacak ve sanırım aynı insanlardan bazılarıyla .. bu beni biraz sinirlendiriyor ve geçmişte yaptığım kendimden biraz nefret ediyorum. Onun hafta sonunun tadını çıkardığını bilerek ve buna güvenerek hafta sonumun tadını nasıl çıkarabileceğime dair herhangi bir önerin var mı?

Onu gerçekten çok seviyorum ve önemsiyorum, sadece kendi mutluluğum ve sağlığım için çok fazla korumam var. Ve bu geçici endişelerin, birlikte ve bireysel olarak kaydettiğimiz muazzam ilerlemenin önüne geçmediğinden emin olmak istiyorum."
"Biraz arka plan:

N.E.'de bir dökme demir dökümhanesinde çalışıyorum. Ohio ve bilmeyenleriniz için, dökümhane işi çevredeki en kirli, en iğrenç, en zor işlerden biridir. Burada minimum gün 10 saat ve erkekler rutin olarak haftada 60 saatten fazla kayıt yapıyor, sanki önemli değilmiş gibi. Haftada 6 gün ortalama 13,5 çalışan bir ekibimiz var. Dışarısı 90 derece ise metalin yanında 140 derecedir.

Her neyse, geçenlerde buradaki adamlardan birinin okuma yazma bilmediği dikkatimi çekti. Düz, okuma yazma bilmiyor. Bir araç bulamazsa işe gitmek için bisikletiyle yaklaşık 18 mil (tek yön) sürüyor. 50'li yaşlarının başında, kalıpları bitirmek için hazırlıyor ve her gece bir kasa PBR içiyor. Bu adam hakkında bildiğim tek şey bu.

Bu yüzden şöyle düşündüm: Nasıl hayatta kalıyor? Bugün toplumun büyük bir kısmı temel okuma ve yazma becerilerine bağlıdır. Ona sormak istemiyorum çünkü bunun olağanüstü kaba bir şey olacağını düşünüyorum ve benim deneyimlerime göre okuma yazma bilmeyen insanlar bu konuda oldukça savunmacı oluyorlar.

Hayatının erken dönemlerinde bu becerileri hiç kazanmadığı gerçeğini aştım. İster aptal/tembel, ister öğrenme güçlüğü var, ister sadece bu temel eğitimi almasını engelleyen bir dizi koşula sahip olsun. Bunu aklımdan çıkardım ve şimdi onun dünyada nasıl işlediğini anlamaya çalışıyorum.

Bunun gibi insanlar nasıl kontrat imzalar? Mağazalardan bir şeyler satın alıyor musunuz? Para yönetmek? Yeni bir yere gitmek ister misiniz?

Şimdi, İngilizce bilmeyen göçmenler ve zihinsel engelli insanlar farklı bir durum. Genellikle başvuracakları bir destek ağları veya onları gözetleyecek birileri vardır. Bildiğim kadarıyla, bu adam kendi başına.

Peki Reddit, aynı durumda tanıdığınız insanlar hakkında herhangi bir içgörü veya anekdot var mı?"
"Yaklaşık iki yıl önce resmen tanışmıştık, ondan önce aynı liseye gitmiştik ama pek konuşmamıştık. İlk tanıştığımızda iyi arkadaşlarımdan biriyle çıkıyordu ve o da benimle aynı yerde iş bulmuştu. Birlikte çok çalıştık ve sohbet edip ara sıra işten sonra takıldık ve çok iyi arkadaş olmaya başladık. Sonunda o ve şimdi eski sevgilisi ayrıldı ve ben küçük bir aşk geliştirdim ama ona karşı duygularımı bastırmaya çalıştım çünkü:

1.) İyi arkadaşımın eski sevgilisiydi.

2.) Birlikte çalıştık.

3.) Sahip olduğumuz hiçbir dostluğu bozmak istemedim.

İyi arkadaş olarak kaldık, ortak arkadaşlarla çokça takıldık, yemek yemeye çıktık ya da sadece oturup müzik dinledik. Birbirimizi gittikçe daha fazla tanımaya ve birbirimizi daha fazla görmeye başladık. Bana çok benziyor, gururlu, atılgan ama mantıklı, sevdiğim birçok şeyi seviyor, fikrini açıkça söylüyor. Gerçekten bağlı görünüyoruz.

Bu yazdan sonra işimden ayrıldım ve yeni bir iş buldum, o ise çalışacak başka bir yer bulana kadar bir ay daha kaldı. Artık birlikte çalışmıyor olsak da haftada 3-4 kez planlar yapıyorduk ve ona karşı duygularımla daha uyumlu olmaya başladım. Şimdi yeni yılın başlangıcı ve ona karşı çok güçlü hislerim olduğunu kabul ettim ama nasıl devam edeceğimden emin değilim. Burada başka kimlerin böyle bir durumda olduğunu ve onlar için nasıl sonuçlandığını merak ediyordum.

Ona duygularımı söylemeli miyim yoksa kendime mi saklamalıyım? Bir ilişki sürdürmek için yakınlığımızı riske atmaya değer mi? Çıkırsak arkadaşıma (eski sevgilisine) nasıl davranmalıyım? Ona bir randevu teklif etmek için birkaç hafta içinde uygulamaya koymayı düşündüğüm bir tür planım var. Bilmek isteyen olursa bu konuda daha fazla detay verebilirim.

Tüm tavsiye ve içgörü için minnettarım."
"Başlığı anlamak biraz zor olabilir, kusura bakmayın. Ben daha iri bir adamım (256 lbs) ve ne yazık ki, ilk ilişkim ne kadar kısa sürdüyse, onun tamamen iletişimsizliği nedeniyle onu bitirmek zorunda kaldım. Bu yüzden, şimdi bir erkek için uzaktan seksi kabul edilebileceğim bir noktaya kadar formda olmak istiyorum. Şu anda 22 yaşındayım ve bir devlet üniversitesine gidiyorum.

Sorun, forma girerken aynı zamanda bir kız arkadaşım olmasını istediğim yerde ortaya çıkıyor. Biraz bağımlı oldum! Yani, zayıflarken flört eden/çıkmayı deneyen daha önce kilolu erkeklerin bana bir tavsiyesi var mı? Aptalca geldiğini biliyorum ama daha zayıf bir kız arkadaş edinmek için aylarca bir yıldan bir yıla kadar bekleyebileceğimden emin değilim.

Herhangi bir ipucu veya yorum takdir edilmektedir."
"Bana katlanacağını görürse diye bunu biraz belirsiz hale getireceğim.

Kız arkadaşımı çok seviyorum. Ve zamanın yüzde 90'ında aramızdaki şeyler harika. Ama ondan ayrılmamı gündeme getirmesiyle ilgili tekrar eden bir sorunumuz var. Esasen ondan ayrıldım, arkadaş kaldık ve tekrar bir araya geldik çünkü onu sevmekten asla vazgeçmedim. Ayrı olduğumuz süre boyunca, biz hala birlikte olsaydık olmayacağı bir durumda tecavüze uğradı. Ayrılığının bir süre önce olmasına rağmen, hala ara sıra ne kadar yalnız ve incinmiş hissettiğini gündeme getiriyor.

Geçenlerde, ondan hiç ayrılmasaydım tecavüze uğramayacağını ve ilk ayrılığımızı atlatamamasının nedeninin bu olduğunu düşünüyor. Beni suçlamadığını söylüyor ama ben olanlar için kendimi suçlamadan edemiyorum. Mümkün olduğunca onun yanında olmaya çalışıyorum ve tecavüzün öylece unutabileceğin bir şey olmadığının farkındayım, ama ara sıra ayrılığımız için beni suçlamasında kendini göstermesi canımı yakıyor. Ve ondan ayrılmasaydım tecavüzün olmayacağı konusunda haklı olduğunu da biliyorum. Uykum kaçıyor ve her şey normalde iyi olsa da, yapabileceğimiz/yapabileceğimiz bir şey olup olmadığını bilmek istiyorum."
"Son birkaç ayda kız arkadaşım oldukça kilolu oldu ve bu ilişkimizi etkiliyor.

Onu dünyadaki her şeyden çok seviyorum ama bu bizim cinsel hayatımızı, sosyal hayatımızı vs. etkiliyor.

Kilo aldığının ve diyetini değiştirdiğinin farkında ama sonuçları görmek için egzersiz yapması gerektiğini biliyorum. Çalışmadığı zamanlarda (haftada sadece 3 gün çalışıyor), hareketsiz bir hayat sürüyor. Dışarı çıkmıyor, sadece kanepede oturuyor.

Onu koşması, bisiklete binmesi ve yürüyüşe çıkması için cesaretlendirmeye çalıştım ama bunu yapmıyor.

Eskiden fazla kiloluydum ama her gün egzersiz yaparak ve daha iyi beslenerek tüm bu kiloları verdim, bu yüzden işe yaradığını biliyorum...

Ne söyleyebilirim ya da yapabilirim? Yedi yıldır birlikteyiz ve bu, ilişkide hissettiğim en stresli yıl."
"Bu yüzden sadece yaklaşık Mayıs ayından beri koşuyorum. Bu süreçte 60 pound kaybettim ve geçen Cumartesi Leavenworth Oktoberfest Half Mary'yi yapabilmek için yoluma çıktım.

Mükemmel hava, güneşli, başlamak için biraz soğuk. Kendimi harika hissettim ve oldukça yüksek olduğunu düşündüğüm bir gol olan 1:45 (8 dakika mil x 13,1) elde ettim.

O kadar hızlı koşamayacakmış gibi görünen bu yaşlı kadını kovalamak için kilometrelerce harcadı. Bitişe kadar tam bir sprintte onu sona doğru geçti. Harika hissettim! Saatime baktım ve 1:37'yi gördüm.

Adamım güzel hissettirdi. Ancak birkaç gün sonra, rotada çalışan birinin ne yaptığını bilmediğini ve koşucuları 0,8 millik bir köpek bacağından aşağıya yönlendirmediğini öğrendim. Bu yüzden ben (ve görünüşe göre bir sürü başka insan) sadece 12.3 çalıştırdım! Adamım, mahvoldum. Tüm parkuru gerçekten koşmuş olmam karşılığında, hedef süremin altında yapmaktan memnuniyetle vazgeçerdim! En azından bu hafta sonu için planlarım var... 13.1'e kadar koşuyorum, böylece sonunda dürüstçe başardım diyebiliyorum ve aldatılmışlık hissini üzerimden atabiliyorum.

Diğer kurslarda hiç böyle bir şey oldu mu? Sanırım bazı tam maraton koşucuları da kaçırdı. Bu onların BQ'larını nasıl etkiler? Şovu yürüten insanlardan şu ana kadar cevap yok."
"Ben 20(K), ev arkadaşı 19(K). O ve ben geçen yıl ortak bir arkadaşımız aracılığıyla tanıştık ve o zamandan beri çok iyi anlaşıyoruz.

Üniversite için birlikte yaşamaya karar verdiğimizde (benim dairemin parasını tek başıma karşılayamazdım), ona çok fazla insan ağırlayıp ağırlamayacağını sordum, çünkü endişeyle ilgili bir nedenden dolayı misafirler bir gecede kaldıklarında çok rahatsız oluyorum. sorunlar. Bana sık sık misafiri olmadığını söyledi.

Sömestr başından beri birlikte yaşıyoruz, yani belki yaklaşık beş haftadır? Bu süre zarfında erkek arkadaşı neredeyse her hafta (genellikle hafta ortasında ve 2-4 gün kalıyor) geliyordu. Birkaç hafta önce onunla yüzleştim ve ona daha az sıklıkta gelip gelemeyeceğini sordum. Ekim ayı ikimiz için de çok yoğun olduğundan, birkaç hafta onun yanında olmadan geçirebileceğimizden emin olup olamayacağını sordum. İşbirliği yapacağına söz verdi, ama sonra bugün, sözde habersiz geldi (bu geçen hafta da oldu).

Şimdi, o gerçekten iyi bir adam, bu yüzden bu konuda sürtük olmak istemiyorum, ama onun her zaman işinin bitmesine gerçekten dayanamıyorum. Farklı şehirlerde yaşadıkları için birbirlerini sık sık ziyaret etmek isteyeceklerini anlıyorum ama birlikte yaşamadan önce bu konuda anlaştığımız halde burada bu kadar çok zaman geçirmesine izin vermesini son derece düşüncesiz buluyorum. Ne yapmalıyım?"
"ben[19/m] ve kız arkadaşım [17/K] 3 yıl ve daha uzun süredir birlikteyiz. Ortaokulda tanıştık ve ilişkinin ilk bir buçuk yılı tatlı ve güzeldi. Daha sonra ortaokuldan mezun oldum ve üniversiteye geçtim. O zamandan beri programım bir şekilde onunkinden farklı, bu yüzden hala aynı küçük şehirde olmamıza rağmen birbirimizle o kadar sık ​​görüşemiyoruz. Ailemin mali durumunun biraz farkındayım, bu yüzden onu pek ziyaret etmek istemiyorum. Birbirimizi özlüyoruz ve ilişkimiz kötüleşmeye devam ediyor. Bu durum yaklaşık 1,5 yıl sürdü ve geçenlerde derin bir sohbet ettik ve bana bu tür orta mesafeli ilişkilerden çok çok yorulduğunu ve beni hala sevip sevmediğini bilmediğini söyledi. Onu hala seviyorum, hala özlüyorum, bencillik ettiğimi ve onunla birlikte olmadığımı kabul ediyorum, tüm durum benden kaynaklanıyormuş gibi geldi. Devam etmeyi umuyorum ama mantıksal olarak ikimizin de iyiliği için ayrılmak en iyisi olur. Reddit kullanıcıları, okuduğunuz için teşekkürler, yorum yapacak bir şeyiniz yoksa lütfen okuduğunuzda bir cevap bırakın, 'Bunu okudum' olur, biraz desteğe ihtiyacım var, teşekkür ederim :)"
"Bu yüzden geçen gece kız arkadaşlarından biriyle dışarı çıkmadı, ertesi sabah bana kız arkadaşında kaldığını çünkü saatin gecenin çok geç olduğunu anladıklarında ve yakınlarda yaşadığını söylemeye karar verdi.

Aynı öğleden sonra tekrar konuşuyoruz ve bana farklı bir hikaye anlatıyor, geç kaldığı bir derse katılmak için arkadaşından ayrıldığını, sonra onunla ve diğer bir grup erkek arkadaşıyla geri döndüğünü ve hepsinin kalmaya karar verdiğini söyledi. bu erkek arkadaşlardan birinin evinde.

Bu beni oldukça rahatsız etti, aşırı tepki mi gösteriyorum bilmiyorum, güven sorunlarım olduğunu bilmelisiniz ve bu tür şeyler durumu daha da kötüleştiriyor. Ona hikayeyi neden değiştirdiğini sorduğumda, beni ayrıntılarla sıkmak istemediğini söyledi.

Daha önce ailesinden ve arkadaşlarından yalan söylediğini gördüğümü söylemeye değer, genellikle onlara bir yere gideceğini veya bir şeyler yapacağını söylediği ve aslında benimle olduğu için.

Aşırı tepki verdiğimi mi düşünüyorsun? İncindiğim için, güvenemeyeceğim ve bana kaç kez yalan söylediğini söyleyemeyeceğim biriyle ilişki kurabileceğimi hissetmiyorum."
"Sevgili Reddit,

Son zamanlarda bekarım ve ille de sinsice dolaşmıyorum, ama bugün gerçekten sevimli bir adama çıkma teklif edebileceğim ama nasıl yapacağımı bilmediğim bir durumla karşılaştım.

Kısa bir bilgi için: Yetişkin hayatımda birçok insanla çıktım ve birkaç ciddi ilişkim oldu ama yine de doğru olanı arıyorum. Kendine oldukça güvenen, dışa dönük bir kadınım ve birkaç kez erkeklere çıkma teklif ettim. Bir şeyi gerçekten istiyorsam çok utangaç olma eğiliminde değilim, ancak bazı durumlarda olabilir.

Bugün öğle yemeği saatinde marketteydim ve kontrol etmek için sırada bekliyordum. Birden fazla kredi kartıyla ödeme yapmakta güçlük çeken bir kadın vardı ve sıradaki insanlar gözle görülür şekilde sabırsızlanıyordu. Sırada önümde iki kişi vardı ve tam önümdeki kişi çok tatlı bir adamdı. Bazen bu durumlarda insanlar bir tür görsel teselli bekleyerek başkalarına bakarlar, eminim okuyan çoğunuz muhtemelen bunu deneyimlemiştir.

Sevimli adam bana bir bakış attı ve gülümsedi ama kulaklıklarımdan biri müzik dinlerken yanımdaydı, ben de başımı salladım. Bana bakmaya çalıştığını fark etmeye devam ettim (ya da muhtemelen sinirlenmiş ve bekliyordu, söylemesi zor).

""Ha, bu adama numaramı vermenin bir yolunu bulmayı çok isterim"" diye düşünmeye devam ettim. Çekici olduğunu veya flört etmeye ilgi duyduğunu düşündüğün insanlarla tanışmak yeterince zor. Çevrimiçi flört konusunda gerçek bir şansım olmadı (özellikle de varsayılan olarak bir ilişki kültürü olan şu anki şehrimde) ve insanlarla nasıl yüz yüze tanışacağımı düşünüyordum.

Bu yüzden size şunu söylüyorum: Kişi bu tür bir durumu bir sonraki aşamaya nasıl taşır? Çok az veya hiç ön metin olmadan birine çıkma teklif etmek mümkün mü? Açıkçası riskli, birinin durumunu asla bilemezsiniz, ama bu sadece düpedüz tuhaf mı yoksa cesurca ve takdire şayan mı?"
"Herkese merhaba, sahip olabileceğiniz herhangi bir tavsiye için şimdiden teşekkürler.

Şu anda Nebraska'daki bir eyalet Koleji için saatlik güvenlik pozisyonunda çalıştığımı size bildirerek buna giriş yapmama izin verin. Yarı zamanlıyız (haftada 30 saat), zaman damgalarımızı her Pazartesi teslim ediyoruz ve iki haftada bir ödeme alıyoruz.

Çalıştığım kolejdeki çalışanlar için Noel tatili 12-23-2014 ile 1-5-2015 tarihleri ​​arasındaydı. Ancak çalıştığım Departman (Güvenlik) bu izinleri kullanmıyor ve normal mesailerime son verip zaman damgamı doldurup zamanında teslim ettim. 5 Ocak 2015 Pazartesi günü (üniversite çalışanları geri döndüğünde), müdürüm departmanımızdaki tüm zaman damgalarını teslim etti ve bordrodan sorumlu kişilerin 6 tanesini de işlemek için zamanları olmadığına karar verdiklerini öğrendi. ve bize ödeme almak için 22 Ocak'a kadar beklememiz gerektiğini söyledi.

Bunu daha da kötüleştiren şey, moladan önce yöneticime tüm zaman çizelgelerinin moladan sonraki ilk gün teslim edilmesi durumunda işlenecekleri ve 8 Ocak'taki maaş gününe konacakları bilgisi verildi.

Halihazırda iki yakayı bir araya getirmek ve faturaları ödemek için mücadele eden bir öğrenci olarak, burada oturuyorum ve 8 Ocak'ta almam gerekenin yarısını alıyorum.

Maaş bordrosundan sorumlu hanımefendi ile bir toplantım vardı ve bir saatin daha iyi bir kısmında ondan aldığım tek şey ""Pekala, siz çocuklar ayın 22'sine kadar beklemeniz gerekecek. yapabileceğim bir şey yok.""

Varsa, burada hangi adımları atabilirim? Kendi tarafımda her şeyi doğru yaptım, bu yüzden yapabileceğim bir şey olması gerektiğini hissediyorum. Bir ton teşekkürler!"
"Bugün kariyer sınıfımdaki bir öğrenci çöp adamlarla 2 boyutlu bir savaş sahnesi çizdi. Hepsini küçük roketatarlı çöp adamlar vs. Öğrenci dersten sonra bir çeşit boş zamanlarında çizmişti. Öğretmen çizime el koydu, yönetime gönderdi ve Ontario'nun güvenli okullar yasasını ihlal ettiğini belirtti.

Bu doğru mu? Ne olacak? Bunun bir sürü saçmalık olduğunu düşünüyorum, özellikle sınıfın başlarında bir arkadaşıyla şaka yaptığı ve arkadaşının ona yumruk atacağını söylediği için. Öğretmen döndü ve ""Keşke (öğrenciye) yumruk atabilseydi çünkü bu iyi olurdu ve (öğrenci) bunu hak ediyor, ancak buna izin veren güvenli bir okul kanunu var"" dedi.

İhlal etmekle suçlandığı eylem, temelde oradaki pencereden atıldı! Öğretmen ona şiddeti kışkırttı! Öğretmene ve öğrenciye ne olabilir? Haksız yere suçlanmamak için ne yapabilir? Kendisini suçlamamak için onunla konuşmamasını söylediğim polis muhtemelen işin içinde olabilir."
"Bu yüzden dün hoşlandığım bu kıza çıkma teklif ettim ve düşünmek için bir gün istedi ve bugün bana cevap verdi. Buradaki yanıt ""Evet [benim adım], bunu şu anda yapamam. Sen iyi bir adamsın ama ben iyi bir kız değilim, üzgünüm.""

Çok parti veriyor ve çok sayıda suç işleyen çok sayıda insan tanıyor ve ben genellikle uysal bir insanım. Olduğu söyleniyor, bu tür bir ortamdan rahatsız olduğuma dair herhangi bir işaret verdiğimi sanmıyorum, kahretsin, ikimiz de bu yıl birlikte bir partiye gitmeyi düşünüyoruz. Bununla ne demek istediğini daha iyi anlamak istiyorum."
"Bu temelde oldu... oh... on dakika kadar önce.

Karım 9 haftalık hamile ve ilk üç aylık dönemin getirdiği sabah bulantısı, hasta baş ağrıları, hormonal / duygusal karmaşa içinde. Benlik saygısı bir darbe aldı ve sinirleri oldukça yıpranmış çünkü temelde 7/24 kendini eşek gibi hissediyor. Mide bulantısı onu genellikle öğleden sonraları ve akşamları en çok vuruyor, bu yüzden bugün işten sonra, ben işten yaklaşık bir saat sonra dönene kadar yatağına uzanıp kitap okumaya karar verdi. Eve geldiğimde onunla yatağa girdim ve birbirimize sarılıp günlerimiz hakkında sohbet etmeye başladık.

Şimdi, seksi zamanlar genellikle akşamları veya biz yatmadan önce olur, ama son bir aydır karım akşamları kendini o kadar berbat hissetti ki, genellikle yastığa vurur vurmaz bayılıyor. Anlayışlı bir koca olduğum için, tabii ki uyuyan hamile kadınların yatmasına ve çok ihtiyaç duyduğu dinlenmesini sağlamasına izin veriyorum. Görünüşe göre bir insanı büyütmek zor iş! Yine de, bir süredir seks yapmadığımız ve bugünün de farklı olmadığı için pişmanlığını dile getirdi. Yatakta birbirimize sarılırken, bir süredir seks yapmadığımız için tekrar özür diledi ve yapabilmek için daha iyi hissetmeyi dilediğini söyledi ve bunu şakacı bir tonda, ""karılık görevlerini yerine getir"" dedi.

Onu yanağından öptüm ve aynı şakacı ses tonuyla ""Merak etme, seni aldatmayacağım"" dedim.

Bana tam bir dehşetle baktı ve bir nevi boğularak, ""N-neden bunu söyledin? Öyle misin? Tanrım, beni aldatıyor musun?"" Ağlamayı, hıçkırmayı ve hıçkıra hıçkıra ağlamayı işaret edin. Sürekli, ""Seni suçlamazdım. İğrenç, şişman ve çirkinim. Kendimi seks için yeterince iyi hissetmiyordum. Anlardım. Seni suçlamazdım.""

Tabii ki bolca özür dilemeye başladım. Hayatımda hiç bu kadar özür dilememiştim. Sonunda birkaç kez ""Tamam. Tamam"" dedi ve ağlamayı bıraktı. Ama bir süre yalnız kalmak istedi.

Reddit. sıçtım."
"Reddit, ailem tarafından son derece korunaklı bir şekilde büyütüldüm. Temel olarak, tüm ev sorumlulukları/görevleri onlar tarafından yürütülüyordu ve benden yapmam beklenen tek şey ders çalışmaktı. Artık taşınıyorum, kendi başıma nasıl davranacağıma dair hiçbir fikrim yok. Yani temelde, araba sigortasına başvurmaktan banka hesaplarını yönetmeye, faturaları ödemeye ve vergi beyan etmeye kadar her şeyi kapsayan bir yaşam el kitabı arıyorum. Bunlardan bazılarını öğrendim, ancak kendi başıma çalışmak için bilmem/yapabilmem gerekenlerin birleştirilmiş bir listesi harika olurdu. Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir!"
"Temel olarak, birçok nedenden dolayı yaşadığımız kasabadan nefret ediyorum. Bazılarının önemsiz olduğunu biliyorum ama bazılarının meşru olduğunu düşünüyorum. Burada ne kadar uğraşsam da arkadaş edinemiyorum, iş bulamıyorum ve çoğu zaman kendimi çok yalnız hissediyorum.

 Jacob (benim SO'm) burada iyi bir iş çıkarıyor ve çok yakın zamanda bir terfi aldı. Sürekli sevdiği bir işi var ve burayı çok seviyor. O bu kasabadan ve ben birkaç eyalet ötedeki başka bir kasabadanım. Kasabamda tanıştık, aşık olduk ve bir süre orada yaşadık. İş onun için kolay değildi ve orada yaşamanın maliyeti burada olduğundan çok daha pahalıydı, bu yüzden 2 yıl sonra ayrıldık. 2 yıldır burada yaşıyoruz ve ben hiç mutlu değilim. Eski kasabamda arkadaşlarım, düzenli bir işim ve ailem vardı. Burada iş bulamıyorum çünkü esas olarak misafirperverlik ve Jacob gece gündüz çalışıyor, bu yüzden onun saatlerinde çalışmak mümkün değil. 2 çocuğumuz var kreşe alamıyorum hepsi dolu çünkü normal pazartesi-cuma mesaisi bile yok. Bazı arkadaşlar edinmek için oyun gruplarını, yerel parkları, kulüpleri, yerel etkinlikleri ve pazarları denedim ama burası çok büyük bir emeklilik kasabası ve buradaki diğer anneler 30'larında ve benim yaşıma yakın insanlar yok. çocuklar ve ben kimseyle bağlantı kuramıyoruz.

Ailesi burada yaşıyor ve hiçbirimiz gerçekten anlaşamıyoruz. Her ikisi de onlara karşı kibardı ve elimizden geldiğince veya ihtiyaç duyulduğunda her zaman yardım edecek, ancak onları sık görmüyoruz. Ailem 2 saat uzakta yaşıyor ve Jacob'ı tamamen ailenin bir parçası olarak kabul ettiler ama bu pek alakalı değil, sadece en yakın destek sistemimin 2 saat uzakta olduğunu göstermeye çalışıyorum.

Eski kasabamda iletişimimi sürdürdüğüm arkadaşlarım vardı, daha çok bir hayatım varmış gibi hissediyorum. Ben sadece bir anne ya da eş değildim. Ben bir insandım."
"Ödev söz konusu olduğunda kendimi her zaman oldukça ortalama buldum (5 sayfalık makaleler gibi). arama / planlama dahildir.

5 sayfalık bir makalem varsa, 5 ila 7 saat sürer (ara verip vermediğime bağlı olarak)

Bugün 14 saatte ikisi kaynak araştırmak zorunda olduğum 4 sayfalık 3 ödev yaptım.

Gerçekten övünmek istemiyorum ve bu tür bir ""yetenek?"" hiç çaba sarf etmediğimi hissettiğim için işimi her zaman değersiz hissettirdi.

Sınıf arkadaşlarımla konuşurken, ödevin 1'i için 3 gün planladılar, şimdi aynı şeyi aileme duyuruyorum, ama gerçek şu ki 3 gün video oyunları oynayarak ve ne oynayarak harcanacaktı ve asıl çalışma hemen hemen her zaman gününden önce yapılmalıdır."
"Bu benim ilk ilişkim ve daha önce eski sevgilileri var. Ne zaman büyük bir tartışmamız olsa, kimin mantıklı kimin mantıksız olduğunu görmek için beni başka biriyle görmeyi merak ettiğini söylüyor.

Bunu bana söylemesinin bir açıklaması var mı?
Yoksa bunu bana söylemesi doğru mu?
Sadece fırçalamalı mıyım?

Onu çok seviyorum ve birlikte sadece bir yıl oldu ve bu ifade genellikle büyük bir kavga ettiğimizde, genellikle başlangıçta gündeme getirdiğim bir şeyden gelir.
Biz sorunu çözmeye çalışırken yanlış anlaşılmalar ve ses tonu ve tavırlar gibi küçük ayrıntılar nedeniyle tartışma büyük bir hal alıyor.

Beni önemsediğini söylüyor ama bunu değer verdiğin birine söyler misin?

Bana bunu söylediğinde kendimi çok incinmiş hissediyorum. Onu asla başka biriyle görmek, hatta başka biriyle görüşmesini düşünmek bile istemezdim."
"Bu akşam kız arkadaşım ve ben kasabaya çıkıp eğlenmeyi planladık. İkimiz de çok çalışıyorduk ve buna ihtiyacımız vardı. Yaklaşık bir haftalık planlarımız vardı ama birkaç gün önce bir kadın iş arkadaşı onu evine akşam yemeğine davet etti. Gitmesi için onu cesaretlendirdim çünkü onun birkaç arkadaş edindiğini görmek istiyorum; ve onların ""kızlar gecesi"" yapmalarını istediğim için evde kaldım.

Akşam yemeği saatinde ona iyi vakit geçirmesi için mesaj attım, seni seviyorum, tüm bu güzel şeyler diye cevap verdi. 2 saatten kısa bir süre sonra bana çok üzgün olduğunu, içmeyeceğini ve şimdi ""gerçekten sarhoş"" olduğunu ve arkadaşının onu eve bırakmasını sağlayacağını söyledi. Sarhoş olduğunda çok ateşli olduğundan bahsetmiş miydim? Tökezlemek, gevelemek, düşmek, utanç verici. Ve ne kadar sarhoş olduğunu kontrol edemiyor.

Bana ara sıra mesaj atıyor ama randevumuz gitgide daha da geriye gittikçe sinirlenmeye başlıyorum. Sarhoş bir şekilde bana neyin yanlış olduğunu mesaj atıyor, bunu sonra konuşalım diyorum, falan filan. Sabah 1:30'a kadar. Onu arıyorum ve sarhoş bir şekilde ""Evinde kalacağım ve beni yarın geri alacak, üzgünüm, çok üzgünüm"" diyor. Temelde bu kadar.

O kadar sinirliyim ki uyuyamıyorum bile. Bu tarihi gerçekten dört gözle bekliyorduk. Ve anlaşmanın ne olduğunu öğrenmek için onu aramalıyım. Arama sırasında cep telefonu kapandı, yapmasaydım onun için endişelenerek yatağa giderdim.

Burada üzülmekle haksız mıyım? Gelecekte bensiz içmesiyle nasıl başa çıkarım? Çünkü bu hep böyledir. Benim için gerçekten stresli."
"Bu yüzden erkek arkadaşım ve ben neredeyse 4 yıldır birlikteyiz ve onun cinsel ihtiyaçlarımdan hiçbirini karşılamaması HARİÇ sağlıklı bir ilişkimiz olduğunu düşünürdüm. Hem sözlü hem de başka türlü.
Ama en büyük sorunum sözlü çünkü mesele şu ki, ona günde ortalama bir kez düşüyorum. Şaka ya da abartı yok, bazen daha çok yapıyorum. Ve bunu onun için yapmaktan gerçekten zevk alıyorum, bu yüzden ondan daha fazla aksiyon almaya başlayana kadar yapmam gerektiğini düşünmeme rağmen devam ediyorum.
Şimdi, onunla bunun hakkında çeşitli şekillerde konuşmayı denedim. Nazikçe, bir dahaki sefere üzerime indiğinde amıma ne yapacağını ve konunun diğer nazik uygulamalarını sordum. Ona neden daha sık aşağı inmediğini sormayı denedim. Hijyenimle bir ilgisi olup olmadığını sordum, yaptığım her şeyi değiştirmenin yollarını sunmaya çalıştım ve her zaman bana aşağılanmayı ""sevdiğini"" ve kadın organlarımın ""tamamen temiz"" olduğunu gördüm. "" ve sonra ne olur? Heyecanlanıyoruz ve o beni onun üzerine indiriyor ve sonra hiçbir şey alamıyorum. Ve o anda konuyu gündeme getirirsem, haklı olma şansı varken savunmaya geçiyor ve ""özür dilerim, senin için daha iyi bir sevgili değilim"" gibi şeyler söylüyor! Ama almıyor."
"Bir yıllık kız arkadaşım (kız kardeşimle yalnızca bir kez tanışmış olan) son zamanlarda ona bazı kişisel konular hakkında mesaj atmaya başladı. Sonunda kürtaj olduğunu söyledi.
Kız kardeşim, hamileliklerinden birinin sonlarına doğru düşük yaptı ve bu ailemizi çok etkiledi. O zamanlar sadece gençtim ve bundan asla kurtulamayacağımı biliyorum. Ancak kız kardeşimin o zamandan beri anlaşılır bir şekilde her zaman kürtajla ilgili bir sorunu oldu.

Hakkında konuşmak zor, bu yüzden kız arkadaşıma bundan doğrudan bahsetmedim ama yeğenimi kaybettiğimi biliyordu.

Yine de kız kardeşime söylenecek onca şey var. Ablamın neden artık kız arkadaşımdan hoşlanmadığını öğrendiğinde bugün annemden öğrendim.
Görünüşe göre o mesajdan sonra kız kardeşim ona artık onunla konuşmamasını söylemiş.

Sevdiğim kız arkadaşımla her zaman yakın olduğum kız kardeşim arasında çelişkideyim."
"Biliyorum çok kısa bir süredir bir ilişki içindeyiz ama bu süre zarfında haftada 4-5 kez takıldık ve aşağı yukarı sürekli txt iletişimi içindeyiz. Hemen hemen her şeyimiz ortak, benzer hedeflerimiz var, ikimiz de yerleşip bir aile kurmak istiyoruz ve birbirimiz için mükemmel görünüyoruz.

Cumartesi gecesi ilk kez birlikte yattık ve bu harika bir şeydi ve ben ona aşıkmışım gibi hissediyorum. Yine de çok erken söylemek ve henüz aynı hissetmemesi veya biraz beklemek istemesi (ki bu anlaşılabilir bir durum) diye onu korkutup kaçırmak istemiyorum.

Bunu beyan etmek için uygun zaman ne zaman?"
"Atılır çünkü tanıdığım insanların reddit yaptığımı bilip bilmediğini bilmiyorum.

Tamam, burada bir tür arka plan hikayesi, bir buçuk yıl bir kızla çıktım ve Aralık'taki doğum günüm için ailesiyle Karayip gezisine çıkmayı planlıyorduk. Sonunda Eylül ayının başında eyalet dışı bir üniversiteye gitti ve sadece beni aldatmakla kalmadı, aynı zamanda kendisi ve ailesiyle birlikte aslında doğum günüm olan gemi yolculuğuna çıkmama artık izin verilmediğini söyledi. Geziye gitmek için uçak bileti, geçen Haziran Mezuniyetim için ailesinden bir hediyeydi ve gemi yolculuğunun parası çoktan ödenmişti. Ancak yine de gitmeme izin verilmedi. Annesiyle bu konuda konuşup konuşmadığı konusunda konuşmuştum ve bana okuldan atıldığımı söylemeden önce onunla konuşmamıştı. Annesine uçak biletini geri ödemeyi bile teklif ettim, ama ne yazık ki kullanılamayacak bir hediye olduğu konusunda ısrar etti.

Şimdiye kadar hızlı ileri sarın. İki yılı aşkın süredir tanıdığım bir bayan arkadaşım var ve bugün onun ve ailesinin gittiği gemi yolculuğunun benim gitmem gereken gemi yolculuğuyla aynı olabileceği aklına geldi. Aaaa ve öyle. Ailesiyle onlarla gitmem hakkında konuştu ve gemi yolculuğu için yeterli param var ama uçak bileti için değil. Kızlarının beni aldattığını ve beni ön ödemeli gemi/uçak biletinden attığını görünce, eski eşimin ailesinden uçak biletimi istemem mantıksız olur mu?"
"İşte hikaye. Ben 23 yaşında bir adamla birlikte 22 yaşında bir kızım. Bu adamla bir yılı aşkın süredir çıkıyorum. Şu an tatilde ve onu bir haftadır görmedim. Resimlerine bakarken kendimle oynamaya karar verdim ama sonra profiline gittim ve onun başka bir kızla samimi olduğu yeni etiketlenmiş fotoğraflarını gördüm. Resimler 3 hafta önce çekilmiş gibi. Kollarını kıza dolamış ve kafasını kızın kafasına yaslamış gibi resimleriydi. Tipik bir çiftin resimleri gibiydiler, biliyor musun? Sanki, onun başka bir kızla birlikte olduğunu görmekten başka bir şey olmayacağına söz verdi ve birden fazla fotoğraf olması beni çok kıskandırdı. Sanki FB profiline gidip fotoğraflarına baksaydın onunla çıktığını düşünürdün. Birkaç arkadaşıma sordum ve hepsi aynı şeyi söyledi: Yarım yamalak görünüyordu ve kesinlikle benim yerime bu kızı görüyor gibiydi. öyleyse reddit, benim sorum şu, bununla nasıl giderdin? Kaymasına izin verir miydin yoksa ondan fotoğrafları indirmesini mi isterdin?"
"20 yaşındayım ve hayatımın önümüzdeki iki yılı hakkında bir karar vermem gerekiyor. Bir hafta içinde. Şu anda, sıkı satış hedeflerinin karşılanması gereken bir bankada çalışıyorum. EĞER üç kez (üç ay) yerine getirilmezlerse, konserve edilirsiniz. Bana 10 saat/saat ödüyorlar ve 6 ayda zam almak duyulmamış bir şey değil. Sorun şu: **Ben bir satış elemanı değilim**. Bu benim kişiliğim değil. Müşteri hizmetlerinde harikayım, burada çalıştığım kısa sürede hakkımda en olumlu müşteri hizmetleri ""raporlarını"" yaptırdım. Bir iş arkadaşım ""insanlardan bunları doldurmasını mı istiyorsun? Bir ton var"" diye sordu. Bununla birlikte, Chase Bank'ta yarı zamanlı veznedar olarak iş fırsatım var. Bu kararı bu kadar zorlaştıran şey, şu anki işimde 40 saat almam ve Chase'in bana haftada yalnızca 20 saat teklif edebilmesi. Şu anki işime arabayla gitme süresi de **tek yön** 21 mil, Chase ise tam anlamıyla evimden 2,8 mil uzakta, öğle yemeği için eve gitmeme izin veriyor. Bir dairem ve kiranın kendisine düşen kısmını geciktirmeyeceğini bildiğim harika bir oda arkadaşım var, bu yüzden haftada 20 saat fatura ödemek sorun değil. Sürekli para harcamak ve meteliksiz kalmaktır.

Daha önce Wal-Mart'ta çalıştım ve iki haftada bir eve yaklaşık 400 dolar götürdüm. Bu yüzden bu gelirle hayatta kalabileceğimi biliyorum. Kendimi kesinlikle orada bir kariyere sahip olarak görebildiğim için Chase'i seçmeli miyim bilmiyorum. Ben bir matematik uzmanıyım ve muhtemelen aktüer olacağım, dolayısıyla Chase **eninde sonunda** benim için mükemmel fırsatlar sağlayabilir."
"İnternetteydim ve ortaokulunda eşcinsel (ama gizli) bir öğretmenin sınıfından nakledilmek isteyen genç bir çocuk hakkında bir [makale] okuyordum. Oğlan, diğer öğrenciler tarafından ""öğretmenin evcil hayvanı"" olduğu için yakalanmış ve taciz edilmişti. Başa çıkamadı, bu yüzden transferi istedi.

38 yıl sonra sınıftan kaybolduğu için öğretmeninden özür diledi.

Kendi hikayem, beden eğitimimdeki Down Sendromlu bir kız hakkında. sınıf. Eğlenceli ve komikti. Her zaman şakalar yaptı ve herkesi mutlu etmeye çalıştı. Yılın çoğunu onunla geçirdikten sonra, ilgisinin çoğunun odağı haline gelmiştim. Karamsar bir genç olarak, bu ilgiyi istemezdim ve onunla konuşmaktan kaçınırdım.

Dönemin sonuna doğru bana sarılmak istedi. O bana yaklaşırken arkamı döndüm ve uzaklaştım. Daha sonra ona benimle konuşmamasını ve beni rahat bırakmasını isteyen bir mektup yazdım.

Yaşım ilerledikçe o mektup ve yaptıklarım beni kendimden utandırıyor. Sonraki 2 yıl boyunca ondan asla özür dilemedim, hatta yüzüne bile bakmadım. Mezun olduğundan beri ona ne olduğunu öğrenmeye çalıştım (Down'lu çocukların gelişimi geridir. Mezun olduğunda 21 yaşındaydı), ama hiçbir şey bulamadım. Ondan af dilemek istiyorum ve umarım bir gün affederim."
"Biyolojik babamla pek çok sorun yaşadık, annemle ben on yaşımdayken boşandılar, bu ailem ve benim için zordu. Ağabeyim onunla kötü deneyimler yaşadı ve çoğunlukla artık onunla konuşmamaya karar verdi. Boşanma gerçekleştiğinde küçük erkek kardeşim yaklaşık iki yaşındaydı. Babam emekli bir denizci, birinci körfez savaşında bir turda görev yaptı ve manipülatif ve açgözlü ve ayrıca TSSB'si var. Depresyondan ilk acı çekmeye başladığımda bana biraz yardım etti ve aynı zamanda bana hala hayatımı nasıl yaşayacağımı söylemeye çalışıyordu, beni hava kuvvetlerine katılmaya zorlamaya çalıştı ve o tamamen iyi bir baba değildi. Bir noktada o da bana ve anneme kızdı ve mezuniyetime gelmeyeceğine karar verdi, bu da annemle aramızda gerginliğe neden oldu. Sonunda geldi ve Bay Baba olmayı denedi, birdenbire bağırıp çağırıyordu ve birdenbire beni neşelendiriyor. Benden ve küçük erkek kardeşimden kaçtı, ailesiyle birlikte yaşamak için başka bir eyalete kaçtı ve nafaka ödemiyor ve her zaman beni onunla annem arasında seçim yapmaya zorluyormuş gibi hissettiriyor ve bu beni gerçekten paramparça ediyor. içeri."
"PHOB - Kendi uydurduğum küçük bir kısaltma. Çoğu ofiste bir tane vardır... ""Güce Aç Ofis Kaltağı"". Bu, genel olarak anlamsız bir işte çalışan (İK'yi düşünün) ve mümkün olduğu kadar çok siyasi ofis gücü biriktirmeye çalışan kadın (veya erkek...Yine de bunu yalnızca kadınların yaptığını gördüm...). Kendini özel ve önemli hissetmesi için olduğunu hayal ediyorum.

Kurulum: Bir hukuk bürosunda telefon memuru olarak çalışıyorum. Benim işim odamda oturmak, potansiyel müşterileri aramak ve randevu için gelmelerini planlamaya çalışmak. Patron R, genellikle rahat, havalı bir adamdır. PHOB, onun yönetim yetkisi altında OLMADIĞIM halde, her hareketimi sürekli olarak incelerdi. Başvuruları tarar ve bordro yazar, hepsi bu. Çeviricide hiçbir isabetin olmadığı sıkıcı izleri doldurmak için her zaman dizüstü bilgisayarımı getiririm. (Genellikle sadece Reddit yaparım veya YouTube izlerim) Doğal olarak, açılan çeviricideki herhangi bir müşteriyle konuşmak için yaptığım şeyi duraklatıyorum. Ara sıra müşteri rezervasyonu yaptırıyorum, bu yüzden işimi gayet iyi yapıyorum, ancak PHOB patron R'ye şirket zamanını boşa harcadığımı ve oyun oynadığımı ""gevezelik etmeye"" devam etti. Doğal olarak, R çevirici raporlarını kontrol ediyor ve benim onun en iyi performans gösteren temsilcisi olduğumu görüyor, ama bunu bana onun söylentileriyle uğraştırdıktan sonra yapıyor. Uzun lafın kısası, PHOB beni mümkün olan her şekilde bürokratik olarak rahatsız etmek için elinden gelen her şeyi yaptı.

İntikam - Günlerimi elimden geldiğince iyi geçiriyorum. Bu arada başka işler arıyorum. Sonunda bir iş görüşmesi ve ardından bir iş buluyorum. İstifa mektubuma, firmanın nasıl daha verimli hale getirilebileceğine dair birkaç yararlı ipucu koydum. Sonunda PHOB'un işinin, maliyetin bir kısmı karşılığında Quickbooks ile nasıl değiştirilebileceğine dair yaklaşık iki paragrafla bitirdim. Teknoloji meraklısı olmayan R, bu vahiy karşısında hayrete düştü ve sonunda onu konserve edip tavsiyeme uydu."
"Burada en iyisini umuyoruz, ancak başkalarının bundan ne çıkarabileceğini görmek istiyorum. 2 aydan biraz fazla bir süredir çıkıyoruz, anında bağlantı kurduk, ilk bir buçuk ay birlikte çok zaman geçirdik. Sonra işte ve yan projede meşgul oldu ve daha az ortalıkta olmaya ve aralıklı olarak metinlere yanıt vermeye başladı.

Bir şeylerin döndüğünü hissettim (sadece stresli olduğunu varsayarak) ve onu daha fazla şeye ve benim evimde daha fazla kalmasına davet etmeye başladım - ""hey, bu aklını bir şeylerden uzaklaştıracak"" - ""hayır hey, ben muhtaçım"" niyetiyle .""

Her neyse, o gün için şehir dışında olacaktı ve ona (zevkli ve sevimli) bir fotoğrafımı içeren bir mesaj gönderdim ve ""döndüğünde sarılmak istersen"" yazdım - cevap yok. Metinlerle ilgili sorun yaşadığından bahsetmişti, ben de ona biraz sonra mesaj attım ve ""fotoğrafı aldın mı?"" ve o **""evet, üzgünüm. iyi bir zaman değil ama bunun hakkında konuşmalıyız""** yanıtını verdi ve ben de bunun iyi olacağını söyledim.

Ertesi gün mesaj atıp konuşmak istediğimi söyledim ve bu konuyu gündeme getirdiği için ona teşekkür ettim ve stresli olduğunu hissettiğimi söyledim, bu yüzden onu dışarı davet edip şirketimi teklif ediyordum ve cevap verdi ** ""evet. üzgünüm bu projeler birdenbire süründü. üzerime""**

İşte bu kadar, yanıtları biraz belirsizdi, bu yüzden hepinizin ondan ne anladığınızı merak ediyorum. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve o da benim hakkımda aynı şeyi söyledi, buna resmi olarak bir ilişki demedik ama öyle gibi hissediyorum, bu yüzden bu tuhaflık beni gerçekten strese sokuyor."
"Eylül başında uzun (3 yıllık) bir ilişkiden çıktım. Yarı karşılıklıydı (bunu o başlattı ve ben tamamen aynı fikirdeydim - ikimizin de birbirimizden özgürlüğe/bağımsızlığa ihtiyacımız vardı), yine de bu konuda çok üzgündüm ve adama hâlâ aşığım. Biraz yas tuttuktan sonra tekrar takılıyordum ve biraz flört ediyordum ve çoğunlukla sadece okula/akademiye/arkadaşlarıma odaklanıyordum ve ayrılığımdan dolayı oldukça mutluydum. (Kulağa biraz erken geldiyse, eski sevgilim ve ben paleontolojik bir kazıda olduğum için ayrılmadan önceki bir aydır birbirimizi görmemiştik ve yaz boyunca haftalarca ayrı kalmıştık, bu yüzden biz zaten birbirimizin yokluğuna alışmıştık).

Şimdiye kadar ileri sar, birkaç aydır aynı arkadaş grubunu paylaştıktan sonra birkaç haftadır gördüğüm çok havalı bir FWB'ye (22M) sahibim. Ama tüm bu durum hakkında kendimi tuhaf hissediyorum çünkü *şu anda başka bir ilişki istemememe rağmen* korkarım gerçekten yapışkan olmaya başlıyorum. Bazı yönlerden beni onaylamasına ihtiyacım olduğunu hissediyorum ve çoğu zaman yalnız kalmak konusunda gerçekten rahat olmadığımdan endişeleniyorum. Sanırım FWB'me yalnızlık duygularını bastırıyor olabilirim ve bir erkek arkadaş istemediğimi bilmeme rağmen mesajlarıma vs. cevap vermezse gerçekten üzülüyorum.

Bazen erkeklerle bıraksam benim için daha iyi olabilir diye düşünüyorum çünkü Eylül'den Kasım'a kadar sadece akademik şeyler yapmaktan ve arkadaşlarımla olmaktan oldukça memnundum. FWB başlar başlamaz endişe duygularım yeniden yükseldi (yine de samimiyet ve cinselliğin tüm eğlencesi ve heyecanıyla birleştiğinde).

Bilmiyorum reddit... Sence bu duygularla başa çıkmam için sağlıklı bir yol ne olabilir?"
"Merhaba!

Hissettiğim gibi hissetmeye hakkım olmadığını biliyorum ama elimde değil... Bunu atlatamayacağım ve yardımına ihtiyacım var.

İşte başlıyoruz... Bir yıldır birlikteyiz ve her şey harika gidiyor. Cömert, kibar, komik, yakışıklı vs. bir erkekte isteyebileceğiniz her şey.

sorun benim O benim ilk gerçek erkek arkadaşım ve benden çok daha fazla tecrübesi var... İlk başta hiç önemi yoktu. Ama şimdi, canımı yakmaya başladı... Tecrübesi umrumda değil, benden önce bir hayatı olduğunu biliyorum. Çıkmaya başladığımızda, uzun süreli kız arkadaşından (dört yıldan fazla) birkaç ay önce yeni ayrılmıştı.

Onu terk etti (aptal kız...) ve o zamandan beri birbirleriyle iletişim kurmadılar. İlişkimiz hakkında hiç endişelenmiyorum çünkü bana ondan şüphe etmem için hiçbir sebep vermedi. Ama nedense hala acıyor... Çünkü işler yolunda gitseydi, muhtemelen şu anda hala çıkıyor olacaklardı.
Bana bir şey söylemediği için ona zaten söylemedi. Çünkü bana bakışı, tıpkı ona baktığı gibi. Çünkü dört yıl boyunca hayatındaki en önemli kişi oydu ve şimdi onunla rekabet edemeyecekmişim gibi hissediyorum. Kendimi ikinci bir seçenek gibi hissediyorum ve böyle hissetmemin benim için bir anlamı olmadığını biliyorum...

Birlikte dört yıllık anıları var, hakkında hiçbir şey bilmediğim dört yıl. (Belki de beni rahatsız eden budur?)

Sanırım onunla tekrar konuşmaya başlamak istiyor. Muhtemelen onu affettiğini göstermek istediği içindir. Endişelenecek birşey yok. Ama ben... Acıtıyor.

Her gün düşündüğüm bir şey değil ama ondan her bahsedildiğinde içim acıyor.

Kulağa çılgınca geldiğinin farkındayım ve bunu aşmak istiyorum, bu yüzden yardım istiyorum, bu yüzden lütfen bana karşı nazik olun..."
"Bir insanın geçmişini kıskanmamak için herhangi bir tavsiyesi olan var mı?

Düşünmesi muhtemelen çok daha zor olan bir geçmişim olduğu için bunun mantıksız olduğunu biliyorum.

Benim sorunum, kız arkadaşımın erkeklerle birlikte olduğunu düşünmek. Şimdiye kadar sadece kadınlarla birlikte oldum ve bende bir eksiklik varmış gibi hissedeceğinden veya bunun benimle asla tam olarak yaşayamayacağı bir deneyim olduğundan endişelendim.

Dışarı çıkıp bir kızla çıktıktan sonra geçmişinden bir erkekle takılmış olması, durumu karmaşık hale getiriyor. Bunun bir hata olduğunu ve korkunç olduğunu ve birlikte olmamızdan çok önce olduğunu söylüyor, ama yine de bazen bunu düşünmek beni rahatsız ediyor.

Erkeklerden hoşlanmıyor, geçmiş deneyimlerinin hiçbir şey ifade etmediğini söylüyor ve bunu hiç düşünmüyor bile ve bunu biliyorum ama bazen endişem beni yeniyor?"
"Herkese selam. Hepinizin çoktan geçtiğini sandığım bir noktaya ulaştım... Dayandığım ""standart"" porno, artık benim için gerçekten işe yaramıyor. Demek istediğim... işi bitiriyor ama beni belki 6 yıl önceki oldukça sıkıcı ""poz çekimleri"" fotoğraflarının bile yaptığı kadar heyecanlandırmıyor. Artık benim için yapmayan çok büyük bir film koleksiyonum var (esas olarak grup ve çift hardcore). Kısa bir bukkake aşamasından geçtim ama bundan iğrendim ve geri dönmedim. Bu yüzden tüm redditer'ları yorum yapmaya ve bana daha hardcore kaliteli pornolar sunan bazı sitelerin bağlantılarını göndermeye davet ediyorum. Heyecan verici, farklı ve daha sade bir şey arıyorum (belki aşırı seks partisi falan). SCAT'a ilgim yok, iki kızı bir bardakta hiç görmedim ama açıklaması bile beni etkiliyor. Her neyse, reddit'te buradayım ve sanırım doğru yere geldim... lütfen beni haklı çıkar.

Ve evet, bu geçici bir hesaptır. Aynı zamanda ilk reddit hesabım olmasına rağmen. Bundan hemen sonra (farklı bir IP'den) gerçek bir hesap alacağım."
"Birinden nefret etmek gerçekten benim kanımda yok. Hikayesini bilirsen herhangi birini sevmeyi öğrenebilirsin. Ayrıldık çünkü işler zorlaştı ve mesafeler berbattı. Biz de açık bir ilişki içindeydik ki bu bir hataydı ama artık bunu yapamayacağımı biliyorum ve daha önce asla aldatmayacağımı bilseydim, şimdi kesinlikle biliyorum. Onun müdavimi vardı ve benim yoktu.

Onu çok özlüyorum ama sohbetlerini gerçekten sevdiğim bu kızla değiştirdim ama yaptığı seksten güvensizlik hissini çıkaramıyorum. Ondan nefret etmiyorum ve asla etmeyeceğim, güvenim sarsılmadı. Ama onu diğer insanlarla düşünmekten midem bulanıyor. Bir hafta kadar iyi kaldıktan sonra daha da kötüleşti.

Bu arada, bahsettiğim yeni kız da tatilde evde ve henüz seks yapmadık, ancak o döndüğünde sevişeceğimiz çok açık.

Güvensizliği nasıl aşabilirim? Nefret etmeyi öğrendiğin birini unutmak daha mı kolay?"
"Bu alt yazıya göz attıktan sonra, ayrılık yaşayan insanlar için en yaygın tavsiyenin temas kurmamak olduğu görülüyor. Ancak bunu söylemek yapmaktan gerçekten daha kolay. Kız arkadaşım ve ben yaklaşık bir haftadır ayrıldık ve kendimi sürekli onunla birlikte olmak ve onunla konuşmak isterken buluyorum. O benim yıllardır en iyi arkadaşım ve onu her gün görüyorum (birlikte çalışıyoruz). Günümde ne zaman iyi ya da kötü bir şey olsa, söylemek istediğim ilk kişi o (ve tam tersi) ve kız arkadaşım ya da sadece arkadaşım olmasına bakılmaksızın bunun devam etmesini istiyorum.

Bekar olmayı ne kadar çok özlediğini ifade ettiği için son zamanlarda zorluk çekiyorduk. Çok açık ve dürüst bir ilişkimiz var, bu yüzden duymak ne kadar canımı yaksa da, bunun üzerinden konuştuk ve sonunda yapılacak en iyi şeyin ayrılmak olduğuna karar verdik. Hâlâ birbirimizi gerçekten önemsiyoruz ve bu zamanı atlatmanın en iyi yolunun temassız olmak olduğuna inanmıyorum.

Bir süredir hayatımdaki en önemli kişiydi ve ben her zaman birlikte olmasak bile birbirimizin hayatının önemli bir parçası olarak kalacağımıza inanmıştım. Bunu düşünürken tamamen gerçekçi değil miyim? Onunla arkadaş kalmak ve duyguların doğal olarak kaybolmasına izin vermek istiyorum. Burada herhangi biri hiç temas kurmadan eski sevgilisiyle başarılı bir şekilde arkadaş kaldı mı?"
"Nisan sonundan beri birlikteyiz. Ondan önce arkadaştık ve sonra birkaç ay boyunca çıkarları olan arkadaşlardık. Mart ayı başlarında, işten sonra kız arkadaşı olan bir iş arkadaşımla takıldım (öpüşmek ve kıyafetlerin üzerine dokunmak). O akşam erken saatlerde, şimdi erkek arkadaşım olan fwb'mle takıldığımı unutmayın.

Birkaç gün ileri sar, erkeğimle sahile gittim ve ona olanları anlattım. Oldukça sinirliydi. Sonunda bana eski sevgilisinin onu defalarca yarattığını ve sürekli yalan söylediğini söyledi. Onu incitti. Kötü. Gerçekten çok kötü. Bana asla böyle bir kızla birlikte olmayacağını ve olamayacağını söyledi.

ben o kızım 7 aydır bir şeyler sakladım ve bir şeyler hakkında yalan söyledim. Çoğunlukla işten utandığım ve erkek arkadaşımı incitmek/bir fahişe gibi görünmek istemediğim için işten bir herifle takıldığım geceyle ilgili şeyler.

Ama yalan söyledim. Şimdi erkek arkadaşıma o gecenin tüm detayları hakkında ""temizlendim"". Ama bir kırılma noktasına geldik. Hatta beni eski sevgilisinin adıyla aradı ve bizi aynı şekilde düşündüğünü söyledi.

Dün, lanet arkadaşlar olayını denemeye ve ilişki olaylarını geride bırakmaya karar verdik. Ama bugün hala ilişki meselelerinden, yani benim yalanlarımdan bahsediyoruz. Ona olan her şeyi anlattım. Hâlâ ""bir şeyleri geride tutuyormuşum"" gibi hissettiğini söylüyor ama değilim.

Alışılmış bir yalancı olarak, en çok değer verdiğim kişiye dürüst olduğumu nasıl gösterebilirim? Bunu ona nasıl telafi edebilirim?"
"Üç yıldır çıkıyoruz ve son 4 aydır birlikte yaşıyoruz. Kız arkadaşım dünyayı gezmek ve görmek istiyor; hayatının bu aşamasında para önemli değil. Oldukça zorlu harika bir işe yeni girdim ve şimdiye kadar bundan zevk aldım.

Aslında mesele bu, bu ""iş"" bir kariyer ve kız arkadaşım Amerika'da, bizim şehrimizde en fazla iki yıl kalmak istediğinde ısrar ediyor. Hedeflerimin daha uzun vadeli olduğuna inanıyorum.

Seyahat etmeyi seviyorum ama işimle asla 6 aydan bir yıla kadar başka bir ülkede yaşayarak geçiremem (hangi iş yapabilir ki). Şimdiye kadar çok para kazanıyorum ama bu kızı seviyorum ve uzun vadeli farklılıklarımızı nasıl uzlaştıracağımızı bilmiyorum.

Şimdi ayrılmalı mıyız? Daha sonra nasıl hissedeceğimizi görmek için onu beklemeli miyiz? Reddit'te ne düşünüyorsun?"
"Karımdan SADECE ayrıldım ve ""ayrılmış"" terimini gevşek bir şekilde kullanıyorum.

Gençliğimizden beri birlikteyiz ve birkaç kez birlikte taşındık. Uzun süredir evli değiliz ama neredeyse sonsuza kadar beraberiz. Bölünme, olabildiğince dostane bir şekilde gerçekleşti - uzun süredir çözülmemiş ve tartışılmamış, patlak veren bazı sorunlarımız var. Kısa hikaye şu ki, gençken olduğumuz insanlar değiliz ve artık gerçekten çalışmıyoruz.

Üstüne üstlük, biraz depresyondan geçiyordum ve ona her zaman kendimi yalnız hissettiğimi söyledim. Bu da beni soruna getiriyor.

Neredeyse tüm arkadaşlarımız, özellikle benim durumumda, paylaşılan çift arkadaşlar. Kasabada bazı kişisel arkadaşlarım var ama hepsi bir şekilde yok oldu. Ailemizden uzakta yaşıyoruz ve işleri mahvetmeden bir veya iki günden fazla izin alabileceğim bir işim yok. Yani temelde, kendimi karımdan ayrı buluyorum ama gidecek hiçbir yerim ve dönebileceğimi hissettiğim hiçbir arkadaşım yok. Nihayetinde ayrılmanın doğru hareket olduğunu düşünüyorum, ancak yalnızlığım yalnızca karımın tüm hayatım boyunca birincil ilişkim olduğu gerçeğiyle daha da artıyor. Birdenbire oldu ve ikimiz de küçük bir apartman dairesinde hala aynı çatı altındayız — Bir yere gitmem gerekiyormuş gibi hissediyorum ama başvuracak kimsem yok.

Gidecek bir yer bulmaya nereden başlamalıyım? Kendi sosyal gruplarım olmadan nasıl başa çıkabilirim?"
"Kız arkadaşımla ikimiz de 22 yaşındayız ve 4 yıldır birlikteyiz. Farklı kolejlere gidiyoruz ve bu ilişkimize zarar verdi. Tıp fakültesine başvuru sürecindeyiz ve 2014 yazında birbirimizden çok uzakta olabileceğimiz fikri ürkütücü. İlişkimizde hala aşk var ve birbirimizin arkadaşlığından derinden zevk alıyoruz, ancak cinsel yön/fiziksel çekim geçmişe göre çok daha zayıf. Cinsel çekim eksikliği (benim için) onun tarafında önemli kilo alımından kaynaklanıyor. Uzun lafın kısası: İkimiz de ÇOK fittik. Kilo aldı (doğum kontrolünden ve daha az egzersizden) ve ben nispeten formda kaldım. Cazibe eksikliğini nazikçe tartışmasına rağmen, ağırlığını korudu. Bu noktada, ilişki, çoğunlukla tatmin edici olmayan cinsel karşılaşmalarla (~ 3 yıl boyunca) bir arkadaşlık gibi hissettiriyor. Birbirimizi önemsiyoruz ama tutku yok gibi görünüyor ve gelecek için endişeleniyoruz.
 
*Çekici arkadaş girin*. Bir süredir cinsel yönüm zayıf olduğu için, diğer kadınlara giderek daha fazla ilgi duymaya başladım. Asla aldatmadım ve asla aldatmayacağım ama arkadaşıma olan fiziksel çekim, kız arkadaşımdan çok daha fazla oldu. Ona karşı koyabilirim (o da bana ilgi duyuyor), ama sadece fiziksel olarak tatmin olmadığımı hissediyorum.

Başka bir kızla ilgilendiğim için kendimi aptal gibi hissediyorum ama aynı zamanda arkadaşıma da asla aldatmayacağım konusunda nettim. Bu anlaşıldı ve bana karşı daha fazla hamle yapmaya çalışmadı. Ayrılığın ne kadar dayanılmaz olduğunu görmek için bir aylığına ""ara vermeyi"" düşünüyoruz. Arkadaşıma olan ilgim ve partnerimden (ama aşktan) yoksun olmam konusunda kafam karıştı.

**Başka bir ayrıntı:** Temel olarak 3 yıllık bir kız arkadaşım vardı, iki aydır bekardım ve bu ilişkiye girdim (yine 4 yıl)."
"Zorunlu bu bugün değildi ve bunun yerine Perşembe günü geri döndü. Bunu o zaman yayınlayacaktım, ama revizyona kapıldım ve son zamanlarda fazla boş zamanım yok.

Burada Birleşik Krallık'ta bazı okulların (hepsinin olup olmadığından emin değilim), dünya olaylarından psikolojiye ve diğer şeylere kadar her şeyi kapsadığımız P.S.E için belirlenmiş bir ders süresi vardır. Okulumun durumunda, olağan 'formlar' bölündü, bu yüzden bizim yılımızda diğer formlardan insanlarla birlikte yerleştirildik, bu da beni çok az arkadaşımla sıkıştırdı. Söz konusu ders için biraz daha basit bir şey yapıyorduk: yeni insanlarla tanışmak.

Öğretmen, ders için normalde başka hiçbir durumda konuşmayacağımız biriyle ortak olmaya ve birbirimizi tanımaya karar verdi. Tam olarak sosyal bir insan olmadığım için bu kendi başına benim için yeterince kötü olurdu, ama yaraya tuz basmak için bu konuşmayı tüm sınıfın önünde yapmak zorundaydık.

Her birimize bir partner atanmıştı ve ben neredeyse en kötü kabusumla eşleştirildim: tipik bir sporcu; okuldaki en popüler erkeklerden biri, futbol takımının kaptanı, benden neredeyse otuz santim uzun ve inanılmaz çekici (benim yaşımdaki kızlar için). Sürünerek öne çıktım ve orada durup ne diyeceğimi şaşırdım, o sırada sonsuz bilgeliğimle şunu düşündüm: ""Dün geceki o gülünç gösteriyi gördün mü?""

Ortağım orada öylece durdu, az önce söylediğimi anlamaya çalışıyordu, referansı gerçekten alan arkadaşım Tom dışında tüm sınıf sessizce oturdu (sadece bir hafta önce onu programa bağlamayı başardığım için) ve Aliano ( son FU'mun konusu olan), ikisi de kıçlarıyla gülüyordu. Yüzümün dur işaretinden daha kırmızı olduğunu hissedebiliyordum ve koltuğuma geri döndüm ve günün bitmesini dileyerek utanç içinde yüzümü gömdüm."
"Bize yaklaşık 15 bin dolara mal olacağı söylenen nispeten küçük bir tadilatla ilgileniyoruz. Merak ediyorum, birisi bu büyüklükte bir HELOC'un aylık kredi ödememize ne katacağını tahmin edebilir mi? Kredi birliğimize sormak için pazartesiye kadar bekleyebilirim ama bazılarınızın bir tahminde bulunabileceğini düşündüm.

Arka plan: Los Angeles'taki üç yıllık evimizi (ücretsiz) yeniden finanse etme sürecindeyiz. Bunun için yaklaşık 550 bin dolar ödedik ve görünüşe göre yaklaşık 650 bin dolar değer biçecek. Başlangıçta %10 peşinat koyduk ve yalnızca düzenli ödemeler yaptık, ek ödeme yapmadık. PMI'yi kaldırarak ve oranımızı 5/8 oranında düşürerek (4,5'ten 3,875'e), ipotek için ayda yaklaşık 300 ABD Doları tasarruf edeceğiz (mevcut 2500 ABD Doları tutarındaki ipotek ödememize göre)."
"Bir keresinde 1990'ların büyük bir sitcom karakteri (Psikolog) gibi davrandım ve o gibi davranan bir 419 dolandırıcısına (Nijeryalı Mektup Dolandırıcılığı) e-posta gönderdim.
Başka bir büyük TV karakterini (1970'lerin britcom otel görevlisi) avukat/kardeş olarak hareket ettirmeyi başardım.. Avukata çok sayıda küfür içeren zihinsel bir tirad yaptırdım. Dolandırıcı bana artık o deli adamla uğraşmak istemediğimize dair bir şeyler gönderdi. Kardeşini eve göndermeyi kabul ediyor.. Onlara Psikoloğun erkek kardeşi tarafından bir ağaç dalı ile saldırıya uğradığını ve ardından onu yaralamak için bomba yüklü bir araç kullandığını anlatan bir mektup göndermeden önce bir veya iki gün harcadım. Onlara manşet fotoğrafı olarak bir IRA Araba Bombası olan sahte bir gazete makalesi gönderdim. Ve sağ salim şifa dileyerek bana geri döndüler..."
"Bu yüzden altıncı sınıfta bir buçuk yıldır bu kızla çıkıyorum. İki yıl aynı okula gittik ve şimdi ikimiz de üniversiteye gittik. Durumla ilgili asıl sorun, o kendi ülkesinde kaldı ama ben yurt dışına gittim ve diplomam 6 yıl, bu yüzden bir süre burada olacağım. Şimdi, daha önce yaz biter bitmez ayrılmaya ve sadece arkadaş kalmaya karar vermiştik, ama şimdi bu kararımdan pişmanlık duyuyorum. Sorum şu ki, herhangi biriniz açık bir ilişkinin iyi bir fikir olduğunu düşünüyor mu? Temel prensibi, ayrı olduğumuzda birbirimizle konuşuruz vs. Sonra Noel paskalyası ve yaz için tekrar bir araya geldiğimizde normal gibi çıkıyoruz. Mümkün değilse, herhangi bir öneriniz var mı? Temelde sadece herhangi bir tavsiye arıyorum."
"Yani, hepiniz için küçük bir geçmiş hikaye.

Bu kızla [16] (17 yaşındayım) yaklaşık 3 1/2 veya 4 hafta önce tanıştım ve başlamak için gerçekten sıradan bir şeydi. İlk başta benim için sadece bir arkadaşımın arkadaşıydı, ben de ""Oh tamam, o sadece benimle ve diğer 2 arkadaşımla takılacak"" dedim. bu yüzden hiçbir şey düşünmedim ama o oldukça soğuktu, bu yüzden şehirde paten kayarken, kahve içerken ve sonra sadece rahatlamak ve müzik dinlemek için evime geri dönerken bir süre konuştuk.

Gün geçtikçe onu daha çok sevmeye başladım çünkü o çok yetenekli bir müzisyen, çok rahat, kaykay yapıyor ve hayvanlara bayılıyor. O mükemmel.

Pekala, şimdiye kadar hızlı ilerleyin, o zamandan beri çok takıldık, bir konsere, alışveriş merkezine gittik ve birkaç durumda neredeyse tüm hafta takıldık ve hala oldukça yakın arkadaşız.

Şu anda çok endişeli değilim çünkü çok konuşuyoruz ve hep birlikte kayıyoruz falan ama sadece merak ediyorum, sınırlarımı aşmadan bunu nasıl ilerletebilirim? Geçmişte ilişkilerle ilgili kötü deneyimleri oldu, bu yüzden onu üzecek hiçbir şey yapmamaya çok dikkat ettim.

Ve arkadaş yok, arkadaş bölgesine takılıp kalmadım, arkadaşından onun da benimle ilgilendiğini öğrendim, sadece sevdiği insanların yanında utangaç ve dikkatli.

Onu çoktan akşam yemeğine çıkarırdım ama tek sorun şu anda işsiz olmam...

SO, hepinize sorum şu: Onu rahatsız etmeden ilişkimizi nasıl ilerletebilirim?

şimdiden hepinize teşekkür ederim. <3"
"Facebook'ta Portland'da kiralık bir yer VEYA konut ilanları olup olmadığını soruyorum. Birkaç çocuğumuz var, o kadar ki insanlar, örneğin iki yatak odalı bir ev için oda başına 2'den fazla çocuk koyamayacağınızı düşünüyor. Konut yönetmeliğinde kiralama için ""2+1"" kuralına uymaları gerektiği gibi bir bölüm var gibi görünüyor. Bununla birlikte, kodu okurken, bu bir kuraldan çok bir kılavuz gibi görünüyor ve hatta belediye başkanı tarafından birkaç yıl önce tarihli bulduğum bir PDF'de bu şekilde bahsediliyor.

Barınma bu kadar sıkışıkken ve insanlar şu ya da bu nedenle ev bulamıyorken (ve ailemi birkaç ay içinde taşımayı planlıyorum. Şu anda Portland'da çalışıyorum), bu sorunu çözebilmek güzel olurdu ev sahiplerine bunun bir yasa değil, bir kılavuz olduğunu ve bu şekilde ele alınması gerektiğini göstermek için."
"Geçenlerde yeni bir eve taşındım. Eski evimin satışından, yeni evin peşinatına girmeyen yaklaşık 10.000 $ alacağım. Başlangıçta bunu öğrenci kredime yatırmayı planlamıştım ama şimdi evim için güneş panelleri için kullanmayı düşünüyorum. Güneş panellerinin finansmanı (yaklaşık 16 bin) %6,5 iken iki kredim var (%3,5 değişken oranda 16.000 bin ve %4,75'te 19,5 bin). Bu evde 10 yıl kalmayı planlıyorum, bu yüzden güneş enerjisi almak için birkaç yıl bekleseydim, o zaman onu kurmanın maliyetini karşılamazdım. Çok güneşli bir bölgede yaşıyorum ve normal elektrik faturam yaklaşık 150 $ ortalama bir ay ama elektrik konusunda çok tutumluyum.

Nasıl planladığıma göre, kalan öğrenci kredilerini ödemek için önümüzdeki 3 yıl boyunca vergi iademi kullanacağım, bu yüzden bu gerçekten bir zamanlama sorunu. Öğrenci kredisi fikrinden nefret ediyorum ve borçlu olmayı sevmiyorum ama aynı zamanda evimden en iyi şekilde yararlanmak istiyorum. Yardımcı olursa, öğrenci kredisi ödemeleri ayda yaklaşık 350 dolardır."
"[Orijinal Gönderi](

İşler beklendiği gibi gitmedi. Dairesine gittim ve orada babasıyla birlikte arkadaşı da oradaydı. ne yapacağımı bilemedim, bu yüzden maske taktım ve hoştu. Saat 23:00'e kadar onunla yalnız kalamadım ve bu noktada ilişkimiz hakkında konuşmaya başladı. Arttı ve ona artık bu ilişkide olmak istemediğimi ve son birkaç haftadır hiçbir şey hissetmediğimi söyledim. Ağlamaya başladı ama görece sakin olmasına şaşırdım. İşler planladığım gibi gitmediği için hazırlıksız yakalandım. Kendini ve ilişkimizi nasıl gördüğünü açıkladı ve her zamankinden daha mantıklıydı.

Sonunda geceyi geçirdim ve duygusal çöküş başladı. Şu anda ilişki arafındayız. İlişki bitmedi. Şu anda seçeneklerimi değerlendiriyorum. Kafam karıştı. Bir planım vardı, nedenlerim vardı.

Korkarım beni ilişkide tutmak için bunu manipüle ediyor. Buna inanmak istemiyorum ama bazı şeyler toplanmıyor.

Gün içinde daha tutarlı güncellemeler yapmaya çalışacağım."
"Orijinal gönderi.

Gönderimden yaklaşık 3 gün sonra tüm yorumları okudum ve herkesin haklı olduğunu anladım. Ve karıma %100 sadık olmak istiyorum ve bu kadın ailemi kaybetmeye DEĞMEZ.

Bazı posterler evliliğimde bir şeylerin eksik olabileceğini söylüyordu. ve bunun hakkında düşündüm ve karımla o kadar fazla birlikte vakit geçirmediğimizi fark ettim.

Bu yüzden karımla bunun hakkında konuştum, ona nasıl hissettiğimi ve aklımdan geçenleri anlattım ve kalp kalbe gittik. Biraz ağladık ve onu kaybetmek istemiyorum, bir program yaptık ve birlikte daha fazla zaman geçirebilmemiz için randevu geceleri ayarlayacağız.

Talia'ya gelince.

Onunla buluştuk ve ona dürüst gerçeği söyledim, evliyim ve sonsuza kadar pişman olacağım bir şey yapmak istemiyorum. Ona duygularımın biraz uygunsuz olmaya başladığını ve belki de iş dışında konuşmamamız gerektiğini söyledim.

Kabul etti ve bana aynı şeyi hissetmeye başladığını ve teması sınırlamamız gerektiğini söyledi. Bunun en iyisi olduğunu ve benim iyi bir adam olduğumu çünkü çoğu erkeğin devam etmesine izin vereceğini söyledi ama ben yapmadım.

Böylece arkadaşlığımızı bitirdik.

Bu arada aileme ve karıma odaklanacağım ve kendimi Talia'yı düşünmekten uzaklaştıracağım. Geriye dönüp baktığımda buna değmezdi çünkü karım her şeyde yanımda oldu.

Ameliyat olmam gerektiğinde ailem öldüğünde işimi kaybettiğimde. Çocuklarım oldu ve onlar için fedakarlıklar yaptı ve karşılığında hiçbir şey istemeden onlarla ilgileniyor.

Ve onunla mutluyum ve tüm bu anıları hiçbir kadınla tekrarlayamadım. O benim için tek kişi ve benim ve ailemiz için yaptığı her şeyi fark ettim ve takdir ettim.

Güncelleme bu ve umarım bir daha asla bu alt reddit'e geri dönmek zorunda kalmayacağım."
"Kız arkadaşım ve benim, ikimizin de hoşlandığı kendi küçük fiziksel temaslarımız var. Göğsüme uzanmasını seviyorum, bacaklarını sıkıştırmamı seviyor, bunun gibi şeyler. Ayrıca saçımın sıkı bir yumrukla sıkılması (tuttuktan sonra çekilmemesi) hoşuma gidiyor. Ona bu hissi sevdiğimi daha önce söylemiştim ama ondan bunu doğrudan yapmasını hiç istemedim. Bir gün kucağına uzanırken saçımı sıkar mı diye sordum, hayır dedi. Neden olmasın diye sorduğumda cevap vermedi.

Basit isteğimi reddetmesi beni biraz incitti, saçımı sıkmadığı için değil, neden iyi hissettirdiğini düşündüğüm bir şeyi yapmaya istekli olmadığı için, neden olduğuna dair bir gerekçem yok. Aslında bacaklarını sıkmaktan hoşlanmıyorum, uzun bir süre sonra acı verici buluyorum (acıdığını biliyor, ona söyledim), ama bunu sevdiği için yapıyorum.

Şimdiye kadar, bu tür bir fiziksel temastan herhangi birini özellikle istememiştim, ancak ona arzularımı doğrudan söylediğimde, artık aktif olarak bundan kaçınıyor.

Bunu ona sormakla hata mı etmiştim?

İsteğim mantıksız mıydı?

Reddettiği için incinmiş hissetmeli miyim?

Beklememem gereken bir şey mi bekliyordum?"
"Burası bu konuda tavsiye almak için en iyi yer olmayabilir ama kasabada (19 yaşında) olağanüstü bir futbolcu olan bir çocuk var, en hafif tabirle.

Geçmişini tam olarak bilmiyorum ama 4 yıl önce ABD'li bir çift onu evlat edindikten sonra Liberya'dan buraya geldi. 15 yaşında zaten Afrika'nın 2. liginde oynuyordu (orada futbolun nasıl kurulduğundan emin değilim ama büyük takımların bir adım altında olduğunu biliyorum).

Buraya, neredeyse hiç kimsenin futbol hakkında bir şey bilmediği Small Town, ABD'ye getirildi. Evde eğitim gördü, bu yüzden lisede hiç oynamadı, ancak bir eğlence kulübü takımında biraz oynadı. Şimdi 30-40 yaşındaki formsuz oyuncularla haftada bir veya iki kez toplama maçlarında oynuyor. Söylemeye gerek yok, herkesin etrafında daireler çiziyor. Böylesine yeteneksiz bir grupta böyle yetenekler görmek neredeyse üzücü. Sea World'de bir orca görmek gibi: Tanık olmak güzel ama ait olduğu yerin burası olmadığını biliyorsun.

Bu çocuğun şu anda bir MLS takımında oynayabileceğini söylediğimde abartmış olmam. Çok çevik ve hızlı ve topu çok isabetli bir şekilde kontrol ediyor. Topa istediğini yaptırabilir.

Futbolu her şeyden çok seviyor ama onunla neler yapabileceğinin farkında değil. Ona bir kolej takımında oynayabileceğini söyledim ve ""Oh, buna param yetmez"" dedi. ""Dostum! *Okul* bunun bedelini ödeyecek. *Boşsun*!""

Henüz bir GED'i yok, bu yüzden muhtemelen hemen NCAA için oynayamaz ama bir CC'ye gidebilir veya doğrudan bir kulübe gidebilir.

Peki onun tanınmasını nasıl sağlayacağız? Onu bu yaşlı adamlara karşı oynarken filme mi çekeceğim? Onu tatbikat yaparken filme almak mı? Videoları ne yapacağım?

Verebileceğin her türlü tavsiye için teşekkürler!"
"Birkaç yıldır tanıdığım ve yakın zamanda çıkmaya başladığım bir kız. Ondan son derece etkilendim; tonlarca ortak noktamız var ve genel olarak harika geçiniyoruz ve çok yakınlaştık. Ancak, öpüşmek sadece..gariptir.

İkimizin de farklı tarzları var ve ikimiz de lider gibi görünmek istiyoruz. Bunu kabul ettik ve üzerinde çalışmaya çalıştık. Onu kendi tarzımla öptüm ve o da aynı şeyi yapmaya çalıştı ama biz sadece senkronize değildik ve bir ritme giremedik. O zaman paranoyaklaştı ve beni her zamanki gibi öpmedi.

Bunun bir anlaşmayı bozduğunu ve cinsel kimyamızın olmadığını hemen hemen kabul etti. Çok emin değilim. Evet, garipti ama üzerinde çalışmak istedim ve umarım sonunda oraya varırız ve bu sırada hala açıktım.

Bu tek şey dışında her şey mükemmel. Gerçekten bu kızla bir şeyim olabileceğini düşündüm. Bu ikimizin de daha önce hiç başına gelmemiş bir şey.. öpüşmek doğuştan geliyor değil mi? Ya da en azından genellikle olanlara uyum sağlarsınız. Belki de düzeltmek için çok fazla baskı uyguluyoruz?

Sadece insanların bu konudaki düşüncelerini merak mı ediyorsunuz? İnsanlar bazen sadece çok iyi arkadaş olmak mı isterler? Cinsel kimyanın olmadığının bir işareti mi?"
"18 aya yakın bir süredir kızla görüşen küçük bir geçmiş. İkimizin de bizi aldatan ortaklarla karmaşık ayrılıklar nedeniyle güven sorunları yaşıyoruz ama oraya gidiyoruz. Kız arkadaşımın hayatını ve ilişkimizi biraz ayrı tutmayı sevmesine rağmen her şey harikaydı. Sadece bir kez tanıştığım oldukça geniş bir erkek arkadaş grubuna sahip.

Uzun lafın kısası, oldukça uyuşturucu karşıtıyım. Asla hayran değilim ve kola ya da hap kullanan insanlardan gerçekten hoşlanmam. Gerçekten benim sahnem değil. Gf bana bu yaz bir dizi müzik festivaline gideceğini söyledi ve beni davet etmedi. Muhtemelen gitmezdim ama bana bir seçenek sunulmadı.

Bu sabah kahvaltıda bana kendisinin ve erkek arkadaşının gelecek ay bir müzik festivalinde ecstasy yapmaya karar verdiklerini ve sonra bunun hakkında hayal kurmanın ötesine geçtiğini söyledi. İkisi de ilk seferi olacak ama yapan arkadaşlarla olacak. Bu onun için gerçekten karakter dışı, çünkü şimdiye kadar sıfır ilgisi vardı ya da ben öyle düşündüm.

Şaşırdım ve ne diyeceğimi bilmediğim için yarım saat konuyu yükseltmedim. Tepkisi benim vücudum benim seçimimdi. Geçen yaz bir müzik festivalinde denediğini ve bulamadığını ama bu sefer yapacağını söyledi.

E alan arkadaşlarım/gf'lerim oldu ve tek yapmak istedikleri dans etmek ve sonra sarılmak/öpmek/sevişmek. Bu, E yaptığımızın söylenmesiyle birlikte, bu gerçekten sizin sahneniz değil, bu yüzden davet edilmediniz.

Buna şaşırdım. Bu adamı tanımıyorum, bu arkadaşları tanımıyorum. Bu durumu kabullenmeli miyim? Uyuşturucudan, onunla birlikte gelen yorumdan olduğu kadar hüsrana uğradım. Herhangi bir tavsiye büyük beğeni topluyor."
"Hey, bazı görüşler arıyorum. Ben M 23, o F 22.

OkCupid'de bir kızla tanıştım ve dün gece (6 Ocak) onunla dışarı çıktım. Bir barda buluştuk ve çok eğlendik. Son iki turu paylaşarak 3 tur içki içtik. Gerçekten harika zaman geçirdim ve onunla konuşurken kendimi çok rahat hissettim. Randevunun gerçekten iyi gittiği ve birbirimizi tekrar göreceğimiz konusunda anlaştık. Randevu yaklaşık 2 saat sürdü.

Şimdi, bir öpücük için içeri girecektim ya da biraz kino geliştirecektim ama ondan daha yavaş hareket etmek isteyeceği izlenimini edindim. Eski bir erkek arkadaşını gündeme getirmişti (tehlike işareti, ancak tartışma daha çok geçmiş ilişkilerimizden öğrendiklerimizle ilgiliydi). Ayrıca gündelik seksi ve onunla nasıl ilgilenmediğimizi tartıştık. Yine, benim için alışılmadık olan bu konular hakkında onunla konuşurken çok rahattım. Bu konular bana daha yavaş hareket etmenin en iyisi olacağını düşündürdü.

Bu yüzden, bugün ona ikinci bir randevu için mesaj attım. Ancak tarihten itibaren bir ""arkadaş havası"" aldığını söylüyor. Yani, şimdi o öpücüğe gitmediğim veya biraz kino geliştirmediğim için kendimi ayağıma tekmeliyorum.

Ona e-posta/metin göndermek ve bakış açımı ve nasıl hissettiğimi açıklamak için çok can atıyorum. Randevudan çok keyif aldım ve bir şeyler yaşayabileceğimizi hissettim. Kendimi batırmış gibi hissediyorum. =/ Bu iyi bir fikir mi? Değilse, sadece rant yapmam gerekiyor ..."
"Adından da anlaşılacağı gibi, bu kızla sırtım için gittiğim bir Fizyoterapi kliniğinde tanıştım. Haftada yaklaşık 3 kez oraya gidiyorum. Orada konuşmaya başladık ve er ya da geç onu Facebook'a ekledim (ortaya çıktı, birkaç ortak arkadaşımız var). Böylece 4 ay gibi bir süre konuşuruz. Onunla Facebook'ta ve klinikte ÇOK konuştum ve kliniğin dışında bir kez olduğu gibi ürperdik. Birbirimize açılıyoruz ve birbirimize birçok kişisel şey anlatmaya başlıyoruz. Ona daha önce çıkma teklif ederdim ama sağlık nedenlerinden dolayı çok sık dışarı çıkamadım. Yine de sağlığım düzeldi.

Ama son zamanlarda biraz uzaklaştığını ve eskisi kadar konuşmadığını fark ettim. Sonunda konuşmayı daha sık başlatıyorum. Son iki hafta içinde ondan takılmasını istedim ama meşgul olduğunu söyledi. Saçmalıyor mu, yapmıyor mu, bilmiyorum. Arkadaşlarım ona çok fazla ilgi gösterdiğimi söylüyor ve ben de aynı fikirdeyim. Ondan hoşlandığımı bildiğinden eminim. Ve sonuç olarak, arkadaş bölgeli oldum veya buna benzer bir şey, çünkü konuştuğumuzda, gerçekten içine girmeyi seviyor. Kahretsin, ondan bugün sakinleşmesini istedim ve zar yok.

Şimdi insanlar onunla bir hafta kadar konuşmayı bırakmam gerektiğini söylüyor. Sadece ona bağımlı olmadığımı göstermek için. Mesele şu ki, onunla daha sonra çıkmak istiyorum. İşleri tamamen karıştırdım mı? veya kurtarılabilir mi? Bazı ipuçları veya görüşler gerçekten yardımcı olacaktır."
"Yaklaşık iki yıl önce [25/A], sonunda romantik duygular beslediğim bu kız ""Julie"" [21/K] ile arkadaş oldum (aylardır flört ediyoruz). Tabii ki ona ilgim konusunda açıktım ve duyguların karşılıklı olmadığı ortaya çıktı. Küçük ifşamın ertesi günü ""Bana şimdi tuhaf davranma"" dediğini hâlâ hatırlıyorum.

Elbette reddedilmek canımı yakıyor, ama arkadaş kaldık (ben bir aptal mıyım?), Bana ""en yakın erkek arkadaşı"" olduğumu söyleyecek kadar ileri gitti.

Artık kendimi bir pislik çuvalı gibi hissetmeden onu tamamen terk edemezdim ama ortalıkta dolanmak giderek daha fazla acı veriyordu. Bana tek gecelik ilişkilerinden bahsederdi ve ben de umursamıyormuş gibi davranmak için elimden geleni yapardım. Diğer erkekleri görmesini içeren konuşmalar beni yiyip bitirdi, bu yüzden sonunda ondan biraz uzaklaşmak için elimden gelenin en iyisini yaptım, asla iletişim kurmadım ve herhangi bir metin yanıtını çok kısa tuttum.

Böylece işler yaklaşık bir yıl sakinleşti ve ben hayatıma devam ettiğimi *hissediyorum*. Diğer birkaç kızla çok kısa flörtlerim oldu ama henüz kimseyle tam olarak uyuşmadım.

Sonra birdenbire Julie'den bir [metin mesajı]( aldığımda dün geceye geçtim.

Nedenini bilmiyorum ama bir nedenden dolayı bu beni incitti, yani Julie *hala* tamamen aklımdan çıkmış değil...
Yani hala bana acı veriyorsa, onu sonsuza dek hayatımdan mı çıkarmalıyım?"
"Dün eski bir lise sınıf arkadaşıma çarptım (şimdi 22 yaşında). O zamandan bu yana hayatımızın nasıl değiştiği, şu anda geçimimizi sağlamak için ne yaptığımız vs. hakkında yaklaşık bir saat konuştuk.

Oldukça komik bir sohbetti ve iyi gittiğini düşündüm. Birbirimize veda ediyoruz ve o da iletişimde kalmak istediğini söylüyor. Ben de aynı şeyi hissediyorum ve bunun benim için sorun olmadığını söylüyorum.

Bundan önce hiç gerçek bir konuşma yapmadık, bu yüzden bunun oldukça iyi gittiğini hissettim ve içtenlikle onu daha iyi tanımayı dört gözle bekledim.

Tamam, işte şimdi anlaşma:

Bugün, FB akışımda şöyle bir şey söyleyen bir gönderisi var (bir resimde):

""Senden nefret ediyorum ama seni dışlamayacağım çünkü internette gülünç olduğunu görmek hoşuma gidiyor. Seni ucube""
ardından eski sınıf arkadaşlarımızdan bir başkasının yorumu ""bugün çok sert gidiyorsun!""

Yani şimdi, 2 şeyden biri:

Konuşmamızda söylediği her şeyi büyük ölçüde yanlış yorumladım ve daha en başından beni başından savıyordu.

veya

Bu gönderi benim için değil (pek olası değil).

Bu kızı o kadar iyi tanımıyorum bile ve o da benim hakkımda pek bir şey bilmediğini itiraf etti.

Bir insan daha seni tanımadan senden nefret edebilir mi?
Dışarıdan müdahale olmadan bunu yapamayacağına oldukça eminim. (yani arkadaşları benim hakkımda boktan konuşuyor, hepsi eski sınıf arkadaşımız)
Ve bu onun kişiliğine hiç uymuyor, eskiden herkese çok iyi davranırdı.

Bu dürüst olmak gerekirse biraz darbe oldu. Onunla bir daha asla konuşmamam gerektiğini hissediyorum, istenmediğim bir yere izinsiz girmek istemiyorum, ama bu konudaki her türlü düşünceyi okuyabilirim..."
"Geçen yaz internette Jo diyeceğimiz bir kızla tanıştım. Jo şehrime yeni taşınmıştı ve tanıştık ve arkadaş olduk. Onu arkadaşlarımla tanıştırdım ve grup toplantılarımıza gelmeye başladı.

Aylar geçtikçe, Jo'nun son derece bakım ve kontrol sahibi olduğunu fark etmeye başladım. Birkaç haftada bir önemsiz bir şey için bana kızacağını hissettim.

Onu bekar erkek arkadaşlarımdan biriyle tanıştırmayı teklif ettiğimde bardağı taşıran son damla oldu. İlgilenip ilgilenmediğini öğrenmemi istedi. Ne yazık ki değildi ve bunu ona söylediğimde, sanki bir şekilde benim hatammış gibi öfkesini benden çıkardı. Bu bardağı taşıran son damla oldu. Arkadaşlığımızın zehirli olduğunu hissettim ve ona çok talepkar olduğunu ve artık arkadaş kalamayacağımı söyledim. Bu yaklaşık üç hafta önceydi.

Gruptaki hiçbir arkadaşıma söylemedim (onun tavsiyesini aldığım için bir tanesi hariç) çünkü ne yapacağımı bilmiyordum. Şimdi arkadaşlarımla ne kadar takıldığını iki katına çıkardığını hissediyorum ve bu hafta sonu onunla karşılaşacağım.

R/Relationships, lütfen bana burada bir gerçeklik kontrolü verin. Olanları arkadaşlarıma anlatmam tamamen yanlış mı? Onları seçme pozisyonuna sokmak bana kötü geliyor ama öte yandan hepsiyle yıllardır dostum ve desteklerini istiyorum. Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Daha önce hiç bu durumda bulunmadım."
"Merhaba reddit, tavsiyeye ihtiyacım var. 3 aylık kız arkadaşım ve bir yılı aşkın süredir en iyi arkadaşım, bir süredir çok uzak kaldıktan sonra nihayet bugün benden ayrıldı. Geldiğini gördüm ve onunla barışmak için zamanım oldu, ama hala ondan hoşlanıyorum.

Mesele şu ki, benden hala hoşlanıyor (bu şekilde) ve pek çok kez söyledi. Bana şu anda hiçbir şeyle başa çıkamayacağını itiraf etti ve beni incitmekten nefret ediyor. Ona defalarca onu bekleyeceğimi ve onun hakkında ne hissettiğimi söyledim. Aynı şeyi hissettiğini ama yalnız kalmaya ihtiyacı olduğunu söyledi.

Ve bir sarmaşık gibi çıkmadan önce, sorunun bende olup olmadığını veya benden bu şekilde hoşlanmadığını ve onu rahat bırakacağımı söylemesi için ona bolca şans verdim.

Bana asla aç olmadığını ve her zaman yorgun olduğunu, ancak uyuyamadığını ve her zaman kendini kötü hissetmekten bıktığını itiraf etti. Bu bir buçuk aydır devam ediyor ve daha önce de nöbetleri olmuştu.

Ona depresyon olabileceğini düşündüğümü söyledim ve o da kabul etti. Onu baskı yapmadan yardım istemeye ikna etmeye çalıştım, çünkü ikimiz de bunun fiziksel olduğu kadar kimyasal bir sorun olduğunu da biliyoruz. Ona bunun onun hatası olmadığını ve hala onunla birlikte olmak ve bu konuda ona yardım etmek istediğimi söyledim.

Hala benden ayrıldı, ben de ona mesaj atmayacağımı veya aramayacağımı, ancak benimle iletişime geçmekten kesinlikle çekinmemesi gerektiğini ve her zaman onun yanında olacağımı söyledim. Buna saygı duyacağım ama onun için endişeleniyorum ve eminim ki anlattığı tek kişi benim. Ona yardım etmek için yapabileceğim bir şey var mı?"
"Bu TIFU tam anlamıyla 5 dakika önce oldu ve evimde karışık duygular var...

Bu yüzden yatağımda uzanırken, annemin 3 tane ekstra baharatlı biberini yedikten sonra, 3. Osuruğu tamamen unutmuştum ve sanki gitmiş gibiydi... Ya da ben öyle sanıyordum.

Çabucak duşa girdim ve sonra aniden kıçımda nükleer bombanın patladığını hissettim, ama duşumu bir gaz odasına çevirmek istemediğim için yırtılmasına izin vermedim, bu yüzden gidene kadar tuttum.

Dışarı çıktıktan sonra yatağıma uzandım ama müzik çalan hoparlörlerime takılı telefonumu düşürdüm. Tam o sırada uzanıp telefonumu almak için ellerimin ve dizlerimin üzerine çöktüğümde, yukarıdan bir sesin bana kıçımı kasıp kavurmak için doğru zaman olduğunu söylediğini duydum. , Yatağımın kenarını kavradım ve yırtılmasına izin verdim.

Bu, karşılaştığım hiçbir şeye benzemeyen bir osuruktu. 15-20 saniye sürdü ve gerçekten ıslak ve özensiz geliyordu ama o kadar korkunç derecede kötü kokuyordu ki, bir elimle burnumu kapatmak zorunda kaldım. Bitirme aşamasına geldiğimde az önce yaptığım sanat eserine gülümsedim ve neşem bir çığlıkla paramparça oldu.

Annem çamaşırlarımla içeri girmiş, tünemiş bu boktan fırtınayı saldığımı görmemiş ve tam kıçımın arkasından yürümüş ve tüm rüzgarı almıştı. Ben ne olduğunu anladığımda hızla odadan çıktı...

Gerçek bir atış fırtınasıyla takip ettim ve annemin her yerine sıçramıştı. Ve şimdi artık onun gözlerine bakamıyorum"
"Yani bu özel arkadaşı en az 6 yıldır tanıyorum, ancak sadece son bir yıldır daha iyi arkadaş olduk. Her zaman onunla daha iyi arkadaş olmayı umuyordum, çünkü son zamanlarda düşündüğümden çok daha benzer olduğumuzu öğrendim. Ancak, başkalarıyla kişisel herhangi bir şey hakkında konuşmaya gelince, o biraz kapalı bir kitaptır (Onu suçlayamam, ben de aynı durumdayım.)

Ancak geçen gece üzgün göründüğü için onu kontrol ettim. Sonunda beni aradı ve başına gelenleri anlattı. Grubumuzdaki diğer tüm erkeklerden beni ayıracak kadar bana güvendiği için onur duydum, çünkü hepimiz onun daha önce hiçbirimize açılmadığını doğruladık.

Bana açıklayacak kadar güvendiği için, ona benim de güvendiğimi göstermem ve onunla konuşmam / söylemem gerektiğine karar verdim, çünkü zaten aklımda pek çok şey vardı. Sorun şu ki, çok fazla sosyal kaygım var ve ben de fırsat bulamadan bir şeyleri alt üst edeceğimden veya onu korkutacağımdan korkuyorum.

Öyleyse reddit, biraz aptalca olsa da, arkadaşıma hava atmaya nasıl devam etmeliyim?"
"Yani ben bir üniversitede öğrenciyim ve etrafta birkaç kez uzaktan muhteşem olduğunu düşündüğüm bir kız gördüm. O bir kız öğrenci yurdunda ve ben de bir kardeşlikte olduğum için, onun birçok arkadaşını tanıyorum ve onlara onun hakkında soru sorduğumda, onun benim için kişilik açısından mükemmel bir kız olduğunu söylediler. Bu yüzden, bu kıza gerçekten yakın olan ortak arkadaşlarımızdan biri ona benden bahsetti ve benimle tanışmak istediğini söyledi, bana numarasını verdi ve ona mesaj atmanın sorun olmayacağını söyledi, ben de yaptım. İyi bir konuşma yaptık ve aniden durdu. Geç olmuştu, muhtemelen uyuyakalmıştı. Bu yüzden çift mesajlaşma kuralına uydum ve tekrar ulaşmayı denemek için üç gün bekledim. Sohbeti başlattıktan sonra ona benimle kahve içmek isteyip istemediğini sordum ve bir haftalık bir hayırseverlik etkinliğiyle ne kadar meşgul olduğu için o hafta gelemeyeceğini söyledi. Sohbeti bir süre devam ettirmesine rağmen (bu tekrar aniden durdu) bunu bir ret olarak algıladım ve tekrar açmamaya karar verdim. Ondan sonra sınıfta yanında oturan başka bir ortak arkadaşına söyledim ve o aslında bu hayırseverlik etkinliğiyle gerçekten meşgul olduğunu ve bunu kişisel almamasını ve adımı anmadan onunla ilişkiler hakkında konuşacağını söyledi. Böylece konuştular ve bu kız ona bir adamın ona kötü davrandığını ve okula odaklanmak istediğini söyledi.

Bu yaklaşık üç hafta önceydi ve yakın arkadaşı bir kez daha deneyeceğini söyledi. İstiyorum. Görünüşe göre bu kız çok tatlı ve harika bir kişiliğe sahip ve gerçekten onunla tanışma şansı elde etmek istiyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum ve çok güçlü bir şekilde gelip onu ürkütmekten korkuyorum. Senin görüşün nedir?"
"Yarım saat boyunca bir çadır direğiyle altımdaki balkondan bir zarf çıkarmaya çalıştıktan sonra dairemin balkonundan içeri girdim. Bu yüzden, kredi kartımı oğlumun annesine verecektim, o da ona Pop Tarts alacaktı çünkü ben 3. kattayım ve o kazara yanlış kartla aşağı koşmuş ve istememiş. yukarı gel Sırf onu yere fırlatmadan önce yapılacak doğru şey gibi geldiği için masamdaki rastgele bir zarfa koydum ve zarf rüzgarı yakaladı ve boş bir daireye ait olan benimkinin hemen altındaki balkona uçtu. Balkonumdan veya zemin kattan bir süpürgenin ulaşamayacağı kadar uzakta, bakım elemanı yok, 5 dakika kadar düşünüyorum. Kafamda bir ampul yanıp sönüyor...çadır direği. Direğin her parçasını diğerinin ucuna yerleştirdim, ama sonunda dikey olarak tuttuğumda ağırlığı onu ayırdı. Geri çekti, her bir eklemi bantladı (tabii ki dairede iyi bant yok), 20 dakika daha verdi ve bam, yere vurdu ve aşağı indi ve aldı. Oğlum böğürtlenli poptart yiyor....Sikeyim evet"
"[İlk Gönderi, umarım bu iyidir]

Diğer çoğu TIFU'nun aksine, bu aslında bugün oldu. İngilizce dersinde sıradan bir gündü. Sınıf, bir sonraki değerlendirmemiz için hazırlanmaya hazırlanıyordu. Şimdi, bir beyin dalgam vardı. 25 kişilik bir sınıftan, tuhaf olan olmaya ve ""Yeni nesil çocuk"" olmaya ve değerlendirmemi bir iPad'de yapmaya karar verdim ve sınıfın geri kalanı kendi değerlendirmelerini kalem ve kağıt üzerinde yaptı lol

Sınıf bana işimi neden yaptığımı sordu, bence sadece kıskançlık içindi çünkü sınıfta iPad kullanma ayrıcalığına sahiptim. Bu yüzden onları kızdırmak için birkaç dakikamı sadece eğlence olsun diye internette gezinerek geçirdim! Daha sonra Keynote'u açtım ve işimi hallettim. Kendimi Teknoloji hakkında çok şey bilen öğrencilerden biri olarak görürdüm, bu yüzden sınıfın geri kalanı hala kendi çalışmaları üzerinde çalışırken ben kendi çalışmamı gözden geçirdim.

Öğle yemeği için Bell Rung. Oturduğum yerden oldukça hızlı kalktım, kutuyu açtım, iPad'ler oturdu ve şarj oldu ve oldu. Kendimi elimi kestim.... bir iPad ile.

[İLGİNÇ BÖLÜM]

İPad'deki durum, tamamen korunanlardan biriydi. Biraz sertti ama onu korumak için lastik gibi kenarlar vardı. Şarj etmek için kutuya geri koyarken, geri koyarken kasanın kenarı biraz derimi kesmiş olmalı... ;( Paramı almak için koltuğuma geri dönerken Öğle yemeğinde başparmağımın üst kısmının kanamaya başladığını fark ettim.Öğle yemeği için sıraya girmek için sınıfa bakmak için döndüğümde elime baktılar çok fena kanamaya başladı.Nasıl olduğunu anlayamadım. geri koyarken hiç acı hissetmediğim için oldu.

Tek duyabildiğim kendimi bir iPad ""kappa"" ile kestiğim için ne kadar aptal olduğumdu.

Çok şükür iyiyim ve dikişe ihtiyacım yok. Sadece hafif bir kesikti ve kısa sürede iyileşti. Kanama durdu ve ondan sonra iyi ve züppeydim :D"
"ben (A 21) ve kız arkadaşım (K 21) birkaç aydır güçlü bir şekilde ilerliyoruz, ancak kısa süre önce yurt dışına gitti ve geri dönmesini beklemekte sorun yaşamıyorum çünkü bu kızı gerçekten çok seviyorum! Ama geçen hafta insanoğlunun bildiği en kötü şeyi yaptım ve biraz fazla sarhoş oldum, o kadar ki gecenin sadece parçalarını ve parçalarını hatırlıyorum. Orijinal plan sadece evde kalıp içki içmekti ama en iyi arkadaşım yakındaki bir bara/kulübe bakmak istedi. Bununla ilgili hiçbir sorunum yoktu çünkü zaten alkolün etkilerini hissetmeye başlamıştım, bu yüzden dışarı çıkıp arkadaşımla eğlenmek için iyi bir zaman gibi geldi, özellikle bunu bir çiftte yapamadığımız için. haftalar.

Bu yüzden bizi, içmeye, içmeye ve içmeye devam ettiğim kulübe götürdü. Boktan, uzun lafın kısası (bana söylenene göre) çoktan geçtiğim noktaya kadar bir piliç buldum ve ona nerede yaşadığımı söyledim ve onu geri davet ettim. Kanat kadınlarıyla birlikte geldi, pisliği yaptık ve hepsi gitti.

Bununla ilgili 2 sorunum var: arkadaşım muhtemelen bana pisliği yapmam için baskı yaptı, çünkü daha önce diğer insanlara kız arkadaşlarından ayrılmaya çalışmak için bu tür şeyler yaptı. VE programlarımız nedeniyle kız arkadaşımla bir hafta içinde yalnızca 2 kez konuşabildim. ilki ertesi gündü ve o zaman ona söylemeye cesaretim yoktu ama bir dahaki sefere konuştuğumuzda ona söyleyecektim ama kulübün harika kanat kadınlarından biri beni yumruk yumruğa dövüp gönderdi. 10 dakika önce facebook'ta bununla ilgili bir mesaj ikinci kez konuştuk.

Şimdi, yine de karmaşıklaştığını düşündüğüm yer burası. Daha önce hiç bir GF'yi aldatmadım ve yapanlardan nefret ediyorum. Ona ve mesajı (civcivle seks yaptığımı bile hatırlamıyorum) ve arkadaşımın geçmişte yaptıklarını anlatarak sarhoş olacağımı biliyor. Nasıl olduğunu hatırlamadığım bu korkunç kaza için onun güvenini geri kazanabilir miyim?"
"Bu yüzden, garip kelimeyi seçmeniz gereken WAP siteleri için mantığa dayalı bir Captcha sistemine sahip iş için bir web sitesi kullanıyorum. Normalde, aşağıdaki gibi setler olacaktır:

[Pazartesi, Salı, Pazar, Uranüs], [sosyoloji, matematik, kimya, atlanta, biyoloji, astronomi], [latin, lakroz, kertenkele, yatar koltuk, lexus, öğren]

Kaptın bu işi. Yani bugün bununla karşılaşıyorum:

[mavi, siyah, on iki, yirmi]

Yirmi seçiyorum çünkü L harfi olmayan tek o. Yanlış. Sonra diğerlerinden birini seçtim, hangisi olduğunu hatırlamıyorum ve yine yanıldığım söylendi. İki yanlış cevaptan sonra oturumunuzu kapatır ve tekrar oturum açmanız gerekir. Bunun zamana duyarlı olduğu göz önüne alındığında sinirlendim ve web sitesi için destek hattını aradım. Konuşma şöyle bir şey oldu:

Kız: Alo?
Ben: WAP sitenizdeki captcha ile ilgili bir sorunu bildirmek istiyorum.
G: Ah, evet. Bize bunun çok zor olduğunu söyleyen başka insanlar oldu.

Bu noktada daha çok sinirlendim ve konuşma kötüleşti. Bir noktada bana, kendisi de çözemese de, doğru bir cevap olduğundan emin olduğunu söyledi. Reddit, lütfen bana hangisi olduğunu ve daha da önemlisi nedenini söyle!"
"Hey /R/unnit,

Sadece bugün bitirdiğim (ilk maratonum olan) Yellowknife Overlander Maratonu için takip etmek ve bir yarış raporu göndermek istedim!

İlk yarımı 6 hafta önce koştuktan ve incelmemden önce 3 haftalık eğitim aldıktan sonra, ne yazık ki hazırlıksızdım ama sadece bitirmek için yola çıktım. Son sürem 4 saat 20 dakikaydı, ne yazık ki o ana o kadar kapılmıştım ki saate bakmadım ama haftaya sonuçlarımı alacağım.

Bugün sabah 5'te uyandım ve simit + enerji içeceğinden oluşan her zamanki uzun kahvaltımı yaptım. Hava 10-20 santigrat derece arasındaydı, zaman geçtikçe yavaş yavaş ısınıyor, ancak bulutlu ve rüzgarlı olduğu için çok katlanılabilir.

Mil 1-13: Oldukça olaysız ve temelde sadece 10 dakikalık veya daha yavaş bir hızda ısınıyordu, ayağım gibi küçük tahriş edici maddeler her adımda bir çimdikleniyor (acı verici hiçbir şey hissetmiyordum) ve midem homurdanıyordu.

Mil 13-20: Bu noktada, miller birikmeye başladığında biraz yorgunluk hissetmeye başladım. 13,5 mil civarında ayağıma büyük bir kramp girdi ve ayakkabımı çok daha sıkı bağlamak zorunda kaldım, bu da sorunu büyük ölçüde hafifletti. 16. milde tuvaleti gerçekten çok kötü kullanmak zorunda kaldım ve patlayacağımı hissettiğimde kıçımı kurtaran rota üzerinde bir tuvalet bulduğum için şanslıydım (bunlar çok az ve çok uzaklara yayılmıştı).

20-24: Bu noktada iyi bir enerjiye sahip olduğumu hissettim ama kaslarımdaki aşınma ve yıpranma yeni seviyelere ulaşıyordu. Kalçalarım, sol dizim, ayaklarım, kıstırmalarım, hamstringlerim tutuluyordu ve bu, yarışın zihinsel olarak en zorlayıcı kısımlarından biriydi.

24-26: Düz zemin ve pürüzsüz seyir, geri dönmek için biraz topallıyordum ama bir kez bile yürümedim!

post 26: Yataktayım ve her yerim acıyor, ağrıyan hiçbir şey yok ve ben dondurma istiyorum..."
"İlk defa yazıyorum ve mobilden yazıyorum hatalar için şimdiden özür dilerim.

Bütün yaz ara ara konuşuyorduk. Yakında ikimiz de okula geri döneceğiz. (Okulda birbirimizden yaklaşık 3 saat uzaktayız) Sohbetlerimiz çok rahat. Kullandığımız flört etmeye en yakın şey belki bir ""(;"" dir.

Telefonda/yüz yüze ilk konuştuğumuzda 3 saatten fazla konuştuk. Onunla konuşmak çok doğal geliyor. Onun yanında gerçekten rahatım ve rahatım. Daha geçen hafta ilk randevumuza gittik. Akşam yemeğine gittik sonra takıldık. Çok eğlendim. Harika bir arkadaşla takılıyormuşum gibi hissettim... ve sorun da bu.

Ondan hoşlanıyorum, sevimli olduğunu düşünüyorum ama romantik olarak dahil olmak istediğim türden bir çekim hissetmiyorum. Kıvılcım yok. Onu öpmeyi düşünmüyorum ve onu öpme fikri konusunda oldukça tarafsız hissediyorum. Sanırım benden flört isteyecek kadar hoşlanıyor.

Evet, konuşmayı ve takılmayı sevdiğimi ve senin tatlı olduğunu düşündüğümü ama şu anda romantik bir ilişkiye girmek istemediğimi ona nasıl açıklarım? Bu daha önce başıma geldi ve birkaç ay sonra adamdan romantik bir şekilde hoşlanmaya başladım. O yüzden kim bilir belki ileride farklı hissedeceğim. O kadar iyi bir adam ki onu kolayca hayal kırıklığına uğratmak istiyorum.

Şu anda sadece merhaba demeli miyim bilmiyorum, ciddi bir şeyle ilgilenmiyorum ama bu hala konuşamayacağımız ve takılamayacağımız anlamına gelmez çünkü belki ileride farklı hissedeceğim ya da açık sözlü mü olmalıyım ve senden hoşlandığımı ama sadece bir arkadaş olarak ve belki de en iyi hareket tarzının fazla konuşmamak olduğunu söyle. Ona boş yere umut vermek istemiyorum ve gelecekte ""belki"" diyerek duygularımın değişeceğinden endişeleniyorum, tam da bunu yapacak. Aynı yolda kalırsak, aynı miktarda konuşursak vs ... duygularımın ortaya çıkmasını ""bekleyeceğinden"" endişeleniyorum. Asla yapmayacaklarından endişeleniyorum ve o zaman temelde liderliği hissedecek. Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir."
"Erkek arkadaşım ve ben neredeyse 5 yıldır çıkıyoruz (15 gün gibi utangaç) ve 2 yıldır birlikte yaşıyoruz ve kısa süre önce yüksek lisans programı için yurtdışına gitmek için ayrıldı. İkimiz de MA programlarındayız ama o İngiltere'de ve ben hala Amerika'dayım. Çok güçlü bir ilişkimiz var ve Aralık ayında nişanlanmayı açıkça tartıştık (ikimiz de bu fikrin yanındayız). LDR 2 yıl sonra ikimiz de mezun olduğumuzda bitecekti ve sonra birlikte doktora programlarına gitmeyi kabul ettik.

Bir LDR'nin stresi ve yalnızlığıyla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim. Hiç aldatmadı ama yakın bir kadın arkadaşıyla bu kadar uzakta olduğu için endişelenmeden edemiyorum. Saat farkı (8 saat), onunla konuşmayı ve hala birbirimizin hayatının bir parçası olduğumuzu hissetmeyi çok zorlaştırıyor.

LDR için herhangi bir ipucu olup olmadığını veya ateşi nasıl canlı tutacağımı bilmiyorum. Sanırım asıl sorunum, ihtiyaçlarını karşılamak için yanında olamayacağım için karşılayabilecek başka birini bulacağından korkuyorum.

Onu tekrar görmeden önce bir tür ""Sürpriz bebeğim, şimdi seksiyim!"" şey. Kendi programımla meşgulüm, bu yüzden beni meşgul etmek için ona doğru çalışıyorum. Burada birkaç arkadaşım var ama mezun olmakta geç kaldığım için çoğu taşındı. Ailem de annemin ölümünden beri parçalanmış durumda, bu yüzden aile desteği minimum düzeyde.

Bilmeniz gereken başka bir şey varsa, dahil etmem gereken her şeyi yanıtlamak için düzenli olarak kontrol etmeye çalışacağım.

Çoğunlukla LDR'yi denemek ve başarılı kılmak için ne yapmam gerektiği ve orada hangi yararlı ipuçları olabileceği konusunda fikir almak istiyorum. Ya da hey, sadece konu hakkındaki fikriniz. Mesela, bir tane kanıt olmasa bile bu sadakatsizlik korkusunu nasıl sallarsınız?

Teşekkürler!"
"Bölüm 1

Gerçek Bekarlığa Veda Partisi'ne başlamak için dışarı çıkmadan önce güzel bir bara gidiyorduk. Onu güvende tutmaya karar vererek, hiçbirimizin arabası yoktu ve tüm yol boyunca taksiyle gidecektik. Sorun şu ki, 1.) yolumuzdan çok fazla taksi geçmiyordu ve 2.) 20 kişiydik. Ardından, birkaç dakika bekledikten sonra, birdenbire uzun bir limuzin belirir ve şoför kafasını dışarı uzatır ve bize ""Gezmek ister misiniz arkadaşlar?"" Şoförü ayırtıp yola çıkıyoruz.

Bölüm 2

Gentleman's Club 4. kattaydı, o yüzden asansörle yukarı çıktık. Asansörün taşıyabileceği maksimum insan sayısı 20 idi ve bu nedense oldukça eğlenceli bulduk. Her seferinde bir tane sıkarak test ettik. Bir bip sesi yankılandı ama durdu. Başardığımızı düşündük.

Asansör yavaşça yukarı çıkıyordu, sonra nedense biri ""20! 20! 20!"" Yumruk pompalamalar, neşeli kahkahalar ve yeni koromuz ""20!"" destansı bir gecenin başlamasını dört gözle bekliyorduk. Aniden... ""BAM"". Asansör tam 3'üncü ve 4'üncü arasında durur... ve sonraki 2 dakika orada kalır. Sıkışmak.

Sonunda asansör çok yavaş geri iniyor ve hafif hasar verdiğimiz asansörü boşaltıp diğerini almamız isteniyor. Diğer asansöre binip şenliklere devam ediyoruz. SON"
"305 dolarlık bir bilet borcum vardı ve bugün ödemeye gittim. 100 nakit ödedi ve gerisini borçlandırmak istedi. Onlara kartımı verdim ve aldılar ve makine bir makbuz yazdırdı ve kartta benim adım olmadığı için bana söylediler (Üzerinde şirketin adı olan bir Bank of America kartı ama maaş çeklerim yükleniyor. ) üzerinde adım olmadığı için alamayacaklarını ve para çekmek için bir ATM'ye gitmeleri gerektiğini söylediler. Şimdi ATM'ye gidiyorum ama param yetmiyor diyor. Bu yüzden onlara kartımı nasıl kaydırıp iptal ettiklerine dair hikayemi anlattım ama şimdi parama erişemiyorum, bana ödemem için ayın 10'una kadar zamanım olduğunu söylediler ama bazen tüm bunların olması 3 günü bulabilir. temizle. Hata onda olduğu için geç kalırsam borcuma ek olarak başka ceza alır mıyım? Kartı kaydırdılar ve işlemi iptal ettiler, şimdi erişemediğim bekleyen 200 dolarlık bir şeyim var."
"bu yüzden, oldukça inek bir adamım, o kadar ki son birkaç aydır, uygulamalı matematik/fizikte yoğun bir çalışma yapmak için kendimi kasıtlı olarak izole ettim ve biraz bilgisayar programcılığı ekledim. ve bir şeyleri açıklamak (lanet olsun benim harika işim çocuklara öğretmek), son zamanlarda kendimi kullanılmış gibi hissediyorum (ve çoğu zaman kızlarla bir şey yapmamın büyük çoğunluğu saçmalık, onlar alıyormuş gibi davranıyorum) matematik veya programlama yardımı). Özellikle, (tabii ki seksi) bir kız var ve C++ yardımına çok muhtaç durumda (son bir saat içinde 5 mesaj aldı, hiçbiri cevaplanmadı). İşte sorun burada. Ben normal görünümlü, hatta biraz kaslı bir erkeğim (daha önce moda tasarımına girmek istiyordum, bu yüzden bu konuda iyi bir fikre sahip olduğumu hissediyorum), peki onun ikisinin de acil ihtiyaçlarını karşılamak için yapmam gereken şeyler nelerdir? C++ ve erkeğin amansız şehvetli özlemleri için mi?

(Hemen hemen her şeyi söylemeye hazırım. Zaten çok asimetrik olduğu için bir 'arkadaşlığı' kaybetmekten endişe duymuyorum)"
"Ben [25/e] kız arkadaşımla [21/e] yaklaşık 10 aydır çıkıyorum. Bu benim en uzun ikinci, ilki 4 artı yıl ve şu anda en uzunu. İlk bir araya geldiğimizde şiddetli endişe ve panik ataklar yaşıyordum ve bunlar daha da kötüleşti. Her zaman iyi olup olmadığımı veya iyi hissettiğimi sorardı. İlk başta harikaydı, ama kısa süre sonra tek konuştuğumuz şey bu olduğunda bende bir sorun varmış gibi hissetmeye başladım. Bu başka bir hikaye ama kısaltılmış versiyonu, dün 1 ay ayıkken içkiyi bıraktım ve sağlığım çok daha iyi. Sorun şu ki, birkaç haftadır ilişkimiz hakkında gerçekten endişeli ve endişeli ve giderek daha da kötüleşiyor. Her zaman olan bir şeye dönüşüyor. Tek duyduğum ""iyi miyiz?"" ""Biz iyiyiz değil mi?"" ""Beni hala seviyorsun?"" Ve benzeri. Beni duvarın yukarısına sürüklüyor ve ona devam etmesini söyleyip duruyorum. Kaygımı ve 3 yıllık içki alemini aştığımı. Ayrıca bunun nereden geldiğine dair hiçbir fikrim yok. Ona sordum ve her zaman sadece kontrol ettiğini ya da aklında olduğunu söylüyor. Herhangi bir ipucu veya girdi var mı? Erkek veya kadın bakış açıları memnuniyetle karşılandı. Ayrılmak istemiyorum çünkü onu seviyorum. Belki sadece neler yaşadığını ve tüm o cazları bilirsin."
"Ev arkadaşım Rich (benden ve erkek arkadaşımdan yukarıda yaşıyor) bir haftadır oda arkadaşı Kent'in köpeğine bakıyor. Kent genellikle köpeği günde 4 kez dışarı çıkarır ama gezdirmez. Rich aralıksız 8-9 saat çalıştığı için onu dışarı çıkaramadı ve köpek yerdeki tuvalete gitti. Bu konuda kendini gerçekten kötü hissetti, bu yüzden onu yürüyüşe çıkaracağını düşündü çünkü Kent yakında köpeği yürüyüşe çıkarmaktan bahsetmişti. Yürüyüş sırasında köpek başka bir köpeğe saldırdı ve boynunu ısırdı. Rich elini köpeğin ağzına soktu ve onu çekti. Elinde/bileğinde kesikler vardı ve çok fazla kan vardı. Kadın bunun onun hatası olmadığını bile söyledi (köpeği olmadığını söyledi ve bolca özür diledi) ... köpeğini içeri aldı. Köpekte kesik/ısırma yoktu, kan tamamen Rich'tendi.

Tatilde olan Kent'i aradı ve sonunda bunun için pislik oldu. ""Bunu yapmamalıydın"" demek ve kadın veteriner faturalarını ödemesine yardım etmesini istiyorsa, Rich'in ödemesine yardım etmesi gerekecek. Rich kendini kötü hissediyor ve gerçekten üzgün. Kent ona köpeği yürüyüşe çıkarmaması gerektiğini asla söylemedi. Kent, sanki bu daha önce olmuş gibi konuştu ama Rich'in hiçbir fikri yoktu.

Sanırım sorum şu .. bu herhangi bir şekilde Rich'in hatası mı? Hiçbir fikri yoktu. Ve kadının biriktirdiği veteriner faturalarını o ödemeli mi? Köpek asla agresif davranmaz, görünüşe göre diğer köpekleri sevmez."
"Yaklaşık 5 ay önce, ben (25f) bir arkadaşımın partisinde bir adamla (27ay) tanıştım. Beni eve götürdü ve sonunda birlikte yattık ve o burada kaldı. O zamandan beri haftada en az bir kez birlikte uyumaya devam ettik. İkimizin de ilişkiler konusunda oldukça temkinli olduğumuz gerçeğinden bahsetmiştik.

Birlikte geçirdiğimiz zamanlar sadece birbirimizin evlerinde ya da halka açık bir yerde (bar gibi) karşılaştığımızda ve sonunda birlikte eve gittiğimizde (çok nadiren olur). Birlikteyken hayatlarımız hakkında konuşuruz (işler, arkadaşlar, olaylar, aile vb.). İlişki kurmak dışında ayrıyken pek iletişim kurmuyoruz.

Geçen gün, her zamanki gibi onu davet ettim. Ancak seks yapmadık. Başlatmaya çalıştım ama tek yapmak istediği biraz öpmek, üzerime sürmek ve uyumaktı.

O gün kendini seksten hoşlanmıyor muydu/çok yorgun muydu? Eğer öyleyse, ilişkimizin tamamı bundan ibaretse neden gelsin ki? Bu duyguları yakaladığı anlamına mı geliyor? Bunların hepsini çok mu okuyorum?"
"Bu aslında dün gece oldu ama neyse. Benim ve SO'mun bir arkadaşı gelecekti ama arkadaşımız gelmeden önce bir şipşak yapmaya karar verdik. vb şeyler olur ve sonra SO'm arkadaşımızdan bana ve SO'mun dairesine yakın olduğunu söyleyen bir telefon alır. Mesele şu ki, arama gerçekleşmeden hemen önce doruktaydım ve bu yüzden SO'm telefonu cevapladığında orada ancak 30 saniye kaldım ama saatler gibi hissettim. Telefon görüşmesi bittikten sonra başladığımız şeyi bitiriyoruz ama ben geldiğimde gıcırtılı uzun bir osurma geliyor.

Bunun benim başıma geldiğine inanamadım, 9gag gibi birçok sitede ve Reddit'te bununla ilgili hikayeler okudum. Utançtan ölüyordum.

Güldük ve şimdi burada, siz Redditörlerin eğlenmesi için bunu yazarak kendi kendime gülüyorum!"
"Kız arkadaşım ve ben 2,5 yıldır birlikteyiz, yakın zamanda ortadan kayboldu, büyükbabası onu tam anlamıyla kaçırdı. Evine gitti ve onu ve tüm kardeşlerini aldı. bir ay ve birkaç hafta geçti ve şimdi ailesiyle birlikte Houston'dan eve dönüyor. SA TX'teyim. 3 saat içinde burada olacak. Geri dönüp tanıdığım büyükbabasıyla yaşamak istediğini ve annesinin ve babasının tacizci ve kontrolcü olduğunu bildiğini söylüyor. Onu son bir aydır birlikte yaşadığı adamın yüzüne karşı yalan söylediğine nasıl ikna edebilirim? Bir süre önce onunla telefonda konuştuğumda sinirli görünüyordu. Anne babasına gelip onu alabilmesi ve onunla yaşayabilmesi için kaçmayı planladığını söylemedi. Benim 17 yaşında olduğumu merak ediyorsanız, o 16 yaşında.

("
"Erkek arkadaşımı seviyorum ve harika bir ilişkimiz var. 7 yıldır çıkıyoruz. Onunla 16 yaşımdayken tanıştım ve ondan başka kimseyle gerçekten çıkmadım ya da birlikte olmadım.

O harika bir insan ve aynı zamanda benim en iyi arkadaşım. Seks harika ve ilişkimizi diğer insanlara keşfetmek ve açmak istediğim için kendimi deli gibi hissediyorum. Bir süredir böyle hissettim, ama her zaman bununla mücadele ettim ve bu duyguları yuttum - birçok insan bana çok eşliliğin her zaman başarısız olduğunu ve ilişkileri mahvettiğini söyledi.

Geçenlerde bazı iş arkadaşlarımın ve arkadaşlarımın ""gizli"" çok eşli ilişkiler içinde olduğunu öğrendim. Çılgınca mutlu görünüyorlar ve bana söylediklerinde ne kadar kıskanç hissettiğime şaşırdım.

Ben de keşfetmek isterim çünkü şu anda cinselliğimin benimle oynadığını hissediyorum. Bazı kadınlara ilgi duyuyorum ama asla bu duygularla hareket etmedim.

Son olarak, erkek arkadaşımın tüm bunları nasıl karşılayacağı konusunda çok endişeliyim ve kendimi suçlu hissediyorum. Kendimle ilgili bunu daha önce fark etmem gerektiğini ve ona söylemenin onu gerçekten şok edip üzeceğini hissediyorum. Buraya gelip benimle olmak için tüm ailesinden uzaklaştı ve ben onu gerçekten önemsiyorum ve bu ilişkinin yürümesini istiyorum.

Bunu onunla gündeme getirmek istediğim için bencillik mi ediyorum? Onunla 7 yıl mutlu tek eşli bir ilişki içinde olduktan sonra ona bununla gelmek haksızlık gibi görünüyor. Bu isteği ona iletmenin ilişkimizi sona erdirme ihtimali de yüksek."
"Bu yüzden ben ve bu kız yaklaşık 2 aydır mesajlaşıyoruz ve onun ilgilendiğini ve ona çıkma teklif etmemi istediğini keşfettim. Bunu geçmişte düşündüm ama gerçekten ciddi bir şey yok. Birçok arkadaşım/arkadaşları/tanıdığım insanlar bunu öğrendi ve şimdi hepsi benden onunla bir araya gelmemi bekliyor. Şahsen, yeterince yakınlaştığımızı düşünmüyorum ve önce onu daha yakından tanımayı tercih ederim.

Ancak, birkaç ay önce oldukça yakın olduğum başka bir kız vardı. Oldukça sık yüz yüze konuşurduk ve çok sayıda arkadaşımızı paylaşırdık. Ona oldukça büyük bir aşık oldum ama ""arkadaş"" aşamasını asla geçemedik. Sonunda gerçekten bir şansım olmadığını anladım, bu yüzden devam etmeye çalıştım (denedim). Birkaç ay ileri sarın. Artık hiç ortak dersimiz yok. Diğer arkadaşlarımdan birinin artık ondan hoşlandığını keşfettim. Ne yazık ki, benim de ona karşı hâlâ hislerim var ve artık onun da benim için aynı şekilde hissettiğinden oldukça eminim. Hiçbir arkadaşım ona olan hislerimi bilmiyor, herkes arkadaşımın ondan hoşlandığını biliyor.

Kendime karşı tamamen dürüst olursam, 2 numaralı kızın peşine düşmeyi tercih ederim, ancak arkadaşımı kaybetmekten ve insanların 1 numaralı kıza liderlik ettiğimi düşünmelerinden korkuyorum (meşru olarak sadece arkadaş olduğumuzu sanıyordum. )

Tüm bu durum için kendimi oldukça korkunç bir insan gibi hissediyorum."
"Ben (f/18), 2,5 yıllık bir ilişkiden sonra onun tarafından mesaj yoluyla terk edildim (e/18), çünkü 'parti yapmayı' bitirmedi ve bizim büyüyecekmişiz gibi hissetti. Genellikle bunlar 'diğer tarafta çim daha yeşil' sendromunun belirtileridir. Kısa süre önce mezun olduk ve bu sonbaharda üniversiteye gitmeyi planlıyoruz (o bir üniversitede, ben yaklaşık 30 dakika uzaklıktaki küçük bir devlet kolejinde.) İlişki dürüst olmak gerekirse çok pürüzsüzdü, birbirimize aşıktık, birlikte birçok planımız ve özlemimiz vardı ve ailelerimiz birbirine hayrandı. Yaklaşık bir hafta öncesine kadar ilgisizlik belirtisi göstermedi, daha çok parti yapmaya, normalde yapmadığı daha çok arkadaşıyla takılmaya başladı.
 

Şimdi, bununla ilgili bir sorunum yoktu, arkadaşlarıyla eğlenceli zamanlarına katılmayı hiç istemedim, her zaman eve güvenli bir şekilde gitmeyi teklif ettim ve karşılığında sadece basit bilgiler istedim, o bilgiyi üretemediğinde o zaman beni üzdü Özellikle ona gerçekten ihtiyacım olduğu zamanlarda gölgelenmeye, arkadaş koymaya/sarhoş olmaya başladı ve sonunda 3 gün önce bitirdi. Tüm bu yeni geliştirilen özellikler ona hiç benzemiyor, geri gelip önceliklerini kontrol ederse ne yapacağım? Bu model üniversitede durabilir ve sonra devam edebilir, ancak okulun onun için bir numaralı öncelik olduğunu biliyorum.
 

Büyümemiz gerektiğini söylediğinde anlıyorum. Lise yıllarımızın çoğunda birlikteydik. Ama aynı zamanda bunun ""dışarı çıkıp parti yapmak istiyorum"" cümlesinden sadece bir saptırma olduğunu da biliyorum ve biriyle birlikte büyümekten daha iyi bir şey olamaz ve eğer iki kişi bunu yapabilirse, bu gerçekten harika. Böyle bir ilişki deneyimi yaşayan var mı? Devam etmek nasıl bir şeydi / hiç geri gelip ne kadar aptal olduklarını fark ettiler mi?"
"Bu gece erken saatlerde mümkün olan en aptalca şeyi yaptım, kız arkadaşıma istemeden incitici ve samimiyetsiz bir mesaj gönderdim. Bir arkadaşıma, kız arkadaşımla birlikte üzerinde çalıştığımız bir projeyle ilgili yarın yapmayı planladığımız bir toplantı hakkında mesaj atıyordum. Ona gönderdiğim mesaj, ""Saat 3'ün onun için uygun olduğunu söyledi, ancak son zamanlarda davranış biçimiyle"" bir şeyler ortaya çıkaracak mı ""bilmiyorum"" idi. Bu, ben hüsrana uğramış ve sarhoşken söylendi. Gerçekten öyle demek istemedim. Şu an kendimi gezegendeki en büyük bok parçası gibi hissediyorum. Bunu nasıl doğru yaparım? Onu tüm kalbimle seviyorum ve bunun son olmasını istemiyorum. BANA YARDIM EDİN LÜTFEN!!!!"
"Ayrıntıları burada anlatayım: üç aydır çıkıyoruz. Büyük bir şey olmadığını biliyorum, ama şu ana kadar bazı karışıklıklar oldu ve adından da anlaşılacağı gibi, en önemlisi, önce mesaj atma veya arama yapma dürtüsünün olmaması. Her zaman ilk konuşan ya da onu konuşmaya ikna eden kişi ben olmalıyım. Genelde sorun olmaz, çünkü ben görece karizmatik bir adamım ve genellikle her gün bir saat kadar sohbet ederiz.

Benim için önemli olan, internet veya telefon hizmeti olmayan iki haftalık bir gemi yolculuğundan yeni dönmesi ve iki gündür Teksas'ta olması ve bana tamamen merhaba diyebilmesi veya nasıl gittiğini anlatabilmesi. O yapmadı. Bana hiçbir şey söylemedi ve bunu ancak arkadaşlarıyla birlikte tiyatroya gittiğimde ona mesaj atarak yapabildiğini öğrendim.

Tamam, anlıyorum, biraz yapışkan görünüyorum ama benimle konuşmadığı için üzgünüm. Birbirimize hiçbir şey söylemeden yarım ay geçirdik ve konuşma fırsatı bulduğunda ağzının fermuarını kapatması çok kötü. Yani bu benim durumum. Biraz incinmiş hissetmeye hakkım var mı?"
"Yani ben ve oda arkadaşlarım bir bardaydık, konuşacak ya da hiçbir şey yapmayacak bir kız olmadığında herkesin gecesini somurtan ve tıkayan ve birçok kez kızlara söyleyerek her gecemizi ayrı ayrı mahveden arkadaşımız. ""ona oğlundan bahsettin mi"" ""dostum bunu yarın arayacak mısın"" veya ""vay be eski sevgilinin sorunları varmış gibi görünüyor"" bizimleydi. Böylece bir kız buldu ve onunla konuşuyor, şakalaşıyor ve vuruyordu. Bu yüzden hepimiz nasıl hissettiğini göstermek için onu bloklamaya karar verdik. Bu yüzden arkadaşlarımın beni aramasını ve güncellemeleri vermesini sağlamak için evimize geri döndüm. Eski kız arkadaşımın bazı resimlerini sadece göstermek için photoshop yapıyorum, yatağındaki çerçevelere koyuyorum, bir şişe losyon alıp yatağına atıyorum, yatağının etrafına toplanmış mendili resim çerçevelerinin yanına koyuyorum, kürtaj çıktısını alıyorum broşürler ve onları odasına koy. Bu arada bardaki arkadaşlarım ona ""iyi vakit geçirdiğini görmenin ne kadar iyi olduğu"" ""bunun onun ilerlemesine gerçekten yardımcı olduğu"" ""böyle bir şeye gerçekten ihtiyacı olduğu"" hakkında ince ipuçları veriyor. Sokakta yaşayan ve ondan nefret eden eski sevgilimi aradım ve odamda doğru zamanı bekledim. Geri gelip odasına giriyorlar hepimiz kanepedeyiz ve birkaç dakika sonra ona ""hayır bunların hiçbiri benim değil, o benim kız arkadaşım değil"" ""Hiç bir kıza kürtaj yaptırmadım"" dediğini duyuyoruz. eski sevgilimi kapıp ona ön kapıya vurmasını ve ""korkak mike"" ""seçmen yanlısı"" ""demesini söyle ve yapabileceği en azından söz verdiği gibi kürtaj ücretini öder"" kız fırtına gibi fırlar dışarı yer, onun peşinden koşar, geri gelir ve hepimiz gülmeye başlarız, sinirlenir, kapısını çarpar ve sonunda ertesi gün bu konuda aydınlanır."
"Benim (30f) bir arkadaşım var (25f) ve son 3 yıldır oldukça yakınız. O benim düğünümde baş nedimemdi ve kısa sürede en iyi arkadaş olduk.
Son birkaç aydır onun ne kadar inanılmaz derecede zehirli olduğunu fark ettim. Sürekli bir şeyler yapacağını söylüyor ve sonra başarısız oluyor. Yalan söylediğini görüyorum ve inkar ediyor. Aşk hayatı iyi gittiğinde kenara çekilirim.
Beni üzen şeyleri ona açtığımda, bunu hep bana karşı çeviriyor. Bunu o kadar sık ​​yapıyor ki, geç kaldığı için incindiğim için gerçekten korkunç bir insan olup olmadığımı sorgulamaya başlıyorum, beklerken gelemeyeceğini bana bildirmiyor ya da yeterince minnettar oluyor. .
Bu ilişkiyi bitirmenin bir yolunu bulmam gerekiyor, ancak o depresyon/anksiyete ile uğraşırken endişeleniyorum (benim de öyle) ve sonunda başka bir arkadaşım ilişkiyi bıraktığında bana intiharı nasıl düşündüğünü anlattı.
Bir süredir mücadele ettiğim için bu konuda gerçekten dışarıdan bir bakış açısına ihtiyacım var."
"Ufacık bir Web Geliştirme şirketi için çalışıyorum (>50 çalışan). Bir süre önce bir perakende şirketi için ücretsiz bir site kurduk. Bu tek kullanımlık hediyenin hatırına, diyelim ki o plastik bahçe flamingolarını yaptılar. Onlara yerleşik içerik yönetim sistemine sahip orta ölçekli bir web sitesi kurduk ve karşılığında bize ödeme olarak yaklaşık 50 plastik bahçe flamingosu verdiler.

Şu ya da bu nedenle, bizden memnun değillerdi (çoğunlukla çıktının kalitesinden ziyade projelerinin yönetilme şekli) ve biz şantiyeyi inşa edip hayata geçirdikten sonra şirketimizle yollarını ayırmayı seçtiler. O zamandan beri başka bir şirketle çalışıyorlar, ancak onları da tatmin edici bulmadılar.

Sorun burada yatıyor - Doğrudan bana bir e-posta aldım (sahip oldukları tek iletişim bilgisi bu olduğundan iş e-postam aracılığıyla), geçici olarak onlar için bağımsız olarak bazı işler yapmaya istekli olup olmayacağımı soran bir e-posta aldım. Temelde onlara bir eğitim vermemi ve sitede bazı temel özellik çalışmaları yapmamı istiyorlar, muhtemelen işlerin yapılmasını istediklerinde muhtemelen daha fazla çalışmaya yol açıyorlar.

Sözleşmeme baktım ve bu tür şeylerle ilgili bulabildiğim tek şey, feshedildikten sonra geçerli. ""İşinize son verildikten sonra 6 aya kadar herhangi bir müşteriyi istememeli veya kandırmaya çalışmamalısınız..."" falan filan.

Bilmek istediğim şey - bu şirketin teklifini kabul edip onlar için çalışmam yanlış olur mu? Bunu etik dışı olarak tanımlar mısınız?"
"Ev sahibimiz imkansız ve ona kira ödemeyi bir zahmet haline getirdi. Çekleri vadesinden bir gün önce aldı, ancak çeklerin hesabına geçmesi birkaç gün sürdüğü için geç kaldıklarına karar verdi ve bizi ücret ödemekle tehdit etti.

Bu nedenle nişanlım ve ben kasiyer çeklerini kendisine taahhütlü posta yoluyla göndermeye karar verdik. (Kendi kıçımızı örtün ve her ihtimale karşı bir kağıt izi yapın.) Bununla birlikte, daha önce, ona bir kağıt çek gönderecek olan çevrimiçi bankacılık aracılığıyla otomatik bir ödeme ayarlamıştık. Kasiyer çeki yapmaya karar verdiğimizde, şahsen bir şubeye gittim ve kendisine gelecek tüm çeklerin ödemesinin durdurulmasını istedim ve ardından internete girdim ve otomatik ödemeyi de durdurdum.

Banka yine de bir kağıt çek gönderdi. Ve bozdurdu.

Ortak hesabımız (sadece faturalar için sahip olduğumuz ve tasarruf için küçük bir ekstra) tamamen boşaltıldı, kırmızıya kondu VE bir nsf ücreti alındı.

Banka, bizim ona çek göndermemizi değil, para çekmesini engellemek için stop ödemesi yapıldığından yapabilecekleri hiçbir şey olmadığını belirtiyor.

Ne yapabiliriz?"
"Bu, birkaç ay önce, Alaska'da hava hala oldukça sıcakken oldu. Burada devlet kuşu sivrisinek, gaddarlar ve amansız dalgalar halinde geliyorlar. İnsan kendini ancak bol miktarda böcek ilacıyla koruyabilir.

Bu yüzden kamp yapıyorduk ve gece boyunca hala yüzümü ısıran tüm böceklerden bıkmıştım ve umarım onları savuşturmak için polar şapkamı böcek spreyine batırmak için harika bir fikrim vardı. Uyku tulumuma girdim ve güneşi engellemek için polar şapkamı gözlerimin üzerine çektim.

Sabaha hızlıca ilerleyin. Harika hissederek uyanıyorum, sadece uykuyu gözlerimden silmem gerekiyor. Bu yüzden yuvalarıma iyi bir avuç içi ovuşturuyorum ve sırtımı biraz esnetiyorum. Gözlerimi tekrar açtığımda hala hiçbir şey göremiyorum, sanki plastik örtünün ardından Dexter'ın ölüm odalarından birine bakıyormuşum gibi. Paniklemeye ve çılgınca gözlerimi ovuşturmaya başlıyorum, sadece durumu daha da kötüleştirmek için çünkü artık acıyor ve göremiyorum. Bu yüzden su kabımıza koştum ve yüzüme bir süre su verdim, pek yardımcı olmadı ama yavaş yavaş görüşüme kavuşmaya başladım.

Yaklaşık 3 saat sürdü ama normale döndü, söylemeye gerek yok, değerli bir ders aldım."
"Tamam. Bu yüzden, işleri koparmadan önce, Ağustos ayında yaklaşık iki hafta boyunca bir iş arkadaşıyla (biliyorum, korkunç bir fikir) takılıyordum. Birkaç kırmızı bayrak vardı:

1) Yaklaşık üç gün sonra beni ""sevdiğini"" söyledim.

2) Hayır kelimesini anlamadı ve ben de ona benimle seks yapmayı denemeyi bırakması için bağırmak zorunda kaldım ya da mesajı alması için fiziksel olarak odadan çıkmak zorunda kaldım (ben, kendim, tecavüze uğramış ve bunun farkındaymış.

3) Ben yatakta çıplakken, çoğunlukla uyurken iki/üç olay oldu, telefonunu çıkardı ve beni işaret etti.

4) Bir şeyleri bitirmeye çalıştığımda, bileklerimden gerçekten çok sert tuttu ve ""HAYIR!"" diye bağırarak beni kendine doğru çekti ve beni sevdiği için ondan ayrılamadım (133 yaşındayım, o 200? katı kas gibiydi). Süper korkutucu.

Şimdi, gerçekten benim herhangi bir fotoğrafımı çekip çekmediğinden emin değilim. Ama son zamanlarda, benim orta vardiyada çalıştığım gece vardiyasında çalışmaya geçti - bu yüzden hala gece vardiyasındaki insanlarla biraz etkileşimim var. Geceleri çalışmaya başladığından beri, iş yerindeki insanlar bana farklı davranmaya başladı.

Yani ne yapacağımı bilmiyorum. Onu en son işte gördüğümde konuşmamız gerektiğini söyledim ama otobüse geç kalıyordum, o yüzden gitmem gerekiyordu. İki gün verdim ve sonra ona bu konuda mesaj attım. Cevap yok. Herhangi bir tavsiye? Beni çok korkuttuğu için onu bire bir görmek konusunda kısmen tereddütlüyüm... ama neler olup bittiğini ve benim herhangi bir fotoğrafımı çekip çekmediğini bilmek zorundaymışım gibi hissediyorum."
"Bu kızla 5 yıl çıktı, o harika ve en güzel kızdı. Birbirimizin ilkleriydik.

4 yaşında taciz etti ve beni en iyi arkadaşımla aldattı. Sonra beni terk etti. Bir ay sonra onu terk etti ve beni geri istiyor. aptalca kabul ettim.

""Çıkıyorduk"" ama bu gerçekten sadece seks ve sonra bir hafta mesafeli olurdu, sonra seks, sonra geçmişten bir şeyi gündeme getirir ve bana karşı kullanırdı. Hiç kışkırtmadım, sadece 'tamam' diyorum ve başka şeylerden bahsediyorum.

**Nihayet bugün ondan ayrıldım**

Ona her şeyin bittiğini ve onu bir daha asla görmek istemediğimi söyledim. Onu her şeyden engelledim.

Benim sorunum şu anda aşırı derecede boş ve depresif hissediyorum. 3 saattir ağlıyorum ve mahvoldum. Doğru seçimi yaptım mı? Ben şimdi ne yapacağım?"
"Ben (25) bir partide bir kızla (22) tanıştım.

Temel olarak, onu vurduk. Sürekli mesajlaşmaya başlayıp ne kadar benzediğimizi öğrendim. Geçen hafta sonu buluşmaya çalıştık ama hastalandı (aslında hastalandı) ve atlamak zorunda olduğu için çok üzgün görünüyordu.

Bana ""Senin var olduğuna inanamıyorum"", ""Seni uzun zamandır tanıyormuşum gibi hissediyorum"", ""Bu aynı zamanda çok heyecan verici ve korkutucu"" gibi şeyler söyledi, bu yüzden benden hoşlandığını düşündüm.

Bugün ondan bu gece buluşmasını istiyorum ve heyecanlı görünüyor ve beni haberdar edecek. Saatlerce bekledim ve ona ""bu gece için hazır mısın?"" diye mesaj attım. cevap vermeden Facebook'ta fotoğrafları beğendiğini görüyorum, bu yüzden onu gördüğünü biliyorum.

Ne oluyor be? Aslında şu an kızgınım. Bana her gün mesaj atardı ve bir konuşmayı bitirirsem birkaç saat sonra bana tekrar mesaj atardı. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve onun da benden gerçekten hoşlandığını sanıyordum. 25 yaşında, bir kızın ne zaman kibar olduğunu veya senden gerçekten hoşlanıp hoşlanmadığını anlayabiliyorum.

Onu aramalı mıyım? Ne olduğunu sormadan devam mı? Ortaya koymalı mıyım (""hey, takılmak için mesajı görmezden gelmen çok canımı yaktı, çünkü bana gerçekten farklı bir izlenim veriyorsun"")?"
"Geçen sömestr final haftasında buraya yönlendirildim ama bugüne kadar bu denizaltıya bakma fırsatım olmadı. Bütün paylaşımları görünce hayret ve utanç duymadan edemiyorum. Neden her günü hafife alıyorum ve senin gibi büyüklük için çabalamıyorum? Kendimi mükemmeliyetçi olarak düşünürdüm çünkü mükemmel olmadığımda kendimi cesaretimi kırmaya zorluyorum ama mükemmellik hedefine sahip olmanın anlamı bu değil. Önemli olan, ilerlemeye devam etmek, yenilgiyi ve eleştiriyi memnuniyetle karşılamak ve sadece ileriye ve yukarıya doğru ilerlemektir. Bu yüzden [bunu] hatırladım ve hepinize teşekkür etmek istedim. Rugby kulübüm şu anda playofflarda ve tüm bu gönderileri görmek bana kendimi ve becerilerimi geliştirmek için ne yapmam gerektiğini hatırlattı."
"Bu adamla belki bir aydır çıkıyorum. Ciddi bir ilişkimiz yok, sadece şurada burada çıkıyoruz. Şu anda ciddi bir ilişki içinde olacak havada değilim.

Geçen hafta bana bir sürü mesaj attı, bu onu biraz sinir bozucu kılacak kadar (her saat 10 mesaj filan. Ara sıra cevap veriyorum). Onunla sürekli konuşmak istemiyorum. Diğer arkadaşlarımla falan takılmak istiyorum.

Daha bugün, bu çevrimiçi oyunu başka bir arkadaşımla oynuyordum. Birkaç gün sonra ilk kez oynamaya başladım ve beni çevrimiçi gördüğünde, oyunu oynarken beni izliyor (oyunun bir ""seyirci"" modu var, bu da insanların sizi oynarken izleyebileceği anlamına geliyor) ve sürekli benden oynamamı istiyor ona karşı. Yaklaşık birkaç saat sonra pes etti ve ""iyi, tahmin etme"" demesi beni kötü hissettiriyor. Şu anda gerçekten tek başıma (veya bir süredir konuşmadığım diğer arkadaşımla) oynamak istiyorum. Dürüst olmak gerekirse, beni seyirci modunda oynarken izlemesi, sanki birisi omzunun üzerinden ne yaptığınızı izliyormuş gibi hissettirdi. Bu biraz rahatsız hissettirdi.

Böyle biriyle nasıl baş edebilirim? Romantik arkadaşla çıkmaya devam etmek istiyorum ama bu biraz sinir bozucu olmaya başladı. Kabalaşmadan nasıl açıklayacağımdan emin değilim.

Unutulmaması gereken başka bir şey: Tanıştığımızda bakirdi ve birkaç kez seks yaptık. Bu konuda gerçekten gergindi, bu yüzden iyi bir seks değildi. Benim için hiç önemli değil. Konuşkanlık konusunda olabildiğince nazik olabileceğimden ve bunun seksle falan ilgili olmadığını bildiğinden emin olmak istiyorum."
"Kız arkadaşım ve ben dokuz aydır çıkıyoruz ve o ortalıkta yatacak türden biri değil ve diğer rastgele insanları (özellikle de çıplak dolaşıp pervasız olma geçmişine sahip olanları) biraz eleştiriyor. Her neyse, pek yakın olmadığı bir arkadaşı var ve bu arkadaşıyla birlikte olan hiç kimseyle çıkmayı asla düşünmeyeceğine dair bir yorum yaptı, çünkü bu adamlar sadece am için oradalar, onun arkadaşını kullanıyorlar ve herhangi bir erkek onu korumasız bir şekilde becerecek kadar aptaldır, kişisel sağlığı için hiçbir standardı veya hiç bir önemi yoktur.

Şey, bir şekilde arkadaşı becerdim. Üç gün önce kız arkadaşıma çıkma teklif ettim. Bilmiyor. Hiç. Ondan önceki ilişkimden beri kimseyi düzmediğimi düşünüyor çünkü ona öyle söyledim.

Onu cehalet içinde tutardım çünkü tekrar yapabilseydim arkadaşımı becermezdim ama ikimiz de sarhoştuk ve o düzüşmek üzereydi ve ben biraz amcık istiyordum. Şimdi, benim sorunum, arkadaşlıklarının sallantıda olması ve eğer bir bok çıkarsa, arkadaşının ona düzüştüğümüzü söyleyeceğini ve benim yalan söylerken yakalanacağımı hissediyorum.

Arkadaşını becerdiğimi bilseydi benimle çıkmayacağını biliyorum ve o benim için dünyalar kadar. O yabancı ve yabancılar arasında rastgele sevişme konusunda o kadar liberal değil (ki buna hiç karşı değilim ama o bunu bilmiyor). Bu niteliğini çok takdire şayan bulduğumu kabul ediyorum ama yine de kendimi kaya ile sert bir yer arasındaymışım gibi hissediyorum.

Bunu benden mi duyuyor yoksa arkadaşından veya başka bir üçüncü kişiden öğrenmesi riskini alıyor muyum?"
"Herkesin evi temiz tutmak için favori püf noktaları/ipuçları vardır, bu yüzden merak ediyorum... ve piyasada yeni bir elektrikli süpürge ve/veya buharlı paspas var.

Üç yetişkin kedimiz ve bir İtalyan Tazı köpeğimiz var ve çoğunlukla sert ahşap bir apartman dairesinde [iki halı kaplı oda ve iki geniş alanlı kilim] yaşıyoruz. Kediler kısa tüylü ama çılgınca [siyah, beyaz ve gri!] dökülüyor ve IG'ler gerçekten hiç tüy dökmüyor, ancak bahçeden makul miktarda kiri takip ediyor. Süpürmekten, süpürmekten ve ardından paspasla kiri itmekten bıktım. Parke ve halı üzerindeki kiri ve tüyü etkili bir şekilde toplayan bir elektrikli süpürgeye sahip olmak güzel olurdu ve bir buharlı paspasa yatırım yapmayı şiddetle düşünüyorum.

Ee ne yapıyorsun? Ne tavsiye edersiniz?"
"Kocam ve ben 10 yıllık evliyiz ve 6 yaşından küçük iki çocuğumuz var. Ailemden yaklaşık 90 dakika uzakta yaşıyoruz. Onlarla çok yakın değilim ama genel olarak iyi bir ilişkim var.

Son birkaç yıldır, annemi ve kız kardeşimi Şükran Günü için ağırladık. Yemek yapmaktan ve ağırlamaktan zevk alıyoruz ve dürüst olmak gerekirse çocuklar için daha kolay ve daha rahat. Bu yıl da aynısını yapacaktık.

Ancak bu yıl planlar aniden havada kaldı çünkü:

* Annem oldukça ciddi bir şey için hastaneden yeni çıktı ve arabayı sürme konusunda biraz çekingen.

* Kız kardeşim yaz boyunca eyalet dışına taşındı ve Şükran Günü'nde arabayla geri dönecek, ancak akşam saat 5'e kadar evlerine varamayacak. Benim evim daha da uzakta.

Bu yüzden ailem hem onları araba yolculuğundan kurtarmak hem de Sis'in akşam yemeğine daha kolay gelebilmesi için bu yıl ev sahipliği yapmak istiyor. Kocam akşam yemeğinin evlerinde olabileceğini söylüyor ama hindiyi kendisi yapmak istiyor. Bunu aileme söyledim ve temelde bunun büyük bir sorun olduğunu düşünüyorlar. Ayrıca ana yemeği getirmekte ısrar etmenin çok zahmetli ve kabalık olduğunu düşünüyorum. Bunu ona söylediğimde kocam kızdı. Onlarla konuşması ve çözmesi önerim pek iyi gitmedi. (Muhtemelen o noktada onun sinirli olmasına kızdığım için.)

Peki, bunun herkesin kendini aşağılanmış hissettiği büyük bir kavgaya dönüşmemesi için aileme ne söylemeliyim? Dürüst olmak gerekirse, biraz yediğim sürece aptal hindiyi kimin yaptığı umurumda değil."
"Eşim ve ben bu Eylül'de evden alışverişe başlamak için son 2 yıldır borç biriktirip temizliyoruz. Şu anda, yaklaşık 80.000 $ değerinde (yaklaşık 99.000 $ borcumuz var) mevcut dairemizi satamıyoruz. Fark, yeni ev depozitomuzla hemen hemen aynı.

Bir miktar hesaplaşmadan sonra - diğer tüm borçları kapattığımızdan beri fark ettik - çok tutumlu olsaydık, daireyi 10 aydan biraz fazla bir sürede tamamen ödeyebilirdik. (Vergi öncesi yaklaşık 140 bin dolarlık geliri birleştirin)

Bir yıl daha beklemek istemesek de - ek 100 bin satın alma gücüne sahip olmak + muhtemelen apartman dairesini yeni ev ihtiyaçları için ucuz bir öz sermaye hattı olarak kullanma yeteneği kulağa çekici geliyor.

Beklemek sağlam bir kazanç gibi görünüyor. Düşündüğüm şeyler var mı?
Eski evimdeki öz sermayeyi yeni ev için bir ön ödeme kaynağı olarak kullanabilir miyim? (İster miydim?)"
"Ben (17/e) SO'mla (19/e) son 3 yıldır çıkıyorum. O harika bir adam, her zaman yanımda ve çok destekleyici. İlişkimizde işler son derece iyi gidiyordu ve çevremizdeki diğer çiftlerden daha iyi durumda olduğumuz için kendimize değer veriyorduk. İlişkimiz mükemmeldi! En iyi arkadaşı içeri girene kadar. Hadi ona Amy diyelim. Yani Amy ve SO'm lisedeyken birbirlerinden nefret ederdi. Bir gün yanlışlıkla ona bir mesaj gönderdi ve ikisi de konuşmaya başladı ve susmadılar! Sabah 4'e kadar konuşurlar, filan filan sinemaya giderlerdi. Onunla iyiydim, gerçekten. Amy'ye karşı kayıtsızdım.
Ayrıca üçlülerden gerçekten nefret ettiğimi de belirtmeliyim çünkü beni cehennem gibi güvensiz kılıyorlar ve bunu erkek arkadaşıma çok net bir şekilde söyledim. Yine de Amy ile üçlü seks yapmak isteyeceği konusunda ""şaka yaptı"". Belli ki bununla bir sorunum vardı ve ona saldırdım ve bunun beni üzdüğünü biliyordu ve af diledi ve bir daha asla böyle bir şey söylemeyeceğine söz verdi. Muhtemelen Amy'nin gerçekten seksi olduğunu söylemeliyim.
Beni hiçe saydığı ve Amy'ye yakınlaştığı bir zaman vardı. Yine de yanlış olduğunu anladı.
Bir gün erkek arkadaşım bana OAG'ları sevdiğini söyledi. Ayrıca beni kıskandırmanın onun için büyük bir tahrik olduğunu söyledi. Şaka yollu bir şekilde ondan beni kıskandırmasını istedim ve o da Amy'nin onu seksi bulduğunu ve onunla ve sevgilisiyle üçlü seks yapmayı çok seveceğini söyledi. Midemin bulandığını hissettim ve susmaya karar verdim çünkü başka bir kavga istemiyordum. Ayrıca bana aşırı hassas dediği için. Amy hayatına girdiğinden beri ilişkimiz yokuş aşağı gidiyor ama o bunu kabul etmeyi reddediyor. Yapışkan mıyım yoksa kızmakta haklı mıyım?"
"*Cirlejerk* kavramını ve kendi alt dizininizi istediğiniz gibi alay etmek, yaygara koparmak ve trollemek için kullandığınızı anlasam da, r/srs'de diğer alt dizin modlarını etkilemeye çalışmanın bir dizi göstergesini veren bir eğilim gördüm. [Örnek] Kişisel olarak r/srs kavramı ve normal uygulamalarıyla ilgili bir sorunum yok. Herkes, bu insanlar söz konusu olduğunda önemli ve hatta son derece önemsiz konuları tartışabilecekleri bir alt dizine sahip olabilmelidir. Reddit'i harika yapan da bu. Bununla birlikte, bir subreddit bir hiciv ve mizah fikri olmaktan çıkıp bir sansür ve nesnelleştirme gündemine dönüştüğünde, bu aşılmaması gereken bir çizgi olabilir. Öyleyse Reddit, sana soruyorum.

*Bir subreddit'in kullanıcıları ve modları, diğer subreddit'in modlarını etkilemek için gündemlere girmeli mi ve yalnızca kendi bakış açılarına katılmadıkları için birini yasaklamak için, özellikle de bu subreddit'lerin tek amacı alay etmek amacıyla sakıncalı yorumlar/bağlantılar bulmak olduğunda?"
"İlk gönderi, meep. Bu /r/piercing'lerle daha alakalı görünüyorsa kusura bakmayın ama ailemle olan ilişkilerimin etkisi beni piercing'in kendisinden daha çok ilgilendiriyor!

16 yaşımdan beri piercing istiyorum ve ailemin isteği üzerine liseyi, üniversiteyi ve yüksek lisansımı bitirene kadar bekledim. Şu anda doktora yapıyorum ve geçen yıl kulaklarımda birkaç piercing yaptırdım. Geçen hafta burnumu deldirdim. Bu akşam ailemle görüşeceğim.

Annem her zaman zorba olmuştur ve gerçekten önemli olmayan şeylere takıntılı hale gelir. Zaten en iyi ilişkilere sahip değiliz ama piercingleri iş beklentilerime bir engel olarak görüyor, yine de şu anda umursamayan bir alandayım ve gerekirse onları çıkarmaktan mutluluk duyuyorum . Temelde onlardan hoşlanmıyor, bu yüzden benim de sevmeme izin verilmediğini düşünüyor.

Bir ay sonra kuzenimin düğününde nedime olacağım ve onu bir günlüğüne çıkarmaya niyetliyim. Kuzenim benim piercingim, rengarenk saçlarım olduğu için mutlu! Ama annem ve teyzemin (kuzenimin annesi) bir günlüğüne kaldırılmasını isteyeceğini biliyorum, bu yüzden onlara saygımdan yapacağım şey bu.

Birkaç hafta önce babama burnumu deldirmeyi düşündüğümü söyledim ve ""yalan söylemeyeceğim, onları sevmiyorum ama bu senin yüzün, her neyse"" dedi.

Şu anda annemin söyleyeceği şeyden korkuyorum ve mümkünse biraz mantıklı olursa sevinirim."
"Ben (26K) son zamanlarda gey olduğumu 'keşfettim'. Aslında yaklaşık on yıldır biliyordum ama duygularımı görmezden geldim ve bir erkekle altı yıllık bir ilişkim oldu. Daha fazla rol yapamadım, ilişki geçen yıl bitti ve sonunda tercihlerimi kabul edebildim. Sonraki şey aileme ve arkadaşlarıma söylemek oldu. En yakın aileme ve üç arkadaşıma söyledim. Hepsi biraz şaşırdı, anlayabiliyorum ama bir arkadaşın (26K; liseden) tepkisi biraz tuhaftı...

Çok Hıristiyan olduğu için ona söylemenin biraz kumar olacağını biliyordum. Ama düşündüm: eğer gerçekten arkadaşımsa, bu onu rahatsız etmemeli. Üstelik pek konuşmuyoruz (o benim en yakın arkadaşım falan değil; sadece yılda birkaç kez görüşmeyi seviyoruz). Yine de yaklaşık üç ay sonra tepkisi beni biraz rahatsız etmeye devam ediyor. Tepkisinin hoş olduğunu gerçekten düşündüğünü düşünüyorum ve ona tepkisini takdir ettiğimi de söyledim, ancak bunun hakkında ne kadar çok düşünürsem, yapıp yapmadığımdan o kadar çok şüphe duyuyorum. Sözlerinden bazıları:

- Cehenneme gidecek misin bilmiyorum çünkü senin günahın başkalarının günahından daha büyük olmayabilir. (Görünüşe göre günah işliyorum.)
- Tanrı isterse her şeyi değiştirebilir. O isterse belki yarın artık eşcinsel olmayacaksın. (Duygularımı kabul etmem on yılımı aldı, bu yüzden bu biraz canımı yaktı ve belli ki saçmalık)
- Duygularına göre hareket etmeli misin bilmiyorum. Bu duygulara sahip olabilirsiniz ama bir kızla ilişkiye başlamak iyi olmayabilir. Tek başına da mutlu olabilirsin. Ama aynı zamanda kocasıyla yaşadığı mutluluğu benim de yaşamamı istediğini söyledi. Tabii ki kendi başına mutlu olabilirsin/olmalısın ama bu sırf kızlardan hoşlanıyorum diye sonsuza kadar yalnız kalacağım anlamına gelmez, değil mi?

 
Tepkisi hakkında ne düşünüyorsunuz? Nazik sözler söylediğine gerçekten inandığı için bu beni rahatsız etmemeli mi? Hristiyan olmadığım için de onunla aynı fikirde değilim ama yine de ne düşüneceğimi bilmiyorum."
"Yani ben (E23) onunla (K21) iki yıldır çıkıyordum. Son zamanlarda, olgunlaşmamış ve bana karşı kaba davranmıştı. Daha sonra Noel tatili için ABD'ye döndü ve dönmeden günler önce bana bir şey söylemesi gerektiğini söyledi. Geri döndü ve bir partiye gittiğini, sarhoş olduğunu ve bundan yararlanıldığını söyledi. Eski sevgilime %100 inanıyorum, ancak bunun onu uçurumun ötesine itmek için yaptığı fazladan bir şey olduğunu hissediyorum, ona nihayetinde istediğini söylemesi için bahane vermek, yani benden ayrılmaktı. ""Gelişen"" kabalığı ve olgunlaşmamışlığı, ayrılmamı sağlayacak kadar beni uzaklaştırmaya yetmedi, bu yüzden onun yararlanabilmesi için bu olayı bahane olarak yorumluyorum sanırım. Bana bunu söylediğinde, burada KISMEN kurban olduğunu ve onu affetmek için döndüğünü anladım. Ama sonra ona beni hala sevip sevmediğini sordum ve bilmediğini söyledi. Aşkın ne olduğuna dair görüşlerinin değiştiğini, artık var olduğunu düşünmediğini ve tamamen değiştiğini hissettiğini söyledi. Kendini bulması, seyahat etmesi, dünyayı görmesi ve biraz perspektif kazanması gerektiğini söyledi. Çok dağınık bir aileden geliyor ve kaygı sorunları yaşıyor, bu yüzden birisiyle birlikte olmadan önce bunu çözmesi gerektiğini anlıyorum. Ama sadece kız arkadaşımı kaybetmiyorum, en iyi arkadaşımı da kaybediyorum ve ikisini de kaybetmek istemiyorum. Bana kız arkadaşım olarak geri dönmesini çok isterdim ama belli ki kendini bulana kadar değil. O kendini bulmaya çalışırken ben onunla hala arkadaş olabilir miyim? Onu tamamen kaybetmek istemiyorum. Herhangi birinin 5 adımlık planı veya stratejisi varsa, lütfen, gerçekten minnettar olurum. Ayrıca, bana korkak demek isteyenler veya bana hakaret edecek olanlar, lütfen yapmayın, zaten yeterince zor zamanlar geçiriyorum ve lütfen sadece yapıcı bir tavsiye. Teşekkür ederim."
"Bu kızı neredeyse üç yıldır tanıyorum ve yakında buluşacağız (yaklaşık bir buçuk ay sonra). Birkaç ay önce, gençken gördüğümüz bazı rüyaları paylaştık (Ben 17 ve o 14). Görünüşe göre hayat arkadaşımız hakkında rüya görüyorduk ve sadece kendi bakış açımızdan inanılmaz derecede benzer rüyalar görüyorduk. Rüyalarımızdaki her şey birbirine uyuyordu, ev, ben garaj yolundan yukarı çıkarken, o ön verandada, hatta yılın zamanı. (Not: 20 yaşıma kadar birbirimizin varlığından haberimiz yoktu)

Rüyalarımızı paylaşmadan önce ona aşıktım ama o zamandan beri duygularım daha da güçlendi. Sorun şu ki, ülkenin iki ucunda yaşıyoruz. Kariyer işi arayan bir üniversite mezunuyum ve bize bir şans vermek için ona yaklaşmaya hazırım.

Gerçek sorun şu ki, ne zaman bizim hakkımızda konuşmaya çalışsam (benim oraya taşınmam / onun tüm bunlarla ilgili duyguları), beni susturuyor. İkimiz de bunun özel bir şey olduğu konusunda hemfikiriz ve ne olabileceğimizi görmek istiyoruz ama ben oraya taşınana kadar arkadaş kalacağız. Onunla bu konuda ne hissettiğim konusunda çok açığım ve çok açığım ve o, duyguları konusunda gerçekten çekingen davrandı.

Sorum şu, bununla nasıl başa çıkacağım? Bunu tartışmama isteğine saygı duymak istiyorum, çünkü o sadece olayları çok fazla düşünmeden akışına bırakmak istiyor. Ama ülke çapında taşınmak konusunda bir seçim yapmak zorundaymışım gibi hissediyorum ve bunu kadere bırakamam..."
"Bu kızla bir süredir konuşuyorum ve bana birkaç gün önce yemek yemediğini söyledi. Son derece zayıf, teknik olarak zayıf ve şişman olduğunu düşünüyor.

Daha önce sözlü olarak taciz edici bir ilişki içindeydi ve bu güvensizliğin nereden geldiğini hissediyorum. Her gün istediği kadar yemek yiyip yine de odadaki en sevimli ve en ilginç kişi olurken, güzel hissetmek için kendini nasıl aç bıraktığını düşünmek beni çok üzüyor.

Daha önce hiç böyle bir durumla uğraşmamıştım ve bununla deneyimi olan biri (anoreksik olan bir SO veya kendisi bu durumu yaşamış biri) onun kazanmasına yardımcı olacak bazı ipuçları verebilirse çok sevinirim. kendine güven ve kaç kilo olursa olsun aslında içinin ve dışının güzel olduğunu bilmesini sağla."
"Erkek arkadaşımla yaklaşık bir yıldır çıkıyoruz. Biraz arka plan - o çok yakışıklı bir adam ve ben tatlıyım ama tam olarak baş döndürücü değilim. Çevrimiçi bir flört sitesinde tanıştık ve başlangıçta fiziksel olarak ilgilenmediği, sadece vücut diliyle ilgili bir şey olduğu hissine kapılmıştım, ama gerçekten iyi anlaştık ve sonunda işler fiziksel hale geldi ve bir çift olduk. Çoğu yeni ilişki gibi, seks de sık ve tutkuluydu, ancak haftada bire ve sonunda ayda bire indi. Onunla bunun hakkında konuşmayı denedim ve o sadece yorgun ve depresif olduğunu ama hayatında gerçekten hiçbir şeyin değişmediğini ve depresif görünmediğini söylüyor. En son gündeme getirdiğimde neden seks yapmak istemediğini bilmediğini ve benim isteyip istemediğim için kendini kötü hissettiğini söyledi. O benim en iyi arkadaşım olduğu gerçeğine rağmen onun yanında olmak bile istemediğim bir noktaya geldi çünkü çok canımı yakıyor.

Zaten vücut imajı sorunlarım var ve ne yaparsam yapayım kilolu olmama neden olan tıbbi bir durumum var, bu yüzden onun için görünüşümü iyileştiremem. Ayrıca güvensizim çünkü daha önce aylarca seks yapmaktan kaçınan ve beni taciz etmek ve manipüle etmek için çekici olmadığımı söyleyen biriyle birlikteydim. Şu anki erkek arkadaşım harika bir insan ve bu yüzden onu kaybetmek istemiyorum.

Ayrıca, başka birinin olduğundan şüphelenmek için hiçbir nedenim olmadığını da eklemeliyim, bu yüzden bu, bu durumu gerçekten etkilemez."
"Tamam, başlıyoruz. Saati 10 yıl geri sar. ""N"" bir dizi anlaşmazlıktan sonra beni terk etti. Görünüşe göre ""J""yi bir arkadaşlarının arkadaşları olayı aracılığıyla sinsice görüyormuş; yani fiziksel temas yok ama ikisi de birbirinin pantolonunu beğendi. Kredisine göre, ona parmağını koymadan önce beni terk etti.

Artık onun gibi ben de evliyim. İşleri karmaşıklaştıracak çocuk yok.

Onun yanındaki ofisi ziyaret ediyordum (görünüşe göre) ve öğle yemeği için dışarı çıkarken tamamen rastgele ona çarptım. Her yerde şok / sürpriz / hayranlık uyandırıyoruz ve öğle yemeği yemek ve arayı kapatmak için yakındaki bir kafeye gidiyoruz.

Yani... uzun lafın kısası... yanan bir ev gibi anlaştık. Sanki hiç ayrılmamış gibiydik. Uzun, kalıcı bakışlardan bahsediyoruz. Sinsi gülümsüyor. Diz eyleminde rastgele el. Hepsi. Ona karşı duyduğum her duygu bir kalp atışıyla geri döndü; Duyguların karşılıklı olduğundan eminim. Öğle yemeğini bitirdik, garip bir şekilde yanağına bir öpücük kondurduk ve ""yakında"" iletişime geçmeyi kabul ettik. Bana cep telefonu numarasını verdi (telefonuma kaydetti).

Mantıklı tarafım bana aptallık ettiğimi ve ""eski sevgiliyle dalga geç"" etkisinin devreye girdiğini söylüyor. ""faydaları olan arkadaşlar"" falan biliyorsun. Öte yandan, onu asla unutamadığımı ve her türlü yeniden alevlenmenin gerçekleştiğini sanmıyorum. Bence karşılıklı olabilir.

Reddit'i mahvettim. Sanırım numarayı silip bu anka kuşu hislerini gömmem gerekiyor. Ne düşünüyorsun?"
"3 yıllık erkek arkadaşımla başka bir hararetli küçük tartışmaya girdim! Oda arkadaşımıza birisi hakkında bir hikaye anlatmaya başladı, başka bir şey düşündüğünden emindim, olduğu yerde kalakaldı ve bana olanın bu olmadığını söyledi. Hatırladıklarımın daha fazla detayını söyledim, bana yine yanıldığımı ve ona inanmam gerektiğini çünkü bu onun başına gelen bir hikaye olduğunu söyledi. Her zaman yaptığı şeyi söyledi, ""Neden aynı fikirde olmadığımızda benim hatalı olduğumu varsayıyorsun? Neden hatalı olabileceğini hiç düşünmüyorsun?""

O noktada yanılmış olabileceğimi anlamıştım ama bunu ona kesinlikle kabul etmek ya da ona herhangi bir gevşeklik teklif etmek istemiyordum. Herkese böyle davranmam ama erkek arkadaşımla benim asla geri adım atmamak gibi aptalca bir huyumuz var! Ve ona karşı yanıldığımı kabul etmekten nefret ediyorum çünkü süper kendini beğenmiş ve küçümseyici davrandığını hissediyorum, bir hata yaptığımda bana ""ah, sen"" tarzında beni ÇILDIRAN bir şekilde gülüyor. Bu tür şeylere aşırı tepki verdiğimi biliyorum ama kendimi nasıl geliştireceğimi bilmiyorum!"
"Yani ben bir metal grubunda gitaristim. Yaklaşık bir yıldır grubun içindeyim ve gerçekten eğlenceliydi ama son zamanlarda bunun bir yere varacağını düşünmüyorum ve grup arkadaşlarımdan giderek daha fazla rahatsız oluyorum. Katılmamın nedeni, orijinal üye olan eski gitaristin ayrılması ve yeni bir gitariste/söz yazarına ihtiyaç duymalarıydı. Grupta olduğumdan beri 2 davulcuyla görüştük ve şu anki davulcumuz iyi ama çok genç ve hala doğru beceri seviyesinde değil. Şarkıcımız tek orijinal üye, bu yüzden ""onun grubu"" gibi ama dürüst olmak gerekirse, her şeyi en az umursuyor gibi görünüyor. Müzik ve ekipman konusunda tamamen cahil ve sürekli meteliksiz olduğu ve pek parlak bir adam olmadığı için masaya gerçekten hiçbir şey getirmiyor.

Durumun yapışkanlaştığı yer burasıdır. Şu anda basçıyla yaşıyorum, birlikte bir dairemiz var ve kira kontratımız Eylül'de bitiyor. Arkadaşlığımız temelde gruba dayanıyor, bu yüzden korkarım bırakırsam bana çok kızacak. Ona tüm durum hakkında ne hissettiğimi açıklamaya çalışırdım ama o biraz inatçı ve her şeyi umursamayacağını tahmin ediyorum.

Bu grubu bir arada tutmak için kıçımı yırttım ve artık tüm işi esas olarak ben yaptığımda bir anlam görmüyorum. Yazının çoğunu ben yapıyorum, grup teçhizatı taşımak için benim minibüsümü kullanıyor, bu da demek oluyor ki her zaman arabayı ben sürüyorum ve yükleme/boşaltmadan sorumluyum. Çoğu zaman gruptaki diğer bir veya daha fazla adam tarafından becerileceğim ve diğer adamlar başka bir gösteriye veya bir bara giderken, sadece bir kişiyle tüm teçhizatı boşaltmak zorunda kalacağım.

Metin duvarı için özür dilerim, bu adamlarla arkadaş kalabilmem için bu durumu olabildiğince iyi ele almak için bazı tavsiyeler arıyorum."
"Bu bir çeşit çılgınca davranış.

Altı hafta önce taşındım. Kira ödüyordum ama 14 yaşındaymışım gibi benim bokumu yaşayan biriyle yaşayamadım.

Bir stüdyo daire alacak kadar para biriktirdim. Tamamen çalışıyorum, okula yarı zamanlı gidiyorum ve bekarım. Bu yüzden şu anda oldukça kendi işlerime odaklanıyorum. Bir yavru kedim var ama tartışma konusu bu değil.

Annem odamın kendi standartlarına göre dekore edilmesinde ısrar etti, buna dergi resmi gibi düzenlenmiş 20 yastıkla her gün yatağı yapmak da dahildi. Beni deli etti.

Ben gerçekten minimalist bir insanım. Renkli, korkak baskıları severim ama biblo karmaşası istemiyorum.

Bu yüzden taşındığımda çarşaflarımı ve üzerinde uyuduğum yastığı aldım ama geri kalanını bıraktım. Bir yorganım var ve orada sadece iki yastığım var. Ben bunlara uyuyorum. Yatak ""dergi mükemmel"" görünmüyor ama kolay. Her gün yatağımı yaparım.

Ben babam gibiyim [60m] ve her şeyin güzel, derli toplu ve dağınıklıktan uzak olmasını istiyorum. İhtiyacım olmayan veya kullanmadığım tonlarca şeyi saklamam. Ben bu konuda çok basitim. Moda anlayışım bile oldukça yalındır.

Ancak annem beni ziyarete gelip evime istemediğim yastıklar ve başka şeyler getiriyor. Bazı şeyler sevimliydi (üzerinde buldog olan bir yastık vardı.) Ama evin her yerinde fırfırlı çiçekli şeyler istemiyorum.

Mobilyaların parasını kendim ödedim ve her şeyi karşılayabilirim. Ama tam anlamıyla evimi ihtiyacım olmayan şeylerle doldurmaya çalışıyor. Ona geri almasını söyledim yoksa istemediğimi bağışlayacağımı söyledim. Sonunda bana getirdiği büyük miktarda (5 büyük çöp torbası dolu) bok aldım. Ve hala yapmaya devam ediyor.

Neler oluyor IDK, ama o alanın kendi alanı olduğunu düşünmeye devam ediyor. Ne yapacağımdan emin değilim?"
"Yani, şu anda lisede son sınıf öğrencisiyim, yakında son sınıf olacağım. Okul gezisinde okuluma giden bir kızla tanıştım ve o ilk andan itibaren ondan gerçekten hoşlanmaya başladım. Zaman geçti ve belki bir iki ay süren konuşmaya başladık, her gece mesajlaştık. Birkaç randevuya çıktık, öpüştük. Onu baloya götürdüm ve o gece kız arkadaşım olmasını istedim ve evet dedi.

Şimdiki sorunum, aramızda çok az romantizm var veya hiç yok gibi görünüyor. Geçenlerde onu bir sinemaya götürdüm ve kelimenin tam anlamıyla fiziksel temas kurmadık. Sohbetler garip değil çünkü havadan sudan konuşuyoruz ama o kadar havadan sudan konuşuyoruz ki kendimizi sadece arkadaş gibi hissediyoruz. Taklit etmek, gülmek gibi benden hoşlandığına dair bariz işaretler veriyordu ama şu anda pek yapmıyor, sadece 3 hafta sonra."
"Temel olarak, alt kattaki komşuma karşı bir AVO (Yakalanan Şiddet Kararı) almak zorunda kaldım. Yalıtımı çok az olan veya hiç olmayan gerçekten eski bir binada yaşıyoruz, bu nedenle gürültü *gerçekten* kolayca yayılır.

Ama gerçekten rastgele zamanlarda (11:00, Pazar sabahı, babamla telefonda olmak ve apartmanda dolaşmak, merdiven boşluğunda nasıl aptal bir beyaz amcık olduğum hakkında 7 dakikalık bir tirada neden oldu) en küçük şeylere güceniyor. Benden ışınlanmamı mı yoksa odalar arasında gezinmemi mi bekliyor bilmiyorum ama ne yazık ki ben de yapamıyorum.

Beni birkaç kez tehdit etti (yumruğunu kaldırdı, binadan çıkmamı engelledi, geçen gün dairemin kapısını tekmelemeye çalıştı) en son yaptığında birkaç arkadaşımla televizyon izliyordum (normal ses) - daha önce hiç kimse bu olaylara tanık olmadı ve beni polisi aramaya teşvik ettiler. Polis bir AVO almamı önerdi ve ben de öyle yaptım.

Ertesi gün emlakçıyı arayıp temelde tamam bak diyorum. Gitmem gerekiyor yoksa bu adam gidiyor, çünkü ondan korkuyorum ve bu giderek tırmanıyor gibi görünüyor. Onu tahliye etmeye karar verdiler (bugün evrakları teslim ediliyor) ama 90 gün önceden haber verilirse, temelde üç ay boyunca öfkeli bir keşle yaşamak zorunda kalacağım.

Yani, kendimi korumak için ne yapabileceğimden emin değilim, sadece taşınmalı ve beş ay erken kira kontratını bozmanın maliyetini karşılamalı mıyım? arkadaşlarının evine gitti ve tüm pisliği halletmek için beni terk etti... yoksa sizin başka bir fikriniz var mı?"
"Bu uzun süredir devam eden bir sorun. Ona tamamen güveniyorum... içme alışkanlıkları dışında. Sözünü bozacağı tek şey bu ve bunu defalarca yapıyor.

Dün gece, altılı bir paket aldı. İyiyim. Ancak ben akşam yemeğini servis etmeden hemen önce oraya geri dönüp bir şişe viski almak istedi. Bir arkadaşını görmeyi planladığı yarın gece için istediğini söyledi.

Bir içki daha sözü verdi, hepsi bu. Bu sabah uyandım ve yarım şişe viski gitmiş.

Bu her olduğunda ihanete uğramış hissediyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bu konuyu ona açarsam savunmaya geçer ve ondan bir daha asla içmemesini istediğimi iddia eder ve bu adil değil."
"Bu benim ilk ilişkim o yüzden tecrübem yok. Elini tutup veda öpücüğü veriyorum. Hayatım boyunca yaptığım en büyük şey bu. ""Fiziksel olarak"" daha rahat olmamı istediğini söylüyor. Ne yapacağımı bilmiyorum.

Onunla rahatım ve ona güveniyorum. Daha güvenli davranmamı ve işleri daha çok başlatmamı nasıl dilediğini söyledi. Bu onu daha çok tutmak, daha çok öpmek anlamına mı geliyor yoksa... Bilmiyorum. Ben korunaklı bir evde okul çocuğuydum, bu yüzden bu konuda tam anlamıyla hiçbir şey bilmiyorum.

Onu çok uzun zamandır tanıyorum ve bunun onu rahatsız eden bir şey olduğunu söyleyebilirim. Nasıl daha fiziksel olunacağına dair herhangi bir tavsiyeyi gerçekten takdir ediyorum."
"Birkaç yıl önce üniversitenin 1. yılında tanıştığım bir kızla karşılaştım. O zamanlar onunla sadece birkaç konuşma yaptık, bu yüzden çok yakın değildik. İşe gitmek için aynı trene biniyoruz, bu yüzden sık sık oradaki sabah yolculuklarında ve bazen de dönüş yolunda sohbet ediyoruz. Genellikle eğlenceli sohbetler, orada burada biraz garip sessizlikler.

Anladığım kadarıyla, o tatlı ve hoş bir kız ve ailesine çok yakın. Ayrıca karşılıklı mesajlaştık ve bazı iyi yanıtlar aldım. Yine de sadece kişiliğinden mi yoksa diğer erkek arkadaşlarıyla da böyle olduğundan emin değilim.

Sanırım onun hakkında ne düşündüğümü umursuyor, tren penceresindeki yansımasına bakıyor ve başka tarafa baktığımı düşündüğünde saçını düzeltiyor. Ama bu muhtemelen sadece bir kız meselesi?

Ayrıca bir keresinde tanıdığı biri hakkında (benim tanımadığım bile) biraz olumsuz bir mesaj attı ve ardından hemen mesaj attı, ""Şu anda nankör konuşuyorum! Genelde böyle değilim, k?""

Bu yüzden dün gece nihayet akşam 9 gibi ona yaşadığımız yere oldukça yakın olan bu barda bir içki içmek isteyip istemediğini sordum. Bir arkadaşı için fotoğraf düzenleme işinin ortasında olduğu ve annesinin onun için yemek yaptığı için bu gece yapamayacağını söyleyerek cevap verdi. ""Önemli değil, o zaman başka zaman"" dedim. Gülen bir yüzle ""evet bir dahaki sefere gidelim"" diyerek devam etti.

Bunun sadece bir bahane olup olmadığını söyleyemem. Arkadaşım bana, bir kız özellikle başka bir gün önermezse bunun kötü bir işaret olduğunu ve muhtemelen gitmek istemediğini söyledi. Bence hala umut olabilir ama bir yıldır kimseyle çıkmadım bu yüzden bu tür şeylerde pek keskin değilim.

Siz ne düşünüyorsunuz?"
"Küçük kardeşim 8 yaşında. Ona her zaman bana herhangi bir soru sormasını öğrettim ve her zaman elimden gelenin en iyisini yaparak sonuçsuz cevap vereceğime söz verdim.

Alışveriş merkezinde alışveriş yaparken bana rastgele ""Fahişelik ne demek?"" diye sordu. Ne tür kitaplar ve videolar izlediğini bildiğim için şaşırmıştım, bu yüzden bu kelimeyi duymasını beklemiyordum. Ama yine de ona 'fahişelik' ve 'fahişelik'in ne anlama geldiğini açıklamaya başlıyorum.

Ona insanların seksi gerçekten sevdiğini ve 'seksin' gerçekte ne olduğunu açıklamaya başladım. Bazı insanların seksi çok sevdiğini ancak seks yapacak kız arkadaşları/erkek arkadaşları/SO/vb. olmadığını açıklamaya devam ediyorum. Bu nedenle, para karşılığında veya karşılığında seks için başka iyilikler karşılığında kendilerini sunan insanlar var. Ve bu nedenle, kendilerini fuhuş yapıyorlar.

Sonra yüzünde şaşkın bir ifade var ... Sonra bana neden insanların hırsızlık yaptıkları için kanunun sonuna kadar ""fahişelik"" yaptıklarını sordu. O sırada karşımızda 'hırsızlıktan kanunen sonuna kadar yargılanacaksınız' yazan tabelayı görüyorum.

Burada soğukkanlılığımı kaybediyorum. Kardeşime ""SENİ KÜÇÜK SHIET, KAVUŞUYOR, FAHİŞE DEĞİL. DİPSHEİT OKUMASINI ÖĞREN!"""
"MERHABA,
Ben dedim ama aslında oda arkadaşlarımın durumu ve ona yardım etmek istiyorum.

Bir şirkete çevrimiçi bir özgeçmiş gönderdi. Onu aradılar ve bir röportaj ayarladılar. Görüşmeden döndüğünde, patronun kendisine çok nitelikli ve profesyonel olduğunu söylediğini, bu yüzden başvurmasından memnun olduklarını söyledi. Aslında bir röportaj değildi, ona şirketle ilgili bilgileri anlattılar ve birkaç kağıt doldurttular. Adeta doğrulandı.

Ancak daha sonra bir sonraki hafta bir tür deneme veya test planladılar, ona şirketin özel yöntemleriyle ilgili belgeleri gönderdiler. Oradaki çalışanlardan bazı örnekler içeriyordu ve bu çalışanlar o kadar iyi değildi. Ayrıca bu alanda biraz bilgim var ve gerçekten de o kadar iyi değillerdi ki birçok hatayı fark edebilirim.

Onları inceledi ve duruşmayı yaptı. Tüm test boyunca toplam iki hata yaptığını hatırlıyor. En iyiler arasında olmasına rağmen gerçekten gergindi (bu iş bir derece gerektirmez, ancak her iki ebeveyni de bu alanda derece almış ve bu alanda çalışmaktadır). Mükemmel olması için ona yarı zamanlı teklif ettiler.

Şimdi 2 hafta sonrayız ve herhangi bir haber almadı. Patronun duruşmasının incelemelerine ve videosuna bakıp bakmadığını bile bilmiyor (şahsen orada olamazdı, bu yüzden çalışanları öyle yaptı)

Patron Ekim ayından itibaren ondan bahsetmişti, önce testi o zaman da yapması gerekiyordu. Ama tersine karar verdi çünkü yaz boyunca ona birkaç saat sığdırabilirdi.

Arama ve E-posta olmamasının işi alamadığı anlamına geldiğini düşünüyor, bu yüzden başka bir iş arıyor. Ona muhtemelen meşgul olduğunu söylemeye çalışıyorum ve ancak 1 ay sonra geri aranan birçok insan tanıyorum.

Yine de onları aramalı mı yoksa beklemeli mi? Bir patronun bakış açısına göre aramak kötü bir davranış mı?"
"Hey millet,

Bu yüzden bugün, önde gelen küresel teknoloji/sosyal şirketlerden biriyle 11 aylık bir sözleşme fırsatı teklif edildiğine dair bir haber aldım, ancak bu, kabul edersem 18 aylık kız arkadaşımdan (ki bu harika) taşınmak anlamına gelecek.

Teklif aldığım için çok mutluyum ama aynı derecede endişeliyim çünkü harika ve inanılmaz derecede destekleyici olan kız arkadaşımı kaybetmek istemiyorum. Bu fırsat hakkında konuştuk ve ne kadar hırslı olduğumu biliyor ve benim için mutlu oldu ama kabul edip gidersem ikimiz de üzüleceğiz ve birbirimizi özleyeceğiz.

Neyse ki fırsat Dublin'de ve şu anda Londra'dayız, bu yüzden 1 saatlik bir uçuş mesafesinde ve oraya gidip gelmek nispeten ucuz.

Ondan ayrılma fikri hoşuma gitmese de bir daha böyle bir fırsat yakalayabilir miyim emin değilim. Başka bir şirket olsaydı, seçim net olurdu, ancak bunu almanın harika bir kariyer ilerlemesine, büyük bir iş tatminine ve umarım sürekli eğitime/gelişime yol açacağını düşünüyorum.

Özellikle benzer bir durumdaysanız, herhangi birinden son bir tavsiye almak isterim."
"Bu benim ilk gönderim, bu yüzden lütfen nazik olun :)

Birçok insanın uzun süreli bir ilişkiden çıktıklarında genellikle kafalarının karıştığını biliyorum. Nasıl bekar olunacağını veya nasıl flört/buluşulacağını unuttuklarını düşünüyorlar.

Ben bu insanlardan biriyim.

Sorun şu ki, ilişkim henüz 16 yaşıma girdiğimde başladı. Yetişkin olarak hiç bekar olmadım. Bu aptalca gelebilir. Ama flört ettiğim veya çıktığım tek zaman, aşırı özgüvenli, hormonlarla dolu bir gençken oldu.

Şimdi oldukça zorlu bir işim var, sorumluluklar filan... Ve bunun nasıl yapıldığını bilmiyorum!

Yeni bir ilişkiye başlamak için acelem yok ama bu arada tamamen yalnız kalmak istediğim anlamına gelmiyor.

Herhangi biri benzer bir şey yaşadıysa veya genel olarak bir tavsiyesi varsa, çok makbule geçer!"
"O ve ben üç aydır çıkıyoruz. Onun bir sürü arkadaşı var, oysa ben çok içine kapanık ve yalnızım. Başından beri, her zaman birçok erkek arkadaşıyla takıldı ve hatta bana sürekli onunla seks yapmaya çalıştıklarını söyledi. Kıskanç biri değilim, bu yüzden rahatsız olmadım. Bir aylık flörtten sonra, eski arkadaşlarından biriyle (boyun öpme, okşama, ilk temel şeyler) dalga geçtiğini itiraf etti ve bana bunu bir daha asla yapmayacağını söyledi. Bu konuda fazla üzülmedim çünkü dürüst olmasına sevindim. O zamandan beri, başka bir sorun olmadı.

Bu sabah birdenbire benden ayrıldı. Her şeyi *tam olarak* olduğu gibi tutmak istemesi ve sadece bir ilişki başlığını bırakması dışında hiçbir açıklama yok. İşlerin bizim için gerçekten iyi gittiğini düşündüm ve bu kızı gerçekten çok seviyorum. Ona neden ayrılmamızı istediğini sorup durdum ve bana söylemedi. Başkalarıyla görüşmek istediği için mi diye sordum ama sevdiği ve yakın olmak istediği tek erkeğin ben olduğum konusunda ısrar etti. Peki ne veriyor? O zaman neden ayrılalım?

Beni aldatmış/almayı planlamış olabilir mi? Şu anda kafam çok karışık ve bana herhangi bir açıklama yapmıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Demek istediğim, başka bir erkekle yatmış olsaydı, bana geçen sefer söylediği gibi söyleyebilirdi.. Onu terslemezdim. Bana neden söylemediğini anlamıyorum, bu yüzden muhtemelen beni aldatmıyordu, değil mi? Ama neden karışık sinyaller ve her şey? Tanrı aşkına."
"Yani erkek arkadaşım ve ben bir buçuk yıldır birlikteyiz. Ve her şey gayet iyi. Sorunsuz harika bir ilişkimiz var, hiç ayrılmadı. Gerçekten mutluyuz!

O üniversitede son sınıf öğrencisi ve ben üniversitede birinci sınıf öğrencisiyim, ben yerel bir üniversiteye gidiyorum ve o okula gitti, sonra bir yıllığına yerel bir koleje gitti ve şimdi kısa süre önce gitmesi gereken bir üniversiteye girdi. tekrar uzaklara Bunun hakkında konuştuk ve gerçekten üzüldüm ama yapması gerekenin bu olduğunu anlıyorum.

Mesafe bile sorun olmayacak, o kadar da uzak değil, Sorun şu ki, üniversitede hiç bekar olmadı ve denemek istiyor. Lise ikinci sınıftan itibaren ilişkiler içindedir. 6 ay bir kızla çıktı, ardından 2 yıl bir kızla çıktı ve hemen ardından benimle tanıştı ve anında tıkladık. Ama öte yandan benimle olmayı gerçekten çok sevdiğini ve sahip olduklarımızın gerçekten çok iyi olduğunu söyledi!

Ne yapacağını bilmiyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Benden ayrılırsa muhtemelen asla eskisi gibi olmayacağını ve beni özleyeceğini biliyor ama bunun onu yiyip bitirdiğinden emin olmadığını söylüyor. Uzakta kalarak bana ihtiyacı olduğunu anlamak istediğini söyledi ama gerçekten birlikte kalmak ve nasıl çalıştığını görmek ve sonra karar vermek istiyorum. Bir hafta içinde gidiyor. Sizce ne yapmalıyız? Benzer hikayeleri olan veya aynı şeyi yaşayan var mı? Görüşler?"
"Yani hayatım bir çıkmazda. Hıçkırık hikayemi bununla sınırlıyorum: Üniversiteden yeni mezun oldum, işsizim, yeni ayrıldım ve yapacak çok az şeyim var. Pek çok hobim ve boş eğlencem var ama hayatımda *ilginç bir şeyler yapmaktan* büyük ölçüde yoksunum. Yani, yarın uyanıyorum ve kendime yukarıdaki soruyu soruyorum. Sana söylüyorum, reddit! Umarım başkaları da cevaplardan faydalanabilir.

Ben şahsen orta büyüklükteki bir orta batı şehrinin (özellikle St. Louis) banliyölerinde/şehirlerinde yapılabilecek şeyler arıyorum. Genel olarak, çok az ön hazırlıkla yapılabilecek ve bana çok/hiçbir maliyeti olmayacak şeyler istiyorum. Ancak, dürüst olmak gerekirse, bu gerekliliklerden herhangi birinin sizi gönderi paylaşmaktan alıkoymasına izin vermeyin - Hayattan o lezzetli *deneyim* nektarını sıkmanın bir yolunu arıyorum. Fikriniz gönderi başlığına iyi bir cevapsa, atın!"
"Ben [17,M] Lisenin ilk yılını yeni bitirdim ve son birkaç yıldır en iyi arkadaşıma karşı gerçekten güçlü hislerim var. O her şey ve istediğimden daha fazlası. Aynı ilgi alanlarına, hedeflere, planlara ve mizah anlayışına sahibiz, onun tüm yaratılmışlardaki en güzel şey olmasının yanı sıra.
Karşılıksız duygularla arkadaşlığı (unutmayın: en iyi arkadaş) garip hale getirmek istemiyorum ama aynı zamanda fırsatımı da kaçırmak istemiyorum. Uzaktan bakmam gerekiyormuş gibi görünüyor, ama o benden çok daha iyi görünüyor ve bazen erkeklere olan ilgisini çok çabuk kaybediyor gibi görünüyor. Temelde, kendisi olduğu için çıkmak istediği birini seçer.
Tüm bunlara ek olarak, ilişkiler konusunda o kadar deneyimsizim ki, ne yapacağım ve ne olacağı hakkında hiçbir fikrim yok."
"Bu bugündü ama Cuma günü başladı.

Geçen Cuma ilahiyat dersinde, tüm sorularımızı yanıtlamak için sınıfımıza bir ilahiyatçı geldi. Ders başladı ve söz konusu feminist elini kaldırdı ve kadınların neden rahip olamayacaklarını sordu, cevap vermeye başladı ama kadın sözünü kesti ve bunun nasıl cinsiyetçi, adaletsiz, aptalca olduğu ve kadınların tüm haklarını tehdit ettiği hakkında nutuk çekmeye başladı. . Sonraki 40 dakika boyunca ona ders vermeye devam etti, tek kelime edemedi. Bugün ilahiyat dersinde hocamıza inandığı her şeyin yanlış olduğunu ve insanlığın yüz karası olduğunu bağırmaya başladı. Feminist, öğretmenin söylediği bir şeye katılmadığı için. Öğretmenimiz genç, üniversiteden yeni mezun ve gerçekten çok iyi, öyle ki sınıfında başınız bile belaya girmiyor çünkü o hiçbir şey söylemeyecek kadar kibar ve çekingen. Her neyse, kendisine bağırılması onu sinirlendirdi çünkü kedisi yeni öldüğü için zaten üzgündü ve ağlamaya başladı ve sınıftan ayrıldı. Feminist, ""Bakın, açıkça haklıydım çünkü fikirlerini destekleyemedi. İşte FU. Birkaç ders sonra birkaç arkadaşıma öğretmenimizi nasıl ağlattığını anlatıyordum ve birdenbire bir duygu hissettim. omzuma dokun, arkamı dönüyorum ve bu o, az önce bahsettiğim feminist, benim sınıfımda olduğunu unutmuştum çünkü yeni transfer olmuştu. Döndüğümde tepki veremeden, bana tokat attı hafta sonu bir atletizm yarışında yüzüm fena halde güneş yanığı olmuştu, bu yüzden hayatımda hissettiğim en dayanılmaz acıydı, sanki yüzümde patlayan bir volkan gibiydi. İyileşemeden burnuma yumruk attı. Burnum kırıldı. .Yumruk attıktan hemen sonra kasıklarıma diz çöktü.Yerde cenin pozisyonundaydım, yanağım taşlanmıştı ve burnumdan akan kan yerde su birikintisi oluşturuyordu.Sırıtıp gözlerimin içine baktı ve dedi ki ""Benimle aynı fikirde olmadığın için alacağın bu, seni kültürsüz domuz.""

Biçimlendirme ve dilbilgisi sorunları için özür dilerim, mobildeyim."
"Bu yüzden dün gece bir kızla çıktım. Bugün bu konuda ne hissettiğinden pek emin değilim. Bu yüzden yaşadığı kasabada bir barda buluştuk ve sadece küçük duraklamalar dışında yaklaşık bir saat konuştuk. Şakalarıma falan gülüyordu. Sonra bir restoranın başka bir yerine yukarı çıkıyoruz ve arkadaşıyla buluşuyoruz. Bu adam dışa dönük ve gürültülü biri, ben sessiz biriyim, açıkçası söyleyecek pek bir şeyim yok. Randevum ve ben el ele tutuşmaya ve tüm bu şeylere sarılmaya başladık. Ben de harika bir öpücük alıyorum ama çoğu zaman arkadaşıyla konuşuyor. Randevudan sonra ona bunun tekrar olup olmayacağını sordum ve ""Bilmiyorum, belki .."" Bu, onun ilgilenmediğine inanmama neden oldu.

Bu sabah ona günaydın diye mesaj attım ve hala bir cevap alamadım. İlgilenmediğini söylemek güvenli mi? sorar mıyım?"
"Bu benim buradaki ilk gönderiim ve atılabilir bir hesap, bu nedenle gönderimde yanlış bir şey yaptıysam özür dilerim.

Ben [m23] ve kız arkadaşım [f18] ilişkimizin sona erdiğini hissediyorum çünkü bir ilişkiyi gittikçe daha az istemeye başlıyorum ve onun son zamanlarda ilişki için çok çabalamadığını hissediyorum. Bana daha fazla ilgi göstermesini istediğim için bencillik ettiğimden emin değilim.
6 aydır benimle bir kez bile yakınlaşmaya başlamadı, arkadaşlarımla ve benimle takılmaktan hoşlanmıyor ama ben onun arkadaşlarıyla arkadaş olmaya ve arkadaşlarıyla da konuşmaya çalışıyorum ki bu da onun ve benim de bahsettiğimiz ve o daha çok çabalayacağını söyledi..

Bilmiyorum, ilişkide ihmal edilmiş gibi hissediyorum ve bu, giderek daha fazla bir ilişki istemiyormuşum gibi hissetmemin bir nedeni olabilir. Dürüst olmak gerekirse, tüm bunları yazarken mızmız bir orospu gibi hissediyorum çünkü evet, pek çok ortak yönüm olan harika bir kızım var ve çok eğleniyoruz, bu yüzden bencillik ediyormuşum gibi hissediyorum. Ayrılmak istemiyorum, bunun gerçek olabileceğini hissediyorum. şimdiden teşekkürler ve iyi tatiller."
"Herkese selam. Okuduğunuz için teşekkürler!

Bu adamla bir kez çıktım ve onunla takılmak eğlenceliydi. Randevudan önce, ona fiziksel bir şeyi çok yavaş almak istediğimi söyledim. Anlayışlı görünüyordu ve randevudan sonra bunu tekrarladım. Birkaç gün sonra benimle seks yapmayı denedi, bu beni rahatsız etti çünkü ona henüz fiziksel hiçbir şeyle gerçekten ilgilenmediğimi söyledim ve onunla seks yapacağımı varsaymasını küstah buluyorum. hepsi, sadece bir kez takıldık. Ayrıca, bu konudaki görüşlerim konusunda net olmadığım için bunu biraz saygısız buldum.

Sorum şu, onunla konuşmayı... tamamen bırakabilir miyim? O konuşmadan sonra mesajlarına cevap vermedim. Bunu yapmaya devam edebilir miyim yoksa kendimi mi açıklamalıyım?"
"Bunu başka bir yerde yayınlamak istemedim. Perişanım. İyi kararlar verebildiğim için neden bana inanmadığı konusunda kesinlikle şaşkınım. 17 yaşındayım. Anladım. Ama ben öfkeli bir genç değilim.

Harika biriyle ilişkimin 7. ayındayım. O benim için kesinlikle harika, bana mükemmel davranıyor ve onu içimdeki her şeyle seviyorum. Çocuksu bir tavrım ve kişiliğim var. Ben adamlardan biriyim. Durumumun onaylandığı birden çok örneğe atıfta bulunabilirim, ancak buradaki mesele bu değil."
"Sık reddit yapan biri olduğu için çöpe atın.

Çıkmaya başladığımızda libidomun onunkinden çok daha yüksek olduğunu biliyordum. Şimdi, 3 yıl sonra, şimdiden korkarım gecelerimi ölü yatak odalarında gizlenerek geçireceğim. Küçük yaşlardan beri cinselliğe meraklıyımdır. Sık sık mastürbasyon yaparım. Porno izlemekten zevk alıyorum. Kink'teki adil payımı seviyorum. O? Çok değil.

Yaklaşık bir yıl önce libidomu düşüren yeni bir ilaca başladım. Kendimi internet tarayıcımla erotik hikayelere göz atarken veya öğleden sonralarımı yalnız geçirirken bulamıyorum.
Bu iyi. Neredeyse 7/24 beyinde seks yapmamak güzel bir şeyse.
Bununla birlikte, artık onu heyecanlandırmak için gün boyunca her zaman giyinmediğim, başlamadığım veya müstehcen metinler göndermediğim için, seks hayatımız neredeyse durma noktasına geldi. Genel olarak, haftada bir ya da öylesine tek aldığım şey. Aklıma gelen son muhteşem hafta 4 kez seviştik ama bu, kendimi cinsel açıdan tatminsiz hissetmemle ilgili uzun bir tartışmanın ardındanydı; genel olarak daha fazla seks istemek ve bunun daha az vanilya olmasını istemek.

Seks yaptığımızda genellikle iyidir, ama gece olmadığı ve biz yatak odasında olmadığımız sürece asla bunu istemez. O zaman bile ereksiyon olmakta/sürdürmekte güçlük çekiyor ve bazen orgazma bile ulaşamıyor. Gece yarısı içkisi olmaması, sabah seksi olmaması ve yatak odası dışında asgari düzeyde ilgi gösterilmesinden bahsetmiyorum bile.

Ne zaman bununla ilgili sorunlarımı gündeme getirsem, her zaman cinsel dürtüsünün düşük olduğunu ve bunun için üzülmemesini söylüyor. Düşük libidoyu anlıyorum, ancak şiddetli mastürbasyon yapmadıkça nasıl tatmin ve sadık kalacağımdan emin değilim. (Onun için açık bir ilişki söz konusu değildir.)

İlişkimizin diğer yönleri gayet iyi. Onu paramparça seviyorum. Saçma bir dram yok, aynı değerlerin çoğunu paylaşıyoruz ve farklılıklarımıza rağmen birbirimizin kişiliklerini oldukça iyi iltifat etme eğilimindeyiz. Samimiyet eksikliğimiz dışında, onun hakkında sahip olunacak çok fazla şikayet yok. Bununla birlikte, seks eksikliği ve genel arzu beni aşırı derecede tatminsiz bırakıyor..."
"Geçenlerde 19. yaş günüm için havuzlu bir otelde parti vermek istedim. SAYISAL rastgele insan benim iznim olmadan geldi. Nargile içildi, otelde hiçbir hasar yoktu, sadece kahrolası bir karmaşaydı ve sonunda gerçekten de atıldık.

Burası temizlemek için pasta olurdu, sadece dağınıktı ama otel fazladan 250 $ ödememde ısrar etti. Tamam, bununla tartışmayacağım çünkü bir kargaşa yarattık, bunu yapmaları TAMAMEN makul. Orada olması beklenen orijinal ekip tarafından oda için ödeme yapacağım (140 $) ve diğer herkesin alkol alacağı kabul edildi.

Tamam, söyleniyor, bu sekmeye fazladan 250 $ eklenmesini beklemiyordum. Boktan bir geceydi ve inanılmaz miktarda hata yaptığımı TAMAMEN anlıyorum, ANCAK kimse temizlik ücretini ödemek için küçücük bir para atmaya yardım etmekten bahsetmedi. Konuyu her açtığımda, ekşi suratlar ve garip konu değişiklikleri görüyorum. Odanın benim adıma olduğunu ve oda bana bağlı olduğunu anlıyorum ama yine de... hadi ama hepimiz dağınıklığa katkıda bulunduk.

Burada gerçekten bir kuruş kıstırıcı mı oluyorum? Ben deli miyim? Ne yapmalıyım/söylemeliyim."
"Eminim barizdir ama ben ilişkilerde yeniyim, bu yüzden bariz bir şekilde bariz bir şeyse soruyu mazur görün. Tarafsızım ama insanların genellikle toplum içinde sevgi gösterip göstermemeyi tercih ettiklerini anlıyorum, örneğin el ele tutuşmak/öpmek. Kız çoğu şeyde liderliği almamı sağlıyor ve eğer o fazla ilgilenmiyorsa bunu yapmamayı tercih ederim. Ayrıca yapmayı tercih ettiğimi yanlış anlar diye doğal olarak yapmak istemiyorum.

Bugün resmiyet kazandıktan sonraki ilk randevumuz için onunla buluşacağım. Buluşmadan önce gelişigüzel bir şekilde ona sormalı mıyım yoksa bunu yapmanın daha iyi bir yolu var mı?"
"Merhaba /r/İlişkiler,

25 yaşında bir erkeğim ve hiç ilişkim olmadı ve olacak mı diye merak etmeye başlıyorum.

İyi bir işim, bir arabam, bir evim var. Diğer insanlar için en önemli görünen kısım dışında hayatımın her alanında başarılıyım. Hiç aşık olmadım ve hiç bir kadınla ilişkim olmadı.

Zaman geçtikçe daha da zorlaşıyor. 23 yaşımdayken bir randevuya çıktım ve sonunda kız yatağımdaydı ama korktum ve uyumaya gittim. 22 yaşında bakire olmak aptalca ve aptal görünmek ya da bu gerçeği kabul etmek istemedim. Şimdi 25 yaşındayım ve kendimi daha da gülünç hissediyorum. Demek istediğim, benim yaşıma kadar bu tür şeylerden hiçbirini yapmamış insan havuzu çok küçük olmalı. Çoğu insan onlarla karşılaşmaz.

Bazen çevrimiçi buluşmayı denemeyi düşünüyorum ama sonunda 2 yıl önce yaptığım duvarın aynısıyla karşılaşacağım.

Sonra bir yanım, tüm bunlardan rahatsız olup olamayacağımı merak ediyor. Tüm arkadaşlarıma bakıyorum ve ilişkilerde büyük miktarda karşılıklı bağımlılık ve uzlaşma var gibi görünüyor. Her zaman gerçekten bağımsız oldum ve kendi alanımı sevdim, bu yüzden bir ilişkide ne kadar iyi işlev görebileceğimden emin değilim.

Ailem gey olduğuma inanmış görünüyor ki bu sinir bozucu. Onlarla bu konu hakkında konuşma konusundaki isteksizliğim temelde bir kanıt. Bu noktada neyin daha kötü olduğunu bile bilmiyorum.. Eşcinsel olarak çıkmak muhtemelen bu noktada daha kolay ve daha normal olurdu.

Yaşam deneyiminin büyük bir bölümünü kaçırdığımı ve akranlarıma kıyasla duygusal olarak yetersiz kaldığımı hissediyorum. İçedönük bile değilim, bütün arkadaşlarıma göre çok dışadönük biriyim.

Yani evet, ne yapacağımı bilmiyorum. Aynı şekilde hisseden benzer bir durumda olan var mı? Bunu nasıl aştın? Üstesinden geldin mi?

Şimdiden teşekkürler."
"Yani ilkokuldan liseye kadar uzun zamandır hoşlandığım bir kız var. Uzaklaştı ve 'onu unutmam' biraz zaman aldı. Geçenlerde onunla üniversitede karşılaştım ve bir kulüpte olduğunu öğrendim ve bana dışarı çıkmam gerektiğini söyledim. Düşünmeye başladım, bu onu ""yeni ben"" ile tanıştırma ve onun kim olduğunu öğrenme şansım olabilir. (Taşınırken verdiği tavsiye nedeniyle liseden sonra önemli ölçüde değiştim). Ayrıca sırf onun için gitmiyorum, bir süredir benzer münazara kulüplerini araştırıyordum ve birkaçına katılmaya başlamıştım. O olmasaydı muhtemelen bu kulüpten haberim olmayacaktı.

Sorun şu ki, babam ve ben son zamanlarda Jays'i sessizce takip ediyoruz ve Jays maçlarını izlemek ailemi bir araya getiriyor. Gönüllü eğitim toplantısı yarın, her iki takım için de bir eleme maçı olan ALDS'nin 5. maçı sırasında. Bu maçı GERÇEKTEN izlemek istiyorum ama bunu yapmak, bu kulüpte bir yıl boyunca gönüllü olmama izin vermeyecek (bu onların tek gönüllü eğitimi)

Oh ve şahsen bana henüz cevap vermediğim halde katılmamı söyledi.

Sanırım bu toplantıya gitmek için bu oyunu feda etmem gerektiğini zaten biliyorum, sadece Reddit'ten tarafsız bir onay istedim."
"Pekala, işte biraz arka plan. Erkek arkadaşım [19M] ve ben [17F] neredeyse 6 aydır çıkıyoruz. Farklı okullara gitmemize rağmen birbirimizi lise boyunca tanıyoruz. Liseden yeni mezun oldum ve o üniversitenin ikinci yılına gidiyor. Çıkmaya başlamadan önce gerçekten iyi arkadaştık. Yaklaşık bir saat arayla farklı okullara gittiğimizden beri, tüm arkadaşlığımız ve ilişkimizin çoğu uzun mesafeydi. Çoğunlukla Skype ve Facebook aracılığıyla anlaştık ve aşık olduk. Her şey son birkaç haftaya kadar iyiydi. Sanırım artık 'balayı evresinden' çıktım... ama o değil. Bana hala şefkat ve romantik mektuplar, mesajlar ve hediyeler yağdırıyor ama ben bu duygulara o kadar güçlü bir şekilde karşılık vermiyorum. Onu önemsiyorum evet ama artık 'havai fişek' falan hissetmiyorum.

Düşünmem, onun çevrimiçi sohbetlerimizden olacağını düşündüğüm kişi olmadığını anladığımda başladı. Elbette, onu hâlâ seviyorum ama sanırım onun nasıl biri olacağına dair aşırı romantik ve aşırı fanteziler kurmuşum. Demek istediğim, beklentilerim gerçeklikten farklıydı ve şimdi hayal kırıklığına uğramış hissediyorum ve kalmalı mıyım yoksa ayrılmalı mıyız diye merak ediyorum. Ayrıca, bu sonbaharda onun gittiğinden farklı bir üniversitede üniversiteye gideceğimi de belirtmeliyim ki aramızda hâlâ yaklaşık 30 dakika var. Onu seviyorum ama uzun vadeli bir şeyler gördüğüm biri değil. İlişkimi kurtarmak ya da çok fazla duygudan ödün vermeden bir çıkış yolu bulmak için ne yapabilirim?"
"Korktuğum bir durumdayım ve uyuyamadığım için uzanabileceğimi düşündüm.

Ben (24K) ilk iki yılımda üniversitede bir grup erkekle arkadaştım - belki de en çok üçüncü kez takıldığım sosyal çevreydi? Hepsi aynı yurt topluluğumda yaşıyordu ve video oyunlarına olan ortak ilgimiz nedeniyle çocuklardan birine oldukça yakındım. Geri kalanların arkadaşlığından keyif alıyordum ve yakın mesafede oldukları için doğal olarak yemek yer ve yurtta takılırdık. Herhangi bir partiye veya kampüs dışı herhangi bir aktiviteye gittiğimizi sanmıyorum. O zamandan beri çoğuyla bağlantımı kaybettim.

Şu anda aynı şehirde yaşadığımız için onlardan biri birkaç ay önce iletişime geçmeye çalıştı. Sanki bir ilişkiden yeni çıkmış gibiydi. İşle meşgul olmadığım zamanlarda takılabileceğimizi söyledim. Birkaç hafta önce bana tekrar ulaştı ve ben onu görmezden geldim. Biliyorum, muhtemelen bu konuyu o zaman ele almalıydım. Şimdi bana aramızdaki düşmanlığın nedenini ve onu neden görmezden geldiğimi öğrenmek istediğini söyleyen bir mesaj attı.

Yanlış bir şey yapmadı, sadece bir arkadaşlığı sürdürmek için arzum veya sosyal kapasitem yok. Sık sık bir sosyal çevreden diğerine geçerim ve belki gerçekten hayat boyu arkadaş olmak istediğim bir kişi bulurum. Kendimi o bir avuç arkadaşa ayak uydururken çok gergin buluyorum. Zamanımın çoğunu onlarla, SO'mla ve iki kız kardeşimle geçirdiğimi görüyorum ve beni çok mutlu ediyorlar. Bazı eski arkadaşlar benim hakkımda bunu anladılar ve diğerlerinde bu yavaş yavaş ayrılıyor. Davetsiz olarak hayatıma geri dönmeye çalışan biriyle nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Ayrıca, ilk kez olası bir romantizm fırsatını keşfetmek istediğinden endişelendiğimi ve bunların hiçbirine sahip olmadığımı da kabul edebilirim.

Bu kişiyle arkadaş olmaya devam etmemenin beni kötü bir insan yaptığını düşünmüyorum ama pislik olmadan arkadaşlığı nasıl bitireceğimi bilmiyorum. r/relationships, hiç benzer bir durumda oldunuz mu? Bu kişiye nasıl cevap veririm?"
"Pazar günü ilk 10 millik yarışımı koştum. Bu büyük bir başarı olsa da, yarışa giden hafta boyunca ve koştuğumdan sonraki günlerde cinsel dürtümde önemli bir artış fark ettim; toplamda yaklaşık 10 gün.
Haftada 2-3 kez, her seferinde yaklaşık 45 dakika egzersiz yapıyorum ve ortalama yeme alışkanlıklarım var. Yarışa giden hafta boyunca, çoğunlukla bitki bazlı bir diyet yedim - öğle ve akşam yemeklerinde salata, protein için balık vb. 2-3 kilo vermeme yardımcı oldu.
Şimdi, seks hakkında düşünmeden edemiyorum! Bu sabah (Perşembe) yaklaşık 3 saat porno izleyerek geçirdim ve öğlen fitness dersine giderek ""dikkatimi dağıttım"". Şimdi tekrar mastürbasyon yapmak ya da seks yapacak birini bulmak istiyorum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Bu hem utanç verici hem de kafa karıştırıcı. Çalışmaya devam etmek istiyorum ama dürüst olmak gerekirse, formda olmanın beni bir seks bağımlısına dönüştürmesinden korkuyorum.
Arka plan: Üniversitede futbol oynadım ve sezon dışı antrenmanlarım sırasında benzer bir korelasyon hatırlıyorum. Şimdi 20'li yaşlarımın sonlarındayım ve artık üniversitede olduğu gibi haftada 5-6 gün antrenman yapmıyorum. Bu, 20'li yaşlarımın başından beri fiziksel olarak en aktif olduğum dönem.
Soru: Daha yüksek bir cinsel dürtü (seks hakkında daha fazla düşünme) ile artan fiziksel aktivite (çalışma) arasında bağlantı kuran bir araştırma var mı? Ayrıca, deneyimlerinizi paylaşın çünkü burada bir aykırı gibi hissediyorum."
"Yani geçen yıl vergi beyannamesi veremedim. Genelde yaptığım gibi, vergilerimi ayarlamak için Vergi Yasasını kullandım ve sonunda hem eyalet hem de federal borcum oldu (bu genellikle olur, ancak nedense bu yıl daha fazlaydı). Bazı talihsiz şeyler oldu ve borcumu asla dosyalayıp ödeyemedim. Asla bir uzatma falan istemedim, temelde sadece sıçtım. Yani şimdi bu yıl, ne yapacağımdan gerçekten emin değilim. Çocuğum yok, birkaç yıldır aynı daireyi kiralıyorum, araba ödemem var, iki işte çalışıyorum (biri yarı zamanlı) yılda yaklaşık 40.000-45.000 kazanıyor; bu yüzden vergilerim çok zor olmamalı. Onları geçen yıl dosyalamadığım için ne yapacağımdan emin değilim. Para durumu şu anda biraz sıkı ve dediğim gibi 2015 yılı için federal ve eyalete borcum var. Bu yıl borçlu olup olmayacağımdan pek emin değilim (Yapmamalıyım çünkü artık işsizlikten dosyaya bir 1099-G'ye sahip olduğumu biliyorum).

 Geçen yılki borcumu ödeyebilmek için bu yıl için geri ödeme alıp almadığımı görmemin bir yolu var mı? Turbo vergi veya vergi yasası gibi bir site bu durumda bana yardımcı olabilir mi (önceki yıl için vergi beyan etmeme izin verirler mi) yoksa H&R bloğu gibi bir vergi dairesine gitmem daha mı iyi olur? Dediğim gibi, para sıkı, bu yüzden finansal olarak en mantıklı olanı ne olursa olsun harika olurdu. Wiki'ye baktım ve bu alt altındaki arama çubuğunda aradım ama gerçekten bana yardımcı olacak bir şey bulamadım. Herhangi bir içgörü harika olurdu, şimdi işe gidiyorum, bu yüzden yorumlarınızı bu gece daha sonra göreceğim, Teşekkürler."
"Son 2 yılda yavaş yavaş en az 25 kilo verdim. Bunun nedeni çoğunlukla kendi hızımdaki gündelik egzersiz ve ciddi egzersiz nöbetleri. Ayrıca pozitif ruh halimden dolayı daha az yedim. Bununla birlikte, bir depresyon geçmişim var ve üzerimdeyken yemek yeme eğilimindeyim. Bir süredir eski dostumun ilk kez geldiğini hissettim ve tıbbi yardım için bir doktora danışmaya karar verdim. Bana anti-d sitalopram reçete edildi ve mutluyken daha az yediğim için bu ilaçla kilo vermeye devam edeceğimi varsaydım. Zıt! Ayda 20 kilo aldım ve tartıyı gördükten hemen sonra almayı bıraktım. Bu yüzden iki hafta korkunç bir endişe ve kendimden nefret ettim ve bazı kötü aşırı yeme alışkanlıklarının başladığını hissettim. Düzeltmek için diyet hapları almak amacıyla doktora geri döndüm - bana diyet ve egzersiz yapmaya çalıştı ama uzun bir yol yapıyordum ve bitiş çizgisinin yarısındayken düzüldüm. Ağladım ve bana phentermine reçete etti. Acımasız yan etkilerle ilgili hikayeleri biliyorum ama buna katlanmaya hazırım. Hapı almayı bitirdikten sonra onu nasıl uzak tutacağımı şimdiden planlıyorum. Ama bu konuda tavsiye almaktan gerçekten memnun olurum. Açlığı gidermek için metamucil'im ve idareli yemem için çok düşük kalorili konserve yiyeceklerim var. Herkesin sahip olduğu ters kaymayı önlemek için ilacı bıraktıktan sonra en az birkaç ay kendimi oldukça sert yapacağım. Ama hangi noktada rahatlayabilirim ve her kaloriyi saymadan günde 1000 civarında tutmaya çalışabilirim? Daha önce neredeyse doğal olarak yavaş yavaş kilo veriyordum, ne zaman rahatlayabilirim ve şimşek gibi hepsini geri almaktan korkmayabilirim? Ayrıca, bu süre zarfında istekleri yenmek için HERHANGİ BİR zihinsel taktik harika olurdu .. ve genel olarak sadece tavsiye. Teşekkürler!!"
"Boyfriend ile yaklaşık 8 aydır çıkıyorum ve bu büyük bir sorun ya da anlaşmayı bozmuyor. Onu çok seviyorum ve üniversiteyi bitirdiğimde evlenmeyi planlıyoruz. Ne yazık ki, bu uzun zamandır bir sorun ve son birkaç gündür gerçekten sorun olmaya başladı.

Bak, zaman geçtikçe onunla daha çok seks yapmak istiyorum. Seksi, ona yakın hissettiğim birkaç yoldan biri olarak görüyorum. Yine de onun için seks, sevdiği kişiyle yapılacak fazladan bir şey. Bir şeyler yapmak için çok yorgun olduğu günler olması dışında sorun yok. Ve buna saygı duysam da, onu en az gördüğüm günler oluyor, bu da ona daha da yakın hissetmeme neden oluyor. Geri çevrilmek canımı yakıyor, beni incitmek onun canını yakıyor ve onu incitmek benim canımı yakıyor, saire vesaire. Son birkaç gündür bu kadar zor olsa da, ikimiz de bunun ertelenmektense bir an önce çözülmesi gereken bir sorun olduğu konusunda hemfikiriz.

Konumum değişmek ve uğraşmam gereken kendi sorunum. Yine de yapmamam gerektiğini ve ulaşabileceğimiz bazı orta yolların olduğunu düşünmüyor. Gerçekten ne yapacağımdan emin değilim. Mastürbasyon gerçekten işe yaramıyor ve onu söndürmeye zorlamak bir seçenek değil."
"Kız kardeşimin yerel Taco Bell otoparkında bulduğu sokak kedisini sahiplendik. Kayıp işaretleri izledikten ve hiçbir şey görmedikten sonra onu tutmaya karar verdik. Harika, kedi, her neyse. Ancak, birlikte ele alındığında merak uyandıran şeyler oluyor.

1) Şimdiye kadar sahip olduğumuz hiçbir kediye benzemiyor. Yürüyüşü biraz farklı, yüz yapısı çok büyük. O sadece yaklaşık 4 aylık ve muhtemelen şimdiden 10 lbs'nin biraz kuzeyinde.

2) Gerçekten miyavlayamaz. Mırıldanabilir, ancak miyavlamaya çalıştığında neredeyse bir dizi küçük cıvıltı gibidir.

3) SON DERECE insan odaklıdır. Her zaman dikkat çekmeyi sever, onu kaldırırsanız bir bez bebek gibi gevşer, getirme oynar ve onu okşarken bir köpek yavrusu gibi dürtüsel olarak ellerinizi kemirir - derisi kırılmaz.

4) Görünüşe göre hipoalerjenik. Nişanlımın kedi tüyüne karşı aşırı derecede alerjisi var ve uzun tüylü köpek tüyüyle bile arası pek iyi değil. Yine de cezasız bir şekilde onunla oynayabiliyor gibi görünüyor.

5) Son, en tuhaf şey, onun yaptığı bir şey bile değil. Teyzem onu ​​veterinere götürdü ve veteriner ""[blindfire40'ın annesi] bu kedi için ne kadar ödedi?"" Onu lastiklerimizin altından bedavaya aldığımız için, veterinerin bunu sorması kesinlikle tuhaf.

Kimliğini belirlemeye yardımcı olması için [birkaç resim]( ekledim. O sadece tuhaf bir tekir olabilir ve bu da sorun değil, çünkü onu kesinlikle seviyoruz. Ama annem onun sınıflardan biri olduğuna dair bir fikre sahip. Yukarıda listelenen nedenlerden dolayı evcil ve vahşi bir kedi arasında."
"F (20'li yaşların başında) Biraz daha yaşlı. Çok yakın zamanda ayrıldık. Tamamen karşılıklıydı. Bunun olması gerekiyordu. NC kuralına uymak için çok uğraşıyorum ama 2 yıllık bir ilişkiyi bitirmek için 3 saatin yeterli olmadığını hissediyorum. Neden birbirimizden vazgeçemiyoruz? İki arkadaşım, dün gece eve sarhoş olarak arabayla gitmemi neredeyse fiziksel olarak engellemek zorunda kaldı çünkü dışarıda kaldım ve kalacak bir yere ihtiyacım vardı.
Tartışmam mı? Bir gece daha nedir? Son boğuşmamız hızlı ve kişiliksizdi. Yan yana yattığımız son gecenin son olduğunu bilmiyorduk. Ağlamayı kesemiyorum. Sahip olduğum birkaç arkadaş iyi ama Tullamore Dew daha da iyi. İçtikten sonra kendimi kusturmaktan kendimi alamıyorum. Yardım."
"Başlamak için, kocam ve ben sadece yaklaşık 6 aydır evliyiz. Biz evlenmeden önce, bir süre Deniz Kuvvetleri'ne gitmeyi planlıyordu ve nişanımızın yarısında fikrini değiştirdi. Bunun yerine bir kariyer olarak kolluk kuvvetlerine girmeye karar verdi. Yakın zamanda taşındığımız Colorado Springs'teki polis departmanına girmeye çalıştı ve içeri girmedi. Ailesinin olduğu Michigan'a geri taşınmak için planlar yapmaya başladık ve orayı deneyebilirdi.

Geçen gece gelecek planlarımız hakkında konuştuk ve bana Hava Kuvvetlerine katılmak istediğini ve son birkaç aydır bunu düşündüğünü söyledi. Bunu düşünmemi ve yapıp yapamayacağına karar vermemi istiyor. Eğitim kampına gittiğinde aileme ve arkadaşlarıma yakın olabilmem için geri taşınana kadar katılmak için bekleyeceğini söyledi.

Deniz Kuvvetlerine girme konusunda hayır dedikten sonra, silahlı kuvvetlerle ilgili herhangi bir fikrimi ""ellerimi yıkadım"". Bunu gerçekten istemiyorum ama hayır dersem yıllar sonra bana kızmaya başlayabileceğinden korktuğunu söyledi. Yaklaşık 3 yıl içinde çocuk sahibi olmak istiyorum ki o da biliyor ve hamileliğim / çocuğumuzun hayatının ilk yılı gibi evliliğimizde önemli günleri kaçırmasını istemiyorum. Benim de büyük bir yalnız kalma korkum var. Yaklaşık 5.5-6 yıldır birlikteyiz ve ayrı kaldığımız her uzun süre yalnız kalmakta zorlanıyorum, özellikle de zamanımı meşgul edecek bir şey yoksa.

Bunun büyük ve aşırı bir karar olduğu konusunda benimle aynı fikirde olan birkaç kişi oldu ve faydalarının harika olduğunu ve mali açıdan istikrarlı olmamıza yardımcı olacağını söyleyen başkaları da oldu.

Sadece gerçekten bazı görüşler ve üzerinde düşünülecek şeyler istiyorum! Teşekkürler!"
"Bu yüzden. Birkaç aydır bir adamla görüşüyorum. Onunla gerçekten kafamı karıştıran dağınık bir ilişkiden çıkarken tanıştım. Ama onu görmeye başladığımdan beri beni çok mutlu etti ve onunla gerçekten bir gelecek görebiliyorum. Ancak bunun nereye gittiğini gördüğümüz hakkında henüz konuşmadık. İkimiz de başka insanlarla yatmadığımızı söyledik ama henüz bir ilişki içinde olmak isteyip istemediğimizi söylemedik. Konu açmakta zorlanıyorum. Çoğunlukla son ilişkim çok kötü bittiği için ve başka birini içeri almak beni geriyor. Ayrıca yaş farkımızın onun için çok fazla olabileceğinden endişeleniyorum çünkü arada bir benim ne kadar genç olduğumla ilgili bir şaka yapacak. am.

Bu konuşmayı yapmaktan korkmanın aptalca göründüğünü biliyorum ve çoğunuz muhtemelen bu konuşmayı yapamayacağım biriyle birlikte olmamam gerektiğini düşünecek. Ama sanırım bu konuşmayı sadece birkaç ay sonra yapmamın aceleyle bir şeye mi yoksa kulağa deli gibi mi geleceğine karar veremiyorum. Sanırım moral verici bir konuşmaya falan ihtiyacım var. Herhangi bir tavsiye büyük beğeni topluyor"
"Yani şişman bir arkadaşım var. Ona Mike diyelim. Ben ve ortak bir arkadaşım bununla dalga geçiyor ve sık sık onun eşcinsel olduğu hakkında şaka yapıyoruz. Bunu yapıyoruz çünkü onun bunda bir sakıncası olmadığını ve bir şakayı kaldırabileceğini biliyoruz. Bir keresinde çok ileri gittim ve onu parçalamaya devam ettim ve o bunu çok kötü karşıladı. Bu tamamen benim hatamdı. Sonunda kadın arkadaşım Jennifer'a (onu tanıştırdığım) ne kadar korkunç bir insan olduğum konusunda şikayet etti. Beni görmezden gelmeye ve bana sanki bir milyon köpek yavrusunu boğmuşum gibi davranmaya başladı. Onunla bir tartışmaya girdim, temelde ona işimden defolup gitmesini söyledim ve sonra erkek arkadaşına, temelde onunla gerçekten birlikte olmak istemediğini söyleyerek bana gönderdiği bir ekran görüntüsünü göstermekle tehdit etmeye karar verdim. Bir süre 'lol umrumda değil' kartını kullandı ve düşünmeme rağmen mesajı erkek arkadaşına göstermedim. Onunla oldukça boktan bir ilişkim var ve ikimiz de zamanın% 99'unda birbirimizden nefret ediyoruz. Mike hiç olmamış gibi davranıyor ve umursamıyor ama Jennifer bu konuda tam bir sürtük. Ben ne yaparım?"
"Olay bugün saat 02.00 sıralarında yaşandı...

Genelde belirlenmiş bir sürücü olduğum için, bu yıl gerçekten parti yapmayı başardığım ilk partiydi.

Bu sevimli Katolik kızla tanıştım, hadi ona Hillary diyelim.

İşler iyi başladı, sonunda onunla sevişmeye başlama cesaretini topladım. Artık öpüşmek ""öpüşmek"" değildi, iki sarhoşun sevişmek dediği şeydi. Temelde çok fazla dil ve dudak ısırma, ama her neyse - yine de bir ay içinde aldığım en fazla şeydi.

Arkadaşlarımın oturma odasında işler ısınmaya ve ağırlaşmaya başlar. İkimiz de birbirimizin pantolonunu çözüyorduk ve ikimizin de gerçekten hoşlandığını düşündüm. Kendi tarafımda ön sevişmeye başladım ve johnson'umla kasvetli sarhoşluktan hatırlamadığım bir şey yapıyordu.

""Sizin yerinize dönelim mi?"" diye sordum, arkadaşımın oturma odasının bu geceki son dinlenme yerim olmamasını umarak.

Cevap vermedi, ama ben onu tekrar öpmek üzereyken havaya fırladı ve Mach 3 olduğunu düşündüğüm bir hızla ön kapıdan dışarı koştu.

Tam bir kafa karışıklığı içinde bir an *orada öylece durdum*. Pantolonum kalçalarımda ve külotumda çarşaftaki bir hayalet gibi kendini gösteren bir ereksiyon.

**Şimdi** Tam olarak ne olduğunu bilmiyorum. Arkadaşlarımın kapısını çaldım (ona Marie diyelim) ve Marie'ye az önce ne olduğunu sordum.

Marie bana Hillary'nin Katolikliğe olan bağlılığından ve *inmek* için evliliği beklemeyi planladığından bahsetti.

Ondan henüz haber almadım ve onu bir sonraki görüşümde olanlar için özür dilemeyi planlıyorum. Hatalı olduğumu düşünmüyorum, ikimiz de değiliz, ama bence bu sadece bir iletişim eksikliği hatasıydı."
"Bu kızı yaklaşık 6 yıldır tanıyorum ve birkaç hafta öncesine kadar bir çift büyütmeye ve ona olan hislerime göre hareket etmeye karar verene kadar her zaman gerçekten iyi arkadaşız. Görünüşe göre onun da bana karşı hisleri vardı (büyük bir rahatlama) ve sonunda sevişip geceyi birlikte geçirdik (seks yok). O zamandan beri neredeyse her gün takıldık ve o her zaman geceyi benim evimde geçirmek istiyor. Bununla ilgili bir sorunum yok, ancak potansiyel sorunları görebiliyorum. Her neyse, tüm bu ""ilişkiye"" başlamadan önce (resmi olarak bir ilişki içinde olmaktan hiç bahsetmediğimizi unutmayın), hoşlandığı, dürüst olmak gerekirse, bir pislik olan başka bir adamla konuşuyordu. Belki de onu çekici bulmasının bir nedeni de budur. Bunu biliyordum ve çok geç olmadan onu benim yapmak için bir neden uyandırdı.

""İlişkimizin"" ilk haftasında gerçekten normal görünüyordu ve benden hoşlanıyordu. Bununla birlikte, son birkaç gündür biraz mesafeli ve öpüşmeye daha az ilgi duyuyor gibi görünüyordu, bu garip çünkü hala her zaman kucaklaşmak ve geceyi burada geçirmek istiyor. Onu diğer adama mesaj atarken gördüm, o yüzden bunun onunla bir ilgisi olabileceğini düşünüyorum. Tüm bunlar hakkında ne hissettiğini net bir şekilde anlayabilmem için onunla çok yakında konuşmayı planlıyorum. Sorum şu, bu konuda nasıl bir yol izlemeliyim? Nazik ve anlayışlı mı olmalıyım yoksa alfa rolünü oynayıp kontrolü ele mi almalıyım? Bu kız yıllardır benim en iyi arkadaşlarımdan biri oldu ve ben her zaman daha fazlası olmak istemişimdir, bu yüzden daha başlamadan bunu mahvetmek istemiyorum."
"Sevdiğim bu adamla internette biraz konuştum ama sonunda üniversitede aynı dersleri almamız gerektiğini anladık. Sonunda hiçbir şey olmasını beklemeden birlikte taşındık. Ancak bir öpücük oldu ve bir sürü sarılma/ilişki konuşması oldu. İlişkiyi ""yaz meselesi"" haline getirip okul yılına taşımaktan ileri geri sallandık. Sonunda bunun okul yılına kadar devam edeceği konusunda anlaştık, ama ağırdan al çünkü o henüz bir ilişki içinde olmak istemiyordu. Gizlice dışarı çıkıp kucaklaşıyoruz ve ikinci gece ne olursa olsun, ama görünüşe göre başka bir kız da ondan hoşlanmış. O ondan hoşlanıyor, ben de ondan hoşlanıyorum ama dediğine göre o sadece benden hoşlanıyor ve ondan hoşlanmıyor. Bir gece bana uyuduğunu söyledi ama onu odada o kızla yalnız buldum. Uyuyor ve bana hiçbir şey söylemiyor. Ben ona sorana kadar bana söylemiyor gibi görünüyor ve özrünü kabul ediyorum, ancak yalan söylediği/sorudan kaçındığı için incindim. Şimdi konuştuk ve biraz ara vermemiz konusunda anlaştık, ama ben gerçekten savunmasızım. Bir zamanlar bir ilişkimiz olduğunu bilmediği için onunla takılabileceğini söylüyorum ama onları birlikte görmek beni çok üzüyor. Onunla ilişkide olmak/kalmak istiyorum ama görünüşe göre o istemiyor ve bunu aşmam gerekecek. Şimdi ona karşı beslediğim duyguları sürdürmek isteyip istemediğime karar vermekte kaldım ve benden hala hoşlanacağını mı yoksa onu unutup her zaman onunla yalnız kalmasını izleyeceğini mi umacağım."
"Merhaba redditerler,

Reddit'te ilk konu paylaşımı.
Bu yüzden 5 aylığına Amerika Birleşik Devletleri'nde yurt dışına okumaya gittim. Kız arkadaşım 4 ay ayrı kaldıktan sonra geliyor (aynı kasabada tanıştık ve ben ayrılmadan önce birlikte çok zaman geçirdik). Bugün onunla telefonda konuştum ve bana çok heyecanlı olduğunu ama aynı zamanda gergin ve korktuğunu söyledi. Bu kadar uzun bir aradan sonra birimizin eskisi gibi hissetmeyeceğinden korkuyordu. Ayrıyken büyük bir kavgamız olmadı ve her gün konuştuk ve birbirimize sevildiğimizi hissettirmek için her şeyi yapmaya çalıştık. Beni terk edebileceğini düşündüğümde aşırı tepki mi gösteriyorum? Ben de korktuğumu itiraf etmeliyim. Onu uzun zamandır görmediğim için belirsiz bir anı gibi geliyor."
"En iyi arkadaşımın küçük kız kardeşinin 2. bebeği beklediğini duydum, 1'den önce 18 aylık olacak. Depoda iyi çalışır durumda bir Phil & Ted çift pusetim var, mükemmel değil, bazıları küçük parmaklardan lekelenmiş, ama temiz ve çok seveceğiz. Craigslist'te 200 dolara listelemek yerine ona teklif ettim. Bir göz atmak istediğini söyledi. Güzel olduğu için bıraktım. Birkaç gün sonra takip etmek için aradım ve birkaç gün sonra mesaj attım. 2 hafta geçti ve ses yok. Ablasına, arkadaşıma ilgilenip ilgilenmediğini bilip bilmediğini sorduktan sonra yanına gidiyorum. O değildi, bu yüzden dün gece geç saatlerde topladım ve her zaman dışarıda olduğunu ve şimdi KÜFLÜ olduğunu görebildim! Sadece sökmek ve temizlemek için yaklaşık bir saat harcadım. Güneş ve sirke lekeleri açmaz ise satılmaz olur. Çok kızgınım ve dışarı çıkmam gerekiyordu."
"MERHABA. Bir yılı aşkın bir süredir çalışıyorum ve makul miktarda para biriktirmeyi başardım (20k+). Şu anda hala ailemle yaşıyorum, bu nedenle kira vb. İçin çok büyük bir meblağ ödemiyorum, bu yüzden bu kadar verimli bir şekilde tasarruf edebiliyorum. Ayrıca gereksiz bulduğum şeylere (parti vb.) para harcamadığım için.

Neyse. Şu anda oldukça havalı bir işte çalışıyorum, yine de biraz sıkıcı olmaya başladı ve şu anki işimin gelecek için neredeyse hiç fırsatı olmadığı için gelecek yıl bir sivil ticarette çıraklığıma başlamak istiyorum. Planım, gelecek yıl şehri taşımak ve çıraklığıma başlamak, ki bu açıkça geçim masraflarından daha pahalıya mal olacak. Şans eseri, çıraklık eğitimlerinde öğrendikçe para alıyorsun, bu yüzden borç almayacağım veya faturaları ödemekte zorlanmayacağım. Bununla birlikte, tüm birikimimi çiğnediğimi düşünmüyorum, bu nedenle paramı akıllıca kullanmanın en iyi yolu nedir? Hala biraz harcamak ve yaşam giderleri için (özellikle gelecek yıl için) tasarruf hesabında biraz param olmasını istiyorum, ancak öğrendikçe para alacağım için çok endişeli değilim.
Kişisel finans redditinin bilge adamları, sahip olduğum para miktarıyla benim yaşım olsaydı, onunla ne yapardın?"
"Açıkçası, şu anda bunun hakkında bir başlık açıyorsam, o kadar bastırılmış olamaz. Anonimliğin onun hakkında daha açık konuşmama yardımcı olduğuna inanıyorum.

YouTube'daki Nerdy Nummies piliçlerinden WoW'da baskın yaptığım kadınların neredeyse %90'ına kadar. Ligde birlikte oynadığım ve IRL'yi bildiğim kadın bile, bunu asla yüksek sesle itiraf etmesem de beni çok rahatsız ediyor.

Aklıma gelen ve beni bu kadar üzecek tek sebep, çoğu erkek eleştirilirken onların ""geekdom""larını benimsedikleri için alkışlanmaları. Bu oldukça aptalca, çünkü ben kadınları seviyorum ve onlarla oynamak zevkli olmalı. Hoşa giden seslere sahip olma eğilimindedirler ve destek rollerini oynamaya daha isteklidirler (%100 kişisel deneyim)."
"Çok eskiden arkadaş olduğum bir kız [A] var ve sonunda aynı üniversiteye gittik. Uzun lafın kısası, benden hoşlanmaya başladı ve bir kez takıldık. Aynı zamanda oda arkadaşı olan arkadaşı [B]'yi getirdi. Çeşitli arkadaşlarım sayesinde A'nın benden gerçekten hoşlandığını öğrendim.

A'yı sevmiyorum ama arkadaşı B ile gerçekten ilgileniyordum. B. B benim yanımda gerçekten çekingen ama arkadaşlarıyla birlikteyken oldukça eğlenceli. B'yi gerçekten çok iyi tanımıyorum ama A ile olan arkadaşlığımı B ile yakınlaşmak için kullanmaya çalışıyorum.

A hakkında ne yapacağımı bilmiyorum. O benim arkadaşım, bu yüzden onu incitmek istemiyorum ama onu da yönlendirmek istemiyorum. Ben de B'yi daha yakından tanımak istiyorum ama A ve B çok iyi arkadaş olduklarına göre bir şansım olur mu?"
"Öncelikle ABD'de olduğumu ve daha özel olarak MA'da olduğumu söyleyerek önsöz yapacağım. Birçok eyaletin bu konuda farklı yasaları olduğunu biliyorum, bu yüzden bunu söylemenin önemli olduğunu düşünüyorum.

İkinci olarak, eğer bu yanlış abonelikse, lütfen bana bildirin, değiştireyim. Yardım almak için en iyi yer gibi görünüyor.

Yaklaşık bir yıldır en son işimde çalışıyordum ve ailevi sebeplerden dolayı taşınmak zorunda kalınca değiştim. Ayrılmadan önce, PTO'mun kullanılmamış yaklaşık 6 günü olduğunu doğruladım ve MA iş kanunları hakkındaki bilgime göre bu, kazandığım bir şey ve bu nedenle tazmin edilmesi gerekiyor. Bunu son maaşımla birlikte alacağımı varsayarak ayrıldım, ancak ~~bunun sadece~~ bunun dahil olmadığını~~ ve maaşlı olmama rağmen dönem başına normalde aldığımdan çok daha az maaş aldığımı görünce şaşırdım. ~~

Yani benim açımdan, 6 günlük PTO'ya hak kazanmalıyım, ~~artı bana ödeme yapılmayan ödeme süresinin geri kalanı.~~

İşverenim bunu böyle görmüyor ve ~~son iki aylık maaş döneminden sadece 4 gün çalıştığım için, o zaman sadece 4 gün değerinde kazandığımı ve~~ ben alana kadar PTO'nun benim olmadığını iddia ediyor .

Yardımcı olacaksa, bu çok küçük bir şirket, ~15 kişi ve hiçbir köprüyü yakmak istemiyorum.

Ne yapmalıyım?"
"Lisedeydim ve bütün yıl başım belaya girmeden gittim. (2. sınıftan beri ilk yıl... uzaklaştırma, ceza, yazı...). 1 Nisan'da, ilk dersimde, kız kardeşimin en iyi arkadaşının suratına yumruk attığım için beni yazması için öğretmenimi toplantıya çağırdım. Hiç anlaşamadığımız için annem buna inanırdı. Öğretmene, müdüre ve okul görevlisine imzalattım. Daha sonra okuldan uzaklaştırılmış gibi eve erken gitme ilkesinden izin aldım. Okul başladıktan 20 dakika sonra annemi aradım kavgadan uzaklaştırıldığımı söyledim. Okul bittikten sonra ona gerçeği söyleyene kadar (böylece bütün gün uyuyabilirdim) annemin beni alıp gün boyu cezalandıracağını varsayarsak... Yanılmışım. Annem beni tacizden tutuklaması için polisi aradı. Memurlara ve anneme bunun bir şaka olduğunu açıklamak zorunda kaldım. Bundan dolayı 3 hafta cezalıydım."
"Sadece insanlara nasıl çıkma teklif edeceğimi biliyorum ve aldığım tek şey hayır!
Genel olarak ukala, aptal veya çekici olmadığımı biliyorum ama kimse benimle çıkmak istemiyor!

Bir dönüşüm sağlayabilirim ve bence çuvalda çok iyiyim !!!!
Sadece üç kız arkadaşımın hepsi sona erdi çünkü sonunda onlarla iletişimimi kaybettim (ilişki bir şekilde iyi bir şekilde bitiyor!)!

Hiç bir erkekle birlikte olmadım. Onlara duygusal olarak ilgi duyduğumu biliyorum ama cinsel olarak çekici olup olmadığımı bilmiyorum. Bunu bilmemek çok büyük bir sorun çünkü bir ilişkiye girersem ve partnerime cinsel olarak ilgi duymuyorsam o romantik ilişkide olmanın ne anlamı var? Bir ilişkiye başlamadan bir erkekle sadece yatmak olsaydı?"
"Arkadaşımı geri istiyorum...

Berbat bir ev hayatı var ve genel olarak duygusal olarak dengesiz. İlk konuşmaya başladığımızda pek çok ortak ilgi alanımız vardı ve bunun gibi o ve ben Bonnie ve Clyde'dık. Yine de son iki yılda, pek çok şey yaşadı ve sonunda onun kum torbası, çöp kovası, ağlayacağı omzu oldum.. Demek istediğim, ilk başta belki de öyle olduğumu düşünmeme neden oldu. Güvenle duygularını paylaşabileceği biri ve yakınlaşıyorduk. Ama çok geçmeden çok fazla sorunu oldu. Sadece çok fazla oldu.

Her zaman sorunlarıyla beni terk etti ve ben de ona her konuda yardım etmek için elimden gelenin en iyisini yapardım. Yardıma ihtiyacım olduğunda benim durumumda böyle bir şey olmadı. Sadece ""berbat"" ""bunun için üzgünüm"" alırdım. Sonunda duygularımı onunla paylaşmamaya başladım.

Zaman zaman kavga ettik. En azından iki ayda bir. Genellikle her iki tarafta da duyguların birikmesiydi. Evde onunla bir şey oldu ve öfkesini birinden çıkardı. Beni rahatsız eden şeyler yaptı ve bu konuda onunla yüzleştim. Üzerine bir yara bandı yapıştırır ve olduğunu unuturduk. Sonunda bana o kadar affedilemez bir şey yaptı ki yara bandına vurup artık her şey yolundaymış gibi davranamazdım.

Arkadaşlığımızla ilgili daha birçok sorun vardı ve sonunda bu yüzden bu kişiyi kesmek zorunda kaldım. Bu konuda iyi hissetmiyorum. Yapmalıyım ama yapmıyorum. Arkadaşlığımızın eskisi gibi olmasını istiyorum ama o sadece kızgın/üzgün biri ve ben onun kum torbası olmaktan bıktım."
"Üst kat komşum erkek arkadaşı taşınana kadar çok huzurlu ve sessizdi. Şimdi ara sıra yüksek sesli kavgalar oluyor. Bununla birlikte, daha sık olarak, gecenin karanlığında çok yüksek sesle konuşuyorlar ve görünüşe göre mobilyaları hareket ettiriyorlar/yerleri kazıyorlar. (Binanın sahibi ailem, duyduğum bariz zemin kazıma sesi beni gerçekten heyecanlandırıyor... ama bu ne burada ne de orada.)

Geçenlerde eski bir meslektaşımın üst katta oturan kızla iyi arkadaş olduğunu öğrendim. Eski meslektaşım ve ben arkadaş canlısıyız - bazen mesajlaşır ve birbirimizin hayatını yakalarız. Kötü bir kavga duyduktan sonra eski meslektaşıma mesaj atıp arkadaşını kontrol etmesini istediğim zamanlar oldu, ama bundan kaçınıyorum çünkü bu beni ilgilendirmez. Her neyse, eski meslektaşımla dostane ilişkiler içinde kalmak benim için önemli çünkü önümüzdeki birkaç yıl içinde tekrar meslektaş olma şansımız çok yüksek. Ayrıca oldukça sıkı örülmüş bir sektörde çalışıyorum, bu yüzden her iki şekilde de arkadaşça kalmam gerekiyor.

Üst kattaki kızın ortak bir arkadaşımız olduğunu bildiğini ve pasif agresif bir şey yaparsam rapor vereceğini biliyorum. Yüzleşmeyi sevmiyorum ve dürüst olmak gerekirse, pasif agresif olmak, bununla başa çıkmanın tercih ettiğim yolu olurdu. Henüz tavana süpürge sürmememin tek sebebi eski meslektaşım.

Öyleyse sana geliyorum. Üst kat komşularımdan çenenizi kapatmalarını istemenin diplomatik bir yolu var mı?"
"Kadın edebiyatı sınıfımdaki iki erkekten biriyim. Genelde diğer adamın tam karşısına otururum ve her zaman (incelikli) cinsiyetçi **şakalar** yaparak birbirimizi kırarız. (Bu anlık şeylerden biridir)

Her neyse, bütün gece ayakta kaldığım için artık dayanamıyorum. Profesör, birkaç yıl sonra yapılacak Başkanlık seçimlerinden, Hilary'nin nasıl başkan olabileceğinden vb. bahsediyor. Sonra, Obama'nın ilk kez başkan seçildiğini öğrendiğimizde nerede olduğumuzu soruyor. Bir kız elini kaldırıp ""Ailemle mutfaktaydım, hepimiz alkışlamaya başladık"" falan diyor.

Arkadaşıma dönüyorum ve ""Elbette mutfakta olurdu"" diye fısıldadım.

Arkadaşım olmaması dışında. O yok. KADIN HAKLARI KULÜBÜNÜN BAŞKANI. Ayağa kalkıyor ve sınıfta kadın karşıtı bazı insanlar olduğu için dersi bırakacağını ve benim gibilerin varlığından tiksindiğini anında bağırıyor/açıklıyor. (sürekli bana bakıp işaret ederken, hemen hemen oracıkta dağılmak istedim)"
"Bir kahvaltı gezisinden dönerken sola dönmeye hazırlanırken kavşakta yanımızda oturan işaretsiz bir polis arabası gördüm, işaretsiz arabayı işaret ettim ve kız arkadaşıma baktım ve ""bu ince ama bu bir polis"" dedim. ok yeşile döndü ve sola döndüm ve kısa bir süre sonra yukarıda bahsedilen işaretsiz polisin bizim yönümüze doğru bir U dönüşü yaptığını ve kısa bir süre sonra ışıklarının yandığını ve kenara çekildiğini gördüm. Görünüşte sivil giyimli ofisler arabama yaklaştı ve hiç çekinmeden bağırarak neden bu kadar hızlı gittiğimi sordular. Arabamın boşta olduğunu ve yokuş aşağı uçtuğumu söyleyerek cevap verdim ama kesinlikle herhangi bir şey olursa belki 5'ten fazla gitmiyordum. Bana ""Hayır burada, sola döndüğün ışıkta değil!"" En hafif tabirle kafam karışmıştı ve ehliyeti ve ruhsatı elimden aldı ve arabasına geri döndü, ancak ~ 250 dolarlık bir hız cezası ile geri döndü ve fırtına gibi fırlamadan önce bana fırlattı. Bilet, ""Saatli"" olduğumu ve 40'ta 57'ye giden ""Tahmini"" olduğunu belirtti ki bu kesinlikle değildi. Sürdüğüm 1999 arabasında o sola dönüşü yapmadan önce 0 milden 57 mil / saate gelemezdim, iyi bir günde bile çoğu standart araba bunu yapamazdı ve bunu arabamdaki bir yolcu büyük bir yolcu varken yapmazdım. yol."
"Bunun için iyi bir alt dizin bulamadım

Nişanlım ve bir erkek oda arkadaşımla yaşıyorum. Durum hiç de kötü değil. Yaşadığımız yeri seviyoruz ve komşularımızın çoğu gerçekten harika. Benim sorunum apartman yöneticisinden kaynaklanıyor. O kaba, profesyonelce değil ve cidden sinirlerimi bozmaya başlıyor.
Kurma şeklimiz (3'ümüz arasında), evin bakımını üstlenmem ve sorunları ve bu tür şeyleri yöneticiye bildiren kişi benim. Daireyle ilgili herhangi bir konuda temasa geçilecek kişinin ben olduğum defalarca söylendi.

O reddediyor. Onu bir düzine kez arayabilir ve mesaj üstüne mesaj bırakabilirim ve o bana geri dönmeyi reddediyor. Ama ne oda arkadaşımı ne de nişanlımı geri aramaktan çekinmiyor. Hatta 2 hafta boyunca her gün aradığım ve ondan hiçbir haber almadığım zamanlar oldu, (mesele kira sözleşmemizden istifa etmekle ilgiliydi) nişanlım aradı… ve 5 dakika içinde onu geri aradı.

Beni aramasını söylediklerinde beni tamamen görmezden gelmekle ve adamları görmezden gelmekle kalmıyor, nişanlımla sonsuza kadar flört ediyor. Ondan * her zaman * ona hayır dediği şeyleri yapmasını istemek. Kıskanmıyorum ama sadece yüzüme değil arkamdan da gösterdiği saygısızlığa sinirleniyorum. Şimdi, bunu apartman kompleksindeki diğer her çiftle yaptığını da biliyorum. Kadını görmezden gelir ve adama vurur.

Artık onun hakkında ne yapacağımı bilmiyorum. Herhangi birinin bununla başa çıkması gerekiyor veya bununla nasıl başa çıkılacağını biliyor. Son iki yıldır devam ediyor (ve daha da kötüye gidiyor).

Not: Taşınmak istemiyoruz çünkü şu anda başka bir yere paramız yetmiyor. Ve yaşadığımız yer gibi."
"Genellikle erkek arkadaşım yerel olarak dışarı çıktığında, ister işten sonra iş arkadaşlarıyla içki içiyor ister erkeklerle dışarıda bir gece olsun, telefonunu havaya uçurmaktan kaçınırım. Sanırım o gece yaklaşık 3-4 kez mesaj attım, sadece nasıl olduğunu, eğlenip eğlenmediğini görmek ve ona iyi geceler dilemek için (eğer bütün gece dışarıda olacaksa ve ben yatacağım). Birlikte yaşamıyoruz ve genellikle hafta sonları görüşüyoruz. Mesajlaşmaktan nefret ediyor, ben de öyle, bu yüzden zaten düzenli olarak birbirimize mesaj atmıyoruz.

Ancak, iş için ülkeyi terk ettiğinde ona çok daha fazla mesaj atıyorum.

Arkadaşlarınız parti yaparken ve dövülürken SO'nuza ne sıklıkla mesaj attığınızı merak ediyorum. Yerel veya ülke/eyalet dışında olmaları değişir mi?"
"Arka plan: Yaklaşık 4 yıldır onunla birlikteyim, her şey harikaydı. 3 ay önce evlendik. İkimiz de çok çalışıyoruz, programların tersi ve birbirimizi nadiren görüyoruz. Beraber bir çiftlik satın aldık ve oraya da yerleşiyoruz. Yavaş yavaş soğukluk ve temel yakınlık noktasına, el ele tutuşmaya, öpüşmeye, gülümsemeye çekildi. Eve yorgun argın geliyor ve orada oturuyor, bazen ondan temel cümlelerle güreşmek zorunda kalıyorum. İş stresi olduğunu ve endişelenmemesi gerektiğini söylüyor. Stresle başa çıkmasına yardımcı olmak için evdeki ve çiftlikteki temel işlerini bitirmeye başladım. Yine de, onunla ne zaman özel veya sosyal bir şey yapmaya çalışsam, kurallarla, şartlarla veya olumsuz davranarak ve genel olarak dar görüşlü bir moral bozucu olarak buna her zaman direniyor. Hiç onun kişiliği değil, ama orada tekrar tekrar var. Tersine, o da geceleri düzenli olarak kaygısız bir rahatlıkla gidip arkadaşlarıyla takılacaktır.

Dün kahvaltısını yaparken, benimle ilgilenmiyor diyor.

Ne zaman boş vaktimiz olsa, varlığımdan kaçar. Bugün Şükran Günü farklı değildi. Bir Walmart şükran günü için arkadaşları McMansion'a bir saatten fazla uzakta araba sürmekten bahsediyor. Bunu yaptığımızda ona geçmiş yılları hatırlattım ve günün sonunda bitkin düştü, 15 saatlik vardiyadan yeni çıktı. Ayrıca bunu asla benim gelmem bağlamında çerçevelemedi ve sadece birkaç saat orada olacağını söyleyerek beni terk etti.

Bir bakkalda çalışmasına ve eve yiyecek getirmeyi imkansız bulmasına rağmen. Gidip bu akşam en azından bir ev yemeği için malzemeler aldım. Neyse ben onu beklerken uyuyakaldım. Sabah birde gece yarısı alışverişe gideceğini söyleyen bir mesaj aldım. Sonunda onu düşüncesiz olduğu için aradım ve ona mutlu bir şükran günü diledim.

Şimdi gelip köpeğini alıp gitmek istiyor. Sonra (metin yoluyla) nasıl sürekli başarısız olduğunu ve aylarca benim yanımda mutlu gibi davrandığını ve köpeğime kalçasından bağlı olan köpeğini alıp gitmesi gerektiğini anlatıyor.

O NE LAN?"
"Bu biraz garip.

Karım bir kaza geçirdi, arabasına bir kamyon çarptı ve arabası bir ağacın arasına sıkıştı. Kolu ve bileği kırık olarak çıktı (çok şükür daha kötü bir şey olmadı), bu yüzden ona bakmam gerekiyor.

Yıkanmasına, yemek yemesine ve silinmesine yardım etmeliyim ama bu beni rahatsız etmiyor çünkü onu seviyorum. Yerde yatıyordu ve bana biraz utandığını çünkü tüm bunları onun için yapmak zorunda olduğumu söyledi.

Onu iğrenç bulacağımdan korktuğunu çünkü ""kelimenin tam anlamıyla silmesine yardım etmem gerektiğini"" söyledi ki bunu iğrenç bulacağımı düşünüyor. Ona bunun beni rahatsız etmediğini çünkü onu sevdiğimi ve bunun yeminlerimizin bir parçası olduğunu, bu yüzden beni gerçekten rahatsız etmediğini söyledim.

Ağlamaya başladı ve ben onu teselli ettim, böyle hissetmekten nefret ettiğini biliyorum, onu bu şekilde görmekten nefret ediyorum. Ne yapacağımdan emin değilim onu ​​nasıl daha rahat ettirebilirim Utandığını biliyorum ama olmasını istemiyorum."
"Şu anda 1 ay kadar önce tanıştığım iyi bir [F20] ile açık bir ilişki içindeyim. Birbirimizi oldukça sık görüyoruz ve ona karşı giderek daha fazla ilgi duymaya başladım.

Hala sorun şu ki, bizim şu anki durumumuzdan memnun ve ara sıra seks yapıyoruz. Çoğunlukla (kendi sözleriyle) çok sinir bozucu ve kontrolcü olmayı istemediği için, ilişkilere girdiğini belirtti. Daha önceki bir erkek arkadaşıyla bu deneyimi yaşadığından beri. Bu, sanırım birbirlerinden uzaklaşmalarıyla sonuçlandı (benim işim olmadığı için bu olayları gerçekten araştırmadım)

Mevcut durumla ilgili sorunum, ilişkinin açık olması ve sonunda parti yaparsak ikimizin de diğer insanları görebilmesi vs. Yine de partiler sırasında diğer erkeklerle iki kez birlikte oldu, bu da beni biraz üzüyor çünkü ilişki durumu nedeniyle gerçekten söyleyecek hiçbir şeyim yok. Ona bundan hoşlanmadığımı söyledim ama gerçekten başka bir şey söyleyemem çünkü: daha önce gerçek ilişki şartlarını birbirimizi görmeye başladığımızda tartışmıştık.

Şimdi onunla devam etmek isteyip istemediğimden emin değilim. O iyi bir arkadaş ve ben onunla birlikte olmak isterim. Ama bu şartlarda değil, çünkü sonunda tuhaf olmaya başlıyor."
"Önsöz olarak, yakın zamanda depresyondan muzdarip hizmetten ayrılan bir Ulusal Muhafız gazisiyim ve bana sabah uyanmak için bir neden verecek ve günümde en azından dört gözle bekleyecek bir şeyim olacak bir evcil hayvan arıyorum. Şu anda kendi başıma yaşarken sahip olduğum ilk evcil hayvanım olacak bir köpeği evlat edinmek istiyorum. Bu, henüz çitle çevrili bir bahçeye sahip olmak için herhangi bir nedenim olmadığı veya evlat edinmedeki en önemli iki genel gereklilik gibi görünen herhangi bir veteriner tavsiyesi olmadığı anlamına gelir. Biraz uzak bir bölgede yaşıyorum, bu yüzden kimsenin ev ziyareti yapması da pek mümkün değil. İhtiyacı olan bir evcil hayvana nasıl ev verebilirim? Neden o köpeklerin büyüklüğü veya cinsi ile ilgili geçmiş deneyime ihtiyacım var? Asıl amacım, ABD'de haftanın her günü günde bir ateşli silah almanın muhtemelen en iyi arkadaşım olabilecek bir evcil hayvanı kurtarmaktan daha kolay olduğunu belirtmek. Bana tavsiyede bulunabilecek biri var mı? Muhtemelen başka yerler aramam gerektiğini biliyorum, ancak önceki sahiplerinden veya yüksek öldürme barınaklarından kurtarılmış bir evcil hayvanı, koruyucu bakım belirsizliğinde yüzmesine izin vermek yerine daha kolay sahiplenemez miyim?

Okumak için Ty, değilse:"
"Bu benim ilk gönderim ve kullan-at hesabı çünkü erkek arkadaşım ve ben ikimiz de redditörüz.

Erkek arkadaşım ve ben uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz. İnternette buluştuk ve buluşmadan önce birkaç ay konuştuk ve harikaydı. Aldatıldığım önceki bir ilişkimden kaynaklanan güven sorunlarım nedeniyle resmi bir 'şey' haline geldikten birkaç ay sonrasına kadar onun kız arkadaşı olmayı kabul etmedim. Erkek arkadaşım da aldatıldığı için bu sorunları anlıyor ve bana asla yalan söylemeyeceğine veya beni aldatmayacağına yemin etti (yazılı olarak, lol).

8 gün önce doğum günümde seviştik ve o benim ilkimdi. Onun da ilki olduğumu söylüyor.

Bununla birlikte, eski reddit gönderilerini rastgele takip ettiğimde (bunu onu özlediğim zaman yapıyorum), bir alt dizinde evine özel prezervatiflerin nasıl gönderileceğine dair tavsiye istediğini sorduğunu fark ettim çünkü 'blah blah markalar bana kırmızı ölüm yüzüğünü ver'. Daha önce birlikte olduğu kızla seks yapması ve bana yalan söylemesi dışında bunu neden yapmış olabileceğine dair başka bir sebep anlayamıyorum. Bu aynı zamanda kafamı karıştırıyor çünkü onların asla öpüşmediklerini veya el ele tutuşmadıklarını, ancak yaklaşık bir yıl boyunca bir 'şey' olduklarını söyledi. Gönderi bir yıl önceydi.

Şu anda uyuyor ve ona mesaj attım ve aradım (uykusu çok ağır). Saat sabah 1:00 benim zamanım ve şu anda perişan olmaktan başka hiçbir şeye odaklanamıyorum bile. Nasıl devam edeceğim? Olası açıklamasını bile dikkate almalı mıyım?"
"MERHABA,
Kaçak hesap. Ben M/22'yim. Kız arkadaşımla yaklaşık bir yıl birlikteydik, sonra seyahate çıktığı için ayrıldık. Şimdi tekrar bir araya geldik ve yurtdışında buluştuk ve birkaç hafta seyahat ettik, ardından eve dönmeden önce birkaç hafta tek başına seyahat ediyor.

Bana biraz bahsettiği ama genel olarak bu konuda çok kapalı olduğu eski erkek arkadaşlarıyla iletişim halinde olduğunu fark ettim. Ülke ziyaretine gidiyor. Bana tek söylediği, orada yaşarken tanıştığı bir ""arkadaş"" ile kaldığı. O olduğundan yaklaşık %90 eminim.

Benim sorunum eski bir erkek arkadaşıyla görüşmesine aldırmamam değil, bu konuda açık olmaması ve ona kiminle kaldığını sorduğumda hala bana söylememesi.

Bunun beni rahatsız ettiği gerçeğini dile getirmenin en iyi yolu nedir? Bu konuyu skype üzerinden halletmeye çalışacağım.
Çok fazla saçmalamamaya çalıştım ama önemli bir ayrıntıyı unuttum mu diye sordum."
"İkimizin de harika bir kimyası var ve görünüşe göre neredeyse her zaman aynı fikirdeyiz. İkimiz de birbirimize oldukça aşığız. Daha önce hiç bir kıza neredeyse her gün mesaj atma (ve ben korkunç bir mesaj gönderen olarak bilinirim), bir kızı sık sık görme veya onları gerçekten tanıma dürtüsüne sahip olmamıştım.

İkimiz de daha önce hiç ilişki yaşamadık ve genellikle bağlanmaktan korkarız. Geçen hafta çok hızlı hareket ettiğimizi ve ağırdan almamız gerektiğini düşündüğümden bahsetmiştim. Ona, yürümezsek onu incitmek istemediğimi söyledim ve bu olursa güçlü olduğunu ve zamanın bizi nereye götüreceğini göreceğimizi söyledi.

Geçen hafta sonu sarhoşken bir konuşma yaptık ve birbirimize duygularımızı itiraf ettik. Ona aşık olduğumu söyledim ve o benden gerçekten hoşlandığını söyledi. Sohbetin bir noktasında neredeyse seni seviyorum diyecekti ama durdu. Duygulanmaya başladı ve ağlamaya başladı ve bunun mutluluktan mı yoksa üzüntüden mi olduğundan emin değildim. Bir erkekle hiç bu kadar ileri gitmediğini söyledi ve ben de aynısından bahsettim. Tek eşli olmamızı söyledim ama duygularımızın gerçek olup olmadığını ve koşulsuz olup olmadığını belirlemek için resmi değil.

İlişkimizin durumundan bahsettiğim bu zamanlarda, söylediklerime her zaman katıldığını ve karşı çıkmadığını hissediyorum. Bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi bilmiyorum.

Muhtemelen şu anda bir pislik oluyorum. Aşık olma/aşık olma duygusuyla savaşmaya çalışıyormuşum gibi hissediyorum çünkü bu duyguları daha önce hiç hissetmedim ve her şey gerçek olamayacak kadar sorunsuz gidiyor."
"FWB'mle geçen Eylül ayında tanıştım ve bunu tamamen FWB ilişkisi olarak sürdürmeye karar verdik. Birbirimizi özel olarak görüyoruz ve boş zamanımızın çoğunu birlikte geçiriyoruz. O ve ben her gün mesajlaşıyoruz ve o, yüksek lisans okulunun son yılında benim en iyi arkadaşım oldu. Mayısta mezun oluyoruz ve mezun olduktan 8 saat sonra eve dönüyor.

Ona karşı hisler geliştirdiğimi söyledim ve o da benden hoşlandığını söyledi. Ancak bundan hemen sonra, son eski sevgilisiyle nasıl bir LDR'ye sahip olduğu hakkında bir söylentiye başladı ve bu onu çok etkiledi. O trajedinin bir daha ne kendisinin ne de bir başkasının başına gelmesini diledi. Anladım ve bir daha asla duygular hakkında herhangi bir tartışma açmadım.

Kendime bir çukur kazdığımı düşünmeye başlıyorum.
Gitmesi canını çok yakacak. Bunu şimdiden hissedebiliyorum.

Arka plan: Onunla tanışmadan birkaç ay önce, 5 yıllık kötü niyetli bir ilişkiden yeni çıktım. Bu duygusal enkazı tekrar yaşamak istemiyorum ama onu kaybetmenin geçen yıl eski sevgilimle yaşadıklarım kadar acı vermeyeceğini biliyorum.

Bu iyi şeyin Temmuz'a kadar akışına bırakmalı mıyım yoksa duygusal sağlığıma dikkat edip daha derine inmeden onu şimdi kesmeli miyim?"
"Tamam, daha iyi açıklamak gerekirse, benim için biraz kanka olan bir arkadaşım var, bana karşı gerçekten şefkatli ve arkadaş grubumuzda sadece ben.

Geçtiğimiz birkaç hafta içinde o ve erkek arkadaşı, bana söyledikleri (ve üzüntüsünün ne kadar bariz olduğu) nedeniyle birkaç günlüğüne ayrılma noktasına kadar gerçekten yoğun olan birçok kavga yaşıyorlardı. Araya girmek istemedim (onu birkaç aydır tanıyorum) bu yüzden ona akıllıca düşünmesini söyledim ve ona son bir şans vermeye karar verdi ve 3 yıldır birlikte olduklarından anladım. yıl.

Bugünlerde kolejde ve dışında sohbet ediyoruz ve birbirimize gerçekten yakınlaşıyoruz ve şu anda ne yapacağımı ya da yapmayacağımı yasal olarak bilmiyorum. Ona karşı ciddi hisler geliştirmemeye çalışıyorum ve onun da aynısını yapmaya çalıştığını fark ettim. Erkek arkadaşını şahsen tanımıyorum, bu yüzden orada arkadan bıçaklayan bir arkadaş yok.

Bunu hayatımda tanıdığım birkaç kız arkadaşımın çoğuyla yaptığım için arkadaşlığımızı mahvetmek istemiyorum. Bana çekici olduğumu ama bana şu anki kadar sevgi dolu olamayacağı için bir kız arkadaş bulmamı istemediğini söyledi, bu beni uyardı. Ayrıca bir sürü erkek arkadaşı (ve 1 kız arkadaşı) oldu ve ben hala 0'da oturuyorum, bu yüzden ne yapacağıma dair en ufak bir fikrim yok.

Lütfen, bunu onunla mahvetmeme izin verme, ondan gerçekten hoşlanıyorum, o akıllı, eğlenceli, genel olarak harika bir insan. Sadece tarihin tekerrür etmesini istemiyorum."
"başlayacağım Diğer redditörler gibi ben de bir inek olarak büyüdüm. 3. sınıftan itibaren sınıfın ineğiydim. Ve berbattı. Daha akıllı sınıflarda bile, sadece öğrenmeyi sevdiğim için inektim.

Lisedeki ilk yılıma hızlı ileri sar. Her sınıftan diğer öğrencilerle birlikte bir öğrenci hükümeti inzivasında garip bir çocuktum. Ben sosyalim, ama eskiden biraz inek ve inanılmaz derecede sinir bozucu olurdum. Her neyse, bu son sınıf öğrencisiyle tanıştım ve aslında birçok yönden bu adama benzediğimi fark ettim; açıkça zekiydi ama aynı zamanda komikti, kendine güveniyordu ve tamamen havalı bir adamdı. Birlikteydi, bilmediğim bir şeydi.

Önümüzdeki 2 yıl boyunca temelde ona hayran kaldım, elimden gelen her şekilde onun gibi olmaya çalıştım. Çoğunlukla bundan büyüdüm, ancak daha önce sahip olmadığım bazı iyi özellikleri korudum. Artık gerçekten tanımadığım yaşıtım insanlara yaklaşma konusunda rahatım ve etrafta olmaktan çok daha az sinir bozucuyum. Bu adamla tanışmasaydım nerede olurdum, hatta yakın arkadaşlarım olur muydu bilmiyorum.

Adamın redditor olduğunu da biliyorum, bu yüzden bunu görürseniz, her şey için teşekkürler."
"Herkese merhaba, bu konuda biriyle konuşmam gerektiğinden paylaşayım dedim.

Kız arkadaşım (F18) bugün beni aradı ve iki hafta önce bir partide biriyle ""takıldığını"" söyledi. Daha sonra öğrendiğim gibi davetli olduğum bir partiydi ama sınav haftası nedeniyle kabul etmedim. Başlangıçta güldüm ve kelimenin tam anlamıyla sadece öpüştüğünü düşünerek ona endişelenmemesini söyledim. Ona tekrar mesaj at, 5 arkadaşın daha önce, sırasında ve sonrasında bildiği ve hiçbirinin bana bahsetmediği tam sarhoş sarhoş seks olduğu ortaya çıktı. Adam, hadi ona 'Peter' diyelim, sözde varlığımdan haberi yoktu, bu onun ve kız arkadaşımın 'sözde' sarhoş ve kafayı buldukları düşünülürse bu mümkün.

 Bunu bana sadece bir kez anlattığında (bilen) erkek arkadaşlarım beni desteklemeye başlamaya karar verdiler ve bunu bana 2 hafta sonra söylemekten çekindiler çünkü durum büyük olasılıkla sınavlardaki performansımı etkiliyor. Kız arkadaşım bana çok miktarda kısa mesaj atarak her şeyi mahvettiğini vb. Ve onu affedebileceğimi umduğunu söylüyor.

Beni endişelendiren, bunun farkında olduğum 1 olay olması ve gittiği her partiye/etkinliğe/toplantıya katılamamam, bu da onun içki ve sigarayı sevmesi nedeniyle bu olayın tekrarlanabileceğini düşünmek beni endişelendiriyor. (tanıdığım herkesin çoğu gibi). Şimdi Peter'ın orada olması ve akranlarının büyük çoğunluğunun olması ve şu anda 'peter'e karşı sahip olduğum katıksız saldırganlığım nedeniyle bir kavga çıkma olasılığı nedeniyle 18. iyi arkadaşlarımdan birine gitmeyi reddetmem gerekiyor.

Üzgün ​​görünmesem de gerçekten, gerçekten öyleyim ve kendimi bildim bileli ilk kez ağlamama neden oldu. Katkıda bulunan başka bir faktörün, bir prezervatif taktıktan sonra sert kalamamam ve kız arkadaşımın sık sık seks istemesi olduğunu hissediyorum, bu da beni biraz üzüyor, sadece bir prezervatif dışında her şeyi alıp sert kalabileceğimi bilmek.

Bu çok uzun/açıksa özür dilerim, gerçekten ne yapacağımdan emin olmadığım için gerçekten biraz tavsiye istiyorum"
"Kız kardeşime iyi arkadaşlarından biriyle çıkma konusunda nasıl yaklaşmam gerektiği konusunda tavsiye arıyorum. Bunun iyi bir fikir olup olmadığına dair bir fikir aramıyorum.

Ben ve söz konusu kadın son zamanlarda (masum bir şekilde) birlikte biraz zaman geçirdik ve bunu başarmış gibi göründük. İkimiz de açıkça birbirimize ilgi duyuyoruz ve işlerin nereye gittiğini görmekle ilgileniyoruz. O, kız kardeşimin çok iyi arkadaşlarından biri ve onun onayı olmadan ilerlemek istemiyorum. Bu kızla daha kişisel bir düzeyde takılmaya devam etme konusunda kız kardeşime nasıl yaklaşabileceğim konusunda herhangi bir tavsiyesi olan var mı?"
"BU YÜZDEN! Buradaki birkaç gönderiyi okudum ve öğrenci kredileri ve bunları halletmenin iyi yolları hakkında gerçekten harika bilgiler buldum, ancak doğrudan soruma cevap veren hiçbir şey yok:

İki farklı hizmet şirketinde bir dizi federal öğrenci kredim var: Sübvansiyonlu olanlar için NelNet ve sübvansiyonsuz tüm kredilerim için ACS (başlangıçta Wells Fargo aracılığıyla hizmet veriliyordu).

- NelNet, üzerinde çalışılması açık ara en kolay site/şirkettir. İstediğim krediye özel ek ödemeler yapmak için onlarla farklı kredilerimi parçalamama izin verdiler ve her bir kredi için faiz oranımın tam olarak ne olduğunu bana gösterdiler.

- Öte yandan ACS, bana borçlu olduğum miktarın kümülatif toplamını gösterir ve buna dayanarak ödemem gereken oranı verir ve ayrıca ""karışık"" faiz oranım olduğunu söyler (bazıları değişken, bazıları sabittir) , ancak bana hangi kredinin ne kadar borcu olduğunu ve hangi faiz oranında olduğunu göstermiyorlar).

- Federal Kredi Konsolidasyon programına baktım ve seçeneklerime baktığımda, ACS aracılığıyla sunulan kredi tutarlarımın dökümünü görebildiğini ve konsolide kredimi NelNet'e aktarabileceğimi fark ettim. bir hizmetli olarak.

Sorum iki kısım:
- Tüm kredilerimi bir hizmet sağlayıcıdan diğerine aktarabilir miyim ve hala bireysel krediler olarak kalabilir miyim?
- OLMAZSA, ACS'den aldığım kredileri teker teker ""birleştirip"" NelNet'e aktarabilir miyim? Yoksa büyük bir toplu ödeme (gerçek bir konsolidasyon) halinde mi olması gerekir?

Daha iyi bir faiz oranı elde etmeye çalışmıyorum, hatta daha çok ""kartopu"" tipi böl ve fethet finans taktiklerine girmemi kolaylaştırmaya çalışıyorum. Ayrıca, NelNet'in arayüzü/müşteri hizmetleri MILES ve ACS'den daha iyidir (cidden, adresimi güncellemek için çevrimiçi olarak 8 deneme ve 4 telefon araması gerekti!)"
"İşte durum; Fibulamı (dış kemiği) kırdım, iki bağ yırttım ve kıkırdak da hasar gördü. Yaralanmadan bir hafta sonra ameliyat oldum, Plaka ve 5 vida yerleştirildi, kıkırdak silikonla dolduruldu ve Ligament tekrar dikildi, iki kemiği bir arada tutmak için ek 6. vida yerleştirildi. 14 hafta sonra, Bağlar iyileşirken o 6. vidayı çıkarmak için başka bir ameliyat oldum. Şimdi ikinci ameliyattan 6 hafta sonrayım, yarın doktoru görmem gerekiyordu ama acil bir durumu vardı ve gelecek haftaya ertelendi, bu yüzden yürümeye nasıl başlayacağım konusunda tavsiye için siz Redditörlere (başka nerede) dönüyorum, bana söylendi yürümeye başlayabileceğimi (Doktorla konuşamadım, sadece sekreter).
6 haftadır NWB olan insanlardan tüm tavsiyeleri gördüm, gerçekten benim gibi 20 haftaya yakın insanlardan tavsiye arıyorum. Daha dün basınç uygulamaya başladım ve şaşırtıcı derecede acısız (sadece basınç), hala Aircast takıyorum (Doktor yürürken çıkarmamamı söyledi).
Ne kadar baskı uygulayabilirim?
Sadece bir koltuk değneğiyle dayanabiliyorsam 1 koltuk değneği atmalı mıyım?
Şimdiden bir baston almalı mıyım?
hangi egzersiz iyi"
"Tamam, yani eski sevgilime karşı hâlâ pek çok duygum var, ""HEY LETS DATE"" tarzında değil, sanırım sadece duygu, ayrıldık (benimle bitirdi) ama başka biriyle çıkarsam sinirlenirdim .

Arkadaş olmak istiyordu ama evet, biriyle çıktığımda sinirlenir ve beni engellerdi ve bunu öğrendi. Beni çok garip bir durumda bıraktı çünkü eski sevgilimi seviyorum, o iyi bir insan ve tamamen gitmesindense hayatımda olmasını tercih ederim.

birkaç ay önce başka bir erkekle çıktı ki bu iyi ama neden olduğundan emin değilim, çıktığı adam bir erkekte nefret ettiği her şeye sahipti ve bunu bana haber vererek beni bir nevi gaza getirmek için yaptığını hissettim. neler yapıyorlar vs.

Alçak ve şimdi başka biriyle ilişkim olduğunu öğrendiğinde tartıştık ve harika gidiyoruz :). eski sevgilim bir şeylerle çatıya çıktığını öğrendiğinde, yetişkinler gibi buluşup her şeyi konuşmayı reddetti, telefonu açmadı ve sonunda beni Whatsapp, Twitter, Facebook vb.

Yani 2 aydan fazla olmadı ama son zamanlarda bu şeylerde engelimi kaldırdı ve neden kaldıracağı konusunda kafam karıştı? Onunla iletişim kurmayarak bana söylediğini yaptım, ama şimdi tüm bunlarla ilgili engelimi kaldırdı ve o süre için 0 kişi, ilk kelimeleri kimin söylemesi gerektiği konusunda endişeleniyorum? Onu bir arkadaş olarak istiyorum, hayatımın büyük bir parçası oldu ve birçok zor zamanımda bana yardım etti ve ilişkimiz iyi görünüyordu."
"Annem 45, babam 51 yaşında. Şiddet ben 11 yaşındayken başladı. Annem babamın onu aldattığını düşündü ve oldukça öfkeliydi. Bunu düşünmesinin nedeni, o market alışverişine gittiğinde ya da bir şey almak için dışarı çıktığında saatlerce dışarıda olmasıydı. Ayrıca annem e-postalarını, mesajlarını vb. babamın okumasına izin verdi... ama annem de aynısını yapmaya çalışırsa babam savunmaya geçti. Aslında babam bir keresinde kız arkadaşlarıyla birlikteyken market alışverişine gitmek konusunda da yalan söylemişti. Annemin babamın aldattığına dair kesin bir kanıtı yok ama yaptığına inanıyordu. Bu çığlık atmaya, ağlamaya yol açtı ve babam tersledi ve anneme yumruk attı. Bu on bir yaşımdayken oldu ve o zamanlar korkmuştum, bu yüzden sürekli odamda saklandım. Ancak o zamandan beri ailem ""uydu"". Babam o zamandan beri annemden özür dilemişti ve annem özrünü kabul etti.

Birkaç gün önce annem babamın telefonunu görmek istedi. Babam hayır dedi, bu da annemi kızdırmaya başladı. Bir süre sonra tartışmaya başladılar ve annem mutfak bıçağını alıp babamı ona zarar veririm diye tehdit etti. Onu bıçaklamadı ama babamın elini küçük bir şekilde kesti. Bir şey yapmaktan korkuyordum, bu yüzden odamda kalıp onların kavgalarını dinledim. Anlaşılan yine barışmışlar ama annem babama hâlâ kızgın.

Mesele şu ki, annem çok çabuk sinirlenir. On bir yaşımdayken, olaydan önce babamın şiddet uyguladığını hiç görmemiştim. Babam sakin ve mantıklı davranmaya çalışırken genellikle annem küçük şeyler için babama bağırır ve bağırır. O zaman babamın yaptığı şey beni şok etmiş, üzmüş ve kızdırmıştı. Ayrıca annemin babamı bıçaklayacağını veya ona büyük bir zarar vereceğini de düşünmüyorum ama yine de korkuyorum.

Ailem her kavga ettiğinde korkuyorum çünkü birbirlerini inciteceklerinden korkuyorum. Bunun dışında kalmalı mıyım? ya da bir şey yapmalı mıyım?"
"MERHABA. Erkek arkadaşımla iki yıldır beraberiz. Geçen yıl çok kilo aldı (yaklaşık 25 kg) ve bu, onunla seks hayatımı etkiliyor.

Kilosu yüzünden ondan hoşlanmıyorum ve bu ilişkimizde ciddi bir çatlak yaratıyor.
Ancak bu yüzden ilişkiyi asla bitirmeyeceğiz, bu yüzden kilo vermesine yardımcı olacak bir yola ihtiyacım var.

Onun ""spor arkadaşı"" olmayı defalarca denedim. Bunu kendi başına YAPMAYACAĞI için ne yediğine dikkat eder ve yeterince egzersiz yaptığından emin olurdum.

Ama ne zaman yeme ve egzersiz alışkanlıklarını düzenlemeye çalışsam, beni zorla uzaklaştırıyor ve iyi olduğunu söyleyerek yardımımı reddediyor.

Ona daha önce kilosunun kendi sağlığı ve öz saygısı için bir tehdit olduğunu söyledim, ancak söyleyebileceğim veya yapabileceğim hiçbir şey fikrini değiştirip alışkanlıklarını yeniden gözden geçirmesini sağlayamıyor. Onu ikna edecek tek şey, artık kilosu yüzünden ondan hoşlanmadığımı söylemek.

Tabii ki, kalbini kıracağı için bunu yapamam. Ben ne yaparım? Egzersiz yapmayı veya sağlıklı beslenmeyi reddediyor ve kilo vermesine her yardım etmeye çalıştığımda beni uzaklaştırıyor ve pes ediyor.

Henüz 18 yaşındayım ve seks benim için hala çok önemli ama bu sorun yüzünden onunla (cinsel olarak) birlikte olmayı çok zor buluyorum."
"Bir otelin çamaşırhanesinde yarı zamanlı çalışıyorum ve bugün vardiyamdaki temizlik personelinin bir üyesiyle tartıştım.

İşimin bir parçası da otelin her katına çıkıp kirli çamaşır torbalarını alıp çamaşırhaneye getirmek. Bugün meşguldüm ve saat 3'e kadar son çantaları almaya gitmedim.

Ben yukarı çıkmadan önce temizlik ekibinin bir üyesi çantaların hala orada olduğunu fark etti ve çok üzüldü. Çamaşır odasına daldı ve konu hakkında bana bağırmaya başladı.

Davranışı karşısında şok oldum ama sakince çantaları almaya gittiğimi ve unutmadığımı belirttim. Bağırmaya devam etti, giderek daha saldırgan hale geldi.

Ondan kibarca durmasını istedim ve gelecekte benimle bir sorunu olursa kibar bir konuşmanın yeterli olacağını söyledim.

Buna cevabı bana ırkçı (o Çinli) demek ve beni temizlikçi iş arkadaşlarımı Asyalı oldukları için dinlememekle suçlamak oldu.

Beni ırkçılıkla suçlayacaksa konuşmanın bittiğini söyledim. Şu andan itibaren bir yönetici olmadan onunla konuşmayacağım.

Bugün izinli olan direkt amirime hemen bir mesaj gönderdim ve yarın genel müdürle konuşmak için oteli ziyaret etmeyi planlıyorum.

Bu işe gerçekten ihtiyacım var, öğrenciyim. Aksi takdirde kendimi sözlü tacize uğrayacağım ve ırkçı olarak adlandırılacağım bir yerde çalışırken göremem.

Reddit, herhangi bir ipucu? Bazı dışarıdan görüşler almak istiyorum çünkü bu olay beni hâlâ sarsıyor.

Dürüst olmak gerekirse, bir yetişkinin bu şekilde davrandığını hiç görmemiştim ve bunu nasıl ele alacağımdan emin değilim.

Ayrıca o gün çamaşırhanede benimle birlikte çalışan ve sorumlulukları paylaşmamıza rağmen kendisine bağırılmayan başka bir kişinin olduğunu da belirtmek isterim. Olayla ilgili benim için tanık ifadesi vermeye istekli.

Teşekkürler"
"Bir hafta önce henüz bir kızı öpmemiştim.

O zamandan beri 4 randevuya çıktım, tanıştığım bu kızla defalarca seviştim ve hatta onu ele geçirip sütyenini çıkardım ve biraz eğlendim.

Ama nedense çekiciliğim azalıyor. O inanılmaz derecede hoş. Bana diğer kızlardan daha fazla ilgi gösterdi. Ama zaten ailesiyle tanışmamı istiyor. Ve bana her saat mesaj atıyor.

İçgüdülerime güvenmeli miyim yoksa kendime zarar mı veriyorum?

Beni terslediğinde artık o kabarcıklı hissi yaşamıyorum. Sadece düşünüyorum: Oh, muhtemelen buna cevap vermeliyim.

Onunla ilk öpücüğüm sırasında çok sert miydim? Meme ucu ağzımdayken nasıl yumuşaktım?"
"Bu gerçekten tavsiye aramıyor, daha çok can sıkıcı bir kaç gün olduğu için hava atıyor. Bu yüzden üniversitedeyim, 22 yaşındayım, söyleyebileceğim kadarıyla normal bir adamım. Daha önce birkaç uzun vadeli ilişkim oldu ama son zamanlarda flörtümde ciddi bir darbe vuruyormuşum gibi görünüyor.

Güz döneminin başında kız arkadaşım beni başka bir adam için terk etti. Sonra birkaç ay sonra tekrar çıkmaya başladıktan sonra 1 kız bana ""çıkmak istemiyorum"" yalanını söyledi, sonra yeni bir erkek arkadaş buldu, 2 kız üzerimde hayalet gördü ve bir başkası sadece hayır dedi.

Bu yılın başında yeni bir sayfa açmaya çalışacağımı düşündüm, ilgilendiğini düşündüğüm 2 kız çocuğum oldu. 1 ile birkaç randevuya çıktı, çok ilgili görünüyordu ve sonra rastgele benimle konuşmayı bıraktı. Diğeri de ilgileniyor gibiydi, numarasını aldı ve hiç cevap vermedi. Gerçeği söylemek gerekirse, tüm bunlardan sonra flört etmekten ve denemekten gerçekten bıktım, çünkü bu genellikle kendimi bok gibi hissetmeme neden oluyor."
"SO'mdan ayrılalı bir aydan biraz fazla oldu. Karşılıklı ayrılığımızdan bu yana birkaç kez görüştük ve o zamandan beri bazı zor kişisel zamanlarda bana yardım etti, ancak bazı ortak arkadaşlarla bir hafta sonu gezisinde onunla yattıktan sonra işler benim için gerçekten zorlaştı. Onu özlüyorum ve ne istediğimi gerçekten dile getirmeden karşılıklı ayrılığımızı kabul ettiğim için pişmanım.

Hala yakın ve destekleyici arkadaşlar olarak kalacağımızı düşünmek isterim ve umarım öyle oluruz, ancak onun Facebook'unu görebilmek ve her hareketini takip edebilmek beni mahvediyor ve depresyonumla başa çıkmayı daha da zorlaştırıyordu. Bu yüzden (nihayet) NC'ye başlamaya ve kendimle idare etmeye karar verdim. Onunla arkadaşlıktan çıktım ve bu zordu ama çok özgürleştiriciydi. Ortak dostlarımız ve ortak çıkarlarımız nedeniyle yakın gelecekte onu tekrar şahsen göreceğimi biliyorum, ancak benim şartlarım dışında onunla bir daha konuşmak zorunda kalmayacağımı bilmek hem acı verici hem de iyi.

Korkunç, acı verici, iç karartıcı bir yolculuktu ama /r/Breakups'ta buralara gizlenmek ve yalnız olmadığımı görmek çok yardımcı oldu. Herkese teşekkürler."
"Birkaç hafta içinde Japonya'da başlayıp ardından Hong Kong'a uçarak Asya'da sırt çantasıyla dolaşmak için yola çıkan bir Avustralyalıyım. Hong Kong'da Çin vizesine başvurmayı ve orada biraz zaman geçirmeyi planlıyordum, ancak bütçem kısıtlı (ki bu iyi, hostellerde kalıyorum ve ne olursa olsun sokak yemeği yiyorum).

Çin'e girmek için vize ücretini ödemeyi umursamıyorum ama (Çin çok büyük olduğu için) büyük şehirlerin çoğu arasındaki trenlerin tek yön için ~ 80 $ 'a mal olduğunu fark ettim ki bu benim için oldukça pahalı. Sadece 30 günüm var, bu yüzden Doğu yakasında Çin'de yapacak çok şeyim olduğunu hissediyorum, herhangi birinin tavsiyesi olup olmadığını merak ediyorum.

Şangay'a gitmeyi çok isterdim ama gitmek istediğim Hong Kong'un en uzak yeri orası, Yunnan'ın iyi biri olduğunu duydum ve Hong Kong'da başlayıp Şangay'a kadar gitmeyi, sonra aşağı inmeyi düşünüyorum. Yunnan ve nihayetinde vizemin sonunda Laos'a giriyorum. Bu mantıklı mı? Yolculukta nerede durmaya değer? Ve sormamda bir sakınca yoksa, Çin'de olabildiğince ucuz bir ay için kabaca ne kadar harcamayı beklemeliyim? (Genellikle günde yaklaşık 40 AUD bütçe ayırırım)"
"Bu herif [30M] ve ben Ağustos'ta OKCupid'de konuşmaya başladık ve sorun yoktu, sohbet ettik ve bir ara buluşmaya karar verdik, ancak o benim gelemeyeceğim gerçekten uygunsuz tarihler seçmeye devam etti, bu yüzden aslında herhangi bir randevuya çıkmadık. henüz. Ama konuşmaya devam ettik ve konuşmalarımız boyunca, saçma bir miktarda mesaj attığını ve can sıkıcı bir noktaya kadar ısrarcı olduğunu ve ayrıca sabah 7'de keşfettim. Telefonum açık rahatsız etmeyin, bu yüzden gerçekten umurumda değil, ama cidden, kim erkenden bu kadar aptalca mesaj atıyor?

Bütün bunlar (ve mesaj attığımızda veya aradığımızda, konuşmanın hiçbir zaman o kadar ilginç olmaması ve benim biraz sıkılmam gerçeği) ilgimi kaybetmeme neden oldu. Bir süre, aslında çok meşguldüm ve 'merhaba' mesajlarına tam bir ay boyunca gerçekten yanıt veremedim. Ya da telefon görüşmeleri. Gizlice ilgisini kaybedeceğini umuyordum, ama pekala, kaybetmedi.

Bu adamla gerçekten tanışmak istemiyorum. Ama bu konuda bir pislik olmak ve onu oyalamak istemiyorum (Gerçekten yaptığımı sanmıyorum çünkü hala tanışmadık falan ve gerçekten o kadar konuşmadık). Ona kibarca ilgimi kaybettiğimi ve artık buluşmakla ilgilenmediğimi ve bana bunca zaman mesaj atmayı bırakmasını nasıl söylerim? Bunları gerçekten söylemenin güzel bir yolu var mı? Daha önce bir şey söylemediğim için biraz kötü hissediyorum, ama neyse. O yüzden burada soruyorum. Ayrılıyormuşuz gibi bile değil çünkü başlayacak gerçekten bir şey yoktu."
"At&t ile 6 yılı aşkın bir süredir standart bir sony w580i ile bir planım var. Kolejdeyken, hareket halindeyken not almam gereken ve takvimi olan bir cihaza sahip olduğum birçok kez var ve bu yetenek benim için ideal. Şimdi sadece 2 ay önce bir arkadaşımdan oldukça iyi bir fiyata bir Iphone 3GS'ye geçme fırsatım oldu. Üzerindeki tüm özellikleri kullanıyorum ve kullanışlılığından oldukça memnunum, ancak bugün AT&T'nin benim iznim veya herhangi bir sözleşme olmadan beni bir veri planına kaydettiğini söyleyen bir metin aldım.

Onlara kızgın dedim ve o zamandan beri bir yöneticiden ayrıntılarla birlikte geri aranacağım söylendi. Bunun kelimenin tam anlamıyla benden çaldığını hissediyorum. Banka hesabıma girip benden habersiz parayı aldılar. Telefonlarda konuştuğum süpervizör, ""akıllı telefonunuz varsa, bir veri planı için ödeme yapmanız gerekir"" şeklindeydi. Ama ASLA müzik, takvim, aramalar ve not alma dışında bir şey için kullanmıyorum. Bu benim bir çim biçme makinesi almam ve onların motoru değiştirirsem onlara gelip parasını ödemem gerektiğini söylemelerine benziyor.

Ne yapmalıyım? Konuştuğum süpervizörün ve müdürünün adının yanı sıra tüm konuşmamızın bir özetine sahibim."
"Bu uzun bir hikaye ve gerçekten önemli değil ama esasen arkadaşımın kız kardeşi (WI'da yaşıyor) Match.com'da biriyle tanıştı ve Oregon'da yaşadığını iddia eden bu İnternet kadınına mahallede 30 bin dolar gönderdi.

[Bu Travel.state.gov raporuna]( (*sağduyudan* bahsetmiyorum bile) göre, bu kişinin bir dolandırıcı olduğu şüphesizdir.

Gelecekte bu konuyu bulan herkes için, Reddit'te [hızlı arama]( aşağıdaki benzer eski konuları buldu: [1]( [2]( [3]( [4](

Dolandırıcı *IS* gerçek bir kişi, İtalyan-Amerikalı olduğunu iddia eden yabancı aksanlı beyaz bir kadın, arkadaşımın kız kardeşiyle Skype'ta konuştu ve bazı temel araştırmalara göre sabit hat gibi görünen bir telefon numarası var. Oregon'da. Bir web sitesine sahip gibi görünen bir antika işletmesi yürüttüğünü iddia ediyor, ancak bu konuda sıfır gerçek bilgi var, bu nedenle oldukça açık bir şekilde bir kabuk gibi görünüyor.

Şimdiye kadar burada gördüğüm en iyi ipuçları:

* Bu bayanın Match.com fotoğraflarında görsel aramayı tersine çevir
* Sabit hattı ve antika işini araştırın (nasıl olduğundan emin değilim)

Bunun nasıl çalıştığını gerçekten bilseydim, bu dolandırıcının kişisel bilgilerini 4chan'da veya herhangi bir yerde *mutlulukla* yayınlardım ama ""senin kişisel ordun değil"" işini anlıyorum.

Durum o kadar kötüye gitti ki, arkadaşım ve ailenin diğer üyeleri, bu ablanın SGK çeklerinin tamamını bu yarım yamalak kadına göndermemesi için onlara mali vekaletname vermesi gerektiğini söylüyorlar. Bu iyi bir adım ama kız kardeş buna uymazsa asla olmaz.

Daha önce burada, dolandırıcının peşine düşmenin hiçbir yere varmayacağına ve sorunun evde çözülmesi gerektiğine dair tavsiyeler gördüm. Sadece emin olmak için soruyorum."
"Ben (21E) ve kız arkadaşım (21K) neredeyse 2,5 yıldır çıkıyoruz. İşler harikaydı, arada bir her zamanki kayalık yollara sahip oldum ama korkunç bir şey olmadı. Her neyse soruma gelecek olursak, son birkaç aydır kız arkadaşımın bana öyle geliyor ki beni duymadığını/ilgilenmediğini giderek daha fazla fark ediyorum.

Bu konuyu ona ilettim ve beni gerçekten sevdiğini ve beni dinlediğini temin etti, ancak yine de her gün birçok kez, kişisel olarak, iyi olduğunu düşündüğüm takdiri alamıyormuşum gibi hissediyorum. her iki taraf için ilişki için.

Sadece açıklama için, ilişkide harika gidiyor. Büyük sorun yok, endişe yok."
"Dün gece kampüsümdeki yurtlardan birinde arkadaşımla ders çalışıyorduk. Sabah 4:00 dönüyor ve acıkmaya başlıyoruz ve bir molaya ihtiyacımız var, bu yüzden 24 saat açık dükkana gitmenin her zamanki kadar iyi bir zaman olduğuna karar veriyoruz. Aşağıya inerken cam duvarlı bir çalışma odasının yanından geçiyoruz ve çok tatlı bir kızın ders çalıştığını ve arkadaşının kanepede uzandığını görüyorum.

Markete gidiyoruz, eşyalarımızı alıyoruz ve dönüşte aynı odanın önünden geçiyoruz ancak bu sefer göz teması kurduk. Bekar olduğum için ona tatlı olduğunu düşündüğümü ve finallerinde iyi şanslar dileyen bir not yazmaya karar verdim ve en altta telefon numaram var. Çalışma odasına geri döndüm, camı duvara bantladım, dikkatini çekmek için cama iki kez vurdum ve beni gördükten birkaç saniye sonra, köşede bekleyen arkadaşımla birlikte yürüdüm.

Bu sabah 8:30 civarında bilinmeyen bir numaradan ""Teşekkürler. Finallerde de bol şans"" yazan bir mesaj aldım. Dürüst olmak gerekirse işe yarayacağını düşünmemiştim ve ondan asla haber almayacağım. Adını veya onun hakkında hiçbir şey bilmiyorum ama gerçekten çok güzel ve ona çıkma teklif etmek istediğimi biliyorum.

Sorum şu ki, muhtemelen aynı okula gitmemiz dışında birbirimizin adını veya birbirimiz hakkında hiçbir şey bilmediğimize göre nasıl yanıt vermeliyim?"
"Jane diyeceğimiz bir kızla 8 ay çıktım ve ona çok âşıktım. Uzun lafın kısası, yaz boyunca ayrıldık ve yıkıldım ama hayatın bir parçası olarak devam etmem gerekiyordu. Böylece diğer insanlarla konuşmaya başladım ve özellikle konuşmaya başladığım tek kişi onun arkadaşıydı - hadi ona Nicole diyelim. Böylece Nicole ve ben çokça konuştuk ve oldukça hızlı bir şekilde onunla gerçekten ilgilenmeye başladım. Bir gün, sadece arkadaş olarak takılacağımızı düşünerek onu evime davet ettim çünkü gerçekten tek düşündüğüm buydu ama işler oldukça cilveleşmeye başladı. Onu benimle biraz içmeye ikna etmek için değil, sadece işaret etmek amacıyla iki kez dolapta bulunan bir votka şişesine dikkat çektim. İkinci kez biraz almamızı önerdi, biz de yaptık. İkimiz de biraz sarhoş olduk ve neredeyse öpüşüyorduk ama bunun yerine ikimiz de Jane yüzünden bunun ikimiz için de iyi bir fikir olmayacağına karar verdik çünkü kuşkusuz hala Jane'e karşı hislerim vardı. Bu kararıma rağmen Nicole ile flört etmeye devam ettim ve o da benimle flört etmeye devam etti. Çok takılmaya, sarılmaya ve aslında öpüşmek dışında her şeyi yapmaya başladık. Yine, uzun lafın kısası, son birkaç ayda çokça takıldık, çokça flört ettik ve kucaklaştık ama bir şey bizi durdurup duruyor. Bu şeyin Jane olduğunu bilmeme rağmen bugün Nicole'e sormaya karar verdim. Böylece yürüyüşe çıktık ve konuştuk ve Jane olmasaydı kesinlikle benimle ilgileneceğini ama bunu Jane'e yapamayacağını söyledi. Nicole ile bir arkadaşlıktan daha fazlasına sahip olmak istiyorum ama Jane ile olan ilişkim yüzünden, yeniden ifade etmek gerekirse, Nicole bunun olduğunu görmüyor. Temelde Nicole'ü aksine ikna etmek için yapabileceğim bir şey olup olmadığını bilmek istiyorum."
"Merhaba. Ben bir 22F'yim ve son zamanlarda haftalık 23M ile çıkıyorum. Her gün mesajlaştık, hayvanat bahçesine gitmeyi vb planladık, beni akşam yemeğine / rastgele film gezisine vb. Bana birkaç aydır gözünü diktiğim bir Kiel James Patrick bileziği aldı ve hatta kendisine de aynısını aldı.

Ancak geçen hafta 1.5 yıl okumak için Avustralya'ya gitti ve hala mesaj atmamıza rağmen aramızda bir şey olup olmadığını bilmiyorum. Daha önce hiç ilişkisi olmadı ve ben neler olup bittiğini bilmiyorum ... Ondan hoşlandığımı ona nasıl ima edeceğimi bilmiyorum çünkü onun da benden hoşlanıp hoşlanmadığını bilmiyorum. Ne yapmalıyım?"
"Onunla işte tanıştım ama gerçekten şirketin yılbaşı partisinden sonra yakınlaşmaya başladım. Şimdiye kadar tanıştığım en harika kadın olmasının binlerce nedenini listeleyebilirim (ama kısaca deneyeceğim). İlk haftadan sonra boşuna çıkma teklif ettim. Bir ilişki içinde olmak için doğru yerde olmamasının birkaç nedenini sıraladı. Bir araya gelme şansımız olup olmadığını hiç düşünmeden sorduğumu hatırlıyorum; cevabı temelde asla asla dememekti.

O zamandan beri boş zamanımın çoğunu onunla geçirdim. Onun en büyük korkularını biliyorum ve o da benimkini biliyor. Dedemin vefat ettiğini öğrendikten sonra en sevdiğim yemekle (rahat yemek) yanıma geldi. Köpeğim öldükten sonra benimle kaldı ve inanılmaz derecede destekleyici oldu. Onunla geçirdiğim tek bir andan bile pişman olmadım.

Onu tanıdığım kısa sürede beni daha iyi bir insan yaptığını hissediyorum (sadece kendisi olarak). Sorunlarımı içselleştirme ve dünyayı mesafeli tutma eğilimim var. Diğer tüm ilişkilerimi (arkadaşlar, aile, iş arkadaşları) muazzam bir şekilde iyileştiren bu sağlıksız referans noktasını büyük ölçüde değiştirmeme yardım etti. Onun biraz açık sözlü ve dürüst bir nişancı olmasına gerçekten bayılıyorum, bu yüzden bana her zaman saçmalıklarım ve çarpık düşüncelerim hakkında sesleniyor.

Kendimi çok kibirli olarak görmüyorum ama bu kız benim ligimin çok dışında (muhtemelen 1-10 ölçeğinde 4 puan daha yüksek). Oldukça harika olan pek çok tuhaflığı var. Midesinden boğuk sesler çıkarıyor, bu da nedense ""kendi düşüncelerimde kaybolmaktan"" kurtulmama gerçekten yardımcı oluyor. Korkarım bu noktada saçmalıyor olabilirim ya da olmayabilirim, o yüzden soruya geçelim. Sadece arkadaş mı kalacağız yoksa siz ileride birlikte olacağımızı mı düşünüyorsunuz?"
"Hey millet,

Yani üniversitedeyim ve üniversitede tanıştığım bir kızla yaklaşık altı aydır çıkıyorum. Bu şimdiye kadarki en uzun ilişkim.

Oldukça sert düştük ve ilk dönem zamanımın çoğunu onunla geçirdim. Kelimenin tam anlamıyla, üniversiteden onunla zaman geçirmekten başka istediğim hiçbir şey yoktu. Ama bu dönem ilgimi kaybediyormuşum gibi geliyor. Sahip olduğumuz bağlantıyı kaybediyormuşum gibi hissediyorum. Bazen konuşuyor olacak ve ne söylediğiyle hiç ilgilenmiyorum. Bugün Playstation oynuyordum ve benimle sevişmeye çalıştı ve hiç ilgimi çekmedi.

Diğer kadınlara da çok yakın hissediyorum. Sınıfta falan kızlarla görüşeceğim ve keşke onlara çıkma teklif edebilseydim veya onları bir partiye davet edebilseydim.

Ancak, kız arkadaşım çok harika bir insan. Bana asla haksızlık etmedi ve biz hiç gerçek bir tartışmaya girmedik. O benim için harika ve onunla birlikte olmamak için son zamanlarda ona daha az aşık olmam dışında başka bir sebep düşünemiyorum. Başka bir deyişle, kendimi onunla evlenirken görebiliyordum ama şu anda onu sevdiğimi hissetmiyorum.

Ayrıca çok travmatik bir deneyim yaşamış olması da önemli olabilir ~ilk yılında. Duygusal olarak biraz dengesiz ve bu nedenle çok fazla ilgiye ihtiyacı var. (Her gece onun yatağında uyuyorum.) Yine de arkadaşlarımla daha fazla zaman geçirmek istiyorum.

Öyleyse onu bırakıp başka şeyler mi keşfetmeliyim yoksa ona bağlı kalıp tekrar ona karşı hisler besliyor muyum bir bakmalı mıyım?"
"18 yaşımdayken (şimdi 26 yaşındayım) 3 ay kadar kısa bir süre bir erkekle (23) çıktım. Genç yaşım ve aptallığım nedeniyle o zamanlar partileri daha çok önemsiyordum ve sonunda onu aldattım. Bu konuda dürüsttüm ve aramızı bozduk (elbette o sırada kötü karar verdiğim için pişmanım ve o zamandan beri bir ilişkide hiç aldatmadım). Tüm iletişim sonunda tamamen dağılana kadar koğuşlardan birkaç yıl sonra iletişim halinde kaldık.

Yıllar boyunca kendimi ara sıra onu düşünürken buldum. Sadece kısa bir süre çıkmış olsak da, o tanıdığım en ilgili, düşünceli ve en harika insanlardan biri ve bunca yıldır bu kadar harika bir şeyi mahvettiğim için kendime kızıyorum.

Geçen hafta Facebook'ta ""arkadaş önerisi"" olarak çıktı. Günaha karşı koyamadım ve bir arkadaşlık isteği gönderdim. Artık facebook arkadaşı olduğumuza göre ve ona nasıl hissettiğimi anlatan bir e-posta göndermeyi ciddi ciddi düşünüyorum. Artık ikimiz de daha yaşlı ve daha akıllı olduğumuza göre, bu çizgiyi aştı mı? Bir şans daha istiyorum ve bunun işe yaraması için her şeyin ötesine geçeceğimi hissediyorum. Ayrıca ürkütücü görünmek istemiyorum ve tüm bu şeye en iyi nasıl yaklaşılacağı konusunda tavsiye istiyorum."
"Bunu kısa ve tatlı tutmaya çalışacağım ama bu kızla yaklaşık bir aydır konuşuyorum. Hem oldukça meşgul insanlar olduğumuz hem de aynı kasabada yaşamadığımız ve hafta sonları çalıştığı için çok rahat bir ilk buluşmaya gittik. Gerçekten iyi gitti ve yeri kapattı ve hatta dışarıda konuşmaya devam etti!

Yaklaşık bir buçuk hafta sonra, üniversiteme giden ""çalışmak"" için bir arkadaşını ziyarete geldi ve arkadaşı gidene kadar gelişigüzel takıldık. Bu zamana kadar gece olmuştu ve ben ona gelmeden önce kampüste bu gerçekten harika şeyi görmesi gerektiğini söyledim ve ona bir sürpriz yaptım. Onu bu gerçekten güzel göletlere ve yürüyüş parkurlarına götürdüm ve yapmayı sevdiği yıldızlara bakarken el ele konuşarak dolaştım. Küçük bir köprüde durduk ve sadece konuşuyorduk, bu da sonunda onu tutmama ve sonra onu öpmeme neden oldu. Oldukça geç oldu ve sabah test için geri dönmesi gerekiyordu.

Tüm bu süre boyunca birbirimize durmadan mesaj attık ve birbirimizden yaklaşık bir saat uzakta olduğumuzdan beri birkaç kez Facetime yaptık."
"Geçenlerde 2 yılı aşkın erkek arkadaşımın her gün bir flört sitesinde oturum açtığını keşfettim. İlişkimizin ilk birkaç ayında bu hesap hakkında daha önce konuşmuştuk ve kullanılmadığı sürece devre dışı bırakmak için bir neden olmadığı konusunda anlaşmıştık.

Bir yıl sonra, bir arkadaşımın potansiyel randevusuna bakmak için benimkine giriş yaptım, ve onun çevrimiçi olduğunu gördüm. Ertesi gün geri gittim ve yine oradaydı. Sonraki birkaç hafta boyunca her gün kontrol ettim ve o günde 3 defaya kadar çevrimiçiydi. Onu orada gördüğümden bahsetmiştim ve bir keresinde bir arkadaşına cevap verdiğini söyleyerek bana yalan söyledi. Konuyu gündeme getirdiğim ve beni paranoyak ve güvensiz olmakla suçladığım ve sorunlarım ve menkul kıymetlerim nedeniyle onu kapatmak zorunda kalacağı için kızdı.
 Ona yalan söylediğini bildiğimi henüz söylemedim, tepkisini kabullenmeye ve patlamamaya çalışıyorum. Beni aldattığına gerçekten inanmıyorum, ama başka kadınlara göz atıyor olması ve bunu kabul etmek yerine bana yalan söylemeyi ve beni aşağılamayı seçmesi büyük bir kırmızı bayrak ve sahip olduğunu iddia ettiği aşka uygun değil. Benim için. İlişkimin düşündüğüm gibi dürüstlüğe dayanmadığı için kendimi saygısız ve üzgün hissediyorum. Onunla birlikte olmak için ülke çapında taşınmak için bir işten yeni ayrıldım ve şimdi kararımdan emin değilim. Dürüstlüğün benimle pazarlık konusu olmadığını biliyor, bu ilişkimiz hakkındaki fikrime ciddi şekilde zarar verdi.
Herhangi bir tavsiye veya fikir?
*İlişkilerde hiçbir zaman güvensiz veya güvensiz olmadım. Bu sefer bir şey yakalayıp yakalamadığımı merak ediyor musun?"
"Eski erkek arkadaşımla (hadi ona Kurt diyelim) Haziran'da yattım, şu anki eski erkek arkadaşımla (kime Harry diyeceğiz) ilişkimden 3 ay sonra. Aldattım çünkü ilişkinin hiçbir yere varamayacağını ve onu bitireceğimi düşündüm. Ama sonra işler değişti.

O Ağustos'a kadar (Kurt'la olan aldatma olayından sonra) Harry'yle yatmadım. Kısa bir süre sonra ona aşık oldum ve Harry ile yatmak inanılmazdı.

Harry Mart'ta bir güven meselesi yüzünden beni terk etti, bu da Kurt'la aldattığımı itiraf etmemle sonuçlandı.
Artık Kurt'la hiçbir şekilde, şekilde veya biçimde konuşmuyorum.

Harry, iyi bir nedenden dolayı aşırı derecede incinmişti. Bu ay artık iletişim kuramıyoruz ve bu beni öldürüyor. Twitter'da takipten çıktım ve Facebook'ta arkadaşlıktan çıktım. Bunun nedeni temassız protokol mü, yoksa yoluna devam etmeye mi çalışıyor?

Harry ile baştan başlamaktan başka bir şey istemiyorum. Onu seviyorum. Bu tek seferlik bir suçtu ve gerçekten üzgünüm ve değiştim. Onun için olabileceğimin en iyisi olmak için her şeyi ve her şeyi yapacağım.

Yani düşünceler? Öneriler?"
"Bu yüzden bu yıl Arbitrary day 2012'ye katıldım ve makinemi aldığım gün çoktan bir şeyler seçiyordum. Birkaç yazarla ilgileniyordu, ben de ebay'e girdim ve bir yazardan 5 kitap aldım. Yer imi olarak biraz şeker ve 100.000.000.000.000 dolarlık bir Zimbabve banknotu attım. Yine de başka bir şey istiyordum, bu yüzden ebay'a geri döndüm ve listelediği yazarlardan birinden başka bir kitap aldım ve bu kitap imzalı bir kopyaydı. Mesele şu ki, satıcının onu göndermesi sonsuza kadar sürdü. Sanırım tüm etkinlik ayın 16'sında sona erdi ve kitap ayın 14'ünde teslim edildi ve ben tatildeydim, bu yüzden her şey ayın 18'inde gönderildi. Kutunun maliyeti yaklaşık 15 dolar, tüm hediyenin maliyetini yaklaşık 65 dolara getiriyor. Bekledim, bekledim ve hiçbir şey olmadı. Hediye alandan mesaj yok, redditgifts.com'daki kitapların resimleri yok, hiçbir şey yok. Gönderdiğim izleme kimliğine baktım ve bir numaranın eksik olduğunu gördüm, düzelttim ve ne olduğunu görmek için USPS.com'a girdim. Teslim edildi yazıyor ama evde kimse olmadığı için postanede kalmış. Bir mesaj gönderdim ve birkaç kez özür diledim, sonra onu almak için ne yapabileceğini söyledim. Hiç bir şey. Cevap yok. Birkaç gün bekledim ve başka bir mesaj gönderdim. Cevap yok. Birkaç gün içinde postane onu bana geri gönderecek. Çoğu elimde olmadığı için bunun için üzülmeli miyim?"
"Önümüzdeki birkaç ay içinde ikimizin de tatili var. Ben Hindistan'a gidiyorum, o Amerika'ya gidiyor. Birikmiş fazla parası yok ve tatilinin en iyi ihtimalle bir savurganlık ve alışveriş çılgınlığı olacağını biliyorum ve bu benim için sorun değil. Ancak, yakın zamanda işinden yaklaşık 3.000 $ tutarında büyük bir ikramiye aldı. Ona borcunu ödemesinin ve geri kalanını seyahati için biriktirmenin akıllıca olacağını söyledim, ama çoktan giyim için birkaç yüz harcadığını ve bana bir hediye aldığını da biliyorum. Şimdi ilgilendiği bu yüzükten bahsediyor, yaklaşık 400 dolar ve bana diğer yüzüklere benziyor ama sanırım bu sadece erkek olduğum için.

Bu beni olması gerekenden çok daha fazla etkiliyor, mali açıdan sorumsuz davrandığı için kızmaya hakkım olduğunu biliyorum. Ama ilişkimizde meydana gelen bir dizi şeyde buzdağının görünen kısmı gibi geliyor. Sanırım kendimi Hindistan için hazırlarken ve oraların nasıl olduğunu bildiğim için, 400 doların ne kadar yapabileceğini düşünmeme neden oldu, ama bunun yerine sadece küçük yuvarlak bir metal parçasına mı gidiyor?

Beni biraz gelecek hakkında düşündürdü, hep böyle mi olacak? Gelecekteki kapsamlı seyahat ve gönüllülük planlarımdan her zaman haberdar ve benimle onlardan ayrı olmak istiyor, ancak buna dair hiçbir işaret göstermiyor. Dükkanda veya televizyonda bir sonraki en iyi şeyi gördüğünde gözleri parlıyor ve böyle bir şey umurumda değil. Kesinlikle aşırı tepki veriyorum değil mi?"
"Herkese merhaba, umarım vermem gereken önemli bir karar konusunda bana yol gösterirsiniz. 11 aydır büyük bir muhasebe firmasında çalışıyorum. Geçmişim BT'de ve teknoloji ile daha yakından ilgili bir şeyler yapmak istiyordum. Görüşmeye başladım ve şu anda kazandığımdan 7 bin dolar daha fazla bir teklif aldım. Bu harika bir haber olarak geldi, sadece İK'nın bana mevcut firmamda çok daha havalı bir şey yapma fırsatı sağlayacağını öğrendim ama aynı maaşı alırdım. Yeni teklifle ilgili sorun, şu anki yerime ve SO'mun yaşadığı yere olan mesafe. Şu anda Downtown'a yakın bir yerde yaşıyorum ve o 30 dakika güneyde yaşıyor, yeni iş şu anda yaşadığım yerin 40 dakika kuzey batısında olacak. Teklifi almadan hemen önce ona daha yakın olmayı düşünüyordum ama bu her gün yaklaşık 1,5 saat araba kullanmak anlamına geliyordu. Rakamlar yaptım ve zam benzin fiyatını kapsıyor. Daha iyi bir karar verebilmek için buna ek olarak yapmam gereken bir şey var mı? Şu anki şirketimde kalırsam, önümüzdeki birkaç yıl içinde ayrılırsam daha da büyük bir zam alabileceğimi hissediyorum, ancak durumun bu olduğundan emin değilim. İşsizlik rakamlarının her gün istikrarlı bir şekilde düştüğü için kendime güveniyorum. Sen ne yapardın?"
"Hey Millet,

Bunun için doğru yer olup olmadığından emin değilim, ancak burada yayınlamak birkaç yararlı yanıt getirecek gibi hissediyorum, bu yüzden işte başlıyorum...

Kız kardeşim şimdi 25 yaşında ve 5 yıl önce tam zamanlı çalışmaya başladığından beri temelde aynı rutini yaşıyor. Aşçı olarak çalışıyor ve bu nedenle çok küçük ve çok sınırlı sosyal hayatını etkileyen tuhaf izinler alıyor. Çoğunlukla evin içinde uzanıp televizyon izliyor ve pek bir şey yapmıyor ve görünüşe göre bunu değiştirmek istemiyor.

Şimdi, ikimizin de birkaç farkla bir avuç öğrenme güçlüğü paylaştığımızdan bahsetmeliyim, ancak hayatımızı etkileyen en önemlileri, düşüncelerimizi ve duygularımızı doğru bir şekilde iletmede zorluk ve ikimizin de oldukça yavaş olması gerçeği olacaktır. düşünürler. Bilgiyi işlemek ve ardından uygun eylem biçimini bulmak biraz zaman alır ve birçok sıradan görevi çok zor ve göz korkutucu hale getiren korkunç dikkat süreleri nedeniyle kolayca kesintiye uğrayabilir. Şu anda, onun yaşam tarzı gerçekten tüm aileyi (Ben, annem ve babam) etkiliyor çünkü hepimiz onun bu sağlıksız rutinin kölesi olmasını istemiyoruz.

Bunun için çok daha fazlası var, ancak bu zaten oldukça uzun bir gönderi, bu yüzden hızlıca bir şeyler özetlemeye çalışacağım.

Depresyonda olduğundan oldukça eminim, bu yüzden ona bir terapistle mi yoksa bir tür profesyonelle mi konuşmak istediğini soracağım, ama onu bu konuda içine kapanması için korkutmak istemiyorum. Öyleyse sorum şu, bu fikri ona nasıl getirebilirim ve ayrıca ona yardım etmek için başka ne yapabilirim?

Onu böyle görmek beni gerçekten üzüyor. Yani herhangi bir öneri çok takdir edilecektir. Ayrıca, yardımcı olabileceğini bildiğiniz diğer alt dizinler de bilmek iyi olur."
"Ben de 2 kızı birbiriyle tanıştırdım. Onu vurdular. İkisi de biseksüel. Her neyse, çıkmaya başladılar. Ve yandan, ikisinin de benden hoşlandığını ve her ikisinin de kendileri hakkında cinsel açıdan liberal olduklarını öğrendim. Benim sorum şu, bu ikisi ile nasıl 3'lü bir ilişkiye girebilirim?

Ben sleezy douche değilim. Bakire olduğum için sadece kayboluyorum ve kafam karışıyor.

Birincisi: 3'lü grup fikrini nasıl ortaya atabilirim? Diğer kişinin benden hoşlandığını biliyorlar mı bilmiyorum.
İkisi de benden hoşlanıyor. Bana ayrı ayrı söylediler.
Ve ikisi de aynı fikirdeyse, 3'lü nasıl çalışır?

20 yaşında bir erkeğim.
Bir kız 21 yaşında.
Diğeri 19 yaşında.
İlişki süreleri 2 haftadır."
"Sonunda bir iş buldum! Hayatımda daha önce bir bardağa işediğim için hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Çevrimiçi iş bulma sitelerinin görünüşte giriş seviyesi işlerde açıkları olmasına rağmen, gerçekten işe almadıklarına ikna oldum. Craigslist (yalnızca restoranlar, oradaki diğer her şey hemen hemen dolandırıcıdır) ve Indeed.com gibi siteleri kontrol ettikten ve kalifiye olduğum her pozisyona başvurduktan sonra beni bir röportaj için çağıran tek yer McDonald'stı... ve onlar beni işe bile almadı! Hatta bir süre geçici bir ajans aracılığıyla denedim, boşuna. Geçici hizmet konusunda beni gerçekten kızdıran şey, bana teklif etmek istedikleri tek işin bir hastanede geceleme kat hizmetleri pozisyonu olmasıydı. Temizlikçi olarak deneyimim var ama temizlikçiliğin artık yapmakla ilgilendiğim bir şey olmadığını söylediğimde açık sözlü ve dürüsttüm. Yine de dilenciler seçici olamaz herhalde. Tam bu işi ciddi ciddi düşünürken, gazetede (hey, bulabildiğim her kaynağa iş arıyordum!) bir değil, çok tercih edeceğim iş ilanları olduğunu gördüm. evde tutmaktan daha fazlasını yapın! Biri idari bir işti, diğeri ise bir üretim işiydi. Bana bu pozisyonları neden hiç teklif etmediklerini sormak için aradığımda (çok dokunaklıydım ve nelerin uygun olduğunu görmek için haftada iki kez geçici servisi aradım); bunun sadece insanların başvuruda bulunmalarını sağlamak için olduğunu söylediler! Zaten kayıt yaptıranlara iş bile bulamayınca neden daha fazla başvuruya ihtiyaç duyuyorlar dedim!

Reddit'e gerçekten teşekkür etmek istiyorum çünkü burada pek çok tavsiyeyi dikkate aldım. Keşke gönderilere bağlantı verebilseydim ve gereken krediyi verebilseydim. Gönderilerden biri şuna benzer bir şeydi: (Güven sorunlarıyla uğraşmak) ""Yapana kadar taklit et."" Başka bir gönderi, askreddit'te, gerçekten ne zaman röportaj alacağınıza dair ipuçları hakkında çok bilgilendirici bir gönderiydi, röportajın sonunda eklediğini söyledi, herhangi bir sorusu olup olmadığı sorulduğunda, ""Ne yapabilirim veya söyleyebilirim"" dedi. bugün bana yarın bu işi verecek mi?"" (Bunu kesinlikle söyledim!)"
"Bana hiç bir şey teşhisi konmadı, ama ben son derece endişeli bir insanım. Artı tarafı, beni çok başarılı yaptı; Olumsuz tarafı, genellikle oldukça mutsuzum ve küçük aksiliklerle başa çıkmak benim için son derece zor. Son zamanlarda bir terapistle görüşmeye başladım, ancak muhtemelen ancak bu kadarını yapabileceğini düşünüyorum.

Bugün güzel bir örnek. İş yerinde küçük bir hata yaptım ve tüm günü gözyaşlarımı bastırmaya çalışarak ve kendimi yırtarak geçirdim. Tamamen mutsuzum ve hiçbir şey beni daha iyi hissettirmeyecek.

Onu seviyorum ve ilişkimizi seviyorum. Ama o hiç de öyle değil ve benim korkunç karamsarlığımla sonsuza kadar uğraşmak zorunda kalmaması gerektiğini düşünüyorum. Çocuk sahibi olduğumuzda durumun daha da kötüye gideceğinden korkuyorum (geçmişte hormonal doğum kontrolüne kötü tepkiler verdim).

Onu bu zahmetten kurtarmalı mıyım? Çok daha iyisini hak ettiğini hissediyorum."
"Bana her zaman, bir şeyden hoşlanmazsan konuşursun ve işler değişirse o zaman harikadır, eğer değişmezlerse o zaman ya onu kabul etmeyi öğrenirsin ya da devam edersin.

Erkek arkadaşım neredeyse tam tersi. Sadece onun için inanılmaz derecede can sıkıcıysa konuşacaktır. Bazen işlerin böyle olduğunu kabul etmeyi öğrendiğini ve sadece küçük bir sıkıntıysa bir şeyi değiştirmeye çalışmanın her zaman yardımcı olmadığını söylüyor.

Şimdiye kadar yalnızca bir ciddi tartışmamız oldu (6 aydan daha az bir süredir birlikteyiz) ve bu, neredeyse zorlayıcı geldiğini söylediği bir şey hakkındaydı ve geçmişte duygusal olarak taciz edici bir ilişki içindeydim, bu yüzden izlemeyi öğrendim işaretler için. Yaklaşık iki saat süren tartışmamızı burada konuştuk. İlk başta tartışmayı bölen durumlar oldu ama ben kararlıydım ve o konuşuyorsa benim susacağımı ya da tam tersinin (diğerinin konuşmasını bitirmesini bekleyeceğimizi) söyledim. Bir noktada anlaşılmadığımı hissettim ve temelde her şeyi olabildiğince açık bir şekilde söyledim ve sonunda sorunumun ne olduğunu anladı ve söylediği şey ve nasıl çıktığı için özür diledi ve ben sormadan özellikle şunu söyledi: Beni herhangi bir şekilde zorladıysa, daha iyisini hak ettiğim için onu tamamen terk etmem gerekir (temelde kitabımda büyük bir artı). (""argüman stilimizin"" bir önizlemesi.)

Yine de benim için önemli olan şey, bu küçük sıkıntılar hakkında konuşmaması ve bazen sinirlendiğini anlayabiliyorum ama ona sorarsam o zaman daha fazla sinirleniyor çünkü temelde bunun başa çıkabileceği bir şey olduğunu söylüyor. Bu ""yüzleşme"" tarzına alışkın değilim ve bu kadar acımasızca dürüst bir aileden geldiğimde bununla nasıl başa çıkacağımı merak ediyorum.

İletişim tarzlarımızın daha sonra sorun olmasını istemiyorum.

Ve eğer küçük bir şeyse, o zaman yalnız kalana kadar bekleyeceğim ve bunu yapmandan hoşlanmadığımı söyleyerek konuşacağım, böyle hissediyorum (ben şeyler hakkında konuştuğun o psişik şeyleri yapmak) ... ne yazık ki eski konuşmaların hiçbirini hatırlamıyorum."
"Normalde dinlemeyeceğim müzik albümlerini dinlediğim ve takdir etmeye çalıştığım ve temelde onlar hakkında ne düşündüğümü gözden geçirdiğim bir proje için bir web sitesi başlatıyorum. Bunu müzik kitaplığımı genişletmek, inceleme yazma pratiği yapmak, farklı müzik türleri hakkında bilgi edinmek ve sadece eğlenmek için yapıyorum. ABD'deki Adil Kullanım Yasalarına pek aşina olmadığım için sorum şu: Dinlediğim albümlerdeki müziklerin bazı bölümlerini bir ""video incelemesi"" türünde kullanabilir miyim? Bu tür bir durumda Adil Kullanım nedir veya değildir? Adil Kullanım ile ilgili herhangi bir bilgi takdire şayandır. Orada sınırlı bilgi buluyorum, ancak Reddit topluluğunda bu şeyleri bilen insanlar olduğunu biliyorum, bu yüzden onu ortaya koyuyorum. Hadi Reddit'e! Bana yardım edecek misin?"
"Son üç ilişkimin hepsi yaklaşık 2 yıl oldu ve hepsini bir dizi sorun ve ilgimi kaybetmem nedeniyle bitirdim.

Şu an birlikte olduğum kız bir ilişkide isteyebileceğim her şeye sahip - ama yine de ilgimi kaybetmeye başladığımı hissediyorum. Oldukça kötü bir kıskançlık sorunu var, ancak bunun bir kısmı haklı ve herkesin affedilmesi gereken bazı kişisel kusurları olması gerektiğini düşünüyorum.

Tatminsiz hissetmeme katkıda bulunduğunu düşündüğüm bir faktör, arkadaşımın ""gezgin göz"" dediği şeyi alma eğiliminde olmamdır. Kız arkadaşımla mutlu olmama rağmen, etraftaki diğer kızları fark etmekten ve onlara çekilmekten, hatta bazen kendimi flört ederken yakalamaktan kendimi alamıyorum. Çoğu cinsel çekim ve arzu - korkunç görünüyor ama kız arkadaşımla neredeyse bir yıl geçirdikten sonra sekse daha az ilgi duyuyorum ve ara sıra başka bir kızın bana ilgi gösterdiğini fark ettiğimde bir heyecan patlaması yaşıyorum.

Süresiz olarak çıkabilirdim ama yerleşmek ve çocuk sahibi olmak istiyorum. Her zaman ilişkilerimden memnun kalamayacağım hissine kapılıyorum ve bu huzursuzluğu sadece bir veya iki yıl sonra alıyorsam, hayatımın geri kalanında nasıl olacağını hayal edemiyorum.

Açık bir cevap, hangisinin daha önemli olduğuna karar vermek, farklı insanlarla çıkmak veya yerleşmek ve ardından karara bağlı kalmak için kendi kendini kontrol etmektir. Yerleşmek *istediğim* kadar uzun bir dönem ama başka kızların peşinden koşma isteğinden asla kaçamıyorum. Birkaç yıl önce daha yaşlı birine bunu anlattım ve ""hazır olmamalısın"" dediler ama bunun geçmeyeceğini hissetmekten kendimi alamıyorum ve gerçekten bir aile kurmak istiyorum."
"Geçen gün okulumda voleybol oynuyorduk ve oynayamayan insanlar olduğu için topu tutmamıza izin verildi. Bu yüzden zıpladım ve kimsenin ulaşamayacağı bir yere topu ittim, ama yunus dalışı yapan ve topu yakalayan (şimdiye kadar gördüğüm en harika voleybol tutuşu) zenci bir adam var. NBA (aslında bu yakalama yüzünden NFL demek istedim) ama her siyah insanın basketbolda iyi olduğuyla ilgili şakayı pek çok kez duyduğumdan beri, NBA kelimesi otomatik olarak geldi. Şimdi ırkçı olduğumu düşünüyor (Ki gerçekten değilim) Uzun lafın kısası, En kötü ırkçı yorumunuz/şakanız nedir?"
"Amcamın, arkadaşından aldığı yeni mobilyalarla evi yeniden dekore etmemi istemesiyle başladı. İyi bir yeğen olduğum için bunu memnuniyetle kabul ettim.

İşte sorun burada başlıyor. Amcamın arkadaşlarının bize verdiği mobilyalarda hala bir sürü eşya vardı (çoğunlukla kıyafet). Bu yüzden kıyafetleri çıkarıp kullanabilmemiz ve taşıyabilmemiz için çöp poşetlerine koymamız gerekiyordu. Şans eseri bir şişe madeni yağ buldum.

Yağın üzerindeki etikette ""**çilek aroması**"" yazıyordu. Cinsel şeylerle fazla deneyimim yok ve bu yüzden gerçekten merak ettim. Yağın kokusunu almak istedim. Evet doğru okudunuz. **BURUN DELİKLERİME MEYVE KOKUSUNU İSTEDİM**.

Su bazlı yağın aslında çok sulu benzeri bir viskoziteye sahip olduğunu bilmiyordum. Açıkça söylemesine rağmen, hala losyon benzeri bir viskoziteye sahip olduğunu düşündüm. Böylece kapağı açtım ve elime biraz fışkırtmaya çalıştım.

Bunun yerine, vücudumun ve mobilyaların her yerine büyük bir madeni yağ seli geldi - civara yayılmış meyvemsi bir koku. Bu olurken, tüm ailem korku ve şaşkınlık karışık ifadelerle durup izledi. Sadece su bazlı yağ olduğu için onlara rahatlamalarını söyledim ama açıklamam sadece korkularını artırdı.

Daha sonra ""Neden açtınız?"" diye sordular. ""Sadece koklamak istedim."""
"yaklaşık dört aydır çıkıyoruz (ama birbirimizi bir yıldır tanıyoruz ve onun biraz daha yaşlı olduğunu biliyorum, bu bizi endişelendiren bir şey değil) ve yakın zamanda Seattle'a taşındı. Seattle açıklarında bir adada yaşıyorum ve hala okulda olduğum için onu sadece hafta sonları görebiliyorum.

Ama bu onu göremediğim dördüncü hafta sonu. Tek iletişim biçimimiz metindir ve bana mesajlaşmayı sevmediğini söyledi. Genellikle ona bir soru sorarsam yanıt verir (her zaman soru sorarım ...) ve bana geri dönmesi iki dakika ile 12 saat arasında sürer.

Onu göremedim çünkü yeni taşındığından beri hala yerleşiyor ve iş arıyor. Beni önemsediğini biliyorum. Güvensiz olabileceğimi ve daha fazla zaman vermem gerektiğini hissediyorum, ama gerçekten sabırlıyım.

Zamanımı boşa mı harcıyorum yoksa sadece güvensiz miyim? Bu ilişkinin beklemeye değer olduğuna inanıyorum. Ne düşünüyorsun?"
"Kız arkadaşım evli arkadaşlarıyla seyahate çıktığında pek endişelenmiyorum çünkü onlar büyük ihtimalle düşük enerjili aktiviteler peşinde koşuyorlar.

Ancak, kız arkadaşım ilk kez bekar bir arkadaşla gidiyor ve bu kız ortalığı karıştırmayı seviyor. İlişki kurmak için kesinlikle bir bara veya yerel bir kulübe gitmek isteyecek ve kız arkadaşımın bu ortama çekilmesinden korkuyorum, özellikle sarhoş olduğunda, kontrol edilemez hale geliyor ve ertesi gün hiçbir şey hatırlamıyor (hatta sarhoşken bile) benimle sarhoş olmak).

Başka ne yapacak? Sadece otur ve izle?

Bu tür düşünceler mantıksız mı? Ne yapmalıyım?"
"Bana her zaman kötü davranan bir ""arkadaşım"" var. Sürekli kusurlarıma dikkat çekti, başkaları bana iltifat ettiğinde benimle alay etti ve genel olarak destekleyici bir arkadaşlık sağlamadı. Davranışlarına her zaman müsamaha gösterdim, çünkü bunun benimle bir tür arkadaşlık geliştirmesinin sosyal açıdan garip bir yolu olduğunu düşünüyorum. Güya başka birçok insanla böyle oldu, ama sadece şu anki arkadaş çevremizde bana.

Öte yandan, her şeye rağmen ona iyi davranmak için çok çaba harcadığımı düşünüyorum. Arkadaşlığımızın zamanla daha iyi bir arkadaşlığa dönüşeceğini umarak, gereksiz yere kaba yorumlarına müsamaha gösterdim (gerçi arada sırada onun benim için kötü olduğunu düşündüğümü söylüyorum). Arada sırada onunla çok iyi anlaştığımız zamanlar oluyor ama birkaç gün içinde her zamanki haline dönüyor.

Arkadaşlığımızın çok ilerlediğini düşündüm, ancak son zamanlarda çok aşağılayıcı bulduğum bir şekilde davrandı. Bana bir insan olarak saygı duymadığını ve bir dereceye kadar beni kullandığını hissettim. Dürüst olmak gerekirse, bana bir arkadaş olarak benim onu ​​düşündüğüm kadar değer verip vermediğinden artık emin değilim.

Bu arkadaşlık uzun zamandır benden çok şey aldı ve şimdi pes edip onu hayatımdan atmalı mıyım yoksa onu düzeltmeye çalışıp devam mı etmem gerektiğinden emin değilim. Farklı davrandığımı (ondan uzak durmaya çalıştığımı) bildiğinden oldukça eminim ama aynı zamanda iyi olup olmadığımı görmek için asla harekete geçmeyeceğini de biliyorum. Gidip ona kalbimi döken ben olmalıyım ve onun da beni gerçekten benim gibi bir arkadaş olarak önemsediğini ummalı.

Ne yapmalıyım? Böyle bir insan buna değer mi? Her zaman iyi arkadaş olacağımızı ummuştum, ama böyle bir ilişkiyse sonunda acınası hissediyorum.

Herhangi bir tavsiye için minnettar olurum."
"6 ay önce, fazladan para kazanmak için haftada iki kez bir restoranın arka tarafında çalışmaya başladım. Tüm erkeklerden oluşan bir kadrodaki tek kadın benim ve birlikte çalıştığım erkeklerden birine aşık oldum. Bu hiç uygun değil ve ondan ilk hoşlanmaya başladığımda, iş ve oyunu karıştırmaya gerçekten inanmadığım için bunu çabucak aşmaya çalışacağımı düşündüm.

Bu aylar önceydi ve o zamandan beri çocuk ve ben oldukça yakınlaşmayı başardık. İşten sonra diğer iş arkadaşlarımızla dışarı çıkıyoruz, birlikte video oyunları oynuyoruz ve haftada birkaç kez mesajlaşıyoruz. Kesinlikle en iyi arkadaş değiliz, ama bazen kanka olmakla ilgili şaka yapıyoruz.

Son zamanlarda her zamankinden çok daha cilveli (18 yaşındaki erkeklerle dolu bir mutfakta tek kız olmam kaçınılmaz olarak biraz flört etmeye yol açıyor) ve Noel'den sonra tatilden döndüğünde yalnız takılmak istedi. Bunu yapmayı gerçekten çok isterdim ve bunun onun da benden hoşlandığı anlamına gelmesini çok isterdim ama bir şey söylemeye korkuyorum çünkü

a) benden hoşlanıyorsa, bir iş arkadaşımla birlikte olmanın uygun olduğundan emin değilim (mutfakta kadın sunucularla çıkan birkaç erkek daha olmasına rağmen)

b) eğer o da benden hoşlanmazsa, ondan hoşlandığımı bilmesini sağlayarak sadece arkadaşlığımızı kaybetme riskini almakla kalmaz, aynı zamanda diğer iş arkadaşlarımızdan bazılarına söyleyebilir ve tüm çalışma ortamı oldukça tuhaflaşabilir.

Peki ondan hoşlandığımı bilmesine izin veriyor muyum? Bu konuda sessiz kalıp onu uzaklaştırmaya mı çalışayım? Bekleyip yalnız takılmanın nasıl gittiğini görmeli miyim? Bu konuda kendimi biraz aptal hissediyorum çünkü erkeklerle doğrudan ilişki kurma konusunda çok iyiyim ama o bir iş arkadaşı olduğu için bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum ve ondan ÇOK hoşlanmaya başlıyorum."
"Ben 19 yaşındayım, o yirmili yaşların başında. Tarih yaklaşık bir hafta sonra. Pek flört deneyimim olmadı, bu yüzden kendimi burada kimya laboratuvarındaki bir av köpeği gibi hissediyorum. İnternette bulduğum ilk buluşma ipuçlarının çoğu, bir erkekle bir kadını randevuya çıkaran bir erkek içindir, ancak başlatıcı ben olduğum için benim durumumdaki hislerin biraz farklı olduğunu hissediyorum.

Bu hurmayı sorunsuz bir şekilde taşıyabilmek istiyorum, ancak şu anda ortak plan yemek yemek ve sonra kanatlanmak. Sonrasında ne yapmamız gerektiği hakkında *hiçbir* fikrim yok ve erkenden tuhaf bir fışkırtmadan korkuyorum. Bu adamı daha iyi tanımak için *gerçekten* sabırsızlanıyorum, bu nedenle herhangi bir tavsiye çok makbule geçer!"
"Yaklaşık iki yıldır bu ilişki içindeyim. Mükemmel değildi ve bir süredir yokuş aşağı olduğuna inanıyorum. Erkek arkadaşım son zamanlarda benimle yeni bir davranış başlattı, beni kızdıracağını veya kızdıracağını düşündüğü bir şeyi kasıtlı olarak yapacağı veya söyleyeceği ve benden bir tepki alırsa güler.

Mesela beni arkadaşlarıyla yemeğe davet edecek, sonra yemek zamanı geldiğinde bana mesaj atmayacak. Ona akşam yemeğinin ne zaman olacağını sorduğumda, ""Unuttum, aslında şimdi yemek yiyoruz"" diyor. Sonra on dakika sonra ""Şaka yapıyorum, bir saat sonra gidiyoruz"" diyecek.

Bazen, o yanımdayken bir mesaja cevap vermek için izin verirsem, elini ekranıma sokuyor ve metnimi bozmak için hareket ettiriyor. Telefonumu çekmeye çalıştığımda, ""Hep bunu yapmak istemişimdir: sırf seni sinirlendirmek için mesajını dağıtmak istemişimdir,"" diyor.

Onunla ilişkimizin nereye gittiği hakkında en son konuşmaya çalıştığımda, oturdu ve sohbetin kendisine ""komik"" geldiğini söyleyerek gülmeye başladı. Ona neden böyle hissettiğini sorduğumda, tek söyleyebildiği, ""Bu sadece komik bir durum. Çok komik. Çok komik."" Daha fazla açıklama yapmadan.

Trolü besleyecek biri değilim ama gerçekten sinir bozucu olmaya başlıyor. Bu durumla, gerçekleştiğinde görmezden gelmekten başka nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum, ama dürüst olmak gerekirse, gerçekten incitmeye başlıyor. Bazen bir çocukla uğraşıyormuşum gibi geliyor. Ne yapılacağına/neden bu şekilde davranıyor olabileceğine dair herhangi bir girdi takdir edilecektir."
"Herhangi bir büyük karar vermeden önce ikinci bir fikir aramaya karar verdim. Şu an tam olarak aklım yerinde değil.

Kızım benimle her zaman kolejler ve liseden mezun olduğunda taşınmak istediği farklı eyaletler hakkında konuşurdu. Yıllar içinde iş tercihleri ​​oldukça değişti ama o hep tıp alanında çalışmak istemiş. Şu anda ikinci sınıfını bitiriyor ve gelecek yıl, okulunun onları kolejlere bakmalarını/başvurmalarını sağlamaya çalıştığı zaman. Daha önce notları hakkında konuşuyorduk, okulda her zaman başarılıydı, ama şimdi sanki notları düşüyor gibi görünüyor. Konuyu değiştirmeye ve beni kovmaya çalıştı ve uzun lafın kısası, bir tartışmaya girdik. Ona notlarını yükseltmezse hiçbir üniversitenin onu istemeyeceğini söyledim ve bana bağırarak artık üniversiteye gitmek isteyip istemediğini bile bilmediğini söyledi. Şaka yaptığını sandım ama çok ciddiymiş gibi görünüyordu.

Bana bir süredir bunu düşündüğünü ve yıllarını 4 yıl veya daha fazla çalışarak sonunda sıkılabileceği bir şey için ""boşa harcamak"" istemediğini söyledi. Tepkim en iyisi olmayabilir, hep hayalini kurduğu gibi üniversiteye gideceğini ve tıp alanında başarılı olacağını hayal etmişimdir. Telefonunu alıp odasına gönderdim ama şimdi bir hata yapmış gibi hissediyorum. Sadece onun büyüdüğünü ve şu anda pek çok insanın yaptığı gibi mücadele ettiğini görmek istemiyorum ama aynı zamanda onu üniversiteye gitmeye gerçekten zorlayamayacağımı da biliyorum.

Ne yapacağımı bilmiyorum, bir yanım kızgın ve onunla gerçekten başka bir şey yapmak istemiyor. Çok hayal kırıklığına uğradım ve bununla nasıl başa çıkacağım konusunda kafam karıştı ... özellikle kendi düşüncelerim ve bunu kabul etmemle."
"Herkese merhaba, buraya ilk kez gönderi gönderiyorum, kullan-at ile ilişki tavsiyesi yayınladım ama siktir et, fazla trafik almıyor ve rehberlik yapıyorum - bu kız ve ben üniversitedeyiz. Ben ondan bir yıl öndeyim ve ortak bir arkadaşımız aracılığıyla tanıştık ve bir nevi iyi anlaştık. Yaklaşık Kasım ayından beri takılıyoruz, ne zaman birlikte dışarı çıksak, sonunda yatıya kalıyor ve biz sabahları sevişiyor, kucaklaşıyor ve sohbet ediyoruz vs. Üniversiteye gelmeden önce uzun süreli bir ilişki içindeydi ve bitti. takılmaya başlamadan yaklaşık bir ay önce.

Olay şu - aramızda ciddi bir şey istemediğini söylüyor. Sorun şu ki, bu kıza deli gibi aşığım ve onu düşünmeden edemiyorum - çok iyi anlaşıyoruz ve seks harika. Sadece tıklıyoruz, ancak o sadece sikişme arkadaşı olma ve ciddileşmeme konusunda kararlı. (Ne bok olduğumuzu bilmediğim için 'ish' diyorum) Beni yanlış anlamayın, her zaman koşulsuz şeylere açığım ama korkarım kendimi çok derine soktum. Gerçekten hisler geliştirmeye başlıyorum ve nasıl devam edeceğimi bilmiyorum. Unutulmaması gereken bir diğer nokta da, onun eski erkek arkadaşı ve ben olmak üzere 2 kişiyle yatmış olması, ben ise 14 kişiyle yattım (bunu biliyor) bu onun kararını etkileyebilir? Belki.

Her neyse, ondan daha çok hoşlandığım konusunda çekinir/sinirlenir diye tüm bunları ona söylemek istemiyorum, yine de her zaman karışık sinyaller veriyor. Mesela, başka bir kızla takılırsam ve her gün konuşursak (mesajlaşma, aramalar, kampüste) çok kıskanacağını söyledi, ancak temelde biz olsak da ""ayrıcalıklı"" olmak istemiyor gibi görünüyor. Burada gerçekten biraz rehberlik arıyorum. Akışa bırakmakta sorun yok ama bu noktada çok fazla karışmanın incinmeme neden olacağından korkuyorum. Herhangi bir tavsiye?"
"Tamam, biraz arka plan için annem bu adamla ben 4 yaşındayken babamla boşanmadan önce çıkmaya başladı. Ama 1 yıl sonra, daha sonra yeniden evlenip taşınan babamla arayı kapattı ama bu yeni adam o zamandan beri benim için bir baba figürü oldu. Dolayısıyla, bu 11 yıllık süre boyunca tanık olduğum 8 sözlü ve fiziksel saldırı kaydı var (büyük olasılıkla birkaç tane daha sessiz) ve bunlardan 2'sinde benim polisi aramam ve onun tutuklanması ve 1'i yasaklama emrinde başarısız girişim. .

Tamam, 2010'da olanların hepsinden sonra nihayet onunla arandı, bu onun mali durumunu kontrol ettiği için zordu ve 6 aydan kısa bir süre sonra telefonunu masada ve telefonda bir saat ve adres veren bir bildirim görüyorum. Onunla çıkmaya geri döndüğünü tıkladı ve böylece yeniden taciz ve ayrılık döngüsü başladı ve bu 2014'ün ortalarına kadar oldu. Biz onunla ev arkadaşı olarak taşınana kadar ilişkinin bir süre durduğu yer burası ve bu ben 3 odalı bir dairede yaşamamıza rağmen aynı yatakta yatıp seviştiklerini duyduklarına inanmakta güçlük çekiyorum. Öyleyse, yaptığını yapsa bile, affetmeyi ve eskisi gibi olmayı deneyebilir ve yapmalı mıyım?"
"Hayır, bu /r/r4r için yanlış bir gönderi değil. = P

Evet, işe alım uzmanıyım ama iyilerden biri olmaya çalışıyorum, lütfen sektörüm için benden nefret etmeyin.

İş türlerinin ""mobil alan"" olarak adlandırmayı sevdiği alana geçmeye / daha etkili olmaya çalışıyorum. Kuşkusuz, her işletim sisteminin iç işleyişi hakkında pek bir şey bilmiyorum, bir geliştiricinin belirli bir uygulama için neden Gingerbread'i iOS yerine tercih edebileceğini ve bir sürü daha fazlasını. Yalnızca uygulama geliştirme değil, ürün geliştirme, işletim sistemi mühendisliği, test etme, hatta mobil satış ve satış desteği, her şey. Fazla bilgim yok ama öğrenmek isterim. Sizin kadar bilgili olabileceğim için değil, şirketlerle akıllıca konuşacak kadar bilgili olmak istediğim için - benim adıma ve sizin adınıza.

Konferanslara ve buluşmalara katılmak geleceğimde, ancak bazı zeki insanlarla sohbet etmek bile başlamak için iyi bir yer ve ağ kurmanın harika bir yolu. Teorik olarak, bu işe yararsa, hareketlilik arayan işe alım yöneticileriyle birçok bağlantıya sahip iyi bir kaynağa dönüşeceğim.

Peki, arkadaş olmak isteyen var mı? Ya da benimle sohbet etmeyi düşünebilecek bir arkadaşın var mı?"
"kısa özgeçmiş: James ile bu yılın başlarında OkCupid aracılığıyla tanıştım. olağanüstü bir randevuya çıktık, harika seks yaptık ve ikimiz de birbirimizden hoşlandık. James iki kutuplu ve iki saat uzakta yaşıyor ve harika randevumuzdan birkaç gün sonra, bana bu kadar mesafeli bir ilişki için yeterince istikrarlı olmadığını düşündüğünü söyledi (o bir sanatçı, bu yüzden para düzensiz). Oldukça hayal kırıklığına uğradım, onu Facebook'tan sildim ve yoluma devam ettim.

geçen haftaya hızlıca ilerleyin. James'ten sonra biriyle çıkmaya başladım ve o ilişki geçen hafta sona erdi. tesadüfen, birkaç gün sonra James nasıl olduğumu sormak ve beni düşündüğünü söylemek için bana ulaştı. önümüzdeki birkaç gün içinde takılmaya ve ortada bir otelde buluşmaya karar veriyoruz (mesafeyi azaltmak için ve evimden çıkmam gerektiğinden). Sarhoş oluyoruz, sevişiyoruz, kucaklaşıyoruz, harika vakit geçiriyoruz, hatta ertesi günü birlikte birkaç dükkana giderek geçiriyoruz.

şimdi James ve ben bir FWB düzenlemesi yapmaktan bahsediyoruz ama sanırım biraz endişeliyim. geçen hafta takıldığımız zaman duygular orada değildi ama bence bunun yakın zamanda biten ilişkimle çok ilgisi var ve içimden bir his var ki eğer düzenli olarak seks yaparsak zaten bir noktada birbirimize karşı güçlü hislerimiz olduğunu biliriz. , bir ilişkiye dönüşecek. Sanırım bu durumda biri olmadan diğerine sahip olabilir misin bilmiyorum.

herhangi bir tavsiye? bu durumda olan ve tecrübelerini paylaşabilecek olan var mı? James'le bir ilişkinin sonuna kadar karşı çıkmam ve bence o bunu biliyor ama mesafe ve istikrarsızlığı göz önünde bulundurulduğunda bunu ölçmek biraz zor."
"Kız arkadaşım Katolik, annem muhafazakar bir Evanjelik Hristiyan ve ben bir ateistim (gerçi bunu anneme artık benim üzerimde gücü kalmayıncaya kadar söylemiyorum). Annem, onu kilisemize davet etmem için beni rahatsız ediyor ve giderek daha güçlü hale geliyor ve ondan ayrılmaya zorlamak için üstü kapalı tehditler savuruyor.

Onunla tam olarak mantık yürütemiyorum. Bir konuda haklı olma ihtimalimi asla aklına getirmeyecek ve bağırıp insanları susturmaya zorlayacak. Öfkesini etrafındaki insanlara boşaltıyor, bu, onunla aynı fikirde olmayan insanların onu başka hiçbir şey gibi kızdırmadığı göz önüne alındığında sorunlu. Bunu düşündüğüm için ne kadar kötü hissetsem de, onun zehirli biri olduğunun farkındayım.

Çok üzülürse bana bağırarak hakaretlere başvurur. Beni küçümsüyor, öfke nöbeti geçiriyor, beni gözyaşlarına boğuyor ve sonra sakinleşince af diliyor. Gerçekten üzgün olduğundan değil. Bu benimle ilgili değil. Bu onunla ve nasıl kötü bir anne gibi hissettiğiyle ilgili. Bu yüzden o üzgünmüş gibi davranıyor ve ben de onu affediyormuş gibi yapıyorum. Ona karşı bu kadar sert olduğum için kendimi suçlu hissediyorum.

Kız arkadaşım oldukça liberal bir Katolik. Katolikliği çoğunlukla kültürel bir kimlik olarak görüyor, gerçek dini terimlerle daha çok evrenselci. Ondan ayrılmak kabul edilebilir bir hareket tarzı değil. Onu kaybetmeyi kabul edemeyecek kadar ona yakınlaştım.
   

Bu unvanın önemsiz olduğunu söylemekle yetiniyorum ama bunu çok uzun süre kabul edeceğinden şüpheliyim. Beni rahat bırakması için ona yalan söylemekten hiç çekinmem. Sadece bırakmasını istiyorum."
"Üç buçuk yıl önce üniversitede tanıştığımızda başlayarak bir adamla çıktım. O inanılmaz derecede zeki, yakışıklı, komik ve gerçekten çok iyi anlaşıyoruz. Ancak, asla evlenmek istemediği konusunda ciddi olduğu giderek daha açık hale geldi ve ben uzun mesafeli ilişkilerden nefret ediyorum (öncelikle yakınlık ve duygusal bağ olmak üzere karşılanamayan ihtiyaçlarım var), bu yüzden mezun olduğumda dostane bir şekilde ayrıldık. iki yıl önce.

Yaklaşık dört aylık bir aradan sonra yanıma geldi ve beni o kadar çok sevdiğini, yürümesini istediğini söyledi. Son derece suskundum ama sonunda kabul ettim çünkü ilişkimiz evlilik sorunu ve uzak mesafe sorunu dışında büyük umut vaat ediyordu. Bir çeyreği kalmıştı ve işini bitirip bana yakın bir iş bulacağını varsaydım. Bitirir ve iki üç ay durmaksızın arar. Birkaç teklif alır ve sonunda üniversite şehrimizde bir tanesini kabul eder. Kabul ettim ama altı aydan bir yıla kadar titizlikle burada benimle iş bulup iş bulmanız için süreniz olduğunu yoksa gideceğimi söyledim. İlişkimiz, o takip etmediği için aşağı doğru bir öfke ve üzüntü sarmalı yaşadı. Sonunda birkaç denemeden sonra onu durdurdum çünkü takip edememesinin beni içine soktuğu sürekli depresyon beni öldürüyordu.

Sonunda onu hala sevdiğimi ona asla söylemedim (onu daha önce gerçekten sevmiştim ama ilişkimizin görünüşte nihai olarak sona ermesinden kendimi korumak için kasıtlı olarak kendimi uzaklaştırmaya başladım) ve onun harika olduğunu söyledim ve keşke yapmış olsaydı yapacağını söylediği seçimler. Olanları neredeyse inkar ediyorum. Ondan büyük bir jest yapmasını ve beni geri kazanmaya çalışmasını bekliyorum.

Sence bu mu? Her ihtimale karşı bilmesi için ona sevdiğimi söylemeli miyim? Kayboldum çünkü dürüst olmak gerekirse sonsuza kadar birlikte olduğumuzu görebiliyordum ve neden beni bu kadar çok sevdiğini söylediği halde bu taahhüdü yapmadığı konusunda kafam çok karıştı. Belki hazır değil ya da ben doğru kadın değilim ama o zaman neden beni bir buçuk yıl önce rahat bırakmadı? Neden bana tüm bu acıları yaşattın?"
"Okula geri dönmeyi ve işle ilgili bir alanda yüksek lisans yapmayı düşünüyordum ama kurumsal açgözlülük, yalanlar ve bencillik hikayelerinden bıktım.

Şirketlerin sadece hissedarlarına karşı değil, çalışanlarına ve toplumun/çevrenin iyiliğine karşı da sorumlulukları olduğunu düşünüyorum.

Her neyse, ben bir Avustralyalıyım ve şu kursa rastladım:
[Sosyal Etki Yüksek Lisans Sertifikası](

Benim sorum şu, hem hükümet hem de şirketler bu etik/sorumlulukları sürdürme ihtiyacı hissetmezlerse, bir kursa katılmak gerçekten bir fark yaratır mı?

Şimdi bazılarınızın, neden yabancı bir ülkede yardım etmeye/bağış yapmaya gönüllü/zaman geçirmiyorsunuz diyeceğinizi biliyorum. Bütün bunları yaptım ama yine de büyük şirketlerle/hükümetle çalışmaya geri döndüğümde, çoğunlukla parayla ve sorumlu bir kurumsal vatandaş oldukları algısıyla ölçülüyorlar."
"Benimki çok yakın zamanda oldu ve muhtemelen diğer insanların hikayeleriyle karşılaştırılamaz ama yine de, Amazon'da 29 dolar değerinde güzel bir kılıf içeren craigslist (Los Angeles) aracılığıyla en yeni nesil Kindle'ı 100 dolara sattım. Alıcıyla, çalıştığım yerden yürünebilir oldukça yoğun bir cadde kavşağında bir kafede buluştum. 90 dolara alıp alamayacağını sordu. Ona hayır dedim çünkü Kindle yeni gibi durumda artı ona yenisini de veriyorum. Sonra tamam dedi ve parasını verdi. Önümde saydı ama ben pek dikkat etmiyordum (kafenin dışında olduğumuz ve etrafta bir sürü insan ve araba olduğu için biraz dikkatimi dağıtıyordu). Ben de teşekkür ettim ve o uzaklaştı ve caddenin karşısına geçti. Ayrılmadan önce parayı yeniden saymaya karar verdim ve bu yaşlı adamın bana sadece 90 dolar verdiğini fark ettim! Ben de onu takip etmeye başladım ve ona bu konuda mesaj attım, cevap vermedi. Onu aradım ve telefonuna baktığını ve aramamı reddettiğini gördüm. Telefonunu kapattı (ya da belki hemen ardından reddediyordu). Her neyse, ona mesaj attım ve yaptığı şeyin hoş olmadığını söyledim. Cidden, 10 dolar için kim böyle bir şey yapar ki?! Birkaç dakika sonra bana cevap vermeye başladı ve diğer on dolarını düşürmüş olabileceğimi söyledi ki bu elbette bir yalandı. Arkasından yürüdüğümü söyledim ve aramamı reddettiğini gördüm. Bu konuda hiçbir şey söylemedi ve muhtemelen diğer on tanesini bıraktığım konusunda ısrar etti. Ne yazık ki, 'yasadışı bir şekilde' karşıdan karşıya geçtikten sonra onu kalabalığın içinde kaybettim. Yan sokakta bir çiftçi pazarının olması da yardımcı olmadı. Her neyse, bu deneyimden hala şoktayım. Daha önce birçok şeyi çevrimiçi olarak ve özellikle craigslist'te sattım; ve böyle bir şey ilk kez oluyor. İnsanlar bazen depresif olabiliyor. Üzgünüm, çöp."
"Herkese merhaba, zor zamanlar geçiriyorum ve ne yapacağım konusunda tavsiyeye ihtiyacım var. Erkek arkadaşımla yaklaşık 2 yıl önce çıkmaya başladım. Düzenli bir ilişkimiz var ve çok mutluyuz.

İlişkinin başlarında, takılmak için arkadaşımın kuzeninin evine gittim. erkek arkadaşım gelmedi Hepimiz takılıyorduk ve içiyorduk ve arkadaşımın birkaç yıl önce öptüğüm kuzenlerinden biri daha ortaya çıktı.

Gerçekten sarhoş oldum. Kuzen benimle yatmak için gerçekten çok uğraşıyordu, ben hayır demeye devam ettim ve bir erkek arkadaşım olduğunu biliyordu.

Sonunda bayıldım. Sabah adamın beni yatağında uyutmaya çalıştığını öğrendim, bunu reddettim (tanrıya şükür). Ancak biri bana kanepede ona yaslandığımı söyledi ve emin değildi ama boynumu öpüyor olabilirdi.

Bunu öğrendikten sonra kesinlikle tiksinti hissettim. Arkadaşımla büyük bir konuşma yaptım ve erkek arkadaşıma bundan bahsetmemenin benim için en iyisi olduğunu düşündü çünkü bu yeni bir ilişkiydi ve onunla ilişki kurmak istemediğim konusunda kararlıydım. Ona hiçbir şey söylemedim.

Yakın zamana kadar bunun hakkında pek düşünmemiştim. Yaklaşık altı ay önce, alkol bağımlılığı sorunum olduğu gerçeğini kabullendim. Üç aydır ayığım. Artık her şeyi çok daha net görüyorum ve bu olay beni gerçekten rahatsız etmeye başladı.

Bir daha asla böyle bir şey olmayacağını biliyorum çünkü sorunumla yüzleşiyorum ve bir daha asla o duruma düşmeme izin vermeyeceğim. Yapamam.

Sorum şu ki, bunu erkek arkadaşımla mı konuşayım yoksa bu kadar uzun zaman geçtiği için artık çok fazla yersiz acıya neden olur mu?"
"**(Bunun için daha iyi bir subreddit varsa veya daha önce bolca ele alındıysa bana bildirin. Bir süredir bu subreddit'e göz atıyorum ve rastlamadım.)**

23 yaşındayım, son zamanlarda finansal olarak bağımsızım, Dilbilim alanında tek başına pek bir şey yapmayan bir derecem var, ancak bir Yüksek Lisans ile birleştiğinde oldukça yararlı olabilir. Ancak, ustalarımı almak beni deliğe yaklaşık 40.000 $ koyardı. Yeni başladım, şu anda borçlu DEĞİLİM ve finansal olarak bağımsız hayatıma borca ​​girerek gerçekten başlamak istemiyorum.
Lisansa gittiğimde, babam her şeyi ödedi ve mali yardım konusunda endişelenmeme gerek kalmadı, bu yüzden nasıl çalıştığı hakkında hiçbir fikrim yok ve sistemle hiç ilgilenmedim. Benim soru(lar)ım:

1. Bazı insanların lisansüstü eğitim için geçinmek için maaş aldığını ve okul ücretlerinde tereddüt yaşadığını biliyorum. Bu ne kadar yaygın? Daha önce yaptın mı?
2. Yüksek lisansa gitmeyi tavsiye eder misiniz? Şu anda yılda 23.000 dolar kazanıyorum ve konuşma dili patolojisi derecesi ile çok daha fazlasını kazanabilirdim (ve bu benim ilgilendiğim bir alan).

Temel olarak ("
"Bir gazete (Metro News) bir yarışma düzenliyor ve en çok oyu alan kişi, uzaya yörünge altı uçuş şansı kazanabilir. Jüri en çok oyu alan başvuruları oylayacak, bu yüzden uzay yolculuğunu kazanmama gerçekten yardım edebilirsiniz! Başvurduğum bölgeden dolayı rekabet çok az.

Tüm hayatım boyunca uzay bilimlerinde kariyer yapmak için çalıştım. Kanada'nın tek özel Uzay Bilimi ve İnsan Uzay Uçuşu müzelerinden birinde evrenin harikalarını öğreterek yıllarca çalıştım. Şimdi astrofizikte araştırma yapıyorum: Tucson, Arizona yakınlarındaki bir gama ışını gözlemevi olan VERITAS deneyi üzerinde çalışıyorum. Mars simülasyonlarına katılıyorum (Mars Çölü Araştırma İstasyonu Mürettebatı 116'nın Baş Mühendisiyim) ve boş zamanlarımda insan uzay uçuşunun tarihini okumayı ve öğrenmeyi seviyorum. Bu alana olan tutkum, McGill Üniversitesi'ndeki Astrofizik grubuyla halka ulaşmamı sağlıyor. Tutkumu başkalarıyla paylaşabilmeyi ve onların böylesine harika bir alana ilgi duymalarını ve motive olmalarını sağlamayı seviyorum. Bu maceraya devam edebilmek, bir yaşam hedefine ulaşmak olacaktır.

En çok oyu alan mevcut gönderinin ~25.000 oyu var. Bu, (60.000'den fazla nüfusa sahip) diğer bazı bölgelere kıyasla hiçbir şey değildir. Yani, gerçekten, Reddit'in küçük bir kısmından bile destek almak bana gerçekten yardımcı olabilir. 2800 oyla ikinci sıradayım.

Tek yapmanız gereken gidip 'voter' (Fransızca'da 'vote') seçeneğine tıklamak. **Kayıt yok, hiçbir şey yok. Sadece oy verin.** Telefonunuzu, dizüstü bilgisayarınızı, tabletinizi, her şeyi kullanın!

Yaptığın her şey *gerçekten* bu maceraya çıkma şansımı artıracak. Yarışma ay sonuna kadar devam ediyor. Bilgisayar başına günde bir oy.

Bu benim için bir yaşam başarısı olurdu. Reddit, lütfen bana yardım et! (Eğer bir şey varsa, lütfen daha fazla görünürlük kazanması için bunu oylayın! Bu, kendi kendine yapılan bir gönderidir, bu nedenle karma bir sorun olmaz).

Seçilirsem, bir AMA yapacağıma söz veriyorum."
"Bu yüzden SO'ma Noel için sürpriz bir X-Mas köpek yavrusu aldım. Onunla tanıştığımdan beri bahsettiği tek şey, bir köpek yavrusu ne kadar çok istediğiydi.. Her gün duydum. Bu yüzden birkaç hafta önce ona bir tane aldım. Eski sevgilisi, 1,5 yıldan uzun bir süre önce ayrıldıklarında yavrusunu aldı. Yavru köpeği aldığımıza göre tek endişesi köpek yavrusu. Onu eğitmeye çalışıyorum ve köpek yavrusu ses çıkarsa onu incittiğimi düşünüyor. Köpeği tamamen şımartır ve her şeyi alıp kaçmasına izin verir. O her zaman bitkin / huysuz (her sabah onunla kalkmama rağmen), köpek yavrusu aldığımızdan ve günde birkaç kez seks yaptığımızdan beri hiçbir şey yapmak istemiyor ve şimdi bir hafta içinde olursa şanslıyım . Çok yorgunum. Tek istediği ve bahsettiği bu olduğu için elimden gelen her şeyi yapıyorum ama şu anda tek endişelendiği şey köpek. Dün geceden sonra, bütün gün seksi zamanlar geçirmeyi planladık ve sıra geldiğinde (köpek sandıktaydı), bana ACELE ETMEMİ söyledi!!! Cidden?!?! Reddit lütfen bana yardım et."
"Geri Hikaye

Oda arkadaşımı rastgele buldum ve hızla taşındım. Hiçbir alt kiralama imzalanmadı (aptalca biliyorum ama çaresizdim) ve işler yavaş yavaş kötüleşti. O çok dağınık, bir şeyler sızdırıyor ve sadece kirli yaşam koşulları. Üstüne üstlük, oda arkadaşım ve ev sahibimin ""kanı bozuk"" olduğu için kira ödemiyor. Bu sadece benim için gün ışığına çıktı çünkü Marshall gelip daireyi 24 saatliğine aldı. Yani ben ona para ödüyordum, o da muhtemelen bunu fahişelere ve yirmibire harcıyordu. Kira ödememe durumu ortaya çıkınca kendisine artık doğrudan ödeme yapmayacağımı ve bunun yerine ev sahibine ödeme yapmak istediğimi bildirdim. Öfke alevlendi (kendi adına, bunun yasal bir istek olduğunu düşünüyorum) ve bana 2 Ekim'e kadar odadan çıkmamı söyledi. Neyse ki, onunla geçici olarak yaşamama izin verecek destekleyici bir SO'm var (ve HAYIR, onunla kalıcı olarak yaşamak bir seçenek değil), ancak 1 Ekim için bir taşıyıcı bulmaya takılıp kaldım. ve en kısa sürede yeni bir oda arkadaşı durumu. Hem çalışırken hem de tam zamanlı okula giderken. Birinci dünya sorunları, biliyorum.

Öyleyse Reddit, onu mahvetmenin gizli ve klas bir yolu (AKA yasa dışı değil) nedir?"
"Biraz çukurdayım. Sorunlarım şu anda üzerime çöküyor. Vücudumla ilgili sorunlar, terk edilmek ve üniversitede sikişmek.

Beni terk eden eski sevgilim beni taciz etti. Duygusal ve fiziksel olarak. İlaçsız bir bipolardı. Bana diğer erkeklerin ne kadar iyi göründüğünü anlatmaktan ve ne kadar kötü göründüğüm hakkında yorum yapmaktan vazgeçerdi. Sonra bana vururdu ve aslında beni iki kez bıçakladı. Ben aptal gibi kaldım. 2 buçuk yıl beraberdik. Terk edileli 2 ay oldu ve hala acıyor. Ayrılık benim suçum olmadan geldi. Aptal hissediyorum. Hala onu unutmadım, her gün ağlıyorum ve hala inciniyorum.

Hayattan ne istediğime dair hiçbir fikrim yok. Eski sevgilim gitmemi istemediği için müzik bursundan vazgeçtim. Tam bir aptal gibi. Şimdi nefret ettiğim bir yolda sıkışıp kaldım. Tek tutkum müzikti ve şimdi ona geri dönemem, 3 yıl uzaklaştırıldım. Motivasyonum ve tutkum gerçekten gitti. Reddit'te yardıma ihtiyacım var, ayrılığımın üstesinden gelmeme ve motivasyon kazanmama yardım et."
"Erkek arkadaşım (37 yaşındaki) ve ben (41 yaşındaki) neredeyse bir yıldır birlikteyiz, yaklaşık 3 ay önce birlikte yaşadık ve her şey iyiydi ama yaklaşık 2 hafta önce benimle seks yapmayı bıraktı? Hala sevecen, hala her gece eve geliyor başka hiçbir şey değişmedi sadece seks yapamayacak kadar yorgun olduğunu mu söylüyor?

Bu konuda bir komplekse kapılmaya başlıyorum, kendimi istenmeyen, itici ve açıkçası biraz yalnız hissediyorum. Onunla konuşmaya çalışıyorum ama bu bir duvarla konuşmak gibi, yanlış bir şey olmadığını söylüyor, beni seviyor ama ben samimiyet konusunda hiçbir şey anlamıyorum.

""Balayı"" döneminin etkisini yitirdiğini biliyorum ama sadece bir yıl sonra seks yapmayacağımızı düşünmemiştim... bizi nasıl eski haline döndürebileceğimiz konusunda biri tavsiye verebilir mi?"
"3 yıllık erkek arkadaşım bir moladan geçiyor, niyetim ayrılmak mı yoksa kalmak mı istediğime karar vermekti. O taşınalı 5 gün oldu. Bugün ben işteyken köpeği gezdirmeyi teklif ediyor. Ona gerek olmadığını söyledim, ısrar etti.

Bu yüzden sabah 9'da köpeği gezdirdim. Öğleden sonra 3'te geliyor ve hemen köpeği gezdirmek yerine köpekle biraz oynuyor ve 2 saat bilgisayar oyunları oynuyor.
Köpeği sadece akşam 6'ya yakın ve sadece 10 dakika yürüyüşe çıkarıyor.

Ben de köpeği neden hemen işemeye götürmediğini sordum. Tembel dedi, hava sıcaktı, köpekle oynadı. Tüm bu çabayı gösterdiği için hiç minnettar olmadığımı söylüyor. Daha önce oradayken köpeğin işemek için neden 8 saat beklemesine izin verdiğini anlamıyorum dedim.

Baskıcı olduğumu söylemeye başlıyor, çok siktir diyor, işleri her zaman kendi istediğim gibi yapmam gerektiğini söylüyor. Bana bu muameleyi hak etmediğini söylüyor. İşleri kendi yoluma göre yapmak istiyorsam, kendim yapmalıyım."
"Ben 18 o 20. Beraber çok mutluyduk ilişki sona erdi ve sadece birkaç hafta önce tekrar eski haline dönmeye başladık, harikaydı. Bugün rastgele bana eski sevgilisinin onunla nişanlanma hakkında konuştuğunu konuşmayı bıraktığımızı söyledi. Ben bu kızı o kadar çok yaşıyorum ki seni en çok ne mutlu edecekse onu yap diyorum. Bana ona ondan daha iyi davrandığımı söyledi ve bunu ona söyledi.

Başka bir erkekle mutlu olmasına izin mi vermeliyim yoksa onu geri almak için savaşmalı mıyım? Bu kadın aşık olduğum ve ilk seviştiğim ilk kız. Bana haftalardır benimle geri dönmek istediğini söyledi. Ama diğer adam onunla evlenmek istiyor.

Ne yaparsa yapsın mutlu olmasını istiyorum ama gitmesine de izin vermek istemiyorum."
"Neredeyse bir yıllık erkek arkadaşım[24] ile ldr'deyim. Son zamanlarda ikimiz de strese girdik... onu benden daha çok. Çoğunlukla oda arkadaşları yüzünden mutsuz olduğu bir yerde yaşıyor. Memnun olmadığı bir işte çalışıyor, biri iş arkadaşlarının çok drama dolu olması ve iki maaşı faturalarını ödemeye yetmiyor. Endişelenmesi gereken kendi borçları ve arabasını tamir etmek için para ödemesi var.

Arabam yok, yani birbirimizi görmek istiyorsak bana gelmesi gerekiyor. Benim de ödemeye çalıştığım bir borcum var. Ayrıca Ekim ayından beri DONANMA'ya katılmaya çalışıyorum. Orduya gelince, borcum nedeniyle uzun bir süreç oldu ve birkaç hatam oldu.

Diyeceğim şey şu ki; Erkek arkadaşım, ordunun çalıştığı konusunda kendine giderek daha az güveniyor. Ve bunu yaparken daha mesafeli görünüyor. Belki de kendimize ve bireysel hedeflerimize odaklanmamız gerektiğini söylüyor. Bunu yapabileceğimizi ve hala birlikte olabileceğimizi söyleyerek cevap verdim ve o bu konuda şüpheliydi.

Sadece neler olduğunu anlamıyorum. İkimiz de molaların aptalca olduğu konusunda hemfikiriz ve birbirimizi ayrılmayacak kadar çok seviyoruz. Ve aşk derken, evlilikten ve uzun vadeli hedeflerden bahsettiğimizi kastediyorum. Ama üzüldüğüm şey, eğer donanmayla işler iyi gitseydi, o zaman bunları söylemeyecekti... en azından umarım söylemezdi. Ve sonra söylediği şeylerle ne demek istediğini anlamıyorum?

Ne istediğini bilmiyorum. Fazla mı analiz ediyorum yoksa bana olması gerektiği kadar açık mı davranmıyor bilmiyorum. Çok ısrarcı mıyım? Ne yapmalıyım?"
"Eminim çoğunuz bunu yaşamışsınızdır. Birinin ""seni kontrol ettiğini"" hissettiğin o an. Artık narsist değilim, aslında gerçekten **gerçekten** güvensizim ve genel olarak kendime hiç güvenmiyorum. Bu yüzden, ne zaman bu duyguya kapılsam, genellikle ""Kim olduğumu sanıyorum?""

Olay şu ki, birkaç saat önce, trende kendi işime bakıyordum ki, bu his içime sızdı. Gözümün ucuyla benden sadece birkaç adım ötede oturan gerçekten sevimli bir adam fark ettim. Bu duyguyu üzerimden atmaya çalıştım ama vücut diliyle ilgili bir şeyler yanlıştı. Düz değil, çapraz olarak bana dönük oturuyordu. ellerine bakıyordu
 ve bu poker surat ifadesine sahipti. Bu yüzden bugün elimden gelenin en iyisini hissetmediğim için onu unutmaya çalıştım.

 Ancak bu duygu geri gelmeye devam etti ve ona tekrar bakmaya karar verdim. Bu sefer en **sevimli** sırıtışla başını pencereye yaslamıştı *ama* bana değil dışarı bakıyordu. Bu yüzden orada öylece duruyorum, cehennem kadar güvensiz, ondan çok etkileniyorum ama aynı zamanda kafam da çok karışık.

Yani yada yada,birkaç durak uçup gidiyor ve işte burada ilginçleşiyor. Yaklaşık bir dakika sonra bir istasyona yaklaşmak üzereydik ve bu adam ayağa kalktı ve bana doğru birkaç adım attı. Durmasını beklerken tırabzanlara tutunuyor ve yüzünü DOĞRUDAN bana çeviriyor. Yani *OMFGOMFGOMFG* gibi oradayım. Temelde donmuştum. O bir dakika sonsuzluk gibi geldi. Ona gülümsemek istedim ama yapamadım, yere baktım. Ne yazık ki durağı gelir ve iner. Tabii ki, bu her gerçekleştiğinde her zaman bu pişmanlık duygusu vardır. Ama pekala.

Sorum şu ki, burada hiç bu duyguyu hissedip ona göre hareket eden oldu mu? Mesela ona yaklaştığınızda gerçekten ""seni kontrol ediyor"" muydu? Yoksa ""Kim olduğumu düşünüyorum"" düşünceme bağlı kalmalı mıyım? *iç çeker* Şimdiden teşekkürler!"
"Hayatımın çoğunda kaygı yaşadım ve son 2-3 yıldır da oldukça depresyondayım. Erkek arkadaşım bir ilişkiye girdiğimizde bunların hiçbirini bilmiyordu ama öğrendiğinde çok destekleyici ve nazikti. O benim kayamdı (terapist rahatlık için ona biraz fazla güvenmemi önerdi) ve genellikle çok iyimser ve pozitif ve bana yardım etmek için elinden gelenin en iyisini yapıyor.

Yine de son 2-3 aydır onu aşağı çektiğimi fark ettim. Her zamankinden daha sinirli ve daha önce onu fazla strese sokmayan şeyler hakkında daha fazla stresli. Bana ikincisinin iyi bir değişiklik olduğunu çünkü daha önce oldukça dikkatsiz olduğunu söyledi. Bu konuda ona katılmıyorum ama bu konuda tartışmayacağım.

Birbirimize arabayla yaklaşık bir saat uzaklıkta yaşıyoruz, bu yüzden genellikle haftada bir kez görüşüyoruz. Onunla zaman geçirdiğimde daha fazla enerjim oluyor ve normalden biraz daha iyi hissediyorum. Ama sanırım benimle vakit geçirdiğinde kendini yorgun ve stresli hissediyor.

Bu ilişkinin onun için sağlıklı olmadığından endişelenmeye başlıyorum ama o bunu fark edemeyecek veya bu konuda bir şey yapamayacak kadar sadık ve kibar.

Dediğim gibi, o daha stresli ve tanıştığımız zamanki neşeli, mutlu insan değil.

Bana bunu düşündüren onu kadın arkadaşıyla görmekti. Birlikte sohbet etmelerini ve gülmelerini izledim ve ne kadar mükemmel bir eşleşme olduklarını anladım. İkisi de muhteşem, sarışın, mavi gözlü ve fit, en sevdikleri müzik türünden (sevmediğim tür) bahsederken gözleri parlıyor ve onun cinsel dürtüsünün çok yüksek olduğunu ve onun için çok daha iyi bir eşleşme olacağını biliyorum. benden. Onunla ilk tanıştığım zamanki gibi, onunla çok rahat ve mutlu görünüyordu. Onları böyle bir arada görmek çok göz açıcıydı.

En iyi yıllarını mutsuz bir ilişkide harcamasını istemiyorum. Ama yine de depresif düşüncelerimin tamamen mantıklı olmadığını biliyorum, bu yüzden tarafsız bir kişinin bu konudaki fikrini ve bundan ona bahsetmeli miyim diye sormak istiyorum."
"Çok sayıda ilişki ve flörtten sonra kendimde bir eğilim fark etmeye başlıyorum. Bir süre sonra tek bir kıza odaklanmayı veya ilgiyi sürdürmeyi zor buluyorum ve ""yeni ve heyecan verici"" bir şey aramaya başlıyorum. Sanırım bunun bir parçası, yeni insanlarla tanışmaktan, onların hayatlarını öğrenmekten ve onlarla yeni şeyler deneyimlemekten gerçekten zevk almam. Bu yüzden, biriyle çıktıktan veya bir süre ilişki içinde olduktan sonra, bunun uzun vadeli bir anlaşma olmadığını bilsem bile, genellikle ihtiyaç hissediyorum veya ilgimi çeken başka birine doğru çekim yapıyorum. Oradan, onlarla görüşlerini, yaşamlarını vb.
---
İdeal olarak, bir gün bir aile ve çocuklar istediğimi biliyorum, ancak bu zihniyet ve duyguyla nasıl uzun vadeli bir ilişki içinde kalabileceğimden emin değilim. Biliyorum belki ""birini"" bulamadım ya da gerçek aşık olmadım, ama sık sık bir taneye sahip olup olmadığımı ya da sadece bir kişiyle birlikte olmayı isteyip isteyemeyeceğimi merak ediyorum."
"21 yaşındayım ve kocam 24 yaşında. 2 yıldır evliyiz. O gelmiş geçmiş en harika adam ve beni incitmeye çalışmayacağına güveniyorum ama bazı davranışlarının sınırları aştığını hissediyorum.

Bazen bir arkadaşının evinde kalıyor - bazen erkek, bazen kadın - bana haber vermeden. Keşke bana önceden haber verseydi, yatmadan önce bana mesaj atması bile bunu düzeltirdi. Bayan arkadaşlarının çoğu da gerçekten cilveli ve fiziksel. Benim önümde bile sürekli ona asılıyorlar ve çokça sarılıyorlar. Bundan gerçekten rahatsızım ve ondan arkadaşlarından biraz geri çekilmelerini istemesini istedim ama yapmadılar. Bazen onu aradığımda veya mesaj attığımda 6 saat veya daha uzun süre yanıt alamıyorum. Bazen ondan haber almam bir veya iki gün sürebilir.

Bir arkadaşımla bunun hakkında konuştum ve o onun hile yaptığını düşünüyor ama ben düşünmüyorum. Onu herkesten daha iyi tanıyorum ve bana zarar vermeyeceğini biliyorum.

Yapabileceğim bir şey var mı? Dediğim gibi, hiçbir sorun olmadığını bilmeme rağmen tüm bunlar beni rahatsız ediyor. Bütün bunları onunla konuştum ve hiçbir şey değişmedi."
"Herkese merhaba, yakın zamanda bir kedi sahiplendim (yaklaşık iki hafta önce) O 4 yaşında ve KÜÇÜK. Küçük alanın geçişini kolaylaştıracağını düşündüğümüz için onu banyoya yerleştirdik. Yani şimdi problemler, sadece Nişanlım ve ben etraftayken tuvaletin yanında oturuyor; Önümde yiyor ama sadece yemeği önüne koyarsam ve sadece yoğun bir şekilde seviştikten sonra ayağa kalkarsa. Ben de sevişmeyi bitirdikten sonra hemen oturacak. Aşırı derecede zıplıyor ve en ufak bir ses onun bir top gibi kıvrılmasına ve kafasını tuvaletin arkasına saklamasına neden oluyor. En azından benimle oynamıyor ve bir lazer işaretçi vuruş moduna geçmesine ve tekrar kafasını tuvaletin arkasına saklamasına neden oluyor. Henüz öğrendiğim hiçbir şeye tıslamıyor.. Öyleyse sorum şu, kedimin kendi alanına alışması için daha fazla zamana ihtiyacı var mı ve onu kabuğundan çıkarmak için ne yapabilirim? Barınaktaki geçmişi, onu bir Feral kolonisinde yeni bir görünüm olarak bulduklarını, bu yüzden onun bir sokak çocuğu olduğunu düşündüklerini söylüyor. Vahşi olduğunu düşünmüyorum çünkü ona dokunmana izin veriyor (onu kaldırmıyorsun; ve yüzünü ona yaklaştırman bile hayır...) Ayrıca evden kaçmaya da çalışmadı...ya da evden ayrılmaya da. hiç banyo (elektrikli tıraş makinemi aşağı çektiği ve evin içinde tur atmasına neden olduğu bir gece hariç."
"Problem şu:

Güven sorunları var. Bana güvendiğini ama etrafımdaki adamlara güvenmediğini söylüyor. Ve onu aldatmayacağıma güvenmesine rağmen, onun endişesi, erkeklerden görebileceğim her türlü ilgiden hoşlanmam. Hâlâ üniversitedeyim ve evet işte, okulda, sosyal medyada vb. üniversite çağındaki erkeklerin ilgisini çektiğim için ondan daha fazla insanın yanındayım.

Özellikle 20'li yaşlarında gerçekten formda olan bir iş arkadaşını ve bazen birlikte çalıştığım matematik arkadaşımı kıskanıyor. Geçen hafta, matematik arkadaşımla çalıştığımda bana takılmamızla ilgili birkaç soru sormaya devam etti ve ben ona, bana güvenmiyorsa ilişkiyi mahvedeceğini söylediğim noktaya kadar sinirlendim.

Ayrıca ona makalelere baktığımı ve bunun toksik bir ilişkinin kırmızı bayraklı bir özelliği olup olmadığını merak etmeye başladığımı söyledim. Daha sonra bana güvenmek istediğini ve güven sorunları üzerinde çalışmak ve onu desteklemek istediğini söyledi. Ona güven verdim ve onu bu adamlardan hiçbiriyle takas etmeyeceğimi çünkü o benim için özel olduğunu söyledim. Ancak, bu güven sorunlarına sahip olduğunu ve bunun üzerinde çalışmaya istekli olduğunu kabul ediyor."
"Kız arkadaşım ve ben neredeyse bir yıldır birlikteyiz, ancak hafta sonları sırayla ayda iki kez görüştüğümüz ve birkaç kez birlikte bir hafta geçirdiğimiz tamamen uzun bir mesafeydi (9 saat arayla).

Kız arkadaşım geçen yazın başında iki iş yeri açılırken iş arıyordu. Biri evimden yaklaşık 20 dakika, diğeri yaşadığı yerin bir saat kuzeyinde. Daha uzaktaki iş ona yılda benim yanımda yaşayarak kazanacağından 10.000 $ daha fazla kazandırdı. Bu yolu teşvik etmekte hiç sorun yaşamadım çünkü o zamanlar sadece birkaç aydır birlikteydik ve onun geleceğini benim için mahvetmesini istemezdi.

Bazı talihsiz durumlar nedeniyle (babamın hastanede olması, birkaç saat fazla mesai yapmak zorunda kalması, ailesinde birkaç ölüm vb.) bu ay ve tatillerde birbirimizi göremedik. Birkaç hafta önce bana eve gelemediği için kötü hissettiğini ve Skype yapabildiğimiz ve yapmamıza rağmen kendini yalnız hissettiğini ve temelde mesafenin onu incittiğini söyledi. Zaten oraya taşınmayı düşünüyordum ama işverenimi zor durumda bırakmamak için okul yılının bitmesini bekleyecektim.

Özel bir okulda öğretmenim ve maaşım çok kötü olmasa da, benim için daha kolay bir hareket olduğu için harekete geçen kişi ben olacağım. Aynı zamanda yaşadığı ve çalıştığı şehirde ve çevresinde yaşayan arkadaşlarımın olması da yardımcı oluyor. Oraya taşınmayı teklif etmek istiyorum ama onunla biraz mesafeli olduğumuz için bunu ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. herşey oluyor"
"Bu yüzden kısa süre önce Davis-Monthan afb'de görev yapan SO'mla Tucson'a taşındı. Yaklaşık bir ay önce ayda 30 dolarlık planı almak için Centurylink'e kaydolduk. Bunu okumayı kolaylaştırmak için sadece yalanları ve fazla suçlamaları madde işaretleri olarak listeleyeceğim.

Sipariş vermediğimiz modem için 100 dolar. Biz kendi sipariş sürecimizi düşündük ve onları bilgilendirdik.

Bahsedilen istenmeyen modem için 15 $ nakliye

Bahsedilen modemi kurmak için 20 $ (kendim kurdum)

4 gün için 15 ABD Doları, reklamı yapılan ayda 30 ABD Doları oranında eşit olarak dağıtıldı

72 Mbps'ye kadar ayda 30 ABD doları. Sadece 20 dolarlık bir plan kapsamında olan 12 mbps'yi görüyoruz.

Şirketi aradık ve hatta bu sorunlar hakkında bir amirle konuşmak istedik. Yanıt, ""yalan değildi, sadece bu suçlamaları açıklamadık"" oldu. Sorun şu ki, ilk ay ücretlerimizin ne olacağını sorduk ve bize "" orantılı ücret nedeniyle diğer tüm aylardan biraz daha yüksek"" söylendi. Açıkçası, üzerimizden geçeceklerini ve umursamayacaklarını varsayıyorlar. Aldığımız hızları yansıtmak için aylık planı değiştirmeyi veya modemi geri almayı teklif bile etmediler. Meteliksiz olmasak da bir bütçe tutmaya çalışıyoruz ve bunun gibi şeyler gerçekten ondan bir ısırık alıyor ve bence düzeltmeyi umursamıyorlarsa diğerleri bilmeli."
"Bu yılın başında kişisel sebeplerden dolayı cep telefonu numaramı değiştirdim. Ne yazık ki, yeni numara biraz bagajla geldi.

Birkaç günde bir, aynı kişi arayıp Spanglish dilinde bir Ramon isterdi. 7 yıl İspanyolca aldıktan sonra, ona hem İngilizce hem de İspanyolca olarak sabırla defalarca bunun artık Ramon'un numarası olmadığını ve aramayı bırakmak istediğimi söyledim.

11. seferden sonra 'ello? Donde es Ramon?' Derhal kapatıyorum ve bir sonraki aramayı bekliyorum. Tabii birkaç dakika sonra aynı kişiden bir telefon daha geliyor ve Korece cevap veriyorum.

Arkadaşlarımın bana öğrettikleri dışında Korece konuşmayı kesinlikle bilmediğimi not etmek önemlidir.

""Annyeonghaseyo?""
Donde esta Ramon? Ramon?'
Kimchee saranhaeyo. Oppa Oppa na!'
Ramon ile konuşmak istiyorum. Orada olduğunu biliyorum.

Bu noktada Korece bilgimi tükettim, bu yüzden kapsamlı anime geçmişime dönüyorum.

Dattebayo! Konbanwa minnasan! Suzuki Honda kage bunshin no justsu!'

Karışık bir özür duyana ve telefon tıklayana kadar Just be Friends'in sözlerini söylemeye başladım.

O zamandan beri Ramon'u arayan bir telefon almadım."
"Merhaba millet. Sana bir sorum var ama önce biraz bilgi.

Kronik bir ağrı durumum var, bu nedenle bazen antrenman yapma yeteneğim etkilenebilir. Ancak, 'yavaş' olarak düşündüğüm şey olmaktan bıktım çünkü nasıl antrenman yapacağımı bilseydim, zamanımdan çok şey alabilirdim.

Kulübümün sezonu yakında (Ekim sonu) biteceği için gelecek yıl için hedefler belirledim:

**5k** - Hedef: 00:20:00 - Mevcut yarış PB: 00:24:28

**5 mil** - Hedef: 00:33:06 - Daha önce yarışılmamış

**10k** - Hedef: 00:41:41 - Mevcut yarış PB: 00:51:13

**10 mil** - Hedef: 01:09:02 - Daha önce yarışılmamış

**Yarım** - Hedef: 01:32:00 - Mevcut Yarış PB: 02:02:47

**Maraton** - Hedef: 03:11:49 - Daha önce yarışmamış

12 aylık süre için bu hedefler gerçekçi mi? Ayrıca, uygulayabileceğim, esnekliğe çok fazla odaklanan ancak yine de bu sürelere ulaşabilecek bir eğitim planı tavsiyesi olan var mı?"
"merhaba arkadaşlar bunu olabildiğince kısa yapacağım:

Katı bir Müslüman Hintli aileden geliyorum, tüm kardeşlerim büyüdükleri dini kabul ettiler ve güzel Hintli Müslüman hayatlar yaşayan görücü usulü evlilikler içindeler.

Ergenlik ve yetişkinlik yıllarımda, büyüdüğümde ve taşındığımda ailem için bu kültürü/dini istemediğime karar verdim.

19 yaşıma girmeden hemen önce uzun süreli kız arkadaşımın yanına (ne Hintli ne de Müslüman) ailemin izni olmadan taşındım. o zamandan beri benim kayam oldu, iş bulmama yardım etti, benimle sevgi ve özveriden başka hiçbir şeyle ilgilenmedi, pek çok zor dönemden geçti ve şimdi 5 yıldan fazla bir süredir çok istikrarlı bir ilişki içinde birlikte.

Tek sorun ailem. Hala onları ziyarete gidiyorum, onları sık sık arıyorum ama benim hayatım söz konusu olduğunda onu asla sormuyorlar, onunla tanışmaları için sayısız kez denedim ama sadece istemiyorlar ve eve dönmem için ısrar ediyorlar. (onlarla yaşamak için). Bu onu gerçekten üzüyor ve bugün artık yeter olduğuna karar verdim.

Anneme beni ve eşimi (şimdi nişanlımı) görmeye gelmek için çaba sarf ettiği için artık onu görmeye gelmeyeceğimi belirten bir mesaj atmak üzereydim. Önce Reddit'in doğru seçimi yapıp yapmadığım konusunda fikrini istedim. Cehaletlerinden gerçekten bıktım ve onlara, yokmuş gibi davranırken ve son 5 yıldır bana bu kadar çok mutluluk getiren kadından hiç bahsetmezken onlara sayısız yıl sabır verdim. Herhangi bir düşünce takdir edilecektir çocuklar ve okuduğunuz için teşekkür ederiz."
"Grindr'deydim, biraz eğlence arıyordum (biliyorum ama yine de). Bu gerçekten ateşli adam bana mesaj attı ve doğum gününde (o gün) yalnız olduğunu söyledi. Ona katılmaya ve televizyon izlemeye ya da her neyse ona geleceğimi söyledim. Resimlerin hiçbirinde onun bacaklarının olmadığını fark ettiğimde çok fazla düşünmedim. Yurt kompleksine giriyorum, kapısını çalıyorum ve cevap veriyor. Kocaman bacak destekleri takmıştı, baston kullanıyordu ve biraz komik konuşuyordu. Çok fazla düşünmedim - Engelli ve hala verimli bir şekilde cinsel olarak aktif olan bir arkadaşım var. Şilteye uzanıyoruz, biraz konuşuyoruz, biraz South Park izliyoruz ve işler gerçekten kızışıyor. Giysiler her yerde uçuşuyor ve her şey yolunda gidiyor. Bacaklarını başımın üstüne kaldırıp omuzlarıma koydum, eğildim ve dudaklarını öptüm. (Açıklığa kavuşturmak zorundaydım.) Aniden, bu ""bıyık"" gibi bir ses duydum ve bacaklarımda sıcak bir şey hissettim.
aşağı bakıyorum

Bu boktan.
Bir sürü bok.
Sadece küçük, sümüksü bir şey gibi değil, aynı zamanda kıçından çıkıp kalçalarıma ve aletime doğru püsküren lanet bir volkan gibi.

Çığlık attım ve dışarı çıktım. Şilteden atladım, mümkün olan her yöne bok fırlattım, ancak hiçbiri kıyafetime bulaşmadı. Neyse ki, odanın kendi banyosu vardı. Koşarak kapıyı kilitledim. İnsanca mümkün olduğu kadar çok tuvalet kağıdı topladım ve elimden geldiğince çoğunu silmeye çalıştım. Duşa atladım, bacaklarımdaki ve genital bölgemdeki kahrolası boku temizledim ve hemen oradan ayrıldım.

O gece daha sonra özür dilemek için bana mesaj attı ve bunun ilk kez benzer bir şey olmadığını söyledi.
Bir ön uyarı isterdim."
"Yani, az önce inşaat sırasında kuyrukta, trafiğin bir şeride akmasını bekliyor ve benim gibi olan adam biten şeride doğru sapmaya başlıyor (sanki öne kesip beklemesini azaltmak istermiş gibi). Yarısı diğer şeritte, yarısı bizimkinde, neredeyse çizginin önüne uçan bir adam ona çarpıyor. (sadece 5 dakika önce Iowa'dan diğer iki sürücü neredeyse ona çarpıyordu, etrafından dönerken yavaşlamamalarına şaşırmadım.) Adamın geldiğini görmediğini varsayarak kornaya bastım ama o sadece bana baktı. yandan görüşü ve rotasını koruyarak yaklaşık 4 yarı ve diğer 8 kartın etrafından dolaşmasına neden olur. Şerit boşaldığında şerit değiştirmeyi bitiriyor ve beklemediğim tek şeyi yapıyor... beni hızlandırıyor. Yolun geri kalan milinde sadece iki araba arkamdaki kuyruğa girmek zorunda kalacak kadar bize yaklaştı. O şeritteki trafiğin geri kalanı onun ne yaptığını fark eder ve 100 yarda arkamızda birleşmeye başlar.
  
Bu *HER ZAMAN* canımı çok sıkan bir şeydir, Şeridin sona ereceğine dair MILESlerce uyarı verildiğinde, insanlar her zaman şeridin sonuna kadar sürer ve *iyi* insanlar izin verirken trafiği yavaşlatırlar sıranın en önünde yer alırlar."
"Merhaba, /r/kişisel finans. Mali durumum KORKUNÇ olduğu için biraz tavsiyeye ihtiyacım var.

19 yaşındayım ve üniversiteye gidiyorum. Ailemle yaşıyorum ama önümüzdeki ay taşınmayı düşünüyorum.

Ayda ~1000$ kazanıyorum (saatte 10$).

Şu anda sahip olduğum tek fatura cep telefonum ve araba sigortam (sırasıyla 80 $ / 100 $). Geçenlerde Jeep'imi bir ağaca çarptım, bu yüzden ""yeni"" bir tane almam gerekiyor. Şu anda 1600 dolarım var ve iyi bir anlaşma için Craigslist'e göz atıyorum.

Şimdi arkadaşım ve ben daireye ayda 500 $ artı kamu hizmetleri bakıyoruz (halihazırda komplekste yaşayan bir arkadaşa göre ~ 200 $ / ay). Üniversitem mali yardımla ödeniyor, bu yüzden bunun için endişelenmeme gerek yok. Yani ayda kabaca 350$ olmak üzere ikiye bölün. Ayrıca faturalarım ayda 550 dolara kadar toplam harcama getiriyor ve bende yaklaşık 450 dolar kalıyor. Şimdi bunun benzin, yemek ve diğer harcamalara gitmesi gerekiyor.

Paramın geri kalanının en uzağa gitmesini nasıl sağlayabilirim? Bir daireye taşınırken hangi başlangıç ​​harcamalarını gözden kaçırıyorum? Tasarruf etme ve paramı son kullanma konusunda herhangi bir tavsiye çok makbule geçer."
"Kız kardeşim, yaklaşık 5 yıl önce aldığı bir uyuşturucu suçlamasıyla uyuşturucu mahkemesindeydi. 9 yaşında bir kızı var. Kız kardeşim ve yeğenim, iyileşmekte olan ve durumu iyi olan erkek arkadaşıyla yaşıyorlardı. Meth kullandığını öğrenene kadar her şey yolunda gidiyordu. Tereddüt bile etmedim, öğrendikten sonra ertesi sabah PO'yu aradım. Öğrendiğim yol, erkek arkadaşının sonunda onun bokundan bıktığı ve ondan gitmesini istediğiydi. Telefonunun parasını ödedi ve telefonu bırakmasını sağladı. Telefonu doğrudan evime getirdi ve metin mesajlarına baktık. Gözetim altındayken KESİNLİKLE meth alıp satıyordu. PO'su Çocuk Hizmetleri Departmanını aradı ve yeğenimin velayetini annemize devretmek için kız kardeşime imzalattılar. Ablam şu anda denetimli serbestliği ihlalden hapiste. Hiçbir şey için pişman değilim. Ancak kendimi çok kötü hissediyorum. Kız kardeşimin bir kez daha o karanlık yola girdiğini görmek istemiyorum, ancak asıl motivasyonum kızının güvende olduğundan emin olmaktı. Yeğenimin babası kayıtlı çocuk tacizcileriyle yaşıyordu, bu yüzden onu babasına göndermeyeceklerini biliyordum. Diğer büyükannesi, kız kardeşimin meth aldığı insanlardan biriydi, bu yüzden onun bir sorun olmayacağını biliyordum. Kendimi kötü hissediyorum ama aynı zamanda harika düştüm!"
"Tamam, bu bir atılabilir hesap. Ama gerçekten biraz yardıma ihtiyacım var. Bir kız var ve yaklaşık bir yılı aşkın süredir iyi arkadaşız. Arkadaşlardan başka bir şey değil, her neyse, gerçekten yakışıklı ve onunla konuşmaya başlamak istiyorum ama nasıl başlayacağımı falan bilmiyorum. Yılbaşından yaklaşık bir hafta önce bir partideydik ve sadece arkadaş olarak birlikteydik, hiçbir şey, onunla deneme düşüncesi, arkadaşım ve arkadaşları bana onu öpüp öpmeyeceğimi sorana kadar aklımdan geçmedi. Gecenin sonunda kararımı verdim, onu partiden aldım ve sonunda öptüm. Bitirdikten sonra bunun her zaman olacağını söyledi. Bununla ne demek istediğini gerçekten bilmiyorum ve biraz kafam karıştı. Ona mesaj atmayı denedim ama pek fazla yanıt veya coşku almadım. Bundan sonra nereye gideceğiniz konusunda kesinlikle yardıma ihtiyacınız var."
"Uzun lafın kısası: Sonunda kız kardeşimin en iyi arkadaşıyla düğününde buluştum. Elektrikliydi. Ondan sonra birkaç kez buluştuk ama bu uzun bir yolculuk. Haftada birkaç gece saatlerce telefonda konuştum. bla bla bla metinler gönderdi. Onu birkaç yıldır tanıyorum ama romantik olarak sadece birkaç aydır.

Daha sonra uzak mesafeden korktuğu için kesti. İletişimde kalmak ve ""arkadaş olmak"" istemesine rağmen onunla teması kestim. 3 ay sonra bana e-posta gönderdi ve hala beni düşündüğünü ve aramızı düzeltmek istediğini söyledi. Açıklama almaya çalıştığımda, yanıtları kısa, yanlış yönlendiren ve belirsiz.

Kötü bir yerden geldiğini düşünmüyorum ama ilgiden mi hoşlanıyor yoksa ne istediğini bilmiyor mu anlayamıyorum. Ne yapmam gerektiği konusunda herhangi bir yardım çok yardımcı olacaktır."
"Küçük bir hikaye. Bu, Boston'da 2010'da bir oyunda QA Stajyeri olarak baştan sona birlikte çalıştığım bir bağımsız oyun geliştiricisi. Bana aynı oyunun yeni bir bağlantı noktasıyla birlikte çalışmak isteyip istemediğimi soran bir e-posta gönderdiler. hiçbir rolüm olmayan biri.

Arkadaşım ve ben son 3 aydır sadece eğlence için Chicago'ya taşınmayı planladık ve ayın 8'i Çarşamba günü ayrılmayı planlıyoruz.

2 haftalığına Chicago'da kalmayı, Ağustos ortasında işe başlamayı ve Kasım'da iş bittiğinde arkadaşımla birlikte yaşamayı düşünüyorum. 20 yaşındayım ve bu iş, son tam zamanlı işimden (CSR @ a TAS) daha fazla kazandıracak.

Ne yapmam gerektiğine karar veremiyorum. Tavsiye verebilirseniz çok makbule geçer!"
"Yani oda arkadaşım Tinder'dan bu FWB'ye sahipti, ne zaman birlikte takılsak çok iyi anlaşıyorduk. Ayrıldılar çünkü o daha ciddi bir şey istiyordu.

İkilemim: Akıllı telefon olmaması benim için Tinder olmadığı anlamına gelir, numarasını hiç almadım ama onu facebook aracılığıyla bulabildim. Sorun şu ki, Facebook'um hayalet bir şehir - Onu hiç kullanmıyorum. ""Orada 2 arkadaşım var"" gibi kullanın. Ona güzel bir 'takılmalıyız' mesajı mı gönderiyorum yoksa bu ürkütücü mü?

Çıkma konusunda biraz daha deneyimsizim, hala lisede/devlet kolejindeyken neyin garip neyin garip olduğunu asla anlayamadım, bu yüzden işte buradayım, bulmaya çalışıyorum."
"MERHABA,
Bu hikaye çok kafa karıştırıcıysa özür dilerim ama işte:

Bu yüzden, [17F] bir adamla [19M] bir buçuk yıl çıktım ve ilişkimiz, bana iltifat etmeyi filan bırakıp en iyi arkadaşına karşı hisleri olduğunu açıkladığı geçen aya kadar harikaydı. Bana bir ilişkiye hazır olmadığını ve beni artık sevmediğini söyledi, bu yüzden Aralık 2014'te benden ayrıldı.

Ayrıldıktan sonra arkadaş (bu arada benimle ilk arkadaş olan) ve en yakın arkadaşı benimle konuşmayı bıraktı ve onunla çok takıldı. Beni terk etmeleri beni gerçekten incitti - bir gün onlarla bu konuda yüzleşmeye karar verdim ve bana, ayrılık hakkında konuşmanın beni çok üzeceğini düşündükleri için benimle konuşmayı bıraktıklarını söylediler. Onları affettim ve yoluma devam ettim.

Bir ay önce eski sevgilim bana karşı hâlâ hisleri olduğunu söyledi ve bana eskisi gibi davranmaya başladı. Bir gün duracağını söyledi çünkü tekrar bir araya gelmek istemiyordu çünkü sonlarının ayrılıp tekrar bir araya gelen çiftler gibi olmasını istemiyordu.

Bu haftaya hızlı ileri sar, birdenbire bana arkadaşına çıkma teklif edeceğini söyledi ve bu konuda oldukça kabaydı. ""Arkadaşlara"" söylemeye karar verdim çünkü gerçekten çok kızgındım ve ayrıldıktan 2 hafta sonra onlara arkadaşına karşı hisleri olduğunu söylediğini söylediler. Ayrıca bana büyümem gerektiğini, üstesinden gelmem gerektiğini ve hayatın böyle olduğunu söyledi. Bu gerçekten acıttı /: Ondan ne kadar hoşlandığımı biliyordu ve yine de onun peşinden gitti.

Şimdi çıkıyorlar ve ikisi de oldukça ciddi görünüyor. O kadar kırıldım ki ne yapacağımı bilmiyorum ;(
Eski sevgilim de bana sonsuza kadar veda mesajı gönderdi. O benim en iyi arkadaşım gibiydi, bu yüzden beni böyle bırakıp gitmesi canımı yakıyor. Neden beni böyle incitti? /:"
"Muhteşem erkek arkadaşım lüks bir restoranda sunucu olarak çalışıyor. İş arkadaşlarının hepsi taraftır, biz değiliz. Sık sık tüm çalışma arkadaşlarından ve onların ahlaklarından şikayet eder.

Görünüşe göre eskiden birlikte çalıştığı bu iki kız restorana gelip onunla sohbet etmeye başlamış. Onlarla hiç tanışmadım. Erkek arkadaşım sadece ikisiyle kahve içmeye çıkmaya başladı. Hiç davet edilmedim.

Biraz kıskanç hissediyorum. Geçmişte, kızların verdiği şefkatten hoşlandığı için çoğunlukla kızlarla arkadaş olduğunu söylemiştir. Bu da beni onlarla takılmak istemesinin sebebinin bu olduğuna inandırıyor. Onları daha önce hiç duymamıştım, bu da neden arkadaş olarak onları takip ettiğini merak etmeme neden oluyor. Görünüşe göre aynı ilgi alanlarına sahipler. Özellikle kızlardan biriyle.

BF ayrıca bir noktada ayrı arkadaşlara sahip olmak istediğini söyledi. Sağlıklı olduğunu biliyorum ama kendimi dışlanmış hissediyorum ve nedense beni bu kızların yanında istemiyor. Her iki cinsiyetten de arkadaş olduğumuz arkadaşlarımız var. Bu kızlar neden bu kadar farklı?

Nasıl hissederdin? Eğer deliysem, söyle bana :) Üzerinde çalışacağım. Güvensizliklerimi sahiplenmek ve bunlar üzerinde çalışmak benim işimmiş gibi hissettiğim için bunu ona açmadım. Pek erkek arkadaşı yok.

Korkarım, SO'nun hile yapmasıyla ilgili geçmiş deneyimlerim muhakememi bulandırıyor. Ayrıca bu konuda güvensiz olduğumu bilmesine izin vermekten korkuyorum.

Teşekkürler!"
"Öncelikle, ben ve bu kız 16'dan 21'e 5 yıl boyunca çıktığımızı belirtmek güzel olurdu; lise ve üniversitenin çoğu boyunca. Herhangi bir ilişki gibi, ikimiz tarafından da her zaman pasif agresif hale gelen inişler ve çıkışlar yaşadık.

Yanlış bir geceden sonra, ondan faydalandığımı hissetti (ancak yapmamıştım), benden ayrıldım ve sonra sosyal çevremizde kitaptaki her isimle (tacizci, manipülatör, dolandırıcı, tecavüzcü) bana seslenmeye başladı. , vb; hiç olmamış her şey). Bu yüzden ayrılıyoruz ve ikimiz de bunu iyi karşılamıyoruz ve sonunda bozulan ince bir iletişim hattı sürdürüyoruz. Yeni biriyle görüşmeye başladım ve sanırım o da görüyor ama kesin olarak söyleyemem.

Bu sıralarda, barındırdığım kişisel bir blogun trafiğini izlemek için beni bir web hizmeti aracılığıyla takip ettiğini öğrendim. Saplantılı, günde birkaç kez, hatta ayda yüzlerce kez kontrol etti. Bir noktada, aylar sonra nihayet yavaşladı, beni öğrendiğinde ve bir kaçış birbirini görmeyi bıraktığında fark edilir şekilde.

Önemli olan, ayrıldığımızdan beri 5 yıldır her gün çıktığım bu kızı hala düşünüyor olmam. Ona ulaşmak istiyorum ama geçmişte çok zehirli bir şey yaşadık ama o zamandan beri uzun zamandır bir insan olarak büyüdüğümü biliyorum ama bu yaklaşık 2 yıllık sessizliği bozmanın ne faydası olacağını bilmiyorum. Gerçekten bir oyunsonum yok; Her şeyden çok, ondan haber almak ve özellikle iyi göründüğünden beri nasıl olduğunu görmek istiyorum, ancak onu olumsuz etkilemek ve daha fazla drama ve duygusal çekişmeye neden olmak istemiyorum."
"Kaliforniya'dan Budapeşte'de ikinci gün seyahat ederken gerçekten jet geciktim. Gerçekten rahatsız edici bir rüyadan sabah 2 gibi sarsılmış ve ağlayarak uyandım. Çocukluk köpeğim Tammy, golden retriever/dacshund karışımı, 15 yaşına kadar yaşadı ve yaklaşık 2 yıl önce bırakıldı. Rüyanın unutulmaz kısmı, Tammy'nin küçük bir boyun yaralanması olmasıydı, onunla ilgileniyordum ve boynundaki bir yarayı temizliyordum. Sonunda sanki boynu baştan aşağı kesilmiş gibiydi ve kanamasını önlemek için çaresizce başını vücuduna yasladım. Köpeğimin kollarımda kanlar içinde öleceğine dair mutlak bir korku duygusuna kapıldım. Yardım için bağırıyordum, ölümünü hızlandıracağı için onu hareket ettiremedim. Bana o kadar bağımlı, özlem dolu, güveniyor ve kendi ölümlülüğünden korkarak baktı. Yerde kan birikti ve fazla zamanı kalmadığını biliyordum. Ağlayarak uyandım ve kafam karıştı ve bunu yazarken kendimi toparlıyorum.

Nisan ayında yeni, harika, harika bir papijack köpeğim var. Genellikle yurt içinde köpeğimle seyahat ederim, ancak karantina yasaları nedeniyle uluslararası seyahat edemiyorum. Ona bakan erkek arkadaşım var ve bana yürüyüşlerinin fotoğraflarını gönderiyor ve bana güncellemeler veriyor. Ona çok iyi bakıyor ve yaklaşık bir hafta sonra döndüğümde oğlumu göreceğim. Muhtemelen eski köpeğimin yasını tutuyorum ve muhtemelen yeni köpeğimle kaçınılmaz kayıp için hazırlanıyorum. O sadece 2 yaşında, bu yüzden sabırsızlıkla bekleyecek çok zamanımız var. Köpeğinizden daha uzun yaşamak çok üzücü ve bazen rüyalar çok gerçek. Yeni köpeği barbekü yapmak, onu kurtarmak için ameliyat yapmak, sonunda onu doğramak ve barbeküye koymakla ilgili başka rüyalar gördüm. Ne yaptığımı fark ettiğimde çok geç ve üzülüyorum/dehşete kapılıyorum sevgili köpeğimi öldürdüğüm için... Rüyalar tuhaf, ama barbekü bifteğini seviyorum."
"Bu yüzden en iyi kız arkadaşım birkaç ay önce benimle konuşmayı bıraktı. Çünkü görünüşe göre ona doğru olmayan bir konuda ""yalan söyledim"". Ancak, son zamanlarda birdenbire ortaya çıkıp tekrar arkadaş olmamızı istedi.

Ona önce onunla konuşmak istediğimi söyledim ve öyle de yaptık. Yeniden arkadaş olabileceğimize ya da en azından arkadaşlığımızı yeniden inşa etmeye çalışabileceğimize karar verdim. Bu konuda oldukça hevesliydi, bu yüzden denemeye değer olduğunu düşündüm.

Bir hafta sonra ondan eskiden çokça takıldığımız bir yerde takılmasını istedim. Ve şimdi, mesaj yoluyla gerçekten arkadaş canlısı görünse de, hangout yapmak için çaba göstermiyor. Meşgul olduğu bahanesini kullanarak, üniversite sömestr bittiği için bol bol zamanı var.

Şimdi, benim yanımda ""tuhaf"" hissetmemek için yeniden arkadaş olmak istediğini hissediyorum. Ortak arkadaşlarımız da çok olduğu için ara sıra görüşüyoruz ve o arkadaşları evime davet ediyorum. Bence o da bunun bir parçası olmak istiyor, bu yüzden sanırım hiçbir şeye gerek kalmadan bu avantajları elde etmek için arkadaşlığımı kullanmak gibi bir şey.

Şimdi onunla yüzleşmek gibi hissediyorum. Yapmalı mıyım, yapmamalı mıyım? Bir tarih belirlemek için çaba sarf etmediği için artık o yerde takılmak istemediğimi ona söylemek istiyorum. Ve tekrar arkadaş olmak isteyen oydu, böylece ilişkimizi güçlendirmek için çaba sarf etmesi gereken oydu. Şu anda, eğer çaba sarf etmezse bu arkadaşlığın hiçbir yere varamayacağını hissediyorum.

Onunla yüzleşmeli miyim? Ya da bunun nereye gittiğini görmek için mi?"
"Birçoğunuzun tıp fakültesinde olduğunu veya tıp fakültesinden mezun olduğunu biliyorum, işte arkadaşlar. Kalp ve göğüs cerrahı olmak istiyorum, o kadar kötü ki, bunu düşünmek ya da hayatımda başka bir şey yapmayı düşünmek gerçekten canımı yakıyor.

Diğer bir şey de, en zeki, en motive veya odaklanmış insan değilim ve şiddetli depresyonla uğraşıyorum.

Öyleyse sorum şu, dürüst olmak gerekirse tıp fakültesine girmek ne kadar zor? Gerçekten sadece en iyilerin en iyileri mi alıyor? En iyi gpa'lar, en iyi mcat'ler, en gönüllü çalışma saatleri? Benim gibi birinin şansı var mı?

Dürüst gerçeği redditörlere ihtiyacım var, 20 yaşındayım ve olma şansı sıfırsa bu rüyaya devam etmek istemiyorum.

Vahşice dürüst ol."
"Selam millet. Ev arkadaşımla 2 yıllık birlikteliğimizin sonuna geliyoruz. Uzun lafın kısası, onunla 2 yıldan fazla yaşamaya devam etmeyeceğim.

Eskiden birlikte çalışırdık ve birlikte rol yaptığını sanıyordum. Hepsinin bir paravan olduğunu bilmiyordum. İşe gitmek dışında evden neredeyse hiç çıkmıyor, asla ev eşyası almıyor, arkasını zar zor temizliyor ve apartman dairesindeki işlerden kesinlikle payına düşeni yapmıyor.

Genelde iyi bir adam ama tamamen habersiz ve gerçekten düşüncesiz olabiliyor. Mesela ara sıra beraber sigara (ot) içerdik. Ben çoğunlukla onunla havalıyım. Sonra bütün gün odasında oturup sigara içtiği 12 saatlik sigara seanslarına dönüşmeye başladı. Sonunda ondan içeride sigarayı bırakmasını istedim ama yavaş yavaş yeniden bırakmaya başladı. Sonunda bir gece yeterince içtim ve onu aradım ve dışarıda sigara içmeye başladı.

İşte ne oldu? Ay başında bana bir arkadaşının birkaç günlüğüne kalacak bir yere ihtiyacı olduğunu söyledi. Bütün gün apartmanda olmayacağını taahhüt ettim (evden çalışıyorum ve görüşme yapıyorum, ayrıcalıklı bilgilerle telefonda konuşuyorum, mali durum vb.)

Neredeyse iki hafta sonra buradayız. Neredeyse her gün buradaydı. Burada olmadığı bir gün, FWB'sini geceye bıraktı.

Bu noktada inanılmaz sinirleniyorum. Dün ona mesaj attım (çünkü o evde olmayacağımı biliyordum.) Yine de cevap vermedi. Bu sabah ona tekrar mesaj attım ve hala cırcır böcekleri.

Arkadaşlarım olması gerekenden daha fazla üzgün olduğumu söylüyor ama bence öfkemde haklıyım. Bu benim için daha çok iş yapıyor (sürekli bulaşık makinesini boşaltmak, çöpü sadece dışarı çıkarmak, kendi dairemde hiçbir şekilde yalnız kalmamak.) Bu noktada ne yapacağımdan emin değilim. Onunla yüzleşmem gerektiğini biliyorum ama beni içine soktuğu bu durumlarda kendimi çok rahatsız hissediyorum. Bununla yüzleşmek için her türlü tavsiye gerçekten makbule geçer."
"Bu yazının tüm detaylarına girmeden önce, biraz arka hikayeye gireceğim. Kuzen, Charlie beni şu anki en iyi arkadaşım Lesley ile tanıştırdı. Hemen anlaştık ve gerçekten güçlü bir ilişki geliştirdik. arkadaşlığımız filizlenirken Charlie ve Lesley arasında anlaşmazlık çıktı. Kısa kesmek için Lesley, Charlie ile romantik bir ilişki istemiyordu, bu yüzden onu bir arkadaş olarak kesti, hala önemsiz ve olgunlaşmamış olduğunu düşündüğüm bir karar. Lesley yoluna devam etti ama Charlie bu konuda hâlâ olumsuz duygular besliyor.

Bugüne hızlı ileri sar, uçak bileti ve otel dahil iki kişilik bir seyahat kazandım. Hemen en iyi arkadaşım Lesley'i almaya karar verdim. Sadece onu kaybetmesi için gerçekten heyecanlandığım için Charlie'ye söyledim. bana artık arkadaş olmadığımızı ve onu neden düşünmediğime inanamadığını söyledi. Ona sadece başka bir ülkede gezip görecek ve gerçekten eğlenecek parası olmadığını söyledim. Büyük ihtimalle faturayı ben keserdim. Ve en önemlisi, çıkmadığım başka bir adamla iki kişilik bir geziye çıkmak istemiyorum, bu çok garip. Muhtemelen odaları paylaşacağız ve o yabancılarla yatsın diye odamdan atılmak istemiyorum. Şimdi bana soğuk davranıyor. Yolculukla ilgili fikrimi değiştirmiyorum, onu hâlâ kabul etmiyorum. Ama bakış açımı anlamasını nasıl sağlayabilirim?"
"Arka plan hikayesi: Erkek arkadaşım (26/E) ve ben (25/K) neredeyse iki yıldır ara sıra birlikteyiz. Ara vermemin nedeni yurt dışına bir yıl öğretmenlik yapmak ve bir nevi kendimi bulmak için ayrılmamdı. Şimdi geri döndüm ve tekrar birlikte olduk.

**GÜNCELLENMİŞ ÖYKÜ** - Ayrılık, ondan yurtdışına gitmek için ayrılmam değildi. Benim gitmem, süreç için birlikte kalmam ve son iki aydır vizeyle gelip benimle kalması hakkında konuşmuştuk. Yolculuğumun üç ayında **HE** **ME**'yi terk etti. Tam tersi değil. Bu, meslek alanımda bana yardımcı olan bir iş fırsatı gezisiydi. Onu aldatmadım ve ayrıldıktan sonra biriyle konuşmadım/yatmadım. İşime odaklandım.

Dün gece adamımla (26/E) bir barda dışarı çıkarken eski iş arkadaşlarıyla karşılaştık. Biraz sohbet ettikten sonra iş arkadaşları benim ülkeyi terk eden kız olduğumu anladılar. Önümde en iyi arkadaşıma beni terk etmesi gerektiğini söylemeye devam ediyorlar, ona neden benimle olduğunu sordular, ona bir orospu olduğumu ve muhtemelen tekrar ayrılacağımı söylediler. Benim için bardağı taşıran son damla, içlerinden birinin ""En azından yokken biraz kilo vermiş"" demesi oldu.

Adamım, durumdan kesinlikle rahatsız olmasına rağmen, hiçbir şey söylemedi veya benim için ayağa kalkmadı. Sohbeti elimden geldiğince başka bir şeye değiştirmeye çalışıyordum. Sarhoşlardı, bu yüzden sözlerin ötesine bakabiliyorum ama adamımın onlara onları durdurmak için hiçbir şey söylemediği gerçeğini sallayamıyorum. Daha sonra sözleri için özür diledi ama zarar verildi. Savaşlarımda savaşmasını beklemiyorum ama durumu nasıl ele aldığı konusunda çok hayal kırıklığına uğradım. Benim için ayağa kalkmalı mıydı yoksa bu, arkadaşları ve iş arkadaşları söz konusu olduğunda kendim için yapmam gereken bir şey mi olmalıydı?"
"Mevsim yaz ve önümde çok zaman var, ayrıca vücudumda biriken biraz yağ var, gerçekten orada olmak ve Ağustos'ta okula döndüğümde yeni bir görünüme sahip olmak istemezdim. Ben bir oyuncuyum, bu yüzden diyetim zayıf ve etrafta çok oturma eğilimindeyim. Diyetimi zaten daha yeşil bir geleceğe giden yolda yaptım, bu yüzden bu konu ele alındı, ancak yine de bu konuda düşüncelere açığım. Mümkünse spor salonuna gitmekten uzak durmak istiyorum, nihai hedefim daha ince olmak ve formdaymışım gibi görünmek ama çok fazla kas yapmak istemiyorum, bu yüzden çoğunlukla kardiyo çalışıyordum düşünme Her gün giderek daha ileri gidecek bir sabah koşusunun bir başlangıç ​​olacağını düşünmüştüm ama daha önce hiç kilo vermeyi denemediğim için emin değilim, bunu bana sabah yapmak aynı zamanda beni tembelliğe zorlayarak tembelliğimden kurtarırdı. sabah ilk iş aktif. Bu nedenle, tavsiyesi veya ipucu olan başka biri takdir edilecektir."
"Tamam, başlamak için, başlığımın beni süper bir sürtük gibi gösterdiğini biliyorum. Lütfen açıklamama izin ver.

Erkek arkadaşım, ona Bubba diyelim, neredeyse dört yıldır birlikteyiz. Neredeyse yedi yıldır arkadaşız. Son iki yıldır onunla ve Annesiyle yaşıyorum. Annem ve benim çok kötü bir ilişkimiz vardı, bu yüzden annesi nezaketle beni evine davet etti. Çoğu geçmiş için, birbirimizi gerçekten seviyoruz. Kavga ediyoruz ama dürüst olmak gerekirse kendimi onunla anlaştığımı görebiliyorum. O şimdiye kadar tanıdığım en cömert adam.

Konuya dönecek olursak Bubba çok prestijli bir okula başvurmuş. Henüz şehirden ayrılmayı göze alamam, bu yüzden şehir merkezine taşınacak ve orada okula gidecektim. Bu, üç saate yakın olacağımız anlamına gelirdi. Pek çok insanın uzun mesafeli ilişkileri yürütebileceğini biliyorum ama yapamayacağımı da biliyordum. İstediğim zaman onunla olamayacağımı düşünmek beni perişan ediyor. Artı, iki kedimiz var ve onları alacaktı. Birbirlerini sevdikleri için ayırmak istemedim.

Bugün içeri girmediğini öğrendi. Tabii ki yıkıldı. Şimdi zekasından ve okula geri döndüğü gerçeğinden şüphe ediyor. Birkaç yıl ara verdi ve çıkmaya başladığımızda onu geri dönmesi için motive ettim. Geri döndüğünden beri, her sınıfta mükemmelleşiyor. Herkes sorunsuz gireceğini düşündü. Daha da kötüsü kız kardeşi içeri girdi ve ebeveynleri istemeden onları birbirleriyle karşılaştırma eğiliminde. Yanında olmak istiyorum ama mutluyum. Bunu söylerken hasta bir piç gibi hissediyorum ama mutluyum. Gitmesini istemedim. Gidip benden çok daha iyi birini bulacağını düşündüm. Çok bencil davranıyorum, biliyorum...
Sahte çıkmadan nasıl içtenlikle onun yanında olabilirim?"
"Henüz 5 aydır çıkıyoruz ve yaş farkının onu strese soktuğunu biliyorum. Ailesiyle hiç tanışmadım ve beni kabul etmeyeceklerine ve potansiyel olarak onu reddedeceklerine inanıyor. Arkadaşlarından sadece biriyle sadece birkaç dakikalığına tanıştım ve her şey samimiydi ama görünüşe göre o arkadaş da ilişkimizi onaylamıyor.

Son birkaç haftadır son derece şefkatli davrandı, birlikte olduğumuzda sürekli beni sevdiğini söylüyor ve biz olmadığımızda beni ne kadar özlediğini söylemek için mesaj atıyor / arıyor. Bu çok önemliydi çünkü bunu ilk kez söylemeden önce asla kimseye âşık olmayacağına ikna olmuştu. Bana ilk söylediğinde histerik bir şekilde ağladı.

Pazar gecesi, bana aşık olduğundan emin olmadığını ve beni ""çoktan fazla"" sevmesine rağmen hayatında her zaman mutlu olmadığını söylediği bir ayrılık tartışmasına dönüşen küçük bir tartışmaya girdik. daha mutlu olması gerektiğini düşünür. Ona göre ""yeterli değil"".

Bunun benzer koşullar altında 3. ayrılışımız olduğunu da eklemeliyim. Geçmişte kararından hep pişman olmuş ve geri dönmüştür. Onu seviyorum ama buna daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum. Bıraktığımız şekliyle, ayrılmak isteyip istemediğinden emin olmadığını ve sadece düşünmek için zamana ihtiyacı olduğunu söyledi, ancak kesinlikle onu bitirme yönünde eğiliyor gibi görünüyor."
"5 yıl genç bir kadınla çıktım. Birlikte yaşadık. Ayrılığımız dramatik değildi, sadece ikimiz ya da taraflarımızdaki kişisel sorunların gerekli ve üzücü bir sonucuydu.

Son 5 yılda %100 olmuş gibi davranmıyorum ama artık bittiği için rahatım ve devam etmek ve diğer seçeneklerimi keşfetmeye başlamak istiyorum.

Ancak eski sevgilim ve ben liseye birlikte gittik. Tüm üniversiteyi hiç çıkmadan geçirdim. Normal flört sürecini oluşturan şeyi hiç yapmadım ve nasıl ilerleyeceğim konusunda tamamen kayboldum. Tinder gibi gündelik buluşmalar için uygulamalar, öncelikle sonunda robot olan insanlarla garip sohbetler üretir. Çekici değilim ama formda da değilim. Oldukça iyi durumdayım, çalışıyorum ve temel, yüzeysel bir kontrol listesinde düşündüğünüz diğer tüm şeyler.

Ama tüm bunları göz ardı ederek, nasıl başlayacağım konusunda hiçbir fikrim yok. Yakın arkadaşım olmayan yeni bir şehirdeyim ve benim yaşımdaki genç kadınlarla bağlantı kurma fırsatını çok isterim. Bu garip - daha önce kadınlarla konuşurken hiç endişe ya da zorluk yaşamadım ve şimdi de hissetmiyorum, ama nasıl başlayacağını bilememek kesinlikle bir tür felç edici.

Bunun çok sıra dışı bir hikaye olmadığını biliyorum, ancak Google'da 20'li yaşlarda çıkmaya nasıl başlayacağınızı denerseniz, hemen hemen her şey ya kadın olmakla ya da tam bir göt gibi davranmakla ilgili. İkisinden de kaçınmaya çalışıyorum.

Herhangi bir tavsiyesi olan var mı? İşaretçiler? İpuçları?"
"İşte OP:

Bir avukatla görüştüm. Yasal tavsiyesi, bir kira kontratımızın olmadığı yönündeydi, ancak bunu mahkeme dışında tutmanın en iyisi olacağı yönündeydi.

Tamamen kabul ettim. İşlerin ters gitmesi ihtimaline karşı toplantıdan önce yasal tavsiye istedim.

Ev sahibi ile anlaştım. Ocak / Şubat'ı ödeyip bir gün arayacağız.

Sahip olduğum iş için kararlar alırken kişisel duygularımı her zaman bir kenara bırakırım. Duygularımın bir önemi yok, iş için en iyisini yapmalıyım. En iyisi, üretim alanımın tehlikeye atılmamasını sağlamak için bu konuyu halletmekti."
"Ve hayır, köpeklerim üzerinde deney yapmıyorum.

Eşim ve ben son 8 yılda yaklaşık 20 köpeği koruduk ve kurtardık. Bize ait 3 köpeğimiz var ve şu anda (ilk gerçek kurtarmamızı benimseyen) kız kardeşim için köpek bakıcılığı yapıyoruz. Columbia gezisi (ve hayır, o beyaz toz tipi iş için değil.)

Yani şu anda evimizde 7 köpeğimiz var ama bunu daha önce bir kez yaptık ve üstesinden gelebiliriz.

Asıl hikaye, geçen yaz, bir anne ve yavrusunu o hafta yıkılacak olan bir evin emekleme alanından kurtardığımız zamandan geliyor. Çekirdek üçümüzden biri olan yavruyu tuttuk ve anne arkadaşımızın yanında yaşamaya gitti ve şu anda köpek bakıcılığı yaptığımız 4 kişiden biri.

Anne, bir tür husky/akita karışımıdır, ancak boyutuna göre nispeten küçüktür ve yaklaşık 50 pound gelir. Oğlunun içinde buna ve %50 Alman Çoban Köpeğine sahip ve çok büyük, neredeyse 100 lbs.

Şaşırtıcı olan, bu yavruya 3 aylıktan beri sahip olmamız ve bir yıldır ortalıkta annem olmaması. Onları evcilleştirene kadar, her iki köpek de esasen vahşiydi.

Davranışlarındaki benzerlikler esrarengizdir; şefkat için uzanma biçimleri, kucaklaşmak için yatağa nasıl sürünecekleri, bir evcil hayvan için burunlarını sürmeleri ve iyi olduğumuzdan emin olmak için bizi takip etmeleri. Diğer köpeklerimizin davranışlarından tamamen aynı ve farklı."
"Nereden başlayacağımdan pek emin değilim, bugün erken saatlerde resmi buldum ve onunla bu konuda yüzleştim. Bunun sadece bir seferlik bir şey olduğunu ve erkeklerin onun hakkında ne düşündüğünü merak ettiğini söyledi ama benim için bu büyük bir kırmızı bayrak.

Bir yıldan az bir süredir birlikteyiz, beni yanlış anlamayın, LGBT bireylerle kesinlikle hiçbir sorunum yok, epeyce eşcinsel arkadaşım var, en iyi arkadaşım eşcinsel… bu sadece , aktif olarak eşcinsel erkeklerden onay istemesi gerçekten garip. Görünüşe göre bunu ilk kez yapmıyor, bir buçuk yıl önce (biz tanışmadan önce) çok uzakta olmayan bir adamla fotoğraf değiş tokuşu yaptığı bir olay oldu ve bu beni rahatsız etti.

Resmi, tekrar bir araya gelmeden yaklaşık iki hafta önce, 'boş' olduğumuz dönemlerden birinde paylaşmıştı. Bunu benden asla saklamak istemediğini, bu yüzden tek kullanımlık bir hesap kullanmadığını ama aynı zamanda buna iyi tepki vermememi beklediğini söyledi. Kişiliği de oldukça 'kamp' (birini kırdıysam özür dilerim) ve geçmişte onun eşcinsel olduğunu düşünen kızlar bir sorun oldu, ama bana heteroseksüel olduğunu garanti ediyor, artık ona inandığımı sanmıyorum. Şu anda kafam karıştı, kızgın ve biraz tiksinti karışımıyım ve gerçekten tavsiyeye ihtiyacım var. Kısa bir 'mola' vermeyi teklif ettim, böylece düşüncelerimi toparlayabilirim, böylece gerçekten ATM'den konuşmamış oluruz."
"Geçen yıl, ailem oldukça çirkin bir boşanma yaşadı. Annem uzun zamandır babamdan bıkmıştı, ona sadece ben ve kardeşlerim için katlanıyordu ama son zamanlarda yeteri kadar aldığına karar verdi.

Babam hiçbir zaman özellikle bana karşı tam anlamıyla tacizci diyebileceğim biri olmadı, ama hiçbirimize karşı asla tam anlamıyla nazik olmadı. Bununla birlikte, kız kardeşimin sorunlarını halletmek konusunda oldukça kötüydü. En büyük kız kardeşim (15 yaşında) depresyondan mustarip (büyük ölçüde babamın davranışlarından dolayı) ve bu yüzden onunla başa çıkmanın en iyi yolunun, hiçbir koşulda onun yatak odasının kapısını kapatmasına izin vermemek, sürekli takip etmek olduğuna karar verdi. onu evin etrafında dolaştırıyor ve genellikle durumunu mümkün olan her şekilde daha da kötüleştiriyor.

Her zaman duygusal olarak çok bağımsızdı ve para getirdiği için gerçek bir baba olmaya çalışmak için hiçbir nedeni olmadığını düşünüyor gibiydi. Artık annemle babam ayrıldığına göre, favori bir ebeveyn seçtiğimi fark etti ve bu konuda beni suçlu hissettirmeye çalışıyor. Birkaç kez, onu bırakırsam veya onu dinlemezsem üniversite fonlarımı almayı düşüneceğini ima etti, ancak doğrudan ifade etmedi. Annemle bu durumları her konuştuğumda, babamla konuşuyor ve sonra yaklaşılmaz olduğunu çok iyi bilmesine rağmen annemle onunla sorunlarımı konuştuğum için bana bağırıyor.

Temmuz'da 18 yaşıma gireceğim ve o zaman nerede kalacağımı seçebileceğim ama artık ona katlanamıyorum ve kız kardeşimin yanında ona güvenmiyorum. Şu anda iki haftada bir babamızla geçirmemizi gerektiren bir mahkeme kararı var. Bu karara itiraz etmenin veya ona uymayı reddetmenin bir yolu var mı?

Pennsylvania'da yaşıyorum, gerekirse daha spesifik konum bilgisi verebilirim ama babam bir şekilde bunu bulursa diye çok spesifik olmak istemiyorum."
"Bunu olabildiğince kısa ve basit tutmaya çalışacağım.

Geçenlerde 6 aylık kız arkadaşım, zamanının çoğunu alan yeni bir işe girdi ve bu da bize birlikte çok az zaman bırakıyor, dün yaklaşık bir hafta sonra birlikte ilk günümüzdü ve her şey güzeldi, günün birkaç saati sonra dedi birkaç arkadaşıyla buluşmak için erkenden ayrılacaktı, bencilce ve çocukça davrandım ve onu zaten çok az gördüğüm için üzüldüm.

Maalesef biraz bağırdım ve arkadaşı gelip onu alana kadar pek konuşmadık, arkadaşı gelmeden birkaç dakika önce özür diledim ve biraz barıştık ama işler hala biraz zordu.

Ertesi gün işi vardı, bu yüzden hiç konuşmadık ve indiğinde ona mesaj attım ve bir arkadaşının evindeydi. Bir şeylerin ters gittiğini söyleyebilirim ve sordum, dünden sonra mutlu olmadığını söyledi. Özür diledim ve ona ne kadar aptal olduğumu bildiğimi söyledim vs. Mesajlaştıkça durum daha ciddi hale geldi, konuşabilmek için yarın işten önce onu görüp göremeyeceğimi sordum ve bana istemediğini söyledi. şu an beni görmek için Biraz boşluk istedi, ben de ona mesaj atmayı bıraktım.

Ona birkaç kez daha özür dilemek için mesaj attım ve endişelendiğimi söyledim ki muhtemelen yapmamalıydım.

Onu seviyorum ve kaybetmek istemiyorum ve bu konuda fikir birliğinin olduğunu biliyorum, birisi boşluk istediğinde işler yapılır, buna katılmıyorum ama belki de kendimi kandırıyorum."
"ve bir öğrenci size sınıfta anlattığınız/konuştuğunuz bir şeyle ilgili olduğu için ilginç olduğunu düşündüğü edebiyat, video, haber makalesi vb. ""Ne kadar ilginç."" En azından biraz coşku göster. Bir ünlem işareti, bir e-posta yazmak için fazladan zaman gerektirmez ve eğer bir öğrenci boş zamanlarında size ilginç ve alakalı olduğunu düşündükleri bir şey göstermek için gelirse, muhtemelen sizden hoşlanmıştır. Öğrencinize bariz bir ilgisizlik gösterdiğinizde, muhtemelen duygularını incitmiş oluyorsunuz, aynı zamanda eğitime olan ilgilerini de kırmış oluyorsunuz. Parçalarının neden bu kadar sürükleyici olduğunu düşündüklerini dinlemek için birkaç dakikanızı ayırmanız sizi öldürmez. Suçlayıcı olmak istemem, çünkü böyle davranmayan ve öğrencilere okulda başarılı olmaları için gereken saygıyı göstermeyen pek çok eğitmen var (elbette bunu hak ediyorlarsa). Ama böyle davranırsan, tavrını değiştir. Ya da git hayatında başka bir şey yap. Ya da gidip bir demiryolu çivisi em."
"3 yıldır çıkıyoruz ve liseden beri çok iyi arkadaşız. Kasım ayında nişanlandık ve düğünümüz için bir mekanı kilitlemek üzereyken her şey ters gitti.

Pazar günü konuştuk çünkü mekanla anlaşma imzalamayı oyalıyordu ve evlenmeye hazır olduğundan emin olmadığını söyledi. Daha sonra kafasını toparlamak için biraz zamana ihtiyacı olduğunu söyledi ve ardından ne istediğini anlamak için birkaç ay ara vermek istediğini söyledi.

Temmuz ayında birlikte bir evimiz oldu ve her şey harika gidiyordu. İkimiz de mutluyduk. Bir ilişkinin gerektirdiği sorumluluk ve bağlılıktan korktuğunu hissediyorum.

Onu nasıl geri alacağımı bilmiyorum ve yapamayacağımdan korkuyorum. Onu ölümüne seviyorum ve son birkaç gün acımasızca zordu. Bu konuda bana yardımcı olacak herhangi bir tavsiye veya düşünce çok takdir edilecektir. Burada karanlıktayım."
"Başlıktan da anlaşılacağı gibi, 35 yaşındaki bir kadınla 9 aylık bir ilişki içinde olan 21 yaşındaki bir erkeğim.

Son zamanlarda bana çok kızdı (artık bir ilişki içinde olmak istemediğini söyleyecek kadar) çünkü onunla telefondaydım ve aynı anda başka birine mesaj atıyordum. Onun mantığı, ona mesaj yazarken o kişiyle konuşuyor olmam değil (bunun onun için büyük bir sorun olduğunu düşünmeme rağmen), ertesi gün kişiden öğrenmek yerine o kişiye mesaj attığımı söylemem gerekirdi. .

Benim hakkımda başkalarından bir şeyler duymaktan nefret ettiğini her zaman söylerdi. yani biri ona benim hakkımda bilmediğini söylediğim bir şey söylediğinde.

Ona her zaman ondan bir şey saklamadığımı söyledim: Ben sadece çok konuşkan olmayan ve her zaman gönüllü bilgi vermeyen ve konu bir sohbette ortaya çıkarsa bir şeyden bahsetme eğiliminde olan türden biriyim. Ancak bana bir şey sorulursa seve seve ve seve seve cevaplarım. Ancak ona karşı daha açık olmaya çalıştım.

Onu kaybetmek istemiyorum.
Bilmek isteyeceğini bildiğim ama dalgınlıkla bahsetmediği bir şey hakkında ona bilgi vermediğim için nasıl iyi bir özür dileyebilirim?
İletişim tarzımı onun anlamasını sağlayacak şekilde nasıl anlatırım?

not; Şizoid kişilik bozukluğum (SPD) var, bunun nasıl iletişim kurduğuma katkıda bulunan bir faktör olduğunu düşünüyorum."
"Sorunumun çok ilginç olmadığını biliyorum ama yine de içimi yiyor. Bu yılın Ocak ayından beri çıkıyoruz. Çok uzun süredir birlikte olmadığımızı biliyorum ve benden oldukça büyük olduğunun farkındayım ama hala balayı evresindeyim, özellikle de artık onu neredeyse hiç görmediğim için (belki haftada bir). Elbette başka arkadaşları ve ailesi var ama onlarla isteyerek vakit geçiriyor ve beni atlıyor. Onunla vakit geçirmek için elimden geleni yapıyorum ama onun için sıradan bir arkadaşlıktan daha önemli görünmüyorum. ""Çıktığımızı"" kabul etti ve öpüşüp kucaklaştık ve bunu seviyorum ama bana yatırım yapmak istemiyormuş gibi hissediyorum.

Fena olmasa da çok uzun zaman önce biten 5+ yıllık bir ilişki içinde olduğunu da belirtmeliyim.

Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir. Bu sadece ikinci (romantik) ilişkim."
"Bir yıldır birlikteyiz ve işler boka sardı. Artık benimle ilgilenmiyor gibi. Bana sarılır ya da beni özlediğini söylerdi. Şimdi bunların hiçbiri. konuşmuyoruz Bazen orada oturuyoruz.

---

Ama bunun bitmesini istemiyorum ve onunla konuşarak bunu dikkatini çekmesini sağladım. Kararının çoktan verildiğini ancak yine de bir şeyleri denemek ve düzeltmek istediğini söylüyor. Konuşma üstüne konuşma yaptık ama hiçbir şey değişmedi ve onun için tek istediğim biraz daha fazla çaba.

---

Bilmek istediğim, onun tekrar ilgisini çekmek için ne yapabilirim? Yardımcı olabilecek söyleyebileceğim bir şey var mı? Bunun boşa gitmesini gerçekten istemiyorum, ama giderse, bu ayrılıkla nasıl başa çıkabilirim?"
"Herkese selam,

Çıkma görgü kuralları/etik ile ilgili bazı tavsiyelerin peşindeyim. Şu anda rastgele birden fazla kadınla çıkıyorum (3), ancak özellikle biri için güçlü duygular geliştiriyorum. Onunla en kısa süre (3 randevu) birlikte oldum ve 1. ve 2. randevumuz arasında kızlardan birini daha gördüm ve onunla seks yaptım. 2. randevumuzdan hemen sonra ondan gerçekten hoşlandığımı hemen anladım.

Daha önce hiç kız arkadaşım olmadı ya da resmi olarak ""bf/gf"" olma sürecini tam olarak anlamadım. (Korumalı) seks yaptık ama henüz münhasırlığı birbirimizle açıkça tartışmadık. Konuyu nasıl açacağımdan veya henüz buna ihtiyacım olup olmadığından emin değilim. Onunla özel olmaya hazırım, sadece acele edip etmediğimden veya önceki davranışımın ""gölgeli"" olarak kabul edilip edilmediğinden emin değilim. Ona başka kızlarla görüştüğümü söylemeli miyim?

R/ Relations'a sorum şu, münhasırlık konusunu gündeme getirmem gerekip gerekmediği ve/veya o konuyu açana kadar diğer kızlarla çıkmaya devam etmenin uygun olup olmadığı. Özel bir ilişki içinde olmak kategorize edilinceye kadar ne kadar süre ""normal"" flört olarak kabul edilir?

Yardım için teşekkürler."
"Bu sadece birkaç dakika önce oldu. Kız arkadaşım ve ben, ona Jan diyelim, birbirimize fotoğraf gönderiyorduk. Jan panseksüeldir. Yanlışlıkla bana bir arkadaşımızın fotoğrafını gönderdi, ona Umut diyeceğiz. Düşük benlik saygım, paranoyam ve endişem burada başlıyor. Telefonunda neden bir fotoğrafının olduğunu sordum, ""iyi bir fotoğraftı. Ayrıca ondan biraz hoşlanıyorum"" diye yanıtladı. Ona beni bir başkası için terk edip etmeyeceğini, beni aldatıp, vs. sormaya başladım. Çok kızdı ve ""Trev, bence başka insanlarla görüşmeliyiz"" dedi."
"Pekala millet, hepinizden tavsiye istemek için bir reddit hesabı oluşturdum. Neredeyse bir yıldır harika bir kızla çıkıyorum, harika anlaşıyoruz ve ikimiz de üniversitedeyiz, ayrı apartmanlarda yaşıyoruz ve farklı arkadaş gruplarımız var.

Biriyle uzun süre birlikte olmanın yorucu olması anlamında oldukça içe dönük biriyim. Çok farklı hayatlarımız olduğu için haftada sadece 3-5 günü birlikte geçiriyoruz ve ayrı olduğumuzda mesaj/vb. yoluyla iletişim kuruyoruz. Bu bizim için çalışıyor ve onu görmekten nadiren sıkılırım.
 
Ancak şimdi, ilişkimizi bir sonraki seviyeye taşımak istiyor ve bana bir yer bulup birlikte yaşamak istediğini söyledi. Bunu hiç istemiyorum çünkü yalnız kalma zamanıma ve ayrı yaşamanın bana sağladığı kişisel alana ihtiyacım var. Çok ısrarcı ve endişelerimden herhangi bir şekilde bahsetmesi, onu sevmediğimi vb.

Belirtildiği gibi hala çok gencim ve buna hazır değilim.
- Ben bencil miyim yoksa düşüncelerim mantıklı mı?
-İlişkimizi mahvetmeden bunu istemediğimi ona nasıl söylerim?"
"Bu kişilere A ve R diyelim.
R= Üniversiteden tanıştığım iyi arkadaşım. (22)
A= R'nin en iyi arkadaşı, şu anda çıktığım adam. (22)
ben= 20

Her neyse, R ve ben geçen yılın Aralık ayı civarında takılmaya ve birbirimizle konuşmaya başladık. Sonunda bu yılın Şubat ayında A ile tanıştım ve Mart ayında çıkmaya başladık. Mayıs ayında yattık... belli ki biraz hızlı hareket ettik ama ikimiz de bunu gerçekten bir sorun bulmadık. İster sadece ikimiz takılıyoruz, ister üçlü birlikte takılıyoruz, birbirimizi çok gördük. Mayıs ayı başlarında R, 2 haftalık askeri eğitim için uzaklara gitmek zorunda kaldı. O iki hafta içinde A ve ben duygusal olarak oldukça yakınlaştık, onun benimle bazı kişisel şeyleri paylaşması, bana çocukluk anılarımı göstermesi vb. Ama R geri döndüğünde... her şey farklıydı. Birdenbire birbirimizi haftada 3 veya 4 yerine belki bir veya iki kez görmeye başladık. Daha az seks yapmaya başladık. Mesajlaşma/mesajlaşma/benimle konuşma çabası yavaşladı. Övgüler de yavaşlatılır.

Bunun nedeni dış sebepler olsa da (yaz boyunca 3 çevrimiçi ders alıyor ve daha çok çalışıyor), bir yanım ""O Senden Pek Hoşlanmıyor""dan bilgelik alıyor ve adam benden gerçekten hoşlansaydı, yapardı. eskisi gibi daha fazla çaba- Yani bok ... sadece 2 ay gibi oldu, bir ilişkide sıkılmak için biraz erken.

Geçen gün ona doğrudan benimle bir ilişki sürdürmekle ilgilenip ilgilenmediğini sordum ve aksini düşünmeme şaşırmış görünüyordu. Ona nasıl hissettiğimi anlattım ve çok fazla endişelendiğimi düşünüyor. Facebook'u örnek olarak kullanmaktan nefret ediyorum ama insanlar onunla orada sohbet ettiğinde, benim yaptığımdan çok daha hızlı ve daha sık yanıt veriyor.

Çok mu endişeleniyorum yoksa bu atlamam gereken ölmekte olan bir gemi mi?"
"Bu yüzden kız arkadaşımla 6 yıldır çıkıyorum (lise aşkları) ve o şimdiye kadar tanıştığım en iyi insanlardan biri. İlişkimizden her zaman son derece mutlu oldum çünkü son derece uyumlu olduğumuzu ve ilişkimizde gerçekten yanlış bir şey olmadığını hissediyorum. Yılda sadece bir kez kavga ederiz ve daha önce hiç ayrılmadık.

Ben bir kişisel antrenörüm ve son zamanlarda inanılmaz olan bu diğer kıza bir fitness değerlendirmesi ve eğitim seansı verdim ve inanılmaz miktarda kimyamız olduğunu hissediyorum. Daha önce konuşmaktan bu kadar zevk aldığım biriyle tanıştığımdan emin değilim ve onu gerçekten aklımdan çıkaramadığım için kendimi suçlu hissediyorum.

Nasıl hissettiğim konusunda kafası biraz karışan iyi bir adamım. Bu, kız arkadaşımla birlikte olduğumdan beri yaşadığım ilk aşk ve bununla ne yapacağımı bilmiyorum. Sadece kimseyi aldatmayacağımı ve bunu en ufak bir şekilde düşünmediğimi açıklığa kavuşturmak istiyorum.

İlişkim hiçbir zaman gerçekten sallantılı olmasa da, altında yatan bazı sorunlar var. En büyüklerinden biri, şu anda büyük bir şehirde yaşadığımız ve bundan tamamen memnun olduğum ama o bundan nefret ediyor. Farklı bir eyaletteki daha küçük bir kasabaya taşınmayı düşünüyoruz, ancak bunun istediğim bir şey olup olmadığından emin değilim. Gerçekten burada kalmak istemiyor ve hangimiz taviz verirsek verelim, diğerimizin pişman olacağını hissediyorum.

Yaklaşık 8 ay önce, kendisi ve 2 kadın oda arkadaşıyla birlikte onun dairesine taşındım ve bu, son 6 ayda kendimi biraz depresif hissetmeme neden oldu. Başlangıçta üzüntümün, 3 kızla yaşarken kendimi gerçekten evimde hissetmediğimden ve eski oda arkadaşlarımla ""ben"" zamanına ve ""kardeş"" zamanına alışkın olduğumdan kaynaklandığını düşünmüştüm.

Tüm bunlar, şu anda sahip olduğum bu aşkla birleştiğinde, kafamı karıştırıyor ve gelecek için endişeleniyorum."
"Nişanlım ve ben mali durumu birleştirmeye ve bunun için planımız üzerinde çalışmaya başlıyoruz. Sorun bu değil. 1 yıl önce nişanlım biriken faize yardımcı olmak için araba kredimi ödedi. Ona geri ödeme yapmaya her türlü niyetim vardı / vardı ve şimdi yapabileceğim bir mali durumdayım. Ancak, gelirlerimiz artık ortak banka hesabımıza gidiyor ve temelde ""bizim paramız"". Geri ödemeleri esasen ""onun"" olan ayrı bir hesaba yatırmaktan bahsettik, ancak bunun en iyi yol olup olmadığından emin değiliz. Bir ev için de biriktirdiğimiz için bunu birkaç yıl tamamen ödeyemeyeceğim, bu yüzden finansmanı birleştirmeden önce ona geri ödemeyi bitirmemi beklemek istemiyoruz."
"Yani temelde erkek arkadaşım ve ben iki yıldır çıkıyoruz ve bana hayat arkadaşı demeye devam ediyor. Bir gün evleneceğimize ve şu anda nişanlanıp birlikte yaşamanın kesinlikle sorun olmayacağına inanıyor.

Öte yandan, birçok nedenden dolayı (para, çok kritik, güvensiz) onun ""sonsuza kadar"" olmasını gerçekten planlamıyorum, bu yüzden bunu söylediğinde beni çok rahatsız ediyor. Bununla birlikte, bunu ona açarsam, sonu gelmeyen büyük bir tartışma başlatır, bu yüzden onu kendi haline bırakmak daha iyidir.

Benim sorunum, bunun sonsuza kadar sürmesini planlamadığımda onun zamanını boşa harcamak istemem ama şu anda da ayrılmak istemiyorum çünkü harika bir ilişkimiz var ve bu bizim için güzel bir şey. an.

Atılması gereken bir diğer anahtar, benden başka kesinlikle hiç arkadaşı olmaması. Bu, sürekli onun yanında olmam ve onun tek mutluluk, eğlence ve arkadaşlık kaynağı olmam için üzerimde büyük bir baskı oluşturuyor. Bu bazen ilişkimizde kapana kısılmış hissetmeme neden oluyor ki bu gerçekten hoşuma gitmeyen bir duygu. Bu duyguyu henüz 19 yaşımdan beri sevmiyorum ve bu ilişkiden önce de bu ilişkiden önce de 16 yaşımdan beri hep bir ilişki içindeyim. Bazen bekar olmayı merak ediyorum ama bekar olabileceğimi hissediyorum Tek dostluk kaynağı benken ondan ayrılmayı aklımın ucundan bile geçirmiyorum.

İlişkimizi bitirmek istediğimi söylemiyorum. Ama istesem temelde yapamayacağım hissinden hoşlanmıyorum. Her bir partnerin farklı beklentileri olduğu bir ilişkide nasıl devam edileceğine veya devam etmesi gerekip gerekmediğine dair benzer bir durumu veya genel tavsiyesi olan başka biri var mı?
____________________________________________"
"Bu kız hakkında arka plan bilgileriyle başlayalım.

Gerçekten hoşlandığım bir kız var. Fen dersindeyiz ve onunla boş zamanım var. Ben de bazen her gün derse giderken yanından geçiyorum. Fen Dersinde birbirimize küçük bakışlar atıyoruz. Genelde ona birkaç saniye bakardım ve o dönüp baktığında ya gülümser ya da bakışlarımı başka tarafa çevirirdim. Bazen birbirimizi görürüz ve ikimiz de gülümseriz - ama o da arkadaşlarıyla konuşuyor olabilir.

Beden dersinde birbirimizi fark ediyoruz ama o kendi arkadaş grubuyla, ben de kendi arkadaş grubumla. Onu tanımak biraz zor. Bugün spor salonunda bir duvara yaslandık ve ben onun yanındaydım. Sanırım ikimiz de kendi küçük arkadaş grubumuzla konuştuğumuz için gergindim.

Her zaman bir şekilde göz teması kuruyoruz ve onun da bana biraz ilgi gösterebileceğini hissediyorum. Ona gerçekten büyük bir aşığım. Ayrıca ilginç olan bir şey de balo yaklaşık bir ay sonra geliyor ve ben gerçekten ona bunu teklif etmek istiyorum -- ama yine de onu çok iyi tanımıyorum. Herhangi bir tavsiye?"
"Erkek arkadaşım ve ben yönetilen bir apartmanda yaşıyoruz, yaklaşık iki yıldır burada yaşıyoruz. Düşük yaşam giderleri nedeniyle büyük ölçüde bu şehre taşındık. Taşındığımızda, kira yenilemede en az 25 $ artış beklememiz söylendi ve geçen yıl kira 27 $ arttı, bu *tamamen* makul. Şu anda 2/2 için ayda 936 $ ödüyoruz ve bunu yaklaşık 40/60 olarak bölüştük.

Geçen gün e-postama bir yenileme teklifi aldım, en düşük fiyatlı seçenek ayda 1051 dolardı, bu da ayda 115 dolarlık bir artış ve mantıksız görünüyor. Ön bürodaki kızlardan birini aradım ve konuştum ve yenileme teklifini bir hafta içinde yeniden oluşturabileceğini ve fiyatların değişip değişmediğini görebileceğini söylediler, ancak müdür ortalıkta yoktu, bu yüzden daha fazla bilgi alamadım.

Buradaki en iyi hareket tarzı nedir? Arka plan için, mali açıdan iyi durumdayız (0 borç, her birimizin en az 6 aylık acil durum fonu var, her ay biriktirilecek para var ama bir ton değil), ancak yakında evlenmeyi planlıyoruz ve fazladan 115 dolar. ay, mütevazı yüzükler ve kısa bir balayı için zihnimde bir kenara koyduğum paraydı. Buna ek olarak, Kasım ayında normal faturalarımızın dışında yaklaşık 2 bin dolarlık ek harcamamız olacak... bu yüzden bundan sonra kiramızın artması fikri beni strese sokuyor.

Benim sorum şu -- bu konuda yapabileceğimiz bir şey var mı? Yaşadığım yerdeki kanunlara baktım ve bize haber verdikleri sürece kirayı istedikleri kadar artırma hakları var. Mükemmel ödeme geçmişimizi, nasıl hiç sorun yaşamadığımızı, yeni kiracıların maliyetinden/riskinden vb. bahseden ve kabul edeceğimiz maksimum artışın %5 olduğunu öneren bir mektup taslağı hazırladım... Bunun herhangi bir etkisi olacağından emin değilim. Ofiste konuştuğum kız temelde ""bilgisayar yapar"" dedi ve söz hakkı olmadığını söyledi, ancak yöneticinin yapabileceğini düşünüyorum. Bu konuda herhangi bir deneyimi olan var mı? Temelde mahvolduk mu? Ayrıca bu kadar artışın mantıksız olduğunu düşünmekte haksız mıyım?"
"Dün gece kız arkadaşımla konuşuyordum, bu ay işler zorlaştı. Her şey yolunda gidiyordu, sıra dışı bir şey yoktu ve feminizm hakkında tartışmaya başladık. Aslında bunun nasıl olduğunu hatırlamıyorum ama oldu. Ona feminist olup olmadığını sordum ve tabii ki öyleyim diye yanıt verdi. İkimiz de ayrı ülkelerde yaşıyoruz (ben ABD) ve benim feminizm deneyimim son derece zehirli, o feminizm için 1 numaralı ülke olan İsveç'te yaşıyor (şaşırmadım). Kadınlar nasıl daha az maaş alıyor vs. gibi şeyler söylüyordu. Onunla tartışmamaya çalışıyordum, mantıklı olmak için elimden geleni yapıyordum. Bana kadınların eşit haklara sahip olmasını istemiyor musun dedi. Elbette evet gibiyim ama bu beni feminist yapmaz. Feminizm kelimesinin kendisi - kadın hakları için mücadele eden tek başına eşitlik değildir - Buna girmeyeceğim çünkü bu sadece - başka bir konu.

Bunu tartıştıktan sonra bana sürekli ya feminist olduğunu ya da senden ayrıldığımı söyledi. Beynim 'mavi ekran', benden ayrılmak için bir bahane uydurduğunu düşündü ama bence çok ciddi. Diğer her şey mantıklı, bazen bana karşı tavrı ya da sadece nasıl sadece seks istediğim, beni gerçekten rahatsız ediyor ve ona bunu söylüyorum. Daha önce feminist bir ilişkim oldu ve bu oldukça zehirliydi ve artık ikimizin de feminist olmadığımızı bildiğimize göre, onunla mantık yürütmeye çalışırsam bunun kötü biteceğini hissediyorum.

Kendime feminist demeden neden bazı yönlere katılamadığımı bilmiyorum çünkü değilim, sadece kadınların değil erkek haklarıyla ilgili de sorunlar var."
"[22f] her zaman çok dışa dönük ve kendine güvenen biri oldum ve erkeklerle veya flörtle ilgili hiçbir sorun yaşamadım. Her zaman erkeklerin bunu çözdüğünü ve dikkatlerini nasıl çekeceklerini bildiğimi düşünmüşümdür.

Eylül'de başka bir üniversiteye transfer oldum ve orada bu adamla [24m] tanıştım. Son derece çekici, komik, zeki, hırslı ve erkeksi. Bir erkekte aradığım her şey. Ancak, o tamamen kapalı bir kitaptır. Hiç utangaç değil ama 3 aydır sürekli birbirimizin yanındayız ve onun hakkında kişisel düzeyde neredeyse hiçbir şey bilmiyorum. Facebook'u bile yok.

Okulda aynı arkadaş grubundayız ve birbirimizin etrafında çok zaman geçiriyoruz. Sık sık araba kullanırız, birlikte çalışırız ve dersten sonra içki içeriz vs. Ayrıca epeyce yalnız zaman geçirdik, ancak bu sadece ders çalıştığımızda ve diğer arkadaşlarımız ayrıldığında veya onu eve bıraktığımda.

Bana biraz açılıp flört etmeye başlayacağı bazı günler var ve aramızdaki kimyayı gerçekten hissedebiliyorum. Ama birbirimizin tüm derslerinde olmamıza rağmen, tüm günü merhaba demeden veya benimle (veya bu konuda herhangi biriyle) konuşmadan gideceği başka günler de olacak.

Arkadaş grubumuzdaki herkes onun garip bir şekilde özel biri olduğu konusunda hemfikir, ancak bunu kabul ettiler ve bunun içe dönük biri olduğu için olduğunu söylüyorlar. Ancak bunu kabul etmek istemiyorum çünkü onu daha yakından tanımak istiyorum çünkü en son ne zaman bir erkek hakkında böyle hissettiğimi hatırlayamıyorum.

Onu etkinliklere davet ederek ilgimi göstermeye çalıştım ve her zaman ödevlerinde ona yardım ediyorum ve onu benimle öğle yemeği yemeye davet ediyorum. Neredeyse her zaman kabul ediyor ama aynısını benim için asla yapmadı.

Onu hiç okuyamıyorum. O her zaman kendi küçük dünyasında ve ben sadece benimle hiç ilgilenip ilgilenmediğini bilmek istiyorum. Karışık sinyaller sinir bozucu."
"Yaklaşık beş ay önce, bira pong için bir arkadaşımın evine davet edildim ve geldiğimde bana sadece gülümseyen bu sevimli çocuğu anında fark ettim. O anda ilgilendiğimi tam anlamıyla biliyordum ve gece boyunca birbirimizi seçerdik/flört ederdik ve her karşılaştığımızda aynı şey oluyordu. O bir bakire ve daha önce lisede sadece bir kız arkadaşı oldu.

Toplantıdan birkaç ay sonra ""Balığa ihtiyacım var"" diye tweet attım ve o ""Ben Balık burcuyum, js"" diyerek yanıt verdi. Bu konuda çok heyecanlıydım ve birkaç kez mesajlaştık ve en yakın arkadaşı ve benim en iyi arkadaşlarımdan biri olan kız arkadaşıyla takıldık. Bir gece ortalığı karıştırıp oynuyorduk ve sonunda el ele tutuştuk ve o uyuyakaldı.

Ancak, oldukça beceriksiz ve nasıl hareket edeceğini bilmiyor gibi görünüyor. İlgilendiğimi açıkça belirttim ve gerçekten hiçbir şey olmadı. Ama bu garip aşamayı geçersek harika bir şeyimiz olacağını biliyorum, yardım edin!"
"Herkese merhaba, geçen gün MFP'yi yiyecekleri izlemek için kullanma ve bunu bir Fitbit'e bağlama hakkında bir yazı okudum, bu yüzden herkes MFP'yi çok sevdiği için bir şans vereceğimi düşündüm. Fitbit'imi Şubat ayından beri oldukça başarılı bir şekilde kullanıyorum ve onu seviyorum ama sonunda veritabanında olmadıkları için pek çok yiyecek ekliyorum.

Benim sorunum şu: Adımlar ve yiyecek için MFP'yi Fitbit'e bağladım ve yemeğimi yalnızca MFP'de söylediği gibi 3 farklı yerde kaydettim. Her iki uygulamada da istenen kilo kaybı dahil aynı istatistiklere sahibim ama günün sonunda farklı miktarlarda kalorim kaldı.

Haftada 1 lb kaybetmek için Fitbit, 500 Kal açığına ihtiyacım olduğunu söylüyor, bu yüzden MFP ile aynı olduğunu varsayıyorum, ancak MFP, 36 kalorim kaldığını söylüyor ve Fitbit, 110 kaloriyi aştığımı söylüyor.

Önce çevrimiçi kontrol etmeyi denedim ve yalnızca her iki uygulamada da yanlışlıkla yiyecek kaydettikleri için tam tersi sorunu olan insanları bulabiliyorum, ancak bunu yapmadığımdan% 100 eminim.

Bu sorunu yaşayan var mı? Nasıl düzelttin?"
"(/r/relationships'ten taşındı)

Ben 31M, onun 26F. Backstory: Birkaç yıl önce hayatımı değiştiren bir ayrılık yaşadım. Yavaşça kendimi topladım ve oraya geri döndüm, birkaç kadınla tamamen sıradan bir şekilde biraz eğlendim. Tek gecelik ilişki tiplerinden daha fazla kız arkadaş malzemesi bulmaya çalıştığım için yaklaşık bir yıldır bekarım (ve neredeyse bekârım) ve işim nedeniyle kolay bir kancadan fazlasını arayan biriyle nadiren karşılaşıyorum. yukarı.

Geçenlerde, beni yolumda ölü durduran bir iş aracılığıyla bir kızla tanıştım. Fiziksel olarak mükemmele yakın, tatlı bir kişiliğe de sahip (biraz boşsa).

Etkileşimlerimizi ölçtükten sonra, şaşırmış ama mutlu göründüğü numarasını sordum. Birlikte olacağımız en az bir iş etkinliği daha olacağını bildiğim için, profesyonel olarak işleri rahatsız etmekten nefret edeceğim için herhangi bir şeye başlamakta tereddüt ettim.

İş yerindeki ikinci görüşmemizde ilgi belirtileri gösteriyordu. Ayrı bir etkinlikte, diğer departmanlardaki meslektaşları benim hakkımda konuşmayı nasıl kesmediğinden bahsettiler. Binayı terk edersem, görünüşe göre ona çıkma teklif etmeden onu terk ettiğimden endişelenmiş gibi nerede olduğumu sorardı.

Ayrılırken beni bulmak için elinden geleni yaptı ve ofisimdeyken ona bir ara onu dışarı çıkarmayı çok istediğimi söyledim. Gülümsedi, yine biraz utandı ama ona mesaj atıp haber vermesini söyledi.

Nedense, gerçekten o kadar rahatsız değilim. Ona mesaj atmaktan heyecan duymuyorum ve onu ne kadar çekici bulsam da, gerçekten sıradan bir ilk buluşmadan daha fazlasını yapacak motivasyonu bulamıyorum.

Kendimi biraz toparlayıp bunu nasıl deneyebilirim? Ne kadar az çaba harcamak istediğimi hissetmek gerçekten garip görünüyor ve sanırım harcamadığım şeyleri kaçırıyor olabilirim."
"Bu yüzden, farklı bilek montajlı GPS üniteleri modellerine biraz baktım. Maliyet ve işlevsellik en büyük endişe kaynağıydı. Sonunda Forerunner 305'te karar kıldım çünkü istediğim her şeyi yapacaktı ve iyi bir fiyattı (çok büyük olmasına rağmen).

Çevrimiçi bulduğum en iyi fiyat, 1-2 hafta beklemek istersem ücretsiz gönderimle yaklaşık 130 $ karşılığında Amazon aracılığıyla oldu. Yerel Best Buy'da 150 $ karşılığında mevcuttu. Hızlı bir arama yaptım ve Best Buy'da tüm ""Sağlık ve Fitness"" ürünlerinde %20 indirim için Şubat ayına uygun yazdırılabilir bir kupon buldum.

Best Buy'a gittim ve raftaki fiyatı 160 dolardı. Yakınlarda bir çalışan buldum (tatlı bir kızdı) ve ona 305'i almak istediğimi söyledim. çok büyük). Birkaç maraton koştuğunu söyledi ve nasıl koşmaya yeni başladığım hakkında biraz sohbet ettik. Bana bölgedeki bazı koşulardan, en iyilerinin nasıl birayla bitme eğiliminde olduğundan ve kasiyerde sırada beklerken genel olarak çok hoş ve bilgilendirici olduğundan bahsetti. Bu sporu yaparken kesinlikle onun gibi daha havalı insanlarla tanışmayı umuyorum.

Kasiyere gittim ve 305 beklendiği gibi 160 dolardan çaldı. Web sitesi fiyatının 150 $ olduğunu ve fiyatın buna uygun olduğunu söyledim. Sonra ona %20 indirim kuponu verdim ve taramadı. Numarayı yazmaya çalıştı ve kabul etmedi. Bunun üzerine tekrar denedi ve kuponu kabul etti ama indirimi 305'e uygulamadı. Kuponu okudu, GPS'e baktı, %20 indirimi manuel olarak girdi ve bir amirine onaylattı. Çok kolay, kapıdan 120 dolara.

Kupon, herhangi bir ""Garmin Fitness GPS"" (bu, Best Buy web sitesinde gerçek bir kategoridir) ve ayrıca herhangi bir kalp atış hızı monitörü veya başka bir fitness GPS markası üzerinde çalışmalıdır.

İşte kuponun bağlantısı. Umarım önümüzdeki birkaç hafta içinde birileri için faydalı olacaktır. 28.02.2011 tarihinde sona eriyor."
"Köpekle ilgili arka plan hikayesi, Adı lei ve onu yaklaşık bir ay önce yerel insancıl topluluğumdan evlat edindim. O 4 yaşında. gördüğüm kadarıyla en tatlı köpek olan shiba inu. Kedimle de oldukça iyi anlaşıyor (bazen havlayıp kediyle oynamaya çalışacak -.-) ama onun dışında hemen yan yana yatıp uykuya dalacaklar. Bu yüzden köpeği 2 hafta sahiplendikten sonra, evraklarını teslim etmesi ve sisteme kaydetmesi için onu veterinere götürmeyi düşündüm. Bunu yapmadan önce, köpeğim yaklaşık 20'den fazla yeni insan oldu ve hiçbir zaman saldırganlık sorunu yaşamadım. (El ısırma, hırlama, çıtlama vs yok) İlk tanıştığı birinin yanında gerçekten çekingen ama onun dışında iyi. Veterinere gider gitmez köpeğim açıkça gergin/korkmuş/endişeliydi. Yaklaşık bir saat kadar bekledikten sonra onu sakinleştirmeyi ve bir bankta yanıma oturtmayı başardım. Ancak adımız söylendiğinde içeriden gelen ses onu yine korkuttu. Sanki cins hakkında hiçbir şey bilmiyormuşum gibi benimle konuştu ve türün ne kadar agresif olduğu konusunda öfkeyle tersledi. Hemşirenin köpeğimle birlikte dönmesini bekledikten sonra, köpeğimin son derece agresif olduğunu ve düzeltmezsem ellerimde dava açılacağını anlatmaya başladı. Sonra bana bölgemdeki köpek eğitmenleri hakkında 50 milyon broşür verdi. Ne yapmalıyım? En iyi hareket tarzı nedir? Köpeğimi değerlendirdirmek mi? Veya farklı bir veterinere mi gitmek istiyorsunuz? Bu çılgınca çünkü hayatım boyunca buna gittim ve hiç sorun yaşamadım."
"Reddit,

Düzeltmem gereken bazı hanımefendi sorunlarım var. Açık olmak gerekirse, arkadaş bölgeli oldum. Evet, hepimizin ağzından çıkan o korkunç kelime yüzüme bir tokat indirdi. Mahremiyet adına ona Mary diyelim. Marry ve ben yaklaşık iki aydır konuşuyoruz / görüşüyoruz. İkimiz de birbirimizden gerçekten etkileniyoruz ve birbirimizin arkadaşlığından zevk alıyoruz ama onun bir erkek arkadaşı var. Bir yıldan az bir süredir uzak mesafe ilişkisi içinde ve erkeği nadiren görüyor.

Bu benim altın fırsatımdı kendi kendime düşündüm ama tuhaflaştı. Bir süre konuştuktan sonra. Numaramı siler ve benimle yalnızca Facebook'ta iletişim kurar. Belli ki benimle iletişimi kesmeye çalıştı ama kendine engel olamıyor. Hala her hafta içki ve diğer maceralar için buluşuyoruz. Takıldığımızda yakınlaşırız ve ellerimizi birbirimizden çekemeyiz. Onunla çıkıp bir ilişki kurmak isterdim ama kullanılıyormuşum gibi hissediyorum."
"Bu kızla bir süredir çıkıyorum, şimdiye kadar yaşadığım en uzun ilişki. Dürüstçe söyleyebilirim ki o benim ilk gerçek aşkım. Ama bu kız bana bazı haksız şeyler yaptı.

 Ocak ayında benden ayrıldı çünkü ""Ona kız arkadaşımmış gibi davranmıyorum"" iddiasında bulundu. Yaklaşık bir ay sonra bunu çözüyoruz ve işleri yeniden başlatıyoruz. Sonra neden ayrıldığımıza dair gerçeği öğrendim, başka bir adamdı. Kelimenin tam anlamıyla yıkıldım, ayrıldığımız o ay hayatımın en zor aylarından biriydi. Kız arkadaşımı kaybetmemin benim hatam olduğunu düşündüm, bu yüzden sadece ben olmadığımı başka biri olduğunu öğrenmek için düzelttim. Ama hepsi bu değil. Onu affediyorum çünkü onu çok seviyorum ve ondan gelen tüm iletişimleri engelleyeceğine söz verdi. Sonra gidip onun Facebook'unda bir adamla mesajlaştığını görüyorum (onun için bitirdiği adam değil) ve ona, onun yanında yaşıyorsa ben değil, o olacağını söylüyordu. Onunla bu konuda yüzleşti ve yine de onu affetti. Artık güven kalmadığına göre dün gece Facebook'una baktım. Ve 2 ay öncesinden, buluşacaklarını söyleyen mesajlar almış. ""Neden erkek arkadaşın yüzünden Hangout yapmıyorsun?"" Ve hayır dedi.

Şimdi işin zor kısmı burada.

Muhtemelen bu hafta bitirmeyi planlıyorum. Ama yaşıma göre iyi maaşlı bir işim var ama ne yazık ki rastgele uyuşturucu testi yapıyor. Bu yüzden bırakmak zorundayım ama onu bu şekilde aklımdan çıkarmak çok daha zor olacak. Niyetim, taşınmak ve en iyi arkadaşımla yaşamak için yeterli param olduğuna inandıktan sonra taşınmaktı. Ama onunla bitirirsem bu kasabada benim için hiçbir şey kalmaz ve muhtemelen aşırı derecede bunalıma girerim. Ne olursa olsun bitirmem gerekiyor ama endüstriyel depoda sadece 2 aylık ama 6 aylık tecrübemle işimden ayrılıp taşınmalı mıyım?

Yardıma ihtiyacınız var reddit lütfen yardım edin!"
"Kız arkadaşımla 2,5 aydır çıkıyorum ve her şey çok güzel. O çok rahat, endişelenmeden eğlenmek istiyor ve aslında bana onunla rahat olmamam için hiçbir zaman sebep vermedi. Yine de öyleyim.

Başladığımızda, bunun nereye varacağını pek umursamadım, bu yüzden akışına bıraktım ve onunla mükemmel bir şekilde rahatladım, onunla dalga geçtim, onunla şakalaştım... Artık onu gerçekten önemsiyorum ve o sürekli aklımda, yanlış bir şey söylememek, her şeyi mahvetmemek, ona herhangi bir yanlış izlenim vermemek için gevşedim.

Diğer tüm kadınlara karşı çok rahatım, bana asılmaya çalışanlara bile, çünkü onlar umrumda değil, benim hakkımda ne düşünecekleri umrumda değil, bu yüzden ben bir topraklama yerinden geliyorum. şakalaşabilirim, oyun oynayabilirim, dalga geçebilirim, gülebilirim, bolca gülümseyebilirim...

Reddit, bunu nasıl düzeltebilirim? Kendimi onun hakkında ""umurumda değil"" diye ikna etmeye çalıştım, ama bu zihniyeti benimsemeye çalıştığımda, birdenbire, artık umursamamaya başlıyorum, düşünceli olmayı bırakıyorum, ona ilgi göstermeyi bırakıyorum vb.

derin nefes alma gibi rahatlama tekniklerini denedim ama görünüşe göre sadece kısmen işe yaradı..."
"Yaklaşık bir yıldır tanıdığım bir adam var. Aynı okula gittiğimiz için her gün tatil başlamadan önce görüşürdük. Neredeyse her şeyi konuşabildiğimiz için oldukça iyi arkadaşız diyebilirim. Şimdi bu etkinlik geliyor ve ikimiz de ona katılıyoruz. Bir gün Facebook'ta sohbet ediyorduk ve istersem o gün beni alabileceğini ve bisikletiyle eve geri getirebileceğini söyledi. Bu adam içe dönük ve insanların yanında oldukça utangaç olduğu için bunu ""büyük"" bir şey olarak görüyorum. Benim dışımda kızlara karşı genellikle beceriksizdir.

Bu sadece bir nezaket jesti mi yoksa bu adamın bana karşı bir şeyler hissetmesi mümkün mü? Genel olarak o gerçek bir beyefendi ve çok tatlı bir adam. Bu, beni gezdirmek için özel bir nedeni olmayabileceğini düşündürdü. Ancak hiçbir zaman şikayet etmedim, hatta başka türlü etkinliğe nasıl gideceğimden bahsetmedim; birdenbire aklına bu öneri geldi. Bana daha önce hiç böyle bir şey sormadı ve daha önce kimseyi gezdirdiğini ne gördüm ne de duydum.

Birinden araba almanın ne de olsa oldukça samimi olduğunu düşünmeme neden olan şey, değil mi? Sürücüye çok yakın olmak ve onlara tutunmak zorunda kalmak falan. Aralarında bir şey olmadıkça genellikle kızları arabaya bindiren erkekleri görmezsin (tamam, görüyorsun... ama ne demek istediğimi biliyorsun).

Her neyse, bu konudaki görüşlerinizi duymak istiyorum. Sence bana karşı hisler geliştiriyor olabilir mi, yoksa bu erkeklerin günlük yaptığı bir şey mi?

Cevabımı bilmek istersen, bu bir evetti. Motosikletli erkeklere karşı zaafım var. :)"
"Anlaşma şu, geçmişte karımla iş için seyahat ettiğinde bazen onu kıskandığım hakkında konuşmuştuk. Genellikle birden fazla gece partisi olan konferanslara gittiğinde ve geç saatlere kadar dışarıda kaldığında oluyor. Buna ana tetikleyicim derdim.

.

Bu bağlamda, genellikle sık sık birlikte çalıştığı insan gruplarıyla takılıyor, ancak kulüplere, barlara ve partilere bu kadar geç gittiğini bilmek hala zor.

.

Şu anda yeni bir durumla uğraşıyorum, konferans yerine ticari bir fuara gitti. Bir stant düzenliyor, yanındaki stanttaki adamlar onu saat 5'te akşam yemeğine davet etti. Her neyse, tek başına yemek yemek istemediğini söyledi. Kıskanmaya başladığımı biliyordum ama ona iyi vakit geçirmesini söyledim ve görmezden geldim. Otel odasına sağ salim döndüğünde bana bir metin mesajı göndermesini istedim. Bunun bir kısmı da bir grup rastgele erkeğe güvenmemek.

.

Bu gece sabah 1:45'e gel, hala bir kısa mesaj almamıştım.

.

İyi olup olmadığını anlamak için ona mesaj attım, ""Harika, şimdi odama dönüyorum"" dedi. Şu anda aşırı kıskanç olduğum için deli miyim?

.

Belki.

.

Bu duygularla nasıl başa çıkacağım?

.

Dışarıda kalması ve hakkındaki duygularım hakkında ona ne söylemeliyim?

."
"Yani, bu bugün değil, hafta sonu oldu. Yakındaki bir sahada futbol oynamaya gittik (Amerikalıysanız buna futbol diyeceksiniz). Maç oldukça dengeliydi, kimse gol atamadı. Biz de kazananı belirlemek için penaltı atışları yapmaya karar verdik. Ateş etmeye gittim, sert bir tekme attım ve arkadaşımın yüzüne doğru vurdum. Burnu kanamaya başladı ve ben üzülürken o derin bir öfkeye kapıldı ve geri kalanı kıçlarına güldü. Her neyse, o günün ilerleyen saatlerinde birlikte karşı saldırı oynadık. Ortaya çıktı, ben awp oynuyordum, vuruşuma girdi, boom teamkill kafa vuruşu. Ekibimiz (futbol maçındaki aynı adamlar) gülmekten ölürken Teamspeak'teki öfkesi 9000'in üzerine çıktı. Ancak arkadaşım o kadar sinirlendi ki oyunu bıraktı ve kaybettik. Bu şekilde iyi bir arkadaşımı ve CSGO rütbemi kaybettim."
"Bu yüzden erkek arkadaşımla 3 yıldır birlikteyim, biz bir araya gelmeden önce ebeveynlerimiz arkadaştı, bu yüzden onu neredeyse tüm hayatım boyunca tanıyordum. Ayrıntılara girmeden önce, onu gerçekten sevdiğimi söylemek istiyorum, hayatımın geri kalanını birlikte geçirmek istediğim kişinin o olduğuna dair aklımda hiçbir şüphe yok ve geleceğimiz hakkında birlikte konuşuyoruz ve konuşuyoruz. Sanırım ""balayı"" aşamasını geride bıraktığımızı söyleyebilirsin, yani hala harika seks yapıyoruz ve onu her zaman kelebekler görüyorum ama belli ki artık eskisi gibi değil.

Benim endişem, beni gerçekten rahatsız eden küçük tavırlarının gerçekten beni etkilemesi. Beni gerçekten sinirlendiriyorlar ve her zaman şirretlik yapıyorlar ve bence bu ilişkime zarar verebilir.
Bunlar beni gerçekten etkileyen yaptığı şeylerden sadece birkaçı:

1) Çok özensiz yer ve asla bıçak kullanmaz

2) Hijyeni fena değil ama ona ellerini yıkamasını ve dişlerini fırçalamasını hatırlatmam gerekiyor.

3) Arkasını asla temizlemez

4) Toplantılarda alkolünü nasıl kontrol edeceğini bilmiyor

Temelde bu, birkaç başka şey olabilir ama bu benim aklıma gelen şey.

LÜTFEN ONUN HAKKINDA BUNLAR SENİ RAHATSIZ EDERSE BENİ SEVMİYORSUNUZ SÖYLEMEYİN. Bu doğru değil. Onu çok seviyorum ve ideal olmadığını biliyorum ama bu şeylerin bana ulaşmasını nasıl durdurabilirim.
Ona çok fazla bebek yapmak zorundaymışım gibi hissediyorum ve onun rahat olmasına ve buna alışmasına izin vermem benim hatamdı. Ailesi ona asla ne yapacağını söylemez ya da yanlış olduğunda ona söylemez, bu yüzden her şeyden paçayı sıyırır.

Gerçekten seçici miyim yoksa böyle hissetmem normal mi?"
"Ortak arkadaşlarımız sayesinde sinemada tanıştık. Daha sonra, hikayeleri paylaşıp birbirimizi tanımaya başlıyoruz. Boom. En iyi arkadaş olmuştuk. Onu şu an olduğum kadar çekici bulmadığımı itiraf etmeliyim. Ona günümün nasıl geçtiğini anlatmak, bazen birlikte rekabetçi bir şekilde video oyunları oynamak ve hatta arkadaşlarımızla dışarı çıkmak konusunda rahattım. Sevgililer gününden beri sinemaya gidebilir miyiz diye sordu. Diğer insanların ortaya çıkabileceğini düşünmek, sadece o. Kişisel alanıma girerken, onu bir arkadaş olarak değil, tamamen farklı bir insan olarak düşündüm. Daha önce sevgililer günü randevum olmadığını bildiği için bunu değiştirmek istedi ve işler burada ters gitti. Şimdi Temmuz ve biz ""randevulara"" gidiyoruz. Bir anda ""seni seviyorum"" demeye başladık. İstediğimin bu olup olmadığından emin değilim. Birbirimizi erkek/kız arkadaş olarak bile düşünmüyoruz ve daha az yakın olmak için kendimizi zorlamalı mıyım diye merak ediyorum. Daha az açık ve benimle eskisi kadar ilgilenmiyor. Bir gün sorunun bu olduğunu hissettim ve patlama, sadece aynı sonuca varmamı sağlamakla yanıldığımı kanıtladı. Tıpkı bir roller coaster su gibi."
"Bu nedenle, temelde sorunu en iyi şekilde nasıl çözeceğiniz konusunda yardım/tavsiye aramak için lafı dolandırmamak.

Onunla ilk birlikteyken ereksiyonu sürdürmekte zorlandım. Nedense prezervatifler bana her zaman duyumun %80'ini kaybettiğimi hissettirdi, bu büyük bir vızıltı öldürme ama atm'ye sahip olduğumuz tek koruma. Ayrıca konumlandırmayı zorlaştıran daha büyük bir kız.

Beni en çok korkutan da bu. Sadece bir avuç kadınla birlikte oldum ve performans sorunları yaşadığım tek sefer daha iri bir kadınla birlikteydim. Bunu ilk kez, karmakarışık bir evlilikten toparlanmaya bağladım, onun gerçekten o kadar iyi bir insan olmadığından bahsetmiyorum bile.

Ama şimdi benden daha büyük bir kızla birlikteyim ve aynı sorunu yaşıyorum... bu beni çok korkutuyor çünkü o harika bir insan. Ondan gerçekten etkilendim ama prezervatif bir sorun haline geldiğinde çıkardım ve harikaydı, sert kaldı, orgazm olmasını sağladı. Ama onu çok gerginleştirdiği için durdu.

Sorun yüzünden onu korkutmak istemiyorum. Kilosu gerçekten kiminle birlikte olmak istediğimi etkilemiyor ama performans gösteremezsem sebebinin bu olduğunu düşüneceğini biliyorum.

Sanırım çoğunlukla duygularım konusunda çelişkiliyim çünkü o ilk iri kadınla ben... sadece seks yapamazdım. Ama şimdi gerçekten değer verdiğim ama komplikasyonsuz olmayan bu kadınla yaptım ... herhangi bir nesnel düşünce var mı?"
"Geçen hafta, öğretmenlerimden biri için verilmesi gereken 3 büyük ödevim vardı. Bu ödevler, geçen haftayı neredeyse hayatımın en stresli haftalarından biri haline getirdi ve neredeyse okulun bittiği Cuma gününe kadar bitirmedim. Teslim etmek için ona gitmeye gittiğimde, sağlık sorunları olduğu ve ders bitmeden 30 dakika önce çıkış yaptığı ve beni FML dediğim bir ruh hali içinde bıraktığı ortaya çıktı. Kütüphaneye koştum ve mümkün olan en kısa sürede öğretmenime durumu açıklayan bir e-posta gönderdim... ama şu ana kadar yanıt vermedi. Ve bugün Pazar. Çok endişeliyim Reddit ve ne yapmam gerektiği hakkında hiçbir fikrim yok. Elbette anlıyor olmalı ve sırf onun sınıftan çıkmasını zar zor kaçırdım diye beni bırakmamalı... ama ben şüpheliyim. Ne yapmalıyım?"
"Merhaba arkadaşlar, beni gerçekten üzdüğü için bu durumla nasıl başa çıkmam gerektiğini bilmek istedim. Şu anki kız arkadaşım ve ben yaklaşık 7 aydır çıkıyoruz ve birbirimizi yaklaşık on yıldır tanıyoruz ve yakın zamana kadar her şey mükemmeldi. Birkaç hafta önce kız arkadaşımla sevişiyorduk ve eski kız arkadaşımı hayal ettim. O zamandan beri, sanki beynim ikisini farklı insanlar olarak ayırt edemiyor. Ne zaman şu anki kız arkadaşımın adını kafamın içinde söylesem veya yüzünü hayal etsem, içimdeki bir şey eski sevgilimin adını/yüzünü getiriyor.

Şu anki kız arkadaşımı gerçekten seviyorum, o eski sevgilimin olmadığı her şeye sahip: ilgili, sevgi dolu, sadık, güvenilir, tatlı, özverili. Bize mutlu bir son vermek ve bu düşünceleri uzaklaştırmak için kesinlikle her şeyi yapacağım. Sadece yalnız olduğum zamanlarda değil, artık birlikte geçirdiğimiz zamana da sızmaya başladılar. Sanki kendi beynimle savaşıyormuşum gibi. Eski sevgilimi sevmiyorum ve onunla bir gelecek yok, bekar olsam bile onca yalan, aldatma, acı ve bencillikten dolayı bir daha onun peşine düşmem. Bunu şu anki kız arkadaşımla tartıştım ve o kesinlikle harikaydı ve her adımda elimi tutuyor. Bu geçmiş acının şimdiki mutluluğumu zehirlemesine izin verdiğim için kendimden tiksiniyorum.

Öyleyse bana ilişkilerimde yardım et, geçmişimi devreye sokmadan kız arkadaşımı görmeye nasıl geri dönebilirim?"
"Uzun yıllar kız kardeşlerim tarafından fiziksel istismara uğradığım için şiddetli depresyon, Travma Sonrası stres bozukluğu ve şiddetli kaygım var ve lisede 6 yıl boyunca bir erkekle zorla cinsel ilişkiye girdim. Ben de çığlık atıp bayılana kadar annem tarafından birçok kez odama kilitlendim.

***
Eşimle (5 yılı aşkın süredir birlikte olduğum) ilişkim ilk başta çok zordu ama her şey yolunda, daha sabırlı oldum ve o da öyle. Birbirimizi anlıyoruz ve birbirimizi seviyoruz ama bir sorunum var, cinsel dürtüm yok ve onun dokunuşunu küçük bir okşama bile olsa kabul etmekte zorlanıyorum.

Kalbim ve ruhumla istiyorum ama vücudum farklı tepki veriyor. Doktorumu ve ilaçlarımın bir yan etkisini (antidepresanlar ve anti-anksiyete) gördüm ama bunun bir yolu olmalı.

 
Önerilere ve sorulara açığım."
"Merhaba İlişki_Tavsiyesi,

Durum şu: Son zamanlarda bu harika kızı görüyorum - zeki, harika bir vücut, duygusal olarak dengeli - her şeye sahip. Bu harika!

Bir süredir çıkıyoruz ve sonunda ilişkinin yatak odası aşamasına geçtik. İşte burada... garipleşiyor.

Seks yaptığımız ilk birkaç seferden birinde, onun arkasındaydım ve kıçında hâlâ sarkan küçük bir şey fark ettim. Ben iffetli değilim ve seksin ortasındaydık, bu yüzden açıkçası umurumda değildi.

Bir veya iki hafta ileri sarın - tekrar başlıyoruz ve pantolonunu çıkarır çıkarmaz bir şeyin *kokusunu* alıyorum... öyleydi. Ayrıntılara girmeyeceğim, ama onun bir fışkırtıcı olduğunu ve işini yaptığını söylemek yeterli. Bunu o gece misyonerlikte yaptık ve ertesi sabaha kadar beyaz çarşaflarımın ortasında bir *kayma izi* fark ettim. D: Ohhh hayır.

Hızlı ileri, birkaç gün daha: Tekrar seks, şimdi endişeleniyorum, kaka kokusu alabiliyorum ve bakalım, ertesi sabah yorganımda *kabuklu bok* buluyorum. :( :(

r/relationship_advice, ne yapmalıyım? Bu kıza kesinlikle bayılıyorum - görünüşü, beyni, sakin ve havalı tavrı. Eski sevgilimden ne büyük bir adım! AMA - tüm bu 'kıçım temiz değil' olayı **gerçekten** beni rahatsız ediyor ve bunu ona olabildiğince kibar bir şekilde nasıl söyleyeceğimi bilmem gerekiyor. Sıkıştım ve tavsiyene ihtiyacım var!"
"Erkek arkadaşım (24) ve ben (K:25) yaklaşık 2 yıldır resmi olarak çıkıyoruz ve neredeyse 3 yıldır birlikteyiz. düzeltin/onunla tartışın (genellikle bizi ayırmaya ve ilişkimizin arasına girmeye çalışan çılgın eski sevgilisiyle iletişim halinde kalması hakkında) veya kavga ederiz, beni terk etmekle tehdit eder. Tüm yıl boyunca endişeli ve gergindim ve sonuç olarak hem fiziksel hem de zihinsel olarak inanılmaz derecede rahatsız oldum. Beni neredeyse bir hafta boyunca görmezden geldikten sonra (görmezden gelmek bazen kullanmayı sevdiği bir yöntemdir - ""çok fazla"" veya çok ""sinir bozucu"" olduğumda beni görmezden gelmekle tehdit ediyor) şimdi (tekrar) bir Instagram anlık mesajıyla beni resmen terk etti. ya da beni bırakın ve özür dileyen ya da koşarak geri gelen kişi ben olmalıyım). Sadık olmaktan başka bir şey yapmadım ve birlikte süper harika zamanlar geçirdik, gerçekten en iyi arkadaştık ama yaşadıklarım bana gerçekten zarar verdi ve beni korkunç bir insan olduğuma ve her şeyin benim hatam olduğuna ikna etti. Yapmaya çalıştığım tek şey sorunları çözmek ve daha güçlü olabilmemiz için ilişkimiz için mücadele etmek, ama o sadece ilişkinin ""kolay"" olduğu zaman istiyor (sözleri). Bu sefer tamamen gitti. Beni bu kadar endişelendiren bir şeyin üstesinden nasıl gelebilirim? Birlikte çok fazla zaman geçirdik, bu yüzden hayatımda büyük bir boşluk var ve kendimi çok kaybolmuş hissediyorum. Arkadaşlarla takılıyorum, hobilerim var ve kendimi işe gömüyorum ama biraz rehberliğe ihtiyacım var - devam etmem için beni motive edecek bir şeye ihtiyacım var. Kendi içimdeki gücüm ve mücadelem gitti ve artık kim olduğumu bilmiyorum. TİA"
"Tamam, burada çok şey oluyor.

Kız arkadaşımı hiç gerçekten sevip sevmediğimi merak etmeye başlıyorum. Yeni takılmaya başladık ve ikimiz de ""iyi"" insanlarız, bu yüzden bundan sonra büyüdü. Bu ""tamam"" bir ilişki, işlevsel ve olgun ama hiçbir zaman fazla kimya olmadı. Sadece her şeyin yolunda gittiğini ve uzun vadede birlikte yaşamak/evlilik/çocuklar vb. için uygun olmadığımızı hissediyorum.

Bunu gerçekten düşünüyorum çünkü geçen sene babası hasta olduğu için oldukça yakındık. Destekleyici olmak yapılacak doğru şeydi ve aslında değer verdiğiniz biri için yapılması kolay bir rol. Geçenlerde öldü ve bir kez daha birbirimize odaklanabiliyoruz ama kendimi ilişkiye gerçekten yeniden girmiyor veya ilişkide özellikle mutlu değil buluyorum.

Aynı zamanda bir arkadaşımın yeni arkadaşına aşık oldum. Birlikte çok zaman geçiriyoruz ve ben sadece onunla tıklıyorum. O muhteşem. Onun mükemmel olmadığını ve kimsenin mükemmel olmadığını biliyorum ama bu şekilde hissetmekten kendimi alamıyorum (kolayca aşık olan biri değilim). Onu düşündüğümde kendimi gülümserken buluyorum ve o hep aklımda. Nasıl hissettiğini hiç bilmiyorum (bekar ama bu karmaşık) ve kız arkadaşımı asla aldatmam.

Kız arkadaşım hala yas sürecinden bir nevi kurtuluyor ve tatil yaklaşırken kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum. Ondan ayrılmak istiyorum ve şimdi onun için çok daha acı verici olacağı için yapabileceğimi hissetmiyorum. Öte yandan, onunla olduğum her dakika diğer kızla, hatta yalnız olmayı tercih ettiğim için kendimi berbat hissediyorum.

Ne yapmalıyım? Kimseye söyleyemem gibi hissediyorum çünkü tüm arkadaşlarım en az bir kişiyi tanıyor. Babası öldükten hemen sonra kız arkadaşımdan ayrılmak istemiyorum ama başka birini sevdiğim için kendimi çok kötü hissediyorum ve artık ilgilenmiyorum."
"Benim hayatım (ya da en azından öyle görünüyor) onunkinden çok daha zor. Benim işim daha yoğun ve patronum onunkinden çok daha az esnek, bu yüzden daha fazla saat çalışıp daha az tatil yapıyorum. Farklı yerlerde aynı türden işlere sahip olmamıza rağmen, benimki daha fazla sorumluluk, daha fazla talep ve beklenti ile geliyor gibi görünüyor. Ayrıca çoğunlukla erkeklerin olduğu bir alanda oldukça üst sıralardayım ve erkeklerden eşit olarak kabul edilmek için her zaman daha iyi olarak bu noktaya geldiğimi hissediyorum. Ayrıca ikisi de hasta olan anne ve babama bakan tek çocuğum. Son olarak, tatmin olmuş ve tatmin olmuş hissetmek için sadece erkek arkadaşımın dışında daha fazla hobi, ilgi alanı ve sosyal iletişim peşinde koşuyorum. Tüm bunların bir sonucu olarak, genellikle yorgunum ve makul miktarda bakıma ve desteğe ihtiyacım var. İyileşmek için işimden de fazla izin alamıyorum. İlişkimizdeki bu dengesizlik beni rahatsız ediyor,

Tüm bunlar başladığında, birkaç ay süreceğini ve sonra bir dengeye ulaşacağımızı ve belki onun bile bazı sorunları olacağını ve destekleyici olan benim zamanımın geleceğini düşündüm. Ama hayatı hala nispeten stressiz ve işim daha da yoğunlaştıkça (hükümet fonlarına bağımlıyız, bu daha yeni kesildi ve daha fazla iş ve daha az insan anlamına geliyor) ve ailemin sağlık düşmeye devam etti. Bu karmaşanın üzerinden bir yılı aşkın bir süre geçti ve yakında pes edecek gibi görünmüyor.

Her zaman ilgilenilmesi gereken kişi ben olmamalıyım, hissediyorum. Hayatı oldukça harika sanırım (fazlasıyla büyümüş kız arkadaşı hariç), ama kendimi bir asalak gibi hissediyorum.

Bu, özellikle onunla konuşmak için zor bir şey. Destekleyici bir ortak olması gerektiğini biliyor, bu yüzden kendini kötü bir erkek arkadaş ya da ihtiyacım olduğunda beni terk edebilecek bir pislik çuvalı gibi göstermeden bunun onun için çok fazla olduğunu söylemesinin gerçekten güvenli bir yolu yok."
"Ağustos ayında, okcupid'de harika biri olduğunu düşündüğüm biriyle tanıştım. Hemen çevrimiçi olduk ve sürekli mesajlaşmaya başladık. Yaklaşık bir hafta sonra, beni yemeğe ve sinemaya davet etti ve bu şimdiye kadar çıktığım en iyi randevuydu. Haftada 2-3 kez görüşmeye başladık ve kolay bir ritme kapıldık. Resmiyet kazanacak gibiydik ve ikimiz de başka kimseyle görüşmeyeceğimizi söyledik.

Yaklaşık bir ay önce biraz uzaklaştı ve mesajlaşmayı bıraktı. Ne olduğunu sordum ve ilgisini kaybetmediğini, ancak yeni bir işe alıştığını söyledi. Harika bir konuşma yaptık ve her şey normale döndü - çok konuşmak ve birkaç günde bir takılmak.

Geçen hafta içinde, her şeyin tamamen değiştiğini hissediyorum. Mesaj atması için biraz zaman ayırması yerine, mesajlarımı tamamen görmezden geldi veya tüm günlerini bana mesaj atmadan geçirdi. Konuştuğumuz zaman, sohbeti yürüten benim.

Sadece bir kez takıldık ve o da bir bardaydı, yalnız değildik ama her şey tam olarak her zamanki gibiydi. Rahatladık ve o tamamen normal davrandı. Bana iyi geceler öpücüğü bile verdi. Ama ertesi gün mesajıma cevap vermedi ve yaptığımız planları mahvetti.

Bu noktada, nasıl devam edeceğimi bilmiyorum. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve bu benim için büyük bir adım. Asla çıkmam ve yıllardır aşık olduğum ilk kişiyle aramı bozmak istemiyorum. Öte yandan, hiç önceliğim yokmuş gibi hissediyorum ve bu canımı yakıyor.

Fazla üstüne gitmek istemiyorum ve ona yeni işine alışması için zaman tanımak istiyorum ama bunun böyle olup olmadığını nasıl anlarım? İlgisini tamamen kaybetmediğini nasıl bilebilirim? Ve eğer varsa, bunun üstesinden nasıl gelebilirim?"
"Yeni Yıl civarında diyete, bildiğim bir klişeye ve Şubat ayında egzersiz yapmaya başladım. Şimdiye kadar yaklaşık 13 pound düştüm, çoğu geçen ay geldi.

Daha düşük kalorili günler ve daha yüksek kalorili günler, genellikle 1000-2200, haftada bir ""hızlı"" 500'ün altında bisiklet sürüyorum. Ayrıca kötü karbonhidratlardan da kaçınıyorum.

Geçen Perşembe oruç günümdü ve önceki gün yaklaşık 2200 kalori yedim. Aç değildim, bütün gün tok hissettim, akşam 5'te protein shake ve biraz pişmiş ıspanak içtim. Bir buçuk saat koşuya çıktım, aç kalacağımı düşünerek eve geldim ama kendimi iyi hissettim. Kendimi daha fazla protein ve biraz sebze yemeye zorladım.

Ertesi gün uyandım, yine açlıktan ölmeyi bekliyordum ama kendimi iyi hissediyordum. Yine yemek yemedim. İşe gittim, öğle yemeği vakti geldi ve kendimi tok hissettim, bu yüzden hiçbir şey yemedim. Günün bitiminden yaklaşık bir saat önce kendime biraz tavuk ve sebze yedim çünkü spor salonuna gidiyordum. 1,5 saat boyunca gerçekten çok sıkı çalıştım ve sonrasında yine tok hissettim. Kendimi tekrar yemeye zorladım.

Cumartesi-Salı aynı şeyi yaptım, antrenmandan bir gün izin aldım ve bu sabah kendimi iyi, hatta tok hissediyorum. Buna daha ne kadar devam etmem gerektiğini merak ediyorum. Başka kimse bundan geçti mi?

Hareketsiz BMR'm yaklaşık 2000 kalori ve egzersiz yaparken yaklaşık 900 kalori kullanıyorum, bu yüzden 2400 açıkta çalışıyorum. Bu tehlikeli mi? Bence birkaç gün oruç tutmakta sorun yok ama sporu bırakmalı mıyım / kendimi daha fazla yemeye zorlamalı mıyım? Ben E:25:248lbs. Tavsiye lütfen!"
"Bu adama (ona Stan diyeceğim) yaklaşık 6 ay önce taşındım.
İlk başta iyileşmekte olan bir alkolik olduğunu ve bir veya iki yıldır ayık olduğunu söyledi.
Daha sonra kendisinin de geçmişte ağır bir uyuşturucu kullanıcısı olduğunu öğrendim ama bütün bunları yıllar önce geride bıraktı.
O ve ortağı (ona Pete diyeceğim) sekiz günlüğüne tatile gittiler ve yarın (3/5/12) dönüyorlar.
Dün gece geç saatlerde Pete'den Stan'in tekrar hasta olduğunu ve sarhoş olduğunu ve/veya uyuşturucu kullandığını söyleyen bir telefon aldım.
  
Şu anda aradığım şey, geri döndüklerinde bu duruma nasıl yaklaşılacağı.
Görünüşe göre Stan yaptığı şey için gerçekten üzülmüş ama Pete, olanlar hakkında hiçbir şey bilmediğimi Stan'e itiraf etmemi istemiyor.
Ne yapmam gerektiğini bilen var mı?"
"Bu 12 yıl önce oldu - 14 yaşındaydım. 8. sınıftaydım ve o sabah okula gitmeden önce kendime biraz kahve içmeye karar verdim. O zamandan önce hiç gerçekten içmedim, ama neden olmasın diye düşündüm. Annem, acele etmezsek kardeşlerimle benim otobüsü kaçıracağımızı söylerken, doldurduğum o koca fincan kahveyi aldım ve yarın olmayacakmış gibi içtim. Yaklaşık dört saat sonra (yaklaşık 10:00), midem beni öldürüyor - bu noktada, iyi bir kusma seansının yakın olduğundan eminim. Öğretmenime hasta olacağımı söylüyorum ve kıçımı tuvalete götürüyorum (neyse ki boştu). Tezgâhlardan birine koşuyorum, dizlerimin üzerine çöküyorum, klozetin kapağını kaldırıyorum ve her an Dickens gibi kusacağımı düşünerek nişan alıyorum. Bunun yerine, korkunç bir kıç patlamasıyla aynı zamana denk gelen hayatımın en ıslak osuruğunu çıkardım. Evet, kusmadım - pantolonuma pisledim. Ve sana söyleyeyim, onları kötü mahvettim. Tek tesellim, hala külot giyiyor olmam ve henüz boxer giymemiş olmamdı. Utanç ve dehşet içinde hemşirenin ofisine gittim ve ona hasta olduğumu söyledim (aslında ona gerçeği kabul etmektense bir fırtına kustuğumu söyledim). Eve gideceğimi söylemek için öğretmenimi arıyor; annem beni almaya 20 dakika kadar geldi. (Allah'ın izniyle herhangi bir koku ve sızıntı olmadı). Bacaklarımı sımsıkı kenetlenmiş halde üst kata, yatak odama çıkıyorum ve pantolonla iç çamaşırımı dikkatlice çıkarmaya başlıyorum; Tüm kanıtları eski bir yastığa tıkıştırdım, çöpe attım ve hemen boşalttım. Kendimi temizledim, biraz kestirdim ve uzun, çok uzun bir süre tek bir yudum kahve içmedim. Bugüne kadar, kahve kokusu büzgen kasımı ürkütüyor."
"Çok zordu. O harika bir adam. Harika erkek arkadaş malzemesi, harika bir baba olur - sabırlı, ilgili, sevgi dolu ve sadık. Ve işe yaramadığı için hepsinden vazgeçmek zorunda kaldım. Böyle bir acı hissetmemiştim. Kendimi nasıl toparlayacağımı bilmemek büyük bir kayıp. İçimdeki tüm bu korkular - Bir gün onun kadar iyi birini bulup beni onun kadar sevebilecek miyim? Ya yapabileceğimin en iyisi oysa?

Bu başarısız ilişkiye o kadar uzun süredir tutunuyorum çünkü uyumlu olmadığımızı ve kaçınılmaz olarak ayrıştığımızı bilmeme rağmen bu kadar iyi birini bırakamıyordum. Ona o kadar çok duygu ve zaman harcadım ki nasıl devam edeceğimi bilmiyorum. Eski sevgilimi bir ölçüt olarak kullanacağım ve eşleşmeyen herkese nitpick atacağım için çıkmanın cehennem gibi olacağını hissediyorum.

Şimdilik çoğunun tavsiye ettiği gibi hiçbir temasa geçmedim. Benimkine benzer herhangi bir ipucu veya hikaye var mı? Harika bir insanı bırakıyor musun? Nasıl yapıyorsun şimdi? Biriyle tanıştın mı?"
"Yazın sonuna doğru, bir iş arkadaşım ve ben 2 hafta boyunca tutarlı bir şekilde takılmaya başladık (birçok kez takıldık/takıldık ama dış koşullar nedeniyle seks asla olmadı). Okula geri döndüğünden beri, okulla ilgili bir sorunu bana anlattığı bir telefon görüşmesi yaptık ve ortalama iki günde bir mesaj attık, bazıları kısa sohbetler, diğerleri ise tüm gün sohbet ediyor olabilir. Onunla, onun benimle yaptığından çok daha fazla sohbet başlattığımı hissediyorum ama zamanın %90'ında yanıt veriyor.

Onunla yaklaşık 4 gündür konuşmadım, en son iki iş arkadaşımın onlarla gitmemi ve Eylül ayının sonuna doğru bir gece veya hafta sonu okulunda onu ziyaret etmemi istediği hakkında konuştuk. İlgisini görebilmek için başlatıp başlatmayacağını görmek için bekliyordum ama benimle iletişime geçmeye çalışmadı. Bazı günler çok fazla düşündüğümü hissediyorum ve bazı günler yavaş yavaş ilgisizleşiyormuş gibi hissediyorum. Ben deli miyim?"
"Bu sabah erken saatlerde babam, amcam ve bir arkadaşımla köpekleri (Westie, Goldendoodle, Black Lab, English Setter) koşturuyordum. Amcamın Remmy adında güzel/çılgın tilki kırmızısı bir Golden Retriever'ı var. Yeni kameramı yanıma almaya karar verdim, mutlu köpeklerin birkaç fotoğrafını çektim. Güzel bir gün olacaktı.

Dışarı çıkmadan önce herkesin yerlerini almasını beklerken birkaç fotoğraf çekiyordum ama gerçekten de kameramı yanımda tutarak öylece dikilmiş gibiydim. Boyun askısını takmıyordum çünkü orada öylece duruyordum.

Bu sıralarda Remmy, büyük bir mutluluk içinde yanımdan hızla geçti ve boyun askısını boynuna doladı ve DSLR şeklindeki bir çapayı çakıllı otoparkta sürükleyen bir füze gibi havalandı. Ben büyük bir adamım ve kovalamaca zarif değildi. Neyse ki sadece bir merceğin altındayım."
"Duyduğum/okuduğum her şeye göre (Federal hükümetin bir parçası olmayan veya onun tarafından denetlenmeyen) Federal Rezerv Bankası boktan ve hükümeti (ve ulusu) sonsuz bir borç döngüsüne sokan para basarak borç yapıyor. Eğer bir şey varsa, hükümetin bunun hala bir şey olmasından kazanması gereken nedir? Ve neden bu herkes için daha önemli değil? Bu varlığın sahip olduğu gerçek güç hakkında yanlış mı bilgilendirilmişim? Hükümetin onlar için eski bir yasadan ve ""söz bağdır"" yükümlülüğünden başka nesi var ve zaten ne isterlerse hemen hemen her şeyi yaptıklarına göre neden bundan kurtulmanın yolunu buluyorlar?"
"Bu yüzden, şu anda ailemle birlikte Finlandiya'da bir kayak gezisindeyim - burada ilk kez, ne zaman konuşulduğunu anlamak şöyle dursun, tek bir kelime bile Fince konuşamıyorum.

Kayak yaptığım tatil yeri oldukça sıkıcı tbh, aslında pistlerin 1/3'ü açık ve olanların dibe inmesi belki 5-10 dakika sürüyor (eğer yavaş gidiyorsanız). Yapılacak iş eksikliğinin bir sonucu olarak, pist dışına çıkmanın harika olacağına karar verdim (ailem, sigortacılar ve eğim tabelalarının tavsiyelerine karşı).

Derin kar benim için sorun değil, çoğu koşulla oldukça iyi başa çıkabilirim, **AMA** Çoğu kez 'siz bakmadan zıplamak' gibi acemice bir hata yapıyorum ve kendimi küçük bir uçurumun hemen yakınında dururken buluyorum. Çoğu durumda muhtemelen uçurumun altındaki karın üzerine inmeyi denerdim, ama düşen ağaçlar bana orta dalı verdi ve gülmeye başladı. Bu yüzden bir yanda uçurum, diğer yanda sevişmek için elimden gelenin en iyisini yapmaya ve diğer tarafa gitmeye çalışıyorum.

İyi gitti, gitmek istediğim yönü işaret ettim ve neşeli yoluma devam ettim. Kapalı turlardan birine yetişebileceğim bir noktaya geldim ve herhangi bir aksilik olmadan neredeyse oraya varıyordum... *Neredeyse*

Yeni uçurumun nerede sona erdiğini yanlış değerlendirdim ve sırtım o kötü düşmüş ağaçlardan birinin biraz yakınında dururken, kıç üstü baştankara aşağıdaki karın içine daldım.

Hayatımda hiçbir zaman belirgin bir kayak pistinde olduğum için bu kadar mutlu olmamıştım."
"Her şeyi denedim, bunun hakkında konuştuk, okuması için ona literatür verdim, reddit'ini gösterdim ve cinsel yaşamımızı nasıl iyileştirebileceğimize dair önerilerini verdim. Seks düşkünü değilim ama ayda ikiden fazla seks yapmaktan zevk alıyorum. Seks dürtüsü yok. Seks yaptığımızda benim için zevksiz ve onun için iş gibi görünüyor. Eskiden harika bir seks hayatımız ve bunun gerektirdiği her şey vardı. Ama onu geri almak için hiçbir şey yapamam. 4 yıldır çıkıyoruz ve görünüşe göre (aptalca bir ifadeyle) arkadaş bölgesi. Onu randevulara götürüyorum, her gece yatmadan önce onunla yatıyorum, onun için yemek pişiriyorum vb. Mükemmel olduğumu söylemiyorum ama bunun doğru olduğuna inanmıyorum. Yanlış mıyım? Her uzun süreli ilişki böyle midir? Bu 4 yıllık ilişkinin yaklaşık 2,5 yıldır devam ediyor."
"İşte orijinal gönderi:

Yani, bugün karımın gerçekten taşındığı ve ülke çapında taşındığı gündü. Son bir buçuk haftadır bir ton duyguyla uğraşıyordum ama bana yardım eden iyi bir arkadaşıma çok şey anlattım.

Bugün, 10 gün önce olduğumdan daha iyi bir yerdeyim. Heck, sadece 4 gün önce olduğumdan bile daha iyi. Dürüst olmak gerekirse, neredeyse karımı gerçekten kalmaya ikna edeceğim bir noktadaydım, ama arkadaşım bu düşünce trenini düzeltmeme yardım etti ve bence en iyisi buydu.

Şimdi, hayatımda ilk defa yalnız kalmaya alışmak üzereyim. Şimdiye kadar önemli bir şey değil, sadece etrafta yapacak çok şey var ve geride bıraktığı bazı şeyleri sıralıyor.

Ayrılığımızın beklediğimden daha sorunsuz geçtiğini ve iyi şartlarda ayrıldığımızı söyleyeceğim, bu yüzden sanırım. Ayrılma anlaşmamız adildi ve ikimizi de durumdan memnun bıraktı, bu yüzden minnettarım.

Bugün ayrıldığında biraz gözyaşı vardı. Benden değil ama bu üzgün olmadığım anlamına gelmez. Zaten ağladım, ama o alçak noktadan geri dönmeye başlıyorum. Ayrıca temizlik yaparken üzerinde sadece ""Seni seviyorum"" yazan bir not buldum, açıkça yazılmış ve onu bulamayacağım ÇOK Aşikar olmayan bir yere yapıştırılmıştı. Onu hala seviyorum ve eminim daha uzun süre seveceğim. Belki ileride bir şeyler çözebilir ve tekrar bir araya gelmek için gerekli değişiklikleri yapabiliriz, ama bu şu anda kafamı meşgul etmek istediğim bir şey değil.

Sonuç olarak, mutlu bir yerdeyim ve geleceğin getireceği şeyler için heyecanlıyım. Kendim için yapmak isteyip de son 9 yılda yapma şansı bulamadığım bazı büyük planlarım var, bu yüzden bu konulara doğrudan dalmak için sabırsızlanıyorum.

İlk gönderiye yorum bırakan ve iyi dileklerde bulunan herkese teşekkürler. Şimdi işler iyiye gidiyor ve umarım böyle kalırlar."
"Herkese selam, bu konuda biraz yeniyim, bu yüzden tam olarak ne yaptığımdan emin değilim ama biraz yardım almayı umuyordum. Umarım doğru yere gelmişimdir.

Yani temelde, 3 aylık kız arkadaşımdan birkaç hafta önce ayrıldım. Onu terk ettikten sonra bile her zaman gerçekten yapışkan ve bana bağlıydı.

Onunla çıkarken onun önerisiyle bir Tumblr hesabı açtım, benim sorunum da burada yatıyor. Onu terk ettiğimde, artık hayatımda onun ne postunu ne de kılını istemediğimi açıkça belirtmiştim. Ama hiçbir zaman Tumblr'ımı takip etmeyi bırakma zahmetine girmedi ve bu beni birkaç nedenden dolayı biraz rahatsız ediyor. İlki tamamen benim hatam - hala beni takip ettiği için blogunu tekrar kontrol etmekten kendimi alamıyorum. Bu onu unutmamı ve gitmesine izin vermemi gerçekten zorlaştırıyor çünkü kendime kaç kez bakmayı bırakmamı söylesem de,
Kendimi kontrol edemiyorum. Diğer neden ise gerçekten elimde değil - artık hayatımda onun hiçbir yerini istemediğimi bilmesini sağlasam da, hala bloguma giriyor ve yazılarımı beğeniyor.

Bütün bunlar beni gerçekten rahatsız ediyor, ama bununla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim. Onu engellemeli miyim? Yüzleşmek mi? Aşırı tepki mi gösteriyorum? Ben burada pislik miyim? Gerçekten bilmiyorum ve biraz yardım iyi olurdu."
"1 yıl 7 aydır birlikteyiz. Ara sıra ikimiz de içki içeriz, esrar ve sigara içeriz. Sigaraya 'her şey ölçülü' bir yaklaşım benimsiyorum - Bir partideysem veya büyük bir gruptaysam ve sigaralar oradaysa, o zaman bir tane alabilirim. Eskiden sigaraya tamamen karşıydı (anne babası sigara içiyor), sonra başladı. Bana sadece sosyal sigara içme olduğunu söyledi (benim gibi). Şimdi sık sık sigara içmeye başladı ve bana bağımlı olduğunu söyledi. Gerçekten durmasını istiyorum. Nikotin bağımlısı olmak sağlıksız, pahalı ve sürekli öksürdüğünü duymak gerçekten sinir bozucu olmaya başladı. Bu konuda nasıl gitmeliyim? Bana bırakmaya istekli olmadığını söyledi."
"Büyük bir perakendecinin şirket ofisinde saatlik çalışanıyım. Saatlerim pazartesiden cumaya 9:00-18:00 arasındadır. Yaklaşık bir yıldır şirketteyim. Çalışmaya başladıktan birkaç ay sonra patronum mesai saatleri dışında beni arar veya mesaj atardı ve benden bir şeyler yapmamı isterdi. Bu belki ayda bir oluyordu... İlk başta aramayı cevaplardım ve eğer küçük bir işse, devam eder ve soru sorulmadan tamamlardım. Bunun ""yukarı ve öteye"" gitme ve bir şekilde bana daha erken bir terfi alma isteğimi gösterdiğini hissettim.

Son zamanlarda iş yüküm çok arttı ve kendimi kullanılmış gibi hissediyorum. Artık tek kişilik bir iş yapmadığım için zam istedim... sadece vurulmak için. Bununla birlikte, iş yerindeki hevesim azaldı ve işte bu kadar bunalmış olmam, mesai bittiğinde işle HİÇBİR ŞEY yapmak istememe neden oluyor. Bununla birlikte, mesai saatlerinden sonra patronumun aramalarına cevap vermeyi bıraktım ve bir gün işte, işten sonra kişisel cep telefonumdan aramalarına artık asla cevap vermediğim hakkında bir yorum yaptı. Telefonun çaldığını duymamış olmam, geri aramam için çok geç olması gibi sebepler uydururdum...

Geçen Cuma akşam 21:30'da kız kardeşimin doğum gününü kutlarken bana mesaj attı ve küçük bir görevi tamamlamak için iş istasyonuma uzaktan bağlanmamı istedi... Sonunda yetti ve ""Maaşım olmadığı için, Mesai saatleri dışında veya hafta sonları işle ilgili olarak benimle iletişime geçmemenizi tercih ederim. Teşekkürler, iyi geceler.""

""Sizi rahatsız ettiğim için özür dilerim"" diye cevap verdi. Ve o kadardı.

Bugün bütün gün benimle konuşmayı, e-postalarıma cevap vermeyi veya telefonlarıma cevap vermeyi reddetti .... ki bu hiç ona göre değil. O NE LAN? Ona cevabım çok şirret miydi yoksa başka bir şey mi? Başka bir yoldan gider miydin?"
"Önceki yazı:

Sonunda ona aşık olduğumu söyledim. Bunu söylemek için bir saat içinde ağzımı tam anlamıyla beş kez açtım ama yapamadım. Hiçbir şey çıkmazdı. Geleceğinden haberi yoktu ve tamamen hazırlıksız yakalanmıştı. Tabii ben gittikten sonra bir saat sonra otobüse bindim ve o oradaydı -______-. Her neyse, yaklaşık 2-3 hafta garipti.

Mart ayının başında normale dönmeye başladık ve Aziz Patrick Günü'nde, ikimiz de çok sarhoşken, beni becermeye çalıştı. Bir şekilde onu durdurdum (neredeyse bayılıyordum ama bunun için ayıldım) ve sonraki ay pek çok sevişme / sarılma oldu. Seks yok ama. Bunun arkadaşlığımızı mahvedeceğinden endişelendi.

Sonra Nisan ortasında bir partiye gittik ve ikimiz de bayıldık. Onunla yarı sevişirken geldim, ama o noktada tapu bittiği için onunla gitmeye karar verdim. Yaklaşık 2 hafta gizlice dolaşıp seviştikten sonra, ben onun içinde felçliyken çok beceriksizce benimle çıkmayı istedi. Konuştuk ve şimdi beş aydır güçlü bir şekilde çıkıyoruz.

teşekkürler reddit :)

Fubar904'e özel teşekkürler; onun tavsiyesi bana en çok yardımcı oldu."
"Ben 22 [K] ve o 19 [K]. Yaklaşık 2 aydır çıkıyoruz.

Mesele şu ki, onun meşgul ve muhtemelen yorgun olduğunu biliyorum ama biri, sevgilisinin ne yaptığını bir saniye bile görmeyecek kadar meşgul olabilir mi? İnternette tanıştık ve ben ABD'de yaşarken o Meksika'da yaşıyor, bu yüzden iletişim kurmanın daha zor olduğunu anlıyorum. Eskiden her gün mesajlaşırdık ve şimdi bana mesaj atarsa ​​şanslıyım ve gelirse kısa bir süre sonra duruyor. Nasıl olduğunu görmek için ona mesaj atıyorum ama sinir bozucu ve muhtaç olduğumu hissediyorum ve önce onun gitmesini bekliyorum. Tüm bunların bana biraz bencilce geldiğinin farkındayım ama aklımı tırmalıyor ve kelimenin tam anlamıyla bunun üzerine uyumak için kendi kendime ağlıyorum. Benden nefret mi ediyor? Başka birini mi buldu? Düşündüğüm kadar sıkıcı mıyım? Ona sormak istemiyorum çünkü korkarım ki kendini kötü hissedecek ve beni çılgın, muhtaç bir ucube gibi göstereceğim. Ayrıca sırf şikayet ettim diye bana daha fazla mesaj atmasını da istemiyorum. Cidden uyuyamıyorum ve kendimi çok aptal hissediyorum."
"Bu yüzden nispeten parçalanmış bir aileden geliyorum. Annem ben lisedeyken ayrıldı ve kız kardeşim de ergenlik yıllarında daha uçarı bir yaşam tarzı yaşamayı seçti. Yıllar geçtikçe daha 'getto' yaşam tarzı yaşamaya başladı; refah, uyuşturucu, onu döven erkek arkadaşı, hapse girdi... vb. Onunla yakın zamanda evlendi ve babam, ahlaki olarak onun bu kişiyle evlenmesine karşı olduğu için düğüne katılmamayı seçti.

Geçen yıl, Noel arifesinde yıllık Noel toplantımıza kesinlikle hoş karşılandığı söylendi. (SO'su gelmediği sürece) Bu nispeten katı şart göz önüne alındığında, geçen yıl onu evde yalnız bırakmayı kabul edemedi, ancak bu yıl kız kardeşi olarak bana geldi ve onunla konuşup konuşamayacağımı sordu. babam onu ​​Noel'de ağırlamakla ilgili.

Tüm zamanımı onu bunun bir sorun OLMADIĞINA ve TABİİ ki aile toplantısına katılabileceğini ikna etmeye çalışarak geçirdim.

Alçakgönüllü ve işte .. babam bu durumla İYİ DEĞİL. Babamla kız kardeşim arasında gelişen yabancılaşmış ilişkiyle başa çıkmaya çalışırken bütün bir öğleden sonrayı bu durum hakkında ağlayarak geçiriyorum. En büyük kızını neden bu şekilde reddedebildiğini anlayamıyorum.

Tatil sezonunda, sonunda en iyisi için işe yarayan bir aile bakımsızlığı yaşayan başka biri oldu mu? Kendimi çok kayıp ve çaresiz hissediyorum."
"Yaklaşık 2 yıl önce bir hobi olarak evde bira yapmaya başladım ve son zamanlarda operasyonuma bir isim vermeyi ve her şey yolunda giderse birkaç yıl sonra muhtemelen profesyonel olmayı araştırmayı düşünüyorum.

Son zamanlarda sevdiğim bir isim düşündüm, ancak kısa bir Google araması, bazı ev biracılarının untappd.com ve brewshuttle.com'da bira fabrikası adını zaten kullandığını gösteriyor. Onunla etkileşime giren tek kişinin arkadaşları ve ailesi olduğu anlaşılıyor. Hiçbir hesap en az 12 aydır kullanılmamıştır. Çevredeki eyaletleri benzer işletmeler veya ticari markalar için zaten kontrol ettim ve hiçbir sonuç bulamadım. Web sitelerindeki birkaç kullanım, adı yeniden düşünmeme yetecek mi? Yoksa bunun peşine düşmeye değer mi?"
"Merhaba /r/relationships[1] ! Bu subreddit'i seviyorum ve ana hesabımda gizleniyorum. Bununla birlikte, birkaç aboneyi modladığım için ana hesabımı oldukça profesyonel tutmaya çalışıyorum ve bir israf yapmak bu kadar basitken kendi itibarımı zedelemek istemiyorum. Ama yine de! Eldeki sorun hakkında daha fazla bilgi.

""Joann"" diyeceğimiz yakın bir arkadaşım var. Gerçekten entelektüel bir bağ kurduğum ve ona yardım etmek istediğim dolap arkadaşlarımdan biri. Delicesine zeki ve güzel ama hayatının bir bölümünü kısıtlayan bir sorunu var.

Birinci ve ikinci sınıfta, Kenyalı diyeceğimiz bir adamla romantik bir ilişkisi oldu çünkü adı bu ve Joann'ın gerçek adından biraz daha az benzersiz. Her neyse, hiçbir zaman gerçekten resmi olmadılar ama çok flört ettiler ve o kararlı davrandı ve Joann ona gerçekten bağlandı. O bir Mormon, bu yüzden 16 yaşına kadar resmi bir şey olmama konusunda kararlıydı. İlk öpücüğü olduğu için çok heyecanlıydı ama bu arada kız rotasyonuyla çıktı. Joann nihayet 16. doğum gününde onun için ne kadar kötü olduğunu anladı. Başka bir kızla çıkıyordu ve onu öpmek için eğildiğinde, sadece ""kız arkadaşın için sakla"" dedi ve sahip oldukları tek kapanış buydu. Sonrasında iletişim yok.

Bu bir problem çünkü ona hala çok bağlı. Bak, bu gece konuştuğumuz için yazıyorum ve her zamanki gibi derin bir sohbete girdik. Bana söylediği tüyler ürperticiydi. İçinde onun olduğu bir video gördü ve neredeyse kusacaktı. ""Onu görmekten kaynaklanan adrenalin ve duygu selinin birleşimi"" olduğunu söylüyor, bu alıntı doğrudan metinlerimizden alınmıştır.

Sanırım amacım onun duygusal sorunlarına değinmek değil, iyileşmesine yardımcı olacak bir çözüm veya izleyebileceğim bir süreç olup olmadığını görmek. Onu böyle görmekten nefret ediyorum ve gerçekten bir duygusal zeka meraklısı değilim, bu yüzden yardım edebilir misin diye merak ediyordum, /r/relationships[2] . Bana ne tavsiyen var?"
"San Antonio'daki işten eve dönüyordum ki, bir spor arabadaki bu pisliğin bagaj kapağı yaptığını, korna çaldığını, yanıp söndüğünü ve genel olarak büyük bir baş belası olduğunu fark ettim. Kırmızı ışıkta durduk ve bir şekilde büyük bir kazaya neden olmamayı başararak kavşaktan ateş etti. Biraz tüttüm ama bunun son olduğunu düşündüm.

On dakika sonra apartman kompleksimin kapısına girdim (bir kod girdikten sonra yükselen ve alçalan çubuklardan biri vardı) ve işte oradaydı, yanında rölantideydi. Sadece ziyaret edip etmediğini bilmiyorum, bu yüzden doğru giriş numaralarına sahip değildi ya da ne, ama geçişlerini yapabilmek için birinin gelmesini bekliyordu.

Kapıya yanaştım, kodumu girdim ve onu tamponumdan birkaç santim ötede arkamdan yarışmak için beklerken gördüm. Kapı kalktı, ben ileri gittim, o dikkatle takip etti ve ben arka tamponumla kapının düşeceği yerin hemen önünde durdum.

Ben el sallarken ön koltuğunda gaza bastı, kapı alçaldı ve ben de mutlu bir şekilde uzaklaştım."
"Resmi olarak bir aydan biraz fazla bir süredir birlikteyiz, ancak dört aya yakın bir süredir çıkıyoruz. Onu neredeyse üç yıldır tanıyorum.

İşler resmileştiğinden beri neredeyse tüm zamanımı onun evinde geçiriyorum. Bana bir anahtar verdi ve benim de evimin yarısı olduğunu söyledi. Yani köpeğim ve ben artık her zaman oradayız. Hâlâ kendi dairem var (kira sözleşmesinin bitmesine altı ay kaldı). Taşınmam hakkında biraz konuştuk, kira kontratım bittiğinde bu resmi olarak gerçekleşecek. Ama tüm zamanımı onun evinde ısı, su, elektrik vb. kullanarak geçiriyorsam... Bir şeyin ödenmesine yardım etmem gerekmez mi? Yoksa bu tür şeyler hakkında konuşmak için çok mu erken?

İnterneti çok yavaş DSL ve sözleşmesi bitiyor.. Çok daha hızlı kablolu internetimi onun yerine taşımayı teklif etmeyi düşündüm ve sadece kendim ödemeye devam ettim.. Düşünceler?"
"Kız arkadaşımla yaklaşık bir yıldır çıkıyorum ve onu çok seviyorum. Lisedeki erkek arkadaşı aşırı derecede tacizci ve kontrolcüydü; bu, boğulmaktan bayılma noktasına kadar çok duygusal ve manipülatif zihinsel tacize kadar her yerde değişiyordu. Kız arkadaşım ve ben bu sorunların çoğunu aştık ama hala ondan çok korkuyor.

     Kız arkadaşımın bu konuyu bana açması biraz zaman aldı ve hala ailesine bundan bahsetmedi. Gerçekten elimden gelenin en iyisini yapıyorum ama bazen birçok durumda ne söyleyeceğimi bilmek çok zor. Hepimiz aynı üniversiteye gidiyoruz ve bir süredir arkadaşımın eski kız arkadaşlarından biriyle çıkıyor ve hala taciz edici davranışlar sergiliyor ve birçok hesaba göre ona vuruyor ve gerçekten daha da kontrolcü hale geliyor.

Bunun bir dereceye kadar beni ilgilendirmediğini biliyorum ama diğer kızı onun nazik bir insan olduğunu bilecek kadar iyi tanıyorum. Onun bundan paçayı sıyırdığını düşünmek beni gerçekten çok kızdırıyor. Ve gerçekten bu konuda yapabileceğim bir şey olmasını isterdim. Tüm seçenekleri tarttım ve en iyi hareket tarzımın ailesine isimsiz bir mektup yazmak olacağını düşündüm. Yine de ne olacağını bilmiyorum. Bu adam gerçek bir bok parçası ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Karışmak bile doğru mu?

(Kullanıcı adım adıma çok benzediği için atıyorum)"
"Tamam, üç aydır erkek arkadaşımla birlikteyim ve çoğu zaman bu harika. Harika bir şekilde birlikte oluyoruz, birbirimizin arkadaşlığından gerçekten zevk alıyoruz ve seks harika.

Mesele şu ki, ikimiz de gerçekten yorgunken akşamları yalnız geçirmeyi önerme konusunda gerçekten bilinçli olmaya başladım çünkü o genellikle uzanıyor. Bugün harika bir örnek. İkimiz de işte uzun bir gün geçirdik, artı dün gece sıcaktan dolayı pek iyi uyuyamadık... Bu yüzden bu gece ne yapacağımızı konuşuyorduk, evde kalmak istediğini söyledi, ben de önerdim' gel. Sadece bir film ya da başka bir şey izlemek için. Bunu en son yaptığımızda iki üç kere ""Bunu neden her gece yapmıyoruz?"" Ama sadece rahatlamak, tatilini planlamak ve hobisinin peşinden gitmek istediğini söyledi (Doğru ifade bu değilse kusura bakmayın, İngilizce benim ikinci dilim).

Bu ilk kez oluyorsa iyi olurdu, ama değil. Genellikle ikimiz de dışarı çıkmak istemediğimiz için ""geceyi evde geçirelim"" dediğimde %75 gibi bir oranla reddediyor. Bu da bana bunu önermek istememe neden oldu. Reddetme berbat.

Mesele şu ki, konuyu açmalı mıyım bilmiyorum. Normalde harika bir erkek arkadaş, bana ondan önce çıktığım erkeklerden çok daha iyi davranıyor, sürekli beni sevdiğini söylüyor ve diğer her yönden bu kadar harikayken bu iddiada bulunmanın haksızlık olacağını düşünüyorum. Artı, korkarım bu konuda kendini hırpalar ki bu onun yapmasını istemediğim bir şey.

(Muhtemelen eklemeliyim ki, birlikte yalnız vakit geçirmiyoruz, sadece yorgun olduğu zaman beni göremiyor gibi görünüyor, sanırım)

Yani, herhangi bir tavsiye takdir edilecektir, teşekkürler!"
"Ben ve erkek arkadaşım neredeyse dört yıldır ara ara birlikteyiz. Tekrar bir araya geldiğimizden beri gerçekten çok iyiyiz - aslında her zamankinden daha iyiyiz. Ama kovalamaca keselim. Birlikte yapabileceğimiz çok fazla hobimiz yok. Genelde biraz sigara içiyoruz, Netflix'te bazı şeyler izliyoruz, reddit'e göz atıyoruz, ara sıra yemek yemeye çıkıyoruz, ara sıra yürüyüş yapıyoruz... Aşırı oturmaktan dolayı kendini çok yorgun hissetme eğiliminde - Ben çok kayıtsızım, yapabilirdim gerçekten neredeyse her şeyi yaparken iyi ol. Ancak sorunumuz, ikimizin de harcayacak çok parasının olmaması, çünkü ikimiz de para biriktirmeye çalışıyoruz ve birlikte neler yapabileceğimizden emin değiliz.
El göz koordinasyonunda gerçekten berbatım ve bu nedenle video oyunlarında veya bunun gibi şeylerde çok kötüyüm. Ben de benzer nedenlerle atletizmde çok yetenekli değilim. Her türlü öneri çok takdir edilecektir."
"Reddit, erkek arkadaşım (24) ve ben (k 22) 2 yıldır çıkıyoruz ve iniş çıkışlara rağmen genel olarak harika bir ilişkimiz oldu.

Beni yanlış anlamayın kesinlikle pürüzler olmuştur.

Ancak her zaman mücadele ettiğimiz bir şey kişisel alan.
Ondan daha az yalnız kalmaya ihtiyacım var. Birlikte yaşamıyoruz ama haftada yaklaşık 4-6 gece birlikte geçiriyoruz. Geçmişte birçok kez onun evinde benden istediğinden daha uzun süre kaldım. İlk başta bu duyguları bana iletmek konusunda bir sorunu vardı. Üzülmemi ya da kişisel algılamamı istemiyordu, sadece yalnız kalmak istiyordu vs.

O zamandan beri, bir sorun haline geldiğinde bunu iletmek için çalıştı ve ben de onun bahsetmesi gereken noktaya gelmesine izin vermemek için çalıştım. Sadece kendi alanımın tadını çıkarmak ve ona kendi alanını vermek.

Genelde gün içinde konuşmayız (hem işteyken hem de meşgulken amaçsızca mesaj atmanın anlamını göremiyorum).

Dün gece onu aradım ve bana çok kızdığı ortaya çıktı. O gün onunla görüşmediğim için bana kızmıştı. Ona yer vermeye çalıştığımı ama meşgul olduğumu da söyledim. Onu düşündüğümü ama ayağına basmak istemediğimi söylediğimde, ""Sanırım"" dedi. Ona onu sevdiğimi söylediğimde, ""tamam, iyi"" dedi.

Alan böyle bir sorun olduğunda (uzun süredir bir sorun), ne zaman vereceğimi ve ne zaman vermeyeceğimi nasıl bilebilirim? Burada neyi yanlış yapıyorum?"
"Bu adamla bir flört uygulamasında tanıştım - son iki buçuk aydır haftada 1-2 kez görüşüyoruz. O oldukça olağanüstü. Bir ton ortak noktamız var ve gerçekten iyi anlaşıyoruz. Birbirimizi gördüğümüzde, genellikle eğlenceli / benzersiz randevulara gideriz ve takılmaya yaklaşık bir ay kadar düzenli olarak seks yapmaya başlarız. Henüz ilişkimiz hakkında herhangi bir tartışma yapmadık. İlişkimize kişisel yaklaşımım, bunun sıradan ama tutarlı olduğu. Kesinlikle ona karşı hisler geliştiriyorum ve potansiyel olarak bunun ileride daha ciddi bir şeye dönüştüğünü görebilirim (ama rahat kalsa iyi olur).

Her şey iki hafta önce değişti. Bu noktada arkadaşlarıyla birçok kez tanışmıştım, bu yüzden bazı arkadaşlarımla tanışmasının garip olmayacağını düşündüm. İki arkadaşımla (bir çift) takılacaktım, bu yüzden onu da davet ettim. Bütün akşam garipti. Neyin onu garip yaptığından bile emin değilim, ama dinamik ve her şey tam tersiydi. Ve o zamandan beri neredeyse hiç konuşmadık ve onu sadece bir kez gördüm. Tüm konuşmaları ben başlatıyorum ve ondan defalarca takılmasını istedim. Geçen hafta kendi önerimle (arkadaş randevusu felaketinden bir hafta sonra) beni yemeğe çıkardı ve çok güzeldi/normaldi. Daha sonra beni evine davet etti ama yorgundu ve seks yapmak istemiyordu, bu yüzden kısa bir süre sonra ayrıldım. O zamandan beri benimle iki kez sohbet başlattı ama cevap verdiğimde cevaplarıma cevap vermiyor ve beni görmek için herhangi bir çaba göstermedi.

Sanırım beni yavaş yavaş solduruyor. Ama neden olduğu konusunda gerçekten kafam karıştı. İki aydır her şey çok güzel gidiyordu ve bir anda her şey tamamen değişti. Ona mesaj atmaya devam etmek veya tekrar hangout yapmasını istemek istemiyorum. Ancak, yavaş yavaş kaybolma olayı hakkında onu arayıp ne olduğunu sormakta bir sakınca var mı? Bu noktada iki aydan fazla bir süredir birbirimizi görmemiş olsaydık rahatsız olmazdım. Bunu ele almaya çalışmalı mıyım yoksa sadece gitmesine izin vermeli miyim emin değilim? Kafam karıştı ve duruma biraz kızıyorum."
"Bak, çok büyük bir şey değil. Bu benim ikinci doğru ilişkim. Şu anda, ilk sahip olduğum gibi olmaya başlıyor. Onunla vakit geçirmeyi seviyorum ama yeni hafta başlar başlamaz ve Perşembe/Cuma'ya kadar ayrılır ayrılmaz, bu aptalca güvensizliği yeniden hissetmeye başlıyorum. Çoğu insanın neden bahsettiğimi bildiğini farz edeceğim, birisine yeni aşık olmakla el ele giden şey.

Her neyse, bununla başa çıkmanın yollarını arıyorum, ondan biraz daha kaçınmak için çünkü açıkçası bundan hoşlanmıyorum. Bu kadar.

Ayrıca kısa mesaj yoluyla bir sohbeti sürdürmenin yollarını arıyorum. Sürekli mesajlaşmak istemem, ancak iki veya üç mesajdan sonra her girişimin başarısızlıkla sonuçlanmaması güzel olurdu."
"Erkek arkadaşım ve ben üç aydır ""resmiyiz"", beş aydır çıkıyoruz. Hala en son ve ""büyük"" eski sevgilisiyle arkadaş. Onunla birkaç partide takıldım ve hatta birkaç hafta önce birbirimizi daha iyi tanımak için ikimiz birlikte akşam yemeği yedik. Bana karşı gerçekten iyi davrandı ve beni bulduğu için mutlu olduğunu, arkadaş olmamızı istediğini vs. söyledi. mesele burada değil

Sorun şu ki, onun ve benim paylaşmadığımız, onların paylaştığı tüm tarih/ilgi konusunda kendimi güvensiz hissediyorum. Örneğin, 2 yıl flört ettiler, birlikte uluslararası seyahat ettiler, aynı arkadaş grubuna sahipler, dağ bisikleti, müzik festivallerine gitmek (örneğin Bonnaroo) gibi pek çok aynı ilgi alanına sahipler ve hatta bazı yerel etkinliklerde birlikte çalışıyorlar ( örneğin bir TEDx planlama).

O ve ben gerçekten çok iyi anlaşıyoruz, iyi iletişim kuruyoruz ve hatta birlikte Meksika ormanına 6 günlük bir gezi yaptık, ancak onun ve benim paylaşmadığımız tüm yönlerden yardım edemiyorum ama korkutuyorum. Kendimi tuhaf bir adam gibi hissetmeme neden oluyor? Örneğin, bu yaz muhtemelen (diğer insanlarla birlikte) dağ bisikleti gezilerine çıkacaklar - benim hoşlanmadığım bir şey. Bunu ona söylemekte tereddüt ediyorum çünkü bu konuda gerçekten ""yapabileceği"" hiçbir şey yok.

Peki, bu konuda güvensiz hissetmeyi nasıl durdurabilirim ve daha iyi hissetmeye başlayabilirim?"
"Kız arkadaşımı seviyorum, o harika. Son derece çekici, sevgi dolu, çok sevecen, kalbi doğru yerde - tüm bu şeyler.

Benim yanıma taşınmasını istemeyi düşünüyorum çünkü zamanımızın çoğunu birlikte geçiriyoruz ve o zaten neredeyse her zaman benim evimde.

Ayrıca, o hala mücadele ederken (yine de bağımsızken) benim çok iyi durumda olduğumu da söylemeliyim. Bana bu kadar bağlı olmasında bunun payı olabilir. Bunu asla söylememesine veya belirtmemesine rağmen.

Nedense, diğer kadınlara cinsel olarak *aşırı derecede* ilgi duyuyorum. Farklı kadınlar, özellikle daha yaşlı (40-50) veya sadece görünüşleri farklı. Onlarla bir ilişki kurmak isteyeceğimden değil, sadece onları sürmek için güçlü bir dürtüm var.

Bu ne kadar normal? Ve bununla nasıl başa çıkmalıyım? Birkaç gün sonra unutacağım diğer kadınlarla anlamsız seks için kız arkadaşımdan ayrılmak istemiyorum. Her ne olursa olsun, hile yapma fikri hoşuma gidiyor. Ona karşı güçlü hislerim var. Ama sadece bu güçlü dürtüler...

Seks bağımlısı olabilir miyim? Ne düşünüyorsun? Bu dürtülerin yakın zamanda ortadan kalkacağını düşünmüyorum."
"2 aydır gerçekten içine girdiğim bu adamı korkuttum.
Bana daha önce hiç kız arkadaşı olmadığını ve daha önce hiç bir kıza gerçekten aşık olmadığını söyledi.
Benden hoşlanmışa benziyordu ama ben temkinliydim, birkaç kez takıldık, sonra kazara arabamı sürmeye başladık (bunu yapmak istemedim ama ilk defa gergin olduğum için çok sarhoş oldum) arabamın arka koltuğunda araba kullanacağım şüphesiyle polis tarafından konuşulduktan sonra (ben sadece arabamda olmak için arkadaşların evini dışarıda bırakmadık) benden gerçekten hoşlandığını itiraf etti ve beni kucaklaşmaya davet etti. Benim ne kadar ""haksız yere sevimli"" olduğumu düşündüğünü söylerdi. Bir arkadaşımın büyük partisinde yanımda kaldı ve bana su ikram etmeye devam etti. En iyi arkadaşlarından biri, onu daha önce bir kızla hiç böyle görmediğini ve onu bir kız gibi görmenin ne kadar ""tuhaf"" olduğunu söyledi.
Onunla ve arkadaşlarıyla Los Angeles'a yaptığımız bir geziden sonra, o ve ben bir arkadaşın evinde sarhoş olduk, arkadaşım olumsuz davranıyordu ve benden pek hoşlanmadığını düşündüğünü söyledi ve ben de arkadaşına ağlayarak ""hoşuna gidiyor mu?"" diye sordum. meee??!1"" :( ugh. O gece beni tekrar film izlettirdi ama ondan sonra bana mesaj atmadı. Tanımadığımız insanlar bile işimize girip bizi sorarlardı. yüzü de.
Herkesin işimize karıştığı için özür dilerim diye mesaj attım ve ""sadece arkadaş kalmalıyız"" dedi.
Onu hala ara sıra görüyorum ve bu gerçekten çok acıtıyor. Bir zamanlar benimle ilgileniyorsa, kesinlikle tekrar olabilir mi?"
"3 yaşındaki GSD x Husky kurtarıcım, erkek arkadaşım ve ben eve taşınırken bazı akrabaların yanında birkaç gün kaldı ve akrabalar, Mekuti koşum takımı yerine onu yürümek için eski bir boğma zinciri buldular. Onun liderliği ele geçirmesiyle ciddi sorunlar yaşadık ve Mekuti emniyet kemeri harikalar yarattı ama sorunu ortadan kaldırmadı. Görünüşe göre ilk takıldığında bile boğulma zincirini hiç çekmedi, bu yüzden onun bunun için eğitildiğini düşünüyoruz (ve havlamalarının ve sızlanmalarının kulağa biraz tuhaf gelmesinin nedeni muhtemelen bu süreçten kaynaklanan hasardır) . Bizden önce ona sahip olan insanların ona karşı şiddet uyguladığını düşünüyoruz (tekme atıyormuş gibi yaparsanız odayı dehşet içinde koşar), bu yüzden sorum şu: yürüyüşlerde en iyi şekilde jikle takarken davranılır ve öyle değil onu hiç incitiyor, ama geçmişte ona verilen zararlar ve onları kullanan insanlar şimdi onu herhangi bir şekilde etkileyecek mi? %100 onun üzerinde bir boğma zinciri KULLANMAK İSTEMİYORUM ve kimsenin bir köpeği bu şekilde eğitmesi gerektiğini düşünmüyorum, ancak bu zincir, çekme sorununu tamamen çözen, kullandığımız tek ipucu. ve bundan dolayı stresli görünmüyordu. Gerdanlık sıkı olacak şekilde ipi çekmeye başlarsa, onu kullanmayı hemen bırakırdım. İstediğim son şey köpeğimin incinmesi. Bu akrabaların onu suçlayacaklarını bilseydim, ona bakmalarına izin vermezdim. Yine de işe yarıyor ve ona zarar vermiyor, tek endişem bir şekilde psikolojik zarar vermesi."
"Buraya iş için taşındım, zaten orada 4 kişinin yaşadığı bir eve taşındım - Odanın reklamında şunlar yazıyordu: Yalnızca profesyoneller.

Evde Romanya'dan başka bir adam [36m] yaşıyor ve karısıyla 3 çocuğunun eve girmesini istedi.

Ev sahibimiz [50m] Mısırlı, bunu 'buradaki ailesine yardım etmenin' bir yolu olarak kabul etti ve hepimiz buna uygun dedik.

Şimdi anlaşıldı ki, gelecek yaz EN AZ'a kadar evde kalmayı planlıyorlar - ve hepimiz aynı kirayı ödüyoruz ve faturaları paylaşıyoruz (ayda yaklaşık 1300$)

Daha da kötüsü, 3 çocuğu [1/3/4] gece yarısına kadar, bazen daha sonraya kadar HER ZAMAN uyanık ve o kadar gürültülüler ki, uykum boyunca beni her zaman uyandırıyor ve gitmek için çok büyük bir yorgunluğa neden oluyor. çalışmak.

Ev sahibimiz babayı belediye evraklarına ve sözleşmeye koydu ve evde çok fazla yaşadığımız için sözleşmeyi alamıyorum.

Çocuklarının bu kadar geç kapatmasını sağlamak için en iyi çözüm ne olurdu?

Şimdiye kadar son 3 geceyi kaydettim - koridorda 10 dakika, odamda 15 dakika, sürekli çocuk sesiyle - Ev Sahibimizin bunun uygun olmadığını anlamasını sağlamak için yapabileceğim başka bir şey var mı?

Başka bir yerde başka bir oda tutmak için depozito için param yok."
"Bu yeni adamla 2 aydır bir ilişkim var ve ilk başta her şey muhteşemdi - sürekli takılıyorduk, bütün gün birbirimize ve birlikteyken birbirimize sevimli mesajlar gönderiyorduk.

Yaklaşık 3 hafta sonra keskin bir düşüş fark ettim. Artık bana mesaj atması saatler alıyor, benimle çok daha az flört ediyor ve benimle takılmak için o kadar motive değil. Tüm sevimli öpücük yüz emojileri gitti. Çok hızlı düştüğü için benim için büyük bir kırmızı bayrak!

Daha da kötüsü, bana yanlışlıkla telefonunda eski sevgilisinin bazı resimlerini gösterdi. Onlardan çok vardı! Ama 3 ay içinde ondan ayrıldı ve bunu açıkladığı şekilde, onunla çok fazla zaman geçirmek istemediği için ona kızdı. Onunla tamamen aynı yoldan gidip gitmediğimizi merak etmeme neden oluyor - süper heyecanlanıyor ve her tarafımı kaplıyor, sonra sonunda işler artık yürümeyinceye kadar bırakıyor.

Siz ne düşünüyorsunuz? Bu normal bir davranış mı yoksa endişelenmeli miyim?"
"Bu yüzden tekrar tekrar kız arkadaşımın ortak bir noktası var. Onu benden daha fazla büyütürken ikimiz de fakirdik. Kızını 14 yaşında doğuran ve hayatının büyük bir bölümünü tek başına büyüten arkadaşı, 1 yıl eski bir arkadaşıyla evlenene kadar onu tek başına büyüttükten sonra boşanan arkadaşı, en azından rastgele cinsel ilişkiye giren kızını doğum kontrolünde tutma hedefine ulaşmış. .
Kız arkadaşımın istisna aldığı yer şu konuda.
16 yaşındaki kız iphone 4S'ini ""kaybetti"" ve yerine iphone5 almasını istedi, yoksa ""zengin çocuk"" arkadaşları onu dışlayacaktı. Ama gerçek olalım Toronto Kanada'daki Leaside daha çok ailelerin iki gelirli olduğu ve mkst durumlarda evleri miras aldığı bir Orta Sınıf Mahalle gibidir. Imho, fakir olsa bile, sevimli bir kişiliğe sahip olsaydı, en son şeye sahip olmadığın için seni yabancılaştıracak çocuklara bu kadar kapılmazdı.
Kız arkadaşımın tanık olduğu şey, annenin kızı için en yeni telefonun farkını bir çocuğa ödemesi için bir plan yapmasıydı. Bana göre bu bir mayın, kız arkadaşım hiçbir şey söylememeli.
Ayrıca bir çocuğa sırf bu kızdan hoşlandığı için ona ""güvensiz genç"" diyelim diye size yüz dolar vermesini sağlamak sadece drama istiyor. 15 yaşında, ailesi öğrenirse ne olur?
Peki ya bu kız? Erkekleri kullanması ve insanlara yalnızca maddi zenginlik konusunda değer vermesi mi öğretiliyor? Bu beyaz bir çöp şey mi?
Ben bir göçmenim, bu yüzden fakir olmama rağmen kiralarım beni insanlara onurlu davranmaya teşvik etti. Annemle babamın işleri de zihinsel engelli insanlarla ve hırpalanmış kadınlarla ilgiliydi.
Eski gf=gf'im. Büyükanne ve büyükbabası tarafından büyütüldü, bu yüzden ciddi şekilde fiziksel istismara uğradı ve ona belirli bir düzeyde açık sözlülük aşılandı, bu yüzden sanırım merak ettiğim şey, onu konudan tamamen kaçınması için nasıl teşvik edeceğim çünkü bu onu ilgilendirmez ama aynı zamanda bunu bilmesine izin ver. 30 yaşındaki bir kadının, bu çocuğu beğenmeyen kızını parasını alması için cesaretlendirmesini de çoğu insan dehşet verici bulur."
"Kız arkadaşımın en iyi arkadaşı başka bir adam, sorun değil. Ona benim zevkime göre biraz fazla alıngan olduğunu söyledim ve yumuşattı ve biz (arkadaşı ve ben) konuştuk, nereden geldiğimi gördü.

Kız arkadaşım bana en iyi arkadaşıyla başka birinin mezuniyet tarihlerinden bahsettiğini ve kendisinin (kız)arkadaşlarından biriyle çıkma teklif ettiğini söyledi. Ertesi güne kadar bana bir şey söylemeyi düşünmedi bile.

Ben ve arkadaşları ertesi gün dışarı çıktığımızda, ""peki bu mezunlara ne giyiyoruz"" diyerek konuyu gündeme getirdi. Şaşırdım ve bana söylemediğine inanamadım.

Daha sonra bana sorduğunu söyledi (ki sormadı), neden yalan söyleyeceğini anlamıyorum, her zaman dürüst olduk. Sonunda ona gitmek isteyip istemediğinin kendi kararı olduğunu söyledim ama bundan memnun değilim."
"Kız arkadaşım ve ben bir yıla yakın bir süredir birlikteyiz. İkimiz de aslen Hindistanlıyız, ancak ikimizin de ailesi biz çocukken Kanada'ya göç etti.

Böylece bir grup arkadaşımızla geçmiş ilişkilerimizden bahsederken konu gündeme geldi. Irklar arası ilişkiler hakkında konuşmaya başladık ve ırkımın dışından biriyle nasıl ciddi bir ilişki içinde olmadığımdan bahsettim. Bunu söyleyince herkes meraklandı ve sebebini sordu. Kendimle benzer bir geçmişe sahip olmayan biriyle ilişki kurmak istemediğimi söyleyerek yanıt verdim, çünkü öncelikle bunun yürümesi için üstesinden gelinmesi gereken çok fazla farklılık olacağını hissediyorum. Pek çok çiftte işe yaradığını anlıyorum, ancak kişisel olarak bunun benim için geçerli olmayacağını hissediyorum.

Cevabımdan sonra, kız arkadaşım da dahil olmak üzere herkes, bunun benim için gerçekten ırkçı olduğunu ve gerçek dünyada pek çok ırklararası ilişkinin işe yaradığını düşündüklerini belirtti. Eve döndükten sonra, kız arkadaşım bana özellikle kızdı ve bunun tamamen bağnaz bir görüş olduğunu düşündüğünü belirtti. Bunun ırkımın üstün olduğuna ya da başka bir şeye inandığımdan olmadığını, sadece yemekten dine, kültürel değerlere kadar her şeyin tamamen üstesinden gelinemeyecek kadar farklı olduğunu hissettiğimi açıklamaya çalıştım. Ancak bunu kabul etmek istemiyordu.

O geceden beri arkadaşlarım, kız arkadaşım ve benim aramda gerginlik var. Kız arkadaşımın bana hala kızgın olduğunu söyleyebilirim. Buna nasıl yaklaşmalıyım?"
"Bir ay kadar önce, üniversitemdeki bir cappella korosu Japonya'ya yardım etmek için para topladı. Korkunç bir Maliye Bakanı olduğum için (""seçimler"" yaptığımızda yurdumda sahip olduğumuz tüm parayı elimde tuttuğum için işi aldım), bağış yapabilmek için fonları yeterince organize etmem sonsuza kadar sürdü. para Ve şimdi okul sezon için bitti, bu yüzden koro şu anda toplanmıyor, yani topladığımız bu paranın nereye gideceğini bulmam gerekiyor.

Öyleyse reddit, sana geldim. Korodaki herkese paranın nereye gitmesini istediklerini sordum ama kimse yanıt vermedi ve ne yaptığımı bildiğimden emin olmadığım için doğru organizasyonu bulmak için yardıma ihtiyacım var. Nereden başlayacağımı gerçekten bilmiyorum ve iyi bir organizasyon bulduğumu düşünsem bile sahte, fonlarını ""düzgün"" dağıtmayan, ayrımcılık yapan bir organizasyon seçeceğimden endişeleniyorum. , vesaire.

Peki, herhangi bir fikri olan var mı?"
"Bir ilişkide istediğim ilgiyi göremeyince ara vermeyi teklif ettim. Onunlayken kendimi sürekli yalnız hissettim çünkü daha önemli görünen şeylerle çok meşgul olurdu.

Asla sarılmak ya da iş dışında bir şey hakkında konuşmak istemedi. Öyle bir noktaya geldi ki ondan beni öpmesini istemek zorunda kaldım ve o iç çekti. Mola istemeden önce uzun süre canım yanıyordu. Ağladı ve beni sevdiğini söyledi (daha önce duymadığım bir şey) ve sonunda onu söylediğini duymak için onu kesmek zorunda kalmam canımı yaktı.

Bir hafta oldu ve kendime kızgınım çünkü temas kurdum ve ilk başta kontrol bendeydi ama şimdi iletişimde kalmaya çalışıyorum ve zar zor cevap veriyor gibi görünüyor.

Yapılacak doğru şeyin geri çekilmek olduğunu biliyorum ama kendimi her zamankinden daha yalnız hissediyorum ve 5 yıl sonra, onun orada olması bir yaşam tarzı haline geldi. Bu zamanı kendi üzerinde çalışmaya ayırıyor ama ne zaman hazır olacağını bilmiyor.

Ne kadar süre beklerim? Bu arada ona karşı nasıl davranmalıyım? Beni unutmasından korkuyorum."
"Yaklaşık iki aydır biriyle konuşuyorum, belki daha az. Çıkma konusunda en iyisi değilim, ne olacağını bilmek gibi. Özellikle çevrimiçi flört. Zaten tanıştık ve birçok kez takıldık ve bir veya iki randevuya gittik. Takıldığımız yerler akşam yemeği, filmler ve diğer rastgele şeylerdi, ama gerçekten sadece bir veya iki randevuda bulunduk. Diğer zamanlar başka insanlarlaydı, bu yüzden gerçekten bire bir değildi. Birkaç kez onun evinde yattım ama sadece bir kez seks yaptım. Eskiden her gün konuşurduk ama son zamanlarda gün aşırı veya birkaç günde bir oldu. Sorun değil, meşgul hayatlarımız var. Özellikle çok yoğun bir hayatı var.

Ancak, çıkmanın gerçekten nasıl gittiğinden emin değilim. Ne istediğinden gerçekten emin değilim ve bunu bir sohbette nasıl gündeme getireceğimden de emin değilim. Birkaç hafta önce flört profilimi devre dışı bıraktım çünkü bir gün 100'den fazla mesaja geri döndüm ve gerçekten hoşlandığım kimse yoktu. Ayrıca bu adama biraz takıldım. Geçenlerde can sıkıntısından ve bu adamın benden hoşlanıp hoşlanmadığından emin olmadığım için yeniden etkinleştirdim ve neredeyse her gece çevrimiçi olduğunu fark ettim. Ondan çok hoşlanıyorum ama onun da aynı şekilde hissedip hissetmediğinden emin değilim. ""Konuşma"" aşamasındayken bunu gündeme getirdiğimden emin değilim. Görünüşe göre benden hoşlanıyor ve geçen gece onunla bir ganimet aramasıyla ilgilenmediğini söylediği bir konuşma yaptım.

Fazla mı düşünüyorum yoksa olmasına izin vermeli ve beni nereye götüreceğini görmeli miyim? Sizce gündeme getirmeli miyim? Sence bu şeyleri düşünmek için çok mu erken? Bana tavsiyeni ver.

Çıkma konusunda berbatım."
"İkimiz de şu anda liseye kayıtlıyız. Ben ve o, geçen yılın okul yılının sonunda birkaç hafta çıktık. Yaz tatilinden sonra okul başladı ve birlikte derslere girdik ve ikimiz de tekrar arkadaş olduk, sonunda tekrar bir araya geldik, ancak kısa bir süre sonra (bir aydan az) yaptığım bir şey yüzünden beni tekrar terk etti. hiç ciddi değil Birinci dönem geçti, bugün hala arkadaşız. Ve ona hala gerçekten taptığımı hissediyorum. Acaba ona tekrar ondan hoşlandığımı söylemeli miyim yoksa onu unutup yeni bir ilişkiye başlamalı mıyım diye merak ediyorum."
"MERHABA. Birkaç ay önce, bir haftalığına kursumuzla yurt dışına gittiğimiz akademik bir saha gezisinde Üniversitede bir kızla tanıştım. Oradayken bindik ama eve döndüğümüzde ikimiz de bir süre birbirimizle konuşmadık.

Birkaç gün sonra benimle konuşmaya başladı ve gerçekten anlaşmaya başladık. İster mesajla, ister Facebook'tan, ister yüz yüze olsun, neredeyse her zaman konuştuğumuz aşamaya geldi ve bir gün ortak bir arkadaşla ilişkiler konusuna girdik. Hiçbir şey aramadığını öğrendim, ben de aramadım, bu yüzden hiçbir şey düşünmedim.

Zamanla daha az konuşmaya başladık ve son zamanlarda birkaç günde bir konuşuyoruz; burada veya orada hızlı bir metin. Daha önce bana mesaj attı ve akşam için planlarımız hakkında konuşmaya başladık. Bu, bana romantik olarak ilgi duyduğu bir adamın evine gideceğini söylediği zamandı. Bunu duyduğuma sevindim çünkü onu bir arkadaş olarak seviyorum ve onun için gerçekten en iyisini istiyorum, ama yardım edemem ama hissediyorum midemde mide bulandırıcı bir his var ve üzerine parmak basamıyorum.

Sanırım ne kadar kendimi kandırmamaya çalışsam da ona aşık oldum ve şu anda kendimi oldukça boktan hissediyorum. Bu adamdan hoşlandığını kişisel olarak almıyorum ve onun için her şeyin yolunda gitmesinden mutluyum. Bu konuda duygularım her yerdeydi. Keşke ona olan hislerimi fırsat bulduğumda ona söyleseydim. Onunla iletişimimi kesmeli miyim yoksa en iyi arkadaşlarından biri olarak orada olup yaptığı her şeyi desteklemeli miyim bilmiyorum. Onu bir arkadaş olarak her şeyi kesemeyecek kadar çok seviyorum. Kendimi çok çelişkili hissediyorum ve ne yapacağım konusunda yardıma ihtiyacım var. Teşekkürler"
"Reddit,

Şu anda yaz okuluna gidiyorum, kampüs dışında küçük bir üniversite kasabasında yaşıyorum. Dün yakınlardaki bir restoranda kız kardeşim ve arkadaşlarıyla buluşmaya gittim. Sadece sokağın aşağısında olduğu için kaykayımı sürdüm ve onun evinden ayrıldılar. Yemeğimizi aldık ve yola çıktık.

Kız kardeşimin arabasının arkasına atladım, tüm bu hikayeden önce birkaç içki içtim, düşünmüyordum ve yemek yemeyi planladığımız kız kardeşimin evine dönüş yolu 0,5 mil olduğu için emniyet kemerimi takmadım. Arabayla 2 dakika. Araba küçük bir coupe'ydi ve kaykayım ayağımın altındayken şimdiden biraz ezilmiştim. Dur tabelasına geldik ve bir yaya arabanın arkasından karşıdan karşıya geçti.

Tam o sırada Polis Bey köşeyi dönüyor ve yanımızda duruyor, karşıdan karşıya geçmek için yaya bekliyor. Arabanın o tarafında oturuyordum ve polisle göz teması kurdum ve bana işaret etti ve emniyet kemerimi takmadığımı fark ettim ve sinsice takmaya çalıştım. Bunu da fark etti.

Bizi kenara çekti ve bana bir bilet verdi ve emniyet kemerimi taktığımdan emin olmadığı için alıntı yapılan sürücü olan kız kardeşimin arkadaşına bir bilet verdi. 19 yaşındayım ve her iki bileti de ödemem bekleniyor. Fakir bir üniversite öğrencisi olarak, biletlerin olması beklenen 175 $'a (toplam 350) sahip değilim.

Reddit'te ne yapabilirim?"
"Sanırım sadece rant yapmaya ihtiyacım var ve aşırı duygusal oluyorum ama işte gidiyor ......

Üç yıldır birlikteyiz ve birlikteyken her şey harika, ayrı olduğumuz zamanlar dışında ve bu benim hatam. Büyürken ailem normal çocukların yaptığı şeyleri yapmama asla gerçekten izin vermedi ve biz her zaman 3. sınıfa kadar hareket ediyorduk. Her zaman arkadaşlar edindim ama onlarla dışarı çıkmama, yatılı kalmama vb. izin verilmedi... Bana özgürlük verilen lise son sınıfa kadar değildi.

Şimdi, üniversitede, aynı arkadaşlık alışkanlıklarını benimsedim ve bu berbat (uykuya dalmak istediğimi söylemiyorum). İki iyi arkadaşım dışında gerçekten hiç arkadaşım yok. Biri hiç takılmak istemiyor (aslında az önce ""eh, hayır, teşekkürler"" diyen bir mesaj geldi) ve diğeri ülkenin diğer tarafında yaşıyor. Bu yüzden günümün çoğu ders çalışmakla, odamda tıkılıp kalmakla, oyun oynamakla, okula gitmekle ya da kampüsün hemen dışındaki bir barlar sokağına tek başıma gitmekle geçiyor. Bunun ilişkimle ne ilgisi var?

 Erkek arkadaşım herkesin herkesi tanıdığı küçük bir kasabada yaşıyordu. İlkokuldan beri her yerde arkadaşları var ve her zaman farklı insanlarla bir şeyler yapıyor. Bu beni onun adına mutlu hissettiriyor çünkü birlikte olacağı insanlar var ve bu harika ama öte yandan, dönebileceğim kendi çevreme sahip olma ayrıcalığına sahip olmadığım için üzülüyorum ve biraz kıskanıyorum. ve otomatik olarak takılır.

 Zaten çoğu zaman yalnızım. Bu yüzden ancak o dışarı çıktığında kendimi bok gibi hissetmeye başlıyorum. Zamanımı hobilerle geçirmeye çalışıyorum ama bir süre sonra eskiyor. Bana zaman ayırmak için elinden geleni yapıyor ve bunu takdir ediyorum. Kelimenin tam anlamıyla isteyebileceğim en iyi erkek arkadaş ama yalnızlıkla nasıl başa çıkacağım? Konuyu açtım ama yapabileceği pek bir şey yok ve konuyu açmaya devam edersem onu ​​uzaklaştırırım."
"[24/K]
Neredeyse 4 yıllık erkek arkadaşımı [26/M] seviyorum ve ona derinden değer veriyorum, ancak bence romantik ilişkinin uzun sürmesi gerekmiyor. Son 4 yıldır ona ihtiyacım vardı ama ayrı büyüdüğümüzü hissediyorum. Beni gerçekten seviyor ve beni iyi bir insan yapıyor, güçlü bir güven duygumuz ve iyi iletişimimiz var ama aynı planlara sahip olduğumuzu düşünmüyorum, çünkü o kamp yapmayı ve seyahat etmeyi sevmiyor ve ben de bunu yapmak istiyorum. her zaman, örnek olarak. Uzlaşma ile fedakarlık arasında bir çizgi var ve bunun ikimiz için de adil olduğunu düşünmüyorum. Ama belki de benimle onun gibi ilgilenen birini asla bulamayacağım. Kesinlikle arkadaşlığı sürdürmeye çalışsam da, sebeplerimin onu kaybetmeye değip değmeyeceğine karar veremiyorum."
"Yani kuzenim evleniyor ve onun adına gerçekten mutlu olsam da SB rolünü üstlenecek kadar sorumlu olduğumu düşünmüyorum. Okuldayım ve ayrıca bir işim var. Hiç düğüne bile gitmedim! Arkadaşları onun için sürpriz bir nişan partisi düzenlediler ve ben katılmadığım için kendimi kötü hissediyorum. Sadece çok büyük bir baskı hissediyorum ve dürüst olmak gerekirse sorumluluğu almak istemiyorum.

Kuzenim bunu biliyor ama yine de bana bir şeyler düzenlemeye başlamam gerektiğine dair ipuçları veriyor. Nereden başlayacağımı bile bilmiyorum. Şu anda tabağımda çok fazla şey var, gerçekten bokumu bir araya getirmem gerekiyor. Yapamayacağımı söylersem çok üzüleceğini biliyorum.

Reddit'te ne yapacağım?"
"Bu az önce patojenik mikrobiyoloji sınıfımda oldu.

Bu yüzden orada oturmuş dersin başlamasını bekliyorum ve arkadaşlarımla ders öncesi auranın tadını çıkararak ve aşılar ve aşı karşıtı hareketteki bazı insanların ne kadar aptal olduğu hakkında alay ederek esprili yorumlarımı yapıyorum. Ders başlar.

Oyunumun zirvesindeyim. Sağdan soldan soruları cevaplıyor. Birbiri ardına. Profesör, bilimsel açıdan önemli makalelerimizden birini okuduğum derinlikten etkilendi. Bu yüzden patojenite ve nasıl aynı türde olup farklı bir varyant olabileceğiniz hakkında konuşmaya başladık. Temel olarak, aynı bakteriden iki farklı faktöre sahip olabilirsiniz, bu da birinin hastalık ilerlemesinin veya dirençli faktörlerin farklı bir ""gücü"" ile sonuçlanmasına neden olur. (Bir örnek, VRSA ve MRSA'dır).

Bunun üzerine hocam ""bir varyantın ne olduğuna dair bana kim örnek verebilir ve ne dediğini açıklayabilir"" diye soruyor. Asya'ya uygun, Afrika'ya uygun, Avrupa'ya uygun ve Güney Amerika'ya uygun"".

Uzun bir bakışla bir duraklama oldu ve profesörüm ""bu doğru ama muhtemelen bunu açıklamanın en tartışmalı yollarından biri"" diyor. Beni vuran birkaç kişi dışında herkes gülmeye başlıyor. Bir türdeki varyantları ifade etmenin bir yolu olarak insanları kullandığım için artık yarı ırkçı görünüyorum. Sınıfta ne kadar kötü çıktığını fark ettiğimde kendimi tamamen bok gibi hissettim."
"Bu yüzden bir yıl uzun mesafeli çıktık, sonra taşındım ve şimdi bir yıldır birlikte yaşıyoruz. Bence aslında uyumlu olmadığımızı öğrenmem oldukça standart bir durum. Göze batan bir sorun yok, sadece bir bütün olarak ilişkide giderek daha fazla mutlu değilim ve bekar olarak çok daha mutlu olacağımı biliyorum.

Sorun şu ki hiç param yok. İlk taşındığımda 6 ay iş bulamadım. Taşındığım şehir ülkedeki en yüksek işsizlik oranlarından birine sahip ve üniversite mezunu olmama ve kelimenin tam anlamıyla yüzlerce başvuruya rağmen sonunda perakende sektöründe yarı zamanlı bir iş bulmam uzun zaman aldı. Bu 6 ay boyunca, harcamaların çoğunu SO'm karşılamasına rağmen tüm birikimimi kullandım. Çok yüksek maaşlı bir işi olduğu için bunu karşılayabiliyor.

Şimdi borcumu ödediğim ama kendi başıma yaşayacak birikimim olmadığı noktaya geldim. Yaşadığım şehir aynı zamanda yaşaması en pahalı yerlerden biri ve sonbaharda tekrar okula başlıyorum. Seçeneklerimin ne olduğunu anlayamıyorum. Ailem aynı yerde yaşamıyor ve bulunduğum yerde taahhütlerim var, bu yüzden eve öylece taşınamam.

Birkaç aydır ilişkimde görünüşe ayak uyduruyorum ama bu benim SO'm için adil değil ve benim için tükeniyor. Ne yapmalıyım?"
"Ocak ayında eşim ve ben okula/işe daha yakın olabilmek için bir kasaba evine taşındık. Taşındığımızdan beri kiralama ofisinden üç ""dostça"" hatırlatma aldık: kullanılan park yeri sayısı, hayvanımızın tasmalı olmaması ve gürültü şikayeti.

Araçlarımıza iki, bir misafirimize yer ayrılmıştır. Taşındığımızdan beri sadece iki kez misafirimiz oldu ve ikisinde de hepsi aynı araçla geldi. Bunu, karım ve benim tamamen farklı vardiyalarda çalıştığımız ve her iki arabamızın da yerlerimizi işgal ettiği tek zamanın 23:00-07:00 saatleri arasında olduğu gerçeğine ekleyin, aksi takdirde aynı anda bir araba orada olur.

İkincisi, köpeğimizin tasmasından çıkarıldığını ve başka bir kiracının avlusuna dışkısını yaptığını belirten başka bir hatırlatma aldık. Bu asla olmadı. Köpeğimiz eğitim pedleri kullanıyor ve dışarıda olduğu tek an bizim onu ​​izlediğimiz kapalı verandamızda.

Aldığımız gürültü şikayeti, Pazar günü şehir dışındayken Super Bowl'daydı.

Taşındığımızdan beri yan komşumuzla bir etkileşimim oldu ve bu sadece bir merhaba ve vedaydı. Bunu neden yapmak istediğine dair hiçbir fikrim yok. Onu gördüğümüzde hep el sallarız. Kiralama ofisi ile bunun hakkında iki kez konuştum ama bana inanmıyorlar. Onunla konuşmanın neyi başaracağını veya işleri daha da kötüleştireceğini bilmiyorum. Onun hakkında bildiğim tek şey, evinden hiç çıkmadığı ve ışıkları hiç yakmadığı. Ayrıca evime her girdiğimde veya evimden ayrıldığımda ön veya veranda kapısından dışarı bakmayı da alışkanlık haline getiriyor."
"Kız arkadaşım ve ben yaklaşık bir yıldır uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz ve bugün onun doğum günü. Onunla biraz zaman geçirmek istedim ama cevap verme zahmetine girmedi.

Bununla gurur duymuyorum ama onun facebook'una giriş yaptım ve sürekli olarak bu adamla sohbet ediyordu. Her zaman 2 insan gerçekten aşık olduğunda en iyi günlerini de en kötü günlerini de birlikte geçirirler diye düşünmüşümdür. Onun için çok şey planlamıştım ve benimle sohbet etme zahmetine girmemesi canımı yaktı. Onunla doğum gününde kavga etmek istemediğim için hiçbir şey söylemedim.

Doğum günümde biliyorum, her dakikamı onunla konuşarak geçirmeyi çok isterim. Sanki o kadar da umursamıyormuş gibi hissettiriyor ve başka insanları var ve onlarla işler ters gittiğinde bana geri dönecek. Yoksa gerçekten aptal mıyım ve gününün tadını çıkarmasına izin mi vermeliyim?"
"Merhaba reddit- bu (biraz) bariz sebeplerden dolayı atılan bir şey. Erkek arkadaşım redditor ve garip bir durumdayız.

Erkek arkadaşımdan çok mutsuzum. Aşırı derecede saygısız, sık sık beni elliyor veya toplum içinde vücudum hakkında uygunsuz şakalar yapıyor. Kendisine bu şakaların beni rahatsız ettiğini ve keşke sussa dediğimi söylediğimde ""Pekala, ARKADAŞLIĞI YAPMAM GEREKİYOR"" veya ""Bunun için ne yaptığımı söyler misiniz?"" gibi pasif agresif yorumlar yapıyor. seni kızdırmak mı?!"" Durumu/duygularımı anlatıyorum ve sonra aynı davranışına devam ediyor. Ayrıca son zamanlarda haftada 40+ saat çalışmama rağmen ikinci bir iş bulmamı talep etti ve yedek öğretmen olarak yarı zamanlı çalışıyor. Sonbaharda yüksek lisansa başlamam gerekiyor ve başka bir işe girip dört ay sonra bırakmak için rahat hissetmiyorum. Bunu ona ifade ettim ve görünüşe göre bunun büyük bir şaka olduğunu düşünüyor. Ayrıca artık onunla birlikte olamayacağım sonucuna varmama neden olan başka davranışlar da sergiliyor.

İşte durum burada garipleşiyor: ikimiz de yeni üniversite mezunuyuz ve mali açıdan sorun yaşarken ailesiyle birlikte yaşıyoruz. Onlar harika insanlar ve onları çok seviyorum ve onlarla herhangi bir bağı koparmaktan nefret ediyorum, özellikle de kendi ailemle pek iyi anlaşamadığım için (harika olan ama en iyi kaynağı olmayan annem dışında) Bu gibi durumlarda destek). Ayrıca, gittiğim yüksek lisans okulu onun memleketinde. Tam olarak küçük bir şehir olmasa da, burada çok fazla insan tanımıyorum ve tüm arkadaşlarımı onun aracılığıyla tanıyorum (onlar da harika insanlar - böyle bir ahmağın etrafını nasıl bu kadar çok insanla çevrelediğini gerçekten anlamıyorum. harika insanlar, ama yaptı)! Garip durumlarla karşılaşmaktan nefret ederim ama artık bu adamla birlikte olamayacağımı biliyorum. Bazı köprüleri yakmam gerekeceğini biliyorum ama çok fazla insanın benden nefret etmesini istemem. İnsanların benden nefret etmesine neden olmadan bununla nasıl başa çıkacağım?!"
"Bunun, bu tür bir gönderi için doğru alt dizin olup olmadığından emin değilim. Değilse, birisi bana nerede uygun olacağını söyler mi?

Arka Plan Bilgisi: Bu kedi balıkçılığı ilişkim yaklaşık 3 aydır devam ediyor. Beni FB'de buldu ve çok çabuk anlaştık. Şimdiye kadar işyerime yüzlerce dolarlık çiçek gönderdi ve neredeyse her gün saatlerce telefonda konuşuyoruz. Sonunda onunla tanışmaya çalışıyorum ama her seferinde son dakikada bir şeyler çıkıyor.

Bu kişinin tesadüfen... eşcinsel olan ""kız kardeşi"" ile gerçek hayatta birkaç kez tanıştım. Onunla VE kız arkadaşıyla tanıştım ve tabii ki ikisi de ondan gerçek bir insanmış gibi bahsediyor. Diğer tüm arkadaşlarım bana kız kardeşinin aslında o olduğunu söylüyor.

FB'si, Twitter'ı ve IG'si kontrol ediliyor... ve ben tersten resim araması yaptım. Ama MTV'de ""Catfish"" izledikten sonra, sanırım bu beklenebilir. Birinin tüm bu doları ve çabayı bir ilişki başlatmak için harcayacağına ve sonra asla tanışmak istemeyeceğine inanmakta zorlanıyorum. Bu noktada bunu bırakmam gerektiği çok açık. Ancak, gerçekten olduğunu söylediği kişi olma ve gelmemek için bahanelerinin gerçekten geçerli olma ihtimali %1'dir. Ayrıca, bu kişiyle kurduğum duygusal bağın kırılması çok zor. Bu kişinin kim olduğunu bulma merakı hayatımı büyük ölçüde ele geçirdi... ve ben sadece bu noktada ne yapacağım konusunda bir tavsiye arıyorum."
"Diğerlerinden öne çıkan bir tane var.
13 yaşındaydım; Ben ve 2 arkadaşım SC'nin vasat şehri Columbia'da ikinci lig beyzbol maçındaydık. Bu, bir zıplama evi ve muazzam bir şişirilebilir su kaydırağı düzeneği içeren, sol saha tarafından açık bir alanda kurulan gezintiler ve oyunlar içeren bir diyabet yararına oyundu. Devre arasında, ben ve sik kafalı arkadaşlarım kimse bakmıyorken zıplama evinin fişini çekmemizin çok komik olacağına karar verdik. Hiç kimse uzaktan yakınında değildi, bu yüzden sadece hızlı bir kahkaha olacağını ve tehlikeli bir şey olmadığını düşündük. Arkadaşım J yerdeki uzatma kablosundan fişi çekti ve yaklaşık 5 dakika bir şey olmasını bekledik ama hiçbir şey olmadı. Yüzlerce ebeveyn çığlık atıp arkamızdaki dev su kaydırağına doğru koşmaya başladığında tam yerimize dönmek için dönüyorduk. Yan tarafına devrilmişti ve yaklaşık 30 küçük çocuk, havası söndüğünde yan tarafa tutunmuştu. Dehşete kapılarak stadyumdan kaçtık ve dışarıda oturduk. Bir itfaiye aracı ve 2 polis arabası geldi, biz de koşarak park yerinin arkasındaki ormana saklandık. Bir saat sonra stadyuma döndük ve herkesin iyi olduğunu öğrendik. O kadar uzun süre ve o kadar çok güldüm ki günlerce canım yandı."
"Uzun lafın kısası, üniversiteye başlamadan önce biraz fazla kiloluydum ve kendimi tartacak bir terazim olmasa da buraya geldiğimden beri daha da fazla kilo aldığımı biliyorum (kot pantolonlar çok dar, ben tişört bedenimi büyütmek vb.) Kabaca 15-30 kilo vermek istiyorum/gerekiyor.

Sağlıklı beslenmeye ve düzenli egzersiz yapmaya çalışıyorum ama üniversitede bu çok zor. Her gün öğle ve akşam yemeklerini açık büfe olan kafeteryamızda yemek zorunda kalıyorum. Burger, dondurma ve Chickfila gibi pek çok seçeneğe sahipler, ancak çok sınırlı sağlıklı yiyecekler (ayrıca salatadan gerçekten nefret etmem yardımcı olmuyor).

Bir mini buzdolabım var ve yiyecek almak için markete gidebilirim ama tabii ki fazla param yok. Atıştırmak için meyve ve sebzeler alıyorum ama kendime yemek için çok fazla yemek almaya gücüm yetmiyor. Artı, sadece mikrodalgada yemek pişirebildiğim için seçeneklerim sınırlı."
"İlk robo çağrımı aldım (kısa bir süre sonra bir saniye). Seçim döngüsü başlıyor ve bu çağrıların beklenmesi gerekiyor sanırım. Onları geçmişte aldım ve onlardan kaçınmanın bir yolunu bulamadım.

*Cep telefonumu* aramasalardı bu kadar acı verici olmayacaklardı. Taşıyıcımla konuşmadım ama yapabilecekleri bir şey olduğunu hayal etmeliyim. Hatta parti genel merkezini, PAC'leri vb. aramayı denedim, ama boşuna.

Kayıtlı seçmen nüfusunu incelediklerini biliyorum, bu yüzden merak ediyorum: Bu sadece kayıtlı seçmen olmanın hoş olmayan bir yan etkisi mi? Yapabileceğim bir şey yok mu?

[Twitter akışıma sızmış olmaları yeterince kötü.]

Gözbebeklerime kadar boktan siyasi reklamlardayım. Bundan çok sıkıldım. Nispeten bilgiliyim. Aktif olarak kendi başıma bilgi ararım. **kişisel cep telefonumu** aramalarına ihtiyacım yok.

Herhangi bir fikri olan var mı? Öneriler?"
"Merhaba millet. Gizlilik nedeniyle bunu kısa tutacağım. Ayrıca tek kullanımlık.

Erkek arkadaşım harika, tatlı, sevecen bir insan ama ne kadar çok çalışırsa çalışsın okulda pek iyi değil. Rekabetçi bir koleje (hayalindeki okul) gidiyoruz ve o şu anda zorlanıyor. Bir sömestr daha kötü geçerse, maddi sebeplerden dolayı daha küçük bir okula geçmek ve evde yaşamak zorunda kalacak.

Öte yandan notlarım oldukça iyi. Akademisyen değilim ama iyiyim.

Ahmak gibi görünmeden bu süreçte onun yanında nasıl olacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Onunla gerçekten empati kuramıyorum çünkü bunu hiç yaşamadım. Hayal kırıklığına uğradığını ve hayal kırıklığına uğradığını söyleyebilirim ama bu konu hakkında konuşmak da istemiyor.

Onu çok seviyorum ve onu böyle görmek beni öldürüyor. Onu nasıl daha iyi hissettireceğine dair bir fikri olan var mı? Kendi başına halletmesine izin vermeli miyim? Onu önemsediğimi ve onun yanında olacağımı göstermek için onunla konuşmayı gerçekten tercih ederim.

Nasıl getiririm? Bu konuda kendini kötü hissetmemesine nasıl yardımcı olabilirim? Transfer etmesi gerekiyorsa sorun olmayacağını ona nasıl bildirebilirim? Kesinlikle başarısız olacağını düşünüyormuşum gibi ses çıkarmadan bunu nasıl gündeme getireceğimi bilmiyorum."
"Şu anda üniversitedeyim ve bu kız tüm sömestr boyunca yanımda oturdu. Birkaç hafta öncesine kadar onu fark etmemiştim ve sonunda onunla konuşmak istediğime karar verdim.

Oldukça kalabalık bir sınıf ama yanına kimse oturmuyor (eskiden yanında oturan adam sınıfı bırakmış sanırım).

İşte benim tek sorunum. Yanında oturmak ürkütücü olur muydu? Yürümeyi ve ""Hey, buraya oturmamın sakıncası var mı?"" diye sormayı düşünüyordum. Evet diyeceği varsayımına sahibim; Makul bir miktarda göz teması kurduk ve arkasında oturan bir kız bana bir soru sorduğunda, ben konuşurken canlandı ve bana baktı.

Evet dese bile, ben ne diyeceğim? Gerçekten yorum yapabileceğim bir şey fark etmedim, çünkü bu oldukça yaygın bir tavsiye gibi görünüyor. Oldukça basit giyiniyor (kot pantolon, siyah sweatshirt ve diğer şeyler). İnsanlar benimle konuşurken kendime oldukça güveniyorum, tek sorunum aslında bir sohbet başlatmak.

Sanırım asıl sorum şu, onunla nasıl konuşabilirim? Daha fazla sohbet etmek ve onu daha iyi tanımak için kullanabileceğim bazı iyi buz kırıcı sorular nelerdir?"
"Yaklaşık 7 yıldır ailemle aynı evde yaşıyorum ve komşularım da yaklaşık aynı süre boyunca yanımızda yaşadılar. Dışarıda onlara hep merhaba dedim ama onlarla pek konuşmadım. Birkaç hafta öncesine kadar bir parti verdiler ve kızlarını tanımam için beni davet ettiler.

Konuşmaya başladık ve neredeyse anında anlaştık ve onu aynı gece oracıkta bir partiye davet ettim ve o da kabul etti. Hemen ayrıldık ve partiden keyif aldık ama arkadaşça bir hava vardı, ikimizden de bir gelişme olmadı. Çok eğlendik, bu yüzden onu bir hafta sonra tekrar görmek için planlar yaptım ve o da kabul etti.

Bara atlamaya gittik ve bazı arkadaşlarımla barda buluştuk ve biraz dans ettik ve eğlendik. Vücut dili tam olarak orada değildi, bu yüzden onu dansa falan çekmeye devam etmek için pek bir girişimde bulunmadım. Eve dönerken sohbet hiç kesilmedi ve eve dönüş yolculuğu boyunca konuştuk.

Bu hafta onu tekrar dışarı davet ettim ve kabul etti, bu sefer büyük olasılıkla sadece ikimiz olacağız. Bu üçüncü kez takılışımız olacak ve çok korkak davranarak kendime arkadaşlık kurmadan önce bir hamle yapmam gerektiğini hissediyorum. Biraz korkuyorum çünkü komşuyuz ve beni reddederse onu ara sıra görmeye devam etmem gerekecek. Onu kaybetmek istemiyorum çünkü onunla takılmayı seviyorum ve o çok eğlenceli ama onu çok çekici bulduğum için şansımı kaybetmek istemiyorum. Hareketimi çekmeye nasıl devam etmeliyim? Hiç bir hamle çekmeli miyim?"
"Yaklaşık bir ay önce ikimizin de üniversitede olduğu bir sınıfta bir kızla tanıştım. Onu her zaman sınıfta gördüm (onunla birden fazla kez gördüğüme eminim) ama onunla daha yeni konuştum.

İkimiz de bir başka üyeyle birlikte bir proje üzerinde çalışmak zorundaydık. Bir gün hepimiz proje üzerinde çalışmak için buluşacaktık ama üçüncü kişi geç geldi ve bir süre sadece o ve ben kaldık. İlk başta sadece projeden ve üçüncü adamın bu kadar geç kalmasının ne kadar berbat olduğundan bahsettik ama sonra kendimizden bahsetmeye başladık.

Hiç bizimki gibi bir konuşma yapmamıştım. Genelde insanlarla konuşurken bilime olan ilgimi veya hedeflerimi saklamam gerekir ama o sohbette kendimi buna mecburmuş gibi hissetmiyordum. Söylediği her şey sanki zihnimi okuyor ve tam olarak duymak istediklerimi ya da söyleyeceklerimi söylüyor gibiydi. Bilim konusunda çok tutkulu görünüyor ve bence bu, bir insanda gördüğüm en iyi kalite olmalı. Ayrıca, elbette onu çekici buluyorum.

Demek istediğim, beni vazgeçiren bir şey vardı... Sigara içiyor. Ama sanırım bunun ötesine bakabilirim lol. Dürüst olmak gerekirse, onunla daha önce hiç hissetmediğim bir bağ hissettim.

Kendimi toparlamak istemem ama benim şehrimde entelektüel bir konuşma yapmak için benim yaşımda birini bulmak çok zor. Canlandırıcıydı.

Ama şimdi onunla konuşmaya devam etmek istiyorum ve buna nasıl bir bahane uyduracağımı bilmiyorum. Dönem bitti ve proje tamamlandı. Numarası bende var ama onunla ne yapacağımı bilmiyorum. Ona mesaj atmayı düşündüm, daha önce yaptık ama ne hakkında?

Hepsinden önemlisi, kendime her zaman üniversitede çıkmamam gerektiğini söylemişimdir. Beni zaten aşırı iddialı hedeflerimden uzaklaştırabilecek dikkat dağıtıcı şeyler sunabilir."
"Hm, kuzenimin evinde birkaç gençle Risk oynuyordum. Onlardan biri J- adında zenci bir çocuktu. Oyunla ilgili çok fazla deneyimleri yoktu ve bu yüzden güçlerini sınırlarına yığmıyorlardı, birliklerini ister istemez her yere dağıtıyorlardı. Bu çocuk J- sırası geldiğinde bazı acemi hareketleri yapıyor ve bu iyi sonuç vermedi-- benim büyük ordularıma daha küçük ordularla saldırıyordu ve tüm saldırı di'lerini kullanamadı, bu yüzden örneğin iki saldırısı olurdu iki defans di'me karşı di, bana önemli bir avantaj sağlıyor. Diğer çocuklar onunla bu konuda dalga geçiyorlardı, ben de 'Sadece gerilla taktiği kullanıyor' dedim. Her şey sessizleşti. Sağımdan biri 'Ne?!' dedi. Çocuk, gözlerinde biraz acıyla bana inanamayarak baktı. Bunu muhtemelen 'goril taktikleri' olarak anladıkları ve ırkçı bir iftira attığımı düşündükleri aklıma geldi. 'Evet, gerilla taktikleri, Vietnam'daki gibi' diye bir şeyler mırıldandım... Bence bu çocuklar için durumu hiç netleştirmedi.

Bir süre sonra bir kilise futbol maçı sırasında bu çocuk üzerime kayarak müdahale etti ve bu da beni toprağa serdi. Gözlerinde gözlemlediğim tatmin pırıltısını anladığımı sanıyorum. Belki de en büyük FU'm o zamanlar sadece kendimi açıklamak değildi, ama çok garipti."
"Sanırım bu buraya ait ama emin değilim. Başka nereden tavsiye isteneceğinden veya nasıl ilerleyeceğinden emin değilim. ""Sürüngen atış""ın doğru terim olduğundan bile emin değilim. Her iki durumda da, SO'mun bilgisayarında, herkesin içinde kızların gizli fotoğraflarını çektiği fotoğraflar var. Bacaklar, göğüsler, çok kısa etek giyen kızlar vs.

Her iki durumda da, ne yapacağımı bilmiyorum. Biz evliyiz, onu seviyorum. Ona güveniyor muyum? Pek sayılmaz ama bunun üzerinde çalışıyorduk. Ve sebepsiz yere gözetleme yapmıyordum. Ödünç almak için bilgisayarına giriyordum ve önce ona sordum. Çocuğumuzun resminin olduğu bir klasöre girdik ve o resimler klasöre dağılmıştı.

Gerçekten güvenebileceğim kimsem yok çünkü arkadaşlarımın onun hakkında kötü düşünmesini istemiyorum. O aslında çok iyi bir adam."
"Bu bugün oldu. Birkaç ders önce.

Video prodüksiyon dersindeydim, arkadaşımla bir proje için çekim yapıyorduk.

Birden öğretmenim bana bir çeşit şeker hapı verdi (adını tam bilmiyorum) ve son kullanma tarihi geçtiği için hemşireye vermemi istedi. Kabul ettim ve ofise gittim.

Elimde ne varsa ofise girdim. Ofise giriyorum ve ofis yardımı burada bir sınıf olduğu için arkadaşım ve reddit kullanıcısı u/SteelCasedCondom'un orada çalıştığını görüyorum.

İşte burada sıçtım.

Paketi ona uzatıyorum, öğretmenimden olduğunu söylüyorum, o da baş sekretere verdi, bakın bana tuhaf bir şekilde baktı ve yine hocamdan diyorum. Adımı soruyor, ben de uyuyorum.

Yaklaşık 10 dakika sonra, daha önce bahsettiğim arkadaşlarım, bir öğrenci olarak ofise şeker hapı verdiğimden oldukça şüphelendiklerini ve hemşireyle iletişime geçip beni sorguya çekeceklerini söylediler.
Bunu söyledikten hemen sonra ofis tarafından adımın ne olduğu ve sınıfta olup olmadığım sorgulanıyor. Panikledim. Üçüncü dersten sonra ise hoparlörden adımı anons edip beni içeri aldılar.

Sekretere tüm hikayeyi anlattım ve o, sıkıntı ve yanlış anlaşılma için hemen özür diledi. Ve ben iyiyim, ama bir dahaki sefere, herhangi bir varsayımı ortadan kaldırmak için öğretmenden yazılı izin almalıyım.

Öğretmenin için ofise hap götürme. Yarın o sınıfa gelmek çok tuhaf olacak.."
"Şu anda birkaç aydır Hollanda'dayım. Buradaki herkes çipli özel bir Hollanda banka kartı kullanıyor. Bazı yerler nakit (euro cinsinden) veya Amerikan kredi kartlarını kabul etmediğinden, sahip olmamak hayatı çok daha zorlaştırıyor.

Sonuç olarak, ING'de bir Hollanda banka hesabı açtım. ABD'de Chase'te bir hesabım var. Şu anda, ATM kullanarak para çektiğimde Chase benden %3 ücret + 5 dolar alıyor. Öğrenci olduğum için berbat. Chase hesabımdan Hollanda hesabıma para aktarmanın en ucuz yolu ne olabilir? Birkaç haftada bir transfer yapmak istiyorum. Şimdiye kadar seçeneklerimin şunlar olduğunu düşündüm: 1) Chase kartımı her kullandığımda ATM'den para çek (%3 + 5 $ ücret) ve bunu Hollanda hesabıma yatır, 2) Parayı her taşımak istediğimde banka havalesi ( Bunun pahalı olacağını tahmin ediyorum-- Chase'in oranlarını bilen var mı?) 3) Kendime bir çek yazıp Hollanda hesabına yatırın (Bunu yapmak için bir ücret var mı?) Başka seçenekler var mı?"
"Bunu paylaşmak benim için biraz garip çünkü öpüp anlatmaktan hoşlanmıyorum ama canımı sıkıyor ve aklımdan çıkaramıyorum. Bunun düşündüğüm kadar karışık mı yoksa aşırı tepki mi gösterdiğimi bilmek istiyorum.

Kız arkadaşım doğum kontrolü kullanıyor, bu yüzden prezervatifsiz seks yapıyoruz ama geldiğimde ekstra bir önlem olarak onu çıkarıyorum ve üzerine geliyorum. En son seks yaptığımızda, ben geldikten hemen sonra, eski sevgilisinin aksine, her şeyin tek bir yerde toplanmasının ne kadar güzel olduğu hakkında yorum yaptı (onu kendime çekiyorum ve gidecek hiçbir yeri yok). sanırım her tarafına sıçradı.

Seks yaptığı tek erkeğin ben olmadığımı tamamen anlıyorum. Başka bir bağlamda bunun hakkında konuşmaya bile açık olabilirim. Ama bana göre, kelimenin tam anlamıyla kendimi çekip sana saldırdığımda, duymak isteyeceğim en son şey eski sevgilinle ilgili bir şey ve özellikle de benimle seksi onunla seksle karşılaştıracak hiçbir şey olmaması. Beni bir dakikalığına oyunumdan attı ve soğudum/uzaklaştım. Tepkilerimin duygularını incittiğinden şikayet etti ve benden özür dilememi falan istediğini anlayabildim. Çok geç oldu ve yorgundum, o yüzden yaptım.

Yine de ne kadar çok düşünürsem, beni o kadar çok rahatsız ediyor. Haklıymışım gibi hissediyorum. Ne düşünecekse onu düşünecek, ama ben tam senin içindeyken aynı cümlede seks ve eski sevgili hakkında seslendirmek kabalığın doruğu gibi görünüyor.

Böyle hissetmekte haksız mıyım? Kaçınızın bunu saldırgan bulduğunu veya aptallık ettiğimi düşündüğünü merak ediyorum."
"Bir daha asla olmayacağını söylüyor. Ama bunu geçen sefer de söyledi. Bu geçen yıl iyi geçti. Nispeten mutluyduk. Terapiye gidiyor ve ilaçlarını alıyor. Çift kutuplu.

Ailemi ziyaret etmek için eyalet dışına çıktım. Bir buçuk yıl önce beni aldattığı adam da dahil olmak üzere arkadaşlarıyla takılıyordu. Ona # verdi. Onu aradı, sonra evine gitti (sadece arkadaş olarak takılmak için) ve seks yaptılar. Hafta boyunca birkaç kez.

Geri döndüğümde bir şeylerin döndüğünü biliyordum. Ekstra iyi davranıyordu ve aslında iyi seks yaptık ki bu alışılmadık bir durumdu. Beni özlemesine bağladım ama... Telefonunu kontrol ettim ve birini aradığını gördüm. Havayı temizlemek için ertesi gün bir terapi randevusu ayarladık. Terapisti ve o bana ne yaptığını söylemeyeceklerdi ama ben anladım ve onu aradım. İnkar etmedi, ben de alyansımı fırlattım ve bitti diyerek çıktım, ondan sonra onu bırakmamam için bana yalvardı. ""Lütfen beni bırakma. Seni seviyorum. Lütfen beni bırakma.""

 Dağınık bir insan olduğu için böyle olduğunu söyledi. Onun bir aptal olduğunu.

Ama iradem beni terk etti ve şimdi boşanmak istemiyorum. Birlikte bir evimiz, bir kızımız var, mali yönden ilerlemeye yeni başladık. Beynimin mantıksal kısmı, onsuz daha mutlu olacağımı biliyor. Ama beyninin diğer kısmı onunla kalmak istediğini biliyor. Kendime saygım, gururum yokmuş gibi hissediyorum. Birlikte büyüdük, hayatımızın yarısı. Onsuz hayatın nasıl olacağı hakkında hiçbir fikrim yok.

Diğer taraftan. Hayatımın değişmesini istemiyorum. Gelecekte doğru şeyleri yaparsa, tekrar mutlu olamaz mıyız?"
"İkisi de 20'li yaşlarımızın ortalarında. Bir yıldan fazladır bir kızla yatıyorum. Birlikte çalışıyoruz ve başladığında, hala bir erkek arkadaşı varken. Gurur duymadığım koşullar altında oldu. İlişkisi zayıfladığında bana geldi ve sanırım bir süredir sahip olmadığı bir tutku alevini yeniden tutuşturmak için herhangi bir umut olup olmadığını görmeme ihtiyacı vardı. Neredeyse 6 ay boyunca diğer adamdım. Sonra bunun durması gerektiğine karar verdik.
Birkaç ay ara verdik ama birlikte çalıştığımız için hala sürekli görüşüyoruz. Bu yüzden ortak dairesinden taşındığını ve erkek arkadaşından ayrıldığını öğrendiğimde yeniden başlıyoruz.

Bir ay boyunca her şey harika ama sonra bir şey oldu. Tam olarak belirleyemiyorum ama tutku gitti. İkimiz de birbirimize tutkuyla bakardık ve tutkuyla sevişirdik. Geçen ay romantik, şaşırtıcı veya spontane bir şey yapmayı bıraktı.

Sanırım cinsel dürtüm yüksek ve her gün seks yapmayı seviyorum. İlk birkaç ay günde 3 kez seks yapıyorduk ama şimdi bunun yaklaşık 4 ayından sonra haftada belki 1-2 kez seks yapıyoruz.

Onu çok önemsiyorum ve bunun daha fazlası olabileceğini umuyordum. Hâlâ bir ilişkiye girmeye hazır olmadığını söylüyor, bunu anlıyorum. Bunun başında bunu sıradan seks olarak tutacağımız konusunda anlaşmıştık ama ikimiz de birbirimize karşı hislerimiz olduğunu anladık.

Onu bir süre kendi haline bırakmalı mıyım, devam etmeli miyim yoksa bir süre daha onunla mı kalmalıyım emin değilim. Yine, birkaç ay önce bu kıza aşık oluyormuşum gibi hissettim, ama şimdi onunla savaşıyor gibi hissediyorum."
"İşverenim kısa bir süre önce gönüllü bir ""Kendini Tanımlama"" anketi gönderdi ve ben daha önce kendimi engelli biri olarak tanımlamadım. Anketi okudum ve işimi yapmak için (en azından şu anda) herhangi bir özel düzenlemeye ihtiyacım olmadığını ve ayrıca herhangi bir mevcut düzenleme almadığımı fark ettim.

Şu anda herhangi bir düzenlemeye ihtiyacım olmasa da, konumumu şimdi belirlememin bir faydası var mı? Ek olarak, tanımlamanın herhangi bir dezavantajı var mı, yani bu bana karşı yapılabilir mi veya kimliğimi tespit edip sonra işimi yapmak için herhangi bir düzenlemeye ihtiyacım olmadığını söylersem hangi gizlilik haklarına sahip olurum? Şu anki işimin müşteriyle yüz yüze geldiği bazı işler var, ancak kariyerimde ""ilerlemek"" için, daha sonra bu tür işlerden uzaklaşsam bile, bu tür görevlere gerçekten hayır diyemem.

Biraz arka plan; Geçmiş yıllarımda çok kötü bir kekemeydim ama uygun terapiyle bunu atlattım. Tüm çocukluğum boyunca terapi gördüm (temelde 18'e kadar). iş ve yaşamla başa çıkmaya yardımcı olacak uygun başa çıkma mekanizmalarını öğrendiğim için hayatımı çok fazla etkilemiyor. Hala bazen durup söylemeye çalıştığım şeyi yeniden ifade etmem gerekiyor. Kelime seçiminden dolayı söylediğim bazı cümleler biraz garipleşiyor."
"Yani, çok dindar bir ailede büyüyorum ama dinimde bana her zaman kendim için seçimler yapmanın çok önemli olduğu öğretildi. Ailem bunu bana birçok kez onayladı. Ve yaklaşık iki yıl önce, gerçekten kilisede olmak istemediğimi düşünmeye ve fark etmeye başladım ama kimseye söylemek istemedim çünkü kimseye saygısızlık etmek istemedim. Sonra birkaç ay önce, nihayet dayanamadım, üç saatlik toplantılarımda birçok insanın bana anlattıklarından rahatsız olmaya başladım. Sadece genel olarak çok mutlu değildim.

Bu yüzden doğal olarak ertesi Pazar hasta numarası yaptım, kiliseye gitmedim ve sonraki iki hafta boyunca dinle hiçbir bağlantım olmadı (sadece bir hafta hasta olamazsın). Uzun zamandır yaşadığım en mutlu şeydi, her hareketimi izlediğine inanmadığım bir tanrı için endişelenme.

Sonra başka bir Pazar günü geldi, ailemin üç haftalık ""hastalıktan"" sonra bana saldırmaya başlayacağını biliyordum, bu yüzden dışarı çıkıp onlara artık kiliselerinin bir parçası olmak istemediğimi söylemeye karar verdim. Yapmak zorunda kaldığım en zor şeylerden biriydi, Babam bundan memnun değildi. Toplumun beni kırdığını ve dünyada çok fazla zaman geçirdiğimi varsaydı, bu yüzden beni cezalandırdı, ama sadece her hareketimi kısıtlamakla kalmadı. Bu beni depresyona soktu ve artık evden çıkmak çok zor ama aynı zamanda mutlu olmaya yaklaşmamın tek yolu da bu."
"Bu oldukça masum ama o utanıyor, ben de sorayım dedim.

Dün gece erkek arkadaşımın yirmilik dişleri çekildi ve ameliyattan sonra ÇOK çılgındı. Onu eve götüren ve onunla ilgilenen bendim, bu yüzden her şeye tanık oldum.

Eve beş dakikalık araba yolculuğu sırasında, bölgeye girip çıkıyordu ve gerçekten sessizdi. Eve geldiğimizde yorgun olduğunu söylediği için onu yatağa yatırdım. Onu yatırırken, ona sarılmak için eğildim ve işte o zaman ağlamaya başladı. Sanki tam anlamıyla kollarını bana dolamış ve on dakika boyunca göğsümde ağlıyordu. yüksek sesle gülmek. Zavallı şey.

O erkeksi bir adam ve birlikte olduğumuz yıl boyunca onu ilk kez ağlarken görmüştüm. Hiç duygusal bir tip değil.

Her neyse, uyuşturucunun etkisi geçtiğinde ve bu sabah uyandığında aşırı derecede utanmıştı. Şimdi onu artık çekici bulamayacağımdan endişeleniyor.

Durumu daha iyi hale getirmek için yapabileceğim bir şey var mı? Onunla oturup samimi bir konuşma yapmam gerekiyor mu? Yoksa hiç olmamış gibi mi davranayım?"
"O sevgi dolu ve bizimle ilgileniyor. Beni sadece cinsel olarak reddediyor. Sarılmalar harika ve bol, ama seks en iyi ihtimalle ayda bir.

Neden? Haftada 3 ila 5 kez mastürbasyon yapıyor. Eli neden benden daha iyi?

Bunu nasıl düzeltebilirim? Teselli olmaz ve libidom düşük olduğu için bu konuda boşanmak aptalca. Sadece reddedilmekten incindim ve onun elini vücudumdan daha çok sevmesi.

Bana nedenini söylemeyecek. Utanmış gibi davranıyor.

Hayır, o eşcinsel değil. Geçinmek için gey grafik romanları çeviriyorum ... Kesinlikle dar görüşlüyüm ve bana söylerdi. Ayrıca San Francisco'da yaşıyoruz... dışarıda dolaşmak için harika bir yer.

Peki bu nedir? Neden beni hiç istemiyor?"
"Ben(m18)ilk randevumdayım ve o(f17) tuhaf erkeklerden bahsetmeye başladı... randevu oldukça iyi gidiyordu, konuşma sorunsuz gidiyordu ve iyi vakit geçiriyorduk ama sonra anlaştık bir şekilde tuhaflık konusu. Tüyler ürpertici-tuhaf adamların bazı korkunç hikayelerini ve hepsinin göğüsleri hakkında nasıl yorum yaptıklarını ve onu ne kadar çok istediklerini, bazılarının ona güzel göğüsleri yüzünden nasıl tecavüz etmek istediklerini vb. anlatmaya başlar.

Gerçekten herhangi bir boobtalk tbh beklemiyordum, bu yüzden buna nasıl cevap vereceğimden tam olarak emin değildim. Açıkçası ona bunun endişe verici olduğunu ve bu yüzden erkek olmaktan utandığımı söyledim. Bazı erkekler gerçekten iğrenç!

Kısa süre sonra tekrar başka şeyler hakkında konuşmaya başladık. Ama yine de akşamları birkaç kez daha göğüslerinden biraz daha bahsetmeyi başardı.

Daha sonra bununla gerçekten neyi başarmak istediğini merak ettim çünkü dürüst olmak gerekirse göğüsleri ve ne kadar büyük oldukları hakkında çok konuşmaya çalışıyor gibiydi. Onu konuşmanın odak noktası yapmak. Belki de bunun gurur duyduğu bir şey olduğunu benim için ilan etmek için..?

Şimdi, gerçekten güzel bir kalçaya sahip olduğu doğru, ama göğüslerine iltifat etmenin bu randevuya yakışacağını düşünmedim. Birincisi: Onu daha önce neredeyse hiç görmediğim için garip. Ve ayrıca hikayelerinin içeriği. Meme seven tuhaf adamlardan fazlasıyla bıkmış gibiydi. Ama neden o zamanlar hakkında konuşmaya devam etti ve neden artık çıtçıtları düzenli olarak biraz dekolte içeriyor?"
"İşte birkaç hafta önceki ayrılığımızla ilgili yazı -

Şimdi kendimi her gün onu daha çok düşünürken buluyorum. Harika olmayan kısımlar olduğunu biliyorum çünkü o yazıyı okuyabiliyorum. Bununla birlikte, burada burada biraz temasımız oldu, ancak ayrılıkla ilgili hiçbir şey yok. Sadece yaşayacak bir yer bulma falan hakkında sohbet et. Facebook ve Twitter'da hâlâ arkadaşız ve o *iyi görünüyor*, ama belki de bunu sadece kendimi daha az suçlu hissetmem için yapıyor...? Bilmiyorum.

Sanırım ne hissettiğimden emin değilim. Devam edebileceğimi ve iyi olacağımı düşündüm çünkü hiçbir zaman gerçekten duygusal olarak yatırım yapmadım. Sadece *iyi göründüğü* için mi rahatsız oluyorum yoksa gerçekten düşündüğümden daha çok mu umursuyorum? Ona bir e-posta (evet, her şeyi içeren bir e-posta) göndermek ve neler yaşadığımı ve belki yakın zamanda takılmak istediğimi anlatmak istiyorum. Sadece onun (ve benimkinin?) umudunu oluşturmaktan ve sonra o duygu tekrar orada olmazsa ikimizi de hayal kırıklığına uğratmaktan korkuyorum... Burada ne yapmak istediğimden emin değilim ve sadece bilmiyorum tam olarak ne yaşadığımı.

Ona bir e-posta göndermeli miyim? Onunla bir araya gelip orada bir şey olup olmadığına bakmalı mıyım? Denemeli miyim? Yoksa onu sosyal medyadan silip katı bir NC mi uygulamalıyım? Herhangi bir tavsiye iyi olurdu."
"SO'mun bu gönderiyi görmesinden korktuğum için tek kullanımlık kullanmak.

""Prestijli"" bir Amerikan üniversitesinde birinci sınıf öğrencisiyim. Akademik olarak harika bir deneyim olduğunu söyleyerek başlayayım. Derslerimin hiçbiri 100 kişiden fazla değil, bu da hocalarımdan almayı sevdiğim desteği sağlıyor. Bununla birlikte, sosyal ortam bana pek iyi davranmıyor. Hiç ""gerçek"" arkadaş edinmedim ve buradaki parti/içki sahnesi bana göre değil. Sanırım bu kısmen uzun süreli SO'm ve benim okula birlikte gitmemizden kaynaklanıyor olabilir. Aslında, daha çok tüm hayatımıza birlikte katılmışız gibi. Tüm arkadaşlarımız karşılıklı, tatillerimiz iki aileden oluşuyor ve çoğu şeyi birlikte yapıyoruz. Ayrıca SO'mun ailesi sayesinde çok etkili insanlarla bağlantı kurdum. Kısa bir süre önce burada olmama rağmen önemli bir yol ayrımında olduğumu fark etmeye başladım. Bir yanım kendi hayatımı yaşamaya başlamak istiyor ama diğer yanım, özlemlerime ulaşmak için her şeye katlanmam gerektiğini söylüyor (ekleyebilirim ki, ortalama 19 yaş için çok yüksek).
Reddit, eğer ""mutlu"" olsaydım transfer yaparak tüm fırsatlardan vazgeçmeye değer miydi?"
"Küçük bir apartmanda yaşıyorum ve ayrıca gece vardiyasında çalışıyorum, bu yüzden gün boyunca uyuyorum. Komşularım (kendi görüşüme göre) çok gürültü yapıyor. Ancak, gündüzleri ve bazen öğleden sonra uyuduğum için. Bir süredir bu programdayım ve bunun normal ""gündüz"" gürültüsü mü yoksa iğrenç ve aşırı mı olduğu konusunda gerçekten hiçbir perspektifim yok.
Şunu da belirtmeliyim ki, sadece dedikodu yapmak yerine, onlarla konuşmayı DÜŞÜNDÜM, ancak birkaç kez dışarıda onlarla karşılaştığımda, benimle hiçbir şey yapmak istemediklerini kesin bir şekilde açıkça belirttiler. ve kibar olmaya çalışmaz. (Yani, selamlarımı görmezden gelmek ve sigara içmek için dışarı çıkarsam eve taşınmak ya da verandada oturup kitap okumak.)"
"Daha iyi bir başlık olmadığı için üzgünüm... >.> ve umarım bu tür endişeler için doğru bölüm burasıdır.

Her zaman bir köpek ya da kedi istemişimdir ve evcil hayvanlarla ilgili her türlü konuyu hem evcil hayvan sahibi hem de evcil hayvan olmayan arkadaşlarımla tartışırdım. Bir gün bir arkadaşım ""Kediler/köpekler işlerini yaptıktan sonra tuvalet kağıdı kullanamazlar herhalde, değil mi? Düşünsenize üzerine oturdukları her şey... Yer, kanepe, yatak, gömleğiniz... Değil mi? İğrenç...??? Kabul ettim, biraz iğrenç.Zihnimde tüylerimi ürperten ve bir köpek/kedi sahibi olma fikrini biraz yeniden gözden geçiren zincirleme olaylar yaratmama neden oldu.Köpekler/kediler hakkında pek bir şey bilmiyorum bu yüzden söylediklerinin bir değeri olup olmadığından bile emin değilim.Bu fikirlerin ne kadar yaygın olduğunu bilmiyorum ama insanların bu konu hakkında ne düşündüklerini okumak isterim!"
"Merhabalar (Bay ThrowAwayAccountBurada),

İki hafta önce, Cumartesi öğleden sonraları haftalık tırmanış rejimimden sonra, tamamen bitkin düşmüştüm ve birkaç güzel birayla (Samichlaus çok iyidir) soğuk bir akşama hazırdım.

Başka bir arkadaşımdan dışarı çıkmamı söyleyen bir telefon aldım ve Galaksiler arası yasa, spontane gecelerin her zaman en iyisi olduğunu gerektirdiğinden, gitmeye karar verdim. Sonuç olarak, çok eğlendim ve küçük bir ret serisinden sonra sormadan bir telefon numarası alıyorum. Oldukça şok oldu ve şansımın değişmiş olması gerektiğini düşündüm!

Arayacağıma söz verdim ve aradım ama ertesi hafta şehir dışında olduğum için maalesef dışarı çıkmadım. Dün geceye hızlı ileri sar, bugün dışarı çıkmak isteyip istemediğini onaylamak için bir SMS gönderdim; yeni bir ilişkisi olduğunu ve ne yapacağını bilmediğini söyleyen bir cevap aldı.

Bazı insanların bir dizi farklı nedenden dolayı bir başkasını yanlış yola yönlendirmesi tamamen anlaşılır:
- mutsuz ilişki
- heyecan verici hissettiriyor
- ilgi odağı olmak istiyor
- sarhoşluk mu? neden-ne-ne-iyi-görünüyor-değil?

Normalde hangi durumlarda telefon numarası verirsiniz? (Bu, ne tür insanların aramaktan ve tekrar incinmekten kaçınması gerektiğini görebilmem için bir araştırmadır.)"
"Bir aydır birlikte yaşıyoruz ve genellikle birlikte çok mutluyuz ama şimdiden birçok boktan da kurtulduk. Kötü arkadaşlıklar, yeni köpek, onun için bir ev arkadaşını kapı dışarı etmek. Her gergin durumdan sonra özür dileyen benim ve olayları tam olarak onun istediği gibi ele almadığımı anlıyorum ama bu kadar az hata kabul etmesi ve bu kadar empatik olmaması beni endişelendiriyor. Geçenlerde seni seven insanların sen berbatken bile yanında olduklarını okudum. Yakın olmadığımız tek zamanın bu olduğunu hissediyorum. Bu ilişkinin başarısı benim x sayıda veya daha az hata yapma yeteneğime bağlı gibi. Daha çok birbirimizin niyetini anlamak ve birbirimizi kırmamak, hataları affetmek değil mi? Beni asla gerçekten affetmediğini hissediyorum. Her özür dilediğimde, dürüst bir iletişimsizlik veya hata olduğu için kabul etmek yerine ""bir daha olmayacak"" dediğim gibi kabul ediyor. Benzer şekilde, kendisi olduğu için nadiren özür diler. Çok az hata yaptığını kabul edeceğim ama yaptıkları çok kişisel, örneğin üzgün olduğumda bana dikkat etmemek veya duygularımın meşruiyetini kabul etmemek gibi. O sevecen bir insan ama sadece kendi zamanında. İnsanların sarılmaya veya omuza ihtiyaç duyduğu çok özel durumlar var ve daha dikkatli olmasını rica etmeme rağmen, o zamanlarda beni teselli etmenin yollarını aramıyor. Ondan ayrılmak istemiyorum ama gerekirse bırakırım. Bu uyarı dışında çok uyumluyuz (ama bu büyük bir uyarı gibi geliyor). Genelde saygısız ve takdir edilmediğimi hissettiğimi bilmesi için ne yapabilirim? Ona birçok kez söyledim ve ""ah tabii ki daha kibar olabilirim"" diyor ama bunun ciddiyetini kabul etmiyor ve sonra değişmiyor, bu özellikle sinir bozucu çünkü hayatımda birçok şeyi değiştirdim. o."
"Bu kızı tanıyorum, ben 20 yaşındayım ve o 19 yaşında, epeydir bir süredir ve çok çabuk arkadaş olduk. Son zamanlarda ona karşı hisler geliştirmeye başladım, ama bir süredir onun da bu hislere sahip olduğu ve şimdi de paylaştığı benim için oldukça açıktı. Yine de gerçekten duygularımı saklamaya çalışıyorum çünkü o; ancak, ailesi, arkadaşları ve benim korkunç bir ilişki dediğim şey bu.

Artık hiç erkek arkadaşı kalmadı çünkü hepsi bu adamdan korktu ve benimle düzenli olarak konuştuğu ve benimle takıldığı gerçeğini bir sır olarak saklamak için elinden geleni yapıyor çünkü onun beni taciz edeceğinden korkuyor ya da beni incitmeye çalış.

Kız kardeşi ve ben de ilişkinin fiziksel olarak istismara dönüşebileceği konusunda endişelenmeye başlıyoruz. Bu noktada sadece, benim ve ailemin bildiği kadarıyla, sözlü olarak tartışmaya dayalı bir ilişki olduğunu belirtmek isterim, ancak bana son zamanlarda daha da kötüleştiğini söyledi. Ve 6 aydır çıkıyorlar.

Hiçbir zaman gerçekten tavsiye isteyen biri olmadım, ancak pasif kalmaya devam edip sorunlar ortaya çıktıkça bunlarla mı uğraşmalıyım yoksa kendimi oraya mı koymalıyım bilmiyorum. Sadece bunu yaparsam onu ​​uzaklaştırma ve en iyi arkadaşım olduğunu düşündüğüm birini kaybetme riskine girmekten korkuyorum.

Bu benim çelişkim, sadece ne düşündüğünüzü bilmek istiyorum ve herhangi bir şey yapmam gerekirse, bunun devam edecek oldukça küçük bir bilgi olduğunu biliyorum, bu nedenle herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır.

Teşekkürler"
"Erkek arkadaşım ve ben birbirimizi çok seviyoruz ama aşk, elimizdeki hemen hemen tek işe yarayan şey. Valla biz de çok iyi anlaşıyoruz. Ama bunun dışında sanki tüm engeller aramızdaymış gibi geliyor.

Artık çok uzaktayız çünkü ikimiz de akademisyeniz ve ""iki beden sorunu*"" yaşıyoruz. Sadece birbirimizden uzakta değil, aynı zamanda yardım için ikimize de güvenen ailelerimizden de uzakta yaşıyoruz -- ve onlar da sadece zamanla bize daha fazla bağımlı hale gelir. (Benim için sorumluluk hasta ve yaşlı anne babama bakmaktır (tek çocuğum), onun için fakir dul annesi ve çok hasta erkek kardeşi). Üstüne üstlük, çok rekabetçi kariyerlerimizde ayakta kalabilmek için birbirimize ve ailelerimize yaptığımız sayısız ziyaretlerde manyaklar gibi çalışmak zorunda olduğumuz gerçeğiyle birlikte.

İşimden vazgeçebilirdim ama araştırmamda bir çığır açmaya o kadar yakınım ki ve o kadar korkunç bir bela olan bir hastalığın tedavisi üzerine ki, onu bırakamayacağımı hissediyorum. Artı, bilim adamı olmak sadece yaptığım şey değil, olduğum şeydir. Bu marangozluk gibi değil ve bodrumda bir atölye kurup onunla devam edebilirim. Araştırmam olmadan perişan olurdum ve artık onun aşık olduğu kadın olmazdı.

Bu muhtemelen işe yarayabilir mi?"
"Bu haftanın başlarında*

Yani, gerçekten istediğim bu yaz işi için bu görüşmeye sahibim. Bunun hayatımdaki ilk iş görüşmem olduğunu ve biraz rekabetçi bir pozisyon olduğunu eklemeliyim, ancak daha önce başka türden görüşmeler ve soru-cevap işleri yaptım.

Kendimi abartmaya çalışıyorum ve ne olmasın, ama sonunda yaptığım tek şey sinir harbi olmaya başlıyor. Bu benim için normal ve bu tür durumlarda uğraşmam gereken bir şey.

Mülakat benim standartlarıma göre kabul edilebilir bir şekilde geçiyor. Gerginliğimi düşününce gerçekten iyi yaptığımı düşünüyorum. Eve gidiyorum ve bir röportajdan sonra ne yapmam gerektiğini Google'da araştırıyorum ve kişiselleştirilmiş teşekkür kartları göndermek konusunda fikir birliği var gibi görünüyor.

Tek bir isim hatırlayamıyorum.

(İnsanlar her zaman isimler konusunda kötü olduklarını söylemezler ama ben gerçekten kötüyüm. Bir kulaktan girip çıkmak kötü gibi.)

Çevrimiçi olun ve şirketi arayın. Ofis numarasına bakın ve bir telefon numarası bulun. Resepsiyonistle konuşmayı ve isim sormayı planlayın.

İşte arama, görüşmeci Benedict'i arayacağım:
çal* çal* çal* çal*....... sessizlik......

Ben: ...... uhm...., Alo?

Diğer: Merhaba.

Ben: Burası [şirketin] ofisi mi?

Diğer: Evet.

Ben: Merhaba, uh, merak ediyordum da, uh, bugün burada röportaj yapan kişinin adını söyleyebilir misiniz?

Diğer: Bu kim?

Ben: ah... EtrafındaKöşe

Diğer: Görüşmeyi yapanın adını mı öğrenmek istediniz?

Ben: Evet, sanırım Bens... ya da...Bens... gibi bir şeydi?

Diğer: Benedict?

Ben: Ah evet, buydu!

Diğer: Bu benim adım, bu saatin erken saatlerinde konuşuyorduk.

Sessizlik*

Ben: Oh, uh... evet, yarım saat önce tanıştık.

Diğer: Hepsi bu kadar mı?

(Gerçekten telaşlıyım)
Ben: Evet, uhm, (imla konusunda ürkek bir şey*)

Diğer: tamam görüşürüz."
"Kız arkadaşım (25) ve ben (28E) seks yapmadan önce her şeyi masaya yatırmak için seks konuşması yaptık. Test yaptırmamı istediğini söyledi ve tapuyu yapmadan önce de yapacak. 7 yıl önce HPV kaptığını ve genital siğilleri olduğunu söyledi. Şimdi gittiler ve doktorunun 2 yıl sonra temiz olması gerektiğini söylediğinden bahsetti.

Bu beni şaşırttı, ancak biraz araştırma yaptıktan sonra HPV yaygın görünüyor. Ama temiz olduğum ve bir ilişkide seks konusunda oldukça dikkatli olduğum için gerçekten endişeliyim. Aşırı tepki mi gösteriyorum? Şu anda biraz korktum ve bir yol ayrımındayım, bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ama cinsel yolla bulaşan hastalık kapma düşüncesi riske değmez gibi görünüyor.

Bu durumda ne yapardınız? Bir yanım kaçmam gerektiğini mi söylüyor? Yine de ona parmaklarımla dokunduğum ve ellerimi yıkamadığım için (HPV çok bulaşıcıdır) zaten bir şeyim olabilir."
"Dediğim gibi, arkadaşlarım onlarla South Padre'ye gitmemi istediler. Zaten her şeyi ödediler ve gidecek bir kişiye daha ihtiyaçları var. Erkek arkadaşımın gidebileceği yerleri yok, bu yüzden onu davet etmediler.
Gerçekten gitmek istiyorum!! Yıllardır gevşemek ve rahatlamak için bir Bahar Tatili istedim ve gidemedim çünkü diğer arkadaşlarım gitmek için para biriktirmediler.
Bu arkadaşlar benim en iyi arkadaşlarım değil, lisede takıldığım bir arkadaş grubu. 16 yaşımdaki eski erkek arkadaşlarımdan biri grupta olacak. Onunla kalmayacağıma ve oraya giderken arabada onunla birlikte binmeyeceğime dair güvence verildi.
Erkek arkadaşımın ona sormama nasıl tepki vereceğini bilmiyorum. Oldukça kıskanç biri, özellikle de eski sevgililerimi."
"Ben (19) ve iki yıllık kız arkadaşım (20) çok ciddi bir tartışmaya girdik, onu daha önce hiç bu kadar sinirli görmemiştim ve neden bu kadar kızgın olduğundan gerçekten emin değilim. Onun dairesindeydi ve sanki ben bir şey almamışım gibi bir şey yüzünden başladı. Her neyse, görünüşe göre sebepsiz yere maruz kaldığım onca sözlü tacizi hak etmediğimi düşündüğüm için ayrılmaya karar verdim. Ben ayrılırken kapıyı kapattı ve bana bağırmaya devam ederken gitmemi engellemeye çalıştı. Elimden geldiğince nazikçe onu yoldan çekmeye çalıştım ve bir çift bota takılıp düştü.

 Böyle bir şey yapmak istemedim ama şimdi taciz ediyormuşum gibi hissediyorum. Nasıl hissedeceğimi bilmiyorum, şimdi iyi görünüyor, ama sanırım bunun olmasını istediğimi düşünüyor. Daha sonra ayrılmadım ve konuştuk çünkü gerçekten onun düşmesini istemedim, sadece durumdan kaçmak istedim. Lütfen [1] /r/relationships Burada haksız mıyım, korkunç bir insan gibi hissediyorum ve ilişkime kalıcı zarar vermiş olabilirim."
"Çocukken her zaman k'nex ve fischertechnik gibi şeylerin büyük bir hayranıydım ve hiçbirini anlamasam da ""300'ü 1 arada Elektronik Proje Laboratuvarımı"" seviyordum (yine de yönergeleri takip edebiliyordum. projeler olsa da ve çok eğlendim).

Bu çizgiler boyunca bir şey arıyorum ama biraz daha gelişmiş. Yetişkinler için, bitirdiğinizde hala aranan tatmin duygusunu veren eğlenceli kitler var mı?

Ahududu pi veya arduino gibi şeylere göz attım. Ama ben gerçekten en yaratıcı tip değilim ve gerçek bir hedef olmadan etrafta dolanıp durmaktansa önceden tanımlanmış bir proje üzerinde çalışmayı tercih ederim. Ve arduino kartlarının varyasyonları biraz eziciydi, asla bir hevesle karar veremezdi. Comp'ta bir BS'm var. bilim ve programlama benim tam zamanlı işim, donanım tarafında eğlenceli bir şekilde biraz deneyim kazanmayı umuyorum.

Bunu sormak için daha odaklanmış bir alt dizi bulmaya çalıştım ama hiçbir şeyi ortaya çıkaramadım, bu yüzden başka bir alt diziye gitmem için bana bağırmaktan çekinmeyin, yine de takdir ediyorum.

Çok teşekkürler!"
"Bu yüzden bu kızla yaklaşık bir buçuk aydır görüşüyorum ve fark ettim ki ona mesaj attığımda ve ona takılmayı sorduğumda ya evet diyecek ya da hiç cevap vermeyecek. Birkaç gün bana mesaj atmayacak. Başka bir şey de bazen daha sonraki bir tarihte buluşmayı kabul etmesi ve buluşmamız gereken günden daha sonra ne zaman hazır olacağını soruyorum ve aynı şey olacak.

Duygularımı incitmekten korktuğu için hayır demek istememesinin nedeni bu mu bilemiyorum ve öyleyse, bir dahaki sefere takıldığımızda onunla bunun hakkında konuşmalı mıyım ve bana hayır diyebileceği konusunda ona güvence vermeli miyim? duygularımı incitmeyecek mi?"
"Yani annemin doğum günü nişanlımınkiyle aynı gün ki bu feci bir tesadüf. Daha da kötüsü, annemin 50. doğum günü ile nişanlımın altın doğum günü aynı gün. Şimdi imkansız bir senaryonun içindeyim. Nişanlım dışarı çıkıp benimle yemek yemekten, eve gelip kanepede oturup film izlemekten, pasta ya da dondurma falan yemekten ve tabii ki ona aldığım güzel düşünceli kartı ve hediyeyi açmaktan başka bir şey istemiyor.

Annem herkesin (ben, nişanlım, erkek kardeşim, baldızım) doğum günü için bir araya gelip ""özel"" bir şey yapmasını istiyor, bu da gerçekten aptalca bir şey yaparken tüm gün geriye doğru eğilip ona tapmak anlamına geliyor. Sorun şu ki, ikisini uzlaştıramam. Nişanlım doğum gününü sinir bozucu ailemle takılarak geçirmek istemiyor ki bu tamamen anlaşılabilir bir durum ama onun doğum gününde hiçbir şey yapamayacağımı söylersem annem muhtemelen çıldırır.

Geçen yıl bunu batırdım, annemin doğum gününü onun doğum günü ve nişanlımın doğum gününü bir gün önce kutlamaya çalıştım ve görünüşe göre ""özel değil"" ve ne değildi. Görünüşe göre doğru günde kutlamazsan, o zaman kutlamamış olabilirsin."
"Ortalıkta dolaşıp rastgele insanları öldürmekten bahsetmiyorum ama onlar hakkında söylenecek çok güzel şeylerim yok.

Kişisel ve bencil arzuların güdümünde olan ve gerekirse bir orospu çocuğunu öldürmekten çekinmeyen çöp parçaları olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden, belki de cinayet konusunda yalan söylemiş olabilirim ama insanların ortalıkta dolanmaya değer olduğuna gerçekten inanmıyorum. İstediğimizi elde edene kadar oturup birbirimizi manipüle ediyoruz. Çoğu insanı sadece yer kaplayan ve daha fazla akılsız çöp üretebilmek için birbirlerini beceren akılsız hayvanlar olarak görüyorum. İnsanların başkalarına ne yaptığını görmek ve duymak beni hasta ediyor.

Demek istediğim, gerçekten bir fark yaratmak için kendi yolundan çıkan ve iyi insan olmak için elinden gelenin en iyisini yapan insanlar var ama bence bu insanlar çok az ve birbirinden çok uzak. Tüm insanların harika olma potansiyeline sahip olduğuna inanıyorum ama aynı zamanda insanların korkunç canavarlar olma potansiyeline de sahip olduğuna inanıyorum ve bence çoğu insan kötü yöne gidiyor.

Bilmiyorum, belki de insanların boktan olmadığını göremeyecek kadar aptal bir lise öğrencisiyim (merak ettiysen 17 yaşındayım). Belki sizler bana yolu gösterebilirsiniz. İnsanlardan nefret etmemek için bir öneriniz var mı?"
"Uzun zamandır bu metin kutusuna bakıyordum. Sadece ne söylemek istediğimi düşündüm. ve sonunda, uzun soluklu bir hikaye gibi olmaması herhangi bir fark yaratacaktır. Sadece hava atmak istiyorum.

Başlık ne olduğunu söylüyor. İlişki kurduğum bu kız harika bir ekiptik, her zaman eğlenceli, her zaman güler, her zaman iyi vakit geçiririz. yakındık ilişkisinden güçlü bir şekilde bana geldi. ama sonunda ona geri dönmeye karar verdi.

belki doğrudan değil ama hayatı tam bir karmaşa ve ona istikrar sağlayabilecek tek kişi o çünkü ondan istediği her şeyi yapıyor. her zaman bir emir bekliyor, her zaman, ihtiyaçlarına uygun olduğu sürece, gerekirse onu aldatmasına bile izin vermeye istekli.

Bunun olmasına izin vermedim. ve aramızda öyle bir ayrılığa neden oldu ki artık bitti. ve burada oturuyorum. 5. gün temassız hale geldi. onu geri almak istediğim için değil, eski sevgilisinin her zaman yanımda olduğunu veya başka bir adamın her zaman yanımda olduğunu bilmenin acısıyla baş edemediğim için. sorular güvensizlik uykusuz geceler onun ben olmayan başka bir adama sarılıp sarılmadığını merak etmek.

Temassızlığın ikinci gününde benimle iletişime geçti ve bana sevimli şeyler yaptığının (temelde bir özçekimin film versiyonu) ve beni nasıl düşünmeden duramadığının bir videosunu gönderdi. Ertesi gün ""videoyu beğendim"" diyerek cevap verdiğini görmezden geldim ve o kadar. Instagram'da fotoğraflarımı beğenip duruyor, sanki hala benimleymiş gibi ama değil. sadece sessizlik.

Ben bir çılgınım, içki içiyorum, durmadan sigara içiyorum. ama yapabileceğim tek şey acıyı bastırmak. ve daha iyi bir yarın için umut. Kimsenin buna cevap vermesi gerekmiyor. Sadece hava atmak istedim."
"Bazı arka plan hikayeleri için, lisenin ilk yılındaydım ve tek yaptığım evde oturup çeşitli YouTube kanallarını izlemekti (hayatım yoktu). Sosyal olarak çok gariptim ve alay edildiğinde veya beklenmedik bir şey olduğunda ne söyleyeceğimi asla bilemedim. İşte burada, matematik dersinde telefonumda FilthyFrank'i izliyorum. Öğretmenim oldukça katıydı ve sonunda telefonumu alıp beni sınıfın önüne gönderdi. Şimdi.... Okulumuzda her yıl birçok türde döviz var, dünyanın her yerinden öğrenciler okulumuza geliyor. Bu yüzden, insanların pis açık sözlü referansımı anlayacağını düşünerek durumu hafifletmeye çalışarak, ""TANRI BURAYA KESİNLİKLE PAKİSTAN GİBİ KOKUYOR"" dedim. Eğlenceli değil mi? YANLIŞ. Herkes şok olmuş görünüyor, ben de etrafa bakınca arkamda oturan üç öğrenci olduğunu fark ettim. 2 tanesi türbanlı."
"Yani ikimiz de üniversitemde bir kulüptüz ve umarım zaman geçtikçe onu daha çok görürüm. Karşılaştığım ikilem, her şeyi sadece arkadaş olmaktan daha romantik/flört ilişkisine nasıl taşıyacağım. Onunla pek konuşmadım ama bu çoğunlukla utangaç yapımdan kaynaklanıyor (zaman geçtikçe insanlarla daha rahat oluyorum). Neredeyse 19 yaşındayım ve 15 yaşımdan beri kız arkadaşım olmadı ve o zaman bile ciddi bir şey değildi (topal bir ay gibi bir şeydi). Gerçekten yapmadığım ve buradan nereye gideceğim hakkında hiçbir fikrim olmadığı için bir kız arkadaş edinmeye nasıl yaklaşabilirim."
"Kız arkadaşım bir partide ""birdenbire"" bu adam tarafından öpüldü. Onu anında uzaklaştırdığını ve kız arkadaşlarını şimdi ne yapılacağı konusunda tavsiye almak için ağlayarak bir odada topladığını söylüyor. Evine dönene kadar bana söylemedi. (onu bekliyordum)

Bana söylediğinde ona gerçekten inanmadım ve açıkçası bu ilk başta canımı yakmadı. Yatağa gittik ve bunun ne kadar kendi hatası olmadığı ve çocuğun o gece birçok başka kızı öptüğü konusunda ağlamaya başladı. Ondan ayrılmamam için bana yalvardı ve onu dinledikten sonra onu affettim (ama onun beklenmedik hikayesine tam olarak inanmadım).

Ben şimdi ne yapmalıyım? 5 aylık ilişkimizde ikinci kez bir erkeği öpüyordu. Geçen sefer (ilişkimizin başlangıcında) başka bir adamla sevişti ve bana ağladı vs."
"Yaklaşık 4 aydır bir Sphynx kedimiz var ve tek başına yalnızlaştığını fark ettik, bu yüzden bir buçuk hafta önce ikinci bir Sphynx kedimiz oldu (yaklaşık %20 daha büyük ve bir yaş büyük). İyiydiler, onları aldığımız günden beri sosyalleşiyorlardı, ara sıra biraz sertleşen ve ayırdığımız makul miktarda oyun dövüşüyle.

Bugün erken saatlerde mutfakta onları besliyordum ve onlar ayaklarımın etrafında dönerken yanlışlıkla daha küçük kediye (daha uzun süredir sahip olduğumuz) bastım. Bir ciyaklama sesi çıkardı ve iki kedi ona saldırmaya başladı. Onları farklı odalara ayırdık ve yaklaşık bir saat sonra onları ""yeniden bütünleştirmeye"" çalıştık ve ikisi de hâlâ düşmandı. Yaklaşık 2 saat sonra tekrar denedik ve yine aynı şey oldu. Bu sefer yeni kediyi yatak odasında izole ettik ve ilk kedimizi daireden çıkardık. Aynı kapının diğer tarafında durdular ve ileri geri (yüksek sesle ve öfkeyle) miyavladılar, bu da biz bir kediyi alıp götürene kadar giderek daha yüksek bir ses çıkardı.

Bunu düzeltmek için yapmamız gereken bir şey var mı? Onları etkili bir şekilde durduramayacak kadar sersemlemişken içeri girerler diye, ikisinin de bir gecede apartmanda dışarı çıkmasına izin vermek istemiyorum. Herhangi bir tavsiye yardımcı olur!"
"Dün gece, hem çıktığımız hem de birbirimizi tanıdığımız 8 aylık süremize oldukça eşit bir şekilde dağıldığım bir dizi tuhaf rüyadan bir tane daha gördüm (çevrimiçi olarak tanıştık ve hemen anlaştık). Dün geceler özellikle sarsıcıydı ve diğerleri gibi çok gerçekçiydi ve sonunda erkek arkadaşımın suratına sallamalar yaptım. Bu çok garip çünkü uykuya daldığımda hissettiklerim ile bu rüyaların ne zaman gerçekleştiği arasında hiçbir fark yok. Bir keresinde ona biraz sinirlendikten sonra bir tane içmiştim ve dün geceki, en kötüsü, şehirde bir konser izleyerek harika zaman geçirdikten ve ben mutlu bir şekilde uykuya daldıktan sonraydı.

Genel olarak tamamen iyiyiz, işiyle gerçekten meşgul ki bu sinir bozucu ama umrumda değil çünkü sevdiği şeyi yapıyor ve para kazanıyor, ama genel olarak gerçekten değerler çatışmamız yok, nadiren tartışıyoruz (bastırmaktan değil) problemler ama gerçekten bizde olmadığı için) ve genel olarak her şey harika.

Sorun ne olabilir? Onu seviyorum"
"Bütün gün kelimenin tam anlamıyla hiçbir şey yapamayacağınız işlere sahip olmanın ne kadar yaygın olduğuyla ilgileniyorum, nada. Her gün demiyorum ama ortalama iş yükünün işte geçirdiğiniz zamandan %50 veya daha az olduğu ve buna karar verirseniz kelimenin tam anlamıyla bir günü hiçbir şey yapmadan geçirebileceğiniz bir yer.

Ayrıca, kaçınızın gerçekten kıçından kalktığını ve zamanla karşılaştırıldığında çok fazla işi olduğunu söyleyebildiğiyle ilgileniyor musunuz?

Bunu reddit'te yayınlamanın muhtemelen tembelleri alma olasılığımın daha yüksek olduğu anlamına geldiğinin farkındayım..."
"Daha önce olduğu gibi aynı kız, farklı problem.

Ona karşı hisler geliştirmeye başladım ve ona gerçekten söylemedim çünkü bunun ilişkimizi etkilemesini istemiyorum. Gerçekten çok yakın platonik arkadaşlarız ve bu onunla tanıştığımdan beri böyle ve bunun değişmesini istemiyorum. Dürüst olmak gerekirse, onun arkadaşı olmak, konuşmasını dinlemek, her gün sınıfta yanında oturmak bana dünyadaki tüm mutluluğu veriyor. Beni asla bir arkadaştan başka bir şey olarak görmeyeceğini biliyorum ve kendimi bu gerçeğe teslim ettim.

Ona ondan hoşlandığımı söylememek beni öldürüyor. Ondan hoşlandığımı bildiğini sanmıyorum, çünkü aramızda hiçbir şey değişmedi. İlişkimiz konusunda sahtekârlık ediyormuşum gibi geliyor ama öte yandan ona söylersem itilip kakılmasını da istemiyorum. Ben onun tek yakın arkadaşıyım, o kadar ki kızların genellikle kendi aralarında erkekler, aşklar, erkek grupları hakkında konuştukları şeyler, heteroseksüel olmama rağmen bana bahsettiği şeyler. heteroseksüel erkek Ahh. Ve şimdi başıboş dolaşıyorum. İsa.

Daha da iyi hale getirmek için, tüm bu durum, söz konusu kızla daha önce tanışmamış olan bir arkadaşımın şimdi ona ilgi duyduğunu söylemesi ve karşılık vermesiyle daha da karmaşık hale geldi. Kahretsin. *Siktir.* Dışarıdan destekliyorum ve iki arkadaşım için de gerçekten mutluyum, bu sadece... kahretsin. Bir fırsatı kaçırmış gibi hissetmekten kendimi alamıyorum. Ve bencillik ediyormuşum gibi hissediyorum.

filan."
"Onunla bir yıldır birlikteyiz, 5/14 civarında başka nedenlerle ayrıldık, ancak bir hafta kadar önce işleri yoluna koymaya karar verdik. Ayrılmadan önce çok şey yaşadım, bu yüzden seyahatinin bana ne kadar çok şey kattığını ona asla söyleyemedim. 4 Temmuz gezisinin ayrıntılarını öğrendiğinde, seyahat etme yeteneği yeniden gündeme geldi. Ailesi havayolu şirketlerinde çalışıyor, bu yüzden oğlu olarak her yere ücretsiz uçabiliyor ve çok küçüklüğünden beri sahip. Bir inşaat şirketinde çalışıyor ve orada gerçekten başarılı ve neredeyse istediği zaman izin alabilmek ve uygun tatil zamanı bulabilmek için çalıştı. Yarı zamanlı çalışıyorum ve aktif olarak tam zamanlı iş arıyorum. Bu arada, tipik ofis görgü kuralları olmadan işten izin alamam (en az 3 hafta önceden bildirmek, bildirimde bulunmak vb.) Hiçbir fayda elde edemiyorum. Yani bunu yaparsam maaş çeklerimin neredeyse yarısını kaybederim. Bu, bir işe sahip olmamanın yanı sıra, çünkü asla ortalıkta olmayacak birini işe almanın ne anlamı var? Gezilere gitmek için biraz para koyabilirim ama biletimin tamamını ödeyecek nakitim yok. Bununla baş etmekte zorlandığımı anlatınca bunun taviz vermeyeceği bir konu olduğunu, kendisine katılmayacağım anlamına gelse bile her yere gitmek için her fırsatı değerlendireceğini belirtti. Yılda en az 4-5 kez bir yerlere gider.

Genel olarak, ne yapabileceğimden emin değilim. Bu durumda ""haklı"" olan kişinin ben olup olmadığımdan bile emin değilim. Gerçekten onunla ve o benimle işleri halletmek istiyordum, ama bunun gibi önemli anları onunla paylaşamamak beni incitiyor ve geride bırakılmayı kabul edeceğimi varsayması ona haksızlık gibi geliyor. o başka bir yerde eğleniyor."
"Reddit'e geliyorum çünkü şimdiye kadar bölgemde yasal bir hayvan davranışçı bulamadım. (Reddit'in bunun yerine geçemeyeceğini anlıyorum.)

Biraz arka plan. . . 3 yaşında bir Avustralya Çoban köpeğim var. Çoğunlukla çok iyi davranıyor. Tüm temel komutları dinler ve çoğu zaman iyi göz teması kurar. Avluyu ve mülkü oldukça savunur. Birisi kapıya gelirse veya gürültülü bir araba geçerse, havlar ve homurdanır. Ondan istediğinde hemen sakinleşir. (Avluda tek başına olduğu zamanlar dışında çoğu zaman) Diğer köpeklerle ve insanlarla çok iyi anlaşıyor. Eve yeni biri geliyorsa, ilk başta soğuk davranır, ancak kısa sürede çok arkadaş canlısı olur. (Tamam dediğim sürece) Çoğunlukla iyi egzersiz yapıyor. (Bir tarlaya yürüyün ve ardından 45 dakika + koşma/getirme/frizbi) Kışın daha az dışarı çıkıyor ama farklı davranmıyor gibi görünüyor. Onunla da çok sayıda iç mekan eğitimi / oyun yapıyorum.

Geçen gün arkadaşımın telefonu çaldı ve cevaplamak üzere ayağa kalktı. Aynı zamanda köpeğim hırlamaya başladı ve ona saldırdı. Birkaç saniye sonra durdu (ona oturma komutları verdi vs.) ama yine de çok gergindi. Arkadaşım telefon görüşmesi için diğer odaya gitti ve köpeğim onu ​​takip etmek istiyor gibiydi. İkimiz de zil sesinin onu tedirgin ettiğini düşündük.

Bu davranışı durdurmak için kesin eğitim yöntemleri var mı? Şimdi iki farklı insanla iki kez oldu. Olay olmadan önce ve kısa bir süre sonra kişiyle arası tamamen iyidir. Gerçekten birdenbire ortaya çıkıyor. Senaryoyu kopyalamaya çalıştım ama başaramadım. Ona çalan bir telefon vs. de gösterdim.

Ayrıca, onu bahçede daha az savunmacı hale getirme konusunda ipuçları olan varsa, bu harika olur! Bazen 4+ ev ötedeki insanlara havlıyor. Bir keresinde kapıdan dışarı fırladı ve havlayarak postacının etrafında döndü. Bir sürü youtube videosu izledim ve bir sürü googling yaptım ama henüz işe yarayan bir şey bulamadım. Bu türün oldukça savunmacı olduğunu anlıyorum."
"Hey millet, gerçekten sinirliyim ve yardıma ihtiyacım var.

Arkadaşlarım ve benim 5 yatak odalı bir evimiz vardı ve taşınacak beşinci bir kişiye ihtiyacımız vardı. Bu adamı flatmates.com'da bulduk. Hepimiz çok yakın/güvenilir/aptal/deneyimsiz olduğumuz için, kirayı hep doğrudan emlakçının kendi hesabına boşaltırdık. Ajanlara vermeden önce asla ortak bir hesaba boşaltmadık ki bu geçmişe bakıldığında gülünç derecede aptalcaydı.

Her neyse, 6 ay sonra hıyar dışarı çıktı ve Hocking Stuart bize bir mesaj gönderdi ve kirayı nasıl 3000 $ kadar geciktirdiğimizi söyledi. Az önce ayrılan herifin kira ödemediğini öğrendik. Facebook'ta bizi engelliyor, aramalarımıza cevap vermiyor.

Bunun sivil bir suç olduğunu ve onlara adresini verdiğimiz sürece bununla ilgilenebileceklerini söyleyen VCAT'ı (Victorialı olmayanlar/Avustralyalılar için Victoria Sivil ve İdari Mahkemesi) ararız.

Salak bize annesinin numarasını, iş yeri numarasını, ehliyet numarasını ve bir sürü başka ayrıntı bıraktı. Bilgi veremeyeceklerini söyleyen polise gitmeyi denedik, bize çarpmış gibi davranarak VicRoads'a gittik ve bir avukata ihtiyacımız olduğunu söylediler. Annesi işe yaramaz, patronla iletişime geçmedik çünkü bize neden inansın ki.

O kadar hüsrana uğradık ki adresini bulmamızın hiçbir yolu yok ve bize çok borcu var. Evin dışında yaşayan bir Uni öğrencisiyim. Vergi, sigorta ve faturaları ödemek zorundayım, paraya ihtiyacım var... Yapabileceğim HİÇBİR ŞEY var mı??????"
"Hey millet öncelikle okuduğunuz için teşekkürler.

Bir süredir tanıştığım bu kızla çıkıyorum ve bana çıkmaktan ve ayrıcalıklı olmaktan fazlasını istediğini ima ettiğini biliyorum.

Ne yapacağıma karar vermekte zorlanıyorum ve yardımınızı alıp alamayacağımı merak ediyordum. Sanırım en büyük sorunum, son ilişkimin eski sevgilimin beni aldatmasıyla kötü bir şekilde sona ermesi, bu yüzden bazı güven sorunları yaşıyor olabilirim. Bu yeni kızla ilgili sorun, bana karşı her konuda dürüst olmak istediği için bilmemi istediğini söylediği bir şey mi?

Bazen onunla takılan ve yorulduğunda yatağına düşen, açık ve kapalı randevularından biriyle hala arkadaş olduğu ortaya çıktı. Bana bunun uygun olmadığını düşünerek deli olmadığımı söyle?

Bana artık ona karşı hiçbir şey hissetmediğini söylüyor ama onunla her zaman flört etme zamanının geldiğini söylüyor ama bu konuda şaka yaptığını biliyor. Şahsen bana örnekler verdiğinde, sanki hâlâ ondan hoşlanıyormuş gibi geldi.

Bana bir sorunsa artık onunla takılmayacağını söyleyip duruyor vs. Ama tüm bunları işlemek için biraz zaman istediğim için ona gerçekten hiçbir cevap vermedim.

Bunu nasıl halledeceğim konusunda bana bir tavsiye verebilir misiniz? Zahmet edip yoluma devam etmeli miyim?

Okuduğunuz için teşekkürler."
"Başlıktan da anlaşılacağı gibi, sadece mesaj yoluyla iletişim kurdum (nasıl göründüğünü bilmiyorum). Onu yaklaşık 2 yıldır tanıyorum ama bu 2 yıl içinde biz konuşmadan çok zaman geçti. Son zamanlarda daha sık iletişim kurmaya başladık ve buna bağlı olarak aşık oldum. Daha önce aşık oldum ama sadece gördüğüm ve ""normal şekilde"" konuştuğum kızlara. ""Onunla bir günlüğüne buluşmak ve bir saniye elini tutmak için dünyanın yarısını uçmak için yetersiz öğrenci birikimlerimi harcamaya hazırım"" gibi aşktan bahsediyorum.

Bana onun hakkında neyi sevdiğimi/beğenmediğimi sorsaydın, sevmediğim şeyleri listeleyebilirdim ama bunlar şu anda bana alakasız geliyor ve en önemlisi bunu onun hakkında bir araştırmaya dönüştürmek istemiyorum. , çünkü istediğim cevabı almak için kaçınılmaz olarak onu çarpıtırdım.

Nasıl hissettiğimi biliyor ama onu ""gerçek"" herhangi bir şekilde sevdiğimden büyük ölçüde şüphe ediyor. Ben itiraf etmeden önce bana açıkladığı kişisel nedenlerin onun bu konudaki görüşünü şekillendirdiğine inanmak için nedenlerim var (bu yüzden ikinci bir görüş için buradayım). Öncülü kabul ettiğiniz sürece özel ve gerçekten alakalı olmayan nedenler. Duyguları nihayetinde bu özel soru için eşit derecede alakasız.

Sorum şu: MUHTEMELEN sadece kafamda var olan birini seviyor muyum? Sanırım hepimiz kişisel algılarımıza göre insanları seviyoruz/nefret ediyoruz ama ne demek istediğimi anladınız. Onun benim bir yansımam olmadığını biliyorum, beni en çok heyecanlandıran onun farklılıkları (sanırım).

2 ayın okyanusta bir damla olduğunu biliyorum ve bekleyip duygularımın geldikleri kadar çabuk kaybolup kaybolmadığını görebilirim (önceki deneyimler, kaybolmadan önce yıllarca böyle hissetmeye işaret ediyor)."
"Yani, 17 yaşındayım ve bir çeşit hormonal öfke durumundayım. Sonuç olarak, seks her zaman, en azından, aklımın bir köşesinde. Ve belirli bir kızla konuştuğumda daha da kötüleşiyor. Ona onun hakkında ne hissettiğimi zaten söyledim, ama onun yanında olmaktan hoşlandığım için mi, kişiliği ve espri anlayışı nedeniyle mi ondan etkilendiğimden emin değilim. 17 yaşındayım ve sürekli seks düşünüyorum. Ve eğer ikincisiyse, onu kovalamam hala adil mi? Konuyla ilgili gerçekten kafam karıştı. Ben iffetli değilim, sadece... ne yapacağımı bilmiyorum ve bu pek başıma gelen bir şey değil. Her türlü öneriye açığım."
"Şu anda Chicago Illinois'deki DeVry üniversitesinde öğrenciyim, üniversiteyi ve her şeyi seviyorum ama hayatımla ilgili başka bir şey yapmayı düşünüyordum. Çift anadal yapıp öğretmen olmayı düşündüm şu an içinde bulunduğum programın adı ECT (Elektronik, Bilgisayar, Teknoloji). En iyi öğrenci değildim ve lisede oldukça kötüydüm, bu da gitmek istediğim yeri sınırlıyor. Bu yüzden ya DeVry ya da Harold Washington'a karar verdim. Ailemle konuşmaya gelince. Üvey babam DeVry dışında her şeye karşı, oraya gitmemi istiyor çünkü o gitti ve mezun olduğumda oradan bir iş bulacağımı düşünüyor. İşin püf noktası burada. O iki yıl gitmemi istiyor, ben dört yıl hatta daha fazla gitmek istiyorum. Ne zaman konuyu açsam sinirleniyor ve bana aptal diyor. Bu noktada ne yapacağımı bilmiyorum. Biri bana üniversite hikayesini ve bunu başarmak için ne yaptıklarını anlatabilirse. Biraz motivasyon duymak isterim."
"8 yıldır tanıdığım ve bu sürenin çoğunu sevdiğim 22F ile tanıştım (geçmişte karşılıklı duygular vardı, şimdi emin değilim). Normal olmayan bir vücut özelliği fark ettim (bu konuyu açtım çünkü çok havalı olduğunu düşündüm, bence o dünyanın en güzel kızı FFS) ve bundan bahsetti. Çok utangaç falan ama o zaman bile sözlerime gerçekten soğuk tepki verdi, ama ben konuyu değiştirdim. O gün Cuma günüydü ve şimdi sabah 3'te kalkıp ablasından (26 veya 27 gibi) bir facebook mesajı buldum ve burada küçük kız kardeşini incittiğim için bana tam anlamıyla bağırıyor ve bunu nasıl daha iyisini hak ettiğini gösteriyor. Bu. Şunu kesin olarak biliyorum ki, eğer bu ablasından geliyorsa (ki o da pek duygu göstermiyor), sevdiğim kız GERÇEKTEN üzgün.

Bu, son birkaç günümü bu kızı düşünerek ve yatağımda yatıp yastıkları yumruklamaktan ve aşk romanları falan okumaktan başka bir şey yapamayacak kadar aşk hastası olarak geçirdikten sonra geliyor aklıma. Bu noktada ne yapacağımı bilmiyorum. Özür dilemem gerektiğini biliyorum ama bunu ne kadar ileri götürmeliyim? Sadece özür mü diyeceğim? Ona güzel olduğunu söylemeli miyim? Her gece onu düşünürken kalbimin ne kadar acıdığını ona söylemeli miyim? Benden daha iyisini hak ettiğini ona söylemeli miyim? habersizim Bana yardım et."
"Bana ne kadar korkunç bir insan olduğumu söyleyeceksen, söyleme çünkü zaten biliyorum.
İlişkinin Süresi-- 5.5+ yıl

Her neyse... Üniversitedeki tüm zamanım boyunca şimdi eski erkek arkadaşımla bir ilişki içindeyim. Mezun oldum ve şu anda çalışıyorum. Bugün ayrıldık (benden ayrıldı ama ben de aynı şekilde hissettim). Bir süredir çok zehirli bir ilişkimiz var. İkimiz de her iki taraftan da duygusal istismara uğradık. Bunu bir süre önce bitirmeliydik.

Bu hafta sonu bir araya gelip son bir konuşma yapmak istiyor. Yaz boyunca ayrıydık ve haftalarca konuşmadık. Hayatımda çok kötü bir yerdeydim ve eski bir eski sevgilimle takıldım. Seks yapmadık ama seviştik ve işler biraz hassaslaştı.

Sorum şu... Bu hafta sonu son bir konuşma için bir araya geldiğimizde bunu ona söylemeli miyim? Havayı temizlemek için bana birkaç şey itiraf etmeyi planlıyor (hile olduğunu düşünmüyorum). Yoksa işleri akışına bırakıp ona bu yükü yüklememeli miyim?"
"(Şimdiki) eski sevgilim ve ben son bir buçuk yılda çok şey yaşadık. Bir süre ayrıldık ama sonra bir hata yapıp yapmadığımızı görmek için tekrar bir araya geldik. Yaklaşık bir ay sonra hiçbir şeyin değişmediğini ve daha önce bulunduğumuz aynı kötü yola geri döndüğümüzü fark ettim.

Ciddileşmeye hazırdı (ev, yüzük, çocuklar) ve onlardan hiçbirini onunla istediğimden emin değildim, bu yüzden ondan ayrılmaya karar verdim. Onunla evlenmeyeceğimi biliyordum ve sadece onu mutlu etmek için ""bir ilişki içinde olmak"" istemedim (bunu yapıyormuş gibi hissettim).

Ondan yüz yüze ayrıldım ve ona dürüstçe nasıl hissettiğimi söyledim ve gözlerindeki kalp kırıklığını görebildim. Arabama yürürken bana kitaptaki her isimle seslendi ve bu, ilişkinin iyi olmadığına dair bir işaret olması gerekirken, yine de o gecenin ilerleyen saatlerinde kendimi çok kötü hissettiğim için ağlamaya başladım.

Bu, bu ilişkideki ikinci girişimimizdi, bu yüzden onu kesmenin yapılacak doğru şey olduğunu biliyorum ama neden bu kadar berbat hissediyorum? Bu gidecek mi? Arkadaşlarım, ayrılığın ertesi günü bana bir randevu ayarlamaya çalıştılar ve başka bir ilişki düşünmeye başlamak için bile ÇOK erken olduğunu hissettim ama ondan ayrılan ben olduğum için nedenini anlamıyorlar.

Herhangi biriniz bunu yaşadınız mı? Kendini yeniden normal hissetmeye başlaman ve tam bir pislik gibi olmaman ne kadar sürdü?"
"Kayınpederim iki haftadır ben ve eşimde kalıyor. Çok küçük bir dairemiz, bir yatak odamız, küçük bir banyomuz ve mutfağımız var. Kayınpederimi seviyorum ve o çok nazik ve cömert ama kocam veya en iyi arkadaşım dışında herhangi biriyle bu kadar yakın çevrede kalmak çabalıyor. Aynı kısa melodiyi tekrar tekrar mırıldanmak gibi beni duvara iten bu küçük alışkanlıkları var.

Sabahları yalnız vakit geçirmem gerekiyor. Sabah 7'de kahvaltımla uyanmaya çalışırken, ailem erken kalkıyor, radyoyu patlatıyor ve bana yemekten siyasete her konuda her türlü soruyu soruyor.

Kolayca strese girdiğim ve çok fazla yalnız kalmaya ihtiyaç duyduğum için hatalı olduğumu biliyorum, ancak tek başıma kahvaltı etmem gerektiğini veya akşamları yatak odamızda tek başıma vakit geçirmem gerektiğini söylemenin Kibar, GÜZEL bir yolu var mı? ? Teşekkürler beyler."
"1.5 yıl flört. Daha önce bu sorun yoktu, sadece son birkaç aydır. Eski sevgilimle de aynı sorunu yaşadım (ama bunun nedeni onu umursamamamdı).

İnsanların alıcı tarafta olduğuna dair birden fazla konu okudum ve yorum yapanlar, SO'larının bunu sadece manipülatif olmak ve kontrolü ele geçirmek için yaptığını söylüyorlar.

Sanırım bu doğru? Bunu neden yaptığımı gerçekten anlamıyorum. Bazen içimden onunla konuşmak gelmiyor ama benimle konuşmaya devam etmesini istiyorum. O gelmeyince üzülüyorum. 'Sessiz muamele' ile kastettiğim: başlatmamak, sorularına sadece tek kelimelik yanıtlar vermek vb.

Ben kötü bir iletişimciyim. Örneğin. Bu hafta sonu onun evine gitmem gerekiyordu. Bana okulda çok işi olduğunu, bu yüzden çoğunlukla birlikte ders çalışacağımızı söyledi (bu benim için sorun değil, bu çok oluyor). Eğer istemiyorsa gelmek zorunda olmadığımı söyledim. ""Gelmeni çok isterdim ama benim yapacak çok işim var. Sana kalmış. Zaten istersen gelmene çok sevinirim."" Ve istiyorum, ama sanırım beni ikna etmesini ve daha davetli hissetmemi sağlamasını istedim. Daha sonra benimle biraz daha konuşmaya çalıştı ama ben yine de onu dışladım.

Bu her zaman olur. Bunun gerçekten çocukça, olgunlaşmamış ve gülünç olduğunun farkındayım. Bunu durdurmak istiyorum, sadece nasıl yapacağımı bilmiyorum."
"Birkaç hafta önce, nihayet sınıflarımdan birinde bir kızla konuşma cesaretini topladım ve hemen anlaştık. O kadar benziyorduk ki gerçek olamayacak kadar güzeldi. Konuşmayı / mesajlaşmayı bırakmadık ve genellikle dersten sonra onu yurda geri götürürüm. Geçen Perşembe, onun yurdunda onunla konuşarak, Tumblr'a girerek falan 7 saat falan geçirdim ve o kadar. Dün onu arkadaşlarımla takılmaya davet ettim ve buz pateni yapmaya gittik ve tüm shabam. Ondan hoşlandığımı biliyor çünkü sanırım duygularımda çok açıkım? (◕‿◕✿) Biraz stresli olmasına rağmen bana eğlendiğini söyledi (çok çekingen ve utangaç ve arkadaşlarım çok gürültülü/açık sözlü). Yanımda çok rahat, bu yüzden sürekli onunla konuşuyordum. Okulun bitmesine yaklaşık üç hafta kaldı ve final haftasından sonra eve dönüyor (buralı değil). Ve onu yaz boyunca görebilmem için küçük bir şans var. Soru şu, ona bizim ne düşündüğümüzü sormalı mıyım yoksa yaz boyunca onunla arkadaş olarak konuşmaya devam edip okulun ne zaman başladığını sormalı mıyım? Herhangi bir yardım için teşekkürler."
"Tamam, son zamanlarda liseden bu piliç ve ben yeniden konuşmaya başladım, başlangıçtan bu yana birkaç gün geçti. Bağlandık ve birlikte birkaç partiye gittik ve orada bir şeyler vardı (benden bir okul yılıydı).

Mesajlaşıyoruz ve biraz nostalji paylaşıyoruz ve bir randevu almak istemekten başka bir şey yapmıyoruz. Biraz şarapla sahile inmek isteyip istemediğini sormalı mıyım? Yani olabilecek en kötü şey hayır diyor.

Temelde başka biri benzer bir senaryoda bulundu mu? Ne oldu? ne demek istediğimi anlıyorsan, sigara içtiği durum hakkında daha fazla soru sorabilirsin."
"Biraz arka plan için: Duygusal olarak yoksun büyüdüm ve her iki tarafı da taciz eden bir kızla ilk ilişkime kadar böyle olduğumu gerçekten anlamaya başlamadım. Empati ile ilgili bir sorunum var ve diğer insanların duygularından kolayca duygusal olarak etkilenmem ve kimseyi özerk bir şekilde umursamıyorum.

İyi bir insan olduğuma inanmayı seviyorum. Kimseyi ya da hiçbir şeyi kasten incitmiyorum, genellikle en azından insanlar benimle sorunları hakkında konuştuklarında anlayışlı davranıyormuşum gibi davranıyorum, ama bunu erkek arkadaşımla gerçekten yapamadığımı fark ettim.

Büyük düzeyde kaygı duymadan ona duygusal, fiziksel veya başka bir şekilde rahatça yaklaşamıyorum. Birkaç hafta önce evime geldiğinde ve o uyuduktan sonra, dört saat boyunca bu konuda ne kadar gülünç derecede kötü olduğum konusunda kara kara kara kara düşündüm ve flört edemeyeceğim sonucuna vardım. malzeme.

Onu dört yıldır tanıyorum ve sekiz aydır çıkıyoruz. Bu sekiz ayda oldukça hızlı uzaklaştım ve ona eskisi kadar açık değilim. Cinselliğim sorun değil (ondan önce iki cinsel ilişkim oldu ve erkek vücudundan gerçekten zevk aldığımı biliyorum), sanırım bu benim romantik yönelimim. Aromantik olabilirim ve bu konuya nasıl yaklaşacağımı veya yaklaşmalı mıyım bilmiyorum. Kimseye karşı yoğun hislerim yok, ona bile. Benimle romantik bir ilişkisi olmayan diğer insanlarla inanılmaz derecede yakın olabildim, hatta çıkarları olan bir arkadaşım olduğu ve biriyle aynı yatağı paylaşabileceğim noktaya kadar. Onunla bunların hiçbirini yapamam."
"Anadili İspanyolca konuşuyor ama benim İspanyolcam berbat, bu yüzden neredeyse her zaman İngilizce iletişim kuruyoruz. Her neyse, bir süre önce beni sevdiğini hiç İspanyolca söylemediğini fark ettim. Bunu yapmaktan bilinçli olarak kaçındığını anlayana kadar ilk başta hiçbir şey düşünmedim. Ona İspanyolca onu sevdiğimi söylersem, %100 İngilizce yanıt verecek - bunun gibi küçük şeyler.

Kendimi biraz garip hissettirdi, bu yüzden ona sordum ve o sorudan kaçtı. Bu beni daha tuhaf hissettirdi. Oturmasına izin verdim ama dün gece tekrar sordum ve soruyu yine atlattı/görmezden geldi. Konuyu hiç zorlamadım ama aklıma takıldı ve anlamadım.

Genel olarak, kendimi önemsiz ve paranoyak hissediyorum ama aynı zamanda bu konuda rahatsız ve garip hissediyorum. Duyguları konusunda bana karşı dürüst olmadığından biraz endişelenmediğimi söylersem yalan söylemiş olurum. Bence bu konudaki hiçbir soruya cevap vermemesi garipliği daha da artırıyor, bu da zihnimi kendi başına teorileştirmeye bırakıyor."
"Bu yazı, yaklaşık 4 yıldır sahip olduğum bir arkadaşım hakkında ve bu yazının geri kalanında onun adı Tyler olacak. Tyler bazı zorlu boklardan geçiyor; 2 yıldır çıktığı ilk (ve tek) kız arkadaşından yaz aylarında ayrıldı ve bunu tam olarak atlatamadı, ailesinin ondan nefret ettiğine ikna oldu ve meydana gelen diğer ayrılıklardan dolayı kendini çok suçlu hissediyor arkadaş çevremizde

Yani bir nevi sike dönüştü.

Yazdan beri, şu anki kız arkadaşımla çıkmaya başladıktan yaklaşık 2 ay sonra, onun benim için yeterince iyi olmadığını ve onu terk etmem gerektiğini söyledi. Kıçından sarhoş olduğu için pek umursamadım, ancak son zamanlarda daha da kötüleşti; ne zaman sarhoş olsa sürekli benimle kavga etmek istiyor ve bana ""yeterince iyi olmadığı"" için kız arkadaşımdan ayrılmam gerektiğini söylüyor. Ve bundan gerçekten bıkmaya başladım.

Bu yüzden yardıma ihtiyacım var. Hayatında bir başka kötü olay daha olmak isteyeceğim son şey ama aynı zamanda artık onun yanında kendimi rahat hissetmediğim bir noktaya geldi. Daha da kötüsü, sarhoşken söylediği hiçbir şeyi söylememiş gibi davranması ve umursamıyormuş gibi davranmamı beklemesi."
"Biraz arka plan: SO'm ve ben neredeyse 4 yıldır birlikteyiz. İş gücüne girerken üniversite deneyimim boyunca çıktık. Kampüse araba girmemize izin verilmediğinden, her hafta sonu (yaklaşık bir saat uzaklıkta) benimle vakit geçirmek için arabayla gelirdi. Arabamı kampüse getirebildiğimde, onun evine gider ve orada birkaç gün geçirirdim. Bu süre zarfında, kavga etsek bile, o hafta sonları benim için yaşadığım şeydi. Yalnız kalana kadar asla bekleyemezdik. İnanılmaz derecede nazik ve düşünceli ve bana her zaman çok iyi davrandı. O sabırlıdır. Beni daha iyi bir insan yapıyor. İş aramaya bağlı olarak yaz aylarında bir ara birlikte taşınmayı planlıyoruz.

Artık mezun olduktan sonra eve döndüğüme ve 20 dakika uzakta yaşadığıma göre, bir vardiya fark ettim. O ikinci ve gece vardiyasında çalışırken ikimiz de iki farklı işte (ben gündüz ve hafta sonu çalışıyorum) çalışıyoruz. Belki yorulduk, belki doğum kontrolümdü ama artık o sabırsızlığı hissetmiyorum, sadece sarılmak istiyorum. Bazen bana bu kadar çok dokunmasına kızıyorum. Bazen oraya gitmekten korkuyorum çünkü sürekli bana dokunmak istiyor (sevgiyle, agresif bir şekilde değil) çünkü o zaman onunla seks yapmam veya duygularını incitme veya ona mavi toplar verme veya her neyse risk almam gerektiğini hissediyorum. Bana asla böyle hissettirmez, bazen yalvarabilir ama bu daha çok ""hadi ama"" tarzı bir anlaşma. Bazen kimse bana dokunmadan veya benden bir şeyler yapmamı istemeden yalnız kalmak istiyorum.

Birbirimize kötü davranıyoruz. Küçük şeyler hakkında daha sık, daha patlayıcı kavgalara giriyoruz.

Bu normal mi? Korkunç bir insan gibi hissediyorum. O gittiğinde onu özlüyorum ve onu göreceğim zaman heyecanlanıyorum ama aynı zamanda kendimi... boşlukta hissediyorum. Onu sevmediğimden değil ama sanki temelden bir şey değişmiş ve parmağımı koyamıyorum. Gerçekten sadece saçmalıyorum, ama bu bir aşama mı? Yoksa bu mu? :/"
"Tavsiyeye ihtiyacım var, hiç aldatılmadım ve bu benim ilk ciddi ilişkim. Biraz arka plan, kız arkadaşım depresyondan geçiyor ama bunun için yardım alıyor. Bir süredir kesmedi ve yeniden başladı. Bugün onu yaralarla yakaladım ve yarın bir terapiste gidecek. Bu gece kendisiyle biraz anlaştı ve sonunda kendine yalan söylemeyi bırakmaya hazır olduğunu söylüyor. Aylardır görmediğim bir arkadaşımın onunla seks yaptığını söyledi. İkisi de aklı başındaydı ve eylemleri için mazeretleri yoktu (ikisiyle de konuştum). Genelde bu tür şeyler için sıfır tolerans politikam var, ama bana daha önce söylememesinin tek sebebinin onu terk edeceğimden korkması olduğunu söylüyor. Düşünemeyecek kadar hasta ve tepki veremeyecek kadar şok olmuştum. Onu neredeyse bırakmak istemiyorum çünkü birbirimizle harika bir ilişkimiz var. Pek çok düzeyde bağlantı kuruyoruz ve ilgi alanlarımızı ve ilgi alanlarımızı birbirimizle paylaşıyoruz. Beni çok önemsiyor ve bu gözden kaçamaz. Beni çok seviyor ve bunu kesin olarak biliyorum, sadece bunun üstesinden nasıl geleceğimi bilmiyorum."
"Atılabilir çünkü kız arkadaşım reddit hesabımı biliyor. Kız arkadaşım boktan oda arkadaşlarıyla yaşıyor. Onu kızdırıyorlar, apartmanın oturma odasını temizleme konusunda şikayet ediyorlar (birçok kez temizlik yaptım, hiç de kirli değiller), bulaşıklar konusunda ikiyüzlüler (metin yüzünden ona şikayet ediyorlar veya etrafa pis pasif agresif notlar bırakıyorlar) evlerinde, sık sık lavaboyu ağzına kadar bulaşıklarla dolu bıraksalar da.Oh ve ""erkek"" 25 ve kız 21), ünitenin garaj anahtarını paylaşmıyorlar ve genellikle sadece boktan insanlar .

Onlarla gerçekten yüzleşmek ve onları meşgul etmek ve onlara, özellikle 25 yaşındaki çocuğa defolup gitmelerini ve ona lanet bir korkak olmamasını ve onun yüzüne konuşmamasını söylemek istiyorum çünkü bunlar kız arkadaşımı perişan hissettiriyor, ağladığında ağlıyor. kendisine gönderdikleri bu pasif agresif metinleri görüyor. Yine de çatışmadan nefret ediyor ve bundan kaçınmak için HER ŞEYİ yapacak, bu yüzden bana izin vermediği için hiçbir şey yapamam. Ayrıca dört ay daha onlarla birlikte yaşıyor."
"Erkek arkadaşım ve ben 5 yıldır birlikteyiz. Her şey %90 iyi.

Oynamaktan hoşlanmadığım bir oyunu oynamak için düzenli olarak 4 erkek arkadaşıyla takılıyor, bu yüzden hiç gelmiyorum. Bazen bu erkekler kız arkadaşlarını ya da sadece kadın arkadaşlarını getirirler ve bu benim için her zaman iyi olmuştur.

Ancak şimdi, bir kız [23/f] ""Trisha"", takıldıkları yerlerin düzenli bir parçası olmakla ilgileniyor. Hangout'lar 4 erkek (erkek arkadaşım dahil) ve şimdi de o olacaktı. Onu çok az tanıyorum ama Facebook'ta gördüğüm kadarıyla (resimlere dayanarak):

1. çok içer ve gösteriş yapar

2. daha önce erkek arkadaşımın arkadaşlarıyla sütyenine ve iç çamaşırına kadar soyundu

3. Göğüslerini (kıyafetlerinin arasından) tutar ve bir parti ortamında kameraya tutar.

4. benzer iğrenç davranışlarda bulunurken masanın üzerinde duruyor

Soo... Erkek arkadaşımın beni aldatacağını düşünmüyorum ama onun gruplarının düzenli bir parçası olduğunu hayal etmek beni rahatsız ediyor. Ayrıca düzenli olarak böyle birinin yanında olmasının ona neredeyse saygısızlık olduğunu düşünüyorum. Ona bunun beni rahatsız ettiğini söyledim, ama o (onunla benden daha fazla sosyal etkileşimi oldu ama yine de oldukça sınırlı) bu resimlerin sadece resimler olduğunu ve onun gerçekte kim olduğunu temsil etmediğini söylüyor. Ve o ""erkeklerden sadece biri"" ve bu konuda endişelenmemek.

Ama buradayım, endişeleniyorum ve bunun hakkında Reddit'te yazıyorum. Bu kızın takılmalarının düzenli bir parçası haline gelmesinden rahatsız olmam mantıksız mı? Ve erkek arkadaşımdan onunla düzenli takılmak yerine onunla takılmamasını veya önemli ölçüde sınırlamasını istemem benim için ne kadar yanlış olur?"
"Onunla yılın başlarında okulda tanıştım ve 3 aydır çıkıyoruz ve 1 aydır özeliz. İşler harika gidiyor gibi görünüyor ve işleri bir sonraki seviyeye taşımak için acele yok. Ancak son zamanlarda, takılmak veya bir randevuya çıkmak için bir gün belirleyenin her zaman ben olduğumu fark ettim. Sanırım sadece bir kez gerçekten bahsetti. Genellikle seçtiğim herhangi bir gün kabul eder ve gösteremediğinde her zaman ertesi gün buluşuruz. Başka bir şey de, 10 ay önce onun kasabasına taşındım ve o orada büyüdü, bu yüzden ben biraz çalışıp seyahat ederken, burada çok fazla arkadaşım yok, bu yüzden haftalarımda daha fazla esnekliğe sahibim, onun bütününe sahip olduğu yerde burada hayat ve her zaman meşgul. Sanırım, muhtaç olmadığım ve ikimiz de meşgul olduğumuz için işlerin oldukça yavaş gittiği sonucuna varmak için bunu yazmam gerekiyordu, ama her neyse, bazı tavsiyeler işe yarayabilir."
"Bu akşam babam ve üvey annemle yemekteydim. Babam üvey annemden çok daha yaşlı.
Üvey anneme babamla üniversitedeyken mi yoksa üniversiteye başlamadan önce mi evlendiğini sordum.
Ağabeyim onun adına cevap verdi ve ""ilkokuldayken"" dedi. Bir şaka olarak ve herkes güldü.
Heyecanlandım çünkü ben... topalım ve ağzımdan uygunsuz bir şey çıktı...
Şöyle ki... babamın beyaz bir minibüsü var...içinde şeker saklıyor....okullarda dolaşıyor...bir şeyler yapıyor...ben konuşmaya devam ettikçe işler daha da kötüye gitti.
Benim sorunum ne bilmiyorum. Filtrem yok gibi. EĞLENCELİ OLDUĞUNU DÜŞÜNDÜM.
Her neyse, herkes garip bakışlar attı ve ağabeyim ""vay canına, bazen akşam yemeğine davet edilmemelisin"" dedi.
Ve üvey annem ""iğrenç"" olduğumu söyledi.
Bütün gece sessiz kalmaya ve bir sürü cheesecake yemeye karar verdim. Durumu düzeltecek bir şey söyleyebilir miydim bilmiyorum."
"Yani şu anki kız arkadaşımla ilişkimin temeli arkadaşlıktan kaynaklanıyor. Biz arkadaştık, nişanlısından ayrıldı, kalacak bir yere ihtiyacı vardı ve ona boş yatak odamı teklif ettim. Yaklaşık 3 aya kadar platonikten başka bir şey olmadığını kabul ettim. Sonra sekse açık ve kapalıydı ve yavaş yavaş ona aşık oldum. Şimdi eski nişanlısı hiçbir zaman resmi terk etmedi, ama şimdiye kadar bunun ne kadar önemli bir sorun olduğunu anlamadım. Metinleri görmek için iPad'ini incelememin tek nedeni (ikimizde de yalnızca elma ürünleri var) eski sevgilisinin bana Facebook'ta mesaj atması ve bana bazı... pek hoş olmayan ekran görüntüleri göndermesiydi. Ancak bunlar bir tarih veya herhangi bir şey içermiyordu, bu yüzden ona inanmamayı seçtim. Ancak şüphe tohumu yerleştirildi ve oradan büyüdü. Dürüst olmak gerekirse, kız arkadaşımın sadece benimle konuştuğunu sanıyordum (biz çıkarken bunu defalarca söyledi). Sadece yaklaşık bir aydır resmiyiz, ama bana olan hislerini sorgulamama neden olan bazı şeyler okudum. Temelde eski sevgilisiyle konuşmayı asla bırakmadı (aksini iddia etse bile) ve ayrıca başka bir adamla görüşüyor ve ona ""ona oldukça aşık olduğunu"" söylüyordu. Mesajlarını okuduğum için beni azarlama, bunun için şimdiden bok gibi hissediyorum. Normalde bunu yapmam ama içimden bir ses bana yapmamı söyledi. En kötü yanı, birlikte bir kontratımız olması ve hala yaklaşık 6 ay kalması. Dürüst olmak gerekirse ne yapacağımı ya da hissedeceğimi bilmiyorum. Kesin olarak söyleyebileceğim tek şey, bu metinlerin ""cinsel mesajlaşma"" yönünün gerçekten ancak biz resmi olmadan önce gerçekleştiğidir. Sadece, birine aşık olduğunu söyleyip sonra da başka biriyle ilişkisi olduğunu nasıl duyurursun?"
"22 yaşında bir kadınım ve yaklaşık 3 yıldır aynı adamla bir ilişkim var. Son zamanlarda yeni bir iş arkadaşıyla arkadaş oldu (iş değiştirdi) ve sürekli konuşuyorlar ve mesaj atıyorlar. Komik bir şey gördüğünde genellikle mesaj attığı ilk kişi o oluyor, sonra bana mesaj atıyor. İçlerinde şakalar ve sırlar var ve onun bana olan hisleri hakkında bana yalan söyledi. Onu öldürmek istediğimi ve ona güvenmem gerektiğini düşündüğü için üzgün. Bunu onunla benim önümde açıkça flört ettikten sonra söyledi. Onu öldürmek İSTEMİYORUM ama bunu yapmacık buldum. Henüz önemli olmadığı için iyi flört edip edemediğini umursamadığını söyledi. Ona bundan bahsetmeye çalıştım ama sanki hiçbir şey yokmuş gibi başından savdı. Ne yapmalıyım, endişelenecek bir şey var mı?"
"Bu kızla çıkmaya başladım ve her zamanki gibi inişler ve çıkışlar oldu. Ne yazık ki, düşüşler yükselişlerden ağır bastı ve ben ondan ayrıldım. Onunla takılmaktan gerçekten zevk aldığımı ama onunla romantik olarak ilgilenmediğimi söyledim. Onunla iyi olduğunu söyledi. Şimdi her gün takılıyoruz ve bizi en iyi arkadaşlar olarak kabul edebilirsiniz.

Parkta yürümek ve yemek yemeye gitmek, içki paylaşmak, alışverişe gitmek, birbirimizin evinde takılmak, birlikte tatile gitmek gibi bazı insanların ""çıkmak"" olarak değerlendireceği şeyleri hâlâ yapıyoruz ama ben bunu platonik buluyorum. Erkek erkeğe ilişkide bu tür davranışlar normaldir, bu yüzden bunu çok fazla okuyamıyorum. Bununla birlikte, önceki cinsel ilişkimize atıfta bulunacak ve ona gelen insanları nasıl reddettiğini bana anlatacak ve eskiden olduğu gibi benimle seyahatler planlıyor ve gidersem tüm seyahatin ücretini ödemeyi teklif ediyor (eskiden ayrılırdık) 50/50).

Çıktığımız zamanlarda yaptığı gibi hâlâ bana yemek ısmarlıyor ve benimle biraz flört ediyor. Sanırım hala benimle ilgileniyor. Öyleyse, en iyi arkadaşı olarak her zaman onunla takılarak ona liderlik ediyor muyum? Onunla çıkmakla ilgilenmediğimi ona açıkladığımı biliyorum, ama gerçekten hala ilgileniyorsa, bu onu devam ettirir mi? Sizce ilgileniyor mu yoksa ilişki sonrası arkadaşlık için bu normal bir davranış mı?"
"Kız arkadaşımın çocukluğumdan beri nefret ettiğim bir arkadaşı var. O bir zorbaydı ve gerçekten kaba ve iğrençti ve benim çok şeyimi seçti. Sonunda olgunlaştım ve benim hakkımda söylediklerini umursamayı bıraktım. O benim kız arkadaşımın arkadaşlarından biri (bunu onunla çıkmaya başladığımda biliyordum) ve ondan hoşlanmadığımı her zaman açıkça belirtmişimdir. Onunla takılmayı denedi (biz çıkmadan önce), o bir pislik ve daha önce birkaç kızla ve onu aldattı. Ayrıca nargile gibi bana yapmayacağına söz verdiği şeyleri de ona yaptırmaya çalışıyor.

Ondan hoşlanmadığımı biliyor ve onunla takılırken bunu hep saklamaya çalışıyor ya da bu konuda yalan söylüyor. Mantıksız davrandığımı biliyorum ama konu bu adama geldiğinde her zaman strese giriyorum. Dün gece, onunla takıldığı için beni görmeye gelmedi ve bana nerede ve kiminle olduğunu söylemeden önce onu zorlamak zorunda kaldım. Ne yapmalıyım?"
"Ona aşığım.

Bana duygusal olarak kötü davranıyor. Ne zaman tartışsak, geçmiş tartışmaları bana karşı silah olarak kullanıyor, şunu ya da bunu yaptığın zamanı hatırlıyorum ve sen kabasın gibi şeyler söylüyor.

Bu sorunları tekrar çözmüş olmamıza rağmen geçmişi, sanki hiç çözülmemiş gibi bana karşı kullanıyor.

Ayrıca tartışma fırsatı vermeme asla izin vermiyor; Ne zaman bir şeyden hoşlanmadığını ifade etse, bu bir tartışmadan çok bir ranttır. Bir şeyi nasıl kötü yaptığımı düşündüğü hakkında devam ediyor, sonra ben cevap vermek üzereyken ""... ve sonra da ____"" diyor ve bu sadece bir rant ve ben cevap bile veremiyorum. Beni korkunç bir insan gibi hissettiriyor.

Sorun şu ki, onu başka bir erkekle düşünmek ve onunla yatmak nedense beni inanılmaz derecede incitiyor. O inanılmaz derecede güzel, bu yüzden bu da yardımcı olmuyor. Bunu nasıl aşarım?"
"Doğru altdizide mi yayınladım bilmiyorum...

Hayatım boyunca hep babamın benden nefret ettiğini ve hayatımın bir parçası olmak istemediğini hissettim. yapamam bile
Merhaba de."" tuhaf olmadan ona. Onunla hiçbir zaman tam bir konuşma yapmadım. ben küçükken o
annem için o kadar pislikti ki, ailesi bile ona katlandığına inanamadı. Mesela o kibirli
sik kafalı. Mükemmel olduğunu düşünüyor ve asla hata yapmıyor. Kimseye aptal demekte bir sorunu yok
herhangi bir nedenle. 30 yaşındayım. 18'den 28'e kadar ailemle yaşamadım.. Son zamanlarda gidemediğim için geri taşınmak zorunda kaldım.
başka bir yerde yaşamayı göze al. O kadar tuhaf ki, ""merhaba"" bile diyemiyoruz ama o bana gelişigüzel bir şekilde memnuniyetle bağıracak.
şeyler. Geçenlerde kız kardeşime benimle aynı şekilde hissedip hissetmediğini sordum ve hissetti. Hatta anneme sordum
çocuklar istedi. O söyledi ama ben ona inanmıyorum. Sadece seni yapmak için ne halt ettim gibi hissediyorum
benden nefret mi ediyorsun? Arkadaşlarla bu tuhaf ilişki hakkında konuşuyorum ve aslında buna benzer bir ilişkim var ama
diğer herkes yapmaz. Hala onun için güzel şeyler yapmaya çalışıyorum! Bunun için kendimden nefret ediyorum... o yüzden durdum.
Oldukça acıklı, artık onu kabul etmemeye çalışıyorum."
"biri diğerine oldukça abartılı bir hediye vermek istiyor.

FA kartlarından kurtulma girişiminde bulunan iki başıboş redditör, POF'ta birkaç gün süren esprili mesajlar alışverişinden sonra buluşmaya karar verir. bütün gün bilim yapıyor ve eğlenmek için 3 boyutlu yazıcılar yapıyor, akıllı adamlara yemek veriyor ve eğlenmek için yabancı diller ve çocuklarda dil edinimi çalışıyor.

Ben bu denklemdeki hanımefendiyim. ülke çapında dolaşmak için para biriktirmek amacıyla (at&t cüzdanıma yeterince uzun süre tecavüz etti) Ekim ayında androidimden kurtuldum. bakir cep telefonunda bir aydan aya alma hatasını yaptım ve doğu kıyısındaki 2 blok yarıçaplı, alışı olmayan bir yere taşındım. istemeden bana bir akıllı telefon ve bir yıllık hizmet almayı teklif ediyor. Tereddüt ediyorum çünkü kendimi onunla yoldan çıkmak zorunda hissediyorum ve bu sadece boktan bir duygu. zamanı geldiğinde/zamanı geldiğinde yapmak istiyorum ve bla bla bla duygu ve duygular samimiyse, ben bir kadınım. NSA hediyesi olduğunu söylüyor, lütfen al."
"Uzun lafın kısası, bu kız kız kardeşimin arkadaşıyla oda arkadaşı. Hepimiz bir bar gezintisi için buluşuruz. Başlangıçta ondan hoşlanmıyorum ama bütün gece konuştuktan sonra ona bir şans vermeye karar verdim. Gerçekten harika, gerçekten eğlenceli, çok sevimli. Sonunda, kız, ben ve bir başkası dışında tüm grup başarısız oldu. Sonunda bir kulüpte dans etmeye başlaması için onu yakaladım ve dans ederken öpücük için içeri girdim. Hava gerçekten sıcak ve ağırlaşıyor ve salon alanını bulup sevişmeye başlıyoruz. Gecenin sonunda trenle geri dönüyoruz, ayrı yollarımıza gidiyoruz ve bir veda öpücüğü ile numara değiş tokuşu yapıyoruz. Noel'den sonra, buluşmak için planlar yaparız.

Yılın yoğun bir zamanı, bu yüzden onu görmeye gelmem için bana mesaj attığı Yeni Yıla kadar takılmıyoruz. İkimiz de aynı şehirdeyiz ama sadece farklı barlar var, bu yüzden bir yolculuktan sonra sonunda kendimi aynı barda buluyorum. Konuşuyoruz, takılıyoruz, iyi vakit geçiriyoruz. Bardan çıkarken (bu noktada bir grubun içindeyiz), onu kenara çekip öpüyorum ve sevişmeye ve biraz el ele tutuşmaya devam ediyoruz. Yine çok güzel bir veda öpücüğü ile biten o gece buluşmaya devam ediyoruz.

Birkaç gün sonra, ortak bir arkadaşımızın doğum günü için takılıyoruz. Orada tanımadığımız bir grup insanla birlikteyiz, bu yüzden birbirimize sarılıp şakalaşıp gülüyoruz, birbirimizin arkadaşlığından zevk alıyoruz. Gerçekten öpüşmüyoruz ya da samimi bir şey yapmıyoruz ama ayrılmadan önce biraz dans ettik. Kısa bir veda öpücüğü vererek taksiyle geri döndüm.

Cuma günü (yarın) buluşmak için planlar yapıyoruz ve ona akşam yemeği yemek isteyip istemediğini soruyorum. Daha sonra planları olabileceği için içki içmek için buluşmamız gerektiğini söylüyor. Bu teknik olarak bir ilk buluşma olacaktır. Bir ara bir randevuya çıkmasını mı yoksa yarın biraz içki içmesini mi daha önceden söylemeliyim? İlgisi azalıyor mu? Paranoyak mıyım?"
"Başından beri istediğim buydu. İnsanlar artık kilo verdiğimi fark ediyor ve ben daha yolculuğumun yarısına bile gelmedim. İnsanların bana düzenli olarak çok daha iyi göründüğümü söylemesi bana biraz motivasyon veriyor... ama bu bana başka bir şey veriyor. Aklımın derinliklerinde bana, eğer iltifatla tatmin olursam... ""Teşekkürler! Spor yapıyorum"" dersem, hedefime ulaştığımı hissedeceğim fikrini veriyor.
  
Benim için yağ kaybetmek başından beri estetik bir hedef olmuştur. Herhangi bir şişman adamdan farklı bir şey olarak görülmek istedim. Bir mil koşabilmek veya kendinizi spor salonundaki diğer bazı erkeklerden daha fazla ağırlık kaldırırken görmek harika bir duygu (bunun doğru olduğunu biliyorsunuz). Ama iş ona geldiğinde, mesele insanların beni nasıl gördüğüyle ilgili. Bu olumlu ilgiyi görmek gerçekten istediğim şeydi. Şimdi anladım, motivasyonumun bir kısmını kaybedeceğimi hissediyorum.
  
İstatistiklerim SW:335, CW: 290, GW: ~210, 6'0. Neredeyse üç aydır bu işin içindeyim ve bunun karar verme noktası olacağını hissediyorum. Ya başladığım yere geri dönebilirim ya da bir erkek olup kendimden memnun olana kadar devam edebilirim.

Bu esasen sadece ben açığa vuruyorum, güvensizliklerim ile uğraştığım için üzgünüm. Gerçekten kimseye hava atmıyorum, bu yüzden bazı noktalarda bir yere gitmesi gerekiyor. Bazılarınız benzer bir durumda oldu mu? Bununla nasıl başa çıktın?"
"Merhaba, yine ben. Lütfen bu konuyla ilgili ilk açtığım konuyu okuyun:

Özellikle kısa arka plan bilgisi. Bir daire buldum ve toksik ailemden uzaklaştım. Annem bir işi olduğu yurt dışından dönene kadar her şey çok güzeldi.

Mesele şu ki, onun adına övgü almam fikrini unutacağını düşündüm. Ne yazık ki yanılmışım. Sadece geri dönen konu değil - beni tam anlamıyla bunun için suçluyor. Ölmek üzere olduğunu, yemek yemeyi bıraktığını ve kilo verdiğini ve muhtemelen kanser olduğunu söyleyip duruyor. Tüm bunlar, şu anda sahip olduğu korkunç finansal sorunlardan kaynaklanıyor.

Dürüst olmak gerekirse, o korkunç mali sorunlar çocukluğumdan hatırladığım bir şey. Hayatım boyunca bunlara sahipti ve daha sonra eski işvereninden bir miktar para çaldı ve bunu ödemek zorunda kaldı. Bunu yapmak için göç etti ve şimdi benden iki kat daha fazla para kazanıyor. Yine de borçları küçülmüyor. 7 yıl önce ülkeyi terk ettiği zamanki kadar büyük görünüyorlar. Az önce acil yardıma ihtiyacı olduğu haberiyle beni aradı - başka bir kredi aldı ve şimdi onu hemen ödemesi gerekiyor. Tabii bunun nedeni sözleşmeyi yeterince dikkatli okumamış olması. Bu tür şeyler ona her zaman olur.

Ne yazık ki istikrarlı para kazandığımı biliyor. Onu kurtarabilecek tek kişinin ben olduğumu biliyorum. Kelimenin tam anlamıyla ailemde benden başka kimse finansal olarak güvenilir değil. AMA bunu yaparsam, başka bir aptalca karar verecek ve onu tekrar kurtarmak zorunda kalacağım. Bunu yapacak durumda değilim - Eğitimimi bitirdim, bir iş buldum, taşındım ve şimdi gerçekten kaotik çocukluk ve üniversite yıllarından sonra kendimi mali olarak dengeliyorum. Oraya tekrar gitmeye istekli değilim.

Cidden onunla kesinlikle temas kurmayı düşünüyorum. Ben sadece kendine bir şey yapmasından endişe ediyorum... Kendimi zalim, suçlu, nankör kaltak gibi hissediyorum. Ben onun tek çocuğuyum."
"[30 M] harika bir zeki insanla yaklaşık 1,5 yıldır bir ilişkiye girdim. Birlikte geçirdiğimiz yılda, onu nispeten iyi bir seks hayatı olan harika ve destekleyici bir insan olarak buldum (yıl ikimiz için de stresli geçti, bu yüzden biraz zor oldu). O, zor bilimlerde ve son derece teknik fikirli ve bu harika çünkü her zaman konuşacak yeni bir şeyimiz var. Buna ek olarak, şu anda uzun mesafedeyiz, ancak iş aramam iyi giderse, ondan yaklaşık 2 saat uzakta büyük bir şehirde olacağım (ki buna yakın mesafe ilişkisi diyorum).

Artık görünüşün her şey olmadığını biliyorum ama hiçbir şey de değil. Çok çekici, ancak ona yakışan kıyafetler giymiyor. Modaya uygun herhangi bir şeye para harcamaktan hoşlanmıyor, örneğin biraz daha hoş görünebilecek gözlükler, ancak aynı amaca hizmet etseler de, kötü gözlükleriyle aynı amaca hizmet ediyor. Ayrıca son zamanlarda epeyce kilo verdi, bu yüzden şu anda yeni giysilere yönelmek için iyi bir zaman gibi görünüyor, çünkü biraz satın alacak.

Sorun şu ki, kıyafetlerinin ve aksesuar seçiminin çok kişisel bir seçim olduğunun farkındayım. Ama aynı zamanda tarzını ve kıyafetlerini iyileştirmesi için onu cesaretlendirmek isterim, ama belli ki giymeyi sevdiği ve içinde iyi hissettiği şeyler olmalı. bir tür lojistik dikişler garip.

Tarz sorununu aşağılayıcı olmadan nasıl ele alabilirim ve dahası bunu kendi zevkimi aşırı derecede dayatmadan nasıl yapabilirim?"
"Nereden başlayacağınızdan tam olarak emin değilim ama işte gidiyor. Yeni mezun oldum ve okuldan hemen sonra bir BT alanında 40.000'in üzerinde ödeme yapan düzgün bir iş buldum; şu anda üniversitemin bulunduğu Şehir için çalışıyorum. Ailemin çok para kazanması ve ellerinde kalan parayı başladıkları şu anda karlı bir işe yatırması nedeniyle, üniversite masraflarını tek başıma ödemek zorunda kaldım. Ailem ayrıca okul zamanım boyunca benim için daha düşük faizli federal krediler almam için çok para kazandı; Ne kadar saf ve aptal olduğum için Sallie Mae aracılığıyla özel öğrenci kredisi almanın iyi bir alternatif olacağına karar verdim, büyük hata. Şu anda kredi prensibim, okulda olduğum 5 yıl boyunca tahakkuk eden 16.000 $ faizle (yılda 20.000 $ öğrenim ücreti) 94.000 $. Uzun lafın kısası, aylık ödemelerim aylık gelirimin yarısından oldukça fazla olacak, kabaca ayda yaklaşık 1.200 dolar. Krediler için uzatılmış geri ödeme ve yalnızca faiz ödemelerini inceledim, ancak bu, aylık faturayı yalnızca ~ 300 $ düşürür ve karşılığında 94.000 $ 'ımı 25 yılda 300.000 $' lık şişman bir faturaya dönüştürür; bazı kredilerin faiz oranları %14'e kadar çıkmaktadır. Tüm faturalarımla (Kira, araba, sigorta, benzin, yemek) tamamen parasız kalacağım. Annemle babamın ortak imzası sayesinde yeniden finanse edip edemeyeceğimi görmek için birkaç yerel kredi birliğini gözden geçirdim ama hiçbiri bana bu tür bir parayı borç vermeyecek. Bu yüzden Reddit'ten tüm sonsuz bilgeliğinizle bunu geri ödeyebileceğim diğer olası yollar hakkında benimle beyin fırtınası yapmanızı rica ediyorum. Bundan ciddi bir endişe duymaya başladım ve şu anda bu, uzun süreli kız arkadaşımla olan ilişkimi öldürüyor. Yardıma, rehberliğe ve bu konuda beni daha iyi hissettirecek her şeye çaresizce ihtiyacım var. Teşekkürler!"
"Aralık 2010'de mezun olduğumdan beri işsizim (veya tam zamanlı çalışmıyorum). 2011 yılının Eylül ayında kredimin vadesi geldi. O zamanlar, ödemeleri şaşırtarak ve ekonomik bir müsamaha sağlamaya çalışarak onlarla başa çıkmaya çalıştım, ancak hiçbirine sahip olmayacaklardı. Dün bir ödeme planı yapmak için onları tekrar aradım ve bana kredinin ""masraf edildiğini"" ve Chase'in tahsilat şubesiyle ilgilenmem gerektiğini söylediler. Onlar (tahsilat ofisi) bana kredinin artık tamamen vadesinin geldiğini söylediler. Tam ödeme dışında herhangi bir ödeme seçeneğinin bulunmadığını, finansmanın dışarıdan bir tarafça sağlanması gerektiğini eklediler. Kredim yok, işim yok, şu anda bana 50 bin borç verecek kimse yok. Bu noktada ne yapmam gerektiğinden emin değilim.

yan bilgi: bu iki özel öğrenci kredisi, eşim ortak imzalı, haciz konacağından korktuğum bir evim var."
"Avustralya'dan okulumuza basketbol oynamaya gelen bir yabancı değişim öğrencimiz vardı ve ""eyaletlerde""yken yapılacak bir tür yapılacaklar listesi vardı. Bunlardan biri bizzat bir NBA maçı izlemekti. Bu yüzden dört kişiye Memphis Grizzlies'in evinde New Jersey Nets (öldürücü karşılaşma) oynamasını izlemek için bilet aldım (öldürücü karşılaşma). , orta veya küçük hediye paketi kutusu. Koltuğundan aşağı indiğinde, ona iki para ödülü ve bir eşya olduğunu söylediler. Kutuların en küçüğünü seçer. En yüksek olanı açmasına izin verdiler; 20.000 nakit. Hayal kırıklığına uğramış. Ortadaki kutuyu açar; 25.000. Daha fazla hayal kırıklığı, ancak hediyesini bekleyen bir umut ışığıyla ayrıldı. Tepesini geri çekiyor ve gözleri sallama ağırlığıyla ziyafet çekiyor. Ezilmiş.

Başını öne eğdi, ama yere diz çöktü ve koltuğuna geri dönerken şimdiye kadar gördüğüm en ciddi sallamayı sallama ağırlığını verdi."
"Tamam, bırakmadığımı biliyorum ama ciddi olarak düşündüm. Yürümeye başlayan kızı ve kız arkadaşı / karısıyla birlikte olan bu ""beyefendi"", Fish and Chips sipariş etti (balığın içinde kemik olup olmadığını, ne tür bir balık olduğunu, patates kızartmasıyla gelip gelmediğini sordu - ona kemik olmadığını söyledi, morina balığı) ve evet, ""cipslerimiz"" patates kızartmasıdır), ancak balığın kenarlarından birini ısırdıktan sonra yemeğini beğenmedi. Onun yerine bir quesadilla istiyor ama bunu istemiyor çünkü tabakta ekşi krema ve guac vardı... quesadillaya dokunmadan bile. Onu geri al, ona ekşi krema veya guac içermeyen yepyeni sade bir tane getir, ısır ve sonra yere fırlat.

Tüm bu çile boyunca neredeyse hiç gözlerimin içine bakmadı, ""Ne içmek istersin?"" gibi sorulara son derece kaba cevaplar verdi. ve bu gün nasılsın?"". Durumun geri kalanını yöneticime hallettim ve sonunda ayrıldı. Oh, ayrıca hafif buzlu limonatamızı da istedi, ancak ücretsiz yedekler olduğunu öğrendikten sonra, daha fazla buzlu yeni bir bardak istedi ve onları emmeye devam etti. Sanırım otuz dakikada 6 dolum saydım."
"Öncelikle, bunun 5 yıl önce olduğunu ve berbat bir insan olduğumu söyleyerek giriş yapayım. Ayrıca yaptığım her şeyin neden süper takipçi/korkunç olduğunu tamamen anlıyorum.
Arkadaşım tatildeyken onların evinde köpeğine bakıyordum. ve bence bu arkadaş çok ateşli BTW.
Bu yüzden güveni hiçe sayan ve güveni hiçe sayan biri olarak odalarına giriyorum ve külotunun bir kısmını yatağında otuzbir çekmek için kullanıyorum. Dağınıklığı önlemek ve her şeyi kaldırmak için daha sonra tuvalete gidiyorum.
O gece evde üzerimi değiştiriyordum ki aletimin çok acıdığını, aşırı kaşındığını ve ağrıdığını fark ettim. Yatağının alerjim olan kedi tüyüyle kaplı olduğunu fark etmemiştim. kedileri olduğunu bile bilmiyordum"
"Son derece yorgun olduğum için yazıyorum, çünkü beni biraz ayakta tutuyor, bu yüzden gramerim biraz garipse ve cümlelerim benden uzaklaşmaya başladıysa, kusura bakmayın.

Ben ve Ciddi Kız Arkadaşım 6 aylık uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz. Ve onu sevdiğim halde ve bunu hiçbir şeyin değiştireceğine inanmasam da kilosuyla ilgili ufak bir sorunum var. Sağlığınızı ciddi şekilde etkilemediği sürece istediğiniz kiloda olabileceğinizi düşündüm ve rakam vermeden bazı kısa BMI hesaplamaları yaptım ve onun şiddetli ve morbid obezite arasındaki sınırda olduğunu anladım.

Bu onu daha az sevmeme neden olmuyor ama bu konuyu onunla büyütmek istiyorum çünkü sağlığını etkileyeceğinden korkuyorum. İşler planladığım gibi giderse, hayatımın geri kalanını bu kadınla geçirmeye kararlıyım ve birlikte geçirdiğimiz hiçbir zamanın, daha sağlıklı beslenmek ve egzersiz yapmak anlamına gelse bile, önleyebileceğimiz bir şey yüzünden kısa kesilmesini istemiyorum. onunla haftada birkaç kez

Bir pislik gibi görünmeden onunla konuya nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. Aslında onunla ilk kez 27'sinin gecesi yüz yüze görüşeceğim ve onun endişelendiği bir şeyin onu şahsen o kadar sevmeyeceğim olduğunu biliyorum, bu yüzden emin oluyorum. konuya olabildiğince dikkatli yaklaşın."
"Köpeğime gerçekten kızmaya başladım ve bunun tamamen onun suçu olmadığını biliyorum. Dün eşim, oğlum ve ben merdivenlerden inerken iki yaşındaki oğlumu merdivenlerden düşürdü. Oğlum halı kaplı merdivenlerimizden aşağı inmeye başladı ve köpeğim onun yaptığı gibi merdivenlerden koşarak oğlumu yere düşürdü. Hayatımın en kötü deneyimlerinden biriydi ama neyse ki oğlum uçtan uca değil, bir kütük gibi yuvarlandı.

Üstesinden gelmekte ve köpeğimi affetmekte zorluk çekiyorum. Karım onunla iyi görünüyor ve oğlum onu ​​hala seviyor. Geçen hafta onun için doğru aile olduğumuz konusunda şüphelerim vardı ama karım benimle konuştu ve oğlumuzun onu ne kadar sevdiğinden bahsetti. O benim köpeğimdi, hayatımda hiç köpek sahibi olmadığım ve her zaman bir köpek istediğim için bu yıl doğum günü hediyemdi.

Ne yapacağımı bilmiyorum, dün çok sinirliydim. Biraz rahatladım ama dünkü olayı bugün sık sık düşünmeden edemiyorum. Titriyordum, çok kızdım... Ne yapacağım?"
"Arkadaşım, Tumblr'da internette tanıştığı bir adamla 2 yıldır ilişki içinde. Birbirlerini 4 yıldır tanıyorlar ama hala Skype aramaları ve diğer çevrimiçi sohbet hizmetleri dışında tanışmadılar. Hayatını mahvediyor. Sürekli ağlıyor ve bu adamın ne kadar çok şeyi batırdığından şikayet ediyor. Bu adamın yaptığı aptalca bir şey yüzünden hep sarhoş oluyor ve ben her zaman onu bunun için tavlamak için yanındayım. Sırf ondan intikam almak için her zaman sarhoş olur ve bir noktada onu aldatırdı. Dürüst olmak gerekirse, bir kereden fazla oldu (4 kez oldu, 4 farklı erkekle) ama çılgınca bir nedenden dolayı hala birlikteler. Ona neden hala onunla olduğunu sordum ve ""Ateşli olduğu için"" dedi. Ve çok nadir olmayan durumlarda ""Birini seversen sorunlarını çözersin"" derdi. Ama gerçekten buna değer mi? Hala tanışmadığın bir erkek için mi? Arkadaşımın en azından mutlu olmasına nasıl yardımcı olabilirim? Ayrılıp ayrılmamaları beni ilgilendirmez. Önemli olan, ağlamayı bırakması ve kötü kararlar vermeyi bırakmasıdır. Ayrıca onu aldattığı 4 erkekten hala onunla konuşuyor. Adam ona yardım etmek için elinden geleni yapıyor. Ondan hoşlanıyor ve bunun onun açısından kötü olduğunu biliyorum ama bu adam erkek arkadaşından daha çok önemsiyor. Hatta sırf onu bırakmak için 2 saat yolculuk yaparken ona pasta yapıp doğum günü hediyesi almış. Erkek arkadaşı ona mutlu bir doğum günü bile selamlamazken. Arkadaşım friendzone'u çok daha fazlasını hak eden bir adam olarak görmek gerçekten korkunç. Durumu tam olarak bilmiyorum ama erkeklerin gördüklerinden yola çıkarak genel bir fikir duymak isterim. Teşekkür ederim. :)"
"Buraya, son araba kazama neden olan kişinin arabama verdiği zararı ödemesini sağlama şansım konusunda bana tavsiye vermeye istekli olup olmayacağını görmek için geldim. İşte ne oldu? Önümdeki kişinin arkasında yaklaşık 1 ila 1 1/2 araba uzunluğunda 30 mil hızla seyahat ediyordum. Önümdeki sürücü kırmızı ışık sistemiyle yaklaşan kavşağımızdan geçmek üzereyken, başka bir araba (teknik olarak kazaya neden olan) kırmızı ışıkta geçti ve önümdeki arabanın fren yapmasına neden oldu. bu bana durmam için yeterli zaman vermedi, ben de onu arkadan bitirdim. Kırmızı ışıkta geçen sürücü kimseye çarpmadı ve yoluna devam etti. Çarptığım kişide ciddi bir hasar olmadı ama arabamın tamponunda/kaputunda bir miktar hasar var ama görebildiğim iç hasar yok.

Bunun üzerine polisi aradık, tutanak tuttuk ve bana işin arka yüzünden beklediğim bir alıntı yaptılar. İşte önemli olan. Kırmızı ışıkta geçen sürücüyü takip eden ve plakasını alan bir görgü tanığı vardı. Tüm bu bilgileri polise verdi ve bana iletişim bilgilerini verdi. Kendisinden talep edersem benim adıma tanıklık edeceğini söyledi.

Öğrenmeye çalışmamın nedeni, sigorta poliçemde yalnızca sorumluluk kapsamının olması ve arka uç olduğu için hasarın benim hatam olarak kabul edilmesi ve muhtemelen karşılanmamasıdır. Kırmızı ışıkta geçen kişiyi zararlarımdan sorumlu tutma şansım nedir? Bir tanığın olması şansıma yardımcı olur mu yoksa bu sadece bs dedi dediği bir durum mu? Hasarımla ilgili henüz bir fiyat teklifi almadım, bu yüzden avukat tutmanın maliyetine değip değmeyeceğini bilmiyorum. Eğitimli bir tahminde bulunmam gerekirse, yaklaşık 1500-2000 $ değerinde hasar ve işçilik söyleyebilirim. Bu, sigorta şirketimin izlemesi gereken bir şey mi?

Herhangi bir tavsiye için şimdiden teşekkürler."
"Serbest çalışan bir yapımcı/videografiker/editörüm ve yakın zamanda büyük bir ulusal radyo istasyonuyla işbirliği yaptım. Katılan tüm yapımcılar çalışmamı övdü ve sonuçtan çok memnun kaldılar. Bir yapımcı (merkez ofisten) bana e-posta gönderdi:

>Bağlantıda kaldığınızdan emin olun, yıl boyunca çok sayıda video projemiz var, şehirde güvenilir bir çift el olduğunu bilmek ve neler yaptığınızdan beni haberdar etmek her zaman iyidir.

ve başka bir yapımcı (benim şehrimden) bana e-posta gönderdi:
>Özgeçmişiniz ve klipleriniz aracılığıyla beni vurun. Gelip sohbet edebileceğiniz bir zaman ayarlayalım.

>Size herhangi bir iş ya da iş sözü veremem ama [NAME] şirketinde nasıl iş bulacağınızı söyleyebilirim. Bunu bizim için son teslim tarihine kadar üretmeniz ve patronlarımın bunu görmüş olması, buna doğru büyük bir adım.

Öyleyse özgeçmişimi e-postayla gönderdim ve o bir yapımcıya değil, diğeriyle ""iletişim halinde olmak"" için benim için bir sonraki adım nedir? Onu neyle ve ne sıklıkla güncellerim?"
"Yani GF'm ve ben yaklaşık 3 yıldır çıkıyoruz ve nasıl hemen hemen evli olduğumuz hakkında konuşuyoruz. 2 yıldır birlikte yaşıyoruz ve birbirimizle nasıl evlenmek istediğimizi konuşuyoruz.

Beni rahatsız eden bir şeyle ilgili bir sorunum var. Kız arkadaşım yaklaşık bir yıl önce bu adam tarafından asıldı. Bir çok arkadaşımızla arkadaştır. GF'mden hoşlandığını açıkça belli etti. GF'mden önümde öğle yemeği yapmalarını istiyor. Hiç yapmadılar ama sonra kahve yaptılar. Kahve yaptıklarını öğrendiğimde gerçekten üzüldüm çünkü ondan kahve isteyen kız arkadaşımdı. Sadece onun arkadaşı olmak istediğini ve onunla tekrar kahve içmek istemediğini çünkü kahvede benim hakkımda konuşmaya devam ettiği için garip hissettirdiğini ve onun için çok ciddi olduğumuzu anladığını iddia ediyor.

Şimdi hızlıca bugüne ilerleyin. GF'm onunla anlık arkadaş oldu. Snapshat hikayelerini izliyor ve ona snapchat aracılığıyla arada sırada mesaj atıyor. Bunu benim önümde yapıyor ama şimdiye kadar sadece birkaç kez oldu.

Bugün ondan hoşlanan bir adama mesaj atmasını nasıl sevmediğim konusunda onunla yüzleştim. Üzüldü ve bazı arkadaşlarımızla takıldığı için sadece arkadaş olduklarını iddia etti. Peki dedim, benden hoşlandığını bildiğin bir kıza mesaj attığımda nasıl hissedeceğini tahmin edeceğiz. Seni benim yerime koyacağım. Buna çok kızdı ve ben konuyu kapattım.

Her neyse, bu mormon olmayan bir şey mi? Bunun uygun olmadığını düşünmeme neden olan mormon yetiştirilme tarzım mı? Siz ne düşünüyorsunuz?"
"Ben [32/E] son ​​2 aydır yeni bir bayanla [27/K] çıkıyorum. Geçenlerde ""ilişkiyi tanımla"" konuşmasını yaptık, bu konuşma benim asla çocuk sahibi olmak istemediğimi öğrendiğinde gözle görülür şekilde üzülmesine ve ağlamasına neden oldu.

İnternette tanıştık, benimle ilk iletişime geçtiği yer. Profilim çocuk istemediğimi açıkça belirtirken, profili ""belki"" yanıtıyla belirsizdi.

Bu noktada çocukları tartışmak için erken gibi görünse de, son iki uzun süreli ilişkim, partnerlerim çocuk istediği için sona erdi. Daha sonra herhangi bir karışıklığı önlemek için bir ilişkide ne istediğim konusunda olabildiğince açık sözlü olmak benim için önemli.

Konuşmamızın ardından işler bizim için normale döndü. Hâlâ haftada birkaç kez görüşüyoruz ve düzenli olarak yatıya kalıyoruz. Tüm ilişki sorununda nerede durduğumuz konusunda gerçekten kafam karıştı. Çocuk sahibi olma konusundaki fikrimi değiştireceğimi umarak bana bağlı mı kalıyor? Bunu sadece kısa vadeli bir ilişki olarak mı görüyor? Gerçekten ne istediğini düşünüyor ve sadece zamana ihtiyacı var mı? Hiç bir ilişkiyle ya da yolların ayrılmasıyla sonuçlanmayan bir ""ilişkiyi tanımla"" konuşması yapmadım."
"7. sınıfta çello çalmaya başladım. Tüm lise eğitimim boyunca Lise orkestra sınıfımdaydım (* sahip olduğumuz fon türüyle en iyi ihtimalle vasat *). Oda yaylılar dörtlüsüydüm ve ayrıca 3 yıl Georgia Gençlik Senfoni Orkestrası'ndaydım.

Orta/deneyimli bir oyuncu olarak (*Mütevazi olabilsem de, profesyonel seviyeye yakın olduğumu düşünmekten hoşlanmıyorum*), pratik yapma ve öğrenme gücünü toplamaya yardımcı olacak ne önerirsiniz? kendi başınıza yeni teknikler? Tüm bu programlarda geçirdiğim süre boyunca, bir kez bile kendi başıma nasıl düzgün çalışacağımı ve pratik yapacağımı öğrenmediğimi fark ettim (bir konserde çalacağımız materyal hariç). Ayrıca, dersin başında bu materyali hafifçe gözden geçireceğimiz ve bir konser için performans sergileyeceğimiz şeye dikkatsizce koştuğumuz için, bazı temel pratik meydan okuma ölçeklerini ve eğilme tekniklerini hatırlamakta zorlanıyorum. Kendi başıma çalmayı öğrenmenin temellerinin bana asla öğretilmediğini hissediyorum.

Yapabiliyorsanız, pratik yapmanıza ve kendi başınıza daha yeni teknikler öğrenmenize yardımcı olacak tavsiye edebileceğiniz bazı şeyleri listeleyin, örneğin:

* Kitabın
* Teknik notalar
* Spesifik müzik eserleri
* Eğitmenler
* Vesaire."
"Bu sadece basit bir soru, dramatik bir şey yok. Erkek arkadaşım ve ben 2 yıldır çıkıyoruz ve önümüzdeki dönem 10 kişilik bir dairede birlikte yaşayacağız. Bu diğer kişilerin 7'si bekar kadın ve 1'i eşcinsel bir erkek. Tek çift biziz ve bu insanlardan hiçbirini tanımıyoruz.

Sorum şu, ortak alanlarda sarılmak ne kadar kabul edilebilir? 10 küçük yatak odası var, bu yüzden sarılmak için özel alan var, ama bunu ortak alanda yapmak garip olur mu? Erkek arkadaşım oldukça gösterişlidir ve bunun kaçınmamız gereken bir şey olup olmadığını bilmek istiyorum. Açıkçası hiçbir şekilde seks olmayacak, duvarlar ince. Ama çift tavrımızı kapalı kapılar ardında tutmalı mıyız? Peki ya sarılmalar ve flörtler? Aptalca gelebilir, ama facebook takibinde bu kızlardan en azından birkaçının iğrenç çiftlerden nefret etmekle ilgili yazılar paylaştığını gördüm. Bir çift de durumlarına göre mutsuz bir şekilde bekar ve bunu yüzlerine vurmak istemiyorum.

Bu, erkek arkadaşım öpmek için içeri girmeye çalışırsa onu bir kenara itmeden önce onunla konuşmam gereken bir konuşma mı? Yoksa bazı şeyleri fazla mı düşünüyorum? Uygun sınırlar nelerdir?"
"Başlığımın dediği gibi, reddit'te (ve özellikle subreddit olarak programlamada) uzun süredir gizlenen biriyim ve bugün gerçekten bencilce ilk gönderimi yapıyorum. Bunun için üzgünüm.

Yine de, ben profesyonel bir programcıyım (olduğu gibi; tek olarak çalışıyorum) ve programlamayı bir zanaat olarak seviyorum. Büyük ölçekli oyun geliştirme stüdyolarından küçük ölçekli danışmanlık firmalarına kadar her şeyle çalıştım ve beni rahatsız eden şey, herhangi bir hobi geliştirmeyi tamamen bırakmış olmam. Bu beni üzüyor. Kodlamayı gerçekten seviyorum, ancak son zamanlarda ilham eksikliğim var gibi görünüyor (bu bir veya iki yıldır devam ediyor).

Proggit'teki harika ve zekice gönderilerden ilham alarak yardım istemeye karar verdim. Boş zamanlarımda tekrar kodlamaya başlamak, iyi mücadele etmek istiyorum.

Bana yardım eder misiniz? İstediğim şey ya ilham kaybıyla ilgili kişisel deneyimler (ve umarım bunu nasıl aştığınızdır) ya da küçük ölçekli katkıda bulunmaya başlayabileceğim projelerle ilgili gerçek ipuçları. Bu gönderinin beni tembel bir aptal gibi gösterdiğini biliyorum ama bu konuda biraz yardıma gerçekten minnettar olurum. Fazladan yardıma ihtiyaç duyabilecek bir GitHub/othersocialcodingnetwork projesi biliyor musunuz (hatta yönetiyor musunuz!), lütfen bana bildirin!

Dil, platform veya teknoloji gerçekten bir engel değil ama son zamanlarda C++, C# (.NET veya Mono), Java veya web konularında çalışmaktan keyif alıyor gibiyim."
"Son zamanlarda, daha önce hiç konuşmadığım insanlardan rastgele Facebook mesajları alıyorum. Birinin bana mesaj atması ve benimle daha önce konuştuğunu ve ""benim"" koyduğum bir craigslist reklamını görüntülediğini söylemesiyle başladı. Biraz daha araştırma yaptıktan sonra, görünüşe göre birisi benim bilgilerimi kullanarak bir Photobucket yapmış ve Facebook ve MySpace'imden resimler almış. Ayrıca bir craigslist reklamı yaptılar, bu resimleri yayınladılar ve onlardan ""ravergirl1991"" ekran adıyla AIM aracılığıyla ""benimle"" iletişime geçmelerini söylediler.

Craigslist reklamı kaldırılmak üzere işaretlendi, bu yüzden yayınlanan herhangi bir şeyi göremeden önce işaretlendi. Bildiğim tüm bilgiler, bana Facebook aracılığıyla mesaj atan kişinin bana anlattıklarına dayanmaktadır.

Şimdi, tanımadığım insanlar bana durmaksızın mesaj atıyorlar ve mesajların bazıları tehdit ediciydi ve şimdi toplum içinde bile güvenliğimden endişe ediyorum. Bunu bana kim yapar, neden yapar hiçbir fikrim yok.

Şimdi sahip olduğum tek şey, kim olursa olsun kimliğimi alıp beni ortaya çıkarmak için açtığı Photobucket hesabı. Photobucket hesabı göz önüne alındığında, herhangi biri herhangi bir şey yapabilir mi?

Bu yüzden lütfen reddit yapın! Bir IP adresi bulmak veya bir şekilde izlemek gibi herkesin yapabileceği bir şey var mı? Her küçük şey, ne kadar küçük olursa olsun, çok minnettar olurdu"
"Dün gece eski sevgilim (benden bir yıl önce ve biraz tarafsız bir şekilde ayrılan) şu anki ilişkim başladığından beri bana biraz daha fazla mesaj atıyor. Eski sevgilim beni bir partiye davet etti ama ben reddettim. Daha sonra, herhangi bir sorun ve benzeri hakkında konuşmak için beni sabah 5'te arayabilmeyi nasıl özlediğinden bahsetti. Bunların çoğunu bana sabah 5'te mesaj attı.

Eski sevgilime ne diyeceğimi gerçekten bilmiyorum. Araya girmek istemediğinden bahsetti ve bunu anlıyorum. Ama onunla TÜM teması kesmenin gerekli olduğunu düşünmüyorum, onunla hiç konuşmayı reddetmem onu ​​incitirdi.

Kız arkadaşıma gönderdiği kısa mesajları gösterdim. Bunu saklamayacaktım, bilmeye hakkı var. GF'm ona gerçekten incindi ve kızdı, bunun ne kadar saygısız olduğunu açıkladı çünkü eski sevgilim bana çok kişisel davranıyordu, özellikle de bana bu kadar geç mesaj atmıştı.

Yani şimdi ona mesajları gösterdikten 4 saat sonra mutfakta tek başımayım. Kız arkadaşıma daha iyi hissedip hissetmediğini sordum, iyi değil. Şu anda uyurken ona biraz boşluk veriyorum, umarım yardımcı olur. Hem fiziksel hem de duygusal olarak çok mesafeli davranıyor. Beni de incitiyor. Tavsiye?"
"Önceki gönderi [burada](
. Orijinal hesap için şifremi unuttum, umarım sorun yoktur.

Ona birkaç kez mesaj attıktan sonra Pazar öğleden sonra ona e-posta göndermeye karar verdim. Benimle ayrı bir telefonda konuştuğu ve bittiğinde yanında olmadığı için mesajlarımı görmediği ortaya çıktı.

 Bana kesinlikle harap olmuş bir şekilde yanıt verdi ve sağladığım daha fazla bilgi istedi. Sonra ona düğünden önce söylememden nefret ettiğini söyledi çünkü ya onlar çözmeye çalışırken düğün günü mahvolur ya da iptal etmek zorunda kalır ve o zaman herkes öğrenir. Beklemiş olmamı ya da ona söylememiş olmamı diliyordu. Bu tam olarak ona ne zaman yaptığımı söylemekle ilgili endişemdi ve kendimi çok kötü hissediyorum.

Belki sonunda bunu takdir edecek, ama artık doğru şeyi yaptığıma ikna olmadım. Belki ahlaki olarak doğruydu, ama bu durumda kimseye fayda sağlamış görünmüyor. Ve bencilce, bu, özellikle de düğün hala devam ediyorsa, tüm bunların neden olduğunu ve neyin gerçek neyin yalan olduğunu muhtemelen kendim için asla anlayamayacağım anlamına geliyor. Burada onun duygularının gerçekten önemli olduğunu biliyorum ama ben de mücadele ediyorum. Ona, bana bazı cevaplar vermesini isteyen bir metin daha gönderdim, eğer ondan benimle yazışmayı bırakmasını isterse, metnimi görmezden geleceğini not ettim. Henüz bir şey duymadım ve duyacağımdan da şüpheliyim.

Sanırım bundan sonra nasıl ilerleyebileceğime dair herhangi bir tavsiye arıyorum çünkü nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bu, önceki 7 yıllık ilişkim dışında ilk kez herhangi bir ilişki/FwB durumundayım ve birinin bunu nasıl yapabildiğini anlamakta zorlanıyorum."
"Arkadaş edinme konusunda hiçbir zaman iyi olmadım ve muhtemelen olmayacağım. Ailem bunu biliyordu, bu yüzden annem bir arkadaşının kızıyla tanışmam gerektiğine karar verdi.

Bana karşı çok iyiydi. Beni partilerine davet etti ve arkadaşları -onları çok iyi tanımadığımı düşünseler bile- en az onun kadar iyilerdi. Çok eğlendim. Ama birbirimizi gittikçe daha az gördük.

Şunu belirtmeliyim; Amerika'da değil Hollanda'da yaşıyorum. Ve burada ortaokul ve lise bir okul; bir ""ortaokul"" ve on iki yaşlarında oraya gidiyorsun.

Bu yüzden ortaokula gittiğimde onu dört yıl boyunca görmedim. Onu gördüğümde çok şaşırdım ve ona e-posta göndermeye karar verdim. Çok mektuplaştık ve onunla okulda konuşmak istedim. Cümlemi bitiremeden, ilgisiz bir şekilde ""evet .."" diye mırıldandı ve bir daha benimle konuşmadı veya bana e-posta göndermedi. Artık gözlerime bile bakmıyordu. Neden? Neden? Bu beni bugüne kadar hayal kırıklığına uğrattı. Belki bir sınıf üstte olduğu için benimle arkadaş olmak istemedi. Ya da belki o çok güzel, zayıf ve uzun, bense çirkin, dolgun ve kısa olduğum için. Ya da belki e-postalarım çocukça olduğu için? Veya
belki de onun kadar popüler biri için tam bir utanç kaynağıyım. Ya da belki, bunca yıldan sonra, sonunda benim hiç gerçek arkadaşı olmayan bir ucube olduğumu görebilirdi. Bunca yıldan sonra nasıl bu kadar acımasız olabiliyordu? Onun için hiçbir zaman bir şey ifade etmediğimi biliyorum ama o benim için çok şey ifade ediyordu. O benim tek arkadaşımdı. Ve şimdi ortaokulumuzdan 4. sınıfa gidiyor. Başka öğle tatilleri var, bu yüzden onu bir daha neredeyse hiç görmeyeceğim. Ve sonsuza kadar merak etmeye devam edeceğim.."
"Ben nişanlıyım ve arkadaşım evli. O aslında benimkinden çok nişanlımın arkadaşı. Nişanlımı yaklaşık 6 aydır ve beni daha kısa bir süredir tanıyor. O, nişanlım ve ben muhtemelen toplam 7 tam gün geçirdik ve sadece 2 gün karısı dahil oldu.

Dün gece, geceyi bende ve nişanlımın evinde geçirdi. Nişanlım bilgisayar başındaydı ve ben ve arkadaşım oturmuş televizyon izliyorduk. Açılmamış bir meyve suyunu kaldırdı ve daha önce içip içmediğimi sordu. Hayır dedim. Oldukça iyi olduğunu düşündüğünü söyledi, ardından karısına soda olmayan herhangi bir şeyi içirmenin birkaç yolundan biri olduğunu söyledi.

Biraz isteyip istemediğimi sordu. Gerçekten merak ettim ve hayır demek istemedim, bu yüzden kabul ettim. Açtım ve içtim. İyi olduğunu düşündüğümü söyledim ve geri verdim. O içti.

Ailem veya SO olmayan biriyle asla bir içki paylaşmadım, bu yüzden tüm bunlar bana samimi geliyor. Bu büyük bir anlaşma mı yoksa hayır mı?"
"Erkek arkadaşımın en iyi arkadaşı, bir hafta kadar ikimizin de yaşadığı üniversite kasabasındaki erkek arkadaşımı ziyaret edecek. 2,5 yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim ve bu kişiyle liseden beri arkadaş. Benim sorunum, erkek arkadaşım ve onun arkadaşıyla takılırken, arkadaşımın bana karşı son derece alıngan olması. Örneğin erkek arkadaşımın önünde beni öpecek, kıçıma/göğüslerime dokunacak, ben ders çalışmaya çalışırken beni kucaklamaya çalışacak vs. Geçmişte erkek arkadaşım ve ben sarhoşken bu arkadaşla üçlü yaptık. Erkek arkadaşım bu olaydan sonra çok rahatsız oldu ve bunun bir daha asla olmayacağını belirledik. Bu olmadan önce arkadaş böyle davranmadı ya da cinsel yorumlarda bulunmadı. Bana karşı ilk kez böyle davranıyor ve bu beni çok garip hissettiriyor. Bunları yaptığında ya ona durmasını söylerim, erkek arkadaşımdan ona durmasını söylemesini isterim ya da kalkıp başka bir yere taşınırım. Ancak erkek arkadaşım ""seni zaten çıplak gördüğüne göre"" ve ""sen onun aletini emdiğine göre"" bana ne yaptığının/söylediğinin önemi yok diyor. Arkadaşa doğrudan durmasını söylediğimde, bana kaba davrandığımı söylüyor ve erkek arkadaşım benden özür dilememi bekliyor. Bu benim erkek arkadaşımın en iyi arkadaşı, bu yüzden bunu büyütme konusunda isteksizim ve erkek arkadaşımla aramda veya erkek arkadaşımla arkadaşı arasında potansiyel olarak sorunlara neden oluyorum. Sorum şu, erkek arkadaşımla bu konuya nasıl yaklaşırım/ hiç yaklaşır mıyım yoksa sadece sessiz mi kalırım? Onlarla zaman geçirmemek harika bir seçenek değil çünkü sık sık takılıyoruz ve birkaç günlüğüne ortadan kaybolursam garip sorular soracaklar."
"Birkaç ay önce, binamda çalışan bir kadınla numara alışverişinde bulundum. Bir randevu ayarlamaya çalıştık ama ikimiz için de işe yarayan bir zaman belirleyemedik, bu yüzden birlikte bir kez kahvaltı yapmak ve lobide/asansörde sık sık birbirimizi görmek dışında birlikte hiç vakit geçirmedik.

Bir ay öncesine kadar hala mesajlaşıyorduk. Tekrar kahvaltı yapmak isteyip istemediğini sormuştum ve ""erkek arkadaşım artık seninle konuşmamı istemiyor"" diye mesaj attı, ki bu adil, onun bir ilişkisi olduğunu bilmiyordum ve niyetim değildi. sadece arkadaş olmak için, ben de tamam dedim ve öylece bıraktım.

Bunun çok uzun olmasını istemiyorum, işte gördüklerim beni endişelendiren şeyler:

1. Erkek arkadaşı her gün öğle yemeği saatinde onu asansörde bekler, bir kez geç kaldığı için ona kızdığını duymuş

2. Tüm bunlardan sonra bugün aynı asansöre sadece iki kez bindik ama ikisinde de belli ki sadece ağlıyordu.

3. İş arkadaşları ve arkadaşlarıyla takılmak için ara verirdi, artık onu onlarla hiç görmüyordu.

4. En önemlisi, onu bu sabah gördüğümde, boynuna bir darbe aldığı için morarmışa benzeyen bir şey vardı.

Bunun muhtemelen pek bir şey gibi görünmediğinin farkındayım ve morluk, bazı insanların yaptığı müstehcen seksle açıklanabilir, ancak birlikte bazı tehlike işaretleri uyandırıyor. Daha önce taciz edici bir ilişki içinde olan birini tanıyorum ve bu onun yaşadıklarına gerçekten benziyor.

Bir yanım ona bir şeyler söylemem gerektiğini düşünüyor ama bunun benim haddime olduğundan emin değilim ve onun temasa geçmeme talebine saygı duymam gerektiğini düşünüyorum. Onu çok iyi tanımıyorum. Ayrıca yanılıyorsam koca bir ahmak olarak çıkacağım. Ama artık hiç arkadaşı yoksa, bu konuda konuşacak kimsesinin de olmayacağından endişeleniyorum."
"Bir ayrılıktan sonra kötü bir durumdayken onunla tanıştım. Arkadaş olduk (bu küçük kasabada pek arkadaşı yok). Pek çok kırmızı bayrak olmasına rağmen ona karşı hisler geliştirdim. Birkaç ay sonra çıkmayı denedik. Onunla gerçekten ilgileniyordum ve bu benim için bir hız treniydi. Bir denedi çünkü kağıt üzerinde onun için harikayım ama bu doğru gelmedi, bu yüzden ayrıldık. Bu onun kararıydı ama birkaç gün sonra gül renkli gözlükler çıktıktan sonra, o şekilde gittiği için mutluydum. Neredeyse komşuyuz, bu yüzden konuştuk ve arkadaş kalmaya karar verdik. Takıldık, balığa çıktık, yeni çevrimiçi flört deneylerimiz hakkında konuştuk vs.

6 hafta sonra buluştuk ve bana biriyle çıkmaya başladığını söylemekten heyecan duydu. Bana her şeyi anlattı. Onun adına mutluydum ama birkaç saat sonra aklıma geldi. Onu ve bu yeni adamı düşünmeden edemiyorum. Dün gece uyumadım, gerçekten bunun yüzünden uykumun bittiğini düşündüm. Aptalca, onu geri istemiyorum, sadece o hızla hayatına devam etmeyi başardığı halde benim başaramadığım için kıskanıyorum (küçük kasaba, güzel kadın, bir sürü bekar erkek..).

Sanırım onu ​​arayıp gücenmememi söylemeliyim ama konuşmayı bırakmalıyız çünkü kafamı karıştırıyor. Ama bunu yapmaya kendimi tam olarak ikna edemiyorum. Kahretsin."
"2 ay önce bir kızla tanıştım ve uzun süre konuştuk, 1 ay sonra ilişkiye girdik, bana tüm sırlarını ve daha önce bir erkek arkadaşı olduğunu ve bakire olduğunu vb. 1 hafta önce korunmasız ilişkiye girdik o bakireydi ama ben de bakireydim. bugün onun hala diğer adamla birlikte olabileceğini ve benimle gerçekten iyi oynuyor olabileceğini öğrendim... Arkadaşlarım bana onun beni aldatmasıyla ilgili tüm bu bilgileri falan anlattı, ama hiçbir kanıt yok. saatlerce devam ettiler, artık nasıl hissedeceğimi gerçekten bilmiyorum, çünkü söyledikleri her şey onun haline uymuyordu... dürüst olmak gerekirse bu kız çok nazik, hoş... o benim her şeyim , o böyle bir şey yapacak birine benzemiyor... ama her neyse, burada sizin için soru şu... hala onunla olmalı mıyım? ya da ne...

ama daha da önemlisi... benimle oynasaydı, hamile kalmasına izin verir miydi, çünkü eğer yaparsa...hayatım mahvolur :(...bana yardım et lütfen!
(annesi birkaç ay sonra onu evden kovmaktan bahsediyordu)
(doğum kontrol hapı kullandığını söyledi)"
"Bugün bir şeyin farkına vardım, neredeyse her zaman, özellikle kadınlar tarafından görmezden geliniyordum. Yeni bir şey değil, biliyordum, biriyle konuşuyorsun ve asla cevap alamıyorsun ya da o sadece tek heceli cevap veriyor, ta ki sen sıkılarak durana kadar. Ama sana söylediğim gibi, bugün keşfettiğim tek şey bu değil.

Sanırım onların bakış açısından şöyle bir şey var: O sadece beni becermek istiyor, onunla ilgilenmiyorum, daha iyi adaylarım var (çoğumuz gibi mükemmel değilim, benim durumumda çirkin değilim ama ihtiyacım var) 12kg kaybetmek) ve onu görmezden gelmek için yeni bir arkadaşa ihtiyacım yok.

Yok sayılmaktan gerçekten nefret ettiğim için farkında olmadan kızlarla konuşmayı tamamen bıraktım ve son 5 aydır neredeyse kimseyle konuşmadım.

Ve bu oldu, bir kız şaşırtıcı bir şekilde görünürde bir sebep olmadan benimle konuşmaya karar veriyor, ancak ben otomatik olarak (erkeklerin konuştukları her kadınla sevişmek istediğini varsaydıkları için) onun bana bir şey soracağını varsayıyorum. Farkında olmadan sadece tek heceli cevap vermeye başladım ve 3 dakika sonra bana bir şeyler sormaya başladı.

Reddettim, kabul etmediğime biraz şaşırdı ve bir kez daha ısrar ettikten sonra, nasıl olduğumla veya şu anda ne yaptığımla gerçekten ilgilenmediğini, konuşmadığını söyledim. aylardır bana ve zamanımı beni her zaman görmezden gelen birine yardım ederek harcayacak daha iyi işlerim olduğunu.

Nasıl cevap vereceğini bilmiyordu ve ben de ayrıldım."
"Erkek arkadaşım (26) saçmalıklara katlanmayan türden bir adam. İnsanlara hatalı olduklarında sesleniyor, kötü sürücülere bağırıyor ve ""aptal"" kelimesini çok özgürce kullanıyor. Asla aşırı, şiddetli veya bana yönelik olmadığını açıklığa kavuşturmalıyım. Bazen özgüvenine hayranım. Pek çok insan muhtemelen bunu makul bir duygu düzeyi olarak görür, ancak bununla başa çıkmakta bazı sorunlarım var.

Bahsettiğim gibi, ben (24) bir paspasım. Çok, çok nadiren herhangi bir şeye sinirlenirim. Çatışmaya karşı olağan tepkim, bir top gibi kıvrılıp ağlamaktır. Ayrıca çocukken babam tarafından öfke kontrolü sorunları nedeniyle fiziksel olarak istismara uğradım. Diğer insanlar kızdığında kendimi garip ve korkmuş hissediyorum. Bazı duygusal sorunlarımı aşmak için bir terapistle çalışıyorum. Şimdiye kadar, kız kardeşimden ve en iyi arkadaşımdan gelen öfkeyle / onlara kızarak, önemli bir şey olmadan başarılı bir şekilde başa çıkabiliyorum. Diğer insanlarla, herhangi bir çatışma biçimi zihnimde oturuyor ve beni korkutuyor.

Erkek arkadaşımla 8 aydır çıkıyoruz. Sorunlarım hakkında her şeyi biliyor, onları kabul ediyor ve küçük sorunları birlikte çözerken her zaman çok kibar ve soğukkanlı. Ama yine de diğer insanlara ve kendisine çok kızıyor. Benzer ilgi alanlarımız var ve onunla konuşurken herkesten daha rahat hissediyorum. Göreceli öfke seviyelerimiz uyumsuz görünüyor.

 Onunla insanların sinirlenmesinin beni nasıl korkuttuğundan bahsettim ve o bunu çok iyi anlıyor. İlişkisi olan birinin değişmesini istemenin doğru olmadığını biliyorum. Bunun kim olduğunun bir parçası olduğunu biliyorum ve buna biraz hayranım ama bunu kabul etmek için agresifleşmek zorunda kalmak da istemiyorum. En çok da ikimizden birinin birbirimize kızmasından korkuyorum. Bunun muhtemelen eninde sonunda olması gerektiğini biliyorum ve korkup ilişkiyi bitirmek istemiyorum."
"Çalıştığım kafede bir adamın siparişini alıyordum. Oldukça kiloluydu, dağınık saçları, kollarından biri kırılmış güneş gözlüğü ve genel olarak sosyal olarak garip görünüyordu. Oldukça pahalı olan bir kek ısmarlıyor ve ona fiyatının 4,26 dolar olduğunu söylüyorum. Tepki veriyor: ""Vay canına, 4,26 dolar mı?"" Ben de hayatını değiştireceğini söylüyorum.

Beni şaşırtan cevap: ""Oh, peki, seni buna ikna edeceğim, yoksa bloguma koyarım. Evet, zaten telefonumla senin fotoğraflarını çekiyorum. aman tanrım ben ne diyorum.""

Sessizce güldüm ve onu duymamış gibi davranarak işlemi sessizce bitirdim. Ama cidden beyler, bu bok çok garipti. Ve bu adam için kendimi çok kötü hissettim çünkü gerçekten ürkütücü olduğu ortaya çıkan bir şaka olarak ağzımdan kayıp gitti. PEKİ NE YAPMAM GEREKİYOR?"
"Postada, hayalimdeki iş için işe alındığım için geç kaldığımı söyleyen bir mektup aldım. Bu işi lanet olası 10 yıldır istiyordum ve şimdi bitti. Bedenimi, zihnimi ve ruhumu bu iş için eğittim ve sadece basit bir mektupla o süreçten uzaklaştırıldım.

İşe alınma konusunda iyi durumdaydım. Her şeyi uçan renklerle geçti. Mülakatta başarılı oldum, testlerden iyi puan aldım, özgeçmiş araştırmamı geçtim. Bu iş için harcadığım onca stres ve zaman boşunaydı.

İş arkadaşlarıma ne diyeceğim? Arkadaşlarım? Ailem? Bununla nasıl başa çıkacağım?

Hayatımla ne yapacağım? 14 yaşımdan beri bu işi almak için çok çalıştım, bu yüzden iyi olduğum tek şey bu. Onu elde etmek için çok fazla fedakarlık yaptım ve hiçbir şey için.

Bu işe ihtiyacım vardı. Ailemin evinden taşınmam gerekiyor. Borcumu ödemem gerekiyor. Araba ödememi zar zor karşılayabiliyorum.

Şimdi ne olacak? Hayatımın geri kalanını ailemle mi yaşayacağım? Hayalimdeki arabayı asla alamayacak mıyım? Şirkete on binlerce dolar kazandırırken sadece asgari ücret aldığım işimi mi sürdüreceğim?

Ne yapacağımı bilmiyorum. Yani ikinci hayalimdeki iş penguenlerle çalışmak olurdu ama bunun benim için mümkün olduğunu düşünmüyorum.

Bana tavsiyesi olan var mı? Ne yapmalıyım?"
"Geçen hafta bir partideydim ve (kadın olan) arkadaşımla dans ediyordum. Biraz darbe aldı ve tuvalete gidip birkaç satır yapmak isteyip istemediğimi sordu.

Kendimi biraz maceracı hissediyordum ve ondan şimdi gerçekten pişman olduğum bir şey yapmasını istedim. Leonardo DiCaprio'nun bunu Wall Street'in kurdunda yaptığını gördüğümden beri hep bir kızın kıçından kokain çekmek istemişimdir. Ona kıç yanaklarından birkaç satır çekmeme izin verip vermeyeceğini sordum.

Tabii dedi ve ellerinin ve dizlerinin üzerine çöktü ve şortunu indirdi. Birkaç satır yaptık ve banyodan çıktık.

Seks falan yapmadık ama bunu yaptığım için hala kendimi suçlu hissediyorum. Kız arkadaşımı aldattım mı?"
"Ben (18K) yaklaşık 2 yıldır tekrar tekrar bir ilişki içindeydim. İkimiz için de taciz edici ve korkunçtu ve yakın zamanda birkaç ay önce bitirdim. Bekar olmayı çok istiyordum. Biraz çekiciyim, ara sıra iltifat alıyorum. Hâlâ üniversitenin ilk yılındayım ve kız arkadaşlarımın beni almaya teşvik ettiği ""çapalama aşamamı"" yaşamaya kararlıyım ama dört aydır hiçbir şey yapmadım. Yapabilirdim ama yapmadım. Bekar olmayı gerçekten seviyorum, bu tür bir özgürlüğü unutmuştum! Geçenlerde Dan'le tanıştım. Utangaç, tatlı ve takılmak için eğlenceli. Başlangıçta ona doğrudan ciddi bir şey aramadığımı ve sadece rastgele bir kaçamak istediğimi söyledim. Bununla iyi olduğunu söyledi. Son zamanlarda çok daha fazla çıkıyor ve takılıyoruz ve bence işin içinde duygular olabilir. Birlikte olduğu ilk kız benim ve fiziksel şeyler söz konusu olduğunda o hâlâ tuhaf tarafta. Ondan hoşlanıyorum ama hala flört etmek ve bekar olmak için can atıyorum. Nasıl ilerleyeceğinden emin değilim"
"Bir yıl önce, daha iyi bir insan olmak ve hayatımı iyileştirmek için elimden gelenin en iyisini yapacağıma söz verdim: 40 kilo verdim, tırnaklarımı yemeyi bıraktım, deniz yolculuğu da dahil olmak üzere istediğim herhangi bir konsere gitmek için para biriktirdim ve harika bir kızla çıkmaya başladım. .

Bu yıl yeni kelimeler öğrenerek, daha çok kitap okuyarak ve daha az kaba davranarak konuşma becerilerimi geliştirmeye çalışacağım. Kredilerimi ödemek için para biriktirmek istiyorum. **VE EN ZORU**, reddit'i bırakacağım. Bu yazı ile başlıyor (bitiyor?). Gönder düğmesine basar basmaz siteyi bir daha ziyaret etmeyeceğim.

Bence reddit harika bir bilgi kaynağı ve kesinlikle en sevdiğim yerlerden biri; Bununla birlikte, üretkenliğimi engellemesini engelleyecek kişisel kısıtlamaya henüz sahip değilim. Hepinize hayatınızı iyileştirmede bol şans diliyorum ve bir yıl içinde yanıtlarınızı (eğer varsa) okumayı dört gözle bekliyorum."
"Selam millet,

Her şeyden önce, size söyleyeceğim bu işlemin sizin için ""normal"" bir prosedür olup olmadığını sormak istiyorum. Üç ciddi ilişkim oldu ve artık aşık olmayabileceğimi fark ettiğimde, genellikle aynı şeyi tekrar tekrar yaparım.

Ben çok sevecen bir insanım, kız arkadaşıma hayattaki en şanslı ve en mutlu insan olduğunu hissettirmeyi, onlara saygıyla, özenle davranmayı ve kendimden en fazlasını onlara vermeyi seviyorum. Yani, ilişkinin dışındaki herkes için, kız arkadaşıma tamamen aşık olduğum aşikar görünebilir.

Olan şu ki, bir noktada onu gerçekten sevmediğimi fark etmeye başlıyorum (Sanırım bu konuda hala gelişiyorum, çünkü yeni bir ilişkiye başladığımda her şeyi eskisinden daha net anlayabiliyorum) ve ben O zamana kadar onunla en derin bağa ve en büyük ilişkiye sahip olduğum için, kızı bırakmak gerçekten zor bir zaman.
Bu yüzden yaptığım şey, ""harika bir erkek arkadaş"" olmaya devam etmek ve ilişkinin makul ötesinde sürmesine izin vermek ve sevgi eksikliğinin tüm bariz duygu ve düşüncelerini kendime saklamak.

Elbette ilişki sonunda biter, ama ben devam etmek isterim, aranızda bırakmakta ve SO'nuza karşı makul olmak zorunda kalmakta sorun yaşayan var mı? Söylediğim gibi, dürüst olmak gerekirse, harika bir erkek arkadaş olduğumu hissediyorum, ancak ""bu gerçek aşk değil"" duygularını yalnızca benim için saklamak, uzun vadede SO'ma açıkça saygısızlıktır."
"Geçmişte gerçekten kötü bir ilişkisi olan 19 yaşında bir erkeğim ve internette flört etmenin benim için doğru olup olmayacağını merak ediyordum. Geçmişte kadınlar bana çıkma teklif etti, ancak etrafta oynamalarından, buna cesaret etmelerinden veya bana acımalarından her zaman korktum ve isimsiz biriyle tanışmam gerektiğini düşündüm (ve aynı zamanda flört etmekle de ilgileniyorum, bu yüzden bunlardan birini denedim) siteler) ilişkiler hakkındaki damgalamayı aşmaya başlamak için. Çevrimiçi flört için herhangi bir fikriniz var mı? çalışıyor mu? Benim için başka seçenekler var mı? İstatistikleri duydum ama onlara gerçekten inanmıyorum (benim için çok fazla istatistiksel önyargı kursu)

Bu gece bir bilgisayara erişimi olmayacak, ancak sabah tüm yanıtları okuyacak veya soruları yanıtlayacak.
Herkese ve cevap veren herkese teşekkür ederim."
"Temmuz ortasından beri erkek arkadaşım ve babası, SO'm yarı Müslüman olduğu için yıllık Ramazan'ı yapıyorlar. Bunu, ergenliğe girdiğinden beri babası ona yaptırdığı için uygulama dışı yapıyor ve doğal olarak bu, her yaz yaptığı bir şey haline geldi. Her neyse, Ramazan'ın ne olduğunu bilmiyorsanız, onunla ilgili bazı ayrıntılara bakın, ancak kısa bir açıklama, Müslümanların bir ay boyunca sabahtan akşama kadar yemek yiyemeyeceği ve ayrıca sevdikleriyle temas etmemek / yakınlaşmamak gibi diğer kurallardır. olanlar, su içmek, ilaç almak vb.

Yiyecek ve içecek olmadan, kavurucu sıcak yaz aylarında, birinin biraz karamsar olacağını düşünürsünüz. Gerçek. Erkek arkadaşımın babası deliriyor. Normalde yılın diğer 11 ayında bir, ancak şu anda, erkek arkadaşımın da yetişkinliğinde ehliyetini alarak, bir kariyer yaparak ve faturalarını ödeyerek adım adım ilerlemesiyle devam eden bir tür güvensizlik var. Bunun bununla bir ilgisi olup olmadığını bilmiyorum ama olduğuna inanıyorum, çünkü o en büyüğü (10 yıldan fazla) ve babasının ondan bazı kültürel beklentileri ve onu okuldan atma tehditleri var. ev, annesi için yeterince şey yapmamak vb. En azından tanık olmak ve duymak çok zor.

Bu yüzden bunu, diğer Redditor'lara, Ramazan'ı kutlamak için kişisel bir seçiminiz veya bir ebeveynin etkisi olan bir SO'nuz olup olmadığını ve (katılımcı olmayan biri olarak) bununla nasıl hissettiğinizi/başa çıktığınızı sormak için yazıyorum.

Ayrıca, SO'mda giderek daha fazla duygusal ağırlık oluştuğunu gördüğümde, babasına karşı hoşnutsuzluk duymayı nasıl durdurabilirim?"
"Bu şimdi oluyor. Her zamanki sabah kakamı alıyorum ve reddit'e bakıyorum. Aniden, bir hapşırık. başımı çeviriyorum Başka bir hapşırma. Ve başka. İşte olay. O kadar sert hapşırdım ki son (neredeyse boş) tuvalet kağıdı rulosu banyonun sulu zeminine uçtu. Açıklamama izin ver. Kalbim için çok değerli olan kız arkadaşımın bazı kötü alışkanlıkları var. Kurulamadan duştan çıkıyor ve yerde büyük bir ıslaklık bırakıyor. Ayrıca, tp için dengeleyici bir araç olarak kullanmayı sevdiği ayaklı bir tuvalet kağıdı tutucusu var (çünkü onu silindire koymak için kimin zamanı var?! Ve bu çok zor! Daha iyi bir yol olmalı!). Şimdi neredeyse boş olan tp rulosu sırılsıklam ve burada oturup kıllı amcamdaki pisliğin kurumasını beklemekten başka seçeneğim yok ki, paytak paytak paytak paytak paytak kıçıma çok fazla bulaşmasın. bazı acil durum kağıt havluları için mutfak."
"Her şey çok karışık olduğu için çok üzgünüm, nasıl düzgün açıklayacağımı bilmiyorum. Ayrıca bunu nasıl betimleyeceğimden emin değildim, bu yüzden onu ""çıkma"" olarak koydum.

Ben 19 yaşında bir kadınım, hiç erkek arkadaşım olmadı ve ilk öpücüğümü sadece birkaç ay önce aldım, bu yüzden nispeten 'masum'um. Tinder'ın gerçekten bir ""flört uygulaması"" olmadığını biliyorum ama onu birkaç ay önce sadece eğlence için yükledim, ta ki hoşlandığım erkeklerle buluşmayı gerçekten kabul edene kadar. Ama kızacağını veya insanlarla tanışmama izin vermeyeceğini bildiğim için internetten insanlarla tanıştığımı söylemediğim annemin sorunuyla karşı karşıyayım.

Gerçek hayatta Tinder'dan sadece bir erkekle tanıştım ve tanışmamın tek nedeni anneme nerede olduğum konusunda yalan söylemiş olmamdı. Bugün Tinder'da tanıştığım başka bir adamla buluşup öğle yemeği yemem gerekiyordu, bu yüzden anneme şehirde bir çocukla öğle yemeği yiyeceğimi söyledim. Sadece arkadaşlarımla öğle yemeği yiyeceğimi söylemeyi düşünüyordum ama ona bir erkekle çıktığımı söylemeye karar verdim ama onunla internetten tanıştığımı söylemedim. Sonra büyük bir hata yaptığımı fark ettim, çünkü ona neredeyse bir buçuk saat uzakta yaşarken onunla yerel olarak tanıştığımı söylediğimde ve diğer ayrıntılar konusunda gerçekten kaçamak davrandım. Bu yüzden randevuyu iptal ettim ve annem beni O KADAR sorgulayacak ki yalan söylediğimi ve onunla internette tanıştığımı itiraf etmem gerekecek ve bu biraz çekişmeye neden olacak.

Gidip insanlarla tanışmak için neredeyse annemin rızasına ihtiyaç duyduğum için kendimi çok zavallı hissediyorum! 'Yabancı tehlikeyi' biliyorum ve bu konuda güvendeyim, peki annem bu kadar aşırı korumacıyken internetten insanlarla nasıl tanışabilirim? Açıkçası benim yaşımdaki birinin bunu nasıl yaptığını bilmiyorum."
"Birkaç yönden şanslıyım: Beni sevdiğini, paragöz olmadığını ve yatakta iyi olduğunu biliyorum, ki çoğu kişi bunun çok fazla olduğunu söyleyecektir, ama gerçekten bunlar iyi bir kız arkadaş olmanın minimumları, değil mi? Onlar? Kız arkadaşının seni parası ne olursa olsun sevmesi ve fiziksel olarak iyi hissetmeni sağlaması gerekmiyor mu? Yani bunlar sayılmaz.

Ben dakik olmadığım halde o genellikle dakiktir. Yorgunsa, sanki eğlenmem sayılmazmış gibi onu eve götürmemi istiyor. Eğer dışarıda kalırsak somurtuyor. Dışarısı soğuksa, ""üşüyor"" diye giyinmez ve giyinirse, sanki bana ""bak, senin için ne kadar zahmetli"" diye hatırlatmak istermiş gibi, bunu sürekli duymak zorundayım. Bu arada ben de bir o kadar soğuk ve sessizim."
"Ben: 23 yaşındaki göçebe gazeteci (postgrad, üç eyalette üç yazı bursundan oluşuyor), hafta sonu barınağı köpek gezdiricisi ve sosyalleştirici. Tüm hayatım boyunca etrafım köpeklerle çevriliydi ve barınakta çok fazla zaman geçirmek, bu köpek boşluğunu doldurmaya yardımcı oldu - ama bir yıldan fazla bir süredir kendi yavruma sahip olma dürtüsüyle savaşıyorum ve ince giyiyorum .

Bir köpek BÜYÜK bir sorumluluktur ve bir macera seyahati yazarı olarak (ideal iş durumu onun bir an önce ayağa kalkıp onlarla ilgilenmesini gerektirebilir), bir köpeğe gereğinden fazlasını veremeyeceğim için endişeleniyorum. hayat—Ayrıca esnekliğimi sınırlayan bir köpeğe kızabileceğimden endişeleniyorum ve benim hatam yüzünden bir köpeğe kızdığım için kendimden NEFRET EDİYORUM (köpekler hemen hemen en iyisidir).

Öyleyse merak ettiğim şey, bankayı tamamen kırmayan veya hiç sahiplenmeseydim/satın almasaydım demenize neden olmayan bir köpekle seyahat dolu bir hayat yaşamak mümkün mü? Örneğin, bir köpek yatağı için 200/gece ödemek zorunda kalmadan Avrupa'da pansiyon, sırt çantası ve tren yolculuğu yapabilir miyim? Bir köpeğin güvenlik duygusunu, ona sabit bir yuva vermeyerek tamamen yok edecek miyim?

Bununla birlikte, henüz büyük bir taşra gezisi PLANLAMADIM, ancak istiyorum ve muhtemelen yapacağım ve bunun evlat edinme kararımı etkilemesi gerektiğini düşünüyorum. Şimdiye kadar ofis ortamlarında çalıştım (yine de geçici ofisler verildi) ve o zaman bile köpeğimi işe getiremeyeceğimden endişeleniyorum. Gün boyunca kaçmaya meyilli hayvanlarını kafese kapatan insanlarla yaşadım ve bu KALBİMİ KIRDI.

Geçenlerde Duygusal Destek Hayvanları hakkında New Yorker'dan daha fazla makale okudum ve çoğu insan için eksik yasal sistemin gerçekten kalitesiz bir kaçışı olsa da, bir köpek için 'sertifika' almaya çalışmak ve onu uçaklara götürebilmek için çok cazip geliyorum. (Gözümün üzerinde durduğu köpek 40 libre ve bazı havayollarına ESA ağırlık/beden sınırlarını kontrol etmeleri için e-posta gönderdim, eğer listelenmemişlerse, ki bazıları listeliyor) ve şirket politikası ne olursa olsun çalışmak."
"Eşimle 3 yıllık evliyiz, 1,5 yaşında bir oğlumuz var. En yakın büyük şehirden yaklaşık 60-90 dakika uzakta, taşrada yaşıyoruz.

Büyük şehirde/yakınlarında yaşayan arkadaşlarımız var ve oğlumuz doğduğundan beri bizi pek görmediklerinden şikayet ediyorlar, biz de onlarla planlar yapmaya çalışıyoruz. Sonunda, bu hafta sonu öğleden sonra ev sahipliği yapacakları bir barbeküye geleceğimizi anladık.

Oğlumuzu ilk tıraşı için şehre getirmenin planlarını o gün çoktan yapmıştık. Çocuk kesiminde uzmanlaşmış bir yer var ve anneler için de bir salonları var. Bu yüzden karım için özel bir muamele olacaktı, kuaföre gidecek, oğlumuzun saçını kestirecek ve sonra hep birlikte barbeküye gideceğiz.

Tamam, sorun burada. Mangal yapan arkadaşlarım oğlumuzu getirmemizi istemediklerini söylediler. Bu konuda kibar olmaya çalıştılar ama temelde çocukların yanında olmak istemediklerini söylediler.

Eşim 2 araba ile salona gidelim diyor, o da mangala geleceğine oğlumuzla eve gidecek. Bu bana bir PITA gibi görünüyor, artı dışarı çıkıp sosyalleşmesini istiyorum. Onunla evde kalıyor ve fazla dışarı çıkmıyor.

Yani burada bir kaybım var. Bence arkadaşlarımıza barbeküye geliyorsak oğlumuzu da getireceğimizi söylemeliyiz. Karım bunun kaba olduğunu ve barbeküyü atlayacağını söylüyor. Amacını anlıyorum ama sanırım onu ​​getiremezsek gitmemeyi tercih ederim çünkü bu çok zahmetli olacak. Ayrıca hafta içi 60 saatten fazla çalışıyorum ve oğlumla tek zamanım hafta sonları.

Senin tavsiyen nedir? Bu aptalca bir soruysa özür dilerim, bu foruma ilk defa geliyorum."
"Kısacası bir yol ayrımındayım. 2 yıllık erkek arkadaşının ele alması gereken birçok kişisel sorunu var. Bir terapi seansında düzelecek şeyler değil. Bu bir sürü şey. Yakın zamana kadar her şey yolundaydı.

Şimdi bu sorunların benimle ve başkalarıyla olan ilişkisinde nasıl davranacağını etkilediğini görüyorum. Son zamanlarda yaptığı bazı şeyler, tam bir güvensizliğe yol açtı, çünkü ben rastlayıp ""onu"" gündeme getirene kadar bilgileri saklıyor. O ""bunu"" itiraf etmeden önce tam anlamıyla bir dava açmam gerekiyor.

ne yapacağımı bilmiyorum KİŞİ İŞE ÇALIŞMAYA İSTEKLİYSE, akıl sağlığının ayrılmak için bir sebep olduğunu ille de düşünmüyorum. Güven eksikliğinin ayrılma sebebi olduğunu düşünüyorum. AMA, güven eksikliğine yol açan eylemler, kaybolduğum kişinin zihinsel durumundan bc olduğunda.

BEN NE YAPARIM????"
"Biraz arka plan. Onunla bu yaz, (daha sonra öğrendiğim gibi) ona bok gibi davranan, genellikle taciz eden, onu aldatan ve ona şiddet uygulayan iki yıllık erkek arkadaşı [[28]] aracılığıyla tanıştım. Uzun mesafeli bir ilişki içindeydiler ve her iki ayda bir yaklaşık iki hafta görüşüyorlardı. Birkaç hafta sonra onu doğum günü partime davet ettim, birbirimizi daha iyi tanıdık ve pratikte çıkmaya başladık (arkasından). Başlangıçta ilişkilerini mahvetmek istemedim ama artık ona karşı hiçbir şey hissetmediğini ve ilişkilerinin sona ereceğini söyledi. Birkaç hafta sonra onu ziyarete geldiğinde ondan ayrıldı.

Başlangıçlarımız oldukça yoğundu. Her gün takılır, boş zamanların çoğunu birlikte geçirir, hemen hemen her gün görüşür ve her gün onlarca mesaj gönderirdik. Pratik olarak birlikte yaşamaya başladığımız bir noktaya geldi. İlişkimizin yaklaşık bir ayında beni sevdiğini söyledi. Ona karşı da hisler geliştirdiğimi söyledim. Çok geçmeden sevişmeye başladık.
Her neyse, işler bir süre oldukça iyi gidiyordu, ta ki çok yakın bir zamana kadar, balayı evresi kötüleşmeye başlayıncaya kadar. Bana karşı davranışlarında bir şeylerin yanlış olduğunu hissedebiliyordum, üzgün ve mutsuz görünüyordu, bu yüzden bugün onu bu konuda ikna ettim ve temelde ilişkimizin çok hızlı ilerlediğini düşündüğünü, onunla sohbet ettiği için kendini kötü hissettiğini söyledi. sonra erkek arkadaş ve benim harika bir adam olduğumu (yakışıklı, zeki, romantik, yatakta iyi, falan filan), ama bana karşı hissettiği şeyin aşk değil şefkat olduğunu ve bu duygunun artık yok olduğunu düşünüyor. Ayrıca kendisinden önemli ölçüde daha yaşlı biriyle birlikte olmaya alıştığından, onun için çok iyi olduğumdan, şu anda temelde kimseyi sevmekten aciz olduğundan ve bir süre yalnız kalmaya ihtiyacı olduğundan bahsetti. Yine de gelecekte benimle olmayı dışlamadı.

Ne yapmalıyım arkadaşlar? Onu kaybetmek istemiyorum, onu seviyorum.

(kırık İngilizce için özür dilerim, bu benim ana dilim değil + biraz sarhoşum ve harap oldum)"
"Boşanmadan yeni çıktım ve 15 yaşımdan beri o kişiyle birlikteydim. Çıkmak isteyeceğin biriyle nasıl etkileşim kuracağımı çözme şansım hiç olmadı. Ben bekar bir anneyim ve çok gergin biriyim (bunu yeterince vurgulayamam.) Sınıfımdan birinde bir adam var ve onu kampüste çok görüyorum çünkü benim yaptığım binada dersleri var. Onunla burada burada çok fazla konuşmadım. Sadece dışarı çıkıp söylemeden nasıl ilgi gösterileceğine dair bir fikrim var. Ona bu konuda bir şey söylemeye korkuyorum. Bu yüzden bir kaya ile sert bir yer arasındayım. Dürüst olmak gerekirse, tüm bunların aleyhime olduğunu ve biriyle ilişki kurmaya çalışacak kadar iyi olmadığımı hissediyorum ama öte yandan oğlum yeterince yaşlanmadan birini bulmak istiyorum. onu etkilerdi. Her türlü tavsiye çok makbule geçer."
"Yaklaşık dört yıl önce, arkadaşım evinden ailesinin evine taşınıyordu ve yanına alamadığı bazı mobilyalardan kurtulması gerekiyordu. Bunlardan biri dedesinin eğlence merkeziydi. İsteyip istemediğimi sordu, tabii dedim. Bir kamyon kiraladım, taşımama yardım etmesi için yardım aldım, sonra onu barındıracak kadar büyük bir dairem olana kadar üç aylığına bir depoya taşıdım. Şimdi, ailemi yaşamaya geri döndüm ve o zamandan beri birimi onlara verdim. Aile resimleri, ana oturma odası televizyonu ve tüm elektronik eşyaları barındırır.

Şimdi arkadaşım tekrar kendi evine taşınıyor ve ""ailesinin mobilyalarını"" ona iade etmemi talep ediyor. Hatta (birlikte çalıştığım) erkek arkadaşının da bu konuda beni taciz etmesini sağladı. Şimdi bana asla vermediğini, tekrar ihtiyacı olana kadar kullanmamın sadece benim için olduğunu söylüyor. Erkek arkadaşı, sormalarına bile gerek olmadığını, ailemin kendi mobilyalarını satın alabileceklerini ve buranın benim malım olmadığını söylüyor.

Ben tamamen buna bayıldım. YILLAR sonra olsa bile, ihtiyaçları olana kadar bana ""ödünç almamdan"" HİÇBİR şekilde söz edilmedi. Geri alacaklarını bilsem neden depolayıp taşınması için o kadar parayı ödeyeyim ki? Burada yanlış mıyım?"
"Burada ipimin sonuna geldim ve ne yapacağım konusunda gerçekten bazı tavsiyelere ihtiyacım var. 7 aylık kız arkadaşım beni son derece mutsuz ediyor ve onunla bu konuda yapılan tüm konuşmalar, onun da bana ""Bu kadar duygusal olmayı bırak"" demesiyle sonuçlanıyor. Böyle şeyler söylediğinde gerçekten acıyor. Şimdi korkak değilim, aslında duygularımı neredeyse hiç paylaşmam ama ""kendimi ifade etmem""le başlamak onun fikriydi. Yani daha açık olmamı istedin ve şimdi bunu duymak istemiyor musun? Ama dahası var. Bana dokunmayacak, beni öpmeyecek ve ben kışkırtmadıkça bana neredeyse hiç sarılmayacak ve ikincisini yapmaya yönelik tüm girişimlerim, onun kaçması veya bana bırakmamı söylemesiyle sonuçlanacak. Başlangıçta kontrol edilemez olan seks şimdi yok. Ne zaman bir şeye başlamaya çalışsam, bunun ürkütücü olduğunu, kaba davrandığımı ya da havasında olmadığını söylüyor. Hayat arkadaşınızın ona karşı iğrenç olduğunuzu söylemesi canınızı yakıyor. Gerçekten ne olduğunu bilmiyorum. İlişki ilk başladığında üzerimdeydi ve şimdi iki bok veriyor gibi görünüyor. Ne yapmam gerekiyor? Bitirmeyi düşündüm ama SADECE yeni bir daire için kira sözleşmesi imzaladık, bu yüzden bir süre öylece kalkıp gidemem.

Sadece bu değil, para onun için BÜYÜK. Dükkanımdan evime bu yere transfer olduktan sonra yakın zamanda onun yanına taşındım, bu yüzden mali olarak tükendim. Ve evet, onu çok param olmadığı konusunda uyardım. Endişelenmememi söyledi :(. Yine de kiranın ve faturaların çoğunu ödediğini HER ZAMAN yüzüme sürüyor. Ayrıca bunu bir tartışma bitirici olarak kullanıyor, bu yüzden benim için bile çok zor. onunla bu şeyler hakkında konuş. Kahretsin, çok sevimli olsa bile lanet olası köpeğe benden daha iyi davranıyor."
"Anlaşmamız şu, ortak bir arkadaşımızın grubunu izlemeye gittiğimiz bir barda bir kadınla tanıştım. Gösterilerde birbirimizi görmeye devam ettik ve benimle gerçekten flört etti (çoğu zaman içiyordu) ne kadar sevimli ve sevimli olduğumu söyler ve elimi tutar, dans etmemi, öpmemi, beni sevdiğini söylerdi vb. vb. vb.
gittikçe daha fazla konuşmaya başladık ve aramızdaki anlaşmanın ne olduğunu bilmem gereken bir noktaya geldik. Bunun sadece bir arkadaş meselesi olduğunu ve cilveli görünebileceğini ve beni yönlendirdiği için üzgün olduğunu söyledi.
bu yüzden yalan söylemeyeceğim, incindim, biraz mesafeli kaldım, ona pek mesaj atmadım. Geçen hafta sonu 2 gösteriye daha çıktı, birinde olacağını biliyordum ama ikisinden de emin değildim. Cuma geldi ve benimle oturdu, konuştuk ve hatta neden benden biraz haber alamadığını sordu, okul ve işin beni meşgul ettiğini söyledim. erken ayrıldı, bana bir öpücük verdi. ama sonra cumartesi bir karmaşaydı. Her şeyi eskisi gibi yapardı, elimi tutar ve tutardı vs. vs. vs.
Cumartesi gecesi eve giderken biraz eridim, ilgilenmediğini bilmeme rağmen hala bir şeyler olabileceğini düşündüm. Flört etmesi beni harika ve çok mutlu hissettiriyor, ama sonra bunun asla hiçbir şeye yol açmayacağını bilerek yere yığılıyorum."
"Sanırım başlık her şeyi söylüyor, ama yine de biraz arka plan vermem gerektiğini düşünüyorum. Bu kızla ben 17 yaşımdayken tanıştım ve o 13 yaşındaydı ve bir tür abla/küçük kız kardeş ilişkisi geliştirdik. Çocukken kötü bir şekilde istismara uğradı, devamsız bir babaydı ama aynı zamanda inanılmaz derecede parlak ve erken gelişmişti. Ben üniversiteye birkaç saat uzaktayken, aktivizm, tartışma (ikimiz de lisede takımdaydık) ve lisedeki hayatı hakkında konuşarak çok zaman harcadık.

Geçen yıl boyunca sürüklendik, ancak yaz için memleketime döndüğümde onunla biraz yeniden bağlantı kurdum. Yeni biriyle görüştüğünden bahsetmişti ama ona çok fazla sorma şansım olmadı. İkimiz de tumblr'da birbirimizi takip ediyoruz ve geçen gün 'erkek arkadaşının' uzun süredir seks yaptıkları ve takıldıkları evine gitmekle ilgili çok açık bir paragraf paylaştı. Yaşı (46) orada yazıyor. Doğal olarak abla içgüdülerim hemen devreye girdi ama konuya nasıl yaklaşacağım konusunda hiçbir fikrim yok. Önemli olan şudur: bizim eyaletimizde reşit olma yaşı 17'dir.

Sonuçta, bunun için kapatılıp kapatılmayacağımı bilmiyorum. Herhangi bir şey yapılabilir mi? Teknik olarak yasal olsa bile, o kadar yırtıcı görünüyor ki hiçbir şey yapmasaydım kendimi suç ortağı gibi hissederdim. Zaman ayırdığınız için herkese teşekkürler!"
"harika bir ilişkimiz vardı ve ayrılık birdenbire oldu. Ayrılmadan hemen önce beni güzel bir randevuya çıkardı ve bana çiçek aldı.

Biraz ileri sarın ve bana konuşmamız gerektiğini ve ondan nefret edeceğimi söyleyen bir mesaj gönderdi. Bana bir ilişkide ne istediğini bilmediğini ve hayattan ne istediğini bulmak falan istediğini söylüyor. Çok incinmiştim ama birkaç ay sonra okul başlar başlamaz onunla arkadaş olabileceğime karar verdim.

Biz çıkarken başka bir kızla tanıştığını öğrendiğimde yaklaşık bir aydır ayrıydık. Tek yaptıklarının konuşmak ve takılmak olduğunu iddia ediyor ama biz ayrıldıktan iki gün sonra çıkmaya başladılar. Bu kız zaten ailesiyle takılıyor ve her şey bana iki haftadan uzun ve yoğunmuş gibi hissettiriyor

Ayrılığın üstesinden gelmiştim ama bunu bana yaptığını öğrenmek gerçekten canımı yakıyor. Ondan böyle bir şey yapmasını hiç beklemiyordum. Tek söyleyebildiği, bunun olmasını istemedim, sadece oldu.

Kendimi çok yalnız hissediyorum ve nasıl çıkacağımı bile bilmiyorum."
"Bazı ön notlar - bu dün okulda oldu ve aslında tüm bu çileye (şişesi, onu temizleme girişimi) neden olan arkadaşımdı. Ne olursa olsun, tüm zaman boyunca katılımda olduğum için mülayim bakış açımı paylaşacağım.

Sabah duyurularında, hepimize günün sonuna kadar dolaplarımızı boşaltmamız veya geri alamadığımız her şeyi kaybetme riskini almamız talimatı verildi. İki arkadaş ve ben - bir arkadaşım, önemli bir karakter olan Zed (gerçek adı değil) aynı dolabı paylaştık ve geriye kalan tek şey tarih ders kitaplarımız ve Zed'in koşu ayakkabıları ve opak su şişesiydi. Zed, yıl boyunca bana şişesine dokunmamamı çünkü bu ""bomba"" demişti ve ben o güne kadar bunu pek düşünmemiştim.

İkinci ve üçüncü ders arasında verdiğimiz molada üçümüz ders kitaplarımızı geri verdik ve biberonunu yıkamak isteyen Zed ile banyoya gittik. Kapağı açtı ve içindekileri tuvaletlerden birine boşalttı - bana göre kusmuğu andıran soluk turuncu bir sıvı. Daha sonra en yakın lavaboya gitti ve artık boş olan şişeyi akan suyun altına bıraktı. Bu noktada, banyoda özellikle kötü kokan hiçbir şey yoktu.

Neredeyse anında, hava akla gelebilecek en iğrenç kokuyla kaplandı ve saliselik bir çıkarımla, sebebin tuvalete döktüğü her şey olduğunu kesin olarak belirledik. Banyodaki insanların yarısı sadece birkaç saniye sonra öksürmeye ve homurdanmaya başladı, birçoğu şimdiden beni itip kaçmaya çalışıyor. Arkadaşlarımı yakaladım ve onlarla birlikte geriye doğru tökezleyerek koridora çıktım, bu koridor zaten geri çekilen ya da girmeye isteksiz olan insanlar tarafından tamamen kapatılmıştı (koku çoktan kapı aralığından iyice sızmıştı).

Çok geçmeden, banyonun dışında oyalanan midesi bulanmış bir kalabalık vardı ve bizim dışımızda hiç kimse o korkunç kokuyu neyin boşalttığını gerçekten bilmiyordu. Kalabalık (ama koku değil) yavaş yavaş azalırken, Zed uçuruma girmeye niyetlenen tanıdık görünen herhangi bir ruhu kurtarmaya çalışırken, ben kenarda on dakika kadar gülerek durdum."
"Bu bugün oldu. Bilmiyorsanız, Vietnam'a seyahat etmek için bir onay mektubuna/vizesine ihtiyacınız var. Bu, Google arama sonuçlarından herhangi biri tarafından kolayca yapılabilir. Bunu biliyordum ve vizem için çok önceden ödeme yaptım. Onay e-postamı aldım ve seyahatimden birkaç gün öncesine kadar bunun hakkında iki kez düşünmedim.

Mektubu yazdırmak için gelen kutuma geri döndüm ama orada değildi. arandı. Hiç bir şey. Tüm e-posta hesaplarımdan geçti. Hiç bir şey. lanetler. Şirkete e-posta gönderdim ve iki gün önce Skype üzerinden görüşmeye çalıştım. Cevap yok. Panik modu.

Hızlandırılmış vizeler sunan ve ödeme yapan başka bir web sitesine gittim. Mektubum, uçağa binmeme yetecek kadar zaman önce gelmiş olmalıydı.

Hayır. Şirkete e-posta gönderdim ve en azından zamanında kötü haberlerle bana geri döndüler. Göçmenlik bir toplantı yaptı, bu yüzden daha sonra alırdım. Çift küfür.
Sonunda vizemi aldım ve bir sonraki uçuşu ayırttım (beklemede)."
"Her ihtimale karşı tek kullanımlık.

Bu şirketin beni neden kovacağını anladığımı söyleyerek buna önsöz vereyim. Kişisel bir şey olmadığını biliyorum. İki yıldır burada çalışıyorum ve son zamanlarda biraz yoruldum, bu yüzden biraz tembellik yaptım. Tamamen anlaşılır; bununla ilgili sorun yok.
Benim sorunum, Cumartesi günü birinci amirim beni ofisine çekti ve uzun lafın kısası, son iş performansım nedeniyle işten çıkarma sürecini başlatmak zorunda olduğunu söyledi. Yutması zor ama adil. Batırdım.

Cumartesi günü duyduğum tek şey buydu ve Pazar günü kapalıyız.

Pazartesi günü, ABD'de Anma Günü, amirime durum hakkında benim için herhangi bir güncelleme yapıp yapmadığını sordum (görünüşe göre şirkete bir tür form gönderilmeli, imzalar/onaylar veya her neyse, sonra geri gönderirsiniz ve siz masanızı temizleyin). Bayram olduğu için şirkette kimse yok dedi. Ayrıca amiri GM'nin birinden haber almak için beklediğini de söyledi.

Bunu en son Pazartesi günü duydum.

Salı günü gerçekten bir işim olup olmadığını bilmeden işe geldim. İçeri girdim, işimi yaptım, normal davrandım. Amirime bir güncelleme olup olmadığını metin yoluyla sordum. Cevap yok. Mesajı gördüğünü biliyorum ama telefonu hep yanında ve o akıllı saatlerden biri de onda. Onu gördü. Hiçbir şey duymadım, vardiyamı bitirdim ve eve gittim.

Bugün Çarşamba ve işte kovulacağımın söylendiği işteyim.

Daha önce hiç bir işten kovulmadım. Bu normal mi? Sadece beklemeli miyim? Yaptıkları şey (kovulacağımı ve devam etmeyeceğimi söylemek) normal mi?"
"Bu hafta sonu olağanüstü bir kızla tanışma fırsatım oldu. Başından beri en azından ilgilendiğim belliydi (ilk sohbetimizi başlatmak için bir kokteyl partisinde ona sarhoş bir şekilde çiçek verdim), ama aynı zamanda ertesi gece de benimle takılmaya başladı. ev, arkadaşıyla da olsa. Ona aşık olduğumu biliyor. Benimle en azından bir arkadaş olarak ilgilendiğini biliyorum, ancak daha fazla ilgilenip ilgilenmediğinden tam olarak emin değilim (sadece birkaç gün tanıştık, benimle ilgilendiğinden yaklaşık %60-70 eminim arkadaşlığın ötesinde - arkadaşına benim evimde kalmanın uygun olup olmadığını sorduğunu duydum ama emin değilim).

Ciddi olmaları şartıyla LDR'lerle bir sorunum yok ama dürüst olmak gerekirse, şu anda odaklanmam gereken kendi hayatım ve okulum var. Şu an için bir ilişki istediğimi düşünmüyorum. Yolun aşağısıyla daha çok ilgileniyorum - bu, şaşırtıcı derecede güzel, büyüleyici ve tamamen aynı kültürümün bir parçası olan tanıştığım ilk kız (aileler hemen hemen aynı, ki bu benim çok değer verdiğim). Pratik olarak konuşursak, çok uzakta yaşaması dışında ciddi bir ilişki için mükemmel bir malzeme. Bu da her şeyi şu an için pratik olmaktan çıkarıyor.

Onunla konuşmaya devam etmek istiyorum ama ilişkiyi nereye ve nasıl yönlendireceğimden emin değilim. Onu daha iyi tanımak isterdim ama aynı zamanda gelecekte benim (muhtemelen) ciddi şekilde ilgilendiğimi bildiği ve onun bir ilişkiyle ciddi şekilde ilgilenip ilgilenmediğini anlayabileceğim bir yerde olmak isterim.

Onunla daha birkaç gündür tanıştığımı biliyorum ama bu seferlik bir his var içimde..."
"Geçenlerde biriyle özel olarak görüşmeye başladım ve görünüşe göre pek çok iletişim sorunu yaşıyoruz ve onlara nasıl yaklaşacağımdan emin değilim.

15 yaşımdan beri oldukça tutarlı bir şekilde romantik ilişkiler içindeyim. Her zaman ciddi değiller ama sıradan olanlar her zaman gündelik çünkü genellikle aynı anda birkaç kişiyle görüşüyorum. Özel ilişkilere girdiğimde, çok hızlı ilerliyorlar. Birinin yatırım yapmaya değer olduğuna karar verdiysem, her şeyi yaparım (bir dereceye kadar, demek istediğim - hiç kimseyle veya buna benzer bir şeyle evlenmeyi planlamadım - ama bir kez tek eşli ilişkileri ciddiye alıyorum. onların içinde olmaya karar ver).

Şu anda çıktığım kişinin en son iki yıl önce 6 yıldır çıktığı biriyle ilişkisi vardı. O gerçekten tatlı ve eğlenceli ve harika anlaşıyoruz. Sorun şu ki, biraz suskun ve bağlantısı kesilmiş görünüyor. Geçmişte ona bunu sordum ve yanıtında oldukça pasifti ama yine de benimle çıkmak istediğinde ısrar etti. Şu anda birbirimiz için çok heyecanlı olmalıyız ve her şey romantik ve güzel olmalı gibi hissediyorum. Bunun yerine, kendimi istenmeyen ve serseri hissediyorum. 5 gün şehir dışına çıktı ve beni bir kez bile aramadı. Birkaç mesaj aldım ama geri geleceği için hiç heyecanlı görünmüyordu. Ondan çok şey bekliyormuşum gibi görünmeden beklentilerimi ve benzerlerini nasıl ifade edeceğimi bilmiyorum. İki gün sonra birlikte tatile gideceğiz ve ben çok endişeliyim. Planladığımız geziye gitmeyi gerçekten çok istiyorum ama tüm zamanımı güvensiz ve kötü hissederek geçirmek istemiyorum. En iyi hareket tarzı?"
"Daha

Daha çekici olması ya da onu daha çok sevmemiz için zayıf olmasını istemiyoruz ama aramızda ilk ölen kişinin o olacağına, anne babamızı bile döveceğine inanıyoruz.

Yirmi yıldır şişman, yalnız yaşıyor ve artık çok uzun süreli sağlıksız yemek yeme ve egzersiz yapmama alışkanlığı yaratıyor.

Depresif ya da mutsuz görünmüyor ama hayatından memnun olduğunu düşünerek kendimi kandırmıyorum.

Annem, insanın bildiği her ameliyatı, programı, terapiyi vs. tüm masrafları karşılanarak ona sunmaya çalıştı. Babam da aynısını yaptı. Sarhoş bir gece ona mesajla şeker hastası olacağını, bir ayağını kaybedeceğini, kör olacağını vs. söyledim.

Onu incitmemek ve onu bizden uzaklaştırmamak için yumurta kabukları üzerinde yürüyoruz ama kilo vermesi için elimizden gelen her şeyi yapmamız gerektiğini hissediyorum (gerçi denediğini bile bilmiyorum)."
"Merhaba arkadaşlar, reddit ve bunun bu tarafında biraz yeniyim, bu yüzden gönderimde yanlış bir şey yaptıysam bana bildirin.

Hakkımızda biraz bilgi:
İkimiz de liseden yeni mezun olduk, o eyalet dışına çıkıyor, ben eyalette kalıyorum. Onunla annemin okulundaki en iyi öğrencilerinden biri olduğu için tanıştım. Yaklaşık iki aydır iletişim koptu, sonra onun anlaşmasıyla yeniden bağlandı, birkaç kez dışarı çıktı, çok mesaj attı, birlikte baloya gitmeye karar verdik.

Benim hakkımda küçük bir bilgi: Zindeliğe odaklanmaktan zevk alıyorum ve genel olarak oldukça aktif bir insanım, ancak oyun ve film/tv vb.

Onun hakkında küçük bir bilgi: Çalışkan (okul birincisi), herkese karşı nazik, okuması zor (duygular açısından). Bana karşı hislerinin ne kadar güçlü olduğundan emin değilim. Genelde ona bir şey yapmak isteyip istemediğini soran kişi benim. Geçmişte biriyle çıkıp çıkmadığından emin değilim.

İşin püf noktası şu: Bana üniversiteden önce kimseyle çıkmak istemediğini söyledi, ama son birkaç yıldır ona karşı güçlü hisler beslediğim ilk kişi o. Bizim için üniversite Ağustos'ta başlıyor."
"Tamam, biraz arka plan. 6 aylık hamile, o cephede her şey yolunda gidiyor. Anne baba olmaktan ikimiz de mutluyuz ve profesyonel hayatımız olumlu yönde ilerliyor. Genel olarak, birlikte mutluyuz ve sadece küçük anlaşmazlıklar yaşıyoruz. Çoğu düzeyde çok uyumluyuz.

Cinsel olarak, benim istediğimden biraz daha kontrolcü. Sadece belirli şekillerde sever, çok fazla deney yapmaktan rahatsız olur ve üzülür. Bunu konuştuk ama ilişkimiz daha önemli. Hamileliğiyle seks azaldı ama libidom çok yüksek değil ve bunun bir sorun olduğunu düşünmüyorum

Yakın arkadaş olduğumuz evli bir çiftin ayrılmasından sonra, hamile kalmadan hemen önce sarhoş olduğunu ve bir iş arkadaşıyla seviştiğini (kesinlikle seks değil, kesinlikle bebeğim) ve bunu benden sakladığını bana söyledi. . Defalarca özür diledi ve ben de kabul ettim. Hatta şimdi bu konuda şakalar bile yapıyoruz (git diğer erkek arkadaşınla seviş, o kız mı öpüşerek bizi eşitleyecek, vs.) ama belki de yapmamalıyız? Belki bu durumu daha da kötüleştirir?

Son zamanlarda kendimi karşı cinsle flört etmek ve yeni bağlantılar kurmak isterken buldum. Eskiler aracılığıyla yeni arkadaşlar, barda takılmak, gittiğim bir oyun mağazasında oyun oynamak, son zamanlarda pek konuşmadığım Facebook arkadaşlarım. Özellikle kimseye karşı gerçekten cinsel duygularım yok, ama birini yüzeysel seviyeden daha fazla tanımayı özlüyorum.

Benden ve mizah anlayışımdan hoşlanan birinin onayını almak istiyorum ama hile yapmak istemiyorum. Evliliğime saygısızlık etmeden yeni biriyle tanışma heyecanını tatmanın pratik bir yolu var mı?"
"Merhaba reddit. Her gün kullandığım eski bir Acer dizüstü bilgisayarım var ve son zamanlarda çalışmayı durdurdu. Yenilemek için talimatları takip ettim ama bu hiçbir şeyi düzeltmedi. Gerçekten alışverişe götürmek istemiyorum çünkü bir süre önce gerçekten 4chan'a girdim ve bir sürü porno ve Nazi görüntüsü indirdim. (Aslında ben yarı siyahım, gerçek bir Nazi değilim) Tamircilerin bu tür şeyleri, yaşadığım yerde nefret söylemi yasa dışı olduğu ve tüm teknisyenler Hintli olduğu için görmesini istemiyorum. Ben de sadece 17 yaşındayım, bu yüzden babam da öğrenebilir. Dosyalarımı ve bilgisayarımı geri istiyorum ama bunun mümkün olacağından emin değilim."
"Nisan ayının başından beri internette tanıştığım bir adamla görüşüyorum. Bir saat ayrı yaşıyoruz ve yaklaşık bir yıl içinde yurtdışına taşınacağım, ama yine de çıkmak istediğimize karar verdim. İkimizin de değişen, genellikle uzun çalışma programları var ve iki haftada bir birbirimizi görebiliyoruz.

İlk başta bana sürekli mesaj atıyordu. Bütün gün demek istiyorum. Çok fazla ortak yönümüz var ve birbirimizi tanımak gerçekten heyecan vericiydi. Şimdi, bazen hiç konuşmadan birkaç günlüğüne gideriz. Bir şeyleri şimdi hiç olmadığı kadar sık ​​başlatıyormuşum gibi hissediyorum. Ama beni asla görmezden gelmiyor, yine de her zaman benimle planlar yapıyor ve bir araya geldiğimizde beni görmekten her zaman gerçekten heyecanlanıyor. Birlikte harika vakit geçiriyoruz, her zaman benimle vakit geçirmeyi ne kadar sevdiğini söyler.

Dürüst olmak gerekirse, şimdi bunu yazarken biraz aptalca ve güvensiz geliyor. Ciddi olmadığımız için bu konuyu açmak istemedim ve muhtaç veya güvensiz görünmek İSTEMİYORUM. Bu sadece normal bir ilerleme mi yoksa artık ilgilenmediğini merak etmekte haklı mıyım? Bir ilişki yaşamayalı veya birkaç haftadan daha uzun biriyle çıkmayalı uzun zaman oldu."
"Bu yüzden, erkek arkadaşımla Noel'den hemen sonra PHX AZ'den San Jose CA'ya uçuyorum, böylece ailemle ilk kez tanışabilecek.

Travelocity/expedia/diğer 'indirimli' web sitelerinden kaçınıyoruz çünkü 1. Southwest her zaman daha iyi fırsatlar sunuyor ve 2. Korku hikayeleri duydum ve tatilimizin boktan olmasını istemiyorum.

Harika fırsatlar bulmak için herhangi birinin herhangi bir numarası olup olmadığını merak ediyordum. Şimdiye kadar bilet başına (tek yön) 78-117 $ buluyorum, bu o kadar da kötü değil. Ama kimsenin bilmediğim herhangi bir ipucu veya püf noktası olup olmadığını merak ediyorum. Ya da muhtemelen bana yardımcı olabilecek bir promosyon kodu?

İyi bir anlaşma bulmaya çalışırken deliriyorum ve araştırıyorum, bu yüzden şimdi birinin bana yardım edip edemeyeceğini görmek için reddit'e dönüyorum!"
"Bu yüzden arkadaşımla bir bardaydım, birkaç bira içtik ve bazı insanlarla/kızlarla konuşmaya karar verdik. Gidip bu kız ve arkadaşlarıyla konuştum, biraz sonra, gerçekten konuşmaya başladığımız için arkadaşlarımız bizi terk etmek için dağılmış gibiydi. Bir iki saat kadar barda konuşup dolaştık. Geç oldu ve birlikte kaldığı ailesinin yanına geri dönmek zorunda kaldı. Bana numarasını verdi ve onunla tanıştığıma memnun oldum diye mesaj attığımda çok güzel cevap verdi.

En çok dikkatimi çeken şey bana dokunma şekliydi, onu etkileyen alkol olabilir ama biz yürürken birkaç kez ellerimi üzerine koydu. Ancak bu, o benimle onlardan uzaklaşırken ona asılan adamları caydırmak için olabilirdi. Biraz ayık göründüğü ve o gece onu içerken gördüğüm tek biranın çoğunu bana bitirdiği için gerçekten fazla içtiğini bile sanmıyorum. (Yarım düzine+ yaşım vardı) ""Yaşlı"" olduğu gerçeğinden biraz rahatsız görünüyordu, ama ona yaşlı olmadığı konusunda güvence verdim.

İkimiz de bir iki hafta içinde gidiyoruz ama birkaç ay sonra aynı saatte döneceğiz. En azından, sadece arkadaş olarak çıksa bile (iyi bir notla ayrıldık) bu kızı tekrar görmek isterim. Daha fazlasının olasılığına açığım, ancak nasıl ilerleyeceğimi veya her şeyin yolunda gidip gitmeyeceğini bilmiyorum."
"Kız arkadaşımla üç yılı aşkın süredir çıkıyorum. Onu seviyorum çünkü o harika. Endonezyalı ama mükemmel İngilizce konuşuyor. O güzel, çok parlak bir kişiliğe sahip, kimya mühendisliği mezunu, bana yemek yapıyor, beni ölesiye seviyor ve harika seks yapıyoruz.

Uzun vadeli (evlilik) yeşil ışık gibi görünüyor. Para konusunda akıllı, finansal olarak güvende, çocukları seviyor (ev hanımı olmak istiyor). Ailem onu ​​seviyor, ailesiyle hiç tanışmadım.

Ama bu sonbaharda Ohio'daki ilk işinde çalışacak ve ben Minnesota'daki yüksek lisans okuluna Fizik alanında doktoramı almak için gideceğim (önümüzdeki ~ 5.7 yıl için). Hayal edilemeyecek kadar meşgul olacağım (geçmek istersem) bu yüzden onunla her gece konuşamayacağım. Birbirimizin günlük hayatlarına çok daha az dahil olacağız.

Üstelik hayatımda sadece 2 kadınla çıktım; Son 6,5 yılda sadece ~2 aydır bekarım! Bekar olmaya hazır olduğumu hissediyorum ve bu, ayrılmak için doğal bir zaman olurdu ama onun gibi bir kızla bir daha tanışıp tanışmayacağımı merak ediyorum.
Bu kararı vermek benim için çok zor. Düşüncesi olan var mı?"
"Yani ben ve erkek arkadaşım dört buçuk yıldır birlikteyiz! Yakın zamanda birlikte taşındık ve kendi güzel dairemize sahibiz... İlişkimiz hiçbir şeye benzemiyor gibiydi.. Birbirimize duyduğumuz sevgiyi, sadakati ve dürüstlüğü asla sorgulamadım. Asla dibe vurmadık ve birlikte hiçbir zaman ciddi sorunlarımız olmadı. Her şey mükemmele yakındı. Yaklaşık bir ay önce, onun bilgisayarındaydım ve Facebook'una rastladım.. Zaten oturum açmış durumdayım... Bir kızdan gelen ve beni Skype'ına bakmaya yönlendiren bir posta buldum. Skype'ına girdim ve keşke hiç bulmasaydım dediğim bir şey buldum! Erkek arkadaşım bir kızla çok samimi bir Skype görüşmesi yaptı ve bir web kamerası sitesinden indirdi! Ona söylediği şeyler beni gerçekten incitti... Daha önce hiç duymadığım şeyler söyledi! Görüşme 15 dakika sürdü ve görüşme sırasında ikisi de çıplaktı, ne yapıyorlar biliyor musunuz.. Bunu hile yapmak olarak sınıflandırıyorum ve kesinlikle bunu anlardı diye düşündüm.. Onu affetmek konusunda çok zorlanıyorum... o ilk başta bunun aldatma olmadığını düşündüğüne beni ikna etmeye çalıştı, o zamandan beri bana büyük bir hata yaptığını göstermeye çalıştı.. Ama bunu atlatabilir miyim bilmiyorum.. Birlikte sahip olduğumuz özel ilişkiyi mahvetti ve Onu aynı şekilde sevdiğimi hissetmiyorum."
"Üniversite kursumun bir parçası olarak yurtdışında bir yıl Yeni Zelanda'dayım. Kız arkadaşımla burada tanıştım. Ayrılana kadar 3 ayım var. Bu giderek daha büyük bir sorun haline geldi.

3 aylığına değişim için İngiltere'ye gelebileceğini önerdi, bu benim Yeni Zelanda'dan ayrıldıktan 3/4 ay sonra olacaktı. Şu anda üniversiteden 2 buçuk yılı kaldı ve benim bir tane var.

Uzak mesafe ilişkisi denemeli miyim bilmiyorum. Ayrıca kız arkadaşımın Haziran'a kadar İngiltere'ye değişimi hakkında karar vermesi gerekiyor, bu yüzden ayrılmadan önce ilişkimize ne olacağına önceden karar vermemiz gerekiyor. Nasıl gittiğini göremiyoruz."
"Tampa, FL'deki bir sahne sanatları mıknatıs okulunda tiyatro tasarımı öğretiyorum. Birkaç yıldır düşüşe geçen programı geçen yıl devraldım ve hızla tersine çeviriyorum.

Sorun şu ki, programımız/sınıfımız için ihtiyaç duyduğumuz temel şeyler için çok az veya hiç fon alamıyoruz. Bir Bağışçının Seçimi hesabım var ve şu anda önümüzdeki okul yılı için finansmana ihtiyaç duyan iki açık projem var:

Bu, odamdaki çizim masaları için yeni çizim matları için. Yıllardır program sürdürülmediği için eski hasırların her tarafı çekilerek parça parça edildi. Bu yıl ileri düzey sınıfımın bir parçası olarak taslak çizmeyi öğretmek istiyorum ama bunlar olmadan imkansız.

Bu proje *çok önemli* değil ama yine de önemli. Öğrencilerimin tiyatronun ölçekli modellerini ve manzara tasarımlarını nasıl yapacaklarını öğrenmeleri için maket yapım malzemeleri.

Gerçekten yardıma ihtiyacım olan diğer bir konu da bilgisayarlar - gerçekten 12-15 bilgisayar almak istiyorum (ideal olarak iMac'ler, ancak üst düzey bilgisayarlar da işe yarardı) ama onları okuldan almak neredeyse imkansız. Öğrencilerimin CAD öğrenmesi için nasıl yeni veya kullanılmış makineler alabileceğime dair bir tür hibe veya herhangi bir fikir hakkında herhangi bir ipucu olan var mı?"
"En baştan başlayacağım. 16 yaşındaydım ve ailem değişiklik olsun diye yeni bir kiliseye gitti ve oradaki ilk günümüzde onu gördüm. Uzun boylu, fit, sarı saçlı, masmavi gözlü, harika gülümsemeli ve dünyanın en tatlı insanıydı. Sonunda papazın kızı olduğunu öğrendim.

Biraz hızlı ilerleyin, düzenli olarak kiliseye gitmeye başladık. Kilisemin kreşinde çalışıyordum. Çocuklarla aram her zaman çok iyi olmuştur ve onlarla ilgilenmeyi çok sevmişimdir. Bir gün çalışırken patronum yeni bir gönüllümüz olduğunu söyledi. O, ""Jane"" idi.

Hayatımın bu noktasında, 16 yaşındaydım, 1.64 boyunda, 12 yaşında görünüyordum ve belki 120 pound ağırlığındaydım. Güvenim sıfırdı. Bu yüzden, zavallı olduğumu ve onun bir tanrıça olduğunu düşündüğüm gerçeği göz önüne alındığında, asla ona çıkma teklif ettim, onunla konuştum ama bir hamle yapmadım.

Biraz daha ileri sarın. Kilisemiz artık çok siteli bir kilisedir. Bu, 2 farklı yerde birden fazla papazla aynı kilise olduğumuz anlamına gelir. O zamandan beri yeni siteye daha yakın olduğu için katılıyorum. Okula gittim ve Makine Mühendisliği bölümünden mezun oldum ve askeri uçak bileşenleri tasarlama konusunda harika bir işim oldu. Ben 1.74 boyunda, 185 kiloyum, atletik ve çok yapılıyım ve artık oldukça çekici olduğumu biliyorum. Bu zamandan beri 2 ciddi ilişkim oldu ve çokça çıktım ama her zaman onun inanılmaz bir melek olduğunu düşünmüşümdür ve bu gerçekten hiç gitmedi. Yeni siteye geçtikten sonra (18 yaşındaydım), facebook'ta ortak arkadaşlar tarafından etiketlendiğini görmem dışında onu görmedim ve aman Tanrım (biliyorum Tanrı'nın adını boşuna kullandım) inanılmaz görünüyorsun

Ona gidip çıkma teklif etmeyi çok isterdim ama önce bir tür iletişim kurmayı denemeli miyim bilmiyorum (yani facebook). Bir tür içgörü isterim. Takdir et!"
"Birincisi, bu kızı üniversite ve liseden tanıyordum ama hiç doğrudan takılmadık, aslında tanıştığımızda ev arkadaşlarından birine biraz aşık olmuştum. Onunla yaklaşık bir yıl kadar önce, dağınık bir ayrılığın sonuna yaklaşırken takılmaya başladım.

İyi arkadaş olduk, takıldık ve birlikte sigara içtik. Yol gezilerine çıktık, yemek için dışarı çıktık ve gerçekten çok iyi anlaştık. Aptalca çok erken hareket ettim ve birkaç ay yoğun mesajlaşma ve takılma içinde, ona ondan hoşlandığımı söyledim. Kafasının hala karışık olduğunu söyledi ve harika arkadaşlığımızı ""sakinleşmek"" için bir süreliğine bir kenara bıraktık. Sorun şu ki, hiçbir şey gerçekten soğumadı, sanki önceki haftaki konuşma hiç olmamış gibi ertesi hafta kaldığımız yerden devam etti.

Pek çok mesajlaşma, pek çok flört, yine de ""gerçekte randevu olmayan tarihlerde"" çıkma vb. Bu birkaç aydır devam ediyor ve bu piliçten gerçekten hoşlanıyorum ama tekrar çok hızlı taşınmak istemiyorum. Zamanın %99'unda harika hisler alıyorum ve bazen gerçekten bir çiftmişiz gibi hissedebiliyorum. (Çift olmamasına rağmen) Son zamanlarda bana karşı oldukça sevimli ve şefkatli olmasına ve benimle gelecek planları yapmak istemesine rağmen (bu hafta, gelecek hafta, gelecek ay, gelecek yıl) bana başka erkeklerden bahsetmeye başladı. Hatta ""ona pek uymayan"" bir adama mesaj attığından ve konuyu değiştirme konusundaki inanılmaz yeteneğime rağmen onunla gerçekten hiç ilgilenmediğinden bahsetti. onun hakkında bir şeyler duy.

Sonsuza kadar belirsizlik içinde beklemiş gibiyim ve şimdi şansım uçup gitti. Ya da belki değil? Sadece benimle bu kadar çok zaman geçirmek, benimle harika şeyler yapmak, sevimli olmak ve benimle gelecek planları yapmak isteyip sonra ona asılan diğer erkeklerden bahsederek beni taşaklarına neden attığını anlamıyorum?"
"Bugün öğle saatlerinde Londra'da hava fırtınalıydı, bu yüzden utanç verici bir şekilde eklemem gereken iPhone 6'mı tutarken yedekli değil ve işimi yürütmeye bağlıyım (biliyorum!) Pencereyi kapatmak için uzandım. Bazı garip beceriksizlikler ortaya çıktı ve sonra bildiğim kadarıyla iPhone'um 13. kattan pencereden aşağıdaki beton zemine/çimlere çıktı.

Asansöre koştu, dışarı çıktı, onu bulmaya çalıştı ve binadan bir metre kadar uzakta patikanın üzerinde uzanıyordu. Bazı çizikler ama ekran iyi ve telefon çalışıyor! Mucize. Nasıl olduğundan emin değilim ama başardı."
"Bu adamla arkadaş oldum, birkaç aydır ona L. diyelim, farklı şehirlerde yaşadığımız için çoğunlukla çevrimiçi. Anksiyete sorunları var ve bunun için anti-depresifler de dahil olmak üzere ilaç alıyor.

O sırada K. ile birlikteydi ve birlikte mutlu görünüyorlardı.

Son zamanlarda (iki hafta önce) onun sorunlarına daha fazla dayanamadığı için ondan ayrıldı (ve ayrıca ilişki sırasında ona sürtük davrandığını, onu küçümsediğini, onun önünde diğer erkeklerle flört ettiğini, itiraf etmediğini düşünüyorum. insanların önünde ve diğer benzer konularda birlikteydik).

Antidepresanları bıraktı ve o ihtiyaç anında onun yanında olmasını bekliyordu, ama nedense ondan ayrıldı. Çok fazla ayrıntı istemedim çünkü bana olanları ayrıntılı olarak anlatmak istediğine dair işaretler göstermediği sürece kendine acıma partileri düzenlemesine izin vermek istemiyorum.

O zamandan beri inanılmaz derecede bunalıma girdi, kendini sarhoş bir sersemletti (her gün, günde birkaç kez içki içiyor), bir haftadır banyo yapmadı, kendini suçlamaktan onu suçlamaya, ondan nefret etmekten onu sevmeye, istemekten onunla tekrar bir araya gelmek, onunla konuşmak için çöp atmak.

Şimdi benimle onun hakkında istediği kadar konuşabilir ama onu içki içmekten nasıl alıkoyabilirim? O da içki içer ve araba kullanır ki bu tehlikelidir.

Kafamı aşıyorum ve nasıl yardım edeceğimi bilmiyorum çünkü anlayamıyorum. Bu, ayrılıklarla nasıl başa çıktığımdan o kadar uzak ki, nereden ve nasıl yardım etmeye başlayacağımı bilmiyorum."
"Metin duvarı için özür dilerim, ancak bu konuda eksiksiz olmak istiyorum.

Annem 56 yaşında, geçen yaz emekli oldu ve entelektüel departmanda bir nevi kayıp. Televizyon izlemek dışında zamanını meşgul edecek hiçbir şeyi yok. Son zamanlarda daha fazla okumaya başladı, hatta babam uyurken okuyabilsin diye ona bir kitap ışığı aldırdım, ama açıkça entelektüel olarak zorlayıcı olmayan şeyler okuyor. Bir garaj satışından ~ 10 Debbie Macomber kitabı satın aldı ve o zamandan beri aralıksız tüketiyor. Bana daha az kabarık bir şey okumakla ilgilendiğini ifade etti, ama ona ne alacağımı bilemiyorum.

Bir kitapçıda çalışıyorum, bu tür önerilerde bulunabileceğimi düşünürsünüz ve ben de onunla denedim. Standart kitap kulübü yemi seçme eğilimindeyim, *Guernsey Edebiyatı ve Patates Turtası Derneği* beğendiğini iddia ettiği bir kitaptı, ancak onun için aldığım ve ilgilenmediği başka şeyler de var.

Ayrıca ""karanlık"" bir şey istemiyor. Babamla benim tükettiğimiz medyanın çok karanlık, çok ürkütücü, çok şiddetli, çok üzgün vs. olduğundan sürekli şikayet ediyor. Duygusal ölçekte çok derin bir şey istemiyor gibi görünüyor, bu yüzden ne yapacağımı bilmiyorum. Kalbimi milyonlarca parçaya ayırdığında ve onu farklı bir biçimde tekrar bir araya getirdiğinde, bir kitap gerçekten harikaymış gibi hissetme eğilimindeyim. Annemin bunu istediğini sanmıyorum.

Ona bir dizi almak isterdim, Alexander McCall Smith'in *1 Numaralı Kadın Dedektiflik Bürosu*'nu düşünüyordum ama emin değilim. Onları okumadım, yani aşktan çok gizem oldukları için, korkarım yeniden ""çok karanlık"" olduklarını düşünecek. Bazı ""kurgusal olmayan iyi"" konulara ilgi duyduğunu dile getirdi, ancak bununla nereye gideceğimden de emin değilim, çünkü gerçeklik genellikle kurgudan daha karanlıktır.

Şimdiden teşekkürler."
"Bir yılı aşkın süredir çıkıyoruz.

Bu kızla lisedeki ilk ve son yılları arasındaki yaz çıktı. Sanırım 3 aydır çıkıyorlar? Her neyse, o onun ilk öpücüğü, ilk balo randevusuydu vs. Öpüşmediler ve ilişkilerinin çoğu ayrıydı (yazın Oregon'da yaşıyor). Ne zaman onun hakkında konuşsa, ondan gerçekten hoşlandığını söylüyor. Bana özellikle onu asla SEVMEDİĞİNİ söyledi. Dün gece sarhoştu ve onun ""ilk aşkı"" olduğunu söyledi. Ertesi sabah ona bunu sordum ve sarhoş olduğunu ve duygusal olduğunu ve köpek yavrusu sevgisini kastettiğini ve onu aslında hiç sevmediğini ve onun ilk gerçek aşkı olduğumu söyledi.

Şey, ondan hâlâ hoşlandığından veya ona karşı bir şeyler hissettiğinden biraz endişeliyim... Kabul edeceğim, birkaç kez bilgisayarına göz attım (ki bu tamam DEĞİL... uzun zamandır yaptı)... ama arada bir onun Facebook'una giriyordu.

BEŞ yıl önceki LİSE kız arkadaşını neden hala merak ettiği konusunda gerçekten kafam karıştı."
"Birkaç mali nedenden dolayı kocam ve ben yasal olarak boşanmayı düşünüyoruz. Bunun iki yönü var: bize düşündüğüm şekilde yardımcı olacak mı ve evli bir çiftin sahip olduğu benzer faydaları elde etmenin başka yolları var mı?

Düşünce süreci:
Öncelikle, kocam üniversiteden Aralık ayında yaklaşık 100.000 $ kredi ile mezun oldu, yaklaşık yarısı Sallie Mae aracılığıyla. Bunların hiçbirine ortak olmadım. Henüz bir iş bulamadığı ve geri ödemenin başlamasına sadece birkaç ay kaldığı için, eğer evli kalırsak, a) erteleme veya gelire dayalı geri ödemeyi değerlendirirken gelirimi dikkate alacaklar ve b) bekleyecekler. Belli bir süre sonra (sanırım 10 yıl) kredilerden sorumluyum. Şimdi boşanırsak, gelirim -artık- geri ödemede dikkate alınmamalı ve kredilerin tamamı ona ait olduğundan, tamamen onun okul harcı için kullanıldığı ve hiçbir fayda görmediğim için borçlardan sorumlu tutulmayacağım.

Evet, vergilerimizin artacağını biliyorum ama ödemelerinin ayda 800-1000 dolar olmayacağını tahmin ediyorum.

Ek olarak, şu anda Sigortam kapsamında taşınıyor çünkü Covered California gelirimi sayıyor ve bu onu uygunsuz kılıyor. Boşanırsak, teorik olarak, muhtemelen benim sigorta kapsamımdan daha düşük bir maliyetle, sübvansiyonlu sigortaya hak kazanabilir.

Bu doğruysa ve boşanmaya karar verirsek, belirli avantajlar sağlamak için sahip olabileceğimiz başka belgeler var mı - vekaletname, tıbbi haklar, vb. Vergi oranlarını ve sigortayı etkilemenin mümkün olmadığını biliyorum, ancak başka hangi belgeler işe yarayabilir? Hastaneye yatış/tıbbi kararlar ve ihtiyaç duyulması halinde finansal kararlar verme haklarına sahip olmamızı sağlamak için mi?"
"Nişanlım son bir haftadır uyuşturucu kullanımından dolayı detoksta. Detoks yapacağını biliyordum ve onun yanında olduğumu bildiğinden emin olmak için her gün görüşme saatlerinde onu aradım. Perşembe günü o ve ben küçük bir tartışma yaşadık ve bu, bana sinir bozucu dedikten sonra telefonu yüzüme kapatmasıyla sona erdi. Artık onu kızdırmak istemeyen ben, beni aramasını beklemeye karar verdim. aramadı. Bugün (Cumartesi) Facebook'tayım ve onun başka bir kızın facebook sayfasına yazdığını görüyorum. Mesaj hemen hemen ""Hey, ben temizim. Konuşmak istiyorum. Beni ara"" yazıyordu. Onu aradım ve ne zaman çıktığını ve beni neden aramadığını öğrenmek istiyorum. Dün (Cuma) çıktığını ve vakti olmadığını söyledi. Bence bu saçmalık, çünkü onunla konuşacak zamanı vardı, neden ben olmasın. Artık ne düşüneceğimi bilmiyorum"
"Ben: 27 yaşındayım, evim var, işe ihtiyacım var, kız arkadaşımdan ve işinden uzaktayım. O: 25, Hala evde yaşıyor.

8 aydır birlikteyiz. Zorlu bir yamadan geçti, ancak genel olarak iyi gidiyor. Birbirimizi 7+ yıldır tanıyoruz.

Birlikte yaşamak istiyor ve bu bizim için doğal bir adım ama genç yetişkinler için iyi bilinen popüler bir bölgede çok pahalı bir çatı katına taşınmak istiyor. (Pek çok bar, gece hayatı, restoran, vb.) Kesinlikle harika bir çatı katı, şüphesiz.

Sorun şu: Ondan çok daha fazlasını kazanıyorum. Çatı katını tek başıma karşılayabilirdim, ancak aylık devam eden harcamalar söz konusu olduğunda çok daha tutumluyum. Normal faturalarım var. Araba ödemesi yok, oyuncak yok. Her neyse, kirayı benimle paylaşmaya razı. Başka bir sorun: Kira payı, temelde iki haftalık bir süre için çekinin tamamı.

Faturalar da henüz hesaba katılmadı. Biraz çalışma gerektiren bir evim var (dışarı çıkmak istememdeki motivasyonum), bu yüzden kiralamayı veya satmayı düşündüm. Büyük bir sorun değil.

Yani bu şekilde kafasının içine girmesine izin vermek bile delilik mi? İyi bir erkek arkadaş olmak ve onu ara sıra dışarı çıkarmak umurumda değil, zaten yaptığım gibi, ama ailesi doğal olarak endişeli ve bundan iki ay sonra onun para için endişelendiğini duymak istemiyorum.

""Başımızı aşarsak sınıfı düşürebiliriz"" diyor (Kompleks, kiralama süresinin ortasında daire değiştirmenize izin veriyor)

Sadece ihtiyaç duyduğu iş nedeniyle değil, aynı zamanda beni hayatta tutan ve tamamen sorumsuz ve dağınık olan erkek kardeşim de benimle yaşadığı için evimden taşınmak için ÇOK motive oldum. Yani başka bir sebep daha.

Ben daha çok mali durumu için endişeleniyorum. Onun bankası olmayı reddediyorum. Üzgünüm, henüz evli değiliz ve borç vermeyeceğiz."
"Merhaba Merhaba,

İngiltere'de yaşıyorum ve kız arkadaşım da öyle. Diğer birçok kişinin forma gömlek veya sosyete gibi web sitelerinde yaptığı gibi, o da sanat eserlerinin bir kısmını çevrimiçi olarak satıyor6.

Oradaki en popüler sanatçıların, yeni web sitelerini ve sanat eseri hırsızlığını tartıştıkları bir facebook grubu var.

Almanya'daki sanatçı arkadaşlarından biri onunla temasa geçerek bir perakende giyim mağazasında (Almanya'da 800'den fazla yerde) bir tişört (ve bir resim) üzerinde çalışmasının tam bir kopyasının olduğunu söyledi.

Küçük şirketlerde böyle bir şey olduğunda genellikle bunu unutmaya çalışıyor ama bu büyüklükteki bir şirketin bu işten paçayı sıyırmaması gerektiğini düşünüyor ve onlarla ve muhtemelen oradaki avukatlarla temasa geçmeyi planlıyor.

**Almanya'da ""kazanma ve ücret ödemeden"" avukatlar var mı? Vaktini boşa mı harcıyor? Dava açmadan tazminat alma şansları var mı?"
"Başlık bunu hemen hemen açıklıyor, Son dört aydır bir kızla çıkıyorum ve onunla vakit geçirmekten gerçekten zevk alıyorum. Pek çok ortak ilgi alanımız var, seks harika ve onun yanında mutluyum.

Ama geçen gün onun anneme ÇOK benzediğini fark ettim. İkisinin de kısa kıvırcık saçları ve benzer figürleri var. Annemin cildi çok daha açık renkli ve o biraz daha kısa... Aman Tanrım, şimdi onu aklımdan çıkaramıyorum.

Ailem onunla tanışmak istiyor ve ben onu onlarla tanıştırmaktan korkuyorum... Biraz içgörü ya da tavsiye gerçekten işe yarayabilir."
"Pekala, bir şekilde bir süreliğine güzel bir kızın ilgisini çekmeyi başaran yalnız, küçük bir ben var. Hatta bir gece beni birkaç kez öptü. Tabii haftalar geçtikçe iddialı olmaktan çok korkarak her şeyi batırmayı başardım ve o bana olan ilgisini kaybetmeye başladı. İlk mesaj atan olmayı bıraktı ve ona mesaj attığımda neredeyse hiç cevap vermiyordu. Ve evet, öpüştüğümüz geceden sonra tek yaptığımız bir veya iki hafta birbirimize mesaj atmaktı çünkü muhtemelen ikimiz de işleri daha ileriye götürecek kişinin birbirimizi olmasını bekliyorduk.

Buradaki insanlar bana topu düşürdüğümü ve her şeyin bittiğini söylediler. Dışarı çıkıp bittiğini söyleyemeyecek kadar olgunlaşmamış olduğunu söylediler, muhtemelen bekaretimi almayı teklif ettiği için çok derinlere düştüğünü hissettiği için. Ama dün gece o kızla çalıştım, işler ters gittiğinden beri onu ilk kez görüyorum. Gece için ayrılırken bana sarıldı, fikrimi değiştirirsem onunla ve bir iş arkadaşımla gelebileceğimi söyledi (ilk etapta bana hayır deme şansı vermek istememesine rağmen bu beni şüphelendirdi. ) ve ona mesaj atmamı söyledi.

Yarım saat sonra ona mesaj attım ve fikrimi değiştirip gelmek istediğimi söyledim. İş arkadaşının (bizden 30 yaş büyük tuhaf bir adam) kızdığını ve ayrıldığını söyledi. Yine de tüm bildiğim kadarıyla hala kanepesinde oturmuş onunla sohbet ediyor olabilirdi.

Bana biraz akıl vermenize ihtiyacım var. Bana sarıldığı ve ona mesaj atmamı söylediği için, içimde bu küçük yanlış yönlendirilmiş umut şeridi var. Hala bitti, değil mi ve hala beni reddetmekten çok mu korkuyor? Ben şimdi ne yapacağım? Şimdi ona mesaj mı atayım? Ona ne mesaj atacağım? Ona mesaj atmamı istediğini söyledi ama bahse girerim ona şimdi mesaj atarsam eskisi gibi tek kelimelik ve zahmetsizce yanıtlar alacağım."
"23 m

Sosyal olarak garip değilim ama oldukça içe dönük biriyim. Konuşmayı sevmediğimden değil, genellikle söyleyecek bir şeyim olmadıkça konuşmam. Bu bir yana, kadınlar asla önce benimle konuşmazlar ve sohbeti devam ettiremezler. Sınıftaki grup tartışmalarında bile, genellikle konuyu benimle sadece erkekler tartışır.

Tuhaf olan şu ki, sürekli bana asılan bir ton eşcinsel arkadaşım var. Neden erkekler bu kadar ileri görüşlü ve kendinden eminken, kadınların hepsi benim yanımda utangaç veya rahatsız/endişeli? Tbh, yakın heteroseksüel erkek arkadaşlarım olduğu kadar yakın eşcinsel arkadaşım da var. Ve açıkçası bu oran oldukça orantısız. Ve kelimenin tam anlamıyla, yalnızca pek çekici bulmadığım kadınlar benimle arkadaş olmaya çalışacak ve onlar her zaman (benim açımdan) ortalamanın üzerinde görünen çoğu kadından çok daha havalılar. Sanki çekici kadınların yanındayken bir tür gerginlik oluyor. Söylediğim bu mu yoksa kötü hisleri erteliyor muyum bilmiyorum ama genellikle sadece çekici kadınlar etrafında olur. Sanki gerçekten sohbet etmeye çalışsam bile katkıda bulunmuyorlar.

Şansım yeterince kötüydü, bir keresinde tek en iyi kadın arkadaşımla cinsel ilişkiye girdim ve o zamandan beri benimle takılmaktan kaçındı. Sorunun ne olduğundan emin değilim çünkü oldukça yakındık. Hiçbir şeye bir şans bile vermedi, ama bunun nispeten yeni ayrılmasıyla ilgili olduğundan şüpheleniyorum.

Birlikte olduğum veya ""konuştuğum"" her kadın onlar için fazla çekici olduğumu söyledi. Bunun akraba olup olmadığını bilmiyorum ama sanki arkadaştan fazlası olmaya çalıştığımda benim için yeterince iyi olmadıklarını düşünüyorlar. Bazen eşcinsel olsaydım ne kadar kolay olurdu diye düşünüyorum. Eşcinseller öyle ya da böyle beni hep buluyor, bu hep oluyor ha.

Ayrıca, çalışma alanımın doğasında kadın eksikliği var. Bunun muhtemelen genel olarak hayatımdaki kadın eksikliğiyle çok ilgisi var.

Peki, sorun ne olabilir?"
"Ben yeni bekar 3 çocuk annesiyim. Kirada geri kaldım, parasızlıktan aracım şu anda sigortalı değil, birkaç gün içinde kablo ve internetimiz iptal olacak ve diğer tüm faturalar artık gecikti parasızlık nedeniyle. Elimden geleni yapıyorum ama boğulduğumu hemen fark ediyorum. Aylardır yeni ve daha yüksek maaşlı bir iş arıyorum, başarılı olamadım (sağlayacak çok deneyimim olmasına rağmen). Reddit, ailemi ayakta tutmak için ne yapabilirim? Daha fazla ve hızlı para kazanmam gerekiyor!"
"İnternette tanıştığım bir kızla birkaç randevuya çıktım ve fiziksel yakınlık korkumun ve insanlara yavaş alışmamın yoluma çıktığından (ya da yakında olacağından) endişeleniyorum.

Biraz arka plan vermek gerekirse, 27 yaşındayım ve en son bir kızla (bakire değil) bir şey yaptığımdan bu yana 2 yıldan fazla zaman geçti. İnsanları tanıyana kadar kendini tam olarak açmayan biraz utangaç bir adamım. Bir kez yaptığımda kolayca arkadaş edinirim ama bu zaman alır. Ayrıca kızlardan da korkuyorum: İlişkiden tüm cinsel gerilimi (ve dolayısıyla ilgiyi) bir şekilde çıkarmadığım ve böylece bunun neden oldukça uzun süren bir kuru dönem olduğunu anlayabildiğiniz sürece, genel olarak onlarla etkileşime geçmekte sorun yaşıyorum.

Her neyse, bir süredir OKCupid'deyim ve birkaç kez çıktım, ancak hiçbiri ilk randevudan en yakın tarihe kadar geçmedi. Bu kızla (~25f), çoğunun aksine, kendimi oldukça rahat hissettim ve henüz arkadaşlarımın arasındayken yaptığım kelime oyunları ve aptalca mizahı kullanacak kadar rahat olmasam da, oraya vardığını görebiliyorum. Ama şimdi potansiyel olarak üçüncü randevuya geldik ve ben ona sarılmadım bile. Korktum ve pratiğim yok ve genel olarak çok alıngan bir adam değilim (ve şaka yapacak kadar rahat değilsem, daha fazlasını nasıl yapacağım!?), ama bunun aynı zamanda olduğunu da biliyorum garip ve karışık sinyaller gönderiyor. Az ya da çok istiyorum, ama şüpheyle hareketsiz kaldım.

Bir düzeyde, çuvallayıp bunu yapmam gerektiğini biliyorum, ama bunu düşünmek beni fiziksel olarak biraz hasta hissedecek kadar gerginleştiriyor. Bu, gelişigüzel bir şekilde gündeme getirebileceğim bir şey mi (ve sadece ondan gerçekten hoşlandığımı, ancak yavaş hareket etmem gerektiğini söyleyebilirim) yoksa bu uygun değil mi? Dinamiğe biraz daha içgörü kazandırmak için, ilk buluşmadan sonra bana mesaj göndererek eğlendiğini ve tekrar takılmak istediğini söyledi, bu yüzden orada da bir şeyler hissettiğini düşünüyorum..."
"Dünyanın en iyi iletişimcisi değilim. ADD'm var ve bazen bu, aynı anda birden fazla şeye odaklanmayı neredeyse imkansız hale getiriyor. Erkek arkadaşım dinlemediğim için sık sık bana kızıyor. Sorunun bir kısmı şu ki, o odaya gelip oturduğunda bir şeyler okuyor olacağım ve sonra konuşmaya başlıyor. Bunu yaptığında onu *kelimenin tam anlamıyla* her zaman duyamıyorum çünkü zaten yaptığım şeye o kadar dalmış durumdayım ki.

Bu sabah gerçekten katkıda bulunacak hiçbir şeyim olmayan bir şey söyledi. Bunu söylediğinde doğrudan ona bakıyordum ama yine de kızgındı çünkü görünüşe göre söyleyecek bir şeyim yoksa hala dinlemiyordum.

Kendi üzerime düşeni yapmam gerektiğini biliyorum ama ona her zaman dikkat etmek için her şeyi bırakıp söylediği her şeyi sözlü olarak kabul edemeyeceğimi anlamasını nasıl sağlayabilirim? Konuşmadan önce dikkatimi çekmesi gerektiğini ona birkaç kez anlattım ve kulaklarımı açık tutmak ve dikkatimi vermek için ekstra sıkı çalışıyorum. Beklentilerinin gerçekçi olmadığını fark etmesini nasıl sağlayabilirim?"
"Hepinize merhaba. 5 yıllık uzun süreli bir ilişkiden yeni çıktım. Eski sevgilim ve ben aynı üniversiteye gidiyorduk ama tıp fakültesine girdim ve o zamandan beri taşındım. Mesafe bizim için zordu ve benim tarafımda birçok değişikliğe yol açtı. Sonunda bitirmeye karar verdik ve bunu dostane bir şekilde yaptık. İlk ayrıldığımızda, arkadaş kalmamızı ve birbirimizin hayatını güncellememizi istemiştim. İlk başta, onunla kolayca tekrar arkadaş olabileceğimi düşünmüştüm, ancak onunla konuşmanın veya ona mesaj atmanın ve ilişkinin sonunu hatırlatmanın çok acı verici olduğunu fark ettim.

Ayrıldıktan birkaç gün sonra beni aradı ve açmadım çünkü onunla konuşmanın çok acı verici olacağını biliyordum. Ona, ikimizin de ayrılığın üstesinden gelebilmesi için kısa bir süre iletişim kurmak istemediğimi açıklayan bir e-posta gönderdim. Bir gün kadar ondan hiçbir şey almadım ama bu sabah uyandım ve yaklaşan bir sınav için bana şans dileyen bir mesaj gördüm. Metni görmek beni üzdü ve talep ettiğim temassızlık kuralına uymaya isteksiz olması beni biraz üzdü.

Benim kadar iyi bir destek grubuna sahip olmadığı için (beni destekleyen ve beni düzenli aralıklarla kontrol eden aile ve arkadaşlar) olmadığı için bana ulaşmaya devam ettiğini düşünüyorum ve son 5 yıldır ben öyleydim. Destek. Bu yüzden bana ulaşıyor ama bana ulaşmanın ikimizin de iyileşmesine yardımcı olacağını düşünmüyorum. Özellikle onu hala önemsediğim için kaba olmak ve onu görmezden gelmek istemiyorum ama aynı zamanda ona mesafeye ve zamana ihtiyacım olduğunu ve mesaj, arama vb. Konuşacak kimsesi olmadığı için zor zamanlar geçirdiğini düşünmekten nefret ediyorum ama gerçekten de bana ulaşması gerektiğini düşünmüyorum. Metnine çok genel bir şekilde cevap vermeli miyim? Hiç cevap vermeli miyim?"
"ve bunun birkaç ay önce almaya başladığı antidepresan yüzünden olduğunu iddia ediyor. geçmişte hiçbir sorun yaşamadık ve bunun birçok ilacın ortak bir yan etkisi olduğunu bilsem de (ben de bazılarını kullanıyorum), bunun benimle ilgili bir şey olduğunu düşünmeden edemiyorum.

birlikte yatmayacağımızdan değil ama artık hiçbir şeye başlamadı ve eğer sevişirsek, bu genellikle onun için acı verici oluyor. Ona beni ne kadar ilgilendirdiğini ve beni rahatsız ettiğini söyledim, ama o bunu bir kenara erteliyor ve bu beni ciddi şekilde rahatsız eden bir şey. sorarsam, nadiren buna hazır olmaz, ama bu noktada bundan zevk alıyor gibi görünmüyor, bu da ikimiz için de eğlenceli olmayan bir şey. Endişelerimi dile getirdim ve o bunları aptalca olarak görmezden geldi, ancak ondan başka bir ilaç almasını veya bu konuda doktoruyla konuşmasını istediğimde, hiçbir yere varmıyor."
"Böylece karım hafta sonu üzerime o bombayı attı. Kuşkusuz seks için biraz doyumsuz bir iştahım var ama iki küçük çocuğumuz, bakmamız gereken bir ev vb. var ve tam zamanlı bir işim var. Bu yüzden bazen zaman/yorgunluk/çocuklar/ev işleri vb. oyun süresinin önüne geçer.

Bununla birlikte, zamanımız ve enerjimiz olduğunda ikimiz de seks hayatımızdan GERÇEKTEN zevk alıyoruz. Bu nedenle, bu biraz sürpriz oldu.

Onunla bu konu hakkında daha fazla konuştuktan sonra, bu, evi, çocukları ve benim cinsel iştahımı tatmin edici sayacağı seviyelere getirebilmek konusunda kendini yetersiz hissetmesinden kaynaklanıyor gibi görünüyor. (Kayıt olsun, çocuklara ve eve iyi bir şekilde yardım ediyorum. Yani kanepede bir birayla otururken onu perişan ettiğimden değil.)

Onunla ikimizin de çok meşgul olduğumuz ve birbirimize yardım etmeye devam etmemiz ve birbirimize zaman ayırmamız gerektiği konusunda ona güvence vermeye çalıştım. Evet, daha fazla seks isterim, ancak (ikimizin de) bunu yapmak için zamanımız/yeteneğimiz hakkında gerçekçi beklentilere sahip olmamız gerekir.

Konuyla ilgili pek çok çelişkili düşüncem var ... Onunla evlendim, onu çok seviyorum ve onu aldatmayı hiç düşünmedim ama ÇOK SEVİYORUM ve onu alıp başka kadınlarla yatmama izin veriliyor. hem merak uyandırıyor hem de benim için hayal kırıklığı yaratıyor/üzüyor.

Benzer durumda olan başka kimse var mı? Açık bir ilişki içindesiniz ve tavsiye/bilgi sunabilir misiniz? Bununla ilgili çelişkili duygularımı çözmeme yardım eder misin?"
"Başlamak için, stoey'i daha iyi anlamanız için, Otizmim var (yüksek işlevli) ve bu nedenle sosyal durumlarda veya kendini ifade etmede en iyisi değilim.

Kötü bir hafta geçirdim. Özetlemek gerekirse, 3,5 yıllık kız arkadaşım beni terk etti ve yakın zamanda, ilişkinin son dört ayında beni aldattığını öğrendim. Ayrıca son zamanlarda şiddetli baş ağrıları nedeniyle hastaneye gitmek zorunda kaldım, ağrı nedeniyle geceleri beni fiziksel olarak ayakta tutanlar. 5 gün sonra, sonunda gitmeyeceklerine karar verdim ve acil servise gittim, bana migren ilacı verdiler ve neden baş ağrım olduğundan emin olmasalar da, yere ve ağrıya göre kümelendiğimi tahmin ettiklerini söylediler. baş ağrısı Daha sonra bana bunun için ilaç vermeye devam ettiler ve beni yoluma gönderdiler.

Şimdi, arkadaşlarımdan ve ailemden çok fazla destek aldım ve özellikle bir kişi bana dedi ki - eğer konuşmaya ihtiyacın olursa, hazırım. Onları bu konuya dahil etmeyi gerçekten çok isterdim ama çok sosyal veya kendini ifade edebilen biri değilim ve tuhaf görünmek istemiyorum. Bunun da ötesinde, bana ve tüm sorunlarıma odaklanmak yerine, bu kişiyle bir şekilde konuşmak ve sorunlarımın organik olarak hikayeye girmesini istiyorum.

Herhangi bir fikir, tavsiye vb."
"Yani bu hafta sonu memleketime yakın olan çarpıcı güzellikteki Shepherdstown, WV'de tam, yarım, 10k, 5k vb. Baltimore'dan önceki 2 haftalık bir incelmeden önce bu hafta sonu [Hal Higdon Acemi 1 eğitim programında] 12 tane olduğu için, o ve ben imzaladık ve süper yavaş çalıştırmayı planlıyordum.

Geçen hafta sonu yaptığım ilk 20 millik koşum iyi hissettirdi ve önceki haftaki 14'ü harika hissettirdi. Biraz fazla kiloluyum ve kendimi olması gerektiği kadar adamamış durumdayım - yani, kesinlikle 'aşırı çalışmadım' - bu yüzden maraton planlarım aşağı yukarı bitirmek ve 4:20'ye ulaşmaya çalışmak. 20 mil gibi uzun koşularım yaklaşık 10 dakikalık bir tempodaydı... ama şu anda kendimi gerçekten iyi hissediyorum ve kafama koyarsam bu yarı maratonun kıçını gerçekten tekmeleyebileceğimi düşünüyorum.

Geçen yıl 1:58'de (9:03) çalıştırdım ve deneseydim, bunu geliştirebileceğime oldukça eminim. Soru şu ki... denemeli miyim? Tüm bu çalışmalar maratona öncülük etmek içindi ve bir programın ardından iyileşme yeteneğime hayret ettim, bu yüzden bu konuda tavsiye arıyorum."
"Dün erkek arkadaşım bir havuz partisi verdi ve bir grup insanı davet etti. Sanırım arkadaş olduğu kızlardan biri ona aşık. Onunla tanışır tanışmaz, biliyordum. Onu erkek arkadaşıma bakarken yakaladım, onunla cilveli bir şekilde dalga geçti ve söylediği *her şeye* güldü.

Havuz partisinde, erkek arkadaşımın sırtının biraz güneşte yandığını bilmesini sağlamayı üstlendi. Beş dakika bile geçmeden sırtına güneş kremi sürüyor ve omuzlarını ovuşturuyor/masaj yapıyordu.

Tüm zaman boyunca onu takip etti. Bu kız erkek arkadaşım için kötü oldu.

Bunu onunla sevgi dolu bir şekilde gündeme getirmenin iyi bir yolu var mı? Beş aylık bir ilişki içindeyiz yani o kadar uzun süredir beraber değiliz."
"Şu anki SO'mla yaklaşık 2 ay önce tanıştım, aynı üniversiteye gidiyoruz ama farklı eyaletlerden geliyoruz. İşler oldukça hızlı ilerledi; bir ay sonra bana beni sevdiğini söyledi ve kendisinden kız arkadaşım olarak bahsetmeye başladı - bu bana ""resmi"" bir ilişki olduğumuzun sinyalini verdi.

Her neyse, ikimiz de farklı eyaletlerden geliyoruz ve yaz tatilinde uzun mesafeli olacağız - ikimiz de ağustos ortasında okula dönecektik. Ayrılmadan önce, bana uzun mesafeli bir ilişki içinde olmak istemediğini ve yaz tatilinde ayrıcalıklı kalmak isteyip istemediğini bilmediğini söyledi. Bunu esasen ilişkimizin sonu olarak gördüm ve ona yoluma devam edeceğimi söyledim.

Söylediklerim onu ​​gerçekten üzdüğü için işler burada karmaşıklaştı. Neden yaz boyunca ""sadece arkadaş olup konuşamayacağımızı"" ve ardından sonbaharda tekrar bir araya gelemeyeceğimizi sordu ve sonunda onu birkaç gün görmezden geldim ve sonunda onunla tekrar iletişim kurdum. Hâlâ konuşuyoruz ve bazen okula döndüğümüzde birlikte ne yapacağımıza dair planlarından bahsetti, ama ben bilmiyorum.

""Resmi"" bir ilişki içinde değiliz ama kullanılıyormuşum gibi hissediyorum; yazın bekar kalmak istiyor ama sonbaharda tekrar bir araya gelebilmemiz için etrafta takılmamı istiyor. Bunun haksızlık olduğunu düşünüyorum ve o ne zaman isterse bir ilişkiden arkadaşlığa, sonra tekrar bir ilişkiye geçmemiz fikrinden hoşlanmıyorum.

Ona karşı çok güçlü hislerim var ama biz ayrıyken bekar kalmak ve daha iyi kimse gelmezse tekrar bir araya gelmek istemesi fikrinden hoşlanmıyorum."
"Pekala, bunu kısa tutmaya çalışacağım.

Yakın zamanda bir ilişkiden çıkmış bir kıza mesaj yoluyla bir randevu sordum. Özel olarak randevu demedim, görünüşüm hakkında bana birkaç iltifat ettikten sonra, yarı yolda olup olmadığını sordu.

Bunun gerçekten bir randevu olduğunu söyledim. Daha sonra yakın zamanda bir ilişkiden nasıl çıktığını, ara verip vermediğini bilmediğini ve bana hiçbir şey beklemememi ve kalbimi kırabileceğini söyledi.

Ama bana beni güncel tutacağını söyledi.

İki gün sonra başka bir tarihte metin yoluyla tekrar soruyorum. 12 saatten fazla zaman geçmesine rağmen cevap yok. Bu onun artık ilgilenmediğini söyleme şekli mi?"
"Ben ve bu adam birkaç aydır ""konuşuyoruz"". En son, üzerimde çok fazla baskı kurduğunu hissettiğim için aramızı bozmuştuk. Bir aydan fazla bir süre hiç iletişim kurmadık ve geçen Perşembe günü tekrar görüşmeye başladık.

Doğum günü için (Cumartesi idi) bir çift Jordans nike istedi. 180 dolara mal olduklarını bilmeden onları almayı kabul ediyorum. Sooo, alışveriş merkezine gidiyoruz, üzerimde yaklaşık 50 dolar var (meteliksiz üniversite öğrencisi) ve sonra bana ayakkabıları gösteriyor. Ödemeyi reddediyorum çünkü o kadar paraya layık görünmüyorlar ve benim o kadar param yok. Ona 40 veriyorum ve gerisini o ödüyor (1000'ler çıkardı). Bana yalancı, ucuz ve falan dedi. Hatta egomu bir kenara bıraktım ve ona onlara paramın yetmeyeceğini ve şimdi benimle konuşmayacağını söyledim.

Ben bu adamın gf'si değilim ve bu, temassızlığın sona ermesinden 2 gün sonra oldu. Ben mi yalan söylüyorum yoksa o mu bu kadar pahalı bir şey istiyor?"
"Uzun Hikaye. Nihayetinde yaklaşık 7 aydır birlikte olduğum kız arkadaşım oda arkadaşımı hiç sevmedi ve onun karanlıklarla dolu şeytan olduğunu düşünüyor. Bunu ona vereceğim, içki alışkanlıkları biraz karanlık getiriyor ve sorunlara neden oluyor. Oda arkadaşı değişimine olan bu ihtiyacı ve yaşam tarzı seçimlerimiz artık uyuşmadığı için yalnız (ve sonunda onunla) yaşamak istediğimi görüyorum. Ona göre oda arkadaşlarımın sağlığını onunkine tercih ediyorum. Mezuniyet ayım olduğu için kendimi rahat hissettiğim bir tarih verdim, gitmeye karar verdim, daha sonra yalnız yaşamak isterdim ama ona göre ben bir korkağım ve teslim oldum. Uzun zamandır bir kalbe sahip olduğumu görüyorum dostum."
"Kız arkadaşım ve ben birkaç yıldır çıkıyoruz, ancak uluslararası eğitim ve iş nedeniyle daha önce Noel'i birbirimizle yüz yüze geçirecek zamanı hiç bulamamıştık. Tatillerde her zaman çok meşgulüz ama bu yıl nihayet tatillerimizi birlikte geçirmeye karar verdik ve çok heyecanlıyım!

Ailesi ve kendisi üst sınıfta oldukça iyi durumdayken, ben hemen hemen ortalama bir orta sınıfım. Bunu belirtmemin nedeni, iş ona hediye almaya gelince, geçmişinden dolayı ne kadar alışık olduğu için biraz pahalı olması. Fırsat buldukça onu şımartıyorum ve şımartmaya çalışıyorum çünkü ona sırılsıklam aşığım.

Bununla birlikte, o büyük bir Totoro hayranı ve aynı zamanda Hayao Miyazaki hayranı. Bu yılki fikrim, paranın satın alabileceği bir şey değil, ama umarım birisi bana bir Totoro resminde onun imzasını nasıl alabileceğimi veya bu konuda herhangi bir şey önerebilir mi?

Hayao Miyazaki, sanatsal açıdan hayatında çok büyük bir etki yarattı ve sanırım onun da Japon olduğu gerçeği, bunun kendi kültürünün çoğunu da temsil ettiğini düşünüyor.
Herhangi bir öneri yardımcı olacaktır."
"Karma bir dernekteyim ve bu kadar harika olacağını bilmediğim bir kızla eşleştim. Onunla hiç sorun yaşamadan konuşabilir ve bir sohbet yürütebilirdim. En iyi kız arkadaşıma söylemekte zorlandığım şeyler hakkında onunla konuşmanın o kadar kolay olduğunu hissediyorum. Beni gülümsetiyor, güldürüyor ve onun yanındayken beni mutlu ediyor. Ancak, o benim kardeşlik ablam, bu yüzden bu potansiyel olarak garip olabilir. Dernek içinde çıkmaktan hoşlanmadığını biliyorum ama doğru adam çıkarsa yapacak. Herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır. Bu duruma nasıl yaklaşabilirim?"
"Bu normal mi? (24/K) her zaman ilk hareketi yapan benim. Ona (22M) iki kez çıkma teklif ettim. İlki bir grup arkadaşıylaydı ve harika vakit geçirdik ve o ikinciye gelemedi. Ona ondan hoşlandığımı söyledim ve o konuyu açmadı falan. Ayrıca ""takılmak istersen bana haber ver"" şeklinde açık bir davet teklif ettim.
Ama asla bir sohbet başlatmıyor veya bana çıkma teklif etmiyor ama ben yaptığımda her zaman yanıt veriyor. Öyleyse ... Zamanımı boşa mı harcıyorum? Ben çaba göstermezsem, bu onun hiç çaba sarf etmeyeceği anlamına mı gelir? Birine sessizce davranmanın olgunlaşmamış olduğunu biliyorum ama ne yapacağımdan emin değilim. O kadar iyi anlaşıyoruz ki sanki uzun zamandır arkadaşmışız gibi. Bu yüzden onun ucundaki düşünce sürecinin ne olduğundan emin değilim. Çıkma söz konusu olduğunda pasif OLMAMAK konusunda oldukça yeniyim, bu yüzden .... Çok ileri miyim emin değilim ya da ... Ne."
"İkimiz de henüz lisedeyiz ve eski erkek arkadaşımla (ona ""Randy"" diyelim) geçen yıl, 2011'in Eylül ortasında çıkmaya başladığımızda. zaman her şey hakkında ve her şey için aşırı derecede ısrarcıydı. Ellerini kendine saklayamadı ve fiziksel ve sözlü olarak tacizde bulundu. Evimin yakınındaki parkta otururduk ve beni pikniğe iter, orada iğneler ve ellerini gömleğimden yukarı ve pantolonumdan aşağı kaydırırdı. Eve gitmem gereken bir sokağa çıkma yasağı vardı ve umursamazdı, iğrenç vücudunu benimkine sürterek beni masaya yapıştırırdı. Ona bunun olmasını istemediğimi, rahat olmadığımı söylerdim ve bana, eğer buna uymazsam, tüm bu farklı adamlarla yattığımı, sigara içtiğimi etrafa yayacağını söyledi. her gün eski erkek arkadaşlarımı başka biriyle aldattığımı vb. O yüzden doğal olarak onun ""yapmak istediği"" şeye karşı bir şey söylemekten korktum. Beni sıkıştırmanın yanı sıra, elimi tutup ona bir el işi yapmaya zorlardı ve ona oral seks yapmak için de başımı öne eğmeye çalışırdı.

Bu birçok kez oldu ... Şu anda temel kurallar ve sınırlar koymadığım için kendimi çok suçlu hissediyorum ve onunla bir ilgisi olduğu için pişmanlıkla doluyum.
Yine de beni korkutan şey, bunların hepsinin Eylül-Ekim 2011'de olması ve ben ona daha geçen ay cinsel taciz davası açtım. Bu kadar uzun süre beklememin sebebi, bunu kimseye anlatmaktan korkmam, sürekli sinirli olmam ve bu yüzden insanlardan uzaklaşmamdı. Sonunda en yakın arkadaşlarımdan birine yaptığı şey hakkında açılana kadar ve o bana cinsel saldırı davası açmamı önerdi.
Şimdi bir kurban etkisi beyanı yazmam gerekiyor ve Reddit'in bunu yapmak için herhangi bir ipucu olup olmadığını merak ediyordum. Kelimelerle aramın iyi olduğuna inanıyorum ama (umarım) bir şeyler yapılabilsin diye bunun mümkün olan en iyi şekilde olmasını istiyorum."
"Polisi dahil etmek istediğim noktadayım. Kim olduklarını biliyorum ama neden benden bu kadar nefret ettiklerini bilmiyorum. Hepsi sert olduklarına ve benimle dövüşmek istediklerine inanıyor ve aptallıkları sayesinde arkadaşlarımı ve ailemi tehlikeye atmaya başlayabileceklerine inanıyorum. **Bağlam** - Bu dört kişilik bir grup, arkadaşlarım ve ben eskiden arkadaştık ama gitgide aptallaştılar, bu yüzden kendimizi onlarla ilişkilendirmeyi tamamen bıraktık. Birkaç hafta önce onlar hakkında boktan konuştuğumu duydular. Ben değildim.... Ama öyle olduğumu düşündüler, bu yüzden aptal telefon şakalarıyla başladı, ama kısa süre sonra ""eğlencelerini"" arkadaşlarımdan birinin arabasına götürdüler ve gecenin bir yarısı şurup ve fıstık ezmesi ile kapladılar. . Onlar olduğunu biliyordu ve bu konuda hiçbir şey yapmadı. Şimdi beni özel numaralardan arıyorlar ve bana küfürler ve diğer ""aşağılayıcı"" şeyler haykırıyorlar ve yabancı aksanları nedeniyle onları söylemek kolay. Onlardan biri hata yaptı ve numarasını engellemeyi unuttu, bu yüzden onların aleyhine bir kanıt olduğunu varsayıyorum. Ayrıca bu aramalar aracılığıyla beni bedensel zarar vermekle tehdit ettiler ve onlarla savaşmamı istediler. Hepsinin nerede yaşadığını biliyorum ve en iyisinin polisle konuşup adreslerini ve isimlerini verip durumu açıklamak olduğunu düşünüyorum, evime herhangi bir şekilde zarar vermeleri veya ailemi tehlikeye atmaları endişesiyle baş edemiyorum ve arkadaşlar (veya bu konuda kendim). Bu noktada polisi olaya dahil etmekten başka seçeneğim olmadığına inanıyorum. Ama önce reddit'in tavsiyesini istiyorum. (Ekstra bilgi hepsi on altı ile on yedi arasında ve birlikte lisedeyiz)"
"Bu yüzden, Eylül'de üniversitede 2. yılımdeyim ve iki gün önce nihayet bir iş buldum. Bu alanda yapmak istediğim bir şey değil, sadece biraz para kazanmak için bir şey, bu bir garsonluk işi.

Bütün yaz boyunca tek istediğim bir iş, aileme güvenmek zorunda kalmamak ve ne istersem satın alabilmek ya da yapabilmekti. Erkek arkadaşım bir giyim mağazasında çalışıyor ama şu anda gerçekten çalışmıyor çünkü üniversite tekrar sınavı var ve bunun için çalışmakla meşgul.

Beraber yaşamıyoruz ve son zamanlarda sınav nedeniyle neredeyse 2 haftadır görüşemiyoruz. Sanırım artık bir işim olduğu için birbirimizi eskisi kadar sık ​​göremeyeceğimizden ve sınavdan sonra onun arkadaşlarıyla geceleri dışarı çıkacağından ve benim gitmeyeceğimden endişeleniyorum. Mümkün çünkü 17:00 ile 1-2 arası çalışıyorum.

Bunun kulağa saçma geldiğini biliyorum ama kendimi dışlanmış hissedeceğimi de biliyorum. Neden böyle hissettiğimi bilmiyorum çünkü bu mantıksız ve aylardır tek istediğim bir işti. Belki de onun saatleri her zaman sabah/akşam ve benimki akşam/akşam olduğundan, bu yüzden ne zaman görüşeceğimizi merak ediyorum.

Şu anda, buna değmeyeceği için bırakmayı düşünüyorum. Deliriyor muyum?"
"Bu yüzden yakın zamanda iki aylık kız arkadaşımdan ayrıldım. Şu anda yarı-uzak bir ilişki içindeyiz (1 saat uzaklıkta) çünkü o Los Angeles'ta okula gidiyor (memleketi benden 6 saat uzakta). Haftada bir kez ziyarete gidiyorum ve annem biraz kızmaya başladı çünkü bunun benzin israfı olduğunu ve onu yalnızca 2 haftada bir ziyaret etmem gerektiğini söylüyor.

Ayrıca ailemin onunla kalmam için iki şartı vardı (1. Katolikliğe geçiyor ve 2. Evlenirsek Güney Kaliforniya'ya taşınmayı kabul ediyor). Şimdi annem, daha sonra işler benim için zorlaşmadan önce bunu hemen sormam gerektiğini söyledi.

Şahsen din değiştirip değiştirmemesi umurumda değil çünkü ben onun inançlarına saygı duyuyorum ve onun da benimkine saygı duyduğunu biliyorum. Ancak ailemi gerçekten seviyorum ve gelecekte ondan muhtemelen uzaklaşacağım düşüncesi ve onun farklı bir dine mensup olması annemi üzdü. Uzun mesafeli bir ilişki oldukça riskli olduğu için incineceğimden korktuğunu biliyorum ama bu kızı gerçekten seviyorum. Kız arkadaşımla konuşmak gerçekten çok kolay ve beni gerçekten mutlu ediyor. Bana onun gibi uyan biriyle hiç tanışmadım ve onun da aynı şekilde hissettiğini biliyorum. Bitirmeden bitirmemizin düşüncesi beni üzüyor ve pes etmek istemiyorum.

Kız arkadaşım, din değiştirmek istemediğini ve gelecekte nerede yaşayacağına bağlı kalmak istemediğini söyledi. Hayatın onu nereye götürdüğünü görmeye inanıyor.

Annemin din olayını atlatacağını biliyorum ama gelecekte memleketimi terk etmemle nasıl başa çıkacağını bilmiyorum. Bu ilişkiyi gerçekten bitirmek istemiyorum ama aynı zamanda korkuyorum çünkü işler karışırsa ve incinirsem ailem benim için hayal kırıklığına uğrayacak.

Sanırım bir tavsiye istiyorum... Bu ilişkiyi denemeye devam edip ne olacağını görmeli miyim? Yoksa vazgeçip yoluma devam mı etmeliyim."
"Kız arkadaşımla bir yıldır çıkıyorum. Bu benim ilk ilişkim ve birçok şeyde yeniyim. Gerçekten çok yakınız ve güçleniyoruz. Ama ara sıra önceki erkek arkadaşını hatırlar (bir yıldır flört eder) ve bir süreliğine üzülür ve kendini kötü hisseder. Onu aldatan bir adam için pişmanlık duyuyor ve onu unutup hayatına devam etmekte zorlanıyor.

 Ona her zaman bunun zaman aldığını ve her zaman onun yanında olacağımı söylüyorum. Normalde şu anki üzüntüyü halleder ve yolumuza devam ederiz ama onun hala biraz üzgün olduğunu söyleyebilirim.

Gerçekten sabırlıyım ve onu her zaman rahatlatıyorum, ancak onu bu konuda nasıl daha fazla rahatlatabileceğime dair ipuçları arıyorum. Ayrılıklar ve birini unutmanın ne zaman normal olduğu hakkında daha fazla bilgi arıyorum ve ona nasıl daha fazla yardımcı olabilirim?"
"Yani siz bana berbat durumum için pek çok harika tavsiye verdiniz (buradaydı: ama birlikte olduğum bu kız, eski sevgilisine çok fazla mesaj attığı için onu aradıktan sonra işleri bitirdi ve bana patladı, bana bağırdı. onu suçladığım için bana ve sonra eski evine gitmeye devam et.)

Her neyse, aynı sosyal çevrede bile ondan uzak durmakla iyi bir iş çıkardım ama iki gece önce burayı gördüm ve üzerimdeydi, ilişki kurmaya çalışıyordu, üzgün olduğunu, ilişkilerde kötü olduğunu söylüyordu. vb. Daha önce ona başka şanslar verdiğimde ve bitirdikten sonra geri döndüğümde iki kez duyduğum aynı şey.

Benimle sevişmeye çalıştı, ben de onu yanağımda tuttum. Yapmak zorunda olduğum en zor şeylerden biriydi. Reddit, birçok kızla birlikte oldum ama o sevdiğim ikinci kız, bu da benim için gerçekten zor. Kendimi berbat hissediyorum, ona bir şans daha vermeyerek her şeyi berbat etmişim gibi ve gerçekten üzgün olduğunu biliyorum, sonra tanıdığı bu adamlarla bir partiye gidiyormuş gibi. Oradan ne olduğunu anlayabilirim.

Başka kızlarla görüşüyorum ve o gece bile başka biriyle çıkmaya başladım ama tek düşünebildiğim oydu ve tüm bu durum için üzgündüm. Ona dördüncü bir şans vermenin aptalca olacağının farkındayım ve ona karşı duygularım hüzünle karışık öfke... bu sırada aklımı nasıl koruyabilirim? Her şey hakkında çok depresif hissediyorum. Onun da buna çok üzüldüğünü biliyorum (sosyal medyayı sarhoş etmiş olabilir...)"
"Çok uzun bir hikaye o yüzden sorulduğunda özetlemeye ve detay vermeye çalışacağım. İlişkimizin neredeyse başlangıcından beri birlikte yaşıyoruz ve her zaman son derece yakın olduk. Sorunlarımızdan biri her zaman cinsel ihtiyaçlar olmuştur. Birkaç gün önce bu konuda ayrıldık çünkü işte biriyle tanıştı ve hemen beynini dağıtmak istedi ve kendini suçlu hissetti ve bu benim için adil değilmiş gibi hissetti.

Bu gece ona bir ilişkideki her insanın bu duyguları zaman zaman yaşadığını açıkladım (yanılıyorsam düzeltin). Ben de daha önce başka insanları becermek istedim ama bu yüzden ilişkiyi bitirmeyi hiç düşünmedim. Bu şeylerin sadece cinsel olarak kalmasının önemli olduğunu düşünüyorum ve söz konusu şu anki kız için daha önce belirttiği hiçbir duygu söz konusu olmayacak.

Ayrıca benden önce pek çok başka cinsel partneri olmadı, bu yüzden kesinlikle devreye giriyor. Bu durum benim de geçmişte onsuz düşündüğüm bir şey (çok eşli olmak/tek eşli olmamak-emin değil misiniz?) Daha önce de üçlü ve benzeri şeylerden bahsetmiştik.

Şimdiye kadar hiçbirinin meyve vermemesinin nedeni, vücudumla ilgili kendi güvensizliklerim. Artık onun tek bedenim olduğunu bilme ve onu çalıştırma noktasına ulaşmaya çalışıyorum. 30 kilo verme sürecindeyim ve çıkmaya başladığımızdan beri kilo verdim. Kilom, özellikle onunla yatakta her zaman cinsel güvenimi zorladı.

Bu yüzden bir yandan onun diğer kadınları (ve uygun birini bulduğumda diğer erkekleri becermeme) izin vermemde çoğunlukla sorun yok ama kıskançlık yapmak istemiyorum. Tüm bunları hiç duygusallaşmadan düşündüm, bu yüzden hepsi net bir kafa ile. Ortaklar olarak harika ve harika ilişkimize sahip olmak ve yine de başka şeylere açık olmak istiyorum. Ayrıca onun tarafından tamamen ihmal edilmek ve sağlıklı seks ile başkalarıyla ara sıra seks yapmak arasında bir denge bulmak istemiyorum. Mümkün mü?

Bu uygun mu? Bunu r/polyamory'ye veya başka bir yere göndersem daha iyi olur mu?"
"Neredeyse tam bir yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim. İnanılmaz derecede yakınız ve neredeyse her günümüzü birlikte geçirdik. Biriyle hiç bu kadar yakın olmamıştım, hatta aşık olduğum eski insanlarla bile.

Her neyse, oldukça havalı bir işi var - serbest meslek sahibi ve düğünler, restoranlar ve kurumsal etkinlikler için sihir yapıyor - klas, yetişkinlere yönelik yakın plan sihir. Şu şapkalı tavşan olayının hiçbiri. O genç ve çok çok tatlı, uzun boylu ve ona kıkırdayan ve göz kırpan birçok kız alıyor, ilişkiye girerken bunu anlaşmanın bir parçası olduğunu anladım.

Bir zamanlar bana ilk tanıştığımızda yaptığı, öpücük numarası denen bu numarayı yapardı. Hemen hemen ağzına bir kart ve bir kızın ağzına başka bir kart koyduğu yerde öpüşürler ve sonra kartlar değiştirilir. O sordu ve ben de ona bunun benim için uygun olmadığını söyledim. İstediği kadar bahşiş için flört edebilir ama öpüşmek çizgiyi aşıyor. Başka birçok numarası var. Yüz tane. O kabul etti. Ancak, bir hafta önce bir düğün yapıyordu ve daha önce başka bir sihirbaz tarafından yapılan numarayı görmüş olan, kendisinden rica eden bir nedime öpücük numarası yaptı. Bana söyledi ve dürüsttü ama ihanete uğramış ve üzgün hissetmekten kendimi alamıyorum. Başından beri bu konuda anlaşmıştık :/ Onu seviyorum ve ondan ayrılmaya hiç niyetim yok ama bunu ne kadar ciddi olduğumu gösterecek şekilde halletmek istiyorum. Lütfen yardım et."
"Arka ülkede çok fazla zaman geçiren, hayatta kalma becerileri, navigasyon, ilk yardım ve dış mekan güvenliği hakkında bilgi sahibi olan deneyimli bir yürüyüşçüyüm. Ama dikkatsiz olduğunuzda ve kendinize aşırı güvendiğiniz zaman bunların hepsi pencereden uçup gidebilir, size öğretilen ilk şey bu! Kendime çok fazla güveniyordum ve bu bazı gerçek sorunlara yol açtı.

Appalachian Trail'de kısa (6 millik gidiş-dönüş) yarım günlük bir yürüyüşte, yaklaşık 25 mil ötedeki bir kaya oluşumuna bakmak için patikadan çıktım. Patikaya geri dönmek yerine, hafif çalılıklar ve geniş aralıklı ağaçların arasından dağa tırmanmaya karar verdim. Yanımda harita ya da pusula yoktu ve cep telefonu sinyalim ya da GPS cihazım yoktu. O gün nerede yürüyüş yaptığımı da kimseye söylemedim. BÜYÜK HATALAR.

Sırtın zirvesindeki patikayla kesişecek 10 dakikalık bir yürüyüş olacağını düşündüğüm şey, yoğun bitki örtüsünün arasında iki saatten fazla bir çalılığa dönüştü, ancak patikadan daha uzağa ilerlemeye devam ettim. Sarmaşıklardan ve dikenlerden gerçekten kesildim ve navigasyon için güneşe ve sabit yer işaretlerine güvenmek zorunda kaldım. Sonunda bir dereye indikten sonra, daha önce baktığım bir haritayı hatırladım. O dereyi daha da yoğun bitki örtüsünün içinden takip ettim, ta ki sonunda bıraktığım yerden sadece yarım mil ötede patikayla tekrar kesişene kadar.

Bu nedenle TIFU, yürüyüş güvenliğinin bazı temel ilkelerini terk ederek: Yarım günlük sudan daha fazla hazırlıklı değildim. Harita getirmedim. Pusula getirmedim. Nereye gittiğimi kimseye söylemedim. İyi işaretlenmiş bir iz bıraktım. Adımlarımı tekrar takip etmedim. Hassas ekosistemlere herhangi bir zarar vermemiş olmayı umut edebilirim. Kesikler, sıyrıklar ve zehirli sarmaşıklarla kaplandım.

Her zaman hazırlıklı olun, klişe ama doğru. Her zaman birine nerede olduğunuzu söyleyin, varsa işaretli yollarda kalın veya işaretsiz bir arazideyseniz bir navigasyon aracı getirin ve beklenmedik durumlara hazırlanın. Aşırı güven, ciddi şekilde incinmenize veya kaybolmanıza neden olabilir."
"Gördüğüm en güzel kızlardan biri, sık sık geliyor, bazen arkadaşlarıyla, bazen tek başına. Birkaç gün önce onu tek başına gördüm ve espresso makinesinde çalışıyordum ve ona bir içki yaptım ve içine latte art ile bir kalp koydum. Bana teşekkür etti, gülümsedi ve işe döndüğümde fotoğrafını çektiğini ve metin mesajı attığını, sık sık bana bakıp gülümsediğini gördüm.

Şimdi, o gittiğinde mesai dışındaydım ve iş arkadaşlarımdan biriyle konuşuyordum, ama çıkarken bana gelip benimle konuşacakmış gibi bir hareket yaptı, ama bir şekilde geri çekildi ve gitti. Ona iyi günler dedim ve ikimiz de birbirimize gülümsedik.

Öyleyse reddit, geri çekildiğinde aklından ne geçiyordu? Gergin miydi? Ne diyeceğini bilemedin mi? Onu bir daha gördüğümde ne diyeceğim? Hiçbir zaman konuşkan bir tip olmadım, her zaman çok utangaç oldum, yakın zamana kadar kendimi biraz açtım. Ama ben sadece onunla nasıl konuşacağımı, numarasını, adını nasıl alacağımı falan bulmaya çalışıyorum. Peşine düştüğüm tüm kızlar, arkadaşlarım bizi tanıştırdı, bu yüzden daha önce hiç böyle birinin peşinden gitmemiştim. Şimdiden zaman ayırdığınız için teşekkürler!"
"Kız kardeşim bana ve anneme (babası vefat etti) çocuklarının kocasından olmadığını söyledi. Ve sadece bu da değil, çocukları da iletişim halinde olduğu eski bir erkek arkadaşından. Hatta bunu doğrulamak için babalık testi yapmaya gitti.

Yeğenimiz küçük olduğundan beri herkes bazı şeylerin yolunda gitmediğini fark etti, ama ben sadece küçük çocukların neye benzediğini söyleyemediğim için tebeşirle yazdım. Şimdi bunu duyunca ne yapacağımı bilmiyorum. Annem bütün mesele hakkında susmamı, kız kardeşimin eski erkek arkadaşının çocuklar için iyi olmadığını ve kocasının iyi bir baba olduğunu ve bilmediklerinin ona zarar vermeyeceğini söyledi.

Şahsen, tüm durumun tamamen berbat olduğunu düşünüyorum ve durumdaki koca ben olsaydım, yetiştirdiğim çocukların benim olup olmadığını kesinlikle bilmek isterdim. Kız kardeşim ve annem aynı şeyi hissetmiyor. Bir parçam ona söylemek ya da en azından ima etmek istiyor ama korkarım ki bu, kız kardeşim ve yeğenlerim ile aramdaki ilişkiyi bitirecek."
"Tamam, bu adamla yaklaşık 2 aydır görüşüyorum ve her şey harika başladı. Nazik, özenli ve bana bayılıyor. İlişkimizde annesi dışında bir sorun yok. O bir annenin çocuğu, eğer onu getirdiği ve dahil ettiği yasadışı faaliyetlere girmemiş olsaydı sorun olmazdı.

Bana annesine çok yakın olduğunu ve sadece birbirlerine sahip olduklarını söyledi. Annesi 50 yaşında ve uyuşturucu satıyor. Bazen erkek arkadaşıma da bunu kendisi için yaptırıyor, ona da uyuşturucu verdi. Onun evinde kalmaya geliyor ve oturma odasında ot içiyor (Son olmaktan memnunum ama kesinlikle dışarıda yapabilir). Günlerce kalıyor ve sadece dikkatini istiyor. Ben onun evindeyken, bir şeyler yapmak için ayrılırsak (kahve almak gibi) boktanlaşıyor.

Geçenlerde, ben onun evindeyken (o işteydi) polisler geldi çünkü yasadışı olarak atılmış bazı çöpler bulmuşlardı ve annesi onları çöpe atmak için para ödemek istemedikleri için gece geç saatlerde beni çöpe attırmıştı. çöplük!

Bu tür faaliyetlerle başa çıkmakta zorlanıyorum. Ben iffetli değilim ama böyle bir şey etrafında büyümedim. Ailem yasalara çok saygılı, muhafazakar insanlardı ve bu tamamen yeni bir dünya. Biri bana bununla nasıl başa çıkılacağı konusunda tavsiye verebilir mi? Veya bir ebeveyne yakın olan biriyle çıkma deneyimi olan biri? Onunla bunun hakkında konuşmayı denedim ama çok savunmacı davranıyor ve annesi de öyle. ona HER ŞEYİ anlatır"
"Hey millet, uzun zamandır gizlenen, ilk kez poster. Aslında reddit'te ilk kez gönderi paylaşıyorum. Gerçekten kız kardeşimin adına gönderiyorum çünkü o bu siteyi gerçekten anlamıyor.

Uzun lafın kısası, kız kardeşim ve benim ebeveynlerimizle harika bir ilişkimiz var. Çok sağlıklı, çok sevgi dolu. Ne yazık ki annem birkaç ay önce aniden vefat etti ve bu ailemi gerçekten çok etkiledi. İçine girmemek, çok beklenmedik ve tamamen yıkıcıydı. Annemle babam 43 yıllık evliler ve ben ve ablam için çok iyi bir rol model olduk. Babam mücadele ediyor, hepimiz öyleyiz ama birbirimize destek olmaya çalışıyoruz.

Kız kardeşim yakın zamanda nişanlandı... o ve nişanlısı çalışıyor. Oldukça iyi para kazanıyor ve kız kardeşim iyi durumda. Korkunç değil.

Her neyse, ailem emekli olmuştu ve emekli maaşlarıyla oldukça iyi geçiniyorlardı. Yatırımları olduğunu biliyorum ama boyutunu bilmiyorum. Açıkçası işleri hakkında çok fazla araştırma yapmadım. Annemin ölümüyle, kız kardeşim ve ben babamın mali durumu için endişeleniyoruz. Annemin emekliliği ve emekli maaşı babamınkinden çok daha fazlaydı, bu yüzden mali açıdan darbe aldığını biliyoruz. Babam harika bir adam ve elinden gelse her şeyin bedelini öderdi ama kız kardeşim ondan çok şey istemekten çekiniyor. Sıkıştı çünkü herhangi bir şey için ödeme yapmasına izin vermezse bunun duygularını inciteceğini biliyor ama aynı zamanda çok fazla şey ödemesini de istemiyor.

Sanırım buna nasıl yaklaşacağımızdan emin değiliz. Gelinin ebeveynlerinin ödemesi normal olan nedir? Mekan ve elbise konusunda yardım edebileceğini düşünüyordum ama hiçbir fikrim yok. Ve yardım etmesine izin verip çok fazla vermesine nasıl izin vermeyeceğiz? Kız kardeşimin baş nedimesiyim ve onunla bir plan yapmaya çalışıyorum ama tamamen kayboldum ve herhangi bir girdi çok makbule geçer. Yeterince bilgi verdim mi bilmiyorum, epey dağıldım. Sorularınız varsa cevaplamaktan memnuniyet duyarım."
"Karım ve ben böyle yaratılmış olabiliriz ya da olmayabiliriz. Belki de asla bilemeyeceğiz. Üniversitede 2 yıl çıktık ve mezun olduktan kısa bir süre sonra fırında çörek olduğunu öğrendik. Hamilelik ikimiz için de zordu ve hamilelik sırasında ve sonrasında bazı depresyon sorunları yaşadı. Oğlumuz doğmadan yaklaşık 6 ay önce evlendik. İşte o zaman seks hayatımız öldü.

Hızlı ileri 2 yıl, hala üniversitede sahip olduğum aynı libidoya sahibim. Biraz alma fırsatı varsa, alırım (sadece karımla). Öte yandan karım ya çok meşgul, çok yorgun ya da öyle hissetmiyor. Ve öyle hissettiğinde, benim için asla, benim istek ve tercihlerimden taviz vermeden onun için iyi olan şey. Bu seks, bu yüzden geri çevirmiyorum.

Ben de onun gibi kendime iyi bakıyorum, çirkin değilim, o da değil ve çıkmaya başladığımızdan beri sadık biriyim. ""Teşekkür ederim"" dışında çok nadiren bir şey ürettikleri için, son zamanlarda tüm sürpriz çiçeklerden, spontane tarihlerden, küçük hediyelerden vs. vazgeçtim.

Cinsel yaşamımızı hem sıklık hem de çeşitlilik açısından daha iyi hale getirmek için ne yapabilirim?"
"Bu yüzden geceyi dışarıda geçirip 6:30'da eve döndükten sonra bugün 8:30'da uyandım ve bunun sonucunda sadece 2 saat uyudum. Uyandıktan sonra vücudumda bir pislik hissettim, bu yüzden dışarı çıkmadan önce sabah erkenden duş almaya karar verdim. Şampuanlamayı, dişlerimi fırçalamayı ve mastürbasyon yapmayı bitirdikten sonra, bir süredir yapmadığım için tıraş olmaya karar verdim ve sonuçta ince bir kirli sakal perdesi oluştu. Bu noktada ılık su ve buhar uykumu getiriyordu ve tıraş olma konusunda ikinci kez düşündüğümü belli belirsiz hatırlıyorum.
ama ben tıraş oldum
Tıraş olduktan sonra, listemdeki bir sonraki şey tıraş bıçağını temizlemekti, bu yüzden 2 saatlik uykunun dumanı üzerinde koşarken o sırada doğal olarak hissettiğim şeyi yapmaya başladım. Tıraş bıçağındaki tüyleri almak için işaret parmağımı yukarı aşağı gezdirmeye başladım.
Duşumu bitirdim ve kendimi kurulamak için dışarı çıktım. Ve havluda Blood."
"Bu oldukça berbat. Az önce öğrendi ve bana anlattı ve 2 Şubat'ta başlamasını istiyorlar. Bunu tartışmak için bu akşam daha sonra yemeğe çıkacağız. Bu bir kariyer yapma işiyse (bu akşam öğreneceğim), ondan ayrılıp kariyerine devam etmesine izin vermenin neredeyse benim sorumluluğum olduğunu hissediyorum. Sonuçta, sadece iki ay oldu. İşin kötüsü, ona gerçekten aşık olmaya başladım ve onu son gördüğümde beni sevdiğini söyledi (ilişkinin oldukça erken olduğunu biliyorum, ama kesinlikle benim için son derece güçlü hisleri var). İkimizin de hala genç olduğumuzu ve potansiyel kariyer fırsatlarının hayatın bu aşamasında önemli olduğunu bildiğim için onun adına karar vermem uygun mu? Yoksa kendi başına yapmasına izin vermeli miyim (muhtemelen kalmalı)? Şimdiden teşekkürler. Yıllar sonra ilk kez ağlamaya başladım bile."
"7 aylıktan biraz daha uzun olan kız arkadaşım ve ben geçen Cuma sabah 1:30 civarında ayrıldık. Neredeyse bir hafta oldu ve bunu kabullenmekte ve üstesinden gelmekte çok zorlanıyorum. O gerçekten hayatımın aşkıydı ve bana geçmiş ilişkilerimin hiçbirinden asla çıkaramadığım çok fazla sevgi, nezaket ve şefkat gösterdi. Hafta sonu için okuldan ayrılıp eve gidiyordum. Bu benim için iyiydi. Beni rahatsız eden her şeyden uzaklaştım ve uzun zamandır görmediğim bazı eski lise arkadaşlarımla biraz zaman geçirmem gerekti. O gecenin ilerleyen saatlerinde bana mesaj attı. Sadece ""Hey"", ama biraz kafamı karıştırdı. İlişkiyi bitiren oydu. Ona neden böyle hissettiğini sorduğumda, neden böyle hissettiğinden emin değildi ama ""Şu anda ciddi bir ilişki içinde olmak istediğimi sanmıyorum"" dedi. yaklaşık üç saat çünkü meşguldüm ve kaçınmaya çalıştığım bir depresyona girmek istemiyordum. Daha sonra ortak bir arkadaşım aracılığıyla ona neden daha önce mesaj atmadığım konusunda kafasının karıştığını öğrendim. Ona mesaj attığımda, ayrılıktan ya da ilişkiden bahsetmedik, sadece o sırada ne yaptığımdan bahsettik. Son birkaç gündür, hepsini bir arada tutmaya çalışırken gerçekten mücadele ediyorum. Tek düşünebildiğim onu ​​geri almak ve bu fırsat için her şeyi yaparım. Onunla konuşmuyordum, ondan kaçıyor gibiydim ama bazen aynı okulda olduğumuz ve aynı binada yaşadığımız için bu zor oluyor. Onu gerçekten seviyorum ve dediğim gibi, onunla tekrar birlikte olmak için her şeyi yaparım. Birbirimizi mutlu ettik ve bunu tekrar yapabileceğimizi biliyorum."
"Bu yaşadığım ilk uzun süreli ilişki. Kısa bir süre lisede bir kızla çıktım ama sonra askere gittim. Nefret ettiğim bir eyalette eğitim almak, konuşlandırmak ve yaşamakla çok meşguldüm, bu yüzden o zamanlar çıkmak için hiç çaba sarf etmedim. Askerden sonra üniversiteye gittim ve bir sürü kızla çıktım ama mutlu olduğum birini bulamadım.

Bununla birlikte, üniversitenin son yılında, hemen çarptığım harika bir kız buldum. O sırada bir erkek arkadaşı vardı ama sonunda onu terk etti ve yaşadığım yere yaklaştı. Erkek ve kız arkadaş olduk ve taşındığından beri neredeyse her gece benim evimde yattı.

Ben çok fazla alana ve yalnız zamana ihtiyaç duyan türden bir adamım ve bu, ilişkimizde tekrar eden bir sorun oldu, burada daha fazla yalnız kalmak istiyorum ama o, biz ayrıyken mutsuz. İşe yaraması için kişisel alanımı feda etmeye karar verdim çünkü o çok harika ama bazen işleri zorlaştırıyor.

Beni rahatsız eden bir diğer şey, en önemlisi, ona aşık olup olmadığımı bilmiyor olmamdı. Her zaman birbirimize seni sevdiğimi söylerdik ve bu her zaman doğru hissettirirdi ama sonra bir yanım gerçekten aşık olup olmadığımı ve aşkın ne olduğunu bilemeyecek kadar deneyimsiz olabileceğimi merak ediyor. Sık sık bu yüzden ayrılmayı düşündüm.

Ama şimdi, dün geceki ayrılıktan sonra, kesinlikle ezildim ve kalbim kırıldı. Ona onu tüm kalbimle sevdiğimi söylemekten ve onu geri almaktan daha çok istediğim bir şey yok. Bunu şu anda gerçekten hissediyorum ama tekrar bir araya gelirsek bu duygu sürer mi bilmiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Nişanlımla uzak mesafe ilişkisi yaşıyorum. Konserleri çok severim ve sık sık giderim. Cuma gecesi bir konsere gittim ve gösteride sevimli bir çiftle tanıştım. Onlarla gerçekten iyi anlaştık. Ondan çok hoşlandım, o gerçekten havalıydı ve o gerçekten tatlı/değerliydi. Sabah 5'e kadar dışarıda kaldık ve çok eğlendik.

Normalde ona evdeyken mesaj atarım ama görünüşe göre düğmeye düzgün basmadan bayılmışım. (Mesajın tamamı daktilo edilmişti.) 9'da uyandığımda, güvende olmamı istediğini bildiğim için ona mesaj atmadığım için özür diledim.

Dün gece, yaptığım şeyi yaptığım için aptal ve güvensiz olduğumu söyledi. Onları tanımıyordum ve akıllı davranmıyordum. Onlara gerçekten güvendiğimi ve zararsız olduklarını söyledim. Umurunda olmadığını söyledi.

Dünyayı dolaştım. 20'den fazla ülkede bulundum ve dağlarda haftalarca yabancılarla sırt çantamda bulundum. Bu benim için çok küçük bir şey gibi göründüğü için bunun çok tehlikeli olduğunu düşünmesi beni endişelendiriyor.

Bunun hakkında yanlış mı düşünüyorum?"
"Bu kızla 3 aydır çıkıyorum, işler çok iyi gidiyor, birbirimizden gerçekten hoşlanıyoruz, o kadar uzun olmamasına rağmen gerçekten birbirimizi seviyormuşuz gibi hissediyorum.

Bir süredir doğum kontrolü yapıyor ama yine de bana prezervatif kullandırıyor. Bunda yanlış bir şey olduğundan değil, doğum kontrol haplarının belirli bir başarısızlık oranı olduğunu anlıyorum. Sadece son zamanlarda reddit'te kadınların erkeklerin neyi yapmayı bırakmasını istedikleriyle ilgili bir soru dizisi, onlardan biri içeri girebilmeleri için doğum kontrolü almaları için onları rahatsız ediyordu. Kızım doğum kontrolü yapıyor ama biz hala bunu yapmıyoruz. Bu normal mi?

Bence prezervatifler ve yaygaraları hakkında endişelenmeyi bıraksak iyi olur. Biz zaten birbirimize bağlı ve sadıkız. İkimiz de test edilmiş ve temiz olduğumuz için bana bunu CYBE endişeleri için yaptırmıyor ve her neyse, prezervatifsiz başlıyoruz ve genellikle yarı yolda prezervatif takıyoruz. Birini kullanmaya başladıktan sonra o kadar iyi hissetmediğini bana itiraf etti ve yastık konuşmamız sık sık ""prezervatifsiz bir prezervatif olsaydı"" dilemesine geliyor, bu da onun kadar güvenilir bir doğum kontrol yöntemi olmasını dilediği anlamına geliyor. prezervatif kullanmadan prezervatif. Hapın aslında prezervatiften daha etkili olduğunu söylediğimde, hapın sadece prezervatifin işe yaramaması durumunda bir güvenlik önlemi olduğunu ve bunun tek yöntemimiz olmasını istemediğini söylüyor.

Sorum şu, aşırı paranoyak mı davranıyor? Yoksa prezervatifleri ortadan kaldırabilmeyi dileyerek bencillik mi ediyorum? Sadece biraz bakış açısı sunacak birine ihtiyacım var, lütfen."
"Yani sevgilim ve ben bir kızgınlık içindeyiz. İkimiz de üniversitedeyiz, birinci sınıftan beri birlikte yaşıyoruz, 2 yıl 8 aydır çıkıyoruz.

Sadece diğer insanlara yaklaşmayı veya dışarı çıkmayı nasıl sevmediği konusunda kavga ediyoruz. Genelde kendimi diğer arkadaşlarımla dışarı çıkmak isterken buluyorum ama onu yurtta tek başına yalnız bırakmaktan gerçekten suçlu hissediyorum. O zeki, kibar ve gerçekten harika bir adam ama neredeyse üç yıl oldu ve arkadaş edinmeye çalışmak için onda hiçbir gelişme görmüyorum ve bu ilişkimizi gerçekten incitiyor. O çok korkmuş ve utangaç, bu yüzden başkalarıyla konuşmakta zorlanıyor ve ben ona yardım etmeye çalıştım ama direnmeye devam ediyor. Arkadaş grubu ve hiç yakın arkadaşı yok.

Son zamanlarda başka bir destek sorunu, önemsiz bir şey hakkında tartışmaya girdiğim ve beni hiç desteklemediği ve genellikle ""bunun dışında kalmaya çalıştığı"" bir sorun oldu. Yanılıyorsam beni desteklemek için bir nedeni olmadığını anlıyorum ama beni desteklemek istememesi beni rahatsız ediyor. Şımarık görünmemeye çalışıyorum ama lütfen bana bir tavsiye verin.

Kalmalı mıyım ve onun daha sosyal olmasını ve bir arkadaş grubu olmasını ummalı mıyım? Gidip iyi olmasını ummalı mıyım? Onu seviyorum ve daha büyük bir insan olmasını istiyorum (bence hepimiz gelişebiliriz) ama bu beni çok zorladı."
"Erkek arkadaşımla yaklaşık 3 yıldır görüşüyorum. Son 2 yılı Şükran Günü ve Noel geldiğinde kendi ailelerimizle geçirdik. Ailesi benim ailemden 5 saat uzakta yaşıyor, bu yüzden bir aileyle bir gün geçirip ertesi gün diğerine gitmek çok gerçekçi değil. Erkek arkadaşımla bir tatil geçirmeyi gerçekten çok isterdim ama ailem için üzülüyorum. Ailesi tatillere benimkinden çok daha fazla önem veriyor ve o ailesini benim ailemi sevdiğimden daha çok seviyor, bu yüzden onu tatili ailemle geçirmeye ikna edemiyorum. Yarın Şükran Günü ve onunla benim evim yerine onun ailesinin evine gidebilirdim ama ailemi neredeyse hiç görmüyorum. Ailem şu anda okula gitmem için bana çok para harcıyor, bu yüzden Şükran Günü'nü erkek arkadaşım ve ailesiyle geçirmek için ailemi ekmenin gerçekten bencilce olduğunu düşünüyorum.

Yani sanırım asıl soru şu: Sonunda 3 yıllık erkek arkadaşımla bir tatil mi geçirmeliyim yoksa ailemle mi geçirmeliyim, çünkü onlar çok iyi ebeveynlerdi ve kendimi kötü hissediyorum?

Ve başka bir soru için... Erkek arkadaşım ve ben gelecekte herkesin mutlu olması için tatilleri nasıl bölebiliriz?"
"Kısa ve tatlı tutmak için birbirimizden yaklaşık 2 saat uzakta yaşıyoruz ve bugün 1. yıl dönümümüzdü. Ben de onun gibi yola çıktık ve dün gece birlikte 1. yılımızı kutlamak için onu ziyarete gittik. Ancak bugün, sunucu olarak yeni işi için kıyafet aramaktan başka bir şey yapmadık.

Erken kalktık ve işleri çabuk halletmeye çalıştık, saat 16.00'da nihayet işleri toparlıyoruz ama ikimiz de hüsrana uğradık çünkü 1. yıl dönümü şeyleri yapmak için birlikte bir gün geçirmek istiyorduk (müzelere gitmek, yiyecek almak, git bir film izle). Dükkandan dükkana, AVM'den AVM'ye gitmek o kadar çileli olduğundan, sonunda hiçbirini yapmaya vaktimiz olmadı çünkü saat 5'teki şehir trafiğiyle boğuştuktan sonra her şey kapanacaktı. Bir erime yaşadı çünkü eve geri dönüp kendi yatağımda uyumak istedim çünkü çok yorgundum ve ertesi gün sabah 7'de çalışması gerekiyorsa kalmanın bir anlamı yoktu.

reddit sana sorum; Taahhütlerini önceden gerçekten yerine getirmediği için üzüldüğüm için tamamen haddimi aştım mı yoksa ben sadece muhtaç küçük bir orospu muyum? Lütfen onun tarafını anlamama yardım edin çünkü bunun üstesinden gelmeyi çok istiyorum ama Perşembe sabahı değil Çarşamba gecesi gelebilmek için birden fazla projemi bir gün erken durdurduğumda onun düşünce akışını anlayamıyorum."
"Uzun süreli tek eşli ilişkilerde prezervatifleri atmanın normal olduğunu düşünüyorum. 3 yıldır doğum kontrol hapı kullanıyorum, önceki partnerimle birçok kez korunmasız ilişkiye girdim ve hiç hamile kalmadım. Doğum kontrolümü dini olarak alıyorum çünkü ne o ne de ben çocuk sahibi olmaya hazır değiliz. Hamile kalsaydım kürtaj yaptırırdım ve bunu erkek arkadaşıma da ifade ettim. Herhangi bir STI/D'm yok.

Erkek arkadaşım her seferinde prezervatif kullanmakta ısrar ediyor ve kondom kullanmamayı söylediğimde gülüyor, tek açıklaması prezervatif kullanmanın ""sevdiği bir şey"" olması. Prezervatifleri sevmiyorum çünkü çok daha az samimi hissettiriyor, ten hissi lastikten çok farklı ve prezervatifler beni kurutuyor ve seks zor/acı verici hale geliyor. Ne zaman prezervatif kullanmadığımdan bahsetsem tepkisi bana güvenmediğini hissettiriyor ve çoğu kadının uzun süreli partnerleri tarafından hamile bırakılmak istediğini ima eden şeyler söyledi. Bunu genel olarak kadınlar hakkında ve özellikle de benim hakkımda çok aşağılayıcı bir görüş olarak görüyorum çünkü bu noktada beni yeterince iyi tanımalı ve benden önce hayatımda yapmak istediğim birçok şey olduğunu bilsin. resme çocuk sahibi olmaya hazır.

Bütün bunları ona ifade ettim ve ondan yararlı yanıtlar anlamında çok az şey aldım. Bu konudaki görüşleri ve tepkileri karşısında kendimi aşağılanmış ve sinirlenmiş hissetmekten kendimi alamıyorum. Genel olarak çok iyi iletişim kuruyoruz ve ilişkimiz çok mutlu ve kolay geçti. Bu, ilişkimizde oldukça küçük bir nokta, ama beni o kadar rahatsız ediyor ki, bunu kendi başıma nasıl aşabileceğime dair tavsiyesi olan veya hamile kalmaya çalışmadığımı anlamasına yardımcı olacak biri varsa duymak isterim."
"Görünüşe göre Pazartesi günü Amerika Birleşik Devletleri 14 trilyon dolarlık borç tavanına ulaştı ve kendimi bu devasa borç konumuna nasıl geldiği konusunda oldukça bilgili olarak görmek istesem de, bir borç tavanına ulaşmanın ne anlama geldiği konusunda tam olarak net değilim. Amerikan ekonomisi.

Siyasi yelpazenin her iki tarafından gelen öneriler, harcamaların azaltılması gerektiğini söylüyor (demokratlar üst frende vergileri artırmayı teklif ederken?), ancak 14 trilyonu azaltmak için gerçekten yıllık bütçenin ne kadar büyük bir kısmına ihtiyaç duyulacak? Bir gecede bu tür bir borç biriktiremezsiniz ve idarelerin yürüttüğü oldukça büyük bütçe açığı göz önüne alındığında, herhangi bir azaltmanın bırakın bu borç yükünü azaltmaya başlamayı bırakın, onların iflas etmesine bile nasıl izin verebileceğini tam olarak görmekte güçlük çekiyorum.

Ve bir dakikalığına bu borç tavanını hafifletmenin bir yolunu bulamadıklarını varsayalım, eylemsizliğin sonuçları nelerdir? Bu sorunu çözmenin başka yolları nelerdir?"
"Eşimin kuzeni E, bizi sık sık akşam yemeğine davet eder. Bu çok güzel bir jest ve birçok kez bulunduk. E ve ailesiyle vakit geçirmeyi seviyorum. Sorun şu ki, erkek arkadaşım B ve ben, E'nin yemeklerinden birden fazla kez ishal olduk.

Şimdi en az 3-4 kez oldu ve modeli görmeye başlıyoruz. E, güvenli gıda işleme konusunda çok iyi bir anlayışa sahip görünmüyor. Örneğin, birkaç saat dışarıda oturan insanlara meze servis ettiğini gördüm. Ayrıca bir keresinde biftekleri pişirmeden önce yaklaşık 4 saat (!!!) tezgahta bıraktığını gördüm. Biftekleri pişirmeden önce kısa bir süre oda sıcaklığında bekletmenin iyi olduğunu biliyorum ama kesinlikle 4 saat değil! Hem ben hem de B, E'nin yemeklerinden o kadar kötü etkilendik ki, işi kaçırmak zorunda kaldık. Görünüşe göre E, kocası [29m] veya çocukları [3&5m] bizim gibi gerçekten hastalanmıyor, belki de sadece alışmışlardır.

Bu konuya nasıl yaklaşacağımı gerçekten bilmiyorum. E ve ailesiyle takılmayı bırakmak istemiyoruz çünkü onlar iyi arkadaşlar (B'nin onlarla akraba olduğundan bahsetmiyorum bile). Bizi her zaman akşam yemeğine davet etmesi gerçekten çok hoş ve kulağa kaba gelmeden ona bu konuyu nasıl anlatabiliriz bilmiyorum."
"Yaşadığım yerde rekabetçi bisiklet sezonu iyi bir şekilde ilerliyor ve buna hazırlanmak için tüm Kış ve İlkbahar boyunca antrenman yapıyorum. Dün gece, 40F + yağmur tahmini nedeniyle bugünkü yarışa katılma konusunda dalga geçiyordum. Dün gece geç saatlerde yine de yarışmaya karar verdim ve takım arkadaşıma şu kısa mesajı gönderdim:

>Siktir et yarın htfu'ya gidip yarışa gideceğim. Var mısın?

Araba paylaşımını e-posta üzerinden koordine ettik, bu yüzden bu sabah onu almak için evinin önünde otururken, henüz hazır olup olmadığını öğrenmek için onu aradım. Aşağıdaki metin mesajı konuşması başlamadan kısa bir süre önce başka birinin sesli mesajının telefona cevap verdiğini duydum:

>Yanlış numaranız olduğunu düşünüyorum ama katılıyorum -- yarışa gitmelisiniz -- iyi şanslar

>>Hah, evet bunu sesli mesajınızı aldığımda anladım. Üzgünüm ve teşekkürler!

>Bahse girerim--bu sabah kıçımı koşu bandına çıkarma motivasyonun için teşekkürler!:D"
"Neden kendimi oraya koyup insanlara yardım etmeye çalışıyorum ve gerçekten umursuyorum? Çoğunlukla insanlar beni bir şeyler elde etmek için kullanıyor.
Herkes sadece kendine bakar. Bundan yoruldum. İnsanlar açgözlüdür ve sadece istediklerini elde etmek için umursuyormuş gibi davranırlar.
Görünüşe göre tüm hayatım böyleydi. Bu yüzden kendimi insanlara kapatıyorum ve kapatıyorum.

Kendimi herkesten sonsuza kadar soyutlayacak kadar yorgun değilim ama daha dikkatli olacağım. Ve kendime birkaç gün ayıracağım. 2-3 gün ""bencil"" olacağım ve kimseyle uğraşmayacağım. Çoğu par için iletişimi kesin. Her neyse.

Sürekli aynı tuzağa düşüyorum. Gerçi bu sefer öncekiler kadar sert değildi ve uzun sürmedi. Sadece uzun zamandır tanımadığım ""çevrimiçi insanlar"" olmak bazı yönlerden daha iyi hale getiriyor ama benim yaptığım gibi kendimi oraya koyduğum için kendimi biraz daha aptal hissettiriyor.

İnsanlar umurlarında değil. Açgözlülük her şeye hükmeder.
Sahip olduğum arkadaşlara sadık kalacağım ve çoğunlukla gölgelerde gizlenmeye geri döneceğim."
"**[ Uyarı: Uzun Metin ]**

1,5 yıllık eski sevgilimden ayrıldım. Bazı engellerden geçtim ama ayrılmadan 1 ay önce bir şekilde rahatladım ve ayrılığı olumlu bir şekilde kabul ettim. Bundan sonra okunacak çok şey varsa gerçekten üzgünüm.




Ancak, gece geç saatlerde odasına girmesiyle sonuçlanan (tam olarak 1 hafta önce) yardımını istedim. Ertesi gün kullanmam gereken tabletimi tamir ediyordu. Kanepesinde otururken gerçekten çok yorulmuştum ve bir şekilde uyuklamıştım. Beni uyandırdı ve onunla yatakta kestirmemi teklif etti. Seks burada başladı. Her şeyi o başlattı ve nedense ona izin verdim. Bunun bir kısmının benim hatam olduğunu kabul ettim.



Ertesi gün tabletin bende sorun yarattığını söyledim ve odasına girmeden verdim. Saatler sonra geri verdi ve ""bu birbirimizi son görüşümüz olacak"" dedi. İçimde bir boşluk varmış gibi hissetmeme rağmen dostça cevap vermek için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım. Sonra rastgele vedalaşmamdan sonra onu her yerde engelledim.



Neden. Onun gibi bir adamın sanki onu gerçekten istiyormuşsun gibi nasıl öylece seks yapabildiğini ve bu saçmalıkların hiçbir önemi yokmuş gibi davrandığını asla anlamıyorum. Bunun için aptal gibi hissettim. Ama o ister istemez kadınlarla yatacak türden bir adam değil. Uzun zaman önce eski sevgilisiyle seks yaptığını biliyorum ama ilişkisi olmayan insanlarla asla.



Şimdi 1. kareye geri döndüm... Acı vericiydi çünkü bir aydır iyiydim ve sonunda yine iyi olamadım.

Eski sevgilinin neden seninle yattığını ve sonrasında kayıtsız davrandığını biri açıklayabilir mi? Ve herhangi bir tavsiye takdir edilecektir."
"Biraz arka hikaye vermem gerekiyor. Bir karı koca var. Bir evleri var. Koca ölür ve karısı bunamaya yakalanır ve bir eve kapatılır. Eşinin akli dengesi yerinde olmadığı için kızlarından 3'ü infazcı olarak atandı. Anne ve babanın yaşadığı ev satışa çıktı. Bu satıştan elde edilen para veraset olmayacak, anneye gidecek ve huzurevinde kalışını ödeyecekti.

ŞİMDİ sorum için. Bu kız kardeşlerden 3'ünün satabilmesi için bir teklifin fiyatı üzerinde anlaşması mı gerekiyor yoksa sadece 2'sinin anlaşması gerekiyor ve diğer kız kardeşi çoğunluk yönetiyor mu? Mesela 150.000$'lık bir teklif olsa ve 2 kız kardeş bunu kabul etse, ancak üçüncü kız kardeş 200.000$ olmadıkça hiçbir teklifi kabul etmek istemediğini söylese, 2 bölü bir olduğu için fark etmez mi?"
"Hey Millet!

Her şeyden önce, arkadaşım yedi yıllık bir ilişki içindeydi ve iki yıldır aldatılmıştı ve yakın zamanda (yaklaşık altı ay önce) öğrendi. Öğrenmek onu tamamen mahvetti ve daha yeni eski kız arkadaşıyla iletişim kurmamaya başladı.

Şimdi, o ve ben üç kez ayıkken ve birkaç kez de sarhoşken seks yaptık. Yaklaştık ve bu daha yeni başladı. O her zaman benim için orada, ben de onun için ve olabilecek her şeyde birbirimize çok yardımcı oluyoruz. Ayrıca iyi hissettiğimden, yemek yediğimden emin olmak için zaman ayırıyor, bana güzel ve harika olduğumu söylüyor. Geçenlerde bana en iyisini hak ettiğimi ve harika olduğumu ve sonunda mutluluk için bir şans vermeyi seveceğini ve mükemmel olacağımı, ancak henüz hazır olmadığını söyledi. Ayrıca ne zaman sorsa durumu hakkında ona pek çok tavsiyede bulunuyorum ve onun yavaş yavaş ilerleme kaydettiğini gördüm.

Sorun şu ki, ona karşı hisler geliştirmeye başladım ve bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum. Ona söylemeyi çok isterdim ama duygusal olarak müsait olmadığını biliyorum."
"Yani ben bir üniversite öğrencisiyim ve sanırım ilk gerçek kız arkadaşımı edinme vaktim geldi ama nasıl ve hatta yapıp yapmayacağımı bilmiyorum.
Bu konuda çok şey okudum ve dürüst olmak gerekirse kendimi bir erkek arkadaş olarak göremiyorum ya da belki de öyle olmaktan korkuyorum.

- Kız arkadaşımın beni aldatmasından korkuyorum.

- birini bulamamaktan korkuyorum
- Ayrılma konusunda doğru bir seçim yapsam da yapmasam da, burada okuduğum tüm kötü şeylerin aldatma, duygusal sıkıntı gibi başıma gelmesinden korkuyorum.

Cehennem, insanların aşk ve ilişkilerle ilgili deneyimleri hakkında çok şey okudum ve eğrinin önünde olabilmek için insanların tavsiyesinin ne olduğunu öğrenmeye çalışıyorum, sanki kendimi bir erkek arkadaş olmaya hazırlıyormuşum gibi ama sadece korkuyorum.

Siz nasıl yapıyorsunuz?

1. bir kız bulmaktan senden gerçekten hoşlanmaya kadar

2. onları aldatmamak veya onların sizi aldatmaması
SO'nuzla başka hangi insanların niyetlerinin olduğu konusunda kiminle takıldıkları gibi kırmızı bayraklar bulmak?

3. İşleri nasıl sıkıcı değil eğlenceli tutabilirim, evet randevular ve romantik akşamlar, havalı konuşmalar ama ""sıkıcı"" hale gelen bir erkek arkadaş olmak istemiyorum

4. İyi olmak ve hayal kırıklığına uğratmamak istiyormuşum gibi, yatakta nasıl hayal kırıklığına uğratmayacağım

Uzun vadeli ve başarılı bir ilişki ve evliliğin herkesin sırrıyla ilgili birçok konuyu okumaya ve okumaya devam ediyorum ve bu yardımcı oluyor ama yine de korkuyorum
Cehennem o bölümde sorun değil ama gerçekten güzel bir kıza yaklaşmak benim Aşil topuğum gibi, gerçekten geriliyorum.
Temel olarak soruyorum; beyler nasıl yapıcaz Siz insanlar, ilişkilere devam etmeyi ve onları mutlu ve başarılı kılmayı nasıl başarıyorsunuz?

Sebepsiz yere çıldırmış gibi hissediyorum ve bir kız arkadaş istiyorum ama bu huzursuz duyguyu üzerimden atamıyorum."
"Hey /r/kaybet. Sadece kontrol ediyorum. Yaklaşık bir aydır burada önemli bir şey yayınlamadım. Son check-in'im [100 lb'lik bir dönüm noktasıydı.](

O zamandan beri 10 pound daha kaybettim.

Geçen hafta spor salonum için bir reklam kampanyasında yer aldım. Bölge (4 bucak bölgesi) gazetesinde tüm hafta tam sayfa ilan.

Bu hafta eşimle saçımı kestirmek için alışveriş merkezine gittik. Stilistim meşguldü, biz de gidip kot pantolonlara baktık.

36x30 Levi 501 giyiyorum. Bel artık oldukça gevşek, ancak bacaklar giderek daha sıkı olmaya devam ediyor (dang squat).

Yeni sıska belime uyacak kot pantolon bulmak için daha büyük paça kot pantolonlar bulmam gerekiyordu. Bu beni biraz üzdü çünkü eskiden Levi 569 giymek zorundaydım ve hem bacaklarım hem de belim sıkıydı.

Raftan bazı 34x30'lar çıkardım ve kolaylıkla kaydırdım. Onlarda da epey yerim vardı. Sadece tekmeler ve sırıtışlar için 32x30'ları denemeye karar verdim. **UYGUNLAR!** Belimde bolca yer vardı (göbek deliğime kadar çekilmişti), ancak bacaklarım hem baldırımı hem de kalçamı biraz sarmıştı (DANG SQUATS!).

Referans olarak. Bir yıl önce şu anki işime kavuştum. Önceki işim her gün pantolon giymemi ve kravat takmamı gerektiriyordu. Yeni işim polo ve kot pantolondu. 7-8 pantolonum vardı ama kot pantolonum yoktu. Bir yıl önce bu hafta gidip bir çift Levi 569 satın aldım. 46x30 idi."
"Hey. Burada atılanlar...

Bir kalp ağrım var. Neredeyse 2 yıllık erkek arkadaşımla bir LDR'deyim. Yakında onu ziyaret edeceğim. Mesafe zordur, ancak Skype üzerinden görüşme ve ziyaret konusunda oldukça tutarlı olmaya çalışıyoruz. Uçakla 2 saatten az uzaklıkta, bu yüzden çok daha kötü olabilir. Beş yıldır arkadaşız ve o harikaydı. Bazen dikkat eksikliğinden dolayı yalnızlık çekiyorum ama ikimiz de dolu programlarla meşgulüz. Onun için hiçbir zaman sırılsıklam bir çekim hissetmedim, ama ona yavaş yavaş aşık oldum. Kötü bir ayrılıktan sonra benim için oradaydı ve sonunda duygular gelişti. O zamandan beri birlikteyiz ve çoğunlukla oldukça mutluydum.

Geçenlerde biriyle tanıştım ve hızla aşık olmaya başladığımı fark etmeye başladım. Ben işteyken gün boyunca sadece konuşmak için birbirimize mesaj atardık ve şimdi bunu dört gözle beklediğimi biliyorum. Bu adamın karşılık veriyor gibi görünmesi acıtmıyor. Aşık olmanın dünyanın sonu olmadığının ve herkesin başına gelebileceğinin farkındayım ve aldatmak gibi bir isteğim de yok ama duygularımla nasıl başa çıkacağım konusunda o kadar kararsızım ki. Bu adamla konuşmaktan başka bir şey yapmadım ve büyük bir suçluluk hissediyorum çünkü bundan zevk aldığımı biliyorum. İşler benim için daha da zorlaşmadan bağlantıyı kesmek için irademi toplamaya çalışıyorum ve sonra başka bir yanım bana bunu yapmamamı söylüyor.

Ne sorduğumdan %100 emin değilim ama çıkış yolum yokmuş gibi hissettim ve bunu içimden çıkarmam gerekiyordu. Çok karışık hissediyorum. SO'm bu kişiyle arkadaş olduğumu biliyor, konuştuğumuzu biliyor (ne kadar konuştuğumuzu bilmese de). Özel bir ilişki içinde olduğum için ne kadar flört ettiğini sınırlaması gerektiğini söyleyerek yeni erkekle bir sınır belirledim ve burada yeniden on dört yaşındaymışım gibi eziliyorum."
"Son zamanlarda eski kız arkadaşım, ona böyle hitap etmekte hala zorlanıyor, beni öpmek konusunda biraz isteksiz ve bunun aynı şeyi hissetmediği için olduğunu ve bunun kısmen/çoğunlukla benim için HİÇBİR ŞEYİN olmamasıyla ilgili olduğunu söylüyor. . Hayatımda değişiklikler yapacağım ve sonunda onu tekrar hayatıma sokmak isterim.

 Ona tutunmaya çalışmamam gerektiğini zaten biliyorum ama kendim için daha iyi bir insan olmak ve kendimi sevmeyi öğrenmek istiyorum. Ben kendimi toparlamaya çalışırken biz arkadaş olmaya çalışırsak, onun tekrar hayatımın bir parçası olma şansı var mı?

onun kız arkadaşım olmasına son derece alıştım ve onun erkek arkadaşı olamadığım halde onun yanında olmak beni çok üzüyor. Burada ne yaptığımı veya ne istediğimi bilmiyorum. Onun dışında gerçekten gidebileceğim kimsem yok ve şimdi onu bile yapamıyorum. Bu kesinlikle sahip olduğum en kötü doğum günü ödülünü alıyor. Herhangi bir yardım çok takdir edilmektedir."
"Yani ben 20 yaşındayım ve eski sevgilim 20 yaşında, lisede 2 yıldan fazla çıktık. 2 yılı aşkın bir süre önce üniversitenin başında ayrıldık. Bu süre boyunca iletişim halinde kaldık, ara sıra buluşup birbirimize mutlu yıllar ve mutlu noeller diledik. Ancak, bu 2 yılın çoğunda başka bir kızla çıkıyorum, yine 20f. Eski arkadaşımla arkadaş olarak iletişimimi sürdürdüm çünkü o ilginç bir insan ve sanırım eski arkadaşlarıma tutunma eğilimindeyim!

Her neyse, son 2 hafta içinde eski sevgilime karşı güçlü hisler besledim. Beyninin sana bu kişi olmadan yaşayamayacağını nasıl söylediğini biliyorsun, onunla tekrar bir araya gelmeyi bile hayal ediyordum. Burası kafamda işlerin gerçekten karmaşıklaştığı yer çünkü hala eski sevgilimden ayrıldıktan sonra tanıştığım kız arkadaşımla birlikteyim. Kız arkadaşımla herhangi bir sorunum olduğunu düşünmüyorum ama aklımda eski kız arkadaşımı bir kaide üzerine koyuyorum (daha iyi görünüyor, daha iyi dans ediyor, seks daha iyiydi vb.). Umarım bu şu anki ilişkimi etkilememiştir, bu yüzden sizlerden yardım bekliyorum.

Geçen ay eski kız arkadaşımla temasa geçtim ve ona mutlu noeller diledim ve hatta tatilde buluşmamız gerektiğinden bahsettim. İstediğini söyledi ama bana geri dönmedi, bu yüzden topun kendi sahasında olduğunu anladım.

Sorum şu ki, onunla buluşursam, nerede olduğunu görmek için ona duygularımı söylemeli miyim? Bunun onun için işleri karmaşıklaştırabileceğini düşünüyordum çünkü şu anda biriyle görüşüp görüşmediğinden emin değilim. Ayrıca onunla buluşmayı ve ona duygularımı ve bu arkadaşlığımızı sürdürmemiz gerektiğini düşünmediğimi söylemeyi de düşündüm. Daha önce eski sevgilimle aramda her şey yolundaydı ama bu duygular içimde gizli bir yerden ortaya çıkmış gibi görünüyor ve onlarla nasıl başa çıkacağımdan veya görmezden geleceğimden tam olarak emin değilim. Herhangi bir yardım veya tavsiye çok makbule geçer! Teşekkürler"
"Geçen yıl, her yıl okula yalnızca belirli sayıda kişinin girebildiği oldukça seçici bir okula girdim, bu nedenle her sınıfta çok fazla insan yok. İkinci yılımdayım ve yerleştirildiğim sınıf kesinlikle tanıdığım kimseyi içermiyor, diğer herkes birbirini tanıyordu. İkinci gün, herkese ait görünmeyen başka insanlar fark ettim; çaresizce yalnız kalmamaya çalışarak, ""Hey, Benim adım BlackLotus770, arkadaş olmak ister misin?"" ki hemen pişman oldum.

Harika bir insan olarak, ona bir anaokulu öğrencisi gibi sormamı umursamadı ve bu yüzden sınıfta her gün yan yana oturduk ve onun gerçekten harika bir insan olduğunu keşfettim. Bununla birlikte, onunla gerçekten konuşmaları sürdüremedim ve çok fazla ortak noktamız yoktu ve yavaş yavaş uzaklaştık. Sınıftaki diğer bazı insanlarla bir grup kurdu ve artık benimle pek sık konuşmuyor. Yani, öyle, ama gerçekten sadece tipik ""hey""ler ve ""nasıl gidiyor""lar.

Yani şimdi tamamen yalnızım. Eskiden onun yanında oturduğum sınıflarda, şimdi yerimi başka biri aldığı için beceriksizce başka bir gruba giriyorum. Sınıf dışında arkadaşlarım var ama derslerde kendimi çok garip hissediyorum, özellikle de gruplara ayrılmamız gerekiyorsa.

O harika bir insan ve benimle değil de grubunun refakatinde olmayı sevdiği için ona bağlanmak istemiyorum, ama aynı zamanda yalnız kalmak da istemiyorum. Sınıfımdaki herhangi birine arkadaşım diyebilir miyim bilmiyorum ama herkesle dostane ilişkiler içindeyim. Yine de kendimi biraz yalnız hissetmekten alıkoyamıyorum. Yapabileceğim bir şey var mı? Sınıfın sessiz ve beceriksiziyim ama sosyal olarak gelişmeye çalışıyorum. Ve evet, gencim biliyorum ama yardım çok makbule geçer."
"6 gün önce hafif bir bisiklet yolculuğundaydım (katranlı bir yolda, yokuş falan yok). 5 dakikalık bir mola vereceğimiz, biraz sandviç yiyeceğimiz ve arabamıza dönüş ayağımıza başlayacağımız sürüş noktasına yeni gelmiştik ki oturduğumda ve belimde bir 'sızlanma' hissettim.

 Arkadaşıma sancı hakkında yorum yaptım ve belki 1 dakika sonra hayatımda hissettiğim en şiddetli ağrıyı yaşadım. Sanki biri arkamdan gizlice yaklaşmış ve omurgama uzun ince bir bıçak saplamış gibi hissettim. Sırtımın alt kısmı acı içinde çığlık atarken ve alt bedenim tamamen tuhaf, biraz karıncalanırken (soldan çok sağ tarafımda, özellikle sağ bacağımdan aşağı) yere yığıldım.

Arabamıza dönüş 2 buçuk saat sürdü (15 dakika sürmesi gereken bir yolculuk). Acı gitgide daha da kötüleşti ve zorlukla ondan hareket edemedim - yaralı bir adamın sefaletinden kurtulmak için yalvardığı, sadece bisikletimi arabaya geri itmeye çalıştığı çılgın bir savaş filmi sahnesi gibiydi. Arkadaşım beni eve bıraktı, burada dairemin kilidini açmayı başardım ve son 5 gün boyunca küçük ayarlamalar yaparak kaldığım yere düştüm. Ağrı yavaş yavaş azaldı, ancak sırtımda hala ""kırık"" hissediyorum - Sırtımın alt kısmında ağırlık varsa, gerçekten acıyor. Bunu yazarken ağırlığımı masamın üzerindeki kollarımda tutuyorum.

3 günlük işi kaçırdım ve şimdi ofise geri döndüm. Bu öğleden sonra bir fizyoterapistle randevu ayarladım ama başka ne yapacağımdan emin değilim. (Bu benim ilk randevum- Son 5 gündür kelimenin tam anlamıyla yerden ayrılamadım, tuvalet için bile, eğlenceli eğlence)

27 yaşında nispeten sağlıklı bir adamım, geçmişte sırt problemleri yaşadım ama *hiçbiri* geçen hafta başıma gelenler gibi değil.

 Ne olabileceği, ne yapmam gerektiği veya bana yardımcı olacak başka bir şey hakkında fikri olan var mı?"
"İşte anlaşma şu, annem bir alkolik, her zaman öyleydi. Biriyle uğraşan herkes bunun her zaman bir şey olduğunu bilir; ve zirveler ve vadiler, iyileşmeler ve nüksetmeler olduğunu. Annem yaklaşık 5 ya da 6 yıl önce yeniden evlendi ve ben her zaman yeni adamın yeterince iyi olduğunu düşünmüşümdür, ama onu hiçbir zaman çok iyi tanımadım. Son 3 yılda kendi kabuğuna çekildi ve sadece içki içiyor ve tüm insani şeyleri ihmal ediyor. Asla duş almıyor veya kıyafet değiştirmiyor ve vücudunda kelimenin tam anlamıyla parçalanan bir ceket giyiyor, o kadar uzun süre giydi ki. Onunla bunun hakkında boşuna konuşmaya çalıştım (şu anda onlardan yaklaşık 300 mil uzakta yaşıyorum) Geçtiğimiz hafta sonu, kasabasında büyük bir sorun yaşadığım ilk torununun (kızımın) ilk doğum gününü kaçırdı. orada olabilir Bunun için dışarı çıkmaya bile çalışmadı. Söylemeye gerek yok, bu beni üzdü, bu yüzden ertesi gün oraya gittim ve temelde tek bir adam müdahalesi yaptım (böyle bir şey ilk kez olmuyor). Büyürken her zaman onu bu nüksetmelerden birinden kurtarabildim ama aynı zamanda hiç bu kadar uzun sürdüğünü görmedim. Kocası (sürekli birasını ısmarlıyor ve bu kadının onun önünde bozulmasına izin veriyor) bana isimler taktı ve düşüncesiz olduğumu ve onun hasta olduğunu ve yardım istemediğini söyledi. Ben şehirden ayrıldıktan sonra tüm bunları bana bir mesajla (bana sorarsan saçma sapan) anlattığı için cevap veremedim. Sadece yardım etmeyeceğini değil, aynı zamanda onun duş almasını, kanepesinden kalkmasını ve insan dünyasına katılmasını istediğim için bir tür pislikmişim gibi davranması karşısında kesinlikle şok olmuştum. Öyleyse sorum şu: 300 mil uzakta yaşayan ve yalnızca bağımlılığını besleyecek bir kişiyle birlikte yaşayan birine nasıl yardım edersiniz?"
"Bu kızla kesinlikle evleneceğimi söyleyerek başlayayım. Hayatın olup bittiğini ve hiçbir şeyin taşa yazılmadığını biliyorum ve o noktaya gelmeden önce üzerinde çalışmamız gereken çok şey var. Ama yine de birlikte inanılmaz derecede iyi çalıştığımızı hissediyorum. Şimdi biraz arka plan hikayesine geçelim: son birkaç haftadır giderek daha fazla depresyona giriyor. Tiyatro için aynı okula gidiyoruz ve aynı derslerdeyiz, bu yüzden onun neler yaşadığını tam olarak biliyorum. Bu, duygusal açıdan çok yorucu ve zaman alıcı bir iş ve bence, kendine hiç bağımsızlığı veya kendine ayıracak zamanı yokmuş gibi hissediyor. Bu geçen hafta birinci yıl dönümümüzdü ve o zamandan beri her gün kavga ettiğimiz için ağlıyor. Ara vermenin iyi bir fikir olduğunu düşünüyorum. Ama en büyük korkum, bensiz daha mutlu olduğunu anlaması. Beni çok sevdiğini biliyorum ve bir gün benimle evlenmekle ilgilendiğini de ifade etti. İşte tüm bunların en önemli noktası: daha önce de bahsettiğim gibi, her gün neredeyse tüm derslerimizi birlikte yapıyoruz. Ona nasıl yer verebilirim ve nasıl davranmalıyım? Kendimle nasıl başa çıkmalıyım?"
"İki işim olduğunu söyleyerek başlayacağım, bu yüzden çok çalışıyorum. Bunlardan biri perakende işi, bu yüzden sık sık gelip benimle sohbet eden birkaç müşterim var ve bazen onları yerel atari salonumuzda görmeye gidiyorum ve onları gördüğümde onlarla orada takılıyorum.

Tanıştığım adamlardan biri, Harvey, gerçekten harika ve yokuş aşağı uzun kayağa benzer bir ilgimiz var. Bana dışarı çıkıp kasabamızın uzun kaykay grubuyla kaymam gerektiğini söyledi. Bölgede biraz yeni olduğum için yeni arkadaşlar edinmek beni heyecanlandırdı.

İki gün sonra, kaymak için her iki işimden de izin istedim (asla izin istemediğim için izin verildi). Daha sonra Harvey'den beni kesinlikle davetsiz bırakan bir facebook mesajı alıyorum. Bunun nedeni, erkek arkadaşımın eski sevgilisi Jessica'nın kaykay grubunun bir parçası olması ve gitmeme izin verilmediğini söylemesiydi. Harvey, bir gün daha küçük bir grupla ve başka bir gün kaykay yapabileceğimi söyledi. Herhangi bir soru sormadım ve sadece tamam dedim. O zaman gerçekten duygularımı incitmişti ama artık aştım. Bu bir hafta önceydi

Harvey dün dükkanıma geldi ve olanlar için özür diledi. Kendini gerçekten kötü hissetti. Görünüşe göre, kaymaya gittikleri gün Jessica, onunla hiç tanışmamış olmama rağmen, sürekli benim hakkımda saçma sapan konuştu. Her neyse, değil mi?

Ama sonra Harvey bana Jessica'nın geçenlerde erkek arkadaşımla takılmaktan bahsettiğini söyledi. Midem düştü. Hazırlıksız yakalanmak istemediğim için soru sormadım.

Ben psikopat kontrolcü bir sürtük değilim. Bana söyleseydi, umursamazdım. Şimdi bana söylemeden onunla takılması gerçekten yarım yamalak görünüyor. Beni aldatacağını sanmıyorum ama yine de tüm bunlardan rahatsız oluyorum ve onunla nasıl yüzleşeceğimi bilmiyorum.

Onunla nasıl yüzleşeceğimi bilmediğim için çoğunlukla buraya yazıyorum. Bir şey söylersem büyük ihtimalle benden korkar, bu yüzden bu duruma nasıl yaklaşacağım konusunda gerçekten tavsiyeye ihtiyacım var."
"İlişki bir süredir yürümüyor. Temelde, gerçekten çok zorlu bir başlangıç ​​​​ve gerçekten önemli birkaç şeydeki uyumsuzluk nedeniyle. Sürekli kavga ederdik ve bu kavgalar çok kötüydü. İsim takma, bağırma, hakaretler. Ve bir kavga sırasında eve gitmeye çalışırsam, fiziksel olarak gitmemi engellemek için arabamın üstüne otururdu. İkimiz de birbirimizi çok incittik. Duygusal düzeyde karşılıklı olarak oldukça taciz edici olduğunun farkındayım ve ikimiz de değişmek istesek de asla değişmedik. Neredeyse bir yıl süren sürekli kavgadan sonra daha fazla dayanamadım ve dün gece uzaklaşmak için çağrı yaptım.

Bununla birlikte, son iki yılımı bu adamı hayatım yapmak için harcadım. Kavga etmediğimiz zamanlarda, onunlayken olduğum kişiyi sevdim. Onu sadece tüm kalbimle sevmekle kalmadım, arkadaşları, ailesi ve evi benim oldu. Bir düzeyde, yollarımızı ayırmanın en iyisi olduğunu biliyorum ama şu anda dünyanın sonu gibi geliyor. İçimden büyük bir parça onu arayıp bunun büyük bir hata olduğunu, birbirimizi yeterince seversek sahip olduğumuz sorunların hepsinin ortadan kalkacağını söylemek istiyor. Bunun doğru olmadığını biliyorum ama şu anda çok acıtıyor...

Nasıl güçlü kalacağımı ve uzak duracağımı bilmiyorum."
"Merhaba. Bir süredir buradayım ama bu benim ilk gönderi paylaşımım çünkü durum oldukça acil.

Aynı eve taşındığımızdan beri sık sık ağlaması yeni bitmiş gibi göründüğünü fark ettim. Ne olduğunu sorduğumda bir şey olmadığını ve alerji olduğunu söylüyor. Onun sözüne uydum ama onu tanıyorum. Ağladığını anlayabiliyorum ama onu utandırmadan veya kızdırmadan onu nasıl teselli edeceğimi bilmiyordum.

Ayrıca ruh hali değişimleri var. Bir an dünyanın en mutlu adamı olacak ve sonra kimsenin onunla konuşmasını istemiyor. İştahını kaybeder ve tedirgin olur.

Ayrıca insanları ürkütücü bir şekilde kolayca hayatından atabiliyor. Birkaç yıl önce birlikte büyüdüğü kuzeni (birbirlerine hep kardeş derlerdi. 2 yıldır çıkana kadar kuzen olduklarını bile bilmiyordum) ona onun erkek kardeşi olmadığını ve nişanlımın kuzeni olmadığını söyledi. O zamandan beri onunla konuşmadım.

İnsanları affetmez. Ona karşı çıkarsan, seninle işi biter. Dönem.

Bütün bunları bir şekilde yapabildim, bilmiyorum. Başa çık (muhtemelen bunu söylemenin doğru yolu bu değil). Ama dün gece artık benimle yatakta olmadığını fark ettikten sonra uyandım. Onu yatak odamızın dışındaki balkonda sessizce ağlarken buldum. Gözyaşları yüzünden aşağı akıyor ve benimle zar zor konuşabiliyordu.

Ağlamaya başladım ve ona sorunun ne olduğunu sordum ve bana bilmediğini söyledi.

Acele ettiğini söyledikten sonra gözyaşlarını sildi ve bu konuda konuşmayı reddetti. Yatağa geri döndük ve odadaki o fil dışında bugün normaldi.

Bu depresyon mu yoksa başka bir şey mi? Ona yardım etmek için ne yapabilirim?"
"Merhaba.

Birkaç ay önce eski kız arkadaşım başka bir erkeğe aşık olduğu için benden ayrıldı, bu da beni birçok güvensizlik ve güven sorunuyla baş başa bıraktı.
Bu kıza hayatım pahasına güvendim ve bana ona karşı bir şeyler hissettiği konusunda yalan söyledi, bu beni gerçekten incitti.

3 ay öncesine hızlı ileri sar, eski sevgilisinden birkaç ay önce ayrılan bu harika kızla çıkmaya başladım.
Gerçekten çok iyi anlaştık ve aramızda her şey çok hızlı gelişti ama her şey harikaydı.

1 hafta önce bir kadın arkadaşıyla Roma'ya gitti ve bugün geri döndü ve havaalanı en yakın arkadaşının şu an yaşadığı yere yakın olduğu ve bir süredir birbirlerini görmedikleri için (bir süredir en iyi arkadaşlar oldular) birkaç yıldır), orada bir gün geçirmeye, geceyi geçirmeye (ayrı yerlerde uyumak, ofc) ve ertesi gün geri dönmeye karar verdi.

Bu konuda pek iyi değildim ve tüm güven sorunlarıma rağmen, bunların hiçbirinin ilişkimizi mahvetmesini istemediğim için bu konuda ona güvendim.
En yakın arkadaşı ona kendi yatağında uyuyabileceğini söyledi, o da kanepede yatacaktı ama onun başka bir adamın yatağında uyumasına karşı olduğum için ondan kanepede kalmasını istedim ve o da kabul etti.
Başından beri cevabının ""hayır"" olmaması beni hala rahatsız etti, çünkü başka bir kızın yatağında uyumamdan hoşlanmayacağına oldukça eminim ve benim açımdan bu hiç doğru değil.

Sorum şu: İyi bir erkek arkadaşın sahip olacağı doğru tavrı mı sergiliyorum? Yoksa ben mi fazla küçümseyici davranıyorum?
Bir ilişkide bu durumun ne kadar iyi olduğunu gerçekten bilmiyorum ama kontrol etmek istemediğim için ona güvendim."
"Hayatım boyunca dilbilgisi ile mücadele ettim ve dilbilgisi yetersizliği veya benzeri bir şey olmanın mümkün olup olmadığını merak ettim.

Ben çocukken çok taşındığımız için dört dil biliyorum. Hepsini kulaktan kulağa aldım. Ancak, sınıf ortamında bir dil öğrenmek benim için çok zordu (üç yıl Fransızca ve zar zor bir cümleyi hatasız bir şekilde bir araya getirebiliyorum). Ayrıca konuştuğum tüm dillerde gramer kurallarını esnetip çiğniyorum ve doğru ve uygun cümle yapısı konusunda pek kulağım yok. Hiçbir dili mükemmel konuşmuyorum.

Sonunda sevdiğim bir konu olan Indology okudum. Edebiyat, felsefe vs benim için çok kolay olsa da gramer benim en büyük engelim. Yıllardır aynı temel dilbilgisini öğrendiğime ve hala buna hakim olamadığım hissine kapılıyorum. En temel şeyleri bile karıştırmaya devam ediyorum. (Çalıştığım dil ölü bir dil, bu yüzden yerel halkla etkileşime girerek öğrenemem). Dilbilgisi olmadan metinleri bağımsız olarak okuyamam ve bu temelde gelecekte bu alanda herhangi bir işi dışlar.

Bu yüzden beynimde bir şeylerin eksik olması mümkün mü diye merak ediyordum. Gramatik olarak meydan okumak mümkün mü? (Ayrıca matematiksel olarak zorlanıyorum ve hatta temel bölme ile ilgili sorunlarım var). Aynı probleme sahip olan başka biri var mı? Yoksa sadece yanlış bir şey mi yapıyorum? Dilbilgisi öğrenmenin daha iyi ve daha etkili bir yolu var mı?"
"bu bir kullan-at hesabı çünkü ev arkadaşım oldukça cray cray. İkimiz de 26/f'yiz

Kısa bir süre önce klozetimizde kullanılmış bir tampon buldum ve ev arkadaşımla bu konuda yüzleştim [(ilk gönderiye bakın)]

Redditörlerin harika sözlerinden sonra, ona şüpheden yararlanmaya karar verdim - belki de bir hataydı - onunla diğer karşılaşmalarımda tamamen iğrenç bir kaltak olmasına rağmen - bu yüzden bunun yapıldığı hissine kapıldım. inat ama bir şey demedim.

Bugün kasemizde kullanılmış, kanlı, pis bir tampon daha bulmak için uyandım. Brüt saygısız. Ona ""Tamponlarını klozete koyacaksan sifonu çekmeni istiyorum"" diye mesaj attım (kötü tamponlarını sifonu çektiği ve durmayı reddettiği için tahliye sorunları yaşıyoruz).

""Ah, kolu yeterince sert itmemiş olmalıyım"" diye cevap verdi - banyoya girdiğimde kapak açıktı, bu yüzden o sahte hattı satın almıyorum.

""Bunun bir daha olmayacağından emin olduğunuz için şimdiden teşekkürler."" ciddi olduğum noktayı eve götürmek için.

Bugün eve geldi ve 1. beni kendi iğrençliğine maruz bıraktığım için özür dilemedi ve 2. benimle konuşmayı reddediyor ve müziğini patlatıyor (yani kızgınım sözsüz mesajını gönderiyor). Arkadaşlığımızı o kadar umursamıyorum (kullanılmış hijyenik pedlerini ortak bir banyonun tuvaletine bırakmayı kabul etmeyen biri, uzun süreli bir arkadaşlık kurmam gereken bir kişi değildir) ama standartlarımı önemsiyorum yaşamaktan

işte sorum:
1 - Kullanılmış tamponlarını artık görmek zorunda kalmamak için bu iğrenç davranışı bir şekilde durdurabilir miyim?
2 - daha kötü bir şeyle misilleme yaparsa (ki öyle hissedeceğim... oldukça pasif agresif) - kendimi nasıl korurum? Ya kakasını kasede bırakmaya başlarsa veya evin etrafında başka bir iğrenç şey bırakırsa?"
"Ben [23/f] burayı epeydir tanıyorum ve bu onda özellikle hoşlanmadığım bir şey. O benim için gerçekten çok değerli ama bu tarafları bilmek onun çevresinde tatsız hissetmeme neden oluyor. Ne zaman seyahat etse, gömlekler, küpeler, bilezikler, şortlar ve çantanıza koyabileceğiniz her şey gibi bir sürü şeyle geri döner. Geçen gün bana onunla Çin alışveriş merkezine gidip yaz için bir şeyler çalmak isteyip istemediğimi sordu, daha fazla sormamak için evet dedim çünkü bunu düşünmem gerekiyordu. Asla gerçekten bir şey çalmadım ve ailemin bana öğrettiği şey bu değildi. Onu hiç desteklemiyorum, özellikle de çaldığım maddi şeyler ise. Bir kolye çalmak zorunda kalırsam, ona hiç ihtiyacım bile yok, bana her zaman yaptığım kötü ""küçük suçu"" hatırlatırdı. Ancak bugün arkadaşlarıyla yakın bir köydeki kısa gezisinden çok güzel bir kolyeyle döndü ve ona kolyeyi nereden bulduğunu sordum çünkü hem bana hem de tarzıma gerçekten çekici geliyor. O kadar kayıtsız bir tavırla, onu bir açık hava dükkânından çaldığını söyledi. İşte o an ''Neden yapmaya devam ediyorsun'' diye düşündüm.

Oldukça hoş ve uyumlu bir aileden geliyor, o bir öğrenci ve hepimiz bir öğrenci yurdunda yaşıyoruz. Ailesi ona yemek için yeterince para gönderiyor ve sanırım onlardan her zaman daha fazla para isteyebilirdi.

Sevgili editörler, onu bir kleptomanyak olarak görüyor musunuz? nedenleri nelerdir?"
"Eski sevgilime karşı hissettiğim öfke ve kırgınlığı bırakamayacağımı düşündüm. Bunun normal bir duygu olup olmadığından emin değilim ve beni içten içe yiyor. Benden 4 ay önce ayrıldı ve ayrıldıktan bir ay sonra bile şüphelendiğim bir arkadaşıyla yatmaya başladı.

Beni kullandığı ve öylece bir kenara attığı için ona kirli bir peçete ya da başka bir şey gibi hissediyorum. Onun için yaptığım onca şeyden sonra ona verdiğim onca sevgi ve bağlılıktan sonra kalbimi kırdı ve varlığımı unuttu.

Bu öfkeden nasıl kurtulacağımı bilmiyorum. Ayrıldığımızdan beri acı çeken tek kişi benmişim gibi hissediyorum. Depresyondayım, hayatım ve okulum boşa gidiyor, en iyi arkadaşımı (eski) kaybettim ve her gün hiçbir şey düzelmeyecekmiş gibi hissediyorum. Benim için hiçbir şey yolunda gitmiyor ve evet, bunun eski sevgilimin suçu olmadığını biliyorum, ama ayrılık konusunda biraz olsun üzülmediğine inanamıyorum, ki bu böyle hissettiriyor.

Kimsenin beni sevemeyeceğini veya herhangi bir ilişkinin de yürümeyeceğini hissediyorum. Sonsuza kadar yalnız kalacakmışım gibi hissediyorum."
"Erkek arkadaşım bu kızla birkaç yıldır çok yakın arkadaş ve onunla bir yıl ve birkaç aydır çıkıyoruz. Arkadaşlıkları ile hiçbir zaman bir sorunum olmadı ve bunun platonik olduğunu biliyorum, asla cinsel şeyler yapmadılar, çıkmadılar ya da başka bir şey. Ve tüm ilişkisi boyunca bir erkek arkadaşı oldu ama geçen Perşembe ayrıldılar. O zamandan beri erkek arkadaşımla daha çok konuşmaya çalışıyor ve onunla bir şeyler yapmak istediğinden endişeleniyorum. O zamandan beri erkek arkadaşımla iki kez takıldım ve her iki seferde de ondan birkaç mesaj aldı ve biz daha önce takılırken ona neredeyse hiç mesaj atmazdı. Ve dün akşam onu ​​aradım ve onunla telefonda konuşuyordu. Erkek arkadaşı ve o ayrıldığından beri birdenbire şimdi sürekli erkek arkadaşımla konuşmaya mı çalışıyor? Sanırım ondan hoşlanıyor ve artık takılmalarını istemiyorum, diğer hatta onunla konuştuğunu söylediğinde ona artık onunla takılmasına izin verilmediğini söyledim ve bunu söylediğim için bana kızgın görünüyordu. O zamandan beri özür diledim ve şu anda kavga etmiyoruz ama sanırım hala onunla konuşuyor. ""Ona ne yapacağını söylemeden"" arkadaşlıklarını bitirmelerini nasıl sağlayabilirim sence? Onunla çıkmak istediğini düşünüyor musun? Ya da artık bekar olduğu için neden ona bu kadar takıntılı? Çok üzgünüm ve şimdi birbirleriyle takılırlarsa ne olacağı konusunda endişeliyim."
"Merhaba reddit.

Kızımı sev. Üniversiteden iki yıl önce mezun oldu ama şu anki işini yaklaşık 3 ay önce aldı. Mesele şu ki... mesleğinin alanı yaşadığımız ülkede çok rekabetçi. Bu yüzden işini kaybetmekten ve tüm faturaları ödemek için işsiz kalmaktan çok korkuyor (yalnız yaşıyor ve tüm faturalarını ödüyor, babasına destek yok, sadece arada bir biraz borç veriyorum). Ben de ilk işe başladığımda böyle hissetmiştim ama çalıştığım alanda çok fazla açık alan olduğu için o korku çok çabuk geçti.

Bu durumda ona nasıl destek olabilirim? Ona her zaman onun çok yetenekli bir profesyonel olduğunu söylüyorum (ve gerçekten de öyle), ama aynı duyguyu yaşayıp yaşamadığını ve başka bir şey duymak isteyip istemediğinizi bilmek istiyorum. Şimdiden teşekkürler."
"__________________________________________________________________________________________
**Önsöz:**

Arkadaşlar öncelikle bana umut verdiğiniz için teşekkür ederim. Çok borçlu değilim (ya da en azından öyle olduğumu düşünmüyorum). Kendimi kazmak için uygun zamanda yakaladığımı düşünmeyi seviyorum.

Makul miktarda kredi kartı borcum var (2.000 $), ancak her ay ÇOK harcanabilir gelirim var. Ayrıca son birkaç aydır tamamen görmezden geldiğim öğrenci kredisi borcum var. Bir savaş planı yaptıktan sonra buna odaklanacağım ama şimdilik kredi kartlarıma odaklanıyorum.

Kartların minimum ödemelerini her ay zamanında yaptım.

__________________________________________________________________________________________

**Şu anda bulunduğum yer burası:**

Bir [Mint]( hesabı yaptım. Bir ayda bu kadar parayı çarçur ettiğimi bilmediğim çılgınca harcamalarımın haritasını çıkardım. (200 dolar fast food... WTF.) ve şimdi görüyorum tüm bu beş paralar ve on sentler nereye gidiyor.

İşleri benim için kolaylaştırmak için tüm borcumu merkezileştirmek için bir Slate kartına başvurdum. 15 ay boyunca %0 APR ve maliyet bakiyesi transferleri yok, hala bu konudaki onayımı duymak için bekliyorum.

Şu anda yılda yaklaşık 45 bin kazanıyorum (iki haftada bir 1200 dolar.) Kira ve kamu hizmetlerine 600 dolar, ardından bakkaliye yaklaşık 150-200 dolar ve benzine yaklaşık 100 dolar ödüyorum. İşlerin nasıl gideceğine bağlı olarak ayda yaklaşık 400 $ + borç ödemeyi planlıyorum. Bu ödendikten sonra parayı birikime yatırmaya başlayacağım.

Bundan sonra nereye gideceğim, uyandığımda kendimi mutlu etmek ve acil gider param olması için bir sonraki adımım nedir?

Başka bir ilgili detay da 20 yaşında olmam olabilir, bu yüzden şimdi doğru organize olursam iyi bir gelecek kurmak için çok zamanım var.

__________________________________________________________________________________________"
"Yolun sonundayım. Hayatıma son vermeyi ve bunu nasıl yapacağımı düşünmediğim bir gün yok. Pazartesi gününden itibaren zihinsel/davranışsal bir ayakta tedavi programına kaydolmam planlandı. Sonra işimden kovuldum. Sigortamdan düşüyorum. Kaydımı iptal etmek zorunda kaldım. Beni burada tutan tek şey köpeklerim. Onlara bir ev bulabilirdim. Bir çiftlikte tavşan kovalayıp çukur kazan güzel bir hayat. Güneşte uzanmak ve geyik kakasında yuvarlanmak. Bu beni hayatım boyunca süren hayalimi düşündürüyor. Barınak açmak istiyorum. İnsanlar ve hayvanlar için son günlerini yaşamak için ya da daha iyi bir şey bulana kadar ya da kendi ayakları üzerinde durabilecek kadar ayakları üzerinde durana kadar gidebilecekleri bir sığınak. Adını Çiftlik koymak istiyorum. Sebepsiz kayıplardan ölümcül hastalığa kadar, insanların ve hayvanların birbirleriyle olan bir ilişkinin uyumu ve güzelliği içinde kendilerini bulabilecekleri bir yer sağlamak istiyorum.
Cuma günü işimi kaybettim ve bugün artık sigortamın olmadığını öğrendim. Sağduyuma ve gördüğüm doktorların isteklerine karşın sarhoş olmaya karar verdim. Sanrı olabilecek bir anda, bir yapımcıyla veya Marjorie Kaplan (Animal Planet'in GM'si) gibi biriyle bir şekilde iletişim kurmanın bir yolunu bulabilirsem, bu fikri benim kadar güzel bulabileceklerine dair bir fikrim vardı. Bence pek çok insan, dünyaları kendilerine karşıyken nihayet ev diyebilecekleri bir yerde yaşamak için bir araya gelen hayvanların veya insanların hikayesini görmek isterdi. Belki benimle aynı fikirde olurlarsa, Çiftliğimin açılışını finanse ederler, birkaç sezon yayınlarlar, sonra insanlara ve hayvanlara umut olacak bir şeyler verme işine devam edebilirim diye düşündüm. Belki de hayal görüyorum. Sen söyle. Sağlık hizmeti alamıyorum. Birkaç saat aradım ve böyle bir yapımcıyla kişisel olarak iletişim kurmanın bir yolunu bulamadım. Bana yardım eder misin?"
"Pekala, işte anlaşma. Dönem başladığında Kimya laboratuvarımda bu kızla tanıştım ve konuşmaya başladık. Bir süreliğine nadiren, ancak yaklaşık bir ay önce, son birkaç haftadır her gün olduğu noktaya gelmeye başladı. Her neyse, bu kızdan çok hoşlanıyordum. O çok güzel ve benimle o kadar çok ilgi alanı paylaşıyor ki, biraz gerçeküstüydü.

İki hafta önce gerçekten iyi giden bir randevuya çıktık, sonunda öpüştük ve ben mutlu bir adamdım. İdeal olarak, bu hafta sonu veya geçen hafta ikinci bir randevumuz olurdu, ama Paskalya'ydı ve o eve gitti ve bu hafta sonu başka nedenlerle yok. İşte sorun burada. Bu haftanın başlarından itibaren, temasımız azalmaya başladı ve bu hafta fiilen hiçbir şekilde konuşmadık. Açıkçası, daha önce ne kadar çok konuştuğumuzu düşünürsek biraz endişeliydim, bu yüzden onunla konuşmak istediğimi söyledim ve o da benimle konuşmak istediğini söyledi.

Yani biraz telefonda konuşuyoruz ve sorun şu. Bana bir çift olup olmadığımızdan emin olmadığını (konuşmadığımız bir konuydu ve ben de bu konuda net değildim) ve kendini bir çift olmaya hazır hissetmediğini söyledi. Son ayrılığının ardından hala duygusal olduğunu ve henüz benimle bir ilişkiye duygusal olarak hazır hissetmediğini söyledi. Bunu, benden gerçekten hoşlandığını ve takılmaya, konuşmaya ve tüm o caza devam etmek istediğini söylemesi takip ediyor. Hazır olmama hissini kontrol edemediğini elbette anlıyorum ve ona bunu söyledim ve hayal kırıklığına uğramış olsam da onu suçlamayacağımı veya ona herhangi bir şey için baskı yapmayacağımı söyledim.

Her neyse, aldığım his, bir ilişkinin masadan kalkmadığıydı, sadece şu anda değil. Sahip olacağımız herhangi bir ilişkinin sağlıklı, uzun ve tatmin edici olacağını hissediyorum. Bu yüzden, sanırım buradaki merakım, bir ilişkiye açık olduğumu netleştirmek ve bu ilişki potansiyelini geliştirirken, arkadaşlığı sürdürmek ve ona ihtiyacı olan zamanı vermek için ne yapmam gerektiğidir."
"Erkek arkadaşım benimle sadece mesaj yoluyla konuşmayı seviyor. İnsanlarla küçük şeyler hakkında mesajlaşmaktan yanayım, ancak metin yoluyla sohbet etmek zordur. Bir deneme yazmadan söylemek istediğiniz her şeyi söylemek imkansızdır ve yanlış iletişim için tonlarca yer vardır. Mesajlaşırken konuşmanın çok yüzeysel olduğunu düşünüyorum. Çoğunlukla ""Hey"" ""Nasılsın ne yapıyorsun"" vs. Daha derin ve entelektüel olarak teşvik edici sohbetler için can atıyorum. Telefonda konuşmaktan nefret ettiğini söylüyor ve onu aradığımda söyleyecek hiçbir şeyi olmadığını ve sesinin sıkıldığını söylüyor. Görüntülü sohbet falan teklif ettim ama denemek istemiyor.
Birbirimizi sık görmüyoruz, bu yüzden uzun süre birbirimizi görmeden veya duymadan sadece mesajlaşıyoruz. Mesajlaştığımızda hiçbir bağlantı hissetmiyorum. Bunda bir sakınca görmüyor. Sinirlenmekle haksız mıyım?"
"Son birkaç yıldır babam [M/52] üvey annem [K/44] ile evli ve ben [M/18] onun sınırları aştığını ve birçok durumda babamdan yararlandığını düşünüyorum.

Şimdi, her şeyden önce, o korkunç bir üvey anne değil ama harika da değil. Kendi çocuğu olmadığı için sanki onun çocuğuymuşum gibi beni cezalandırmaya çalışıyor ki babam buna izin veriyor. Aklı başında görünüyorsa, bu gerçekten büyük bir anlaşma olmazdı...

Bir hafta yaptığım her şeye laf atıyor ve sonraki hafta beni seviyor. Bu gece olanlar gibi en ufak bir şey onu tetikleyebilir.

Uzaktan kumandamın pilleri bitti, bu yüzden onları babamın yatak odasındaki uzaktan kumandasındaki pillerle değiştirdim. Bunu sık sık yapıyorum ve sonra kullanılmış pilleri bariz bir yere saklıyorum, böylece o onları takıyor ve sonra uzaktan kumanda hala çalışmıyor.

Bir süre hiçbir şey olmadı, ben de pilleri yeni değiştirdiklerini varsaydım ve ben de uykuya daldım. Çığlık atarak, bağırarak ve kapımın açılmasıyla çarparak uyandım. Üvey annem 'odalarına girmek mahremiyet ihlalidir' diye bağırıyordu... Kapı kilitli olsa... Ya da kapalı... Ya da ardına kadar açık olmasa... Ya da bana hiç izin verilmemiş olsa anlarım. daha önce oraya gitmek için... Ama, hayır. Daha önce hiç sorun olmamıştı. Şimdi bana güvenmediğini ve benimle aynı evde yatabileceğini düşünmediğini söyledi...

Hala bağırıp çağırarak dışarı çıktı ve babama yaptığı şeyin aslında saçmalık olduğunu düşündüğümü söyledim, ancak tek yaptığı başını sallamak ve onunla aynı fikirde olmak ve 'Onunla aynı sayfada kalmam gerekiyor' demek. İşte evlilik budur.'"
"Haziran ayında Belçika'da diğer şeylerin yanı sıra TSH seviyelerini kontrol eden bir kan testi yaptırdım. Seviye 2.9 idi. Bir ay sonra kendi ülkem Norveç'te (gurbetçiyim) 1 puanla başka bir kan testi yaptırdım. Her iki test de sabah 11 civarında, önceden yemek verilmeden yapıldı (bu olup olmadığını bilmiyorum) hiç alakalı). TSH seviyesi bu kadar değişmeli mi? Aralıklar her iki laboratuvarda da aynıydı (0,3 - 4,2). İkinci laboratuvar ayrıca, normale dönen Serbest T4 ve Anti-TPO için de test yaptı (sırasıyla 16 (aralık: 11 - 22) ve 97 (aralık 50 - 150)).

Arkaplan bilgisi:

26 yaşında beyaz erkek, yaklaşık 70 kg, 182 cm. Herhangi bir ilaç almamak. Kan basıncı 133/86, bu Pazartesi alındı. Belirli bir sırada olmayan belirtiler:

* Genellikle ""kümeler"" halinde ortaya çıkan, yaklaşık iki hafta içinde yaklaşık üç ila dört gece meydana gelen gece terlemeleri. O zaman olmadan bir veya iki ay geçirebilirim.
* Sık bağırsak hareketleri (günde en az dört kez)
*Değişen aralıklarla panik ataklar"
"Yani ben[24F] ve bu adam [30M] tinder'da tanıştık ve yaklaşık 6 aydır takılıyoruz, takılıyoruz, telefonda tüm bu harika şeyleri konuşuyoruz. Birbirimizle gerçekten bağlantı kurduk ama o hala başka kızlarla çıkıyor ve ben değilim. Bir ilişkimiz yok ama işleri ilerletmek için birbirimize zaman ve enerji harcadık.

Her neyse, işte burada işler karıştı... Tinder ve seks üzerine tanıştığı kızlar hakkında iğneleyici bir yorum yaptı, sonunda buna gücendim çünkü bunun benim için de geçerli olduğunu düşündüm. Ona kaba geldiğini söyledim .. ve sonra aniden bana saldırdı. hararetli bir sohbete giriyoruz birbirimize kötü şeyler söylüyoruz.. işler kızışıyor.. ve sonra bolca özür dilemeye ve işleri düzeltmesi için onu aramaya karar veriyorum... ama tabii ki tüm iletişim girişimlerimi tamamen görmezden geliyor.. yani top içeride onun mahkemesi ama hiçbir şeye konsantre olamıyorum..

Son derece üzgündü ve şimdi benimle ilgilenmediğini veya benimle konuşmak istemediğini açıkça belirtti. Bu adamdan gerçekten hoşlanıyorum ve harika bir bağımız vardı, bu kadar kötü biterse nefret ederim.. İletişimime cevap vermeyecekse bu adamı kovalamaya değer mi? Sence ilişkimizi düzeltme şansımız var mı?"
"yani bu biraz eski ""le iç çek, gençleri nasıl umursamalarını sağlarız"" ve bunun bir parçası - hayır, çoğu bu.

Brooklyn, NY'de küçük bir topluluk organizasyonu için çalışıyorum ve işim liseli çocukları programlarımıza ve topluluğa (ve onların topluluğa dahil olmalarını içeren programlara) dahil etmeye çalışmak.

Afişlerimize ""süper havalı programımıza gelin"" dedirtmek ve arka planı kedi yapmak dışında çocukların ilgisini çekecek başka ne yapabiliriz? Sadece geldikleri programları istemiyorum (evet, onlar da), ama onların güçlenmiş hissetmelerini istiyorum ve bunun SADECE pazarlama nedeniyle olmamasını istiyorum - yine de pazarlama fikirlerini almaktan da mutluyum. Daha fazla insanın süper harika şeyler yaptığımızı bilmesini isterim.

topluluk homojen olmakla ünlüdür, ancak ideal olarak klişelere kapılmaktan kaçınmak istiyorum. Tüm topluluğu çevresel ve yerel bir şeye dahil etmek istiyorum (örneğin, turşu için salatalık yetiştirmek), yerel bir ibadet yerinin temizlenmesine yardımcı olmak...

Eminim başkalarının işe yaramış (ya da belki işe yaramış/çalışmış olabilir) şeylerle ilgili pek çok deneyimi olmuştur.
neye sahipsin?"
"Cephalexin 500mg 6 saatte bir alıyorum (günde 4 defa diyor). Bununla birlikte, düzenli bir doz almak için sabah erken kalkmam gerektiğinden, daha sonra uyandığımda onu aldığımı hiç hatırlamıyordum. Almadığımdan o kadar emindim ki bir doz daha aldım. Haplarımı saydıktan sonra, aslında sabahın erken saatlerinde bir doz almışım gibi görünüyor .. bu yüzden hemen hemen bir sonraki dozu bir öncekinden 3,5 saat sonra aldım. Bu kötü mü? Düzenli olarak 6 saat arayla yapıyorum. Bu karaciğerime zarar verir mi?"
"İşte arka hikaye. Annem neredeyse iki yıl önce vefat etti ve o zamandan beri sadece babam ve ben varız.

Yakında evden çıkmak için çalışıyorum ama her iki taraftaki sorunlar nedeniyle son iki yıldır evde kaldım. Ayrıca annemin evrendeki en iyi arkadaşım olduğunu düşünürsek kendimi çok kaybolmuş hissettim.

Babamın yeniden çıkmaya başlayacağını biliyordum, sadece bu kadar çabuk olacağını düşünmemiştim. Neredeyse hiç düşünmeden onu çıkardı ve resmen ertesi gün çıktıklarını söyledi, sadece geçen hafta.

Yani İlişkiler, size geldiğim yer burası. Hissettiğim kırgınlığı nasıl azaltabilirim? Bu harika hanımı annemle karşılaştıramayacağımı biliyorum ama bu çok zor... Biliyorum, babamın mutlu olmasını ve başka birini bulmasını isterdi ama ben değişime hazır değilim. Bu noktada onu kabul edebileceğimden emin değilim.

Annemin yerini alamayacağını aklımda tutmak için gerçekten çok uğraşıyorum.

Başka kimse bunu yaşadı mı ve eğer öyleyse, yeni kişiye nasıl alıştınız? Aptalca görünüyorsa özür dilerim. Hepsiyle gidecek bir yere ihtiyacım vardı. Beni strese soktu."
"Uzun lafın kısası, gençken sayısız mali hata yaptım ve sorunlarımı çözmek yerine onlardan saklandım ve depresyona girdim. Son 3 yıl boyunca bu hataların neredeyse tamamını düzelttim ve depresyonumla terapi yoluyla ilgilendim ve sağlıklı ve başarılı bir finansal geleceğe sahip olma yolunda ilerlemeye çalışıyorum.

Yaklaşık bir ay önce Credit Karma'dan kredimle ilgili yeni bir borcun bildirildiğine dair bir uyarı aldım ve puanım (ki bu başlamak için harika değil) büyük bir darbe aldı. Hemen kredi raporumu kontrol etmeye başladım. Yaklaşık 6 bin koleksiyonda olduğu etiketlenmiş yeni bir hesap görüyorum. Biraz çıldırıyorum ve sonra sakinleşip araştırmaya başlıyorum.

Görünüşe göre bu hesap, üniversitedeyken aldığım özel bir kredinin tahsilatı. Şimdi, özel bir kredi aldığımı fark etmemiştim, diğer tüm kredilerim federal hükümet aracılığıylaydı, ancak o zamanlar 22 yaşında depresif biri olarak çok sarhoştum ve tamamen mümkün bir özel ile gittim. borç veren okul masraflarımın bir kısmını karşılamak için. Bu hesaba daha fazla bakıyorum. Education Finance Partners'tan ödenmemiş bir hesap olarak zaten kredi raporumda yer alıyordu. Onlara baktım ve bulabildiğim tek şey, görünüşe göre 2000'lerde bir noktada Bölüm 7'yi dosyaladıklarıydı. Bu yeni tahsilat hesabı aynı kredi gibi görünüyor. Ancak, eski kredinin 2008'de geciktiği bildirildi. 7 yıldan fazla oldu. Bu yeni şirket beni nasıl 2015 itibariyle suçlu olarak rapor edebilir? Bu konuda ne yapılacağına dair herhangi bir tavsiye var mı?"
"1998 model bir chrysler sebring jxi'm var. Bu arabaların elektrik sorunları olduğunun bilindiğini biliyorum ve ne yazık ki, bununla uğraşan şanslılardan biriyim. Arabamı krankladığımda (ki bu iyi krank yapıyor), gösterge panelim beni 4000 RPM'de rölantide gösteriyor, gaz göstergem dalgalanıyor ve radyom girip çıkıyor. Arabayı birkaç tamirciye götürdüm ve aküyü ve alternatörü test ettiler. her şey bunlarla çalışıyor. görünüşe göre motor bilgisayarı veya bcm (gövde kontrol modülü) ile ilgili bir sorun.

soru budur. bu arabayı chrysler bayisine mi götürmeliyim yoksa başka bir tamirci mi bulmalıyım? Tamircilere gerçekten güvenmiyorum çünkü daha önce dolandırıldım, ancak bayiliklerin genellikle aynı derecede kötü olduğunu duydum.
Sabah arabayı teslim almadan önce, arabanın hangi olası sorunları olabileceğini bana bildirir misiniz? ve düzeltmenin ne kadara mal olacağını düşünüyorsun? pahalı bir düzeltme olacağını düşünüyor musunuz?"
"Bu kızı neredeyse bir aydır görüyorum ve birbirimizden gerçekten hoşlanıyoruz, ama onunla takıldığımdan beri kredi kartı borcum 1500 dolar arttı... üstelik borcum da var Öğrenci kredileri + araba ödemeleri için 10000 borç. Bir an önce bu borçtan kurtulmak istiyorum, böylece sermayemi oluşturabileceğim.

Bu yüzden ona harcamalarımı kısmak istediğimi söylediğimde, bunun onun için büyük bir dezavantaj olduğunu ve söylediğimin anlaşmayı bozduğunu söyledi.

Öyleyse, hâlâ ona duygusal olarak tam olarak bağlı değilken ikimizin ayrılmasına izin mi vermeliyim yoksa onunla bir uzlaşma mı bulmalıyım? Yoksa mali durumum üzerinde çalışmam gerektiğini anlamadığı için (bu konunun uzun vadede sorun yaratacağını bildiği için) direnç göstermeden ayrılmamıza izin mi vermeliyim?"
"Bu ilk kez olmuyor. 6 ay önce olanları burada paylaştım: (Yüzüme birkaç kez gözlüksüz vurdu)

Geri döndük ve iki ay önce kavga ettik, sonunda telefonunu duvara fırlattım, kollarından tuttum ve kollarının üst kısmı morarmış halde yatağa fırlattım. Ona vurmadım.

Dün bir tartışmaya girdik ve defalarca yüzüme vurdu, ona sarıldım, eğildi. Ayrılmak istedi, ben istemedim, sonra bana vurmaya devam etti ve ben de ona tokat attım. Sonra beni yüzümün morarmış ve kanayan bir burnu bıraktığını fark etti ve çok üzüldü.

Bu kavgaların hepsinde alkol vardı.

Bugünün ilerleyen saatlerinde benden onu görmemi istedi.
Şimdi bunu yazdığıma göre, bu ilişki bir karmaşa gibi görünüyor ama biz birbirimizi çok seviyoruz. teşekkürler!"
"Kız arkadaşımla dostane/makul bir şekilde karşılıklı olarak bir ilişkimi sonlandırdım ve iyileşme sürecini kolaylaştırmak için Temas Yok'u kullanıyorum. Hala ilişkinin yasını tutuyorum ve ilerlemeye çalışıyorum.

Şu anda geçmişimle mücadele ediyorum: Son 12 yıldır (17 yaşımdan beri) aşağı yukarı bir ilişki içindeyim ve ""yalnız"" çok fazla zaman geçirmedim. İlişkilerim 7, 3 ve ~2,5 yıl sürdü ve birinci ile ikinci arasında sadece yaklaşık 6 aylık bir boşluk var. Bunun hakkında çok okudum ve düşündüm ve birbirine bağımlı/""İyi Adam"" eğilimlerim olduğundan oldukça eminim. Sonuç olarak, pek çok arkadaşımı/ailemi yabancılaştırmış olabileceğimi hissediyorum, ancak onlar hala etrafımda güçlü yörüngelerde ve erişilebilir durumdalar.

Aradan bu yana 35 gün geçtiğini ve iyileşmenin zaman ve hassas bir denge içinde düşünüldüğünü biliyorum. Ama bir noktada ilerlemem ve ""oraya çıkmaya"" başlamam ve sosyal çevrelerimi genişletmem gerektiğini biliyorum. Zor geliyor, ama getirdiği zorlukları dört gözle bekliyorum.

Yine de sorum şu: Yalnızlığı kucaklamaktan ve onunla oturmaktan mümkün olduğunca az yalnız zaman geçirmekten her şeyi duyuyorum. Zamanı/enerjiyi yalnızken daha rahat hissetmek ve kendime daha fazla güvenmek için harcamak istiyorum, ancak iyileşmem ve yeni bir benlik inşa etmem için arkadaşlar/kamu/yalnızlık oranının ne kadar sağlıklı olduğundan emin değilim.

Bir uzlaşma var mı? Halka açık yerlerde yalnız olmak? Bir sürü düşük etkili arkadaşla takılmak mı? Birkaç samimi arkadaşla takılmak mı?

Bu dengeyi bulmanın bir yolu var mı?"
"**Temeller**

Kız arkadaşıma Seattle'daki büyük teknoloji firmalarından birinde 110.000 $ + ikramiye maaşlı bir iş teklif edildi. Bu onun için bir tür rüya işi ve maaşında önemli bir artış.

Şu anda New York'ta yaşıyoruz. Hala ayrı dairelerde (ki bence burada bahsetmek için önemli bir şey). Yaklaşık bir yıldır çıkıyoruz. Onu daha uzun süredir tanıyorum.

**Sorun**

Seattle'a taşınmak isteyip istemediğimi bilmiyorum. Kararın dün gece bana verildiğini hissediyorum. Ve zorluk şu ki - bu kararı vermek beni düşündürüyor - bu kızla evlenecek miyim? Sonsuza kadar onunla mı kalacağım? Tamamen taahhüt etmeye değer mi?

Beni korkutan hareketi bile değil. Seattle harika olurdu. Bunu yapmayı çok isterim. Bu taahhüt. ""Tabii ki seninle ülkeyi boydan boya dolaşacağım, işimi bırakacağım ve arkadaşlarımı bırakacağım"" sohbeti. - Sonsuza kadar birlikte olmam gereken biri mi bilmiyorum. Basitçe söylemek gerekirse, ona aşık olduğumu düşünmüyorum. Bunun ne anlama geldiğini gerçekten bilmiyorum, ama yerleşmeden önce başka insanlarla çıkmak isteyebileceğimi biliyorum.

Bu, pandora'nın ilişki sorunları kutusunu açar. Onunla gelişigüzel bir şekilde çıkmaya başladım ve bu yavaş yavaş daha ciddi bir hal aldı, ancak evlilik/yerleşme açısından 30'lu yaşlarımın başına kadar böyle bir şey yapmak istemediğimi her zaman açıkça belirtmişimdir. Bu hareketli konuşma, o tartışmayı yeniden başlatıyor.

Daha dün gece görüştük. Daha bu sabah dairemden yeni çıktı ve aklımda dönüp duruyor.

**Soru**

Ne yapmamı önerirsin? Hangi soruları soruyorum?

Uzak mesafe ilişkisinin gerçekçi olduğunu düşünmüyorum.

**"
"Bana bunun olma ihtimalinin son derece düşük olduğu hikayenizi anlatın. Olası olmayan bir sonuca götüren bir dizi karar mıydı? Yıllardır görmediğin biriyle tanışmak mıydı? Sizin veya bir başkasının hayatını kurtaran anormal bir karar mıydı?

Başlayacağım:

Yol gezileri işim için çok yaygındı ve genellikle bir gün içinde yaklaşık 5 saat neredeyse sürekli sürüşten ibaretti. Normalde her zaman av tüfeğimi alırdım ama bu sefer kibar olmaya karar verdim ve iş arkadaşıma verdim. Ben de bu yolculuklarda hiç uyuyakalmam ama bu sefer biraz kestirmeye karar verdim. Bu kez, normalde yaptığım gibi arka koltuğa uzanmak yerine koltuğumda kamburlaşmaya ve uyumaya karar verdim.

İşte eğlenceli kısım geliyor. Seyir halinde olduğumuz araç takla attı.

Tüfekli kişi de ben de uyuyakalmış, şoförü tek başına bırakmıştık. Özellikle oturmayı seçtiğim araçtaki koltuk nedeniyle fiziksel yaralanan tek kişi bendim. Ayrıca, uyanık kalsaydım, sürücüyü eğlendirebilir ve meşgul edebilir miydim, böylece bu kaza olabilir mi? kaçınılmıştır. Normalde uyurken yaptığım gibi koltukların karşısına uzanmış olsaydım, ölecektim."
"Şu anda dijital animasyon alanında 4 yıllık bir programdayım, gençken 3D modelleme ile çalışmak ve umarım bir kariyer seçimi olarak video oyunları ile çalışmak istiyordum. Ancak, bunun yapmak istediğim bir şey olmayabileceğini fark etmeye başlıyorum, bunu sorgulamama neden olan şey iş yükü değil ama okulun bize verdiği programları kullanma konusunda pek yetenekli değilim ve hocalarımın söylediklerine sahibim. ""Ortalama"" çizim yeteneği ve üniversitenin ilk yılında ağır bir depresyon geçirdim. Tarih alanında uzmanlaşmak (çok iyi olduğum bir konu) ve bu işe yaramazsa öğretmen olmak için yedek bir planım vardı ama (üniversite için ödeme yapmama yardım eden) ailem ve amcamla konuşmaktan korkuyorum. ) üniversiteye iki yıl kala böylesine köklü bir değişiklik yapma konusunda. Benimle aynı teknede olan veya bana yardım edebilecek biri var mı?"
"Erkek arkadaşım ve ben iki yılı aşkın süredir birlikteyiz ve yaklaşık 6 aydır birlikte olduğumuzdan beri birlikte yaşıyoruz.
Her şey harikaydı, nadiren kavga ettik ve birkaç kez dışında nadiren büyük sorunlar oldu. Ona diğer kadınlara uygunsuz şeyler yazarken rastladım, bunun için özür diledi ve ben onu affettim vs. yaptım, ciddi güven sorunlarım var)

Şimdi, son zamanlarda kendimi çok üzgün ve hüsrana uğramış hissediyorum ve genel olarak mutsuzum.

Kendi başıma olmam gerektiğini hissediyorum, seyahat etmek, keşfetmek ve onun ilgilenmediği her türlü şeyi yapmak istiyorum. Kendimi ""bekar olsaydım bunu yapardım"" veya ""gibi şeyler düşünürken buluyorum. tekrar bekar olursam buraya gider veya bunu denerdim"" ve fark ediyorum ki, eğer bir gün bunları yapmak istersem, muhtemelen onunla birlikteyken olmayacak.

Ama işin zor kısmı şu - onun da aynı şekilde hissedip hissetmediği hakkında hiçbir fikrim yok - bir şeylerin ters gittiğini biliyor çünkü hafta sonu tamamen kendimi kapattım, aklım o kadar karışık ve kafam o kadar karışık ki yapmadım. dün herhangi bir şey yemedim, açıkçası kendimi iyi hissetmiyorum. Bana çok tatlı davrandı, dün gece ben uyumadan önce sırtıma masaj yaptı vs. bu yüzden bunun onu tamamen kör edebileceğini hissediyorum.

Beni yanlış anlamayın, onun hakkında sevdiğim çok şey var, nazik (çoğu zaman), aptal mizah anlayışıyla beni her zaman güldürebilir veya gülümsetebilir, ama gerçekten bunu yapıp yapmayacağımı bilmiyorum artık değil. Kendimi geri çekilmiş, kapana kısılmış hissediyorum! Hala onunlayken diğer insanlarla tüm bu şeyleri yapabileceğimi biliyorum ama programlarımız nedeniyle birbirimizi nadiren görmenin zaten bir ayrılıkla sonuçlanacağından korkuyorum..

O halde tavsiyeye ihtiyacım var - Bunu nasıl yaparım? Birlikte yaşıyoruz, bu inanılmaz derecede zor olacak... Kalbini kırmaktan çok korkuyorum, sinirlenmesinden korkuyorum. Yüzleşme konusunda berbatımdır, bu yüzden ağzımdan bir kelime bile çıkmadan büyük ihtimalle yıkılıp haykıracağım...

Lütfen yardım et :("
"Temel olarak, benden dünyanın diğer ucunda yaşayan başka bir adama aşık olduğumu düşünüyorum ama bir şansım var mı veya zamanı mı bilmiyorum.

Yaklaşık 2 ay önce, ben reddit'te bir konu açtıktan sonra ikimizin de sevdiği belirli bir program hakkında konuşmaya başladık ve kik/snapchat'te çok konuştuk. Onun gey olduğunu öğrendim (bu benim için geçerliydi) ama ona olduğumu asla söylemedim (hiç kimseye gey olduğumu söylemedim).

Beni bir arkadaş olarak gördüğünü biliyorum ama çok yakın değiliz çünkü sadece 2 aydan daha az bir süredir arkadaşız.

Bundan kısa bir süre sonra, bana sohbetler başlatır / mesaj atar veya hikayeme koyduğum ama ona göndermediğim snapchat'lere cevap verirdi ve ben de kibarca cevap verir ve sohbete girerdim. Ayrıca burada bir adamdan hoşlandığını ama şimdi sadece arkadaş olarak olduğunu söyledi. Bu beni sevip sevmediğini merak etmeme neden oldu.

Birkaç hafta öncesine hızlıca ilerleyin. Okul yılına başladı ve okulda olduğu ve belli ki yeni arkadaşlar edinmek ve bir şeylere alışmakla meşgul olduğu için eskisi kadar müsait olmayacağını söyledi.

Onunla en son programın Pazartesi günkü son bölümü için konuştum ve sohbet iyi/kibar/rahattı.

Benden hoşlanmış olabileceğinden şüpheleniyorum ama devam etti ve şimdi bir şey yapmak için çok geç olabilir - eğer benden gerçekten hoşlanıyorsa. Ona nasıl söyleyeceğimi, ne zaman söyleyeceğimi ya da zorlamadan ya da ondan hoşlandığım aşikar görünmeden sohbet etmeye çalışacağımı bilmiyorum.

Buna nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum, yardım veya tavsiye takdire şayan, teşekkür ederim."
"Bu kıza birkaç yıldır aşığım, birlikte gerçekten güçlü bir geçmişimiz var. 8. sınıftan beri arkadaşız, lisenin başından beri çıkıyoruz. Ama birlikte büyüdük, annemin alkolikliği yüzünden oradaydı, ben de duygusal olarak istismarcı annesi için oradaydım. O benim dini kargaşamla uğraştı, ben de onun güven sorunlarıyla. Hatta ayrıldık, başka insanlarla çıktık ve birbirimizi nüfusun geri kalanına tercih ettiğimiz sonucuna vardık. Birbirimizin ilk öpücüğü, ilk aşkı, ilk aşıkları olmamız o kadar bayat ve klişe ki. Ona bu kadar aşık olmasaydım öğürürdüm. Her neyse, biraz başımın üzerinde hissediyorum.

Bu kalibrede bir ilişkiyi kaldıracak donanıma sahip olmadığımdan endişeleniyorum. Ona olan bağlılığımdan veya birbirimiz için uygun olup olmadığımızdan hiç şüphem yok, sadece genç ve aptal olacağımdan ve her şeyi mahvedeceğimden endişeleniyorum. Boşuna mı endişeleniyorum? İnsanların uzun süreli ilişkilere geçişte yaptığı yaygın hatalar var mı?"
"Annem ve erkek kardeşimle yaşıyordum ve nedenini bilmiyorum ama Motley Crue'nun solisti Vince Neil karşımızda oturuyordu. Oldukça havalı bir komşuydu. O zamanlar pek evde olmazdı, evinden müzik geldiğini her zaman duyduğunuz, oldukça rahat bir adamdı.

Annem bir gün arkasından Vince ile ağlayarak eve gelir. Kardeşimi ve beni kapıdan dışarı çıkardı ve sokağın karşısına Vince'in evine götürdü ve burada kardeşime ve bana en boktan görünümlü gitar ve bası sundu. The Wiggles'ın çalacağı, çocuksu esintiler taşıyan enstrümanlara benziyorlardı. (Ağabeyim ve ben müzisyeniz) Gitarı kardeşime, bana da bası verdi ve boktan bir sırıtışla ""Eve hoş geldiniz çocuklar"" dedi.

Kardeşim ve ben birbirimize WTF gibi bakıyoruz. Artık onun çocuğu olmadığımızı söyleyen annemizin yanına koşuyoruz ve bize ""eve geri dön"" diyor. Bu yüzden Vince'e geri dönüp ona neler olup bittiğini soruyoruz. Bizi annemizden kişi başı 6000 dolara satın aldığını söylüyor. Basımı alıp önüne kaldırıyorum ve ""Dostum, bu enstrümanlar boktan. Annelerimize geri dönüp eskilerini alacağız. Bunlardan çok daha iyiler."" Sadece omuz silkti ve ""Tabii. Sorun değil oğlum. Seni seviyorum"" dedi. Elimi omzuna koydum ve ""Vince, ben de seni seviyorum. Ama bir baba olarak değil, daha çok harika olan ve yüzme havuzunu çokça kullanmana izin veren komşum gibi."" dedim."
"Tek kullanımlık çünkü hesabımı bilen birkaç arkadaşım var ve yanlış bir fikrin ortaya çıkmasını istemiyorum.

2,5 yıldır kız arkadaşımla birlikteyim ve o benim ilk ciddi kız arkadaşım, birçok romantik ilkimi onunla yaşadım. Öte yandan, benden önce yaklaşık 5 erkekle birlikte oldu.

İlişkimiz boyunca bana, beni üniversiteyi deneyimlemekten ve üniversite bittiğinde sahip olmayı dileyeceğim bir hayattan alıkoymaktan korktuğunu söyledi. İstediği deneyimlere zaten sahip olduğunu ve sistemimden her şeyi çıkarmak istersem beni bekleyeceğini söylüyor, ancak ona birçok kez tek istediğim ve ihtiyacım olan şey olduğunu söyledim.

Son zamanlarda (yaklaşık iki hafta önce) sohbet yeniden gündeme geldi ve normalde yaptığım gibi başından savdım. Sorun şu ki, konuyu tekrar açtığımdan beri kafama takıldı ve ne demek istediğini anlamaya başladım ve bana mesaj atan bir kız var ve konuşmalarda flört eden tek kişinin o olduğunu söyleyemem ( Yaptığının farkında olmadan flört ettiğin zamanları biliyor musun?).

Beni beklemesini beklemem adil değil biliyorum, bu yüzden onun teklifini kabul edersem hayatına devam etmesini isterdim ve eğer olması gerekiyorsa tekrar bir araya gelirdik.
Ancak 2,5 yıl, bir ilişki için çok fazla zaman ve çaba harcanıyor ve bunun dışında ilişkimiz oldukça başarılı oldu, birkaç üniversite ilişkisi zorluğu, diğer erkekler, alkol, uyuşturucu dışında.

Öyleyse, beni beklediğini söylediği gibi beklemediği uyarısıyla teklifini kabul etmeli miyim?
Yoksa bu, fikri ateşleyen mükemmel bir sohbet fırtınası ve aynı anda benimle konuşan bir kız mı?"
"Birkaç hafta önce arkadaşlarım ve ben bir DJ'i görmeye gittik. Sokağa bakan bir yan park yerine benzin istasyonu olan bir yere park ettik. Çekme ile ilgili herhangi bir işaret yoktu ve bunun için açıkça yer vardı. Gösteriye gittik ve arabalarımızı çekili bulmak için geri döndük. Görünüşe göre bu, uzaklaştığımız dakikalar içinde gerçekleşti.

20'li yaşlarımızın başında, geceleri şehrin yanlış tarafında, parasız ve ulaşımsız 4 çocuk olarak, bize yardım edecek bazı yerel polisler bulduk. İçinde bulunduğumuz durumu anladılar ve bizi 10 mil ötedeki çekiciye götürdüler.

Oraya vardık ve oradaki yaklaşık 20 kişiyle arabalarını almak için sıraya girdik.
Arkadaşım arabasının parasını ödemek için kalıyor, ancak o anda çekici şirketini esasen arabamı çalan ve benden zorla para almaya çalışan bir grup haydut olarak gördüm.

Yanımda insanların girdiği kapı açıktı. Şansımı gördüm ve onları takip ettim. Arabamı buldum ve oradan uzaklaştım.

Dakikalar sonra hala park yerindeki arkadaşımdan bir telefon aldım ve çekici şirketinin polisi aradığını ve bir polis ve çekici ekibinin beni aradığını söylediler. Neyse ki eve geldim ve hiçbir şey olmadı.

Biraz korkmuştum ama her şey yolundaymış gibi görünüyordu.

Bugün çekici şirketinden, arabanın kendi arazilerinden çalındığını polise bildirdiklerine dair bir mektup aldım.

Mektupta, çekme için 270 $ talep ettiler ve önümüzdeki 10 gün içinde ödeme yapmazsam hakkımda ""yeni işlem başlatacaklarını"" söylediler.

Ayrıca, çekici şirketi mektubu arabamın finans kurumuna gönderdi."
"2 yaşında bir Shiba Inu erkeğim var. Geçenlerde 2 yaşında bir çukur dişisini sahiplendirmeyi teklif ettik. Ondan daha ağır basmasına rağmen (biraz zayıf olmasına rağmen) yaklaşık aynı boydalar. Zorlu bir başlangıçtan sonra (buluştuğunda ona tersledi ve homurdandı) oynuyor gibi görünüyorlar.

Ancak sergilediği bazı davranışlar beni endişelendiriyor. Oynarken kovalanmayı sever ve kovalayacaktır. Genellikle ona döndüğünde durur ve orada durup ona bakar. Ancak bazen, üzerine atlamaya başlayacak, onu yuvarlamaya çalışacak ve sonra onu aşağı doğru zorlayacak ve terslemeye başladığında homurdanacaktır. Bu noktada onu kıracağım.

Ayrıca her yerde onu takip edecek ve bazen başını sırtına koymaya çalışacaktır. Bunu yaptığında ona saldıracak.

Birlikte daha iyi oynamalarına yardımcı olmak için yapabileceğim bir şey var mı?"
"Hiçbir zaman havalı denilebilecek biri olmadım... ama kesinlikle eskiden şu an sahip olduğumdan çok daha fazla sosyal hayatım vardı. Lisede şehir dışından bir kızla çıkmaya başladım ve şimdi üniversitede ikinci sınıf öğrencisi olarak kendimi çok yalnız buluyorum. Daha önce bu kızın dışında bir hayatım olması için çaba sarf etmedim ve bunun ne kadar büyük bir hata olduğunu anlıyorum.

Neyse buraya nasıl geldiğim o kadar da önemli değil, şu an içinde bulunduğum durumu değiştirmem gerekiyor. Ama bunu nasıl yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Okulda birkaç arkadaşım var ama oda arkadaşım dışında kimse yakın değil. Ben bir bilgisayar bilimi öğrencisiyim, bu yüzden gerçekten hiçbir şeye yardımcı olmuyor (SOP programcı şakasını buraya ekleyin).

Bu noktada romantik bir ilişkiyi hiç umursamıyorum, bu kızı unutmak için biraz zamana ihtiyacım var, ama nasıl olur da... insanlarla tanışırım? Sarhoş olmayı gerçekten umursamıyorum ve görünüşe göre sosyal ortamın çoğu bunun üzerine kurulu. Disk golfü seviyorum ve diğer insanlarla bile biraz oynuyorum ama buradaki disk golf sahnesi çoğunlukla 40-50 yaşındaki erkekler...

Yıllardır gerçekten bir arkadaş edinmedim. Şu anki 'arkadaş grubum' gerçekten sadece oda arkadaşımın tanıdığı insanlar ve HS'mden üniversiteme gelen ve o kadar yakın olmadığım birkaç kişi."
"7 yıldır evliyim ve ondan önce de yaklaşık 2 yıldır eski eşimle birlikteydik. İlkbaharda (mayıs/haziran) ayrıldık ve bitirdik. Burada, Norveç'te yasa, bir yıl boyunca ayrı kalmamız gerektiği anlamına geliyor. 6 ve 1,5 yaşında iki çocuğumuz var.

Tinder'dan biri ile artık samimi olduğum üç kadınla tanıştım. Birbirimize karşı çok açığız ve kendimizi gf/bf olarak görüyoruz ve ayrıcalıklıyız. Geçmişteki ayrılıklar nedeniyle ikimiz de savunmasız olduğumuzdan, hiçbirimizin işleri çok ciddi hale getirmek için acelesi yok. Biz hazır olmadan (yeni yıldan sonra mı?) çocuklarımla tanıştırılmayacak.

Kısa bir süre önce birlikte çok güzel bir hafta sonundan eve geldik. Arkadaş olarak da gördüğüm en yakın komşularımdan biri dışarıdaydı. Yeni kız arkadaşımı tanıttım (sadece ismiyle, ama muhtemelen durumu okumuştur) ve ikimiz de yaz tatilinde olduğumuz için geçen haftalarda neler yaptığı hakkında onunla konuştum. Karım neredeyse tanıştığımızdan beri burada benimle yaşıyordu. Yeni birini tanıştırırken kendimi tuhaf hissettim ve bu iş bittikten sonra da huzursuz oldum.

İkimiz de birlikte olduğumuzu resmi olarak ilan etmekte isteksiziz, çünkü geçmişteki ayrılıklarımız çok da uzak değil (onunki haziranda). Etrafta gizlice dolaşmıyoruz ya da bunu bir sır olarak saklamıyoruz ama bunu duyurmuyoruz da. Bazı kırık ilişkiler geçmişi olduğu için benden daha isteksiz.

Hâlâ ayrılığı işliyorum ve muhtemelen birkaç ay daha sürecek. Bunu halka açarsam yargılanacakmışım gibi hissediyorum ama bu çok sıra dışı bir şey değil. Deliriyor muyum?"
"Hey Millet. Bu Illinois'de oldu. Dün gece bir partideydim ve kenara çekildiğimizde eve geldim. Ben arka koltukta yolcuydum, önümdeki koltukta da bir yolcu daha vardı. Polis (ilk başta arabadaki havalı tabanca nedeniyle silahını çekti) arabayı aradı ve bazı açık bira şişeleri buldu ve diğer yolcuyla birlikte 11-502B Yasadışı Alkol Taşımacılığı bileti aldım. Merakla, sürücü herhangi bir bilet almadı. Açık konteynerler hakkında hiçbir bilgim yoktu ve sadece eve gitmeye çalışıyordum, bunu memura ilettim. Mahkemede bununla mücadele etme ihtimalim nedir? Şimdiden teşekkürler."
"İşte benim sorunum. Öncelikle biraz geçmiş, 15 yıllık gerçekten kötü bir evlilikten oldukça yakın zamanda (1 yıl) boşandım. Her iki tarafta da pek çok acı olan kötü bir ayrılıktı, buna artık istediğim sıklıkta göremediğim 2 çocuğu da ekleyin. O andan itibaren, inanılmaz derecede savunmasız olduğumu gören ve beni mali kazanç için kullanan çok daha genç bir kadınla (24 K) korkunç, taciz edici bir ilişkiye girdim ve kafamı ne kadar korkunç bir insan olduğumla doldurdum, bu yüzden bitirdim. boşandığını ve neden benimle kaldığını bilmediğini. Sonuç, sahip olduğum tüm özgüvenim mahvoldu ama bir şekilde ona bağımlı oldum.

Artık dayanamadığımdan 3 ay önce o ilişkiyi nihayet bıraktım. Kendimi denemek ve geliştirmek için gerçekten çalıştım ve çok kilo verdim ve hayata genel bakış açım düzeldi. Birkaç hafta önce gerçekten hoş bir kadınla tanıştım ve anlaştık. Ondan gerçekten hoşlanıyorum, o benden hoşlanıyor ve hey işler iyiye gidiyor gibi görünüyor.

Yani sorun, yakın olmaya karar verdik ve işler iyi gidiyor gibi görünüyordu ama ben sertleşemedim. İçindeydim, istiyordum ama olmuyordu. Bu benim için ilk kez oldu. Mastürbasyon yaparsam ereksiyon sorunum yok yani fiziksel değil psikolojik. Hala kafamda eski kız arkadaşımın bana söylediği saçmalıklar ve sanırım boşandığım için süregelen suçluluk duygusu var. Peki bunun üstesinden nasıl gelebilirim, çünkü bunu gerçekten sağlıklı bir ilişkiye dönüştürmek istiyorum."
"Hey millet!

Buna harika bir öğrenci olduğum gerçeğiyle başlayacağım, çalışmalarımda zirvedeyim ve şu anda kulüplere başvurma ve kampüs çevresindeki organizasyonlara katılma sürecindeyim, dedi ki:

Üniversitedeki ilk iki haftam beklediğimden çok daha olaysız geçti. Hafta sonları partiye gitmek için fırsatlar arıyorum (söz veriyorum çok aptalca değil) ama hiçbir şey bulamıyorum. Okulumda (UF) parti sahnesini kardeşler yönetiyor gibi geliyor ve bir Cuma/Cumartesi gecesi veya arka kapıda eğlenmenin tek yolu, birinin parçası olmaktır. Temel olarak"
"Yaklaşık bir ay önceki bir gönderiden küçük bir arka plan hikayesi

İşte şimdi olan şey bu. Yaklaşık bir hafta önce erkek arkadaşına ara verdi. Evime geldi ve yaklaşık 6 saat oyalandık. Harikaydı, ama bunu yaptığım için kendimi korkunç biri gibi hissediyorum. Beni her şeyden çok sevdiğini ve birlikte olmamızı dilediğini söylüyor, ancak ""çok riskli"" olduğu için şu anda bulunduğu pozisyonu terk etmekten çok korkuyor. Şimdi tatilini bitirdi ve erkek arkadaşıyla kalmak istiyor. Onu o kadar çok seviyorum ki artık ne yapacağımı bilmiyorum. Ona arkadaş olmanın zor olacağını çünkü günün sonunda erkek arkadaşının yanına gideceğini ve bunun kalbimi kıracağını söyledim. Üzgünüm çocuklar, tavsiye arayan tam bir sürtük gibi hissediyorum çünkü genellikle bir şekilde içine çekildiğim bu tür dramalardan uzaklaşırım. Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Sanırım bu şeyin onlar için yolunda gitmemesini umuyorum ve bu kendimi inanılmaz derecede bencil hissetmeme neden oluyor. Her neyse, her şey için teşekkürler."
"Ailemden uzakta yarım bir ülke yaşayarak dört yıl geçirdim ve o dört yıl harika ama pahalıydı. Bu yüzden ailem bana yaklaştığında, para biriktirmek ve okulu bitirmek için onların yanına taşındım.

Oldukça iyi gidiyor. Onlarla haftada bir kiliseye giderim (onlar köktendinci Hıristiyanlardır), içki içmem, partilere gitmem ve okul masraflarını karşılamak için çalışırım. Odamı ve tahtamı koruyorlar ve ara sıra beni gezdiriyorlar.

Ancak geçen hafta Toronto'dan bir arkadaşım geldi (yaklaşık bir buçuk saat uzakta.) Sözü geçen arkadaşımla (Magic Mike) bir filme gittim ve aileme Abe Lincoln'ü göreceğimi söyledim. Annem, göründüğü kadar korkunç olmadığını, 22 yaşında olduğumu ve aileme yalan söylediğimi görmezden gelerek bir şekilde öğrendi.

Şimdi tamamen üşüdü ve ""Çok kızgınım, bunu sonra konuşuruz"" ve ben ""hayır! Bunu daha sonra konuşmayacağız. Bu konuyu hiç konuşmayacağız"" demek istiyorum. , çünkü bu seni ilgilendirmez."" Benim için yaptıklarını takdir ediyorum ve özellikle son birkaç ayda çok yardımcı oldular ama bazen onlara hayatımın bazı bölümlerinin onlarla hiçbir ilgisi olmadığını söylemek istiyorum.

Çıktığım erkekleri onaylamadıkları için çıkmamaktan ve her hafta onu dinlemekten bıktım, ""bizimle cennette olur musun?"""
"Gerçekten yapabileceğim bir şey olup olmadığından emin değilim ama kendimi çok kötü hissediyorum çünkü .... işte hikaye ve neden aşırı derecede kötü hissettiğimi anlayacaksınız.

Bu sabah büyükbabam beni aradı ve bana ilk sorduğu şey ""pasta, neredesin?"" Soru hakkında kafam karıştı, ona dürüstçe cevap verdim ve işte olduğumu söyledim. Arka planda büyükannemin telefonu vermesi için dırdır ettiğini duydum. Yapar ama telefonu verirken ona büyük bir dolandırıldıklarını söyler. Büyükannem de bana aynı şeyi sordu ve neler olup bittiği konusunda tamamen kayboldum ve dolandırıldım kelimesini duyduğumda sadece en kötüsünü düşünebiliyorum. Bana Arizona hapishanesinden sağ salim çıkıp sağ salim eve dönüp dönemeyeceğimi sordu. Ben tabii ki bu sorulara bayıldım. Ona asla olmadığım ve muhtemelen asla olmayacağım konusunda güvence verdim. Büyükannem ve büyükbabamın ikisi de emekli ve 80'lerinin sonlarında ve eminim ben de onların yerinde olsaydım benimle paylaştıkları hikayenin kurbanı olurdum.

Görünüşe göre 3 gün önce Nevada'dan bir telefon almışlar ve onlara alkollü araç kullanmaktan ve araçla adam öldürmekten hapse atıldığımı söylediler. Ayrıca, telefona ""ben"" yazarak onları kandırarak yakın bir arkadaşımın cenazesinden eve döndüğümü ve bir kadeh şarap içtiğimi, bu da DUI'yi açıklıyor ve hamile bir bayanın bana vurduğunu ve kaza fetüsün ölmesine neden oldu. Kefaletimi ve tüm Arizona mahkeme masraflarını karşılamak için bana havale yapmalarını talep ettim ve ""Kimseye söylememem için bana söz vermelerini sağladım çünkü kimsenin bilmesini istemedim. 3 gün üst üste"" ben ""daha fazlasını istedim"" ve daha fazla para, sonunda büyükbabam bana neler olduğunu sormak için aradı.

Kendimi kötü hissediyorum çünkü kimliğim onları dolandırmak için kullanıldı. Yanlışlıkla o ahmak dergi dolandırıcılarına kaydolmuş olsalardı, kendimi kötü hissederdim ama bu durumla yaptığım kadar değil."
"Bugün düşündüm de, iyi bir sürücüyüm (kazasız 1 milyon milin üzerinde), ama yollarda tam bir pislikim.

 Frene basmak yerine vites küçültüyorum, bu yüzden kıçına biniyormuşum gibi geliyor ama sadece enerji tasarrufu yapmaya çalışıyorum. Öte yandan, biri aşırı yavaş gidiyorsa veya birleşmiyorsa yakına gidiyorum.

 Çeşitli küçük trafik suçları için 30'dan fazla cezaya rağmen, neredeyse her zaman hız sınırından daha hızlı sürüyorum.

Güvenli olduğunu düşünürsem trafikte slalom yaparım. Ama şeridimde birleşmeyi bekleyerek oturmam, yavaş bir sürücünün arkasında oturmam.

Yeşil ışık yandığında yayalar karşıdan karşıya geçmek istediklerinde korna çalıyorum ve onlara boyun eğmiyorum. Bu BENİM yeşil ışığım.

Biri sol şeritte yavaş giderken, geçmeme izin vermelerini söylemek için uzun farlarımı yakıyorum.

Arabaları çift sarı çizgili yollarda sollarım (benim eyaletimde yasal). 2 şeritli bir yolda tek seferde geçtiğim en çok araba 6'dır (hiç bir saniye güvensiz hissetmedim).

Temel olarak, daha önce de söylediğim gibi, ben sadece agresif bir sürücüyüm.

Bunu söyledikten sonra, arabamın çoğu üretim arabanın yarısı kadar bir frenleme farkı var, 300 beygir gücü ve 300 ft/lb tork, bu yüzden hızlı bir şekilde sollayabilirim.

Yani ben kötü bir sürücü müyüm? Ya da tam bir pislik."
"Atılabilir çünkü bazıları benim normal kullanıcımı tanıyor. Uzun lafın kısası BF ile sadece 5 aydır çıkıyorum, onu 6 yıldır tanıyorum ve ikimiz de birbirimizin ailesiyle tanışmanın ne kadar önemli olduğu hakkında tartıştık, bu yüzden ikimiz de hemen yaptığımız bir şey değildi. Önce birbirimizi tanımaya odaklanmak istedik.

Ben çok muhtaç bir kız arkadaş değilim, belki 12 mil uzakta yaşıyor ama riskli bir çalışma programı var, bu yüzden onu gerçekten haftada sadece 1-2 kez görebiliyorum ve bu benim için sorun değil çünkü hey ... hayat bu ve ondan gerçekten hoşlanıyorum. Arkadaşlarım bunu biliyor ve 'L' kelimesini kullandığını ve benimle geleceği hakkında oldukça ciddi bir şekilde konuştuğunu düşünürsek, beni henüz ailesiyle tanıştırmamış olmasını garip buluyorlar. Ebeveyninin kız arkadaşlarına bağlandığını biliyorum, bu yüzden beklemek istemesinin bir nedeni de buydu. Bunun makul olduğunu düşünüyorum veya düşündüm ama şimdi arkadaşlarım bunun şüpheli olduğunu ikinci kez tahmin ediyor. Onlara kendi işlerine bakmalarını söylemeli miyim yoksa haklı mı?"
"Burada küçük bir arka plan hikayesi var.

Birkaç yıl önce, öğrencileri seçmeli okullara hazırlayan iki yıllık bir programa başladım (Fransız sistemi, boşverin). Adamla arkadaş oldum, hadi ona Max diyelim (o sırada 18) ve aynı anda edindiğim diğer iki arkadaşla takılırdık. Birkaç ay sonra, aynı sınıftaki kız arkadaşıyla çıkmaya başladı, hadi ona Jen diyelim.
Herkesten çok özel oldular ve tüm zamanlarını birlikte geçirdiler, diğer insanlara yer bırakmadılar, bu yüzden aynı sınıfta olmamıza rağmen konuşmayı bıraktık. Programın iki yılı boyunca birlikte kaldılar ve ardından iki farklı şehirdeki farklı okullara kabul edildiler.
Birkaç hafta önce Max benimle Facebook'ta sohbet etmeye başladı. Onu son iki yıl önce gördüğümden beri benimle ilk kez konuşuyordu. Bana kendisinin ve Jen'in hala çıktığını söyledi ve birbirlerine olan bağlılıklarına gerçekten şaşırdım.

Birkaç gün sonra onu başka bir adamla metroda gördüm (aynı şehirde yaşıyoruz). Çok cilveli göründüler ve sonra öpüşmeye başladılar. Çıktıkları belliydi. Yine de beni görmedi.

Şimdi gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Genelde çenemi kapalı tutardım çünkü bu beni ilgilendirmez, ayrıca Max yakın bir arkadaş değil, bu yüzden ona söylemek için doğru konumda mıyım bilmiyorum. Ama burada Max'in Jen'e ÇOK para harcadığından bahsetmeliyim. Her zaman ondan faydalandığını düşünmüşümdür (biraz zengindir), en azından aynı ilişki anlayışına sahip olmadığımı söyleyelim. Yine de onun pahalı kıyafetlerini alması, onu restoranlara, gezilere götürmesi... ...bir hiç için canımı sıkıyor. Onu bir kez aldatmış gibi değil, tam anlamıyla aynı anda başka bir erkekle çıkıyor.

Peki Reddit, ne yapmalıyım?"
"Geçen Çarşamba, büyükannemin bir arkadaşının torununun uluslararası bir öğrenci olarak yakındaki bir üniversiteye gitmek için benim şehrime geleceğini duydum. Annemden onun güzel, zeki vs. olduğunu ve aile tarafının benimle ilgilendiğini (evlilik umuduyla) söylediğini duyup duruyorum. Babam memleketinde çok zengin bir adam ve ben eyaletlerde saygın bir okula gidiyorum, bu yüzden sanırım benden hoşlanıyorlar.

Çarşamba gecesi onunla tanıştım ve o çok güzel. En çılgın yanı, görünüşünün onun hakkında en iyi şey bile olmaması. Hayatında epeyce yer gezdi, bu yüzden çok iyi kültürlü ve açık fikirli. Ona Barbara diyeceğiz.

Mükemmel, değil mi? Cept, şu anda gerçekten harika bir ilişki içindeyim ve bunu dünyalara değişmem. Ben de Barbara'ya onunla aynı üniversiteye giden ortak bir arkadaşımla tanıştırırken kız arkadaşımdan bahsettim. Gelecek hafta onu nasıl ziyaret edeceğimden de bahsediyorum.

Sonraki iki gün geçer ve kız arkadaşımı ziyarete giderim (uzun mesafe yapıyoruz). Ayrıldığım sabah Barbara'nın büyükannesinin bayıldığını duydum. O gece daha sonra vefat ettiğini duydum.

Bunu söylerken kendimi narsist gibi hissediyorum ama büyükannesinin ölümünün benim hatam olduğunu düşünmeden edemiyorum. Barbara'nın annesine ve büyükannesine zaten bir kız arkadaşım olduğunu ve bu hafta onu ziyaret edeceğimi söylediğini kesin olarak biliyorum. Büyükannenin bayılmasına ve ölümüne neden olduğumu düşünmeden edemiyorum.

Şu anda yabancı bir ülkede yapayalnız olan ve okula başlayan Barbara'dan ayrı kaldığım için kendimi kötü hissediyorum. Ama yine de, onu bir süredir görmediğim için kız arkadaşıma epeyce randevu borçluyum. Birkaç gün içinde geri dönmeyi planlıyorum ama daha erken dönmeyi düşünüyorum.

Ne yapmalıyım? Nasıl hissetmeliyim? Onu bir sonraki görüşümde ona ne söyleyeceğim? Kendimi çok kaybolmuş ve kafam karışmış hissediyorum."
"Tamam, yani ben duygular ve ilişkiler falan konusunda fazla açık olan bir adam değilim ama okulda gördüğüm ve sınıfta yanında oturduğum gerçekten hoşlandığım bir kız var.

Bir sınıfı birlikte paylaşıyoruz, yan yana oturuyoruz ve sık sık sohbet ediyoruz. Birbirimizi sınıfın dışında, koridorlarda yürürken pek görmüyoruz ama sınıfa girip oturduğumda bana nasıl olduğumu soracak ve ben de soruyu cevaplayacağım. Genelde beni gördüğüne sevinmiş görünüyor, ama bunun romantik bir yönü mü yoksa sadece umutlu mu olduğumu bilmiyorum.

Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve ona çıkma teklif etmek istiyorum ama nasıl devam edeceğimi bilmiyorum. Yemek yapmayı biliyorum ve onu akşam yemeğine davet etmeyi düşünüyordum (ve sonra yemek pişirmeyi söyledi). Ayrıca daha önce hiç ilişkim olmadı, bu yüzden bunun (akşam yemeği) yapılacak iyi bir şey olup olmadığından emin değilim ve ona nasıl soracağımdan emin değilim. Bana yardım et lütfen."
"İyileştiğim bazı ciddi yaralanmalar nedeniyle şu anda ailemle yaşıyorum. İşe dönüşebilecek 9 aylık bir staj için taşınma fırsatım var. Olmasa bile, gelecekteki görüşmelere gidebilmek için yerleşmek istediğim genel alanda olmak isterim.

Mart ayında taşınmayı planlıyorum ve henüz aileme söylemedim. En mantıklısı o olduğu için muhtemelen önce kız kardeşime söyleyeceğim. Ailemi seviyorum ama onlar biraz... bazen tuhaf oluyorlar. Riski hiç sevmiyorlar ve bana birçok kez yerel olarak çalışarak para biriktirebilecekken neden belirli bir bölgede yaşamak istediğimi anlamadıklarını söylediler... kariyerim için kötü bir durum olmasına rağmen ve buraya taşındığımdan beri bundan nefret ediyorum.

Herhangi bir tavsiye? Bugün kardeşime söylemeyi düşünüyorum. Aksi takdirde, neden yeni spor salonuyla anlaşma yapmadığımı (bunu ucuza yapmak için son gün!) ve onu referans olarak adlandırmadığımı açıklamam gerekir."
"26, f burada. İlişkiler konusunda rahat olduğunu düşünerek, arkadaşlarım aracılığıyla tanıdığım bu 31 yaşındaki adamla seks yapmaya başladım. 1.5 yıl sonra aniden kendimi diğer erkeklerle nasıl çok fazla zaman geçirdiğimi duyarken buldum ve o benim ondan hoşlandığımı hissetmiyor. Ona sevildiğini hissettirmeye çalışıyorum ama en başından beri istediğimizin bu olmadığı konusunda hemfikir olduğumuzu sanıyordum.

İkimiz de bu ilişkiyi istiyoruz ama şartlar konusunda anlaşamıyoruz. Özel olmak istemiyorum ama onu istiyorum. Neden münhasırlığı isteyen kişi, baştan aksi belirtilmiş olsa bile, her zaman talepte bulunma konumunda daha fazla görünüyor? Aldığım tavsiye, ""Git, farklı şeyler istiyorsun"" veya ""Ondan hoşlanıyorsan yeterli olmalı"". Neden kıskanç olan, diğer kişiye ihtiyaç duyduğu şeyi vermekte en çok zorlanacak kişi olarak kabul ediliyor?

Ve evet, konuştuk. Buna sahip olmayacak ve beni, bizi ayıran kişi gibi hissettiriyor.

Bir sürü erkekten bahsetmiyorum, öpüşmek bile söz konusu değil."
Erkek arkadaşımla her gün bir konvoya başlamaya çalıştım ama bu beni biraz depresif yapıyor çünkü benimle ilgilenmekten çok video oyunları oynuyor. Dikkat çekmeye çalışmıyorum ama bu onun kötü bir alışkanlığı gibi görünüyor. Ne yapacağımı ya da bu konuda onunla nasıl yüzleşeceğimi bilmiyorum. Herhangi bir fikir?
"Bu yüzden, bir buçuk yıl sonra üniversiteye gittiğimde bu sorunun kendi kendine çözüleceğini biliyorum, ancak şimdilik, nasıl başa çıkacağımdan emin olmadığım çok karmaşık bir sorun haline geldi. Bu iki arkadaşı okul öncesinden beri tanıyorum ve aynı mahallede yaşıyorlar, bu yüzden doğal olarak sık sık konuşuyoruz ve yıllar içinde hepimiz biraz yakınlaştık. Onlar ikiz, bu yüzden genellikle ikisiyle birlikte takılırım. Bununla birlikte, her birinin çok farklı kişilikleri var ve özellikleri lise boyunca daha da belirginleşti ve ikizlerden birini kesinlikle küçümsemeye başlıyorum (ona A diyeceğim).

 A, yaklaşık bir yıllık süre içinde son derece huysuz, agresif ve konuşmaktan yorucu hale geldi. Kişiliklerimiz çatışır ve sık sık tartışırız. Genelde gülüp geçebiliyorum; kin besliyor. Benimle kesinlikle sebepsiz yere çatışmalara başladı ve artık onun yanında olmaktan hoşlanmadığım bir noktaya kadar ilerledi ve saldırgan tavrı nedeniyle onu ne zaman görsem otomatik olarak savunmacı hissediyorum.

Ancak, B & I (diğer ikiz) en iyi arkadaşlardır. Kişiliklerimiz birbirimizi iyi tamamlıyor ve A & I arasındaki çatışma sadece arkadaşlığımızı güçlendirmeye hizmet etti. İyi anlaşıyoruz. A'yı hayatımdan çıkarmayı planlıyorsam onunla nasıl arkadaş kalabileceğimi anlamıyorum (birbirlerinden ""nefret etmelerine"" rağmen, her şeyi birlikte yapıyorlar ve aynı ortak arkadaşlara sahipler). İnanılmaz derecede sinir bozucu ve ikisi arasında daha da fazla çatışmaya neden olduğumu hissediyorum. Örneğin, A & B beni okula bırakıyor (bir arabayı paylaşıyorlar) bazen de işe yarıyor, ancak bir tartışmadan sonra A, artık benim için ulaşım sağlamayacağını söyledi. Ancak B'nin bunun olmasına izin vermeyeceğini ve bunun için bir süre tartışacaklarını ve kavga edeceklerini biliyorum. Sadece ne yapacağımı bilemiyorum."
"Bu fikir Gravity filmini izlerken aklıma geldi. Şimdi izlemeyenler için spoilerini vermeyeyim ama yine de önemli bir şey vermeden, öyle bir sahne var ki, kıyameti neredeyse kesinleşen kahramanımız, bir yerden gelen rastgele radyo yayınlarını dinleyerek kendini sakinleştiriyor. Toprak. O onları duyabiliyor ama onlar onu duyamıyor. Bu güzel bir sahne çünkü size yaklaşan ölümlülüğünüzle karşı karşıya kalsaydınız, hayatın en sıradan kısımlarını ve en basit zevklerinden birini - kendi ölümünüz hakkında endişelenmenize gerek kalmama lüksünü - anında kaçıracağınızı hatırlatıyor.

Bu sahne bana şunu fark ettirdi - ve kahramanın uzayda hapsedilmesini kanser teşhisi veya idam sırasındaki yaşam gibi herhangi bir şeyle değiş tokuş edebilirsiniz - bu insanlar sırf bir sabah uyanma fırsatını geri kazanmak için her şeyi değiş tokuş edebilirdi. en büyük endişenizin zamanında işe gitmek veya üniversite için bir makaleyi bitirmek olduğu standart bir gün. Normal, sıkıcı, dünyevi bir gerçekliğe geri dönmek için her şeyi takas ederlerdi.

*BU ŞU ANDA SİZİN HAYATINIZ VE BUNU HİÇBİR ŞEYE SATMAK ZORUNDA DEĞİLSİNİZ.*

Fakir ya da hasta olsanız bile seçenekleriniz var. Bu yazıyı okumayı tercih edebilir ya da internet tarayıcınızı kapatıp dışarı koşarak temiz havanın tadına varabilirsiniz. Yeni bir şey öğrenebilir, aşık olabilir veya aşırı derecede sarhoş olabilirsiniz. Klişe geliyor ama gerçekten kaybetmediğiniz sürece bu ayrıcalıklara ne kadar değer verdiğinizi asla anlayamazsınız. Bu nedenle, kendinizi kötü veya depresif hissediyorsanız, evrenimiz olan sonsuz kumsalda küçük bir çakıl taşının üzerinde sürünen küçük bir karınca olduğunuzu unutmayın. Kendinizden başka kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz, kimse sizi uzaktan yargılamıyor ve siz ne yapmak istiyorsanız onu yapabilecek kapasiteye sahipsiniz. Başarısız olursanız, en azından arkanıza yaslanıp rahatlayabilir ve başarısız olmak, başarısız olmak, başarısız olmak ve tekrar başarısız olmak için zamanınız olduğu gerçeğinin tadını çıkarabilirsiniz.

Her gününü son gününmüş gibi değil, her gününü ilk gününmüş gibi değerlendir. Dünyanın sizi bekleyen pek çok sürprizi var ve her şeyi gördüyseniz ve her şeyi yaptıysanız, yine de kendinizi değiştirme potansiyeliniz var."
"Neredeyse 5 yıldır [me27f, SO31m] bir ilişkim var ama son 2 veya 3 yıldır (benim açımdan) çok az cinsel çekim oldu. Başka türlü harika bir ilişkimiz olduğu için oldukça sinir bozucu ve beni cinsel açıdan her zamanki kadar çekici buluyor. Birbirimizi seviyoruz ve o beni gelecekteki çocuklarının annesi ve bir gün evleneceği kadın olarak görüyor.

Hala onu fiziksel olarak çekici buluyorum ama cinsel çekiciliği yok. Bu kesinlikle psikolojik bir şey değil çünkü kendimi diğer insanlardan çekici buldum. Uzun süreli bir partnere karşı cinsel çekiciliği kaybetmek normal mi? Uzun süreli bir ilişkide/evlilikte cinsel çekim önemli midir?

Uzun süreli ilişkisi olan kaçınız (2+ yıl, hala partnerlerine cinsel olarak ilgi duyuyor? Olmayan var mı? Onun hayatımda olmadığını hayal edemiyorum ama hayal bile edemiyorum) cinsel olarak ilgi duymadığım biriyle sonsuza kadar birlikte olmak.

Sadece kaçınızın benzer bir deneyim içinde olduğunu veya benzer bir deneyime sahip olduğunu merak ediyorum… oldukça sinir bozucu."
"11 aydır kız arkadaşımla çıkıyorum ve bir süredir, yüksek okuldayken onun evinde kalmak için 4 günlük hafta sonları 3,5 saat işe gidip geliyorum. Artık bütün günlerimizi birlikte geçirdiğimiz için, çok tartışıyor gibiyiz. Tartışmaya ek olarak, 2+ saatlik uzun tartışmalarımız olacak (en az haftada bir. Bazen arka arkaya 2 gün), her zaman, HER ZAMAN benim ""bu çılgınca"" diye düşünmem ve sadece özür dileyip sözlerimi yememle bitiyor. ve tartışmayı çözmek için duygular.

11 ay içinde, bir kez uzlaşmaya/özür dilemeye/veya tartışmayı bitirecek herhangi bir şeye başladığını sanmıyorum. Genelde bencil olduğumu ve ""onu bir orospu olarak gösterdiğimi"" düşünüyor. Ve bazen sanki bir çocukmuşum gibi doğrudan bana nutuk atıyor.

Her zaman ilk özür dilemek zorunda olmak gerçekten zor. Ve sonra tüm tartışmanın suçunu üstlenin.

Bazen çok kızdığında bir şeyler bile fırlatıyor. Ayrıca bana hiç saygı duymadığını düşünmeye başlıyorum.

En kötü yanı - yalnız kalmaktan KORKMUŞUM. Onunla tanışmadan önce hiç gerçek arkadaşım yoktu, hayatım yoktu, bilgisayar başında çok fazla zaman geçiriyordum. Onunla yakında nişanlanabilirim, onunla bir apartman dairesinde yaşayabilirim, bir köpeğim (onun harika köpeği) ve havalı arkadaşlarım (gerçekten iyi arkadaşları) olabilirim. O olmasaydı, bir süre ailemde yaşar, çok az arkadaşımla çok nadiren takılır, çok yalnız kalırdım. O harika bir paket anlaşma. Ve mesele şu ki, gerçekten ondan daha iyisini yapabileceğimi düşünmüyorum. O güzel, zeki ve anlaştığımız zaman peri masalı gibi oluyor. Anlaştığımız zamanlarda gerçekten güçlü bir bağlantımız ve uyumluluğumuz var ki bu, zamanın yaklaşık %85'ini oluşturuyor."
"Arka plan: Harika bir bebek olan 120 kiloluk bir Bernese Dağ Köpeğim var. Mükemmel bir tavırla selamlıyor ve küçük köpeklerin dünyadaki en harika şey olduğunu düşünüyor. Onları SEVİYOR ve onlarla takılmak istiyorsa birine basmamak için tamamen hareketsiz kalması gerektiğini çok çabuk öğrendi. Bu yüzden köpek parkında yeni köpeklerin yanındayken, yaklaşımı tipik olarak tamamen hareketsiz durmak ve köpeklerin ona gelmesini beklemektir. Asla agresif bir duruş sergilemez.
  
Yine de köpekler her zaman köpeğimden nefret eder. Selamlamak için ona yaklaşırlar, sonra korkarlar ve ona terslerler. Sadece boyundan korktuklarını tahmin edebiliyorum, çünkü hiç hareket etmiyor. Diğer köpeklerin vücut dilinden de oldukça habersiz olduğunu biliyorum, bu yüzden parktayken onu her zaman tasmalı tutarım, böylece başka bir balığın olduğundan şüphelendiğim an onu uzaklaştırabilirim. Ama ne zaman bir köpek ona saldırsa, o tamamen kalbi kırılmış bir ifade alıyor ve sonraki yarım saat boyunca keyifsiz davranıyor.
  
Köpeğimin diğer köpeklerle tasmasız oynamasını gerçekten çok isterdim ama bunun olmasını nasıl kolaylaştıracağımı bilmiyorum. Kaçmayı başaramamaktan başka bir şey yapmıyor; ona yaklaşan ve o hiçbir şey yapmazken ona saldıran diğer köpeklerdir.
  
Önerisi olan var mı? Köpek parklarından vazgeçmeli miyim? Zavallı oğlumun hiç küçük köpek arkadaşı olmayacak mı? Ne zaman uzaklaşacağını öğrenmesine yardımcı olmak için yapabileceğim bir şey var mı? Herhangi bir tavsiye için şimdiden teşekkürler!"
"Bugün, başka birinin vardiyasını devralması için birini eğiteceğimi bulmak için işe girdim.

Sadece bir saattir buradayım, beni bir şeylerden uzaklaştırdı, bir şeyleri elimden aldı, etraftaki müşterilere patronluk taslamak için sözümü kesti ve sahibinin onu öldüreceği bir şeyi her yaptığında (yani yanlış şeyi kullanmak) Sabun veya bardak) Nasıl yapması gerektiğini bilmesine izin verirdim, ""evet evet evet, nasıl yapılacağını biliyorum"" ile kesilecekti.

Görünüşe göre daha önce farklı bir yerde çalışmış ve çok şey unutmuş ama her şeyi kendisi yapmakta ısrar ediyor. Ona başka bir şey yapmasına ihtiyacım olduğunu söylemeye çalıştığımda, açıkça 'hayır' diyor. Son 15 dakikadır bir telefon görüşmesi yapıyor.

Bu sadece onun ilk vardiyası. Ayağımı yere koymam gerektiğini biliyorum. Ama bunu bir tartışma başlatmadan nasıl yapabilirim? 10'a kadar burada onunla sıkışıp kaldım ve muhtemelen bugünden sonra onu tekrar eğiteceğim, ancak bazen beni dinlemesi gerektiğini açıkça belirtmem gerekiyor."
"Kocam 28 Mayıs'ta bir kaza geçirdi. O hatalı değildi çünkü çarptığı sürücü uygunsuz bir sola dönüş yaptı ve kocamın arabasının ön yolcu tarafına zarar veren adamı temelde T-Bone yapmasına neden oldu. Aracın finansmanını biz sağladığımız için tam kasko ve Mali Mesuliyet (SR22) sigortası vardır. Diğer taraf, uygunsuz bir sola dönüş, sigortası olmaması (IL'de minimum cov. sigortası gereklidir) ve askıya alınmış bir ehliyetle araç kullandığı için gösterildi. Kazanın ertesi günü internet üzerinden talepte bulunduk. Bir hafta sonra bize doldurmamız için talep evraklarını postaladılar. Bir hafta sonra, eksperlerinin araca bakması için arabayı onaylı oto tamirhanesine götürmesini istediler. Onarımların ne zaman yapılacağı veya onarım için fiyat teklifleri konusunda ısrarla aradık ve her seferinde dolu bir posta kutusuna atılacağız ve gerçekten cevap veren hiç kimse bize yardımcı olmayacak veya bize herhangi bir bilgi vermeyecek. Oto tamircisi bize, sigorta şirketinin onarımları başlatmayı onaylamasını beklediklerini söylüyor. Kazadan bir ay sonra bizden kendilerine satış faturasının bir kopyasını ve önceki sigortasıyla (hiçbir tazminat talebinde bulunmadığı) hasar geçmişi raporunu göndermemizi istediler. İki haftadan uzun bir süre önce kocamı arayıp araştırdıklarını söylediler. Evli olduğu ve poliçe kapsamında olmadığım için iddiada bulundu. Bizi kaydeden komisyoncu, beni eklemek isteyip istemediğimizi sordu ve para biriktirmeyi reddettik (25 yaşın altındayım) ve çünkü arabayı hiç kullanmayacaktım. Yani iki ayda, sayısız mektup ve onlardan gelen belki 4 arama, ne arabamız, ne tamirimiz, ne de bir tamir fiyat teklifimiz var. Hiç paramız yok çünkü daha da kötüsü, onun arabasından bir hafta sonra arabama çarpıldı, bu da tam bir kayıp ve sigortamdan bir ödeme ile sonuçlandı. Sigortamın ödemesini beklerken tüm ""yağmurlu gün"" birikimlerimizi bana yeni bir araba almak için harcadık. Avukat tutmaktan başka ne yapacağımızı bilmiyoruz. Lütfen yardım et!"
"Tamam, yani ben ve bu kız geçen ay çokça takılıyoruz ve o cinsel partnerler konusunu gündeme getirdi. Yani, tabii ki ona benim, 1 (7 yıllık ilişki) söylüyorum. Ona sormalı mıyım emin değildim ama merak kediyi öldürdü ve o 7 dedi.

Şimdi, bunun bir bok olmadığını düşünüyor olabilirsiniz, ben de aynı şeyi düşündüm. Ta ki 6 tanesinin üniversitede tek gecelik ilişki olduğunu ekleyene kadar. ve bu beni canlı canlı yedi. Açıkçası ilişkilerle ilgileniyorum ve hiç de sıradan ilişkilere/sekslere ilgi duymuyorum ve bu beni bir tuğla gibi etkiledi çünkü tek gecelik ilişkileri olan biriyle ilgilenmiyorum ve anlamlı ilişkileri olan biriyle bir şeyler inşa etmeyi tercih ediyorum. Havalıymış gibi oynadım, ama şimdi eve geldim ve vay canına... Nasıl hissedeceğimi falan bilmiyorum çünkü çok yakınlaştık.

Tek gecelik ilişkileri/tek gecelik ilişkiler için rastgele ilişki yaşaması nedeniyle güvensiz bir adam/sığ biri gibi görünmeden duruma nasıl yaklaşılacağını veya ona nasıl sorular sorulacağını bilmek istiyorum'.

Teşekkürler beyler."
"**Arka plan:** üniversitede ikinci yılımdayım, dışarı çıkıp birçok kızla yattığım bilinir.. pek iyi geceler falan zannetmiyorum ama bir şekilde oluyor. Lise birinci sınıftan beri gerçek bir flört deneyimim olmadı, toplam 4 kız arkadaşım var, hepsi yakın arkadaşlarla aldatıldı, şimdi bazı güven sorunlarım var ve genellikle insanlarla sadece seks yapıyorum (sayısız fwb'm var)

**Durum** birkaç hafta önce, her zamanki barda birkaç arkadaşımla, her zamanki arkadaşlarımla ama programımızdan birkaç kişiyle. kızlardan biriyle dans etmeye başlayın, flört etmeye başlayın, denemeyi ve bir hamle yapmayı düşündüm, ancak kesintiye uğramaya devam etti ve sonunda gerçekten sarhoş olup ayrıldı, ancak daha sonra beni facebook'a ekledi ve sohbet etmeye başladı. kızlar gerçekten harika, sevgililer gününde bana çok üzgün bir şekilde mesaj atıyor, dalga geçtiği adam ona yan piliç olduğunu söyledi (kendime muhtemelen yapacağım bir şey), ben de onu rahatlattım, onu biraz neşelendirdim, bok atmaya başladım. Gelip bir film izlemesini istemek için taşları alın, gelir biraz sarılırız, bütün gece sohbet ederiz ve ayrılır, o zamandan beri her gece film izledik ve kucaklaştık.

**Şu anda neredeyim** Tüm fwb'lerimin bittiğini söyledim, gerçekten bu kızı incitmek istemiyorum ve ona karşı hislerim var. ""ilk randevumuzdan"" yeni ayrıldı ona akşam yemeği hazırladım, biz film izlemiş, sarılmış, yorgun olduğu için işlerin yavaş gitmesini istiyor. ama sert düşüyorum..

**Soru**soo.. çaresiz ve aşırı bağlı görünmeden bunu ilerletmek için ne yapabilirim, çünkü onunla seks için bile değil, onu sadece 7/24 istiyorum..

Bu kadar uzun sürdüğü için üzgünüm.."
"Beyzbol oynayarak tanışıp birbirimizi tanıdıktan birkaç ay önce arkadaşlarımıza fayda sağlamaya başladık. Birlikte çalıştığım ablasıyla yaşadığı için gizlice bir araya geldik ve ablası öğrenirse işler karışırdı.

Gelecek hafta üniversiteye gidiyorum ve yol yaklaşık 7 saat olduğundan birbirimizi nasıl görmeye devam edeceğimiz (veya etmeyeceğimiz) hakkında konuşuyoruz. Okulda yeni bir ilişki bulmazsam gizli ilişkiye ve Skype'a devam edeceğimize karar verdik.

Ben okuldayken bu ilişkiyi bırakıp ""daha büyük ve daha iyi şeylere"" geçmeme tamamen açık, ancak üzüleceği için ona söyleyemeyeceğimi söylüyor. Son zamanlarda birbirimize gerçekten bağlandığımızı ve gerçekten birbirimiz için en iyisini istediğimizi hissediyorum ama ikimiz de bunu bırakmakta zorlanıyoruz. Ona olan bitenden memnun olduğumu ve şu anda bunu değiştirmeye niyetim olmadığını söyledim ve o bununla oldukça çelişiyor. Ablası ve yaşım nedeniyle benimle gerçek bir ilişki kuramıyor ve ikimiz de ne yapacağımızı şaşırmış durumdayız. Hatta birkaç haftada bir beni ziyarete gelmeyi teklif etti, ama ona bunun onun için çok zahmetli olduğunu ve yatakta birkaç tur atıp eve dönmek için bu kadar uzun bir yol gitmesine izin veremem dedim. . Verebileceğiniz herhangi bir tavsiyeyi duymak isterim. Teşekkür ederim."
"18M burada, üniversiteye yeni başladı, yaklaşık bir yıldır yakın arkadaşım 18F ile bir FWB olayı yaşıyor. Birbirimizi 7 yıldır tanıyoruz. Ona konuştuğum herkesten daha az davranıyorum çünkü yapabileceğimi biliyorum. Beni çok seviyor ve ona bu kadar kötü davrandığım, diğer kızlarla yattığım vs. için bana kızıyordu ama şimdi arkadaş kaldığımız sürece ne yaptığımı umursamadığını söylüyor.

Bence bu çok boktan. Aslında ona eşek olmak için elimden geleni yapıyorum ve o daha fazlası için geri geliyor ve hatta bana pasta bile getiriyor. O delicesine tatlı ve bana bağlı. Bu yüzden bensiz daha iyi durumda olduğunu düşünüyorum. Ona çok fazla duygusal acı çektiriyorum ve bunu ikimiz de biliyoruz ama gitmeme izin vermek istemiyor. Bensiz mutsuz olduğunu söylüyor ama ben bu arkadaşlığı bitirmenin onun iyiliği için olduğunu düşünüyorum.

Beni delice önemsiyor, yani ona yaşattığım onca saçmalıktan sonra önemsiyor olmalı. Her neyse neden ondan kurtulamıyor gibiyim. Benim özel ilgime göre değil. Demek istediğim, onu kendi bencil seks ve duygusal destek arzularımı tatmin etmek için kullanıyorum ama ona olumlu hiçbir şey sağlamıyorum.

Ne yaparsam yapayım bu arkadaşlığın uğruna savaşmaya değer olduğunu söylüyor. Onunla kazanamayacakmışım gibi hissediyorum. Ben ne yaparım?"
"Bu bir bütün olarak marine ediliyor ve şimdiye kadar yaptığım en iğrenç şeylerden biri. Yaklaşık bir ay önce, lezzetli kızarmış kısa kaburgalardan oluşan harika bir akşam yemeği yaptım. Yürüyemememe neden olan yakın tarihli bir yaralanma ve seyahat etmek için biraz zaman harcamam nedeniyle. Bir süre dairemi gerçekten temizleyemedim ve sonunda bu yemeğin kalıntılarını fırınımdaki tencerede (üzerini örterek) bıraktım.
Sonunda bütün potu atarak bugün donmuş karmaşadan kurtulmaya karar verdim. Açarsam bir Pandora'nın kutusunu daha açacağımdan ve pis kokudan mutfağımın her yerine kusacağımdan emindim.
Fırınımı açtım ve bu tencerenin üzerinde ve fırının her yerinde meyve sineği yumurtalarıyla hala orada durduğunu gördüm. Duck tencereyi bantladı ve pisliği çöp kutusuna attı. Sanırım bu pisliği temizlemeden fırını kullanmamalıyım. Tencereyi temizlemek ve tüm bu durumdan en başta kaçınmak için çok tembel olduğum için, muhtemelen fırını elle temizlemek için çok tembelim ve kendi kendini temizleme seçeneğinin kötü bir fikir olduğundan oldukça eminim. Muhtemelen sadece hareket edecek."
"Kız arkadaşım ve ben (22/E) yaklaşık 2 aydır çıkıyoruz. Yeni mezun oldum ve o hala okulda, kampüste kalıyor. Önümüzdeki hafta sonu sahile bir gece gezisine çıkacağım ve onun gerçekten benimle gelmesini istedim.

Ailesine sordu ve hayır dediler. Bu daha sonra çok daha büyük bir bağımsızlık sorunu haline geldi ve o bir yetişkin olduğu ve ben yetişkin bir ilişki istediğim için, sormak yerine ailesine söylemesi için onu gerçekten teşvik ettim (veya baskı yaptım).

Konuşma, onun bağımsızlığını ilişkimiz için bir tehdit olarak gördüğümü ve onu gerçekten önemsediğim ve incinmek istemediğim için bu durumu düzeltmek istediğimi söylememle sona erdi.

Mantıksız mıyım ve buna nasıl yaklaşmam gerektiğine dair başka fikirlerim var mı?"
"MERHABA :)

Joshua ve ben önümüzdeki yıl içinde büyük Avrupa kıtasında bir maceraya atılmayı planlıyoruz. Yol arkadaşlarımdan veya ülkeleri işgal edenlerden bazı ipuçları ve püf noktaları duymayı umuyordum. Sonraki birkaç paragrafta bazı ayrıntıları listeleyeceğim. Lütfen planımla ilgili herhangi bir şey gönderin, çünkü hepsi benim için yeni!!

Denizciler okulumu bitirdikten sonra Merchant Mariner's'e katılmayı planlıyorum.

Teknede çalıştıktan sonra, aynı şeyi yapan en iyi arkadaşlarımdan biriyle AB sahnesine çıkmayı umuyorum.

Akıldaki ülkeler şunları içerir: Fransa, İtalya, Almanya, Norveç veya Danimarka, İspanya ve Avusturya. Ama gökyüzü sınırdır.

Harcama bütçemizde yaklaşık 10.000 bin ve ayrıca birikimimizde 10 bin dolar ile tüm yol boyunca Geri Paketlemeyi planlıyoruz. (her biri)

Kesinlikle yeni deneyimler arıyoruz ve akışa ayak uydurabiliyoruz. Gerçekten yeni insanlarla tanışmayı umuyorum!

Bu maceraya başlayacağım için gerçekten heyecanlıyım ve çalıştığım ve biriktirdiğim süre boyunca bu geziyi okuyup planlayacağım. Tüm bilgiler yardımcı olur. Özellikle ekonominin durumunu, (varsa) ne tür VISA'ya başvurmam gerektiğini, neleri toplayıp getirmem gerektiğini anlamakla ilgileniyorum ve en önemlisi, bizi birkaç günlüğüne almakla ilgilenebilecek insanları arıyorum. günler ve/veya bize iş sağlamak.

Bunu Avrupa'da aylak aylak dolaşmak gibi düşünün... Ama elde nakit parayla."
"Bu yüzden, bu adamla 3 yıldır görüşüyorum ve zina/aldatma ile ilgili, çözdüğümüzü sandığım sorunlardan adil payımızı aldık.

Birkaç ay öncesine geri dönün, rastgele telefonunun çaldığını ve bir metinle birlikte bir adın açıldığını gördüm. Ona Quinn diyeceğiz. Sadece biraz merak ediyorum, bu yüzden ona soruyorum ve hiçbir şey söylemiyor. Günlerce ondan bir cevap almaya çalıştım ve sonunda bana onu yıllardır tanıdığını ve onunla bir ilişki kurmayı planladığını ancak bir kocası ve bebeği olduğunu söyledi. Kocasının ebeveynleriyle yaşadıkları için içinde olmak istemediği bir ilişkide ""mutsuz"" ve ""sıkışmış"" olduğunu açıklıyor.

Dürüst olmak gerekirse buna inanmıyorum, örneğin, eğer bir ilişkide mutsuzsan, şu boku gündeme getir. İkincisi, evliyseniz, kapana kısılmış hissetmenizi anlıyorum, ama neden kasıtlı olarak başka birinin hayat arkadaşına SÜREKLİ olarak vurmaya çalışasınız (bununla her iki şekilde de gidiyor.)?

Yani tartışıyoruz, vazgeçiyorum ve bir süreliğine gidiyor. Bir gün telefonunu açık bırakana ve daha önce sorun yaşadığımızı görünce ve bende olduğunu gördüğü her an telefonunu benden alana kadar, devam eden sohbete bakıyorum. Ona benden mutsuz olduğunu ve gerçekten ""mutlu"" olmak ve birini gerçekten sevmek istediğini söylüyor... Yıkıldım.

Bunu olabildiğince sakin bir şekilde gündeme getirdim ve açıklamak yerine ""özel hayatını ihlal ettiğim"" için bana ateş etti ve kaybettiğinde/kendini savunacak hiçbir yolu olmadığında her zaman yaptığı gibi oradan ayrıldı.

Sorum şu, beni dinlemeyeceğine ve durmadığına göre bu konuda ne yapmalıyım? Kulağa ne kadar kötü gelse de, bir adamı paylaşmayı gerçekten kaldıramıyorum ve onu kontrol etmek istemiyorum."
"Birdenbire ilişkileri bitirmek gibi bir geçmişim var. Bunun yanı sıra uzun vadeli ilişkilerle gelen bağlılıktan neden korktuğumdan tam olarak emin değilim.

Son zamanlarda kendimi gerçekten kendimde hissetmiyorum. İyi günlerim var ve gerçekten kötü hissettiğim kötü günlerim var. İyi günlerde sadece tuhaf davrandığıma ve bunun geçeceğine inanıyorum. Kötü günlerde kendimi gerçekten olumsuz ve tedirgin hissediyorum.

Son zamanlarda kötü günler iyi günleri geride bırakıyor. Kendimi çok sinirli hissediyorum ve erkek arkadaşımın bununla nasıl başa çıkması gerektiği konusunda kendimi çok kötü hissediyorum. Bazen dokunulacak gibi hissetmiyorum. O çok sevgi dolu ve her zaman yanımda olmak ve sarılmak istiyor ama bu onu uzaklaştırmama ve tedirgin olmama neden oluyor. Ben ne kadar zorlarsam, o da o kadar çok düzeltmeye çalışıyor ve daha sevgi dolu.

Sıfır cinsel dürtüm var ve sonunda onun ilerlemelerini reddediyorum çünkü asla buna uygun hissetmiyorum. Dün gece konuştuk ve artık onu eskisi kadar umursamadığımı hissettiğini söyledi. Bu kalbimi kırdı çünkü ona nasıl davrandığım konusunda kendimi kesinlikle kötü hissediyorum .. mesafeli olmak ve seks yapmak istememek. Ve nasıl davrandığıma bağlı olarak böyle hissetmesi gerektiğini biliyorum ama nasıl hissettiğimi ve nedenini dikte etmekte zorlanıyorum.

İlgiyle boğulmaktan hoşlanmadığım sürece ilişki olduğunu düşünmüyorum ama bundan daha fazlasını hissettiriyor. Son işimden ayrıldım çünkü duygusal olarak çok yorucuydu ve bir şey istiyormuşum gibi hissediyorum ama neye parmağımı koyamıyorum."
"Okie doke, yani 21 yaşındayım ve tüm bu ""yetişkin"" işine yeni giriyorum ve ödül programları için çeşitli kredi kartı seçeneklerine bakıyorum. TD Bank cc'yi gerçekten istiyorum, ama bir kırbaççı olduğum için beni tam olarak onaylamayacaklar (büyük kredi, tek gerçek darbe, yeterli kredi limitim olmaması). Her neyse, beni ön onaylayan ve kısa süre içinde alacak olan başka bir CC aldım. Normalde bankamı kullanacağım ve her ay ödeyeceğim her satın alma işleminde kullanmamak için herhangi bir neden var mı? Önemli noktanın sen yapmadığında ve fazla harcama yaptığında para kazandıklarını biliyorum ama param çok kısıtlı, birikmiş birkaç binim ve sıralanmış bir işim var ve şu anki yüksek lisans asistanlığımın yapamadığı hiçbir masrafım yok. için ödeme yapın (her ay yaklaşık 400 $ kaldı). Demek istediğim, kredi kartı kullanımına ilişkin bunu caydıracak bir tür uyarıyı kaçırıyor muyum? Kredi limitim yaklaşık 3000 $ 'a kadar ve buna ulaşmayı bile anlayamıyorum, ancak yaparsam kolayca karşılayabilirim."
"Erkek arkadaşımla 8 aydır birlikteyiz ama yaklaşık 3 yıldır arkadaşız ve çoğu zaman ona aşığım. Mesele şu ki, kendimi onun eski sevgililerini düşünürken buluyorum (veya, şey ... Genel olarak bir eski - en sonuncusu). 10 ve biraz aydır birlikteydiler ve sonsuza kadar onu hala düşünüp düşünmediğini, onu özleyip özlemediğini, onun yerinde olmayı isteyip istemediğini ve bunun gibi genel çılgın şeyleri merak ediyorum. Artık konuşmuyorlar ve bildiğim kadarıyla ondan ayrıldı ama o bunun hakkında konuşmak istemedi, bu yüzden nedenini bilmiyorum. Onun hakkında düzgün bir konuşma yapmasını sağlayamıyorum (sık sık sorduğumdan değil, sahip olabileceği eski yaraları yeniden açmak istemiyorum.)

Dün gece nihayet üstüme geldi ve ona bunları merak ettiğimi itiraf ettim. Cevabı ""Pekala, bunların tüm cevaplarını biliyorsun"" oldu ve bana gülümsedi ve bu konuşmanın sonu oldu.

Sorum şu ki, onunla bu konuyu konuşmaya devam etmek zorunda kalmadan bunu nasıl aşabilirim? Herhangi bir tavsiyeye değer çocuklar! (:"
"Çok yakın arkadaş olduğum bir adam var, yaklaşık 4 yıldır arkadaşız ve bu kızla 2 haftadır çıkıyor. Şimdiye kadar ona karşı hiç romantik duygular beslemedim. Onunla çıkmaya başladığından beri ona aşık olmaya başladığımı hissediyorum. Belki de hayatında yeni bir kız var ve ben bölgeci davranıyorum ve onun dikkatini benden çekmesini istemiyor muyum? Yoksa bunun gerçek bir aşk olduğunu mu düşünüyorsun? Nasıl ayırt edebilirim? Çünkü onunla çıkana kadar ona karşı herhangi bir romantik duygu beslememiş olmam garip."
"Merhaba Reddit,

Resim yapmayı ve çizim yapmayı hobilerimden biri yapmak isterim, ancak neredeyse her zaman bir proje üzerinde X zaman harcadıktan sonra bırakacak kadar hayal kırıklığına uğramış hissederim. Ayrıntılar üzerinde çalışmak için çok zaman harcıyorum ve hayal ettiğim kadar iyi çıkmadığını anladığım anda sinirlenmeye başlıyorum.

Bu da resim yapmayı, çizmeyi, sanat projelerine başlamayı ve genel olarak sanatı pek sevmeme neden oluyor. Sanatı sevmeyi çok isterim çünkü doğal yeteneğimi çok fazla geliştirme potansiyelim olduğunu hissediyorum ve hatta projelere başladığımda heyecanlanıyorum. Ancak bu sorun öyle bir noktaya geliyor ki hiçbir sanat projesine başlamamayı düşünüyorum.

(Btw, becerilerimi boş zaman hobisinden öteye götürmekle ilgilenmiyorum)

Böyle bir şeyin üstesinden gelme deneyimi olan var mı? Onu sevmeyi öğrenmeli miyim yoksa projelere başlamayı bırakmalı mıyım? Tavsiyenizi duymak isterim!"
"Yani erkek arkadaşımın ailesi oldukça berbat insanlar. Annesi tamamen sorumsuz bir anne (2 çocuğunu devlete kaptırdı) ve erkek arkadaşımın onlarla hiçbir ilişkisi olmadı. Evinden birkaç saat uzakta hemşire olarak uzun saatler çalışıyor, bu yüzden genellikle evde olmuyor. Erkek arkadaşımın erkek kardeşi evde ama tek yaptığı bodrumda oturup video oyunları oynamak, çevresine dikkat etmeden. Şimdi, sahip oldukları köpek bir kurtarma köpeği. Onu birkaç yıl önce evlat edindiler. Erkek arkadaşım orada yaşarken evin durumunu gördüm ve bu korkunç. Her yerde kirli çamaşırlar, mutfakta kirli bulaşıklar, etrafa saçılmış açık boya kutuları ve daha pek çok korkunç şey var. O köpek her yere sıçıyor çünkü dışarı çıkarılması gerektiğine inanıyorum ama kimse ona gereken ilgiyi göstermiyor. Dışarıdayken, genellikle çamurlu bir araba yolunda bir hatta bağlanır ve sık sık kaçar. Erkek kardeş havladığında ona bağırır (muhtemelen ilgiye ihtiyacı olduğu için havlar) ve annesi ona bakmak için asla yanında olmaz. Genel olarak, Animal Control'ü isimsiz olarak aramam gerekip gerekmediğini ve durum hakkında gerçekten bir şeyler yapıp yapmayacaklarını merak ediyorum. Kimsenin köpeğe vurduğunu sanmıyorum ama ne kadar beslendiğini (hatta yeterince beslenip beslenmediğini) bile bilmiyorum. Bu köpeğin daha iyi bir yere götürülmesi için yeterli mi?"
"Yani o ve ben oldukça sert bir başlangıç ​​yaptık sanırım diyebilirsiniz. Sonra çok iyi oldu, sanırım adı ""balayı aşaması""na girdi. Sanırım bir süre orada kaldı ama konumuz bu değil.

Çıktığımız süre boyunca başka bir erkekle daha iyi ve daha iyi arkadaş oluyordu ve kısa olmak gerekirse duygusal bir ilişkiye dönüştüğü noktaya geldi ve şimdi beni onun için terk etti.

Bunun amacı, oldukça genç olduğumu söyleyebileceğin gibi ve... Bir ayrılıkla nasıl başa çıkacağını gerçekten bilmiyorum. Diğer adamla çıkmaya başlamasından sadece bir hafta kadar önceydi. İşin garibi, onun biraz bana benzediğini düşünüyorum. Ayrıca bunun duygusal bir ilişki olduğunu kabul edip etmeyeceğinden de pek emin değilim.

Her neyse, burada takip ediyorum, sadece ne yapacağım konusunda tavsiyeye ihtiyacım var çünkü aynı anda kızgınım, mutluyum, üzgünüm ve bu duyguların birkaç farklı çeşidiyim."
"Bir kişisel antrenör ona yaklaştığında kız arkadaşım spor salonundaydı ve onun iyi bir şekle sahip olduğunu ve çok çalıştığını ancak şişman olduğunu söyledi ve ona ücretsiz antrenman seansları vererek bu konuda bir şeyler yapmayı teklif etti.

Bana göre bu, sonunda seanslarının bedelini ödemek istemesini sağlamak için kasıtlı olarak küçümsenmiş gibi görünüyor. Bedava teklif aldığı için mutluydu, ama bulimia geçmişiyle, onu sömürmeye çalışan biri tarafından bu şekilde şişman olarak adlandırılmasına oldukça kızgınım.

Endişelerimi dile getirmeye başlamıştım ama bunun onu sinirlendirdiğini söyleyebilirim çünkü bunun iyi bir şey olmasını istiyordu ama bunu içimden atmak zorunda kaldım ve bu yüzden ona yukarıdakileri ve onu sevdiğimi ve beni rahatsız ettiğini söyleyen bir mesaj gönderdim. biri ona böyle hakaret ediyor.

Buna henüz cevap vermedi. Haklı mıyım yoksa o şimdi benim pislik olduğumu mu düşünecek?"
"Teyzem yakın zamanda kanserden vefat etti ve harika bir anneydi. O (ve amcam) üç oğlu için her şeyini feda etti. Annem ve o her zaman yakındı ve ben onu ikinci bir anne olarak görüyorum ve kuzenlerimi kardeş olarak görüyorum.

Ölmeden yaklaşık bir hafta önce, en küçük iki oğluna (onun bursunda çalışan eyalet dışındaki en yaşlı hayatlar) tüm hayatları boyunca onlardan sakladığı bir şeyi anlattı. Genç bir gençken hamile kaldı ve daha iyi bir yaşam sürmesi umuduyla çocuğundan vazgeçti (büyükannem küçük bir karavanda 6 çocuk yetiştiren bekar bir anneydi).

Geriye dönüp bakıldığında teyzem hakkında çok şey anlatıyor... Çocuklara kardeşlerini aramamaları için söz verdirdi ve ben kuzenime son isteğine karşı gelmesi için asla baskı yapmayacağım ama bir tanesi eğer istersem tamamen iyi olduğunu söyledi. .
Parçalandım ve gerçekten nereden başlayacağımı bilmiyorum (doğum yılını, hastaneyi ve kızlık soyadını biliyorum) ve onu bulursam o kişiye asla ulaşmam (bunu aileme bırakırdım) ) ama sosyal medyada bir fotoğrafını görmek ve teyzemden bir parça görmek harika olurdu."
"Bugün geç uyandım ve evde yalnız kaldım, bu yüzden önümüzdeki hafta için ev yapımı simit yapmaya karar verdim. Yapmaları biraz zaman aldı ve ben başka bir şey yapmak istiyordum ama gerçekten sert çıktılar ve tavaya korkunç bir şekilde yapıştılar. kahretsin. Bu yüzden ben olduğum için onları ayırmak için bir tereyağı bıçağı alıyorum.

Sonraki birkaç dakikayı tavanın altını bıçaklayarak ve yüksek sesle küfrederek ve tavaya yapışmış artıkları yiyerek geçirdim. Sonra evime (mutfağın hemen yanında olan) açılan kapı açılıyor ve oda arkadaşım içeri giriyor ve beni bağırarak ve çılgınca tavadan arta kalanları yırtıp ağzıma tıkarken buluyor.

Daha odasından çıkmadı, ne yapacağımı bilmiyorum."
"Kız arkadaşım ve ben [19 ay] neredeyse bir buçuk yıldır çıkıyoruz. Onunla lisede tanıştım ve sonunda aynı kasabada farklı okullara gittik. Birinci sınıftan / ikinci sınıftan önce çıkmaya başladık. Her şey muhteşemdi, sadece oda arkadaşım da geçen sömestr boyunca ona büyük ilgi gösterdi. Geçen yıl tanıştılar ama gerçekten bu yıl takılmaya başladılar, bu harika çünkü tüm arkadaşlarımın kız arkadaşımı sevmesini ve onun da onlardan hoşlanmasını istiyorum. Harika olmayan şey, ona sürekli kısa mesaj / fb mesajı atmaya başlamış olmasıdır. Hatta aramak için gerçek bir sebep olmadan onu birkaç kez birdenbire aradı. Ayrıca ben işteyken onu otobüs durağından almak, sonra ben yokken onu odamıza davet etmek gibi onunla daha erkek arkadaşça şeyler yaptı (kibarca reddetti). Bunu başkalarının önemli diğerlerine yapma geçmişi var, bu yüzden bu kıskançlıktan değil, daha çok bir sınır oluşturmanın bir yolunu aramak ve umarım erkek arkadaşı olmayan kızlara geçmesine yardımcı olmak içindir.

Kız arkadaşımın beni aldatmasından endişelenmiyorum ve onun yaptığı hiçbir şey onu yönlendirmek için değil. Herkese olduğu gibi ona da çok iyi davranıyor.

Kız arkadaşım ve ben bir şeyler yapmamız gerektiği konusunda hemfikiriz, bu yüzden buna yaklaşmanın daha iyi bir yolu olup olmadığını merak ediyorduk."
"29 yaşındaki kız kardeşim 2 çocuklu bekar bir anne. Yakın zamanda ebeveynlerimizin yanına geri taşındı. Noel tatili için lisansüstü okuldan eve geldim. Dün 5 yaşındaki yeğenime uyku saatinin kaç olduğunu sordum, uyku saatinin olmadığını söyledi. Şaka yapıyor olmalı diye düşündüm. Sonra gerçekten uyku saatlerinin olmadığına bizzat şahit oldum.

Dün gece saat 1'e kadar ayakta kalıp tablet ve cep telefonlarıyla oynadılar. 5 yaşındaki bir çocuğun bu kadar geç kalmasına izin verdiğine inanamadım.

Bu beni etkiliyor çünkü geç saatlere kadar ayakta kaldıklarında bütün gece beni rahatsız ediyorlar, odama gelip oyun oynamak istiyorlar. Onları izlemiyor. Zamanın yarısında uyuyor ve ben geç saatlere kadar onları izlemek zorunda kalıyorum.

Bu konuda ne yapmalıyım? 5 yaşındaki ve 9 yaşındaki bir çocuğun makul bir uyku saatine sahip olması ve bütün gece ayakta kalmaması gerektiğini düşünecek kadar deli miyim? Noel tatili olduğunu biliyorum ama bu beni gerçekten rahatsız ediyor. Onları uygun bir saatte yatırması gerektiğini ona söylemem uygun mudur?"
"Bu başlığı biçimlendirmeyi gerçekten bilmiyorum ama ben üniversitedeyim ve o lisede ve neden her zaman fakir olduğum ve neden paradan şikayet ettiğim hakkında hiçbir fikri yok. Mezuniyet kutlaması için para ödedim (en az 200-300) ve bu, sömestr için banka hesabımı hemen hemen boşalttı... Ekim sonunda.

Dün gece bir randevuya gittik ve ona çekleri bölüp paylaşamayacağımızı sordum ve bu onu *kızdırdı*. ""Sanırım bu bir randevu değil"" dedi. Ona, İKİ işi olan bir kız ve sonsuz bir banka hesabı olan bir baba için, ben *her gün* parayla mücadele ederken ve en az 4 yıl daha olacakken, sadece kendi geçimini sağlamanın neden bu kadar zor olduğunu sordum. . ""Para durumuma alışabileceğini"" söyleyene kadar ben tekrar konuşmaya çalışırken sinirlendi ve telefonuyla oynadı çünkü *babası* bir süreliğine fakir bir üniversite öğrencisi olacağımı açıkladı.

Ve bu beni buraya getiriyor. Bu kız okulda iPhone'unda oturuyor ve babasının kredi kartıyla (kendi kartının bile değil) Nordstrom botları alıyor ve seçiyor ve bir akşam yemeği randevusuna param yetmediğinde sinirlenme cüretini gösteriyor çünkü hepsi yardım etmeye gidiyor üniversitede ertesi güne kadar hayatta kalıyorum. Bunun ne kadar saçma olduğunu anlamasına yardımcı olacak ne söyleyebilirim?"
"Pekala. Bu kötüydü. TIFU, aileme itaatsizlik ederek. Nasıl soruyorsun? Diyelim ki 16 yaşındayım, neredeyse 17 yaşındayım ve ailem insanların gelmesine karşı gerçekten katı. Ama her neyse, doğduğumdan beri tanıdığım, temelde erkek kardeşim olan kuzenim geliyor. (buraya gelmesine izin verilmeyen kişi değil tabii ki lol) Ben de ona okuldan tanıdığım bu 2 Asyalı kızı gösteriyorum. Sevimli olduklarını düşünüyor vs, onlardan gecenin ilerleyen saatlerinde sinemaya gelmelerini istiyoruz. (Açıkçası amaç, mümkünse biraz almaya çalışmaktı, ama gündeme getirip akışa bırakmak değil) Parti çok geç saatlere kadar gitti ve biz bir buçuk saat kadar bekledikten sonra geldiler. Film izlemeye başlıyoruz ve geceyi mahvedecek hiçbir şey denemiyoruz haha. Bir filme 10 dakika giriyoruz ve kapı çalıyor, bu hepimizi boktan korkutuyor! Ailem kapıda yok, kızların anne babası mı abisi mi yoksa birileri mi diye düşünüyorum. Öğrenmek için gel, benim lanet olası kuzenimin annesi. İnsanları ağırlayacağımızı düşünmesinin TAM NEDENİNİ kontrol etmeye geliyordu. Kuzenim onları bir dolaba saklamaya çalışıyor, yapmamız gerektiği gibi düşünmeden onları arka kapıdan kolayca çıkarabilirdik. Neyse annesi giriyor, hava atmaya çalışıyoruz ve Asyalı bayan arkadaşlarımızdan biri ayakkabısını yere bırakıyor! Farkına varırız ve birbirimize ""ah kahretsin ah kahretsin!"" gibi jestler yaparız. Bil bakalım ne oldu, kuzenimin annesi dolabı kontrol ediyor, kızları buluyor ve evet. Onlara selam veriyor, selam veriyorlar, kuzenimi eve götürüyor. Ona seks yapmaya niyetimiz olmadığını söylemeye çalışıyoruz (LOL HAHAH) onu bize inandırmaya çalışıyoruz. Her neyse, sonunda bize inanmaya başladı ve sonunda onu vazgeçirdikten sonra aileme söylemedi. Yani Uhm, evet. Orada devasa bir mermiden kaçtım. Onları arka kapıdan çıkarmadığım için hala aptal hissediyorum."
"Kocam ve ben üniversiteden beri birlikteyiz. Bilgisayarımızdaki eski resimleri karıştırıyordum ve onun yıllar öncesine ait bu çıplak resmini buldum. Bir elinde aleti, diğer eliyle kamerayı tutmaya çalışırken, bir şeyler söylerken orada dikildiği bir resim. Belli ki birileri tarafından çekilmiş. Flaş onun arkasındaki odada olduğu için nerede olduğunu anlayamıyorum, fotoğraflar karanlık. Çıkmaya başlamadan önce o kadar kaslı olmadığı için fotoğraf çekildiğinde birlikte olduğumuzu biliyorum.

Ona sordum ve fotoğrafı benim çektiğime ve eski dairemizde çekildiğine yemin ediyor. Biliyorum çok uzun zaman önceydi ama eminim ki fotoğrafı ben çekmedim. Ne tür bir kamerayla çekildiğini görmem için hiçbir meta veri yok, bu yüzden benimkine karşı onun sözü. Fotoğrafın boyutundan eski dijital fotoğraf makinesiyle çekildiğini tahmin edebiliyorum çünkü o zamanki diğer fotoğraflarıyla eşleşiyor. Ayrıca onun kamerasını neredeyse hiç kullanmadım çünkü benimkini daha çok seviyordum.

Bu beni çok rahatsız ediyor ve bunu düşünmeden edemiyorum. Dün gece birinin onu çıplak görüp fotoğraf çekmesinin mümkün olup olmadığını sordum ve önce hayır dedi ama sonra eski üniversite arkadaşının (kadın olan) üstünü değiştirirken çekmiş olabileceğini ama hatırlamadığını söyledi. onun yanında hiç çıplak olsaydı. O fotoğrafta değişmediği bana çok açık geliyor, kocaman bir gaf var ve onu tutuyor. Ve sadece değişiyor olsa bile, bunu neden onun önünde yapsın ki?

Eskiden arkadaşlıkları konusunda çok güvensizdim çünkü ondan gerçekten hoşlanıyor gibiydi ama aralarında hiçbir şey olmadığına yemin etti, bu yüzden sonunda bununla yaşamayı öğrendim. Taşındığımız için artık konuşmuyorlar.

Her şey bana burada bir şeylerin ters gittiğini söylüyor ama öğrenmemin hiçbir yolu yok, bu yüzden gerçekten üzgünüm. Bu başkasına uygun görünmüyor mu?"
"Naber millet,

Bu yüzden ben (M25) Tinder aracılığıyla tanıştığım bir kızla (F27) bir ""randevu""da buluşmak için dışarı çıktım, eğer buna öyle demek istersen. Her neyse, ikimiz de birkaç içki içtik, tam 2 saat konuştuk ve sohbet gerçekten pürüzsüz bir şekilde aktı. Etrafta asla bir sükunet, ilginç sohbet... vb.

Her neyse, arabalarımıza doğru giderken öpücüğe gittim ve benden hoşlanmadığı anlamına geldiğini bildiğim ""Çok hızlı gitmek istemiyorum"" BS'sini aldım (ve benden hoşlandığını düşündüm) . Ama sonra arabaya doğru yürümeye devam ettik ve ben sadece sonuca şaşırdığımı söylüyordum. Her neyse, öyle olacağını düşündüm, ama sonra arabalarımıza vardığımızda (ilginç bir şekilde yan yanaydık) ""Pekala, belki sadece bir gagalama"" dedi. Sonra öpüştük... ve güzeldi. Ona #'ları değiş tokuş etmememizin tuhaf olduğunu ve oradan mesajlaşmamamız için bana bunu yapması gerektiğini söyledim.

Her neyse, birkaç gün (2) oldu ve ona iyi bir zaman olduğunu söyleyerek mesaj attım ve dün ona # numaramı gönderdim ve yüzüm kırpıldı... ama başka hiçbir şey olmadı.

Birkaç şeyi yanlış oynadığımı biliyorum:
-Yeterince çekici olmadan öpüşmeye gitti.
-Bana arabalarda # verecekti ve ben de bana onu yakmamı söyledim.
- Zaten benimkini yakması gerekirken benimkine mesaj atıyor.

Her neyse, daha fazla mesaj atmamalı mıyım, ve ikinci bir buluşma olmayacağını varsaymalı mıyım? Veya, ikinci bir randevu ayarlamak için son bir mesaj vermeli miyim (bana mesaj atmadığı veya bana kendi mesajını vermediği için)? Şimdiden teşekkürler."
"Bırakın çevrimiçi olmayı, daha önce hiç kimseyle ilişkimin mahrem detayları hakkında konuşmadım. Anlam vermekte zorlanıyorsam şimdiden özür dilerim.

Lise yıllarımdan beri eşimle birlikteyiz. İlişkimiz hiçbir zaman gerçekten kolay olmadı. **Son derece** uzun lafın kısası, şimdi iki çocuğumuz var (iki ve üç yaşında) ve yeni bir şehre taşındık. Ayrıca şunu da belirtmekte fayda var, ikimiz de yıllardır düşük benlik saygısı ile birlikte depresyon ve kaygıdan mustarip olduk. En büyük oğlum da doğduktan sonra eşim doğum sonrası depresyonu geçirdi.

Taşınmamızın nedenlerinden biri, yaşadığımız yerdeki olumsuz etkilerden uzaklaşmak ve zor durumdaki ilişkimizi onarmaya yardımcı olmaktı. Şimdiye kadar ilişkimiz durgun kaldı, boşanmayı tartışmak daha sık gündeme geliyor. Genellikle bu, bir duruma kötü tepki vermem tarafından teşvik edilir.

Bu noktada boşanma konusunda ne hissettiğimden bile emin değilim. Son birkaç yılda bunu çok düşündüm. Boşandıktan sonra kendimi çok daha mutlu görüyorum ama aynı zamanda depresif bir bok çuvalı haline geldiğimi de görebiliyorum. Şu anda en iyi hareket tarzının ne olacağından emin değilim.

Ben de çocuklarım için gerçekten endişeleniyorum. İkisini de çok seviyorum ve tüm bunlar olurken incinmelerini istemiyorum. Bunun onlara ne yapacağını düşünmek kalbimi kırıyor."
"Bu yaklaşık 20 dakika önce oldu.

Sıcak, köpüklü bir banyo havasındaydım. Banyoya giriyorum, küvete atlıyorum, biraz banyo tuzu ekliyorum (ve hayır, insan eti için can atmıyorum) ve köpük üreten bir şey ekliyorum (İngiliz değilim, üzgünüm!) ve üzerime uzanıyorum. geri, gözler kapalı.

Şimdiye kadar, tahliye tapamızın yontulmuş olduğundan ve suyun küvetten tahliyeye sızmasına neden olduğundan bahsetmeliyim, bu yüzden genellikle çıkarıp plastik bir torba koyarım. Bir cazibe gibi çalıştı. Bugüne kadar.

2-3 dakika sonra, ikincil giderde (yerde su baskını önlemek için yapılmış olan) kabarcıklar duydum ve suyun orijinal seviyesinin yarısında olduğunu fark ettim.

Önemli değil. Ayarlamak için plastik poşete uzandım ve gitmiş olduğunu fark ettim. Sadece tamamen su bastığını görmek için banyo zeminine bakıyorum. Plastik torba gidere çekildi ve tıkadı. Şimdiye kadar, küvet boştu. Dışarı fırladım ve birkaç havlu almak için koştum. Rahatladım, çanta yıkandı ve su giderden aşağı akmaya başladı.

Ama banyoyu bitirmedim. Ve tahmin et ne oldu? Sıcak su kalmadı. Erkeksi soğuk bir banyodan sonra dışarı çıkıyorum, kurulanıyorum ve en kötüsüne hazırlanıyorum.

Evimin oldukça tuhaf bir yapısı var. İki bina tarafından yapılmıştır. Biri yatak odası ve oturma odasını, diğeri ise mutfak ve banyoyu barındırıyor. Birbirlerine bağlıdırlar ama aralarında kapı yoktur. Birinden diğerine 10 metrelik bir yürüyüş mesafesindedir. Ve zemin donmuş olduğu ve dışarısı çok soğuk olduğu için yavaş yürümek zorunda kaldım.

Şimdi yarın sabah duş almak yerine neden soğuk suda banyo yaptığımı merak ediyor olabilirsiniz. Bunun nedeni, aşırı koruyucu ailemin soğuk algınlığımı önlemek için dışarı çıkmadan hemen önce banyo yapmamı/duş almamı yasaklamasıdır."
"6+ yıldır birlikteydik ve diğer şeylerin yanı sıra çokça kavga ediyorduk. Sorunlarımızı çözemeyeceğimizi düşündüğüm için ayrılmaya karar verdim (denedim ve başarısız oldum), benden vazgeçtiğimi düşündüğünü söyledi ama ben aynı fikirde değildim. Gerçekten doğru karar verdiğimi düşündüm. Artık konuşmamaya karar verdik ve o resmen radardan kayboldu.
Mesele şu ki, çok pişmanım. Onu geri istiyorum; Bunun hakkında düşünmek ve derinlemesine düşünmek için çok zamanım oldu ve büyük bir hata yaptığımı fark ettim. Beni hâlâ sevdiğini biliyorum ve benimle ikimiz ve birlikte kalma olasılığımız hakkında konuşmayı kabul edeceğinden %90 eminim. Ona çektirdiğim onca acı için beni affetmesi için ne diyeceğimi bilmiyorum... :(.

İstediğim şey, konuşmayı nasıl ele alacağınıza dair tavsiye. Tekrar bir araya gelmemizi istiyorum, onu çok seviyorum ve tekrar bir çift olmamız için elimden gelen her şeyi yapmaya hazırım. Ama konuşmakta ve kendimi veya duygularımı açıklamakta pek iyi değilim... bu yüzden bana kendimi nasıl idare edeceğim, nasıl hazırlanacağım ve ne söyleyeceğim konusunda birkaç ipucu verirseniz gerçekten minnettar olurum.

Teşekkürler!"
"Bir gün erkek arkadaşımla apartmanımızda takılırken, evcil hayvan hışırtıları konusu gündeme geldi. Neredeyse iki yıldır birlikte yaşıyoruz, birbirimizi neyin rahatsız ettiğini hemen hemen biliyoruz ama cehennem olsun diye özetlemeye karar verdik. Sakız şapırdatmak, çatalı tabağına kazımak ve yazarken shift yerine büyük harf kilitleme düğmesini kullanmak gibi olağan sıkıntıları listeleyip ileri geri gittik. Ama sonra dairemizdeki tuvaletten yarattığı sıçrama nedeniyle nefret ettiğimden bahsetmiştim. Erkek arkadaşım arkasına yaslandı ve bana deliymişim gibi baktı ve ""bu seni neden rahatsız etsin ki?""

 Sıçarken ve kıçına su sıçradığında kesinlikle küçümsüyorum diyerek devam ettim. Ona kıçımı belli bir şekilde eğdiğimi, büyük bir sıçrama yapmaması için tuvaletin kenarına çok yakın oturduğumu ve apartman tuvaletimizde yapmak zor olsa da bana tuvalet suyuyla vurduğumu açıklarım. tıpkı bir kovaya sıçmak gibi. Sonra bana histerik bir şekilde üç dakika boyunca güldü ve bunun şimdiye kadar duyduğu en tuhaf evcil hayvan hırlaması olduğunu söyledi.

Şimdi, kendimi deli gibi hissederek, o zaman sıçramadan nasıl kaçındığını soruyorum. Bana ""bunun için neden endişeleneyim? Peki ya sana sıçrarsa, işin bittiğinde siliyorsun"" diyor. Tüm açıklaması boyunca, o soğuk, muhtemelen kirli suyun çıplak kıçıma çarpması düşüncesiyle ürperdim ve orada benimle aynı hisseden başkaları olması gerektiğine karar verdim. Oradaki en garip evcil hayvan çiş olamaz. Aslında, en azından rahatsızlığını veya hoşnutsuzluğunu anlayamadığım, duyduğum bir evcil hayvan huysuzluğu bilmiyorum. Aslında ""ne oluyor"" diyebileceğim birini duymak isterdim, bu yüzden soruyorum.

Reddit, duyduğun en tuhaf evcil hayvan hırlaması nedir?"
"Başlıktan da anlaşılacağı gibi, bir aydır bir kızla (Megan) ilişkim var. Gerçekten iyi anlaştık ve her ikisinin de ilişkimizin aşık olma aşamasında olduğunu biliyorum ama daha önce birine bu kadar açık olamadım. Onun yanında gerçekten rahat hissediyorum çünkü çok benziyoruz.

Zor bir çocukluk geçirdi ve o zamandan beri depresyonla mücadele ediyor. Megan'ın gerçekten güvenme ve bir ilişkiye girme yeteneğini gölgelediğini biliyorum çünkü büyürken yalnızca kendine güvenmeyi öğrendi.

Megan, ""beni becereceğini"" hissettiği ve beni bir arkadaş olarak kaybetmek istemediği için ilişkimiz hakkında ikinci kez düşünmeye başlıyor. Ona ilişkimizden korkmaması gerektiğini ve birlikte çalıştığımızı ikimizin de bildiğini söyledim. Daha sonra benimle aynı fikirdeydi, ancak bu tür şeylerin devam edebileceği konusunda beni uyardı.

O halde herkese sorum şu: Kendimi acıya hazırlıyor muyum? Bir yaş farkı olduğunun farkındayım ve yeni başladığımızda zaten böyle bir sohbet yapıyor olmamızın iyi bir şey olmadığını da anlıyorum. Ama aynı zamanda benim için inanılmaz derecede önemli olan her şeye karşı dürüst ve açık sözlü davranıyor."
"Yani bu birkaç hafta önce oldu. O zamandan beri işler karmaşıktı ve belki her şey kaybolmadı ama olay yine de yazmaya değerdi.

Bu yüzden kız arkadaşımla iki yıldan biraz fazla bir süredir birlikteydim. Her zaman sorunlarımız oldu ama her zaman bizi bir arada tutan çok şey oldu. Onu liseden beri tanıyorum ve arkadaşlarıma veya onunkine söylemeden onunla yıllarca gizlice konuşuyordum (işleri karmaşık hale getirirdi). Her neyse, burada onu kırmaya hazırım çünkü farklılıklar çok büyük hale geliyor ve ""belki sadece farklı şeyler istiyoruz"", tatbikatı biliyorsunuz.

onun evine gidiyorum Bu gerçekten zor çünkü o benim arkadaşım ve onu hala seviyorum. Ne söyleyeceğimi prova ettim ve hemen başlamazsam bunun bir tartışmaya dönüşeceğini ve kaybolacağımı biliyorum. Nasıl hissettiğimi ve bunun onun hatası olmadığını bilmesini istiyorum, bu yüzden onun yanına geldiğimde yukarı çıkıyoruz ve onu oturtup konuşmaya başlıyorum.

Ona her şeyi anlatıyorum. Nasılsa parmakla göstermeye dönüşüyor. Sık sık boğuluyorum ve ona bitirmek istediğimi söylüyorum. Bunu pek iyi karşılamıyor ve buz gibi soğuk kalıyor.

Bir veya iki dakika sessizlikten sonra ""bu arada, yıldönümü hediyen nihayet geldi ama sanırım şimdi sana veremem"" diyor. Bundan belki 3 hafta önce evlilik yıl dönümümüzdü. Onu şehirdeki pahalı bir restorana götürdüm ve iyi bir gece geçirdik ama yeteneği olmadığını söyledi ve ben de umursamadım. Bu yüzden bana göstermesi için ona yalvarıyorum. Yani iki yıl yaptık, hediye bunun içindi ve benim için hala çok şey ifade ediyordu. Beni isteksizce odasına götürdü ve yatağın altına uzandı.

(Eski?) kız arkadaşım, içinde çizgi roman kapağı olan bu büyük çerçeveyi çıkarıyor. Ön kapaktayız. Hep birlikte yazmakla ilgili şaka yaptığımız (rakip slushie / slurpee mağazalarını yönettiğimiz, ayrıca suçla savaştığımız, birbirimizi keşfettiğimiz ve güçlerimizi birleştirdiğimiz) bir hikayenin kahramanları olarak profesyonelce çizilmiş bir çizimimiz. Adı ""adaletle ilgili işler"" [ adalet]).

Kalbim sıkışıyor ve çenem düşüyor. Ben lanet bir aptalım, ne yaptım?"
"Üniversitem her yıl ""ilk yıl"" matematik dersleri için ders kitaplarının yeni baskılarını satıyor ve geçen yılın kitaplarının iadesi için neredeyse hiçbir şey ödemiyor. Bu tamamen saçma, materyal değişmiyor ve müfredat kesinlikle her yıl yeni bir baskının satışını garanti edecek kadar hızlı değişmiyor.

İlk matematik dersim için babamın 70'lerin sonundaki matematik ders kitabını kullandım ve bu tamamen yeterliydi. Ve çoğu profesörün ödevler için ders kitabındaki soruları kullanmadığı gerçeği göz önüne alındığında (en azından benim üniversitemde), tüm bu yeni baskılara ihtiyaç duymuyorum.

- Bunun her akademik kurumda olduğunu varsayıyorum, yoksa bu konuda yanılıyor muyum?
- Yayıncılar/üniversiteler/profesörler bunu sadece para kazanmak için mi yapıyor; başka haklı bir sebep var mı?
- Burada bir şey mi kaçırıyorum?
- Bunun hakkında ne düşünüyorsun?

Not: Her iki yılda bir yeni sürümlerin çıkarılmasının nedenlerini anlıyorum: hataları düzeltmek, ilgili örnekler eklemek, Maple/Matlab ile ilgili bölümler eklemek vb."
"MERHABA,
22 yaşındayım ve kız arkadaşımla 5 yıldır birlikteyiz. Yakın zamanda birlikte taşındık. Biz birbirimizi her zaman yoğun bir şekilde sevdik.

Sorun, son zamanlarda başka birine (bir arkadaşa) karşı hisler beslemeye başladım. Bu kişinin 3 yıldır bir erkek arkadaşı var ve kesinlikle hiçbir fikri yok. Bu duygular o kadar güçlüydü ki, onları saklamak zordu. 2 ay mesafeli ve gerçekten üzgün olduktan sonra, kız arkadaşım beni rahatsız eden şeyi söylemeye zorladı. İyi bir yalancı değilim ve artık o biliyor.

Bize bir hafta yalnız kalmaya karar verdik, aileme gittim.

Şimdi tamamen kayboldum. Bu kişiyi düşünmeye devam ediyorum ve bundan nefret ediyorum. Bu duyguların gitmesini, beni rahat bırakmasını isterdim. Ama yapamam.

Ben ne yaparım? Şimdi 3 ay oldu ve ben çaresizim."
"Ben [26F], üniversitenin birinci yılında erkek arkadaşım [27M] tarafından tanıştım ve birbirimizin ilk gerçek ilişkisiydik. Geçen yıl yüksek lisans için eyalet dışına taşınana kadar 6+ yıldır çıkıyoruz ve 2 yıldır birlikte yaşıyoruz. Uzun mesafeli olduğumuzdan beri, geçmişte yaşadığımız herhangi bir küçük sorun büyümüş gibi görünüyor ve birbirimizi görmek için sınırlı zaman ve kaynaklarla, ilişkimiz gergin ve çok fazla tartışma yaşıyoruz. .

Yakın arkadaşlarından biri boşanıyor ve öğrendiğinden beri benden gerçekten uzaklaştırıldı ve sorunlarımızı gündeme getirmeye devam ediyor. Beni rahatsız eden şey, boşanan çiftin liseden beri arkadaş olduğunu biliyordum ama erkek arkadaşa daha yakın olduğunu düşünmüştüm. İkisi için de orada olmaya çalışıyordu ama adam haritadan düştü ve her zaman kızla onun sorunlarını ve bizim ilişki sorunlarımızı tartışıyor. Telefon faturasını alıyorum ve ""boşluğa"" ihtiyaç duyduğu süre boyunca ona gece gündüz mesaj attığını görüyorum. Geçen hafta sonu ziyarete geldiğimde, ondan gece 2-3'te mesajlar bile aldı, adını GUY arkadaşları adıyla değiştirdi, böylece ben bilemem. Kim olduğu konusunda yüzüme karşı bile yalan söyledi. İçimden bir ses öyle olmadığını söyledi, ben de telefon faturasını kontrol ettim ve kızdı.

Şimdi sorun yaşadığımızı biliyorum ve bunun %50'sinin benim hatam olduğunu ve düzenbazlığın %100 ona bağlı olduğunu kabul ediyorum, ancak ona uzun mesafeli bir ilişkide güvenebilir miyim bilmiyorum. Sohbeti görmesini istedim ama boşanmasının özel olduğunu veya ilişkimizdeki sorunlardan bahsettiklerini söylediği için silmiş. Evlilik ve geleceğimiz hakkında konuştuk, bu yüzden gerçekten çok ciddi bir ilişkimiz olduğuna inanıyorum. Bunun şu anda ilişkimizin stresinden kaynaklandığını düşünmekle saflık mı ediyorum? Uzun mesafeli bir ilişkide güveni geri kazanabilir misin yoksa bitti mi?"
"Dört yaşında bir Cairn Terrier'im var ve hayatının ilk bir buçuk yılında diğer köpeklerin yanında gayet iyiydi. Hatta arkadaşlarımın köpeklerini evime getirmelerini sağlardım ve o iyi olurdu. Üniversitenin son yılında okula geri döndüm ve mola için eve geldiğimde annem, diğer köpeklere ne zaman görse hırladığını ve hırladığını anlattı.

Kendi cinsi köpeklerle ve hatta aynı büyüklükteki teriyerlerle arası iyi gibi görünüyor, ama onu gezdirdiğimde sokağın karşısındaki rastgele bir köpeğe saldırması artık başa çıkamayacağım bir şey. Üstüne üstlük, başka bir kurtarıcı bulabilmeyi umuyordum ama belli ki o sakinleşene kadar bunu yapamam. Kendimi Alpha olarak kabul ettirmek ve önde doğru bir şekilde yürüdüğünden emin olmak konusunda daha güçlü olmaya başladım ve hatta yürüyüşlerinde köpeklerle karşılaştığımız birkaç durumda dikkatini bana odaklayarak havlamayı bırakmasını sağladım. Sadece bunun nasıl yapılacağına dair daha fazla tavsiye arıyorum. Daha önce tamamen iyiydi ve tekrar o noktaya gelmesine yardım etmeyi umuyorum ama nasıl başlayacağım hakkında hiçbir fikrim yok."
"Kocamla 3 yıldır bir ilişki içindeyim (1 yıllık evli) ve bir çocuğumuz var. Üniversitede aşık olduk ama ilişkimiz onun benimle başka bir kadın arasında seçim yapmasıyla başladı (FWB olarak başladık) ve biraz dramadan sonra (gerçekten dramatik bir şey yok) kararlı bir ilişkide benimle olmayı seçti. Geçen yıla ekim ayı civarında hızlı ileri sarıyoruz, sime alkollü içeceklerin tadını çıkarıyoruz ve ilişkimizin ilk günlerinde beni 3 kez aldattığını ağzından kaçırıyor. Tabii ki şok oldum, incindim, kızdım vs ama bu noktada evliyiz ve o çok utandı, bu yüzden bunun hakkında konuştuk ve ben de bunu halletmeye karar verdim. Güven kartının iptal edildiğini ve onu geri almanın çok çalışma ve zaman alacağını ona bildirdim. işte şimdi buradayız, 2 yıldır bu yerde çalışıyor ve geçenlerde bana üst kattaki ofiste haftalardır çalışan bir kadının adından söz edip durduğunu söyledi ve ben ona bir konuda kitap vermesi için bile verdim. ikimiz de ilgileniyoruz. Dün birbirlerinden etkilendiklerini ve onunla flört ettiği için kendini kötü hissettiğini itiraf etti ve ona izin verdi ve o da flört etti. Birkaç haftadır bana söylemek için cesaretini topladığını söyledi ve bana bugün ona artık onun yanında olamayacağını veya çekicilikleri nedeniyle onunla konuşamayacağını söyleyeceğini söyledi. Sorun çözüldü?

Bana söylediği için mutlu olduğumu ve ondan korkmadığını söyledim çünkü gelecekte bunları bana söylemesini istiyorum ama özgüvenim her zaman zarar gördü ve şimdi daha da ezildi. Ne düşüneceğimi, hissedeceğimi ya da geçmiş aldatmacasını nasıl aşacağımı ve kendine güvenen biri olacağımı bilmiyorum. Kendimi kaybolmuş hissediyorum.. Yardım?"
"Kuzenimin [10/E] yasal vasisiyim. Şu anda bizden uzakta cezaevinde olan amcam/babası tarafından ikimiz de tacize uğradık ve annesi haklarını bana devretti. İki yıldır Kuzen'in vasisiyim ve iyi gidiyoruz.

Geçenlerde anneannemiz (amcamızın annesi) bizimle tekrar iletişime geçmeye çalıştı. Duruşma sırasında ailemin büyük bir bölümünü - esasen açıkça bizim tarafımızda olmayan herkesi - kestim ve büyükannem bunun bir parçasıydı. Büyükanne ""kararsızlığını"" ve amcamla konuşmamasını telafi etmek istiyor.

Kuzen büyükannemi çok seviyor ve onunla teması kestiğimde, durumu açıkladığımda bile üzüldü ve ben onun yanında yapmak istiyorum. Ama ona hiç güvenmiyorum. Amcam Kuzen hakkında en ufak bir bilgi bile öğrenirse, yaptıklarımdan ben sorumlu olmayacağım. Büyükanne ve büyükbaba ziyaret haklarına sahip bir eyalette yaşamıyoruz, bu nedenle yasal sonuçlardan endişe duymuyorum, ancak ailenin bu tarafındaki kimseye nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum."
"Küçük kız kardeşim, annemin çılgın ailesiyle (biz Kanadalıyız) Hindistan'daydı.

Birkaç gün önce amcamın karısına nasıl vurduğunu, teyzemin bir tarikat içinde olduğunu ve büyükannemin insanları manipüle eden ve birbirine düşüren bir psikopat olduğunu ayrıntılarıyla anlatan bir mesaj attı.

Öğrenince babama söyledim. Temelde kız kardeşimin güçlü bir insan olduğunu ve onun iyi olacağını söyledi.
Dün gece (çok iyi bir ilişkim olmayan) annemle kavga ettik ve ailesine olanları anlattığım için kendimi çok suçlu hissediyorum.

Belli ki bana inanmadı ve beni nefret dolu biri olmakla suçladı.

Bu sabah babam da bana davranışlarımın sonuçlarını düşünüp düşünmediğimi sordu.

Kız kardeşimin güvenine ihanet etmiş ve annemi incitmiş gibi hissediyorum.

Az önce doğruyu söylediğimi ve tacizin genellikle Hint kültüründe gizlendiğini biliyorum ama bu sadece canımı yakıyor ve anneme söylememin tek sebebinin onu incitmek olduğunu hissediyorum. (Aslında kız kardeşim için çok endişelendim ama yine de)

Artık onlarla birlikte değil ve diğer aile üyeleriyle kalmak için ayrıldı, bu yüzden gerçekten anneme söylemek zorunda değildim.

O etraftayken hepsi çok farklı davranıyor ve bana karşı nazik olmaktan başka bir şey yapmadılar. Kız kardeşime kaba şeyler söylediler ama o sadece jet gecikmeliymiş gibi davrandı ve onları anlamadı.

Her neyse, bütün gün beni rahatsız etti. Depresyonum var ve bütün günü yatakta suçluluk duyarak geçirdim ve annem eve geldiğinde bana bakmıyordu bile.

Ne yapacağımı ya da bunu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum."
"Birlikte çalıştığım bir kızla (21) garip bir ilişkim olan 23(m) bir insanım. Aceleye getirilmiş bir ilişki gibi. Ben biraz etli taraftayım ve o minyon. Şimdi, daha küçük kızlara karşı hiçbir şeyim yok ama dürüst olmak gerekirse, onun benim için çok küçük olduğunu hissediyorum. Biraz 'yalnız zaman' geçirmeyi denedik ve temelde ayakkabılarımı nasıl bağlayacağımı yeniden öğreniyormuşum gibi hissettim. Her şey benim için doğru orantıda değildi ve dürüst olmak gerekirse, onunla nasıl başa çıkacağımı bilmiyordum... kaybolmuş hissetmem tuhaf mı? O kadar uzun süredir birlikte değiliz (**yaklaşık 3-5 hafta**) ve ilişkiden vazgeçiyormuşum gibi hissediyorum... sadece fiziksel şeyler yüzünden değil, bazı sorunlar da var normal bir seviyede bir ilişkiyi sürdürmeyi biraz zorlaştıran ailesiyle... herhangi bir tavsiye?"
"Çocukken, doğum günlerini dört gözle beklersiniz. Arkadaşlarınız ve aileniz sizin için özel bir şeyler yapıyor, birkaç harika hediye alıyorsunuz ve bir şeyler yiyorsunuz.

Ama artık büyüdüğüme göre doğum günüm yokmuş gibi davranmayı tercih ederim. Yaşlanmaktan ve alakasız olmaktan korkuyorum ve gençliğimin geride kaldığını bilmekten nefret ediyorum. Arkadaşlarımdan birkaçı benden yaklaşık beş yaş kadar küçük ve büyüdüğüm filmlere veya müziğe aşina olmadıklarını fark ettiğimde bu çok utanç verici. Yarın 30 yaşına girmek, uğraşmak zorunda kalmamayı tercih edeceğim bir dönüm noktası. En azından matematiksel olarak gerçekten lanet yaşlı bir adama dönüşüyorum ve bundan nefret ediyorum.

Son yıllarda doğum günüm yaklaştığında hep biraz depresyona girdim. Bana daha fazla ilgisizliğe sürüklendiğimi, en iyi gençlik günlerimin geride kaldığını ve hayatımda harika bir şey yapmadan bir yılın daha geçtiğini hatırlatıyor. Bunu kabul etmemeyi tercih ederim. Kafamda, dünyayı umursamadan hala 19 yaşında olduğumu düşünmeyi tercih ederim. Tabii ki, haftada 40 saatlik bir ofis işi ve bir ipotek bunu imkansız kılıyor, ama en azından hayal edebiliyorum.

Geçen hafta eşim konuyu açtı ve doğum günümde ne yapmak istediğimi sordu. Ona evde güzel bir içki içip onunla film izlemek ya da arkadaşlarımızla hamburger ızgara yapmak ya da onun gibi bir şey yapmak istediğimi söyledim. Ama ben 30 yaşıma girdiğimden beri muhtemelen çılgınca bir şeyler planladıklarını biliyorum ve açıkçası bundan korkuyorum. Buna nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum ve zaten yaşlanmaktan dolayı biraz gerginim. Bu konuda kendimi suçlu hissediyorum çünkü iyi niyetli olduklarını biliyorum, bu da beni biraz etkiliyor ve tüm anlaşma hakkında beni daha da depresyona sokuyor.

Buna nasıl yaklaşılacağı konusunda herhangi bir önerisi olan var mı? Büyük bir yaş dönüm noktasıyla nasıl başa çıktınız? Seni de depresyona soktu mu? Bu konuda nasıl ilerlememi önerirsin?"
"Yeni erkek arkadaşım olduğu için redditor olan Eski Kocam, dolayısıyla yeni ve anonim hesap, evimize geri dönmek istediğini ima ediyor.

Arka hikaye; Birlikte üç çocuğumuz var, evin sahibi benim ve yanlış giden berbat bir çoklu deneyde GF'sinin yanına taşındıktan sonra taşındı. Bana öğle tatilinde bir telefonla taşınacağını söyledi. Kendi evini alana kadar evi çocukları görmek için kullandığı hafta sonları dışında eve gelmeyi bıraktı.

Şimdi işsizim ve FS ve CS'de yaşıyorum (ev hanımı olmak ve kocanızın gitmesi woo!) Yeni erkek arkadaşım ve ben yaklaşık bir yıldır birlikteyiz ve o yaklaşık bir ay önce taşındı. O başarılı ve şimdi FS'den çıktı, yaşasın!

Eski kocası, yaklaşık bir ay önce, geri dönerse nasıl GF'sini terk etmek zorunda kalacağına dair yakınarak rastgele bir anlık mesaj gönderdi. Evet, bunun bir gereklilik olacağını söyledim ve hafta sonu babası değil, gerçek bir erkek ve koca olması gerektiğine dair başka bazı alaycı yorumlar. Açıkçası kızgındım ve 10 yıldır birlikte olmamıza ve ondan önce birdenbire ayrılmamıza rağmen artık tam olarak en iyi arkadaş değiliz.

Sonra geçen hafta beni çocukların önünde akşam yemeğine davet ettiği çocukları ne zaman bıraktığımı sordu. Kibarca reddettim ama bu garipti.

Sonra, eskiden karşılıklı olan bir arkadaşımdan ve iş arkadaşlarından birinin beni sorduğunu ve ailesinin yanına taşınması gerekip gerekmediğini öğrenmek istediğini söyleyen bir mesaj aldım.

çok çelişkiliyim Yapmam gerektiğini hissediyorum ve doğru nedenlerle hayır diyorum ama bunun doğru karar olup olmadığını bilmiyorum."
"Az önce anlaşılmaz ahmaklarla internet hizmetimin neden parasını ödediğimin sadece %1'i kadar işlevsel olduğu hakkında uzun bir konuşma yaptım. O pislikleri aradılar... Bana bir teknisyen için ödeme yapabileceğinizi, ödeyebileceğinizi veya ödeyebileceğinizi söylediler ve sonunda bu pisliği bir şeyleri garanti etmek için bir köşeye sıkıştırdığımda blöf yaptım ve ona sözünü tutmasının daha iyi olacağını söyledim çünkü Kayıt yapıyordum, bu noktada bana konuşmayı istediği zaman sonlandırabileceğini söyledi ve telefonu yüzüme kapattı...... Bu konuda ne yapabilirim? Teknisyenin bana verdiği bazı kabloların teknik olarak benim olduğunu ve sorunun kaynağı olabileceğini iddia ederek beni beceriyorlar ve ilk saat için benden 90$ ve sonraki her saat için 40$ talep edecekler."
"Birkaç ay önce bir kadın arkadaşımla Miami'ye gittim. Her yerde sürüngenlerle karşılaşacağımı bilmiyordum - kelimenin tam anlamıyla, gece bize yaklaşmak için yol kenarında bekleyen adamlar. Oradaki ikinci gün, alana daha fazla zaman kazandırmak için otoparka yürüyorduk. Saat 18.00 civarıydı ve bölgede çok fazla yaya/yol trafiği vardı. Telefonuma bakıp bakmadığımı hatırlamıyorum ama arkadaşım birkaç adım önümde yürüyordu. Aniden, birkaç adam oldukça yakınımdan geçti ve bir aerosol spreyi duydum ve eter/tinerden başka bir koku almadım (hiçbir fikrim yok). Neredeyse anında midem bulanıyor ve sanki bayılıyormuşum gibi tepeden tırnağa güçlü bir sersemlik hissi yaşıyorum. Nefesimi tuttuğumda arkamı döndüm ve bir parkmetrenin yanında oyalanan iki adamın beni izlediğini gördüm, sonra uzaklaştılar. Arkadaşım bir şey olduğunu görmedi/duymadı ve ben de etrafta dolaşan kimseye söylemedim. Anında çıldırmış hissettim ve sonraki bir saat boyunca kendimi iyi hissetmedim. Söylemeye gerek yok, o gece ayrıldım. Taken 2'deymişim ve kıçımı kurtaracak bir Liam Neeson yokmuş gibi hissettim. Muhtemelen asla köhne Miami'ye geri dönmeyeceğim."
"Merhaba Reddit!

20 yaşındayım ve hiç erkek arkadaşım olmadı ve bu benim için asla olmayacakmış gibi hissetmekten kendimi alamıyorum.

Çekici değilim, bakımlı değilim, arkadaş canlısıyım ve biraz ineğim ve sürekli olarak bana mükemmel kız arkadaş olacağımı söyleyen erkek arkadaşlarım var.

Yaklaşık bir yıl önce, gerçekten hoşlandığım ve onun da benden hoşlandığını düşündüğüm bir arkadaşımla yatmaya başladım. Ama, birlikte yaşamaya başladığımız için bir nevi fiyaskoyla sonuçlandı ve kötü bir şekilde bitseydi, birlikte yaşadığımız diğer insanlarla işleri garip hale getirirdi.

Açıkça seks yapacak kadar iyiyim ama birlikte olmak için yeterince iyi değil miyim?

Bir yıl önce çaresizlik içinde OkCupid'i denedim. Ama ne yazık ki, geldiğim bölge 'yetenek' açısından arzulanan çok şey bırakıyor ve tanıştığım birkaç adamla kimyam yoktu.

Kız kardeşim yakın zamanda nişanlandı, iki arkadaşımın bebeği olacak ve hemen hemen tüm diğer arkadaşlarımın sağlam, istikrarlı ilişkileri var.

Sanki bende tamamen yanlış bir şeyler varmış gibi hissetmekten kendimi alamıyorum."
"Bugün gerçekten boktan bir gün geçirdim. Yıkıcı değil, sadece korkunç bir gün. Kız arkadaşım ve ben, işte 6 saatlik vardiyalarım arasında geçirdiğim 1,5 saatlik mola sırasında öğle yemeği planlamıştık. Yağmurda restorana 30 dakika yürüdüm ve anlaşamadığımı bildiği arkadaşlarından birini yanında getirdiğini öğrendim. Restoranda bekleme süresi 30 dakika ve ona o kadar bekleyecek zamanım olmadığını söylüyorum ama o arkadaşında kalıp orada yemek yemeye karar veriyor. Yemek yemek için eve yürüyorum.

Gerçekten stresli bir günü atlatmama yardımcı olacak o öğle yemeğini gerçekten dört gözle bekliyordum ve işten stresli ve hüsrana uğramış olduğumu biliyordu. Arkadaşından öğle yemeğine gelmesini istememesi gerektiğini düşünüyorum. Öte yandan, bugün onun arkadaşını görmesini engellemek istediğim için bencil hissediyorum, çünkü pek sık takılmıyorlar. o?"
"Yani bu, buradaki diğer birçok gönderi gibi bugün olmadı. Bu 5 yıl önce oldu ve okulda bir yatıya gittim. Diğer 6 arkadaşımla odama geldim ve hepimiz eşyalarımızı boşalttık. Tuvalet çantamın yanımda olmadığını fark ettim. Yanlışlıkla paketlememiş olmalıyım diye düşündüm. Tek yapmam gereken, arkadaşlarımdan birine eşyalarını ödünç alıp alamayacağımı sormak. Ancak, bunu yapmamaya karar verdim.
Yazın ortasında bol sporlu, egzersize dayalı bir geziydi bu yüzden hava çok sıcaktı. Okyanusta yüzmeye, futbol (Futbol), mağaracılık vb. oynamaya gittim.
Tüm paramı nefesimi katlanılabilir kılmak için nane şekeri satın alarak otomatlara harcadım ve her zaman şapka taktım çünkü saçlarımın aşırı derecede yağlı olduğunu hayal edebiliyorum.
Ne kadar kötü koktuğumu hayal edemiyorum ve kimse bana söylemedi. Şimdi işin en kötü yanı da burada. Tuvalet çantam her zaman yanımdaydı. Sadece eşyalarımı boşaltırken odamızdan dışarı fırlamak zorunda kaldığımda, arkadaşlarımdan biri yanlışlıkla çantayı aldı ve çantama geri koymak yerine bavulumun arkasına yere yapıştırdı ve ben itince Bavulum yatağın altında, tuvalet çantasını tekrar duvara itti. Bir şey bırakıp bırakmadığımı görmek için hızlı bir tarama yaptığımda, o çantayı duvara itilmiş halde bulmak için, gitmek için toparlanana kadar fark etmemiştim."
"ÇOK kişisel saçmalık yaşadığım için yaklaşık 8 ay önce ayrıldık. Her zaman ona hala değer verdiğimi biliyordu ve onu geri istiyordum. Çok az temasımız oldu ama bazıları ayrıldığımızdan beri. Ne zaman ihtiyacım olsa yanımda olacağını her zaman dile getirdi.

Ayrıca kafamı karıştırırdı çünkü bana mesaj atar ve sonra dururdu. Birkaç hafta sonra yine aynı şeyi yapacaktı. Doğum günüm, günümün inanılmaz olmasını umduğunu söyleyen GERÇEKTEN uzun bir mesaj gönderdi.

Yaklaşık bir ay önce onu Facebook'a ve Snapchat'e geri ekledim çünkü beni geri istediği için sildi.

Bu muhtemelen pek mantıklı gelmiyor çünkü daha önce beni geri almayacağını söyledim ama o biraz tuhaftı ki ayrıldığımızdan beri bunun bir nedeni olduğunu ve tekrar birlikte olamayacağımızı hissetti..

Bütün yaz okul için İspanya'daydı. Geçenlerde geri döndü ve anlık sohbete başladık. Herkese yollayıp hikayeme koyduğum için başlattım. Şaşırtıcı bir şekilde, beni geri çekti ve konuşmaya başladık. (Dündü) Ona İspanya'yı sordum ve görmek istersem bir sürü fotoğrafı olduğunu söyledi. VE SONRA günün ilerleyen saatlerinde ondan bana bir tarif göndermesini istedim ve ""Ya da sana nasıl yapılacağını öğretebilirim"" dedi, beni tamamen hazırlıksız yakaladı, bu yüzden ""Evet yapmalısın çünkü gerçekten iyi"" dedim ve devam etti. ""[okula] geri taşındığında bana haber ver""

Niyetinin ne olduğundan emin değilim ve dürüst olmak gerekirse sormaya çok korkuyorum. Bu çocuğa aşığım ve ondan ayrılmak, ona ne kadar değer verdiğimi anlamamı sağladı. Ona bir keresinde beni yanlış yolda takip ettiğini ve çok hızlı gittiğimizi ve önce arkadaş olmamız gerektiğini söyledim.

Bu yüzden şu anda bunu bir arkadaşlık olarak alıyorum ama GERÇEKTEN umutlanmamaya çalışıyorum. Hala umursadığını biliyorum ama o kadar inatçı ki ilişkiyi yeniden canlandırmak isteyip istemediğini bilmiyorum."
"Ben dahil 6 kişiyiz ve hepimiz üniversite birinci sınıf öğrencisiyiz. Yeni başladı ama onlar birbirlerine oldukça yakınken ben biraz mesafeliyim ve gerçekten ""onlardan biri"" değilim. Ama sorun değil çünkü ben böyle olmasını tercih ediyorum.

Her neyse, kilo vermeye çalışmanın tuhaf yolları var. Sanki oruç tutuyorum ve düşük kalorili yiyorum ve sonra bu beni abur cubur yapıyor, bu yüzden kendimi hasta ediyorum. Her neyse, bugün burada olduklarını düşünmemiştim, bu yüzden kusmaya gittim ve oda arkadaşlarımdan biri sesi duydu (bir bakıma bariz) ve artık bulimik olduğumu düşünüyor. Diğer süit arkadaşlarıma fısıldadığını duydum ve şimdi RA'ya haber verip vermemeyi tartışıyorlar... ve bu gerçekten garip ve endişe verici çünkü her an gündeme getirebilirler ve dürüst olmak gerekirse bilmiyorum ne diyeceğim ve gerçekten utanırdım çünkü kusmak iğrenç, ama evet.

Diğer insanlarla yemek yeme konusunda da biraz tuhafım çünkü insanların yemek yerken beni izlemesinden hoşlanmam, bu yüzden genellikle onlarla yemeğe gitmem, bu yüzden muhtemelen yemek yemediğimi düşünürler. Ama demek istediğim, hiç de zayıf değilim. Ben 5'3 ve 117'yim çünkü çoğunlukla tıkınırcasına yiyorum... çok.

Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Ayrıca, yapmayı planlayabileceklerini düşündüğüm bu konuda benimle yüzleşmelerine nasıl tepki vermem gerektiğini bilmiyorum. Neler olabileceği ve ne diyebilecekleri konusunda gerçekten gerginim."
"Ben de ayağa kalktım.

İşte anlaşma. Bu adamla yaklaşık 5 haftadır görüşüyorum ve gerçekten çok iyi anlaşıyoruz. Şimdiye kadar her şey gerçekten çok iyi gitti, sorun yok ve dün gece bugün 12-1'lik tatilimde öğle yemeği için buluşmayı planladık. Bu sabah mesajlaştık ve ilgisiz bir konuşma yaptık, sonra saat 12'de onunla buluşmak için sınıftan ayrıldım.

12:15'te gelmiyor, bu yüzden her şeyin yolunda olduğundan emin olmak için mesaj attım.

12:30'da oldukça sinirlendim ve bir arkadaşım yanımdan geçti, bu yüzden ona öğle yemeğine kadar eşlik ettim ve buluşmayı planladığım adama, saat 1'de dersim olduğu için yemek almak için ayrılmam gerektiğini mesaj attım. dakikalar sonra ""özür dilerim, çok kötüyüm, kendimi okul ödevlerine kaptırdım ve zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım"" gibi bir şeyle. Henüz bir şey söylemedim.

Çok kızgınım ve beni tanıyanlar bilir ki hiçbir şeye kızmam. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ondan gerçekten hoşlanıyordum ve işler gerçekten iyi gidiyordu. Öyle olmasaydı, cevap vermemekte ve onu bir daha asla görmemekte sorun yaşamazdım, ama ondan gerçekten hoşlanıyorum. Ne yapıyorum/söylüyorum?"
"Bu yüzden, 6 hafta önce, hiç 10 milin üzerinde koşmamış olmama rağmen (neredeyse tüm hayatım boyunca ortalama 3-7 mil koşmuş olmama rağmen) bir maraton eğitimi hakkında bir yazı yayınladım. Gol sürem 5:30'un altındaydı ve çok fazla gevşeklik ve cesaretim kırıldı, ancak 2 gün önce 5:20'nin altında tamamladım ve sonuçlardan oldukça memnun kaldım. Maratondan önce koştuğum maksimum mesafe 15 mildi (2 hafta önce). Maratonun kendisine gelince, koşunun çoğu kaldırımda/kaldırımda olduğundan en dayanılmaz ağrı eklemlerdeydi. Çok kötüydü çünkü koşacak kadar enerjim vardı ama eklem ağrılarım yüzünden sonlara doğru pek yapamadım. Yavaşça yürüdüğüm / koştuğum son 5 mil ve enerji çiğnemeleri / muzları bitti, bu yüzden berbattı. Kendimi kötü hissediyordum ve bir koşucu arkadaşım bana biraz jelibon verdi (mısra alerjim olmasına rağmen, yani sadece cilt reaksiyonu, onları yemekten başka seçeneğim yoktu ve bu yardımcı oldu). Ama bugün, 2 gün sonra neredeyse hiç eklem ağrım yok ve sadece sırtım ve kalçalarımda ağrı var. Asla nefessiz kalmadım, sürtünme yok, kabarcık yok, yaralanma yok, sonrasında çok susamadım ya da acıkmadım.

Muhteşem bir zaman olmayabilir ama her şey düşünüldüğünde, hedeflediğim zamanı geçtiğim için oldukça mutluyum (ve gelmeyi umduğum sürenin 5 dakikasındaydım). İleriye dönük olarak, şoku daha fazla emmeye yardımcı olmak için eklemlerimi ve çevrelerindeki tendonları iyileştirmek istiyorum. Benim de çok yardımcı olan mükemmel bir asics çiftim vardı. Diğer koşucular çok destekleyiciydi, hava güzeldi, her şey yolunda gitti."
"Birkaç ay önce, bir sigorta şirketinden yakın bir şehirde bir araba kazası geçirdiğimi söyleyen bir mektup aldım, ki bu yanlıştı. mektup, aynı baş harfe ve benim soyadıma (ve tabii ki tam adresime) sahip uydurma bir isme gönderilmişti. sigorta şirketindeki acenteye e-posta gönderdim ve eyaletimdeki sigorta dolandırıcılığı bölümüne cc yazdım. dolandırıcılık bölümü buna veya diğer e-postalara asla yanıt vermedi.

Sonunda sigorta acentesinden haber aldım ve SHE'nin bana gönderdiği mektupları tarayıp e-postayla göndermemi istedi (!). sonra DMV bana bu kaza raporuna yanıt vermediğim için ehliyetimin askıya alınacağını söyleyen bir mektup gönderdi. Şey, tam olarak ben değil, ama sahte ben. Temsilciye bilgiyle cevap verdim ve kısa bir süre sonra şunu yanıtladı:

> Merhaba,
Size gönderilen mektupların kopyalarını gönderdiğiniz için teşekkür ederiz. Dosyamızı kontrol ettik ve bu mektuplar, sigortalımızla kaza yapan bir sürücü olan bir XYZ'ye yönelikti. Bu adresi (mektupta yazanları) kaza anında sigortalımıza vermiştir. Bu mektupları dikkate almayabilirsiniz ve talep dosyamızı, sahip olduğumuz adresin yanlış olduğunu yansıtacak şekilde güncelleyeceğiz.
Başka bir sorunuz varsa, lütfen aşağıdaki numaradan bizimle iletişime geçin.

daha sonra dmv'ye cevap verdim ve yanlış kişiyi bulduklarını ve olası kimlik / sigorta dolandırıcılığından şüphelendiğimi söyleyerek tüm yazışma yığınını onlara gönderdim. dmv, tipik bürokratik tarzda, doğru bilgilere sahip olduklarından emin olmak için kayıtlarını kontrol edeceklerini ve diğer tarafla iletişime geçeceklerini ve dolandırıcılık veya kimlik hırsızlığından bahsetmediklerini söyleyen bir mektup gönderdi. kısa bir süre sonra, grubun yanıt vermediğini söyleyen başka bir mektup gönderdiler, bu yüzden bu şey ""benim"" kaydım dışındaydı... şimdilik.

işin iyi yanı: dmv'den ""benim"" aracımın kayıtlı olmadığını ve söz konusu arabanın plakasını ve SÜRÜCÜ EHLİYET NUMARASI'nı içeren bir mektup alıyorum. bu [konu]da duman kontrolü aramasını keşfettikten sonra plakayı arayabildim(

peki, burada neler oluyor?"
"Kız arkadaşımla lise son sınıfın ortalarında çıkmaya başladık. İkimiz de ülkenin farklı taraflarında okula gidiyoruz ve farklı alanlara gidiyoruz.
Uzun mesafeye gitmekten bahsettik ve onunla daha ileri gitme fikri hoşuma gitti.
Ondan ayrıldım çünkü üniversitenin sonunda birlikte olabileceğimizin garantisi yoktu. Ona diplomasıyla ve hayatıyla ilgili hayal edebileceği her şeyi yapmasını istediğimi ve buna engel olmak istemediğimi söyledim.
Beni takip edeceğini söyledi ve ben de macerama benimle gelmek için hayallerini bir kenara atmasına izin veremeyeceğimi söyledim. Bunu ondan isteyemezdim - özellikle bu yaşta.
Bunu yaptım çünkü onu önemsiyorum ve hayatı için elinden gelen her şeyi yapmasını istiyorum ve sadece başka fikirleri duymaya ihtiyacım var.
Doğru olanı mı yaptım?"
"Annem bir Narsist ve kız kardeşimle beni yıllarca taciz etti. Ben çok küçükken evde çıplak dolaşmaya başladı (bu normal ve güzel) ama hiç durmadı. 16 yaşında ondan durmasını istedim. Her gün ""unutacağını"" asla yapmadı. 18 yaşında üniversite için taşınana ve bir daha geri dönmeyene kadar her gün yapmamasını isterdim. Tatil için eve gittiğimde gitmemesi için ona yalvarıyorum. Nasıl olsa hep yapıyor.

Onu görmek, onunla arkadaş olmak istemiyorum ama eve çok sevdiğim babamı görmek için geliyorum. Babam bu pislikten boşanmayı reddediyor... yani ondan kaçış yok. Onu nasıl durdurabilirim? Onu çıplak görürsem dava açacağımı söyledim ama Narcs'ın sık sık yaptığı gibi muhtemelen ""unutacağını"" düşündüm. Çözüm, görebildiğim ama yandığını görmek istemediğim her deri parçasını hafifletmek gibi görünüyor, çünkü benim tarafımda böyle hissettiriyor.

'Sadece çıplaklık, önemli değil' bahanesinden bıktım. Ben lanet olası bir yetişkinim, kendi faturalarımı kendim öderim, kendi dairem var ve başka kimsenin bu saçmalıklarına müsamaha göstermem. Her yıl iki hafta boyunca görmek zorunda kaldığım tacizcime müsamaha göstermemeliyim. Bu andan korkuyorum. Uyandım çünkü onunla ilgili bir kabus gördüm ve bu beni kuru bir şekilde uyandırdı. Sadece hayatımdan çıkmasını istiyorum. Bunu neden yayınladığımı bile bilmiyorum, siz insanlar bana yardım edemezsiniz. Sadece birkaç saat uyanık kalacağım."
"Atın çünkü bu benimle alakalı. İlişkimizin başından beri eski sevgilimin bana birçok konuda yalan söylediğini öğrendim. Bu sabah gittim ve tüm cinsel yolla bulaşan hastalıklar için test yaptırdım, sonuçlar NLT Pazartesi gününe kadar geri gelmiyor. Şu anda tek yaptığım en kötüsünü düşünmek ve pazartesiye kadar beklemek beni strese sokuyor. Bu konuda tek düşünebildiğim, kafamda uydurduğum bu çılgın hikaye. Şimdi biraz arka plan, 22 yaşındayım Geleceğim için oldukça büyük planlarım var ve bir gün bir aileye sahip olmak bu planlar arasında yüksek bir öncelik. Asla kimseyi incitmeyi hayal etmem, büyük adam işime ek olarak düzenli olarak kasabamdaki bir tekvando okulunda küçük çocuklarla çalışıyorum. Ama her ne sebeple olursa olsun, sonuçları geri aldığımı ve onların tedavisi olmayan bir şey için olumlu olduklarını ve tüm gelecek planlarımı öldürerek hayatımı fiilen mahvettiklerini hayal etmeye devam ediyorum. Daha sonra eski sevgilimle bu konuda yüzleşmeye gidiyorum ve her şeyi bildiklerini ve bilerek bana tedavisi olmayan ölümcül bir hastalık verdiklerini öğrendim (AIDS'in teknik olarak ölümcül olmadığını ve sağlıklı kalırsan onunla uzun süre yaşayabileceğini biliyorum, ama Bununla hedeflerinize ulaşamayacaksanız ne anlamı var?). Tahmin edebileceğiniz gibi, geleceğimi kaybetme düşüncesiyle kanım bir anda kaynamaya başlıyor çünkü bu küstah pislik yalan söylemeyi ve kendi hayatımı kısaltmayı üstlendi. Bunu gerçekten yapıp yapamayacağımı bilmiyorum ama kafamı kurcalamaya devam eden sahne, eski sevgilimin bana bunu bilerek verdiğini duyduktan sonra onları bıçakla vahşice öldürüyorum ve sonuçları ne olursa olsun kabul ediyorum. Ama kanım soğuduktan sonra bunu yapmayı düşündüğüm için bile kendimi bok gibi hissediyorum. Deli gibi stres yapıyorum. >: /"
"Bu küçük Polonya restoranında çalışıyorum, ilk işe başladığımda bulaşıkçıydım, sonra otobüsçülüğe terfi ettim ve sonra neredeyse garsonluk yaptım ama sonra bu başarısız oldu. Bulaşık makinemiz kısa bir süre önce üniversiteye gitmek için işi bıraktı ve ben haftada 3-4 kez bulaşık yıkamak zorunda değilim. Bu senin normal yemeklerin değil. Bulaşık yıkamak zorundayım, kolay, yemek hazırlamak ve orada ilk çalışmaya başladığımda yaptığım tek şey buydu ama şimdi yağ davlumbazını temizliyorum, her yüzeyi siliyorum ve her gece tüm komi işlerini yapıyorum. Ben sadece 15 yaşındayım ve her okul gecesi sabah 1:00 civarında işten çıkıyorum. Tüm işlerin üstesinden gelmek için kendime nasıl yardımcı olabilirim?"
"Tamam, 16 yaşındayım, lise ikinci sınıf öğrencisiyim ve bence lise flörtü bir aslana vejeteryan olmayı öğretmek kadar anlamsız. İnsanlar 3 küçük kelimeyle bu kadar çabuk içine girmek istiyor ve ben buna katılmıyorum. Ama benden hoşlanan 15 yaşında bir kız var ve ben de ondan hoşlandım. Sevdim dedim dikkat edin. O çok takıntılı ve bu beni deli ediyor! Bir kıza sinirlenmeden ve strese girmeden bakamıyorum bile. Her neyse, birkaç ay önce beni sevdiğini söyledi. Aynı şekilde hissetmediğimi ve kim olduğumu bilmediğimi, onu sevip sevmediğimi nasıl anlayacağımı açıklamaya devam ettim. Daha sonra çıldırmaya başladı ve şimdi kız olan herhangi bir arkadaşım onun ""düşmanı"" ve bu beni gerçekten kızdırıyor. Benden hoşlanan bir kızla konuştuğu için iyi bir arkadaşıma tokat attı. Bir basketbol maçında onunla konuşuyordu ve o sadece yürüdü ve onu tokatladı. ""Bu ne içindi?"" Ne için olduğunu bildiğini söyledi ve gitti. Ve sadece oturdu ve diğer kıza baktı, ona dik dik baktı. Şimdi ona hem arkadaşımdan hem de kızdan özür dilemesini söyledim ve onlara hiçbir şey yapmadığını söyledi. Ve bana onun yaptığını söyleyen 8 kişi daha var. Bu yüzden sanırım sadece ne yapmam gerektiğini bilmek istiyorum."
"Lisede 12. Sınıftayım, seneye bir sene daha kalıyorum. Etrafta dolaşmıyorum ve neredeyse hiç ilişkim olmadı.

4 yıldır [17K, GR12] bir kız tanıyorum. Ona Jess diyelim. Her zaman çok iyi anlaştık ama hiçbir zaman romantik bir ilişkimiz olmadı. O etrafta olmak gerçekten eğlenceli. Bu yıla kadar çekici olduğunu gerçekten fark etmemiştim (eh, büyük okul). Öğle yemeğinde onunla ve birkaç kişiyle oturuyorum.

Okulumda bir müzikal sınıfındayım. Sınıfta ekip ve oyuncular dahil 79 öğrenci var. Erkek başrolü oynuyorum.

Jess'in kız kardeşi [15K, GR10] sınıfta. Ona Jill diyelim. Müzikalde bir rahibedir. Önemli bir rol değil ama bazı soloları var. Onunla sadece geçen yıl geçerken tanıştım. Bu yıl onu daha iyi tanımaya başladım. Ne zaman konuşsak, tüm berbat şakalarıma gülüyor ve benimle flört ediyor(?) olabilir. FB'de benimle sohbet etmeye başladı. O gerçekten çekici.

Jill'in arkadaşı [15K, GR10] da bir rahibedir. Ona Amanda diyelim. Bu yıla kadar onunla tek kelime konuşmamıştım. Onunla ilgili her şeyi seviyorum. Bakmamaya çalışıyorum. Çok güzel bir sesi var ve (okul dışında) dansçı olmakla meşgul olmasaydı başrol kadın olabilirdi. Her gün derste konuşuyoruz ve her zaman birbirimizle eğleniyor gibiyiz.

Ciddi bir ilişki istiyorum, kimi seçeceğimi bilmiyorum. Ayrıca birini seçip reddedilip başka bir kıza gidemem. Önce ona çıkma teklif edersem Amanda Jill'e söylerdi; Önce ona çıkma teklif edersem, Jess Jill'e söylerdi; Önce ona çıkma teklif etsem Jill de söylerdi.

Bir kez (eğer) herhangi bir güncelleme göndereceğime karar verirsem."
"Ben uzun bir süre, yaklaşık bir ay iş için uzaktayken eşim bir arkadaşıyla bir pokemon konferansına gitti. Bana yemeğe çıktığını söyledi. Daha sonra arkadaşıyla olup olmadığını sordum. O olduğunu ve diğer iki adamla birlikte olduğunu söyledi. Biraz korktum ve onu aradım. Birinin gey, diğerinin çirkin, asyalı ve inek olduğunu söyledi. Yine de böyle dışarı çıkmanın uygunsuz hissettirdiğini söyledim. Kabul ediyorum, üzgündüm ve ona biraz kaba davrandım. Onu gafil avladığımı ve üzülmemi beklemediğini söyledi. Ona randevu tipi durumlardan rahatsız olduğumu söyledim. Atmosferin hiç bir randevuya benzemediğini söylüyor. Söylediği her şeye güveniyorum. Yine de uygunsuz olduğunu düşünüyorum. Olgunlaşmamış olabilirim ve sizlerin düşüncelerine açığım."
"Birkaç hafta önce devlet üniversitemde [m25] harika bir kadınla [f29] tanıştım. Salı günü ortak bir arkadaşımdan bekar olduğunu öğrendim ve Perşembe günü ona çıkma teklif ettim. Bir restorana gittik, güzel sohbetler eşliğinde harika bir randevu geçirdik. Otoparkta arabalarımıza doğru yürürken, sarılmak için işaret etti. İki uzun sarılma ve reddedilen bir öpücük girişiminden sonra yollarımızı ayırdık ama yakında görüşeceğimize söz verdik. Gerçekten vurduk!

Randevudan birkaç saat sonra gece geç saatlere kadar mesajlaşıyoruz. Birkaç mesajdan sonra beni aradı ve sonunda yaklaşık bir buçuk saat konuştuk.

Tamam, sahip olduğum sorun veya soru bu. Sohbetin bir noktasında, biraz tuhaflaştı ve çok yumuşak bir şekilde konuşmaya başladı. Konu nasıl açıldı bilmiyorum (birbirimize olan ilgimiz ve geçmiş cinsel deneyimlerimiz hakkında konuşuyorduk), ama bana çok yumuşak bir şekilde 8 yıldır doğum kontrolü yapmadığını fısıldadı. Bana bunu söylemesinden dolayı minnettar olduğumu söyledim ama doğum kontrol hapı almak onun seçimiydi. Sanırım bana söyleme şekli, bu konuda suçlu olduğunu ima etti.

Bazı kadınların doğum kontrolünden hoşlanmadığını biliyorum. Onları garip şekillerde etkiler. Bunu bana neden söyleme ihtiyacı hissettiğini kafam karıştı. Bir kadının doğum kontrolü KULLANMAMASI tuhaf bir şey mi ve/veya bu bir kadının kendini suçlu hissedebileceği bir şey mi?
Her neyse, ona HER ZAMAN prezervatif kullandığımı da söyledim. Bundan sonra daha rahatlamış görünüyordu."
"Erkek arkadaşımın 10 yılı aşkın süredir en iyi arkadaşı bencil, ilgi odağı tipinde biri. Her zaman ilgi odağında olmaya ihtiyacı var ve erkek arkadaşımla benden sülükler. Erkek arkadaşımın varken bir işi yok. Öğle yemeğine, akşam yemeğine, kaya tırmanışına vb. gittiğimizde spor salonuna gitmeyi istiyor, erkek arkadaşımın netflix hesabını kullanıyor (ve netflix onunla bir şov izleyebilmesi için izin vermediğinde bizden inmemizi istiyor. şu anda çıktığı bir kız). Erkek arkadaşım bir geceliğine yatağını ona ödünç verirdi ve arkadaşı (o sırada) kız arkadaşıyla orada seks yapardı. Kiranın/benzinin kendisi için ne kadar pahalı olduğundan şikayet ediyor ama yine de barlara gidiyor, kızları akşam yemeği randevularına çıkarıyor vs.

Birkaç ay önce onun doğum günüydü ve ertesi gün taşınıyorduk. Hâlâ ertesi sabah için tam olarak toplanmamıştık ama tek yapmak istediği erkek arkadaşımla takılmaktı. Akşam yemeğine (bizim yaptığımız) geldi, çıktığı kızlardan bahsetti ve söylemem gereken şeyleri umursamadı. Erkek arkadaşımı birkaç şeyi toplaması için acele etti, sonra ben gecenin geri kalanını toplamak için geride kalırken onlar evine geri dönmek için ayrıldılar. Ertesi sabah için hala hazır değildik. Erkek arkadaşım taşındığında eşyalarını boşaltmasına yardım ettiği için gerçekten gelip toplanmamıza yardım etmeliydi.

Onun için yaptığım onca şey arasında, asla iyiliğe karşılık vermeye çalışmadı veya ne kadar minnettar olduğunu gösterecek hiçbir şey yapmadı. O, gelip wifi'nizi, yemeğinizi, netflix'inizi çalan ve elindekileri alınca tek kuruş bile harcamak istemediği için sakinleşen adamdır.

Bunu erkek arkadaşıma nasıl ifade edeceğimi gerçekten bilmiyorum, özellikle de arkadaşının davranışlarını umursamadığını söylediği için. Erkek arkadaşımın en iyi arkadaşıyla görüşmeyi bırakmasına ihtiyacım yok ama belki insanlara daha iyi davranması için onu etkilemeye çalışırım."
"Sohbet sırasında porno ve mastürbasyon gündeme geldi ve bana ne sıklıkla porno kullandığımı ve mastürbasyon yaptığımı sordu. Ona karşı her konuda tamamen dürüstüm, bu yüzden ona şunu söyledim: Günde en az bir kez.

Hiçbir şekilde bunu yaptığımı düşünmüyorum. Özellikle kız arkadaşım 2 saat uzakta yaşadığı ve onu sadece hafta sonları görebildiğim için, hafta boyunca çok fazla bastırılmış cinsel gerilimi olan bir üniversite öğrencisiyim. Yüksek bir cinsel dürtüm var ve mastürbasyonu stres atmak için düşünüyorum ve kullanıyorum. Erkek arkadaşlarım arasında mastürbasyon sıklığım çok normal. Okulun ya da kişisel ilişkilerin önüne geçmiyor, kız arkadaşımla yapacağım hiçbir şeyden daha öncelikli değil.

Bu yeni bilgiyi öğrendiğinden beri üzgün ve bu gece benimle bu konuda konuşmak istiyor.

O çok duygusal bir düşünür, bu da bazen bazı şeyleri açıklamayı biraz daha zorlaştırabilir.

Bu yüzden hepinize dönüyorum. Bizim ve geleceğimiz hakkında gönül rahatlığı içinde kalması için onunla alışkanlıklarım hakkında nasıl konuşacağım konusunda biraz yardıma ihtiyacım olabilir.

Şimdiden teşekkürler."
"Klasiklerin büyük bir hayranıyım, bu yüzden karımın en sevdiği kitabın Monte Cristo Kontu olduğunu öğrendiğimde, bunun nedenini merak ettim. Elbette bunu daha önce lisede edebiyat dersinde duymuştum ama onu alıp okumak için hiç motive olmamıştım. Sanırım bunun yerine bunu okuyarak birkaç kitabı kaçıracağımı düşündüm, çünkü kısaltılmamış, 1200 sayfadan fazla sürüyor. Şunu söylememe izin verin, sonunda başlama cesaretini topladığım için çok mutluyum, çünkü bir kez başlayınca elimden bırakamadım. Dünyanın geri kalanı için ölüydüm. Hikaye kesinlikle çok güzel ve Edmond Dantes'in hepimizin takdir edebileceği harika bir edebi kahramana örnek olduğunu gerçekten hissediyorum. Ayrıca karımı en sevdiği kitabı okuyarak ve severek daha iyi tanımaktan gerçekten keyif aldım. Saçmalamak istemem ama Kont'u bitirdikten sonra, oradaki herkesi onu alıp okumaya teşvik etmek için gönderi paylaşma gereği duydum. İlk başta ve hatta ortada bir yere varamıyormuşsunuz gibi görünebilir, ancak olay örgüsü güzel bir şekilde gelişecek ve son derece memnun kalacaksınız ve muhtemelen hikayenin sadece 1200 sayfa olması üzücü. Hayal kırıklığına uğramayacaksın!

BEKLEYİN VE UMUT!"
"Bu benim belirli bir ilişkimle ilgili değil, ama bazılarında ortaya çıkıyor.

Lisede, (25K) arkadaşlarımın ""benim"" olduğunu hissettim ve kız kardeşimin (26K ve biz o zamanlar gençtik) onlarla arkadaş olmasından hoşlanmadım. O zamanlar bunun aptalca olduğunu biliyordum ama yine de arkadaşlarımı sahipleniyordum, sanki beni terk edecekler ve onunla sadece arkadaş olacaklarmış gibi. Artık bunun onun için acımasız olduğunu biliyorum, çünkü insanlar bir çift kardeşle arkadaş olabilir ve bunu düşünmekle aptalca ve aptalca davrandım.

Bu bile nesnelerle ortaya çıkıyor. İş yerinde kullandığım bir araç var ve orada bulunduğum üç yıl boyunca aracı kullanan tek kişi benim. Şirket malı olduğunu biliyorum ama bir tek ben kullandığım için sanki benimmiş gibi geliyor. Birkaç ay önce, başka biri bir görevi üstlendi ve onu da kullanması gerekiyor, bu yüzden bazı zamanlar bu aracı aramaya gittiğimde ve orada olmadığında benden bir şey çalmış gibi hissediyorum.

Bu duyguların mantıksız olduğunu biliyorum ve aracı kullanan diğer kişiye asla kızmıyorum (kelimenin tam anlamıyla yanlış bir şey yapmıyorlar), ancak yine de sahiplenici duygular hissediyorum ve eşyalarımı geri almak istiyorum."
"Dün oğlum konuşalım diye beni odasına aldı. Biraz endişelendim, bizim evde her şey oldukça rahat, salonda söylenemeyecek pek bir şey yok. Beni oturttu ve nişanlıma aşık olduğunu söyledi. Üzgün ​​olduğunu ve böyle olmasını istemediğini söyledi. Gözyaşlarının eşiğindeydi ve gerçekten ne diyeceğimi bilemedim, bu yüzden yanına oturdum ve sırtına hafifçe vurdum ve sorun olmadığını söyledim.

Nişanlımla 2 buçuk yıldır birlikteyiz. 6 ay önce biz nişanlandıktan sonra taşındı. O zamandan beri, kendisini ailenin bir parçası gibi hissedebilmek için oğlumla bir şeyler yapmaya çalışıyor. Sanırım bazı teller birbirine geçmiş.

Bunu öylece bırakır mıyım? Onu teselli etmesi için nişanlıma söylemeli miyim? Başka ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Çocukluğundan beri onu bu kadar üzgün görmemiştim. Bunu burada bırakmak yanlış olur ama başka ne söyleyeceğimi veya yapacağımı bilmiyorum."
"Kız arkadaşım beni 3 ay önce terk etti. Sadece 6 aydır birlikteydik ama aslında o benim ilk ciddi ilişkimdi. Biz en iyi arkadaştık ve duygusal olarak çok bağlı oldum. Bir şeyleri bitirdiğinde, benim için maviden çıktı. Hala ne olduğunu gerçekten bilmiyorum, bana ""uyumsuz"" olduğumuzu hissettiğini söyledi.

Her bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine, onu görmezden gelmek ve kendimi ondan ayırmak için elimden gelenin en iyisini yaptım. Birimiz pes edip diğeriyle konuşmaya başlamadan önce bunu ancak çok uzun süre (en fazla 2-3 hafta) yapabileceğimi fark ettim.

Birkaç gün önce, benim (görünüşe göre yanlış bir şekilde) bana karşı hala hisleri olduğu şeklinde yorumladığım muğlak bir yorum yaptı. O günlerden beri çok konuşuyorduk ve her şey tıpkı eski günlerdeki gibiydi. Ancak onunla konuştum ve kesinlikle ilgilenmediğini öğrendim, bu yüzden başa dönmüş gibi hissediyorum.

Devam etmemin neden bu kadar zor olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Kendimi onun beni ne kadar önemsediği, beni ne kadar önemsediği, bensiz ne kadar mutlu olduğu gibi anlamsız şeyler düşünürken buluyorum. Kendime işkence ediyormuşum gibi hissediyorum ama nasıl duracağımı bilmiyorum .

Ayrıca onunla konuşmayı bıraktığımda bunu incitici / duygusal olarak zor bulduğunu söyledi. Onunla hala bir ilişki istediğim ve o hala istemediği sürece, sadece dengesiz bir zemindeyiz ve bu beni daha çok incitiyor gibi hissediyorum.

Kendimi onu tamamen devre dışı bırakamayacak durumda buluyorum ve denemeye ve başarısız olmaya devam ettiğim için bu ikimizi de incitiyor. Gerçekten ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok, sanırım arkadaşlarımın hepsi benim bu konuda üzülmemi duymaktan bıktı. Bundan kurtulamıyor gibiyim ve bu gerçekten çok zor."
"[23M] bu durumla nasıl başa çıkılacağı konusunda tavsiyeye ihtiyacım var. Oda arkadaşım [23M] ve ben iki yatak odalı küçük bir dairede yaşıyoruz. Muhtemelen haftada 5 geceden fazla GF'si var. Beni rahatsız etmiyor. Ama şimdi grip oldu ve son 6 gündür dairemizden birkaç saatten fazla ayrılmadı. Hiç görmediğim ama bakımsız olduğunu düşündüğüm bir teknede yaşıyor - bu yüzden bu kadar çok kalıyor. İyileşmesi için muhtemelen onun yatağında kalmanın en iyi yer olduğunu anlıyorum (teknede değil) ama bir şeyler hissetmeye başlıyormuşum gibi hissediyorum. Onun yakaladığını yakalarsam ona kızmaya hakkım var mı?

Oda arkadaşımla çocukluğumdan beri iyi arkadaşız ve onun (nispeten yeni) kız arkadaşıyla da oldukça iyi anlaşıyorum. Kendi dairesi olsaydı, ona iyileşene kadar uzak durması gerektiğini söylemekten rahatsız olmazdım, ama o yarım kalmış bir teknede yaşadığına göre, ona gitmesi gerektiğini söylemek onu denize atmak gibi geliyor. sokak. Her yirmi dakikada bir öksürdüğünü duyabiliyorum. Grip virüsünün yüzeylerden çok iyi bulaşmadığını biliyorum ama öksürdüğünde ağzını kapattığını sanmıyorum. Ayrıca çalışmıyor, bu yüzden 7/24 burada ve günde birkaç kez ot içiyor - ki bunun öksürüğünün daha hızlı iyileşmesine yardımcı olduğunu hayal edemiyorum.

Ne yapmalıyım?"
"Geçen yıl, şu anda BPD semptomlarını gördüğüm bu kızla çok cinsel bir ilişki içindeyim. Onun bir erkek arkadaşı var ve ben ilişkilerime nispeten açıkken, o aşırı derecede kıskanıyor. Kendimi gerçekten hatalı göremediğim bir sorun için beni suçlamaya çalıştığı birkaç kez oldu. Ve sonra muhtemelen umursamamam için bir intikam önlemi olarak, başka bir adamla (erkek arkadaşı bile değil) ribaunt yapmaya gidiyor. Ancak bundan sonra sakin döneminde, bir dürtüyle bunu yaptığına pişman oldu ve hatta konuştuktan sonra BPD'si olabileceğini kabul etti.

Şimdi benim sorunum burada. Ben bir insan davranışı öğrencisiyim ve onun davranış kalıplarını gözlemledikten sonra, BPD ve Histrionik Kişilik Bozukluğu hakkında çok araştırma yaptım. Reddit'te de birkaç AMA vardı ve çoğunluk oradan çıkıp tüm teması kesmeyi söylüyor. Oradaki erkeklerin çoğu, bu durumlarda kadınlarla ciddi ilişkiler içinde görünüyordu. Harika seks için varım ama insanlar manipülasyonun devreye gireceğini söylüyor. Son birkaç aydır onunla daha fazla zaman geçirdiğimi şimdiden fark ettim.

Tedaviyi kabul etti, zaten bir erkek arkadaşı olduğuna göre onun için bir destek figürü olma zahmetine girmeli miyim? Ya da işler daha da çılgına dönene kadar seksi zamanlara devam mı?"
"Son 6 yıldır en iyi arkadaşımla ciddi bir ilişki içindeyim. Ona Bay Geyik diyelim. Onunla ilgili her şey harika, kibar, destekleyici, tatlı, şefkatli, tuhaf bir şekilde biraz romantik ama yine de harika.

Onunla ilgili olan şey, çok pasif olması. Elbette, dışarı çıktığımızda beni kucaklıyor, bol bol öpüyor, tatlı ve sevgi dolu seks yapıyor. Ama herhangi bir saldırganlığa sahip görünmüyor. Bekle, bunun iyi bir şey olduğunu biliyorum. Mesele şu ki, sert seksi seviyorum. Şaplak, hakimiyet, Kırbaç ve kaba seks. Grinin 50 Tonu'nu kötü literatür olmadan düşünün. Onunla bunun hakkında konuştum ama bunu yapmaya kendini ikna edemiyor. Gerçekten çok tatlı ama yatak odasında seks çok sıkıcı olmaya başladı.

Bir yıl önce yeni bir erkekle tanıştım ve son zamanlarda sohbet ediyoruz. Evet, tahmin ettin. O bir tür kötü çocuk. Bay Geyik'in aksine, oldukça erkeksi bir adamdır. Kaslar, harika saçlar - sadece bir aslan hayal edin. Evet. O oldukça öyle. Son 6 yıldır pasif bir erkekle çıktıktan sonra, ona ateş güvesi gibi çekildim. Tüm yıl boyunca aralıksız konuşuyoruz ama UST (bilmeyenler için altta yatan cinsel gerilim) çok yoğundu ve bir gün düşünülemez olanı yaptım ve Bay Lion ile yattım. ama ALLAHIM. yaşadığım en iyi seksti.

Mesele şu ki, ciddi bir ilişkiye hiçbir zaman gerçekten hazır olmadım ama bir şekilde Bay Geyik ve ben çok hızlı tırmandık. Dürüst olmak gerekirse, Bay Lion ile işlerin yoluna gireceğini düşünmüyorum. Ben de burada oturuyorum, ekranımın arkasında kendimi bir sürtük gibi hissediyorum ve iki adam üzerime aşk yağdırıyor.

Ne yapmalıyım?"
"Ben ve bu adam birkaç haftadır çıkıyoruz ve ikimiz de olabildiğince mutluyduk. Sürekli konuşuyorduk ve birlikteyken harikaydı. Birbirimize çok minnettardık.

Geçen gün onun evindeydim ve yalnızdık. Sadece kanepeye sarılmıştık ve harika zaman geçiriyorduk. Sonra annesi haber vermeden eve gelir ve biz dağılırız (bu önemsizdi).

Eminim bizi bir anlığına gördü, sonra 10 dakika kadar yukarı çıktı ve geri gelip beni eve götürdü ve ben hiçbir şey düşünmedim. Yolda biraz ara verelim diyor, ben de tamam dedim, yakın bir mesafeydi, anladım.

Sonra bugün benden ayrıldı. Kördüm. Bu çok ani ve kafam karıştı, kızgınım (ona değil) ve ezildim. Benim hakkımda aynı şekilde hissetmediğini ama yine de iyi arkadaş olmak istediğini söyledi.

Birisi 24 saat içinde asla bırakmamayı istemekten nasıl ilgilenmez hale gelebilir? Kafam o kadar karışık ki, keşke gerçekten neler olduğunu bilseydim. Siz ne düşünüyorsunuz?"
"Hayallerimin kızı az önce kalbimi söktü ve mikroskobik toza çevirdi. (Tumblr aracılığıyla...) Ben de bugün motosikletimin arızalanması ve yola benzin dökülmesi nedeniyle neredeyse ölüyordum. (Ve bunun tamir edilmesinin bir kol ve bir bacağa mal olacağını öğrendim) Sonra eve geldiğimde kitap koleksiyonumun yarısının köpeğim tarafından paramparça edildiğini gördüm. (Aslında benim hatam, odamı boyarken onları yerdeki kutularda unutmuşum.) Diğer insanları mutlu ya da gülümserken görmek hoşuma gidiyor. O yüzden moralimi yükselt ve bana bugün seni neyin gülümsettiğini söyle."
"Devam etmek. 15 yaşındayım, flört etmemeliyim, falan filan, ilişkiler gelir ve gider, falan filan. Her neyse. Yaptım. Ben ve bu kız, onu istediğime karar vermeden önce 2 yıl boyunca ÇOK yakındık ve o da aynı şeyi hissetti. Benden hala hoşlandığını ancak kız arkadaşım olmaktan çok en iyi arkadaş olmaktan hoşlandığını iddia ederek bitirdi. Ne istersen söyleyebilirsin ama ben bu kızı gerçekten ve gerçekten seviyorum. Onunla konuştum, geri dönüş yok. Başka kimseye ilgi duymuyorum. Onu 7/24 düşünüyorum ve bir şekilde onunla ilişkili bir şey veya bir olay buluyorum. Bugün, tamamen güzel, muhteşem bir kız gördüm. Göz teması kurduğumuzda hafifçe gülümsedi ve onun çekiciliğini anladım. işledim. Ama ona hiç ilgi duymadım. TÜMÜNDE. Kelimenin tam anlamıyla sadece eski kız arkadaşımdan hoşlanıyorum ve bundan korkuyorum. Artık benimle alay etmekte özgürsün. 15 yaşında masum, hassas, tatlı biri olduğumu unutmayın. Cidden, onu yakın zamanda unutabileceğimden pek emin değilim. Çıkarken olduğumdan çok daha az mutluyum ve bu yüzden arkadaşlarıma tam bir pislik oldum. Kendimi bok gibi hissediyorum, her yerde. Bilmiyorum. Yardım?"
"Bugün spor salonundan yorgun argın eve gidiyordum ki yanımdan geçen bir adam gördüm. Ülkemde (Danimarka) oldukça nadir bulunan bir Amerikan futbolu takımı forması vardı. Yine de Danca merhaba diyorum ve o da merhaba diyor. Ama pek Danimarkaca söylemiş gibi durmuyordu. Sonra o Amerikan futbolu formasını bile giydiği için onun bir Amerikalı olduğundan emin oldum. Sonra ""Oh, yani ingilizce konuşuyor musun?"" ve çok açık bir şekilde ""nej"" diyor (benim kadar aptalsanız, hayır anlamına gelen kelime budur). Sonunda vedalaşana kadar, bu konuda son derece garip hissederek yaklaşık 5 saniye orada durdum."
"Ben gerçekten iyi, düşünceli ve kibar bir adamım. Hiçbir şekilde çocuk oyuncağı değilim, ama bu şekilde olmanın en rahat ettiğim şey olduğunu görüyorum. Diğer insanların duyguları söz konusu olduğunda sahip olduğum farkındalık düzeyiyle biraz gurur duyuyorum. Bununla birlikte, tam tersi olan kızlardan hoşlanıyorum. Bir tür gotik giyinebilen, şehvetli bir mizah anlayışına sahip ve iddialı olan kötü kızlar gibi.

Sorun şu ki, bu tipler için gittiğimde kişilikleri benimkine ""uyum sağlıyor"". Gerçek kişilikleri bu olmasa da, gerçekte olduklarından daha hoş veya kibar görünmeye çalışabilirler. Sanırım benim nasıl olduğumu görüyorlar ve öyle olmadıkları için onları yargılayacağımdan korkuyorlar. Bu doğru değil ve herkes olmadığı bir şey olmaya çalışırsa hiçbir ilişkinin yürümeyeceğini biliyorum."
"Merhaba Reddit!

İş bulma konusunda tavsiyeye ihtiyacım var ve bu alt dizin bana duruma yeni bir bakış açısı kazandırabilir diye umuyordum. Geçmiş: Kıdemli Sistem Yöneticisi olarak sözleşmeli işimi Aralık ayında departmanımın tasfiyesi nedeniyle kaybettim ve o zamandan beri iş arıyorum. Sorun şu ki, bundan önceki son işim de sözleşmeli ve sözleşme süresi bitmeden işten çıkarıldığım bir işti. Bu işsizlik süresi yaklaşık üç ay sürdü. Bu süre zarfında haftada yaklaşık 15-20 işe başvurdum ve kabaca bir buçuk haftada bir mülakata girdim.

Bu sefer daha fazla deneyim ve aynı çabayla toplam 3 görüşme yaptım, ancak bunlar doğrudan işe alımlar değildi, bu yüzden son iki pozisyonda olduğum risklerle aynı risklerle karşı karşıyayım. Hem yerel hem de eyalet dışı Sistem yöneticisi/SQL geliştirici/İş Analisti ve Jr DBA tipi pozisyonları hedefliyorum. Dürüst olmak gerekirse, özgeçmişimden mi yoksa başvurduğum pozisyonlardan mı (ya da CS derecem olmadığımdan) emin değilim, ancak ne yapabileceğime dair bazı geri bildirimler/tavsiyeler almayı gerçekten umuyordum. biraz ilgi gör

Lütfen aşağıdaki düzeltilmiş özgeçmişe bakın."
"1 yıldır asgari ücretle çalışıyorum. Sadece veri girişi ve posta yapmak için bir muhasebe işi verildiği kisvesi altında bir ""danışman"" olarak işe alındım. 4 kez işimi değiştirdiler. Mevcut durum şu ki, aynı maaşa sahibim ama şimdi borç hesapları, nakliye takibi ve envanter işleme yapıyorum. Bunlar daha önce **üç ayrı işti**. Elektrik kesintilerinde bile çalışmaya devam ettiğimi gösteren köle gibi aptal bir işçiyim. Şimdi tamamen bunaldım ve iş deli gibi geri gidiyor.



Yöneticiye sorarsam, bana fazla mesai veremeyeceğini veya işleri başkalarına devredemeyeceğini söyleyecektir. Yönetici tamamen omurgasızdır ve diğer çalışanlar akrabadır, bu yüzden bir anlaşmaları vardır. Örneğin, tesiste birinin arabasına zorla girildiğinde, patronum kamerayı kontrol edebileceklerini söyledi, kötü bir şaka yaptı, kıkırdadı ve çalışana bununla ilgilenmesini söyledi (ve sessizce ofisine geri döndü). Çalışanın polisi araması, raporu dosyalaması ve güvenlik sorunuyla ilgili harekete geçmesi için kurumsal bir üst makama geçmesi gerekiyordu.

Bir geçici işçi 3600 dolardan fazla çaldığında, onu e-posta yoluyla kovdu ve takip soruşturması veya cezası yoktu. Bu üç ayda eve götüreceğimden daha fazla para.



Ayrılırsam cep telefonu faturamı ve sağlık sigortamı peşin ödeyebilmek için en az iki hafta çalışacağım. Yöneticime gidip daha fazla para mı istemeliyim yoksa geçici şirkete mi gitmeliyim? İkisi birden? Hiç biri?"
"Muhtemelen buradaki bazı hikayelere değmez, ama yine de berbattı. Bugün bir görüşmem vardı ve geçen hafta akıllı ayakkabılarımın hala bıraktığım yerde olup olmadığını kontrol ettim, gardırobumu açtım, iki deri ayakkabı gördüm, iyi, hala orada, harika, onları görüşme sabahı cilalayacağım Gitmek.

Burada biraz arka plan gerekebilir, daha önce Reddit'te ayaklarım oldukça büyük olduğundan bahsetmiş olabilirim. (UK 14-15), bu nedenle şantiyelerde çalışmak için olmayan güzel ayakkabılar satın almak zordur. Onları çevrimiçi olarak satın alıyorum ve genellikle en az birkaç ay boyunca beni görmek için iki veya üç çift satın alıyorum. En son 12 ay önce ayakkabı aldım.

Her neyse, bu sabah onları çıkardım ve tam olarak umduğum gibi olmadıklarını fark ettiğimde yatak odamın zeminine koydum. İkisi de sol ayağım içindi. Sorun değil, diye düşündüm, dolabın derinliklerine in, doğruyu bulacaksın. Sikiş miydi? Tüm gardırobumu çıkardım ve hiçbir yerde doğru ayakkabıyı bulamadım. Daha sonra nispeten yerel bölgemdeki ayakkabı dükkanlarını dolaşıp 15 numara akıllı ayakkabılar yapıp yapmadıklarını sormak için bir saat harcadım. Hayır, yapmadılar.

Orada, takım elbiseli adamlarla dolu bir odadaydım, bir gömlek, koyu kot pantolon ve parlak beyaz basketbol ayakkabıları giymiştim... Neyse ki şirketin kıyafet kuralı yok ve başka biri biraz daha az iğrenç spor ayakkabılar giyiyordu ve hiçbir şey yoktu. adı geçen."
"Dün sabah çoklu görev yapıyordum,

Sütü ocağa koydum ve gittim.
tıraş olmak için banyoya gitmek, ki bu kendi başına iyi bir fikir değil.

Tuvalette otururken iPod classic'imi dinliyordum ve başladım.
bir iniş pisti koymak için. Kalkışa yaklaşırken kendimi kestim ve iPod'umu kaseye doğru ittim, panikleyerek ayağa kalktım ve başımı aynalı kapıya vurdum.

Yani bu zamana kadar yerde birden fazla noktadan kanlar içinde yatıyorum ve kafam çok karışık. Ne olduğunu anladıktan sonra iPod'umu alıp kapatmayı planlıyorum. Söylemesi yapmaktan daha kolay, kaseden kaptığımda bu önemsiz görünen görevi nasıl yerine getireceğime dair hiçbir fikrim olmadığını fark ettim.

Dizüstü bilgisayarıma koşuyorum ve ipod'umda oyun oynadığım her yere kan bulaşıyor. Hiçbir şey olmuyor. Oynat ve merkeze basılı tutmam, tamamen açılmasını beklemem (ki bu Apple ürünleri için sonsuzluktur) ve sonra kapatmam gerektiğini anladım. 2 dakika kadar sonra nihayet başardım.

Sütü en başından hatırlıyor musun? valla ben de Ama ben dezenfekte ederken alarmım çalıştı ve bana bağırarak geldi ve neredeyse kalp krizi geçirmeme neden oldu.

Muhtemelen iPod'un çalışıp çalışmadığını bilmek isteyeceksiniz.
Olur, ancak zaman zaman bir firewire takılı değil mesajı görüntüler (firewire takılı olmadığı için bu mantıklı sanırım)"
"Erkek arkadaşım ve ben iki yıl birlikteydik, sonra ikisi de ülkenin farklı yerlerinde deneme işleri yaptı. Birkaç ay ayrı yollarımıza gittik, şimdi ikimiz de evdeyiz ve uzun bir süre için tekrar birlikteyiz.

İkimiz de yaklaşık dört aydır bekardık ama iletişimimizi sürdürdük. Şimdi baştan mı başlayacağımızdan (çıkmaya yeni başladığımızı söyleyerek, yani bu bir ay) veya daha önce olduğumuz yerden devam edip etmeyeceğimizden (diyelim ki 2 yılı aşkın süredir birlikteyiz) emin değiliz.

Büyük planda, bu büyük bir anlaşma değil ama biz sadece ne yapacağımızı merak ediyorduk."
"Hey millet, bir devam okulundayım çünkü kötü seçimler nedeniyle lise kredilerinde çok gerideyim. Her neyse, sınıfı geçip geçmeyeceğimi belirleyecek bir finalim var, bu yüzden bu benim için gerçekten önemli. Öğretmenden bir çalışma kılavuzu veya bazı alıştırma soruları istedim ve o bana hiçbir şey vermeyi kesinlikle reddediyor. Geçmişte ondan yardım istediğinde, bana yardım etmek yerine her zaman beni başka bir öğretmene yönlendirirdi. Genel bir geometri anlayışı çalışmama yardımcı olacak ve yarınki final için ne bildiğimi ve üzerinde çalışmam gerektiğini bilmeme yardımcı olacak çevrimiçi ne yapabilirim?"
"Önemli bir SV'ye sahip olduğumu söyleyebildiğimden beri, bunlardan birini çok uzun zamandır yayınlamak istiyordum. Dün yaklaşık 3 yıl sonra ilk kez bir yoga kursuna gittim ve harikaydı. Kendimi güçlü hissettim ve dürüst olmak gerekirse o kadar da kötü göründüğümü hissetmedim. Harika değil ama fena değil. Ders sırasında kendimden nefret etmiyordum, bu yüzden en azından bir şey. Sonra akşam kendimi yine bok gibi hissettim. Olumsuz düşünce başladı ve kendime yogaya gitmenin gerçekten önemli olmadığını çünkü çok zor bir ders olmadığını ve daha iyi görünmeye çalışmamın gerçekten bir anlamı olmadığını çünkü her zaman şişman olacağımı söylüyordum. çirkin.

Dün gece kendime söylediğim onca kötü şeye rağmen bu sabah yine başka bir yoga dersine gitmeye karar verdim. Bu sefer zor bir dersti. Daha zor pozların bazılarında mücadele ettim ama yine de yaptım ve kesinlikle sınıfın en iyisi olmasam da en fazla mücadele eden ben değildim.

Sonra dersten sonra kendimi oldukça iyi hissettiğim için alışverişe gitmeye karar verdim. Mağazadayken bir çift diz boyu deri çizme denedim. VE UYGUNLAR! Bu çok önemli bir şey gibi gelmeyebilir ama geçmişte bir çift uzun çizme almak istediğimde, baldırları bana yetecek kadar geniş olanını bulamıyordum. İster inanın ister inanmayın, liseden hemen sonra sıska ve zayıf olduğumdan beri ilk kez böyle bir çift bot giyebiliyordum. Ne yazık ki onları satın alamadım çünkü çok pahalıydılar ama kimin umurunda, mesele şu ki, onlara sahip olmamamın nedeni şişman bacaklarım değildi."
"hızlı olacağım Beni çalıştığı şirkette harika bir iş için yönlendirdi. Önceki işime göre çok daha iyi. İşi aldım. Burada çalışmak beni oldukça heyecanlandırdı. Farklı departmanlarda olduğumuz için sorun olacağını düşünmedik ve yine de profesyonel tutalım dedik. Ama bazen iş arasında sohbet etmek güzel olurdu.

Aman Tanrım, bu benim ilk günüm ve bu...tuhaf. Evrak işleri dışında yapacak bir şeyim yok, o yüzden belki ama onu düşünmeden edemiyorum. Kendimi oldukça güçlü iradeli, duygusal olarak fazla bağımlı olmayan ve bölümlere ayırma konusunda iyi olarak görüyorum. Ama bu gerçekten garip. Bunu yaptığım için biraz pişmanım. bir mola sırasında garip bir konuşma yaptık ama o kadar. Bunun ilişkimizi mahvedeceğinden endişeleniyorum. Beklemeli miyim? Şimdi gidemem, orası kesin. Ayrıca onu bir şekilde etkilediğim için kendimi gerçekten suçlu hissediyorum."
"5 hafta önce işten eve geldim ve karım bana bir buçuk hafta sonra taşınacağını söyledi.

Taşınmasının üçüncü haftasındayız. 2 yıl önce aldığımız evdeyiz ve onun yokluğunun günlük hatırlatıcıları nihayet yerleşiyor. Şu anda bu ilişkiyi yürütmeye çalışan tek kişi benmişim gibi hissediyorum. O gittiğinde kalbim kırıldı ve eve gelmeye karar verirse mutlu olabilmemiz için ona olan güvenimi yeniden inşa etmeye çalışıyorum.

2 yıldır terapi görüyor ve ben 4 hafta önce yeni başladım. Pek çok şeyin farkına varıyorum ve ilişkimizde yarattığım sorunlarla yüzleşiyorum. Artık korkunun beni kontrol ettiğini gördüğüme göre, o karanlık yere bir daha asla geri dönmek istemediğimi biliyorum. Bana, ilişkide kapana kısılmış hissetmekten ve istediğini istemek için sesini tutamamaktan korktuğunu söylüyor.

Bu akşam bir telefon görüşmesi yaptık. (2-3 gecede bir oluyor) Eve gelme konusunda bir tarafa mı yoksa diğer tarafa mı eğildiğini sordum. Şu anda ilişkiye karşı. İlişkiyi yeniden inşa etmek için çalışmıyor, ilişkiyi gerçekten isteyip istemediğini anlamaya çalışıyor.

O benim hayatımdaki en önemli kişi. Onu çok seviyorum ve denemek istememesi inanılmaz derecede canımı yakıyor.

Umudumu bu kadar acımasızca kırarken ona olan güvenimi nasıl koruyabilirim? Çok fazla duygusal ilerleme kaydettiğimi ve pozitif büyüme kaydettiğimi bilmesi için ona ne söylemeliyim?"
"Avrupa'da tatildeyken bir kadınla tanıştım ve onun için deli oluyorum. Kaldığım pansiyonda buluştuk. Kendimi tanıtan bendim ve hemen anlaştık. O gece akşam yemeği ve içki için dışarı çıktık ve sohbet çok güzel aktı. Pek çok ilgi alanımızı paylaşıyoruz ve onunla muazzam miktarda kimya hissettim. O gece çok minnettar olduğu akşam yemeği ve içecekler için para ödedim. Daha sonra karşılık verebilmek için beni akşam yemeğine ve içkiye çıkarmakta ısrar etti.
  
Bir süre ikimiz de yollarımıza gittik ama o yaklaşık bir hafta sonra pansiyona döndü. Bana akşam yemeği ve içki ısmarladı ve sabahın erken saatlerine kadar barlara gitmeye devam ettik. Yine konuşma akıp gitti ve kimya gerçek değildi. Yetişmem gereken erken bir uçuş vardı, bu yüzden hostelde vedalaştık ve birbirimize sımsıkı sarıldık. Akşamki fiziksel temas bu kadardı. Elini tutmayı, hatta öpmeyi çok isterdim ama onu okumakta güçlük çekiyordum ve çok agresif bir şekilde karşılaşmak istemiyordum. Gece boyunca ne zaman göz teması kursak, bana biraz garip ama çok sevimli bir gülümseme atardı.
  
Eve geldiğimizden beri konuşuyoruz. Birbirimizi görmek için planlar yapmaya çalışıyoruz (birbirimizden birkaç eyalet uzakta yaşıyoruz). Gelecek yaz birlikte Avrupa'ya gitmekten bile bahsediliyor."
"(askreddit'ten x-post)

Tamam, işte derlediklerimin hikayesi, bu onunla çıkmaya başlamadan yaklaşık bir yıl önce oldu.
Lisede üçüncü yılının sonuna doğru bir partiye katıldı. Bundan önce hiçbir zaman gerçekten alkol veya herhangi bir uyuşturucu kullanmadı, ancak bu sefer amaçladığından çok daha ileri gitti ve sonunda çok çapraz solmaya başladı. Temelde gecenin bir noktasında, o zamanın ayık olan en iyi arkadaşı olan erkek arkadaşı tarafından asılmaya başladı. Hâlâ bakireydi ve daha önce erkek arkadaşıyla yatmamıştı ama bu adam onu ​​kendisiyle seks yapması için ikna etti.
Sabah onun gömleğiyle uyandı ve önceki geceden neredeyse hiçbir şey hatırlamıyordu ama adamla yattığı gerçeği oldukça açıktı. Ona ne olduğunu ve koruma kullanıp kullanmadıklarını sordu ama o hiçbir şeyi kabul etmedi. Seks yaptıklarını bile söylemedi. Kısa bir süre sonra lisede olduğu gibi söylentiler dolaştı. Her zaman inanılmaz derecede masum olduğu biliniyordu, kahretsin o bir papazın kızı, ama şimdi erkekler ona birdenbire sarhoş olsaydı kendileriyle seks yapıp yapmayacağını sormaya başladı. Ayrıca hamile olduğuna dair söylentiler çıktı (olmadı).
Bütün bunlar, onun öz saygısı ve egosu üzerinde yıkıcı bir etkiye sahipti, bu arada erkek arkadaşı ciddi bir şekilde depresyona girmişti ve başa çıkılması kesinlikle dayanılmaz bir durumdu. Partideki adam onunla tekrar konuşmaya başladı. Birkaç kez farklı koşullarda buluştular, onu sarhoş etti ve onunla seks yaptı.
Erkek arkadaşını terk etti ve kısa süre sonra diğer adamla da görüşmeyi bıraktı. Onunla tanıştığımda, belli ki yeniden bir ilişki içinde olmaktan çok korkmuştu. Ayrıca ilk birkaç ay benimle yatmadı çünkü son deneyiminden çok korkmuştu. Adam açıkça onu manipüle ediyor olsa da, hala tüm olay için kendini suçluyor."
"Pekala, bir süre önce bir Pokemon turnuvasından sonra bazı arkadaşlar ve ben bir arkadaşımızın evinde kaldık. Ona Bay Brown diyelim. Hepimiz biraz iskambil oynarken ürperirken, bir kızdan bir telefon aldı ve ona gitmesini söyledi. Şimdi onun oldukça sevimli olduğunu ve Bay Brown'la oldukça arkadaşça olmaya başladığını söylemeliyim. Bir süre sonra ikisi de onun yatak odasına yöneldi ve hepimiz ne olacağını biliyorduk. İşte o zaman yüksek sesle ""Ya prezervatifi yoksa?"" dedim. Diğer iki arkadaşım da onu örtmesi gerektiğini söylediler ve 30 saniye sonra odaya girip bizde olup olmadığını sordu. Hemen anahtarlarımı aldım, gidip onu biraz eğlendirmesini söyledim ve geri kalanımız arabama atlayıp en yakın benzin istasyonuna gittik. Hepimiz benzin istasyonuna koştuk ve prezervatiflerin olduğu yere koştuk. Sonrasında onu bekleyen bir saksocu olur diye ona biraz meyveli aromalı olanlardan almaya karar verdik, bu yüzden kutuyu alıp katibe götürdük. İşte o zaman prezervatif kutusuna baktı, bize baktı ve yüzünde en tiksinti dolu ifade vardı. Görünüşe göre sadece 3 prezervatif içeren bir kutu kaptık... Orada 3 kişiydik ve onları alıyorduk... Ve lanet olası meyve aromalıydılar. Hepimiz birkaç saniye orada garip bir şekilde durduk, ona biraz para verdik ve hızla Bay Brown'ın evine geri döndük. Prezervatifleri kapısının altından yerleştirdik ve sabah bana kendimi dünyanın en baş belası gibi hissettiren bir şey söyledi. O geceye kadar bakireydi. Öyleyse reddit, şimdiye kadarki en garip deneyimlerinden birine yol açan, yaptığın bazı harika şeyler nelerdi?"
"Önümüzdeki birkaç hafta içinde makul bir gelir vergisinin gelmesiyle, biri en az 3-4 yıldır tahsilata giden 2 borçtan kredi raporumda 2 aşağılayıcı not almaya karar verdim ve diğeri yaklaşık bir yıl önce, belki 2 yıl önce. Vergi beyannamemde 1500$ alıyorum ve toplu olarak 1000$'lık 2 ödenmemiş borcumu halletmek istiyorum (her biri farklı bir acenteye olan 700$ ve 300$.) Aradan birkaç yıl geçtiği için borç kurumlarıyla henüz iletişime geçmedim. Herhangi bir mektup gördüm ve hiç telefon almadım, her iki şirketin telefon numaralarını ve posta adreslerini topladım ama nasıl ilerlemem gerektiğinden emin değilim. Anladığım kadarıyla, bu hesapların her ikisinde de borcun fiyatından çok daha düşük bir maliyetle bir borç ödemesi alabilirim ve silme için ödeme seçeneği ve AM borcun tamamını ödemeye istekli olmak isterim, ancak eğer ben Fiyatta biraz pazarlık yapabilir, bu son derece faydalı olur. Sorum şu ki, şirketlerle telefonla iletişime geçip yazılı olarak (Borç doğrulaması?) bir şey talep edip ardından yalnızca salyangoz postayla mı yanıt vermeliyim? ya da her şeyi telefonla yapabilir miyim ve anlaşmalı bir ödeme yaptırabilir miyim ve daha sonra kayıtlarım için saklamam için belgelerin bana postalanmasını/e-posta ile gönderilmesini sağlayabilir miyim? Burada, borcun toplamının% 20'si kadar düşük bir miktarı telefonla arayıp pazarlık yapan ve borcun geri gelip kıçlarından ısırmadığına dair birçok hikaye okudum ama sanırım biraz isterim izlenecek en iyi yolun ne olduğuna dair açıklama veya tavsiye. Oradaki metin duvarımı okuduğunuz için teşekkürler ^
gerçekten minnettarım :D"
"21 yaşında olduğumu ve bu tür şeylere nasıl yaklaşılacağını bilmem gerektiğini biliyorum ama ne yazık ki bu konuda biraz kötüyüm!

Arkadaşımı yaklaşık 6 aydır tanıyorum. Her zaman şakacı/cilveli olmuştur ama bu onun doğasında var. Yazın mevsimlik bir işte çalışıyorum ve bir aydır yokum.

Ayrılmadan birkaç hafta önce evinde bir film izlerken uyuyakaldım. Yatıya kalmak isteyip istemediğimi sordu ve ben de yaptım. Gece boyunca birbirimize sarıldık ama bunun hakkında hiç konuşmadık.

Ondan sonra daha flörtöz oldu. Şimdi gittiğime göre, ölmüş olacağını düşündüm. Ama bana sık sık mesaj atıyor, beni ne kadar özlediğini ve evde olmayı dilediğini söylüyor. Ortak arkadaşlarımızla konuşurken bana bebeğim diyor/evliliğimiz hakkında şakalar yapıyor. Bunların hepsinin Flörtleşmenin Apaçık belirtileri olduğunu biliyorum ama o aynı zamanda çok şaka yapan bir adam.

Onunla bunun hakkında nasıl konuşabilirim? Ona karşı hislerim var ama ciddi değilse umutlanmak istemiyorum. Ayrıca olayları çok fazla okuyup okumadığımı sorarak onu korkutmak istemiyorum. Eve gidene kadar beklemeli miyim?"
"En iyi arkadaşım olduğunu düşündüğüm ve aslında burada reddit aracılığıyla ""tanıştığım"" biri. Bir süre sonra, yaşadığımız mahalleler arasındaki büyük mesafeye rağmen buluşmaya karar verdik. Yüz yüze birlikte vakit geçirdikten sonra birbirimize karşı beslediğimiz derin hisleri keşfettik ve sanırım ikimiz de biraz şaşırdık. Çok yoğun ve çok gerçekti.

Şimdi, o geri döndü ve biz yine ayrıyız. İyi olacağını düşündüm çünkü hala konuşabilir, skype vb. Pekala, ""sakinleşebilir miyiz"" diye soruyor. Kafam çok karıştı! Ayrılmadan önce konuşmaya devam edeceğimize, bir şeylerin değişmeyeceğine dair vs. sohbetlerimiz oldu.

Bir süreliğine geri çekilip bekleyeyim mi? Tüm teması keser miyim?

Bir yanım ""unut gitsin"" demek istiyor çünkü muhtemelen saf ve aptal davranıyordum ama o zaman arkadaşlığımız tek başına çok şey ifade ediyor.

Üzgünüm, bu belirsiz ve muhtemelen başıboş bir karmaşa."
"Bu yüzden, şu anda bir ilişki için zamanı yokmuş gibi hissettiği için iki hafta öncesine kadar bu kızı birkaç aydır görüyordum.

Bundan çok rahatsız olmadım ama yine de kolay olmadı çünkü ondan gerçekten hoşlandım. Ancak, bu gece arkadaşlarımla dışarıda bir gecedeydim ve onu ilk kez (beni görüp görmediğinden emin değilim) bir adamla konuşurken gördüm, bir dakika sonra arkama bakıyorum ve birkaç metre ötede öpüşüyorlar. Benden uzak. O anda kulüpten ayrılmak zorunda kaldım ve o zaman onu zerre kadar unutmadığımı fark ettim ve birlikte geçirdiğimiz zamanı sürekli hatırlatmaktan kaçınmak için en iyi hareket tarzının onu Facebook'tan çıkarmak olduğunu düşündüm. ve onun da orada bir başkasıyla barındığı yakıcı görüntüsü.

Bu, kısa bir süreliğine çıktığınız birine yapılacak tipik bir şey mi? Onu genel olarak bir insan olarak sevdiğim için bir pislik ya da başka bir şey olarak çıkmak istemiyorum, sadece kolayca ilerlemek istiyorsam bunun gerekli bir eylem olduğunu hissediyorum."
"Tüm bunlar oldukça uzun bir süre önce başladı. Sanırım lisenin başlarında bir yerdeydi. Kız arkadaşları hakkında konuşan erkekler arasındaki tipik tartışmayı bilirsiniz. Kendini dışlanmış hissetmek istemediğin için bir kız arkadaşın olduğunu iddia ediyorsun. Bunu hiçbir partiye gerçekten davet edilmemekle ve gerçekten değişmeyen hiçbir kızı gerçekten tanımamakla birleştirin. Sanırım bunun kaynağı ilkokulda zorbalığa uğramam nedeniyle özgüven eksikliğimdi.

Ama şimdi epeyce yıl sonra hala bu hikayeleri geliştiriyorum. Şimdi üniversitedeyim ve mühendislik öğrencileri geleneğini sürdürüyorum, hala bir kız arkadaşım yok ve hala sosyal etkinliklerden kaçınmak için bahaneler buluyorum (gerçi kendimi bazı şeylere katılmak için zorluyorum). Hala sosyal bir hayatım olduğunu iddia etmek için her zaman yalan söylüyorum ama belli ki yok. Bu, geçen yıl gerçekten hoşlandığım ve bir şekilde konuşmaya başlamayı başardığım bir kıza rastladığım için daha da karmaşık hale geliyor. Birkaç kez ona çıkma teklif etmeye çalıştım ve her zaman hayır dedi ve bir bahane buldu (giderek daha arkadaş canlısı olmasına rağmen). Sonunda buna sinirlendim ve ona defolup gitmesini söyledim çünkü açıkça benimle ilgilenmiyordu ve muhtemelen sadece yardım almak için yapıyordu. Garip bir şekilde, ona asla tek bir yalan söylemeyi başaramadım. Bu noktada ondan hala hoşlanıyorum ama bunun anlamsız olduğunu biliyorum ama kendimi bilinçsizce programımı öyle bir düzeltirken buluyorum ki onunla karşılaşıyorum. Üniversitede sahip olduğum birkaç arkadaş canlısı insana, bunun onu kızdırdığı için olduğunu iddia ediyorum ama aslında sadece ondan hala hoşlandığım ve sahte bir umudum olduğu için. Mesele şu ki, onun sayesinde tüm bu yalan söyleme döngüsünü bırakmam ve gerçekten daha sosyal olmam gerektiğini fark ettim. Nereden ve nasıl başlayacağımı gerçekten bilmiyorum. Tüm bu yalanları gerçeğe dönüştürmek oldukça zor veya hemen hemen imkansız görünüyor, bu yüzden bunu yapmanın yolunun bu olduğundan şüpheliyim. Öyleyse nereden başlamalıyım ve esas olarak nasıl?"
"Adam burada. İkimiz de 30'lu yaşlarımızın başındayız. Çok uzun süredir birlikte değiliz (birkaç aydır) ama işler şimdiden çok ciddileşti. Uzun süredir onun evinde yaşıyorum ve sürekli evlilik hakkında şakalar yapıyor. Yaklaşık 5 yıl içinde çocuk sahibi olmayı planladığı doğrulandı.

Boşanma da dahil olmak üzere epey bir geçmişi var. Görünüşe göre, bana zaten ilk başta olmadığı ortaya çıkan beklenen koca gibi davranıyor. Bu biraz beni ilgilendiriyor. Bana gerçekten aşık olabileceğini düşünüyorum ama geçmiş ilişkilerinin benim kabul etmeye istekli olmadığım belirli bir kısmı var (boşanma hariç) ve bu yüzden onunla evlenmeyi asla düşünmeyeceğim.

Arkadaşlığından gerçekten zevk aldığım için onu hemen terk etmeyi düşünmüyorum. Ama aynı zamanda kendimi onun söz konusu zaman diliminde bir aile kurma planlarına uyduğunu da görmüyorum. Kıymetli yıllarını bağlanmak istemeyen biri için heba etmek istemiyorum, ama aynı zamanda şu anda ailevi ve mali meselelerle oldukça meşgul ve duygusal destek için büyük ölçüde bana yaslanıyor. Sorum şu, bu konuyu şimdi gündeme getirmeli miyim? Ya da önce bir süre bekleyip bana olan hislerinin biraz azalıp azalmayacağını ve/veya kişisel durumunun düzelip düzelmeyeceğini mi görelim?"
"Tamam, bunun muhtemelen karşılaşabileceğiniz en aptalca sorulardan biri olacağını biliyorum ama burada biraz kararsızım çünkü bu benim için bir ilk.

Yeni görmeye başladığım bir kız, ona Amanda diyeceğim, gerçekten çok hoştu. O güzel, komik ve biraz inek (ki bunu çekici buluyorum) ve çıktığımız birkaç randevuda eğlendik. Şimdi, başlamak için yavaş hareket eden biriyim, bu yüzden benim (veya onun) herhangi bir fiziksel ilişki türü için henüz bir ilerleme olmadı, bu benim için sorun değil, önce bir kişiyi tanımak isterim.

Ama kaderin bir cilvesi yüzünden ortak bir kadın arkadaşımız olduğunu öğrendim ve bana Amanda'nın benimle çıktığı için şok olduğunu çünkü en son yeni eşcinsel olduğunu söyledi. İlk başta şaka yaptığını sandım ama çok ciddiydi.

Şimdi bazı şeyler hakkında stres yapıyorum çünkü buradaki gerçek hikayeyi bilmiyorum.

Biz sadece arkadaş mıyız ve o benimle arkadaş olarak mı takılıyor? Benimle romantik olarak ilgileniyorsa, bu nereye gidebilir? Ona aşık olmaktan ve hayatımın 3-4 yılını sadece bir gün uyanıp kadınları gerçekten özlediğine karar vermesi için geçirmekten ölesiye korkuyorum?

Sonuncusunun muhtemelen mantıklı olmadığını biliyorum ama beynim orada.

Bunu ona soruyor muyum? Bu kaba mı? Beni ilgilendirir mi? Sorsam gücenecek mi yoksa benim hakkımda daha az mı düşünecek?

Eğer sormazsam, sonsuza kadar bilmiyormuş gibi davranmaya devam mı edeceğim?

Sormak istediğim binlerce başka soru var ama bu oldukça mantıksız bir başlangıç.

Bu konuda herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir."
"[18 yo]Kız arkadaşımla 6 aylık uzun mesafeli bir ilişki içindeyim[17 yo] ve şimdi eve geldiğinde (tamamen), benden ayrılacağından oldukça eminim. Böyle düşünmemin nedeni konuşmamız gerektiğini söylemesi ve benim onun evine gelmem yerine kasabada bir yerde buluşsak daha iyi olur dedi.
Şimdi, ilişkimiz biraz tuhaf çünkü 6 aylığına İspanya'ya gitmeden önce onu hiç bu kadar iyi tanımamıştım. Neredeyse her gün iletişim halindeydik ve onunla iletişimde kalmak için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım ama bu facebook ve mesajlar aracılığıyla oldu. Ne zaman şehre dönse, birbirimizi tekrar görmek bizim için garipti, bu yüzden ikimiz de birbirimize karşı biraz tuhaf ve mesafeli davrandık. Birbirimizi görmeye alıştığımızda bu hep azaldı, ama bu olur olmaz tekrar gitmek zorunda kaldı.

2 hafta önce eve geldi ve biz sadece bir kez görüşebildik. Ve daha önce olduğu gibi, onu tekrar görmek tuhaftı. Hala onun yanında biraz mesafeli davranıyorum ama yapmamak için elimden geleni yapıyorum. Muhtemelen ayrılmak istiyor çünkü bana karşı erkek arkadaşı hissini kaybetmiş olabilir, artık bir çiftmişiz gibi gelmiyor ve ayrı büyüdük. Ama biliyorum ki birbirimize alışabilir ve birbirimizi daha iyi tanıyabilirsek her şey farklı olacak. Bu kızı gerçekten seviyorum. Onunla ilgili her şey kusurlu bir şekilde mükemmel. Bu ilişkinin yürümesini gerçekten istiyorum ve bir denersek işe yarayacağını biliyorum.

İlişkimizi yeniden değerlendirmesini ve bir son vermesini sağlamak için ona ne söyleyebilirim? Kelimelerle aram kötü, umarım buradaki biri yardımcı olabilir. Teşekkürler.

Ve her yerde olduğum için özür dilerim. Yine, kelimelerle aram kötü."
"Biraz arka plan bilgisi:
Durumum şimdiye kadar (19), zekamın açığı telafi ettiğini varsaydığım şey ve ailemin büyük bir kısmının ADD/DEHB fikrinden nefret etmesi nedeniyle göz ardı edildi.

ADD ile ilk olarak bir arkadaşımla onun durumu hakkında konuşurken ilgilenmeye başladım ve daha fazla araştırma yaptıktan sonra kendime teşhis koydum; ancak bu başka bir hikaye.

Bu konu ADD ile ilgili değil ve ADD'nin bu konuda tartışılmasını istemiyorum. Sorum, yeni bulunan hırslı bir dürtüden ve ilaç alırken zihnime daha iyi erişip onu uygulayabildiğim gerçeğinden kaynaklanıyor. Şu anki ilhamımın çoğu, bir rönesans adamı olan Edmond Dantes ve Dünyanın En İlginç Adamı fikrinden geliyor.

Tüm söylenenler, alçakgönüllülükle Reddit kullanan arkadaşlarımdan birkaç soruyu yanıtlamalarını rica ediyorum:
(istediğiniz kadar çok veya az cevap vermekten çekinmeyin)

18-22 yaşlarındayken (kendine yatırım yapmak için) ne yapmak isterdin?

Tüm zamanların en iyi 3 kitabını/filozofunu/ilham verici materyalini adlandırın.

Başka herhangi bir dil yerine neden belirli bir dili öğrenmem gerektiğine beni ikna et.

Reddit Hanımları, Bir Erkekte ne tür öğrenilmiş alışkanlıklar/özellikler/hobiler/beceriler çekici buluyorsunuz?

Gelişmek/öğrenmek için biraz zaman ayırmam gereken ve ileride bana fayda sağlayacak bir beceri/konu nedir?

İnsanlık deneyimim boyunca hangi fikirlerden/motiflerden kaçınmaya çalışmalıyım?

Bana vermek istediğiniz diğer bilgiler."
"Hey reddit, sadece güvende olmak için atılan bariz. Bu benim için garip bir durum.

Bugün erken saatlerde işte öğle yemeği yiyordum ki Kate bana ve başka bir iş arkadaşına bir sırrını açıklamaya karar verdi. ""2 yıl önce burada çalışan Adam cinsel faaliyetlerde bulundu"" gibi bir şey oldu - Adam'la arkadaş olduğumu biliyordu, ancak onun benimle yaşadığını bilmiyordu.

Şimdi, normalde onunla bu konuda yüzleşir, ne yaptığını sorardım, o benim en iyi arkadaşım - ama o her zaman kafasıyla düşünme eğiliminde değil. Sorun, kız arkadaşının benim de çok iyi bir arkadaşım olması gerçeğinde yatıyor ve bu yüzden aralarındaki sorunla yüzleşirsem, arkadaşsız çekip gideceğim.

Bundan daha iyi olduğunu biliyorum ama çok üzgünüm. Ayrıca, 2 yıl önce olan bir şey olsaydı, her şeyi batırdığını ve yoluna devam ettiğini kabul ederdim, ancak Kate bana bu baharda onunla iletişime geçtiğini söylemeye karar verdi. Yani, bir kez aldatan her zaman aldatır. Bunun için bahanesi acınasıydı, Kate çuvalladığını biliyordu ve daha fazla çaba göstermesini reddetti.

Peki reddit, ne yapmalıyım? Bir yanım bunu hafızamdan silmeye meyilli, bu beni ilgilendirmez, Adam, Kate ve Adam'ın GF'si arasında. Öte yandan, Adam'ın kız arkadaşı ona deli oluyor, onunla evlenmek istiyor ve onun hayatını bu adam için mahvettiğini görmek yürek parçalayıcı. Ona söylersem, ne yapabileceğinden korkuyorum - benimle yaşıyor ve öfke sorunları olduğu için (gerçi eskisi kadar kötü değil) ve daha çok içgüdüsel olarak hareket etme eğiliminde olduğu için durum çirkinleşecek. kafasıyla. Herhangi bir tavsiye çok makbule geçer, teşekkürler."
"Bu son zamanlarda sahip olduğum bir düşünce. Eğlence pazarları sıradan, ortalama medyayla dolup taşıyor. Müzikten filmlere, [kitaplara](

Neden bu kadar çok insanın yazar, müzisyen olmaya ya da bağımsız filmler yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyorum. Sadece iyi fikirleri olduğunu düşündükleri için değil. Bence bu, vasat olsanız bile nefret etmediğiniz, hatta sevmediğiniz bir şeyi yapmak için para almakla ilgili.

İnternetten önce, dağıtımın ne kadar zor olduğu için krema hala zirveye tırmanıyordu. Sadece en iyiler öne çıktı. Daha az seçenek, ancak daha kaliteli. Artık herkes kendine bir web kamerası ve biraz gitar dersi olan bir müzisyen diyebilir. Herkes çevrimiçi bir kitap dağıtabilir. Herkes bir film çekebilir ve onu Macbook'larında düzenleyebilir.

Kaliteli eğlence, özellikle müzik bulmakta zorlanıyorum. İyi olanlar müzik yapmıyor değil; ortalamanın sürüsünde onları avlayacak boş zamanım yok.

Telif hakkı yasalarının yazılma şeklinden dolayı hızlı para kazanmaya çalışan bu kadar çok insan olduğunu düşünüyor musunuz? Bir telif hakkına yalnızca 14 yıl sahip olabilseydiniz, tek vuruşluk sıradan bir mucize yaratmak için çaba harcar mıydınız?"
"(O bir redditor ve güçlü bir kullanıcı olduğu için bir kenara atın, işe yaramayabilir ama neyse. Ayrıca biraz uzun)

Ben ve o bir çevrimiçi flört sitesinde tanıştık ve bir hafta konuştuk ve sonunda dışarı çıkıp şehir merkezindeki bu oldukça güzel / yeni İtalyan restoranında akşam yemeği yemeye karar verdik. Harika zaman geçirdim ve 4 yılı aşkın süredir geçirdiğim en iyi zamandı (sakatlayıcı depresyon falan değil.) Kısacası, ben ve o, ilgi alanları açısından her yönden tamamen aynıyız. Sanki hayat sonunda bana bir mola vermiş ve ""Hey bunun için üzgünüm, işte senin beynine sahip harika, sevgi dolu bir kız, geçmiş için üzgünüm!"" demiş gibi garip.

Bu (neredeyse) 4 ayda birlikte çok şey yaptık ve birbirimize delicesine aşık olduk. Özensizce yazılmış klişe, bilmeceli bir aşk filmi gibiydi. Hiç tartışmadık ya da göründüğü gibi sorun yaşamadık. Kaybolduğum yer burası ve bundan önceki o rant bu yüzden bunun neden olduğuna bile inanmıyorum.

Her neyse, bu sabahtan önce, ilk randevumuzdan beri sürekli birbirimizi konuştuk ve gördük. Uyandığımda ona bir mesaj gönderdim, 4 saat geçti ve ona tekrar mesaj attım. Bu sefer kısa bir süre sonra uzun bir mesajla ""Düşünmek için zamana ihtiyacım var"" ve ""artık bilmediğini ve zamana ihtiyacı olduğunu"" söyledi. Hiç böyle konuşmamıştı ve bu çok rastgele. Normalde bu bariz bir kırmızı bayraktır ama mükemmel olandan sonra çok garip ve ani. Hiç bir anlamı yok. Serseri oldum mu? Bunun nereden geldiğini anlamıyorum. O asla yanlış bir şey yapmadı veya yanlış bir şey söylemedi ve ben de yapmadım (sanırım?)."
"Kız arkadaşım ve ben 6 aydan biraz fazladır çıkıyoruz. Ben lise son sınıf öğrencisiyim, o lise son sınıf öğrencisi. Bu onun ilk ilişkisi. Benim değil ama ikimiz de bakireyiz.

Yaklaşık 3 aylıkken seks yapmayı gündeme getirdim. Cevabı, her zaman seks yapmak için evlenene kadar bekleyeceğini hayal ettiği, ancak benimle olan ilişkisi nedeniyle bunu yeniden değerlendirdiği oldu. Birkaç ay tekrar gündeme getirmedim.

Yaklaşık 5 aylıkken düzenli olarak porno izlediğimi öğrendi. Tüm fiziksel ihtiyaçlarımı karşılayan kişi olmak istediğini hissettiği için bu onu çok üzdü ve kadın porno yıldızlarına ilgi duyduğuma inandığı için kendini tehdit altında hissetti. Bana porno izlemeyi bırakma sözü verdirdi.

Denedim ama daha geçen gün sonunda bunun çok zor olduğunu anladım. Porno eksikliğinden fiziksel olarak kötü hissettim (aşırı kızgın/azgın) ve ilişkimizi etkilemediği sürece (ki etkilemez) boş zamanlarımda ne yapacağımı kontrol etme hakkına sahip olduğunu düşünmüyorum. 'T).

Ona tekrar porno izlemeye başlamak istediğimi söyledim; üzüldü ve ağlamaya başladı. Sakinleşti ve daha sonraki tartışmalarda, tercihi olmasa da ""fiziksel ihtiyaçlarımı karşılamak"" için benimle seks yapmaya istekli olduğunu söyledi. Fiziksel olarak seks yapmak istiyor ama ""kalbinin"" ve ""beyninin"" ona hayır dediğini söylüyor. Kalp, yaşlanana kadar beklersek seksin daha özel olacağına inandığı için, beyin ise hamilelik riskinden dolayı.

Seks yapmak istiyorum ve dürüstçe bunun ilişkimiz için en iyi şey/sonraki adım olacağını düşünüyorum. Ancak, gelecekte porno izlemekle tehdit ederek onu benimle seks yapmaya zorladığım için bana kızmasını istemiyorum. Gerçekten onu hiçbir şeye zorlamamaya çalışıyorum.

Onunla seks yapmalı mıyım?"
"Jack ve ben yaklaşık 18 aydır birlikteyiz. Reddit kullandığı için çöpe atıyor.

İkimizin de arabalara ilgisi var ve Jack'in gerçekten güzel bir spor arabası var. Sürmeme asla izin vermedi, ki bu benim için her zaman bir tür sorun değil çünkü onun bebeği olduğunu biliyorum, ancak onu sürerek kullanıp kullanamayacağımı sormama rağmen.

 Geçenlerde iş arkadaşının (28f) birkaç kez kullanmasına izin verdiğini öğrendim. Bildiğim kadarıyla arabalara özel bir ilgisi yok ve kendi arabası olduğunu bildiğim için arabayı kullanması için herhangi bir neden düşünemiyorum. O çok çekici, dışa dönük bir insan ve Jack'in arabasını kullanmasına izin vermesinin ne anlama geldiği konusunda endişeliyim.

Ona sordum ve tek söylediği, kadının onu kullanıp kullanamayacağını sorduğu, o da izin verdi. Aşırı tepki verdiğimi düşünüyor ve buradan nereye gideceğimi gerçekten bilmiyorum."
"Hikayeye geçmeden önce biraz arka plan bilgisi. Yani biz çıkmaya başladığımızda hala eski kocasıyla yaşıyordu. O zamanlar henüz yasal olarak ayrılmamışlardı. Bunu biliyordum ve o ayrı bir odada uyuyordu. Konuştular ama okulu bitirip taşınmaya hazır olana kadar daha çok oda arkadaşı gibiydiler. Orada yaşarken ona hep güvendim, bu beni temkinli yaptı. Yakın zamanda yaklaşık 2 ay önce o evden taşındı ve birkaç gün öncesine kadar her şey yolunda gidiyordu...

Her şey geçen gece SO'm ve ben yatmadan önce konuşurken başladı. Şimdiye kadarki ilişkimiz ve ne kadar süredir birlikte olduğumuz hakkında. Eski sevgilisinin asla yapamadığı yerde onu her zaman nasıl iyi hissettirdiğimi gündeme getirdi. Ve yatmadan önce bilgisayarın başına geçtim. facebook'u açtım, onun fb'sine giriş yaptım, fb'deki eski sevgilisiyle olan mesajlarını okumaya karar verdim.

Taşındığımızdan beri yeni mesaj gelmedi. Çoğunlukla kimin neyi aldığını ve onu nasıl suçladığını tartışıyordu. Ancak, Haziran, Temmuz ve Ağustos aylarında ona ""Seni seviyorum <3"" ve ""Beni seviyor musun?"" ""Tabii ki yaparım"" gibi yanıtlarla ve tüm bunlar ... Şok oldum ... Ona ateş ettim. Bana bunun doğru olmadığını ve filan filan sadece kıçını koruduğunu söyleyerek kendini açıklamaya çalıştı. Henüz ayrılmamamın tek nedeni, boşanma olayı falan olduğundan beri onunla orada konuşmamış olması. Ayrıca günlerini hep benimle ve hatta gecelerini telefonda birlikte yatarak geçirirdi. Belki doğrudur, belki değildir. Şüphe hiçbir zaman kesin olarak bilinemez. Ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten kırıldım, neredeyse tüm öfkemi kaybettim ve şimdi bunu kabul ediyorum ve depresyonda hissediyorum .. herhangi bir tavsiye bu duruma gerçekten yardımcı olabilir."
"Bu yüzden okul yılının başında bu adamla tanıştım, onun takılmak için oldukça havalı bir adam olduğunu düşündüm. Ona karşı iyiydim, çünkü o bana karşı iyiydi.

Birkaç ay sonrasına ileri sarın. Sınıfta yanında oturuyorum ve ağzından beyaz benekler çıktığını görüyorum. Bazen aldığın o küçük ıslak beyaz sümükler gibi. Bu konuda endişelendim, onun iyiliği için değil, benim için, çünkü bu saçmalıkların üzerime veya eşyalarıma geçmesini istemiyordum. O andan itibaren onu yakından takip etmeye karar verdim.

Şimdi bilginin cehaletten daha iyi olup olmadığını merak ediyorum, çünkü yaşayan bir OKB cehenneminden büyük bir ikilem yaşıyorum; o iğrenç çocuktan uzaklaşmak.

Ağzı kapalıyken çenesini döndürüyor ve ardından tıpkı Amazon kabilelerinin yemek için hayvanlara üflediği gibi profesyonelce yoğunlaştırılmış balgam üflüyor. İç mukusunu 5 fitlik yarıçapının çevresine tükürüyor ve o iğrenç sıvısıyla her şeye sıçratıyor. Gömleğinin içine, eline, pantolonuna, tarağına, sırt çantasına, diğer insanların üzerine tükürür; temelde her şey.

Kirli, şişko patilerine tükürmeseydi ve onları başka şeylere dokunmak için kullanmaya başlamasaydı, varlığına belki tahammül edebilirdim. Daha da kötüsü, çok alıngan bir insan, bu yüzden diğer insanlara ve bana dokunmaya çalışıyor. Ondan vebalıymış gibi kaçınmaya çalışıyorum ama bir çeşit yön bulma sensörü var ve gittiğim her yerde ortaya çıkıyor.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Ona iyi davranarak işleri batırdım ve o bana yaklaşmaya çalışıyor; kelimenin tam anlamıyla ve fiziksel olarak. Reddit kullanıcıları, ne yapmalıyım?"
"Yani sanırım bu benimle toplum arasında bir ilişki.

Genellikle bir sınıfta veya sokakta olacağım ve birisiyle konuşma, onlara kendileri hakkında bir şeyler söyleme ihtiyacı hissediyorum. Birini göreceğim ve onlara gidip ""Hey, şu kavga ettiğin kişi? Onlara üzgün olduğunu söyle"" demem gerektiğini biliyorum. Ya da ""O seni seviyor, sen de onu sevmekten korkma."" Neden bahsettiğimi biliyorlar ve bana teşekkür ediyorlar. Yine de korkuyorum. Bu sadece tesadüf mü ve ben deliriyor muyum? Bu dürtüleri genellikle görmezden gelirim çünkü arkadaşlarımın önünde deli gibi görünmek istemiyorum. Ayrıca insanların küçük sorunlarını sorarak geldikleri bir gösteri haline gelmek istemiyorum. Ne yapmalıyım?"
"Mobil olduğum için herhangi bir biçimlendirme sorunu için özür dilerim. Geçenlerde liseden eski bir eski sevgilimle yeniden bağlantı kurdum. Son 7 yılda ikimiz de önemli ölçüde değiştik, öyle ki, şimdi eskisinden çok farklı bir ilişkimiz var. Onun ilgilendiği şeylere karşı çok daha açık fikirli ve daha az eleştirel hale geldiğimi söyleyebilirim ve o daha az bencil ve başkalarına karşı daha düşünceli hale geldi, bu da bizi eskisinden daha uyumlu kılıyor.

Ancak - ikimiz de ""hayat yolumda"" daha ilerlediğimin farkındayız (diğer bir deyişle, kariyerimin neredeyse 2. yılındayım ve o hala derecesini bitiriyor) ve bu, ilişkilerimize garip bir dinamik katıyor. Ayrıca, sürekli bana iltifat ediyor ve ne kadar harika ve güzel olduğumu söylüyor vs. Bunun konuşmalarımızın yaklaşık% 50'sini oluşturduğunu söyleyebilirim.

Yanlış anlaşılmasın takdir edilmek hoşuma gidiyor ama nedense tam anlatamadım, bir dengesizlik var gibi rahatsız hissediyorum. Bunu ona ifade ettim ve temelde çok etkilendiğini ve delicesine aşık olduğunu ve ""bana olduğum gibi melek gibi davranmak istediğini"" söyledi.

Bu benim için çok garip bir şey ve birinin beni rahatsız eden şeyi kelimelere dökmeme yardım edip edemeyeceğini merak ediyorum, böylece ona ifade edebilir ve umarım bunu çözebilirim. Şimdiden teşekkürler!"
"bu yüzden, çoğunlukla nihai frizbi gibi birçok spor oynuyorum ve son zamanlarda kalçamı, daha spesifik olarak kalça fleksörümü incittim. Görünüşe göre bu, üst düzey oyuncular için yaygın bir yaralanma, bu yüzden koçum bana biraz ibuprofen almamı, ardından bir tür sert top kullanarak onu yere koymamı söyledi. o zaman vücut ağırlığımı tam kalça fleksörümün olduğu yere koymam ve sonra yuvarlamam gerekirdi, ancak bana ne kadar gülünç görüneceğimi söylemedi, bu yüzden gerçekten yaptığımda, çabalıyormuşum gibi göründü/ zemini taşlamak

bugün kullanıma sunmaya karar verdim; Bir beysbol topu aldım, üst kata misafir odasına çıktım, kulaklığı taktım ve işimi yapmaya başladım. biraz sıkılmaya başladığımdan beri, eğlenceli bir şeyler bulmak için 9gag'e göz atmaya başladım (biliyorum.. biliyorum.. bunun yerine reddit'e gitmeliydim). aptalca bir şey yapan bir kızın gifini yükleyene kadar her şey yolundaydı, sonra yanımda bir tekme hissettim. Başımı kaldırdım ve dehşet içinde, bu babam ve yüzünde kelimenin tam anlamıyla en tuhaf ifade var. bana tek kelime etmiyor ve odadan çıkıyor."
"Bu yüzden, kız arkadaşım ve ben, çoğunlukla, harika gidiyoruz. ""Seni seviyorum""ları söyledik ve birlikte harika zamanlar geçirdik.

Benim asıl sorunum, onun çok bağımsız olması ve beni umursamamış hissetmeme neden olması. Örneğin, bugün öğle yemeği planlarımız vardı. Ona bir hatırlatma mesajı attım ve o da aç olduğu için çoktan yemek yediğini ama onunla biraz takılmak için kütüphanede buluşabileceğimi söyledi. Bıkmış hissediyorum çünkü çoğu kez beni düşünmeden sadece onu iptal etmek veya değiştirmek için bir randevu ayarladı.

Bunu bilerek yapmadığına ve sadece kendine odaklandığına inanıyorum. Yine de, ilişkimiz konusunda sürekli stresli olduğumu hissediyorum ve onun ne hissettiğini iyi okuyamıyorum. Ona ulaşmak istiyorum ama ilişkimiz hakkında konuşmaya çalıştığımda havayı bozuyormuşum gibi hissediyorum. Sorum şu: Bunu onun bir parçası olarak kabul etmeli miyim? Yoksa bunun için savaşmaya değer mi? Sürekli ihmal edilmiş hissediyorum ama beni sevdiğini biliyorum. Belki de duygusal olarak çok bağımlıyım."
"Herkese merhaba! Kedilerimden biri şu an yaklaşık 10 yaşında, her gün ekranlı verandamızda geçirdiği bir süre dışında, hemen hemen kesinlikle içeride. (Havuz kenarında güneşlenirken bahçedeki kuşları izlemeyi seviyor, oldukça prenses). Her neyse, gençken çok aktif ve oldukça küçüktü, ancak yaşlandıkça oldukça fazla kilo aldı. Kilo kontrolü için ev kedi mamasıyla besliyorum, işe yarayan bir şey bulmak için birkaç kez marka değiştirdim, onu beslemeyi çok azalttım (mama istediğinde çok kızıyor ve talep ediyor ama ben yemiyorum) Ancak, hiçbir şey gerçekten işe yaramıyor gibi görünüyor. Kedi oyuncaklarını denedim ve onu yürütebileceğimi düşünerek bir koşum takımı aldım ama o öylece uzandı ve aptalmışım gibi bana baktı. Temel olarak, hepinizin egzersiz veya yemek için herhangi bir öneriniz olup olmadığını bilmek istiyorum. Onu önemsiyorum ve bunun daha da kötüye gitmesini istemiyorum. Ayrıca onunla aynı miktarda ve türde mama yiyen ve tamamen normal kiloda ve sadece bir yaş küçük başka bir kedim var, ancak o bir erkek, bunun kilo alma yatkınlığında bir fark yaratıp yaratmadığından emin değilim. Ayrıca ikisi de sabittir."
"Bu kız ""lissa""ya her zaman gözüm olmuştur ve bir süredir arkadaşız/tanıdık. Onu neredeyse her gün göreceğim ve yollarımıza gitmeden önce selam verip biraz havadan konuşacağız.

Yaklaşan balomuz var Bir hafta kadar önce o güzel kısa konvolardan birini daha yapıyordum ki o ve ben daha önce fark etmediğim şeyleri fark ettik. Oynamak isteyeceğim güzel mavi gözleri ve gür sarı saçları vardı. Bu yüzden sahip olduğum her şeyi erteledim ve onunla konuştum. harikaydı! Ortak ilgi alanlarımız vardı ve gerçekten çok iyi anlaştık.

Ne zaman hoşlandığım bir kızla konuşsam gerçekten geriliyorum ve ona daha önce mesaj atmamıştım, bu yüzden cesaretimi toplayıp ona ilk kez mesaj atmam biraz zaman aldı. Gerçekten iyi gidiyordu! Gülüyordu ve ikimiz de harika vakit geçiriyorduk. Ancak aniden, birdenbire metinleri durdurdu. Sadece bir sarsıntıydı.

Ben pek yapmam. Ertesi gün (hala bir mesaj almadım) en iyi arkadaşımla ilk kez Lissa hakkında konuşuyordum ve o bana diğer arkadaşımın da bir haftadır onunla konuştuğunu ve onunla baloya gitmek istediğini söyledi. o.

Bu noktada ne yapacağımdan emin değilim. Aniden kesilene kadar gerçekten iyi anlaşıyorduk ve onunla ilgilenen arkadaşım da bir haftadır onunla konuşuyor. Onun için gidip şahsen baloya gitmesini ister miyim; ilgilenen diğer arkadaşımla görüşebilir miyim?"
"Nisan ayının sonundan beri işsizim ve o zamandan beri durmaksızın iş arıyor ve iş başvurusunda bulunuyorum. Herhangi bir yanıt almayı bırakın, kimseyle bir röportaj bile yapamadım; bir tane aldığımda *üzgünüm...* oluyorlar.
Sadece oradaki diğer iş arayanlar arasında nasıl yer aldığımı anlamaya çalışıyorum. ~2 yıllık deneyime sahip ve başka bir eyalete taşınmak isteyen bir inşaat/yapı mühendisiyim. Eyaletimde deneyim düzeyimde pek çok fırsat bulamadım ve yerel şirketlere yapılan soğuk sorgulamalardan herhangi bir yanıt almayı başaramadım.
İyi uyduğumu düşündüğüm bir iş ilanı bulduğumda, bu eyalet dışıdır ve olumsuz bir yanıt *alırım*, yardım edemem ama önde gelen faktörün ülke çapında olmam olduğunu hissediyorum. Herkes bu konuda herhangi bir fikir verebilir mi?"
"Eski sevgilimle cinsel olarak çok sağlıksız bir ilişkimiz vardı, çok fazla suçluluk vardı. Yani şu anki ilişkilerimde hala tüm bu suçluluk ve korkuya sahibim. Zamanın her şeyi düzelteceğini düşündüm ama bu gerçekten işe yaramadı. Bir süre daha iyi hissettim ama şimdi bana her dokunduğunda korkmaya başladım. Hala ona ilgi duyuyorum. Ama korku araya girer. Daha da kötüleştirmek istemiyorum ama aynı zamanda onu kaybetmek ya da bana kızmasını da istemiyorum ve bunu düşündüğüm için bile kendimi çok suçlu hissediyorum ama cinsel ilişkiye ara vermenin yardımcı olup olmayacağını merak ediyorum. Fikirlerim tükeniyor. Lütfen deneyimi veya benzer sorunları olan herkes bana ne yaptığınızı söylesin. Teşekkür ederim."
"Ayrılığın detaylarının burada alakalı olduğundan emin değilim. İlk 2 hafta bok gibi hissettim sonra kendimi toparladım. Kendimi harika hissediyordum ve kendim ve arkadaşlarımla daha çok şey yapıyordum, dışarı çıkıyordum vs.

Bu hafta hastaydım ve çarşambaya kadar izinliydim. O zamandan beri, kendimi berbat, yalnız ve umutsuz hissetmeye geri döndüm ve o, aklımın bir köşesine geri döndü. İşe döndüğümden beri konsantre olamıyorum ve kendimle ne yapacağımı bilmiyorum.

Ayrıca onu aramak / görmek ve aptalca olduğunu bildiğim konuşmaya çalışmak için gerçekten güçlü bir dürtüm var.

Tavsiye?"
"İş arkadaşımın karısı, işimiz oldukça keyfi olarak uygulanan kurallara sahip olduğu için işi bıraktı (bu çıldırtıcı olabilir) ve kocasına, bir arkadaşımın çalıştığı yerde muhtemelen daha çok keyif alacağı başka bir yer önerdim.

İngilizcesi çok iyi değil ve ben onun ana dilini neredeyse hiç konuşmuyorum, bu yüzden iletişimimiz biraz çaba gerektirdi, ama elimde ne var.

Benden onu almamı ve onu bu yere götürmemi istedi (hiç gitmedim) böylece bir başvuru formu doldurabilir (önce işi bulması için karısıyla çalışmak istiyor, sonra belki o da katılır?) ve sonra bana kaçak olduğunu, sosyal güvencesi ve yeşil kartı olduğunu (hatta bana gösterdi) ama sürelerinin dolduğunu söyledi ve karısının bundan daha az yasal olduğunu ima etti.

Bu yüzden onu oraya götürmemi istemesi tuhaf görünüyor; Burada onu işe alım kontrolünden geçirecek gücüm olduğunu düşündüğü veya bunu iyi bildiğim bir iletişim hatası mı vardı? Öyleyse, işi yalnızca duyduğumu ve hâlâ işe alıyor olabileceklerini nasıl netleştirebilirim? Yoksa karısını işe almak için kimliğimi kullanacağımı mı umuyor (istemiyorum). Yabancılar, akraba bir yabancıya arabama binmek yerine bilgi vererek nasıl yardımcı olabileceğime dair biraz bilgi alabilir miyim?...meta..."
"Ailem herkes gibi aşırı korumacı. Muhtemelen çoğu insan bunu söylüyor ama bu öyle bir noktaya geliyor ki yazın evde olmaya dayanamıyorum ve okula dönmeme daha 3 ayım var. Lisede, takıldığım her kişinin özgeçmişini teslim etmek zorunda kalabilirdim çünkü her ayrıntıyı bilmek istiyorlardı. Birkaç gün önce postadan küçük bir paket aldım ve ona birkaç kez bunun benim hafıza kartım olduğunu söylememe rağmen annem tam anlamıyla ensemde nefesini keserek onu açmamı izliyordu."
"Bu yüzden, yaklaşık bir buçuk yıldır üniversiteden ayrıldım ve hızlı, iyi maaşlı bir iş bulabildim ve belirli bir devasa petrol sızıntısı için çevresel izleme yaparak temelde röportaj yaptım ve hiç görüşmeden telefonla işe alındım. yüz yüze kimse. O zamandan beri iş daha seyrek hale geldi ve saçımı uzattım (çok uzun değil ama at kuyruğu yapacak kadar). Şimdi, epey bir süredir iş aradıktan sonra, ilk büyük görüşmem yaklaşıyor ve meslektaşlarım bana bir işe girme şansı istiyorsam saçımı kesmem gerektiğini söylüyorlar. Peki neden? Uzun saçlı insanların kısa saçlı ya da hiç olmayan insanlardan daha iyi ya da daha kötü performans gösterdiğine dair kesinlikle hiçbir ampirik kanıt yoktur. Yani sadece uzun süredir devam eden bir toplumsal norm yüzünden mi? Sadece geçmiş deneyim ve başarılarına göre işe alan ve fiziksel görünümü hiçe sayan herhangi bir işveren var mı? Bunun her iş için geçerli olmadığını biliyorum ama büyük özel/kamu şirketlerini merak ediyorum. Bana yardım et, reddit. Akan buklelerimi gerçekten sevmeye başladım..."
"Birkaç benzer karşılaşmadan sonra, ancak bütün geceye büyük bir şaka gibi davranmaya başladığımda iyi vakit geçirmeye başladım. Örneğin. kız ceketime iltifat ediyor ve ""hangi marka?"" diye soruyor. Cevap veriyorum, hedeften% 50 indirim.

Cidden, marka isimleri hakkında konuşmanın ve birbirimizi böyle açıkça yargılamanın topal olduğunu düşünen kaybeden ben miyim?

Bu hafta sonu ne yaptığını ince bir şekilde sorduktan sonra (tüm bu projelerden vb. Sorumlu) bana ne kadar ""başarılı"" olduğu konusunda övünmeye devam eden yeni tanıştığım bir adamla başka bir konuşma yaptım. 15 dakika kadar sonra bana ne kadar iyi olduğunu söylemesi ve bana bir iş teklif etmesi bittiğinde ne yaptığımı sordu. Ben de geçimimi sağlamak için çevrimiçi anketler yaptığımı söyledim. (Ben 21, o 21...)

Reddit bu normal mi?"
"Atılır, çünkü ana hesabım, muhtemelen bundan habersiz kalması gereken RL'deki kişiler tarafından biliniyor. Takip edilecek büyük miktarda metin:

19 yaşındayım, kadınım. 20 yaşında. Birbirimizi ilkokuldan beri tanıyoruz ve ortaokuldan itibaren en iyi arkadaştık. Harika bir ilişkimiz var ve birbirimize destek oluyoruz. Ancak son zamanlarda bana karşılık vermediğim bir ilgiyi dile getiriyor.

Sürekli bana dokunuyor, seks konusunu gündeme getiriyor (izlediği porno, neyi sevdiğimi soruyor vb.) ve benimle yatmak için sabırsızlandığını söyleyerek şaka yapıyor. Lezbiyen olduğumu açıkladığımda, onu durdurmak için yalan söylediğimi düşündü ki bu tamamen doğru değildi. Hafifçe söylemek gerekirse, bu beni rahatsız ediyor ve ondan defalarca durup vazgeçmesini istedim, ama o her zaman bir şekilde omuz silkiyor.

İşte çılgınlık markamın özeti: Bana her cinsel yolla bulaşan hastalığı aynı anda almanın zihinsel eşdeğeri olan hızlı döngülü bipolar I bozukluğu teşhisi kondu. Şimdi hayatımın çoğunda bununla uğraşıyorum ve ilaçlar bana çok düşük bir cinsel dürtü veriyor. Ayrıca gençliğimde fiziksel taciz nedeniyle dokunulmaktan büyük bir nefret duyuyorum. Arkadaşıma duygusal problemlerimle gelmem; terapistim bunun için var ve ona yük olmak istemiyorum. Ayrıntıları biliyor ama şahsen hiçbir bölüme tanık olmadı çünkü ben her zaman sarhoşum.

Tüm düğmelerime yanlış şekilde basıyor. Onu en son reddettiğimde, bu ilişkiyi daha ileri götürmezsek, o zaman ona bu kadar fazla zaman harcamak istemediğini söyleyerek beni arkadaş listesinde 'öncelikten çıkarmakla' tehdit etti. Daha sonra özür diler ama kendimi korkmuş ve biraz kaybolmuş hissediyorum.

Reddit, o benim tek arkadaşım ve onu kaybetmek istemiyorum. Daha da önemlisi, onu yönlendirmek istemiyorum. Herhangi bir ilişkiye hazır değilim - yüzleşmem gereken evrensel ve kişisel iblislerim var. Geri adım atmasını ve çükünü çılgınca sokmaya çalışmasını nasıl durdurabilirim?"
"Site [www.londonpub.com.au]

Ben küçük bir kasabada yaşayan ve çalışan bir Kanadalıyım ki bu... açıkçası, gerçekten sıkıcı. Pek bir şey olmuyor! Liseyi bitirdiğimde gidip PEI'de bir pansiyonda çalıştım. Bu güzeldi, ama yine de gerçekten sessizdi. Sezon bittiğinde İskoçya'ya gittim ve ardından 2 ay İngiltere'yi dolaştım. Harikaydı! Tüm deneyimi sevdim ama özellikle Londra'yı sevdim. Şehrin koşuşturması, çok sayıda insan, ulaşım, barlar, her şey. Her zaman görülecek veya yapılacak bir şey vardır! Birkaç ay sonra (2,5 aylığına) Avrupa'ya geri döndüm. Mesele şu ki... Hala sistemimden çıkarmadım! Oraya gidip yaz boyunca (veya daha uzun süre) çalışmayı çok isterim ama bunu nasıl yapacağımdan emin değilim.

Bu site gerçek olamayacak kadar iyi görünüyor, tam olarak istediğim şey bu. Ancak başvuru ücreti biraz yüksek. Bu şirketle veya benzer bir şeyle deneyimi olan var mı? Ayağımı kapıya sokmanın daha iyi yolları var mı? Dikkat etmem gereken dolandırıcılık vb. şeyler var mı?

Birkaç aylığına yurtdışına gitmeyi seçersem, hala müsait olacak tam zamanlı bir işim olduğu için çok şanslıyım. Ayrıca, hemen hemen evrensel olan bir ticarette çalışıyorum. Burada yaptığım şeyi yapmak için yarı zamanlı bir işe girmeyi düşünüyordum ama İngiltere'de."
"Hey Reddit, geçen sefer ilişki tavsiyesi istediğimde oldukça yardımcı olduğunuza göre, bu sefer de öyle olmasını umuyorum. Bu yüzden şu anki kız arkadaşımla geçen Ağustos'tan beri çıkıyorum ve her şey harika. Aslında onu 3 yıldır tanıyorum ama ben 17, o 20 yaşındayken çıkmaya çalıştığımızda annesi bunların hiçbirini yaşamıyordu, bu yüzden belli ki işler çok uzun sürmedi. Yani 3 yıl sonra tekrar deniyoruz, bu sefer annesinin onayı ve babasının onayı ile ya da biz öyle düşündük. Dün gece kız arkadaşımın babası ona temelde neden benden hoşlanmadığına, hayatta hiçbir yere gitmeyeceğimi düşündüğüne dair uzun soluklu bir konuşma yaptı (adil olmak gerekirse, ben sadece Mimarlık teknolojisinin 2. yılında bir öğrenciyim) , bu fikri nereden aldığından emin değilim), ayrıca benimle gerçekten sohbet etmeye hiç çalışmadığı halde onunla yeterince konuşmadığımı söyledi ve onun gözlerinin içine bakmadığımı söyledi, ki bu da nerede olduğundan emin değilim. bu ikisinden de geliyor, mesele şu ki o benden hoşlanmıyor. Çoğunlukla istismarcı bir baba tarafından büyütülmesinden kaynaklandığını düşünüyor, çünkü ona sürekli ben senin yaşındayken evime asla bir kız getirmeyeceğimi söylüyordu, kız arkadaşım da bana bunu yapmayacağını söyledi. eğer o evde yaşıyorsa. Bir yandan, kız arkadaşımın beyninin sağ tarafını etkileyen beyin felci var ama bu son derece hafif bir vaka. Gerçekten yapamadığı tek şey, kendi yemeğini sürmek ve kesmek ve çoğu insanın hafife aldığı diğer iki elli işleri yapmaktır. Sanırım bu yüzden ailesi biraz daha korumacı. Ama dün gece kız arkadaşımın babası da onu ağabeyi ve ablasıyla karşılaştırdı ve onlardan hiçbiriyle uğraşmak zorunda kalmadığını söyledi (ikisinin de herhangi bir engeli yok), bu yüzden kız arkadaşım oldukça üzüldü ve ne olduğunu bilmiyor. yapmak. Taşınmak istiyor ama annesi izin vermiyor. İkisine de sahip olmamalılar diyorum ama ne olursa olsun onun beni terk etmesine neden olacaklarından endişeleniyorum."
"Herkese selam,

Bir yıldan kısa bir süre önce, eyaletleri taşıdım ve kredi birliği hesabımı kapatmak amacıyla sıfıra getirdim. Ancak, ben takip edemeden, Paypal banka hesabını Noel alışverişinden para çekmek için kullandı. Bu çıldırtıcıydı çünkü bu benim birincil hesabım değil, ikincil hesabımdı. Her neyse, bunu aylarca fark edemedim, çünkü kredi birliğim hesabımın 450$'a kadar kredili mevduat hesabında kalmasına izin veriyordu ve artık bu bakiyeyi kontrol etmiyordum. Yani şimdi kredi raporumda listeleniyor ve yeni bir araba almaya çalışıyorum, bu yüzden kaldırılırsa çok işime yarayacak. Lütfen yardım et!"
"Tüm sınıf boyunca en pasif şekillerde flört ettik ve son gün ona çıkma teklif ettim ve o da tabii dedi! Bu bara gittik ve iki içkiyle çok sarhoş oldum. Genelde sert alkol içmem ve bira içebileceğimi söyledi ama nedense ""Hayır, sorun değil"" dedim ve cin ve absinthe içmeye devam ettim ... BUNU NEDEN YAPTIM BİLMİYORUM. Gerçekten beğendim O çok zeki ve seksi.. Sonra çok sarhoş oldum ve korkunç olan her şeyi söylemeye başladım.Sınıfımızdaki çocukları nasıl sevmediğim gibi, ailemle yaşıyorum, ailemin parası var, nasıl * Ona tüm bunları anlatmayı planlamıyordum*. İSA CHIST. Ve bunlar sadece hatırladıklarım. Onu bulduğumda ona mesaj attım ve iyi vakit geçirdiğimi ve bunu tekrar yapmamız gerektiğini söyledim. O da söylediğini söyledi. ben de öyle emin değilim sadece öyle mi söylüyor yoksa....? ondan pazar (dün) kahveye gitmesini istedim ve olay pazartesi oldu. çok yakınım biliyorum ama yüzünden özür dilemek istedim Beğenmeli miyim?

Pazartesi için çok üzgünüm. Ben utandım. Zeki, ilginç ve seksi olduğunu düşünüyorum ve seni daha yakından tanımak isterim. Lütfen Pazartesi günü beni yargılamayın ve eyaletten ayrılmadan önce sanat müzesine veya hayvanat bahçesine falan gitmeyin.

Bir hafta içinde mesaj atmazsa, son çare olarak bir özür mesajı yaz tamam mı?

Evet, yazdım. çok utanıyorum..."
"Mobildeyim ve acelem var lütfen beni affet

Yardıma ihtiyacım var. Dürüst olmak gerekirse benim için doğru olduğunu düşündüğüm bir kızla 2 yıllık bir ilişkiden sonra ikinci kez başka bir adam için terk edildim. Onu tekrar geri alırsam başka hatalar olacağını biliyorum, almayı da düşünmüyorum.

Kendimi değersiz hissediyorum. Yaptığımız onca şeyden sonra bile. Birlikte geçirdiğimiz onca zaman beni yeterince iyi bulmadı. Onu mutlu etmek için çok uğraştım. Onu bir kraliçe gibi hissettirmek için mümkün olan her şeyi yaptım. Bu bir gerçek, bu konuda konuştuğum herkes benim yanlış bir şey yapmadığımı ve benim hatam olmadığını söyledi. Bunun doğru olduğunu bilmeme rağmen özgüvenim yerle bir oldu. Arkadaşlarıma göre genellikle çok neşeli ve eğlenceli bir insanım ve şu anda mutlu olamayacağım için beni etrafta istemiyorlar gibi hissediyorum. Kendimi nasıl neşelendireceğimi bilmek istiyorum.

 Hemen hemen elimden gelen her şeyle dikkatimi dağıtmaya çalıştım ama nedense onun ve yeni erkeğinin sikişmesini düşünmeye devam ettim. Bu adam için buruk bir duygu ve nedense düşüncelerim buna geri dönüp duruyor. O daha çekici. Onu daha mutlu edecek. Onu daha çok memnun edeceğini. Mümkün olan her şekilde aşağı olduğumu. Onunla ilgili herhangi bir şeyi düşünmeyi ve hayal etmeyi nasıl durdurabilirim?

Yaşadığım bir başka sorun da, onunla bu kadar uzun süre birlikte olduktan sonra ve bu kadar küçük bir kasabada olduğum için kimsenin beni almayacağı hissine kapılmam. Onunla birlikte olduğumuz herkes tarafından biliniyor ve artık istenmeyen biri olduğumu hissediyorum. Bekar olmayı asla gerçekten öğrenemediğim gerçeğine ek olarak. Flört etmeyi öğrenebileceğim bir yer var mı? En azından karşı cinsle tamamen beceriksiz kalmamayı öğrenin. Bir r4r gibi ama fiziksel değil. Garip bir soru olduğunu biliyorum ama bu sadece düşündüğüm bir şey"
"Yani, şu anda NYC'de ailemle birlikte evde yaşıyorum. Onlarla yaşadığım için gerçekten stresli hissediyorum-- sanki bir yükmüşüm gibi, yollarına çıkıyormuşum gibi. Bazen beni de strese sokuyorlar. Gürültüye çok duyarlıyım ve bazen bir şeyler hakkında kavga ettiklerinde bu beni gerçekten işlevsiz hissettiriyor ve günümü mahvediyor.

Bu yüzden biraz apartman arıyordum ve şehirde harika olduğunu düşündüğüm bir yer buldum. Uzun vadede bütçemi biraz aşıyor, ancak aydan aya değişiyor, bu yüzden kiradan çok fazla para kaybetmeden üç ay kadar alabileceğimi düşündüm. Geçici olarak almayı kabul ettim ama para el değiştirmedi. Adam bana başka birinin istediğini ama depozitoyu ondan önce ödeyebilirsem odanın benim olduğunu söyledi.

Sonra yeri kiralayan adamdan haber alamadığım iki gün geçti. Başka birinin aldığını ve bana söylemek istemediklerini varsaydım (bu, oda paylaşımı ararken çok başıma geldi).

Ancak zaman geçtikçe burayı düşünmeye başladım ve burası hakkında emin olmadığıma karar verdim. Aylık kira, karşılayabileceğimden yüzlerce dolar daha fazla ve bir sürü oda arkadaşım olacaktı (yaklaşık 7), bu yüzden aradığım en önemli şey sessiz bile olmayacaktı.

Adam bugün bana geri döndü ve parayı ne zaman yatırabileceğimi sordu ve ben de yapacağımdan emin olmadığımı söylemek zorunda kaldım. Yeri almama güvendiklerini ve bunun onlar için pek çok sorun yaratacağını söyleyerek yanıt verdi. Olanlardan dolayı kendimi kötü hissediyorum ama tek yaptığım ilgimi göstermekken burayı almam gerektiğini de düşünmüyorum. Görünüşe göre depozitoyu yatırmak için beni aramayı unutmuştu, bu da bir ev sahibi olarak ona olan güvenimi kaybetmeme neden oldu.

Aynı zamanda, evde yaşamaktan giderek daha fazla hüsrana uğruyorum ve burası, konum, mahalle ve kiralama esnekliği açısından bu şehirde bir daire için alabileceğim en iyi anlaşma."
"Gençlik ilişkilerinde yayınlardım, ama oldukça ölü görünüyor.

Her neyse, ben 15 yaşında bir bayanım ve şu anda lise birinci sınıf öğrencisiyim. Kendimi çekici bulmuyorum ama muhteşem de değilim.

Daha önce hiç erkek arkadaşım olmadı, ama bu adamdan gerçekten hoşlanıyorum. Her gün öğle yemeğinde yan yana oturuyoruz ve İspanyolca derslerinde sık sık konuşuyoruz. O da benden hoşlanıyor gibi görünüyor, ama erkekleri okumakta boktanım, bu yüzden hiçbir fikrim yok (Ayrıca bir avuç başka kızla da oldukça çapkın).

Yaklaşan bir okul dansı var ve diğer arkadaşlarım onu ​​benden istemesi için zorluyorlar. Bunu yaptıklarında gerçekten utanıyor ve benden hoşlanmayı şiddetle reddediyor, hatta bunun arkadaşımın facebook duvarlarından birinin asla olmayacağını açıkça belirtecek kadar ileri gidiyor (kızlar gerçekten de friendzone olabilir, lol).

Bunu yapmaya başladıklarından beri benimle konuşmaya biraz daha isteksiz görünüyor, ama bunun benden hoşlanmaktan utandığı için mi yoksa benden açıkça hoşlanmadığı için mi anlayamıyorum. Bazı arkadaşlarıyla yakınım ve benden hoşlanabileceğini söylüyorlar. Yine de beni trollüyor olabilirler.

Çıkma konusunda yeniyim. Ne yapmalıyım? Konuyu açarsam arkadaşlığımızı bitirmekten korkuyorum. Herhangi bir geri bildirim takdir edilecektir."
"Merhaba kızlar. Biraz tavsiyeye ihtiyacım var ve daha önce bildiğim bu pozisyonda hiç bulunmadım. Neredeyse bir aydır takılıyoruz. Biraz öpüşme ve hafif dokunma dışında hiç cinsel olmadı ve kısa süre önce bana bir süredir uçuk olduğunu ve onun için çok yönetilebilir olduğunu söyledi. Bana söylemesinin çok zor olduğunu söyleyebilirim. O büyük, güçlü bir adam ve bana bunu söyleyen gözlerinde yaşlar vardı. İlaç kullanmadığını ama kesinlikle almak isteyeceğini söyledi.

Harika bir adama benziyor, iyi bir işi var, çok çekici ve biz çok iyi anlaşıyoruz. İkimiz de 20'li yaşlarımızın sonlarındayız. Ne yapmalıyım? Bu hastalığın en kötü yanının damga gibi göründüğünü biliyorum ve beş kişiden biri gibi

Ya da öyle olsun. Yürümesine izin vermekten korkuyorum ama açıkçası kendim uçuk istemiyorum. Sadece bu duruma sahip olmasaydı, gerçekten bir şeyler olabileceğimizi biliyorum. Bir ton ortak ilgi alanımız var ve görünüşe göre onun için çok şey var. Ama ne yapacağımı bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye???"
"Üç yıl önce 6 yıllık bir ilişkimi bitirdim ve bu bende pek çok güven sorunu bıraktı. Ayrılıktan birkaç ay sonra, eski sevgilim uzlaşma şansımız olabilmesi için ""havayı temizlemesi"" gerektiğini hissetti. Bu, hile yapmaktan, yalan söylemekten ve tutuklanmaktan tamamen habersiz olduğumu öğrenmemi içeriyordu (evet, birkaç gün hapse girdi ve hiçbir fikrim yoktu). Ne düşündüğünü biliyorum, ben sadece süper aptalım. Keşke durum böyle olsaydı, üniversite mezunuyum ve profesyonel bir kariyerim var, sadece saf yaşlı. Sonrasında, Bir yılı özel ilişkiler, sonraki bir gecelik ilişki ve son çevrimiçi randevu ile geçirdim. Kayıt için çevrimiçi flört güven sorunlarını iyileştirmek için hiçbir şey yapmaz, Bir adam bana Cameron Diaz ile yattığını ve başka bir golf sopası seti çalmaya çalıştığını söyledi (ve bunlar sadece değerli taşlar).

Bu öğleden sonra, son altı aydır ara sıra görüştüğüm adam sonunda işleri rahat tutmayı kabul etti. Şimdi, Seçtiğim kişiyle çıkmakta ve onu görmekte özgürüm ve tekrar çevrimiçi rotaya gitmek isteyip istemediğimi düşünüyorum. Şimdiye kadarki sıradan ilişkilerim, ayrıntılar önemli olmadığı için yalanları görmezden gelmeyi içeriyordu. Bu tek taraflı değil, diğer erkeklerle dışarıdayken nerede olduğum hakkında yalan söylüyorum. Ne yazık ki, onları fark ettiğimde geçmişim ve korkum, görmezden gelmeyi küçümseme duygusu veriyor ve kötü olanlardan sonra asırlarca kendimi affetmek için mücadele ediyorum. Öte yandan, istediğim LTR'ye hazır değilim, bir cevapsız metin veya telefon görüşmesi ve ters çeviriyorum, ancak uzun vadede her isteğimi karşılayan birine ilgi duymuyorum. Reddit, bundan sonra ne yapacağım konusunda önerilere ihtiyacım var.

- Yan Not - Bu son ilişki sırasında, SO'ma yalanlardan ne kadar korktuğumu söyleyecek bir yerdeydim ve çok daha iyi hale geldi, bu yüzden zamanla daha kolay olacağını biliyorum."
"r/askreddit'ten x-post.

SO'mun dizüstü bilgisayarını bazı videolar ve benzeri şeyler izlerken kullanıyordum ve eski sevgilimin bazı çıplak resimlerine denk geldim. Bunlar, bir mac bilgisayarda Photo Booth ile çekeceğiniz türden resimlerdi, bu nedenle dosya adı olarak tarih listeleniyordu ve hala çıktığımız bir zamana aitti. Sadece kapattım ve hiçbir şeyden bahsetmedim ve hiçbir şey olmamış gibi bilgisayar başında kaldım. Mesele şu ki, hemen üzülmedim ya da incinmedim. Biraz şok olmuştum ve o ""...oh.."" duygularından birini yaşadım. O kadar şok oldum ki, SO'mun temelde beni aldattığı veya aslında uzun mesafeli bir ilişkimiz olduğu ve eski hayatımın aynı şehirde söylediği için fiziksel olarak aldatmış olabileceği gerçeğine karşı uyuşmuş hissediyorum mu bilmiyorum. o.

Verilmiş, resimdeki tarih neredeyse 2 yıl önceydi ama biz 3 yıldır çıkıyoruz. Ayrıca, muhtemelen ilişkimizin 5 veya 6. ayından itibaren, artık konuşmadıklarına dair bana sürekli olarak güvence verdi ve üniversiteye gittiğimizde (aynı kasabada farklı kolejlere gittiler, ben yaklaşık olarak üniversiteye gidiyorum) 2 saat uzaklıkta) hiçbir temasları olmadığını. Öyleyse, uzun zaman önce olduğu için bunu umursamamalı mıyım yoksa hala ilişkimiz sırasında olduğu ve neler olup bittiğini bilmek istediğim için gündeme getirmeli miyim?

Şu anda birbirimize tamamen bağlı olduğumuzdan hiç şüphem yok ve şu anda herhangi bir sadakatsiz davranışın gerçekleşeceği aklımın ucundan bile geçmezdi. Sadece kafam karıştı, belki biraz incindim ve o sırada gerçekte ne olduğunu merak ediyorum. Seks yapsalardı, duygularım anında öfkeye dönüşürdü, ama şu anda emin değilim. Bunu gündeme mi getireyim yoksa akışına mı bırakayım?"
"Bu yüzden [28M] birkaç aydır tanıdığım bu kızla[25F] takılıyorum ve en başından beri ciddi bir şey aramadığımı ve özel olarak çıkmayı düşünmediğimi açıkça belirttim. Şu anda. Kesinlikle faydaları olan bir arkadaş.

İlk takılmaya başladığımızda, arkadaş grubumla yakından bütünleşti ve duyguları olabileceğini öğrendiğimde durdum ve ona ciddi bir şey aramadığımı söyledim. Bu konuda tamamen havalı olduğunu ve takılmakta sorun olmadığını söyledi, biz de öyle yaptık.

Sorun şu ki, ne derse desin, bundan tamamen memnun olduğundan pek emin değilim. O benim arkadaş grubumun bir parçası olduğu için sık sık hep birlikte dışarı çıkarız ve başka bir kıza baktığımda biraz kıskandığını görebiliyorum ve kendimi hiçbir kızla ilerlemeye ikna edemiyorum.

Ne yapacağımdan gerçekten emin değilim, bir yandan onun bir yetişkin olduğunu hissediyorum ve niyetimi en başından belli etmek için üzerime düşeni yaptım... diğer yandan onun daha fazla bağlanmasını istemiyorum . Ateşle oynuyormuş gibi hissediyorum, tavsiyen var mı?"
"[Bu] ileti dizisi, *gerçekten* aç olsaydım yiyeceğim ""iğrenç"" şeyler hakkında düşünmeme neden oldu. Öğle yemeğine daha iki saat varken ve kahvaltıda içtiğin kahve artık işe yaramıyorken iş arkadaşına *""Açlıktan ölüyorum!""* diye inlediğin açlığı kastetmiyorum. Günlerdir bir lokma yemek yemediniz ve bir daha ne zaman yiyeceğinizden emin değilsiniz.

Benim için 1994 yılıydı ve 20 yaşında ilk erkek arkadaşımla yaşıyordum. Sık sık berbat fast food işlerimizde gün sonunda kalanlarla hayatta kalıyorduk. İşler yavaşladı ve ikimiz de işimizden kovulduk ve sigaraya ve Dr. Pepper'a harcadığımız paranın *muhtemelen* PB&J için kullanılması gerektiğini düşünemeyecek kadar aptaldık.

KFC'de yarı zamanlı bir işi vardı, bu yüzden günde en az bir bedava yemek yiyordu ve ben de bunu onunla paylaşmak için genellikle oraya yürürdüm. Neredeyse Şükran Günüydü ve çalışma saatleri haftada 24'ten 18'e, sonra 12'ye indirildi, sonra da onu tamamen bıraktılar. Ayrılmadan hemen önce, bir torba toz patates püresi çaldı. (Çaresiz zamanlar, çaresiz önlemler?) Bir hafta boyunca her öğün patates püresi yedik, ta ki bitene kadar. Sonra hiçbir şey yoktu ve Şükran Günü'nün ertesi günüydü ve tüm kilerler kapalıydı ve sonra hafta sonuydu ve ÇOK açtık.

Sadece sudan başka bir şeyin olmadığı o üç gün muhtemelen hayatımın en uzun günleriydi. Garip bir şekilde, 24 saat işaretinden sonra açlık ağrıları hissetmeyi bıraktım ve kendimi yorgun ve karamsar hissettim. Ne zaman yemek aklıma gelse su içer veya buz yerdim. (Birkaç yıl sonra, ben açlıktan ölürken erkek arkadaşımın gizlice ailesini ziyaret ettiğini ve onlarla öğle veya akşam yemeği yediğini öğrendim. Ailesi benden nefret ediyordu, küçük oğullarını çaldığımı hissettiler ve hiçbir yolu yok ' beni beslerdi Ailem onunla ""günah içinde yaşadığım"" için benimle konuşmuyordu, bu yüzden onun gibi bir yedeğim yoktu.)"
"Belli ki mayo sezonu hızla yaklaşıyor ve bu yaz en iyi şeklimde olmak istiyorum. İşte gerçekler:
*21 yaşındayım, kadınım ve neredeyse midemde taşıdığım fazla ağırlık.

*Hiçbir şekilde kilolu değilim. Ben yaklaşık 5'5""im ve 120 ile 125 pound arasında dalgalanıyorum.

*Vücudum... orantısız, bu da ilk iki kurşunla bağlanacak. Çok uzun bacaklarım ve oldukça kısa bir gövdem var, bu da midemde hemen hemen HERHANGİ bir ekstra ağırlık görülebildiği anlamına geliyor (çünkü, daha önce de belirtildiği gibi, midemde ağırlık taşıyorum).

İşte burada r/loseit devreye giriyor. Midemdeki o inatçı kiloları kaybetmek için ne yapmalıyım? Çok aktifim, her zaman futbol ve frizbi oynuyorum, bu yüzden egzersiz yapmak çok da önemli değil ve oldukça iyi yemek yiyorum, ancak orada burada savurganlık yapacağım. Diğer insanlar için işe yarayan belirli mide hedefli egzersizler veya diyetler var mı? Aynı 5 poundu yarım on yıldır taşıyormuşum gibi hissediyorum."
"20 yaşındayım, bu benim için yeni. Ailem artık sahip olduğumuz sağlık hizmetlerini sağlayan işveren için çalışmıyor. Ailem aşağı yukarı serbest meslek sahibi, sağlık hizmetleri yalnızca söz konusu işverenle çalışmak için bir avantajdı. Ailem karar konusunda bana güvendiği için şimdi ailem için bir sağlık planı bulmakla görevlendirildim (başka bir deyişle, hiçbir fikrimiz yok ama üniversiteye gidecek olan benim, bu yüzden yapmak zorundayım) BT).

Ailem hakkında bilgi:
5 üye Annem ve Pop ikisi de 40 yaşında. 20, 14, 5 yaşındaki erkekler.
5 yaşında astım var.
20 yaşında gözlük var (14 yaşında gözlük gerekebilir)
Bunun dışında herhangi bir sağlık sorunu yoktur. Gerçekten sadece kontrollere ihtiyacımız var (önleyici tıp en iyisidir!)
Peki bu konuda nasıl gideceğim?"
"Ben ve en iyi arkadaşım yıllardır arkadaşız, o oldukça seksi ve ben ortalama görünümlü bir erkeğim, 6 ay önce takıldık, o zamandan beri ne zaman bir parti olsa sevişiyoruz, seks yapmıyoruz çünkü o istemiyor.Biraz romantik bir ilişki içindeydik,kız/erkek ilişkisi olarak gitmek istemiyorduk.Ona bu şekilde gitmeli miyiz diye sorduğumda,hayır böyle iyi dedi.Kabul ettim. .Onu çok fazla görmüyorum, belki ayda 2 kez gibi, onunla seks yapmak istiyorum ama o benimle istemiyor, bu arada başka bir erkekle seks yapıyor, muhtemelen ilişkisi var .Ama evdeyken hep benimle takılıyor, ikimiz de bundan hoşlanıyoruz. Bugün ona benimle seks yapmasının neden bu kadar zor olduğunu sormaya karar verdim, benden rahatsız mı, onun için çok mu çirkinim, o zaman arkadaşlığımızı mahvetmek istemediğini söyledi. Bunu (seks) yaparsak bir gf ve bf olacağımızı söylüyor ya da belki bana aşık olması gerektiğini, bunun benim için zor olduğunu kastediyordu. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve daha fazla duygu gelişmesin diye birbirimize biraz ara vermemiz gerektiğine karar verdim, bunu istemiyor, ona onu kız arkadaşım yapacağıma söz verdim, sadece güldü ve ""belki :P"" dedi. ikimiz de birbirimize birbirimizin neyi sevmediğimizi söyledik... ona birbirimizle konuşmayı bırakmamız gerektiğini söylediğimde istemedi ama bunu gerçekten istiyorum. 5 aylık okulu kaldı bu yüzden onu rahatsız etmek istemiyorum ve bu zamanı kendimi biraz değiştirmek için kullanacağım, sanki benden hoşlanmadığını söylediği bir şey gibi, o da bana kendisini değiştireceğime söz verdi, çünkü ona ne yaptığımı da söyledim. DOĞRU ŞEYİ YAPTIM MI? Lütfen bunu benimle seks yapmak istemediği için yapmıyorum.

KÖTÜ İNGİLİZCE İÇİN ÖZÜR DİLERİM"
"Oda arkadaşım (18) ve ben (19) oldukça iyi anlaşıyoruz ama ne zaman yurt odasına girse yüksek sesle müziğini çalıyor ve avaz avaz şarkı söylüyor. Bunu sürekli yapıyor ve son derece gürültülü ve dikkat dağıtıcı. Arkadaşlarım genellikle Skype üzerinden beni zar zor duyabiliyor (kulaklık kullanırken bile) ve bu, işe odaklanmamı gerçekten zorlaştırıyor. Bazen gerçekten saçma bir hal aldığında onu geri çevirmesini söylüyorum ama daha uzun vadeli bir çözüm istiyorum. Bu bir sömestrden beri devam ediyor ve çatışmasız davranışlarım onunla bu konuda konuşmamı engelledi. Kavga etmek istemiyorum ve onu üzmek istemiyorum.

Odada şarkı söylememesi konusunda onunla konuşmam gerektiğini biliyorum ama bunu kulağa kaba gelmeden nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Bu noktada, sadece benim tamamen iyi olduğumu düşündüğünü varsayabilirim. Bunu can sıkıcı olmak için yapmıyor ve muhtemelen ben ders çalışırken veya arkadaşlarla konuşmaya çalışırken bunun biraz kaba ve gerçekten dikkat dağıtıcı olduğunun farkında bile değil. Daha önce biriyle aynı odaya girdiğini sanmıyorum, bu yüzden başka birinin ne isteyebileceğini düşündüğünü sanmıyorum. Bundan gerçekten bıktım ve ona terslemek yerine onunla konuşmak istiyorum.

Onunla bu konuda yüzleşirsem sinirleneceğinden endişeleniyorum. Üzgün ​​olduğunu yüzüme karşı söyleyecek biri değil ama bana insanlar hakkında çok kötü konuşuyor ve sert davrandığımı düşünmesinden endişe ediyorum. Şarkı söylemesinin iyi olduğunu açıkça düşünüyor ve her zaman onun şarkısını dinlememi sağlamaya çalışıyor. Onu nasıl dinlemek istemediğime dair şakalar yaptım ama o onları başından savıyor ve yine de devam ediyor.

Onunla şarkı hakkında nasıl konuşulacağına dair herhangi bir öneriniz çok makbule geçer! Şimdiden teşekkürler."
"Bunun ""vay be, sorun başkalarıysa, belki de sensin"" durumuna çok benzediğini biliyorum, ama tam olarak öyle olmadığından emin olabilirim.

Bundan daha da kötüsü, aslında herkesten 2500 mil uzakta yaşıyorum (kısmen bu nedenle), ancak kendimi hala öfke, kızgınlık içinde buluyorum ve yıllar içinde ve hatta şimdi olan her şeye genel olarak öfkeliyim.

Bazı örnekler verebilirim, ama gerçekten önemli değil. Tüm saçma davranışları için bir ton bahane uyduruyor, kendini destekleyemiyor gibi görünüyor, bu yüzden o ve kız arkadaşı ""sadece bir yıllığına"" (bu ay geçti) ailemin yanına geri döndü. Onun bir yetişkin olmasını bekliyorsan (Ah, ne aptalım, bunu 10 aydır bilmene rağmen 3 hafta sonra düğünümde bir smokin giydirmek gibi) o zaman biz ""Onun ne yaptığını anlamıyoruz. yoğun iş programı aracılığıyla"" (ki, aslında, evet çalışıyorum... çünkü birkaç yıl önce aynı şirkette çalışıyordum ve orada neler olup bittiğini tam olarak biliyorum, ama konumuz bu değil).

Reddit, ondan nefret ediyorum. Aslında, sanırım öyle. O kelimenin tam anlamıyla bir bok parçası ve bunu aşağılamak için söylemiyorum... Bunu sadece herkesten aldığı, çok fazla içtiği, çok fazla ot içtiği ve temas kurduğu herkesin hayatını emdiği için söylüyorum. . İnsanlardan yararlanıyor, büyük bir yetkilendirme sorunu var ve evet. O bir bok parçası.

Ama neden beni bu kadar etkiliyor??? Bu küçük nüanslar meydana geldiğinde neden kanım kaynadı? Ve ayrıca, belki de buradaki asıl soru, yeni kocamla (yani, 3 hafta sonra yeni) hayatımızda nasıl ilerleyeceğim, böylece öfke, küskünlük ve sadece ....acı için acılıkla dolu olmayacağız. ailemizde hepimize neden oldu?

Duygusal bir müdahaleye ihtiyacım var :-/"
"Kısa ve öz:
Ben hariç hayatındaki diğer kadınlar için harika bir adam. İş arkadaşlarıyla flört eder (hatta onlardan bir şeyler içmek için buluşmalarını ister, onlarla şarap tadımına gider, evlerinin etrafındaki şeyleri tamir eder vs.)

Bu kızlarla fazla ileri gittiğini düşünmüyorum ama bence umut ediyor.
Dürüst olmak gerekirse, anlaşmasının ne olduğunu bilmiyorum. Tek bildiğim, onun gf olmadığı, öyleyim ama o kızların ondan aldığı avantajları alamıyorum.
Ondan evimdeki bazı şeylerde bana yardım etmesini istedim ve bu diş çekmek gibiydi. Romantik bir tatile çıkmamız konusunda umutlandırdı ve 2 ay sonra biletleri almadı ve bahane üstüne bahane uydurdu.
Birlikte ilk büyük tatilimiz ve o, ""Bunun yerine hafta sonu bir saat uzakta kamp yapmaya gidelim"" diyerek notunu düşürüyor.

Kalbim kırıldı, hayal kırıklığına uğradım ve bu yüzden sorum
Neden bir kızdan gf'niz olmasını isteyip ona onu sevdiğinizi söyleyin (hiç kimse yada yada yada hakkında böyle hissetmedim) ama ona bana davranıldığı gibi davranın??

Mutsuzum ve her an vazgeçecekmişim gibi hissediyorum.
Daha önce denedim ve gerçekten üzgündü. Bana beni sevdiğini söylüyor ama boş vaatleri (hala o geziyi ve banyomda ev onarımlarını bekliyor) canımı yakıyor ve beni üzüyor."
"20 Kasım Lenovo'dan bir dizüstü bilgisayar sipariş ettim. ~1000 dolarlık dizüstü bilgisayar. İki gün sonra, 100 $ daha ucuza satışa çıkıyor. Henüz gönderilmediği için siparişimde 100 $ indirim alıp alamayacağımı görmek için Lenovo ile iletişime geçiyorum. Düşündüğüm en kötü durum senaryosu, orijinal siparişimi iptal edip dizüstü bilgisayarı yeniden satın almamdı.

Lenovo ile iletişime geçiyorum ve siparişimle ilgili hiçbir kayıtlarının olmadığını söylüyorlar. Sistemlerinde bile olmadığı için siparişimi iptal edemiyorum. Ben ""WTF"" gibiyim. Müşteri hizmetleri temsilcisi o gün sonra bana döneceğini söyledi ve dönmedi.

2 gün bekleyip tekrar iletişime geçiyorum. Yeni müşteri hizmetleri temsilcisine (bu hikayedeki adı Smee) senaryomu anlattım ve ona onay e-postamı gösterdim. Siparişimle ilgili herhangi bir kaydı yok ve bana bir güncelleme vermek için günün ilerleyen saatlerinde bana geri döneceğini söylüyor. Siparişimle ilgili hiçbir şey bulamadığını ve tekrar sipariş etmem gerektiğini söyledi.

Tekrar sipariş veriyorum...

Ertesi gün ondan bir e-posta aldım ""Merhaba Mr.teleporterdown, verdiğimiz rahatsızlıktan dolayı özür dileriz ama orijinal siparişinizi bulduk. Şimdi siparişinizi iptal edeceğim.""

Görünüşe göre bir ""hata"" falan vardı. Ne olduğunu sordum ama bana hiç söylemedi.

2 gün sonra sipariş durumum hala ""gönderim için hazır"" diyor. Müşteri hizmetleri temsilcisiyle iletişime geçiyorum ve ona iptal edip etmediğini soruyorum (ve Smee ile konuştuktan sonra Lenovo'dan hiçbir iletişim almadığım için orijinal siparişimin durumu neydi? Bana siparişi iptal etme talebinde bulunduğunu söyledi ve paketim o hafta içinde gönderilecek.

Bir gün bekliyorum ve tekrar Lenovo ile iletişime geçiyorum ....

Uzun lafın kısası: Siparişimi asla iptal etmediler ve benden 2 dizüstü bilgisayar için ücret alınıyor. Bana ürünleri iade etmenin basit olduğunu söylediler, ancak onlarla yaşadıklarımdan yola çıkarak, 1000 dolarımı geri almamın ne kadar süreceğini bilmiyorum.

...100$'lık indirimi hiç almadığımdan bahsetmiyorum bile."
"Hey r/relationships, olağan sebeplerden dolayı atılan şeyler. Kız arkadaşımla yaklaşık bir yıldır (10. ay) birlikteyim ve her şey yolunda gitti. İkimiz de lise son sınıf öğrencisiyiz (lise sorunları olduğunu biliyorum) ve lise bittikten sonra birlikte kalmayı planlıyoruz.

Yaz aylarında yerel bir alışveriş merkezinde yeni bir işe başladı ve oradaki bir iş arkadaşıyla arkadaş oldu. Kaç yaşında olduğunu bilmeden önce sürekli onunla flört etti. O sırada 22 yaşındaydı. Ne zaman birlikte olsak, ona sürekli mesaj atardı ve sık sık onun hakkında ve ona anlattığı hikayeler hakkında konuşurdu. Tanıştıktan kısa bir süre sonra ona ne kadar seks yaptığını ve bunun gibi şeyleri anlattı ve bu konuda çok açıktı.

Şimdi, hem reşit olduğu için hem de kız arkadaşımla flört ettiği için bu beni çok rahatsız etti. Bunu ona söyledim ve bana bırakacağını ama biz birlikteyken, yeni bir işe başladıktan sonra bile (önceki işveren ona pek iyi davranmamıştı) onu yine de gündeme getireceğini söyledi.

Bu da bizi geçen aya getiriyor. Benimkini aramak için onun telefonunu kullanırken (kaybettim) ona mesaj attı. Merak ettim, açtım (biliyorum muhtemelen açmamalıydım ama olan oldu) ve onlar da bizim her zaman yaptığımız kadar çok şey hakkında konuşuyorlardı. En kötüsü, gördüğüm şeye karşı flört etmesiydi.

Onunla tekrar yüzleştiğimde bunun bir daha olmayacağını söyledi ama bugün öğle yemeği yerken telefonu yandı ve arayan ondandı. Açmadım ama şimdi bana onunla konuşmadığı konusunda yalan söylediği için oldukça kırılmış hissediyorum.

Buradan nereye giderim?"
"Aramızda her şey mükemmel, ben ve Paul. Ama fark ediyorum ki kişilik farklılıklarımız, hayatımın geri kalanında üstesinden gelemeyeceğim bir boşluk yaratıyor. Sonuç olarak (SON DERECE basitleştirilmiş terimlerle) benim tutkulu ve girişken biriyim ve o sessiz ve içine kapanık. Sürekli olarak onu mutlu etmek için kendimi evcilleştirmem gerektiğini hissediyorum ve bunun uzun vadede sadece ikimize de zarar vereceğini biliyorum. Diğer kişiyi nasıl değiştirmeye çalışmamamız gerektiği konusunda pek çok konuşma yaptık, ancak gitmezsem değişeceğimden/değişeceğimden ve olmam gereken kişiyle aramın iyi olmadığından endişeleniyorum.

Bu yüzden, yakında bir şeyleri bitirmenin zamanı geldiğini düşünüyorum... mesele şu ki, birlikte yaşıyoruz. Şubat ayına kadar kontratımız bitmiyor. Bunu nasıl yapacağım? Evet, her şey mükemmel olmasına rağmen artık yapamadığımı nasıl açıklayabilirim?"
"Biraz arka plan: Yapabileceğimi düşündüğümden daha çok sevdiğim bazılarıyla uzun süreli bir ilişki içindeyim. Son zamanlarda çeşitli nedenlerle arkadaş gruplarımı da değiştirmek zorunda kaldım. Her neyse, dün gece birkaç yeni arkadaşla bara gittim ve hepimiz çok sarhoş olduk ve iyi vakit geçirdik. Uyuyakaldığım bir arkadaşımın evine geri döndük. Sorun: Tek başıma yattım (ondan yarım saat uzakta yaşadığım için kullanmama izin verdiği boş bir yatak odası var) ama gecenin bir yarısı iki erkek arkadaşımın arasında uyandım. Tamamen giyiniktik, bu yüzden yerde uyumaktansa aynı yatağı paylaşmayı tercih edeceklerini düşündüm, bu beni rahatsız etmedi, ama arkamdaki arkadaş çok özel yerlerime dokunuyordu (yine de kıyafetlerin altına girmedi) . Kendi kendine bir şeyler fısıldadığını duyabiliyordum ve azgın olduğu çok açıktı. Bu konuda kendimi çok rahatsız hissettim ve paniğe kapıldım, bu yüzden hala uyuyormuş gibi yaptım. Bu muhtemelen yaklaşık bir saat sürdü ve onu üzerimden atmak için hareket etsem bile beni geri çekiyordu.
Şimdi sorduğum şey, ne yapacağım? Bu sabah onunla bu konuda yüzleşmedim ve ortağıma da söylemedim. Ayrıca herhangi bir şey söylersem arkadaş grubunda gerçekten yapmak istemediğim bir sürtüşmeye neden olacakmış gibi hissediyorum. Olanlardan dolayı kafam karıştı ve oldukça stresliyim, bu nedenle herhangi bir tavsiye takdir edilecektir"
"Bir süre önce bir akıl hocamla, ilişkinin otomatik olarak sonlandırılmasını hak eden ortaklar ve ""anlaşmayı bozanlar"" hakkında bir konuşma yaptım. İnsanların, birinin aldattığı ortaya çıkarsa çıkmaktansa evliyken ayrılmayı daha çok düşündüklerini biliyorum, peki ya aşağıdaki gibi durumlar? Akıl hocam, kocasının büyüyen ailelerine bir SUV almak için minibüslerinden birini sattığı konusunda ona yalan söylediği bir durumu anlatıyordu. İçinde tüylü halı olan scooby-doo tipi minibüslerden biriydi. 1) minibüsü satmaması ve 2) bu konuda yalan söylemesi konusunda gerçekten kızgın olmasına rağmen onu affetti. Bu, aralarında birkaç yıldır minibüs tartışmasının bağlamıydı ve ailelerinin daha aile dostu bir arabaya ihtiyacı olduğu açıktı. Şimdi bununla birlikte ... bu, onlar çıkarken olsaydı ve bu tür nitelikleri düğünden önce ondan görmüş olsaydı, ondan hemen ayrılacağını söyledi. Elbette evli oldukları için üzerinde çalıştılar ve bazı şeyleri düzelttiler."
"Kız arkadaşım (25) ve ben (28) yaklaşık 9 ay önce çıkmaya başladık. Yaklaşık bir ay kadar sonra birlikte yaşamaya başladık ve yürümedi. Yaklaşık 6 ay sonra ikimiz de mutlu olmadığımız için ayrıldık. Ayrıldıktan yaklaşık bir ay sonra tekrar takılmaya başladık ve ikimizin de hâlâ birbirimizi gerçekten önemsediğimizi fark ettik ve FwB olduk. Bu birkaç seanstan sonra ne yaptığımız ve nasıl hissettiğimiz hakkında konuştuk. Uzun lafın kısası, ilişkiyi yürütmek ve yavaşlatmak istediğimize karar verdik. Birbirimize karşı tamamen dürüst olmak için moladayken takıldığımız insanları da birbirimize anlattık.

Takıldığı bir adam ondan gerçekten hoşlandı ve ona çıkma teklif etti. Birbirlerini işten tanıyorlardı ve başlangıçta onun eşcinsel olduğunu düşündü (bu, ilk kez çıktığımız zamandı).

Dün geceye hızlı ileri sar, bana onun 8.30 civarında aradığını ve telefonda yaklaşık 90 dakika konuştuklarını, çoğunlukla iş hakkında, biraz benimle ve biraz da başka şeyler hakkında konuştuklarını söyledi. Bana söylediğinden beri bundan gerçekten rahatsız oldum. Aradı ve bunu telefonda konuştuk ama hala bu kıskançlık hissinden kurtulamıyorum. Düşünceler?"
"Hepiniz için kısa tutmaya çalışacağım. Burası Oklahoma'da.

İnşaata başlamadan önce şartlar üzerinde anlaştık ve iki sözleşme imzaladık. Yapım Sözleşmesi ve Şartname Sözleşmesi imzaladık. İlki, sözleşmenin genel şartlarını, ikincisi ise evin inşa edileceği özellikleri (inşaat malzemeleri, kalite, vb.) belirtir. Bu belgelerin her ikisinin de toplam satış fiyatı listelenmiştir, ancak fiyat her biri için farklıdır. İnşaat Sözleşmesinin fiyatı 200.000 $ olarak listelenmiştir ve bu, Spesifikasyon Anlaşmasında listelenen fiyattan 6.000 $ daha yüksektir.

Karşılaştığımız ana anlaşmazlık septik bir sistemle ilgili. Anlaşmaya vardığımızda, fosstiği kendim kuracağım ve bize 6 bin dolar kazandıracağım konusunda anlaştık. Ancak inşaat başladıktan sonra adamımızla bir hıçkırık yaşadık ve inşaatçının bizim için kurmasına izin verdik.

Spesifikasyon Anlaşmasında (daha düşük fiyatlı olan), sözleşme imzalandığında bunu yapmayacak olmasına rağmen, aslında kabul ettiği şeylerden birinin bir fosseptik kurmak olduğunu da içeriyor. Bu Spesifikasyon Anlaşması, foseptik taktığı evin satış fiyatının 194.000 $ olduğunu söylüyor.

Fiyatlardaki tutarsızlığı gördüğümde, bir sözleşmeden 6 bin doları almayı unuttuğunu, diğerinde ise unutmadığını düşündüm. Onunla bunun hakkında konuştuğumda, bunun bir yazım hatası olduğunu ve Ana Sözleşmedeki fiyatın (daha yüksek olan fiyat) doğru fiyat olduğunu ve Spesifikasyon Sözleşmesindeki fiyatın bir yazım hatası olduğunu, sade ve basit olduğunu söyledi.
Şimdi yapmaya çalıştığı şey, bizden daha yüksek bir fiyat (200.000 $) artı septik kurulumu için fazladan 6.000 $ talep etmektir. Burada bedava bir şey almaya çalışmıyorum, sadece adil olmak istiyorum."
"Hey reddit, küçük bir sorunum var. Bunun doğru alt yazı olup olmadığından emin değilim ama onu burada bırakacağım. Bugün okuldan eve dönüyordum ve önümdeki bu araba aniden durdu ve molalarımda çarpmak zorunda kaldım. Peki aptal benliğim, sonraki 15-20 saniye boyunca bu arabayı arka kapı yapmaya karar verdi. Sonunda soğuduktan sonra geri çekiliyorum ve sonraki birkaç dakika boyunca her şey yolunda. Ancak, diğer araba sola ve ben sağa giderken ikimiz de kırmızı ışığa yaklaştığımızda, onun yanından geçerken bana birkaç kez korna çaldı. Şimdi, kendimi düz kafalı biri olarak görmeyi sevdiğim için bu normalde benim için bir sorun olmaz. Ama bir kez daha anın sıcağında birkaç kez kornaya bastım ve orta parmağımı pencereden dışarı çıkarmaya başladım. Arabanın sürücüsünün mesajı alıp almadığını görmek için arkama baktığımda, araba yanıma geldi ve camı indirdi. Pencere kapandıktan sonra söyleyeceğim olası şeyleri düşünmeye başladığımda, birdenbire okuduğum kişinin okuldaki bir öğretmen olduğunu fark ediyorum. Bana ve yanımda oturan arkadaşıma ""BANA BİR ŞEY SÖYLEMEK İSTER MİSİNİZ?!?!?!"" Sonra inanılmaz derecede korkan arkadaşıma bakıyorum. Önümüzde ki arabalar bu noktada hareket etmeye başladı ve ""Hayır iyiydi"" diyip uzaklaştım. Şimdi onun benim kim olduğumu bilmediğinden oldukça eminim ama arkadaşım onu ​​derslerinden birinde öğretmen olarak tutuyor. Yarın tüm bunları halletmek için ne yapacağımı bulmaya çalışıyorum. Ona gidip özür dilemek için eğiliyorum ama benden önce pek çok site gördüğüm bir siteden biraz bilgi almak istedim. Uzun yazı için özür dilerim."
"Neredeyse bir yıl önce bu kızla çevrimiçi bir sitede tanıştım ve o zamandan beri neredeyse her gün mesajlaşıyoruz ve birkaç kez telefonda konuşuyoruz. Neden hiç skype konuşmadık bilmiyorum, hiçbirimiz bu konuyu açmadık. Bununla birlikte, resim/video alışverişinde bulunduk, bu yüzden %99,9999 o Gana'dan bir yabancı değil.

Her neyse, gerçekten iyi anlaştık ve ben de şimdiye kadar konuştuğum hiç kimsenin aksine onunla iyi geçiniyorum. Birbirimize tavsiye için geldik ve birbirimizin kişilikleri hakkında oldukça iyi bir anlayışa sahibiz. Şimdi geçenlerde bir yere gideceğini söyledi ve biraz daha sohbet edersek bu bizim ilk buluşmamız olabilir çünkü ben bir yere gitmek istiyordum ve en azından kabaca birini tanıdığı için onunla gitmemi önerdi.

O inanılmaz derecede iyi bir insan ve geçmiş ilişkiler hakkında konuştuk, yargılanacak biri olmadığını söyledi ve daha önce çıktığı insanlarla konuştum / gördüm ve kendisi onları ""tam olarak bakan değil"" olarak tanımladı, bu yüzden Tam olarak fazla kilolu veya bakılması zor olmadığım için beni görmesinden ve ""sen ne tür bir yaratıksın"" demesinden korkmuyorum. Bununla birlikte, anlaşamayacağımız için hala inanılmaz derecede gerginim, neden hiçbir fikrim yok.

Ne yapacağım konusunda tavsiye aramıyorum, ancak buradaki bazılarının benzer bir durumda olduğunu ve bunun nasıl sonuçlandığını umuyorum."
"Kocama bu yıl Noel'de ailesinin yanına gitmemin tek şartının yemek pişirmeye yardım etmesi olduğunu söyledim. Annesi her yıl 10 kişilik en özenli ve yorucu Noel yemeklerini doğramak, karıştırmak, kızartmak ve pişirmek için benden yardım ""isterken"", 4 orta yaşlı oğlu üst katta saklanarak video oyunları oynuyor ve ev işlerinden kaytarıyor. Yolculuğun geri kalanında genellikle günde ortalama 3 saatimi ""erkekler"" için yemek hazırlamasına ve yemeklerden sonra temizlemesine yardımcı olmak için harcıyorum. Kocamın bugün hevesli bir şekilde yardım etme girişimi, ne kadar çok çalışmanın söz konusu olduğunu anlayınca, kısa sürede hoşnutsuz bir öfkeye dönüştü. Bu, erkek kardeşleriyle yardım etme konusunda tartışmasına ve sonunda annesinden ME'ye, kadınların erkeklerden yardım istemeyi asla düşünmeyeceklerine dair bir ders vermesine yol açtı. Bu yolculuğun geri kalanında bu soytarılara karşı nasıl kibar kalabilirim?"
"Biraz arka plan:

En uzun ilişkim (~2 yıl) yaklaşık 2 yıl önce sona erdi ve iyi değil. Bir süreliğine beni alt üst etti ama son bir yıldır bekar olmaktan gerçekten zevk alıyorum. Üniversite son sınıf öğrencisiyim ve stajımdan sonra gidebileceğim her yere seyahat etmeyi planlıyorum, bu da bölümü seçmemin büyük bir nedeni.

Erkek arkadaşımın da birkaç yıl önce biten kötü bir ilişkisi vardı. Bu, onu geçen yıl çıktığı uyuşturucu kullanımı ve depresyon kasırgasına gönderdi. Hiç üniversiteye gitmedi, ailesinin evinden hiç taşınmadı ve arabası yok. O harika bir insan. Çok tatlı, ilgili, sevgi dolu vs.

Sene başında benimle Facebook'tan iletişime geçti ama farklı şehirlerde yaşadığımız için konuşmayı hiçbir zaman çok ciddiye almadık. Yazın başlarında, ikimiz de bu müzik festivaline katıldık (daha önce birkaç kez takılsak da ayrı gruplarla) ve başarılı olduk. O zamandan beri ayrılmaz.

Oldukça uzakta yaşıyoruz ve onun arabası olmadığı için bu sinir bozucu oluyor. Gerçekten umursamadım, ama bildiğim kadarıyla, bir tane alacak parası yok ve her zaman araba kullanmamı takdir etse de .. Bunun kendi üstlenmesi gereken bir şey olduğunu hissediyorum.

Ancak bu büyük sorun değil. Daha büyük sorun, son zamanlarda söylediğim her şeye gücenmesi. Hassas erkeklerden gerçekten hoşlanmıyorum ve oldukça kaba bir mizah anlayışım var. Pek çok durumda, tamamen masum bir mizahla söylediğim bir şeye düşman oldu / gücendi. Ayrıca, onu düzelttiğimde/ona katılmadığım zaman çok alınıyor. Benim gibi onun da her şeyi bilen eğilimleri var, ama yanıldığımı kabul edebileceğimi veya en azından kabul edebileceğimi düşünmek isterim.

Aklında tut, onun dışında gerçekten harika bir adam. Bu niteliklerin anlaşmayı bozduğu söylenemez, ancak hiçbir zaman gerçekten sağlıklı bir ilişki içinde olmadığım için, kırmızı bayrak olup olmadığından emin değilim."
"4 yıl sonra 4 yıldır bu inişli çıkışlı çılgınlığın içindeyim ve her seferinde yeniden çıkmayı denerdik. Her seferinde kalbimi kırar ve bağlılık sorunları olduğunu söylerdi. Eski sevgilim benden her ayrıldığında, dünyamın başıma yıkıldığını hissediyorum ve bu, kendimi yataktan kaldıramadığım ve işten hasta olduğumu arayamadığım yerde kendini tekrar ediyor.

Her tekrar bir araya geldiğimizde, bir dahaki sefere bunun işe yarayacağına gerçekten inanıyorum. Ciddi bir bağlılık istediğine güvenebilirdim. Harika, enerji dolu, sevgi ve şefkatle başlayacaktı. Sonra bu büyük mücadele ve aradan sonra büyümek için daha uzun bir ara vermemiz gerektiğini söyledi. Genç olduğu için hayatı kaçırmaktan korkuyor. Bu onun zihniyetidir. Sadece birden fazla kadınla takılmak istediğini söyleyerek saldırırdım. Ama ikimiz de tek gecelik ilişki seven tiplerden değiliz.

Birlikte geziler planlamayı, hatta belki birlikte yaşamayı vs. hayal ederdim ve o başka bir ülkede bir yıl yaşamayı umursamadığı şeyler söylemeyi tercih ederdi. Bu, beni çok fazla incitecek ve öfkelendirecek türden şeyler söylerdi.

İlişki boyunca, son derece güvensiz ve endişeli hissederdim çünkü sonunda bizden asla emin değildi. Bu benim deli olmama ve küçük şeylere saldırmama ve kontrol etmeme neden oluyor. Ve er ya da geç bir kez daha ayrılıyoruz. Her iyileştiğimde ve yeniden başladığımda çektiğim acıyı anlamıyor. Bu sefer acı 4 yıl boyunca bir milyon bandajdan yırtıldı."
"* Nişanlım ve ben 300 mil uzakta yaşıyoruz; Louis'de yaşıyor ve ben Alabama'da yaşıyorum.

* Yedi ay içinde, kalıcı olarak onunla yaşamak için taşınacağım.

* Düğün için tahmini tarihimiz Mayıs 2013'tür.

* Düğünü nerede yapacağımız konusunda hiçbir fikrimiz yok.

Düğün zamanı geldiğinden beri bir yıldır orada yaşıyor olacağımdan St. Louis'de olmasını istiyordum. Ayrıca, şehir genel olarak daha çok bir ""parti"" atmosferine sahiptir. Güney'deki pek çok insan (ailemin bir kısmı dahil) konu alkol olduğunda biraz gergin olabilir. Düğünün sarhoş bir kutlama olmasını istiyorum ve eğlenceli bir kalabalık çekmek istiyorum.

Annem gerçekten burada, Alabama'da olmamı istiyor, çünkü ailemin çoğunun St. Louis'de olursa gitmeye parasının yetmeyeceğini düşünüyor. Düğünün gelinin ailesinin yaşadığı yerde yapılmasının adetten olduğunu söylüyor.

Bir başka iddiası da, benim ailemin nişanlımınkinden çok daha büyük olduğu, bu yüzden barındıracak daha çok insanım olduğu. Bana düğünü istediğim yerde yapmamı söylüyor ama burada yapmazsam beni sonsuza kadar suçlayacağını biliyorum.

Alabama'da olmasını umursamıyorum ama planlamayı zorlaştıracağını düşünüyorum. Ailemin/arkadaşlarımın gelebilmesini çok isterdim ama *onun* ailesinin/arkadaşlarının da gelmesini istiyorum.

Nişanlım pek yardımcı olmuyor ve her iki şekilde de güçlü bir görüşü yok. Ailesi de düğünün olduğu yerde seçici değil.

Başkalarına fikirlerini sordum ama Reddit'in henüz aklıma gelmeyen sihirli bir cevap verebileceğini umuyordum. Ya da belki henüz dikkate almadığım bir içgörü."
"Yaş: 23, Erkek.

Bu yüzden 4 yıllık bir ilişkiden iki ay önce yeni çıktım (o kızdan 2 yaşında bir kızım var). Beni aldattı, böyle bitti.

Her neyse, geçen ay en iyi arkadaşımın bana ayarladığı bu kızla çıkıyorum. Gerçekten anlaşıyoruz, isteyebileceğim her şey o ve benim ona hissettiğim gibi o da bana karşı gerçekten hissediyor.

Geçen gece, ilk kez seviştik ve bende ne olduğunu bilmiyorum. Aşırı derecede azgınım falan ama nedense 'kaldırmakta' çok zorlandım.

Gergin olduğum için mi, benim için yeni olduğu için mi, yoksa ne olduğunu bilmiyorum ama bana çok tuhaf geldi çünkü o muhteşem ve doğru hissettirdi, ama hemen toparlayamadım.

Sonunda yapamadan önce uzun bir süre ön sevişme yapmak zorunda kaldım, ama bunun bir dahaki sefere olmasını istemiyorum :/ önerebileceğiniz herhangi bir ipucu veya sorunla ilgili içgörü var mı?

Bu doğru alt reddit değilse özür dilerim, hepsine aşina değilim."
"Erkek arkadaşım bu akşam telefonu alır almaz bir şeylerin ters gittiğini anladım. Kız kardeşinin köpeği bir araba kazasında ölmüştü. Evcil hayvan sahibi olanlarınız, onların aile için ne kadar ayrılmaz olduklarını ve aniden kaybolduklarında nasıl bir şok durumuna girdiğimizi anlayacaklardır.

En büyük endişem, bunun annesi üzerinde yaratacağı etki. 50'li yaşlarında ve yaklaşık 5 yıl önce Erken Başlangıçlı Parkinson teşhisi kondu. Depresyonla son derece mücadele etti ve bu kadar genç yaşta böylesine boktan bir hastalıkla yüzleşti. Köpek gerçekten onun rahat hissetmesine, rahatlamış hissetmesine yardımcı oldu ve hayatlarına biraz mutluluk getirdi. Köpeği böylesine travmatik bir şekilde kaybetmenin onu aşağı doğru sarmalına göndereceğinden çok korkuyorum.

Onlara yardım etmek ve yanlarında olmak istiyorum ama 200 milden fazla uzakta yaşadığım için o kadar fiziksel olamıyorum. Onlara şimdi ve uzun vadede yardımcı olmak için ne yapabilirim?"
"Bugün dükkana gidiyordum ve tesadüfen, görünüşü ve boyu ortalamanın biraz üzerinde olan bir kadının yanından geçtim, onda gerçekten özel bir şey yoktu. Sırf güzel olduğu için yolumun kesiştiği çoğu insanla göz teması kurma ve gülümseme alışkanlığım var ve gülümsemekten zarar gelmez. Her neyse, göz teması kurar kurmaz hemen başını öne eğdi ve bakışlarını kaçırdı, ama biz yanından geçer geçmez tekrar başını kaldırdı ve hiçbir şey olmamış gibi devam etti. Bu daha önce başıma çok geldi, ama nedense bugün beni gerçekten etkiledi ve rahatsız etti. Peki Reddit, insanların bunu neden yaptığına dair ne düşünüyorsun?"
"Uzun lafın kısası, GF [25f] yaklaşık bir ay önce benden ayrıldı.

Bir yılı aşkın süredir birlikteydik. Mutluyduk, randevulara çıktık, iyi seks yaptık, birlikte tatile gittik ve hiç tartışmadık. Tahmin edebileceğiniz gibi, beni terk ettiğinde tam bir şoktaydım.

Birkaç gün sonra buluştuk ve gözyaşları içinde birlikte geleceğimiz hakkında şüpheleri olduğunu söyledi ve sonra bana hoşlandığı başka bir adamla konuştuğunu ve onu aldatmak istemediğini söyledi. ben, onun yerine beni terk etti.

Şimdi, kulağa acınası geldiğini biliyorum ama yine de onu geri istiyorum! Onu hala seviyorum. Tekrar çıkmaya başlamaya çalışıyorum ve Tinder'dan birkaç randevu ayarlamaya çalışıyorum ama derinlerde bir yerde, sadece eski sevgilimi geri istiyorum!

Şimdi 21. yüzyılda yaşarken, yaptığım ilk şey Google'da 'onu nasıl geri alırım' oldu ve hemen hemen her makale, onu daha da uzaklaştıracağı için onun geri dönmesi için yalvarmamamı veya onu kovalamamamı söylüyordu.

Temas Yok kuralını en az 3 hafta kullanmamı söylüyorlar (fikir, ortalığı sakinleştirmek, beni özlemesini sağlamak, ne yaptığımı düşünmesini sağlamak, vb.).

Ayrıca, zamanın %90'ında 'diğer adam'ın sadece bir geri tepme olduğunu ve uzun sürmeyeceğini söylüyorlar. Bu doğru mu?

Şimdi NC'nin 2. haftası ve ben hala onu düşünüyorum.

Öyleyse reddit kadınlarına sorum şu, eski sevgilinizi terk ettikten sonra geri aldığınız oldu mu (özellikle onu başka biri için terk ettiyseniz)? Ve seni geri kazanmak için ne yaptı?"
"Erkek arkadaşımla çok ciddi bir ilişki içindeyiz (ben 20, o 21) Neredeyse bir yıldır her gün konuşuyoruz ve 6 aydır birlikteyiz. Geçenlerde söz yüzüklerini düşünüyordum ama onun ne olduğunu bildiğinden veya çiftlerin artık bunları birbirlerine verip vermediğinden emin değilim. Henüz ikimiz de evliliğe hazır değiliz ama yine de ona söz yüzüğü vermek gibi bir şey yapmak istiyorum. Ayrıca ikimiz de 25 yaşına kadar evlenmek istemediğimizi söyledik.

Sorum şu: Onu elde etmek garip bir şey olur mu? Böyle şeyler düşündüğümü bilse onu biraz korkutur mu? Bir partnerin diğerine söz yüzüğü verdiği bir ilişki yaşayan var mı?"
"Bunu kısa ve öz tutmama izin verin. Belki de madde işaretleri ile en iyisi

- ben ve söz konusu arkadaş aynı laboratuvarda çalışıyoruz (her ikisi de kısa süreli projeler yapan yüksek lisans öğrencileri, ben üniversiteye bağlıyım, o misafir öğrenci)
- onunla ilgilenmeye başladım çünkü vücut diline göre benimle ilgileniyor gibiydi (ve fiziksel olarak benim tipim)
- sonunda onunla bir konuşma başlatana kadar eşcinsel olduğunu fark etmemiştim (neredeyse her şey açısından çok hetero görünüyor) ve bunu çok net bir şekilde ifade etti (ilgimi ifade ettiğim için çok net bir şekilde ifade etmedi, ancak bağlam içinde konuşmalarımızdan)
- onu ÇOK daha iyi tanıdım (birlikte eskisinden daha fazla zaman geçirerek) ve kişilik olarak benim tipim olduğunu bile fark ettim
- benden çok hoşlanıyor gibi görünüyor ama sadece bir arkadaş olarak
- önümüzdeki hafta sonunda Almanya'ya gidiyor
- Ona gerçekten ne hissettiğimi söylemek istiyorum ama korkarım ki bu sadece arkadaşlığımızı bozmakla kalmayacak, aynı zamanda onunla sadece ona olan hislerim yüzünden takıldığımı düşünecek (ve dolayısıyla arkadaşlığı bozacak)"
"Haziran ayında OkCupid'de bir adamla tanıştım. Aramızda 10 saat var ama anlaştık ve mesajlaşmaya devam ettik. O zamandan beri 4 günlük bir hafta sonu için bir kez buraya geldi ve başka bir hafta sonunun yarısında buluştuk. İki kere de her şey rahat hissettiriyor, sanki birbirimizi uzun zamandır tanıyormuşuz gibi.

Birkaç hafta önce bir partiye gideceğimden bahsetmiştim ve şaka yollu başka erkeklerle yatmadığımdan bahsetti. Özel olmaktan hiç bahsetmediğimiz için şaşırdım ve ona sordum. Lise sevgilisiyle yaşadığı kötü bir deneyim hakkında yaklaşık dört saat konuştuk (birkaç kez aldattı ve onu bir süre sürükledi). O istemezse başka kimseyle yatmayacağımı söyledim. Bana bir şeyi yaptırmak istemediğini defalarca söyledi ama ben onun fikrini önemsediğimi söyledim. Birinin bunu söylemesine alışkın olmadığını söyledi (eski sevgilisinden bu yana sadece birkaç kısa süreli ilişkisi oldu). Genel olarak, konuşma harika sona erdi ve o benim için çok daha tatlıydı.

Bu yüzden Eylül sonunda onu başka bir uzun hafta sonu için göreceğim, sanırım ondan bunu resmileştirmesini istemek istiyorum. Biz zaten özeliz, bu yüzden gerçekten olmaması için bir sebep göremiyorum. Ama resmi olmamayı seçerse, ilişkiyi bitirmek için iyi bir zaman olacağını düşünüyorum. Onu görmekten ve onunla konuşmaktan gerçekten zevk alıyorum ama o bana bağlanmaya hazır değilse ona bağlanmak istediğimden emin değilim. Ama gencim ve biraz fazla duygusal olabileceğimi anlıyorum, bu yüzden sadece bu konudaki fikrinizi istiyorum."
"Donanmadayım ve yurt içinde konuşluyum, ancak evimden birkaç eyalet uzaktayım. Birkaç haftalığına eve geldim, çok seks yaptım ve şimdi hamile (satın aldığı bir teste göre).

Babam, üvey annem, oğulları (üvey erkek kardeşim) ve etkileşimde bulundukları herkes aptalca sebeplerden dolayı ondan hoşlanmıyor. Annem onu ​​ölesiye seviyor.

Aileme söylemeye korkuyorum. Ailemin beni evlatlıktan reddetmesinden korkuyorum. Babamın ailesi kız kardeşini evlatlıktan reddetti ve korkarım bir gün aynısını bana da yaparlar.

Annem gibi olup alkolik olacağımdan ya da çocuğumu bırakacağımdan korkuyorum. Ve evden bu kadar uzakta olmak zor olmazdı.

Kız arkadaşımla büyüyüp birbirimizden nefret edeceğimden ya da henüz hazır olmadığımız bir evliliğe zorlanacağımızdan korkuyorum.

Başarısız olacağımdan korkuyorum. Donanmaya yeni girdim, yakın zamanda ilk komutamı aldım ve korkarım performansım ve her şey boka saracak.

Korkarım hiçbir zaman üniversiteye gidip iyi bir iş bulamayacağım. Kız arkadaşımı bir çocukla evde bırakacağımdan ve hala kariyerimi ve hırslarımı sürdürebildiğim ve kendi hayallerinin peşinden gitmek yerine evde bir bebeğe baktığı için bana kızacağından korkuyorum.

Bu kadar genç hamile kaldığı için insanların onunla dalga geçmesinden korkuyorum.

Yeterince sağlayamayacağımdan veya boktan bir baba olamayacağımdan korkuyorum.

Bu kadar aptal ve dikkatli olmadığımı fark etmediğim için korkuyorum."
"Herkese selam, iyi bir arkadaşımla baştan savma bir sevişme yaşadım ve ertesi gün ya da öylesine takılırken ona karşı hisler geliştirdim. Zaman geçti, diğer iki kadınla çıkarak bu duyguları salıvermeye çalıştım ama arkadaşımla o geceyi düşünmeye ancak geri dönebildim.

Sarhoşken en iyi arkadaşıyla bu konuyu konuşmaya başladım ve çoğu normal insan gibi - arkadaşı ona bir şey söylediğimden bahsetti - cevap verdi ** ""Bu konuda konuşmak istemiyorum çünkü biz en iyi arkadaşlar gibiyiz"" **

Yine de, grup gezilerinde bir başkasının yanındayken hala birbirimizle dalga geçiyoruz ve gerçekten alıngan / cilveli oluyoruz. Ona nasıl hissettiğimi söylemenin zamanı geldi mi? Ya da ben bir şey söylemeden önce onu gerçek bir randevuya çıkarmaya mı çalışırsın?"
"Neden bazı insanlar kendini yok etmeye çalışır?
 Özgürlük? Açgözlülük? Merak? Bir insandan sıkılmak mı? Seks eskisi gibi değil mi? Partnerinize olan ilginizi aniden mi kaybettiniz? Son zamanlarda kilo mu aldılar?
 Uzun süreli ilişkileri olan insanlar muhtemelen sıkılabilir, veya sadece flört dünyasının gerçekten ne kadar berbat olduğunun hatırlatılması gerekebilir. Çünkü hasretini çektiğiniz, yeni biriyle tanışmanın ve onunla barışmanın heyecanıdır. Flört etmenin yeni ve heyecan verici yönü. Nüfusun geri kalan %85'i gibi değilseniz ve flört konusunda berbatsanız. O zaman evde olana geri dönebilirsin?"
"Bu birkaç ay önce oldu. Kocam ve ben zamanımızın çoğunu denizaşırı ülkelerde çalışarak geçiriyoruz ve kısa süre önce başka bir uzun süreli vizeye başvurmak için bir yıllığına ABD'ye geldik. O yılı ilk bebeğimizi yapmaya çalışarak geçirmemiz gerektiğine karar verdik.

Bu kararı verdikten sonraki bir hafta içinde adetimin geciktiğini fark ettim. Sonraki hafta işte üç hamilelik testi yaptım ve bu doğru, Meksikalı kıçım hamile kaldı. Kocama hemen söylemek yerine, işten eve geldim ve üzerinde ""Hamile Kaldım"" yazan bir kurabiye pastası ve üzerinde ""Hamileyim"" yazan harflerle bir sürü kapkek yaptım.

İşte FU kısmı. Yurtdışında çok zaman geçirdiğimiz için çok fazla yakın arkadaşımız yok ama takılmaya başladığımız birkaç kişi vardı ve o gece onları Settlers of Catan oynamaya davet ettim. O gece kocam eve geldiğinde, hepsi tahtayı kurmuş olarak orada bekliyorlardı. Yaptığım kekleri çıkardım ve hepsini çözmelerini söyledim. Kocam bir dakika keklere baktı ve ""Hamileyim"" dedi. Tüm yeni arkadaşlarımız çok heyecanlıydı, ama kocam orada şaşkın bir şekilde oturdu.

Sonunda bir arkadaşımız durup kocama sordu, ""Dostum, bunu şimdi mi öğreniyorsun? Ohhh Kahretsin."" Kocam ve ben yaklaşık yarım saat odamıza gittik ve ilk önce bilmediği için oldukça üzgündü ve insanlara nasıl söyleyeceğimize ve pratik yabancıların önünde nasıl olay yerine konulacağına birlikte karar vermedik. . Ama sonra barıştık, ağladık, ailemizi aradık ve ardından bir Settlers oyunu için garip misafirlerimize katıldık."
"Bu yüzden birkaç hafta önce arkadaşlarım tarafından bir kızla takıldım, hayatımın ilk ilişkisi (onunki de) ve ikimiz de oldukça utangacız, içe dönüküz ve aynı şeylerden hoşlanıyoruz. İlk buluşmadan sonra çok çabuk ısındı ve ilk adımları attı ve genel olarak aşırı sevecendi. Her gün saatlerce mesaj atıyoruz ama sohbetler nadiren ilginç oluyor. Mesajlaşırken, yanıtları genellikle yalnızca birkaç kelime uzunluğundadır ve yalnızca onun hakkında sorduğum soruların yanıtlarıdır. Hâlâ çok şefkatli ve sık sık ""Şimdiye kadar verdiğim en iyi karar benim"" ifadesinden bahsediyor, bana her zaman sevimli ve bebeğim diyor, bir sonraki randevumuzu beklediğini söylüyor, ara sıra bazı imalar kullanacağını ve ardından ""; )"" yine de asla benim hakkımda soru sormaz veya konuşma konularını gündeme getirmez. Flört etmeyen yanıtları, tartışmayı ilerletme niyeti olmadan yalnızca sorumu doğrudan yanıtlıyor. Bazen, kendi başına bir şey bulup bulamayacağını görmek için mesaj atmaya 5 dakika ara veririm (her zaman anında yanıt verir, bu yüzden şevk için puan mı?). Her zaman yapmaz.

Dürüst olmak gerekirse, bana olan ilgisinden sık sık bahsetmesi ve sohbetleri her zaman o başlatması olmasaydı, benimle hiç ilgilenmiyormuş gibi görünürdü.

Gördüğüm kadarıyla, o ya:

1. Sadece fiziksel olarak ilgimi çekiyor, şahsım için değil (ilgi alanları vb.), biraz fazla kilolu olduğum ve özellikle çekici olmadığım düşünülürse bu pek mantıklı değil.

2. Benden pek hoşlanmıyor ama onun ilki olduğum ve onun da muhtemelen başka alternatifi olmadığı için, benim de sevmediğim için, ilişkiyi sürdürmek için asgari çabayı göstermek istiyor.

3. Mesajlaşmak ona göre değil

Bunların hiçbiri iyiye işaret değil, ama o gerçekten iyi bir insan ve son derece güzel ve bu fırsatı kaybetmek istemiyorum. Siz ne düşünüyorsunuz?

Ayrıca, konuyla ilgiliyse, yakın zamanda bana klinik depresyon teşhisi kondu ve paranoyaklaşma, herkesin benden nefret ettiğini düşünme ve genellikle her şeyi abartma eğilimim var. Sadece hayal görüyor olmam ve her şeyin yolunda olması ihtimali var mı?"
"Biraz arka plan. Baba tarafından dedeme hep çok yakın oldum ve iki yıl önce üniversiteye gidene kadar hep 10 dakikalık yürüme mesafesinde yaşadım. Şimdi evimden 200 mil uzakta bir üniversiteye gidiyorum.

Geçenlerde 85 yaşındaki dedem düşerek hastaneye gitti ama hafızası ve yıllardır uğraştığı kafa karışıklığı nedeniyle daha çok testler yapılıyor ama daha da kötüleşti.

Şu anda evde değilim, bu yüzden annemden onun nasıl olduğu hakkında güncellemeler alıyorum ve görünüşe göre yakında eve dönecek ki bu harika bir haber ama er ya da geç beni etkiledi. büyükbabamın ölümüyle uğraşmak zorundayım ve çok korkuyorum ve son birkaç gündür ağlamamı durduramıyorum.

Annem tarafından büyükbabam ben sadece 10 yaşındayken öldü, bu yüzden duygusal olarak bunu gerçekten anlayacak kadar olgun olduğumu düşünmüyorum - açıkçası inanılmaz derecede üzülmüştüm ama o yaşıma ait pek bir şey hatırlamıyorum. Anne tarafından dayım da formda ve iyi, bu yüzden daha önce onun için gerçekten endişelenmedim.

Birkaç hafta sonra eve gideceğim, bu yüzden döndüğümde büyükanne ve büyükbabamı göreceğimden emin olacağım ama şu anda inanılmaz derecede korkuyorum ve ölümle nasıl başa çıkacağımdan emin değilim. olur.

Bu pek mantıklı gelmediyse özür dilerim ama her şey için oldukça üzüldüm."
"Bu yüzden bir şişe balık yağı takviyesi buldum...

Ne olduklarını merak ettim çünkü onları hiç bu şekilde görmemiştim. Ufak, yağ dolu inciler içindeydiler, denemesi ve düzüşmesi inanılmaz derecede eğlenceliydi. Çamaşır deterjanı paketleri gibi yumuşacık olan her şeye bayılırım.

Doğal olarak, onu patlatmaya çalıştım. KÖTÜ. lanet olsun FİKİR.

Sonunda patlatıyorum ve küçük bir yağ fışkırıyor. Yüzümde.

Koku bana kamyon gibi çarpıyor. Bu ezici balık kokusu, sanki birisi pisi balığını güneşte kurumaya bırakmış ve unutmuş gibi. Hemen mide bulantısına neden olan kokuyu hissedebiliyorum. Tuvalete koşuyorum ama nafile. Banyo kapısının hemen önüne kusuyorum.

Akşam yemeğinden eve yeni dönmüştüm, bu yüzden kusacak çok şey vardı. Tuvaletin porselen sığınağına biraz daha yaklaşmaya çalıştım, ama vücudumun kusmuk kusarken uyguladığı güç, bunu yapmamı zorlaştırıyor.

Kusmuk ve balık yağıyla kaplı banyo zeminine yığıldım. Bu noktada, koku aşırı derecede ağrılı bir migreni tetiklemiştir.

Tek işim önce kendimi sonra evi temizlemek oldu.

Duşa atlıyorum ve çaresizce yüzümdeki pis kokuyu temizlemeye çalışıyorum ama faydası yok. İçeri sızmış. Balık kokusunu hiçbir miktarda sabun ve su ile tam anlamıyla çıkaramıyorum. Sanki bir kokarca tarafından püskürtülmüşüm gibi. Gerçekten şüpheli bir kokarca.

Bu yüzden kendimi yeniden giydirdim ve yerdeki kusmuk izlerini temizledim. Kusmuğumun püskürme şekli yeni ıslanmış bir suç mahalli gibi yere yayıldı. Kaygan. Zararlı. Ah. Hala kokuyu hatırlamak beni hasta ediyor."
"Üniversitenin başında sağlıklı bir kilodaydı ama üniversitenin başından beri en az 50 ila 60 pound kazandı. Ayrıca prediyabetik. Ailesinde de diyabet öyküsü var. Egzersizden nefret eder.

Ben esas olarak görünüşünden dolayı değil sağlığından dolayı kilo vermesini istiyorum. Evet, daha zayıf olsaydı hoşuma giderdi ama beni rahatsız eden bakışları değil; ne olursa olsun harika bir kız arkadaş. İçtenlikle söyledim. Evet, başlangıçta en iyi arkadaşlarımdan biraz eleştiri aldım ama onlara yapmalarını söyledim ve onun kilosuyla ilgili bir sorun dışında herhangi bir sorunum yok (altta).

Benimle uzun vadeli, uzun mesafeli bir ilişkiye girmek istedi ve ben de yaptım. Ancak, ileride onun önlenebilir sağlık sorunlarıyla uğraşmamayı tercih edeceğimi düşünüyordum. Bir gün beni aramasını ve ""Evet, şeker hastasıyım ve hayatımın geri kalanında her gün insülin almam gerekecek ve bunu yemem ve bunu yemem gerekecek ve sen de yemelisin"" demesini istemiyorum. bende hiperglisemi belirtilerine dikkat et, vb."" Duygusal serpinti ile birlikte bununla uğraşmamayı tercih ederim. Evet, ikimizin de daha 21 yaşında olduğunun farkındayım ve bu ikimiz için de son ilişki olmayacak. Yine de, bu olasılıkta aklımda olması gereken bir şey değil.

Açık konuşayım - onun tarafında herhangi bir önlenebilir sağlık sorunuyla uğraşmamayı tercih ederim. Eğer bir araba kazası falan geçirmişse, o zaman evet, onu görmek için ne kadar mesafe olursa olsun giderdim. Aslında geçen hafta ilk kez nöbet geçirdim (birdenbire; aile öyküsü yok) ve beni görmek için 200'den fazla mil sürdü. Ben de onun için aynısını yapardım. Ama kendi ağırlığına dikkat etmediği için diyabet ve kalp sorunları gibi önlenebilir şeylerle uğraşmak zorunda kalmamayı tercih ederim. Zaten oldukça kötü mide ekşimesi ve sırt ağrısı ile uğraşıyor. Tums'unu almak ve ona düzenli masaj yapmak için dükkana bisikletle gittim çünkü umursuyorum. Neyse ki, mide ekşimesi ve sırt ağrısı nispeten küçük sorunlardır. Ben bencil miyim neyim?"
"25 yıldır yakın arkadaşım olduğunu düşündüğüm biri bu hafta üzerime sıçtı. İhtiyacı olduğunda yanında olmak için her şeyi bıraktım, ihtiyacı olduğunda para verdim, işler yolunda gitmediğinde onu dinledim ve cesaretlendirdim; temelde nasıl olduğunu bildiğim en iyi arkadaş olmak için geriye doğru eğildim.

Geçen Perşembe, yeni bir ilaca şiddetli tepki nedeniyle beklenmedik bir şekilde hastaneye kaldırıldım. Hastanede iki gece geçirdim, MR ve EEG çektirmek zorunda kaldım ve çok korktum. İlk gece baygındım ama ertesi sabah erkenden kendimi toparladığımda ""arkadaşıma"" mesaj attım. .

Yaşadığımız onca şeyden sonra bunu yapması beni mahvetti. Daha önce hiç sağlık krizi yaşamadım ve ihtiyacım olan saatte terk edilmiş olduğum için tamamen şok oldum."
"Ben sancılı bir boşanmanın ardından 5 yıl seks yapmayan bir 39/k'yim. Nasıl flört edeceğime dair hiçbir fikrim yoktu ve özgüvenim o kadar düşüktü ki artık kendimi kadın gibi hissetmiyordum bile. Soooooo, fazla kilolu olmaktan bıktım ve sonunda 35 kilo verdim.

U-Haul kiralarken harika bir adamla tanıştım (kiralık yerin sahibi) ve benimle flört etti. Hiçbir şey düşünmedim çünkü benden hoşlanabileceğini düşünmedim. Sonra bir gece bir maç izlememi istedi... ve maçın sonuna asla gelemedik. Görünüşe göre vücudumu beğenmesem bile beğendi ve ben bulut 9'daydım. Birkaç kez daha dışarı çıktı, sonra açıklanamaz bir şekilde 4 hafta boyunca dünyanın yüzünden düştü.

  İncindim ama felsefi olarak aldım ve bir flört sitesine kaydoldum - Çok cinsel yönelimliyim, bu yüzden birkaç ""karşılaşma"" buldum ve biraz rahatlamaya ve bekar olmanın tadını çıkarmaya başladım.

Sonra beni aradı ve bir ?ilişkiye? - ve insan olarak birbirimizi gerçekten seviyoruz, ancak her tanıştığımızda seks yaptık (görünüşe göre her iki taraf da güçlü bir çekiciliğe sahip)

Geçenlerde bana mesaj attı ve seksten fazlasını istediğini ve beni daha çok tanımak istediğini söyledi. Ben de bunu istediğimi söyledim. Daha sonra onunla daha fazla zaman geçirmenin benim yararıma olmayacağını söyledi. Ha? Ne? Beynim acıyor. Ona bir şeyleri koparmak isteyip istemediğini sordum ve ""hiçbir şekilde!""

Onu çok seviyorum, o iyi bir insan, kendini birçok karanlık yerden çıkardı ve ondan bu kadar hoşlanmayı beklemiyordum.

Bence onunla çok erken seks yaparak IFU. tamir edilebilir mi?"
"Tamamen kayboldum ve bazı tavsiyeler kullanabilirim.

Temel olarak, kız arkadaşım yaklaşık 3 ay önce adet dönemini düzenlemek için yeni, çok daha güçlü bir doğum kontrol hapı almaya başladı. 3 hafta önce bana aşık olduğunu hissettiğini ve her şeyi bitirmek istediğini söyledi. Yaptığım hiçbir şey olmadığını ve ""beni incitmekten korktuğunu"" ve ""son zamanlarda ilişkiyle ilgili huzursuz bir his"" yaşadığını söyledi.

İlişkimiz bu noktaya kadar inanılmazdı. Hayatındaki herkes ona birbirimiz için ne kadar harika olduğumuzu söyledi ve o her zaman aynı fikirdeydi. Yıllardır görmediği arkadaşları benim sayemde hiç olmadığı kadar mutlu olduğunu hemen anlıyor. Bu birdenbire ortaya çıktı ve beni tamamen gafil avladı.

3 hafta önce resmen ""ayrılmadık"" ama o zamandan beri düne kadar iletişim kurmadık. Yarın konuşmak için onunla buluşacağım. Hala benim yaptığım bir şey olmadığı konusunda ısrar ediyorsa... ne demeliyim?

Dürüst olmak gerekirse, hapların neden olduğu hormonal değişikliklerden kaynaklandığını düşünüyorum. Yarın başka bir adam gibi bir şey çıkarsa, bunu gündeme getirmem. Ama öyle bir şey değilse konuya nasıl incelikle yaklaşabilirim? Kimse ""Hey, duyguların gerçek duyguların değil, kullandığın ilaçlar onlara neden oluyor"" diye duymak istemez. Düzeltilebilecek bir şey yüzünden onu kaybetmekten çok korkuyorum. Yardım?"
"Şu anda bir Yatırım Bankasında çalışıyorum ve tanrı adına bundan çok nefret ediyorum ama para iyi olduğu için kalıyorum. Son zamanlarda, patronumla (o bir kadın) bir dizi tartışmadan sonra şirketten temelli ayrılmaya karar verdim... ta ki bugüne kadar.

Maaşımı iki kat artırdığını fark ettim!! İki lanet olası zaman. Bu bankadan çıkarsam, benim yaşımda (26 yaşındayım) asla böyle bir maaş göremeyeceğimi ve başka hiçbir şirketin bu tür bir maaşı teklif etmesi en az 10-15 yıl süreceğini biliyorum. Ben.

Şimdi bir belirsizlik içindeyim. Genellikle sabah geç saatlere kadar süren çalışma saatlerinden nefret ediyorum ve işte haftada neredeyse 100-120 saat çekmem gerekiyor ama maaş ağız sulandırıyor! Ne yapayım?? YARDIM"
"İsrail'deki kız arkadaşım 20 yaşında ve ben 25 yaşındayım (Amerikalı). Bütün hafta üssünde ve onu genellikle hafta sonları görüyorum, bu şimdiye kadar iyi çalıştı. Sık sık konuşuruz. Ona çok aşığım ve o benimle.

Sıkıcı bir yerden Tel Aviv'in mutlak merkezine yeni taşındım ve durumumdaki değişikliğin onu tedirgin ettiğini anladım... çünkü bana tam olarak bunu söyledi.

Yeni yerimde olduğum ilk gece, bir oda arkadaşım tarafından dışarı davet edildim ve açıkçası, yabancı bir şehirde yeni olduğum ve umutsuzca arkadaşlara ihtiyacım olduğu için gittim. Ben dışarıdayken aradı ve ben de sessiz bir yer bulup onunla biraz konuştum ve o zamandan beri mesafeli.

Bu sabah onunla konuştuğumda, nerede olursam veya kiminle olursam olayım, benim için tamamen 1 numara olduğunu açıklamaya çalıştım ama bu yardımcı olmuyor. Sadece bunun hakkında konuşmanın onu gerginleştirdiğini söylüyor.

Pek çok kez ""Bütün kadınlar sana bakacak ve seni çalmaya çalışacak"" vs. dedi, bu yüzden belki birçok bekar kızla aniden yakınlaşması olabilir, ama Bar Rafaeli'nin kendisinin bana yaklaşması gerçekten önemli değil. .. Ben sözümün eriyim ve kelimenin tam anlamıyla sadece bu kızı umursuyorum. Kendimi onunla evlenirken görebiliyordum.

Bir şekilde başka birini bulacağıma dair sahip olduğu bu tuhaf korkuları aşamıyorum ve şimdi bu beni de endişelendiriyor çünkü onun da durumumuzu umutsuz görmesini istemiyorum!"
"Hey Millet,

18 yaşında lise son sınıf öğrencisiyim. Yaklaşık 2 ay önce hayalimdeki okula kabul edildim ve bu nedenle Ağustos ayında onlardan ayrılacağım. Bundan son derece mutluyum, ülkemdeki en iyi okullardan biri ve yerin kendisi çok güzel. Söylemeye gerek yok, bu nispeten erken üniversite kabulü, omuzlarımdan büyük bir yük kalktı.

Ama nedense mutlu olmayı kendimde bulamıyorum. Benim yaşımdaki çocukların çoğu kendinden geçmiş ve gelecek için umutlu olurdu. Kendi başıma taşınacağım için mutlu olsam da inanılmaz bir boşluk hissetmeden edemiyorum. Her gece internet forumlarında gezinerek veya müzik dinleyerek günü boşa harcıyorum. Her zamanki video oyunları hobim beni eskisi gibi kavrayamıyor; ne zaman yeni bir oyun denesem birkaç saat sonra, belki şanslıysam birkaç gün sonra ilgimi kaybediyorum. Dikkatimi birkaç günden fazla çekebilen tek şey kitap okumak ama buna rağmen yarım saatte bir ara vermem gerekiyor yoksa dağılırım.

Bana bir tavsiyeniz var mı? Üzülecek bir şeyim yok, hayatım bu haliyle harika ama aynı zamanda hiçbir şeyden mutlu hissetmiyorum. Genelde arkadaşlarımın yanında kendimi rahat hissederim ama son zamanlarda okuldaki çakışan programlar nedeniyle giderek daha az konuşuyoruz."
"Bu yüzden kısa süre önce yeni bir okula taşındım ve ikinci günümde, bundan böyle ""Kim"" olarak anılacak bir kızla tanıştım. Hızlı arkadaş olduk ve ona karşı hisler geliştirmeye başladığımı fark ettim ama bu hisler daha önce kimseye karşı hissetmediğim kadar güçlüydü. Ona olan hislerimi içimde tutarak biraz aklımı kaçırıyordum ve sonunda Cuma günü ona hislerimi anlattım ve o aslında her neyse onu anladığını söyledi ve her zamanki gibi devam ettik. Bu benim için iyiydi ve aslında Cumartesi günü bütün gün konuştuk. Ancak Pazar günü beni görmezden geldi ve bugün mesajlarıma ve diğer iletişim girişimlerime yanıt vermekle meşgul. Bu benim ilk noktam. İkincisi, Kim'le konuşmaya başladıktan sonra, beni artık ""Ruby"" diyeceğimiz en iyi arkadaşıyla tanıştırdı. Bu yüzden Kim'i özlüyordum ama aynı zamanda Ruby ile gerçekten bir bağ kurmak istiyordum. Çok daha fazla ortak ilgi alanımız vardı ama yine de Kim'e karşı daha güçlü hislerim vardı. Şimdi, ben delirirken, Ruby bana gerçekten yardım etti ve bana iyi tavsiyeler verdi. Bana sürekli olarak iyi tavsiyeler verdi ve arkadaşlığımızın her anında gerçekten yardımcı oldu. Kim'e duygularımdan bahsettiğimde, bana dikkat çekmeye başladı. Ruby o zamanlar çok... farklı görünüyordu. Kim'den başka kimseyi istemediğim için tüm bu zaman boyunca ona karşı olan tüm duygularımı bastırmaya çalıştığımı fark ettim. Yine de Ruby'ye karşı çok farklı hislerim var. Kim'le konuşmak bile beni mutlu ediyor ama ne zaman iletişimimiz kopsa derin bir duygusal acı çekmeye başlıyorum. Ama Ruby'ye olan hislerime gerçekten parmak basamıyorum. Beni mutlu ediyor ve ben onu mutlu etmeye ve onu her şeyden korumaya çok ihtiyaç duyuyorum. Şu anda, bununla büyük bir çelişki içindeyim ve gerçekten bazı tavsiyelere ihtiyacım var."
"eski erkek arkadaşımla kafa karıştırıcı bir ilişkim var. Tarafsız bir ayrılık yaşadık ve arkadaş olarak kalmaya karar verdik. Ayrılığın nedeni, ikimiz de henüz ergenlik çağında olduğumuz için bağlı olduğunu hissetmesi ve daha fazla özgürlük istemesiydi. Fikrini değiştirmeye çalıştım ama ısrarcıydı. Yani şu anda, sadece arkadaş olmamız gerekiyor ve bu benim için sorun değil. Ama artık bir ilişkimiz olmadığı için bana çok iyi davranıyor ve bazen yalnız kaldığımızda beni öpüp sarılıyor. Hâlâ beni gerçekten önemsediğini ve benden çok hoşlandığını gösteriyor ama arkadaşlarının önünde bana biraz soğuk davranıyor. Gerçekten kafam karıştı, ne yapmalıyım? Beni hâlâ bir arkadaştan daha çok mu seviyor?"
"Nişanlımla 5 yıllık bir ilişkimiz var ve evlenmek üzereyiz. Ona tamamen sadık kaldım-- Diğer erkeklerle zar zor konuşuyorum bile. Tonlarca kız arkadaşı olan, her zaman yenilerini de edinen, son derece çapkın bir adam.

İkinci ya da üçüncü randevumuzda, geçmişteki ilişkilerimizde sadakatsizliğin ikimizin de nasıl vahşice incittiğini tartıştık ve kesinlikle tek eşli bir ilişkiye girmeyi kabul ettik. Bana (16-25 yaşlarında çıktığı) eski kız arkadaşının onu aldattığını öğrendiğini ve bunun onu mahvettiğini söyledi. Bunu bir daha asla yaşamak zorunda kalmayacağına dair güvence verdim.

İlişkimizin yaklaşık bir yılında ve birlikte yaşarken, ""diğer erkek arkadaşım"" hakkında şakalar yapmaya başladı. Eve geç gelirsem diğer erkek arkadaşımın evinde zamanın nasıl geçtiğini anlamadığımı sorardı. Ona belirli bir giysimi görüp görmediğini sorsam, ""muhtemelen onu diğer erkek arkadaşının evinde unutmuşsundur"" derdi. Sinirlenip gözlerimi devirirdim ama ikimiz de gülerdik.

Yıllar geçtikçe daha sık hale geldi ve sinirlenmeye başladım. Şimdi TÜM ZAMAN. Yaptığım veya sorduğum neredeyse her şeye yanıt olarak. Son zamanlarda penis büyüklüğü hakkında da çok daha fazla endişeleniyor. O ortalama ama bana her zaman geçmişimi ve diğer erkek arkadaşımın daha büyük olup olmadığını soruyor. Bir yan adamım olduğuna gerçekten inandığını düşündüğüm noktaya kadar. Ona durmasını ve bunun beni incittiğini söyledim. ""Bu kadar hassas olma, sadece seninle oynuyorum. Sana güvendiğimi biliyorsun"" diyor. Ona durmasını ne kadar çok söylersem o kadar çok yapması beni endişelendiriyor.

Bunu başka biri deneyimledi mi veya S/O'larına yaptı mı? Ona geri vermeyi denedim ama bundan büyük bir zevk alıyor. Bunu neden yaptığını ve neden durmadığını anlayamıyorum. Eski sevgilisinin onu nasıl travmatize ettiğiyle bir ilgisi olup olmadığını merak ediyorum."
"Bu kızla yaklaşık bir aydır görüşüyorum ama ona hazır olmadığımı söylediğim için kendimizi adamıyoruz. Bağlı bir ilişki içinde olmak istiyor.

O zamana kadar seks yapmayacağını bilecek kadar deneyime sahip, ki bu benim için sorun değil (genelde yaptığım gibi olmasa da).

Pek çok ortak yönümüz var: iyi geçinmek, benzer ilgi alanlarına sahip olmak vb. Oldukça sevimli ve okulu yeni bitirdi. Sanırım tarife uyuyor.

Ama bu konuda o kadar heyecanlı değilim. Ilık.

Ocak ayında 5 aylık kız arkadaşımdan aynı nedenle ayrıldım ve bir yıl önce aynısını 2 aylık bir kızla yaptım. 3 kız da benimle çıkmaya devam etmek istedi.

Bir veya iki randevudan sonra heyecanlandığım birkaç kız oldu, ama benden o kadar hoşlanmıyorlardı.

Korkarım eski Groucho Marx'ın ""Beni üye yapacak herhangi bir kulübe ait olmak umurumda değil"" sözünün kurbanıyım.

Bu kızlar çok çekici ve ben onlardan o kadar hoşlanmadığım için kendimi dövüyorum.

Belki bu normaldir ve sadece flört denir. Şimdiki kızdan ayrılmalı mıyım?

Sabırlı olup duyguların oluşmasını beklemem mi gerekiyor? Bu geçen sefer işe yaramadı.

Sabırlı olup bir kız çoraplarımı çıkarana kadar dayanmalı mıyım? Sanırım onlar için gerçekten ""düşmem"" gerekiyor. Ama belki de standartlarım çok yüksek."
"Yani bu kız için gerçekten deli oluyorum, hadi ona Z diyelim, geçen yıl ona onun hakkında ne hissettiğimi söyledim, ama işin püf noktası şu, onun en iyi arkadaşı benden hoşlanıyor, ne yazık ki ben ondan hoşlanmıyorum, bu yüzden buna bir aşk üçgeni diyelim . Bu kız Z, benimle çıkarsa arkadaşının suratına bir tokat olacağını söyledi. bu yüzden geri çekildim, şimdi hızlı ileri sar, bir yıl sonra, Z kızı geçen yıl onu neden sevdiğim hakkında bana mesaj atıyor ve ona gerçeği söyledim ve ona ""beni seviyor musun, sevmiyor musun"" diye sordum ve fırçaladı bu soruyu sanki hiçbir şey yokmuş gibi kaldırdı ve yine bana ""eğer çıkacak olsaydık nasıl olurdu"" diye sordu ona normal bir randevu türü gibi olacağını söyledim

ve tahmin et bu sefer ne bahane uydurdu....""ooo arkadaşım senden hala hoşlanıyor ve seninle çıksam suratına bir tokat olurdu, ayrıca bir ilişkiye hazır değilim, AMA OLABİLİR BİR GÜN . .IDK ŞİMDİ""

EY FUNDGE PASTALARIM!!!

herhangi bir tavsiye? sizce benden hoşlanıyor mu?
bu iç karartıcı...o ve arkadaşlarına bundan bahsetti...fml"
"Erkek arkadaşım ve ben, üniversiteden mezun olup yüksek lisansa başlamak için eve taşındığım Mayıs ayından bu yana bir buçuk saat ayrı yaşıyoruz. Oradaki son yılını bitiriyor ama ben iki yıl içinde lisansüstü eğitimimi bitirene kadar muhtemelen birlikte ya da bir saatten daha yakın yaşayamayacağız. Birbirimizi görmek gerçekten zor oldu. Belki ayda bir, şansımız varsa iki kez birbirimize yolculuk yaparız.

Sürekli skype ve mesaj atıyoruz ama bu yeterli değil. Dürüst olmak gerekirse, konuşacak ilginç şeyler tükenmeye başlıyor! Birbirimizi görmek söz konusu olmadığında, fiziksel olarak birlikte olmadan bağlantı kurmanın ve takılmanın yeni yollarını nasıl bulabiliriz? İlişkimiz hakkında hiç endişelenmiyorum, onu her zaman, hatta istersem ayda iki kez göremeyeceğim için bu hayal kırıklığını üzerimden atamıyorum. Acımızı birbirimizden çıkarmaya başlıyoruz, bu da durumu daha da kötü hissettiriyor.

Uzun mesafeli bir ilişki içindeyken yaptıkları eğlenceli fikirleri olan var mı? Ekran paylaşımı ile bir skype randevusu yapma fikrini ortaya attık, ancak denediğimizde filmler internetten pek güzel gelmiyor."
"merhaba reddit,
Açıkçası bir kullan-at, bunun normal hesabıma bağlanmasını istemiyorum.

Bu kızı tanıyorum, oldukça uzakta yaşıyor ve yaklaşık bir ay sonra beni ziyarete gelecek. Onu bir sevişme arkadaşı olarak düşünürdüm, çünkü yapacağımız şey bu.

Sosyal olarak geri zekalıyım ve bu aslında 2 yıldır ilk kez seks yapacağım. Öte yandan o gerçekten güzel bir kız ve her gün farklı bir erkeğe sahip olabilir (olmaz). Yani tabii ki onunla flört eden başka erkekler de var vs. Yani dün bana başka iki erkekle üçlü yapmayı planladığını söyledi. Daha sonra ona, hala 4 hafta beklemem gerektiğinden, bu bilgileri tam olarak istemediğimi oldukça net bir şekilde söyledim. Açıklığa kavuşturmak için, onunla bir ilişki hayal edemiyorum, tabii ki ondan hoşlanıyorum ama o ciddi bir şey yapacak kişi değil (ben de değilim). Ama kiminle yattığını gerçekten bilmek istemem normal değil mi?"
"Yani ben bu kızla arkadaşım. Onunla daha yeni tanıştım ve ona aşık oldum. O çok eğlenceli ve gerçekten komik. Gerçekten benzer mizah anlayışımız var ve birlikteyken hep çok hızlı konuşuyoruz. O da benim kadar tuhaf. Genelde ne söyleyeceğini anlayabilirim ve bunun tersi de geçerlidir. Sadece o olduğunda saatlerce konuşabileceğimizi hissediyorum.

Yine de bir BF'si var, ki bu iyi. Buna saygı duyabilirim. Adamla birkaç yıldır birlikte. Ama sorun şu ki, onunla arkadaş olabileceğimi düşünmüştüm ama gerçek şu ki, onun yanında olmak canımı yakıyor. Ve ne zaman erkek arkadaşı etrafta olsa bana karşı hep tuhaf davranıyor. Sanki birdenbire artık havalı değiliz. Onun yanında olmak iyi hissettirmemeye başlıyor çünkü bu acı verici.

Diğer sorun, arkadaş grubumdan bir grup insanla iyi arkadaş olması. Ve sık sık grup olarak takılıyoruz. Grubun kutsallığını korumak istiyorum, bu yüzden onunla konuşmayı tamamen bırakmak istemiyorum (aksi takdirde yapardım). Ama onunla çok fazla konuşmak da istemiyorum çünkü bu beni depresyona sokuyor. Reddit'te ne yapmalıyım?"
"Merhaba ilişkiler,

Bu biraz saçma ama birkaç haftadır gidip geldiğim bir şey. Harika erkek arkadaşımla bir yıldan biraz fazla bir süredir çıkıyorum ve bir ay kadar sonra en iyi uni arkadaşlarımın düğünü için kendi ülkeme gidiyoruz. Farklı bir üniversite arkadaşı grubuyla tanışmak için daha önce bir kez ziyaret etti ve harika zaman geçirdi ve herkes onu sevdi. Gölgede kalan bir konu dışında birkaç hafta içinde en iyi arkadaşlarımın düğünü için çok heyecanlıyım.

Üniversitede 1,5 yıldır çıktığım eski erkek arkadaşım da düğünde olacak, gerçekten zorlu bir şekilde bitirdik. Beni çok incitti ve ben iyi tepki vermedim, bu gurur duyduğum bir şey değil. Bu süreçte hala çok fazla suçluluk ve utanç duyduğum ama bunu bir öğrenme deneyimi olarak değerlendirdiğim ve bu deneyim için daha olgun olduğumu düşündüğüm bir şey olan birkaç arkadaşımı kaybettim. Eski sevgilim ve ben az çok samimiyiz ama erkek arkadaşıma bu adamın düğünde olacağını henüz söylemedim. Genellikle açık iletişimi ve dürüstlüğü savunan ilk kişi benim ama bu, potansiyel olarak iki ucu keskin bir kılıç gibi geliyor. Erkek arkadaşıma bunu söyleyerek onu incitmek istemiyorum, bu yüzden ona orada hala bir şeyler olduğunu ve bu adamın varlığının endişelenmesi gereken bir şey olduğunu düşündürmek istiyorum, ama öte yandan onun kasıtlı olarak yaptığımı düşünmesini de istemiyorum. ondan bir şeyler saklamak

Erkek arkadaşım, düğün ve 4+ yıldır görmediğim insanları görmek konusunda endişelendiğimi zaten biliyor. Sence geçmiş ilişkileri duymakla ilgilenmediğini bile bile bu kadar yüksek seviyede bırakmak doğru mu yoksa ona eski sevgilim hakkında bilgi vermeli miyim? Yüksek seviyenin iyi olacağını düşünen terapistimle tartıştım, ancak etkinlikte birisinin bir şey söylemesi durumunda ona söyleme eğilimindeyim. Mantıklıysa, ateşin olmadığı bir yerde gerçekten duman çıkarmak istemiyorum, çünkü eski sevgilime karşı hiçbir duygum yok ve kesinlikle erkek arkadaşımı gereksiz yere incitmek veya endişelendirmek istemiyorum."
"Herkese merhaba, kız arkadaşım pek dışarı çıkmıyor ama içmeye başlayınca bırakmakta zorlanıyor ve çok ileri gidiyor ve sarhoşken bayılıyor. Bana birçok kez içkiyi abartmayacağına dair söz verdi ama yine de çok fazla içti. Erkek arkadaşı olarak, savunmasız olduğu ve arkadaşları kötü bir duruma düştüğünde ona bakmadıklarını geçmişte kanıtladığı için diğer erkeklerin yanında bu kadar sarhoş olduğunda kendimi rahatsız hissediyorum.

Partilerde, konserlerde vb. bu kadar sarhoş olmasını istemediğim için deli, aşırı korumacı bir erkek arkadaş mı oluyorum? Onun için adil olan bir çözüm ne olabilir?"
"Erkek arkadaşım ve ben birlikte 2,5 yıl geçirdik. Çoğu zaman birlikte yaşadık. Birlikte bir hayatımız var - evcil hayvanlar, rutin, planlar, vb. Elbette her iki tarafta da bazı küçük sorunlar oldu, ancak asıl soru yakın zamanda yaptığım büyük bir şeyle ilgili. Bir kız arkadaşımla çıktım. Bayılacak kadar sarhoş oldum. Eski birinin yatağında uyandım. Eski sevgilim yattığımızı söylüyor ama ben bardan ayrıldığımı ya da bunun ötesinde bir şey hatırlamıyorum. Bu benim erkek arkadaşımın güvenine ilk ve tek ihanetim. Ertesi gün hemen söyledim. İkimiz de bundan tırsıyoruz. Korkuyorum, pişmanım, utanıyorum. Kalbi kırık, incinmiş ve kızgın. Anlamsız olduğunu ve bir daha olmayacağını söylemeye gerek yok. Tekrar aşırı içmemeye karar verdim. Bunun zamanla ve çalışarak affedilebilecek bir şey olduğunu düşünüyor musunuz? Bunu aşıp daha güçlü olabilir miyiz? Yoksa iyi bir şeyi onarılamaz bir şekilde mahvettim mi? Özellikle onun veya benim için herhangi bir öngörünüz veya tavsiyeniz var mı?"
"3 aydır beraber aynı okula gidiyoruz
İlişkimizin daha fazla duygusal olmasını istiyor ama bana ayıracak vakti olmuyor. Genellikle okul teneffüslerinde birkaç dakikalığına ve çoğu cumartesi günleri görüşüyoruz. Şanslıysam onu ​​cuma geceleri de görebiliyorum. Tabii ki Pazar günleri (ve hafta içi çoğu gün) her zaman ""çok stresli"" çünkü o gün ev ödevi yapması gerekiyor. Bu yüzden, bir hafta bekledikten sonra, onunla birkaç saat yalnız kaldığımda, onunla sadece sevişmek istiyorum, ama görünüşe göre o bundan daha fazlasını istiyor (Yine de bana çok fazla duygu veriyor. onun için de çok eğlenceli olduğunu). Onunla daha mutlu olması için ilişkimizi nasıl daha ""anlamlı"" hale getirebilirim?

Hiçbir deneyimim yok ve ne kadar açık görünürse görünsün herhangi bir tavsiyeyi takdir ediyorum. O kesinlikle hayatımın aşkı falan değil ama onunla bir ilişki içinde olmayı seviyorum."
"Yurtdışında okurken bu kızla birkaç ay çıktım. Harikaydı. Ne yazık ki yurtdışında geçirdiğim sürenin bir son kullanma tarihi vardı ve ben gitmeden hemen önce ayrıldık. Ayrılıktan sonraki birkaç ay boyunca iletişimimizi büyük ölçüde sınırlamaya çalıştıktan sonra, nihayet birbirimize karşı hâlâ çok şey hissettiğimizi kabul ettik.

Uzun mesafe ilişkisinin ilk birkaç ayı inanılmaz derecede sorunsuz geçti, ama sonunda onun uzaklaşmaya başladığını hissettim. Konuşurduk ve yanıtlar daha kısa olurdu ve durmaksızın mesajlaşarak saatler harcadığımız yerde, sonunda muhtemelen daha sağlıklı, ancak daha yavaş bir iletişim modeline yerleştik. Ayrıca, iletişimimiz sırasında çoğunlukla mutlu bir surat takınırken, son derece şifreli şeyleri tweet atmaya başladı.

İlaç almam gereken bazı güvensizlik ve depresyonla uğraşıyorum. Ve değişen davranışı, ilişkimizin durumu hakkında bende biraz endişe uyandırdı, özellikle de facebook'ta aynı aktif sosyal hayatı sürdürdüğü için, yurtdışında geçirdiğim süre boyunca çoğunlukla erkek arkadaşlarıyla çıkması benden hoşlanmadıklarını çok açık bir şekilde ortaya koyduğu için.

Mesafesi ve tweet'leri normal davranışından o kadar sapmıştı ki sonunda Skype'ta bu konuyu ele aldım ve sonunda bu yoğun depresyon ve dış baskı duygularına sahip olduğunu ve sorunları için terapi gördüğünü itiraf etti, ancak çoğunlukla ayrıntıya girmeyi reddetti. onun ötesinde.

Bu konuşma belki iki ay önce oldu ve o zamandan beri farklı aşırılıklardan geçtik, son derece yakın ve iyimserden uzak ve içine kapanık. Yardım etmek ve bilgisayar ekranından destekleyici bir sesten daha büyük bir rol oynamak istiyorum. Sanırım, ona verdiğim olumlu yorumları çoğunlukla dikkate almıyor.

Her şeyin inanılmaz olduğu günlerimiz oluyor ama sonra tekrar depresif bir döngüye giriyor ve diğer her şeye karşı beyaz bir gürültü gibi hissediyorum. Özellikle fiziksel olarak orada olamayacağım düşünülürse, kapatılabilecek birine ulaşma stratejileri mi?"
"Bu şimdiye kadarki en tuhaf durum, bu yüzden lütfen bana katlanın. Arkadaşım bu akşam erkenden buradaydı ve ben yemek yaparken cep telefonumu kullanıyordu. Cep telefonumda erkek arkadaşımın çıplak fotoğrafları var, bunu yapmanın aptalca olduğunu biliyorum, bu yüzden bu konuda bir derse ihtiyacım yok lütfen. İki yılı aşkın süredir birlikteyiz ve birbirimize tamamen güveniyoruz ve bir daha asla böyle bir şey yapmayacağım. Telefonumu kullanması için ona izin vermiştim, öylece almadı. Ama resimler hakkında düşünmemiştim, o sadece internete girmek için kullanıyordu, bu yüzden pek düşünmedim. Odaya geri döndüm ve telefonumu geri aldım ve akşamımıza devam ettik.

Ama o gittikten yaklaşık bir saat sonra telefonuma bazı e-posta bildirimleri aldım, bu garipti çünkü telefonumda e-posta uygulamasında e-posta kurulumum yoktu. Bu yüzden kontrol ettim ve e-postasını açık bırakmıştı, telefonumu kullandığı sıralarda gönderilen resimlerin kendisinden kendisine mesajlar gördüm. Bir tür gözetleme olduğunu biliyorum ama üzerine tıkladım ve tam anlamıyla erkek arkadaşımın fotoğraflarını benim telefonumdan kendi e-postasına gönderdi. Muhtemelen onları şimdi bilgisayarına falan kaydetmiştir.

Onunla bu konuda nasıl yüzleşeceğimi bilmiyorum çünkü bu şimdiye kadarki en garip durum ama bir şey söylemem gerekiyor. Ve o resimleri sildiğinden emin olmak istiyorum. Eğer yapmazsa arkadaşlığımızı daha fazla sürdürmek bile istemiyorum. Tamamen ihanete uğramış hissediyorum ve bunun erkek arkadaşıma, bana, ilişkimize ve arkadaşlığımıza saygısızlık olduğunu düşünüyorum. Bana kızacağından emin olduğum için henüz erkek arkadaşıma söylemedim ama bu sorunu çözdükten sonra ona söyleyeceğim. Ne yapabilirim?! :("
"Yani onu birkaç yıldır tanıyorum, ama daha yeni çıkmaya başladık. O kesinlikle önemsediğim biri ve samimiyetinden şüphe etmem için bana hiçbir sebep vermedi.(şimdiye kadar)

AMA, en zor şey, sık sık dans etmeye gitmesi (onunla orada tanıştım ve bunu düzenli olarak yapıyoruz) ve ÇOK kız arkadaşı var. Güzeller, zekiler, eğlenceli yaratıklar ve bazen sadece benimle ilgilendiğine güvenmek gerçekten çok zor.

En İyi Arkadaşı, Facebook'ta SÜREKLİ olarak ""SENİ SEVİYORUM!"" diyen bir kız. vs... ve bu çok rahatsız edici."
"22 yaşındayım, o da öyle. Yaklaşık bir aydır çıkıyoruz. Bana kafa verirken elleriyle bir şeyler yapıyordu ve ona bunun iyi hissetmediğini söyledim. Çok üzüldü ve evimden ayrıldı.

O günün ilerleyen saatlerinde bir arkadaşımla konuşuyordum ve durumu belli belirsiz anlattım. Kız arkadaşımın sinirlenmesinin anlaşılır olduğunu söyledi ve geriye dönüp baktığımda şimdi de anlıyorum.

Dün gece kız arkadaşımla telefonda durum hakkında konuşuyorduk ve ona bir arkadaşımla bu konuyu konuştuğumu söyledim. Şimdi her zamankinden daha deli ve benimle konuşmak istemiyor.

Durumu düzeltmek için elimden gelen her şeyi yapmadığım için üzgün ama dürüst olmak gerekirse bunun hakkında fazla düşünmüyordum."
"Bu uzun bir hikaye ve gerçekten önemli değil ama esasen arkadaşımın kız kardeşi (WI'da yaşıyor) Match.com'da biriyle tanıştı ve Oregon'da yaşadığını iddia eden bu İnternet kadınına mahallede 30 bin dolar gönderdi.

[Bu Travel.state.gov raporuna] göre (*sağduyudan* bahsetmiyorum bile) bu kişinin bir dolandırıcı olduğu şüphesizdir.

Gelecekte bu ileti dizisini bulan herkes için, Reddit'te [hızlı arama] aşağıdaki benzer eski ileti dizilerini ortaya çıkardı: [1] [2] [3] [4](

Dolandırıcı *IS* gerçek bir kişi, İtalyan-Amerikalı olduğunu iddia eden yabancı aksanlı beyaz bir kadın, arkadaşımın kız kardeşiyle Skype'ta konuştu ve bazı temel araştırmalara göre sabit hat gibi görünen bir telefon numarası var. Oregon'da. Bir web sitesine sahip gibi görünen bir antika işletmesi yürüttüğünü iddia ediyor, ancak bu konuda sıfır gerçek bilgi var, bu nedenle oldukça açık bir şekilde bir kabuk gibi görünüyor.

Şimdiye kadar burada gördüğüm en iyi ipuçları:

* Bu bayanın Match.com fotoğraflarında görsel aramayı tersine çevir
* Sabit hattı ve antika işini araştırın (nasıl olduğundan emin değilim)

Bunun nasıl çalıştığını gerçekten bilseydim, bu dolandırıcının kişisel bilgilerini 4chan'da veya herhangi bir yerde *mutlulukla* yayınlardım ama ""senin kişisel ordun değil"" işini anlıyorum.

Durum o kadar kötüye gitti ki, arkadaşım ve ailenin diğer üyeleri, bu ablanın SGK çeklerinin tamamını bu yarım yamalak kadına göndermemesi için onlara mali vekaletname vermesi gerektiğini söylüyorlar. Bu iyi bir adım ama kız kardeş buna uymazsa asla olmaz.

Daha önce burada, dolandırıcının peşine düşmenin hiçbir yere varmayacağına ve sorunun evde çözülmesi gerektiğine dair tavsiyeler gördüm. Sadece emin olmak için soruyorum."
"Sırf birlikte çok eğlendiğimiz için erkek arkadaşımla kalmayı düşünmem delilik mi? Bekar olmakla ilgili bir sorunum yok ve tonlarca başka arkadaşım var ama hiçbir şey paylaştığımız aptal/çılgın/tuhaf mizah anlayışı ve yaptığımız şeylerle kıyaslanamaz.

Bana birkaç kez yalan söyledi ve artık ona güvenemem. Onu hala tamamen seviyorum ama bence ayrılmalıyız. Ama onu bir arkadaş olarak kaybetmek istemiyorum. gerçi arkadaş kalırsak, sadece birlikte kalarak aynı ilişkiye geri döneceğimizi biliyorum. Öyleyse, ikimiz de sonunda biteceğini bilmemize rağmen, sırf birlikte çok eğleniyoruz diye bu ilişkiyi devam ettirebileceğimi düşünmek tamamen delilik mi?

(Buna aldırış etmeyeceğini biliyorum. Bana tamamen aşık olduğunu iddia ediyor ve ona 3 hafta sonra ayrılacağımızı söylememe rağmen hala ortalıkta dolaşıyor çünkü ""olduğum gibi geçirmek istiyor"") bitmeden önce benimle olabildiğince çok zaman geçir')"
"Biri çok yaşlı, 18 yaşını zorlayan iki sultan papağanım var. O çok kırılgan ve çok bakım yoğun. Artık bir tünek üzerinde uyuyamıyor, bu yüzden genellikle yumuşak yastıklarla kaplı bir kutuda, havlularla kaplı, bir dizi yumuşak çorap ve sarılmak için atkılarla uyuyor. Onun içinde kalması için bir kafesim var ama hissediyorum Sanki onu oraya kilitlersem onu ​​cezalandırıyormuşum gibi.

Yeni Yıl için başka bir şehre mezuniyet gezisi için ayrılıyorum (yaklaşık 8 günlük bir konaklama) ve kuşları ülke genelinde 12 saatlik bir araba yolculuğuna götürmek istemiyorum. Ne yazık ki, kuşlara (özellikle yaşlı kuşuma) uygun bakım sağladığına güvendiğim tek kişi, aynı zamanda benimle seyahate çıkan ailem.

Tüylü arkadaşlarımı okuldan bir arkadaşımıza bırakmak zorunda kaldım, ona güveniyorum çünkü o birkaç arkadaşıma evcil hayvan bakıcılığı yaptı ve onlara iyi bakacağına söz verdi, ama yine de ayrılma konusunda rahatsızım. Yaşlı kuşum onunla. Onun korkmasıyla nasıl başa çıkacağını veya biraz ilgiye ihtiyacı olursa ne yapacağını bilip bilmediğinden emin değilim...

Ne yazık ki tek seçeneğim: Her iki kuşu da onunla bırakıp her şeyin yolunda gitmesini ummak ya da ailemle birlikte giderken bir otel odasında kalmak için 12 saatlik yolculukta Yoğun Bakım kuşunu da yanıma al.
Korkarım kuş onu terk ettiğimi hissedecek, bunalıma girecek ve ben geri dönme şansı bulamadan ölecek. Ne yapmalıyım?"
"erkek arkadaşım ve ben evlilik hakkında konuşuyoruz. bir çocuğum, bir ailem, bir hayat arkadaşım olsun istiyorum. Bence harika bir baba ve koca olur. nesnel olarak onun beni çok seven çok yakışıklı biri olduğunu biliyorum. o mükemmel değil ama gerçekten harika. Onu her zaman bir hazine olarak düşünmüşümdür.

bu yüzden sorunumun ne olduğundan emin değilim ve neden onunla evlenmeyi düşündüğümde biraz midem bulanıyor ve korkuyorum.

evlilik bana göre değil mi?

ona nasıl hissettiğimi söylemeli miyim?

Bu sorunları onu rahatsız etmeden çözebilirsem, onu acı çekmekten kurtarmak isterim.

Herhangi bir düşünceyi gerçekten takdir ediyorum."
"Geçmişim nispeten normal ve çok fazla yoğun dram yaşamıyorum (1 yılda 8 arkadaşımı kaybetmek dışında ama bu başka bir zamanın hikayesi).

SO'm annesi 16 yaşındayken doğdu, babası fiziksel olarak istismarcıydı ve canı sıkkın uyuşturucu bağımlısıydı. Yetişmesine, onu küçümseyen ve onu bir yükten başka bir şey olarak görmeyen büyükanne ve büyükbabası yardım etti. Üniversitede ilk yılına yeni başladı ve çıkmaya başlamadan önce en iyi arkadaşı olan eski sevgilisi dışında hiç arkadaşı yok (2 1/2 ay çıktılar). Onu benden geri kazanmayı %100 planladığını söyledi. İşin püf noktası burada, 100 mil ötedeki okula gidiyorum, eski sevgilisi gitmiyor ve onunla takılmakta, geceyi yurtta geçirmesinde... diş fırçasını paylaşmasını sorun görmüyor. Ona güveniyorum ve aslında bir şey olduğunu görmüyorum ama kafamın arkasında beni deli eden bir baskı var.

Yarın onun Doğum Günü ve şu anda annesi, teyzesi ve eski sevgilisiyle (aslında hiç arkadaşı yok) bir partide. Ciddi özgüven sorunları var ve tek arkadaşını ondan koparmak istemiyorum... ama o beni deli ediyor çünkü o bir tür pislik.

Bu sadece benim havalandırma yolum olabilir, böylece ona patlayıp onu uzaklaştırmam çünkü onu gerçekten önemsiyorum ve dramayı çok kişisel alıyor ve kendini suçluyor. Oh ve muhtemelen hatırlamadığım şeyler var"
"Bu birkaç yıl önce oldu. Eski arkadaşlarımdan biri biraz delirdi (çok fazla halüsinojenik ilaç) ve süper tembelleşti. Tuvalete gitmek için köpeğini dışarı çıkarmayı bıraktı, bu yüzden misafir odası köpeğin kaka ve işeme odası oldu. Arkadaşım da çöpü çöp kutusuna götürmenin çok fazla iş olduğuna karar verdi ve o da dolu çöp torbalarını kaka ve işeme odasına atmaya başladı.

Sonunda çalışmadığı ve faturalarını ödemediği için elektriği kesildi. Bu, Alabama'da yazın ortasındaydı. Söylemeye gerek yok, daire aşırı ısındı ve köpeğinden çıkan pireler endişe verici bir oranda çoğaldı. Arkadaşım sonunda gitti ama köpeğini yanında getirmedi.

Diğer arkadaşım ve ben köpeği cehennem deliği dairesinden kurtarmak zorunda kaldık. İçeri girdiğimizde, anında inciklerimize kadar pirelerle kaplandık. Korkunçtu! Köpeği yakaladık ve koştuk. Daireye ne olduğundan emin değilim, ama eminim ki orayı temizleyen insanlar koruyucu giysilerle içeri girmek zorunda kaldılar haha.

Cipini köpeği kurtarmak için kullandığımız arkadaşım yeni bir sorunla yaşamak zorunda kaldı; cipini pire istila etti. Aklına gelen her şeyi denedi ve sonunda cipinde böcek bombaları patlatmak zorunda kaldı. O cip ondan sonra aylarca ölüm koktu."
"**Uzun Hikaye:**

Birkaç ay önce, kız arkadaşımın yakın arkadaşının (eski) kız arkadaşının, kız arkadaşım ve onun yakın arkadaşının, yani, yakın olmasıyla ilgili sorunları var. Bu nedenle, sahte bir hesap altında kız arkadaşımı Facebook'ta herkesin önünde utandırmaya çalışıyor (örneğin, kız arkadaşımı utandırmaya adanmış sayfalar oluşturarak). Üzücü olan, kız arkadaşımın yakın arkadaşı sanki kız arkadaşını savunuyor ve onun böyle bir şey yapmayacağını söylüyor. O zamandan beri kız arkadaşımın yakın arkadaşından uzaklaşmasının nedeni de bu.

Şimdiye kadar, o kız ve kız arkadaşımın yakın arkadaşı görünüşe göre ayrıldılar ve bu yüzden yakın arkadaş, kız arkadaşımla barışmaya çalışıyor. Sorun şu ki, kız şimdi başka bir sıkıntıyla geri döndü. Bu sefer hem kız arkadaşıma hem de bana saldırıyor. Bize onun aklına gelebilecek şekillerde saldıran sayfalar ve sahte hesaplar oluşturmak. Kız arkadaşımın yakın arkadaşıyla çoktan ayrılmış olmasına rağmen bunu neden yaptığını bilmiyorum. Sanırım huysuz falan?

Şimdi sorum şu, onunla nasıl başa çıkacağız? Onu görmezden gelmemiz ve engellememiz gerektiğini söylemek kolay değil çünkü potansiyel işler ve benzeri şeylerle bağlarımızı koparabilecek bazı tanıdıklarımızı biliyor. Yeni bir Facebook hesabı oluşturmak uygun bir seçenek değil çünkü Facebook'umu iş amaçlı da kullanıyorum ve orada birçok profesyonel bağlantım var. Halihazırda iyi kurulmuş olan kişisel URL'yi içermez."
"O sırada 19, kız arkadaşım 18 yaşındaydım ve birbirimizin biraz skandal niteliğinde birkaç fotoğrafını çektik. (Bu devreye girecek) ve annem bir kombinasyon masasında çalıştı / etrafta koşuşturarak işlerin yapılmasına yardım etti. Sık sık ofisinde onunla oturup kitap okurdum ya da etrafta koşuşturup bir şeyler yapmasına yardım ederdim.

 
Bu gün, iphone'umun pillerinin biraz düşük olması dışında herhangi bir gün gibi bir gündü. Annemin ondan sarkan şık, küçük bir iphone şarj akoru var, iş atanmış, MacBook, bu yüzden telefonumu bilgisayarına takarak devam ediyorum. Bilgisayar bir şey yapıyor ve tüm resimlerimi ve müziğimi indirmek ve son on yılda almadığım tüm güncellemeleri almak isteyip istemediğimi soruyor ve annem bir şekilde iç geçirerek her şeyi çeviriyor. Basmak istediğim tüm düğmelere basabilirim çünkü hayatımızın bu döneminde, şimdi olduğu gibi, ondan daha iyi bir teknolojiydim.

 
Telefonumda profesyonel olmayan kişisel fotoğraflarım olduğunu hatırlayarak, herhangi bir resim veya müzik YÜKLEMEMEMİ ve sadece güvende olmak için telefonumu GÜNCELLEMEMEYİ rica ediyorum. Ve bu işin sonuydu, ya da ben öyle sanıyordum.

Dun dun DDUUUNNN!

Birkaç gün sonra annemden bir telefon aldım ""PROFESÖR! BENİM BİLGİSAYAMDA ÇIPLAK BIRAKMIŞSINIZ!"" Bu yüzden, ne olduğunu görmek için ofisine koştum ve ikinci bir programı olduğunu gördüm, bu birkaç yıl önceydi, bu yüzden ne olduğunu hatırlamıyorum, fotoğraflarınızın yüklenmesini isteyip istemediğinizi sormadı, o Sadece istediğini varsaydım.

 
Görkemli kız etine ilk bakışta bilgisayarını kapatmış (kadın olduğunu da biliyorum, sadece kibarlık yapıyordu) ve fotoğrafları sileyim demişti. Neyse ki, ekranda görünen tek resim, daha az skandal olan ekran görüntülerimizden biri olan belden yukarısıydı."
"SO'm ve ben dört aydır çıkıyoruz. Yedi aydır ilişkimize duygusal olarak bağlıyım, bu yüzden söylemeye gerek yok, ondan daha derin bir seviyedeyim. O harika bir adam - çok sevecen, çok tatlı, etrafta olmak benim için her zaman eğlenceli. Onu derinden önemsiyorum (gerçi buna aşk diyebilir miyim emin değilim. Muhtemelen çok, çok yakın bir şey). Her neyse, dün geceki harika seks turundan sonra, ""Senden hoşlanıyorum"" seviyesinden ""Seni seviyorum"" seviyesine geçip geçemeyeceğimizi tartıştık. Cevabı ""Muhtemelen hayır"" oldu. Benim iyi bir kız arkadaş olduğumu, sahip olduğu en iyi kız arkadaş olduğumu ama o romantik duyguları hissetmediğini kabul ediyor.

Bu duyguların gelişip gelişmeyeceğinden emin olsam da, bir mucize olacağına dair umutlanmak istemiyorum.

Karar verdiğim şey, SO'mu önemsiyorum, birlikte eğleniyoruz ve bana karşı hala yoğun hisleri olduğunu söylüyor, ama o kadar yoğun değil. Ağustos ayında büyük bir şehre taşınıyorum ve o zamana kadar SO'mda kalmayı ve SONRA ne yapacağıma karar vermeyi planlamıştım. Bu karar büyük ölçüde benim için verildiğine göre (eğer bana aşık olmazsa, birlikte kalamayız) ilişkimi nasıl daha gündelik hale getirebileceğim konusunda bir tavsiyeye ihtiyacım var.

Etrafta yatmayı ya da açık bir ilişki içinde olmayı kastetmiyorum, demek istediğim, herhangi birinizin bir yere varacağını düşünmediğiniz gündelik bir ilişki içinde misiniz? Duygusal olarak daha fazla düşmeden bir ilişki içinde olma hissini nasıl koruyorsunuz? Sadece daha derine inmeyerek kalbimi birazcık beladan kurtarabilmek için kız arkadaşça görevlerimi azaltmanın bir yoluna ihtiyacım var."
"Bir yıldır liseden beri en iyi arkadaşım olan erkek arkadaşımla çıkıyorum ve dürüst olmak gerekirse o sevdiğim en iyi erkeklerden biri. Çekici erkeklerden veya pisliklerden hoşlanmak için lise aşamasından geçmek zordu, ama dürüst olmak gerekirse, akıllı, ailesini ön plana koyan ve önünde iyi yaşam hedefleri olan birini buldum. Ben Asyalıyım, iyi notlarım var ve ortalama bir görünüşüm var. Ben tek çocuğum ve ailem bana baktığında bir olasılıklar dünyası görüyorlar. Ben çok aile odaklıyım, inancımla birlikte ailem her zaman önce gelir. Ancak, ailem erkek arkadaşımın yıldız ve harika olmasını bekliyor.

Ya yeterince yakışıklı değil, yeterince akıllı değil (ki buna katılmıyorum), yeterince dışa dönük değil ve tahmin edebileceğiniz gibi liste uzayıp gidiyor. Erkek arkadaşım herkese karşı destekleyici, iyi kalpli olmaktan başka bir şey olmadı, benzer değerlere yol açan benzer koşullarda büyüdü ve beni bir kitap gibi okuyabiliyor, çoğu arkadaşımın okuyamadığı gibi. Üniversiteye bu yıl başladık ve sadece bizim için değil herkes için zordu. Notlar her zaman güvenebileceği bir şeydi ve bu dönem öyle değildi, benim için de zor bir dönemdi. Sonra Noel için bana oldukça kötü bir hediye verdi ve aileme bu bir hakaret gibi geldi. Bu onlar için bardağı taşıran son damla oldu ve kıyamet koptu.

Biliyorum genciz ve bu uzun sürmeyebilir ama o her şeyin üstesinden gelmemde itici bir güç oldu. İlişkimiz bana umut veriyor ama ailem bana onun ileride birlikte olabileceğim biri olmadığını söylüyor. Birini bitirmek hakkında konuşmaya hazır değilim ama ona hiç şans vermediler. Onunla sadece bir kez akşam yemeği yedim ve onu sadece görünüşüne ve akşam yemeği için gergin olmasına göre yargıladım.

Bu yüzden bu gece erkek arkadaşım için ayağa kalktım ve ailemle kavga ettim. Ben mi haksızım, yoksa onun için savaşmaya devam mı etmeliyim, yoksa ailemi ikna etmekten tamamen vazgeçmeli miyim?"
"Benim (erkek, 26) son zamanlarda çok daha yakınlaştığım çok iyi bir arkadaşım (kadın, 25) var. Geçen bir buçuk ay içinde, birbirimizle herkesten daha derin bir düzeyde iletişim kurabildiğimizi ve anlayabildiğimizi fark ettik. Gerçekten önemli olan tüm açılardan inanılmaz derecede benzeriz. Genellikle haftada birkaç kez görüşüyoruz ve her gün, geceleri de dahil olmak üzere günün büyük bir bölümünde, birkaç saat konuşuyoruz.
Ayrıca ikimiz de fiziksel olarak birbirimize ilgi duyuyoruz, ama o uzun süreli bir partnerden yeni ayrılıyor ve ben yakın zamanda boşandım, bu yüzden şu anda birbirimizle hiçbir şey yapmak istemiyoruz. Ama arzu orada.

Mesele şu ki, ikimiz de aynı fikirdeyiz... birbirimizle romantik bir ilişki içinde olmak istemiyoruz. ""Çıkmak"" istemiyoruz. Bize... tuhaf geliyor.

Öyleyse sorum şu, bu ilişki nedir? Eğer bu kadar iyi anlaşıyorsak, bu kadar derin bir bağımız varsa, birlikte bu kadar çok zaman geçiriyorsak ve fiziksel olarak birbirimize ilgi duyuyorsak, neden birbirimizle çıkmak istiyormuş gibi hissetmiyoruz?"
"Ben de ona fazla ilgi gösteremediğim için ayrıldık. Konuyu açtı, umudunu kaybetti. Sonra başka bir kızla konuştum ama konuştuk ve o flört etmeye başladı, onunla konuşmayı bıraktım çünkü çok bağlanacağını biliyorum. O çekici evet.

Ondan sonra, eski sevgilimi hala unutmam gerektiğini fark ettim. Ancak bir şekilde konuşmayı başardık Reddit, onu seviyor muyum? Evet, ona karşı hala bazı hislerim var. O muhteşem ve kişiliği altın değerinde. Ama nedense benden ayrıldı, sevgi göstermiyordum. Bundan korkuyorum, ona bunu veremeyeceğim, tam anlamıyla yürekten gidecekmiş gibi hissetmiyorum. Çünkü son birkaç aydır okul, iş, hangi üniversiteye gideceğim (tekrar bir araya gelirsek mesafe olacak) konusunda stresliyim ve en önemlisi, geçen ay kendimde değilim.

Kendimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Ve ilişkilerden bıktığımı, tükenmiş gibi hissediyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Onu seviyorum evet, belki eskisi gibi değil ve o harika evet. Onu geri alıp orada yavaşça inşa etmeye çalışmalı mıyım yoksa sadece kırmalı mıyım? Bugün daha sonra onunla buluşacağım.

Ve diğer kızla konuşmak istediğim için kendimi biraz suçlu hissediyorum, belki konuşmayı özlediğim için ama şimdilik bunu görmezden geleceğim.

Şu anda anlamanız için her şeyi doldurmaya çalışıyorum, ama herhangi bir fikriniz var mı? Sorular?"
"Firefox'um var ""her seferinde bana sor"" bir site bir çerez ayarlamaya çalışır, oturumun sonuna kadar izin verebilir, reddedebilir veya izin verebilirim (tarayıcımı kapatıyorum).

Oturuma izin vermek için çoğu çerezi Google'dan ayarladım. Oturuma izin verecek şekilde ayarlanmış herhangi bir Google çerezim varsa, EMBEDDED youtube videoları çalışmıyor. ""Bir hata oluştu. Lütfen daha sonra tekrar deneyin"" yazan bir hata mesajı alıyorum.

Model tutarlı ve videolar doğrudan Youtube'da izlersem işe yarıyor.

Bunun neden olduğunu bilen var mı? Deneyimim bir muamma mı yoksa herkes için ortak mı? İzlemelerine tamamen izin vermediğim için Google beni cezalandırıyor mu?

Teşekkürler."
"Hey Millet! Yine beni korkutan ve tüylerimi ürperten bir kızla konuşma konusunda tavsiye almak için buradayım.

Bu kızı koridorda her gördüğümde aklım donuyor. Onunla konuşmak istediğim için çok korkuyorum ama ne söyleyeceğinden korkuyorum. neredeyse beynimin yarısı bana onunla konuşmamı söylüyor ve beynimin diğer yarısı, diğer yarısının ona ne söyleyeceğinden deli gibi korkuyor. Hahaha anlamak zor. Nadiren kızlarla konuşurum ve çok az kız arkadaşım oldu. Belki 2 veya 3 falan. Onlarla gayet iyi konuşabiliyorum çünkü onlardan hoşlanmıyorum.

Sadece büyük bir güven artışına ihtiyacım var, temelde elde ettiğim şey bu, harika bir antrenmanı yeni bitirdim ve harika hissediyorum (Sevdiğim kıza merhaba demediğim için bok gibi hissetmeden önce, yapmayı planlamıştım ama korkmuştum)
Sadece merak ediyorum, anın hararetinde nasıl aşırı gaza gelebilirim? Herhangi bir ipucu? Düşünceler? Öneriler?

 Bu kızla daha önce hiç konuşmadım ve o beni gerçekten tanımıyor, sadece iyi bir sonuç almayı umarak onu kanatlıyorum. Belki telefon numarası falan. Onu günde sadece bir kez görüyorum ve çok kısa sürüyor (öğle yemeğine giderken/öğle yemeği sırasında). Bu devasa şeyi okuduğunuz için çok teşekkürler!"
"Arka hikaye: Ben koşmaya aşık olan 26 yaşında bir erkeğim. Geçen sene eylül ayında evimi su bastı. Belli ki karım ve benim için stresli bir zamandı. Dağınık evimizi hallederken ailesiyle kalmak zorunda kaldık. Uzun lafın kısası, eski evimizi yıkmak, onu satmak, yeni bir ev almak ve ailesiyle yaşamak ve annesinin yemeklerini ve fazladan bağırsak ağırlığıyla paketlediğim tonlarca restoran yemeğini yemek arasında.

Bu resimler yeni eve taşındığımızda ve şimdi nerede olduğumu gösteriyor. Mayıs ayı gibi ciddi bir şekilde koşmaya başladım. O zamandan beri, kilometremi kademeli olarak haftada ortalama 20 olmak üzere ayda yaklaşık 80 mile çıkardım. Bunu artırmaya devam etmek isterdim ama yaşadığım kilo kaybı, kaybetmeyi tercih etmeyeceğim yerlerden alıyor gibi görünüyor. Göğsüm, omuzlarım ve kollarım zevkime göre biraz iskeletleşiyor ve uzun süredir görmediğim insanlarla karşılaştığımda hasta olup olmadığımı soruyorlar.

Hâlâ sizin için sorduğum soruyu okuyorsanız, koşumu tamamlamak için biraz hacim kazandırmaya yardımcı olacak iyi bir ağırlık antrenmanı planı için herhangi bir öneriniz var mı? Ayrıca diyet söz konusu olduğunda kalori alımımı artırmalı mıyım? Fındık, öğle yemeği eti, makarna ve akşam yemeği için tavuk veya domuz etinden günde yaklaşık 2000 tane alıyorum. Açıkçası başka şeyler de yiyorum ama bunlar benim normal günlük yiyeceklerim. Takviyeler söz konusu olduğunda, iyileşme için 6 milin üzerindeki herhangi bir koşudan sonra bir protein içeceğim var.

Olimpik boy bir ağırlık sehpam ve çeşitli ağırlık halterleriyle birlikte çekme çubuğum var. Herhangi bir öneriniz var mı?"
"Daha bugün olmaya başladı. Babam (katı) [54] beni okula gitmek istemediğim isteğe bağlı bir şey için aldı, arabadan indi ve eve yürümeye başladı, beni geri almak için gömleğimi giydi ve ben sadece devam ettim, diyor Eve yürüyorum ve ""iyi"" diyorum. Annem işe genellikle 5:00'da gitmesine ve 20:30'dan sonra dönmesine rağmen nedense gerçekten sinirlerimi bozmaya başlıyor. Karamsar olmaya başlıyor. Ergenliğin normal bir parçası olup olmadığından emin değilim. Ne olduğu ve nasıl düzeltebileceğim hakkında bir fikriniz var mı?"
"17 yaşındayım ve son zamanlarda 20 yaşında biriyle görüşmeye başladım. Son derece yakınlaştık ve onunla tanıştığımdan beri çok daha mutlu oldum ve hayatımın diğer alanlarında başarılı olmak için daha motive oldum. Zaten zor bir okulda iyi notlar alıyorum, spor yapıyorum ve hiçbir zaman içki veya uyuşturucu sorunu yaşamadım. Beni dengede tutan şey ilişkimiz.

Ailem birkaç yıldır boşandı ve neredeyse tam zamanlı olarak babamla yaşıyorum. Annem biraz fazla korumacı, bu yüzden biraz zorluk olacağını tahmin etmiştim ama böyle değil. Benim yaşımdaki biri için yaş farkının fazla olduğunu düşünüyor ve onunla çıkmamı istemiyor. Anladığım kadarıyla bu; ilgilenmek onun ayrıcalığı. Etrafında çalışılabilir. Asıl sorun şu ki, kötü bir ebeveyn olduğu, güvenliğimi ihmal ettiği vb. uzun vadede en iyi çıkar.

İstikrarlı, sevgi dolu bir ilişki içinde olmanın genç yetişkinler için nasıl sağlıklı olduğuna dair makaleler arıyorum (makaleler ona ulaşmanın en iyi yolu gibi görünüyor), ancak gençlik ilişkilerinin artılarını ele alan çok fazla makale bulamıyorum. . Gerçekten ihtiyacım olan şey, bunun sağlıklı bir şey olduğuna, 'beni iyi bir genç hanıma dönüştürme' ihtiyacına uygun bir şey olduğuna onu ikna etmek.

Herhangi bir fikir?

Not: ""17 yaşındasın, flört etmek için çok gençsin, sadece hayatın tadını çıkar ve biriyle birlikte olmaya ihtiyacın olduğunu düşünme..."" Evet, evet biliyorum. Bu çocuk gökten düştü ve onu neredeyse herkesten daha çok önemsiyor ve ona güveniyorum. Bazı yaş/aile sorunları yüzünden bundan vazgeçmeyeceğim."
"Eşim de ben de üniversite mezunuyuz. İkimiz de salak değiliz ve bu kısımlardaki 'kendi kendine yardım' bütçelerini gelişigüzel bir şekilde gözden geçiriyoruz ve gerçekten hiçbir şey eve gelmiyor gibi görünüyor. Bunun kısmen kaçınma sorunlarım olduğundan ve bir yetişkin olarak kendime (mali olarak) ne kadar cahil olmama izin verdiğimden biraz utandığım için olduğunu düşünüyorum.

Tam açıklama: Kişisel mali durumumuz için müdahaleci bir yaklaşım benimsedim ve bunun karıma haksız bir yük getirdiğini düşünüyorum. Bunu tamamen değiştirmeye niyetliyim.

Aylık mali durumumuzu düzenlemeye yardım etme ve paramızı bizim için çalıştırma zamanı.

Temel olarak: Tüm faturalarımızı (Öğrenci Kredileri, Araba Ödemesi, vb.) hallettikten sonra maaş çeklerimden yaklaşık 750 $ kaldı. Hala yemek yememiz, benzin ödememiz ve genel yaşam masraflarımız için hazırlanmamız gerekiyor.

Sorum şu: Gerçekçi bir bütçe oluşturmak için nasıl hareket etmeliyim? İkimiz de kötü ailelerden geliyoruz ve erken yaşta finansal okuryazarlığa sahip değildik... Sadece finansal başarıya giden öğrenme eğrisi karşısında bunalmış hissediyorum.

Mali açıdan sağlam olmanın genel ilkelerini anlıyorum: bir bütçe belirleyin, kazandığınızdan fazlasını harcamayın, kredi kartlarını sonuna kadar kullanmayın, vs. 750 $, bununla yapacağım şey bu"", yine de yemem gerektiğini vs. aklımda tutarak."
"Herkese selam. Bu yüzden burada oldukça uzun bir hikayem var, ama olabildiğince kısa tutmaya çalışacağım.

Başlangıç ​​olarak, ben ve 3 yıldır çıktığım bir kadın yaklaşık 2 yıl önce ayrıldık. 3 ay içinde iletişim tamamen kesildi ve o zamandan beri onunla konuşmadım. O sıralarda başka bir erkekle çıkmaya başladı. Bundan bir süre sonra başka bir kadınla da çıkmaya başladım.

Yani ben ve bu kadın kabaca son 1,5 yıldır çıkıyoruz ve kesinlikle inişlerden çok düşüşler oldu. Sürekli kavga ettik, hiç göz göze gelmedik ve hiçbir hobimizi paylaşmadık.

Eski sevgilim ve ben ise tamamen iyi anlaşırdık, burada burada birkaç büyük kavga ederdik ve çoğunlukla aynı hobileri paylaşırdık.

Şu anki kız arkadaşım ve ben son birkaç aydır gidip geliyoruz ve şu anda bir aradayız. Ama son birkaç haftadır kendimi eski sevgilimi daha çok düşünürken yakaladım ve neden olduğundan emin değilim. Uzun zamandır onu düşünmemiştim ve son zamanlarda onu aklımdan çıkaramıyorum. Onu meşru bir şekilde özlüyorum.

Söylentilere göre, eski erkek arkadaşımla erkek arkadaşının pek de iyi durumda olmadıklarını ve her şeyin dağılmaya başladığını duydum. Ona mesaj falan atmayı o kadar çok istiyorum ki. Ama doğru olup olmadığını bilmiyorum.

Biri bana burada tavsiye verebilir mi? Şu anda kesinlikle kayboldum ve kafam karıştı. Yardım edebilecek herkese teşekkürler!"
"Herkese günaydın! Cevabını (muhtemelen) zaten bildiğim bir sorum var, ama ipimin sonuna geldim, bu yüzden sormam gerekiyor.

İki yavru köpeğim var - Tillie 10 aylık ve Henry 3,5 aylık. Burada çok şey paylaştım ve çok güzel tavsiyeler aldım. Yavrularımın ikisi de gerçekten iyi köpekler ve oldukça eğitilebilir.

Şu anki sorunum Henry ve onun havlaması. Çok fazla veya çok sık havladığından değil. Tillie neredeyse hiç havlamadığı için çok havlıyormuş gibi *görünüyor* ama sanırım o oldukça normal. Sorun şu ki, o *havladığında* buz kıracağı gibi lanet olası kulak zarlarımı deliyor. Havlaması o kadar tiz ve gıcırdıyor ki dayanılmaz. Sık sık susmasını sağlamak için ona saldıran Tillie dahil herkes bundan nefret ediyor (*teşekkürler, Tillie!*) Henry çok iyi, sevimli bir köpek ama ailesi ve onu duyabilen herkes sesten nefret ediyor ve bu, insanların onun etrafta olmasını istememesine neden oluyor.

Ne zaman havlayacağını tahmin etmeye çalıştım, ama o bir köpek yavrusu ve köpek yavrusunun beynine ne zaman havlamaya başlayacağını tam olarak tahmin etmenin hiçbir yolu yok. Havlamayı tamamen bırakmasını önermiyorum, bu onun iletişim aracı ve aslında (çoğunlukla) bunu uygun şekilde kullanıyor. Ama onu eğitmenin bir yolu var mı... Bilmiyorum, biraz daha erkeksi havlamayı? Yok, değil mi? :-/"
"Geçen gece bu kızla takılıyordum ve sabah mısır deliğimin biraz komik olduğunu fark ettim ama o sırada pek düşünmedim. O günün ilerleyen saatlerinde duşa girdim ve Reddit'ten öğrendiğim bir profesyonel ipucunun ardından, eski lif kabağımı kıçımda kalmış olabilecek fazla kalıntıları temizlemek için kullandım. Lif tam olarak deliğime temas ettiği anda, neredeyse acıdan bayılıyordum. Sanki biri bana endüstriyel bir peynir öğütücüyle tecavüz etmiş gibi geldi. Görüşüm bulanıklaşmaya başladı ve düşmemek için kendimi duşun kenarına yaslamak zorunda kaldım. Bu pozisyonda yaklaşık 5 dakika toparlandıktan sonra nihayet kendimi inceleme cesaretini yeniden kazandım. Popo deliğimin olacağını düşündüğüm yere bir parmağımı yerleştirdim ve dokunması acı veren ve çok hassas olan şok edici derecede büyük şişmiş bir apse keşfettim.

Şimdi merak ediyorum, bu bir hemoroid mi yoksa çılgın bir cinsel yolla bulaşan hastalık mı? İlk etapta nasıl aldım, gelecekte nasıl almam ve nasıl geçmesini sağlarım? 23 yaşında bir erkek için bu normal mi? Reddit'e şimdiden teşekkürler.

Not: Üç gün oldu ve popo deliğim hala acıyor. Tekrar dokunmaya cesaret edemedim ama apsenin daha da küçüldüğünü sanmıyorum. Oturmak biraz rahatsız edici ama özellikle acı verici değil.

Ek Not: Bahsedilen kızla çıktığımda oldukça sarhoştum ama bildiğim kadarıyla kaka ağzıma dokunmadı veya müdahale etmedi."
"Merhaba ! Şu anda ona mesaj atmamak için gerçekten çok uğraşıyorum, işte buradayım.

Mutsuz olduğunu söylediği için beni terk ediyor. Onu savunmak gerekirse, son birkaç aydır boktan bir erkek arkadaş olmuştum. Her zaman genç olduğumuzu bildiğim gibi değildi ama duymak istediğim bu değildi. Birbirimizle yaşadık ve birbirimizi sevdik. Ancak, beni sevmediğini ve aşkın ne olduğunu bilmediğini düşünüyor. Üç yıldır birlikteyiz, neredeyse evleniyorduk.

Belki gelecekte tekrar deneyebileceğimizi söylüyor. Herkesin temas yok dediğini biliyorum ama tekrar denemek iyi bir şey mi? Onu hala seviyorum. Ayrıca kendisi üzerinde biraz çalışması gerekiyormuş gibi hissediyor. Çözmek istiyorum. Neden kalıp bunu çözemiyordu? İşini halletmediği için ona karşı bir miktar nefret beslediğim için haksız mıyım? Başkaları yerine kendini daha çok ön plana çıkarmak istiyor."
"Herhangi bir gramer hatası vb. için özür dilerim. Bunu tabletime yazdım.

Bir fırında çalışıyorum ve sabah çok erken kalkmam gerekiyor, bu yüzden 8:30 veya 9 gibi uyumaya çalışıyorum. Bu çocuklar bir süredir aileme sorun çıkarıyor, bu yüzden onlardan zaten hoşlanmıyorum.

Her neyse, cuma gecesiydi ve normalden biraz daha geç uyukluyordum, saat 10 gibi. Sonra birdenbire penceremin dışında çığlıklar duyuyorum (temiz hava astımımı biraz rahatlattığı için açık tutuyorum) ve 15 dakika duracağını umduktan sonra araştırmak için kalktım.

Dışarıya bakıyorum ve 9-12 yaşlarında yaklaşık 10 çocuğun birbirini kovalayarak çıkmaz sokakta koştuğunu görüyorum. Çıkmaz sokakta, arabamın etrafında, bahçemizde (çiçeklerimizi mahvediyor) vs. Akşam 10'da dışarıda oynamak isteseler de umurumda değil ama neden bağırıyorlar ciğerlerinin tepesinde ve bahçede koşup bir şeyleri yok etmek mi?

Öfkeyle aşağı iniyorum (çünkü pencereyi kapattıktan sonra hala sesleri net bir şekilde duyabiliyorum) ve aklıma bir fikir geldiğinde biraz su alıyorum. Arabamın anahtarlarını alıp bekliyorum. Çocuklardan biri arabamın arkasından koşmaya karar veriyor, diğeri onu yakalamaya çalışıyor ve arabama çarpıyor. Bu yüzden panik düğmesine bastım ve dağılmalarını izledim. Bu bir kez daha oluyor ve sonunda susup içeri giriyorlar ve sonunda uyuyabiliyorum.

Çok tatmin ediciydi."
"Ailemle bir şey yapması için sürekli yalvarıyorum ve o asla yapmayacak. Bugün yeğenimin doğum günüydü ve geç ayrıldığımdan emin oldum, bu yüzden orada sadece on dakika kalması yeterliydi ama onu bile yapamadı. Bundan kaçınmak için işe erken gitti. Kaygısı var ama ben de var ve ben hala ailesini tanımaya çalışıyoruz. Ailem benim için çok önemli ve onlara yabancılaşıyormuşum gibi hissediyorum. Eve gittim ve şu durumu yaptığını gördüm: ""İşe biraz erken gittiğimden beri boktan bir erkek arkadaş olduğumu düşünüyorum, bu yüzden fazladan bir şeyler yapabilirim, böylece doğum günü partisinde oturmak yerine geç kalmak zorunda kalmam. biri benimle konuşacak.""

Cevabım: ""Vay canına, bunu tamamen tersine çevirmenin yolu. Gerçekten üzgünüm çünkü ben istediğim zaman benimle asla aile toplantılarına gelmiyorsun ve benimle gelmek zorunda kalmamak için erken ayrıldın. Hemen hemen hiç kimse ailem seni gerçekten tanıyor ve bu çok boktan.""

Onu silmeyi reddediyor. Bir süredir bunun hakkında tartışıyoruz ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Bu kurtarılabilir mi? Yeni bir daire satın aldık ve her ay bu tartışmayı yaptığımız için çoktan taşınmak zorunda kalacağımı hissediyorum."
"Kız Arkadaşımla altı aylık bir ilişkim var ve konuşmalarımız sayesinde sonuna kadar gitmeyeceğimiz sonucuna vardım ve bu sorun değil. Temelde en büyük sorunlarımız, ihtiyacı olduğunu hissettiği yaşam deneyimlerine sahip olmaması ve benim onu ​​geride tutmamdan kaynaklanıyor.

Kontrol etmekle ilgilenmiyorum ve kız arkadaşıma ne yapıp ne yapamayacağını söyleme hakkım yok ama aynı zamanda şeyler hakkında hislerim de var. Hangi eylemleri saygısız veya incitici bulacağımı ona az önce bildirdim.

Her neyse, kısa vadede bu iyi ve birbirimizden gerçekten zevk alıyoruz. Uzun vadede bu sorun olacak. O kötü bir insan değil ve umarım ben de değilimdir. Bu sadece uzun vadede işe yaramayacak.

Kovan zihni, bitmesi gerektiğini bildiğin bir ilişkide ne kadar süre kalmanın sağlıklı olduğunu düşünüyor? Herkes farklıdır, sadece bir temel oluşturmak istiyorum."
"Annem her zaman karışık bir çanta olmuştur. O çok sınırda ama onu dışlamak istemiyorum ... 18 yaşımdayken annemin istediği gibi hukuk fakültesine gitmek yerine öğretmen olmak için okumaya karar verdim. (Artık bir öğretmenim) o zamandan beri sürekli olarak ""daha iyisini yapabileceğim"" ve fakir olacağım (yüksek lisans derecem olmasına rağmen - çoğu öğretmenden daha fazla maaş aldığım anlamına geliyor) beni azarlıyor. ""Hayatımı boşa harcıyorum"" diyor ve ""beni başarılı olmak için yetiştirdi, çocuklara bakıcılık yapmak için değil"", aynı zamanda bir ilkokulda (lise öğretmenliği yapıyorum) öğretmen-kütüphaneci olan kocama da kötü davranıyor. isteseydim daha başarılı bir adamla evlenebilirdim"" bu beni çok üzüyor. Onunla iletişimimi kesmeyi düşündüm ama oğlum onu ​​oğlumla seviyor (ve o çok iyi, hoş ve harika). Sadece ben ve kocam değil.. Ne yapacağımı bilmiyorum..."
"Tamam, bunun biraz uzun olabileceğine dair adil bir uyarı.

Yurt dışında okuyorum ve Nisan ayında en sevdiğim grubun gösterisine gittim. Gösteriden sonra solistle biraz konuştum ve sonunda şehrimizde olup bitenleri aktarabilmesi için onu Facebook'ta eklememi söyledi. Mayıs ayının başında nihayet arkadaşlık isteğimi kabul etti ve bana etkinlikler hakkında bir sürü bilgi gönderdi ve ben de herhangi birine gidecekse bana haber vermesini söyledim. Bana yapacağını ya da başka bir şey planlayacağımızı ve evinde serin bir terası olduğunu söyledi. Önümüzdeki iki hafta şehirde olacağını söyledi ve ben de onun için ne zaman iyi olacağını bana haber vermesini söyledim. Bana mesaj atmayı hiç bırakmadı.

Bir hafta öncesine ileri sardık, grubunun bir şovu vardı ve ben biletler tükenmeden bilet alamamıştım. Ona sorunumu ve yakında Brezilya'dan ayrılacağımı ve gitmeden önce onları görmek istediğimi mesaj attım. Adımı program listesine ekleyebileceğini ve evine ne zaman gelmemin benim için iyi olacağını bana asla bildirmediği için üzgün olduğunu ve istersem davetin hala geçerli olduğunu söyleyerek bana mesaj attı. Teşekkür ettim ve daveti kabul ettiğimi söyledim. Ertesi gece bana boş olup olmadığımı soran bir mesaj attı ve evine gelmemi söyledi. Evet. Bira almaya gidiyoruz, bana şehrin süper güzel bir manzarasını gösteriyor ve beni öpüyor ve evine geri dönüp sevişiyoruz. Her zaman çok tatlıydı ve benimle ilgileniyordu ve ben onunla gerçekten güzel zaman geçirdim. Birkaç gün sonra programına gidiyorum ve onunla biraz sonra tekrar konuşuyorum. Sonunda Brezilya'dan ne zaman ayrılacağımı soruyor ve yakında görüşürüz diyor."
"Yaş: 18 Cinsiyet: Erkek

Süre: Yarım yıl aşağı yukarı

Bir süredir olmayan duman kokusu alıyorum. Asla bir nedeni, hatta bir korelasyonu tam olarak belirleyemiyorum. Rastgele gelir ve gider. Çok kısa kokulardır ama çok güçlü olabilirler.

Geçen yıl Kasım ayında bir pratisyen hekime kontrol ettirdim, o da daha sonra bir KBB'ye gitmemi tavsiye etti. KBB Ocak ayına kadar ücretsiz değil.

Ocak ayına hızlı ileri sar, KBB'yi görüyorum. Kulaklarımı, burnumu ve boğazımı kontrol ediyor. Kulaklarımı temizledi ve burun deliklerimde tümör olup olmadığını kontrol etmek için burun deliklerime bir şey (ne dendiğini bilmiyorum) soktu. Her şey açıktı ve bunun hasarlı bir sinir olabileceğini düşündü. Zamanla düzelebileceğini söyledi. Kokular daha sık ve daha güçlü hale geldiği, ancak yine de rastgele olduğu için bu bana mantıklı gelmedi.

Tümör olmadığından emin olmak için CT taraması yaptırmamı söylüyor. Tomografi çektirdim, bir hafta kadar ileri sardım, KBB'den bir telefon aldım ve her şeyin temiz olduğunu söyledi. Tümör yok.

Hiçbir tümör harika değildir, ancak bu hayalet kokulara neyin sebep olduğuna dair kesinlikle kesin bir cevap vardır, değil mi?

Migren auralarını ve genellikle migrenden önce nasıl geldiklerini okudum, ancak koku olduktan sonra migren almadığım için bunu ekarte ettim."
"Birbirimizi etrafta gördük, ama daha yeni arkadaşız. Evet, orada bir çekim var (o lezbiyen, ben cis değilim).
Uzun süreli kararlı bir ilişki içindeyim (arkadaş farkında).
2 yıllık kararlı bir ilişkisi var.
Kız arkadaşı ona kötü davranıyor. O bunun farkında. O mutsuz.

Ben destekleyici bir insanım ve arkadaşlarınıza söylediğiniz en temel güzel şeyler bile (hoş görünüyorsunuz! Lezzetli akşam yemeği için teşekkürler! ""x""i sevmeniz harika) onu şok ediyor.

Ona doğru davranan birini bulmasını istiyorum. Ona hak ettiği gibi davranır. Özellikle girmem için çok erken. Ama benim daha iyi bir şey olduğumu ima etmeden, onun daha iyisini hak ettiğine dair ipuçları bırakmak istiyorum.

Bunu bu kadar zorlaştıran şey, onunla daha önce tanışmış olsaydım, bunun bir tartışma konusu bile olmamasıydı.

Herhangi bir fikir?"
"Ailem tarafından bir Liberal Sanatlar kolejine gitmeye zorlanan bir üniversite öğrencisiyim (üniversite için ödeme yapma konusunda yardımları için çok minnettarım). Ben bir biyoloji bölümüyüm ve girdiğim her sınavdan sonra bu konuda ne kadar berbat olduğumu hatırlıyorum! Sanat okuluna gitmeyi ve güzel sanatlar fotoğrafçılığı alanında kariyer yapmayı gerçekten istiyordum (Lisede birçok ulusal ödül kazandım).

Okul değiştirirsem, bu çok paraya mal olacak (üniversitede fazladan yıl) ve Güzel Sanatlar Lisans derecesine sahip bir iş bulmak büyük olasılıkla Biyoloji Lisans derecesine sahip bir iş bulmaktan daha zor olacaktır."
"Uzun Geçmiş:

Annemin en iyi arkadaşı, 12 yaşındaki Sheltie'miz yaklaşık altı ay önce öldü. Yaklaşık bir ay önce, yeni bir köpek almaya hazır olduğuna karar verdi, biz de beagle/pug karışımı bir köpek yavrusu sahiplendik. Sabah 5'te kalkmak arasında. okula gitmek, ders çalışmak/ödev yapmak, spor yapmak ve sosyal bir hayata sahip olmak için bunlarla ilgilenecek çok zamanım olmadı. Annem ve ikinci büyük kız kardeşim engelli, bu yüzden çalışamıyorlar ve *istedikleri* köpeğe bakmaları gerekiyordu. İkisi ve annem için evde sağlık yardımcısı olan ve bizimle yaşayan en büyük kız kardeşim arasında, görünüşe göre başa çıkamayacak kadar fazlaydı ve daha fazla yardım etmeme rağmen onlar tarafından taciz edildim. çok fazla zaman. Ayrıca köpeklere karşı alerjim olduğu gerçeğini de dikkate almadılar ve ona neredeyse hiç dokunamadılar. Her neyse, köpek sürekli ellerimi ısırıyordu ama kimsenin umurunda değildi... ta ki en büyük kız kardeşimi ısırana kadar. Bu yüzden onu geri verdiler ve annem üzgün... çünkü ne kadar şikayet etse de köpeği seviyordu. Ablamın kedisi annemi kesinlikle seviyor ve her zaman kız kardeşime değil ona sarılıyor, bu da sorunlara neden oluyor, ama görünüşe göre bu yeterince iyi değil. Köpeklere karşı alerjim olmasına ve biri beni kaşıdığında/ısırdığında dışarı çıkmama rağmen, yardım etmediğim için şimdi *bana* kızgın, bu köpek kötü bir şöhrete sahipti/geri dönmüştü. Orada teğet geçtiğimi biliyorum ama sormaya çalışıyorum, annemi meşgul edecek bazı şeyler neler?"
"Bunu kısa tutmaya çalışacağım!

**Arka plan**

* Her zaman bir tekrar tekrar / tekrar kapalı (çok rahat!) Koşucu oldum, tipik olarak 3 - 5 k yapıyorum
* Dizlerim her zaman titiz olmuştur ve ""koşucu dizim"" olduğunu düşünen bir fizyoterapiye gittim.
* Hamilelik öncesi, düzgün bir temele sahip olsam bile (C210k tipi bir program yaparak) 8 - 10 k mesafe aralığına geldiğimde ""koşucu dizim"" alevlenirdi.

**Şuanki problem**

Bebeğimi bir yıl önce doğurdum, yani yaklaşık 1,5 yıldır koşmuyorum. Oldukça zayıfım ve son bir yıldır aerobik tarzı dersler alıyorum, bu yüzden tamamen formda değilim. Vücut ağırlığı egzersizleri, aerobik, bisiklet ve eliptiklerin hepsi iyidir. Bununla birlikte, en ufak bir parça bile koştuğumda, hatta uzun bir yürüyüşe veya yürüyüşe çıktığımda, leğen kemiğim çok ağrıyor ve sıkılaşıyor ve dizlerim çok hızlı bir şekilde ağrımaya başlıyor. Zaten genel ağız kavgası / akciğerler / esneme türü şeyler yapıyorum.

Koşmanın artık bana göre olmadığını hissetmeye başladım. Bu bir serseri, çünkü koşmaktan gerçekten zevk alıyorum!

Kimsenin benzer bir şeyi oldu mu? Herkes yardımcı olabilecek bazı esneme hareketleri veya egzersizler önerebilir mi? Bir Dr. Yoksa sadece bir fizik görmeli miyim? Nasıl ilerleyeceğinden tam olarak emin değilim.

Teşekkürler!"
"Benden 8 yaş büyük kız arkadaşım var ve eski kocasından çocuğu var. Gerçekten iyi bir ilişki içindeydik, neredeyse mükemmel gibiydi ama bugün ayrıldık çünkü bugün sadece ikimize biraz zaman ayırdık ve o zamanı bilgisayar başında geçirdi. Ve ona senin tüm boş zamanımızı bilgisayarda veya telefonda geçirdiğini ve bir şeyin diğerine yol açtığını ve temelde bu şekilde sona erdiğini söyledim, yatakta çok kötüyüm vb dedi ... ve iyi dedim, yapmıyorum artık seninle olmak istiyorum ve bunun harika olduğunu çünkü ben de seninle olmak istemiyorum dedi. Üzgünüm, çok kötü ve net olmayan bir gönderi çünkü ingilizce benim ana dilim değil."
"Sadece reddit'e bu konudaki görüşlerini sormak istedim:

Kısa hikaye, kuzenim halam tarafından sarhoş bir öfkeyle oğlunu (13) neredeyse öldüresiye dövüp tekmeleyerek yakalandı. Yetkililer geldi, başka bir telefon aldı ve 3 gün sonrasına kadar geri dönmedi. Oğlu (13) ve kızı (12), annelerinin bakımındayken ÇOK FAZLA hiç bitmeyen çok grafik çocuk istismarı, uyuşturucu kullanımı ve taciz hikayeleri verdiler.
Sonunda (yakalanma olayından bu yana 3 yıl sonra) ebeveyn haklarının tamamen kaldırıldığı bulundu ve çocuklar artık teyzemin ve amcamın bakımı altında.

Artık yargıç onu uygunsuz bir ebeveyn olarak bulduğuna göre, oda arkadaşları tarafından taciz, uyuşturucu kullanımı ve taciz edildiğine dair tüm anlatımlardan neden hapiste değil?"
"Yaş farkından dolayı ağabeyimle hiç yakın olmadım. 18 yaşında taşındı, bu yüzden onu hiç tanıma fırsatım olmadı. Onu sadece Şükran Günü'nde görüyorum ve hiç konuşmuyoruz. Karısıyla biraz daha yakınım, çünkü onu gördüğümde gerçekten sohbet ediyoruz, ki bu hala yılda sadece iki kez (büyüdüğüm yerden 2000 mil uzakta yaşıyorum, bu yüzden yılda sadece iki kez ziyaret ediyorum).

17 yaşımdayken aileme ve diğer kardeşime açıldım. Alışmaları biraz zaman aldı ama artık hepimiz iyiyiz. İki uzun süreli kız arkadaşımla tanıştılar ve en büyük ağabeyim ve yengem de onlarla tanıştı, ancak ""Bu [isim]"" diye tanıtıldılar. Bu kızlarla bir ilişkim olduğu çok açıktı ama açıkça hiçbir şey söylenmedi.

Birkaç yıl önce bir kız arkadaşımın yanına taşındım. Ayrıca birlikte sırt çantamızla Avrupa'yı dolaşarak bir geziye çıktık ve birlikte ülkeyi dolaştık. Bunu enişte ve yenge biliyordu. Yine, oldukça açık, ama yine, açıkça hiçbir şey söylenmedi.

Arka plan olarak bahsetmeye değecek küçük bir şey: erkek kardeşim lisedeyken, annemin birkaç arkadaşının eşcinsel olduğu ortaya çıktı. Öğrendiğinde anneme ""Birden gey olduğunu söylemeyeceksin değil mi?"" diye sordu. Anneme bundan gerçekten hoşlanmayacağı izlenimini verdi ve eşcinsel bir kız kardeşin eşcinsel bir anneden tamamen farklı olduğunu bilsem de, bu beni duraksatıyor. Anneme ona açılıp açılmayacağını sorduğumda, köprüye vardığımızda geçeceğimizi söyledi.

Saçma gelmeye başlıyor. Şu anki kız arkadaşımı bu bahar eve getirmeyi planlıyorum ve onu gerçekten ""[isim] kız arkadaşım"" olarak tanıtmak istiyorum. Hepsi bu noktada söylendi, yani bunu yapabilir miyim? Zaten bildiklerinden oldukça emin olduğumda, ""bu arada, ben eşcinselim"" demek gereksiz görünüyor."
"İki yıldır çıkıyoruz ve bir yılı yurt dışında, Londra'da geçiriyoruz. Londra, her iki ana dalımız için de işe yarayan tek programdı. Şehri seviyoruz ama programımızdaki diğer tüm öğrencilerin hafta sonları diğer Avrupa ülkelerine falan seyahat ettiğini fark ettik.

Daha önce hiç ülke dışına çıkmadım. Avrupa'yı daha çok görmeyi çok isterim, bir daha asla şansım olmayabilir. Ama kız arkadaşımın ailesi onun seyahat etmesini yasakladı. Kalabalık bir grupla birlikteyse günübirlik gezilere çıkabileceğini söylediler, ancak programımızdaki diğerlerini tanımadığımıza göre (oldukça yalnız insanlarız), bu mümkün değil. Gece yolculukları veya uçak yolculukları söz konusu değil.

Kız arkadaşım da seyahat etmek istiyor ve gizlice seyahate çıkmayı düşündük ama vicdanı onu öldürüyor. Anne babasına izin için yalvaran bir e-posta yazmayı denemek istiyor ama korkuyor. Bana onsuz seyahat etmemi söyledi ama ne kadar Avrupa'yı görmek istesem de onsuz gitmek istemiyorum. Biz ne yaptık?"
"Geçen gün benim yaşlarımda (18-19) bir kadınla tanıştım ve hemen birbirimize girdik, onun hoşlandığı bir şey öğrendim ve bunun hakkında epeyce konuştuk. Meğer gayet iyi konuştuğum bir dilden dil kursu alıyormuş ve ""bana yardım etmelisin çünkü yakında sınavım var"" gibi bir şeyler söyledi. Telefon numarasını aldım ve birkaç saat sonra, akşam 20:30 civarında ona bir metin mesajı gönderdim. Sohbet güzel gidiyor, aniden o dilde konuşmaya başlıyor ve işler iyi gidiyordu. Ona (dilde) ertesi gün boş vakti olup olmadığını ve biraz zamanı varsa ona yardım edebileceğimi sormaya karar verdim. Şimdi ~4 günden beri bir yanıt almadım, Testi çoktan geçti. Muhtemelen meşgul olduğunu düşündüm, ama bana bazen sosyal olarak endişeli olduğunu söylediğini hatırladım, bu yüzden çok utangaç olması ya da başka bir şey olabileceğini düşünüyorum. Mesajı anlaması da biraz zor olmuş olabilir ama bilmiyorum. Çok hoş göründüğü ve daha önce iyi bir tartışma yaptığımız için beni ""aştığını"" düşünmüyorum. Hatta bir süre orada olan arkadaşım, onun muhtemelen benden hoşlandığını düşündüğünü (bana bakışı, konuşurken ilgi duyması vb.) ve mesajlarda mutlu göründüğünü (birkaç gülen yüz kullandı ve iyiydi)

Bu yüzden şimdi ona bugün veya yarın bir mesaj göndererek testin nasıl geçtiğini sormayı düşünüyorum çünkü onunla konuşmaktan gerçekten keyif aldım ve onu daha yakından tanımak istiyorum. Ama korkarım ki fazla ""muhtaç"" falan olacağım. Onu 2 gün sonrasına kadar görmüyorum ve göreceğim de kesin değil. Ne yapacağımdan gerçekten emin değilim, bütün hafta onu düşündüğüm için onunla biraz konuşabilmek istiyorum."
"Yani, uzun lafın kısası. Yaklaşık 5 aydır çıkıyoruz. Erkek arkadaşımın [25] zor bir yetiştirilme tarzı ve boşanmayla sonuçlanan çok kaba bir ilk ve tek ilişkisi vardı.
O benim ilk ilişkim değil. Ben [21] aslında biraz daha gencim ve yaklaşık 4 yaşındayım (neyi bir ilişki olarak saydığınıza bağlı olarak). Eski sevgilisi süper kontrolcüydü, bu yüzden haddini aştığını hissettiğimde bile kontrol etmemek için gerçekten elimden gelenin en iyisini yapıyorum.
Bu küçük internet arkadaşlarının ilişkimize akmasına ihtiyaç duyuyor. Sanki çevrimiçi arkadaşlarından biri benden hoşlanmadı ve benim yerime onunla konuşmayı bıraktı. Bu ""arkadaşların"" hepsi elbette kadın.
İçeriği nedeniyle özellikle umursamadığım ve beni neden rahatsız ettiğini anlamadığı birkaç reddit'te gönderi paylaşıyor. Sadece bu kadınlara iltifat ediyor ve bunu yapmayı çok seviyor. Onları becermeye çalışmıyor ya da bildiğim herhangi bir şey ama bu beni gerçekten güvensiz kılıyor. Asla birden fazla kişinin ilgisine ihtiyacım olmadı ama o var. Temelde can atıyor, oysa ben bunu çocukça buluyorum.
Asıldığı ve geçmişteki bazı cinsel karşılaşmaları hakkında övünüyor. Ondan yaklaşık 4-5 yaş küçüğüm ama daha az deneyimli değilim ve benimle aynı fikirde olmadığında her zaman yaş kartını fırlatıyor gibi görünüyor.
Yaşıma göre çok büyüdüm. Üniversiteye gidiyorum, tam zamanlı çalışıyorum ve hala bir aile/sosyal hayatım var. Aslında sahip olduğum her şey için çalıştım. Bu yüzden o kartı düşürdüğünde, bu benim için son derece aşağılayıcı. Ona durmasını veya gitmesini söylemek yanlış mı? Yaşım küçük diye küçük düşürülmek istemiyorum. Çünkü dürüst olmak gerekirse, zihinsel olarak kesinlikle ikimizden daha genç olan o."
"Merhabalar, buraya ilk kez yazıyorum, hakkımda biraz bilgi vermek istiyorum.

Buraya birkaç yıl önce taşındı, 1 dokunaklı/fiziksel kaçamak (Meksikalı), karşılıklı arkadaş aracılığıyla 1 GF (7 aylık ilişki, Asyalı) yaşadı, ama aslında daha önce beyaz bir Amerikalı kızla hiç çıkmadı. Onunla OkCupid aracılığıyla tanıştım. Btw, ben Çinliyim.

Yani .. Gelecek Pazartesi ona çıkma teklif ettim ve o da kabul etti. Ve bir AVM'de buluşuyoruz. Ama farkettim ki, çıkmanın görgü kurallarını gerçekten bilmiyorum. Ortak arkadaşlarla çıkmanın yanı sıra.

Çevrimiçi olarak bazı kılavuzlar, ipuçları, tavsiyeler, yapılması ve yapılmaması gerekenler hakkında okudum ama deneyim yoluyla kişisel olarak neler öğrendiğinizi sormak istiyorum.

İşte soru(lar)ım,

Ona gergin olduğumu ve daha önce hiç böyle bir şey yapmadığımı söyleyebilir miyim?

Bir Alışveriş Merkezinde ilk kez buluşmak için ne yapmak kötü bir fikir olabilir?"
"Çalışmalarım (bekarlar) boyunca, finansın ""bilimsel"" doğası hakkında giderek daha fazla rahatsız oldum.

Çabuk, yatırım fonlarının yüzde kaçı ""piyasayı yendi"", yani endeksten daha iyi performans gösteriyor? Çalışmalar genellikle bu sayıyı yüzde 20 ila 30 arasında buluyor, ancak 2011'de bu sayı yüzde 14'e düştü. Bu insanlar uzmanlık ve bilgiyle bu kadar donanmışsa, finans teorisi hakkında hiçbir şey anlamayan insanlar neden bir endeks fonuna pasif bir şekilde yatırım yaparak daha fazlasını elde ediyorlar? Aksine, finansal ""bilgi"" yarardan çok zarar veriyor gibi görünüyor.

Üniversitelerde öğrettikleri şeylere baktığınızda, dağlar kadar karşı kanıta rağmen bu teorilere nasıl inanmaya devam ettiklerini merak etmelisiniz. Hisse senetlerinin, CAPM'de beta olarak ölçülen, riske göre getiri ürettiği varsayılır. Yine de beta, 1982'den başlayarak hisse senedi getirileriyle neredeyse sıfır korelasyona sahipti. Beta'nın tahmin gücünü doğrulayan çalışmalara bakarsanız, hepsi 1970'lerden kalma verileri kullandı. Ancak insanlar hala portföy oluşturmak için beta kullanıyor.

Etkin piyasa teorisine ne dersiniz? Teoriye göre, her şey uygun şekilde fiyatlandırıldığı için stok balonları olmamalıdır. Ama varlar. Geliri olmamasına rağmen Instagram'ın değeri 1 milyar mı? Kesinlikle uygun fiyatlı.

Opsiyon fiyatlandırma modelleri bile gülünç. Bir model, risksiz oran üzerinden borç para alabileceğinizi ve hisse senetlerinin yalnızca risksiz oran getirisi sağladığını varsayar. Black-scholes modeli ayrıca riskin tarihsel verilere bakmadan normal olarak dağıldığını varsayar ve bu da Black ve Scholes'un kendi iflasına yol açar.

Hisse senetlerini nasıl fiyatlandırdığımızı bilmek ister misiniz? Sihirli sayıları kıçımızdan çekip çıkarıyoruz ve keyfi bir değer bulmak için diğer eşit derecede saçma sayılarla etkileşime girmesini sağlıyoruz. Sonra diğer insanları saçmalıklarımızın aslında yasal olduğuna ikna etmeye çalışırız. Hisse senedi değerleme modellerinin doğru olmasının tek yolu, hisse senedi analistlerinin öngörülü olmaları ve 10 yıl sonrasını görebilmeleridir. Ancak o zaman bile analistin herhangi bir hesaplama yapması ve bize sadece hisse senedi fiyatını söylemesi gerekmez."
"Şimdi, bununla nereden başlayacağımı gerçekten bilmiyorum. 20 yaşında bir kadınım ve harika bir insan olduğuma inanıyorum, ancak erkeklerin ilişki kurmaya çalışmadıkları sürece neden benimle ilgilenmediklerini anlayabiliyorum. Bağlantılardan adil bir pay aldım, ancak rastgele tanıştığım biriyle asla ve bundan bir ilişki kurma arzusu duymadan bu adamlarla iyi arkadaşlıklar kurmaya devam ettim.

Derecemi almaya çalışan tam zamanlı bir öğrenciyim, bunu yaparken bile diğer faaliyetler için kendime bolca zamanım oluyor. Ben de bir anneyim. Elbette çocuğum küçüktü, ama hayatımı daha iyi hale getiren tek şey buydu. Okul öncesi çocuk değildim ve şimdi hayatım umduğumdan daha fazla bir araya geldi. Çocuğumun babasıyla harika bir arkadaşlığımız var ve hepsi bu. Birlikte çok iyi ebeveynlik yapıyoruz. Çocuğumuzla geçirdiğimiz zaman 50/50 bölündüğü için bu da kendime çok zaman ayırmamı sağlıyor.

Harika bir kişiliğe sahip harika bir insan olduğumu düşünmek isterim. Hemen hemen her şeyden zevk alırım ve yeni şeyler deneyimlemeye istekli olurum. Ayrıca bana her zaman çok çekici bir kadın olduğum söylendi. Şimdi burada neyi özlüyorum? Zaten olduğum gibi beni mutlu edecek bir erkeğe kesinlikle ihtiyacım yok. Sadece hayatımı biraz daha parlak hale getiren o kişiye sahip olmayı çok istediğimi biliyorum.

Son zamanlarda birlikte olduğum (ama çok yakın zamanda değil) veya ilgilendiğim bazı erkekler her zaman bir çıkış yolu buluyor gibi görünüyor ve bunun zaten bir çocuğum olması gerçeğiyle ilgili olduğunu düşünmeden edemiyorum. ya da sadece benimle ilgili bir şey. Tüm hayatım düzenli. Kendi evimde yaşıyorum, borcum yok, üniversiteye gidiyorum ve derecemi almaya çok yaklaştım. Size bundan bir şey söyleyebilirim, hayatım benim yaşımdaki ve benim durumumdaki çoğu insandan çok daha iyi durumda. Çoğu arkadaşımdan da çok daha iyi.

Yani, herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır. Ne aradığımdan tam olarak emin değilim, ama bu bir şey."
"2 yılı aşkın süredir birlikteydik.

Onu FB'de temelde herkese ondan ayrıldığım için mahvolduğunu söylerken gördüm. Hâlâ arkadaş listemde olduğu ve ortak arkadaşlarımız olduğu için onu ""düzeltmek"" istedim ama her seferinde kendimi tuttum.

Nihayetinde, arkadaş kalmak ve beni hayatında tutmak ama artık bir ilişki içinde olmamak istemesiydi. Bu kurulumu reddettim ve sanırım artık ""kötü adam"" benim ve HER'den ayrıldım. Daha önce benzer bir durumla karşılaşan var mı? Herhangi bir tavsiye? Teşekkür ederim."
"bazı aile üyeleri hesabımı bildiğinden atılabilir

Bu yüzden kuzenimin ot sattığından oldukça eminim. Oldukça eminim derken, neredeyse hiç şüphesiz satış yaptığını kastediyorum. Instagram'ında, neredeyse sadece büyük kıç yığınları ve devasa ot kavanozlarının resimlerini yayınlıyor. Ve nakit olarak süper pahalı şeyler satın alır. VT'deki okulda kampüste yaşıyor, ancak kalıcı adresi NY'de. Ayrıca bir işi yok.

Satarken yakalanırsa sonuçları ona ne söylemeliyim? Büyük kuzeni olarak ona bir şeyler söylemem gerektiğini hissediyorum ama bunun büyükanne ve büyükbabamıza ve ailemize ne yapacağından başka ne söyleyeceğimi bilemiyorum. Ayrıca onunla mı yoksa ailesiyle mi konuşmalıyım bilmiyorum çünkü doğrudan ona gitmek, benim ailesine gitmeme engel olur. Kayboldum. Bu çocuğu seviyorum ve sonunda kendini becerdiğini görmek istemiyorum.

Herhangi bir tavsiye harika olurdu. teşekkürler r/legaladvice"
"Merhaba arkadaşlar!

Uzun mesafeli bir ilişki içindeyim ve bu nedenle Skype, yaşam kalitemiz için büyük bir nimet oldu. Bu son zamanlarda biraz düşürüldü.

Kız arkadaşımla birlikte filmlerin ve bölümlerin keyfini çıkarabilmemiz için ekran paylaşımı yapardık. Çok gibi görünmeyebilir ama biz bu yeteneğe değer verdik. Skype hizmetine yalnızca bunu bize saklamak için abone oldum.

Bir süre önce ekran paylaşımı, çalışan video ile başa çıkmayı bıraktı. Emin olmamakla birlikte Microsoft'un Skype'ı satın aldığı sıralarda olduğunu düşünüyorum. Bu kafa karıştırıcı çünkü ikimiz de hala iyi web bağlantılarından yararlanıyoruz ve normal koşullar altında çok iyi akış sağlayan yüksek çözünürlüklü web kameraları kullanıyoruz.

Ayrıca, herhangi bir nedenle ekran paylaşımı yaparsak görüşmemizin kısıtlandığını ve kaliteyi yeniden kazanmak için geri çağırmamız gerektiğini keşfettik.

Bunu boşuna araştırdım ve bu durum hakkında herhangi bir bilgisi olan ve/veya çalışan bir alternatif bilen var mı diye merak ediyordum."
"Kuyu. SO'ma bugün biseksüel olduğumu düşündüğümü söylediğimi ve buna bir ördeğin sırtındaki su gibi davrandığını söyleyerek başlayacağım. Bazen diğer erkekler söz konusu olduğunda biraz kıskandığı için tamamen şaşırdım, ama sanırım beni gerçekten ciddiye almıyorsa buna ""ateşli"" diyebilir.

Neyse mesele o değil, hep biraz merak etmişimdir ama hiçbir zaman kurduğum fantezilere göre hareket etmemişimdir. Her zaman bana oral yapan kadınları düşünürdüm ya da her zaman göğüslerin çok güzel olduğunu ve onlar tarafından tahrik edildiğini düşünürdüm.

İşte burada işler biraz karmaşıklaşıyor. Bi-seksüel olduğuma inanıyorum ama asla harekete geçme şansım olmadı. Bir keresinde lisedeyken en yakın arkadaşlarımdan biriyle sarhoşken birbirimizi öpmeye cüret ettik ve öptük. Biseksüel olarak çıksam ne düşünürdü? Ve en iyi arkadaşım eşcinsel, hiç bir şey yapmadık ama bu ilişkiyi zorlaştırır mı? İnsanlara söylemekten oldukça korkuyorum - söylemeli miyim?

Ayrıca, ailemin bazı kesimleri heteroseksüel olmayan ilişkileri pek kabul etmiyor, bu yüzden dışarı çıkarsam, bunu yakın arkadaş çevreme mi saklamalıyım?

Bunu nasıl yapardım?

Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Yaklaşık üç hafta sonra üniversiteye gidiyorum ve annem şimdiden biraz korkmaya başladı. Aslında, haziran ayında liseden mezun olduğumdan beri giderek daha fazla üzülüyor. Onun üzgün olduğunu bildiğim için kendimi kötü hissediyorum ama bu beni gerçekten mahvetmeye başladı. Biraz arka plan:

* Ben annemin tek çocuğuyum. Babamdan ayrıldıktan sonra sonunda üvey babamla evlendi. Bakması gereken iki küçük köpeği olmasına rağmen, daha fazla çocuk sahibi olmamaya karar verdiler.
* Annemin de belirttiği gibi, onun bensiz olduğundan daha uzun süredir onun hayatındayım. (Annem 17 yaşında hamile kaldı ve ben şu an 18 yaşındayım.)
* Üvey babam, annem her ağladığında ya da gitmeme üzüldüğünde beni güncellemek için garip bir ihtiyaç duyuyor ve suçluluk duygusu beni gerçekten etkiliyor.
* Hem annem hem de üvey babam, erkek arkadaşımla geçirdiğim zamanın miktarını biraz kıskanıyor gibi görünüyor, ki bunu mantıksız buluyorum çünkü genellikle onlar işteyken veya akşamları, onlar işteyken onunla çıkıyorum. yorgun ve okuyor ya da uyuyor. Bunun suçluluğu da bana ulaşmaya başlıyor.
* Üniversitemin evime arabayla yaklaşık 14 saat uzaklıkta olması gerçeğiyle tüm bunların karmaşık olduğundan şüpheleniyorum."
"Tamam aşkım. TIFU'lar o gün nadiren gerçekleştiğinden, bu dün oldu.

Gece geç vakitti ve şehir içi tren istasyonlarından birinde trenimi eve bekliyordum. Önceki trenim iptal olmuştu ve olmasaydı bu olmayacaktı.

Telefonda bir arkadaşımla konuşuyordum, iki kulaklığım da takılıydı, bu yüzden sesim muhtemelen oldukça yüksekti. Bu arkadaşı arayacağız... Larry.

Larry'ye Monster Hunter 4'ten ve benim ve diğer arkadaşlarımın tüm canavarlara başka bir arkadaşın adını nasıl verdiğimizden, Jimmy'nin yeni montaj mekaniği nedeniyle cinsel ilişkilerinden bahsediyordum.

Her neyse, bilmelisin ki Jimmy ve ben çok yakınız ve birbirimizden nadiren bir şeyler saklarız. Jimmy bana başka bir adamdan bahsetti, Richy tam bir pislik ve kız arkadaşını bir yılı aşkın bir süredir aldatıyor ve o bilmiyor.

Larry'ye dönelim. Richy konusuna nasıl geldik bilmiyorum ama Larry'ye Richard'ın nasıl bir pislik olduğunu ve kız arkadaşı Katie'yi aldattığını anlatıyordum ve o bilmiyor.

İşte olay burada çıktı.
Larry facebook profillerini arar.

""Oh Şövalye. Bu akşam konsere gittiler, şanstan bahset""

Bu noktada, toplum içinde biriyle konuştuğumu fark ettim ve arkamı döndüm.

RICHY VE KATIE YAKLAŞIK 10 SANTİMETRE ARKAMDA OTURUYOR VE SÖYLEDİĞİM HER ŞEYİ DUYDU.

KATIE AĞLIYOR, RICHY BANA KIRMIZI BAKIŞLAR GÖSTERİYOR.

Garip bir durumdan kaçınmayı umarak kalkıp platformun diğer ucuna yürüdüm.

Olanları anlatmak için Jimmy'yi aradım. Kendine kızıyor ve bana tepkilerin çoğunun ona düşeceğini ve sıçacağını söylüyor."
"Böylece çıkmaya başladık ve işler çok ciddileşiyordu, bazı güven sorunları vardı çünkü bu adam onu ​​erkek kardeşinin kız arkadaşıyla aldattı, bu yüzden yavaşlıyorduk. İkimiz de üniversitedeyiz, bu yüzden işler zaten genellikle hızlı ilerliyor. Ne olursa olsun her şey harikaydı ve 4 saat uzaklıktaki hafta boyunca eve gittiği bahar tatilimizi yaptık.

Hâlâ onu aldatan adamla takılıyor ve ona karşı hâlâ hisleri olduğunu fark ediyor, döndüğümüz gün benimle konuşarak güçlü hisleri olduğunu bildiği için benimle daha fazla ilerlemeye devam ederse kendini çok suçlu hissedeceğini söylüyor. başkası için. Tamamen gafil avlanmıştım, ama çok canımı yaksa da asıl endişem onun geri dönmesi ve bu adam tarafından tekrar incinmesi, bu durumla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum."
"Temel olarak, eski sevgilim ve ben ayrıldık (yıllar önce). 27 yaşındayım ve eski sevgilim bir erkek. Yeni bir kız arkadaş bulana kadar (iyi ya da kötü ile hiçbir zaman ilişkim olmadı) hala arkadaştık. Bu yeni gf, tıpkı bana benzeyen tonlarca tesadüfi şey yapmaya başladı. O kadar ki, ben konuyu açmadan arkadaşlarım fark etmeye başladı.

Yaklaşık bir yıl ileri sarıyorum ve kendimi korumak için elimden gelen her şeyi yapıyorum (çevrimiçi kimliğimi temizleyerek), o zamandan beri tamamen farklı bir ÜLKEYE taşındım ve evleniyorum. Ancak, sorun HALA var. Bu sefer kariyerimi olumsuz etkiliyor ve burada iş bulmak için tanıştığım insanlar bana eski evimdeki bu kızın neden onlarla iletişime geçtiğini soruyor. Korkunç bir şey değil, kariyerimde yaptıklarımı gözetlemek ve aynı arkadaşları binlerce kilometre öteden edinmeye çalışmak.

Belirsiz olduğum için üzgünüm ama internette çok fazla bilgi vermek istemiyorum. Ayrıca bunun sorulacak doğru yer olup olmadığından da emin değilim.

Bilerek hayatımı sabote etmeye çalıştığını düşünmüyorum, sadece benim gibi olmak için çok uğraştığını ve fazla dahil olduğunu ve yoluna devam etmesi gerektiğini düşünüyorum...

Temel sorum şu ki, onu tamamen durmasını isteyen güzel bir mesajla mı yüzleştireceğim? Yoksa üzerinden birkaç ay geçmesine rağmen görmezden mi geliyorum?

Teşekkürler."
"Almak üzere olduğunuz kısa mesaj dalgası için üzgünüm. Bunu olabildiğince kısa tutacağım. 3 aydır birlikteyiz ve deli gibi kavga ediyoruz. Ben tam gün çalışıyorum (haftada 50+ saat) ve o tam gün çalışıyor/okula gidiyor

.
Bir araya gelmeden önce, okulun her şeyden önce geldiğini söyledi ve ben de kabul ettim. Yani ilişki bir bütün olarak harika gitti, çok takılıyorduk, seks harikaydı ve hayatımda ilk kez gerçekten mutlu hissettim. Peki seks yavaşladı ve sonunda durdu. Benden uzaklaşmaya başladı. Bu, birkaç haftaya kadar aralıklarla devam etti ve bir şeylerin ters gittiğini fark ettim, sonra bana temelde ne kadar aşırı stresli olduğunu ve alana ihtiyacı olduğunu söyledi.

Ona bana olan hislerinin değişip değişmediğini sordum ve o da bir ay önceki kadar güçlü olmadıklarını söyledi. Bitirmesi için ona defalarca şans verdim ama bırakmadı. Cehennemle geçen bir haftanın ardından, bana nasıl bir zincir yumağı çekiyormuş gibi hissettiğini ve ona nasıl olduğunu sorduğum için bana rapor vermek zorunda hissettiğini anlatan uzun bir mesaj gönderdi. gün?, ne yapıyorsun?, dikkat dağıttığı için her gün havadan sudan mesajlaşmaktan hoşlanmıyordu.

Onu hala görebilmek ve ihtiyacı olan alanı ona verebilmek için belirli günlerde onunla buluşmasını isterdim. Sonunda bunun kendisi için makul olmadığını ve tüm istediğinin boku çözmek için zaman olduğunu söyledi. Mesaj geldiğinden beri, akşam yemeğine çıktık ve hala iyi geceler/sabahlar diyoruz ve biraz konuşuyoruz ama ben bulunduğumuz yere geri dönmek istiyorum.

Bununla savaşıyorum çünkü nihayetinde bunun için savaşmaya değer olduğunu hissediyorum ve işler zorlaştığında pes etmeye ve ayrılmaya inanmıyorum. Hiç bs almıyor, bu yüzden tüm bu boktan sonra benden ayrılacakmış gibi hissediyorum, şimdiye kadar bırakırdı. Nihayetinde reddit'te yardıma ihtiyacım var, bunu düzeltmek için ne yapabilirim?"
"Merhaba /r/jobs, birkaç ay önce mezun oldum ve şimdiye kadar pazarlama/satış alanında iş bulma şansım olmadı.

Küçük bir yerel şirket var (belki 30 çalışanı var) ama aslında yaptıkları işte (dünya çapında tanınan) oldukça başarılılar. Web sitelerini kontrol ettim ve korkunç. 2000'lerin başından kalma bir web sitesine benziyor. Bu yüzden (çevrimiçi) pazarlamada pek iyi olmadıklarını tahmin ediyorum.

Soğuk bir uygulama yapmak isterdim (pazarlama elemanı mı arıyorlar emin değilim) ama geçmişte bu tür bir uygulamada hiç şansım olmadı. Bu yüzden farklı bir şey denemeyi düşündüm. İyi derecede photoshop, indesign ve illustrator bilgim var. Bir genç olarak HTML kullanarak web siteleri de oluşturdum, bu yüzden şirketlerine uygun sahte bir web sitesi oluşturduğumu ve uygulamama bazı ekran görüntüleri eklediğimi düşündüm.

Ne düşünüyorsun? Bu uygulanabilir bir fikir mi yoksa gücenecekler mi?

Şimdiden çok teşekkür ederim."
"Neredeyse iki yıldır çıkıyoruz. GF'min genellikle aynı anda ""mesaj attığı"" 2-3 erkeği olur. Hepsinin zararsız görüşmeler olduğunu varsayıyorum ama beni bu adamlarla falan aldatıyormuş gibi en kötü senaryoları aklımdan çıkaramıyorum. Sadece arkadaş olduklarını söylüyor ama bu içimi pek rahatlatmıyor. Ve bununla herhangi bir zarar vermek istemediğini biliyorum. O bir ilgi manyağı. Çocukken bir babayla veya fazla ilgiyle büyümediği için baba sorunlarından kaynaklandığını düşünüyorum. Her neyse, sorun şu ki, bazen bir mesaj alacak ve bu adamlardan birinden geldiğini biliyorum. Bunun büyük bir sorun olmaması gerektiğini düşünüyorum ama diğer erkeklere mesaj atan kızlar söz konusu olduğunda pek çok güvensizliğim var. Geçmişte bununla ilgili kötü ilişki deneyimlerim oldu. Her neyse, ilk içgüdüm onu ​​bu konuda kızdırmak oldu. ""Kim o?"" gibi şeyler sormak veya ""bu bir erkek mi?"" Böyle meraklı olmak benim tarzım ama bu iyi değil. Ne zaman sorsam, gerçekten savunmaya geçiyor ve bu kadar çok soru sorduğum için sinirleniyor ve ona güvenmiyormuşum gibi hissediyor. Böyle olmamın sadece ilişkime zarar verdiğini biliyorum.

Bu güvensizlikleri nasıl aşabilirim ve bu kadar meraklı olmayı nasıl bırakabilirim?

Bu normal mi?

Bu soruları sormaya hakkım var mı?

Teşekkürler!"
"Yani bu kızı yaklaşık 4 aydır tanıyorum ve ona bir ayrılıkta yardım ettim... ya da en azından ayrılık olduğunu düşündüğüm şeyde. Bana telefonda yaklaşık 5 kez ağladı, bu adamın ne kadar pislik olduğunu ve neden hala ondan hoşlandığını bilmediğini söyledi. Ona bok gibi davrandı ama yine de onunla konuşmaya devam etti ve biraz daha az da olsa bugüne kadar hala konuşuyor.
Böylece *ayrıldıklarında* çok mutlu oldu ve arkadaşlarımın evine gittik ve iyi bir gece geçirdik. Uzun lafın kısası sonunda öpüştük ve her şeyin güzel olacağını düşündüm. Bu yüzden konuşuyoruz ve günlerce dışarı çıkıyoruz ve arkadaşlarımla geceleri birlikte geçiriyoruz ama ilk öpücükten bu yana başka hiçbir şey olmadı ki o yeni bir ayrılık yaşadığı için umursamıyorum ve bunun zaman aldığını biliyorum. Ama biz telefonda konuşurken, eski sevgilisinin ona nasıl mesaj attığını ve onu özlediğini ve evine nasıl gitmesi gerektiğini söyleyip duruyor. Sonra bana özür dilemek için onu aradığını ama onunla hiçbir şey yapmak istemediğini söyledi. Bu kızdan hoşlandığım için bu beni gerçekten kızdırmaya başlıyor ve sanırım söyleyebileceğim kadarıyla ve diğer insanların yanındayken nasıl birlikte olduğumuza göre o da benden hoşlanıyor.
Ama Cumartesi günü yaklaşık 6 kişiyle arkadaşlarımın evindeydik... bunlardan biri eski sevgilisiyle iyi arkadaş olan en iyi arkadaşlarımdan biri. Arkadaşım bana sevdiğim kızın eski sevgilisiyle hala düzenli olarak konuştuğunu ve orada hala bir şeyler olduğunu düşündüğünü söylediğinde bütün gece parti yapıyor ve içiyoruz.
Şimdi, bu adamdan hala hoşlanıyorsa, hiçbir şeyin peşinden koşmadığım hissini midemden atamıyorum. Ona sorsam mı yoksa bıraksam mı bilmiyorum ve daha fazla takılırsak onunla konuşmayı bırakmasını umsam."
"Kısa hikaye zamanı.

Geçenlerde kredi kartı faturamı ödeyerek bir aptallık yaptım. Her zaman vadesinden bir hafta önce tam olarak öderim. Bu kart için otomatik ödeme yapmıyorum çünkü çoğu zaman iade edilen veya alacaklandırılan şeyler oluyor ve 0 $ bakiyeye ulaşmak için ne kadar ödemem gerektiğini kendim hesaplamayı tercih ediyorum. Oysa otomatik ödeme ile muhtemelen fazla ödeme yapar ve benim hesap kredim olur. Çok önemli değil ama beni rahatsız eden bir şey var.

Neyse. Hafta sonu için dışarı çıkıyordum. Bu yüzden hızla atladım, neye ihtiyacım olduğunu anladım ve ödemeye bastım, kalktım ve arkama bile bakmadan kapıdan dışarı koştum. Onay için e-postamı kontrol etmedim ve genel olarak her şey berbattı.

Bugün alacaklımdan (Chase) ödemede geciktiğimi ve 25 $'lık bir Gecikme ücreti aldığımı söyleyen bir e-posta aldım. Açıkçası rahatsız olmuştum.

Hemen onlarla iletişime geçtim ve daha önce hiç geç kalmadığım ve bu kartı çok kullandığım için muhtemelen maruz kalacağım gecikme ücreti ve faiz ücretlerinden feragat edebilirlerse bir şans olup olmadığını sordum. Tereddüt etmeden ""Sorun yok"" dediler. Bana gecikme ücretini yatırdılar ve 2 ay boyunca faizden feragat ediyorlar.

Söylemeye gerek yok, rahatladım. Çok para olmasa da stresliydi. Neredeyse bir yıldır faiz ödemedim ve bunu bir daha yapma düşüncesinden korkuyorum."
"Yaklaşık bir ay önce, birkaç kez takıldığım bir kıza sonsuza kadar veda ettim. Güle güle dememin nedeni, tüm kırmızı bayraklara sahip olmasıydı: talep etmek, habersiz görünmek, hemen hemen ilgi dışında hiçbir sebep olmaksızın aynı anda 20'den fazla çağrı.

O zamandan beri ülke değiştirdim. Yani, temelli gittiğini düşündüm.

Son sevişmemizden yaklaşık 4 hafta sonra (korunmasız, dışarı çekilmiş), çaresizce iletişim kurmaya çalışıyor, kulağa ilgi arama davranışına çok benziyor: aralıksız birden fazla facebook araması, gecenin bir yarısı arama, hatta yurt dışı telefon numaramı bulup onu arayıp hamile olduğunu haykırmak.

Yani, şimdiye kadar, kulağa çok dikkat çekmek için sahte bir hamilelik veya tekrar bir araya gelme hikayesi gibi geliyor.

İşte burada kayboldum: Kürtaj hapları istiyor (kürtajın yasal olmadığı bir ülke olan İrlanda'da yaşıyor) ve benden onun için almamı istiyor (tehlike işareti). Bunun dikkat çekme davranışı olduğunu düşünüyorum ve o zamandan beri onu engelledim.

Bununla birlikte, genellikle drama kraliçeleri kürtaj istemek yerine etrafındakilerin dikkatini çekmek için hamile olduklarını iddia ederler. ""Oh hayır hamileyim bana ilgi göster"" zamanlaması da son karşılaşmadan 4 hafta sonra gibi görünüyor.

/r/Relationships ne düşünüyor? Bunu görmezden gelmeye devam etmeli miyim? Gerçekten yardım etmeli miyim?"
"Yakın zamanda bir ilişkiye başladım (ben 22A, o 22K) ve şimdi bu oldukça ciddileşmeye başladığı için, benim için diğer ilişkileri bitirmeme yardımcı olan bir sorun yaşamaya başladım: biraz aşırı davranıyorum -kıskanç.

Birkaç hafta sonra ilk kez geceyi ayrı geçirdik çünkü arkadaşı (başka bir kız) şehirdeydi ve gece SO'mla kaldı. Arkadaşımla biraz discgolf oynama şansı verdiği için bu konuda kesinlikle iyiydim. Hatta gece arabasını kullanmama izin verdi (Otobüsü sürmek yerine işe / okula sürüyorum). Sabah gelip biraz takılacağını planladık.

Bu sabah beni öpmesiyle uyandım, her şey yolundaydı ama sonra arabasını alıp hemen gitmesi gerektiğini söyledi. Hâlâ yarı uyuyordum ama o gittikten hemen sonra gibiydim, wtf? Bu beni gerçekten kızdırdı ve ona facebook üzerinden oldukça sert bir mesaj gönderdim (telefonlarım şu anda kapalı). Arkadaşıyla kahvaltıya gittiği ve bütün gün takıldıkları ortaya çıktı. Onun yerine arkadaşıyla takılma planlarımızdan vazgeçtiği için gerçekten kıskanıyorum. Ama sanırım bunu çok zorluyorum çünkü her gece birlikteyiz ve o birkaç günlüğüne arkadaşıyla takılabilir.

Bu, önceki ilişkilerde, planlar değiştiğinde ve SO'm diğer arkadaşlarla takıldığında oldu."
"Herkese merhaba - Diyet ve egzersiz açısından vagondan düştüklerini hissettiklerinde burada paylaşım yapan bazı insanlar görüyorum ve buradaki harika topluluk onları hemen geri alabiliyor.

Son zamanlarda inanılmaz derecede stresliyim ve stresli olduğumda yemek yeme eğilimindeyim. Neyse ki normalde evimde yalnızca ""sağlıklı"" yiyecekler bulunur (bazı tahıllar vb. gibi birkaç öğe dışında). Ama sorun şu ki, kendimi rahatsız hissedecek kadar aşırı yemek yiyorum.

Bu yaklaşık bir haftadır devam ediyor (büyük iş görüşmesi, kız arkadaşımdan ayrıldım, hayatımın diğer yönlerinde tatmin olmadım). Kolayca stresli olduğumu hissediyorum ve hala rahatlamak için yemeğe dönüyorum ve meşgul olduğumdan (ve dürüst olmak gerekirse, motive olmadığımdan) sürekli olarak spor salonuna gitmiyorum.

Geçtiğimiz birkaç gün içinde birkaç kilo geri aldım (hedef ağırlığıma çok yakındım) ve daha da kötüye gitmeden önce bunu tomurcuklamak istiyorum. Daha önce benim durumumda olan oldu mu ve kendinizi hasta ve kötü hissedene kadar stresi ve neredeyse ezici suratınızı doldurma arzusunun üstesinden nasıl geldiniz?"
"Kızdan hoşlanmıyorum, hemen söyleyeyim. Yine de çok sevdiğim bir arkadaşım. O gitmeden önce sık sık takılıyorduk. Sonunda dalga geçmeye başladık. Şimdi döndüğüne göre, bana bir erkek arkadaş edindiğini söylüyor. Serin. Buna saygı duyarım. Herhangi bir cinsel yaklaşımda bulunmayacağım. Yine de, ilk cinsel ilerlemeyi yaptı. İlk başta tereddüt ettim çünkü bana seks olmadığını söyledi. Ama onunla gitmeye karar verdim. İlk kez aldattığı için kendini kötü hissetti, geceyi mahvetti. Kısa süre sonra ve birkaç kez tekrar gideceğiz. Yine de kendini kötü hissetmiyor. Yaptığı şeyin 'kalpsiz' olduğunu bile kabul ediyor.

Bu yüzden, adamı yurtdışında sadece son 2 aydır tanıdığını ve yine de onu sevdiğini ve hayatının geri kalanını onunla geçirmek istediğini öğrendim. Ben de ""gerçekten mi? Neden onu aldatıyorsun?"" diye düşünüyorum. Bundan ne çıkaracağımı bilmiyorum."
"Merhaba Kişisel finans,
    Uzun zamandır okuyucu ilk kez burada poster, bu yüzden hayatımın çok anıtsal bir aşamasının ortasındayım. 24 yaşında yuvadan ayrılıyorum ve kız arkadaşımla birlikte bir yer tutuyoruz, daha önce yapardım ama okul için cebimden ödeme yapmak neredeyse imkansız hale getirdi. Bu yüzden ben ve kız arkadaşım Nisan için bir taşınma tarihi belirledik ve şu anda 7-800 fiyat aralığında daireler arıyoruz, ikimiz de acil durumlarda gitmeden önce yaklaşık 2-3000 tasarruf etmeye çalışıyoruz ki bu bizim için daha kolay. o ama benim için o kadar kolay değil, bir restoranda aşçı olmak haftada 40 saatten fazla çalışarak saatte sadece 10 dolar kazanıyor. Bu yüzden buraya, bu büyük hamle için nasıl tasarruf edeceğimize dair tavsiyenizi almaya geldim. Şu anda ayda 380 dolarlık bir araba ödemesi dışında önemli bir faturam yok ve umarım yakında restoranda terfi alacağım ve saatte 13-15 arasında herhangi bir yerde kazanacağım. Öyleyse evet, daha iyi tasarruf etmek için ne yapmalıyım konusunda bana yardım edin? Taşınmaya hazırlanmak ve biraz kendi başıma yaşamak için ne yapmalıyım? Ne kadar deliyim?"
"Çabuk yırtılma planı aramıyorum. Gerçekten çok çalışarak ve disiplinle kilo vermek istiyorum, sadece ne yaptığımı bilmiyorum. Yaşadığım yirmi yıl boyunca olduğum tembel pislik olmaktan bıktım. Bu yüzden reddit'in beni tembel bir pislikten sadece bir pisliğe dönüştürmeye yardımcı olabileceğini umuyordum.

İşte umarım yardımcı olmak için benim hakkımda biraz bilgi. 1 Ekim itibariyle yirmi yaşında olacağım, 1,8 boyundayım ve yaklaşık 230 kilo aptalca macun ve saçım var. Ama beni yanlış anlama, yürüyen bir puf sandalye gibi görünmüyorum. Kesmem gereken biraz yağım var ve bir kasabın yardım edebileceğini sanmıyorum. Genel olarak genç bir John Goodman'a benziyorum (bana öyle söylendi). Yediğim kalorileri takip etmeye yardımcı olacak bir uygulama indirdim (şimdiye kadar yaklaşık 12 kilo vermeme yardımcı oldu) ve haftada 60 saatten fazla çalışıyorum, bu da sürekli hareket etmemi ve ağır nesneleri kaldırmamı gerektiriyor.

Sanırım sorduğum şey, kilo vermeye çalışabileceğim herhangi bir acemi egzersiz rutini veya ipucu biliyor musunuz? Kötü yiyeceklerden ve benzeri şeylerden kaçınmama yardımcı olması için kendim üzerinde kullanabileceğim herhangi bir akıl oyunu bile."
"Bir apartman kompleksinde güvenlik görevlisi olarak çalışıyorum ve yaklaşık 3 hafta boyunca dışarı çıkıp kitap okuyup sigara içen bir kız vardı. Şimdi onu devriyeler arasında görmeye alıştım ve genellikle birkaç saatliğine dışarıda olurdu. Konuşmaya başladık ve pek çok ortak noktamız varmış gibi görünüyordu ve genellikle bir gece 20-40 dakika konuşarak geçirirdik.

Geçen haftaya hızlıca ilerleyin ve o içeri girmeye hazırlanırken ""hey, bir ara seni bir şeyler içmeye çıkarabilir miyim?"" Buna ""evet"" dedi. Onu 3 kez geçerken gördüğümden beri ve bana kısa görünse de yine de hoştu (varlığımdan rahatsız görünmüyormuş gibi). Ayrıca dışarıda konuşacağımız yerde saatler geçirdiğini fark ettim, şimdi orada sadece birkaç dakika harcıyor ve sonra geri dönüyor (devriyelerimden biri bölgeyi görüyor) ve burada göreceğim zamandan zamana.

Şimdi benden kaçıyormuş gibi hissediyorum ama ondan içki almaya gitmesini istediğimde neden ""hayır"" demediği konusunda endişeliyim.

Bir randevuda sorduğum son kız evet dedi ve hemen hemen mesajlarıma cevap vermeyi bıraktı. (Ona yüz yüze sordum), bu yüzden zihnimin bu yüzden gereksiz bir endişeye neden olup olmadığını merak ediyorum.

Onu sigara içtiği yerde görürsem, bir parçam şaka yollu ""hey, buradasın, seni korkutmuş olabileceğimi düşündüm"" demek istiyor ama bunu ele almanın komik bir yolu olacağını sanmıyorum. onu rahatsız etti.

Özellikle kadın redditörlerden herhangi bir tavsiye/görüş harika olurdu."
"Bu benim değil bir arkadaşımın başına geldi. Lisede, bir tür ayrımcılık karşıtı grup olan ""Şehir Yılı"" ndan üniversite çağındaki konuşmacılar gelmişti. Öğle yemeğinde ortak alanda oturuyorduk ve arkadaşım, ona Charles diyeceğiz, yaptığı ren geyiği sosisini yiyordu. Arkadaşlarımdan birinin şaka yollu Charles'a vurup odanın karşısına koşmasıyla sona eren bir tür konuşma sürüyordu. Charles ona sosis fırlatarak misilleme yaptı.

Şaşırtıcı derecede tesadüfi bir olay akışı dışında, bu kendi başına bir sorun olmazdı. Charles sosisi fırlattığı sırada Müslüman bir öğrenci tesadüfen yanından geçiyordu. Aynı zamanda, Şehir Yılı ayrımcılıkla mücadele adamlarından biri diğer yönden geliyordu. City Year adamının durduğu yerden, görünüşe göre arkadaşımı bir Müslümana domuz eti fırlatırken görmüş. Oldukça şaşırtıcı bir bok fırtınası başladı. Charles, Şehir Yılı adamı onu tam 10 dakika boyunca azarlarken, davasını savunmak için tek kelime edemedi."
"Geçen yıl üniversite eğitimime başlamak için gerçekten çok ""deniyorum"", ancak tüm transkriptlerimi alamadığım için çok sıkıştım. Lise transkriptimi ve 2009 ACT puanlarımı nispeten acısız bir şekilde alabildim, ancak, ilgilendiğim üniversitelere gönderilmek üzere kozmetoloji (Paul Mitchell the School) transkriptimi alma konusunda HİÇBİR şansım yok. Kabul sırasında kimseyle iletişim kuramadan PMTS ile defalarca iletişime geçtim, ta ki sonunda tamamen başka biriyle iletişim kurmam gerektiği konusunda bilgilendirilene kadar.

*derin nefes* Ben de öyle yaptım.

Transkriptimi gönderebileceğini söyleyen bir adamla konuştum, ancak 40 binlik ödenmemiş bir bakiyem veya TAMAMEN farkında olmadığımı bildirdiğim tuhaf bir miktar param olduğunu fark etti. Şimdiye kadar tahsilatlara gönderilmiş olmam gerektiğini, bunun maddi yardımla karşılanamayacak bir ""okul ücreti"" olduğunu ekledi.
Bana bu konuda daha fazla bilgi göndereceğini söylemesi için detaylandırmasını istedim, ardından transkriptimin gönderilmesini istediğim üniversitenin adresini içeren bir e-posta göndermemi istedi.

Ve hiç duymadım.

PMTS'de derecemi tamamlamadım, yaklaşık 400+/- saatte okulu bıraktım. Zaten birinci sınıf öğrencisi olarak başlarsam, eğitimime devam etmek için bu transkriptlerin neden gerekli olduğunu anlamakta zorlanıyorum. Ancak...

TRANSKRİPTİMİ İHTİYACIM VAR TANRIM!

Yardıma ihtiyacım var, birisinin beni dolaşabileceğim herhangi bir boşluk konusunda aydınlatıp aydınlatamayacağını veya başkaları tarafından paylaşılan benzer deneyimler olup olmadığını görmek için arıyorum veya genel olarak lütfen bana ne yapmam gerektiğini söyleyin çünkü ben çok kayıp Ayrıca, neden sadece 400 saatlik okul için bu kadar saçma bir meblağ borcum olsun ki? Bu doğru görünmüyor."
"Son 1 buçuk yıldır bir ilişkimiz var, çok zorluklarla, sadece benimle ilişki kurmaya karar verdim. Ailesinin tüm bunlara izin vermemesini rica edip durdu, beni de sevmesine rağmen düştü. aşk kendine karşı koyamadı. Birlikte çok mutluyuz ve sorun yok, sadece bir GELECEK.

Aradan bir buçuk yıl geçmesine rağmen ne zaman geleceğimiz hakkında konuşsak ikimizi de şüpheye düşürüyor.Onu nasıl teselli edeceğimi bilmiyorum.O yüzden her seferinde konuyu değiştirip birlikte olmanın verdiği keyifle yolumuza devam etmeliyiz. ve ailelerimizin zihniyetini değiştiremeyeceğimiz için elimizden geldiğince uzun süre birbirimizle evlenmeye karar verdik. Onsuz ne yapacağımı bilmiyordum. Bazen bu aşktan daha iyi arkadaş olabileceğimizi hissediyorum ve her şey, ve başlangıçta ilişki içinde olmamakta haklıydı. Ne yapmalıyım?

ailesini iyi tanıdığını söylüyor, para, toprak falan aradıkları için evliliği kabul etmeyecekler! M Düşük kadroda doğum yapmak için şanssız mıyım?
Öz bilincim ailelerimize karşı çıkıp ayrı yaşamama izin vermiyor. Bir kızın ailesini, saygısını kaybetmesini istemem, bu her yerde oluyor ve tüm bunlardan, inançlardan, geleneklerden bıktım sadece. ona herhangi bir şekilde zarar gelmesi ve ailesine olan sevgisi yok edildi ve hatta onun için sevgimi feda edebilirim.
daha 3-4 yıl var evliliğe (bence öyle). anne babası hakkında söyleyemem, eğer onlara yakında söylersek, ikinci bir düşünce olmadan burada başka bir yerde evleneceklerini söyleyemem. hayatım bunun nedeni, hala bir şeyler başarmam ve bir şeyler olmam gerekiyor ama tüm bunlar devam ederse ona istediği hayatı veremem ve benimkini alamam."
"Gitmeden önce, bir şey. Başlıkta 'yapamam' yerine 'yapma' ifadesini kullandım çünkü 'yap' nihayetinde hepimizin sahip olduğu bir seçimi ima ediyor.

Arkadaşlarımın çoğu beni çok ahlaklı ve ahlaklı, iyi karakterli biri olarak görüyor. Özel olarak derinden kusurlu ve hak etmediğimi hissediyorum. Pek çok kötü şey yaptım, bunlardan biri de doğru şeyi yapacak cesaretim olmadığı için bir arkadaşıma ihanet etmem.

Bu kişi tarafından büyük bir şirkette işe alındım ve kısa sürede arkadaşım oldu. Tanıştığım en parlak insanlardan biriydi ve düşüncesini imkansızla sınırlamadı. Beni imkansız olduğunu düşündüğüm şeyleri yapmaya itti ve sonuç olarak kendi yeteneklerime dair paha biçilmez bir içgörü sağladı.

Ne yazık ki politik oyunu oynamakta usta değildi ve kurumsal velinimetinin şirketten ayrılmasının ardından politik olarak ifşa oldu. Gençtim ve yeniydim ve düşmanları bana odaklandı.

Onu etkilemeye çalışmak ve arabuluculuk rolü oynamak yerine korktum ve her iki tarafın da gözüne girmeye çalıştım. Dövüşü kaybettiğini görünce taraf değiştirdim ve ona farklı davranmaya başladım. Hatta beni aradı ve ona gerçeği söylemeye cesaretim yoktu.

Sonunda kovuldu ve bu sonuç muhtemelen kaçınılmaz olsa da, kendi konumumu korumak için bunda rol oynamıştım. Açıkça ona ihanet ettim.

3 yıl sonra yeniden bağ kurduk ve dostluğu yeniden alevlendirdik. Hâlâ korkunç hissediyordum ve ertesi hafta birkaçımız bir araya geldiğimizde ona arkadaşlığımız pahasına bile olsa gerçeği söyleyeceğime karar verdim.

Bir gün sonra başka bir arkadaşımdan ""[ihanet ettiğim arkadaşımın adı] öldü"" diyen bir telefon aldım.

30 yaşında bir spor yapıyordu ve kalp krizi geçirerek öldü. Bir karısı ve iki çocuğu vardı.

Korkaklığım ve ihanetim bugüne kadar yanımda taşıdığım bir şey ve artık itiraf etme yeteneğim yok."
"(m24) kız arkadaşımla (f22) yaklaşık 14 aydır çıkıyorum ve iniş çıkışlarımız oldu ama yaklaşık 5 ay önce kız kardeşiyle (f21) gizlice seks yapmaya başladım. Ondan hoşlanmamın nedeni ""yasak meyve"" olduğundan emin değilim, ama neredeyse kız arkadaşımı bırakıp kız kardeşiyle kalmaya karar verdim. Kız kardeşi bana karşı çok daha iyi ve birçok yönden kız kardeşinden çok daha maceracı. Şimdiki kız arkadaşımın beni derinden sevdiğini ve önemsediğini bilsem de, son altı aydır onu özellikle sıkıcı buldum (Arkadaşlarımla ve benimle dışarı çıkmak yerine kitap okumak, sinemaya veya konsere gitmek istememek vb.) .).
Başka kimse bununla mücadele etti mi? Ne yapacağımdan emin değilim."
"Yazılı İngilizcem en iyisi değil. Lütfen herhangi bir açıklama isteyin, cevap vereceğim. Julie ile yaklaşık iki aydır çıkıyorum ve onu bir yılı aşkın süredir tanıyorum. Erkek arkadaşı ve benim kız arkadaşım oldu ama bir bağlantı vardı. Son zamanlarda ikimiz de bekardık ve konuşuyorduk ve bir şey diğerine yol açtı. Şimdi iki ay ileri sarın. Her şey harika ama çift kutuplu bozukluk belirtileri gösteriyor. Endişelenmeye başladığım noktaya kadar yoğun bir şekilde mutlu ve heyecanlı. Bütün gün uyuyor ve öğleden sonra birde sersemlemiş uyanıyor. Üç hafta önce çok az uyuyordu ve oldukça huysuzlaşıyordu. Tüm seks ve bunun korkunçluğu haftadan haftaya değişir. Bana saldırmaması için yumurta kabukları içinde yürümem gerekiyor. İlaç kullanmıyor. Ama esrar ve bazen de alkolle kendi kendini tedavi etti. Sorum şu, bu bozuklukla ilgili herhangi bir geçmişi olan var mı? Onu rahatsızlığı hakkında nasıl bilgilendiririm? Ayrıca o patladığında ben nasıl tepki veririm. Şu anda sadece uzaklaşıyorum ve tartışmaya girdiğimizde uzaklaşıyorum. Ben de şeftali değilim. Bir geçmişim var ve ondan kaynaklanan sorunlarım var. Ama ben daha iyi bir insanım ve sorunlarımı iyileştirmek için çalışıyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben 10 aydır birlikteyiz. Hamile olduğumu anladığımda şehir dışındaydı (bakırlı RİA'm var, nasıl olduğunu gerçekten bilmiyorum), geçmişte hamile kalırsam ne olacağını hep tartıştık ve ikimiz de kabul ettik. kürtaj yaptırmak en iyisi olacaktır (*hiç* çocuk sahibi olmakla ilgilenmiyorum)

Hamile olduğumu öğrendiğimde bir nevi paniğe kapıldım ve hemen kürtaj randevusu aldım, bu yüzden ona bu konuda hiç danışmadım (hâlâ şehir dışındaydı ve bu, telefonda tartışmak istediğim bir konu değildi) ... kürtaj oldu, eve geldi, aramızda her şey çok güzeldi...

...Ona bundan bahsetmediğim için kendimi suçlu hissetmem dışında ve şimdi ona bundan bahsedersem, artık bana güvenmeyecek diye korkuyorum. Ona söylememem için hiçbir sebep yok, sadece böyle konuşmalarda zorlanıyorum sanırım. Ben şimdi ne yapmalıyım? İlişkimiz her iki şekilde de kurtarılabilir mi? *Gerçekten* çuvalladığımı ve ona *söylemem* gerektiğini* biliyorum, ama beni terk edeceğinden gerçekten korkuyorum (muhtemelen bunu en başta hak ediyorum). Yardım?"
"SO'm ve ben 1,5 yıldır birlikteyiz, her şey çok güzel. Birlikte yaşıyoruz, anlaşıyoruz, her şey yolunda. Ancak Mayıs ayının sonunda yurtdışında eğitim gören bir grupla bir aylık Çin gezisine çıktı ve bazı arkadaşlarla tanıştı. Spesifik olarak, geziden önceki arkadaşıyla takıldı ve bu adam, ona Bill diyeceğiz, oraya vardıklarında tanıştılar.

Geri döndüğünde, arkadaşının Bill'e nasıl aşık olduğundan bahsetmeye devam etti ama Bill'in *onunla* ilgilendiğini düşünüyor. Şüphelerimi anladım ve sonunda dışarı çıktım ve SO'ma ona karşı bir şeyler hissedip hissetmediğini sordum. Yaptığını söylüyor. Kızıyorum ve neden ona bir ilişkisi varken *ve* bunu neden tomurcuk halinde kesmediğini söylediğini soruyorum. Bill ve benim iyi arkadaş olacağımızı düşündüğünü ve bir arkadaşlığı bitirmek istemediğini söylüyor. Tamam diyorum ve bitiriyorum.

İyi sıralama. Oldukça sık - günde birkaç kez - mesajlaştıklarını fark ettim ve sıçtım ve telefonunu karıştırdım. En iyi arkadaşına Bill'e aşık olduğunu söylediğini ve onun etrafında benimle alamadığı (artık?) ""kelebekleri"" aldığını görüyorum. Ona telefonunu karıştırdığımı ve bunun yanlış olduğunu ama aşık olduğunu biliyorum.

Bana bunun geçici bir şey olduğunu ve bunun ilişkiler için normal olduğunu söylüyor ki bunu anlıyorum ama bana neden söylemediğini anlamıyorum. Bir süre tartışıyoruz ve onu görmediğin sürece tamam diyorum.

Her neyse, birlikte olduğumuz her an telefonunda onun adını görüyorum ve bu beni gerçekten üzüyor. Bunca yaşadıklarımızdan sonra *hala* konuşuyor olmalarının beni rahatsız ettiğini ve üzdüğünü neden anlayamadığını anlamıyorum. Paranoyak veya kontrolcü görünmeden bunu nasıl gündeme getireceğimi bilmiyorum."
"Birkaç ay önce hayatıma harika bir kadın girdi. Hemen yakaladık ve o zamandan beri kimyamızın yeni yönlerini keşfediyoruz. Neredeyse her yönden akıllara durgunluk verecek kadar harikaydı. Benim için kesinlikle deli oluyor ve yakın zamanda bana geçmişi hakkında açılana kadar ben de onun için aynı şeyi hissediyordum. Bana tonlarca erkekle birlikte olduğunu, birkaç randevuda çıkarılmanın genellikle bir ""zorunluluk"" olduğunu, seksin duygusal ve fiziksel yönlerini kolayca ayırabileceğini söyledi.

Gerçekten ona karşı büyük bir saygımı kaybettiğimi hissediyorum ve bunun nedenini tam olarak anlamıyorum. Bu tür duyguları her zaman kıskançlık, güvensizlik ya da güvensizlikle ilişkilendirmişimdir ama bu bana öyle gelmiyor. Sanki onu daha az düşünüyormuşum gibi geliyor. Bırakmayı o kadar çok istiyorum ki. Benim için önemli olan pek çok yönden kesinlikle inanılmaz.

Beynim bana bu şekilde hissetmenin olgunlaşmamış, aptalca ve ona karşı son derece haksızlık olduğunu söylüyor. Benim de bir geçmişim var. Tanışmadan önce ondan bir şey beklemeye hakkım yok. Ama geçmişi, kendi hayatımda özellikle kaçındığım türden bir geçmiş, genellikle bunun bir öz saygı meselesi olduğunu düşünüyorum. Her zaman seksi anlamlı ilişkilere ayırmanın önemli olduğunu düşünmüşümdür.

Aşırı yargılayıcı mı davranıyorum? Hissettiklerimin herhangi bir kısmı mantıklı mı?

Geçmişini nasıl affedebilirim? Belki affetmek doğru kelime değil, çünkü onun yanlış bir şey yaptığını düşünmüyorum. Ama nasıl gitmesine izin veririm?"
"Geçenlerde bir erkekle birlikte oldum. Harika anlaştık, tonlarca ortak noktamız var, asla sıkıcı bir anımız olmadı. Onu son gördüğümde ilişkiden beklentilerimiz hakkında konuşmuştuk. Ona düzenli olarak haber almayı sevdiğimi ve iyi geceler aramalarını sevdiğimi söyledim. Her şey yolundaydı, o zamandan beri benimle hiç konuşmuyor. Bir hafta içinde her gün olduğu gibi ondan haber aldım. Az önce meşgul olduğunu ama ""meşgul olacağım"" diyemeyecek kadar meşgul olduğunu mu söylüyor?

Sence o sadece meşgul mü yoksa ondan ayrılmalı mıyım? Ona özellikle bağlı değilim, ona gerçekten kızgın bile değilim. Ona karşı güçlü hisler beslemek için çok erken. Ne zaman istenmediğimi bilmeyen o aptal küçük kız olmak istemiyorum."
"Ben 3 yıldır aynı çocuktan tutkuyla hoşlanan 15 yaşında bir kızım. Ancak bildiğim kadarıyla beni sevmiyor. Yıllar önce ona çıkma teklif etmiştim. Hayır dedi. O zamanlar bana karşı çok soğuktu ve arkadaşlığımızda kötü zamanlar geçiriyorduk. Aramız bozuldu çünkü arkadaşları benden hoşlanmadı ve ben onu kızdırdım falan.

Şimdi, o benimle tekrar arkadaş. Biz daha yakınız. Ancak, benimle davranış şekli değişti. Daha açık oturuyor ve sürekli benimle konuşuyor, dikkatimi çekecek şeyler yapıyor ve bana gülümserken gözlerimin içine bakıyor. Soğukmuş gibi davranacak ama yüzünde biraz sırıtış olacak ama kaba değil.

Bu yeni değişikliği beğendim. Görünüşe göre tartışmamızı ve aşkımı unutmuş. İnsanlar ona bundan bahsetti, hiçbir şey söylemiyor. Bir grupla partnerler ve seks hakkında bir sohbet sırasında bana ""yatakta bir kaplan olabileceğini"" söyledi. O daha tatlı, daha hoş ve biraz... arsız.

Yalan söylemekten ve ona olan hislerimi inkar etmekten bıktım, sadece ona söylemek istiyorum ama her şeyin tekrar kötüye gitmesinden korkuyorum. Artık daha olgunum ama yine de reddedilmekten korkuyorum.

Sizce bu değişiklikler ne anlama geliyor? Sizce ona söylemeli miyim?"
"Herkese merhaba, burada tamamen yeniyim ama bazı tavsiyeler arıyorum, bu yüzden fikrinizi benimle paylaşmayı seçerseniz şimdiden teşekkür ederim :)
Erkek arkadaşım ve ben bir aydan uzun bir süre önce nişanlandık ve şimdiden düğünümüzü planlamaya başladım. Evlenmek için sabırsızlanıyorum - küçüklüğümden beri o günün gelmesini hayal ediyorum - ve her şeyin hayal ettiğim gibi mükemmel olmasını istiyorum. Muhtemelen sorumdan şüphelenebileceğiniz gibi, nişanlım İskoç ve ben değilim. Ve dikkat edin, o çok - yani ÇOK - mirası ve soyundan gurur duyuyor ve ardından her kutlamada eteği giyiyor. Mesele şu ki, düğünümü her zaman geleneksel bir şekilde hayal etmişimdir, damadın smokin giydiği ve onun etek giyip özel günümüz için bir kavalcı tutması fikrine alışamıyorum. Onu kesinlikle gaydadan vazgeçiriyorum ama eminim ki düğün için etek giymek istiyor ve başka bir şey değil.
Şimdi sorum şu, ondan benim için başka bir şey giymesini istemekle bencillik mi ediyorum? SO'nuz böyle bir şey isteseydi, evet der miydiniz?
Parçalandım çünkü onu zorlamak ya da suçluluk duygusuyla eteği bırakmasını sağlamak istemiyorum ama aynı zamanda smokin giyerse ne kadar mükemmel olacağını biliyorum :(
İnsanların burada paylaştığı diğer sorunlara kıyasla önemsiz olduğunu biliyorum ama benim için gerçekten önemli. Bu nedenle, zaman ayırıp görüşlerinizi belirtirseniz çok makbule geçer!"
"Kız kardeşim birkaç ay içinde doğum yapacak ve doğum yaptığında yanında olmamı istedi. Erkek arkadaşı onu terk etti, çok az arkadaşı var ve ebeveynlerimizle anlaşamıyor. Sahip olduğu tek kişi benmişim gibi hissediyorum.

Doğum yaptığında yanında olduğum için mutluydum ama ne yazık ki kız arkadaşım aynı şekilde hissetmiyor. Garip olduğunu ve bunun paylaşmamız gereken bir şey olduğunu söylüyor.

Son kısa mesajlar:

""Her zaman sonuncu olacağım. Asla kimsenin ilk seçeneği olmayacağım.""

""Geçen yıl motivasyona ihtiyacın olduğunda seni desteklemek için orada mıydı? Stresliyken de yanında mıydı?""

Kız arkadaşımı seviyorum ama tamamen haksız değilsem bu konuda geri adım atmıyorum, yanılıyor muyum?"
"Kız arkadaşımı seviyorum, ona karşı hislerim olduğu gibi, ama eminim ki o bana karşı benim ona karşı hissettiğimden kesinlikle daha güçlü hissediyor [bana sürekli mesaj atıyor, beni sevdiğini söylüyor vs.].
O harika bir kız, sadece biz çok farklıyız. İyi bir ilişkinin yürümesi için çok farklı. İlk kıvılcım gittiği için asırlardır çıkıyormuşuz gibi geliyor (ben ona çıkma teklif etmeden önce yaklaşık 2 aydır birbirimizi görüyorduk).
Beni ondan ayrılmaktan alıkoyan tek şey, onun en iyi arkadaşının benim iyi arkadaşlarımdan biri olması (nasıl tanıştık) ve ben onu bırakırsam birden fazla ilişkinin biteceğini hissediyorum."
"3 yılı aşkın süredir çıkıyoruz ve bu yıl gideceğimiz kolejlere gittik. Memleketimizin 2,5 saat güneyindeki üniversiteye gidiyor ve ben memleketimizin 2,5 saat kuzeyindeki üniversiteye gidiyorum.

Geçen yıl ayrılırken çok zordu. Hiç ağlamam ve yaklaşık 10 dakika ağladım. Onu bir daha hiç görmeyecekmişim gibi hissetmeye devam ettim. Berbattı.

Bu yıl daha kolay olacağını düşünmüştüm çünkü zaten bunu aştık ve her şey yolunda gitti ama yine o duyguyu hissetmeye başladım. Geçen yıl olduğu gibi aynı hissi veriyor. Onu çok özleyeceğim.

İkimiz de ilgili kolejlerimizi seviyoruz ve ikimiz de bize en iyi finansal seçenekleri sunuyoruz (o tam bir yolculuk yapıyor ve okul ücretimi ödüyorum). Sırf onunla birlikte olmak için onun okuluna geçerek kendimi daha da büyük bir borca ​​sokmayı sık sık düşündüm. Hala düşünüyorum. Ya da benim üniversiteme transfer olursa.

Peki bu konuda ne hissettiğimize yardımcı olmanın bir yolu var mı? Ne yapmalıyım? Temelde uğraşmam gereken bir şey mi?"
"Dün gece Rocksmith 2014'ü bitirdik ve gitarları kutulara koyduk. Mevcut yer darlığı nedeniyle, onları ayakta duvara yaslıyor. Önlerindeki boşluk, nargilelerini ve diğer sigara içme araçlarını park ettiği yerdir.

Duvarı sallayan bir şey onların eşyalarını kırmalarına neden olursa düşeceklerinden her zaman biraz endişelenmişimdir. Garaj, o duvarın hemen yanındadır ve 4 tekerlekli araçlar giderken evi sarsabilir.

Dedim ki, neden düşme ihtimaline karşı onları uzaklaştırmıyorsun? İyi olacaklar diyor ama ben ısrar ettim. Beni yatıştırmak için gönülsüzce onları hareket ettirme sürecinde, 1600 dolarlık tıbbi sınıf cam nargilesini kırdı. Sızdırmaz cam olduğu için kırılan iç parça tamir edilemez.

Ağlamak ister gibiydi (bu durumda ben de ağlardım...). Ona yeni bir tane almayı teklif ettim ama reddetti. Belli ki o anda benden memnun değildi, ama onları taşımanın nihayetinde kendi hatası olduğunu söyledi.

Reddit, açıkçası artık onun eşyalarıyla ilgili çenemi kapalı tutmayı öğrendim ama yine de bunu düzeltmek istiyorum. Sürpriz olarak birkaç hafta sonra Spokane'deyken Puffin camına gitmeyi düşünüyorum ama yine de gururundan reddedebilir. Herhangi bir fikir?"
"Eski sevgilimle 3 yıldır bir ilişki içindeyim ve onu geri istiyorum.

4 hafta önce, tamamen platonik ve saygılı arkadaşlıklar içinde olduğum kadın arkadaşlarımın da dahil olduğu bir tartışmaya girdikten sonra arayı temelli bozdu. Geçen bir buçuk yıldır bir LDR'ye dahil olduğumuz için eski sevgilim bu arkadaşları asla gerçekten tanıyamadı ve bu muhtemelen sorunu daha da kötüleştirdi.

Geçen hafta bitirmek, uygun bir veda etmek için onunla konuştum ve bana manipülatif olduğumu anladığını söyledi. Ben değildim ve verdiği örnekler bağlamından çıkarılmış ve söylediğim şeyleri fena halde yanlış yorumlamış. Ayrıca ilişkimizin her zaman, önümüzdeki birkaç ay için yer değiştirmeden önce birimizin diğerine birkaç ay boyun eğdiği bir döngü içinde olduğunu söyledi. Bunu bana pek iyi açıklamadı ama değerlendirmesine yine katılmıyorum.

Bu son üç yılda birbirimizi çok destekledik. Hayat son derece adaletsiz ve ben abartmıyorum. Genç olduğumuzun farkındayım ama neden birlikte olmamız gerektiğine gerçekten inandığımı anlatan ikna edici bir yazıyla gözünüzü korkutmak istemiyorum. Sadece şunu bilin, bu son üç ay ikimiz için de cehennem oldu ve kesinlikle bizi etkiledi. İlişkimize ilişkin mevcut değerlendirmelerinin, hayatındaki diğer olaylardan kaynaklanan duygusal stres nedeniyle yanlış yorumlandığına inanıyorum. Daha önce birlikte gerçekten harikaydık ve gerçekten gösterdi. Evdeki durumu nedeniyle çok fazla evde kalması gerektiğinden ve PDA konusunda tutucuyduk ama herkes bizi evlenecek çift olarak biliyordu. Bütün niyetimiz evlenmekti.

Planım, onu geri kazanmak için onu şahsen ziyaret etmeden önce bir ay daha beklemek. Talep ettiği için onunla iletişim kurma girişimlerini daha yeni bıraktım.

Planım mantıklı mı yoksa daha fazla beklemeli miyim? Hiç gelip gelmeyeceğini görmek için beklemeli miyim?"
"Bu, ilk olarak burada başlayan bir gönderi:

Yeni işimi seviyorum, saygın bir yerel profesör tarafından yönetilen saygın bir şirkette. . . ama üç hafta oldu ve hala imzalayacak bir işe alma sözleşmem yok. Ne yapacağımdan emin değilim. Diğer tüm işe alma belgelerini (I9'lar, sigorta kanıtı, geçersiz çek vb.) istedi, ancak imzalamam için uygun bir işe alma sözleşmesi almadı. Geçen haftadan beri ""düzenliyor"". Ona resmi olmayan bir e-postayla, hafta sonunun (bugün) evrak işlerini tamamlamak için kişisel son tarihim olduğunu ve neredeyse 11 (Yarım gün) olduğunu ve hiçbir şeyim olmadığını yazdım. Kafam karıştı ve incindim - insanlara böyle davranılmaz, özellikle yeni çalışanlarla güven inşa edilir. O gerçekten saygı görüyor ve kalmam halinde bu kazançlı bir mezuniyet sonrası kariyer olabilir, ancak daha uzun süre sözleşmesiz kalırsam kendime (ve o) nasıl saygı duyabilirim?

Şimdiye kadar yaptığım işten zevk aldığımı ve imzalanacak bir sözleşme vb. Ben çocuk oyuncağı mıyım?
Burada işte ve genel olarak ne yapacağım ve hala başımı dik tutacak mıyım?
Ayrıca, eğer o e-postayı gönderirsem, mentor-menti olarak ilişkimizi bozar mı?"
"Kız arkadaşıma bir partiye gitmesi konusunda yalan söyledim ve o bu konuda çok incindi. Partide herhangi bir şey yapmadım ama o gün kavga ediyorduk çünkü o gün erken saatlerde eski sevgilimin geldiği bir etkinliğe gittim. Kız arkadaşımı etkinliğe davet etmedim ve belli ki kendini kötü hissetti ve onu bir aile etkinliğinden dışlıyormuşum gibi hissetti ama onu davet etmememin tek nedeni, son dakikaya kadar haberim bile olmamasıydı. Şimdi eski sevgilime beni her şekilde ittiğini açıkladığım için bu durum çözüldü. Ama evet yalan söyledim ve kendimi pislik gibi hissediyorum. Dün bana bunu sordu ve ben de itiraf ettim, kızdığını söylememe gerek yok ve anlıyorum ama bununla asla zarar vermek istemedim. Beni zor durumlardan kurtarmak için çok yalan söylüyorum, ona hiçbir şey hakkında yalan söylememeye çalışıyorum ama bu sefer kendimi o kadar suçlu hissettim ki sadece onun mutlu olmasını istiyorum ama onu her zaman hayal kırıklığına uğratıyormuşum gibi hissediyorum. . Bunu düzeltmek için ne yapabilirim?"
"Annemin, uzun süredir ölü olan sohbeti yeniden başlattığı ve artık umurumda olmadığı, çevre tartışmaları oluşturmak gibi gerçekten kötü bir alışkanlığı var.

Geçen hafta:

İşten okul çıkışı eve geliyorum, salı akşamı saat 10:30, dayak yiyorum yarısı yenmiş pizzamı dolaba koyuyorum ve yatıyorum. Beni odamın kapısında yakalayıp bir haftadır köpeğimi beslemediğimi ya da süpürmediğimi bağırmadan olmaz.

Ben: Sabah 6:00'da çıkıyorum ve okuldan sonra sadece 30 dakika duş almak için eve geliyorum. Hafta içi zamanım yok ama hafta sonları benden istenen her şeyi yapıyorum.

O: belki de atlara, keçilere, tavuklara ve kardeşlerine yardım edebilmek için işini bırakmalısın.

Not: Hiçbiri benim değil, telefonumu, benzinimi, sigortamı, giyimimi ve yemeğimi ben ödüyorum. Dizel bir arabam olduğu ve günde 70 mil kullandığım için benzin çok pahalı.

Ona ne kadar pahalı olduğunu göstermeye karar verdim. Evde uyanık olduğum 1-2 saat beni dırdır etmeye çalışan üvey babam aracılığıyla bu ay her şeyin bedelini ödemek zorunda kaldı. Şimdiye kadarki toplam
haftada 234 dolar

65 dolar yakıt
84 dolar sigorta
25 dolar yemek
Keçisinin yırttığı bir çift pantolon için 60 dolar

Ve bu ucuz bir hafta. Önümüzdeki hafta arabamın kızdırma bujilerine ve yazdan önce soğutma sıvısının temizlenmesine ihtiyacı var...."
"Bu yüzden kardeşlerimden biriyle son derece iyi arkadaşız. Düşük maaşlı bir işte çalışıyordum ve orada da çalışan bu kızı tanıyordum. Bana defalarca mesaj attı ve bu biraz tuhaftı. Biraz sürtük gibi görünüyordu ama yargılayacak biri değilim. Onunla% 100 ilgilenmiyordum ama mesaj atmaya devam etti. Bilin diye hiçbir yere gitmedi.

Ancak arkadaşım bu akşam bir randevuya çıktı ve onun aynı kız olduğunu öğrendim! ""Arkadaş grubumuzla"" takılırsa beni tanıyacağını ve bunun tuhaf olacağını biliyorum. Kızın bana asılmaya çalıştığını ona söylemeli miyim? Bunu halının altına süpürüp ona söylememeli miyim? Şahsen bunun büyük bir anlaşma olduğunu düşünmüyorum ama daha ciddi hale gelirlerse garipleşebilir. Arkadaşım için en iyisini istiyorum ve kaltak olan ve onun için en iyisini istemeyen bir kız tarafından kalbinin kırılmasını istemiyorum."
"ilk gönderi :)

Üniversitedeyim ve üniversite mülkünün tam anlamıyla sınırındaki bir evde yaşıyorum. Yanımızda, içinde yaklaşık 8 birim bulunan (okulla bağlantısı olmayan) müstakil bir apartman binası var.

Son zamanlarda, orta yaşlı (beyaz çöp) bir çift, 3 köpeğiyle birlikte taşındı. Apartmanlarının aşağı yukarı bizimki kadar küçük bir bahçesi var ama kakasını yapması için köpeklerini hep bizim bahçemize kadar götürüyorlar ve sonra orada bırakıyorlar. Çoğu zaman onu pencereden görüyorum ve tam onlarla yüzleşecek kadar cesaretimi topladığımda, gittiler. Bugün, onlar bahçedeyken eve geldim, ona bir ಠ_ಠ verdim ve kibarca ""buraya gitmelerine izin vereceksen, lütfen en azından al"" dedim ve ""tamam"" dedi ve hepsini çekti. tasmalarını takarak binalarına geri döndüler.

3 saat sonra geri döndüler ve almıyorlar. Ne yapabilirim? Bir çeşit evcil hayvan kovucu düşündüm, ama köpekleri incitmek ya da sahiplerini kaka yapmadıkları için onlara daha da kötü davranmak istemediğimi düşündüm, ama görünüşe göre bunun bir mülk olmasını umursamıyorlar."
"Biraz tarih: Ben 23 / m o 22 / f ve 5-6 yıldır ara sıra birlikteyiz. Bu kız benim en iyi arkadaşım ve işler nasıl sonuçlanırsa sonuçlansın muhtemelen onu her zaman seveceğim. Birkaç ay içinde okuldan mezun oluyor ve Boston, NY veya NJ'de (şu anda ülkenin batı kesiminde yaşıyoruz) 1 yıl + staj için gerçekten büyük bir şansı var ve sonunda 1 yıldan sonra eyalet dışında kalabilir. orada beğendiği bir yüksek lisans okulu bulur. Şimdi zor olan şu ki, gideceği yere onunla birlikte taşınmamı istiyor ve ben ona bu konuda **hiç rahat olmadığımı söyledim!** Taşınmaktan bile rahat hissetmiyorum Ülke çapında dolaşmak için her şeyi geride bırakmak şöyle dursun, şu anda onunla. Fırsat bulursa gitmesini söyledim çünkü onu durduracak kişi ben olursam kahrolayım. Bunun zor yanı, uzak mesafe olayını 4 yıl önce okulunun başında denedik ve gittiği ilk yıl için ayrıldık. Gitmek istiyor ve uzun mesafe olayını tekrar denemeye istekli olacak ve tekrar LDR yapmakla ilgili düşüncelerimi sormaya devam ediyor. Ayrıca geçmiş deneyimlere dayanarak işe yarayacağından umutlu görünse de denemek istiyor ve açıkçası ben bir LDR'yi tekrar denemek bile istemiyorum (korkunç bok). Ne zaman gündeme getirse, ne yapacağımızla ilgili kararı temelde bana bırakıyor ve Reddit'te ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu her düşündüğümde, içimden bir şey, bitmesini istemesem de, ilişkimizin (nihai) sonuna kadar geri saymaya başlamaktan kendimi alamıyorum. Herhangi bir tavsiye? (dev metin duvarı için özür dilerim) ve gerekirse herhangi bir şeyi açıklığa kavuşturmaktan memnuniyet duyarım. Şimdiden teşekkürler."
"Biraz arka plan: erkek arkadaşımın annesi 4 yıl önce kanserden öldü ve onunla hiç tanışma fırsatım olmadı. Babası ona çok benzediğimi ve oğluyla benim evlenmemizi çok istediğini söylüyor. Bir gün, muhtemelen 8 ay önce, babası bana karısının alyansını gösterdi ve onların düğünü/evliliği vs. hakkında konuştuk.

Bu yüzden yüzüğü defalarca gördüm, bence çok güzel ve erkek arkadaşımın babası ona onu çekmecesinde tutmasını söyledi çünkü babası çılgın bir ihtiyar ve onu yanlış yere koyacağını düşünüyor. Erkek arkadaşım, evlenme teklif ettiğinde annesinin yüzüğünü mü yoksa yenisini mi kullanacağından henüz emin olmadığını söyleyerek ""beni kokudan atmaya"" çalışıyordu (ki bunu daha sonraya kadar bilmiyordum). Bu yüzden, doğal olarak, yüzüğü birkaç kez görmemin veya diğer yüzüklerden bahsetmemin bir önemi olmadığını düşündüm.

En iyi arkadaşıma annesinin yüzüğüyle potansiyel olarak evlenme teklif edebileceğinden bahsettim ve o bunun tatlı olduğunu ama ""kendi ilişkimiz"" olduğumuz için kendi yüzüğüme sahip olmam gerektiğini düşünüyor. Katılmıyorum ama ilginç bir noktaya değiniyor, bu yüzden düşüncelerini almak için erkek arkadaşıma konuyu açtım (belki de bu yüzden farklı bir yüzük kullanmayı düşündüğünü düşünüyorum).

Kahretsin. Erkek arkadaşım çok üzülüyor ve kendi yüzüğüm olması gerektiğini düşünmeseydim bu yeni yüzük fikrini ona getirmeyeceğimi ve yüzüğün kendisi ve ailesi için ne kadar önemli olduğunu bilmem gerektiğini söylüyor ve şimdi sürprizin yarısı mahvoldu çünkü yeni bir yüzük alırsa kızacağım (inadına olacağını düşünerek) ama annesinin yüzüğünü görürsem şaşırmayacağım.

Böylece gelecekteki bir teklifi etkili bir şekilde mahvettim... masumca ama yine de."
"Pekala, işte durum bu ve çok garip.

Oda arkadaşımın birlikte çalıştığı bu kız, birkaç hafta önce erkek arkadaşından ayrılıp ona 180 dolar, köprü kartı ve ""ödendiğini"" söylediği bir kredi kartı verdikten sonra sarhoş ve histerik bir şekilde eve geldi. Evdeki başka bir arkadaşına da 200 verdi.

Ölmek üzere olduğunu ve ihtiyacı olmayacağı için her şeyi harcamalarını istediğini söyledi.

Şimdi bu olduktan sonra hemen ayrıldı ve ben ve oda arkadaşım gidip kredi kartımla benzin depomu doldurdum ve süper markete gittik ve ev için yiyecek ve malzeme aldık.

Kartta yaklaşık 130 dolar kullandık ve limiti dolmuştu, şimdi oda arkadaşım yaklaşık yarım saat önce yanıma geldi ve paranın kartta olduğunu ve mağazaya gidip tekrar maksimuma çıkarmak istediğini söyledi. ....ilk kez harika bir fikir olmadığını düşündüm ve ona onu tekrar kullanmanın gerçekten iyi bir fikir olmadığını söyledim.

Ona izin verdiği için sorun olmadığını, ancak babasının onu aradığını ve ona ulaşmaya çalıştığını ve cevap vermediğini söyledi.

Şimdi KESİNLİKLE bu kredi kartıyla hiçbir şeye bulaşmak istemiyorum.

Benim sorum şu, kart kızın adına... Oda arkadaşım, ona kredi kartı dolandırıcılığı olabileceğini söylememe rağmen aptalca her ay limitini maksimuma çıkarmaya devam edecek... her şey için fatura.

Ona izin verdi.... O zamandan beri onunla konuştuğunu sanmıyorum, bu yüzden sorum şu, onun ne yaptığını kredi kartı dolandırıcılığı olarak görüyor musunuz? Bu ne kadar tehlikeli? Onu durdurmalı mıyım yoksa karışmamalı mıyım?

Ayrıca, bu kız bize izin verdikten hemen sonra kullanıma katıldığım halde herhangi bir suçluluk duyar mıyım?

Şimdiden teşekkürler!"
"Mg kız arkadaşı sevgi dolu ve destekleyici. Benden çok daha muhafazakar olduğu ve sahip olduğu için kendisini cinsel olarak ifade etmesi için onu cesaretlendiriyorum, diğer erkeklere bakarken ve sadece kimi çekici bulduğunu ifade ederken rahat hissediyor ki bu onun için büyük bir adım. Bununla ilgili bir sorunum yok ve birbirimizle daha rahat olmaya başladığımız için mutluyum. Bilmek istediğim şey, ortalığı karıştırıyor olmamıza ve cinsel olarak bulunduğumuz yerden zevk almama rağmen, daha fazla ilgi istemem haksızlık mı? Bana beni sevdiğini söylüyor ve ortalığı karıştırdığımızda ne kadar seksi olduğumu ifade ediyor ama bu gece dışarı çıktım ve bazı kadınlar bana asıldı ve yakışıklı olduğumu ve güzel bir gülüşüm olduğunu söylediler vs. Bunu sevdiğim için bir pislik miyim? dikkat? Bu normal mi?"
"Yaklaşık bir ay önce uzun bir ilişkiden çıktım. Geleceğini biliyordum ve kendim bitirmeye hazırdım ama ayrılığı o başlattı. O zamandan beri gerçekten iletişim halinde değiliz.

İlişki, birçok iniş ve çıkışla karmaşık ve stresliydi. Eski sevgilimi çok seviyordum ve akıl sağlığıyla ilgili bazı sorunları olduğunu biliyordum. Sık sık -zihinsel veya fiziksel olarak- kötü hissetmekten bahsetti.

Geçenlerde karşılıklı bir bağlantı bana, insanlara 'onu depresyona soktuğumu' ve bensiz olduğu için 'çok mutlu' olduğunu söylediğini söyledi. Mükemmel bir kız arkadaş değildim ama onu desteklemek ve ona yardım etmek için elimden gelen her şeyi yaptığımı biliyorum, çoğu zaman kendi duygusal pahasına. Yaşadığımız onca şeyden sonra benim hakkımda bunu söylediğine inanamıyorum. Ek olarak, ilk tanıştığımızda depresyon sorunları olduğunu söyledi, bu yüzden buna nasıl sebep olabileceğimi anlamıyorum.

Yeniden odaklanmama ve fazla umursamamama yardım eder misiniz? Bu acıtıyor. Teşekkürler."
"Peki bu garip bir soru, ama işte gidiyor.
Geçen yıl bir festivalde bir kızla birlikteydim ve ona oldukça aşık oldum, seviştik ve sonraki 6 ay benim için oldukça zor geçti çünkü uzaklarda yaşadık ve çok konuştuk ama o arkadaş kalmak istedi Nihayet. Zor oldu ama kabul ettim. Şimdi bu sene aynı festivale gideceğiz ve 'her şey eskisi gibi olacak' dedi ve ben bu konuda nasıl hissetmeliyim bilmiyorum.

Doğru, harika olurdu, ama yine de ciddi olmadığını biliyorum ve daha ciddi bir ilişki arıyorum, ayrıca diğer arkadaşlarımla sadece eğlenmek istiyorum.

Öte yandan, onu üzmek de istemiyorum, sanırım hayır ya da buna benzer bir şey söylersem bunu yapıyor olurdum.

Peki bu konudaki fikriniz nedir? Ne yapmalıyım?"
"SO ""John"" a umutsuzca aşığım. Yakında birlikte taşınıyoruz ve evleneceğim kişinin o olduğuna ikna oldum.

Asıl mesele annesi. O iyi bir insan ve onu seviyorum. Benim sorunum, ona finansal olarak yardım etmek istemesi. Başka bir şehirde yaşıyor, bir işi var ve daha fazla çalışıyor olabilir ama çalışmıyor. Ayrıca devletten para alıyor ve diğer oğlunu (17) bir tür depresyon geçirdiği için şımartıyor.

Erkek arkadaşım kısa bir süre önce kendi alanında yüksek lisans yaptı ve heyecanla bana annesi ve kardeşlerine (17E ve (22K)) maddi olarak destek olmak istediğini çünkü onların durumu pek iyi değil (ama ben benzerleriyle nispeten rahat yaşadım) Öğrenci olarak geliri) Bunun onun parası ve tercihi olduğunun farkındayım ama buna karşıyım.

Babam ailesine hep para verdi, onlar da bunu alkole ve bunun gibi şeylere harcıyorlar ve daha fazlası için yalvarmaya devam ediyorlar. İş aramıyorlar ve işi olanlar sadece asgari işi yapıyor ve vardiyaları geri çevirdiler. Annemle babamın evliliğinde pek çok soruna neden oldu ve ben küçüklüğümden beri bunu geleceğimde istemediğimi biliyordum.

Ailesini finanse etmesini istemediğim için kötü biri miyim? Yapılması normal bir şey mi? Yakın zamanda annesine 400 $ değerinde elektronik eşya satın aldı çünkü hoşuna gideceğini düşündü (hiçbir fırsat yok) ama benim için hiçbir zaman 70 $ 'dan fazla harcamadı. Randevu için para bile ödemiyor, biz hep Hollandaca konuşuyoruz (ki bu benim için sorun değil). Kayıtlara geçsin, ona 400 doların üzerinde bir hediye aldım.

Ona, ailesine para gönderecek biriyle hayatımı geçirmek ya da uzun vadeli olmak istemediğimi söylemek istiyorum. Aileme sadece olumsuzluklar kazandırdı ve sanırım bunun için annesine kızmaya başlayacağım. Ben sadece kötü bir insan mıyım yoksa haklı mıyım?

Ebeveynlere yaşlı olduklarında maddi destek vermenin tamamen benim için uygun bir şey olduğunu düşündüğümü ekleyeceğim. Hâlâ çalışabilecek durumdayken değil."
"Yani eski sevgilim ilişkimizi 2 ay önce bitirdi, üç yıldır birlikteydik.

Yani ""sorun"" şu şekildedir:

Ailem her yaz büyük, egzotik, pahalı bir gezi planlıyor ve bu yıl ailem onun da katılmasını istedi. (Ailem tarafından ödeniyor) O ve ben nihayet bunu birlikte deneyimleyeceğimiz için heyecanlandık. Birkaç ay ileri sar ve benden ayrıldı. Yolculuk devam ediyor ama o gelmiyor; Ailem belli ki odasını iptal etti.

   Bugün uçuş bilgilerine bakıyordum. Uçuşunu kendi başına satın aldı ve görünüşe göre uçuşunu iptal etmedi. Ona bir şey söylemeli miyim? ya da hiçbir şey yapmamanın finansal zararıyla uğraşmasına izin mi vereceksiniz?"
"Birkaç ay önce oldukça büyük bir tartışma yaşadık. Buna üzülmüştü ve ona defalarca yardım etmek için yapabileceğim bir şey olup olmadığını sordum. İyi olduğunu söyledi ve hafta boyunca çok eğlendik, bu yüzden gerçekten iyi olduğuna inandım. Sonraki birkaç gün bana mesaj atarak çok üzgün olduğunu ve biz birlikteyken onu üzmesine izin verdiğim için inanamadığını söyledi.
(Oh! Kısa bir not, birkaç saat uzaklıktaki bir üniversitede yaşıyor ve her hafta sonu en iyi arkadaşıyla birlikte ziyarete geliyor.)
Şimdi, bunu ilk kez gazla yapmıyor, bu her hafta oluyor, nasıl hissettiğini ve benden ne yapmamı istediğini net bir şekilde anlatmıyor, sonra üzerime patlıyor.
Bir noktada bana gerçekte nasıl hissettiğini anlatması için yalvardığımda, onu daha iyi hissettirmeye çalışmadığımı söyleme küstahlığını gösterdiği için öfkeliydim, bu yüzden onunla takıntılı bir şekilde (fazlasıyla) bitirdim. metin, bu yüzden benim açımdan tam bir sik hareketi). Birkaç saniye sonra beni aradı ve üzgün olduğunu ve yanıldığını söyledi. Ona ""bir şeyleri bitirdiğimde"" süper zorlayıcı bir karar verdiğimi ve üzgün olduğumu ve bunu kastetmediğimi söyledim. Düşünmeden hareket ettiğimi.
Yakın zamana kadar her şey yolunda ve güzeldi.
 Sorun bu:
Şimdi bana ondan ayrıldığım için ÇOK üzgün olduğunu söylüyor (bunu yaptığım için ondan özür dilememe ve bunu kastetmediğime inanması için neredeyse ona yalvarmama rağmen) ve bu konuda güvensiz hissettiğini söylüyor. ilişki çünkü ""bir şeyleri bitirmiştim."" Onu gerçekten sevdiğimi (ki seviyorum) göstermenin bir yolu olarak onun için bu büyük jesti yaparak ve bu ilişkiden emin olmasını sağlamamı istiyor. Onu daha iyi hissettirmemi istiyor. Ve henüz yapmadığım için çok üzgün.

Bu onun için adil mi? Nasıl olabileceğini anlamıyorum, ama belki de yanılıyorum. Ve bu sorunu çözmek için ne yapabilirim?"
"Tamam, biraz arka plan hikayesi, nişanlım 6 yıldır birlikte. Birlikte 3 yaşında bir kızımız var. Geçen yıl ciddi sorunlar yaşadık. Beni bir iş arkadaşımla aldattığını öğrendim (Mart 2015). Ona asla sadakatsizlik etmedim ama hiçbir şekilde mükemmel değilim. Onun için iyi bir ortak olduğuma inanmıyorum.. Hile yapmak için bir mazeret olduğundan değil.

Sorun şu ki, danışmanlığa falan hiç gitmedik, belki de öğrendikten sonraki ilk hafta dışında bunun hakkında gerçekten konuşmadık. Çok fazla depresyon ve kaygı sorunu var. Harika ebeveynlik yapıyoruz, seks hayatımız iyi, gerçekten tartışmıyoruz. Bazen kapanıyor ve tabiri caizse vazgeçiyor.

 İki gün önce bana artık yapamayacağını söyledi. Kendini umutsuz hissediyor vs. Artık evde oturan bir anne ve tek bir gelirle bizim için para sıkıntısı çekiyor, bu da sorunlara neden oluyor. Beni tüm kalbiyle sevdiğini ama eskisi gibi aşık olmadığını söylüyor.

Ve biliyorum, bütün bunlar yine aldatıyormuş gibi geliyor ama dürüst olmak gerekirse, öyle düşünmüyorum. Gitmesine izin vermeli miyim, danışmanlığa gitmeye çalışmalı mıyım? Sadece ne yapacağımı bilmiyorum. Uzun başıboş yazı için özür dilerim."
"Kız arkadaşımla uzun süredir birlikteyiz ve yaklaşık 3 buçuk yıldır birlikte yaşıyoruz. Bir ay önce, onu metinleri silme vb. İle ilgili yalan söylerken yakaladıktan sonra ayrılmak istedi. Bir kez sarhoşken başka bir adamı öperek beni aldattı ama daha önce gördüğüm gibi ""aldatıcı metinleri"" silmediğini biliyorum. onları daha önce sildi.

 Şimdi bu tongiht her şey tamamen aynı oldu. Aynı adamdan metinleri sildiği tespit edildi. Onu benimle aldatmadığından% 100 eminim ama yardım edemiyorum ama benden ona şikayet ettiğini hissediyorum. Her neyse, meselenin bu olduğunu düşünmüyorum.

Biz en iyi arkadaşız, beni hala sevdiğini ve benimle birlikte olmak istediğini söylüyor ve evleneceğiz, çocuk sahibi olacağız vs. O gittikten sonra onu başka biriyle düşünmeye katlanamıyorum. Bir sürü arkadaşı var ama arkadaşlarımın çoğu onun arkadaşları aracılığıyla tanıştım ve okul arkadaşlarım birkaç saat uzakta yaşıyor.

Sadece yalnız kalmak istediğini ve kendini aşıklar geliştirirken ve diğer insanları çekici bulduğunu söylüyor. Ayrılırsa motivasyonum ve mali durumum konusunda kesinlikle mahvoldum ve gerçekten korkuyorum. Onu o kadar çok seviyorum ki ne yapacağımı bilmiyorum. Bir kullan-at hesabı açtım çünkü ondan başka biriyle ilişkim hakkında konuşmaktan oldukça utanıyorum."
"Erkek arkadaşım (19/E) ve ben (18/K) yaklaşık 2 veya 3 aydır çıkıyoruz ama içimde bir şeylerin doğru olmadığına dair bir his var. Bazen yatakta uzanırken ya da araba kullanırken bir mesaj aldığında benim görmemem için telefonunun ekranını çeviriyor. Telefonunu yere koyduğunda ekran her zaman aşağı bakıyor ve telefonunu hareket ettirmek için bile kaldırsam çıldırıyor. Gerçekten kötü bir kavga ettik ve beni dışarıda ağlayarak bıraktı, o zamandan beri konuştuk ve her şey yolunda görünüyor ama yine de telefonunu saklıyor ve şimdi mesajla yanıt vermesi saatler alıyor ve sık sık görüşmeyi iptal etmeye çalışıyor. Ben mi fazla düşünüyorum yoksa o bir şeylerin peşinde olabilir mi?"
"Yaklaşık 4 yıl önce, Lisenin sonunda, harika bir insanla (biz ona D diyeceğiz) harika (~ yıllık) bir ilişkim oldu. Kolayca şimdiye kadar sahip olduğum en iyi ilişki, hala birinden zevk aldığım kadar zevk alamadım D, bu duygunun ilişki boyunca gerçekten karşılıklı olduğuna inanıyorum. Fantastik ilişkimizin sonlarına doğru işler bir şekilde fışkırmaya başladı, bu da birçok suçlama ve tartışmayla sonuçlandı, ancak nihayetinde hiçbir sorun kalmadı. 4 yıl sonra buradayız, D'den beri yalnızca tek bir ciddi ilişkim oldu. Kesinlikle hayatıma devam ettiğimi söylerdim ama onunlayken yaşadığım mutluluğu asla unutabileceğimi sanmıyorum.

İşte kafa karıştıran kısım, ara sıra tekrar birbirimizle iletişime geçiyoruz. Sadece bir kez gerçekten takıldık ve bu birkaç yıl önce bir ticari işlemdi. Her nasılsa yılda bir kez birimiz diğerine bir şey söylemek için mesaj atıyor ama gerçekten hiçbir şey aktarılmıyor. id neredeyse konuşmalarımızı arayacağım sadece 2 gergin insan kendilerini iletişim kurmaya zorluyor

Yine dün bana mesaj attı, bunun hararetli bir konuşma mı yoksa ne olduğundan emin değilim ama kadınlarla aram ne kadar kötü olsa da onun... yeniden bağlanmaya çalıştığını bile düşündüm. Ayrıca her şeyi hiper-analiz ettiğimi ve hiçbir şey düşünmemeye çalıştığımı da biliyorum.

Görüşmenin ekran görüntüsü

bir yan not: iş kadınlara ve duygusal/cinsel/fiziksel soruları belirlemeye gelince, bu konuda kesinlikle korkunçum. Sürekli flört etmeyi kibar olmakla karıştırıyorum."
"Satır sonları ile ayrıntılı olarak açıkladığınızdan emin olun.
Şu anda mahallemde tanıdığım en nazik insan olan bir kıza aşırı fanatik bir şekilde aşık oluyorum (ayrıca çok seksi). Benimle bir ilişkiye sahip olmak hakkında ne düşündüğünü anlamasam da, bunun benim için sağlıklı olup olmayacağını bile bilmiyorum.

Her neyse, ben sadece çok fazla arkadaşı olmayan oldukça içe dönük bir insanım ama öyle olanlar gerçek arkadaşlar. Ayrıca, bencil değilim ama kendimi görece yakışıklı ve güzel gözlü olarak tanımlarım, bu yüzden onun için yeterince iyi görüneceğimden eminim.

Ek olarak, bir ay önce, çatımın tepesindeyken kendimi öldürmeye çalışmak üzereydim çünkü hayat tbh ile uğraşamam, aşkımın ciddi bir seksilikle sokakta yürüdüğünü gördüğümde bana baktı ve GERÇEKTEN içtenlikle gülümsedi (ne yaptığımı bildiğinden değil). İşte o zaman, katlanmak zorunda kaldığım ne olursa olsun onunla birlikte olmak istediğimi biliyordum.

Bana her zaman beni gerçekten neşelendiren bu hızlı bakışlar ve gülümsemeler veriyor ama bir sorunum var...

Arkadaşım da onunla ilgileniyor ama esas olarak değil (yapacağını ama kendi liginin dışında birini tercih edeceğini söyledi) ve bu onu bu berbat aşk üçgenine dönüştürüyor. Her neyse, sanki bir gruptayken benimle daha yakın ama kendi başına benim etrafımda olmayı pek istemiyor ve zamanın %100'ü ona doğru koşuyor ve çok arkadaşça davranıyormuş gibi görünüyor (kıskançlık bir kaltaktır).

gergin olduğu için mi? gerçekten benimle ilgilenmiyor mu? Bu kadar takıntılı olmam yanlış mı?"
"Eski oda arkadaşlarımdan biri, iki yıl önce çıkarları olan arkadaş olduğum bir kızla çıkıyor. Seks hayatımızı hızlıca anlatmak için, bu kız her şeye hazırdı. Benimle anal yapmayı teklif etti (ilgilenmedi), genellikle suratına bitirirdim. Çok sevişirdik ve gerçekten orgazmikti.

İşlerin dağınık ve karmaşık hale geldiği yer burasıdır. Bir oda arkadaşım vardı ve şimdi ikimiz de aynı alanda çalışıyoruz ve aynı şirkette ama farklı alanlarda çalışıyoruz. Ancak, birlikte öğle yemeği yiyoruz. Kız arkadaşını sohbette gündeme getirdi ve onun eskiden yattığım kız olduğunu anladım.

Benden esas olarak kadınlarla aram iyi olduğu için tavsiye istiyor (ben o kadar da iyi değilim, sadece ondan daha iyiyim). Bana kız arkadaşıyla iki ay önce sevişmeye başladığını ve onun onu beş ay beklettiğini söyledi. Bana kız arkadaşını yatakta açmaya nasıl ikna edeceğine dair tavsiye soruyor. Seks hayatlarının gerçekten sıkıcı olduğunu, ona sakso çekmek istemediğini, köpekçilik ve misyonerlik dışında herhangi bir pozisyon yapmak istemediğini ve bunun gibi diğer şeylerin tamamen yasak olduğunu söylüyor.

Ona ne söyleyeceğimi gerçekten bilmiyorum. Ona onunla yattığımı söylemedim çünkü bunun garipleşmesini istemiyorum. Bence olan biten çok şey kültürel ve ben sadece yoldan çekilmeliyim (ikisi de Hintli/Hindu). Yine de endişem, ondan sakladığımı öğrenirse bana kızabilir. Ne yapacağımdan emin değilim lütfen yardım edin."
"Bu yüzden yakın zamanda aynı yaştaki bir kızla 2 yıllık bir ilişkiden çıktım.

Her şey bittikten kısa bir süre sonra uzun süredir tanıdığım biriyle görüşüyorum.

Önceki ilişkimizde kız arkadaşımla pek çok konuda aynı fikirde değildik.

Çeşitli sonuçlarla çok eğlenceli tartışmalar yapmak.

Gördüğüm bu kız söylediğim HER ŞEYİ kabul ediyor.

Hatta benimle aynı fikirde olup olmayacağını görmek için şeytanın avukatlığını yapıyorum. Örnek:

""X by Kafka harika!"" diyeceğim.

""Evet, Kafka gelmiş geçmiş en iyi yazarlardan biridir.""

""Ah, sadece bu kitabı beğendim, diğer tüm çalışmalarının vasat olduğunu düşünüyorum."" (Ben
şeytanın avukatlığını oynamak bilginize)

""Evet, bence kitaplarının çoğu oldukça iç karartıcı, bu yüzden ben de bu tür şeylerin hayranı değilim"".

Çok aptalca ama her şeye katılıyor.

Onu fiziksel olarak ve her şeyiyle seviyorum ve çok tatlı bir kız ama bu tür bir teslimiyet benim için şimdiye kadarki en büyük sapma.

Kamerada kendi sesinizi duyup, duyduğunuz yerde irkilmenizle aynı etkidir.

Hatta bunu beni 'etkilemek' için yapıyor. Son derece belirsiz bir Polonyalı bestecinin adını Google'da aratacağım ve o da adamı tanıyormuş gibi davranacak, açıkça benim gibi wikipedia'yı okuyor.

Zekamı gerçekten abartıyor ama bir şeyi biliyormuş gibi davranmak bir tür yalan söyleme ve bundan nefret ediyorum.

Bu yüzden her şeyi soğutmak istiyorum.

Muhtemelen tahmin edersiniz ki, bu kız gerçekten itaatkar ve ona gerçekten soğuk davranırsam kötü tepki verirdi.

Sanırım bir nevi âşık, ama benimle olan deneyimi göz önüne alındığında, kendini kandırıyor olmalı, beni gerçekten tanıyamaz.

Bununla başa çıkmanın en iyi yolu nedir?

Bağlanma sorunları olduğu için hemen sakinleştirmeli miyim?

Ona söyler miyim, ama aslında onu yalan söylediği için mi çağırırım?"
"Evlilik, son bir yılda biraz daha sertleşti ve bu zor dönemde (maddi, duygusal ve cinsel açıdan) karısı sıkıldı ve sohbet edeceği çevrimiçi bir erkek arkadaş buldu. Buna çıplak resimler göndermek, sohbet etmek ve arkadaşlarına bu adama çok aşık olduğunu söylemek de dahildi. Bir gün tuhaf davranması aracılığıyla öğrendim ve tüm bulmacayı bir nevi çözdüm.

1 numaralı görev beyanımız olarak her zaman %100 güven ve dürüstlüğe sahip olduk, bu yüzden açıkçası bu biraz canımı yaktı, ancak yine de bunu dolduramadığım veya dolduramadığım duygusal boşluğu dolduracak bir şey olarak mantıklı kılabiliyorum. .

Durumu tartıştık ve evliliğimiz üzerinde çalışmaya çalışıyoruz ama yine de aptal gibi hissediyorum. Her şeyden çok çalışmamızı isterdim ama kendimi gelecekte bir hayal kırıklığına uğratmaktan nefret ederim."
"Oda arkadaşım beni yaklaşık iki hafta önce en yeni iş arkadaşıyla tanıştırdı ve o zamandan beri evin düzenli bir ziyaretçisi ve ara sıra bir gecede misafiri oldu. Çok iyi anlaşıyoruz ve bence çok tatlı. Kesinlikle bir şekilde hayatımda olmasını isteyeceğim biri. Bir erkekte istediğim her şeye sahipmiş gibi hissediyorum ama aynı zamanda bu kararı vermek için biraz erken. Belki de sadece yalnızlık konuşuyordur. Sadece ikimizle fazla zaman geçirmedik.

Her neyse, şu anda yaşam durumumuzda hepimiz bir şekilde geçiciyiz - o kamp yapıyor ve ben iki oda arkadaşımla (bir çift) bir karavanı paylaşıyorum. Birkaç gece önce hava karlıydı, bu yüzden bizimle düştü. Çekyatı paylaşmayı teklif ettim, böylece yerde uyumak zorunda kalmasın (gerçekten sadece sarılmak için bir numara).

Şey, sadece sarılmayı planlıyordum ama sonra bir baktım ki kolunu sinsice belime doluyor ve bana bir hamle yapmamı ima ediyor. itiraz etmedim Bir şey diğerine yol açar ve sonunda dalga geçeriz.

Harikaydı ve kesinlikle tekrar yapardım. Bu çocuğa bir şekilde sahip olmak istiyorum, FWB, gündelik flört veya uzun vadeli bir ilişki. Mesele şu ki, ikimiz de henüz bundan bahsetmedik ve söylemeli miyim emin değilim? Hiçbir şey olmamış gibi devam ediyoruz, ama korkarım ki gündeme gelmezse, fırsatımı kaçıracağım. Ayrıca onun bu konuda ne hissettiğini gerçekten okuyamıyorum.

Ona ne diyeceğim? Herhangi bir şey? Tekrar yapmamızı önerir misin? Ona seksi bir metin mesajı gönder? Sessiz kalıp onu beklemek mi? Erkekler konusunda kötüyüm."
"Daha önce, diğer sorunların yanı sıra eski sevgilimin duygusal ilişkilerinden kaynaklanan birçok sorun nedeniyle (Mayıs ayında) sona eren 3 yıllık bir ilişki içindeydim. Ayrıldıktan sonra kendi başıma olmak ve zihnimi boşaltmak istedim ama kendimi çok fazla boş vaktim varken ve sürekli onun davranışını rasyonalize ederken ve geri dönmek isterken buldum.

Bunun iyi bir fikir olmadığını bildiğim için randevulara çıkmaya ve ondan kafamı dağıtmak için kadınlarla takılmaya başladım. İş arkadaşlarımdan birini görmeye başladım ve ondan gerçekten hoşlanıyorum. İçiyorduk ve şimdi önceki ilişkimin başlarında yaptığım hataları yapmak isteyerek ""özel"" bir konuşma yaptık. O çok güzel ve ondan gerçekten hoşlanıyorum ama onu ""kullanmak"" istemiyorum? Mantıklı geliyorsa. Bunu gerçekten ciddiye alıyorum, ancak onun sadece bir ribaund olduğunu ve onu kullandığım için bir pislik olduğumu düşünmeye devam ediyorum.

Seks sırasında inanılmaz miktarda suçluluk hissettiğim bir noktaya geldi, o kadar ki yumuşadım çünkü kendimi çok boktan bir insan gibi hissediyorum.

Çok mu araştırıyorum? Yoksa gerçekten bu kadını sadece kullanıyor muyum?"
"Birlikte taşınmayı düşünüyorduk. İlişkimize gerçekten alışıyoruz ve yaşımızın olgunlaştığını hor görüyoruz. Yıl boyunca pek çok mücadele yaşadım - babamın ölümü de dahil. Beni terk etmedi ya da benden kaçmadı ama her şeyde beni destekledi.

İkimiz de üniversitede lisans okuyoruz (ilk yıl) - onun iyi bir maaşlı işi var (haftada yaklaşık 400 dolar) ve ben burada burada geçici işler buluyorum (Şu anda 2 çalışıyorum ve haftada 500 dolar kazanıyorum). İlişkimizi resmi olarak tescil ettirir ve birlikte yaşarsak, her ikimiz de yaklaşık 400-500 dolarlık devlet yardımı almaya hak kazanacağız.

İkimiz de meydan okumaya hazırız ve öyle ya da böyle evden taşınıyorum. En erken Aralık-Ocak'a kadar taşınmayacağız. İnşallah daha kalıcı, tutarlı bir işim olur.

Birlikte yaşamanın pek çok olumlu tarafını görüyorum, ilişkimizi daha da geliştirmeye ve bir hayat kurmaya yardımcı olabilir. Çocuklara, evliliğe falan kesinlikle hazır değiliz. Birlikte, kiralık küçük bir eve/daireye taşınıyoruz (ki bu bizim kasabamızda oldukça ucuz, araştırdım).

Yani, para bir yana - Gerçekten iyi noktalara odaklandım ve umarım çok önemli bir noktayı gözden kaçırmıyorumdur. Birlikte yaşamamak için bariz bir neden var mı? Ya da geçeceğini varsayarsak, durumu ele alma konusunda iyi bir tavsiye var mı? Veya bunu çözmek için iyi bir tavsiye.

Onun yanına taşınmak istiyorum. Onunla yemek pişirmek ve her gece yanında uyumak istiyorum. İşten sonra kendimi eve sürüklemek ve onunla bir fincan çay içmek istiyorum. Birimizin ödevimizin zamanı geldiği ve saat 23.34'e kadar bitmediği için huysuzlandığı ve diğerimizin teslim edilmeden önce son bir kez okuyup bitirecek kadar geç kaldığı o anları istiyorum. Sorunlarımızı çözmemizi, birlikte kararlar almamızı ve bu işte birbirimiz için olduğumuzu bilmemizi istiyorum."
"Şu anda tüm zamanların en yüksek ağırlığı olan 175,8'den aşağı inmek üzereyim. Ben 176'yım, bu yüzden kulağa o kadar da yüksek gelmediğini biliyorum ama kendimi bok gibi hissettim ve çok yemek yiyordum ve egzersiz yapmıyordum. Haftada 3-4 kez yaklaşık 30 dakika koştum ve bugün ilk 5K'mı bitirdim!

Mayıs ayının sonundan bu yana on kilo verdim, daha 10-15 tane daha var ve şimdi motiveyim ve kendime güveniyorum, günde yaklaşık 1600 kalori yiyorum ve tüm yemeğimi takip ediyorum, ama gerçekten ne yapacağım konusunda endişeliyim. hedef kiloma ulaştığımda oluyor. Geçmişte biraz kilo verdim ama strese girer girmez hemen geri aldım. Hedefinize ulaştığınızda kilonuzu korumayı nasıl başardınız?

Ayrıca, kilomu korumak için günde kaç kaloriye ihtiyacım olduğunu araştırıyorum ve bu sayının günde 2100 kaloriye düştüğünü görüyorum. Bu kadar çok kaloriyi yemek, kaybettiğim tüm ağırlığı geri kazanmamı sağlamaz mı? Bana çok gibi geliyor! Kilonuzu korumak için günde kaç kalori yiyorsunuz ve sözde ""koruma numaranızı"" yemek, yeniden kazanmanıza neden oldu mu?

Herhangi bir bilgelik çok makbule geçer!"
"Gf[26/f] ve ben 8 yıldır birlikteyiz. Onunla tanışmadan bir süre önce, bir kızla uzun mesafeli bir ilişkim oldu ama sadece bir kez karşılaştım. Bu önemli çünkü en az bir kez gerçekten buluşup işe başlama isteği harikaydı. Birkaç yıl geçti ve sonunda o kızla tanışma fırsatım oldu ve elimden kaçmasına izin vermedim. Bu sadece bir kez oldu ve ben ve diğer kız için bir kapanış olarak çalıştı.

Dün ona seksin nasıl gittiğini anlatırken, ilişkimizle *çakışmasın* diye zaman çizelgesini değiştirdim, buna kız arkadaşım *Demek bana yalan söyledin, senin ilkin değildim :(*, bu beni gerçekten etkiledi zor.

İlk ilişkimizi yaşıyoruz, tanıştığımızda ikimiz de bakireydik ve birçok ilk şeyi birlikte yaptık. Yani bu, birlikte tarihimizin bir parçası ve bence bu önemli.

**Soru:** İlk sevgilim olmadığını düşünmesini istemiyorum ama ona onu aldattığımı söylersem daha mı kötü olur? Kulağa aptalca geliyor ama şu anda kayboldum."
"Son 2,5 aydır çok tembel olduğumu kabul ediyorum. Herhangi bir koşu yapmadım. Spor salonuna gitmedim.

En çok koşmamaya üzülüyorum. Bu benim ""ben zamanım""dı. Son zamanlarda günlük rutinimde büyük bir değişiklik oldu. Son iki yıldır gündüz hiçbir şey yapmadan veya çalışmamaktan... 7 hafta sabah 6'dan akşam 5'e kadar dadı olmaya ve ardından yerel bir perakende mağazasında çalışmaya... ve ardından tam zamanlı bir iş bulmaya gittim. benim için MÜKEMMEL.

Programa uyum sağlamakta gerçekten zorlanıyorum ve basitçe söyle... İşten eve geldiğimde hiçbir şey yapmak istemiyorum.

Long Island'da da yaz var ve günlerin %90'ı sauna gibi. Hava kalın ve nemli.

Son zamanlarda doğru beslenmemem ve takviyelerimi almamam da sorunumun bir parçası mı bilmiyorum. Gastrik bypass hastasıyım. Ameliyattan yaklaşık 15 ay sonra. 188 lbs aşağı. Vücudumun kaybetmeyi bıraktığını hissediyorum ve bunun da sorunumun bir parçası olduğunu düşünüyorum.

Kıç tekmelemeye veya yeniden başlatmaya ihtiyacım varmış gibi hissediyorum.

Mojomu geri istiyorum. Kaldırıma geri dönmem gerekiyor. özlüyorum Vücudum onu ​​özlüyor. Sırtım beni öldürüyor ve bunun nedeninin gerilimi salıvermemem olduğunu biliyorum.

Sadece geri dönmekte zorlanıyorum."
"Bu adamla görüşüyorum ve gündelik bir ilişki temelinde girdik (ikisi de şu anda ciddi bir şey yapamıyor ama kucaklaşmaya ihtiyaçları var). Ona çok bağlanıyorum çünkü hala tüm tatlı şeyleri söylüyor, birbirimizi haftada birkaç kez görüyoruz ve her gün saatlerce anlık mesajlaşma yapıyoruz.

Sahip olduğumuz şeyi tanımlayabileceğim en yakın yol, seks, kucaklaşma ve arkadaşlıkla en iyi arkadaşlığımızdır. Bunun ""ilişki değil"" kategorisine girip girmediğinden emin olmadığım için bunun çoğunu kışkırttı, ancak yine de bir ilişki içinde olamayacağı ve başka erkeklerle görüşebileceğim konusunda ısrar ediyor. Daha fazla veya ayrıcalık istemeden onunla yatabileceğimi düşünmüştüm, ama kendimi diğer erkeklerle onu gördüğümde cinsel olarak yaklaşamıyorum ve başka bir kız görünce kıskandım ve o olduğunu söylemesine rağmen sonunda kucaklaştılar. ondan bir şey beklememek ve mevcut düzenlememizde kabul edilebilir.

Onu ilişkilerden alıkoyanın (beni/onu korumaya çalışan) depresyonu olduğundan oldukça emindim, ama şimdi onun gerçekten istediği bir kız için yer sahibi olup olmadığımı merak ediyorum. O çok tatlı ve içten biri, buna kendi kendime inanmakta zorlanıyorum ama daha önce işlerin yoluna gireceğini düşünemeyecek kadar çok kırılmıştım.

Ne yapmam gerektiğine dair herhangi bir tavsiye var mı?"
"Kaçırma açıkçası.
 
""Joy"", arkadaşım ""Chad"" ile üç yıl çıktı. 1 yıl birlikte yaşadılar ama o zihinsel tacizde bulundu ve tehdit etti, bu yüzden o yılın yarısında ayrıldılar. Eyalet dışında yaşadığı için aynı apartmanda ayrı yaşamaktan başka seçeneği yoktu. Özellikle kiralık olan ortak banka hesaplarından para çaldığı ortaya çıktı. Sonunda taşınıyor ama onun boktanlığı sayesinde, mali olarak hala daireye sıkışmış durumda.

Ayrılmalarının üzerinden neredeyse bir yıl geçti ama hâlâ ev sahiplerinden gelen tehditlerle uğraşmak zorunda ve Chad bunu onunla iletişimini sürdürmek için kullanıyor.

Bundan bir ay önce her gün konuştuktan sonra yaklaşık bir ay önce Joy ile çıkmaya başladım. Ondan ve Chad'den önce birbirimize sırılsıklam aşıktık ve bu duygunun karşılıklı olduğunu ikimiz de bilmiyorduk. Çok az flört deneyimim var (kendi başına başka bir gönderi) ve aile bağları, kariyer bağları ve Chad'in bu yükü nedeniyle üzerinde bu kadar çok baskı varken onu nasıl destekleyeceğimi bilmiyorum. Bu ilişki uzun süredir gerçekten yavaş yavaş geliştiği için bu işi cidden yürütmek istiyorum ama korkarım ki en başından sona erecek. Onu ""düzeltmemi"" istemiyor ve ben de onun beni ""düzeltmesini"" istemiyorum ama yeni başlamamıza rağmen yine de destekleyici olmak istiyorum."
"Merhaba /r/Relationships, umarım burada her zamanki gibi bazı sağlam tavsiyeler bulabilirim. İşte gidiyor.

Kısa bilgi: Ben:19 okul dışında, tam zamanlı çalışıyorum. O: 18 yaşında, hala okulda.

Şu anki kız arkadaşımla yaklaşık iki aydır birlikteyim ve son zamanlarda giderek artan özgüven sorunları fark etmeye başladım. Onu yaklaşık 6 aydır tanıyorum ve ara sıra ""Bu beni şişman gösteriyor"" dediğini duydum. veya ""Bugün berbat görünüyorum!"" dışarı, ama bundan daha fazlası değil.

Artık çıktığımıza göre, sürekli olarak ne kadar şişman olduğunu (O bundan çok uzak) ve kendini nasıl aç bırakmaya başlayacağını söylüyor. Ayrıca meme implantları, popo küçültme ve karın germe istediği hakkında da konuşuyor. ""Çok iğrenç ve iğrenç"" olduğu için sürekli kendini öldürmekten bahsediyor. Ona sürekli güzel ve sevimli olduğu konusunda güvence vermeye çalışıyorum ama o bunu asla duymak istemiyor.

Sanırım bu duygular, birbirimizi tanıdığımız için kendine sakladığı ve artık rahatladığı için duyulmasına izin verdiği duygular. Ona iltifat etmek ve olduğu gibi güzel hissetmesini sağlamak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum ama işe yaramıyor gibi görünüyor. Bu noktada kişiliğinde ve günlük ruh halinde kendini göstermeye başladı, içindeki enerjinin ve mutluluğunun bir kısmını kaybetmiş gibi görünüyor ki bu beni gerçekten endişelendiriyor.

Reddit, kız arkadaşıma yardım etmek için ne yapabilirim? O harika bir insan ve içiyle dışıyla gerçekten güzel, şimdi onu buna nasıl inandırabilirim? Kendimden nefret etmeye şiddetle karşıyım ve bunun ilişkimin bir parçası olmasına izin vermeyeceğim. Onu gerçekten olduğu kadar güzel hissettirmek için herhangi bir ipucu olan var mı?"
"Merhaba Reddit!

Yani, bazı geçmiş hikayeler için, bir süredir bu kızla çıkıyorum. Yaklaşık bir yıl önce tanıştık, birkaç kez çıktık, iyi anlaştığımızı söyleyebilirim ve ondan kesinlikle hoşlandım. Birkaç farklı nedenden dolayı ""çıkmamaya"" karar verdik, ancak birkaç ay boyunca faydaları olan arkadaşlar şey yaptık. Birkaç ay önce başka birini görmeye çalıştı ve aramızdaki iletişim neredeyse kesildi. Orada burada konuşurduk, her şeyi ben başlatırdım ama çoğunlukla öyleydi.

Ocak ayının ortalarında, bir şeyleri yeniden gelişigüzel bir şekilde yapmaya başladık. Diğer adamla yaptıklarının yürümediği ortaya çıktı ve ben mutluydum çünkü arkadaşımı geri almıştım. O zamandan beri birkaç kez dışarı çıktık ve hatta bazı geceler tekrar takılmaya başladık. Geçen hafta sonuna geldik, dışarı çıktık ve gecenin sonunda garipti. Onunla bir öpücük başlatmaya çalıştım ve o bununla pek bir şey yapmak istemedi. Ertesi gün bir süre mesaj yoluyla konuştuk ve iyi arkadaş olduğumuza ve bir şeyler yapmanın muhtemelen iyi sonuçlanmayacağına karar verdik, buna katılıyorum.

Yine de benim sorunum, ona çok bağlı olmam. Ona karşı kesinlikle onun düşündüğünden daha fazla hislerim var ve garip bir durumdayım ve ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. O benim için son derece önemli bir insan ve onun hayatımdan çıkmasını istemiyorum ama sürekli sahip olduğum bu düşünce ve duygularla kendimi öldürüyorum. ""Erkek olmam"" ve üstesinden gelmem gerektiğini biliyorum, ama biz iyi arkadaşken bunu nasıl yapacağım ve bu sıfatla onunla konuşmayı veya takılmayı bırakmak istemiyorum?"
"Ben ve kız arkadaşım şu anda GCSE sınavlarımızı yapıyoruz (İngiliziz) ve dün yanlışlıkla uyuyakaldım ve bu da bir İngilizce sınavını kaçırmama neden oldu.

Bana gerçekten kızmıştı ama daha sonra fark ettik ki kaçırmış olmam sorun değil, birkaç hafta önce daha düşük seviyeli bir İngilizce dil sınavına girmiştim. Yani bu bir rahatlama oldu. Günün geri kalanında hala üzgündü, onu korusun.

 Sınav hala önemli olduğu için bana kızmıştı ve açıkça benim için endişeleniyordu çünkü bunun anında İngilizceden başarısız olduğum anlamına geldiğini düşünüyordu (ki bu, Tanrı'ya şükür henüz yapmadım).

Her neyse, sınavlarımız bitene kadar beni okul dışında görmek istemediğini söyledi. Önümüzdeki hafta sonunda sınavlarımızı bitiriyoruz yani çok uzun değil ama beni üzen şey şu:

- Hiç iyi arkadaşım olmadığı için onu görmediğim için kendimi çok yalnız hissediyorum. (O benim hem en iyi arkadaşım hem de kız arkadaşım, onu çok önemsiyorum)

-Onu görmek dört gözle beklediğim tek şey, gerçekten reddit'te iyi bir oturumdan başka bekleyecek bir hobim veya başka bir şeyim yok. (üzgünüm :D)

Ama evet, gelecek haftadan sonra okulu sonsuza kadar bırakacağım. Onu her gün okulda görmenin yeterli olduğunu biliyorum ama şu anda sadece fen ve matematik derslerine katılabiliyorum, çünkü sınavım olan tek konu onlar. Yani her seferinde 1/2 saat okuldayım ve her gün bile değil.

Onu okul dışında görmemenin ""cezam"" olduğunu söyledi ama ben bir bağlantı, bir nokta ya da herhangi bir sebep göremiyorum.

Siz ne düşünüyorsunuz? Peki ne yapmalıyım?

Oh, bu arada, şimdi iyiyiz, her zamanki gibi mutluyuz."
"Bunu olabildiğince kısa yapmaya çalışacağım. Babamla yaşıyorum ve şu anda bazı sorunlarla uğraşıyorum (depresyon, kaygı, olası bipolar). Geçenlerde üniversiteyi bırakmak zorunda kaldım çünkü her gün bir mücadele. Yaklaşık iki ay önce en iyi arkadaşım, yeni erkek arkadaşı sayesinde benimsediği yaşam tarzına annesi izin vermediği için yanıma taşındı. Burada boş bir oda olduğu için, onun kalması babamla benim için sorun olmadı.

Pek ortalıkta yok (erkek arkadaşıyla bütün gece dışarıda kalıyor) ama o ve o her sabah babam işten eve gelene kadar buradalar (babam buna izin vermezdi, o yüzden bu konuda sinsiler). Şimdi, benim de bir erkek arkadaşım var, bu yüzden aceleyi ve birbirimize olan ihtiyacı anlıyorum, falan filan. Ama benim akli durumum oldukça bozuk, bu yüzden onların her gün sevişmelerini duymaya kesinlikle katlanamıyorum. Sessizlik ve barış istiyorum. ÇOK sinirliyim ve onun odasında, benimkinin hemen yanında, duşta ve daha yeni mutfakta sikiştiklerini duymak beni deli ediyor.

Ayrıca böyle hissettiğim için kendimden de nefret ediyorum çünkü bunların hiçbir zararı olmadığını biliyorum. Sadece endişemi biliyor, ama diğer tüm sorunlarımı ondan saklamayı görevim haline getirdim. Neden olduğundan emin değilim, sadece beni çok gergin yapıyor. Çok tatlı biri ve benim için her şeyi yapar, bu yüzden onlar buradayken her gün delirdiğimi ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Lütfen, herhangi bir tavsiye? Sadece kendi lanet olası odamda biraz sessizlik istiyorum."
"Bir apartmanda yaşadığım için bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum ve tabii ki gürültü olacağını anlıyorum. Çoğu yer böyle ama üst kat komşum çok sinir bozucu. Müziğini o kadar yüksek sesle patlatıyor ki yerimi sallıyor. Birinci katta yaşıyorum, bu bir şey söylüyor. Müziği kısmasını istemek için onunla birkaç kez konuştum ve o birkaç saatliğine alçaltıyor, sonra tekrar normal ses seviyesine dönüyor. Bundan başka kimsenin rahatsız olup olmadığından emin değilim ama ev sahibine söylemek istiyorum ama bu adamın bana misilleme yapacağından çok korkuyorum ve sadece sessizlik istiyorum. Biraz gürültü umurumda değil, sadece yerimi sallayacak kadar değil.

Bu sorunu gidermek için ne yapabilirim?"
"İşte benimki, aslında diğer insanları etkilemiyor, sadece beni, ama yine de berbat.

Sağlık sınıfında oturduğumu, genetik hastalıkları öğrendiğimi ve bir tane olmasını dilediğimi hatırlıyorum, çünkü bu hakkında konuşmak harika olurdu. (Sığ mı? Evet. 7. sınıftaydım, kim sığ değildi)
8. sınıfa geldiğimde annem telefonda Tay-Sachs hastalığı taşıdığımı söylüyor, başka bir taşıyıcıyla çocuk yaparsam çocuğum 2 yaşına kadar ölecek. eğlenceli bir sürpriz olabilir.
Ayrıca sağ gözümde doğuştan katarakt var."
"Öğretmen bize göz kulak olmuyor ve bunun yerine ona eşyalarımızı vermemizi ve sadece sınava girmek için ihtiyacımız olan şeyleri (kağıt, kalem, kalem, silgi vb.) getirmemizi söylüyor. öğretmen yaklaşık 100 kelimeden yaklaşık 20 kelime seçer ve size 10 kelimeyi uygun şekilde tanımlamanızı söyler, bu nedenle yaklaşık 100 kelimeyi ezberlemem gerekiyordu. Sonra kitaplara/derslere dayalı iki deneme sorusu gelir ve siz birini seçersiniz. 10-25 civarında olduğu ortaya çıktı. Onları içeri sokmanın en iyi yolunu bilen var mı?"
"Muazzam bir suçluluk hissediyorum ve vicdanı ağır biriyim ve suçluluk duygusu neredeyse beni sakat bırakıyor. Uzun lafın kısası, erkek arkadaşım benimle asla iletişim kurmadı, bu da yaşadığımızı bile bilmediğim sorunlara yol açtı. Bu onun bana yalan söylemesine neden oldu. Öğrendim, boku çevirdim, ona vurdum ve ondan ayrıldım.

Kontrolümü kaybedip ona vurduğum için kendimi kötü hissediyorum. Onu incittiğim için nefret ediyorum. İlişki hasarı ben ona dokunmadan önce verildi. Nasıl olsa ondan ayrılacaktım. Keşke tamamen ihanet duygularıma göre hareket etmek yerine sakin kalsaydım ve ondan yeni ayrılsaydım.

Sanki bir ihaneti ve ayrılığı atlatmak yeterince kötü değilmiş gibi, ama şimdi ona vurduğum için sakatlayıcı bir suçluluk hissediyorum. Ona vurma gibi korkunç bir hata yapmadan önce, ilişkimizi tek başına mahvetmesine üzülmeme bile izin verilmediğini hissediyorum.

Bu karmaşık duyguları nasıl aşarım? (inb4 tedavisi, çünkü bu verilir)"
"son 2 aydır neredeyse her gün takıldığım bu adam. aynı sınıftayız ve o çok sevecen ve hatta beni aile yemeğine davet etti. arkadaşlarına onun kızı olduğumu söylerken bile bir ilişki içindeymişiz gibi davrandı.

şimdi onu son gördüğümden beri 0 hafta geçti. birkaç gün önce görüştük ama şehir dışında olduğu için görüşemedik. ve birkaç gün sonra ona tekrar mesaj attı ve asla cevap vermedi.

sonra dün bir arkadaşım aşırı cinsel olmasına rağmen ona asılmaya çalıştığını söyledi. ve onu engellediği için ona bağırdı.

Nasıl bu kadar harika bir adam olduğunu ve sadece 180 derece yapmasını gerçekten umursuyormuş gibi davrandığını anlamıyorum. ve onun arkadaşım olduğunu bildiğini biliyorum ama umursamadı.

Anlıyorum belki ilgisini kaybetmiştir falan ama onunla bu konuyu konuşmalı mıyım bilmiyorum. Kendimi çok incinmiş ve üzgün hissediyorum ama böyle hissetmeye hakkım olsa bile bilmiyorum.
Onun pislik davranışı beni tamamen şaşırttı ve bu beni gerçekten şok etti... bu adam beni özel aile etkinliklerine bile götürdü.

beni endişelendiren şey, onunla dersim olması. Şu anda bahar tatilindeyiz ve onunla konuşmak için derse kadar beklemeli miyim bilmiyorum. onu ara ve şimdi yap ya da görmezden gel. ve eğer onu ararsam, üzülmeye ve bunu duymasını sağlamaya hakkım var mı?"
"Öyleyse... Nereden başlamalıyım?

15 yaşındayım, 171, 160 kiloyum ve bir kızdan gerçekten hoşlanıyorum...(daha az alakalı) ama bir şey soramayacak kadar gerginim çünkü her erkeğin onun için benden daha iyi olduğunu hissediyorum ve bu onlara kıyasla ben bir hiçim. Komik biriyim ve iyi göründüğümü biliyorum (çoğu durumda muhteşem denir) ama...Bunu kendim göremiyorum, doğru olabilir...ama göremiyorum.

Şehrim için bir spor yapmıyorum, spor liglerinde üst sıralarda oynamıyorum, gerçekten olağanüstü bir şey yapmıyorum (..Bakım ve..Java uzmanıyım dışında) Bu yüzden bana göre neden onun olduğunu anlayamıyorum. beni devralmalı, harika bir sporcu...Ve ona çıkma teklif edersem, benim yerime başka bir erkeği tercih edeceğinden ölesiye korkuyorum...Sürekli ""Ah, bu adam benden çok daha iyi görünüyor"" diye düşünüyorum. .."" İnsanlar bana bunun doğru olmadığını söylese de... Neden böyle olduğumu bilmiyorum ve bu konuda yardıma ihtiyacım var...

Teşekkürler beyler"
"Bu yüzden bar promosyonları yapıyorum ve bir gece çalışıyordum ki eski erkek arkadaşımın bir arkadaşına rastladım. Vardiyamdan sonra onunla takılmamı istedi. Konuştuk, dans ettik, içtik ve gecenin sonunda öpüştük. ""Yanlış hissettiriyor"" demesine rağmen ellerini hâlâ etrafımda tutuyordu. Numaraları değiş tokuş ettik. Bana iki hafta sonra mesaj attı ve (karşılıklı olmayan) arkadaşlarımla bir araya geldik. Bu sefer ellerini kendine sakladı. Çok konuştuk ve gecenin akışı iyi geldi. Biraz daha oturup sohbet ettik. Bir ayı aşkın süredir arkadaşız. Eski erkek arkadaşımla birlikteyken hiç iletişim kurmadık. Onu sadece bir veya iki kez gördüğüme eminim. Bugün başka bir promosyonda çalıştım ve beni görmeye geldi. Tek başına geldi, bir içki ısmarladı ve mesaimin bitmesini bekledi. Şişelerden birini alıp ormana uzandık. Şimdiye kadar ondan gerçekten hoşlanıyorum. Sırada ne zaman takılacağımıza takıntılıyım. Duygularım hakkında bir konuşma yaptım. Benim gerçekten iyi bir kız olduğumu ama aynı zamanda çok iyi arkadaşlarından birinin eski kız arkadaşı olduğumu ve sorun çıkarmak istemediğini ve rollere saygı duyulsaydı arkadaşını istemeyeceğini söyledi. eski kız arkadaşı. Bu tamamen adil bir cevap. Gerçekten ne diyeceğimi bilemedim. O yüzden konuyu kapattım. İşaretleri yanlış mı okudum? Bana benziyordu. Ya da belki ben çok umutluydum? Tüm umutlar kayboldu mu?

Arka plan: eski erkek arkadaşım ve ben 3,5 yıldır birlikteyiz. İyi bir ilişkiydi ama en iyisi değildi. Beni 3 kez aldattı. Hepsi yaklaşık bir yıl arayla. Tabii arkadaşı bunu bilmeyecek. Facebook'a göre son taraftaki piliçle bile kız arkadaş oldu. Bu yüzden umursamayacağına eminim."
"5 yıllık eski kız arkadaşım Amy (26K) ve ben(28E) yaz sonunda ayrıldık, sınırda kişilik bozukluğu yaşıyor ve bu durum ilişkimizi zamanla çok büyük bir şekilde zorladı.

O yıllarda çok fazla manipülasyon ve duygusal tacize maruz kaldım ve bazı güzel zamanlar geçirmiş olsak da, geriye dönüp baktığımda biliyorum ki daha önce çıkmalıydım.

İlişki sırasında Amy irili ufaklı pek çok konuda yalan söyledi, birinin sadece bir arkadaş olduğunu söylemekten (daha sonra eski bir fwb olduğu ortaya çıkacak, aşk ilgisi vb.), sigara içmeyi ve içki sorununu benden saklamaya çalışmak gibi şeylere kadar her şey.

Karşılıklı olarak ayrılma konusunda anlaştık ama kısa bir süre sonra duygusal destekçisi olmamı bekleyerek ve bayan arkadaşlarla vakit geçirdiğim için bana kızarak bana mesaj atmaya başladı. Bana saldırdıktan ve dedikoduları yaydıktan sonra, sadece teması kestim. Bir veya iki ay sonra bana ulaştı ve kibarca ama çabucak konuşmayı bitirdim.

Bir hafta önce bana 'hey...' diyerek tekrar mesaj attı. Henüz cevap vermedim ama kendimi kötü hissetmekten alıkoyamıyorum. Dostane bir ayrılıktan sonra işler kötüye gitse de, kısaca bile olsa cevap vermediğim için kendimi kötü hissediyorum. Ayrıca oldukça küçük bir kasabadan geliyoruz, bu yüzden bir noktada onunla karşılaşacağım ve en azından işleri medeni tutmaya çalışmak istiyorum.

Öyleyse sorum şu, en azından kibar olup cevap vermeli miyim? Veya kabul edilebilir, kaba olmayan bir seçeneğe cevap vermiyor. Onunla tekrar görüşmek ya da düzenli iletişime açık olduğum izlenimini vermek istemiyorum. Ama onu incitmek de istemiyorum."
"Son zamanlarda mezun olan diğer meslektaşlarımla tonlarca iş arıyordum ve hepimizin aynı sorunu yaşadığını fark ettim. Strese yenik düşene kadar şantiyeleri araştırıyoruz. Bazı siteler diğerlerinden gerçekten daha iyidir, ancak çoğu zaman, umutla doğrudan bir bağlantı aradığımız tek şeyden yoksundurlar.

İnsanların sadece geçmiş eğitimlerini/öğrenimlerini/diğerlerini, mevcut işlerini, iş arama süreci sitelerini/mülakatlarını/vb., işlerini nasıl hissettiklerini vb. yayınlamaları için bir web sitesi başlatmak istiyorum. deneyimlerini yayınlayana benzer bir adayın adil olmasını bekleyebilir. Dışarıda çok fazla vudu işi avı var. İnsanlar, başvurdukları giriş seviyesi pozisyonu gerçekten 5 yıllık deneyim istiyorsa veya taze yüzlerle içeri girdilerse ve endişelenmemeleri söylendiyse gönderi paylaşabilirler. İş arayan sıradan insanların gelip gerçeği öğrenmeleri için bir site istiyorum. Hatta eşim, yolun ilerisinde, kendinize benzer belirli sayıda kişiye akıl hocalığı sunabileceğiniz ve onların şirketinizde veya aynı sektörden olabilecek diğerlerinde iş bulmalarına yardımcı olabileceğiniz bağlantıları entegre edebileceğimizi söylüyor.

Dışarıda çok fazla BS var ve insanlar bundan bıktı. İnsanlar tarafından ve insanlar için bir şantiye yapmak istiyorum.

Böyle bir site var mı? Ek olarak, küçük bir bütçeyle onu wordpress veya phpbb'de kurarsam insanlar gelir mi? Nasıl yerleştirmeliyim?

İnsanlara gerçekten yardım etmek istiyorum çünkü şu anda yaşanan acıdan hoşlanmıyorum."
"Selamlar,
Öncelikle belirtmek isterim ki ben annelerin evde kalmasına karşı değilim, bunu çok net bir şekilde belirtmek istiyorum.

Üniversiteden beri tanıdığım arkadaşım bir ilişkiye girdi, evlendi ve bir yıldan kısa bir süre içinde ilk çocuğu oldu, o zamandan beri çalışamayacağı konusunda ısrar etti ve kocasının 2-3 yarı zamanlı iş arasında 60 saatten fazla çalışması konusunda ısrar etti. onları destekle.

Çocuk doğduğundan beri bir helikopter ebeveyn oldu, çok nadiren başkalarının çocuğunu izlemesine izin verdi, çocuğun çeşitli rahatsızlıkları olduğunu iddia etti (bazılarına teşhis kondu, bazılarına teşhis konmadı). Kimse çocuğunu izleyecek kadar iyi değil.

2 yıldan fazla zaman geçti ve kocası onları desteklemek için 30.000'in altında para getirmesine ve çok nadiren evde olmasına rağmen, hala evde oturan anne olmakta ısrar ediyor. Bana sürekli iletişim ve mali sorunlardan şikayet ediyor, şu anda ne eşinin ne de sağlık sigortası olmadığı için iş bulmasını öneriyorum, yürümeye başlayan çocuk devlet desteği kapsamında.

Ne zaman konuyu açsam, çok savunmaya geçiyor ve ""ailenin en önemli şey olduğunu"" ve ""çocuğunu bir yabancının büyütmesini istemediğini"" iddia ediyor. ama birçok anne işe geri dönüyor.

Daha da kötüsü, benim oldukça iyi durumda olduğumu biliyor ve mali zorlukları anlamadığım veya anne olmayı anlamadığım için bana sık sık ""saldırıyor"". Şanslı olsam da, okulu bitirirken ayda yaklaşık 900 ila 1500 arasında yaşıyorum. Yani bütçeleme veya düşük gelirli olma deneyimim yok (veya değil) değil.

Şu anda karşı karşıya kaldıkları mali sorunlara yardımcı olabileceğini düşündüğüm için ona olan saygımı kaybediyorum. Üniversite diploması var, onun yok. Düşük gelire ek olarak, ödemeleri gereken birkaç kredileri var. Bağları koparmak istediğim için korkunç muyum? Bu durumda başka biri arkadaşlığı sürdürebildi mi?
Şu anda bu arkadaşlık yüzünden çok stresli hissediyorum."
"Birçokları gibi bu da bugün değil, yaklaşık bir hafta önce oldu.

Kız arkadaşım, 2 oda arkadaşım ve ben her zamanki gibi garajımda bilardo, dart oynuyor ve bira içiyorduk.

Cumartesi günü yapacak işlerim vardı, bu yüzden erken bir saatte arayıp 22:30 gibi yatmaya karar verdim. Diğer herkes susamıştı ve biraz daha yağlamak için garajda kaldı.

Odamın dışında, 34 ""korkuluklu arka verandamın yaklaşık 12 'yukarısında oturan bir balkonum var. Yataktan önce sürgülü cam kapıdan sık sık sigara içiyorum ve içindeyken yapmak istediğim şeyin yalnızca bu olduğunu varsayabilirim. iç çamaşırım ve yatmaya hazırım.

Bir şeye takılmış olmalıyım ama ayaklarımı başımın üstünde gördüğümü ve sonra yere çarptığımı hatırlıyorum. ZOR.

Yaklaşık 15 fit düştüm ve veranda taşına yanıma düştüm. Tanrıya şükür kafamı çarpmadım, aslında kafam çarpma anında pazıma çarptı. Homurdandığımı hatırlıyorum ama neredeyse anında bayıldım.

Kendime geldiğimde yardım için bağırdım ama garajdaki müzikle beni duyamayacaklarını biliyordum. Bu yüzden onu emdim ve karnımın üzerine süründüm. Arka kapıyı nasıl açtığımdan veya yaklaşık 60 fitlik bir mesafeyi nasıl süründüğümden emin değilim, ama bodrumdaki merdivenlerin dibine kadar ulaştım.

Yardım için bağırdım ama boşuna. Merdivenleri çıkmaya çalıştım ama olmadı. Bu yüzden içinde bulunduğum durumu kabullendim ve beklemeye koyuldum.

Gece 2 gibi geldiler ve merdivenlerden düştüğümü sanarak beni buldular. Yaralı bir asker gibi sürünerek geldiğime inanamadılar.

9-1-1. Ambulans. BT taramaları. Tamamı. Meğer leğen kemiğimi kırmışım ve 3 ay yürümeyeceğim.

Bir dahaki sefere içmeye devam edeceğim."
"Hey Reddit, Florida'dan 25 yaşında bir müzisyenim ve müzik endüstrisinde hiçbir yere hızlı gitmiyorum, başlıkta söylediğim gibi, altımda bir devlet kolejinde sadece 2 sömestr üniversitem var ve şu anda işsizim.
Son zamanlarda kendimi inanılmaz derecede verimsiz hissediyorum ve bu duygudan nefret ediyorum.

18 yaşımdayken, üniversite olmadan hayatımı müzikle kazanabileceğimi düşünecek kadar aptaldım ve o yedek plana sahip olmayı dilemeye başlıyorum.

Bir solo albümün tanıtımı için bu son hamle için para biriktirmeye yetecek kadar ıvır zıvır yapıyorum ve eğer işe yaramazsa üniversiteye dönmek istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum maddi yardım falan alıyorum, ailem tekrar onlarla kalmama izin veriyor ve cömertliklerinden daha fazla yararlanmaktan nefret ediyorum."
"İkimiz de 12. sınıftayız. Onu ~ 5 aydır tanıyorum, 3 yıldır aşığım ve 2 yıldır ona gerçekten yakınım. Daha önce bir sürü ilişkisi varken benim hiç ilişkim olmadı ( 4) Bunların hepsi kötü bir şekilde sona erdi ve onu güven sorunlarıyla duygusal olarak dengesiz bıraktı. Onu takip ettim, friendzone oldum ama arkadaşı olmaya karar verdim ve güvenini kazandım. Tam bir dürüstlük ve açıklık ilişkisi kurduk ve o bana açılmayı başardı. Gerçekten yakın arkadaş olduk ve birbirimize karşı çok rahattık, ben onu unutmaya odaklanıyordum. Sonra geçen hafta bana aşık olduğunu söyledi!

Sorun? Duygusal olarak dengesiz ve geçiş halinde olduğunun farkında ve liseden sonra birbirimizi pek göremeyeceğimizi düşünüyor. Duygusal olarak dengesiz olduğu için bunun mümkün olmayacağını düşündüğü için bir ilişkiye girmek istemiyor. Bunun dışında onunla vakit geçirmeyi seviyorum ve bir ilişkide istediklerimiz konusunda çok benzer arzularımız var. Onunla ilişkimin dürüstlük yönü de harika. (Ayrıca ondan baloya davet ettim!)

Sorum şu: *Zihinsel olarak kırılgan biriyle ilişki yaşamanın tehlikeleri nelerdir ve onu böyle bir ilişkiye girmeye (nasıl) ikna etmeliyim?*

Onu desteklemekte ve duygusal olarak yükünü taşımakta kesinlikle bir sorunum olmadığını biliyorum. Birincisi, onunla ilişki durumum ne olursa olsun bunu onun için yapıyorum. İkincisi, aslında insanları buluyorum ve onlarla aktif olarak bu tür şeyler hakkında konuşuyorum, benzer sorunları olan insanlara yardım etmeye çalışıyorum. Bu yüzden kesinlikle o bölümde sorun yaşamayacağım."
"Bu kızla birkaç hafta önce çokça takılmaya başladım, ama üniversite son sınıf öğrencisi olduğumdan, son sınıf öğrencisi olduğu için onunla sona bu kadar yakın bir ilişkiye girmek istemedim. Yanımda gerçekten kız arkadaşı gibi davranıyor ve bir partideyken tüm zamanını benimle geçirmek istiyor ama sonra bir bahanesi var ve ben onu eve alamadan ayrılmamıza neden oluyor. Sonunda bir gece benim evimde kalmasını talep eden bir mesaj attı. Puan doğru mu? Yanlış. Gecenin çoğunu kaşıkladık, makyaj bile yapmadık ama pijama ve sutyen giymişti ve çok yorgun olduğunu iddia etti, neden olduğunu unuttum.

Gelecek hafta bahar tatilinde yollarımıza ayrılıyoruz, ancak mesajlaşarak daha da yakınlaşıyoruz ve bu noktada temelde flört ediyormuşuz gibi hissettik. Dün gece bana yine mesaj atıp evimde yatmayı talep ediyor, bu sefer öpmeye gidiyorum ve ""Çıkışmak istiyorum ama çok sarhoşum, uyuyabilir miyiz?"" Yine aynı pijama ve sutyen boku. Hiçbir ödülü olmayan bu ilişkide erkek arkadaş olmaktan bıktım. Açıkça arkadaş bölgesinde miyim ve onu kırmalı mıyım? Neden bir kız benim evimde uyumak istesin ve dalga geçmek istemesin? Bu konuda onunla nasıl yüzleşmeliyim?"
"Birinin bunu kişisel algılaması çok normal gibi hissediyorum ama uzun bir gün geçirdim ve o heyecanlanmaya karar verdiğinde uyuyakalıyordum ve vücudumun işbirliği yapmak istemeyeceğini hissettim ama reddetmek yerine kendimi zorlamaya çalıştım. içine girdim ve sonra neden vücudumla bedenimi aynı hizaya getiremediğime dair kendi kafama girdim...sonuçlar ortada..

Bunu oldukça kişisel aldı ve beni ayağa kaldıramayan kişinin KENDİSİ olmadığına onu ikna edemedim.. Bu sadece tuhaf bir olaydı. Bunu iki kez söyledim ve bu noktada onu tersine ikna etmeye çalışmanın basmakalıp olduğunu ve kulağa acınası geldiğini düşünüyorum. Geçmişi temizlemek için ne söylemeliyim veya ne yapmalıyım yoksa devam edip hiç olmamış gibi mi davranmalıyım?"
"Ben ve kız kardeşim en iyi ilişkiye sahip değiliz. Beni yok sayıyor, başarılarımı küçümsüyor, aşağılıyor ve sürekli kavga ediyoruz. Ancak, kardeş gibi davrandığımız ve anlaştığımız anlar vardır.

Kendisine ve anneme karşı duygusal olarak taciz edici tavırları nedeniyle babamla iletişimini kestiğini zaten söyledi. (2009 civarında felç geçirdikten sonra başladı.) Ayrıca üniversiteden sonra erkek arkadaşıyla Avustralya'ya taşınacağını da belirtti.

Onunla çok ileri gittiği bir kavgadan sonra, üniversite için ayrıldıktan sonra benimle konuşmayacağını/ benimle iletişim kurmayacağını söyledi. Gerçekten iletişim halinde olmamızı istiyorum çünkü ne olursa olsun o benim kız kardeşim ve ben onu seviyorum."
"Ben 25 yaşındayım, o 24. Bu kasım ayında neredeyse 2 yıldır çıkıyoruz. 9'dan 5'e kadar çalışıyorum ve o haftada birkaç gece sunucu olarak çalışıyor.

Bu yılın başında babası vefat etti. Şimdi 8 ay oldu ama bu onu gerçekten kötü bir yere koydu. O zamandan beri yakınlaşmakta zorlanıyoruz.

Bugüne hızlıca ilerleyin. Ne zaman öpüşmeyi fiziksel olarak geçmeye çalışsam, kapatılıyor ya da karşılık vermiyor. Romantik olmaya çalışıyorum (şarap, akşam yemeği, sohbet, eğlenceli etkinlikler vs.) ama sıra geldiğinde uyumayı tercih ediyor. Her zaman çok yorgun görünüyor. Bazen günde 9-10 saat çalışıyorum ve HALA spor salonuna gidiyorum ve ondan daha fazla enerjim var.

Onu ölesiye seviyorum ama şu anda seks hayatımız bu kadar kötüyse evlendiğimizde ne beklemem gerekiyor? İlişkimizin başında seks hayatımız 10 kat daha iyiydi.

Aldatıyor olabileceğini düşünenler için: Aldatmadığından %99,9 eminim. İki kez aldatıldı ve bu onu biraz mahvetti. Aldatmaktansa benden ayrılmayı tercih ediyor."
"Tamam arkadaşlar kısa tutmaya çalışacağım.

Yani, onu yaklaşık 3 aydır tanıyorum / sevdim (ondan GERÇEKTEN hoşlanıyorum). Ders dışında sık sık görüşüyoruz. Onunla sadece birkaç kez yalnız kaldım: bir kez, herkes geri adım attığı için akşam yemeğine gittik ve başka bir sefer kahve içtik (bir kız arkadaşı FML'yi getirdi, ama oldukça erken ayrıldı.) harika bir zaman Sohbet hızlı, canlı ve eğlenceliydi... Tüm şakalarıma onu güldürdüm. Ve birçok yönden ilişki kuruyoruz. Yine de kafa karıştırıcı. Bana mesaj atacak, çok tatlı görünecek, benimle gerçekten konuşmak istiyormuş gibi davranacak vs. ve sonra benimle konuşmayı bırakacak / kesinlikle sebepsiz yere umursamıyormuş gibi davranacak. İDK ne oluyor.

Henüz bir hamle yapmamış olmamın sebebi, hep başka birinin olduğunu düşünmüş olmamdır (meğer öyle değilmiş). Konuştuğu sevimli bir adamdan bahsetti ama bunun bir yere varacağını sanmıyorum.

Son not: Ona bir erkekte ne aradığını sordum. Beni hemen hemen bir T olarak tanımladı. İyi bir adam arıyor ve gerçekten samimi olduğumu ve ona karşı çok tatlı olacağımı hissediyorum. Gerçekten istiyorum; geçmişte onu gerçekten inciten bazı pisliklerle çıktı ve ben sadece onunla birlikte olmak ve onu mutlu etmek istiyorum. Listelediği diğer tüm özelliklere sahibim. Şansım o kadar mı kötü yoksa...?"
"İşler kesinlikle iyiye gidiyor olacak! Sonunda arkadaşıma onun hakkında ne hissettiğimi söylemek için (zorlukla da olsa) cesaretimi topladım! Dürüst olmak gerekirse daha mutlu olamazdım!

En son kısa mesajlarımızdan, gününü güzelleştirdiğini oldukça net bir şekilde ortaya koydu. (Ya da umarım öyledir) bu konuda oldukça iyi görünüyor.

Keşke ona daha önce söyleyebilseydim ama bir adamla bazı şeyler yaşıyor ve üzgünken ona pek söylemek istemedim. (Bu neredeyse sahip olduğum her şanstı).
Ben de ona bunu söyledim ve görünüşe göre ""dikkatini verecek ve onun iyi olduğundan emin olacak kadar önemseyen tek kişi"" olduğumu öğrenince şok oldu.

Nasılsa öyle yapacağız, az önce dedi ki,
Umarım, diğer adamla tüm bu olay yüzünden hâlâ ezildiğim için sana nasıl hissettiğimi tam olarak söyleyemediğimi anlıyorsundur.
Bu yüzden bu konuda ne düşüneceğimden pek emin değilim. Düşüncesi olan var mı?

Ama yine de asıl sorunuma gelelim. Bu (belki, henüz kesin bile değil) benim gerçekten ilk ilişkim.. Ne yapacağımdan pek emin değilim. Yılda yaklaşık 2500 mm yağış alan küçük bir kasabada yaşıyoruz, bu nedenle yapacak çok şey yok."
"Ben 28m ve o 22F. 5 yıldır evliyiz.
Tamam, burada biraz arka plan var. Bu sabah çok tatlı davranıyorum ve ona sarılıyorum ve yatakta onu seviyorum. Kalkıyoruz ve çocukları doyuruyorum ve o bebekle birlikte büyük büyükannemizi görmeye gidiyor. O gece kanepede film izliyoruz ve yatağa gidiyoruz.

Yeğenime iyi geceler dedikten sonra biraz sonra geliyorum. İçeri girip yanına sarılıyorum ve sırılsıklam oluyor... bu yüzden onu parmaklamaya başlıyorum ve sonra 3 veya 4 kez gelene kadar onu yiyorum. (onu çıldırtan tüm noktalara vurarak) Tüm vücut kıvrımlarıyla durmam için bana yalvarmaya başladı. Dönüyorum, kalkıyorum ve yıkanıyorum, geri geliyorum. İyiliğine karşılık vereceğini düşünüyorum ve birden bana kızıyor. (bu, yüzümü ve ellerimi yıkadıktan sonradır) arkasını döndü ve temelde uykuya daldı. Ne halt yanlış yaptım?"
"orijinal

Neredeyse kimse birbirini görmedi ama şans eseri birileri merak etti. Görünüşe göre başka biriyle tanıştığı için benden ayrıldı (ayrıca 24f). Ertesi gece geceyi onun evinde geçirdi ve tam planladığımız tarihte gittiler. Bunu biliyorum çünkü elbette fotoğraflarını sosyal medyada paylaştı. Devam ettim ve yapabildiğim yerde hesaplarımı devre dışı bıraktım ama başka şekillerde zorunlu olarak kontrol etmemekte zorlanıyorum.

Tek düşünebildiğim seks yapmaları, onun yatağın benim tarafımda uyuması, onun birçok kez giydiğim tişörtlerini giymesi, köpeğiyle oynaması... Burası buz gibi ve tek düşünebildiğim onların birbirlerine sarılmaları. dışarıda kar yağarken evinde sıcacık. Hayal gücüm şu anda bir numaralı düşmanım.

 Beni önemsediği için dürüst ve saygılı davrandığını düşünmekten aldığım tüm rahatlık yok oldu. Direk yalan söylüyordu..

Aslında kendimi bir köprüden aşağı atmak istiyorum.

Mutlu Pazartesi!"
"Kendi evimde öldürülme korkum var ama bunun çok ötesine geçiyor. Her şey arabama kendi yolumda zorla girildiğinde başladı. Dizüstü bilgisayarım, radar dedektörü, GPS, sistem, amp & sub, hepsi gece yarısı arabamdan alındı. Eşyalarımı arabamda herkesin görebileceği bir yerde bıraktığım için kendimi gerçekten aptal hissettim. Olayın ardından sigara içmek için arka verandaya çıkıyordum ve neredeyse anında panik atak geçiriyordum. Genellikle sabah 4-5'e kadar ayaktayım, bu yüzden dışarı çıktığımda hava oldukça karanlıktı. Köpeklerimden biri genellikle benimle dışarı çıkar ve gölgelere havlardı. Bunu tetikleyen buydu. Her peyzaj ışığında ve verandamdaki ışıklarda bile, aydınlatılmış alanların ötesinde göremediğim düşünceyle paniğe kapılırdım. İçeri girer, genellikle kollarımı sallarken sigaramı yere fırlatır ve kapıyı çarpardım. O andan itibaren, sürekli olarak kapıların kilitli olduğundan emin olmam gerekecekti. Evimdeki tüm ışıkların açık olması gerekiyordu. Köpeklerimin uyanık ve uyanık olduğundan emin olurdum. Ertesi sabah genellikle yatak odamdaki yatar koltukta uyanırdım, bazen bir bıçakla (şu anda yakınımda uyuyorum).

*ŞİMDİ*, sigarayı bıraktım. Bunun yardımcı olacağını düşündüm ve birkaç gün boyunca işe yaradı. Ne yazık ki, hala her gece çıldırıyorum. Tam bir panik içinde evimdeki tüm ışıklar açık olmadan geceleri evde olamam. Hatta öyle bir noktaya geldi ki, dört köpeğimi de alıp sık sık bir arkadaşımın evinde kalıyorum. Böyle bir şey için terapiye başvurmalı mıyım? Bu tür bir korkuyu tedavi etmek için herhangi bir ev ilaçları var mı?"
"Eski sevgilim ve ben 11 ay çıktık ve neredeyse bir ay önce üniversite nedeniyle ayrıldık. Birbirimizi sevdik ve dostane ve her şeydi. Dargınlık yoktu ama ikimiz de onun ayrılması gerektiğini biliyorduk çünkü okullarımız çok uzak ve uçuş için paramız yok.

O zaman bir kez mesajlaştık ama onunla konuşmaktan kaçınmaya çalışıyorum çünkü bunu aşmak istiyorum. Görünüşe göre bu hafta sonu evdeydi ve en iyi arkadaşımdan devlet kolejine gideceği ve evde yaşadığı için takılmasını istedi. Onunla bir tür arkadaş ama asla yalnız takılmıyorlar falan. Gerçekten anlaşamıyorlar; birkaç saatten fazla konuşurlarsa, çekişmeye başlarlar.

Daha sonra ona ne olduğunu sordum ve beni özlediğini ama geçtiğini söyledi. Ama yine de kişiyi özlüyorsanız, bunun üstesinden nasıl gelebilirsiniz? ""Onu özlemiyorum ve aştım"" veya ""Onu özledim ve unutmadım"" dese anlarım ama ikisini birden değil. Ayrıca, benim hakkımda soru sormak istediği için mi ondan takılmasını istediğini düşünüyorsun?"
"~ 6 ay önce eski sevgilimden kötü bir ayrılık yaşadım, hadi ona duygusal olarak taciz eden ve sonunda beni arkadaşlarımdan biriyle aldatıp onu hamile bırakan Bill diyelim. Ayrıldıktan sonra, sonunda sürünerek geri geleceğimi umuyordu. Bunu yapmamak çok çalışmamı gerektirdi ama ipi kestim ve onunla 5 aydır, bana ölüm tehditleri gönderirken bile konuşmadım. Pislik. En iyi kız arkadaşlarımdan biri, hadi ona Alice diyelim, her şeyi biliyor ve her şey boyunca benim için oradaydı. Tüm iyi kız arkadaşların yaptığını yapardı: beni öğle yemeğine, kahveye götürür, gelir, benimle ağlar vs.

Yaklaşık üç ay önce, Alice kendi ayrılığını yaşadı ve ben her gün onun yanındaydım.

Dün, nihayet Facebook'ta eski Bill'imin engellemesini kaldırmanın uygun olacağını düşündüm. Hastalıklı merak, belki? Facebook gönderilerinin çoğu özel, ancak herkese açık birkaç fotoğrafı var. Son fotoğraflar, hatta Alice ve benim birlikte takıldığımız zamanlarda çekilmiş bazı fotoğraflar. Her neyse, Alice'in Facebook'ta Bill ile hala arkadaş olduğu (önemli bir şey değil) ve tüm bu gönderilere yorum yaptığı ve beğendiği ortaya çıktı (büyük anlaşma - wtf?).

Alice'in Bill'le cinsel olarak ilgilenmediğinden %100 eminim, çünkü şu anda yeni biriyle çıkıyor ve tamamen sırılsıklam. Yeni erkeği hakkında konuşabildiği tek şey bu. Yani eski sevgilimle Facebook'ta yaptıkları gerçekten hesaplanmıyor.

Facebook üzerinden bir şeyler hakkında endişelenmenin biraz çocukça olduğunun farkındayım, ama bu kesinlikle beni yanlış yönlendiriyor. Onunla bu konuda yüzleşmenin iyi bir yolunu da düşünemiyorum, çünkü korkarım hemen savunmaya geçecek. Şimdi olduğu gibi, onu sadece kol mesafesine koyacağım. Bu gerçekten, gerçekten berbat.

Herhangi bir tavsiye?"
"Arka plan: Yaklaşık bir ay önce bir barınaktan 8 aylık iki yavru kedi sahiplendik. Barınak personeli, erkek ve kız kardeş olarak birlikte evlat edinilmeleri gerektiğini ve kavga etmenin bir sorun olmaması gerektiğini söyledi. Onlar da şu anda tamamen kapalı, ancak birkaç hafta içinde Birleşik Krallık'ta hava düzeldiğinde, gündüzleri dışarı çıkabilecekler.

Sorun: Her zaman biraz kaba barınma yaptılar, ancak geçen hafta bu durum çok daha kötüleşti. İkisi şu anda sürekli olarak zıplıyor ve birbirleriyle kavga ediyor gibi görünüyor ve oyun oynamaktan tıslamaya ve havlamaya gitti.

Özellikle çileden çıkarıcı çünkü gece yarısı başlayıp en az 3'e kadar devam ederek herkesin uykusunu bozuyor.

Oyun dövüşlerinin yaygın olduğunu biliyorum ve kedilerin yeni bir alana ilk geldiklerinde hakimiyet kurmaları gerekiyor ama bu biraz sorun olmaya başladı ve daha küçük olanın incineceğinden endişeleniyorum.

Bunu nasıl durduracağınıza dair bir fikriniz var mı? tekrar anlaşmalarına yardımcı olmak veya en azından bu kavgayı durdurmak için yapabileceğim bir şey var mı?"
"Ben de bu kızla 9 ay çıktım ve Eylül'de ayrıldık. Son zamanlarda konuşmaya başladık ve arkadaş olduk. Konuştuk ve ondan hala hoşlandığımı ve şansım olsaydı onunla birlikte olacağımı kabul ettim ama biliyorum ki bilmiyorum, bu yüzden endişelenmiyorum ve hayatımı yaşıyorum.

Sorun şu ki, onu ne zaman görsem beni baştan çıkarıyor. Onunla bir otel odası tutmaya beni ikna etti, onu gördüğümde benimle sevişiyor ya da saçımı tutup başımı aşağı çekip boynumu öpüyor. Bana karşı hiçbir şey hissetmediğini iddia ediyor ama her gün beni arıyor ve mesaj atıyor ve üzgün olup olmadığından sıradan şeylere kadar her şeyi konuşuyoruz ve onu her gördüğümde ellerini benden çekemiyor gibi görünüyor. Ayrıca sahip olduğum en iyi şey olmak istediğinden de bahsediyor.

Şimdi bu sıradan ilişkide bir sorunum yok çünkü biz harika arkadaşız ve sadece eğleniyoruz, ama davranışları gerçekten kafamı karıştırmaya başlıyor."
"Bir yıldan fazla bir süre önce evime hırsız girdi ve benden bazı ateşli silahlar çalındı. Takip eden aylarda kabahatli esrar bulundurmaktan tutuklandım (yanlış yerde yanlış zaman). Suçlamalarla mücadele etmek yerine Yargılama Öncesi Müdahale (PTI) aldım, bu da SUÇLU OLMADIĞIM anlamına geliyor ve 12 aylık bir denetimli serbestlik programına giriyorum; bu programı tamamlarsam suçlamalar düşecek ve biraz daha avukatlık yaparak dosyam mühürlenecek. Geçenlerde biri yerel bir ajans tarafından, diğeri de yan ilçedeki bir rehinci dükkanında olmak üzere iki ateşli silah ele geçirildi. Silahı rehinciden geri alabilmem için harcadıkları para karşılığında onlardan almam gerekiyor. Ateşli silahtan sorumlu dedektif, bir arkadaşımın veya akrabamın onu almasının sorun olmayacağını söyledi, sadece ona kimin geleceğini bildirmem gerekiyordu, ama ona şu anda PTI'da olduğumu da söylemedim. . PTI'dayken mülkiyeti geri almanın veya hatta başka birinin benim için almasını sağlamanın yasallığından emin değilim ve yapmak istediğim son şey, bana iyilik yaptığı için başka birinin başını belaya sokmak.

Benzer bir durumla karşılaşan veya bundan sonra ne yapacağım konusunda bana herhangi bir fikir verebilecek başka biri var mı? Bir avukat fazla bir ücret ödemeden beni kanunlardan haberdar edebilir mi? Benden çalınan kendi mülkümü geri almak bana şimdiden birkaç yüz dolara mal olacak ve temsile ihtiyacım olmadığını düşündüğüm bir şey için çok daha fazlasını harcamaya değmez. Ya da reddit'ten benim için bazı şeyleri açıklığa kavuşturabilecek biri varsa bana PM atabilir."
"Kız arkadaşımla işte tanıştık ama iş değiştirdikten sonra iş yeri dramı olmasın diye tekrar barıştık. Geçen Pazar 4 aydır birlikteyiz. 2+ yıldır tanıdığım ve oldukça sık takıldığım başka bir kadın arkadaşım var. Heteroseksüel ama birbirimize karşı herhangi bir romantik ilgimiz yok ve ikimiz de bu konuda iyiyiz.

Yaklaşık bir buçuk ay önce kız arkadaşım, film izlerken arkadaşımın yanına oturmama (aslında ikisinin ortasında olmama rağmen) ne kadar üzüldüğünü söyleyerek bana çok sinirli yaklaşıyor. Buna neden üzüldüğünü öğrenmeye çalışıyorum ve görünüşe göre bir süredir hayal kırıklığını içinde tutuyordu. Üniversite dönemimizin başlaması için şehre geri taşınmadan önce, kız arkadaşım bir hafta erken taşındı. Onu yazın büyük bir bölümünde görmediğimiz için, okuldan önceki hafta boyunca çokça takıldık. Kız arkadaşım bütün bir hafta şehirde değildi ve o hafta sonu geldiğinde, ailevi nedenlerle eve gelmem gerektiğini söyleyen bir telefon aldım. Kız arkadaşım bu duruma olan öfkesini ""BİR hafta boyunca onunla takılmak zorundasın ve ben buraya geldiğimde beni bırakıyorsun!""

Bir süre kavga ettikten sonra, çok sayıda başka arkadaşımla (bazıları da kadın) vakit geçirdiğimde neden üzülmediğini soruyorum. ""Diğer kızların yanında takılmıyorum. Onlara güvenmiyorum, tek yaptıkları drama yapmak. Kızlar ve erkekler romantik bir ilgi duymadan arkadaş olamazlar. Kızların erkek arkadaşlarımı çalmasından bıktım. ben ve seni kaybetmek istemiyorum."" Artık kız arkadaşıma mesaj atmama, her durumda yanında oturmama ve hatta sohbette adını gündeme getirmeme üzülüyor. O da son zamanlarda pek çok ailevi sorun yaşıyor, bu yüzden ondan ayrılıp omuzlarına daha fazla sorun yüklemek istemiyorum. Ben ne yaparım?"
"BF ve ben Cuma günü yola çıkarak iki haftalık bir Avrupa tatiline gidiyoruz. Altı aydır birlikte yaşıyoruz, iki yıldır birlikteyiz ve birçok arkadaşımız şu anda evli veya nişanlı.

Tatilde nişanlanmak bu günlerde moda gibi görünüyor. Yani artık birden fazla arkadaşım oldu ve en son babam(!) gibi ben bu geziye nişanlandık.

Bu, birkaç nedenden dolayı korkunç.

1) Bu düşünceyi aklıma koyduğunuz için teşekkürler arkadaşlar!!
2) Nasıl bilebilirim?

Her neyse, nişanlanmaya hazırım. O benim bir tanem. Ebeveynlik tarzlarından düğün koltuklarına kadar her şeyi tartıştık (Sandy, Irene, Rita ve Katrina teyzeleriniz varsa, bir kasırga masanız olması GEREKİR, değil mi?).

Maddi olarak rahat, ikimiz de hayatımızın istikrarlı yerlerindeyiz ve çok mutluyuz. Peki yapacak mı?

Ama hazır olup olmadığını da bilmiyorum ve bu benim için sorun değil! İsteseydi çok hevesle evet derdim ama en azından 2016'ya kadar düğümü atmak istemem.

Sorun:...bu insanlar bu düşünceyi kafama yerleştirdiler! Şimdi her romantik anda bir şeyler bekleyerek tatilimi mahvetmekten korkuyorum. Bununla nasıl başa çıkacağım? Nasıl üzerimden atıp tatilimin tadını çıkarırım?"
"Buraya ilk kez gönderi gönderiyorum ve benim durumumda nasıl sağlıklı bir şekilde ilerleyeceğime dair bazı tavsiyeler veya ipuçları arıyorum.

Beş yıldır kocamla birlikteyim ve son zamanlarda çok eşli olduğumu fark ettim. Son zamanlarda fark ettim diyorum, çünkü nasıl hissettiğimi anlatan bir kelime olduğunu ancak son birkaç aydır öğrendim ve yaşımdan beri çok eşli duygular beslememe rağmen çeşitli derecelerde çok eşli ilişkilere başarılı bir şekilde katılan topluluklar. genç.

Bir yandan, aşk, seks ve ilişkiler hakkında benimle aynı şekilde hisseden başkalarının da olduğunu keşfetmek beni çok mutlu ve heyecanlandırıyor! Öte yandan, daha gerçekçi bir yandan, kocama ilişkimizi başlatmakla ilgili düşünce ve duygularımla yaklaştığımda, çok kötü tepki vermesi ve beni paylaşma düşüncesinin ona hissettirdiğini söyleyecek kadar kararlı, sarsılmaz bir şekilde tek eşli olması beni harap etti. fiziksel olarak hasta

Nasıl hissettiği için onu suçlamıyorum ya da onu kıskanmıyorum, duygularında tamamen haklı olduğunun farkındayım ve bununla ona büyük bir eğri fırlattım. Aşırı tepkisine şaşırdım, biraz daha deneysel olduğumuzu düşünmüştüm ama evlilik terapisinde işleri birlikte halletmeye kararlıyız.

Kocamı çok seviyorum ve birlikte kurduğumuz hayatı seviyorum. Çok sağlıklı ve güçlü bir ilişkimiz var. Onsuz poli olmaya kıyasla onunla mono olmayı taahhüt ettim. Başlangıçta keşfetmekten heyecan duyduğum ve evliliğim adına benim için çok anlamlı olan bu yanımı nasıl 'bastıracağım' konusunda biraz kaybolmuş hissediyorum. Herhangi bir bilgelik sözü çok makbule geçer!"
"Bunun resmi olması gerekmiyor. Bir ton insanın 2010'la ilgili tonlarca konuda fikirlerini paylaşmasını çok isterim (örneğin, Assange/Wikileaks, Başkan Obama'nın ABD Başkanı olarak ilk 2 yılı, Irak ve İran savaşları hakkındaki düşünceler (yaklaşık 2010). 8 yıl) ekonomimizin durumu.

Aslında, pek çok redditör şu ya da bu alanda finans uzmanı olduğunu iddia ettiğinden, bence piyasalar, belirli hisse senetleri, fonlar, emtialar, konutlar vb. için tahminler almak harika olurdu.

Fosil yakıtlara daha az mı bağımlı olacağız? ABD'de daha fazla araba elektrikle mi çalışacak? 2015 yılına kadar herhangi bir büyük doğal afet öngörüyor musunuz? Başka bir ülke ""süper güç"" mü olacak? Herhangi bir büyük savaş öngörüyor musunuz (yine de umarım değildir!)?

Ayrıca, yeniden okuduğunuzda yalnızca sizin bileceğiniz kişisel şeyler hakkında da yazabilirsiniz (örneğin, siz ve S.O. sonunda evlendiniz mi, yakın gelecekte büyük bir karar beklediğiniz gibi çıktı mı?"" ve/ yoksa kariyer değişikliği en iyi karar mı oldu?

Liste uzayıp gidiyor... Reddit'in dünyanın dört bir yanından gelen çeşitli kalabalığından pek çok fikir görmeyi çok isterim. Belirli tanımlayıcı özellikleri eklemenin, bu tahminleri 5 yıl içinde nasıl yorumlayacağımızla ilgili olacağını düşünüyorsanız, lütfen bunları ekleyin (ör. yaş, ülke vb.)."
"Yani başlık her şeyi söylüyor. Hiçbir şekilde koşmak için yeni değilim. Koşma konusunda daha iyi olmak istiyorum ve ""Daha fazla koş"" genel cevabını biliyorum. Haftada birkaç 100 mil koştum ama yaralanma nedeniyle haftada yaklaşık 50-60 mile düştüm. Önümüzdeki birkaç yıl içinde ultra maratonlarda koşmayı umuyorum.

 Bunun aptalca bir gönderi gibi göründüğünü biliyorum ama bana gerçekten koçluk yapan kimse olmadı ya da herhangi bir şey, bu yüzden birazcık geliştirmek için yapabileceğim küçük şeyler varsa, onlar hakkında bilmekten mutluluk duyarım!

Bazı genel bilgiler....

**18 yaşında bir erkeğim**

**Ben bir vejeteryanım** (Bunun gerçekten önemli olduğunu düşünmüyorum ama diyet tavsiyesini kesecek veya ekleyecektir)

**Geçtiğim yaralanma: Kalça ağrısı** (Aslında çok fazla incelememiştim ama ağrı artık geçti)"
"Yani burada yaşadığım sorun, bu sonbaharda üniversiteye gidecek olmam. İki kardeşim, annem ve babam ve ben çok küçük, üç yatak odalı ve pek oturma odası olmayan bir çiftlikte yaşıyoruz. Şu anda erkek ve kız kardeşim bir odayı paylaşıyor ve benim de bir odam var. Benim durumum, kız kardeşim odamı istiyor, üvey babam odayı alabileceğini söyledi ve yılın 4 ayı döndüğümde kendime ait yerim olmayacak. Ben çok özel bir insanım ve ev küçük olduğu için odama tıkılıp kalma eğilimindeyim. Yerinden edilmek istemediğimi ve mahremiyetime ihtiyacım olduğunu hissettiğimi aileme nasıl açıklarım? Aramızda 10 yaş fark olduğu için ablamla aynı odayı paylaşmak istemiyorum ama onlar da aralarında bir yaş fark olmasına rağmen kardeşlerimin ağabey-kardeş olarak aynı odayı paylaşmasını istemiyorlar. Kız kardeşim dağınıktır ve her zaman arkadaşlarını sever ve ben tam tersiyim ve içinde kalmak ve sessizce geri çekilmek için kendi alanım olmasını seviyorum. Odam bir bakıma benim sessiz mutlu alanım ve insanların eşyalarıma dokunmasından ya da benim alanımda olmasından nefret ederim ki kız kardeşimin her zaman işgal edeceğini biliyorum. Mali olarak kendime ait bir yer edinmeye çalışacak durumda değilim ve ailem nadiren bir şeyler için bana para verir. Ailem ve ben bu durumu nasıl çözmeye çalışıyoruz?"
"Orijinal gönderi:

Bu yüzden onunla yüzleştim ve şansım olsun ya da olmasın doğrudan bir cevaba ihtiyacım olduğunu söyledim. Ona şu an sahip olduğumuz şeyden memnun olduğumu ve nereye gittiğini görebileceğimizi söyledim, ancak başka erkeklerle görüşmek istiyorsa, devam edebilmem için bana söylemesi gerektiğini söyledim. Sorunun bu kısmından kaçındı ve sadece aynı şekilde hissetmediğini ve bir süre daha hissetmeyeceğini ancak geleceğin ne getireceğini bilmediğini söyledi (bak, biliyorum). İşin tuhaf yanı, o da beni kaybetmek istemediğini ve lütfen, lütfen onu görmezden gelmeyin dedi. Bir kız benden benim kadar hoşlansaydı ve bu duygu karşılıklı olmasaydı, beni bir süreliğine unutup beni rahat bırakmasını isterdim. Daha sonra onlara doğrudan mesaj atmayacak ve sohbeti devam ettirmeyecektim. Herhangi bir bakış açısı var mı? Beni yedek olarak mı kullanıyor? Sadece yakın bir arkadaş olarak kalmak mı istiyor? Bunu aşmalı mıyım çünkü onu gerçekten önemsiyorsam hislerimin geçmişini görebilir ve isteklerine saygı duyabilirdim? Mesele şu ki, onun yanındaymışım gibi görünüyor, düştüğünde, kötü bir gün geçirdiğinde, mücadele ettiğinde onu kaldırmak için oradayım ama o benim için oradaymış gibi görünmüyor. Onu seviyorum ve umarım o da beni önemser ve burada sadece zamanımı boşa harcamıyorum. Yine de kesinlikle onunla daha az zaman geçireceğim ve başka kızlarla görüşeceğim ama onu tamamen dışlayacağımı sanmıyorum.

DÜZENLEME: ayrıca onu ne zaman unutmak istesem hayatıma yeniden gerçekten dahil olacak gibi görünüyor."
"bariz sebeplerden dolayı çöpe atmak. BUGÜN OLDU.

Bir şeyi kutlarken çekilmiş bir fotoğrafını yayınladı ve web sitesinde paylaşmaya karar verdi ve bunun için çok puan aldı. Böylece birçok kişi tarafından görülüyor. yani BEN. İlk tepkim ""ah bu kişi için iyi, bu harika"" oldu. İkinci tepkim ""bekle o gözleri tanıyorum"" gibi bir şey oldu. Bu sabah 2 civarındaydı. Yani dahi olduğum kişi ona hemen hemen şunu söyleyerek mesaj atmaya karar veriyor (buraya adı girin)? Kendi kendime düşündüm, bu ürkütücü değil mi? Muhtemelen öyledir, ama anlayacaktır. bir şey olursa, bunun kim olduğunu soracaktır. HAYATIMDA HİÇ BU KADAR YANLIŞ OLMADIM. Hala ayakta olduğum için tekrar giriş yapmaya ve bir cevap alıp almadığımı görmeye karar verdim. oradan NOPE'D çıkardı ve hesabını sildi. Bu yüzden muhtemelen onu **SUUUPER** rahatsız ettim ve insanların buna gerçekten ihtiyacı yok. Bunu okursanız, inanılmaz derecede üzgün olduğumu ve bunu bir daha asla yapmayacağımı bilin. ahh. tebrikler. ... :("
"Birkaç gündür tatildeyim ve bu bana zihnimi boşaltmam ve hem kişisel gelişim hem de ilişkiler açısından kendim için neler yapabileceğimi düşünmem için biraz zaman verdi.

Bir süre ortalıkta görünmeyip kendime odaklanmam gerektiğini hissediyorum. Fazla kiloluyum ve birkaç kilo vermek istiyorum (umarım Ocak ayında okullar yeniden başlamadan önce başlar) ve beni daha çekici kılmak için bazı şeyler yapmak istiyorum çünkü insanlar çekici olduğumu düşünse de çoğu kişi tarafından çekici görülmem. Okulumdaki kadınlar, esasen benim altılı paketim olmadığı için. Ayrıca biraz para biriktirebilmek istiyorum. Biraz param var ama bir ton param yok. Bazı faturaları ve bir işi olan bir öğrenciyim ve yapabildiğim zaman burada burada biraz tasarruf etmeye çalışmak istiyorum.

Öte yandan birilerini mutlu edebilmek istiyorum çünkü insanları gülümsetmeyi seviyorum ve birilerini gülümsetebilmek ve onları önemsediğimi göstermek istiyorum çünkü insanları gülümsetmeyi seviyorum."
"On yedi yaşındayım ve on ikinci sınıfa gidiyorum ve geleceğim hakkında hiçbir şey bilmiyorum... Kariyer açısından nereye gittiğimi gerçekten bilmiyorum. Bu bir şey; Ayrıca 2+ yıllık bir kız arkadaşım var ve henüz öpüşmedik, daha öğrenci ehliyetimi bile almadım ve hayatım boyunca bu noktaya kadar herhangi bir uyuşturucu/alkol kullanmayı reddettim.

Şimdi, tüm bunlardan gerçekten memnun kaldım, ta ki bugüne kadar, eski bir arkadaşım ve ben bir araya gelip üçüncü arkadaşımızla buluşana kadar (artık ot içiyor/şu anda iki aydır her gün hafif bir çizgide) ). Bu, onları bayilere ve yakın dövüşlere, küçük kasaba çetelerine ve bedava kijiji kedi yavrularına kadar takip ederek berbat bir güne yol açar ve bunların tümü, bazı arkadaşların aydınlanmak için bir araya gelmesine yol açar.

Bugün onları takip etmekten ve dinlemekten başka bir şey yapmadım ve herhangi birinin ortalama bir gününün olması beni hayrete düşürdü. Ayrıldım ve şu anki hayatımı düşündüm ve şimdi yatakta uzanırken askreddit'te buradayım.

Temel olarak, ne kadar normal olduğumu bilmek istiyorum."
"başlığın **the** demesi gerekiyor

Uzun yazı olabilir.

Ben ve eski kocam 14 yıldır evliyiz, birlikte 4 güzel çocuğumuz oldu. iyi bir evliliğimiz olduğunu düşünmüştüm, lise sevgilileri ve en iyi arkadaşlardık.

2014 yılında başka bir kadınla ilişkisi olduğunu öğrendim ama en kötü yanı bu değildi. Bebeğine hamile kaldı ve onunla birlikte olmak için beni terk etti.

O kadar incindim ve kırıldım ki, onun ve onun fotoğraflarını Facebook'ta paylaşıyordu ve çok mutlu görünüyorlardı. velayeti paylaştık ve yaptığı şeye rağmen o hala iyi bir babaydı.

Ayrılığımızın üzerinden 2 yıl geçti ve (kızlarımın teşvikiyle) birkaç randevuya çıktık. Birkaç harika adamla tanıştım ama hiçbir şeyi aceleye getirmek istemiyorum.

bugün Facebook'taydım ve sırf meraktan eski sevgilimin sayfasına baktım. o ve o birlikte çok mutlu görünüyorlar ve ona bana baktığı gibi bakıyor.

aramaya devam ettim ve bir süre önce nişanlandıklarını ve düğünün yakında olduğunu duyurdular. Yaptığı onca şeyden sonra mutlu sona ulaşmasından sonra bu konuda incinmekten kendimi alamıyorum ama yokmuş gibi hissediyorum.

Bu duygulardan nasıl kurtulacağımı bilmiyorum. yardım?"
"Bir sokak gazetesinin amacı, evsizlere ve sığınmacılara satabilecekleri ve bağış toplayabilecekleri bir şeyler sağlamaktır. İnsanların yalnızca yardım etmek istedikleri için değil, gerçekten keyif aldıkları için satın aldıkları bir gazete yaratmak istiyoruz.

Biz (ben ve bir arkadaşım) şu anda ilk sayıyı bir araya getiriyoruz ve şehirden ve dünyadan çizgi romanlar yapıyor ve topluyoruz. Kendi yaptığınız bir çizgi romanınız varsa, çizmek istiyorsanız veya bir fikriniz varsa, görmek isteriz!
Karikatürünüz (umarız) binlerce kez basılacak ve Avusturya'nın Viyana kentinde dağıtılacaktır. Elbette yazara da kredi verilecektir. (isim ve web sitesi)

Her beceri seviyesine izin verilir, kaba taslakları da düzeltebilir veya tamamlayabiliriz.
[İşte bugün yaptığım bir örnek](

[1, 3 ve 4 panelli çizgi romanlar için düzenler](

[Web sitemiz] (şu anda geliştirme aşamasındadır)

Buraya bir çizgi roman/fikir/taslak gönderebilir veya admin@comika.at adresinden doğrudan bize e-posta gönderebilirsiniz.

Herhangi bir destek için teşekkürler ve herhangi bir çizgi romanla gerçekten ilgileniriz!"
"Bu yaklaşık bir saat önceydi, işte bazı bağlamlar
Teknolojiyi, çocuk programlarını ve ""yapımcılarla"" ilgili diğer şeyleri sergileyen, ailelere yönelik bir etkinlik olan Mini Makers Fuarındayım.. temelde yuppi aileleri için yaratıcı teknoloji fuarındayım.
Her neyse.
Arkadaşlarımın interaktif müzikal heykellerini sergilemelerine yardım ediyordum.

Demek istediğim, güzel bir aile etkinliğindeydim ve sadece şehir merkezinin sokaklarında veya dolandırılma olasılığı daha yüksek bir yerde takılmıyorum.

Sigara molası veriyordum ve telefonumla uğraşıyordum.
Küfür eden, boş paketine bakan bir adam beni fark ediyor ve ""benden birkaç sigara alıp alamayacağını"" soruyor.
Ortalama olarak, bir American Spirit için gidişat oranı 0,35 $, birisi cömert hissediyorsa 0,50 $'dır.

Alışkanlığım dışında, biri üzerimden sigara içtiğinde erteliyormuş gibi davranıyorum. Bu onlara doğrudan ""Hayır"" demeden tekliflerini iptal etme şansı vermek içindir.
Bu, kronik serseri olan arkadaşlarımla benim sonsuz bir bedava sigara makinesi olmadığımı anlamaları için yapmaya başladığım bir şey.

Ama adam almayı teklif etti değil mi? Cüzdanını çıkarmıştı, değil mi?
Kısaca teşekkür ederek aldığı iki sigarayı onun için patlattım.
Hâlâ kısmen telefonuma dalmış durumdayım ama onun duraksadığını ve sonra uzaklaşmaya başladığını fark ettim.
""Senin için bir şeyle hemen döneceğim"" diyor.

Sanırım benim için havalı, aptalca bir şeyler olan kabinlerden birinde çalışabileceğini düşündüm. Ama cüzdanını çıkarıp bana hiç para vermemesinin tuhaf olduğunu düşündüğümü hatırladım.
Belki de hiç tek doları yoktu?
Bir süre sonra etrafta bekledim.

Sadece topal çünkü genel olarak oldukça cömertim ama bu cömertliğin bir süreliğine saklanmasına neden olan bu gibi durumlar."
"İşte benim hikayem, kız arkadaşımla yaklaşık 10 aydır bir ilişki içindeyim, onunla tanışmadan önce bu kıza aşık olmuştum, yaklaşık 6 aydır het olmaya çalıştım ama çok utangacım ve yani olmadı. Böylece şimdiki kız arkadaşımla tanıştım, ona tamamen aşık oldum. O gerçekten harika. Tahmin edebileceğiniz gibi, diğer kızı oldukça uzun bir süredir düşünmedim, yaklaşık 4 ay öncesine kadar, onu bir partide gördüm ve bir süre konuştuk, iyi güldük vb. O zamandan beri onu daha çok düşünüyorum, onu birkaç kez daha gördüm. Şimdi onu aklımdan çıkaramıyorum, onu hayal ediyorum, onu düşünüyorum, sık sık sadece yüzüne bakmak için rastgele facebook sayfasına gidiyorum. Şimdi beni en çok korkutan şey, son 2 kez kız arkadaşımın evinde yattığımda, kız arkadaşım kollarımda uyurken onu rüyamda görmüş olmam.

Hepsi bu kadar, gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum.

Bu arada diğer kızların da bir erkek arkadaşı var ama birbirimizi gördüğümüzde her zaman çok cilveli oluyoruz ve birbirimize rastgele gülümsüyoruz."
"Erkek arkadaşım ve ben iki yılı aşkın süredir çıkıyoruz ve ikimiz de üniversiteden mezun olmak üzereyiz. İkimiz de iş bulabildik (rahat bir nefes aldık) ama farklı yerlerdeler. Aramızda yaklaşık 100 mil olacak. Diğer insanlarla karşılaştırıldığında, bunun kulağa hiçbir şey gibi gelmediğini biliyorum. Benim sorunum, şu anda sahip olduklarımızı özleyeceğimi biliyorum ve onun özleyeceğini sanmıyorum. Her geceyi birlikte geçirebilmeyi ve her gün birbirini görebilmeyi ""lüks"" olarak görüyor. Bana göre bu bir standart. Çıkan (ve bir gün evlenmek isteyen) iki kişinin her geceyi birlikte geçirmesinin oldukça normal olduğunu düşünüyorum. Bana ihtiyacı yokmuş gibi davranıyor ve hayatında bensiz iyi olacak. Bu acıtıyor ve ben hiç aynı şekilde hissetmiyorum. Yaz boyunca uzun mesafe kat etmek zorunda kaldık ve o bunda iyi değil. O telefonla konuşacak türden bir adam değil ve ne zaman skype yapmaya çalışsak sürekli oyun oynuyor bu yüzden dikkatini hiç çekemiyorum. Ondan ayrılmak istemiyorum ama beni ve ilişkimizi takdir etmediğini hissediyorum."
"Geçen yılın eylül ayında, 1 yıl garantili bir çift elma kulaklığı satın aldım. Yaklaşık 6 ay sonra çalışmayı bıraktılar ve bana sorgusuz sualsiz yenisini verdiler. Değiştirilen parça şimdi çalışmayı durdurdu ve *orijinal* çiftin garantisi sona erdiği için bana yenisini veremeyeceklerini söylüyorlar. Değiştirilen çifti aldığımda garantinin yeniden başlaması gerekmez mi yoksa bunu yapmalarına izin veriliyor mu? Buna ek olarak, diğer 4 kez değiştirilmeme rağmen (geçerli oldum) şimdi (garantisinin hala geçerli olup olmadığını kontrol etmek için) satın aldığımı onaylayan bir makbuz veya e-posta istiyorlar. epeyce) sorgusuz sualsiz değiştirdiler."
"Yani karım ve ben üniversiteden yaklaşık 4 yıl uzaktayız, hala ödenecek yaklaşık 23 bin dolarlık kredimiz var. Bunun yaklaşık 7 bin doları %6,2'lik bir faiz oranına sahip, geri kalanı ise %3'ün altında.
Ayrıca emekliliğimizde yaklaşık 14 bin dolarımız var... nakitimizle yaklaşık 3 bin dolarlık net değerimiz var. Olumlu tarafta olduğumuzu bildiğim için rahatım ama borcumuzu yanlış yönetiyor olabileceğimizi hissediyorum. Şu anda çalışan tek kişi karım, bu yüzden muhtemelen nakitimizin büyük bir kısmını kullanmak konusunda kendimi rahat hissetmem.
Bir tavsiye arıyorum, emeklilik paramızı borcumuzu ödemek için kullanmalı mıyız yoksa bu kötü bir fikir mi? Ayrıca, işsiz olduğum için orada duran 401 bin paramı yatırmanın daha akıllıca bir yolu var mı? Faizi düşürmek için kredilerimizle yapabileceğimiz bir şey var mı? Hiç profesyonel bir tavsiye almadım, sadece uçuyormuşum gibi hissediyorum.

Teşekkürler beyler :)"
"Atılabilir çünkü eşim bir redditor ve normal kullanıcı adımı biliyor. Ben 25, o 28 yaşında, beş yıldır evliyiz.

Geçenlerde kocamın işyerinde evli bir kadınla ilişkisi olduğunu öğrendim - bu yaklaşık iki ay sürdü. Açıkçası harap oldum, özellikle zaten bir çocuğumuz olduğu ve ikinci çocuğumuza hamile olduğum için.

Ona karşı herhangi bir duygu beslediğini reddediyor ve ilişkinin kendisine ihtiyaç duyulduğunu ve istendiğini hissetme arzusundan kaynaklandığını ve her zaman insanları memnun ettiğini ve onu hayal kırıklığına uğratmadan bunu durduracak cesareti olmadığını söylüyor. Öğrendiğimde, sonunda onu tamamen kesme motivasyonunu yakaladı.

En azından bu onun hikayesi ve evlilik danışmanlığında onun hakkında ortaya çıkardığımız şeylerle örtüşüyor. Bu konuda çok rahatsız hissediyorum çünkü çok uygun görünüyor. Diğer kadın, onun için ne kadar tatlı olduğunu bana göstermek için bana mesajlar gönderiyor ve bana bir şeyler iletiyordu (o zamandan beri onu engelledim), ancak o bunların hiçbirini kastetmediğini inkar ediyor. Ona söylediği tek kelimeyi kastetmediğine, ama bana söylediği her şeyi kastettiğine gerçekten inanmalı mıyım?

Beni sevdiğini ve her şeyi düzeltmek istediğini söylüyor ve evliliğimizde gerçekten danışmanlık yapmaya ve olumlu değişiklikler yapmaya kendini adadı. Hatta genel olarak evliliğimizin birçok yönden daha iyi göründüğünü bile kabul edeceğim. Hayatındaki herkesi kelimenin tam anlamıyla kandırabildiğine dair dırdırcı bir duyguya sahibim (bunu bilen birkaç kişi tamamen şok oldu).

Bu konuda kendim veya arkadaşlarım arasında sıfır deneyimim var. Bir erkeğin bu kadar uzun süre ""karanlık bir yere düşmesi"" ve sonra oradan çıkması gerçekten mümkün mü? Bir erkeğin tek bir kelime bile etmeden birine karşı gerçek hisler besliyormuş numarası yapması, ancak yine de karısına karşı samimi olması mümkün müdür?

Denediğim için aptal mıyım? Bu hiç tersine çevrilebilir mi? Geçmişte bir sahtekârlık geçmişi olduğunu da eklemeliyim ki, onun değiştiğine her zaman inanmak istiyorum."
"Bu kızla ilk olarak, bu yılın Mart ayına yakın, oyunu oynamak için başkalarıyla tanışmanız gereken, ingress adlı bir mmo mobil oyunu aracılığıyla tanıştım.

Onu ilk gördüğümde, oyunu gerçekten oynadığına inanamadım. İçimden ""burada ne yapıyorsun, kesinlikle yersizsin"" diye devam ettim.

Sadece omuz silktim ve fazla düşünmedim çünkü onunla başlamak için gerçekten bir ilişki kurabileceğimi hiç düşünmemiştim. Birkaç ay geçti ve onunla sohbet etmeye karar verdim.

Şaşırtıcı bir şekilde, cevap veriyor ve bazı geceler saat bire kadar birbirimize mesaj atıyoruz. Sonunda takılıyoruz ve yakınlardaki başka bir büyük şehirde girişle ilgili bir etkinliğe gidiyoruz.

Ama ayrılmadan önce erkek arkadaşı kartıyla bana vurdu. Bu yüzden etkinliğin olduğu tüm gün harap olmuştum.

Olaydan sonra hala onunla konuşuyorum ve birkaç kez daha onunla takılıyorum. Her şey yolundaydı, ta ki bir gün biz takılırken erkek arkadaşı ona kızana ve onun kıskanç olduğu konusunda büyük bir tartışmaya girene kadar.

Ondan sonra onunla iletişimimi azaltmak için elimden gelenin en iyisini yaptım, bu zor çünkü o hala benim kadar ingress oynuyor ve erkek arkadaşı tekrar kıskanmasın diye birlikte takılmaktan kaçınıyor.

Ama şimdi, tekrar takılmak istiyor ve ben sadece bu boşluğu doldurmak için takılmak istediğini, erkek arkadaşının başka bir yerde olduğu için dolduramayacağını ya da sadece onu kıskandırmaya çalıştığını düşünmeye başlıyorum. Tekrar.

Bu yüzden onunla tekrar takılmalı mıyım yoksa yapmak istediği planlardan vazgeçmeli miyim diye sormak istedim."
"Yani kız arkadaşım ve ben, tanışana kadar Sonsuza Kadar Yalnız tiplerdik. Liseden beri ikimizin de büyük bir ilişkisi olmadı ve sonuç olarak ikimiz de pratik yapmıyoruz ve her şey hakkında süper paranoyakız. Ve ikimiz de büyük inekler olduğumuz için, sürekli olarak yaptığımız şey hakkında bilgi ve doğrulama arıyoruz.

Ne zaman bir şey yapsak, sadece yapmak yerine eylemlerimizi gereğinden fazla analiz ederiz. İlk öpücüğümüzün ertesi günü, gergin bir şekilde nasıl öpüştüğümüzden, bizim beğenip beğenmediğimizden, diğer kişinin bundan hoşlanmadığından vs. bahsetmeye başladık. sorular.

Sarılma veya öpüşme gibi fiziksel şeyler veya randevularda nereye gidileceği, birbirimizi ne zaman göreceğimiz ve benzeri diğer şeyler olsun, her zaman ne yaptığımız hakkında meta-sohbetler yapıyoruz. Meta şeylerin yanı sıra, ilişkimiz oldukça harika (ikimiz de fiziksel ve zihinsel olarak *inanılmaz* bir şekilde birbirimize çekiliyoruz)."
"Bu r/jobs için bir soru olsa da, şu anda iş arkadaşlarımla nasıl ilişki kuracağımdan emin olmadığım için ilişki kategorisine giriyor gibi görünüyor. 2,5 yıllık sözleşmem var. Sözleşmem kısa bir süre önce Kasım ayına kadar uzatıldı, bu yüzden biraz daha zamanım kaldığını düşündüm. Az önce son günümün bundan bir ay sonra olacağı söylendi. Günün haberlerini inceledikten sonra, şimdilik sosyal ve hatta profesyonel olarak ilerlemenin en iyi yolunun ne olduğundan emin değilim. Ekibimde yaklaşık 5 kişi vardı ve tek sözleşme bendim. Hepimiz bindik. İş dışında takıldım. Biri bana bir süreliğine haftalık olarak akıl hocalığı yaptı. Patronum başka bir hikaye. Tam sözleşmeden işe alıma geçmek üzereyken yeni geldi ve bu süreci durdurdu, sözleşmeli kalmamı sağladı ve eminim ki beni erken feshedenin oydu. Ona karşı bir nefretim var. Şimdi normal bir şekilde devam ediyor muyum ve kendimi bir profesyonelin haysiyetiyle mi taşıyorum? İşim, benim yerime geçecek yeni bir çalışana devredilmek üzere hazırlansa da, haftalık ekip toplantısına katılmaya devam edecek miyim? Yoksa artık değer katmadığım ve zihinsel olarak bölümümden kopmaya başladığım ve iş aramaya tüm gücümü vererek elimden gelenin en iyisini yaptığım anlayışına sadık mı kalayım? Bunun itibarım için kötü bir fikir olduğunu biliyorum. Bir ilişkide bir şeylerin yolunda gitmeyeceğini bildiğimde, bunu aşmanın ve benim için yeniden başlamanın en hızlı yolu, anında ara vermek, kişiyi hayal kırıklığına uğratmak, sonra temas kurmamaktır. Bunun iş dünyasında en iyisi olmadığını anlıyorum ama devam etmek için yapmaya meyilli olduğum şey bu - iletişimi kesmek, muhtemelen bir veda mektubu veya çok seçkin insanlara bir veda mektubu yok. İş dünyasında yeni ve çıkışı yönetmenin en iyi yolunu bulmak. Buradaki eylemlerim gelecekte ne kadar önemli olacak?"
"2 yıldır bu adamla birlikteyim. Dün bana, ilişkide daha fazla ilerlemeden önce onun çok manipülatif olduğunu bilmem gerektiğini söyledi. Onu daha önce hiç böyle düşünmemiştim. Açıkçası, yaptığım ilk şey daha önce benim durumumda olan başka birinin olup olmadığını görmek için Google'a gitmek oldu. Benzer bir şey bulamadım ama partnerinizin bir manipülatör olup olmadığını nasıl anlayacağınızla ilgili birçok makale buldum. Manipülatör kontrol listesindeki çoğu şey ilişkimizde değil. Bununla birlikte, çok açık olan 2 noktayı fark ettim: Neredeyse her zaman, sahip olduğumuz herhangi bir tartışmada yanılırım ve o, kendimle ilgili geliştirmem gereken noktalara işaret eder. Bununla birlikte, onunla birlikte olduğum süre boyunca hiçbir zaman gerçekten herhangi bir duygusal sıkıntı hissetmedim. Bununla birlikte, fark ettiğim bir şey, nasıl göründüğüne (bakım, giyim) çok önem vermesi ve yine de araba veya ev gibi şeylerin görünümüne çok az vurgu yapmasıdır. Temel olarak, gerçekten kafam karıştı. Neden manipülatif olduğunu söylediğini anlamıyorum ve yine de olduğuna dair ikna edici işaretler bulamıyorum. Manipülatifin ne demek olduğunu anlamamış olabilir mi? Belki de bir sonraki seviye manipülasyondur? Belki de bunu göremeyecek kadar körüm? Sık sık bana çok saf olduğumu ve insanlara bu kadar kolay güvenmemem gerektiğini söyler, o da dahil. O bir avukat, bunun bir faydası olur mu bilmiyorum."
"2 yıllık erkek arkadaşımdan yeni ayrıldım. Zor zamanlar geçiriyorum, bekar olduğum için değil, en iyi iki arkadaşım üniversiteye 2 saat uzaklıkta gittiği için ve diğer arkadaşlarımın çoğu eski sevgilimle daha iyi arkadaş olduğu için beni bir nevi ihbar ediyorlar.

Grindr ve tinder yaptım ve hiçbiri gerçekten bir yere götürmedi. Rastgele insanlarla seks yapmaktan hoşlanmam, sadece sarhoş olmayı ya da sevişmeyi ya da her neyse onu tercih ederim.

Artık okula döndüğüme göre, yeni arkadaşlar ve belki de yolda yeni bir erkek arkadaş bulmak için ne önerirsiniz? Herhangi bir tavsiye?"
"Aktarım olayını anlıyorum ve danışmanınıza aşık olmak oldukça yaygın.

Ama yemin ederim ki hislerimiz karşılıklı. Geçmişte danışmanlarım oldu ve hiçbiri böyle olmamıştı. Birçok kızla çıktım ve sıraları biliyorum. Evet, çok uzakta olabilirim ama yazımın asıl nedeni bu değil.

Kafamda karşılıklı olduğu için, onu danışmanım olarak kovma ve ona çıkma teklif etme fantezileri kurmaya devam ediyorum. O sadece kayıtlı bir klinik danışman, bu yüzden bir randevuya çıkmadan önce beklemesi gereken bir yasa yok. Bunun kulağa tamamen tuhaf geldiğini tamamen anlıyorum ve büyük ihtimalle çok...

Belki de bu benim danışmanlığımın bir parçası olmalı. İnternette, danışmanınıza karşı hisler geliştirmeye başlarsanız, onlara söylemeniz gerektiğini okudum. Bunu yapmaktan son derece utangaç hissediyorum. Kelimenin tam anlamıyla onunla çıkmak istiyorum, başka koşullar altında tanışırsak muhtemelen tanışırdık.

Peki ben ne yapacağım? Sadece ona söyle? Onu kovup ona çıkma teklif etmek mi? Bu duyguları tamamen görmezden gelin (bundan hoşlanmayın çünkü engel oluyor).

Temelde benzer bir şey yaşayan birinden haber almak güzel olurdu?"
"Demansı var mı bilmiyorum ama kesin olarak bildiğim şey, hafızasının artık tam olarak yerinde olmadığı. 50'li yaşlarında görünen kızı ve damadıyla birlikte yaşıyor ve onu her gün orada tek başına bırakıyorlar. Yürütecini alıyor ve sokağımızın sonuna (en fazla 2 dakikalık bir yürüyüş) gitmek için yaklaşık bir saat yürüyor ve geri dönüyor, ancak çoğu zaman hangi evin kendisine ait olduğunu hatırlamıyor ve bu yüzden bizimkine geliyor. Birçok kez eve geldiğimizde ön kapımızın yanında yürüteci üzerinde oturuyor ya da penceremizden dışarı bakacağız ve o bizim evimize doğru yürüyor olacak. Evlerimiz birbirine hiç benzemiyor. Ona yardım etmek için her zaman elimizden gelenin en iyisini yaptık, kızının arabası olduğunu düşünerek arabama binmeye çalıştı ve onu sığırları beslemek zorunda olmadığına ikna etmek zorunda kaldık (bir mahallede yaşıyoruz). bir okul tarafından). Ama bugün, birkaç saat boyunca tüm camlar açık ve kışlık bir süveter ve şapka ile garaj yollarına park edilmiş bir arabada oturduğunu ve havanın çok sıcak olduğunu öğrendik. Bize kızını beklediğini söylerken onu içeri girmesi için ikna etmek zorunda kaldık. Saat neredeyse 20:00 ve bu sabahın erken saatlerinden beri kimse evde yok. Biz orada olmasaydık, muhtemelen hâlâ arabada oturmuş onları bekliyor olacaktı. Ayrıca korkutucu olan, onun orada olduğunu biliyorduk çünkü kapının sesini duyduk, çünkü anahtarlar kontaktaydı. Biz ne yaptık? Güvenliğinden endişe ediyoruz, ya yemek yapmaya çalışır, fırını açar ve unutursa? Diğer komşumuz bir kez kızına anlatmaya çalıştı ama dinlemiyor/umursamıyor gibi görünüyor."
"Reddit'te çok sayıda NYC polis memuru olmayacağını varsayıyorum - ve varsa, muhtemelen şu anda biraz meşguller. Umarım bir polis teşkilatından biri bunu okur ve fikir bir dereceye kadar yayılır.

Olanların korkunç olduğunu düşündüğümü söylememe izin verin, ancak tüm ahlaki tartışmaları ve sivil özgürlüklerin ihlalini unutunca, polislerin böyle davranması kısa görüşlü görünüyor. Dürüst olmak gerekirse, bir şehirde bir hafta sonu muhtemelen günde 5 kadar protesto olur - dikkat çekenler sadece çete şiddeti veya polis vahşeti ile sonuçlananlardır."
"Eminim bu sorunu yaşayan tek kişi ben değilimdir. Forumlar, sosyal medya, e-posta, finans kurumları ve her neyse, arasında yaklaşık 100 aktif hesabım var. Bazıları size bir kullanıcı adı atar, bazıları ise seçmenize izin verir. Bazıları farklı uzunluklar gerektirir. O zaman şifre sorununuz var: 6 karakterden daha kısa uzunluklara sahip olabileceğinizi hatırlıyor musunuz? Hala o şifrelerden bazılarına sahibim. Sadece alfasayısal mı? Özel karakterler zorunlu mu? Bu delilik. Şu an itibariyle, kullandığım tüm web sitelerimi, kullanıcı adımı ve şifremi içeren bir txt dosyam var. Bu biraz iyi çalışıyor, ancak birden fazla bilgisayarım var, bu yüzden dosyayı 3 konumda tutmam gerekiyor? Elbette ""her zaman hatırlayabilirsin"" ama bu benim bankacılık, telefon ve kamu hizmetleri sitelerimde çalışmıyor. Oh, ve yeni bir bilgisayar mı alıyorsunuz? Her şeyi yeniden girin (kullanıcı adınızı/şifrenizi hatırlıyorsanız). Bunun da ötesinde, ben bir geliştiriciyim, bu yüzden birden fazla tarayıcı kullanıyorum (elbette, diğerlerinden daha sık kullandığım bir favorim var, ancak bu 2-3 farklı tarayıcı kullanmadığım anlamına gelmiyor) bilgisayar başına).

""Yalnızca bir facebook, gmail ve reddit hesabım var, tüm ihtiyacım olan bu ve sizin de ihtiyacınız olan tek şey bu"" diyen herhangi bir doucher'ı engellemek için. Zahmet etme. Burada bir çözüm arıyorum, bu kadar önemsiz bir şey için bir sik suratlının sırtını sıvazlamasını dinlemiyorum. Bir sosyal/eğlence tarafım, bir finans/profesyonel tarafım ve ayrı tutmaya gerçekten çok çalıştığım bir geliştirici/hobi tarafım var (güvenlik VE profesyonellik için), bu yüzden facebook, reddit ve birkaç geliştirici forumuna ihtiyacım olacak ve youtube ve üç finans kurumu ve birden fazla e-posta adresi (her versiyonum için) ve internetten bir şey aldığım her yeri unutmayalım... Hepsi için de bir hesaba ihtiyacım var."
"Onunla kararlı bir ilişki içindeyim ve şimdi onunla hiç bağlantım yokmuş gibi hissediyorum. üniversitem bitmeden hemen önce karar verdik. Ama mesele şu ki, hala tüm sınavları geçmedim ve ayrıca henüz bir işim yok. Şimdi bu aşamada beni eskisi gibi takdir etmemeye başladı. basit bir şey ters gittiğinde benimle alay ettiği gibi.

Bu bana geldi ve ona daha az bağlanmaya başladım. Şimdi sorun şu ki konuşacak çok yakın arkadaşım yok. Yakın olduğum tek kız oydu. Bunun dışında sadece "" merhaba hoşçakal "" türünden arkadaş olan birkaç arkadaş var. Ayrıca ailem geleceğim hakkında çok endişeli olduğu için evde de birçok sorunum var. Şimdi ebeveynler endişelenmeye başladığından ve bazı insanların önünde benimle alay etmeye başladığından beri, bu benim özgüvenimi herhangi bir şey gibi etkilemeye başladı. Ertelemeye başladım çünkü çok korktum ve şimdi çok fazla zaman kaybetmeye başladım, hiçbir şey yapmamaya başladım çünkü sürekli onun ne yaptığı hakkında endişeleniyorum.
Yani evet, benimle alay etmeye başladıktan sonra diğer insanlarla yakınlaşmaya başladı ki bu harika ama sonra tam önümde onlarla flört etmesi çok üzücü.
Hakimiyetin olmadığı bir ilişkiden, arkadaşlarıyla konuşurken benim soğukkanlılığımdan faydalanıyormuş gibi görünmeye başladı.
Hayatımı ve düşüncelerimi etkiliyor.

Ve bir şey daha, şunu yapacağım bunu yapacağım derdim ki, arkadaşlarım bana ondan izin istediğimi fark ettirdi, oysa niyetim hiç bu değildi. Gerçekten güvensiz olduğumu fark ettim. hiç mutlu değilim"
"Kendimi alışılmadık bir durumda buldum. Yeni işime birkaç hafta önce başladım ve tüm iş arkadaşlarım harika. Orada çoğunlukla 18-23 yaş arası insanlar çalışıyor ve her şeyin ortasında gerçekten seksi bir adam keşfettim. Nadiren birinden hoşlanırım, ama onu gördüğümde bu hoşuma gitti. Gözlerimi ondan alamadım ve bana baktı ve sanırım onu ​​kontrol ettiğimi anladı (f kadar garip).

Daha önce hiç ilişki deneyimim yok ve ilgi duyduğum/ilgi duyduğum erkeklere nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. HS'de popüler erkeklerden hoşlanırdım ama hiç şansım olmadı, bu yüzden denemedim bile. Pekala beyler ve bayanlar, bu adamı nasıl takip edebilirim ve ona ilgimi nasıl bildiririm? Ve hepsinden önemlisi, benimle ilgilenmesini nasıl sağlayabilirim? Ortalama 6-7 görünüyorum, sizce şansım var mı? Onu nasıl cezbederim?"
"A kızını baloya arkadaş olarak götürmek (üniversitede erkek arkadaşı var) ve lisede başka bir kız B ile yarı flört etmek. Kız B ve ben gitmiyoruz çünkü arkadaş gruplarımızla gitmeyi kabul ettik. Kız A ve ben gerçekten iyi arkadaşız, tüm yıl boyunca öyleydik. Görünüşe göre benden hoşlanıyor olabilir, ama aynı zamanda çoğu insanla oldukça cilveli görünüyor (ama bana karşı biraz daha fiziksel). Kız B son zamanlarda biraz meşgul/uzaklaştı, ama yine de ilgileniyor gibi görünüyor. A Kızı, B Kızından daha seksi. Kiminle takılmayı denemeliyim?"
"İyi günler r/Loseit! İlk gönderi, bundan önce yolculuğumu yayınlamayı düşünmüştüm ama başka şeylere kapıldım ve tamamen gerekli görmedim ama şimdi önceki dönüm noktamı yaptığım için gelecek için tavsiye/yardım/öneri arıyorum.

1 Ocak'ta 286 pound ağırlıkla başladım ve Orduda olduğum için kendimi toparlamam gerekiyordu... yoksa! Aynada kendime başımı salladım ve kendime geldim. Küçük ve yavaş başladım, kısa mesafeleri düşük hızda koştum, bisiklete bindim ve daha düşük etkili egzersiz için eliptik bisiklete bindim. Günlük üç milimi yaptığımda artık tutarlı bir 8 milin ortasında bölünmüş durumdayım ve bu iyi hissettiriyor. Uzun lafın kısası, Fiziksel Uygunluğumu tarttığımda 32 lbs kaybettim ve orta kısımdan önemli miktarda kestim. Kolejde son sınıftan beri sığdıramadığım bir kemer takıyorum, son delikte olduğunu kabul ediyorum... bir tane alabilir Kabaca 3 1/2 ayda 286'dan 254'e. Belde kabaca 4- 4 1/2 kayıp.

Şimdi benim sorunum. O dönüm noktasından beri irademi bir şekilde kaybettim. Koşmayı tamamen bırakmadım ama tartılmadan önce yaptığım şeyin yakınından bile geçmedim. Yaklaşık 4-6 lbs aldım ama sabit kalıyor... bu, bok miktarının ağırlığını tekrar diyetime sokması düşünüldüğünde harika . Bir sonraki hedefim, Ağustos başına kadar arkadaşlarımın düğünü için 25-30 civarında daha kaybetmek ve nihayetinde yılı 225-230 civarında ve yaklaşık% 15'te bitirmek istiyorum. Şu anda 260 civarındayım ve yaklaşık %21'im ve tekrar motive olmanın yanı sıra doğru şekilde eğilip kilo vermenin sağlıklı yollarını istiyorum.

Okuduğunuz için teşekkürler."
"İşte yeni sınıfımda bir kız var... 3-4 ay önce yeni okulumuzda aynı sınıfa girdiğimizde tanışmıştık. İlk başta birbirimizi farketmedik ama yaklaşık 1-1,5 ay sonra düzenli olarak konuşmaya başladık (neredeyse her okul günü, boş zamanlarımızda değil). Yaptığım hemen hemen her şakaya gülüyor ve bazen bana bakarken gözlerini yakalıyorum.

 Bir ay önce sınıfımızda bir sınıf partisi vardı ve o zaman beni bir şekilde takip ettiğini fark etmeye başladım. Evde nereye gitsem/otursam o da gider otururdu. Ayrıca kolyesini çıkarmamı istedi ve takmamı sağladı, bununla şirin göründüğümü söyledi. Ellerimiz masanın üzerinde buluştu ve elini 20 saniye boyunca benimkinde tuttu. Ayrılma zamanım geldiğinde beni dışarıda takip etti ve ben gözden kaybolana kadar yere oturdu (ancak o gece oldukça sarhoştu).

Bundan sonra benimle daha az konuşmaya başladı ve arkadaşının onunla başka bir erkeğin ne kadar ""çok ateşli"" olduğundan ve onun için ""gitmesi"" gerektiğinden bahsettiğini duydum. Bir sıra önlerinde oturduğum için beni kıskandırmak mı istiyordu bilmiyorum (belki?). Bu, ondan hoşlandığımı anlamasını sağlamak için çok mu uzun zaman harcadığımı merak etmeme neden oluyor.

Sorun şu ki ona ulaşmak zor! Facebook kullanmıyor (yani sohbet etmek yok) ve sınıfta asla tek başına oturmadığı için numarasını istemek oldukça garip olurdu. Nasıl kişisel iletişim kuracağım ve onu arkadaşlardan daha çok sevdiğimi ona nasıl göstereceğim konusunda yardıma ihtiyacım var."
"İlişkimiz başlamadan önce, kız arkadaşım bir insan için bu aşağılık, zehirli bahaneyle cinsel saldırıya uğradı. Daha sonra arkadaşlıklarını, okul çalışmalarını mahvetti ve ondan çok korkuyor. Bu adam geçmişte geç geliştirici olduğum için bana zorbalık etmişti (Sözlü olarak ve ayrıca beni arkadaşlarıyla dövdü) ve genellikle iyi bir adam değildi.

Artık mutlu bir ilişki içindeyiz ve onu hayatımızdan çıkardık. Ne zaman onunla iletişime geçmeye çalışsa babası tarafından onu uzaklaştırdı ve bir dahaki sefere arkadaşları beni dövmeye çalıştığında, spor salonuna sert bir şekilde vurdum ve karşılık verdim ve kazandım. Artık sorun yaşamıyorum.

15 yaşındaki bir kızla yatıyor (İngiltere'de reşit olma yaşı 16) ve onu taciz ediyor. Ve şimdi bu adam kız arkadaşımın hayatına geri dönmeye ve onu tekrar incitmeye çalışıyor. Ondan korkuyor ve onunla konuşması gerektiğini yoksa tekrar incineceğini düşünüyor.
Numarasını bloke ettik ama bugün bizi üniversiteden eve kadar takip etti ve zorla eve girmeye çalıştı. Onu durdurdum ve tehdit ettim ve bizi rahatsız etmeyi bırakmasını söyledim.

Kız arkadaşım artık bir enkaz ve ben nasıl yardımcı olabileceğimi bilmiyorum. Onu arayıp tüm kemiklerini kırmanın doğru olmadığını biliyorum ama yapmam gerekiyormuş gibi geliyor. Onun iyiliği için sakin kalıyorum."
"18 yaşımdayken çevrimiçi oyun oynayan biriyle tanıştım. Bir ton ortak noktamız vardı, bunlardan biri ikimizin de gey olmasıydı. (Ayrıca ikimiz de Kanadalıyız.)

konuşmaya başladık; bir şey diğerine yol açtı ve sonunda birlikte bir web kamerasında otuzbir çektik. İkimiz de isteyerek bunu birkaç kez yaptık.

Sonunda, reşit olmayan biriyle mastürbasyon yaptığım ve yasadışı olabileceğim aklıma geldi. Seks suçluları listesine girmek ya da hapiste herhangi bir zaman geçirmek istemediğim için arkadaşımla tüm iletişimimi çabucak kestim.

Beş yıl ileri sar, şimdi 20 yaşındaki arkadaşım bana e-posta göndermeyi başardı. Beni çok düşündüğünü ve ondan nefret ettiğimi düşündüğünü söylüyor.

Yani iki soru:

Beş yıl önce bir web kamerasında yaptığım şeyler yasa dışı mıydı?

Benim (şimdi 23 yaşında) arkadaşımla iletişimi yenilemem uygun olur mu?"
"Üniversitede yaklaşık 2 yıl birlikteydik ve hatta birlikte yaşadık. Ama üniversite dışında bir yıl boyunca dünyayı dolaştım ve yaklaşık 3 ay sonra gerginlik çok fazla oldu.

Karşılıklı olarak ayrıldık ve ikimiz de iyiydik. Ama sonrasında bunu pek iyi karşılamadım; Sarhoş bir şekilde mesaj attım ve onu aradım. Bu yüzden kendimi daha fazla utandırmamak için onu Facebook'tan silmeye karar verdim.

Bu gerçekten işe yaramadı ve en son konuştuğumuzda havayı temizlemek için Ayık'ı aramaya çalıştım ama onunla tekrar iletişime geçtiğim için kızdı. Bitirdiğimde birkaç ay içinde konuşacağımızı söyledi ama ben ona arkadaş olmak istemediğimi söyledim.

Bu birkaç hafta önceydi ve ne yapacağımı bilmiyorum. Sadece erkek arkadaşımı değil, en iyi arkadaşımı da kaybettiğim için kendimi çok kötü hissediyorum ve arkadaş bile olamamamız fikri beni gerçekten üzüyor. Hatalı olduğumu ve çok dramatik olduğumu biliyorum, ancak bunun çoğunlukla yurtdışında geçirdiğim zamandan gerçekten zevk almamamla ilgili olduğunu hissediyorum.

Keşke memleketimi hiç terk etmeseydim ve onu orada mutluydum. Burada ne bulmayı umduğumu bilmiyorum ama bulamadım.
Bunu bırakıp devam mı etmeliyim?"
"Merhaba Reddit. Genelde fazla gönderi paylaşmam ama bu benim için büyük bir sorun ve daha fazla bakış açısı, durumla ilgili bilgi ve yardımcı olmak için yapabileceğim olası eylemleri öğrenmek istiyorum.

Öncelikle, hem bu subreddit'i hem de r/longdistance'ı okumayı sevdiğimi söylemek isterim. Sizlerin ne kadar destekleyici olduğunuzu görmeyi seviyorum ve bu, insanlara olan inancımı sıklıkla geri kazanıyor. Üzgün ​​olduğumda her iki alt dizini de okumayı seviyorum.

Kız arkadaşım, ona Samantha diyelim, ev hayatıyla ilgili birçok sorunu var. Annesi iki kutuplu ve açıkçası deli, Samantha'yı ve onunla birlikte yaşayan küçük kardeşlerini fiziksel olarak taciz ettiği bu bölümleri var. Ona jilet ve cam nesneler fırlatacak kadar ileri gitti. Samantha annesini sakinleştirmek için elinden gelen her şeyi yapar ama bazen bu daha da şiddetle karşılanır. Annesi daha küçük çocuklara da vuracak ve Samantha onları korumak ve onlara destek olmak için elinden geleni yapıyor.

Samantha'nın annesi böyle bir olay yaşamadığı zamanlarda bile ona hiç iyi davranmıyor. Ona bir yetişkinin sorumluluklarını veriyor ama ona bir çocukmuş gibi davranıyor. Samantha'nın 2 facebook hesabı var, bunun ilk nedeni annesinin babası ve onun aile tarafıyla konuşmasına izin vermemesiydi, ama şimdi annem ve benimle konuşmak için bunu çok kullanıyor. Hesap bilgilerini annesi biliyor aslı için ve oraya gider ve onun konuşmalarını falan okur. Samantha'nın hayatının her yönünü kontrol etmek için elinden gelen her şeyi yapıyor. Görünüşe göre bizi ayırmaya bile çalışıyor ama bunun onun işine yarayacağından şüpheliyim.

Annem ona yardım etmek için hep birlikte bir şeyler bulacağımızı söyledi ama açıkçası nasıl bir çözüm sunulabileceğini bilmiyorum. Reddit'in fikrini duymak isterim ve ona yardım etmek için yapabileceğimiz bir şey olduğunu düşünüyorsanız. Hepimiz elimizden gelen her şeyi desteklemek ve yapmak için buradayız."
"Dün işteyken telefonuma erkek arkadaşımın eski kız arkadaşı gibi davranan bir kızdan çok tuhaf bir mesaj aldım.

Erkek arkadaşımla konuşarak onun yüzünden tüm parasını, arkadaşlarını ve ailesini kaybettiğini söyledi. Onu sadece parası için kullandığını. Ailesinin çok sahte olduğunu (sözde onunla tanıştı) ve sonunda onu kendi soyundan biriyle evlendirecekler. Zaten ondan büyük olduğu için onu terk ettiğini. (Benim gibi) Çok açgözlü olduğunu (para konusunda) vb. Ona dikkat etmem gerektiğini, çünkü tamamen farklı iki yüzü var.

Erkek arkadaşımın daha önce hiç kız arkadaşı olmadı ve ailesi ve arkadaşlarıyla ilk tanışan benim, ki bu doğrulandı. Bunun yanı sıra açgözlü olmanın tam tersi, bu yüzden onun hakkında söylediği her şey yalandı, bizim hakkımızda bazı detayları bekleyin (anne babası nerede yaşıyor, yaz gezimizde nereye gittik) Anne babası bu kişiye aşırı derecede üzülüyor. . (annem ama bunu henüz bilmiyorlar)

Annemle aynı şekilde konuştuğunu ve aynı sağlayıcıda onunla neredeyse aynı telefon numarasına sahip olduğunu öğrendim. Ona, sözde eski kız arkadaşı olduğunu söylediğimde, hemen hesabını sildi.

Şimdi, erkek arkadaşım asla annemle tanışmak istemiyor ve ben buna nasıl yaklaşmam gerektiğini bilmiyorum."
"Yani şu anda 19 yaşındayım. Birkaç yıl önce online grafik tasarım yapıyordum ve ürünlerimi youtube, twitter vb. reklamlar yardımıyla satıyordum. Tasarım satacağım bazı insanlar çok genç olabilirdi. Sorun şu ki, istedikleri tasarımın bir dosyasını onlara gönderdikten sonra, ödemeyi geri alacaklar ve yaptığım grafikleri ve ödemeleri gereken parayı alacaklardı. Bununla ilgili sorun şu ki, fiziksel bir nesne olmadığı için herhangi bir şey gönderdiğimi kanıtlayamadım. Para aldığımda, doğrudan çek hesabıma gönderirdim. PayPal hesabıma dokunamadığı için, ters ibraz alırsam beni borca ​​sokar. Bu mektubu almadan önce PayPal'ım yaklaşık 2 yıldır borçluydu. Bu gelecekte herhangi bir soruna neden olur mu? Bunu geri ödeyecek kişinin ben olmam gerektiğini düşünmüyorum. Ne yapacağımdan emin değilim."
"Reddit, erkek arkadaşım J'ye delicesine aşığım.

Bizimle ilgili alçakgönüllülükle övünmek: Temmuz/Ağustos aylarında işim için yeni bir bölgeye taşındığımda tanıştık. Aylardır gerçekten çok iyi arkadaştık ve sonunda Sevgililer Günü'nde bir araya geldik. Çok çabuk çok ciddileştik ve o zamandan beri neredeyse her günümüzü birlikte geçirdik (kabul etmek gerekirse biraz fazla ama balayı evresi ve birbirimize doyamıyoruz). Benim için daha iyi bir eşleşme hayal edebileceğimi sanmıyorum. J parlak, yaratıcı, kendine güvenen ve inanılmaz derecede kibar. Mizahı zeki, inek ve tüm doğru şekillerde olgunlaşmamış. İletişim kurmada çok düşünceli ve harika, bu benim en iyi özelliğim olmadığı için özellikle önemli. Hiç kimseyle onunla konuşabildiğim gibi konuşamadım... Ve J'ye (biriyle) düşündüğümden daha fazla açıldım. Ona ne kadar aşık olduğum hakkında fışkıran sayfalarca devam edebilirim.

Söylemeye gerek yok, ikimiz de bu konuda ciddiyiz... seni seviyorum dedik ve haziran ayında birlikte yaşamak için daire aramaya başladık. Uzun vadeli planlardan bahsediyoruz ve şimdiden ailesinin büyük bir kısmıyla tanıştım. Bu gerçek. Kendimi bir ilişkiye bu kadar hızlı ve yoğun bir şekilde atlayacağımı asla hayal edemezdim, ama bu gerçekten gerçek. Ve heyecanlandım!

Ağaçların tepesinden haykırmak ve dünyaya anlatmak istiyorum... ama insanların aptal ya da saf olduğumu ve acele ettiğimi düşünmelerinden endişe ediyorum. Aileme çok yakınım ve çaresizce onlara onu sevdiğimi ve ne kadar ciddileştiğimizi söylemek istiyorum ama bunu bir tür buluşma olarak yazarlarsa gerçekten üzülürüm.

Bu da beni soruma yöneltiyor: Aileme yoğun, yeni ilişkimden bahsedebilir miyim? Yoksa bekleyip daha ""normal"" bir zaman çizelgesine mi getirmeliyim?"
"Kilo vermeye çalışırken ölçeğin yükseldiğini görmek çok moral bozucu. Bazen art arda birkaç gün yükselir ve sabah ilk iş uykulu ve çıplak bir şekilde terazinin üzerinde durup ""Aslında ne oluyor?"" diye düşünürsünüz.

Sonra silkinmeye çalışırsın ve duş almak için suyu akıtırsın ve kendine 'Sorun değil, bu sadece geçici bir artış, denemeye devam edeceğim' dersin. Ve sonra gününüze, OLDUĞUNUZ KAHRAMAN KİLO KAYBI KAHRAMANI GİBİ devam edersiniz.

Son 4 aydaki kilo kaybımı takip etmek için bir elektronik tablo programında bir grafik yaptım. Düz bir çizgi değil, aslında tepeler ve vadiler. *Genel* trend düştü (bugün 28 kilo - selam!) ama fark ettiğim şey, ""vuuu perisi"" beni her ziyaret ettiğinde ve bana güzel bir kilo kaybı verdiğinde, bir sonraki adımda bunun bir kısmını geri alıyor hafta. Sonra bana *biraz* daha veriyor - grafiğin aşağı inmesine yetecek kadar. Teşekkürler, Whoosh Perisi. Seni seviyorum.

Bunu defalarca fark ettim, bu yüzden en iyi çabalarıma rağmen ölçek yükseldiğinde bile (ve *en kötü* çabalarımdan sonra yükseldiğinde bile) denemeye devam ediyorum."
"Yaklaşık altı aydır gf'mle birlikteyim. Birlikte çok zaman geçirdik ve birlikte seyahat ettik. İşler harika. O kesinlikle harika ve beni inanılmaz derecede mutlu ediyor. Ona olan sevgimi bire bir görebilir.

O çok sevecen; kalpler, çiçekler, açık, bireysel, bu yüzden duygularını dünyayla paylaşmak doğal ve kolay oluyor. Ben daha çok mühendis tipiyim ve duygusal şeyleri sosyal medyaya göndermek konusunda kendimi rahat hissetmiyorum. İlk etapta büyük bir sosyal medya paylaşımcısı değilim ve o (yurtdışındaki ailesiyle bu şekilde iletişim kuruyor).

Sadece emip sevgimi herkesin önünde ifade etmemin çok yardımcı olacağını biliyorum ama bununla ilgili bir şeyler bana zorlama ve yanlış geliyor.

Bu ifadeyle ilgili bir sorunum olmamalı mı? Onun hakkında başkalarına fışkırmadığım için biraz üzülüyor. Sanırım onun hakkında ne kadar güçlü hissettiğimi sorgulamasına neden oluyor."
"Kız arkadaşımın (f16) sosyofobisi var, ne zaman dışarıda olmasak onun evinde olmalıyız, benim evime hiç gelmiyor,
Bana bir şey olacağından korktuğunu söyledi (mide ağrısı, korku, vb. - belirtileri), bu yüzden sorun yok
onun evine gideceğimizi.

Dün sabaha kadar arkadaşıyla yatacağı için o gün birlikte olmayacağımızı mesaj attı (f23) ve bugün ilk o geldi, ""Tamam canım kendine iyi bak"" diyordum ama içimden ben ""deliyim"" ve aldatılmış hissediyorum.

Neden kandırıldın? Çünkü evimde, onunla evime gitmek istediğimde, her zaman yalnızız ve bu ona yardımcı olmalı.
Bu semptomlar, ama her zaman reddediyor, bu sayede 8 aylık ilişkiden sonra ailemi tanımıyor bile (neredeyse tüm ailesini tanıyorum çünkü her zaman onun evindeyiz ..).
Ve ayrıca, o arkadaşıyla yatmaya gittiğinde, ayrıca bir parti vardı, belki 10 kişi (5f/5e) ve oradaki adamlardan biri...peki...eski aşkı (?)..bunu söyledi Daha büyük olsaydı zaten onunla olurdu... ve o partide hiç semptomu yokmuş gibi görünüyor, hatta bana ikisinin de nasıl biraz sapıkça konuştuklarını anlattı (bunu yaparsam, bir tartışma çıkardı) şimdiden burada ol...)

P.S.: burada anadili ingilizce değil, lütfen beni suçlamayın :)"
"Babam bir narsist ve bir lise öğretmeni, ergenliğim boyunca başarılarımı öğrencileriyle karşılaştırdı. Evde sık sık küçük erkek kardeşimi ve beni karşısına çıkarıp ondan daha iyi olmadığımı söyletiyordu.

Objektif olarak başarılı bir üniversite öğrencisi olduğumu biliyorum (2 işim var, devlet dışı bir üniversitede bursluyum, kulüp sporları yapıyorum ve üniversiteden sonra sırada bir işim var) Kendime güveniyorum ama aynı zamanda yapabilirim şeylere yalnızca karşılaştırmalı olarak değer verin (ben iyiyim ama her zaman daha iyi biri vardır). 3 yıl önce üniversite için ayrıldığımdan beri babamla konuşmamıştım ama o bana her zaman para ve hediyeler gönderiyor, ben de bunu sık sık eve gönderiyorum. Annemi 3 kez aldattı, annem onu ​​daha yeni terk etti. Geçen Noel eve gittiğimde onunla vakit geçirmek zorunda kaldık yoksa boşanma belgelerini imzalamazdı, bana ve kardeşime eskisi gibi davranmaya devam etti.

Hiç bir ilişkim olmadı, eğer birinden hoşlanıyorsam, onlar için her zaman benden daha iyi biri vardır. Bir terapist gördüm ve babamla yeniden bağlantı kurmam gerektiğini söyledi. Reddettim. Devam etmek için herhangi bir adım var mı?"
"Bunu esas olarak hayal kırıklığımı gidermek için yazıyorum, ama aynı zamanda bunun çok uygunsuz olup olmadığı konusunda kafam çok karıştığı için, ona büyük bir kırmızı bayrak gibi davranmalıyım.

Bu adamla bazı randevularım oldu ve son birkaç kez onun evinde kaldım. Çift kişilik bir yatağı yok, sadece iki kişilik yatağı var, bu yüzden işi yaptıktan ve yan yana uykuya daldıktan sonra genellikle diğer yatağa geçiyorum (esas olarak spazm atmaya ve horlamaya başladığı için) .

Bu son kez dışarıda içki içiyorduk, bu yüzden sarhoş (ondan çok ben) onun evine döndük, soyunduk ve hızla yatağa girdik. Dediğim gibi normalde gece onun yanında kalamam ama içki sayesinde bu artık sorun değildi, bebek gibi uyudum. Hala bir veya iki kez neredeyse yataktan düşeceğimi hissettiğimde ve bir kez de diğer yatağa geçmek için üzerime tırmandığında uyandım.

Sabah uyandığımda, diğer yatakta ona bakıyorum ve orada telefonuyla oynuyor, yüzünde gerçekten sert bir ifade var ve bana pis pis bakıyor. Muhtemelen uykumda horlamak ya da tekmelemek gibi bir şey yaptığımı anladım ve ""Üzgünüm, seni kovaladım mı? O kadar derin uyuyorum ki beni dürtüyorsan hiçbir şey hissetmiyordum"" dedim ve ""Evet, yeterince yerim yoktu, bu yüzden seni tekmelemeye çalıştım ama başarılı olamadım, bu yüzden *kendi* yatağımdan taşınmak zorunda kaldım."" Şaka yaptığını düşünürdüm ama ses tonu gerçekten ciddiydi ve bana hâlâ soğuk bir bakış atıyordu. Bunun hakkında konuşmaya çalıştım, ama sonra başından savdı ve işe oturdu, beni belki bir saat daha görmezden geldi (ben hala onun yatağında yatarken, çok kötüyüm!).

Şimdi her şey yolunda ve huzurlu, ama asıl lanet neydi? Bunu kim yapar?"
"Bu yüzden yüzme öğretmeni olarak çalışıyorum ve bu sabah erken vardiyam vardı. Dün de çalıştığım için mayolarımı kuruması için asmak zorunda kaldım. Uyanıyorum, dışarı çıkıyorum, tüm mayolarımı alıyorum, tekrar içeri giriyorum, pantolonumu ve iç çamaşırlarımı çıkarıyorum ve iş şortumu giymeye devam ediyorum ki sol popo yanağımda garip bir his hissediyorum. Ne olduğu konusunda gerçekten kafam karıştı çünkü kıyafetlerime saplanmış bir diken için çok fazla acıtmıştı. Bu noktada ağrı güçleniyor ve güçleniyor ve ben bu acıyı haklı çıkarmak için az önce ne yaptım? Şortumu biraz geri çekiyorum ve bu küçük tüyü görüyorum - ŞORTUMDA NE LANET BİR ARI VAR. İşimi bitirdikten birkaç saat sonra hızlı ilerleyin: İki kez sokuldum ve o herifi hala öldürmedim, ancak bunun sarı bir ceket mi yoksa bal arısı mı olduğunu bilmiyorum, bu yüzden çoktan ölmüş olabilir. Neyse ki arı sokmalarına alerjim yoktu çünkü ondan 15 dakika sonra havuzdaydım... hayatımın en uzun 5 saati. Sanırım tesellim, şortumu tam olarak giymiş olmam, yoksa hastanede olurdum, sanırım."
"Saatlerce konuştuk ve birçoğunu paylaştığımız ilgi alanlarımızı paylaştık. Onunla ilgili her şeye o kadar aşık oldum .. o tam anlamıyla benim erkek versiyonum. Sonra devlet üniversitesinden ayrıldığını ve o zamandan beri bir markette kasiyer olarak çalıştığını öğrendim.

Reddit, aniden ondan hoşlanmam yanlış mı? Buna karşılık, yüksek maaşlı bir işim var ve bu ilişkiyi daha ileriye ve hatta muhtemelen evliliğe götürmek gibi hissediyorum, ancak yürüyemedim. Kendimi *korkunç* hissediyorum ama durumumu anlayan ve ne yapmam gerektiği konusunda tavsiye verebilecek biri var mı? ""Bu benim ruh eşim olabilir"" noktasından ziyade mantıklı bir bakış açısıyla düşünmek yanlış mıyım?"
"Bu konu yüzünden ilişkimizin kayalık kıyılara vurmaya başlaması biraz tuhaf ama çok mantıklı görünüyor. Kız arkadaşım ve ben (ikisi de 17) ilişki sorunları yaşamaya başlıyoruz, çünkü daha çok kavga etmeye, daha çok tartışmaya girmeye ve açıkçası pek iyi anlaşamamaya başladık.

Bir yılı aşkın süredir çıkıyoruz ve seks hayatımız mükemmelden de iyi. Ama şimdi öyle bir noktaya gelmeye başlıyor ki, yaptığımız tek şey bu olduğu için, zamanın yarısında ilgilendiğim tek şey sadece seks yapmakmış gibi hissediyor. Ne zaman birbirimizin evinde olsak, o gün ne yapacağımız belliymiş gibi her zaman seks yaparız. Onsuz seks yapmaktan başka bir şey yapamayacağımız için bunun ilişkimize zarar vermeye başladığını düşünüyor. Açıkçası onu çok seviyorum ve ilişkimizin bitmesini istemiyorum ama sona çok yakın görünüyor.

Yollarımızı gerçekten değiştirmek istiyorum çünkü ne kadar azgın olduğum için bunun yarısının benim hatam olduğuna inanıyorum. (inan bana o da çok azgın) Nedenini bilmiyorum ama öyle geliyor ki her an çok ısınıyorum ve kıyafetlerimi yırtıp onunla seks yapmak istiyorum ama şimdi bunu gerçekten kontrol etmem gerekiyor çünkü o görüyor sadece seks yapmanın olumsuzlukları. şu anda ikimiz de okula gidiyoruz, bu yüzden okul dışında birlikte çok fazla zaman geçirmiyoruz, bu yüzden birbirimizi gördüğümüzde seks yapacağız. İlişkim de sahip olduğumuz cinsiyete dayalı olduğu için denemek ve düzeltmek istiyorsam ne yapmalıyım? (ofc yaptığımız TEK şey bu değil ama iyi bir bölüm) Onu seviyorum ve nasıl hissettiğini ve ilişkimizin fazlasıyla sekse dayalı olduğunu düşündüğünü anladığım için gerçekten bir şeyleri düzeltmek istiyorum. Bazı adamların görüşlerini ve hikayelerini duymak isterim."
"Bunu tek kullanımlık olarak yapmayı düşündüm ama zaten bunları asla kontrol etmiyorum. Arka hikaye sanırım ilk önce iyi bir fikir olurdu. Eşim ve ben lisede tanıştık ve o zamandan beri birlikteyiz. 21 yaşımdayken ilk çocuğumuz oldu. Sonunda iki yıl önce saygın bir işim oldu. Sonunda yoksulluktan ve üç çocuğumuzdan kurtulduk.

Birinci ve ikinci çocuk arasında biseksüel olduğunu itiraf etti ve bir süre ayrıldık. O geri geldi ve tüm yol boyunca savaştık. Bu yıl ikimiz de yenilmiş hissettik ve ben başka birini buldum. Böylece çıktım. Her gün çocuklarımı gördüğümü ve onlara baktığımı kabul ediyorum. Buradaki mesele o değil, mesele geliyor.

Yani işler zor. Birbirimize bakıp ayrılığın acısını hissediyoruz. Ailevi şeyler yapmak ve çocukları mutlu etmek için birbirimize sarılırız. Sonra iki ay sonra tekrar sevişmeye başlıyoruz ama yine de ayrı kalıyoruz.

Öte yandan, erkekler ve kadınlar için craigslist'i aramaya başlar ve isabet alır. İşe gidecek ve öğle yemeğinde arabada biriyle yatacak ve sonra onları bir daha asla görmeyecek.

Bu ilk başta beni mahvetti. Geri gelmem, beni becermem ve sonra da yanında bir şeyler olmam için bana yalvaracağına inanamadım. Ama sonra yan tarafta bir şey olduğunu fark ettim. Bu yüzden bir süre tuhaflaştı ve bir daha konuşmadık.

Şimdi tekrar konuşuyoruz ve seks yapıyoruz ama şimdi onun diğer erkeklerle yaptığını biz de yaptığımız için bana söylemesini sağlıyorum. Ve gelmiş geçmiş en iyi seks. Şimdi başka erkekler tarafından becerilmesini ve izlememe izin vermeyi düşünüyoruz.

Bu vurucu. Hala acıyor ama hoşuma gidiyor.
Benim neyim var?

Bir yan not olarak, çocuklar bunların hiçbirinin olup bittiğinin farkında değiller. Onları güvende tutuyorum. Çocuklarım birinci, ben ikinciyim."
"İkinci yılımın sonbahar çeyreğinin son haftasını lisans olarak bitiriyorum. Uzun mesafeli bir ilişkim var, sekiz saat arayla. Gittiğim kolej, üniversite için ilk tercihimdi, ancak katılmak için hiçbir zaman gerçek bir nedenim olmadı, sadece istedim. Erkek arkadaşımın koleji de onun ilk tercihi. İkisine de kabul edildim. İkisi de harika kolejler, hatta onun sıralaması benimkinden daha yüksek. Ancak, bunu konuştuktan sonra, üniversite için taşınmama karar verdik, başlangıçta gitmek istediğim üniversite en iyi seçenek olacaktı. Ben onun okuluna gidecektim ve ayrılacaktık, bir erkek yerine üniversiteyi tercih etmem aptalca hissettirirdi, o da bu seçimi yapmama izin verdiği için kendini suçlu hissederdi ve genel olarak kendimizi kötü hissederdik. Bu yüzden uzun mesafe işini yapmaya karar verdik.

Üç buçuk yılı aşkın bir süredir çıkıyoruz ve geçen yıl zor geçti. Ama hayatta kaldık ve eskisinden bile daha iyiyiz. İlişkimiz sağlam görünüyor. Sorunlarımız var ve bunlar genellikle uzun mesafe nedeniyle daha da kötüleşiyor, ancak biz güçlükle yolumuza devam ediyoruz. Ancak, tüm bunlara rağmen, ilişkimizi buna katladığım için kendimi çok suçlu hissediyorum. Sanki bu uzun sürecek bir ilişki ve aynı okulda olsaydık hayatı on kat kolaylaştıracaktı. Yaşadığımız sorunlar için hep beni suçluyor çünkü ben taşınmayı seçtim. Bununla nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum. Kolej kararım için beni suçlamak yerine kararı aşıp ortaya çıkan sorunları çözmeye devam etmesine nasıl yardımcı olabilirim?

Uzun yazı için özür dilerim. Sadece zorlaşmaya devam ediyor."
"Benim (late20sF) yıllardır gelişigüzel tanıdığım bir arkadaşım (late20sM) var ama ikimiz de çok hareket ettiğimiz için sadece birkaç kez takıldık. Aramızda açıkça romantik hiçbir şey olmadı, ama gerçekten iyi bir bağlantımız var ve bazen zamanlama daha iyi olsaydı çıkardık mı diye merak ediyorum. Şimdi yaklaşık yarım saat ayrı yaşıyoruz ve son zamanlarda birkaç aydır ilk kez takıldık. Sayfamı kimin ziyaret ettiğini ve nerede bulunduklarını görebilmem için analizleri izleyen kişisel bir web sayfam var. O gece geç saatlerde, birinin beni Google'da aradığına ve kişisel web sayfamdaki birkaç sayfayı ziyaret ettiğine dair bir uyarı aldım. O olduğunu bildiğim yere göre.

Bu benimle ilgilendiğinin güçlü bir işareti mi? Yoksa insanların rastgele arkadaşlarını google'da araması biraz yaygın mı?"
"Zorlu bir ilişkiydi ama en azından birbirimizi seviyoruz. Her engeli aştık ama sanırım her geçen sorunla birlikte o daha da yıprandı.

İkimiz de genciz, henüz 20'li yaşların başında yaşamayı bitirmedik ama yerleşmek için bolca konuştuk, hatta birlikte yaşamaya başladık. Dün gece ayrıldık ama barışmak için hâlâ yer var mı bilmiyorum. Hala onu kovalamalı mıyım bilmiyorum. Onu hala seviyorum ve gerçekten devam etmeyi planlamıyorum - olursa olur, olmazsa bununla başa çıkar mıyım? Orada biri olmadan önce hayatın nasıl olduğunu unutmuş gibiyim."
"Oda arkadaşımın (aynı zamanda en iyi arkadaşımın) kız kardeşine aşık oldum. Onu o kadar iyi tanımadığım için (bununla birlikte, onun sevimli olduğunu düşünüyorum, kolayca tanıştığım en iyi ve en nazik insanlardan biri) ve çünkü o çocukça bir aşk olarak görüyorum. en iyi arkadaşımın kız kardeşi, ondan hoşlandığım için kendimi suçlu hissediyorum.

En iyi arkadaşımdan kaçınmaya başladığım noktaya geldi çünkü kız kardeşi ve ben birlikte bir sınıfımız olduğu için her gün konuşuyoruz ve onunla birlikteyken kendimi bok gibi hissediyorum. Çoğu zaman tüm arkadaşlarımız birlikte bir gece planlayacak ve sırf o da orada olacağı için gitmemek için bir bahane uyduracağım.

Aşkım bu davranışı yakaladı. Hatta onunla hiç takılmadığım için beni aradı. Neredeyse ona aşık olduğum için olduğunu söyleyecektim ama kendimi durdurdum. Ne yapmalıyım? Ondan nefret ettiğimi düşünmemesi için ona aşık olduğumu söylemeli miyim? En iyi arkadaşıma söylemeli miyim? Sırf ona biraz aşık olduğum için birinden kaçınmak çocukça mı?"
"Ben 27(k) ve o 25(e). 3 yıldır birlikteyiz ve her şey çok güzel gidiyor. O hoş bir adam ve onu gördüğümde kalbim hala çarpıyor, kulağa ne kadar klişe gelse de <3.

Dün gece bana evlenme teklif etti. Farkına varma başlayana kadar hayatımda hiç olmadığım kadar mutluydum; Ona geçmişimi anlatmalıyım.

Gurur duymadığım bazı şeyler yaptım ve onlar hakkında yalan söyledim. Ben tam bir fahişeydim; 16 yaşımdan 21 yaşıma kadar bana asılan herhangi bir pislikle yatardım. Ben de 18-21 yaşları arasında striptizciydim ve bu süre zarfında tekrar tekrar uyuşturucu ve alkol alışkanlığım vardı. Bazı noktalarda küçük bir orduyu öldürecek kadar aldım... Gelecekteki sağlığımı nasıl etkileyeceğinden emin değilim ama şu ana kadar önemli bir şey yok.

Ona nasıl söylerim? İstedim ama her şey çok kafa karıştırıcı. Ciddi bir ilişki içinde olana kadar bu kabul edilecek bir şey değil ama o noktada bunu zaten saklıyormuşum gibi hissettim, bu yüzden saklamaya devam ettim. Ona seks partnerlerimin sayısı, iş geçmişim, liseyi neden bıraktığım vs. hakkında yalan söyledim. Artık aynı kişi değilim ve onun beni sadece bir sürtük ya da sürtük olarak görmesini istemiyorum. uyuşturucu bağımlısı (21 yaşımdan beri hiçbir şey almadım, hatta alkol içmedim)."
"Erkek arkadaşım bu büyük ağ oluşturma etkinliği için Vegas'a gitti. Son zamanlarda, yaklaşık bir buçuk hafta önce çıkmaya başladık.
Bu konuda kendimi güvensiz hissetmekten kendimi alamıyorum, çünkü striptiz kulüplerine veya genel olarak kulüplere gidiyor ve iletişim kurduğu insanlarla.

Meşgul olacağını biliyorum ama önemli bir şeyi bölüyor olabileceğim için onunla sohbet başlatmaya çalışmalı mıyım bilmiyorum. Ben de inanılmaz derecede yapışkan görünmek istemiyorum.
Tüm bu olup bitenler hakkında ne kadar güvensiz olduğumu bilmiyor.

Bazı şeyleri fazla mı düşünüyorum? Yaş farkımızın oldukça geniş olduğunu biliyorum ama bunu defalarca tartıştık ve yaş farkını umursamadığımız sonucuna vardık."
"Yaklaşık bir haftadır bir adamla konuşuyorum ve geçen hafta boyunca gerçekten iyi anlaştık. Metin gönderme/snapchat... vb.

Hafta boyunca bana ne kadar güzel/sevimli/komik olduğumu ve benden hoşlandığını söyleyen mesajlar gönderiyordu.

Cuma gecesi yurduma (Kolej yurduna) geldi ve bir film izledik ve rastgele şeylerden konuşurken kucaklaştık. Gecenin sonlarına doğru birbirimize şirin şeyler söylerken birkaç kez öpüştük.

Cuma gecesi bana Cumartesi günü takılıp takılamayacağımızı sordu ve ben de evet dedim. Sonra cumartesi gününün bir bölümünde meşgul olacağını biliyordum ama o gece boş olabileceğini söyledi. Neredeyse bütün gece olduğu yerde kaldı, bu yüzden takılmadık.

Cumartesi gecesi beni aradı ve yarın birkaç haftalığına eve gitmeden önce (2 saat uzakta) bugün (Pazar) beni gerçekten görmek istediğini söyledi.

Bugün bütün gün evinde kardeşiyle League of Legends oynuyor, benimle takılmak istediğini ama galibiyet serisi yakaladıklarını ve bu yüzden ayrılmak istemediğini söylüyor.

Lütfen neler olduğunu anlamama yardım edin. Bu adamdan gerçekten hoşlanıyorum ve Cuma gecesi harika vakit geçirdiğimizi hissettim, ama şimdi beni başından savıyormuş gibi hissediyorum.

Genelde her şeyi çok fazla düşünürüm, bu yüzden bunu çok fazla okuyor olabileceğimi düşünüyorum. En azından olanın bu olduğunu umuyorum. Emin değilim."
"Birlikte 2 yıl, kopya çekme vb. sorunlar yok ve her şey birlikte harika. Ama bu beni gerçekten rahatsız ediyor. Artık harika bir vücudu var ve bunun için çok çalıştı (tonlarca spor salonu, yaşam tarzı değişikliğinden çok sağlıklı bir diyete). Uzun boylu, uzun bacaklar ve fit bir vücut. Ancak, artık büyük albümlerde tutmakta ısrar ettiği pinterest ilham verici resimleri gibi giyinmeyi seviyor. Onları kilo vermek için motivasyon olarak kullanmayı anlayabiliyorum, ama dürüst olmak gerekirse, onu o kısa şortlarla görmek ya da katmanlı her neyse onu görmek beni gerçekten rahatsız ediyor. HERKES onu kontrol ediyor ve bunu sadece benim değil, dikkat çekmek için yapıyormuş gibi hissediyorum. Herkesin ona baktığını bilmesi gerekiyor ve onun harika bir vücudu olduğunu zaten biliyorum, bu beni etkilemesin. Ona sesini kısmasını nasıl söylerim? Herkesin ona baktığını görmek hoşuma gitmiyor. Sorduğumda başından savıyor ve bu kıyafetlerin ""kendini daha güvende hissettirdiğini"" söylüyor. Daha az dikkat çeken kıyafetler giymesini nasıl sağlayabilirim? Hiçbir şey ucuz veya tamamen sürtük gibi değildir - sadece istediğimden daha fazla dikkat çekiyor."
"Saçma çünkü bunu kimseye itiraf etmedim. ve insanlar beni çok sakin ve çok soğukkanlı biri olarak gördükleri için. Maksimum beğeni Ben bunu yansıtmaya çalışıyorum ve zamanın %95'inde böyle olduğumu hissediyorum.

Ama zamanın geri kalan %5'inde ya bir ton öfkemi bastırdığım için aşırı stres ve kaygı halindeyim ya da tüm o enerjiyi harekete geçirip sadece *öfkeyi* sergileyebildiğim için kendimi gerçekten harika hissediyorum. ikincisinin kaç kez olduğunu sayın ve gerçekleştiğinde tamamen kontrolden çıktığımı hissediyorum ama aynı zamanda yüksek af.

Bugün bir komşu ve köpeğiyle yaşadığı bir olaydan sonra bunun ciddi bir sorun olduğunu anladım. Ayrıntılara girmeyeceğim ve okumanız için ona karşı tam düşüncelerimi bile yazamıyorum çünkü çok iğrençler. %100 önlenebilir bir durumda tamamen hatalı olduğunu hissettim. Bu olurken, o tür bir öfkenin oluştuğunu hissedebiliyordum ve bu yüzden onunla tek bir kelime bile konuşmadım. Sadece bağırmasına izin verdim. Bir şey söylemiş olsaydım, bu çok kötü olurdu ve çok kötü davranışlara yol açabilirdi. Benim de sıfır yüz ifadem vardı, temelde sadece bir tuğla.

Bu birkaç saat önce oldu, yapabildiğim tek şey sonuçları olmasaydı ne yapacağıma odaklanmaktı. Ya da onu bir sonraki görüşümde ne yapmak istediğimi. Ya da onun gibi biri için adalet nasıl olmalı? Sahip olduğumu sandığım tüm şefkat pencereden tamamen uçup gitti. Hepsi gerçekten iğrenç şeyler. Bu olduğunda, bu duygular *haftalarca* benimle kalır.

Bu gerçekten benim soğukluğumu kesiyor ve bundan nefret ediyorum. Bazen bu düşüncelere sahip olmaktan ve bu tepkiye sahip olmaktan nefret ediyorum, olduğumu düşündüğüm tüm iyi şeyler tamamen gitmiş gibi geliyor. Sanki katman katman makyaj yapıyorum ama gerçekten derinlerde bir canavarım.

Sanırım sorum şu, böyle olmamak için ne yapabilirim? Bazen bu ""karanlık tarafa"" sahip olmaktan bile zevk aldığımı hissediyorum ki bu daha da hastalıklı."
"Zamanaşımı süresi dolmuş olabilir, ancak bir yıl ve birkaç ay önce işte yaralandım. İş yerinde kaydım ve düştüm ve doğrudan popomun üzerine düştüm. Olaydan sonra iyiydim ama daha sonra sinir ağrısı vurdu. Vardiyamı bitirdim ve eve gittim. Ertesi gün çok kötüydü ve hastaneye gitmek için müdürle konuşmaya gittim. Tamamen kabaydı ve başka bir yönetici de öyleydi. Bu tamamen farklı bir hikaye. Sadece bir yere gidebildim (bunu bana müdür söyledi), ben de gittim. Röntgen çektirdim, omurgamı kırdım sandılar. Yapmadım, sadece ciddi bir sinir iltihabı. DJD'yi kurmaya başladığımı gösterdi. O kazadan beri kronik sırt ağrım ve kronik siyatiğim var. Bunun sırt sorunlarımı hızlandırmaya yardımcı olduğundan oldukça eminim. Artık bastonla ve bazen de yürüteçle yürümek zorunda kalacağım noktaya kadar engelliyim. 23 yaşındayım ve Sağlık Hizmetleri mezunuyum ve TN'de hiç iş bulamıyorum. (İstediğim bir durum. Bastonla içeri giriyorum ve ""Yeterli deneyimin yok, üzgünüm"" diyorlar. Derecemin biraz İK geçmişi var, nasıl gideceğini biliyorum.) Sadece merak ediyorum. yapabileceğim bir şey varsa. O şirketle (büyük zincir) cehenneme gittim. Ayrımcılığa uğradım, yönetim tarafından aşağılandım (bu konuda GM) ve bunun hayatımı mahvettiğini hissediyorum. Sadece düzgün bir şekilde temizlemek istemedikleri için. Yine de dediğim gibi, zamanaşımı dolmuş olabilir, ancak bir avukatla görüşmeden önce bir şey olup olmadığını görmek istiyorum. O zamanlar yapmadığım kıçımı tekmeledim. Verilen herhangi bir tavsiye güzel olurdu. Bu metin duvarını okuyan herkese minnettarım! Gerekirse detayları PM atabilirim."
"En iyi arkadaşım ve ben birbirimizi yaklaşık on yıldır tanıyoruz, ikisi de 24 yaşında kadınlar. Eleştiriye karşı çok hassastır ve onu iyi idare etmez. Eleştirildiğini veya gücendiğini hissettiğinde savunmaya geçmez, bunun yerine çocukça ve mantıksız bir tepki verir. Örneğin, şu anki yaşam durumundan rahatsızdı, ben de neden başka bir yere taşınmayı düşünmediğini sordum. Cevabı, üzgün olduğuydu, kararlarını asla desteklemedim, kaba ve eleştireldim. Ona yardım etmeye çalıştığımı söylemeye çalıştım, değiştirebilecekken neden kendini mutsuz etmeye devam ettiğini anlamadım. Bana kaba isimler diyerek daha fazla sinirlendi ve konuşma oradan daha da kötüleşti.

Sosyal ipuçları ve üslubum konusunda çok kötüyüm, bazen biraz fazla açık sözlü olabiliyorum. Bazen kaba davrandığımın farkındayım ama birini üzdüysem niyetimin bu olmadığını açıkça belirtmeye çalışırım.
Arkadaşım yaklaşık bir yıl öncesine kadar bana böyle davranmamıştı. Geçmişte bazı sağlık sorunları vardı ama şimdi iyi (belki stresin bununla bir ilgisi vardır?). Neredeyse her gün çalışıyor ve kendine eskisi kadar iyi bakmıyor, genellikle hasta veya bitkin.

Sadece birkaç kez kavga ettik, ama kavga ettiğimizde onunla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim. Çok inatçıdır ve başka bir bakış açısı görmeyi reddedecektir. Onun tarafını seçmezsem, beni suçlu hissettirmeye çalışır ve onun için üzülmeme neden olmak için ""kurbanı oynar"". Bir kavgaya karıştığında manipülatiftir ve kendisini kurban gibi göstermek için diğer kişilerin sözlerini çarpıtır."
"*Bunun buraya ait olup olmadığından tam olarak emin değilim, çünkü daha çok flört karşıtı (deyim yerindeyse), bu yüzden başka bir yere koymam gerekirse lütfen bana bildirin!*

Hiç öpülmedim, çıkma teklif edilmedim, seks yapmadım, bir ilişkim olmadı vs. sürekli eğlenceli şeyler yapıyorum ve yine de benimle romantik olarak uzaktan ilgilenen biriyle hiç tanışmadım.

İnsanların romantik bir bakış açısıyla çekici bulmadığı kötü hisler yaydığımı farz ediyorum. Ek olarak, son derece çekici olmadığımı da biliyorum (ya da bana öyle söylendi), ki bunun hiçbir işe yaramayacağından eminim. Asla romantik olarak sevilmeyeceğime dair oldukça güçlü bir his var içimde ve bu konuda mutsuz olmaktan yoruldum.

**Peki, ""sonsuza kadar yalnız"" olacağınızı nasıl kabul edeceğinize dair herhangi bir tavsiyesi olan var mı? Ayrıca, bu bilgiyle nasıl mutlu ve tatmin olunacağına dair tavsiyesi olan var mı?**

*Hiç* bekar arkadaşım olmadığını belirtmeliyim, bu da ilişkilerin sosyal etkileşimlerimin değişmez bir parçası olduğu anlamına gelir (bu tamamen iyi çünkü arkadaşlarımın tüm önemli arkadaşlarına bayılıyorum, ama zor çünkü bana şunu hatırlatıyor: Muhtemelen buna asla sahip olamayacağım). Bu, yalnız kalacağımı bilerek mutlu olmamı benim için daha da önemli kılıyor - O kadar sert, bekar bir arkadaş olmak istemiyorum.

Herhangi bir tavsiye?"
"Tamam, başlangıç ​​olarak, birçoğunuzun hemen ikimizin de çok genç olduğunu ve bu tür şeylerin olduğunu vs. işaret edeceğinin farkındayım.

Her neyse, bir süredir liseden tanıdığım bir kıza biraz aşık oldum, çok büyük bir şey değil, sadece ona karşı hafif bir çekim, bunun tamamen normal olduğunu duydum. Ancak, geçenlerde S/O'ma söyledim ve o bu çekim konusunda gayet iyiydi. Bir veya iki gün bu konu hakkında konuştuk ve sonunda başka bir kızla cinsel ilişkiye girmek istediğim sonucuna vardı, ki bu bir dereceye kadar doğruydu (çünkü S/O'm cinsel ilişkiye girdiğim tek kişiydi). önce). Her neyse, S/O'm aşkımla buluşmama izin verdi ve onu vurmamıza izin verdi (sonunda bir yük yaptık ve bana kafa verdi). S/O'ma bunu söylediğimde, beni şaşırtarak bundan gerçekten hiç rahatsız görünmüyordu.

O zamandan beri ayrıldık, aşık olduğum kişiyle olan olaylardan etkilendim ve S/O'm umursamadıysa ilişkimde bir şeylerin ters gittiğini hissettim.

Birisi bana ne yapmam gerektiği konusunda tavsiye vermeye çalışabilir mi? Çünkü hala eski sevgilime aşığım ama sanırım hala diğer kıza aşığım. Kafam karıştı!

**DÜZENLEME**: Açıklığa kavuşturmak gerekirse, bunların hiçbiri kimsenin arkasından yapılmadı, S/O'm aşık olduğum kişiyle tanışmak ve potansiyel olarak cinsel etkileşimde bulunmak için dışarı çıktığımın tamamen farkındaydı."
"Küçük arka plan. Ben 28 Asyalı (Vietnamlı) bir kadınım. Kaliforniya'da doğup büyüdü. Birinci nesil. Tek çocuk. Benim adım her zaman ""Asyalı"" oldu, hiçbir zaman yasal bir Amerikan adı olmadı. Ne olursa olsun, 8 yaşım civarında, adımın Dai (Ölmek Telaffuz Edilen) ile bitmesi nedeniyle, insanlar bana Lady veya Lady Dai demeye başladı. Yani 20 yıl boyunca, soyadım doğum adımla ilişkilendirildi.

Bugün babamdan bir e-posta aldım. Doğum adımı, telaffuzu daha da zor bir Vietnamca ""Thien Kim T. Nguyen"" olarak değiştirmek istiyor. Şahsen ben ilk kelimeyi bile telaffuz edemiyorum. ""Adımı herhangi bir şeyle değiştireceksem, Leydi veya AMERİKAN bir şey olacak"" dedim. Aslında, bir iş sektöründe çalışıyorum, daha da karmaşık bir asya ismi sığmayacak veya başkalarıyla tanışmayı kolaylaştırmayacak.

Sorun şu ki, babam sizin tipik ""Ben haklıyım, siz yanılıyorsunuz"". Adımı değiştirmesinin nedeni kaderimi değiştirmek. Hayatımı daha iyi hale getirmek için, gittiğim rotayı değiştir. Bu mantığa katılmıyorum ve o en batıl inançlı, talepkar Asyalı baba olduğu için ne yapacağımı bilmiyorum.

Basitçe hayır diyebileceğimi biliyorum. Evrak işleriyle uğraşma ama babam kinci. Hayatımın cehenneme dönmesini sağlayacak, beni dışlayacak, beni reddedecek. vs. vs. Hepsi daha önce yapıldı.

Anlaması için ona yaklaşmamın bir yolu var mı? Birinin Asyalı ebeveynlerle başa çıkma konusunda biraz bilgisi olduğunu umuyorum. Daha çok Amerikan Kültürü'nden etkilendiğim için anlaşılır ve saygı duyulacak şekilde konuşmak benim için zor."
"Deneyimsiz olanlar için: Varsayılan subreddit'ler, belirli sayıda abonesi olan subreddit'lerdir, bu da onları reddit'te oturum açmamış veya herhangi bir subreddit eklememiş veya kaldırmamış kişiler tarafından görülebilir kılar.

Varsayılan alt dizinlerden bazılarının (yani ateizm ve siyaset) çok itici olduğunu görüyorum, bu neyin tartışıldığı veya tartışıldığı ilkesiyle ilgili bile değil, bunun nasıl olduğu ve toplulukların arkasındaki yorumlarla ilgili.

Temel olarak iticidirler ve bu tür alt dizinlerin sunduğu bu dar ilkeler dizisine katılmayan insanları korkutabilirler. Yani eğer dindarsanız ertelenebilirsiniz, eğer bir Cumhuriyetçiyseniz veya genel olarak muhafazakarsanız ertelenebilir, vb.

Daha tarafsız olan ve akıllı tartışmaları teşvik eden alt dizinler herkes için çok daha hoş karşılanma eğilimindedir, videolar veya komik alt dizinler zaten tarafsızdır ve muhtemelen yeni kullanıcılar için iyi bir 'kanca' olacaktır.

Reddit'i arkadaşlarıma tavsiye etmekte tereddüt ediyorum çünkü bazı varsayılan alt dizinlerde ifade edilen inanılmaz derecede dar ve kibirli görüşlerden bazılarını görebilirler ve bunu benimle ilişkilendirebilirler ki bu benim istediğim bir şey değil."
"Yani, uzun lafın kısası, yaklaşık üç hafta önce esrar ve araç gereç bulundurmaktan bana kabahatli bir suçlama yazıldı. Bu işten sonraydı ve mülkte falan değildi. Her neyse, bugünden üç hafta ileri sarın ve ofise çağrıldım. Patronum bunu öğrendi ve bana kovulma ya da istifa etme seçeneği verildi. Açıkçası ikincisi ile gittim.

Sorum şu, gelecekte sorulursa buna nasıl yaklaşmalıyım? Amirim (beni ""kovan"" patronla aynı kişi değil), yine de onu referans olarak kullanmaya devam etmeme izin vereceğini söyledi. O ve ben iyi anlaştık ve işte hiçbir zaman sorun olmadım (aslında tam tersiydim), bu yüzden sorgulanırsa bana iyi bir eleştiri vereceğini düşünüyorum.

Her neyse, bu Cuma (çok şükür) bir telefon görüşmem var ve bu soruna nasıl yaklaşmam gerektiğini merak ediyorum. Bunu bilmelerine imkan yok ve eminim hala orada çalıştığımı düşünüyorlardır. Elbette bu konuyu açmayacağım ama bana oradaki işim hakkında soru sorarlarsa artık orada çalışmadığımı onlara söylemeli miyim? Dürüst olup istifa ettiğimi mi söylemeliyim? Sanırım benim için sahip olduğum başka bir şey de *teknik olarak* hiç kovulmadığım...İstifa ettim. Her neyse, siz ne düşünüyorsunuz?"
"7 yaşındaki kocam ve ben 100 yıllık bir binanın üçüncü katında yaşıyoruz. Günlük, sahibinden kiralık, kurumsal değil. Sitede bir ev sahibi var ama o bir kedi ve zaten nadiren burada. Alt kattaki yeni komşularımız surround ses sistemine sahipler, sabah 4-5'e kadar video oyunları oynuyorlar ve televizyon izliyorlar. Dairemizi o kadar sallıyor ve o kadar gürültülü ki televizyonumuzu bile duyamıyoruz. Dün gece saat 3'te duvarları dövüyorlardı. Onlara haber vermek için yere vurdum, hey, havalı değil. Misilleme olarak bir saat boyunca bok gibi çekiç şarkısı yapmaya karar verdiler. Ev sahibinden onlarla konuşmasını istedim ve o hemen yukarı çıkacağını söyledi, ama yine de yapıyorlar ve daha yüksek sesle ekleyebilirim, ayrıca duvarlara vurma sesleri ve gülüşmelerini duyabilirsiniz. Aklımın ucundayım ve tavsiyeye ihtiyacım var. Kocam, av dükkanından geyik idrarı alıp kapı çerçevelerine veya buna benzer bir şeye dökmek gibi sessizce onları geri almak istiyor. Korkarım yüzümü gösterirsem kamyonumu kilitlerler ya da öyle bir şey."
"Kız arkadaşım ve ben birkaç aydır birlikteyiz. Ama biz birbirimizi yaklaşık 7 yıldır arkadaş olarak tanıyoruz. Son birkaç ayın büyük bir kısmını birbirimizi görerek geçirdik ve ilişkimizin harika bir şekilde ilerlediğini hissediyorum. Çıkmaya başlamadan önce birbirimizi tanıdığımız gerçeğinden dolayı, yeni bir ilişkinin sahip olabileceği tuhaf 'cinayete meyilli bir manyak olup olmadığına karar vermeye çalışma' aşamasını yaşamadık. Büyük bir güven seviyemiz var ve birbirimizi çok önemsiyoruz.

Şimdi, işlerin karıştığı yer burası... Üniversiteden yeni mezun oldu ve benim şehrimde derecesine göre işler çok az ve çok uzak. Bu yüzden, sonunda bir iş bulduğunda işlerin farklı olabileceğini biliyorduk. Evden çok uzağa taşınmak istemiyordu ama şehirde bir iş bulamıyordu. Her seferinde 3 hafta uzakta olduğu bir işe girdi.

İşin püf noktası, bu 3 hafta boyunca iletişimin çok zor olacağıdır (açık okyanusta teknelerde çalışıyor). Bu nedenle, onunla her gün, hatta potansiyel olarak haftalık olarak konuşmak bir sorundur.

O gitmeden önce bunun hakkında konuştuk ve ikimiz de bu işi halletmekle ilgileniyoruz. Zor ve zahmetli olacağını biliyoruz ama birbirimizi önemsiyoruz ve birlikte geçirdiğimiz zamandan gerçekten keyif alıyoruz.

Aranızda böyle bir durum yaşayan oldu mu? İşlerin nasıl yürüdüğüne dair ipuçlarınız var mı?"
"Bu tifu bu akşam erken saatlerde oldu, bu yüzden hala her şey için kendimi kötü hissediyorum.

Bugün erken saatlerde, ailem bazı arkadaşlarıyla buluşup Kilise'deki Noel Arifesi töreninden sonra yerel bir restorana gitti. Grup, Noel günü için çok heyecanlı olan birkaç küçük çocuğu içeriyordu. Ağabeyim ve ben küçükler hakkında şakalaşmaya başlarken restoranda küçük bir sohbet ve basit bir sohbet devam ediyordu. O zamanki şakacı zihniyetimden dolayı, gerçekte kiminle konuştuğumu düşünmüyordum ve çocuklardan biri ""Noel Baba'nın bana yeni bir Xbox One almasını istiyorum"" demeye başlayınca ilk önce ben kustum. aklıma bir şey geldi ve yüksek sesle yorum yaptım, ""**Noel Baba'nın sadece anne ve baba olması çok yazık!**"". Hemen ardından, ağzı açık yüzler bana tiksintiyle bakarken masa sessizlik ve yüksek sesli gözyaşlarıyla doldu. Dikkatimi masanın etrafından bana ateşlenen hançerlere çevirmeye çalıştığımda, restoranın etrafına baktım ve diğer müşterilerin çoğunun, ailemin ve arkadaşlarımın yanı sıra bana kaba bakışlar attığını gördüm. Babam anında gömleğimden tuttu ve beni otoparka sürükledi ve az önce mahvettiğim üç küçük hayatın nasıl o kadar perişan olduğunu ve arkadaşlarımızın restoranı terk etmek zorunda kaldıklarını anlattı. Daha sonra eve gittiğimizde çocukların hala ağladığını ve o kişinin inancını kaybettiği için Noel ağacının altındaki tüm kutuları parçalamaya başladığını söyleyen bir telefon aldık. Ondan sonra, dünyadaki tüm özürlerin yaptığım üç küçük, harika kırık kalbi tamir etmeyeceğini anladım. Şimdi, Noel tatilimin geri kalanı ailemin arkadaşlarının evinde zor, uzun çalışma saatleri içeriyor ve şimdi babam inançlarını yeniden canlandırmama yardımcı olmak için craigslist'te Noel Baba'ya benzeyen birini bulmamı sağlıyor. Umarım daha fazla zarar görmeden eski Aziz Nick'e olan inançlarını tazeleyebilirim."
"Biliyorum gencim ve ilişkiler ve aşk hakkında öğrenecek çok şeyim var ama onu yaklaşık 12 yıldır tanıyorum. Ona karşı gerçekten hislerim var.

Çok yaklaştık ve bir partide takılıyorduk, bu yüzden şimdi bir veya iki arkadaş bana ne olduğumuzu soruyor... ve dürüst olmak gerekirse, kendime söyleyemem

Arkadaş bölgesindeymişim gibi geliyor ama aramızdakileri çok sığ bir şey olarak sınıflandırmak istemiyorum çünkü bazen bir çiftmişiz gibi geliyor (bana göre şeyleri çok fazla analiz etmek).

Bu gönderi esas olarak son zamanlarda benimle biraz... normalde olduğundan farklı konuştuğu için (eğlenceli ily'ler, öpücük emojileri)

Ne yapmalıyım? Ve ne yapmam gerektiğini düşünüyorsun, şahsen mi yoksa mesajla mı olmalı?"
"Muhtemelen daha önce meydana gelen garip bir problemle size geliyorum. Ancak, başkalarının bu sorun hakkında ne düşündüğünü ve bununla başa çıkmak için herhangi bir ipucu olup olmadığını merak ediyorum.
Birkaç ay önce, harika bir arkadaş olarak gördüğüm biriyle aram bozuldu. Boktan davranışlarımızda ikimizin de hatalı olduğunu söylemekten başka ayrıntılara girmeyeceğim. Yine de, bu bölümü geçmişte bırakmaya çalışıyorum. Ancak artık arkadaş değiliz.

Ancak, birçok ortak arkadaşımız var. Dramadan kaçınmak için durum hakkında kasıtlı olarak sessiz kaldım, ancak eski arkadaşım yakın arkadaşlarına benim hakkımda dedikodu yapıyor gibi görünüyor. Görünüşe göre etrafta olmaya değmediğimi düşünen bir grup insan var.

Normalde bu beni rahatsız etmezdi, çünkü pek çok iyi arkadaşım var ve işim, kariyer beklentilerim vb. Genellikle arkadaş grubu onunla birliktedir ve onu göreceğimi bildiğimde yardım edemem ama endişelenirim. Ancak, bu toplantılar diğer arkadaşlarımdan bazılarını görebildiğim tek zamanlardır, bu yüzden onlardan tamamen kaçınmak istemiyorum.

Burada hiç kimse benzer bir pozisyonda oldu mu? Bununla nasıl başa çıktın? Kibarca bir merhaba demeyi denesem bile, eski arkadaşımın beni görmezden geleceğine dair bir his var içimde. Kibar olmaya çalışmalı mıyım? Gariplikten kaçınmak istiyorum ama ne olduğunu bilmeyen ortak arkadaşlarınız varken bu zor. Ama onunla etkileşime girmeyi düşündüğümde gerçekten yoğun bir endişe hissetmekten kendimi alamıyorum. Gerçekten istemiyorum ama arkadaşlarımı görmek istiyorum.

Olanlar hakkında arkadaşlarımla konuşmayı mı yoksa şimdilik sessiz kalmayı mı tavsiye edersin? Drama karıştırmak istemedim ama en azından bazı yakın arkadaşlarımın"
"Arkadaşım iki gün önce bir barınaktan bir köpek aldı, on bir aylık dişi husky/çoban (muhtemelen Alman Kurdu?) karışımı. Çoğu zaman çok tatlıdır, ama arkadaşımın annesine homurdandı ve arkadaşım bir sopa alacakken, kız köpeği aşağı itmeye çalıştığı için köpek arkadaşlarından birine kıstırdı. Isırık kan akıttı ve köpeği aldıktan çok kısa bir süre sonra olduğu için (ve görünüşe göre barınak köpeği kuduz aşısı olmadan serbest bıraktı), arkadaşım ne yapacağını görmek için barınağı aradı. Barınakta yapmak zorunda olduğu köpeği 10 gün karantinaya alması gerektiğini söylediler. Köpeği aldığında, yukarıdaki davranışı anlattı ve barınaktaki kadın, çok ""öngörülemez"" olduğu ve tehlikeli olabileceği için köpeğin ötenazi için teslim edilmesini şiddetle tavsiye etti. Arkadaşım bu konuda fazla seçeneği olmadığını hissetti ve köpeği teslim etti. Şu anda onu geri alabileceğinden bile emin değilim (şu anda karantina sürecinde), ama sorum şu ki, bu tür davranışlara yardımcı olabilecek bir eğitim var mı? Bana karşı hiçbir şekilde saldırganlık göstermedi, ancak arkadaşım onun toplum içinde dışarı çıkamayacak veya insanların gelmesini sağlamayacak kadar tehlikeli olacağından endişeleniyor. Halka açık yerlere yanında götürebileceği bir köpek istiyor ama aynı zamanda bütün gün köpeğin yere serilmesi için ağlıyor. Köpeği daha iyi olması için eğitebileceğine gerçekten inanmak isterim, ama rastgele saldırganlık kurtulabilecek bir şey mi? Yanıtlar tahmin edilemezse, gerçekten ne yapabilirsiniz?"
"Bir süre önce, üniversitemde sırılsıklam olduğum bir kızla kısa bir şey yaşadım. Üç yıllık bir ilişkiden yeni çıkmış bir ilişkiyi nasıl istemediğine dair her zamanki saçmalıklarını vererek, ""bu sen değil benim"", ""Farklı koşullarda yapardım"" ... Yıkılmıştım ve reddettim. Vazgeç.

Aşk hayatımla ilgili ayrıntıları bilen çok az kişiye güvenirim ama bu arkadaşım Jack onlardan biri. Benden pek sır saklamadığını sanıyordum ama birkaç kez üniversitede görüştüğü bu kızdan bahsetti. Bana kim olduğunu söylemedi, bunun yerine önce ona yattığım kızın kimsenin bilmediği adını söylemem gerektiğini söyledi (insanlara bu tür şeylerden bahsetmekten hoşlanmıyorum).

Dün gece başka bir yakın arkadaşımıza kızın kim olduğunu sordum ve bana çok hoşlandığım bu kız olduğunu söyledi. Elbette Jack kimi isterse görebilir ama o kadar kızgınım ki en azından bana bunun olduğunu söyleme saygısını göstermedi. Herkes bilirken aktif olarak bunu benden bir sır olarak saklamaya çalıştı. Kurallara uyar ve süreyi belirtirdim ama hiçbir fikrim yok. Hala bu kızı kovalamaya ve herkesin önünde kendimi utandırmaya çalışıyordum.

Dün gece o kadar kötü durumdaydım ki kendime zarar vermeye veya kendimi öldürmeye teşebbüs etmeyeyim diye polis gelip beni gözetim altına almak zorunda kaldı.

Öfkem haklı mı? Bu sadece hayat mı ve devam etmem gerekiyor mu? Bırakın ona güvenmeyi, onunla bir daha asla anlaşabileceğimi hissetmiyorum."
"Onun ve ilişkimizin geçmişi: Göz alıcı bir çocukluk geçirmedi. ebeveynleri erken boşandı, birden fazla evlilik geçirdi ve her biri önemli olan, hayatına yeni giren babası tarafından terk edildi ve en kötüsü, gençken bir mahalle arkadaşı tarafından bekaretine mal olan cinsel tacize/tecavüze uğradı. Yaklaşık bir buçuk yıldır birlikteyiz. İlk uzun süreli erkek arkadaşı değilim ama sık sık kimsenin ona benim gibi sevgi göstermediğini söylüyor.

İlişkimizde sağlıksız bulduğumuz sorunları fark ettiğimiz ve bunları düzeltmek ya da yolumuza devam etmek için çalıştığımız için son zamanlarda bazı çalkantılardan geçtik. Haftalarca doğru yolda olduğumuzu hissettikten sonra, dün başka bir adamla yattığını itiraf ettikten sonra (biz çıkarken de yattığı) bana karşı bir cinsel sorunu olabileceğini düşündüğünü itiraf etti. Kendi sözleriyle, ""Seni sevdiğimi biliyorum, benim için mükemmel insan olduğunu biliyorum ve bunu anlamanın zor olduğunu biliyorum, ama biri bana tüm dikkatini verdiğinde ve beni sevdiğini gösterdiğinde, bunu yapsam bile."" Yapmadıklarını biliyorum, cinsel olarak üzerime geldiklerinde hayır demek zor.""

Tekrar çıksak da çıkmasak da, her şeyden önce o benim en iyi arkadaşım, bu yüzden bu problemle bana geldiğinde onun yanında olmak ve bu konuda onu desteklemek için elimden gelen her şeyi yapmak istedim. Bunu bana itiraf etmenin kolay olmadığını biliyorum. reddit, sana sorularım şunlar:

1) ona en çok fayda sağlamak için duruma nasıl yaklaşmalıyım?

2) Daha önce benim yerime geçen oldu mu, olduysa tavsiyen var mı?

3) Onun yaşadıklarını, seksle veya bağlılıkla ilgili sorunları yaşayan oldu mu ve eğer öyleyse, sizi bunu atlatan ne oldu? Sizin ya da yakın bir arkadaşınızın size yardım etmek için yapmasını dilediğiniz bir şey var mı?"
"Ben gencim ve aptalım ve neden bahsettiğim hakkında hiçbir fikrim olmadığıma inanmak için sebepler olduğunu biliyorum, ama hayatımın geri kalanında birlikte olacağımın SO'mun olduğuna gerçekten inanıyorum. Son üç yıldır benden 3 yaş büyük bir çocukla taciz edici bir ilişki içindeydim ve şu anki SO'm, böyle bir durumda kalmamın bile ne kadar aptal olduğumu anlamamı sağlıyor. Eski sevgilim her gün ve gece beni sözlü ve zihinsel olarak taciz eder, uyuyamadığı veya kabus gördüğü için sabahın erken saatlerinde beni arardı. Yeterince yardım etmediğim veya fazla dayandığım için bana bağırır ve bağırırdı. Birkaç kez beni itip boğmaya geldi. Şimdi, bu olayların bir güney çanı ile iyi sonuçlanmadığını söyleyelim. Bipolar manikti ve çoklu ilaçlarını alması gerektiği gibi asla almadı. Çok fazla gözden kaçırdım ve kendimi cahil olmaya istekliydim. Ben aldattım. İstismar etti. Ben ağladım. Kontrol etti. Bir şarkı olsaydık, ""Kim""-Eminem olurduk. Sonunda hissizleştim ve hissettiğim acıya yenik düştüm. Ama şu anki SO'm bana gerçek olduğuna asla inanmama izin verilmeyen her şeyi gösterdi. İlişkimiz her gün ve her an büyüyor ve her nefes aldığımda, denememi (yerçekimi dışında) toprağa bağlayan tek şeyin o olduğunu hissediyorum. Eski sevgilim ve ben bu yılın 5 veya 6 Haziranından beri birbirimizi görmedik veya konuşmadık. Bu, onsuz/onsuz kaldığım en uzun süre ve her zamanki gibi tekrar ona dönme ihtiyacı hissetmedim. SO'm beni aklı başında tutuyor ve beni gerçekten kurtarmış gibi hissediyorum. Duyduğum tüm acıklı hikayeler ve bulduğum incinmiş insanlar arasında, dışarıda ""Bir""ini bulan insanlar olduğunu bilmek istiyorum. Hepinizden bana neye sahip olduğunuzu, neyin eksik olduğunu ve ne istediğinizi söylemenizi istiyorum. Onlar ""tek"" mi? Nereden biliyorsunuz? <3"
"Bu yüzden, üniversite için taşındığım bu şehirde bir adamla tanıştım, onu fiziksel olarak SON DERECE çekici ve kişilik olarak ÇOK çekici buluyorum, ancak siyasi görüşleri benimkinin tersi ve o genellikle düşündüğümden biraz daha az olgun. Bana numarasını ilk verdiğinde ÇOK mesaj attık, çoğunlukla flört ettiğimizi düşündüğüm için, ama daha sonra tüm arkadaşlarıyla böyle olduğunu söyledi. İyi olduğunu söyledim çünkü Ocak ayında USMC temel eğitim kampına gitti ve ben bunu denizcilerle yaptım. O zamandan beri birlikte biraz zaman geçirdik ve ondan hoşlandığıma karar verdim, ancak şu anda kimseyle gerçekten ilgilenmiyor gibi görünüyor (eski sevgilisi MAYBE hariç). Şimdi memleketime geri dönüyorum ve bir fırsatı kaçırıp kaçırmadığımı, hiç fırsat olup olmadığını veya ""siktir et, ona çıkma teklif et, bakalım ne olacak"" noktasını geçip geçmediğimi merak ediyorum. ."""
"Tamam, ben bir 22F'yim yaklaşık 7 ay önce bu adamla (24M) OKC'de tanıştım. Yaklaşık bir hafta sohbet ettik, numara alışverişinde bulunduk ve ardından bir hafta daha mesajlaştık. Bir randevuya gittik ve tamamen vurduk. Birkaç kez daha takıldık, sonra üçüncü randevuda, geceyi geçirdim ve akıllara durgunluk veren, acayip, eğlenceli, harika seks yaptı. Sahip olduğumuz tek sorun, birbirimizden yaklaşık bir saat 15 dakika uzakta yaşıyor olmamızdı. Her zaman seks yapıyoruz (sıcak erotik roman tipi boktan bahsediyorum) ve daha fazla kez takıldık ve son zamanlarda işle çok meşgul oldum... Şey. Bugün FB'deydim ve onun ve başka bir kızın bu resmi belirdi. FB'si olduğunu tamamen unutmuşum çünkü hiç kullanmamıştı. Profiline giriyorum... meğerse bu kızla Şubat'tan beri çıkıyormuş. Bana onun hakkında hiçbir şeyden bahsetmedi ve kısa süre sonra tekrar takılmam için bana deli gibi vuruyor, üstelik zaten her gün bana mesaj atıyor ... yani reddit, ne yapmalıyım? Onu çağırın mı yoksa sürmesine izin mi verin? Ya da daha büyük insan ol ve her şeyi bitir..."
"Bu durumla nasıl başa çıkacağımı ve gördüğüm bazı şeylere dayanarak kız arkadaşımın bir ilişkiye gerçekten hazır olup olmadığını merak ediyorum. Gecelerin çoğunu benim evimde geçiriyor ve ne zaman yatmadan önce duş almaya gitsem, ben döndükten sonra dizüstü bilgisayarımda olduğunu ve açık sekmeleri hızla kapattığını fark ettim. İlk birkaç seferde utanç verici bir şeye baktığını düşünerek pek umursamadım ama sonra birlikte birkaç gün geçirdiğimiz her gece bunun her gece olan bir şeye dönüştüğünü fark ettim.

Tarayıcı geçmişimi kontrol ettim ve eski sevgilisinin facebook'una bakıyor. Spesifik olarak, eski sevgilisi ve eski sevgilisinin yeni kız arkadaşı. Çıkmaya başlamadan çok kısa bir süre önce zor bir ayrılık yaşadığını biliyorum. Onunla 6 yıldır evli ve onun çok kontrolcü olduğunu ve onun için iyi bir eş olmadığını ve ayrılmak istediğinde onu büyük bir suçluluk duygusuna soktuğunu ve zorlaştırdığını söyledi. Haftada bir kez onunla birkaç mesaj alışverişinde bulunacağını ve bunun için banyoda ağlayacağını fark ettim.

Bununla birlikte, benimle ne kadar mutlu olduğunu söyledi ve kötü bir ilişkinin sona ermesi konusunda neden hala üzgün olduğunu bilmiyor. Bunun bir kısmının eski sevgilisinin ne yaptığına ve kiminle olduğuna dair meraktan kaynaklandığını düşündüm, ancak bu konuda ağlamakla birleştiğinde, onun onu unutup unutmadığını merak etmeme neden oluyor.

Durum hakkında ne yapacağımı bilmiyorum çünkü haftalık ağlama rutinini yaptığında, bütün gece duygusal olarak mahvoluyor ve bu berbat. Anlayışlı olmaya ve ona alan açmaya çalıştım ama durum iyiye gitmiyor. Facebook olayı onu da etkiliyor. Gündüz/akşam cilveli olacak ve yatakta yapacağımız her şey hakkında konuşacak ve sonra ben duştan çıktıktan sonra ve onun Facebook'unu ziyaret ettikten sonra, sanki duygusal olarak gecenin geri kalanında müsait değil. .

Yine de onu gerçekten seviyorum, bu yüzden denemek ve çalışmasını sağlamak istiyorum, sadece bu durumla başa çıkmanın doğru yolundan emin değilim."
"Atılan hesap için özür dilerim.

Arkadaşım, bir A&R temsilcisi olarak ana akım müzik endüstrisine girmekle ilgileniyor. 4 yıllık İngilizce derecesi var ama üniversitede müzik işiyle ilgili bazı müfredat dışı etkinlikler yaptı. Ayrıca Chicago bölgesinde küçük süreli plak şirketleri ile üniversite dışında 2 staj yaptı. Birkaç yıldır çabalıyor ve başarılı olamıyor. Chicago'da yaşıyor ama bir yıllığına Los Angeles'a taşındı. Geçenlerde Chicago'ya döndü. Son stajının üzerinden yaklaşık 3 yıl geçti, ancak bazı çevrimiçi işbirliği işleri yaptı. Hala çok uzak ve arada çok az.

Sorum şu: Herhangi biriniz plak endüstrisine girmek için hangi yolu izlediniz? Önemli olan tek şey ağ kurmak mı? Özellikle aranan bir dizi beceri var mı?"
"Bu yüzden annem hayatıma bir sürü erkek soktu. Sonunda sakinleşmiş görünüyordu. Üvey babamla 2 1/2 yıldır evli ve yakın zamanda yeni bir iş kurdu. Çalıştığı işletmelerden birinin sahibiyle ""arkadaş"" olduğunu fark ettim. O zamandan beri gerçekten kabataslak oldu. ona sürekli mesaj atıyor ve üvey babamla konuştuğundan bile daha fazla telefonda onunla konuşuyor. Üvey babam çok çalışıyor ve çoğu zaman şehir dışında çalışmak zorunda kalıyor. O gidince annem arkadaşlarıyla dışarı çıktığını söyleyerek 3-4 saatliğine rastgele kaybolacak. Ona hangi arkadaşların olduğunu sorduğumda ""işten sadece birkaç arkadaş"" diye cevap verdi, bunun saçmalık olduğunu biliyorum çünkü annem ona mesaj atarken adama ""Seni görmek için sabırsızlanıyorum"" yazan bir metin mesajı gördüm. Şimdi bu gece onun facebook'unda ondan ""Seni seviyorum"" yazan bir mesaj gördüm ve o da ""Seni daha çok seviyorum"" diye yanıtladı. Ona bir şey söylemem gerektiğini biliyorum. Sorun buraya geliyor. Abim de ablam da biliyor ve benim tarafımda olacaklardı. Ancak bir şey söyleseler annem muhtemelen onları kapı dışarı ederdi. Bir şey söylersem annem beni babamla yaşamaya zorlayabilirdi. hatta daha da kötüsü annem boşanabilir ve bu arada tam bir pislik olan bu yeni adamın yanına taşınabilir. Daha da kötüsü, üvey babamın gerçekten yakınlaştığım 2 çocuğu var ve onların neler yaşamak zorunda kalacaklarını görmekten nefret ediyorum."
"Birkaç ay önce, kız arkadaşımın ona deli olan bir arkadaşı vardı. Biz birlikteyken hep ona çıkma teklif etmek ve onunla çıkmak istemek. Onu birkaç kez kapattı ama denemeye devam etti. Bana ve başka bir arkadaşına danıştıktan sonra onunla konuşmayı bırakması gerektiğini söyledi. İsteğini tamamen görmezden geldi ve tamamen unutana kadar kendini onun hayatında zorlamaya çalıştı.

Bugünlerde hala konuşuyorlar. Her zaman onu takip ediyor, ona mesaj atıyor, çevrimiçi oyun oynarken ona katılıyor, onunla Skype görüşmelerinde bulunuyor.

Onu Skype'tan aramamı istemeye devam ediyorum ama o zaten kız kardeşiyle bir arada olduğunu söylüyor. 30 dakika sonra onun da adamla bir Skype görüşmesinde olduğunu öğrendim. Bana bunun aslında bir grup araması olduğunu ve o arkadaşın ve kız kardeşinin de içinde olduğunu söyledi.

Takipçi davranışından rahatsız oluyorum ve ondan bazen kız arkadaşımla biraz yalnız kalabilmem için ona izin vermesini söylemesini istedim ama bunun yerine buna üzülüyor ve benimle konuşmuyor. Koşulları görünce bunun mantıksız olduğunu düşünmedim, değil mi?

Siz ne düşünüyorsunuz? Ben pislik miyim? Ne yapmalıyım?"
"Bunu kısa tutacağım. Uzun hafta sonu için harika bir hafta sonu geçirdik. Eve varır varmaz perişan oluyor. Paketi açmak ve çamaşır yıkamak için yardım istiyorum ve bu konuda oflayıp pufluyor. Yolculuğumuz sırasında süper sevecen olmaktan bana bakmamaya başladı. Ona neyin yanlış olduğunu soruyorum ve ""beni rahat bırak"" diyor.

hiç anlamıyorum. Kanepede bana yer açmadığı ve nefret ettiğimi bildiği bir TV programı izlediği için erkenden yalnız yatacağım.

Bu sabah aptallık ettiği için özür diliyor ama ben hâlâ kırgınım ve ruh halinin neden bu kadar şiddetli değiştiğini anlamıyorum."
"Ben (kadın): 30
Partner (erkek): 25
İlişki Süresi: 1 Yıl

Yani ben ve bu adam bir yıldır sürekli olarak görüşüyoruz. Birlikteyken çok çok mutluyuz ve her yönden çok uyumluyuz. Onunla mümkün olduğunca çok zaman geçirmeyi, geceleri onunla uyumayı, sabahları onunla uyanmayı, birlikte yemek yapmayı ve kaynakları paylaşmayı seviyorum. Sonunda onunla yaşamayı ve her gün onunla uyanmayı çok istiyorum.

Ancak, şu anki haliyle, her geceyi onunla geçiremiyorum. Aslında, ne zaman ortalıkta olup olmayacağını asla bilmiyorum. Bu yüzden bir gece açık, bir gece izinli, belki arka arkaya birkaç gece geçireceğim ve sonra belki onu bir yemek ve birkaç gün burada burada biraz seks dışında görmeyeceğim. Kendimi yalnız buluyorum ve sık sık onu özlüyorum. Ve tabii ki bir gün biriyle bir evim olsun istiyorum ve onunla olmasını istiyorum. Onunla yaşlanmak istiyorum.

Ancak bildiğim kadarıyla henüz ""hazır"" değil ve hazır olup olmayacağını kim bilebilir? Ne yapmalıyım? Bana ondan ayrılmamı istemediğini söyledi. Benimle birlikteyken ""evinde"" hissettiğini söyledi, ama ben daha tutarlı bir şey için can atıyorum. Ayrıca, ona bir ültimatom vererek onu korkutmak istemiyorum, ama aynı zamanda böyle bir şeye sahip olmak istediğinden kesinlikle emin olan bir adamla potansiyel olarak harika bir ilişki yaşayabileceğim zaman da beklemek istemiyorum. gelecek benimle

Peki ne yapmalıyım? Erkeklerin bir kızla bunu istediklerini hissetmeleri normalde bu kadar uzun sürer mi? Herhangi biriniz birini benzer bir şekilde ""bekledi"" ve karşılığını aldı mı? Hiçbir yaşta, bir erkeğin evini benimle paylaşmak ve mümkün olan her gece benimle yatmak istemediği bir ilişkim olmadı.

Cevaplarınız için teşekkürler."
"Eşimle yaklaşık 7 yıldır birlikteyiz, 3 yıldır evliyiz. Yaklaşık iki yaşında bir kızımız var. Evliliğimiz, hem ev işlerimizi yaptığımız, hem bebeği yönettiğimiz hem de faturaları ödediğimiz bir ev içi ortaklığına dönüştü. Samimiyetimiz, bir öpücük ya da kısa bir kucaklamanın tutkumuzun zirvesi olduğu noktaya önemli ölçüde düştü. Mali durumumuz istikrarlı. Evimiz bize ait ve çok az miktarda tüketici borcumuz var ve ödüyoruz.

Babası kanserden oldukça hastaydı ve birkaç tur kemoterapi gördü. Görünüm şimdiye kadar iyiydi ama artık %30-50 gibi hayatta kalma oranlarının konuşulduğu noktaya geldik. Bir daha çalışması pek mümkün değil. Annesi hiç çalışmadı ve şimdi tüm zamanını ona bakmakla geçiriyor.

Şimdilik eşimin ailesini maddi olarak destekleyeceğiz. Birkaç satın alma işlemini erteledik ve bir tatili iptal ettik. Başımızı suyun üstünde tutabiliriz, ama sıyrılıp geçeceğiz.

Aile stresinin yanı sıra mali stres de ilişkimize gerçekten zarar verdi. En ufak şeyler için didişmeye başladık. Bebek bakıcısı 20 dolarımız olmadığı için (kasabamızda ailemiz yok) nadiren evden bebeksiz çıkarız. Yukarıda anlattığım en küçük sevgiler bile yok oldu.

İlişkimizin bu hastalıktan ve/veya ölümden sağ çıkamayacağından çok endişeliyim. Kızımızı bu kadar stresli ve olumsuz bir ortamda büyütmenin uzun vadede ona zarar vereceğinden de çok endişeliyim. Boşanmanın yalnızca nükleer bir son çare olarak görülmesi gerektiğine inanıyorum, ancak evlendiğimizde aklımdaki aşksız ve cinsiyetsiz bir evlilik değildi.

Bu yoldan başka kimse geçti mi?"
"Tamam. Pek çok gönderi gibi, bu FU bugün değil, Aralık ayındaydı.

ARKA ÖYKÜ: Lisenin birinci yılında bu kızla çıkmıştım. Her şey yolundaydı, ama akran baskısı yüzünden ondan ayrıldım. Kendine saygısı az olan, bilinçli bir Birinci Sınıf öğrencisiydim. Yıllarca pişman oldum ve birkaç kez FWB olmamız yardımcı olmadı.

Böylece ikimiz de üniversitenin ilk dönemini atlattık, ben Tx'te bir okulda, o Ok'ta. Birbirimizi sık görmezdik ama arada bir karşılıklı snapchat yapardık. Arayı çoktan aştı, bekar olmaktan bıktığını söylüyor, eski sevgilisi boktandı, falan filan. Onu dışarı çıkarmayı teklif ediyorum.

İkimiz de giyindik ve onu bu küçük deniz ürünleri restoranına götürdüm ve ardından bir film izlemeye gittim. İzlemek istediğim film, bu yüzden gerçekten bir sorun değildi. Ama hepsini ben ödedim. Her kuruşa.

Akşam boyunca bastırılmış tüm duygularım yeniden su yüzüne çıktı, öpüştük, bomba gibiydi.

Sonunda onu eski sevgilisinin evine götürmemi istiyor. Benimle dalga mı geçiyorsun?!? Sonra aradan hemen sonra beni arayıp onunla tekrar çıktığını söyledi.

O kadar havalı ki, şimdi düzülmekten duyduğum yakıcı nefretle karışan bu hafif arzu hissine sahibim."
"Orijinal craigslist gönderisi buradaydı ancak artık süresi dolmuş:

Ev sahibinin kiralama acentesi, özel girişi ve koridoru olan birimin reklamını yaptı ve bize orayı bisiklet muhafazası, kutular vb. eşyalarımızla dolu.

Şimdi, son üç aydır görmezden geldikleri onarım taleplerinden şikayetçi olduğumuza göre (penceresiz banyomuzdaki vantilatörü tamir etmek veya sürekli sıkışan ve bizi dışarıda tutan ""özel"" dış kapının kilidini tamir etmek gibi), onlar ' Özel giriş ve koridorun aslında ortak alan olduğunu iddia ediyoruz. Bizi boşaltmaya zorladıkları bu alan, zaten dar olan yaşam alanımızın %20'sini temsil ediyor, bu yüzden bu bizim için çok önemli. Eylemleri açıkça bizimle dalga geçmek için bir misilleme girişimi ve bölgeyi boşaltmamıza rağmen zaten tehdit ettikleri tahliye için bir temel oluşturuyor.

Değeri ne olursa olsun, mülk, ajansın metrorealtycorp.com adresindeki web sitesinde de ilan edildi, ancak adres arandığında hiçbir şey çıkmıyor. Listeleme muhtemelen yalnızca acentenin craigslist hesabının ""önceki gönderiler"" alanına kaydedilir."
"Arka plan: Aslen Marylandliyim, ancak Boston'da yaz stajı yapmaktan yeni döndüm. Temmuz ayı sonlarında, OKC'den bu kadınla tanıştım.. ilk temasımızdan sonraki birkaç gün içinde seks fotoğrafları çekiyorduk ve ilk başta, işlerin başlama şeklinden dolayı tüm bunların bir ilişki olacağını düşündüm. Onu gerçek hayatta ilk gördüğümde beklediğimden çok daha büyük çıktı ve hemen onun ideal vücut tipim olmadığını fark ettim ama yine de seksten zevk alıyordum.

Seksten sonra yatağıma uzanıp 3-4 saat kadar konuştuk. Pek çok ortak yönümüz olduğunu keşfettik ve onun arkadaşlığından gerçekten keyif aldığımı fark ettim. Daha sonra bana Chipotle bile aldı. Okulun son yılını bitirmek için yakında Maryland'e dönmem gerektiğini ikimiz de bilmemize rağmen, birbirimizi görmeye devam etmek istediğimize karar verdik.

Geçen haftaya (24 Ağustos) hızlı ileri sar, sonunda beni bir hafta boyunca ailemin Maryland'deki evinde (önümüzdeki 2 sömestr boyunca kalacağım yer) ziyarete geliyor. Ailem ve kız kardeşimle tanıştı.

Temel olarak, onun arkadaşlığından, kişiliğinden, hobilerimde/hedeflerimde beni destekleme şeklinden gerçekten zevk aldığımı görüyorum.. vücut tipi dışında her şeyden. Tonlarca seks yapıyoruz (günde 2-3 kez) ama bir keresinde bitiremedim ve çekici olmadığını düşünüp düşünmediğimi sordu ve dürüst olmak gerekirse vücudunu gerçekten çekici bulmuyorum ama bence harika bir yüzü var. Tabii ki bunu ona söylemedim, sadece onun güzel olduğunu düşündüğümü söyledim.

Bu kadının kilosu dışında her şeyini beğeniyorum. O yaklaşık 5'6 ve 155 ve ben aynı ağırlıktayım ama ben 5'9'um. Bazen görünüş bölümüne yerleşiyormuşum gibi hissediyorum (bu sığ mı?) çünkü hayatımın bu noktasına kadar sadece sıska/atletik kadınlarla çıktım. Arkadaşlarımın onun kilosu hakkında ne düşüneceğinden mi korkuyorum?

Ondan gerçekten hoşlandığım için onu öylece kesmek istemiyorum ama ağırlığı beni biraz rahatsız ediyor. Ne yapmalıyım?"
"Bu kısa olacak çünkü fazla bir şey yok, sadece insanların duygularını incitmeyi sevmiyorum.

Bu yüzden erkek arkadaşım, ikiz erkek kardeşi ve ikiz erkek kardeşinin kız arkadaşı (aynı zamanda benim de arkadaşım) ile annesinin evinde birkaç ay yaşadı çünkü ebeveynleri deli ve oğlanların bir an önce çıkmaları gerekiyordu. Bayan Cindy'nin (arkadaşımın annesi) yanına taşındığında erkek arkadaşım ve ben bir köpek yavrusu aldık ve Bayan Cindy onun için kesinlikle deli oluyor, onu çok seviyor.

Sorun şu ki, o çok sorumsuz. Çoğu kez kapıyı açık bırakırdı ve o dışarı çıkardı, her zaman kendi kedisini beslemeyi unutur ve onu ya da arkadaşımın köpeğini asla ""çok soğuk"" diye tuvalete götürmezdi. Erkek arkadaşım ve ben sonunda kendi evimizi bulduk ve bir aydır burada yaşıyoruz ve gelecek ay dördümüz şehir dışında bir düğüne gidiyoruz ve erkek arkadaşım ve ben onu köpek bakımına verecektik ama Bayan Cindy. onu izlemek istediğini söyledi ve şimdi öyle olduğu izlenimine kapıldı, hatta bana ne kadar heyecanlı olduğu hakkında mesaj atıyor. Sadece o varken, birkaç gece onu izlerken kendimi güvende hissetmeme imkan yok, o hala bir köpek yavrusu ve onu dinlemiyor bile. Ben ne yaparım?"
"Tamam, bu biraz karmaşık olabilir ama işte gidiyor.

Dün bir randevudan eve dönen kız arkadaşım bana ""bu bizim için doğru zaman olmayabilir. Çok meşgulüm ve seni asla memnun edemeyeceğimi hissediyorum. Çok para harcamadığım için hep beni suçluyormuşsun gibi hissediyorum."" seninle zamanın."" Ona benden ayrılıp ayrılmadığını sorduğumda, ""Bunu asla söylemedim. Ama bir şeyler bulmalıyız"" dedi.

O çok meşgul bir kız ve yaptığı tüm harika şeylerde onu tamamen destekliyorum. Ve bunu ona defalarca söyledim. Bazen arka plana atılmayı umursamıyorum çünkü bu bana arkadaşlarımla rahatlamak için biraz özgürlük veriyor. Ama onu hiçbir şey için suçlamadığımı söylemem önyargılı olur, ancak gerçekten suçladığımı sanmıyorum. Bence kendini suçluyor. Bir yan not olarak, giderek uzaklaştığını fark ettim ama beni hala sevdiğini söylüyor. Onu evine bıraktığımdan beri onunla iletişim kurmadım. Bu kızdan gerçekten ayrılmak istemiyorum. Nasıl devam etmem gerektiğine dair herhangi bir yardım veya tavsiye harika olurdu. Ah.

Teşekkür ederim"
"Reddit'te yeniyim, bu yüzden lütfen bu uygunsuz bir gönderiyse veya başka bir yere yönlendirilmesi gerekiyorsa biri beni düzeltsin.
Sadece kaç redditerin sosyal medya uygulamalarının ilişkinizi olumsuz etkilediğini merak ediyordum.
Hepimiz Facebook, Twitter ve Instagram'ın yakın ve uzaktaki insanlarla iletişim kurmayı ne kadar kolaylaştırdığını biliyoruz, ancak görünüşe göre bu kanallar genellikle birçok farklı aldatma türü için kullanılıyor, en yaygın olanı duygusal sadakatsizliktir. genellikle fiziksel sadakatsizliğe yol açar.
Facebook kullanımını artan boşanma oranlarına bağlayan birkaç makale okudum. Ne yazık ki sorunun sosyal medya sitelerinde değil, insan doğasında olduğunu düşünüyorum. Facebook ve oradaki diğer her şey, tek eşlilik veya bağlılıkla mücadele edenler için işi daha kolay ve daha çekici hale getirdi.
Öyleyse sorum şu, SO'nuzun arkadaşları ve takipçileri tarafından ne sıklıkla rahatsız oluyorsunuz? SO'nuz biriyle yeni bir ilişki geliştirdiyse, yeni bulunan arkadaşlığınızın gelişmesine yardımcı olmak için yüz yüze görüşme veya hatta telefonda konuşma ihtiyacına artık gerek yok, tek ihtiyacınız olan Facebook messenger'ınız. Bu sanal gerçekliklerimiz halka bu kadar açıkken aynı zamanda çok özel, ilginç bir sanal paradoks. SO'nuzla sanal arkadaşları hakkında konuşmayı uygun buluyor musunuz?
Ortak arkadaşlarla şehirde gezmek ya da oyun oynamak için bir gece geçirmek başka bir şey, yalnızca sosyal medya aracılığıyla gerçekten ilişki kurduğunuz insanlara sahip olmak tamamen farklı bir şey. Amaç ne, onlar da duygusal bagajı boşaltmak için mi oradalar, arka plandakiler bir ribaund için mi ısınıyor?
Hayatımda birkaç kez sadakatsizlikle uğraştıktan sonra, ciddi ilişkileri olan insanların sosyal medyayla nasıl başa çıktıklarını ve bunun ilişkinizi nasıl, neden veya neden etkilemediğini bilmek istiyorum."
"Merhabalar, Karma için burada olmadığım için tek kullanımlık yaptım ciddi anlamda yardıma ihtiyacım var. Önümüzdeki birkaç gün içinde erkek arkadaşımın üvey babası bir aydan daha kısa sürede iş bulamadığı için onu okuldan atacak ve burada her türlü yardıma ihtiyacım var.
Dürüst olmak gerekirse, üvey babası ve biyolojik annesi zihinsel ve sözlü olarak taciz ediyor ve biz çıktığımızdan beri hep öyleler. Onunla sadece insanlık dışıymış gibi konuşuyorlar ve tüm dertlerini ona yüklüyorlar. Reşit olmadığında maaş çeklerinden yüzlerce çaldılar ve bu yıl vergi beyannamesini çaldılar. Üstüne üstlük üvey babası, erkek arkadaşım tekrar satmak zorunda kalsın diye, karşılayamadığı sigorta ve benzini ödetmek niyetiyle ona bir araba aldı.

Ne zaman orada olsam, üvey babası ona doğru gidiyor ve misafirimiz olsa bile bağırıyor. Yaklaşık üç hafta önce, bir iş bulamazsa veya günde 20 başvuru yapmazsa erkek arkadaşımı kovmakla tehdit etti. Henüz bir iş bulamadı ve yaklaşık 8 günü kaldı.

Onu siktir git deyip ne olursa olsun gitmesi için zorluyorum ama yer ve yiyecek olmadığı için evimde uzun süre kalamaz.(Mücadele ediyoruz) Yani reddit çok çaresizim, ne yapmalıyım? Onu alıp ona yardım edecek herhangi bir kuruluş var mı? Çok endişeliyim ve onu her şeyden çok seviyorum, bu yüzden lütfen herhangi bir tavsiye veya yardım çok makbule geçer."
"Merhaba Reddit,

Kız arkadaşımla altı ay önce Tinder'da tanıştım ve hemen anlaştık. Biz özeliz, konuştuk falan.
Şu anda akrabalarını ziyarete gitti ve her şey yolundaydı. Meslektaşlarımdan birinin bir Tinder Plus hesabı var ve Tinder'a başladığımızdan beri hesabı orada kullanıyor olmasıyla ilgili şaka yapıyordu. Güldüm ama onu aramaya karar verdi, bu yüzden yerini değiştirdi ve profili ortaya çıktı. Bana kanıtı ve her şeyi içeren bir mesaj gönderdi.

Tinder'ın nasıl çalıştığına dair bir araştırma yaptım ve tekrar kaydoldum (daha önce benimkini sildiğim için) Tinder Plus'ı aldım, yerini değiştirdim ve işte oradaydı. Şimdi daha önce Tinder hakkında bir konuşma yaptık ve hesabının devre dışı bırakıldığını söyledi. Anladığım kadarıyla hesabı aktif değilse orada gösteremez.

Onunla hemen konuştum. Kullanmadığını ve profilinin nasıl açık olduğunu bilmediğini, ayrıca hesabını hiçbir zaman devre dışı bırakmadığını, ancak keşfi devre dışı bıraktığını söyledi (gerçi daha önce bana nasıl giriş yapamayacağını göstermişti). Uygulamayı tuttu. Ona neden hepsini birlikte çıkarmadığını sordum. Bana neden diye sordu? ve saklamanın yeterli olacağını düşündüğünü söyledi. Ona sordum ama neden saklasın? ""Neden siliyorsun?"" Diye cevap verdi. ""Bana ve bize saygı gösterdiği için, biriyle birlikteyken neden saklasın"" dedim. Beni bu kadar rahatsız ediyorsa sileceğini söyledi. Bana nasıl öğrendiğimi ve ona birkaç kez güvenip güvenmediğimi sordu.

Şimdi sevmediğim birkaç şey var. Tinder hakkında önceki konuşmamızda bana giriş yapamayacağını gösterdi. Canlı bir şekilde hatırlıyorum. Ayrıca Tinder nasıl çalışıyor bilmiyorum ama bildiğim kadarıyla sadece aktif kullanıcıları gösteriyor.

Ona güvendiğimi ve bu yüzden açıklığa kavuşturmak için tüm bunları gündeme getirdiğimi söyledim. Ama ne yazık ki bana gösterdiği savunma davranışını sevmiyorum. Açıkçası, şu anda ona pek güvenmiyorum. İki gün sonra geri gelecek ve tüm bunları tartışmaya değip değmeyeceğini merak ediyor ya da her şeyi mahvediyor.
Ne düşünüyorsun?"
"Geçen hafta yirmi yaş dişimi çektirdim, ancak bu, son birkaç gündür yiyeceklerin bir yuvaya takılıp kalması nedeniyle bazı sorunlara neden oldu. Bu büyük bir ağrıya ve iltihaplanmaya neden oldu.

Bugün tekrar dişçiye gittim ve soketi temizleyip içine (ki pek iyi bir tepki alamadığım) karanfilli yağ doldurduktan sonra yoluma devam ettim.

Bu gece eve geldiğimde oldukça güçlü ağrı kesiciler aldım ve geçirdiğim korkunç günü uyumak için yatağa gitmeyi düşündüm. Görünüşe göre, oldukça yorgun/uyuşturulmuşsanız, diş fırçanıza ne sürdüğünüze dikkat etmiyorsunuz.

eğlence burada başlıyor.
Diş fırçalamaya elektrikli diş fırçamı açarak başladım ve korkunç bir tat fark ettim (karanfil yağı değil). Sabundu, diş fırçama el sabunu sürmüştüm. Sabun diş yuvamdaki korkunç şeylerle karışırken sıra gücü tezgahın her yerine sıçradı. Bu o kadar güçlüydü ki burnum kanlandı aaaannnnndddd sonra bayıldım.
İşte oradaydım, karanfil yağı, sabun, kan, kusmuk ve ufacık bir diş macunu kalıntısı hepsi ağzımda karışıyordu.

İsteksizce tezgahı temizledim, sonra yerde yaklaşık 10 dakika ağladım ve sonra hala her şeyin hafif aromalarını tadarken şimdi uzandığım yerde doğruca yatağa gittim. Bugün benim günüm değildi.

Sanırım yeni bir diş fırçası alacağım."
"Bu yüzden kız kardeşim hakkında hava atmadan önce buraya bir şey yazdım... çünkü o benim düğün planlamam/nişanım konusunda pek iyi değildi. Örneğin: onunki dışında herkesin hayatının ne kadar harika olduğu konusunda büyük çöküşler yaşamak, bizi sürekli olarak her türlü nedenden dolayı daha uzun bir ilişki kurmaya teşvik etmek (finansal nedenler, çok genç olduğumuzu söylemek, istikrarlı işlerimiz olana kadar beklemek... vb.) .)

Kız kardeşim geçen hafta sonu nişanlandı ve onun için çok heyecanlıyım ama dürüst olmak gerekirse, kısmen önceki olaylardan kaynaklanan bazı kötü duygular nedeniyle hala biraz sinirliyim. Yine de nişanlandığını açıkladığında ailemizde kimse heyecanlanmadı. Kelimenin tam anlamıyla kimse. Sanırım bunu besleyen pek çok şey var, bunlara şunlar da dahil: bana karşı çok canavarca davrandı, son 2 yıldır bunun her an olacağını söyledi, kelimenin tam anlamıyla bilen son insanlar ailemizdi, onu FH babama sormadı ve nişanlandıklarını ilk duyurduklarında Mart'ta evlenmeyi planlıyorlardı (bizim düğünümüz Haziran'da).

Bugün nişandan sonra ilk kez onunla konuştuktan sonra (dediğim gibi, diğer düğün meseleleriyle ilgili kötü hisler), bana tüm ailemizin bu konuda gerçekten boktan olduğunu söyledi. Babam ona bencil dedi, annem bunu bilen son insanlardan biri olduğu için çıldırdı, büyükannemden biri düğünüme karşı düşüncesiz davrandığı için ona resmen bağırdı. Her şey hakkında çok karışık hislerim var - onun için çok heyecanlıyım, bu yüzden kendimi kötü hissediyorum, çünkü onun nişanı hayatında son derece heyecan verici bir dönem olmalı. Ancak bakıyorum ve hak ettiğini bir dereceye kadar aldığını görüyorum, ama bunu onun için istemesem de. Yani temelde bu konuda çok fazla duygu yaşıyorum ve gerçekten nasıl hissedeceğim konusunda kafam karıştı.

Her şeyden önce, bir parçam onun bu konuda daha iyi hissetmesine yardımcı olacak bir şeyler yapmak istiyor. Çünkü onun için heyecanlıyım ve onun da benimle heyecanlanabilmesini istiyorum. Ancak, bunun onun için daha iyi olmasına yardımcı olmak için ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum."
"Geçen Haziran ayında Netflix'in ücretsiz deneme ayı için kaydoldum. Yaklaşık üç hafta içinde, buraya girmeye zahmet etmeyeceğim birçok nedenden dolayı buna gerçekten ihtiyacım olmadığına karar verdim. Hesabımı iptal ettim ve Netflix.ca oturum açtığımda yeniden etkinleştirmemi istedi, bu da başarıyla iptal edildiğimi gösteriyordu. İşte buydu.

Ağustos'a hızlı ilerleyin ve ücretsiz denemeyi açıkça iptal ettikten bir ay sonra, Temmuz ayında kredi kartımdan Netflix'e yaklaşık 8 dolarlık bir ödeme yapıldığını fark ettim. Onları aradım ve bir tür yazım hatası olduğu ve sorunun önümüzdeki birkaç gün içinde çözüleceği konusunda güvence aldım. Telefondaki adam, aylık ücretle ilgili bir kararla benimle iletişime geçileceğini söyledi ve başka ücret almayacağıma söz verdi. O zamandan beri sahip olduğum tek bağlantı, açıkça yapmak istemediğim hesabımı yeniden açmamı isteyen bir e-postaydı. Geri ödeme hakkında hiç duymadım, ama hayat meşgul ve ben sadece kaymasına izin verdim.

Ağustos ayı için kredi kartımdan başka bir Netflix ödemesi daha gördüğümde bugüne tekrar hızlı ileri sarın. Başka bir (daha kızgın) telefon görüşmesi ve bu sefer Temmuz ayındaki ücret yerinde iade edildi (böyle dedi, henüz doğrulamadı) ve Ağustos ayında benden ücretlendirildiğime dair hiçbir kayıtları olmadığını söyledi. Faturanın * elimde * olduğunu açıklamama rağmen, elinde hiçbir şey yoktu. Hesabımın kapatıldığından bir kez daha emin oldum.

Ağustos ayında ödemeyi geri almak ve Netflix'ten daha fazla ücret alınmasını önlemek için kredi kartı görevlilerimi aradım. Sonuç olarak, etkilenmekten çok uzağım ve Netflix benim açımdan oldukça kaygan görünüyor. Kesinlikle güvenilir bir firma olarak tavsiye edemem. Onlarla bu tür bir saçmalık yaşayan başka biri var mı? Kendimi kandırılmış gibi hissediyorum."
"Her zaman olduğu gibi, bu aslında bugün olmadı

Birkaç aydır internette konuştuğum bir kızla gelip beni ziyaret etmesi için planlar yaptım. Çok uzakta yaşamıyordu ama yine de üç tren uzaktaydı. Gün geldi ve mesajlarıma cevap vermiyordu. Bütün gün bekledi, gelmedi. Ertesi gün bir mesaj alıyorum: *Virüsüm var*. 'Saçmalık' dedim ve mesajı görmezden geldim. Beni ekti.

Ertesi gün, bir arkadaşımla bunun hakkında konuşuyordum. Çocukken arkadaştık, aile oldukça yakın, kısa bir süre önce taşındılar. Bana bakire olup olmadığımı sordu ve ben de ona güvenerek yakın zamanda ekildiğimi söyledim. Tam iki dakika boyunca güldü. İlk başta onunla gülüyordum ama sonunda bu soldu. Hemen özür diledi (hoşuma gitmediğini söyleyebilirdi) ama daha fazla kendini tutamadı. Sonunda kapattım ve daha fazla utanca dayanamadım. Genelde birbirimize zor anlar yaşatıp güleriz ama bu çok kabaydı.

Hala bok gibi hissediyorum."
"Yani gfs ailem (gf dahil 4 kişi) şu anda şehirde. Bu hafta sonu beni akşam yemeğine davet etti ve kız arkadaşımla sevdiğim bu güzel açık büfe restorana gidiyoruz. Kişi başı fiyat 30 dolar civarında. Bu yüzden gfs ailemle ilk kez tanışıyorum ve akşam yemeği için para ödemenin güzel olduğunu biliyorum. Seve seve öderim ama kesinlikle o kadar param yok. Ben ve kız arkadaşım ikimiz de üniversiteye gidiyoruz ve benim bir işim bile yok. Ailem bana para veriyor ve bir gece için 150 dolar verdiğimi görürlerse beni gerçekten öldürürler.

Ben ne yaparım? Kendi paramı ödeyip onlarınkini halletmelerine izin veriyor muyum? Yoksa ailesinin her şeyi ödemesine izin mi vereceğim (eminim teklif edecekler)

ne yapacağımı şaşırdım..."
"Sadece bir şeyi merak ediyorum ve satın alımımı finanse etmenin, daha özel olarak kredi almanın en iyi yolu bu. Merak edenler için, yenisini almak istememin nedeni, yakın gelecekte bir aile kurmayı planlıyorum ve buna uygun bir şey istiyorum ve nişanlımla beni her gün çalıştırabilecek.

Nişanlım ve benim sınırlı kredi geçmişimiz varsa (benim için neredeyse 2 yıl, onun için 1 yıl) ve puanlarımız çok yüksek 600'lerde, düşük ila 700'lerin ortaları arasındaysa, benimle bir kredi için ortak imza atması mantıklı olur mu? Daha kapsamlı bir kredi geçmişi olan bir aile üyesine soruyorum? Mali durumumuzu kapsamlı bir şekilde gözden geçirdik ve bu yıl evleneceğimiz için birlikte neleri karşılayabileceğimize karar verdik, ancak yalnızca otomobil kredimize başvurma konusunda neyin mantıklı olduğunu bilmek istiyorum. En iyi faiz oranını elde etmek istiyorum ve büyük olasılıkla 72 aylık bir kredi arıyorum (daha düşük ödemeler ancak vade dolmadan önce ödeyeceğim).

Aradığım satıcının yeni mezunlara 500 $ indirim sağlayan bir finansman programı var (Honda), ancak kredimi geçmişim olan bir bankadan (Wells Fargo) almalı mıyım, yoksa yerel bir Kredi Birliğine mi katılmalıyım? en düşük oranları verdikleri için mi?

Ayrıca, yardımcı olursa, bu yılın ilerleyen zamanlarında ne kadar karşılayabileceğime bağlı olarak yaklaşık %20 peşinat ödeyeceğim (zaten ayrı bir hesapta biriktirilmiş iyi bir kısmım var) ve 30.000$'lık bir OTD fiyatı hedefliyorum - Müzakerelere başladığımda 32.000 dolar.

Şimdiden teşekkürler çocuklar."
"Yani yaklaşık 8 aydır çıkıyoruz. Çoğunlukla, her şey harika. Birbirimizle iyi iletişim kuruyoruz. Açığız. Seks hayatımız iyi. Onu seviyorum ve beni mutlu ediyor.

Ancak biz çıkmadan önce kötü biten bir ilişkisi vardı. Birdenbire erkek arkadaşı pislik oldu ve onu terk etti. Bir haftadan kısa bir süre sonra başka bir kızla çıkıyordu. Zamanlama tesadüf değildi. Bu ilişki onun ilk gerçek ilişkisiydi ve onun üzerinde büyük bir etkisi oldu.

Ayrılık onun için korkunçtu ve asla özür dilemedi ya da ""ayrılıyoruz"" dışında bir şey söylemedi. Hiçbir kapanışı olmadı. Ama hepimiz bazen birbirimizi ortak arkadaşlar aracılığıyla görüyoruz ve bu, onun ona olan nefretini daha da artırıyor.

Bana hem eski sevgilisine hem de şu anda birlikte olduğu kıza karşı hâlâ çok fazla nefret beslediğini söyledi. Ona yaptıklarından pişmanlık duymasını ve acı çekmesini istiyor. Onu geri istemek, ama şimdi beni sevdiği için yapamayacağını bilmek. Şimdiye kadar üstesinden gelmediği için kendini kötü hissediyor. Bize odaklanmak istiyor ama bu bazen zor ve nefretle satış yapıyor.

Ona asla özür dileyemeyeceğinin bir gerçek olduğunu ve onun özür dilememesini kendisi veya şu an benimle olan ilişkisi hakkında kötü bir şey olarak algılamaması gerektiğini söyledim.

Gerçekçi olarak ondan herhangi bir sonuç almayacaksa, bununla başa çıkmasına nasıl yardımcı olabilirim? Artık benimle olan ilişkisine müdahale etmenin bir sorun olduğunu hissediyor ve bu nefretle dolmamış olmayı diliyor. Adamlarınızın bu konudaki düşüncelerini duymak ilginç. Teşekkür ederim."
"O gitmeden önce her şey harikaydı, sanki bu hafta başında onunla hayatımın en güzel zamanlarından birini yaşamış gibiydim.

Ayrılmadan önceki gece ona özel olup olmadığını sordum ve gezide kopya çekeceğinden endişe edip etmediğimi sordu. Olabildiğince sakin oynadım ""bir kız yapacağını yapacak, seni iki şekilde de durduramam... ama senden hoşlanıyorum ve.. falan filan..."" Sarılma/öpme, ""sadece güven bana bebeğim, seni incitmeyeceğim..."" konuşmasıyla birleştiğinde, bana öyleymişiz gibi hissettirdi.

IDK, iyi olduğumuzu düşündüm Bunu ona sorduğumdan beri seviştik... sonra şehir dışına çıktı ve ilk günden beri ondan haber almadım.

Bana önemsiz bir mesaj göndermiş gibi, 5 dakika sonra cevap verdim, sonra 24 saatten fazla bir süre başka bir şey alamadım, ona tekrar mesaj attığımda ... ""naber, iyi eğlenceler"".

Yanıt yok, ondan en son Salı sabahı haber almamın üzerinden üç gün geçti.

Ona bir daha mesaj atmayacağım, değil mi? Çok yapışkan olur mu? Daha kötüsünü varsaymaya başlamanın zamanı geldi mi?

Bir ""iyi misin...?"" onun güvenliği için endişelendiğim türden bir metin, denemek için iyi bir şey mi?"
"Bu adam ve ben 2 yıl önce ikimiz de başka insanlarla çıkarken bir gezide tanıştık. Erkek arkadaşlarımız (zaten arkadaşlar) dans edip içerken anında vurduk ve 2 saat konuştuk.

Kişisel olarak anında bir bağlantı hissettim ve onun bir şekilde hayatımda olacağını biliyordum, sadece arkadaş olarak bile. Ondan sonra biraz bağlantımızı kaybettik ve SO'larımızdan ayrıldık ve ben uzaklaşmıştım. Sonunda bekar kaldık ve bir yıl sonra aynı şehre geri döndük ve yeniden bağlandık. Harika bir randevuya gittik ve yetiştik ama ne yazık ki ertesi hafta başka bir eyalette 8 aylığına işe gidecekti. Bağlantıda kalacağımıza söz verdik ama hiçbir şeye baskı yapmak istemedik.

Gittiği süre boyunca ara sıra konuştuk, orada burada yetiştik ama asla baskı hissetmedik. Dönüşüne kadar her zamankinden daha fazla konuştuk. Günlük metinler ve ara sıra telefon görüşmeleri. Her zaman yeniden bağlantı kurmaktan heyecan duyduğumuzu ve birlikte vakit geçirmekle ilgilendiğimizi belirtiyoruz.

Birkaç hafta önce döndü ve döndüğü gün buluştuk ve harikaydı. Birkaç gün sonra, 2 yıl önce tanıştığımız gün, onu bir randevuya götürmek istedim. Onu buluştuğumuz yere götürdüm ve harika bir akşam yemeği yedim. O tarihten bu yana, eskisi kadar sık ​​​​cevap vermiyor veya konuşmuyor, yavaş yavaş biraz azaldı. Yeni yerleştiğini ve bazı şeylerle ilgilenmesi gerektiğini belirtti. Görünüşe göre ortadan kayboldu ama mesaj attığımda veya çabaladığımda yanıt veriyor ama hiçbir şey başlatmıyor.

Geri çekilmeli miyim yoksa ilgilendiğimi göstermeye devam etmeli miyim emin değilim. Şimdiye kadar buna harcanan zaman ve çaba nedeniyle bu işi yapmak istiyorum. Onu gerçekten önemsiyorum ve gerçekten iyi gitmesini istiyorum.

Bunalmadan ama yine de ilgi göstererek nasıl devam edeceğinize dair herhangi bir tavsiye var mı? Gerçekten değer verdiğim ve her şeyi mahvetmek istemediğim biriyle flört oyununda yeniyim.

Kafa karıştıran her şeyi açıklığa kavuşturabilir."
"Erkek arkadaşım ve ben, bir arkadaşımızla büyük bir apartman dairesinde yaşıyoruz. Genelde oldukça sağlam bir oda arkadaşıdır. Biraz dağınıktır ama genellikle haftada en az bir kez eşyalarını toplar ve dağınıklığını yatak odasında tutar. Yine de, yaşamaya devam ettiğimiz birkaç sorun var ve bunlarla başa çıkma girişimleri henüz işe yaramadı.

1. Kelimenin tam anlamıyla her zaman evde. Erkek arkadaşım da ben de tam zamanlı çalışıyoruz. Okuldan tatilde (ikimiz de öyleyiz) ve gün içinde bir veya iki saat ayak işlerini yapmak için evden çıkıyor veya günlerce hiç çıkmıyor. Sana en son ne zaman evde yalnız kaldığımı veya erkek arkadaşımla benim evde yalnız kaldığımızı söyleyemem. İş programlarımız nedeniyle birlikte çok fazla zaman geçiremiyoruz, bu yüzden bu can sıkıcı. Daha önce bize daha sık yalnız zaman ayıracağına söz vermişti ama asla vermiyor.

2. Konuşmayı asla bırakmaz. Bu, sürekli etrafta olmasıyla ilgili sorunun bir parçası. Etrafında görmediğim dizileri ve filmleri izlemekten o kadar kaçınıyorum çünkü insanlar sesi açtıktan, yanıt vermeyi bıraktıktan veya onu susturduktan sonra bile her şey boyunca yüksek sesle konuşacak.

3. Sürekli sarhoş. 7/24 gibi. Hepimiz sigara içtiğimiz için bunu gerçekten umursamıyorum, ancak o sabah 8 gibi içeride sigara içiyor ve pencereleri açık bırakıyor (son zamanlarda -10 derece) veya ön kapımızdan 3 metre uzaktaki yatak odasında sigara içiyor ve ev sahibimiz üst katta yaşıyor. . 24 yaşındayım, bu bok için çok yaşlıyım. Ona taşındığımızda ya dışarıda sigara içmeyi ya da akşam 8'den sonra beklemeyi ve banyoda yapmayı (ama sonra pencereyi kapatmayı) söylemiştik.

Ne erkek arkadaşım ne de ben taşınmak istemiyoruz ve ikimiz de onu önemsiyoruz ama bunu ona anlatmaya çalışmak birkaç günden fazla işe yaramıyor. Bunların bir kısmı bence saygısızca ve sorumsuzca. Diğer şeyler sadece can sıkıcı. Biz ne yaptık?"
"Bu genç, kalitesiz küçük satıcı çocuğun diğer araba sahiplerini ünlü bir yarış liginin çıkardığı araba temizleme spreyini almaya ikna etmeye çalışmasını izlerken benzin dolduruyordum. Biraz gösterişli bir arabam var, bu yüzden doldurmam gereken çok benzin olduğu için bana gelmesinin an meselesi olduğunu biliyordum. Yanıma geldiğinde, ikimiz de BMW kullandığımız için nasıl kuzen olmamız gerektiğine dair her zamanki pisliği anlatmaya başladı. Korkunç, profesyonel olmayan becerileri vardı ve şu anki davranışı insanlara nasıl yaklaştığının bir göstergesiyse, hayatında bir şey satmasına şaşırdım.

Arabamda test etmeye devam etti ve evet, işe yaradı ama ben ilgilenmedim. Ta ki, ""Tamam, biliyor musun kardeşim? Sana bir tane vereceğim. Evde bedavaya bir kutu."" Şaşırarak, kurulumunun olduğu ve aynı zamanda bir kadın iş arkadaşının durduğu masaya doğru yürüdüm ve sonra bana bir kutu uzattı ve ""Tamam, yani sadece 10 dolar"" dedi. Yine şaşırdım ve teklifine itiraz etmek yerine kredi kartımı çıkarıp ödedim. Oh, ve lanet şeyde 2 dolarlık bir vergi vardı, bu yüzden aslında 12 dolara çıktı.

Kartımı çalıştırdı, bana bir makbuz verdi ve işlem bitti. Eminim bedava bir kutu alacağım izlenimi altında beni oraya götürmek ve sonra gerçekten satış yapmak konusunda kendini iyi hissetmiştir. Kutuyu ona geri verdim ve ""Bunu bedava kutu sözü verdiğin bir sonraki kişiye vermeni istiyorum. Artık sözünü tutabilirsin"" dedim ve arabama geri döndüm ve yola koyuldum.

Bunu yapmak iyi hissettirdi ve belki de bir noktayı kanıtlamak ya da sadece peşin ödemek için, pahasına başkalarına yardım etmek için yapmış olabileceğiniz benzer şeylerle ilgili bazı hikayeler duymak isterim."
"Arka plan:

Meksika'da eski geleneklerin hala bir kural olduğu kırsal bir kasabadanım. ailem çıkmaya inanır = sadece konuşmak asla öpmek, el tutmak veya başka bir şey. ABD'den biriyle çıktığımı anlamaları ve onlarla bu konuda sık sık tartışmalara girmeleri onlar için zor. Onun evinde yattığımı öğrenip öğrenmediklerini hayal edemiyorum.

Şimdi erkek arkadaşım sinirlendi arka plana bakın lütfen. Bana korkak dedi ama ne yapacağımı bilmiyorum. Aileme söyleyemem. Dürüst olmak istemiyorum, sadece anlamayacaklar. :( . Onlarla bitmeyen bir tartışmaya neden olacağım, sadece size bir fikir vermek için dedemin bana tek tavsiyesi ""evlenmeden bekaretini kaybedersen değersizsin, bu yüzden dikkatli ol"" oldu. Bununla!!!

Kendimi suçlu hissetmemem yıllarımı aldı ve şimdi çok sevdiğim erkek arkadaşım benden ayrılmayı düşünüyor. Ölüyorum."
"1 1/2 yıl önce tatile gitti

Harika bir kızla tanıştım

birlikte çok zaman geçirdim

ayrılmak zorunda kaldım

Diğer insanları görmenin sorun olmayacağı konusunda anlaşmıştık.

Ama sürekli iletişim halindeyiz ve birbirimizi ne kadar özlediğimizi konuşuyoruz.

Hala ona karşı hislerin var

Yakın zamanda bir ilişkiye girdi.

beni rahatsız ediyor

Ona nasıl hissettiğimi mi söylemeliyim yoksa sadece sahip olduğumuz ve devam etmemiz gereken bir şeyi idealleştiriyor muyum bilmiyorum.

DÜZENLEME: Ona özel olmasını istersem kabul etme şansı olduğunu biliyorum.

DÜZENLEME2: ARKADAŞLAR DEVAM EDİYOR, GİRDİLER İÇİN TEŞEKKÜRLER ;]"
"Arka plan: 22 yaşındayım ve birkaç gün önce üçüncü randevumuzda çok sevdiğim biriyle nihayet ilk öpücüğümü/diğer maskaralıklarımı yaşadım. Ama pek bir şey hissetmedim - aslında sevişmeye karşı duygusal ve cinsel tepkilerimizdeki bariz tutarsızlıktan oldukça sıkılmış ve hayal kırıklığına uğramıştım. Birkaç gün sonra istemeyerek de olsa ilişkiyi kestim çünkü bunun böyle olduğunu düşündüm - cinsel kimya yok ve onu oyalamak istemedim. Ama bunun böyle olmamasını gerçekten istiyorum çünkü nadiren (belli ki 22 yaşındayım ve sadece ilk öpücüğümü yeni almıştım) bundan oldukça hoşlandığım erkeklerle tanışırım. Belki de o kadar yeniydi ki takdir edemedim ve ikinci bir tur daha fazla hanımefendiyi teşvik ederdi? Belki daha fazla duygusal bağ geliştirdikten sonra cinsel kimya ortaya çıkabilir (har har)? Ya da belki ben sadece çöpe atıyorum ve bir şans daha vermek mümkün olsaydı, ikimizi de daha fazla hayal kırıklığına uğratırdım."
"Bu aslında yaklaşık bir ay önce oldu ve şimdi hayal kırıklığını, öfkeyi ve üzüntüyü geçtiğime göre her şeyin tekrar normal olacağını düşündüm. Artık onunla birlikte olmak ya da onunla çıkmak gibi bir arzum yok ama onu çok sık gördüğüm için onu unutma şansım olduğunu düşünmüyorum, bu yüzden ondan hala hoşlanıyorum.

Aramızda garip olmasa da, onun yanında olmak oldukça zorlaştı, işimin tehlikeye atıldığı bir noktaya ya da bu türden herhangi bir şeye değil, sadece daha kişisel bir düzeyde. Önümüzdeki birkaç gün ortalıkta olacak ve bu benim gergin olmama neden oluyor, onun yanındayken genellikle böyle hissediyorum. Bu artı savunmasız, küçük ve bilinçli.

Reddetmenin berbat bir şey olduğunu ve acıtmak için yapıldığını biliyorum. Benim için, birine gerçekten çıkma teklif etmeyi ilk kez kendime aldım. Ne yazık ki, reddedildiğimin hatırlatılmasıyla sık sık yüzleşmek zorunda kalıyorum, bu nedenle, bununla nasıl daha iyi bir yere gelebileceğime dair herhangi bir ipucu varsa veya en azından bu konuda bu kadar gergin/savunmasız/küçük/kendini beğenmiş hissetmiyorsam, ben Bunu duymayı çok isterim.

Küçük bir BG bilgisi: Şu anda küçük bir kasabada okul için staj yapıyorum ve aklımı diğer adamlarla meşgul etmeye çalıştım ama başarılı olamadım (bu GERÇEKTEN küçük bir kasaba). Flört şu anda öngörülebilir bir gelecekte değil.
Bir öğrenci olarak, ""uygunsuz davranış"" konuşmasını almamak için ona çıkma teklif etmeden önce bunun uygun olduğundan da emin oldum."
"Kız arkadaşım (27) ve ben (A 26) bir yıldan biraz fazla bir süredir birlikteyiz ve şimdi birlikte yaşıyoruz.

İlişkimiz harika gidiyor ama ona yalan söyledim ve şimdi ne yapacağımdan pek emin değilim.

Bir süre önce eve döndüğümüzde (benim için ev, benimkinden 10 saat uzakta onun memleketinde yaşıyoruz) bir grup arkadaşımla bir partideydik. Bana belirli bir kadın arkadaşımla aramda herhangi bir şey olup olmadığını sordu ve ben de hayır dedim.

Gerçek şu ki, 18 ile 21 yaşları arasında toplamda belki 4-5 kez birlikte yattık. O arkadaşla benim aramda asla bir şey olmadı. İkimiz de uzun süre seks yapmamışsak, daha çok mükemmel bir yedek.

Yaşam koşulları nedeniyle, o arkadaşı belki yılda bir kez görüyoruz. Ayrıca aramızda olanlar çok uzun zaman önceydi ve o kadar azdı ki itiraf etsem mi etmesem mi bilmiyorum.

Geriye dönüp baktığımda yalan söylediğimi düşünüyorum çünkü sorduğunda bunu partiye gelmeden önce söylemem gerektiğini fark ettim ve onu gafil avlamak istemedim.

Şimdi parçalandım çünkü ona söylersem nasıl tepki vereceğinden emin değilim. Artı, aramızdaki diğer her şey gerçekten iyi gidiyor."
"Geçtiğimiz birkaç yıl, biraz endişe verici bulduğum bir modeli ortaya çıkardı - Bir erkekle bir süre çıkıyorum ve kendimi jestlerden veya fazla ileri gitmekten alıkoyuyorum, sonra biraz rahatlıyorum (ki bu birkaç haftadan herhangi bir şey olabilir) birkaç aya kadar) ve ben daha iyi olmaya başladıktan birkaç gün sonra (önce ona mesaj atmak, bir randevu planlamak, kendini yorgun hissediyorsa dairesine gitmeye karar vermek vb.), sonra aniden ilgisini kaybediyor. Bir keresinde, birkaç aydır birlikte olduğumuz Sevgililer Günü'nde kurabiye pişirmiştim ve adam çıldırmıştı.

Yani şimdi bir aydır bir erkekle çıkıyorum ve o çok hoş ama sadece bunun bitmesini bekliyorum - ve rahatladığım ya da, Allah korusun ona bir iltifat ettiğim ya da ondan hoşlandığımı söylediğim anda, o gidiyor civatalamak.

En büyük sorun, Noel tatilinden sonra beni havaalanından alacak olması ve sadece teşekkür edecek kadar nankör olamam ama korkarım iyi bir şey yaparsam kaçar.

Öyleyse, ilgisini kaybetmeden bir erkeğe karşı nasıl şefkatli ve nazik olabilirim?"
"Merhaba /r/relationships, bu size kafa karıştırıcı gelebilir, beni çıldırtıyor

Kafam oldukça karışık, kız arkadaşımla [24F] bir yılı aşkın süredir çıkıyorum ve her şey iyi gidiyor, ilişkilerde her zamanki gibi iniş çıkışlar var. Geçenlerde kız arkadaşım (bundan sonra G olarak anılacaktır) [24D] en iyi arkadaşımın kız arkadaşıyla [25E] (bundan sonra T olarak anılacaktır) yattı, hem ben hem de en iyi arkadaşım [26E] bunda sorun yoktu. T'yi de birkaç yıldır tanıyorum, en iyi arkadaşım bir süre önce onunla çıkıyordu, sonra bir süre ayrıldılar ve şimdi muhtemelen 6 aydan fazla bir süredir tekrar birlikteler. Her zaman T'den etkilenmiştim ama şimdi onu her düşündüğümde midemde kelebekler uçuşuyor ve tüm bu durum hakkında ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. G ile kalmalı mıyım yoksa bu adil değil mi bilmiyorum ve bitirmeli ve ne olacağını görmek için beklemeliyim. Herhangi bir tavsiye veya düşünce harika olurdu. Teşekkür ederim."
"Özetlemek gerekirse, arkadaşım, kız ve ben üniversitenin ilk birkaç gününde takıldık. Kızdan 7. sınıftan beri hoşlanıyorum ve kızla oryantasyon sırasında tanıştı. Onunla birkaç hafta önce ilk taşındığımda tanıştım. Arkadaşım bana onunla ilgilenip ilgilenmediğimi sorduğunda ve ona hayır ve onun için gitmesi gerektiğini söylediğinde paniğe kapıldım. Burada büyük bir hata yaptığımı biliyorum. Kız ve ben çok iyi arkadaşız.

Onunla flört ettiğini öğrendikten birkaç hafta sonra arkadaşımla yüzleştim. Bana karşı daha fazla saldırı olduğunu biliyorum ama şaşırtıcı bir şekilde durumumu destekliyordu. Bana ona çıkma teklif etmem için bir şans verdi ve ondan sonra peşine düşecekti.

Çok garip ama sakin geçen yüzleşmeden sonra, onunla Herman Cain için bir mitinge gittim ve yurdunda takıldım. Herman Cain mitinginin bir tarih olup olmadığı gerçekten belirsizdi. Ancak başka bir arkadaşım mitingdeydi ve benimle ilgilendiğini ve benimle flört ettiğini söyledi.

Size sorum şu, kızla arkadaşlık alanından çıkmanın doğru bir yolu var mı? Tek atışımdan en iyi şekilde yararlanmak istiyorum."
"Kız arkadaşım ve ben 6 yıldır birlikteyiz, bu süre zarfında 2 ciddi ayrılık yaşadık (biri bir hafta, sonraki iki hafta). Daha uzun ayrılık geçen Aralık'taydı.

Esasen, ilişkimizden memnun olduğumu düşünmüyorum. Evlenmek isteyeceğim kişiyi düşündüğümde onu görmüyorum. Ama onu seviyorum ve onun acı çekmesine neden olmaktan kesinlikle nefret ediyorum... Hayatında zaten gereğinden fazla stres ve fiziksel acı var. Çok fazla acı çekmesine neden olan kronik sağlık sorunları var. Sağlık sorunları nedeniyle okula gidemiyor veya bir işte çalışamıyor. Çaresizce daha iyi olmak istiyor ve ben de onun için bunu istiyorum. Ama evlenmeyi tasavvur ettiğim kişi benim gibi daha bağımsız biri, hayatta yapmak istediğini yapan, takipçi değil lider... Ve böyle hissettiğim için kendimi aptal gibi hissediyorum... Ama Ted olarak Mosby der ki: Bir ilişkiyi bitirmenin hiçbir değeri yoktur.

Sanırım gerçekten sorumun cevabına sahibim ve bir süredir de sahibim. Bunu yapmaktan korkuyorum ve nasıl yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten etkili bir şekilde ayrılma konusunda çok fazla deneyimim yok."
"Karım çoğunlukla süper iyi ve bana değer veriyor. Bununla birlikte, en aptalca şeyler üzerinde çok kötü ruh hali değişimleri yaşayabilir. Bugün bana kızdı ve sonra bunun hakkında konuştuk. Ancak, uykumuzdan uyandığımızda 3 saat sonra benden hava durumunu kontrol etmemi istiyor ve ""Acele et!"" diye bağırıyor. Hemen sinirlendim ve kendisine kontrol etmesini söyledim. Daha sonra vedalaşmadan işine gitti. Döndüğünde bile ona mesaj atmadım veya onunla konuşmadım. Beni gıdıklamaya ve aptalca davranmaya çalıştı ama ben buna sahip değildim. Asla özür dilemez ve bu konuyu onunla konuştum. Kendisine bağırılmasından hoşlanmadığımı söyledim. Stresli olduğunu ve aldığı 3 gömleği değiştirmek için alışveriş merkezine gitmek istemediğim için onu kızdırdığımı söylüyor.

Ona gerçekten kızgın olduğumu ve böyle saçmalıklara müsamaha göstermeyeceğimi nasıl gösterebilirim? Ben bir sorun olduğunda veya üzgün olduğumda konuşan türden bir insanım. Ancak, ne olursa olsun söyleyerek veya sadece eylemlerini haklı çıkararak bundan kaçınmaya çalışır. Onunla konuşmayı denedim ama sadece ""tamam"" diyor ve sonra unutuyor."
"Hey r/ilişkiler,

Yeni Yıl gününde olduğu için burada bunun hakkında konuşmak için. Kafamı karıştırdığı kadar üzmedi beni.

O üniversiteye gitmeden önceki yaz aylarında çıktık (ben memleketimizde üniversiteye giderken). İkimiz de iletişim halinde olmayı ve ayrıca başka insanları aramayı ve ihtiyaç duyarsak başkalarıyla çıkmayı kabul ettik. Dönem boyunca ara sıra flört etmeye devam ettik. --- Üniversite bitti ve bana hala nasıl aşık olduğunu ve seks yapmak istediğini söyleyerek geri geldi.

Onun için kırdım ve dürüsttüm. Bir kızla yakınlaştığımı ve başlangıçta yapmamız gerektiğini söylediğimiz gibi onunla çıkmaya başladığımı belirtmek.

Oyun planı üzerinde hemfikir olmamıza ve onu yönlendirmemeye çalışmama rağmen, bana çok kızmıştı. Artık tüm arkadaşları tarafından manipülatif bir piç olarak tanınıyorum ki bunda bir sorun yok çünkü zaten onları hiç görmüyorum."
"Bu benim ilk gönderim, bu yüzden bana katlanın:

Ben [F] ilk gerçek erkek arkadaşımla neredeyse iki yıldır bir ilişki içindeydim. Onunla hastaneden çıktıktan yaklaşık bir ay sonra konuşmaya başladım (klinik depresyonu olan yüksek riskli bir hasta olarak oradaydım). Hayatımı düzene sokmama yardım etti ve bana sevecek bir şey verdi. Ciddiydik ve çok kararlıydık, ya da ben öyle düşündüm. Uzun konuşmalardan sonra sonunda yakınlaştık.
İlk yıldan sonra farklı davranmaya başladı. Talepkar ve mesafeli oldu ama ben itaat ettim çünkü tek bildiğim oydu. Ona tamamen aşıktım ve onunla olmasaydım kendimi öldüreceğimden emindim. O zamana kadar tacizci olmuştu. Kimseye söylemedim. Sona doğru, defalarca hile yaptığına dair kanıt buldum. O zaman bile onu kırmazdım. En yakın iki arkadaşımın beni ondan ayrılmaya ikna etmesi gerekti. Ondan ayrıldıktan sonra (diğer kız arkadaşının evinde olduğu için sesli mesajında ​​bunu yapmak zorunda kaldım), ona olan bağımlılığımı atlatmakta hala zorlandım.

En iyi arkadaşlarımdan biri, tesadüfen onun iş arkadaşı, sadece bir arkadaştan daha fazlası olmaya başladı. Bugünlerde, bu arkadaş benim erkek arkadaşım. Bana tanıdığım herkesten daha iyi davranıyor, onu seviyorum ve bu duygunun karşılıklı olduğunu biliyorum. Son zamanlarda, tekrar çok derine inmek, tekrar bağımlı hissetmek ve tekrar taciz edilmekle ilgili kabuslar ve korkular görmeye başladım. Bu adamın beni kasten asla incitmeyeceğini BİLİYORUM ve onunla bunun hakkında konuştum. Ama bu mantıksız korkuyu nasıl yenebilirim?"
"Temel olarak, buzdolabım kırıldı… bir aydan daha uzun bir süre önce. Olaydan hemen sonra ev sahibime söyledim ve bakması için bir tamirci göndereceğini söyledi. 2 haftalığına ayrılmak zorunda kaldım ama oda arkadaşım (kendisi oldukça tembel olabilir) her zaman evdeydi. O dönemde kimse bakmaya gelmedi ve oda arkadaşım asla ev sahibini takip etmedi (ki bu onun hatasıydı). Döndüm ev sahibiyle tekrar görüştüm tamircinin gelmemesine şaşırdı ve ilgileneceğini söyledi. Sonunda, bir hafta daha ve ev sahibiyle tekrar görüştükten sonra tamirci buzdolabının bozulduğunu ve yenisine ihtiyacımız olacağını söyledi. Uzun lafın kısası, ev sahibimiz şimdi bize en kısa sürede yeni bir buzdolabı alacağını söyledi, ancak o zamandan bu yana bir buçuk hafta geçti ve hala buzdolabı yok. Bugün onunla konuşmak için konuşacağım (kızgın bir tonda ""grrrr"") ama kira kontratımıza veya bazı kiracılar mevzuatına göre hangi sözleşme haklarına sahip olduğumu bilmek istiyorum, böylece kıçının altında bir ateş yakabilirim. Soğuk bir bira içmeyeli bir ay oldu... dünya ne hale geldi?"
"LCV son teslim tarihimize yaklaşık bir buçuk hafta kaldı ve şimdiye kadar bu kadar çok LCV aldığımız için çok heyecanlıyım -- ancak kendi LCV kartpostallarını hazırlayan diğer gelinler için bir uyarı.

Bugün bir zarf içinde bir yanıt aldık. İlk başta ""falan amca ne kadar aptalca kartpostaldaki damgayı fark etmemiş olmalı"" diye düşündüm - sonra kartpostaldaki Gönderene İade Et etiketini fark ettim.

Kartpostalın sağlam bir kağıt olmasına ve mükemmel boyutta olmasına rağmen, postanedeki makine kartı biraz çiğnedi ve adresi 'yetersiz' sayılacak kadar bozdu. Bu özel durumda can sıkıcı bir durum çünkü posta kodu dışında her şey sağlamdı. Bir düşünün, tüm kartpostallarımız biraz çiğnendi.

Belki de sorunun bir kısmı, süslü ve parlak bir şeye karşı mat, geri dönüştürülmüş bir kağıtla gitmemizdir? Kim bilir. Bu yılın başlarında satın aldığım bir kartpostalda da aynı sorunu yaşadım."
"Yani sabahın erken saatlerinde ~ 2:00am. Süper sarhoş bir partiden sonra yurduma geri döndüm. Ilık, rahatlatıcı bir duş almaya karar verdim. Bu yüzden sarhoş kıçım zar zor ayakta durabildiği için oturup bu meditasyon tipi duruma giriyorum. Bu meditasyonu yaptığımda uyanık kalıyorum ama hiçbir şey duyamıyorum ve kelimenin tam anlamıyla hiçbir şeye dikkat etmiyorum. Sonunda duştan çıkmaya karar verdim ve oda arkadaşım odayı su bastığımı söyleyerek bana bağırdı. Dışarı çıktım ve sarhoş kıçımın kanalizasyonda olduğunu fark ettim, bu yüzden zeminde yaklaşık bir cm yüksekliğinde su vardı. Bu yüzden suyu emmeye çalışmak için tüm havlularımı ve kıyafetlerimi yaklaşık 30 dakika kullanmak zorunda kaldım. Şimdi 12 saat oldu ve yerimiz hala nemli ve tüm kıyafetlerimi ve havlularımı temizlemek için kullandığım için, yarattığım tüm kirli kıyafetleri temizlemek için bugün çok fazla çamaşır yıkadım. Bugün FML çamaşırlarında muhtemelen yaklaşık 15 dolar kullandım."
"Buradaki çoğu haberde olduğu gibi, bu da birkaç gün önce (Pazartesi) oldu. Yaşadığım kasabadaki büyük bir İşçi Bayramı partisine, söz konusu partide müzik yapan bazı arkadaşlarımın isteği üzerine gittim. Sahnenin önünde durmuş, dışarıyı izliyordum ve adamların oyununu dinliyordum.

Birdenbire iki (hanımefendi) kolun yanlarımdan fırladığını fark ettim. Arkamda biriyle dans etmeye çalıştığını düşünerek görmezden geldim. Dans etmeye devam ediyor ve önümde ilerliyor. Hala biraz bölge ayırıyorum ve yüzü benimkinden yaklaşık beş santim uzakta olana kadar pek dikkat etmiyorum. Bana iyi vakit geçirip geçirmediğimi soruyor ve tabii ki evet diyorum. Sonra neden dans etmediğimi sordu ve ben de yalan söyleyip nasıl yapacağımı bilmediğimi söylüyorum. Bir tür aptal aptal şey yapmaya devam ediyorum, çünkü neden ciddi olayım?

Güldü ve kendisinin de böyle dans ettiğini söyledi ve yanımda dans etmeye başladı. Bir dakika kadar bunu yapmaya devam ettim ve sonra durdum. Tekrar eğildi ve bir şeyler söyledi ama müzik yüzünden onu duyamadım. Ondan kendini tekrar etmesini istemek ya da sahneden ve konuşmacılardan uzaklaşmak yerine, komik bir şey söylemiş gibi ona hafifçe gülümsedim. Birkaç şarkı yanımda dans etmeye devam etti, bana tuhaf bir bakış attı ve tüm bu süre boyunca arkamda olduğunu tahmin ettiğim arkadaşıyla birlikte ayrıldı.

Yaklaşık on beş dakika sonra grup ara verdi ve çalan arkadaşım yanıma geldi ve kızla neden dans etmediğimi sordu. Belli ki sahneden onun partinin arkasından benim için kestirmeden gittiğini görmüş. Tabii ki, gruptan birini tanıdığını ve sadece sahneye yakın olmak istediğini varsaydım. Muhtemelen benden hoşlandığını fark etmem birkaç dakika daha sürdü ve şansımı tamamen harcadım."
"18 yaşındayım, liseyi harika notlarla bitirdim ve hukuk fakültesine girdim (Avustralya, böylece insanlar liseden hemen sonra girebilirler) ama bu şu anda sınırlı kariyer fırsatları olan ve çok az ilgi duyduğum bir kurs. Lisede bir yıl atladım, bu yüzden boş bir yıl geçirdim ve denemeye karar verdim. Çok az şey kaybedildi ve hukukta düşünme becerilerimi geliştirdim ama okulu bırakmaya karar verdim ve ne okuyacağım hakkında hiçbir fikrim yok.

İnsan çalışmasının farklı alanlarını öğrenmekten ve birleştirmekten zevk alıyorum ve kendimi tek bir konu ve alanla sınırlamanın neredeyse imkansız olduğunu düşünüyorum, bu nedenle, dünyanın iç içe geçmiş doğasını yansıtan ve dünyaya yardımcı olmak istediğim için tarih açık ara en iyi alanım. ne yaparsam yapayım. Zeki bir genç yetişkin, dünyayı böyle görüyorsa üniversitede nasıl bir yön alabilir? Neredeyse sınırsız seçimle sonunda yanlış seçimler yapacağım ve mutsuz olacağım gibi hissediyorum."
"Eski sevgilimle yaklaşık bir yıl çıktık, birlikte birkaç seyahate çıktık, birbirimizin ailesi ve arkadaşlarıyla tanıştık ve esasen kısa bir süre birlikte yaşadık. Üniversiteden mezun olurken bazı büyük değişikliklerden geçiyordum ve benim için tatmin edici bir iş buluyordum - umutlarım ve hayallerim biraz gerçekçi değildi ve sadece üniversite sırasında ara sıra çalıştım, bu yüzden stresli bir geçiş oldu. Her neyse, duygusal destek için ona çok fazla bel bağladım çünkü her zaman birbirimizin yanındaydık ve bunun ilişkiye ne kadar yük bindireceğini düşünmemiştim. Arkadaşlarından ve ailesinden beklentiler gibi başka sorunlarımız da vardı. Beklentilerin gerçeği çarpıttığı fikrinin bir tür savunucusuyum ama her neyse, insanlar yine de görmeye hazır oldukları şeyi görüyorlar.

Bence ikimiz de ilişkiyi bir sonraki seviyeye taşımak istedik ama gerçek şu ki lojistik olarak hayatın aynı noktasında değiliz ve asla da olmayabiliriz. Thiiiis çaylağı, ilişkimizde nasıl daha iddialı ve güvenli olmam gerektiği konusunda her zaman benim durumumdaydı, ama aynısını yapacak küstahlığı yoktu. O aşırı derecede insanları memnun ediyor ve yükseltme zihniyetiyle süpürülen tam bir sığır eti haline geliyor. Patronluk yapan pislik.

Aynı anda yaratıldığımıza yemin ederdim (yakın doğum günleri). Ve geri dönebilseydim, en sevdiğim devrimcilerden bazılarıyla konuştuktan sonra, onun gelmesine hazır olmak için bilmem gereken her şeyi bana öğretirdim, çünkü zaten bunların hepsi fantezi.

Şimdi, 180 yapmak için çok geç olana kadar bazı gerçeklere uyanmamamın tamamen benim suçum olmadığını biliyorum, ancak bazı sahte önyargılar yüzünden terk edildiğimi bilmek hala berbat. Değişim zaman alır. Buluşlar bir gecede olmaz, Einstein!"
"edit: Bunu dün paylaşmıştım ama internete koymaktan biraz rahatsız olduğum için sildim. Bunun yardımcı olup olmayacağından veya sadece olumsuz duyguları güçlendirip güçlendirmeyeceğinden emin değilim.

Geçenlerde bir kızla yaklaşık 2 aydır konuşuyordum. Yaklaşık 6 randevuda çıkmıştık ve çoğu sonunda benim evimde kalırdı, seks yapmazdık, öpüşür ve biraz dalga geçerdik, ki bu yeni/havalı. Ancak hafta boyunca aralıksız değil, genellikle bir gün boyunca mesaj atardık veya ertesi güne devam ederdik. Her neyse, geçen hafta sonu benim evimde sadece rahatlamak ve film izlemek istedi, biz de öyle yaptık, her şey harika görünüyordu, o gittikten sonraki tuhaf bir hava dışında. Ama bu noktada kendini uzaklaştırmaya çalıştığına dair bir his var gibi görünüyor, mesaj atarsam cevap verecek, ancak gerçekten bir sohbet oluşturmaya çalışmıyor veya bir sohbet başlatmadı. Sadece bir veya 2 hafta öncesine göre oldukça hızlı bir değişiklik gibi görünüyordu. Tabii ki her zaman aşırı analiz eden biri oldum, bu yüzden bunu yapıp yapmadığımdan emin değilim. Ona mutlu bir Noel arifesi diledim ve cevap verdi ve bir süre mesajlaştık. Sonra ona geç Noel günü mesaj attım (bir arkadaşımın tavsiyesiyle, istediğimi yapmamı ve başkalarının duyguları için endişelenmememi önererek) bu yüzden mutlu noeller mesajı attım, o da aynı mesajı verdi ve aslında benimkinin nasıl olduğunu sordu, hala uzun değil.
Sahip olduğum en büyük Sorunlar, onun geri çekildiğini hissetmeye başlamadan önce bağımlı değildim, şimdi aniden bir korku içindeyim ve deli olup olmadığımı öğrenmek istemekten kendimi alamıyorum. Ayrıca kendi kendini gerçekleştiren bir kehanet yaratabileceğimden ve ya zorba olabileceğimden endişeleniyorum. Ya da ona mesaj atmamaya çalıştığım için onu uzaklaştırdığımı düşünebilir... Gerçekten ne yapacağımı/veya düşüneceğimi bilmiyorum..."
"Bu kız ve ben oldukça eskiye gidiyoruz. Lisedeyken onu her zaman bir arkadaş olarak görürdüm ve onu çok severdim, ama kesinlikle bir arkadaş olarak, lise boyunca erkek arkadaşları falan vardı, bu yüzden istesem bile gerçekten bir şansı yoktu.

Sonunda aynı üniversiteye gidiyoruz ve birlikte bir sınıfımız var. Onunla tekrar konuşmaya başladım. O şimdi bekar ve son ilişkisinden yaklaşık 2 ay önce çıktı. Sonunda birkaç hafta boyunca her hafta sonu takılıyoruz, yürüyüş yapıyoruz, bowling oynuyoruz, oturuyoruz ve film izliyoruz, her neyse, iyi gidiyor gibiydi.

Cadılar Bayramı rolleri etrafta dolaşıyor ve birlikte bir partiye gidiyoruz. Ona sabit gitmek isteyip istemediğini sormak için yalnız olduğumuz güzel bir an buluyorum. Bana şu anda gerçekten bir ilişki aramadığını söyledi (kesinlikle mw ile bir ilişki düşündüğünü ve onun arkadaşlık bölgesinde olmadığımı vurguladı). Açıkçası üzgünüm ve o gece arabamda uyumaya karar verdim. O gecenin bir yarısı bana gerçekten üzgün olduğunu ve bunun gibi şeyler söyleyerek mesaj attı. görmezden geliyorum ve samanlara çarpıyorum.

Onu aktif olarak takip etmeyi bırakıyorum. Daha az sıklıkta mesaj yazarım. ve birkaç hafta başka insanlarla takılmaya başladı. Birdenbire sabahları yattığımız zamana kadar bana mesaj atmaya başladı. Daha önce hiç olmadığı gibi.

Ve şimdi bana nasıl göründüğünü sorarak, iltifatlar arayarak, güzel göründüğümü söyleyerek, saç stilime iltifat ederek ve hatta bana ne tür külot giydiğini tarif ederek ve teklif ederek, bana 'işaretler' olarak gördüğüm şeyleri veriyor. ben sürüyorum. Omzuma çokça dokunuyor ve çok daha fazla alınganlık kazanıyor.

Sanırım bir şey söylemeye çalışıyor ama tam olarak emin değilim. Başkalarının ne düşündüğünü görmek için bir reddit gönderisi yapmak istedim. Bu konuda herhangi bir fikri olan var mı? veya gelecekteki eylemlerim hakkında herhangi bir öneriniz olabilir mi?"
"Diğer gönderime bakarsanız, arka hikayeyi alırsınız. Lütfen beni yargılamadan önce okuyun. Ama uzun lafın kısası, kocam geçenlerde bana başından beri bizi kırmaya çalışan bir bayan arkadaşını keseceğini söyledi, diğer gönderide açıkladı.

Önceki gönderime yapılan bir yorumu okuduktan sonra ona tam olarak inanmadım, bu yüzden onunla e-postalarını gözetledim. 2014 yazında ben başka bir şehirdeyken onun erkek arkadaşlarıyla birlikte başka bir şehre hafta sonu gezisine çıktığını öğrendim. Hatırladığım kadarıyla bana ailesini ziyaret edeceğini söylemişti. O sırada bir yıldır birlikteydik.

Çok incindim ve üzüldüm. Annem yakın zamanda onunla konuşmayı bırakacağını söylediği için bana bunu bırakıp devam etmemi söylüyor. Ona her baktığımda bu yalanı hatırlamadan edemiyorum. Bana yalan söyleyen oydu, o değil. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu gündeme getirmekten korkuyorum çünkü gözetleme yoluyla öğrendim. Ne yapmalıyım?"
"Erkek arkadaşım dev bir flört. Eskiden beni çekici ve seksi bulduğunu düşünürdüm ve bunda tamamen sorun yoktu çünkü o benden hoşlandığı sürece neden umurumda olsun ki? Kötüydüm ve bir gece internette kardeşiyle yaptığı bir sohbete rastladım, adımı gördü ve okudu.
Temelde bir grup kadın arkadaşını boyutlandırdı ve ne kadar ateşli olduklarını tartıştı. Kardeşi ona ""yükseltmesi"" gerektiğini söyleyene kadar önemli değil,
Şimdi kafamın içinde ve onu düşünmeden edemiyorum. Ne kadar vasat olduğumu bildiğimden ve onun kafasından geçenin bu olduğunu düşünerek asla tahrik olamam.

Fazla kilolu değilim, sanırım yüzüm olmalı... neyin yanlış olduğu konusunda kontrolden çıkan düşünceler başlıyor.

Bunu nasıl aşarım?
Erkek arkadaşımın benimle çıktığına göre en azından benim terbiyeli olduğumu düşünmesi gerektiğini biliyorum, onu suçlamıyorum ya da başka bir şey. Sıralamanın en altında olduğunu bilmek hiç seksi değil."
"Merhaba Reddit!

Çok fazla ayrıntıya girmek istemiyorum - ama olası bir işsizlikle karşı karşıyayım. En kısa sürede yeni bir iş bulmak için elimden gelen her şeyi yapacağım. Ama erkek arkadaşıma (2 yıl - birlikte yaşamak 1) hemen bir şey bulamayacağıma dair (doğal) endişemi ifade ettiğimde, yanıtı, ""Mevcut yaşam standardımızla bizi sonsuza kadar destekleyebilirim. Seni istiyorum"" oldu. sevdiğin bir işe sahip olmak.""

Reddit - Buna bir yüzük takmak istiyorum. Çok fena. ANCAK. Ben altın arayıcısı değilim. Bana her zaman üzerime düşeni yapmayı öğreten bir aile tarafından büyütüldüm. İşsiz kalmayı SEVMİYORUM (daha önce 4 aylık bir görevde eksik istihdam yaşadım). Ve ölümcül bir şekilde hasta olmadığımda başka birine güvenemeyecek kadar gururluyum.

Sorum şu: En kötüsü gelip tam zamanlı bir iş bulamazsam... Her şeyi o ödüyorsa, ilişkinin eşitler arasındaki bir ortaklık gibi hissetmesini sağlamak için ne yapabilirim? Güvenimizi, sevgimizi, saygımızı nasıl koruyabilirim ve kırgınlık oluşmasını nasıl önleyebilirim?

Bu değerli erkeği hayatımda tutmak ve ""bir erkeğin benimle ilgilenmesi"" gerçeğine olan özgüvenimi kaybetmemek için ne yapmalıyım...?"
"Hey Millet

Geçen hafta sonu kız arkadaşım ve ben kampa gittik ve onun telefonunu ormandan çıkıp onun yerine gps yapmak için kullanıyorduk. Yönleri açarken, telefonu iş arkadaşından gelen bir dizi şirin metinle titredi (kedinin onu özlediğini söyleyen resmi, onun resimleri ve o hafta sonu ne yaptığını).

Küçük bir arka plan .. Geçenlerde bir yaz işine girmek için 1.000 milden fazla hareket ettim ve bu bir bonustu çünkü iş ona daha yakındı, 3 aydan fazla bir süredir uzun mesafeliydik ve bir gece çılgınca beni aradı çünkü öyleymiş gibi hissetti. aynı adamla beni duygusal olarak aldatıyor. Hiçbir şey olmadığını, diğer iş arkadaşlarıyla dışarıdayken ona karşı harekete geçmeye çalıştığını söyledi ve ona profesyonel kalmasını söyledi.

Bundan bir ay sonra ileri sar ve bu metinleri görüyorum, bu yüzden biraz üzülüyorum ve ilişki hakkında konuşuyoruz. Bana arkadaşlığından zevk almasına rağmen onunla hiçbir şey yapmadığını ve mesajlara gerçekten cevap vermediğini söyledi. Biz konuşurken ciddi ilişkilerden habersiz olduğundan (7 ay ile en uzun ikinci benim), kafası karışık olduğundan vs. bahsediyor ve beni sevdiği ama biraz boşluk istediği sonucuna varıyor.

Şimdi bu dündü ve bugün bana hala denemek istediğini mesaj attı, ancak bunun zorunlu bir ilişki gibi hissedileceğini veya ilişkiyi ciddiye almamaya devam edeceğini düşünmeden edemiyorum ve ben de alacağım. acıtmak."
"Üniversitede iki yıl birlikteydik ve sonra ciddi bir şekilde bağlanmaya hazır olmadığım için ayrı yollara gittik. Üzerinde anlaşmaya varılmış bir ayrılıktı. Şimdi üç yıldır ayrıyız.

Şimdi farklı eyaletlerde yaşıyoruz ve zaman zaman konuşuyoruz. Bana onun yerinde olmam gerektiğini ve beni özlediğini söyleyen mesajlar gönderiyor. Diğer kızlarla birlikte oldum, bu yüzden çok yalnız değilim... tek yaptığım ilişki kurmak olduğu için belki birazcık. Başka birine bağlanacak gibi görünmüyorum.

Ülkenin o kısmına birkaç kez gittiğimde buluşmaya çalıştık ama her zaman uzun bir yol ve ben başka şeyler yapıyorum. Ondan benimle bir geziye çıkmasını istemeyi düşünüyordum... nereye olursa olsun. Ne düşünüyorsunuz? Kötü bir fikir?"
"**Yani, gerçekten çok seksi.** Ve böyle düşünen tek kişi ben olmadığım için birçok kızla ve hatta birkaç erkekle birlikte oldu. 100'den fazla dedi. Pek bilmiyor.
Ancak! Düzenli olarak test yaptırıyor (idrar örnekleri), en son temiz çıkış yaptığında üç hafta önceydi. HIV ve Hep gibi daha büyük şeyler, daha az test yaptığını söylüyor, ancak dünyanın en güvenli ülkelerinden birinde yaşıyoruz, 2012'de cinsel olarak aktif erkekler arasında yalnızca 122 yeni HIV vakası vardı (en son istatistikler - gey veya heteroseksüel - evet, kontrol ettim) ve sosyalleştirilmiş tıp ve katı kurallar, pozitif olan biriyle seks yaptıktan sonra nispeten kısa bir süre içinde uyarılmamayı neredeyse imkansız hale getiriyor.
 
**Bunu biliyorum.**
Ayrıca prezervatiflerin nasıl çalıştığını da biliyorum. Ancak onlara güvenmiyorum. Bence kırılacaklar ya da bir şekilde kötü bir şey olacak. Yağlarım, ben (veya o) onları doğru yola koyar, her türlü önlemi alırız - ama onun bitirmesine izin vermeye cesaret edemem. Ona bırakmasını söylemeliyim ve sonra bir el işi veya başka bir şeyle işini bitiririm. Sorun olmadığını söylüyor ama ben *o* kız olmaktan nefret ediyorum ve aslında onun beni uzun süre ve sertçe becermesini *istiyorum*, ben sadece... Çok korkuyorum. Hatta prezervatif kırılırsa emin olmak için HER ŞEYİ kendi kendine test edeceğine söz bile verdim.
  
**Ama işte buradayım, çıldırıyorum.** Bir dahaki sefere seks yaptığımızda (on veya on bir kez seks demek bile adilse), prezervatifin yırtılacağını ve AIDS olacağımı düşünüyorum.
  
- - -
**... Ve bu adam kelimenin tam anlamıyla şimdiye kadar tanıştığım en iyi adam.** Düşünceli, kibar, sabırlı ve ne yaptığını biliyor ve tamamen dürüst. Onu çok istiyorum. Bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum."
"Aramızdaki ortalama bir konuşma çok tek taraflı. Soru soran/birkaç kelimeden fazla yanıt veren tek kişi benmişim gibi hissediyorum. En son yazdığı mesaj ""anlıyorum"" veya ""gotchya"" veya ""hoş"" falan olurdu ve bazen neden cevap vermediğimi merak ederdi. Konuşma hiçbir yere gitmiyor ve yanıtları bende meşgul olduğu veya konuşmak istemediği izlenimini veriyor. Onunla gerçek bir konuşma yapmak istiyorum, bir ""evet"" yankı odası değil.

Onunla bunun hakkında konuşmak istiyorum, ancak konuyu açmanın/sonuç almanın en iyi yolunun ne olduğundan emin değilim."
"Geçen yılın Ekim ayından beri bu adamla uzun mesafeli bir ilişki içindeyim. 6 saat uzakta yaşıyor ve birbirimizi sadece üç kez ziyaret ettik, ancak sık sık metin, telefon, e-posta ve (bazen) yazılı mektuplar yoluyla iletişim kuruyoruz. İlk tanıştığımızda ona ÇOK ZOR düştüm. OKcupid'de %99 uyumluydu ve kağıt üzerinde benim için mükemmel bir eş gibi görünüyordu, bu yüzden LDR'lerle sonsuza kadar işimin bittiğini düşünmeme rağmen, bir deneyeceğimi düşündüm. Bana karşı her zaman çok tatlı ve sabırlıydı, ki bunu daha önce hiç yaşamadım ve gerçekten güzel ve dokunaklı el yapımı hediyelerle beni defalarca şaşırttı.

Ancak, son ziyaretimizden beri, uzun vadede birbirimiz için uygun olmadığımız hissine kapıldım. Ne kadar hızlı ilerlemek istediğimiz ve bir gün çocuk sahibi olup olmayacağımız konusunda farklı görüşlerimiz var ve aşikar bir kimya eksikliği var; onunla olan tarihler SO'yu içerir. FAZLA. GARİP. SESSİZLİK. Bu harika adamın benim için doğru kişi olmaması beni öldürüyor. Keşke onun bana olduğu kadar ben de ona verici ve sevgi dolu olabilseydim, ama bu çok garip geliyor ve onu kırmam gerektiğini biliyorum.

Sorun şu ki, ""romantik bir hafta sonu"" olacak bir yere gitmemiz gerekiyor... Geçenlerde ona ilişkiyle ilgili belirsizlikler yaşadığımı ve bu konuyu onunla yüz yüze konuşmak istediğimi söyledim. Tabii, iyi fikir dedi. Yani, gerçekten ""konuşmamız gereken"" bir hafta sonu olacak :-/

Sanırım bu, kulaktan kulağa oynamam gereken türden bir şey, ancak bu duruma nasıl yaklaşılacağı konusunda bazı rehberlik isterim. Benimle bir otelde buluşmak için 3 saat araba sürmesi düşüncesinden nefret ediyorum, sadece benim belki birlikte kalmamamız gerektiğini söylemem için, ama bunu telefonda veya başka bir iletişim aracıyla söylersem daha kötü hissederim. Sanırım asıl sorum şu, bu ayrılığı onun için olabildiğince boktan olmayan bir hale nasıl getirebilirim?"
"Bu insanlar bir yılı aşkın bir süredir karşımda yaşıyorlar. Garajın sonuna yakın ev yapımı ahşap bir kafesleri var. Bir kere köpeği kafesten çıkardıklarına şahit oldum. Daha genç bir adam köpeği sokakta yaklaşık 20 yarda yürüttü, geri geldi ve o tasmalıyken annesi köpeğe hortum sıktı. Adil olmak gerekirse, köpeği temizlemek için bir girişimde köpeğe koni / sis ayarı püskürttüler, mutlaka kızdırmak için değil. Michigan'da yaşıyoruz ve garaj batıya bakıyor, bu yüzden bu yaz her gün köpek, bazı çok sıcak günlerde saat 13:00'ten gün batımına kadar güneşle uğraştı. Köpek neredeyse sürekli havlar, ancak çok fazla olduğunda garajı kapatırlar, bu nedenle, evlerinin önünden geçmediğiniz sürece yalnızca onlar ve doğrudan yanlarındaki komşular duyabilir.

Görebildiğim kadarıyla, köpek oldukça sağlıklı görünüyor. Anlayabildiğim kadarıyla bir tür husky tipi köpek. Yanlarındaki komşuları bir nevi tanıyorum ve bundan bahsettiğimde yüz yüze bakıyorlar. Belli ki gürültüden nefret ediyorlar, ama görünüşe göre köpeğin sahibi olan adam için çalışıyorlar, bu yüzden polisi arayamazlar veya doğru bir şey söyleyemezler, öyle diyorlar. Ayrıca komşuların onu kafeste tutmalarının nedeninin, küçük çocukların yanında çok acımasız olması olduğunu söylüyorlar.

Köpekleri severim, genel olarak hayvanları severim, insanları aptalca saçmalıklarına çağırmak için yolumdan gitmem ama bu bana çok saçma geliyor. Yaptıklarının yanlış olduğunu söyleyen sağlam, somut bir bilgi bulamıyorum, çünkü köpeğin sağlığı iyi görünüyor.

Bir şey yapmalı mıyım veya söylemeli miyim? Yoksa başkalarının işine burnumu soktuğum için beni mahallenin pisliğine mi çevirirdi?"
"Yani bu benim için yeni bir şey! Kız arkadaşımla 3 yıldır birlikteyiz. Geçen yıl çok kilo aldı, muhtemelen 30 kilo. Hem ağırlığını hem de artık vücudu hakkında olumsuz hissettiği gerçeğini kesinlikle fark ettim - artık daha dar giysiler giymiyor ve bazen kendini ne kadar çirkin hissettiği hakkında yorumlar yapıyor. Kendi adıma, kilosu hakkında yorum yapmadım, ancak ona sempati duymaya ve onu egzersize ve yaptığım şeylere dahil etmeye çalıştım. Genelde katılmaya oldukça heveslidir ve kilo vermeye de başlamıştır!

Her neyse, dün gece nasıl kilo aldığı hakkında hiç yorum yapmadığım için bana kızdı. Fark edip etmediğimi bile sordu! Yani, ""hey bebeğim, görünüşe göre biraz kilo almışsın, vermeyi düşündün mü?"" ama kesinlikle onunla daha sağlıklı beslenmeye ve daha fazla egzersiz yapmaya çalıştım. Dürüst olmak gerekirse, destekleyici erkek arkadaş rolünü tamamladığımı düşünmüştüm ama sanırım değil?

Birisi burada ne işi olabileceğini yorumlamama yardım edebilir mi?"
"Herkese merhaba! Bunu zaten başka bir konuda sordum ama tüm bilgileri girmedim ve tavsiye istemedim.

Bu yüzden erkek arkadaşımla üç buçuk yıldır bir ilişki içindeyim ve düzenli olarak onun hala ailesi ve erkek kardeşiyle yaşadığı evinde kalıyorum. Bunca zamandır kardeşiyle oldukça arkadaş canlısıydım ama içimden bir ses benden hoşlanmayabilir...

 Bazen konuşuyoruz ve bana videolar veya müzik gibi beğeneceğimi düşündüğü şeyler gösterecek ve erkek arkadaşım ve ben ile televizyon izleyecek, bunların hepsi benim hakkımda iyi düşündüğünü söylüyor.

Ama bazen, yanımızdaki odası yerine evin diğer ucunda oturmak gibi (ki orada sadece erkek arkadaşım olsaydı asla yapmazdı) beni görmezden gelmek için elinden geleni yapıyor ve yapmayacak hiç yanıma otur Yanımdaki kanepede çok yer olsa bile, ""yanında"" olacaksam oraya oturmayı kesinlikle reddedecek, ancak erkek arkadaşım ve ben taraf değiştirirsek oraya oturacak.

Bu tür şeyler bana onun benden hoşlanmadığını ve yanımda olmak istemediğini düşündürüyor. Bu beni garip hissettiriyor. Benden hoşlanmıyor mu, hoşlanmıyor mu? Eğer öyleyse, yapabileceğim bir şey var mı?"
"Herkese merhaba, okuduğunuz için teşekkürler ve burada verebileceğiniz herhangi bir tavsiye, kısa tutmaya çalışacağım. Bu noktada, mesafeli olduğumuzu ve bu yaz birlikte olağanüstü bir zaman geçirdiğimizi, çünkü ikimizin de şimdilik üniversiteden ayrıldığını söyleyeceğim. İkimiz de arkadaşlarımızla vakit geçiriyoruz ama son zamanlarda benimle daha az, arkadaşlarıyla daha çok vakit geçirmeye başladı. Ona bunu sorduğumda, birinin yanında çok uzun süre kalmanın kendisini tükettiğini ve nefes almak için biraz zamana ihtiyacı olduğunu söyledi.

Bunun için pek endişelenmiyorum, ona daha fazla nefes alma alanı vermekte sorun yok, ama sanırım bunun tekrar edeceğinden endişeleniyorum ve birinin gelip bana verebileceğini merak ediyordum. bazı tavsiyeler"
"Karımın (Sally) iki üvey kardeşi var. Farklı bir kıtada yaşıyorlar. Sally, 3 yıl önce ABD'ye taşındı. O buralı ama annesi ve kardeşleri değil. Sık sık buraya taşındığı için tek pişmanlığının kardeşlerinin büyüdüğünü görememek olduğunu söyler.

Sally ve kız kardeşi haftada iki kez konuşuyorlar ama bundan daha fazla birbirlerine mesaj atıyorlar (bu asla bir sıkıntı değil, konuşmalarını istiyorum ve bu birlikte geçirdiğimiz zamanı etkilemiyor). Erkek kardeşi telefonda konuşmayı sevmediği için Steam'de oyun oynuyor. Bu beni rahatsız ediyor çünkü video oyunlarını bile sevmiyor ve her zaman ondan oynamasını istemek zorunda kalıyorum ama o kendi başına kardeşine soruyor. Ben işteyken belki haftada bir, birkaç saat oynuyorlar.

Karım ve kız kardeşleri büyürken çok yakındılar. Bu garip uydurulmuş kelimeler ve iç şakaları var. Ayrıca orada bir zarar yok. Bu harika.

Geçen hafta karım, görünüşünden rahatsız olan kız kardeşiyle sohbet ediyordu. Ablam 'tanıdığım en güzel kızlardan birisin ve seni ve *abiyi* her şeyden çok seviyorum' şeklinde bir şeyler söyledi. Şaka yollu 'peki umarım yakın bir saniye olurum' dedim. Sally, ""evet, öylesin!"" diye yanıtladı. ve sarılmak için içeri girdi.

rahatsız ve üzgün hissediyorum. Bir ablam var ama Sally'yi herkesten çok seviyorum!

Bunun bir önemi var mı bilmiyorum ama Sally ve benim çocuğumuz yok. İkimiz de çocukları severiz ve annesiyle üvey babasına bir şey olursa ne yapacağımızı çoktan konuştuk. Hiç şüphesiz çocukları alırdık.

Ama kendimi hafife alınmış hissediyorum. Konuyu açmak istemiyorum çünkü saçma görünüyor. Böyle hissetmekte haksız mıyım?"
"Yani nişanlım yumurtalarını bağışlıyor ve tüm hormon aşılarından gerçekten doğurgan ve ben bir erkek olarak hala gerçekten azıyorum. Bu yüzden porno izleyip kendi işime bakmamın sorun olmadığını söyledi. Porno benim için pek bir şey yapmıyor ve farklı bir yöntem gibi görünüyordu ve sadece resimler arasında gezinip birkaç mesaj göndermek için tinder'a indi, ancak kızlarla sadece birkaç mesajla buluşup işi bitirmeyi asla planlamadım. Sanırım bu bilinçli bir şey ve birileri tarafından çekici görülmek beni iyi hissettiriyor. Öğrendi ve sinirlendi ve bir şeyler düşünmek için yalnız kalmak istedi. Dışarı çıkıyor ve sabah 1:30'a kadar dönmüyor ve uyumadan önce bir süre telefonunda kalıyor. Meraklı aptal olan ben, telefonuna bakar ve başka bir adam gördüğünü görür. Ben ne yaparım?!? Onu dünyadaki her şeyden daha çok seviyorum ve onu kaybetmek istemiyorum."
"Ben (K 19) bir adamla (Adam 20) bir süredir arkadaşım. Eski sevgilimle birkaç ay önce ayrıldıktan sonra, ben ve bu adam gruplar halinde sık sık takılmaya başladık. Son 3 haftadır her gün başka insanlarla ve kendi başımıza takıldık. Onun evinde uyudum (Seks yok, ortalıkta dolanmıyorum, ya da başka bir şey yok) Sadece sarılıyorum. Geçen gün ortalığı karıştırdık ve beni parmakladı. Bana karşı hisleri olduğunu söyledi, ama ben de aynı şekilde hissedip hissetmediğimden emin olmadığımı ve bir şeyleri hissetmek istediğimi söyledim (bir ayda birbirimizden bir saatten fazla uzaklaşıyoruz). Bir haftadır tatildeyim. Onu görmeyi çok özlüyorum ve gerçekten ona karşı hislerim olduğunu düşünüyorum. Daha önce beni ne kadar özlediğini ve geri dönmemi sabırsızlıkla beklediğini söylüyordu. Dün gece 2 saatlik bir skype randevusunda, ondan hoşlandığımı söyledim. Sohbetimizi bitirdiğimizden beri çok mesafeli davrandı ve genellikle bütün gün mesajlaşırız ama bugün neredeyse hiç konuşmadık. 5 civarında kestirmek istediğini söyledi ve o zamandan beri ondan haber almadım. Ben şimdi ne yapacağım?"
"Yaklaşık 3 yıldır birlikteyiz.

Gerçeği söylemek gerekirse onu seviyorum; o tanıdığım en tatlı en ilgili adam, yatakta çok iyi. Düştüğümde beni neşelendiriyor. O muhteşem.

AMA artık mesafeleri kaldıramıyorum, birbirimizi sadece 5 ayda bir veya daha fazla görüyoruz ve üniversite ve uzun mesafe ilişkisinin yanı sıra 2 işi halletmeye çalışmak beni öldürüyor...

Eğitimimi bitirdikten sonra beni bulunduğu yere taşımayı planlamaya çalışıyor... ve bunun olduğunu görmüyorum... bu beni paramparça mı ediyor?

Ayrıca onu incitmekten korkuyorum; Temelde onun ilk gerçek kız arkadaşıydım ve o bana delicesine aşık olduğunu ve beni kaybetmek istemediğini söylüyor (ya da en azından rol yapıyor ve bana söylüyor)."
"Kolej çocuğu, fakir, korkmuş ve belli ki tek kullanımlık. Aptal olduğumu ve bir hata yaptığımı anlıyorum.
19 yaşındayım ve ağustos ayında bir kızla korunmasız seks yaptım ve yaklaşık bir ay sonra şişmiş testisimi kontrol etmek için doktora gittim, başım yandı ve bayıldım, muhtemelen epidemimit olduğumu söyledi, ama belli ki yapmaları gerekiyor testi çalıştırın. İyi hissettim çünkü herhangi bir akıntım/belirtim yoktu ve doksisiklin küründen sonra şişlik indi ve kendimi çok daha iyi hissettim.
- Ancak bir günü kaçırdım (iki doz, (ertesi gün 2 hapla iyileştim) ve birkaç dozdan sonraki iki saat içinde yanlışlıkla peynir/dondurma tükettim.

Geçen hafta testis ağrısı çekiyordum ve epiydidimit olduğumu düşündüm. Doktorumla (üniversitemde) konuştum ve o zamandan beri korunmasız seks yapmadığım için meninin üretraya geri dönmesinin başka bir enfeksiyona neden olduğundan şüphelendim. babam bir sağlık kuruluşu ve o hastanede çalışıyor ve beni test sonuçlarıyla asla geri aramadılar, ben onları hiç aramadım çünkü unuttum. Az önce aradım ve bende olduğunu söylediler. Aman tanrım ben bir aptalım.

-Testisimde ciddi bir hasar var mı diye ultrasona girmeli miyim (doğru kelimeyi bilmiyorum)?
-Sağlayıcımdan yeni ilaç almalı mıyım?"
"Dün gece oldu, bunun için puan, sanırım:
Dün, SO'nuzla aşklarınızı tartışmak ve onlar üzerinde çalışmakla ilgili o gönderiyi okudum. Bunun çok anlayışlı olduğunu düşündüm ve olduğum adam olarak kız arkadaşımla iletişim yollarını güçlendirmeye çalıştım. Tartışılması gereken hassas bir konu olacağını biliyordum, bu yüzden stratejim konuyu soğukkanlı bir şekilde gündeme getirmekti. Yatmaya hazırlanıyorduk ve uyumadan önce hep birbirimizle konuşuyoruz. Mükemmel bir zaman olduğunu düşündüm. Ona günün erken saatlerinde okuduğum LPT'den bahsediyorum. ""Evet, bu iyi bir ipucu gibi görünüyor"" diye yanıtladı. Sonra sessizleşir. Kafasının içindeki çarkların döndüğünü duyabiliyorum. ""Birine aşık mısın?"" diye sordu. Sesinden işlerin ciddileştiğini anlamıştım. ""Hayır, en azından artık değil. Ya sen?"" Ona sordum. ""HAYIR! Kime aşık oldun ?!"", bu noktada oldukça fazla bağırıyordu. Geri dönülmez bir noktaya geldiğimi biliyordum.
Fasulyeleri dökmek zorunda kaldım: ""kız kardeşimin arkadaşı (ona K diyeceğiz). Onunla ilk tanışmamızdı. Uzun sürmedi - birlikte sahip olduklarımızın çok daha değerli olduğunu anladım. Senin her zaman gerçekten üzgün olduğun bir zamanda ortaya çıktı ve çok mutluydu ve onun sevimli olduğunu düşündüm. Yine de bunun üstesinden geldim. Sadece bu konuda açık olmak istedim. Gerçekten hiç aşık olmadın. tüm ilişkimiz boyunca başka bir kişiye mi?!"" Bana ölümcül bir bakış attı ve doğrudan gözlerimin içine baktı ve ""Hayır. Asla"" dedi. Yine sessizlik oluyor ve gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum. Üzerini örter ve ışığı söndürür ve ""Uzun zamandır yapmadığım için bu gece seni patlatacaktım ama K'ye yaptırsan iyi olur. Eminim yapmaktan mutlu olur"" der. çünkü ben çok kızgın bir orospuyum."" Yuvarlandı ve o kadar. Bu sabah uyandık ve işe gitmek için hazırlandık ve tam bir sessizlik içinde kahvaltı yaptık."
"Başlık hemen hemen her şeyi söylüyor.

Sanırım bu bir çeşit ayrılık kaygısı türü bir şey.

Ondan ""uzun"" bir süre uzak kalmayı düşündüğüm için midem bulanıyor.

İki yıldır birlikteyiz. Daha önce hiç bu kadar uzun süre ayrı kalmamıştık.

Babamla seyahate gidiyorum ve her zaman anlaşamıyoruz ve her zaman bir şeyler hakkında konuşmak için SO'ma dönebiliyorum ve o beni sakinleştirmeye yardımcı oluyor ve korkarım babamla benim bir sorunumuz var. yurtdışındayken büyük bir tartışma ve SO'mdan ihtiyacım olan rahatlığı ve desteği alamayacağım (ki bu kesinlikle kimsenin hatası değil).

Ben de güvensizim ve ben yokken başka birini bulacağından korkuyorum.

Bununla nasıl başa çıkılacağına dair bazı tavsiyeler istiyorum, çünkü sürekli endişelenmek ve strese girmek yerine uzaktayken iyi vakit geçirmek istiyorum."
"Son zamanlarda onunla birkaç sorun yaşıyoruz ve bu sorunlar daha önce birkaç kez gündeme getirildi. Bir sorun, yeterince şefkat göstermemem. Ona çok sık olduğunu ya da ona pek iltifat etmediğimi söylemiyorum. Bu konuda kendimi kötü hissediyorum ama bu sefer gerçekten onun için değişmeye çalışıyordum.

Cadılar Bayramı için bir üniversitedeki üvey kardeşini ziyarete gitti ve ben de arkadaşlarımla sarhoş olup film izledim. Dün gece (11/1) değişmemem ve ilişkimizin nasıl yürümeyeceği konusunda büyük bir kavga ettik ve temelde telefonda ayrıldık. Bu yüzden denemek ve düzeltmek için onun evine gittim. Bana gittiği partilerde iki adamın onu nasıl öptüğünü anlattı. İlkini itti, ama ikincisinde ona onu öpüp öpmediğini sordum ve evet dedi ve bunu ona istendiğini hissettirdiği için yaptığını söyledi, ki sanırım son zamanlarda ona böyle hissettirmiyorum. Ağladık, her şey hakkında konuştuk, harika seks yaptık ve ben sadece onunla yatmak için onun evinde kaldım ve sonra sabah ailesi bilmesin diye gizlice dışarı çıktım.

İkimiz de belli ki işleri halletmek istiyoruz ama yapmamız gerektiğinden emin değiliz. Bu kızı seviyorum ama ne kadar çok düşünürsem, tek düşünebildiğim onun beni aldatması ve daha da önemlisi ondan hoşlanması. Midemi bulandırıyor. Düzeltmeye çalışmalı mıyım yoksa tüm bağları koparsam daha mı iyi olur?"
"Burada çöpe atın. Eski erkek arkadaşım ve ben birlikteyken bir köpek aldık. 2012 yılının Ocak ayında ayrıldık ve onun velayetini aldım. Onu henüz 8 haftalıkken evlat edindik. Ayrıldığımızdan beri onu evlatlık verme fikriyle oynuyorum çünkü eski sevgilimle yaşarken ona eskisi gibi bakamayacağımı hissediyorum. Sosyopat olması ve tam olarak sağlıklı bir ilişkimiz olmaması dışında, ona sahip olmasına izin verirdim.

2012 yılının Temmuz ayından beri tek başıma yaşıyorum. Ona karşı kendimi oldukça kopuk hissediyorum ve ona kızıyor gibiyim. Ona kızmak istemiyorum ve ona VURMUYORUM (bunu çok açıklığa kavuşturmak istiyorum), ama giderek daha fazla sinirlendiğimi fark ediyorum. Her zaman yatakta benimle uyuyor, ama nedense özellikle bu son hafta sonu boyunca, HER ZAMAN uyuduğu yatağın ucunda onunla yatamadım. Orada olmasından rahatsız olduğum ve uyuyamadığım için ona aşağı inmesini söylemeye devam ettim.

Köpeğimle ilişkimi düzeltmemin bir yolu var mı, yoksa %80'inde ona kızmak yerine ona mutlu ilgi gösterebilecek başka biriyle (belki ailesiyle) daha mı mutlu olur? Gittiğinde üzüleceğimi biliyorum ama çoğu zaman ona kızdığımı hissettiğimde onunla ilgilenmeye devam etmem bencillik olur."
"Çevremdekiler bana dahi dese de ben kendimi aptal gibi hissediyorum çünkü hayatımı etkileyen çok büyük alanlarda sürekli hatalar yapıyorum. Örnek: Yeni bir eyalete taşınmak için çok yüksek maaşlı bir işten ayrıldıktan sonra şu anda işsizim ve şu anda eldeki mevcut nakit paranın çoğunu harcadım - bilinen bir risk, ancak açıklanmayan pek çok beklenmedik durum nedeniyle daha da büyüdüm. harcamalar ve kötü zamanlama.

  Durumun aciliyetine ve çok dikkatli olma ihtiyacına rağmen, muhtemelen hata olduklarını önceden bir düzeyde bilmeme rağmen çok sayıda büyük parasal hata yapmaya devam ediyorum.

 Bu tür bir anti-patern, gardırop seçimlerinden günlük aktivite planlamasına, hatta hangi caddeye döneceğim gibi sürüş seçimlerine kadar hayatımın her alanında hakim.

Sanki beynim yapılacak doğru şeyi biliyor ama sonra yine de kasten yanlış şeyi seçiyor. Şaşırtıcı bir şekilde, daha dikkatli olmaya çalıştıkça daha da kötüleşiyor.

Yürütme işleviyle, özellikle muhakeme ve karar vermeyle ilgili yaygın sorunların göstergesi olduğunu düşünüyorum, ancak bu konuda ne yapabileceğimi bilmiyorum. Son zamanlarda daha da kötüye gidiyor ve artık kararları en azından uzaktan iyi düşünülmüş gibi gösterecek şekilde gerekçelendiremediğimi görüyorum. Herhangi bir göstergeyse, artık banka hesabını kontrol etmemem gerektiğini hissettiğim bir noktadayım.

Endişelenmeli miyim? Bu büyük olasılıkla uzun vadeli bir sağlık sorunu mu yoksa yeni çevreme alıştıkça iyileşmeyi bekleyebileceğim stresli durumlara kısa vadeli bir tepki mi? Başka kimse böyle bir şey yaşadı mı? Ne yaptın?"
"Ben üniversitede ikinci sınıfa giden 20 yaşında bir erkeğim ve üniversitenin 1. yılında olan ve 17 yaşında bir kızla görüşüyorum. Henüz bir ilişkimiz yok ama sonunda onunla bunu yapmak istiyorum.
Sorun şu ki, neredeyse bir yıl önce, biriyle bir kız yüzünden sarhoş bir kavgaya girdim ve ona bir şişe birayla vurdum ve nisan ayında saldırıdan hüküm giydim. Ama şimdi sadece toplum hizmetimi yaptırıyorum ve daha da kötüsü, yaşadığı kasabada ama kavgadan haberi bile yok.
Sonunda öğrenecek gibi görünüyor. Onu tanıyan, tanıyan birçok insan var ve bir veya iki kişi oradaydı ve arkadaşım değil ve başkalarına arkadaş edinmemi baltalama mücadelesinden bahsetti (sanırım bu yalnızca bir kez oldu). Yaptığım şey yüzünden çıldıracağından korkuyorum.
Kavgadan bu yana, bir kızla herhangi bir duygusal bağ kurmaya çalışmadım ya da gerçekten kurmadım, ancak geçen yıl 50'ye yakın kızla birlikte oldum. Onları aldıktan sonra onlarla konuşmak için bir neden görmedim ama bununla ilgilenmeye başladım.
Sonunda ona bunu söyleyebilmek istiyorum çünkü öğrenmesi son derece muhtemelken birinden bu kadar büyük bir sır saklamak akıllıca olmazdı, ama ona yaptığım şeyin benim olmadığını göstermek istiyorum. ona söylemeden önce gerçekte kim olduğumun bir yansıması.

er ya da geç ona söylemeden önce bırakmalı mıyım yoksa ona söylemekten kaçınmalı mıyım?"
"Üniversitede vergi dersi alıyorum ve bu yılki vergi borcumu azaltmanın yollarını düşünüyordum. Yılın çoğu için iyi bir ücretli stajyerlik yaptım, bu nedenle gelirim oldukça yüksek ve temel hesaplamalar bu vergi yılı için genel olarak bir geri ödeme almamı sağlasa da, yine de artırılabilir.

Benim sorum ortak hukuk ilişkileri ile ilgili. Federal ve eyalet vergi formlarıma göre, bir eş veya ortak hukuk partneri için geri ödemesiz krediler talep edilebilir. 2013 için bu, söz konusu kişinin Net Geliri olan 11.038 olacaktır. Teknik olarak ortak hukuk ortağım yok, sadece benimle yaşamayan uzun süreli bir kız arkadaşım var (evde yaşıyor ve 2013 için çok az geliri var). Onu ortak hukuk ortağı olarak talep edersem, hesaplamalarıma göre geri ödememi %25'in üzerinde artıracaktır. Bunu yapmak uygulanabilir mi yoksa bu gerçekten CRA tarafından denetlenebilecek bir şey mi, bunun getirim üzerinde ne gibi ek etkileri olabilir?

Kanada için herhangi bir ek vergiden kaçınma tavsiyeniz vb. varsa, bunu da memnuniyetle karşılarız! Özellikle pek açık olmayan düşünceler (RRSP katkıları gibi).

Şerefe,"
"Ugh, bunun hakkında gönderi yayınladığım için kendimi gülünç hissediyorum, ancak bununla ilgili milyonuncu patlama gibi gelen şeyden sonra, dışarıdan bakış açılarına ihtiyacım var.

Bir yıllık partnerim ve ben ikimiz de sık sık telefondayız. Beraber olduğumuzda kesmeye çalışıyorum ama ikimizin de kanepede oturması ya da ayrı odalarda sessizce interweb'lerde gezinmesi benim için sorun değil. Benim sorunum, benimle konuşmaya başladığında telefonumu kapatmam çünkü bu benim için daha önemli hale geliyor.

Aynı şeyi hissetmiyor. Partnerim, genel tumblring veya Facebook kaydırmanın yanı sıra hobisiyle ilgili birçok çevrimiçi tartışmaya katılıyor. Bu benim için sorun değil ama onunla konuşmaya ya da ona bir hikaye anlatmaya çalıştığımda, tam anlamıyla ekranından başını kaldırmayı reddediyor. Mesaj yazarken veya arama yaparken asla dikkatini çekmeye çalışmam, ancak yalnızca bir konuya yorum yapıyorsa, sorunu gerçekten anlamıyorum. Cevabını bile beklemeyen ilgi alanındaki rastgele insanlar adına konuşurken beni görmezden geldiğinde, kendimi incinmiş ve önemsiz hissediyorum. Gördüğüm kadarıyla, konu *her zaman* orada olacak, ama onunla bir şeyler paylaşma heyecanım olmayacak ya da o an geçecek.

Bunu ona söylemeye çalıştım ve ""sırf konuşmak istediğim için"" telefonunu kapatmasını beklememin temelde bencilce ve çocukça olduğunu düşünüyor. Telefondayken konuşmak istediğimde nasıl davranmamı istediğini açıkça sordum ve yanıtı, ""hayır"" diyebileceğini bildiğim için onunla konuşmak istemem gerektiği oldu. Görünüşe göre, zamanın% 90'ında evet diyecek, ancak buna çevrimiçi yorum yapmaktan daha öncelikli olmayı bekleyemem.

Bana göre bu tuhaf bir şekilde klinik ve soğuk geliyor. Bir sohbette SO'mla etkileşim kurmanın ve onunla bağlantı kurmanın kendiliğindenliğini mahvediyor. İzin istemek, okuldaymışım gibi hissettiriyor.

Partnerlerimin ilgisinin sürekli üzerimde olmasına ihtiyaç duymayan veya bunu istemeyen bağımsız bir kadın olduğumu vurgularım. Kendi alanımın büyük bir hayranıyım ama bu sadece incitici geliyor."
"Annem üvey erkek kardeşini (HB) birkaç yıldır tanıyor. Onunla birkaç kez karşılaştım ve iyi bir adama benziyor. Emekli olmak istiyor (HB zaten emekli oldu) ve birlikte eyalet dışında yaşam maliyetinin daha uygun olduğu bir yer bulmaktan bahsettiler. Hatta HB, masrafları nasıl bölmeye istekli olduğu konusunda adil olmaktan fazlasını teklif ediyor gibi görünüyor. Onun hakkındaki izlenimimle tutarlı görünüyordu.

Sorun şu ki, annem kısa süre önce Facebook'ta HB'nin başka bir yönünü keşfetti. HB, PA kırsalından ve muhafazakar olduğunu biliyoruz (onun için bir sorun değil; siyaset konuşmaktan kaçınıyor), ancak Facebook'ta sık sık sağcı tıklama tuzağı sitelerinden gelen gönderilere yorum yapıyor (Muhafazakar Tribune onun favorisi gibi görünüyor). HB'nin yorumları tipik ""acı-kızgın-ezilen-beyaz-adam"" tarzı şeyler, ancak farklı gruplar (çoğunlukla siyahlar, yasadışı göçmenler, geyler ve bazen de Müslümanlar) hakkında oldukça çirkin görüşler dile getirdi.

Annem HB'nin bu huysuzluğa sahip olduğunu görmekten rahatsız ve bu gruplardan HERHANGİ BİRİ hakkında bu şekilde düşünüyor, ama özellikle de eşcinsel bir aile üyemiz olduğu için (HB'nin bildiği ve iyi göründüğü?!). Bu nedenle HB ile yaşamanın mümkün olmayabileceğini düşünmekle kalmıyor, aynı zamanda eşcinsel aile üyemize ihanet etmek istemediği için HB'nin eşcinsellere karşı tutumu konusunda onunla yüzleşme ihtiyacı hissediyor.

Şu anda ona tavsiyem, tüm dünya görüşüyle ​​yüzleşmek yerine onunla eşcinsel meselesi hakkında konuşması. HB'nin evlilik eşitliğine muhalefeti, eşcinsel evliliğin ""geleneksel"" evliliği değersizleştirdiği / başkalarının dini özgürlüğünü azalttığı şeklindeki sıfır toplamlı yanılgı gibi görünüyor. Neyse ki, Levililer'den alıntı yapıyor ya da lakaplar savurmuyor gibi görünüyor, bu yüzden umarım bir anlaşmaya varma olasılığı vardır."
"Canlı bir şekilde hatırlayabildiğim bir tanesi benim için 8. sınıfta oldu. Arka plan, öncelikle 4 gün boyunca arkadaşım ve ben sürekli olarak CoD'de Nazi Zombies oynadık. Böylece, her gece görüntüler ve fikirler zihnimde o kadar canlanıyor ki, rüyamda zombilerle savaştığımı görüyorum. Pekala, bu son gece, rüyam Nazi Zombies'in başlangıç ​​aşamalarında dalgalarla savaşırken başladığım yerde başladı. Savaşlar devam ederken, bir şekilde son bir seviyeye geldim (ki bunu kesinlikle kendi zihnimde yarattım). Son seviye, ben ve arkadaşımın tavanı oldukça geniş ve yine loş bir şekilde aydınlatılmış bir odaya girmemizden ibaretti. SONRA, birdenbire Hitler karanlıktan çıktı, *uçarak*, *pelerinle*, *Çöl Kartallarını çifte kuşanarak*, durmaksızın bize ateş etti. Rüyamdan hatırladığım tek görüntü, bağıran, uçan, bize ateş eden yüzü. Kıçımla gülmekten uyandım."
"Ben ve kız arkadaşım yaklaşık 7 aydır birlikteyiz ve ilk günden beri bir patlama oldu. Temelde oldukça iyi arkadaşlardan, herhangi bir beceriksizlik veya arkadaş bölgesi-y (?) sorunu olmadan harika bir çifte gittik. Bu nedenle, ikimiz de ""birini"" bulduğumuza ikna olduk.

Ancak, geçenlerde eski kız arkadaşlarımı, özellikle de son eski sevgilimi oldukça kıskandığını öğrendim. Anlayabildiğim kadarıyla, asıl endişesi, onunla olduğum gibi onlarla da aynı şekilde yakın olmam. Onunla her şeyin çok farklı olduğu fikrini tam olarak kavrayamıyor. Cinsel eylemler, eğer bir anlam ifade ediyorsa, eskisinden çok daha anlamlı.

Ek olarak, bir noktada onları da şimdi ona verdiğim gibi sevdiğim ve onlara değer verdiğim fikrini sindirmekte zorlanıyor. Bazen biraz ""aşırı bağlı"" olma eğilimindeyim, bu yüzden bu ifadeye gerçekten itiraz edemem. Sırf doğamda olduğu için ona bu şekilde değer vermem tamamen imkansız değil.

Ancak, şu anki kız arkadaşımla olduğum gibi hiç kimseye aşık olmadığımdan eminim ve bu yüzden her şeyin bitmesini istemezdim. Onu elimden geldiğince teselli ettim ama bunu siz redditörlerden saklamayı tercih ederim. Bu şekilde, objektif bir tavsiye bulmak daha kolay olabilir."
"İnternette tanıştık ve geçen ay randevulara çıkıyoruz. Tarihlerden bazıları tüm hafta sonlarını veya tüm günleri kapsıyor. Eşsiz bir kişiliği var ve mizah anlayışına bayılıyorum. Birlikte olduğumuzda günün büyük bir bölümünde güleriz. Muhtemelen şimdiye kadar tanıştığım en olumlu ve canlandırıcı insan.

Ama birlikte olmadığımızda, radyo sessizliği gibi. Bana gece geç saatlerde bir resim veya rastgele bir şeyle mesaj atacak. Günün erken saatlerinde mesaj atarsak yanıt vermesi genellikle biraz zaman alır. Bu tamamen anlaşılabilir bir durum çünkü çok baskı yapan bir işi var ve ben tüm gün süren metin çilesinden hoşlanmıyorum.

Bu sabah ailesini ziyaret etmek için ülke çapında uçtu ve indiğinde ondan haber alacağımı düşündüm (belki sadece oraya sağ salim vardığına dair bir onay mesajı?) ama ondan bütün gün haber alamadım. Ailesiyle birlikteyse onu rahatsız etmek istemiyorum. Beni epeyce aradı ve onunla telefonda konuşmaktan zevk alıyorum.

Geçen hafta randevularımızdan birinin ardından yatakta uzanıyorduk ve bana onu özleyip özlemediğimi sordu (biraz şaka, çünkü önceki gün birbirimizi gördük). Ona onu özlediğimi söyledim ve o da beni özlediğini ve tüm gün beni düşündüğünü söyledi. Bu yüzden neden bana mesaj atmadığını veya hiç konuşmadığını sordum ve o da işle meşgul olduğunu söyledi. Benim hakkımda ciddi olmadığını düşünmüyorum. Özel konuşmayı yapmamış olmamıza rağmen, ailesi ve arkadaşlarıyla tanıştım ve görünüşe göre harika bir yöne gidiyor. Zaten ona karşı güçlü hisler geliştiriyorum.

Bunun onu biraz daha iletişim kurmaya teşvik edeceğini düşündüm, ama olmadı. 2 hafta uzakta olacak, o yüzden sanırım iletişimin nasıl olduğunu göreceğiz ve hiç çaba göstermezse döndüğünde konuşuruz. Bu konuda aynı sayfada olmak isterim. Buna yaklaşmanın en iyi yolu nedir?"
"İşte anlaşma şu; Bana sunulan iki staj fırsatım var.
 
İlki, Seattle bölgesinde bulunan bir T-mobile için 12 haftalık stajdır. Mobilyalı bir stüdyo daire ve tüm kamu hizmetleri için bana her ay yaklaşık 1.100 dolara mal olacak geçici bir yaşam durumu buldum. Haftada yaklaşık 40 saat 22/saat ve staj sırasında kaldığım için yaşam masrafları için 2.000 dolar ödüyor. Benzin, yemek, kira ve tüm bu cazdan sonra, kaldığım süre için yaklaşık 8.000 $ (eksi vergiler) dolar karı bütçeledim. Batı kıyısı da bir gün yaşamak istediğim yer, bu yüzden sadece geçici bir nokta olsa da bölgeyi denemek güzel olurdu.

İkinci staj, DC bölgesinde, teknik olarak D.C.'den yaklaşık 20 dakika uzaklıkta, Virginia'da 8 haftalık bir stajdır. Ayrıca bana haftada 500 dolar ödüyorlar, yani kaldığım için yaklaşık 4.000 dolar (yine eksi vergiler). Ayrıca stajyerlerini eğittiklerini ve mezun olduktan sonra onları bugünün iş piyasasında rahatlatıcı olan tam zamanlı bir iş için işe almayı umduklarını belirtiyorlar."
"Bunun aslında birkaç hafta önce olduğunu söyleyerek başlayacağım ama buraya yazmak hiç aklıma gelmemişti.

Benim için başka bir ülkede yaşayan bir arkadaşım var ve birbirimizden pek de utangaç olmadığımızı söyleyelim. Şimdi, bununla birlikte, Skype seksimiz var (eğer buna böyle diyorsanız). Bu adam beni nasıl kurtaracağını ve doğru şeyleri yapmamı söyleyerek işimi nasıl bitireceğini *biliyor*.

Bu kişiyle tanışmadan önce fışkırtabileceğimi biliyordum ama kahretsin, ne kadar olduğunu asla bilemedim. Mümkün olduğu kadar açık sözlü olmak için, bana daha fazla fışkırtmamı sağlayacak hangi parmakları kullanmam gerektiğini söyledi. İşte oradaydım, dizüstü bilgisayarım önümdeyken yatağımda uzanıyordum ve fışkırmaya başladığımda yönünü ciddi şekilde kontrol edemiyordum. O zamanlar umurumda değildi. Çok iyiydi.

Saçmaladığımı sonradan fark ettim. Dizüstü bilgisayar ekranım ve tüm klavyem kelimenin tam anlamıyla ıslanmıştı. Sanki üzerine bir bardak su döktüm. Anında kırıldığını anladım. Çok hızlı temizledim ama tuşlar tıklanmadan harf yazmaya başladı ve ekranım çıldırıyordu. Yazdığımda, hangi tuşlara bastığımla ilgili olarak yanlış semboller çıkıyordu. Arkadaşım kurumaya bırakmamı söyledi ve işe yarayabilir ama genel olarak çok komik buldu. Bir dahaki sefere açtığımda, başlangıç ​​ekranı sırasında hoparlörlerimden süper yüksek bir bip sesi çıktı. Yine de bunu sık sık yapıyor.

Haftalar sonra, telefonumun ekranında tekrar yaptım (dersimi aldığımı düşünürdünüz) ve şimdi şarj bağlantı noktam/bazen sesim berbat.

Hala bu gün acı çekiyorum. Şu anda yeni bir bilgisayar için para biriktiriyorum çünkü dizüstü bilgisayarım bir bok parçası ve her zaman saçmalık yazmaktan hoşlanıyor."
"Arkadaşlarım arasında arabası olan çok az kişiden biriyim. Bununla birlikte her yere araba sürmem beklentisi geliyor. Çoğunlukla bununla tamamen iyiyim. Araba sürmeyi ve insanlarla başka şehirlere gitmeyi seviyorum ve bu harika.

O kadar da harika olmayan nokta, sürekli olarak insanları bir yere götürmem beklendiğinde veya bir şeye ihtiyaçları olduğunda, ""Oh, onun arabası var, o halleder"" demeleri. Bunun en büyük suçlusu, arkadaşlarımdan birinin ehliyetini veya arabasını almayı reddetmesi ve buna gerek görmemesi. Yine de bir şey için şehir dışına çıkması ya da bir yere gitmesi gerekiyorsa, bunu takılmak istiyormuş gibi yapmamı sağlayacak. Başka bir suçlu, onu havaalanına götürmem fikriyle başka bir ülkeye seyahat planlayan ve geri dönmeye hazır olduğunda (bir ay sonra) onu almamı bekleyen bir arkadaşım. Büyük şehirlerin havaalanına tek yön neredeyse 2 saat, büyük bir gün.

İnsanlara yardım etmeyi umursamıyorum. Buraya ve oraya gitmek sorun değil, eğer bir sıkıntınız varsa ve bir asansöre ihtiyacınız varsa, yardım etmekten tamamen istekli ve mutlu olurum. Ama benden beklendiği zaman, sadece arabam olduğu için buralardaymışım gibi geliyor. Araba alacak paraları ve kaynakları var, bu yüzden araba alamamaları için gerçek bir sebep yok."
"peki arka plan
-25 yaşında bir erkeğim
-Vergi/ikramiyeden önce 45 bin dolar kazanmak.
-Mart/Nisan 2014 civarında bir DUI aldım, hikayeme veya bahaneme girebilirdim ama yapmayacağım, Mayıs 2015'te mahkemede bir savunma yaptım.
-2008 Nissan 350z sürün

350z eğlenceli bir araba ama değiştirmek istiyorum çünkü A. ipod bağlantısı, yan perde hava yastıkları, arka görüş kamerası, çekiş kontrolü, ikiden fazla kişiyi sığdırabilme vb. ile daha pratik bir şey istiyorum ve B. Oldukça eminim Sorumluluk atm için yılda 1850 $ ödüyorum....

Normalde birkaç yaşında, nazikçe kullanılmış bir araba almak istesem de, gerçekten otomatik frenleme veya şerit kontrolü gibi otonom özelliklere sahip bir araba almak istiyorum.

Ya da sadece fikir vermesi için 2013 anlaşmasına bakıyordum. Güvenli, güvenilir, iyi derecelendirilmiş bir şey istiyorum. vesaire.

5 bin nakit param var ve 350z için 7 bin dolarlık bir carmax tahminim var, carmax teklifinin üzerinden 500-1000 dolar teklif eden ikinci el satıcılardan birini bulabilirim ama yeni araba için koymam gereken şey bu.

2016 civic veya 2013 anlaşması kötü bir fikir mi yoksa menzilim dışında mı? Bir süreliğine sürebileceğim ama DUI yüzünden yapabileceğim her şeyde biraz daha sınırlı olduğumu bildiğim düzgün bir şey istiyorum.

Sigorta veya araba seçimi için önerileriniz?"
"Her ne kadar seks merkezli olsa da, ilişkilerin seksten daha iyi bir yardımcı olacağını düşündüm..

Her zaman masum gördüğüm [20M] bir [15K] kız kardeşim var. Bugün, onun seks hayatı (var ya da yok) hakkında seve seve hiçbir şey bilmeme rağmen, seksin ne olduğunu bilmeyen 9 yaşında bir kız olmadığını fark ettim. Daha sonra Reddit'e göz atmaya başladım ve bir babanın kızını erkek arkadaşına binerken nasıl keşfettiğine dair bir yazı gördüm. Sadece bizim babamızın değil, bir ton babanın ""küçük kızları"" seks yaptığı için nasıl mahvolduğunu düşündüm. Bu noktada nedense gerçekten kızmıştım ve nedenini bilmiyordum. Sonra geleceğimi düşündüğümü ve kızımı seks yaparken yakalarsam olay çıkarmamak için muhtemelen duvara bir delik açacağımı fark ettim...(Elbette şaka ama gerçekten yine de üzgün)

Şimdi kendimi suçlu hissediyorum çünkü bir oğlum olsaydı ve onu seks yaparken yakalasaydım sorun olmazdı, hatta belki biraz gurur duyardım. Kendimi suçlu hissediyorum çünkü bu büyük bir çifte standart ve şu anki yaşımda, hatta lisedeyken bile cinsel olarak aktif olan ve bunu önemli görmeyen pek çok kız tanıyordum. Nasıl çocuğum olmadığını görünce bu konuda tamamen mantıksız davrandığımı biliyorum, ama 25 yıl sonra olabilecek bir şey için neden bu kadar sinirlendiğime dair herhangi birinin herhangi bir katkısı olup olmadığını merak ediyordum.

Sanırım bundan biraz habersiz olsaydım iyi olurdum.. yani kızımın kendi evimde kovboy kız yapmasına izin vermesem.. Ben şiddet yanlısı biri değilim ve bu teorik çocuğun seksi olmasına hiçbir şey yapmam. kez teorik kızımla, ama bunun olduğunu görseydim ters çevirirdim.. Gelecek geldiğinde kızınızın cinsel olarak aktif olduğunun farkına varmayla ilgili herhangi bir içgörü veya deneyim?"
"Reddit kullanıcıları,

Neredeyse hiç katkısı olmayan uzun süredir okuyucuyum. Birçoğunuzun, burada özverili bireylerden oluşan güçlü bir topluluğu göstererek, tamamen yabancı olan başkalarına yardım etmelerini izledim. Burada içtenlikle biraz rehberliğe ihtiyacım var ve aynı şeyi takdir ediyorum. NJ'de bulunuyorum.

1500 mil uzakta bir iş gezisindeyken, ağabeyim (17, reşit olmayan, ruhsatlı ve sigortalı) bir kar fırtınasından sonra arabamı çıkardı ve mahallemdeki yerel bir futbol sahasına çörek yapmaya gitti - görünüşe göre mahalle sakinleri polisi aradı ve kısa bir süre sonra geldiler. Hemen durduğunu ve memurun kendisiyle yüzleşmesini beklediğini belirtiyor. Polis sonunda aracı karakola (şu anda bulunduğu yere) çekti ve kardeşimi eve, yasal vasisi olan büyükannemin yanına getirdi. Bu noktada polis departmanından herhangi bir resmi yazışma alınmadı - olayın üzerinden 9 gün geçti.

Arabayı kurtarma girişimleri başarısız oldu. Başlangıçta, bekleyen bir soruşturma olduğu için arabayı alamayacağım ve bu soruşturmalar tamamlandıktan sonra geri alabileceğim söylendi. Bugün, hem olay yerindeki askere hem de o sırada görevde olan çavuşa yapılan sayısız aramanın ardından benimle iletişime geçildi ve araca müsadere başvurusunda bulundukları söylendi.

Kardeşlerimin faaliyetlerinin devam eden ve agresif doğası nedeniyle, bana 3800 $ değerinde hasar olduğu söylendi. Ağabeyimin suçunu kabul ettiğimi ve mahkemelerin kesinlikle yapacağı gibi, kasabaya birden fazla şekilde geri ödemesini sağlayacağımı açıkça belirtmek istiyorum.

Buradaki sorunum, hiçbir suç işlememiş olmam ama bir şekilde cezalandırılıyor olmam. Ben sicili olmayan, iyi bir insan ve herkese adil davranan dürüst bir vatandaşım. Bu yasal mı? Bunun yüzünden arabamı kaybetmem mümkün mü? Öyle ise, bir kimse benim malımı bu şekilde nasıl alabilir? Seçeneklerim nelerdir? Ne yapabilirim?

Arabanın tamamen yasal olduğunu ve yasaların gerektirdiği şekilde kayıtlı, sigortalı ve bakımlı olduğunu belirtmekte fayda var. Ek olarak, burada silah, kontrollü madde, kumar veya fuhuş yoktu. Bu konudaki NJ yaptırımlarına göre, sonuçta rol oynuyorlar. Anlattıklarım oldu, fazlası değil."
"Dün okuldan bayan arkadaşlarımdan biriyle (ona Andrea diyeceğim) yemek yemeye çıktım (sık sık yemek yemeye gideriz) ilişkiler hakkında konuştuk ve lise ilişkilerinin ne kadar aptalca ve anlamsız olduğunu düşündüğünü söyledi. bir Fuckbuddy'yi tercih etti ve lise ilişkilerini üçüncü şahıs bakış açısıyla ve FWB ilişkileriyle tartıştık.

 Onu eve götürdüğümde bana bakire olup olmadığımı sordu ve ne yazık ki doğruyu söyledim ki bu bendim. Takip etmeli miyim? Ondan biraz hoşlanıyorum ama FWB ilişkisini mahvedecek kadar değil mi? Bu yanlış konuysa özür dilerim."
"Mayıs ayında üniversiteden yeni mezun oldum ve şimdiden tam zamanlı çalışıyorum (bazı avantajlar dahil). Ağustos ayında, şehrin daha az meşgul bir bölgesinde bir ev/dubleks için mevcut dairemden ayrılmayı planlıyorum, bu da bana bir köpeğe yer açmamı sağlayacak. Köpeklerle büyüdüm (bu yüzden bir köpek bakımıyla ilgili tüm çalışmalara çok aşinayım) ve son dört yılı köpeksiz geçirmek gittikçe zorlaştı. Artık başka birinin köpeğini (hatta kedisini) görmek midemi bulandıracak ve beni biraz üzecek noktaya geldim. Ancak, kız arkadaşımın lisansüstü okullarla ilgili kararına bağlı olarak, gelecek yıl da taşınma şansım var. Ek olarak, öğrenci kredilerini ödemeyi düşünüyorum ve ara sıra haftada birkaç gece ikinci bir işte çalışıyorum (ki bu, kredilerin mali yükünü biraz dengeliyor), ancak kesinlikle ilk iş için yalnızca bir işim olduğundan emin olurdum. yeni köpeğe sahip olduktan birkaç ay sonra.

Köpek sahibi olmak için mükemmel bir zaman olmadığını biliyorum ama asla olduğunu düşünmüyorum - ve bir yıl veya daha fazla bekleme fikrinden nefret ediyorum. Artı, bir köpek yavrusu alıp onunla uğraşmayı düşünmüyorum, bunun yerine 3-7 yaşlarını evlat edinmeyi planlıyorum.

Sadece görüş arıyorum. Kötü mü yoksa iyi bir fikir mi?"
"Kız arkadaşım her zaman çok açık kıyafetler giymiştir (çok kısa şortlar, dekolte gömlekler, kolsuz bluzlar ve benzerleri) ve erkeklerin ona bakması, onu ellemesi, flört etmesi ve hatta kıçına şaplak atması gibi sorunları olmuştur. (Bu arada lisedeyiz) Diğer erkeklerin bu tür tepkilerini sınırlamak için ondan daha az açık giysiler giymesini istemem yanlış mı? Kısa şort veya yoga pantolonu ve tişört veya bluz yerine kot pantolon veya makul şortlar giydiğinde sorunlar her zaman azalır ve hatta tamamen ortadan kalkar. Ama ondan farklı kıyafetler giymesini istediğimde, bunun için çok endişelendiğimi ya da biraz tartıştığımızı ve ikimizin de biraz sinirlendiğini ve bu gerçekten büyük bir sorun olmaya başladığını söylüyor."
"Ben (23 kadın) bir ay önce (29) bir erkekle çıktım. İlk görüşte birbirimizden hoşlanmadık ve ilk başta neden sinemaya gittiğimizi gerçekten hatırlayamıyorum ama bildiğim şey o günden sonra her şeyin değiştiği.

Aşk söz konusu olduğunda gerçekten şüpheciyim, çünkü kendime söz verdim, bir daha asla aşk reddinin dayanılmaz acısını hissetmeyeceğim. O gün elimi tutmaya çalıştı, izin vermedim (doğru gelmedi), onu ikinci gördüğümde beni öpmeye çalıştı (bir daha izin vermedi).. o gün bile değildi bir randevu, birbirimizi sokakta tesadüfen gördük. Ondan sonra bana mesaj atmayı bıraktı.. Sanırım benim bu muhafazakar yönümden hoşlanmadı... ama gel bir.. sadece iki kereydi.. bir erkek senden gerçekten hoşlandığında onu görmek için çaba harcar tekrar sen ve güvenini kazan,öpücüklerini..

Böylece kadınların asla istemeyecekleri bir şeyi fark ettim: ""Benden o kadar hoşlanmıyordu"".. ve sorun değildi, sıra kalbimi korumaya geldiğinde gerçekten iyiydim.. bunu yapamayacaktı. Onu rastgele ve ara sıra görmeye devam ettim (çünkü hikayenin önemli bir gerçeğinden bahsetmeyi unuttum: BİRLİKTE ÇALIŞIYORUZ).

Birbirimizi işte gördüğümüzde ilk başta rastgele oluyor ama sonunda benimle flört etmeye devam ediyor .. çok KARIŞTIRICI! Daha önce hiç böyle bir durumda bulunmadım, nasıl tepki vereceğimi bilmiyorum... Ve şimdi bana ne yaptığımı söylemenize gerek yok.. **CİDDİ HİÇBİR ŞEY İSTEMİYOR VE BENİMLE O KADAR İLGİLENMİYOR** ... peki... neden bunu yapmaya devam ediyor? neden kimse bakmazken beni öpmeye çalışıyor? neden sadece kısa bir süre tutmak için kasıtlı olarak ellerime dokunuyor?"
"Merhaba arkadaşlar, reddit'teki ilk gönderi ve aynı zamanda atılan bir hesap, bu yüzden umarım her şey yolunda gider.

Son zamanlarda sebepsiz yere moralim bozuluyor. Oldukça şanslıyım, ancak sosyalleşmekte güçlük çeken şişman inek bir çocuk olarak çocukluğumdan beri özgüvenim düşük.

Son zamanlarda çok daha kolay sinirlendiğimi fark ettim ve insanların sorunlarına karşı giderek daha az empati kuruyorum. Babam benimle işi ve birlikte çalıştığı insanlar hakkında sohbet ediyor (nefret ediyor, oradaki insanlar onu aşağılıyor) ve ben dinlemeye çalışıyorum ama ne kadar çok dinlersem o kadar çok strese giriyorum ve deniyorum ve alıyorum bu konuşmalardan (kaba biliyorum ama uzun süre dinlemeye dayanamıyorum).

Arkadaşlarım da bana önemsiz bulduğum şeyler hakkında şikayet ediyorlar ve bazılarına gerçekten sinirleniyorum çünkü para açısından gerçekten oldukça şanslılar ya da sadece tembeller ve temelde sorunlarına neden olan şey bu. Onlara özel hiçbir şeyden asla gerçekten şikayet etmem ya da şikayet ettiğimde bunu büyük bir mesele haline getirirler ve temelde bahsettiğim şeyle dalga geçerler.

Tüm bunlar, özellikle burada gördüğüm sorunlarla karşılaştırıldığında muhtemelen çok da önemli değil, ama ne yapacağımdan emin değilim. Benzer bir durumda olan var mı? Bir psikiyatriste gitmeyi umursamıyorum ama şu anda para biriktiriyorum ve fazla kazanmıyorum (yarı zamanlı çalışan) ve ailemden para istemekten nefret ediyorum. Bu şeyler hakkında konuşmak için birini görebileceğim herhangi bir plan olup olmadığını bilen var mı? Yardımcı olacaksa üniversite öğrencisiyim."
"GF'm (23) ve ben (21), 2 yıldır çıkıyoruz ve önceden yaklaşık bir yıldır tanışıyorduk. Birbirimizi çokça görüyoruz ve geceyi ister benim evimde ister onun evinde olsun, zamanın +% 80'inde birlikte geçiriyoruz.

Uzun bir süredir, yaklaşık 2 ayda bir ortaya çıkan, ilişkimizle ilgili algıları hakkında, onu hafife aldığımı hissettiği, benim için o kadar çok şey yaptığını ve takdir etmediğimi düşündüğü tekrar eden bir tartışmamız var. her zaman onun yanında olmadığımı. Genellikle tartışma, birimiz diğerinden birkaç gün uzak kaldıktan sonra ortaya çıkar. Destekleyici olmaya ve onunla konuşmaya çalışıyorum çünkü onun hayal kırıklıklarını anlamam ve bunun bir daha olmamasını sağlamam benim için önemli ama sorunun kökenine inmeye başladığımızda (bu çok uzun zaman alabilir. bunun hakkında konuşmak konusunda isteksiz olduğu için) kendini açıklamanın onu ""kötü adam"" gibi gösterdiğini söyleyerek daha çok üzülme eğilimindedir. Ona bunu yapmasının beni gerçekten üzdüğünü söylediğimde (Bana korkunç derecede yanlış bir şey yaptığım hissini veriyor ama asla çözülmüyor ve onun için nasıl daha iyi bir BF olabileceğime dair hiçbir belirti almıyorum) omuz silkiyor ve bir dahaki sefere bu olana kadar devam ediyoruz.

Bu arada okulla gittikçe daha meşgul oldu, arkadaşlarıyla çok az zaman geçirdi, çünkü boş zamanları genellikle benimle geçiyor (kendi seçimi) ve seks hayatımız giderek daha az aktif hale geldi.

Bir döngüde sıkışıp kaldığımızı ve aynı zamanda ilişkimizin başka şekillerde bocaladığını hissediyorum. Ne yapacağımdan emin değilim."
"4 yıllık eski sevgilimden şubatta ayrıldım. Bundan kısa bir süre sonra erkek arkadaşıyla benzer bir durum yaşayan bir arkadaşıma mesaj atmaya başladım. sürekli mesajlaşmaya başladık. Normalde o kadar çok mesaj yazmam ama sabah ilk iş işte, işten sonraydı. yaklaşık bir buçuk aydır böyle.

Bir sürü cinsel gerilim biriktikten sonra, sonunda birlikte yattık. yine de aynı şekilde konuşmaya devam ettik, tek fark ara sıra diğer insanlarla seks yerine birbirimizle seks hakkında konuşmamızdı. ikimiz de birbirimizi görebildiğimizde (farklı şehirlerde yaşıyoruz) seks yapmaya devam edeceğimize karar verdik ama bu konuşmalarımızın odak noktası olmadı; ara sıra sext oturumu ile ortaya çıkıyor. her ikimizin de hayatının zor zamanlarında birbirimizin yanında olduktan sonra başlamak için çok güçlü bir bağımız oldu. cinsel konularda sıcak/soğuk olduğu zamanlar oldu, ancak mesajlaşma miktarı oldukça tutarlı kaldı.

bu hafta sonu işler biraz kapalı görünüyordu. Mesajlaşma miktarı ve aldığım yanıtlar farklıydı. çok daha az, daha yavaş yanıtlar ve konuşmayı sürdürmemek için çok daha kısaydı. bu bugüne kadar devam etti ve bugün neredeyse benimle konuşmayı tamamen bıraktı. meşgul olduğunu ve yapacak çok işi olduğunu söyledi ama konuşmaya başladığımızdan beri meşgul. işi arasında, eski durumu, ailesinde bir vefat oldu, şimdiye kadar hep mesaj attı. seks olmasa bile konuşacak birinin olmasını özlüyorum, bu yüzden ayrıldıktan sonra meşgul kaldım ama ona biraz zaman ayırmaya çalışıyorum.

Bu hafta sonu onu görmek için planladığım bir seyahatim var, iade edilebilir biletlerim var, bu yüzden iptal etmem sorun olmaz ama onu görmek isterim.

Tüm arka hikayeden sonra, işte sorularım. İletişim eksikliğini bir kenara atmalı ve tekrar toparlanana veya yeni normal olana kadar onunla devam etmeli miyim? çok meşgul olduğu için seyahatimi iptal etmeyi teklif etmeli miyim?"
"Erkek arkadaşımın birçok yönden harika olduğunu söyleyerek başlamak istiyorum. Onun için bir öncelik olmadığımı hissetmeye başladım ve ilişkimizin bu noktasında, öyle olmam gerektiğini düşünüyorum.

İlişkimizin ilk 3 ayında iki gün görüşmeden gitmedik. Şimdi haftada bir kez görüşüyoruz. Bu benim için uygun değil. Son iki aydır endişelerimi dile getirdim. Tipik yanıtı ""Gerçekten mi, lizabethbathory? Yine mi?"" Ama hiçbir şey değişmez. Bunu sık sık gündeme getiriyorum çünkü bir çözüm görmezsem, bu hala açıkça bir sorundur. Ona birlikte daha fazla zaman geçirmemiz gerektiğini ve ilişkinin bu noktasında yakınlaşmamız gerektiğini düşündüğümü açıkladım. Bahaneleri, çok çalışması (bu doğru) ve spor yapması ve ayrıca arkadaşlarını görmesi gerekiyor. Ben onun arkadaşlarıyla tanıştım, o benimkilerle hiç tanışmadı. Birbirimizin aileleriyle tanışmadık. Aile benim için çok önemli olduğu için bu konudaki endişelerimi de dile getirdim.

Ona kesinlikle aşık oldum ama zamanını bana ayırmaya hazır olmadığında bu ilişkiye devam etmek istemiyorum. Onsuz bir hayat düşüncesi beni ürkütüyor. Birlikteyken harika hissediyorum. Ruhum mutlu hissediyor. Ama çoğu zaman ayrı kalıyoruz ve bu benim duygularımı oldukça incitiyor. Ayrılmakta zorlanıyorum çünkü o olmadan geleceğimden korkuyorum."
"Fiziksel olarak birlikte sadece 5 ay geçirmemize rağmen (uzun mesafe ilişkisi, o ABD'de, ben İngiltere'de) yaklaşık bir yıl süren çok yoğun bir ilişkimiz vardı. Mesafe ve yaş farkından dolayı karşılıklı bitirdik ama ben ona delicesine aşıktım. Ona bol bol yer vermeme ve hayatına huzur içinde devam etmesine izin vermeme rağmen (şimdi yeni bir ilişki içinde ve eyalet ve işi değiştirdi, beni başarıyla unutuyor) kendimi tamamen ilerleyemez halde buldum. Romantik düzeyde tanıştığım her erkek karşılaştırılamaz ve ayrıldığımızdan beri hiçbir şeye tutku duymuyorum, hatta işim, seyahatlerim veya beni heyecanlandıran şeyler için bile. Kendimden bir parça kaybetmiş gibi hissediyorum ve artık o içinde olmadığı sürece bir amacım yok.

Dürüst olmak gerekirse, o kadar uyumlu bile değildik, her zaman tartıştık ama orada bir daha bulamadığım bir kimya ve romantizm vardı. Belli ki kafamda tetiklenen ve ölmek istemiyormuş gibi görünen bu sağlıksız saplantıya dönüşen bir şey.

Arkadaşlarla bunun hakkında konuştum ve bana zamanın tek çare olduğunu söylediler ama üzerinden bir yıldan fazla zaman geçti ve ben hâlâ ona aşığım. Hayatıma devam etmeyi ve unutmayı çok istiyorum ama çok umutsuz görünüyor. Bunu kolaylaştırmak için yapabileceğim bir şey var mı? Devam et? Ya da kendimi bu kişiyi olumsuz bir ışık altında görmeye mi zorluyorum?

Bu benim için kırılgan bir konu, bu yüzden lütfen nazik olun ve bunun muhtemelen çokça tekrarlanan bir konu olduğunu biliyorum. Herhangi bir terapiye başvurmadan önce, yabancılardan veya benzer bir şey yaşamış insanlardan bir bakış açısı almayı umuyorum..."
"*Bunun buraya ait olup olmadığından emin değilim, ancak /r/relationships genel sorulara izin vermiyor, bu yüzden...bana yardım edin lütfen!*

SO'mla (34M) yaklaşık bir aydır çıkıyorum, bu yüzden bu konuda hemen fazla endişelenmeme gerek yok ama hazırlıklı olmayı seviyorum. Bana bir basketbol sahası vermek için, ilişkilerinizde dönüm noktaları ile deneyimlediğiniz zaman çerçevelerini arıyorum. Örnekler şunları içerir:

- Anahtarları ne zaman değiştirdiniz?
- İlk ne zaman ""Seni seviyorum"" dedin?
- Ne zaman kendi evinizin ""evinizdeymiş gibi hissedebileceğiniz"" bir yer olduğunu düşünmeye başladınız, yani bu yer size ait olmasa bile bulaşıkları yıkıyor veya ev işlerine yardım ediyordunuz?
- Ne zaman birbirinizin etrafında osurmaya başladınız?

Bunun gibi şeyler. Yer işaretleri olarak ne düşünüyorsunuz? Ne zaman oldular?

Zamanımızın çoğunu rahatlık için benim evimde geçiriyoruz ve evime güzel bir şekilde uyuyor gibi görünüyor. Kahvaltı yapmakta veya bulaşıkları yıkamakta rahattır ve o bittiğinde yapmam gerekirse diğer ev işlerine yardım etmeyi teklif etti. Şimdiye kadar diğer ev işlerine yardım etme teklifini geri çevirdim ama jestini takdir ediyorum.

Çok erken taşınma geçmişim var, bu yüzden bu taşınmayı düşünmeden önce ÇOK FAZLA beklemem gerektiğini biliyorum. Bir yıldan fazla. En azından. Sadece geri kalanının nasıl olması gerektiğini/oynayabileceğini bilmiyorum. Çok çeşitli cevaplar bekliyorum, bu nedenle neden iyi zamanlama/normalden geç/normalden erken olduğunu düşündüğünüze dair herhangi bir ayrıntı çok makbule geçer.

Neredeyse anında birbirimize osurmaya başladık. Ne rahatlama!"
"Yaklaşık 16 yaşımdan beri (Almanya'da yaşıyordum) bir bira aşığıyım ve son beş yılda artizan biraya karşı güçlü bir tutku geliştirdim. Ayrıca bulduğum yemek pişirmeyi ve bir dereceye kadar eski olan meslekleri / hobileri (ör. fırıncılık, demircilik, fahişelik :P) seviyorum.

Her neyse, Haziran ayında (Houston'da) orta büyüklükte tek yatak odalı bir dairede yaşayacağım ve belki işimle ilgili yeni bir hobi edinmeyi umuyordum.

Başlangıç ​​için ortalama bir evde demleme kitinin maliyeti nedir? Yatırım yapmadan önce neleri bilmeliyim? Nelerden kaçınmalıyım?

Reddit'e teşekkürler!"
"Okuldayım, bir buçuk yıl içinde bitirmeliyim. Düşük ücretli bir işte yarı zamanlı çalışıyorum, bir yıldan fazla bir süredir daha iyi bir şey elde etmeye çalıştım. Ailevi sorunlarım var, annem ağır hasta. Şu anda hayatımın yürümesi için her şeyi dengelemeye ihtiyacım var. Okul, İş ve Yaşam. Bir yandan da hayatı daha tutumlu hale getirecek şeyler arıyorum. Yemek kuponu için başvuruyorum ve umarım okulda daha fazla yardım alırım.

İstediğim şey, şu anda hayata yardımcı olacak ipuçları ve yollar. Mümkün olduğunca az stresle yaşamak istiyorum ama bunun zor olacağını biliyorum.

Orada daha ne var? Ebay'de kıyafet vb. satmak ne kadar kolay? Devlet aracılığıyla yardım alma olasılığı ne kadardır (sadece geçici olarak)?"
"Merhaba reddit! Bu yeni hesabı anonimlik için oluşturdum.

Kız kardeşim ve benim, dünyanın diğer ucunda yaşamamıza rağmen iyi bir ilişkimiz var. Geçenlerde hamile olduğumu öğrendim ve bunu fazla düşünmemem gerektiğini düşündüm ve ona geçmişte söyleyeceğim gibi (doğurganlık doktorlarıyla yaptığı ziyaretleri bilmeden önce vb.). Çok tatlı bir şekilde cevap verdi ve bana birkaç heyecanlı soru sormak için mesaj atıyor ve hiçbir tuhaflık yok gibi görünüyor. Anne olacağım için gerçekten heyecanlı görünüyor!

Ancak, hala biraz endişeliyim ve kafamda bazı şeyleri fazla düşünüyorum. Derinlerde bir yerde üzgün olduğundan ve bunu bir sorun haline getirmeden duygularına en iyi nasıl saygı duymam gerektiğinden endişeleniyorum. Annemle garip bir ziyaret olmasaydı, sahip olduğu doğurganlık sorunları kocasıyla arasında kalacaktı. Annem onu ​​​​ziyaret etti (ailem de farklı bir ülkede yaşıyor.) ve çok fazla gizli randevu olduğu için anneme söylemek zorunda kaldı. Denerken inanılmaz derecede heyecanlıydılar, öyle ki, evlerinden ayrıldığında yatak odalarına şans dileyen bir not ve mumlar bıraktı. Utandırıcı. Bu yüzden kız kardeşim ve ben, annemizin ne kadar sevimsiz olduğu konusunda birbirimize bağlanıyoruz.

Nasıl ilerleyeceğim konusunda tavsiye arıyorum. Her şey normalmiş gibi davranıp onun ipuçlarını mı takip etmeliyim? Onun yaşadıklarından dolayı bu konuda daha hassas mı olmalıyım?

Kendimi suçlu hissetmekten alıkoyamıyorum. Ne kadar uğraştığımızı onunla paylaşmayacaktım ama sorduğunda ona yalan söyleyemedim. Aileye mutlu haberi ondan önce vermek zorunda kaldığım için kendimi kötü hissediyorum. Bunu çok hak eden ablamdan önce hamile kaldığım için küçük bir kız kardeş olarak kendimi suçlu hissediyorum. Hayatımın doğru zamanı olduğu için denemeye başladım ama çok daha uzun sürmesi için hazırlıklıydım! Yardım edemem ama keşke o anı yakalayana kadar biraz daha bekleseydim."
"Peki. Yani kısaltılmış versiyon, temelde buna girdik çünkü rastgele bir ünlü dedikodu sitesine baktım ve o bunun garip olduğunu düşündü. Ona ünlülerden büyülendiğim için baktığımı söyledim (kim ünlü olmanın havalı olduğunu düşünmez ki?) ve o da ünlü olmayı bu kadar çok isteyen biriyle birlikte olamayacağını söyledi (ben istemiyorum) ). Bu yüzden görmek için telefon geçmişime bakmamı istedi ve ben de geçmişimi sildiğimden bahsettim. (Ediyorum. Gerçek bir nedenim yok, her zaman var. Hiçbir şey saklamıyorum) kabataslak olduğumu söylüyor. Bana güvenmeyen biriyle olamam diyorum. Telefonumu fırlatıp uzaklaşmaya başladı. Önüne geçerim ve yürümesini durdurmak için hafifçe iterim. Dışarıdan rastgele bir adam ""hey bir kıza böyle dokunma"" diye bağırıyor. Ardından kolumu kanayana kadar sıkmaya devam ediyor. Ardından kafama birkaç kez tokat attı. Bundan sonra eve gitmek istediğini söyledi ve ben de onu bırakmayı teklif ettim. Eve giderken bana dünyanın pisliği demeye devam etti, ona davranış şeklime inanamayacağını söyledi. Ve ben taciz ediyorum. Ellerimi ona koyduğum için kimseyi hak etmediğimi söyledi. Ne yapmalıyım daha önce hiç aşık olmadım ve bu benim ilk gerçek ilişkim. Bütün dünyam başıma yıkılıyor gibi hissediyorum. Herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır"
"Yani, ebeveynler hiçbir zaman harika bir evliliğe sahip olmadılar, başkalarını aldatmadılar vs. Sonunda 6 yıl önce boşandılar. O zamandan beri birbirlerine karşı önemsiz ve kaba davrandılar ve sürekli olarak kız kardeşimle benim tarafımızı seçmeye çalıştılar. Biz birbirimizi seçtik. Üniversiteden mezun olana kadar kız kardeşimle yakın değildim ama o zamandan beri en iyi arkadaşlarımdan biri (kocasıyla birlikte) ve o ve kocası sosyal grubumun bir parçası.

Her neyse, ebeveynlerimizin ikisinin de yeni genç oyuncakları var (Nasıl olduğundan emin değilim, ikisinin de parası yok. İkisi de iyi görünüyorlar ve formdalar ama yine de) yaklaşık altı aydır birlikteler, onlara pek ayak uyduramıyorum. ve son 2 yıldır kız kardeşim ailemiz için Noel Yemeği düzenliyor. Gerildiler, ancak şu ana kadar patlama olmadı.

Geçen hafta, ebeveynlerimizin telefonda tartıştığını ve her ikisinin de yeni ortaklarını aile yemeğimize getirmeye karar verdiklerini öğrendik.

Kız kardeşime söyledim ve çok kızdı. Hiçbirimiz çocuklarımızın bu aptallığın etrafında olmasını istemiyoruz, bu yüzden onları davet etmemeye karar verdik. O zamandan beri ebeveynlerimizden ve diğer aile üyelerinden çok fazla taciz alıyoruz.

Bugün büyükannem beni aradı ve nasıl bu kadar kalpsiz olabildiğimi, onların aile olduklarını ve ailelerin her zaman sorunların önüne geçtiğini sordu. Ablam ve benim onları davet etmeme hakkımız olmadığını ve ailelerimizin bizimle birlikte olmaya ve istediklerini getirmeye hakları olduğunu söyledi.

Bu yüzden birkaç saattir bu kargaşayla uğraşıyorum, bunu yapmakla hatalı mıyız diye merak ediyorum.

Bu durumda bile aile gerçekten her şeyin önüne geçiyor mu?"
"Bu kızla çıktım ve harikaydı. Bu yılın başlarında kendisine apati bozukluğu teşhisi kondu ve...Akıl hastalığından rahatsız olmamı istemesi nedeniyle ayrıldık. Ona beni rahatsız etmeyeceğini ama derslerine odaklanmak istediği için gerçekten istediğini ve bu benim son yılım olabileceği için çok düşündüğünü ve ayrılmak istediğini söyledim.

2 Ay sonra bunun hakkında konuştuk ve ona sorular sordum. Bana karşı hala hisleri olduğunu ve zamanla geçeceğini söyledi. İtiraf ettim ve duygularımı söyledim. Sadece bilmek istedim. Ona artık onu rahatsız etmeyeceğimi söyledim ama... Acı verici olduğu için duyguların zamanla yok olmasına dayanamıyorum...

Onunla geri dönmek istiyorum ama istemediğine dair söylediklerinden dolayı bunu yapmamak gibi çelişkili bir duygum var. En azından ona tüm bunlar hakkında ne hissettiğimi söylemeli miyim? Şu anda iyi arkadaşız ve birbirimizin arkadaşlığından zevk alıyoruz, ancak bu karmaşık senaryo nedeniyle, uyumsuzluktan değil, onun zihinsel bozukluğunu kaldıramayacağıma nasıl karar verdiğinden ayrılma düşüncesine dayanamıyorum. .

Biraz tavsiye isterim."
"Bir ilişkinin bittiğini umursamaması için ne kadar kısa olması gerekir?

Memleketimde tatil yaparken yaz tatilinde tanıştık. Harika bir yaz geçirdik ve bir sömestrde mezun olduktan sonra yaşadığım yere taşınacağı için uzun mesafeli bir ilişkiye değer olduğuna karar verdik. İsteği üzerine bu İşçi Bayramı hafta sonu onu görmek için bir bilet aldım.

Uçuşumdan iki saat önce beni aradı ve bitirdi. Uzun mesafenin çok zor olduğunu ve sırf sonra bitirmek için birlikte harika bir zaman geçirmek istemediğini söyledi.

Uzun süredir birlikte olmadığımızı biliyorum ama onu aklımdan çıkaramıyorum. Daha da kötüsü, hâlâ yaşadığım yere taşınıyor ve o sırada ilişkiye devam etmek istediğini söylüyor; ama işleri onun için kolaylaştırmak için o zamana kadar beni tamamen görmezden gelmeye karar verdi. Ancak bu, bir tür bağlantıya güvenen biri olarak benim için işleri kolaylaştırmıyor.

Sanırım sormak istediğim, birlikte olmak istediğim kızı beklerken ve o beni tamamen görmezden gelirken, dönemi nasıl geçireceğim?"
"Eski karımla onu hamile bıraktığım için evlendim ve evet, bu iki aptalca hareketti. Belki bir buçuk yıl sonra boşandık. Boşanma gerçekten aptalcaydı ve ilk başta gerçekten sertti ama 10 yıl sonra oldukça iyi bir eş-ebeveyn ilişkimiz var. 8 yıllık evli, şu anki eşinden iki çocuğu var. 4 yıllık evliyim ve eşimden çocuğum yok.

Geçen hafta eski karım boşanacağını düşündüğü için ağlayarak beni aradı. Cuma bana boşanma evraklarının kendisine tebliğ edildiğini söyledi. Ona karımın delirdiğini ve akıl hastanesine kapatıldığını ve muhtemelen bizim de boşanacağımızı anlattım.

Şaka yollu bir ev kiralayıp oda arkadaşı olmamız gerektiğini söyledi. Onunla telefonu kapattıktan birkaç saat sonra, kulağa kötü bir fikir gibi gelmiyor dedim. Eski karımla biraz daha konuştum ve ona bunun iyi bir fikir gibi geldiğini ama gerçekten üzerinde düşünmem gereken bir konu olduğunu söyledim. Kendimizi başarısızlığa hazırlamak istemiyorum.

Bana iyi bir fikir gibi geldi. Bölünmüş faturalar 50/50. İkimiz arasında romantik bir ilgi yok. Oğlumu her gün görmeye git.

Annem bunun iyi bir fikir olmadığını çünkü birlikte kötü bir geçmişimiz olduğunu ve kavga edeceğimizi söyledi. Ama eski sevgilim ve ben, birlikte yaşarsak romantik bir ilişkimiz olmayacağı konusunda anlaştık.

Ayrıca bir arkadaşım, ailesinin tekrar bir araya geldiğini düşünürse bunun oğlum için kötü olabileceğini söyledi. O 1 yaşındayken boşandık, bu yüzden bizi hiç birlikte tanımadı."
"Son bir buçuk yıldır birlikteyiz ama bu süre zarfında 8 aydır yurt dışındayım. Şimdi birkaç aylığına geri döndüm ve doğal olarak birlikte çok zaman geçiriyoruz. Haftanın 7 gününden 6'sı en az 3 saat dışarı çıkıyoruz ve sonra eve gidiyoruz (beraber yaşamıyoruz) ve 4-5 saat daha skype sohbeti yapıyoruz ve bu her gün tekrar ediyor. İlgi alanlarımız çok farklı, bu yüzden genellikle birbirimizle konuşurken dikkatimizi sohbetle ilgilendiğimiz için değil, konuşan kişi ilgilendiği için veriyoruz. Tüm bunlarla iyi görünüyor ama ben çok yorgun hissediyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bu pek mantıklı gelmiyorsa özür dilerim."
"Yaklaşık 2 yıldır birlikteyiz. Ben 27 yaşındayım, o birkaç ay sonra 27 olacak. O çok duygusal bir insan ve işiyle, ailesiyle sürekli stres sorunları yaşıyor ve ilişkimizde iletişim eksikliğinden kaynaklanan sorunlar var. 1br apartman dairesinde yalnız yaşıyorum. Bir apartman dairesinde yalnız yaşıyor.

Temelde sorun, aylar geçtikçe, onu arayacağım noktaya kadar sürekli olarak stresli hale geldi ve bunu bir erime yaşadığını ve kişisel ve profesyonel hayatında ilerleyemediğini, genellikle çünkü Sırasıyla evini temizlemeye zaman bulamamak ve işte kendini yeterli hissetmemek gibi basit şeylerden. (işte bile hepsi ondan hoşlandığını söylediler). Bu birkaç defadan fazla oldu.

Hayatımda çok fazla stres yok, bu yüzden onun neler yaşadığını bilmiyorum ama bunun normal olmadığını hissediyorum. Dün gece üniversitedeyken aynı nedenle bir terapiste gittiğini öğrendim. Destekleyici oldum ama o kadar uzun süredir tutarlı ki, bana da zarar veriyor ve daha fazla soruna neden oluyor.

Bu yüzden dün gece uzun bir tartışma yaptık ve ikimizin de (o daha gönülsüzce) geri adım atmamız gerektiği konusunda hemfikir olmamızla sona erdi. İkimizin de kendimizle kaliteli zaman geçirmesi ve biraz bakış açısı kazanması için geçici bir ara vermeye karar verdik.

Onu seviyorum ve ikimiz de kalıcı olarak ayrılmak istemiyoruz. Ama işler düzelmezse kendimizi mahvetmeye devam edemeyiz.

Bu geçici mola olayını daha önce yapan oldu mu? Nasıl oldu? Yine de tam olarak nasıl ""yaparsınız""? Başka herhangi bir tavsiye çok makbule geçer."
"Ben 36 yaşındayım. En uzun ilişkim HS'deydi, bir yıldan biraz fazla sürdü. Her iki ebeveynimin de ölümünü yaşadım ve benim olmadığını öğrenmeden önce bir yıl boyunca birinin çocuk büyütmesine yardım ettim. Bunu ""yanımda"" kimse olmadan yaptım. Büyüdüm, hayatımı geliştirdim, mutluluğu ve sevinci buldum, zorluklarda güç, umut vs... Birinin ""beni asla terk etmemesine"" veya ""yanımda durmasına"" ihtiyacım yoktu. Bunu ben yaptım. Geçen yıl, sadece iyi sonuçlarla flört etmekten aktif olarak kaçındım. Hayatım daha büyük, hedeflerimin çoğuna ulaştım, daha iyi bir adam oldum.

Bununla birlikte, biriyle çıkmaya veya romantik bir bağ kurmaya çalıştığımda hayatım alt üst oluyor. Bazı insanlar bunun beni zavallıca işlevsiz kıldığını düşünüyor. Belki de haklıdırlar.

Geçen hafta internet ""LoveWins"" ile patladı ve tek düşünebildiğim ""Ne kazandı? Tanıdığım her evli insan mutsuz."" Aldatıldılar, yalan söylendi, öldüler ve hayal kırıklığına uğradılar. Dışarı çıkmak istediklerine dair sürekli şikayetler duyuyorum, sadece çocuklar için oradalar, SO'ları onları geride tuttu, farklı bir seçim yapmış olmayı dilediler. Arkadaşlar, aktiviteler, yaşam düzenlemeleri veya cinsel kalıplar üzerinde anlaşamazlar. İlişkilerin ne kadar uygunsuz ve zor olduğuna dair sürekli bir ağıt akışı var.

İnsanların ilişkileri değerli kılan şeyler hakkında konuştuğunu hiç duymadım.

Bir ilişkiye girmek ve hayatta kalmak bu kadar küçük düşürücü, ürkütücü, sinir bozucu ve yürek burkan bir çile ise, getirisi nedir?

Bir ilişkiniz varsa veya bir ilişki istediğinizi biliyorsanız, nedenini benimle paylaşır mısınız? Onlar hakkında size çekici gelen nedir? Onlardan ne kazandın? Kalmanızı/bakmaya devam etmenizi sağlayan nedir?"
"Şimdiye kadarki en çekici kız arkadaşım var ve maalesef benden ayrılmak istiyor. Başkasının beni çok sevdiğini biliyorum ama ne yazık ki geçmişim hakkında yalan söyledim. Bana bekaretimi kaybettiğimde üçüncü randevuda sordu ve gerçek cevap 21 ama aklımın bir köşesinde bu harika kızın bunu zavallı bulacağını düşündüm, bu yüzden aptalca 19 dedim.

Hayatında zor bir dönemden geçtikten sonra ciddi sonuç sorunları yaşıyor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Bir çift olduğumuzda ona karşı her zaman dürüst olacağıma söz verdirtti ama bunu saklamam gerektiğini biliyordum çünkü bu bekaretimi daha yeni kaybettiğim anlamına geliyordu ve yakın zamanda onun bakire olduğunu öğrendiğim için üzülecekti. bu deneyimi onunla paylaşamayacağımı.

Bu yüzden bu yalana tutundum ama bugüne kadar beni içten içe yiyordu, bunu sorduğunda ağzımdan kaçırdım mı? Tam bir aptaldım ve şimdi bana bir daha asla güvenemeyeceğini düşünüyor. Onu geri almak için ne yapabilirim? O benim gözümde kesinlikle mükemmel ve onu kaybetmeye dayanamadı mı?"
"Öncelikle herkese teşekkür ederim. Bu denizaltıda makul bir miktarda gizleniyorum. Ve tartışmalarınız sayesinde tonlarca şey öğrendim ve borçtan kurtuldum.

30 yaşında Herhangi bir borç yok. Bekar, çocuk yok.

Parasını ödediğiniz güvenilir bir araca sahip olun. Araba dışında sahip olunan büyük bir mülk yok.

Vergiler, SS, Medicare vb. öncesi ayda 6780,84 dolar gelir.
Kira ve kamu hizmetleri ayda yaklaşık 1200 dolar.
Acil durum fonuma her ay 1542 $ biriktiriyorum (Şu anda 14.909,26 $).
Roth TSP'ye her ay 1458$ yatırın (Şu anda 3.745,84$).
Vanguard Roth IRA Target Retirement Fund 2045'e her ay 458$ yatırın (Şu anda 11.460,24$).

Geri kalanı çek hesabımda biriktiriyorum ve yiyecek, yakıt ve diğer masraflar için kullanıyorum.

Acil durum fonum için 20.000 $ biriktirdikten sonra, bir ev peşinatı için en az 50.000 $ biriktirmek istiyorum. Yakın zamanda bir ev satın alacağımı düşünmüyorum, ancak buna hazırlanarak bu seçeneği mevcut tutmak istiyorum.

Mesleğimin doğası sürekli yer değiştirmeyi gerektirir. Bu yüzden muhtemelen emekli olana veya birkaç yılda bir taşınmaktan ve kariyer değiştirmekten yorulana kadar bir ev almayacağım. Bu iyi bir hareket tarzı mı?

Cevabınız evet ise, güvenli bir şekilde faiz kazanırken bu 50.000 doları kurtarmak ve ceza almadan çekebilmek için önerilen bir yöntem var mı?

Hayır ise, başka hangi seçenekleri göz önünde bulundurmalıyım?

Tekrar teşekkürler!"
"Depresyonla mücadele ederken ve kendimi izole etme eğilimindeyken her zaman arkadaşlıklarla mücadele ettim. Üniversite son sınıf öğrencisiyim. Geçen dönem bu iki kişiyle gerçekten bağ kurdum. Bana her gün mesaj attılar, içeriden şakalar yaptık, bana komik bir lakap buldular, sürekli takıldık. Kendimi o kadar harika, mutlu ve bağlantılı hissettirdi ki, gerçekten arkadaşlarım varmış ve ""normal""mişim gibi hissettirdiler. Her gün molamız üzerine mesajlaştık. Liseyi bitirip lisedeki arkadaş grubumdan ayrıldığımdan beri ilk kez bu kadar sevildiğimi hissettim.

Bu dönem tatilden döndük ve birkaç gün sonra onlardan haber almayı bıraktık. Artık günlük metinler falan yok. Hâlâ haftada bir görüşüyoruz ama bazen telefonlarına bakıp benimle konuşmadıklarını ve birbirlerine mesaj attıklarını fark ediyorum. Bunun gibi dramatik bir değişiklikle, yaptığım bir şey olmalı ama ne olduğunu bilmiyorum. Sohbet başlatmaya çalıştığımda soğuk, mesafeli, yüzeysel görünüyor. Artık beni gördüklerine sevinmiyorlar.

Karmaşık olduğunu biliyorum çünkü çok fazla arkadaşım yok ve bunun başka biri üzerinde çok fazla baskı oluşturduğunu biliyorum. Ama arkadaşlıkları benim için çok önemliydi ve o kadar acıtıyor ki gitti. Bana arkadaşlık borçlu olmadıklarını biliyorum ama onu bana verdiler ve sonra geri aldılar. Çok incinmiş ve üzgün hissediyorum.

Ne olduğunu anlamaya çalışmalı mıyım? Bunu nasıl yaparım? Ne derim? Şahsen mi yoksa kısa mesaj mı? Onlarla yüz yüze konuşursam korkarım ağlamaya başlarım.

Yoksa arkadaş olmamızın gerekmediğini kabul edip yoluma devam mı etmeliyim?"
"Sizi sıkmayacak ama doğrudan konuya girmeye çalışın.

Onunla yaklaşık 4 aydır birlikteyim ve 2 çocuğuyla tanıştım (13A/4A) ve onların oldukça genç olduklarını ve muhtemelen ilişkileri henüz anlamadıklarını biliyorum ama bunda gayet iyiler ve hoş geldiniz kollarını açmış ben (13 yaşındaki çocuk zaten onunla çok iyi anlaşıyor, oysa 4 yaşındaki çocuk her zaman oynamak istiyor)

Her neyse, tek sorun, yılın büyük bölümünü üniversitede yaşayan ama son 15 gündür evde olan 21 milyonluk bir oğlu olması.

Şimdi kız arkadaşımı ara sıra görme fırsatım oldu ama etrafta olduğu için o kadar değil, ama sorun şu ki, benimle aynı yaşta olduğumu öğrenirse raydan çıkacağından korkuyor. Bana çok yakın hissettiğini ve kalbini kıracağı için beni bırakamayacağını söyledi ama bence büyük bir savaş veriyor ve oğlunu kaybetmesini istemiyorum. Sebep olmak isteyeceğim en son şey bir aile anlaşmazlığı.

Onunla olmayı çok istiyorum ve ne yapacağıma ya da ona ne önereceğime karar veremiyorum.

Biri bana ne söyleyebileceğim/yapabileceğim konusunda yardım edebilir veya tavsiyede bulunabilir mi?"
"Uzun lafın kısası, babam uzun bir semptom listesine sahip klasik bir narsisttir ve bu da durumu daha da karmaşık hale getirir. Doktorlardan daha fazlasını bildiğine ve onların sadece ""paranızı almaya"" gittiklerine inanıyor. O kaçık. Bu, şeker hastalığını tavsiye edildiği gibi yönetmemesine ve ayaklarına bakmamasına bağlıdır (bu nedenle iki parmağı vardı ve metatarsalları çıkarıldı). Ayrıca günde iki paket sigara içiyor, kalp hastalığı (ve kalp krizi geçmişi) var ve aşırı kilolu. Ayrıca yaklaşık on yıldır çalışmıyor (gerçek bir sebep olmadan).

Son zamanlarda böbrek hastalığının kötüye gittiği ortaya çıktı. Doktorun yakın gelecekte bir böbrek nakline ihtiyacı olacağına inandığı noktaya kadar. Kötü yaşam seçimleri nedeniyle, asla bir böbrek bağışı için uygun olmayacak. Özel bir nakil olmalı. Ailede onun kan grubuna sahip tek kişi benim. Hiç arkadaşı yok.

Ona böbrek vermek istememe imkan yok. O kesinlikle berbat, özellikle benim ve annem için. Geçmişte tacizde bulundu. Bunun yanı sıra, bununla ilgilenmesinin hiçbir yolu yok, aynı kötü sağlık alışkanlıklarına devam edecekti. Böbreğimi çöp kutusuna atıyor olurdum.

Şu anda okulda olduğum için evde yaşıyorum (2 yıl kaldı). Zaten ondan olabildiğince uzak duruyorum ama böbreğimi vermeyi reddedersem bana içerleyeceğini ve bu gerilimlerin ev halkını daha da kötüleştireceğini biliyorum. On yıl boyunca kin besleyecek. Temassız gitmeyi ne kadar çok istesem de, okul bitene kadar evdeyim ve onu yine de ailemle tatillerde görmek zorunda kalacağım. Doku uyumu olup olmadığımı bile bilmiyorum ve öğrenmekten korkuyorum. Annem böbrek bağışlamama destek oluyor ama bunu ona nasıl açıklayacağını bilemiyor.

Ben ne yaparım? Barışı korurken böbreklerimi nasıl koruyabilirim?"
"Merhaba, hemen hemen başlığın söylediği gibi. Lisede dört yıl önce 19 yaşında canına kıyan bir arkadaşım vardı; ayrıntıya girmeden onu çok özlüyorum ve bir yıl içinde ülkeyi dolaşmadan önce onu ziyaret etmek istiyorum.

Ona o kadar çok saygı duydum ve onun zihinsel dayanıklılığı ve azmi bana hayatımın en zor zamanlarından bazılarını atlatma gücü verdi. O benim kahramanımdı ama bunu hiç bilmiyordu.

Cenaze töreni sadece aile için olduğu için sadece onun cenazesine gittim-- bu yüzden cenazenin kendisi hakkında hiçbir şey bilmiyorum.

Öldüğü kasabadaki mezarlıkların ustabaşını aramaya çalıştım ama orada onun adına birinin gömüldüğüne dair bir kaydı olmadığını söyledi. Yakındaki diğer kasabaları denemeli miyim? Yoksa bu onun yakıldığı anlamına mı geliyor?

Ailesiyle yalnızca bir veya iki kez tanıştım ve sormak uygunsuz gelirdi. Facebook'ları olmasına rağmen, herhangi bir bilgi için onlara ulaşmam gerekirse, bu mümkün olabilirdi - bunu nasıl yapacağımdan emin değilim. Herhangi bir tavsiye son derece takdir edilecektir.

Sadece arkadaşımı tekrar görmek istiyorum."
"Ben [24f] yaklaşık 6 aydır bir alkolik [28m] ile birlikteyim. Harika bir ilişkimiz var ve onu çok seviyorum. İkinci randevumuzda bana alkolik olduğunu itiraf etti ve bu beni hiç rahatsız etmedi.

Onun sorunu yakın bir akrabayı kaybetmesiyle başladı. Birlikte olduğumuzdan beri alkol tüketiminde azalma yaşadı. Eskiden her gece uyumak için sarhoşken, şimdi birlikteyken ayık uyuyor ya da belki sadece 1-2 içki içiyor. Son 3 gecemi onunla geçirdim ve o sadece bir gece içti.

Daha da önemlisi, birkaç ayı büyük bir gelişme ile geçirmiş olsa da, hâlâ kendini çok küçümsüyor. Kendini damgalamış gibi hissediyorum ve bu onun ilerlemesini görmesini engelliyor. Onu nasıl destekleyebileceğime ve harika bir erkek arkadaş olduğunu ona nasıl gösterebileceğime dair bazı ipuçlarını çok isterim. Peki, alkolik bir SO ile başa çıkmam için bana hangi ipuçlarını verebilirsiniz?"
"Öncelikle nişanlımla 2 hafta sonra evleniyoruz ve bu konuda gerçekten heyecanlıyım.

İkimiz de son sınıf ve kolejiz ve o Cumartesi günü mezun oluyor. İki hafta önce, mezun olmak için yaz kursuna gitmem gerektiğini ve mezuniyet için yürüyemeyeceğimi öğrendim (farklı okullara gidiyoruz). Onun adına gerçekten gururlu ve mutluyum ve mezun olduğunu görmek için orada olmak istiyorum, ancak genel olarak mezuniyetleri düşündüğümde kendimi MUHTEŞEM hissediyorum çünkü benimkini alamıyorum. Temelde bürokratik bir okul olayı beni mezuniyetimi ertelemeye zorluyor ve saat şartını karşılamak için bir ders daha ödemek zorunda kalıyorum. Şimdi ders alıyorum ve kendimi o kadar tükenmiş ve üzgün hissediyorum ki mezuniyetin tadını çıkaramıyorum ya da dört yıllık yoğun bilim çalışmasına biraz ara veremiyorum (neyse ki ders kolay bir ders, bu yüzden kendi içinde bir mola biraz).

Pozitif ve destekleyici olmaya çalışıyorum ve açıkçası onunla gurur duyuyorum ama mezuniyetine gitmekten DÜŞÜNÜYORUM. Onu o kadar kıskanıyorum ki, ben yaz okulunda mahsur kalırken ve gelecek yaza kadar yürüme fırsatım yokken o, üniversitenin sonunun tadını çıkaracak ve mezuniyetini ailesiyle kutlayacak. Ondan biraz uzaklaşıyormuşum gibi hissediyorum, bu korkutucu çünkü çok yakında evleniyoruz. Bunun benim kişisel bir sorunum olduğunu biliyorum ve onun acı çekmesini istemiyorum çünkü kendimi yenemiyorum.

İyi bir ortak olmanın, partnerinizin başarılarını kendi başarılarınızmış gibi kutlamak anlamına geldiğini biliyorum ama bunu yaparken çok zorlanıyorum. Mezuniyetine gitmeyi ve onun yürüyüşünü izlemeyi düşününce kendimi berbat hissediyorum. Hala bu bencil kıskançlık duygularına sahip olacağımdan çok korkuyorum ve o zaman onlara sahip olmak istemiyorum. LÜTFEN burada bana biraz tavsiye verin; Çıldıracağım!"
"Runnit'te herkese merhaba,

Temel olarak, Patella'nın hemen altında bir koşudan sonra (ve diğer zamanlarda) dizim gerçekten ağrıyor. Bir koşudan sonra merdivenlerden aşağı inmek acı veriyor (dayanılmaz değil, sadece ağrıyor) ve uzun süre aynı pozisyonda dizlerimi bükerek oturamıyorum (tanrıya göre, yaptığımda, sonrasındaki esneme ŞAŞIRTICI hissettiriyor).

Her neyse, bu konuda doktorlara gittim ve kronik ağrıya neden olması gereken hiçbir şey yok (sürüyor, sadece koşudan sonra alevleniyor), Patella'da hafif bir kayma var, yivlerle ilgili bazı sorunlar ve a. diz ekleminin biraz erken bozulması. Ancak, ""bu oldukça yaygın"" (Dokümanlar kelimeleri) ve soruna neden olmamalı, bu yüzden biraz sıkışıp kaldım ...

Bir sonraki adımım, bir kamera ile artroskopik muayene ve ardından buna neden olan koşu tarzımla ilgili bir şey olup olmadığını anlamak için bir ameliyat VEYA.

Daha önce bu tür bir deneyim yaşayan var mı?"
"SO'mla geçen yıl üniversitedeki derslerimizden birinde tanıştım. Ben programım üzerinde çalışırken o, işi için birkaç dersi yükseltmek üzere üniversiteye geri dönmek zorunda kaldı. Hemen vurduk! Dönem boyunca beraber takıldık, birlikte çalıştık ve farklı aktiviteler yapmak için planlar yaptık. Yazın başında ona ondan gerçekten hoşlandığımı ve onunla gerçekten özel olmak istediğimi söyledim. Nasıl hissettiği konusunda açıktı ve 40'lı yaşlarında bir erkekle çıkarken nasıl hissedeceğimi sordu. Ona dikkatsiz olabileceğimi söyledim!

Biz tanışmadan önce, o ve şimdi 10 yıllık eski karısı yeni ayrıldılar. İlişkimiz boyunca, boşanmayla ilgili birçok evrak işi ve anlaşmayla uğraşmak zorunda kaldı. Elimden geldiğince destekleyici ve yardımcı olmaya çalışıyorum. Ancak, son bir aydır bazı şeylerin ortaya çıktığını fark ettim.

Yaptığı birkaç kursu, iş ve boşanma anlaşması ile dengeliyor. Ama nedense onun için hiç önemim yokmuş gibi hissediyorum. Eski karısıyla ilgili tüm yasal şeyler ve sorunlarla uğraşırken beni gerçekten yanında istemiyor. Bahsetmiyorum bile, buluşmayı veya takılmayı planladığımız son birkaç sefer, o gününü geri adım attı. Birkaç haftadır birbirimizi gerçekten görmedik.. Artı, eskisi kadar çok mesaj yazmıyoruz.. Benimle daha az ilgilenmeye başladığından endişeleniyorum. Bunu çok mu okuyorum?"
"Geri Hikaye Erkek Arkadaşım, biz birlikte olmadan önce Bana daha önce bu kıza aşık olduğunu söyledi. Ondan sonra hala birlikte değildik ama şimdiden oldukça özeldik. Bir arkadaşıyla buluşacağını söyleyerek söz konusu kızla buluşması konusunda bana yalan söyledi (sonunda gitmedi çünkü onun yerine benimle buluşmaya karar verdi) ama benim gözümde yine de yalan söyledi. Yalanı ancak gerçek ilişkimizden 2 ay sonra öğrendim. Bir tartışmaya girdik ve ona açıkça yalan istemediğimi söyledim. Daha sonra bana bir hata yaptığını ve bir daha yapmayacağını ve bu kızla bir daha asla temas kurmak istemediğini söyledi. Gerçekten şüphelenmeye başladım ve dürüst olmak gerekirse bu kızı tanımıyordum bile ama ona içerlemiştim. (güvensizlikler) bu yüzden profiline sık sık baktım (bana şifresini verdi) onu facebook'ta silmedi ama ben geçmesine izin vermeye karar verdim. Çünkü gerçekten psikopat bir sürtük olmak istemiyorum. ama şimdi ilişkimizin 8. ayında, facebook özelliği sayesinde son 10 gün içinde onu üç kez aradığını gördüm? Ondan önce en son Mayıs'ta ona baktı. Ve bu sadece beni rahatsız ediyor.
 dürüst olmak gerekirse, bunun hakkında nasıl hissedeceğimi bilmiyorum, kesinlikle bir şekilde gündeme getirmek istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum? Veya bu durumla nasıl daha iyi başa çıkılacağına dair herhangi bir tavsiye? Güvensiz bir sürtük gibi hissediyorum ama elimde değil"
"Tanıdıklarım var ama başka *gerçek* arkadaşım yok. A ile (ona burada öyle diyeceğim) neredeyse 10 yıldır en iyi arkadaşıyım. Bence ailesi ona karşı oldukça soğuk olduğu için, A kendini daha iyi hissedebilmek için başkalarını küçümsemesi gerektiğini düşünüyor. Tanıştığımızdan beri böyle, ama nedense, gerçek arkadaşım olmamasının en büyük nedenlerinden biri olabileceğini daha yeni anlıyorum. (Ayrıca gerçek bir arkadaşı yok... Temelde sahip olduğumuz tek şey birbirimiz ve erkek arkadaşlarımız. Ama hepsi bu.)

Bu konudaki düşüncelerim, herkes hakkında her zaman boktan konuştuğuna göre, yıllar boyunca diğer insanlar da benim böyle olduğumu düşünmeli. Kabul etmeliyim ki, hayatımın büyük bir bölümünde A'nın yanında bulunduktan sonra, hayata dair olumsuz görüşleri ve genel olarak karamsarlığı gibi bazı olumsuz özellikleri bana da bulaştı.

Bilmiyorum... Sadece hayatım için çok üzgünüm, bu yüzden işler kızışıyor."
"Aptalca kız arkadaşımın mesajlarını okumaya karar verdim çünkü o zor zamanlar geçiriyor ve gittikçe daha da uzaklaşıyor. Ama neredeyse sürekli telefonundaydı. Bu yüzden kahrolası merakım beni ele geçirdi ve mesajlarında patlama yaşıyorum.

Birkaç hafta önce şehir dışına çıktığımda arkadaşlarımla geçirdiğim bir gecenin alternatif bir anlatımını buluyorum. Bana eski bir erkek arkadaşının da dahil olduğu eski zamanlardan bir grup eski arkadaşıyla takıldığını söylemişti. Shr, masa oyunları ve içkiyle geçen eğlenceli bir gecenin çok ileri gittiğini söylemişti ve daha ne olduğunu anlamadan, onunla yatmaya çalışan adamlarla (sanırım sözlü olarak) bir yataktaydı ama o, onun kadar iyi olmayan iyi bir ortak arkadaşıydı. sarhoş, onu korudu.

Görünüşe göre bu olmadı, bir arkadaşımla yaptığım bir sohbette eski sevgilisiyle gerçekten seks yaptığını ve sarhoş olduğunu ancak onu öptüğünü vb. okudum.

Şimdi çok incinmiş hissediyorum. Tüm hayatımı onun etrafında kurdum ve onu arkadaşlarımın, ailemin ve kariyerimin önüne koydum. Şimdi kendimi çok ihanete uğramış hissediyorum. Başka biriyle yatarak ondan intikam almak istiyorum çünkü ilişkimizdeki en büyük sorun, kız arkadaşımın normal bir bekarlık dönemi geçirmek yerine onu seçmemle ilgilenmesi. Her zaman, sadece onun sadık kalmasını ve başıboş kalmak için makul miktarda fırsatla sadık kalmasını istediğimi söyledim."
"Bu aptalca görünebilir, ama beni rahatsız eden bir şey.
On aydır mutlu bir şekilde çıkıyoruz ve onu seviyorum. Beni sevdiğini biliyorum. Sağlıklı bir cinsel hayatımız var ve pek çok şey hakkında konuşabiliyoruz.
Bu kadar ""küçük"" bir şey beni rahatsız etmemeli ama rahatsız ediyor.
Sosyal medyasında asla benim veya bizim hakkımızda paylaşım yapmıyor. Biz veya ben ile ilgili son paylaşımı yine sevgililer günündeydi. Ve romantik bir resim bile değildi, sadece bir angaryasında ona yardım ettiğim bir resim.
Yayınladığı tek şey nedir?
Onun lanet arabası. Her gün, günde birkaç kez, yeni bir araba resmi, yeni lastik resmi, arabasıyla ilgili bir şey hakkında yeni resim var. Acıyor, bana her zaman onun arabasından sonra ikinci olacakmışım gibi hissettiriyor.
Başka bir şey; Profil fotoğraflarının hiçbirinde ben yok.
Bir diğer?; biyografisinde, yıldönümü tarihimizde veya başka bir şeyde beni etiketlemedi.
Tüm arkadaşları, sayfalarında kız arkadaşlarının profil resimleri ve biyografileri ile bunu yaparken, ben hiçbir şey anlamadım. Kız arkadaşlarıyla ilgili tatlı şeyler paylaşıyorlar ve ben hiçbir şey anlamadım. Bundan ona bahsettim ve o sadece ""ben bu değilim"" diyor. Denemesini istedim, deneyeceğini söyledi. Ama hiçbir şey görmedim. Beni saklıyor ya da çıktığımızı dünyaya göstermek istemiyor gibi hissediyorum ki bu konuda kafam karıştı, ilk çıkmaya başladığımızda olduğu gibi, onun sosyal medyasının her yerindeydim. Şimdi hiç birşey. Buna aşırı tepki mi gösteriyorum bilmiyorum ama canımı yakıyor.
Herhangi bir tavsiye harika olurdu, ama lütfen kimse bana deli olduğumu söylemesin çünkü zaten bu konuyu her gün sorguluyorum lol.
Teşekkürler"
"Bu yüzden bir üniversite kampüsündeki küçük bir pizzacıda müdür yardımcısı olarak çalışıyorum. Dün oyun günüydü (satış açısından en büyük günlerimiz) ve her zamanki gibi dükkânı 9'da açtım, 2'de ayrıldım ve sonra 5'te tekrar 9'a kadar çalışmak için geri döndüm. Şimdi saat 2'de ayrıldığımda bahşiş kavanozunda 4 dolar vardı (bence önemli değil, bunu gecenin sonunda alırım), ancak gece vardiyamın sonu gelip gidince unutmuştum ipuçlarımı almak için. Bu yüzden, bu sabah işe geldiğimde alabilmek için vardiyalarımdan aldığım tüm bahşişleri bir zarfa koyması için GM'ye mesaj attım. Bunu yapacağını söyledi ama bugün buraya geldiğimde bahşiş kavanozunda sadece 4 dolar vardı (zarfsız). Açıkçası sinirlendim. Mağaza neredeyse bütün gece doluydu, bu yüzden 2'den 9'a kadar hiç bahşiş olmaması mümkün değil. Benim durumumu daha da ileriye taşımak için, dün geceki rakamları kontrol ettim ve GM'nin numaraları karıştırdığını gördüm. Sahip olmamız gerekenden 45 dolar çıktık (temelde, ne kadar meşgul olduğumuzdan dolayı o gece çekilmemiş olan kredi kartlarıyla ilgili ipuçları). GM, kitapların bile çıktığını yazdı, gerçekten uğrunda canımı dişine taktığım ipuçlarını aldığını düşündüğümde... Peki Reddit, bu durumla nasıl yüzleşmeliyim? Başka kimse böyle bir durumla karşılaştı mı?"
"Eminim dışarıda iyi polisler vardır, ama çoğunlukla sadece kötü polislerle temasa geçtim. En kötü polis hikayen nedir? Başlayacağım:

Gece geç saatlerde bir T kavşağındaydım, sola ana (T yolunun yatay kısmı) yola dönmeyi bekliyordum. Önümde bir araba vardı ve yeşil ışık yandığında ve ilk araba sola dönmeye başladığında, herhangi bir ışık (farlar dahil!) veya sirenler çalmadan bir polis arabası kavşaktan yüksek hızda hızla geldi. Neyse ki önümdeki kişi hızlı refleksler gösterdi ve frene bastı, aksi takdirde polisin onu ciddi şekilde yaralayacağından oldukça eminim."
"Eskiden sevdiğim kız arkadaşımın köpeği, görünüşe göre evde kakasını yapamayacağını unutmuş. Tamamen evsizdi ve sonra evde gerçekten akan kakalar yapmaya başladı, bu yüzden hasta olduğunu anladık (yanlışlıkla yanlış yiyecek aldık) ve ona bağırmadık ya da azarlamadık çünkü bu gerçekten onun hatası değildi. İyileştikten sonra artık evde kakasını yapabileceğini düşünüyor. Örneğin, 20 dakika kadar önce kız arkadaşım onu ​​yürüyüşe çıkardı ve dışarıda başka köpekler olduğu için kakasını yapmadı ve inanılmaz bir şekilde dikkati dağılıyor, sonra onu içeri getirdi, benim uyuduğum yatak odasına bıraktı ve kakasını yaptı. . O gittikten yaklaşık 5 dakika sonra yataktan kalktığımda fark ettim. Ben de yataktan kalktığımda çok heyecanlıydı; yanlış bir şey yaptığını biliyormuş gibi suçlu davranmadı bile.

Bu beni çok sinirlendiriyor çünkü gitmesi gerektiğinde kapıya falan giderdi ve şimdi herkes için bedava. Yardım. Lütfen."
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık bir aydır resmi olarak çıkıyoruz. Şimdiye kadar her şey harika gidiyor. Eski kız arkadaşının milyonlar değerinde olması dışında. Erkek arkadaşım, insanların pahalı evlerde mi yaşadığını yoksa güzel arabalar mı kullandığını işaret eden tiptir. Paraya çok önem verir. Ayrıca ara sıra ne kadar zengin olduğundan da bahsediyor.

Birbirimizi görmeye başladığımızda, sadece 3 aydır ayrılmışlardı. Zengine yakın değilim. Aslında rahat büyüdüm ama kesinlikle zengin değilim. Tanrı aşkına, 15 yaşında bir araba kullanıyorum.

Sorun, eski kız arkadaşının zengin olması değil, paraya yüksek değer veriyor gibi görünmesidir. Bir sürü param olmadığı için beni daha az düşündüğünü ve beni onunla olumsuz karşılaştırdığını düşünmeden edemiyorum. Şimdiye kadar kesinlikle bana iyi davrandı ama bu hala kafamın bir köşesinde yer alan bir düşünce ve aramızda küçük kavgalara neden oluyor.

Bu durumda olan var mı? Duygularımla nasıl başa çıkmalıyım?"
"İşte gidiyor.
Kız arkadaşımın doğum günüydü. Sabah 12'de evine sürpriz bir ziyarette bulundum. Ona bir pasta ve bir elbise aldım. Aynı gece, onu güzel bir romantik akşam yemeği için seçkin bir restorana götürdü. İkimiz de çok içtik, samimi bir romantik zaman geçirdik. Akşam yemeğimizi bitirip restorandan çıkarken tartıştık ve ben onu kaybettim. Araba kullanıyordum, onu eve bırakıyordum ve ona bağırdım, onu taciz ettim, onu birkaç kez arabanın kapısına doğru ittim. Ondan dolayı bazı morluklar var. Sonra gece saat 1'de onu yolun ortasında arabadan attım. Yine de, sadece 3 dakika önce onu geri aldım.

Bu hatırayla yaşayamıyorum. Kendimi affedemiyor gibiyim. En çok sevdiğim insanla en kötü halimi yaşadığımı bilmek beni öldürüyor. Alkolü suçlamak istemiyorum. Davranışım tamamen gereksizdi. Reddit'te ne yapacağım? Ona böyle davrandığımı bile bile hayatı nasıl idare edebilirim?"
"Öncelikle, bu daha önce cevaplandıysa özür dilerim. Burada, Reddit'te veya Google'da bununla ilgili herhangi bir referans bulamadım.

2009'da arka kapı Roth IRA dönüşümlerini yeni duymuştum, bu bana yardımcı olacaktı çünkü 150 bin doların kuzeyinde bir AGI'm vardı. Vanguard ile yeni bir Geleneksel IRA Hesabı açtım ve 14 Nisan 2009 ile 2 Ocak 2010 arasında (CY 2008 (3.000 $), 2009 (5.000 $) ve 2010'u (5.000 $) kapsayan) 3 adet indirilemez katkı yaptım.

Ocak 2010 civarında, Vanguard Geleneksel IRA'mdan yepyeni bir Vanguard Roth IRA'ya arka kapı dönüşümü yaptım. Toplam yaklaşık 13700 $ oldu.

Mayıs 2010 civarında, önceki bir işverenimde sahip olduğum 401 bin dolardan yaklaşık 50 bin doları Vanguard Geleneksel IRA'ma aktardım.

2010 için vergilerimi yaptığımda, muhasebecim, Geleneksel IRA'mda ""karışık"" vergi öncesi ve vergi sonrası param olduğu için eşit oranlı değerlendirmeye tabi olacağımı söyledi. Vanguard Geleneksel IRA'mın bakiyesi 2010 yılının Ocak ve Mayıs ayları arasında 0 olmasına rağmen, hesabın aynı takvim yılında hem vergi öncesi hem de vergi sonrası para içermesi nedeniyle IRS'nin parayı ""karışık"" olarak değerlendirdiğini söyledi. O zamanlar onun sözüne inanmıştım ama arka kapı Roth IRA'ları hakkında tonlarca makale okuduktan sonra haklı olup olmadığını merak etmeye başladım.

Bunun doğru olup olmadığı hakkında bilgisi olan var mı? 8606 formu için talimatları okumaya çalıştım ve başımı ağrıtıyor. Herhangi bir açıklama veya IRS'nin bunu ele aldığı yerlere bağlantılar çok yardımcı olacaktır.

Teşekkürler!"
"Dün gece bir parti vardı ve ben [18M] ve arkadaşlarım biraz sarhoştuk ve partinin yapıldığı yerin yanındaki bir tepeye tırmanmaya karar verdik. Tepe gerçekten karlı ve oldukça dikti. Bir noktada bacaklarının oldukça yorgun olduğunu ve devam etmekte zorlandığını söyleyen bir kız da dahil olmak üzere belki 5 kişiydik. Bu yüzden, ona son 30 metre kadar onu sırtımda taşıyabileceğimi söylediğimde kendimi gerçek bir centilmen gibi hissettim. Ben de yaptım.
Bence hiç de önemli değil, ama bu hikayeyi kız arkadaşıma [18K] anlattıktan sonra, bunun önemli olmadığını düşündüm (bir yılı aşkın süredir birlikteyiz ve o partide değildi) , gerçekten kızdı ve hatta bir noktada bana yaptığım şeyi haklı çıkarmayı bırakmazsam beni terk edeceğini söyledi.

/r/ilişkiler, bu durum hakkında ne düşünüyorsun? Sence kız arkadaşımın sırtıma bindiğim için bana bu kadar kızması haklı mı? Onu gerçekten seviyorum ve böyle küçük bir şey için bu kadar sinirleneceğini hayal bile edemezdim."
"Yani erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 7 aydır birlikteyiz... bu oldukça ciddi ve biz gerçekten aşığız. Onun dışında kimseyle olmayı hayal edemiyorum. Çok iyi anlaşıyoruz ve o her zaman beni nasıl daha iyi hissettireceğini biliyor.

Ancak okulun ilk iki haftası, biri ben buradayken, diğeri ben yokken, erkek arkadaşım inanılmaz sarhoş oldu ve beni iki kez aldattı.
Ailesinde bir alkolizm geçmişi var ve her zaman çok içici olmuştur, bu nedenle bayılması alışılmadık bir durum değildir.
İlk örnekte, okul başlamadan bir hafta önce okuldaydı, bu yüzden sadece parti yapıyordu. O kadar sarhoştu ki geçen yıl (biz birlikte olmadan önce) ona tecavüz eden bir kız sanırım onu ​​tekrar buldu ve aynı durum tekrarlandı. Seks yapmışlardı ama geçen haftaya kadar gerçekten hatırlamıyordu.
Diğer bir durum ise, ben içeride kaldığımda bayılıyor ve telefonu kapandı, bu yüzden mesajlarıma veya aramalarıma cevap veremedi ve sabah 4'te beni evinin katından aradı ve bütün gece nerede olduğunu sordu. Cevap veremedim tabii ki. Eski kız arkadaşını gördüğü ve ona oral seks yaptığı ortaya çıktı.
Dürüst olmak gerekirse, bunun olması beni o kadar tiksindiriyor ama ben bunu her zaman onun içki içmesine bağladım. Bununla iyileşiyor, ama şimdi tüm kavgalarımıza neden oluyor çünkü içtiğinde çok gülünç.

Ne yapacağımdan emin değilim...."
"Yazın bir kızla görüşüyorum. O gerçekten tatlı ama ilişkimizi resmileştirmek istediği ipuçlarını veriyor. Biraz düşündüm ve onunla o seviyeye gelmek istemediğime karar verdim. Dediğim gibi, o gerçekten iyi biri, ama hayatın farklı yerlerindeyiz ve içimden bir ses, işi daha fazla uzatmak istemiyorum. Yine de bana gerçekten bağlandı ve bunun onu ezeceğini biliyorum. Ayrıca yakın zamanda ailesinden birini kaybetti ve bu da tüm durumu daha da kötüleştiriyor. Ben de boktan bir durumdayım, bu yüzden duygusal olarak birbirimize gerçekten yardım ediyoruz. Yani onun gibi ben de duygusal olarak daha izole olacağım için bir yanım bunu gerçekten yapmak istemiyor. Gündelik yaşamayı çok isterdim ama bunun onun için sağlıklı olacağını düşünmüyorum çünkü fikrimi değiştireceğimi umarak evet demesinden korkuyorum.

Durum göz önüne alındığında onu kolayca veya mümkün olduğunca nasıl hayal kırıklığına uğratabilirim? Ortalık yatıştıktan sonra hâlâ birbirimizin yanında olmamız mümkün mü?"
"Biraz rehberliğe ihtiyacım var.

Şimdiye kadar tanıştığım en harika kadınları buldum. İyi okumuş, zeki, güzel, benim istediğim her şeyi istiyor vs vs.

Yarım yıldan biraz fazla bir süredir LDR yapıyoruz ve sonunda birbirimizi görmek için bilet aldık. Hawaii'de yaşıyor, bu yüzden işten 11 gün izin aldım ve onu görmek için uçtum.

Mıknatıs gibi birbirimize çarptık. İlk üç gün bizi ayırabilecek hiçbir şey yoktu ve bunun olacağını birbirimizi ne kadar çekici bulduğumuzdan anlayabilirdik.

Cumartesi gecesi geliyor ve biz yataktayız ve işler kızışıyor. Çılgınca bir şey yok, sadece biraz samimiyet ve BAM. Vuruyor. Geri çekiliyor. Durduk. Bu kadar.

Ertesi gün Kilise'ye gidiyoruz, her şey yolunda ve Kilise'den birkaç saat sonra tekrar geri çekiliyor. Göz temasından, fiziksel temastan, konuşmadan, her şeyden kaçınmak.

İki günlük gözyaşı ve çılgınlık, çocukken ciddi bir cinsel tacize uğradığını ima ediyor. Bu konuda hiçbir fikrim yok. Paylaşmayacak ve benim varsayımım, tacizi bana yansıttığı ve bu, ona yardımcı olamayacağım sakatlayıcı bir korku. Bana erkeklerden korktuğunu ve birbirimizi bir daha asla göremeyeceğimizi söyledi.

Yarın (planlanandan 7 gün önce) kalkan bir eve dönüş bileti aldım. Burada bir iş parçacığına tutunuyorum. Bununla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim. Ona aşık oldum ve şimdi hayatımdan o kadar uzaklaştı ki kayboldum. Halılar çekildi ve ben ne yapacağımı bilmiyorum."
"Hey millet, bunu okuduğunuz için bile teşekkürler. Öncelikle en iyi yazar olmadığımı söylememe izin verin, bu yüzden bunların bir kısmı birbirine karışmış görünebilir. İşte gidiyorum:
17 yaşındayım, 3 ayda 18 yaşındayım, lise son sınıf (erkek). Kibirli değilim ama düzgün görünüşlü bir adamım. Oldukça fazla sayıda kızla takıldım, ancak onlarla herhangi bir ilişki kurma zahmetine bile girmedim, sadece zevk için içindeydim.
Ama değişiyorum... dilerseniz daha çok ürperiyorum. Kızlar söz konusu olduğunda tanıdığım en seçici erkeğim, beni etkilemek için çok şey gerekiyor. Ama aman tanrım, bu kızla tanıştım ve o harika biri. O güzel ve ASLA bunu kızlar hakkında söylemem. O kadar çok ortak yönümüz var ki, bu çılgınca. Onunla birlikte olduğumu kesinlikle görebiliyorum. Beni yanlış anlama, umutlanmıyorum falan ama birbirimiz için mükemmel olabiliriz.
Ama sorun şu ki, UZUN zamandır yakın değiliz ve çıkmaktan bahsetmiyoruz bile, şimdilik sadece takılıyoruz. Ama şimdilik unutmam gereken tek şey ilk birkaç kez takıldığımız veya ""çıktığımız"" zamanlar. Bir süre sonra daha rahat olacağını biliyorum ama şimdi yardımcı olmak için ne yapabilirim? İlk buluşmada yapabileceğim veya söyleyebileceğim bazı özel/unutulmaz şeyler nelerdir? İlk buluşmada bir öpücük için içeri girmeli miyim, belki yanaktan? Tek istediğim biraz tavsiye, lütfen. Gelişmiş olarak çok teşekkürler... Bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum."
"Şu anda bir kaya ile sert, pürüzlü ve rahatsız bir yer arasında olduğumu hissediyorum ve redditör arkadaşlarımdan küçük bir tavsiye bekliyorum.

Eski sevgilim ve ben yaklaşık dört yıldır boşandık. On yılı aşkın bir süredir evliydik ve o ayrılıp tanıştığı bir kadınla ilişkiye başladığında üç harika çocuğumuz olmuştu. İlk başta her şey çok dostaneydi, ancak zamanla partnerinin duygusal olarak kontrolcü olduğunu gördüm ve samimi kalarak kendimi onlardan uzaklaştırdım. Hattın bir yerinde, eski sevgilim oğullarımın beni görmesini engellemeye karar verdi, hem oğullarım hem de benim sıkıntım, bu da benim bir temas kararı almak için mahkemeye gitmem ve bir yıl boyunca avukat faturalarını rafa kaldırmamla sonuçlandı.

Son zamanlarda partneri strese girdi ve artık çocukları evinde istemiyor. Eski sevgilim kiralık ev buldu ama benden kefil olmamı istedi. Okuduğum her şeye göre, bu kulağa korkunç bir fikir gibi geliyor, geçmişi göz önüne alındığında bunun açıkça güvenemeyeceğim biri olduğu gerçeğinden bahsetmiyorum bile, bu yüzden hayır diyorum. Garantör olarak hareket edecek başka bir kişi bulmayı başarıyor, ancak taşınmasından bir gün önce bunu yapamayacaklarını keşfetti, bu yüzden bana tekrar soruyor. Birini bulamazsa, görünüşe göre depozitosunu kaybedecek.

Reddit, burada reddetmeye devam etmekte haklı mıyım? Ortağından, bunu yapmak için oğullarıma karşı bir sorumluluğum olduğunu söyleyen küfürlü mesajlar alıyorum, ki bu tam da ondan bekleyeceğim türden bir şey. Oğullarım her zaman benimle kalabilirler, kesinlikle evsiz kalmalarına asla izin vermem... ama tüm olanlardan sonra eski sevgilimin benden hayatını garantiye almaya devam etmemi beklemesi doğru değil mi?"
"Tamam, internette tanıştık ve çıktık (çünkü aynı şehirde yaşıyoruz). 7 aydır birlikteyiz ama o benim erkek arkadaşım değil. Benim için biraz garip, o gerçekten iyi, kibar ve zeki ama hiç de romantik değil. Pek çok ortak yönümüz var ve onun yanında olmak gerçekten rahatlatıcı ama onun tarafında tutku yok. Seks istemiyor, ailesiyle tanışmamı istemiyor (benimkileri bildiği halde).

 Gerçekten garip, çünkü beni saklamıyor, arkadaşlarıyla takılıyorum ama benimle hiçbir yerde bir şey paylaşmak istemiyor. Ondan gerçekten çok hoşlanıyorum ama görünüşe göre benimle ciddi bir şey istemiyor, bir ilişki bile.

Bazen ona bunu söyleme dürtüsü hissediyorum ve her başladığımda, hızlı gitmek istemediğini söylüyor. Ama 7 ay oldu. Sonra evde ağlıyorum ve onu bir korkak olduğu için terk etmek istiyorum ama yapamıyorum çünkü aşık olduğumu düşünüyorum..."
"Uzun zamandır SO'm (ona A diyeceğiz) ve bir yıldan biraz daha kısa bir süre önce ayrıldım. Karşılıklı ve dostçaydı. Hayatım boyunca depresyonla mücadele ettim ve A ile ilişkimin son birkaç ayında özellikle düşük seviyedeydim. A ve kız kardeşimin beni psikiyatrik tedaviye zorlamak hakkında yoğun bir şekilde konuştuklarını ve beni kontrol etmek için bir sisteme sahip olduklarını biliyordum (onlardan biriyle birlikte olmasaydım, biri bana her saat başı mesaj atardı), ama ben onları bunu yapmaya neyin teşvik ettiğinden asla emin değilim.

Kız kardeşim bu tatil sezonunda ziyarete geldi ve bana başka bir eski sevgilimin (onun ve A'nın eski bir arkadaş olarak bildikleri... ona D diyeceğiz) benim için endişelendiği için onlarla iletişim kurduğunu itiraf etti. D ve ben birkaç yıldır bir LDR'deyiz ve aramızı bozduktan sonra neredeyse her gün hala konuşuyorduk. İlişki sağlıklı değildi ve bana zihinsel tacizde bulundu. Özellikle kötü olduğumda, kötü niyetli bir şekilde aileme ne kadar dengesiz olduğumu açıklamakla tehdit ederdi. Biz ayrıldıktan sonra biraz geri çekildi. Ama yine de endişeliyim ve ne söylediğini merak ediyorum. Peki, A'yı arayıp neler olduğunu sorayım mı? Yoksa uyuyan köpeklerin yatmasına izin vermeli miyim? A ve ben ikimiz de taşındık ve birbirimizle nadiren temas halindeyiz. O zamandan beri psikiyatrik tedavi aramaya başladım."
"5 yıldır kız arkadaşımla birlikteyim. İlişkimiz her zaman benim her zaman %100'ümü vermem olmuştur. Onu mutlu etmek için sürekli bir şeyler yapmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Sebepsiz yere morali bozulduğunda, nasıl yardımcı olabileceğimi vurguluyorum. Sorun şu ki, yaptığım hiçbir şey yardımcı olmuyor gibi görünüyor.

Bunu çok kez konuştuk. İlişkimizde benim mutlu olmak için ona ihtiyacım olandan daha fazlasını sağlamama ihtiyacı var. Bir şeyleri istediğim için değil, yapmak zorunda olduğum için yaptığım bir noktaya götürüyor. Orada olan herkes için anlıyorsunuz. Memnun etmek istediğin kişinin mutlu olmak için senden çok daha fazlasına ihtiyacı olduğu bir ilişkide olmak çok yorucu. Konuştuk ve ""bencil biri ve benim verdiklerimden faydalanıyor"" diyor. Bunun için sadece onun sözüne mi güveniyorum? kişiliğini değiştirmekten çok beni kaybetmekten korkuyor."
"Birbirimizi belki bir buçuk aydır tanıyoruz, yaklaşık bir aydır çıkıyoruz ve birkaç gün önce resmiyet kazandık. Sadece birkaç gündür kız arkadaşım olmasına rağmen, birkaç hafta da olabilir (ikisi de bunu resmileştiremeyecek kadar utangaç). Sık sık benim evimde kalıyor, seviştik ve birlikte çok zaman geçirdik. İşler çok iyi gidiyor.

Ailem onu ​​biliyor ve cinsel yönelimimi %100 kabul ediyor ve onu seveceklerinden eminim. Onları tanıştırdığım diğer kızlara da çok iyi davrandılar. Bir sürü soru soruyorlar ama çok korkutucu olacaklarını düşünmüyorum. Ancak, ailesi *kabul etmiyor* ve korkarım bu onu benimkiyle tanışmak konusunda tereddüt ettirecek.

Onu gerçekten tanıştırmak istiyorum ama korkarım bu çok hızlı ilerliyor/korkacak."
"Bu tartışma arada bir gündeme geliyor ama sonunda hatalı olup olmadığımı bilmek istiyorum.

Yani kız arkadaşımın ondan hoşlanan bir erkek iş arkadaşı var ve bunu biliyorum çünkü ona gönderdiği mesajları gördüm. Hatırlayabildiğim sorular ""sadece çalışıp okul mu yapıyorsun?"" Yakınlarda mı yaşıyorsun?"" Temel olarak soruları öğrenmeye başlıyorum ve erkeklerin genellikle biriyle ilgilendiklerinde kullandıkları bu soruları biliyorum çünkü onları yaptım. Ve ona ondan hoşlandığını söyledim ama bana inanmadı. Sonunda ""seni ne zaman dışarı çıkarmama izin vereceksin?"", ""Grupla dışarı çıkmalısın yoksa erkek arkadaşının iznine mi ihtiyacın var?"" Gibi sorular gördüm.

Şimdi ona, erkeklerin nasıl olduğunu bildiğim için onunla sosyalleşmesinden hoşlanmadığımı söyledim. ""Gf'si var, merak etme"" diye karşılık veriyor ama bu yine de içimi rahatlatmıyor. Ona tamamen güveniyorum ama beni gücendirecek herhangi bir şeye kalkışmadan önce, onu daha en başından kesmeyi tercih ederim.

Diğer gece kız kardeşi beni arayıp işten eve henüz gelmediğini söyledi ve sonunda bir saat geçti ve eve geldi. Ona bu konuda soru sorduğumda bana otoparkta kaldığını ve onunla ve başka biriyle konuştuğunu söyledi. Şimdi hiçbir şey yapmadığını biliyorum ama bu sadece ondan hoşlanan ve bir erkek arkadaşı olduğunu kabul etmeyen biriyle etkileşim kurma düşüncesi.

Yanlış mıyım?"
"Bunun normal olup olmadığını bilmiyorum. Normal görünmüyor. Hiç biriyle çıkmadım veya öpüşmedim ve kendimi dışlanmış gibi hissediyorum. Kız arkadaşlarımın çoğu pek çok şey yaptı ve ben kesinlikle hiçbir şey yapmadım.

Muhtemelen erkeklere daha fazla yaklaşmalıyım ama korkuyorum ve güvensizim. Sıradan veya çirkin olduğumu biliyorum, bu yüzden pek fazla erkek ilgilenmiyor. Ne zaman dışarı çıksak arkadaşlarımın çoğuna yaklaşırken erkekler bana asla yaklaşmıyor. Daha genç olduğumu ve arkadaşlarımla dışarıda olduğumu hatırlıyorum, ben orada kendim için otururken hepsinin erkeklerle konuşması gerekiyordu ve hiçbir erkek benimle konuşmazdı.

Kendimi toparlamam gerektiğini biliyorum ve genetiğin benim lehime çalışmadığını fark etmem gerekiyor. Ben ortalama görünümlü bir kızım. Kabullenmek çok zor ama."
"Arka plan [burada] ve [burada](

Bu soruyu sormam gerekiyor ve bazılarının bunu sorarak beni bir çöp kutusunun en kötü yerine mahkûm edebileceğini anlıyorum ama sormam gerekiyor.

Depresyon ve/veya anksiyete (kız arkadaşımın durumunda olduğu gibi yeme bozukluğu) olan biriyle ilişkiniz olduysa ve onu bu kadar çok sevdiyseniz ve ona değer verdiyseniz, sırtınızı ne kırdı? Sonunda seni veda etmeye iten şey neydi?

İlişkimizi bitirmek istemiyorum, onu seviyorum ve ona çok değer veriyorum ve elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum ama çoğu insanın sahip olduğu bir 'yabancı' eşiği var mı?"
"Bugün sabah 7:30'da kargo şirketinden arandım. ""Kahretsin, bu çok erken,"" diye düşündüm kendi kendime. Çok hamile olan karım yuvarlandı ve telefonda kiminle konuştuğumu sordu. Yolda bir teslimat kamyonu olduğunu söyledim. ""Doğum günün kutlu olsun!"" Bok yiyen bir sırıtışla haykırdım.
  
*iç çekmek*
  
Son birkaç ayı yorulmadan satın aldığım şeyi araştırmak için harcadım. Evimiz, gece gündüz her saat çamaşır odasından gelen sürekli bip seslerinden rahatsız olmuştu. Öyle ki on yıllık çamaşır ve kurutma makinelerini kullanmadığımız zamanlarda fişten çekiyorduk. Yıllardır devam ediyordu. Bu sorunu çözmek için kendime karar verdim. Ben bir problem çözücüyüm. Ben öyle yaparım. 4 Temmuz cihaz satışları var. Eşimin doğum günü 4 Temmuz civarında. Buharlı ve ayaklı, gösterişli, gösterişli çamaşır takımlarından birini alırsam buna * bayılırdı*, değil mi? Harika bir hediye, değil mi? Hadi çocuklar, en azından benimle dalga geçin ve bir saniyeliğine aptal değilmişim gibi davranın.
    
Bu yüzden savurganlık yaptım ve bulabildiğim en iyi seti aldım ve hediye olarak teslim edilmesini sağladım. Hamile karımın doğum gününde. 7:30'da. Onu uyandırmak.
  
Sersemlemiş bir şekilde aşağıya geliyor, hediyemi gör...
  
Ona: ""Bana TEMİZLİK MALZEMELERİ mi aldın? .... DOĞUM GÜNÜM İÇİN ???""
  
Ben: ""...""
  
O: *hayal kırıklığına uğramış bakış*
  
Ben: ""Doğum günün kutlu olsun...?""
  
O: ""Bu aşağılayıcı""
  
Ben: ""Özür dilerim""

Evet... Ben akıllı bir adam değilim. Teslimat gerçekleştiğinden beri konuşmadık. Yemek planları devam ediyor mu bilmiyorum..."
"22 yaşındayım. 18-21'i boşa harcadım (ÇOK ÇOK) ot içtim, aptalca şeyler yaptım, borç biriktirdim vs. İnsanların benim hakkımda çok endişeli bir zihniyeti geliştirdim. Babamın tüm tarafında da kötü bir endişe var, bu yüzden bence bu gerçekten de ortaya çıkmaya başladı. 21'den şimdiye kadar kendimi tersine çevirdim.. İyi para kazanmak, borç ödemek, egzersiz yapmak, iyi yemek yemek vs... Ama yine de korkunç bir endişem var. Bazen toplum içinde *korkunç* garip hissedeceğim ve insanlarla ilk kez tanışmak konusunda berbatım. Kafam iyiyken sosyal olarak **ölümcül** paranoyak oluyorum, tabi bu bir fark yaratırsa. Ayrıca 'erkekliğe' doğru bazı önemli olgunlaşmaları kaçırmış gibi hissediyorum, bu yüzden hala bir çocuk gibi hissediyorum ve neredeyse 23 yaşında olmama rağmen kendimi bir yetişkin olarak kabul etmekte zorlanıyorum. evde yaşıyorum ama şu anda en sorumlu seçimin bu olduğunu biliyorum. Her neyse, kendimi Xanax veya herhangi bir reçeteli ilaçla uyuşturmayı reddediyorum, ama büyük olasılıkla bir tür tedaviye ihtiyacım olduğunu biliyorum, ister terapist olsun ister her neyse. Bilişsel Davranışçı Terapi hakkında bazı iyi düşünceler okudum ve reddit yapan arkadaşlarımın biraz içgörü, deneyim, yardımcı bilgi, nereden başlamalı veya her neyse, olacağını umuyorum. Şimdiden teşekkürler."
"Kız arkadaşım ve ben geçen yıl Biyokimya doktora programımızın oryantasyonunda tanıştık. Lyme Hastalığına neden olan geyik keneleri kaynaklı Borrelia bakterisinin gerçek bir sorun olduğu kuzey Virginia'dan. Bana aptal komşularının geyik beslediğini söyledi. Sersem. Yine de bu başka bir hikaye.

Şimdiye kadar tedavi, 9 haftalık antibiyotik kokteylleri, takviyeleri ve probiyotik rejimlerini içeriyordu. Günde iki kez ağzına 10 mL fışkırtmak zorunda kaldığı sarı boyaya benzeyen bir antibiyotiği hatırlıyorum. Tadının da berbat olduğunu söyledi. Her gün perişan oldu ve beni tam bir bebek gibi gösteriyor çünkü karnım ağrırsa evde kalıyorum ve sürekli olarak haftada yaklaşık 40 saat laboratuvarda çalışıyor.

Lyme Hastalığı ile birlikte, yiyebileceğini ciddi şekilde sınırlayan Gastroparesis'i var. Ayrıca doktor, bu tedavinin bir sonucu olarak glütene alerjisi olabileceği için glüten içeren yiyecekler yememesi gerektiğini söyledi. Genellikle sadece pirinç ürünleri ve yoğurt yer.

İyileştiğinde en çok dört gözle beklediği şeyin pankek yemek olduğunu söyledi.

Yemek yapamam. Hiç gibi.

Gelmiş geçmiş en iyi pankekleri nasıl yaparım? Doğru pişirme ekipmanını, mümkün olan en iyi hamuru vs. almak istiyorum. Onları harika yapmak için çok para ödemeye razıyım."
"Tekrar tavsiye istemek için burada olduğuma inanamıyorum..

Yani (çok) uzun lafın kısası: bir erkekle 6 yıldır iyi arkadaş oldum, her zaman biraz cilveli. İkisi de 30'ların başında. Birkaç ay önce başından beri benden hoşlandığını itiraf etti, o zamanlar bir araya gelmedik ama onu gitgide daha çok düşündükten ve benim birkaç şeyi fark ettikten sonra geçen ay bir araya geldik. Arka plan hikayesi aslında ilgilenen herkes için [burada].

Neler olduğu veya bunun nereye gittiği hakkında hiç konuşmadık, sadece yakınlaşmaya başlayacağımızı ve her şeyin doğal olarak ilerleyeceğini varsaydım. Ne yazık ki şu anda onunla aynı şehirde yaşamıyorum ve mesafe durumu hiç netleşmedi, bu yüzden doğal olarak normal yolumuza ve sadece arkadaş olduğumuz zamanki iletişim miktarına geri döndük. Bu, haftada 4 kez, bazen her gün konuştuğumuz anlamına gelir, ancak hiçbir zaman ""seni özledim"" veya sadece arkadaş olsaydık gerçekleşmeyecek bir konuşma olmaz. %100 tam olarak biz bir araya gelmeden önceki gibi.

Şimdi bugünü işaret edin. Yıllardır yılbaşını hep yurt dışında yaşayan bu arkadaşlarımızla geçirdik ve bu yıl da plan aynıydı. Bunun hakkında fazla düşünmedim bile, onun da olduğunu ve orada buluşacağımızı varsayarak her zamanki gibi uçuşumu ayırttım. Bana gitmeyeceğini, işte terfi ettiğini ve stresli olduğunu ve seyahat etmenin ""sadece daha fazla stres olacağını"" söyledi... Nötr?

Onunla vakit geçirmeyi dört gözle beklediğimi söyledim ve o sadece ""tatlısın"" diye cevap verdi. Ve o kadardı.

Şimdi, gerçek bir ilişkimiz olmadığını biliyorum ve bu, çılgınca görünmeden onu gerçekten zorlayıp soramayacağım anlamına geliyor. Ama üzgünüm, bu hiçbir şey olmadığı anlamına mı geliyor? Geçen ay sadece birkaç hafta sonu birlikteydik, bu yüzden normal koşullarda bu, nerede durduğumu sormak için çok erken olurdu, bu yüzden bu konuşmayı zorlamak zorunda kalsaydım gerçekten aptal hissederdim.

Yani, RA: düşünceler?"
"Hey millet, sevgili kızımla yarım yıldır ilişkimiz var. Bu benim ilk ilişkim bu yüzden bu durumla nasıl başa çıkacağımı bilmek istiyorum.

Bir süre önce onun telefonunu kullanıyordum ve sosyal medya web sitesinde bir mesaj aldı (bunu bildiğimi biliyor ama profilini gerçekten bulduğumu bilmiyor). Gerçekten tanımadığı bir adam (bunu gevşek bir tanıdık olarak ifade etti) kasabamıza geldiğini söyleyerek onu ölçer. O Rusya'dan, bu yüzden Rusça ve üzerine bloglar yazıyor, bu yüzden söylediklerini okumayı seviyorum.

Geldiği tarihle onu şaşırtacağını söyledi (daha sonra google çeviri kullanarak öğrendim). Bana, ona yakın bile olmadığı, sadece bir arkadaşının arkadaşı olduğu için onunla gerçekten takılmak istemiyormuş gibi görünmesini sağladı.

Profiline baktım (herkese açık) ve havaalanında olduğu fotoğrafına ""çok belirsiz"" yorum yaptığını öğrendim. Bu yüzden şehrimize gelir gelmez ona mesaj attı. Merak ettim ve okudum. güvensiz hissediyorum

Benim bildiğimi bilmiyor. Buradaki adam bekar bir adam ve kız arkadaşım çok güzel. Ona güveniyorum ama kendime mantıklı bir şekilde sorun olmadığını söylemeye çalışsam da bu beni ÇOK geriyor.

Ama yakın olmadığı biriyle gerçekten tanışmak istemesini aklım almıyor."
"Bu yüzden 3 kız oda arkadaşıyla yaşıyorum ve yazın ben ve en iyi arkadaşları seks yaptık ve bir grup ilişki kurduk. Onu seviyordum ama o eskisi gibi hissetmiyordu. Benim için adil olmadığı için arkadaşlığımızı bitirdim. Sorun şu ki, onlar onun en iyi arkadaşları ve o her zaman geliyor ve onun en iyi arkadaşlarını görmesini engellemek istemiyorum ama onu görmekten nefret ediyorum. Onu çok özlememe neden oluyor ve onunla olmayı çok istiyorum ve onu sonsuza dek unutmam gerektiğini biliyorum. Ayrıca ben ve o üniversitede aynı spor takımındayız ve onunla her gün antrenmanda görüşüyoruz, bu yüzden ondan kaçış yok. Her gün gördüğüm ve antrenmanda ve hatta evimde olmak zorunda olduğum birini nasıl unutabilirim? Yardıma ihtiyacım var çünkü artık böyle hissetmek istemiyorum. yardım et mutsuzum"
"Onunla Yılbaşından önce tanıştım ve anlaştık, bir hafta sonra birlikte yaşadık. İkimiz de cinsel açıdan çok liberaliz (bazen para için kamera önünde seks yapıyoruz).

Çıplak fotoğraf çekimleri yapmaktan bahsetti ve ben de destek oldum (geçmişinden önceki fotoğraflarını gördüm ve bu harika). Bana (geçmişte) bazen fotoğrafçılarla seks yapacağını söylemişti ve ben de gelirsem çok daha rahat edeceğimi düşündüm. Bunun iyi bir fikir olduğunu düşündü.

Şey, bensiz gitti. Çok kıkırdayacağını ve dikkatinin dağılacağını düşündüğü için fikrini değiştirdi. Öyleyse benim sorum, duygularımı makul bir şey yüzünden mi göz ardı etti?

Ayrıca bana arkadaşını davet ettiğini ve o yokken ona eşlik etmem gerektiğini söyledi."
"Altı aylık flörtten hemen sonra erkek arkadaşımın yanına taşındım (ikimiz de istiyorduk). Daha spesifik olarak, okula gittiğim ve çalıştığım şehirden uzaklaştım. Benim için her gün toplam işe gidip gelme? 2 saat Ayrıca, onun yeri son derece son derece küçük (minik stüdyo) ve çok kötü bir bölgede.

Söylemeye gerek yok, bu ilişkime zarar verdi çünkü günlük işe gidip gelme ve yaşam ortamımdan çok stresliydim. Aynı zamanda bir içe dönük (kendisinin hafif otizm spektrumunda olduğuna inanıyor) ve dairede sıkışık olmaktan strese girdiğine inanıyorum. benimle (kişisel alan yok).

Dört ay birlikte yaşadıktan sonra okulumun yanında yaşamak ve çalışmak için taşınmaya karar verdim. Birkaç hafta oldu ve ilişkimizi gerçekten geliştirdi.

Birlikte yaşadıktan sonra ayrı yaşamanın ölüm cezası olduğunu okumaya devam ediyorum ve bu beni biraz endişelendiriyor. Sorunlara neden olan herhangi bir temel farklılığımız yoktu. Sorunlarımız daha çok lojistik sorunlardan (uygun boyut, işe gidip gelme vb.) Kaynaklandı. Bu konuda anlaştık ve ben mezun olduktan sonra tekrar birlikte yaşamayı düşüneceğimizi tartıştık ve o (Yazdan sonra) büyük bir stresli sınava giriyor. Bu fırsatı terapiye giderek kendimi geliştirmek için de kullandım (kendimi mükemmel yenilmez insan olarak göstermek için sorunları içselleştirme eğilimindeyim) ve bu, erkek arkadaşımla benim aramdaki iletişimi geliştirdi.

Birlikte yaşayan, ancak bir süreliğine taşınan çiftlerle ilgili mutlu son hikayeleri var mı? Herhangi bir tavsiye veya içgörü için minnettar olurum."
"Kalabalık bir grup insanla çalışıyorum. Hepimiz aynı şeyi yapmak için ülkenin farklı yerlerinden geldik, bu yüzden doğal olarak ortak deneyimlerimiz hepimizi oldukça yakın arkadaş yaptı. Pekala, birkaç gece önce, hepimiz bir grup olarak (yaklaşık 50 kişiydik), sarhoş oluyoruz ve canlı müzik dinliyoruz. Gece hepimizi ayrı yollarımıza ve ayrı küçük arkadaş gruplarımızla götürüyor. Sonunda buradaki en yakın arkadaşlarımdan biri ve birkaç kişi daha kaldım. Bu kız ÇOK çekici, benim ligimin dışında diyebilirim. Her zaman ondan etkilenmiş olsam da, birlikte çok yakın çalıştığımız için bu hiçbir zaman peşine düştüğüm bir şey olmadı ve onun arkadaşlığından gerçekten zevk alıyorum. Pekala... Ateş topunun körüklediği bir geceden sonra, arkadaşım ve ben sarhoş bir şekilde (çok, çok sarhoş bir şekilde) sevişmeye başladık.

ertesi sabah uyanıyoruz, her şey yolunda görünüyor. Gülüp geçiyoruz, her şeyin yolunda olduğunu söylüyoruz ve bu kadar. O akşama hızlıca ilerleyin, büyük grubumuz bir doğum günü partisi için dışarı çıktı. Anında işlerin garip olduğunu söyleyebilirim. Benimle göz teması kurmuyor ve konuşmuyoruz. Hiç. Bu garip. Tur atıyorum, iyi geceler diyorum ve eve gidiyorum.

Şimdi ertesi sabah ve ben burada oturup bu durumu nasıl kurtaracağımı bulmaya çalışıyorum. Üzgünüm, komik ya da çok cüretkar değil, ancak benzer bir durumda başkalarının sahip olabileceği herhangi bir rehberlik çok makbule geçer."
"Üniversitenin üçüncü yılından beri 2,5 yıl çıktık. Her şeyi yaklaşık 1 hafta önce bitirdim çünkü o evlilik malzemesi olarak gördüğüm biri olmasına rağmen, şüphe duymaya başladığım için yeterince çıkmadığımı hissettim. O harika bir kız arkadaştı ve gerçekten harika anlar yaşadık. Endişelerimin üstesinden gelemedim ve daha derin bir düzeyde bazen uyumlu olmadığımızı hissettim. (ikimiz de çok rahatız/uyumluyuz, bu yüzden nadiren bir şey yapardık - çok daha aktif, düşünceli bir kız arkadaşa ihtiyacım olduğunu fark ettim).

Bir parçam gitmiş gibi hissediyorum ve onu çok özlüyorum. Bunun iyileşme sürecinin bir parçası olduğunun farkındayım. Bir süre çıktık ve onunla sürekli iletişim halinde olmamak tuhaf. Bununla birlikte, tek hatırlayabildiğim ilişkinin iyi kısımları olduğu için mücadele ettim, ancak bazen ben içindeyken bitmesi gerektiğini nasıl hissettiğimi değil.

Parmak uçlarımdan bir şeyin kayıp gitmesine izin vermişim gibi hissetmekten kendimi alamıyorum. Geçmişte birkaç kız arkadaşım olmasına rağmen, hiç kimseden görünüşte sebepsiz yere ayrılmadım (biri aldattı gibi), bu yüzden bunun daha zor olduğunu hissediyorum.

Doğru kararı mı verdim?"
"Ben de dahil olmak üzere birçok bilim adamı arkadaşım bir önerme ortaya attı. Bu teori, bir kızın seksiliğinin ana dalıyla ters orantılı olduğunu belirtir. Çeşitli kimya, fizik ve matematik bölümlerinden oluşan bir grubuz ve sınıf arkadaşlarımızın kalitesinden etkilenmedik. Sınıfta iyi görünmek söz konusu olduğunda parlaklık performansında eksiklik var gibi görünüyor. Üst kademenin bir parçası olma eğiliminde olanlar, alt düzey sınıflarımızda bulunur ve gerçek bir bilim dalında, yani matematik, fizik, kimya ve biyolojide uzmanlaşmazlar."
"Bu yüzden biz (21 E/K) her zamanki gibi aşağıda birbirimize sarılıyor ve bilgisayarlarımızın başında salak gibi davranıyoruz ve üzerimde tuhaf bir ruh hali olduğunu hissediyorum. Bunun hakkında konuşuyoruz, meğer o moralim bozuk günlerden birini yaşıyorum, bu yüzden harika erkek arkadaşım beni üst kata çıkarıyor ve benim için mumlar, klasik müzik ve her şey yanında güzel, sıcak bir banyo yapıyor.

Bu sıcak banyoda yaklaşık beş dakika kaldıktan sonra işemem gerekiyor VE içmek için biraz soğuk suya ihtiyacım var. Bana bir bardak buzlu su getirmeyi teklif etti, ben de banyodan çıkar çıkmaz ayağa kalkıp tuvalete yöneldim. Dizüstü bilgisayarını kapaktan kaldırmam gerekiyor, iki telefonumuzu da (klavyenin üzerinde dinleniyorduk) yere fırlatıyorum. Yüksek sesler ve hareketin ortasında, mesanem serbest bırakmanın güvenli olduğuna karar verdi ve küçük bir salya karoya çarptı.

Diğer her şeyi düzene sokarken, telefonları tezgahın üzerinde güvenli bir yere koyarken, dizüstü bilgisayarı buhar ve sudan uzak bir köşede, vs. ama şimdi yerde su birikintisi sorunu var.

Sonunda kendimi uygun kaba bırakırken küçük bir el havlusunu su birikintisine attım. Gösteri bittiğinde, erkek arkadaş odaya giriyor ve ona işemek için zıpladığımda yanlışlıkla yere su sıçradığımı söylüyorum. Ancak ona yerdeki çişten bahsetmedim.

Dakikalar sonra havluyu aldı, sıcak banyo suyuna batırdı ve ağrıyan boyun kaslarımı yatıştırmak için boynuma doladı (10 yılı aşkın bir süre önce yaşadığım bir yaralanmadan dolayı kötü bir durumum var) ve ben ağzımı kapalı tuttum çünkü ona gerçeği söylersem üzüleceğini ve bir şekilde her şeyi batırdığını hissedeceğini biliyorum. Bu yüzden, o bana güzel keman müziği çalarken ve beni 10 dakika daha neşelendirirken, omuzlarıma örtülmüş çiş havlusu ile beceriksizce oturdum."
"İnsanlar bana haklı falan demeye başlamadan önce, açıklamama izin ver. Bunu yapmak istediğine minnettarım ama partileri sevmiyorum, özellikle de benim içinse. Ama ona söylediğim bu bile değildi (bu tamamen başka bir tartışma olurdu).

Ona bir parti istemediğimi söyledim çünkü bu garip ve uygunsuz olurdu. Davet edeceğim temelde 3 grup insan var: aile dostları, lise arkadaşları ve üniversite arkadaşları. Farklı bir gruptaki hiç kimse kimseyi gerçekten tanımıyor. Gelen bazı aile arkadaşlarım var, çoğunlukla yetişkinler olur. Liseden iki kişiyle hala iyi arkadaşız. Biri gelirdi, hepsiyle yakın olduğum için ailesi de gelirdi. Diğeri gelmeye çalışırdı ama normalde çok meşguldür. Asıl sorun üniversite arkadaşlarımla. Yakınımda çok az kişi yaşıyor (devlet dışında bir özel okula gittim) ve yaşayanlardan sadece biri yaz boyunca bölgede olacak. Çoğu başka yerlerde staj yapacak veya araştırma yapacak.

Annem bunu ne zaman gündeme getirse, aile dostlarım ve hala konuştuğum iki liseden başka kimi davet edeceğimi soruyorum. Cevabı üniversite arkadaşlarım. Ona yaptığım açıklamanın aynısını yapıyorum. Bir şekilde homurdanıyor ve tekrar gündeme getirmek gibi hissedene kadar onu düşürüyor. Ayrıca bu konuda çok ince olmayan yorumlar yapmaya başladı. Örneğin, lise öğretmenimin (o benim koçumdu ve onu hala birkaç ayda bir okulda ziyaret ediyorum) facebook'a daha fazla şey koymam gerektiğini çünkü hepimizi bu şekilde takip ettiğini söylüyordum. Annemin cevabı, ""Onu ziyaret ettiğinizde, mezuniyet partiniz varsa, mezuniyet partinize davet edileceğini söyleyebilirsiniz"" oldu.

Bunu bırakmasını nasıl sağlayabileceğime dair herhangi bir tavsiye var mı? Sadece garip olurdu ve eğlenceli olmazdı."
"10 aydır çıkıyoruz. Her şey harikaydı, hatta geçen ay birlikte taşındık. Son iki ay garipti. En azından ona ""eski namı diğer iyi arkadaşı"" diyor. Birlikte çok zaman geçiriyorsunuz. Henüz bir şey söylemedim, ona güvenemeyeceğimi düşünmesini istemiyorum. Onu görmedim ya da tanışmadım. Kısa bir süre önce, facebook açıkken laboratuvarını açık bırakmıştı. Mesajlarına baktım ve bir kafede buluşacaklarını gördüm. Siyah olması bile tuhaf. Kız arkadaşımın siyah adamlara ilgi gösterdiğini hiç görmedim, bizim hiç siyah arkadaşımız bile yok! Her neyse, doğrudan takılmayı mı yoksa onunla tanışmayı mı istemeliyim? Sanki bu adamın kim olduğunu ve kız arkadaşımla neyin peşinde olduğunu gerçekten bilmek istiyormuşum gibi. Mesela kimin eski arkadaşıyla arkadaş kaldığı gibi?!"
"Bir hafta sonra üniversiteye gitmek üzere olan bir çocuk olarak, ailem ve arkadaşlarımla olan tüm saçma şeyleri düşünüyordum. Hala aklımda kalan en önemli şeylerden biri, babamın tüm aileyi Central PA'daki bir göle tatile götürmesi. Geçen gece, babam yerlilerden bazılarıyla iyice sarhoş olmuştu. Dönüş yolunda ""quilling"" yapmamız için ısrar etti.
Bu spora aşina olmayanlar için, bir araba, bir grup sarhoş arkadaş, biraz havlu ve bir sürü kirpi içerir. Temel olarak, babam annemi sabahın 230'unda kirpi bulmaya çalışırken arka yollarda dolaşmaya ikna etti. Yolda bazılarını gördüğümüzde, arkadaşım ve ben dışarı atlar, onları kovalar ve tüy kalemlerinden kaç tanesini alabildiğimizi görmek için havluyla kırbaçlardık. (tüy kalemleri tekrar uzar ve bu onlar için acısızdır, PETA'yı getirin). Sonuç olarak 200 tüy kalem ve bir sürü güzel anı ile geri döndük."
"Bizim için çalışan bir çalışan var, ona Dave diyeceğim.

Dave ince yapılı, ancak büyük bir üst vücuda sahip, bu da onun çok çalıştığının kanıtı. PATLAYICI bir tavır sorunu var ve çoğu zaman ürkütücü bir şekilde sessiz dolaşması bende onun hakkında kötü bir his uyandırıyor.

 Ben bir süpervizörüm ve ondan önce terfi ettim. Anlaşılır bir şekilde bu, daha az deneyime sahip birinin daha yüksek bir pozisyon kazanması için sinir bozucu olabilir, ancak mesele şu ki, Dave ASLA kendisini veya şirket içindeki konumunu iyileştirmek için hiçbir şey yapmaz. Sürekli olarak asgari olanı yapar ve hiç kimse için pozisyonunun dışında hiçbir şey yapmaz. Ayrıca mübaşir olmadıkça planlanmadığı vardiyaları almayı da reddediyor (denetçi pozisyonundaki biri için önemli olan imtiyaz veya kutulu çalışmayı reddediyor.) Sırf uzun süredir orada olduğu için bunu bekliyor. , pozisyonu alacak. Ama konudan sapıyorum.

Dave ""bir şeyleri içeride tutma"" eğilimindedir; onu rahatsız eden ya da aynı fikirde olmadığı şeyler ve ardından öfkesini ve saldırganlığını bana ve diğer bazı yöneticilere YÖNLENDİRMEYE devam ediyor. Bunu, etrafta tepinerek, sertçe nefes alarak ve yumruklarını toplayarak ve şiddetli yukarı doğru tonlamalarla konuşarak yapıyor. Yakında yeni bir süpervizör pozisyonu açılıyor çünkü birini yeni kaybettik ve o bunu anlamadığında çok korkuyorum (daha önce belirtilen nedenlerden dolayı terfi alması mümkün değil, artı çığlık atmadan ve stresle başa çıkamamasından dolayı) Agresif davranarak) İçeri girip mekanı ateşleyeceği veya FİZİKSEL OLARAK birini inciteceği."
"Yani 5 yıl birlikteydik ve çoğu zaman birlikte yaşıyorduk. İki ay önce ayrıldık çünkü işler oldukça kötüydü ve onun da halletmesi gereken bir sürü sorunu vardı. Temelde bana harika bir GF olduğumu söyledi ama şu anda hayatında o kadar berbat ki sonunda korkunç bir BF oluyor ve ben bunu hak etmiyorum vs. bırakın düzgün bir erkek arkadaş olmak bir yana, bokunu bile zar zor bir arada tutuyor. Şu an bir ilişkisi olamazdı.

Bunu anladım ve onun geçmişini ve sorunlarını bilmek çok mantıklı geldi. İlişkimizin son yılında bana oldukça kötü davranıyordu (taciz edici demek istemiyorum) sadece düşüncesiz ve kendi sorunlarıyla tüketiyordu.

Şey, iki gün önce onun başka bir kadınla ciddi bir şekilde çıktığını öğrendim ve kendimi tamamen paramparça hissettim. Ayrılık ikimiz için de iyi bir şeydi ama şimdiden ciddi bir şekilde flört etmesine şaşırdım.

İncindim çünkü onun için gerçekten hissettim ve içinden geçtiği zor zamanlar, onunla birlikte ağladım ve şimdi her şeyin saçmalık olduğunu hissediyorum. Benden daha iyi birini bulmak istediğini hissediyorum.

Her neyse, hayatımda hiç bu kadar reddedilmiş hissetmemiştim. Beni bu şekilde etkileyeceğini hiç düşünmemiştim ama kendimi tamamen kalbim kırılmış buluyorum.

lütfen biri bana bunun daha iyi olduğunu söylesin"
"Benim için doğru olan ve bana iyi davranan kızlar var. Aynı şeyi hissetmesem de; Gösterdikleri özeni takdir ediyorum.

İstediğim kız hakkında düşüncelere sahip olmaya devam ediyorum. Gerçekten çekici bulduğum ve keşke çıksaydım dediğim bir kız.

Çıkmak istediğim ve gerçekten sevdiğim kızlarla ilgili iki sorunum var.

1: Çok hayal kırıklığına uğradım; En çekici bulduğum kızlar davranışlarıyla beni rahatsız ediyor.

2: Ne zaman kızla uyum sağlamadığımıza dair bir işaret alsam, tüm sabrımı kaybediyorum.

Sonunda, beni önemseyen ama çekici bulmadığım biriyle çıkmalı mıyım, yoksa çekiciliği nedeniyle biriyle çıkmalı ama sonunda ondan bir insan olarak gerçekten hoşlanmamalı mıyım gibi karışık duygulara kapılıyorum.

Yerine getiren, önemseyen, kişilik, çekicilik ve seks yapan biriyle tanışmamın gerçekten %0 olduğunu hissediyorum.

Bu yüzden mümkün olan en iyi seçeneği seçecek olsaydım, istediklerimle değil, elde ettiklerimle yaşamak zorunda kalacağımı hissediyorum.

İnsanları zamanlarının 10 dakikasına göre yargılarım; ve çoğu zaman onları gerçekten 'Beğenip' beğenmeyeceğim konusunda sabrımı kaybediyorum. belki de yaşadığım eyalet bu, buradaki kızların sunacak pek bir şeyi yok ve ben pek çok insan aradım ve tanıştım. İlk aşkım farklı bir halden geldi.

Yani nasıl yanlış hissediyorum? Ne istediğimi erken öğrendim, ancak olaylara nasıl bakacağımı veya şeyler hakkında nasıl hissedeceğimi bilmiyorum."
"Bunu elimden geldiğince özetlemeye çalışacağım. Ben 22 yaşındaki erkek arkadaşıma hamile olduğumu bu gece öğrenen 22 yaşında kariyer odaklı bir kadınım. Çok çalkantılı bir ilişkimiz var ve yakın zamanda bir çocuk istemiyor. Bu tam bir kazaydı. Hap kullanıyordum. 12 ay önce çocuğuna hamile kaldığımda, ben de doğum kontrol hapı kullanırken kürtaj oldum. Bunu tekrar yaşayabileceğimi ve çocuğu tutmak isteyebileceğimi sanmıyorum ama bunu yaparak onu üzmek veya hayatını mahvetmek istemiyorum. Biraz tavsiyeye ihtiyacım var."
"2012 yılında liseden mezun oldum. Şu anda 20 yaşındayım (Haziran'da 21). Yani yaklaşık 3 yıl önce annem, yaklaşık 10 yıllık velayet savaşlarının ardından nihayet kız kardeşim ve benim üzerimizde velayeti kazandı. Tek sorun, önceki tüm yılların anneme çok fazla mali yük getirmesi. Yani son yıllarda temelde bizim için orada olmak için bile mücadele ediyor. Yaklaşık 2 yıl önce oturduğumuz apartmanı kaybetti. Lisenin son aylarını en yakın arkadaşımla yaşamak zorunda kaldım. Annem ve kız kardeşim bölgeden bir arkadaşının yanında kaldılar. Liseden sonra hepimiz annemin ailesinin yanına taşındık. Bu gerçekten bir karmaşa. Yaşam durumu hakkında ayrıntılara girmeyi sevmiyorum ama çok dağınık diyelim. Son birkaç yıldır sevmeme rağmen böyle yaşamayı gerçekten sevmiyorum.

Üst düzey bir bilgisayar satıcısında oldukça iyi bir işim var ve daha iyi bir kariyer için eğitime devam etmek istiyorum. Tek sorun, şu anda gerçekten önemli bir şey yapacak güce sahip olmamam. Yapmak istediğim şey kendi dairemi almak (Boyutu umrumda değil) ve kendi başıma yeniden başlamak. Ailemin geri kalanıyla birlikte içinden çıkamayacağım bir çukura sürüklenmiş gibi hissediyorum. Nasıl ilerleyebileceğim konusunda biraz tavsiyeye ihtiyacım var. Son zamanlarda annemle anlaşamıyor olmam muhtemelen yardımcı olmuyor.

Son aylarda (SADECE iş için kullandığım) arabayı kullanmamı reddetti ve her gün işe gitmenin yollarını doğaçlama yapmak zorunda kaldım. Görünüşe göre yine o noktaya geldi ve oraya gidemezsem işimi sürdürebilir miyim bilmiyorum. Bir sonraki en iyi yol, 3 saatlik bir yolculuk olan trenle olacaktır, bu yüzden vardiyamdan 5 saat önce kalkmam gerekiyor (Vardiyam sabah 7'de başlarsa bu GERÇEKTEN kötüdür). Daha da kötüsü, çalıştığım saatlerde trenler çalışmıyor ve bu kadar çok tren yolculuğu için yeterince kazanmıyorum."
"24 yaşındayım ve neredeyse bir yıldır erkek arkadaşımla çıkıyorum.

Nerede olduğu hakkında bilgi almak için onu asla araştırmadım, telefonunu veya kişisel eşyalarını veya buna benzer şeyleri asla incelemedim.

Olduğu söyleniyor, o inanılmaz derecede gizli. Sürekli telefonunda ve ona bakıyormuş gibi görünsem bile, görememem için hemen geri çeviriyor. ya da alırsam, benden kapar ve mahremiyetine saygı duymuyormuşum gibi suçlar. Bu birkaç kez oldu ve asla ona bakmayı talep etmedim.

Dahası, facebook'ta eski sevgililerini silme konusunda sinir krizi geçirdi (bu bir şeydi çünkü benden eski sevgililerimle konuşmamamı istedi, bir ilişkide bunun kabul edilemez olduğu konusunda kararlıydı, bu yüzden ondan aynı nezaketi istedim) ve o getiriyor neredeyse her gün onun ""kurbanını"" artırın.

Bugün, onun geçmiş bir ilişkisini sordum. Buna cevaben, bana kitaptaki her isimle seslendi, ""kapa çeneni ve ondan ayrılmamı"", geçmişinin beni ilgilendirmediğini vb.
Temelde katılmıyorum ve geçmiş ilişkilerin birkaç nedenden dolayı alakalı olduğunu düşünüyorum, öncelikle çünkü

yattığı insanlar bana stds verebilirdi,

çünkü geçmişte ilk çıkmaya başladığımızda bana bu konuda yalan söyledi,

çünkü benimle yatmayı umuyorsa, sanırım onun nerede olduğunu bilmek benim hakkım. Ayrıca, önceki flörtlerinin çoğunun takıldığı bir yere de sık sık gidiyoruz ve onların geçmiş ilişkileri hakkında karanlıkta olmak benim için tuhaf.

ve basitçe söylemek gerekirse, neden onun kiminle olduğunu bilmiyorum? neden gizlilik

Bana, onunla bir ilişki içinde olmak için asla geçmişi hakkında soru sormamayı, asla nerede olduğunu sormamayı ve asla ne yaptığını sormamayı kabul etmem gerektiğini söyledi. Bunun bir güven göstergesi olduğunu düşünüyor. Ona kendimi sansürlemeyi kabul etmeyeceğimi söyledim."
"Uzun yazı için şimdiden özür dilerim.

Mary adında bir kızla bir LDR'de bulundum ve ona çok aşıktım. Diyorum çünkü aynı hissettirmedi. Tanıştık (Muhtemelen yüz yüze yaklaşık 12 kez) ama son zamanlarda aynı hissettirmedi.

Yine de yaklaşık 4 saattir aynı durumdayız. Ve bu yıl, diğer kız Sarah da dahil olmak üzere yeni bir arkadaş grubuyla yakınlaştım. Son zamanlarda, Mary ve ben ayrı büyüdük gibi hissediyorum. Daha sık kavga ediyoruz ve hatta yaklaşık 2 hafta kadar neredeyse ayrıldık.

Ama Sarah ve ben giderek daha fazla takılıyoruz. Daha dün gece sabahın en az 3'üne kadar dışarıda konuşuyorduk. Mary'yi asla aldatmazdım ama ilişkimizin üzerindeki onca stres yüzünden bu çok zordu.

Sarah benden tamamen farklı ama onunla çok çabuk iyi arkadaş olduk ve ne zaman Mary'den söz etsem susuyor. Mary'den ayrılmakla ilgili bir sürü düşüncem oldu ama bunu yapabileceğimi sanmıyorum."
"Bu yılın Mayıs ayı itibariyle yeni bir üniversite mezunuyum. Herkes gibi benim de geleceğe dair çok ümidim ve hayalim var ama şu anda hayatımdaki tek engel iş bulamamam.

Geri ödemem gereken öğrenci kredilerim var ve ailem beni kesmeye başlamadan önce bana yıl sonuna kadar süre verdiler. 24 yaşındayım ve bağımsız olmam gereken yaşı çoktan geçtim. Hayatımda neden bulunduğum yerde olduğuma dair bir sürü sebep ve mazeret verebilirim, ama bunlar tam olarak böyle olurdu, mazeretler.

Sonuç olarak, Aralık ayında bir işim olmazsa benzin, sigorta, bakkaliye veya başka hiçbir şeyi ödeyemeyeceğim. Üniversite hayatım boyunca, beni defalarca intiharın eşiğine getiren stres ve depresyon sarmallarına sokan ablamla birlikte ailemin evinde yaşadım. Aralık ayında erkek arkadaşımla onun yanına taşınmak hakkında konuşuyorduk ama eğer bir işim yoksa bu da bir seçenek olmayacak çünkü ailem tarafından desteklenmekten bir işim olmaya geçmek istemiyorum. erkek arkadaşım tarafından destekleniyorum, bu yükün ona binmesini istemiyorum ve ikimizin de o durumda olmasını istemiyorum.

Burada kendime acıma partisi vermeye çalışmıyorum ama hayatımı nasıl yoluna koyacağım ve kendimi içinde bulduğum durumdan nasıl çıkarabileceğim konusunda gerçekten bazı tavsiyeler kullanabilirim. olumlu, ancak bu son zamanlarda giderek daha zor hale geldi. Bir süredir Reddit'i ziyaret ediyorum ama artık son umudummuş gibi hissediyorum."
"Zamanımın çoğunu yalnız geçirdiğim için kendimi seviyorum ki bu iyi bir şey. Ama yalnız kalmak istemediğimde, şansım tükeniyor. Birkaç ilişkim koşulların dışındaydı.

Sadece bir arkadaş istiyorum (veya daha iyisi, bir kız arkadaş, ama belki de kendimi aşıyorum). Söyleyemiyorsanız, çok fazla gürültü gibi göründükleri için sosyal etkinliklere gitmeye korkuyorum. Ama benim gibi başka birini bulamayacağım gibi hissediyorum, özellikle de benden hoşlanan birini.

Burada barlara gitmek dışında bir şey yapan çok az insan var ve bulduğum birkaç kulüp/buluşma beni tamamen ilgilendirmiyor. Tam zamanlı olarak okula geri döndüm, ancak sosyalleşmek için değil (belki ""daha hafif"" bir veya iki ders almaya çalışmalıyım?). Çevrimiçi randevuyu denedim - daha kötüsünü yapan birini hiç görmedim diyelim.

Buradaki tek seçeneğim ""başka biri olmak"" mı? Denedim ama aynı zamanda çok tatmin edici bulmadım."
"1. Tinder buluşması.
1. Birkaç rastgele randevu. Birbirinizin arkadaşlığının + sohbetinin tadını çıkarın. Her iki yönde de ilgi devam ediyor.
1. Güzel bir restoran akşam yemeği randevusu. Mükemmel akşam + akıcı sohbet. İlgi her iki yönde de artıyor.
1. Ev yemeği randevusu (benimki) + film + seks. Bu kadınla çok güzel vakit geçiriyorum.
1. Cuma akşamı restoranda akşam yemeği tarihi. Daha kolay + derin konuşma. Birkaç şarap için bir bara gidin. Evine yürüyün, 15 dakika takılın, biraz müzik dinleyin vs. Uzun bir gündüz vardiyasından dolayı gözle görülür şekilde yorgundu, bu yüzden akşamı bitiriyoruz. Dudaktan öpün iyi geceler.
1. Bu, 3 veya 4 hafta boyunca oldu. O zamandan beri (10 gün) tam bir sessizlik yaşadım. Beni hiçbir yerde engellemedi, sadece tamamen yanıt vermiyor. Bir şeylerin doğru olmadığını anladığımda iletişimi minimumda tuttum (önceki hafta günlük SMS'ten sıfıra gittik). İki gün önce aramayı denedim, cevap yok, bu yüzden son bir SMS bıraktım ve topu onun sahasında bırakmayı planlıyorum.

Tamamen sessiz kalması için ne gibi sebepleri olabilir?

Muhtemel ilgili noktalar: Yaklaşık 1 yıl önce 5 yıllık bir ilişkiden çıktı. çok zekidir. İlgisinin azaldığına dair herhangi bir işaret tespit etmedim."
"Herhangi biriniz gerçekten geri dönüp Hitler'i öldürür mü? Sahip olduğunuz tek şey, tarihe dönüş için bir zaman makinesi şeklinde tek yön bir bilet ve bir silah. Yükselişinden önce bir tarih seçmelisin çünkü onun destekçilerini ve muhafızlarını aşıp onu öldürebilsen bile onu şehit yapmış olursun. Bana göre, o halka mal olmadan önce bunu yapman gerekirdi, ama o zaman, tarihin gözünde masum bir adamı öldürmüş olurdun ve bir katilden başka bir şey olmazdın. Yapabilseydiniz, hapis, ölüm cezası veya Hitler'in ölümünün peşinde olmak için hayatınızı feda eder miydiniz?

Bu, temelde herhangi bir diktatör, kötü adam, tiran ve hatta gerçekten sevmediğiniz bir kişi için geçerlidir, ancak hakkında okuduğum bir çizgi roman nedeniyle Hitler'i seçiyorum."
"Tamam, kız arkadaşımla başlamak için bu yıl bazı boktan şeyler yaşadık. Büyükbabasının ölümcül bir hastalığa yakalandığını ve anne ve babasının ayrıldığını öğrendi, belli ki biraz delirmek için bir bahanesi var. Ayrıca diğer erkeklerle bir şeyler yaptığı garip bir şey de var, bu benim fikrimdi ve oldukça rahatım. Bunu size durumla ilgili olduğu için söylüyorum. ayrıca, yaklaşık bir ay önce, onu sevdiğini söyleyen bir mesaj attığını öğrendim. Dürüst olmak gerekirse, yaşadıkları olmasaydı, o noktada bitirirdim ama sadece onu ondan hoşlanmaya çalıştığını söyledi, başka bir şey değil.

Yani, son zamanlarda tuhaf davranıyor ve bu beni üzüyor. Beni hiç görmüyor ve iptal ediyor ama sonra başka insanlarla çıkıyor, onu bütün gün görmediğim halde yarım saat onunla konuşmaya çalıştığımda onu boğduğumu söylüyor. Yeterince adil demek istiyorum ama sadece konuşmak istemediğini söylemiyor, sonra anlamlı bir konuşma yaptığımda sadece duygularımı incitecek şeyler söylüyor.

Onunla konuşmayı denedim ama bir şey olmadığını söylüyor. Şimdi işler biraz daha iyi ama ondan öğrendiklerimin bir anlamı yok. Bir keresinde, ""Konuşacak kimsem yokmuş gibi hissediyorum ve sen bana hiç yardım etmiyorsun,"" demişti.
Sonra on dakika sonra, ""Beni boğuyormuşsun gibi hissediyorum."" Bana onunla bu konuda konuşma şansı vermezse yardımcı olamayacağımı açıkladım.
Buradan ne yapacağım? Başka bir çocukla ilgili bir şey olabilir mi? Sadece kötü bir zaman mı geçiriyor?

Açıkçası çok daha fazlası var ama bu zaten yeterince uzun geliyor, biraz yardım almayı umuyorum, zaman ayırdığınız için teşekkürler."
"Ben ve kız arkadaşım internette tanıştık ve hala birbirimizi şahsen görmedik. Bu bizi durdurmadı ve sık sık görüntülü sohbet ediyoruz ve hatta Skype'ta birbirimizin yüzlerine bakarak uykuya dalıyoruz.

Askere gideceğim ve onun için bir ""Açıldığında Aç"" mektup kutusu ve ben yokken onu oyalayacak şeyler hazırlıyorum. Evet, biliyorum genelde tam tersi oluyor ama ona sürpriz yapmak istedim.
   
Her neyse, fotoğraf ve hediye gibi şeyler koyacağım. Benimle telefonda uyumaya alıştığı için endişeleniyor. Ben yokken orada olmayı... nasıl seveceğime dair bazı fikirler istiyorum. Bir döngüde oynayacağı bir video veya sesli mesaj bilmiyorum çünkü onu fazla oynatacak ve anlamını yitirecek gibi hissediyorum. Biz olamadığımız halde diğerinin orada olduğunu hissetmek isteyen uzun mesafeli bir çift için bazı fikirler nelerdir?"
"Erkek arkadaşımla bir buçuk yıldır çıkıyorum ve bu benim ilk gerçek ilişkim. Onunla üniversiteye giderken arkadaşlarım aracılığıyla tanıştım ve üçüncü yılımda çıkmaya başladık. Ailesiyle yaşıyor ama tam zamanlı çalışıyor (mali durumu konusunda pek akıllı değil). Her zaman taşınmaktan bahsederdi ama dürüst olmak gerekirse, hiçbir yere gidiyor gibi görünmüyor çünkü temelde maaş çekinden maaş çekine yaşıyor. Sadece kısa bir süre için uğraştığı video oyunları, ot ve elektronik ürünler satın alıyor. Ebeveynleriyle birlikte yaşadığı için çamaşır yıkaması, ona yemek pişirmesi ve odasını/banyosunu temizlemesi için annesine güveniyor. Ama 27 bunun için çok geç değil mi? Yoksa ben mi çok ön yargılıyım?

Erkek arkadaşımı gerçekten seviyorum ve ilk kez birini gerçekten sevebileceğimi hissettim (istismar edilmiş bir çocukluktan geliyorum). Ancak, ne zaman parasını biriktirmesi gerektiği gerçeğini gündeme getirsem, üzülüyor ve benimle tartışmaya başlıyor. Bu beni endişelendiriyor. Bu benim ilk gerçek ilişkim olduğu için ne yapacağımdan pek emin değilim."
"Yaklaşık bir yıldır gizleniyorum, yakın zamanda bu alt dizini buldum ve buralarda bulduğum tavsiyeler tek kelimeyle harika. Sanırım bu, bunun alt dizini, değilse üzgünüm!

En iyi bağlantıların çoğunu yuttum ve ""Sana Zengin Olmayı Öğreteceğim"" okumaya başladım ve şimdiye kadar onu seviyorum (Listede Rastgele Bir Yürüyüş, Akıllı Yatırımcı ve Milyonlarca Komşu var). İlk kredi kartımı ve tasarruf hesabımı almayı düşündüğümden beri harika bir zaman geldi.

Şimdi, mesele şu ki, tavsiye sağlam olsa ve ben onun genel hatlarını takip edebilsem de, Meksika'da işler farklı. Birincisi, vergiden muaf olduğu için Roth IRA'ya benzer bir şey bulamıyorum. Ayrıca, kredi çizgileri, APY'ler ve hemen hemen her şey daha düşük.

Sanırım sormak istediğim şey şu: Biri bana fonlar/tahviller/bankalar/iyi yatırım yapan şirketler ve hatta benim yaşadığım gibi yatırım yapmanın yolları hakkında ilgili iyi bilgiler bulabileceğim bir kitap önerebilir mi? ABD'de ücretlerle çete çarpması olmadan gerçekten takdir edilecektir."
"Geçen hafta sonu 3. kez kız arkadaşımın evindeydim ve büyükannesi bizi kanepede öpüşürken yakaladı, gerçekten kızdı ve ona saygısızlık ettiğimiz konusunda bağırdı ve benim de futbolu bıraktığımı söyledi, bu yüzden şimdi benim olduğumu düşünüyor tembel sanırım, her zamanki ""o çocuğun aklında tek bir şey var"" cümlesini de söyledi ve şimdi film izlerken kanepede sarılmamıza bile izin vereceğini sanmıyorum. 7:30 civarında (kız arkadaşım orada olmasın diye) ve ne yapmam ya da söylemem gerektiğine dair ipuçları arıyordum."
"Tamam, ben arkadaşlarımla bir gece dışarı çıkarım, kız arkadaşım onunkiyle gider (ikisi de kız/erkek olan arkadaşlık gruplarıdır), gecenin erken saatlerinde kazara ona rastladım, birkaç dakika küçük sohbetimiz oldu, ikimiz de Aramızda gülüyor (eğleniyor), sonra bana arkadaşlarımın yanına dönmemi söylüyor. Onun arkadaşlarından hiçbirini gücendirmedim, benim veya arkadaşlarımın yanlış yaptığı bir şey yok - sadece bunu açıklığa kavuşturmak için.
'Arkadaşlarının yanına dönmelisin', 'evet 5 dakika sonra (vb. vb.) Sonunda, bana yapmamı söylediği şeye saygı duyarak ve onu arkadaşlarının önünde sorgulamak istemeyerek geri dönüyorum (arkadaşlarımı ilişkilerle ilgili anlaşmazlıklara sokmaktan her zaman kaçınırım - ikimiz de yaparız).

Bunun da ötesinde, beni bir kez olduğu gibi arkadaşlarıyla tanıştırdı - İnsanların mahremiyetine ve arkadaşlıkları ayrı tutmaya her zaman saygı duyarım, ancak kız arkadaşım onun ve arkadaşlarının yanında takılmamı istemediğinde, onun tarafından değersiz hissedilir.

Gecenin sonunda, onu görmek istemediğimi düşündüğü için görünüşe göre benim hatam olduğunu sorguluyorum. Bana arkadaşlarımın yanına dönmemi söyleyen kişinin o olduğunu açıkça belirtiyorum.

Birbirimizin arkadaşlarıyla da tanışma sorunumuz oldu, o benimkilerin hepsiyle tanıştı, onları iyi tanıyor vs. Ama ben onunkiyle zar zor tanıştım. Birkaç hafta önce ona arkadaşlarıyla tanışmak istediğimi söyledim. Onlarla tanışmama izin vereceğini söyledi vs. Onlarla tanışmam benim için zor olmayacak gibi değil - sürekli onlarla takılıyor.

Bunu neden yaptığına dair görüşler? Buradan nereye giderim?"
"Ben 32/K, o 29/M, birlikte 1 yıllık arkadaşlar, ondan önce 2 için ara sıra. Adamım Luke'u arayacağız ve bugün ilk hamilelik randevumuza gittik. Yaklaşık 6 haftalığım. Arabası düzgün çalışmıyor, tamir edilmesi gerekiyordu ama otobanda giderken kaporta fırlayıp ön cama çarparak çılgın bir gün geçirdik. Tamircisine götürdük ve eve gitmek için başka bir araba bulduk.

Evime giderken yolda bir sokak kedisi var ve arabanın önünde caddenin karşısına fırlıyor. Luke onu kaçırmak için ne fren yapıyor ne de yoldan çıkıyor. Birlikte yaşamayı konuştuk ama kedilerimin gelmesini istemiyor. Büyürken hiç evcil hayvanı olmadı ya da çok fazla evcil hayvanı olmadı. Kediler hayatım boyunca yoldaşlarım oldu. İlk hamileliğimi 9 yıl önce tek başıma yaptım ve yaşadığım yer nedeniyle kedilerimden vazgeçmek zorunda kaldım, sonra bebeği tek başıma doğurmak zorunda kaldım. Onlardan vazgeçtim. O zaman mümkün değildi. İşte tekrar başlıyoruz. İçeride evcil hayvan istemediği için onlardan vazgeçmemi istiyor. Harley'imin gıda alerjisi var ve sağlık sorunları ve pahalı kedi mamalarıyla bana çok fazla borç bindiriyor. Mallory bazen iğrenç olabiliyor.

7 yıldır ailesiyle yaşıyor. Kendi dairem ve faturalarım falan var. Şimdiye kadar hiçbir zaman sorumlu ya da yetişkin olması gerekmedi. Bebeği doğurup doğurmama konusunda medeni bir sohbeti olmayacak. Bu gerçekten iyi bir seçim mi, doğru cevap nedir? Yapabileceğimizi ama kedilerin gitmesi gerektiğini söylüyor. O zaman bile hala iki daireye sahip olmak istiyor. SSI Engelliyim ve iş arıyorum. Sabit bir işi var. Bunu doğru yapmak için birbirimize ihtiyacımız var. Ama bu gece sokak kedisiyle empati eksikliği bende ondan korkmama neden oluyor.

Herhangi bir tavsiye? İlk kez bebek sahibi olacağım bir partnerim oluyor ama tüm fedakarlıkları yapıyormuşum gibi hissediyorum."
"Bu 11 yıl önce oldu ve hala buna gülüyorum.

Bir pislik herif ona yanaştığında babamla arabadaydık. Küçük bir kazaydı, kimse yaralanmadı ve hiçbir şey gülünç bir şekilde hasar görmedi ama babam KIZDI. Dikkat edin, o bir yabancı (Amuuurrriiicaaaa, mahn'dan değil!) ve hayatımın o noktasına kadar babamın burada burada bazı cümleleri karıştırdığını duymuştum. Her zaman bir şeyleri garip bir şekilde telaffuz eder, çekim yapmayı unutur, ""onun"" ve ""onun"" kelimelerini karıştırır, vb. Ama bu pastayı aldı. Diğer sürücü durur durmaz babam arabadan indi ve ellerini havada sallarken diğer adam konuşmaya çalışırken bağırdı:

""KES SESLERİNİ! KES SESLERİNİ! BENİ DUYMUYORMUSUN? Kıçını Kapa! Kıçını Kapa YOKSA SİKECEĞİM!"""
"Selamlar! Benim adım Cameron ve sana bir şey söylemek istiyorum. Birbirine bağlı bilgisayarlar ve bilgilerden oluşan geniş bir ağ olan İnternet'e hoş geldiniz. Evet, böyle düşünürdün, değil mi? Daha fazlası, çok, çok daha fazlası. İnternet sadece bir bilgi koleksiyonu değildir. İnsanların, fikirlerin ve hayallerin bir koleksiyonudur. Bu dünya üzerinde internetteki çeşitlilik düzeyine ulaşabilecek hiçbir yer yok. İnternet, akla gelebilecek her türden insana ulaşan toplulukların evidir. İnsanların devasa bir eritme potası. İnsanlar Amerika'nın bir eritme potası olduğunu söylüyor. Bu doğrudur, ancak yalnızca en küçük ölçeklerde. İnternete standart bakış açısıyla bakacak olursanız, göreceğiniz tek şey bilgidir. Ama bunu basit bir yerden daha fazlası olarak düşünün ve tek kelimeyle harika bir şey bulabilirsiniz; kim olursanız olun, internette size benzeyen başka birinin olduğu bir yer. Yeniden ifade etmek gerekirse, internet bilgiden daha fazlasıdır, bir topluluktur, bir sığınaktır ve bir eritme potasıdır.

Bunu okuduğunuz için teşekkür ederim, ancak okumadıysanız:"
"Geçenlerde benim için çok şey ifade eden bir kızla aram bozuldu ve onunla romantik bir ilişki mi yoksa arkadaşlık ilişkisi mi istediğimi bilmiyorum. Yine de romantik kısmının hiçbirini istemiyor.

Uygun bir romantik partner bulmaya gelince, neden onlara ne zaman turnet, OKB ve AD(H)D'ye sahip olduğum gerçeğini söylesem? Hemen bilinçaltı bir seviyede kafalarında bir sinyal gönderiyor ""Tehlike, tehlike robinson olacak. İptal, iptal""?

Burada konuşurken, [benzer durumlara sahip ve tüm cinsiyet sınırlarını aşan[/u/glitter_cunt sayesinde düzeltilmiş]] TÜM Tourette, AD(H)D ve OKB hastaları adına konuşuyorum. Sadece kendim değil.

Evrimsel özelliklerin ve bir kadının kusurlu DNA[RNA]'yı ""koklama"" yeteneğinin devreye girdiği ve yalnızca sosyal olarak normal, fizyolojik olarak sağlam ve zihinsel olarak kusursuz erkekleri aradığı gerçekten doğru mu? Bu, kadın kişilerle son 7 karşılaşmamda yankılanan bir model gibi görünüyor. 0:7 başarısızlık oranındaysam. Burada biyolojik/evrimsel düzeyde yanlış olan bir şeyler var. Ve beyaz bayrağı kaldırıp kendimi oradaki hiçbir kadına layık görmemek ve hayatımı yalnız yaşamak üzereyim.

Benim ve diğer pek çok Tourette, OKB ve AD(H)D hastasının akıl hastası olmayan erkek meslektaşlarımla aynı muameleyi hak ettiğimizi fark eden aklı başında ve evrim arayışında olmayan kadın insanlar var mı? Bu toplumda ve dünyada zorunlu sürgün durumunda yaşamaktan nefret ediyorum. Evrimsel olarak sağlam olan erkekler mutlu, üretken hayatlar yaşayabilir ve aile kurabilirlerse, baba olabilir ve bakıcı olabilir. Neden bu tür bir kucaklaşmaya özel olamıyorum? 30 yaşındayım ve kendimi orada pek çok ayrıcalıklı olmayan muamele görürken buluyorum."
"Hey. Buenos Aires hakkında bir seyahat rehberi yazıyorum çünkü oradaki tüm popüler olanlar iyi değil ve gerçek bir yerli tarafından yazılmış bir rehber olsaydı eğlenceli olurdu diye düşünüyorum.
Şimdiye kadar, burada yaşamak için bilinmesi gereken her şeyi yazdım. Bu, örneğin iyi restoranları içermez, ancak burada bir otobüsün nasıl durdurulacağını veya kalınacak makul yerlerin nerede olduğunu içerir; Yazmaya çalıştığım şey, turizm endüstrisinin tavsiyelerinden veya bir turistin şehirde yapması beklenenden bağımsız olarak ipuçları veren bir rehber kitap.
Bu nedenle bir gezi rehberinde olması gerektiğini düşündüğünüz ama çoğunlukla cevapsız bırakılan şeyler nelerdir merak ediyorum. Mesela, hepinizin ŞİMDİ NE YAPMALIYIM gibi olduğunuz durumlar BU KİTAP BU TÜR DURUMLAR HAKKINDA HİÇBİR ŞEY SÖYLEMEZ ve bundan kaçınmak isterdiniz. Lütfen bana yardım edebilir misin?"
"Çoğu TIFU gibi, bu da birkaç ay önce kuru bir yaz gecesinde oldu. Her zamankinden biraz daha erken uyumaya çalışıyordum (akşam 23.00 civarı) çünkü sabah 9'da bir iş görüşmem vardı, ama cildimi delip geçen ve bir yere çarpmadan zıplayan bu lanet olası sivrisinek yüzünden her 5 dakikada bir uyanıp duruyordum. damar sistemimden iyi bir yemek. Derin uyuyan kız arkadaşım o sırada çoktan uykuya dalmıştı ama sivrisinek ısırıklarından bilinçsizce kendini kaşıdığı için sıkıntılı olduğunu söyleyebilirim. Bu sivrisinek bizi yalnız bırakmadı ve sabah 1 civarında, bu pisliği çekmek için telefonumun ışığını kullanarak onu yakalamaya çalıştım ama o kadar zordu ki sayısız kez başarısız oldum. Yeterince karar verdim ve tam psikopat oldum. Tüm ışıkları açtım (kız arkadaşım hala uyuyordu) ve biraz zamanımı aldı ama odamın her köşesini aradım, ta ki kıymetlimden akıttığı tüm kandan bok gibi şişman görünen bu küçük kıçlı sivrisineği bulana kadar. vücut. Onu hemen öldürmek istemedim çünkü bu ikimiz için de adil görünmüyordu. Bu piç kurusunu banyomda yakalamam 30 dakika daha sürdü ve onu yavaşlatacağını düşünerek bu pisliğe biraz yeşil GoldBond (duştan sonra taşaklarımı soğutmak için kullanırım) fırlattım. Küvetim ve kız arkadaşımın parlak pembe havluları bu büyülü bokla tamamen kaplanana kadar bu pisliği GoldBond'la doldurmaya devam ettim ve birçok kez ıskaladım. GoldBond onu yavaşlatmakta oldukça başarılı görünüyordu çünkü sonunda bacaklarından birini cımbızla yakaladım ve ona işkence edip parçalara ayırmaya başladım. Yatağa gittiğimde saat sabah 5 civarıydı ve sivrisineklerin yarattığı adrenalin ve stresten uykuya dalmam bir saat daha sürdü. İş görüşmem için uyanmadım.

İşte bazı kanıtlar:"
"22 yaşındaydım ve kabaca gece yarısı, belki biraz sonra eve gidiyordum. Ortalama bir orta sınıf mahalleniz olan kendi mahalleme girdiğimde, kaldırımda oturmuş, başı ellerinin arasında ağladığı belli olan bir genç kız gördüm.

Arkamı döndüm, en azından beni görebilmesi için kubbe ışığımı yaktım ve bir şeye ihtiyacı olup olmadığını sormak için yanında durdum. Hıçkırarak cep telefonumu ödünç istedi, ben de ona verdim.

Kullanmadan önce, herhangi bir yere binmeye ihtiyacı olup olmadığını sordum. Parladı ve hemen arabama atladı.

Sokağın aşağısındaki bir adamın evinde olduğu ortaya çıktı. Görünüşe göre kendisini ona zorlamaya çalıştı ve reddetmeye devam edince sinirlendi ve onu evden kovdu. Oraya onunla birlikte binmişti, bu yüzden arabası ve cep telefonu yoktu.

Nereye gitmesi gerektiğini sordum ve bana annesinin şehrin diğer ucundaki bir otelde çalıştığını söyledi, ben de onu oraya götürüp bıraktım."
"Eşim geçenlerde patronuyla birkaç haftalık bir ""duygusal ilişki"" yaşadı. Bunun gerçekten ""duygusal bir ilişki"" olduğundan emin değilim çünkü iş dışında hiçbir şey hakkında konuşmadılar. Öte yandan, onun duygularını bildiği ve bir şekilde karşılık verdiği için, onun açısından bu sadece bir delice tutku değildi. Tüm bunları bana anlattıklarından topladım çünkü devam edecek bağımsız bir kanıtım yok.

Her neyse, bu karakterle en son teması, işten ayrıldıktan hemen sonra (geçici olan) bir (zararsız) e-posta alışverişiydi, burada gelecekteki iş başvuruları için bir referans sağlayıp sağlayamayacağını sordu ve o da kabul etti.

Bundan sonra bana bu konuyu itiraf etti ve her şeyin geçmişte kaldığı konusunda ısrar etti. Onunla tekrar iletişime geçmemeyi ve onunla temasa geçerse (görünüşe göre) cevap vermemeyi kabul etti.

Sorun şu ki, şimdi bir sonraki geçici işine başvurmayı düşünüyor ve özgeçmişini son işvereninin ayrıntılarıyla güncellemiş ve bu adamı hakem olarak adlandırmış. Bundan tam olarak memnun değilim çünkü onunla iletişim kurması için bir bahane sağlayabilir. Onunla iletişim kurmasa bile, bir referans yazmak ona etkili bir şekilde ona yardımcı olması için bir tür güç verir. (Biliyorum çünkü işteki insanlar için sık sık referanslar yazıyorum.) Bu hassas bir konu çünkü görünüşe göre ona aşık olmasının ana nedeni, onun işte çok yardımcı olması.

Eşim bunu bir sorun olarak görmüyor çünkü temsilci veya yeni işveren (o değil) bir referans için onunla iletişime geçecek ve bu ayrıntıyı iş başvurusundan çıkarması halinde bunun garip/şüpheli görüneceğini düşünüyor. İsmin kişisel nedenlerle çıkarıldığını doğru bir şekilde belirtmeyi önerdim, ancak o bunun da garip görüneceğini düşünüyor.

Bu durumda yapılacak en iyi şey nedir?"
"Bu yaz 23 harika insanla gezici bir sınıfta 5 hafta geçirdim. Gezide bir kızla tanıştım ve 5 haftayı hep birlikte takılarak geçirdik. Berlin'deki ikinci haftamızda öpüştük ama onlarınkinden hiç ayrılmadık. Çoğunlukla birbirimizin gözlerinin içine bakıp şakalaşıyordu.
 Benden onun kadar hoşlandığını söylemesinin ardından en yakın birlikte geçirdiğimiz son güne kadar ondan ne kadar hoşlandığımı söylemedim ve bu beni şok etti. Sonunda içip sarhoş olduk ve kavga ettik ve bana daha önce duyduğum gibi asla sevemeyeceği için onunla çıkmak istemediğimi söylüyordu.

Genelde anti-sosyal biriyimdir, yalnız kalmak isterim ama ne zaman tek başıma yürüyüşe çıksam, ondan benimle gelmesini istedim ve o da geldi. İtalya'da küçük bir kasabada kaybolmak için Eyfel kulesinden yürüyerek 2 1/2 saat geçirdik. Her dakika muhteşemdi. Şimdi geri döndük, aynı okula gidiyoruz ama 8 saat uzakta yaşıyor, benimle kalması için ne yapabilirim bilmiyorum. O harika biri ve onunla konuşmaya bayılıyorum ama benden o kadar zevk alıyor mu bilmiyorum. Neredeyse her günümüzü yan yana geçirdik. Bir trende 5 saat oturmaktan, bir tren istasyonunda mahsur kalıp 4 saat birbirinizin üzerinde uyumaya kadar.

Karşılaştığım diğer sorun eski sevgilisi. Avrupa'dayken onunla falan konuşuyordu ve sanırım ondan hala hoşlanıyor."
"Üç yıla yakın bir süredir birlikteyiz ve bu yılların ikisini birlikte yaşıyoruz. Birdenbire kirasını ödeyemez hale geldi ve ben de onun payına düşeni aldım. (Büyük hata, çünkü bu model bir kez başladığında asla durmadı). Hâlâ öğrenci olduğu için bunun için bahaneler uydurabilirim ve yine de yardım edebileceği bazı faturaları ödedi ve gerçekten yardımcı oldu.

Para konusunda iyi durumda olduğumuz ve asgari ücret kazanmak için bir ton çalıştığı için benimle daha fazla zaman geçirmek için benim isteğim üzerine birkaç ay önce işinden ayrıldı. Sonra acil durumlar ortaya çıktı ve o zamandan beri para kıt. Aylık maaş çeklerimin sonunda her zaman çok fazla ay kalmış gibi görünüyor. Bütçe yapmayı denedik ama şimdi bile bu aya kalan faturaları nasıl ödeyeceğimi bilmiyorum.

Yaklaşık bir ay önce ondan bir iş bulmasını istedim ve beni ciddiye almadığını hissediyorum. Bazı ciddi masrafları beraberinde getirdiği için ayrılmayı ciddi ciddi düşünüyorum ve kendimi büyük bir borç deliğine kazıyormuşum gibi hissediyorum. Bugün ona ondan utandığımı ve pek çaba göstermediği için ona saygı duyamadığımı söyledim.

En başta ona düşük maaşlı işini bırakmasını söylediğim için hatalı mıyım? Başvurmaya zahmet etmeyecek kadar strese sokmadan onu bir iş bulmaya teşvik etmeye başka nasıl yardımcı olabilirim? Maddi yükümü hafifleteceği için para meselelerinden dolayı ayrılmalı mıyız?"
"Bu yüzden yeni bir eyalette yeni bir liseye yeni başladım ve ilk birkaç gün oldukça yalnızdım, ta ki bu kız bana gelip hakkında hiçbir şey bilmediğim ama yine de yapmak zorunda olduğum bazı yaz ödevlerine yardım etmeyi teklif edene kadar.

İlk başta sadece facebook'ta konuştuk ve sadece okulla ilgiliydi ama birkaç gün içinde tonlarca konuşmaya başladık, her şey hakkında. O zamandan beri okulda neredeyse her zaman beraberiz ve neredeyse hiç ayrı kalmıyoruz.

Ondan gerçekten hoşlanıyorum ama onun da benden hoşlanıp hoşlanmadığını anlayamıyorum. Gönderdiği metinler oldukça cilveli görünüyor, beni çok trollüyor çünkü ben yeniyim ve neredeyse şaka bir şekilde benimle dalga geçiyor ve ayrıca geçmiş ilişkilerim hakkında bilgi edinmek istedi.

Bugün öğle yemeğinde bazı arkadaşlarıyla konuşmak için gitti ve ben onun başka bir grup kız arkadaşıyla birlikte duruyordum. İçlerinden biri bana ""[isim] gidiyor"" dedi ve bana göz kırptı ve güldü. Sanırım ondan hoşlandığım oldukça açık ama bunu yapmasının ne anlama geldiğini gerçekten bilmiyorum. Ayrıca bir arkadaşı onu mezuniyet törenine götürmem gerektiğini ve ""gerçekten sevimli bir çift"" olacağımızı söyledi.

Ona söyleyemem ve gerçekten ona sormak ve sadece reddedilmek ve arkadaşlığımızın bitmesini istemiyorum. Ona gerçekten saygı duyuyorum ve onu böyle bir duruma sokmak istemiyorum."
"Şu anda 3.8 gpa ile üniversitedeyim. Çalışıyorum, okula gidiyorum ve şarkı söyleme pratiği yapıyorum; Ben çok yönlü bir bireyim. Ablam 27 yaşında, ailem için çalışıyor ve muhtemelen tanıdığım en tembel insan.

 Her neyse, her zaman bu ülkeye gitmek istemişimdir. Annem bu ülkeye ve kültürüne olan takıntımı bilir. Amcam bu ülkede yaşıyor ve önümüzdeki yaz evleniyor! Ablam bu düğüne yaptığı seyahatin masraflarını karşılamak için kredi kartı açtığını söyleyerek bana yalan söyledi. Ödeyemem çünkü sadece kirasını ve temel ihtiyaçlarını karşılayabilen fakir bir üniversite çocuğuyum. Ailem nispeten zengin.

Bugün annemin e-postasında bu ülkeye bir gezi için bir makbuz buldum (evdeki bir bilgisayarda açıktı), e-postada iki uçak bileti vardı, birinde kız kardeşimin adı vardı. Annemi aradım ve neden bunu yaptığını ve bu ülkeyi ne kadar sevdiğimi bildiği için gitmem için para ödemediğini sordum. Çabucak yalan söyledi ve ""Parasını ödemedim"" dedi ve telefonu kapattı. Tamamen yalan. İki bilet için kredi kartı makbuzu e-postada açıkça görülüyor. Çok kızgınım ve kırgınım. Adil olmaya inanıyorum. Neden kız kardeşimin seyahatinin parasını ödeyip benimkini ödemediğini anlamıyorum. Ablam 27 yaşında, kendi yolunu ödemesi gerekmez mi?!

Annem, kız kardeşime ve bana üniversite sırasında hem araba hem de Avrupa gezileri satın aldı. Annem onu ​​işinden bedava bir geziye bile çıkardı, ama ben almadım. Neyi yanlış yapıyorum? Her şeyi doğru yapıyorum ama yine de çubuğun kısa ucunu alıyorum. O kadar kızgınım ki, sadece bağlarımı koparmayı ve annemle bir daha asla konuşmamayı düşünüyorum. Bir daha asla onun için bir şey yapma. Her şeyi doğru yapmaktan ve her şeyin onu benim kadar istemeyen bir başkasına gitmesinden bıktım."
"Merhaba, buradaki ilk gönderi ve ingilizce benim ana dilim değil, bu yüzden dilbilgim kötüyse beni öldürme.

Bana eski sevgilisinin herkese onu aldattığı için pişman olduğunu ve onu geri almasını söylediğini söylüyordu.
Bunu sadece onunla konuşarak değil, aynı zamanda ailesi ve arkadaşlarıyla konuşarak da yapıyor ve onların önünde bir sevgili olduğu için onu geri kabul etmediği için temelde onu kötü gösteriyor.
Daha iyisini biliyor ve bana onun her zaman böyle manipülatif olduğunu söyledi.

O kadar ileri gitti ki annesine onunla bir görüşme ayarlamasını söyledi (temelde onlar ve anneleri buluşacak ve anneler onları rahat bırakacaklar). Zaten ona beni gördüğünü söyledi.

Dürüst olmak gerekirse, bu konuda karışık hislerim var ama ona güveniyorum ve bana onun yüzünü görmekten bıktığını ve onu rahatsız etmeyi bırakmasını istediğini söyledi. Muhtemelen o gün ona karşı tatlı olacak.

Şu an ondan uzakta olduğum için ne yapacağımı bilmiyorum. Bir şey olursa ona eşlik etmek için yanında olamam ve dürüst olmak gerekirse, hile yaptığı için onu affetmesi ve onu geri alması için etrafındaki insanları manipüle etmeye çalışmasından bıktım. Kız arkadaşım ve ben onun bir pislik olduğu konusunda hemfikiriz."
"Geçen hafta ilginç bir uyanıklık hissi yaşadım, ancak ayak vücudumu hareket etmeye motive edemedim ve bu iki kez olduktan sonra birkaç doktorla konuştum, biraz kan tahlili yaptırdım ve bir sonraki muayenemden sonra bir cmap testi yaptırmam gerekiyor. ama semptomlarıma uyan tek şey hipokalemik periyodik felç. Her şey doktorların düşündüğü gibi olursa kesinlikle taburcu olacağım, muhtemelen sadece idari bir taburculukla (genetik bozukluk önceden var olan bir durum olarak sayılır).
Şimdi hayatımı planlamaya nereden başlayacağım hakkında hiçbir fikrim yok, neredeyse 4 yıl daha hizmette olmayı ve tüm ördeklerimi düzgün bir şekilde sıraya girmeye ikna etmek için birkaç yıl daha kolej yapmayı planladım, ancak bunun yerine yeni bir kasaba bulacağım gibi görünüyor yaşamak, bir Mcjob almak ve bir süre hayatta kalmaya odaklanmak. Bu noktada eve gitmeyi düşünemiyorum bile, ailem bir ölçüde anlayışlı olur ama ailemin çoğunun kariyer yaptığı bir şeyi başaramadığım bakışıyla başa çıkabileceğimi düşünmeyin."
"Merhaba sevgili köpek severler,

Yaklaşık 9 ay önce kocam ve ben başka bir köpeği kurtardık. 6-7 yaşında erkek Lab karışımımız var. 9 ay hızlı ileri sarın, iki köpeğim çok iyi bağlandı! Beklediğimden daha iyi. Şimdi, geçen hafta 6-7 yaşındaki köpeğimizi beklenmedik bir şekilde yere bırakmak zorunda kaldık. (Bu başka bir uzun hikaye) Pete (o 3 1/2 yaşında) bununla iyi başa çıkmış gibi görünüyordu. Birkaç gün biraz üzgündü ama kocam ve ben ona ekstra ilgi gösterdik, yürüdük ve oyun oynadık.
Yani Pete bu değişikliği iyi idare ediyor gibiydi. Pekala, bugün kocam taşındı (başka bir uzun hikaye, bir deneme ayrılığının ortasındayız).

İşte benim ikilemim... Şimdi çok şey değişti, Pete için yeni rutinler geliştirmek zorundayım. Sürüsünün yarısı çok kısa sürede yok oldu. Ayrıca şu anda çok meşgulüm. Haftada 3 gün okula gidiyorum ve ayrıca haftada 2-3 gün çalışıyorum. Yani Pete de evde yalnız kalmaya çok daha fazla alışmak zorunda kalıyor.

O çok iyi huylu/eğitimli bir köpek bu yüzden ben yokken olumsuz bir şey yapmıyor. O sadece... üzgün görünüyor ve etrafta biraz şaşkın. Adam için gerçekten üzülüyorum. Çok şey değişti ve köpeklerin rutinde geliştiğini biliyorum.

Açıkçası, ben de olan her şeyle biraz mücadele ediyorum ama köpeğim için güçlü kalmaya ve ona normalden daha fazla ilgi göstermeye çalışıyorum. Ama yeterli görünmüyor.

Herhangi bir yardım veya fikir harika olurdu!"
"Son zamanlarda günaydın ve iyi geceler metinleri kaybolmaya başladı ama o ""İyi geceler bebeğim (yüz öpücüğü)"" yaptığında. Kız arkadaşın mesafeli olması ve birkaç kez mesaj atmaması.

Neler olduğundan emin değilim, belki de son zamanlarda muhtaç durumdayım.

En son mesaj attığımda bana işle çok meşgul olduğunu söyledi. Boş olduğunda ve takılmak istediğinde bana mesaj atmasını söyledim.

Bütün hafta ondan haber almadım. Hiçbir şey.

En son mesajlaştığımızda, hala mesajlarda ""Bebeğim"" kelimesini kullanıyordu.

Yarın cuma, temas kuralına uymamalı mıyım, eğer öyleyse ne kadar süreyle, yoksa ona mesaj atıp şöyle bir şey mi söylemeliyim:

""Bana sürekli mesaj atan güzel, harika kız arkadaşıma ne oldu? Orada her şey yolunda mı bebeğim?""

Veya

""Selam haftan iyiye gidiyor mu?""

Ayrılmak istiyorsa, tamam, her neyse, onu seviyorum ama belirsizlik içinde olmayı sevmiyorum ama buna nasıl yaklaşmalıyım?"
"Hey /r/tavsiye. Bazı yaşam sorunları yaşıyorum ve biraz rehberliğe ihtiyacım var.

Kendimi boktan bir durumun içinde kalmış gibi hissediyorum. 5 yıl önce sağ kolumu kırdım ve bunun sonucunda işimi kaybettim. Komplikasyonlar nedeniyle artık süt boşaltma, eşya kaldırma ve araba kullanma gibi yük taşıyan işler için kullanamıyorum. Geçen yıl Osteochondritis dissecans (dizde yüzen kemik parçaları) teşhisi kondu. Neyse ki sol dizimde, bu da yürümek için ""iyi"" elimdeki bastonu kullanmamı sağlıyor. Ne yazık ki, bunu düzeltmek için ameliyatı karşılayamam. Kendimi zeki olarak düşünmeyi seviyorum, ancak disgrafim var. %30 doğrulukla dakikada yaklaşık 5 kelime yazma hızım var. Bilgisayar daktilo dersleri aldım ama gelişmedim. Yardım için Eyalet ve federal engellilerle temasa geçtim ve ""Sorunlarımın hiçbiri engelliliği gerektirecek kadar ciddi değil"" dediler. Yani resmen engelli değilim. Ayaktayken kollarımı kullanamıyorum ve otururken bilgisayarı etkin kullanamıyorum. İnşaat ve oto bakım eğitimi aldım. İş için ne yapmalıyım? Bir sonraki adımım nedir? Birikimler ve yemek kuponlarıyla yaşıyorum."
"Merhaba,

Ben 16 yaşında bir erkeğim ve bir kıza aşığım [16]. İlk defa aşık oluyorum ve bu gerçekten çok yorucu. Henüz bir ilişkiye hazır olmadığımdan %100 eminim ve ben de istemiyorum. Onunla neredeyse hiç konuşmuyorum, bu yüzden ilişkimiz mevcut değil. Başka bir şey de başka birinin ondan hoşlanması ve düzenli olarak birbirleriyle üşüdükleri için bu benim kafama girmeye devam ediyor. O kadar aşık olduğum bir noktadayım ki artık okula odaklanamıyorum. Bu duyguyu daha önce hiç yaşamadım ve bu benim için ilk kez oluyor. Aldığım his gerçekten çok yorucu. Nabzım çok yükseliyor ve midemde garip bir his hissediyorum.

Ondan yaklaşık 5 ay önce hoşlanmaya başladım ve 1 hafta öncesinden beri gerçekten aşığım. Ne yapacağımı bilmiyorum ve bunun yakında geçeceğini sanmıyorum.

(Gerçekten kötü İngilizce dilbilgisi için özür dilerim, yerli değilim.)"
"Üzgünüm, başlık biraz garip geldi ama sanırım mantıklı. Yani temelde geçen gece yattığım kız (ona F deyin) düzenli olarak gelir ve bizde kalır, seks yaparız ve ertesi gün dersimiz olmadan önce bayılırız.

Uyumakta, özellikle de uykuda kalmakta gerçekten zorlanıyorum ve bu yüzden çoğu zaman uyanacağım, ama F gerçekten derin bir uykucu ve bu onu asla gerçekten rahatsız etmiyor. En az iki kez uyandığımı hatırlıyorum ve her ikisinde de F, başı göğsümde, yanıma sokulmuştu ama ona baktığımda o değildi.

Bir dernekteyim ve bu yüzden en iyi arkadaşlarımızdan bazıları olan sevgililerimiz var, ama şeylerden biri şu ki, onlarla kesinlikle yatamaz veya cinsel ya da romantik yakınlık yaşayamayız çünkü bu, kız ile kız arasındaki ilişkiyi bozar. tüm bölüm risk altında. AMA, iki kere de uyandım, farklı bir kız gördüm. İki sevgilimizin (onlara S ve B diyelim) ikisinin de F ile pek çok fiziksel benzerliği var, hepsi sevimli olan kısa esmerler ve bu yüzden uyanma hattının bir yerinde önce B'yi, sonra F yerine S'yi gördüm. uyandım.

Onu sevdim. F'yi çok seviyorum, ama her şeyi sıradan tutuyoruz, bu yüzden ciddi bir ilişki falan içinde değiliz, ama S ve B'nin etrafında arkadaş olarak o kadar çok zaman geçiriyorum ki, aramızda romantik ya da cinsel şeyler yok (biri hariç) sevgilisi olmadan önce S ile geçirdiği zaman). Ama ikisine de karşı olan hislerime göre hareket edemiyorum, yani bazı günler en iyi arkadaşlarımdan birine veya ikisine aşık olabileceğimi ve belki de benim için mükemmel olabilecek kız olduğunu hissediyorum. tam orada duruyor ve bu konuda hiçbir şey yapamam.

Bunu birine söylemek istedim, çünkü açıkçası kardeşlerimden/diğer sevgililerimden herhangi birine söylersem bok olabilir ve insanlar bana farklı bakabilir."
"Bu aslında 1986'daydı. Antik tarih. Her neyse, bir ikinci el mağazasına göz atıyordum ve ""The Who: Live at Leeds""in eski püskü bir plak kopyasına rastladım. Genel bir albüm kapağına benziyordu ve içinde grubun birkaç resmi, EMI'den bir ret mektubu ve Woodstock'ta çalma sözleşmelerinin bir kopyası beni şok etti!

Ana Lode!

Sessizce elli sent ödedim ve yeni bulduğum zenginlikleri düşündüm! Bu şey binlerce değerinde olmalı, diye düşündüm!

İşin kötüsü, albümü fanatik bir hayrana gösterdim ve o hemen albüm için arabasını teklif etti. Belki 2000 dolarlık bir arabaydı. Daha iyisini biliyordum ve ticareti reddettim.

Sadece değerinin artacağını düşünerek albümü on iki yıl daha tuttum. 1998'de bir plak satıcısına hazinemle ilgili bir e-posta gönderdim ve onun binlerce dolarlık teklifini hevesle bekledim...

""Bütün albümler böyle geldi. Üzgünüm.""

Bir başka içgüdüsel yumruk da, albümde aslında eksik olan öğelerin olması ve onu neredeyse değersiz kılmasıdır."
"Dün öğleden sonra eşim ve iki genç oğlumla birlikte suya çıktık. Çocukları tüpün üzerinde son kez keşfettiğim bir yüzme koyuna kadar çektim (o zamanlar soğuk bir gün olduğu için yüzmedik).

Demirledim ve yaklaşık 20 dakika yüzdük, sonra biri kıyıya indi ve orada demirlememize/yüzmemize izin verilmediğini haykırmaya başladı. Gerçekten üzüldüler, bu yüzden kibar olmaya çalıştım ve hemen ayrıldık.

Eve gitmeden önce çocukları tekrar metroya bindirip biraz dolaşalım diye düşündüm. Ancak, tekne doğru çalışmıyordu... hiç hızlanamayacaktı. Ne denersem deneyeyim olması gerektiği gibi gitmeyecektim.

Bu yüzden boruları bıraktık ve kafamda dans eden pahalı onarım faturaları hayaliyle iskeleye gitmeye karar verdik. Rıhtıma geldiğimizde tekneyi hazırlamaya başladım (tamponları sökmek, vb.). İşte o an sıçtığımın farkına vardım. Pruva koçanı hala bağlı olan çapa ipimden sarkıyordu! Yüzme alanından çıkmak için acele ederken çapayı çekmeyi tamamen unuttum ve çapayı gölün her yerine sürükledim!

Çekingen bir şekilde çapayı çektim ve korkunç başarısızlığım beni o kadar şaşırttı ki, tekneyi yanaştırırken ve kurtarırken birkaç kritik hata daha yaptım:
- Tamponları söktüm ama sonra yanlış tarafa kenetlendim ve iskeleden jelkotumda birkaç yeni leke oluştu.
- Pervaneyi sonuna kadar kaldırmayı unuttum, bu yüzden römorku sudan çekerken kaldırıma çarptı.
- Hasarı araştırırken (tüm tekne römorku park yerleri dolu olduğu için) park yerinin kenarına park ettim ve park bekçisinden bir kulak aldım."
"Erkek arkadaşım ve ben altı yıldır birlikteyiz.

 Bana geçmiş ilişkilerinden bahsetti ve bu beni hiç rahatsız etmedi. Benimle tanışmadan önce çıktığı kadınla ilişkimizin çok erken dönemlerinde tanıştım ve gerçek şu ki kadın akıllı ve eğlenceli ve neden onunla çıktığını anlıyorum. Benden önce bir hayatı olduğunu biliyorum ve bu kısım beni gerçekten rahatsız etmiyor.

Ama geçen hafta memleketindeydik ve ""çıktığı"" diğer kızla karşılaştık. Çok çabalayan ve çaresiz/üzgün/acınası bir hal alan kızlardan biri. Belli ki reddettiği bir oyun yaptı. Ama ona daha sonra sorduğumda, lisede / kolejdeyken ona aşık olduğunu ve üniversiteden eve geldiğinde ona ara sıra oral seks falan yaptığını söyledi. Onunla bir kez de yattığını söyledi.

Onunla yatmış olması, ona karşı gerçekten romantik bir şeyler hissetmediğini bilmesine rağmen onunla yatmış olması kadar rahatsız etmiyor beni. Tepkim karşısında biraz şaşırmıştı.

Ona açıkça bunun bir tür aptalca bir hareket olduğunu söyledim ve o bunun ciddi olmadığını ve benim genç / aptal olduğumu biliyor gibiydi ve bu seninle tanışmadan önceydi ve sen benim evrenimin merkezisin ve falan filan.

Ve ciddi olmadığını bildiğini söylüyor. O, yemi değiştirecek türden bir insan değil, ama bunu tarif etme şekli bana ""bu ciddi değil"" mesajını yüksek sesle ve net bir şekilde göndermiş gibi hissettirdi ama aklının bir köşesinde bunu biliyordu. alınmamıştı. Savunmasında bu 10-15 yıl önceydi.

Ona kızgın değilim ya da başka bir şeye, ama bunun onun açısından biraz boktan olduğunu düşünmekte haklı mıyım yoksa tamamen yanlış yönlendirilmiş miyim diye merak ediyorum."
"Bu birkaç hafta önceydi ve yerel bir restoranda iş başvurusunda bulunuyorum. Telefonum son zamanlarda oldukça yavaşladı ve yoğun kullanımda ara sıra donuyor.

Neyse mekanın patronunu arayıp konuşmaya başlıyorum. Oldukça havalı görünüyordu ve Asyalı olduğu için anlaşılması biraz zordu. 5 dakika kadar konuştuk ve bir ön görüşmenin yaklaşık yarısına gelmiştim (temelde o sadece bilgilerimi filan alıyordu), aniden sesini duymayı bıraktım.

Bok.

Telefonuma bakıyorum, görüntü yok. Sallayın, güç düğmesine dokunun, hiçbir şey. Toplar, dondu.

Telefonuma bakıyorum ve ""SENİ SENİ BÖCEĞİN APTAL PARÇASI TANRI KAHRETSİN"" diye bağırıyorum ve sakinleşip ~~boktan~~telefonumu yeniden başlatmadan önce 30 saniye boyunca telefonuma sinirlenmeye devam ediyorum.

Onu geri aradım ve çok daha yumuşak sözlü görünüyor. Resmi bir görüşme planlamadan telefonu kapatıyoruz. Lanet etmek

Yaklaşık bir hafta sonra telefon görüşmesini dinlemeye karar verdim çünkü neyin ters gittiğini merak ediyordum. Telefonumun kesilmesi falan için özür diledim, bu yüzden telefonum düştükten sonra neden bu kadar farklı olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu.

Bu yüzden kayıtlı aramalarımı dinliyorum. Telefonum, kayıt cihazım ve **mikrofonum** gibi arka planda çalışan uygulamalardan önce hoparlörümü ve ekranımı kapattığı için telefonumun donma düzeni falan var.

Bu yüzden, telefon görüşmemin sonunda, müstakbel işverenim, telefonumun kapalı olduğunu düşünürken kaba sözlüğümün tamamını öğrendi."
"Ülkemde sırt çantasıyla geziyordu, ilgilenerek çok zaman geçirdikten sonra bana yaklaştı (yakınlarda çalıştık) ve gelişigüzel bir şekilde birbirimizi görmeye başladık.

Hiçbir zaman bir ilişkiyle ilgilenmedim ve o, sandığından çok daha fazla yatırım yaptı. Beni tekrar görmek istediği için ayrıldıktan birkaç ay sonra geri döndü, ancak bu kararda beni fark etmeme izin vermemek çok önemliydi.

Tekrar ayrıldıktan sonra, kısa bir süre sonra onu kendi ülkesinde görmem için bana bilet gönderdi. Bu noktaya kadar ipucunu aldım ve onun biraz ciddi olduğunu fark ettim, bu yüzden gelişigüzel biriyle görüşmeyi bıraktım ve oraya gelene kadar bekledim.

Ben de öyle olacağı izlenimine kapılmıştım ama (ben oradayken) birkaç haftadır biriyle oldukça yakından görüştüğünü öğrendim ve (bana eve gitmek için ayrıldıktan sonra söyledi) onu son görüşü oydu. Ben gelmeden sadece üç gün önce.

Bana onu tamamen kestiğini ve artık onunla ilgilenmediğini söyledi ve ona inanıyorum .. Ama bunu önceden bilmediğim için kendimi aldatılmış ve iğrenç hissediyorum. Ben orada olmadan kısa bir süre önce biriyle yatmış olması berbat bir duygu. Uzun uzadıya konuştuk ama hala o boktan duygudan kurtulamıyorum.
Bunun duygusal olarak kaybolmuş olması ve onu umursayıp umursamadığımı bile bilmediği ve oraya gelmeden önce başka insanlarla da yatmış olabileceğimi düşündüğü için olduğunu söylüyor.

Bu kıza bayılıyorum ve benim için çok şey ifade ediyor ve ben de onun için çok şey ifade ediyorum. Olanlardan son derece pişmanlık duyuyor .. Ama onu görmeye gelmemin bana ne kadar yakın olduğu konusunda hâlâ bok gibi hissediyorum, sanki bu saygısızlıkmış ve yapılmaması gerektiğinin bilinmesi için bir sohbete ihtiyaç duymamalıymış gibi. Ne yapacağım, aşırı tepki mi gösteriyorum?"
"Tamam, önce arka plan detayları. 4 yıldır birlikteyiz ve birlikte yaşıyoruz. Onu gerçekten seviyorum ve bu yıl ona evlenme teklif etmeyi planlamıştım. 2 hafta önce aptalca bir kavga yüzünden benden ayrıldı. Kendine zamana ihtiyacı olduğunu söyledi falan filan. Geldiğini görmediğim için yıkıldım. İşin tuhaf yanı, ayrıldıktan sonra şu anda benimle yaşıyor ve önümüzdeki haftaya kadar burada olacak, o zaman taşınacak.

Şimdi sulu kısım için. Bugün dizüstü bilgisayarını açtım ve e-postasında oturum açmıştı. Onun ve bir erkek iş arkadaşının cinsel içerikli konuştuğu çok sayıda sohbet günlüğü buldum ve hatta ona çıplak bir fotoğraf göndermişti. Bu metinler Kasım ayına kadar gidiyor. Normalde etrafı gözetlemeyi sevmem, bu yüzden kendimi çok suçlu hissediyorum, ama başından beri şüphelerim vardı. Yaklaşık 3 ay önce tüm tavrının değiştiğini ve daha mesafeli hale geldiğini hatırlıyorum, bu sıralarda ofisinde ondan hoşlanan bir adam olduğundan da bahsetmişti. Bu onun sohbet ettiği adamlar.

Şimdi, ayrılmış olsak da ne yapacağımı bilmiyorum. Ona bildiğimi söylemeli miyim? Bu onun e-postasını okuduğumu ifşa etmek anlamına gelse bile mi? Bırakmalı mıyım? Bu iş arkadaşı evli olduğu için kendimi bok gibi hissediyorum ve temelde tüm bu çileyi benden ayrılması için kışkırttığını düşünüyorum. Her iki durumda da bir kaybım var."
"Geçenlerde babanın çocuklarını okula bohem rapsodi eşliğinde götürdüğü yeni viral videosunu izledim (ve bu bana ailemle birlikte okula veya mağazaya araba sürerek müzik dinleyen bir çocuk olduğum zamanları hatırlattı.

Babam bizi ne zaman bir yere götürse, Guns n' Roses'ın yıkım iştahını dinlerdik. Daha spesifik olarak ormana ve tatlı çocuğuma hoş geldiniz. Örneğin, ormana hoşgeldiniz şarkısını dinlerken sonunda hepimiz ""Seni alt üst edecek!"" diye bağırırdık. ve şarkıyla birlikte homurdanarak bir itme hareketi yapıyorum ki bu güne kadar yardım edemem ama yapabilirim. Ama en çok hatırladığım cennet şehir. Bilirsiniz, düdük çaldığında ve gitar solosu başladığında? Geriye dönüp baktığımda, babamın bassız (çünkü o zamanlar bas önemli değildi) çirkin boktan arabasını hatırlıyorum, yıllarca süren tacizden bir mucize için patlamayan ""tamam"" hoparlörler. Arabanın tek başına her çalıştırılışında, arabanın senkronize bir şekilde orada kafalara çarpmaya başlayacağını ve tüm dünyanın bizimle sallanmaya başlayacağını ve yan yana sapmaya başlayacağını, kornaya basacağını ve her araba yolculuğunda cehennemi yükselteceğini (muhtemelen bunu hayal etmiştim) hatırlıyorum.

60'larıma geldiğimde muhtemelen hiçbir şey duyamayacak olsam da, bu hala çocukken en sevdiğim anılarımdan biriydi. ve kesinlikle bugünkü halim üzerinde büyük bir etki yaptı.

("
"Demirleme, Alaska

Bu subreddit'in ne kadar aktif olduğunu bilmediğim için konuyu kısa tutacağım, ancak burada yasal tavsiye alabileceğimi umarak mümkün olduğunca fazla ayrıntı vereceğim.

Gibi belirli harcamalarımdan sonra bana net kazancının bir yüzdesini ödeyen multi milyon dolarlık bir şirkette çalışıyorum. geçen yıl yeni bir bilgisayar sistemine geçtik ve son birkaç aydır para kayboldu, maaş çeklerim gitgide küçülürken, kâr tüm zamanların en yüksek seviyesindeydi. Muhasebe departmanım, özellikle yıl sonunda nereye gitmeleri gerektiğini merak ederek yanlış tahsis edilen fonlar hakkında beni sürekli aradı. Her ay yeni bilgisayar sistemimizden önce, kesinleştirilmesi gereken beyannameler nedeniyle sürekli olarak borcum vardı ve bir sonraki kontrolde düzeltildi. Şimdi asla bir kuruş borcum yok, beyanlar yanlış, muhasebe beni sürekli arıyor, şirketim bu yazılım şirketiyle dava halinde ve 8 aydır eksik maaş aldığım 7 kuruşun bir kuruşunu bile geri alacağımı sanmıyorum. Benimle aynı fikirde olan, ancak daha fazla sorgulamanın işime mal olabileceğini söyleyen amirime söyledim."
"Bu yüzden kız arkadaşımla yaklaşık 2 aydır çıkıyorum ve işlerin onu Noel tatili için ailemin evine davet edecek kadar ciddi olduğunu düşündüm. Onunla bir yatak odasını paylaşıp paylaşamayacağımı sormadım çünkü önceki kız arkadaşımla sorun yoktu. Eşyalarımızı aynı yatak odasına taşıdık ve bir haftayı orada sorunsuz geçirdik.
O gittikten sonra, ailemle birkaç gün geçirdim ve annem, kız arkadaşımın ""seks sızması"" ve çok alıngan olması konusunda endişelendiğini ve duygusal olarak olgun olmadığını açıkladı. Annem ve babam sormadan aynı yatak odasını paylaştığımız için üzgündü. (Benim kendi dairem var ve hafta sonlarımızın çoğunu birlikte geçirdiğimizi biliyorlar.) Şimdi annem danışmanlık mesleğinde olduğu için bu konularda aşırı analitik olabiliyor.
Kız arkadaşım oldukça alıngan ama ben bundan hoşlanıyorum ve tüm ilişkiler başlangıçta çoğunlukla fiziksel değil midir? Bence o gerçekten zeki, seksi ve etrafta olması eğlenceli. Benden biraz daha genç, bu yüzden annemin ne düşündüğü konusunda endişelenmeli miyim? Endişeleri için bir geçerliliği olabilir mi?"
"([r/deaf] ile X-direği)

Yani bu uzak bir ihtimal olabilir ama küçük bir tavsiye arıyorum. Erkek arkadaşımla 2 aylık bir Avrupa gezisine çıkacağız. Sırt çantalarımızla pansiyon/airbnb-ing yapıyoruz ve (mümkün olduğunca) ucuza Avrupa'ya gidiyoruz.

Bir işitme cihazı (solda) ve bir koklear (sağda) ile ağır işitiyorum. Daha önce işitme cihazlarıyla yoğun bir şekilde seyahat ettim ve oldukça az bakım gerektiriyor. Ancak, sadece 3 yıldır koklear kullanıyorum ve henüz biriyle ABD dışına seyahat etmedim. İşaret dili olmadan oldukça iletişim kurabiliyorum ve konuşmam oldukça iyi.

Aşağıdakileri merak ediyorum:
-------------------------------------------------- ---

1. Pilimi nasıl şarjlı tutmalıyım: şarj cihazımı / tek kullanımlık pilleri / her ikisini de getirin mi? Bir pili şarj cihazıyla şarj etmek genellikle 1-1/2 saat sürer. 2,5 gün sürerler. Tek tek değiştirdiğiniz piller, bir seferde 2 adettir ve tek kullanımlıktır ve uzun süre dayanır, ancak genellikle şarj edilebilir pil kullanmaktan daha pahalıdır.

2. Yedek koklearımı getirmemi mi yoksa evde bırakmamı mı önerirsiniz? Evde düşünüyorum ama ucuz oldukları için kanca gibi bazı temel şeyler getiriyorum

3. Avrupa'daki insanlar genel olarak engelli kişilere / işitme güçlüğü çeken üyelere karşı açık ve arkadaş canlısı mı?

4. Avrupa'daki mağazalardan 675 çinko hava mavisi sekmeli pilleri almak kolay mı? Soruyorum çünkü çalınırlarsa/kaybolurlarsa/vb. daha fazlasını elde etmek ne kadar kolay olur merak ediyorum.

5. Koklear implantla seyahat ederken dikkate almam gereken başka bir şey var mı?

Ayrıca yardımcı olur diye seyahat programım: Hollanda > Belçika > Batı Almanya > Fransa > İsviçre > Avusturya/Macaristan > Çek Cumhuriyeti > Polonya > Almanya > Danimarka
Her yerde en az 3 gün geçiriyoruz."
"Tamam, bu daha yeni oldu ve bir fotoğraf çekmeliydim ama çok korkmuştum ve hepsini silip süpürdüm. Bana inanmıyorsan tamam ama bu konuda fikri olanlar lütfen cevaplasın.

Bu yüzden dün bir tatilden (12 günlük gezi) döndüm. Döner dönmez hemen banyo yaptım ama karınca izi yoktu, sadece birazcık. Her neyse, duştan yeni çıktım ama olan buydu:

Bacaklarımda sürünen bir şey hissettiğimde saçımı yıkıyordum. Bacaklarımda dolaşan su damlacıkları olduklarını düşündüm ve sonra birdenbire aşağı değil yukarı doğru hareket eden bir emekleme hissettim ve bunu tuhaf buldum çünkü son kontrol ettiğimde yerçekimi hala yerindeydi. Bu yüzden aşağı baktım ve üzerimde sürünen 2 karınca gördüm. O ne lan? Biliyorum zaten, yolculuktan önce banyomda birkaç karınca olduğu için (günde 3 tane gördüğüm gibi) o kadar da garip bulmadım. Tamam, onları yıkadıktan sonra önümde 5 karınca gördüm ve hepsi sola doğru koşuyorlardı ve işte o zaman gördüm. **200+ GİBİ** (abartmıyorum) **karıncalar duvardan bir deliğe kaçıyorlar** (evlerinin olduğu yer sanırım). bir fotoğraf çekmeliydim ama çok korktum ve hepsini yıkadım. İsa! Annemle babama söylememe rağmen hepsi ""Onları yıkadın değil mi? İyi o zaman"" ve ""Sen erkeksin, daha erkeksi davran"" gibiydiler. AMA KONU BU DEĞİL REDDIT D; Çok şok oldum. Asla odamda veya banyoda yemek yemem, bu yüzden bazı karıncaların yatak odama girdiğini gördüğüm için gerçekten kafam karıştı ve korktum. Bu yüzden herhangi bir tavsiyeniz veya başka bir şeyiniz varsa, lütfen yardım edin. Yakınlarda bir sürü karınca olduğunu bildiğim için artık bu yerde kendimi güvende hissetmiyorum.

Bilginize, evimin 3. katında yaşıyorum."
"Merhaba arkadaşlar, bir süredir burada gizleniyorum ama gerçekten herhangi bir ilişki tavsiyesine ihtiyacım olduğunu düşünmedim çünkü kendimi bu sorunların üstesinden gelebilecek kadar güçlü görüyordum. Bu konuda yanılmışım gibi görünüyor.

Arka plan: Eski sevgilimle (ona Jocelyn diyelim) ikimiz de 9. sınıftayken tanıştım.

Üniversitenin birinci yılının ortasında barıştık ve yaklaşık 3 yıl daha birlikteydik, ta ki sonunda benden tekrar ayrılana kadar, benimle evlenmeyi göremediğini söyledi (eninde sonunda tartıştığımız şey buydu). Bunu çok sert karşıladım ve kendimi arkadaşlarımdan ve ailemden soyutladım ve sevdiğim adıyla küçük bir ""deliğe"" düştüm. Çok fazla içki ve marihuana işin içine girdi, bu da durumumu daha da kötüleştirdi.

Ayrıldıktan yaklaşık 5 ay sonra benimle tekrar iletişime geçip durumumuz hakkında konuşmak istediğinde kendime olan güvenimi geri kazanmaya başladım. Omurgasız biri olarak kabul ettim ve o bunun bir hata olduğunu ve arkadaş kalmamız gerektiğini söylemeden önce sadece iki kez bir araya geldik.

Bu konuda iyiydim (oldukça sinirlenmiş olsam da) ve düzenli olarak konuşmaya devam ettik ki bunun korkunç bir fikir olduğunu kabul ediyorum. Bana yaklaşık 3 hafta önce biriyle görüştüğünü ve artık konuşmamamız gerektiğini söyledi, konuşmaya devam etmenin uygun olmayacağı için buna katıldım. Ancak kendimi bir kez daha o ""delikte"" buldum.

Onunla birlikteyken çektiğim acıyı bilmeme rağmen, günümün her anında sürekli onu düşünüyorum. Bana mutluluk vermesi için başka birine güvenmemem gerektiğini ve güvenmemem gerektiğini biliyorum ama bu noktada gerçekten ne yapacağımdan emin değilim.

Bu yüzden, büyük saçmalıklarımdan sonra (son zamanlarda tüm bunlar hakkında gerçekten kimseyle konuşmadım), onu kafamdan nasıl çıkarabileceğime dair tavsiyesi olan var mı? Saplantı noktasına geldi ve kendi akıl sağlığım için durması gerekiyor."
"Erkek arkadaşımla 8 yıldır birlikteyiz, mükemmel bir ilişkimiz var. 16 yaşımızdan beri birbirimizle büyüdük ve ikimiz de çok mutluyuz.
Geçenlerde bana bensiz kim olduğunu bilmediğini ve isteksiz de olsa kendi bağımsız yanını keşfetmek istediğini söyledi, bu yüzden Temmuz'da Berlin'e taşındığında ayrılma şansımız var.

Nereden geldiğini anlıyorum ama benim için kim olduğumu biliyorum, kim olduğumu seviyorum ve onsuz daha iyi bir insan olacağımı düşünmüyorum. Aranızda bu duyguları deneyimleyen var mı? Onlarla nasıl başa çıktın? Ayrı yollarımıza gitmemizi istemiyorum."
"Devam edeceğim ve kolejin/üniversitenin ilk yılını bitiren herkesin bu tür sorunlar yaşadığını veya bunun çok bariz olduğunu düşünebileceğini varsayacağım, ancak çok genel bir soru hakkında bazı genel görüşler almak istiyorum. .

Yaklaşık iki hafta önce, pek çok randevu ve fiziksel aktivite içeren, ancak biraz kafa karıştırıcı bir şekilde, sadece bir arkadaş olarak sevildiğimin söylenmesiyle (ki bu konuda tamamen iyiyim) biraz rahat bir ilişkiden yeni çıktım. ). Yani bu şu anda hayatta küçük bir delik.

Aynı zamanda mimarlık eğitimim beni kesinlikle öldürüyor, kişisel zamanımı mahvediyor ve beni çok strese sokuyor. Arkadaşlarla teması azaltmak zorunda kaldım ve daha çok işe odaklanmayı seçtim. Ama son birkaç aydır bu kişiyle geçirdiğim zamanda, artık arkadaşlarımdan istediğimden daha fazla uzaklaştığımı fark ediyorum. Hepsi hala çok yakınlar ama benden başka şeylerle meşgul olmamı bekliyorlar.

Eğitimim kafamı çok fazla karıştırdığından, artık ezici bir yalnızlık duygusu ve (umarım anlık) yön kaybım var. Genelde tek başıma çok iyiyim ama hayatta hiçbir şey gerçekten istediğim gibi gitmiyorsa, yeni birini bulmam gerekir mi? Bütün günü stüdyomda geçiriyorum ve kursumun dışındaki insanlarla tanışmak için çok az zamanım var. En yakın iki arkadaşımı birbirine ayarladım, bu yüzden artık çemberin dışındayım. Dikkatimi mi kaçırıyorum yoksa dikkatimi çekecek bir şeye mi ihtiyacım var?

Gerçekten en ciddi veya spesifik tavsiyeyi aramıyorum, sadece belki biraz tartışma."
"Yakında üniversitenin üçüncü dönemine başlıyorum ve hibelerin/bursların nasıl çalıştığını tam olarak anlamıyorum.

İlki yaz boyunca bir önceki akademik okul yılındaydı ve ikincisini bu akademik yılın başında tamamladım.

İnternette okuduklarıma göre burslar ve hibeler yılda bir kez veriliyor, ancak ikiye ayrılıyor ve her sömestr başında bu bölümlerde size iade ediliyor.

Geçen dönem sadece Pell Grant'ten ~2,500$ aldım (burslar hepsini karşıladığı için doğrudan bankama gitti), bu önümüzdeki dönemin başında ~2,500$'lık bir çek daha almam anlamına mı geliyor yoksa o ilk çek miydi? yıl için alıyorum Bu hibeler için sitelerdeki ifadeler biraz garip."
"arkadaş grubumda bir kız var. 20'li yaşlarımızın sonundayız ve karışık bir grup insan. o harika ama sinirlerimi bozmaya başlayan bir tuhaflığı olduğunu fark ettim.

Sık sık takıldığımızda, bize grubumuzdaki farklı erkeklere ne kadar yakın olduğunu söyler (belli ki o bunları söylediğinde o adamlar etrafta değildir). romantik bir şekilde değil, daha çok gururlu bir şekilde... bu adamlarla ne kadar yakın ve derin bağı olduğunu göstermek için. genellikle kişisel şeyler hakkında, bu adamların düzenli olarak flörtleri, aileleri ve onunla özel hayatları hakkında konuşmaktan nasıl rahat hissettikleri hakkında.

Bazen inceliklidir (""Dave ve ben dün gece telefonda bu konu hakkında sohbet ettik"") ve bazen değildir (""Bunu yapmazdı. Joe ve ben gerçekten yakınız. Bana her zaman o şeyden bahsederdi"") liseden beri."")

Burada neler oluyor?

Bu adamlara olan yakınlığı beni tehdit etmiyor. Ben bir erkeğim ve bu adamların çoğu benim iyi arkadaşlarım. Sürekli bundan bahsetmesi tuhaf ve bunun tamamen başka bir konu için bir ipucu olduğunu düşünmeme neden oluyor."
"Erkek arkadaşım ve ben 4 yıldır birlikteyiz. Geçmişte küçük aşklarım oldu ve ona onlardan bahsettim ve o buna karşı bir şey değildi. Birkaç ay önce, sınıfımdaki bir adama aşık oldum. Ona Facebook'ta baktım ve en sevdiğim gruplardan birini sevdiğini gördüm. Grup tişörtlerinden birine sahibim ve onu herkesin içinde giymeyi seviyorum çünkü birinin onun hakkında olumlu bir yorum yapmasına bayılıyorum. Grubu beğendiğini görünce heyecanlandım ve onu sınıfa takmaya karar verdim. Onunla grup hakkında konuşmak istedim çünkü gruptan hoşlanan biriyle tanışacağım için heyecanlıydım ama sanırım bir yanım onun da benden etkilenmesini/çekilmesini istiyordu. Yine de onunla ASLA uzaktan romantik veya cinsel bir şey yapmam.

Fark etmedi, ben de birkaç hafta sonra gömleği tekrar giydim. O zamanı fark etti ve gömleğim için bana iltifat etti ve ben hemen aşırı derecede suçlu hissettim ve ""en sevdiğim gruplardan biri"" dedikten sonra konuşmayı kestim. Bir şekilde hile yapmış gibi hissediyorum ve bu yüzden haftalardır kendimi hırpalıyorum. Erkek arkadaşıma bundan bahsetmeli miyim yoksa sizce bu çok önemsiz bir durum mu/ yarardan çok zararı olur mu?"
"Onunla üniversitede tanıştım ve kısa sürede en iyi arkadaş olduk. Oldukça havalı, değil mi? Her şeyi birlikte yapıyoruz ve ben her zaman onu düşünüyorum. Beni kimsenin yapamayacağı kadar inanılmaz derecede mutlu hissettiriyor. En iyi arkadaşlar için alışılmadık bir durum değil. Birkaç ay önce kendine bir kız arkadaş buldu ve bunun harika olduğunu düşündüm ve onun adına mutluydum ... ta ki eve gelene ve onun ona sahip olup benim olmadığım gerçeğine inanılmaz derecede üzülene kadar. El ele tutuştuklarında ya da öpüştüklerinde onu gerçekten kıskandım.

Bu noktada içtenlikle endişelenmeye başladım çünkü kendimi heteroseksüel bir erkek olarak tanımlıyorum ama nedense bu duyguları en iyi arkadaşıma karşı hissetmekten kendimi alamıyorum. Sonunda o ve kız arkadaşı ayrıldı ve ben... rahatlamış hissettim. Sonraki birkaç gece benim evimde kaldı ve çok içti. Kanepede bayılırken sessizce elini tuttum ve uyurken onu öptüm. Az önce olanlardan tiksinerek, kendimi ve onu unutmayı umarak iki hafta boyunca iletişimi kestim.

Ama yapmadım. Onu her geçen gün daha çok özlüyordum ve onu tekrar gördüğümde neredeyse ağlayacaktım. Bu noktada ona karşı romantik duygularım olduğunu ve utandığımı ve hasta olduğumu fark etmeye başladım.

Bu inanılmaz derecede berbat. İkimiz için. Buna nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum.
 

."
"Kız arkadaşımla 1 buçuk yıldır beraberiz ve onu çok seviyorum. Onun benim ruh eşim olduğuna ve hayatımın geri kalanını onunla geçireceğime gerçekten inanıyorum. Ancak, son zamanlarda inanılmaz derecede kontrollü ve bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum.

Benim üniversiteye gittiğim yerden 2-2 1/2 saat uzakta üniversiteye gidiyor, bu yüzden hafta sonları eve geldiğinde onu görüyorum. Okuldayken nerede olduğumu bilmek zorunda ve eğer odamda ödev yapmıyorsam, onunla konuşmadığım için kızıyor. Eğer arkadaşlarımla birlikteysem çok kızıyor çünkü onun yerine onunla konuşuyor olabilirim. Ve onunla konuşurken, Skype gibi demek istiyor. Arkadaşlarımla birlikteyken ona oldukça düzenli bir şekilde mesaj atıyor ve snapchat yapıyorum. Onu depresyona soktuğumu ve kaygılandırdığımı iddia edecek ve bir gece önce onunla konuşmazsam bana karşı çok mesafeli davranacak. Kontrolle ilgili yaptığı en saçma şey, bana önceki gece onunla konuşmadığım için içki içip araba kullandığını ve bu yüzden bana kin beslemek istediğini söylemesiydi.

Durmazsa ondan ayrılacağımı söyledim. Yapamayacağını söyledi ve 5 dakika içinde beni aradı ve evine geri dönmem için yalvardı çünkü düzeltmek için elinden gelen her şeyi yapacaktı.

Ona göre, bu kontrol edici şey, şiddetli kaygıya sahip olmasından kaynaklanmaktadır. O çok güvensiz ve endişeli, bu yüzden onu rahatlatmak için ilgimi istiyor. Bu kulağa saçmalık gibi gelse de, haklı olarak gerçekten çok kötü bir kaygısı var ve çok sık panik atak geçiriyor. Okuldan eve geldiğinde (bir ay sonra mezun oluyor) artık böyle hissetmeyeceğini çünkü o zaman aynı şehirde olacağımızı iddia ediyor.

Onu ölesiye seviyorum ve ayrılmak istemiyorum ama bu durum beni oldukça strese sokuyor. Baska öneri? Şimdiden teşekkürler."
"Bu sorunun daha önce sorulduğunu biliyorum, ancak insanların 2 yıllık konulara cevap vereceğinden şüpheliyim.

Bir springer spaniel yavrum var (yaklaşık 10 aylık).

Köpeğin tasmasını çekme sorunları hakkında biraz okudum ve köpek çekerse, onu övmeden ve hareket etmeye devam etmeden önce durun ve 'topuk' komutunu verin ve yanınıza gelmesini bekleyin.

Benim sorunum, köpeğimin dışarıdayken ya da bu konuda tasmalıyken beni dinlememesi. Normalde oldukça itaatkar bir köpektir ve uzanmak, ölü taklidi yapmak, emeklemek, yakalamak ve diğer temel şeyler gibi çok sayıda numara yapabilir. Ama dışarıdayken beni dinlemiyor, ben yokmuşum gibi davranıyor. Çektiğinde ""topuk"" diyorum ve yanıma gelmesini bekliyorum, hiç tepki vermezse nazikçe çekiştiriyorum, sonra tekrar yanımdayken onu övüyorum, sorun şu ki köpek önümde oturuyor. gerginliği tasma üzerinde tutmak. Gerçekten geri gelip yanıma oturmasını nasıl sağlayabilirim? Sanırım çoğu insan köpeği senin yanına çekmeyi onaylamaz. Topuk komutunu gerçekten öğretmek için herhangi bir ipucu var mı? Oh ve oyuncaklar ve ikramlar dışarıda işe yaramayacak, dışarı çıkar çıkmaz artık onları umursamıyor gibi görünüyor.

Bunu sadece 2. veya 3. kez denediğimi itiraf etmeliyim ve bunun sabır gerektirdiğini biliyorum, ama sadece dolaşıyordum, herhangi bir ipucunuz var mı?"
"Uzun lafın kısası, kız ondan hoşlandığımı biliyor, benden hoşlandığına dair ufak ipuçları veriyor, sonra arkadaşına benimle ilişki istemediğini ama bunun benim yüzümden olmadığını, sadece bir ilişki istemediği için olduğunu söylüyor. Kız bunu yakında bana bizzat söyleyecek. Bir sonraki hamlem nedir?
Gördüğüm kadarıyla 2 şekilde oynayabilirim. no 1 - Sakin ol, hey, tamam anladım, fikrini değiştirirsen bana haber ver gibi ol. Ve arkadaş olup olamayacağımızı sorarsa, hayır diyeceğim, şu anda zihnimi boşaltmak ve başka şeylere ve insanlara odaklanmak için biraz boşluğa ihtiyacım var. No 2 - Ona nasıl hissettiğimi söyle ve ""beni incitmeyecek şekilde beni hayal kırıklığına uğratmak"" yerine tamamen açık olmasını iste ve ondan çok hoşlandığımı ve beni hayatında istiyorsa olmayacağımı söyle orada bir arkadaş veya erkek kız arkadaş olarak ve ondan gerçekten hoşlansam da, sonsuza kadar onun yedeği gibi onu beklemeyeceğim. 1 numara daha rahat, havalı ve erkeksi görünüyor ve ben orada değilken beni özlemesine ve gerçekten fikrini değiştirmesine ve hatta fikrini değiştirdikten SONRA beni takip etmesine güveniyor. Bu plan daha az verimli görünüyor ama beni ona yalvaran bir korkak gibi göstermiyor. Plan 2 daha dürüst ve açık görünüyor ve DMN gibi görünüyor ama beni bir pısırık gibi gösterebilir ve sanki onun için yalvarıyormuşum ve ona ihtiyacım varmış gibi gösterebilir (ki bunu kabul etmekten nefret ediyorum, bir şekilde yapıyorum...). Bu yol, onun benden gerçekten hoşlanmasına güveniyor gibi görünüyor, bu yüzden bu bir büyük git ya da eve git durumu gibi. Yanıt vermenin en iyi yolu nedir? Onu çok seviyorum ve bu şey yıllardır devam ediyor..."
"Yazın ortasında sömestr için ayrıldığı için ayrıldık ve artık benden hoşlanmıyordu (ya da öyle iddia etmişti). Tatilde ailelerimizin bir hafta aynı otelde kalmasıyla yaz sonunda geçici olarak tekrar bir araya geldik.

Dönem için ayrıldı, sonunda onu aldatan ve okuldan atılan bir pislikle takılmaya başladı. Korkunç bir karar verdim ve arkadaşlarından biriyle ilişki kurdum ve başka biriyle kısa bir kaçış yaşadım. İnanılmaz derecede depresyondaydım ve destek için tutunacak birini arıyordum. Başka bir adamla kısa bir kaçış yaşadı ve şu anda üçüncüsünün peşinde. E-posta ve sohbet üzerinden çok konuşuyoruz, ancak iletişimi başlatan çoğunlukla ben oluyorum. Dönemin başına doğru birkaç kez tekrar bir araya gelmek isteyip istemediğini sordum ve söylemek için çok erken olduğunu söyledi. En son cevap vermesi için ona baskı yaptım (bir veya iki ay önceydi) ve beni oldukça vahşice reddetti.

Şükran günü tatili için geri geldi ve tamamen karşı çıkmasa da özellikle beni görmek istemedi. Rastgele bir partiye gitti ve birkaç erkekle takıldı ama görünüşe göre onlar özellikle arzu edilmiyorlardı. Tumblr'ında aşkını kaybetmek ve birini özlemekle ilgili bir sürü bok paylaştı. Beni kastediyor olabilir ya da şu anda peşinde olduğu adamı kastediyor olabilir. Hiçbir fikrim yok. Altyazılı bir fotoğraf paylaştı: ""Eskiden iyiydin. Ne oldu?"" ve ""[isim], canım, bu senin için"" dedi.

Bunlar gerçekler ve onlarla ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Sanırım hala bana karşı hisleri var ama aynı zamanda arkadaşlarıyla takılmama kızıyor/iğreniyor. Ondan özür diledim ve kendimi açıkladım ve şimdi duruma en iyi nasıl yardım edeceğimi bilmiyorum.

Döndüğünde onunla tekrar birlikte olmayı gerçekten çok isterim, ama bunun mümkün olup olmadığını veya bunu yapmanın en iyi yolunun ne olduğunu bilmiyorum. Benim fikrim, ona bir aylığına biraz boşluk bırakmak (yani temassız) ve geri döndüğünde nasıl hissettiğini görmekti. Ben aptal mıyım? Ne yapmalıyım? Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. lütfen yardım edin"
"Bir arkadaşım bir süre önce bana hikayesini anlattı, işte burada. Ona Ethan diyeceğiz çünkü adı bu ve bir şekilde evine daha yaşlı bir kız getirmeyi başarmıştı. O 10. Yıldaydı ve o 11. Yıldaydı (temelde o 15 yaşındaydı, o 16 yaşındaydı). Ona 'inmek' isteyip istemediğini sordu (gölün diğer tarafındaki sizlerin bu ifadeyi kullanıp kullanmadığından emin değilim ama temelde bir el işi isteyip istemediğini soruyordu) ve 'Hayır, teşekkürler, bunu kendi başıma yapabilirim' yanıtını verdi. '. Ne yaptığının farkına vardığında yüzünü buruşturdu."
"Reddit'ten ilişki tavsiyesi istediğim için özür dilerim. Ancak bu beni uçuruyor ve başka ne yapacağımdan emin değilim. AMAÇ: Kız arkadaşım ve ben bir süredir çıkıyoruz. Genelde her gece görüşüyoruz ama bir keresinde arkadaşlarımla beklediğimden bir saat sonra takıldım ve gidemedik. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım için özür dileyen bir metin gönderdim ve yanıt olarak kendi kendini kesmesinin sonuçlarının bir fotoğrafı gönderildi.
  Bu daha önce hiç olmamıştı ama belli ki ilişkiyi sorgulamama neden oluyor! Önemli kişiler hangi noktada sorumludur? Onu önemsiyorum ama takılmamak kesmeye yol açarsa, ilişkinin bitmesinin sonucu ne olur diye korkuyorum."
"Yani böyle gider. Bu kıza aşığım. Aynı ofiste çalışıyoruz. Harika bir kimyayı paylaşıyoruz. Ona duygularımdan bahsettim. Ama bu konuda kararsızdır. 6 aydan önce bir ilişkiden yeni çıktı.

Onunla birlikteyken, şirketime değer vermiyor gibi görünüyor. Onun yanındayım çünkü kesinlikle onu bir arada tutacak birine ihtiyacı var. Bunu biliyorum çünkü ben varken ve yokken onun sorunlarını ele almadaki farkı gördüm.

Yanında olmadığım zamanlarda beni arayıp, mesaj atıp beni düşündüğünü söylerdi. Ve daha sonra buluştuğumuzda, O bana çok yakın.
 
Ego Desteğini elde etmek için beni (istemeden) kullanıyormuş gibi hissediyorum. Bunu biliyorum çünkü ona kendisini bir Kraliçe gibi hissettiriyorum, onun hakkında en harika şeyleri söylüyorum.

Onunla arkadaş olmaya devam etmek istiyorum ve ne zaman ondan yavaş yavaş uzaklaşmaya başlasam, o bana o kadar yaklaşıyor. Hayatımda son zamanlarda bu kadın yüzünden iyi bir arkadaş niyetiyle görmezden geldiğim başka harika kadınlar var ama ""pis kalp"" beni rahat bırakmıyor ve ben ** ""Hislerime"" geri dönüyorum. ** yine onun için.

Ne yaptığımı gerçekten bilmiyorum. Birisi bu konuda bir bakış açısı sağlarsa gerçekten memnun olurum. Hanımlar, ben de sizin bakış açınızı istiyorum."
"Yaklaşık bir yıl önce bir kızla kaçamağım oldu. Tuhaftı, erkek arkadaşını benim için terk etti, bir şeyler denedik ama tuhaflaştılar. Erkek arkadaşını yeni terk ettiği için kendimi kötü hissettim, bu yüzden aramı bozdum ve arkadaş kaldık. Çok geçmeden eski sevgilisiyle tekrar bir araya geldi ve uzun süre konuşmadık. Benden nefret ediyor ve benimle konuşmasına izin vermiyor. Sonbaharda ayrıldılar ve konuşmaya ve takılmaya başladık ama görünüşe göre onun son çare arkadaşı benim. Zar zor konuşuyoruz ve birkaç kez takıldığımız zamanlar gerçekten harika olabilir, ancak bunlar çok sık olmuyor. Eski sevgilisiyle tekrar takılmaya başladı (geçen haftaki gibi) ve artık konuşmuyoruz. Sadece o erkek arkadaşıyla olmadığında ya da sıkıldığında ve konuşacak başka kimse olmadığında oradaymışım gibi hissediyorum. 2 hafta önce bir randevuya gittik ve diğer insanlarla telefonunda bir buçuk saat geçirdi, sonra eve gitti ve o zamandan beri konuşmadık. Bazen konuşmadan önce haftalar veya aylar geçiyor ve bu beni çok rahatsız ediyor. Görünüşe göre bir veya iki hafta iyi olacağız, her gün falan konuşacağız, sonra Dünya'dan düşüyor, sonra bir veya iki hafta geri geliyor, sonra aynı şeyi yapıyor. Ben ne yaparım?"
"Bir arkadaşım bu hafta ikimizi akşam yemeğine davet etti. Erkek arkadaşım bu arkadaşı seviyor ama gitmek istemiyor. Arkadaşım başka birinin evinde bir oda kiralıyor ve erkek arkadaşım arkadaşımın evinin temiz olacağına (mutfak, bulaşık, buzdolabı vb.) güvenmiyor çünkü arkadaşımın ev arkadaşıyla hiç tanışmadı.

Biraz mikrop fobisi olduğunu biliyorum ama onun evine gittim ve gayet temiz olduğunu biliyorum. Ayrıca arkadaşım bize akşam yemeği yapacağı için ÇOK heyecanlı ve erkek arkadaşım gelmeseydi gerçekten çok üzülürdü.

Onu gelmesi için zorlayamam ama söylediğim hiçbir şey fikrini değiştirmiyor ve ayrıca gelmemesi için bir bahane bulmakta kendimi gerçekten garip hissediyorum."
"Geçenlerde annem, onu ve babamı borçtan kurtarmak için benden ve kardeşimden borç istedi, ama almalı mıyız, yapmamalı mıyız tam olarak emin değilim? Biraz önemli (yaklaşık 30 bin, yani kardeşim ve benden 15 bin) ve bunu yapmaya gücümüz yetse de, bunun kesinlikle yapmamız gereken bir şey olduğundan emin değilim. Annem, bize üç yıllık bir süre içinde geri ödeme yapmak için bir sözleşme yazmayı teklif etti; hatta yüzde 5 gibi makul bir yıllık faiz oranı önerdi.

Tereddüdüm öncelikle harcama alışkanlıklarından kaynaklanıyor. Krediyi tamamen geri ödeme sözünden oldukça emin olsam da, bunu sadece yakın zamanda mali durumumuzu keşfettiği ve onu esasen kefaletle kurtarabileceğimizi anladığı için istediğini hissediyorum. Harcama alışkanlıkları çok çılgın olmasa da, sık sık seyahatlerde savurganlık yapar, adil bir miktar yer ve genellikle ihtiyacı olmayan şeyleri alır. Şu anda, annem bana onu yakın zamanda satın almayı planlamadıklarına dair güvence vermesine rağmen, ailem şık bir motosiklet için para biriktiriyor. Sonuç olarak daha tutumlu alışkanlıklar edinmeden (ve hatta belki de motosiklette savurganlık yapmadan) borçlarını ödemek için paramızı kullanacağından endişeleniyorum.

Çoğunlukla mecbur hissediyorum çünkü ailem ikimizin de üniversite harçlarını ödedi (büyük mali stres altında), ama aynı zamanda iyi bir mali plan benimserse borçlarını kendi başlarına ödeyebileceklerini de hissediyorum."
"Dün gece biraz dondurma almaya gittim ve orada çalışan kız muhteşem ve inanılmaz derecede hoştu. Biraz havadan sudan konuştuk ve sipariş vermek için çok zaman harcadım çünkü ona o kadar kapılmıştım ki hangi tada sahip olduğumu gerçekten umursamadım. GERÇEKTEN hoş görünüyordu, ama bunun benden de hoşlandığı için mi yoksa müşterilerle bu şekilde mi ilgilendiğini anlayamıyordum. Bana bir sürü örnek verdi ve belki de orada daha uzun süre kalmamı sağlamaya çalışıyor gibiydi. Her iki durumda da, kafamın yarısı büyüklüğünde bir koni ile oradan çıktım.

Çok utangacım ama HALA neredeyse onun numarasını istiyordum (daha önce hiç kimseye çıkma teklif etmedim, şimdiye kadar birlikte olduğum hiçbir kız bir şeyler başlattı), ama hiçbir şey söylemeden ayrıldım. Hatta bir blok kadar gittikten sonra sormaya kararlıydım ama ben yokken bir aile gelmişti ve o da onlarla meşguldü, ben de fazladan bir peçete alıp tekrar gittim. Sanırım onu ​​tekrar görüp göremeyeceğimi görmek için önümüzdeki hafta aynı saatte oraya geri dönebilirim. Yapmalı mıyım bilmiyorum, o harika bir pazarlamacı olabilir ve o çalışırken ben garip bir durum yaratmış olurum."
"Yani, bu adamla 6. sınıftan beri arkadaşım. 14 km uzakta yaşadığı ve benden farklı bir okula gittiği için sadece sesli sohbet odasında çevrimiçi konuşuyoruz ve bazen bir partide IRL ile buluşuyoruz veya diğer bazı erkeklerle bir film gecesine gidiyoruz. Ama bu yıl ikimiz de okulu bitirdiğimiz ve okulun bitmesi ile üniversitenin başlaması arasında 3-4 aylık bir süre olduğu için her gün internette takılıyoruz. Oldukça yavaş ve rahattır, ancak hoşuna gitmeyen bir şey olursa çok çabuk sinirlenir, ki bu çevrimiçi oyunlar oynarken oldukça sık olur.

 Şimdi çoğu zaman bunun hedefi ben değilim ama öfkesinin nedeni olarak beni görüp bana saldırdığında tepki veriyorum ve bu bizim bağırmamız ve birimizin gitmesiyle bitiyor. Bu, 7 yılda yaklaşık 4 kez oldu, ancak gerçekleştiğinde, benden aktif olarak kaçındığı somurtkanlık aşamasına giriyor ve ardından bir hafta kadar sonra, onunla konuşmak istediğimde, bana ""uzaklaşmaya"" ihtiyacı olduğunu söylüyor. . Ve somurtma aşamasına geçtiğinde, er ya da geç duyacağım cümlenin bu olduğunu biliyorum. Öfkemizin nedeni nadiren büyük meselelerdir, örneğin onun rakip bir klanına katıldım çünkü onlar benden üye olmamı istediler, klanı ise liderleri IRL'yi bilmeme rağmen beni reddetti. Önemsiz, değil mi? Ya da yeni tanıştığım bir grup insanın önünde iki yakın arkadaşını neo-nazi söylemleri yaptıkları için tanıdığımı inkâr ettim.
Şu anki olay, bazı arkadaşlar edindikten sonra onu acele etmeye çağırdığımı düşünmesi ve benim gereksiz yere onu beklemem ve benim ona bu konuda seslenmemle ilgiliydi.

Yani, r/relationship_advice. Bunlar arkadaşlar arasındaki normal çatışmalar mı? Çok düşünüyor muyum? Davranışımı değiştirmeli miyim? Kolay kolay kimseyle arkadaş olmayan ve arkadaşlıklarına her şeyden çok değer veren biri olarak bu benim için önemli bir konu."
"Merhaba /r/evcil hayvanlar;

[Franklyn Weatherbee] adında küçük bir hanımefendi var. Onu çok gençken arkadaşımın kamyonunun altında bulduktan sonra kurtardık. 2-3 haftalık olduğunu düşünüyoruz, zar zor dişleri vardı, parlak mavi gözleri vardı ve yaklaşık 1/2 lb idi. Şimdi neredeyse üç aylık ve harika. Süper tatlı, çoğunlukla iyi bir küçük şey ve onun harika biri olduğunu düşünmeye başladım.

Bu gece erken saatlerde bir şeyler çiğnemeye gitti ve biraz miyavladı. Daha sonra, üzgün bir şekilde miyavlayarak, ağzını hafifçe tırmalayarak ve dişlerinin arasına bir şey sıkışmış gibi yalayarak biraz dolaşarak biraz zaman geçirdi. Beni korkuttu, ama birkaç dakika sonra durdu ve iyi görünüyordu, ta ki biraz akşam yemeği (ıslak yemek) yemeye çalışana kadar. Yine aynı şey, hüzünlü miyavlamalar, tuhaf yalamalar, görünüşe göre acı içinde. Ağzına bakmama izin vermiyordu ki bu garip çünkü genellikle umursamıyor.

Erkek arkadaşım diş çıkarmaya başladığını ve çok genç yaşta öksüz kaldığı için daha da kötü olduğunu düşünüyor. Bu konuda herhangi bir bilgisi olan var mı? Sabah ilk iş onu veterinere götürüyoruz ama geçmişte çok iyi olduğunuz için hepinizin ne düşündüğünü merak ediyorum ve çok endişeleniyorum. Teşekkür ederim!"
"Hangi tavsiyeyi aradığımdan tam olarak emin değilim... aşırı tepki mi gösteriyorum? bıktığı için endişelenmeli miyim?

Kız arkadaşım hafta içi üniversitede ve sadece hafta sonları o eve döndüğünde görüşürüz. Yaklaşık 3/4 hafta önce mesajlarıma cevap vermiyordu ya da sadece bana karşı çok mesafeliydi. Hafta sonu buluştuğumuzda sonunda daha önce depresyon geçirdiğini ve tekrar yaşadığını itiraf etti ve bu dönemlerde erkek arkadaşlarına bok gibi davrandığı ve bunu yapmak istemediği için ayrılmak istedi. bana göre. Hayır dedim, bana neler olduğunu anlattığı için ona teşekkür ettim ve sonra bu zorlu dönemi atlatacağımızı söyledim.

O zamandan beri bana mesaj atıp gün boyunca konuşmaktan, gün içinde gönderdiğim bir şeye yanıt olarak belki bir veya iki mesaj almaya başladı. Bunun aptalca geldiğini biliyorum ama geçen yılki neredeyse tüm mesajlarımızı ""x"" ile bitirdik ama şimdi bunu nadiren yapıyor. Hatta okuma bildirimini aldığım için metinleri kasıtlı olarak görmezden geliyor ve bir yanıt alırsam bu saatler sonra olabilir.

Anlayamadığım bir kısım, hafta sonları birlikte olduğumuzda beni gördüğüne sevindiği için her şey neredeyse normal görünüyor, takılıyoruz, birlikte uyuyoruz vs.
Hatta yazın birlikte taşınmaktan bile bahsediyoruz.

Bana bu süre zarfında başa çıkmanın zor olacağını söylediğini biliyorum ama ne zaman sorsam her şeyin yolunda olduğunu söylüyor. Ama beni görmezden geldiği zamanlarda aktif olarak insanlarla facebook / metin vb. Üzerinden konuştuğunu biliyorum.

Metin duvarı için özür dilerim ama bu tamamen yeni davranış beni deli ediyor! Ve hiçbir şey için endişelenip endişelenmediğimi bilmiyorum"
"Geçen yıl [25F] arkadaşımla [30K] tanıştım ve sağlıklı olduğunu varsaydığım ilişkisinin (ortak arkadaşlarımız var) gerçekten birbirine bağımlı ve toksik olduğunu hemen fark ettim. Eski halinin bir kabuğu olduğunu kabul ediyor, onu sözlü olarak taciz ediyor, onu tuhaf / sağlıksız şekillerde manipüle ediyor ve onu tüm arkadaşlarından izole etti. Ortak arkadaşlarımızdan birkaçı bunun taciz olduğunu düşünüyor.

Sarhoş erkek arkadaşı sebepsiz yere bana saldırana kadar onunla arkadaş olduğum için gerçekten mutluydum. Rastgele bana değersiz biri olduğumu söylemeye başladı. Eminim bir arkadaşı olduğunu kıskanıyordur. Onun desteğini almasını istediğim için senaryoya karşı sabırlı olmayı başardım, ama sonunda onu üzen onaylamama konusunda çok açık sözlü davrandım ve ilişkimiz bir nevi azaldı.

Ne yapacağımdan emin değilim. Ona bir arkadaş olarak değer verdim ve en azından destekleyici olmak isterdim. Ama erkek arkadaşının tacizci bir pislik olduğunu düşünüyorum. Bana kişisel olarak hakaret edecek biriyle takılmak istemiyorum ve onun hakkında da gerçekten konuşmak istemiyorum. Birkaç aydır konuşmadık, tekrar nasıl başlayacağımı bilmiyorum."
"Çok uzun lafın kısası, erkek arkadaşımı dizüstü bilgisayarındaki 'son eşyalarında' eski sevgililerinden birinin ve kendisinin birlikte olduğu bir videoyu izlediğini görünce yakaladım. Yaklaşık bir buçuk yıldır birlikteyiz ve bir aydır birlikte yaşıyoruz. O 26/m, ben 22/f. Bu olmuş olmalıyken 2 gündür işten uzaktaydım.

Onun porno izlemesiyle ilgili bir sorunum yok, ancak normalden çok daha fazla izlediğini düşünüyorum ve sanırım bu başka bir sorun (evde öğle yemeği molasında ve ardından standart olarak akşamları izliyordu ve diğer günler kesinlikle daha fazla olurdu). Eskiden birlikte olduğu insanlarla izlemesi benim için çizgiyi çok ama çok aşıyor. Bu aşırı tepki mi veriyor? Onunla daha sonra konuşmayı planlıyorum çünkü bu konuşma aramızda yaklaşık bir hafta önce gerçekleşti ve o bunu yapmadığını ve bunun da haddini aştığını düşüneceğini söyledi, sadece koleksiyonların bir ""geçmişi"" olmasını istiyordu. '. Yani sadece yanlış yaptığını düşünmüyor, aynı zamanda yalan söylüyor."
"Merhaba, Michigan'ın doğusunda bir apartman kompleksinde yaşıyorum. Ödeme yapılmadığı için suyumuz kesildi. (hiç haber almadık) ve ödenmesi gereken her şeyi ödemek zorunda kaldık (1500 $) Bunu dün 2'de ödedik, suyun hemen açılacağını söylediler. değildi. Şimdi ertesi gün. Derneğimizdeki bayan su sayacının başka bir apartman dairesinde olduğu konusunda ısrar ediyor. Orada yaşayan insan hiç olmadığı için ulaşamadığımız (kiralık) Şimdi susuz, duşsuz, diş fırçalamasız, tuvaletsiz ve belli öğünler için yemeksiz kaldık....

Lütfen bize yardım edin... Ne yapabiliriz? Polisi aradık ve işini yapmayan bayan için suç duyurusunda bulunabileceğimizi söylediler..."
"Benim ligimin çok dışında olan bu kıza büyük bir aşığım.

Geçen yıl belki iki kez görüştük, facebookta biraz konuştuk ama onun bir erkek arkadaşı vardı, bu yüzden tüm umudumu yitirdim.

Ancak bu yıl Mart ayında birlikte bir konsere gittik ve artık birlikte olmadıkları haberini bana o verdi. Bir ay önce bir kez daha buluştuk ve neredeyse bütün günü birlikte geçirdik. Bundan samimi bir şey çıkmadı. Bunlar, onunla tanışmak için başarılı olan birkaç girişimdi - geri çevirdiği çok sayıda davet vardı (çoğunlukla meşru sebeplerden olsa da).

İşte burada küçük bir numara denemeye karar verdim: Kendimi kasıtlı olarak, beni bu durumdan kurtarmak için onun özel becerilerine ihtiyaç duyduğum bir konuma getirdim. İlk başta bana birkaç kez yardım etti. Ama sonra çok muhtaç oldum ve bana yardım etmeyi açıkça reddetti. Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Yardımı için minnettarlığımın bir göstergesi olarak ona bir hediye vermeyi düşünüyorum ve sonunda niyetimi netleştiriyorum."
"zorunlu: Aslında eşim bunu yaklaşık 20 dakika önce yaptı ama ben sadece paylaşmak zorunda kaldım.

Aşağıdaki onun hikayesidir:

Arka plan:
Yerel Toplum Merkezimde okul sonrası bir programda öğretmen olarak anaokulu öğrencileriyle yarı zamanlı çalışıyordum. Yaklaşık iki ay önce merkezde tam zamanlı çalışma teklifi aldım okul öncesi, bebek bakım programı yani artık okul sonrası programı yok.

Bugüne Hızlı İleri:
TFIU, eski anaokulu çocuklarımdan biri beni koridorda yürürken gördüğünde. Koştu, bana sarıldı ve grubuna ne zaman döneceğimi sordu. Bu benim günümü güzelleştirdi ve ona geri dönmeyeceğimi söyledikten sonra daha da çok üzüldü. Beni gerçekten özledi! Bu dokunaklı andan sonra arkamı döndüm ve sınıfıma geri döndüm. Tam arkamdan takip ettiğini bilmiyordum ve arkamdan biri bana seslendiğinde kim olduğunu görmek için döndüm ve tam gözüne bir tokat atmayı başardım!"
"Atılır çünkü biraz utanç vericidir. Önce biraz arka plan. Bu kızla yaklaşık 2 ay önce barda tanıştım. Numarasını aldım, vurdum ve o zamandan beri her gün durmadan konuşuyor. İkimiz de aynı memlekette yaşıyoruz ama o benden biraz uzakta okula gidiyor, bu yüzden neredeyse istediğim kadar sık ​​görüşemiyoruz. Yine de çalışmasını sağlıyoruz. Gerçekten de bu kızı ilk başta düşündüğümden çok daha fazla sevmeye başladım. Bence o şimdiye kadar gördüğüm en güzel kız ve her yönüyle ondan çok etkileniyorum.

Şimdi sorun burada. Pek çok kez seks yaptım, bu yüzden oldukça deneyimliyim. Ama yaklaşık 2 hafta önce onu ziyaret ettim ve sarhoş bir geceden sonra onunla seks yapmayı denedim. İlk başta harika gidiyordu, ama sıra penetrasyona geldiğinde yumuşadım. Sarhoş olduğumu yazdım ve yattım. Ertesi gün ayıkken tekrar denedim ve yine sert duramadım. Anlıyordu ve bunun olduğunu söylüyor. Bu noktada zaten utanıyorum ama bunun hakkında çok fazla düşünmüyorum. O gecenin ilerleyen saatlerinde tekrar denedim (yine biraz sarhoştum) ve HALA YAPAMAZDIM. Yine, sarhoş olduğumu yazdım ama şimdi tekrar olacağı için çok gerginim. Daha önce ASLA bu sorunu yaşamadım. Bu sefer her zamankinden daha gergin hissettim ve neden böyle hissettiğimi anlayamıyorum, özellikle de daha önce harika seks yaptığımı düşünürsek. Unutulmaması gereken önemli bir şey: O şimdiye kadar birlikte olduğum en güzel kız ve ayrıntılara girmeyelim ama vücudu kesinlikle harika. Belki bununla bir ilgisi vardır? Gerçekten bilmiyorum. Bu yüzden gerçekten bilmek istediğim şey, seks sırasında sert kaldığımdan emin olmak için ne yapabileceğimdi. Herhangi bir tavsiye var mı? Kendinizi zihinsel olarak hazırlamanın yolları? Ve alkolün bir daha kullanılmayacağını zaten biliyorum ama yine de yardımcı olabilecek başka şeyler olabilir mi? Teşekkürler!"
"Bunun uzun bir yazı olacağını hissediyorum. Başlamak için ikimiz de lise son sınıftayız ve ikinci sınıftan beri birbirimizi tanıyoruz. İlk tanıştığımızda onu gerçekten o kadar fark etmemiştim ve başka bir arkadaşım bizi tanıştırana kadar onunla konuşmadım. Ondan sonra gerçekten iyi anlaştık ve gerçekten harika arkadaş olabileceğimizi düşündüm.
Gelecek yıla hızlı ileri sarıyoruz ve yine aynı sınıfa sahibiz, bu yüzden sürekli takılıyoruz ve ikimiz de diğer insanların yanında garip olduğumuz için ortak olmaya çalışıyoruz. (Yan not, ikimiz de okulumuzun yüzme takımındayız, bu yüzden doğal olarak çok takılıyoruz) İnsanlar hemen dışarı çıktığımızı fark edip zannediyor ama ikimiz de hararetle inkar ediyoruz, çünkü sadece arkadaşız. Bu noktada ona çıkma teklif etmeyi düşünüyordum, ama daha ben soramadan başka bir erkekle çıkmaya başladığını öğrendiğimde yıkıldım. Onun için bir pislik olduğu için yıl sonunda ayrılırlar.

Bu okul yılına hızlıca ilerleyin ve sonunda onun numarasını aldım, bu yüzden oldukça düzenli bir şekilde sohbet ediyoruz ve artık konuşmak için okula güvenmiyoruz. Sonunda, arkadaşının onu başka bir okuldan bir futbolcuyla tanıştırdığını söylediğinde kendini garip hissetmemesi için ona arkadaş olarak eve dönüş teklif etmek için kendime olan güvenimi topluyorum. Asla çıkmıyorlar ama onu mezuniyet törenine götürmeye karar veriyor, bu yüzden o gece arkadaşlarımla takıldığımı söyleyerek asla gitmiyorum. En iyi arkadaşlarımın randevusunun hiç gelmemesi ve bir arkadaş grubuyla birlikte takılmak zorunda kalması dışında. Bu noktada hüsrana uğruyorum ve onu daha kötü ilişkilerden korumak istiyorum ama yürümezse ona çıkma teklif edip arkadaşlığımızı mahvetmek istemiyorum. Daha yeni güvenimi topladıktan sonra ondan arkadaş olarak baloya çıkmasını istedim ve o zaman ona çıkma teklif edebilmek istiyorum. Daha önce hiç ilişki yaşamadım çünkü bunun neden olduğu gariplikten nefret ediyorum ama ondan gerçekten hoşlanıyorum. Arkadaşlığımızı bozmadan ona nasıl hissettiğimi söyleyebilecek bir şey var mı?"
"Şu anki şirketimde 5 aydır pazarlama bölümünde çalışıyorum, söz konusu meslektaşım bir yıldır orada. Şirket bir başlangıç ​​ve sadece iki yaşında.

Geçenlerde, meslektaşıma bir tür yanal terfi verildi: Önceki rolü pek işe yaramadığı için dijital pazarlamamızı yönetmekten marka iletişimlerini yönetmeye geçiyor. Beni işe alan ama onunla anlaşamayan bölüm başkanımız birkaç ay önce istifa etti. Meslektaşım, kendisine kendi iş tanımını yazmasını söyleyen CEO tarafından geçici olarak yönetiliyor.

Bir ay önce rolündeki bu değişiklikten bu yana, bana ve diğerlerine artık benim ve yaptığım iş üzerinde bazı yönetim yetkisine sahip olduğunu söylüyor. İşimi nasıl yapmam gerektiğine dair istenmeyen önerilerle ve toplantılarda beni yarıda kesmesiyle başladı (LOADS'tan bahsediyor), ancak şimdi, başlangıçta iş tanımımda yer alan unsurları kendisi için almaya çalışmasına (yani blogger sosyal yardım) ve yetki vermeye doğru tırmanıyor. bana görevler Kendisini orta düzey yönetici olarak konumlandırıyor ama bildiğim kadarıyla resmi olarak kimse ona bu yetkiyi vermemiş.

Bana göre yapması gereken şeyde hiçbir yönü yok ve bu nedenle kendini meşgul/önemli göstermeye çalışıyor, ancak onunla başa çıkmayı giderek daha zor buluyorum. Meslektaşlarımdan bazıları onun bu davranışını da fark etti ve biri onun iş için zehirli olduğunu söyledi, bu yüzden bunu kişisel algılamamaya çalışıyorum. Ancak yönetim ekibi onu seviyor, bu yüzden geçici müdürüme bir şey söylemekten çekiniyorum. Yine de bugün, eskiden zevk aldığım bir işte artık mutsuz olduğumu fark ettim. Ne yapmalıyım? Onunla konuşmayı denemeli miyim yoksa sadece mermiyi ısırıp menajerime mi gitmeliyim?"
"Bu TMI ise üzgünüm ama işte başlıyoruz:

Erkek arkadaşımla yaklaşık 6 aydır çıkıyoruz. Bence seks harika ama o benden daha deneyimli. Şimdiye kadar, bundan zevk alıyor gibiydi.

Erken boşalma ile ilgili biraz sorunum var, ancak bundan kaçınmak için yapabileceğimiz yollar var (örneğin, pozisyon değiştirmek, vb.).

Ancak geçen gün seks yapıyorduk (ben alıcı partnerdim) ve ondan yaklaşık bir dakika önce bitirdim. Fark etmedi ve bitirdikten sonra bitirme sırasının bana geldiğine dair bir yorum yaptı. Ona zaten sahip olduğumu söyledim ve ""Bir kereliğine ..... önce gelebileceğimi düşündüm"" dedi. Bu bir çeşit ertelemeydi. Bunun hassas bir konu olduğunu biliyor (LOL).

Ona elimden gelenin en iyisini yaptığımı ve her seferinde daha uzun süre dayanacak teknikler yaptığımı söyledim, o da ""Biliyorsun, bir SSRI'ye gidebilirsin, bu her şeyi düzeltir"" diye yanıtladı.

Biraz güldüm ama bu yoruma gerçekten çok sinirlendim. İlaçların amaçlanan kullanımlarına hiç karşı değilim, ancak SO'nuzdan bir SSRI'ye devam etmesini istemek, özellikle sadece cinsel yan etkiler için oldukça ciddi görünüyor.

Bu yorum tarafından kapatıldığım için haksız mıyım?"
"Ben üniversiteye giden bir üniversite öğrencisiyim. Derslerimdeyken genellikle oldukça sosyal ve oldukça cilveliyim (ancak elimden gelen en iyi notu almak için derslerime daha çok odaklanıyorum). Bu kızla derslerimden birinde tanıştım ve o gerçekten harika. Telefon numarasını aldım, oraya buraya mesaj atıyoruz ve anlaşıyoruz. Onunla ilgili iyi hislerim var. Ancak, sınıf arkadaşlarımla çıkmayı sevmememin nedenlerinden biri de ÇOK rekabetçi hale gelmesi. Bugün derslerimden birine gittim ve diğer adam konuştuğum kızla sohbet ediyor ve bugün onunla o kadar fazla konuşma şansım olmadı. İşler rekabetçi hale geldiğinde, bu beni gerçekten rahatsız ediyor ve potansiyel bir ilişkiden tamamen kaçınıyor gibiyim. Bu yapılacak doğru şey mi? Bunları kontrol edemeyeceğimi hissediyorum ve çevreyi ""hayvanlar krallığı"" ve ""sinirli"" gibi hissettirmek istemiyorum, ne demek istediğimi anlıyor musun? Böyle hisseden başka biri var mı? Ne yapmalıyım?

*Önemli bir not, bir kızla çok erkek konuşunca kapatılıyorum (Örneğin: Bir kız aynı anda 5 erkeğe mesaj atıyor ve sıranı beklediğin bir rotasyon var)"
"Heeeee özet:

Aynı üniversiteye gidiyoruz - benden 1 yaş aşağıda. Sonbahar döneminin sonunda, üniversite çapındaki partilerden birinde yurtdışında okumak için ayrılmadan önce, telefonumdan FB sohbeti sarhoş ettim ve saat 2 civarında odama ""takılmasını"" sağladım. Ayrıldığımdan beri onu arıyordum, takıldığımızı sanıyordu ve odamda bir saat kadar sohbet ettik. [Bununla ilgili bu memeyi yaptı.](

Yurtdışında eğitimim sırasında ara sıra sohbet ediyoruz, bence çok komik ama çok utangaç. Şimdi NYC'de staj yapmak için ABD'ye döndüm ve onun da NYC'de staj yaptığını öğrendim. Şehirde iki kez takıldık, her seferinde birkaç saat dolaşıp konuştuk, her biri kısa bir kucaklaşmayla sona erdi.

Yani, gerçekten ne olduğunu anlayamıyorum, istersem şehirde biriyle çıkabileceğim için bu benim için sinir bozucu ama buna odaklanıyorum."
"Hey Millet,

Zor bir durumdayım.

Şu anda bir erkekle birlikteyim ve birlikte çok eğleniyoruz ve asla kavga etmiyoruz ve genellikle birlikte harika vakit geçiriyoruz.

Bana şu anda benimle mutlu olduğunu ve bunun ne kadar süreceğinden emin olmadığını ama benim bir gün evlenmek isteyeceği türden biri olmadığımı bildiğini söyledi... bu gerçekten canımı yakıyor. Yeterince iyi olmadığımı hissediyorum.

Bir gün bana onu sevip sevmediğimi sordu, ben de sevdiğimi söyledim ve beni sevip sevmediğini sorduğumda hayır dedi.

Yıkıcıydı. Bu ilişkiyle kendime zarar veriyor muyum? Onunla vakit geçirmeyi seviyorum. Çok gülüyoruz... Umarım ona kim olduğumu gösterebilirsem, belki duyguları değişir ve bir gün benim olduğumu anlar?

Onunla evlenmek istediğimi de söylemiyorum. Çok uzun süredir birlikte değiliz ama şu anda onunla geçirdiğim zamandan çok zevk alıyorum. Gelecek hakkında fazla mı düşünüyorum? Vaktimi boşa harcamak istemeyen ilişkilere giriyorum - Hayatımın geri kalanında sevecek birini arıyorum... Zıplamaktan nefret ediyorum. Eeee... geleceğe aşırı mı tepki gösteriyorum yoksa ""yeterince iyi olacak mıyım/olabilecek miyim?"" düşüncesinden geri mi çekilmeliyim.. İkimiz de birbirimize karşı çok dürüstüz ve o asperger sendromu belirtileri gösteriyor (Sanırım sahip mi?) Bu yüzden, onun bana olduğu kadar ona karşı da genellikle çok açık sözlü/dürüstüm."
"Benim hikayem: Büyük büyükbabamı bir doğum günü yemeği için ziyarete gidecektim, doğum günümden iki hafta sonraydı, nedenini hatırlamıyorum. 90 yaşındaydı ve çok aktifti, her gün yaklaşık bir mil yürürdü. Evinin önünde durduk ve her zamanki gibi market alışverişi yaptık. Bir şeylerin tam olarak doğru olmadığına dair garip bir hisse kapıldım ve bunun ürkütücü bir şeyin sonuncusu olduğunu biliyordum. Eve girerken, düştüğü için yardım istediğini duyduk. Sağlık görevlilerini arayarak hayata döndürüldü ve yaklaşık 3 saat sonra hastaneye kaldırıldı."
Bir çağrı merkezinde çalışıyorum ve çok perişan halde olan yaşlı bir bayan aradı. O gece birçok kez aramıştı ve kimse onu dinlemek istemiyordu. Onunla konuştum ve daha fazla ömrü kalmadığına dair tıbbi bir haber aldığını öğrendim. Çok korkmuştu ve konuşacak kimsesi olmadığını ve kendini çok yalnız hissettiğini söyledi. Kalbimi kırdı ve aramanın sonunda ben de gözyaşları içindeydim. Şirket kurallarını çiğnediğimi biliyorum ama adresini yazdım çünkü onu biraz neşelendirmek için isimsiz bir şeyler göndermek istedim. Kim olduğumu söyleyemediğim için karta ne yazacağımı bilemem. Harcayacak bir ton param yok ama ona bir şeyler göndermek istiyorum. Acaba ona ne gönderebileceğim konusunda bir fikri olan var mı? Tek seferlik bir şey olabilirim veya arada bir gönderilecek küçük şeyler olabilirim.
"Böylece, 4 aydan biraz fazla bir süre birlikte olduktan sonra kız arkadaşım benden ayrılmaya karar verdi. Şu anda çok şey yaşadığını ve ilişkimiz de dahil olmak üzere hayatının her alanında başarısız olduğunu hissettiğini söylemişti. Mutlaka karşılıklı bir ayrılık değildi, ama bunu neden yaptığını anladığımdan daha fazlası. Bu benim içinde bulunduğum ilk gerçek ilişkimdi, bu yüzden bunların hepsi benim için yeni. Vedalaştığımızda ona beni hâlâ sevip sevmediğini sordum ve evet dedi. Bunun yeni bir şey olduğundan ve bunun hakkında düşünmesinin sadece geçen hafta olduğundan bahsetti. Devam etmem gerektiğini biliyorum, ama bu birdenbire ortaya çıktığına göre, ileride bir yerde, belki üniversiteden sonra tekrar bir araya gelme şansı olabilir diye düşünüyorum. Olması gerekiyorsa her şey yoluna girecek, ama öyle değilse belki de en iyisi bu. Bunu aşmak için gerçekten yardıma ihtiyacım var çünkü aklımdaki tek şey bu."
"Bunu olabildiğince kısa yapmaya çalışacağım.

Birbirimizi yaklaşık bir aydır görüyorduk ve düşünmeden bırakmamız gerektiğine karar verdim (kendime göre nedenlerim vardı, birkaç kırmızı bayrak vardı ama onunla bunlar hakkında konuşmak yerine haklı olduğumu varsaydım ve bu yüzden görüşmeyi kestim. ). Benimle aynı fikirde olup bende kıskançlık belirtileri gördüğünü söylediğinde, gıdıklandım ve ona patladım. Patladı anlamı, kesinlikle delirdim. Nedensiz! Hâlâ böyle şeyler söz konusu olduğunda neden duygularıma hakim olamadığımı anlamaya çalışıyorum.

Her neyse, kavga ettik ve kötü bitti. Bu yaklaşık bir ay önceydi. Geçen gece beni aradı sarhoş. Sonunda üçüncü aramadan sonra cevap verdim ve yaklaşık otuz dakika konuştuk. Ona davranışım için üzgün olduğumu ve bunun kesinlikle çılgınca ve mantıksız olduğunun farkında olduğumu söyledim. Bir şans daha vermek istediğini söyledi ve ben de ona bunu düşüneceğimi ve ona geri döneceğimi söyledim. Birkaç gün sonra yaptım ve onunla yüz yüze konuşmaya ve ne olacağını görmeye istekli olduğumu söyledim. Tüm söylediği ""tamam"" oldu.

Ona karşı hislerim vardı ve gerçekten iyi anlaşıyoruz. Duygularımı doğru bir şekilde iletmiş olsaydım, bunların hiçbiri olmayacaktı. Hâlâ duygularımı sağlıklı bir şekilde ifade etmeyi öğreniyorum. Sorum şu, onunla bir şans daha vermeli miyim?"
"Merhaba,

Bunu kısa tutmaya çalışacağım. 22[K] yaşındayım, erkek arkadaşımla (23) 4 yıldır birlikteyim. 3 yıldır birlikte yaşadık. İngiltere'de yaşıyor, 6 aydır ayrıyız ve bu ilişkide ne kadar mutsuz olduğumu anlamamı sağladı. 6 ay sonra İngiltere'ye geri dönüyorum. Onu sevdim, çok tatlı bir adam ama asperger sendromu ve depresyonu var ve artık bununla başa çıkabileceğimi sanmıyorum. Birinden ayrılmak için boktan bir sebep gibi görünüyor ama ben sadece mutlu olmak istiyorum ve onunla birlikte olabileceğimi sanmıyorum. Bunu ona yüz yüze söylemek için gelene kadar bekleyebileceğimi düşünüyordum ama döndüğümde birlikte yaşamamız için daire bakmaya başladı ve bunu ona yapmak isteyip istemediğimi bilmiyorum. ben gitmeden önceki gibi devam edeceğine inandırmak... ağustosta bitmesi gereken bir muhasebe kursuna başladı, iki kez ruhsal sorunları nedeniyle üniversiteden ayrıldı, bu kursta iyi gidiyor ve korkuyorum ona devam etmek istediğimi söylemek, onun da bundan vazgeçmesine neden olabilir. Ayrıca ailesinde Birleşik Krallık'ta bıraktığım bazı eşyalar var ve onlara ""oğlunuzdan ayrıldım bu yüzden"" diyemem ama benim saçmalığımı 6 ay daha elinizde tutarsanız harika olur! "" ...
Ayrıca uzaktayken kapatamayacağım ortak bir banka hesabımız var.
Tavsiye gerekli. Lütfen ! =("
"6 aylık ilk kız arkadaşım beni 9 ay önce terk etti, ayrılığın 7. ayında benimle tekrar iletişime geçerek hayatında neler olduğu ve gittikten sonra neler olmadığı hakkında benimle konuştu. Daha sonra bana geri gelme olasılığını gündeme getirdi.

Ne yazık ki biraz daha konuştuk ve gerçekten emin olmadığını söyledi, bu yüzden biraz konuşmayı bıraktık. Birkaç hafta sonra onunla tekrar iletişime geçtim, sonra benimle konuşmayı bıraktı. Beni geri isteyip istemediğini bile söylemiyor. Skype'taki isteklerimi reddediyor (uzun mesafeydi) ve bana hiçbir şey söylemiyor. Onun başka biriyle olduğu düşüncesine devam etmekte zorlanıyorum ve bana hiçbir şey söylemediği için teselli bulamıyorum. Ne yapmalıyım? Bu başka kimsenin başına geldi mi?"
"Uzak mesafe ilişkilerindeki deneyimleriniz neler? Her gün iletişim kuruyor musunuz? Her gün genellikle kaç saat iletişim kuruyorsunuz?

Kız arkadaşım ve ben düzenli olarak bu konuda tartışıyoruz. Temel olarak, her zaman telefonda/sohbette yeterince zaman geçirmediğimizden şikayet ederken, ben her zaman bunun çok fazla olduğundan şikayet ederim. Normalde her hafta telefonda 5-10 saat ve sohbette 5-15 saat konuşuyoruz, bu da her gün 1,5-3,5 saate düşüyor. Düzenli bir iş günüm var (8-10 saat) ve genellikle iş sonrası tek aktivitem kız arkadaşımla iletişim kurmak. Onunla konuşmayı seviyorum ama dürüst olmak gerekirse, çoğu zaman bunun yerine başka şeyler yapmayı tercih ederim (arkadaşlarımla film izlemek, okumak, spor yapmak,…)."
"Erkek arkadaşım benden ikinci sınıf mezuniyete gelmemi istedi. Hayır dedim ama daha sonra ona gidemeyeceğimi ama onunla çıkacağımı mesaj attım. 1,5 yıl çıktık ve onu seviyorum. Bir eyalet etkinliğinde başka bir adamla tanıştım ve ona iyi biri ve yeni bir arkadaş olduğu için mesaj atmaya başladım. Bana ateşli ve çekici demeye devam etti ve ona bir suratla azgın olmayı bırakması için mesaj attım. Erkek arkadaşım mesajları gördü ve benden ayrıldı. Onu hala sevdiğimi ve hala umursadığımı söyledim. Şimdi tekrar bir araya gelmek istiyor ama onu incittiğimi bile bile duygusal olarak bunu kaldırabileceğimi sanmıyorum. Ne yapacağım konusunda tavsiyeye ihtiyacım var."
"Hepinize merhaba. Kız arkadaşımla bir yılı aşkın süredir birlikteyiz. Onun için pek çok şey yapmış gibi hissediyorum. Çok seyahat ettik, onu her zaman farklı yerlere götürüyorum, örneğin restoranlar, müzeler, ona yeni şeyler gösteriyorum vs. Küçük hediyelerini oradan buradan alırım, hasta olduğunda o sormadan işine ilacını/yemesini/çorbasını getiririm. Onun için her zaman küçük şeyler yapıyorum.

Ancak yaklaşık 4 ay önce ilişkimizi düşündüm ve benim için yaptığı tek bir şeyi gerçekten düşünemedim. Onunla bunun hakkında bir konuşma yaptım ve yanıtı temelde ""Ben bir kızım, ne yapmam gerektiğini bilmiyorum"" oldu. Ben de ona, ""zaman zaman benim için küçük şeyler yap, bana bir şey almana gerek yok. Bir gün işe öğle yemeği getir ve beni şaşırt, bu beni mutlu eder, böyle olmasına gerek yok"" dedim. önemli bir şey."" Biraz fazla tepki veriyor olabilirim ama biriyle ilişki içindeyken zaman zaman onlar için bir şeyler yapman gerektiğini düşünüyorum. 4 ay geçti ve hiçbir şey olmadı.

Bir konuşma daha yaptık ve verdiği yanıt temelde bana 4 ay önce anlattıklarına benziyordu. Ona bir şeyler düşünmem gerektiğini söyledim ve onunla 3 gündür konuşmadım.

Aşırı tepki mi gösteriyorum bilmiyorum ama çabalarıma hiçbir şekilde karşılık verilmediğini ve bunun tek taraflı bir ilişki olduğunu hissediyorum. Bana beni sevdiğini söylüyor, buna inanıyorum ama aynı zamanda bu sevginin bir şekilde gösterilmesine ihtiyacım var. Buradan nereye gideceğinden emin değilim, ilişki ilerledikçe biraz değişeceğini umuyordum. Bir yaş farkı olduğunu anlıyorum ve bu da bunun bir parçası olabilir ama bence o ilişkilerin nasıl yürüdüğünü bilecek yaşta."
"Bugün, yakında babama vermem gereken en yürek burkan haberi aldım. Anne ve babası o lisedeyken öldü ve orta yaşları boyunca 2 erkek kardeşi öldü ve onu sadece kız kardeşiyle bıraktı. Az önce kız kardeşinin kalp krizi geçirdiği ve az önce vefat ettiğine dair bir telefon aldım. Ablası, babamın ailesinden geriye kalan son kan akrabası olduğu için, ona bu haberi söylemeye cesaret bile edemiyorum. Aileme söylemek zorunda kaldığım en zor şeylerden biri. Onlara söylemek zorunda kaldığın en zor şey neydi?"
"Yaklaşık bir yıldır çıkıyoruz ve 3 aydır resmi olarak birlikteyiz. Uzun mesafe nedeniyle daha önce birlikte değildik.

Geçen gece erkek arkadaşımla bir barda ÇOK sarhoştum (bu bir bahane değil) ve onun eski arkadaşlarından biriyle karşılaştık, kadın ve aynı zamanda eski sevgilisinin en iyi arkadaşı. Bana eski sevgilisinden bahsetmeye devam etti ve bu kadar uzun süre geçtikten sonra benimle onun hakkında bu kadar çok konuşması ve neredeyse hiç dışarı çıkmaması beni rahatsız ediyordu. Sanırım beni çok rahatsız etti çünkü onu onun hakkında sorgulamaya başladım ve tam anlamıyla deli gibi davrandım. Onunla olamadın diye sadece benimle misin, ondan daha çok hoşlandın mı, keşke yanında olsaydım ister miydin gibi şeyler sormak.
Neden böyle davrandığıma dair hiçbir fikrim yok, biraz güvensiz olsam da ve bunları daha önce içinde bulunduğum hiçbir ilişkide hiç ifade etmemiştim. Sonunda bu konuda kavga ettik ve muhtemelen oldukça çılgındım.

Uyudu ve sabah uyandığımda ne kadar çılgın bir insan olduğumu anladığımda çok özür diledim. Sorun olmadığını söyledi, sadece votkaydı ve endişelenmememi söyledi. Ona eve gitmesini söylediğimi hatırlayıp hatırlamadığımı sordu (ki hatırlamıyorum) ve 'Eve gitmek istemedim, kalıp senin yanında uyanmak istedim' dedi, ben de bunun çok tatlı olduğunu düşündüm ve belki de Düşündüğüm kadar büyük bir anlaşma değildi.

Tek sorun, o zamandan beri çok mesafeli olması. Bana zar zor mesaj atıyordu, mesajıma cevap vermesi saatler sürdü (uykuda olmadığı sürece onun için anormal, ki değildi) ve şimdi endişeleniyorum. Çok özür dilediğim için ne yapacağımdan emin değilim. Herhangi biriniz bana şu anda ne düşündüğünü veya bunu nasıl düzelteceğimi söyleyebilir mi bilmiyorum. Korkarım bu yüzden benden ayrılacak."
"Merhaba Reddit! Geçen hafta kadar 6 aylık SO'm bana göre oldukça anormal davranıyordu... Normalde her zaman yatmadan önce iyi geceler deriz ve birbirimizi sevdiğimizi söyleriz ama geçen hafta bu gerçekten olmadı, ben Söyledim ama hiç karşılık görmedi. Üstelik [26M] ile konuştuğu bir adam vardı, eskiden iyi olduğunu ama sonra tuhaflaştığını ve sürekli çıplak fotoğraflarını gönderdiğini ama ona asla onu rahat bırakmasını söylemediğini söyledi. Bunun yanı sıra, her şeyi yapmamıza, birlikte vakit geçirmemize, randevulara çıkmamıza rağmen kız arkadaşım olarak bilinmekten veya onun erkek arkadaşı olmamdan hoşlanmıyor. Ama arkadaşlarımızın yanında çok değişiyor ve bu Bu sadece son zamanlarda değil, birbirimizle konuşmaya başladığımızdan beri oldu. Bu o gün bugün geldi, o benim evimdeydi ve adama mesaj attıktan sonra seks başlatmaya çalıştı, hayır dedim çünkü mesajlarda bir şey olduğunu düşündüm ama her zaman tuhaf olan tek kişinin kendisi olduğu konusunda ısrar ediyor. Kısa bir süre sonra özür diledim çünkü onu istemiyormuşum gibi görünmesini istemedim ve sonra üniversiteye gittiğinde beni çok özleyeceğini söyleyerek ağlamaya başladı, ama olay şu ki o daha önce hiç böyle bir şey yapmadı, ne zaman üzülsem beni teselli ediyor ve birbirimizi hâlâ göreceğimizi söylüyordu, bu da beni mesajlarda bir şeyler söylendiğini ve benim bunu kabul ettiğimi düşünmeye sevk etti. gerçekleştirilmiş. Şimdi evde ve özür dilediğim ve bunu başlatmak için bir neden istediğim için beni kızdırıyor, ondan önce hiçbir şey olmuyorken, bize bir içki almaya gitmiştim ve aslında yaklaşık 2 saat önce seks yapmıştık ve her ikisi de kapalı. Neler olduğu konusunda gerçekten kafam karıştı, lütfen yardım edin."
"Tamam, yani temelde mahvoldum. İşimi ne kadar kötü kaybedeceğime başlayayım.

Bu yüzden bugün işte patronum hastaydı ve benden bir yaş büyük olan kızını kapatmaya yardım etmesi için çağırdı. Böylece içeri girdi ve temizliği bitirmeye başladık ve diğer işçiler gitti. Bu arada bir bakkalda çalışıyorum, bu yüzden çok özel bir şey yok. Her neyse, o geri döndüğünde arkadan eşyalarımı alıyordum ve gerçekten alıngan olmaya başladı.

İşte burası işlerin kızıştığı ve ağırlaştığı yerdi ve devam etmeye devam ettik, beni biraz patlattı ve sonra prezervatifim olup olmadığını sordu. Arabamda bir tane vardı, bu yüzden mağazadan çıktım ama kısa yoldan yükleme kapısını açtım, o sırada hiçbir şey düşünmedim. Böylece bitirdik ve bunu uzun zamandır yapmak istediğini ve bir dahaki sefere daha da müstehcen ve mağazanın her yerinde yapmamız gerektiğini söyledi.

İşte iş burada kötüye gidiyor. Ne kadar harika olduğunu düşünürken eve gidiyordum ki aklıma bir fikir geldi. Kapıyı kilitlediğimiz için alarm kuruldu. Yani yarın patronum işe gidecek ve alarmın çaldığını görecek ve herkesin yapacağı şeyi yapacak. Kamerayı izle. Yani temelde mahvoldum."
"hepinize merhaba. başlıkta da yazdığı gibi uzun süredir aşık olduğum bir kızdan hpv kaptım. doktoruna gidip rahminde anormal hücreler bulana kadar bunu bilmiyordu (evet, kansere neden olan suş bu :(

uzun lafın kısası, onunla ayrı yollara gittik, iyi bir insan olmaya ve bunu başka kimseye aktarmamaya yemin ettim. flörtüm ve seks hayatım yoktu ve ben sadece kafamı dağıtmak için okula/işe odaklanmaya çalıştım. şimdi kendimi çok çok depresif ve yalnız hissediyorum ve bu durumla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum.

Gerçekten sevdiğim bir beklentim var. Görünüşe göre bu engeli aşamıyorum ve onu inciteceğim korkusuyla duygularımın ortaya çıkmasına izin veremiyorum. daha önce başka kimse bununla uğraştı mı? Gerçekten bazı tavsiyeler kullanabilirim."
"Arkadaşım Facebook'ta liseye gittiğimiz bir kızın üçümüzün sevdiği bir müzisyen için yaptığı videoyu gördü. Bu yüzden ona mesaj attı ve yaptığı şarkılardan biri için video çekip çekmeyeceğini sordu. Evet dedi ve bunu yapmaktan gerçekten heyecan duyduğunu söyledi. Şimdi, liseden beri bu kızla ilgileniyorum (büyük aşk) ama neredeyse hiç konuşmadık ve arkadaşım bunu biliyordu, bu yüzden beni getirdi.

Bu video üzerinde çalışırken 5 kişi takılıyoruz ve iyi vakit geçiriyoruz. O çok gerçekçi ve aynı müzikten çok hoşlandığımız için onunla konuşmak çok kolay. Bir noktada baş başa konuşurken, sanki benimle konuşurken gerginmiş gibi saçlarını kulağının arkasına itmeyi bırakmadı. Bana yaptığı bir grafik tasarım videosunu gösterdiğinde ve ona bunun gerçekten iyi olduğunu söylediğimde yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu, ne söyleyeceği hakkında hiçbir fikri yoktu ve sonra bir teşekkür mırıldandı.

Daha sonra beni ve arkadaşımı, kendisinin ve arkadaşının bu Cuma günü verecekleri bir partiye davet etti. Partide ondan hoşlandığımı bilmesini istiyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum. Korkarım çok ileri gidersem o kadar gerginleşebilir ki ne diyeceğini bilemez. Lisede hoşlandığı erkeklerin yanında gergin davrandığını biliyorum. Oh ve ben kızlar söz konusu olduğunda dışa dönük Bay değilim, bu yüzden onları güldürmeye çalışıyorum ve söylediğim şeylerin çoğuna güldü. Bu iyi değil mi?"
"İşte Hikaye:
Ben(29E) kızla (27K) internette tanışıyorum, birbirimizle sohbet etmekten keyif alıyoruz. Bana, bir yıldan biraz daha uzun süredir evli olduğu bir alkolikle boşanma sürecinde olduğunu söyledi.
""Her neyse, bu benim için sorun değil"" diyorum.

Bir randevuya çıkıyoruz. İnanılmaz bir şekilde vurduk. Telefonda birbirimizle konuşmadan duramayız. ""İlişki"" gelişir, (""ilişki"" çünkü o daha evliliğinden çok yeni) İnanılmaz derecede yakınlaştık. Dürüst olmak gerekirse, devam eden pek çok gelecek konuşması var. İkimiz de burada harika bir şey olduğunu biliyoruz.

(Daha fazla bilgi:.... O bir RN)
Ocak 2014: Eski kocası KÖTÜ bir kaza geçirdi. Anında yanına koşar.... Onu evine getirir ve onunla ilgilenir. Tüm bu süre boyunca kendime bırakıldım, yalnızca onun tamamen duyma mesafesinin dışında kaldığında aramalar alıyorum.

5 Şubat 2014: Bana ""Kim olduğumu bulmam gerek"" dedi.
12 Şubat 2014: Arayıp ""Seni çok özledim"" diyor.

28 Şubat 2014: İki haftadır çekiyoruz. Bana artık her şeyden çok arkadaşız gibi geliyor. (ve biz kağıt üzerinde tamamen zıtız)

Dürüst olmak gerekirse: Ben pek çok anlamlı ilişkisi olmayan bir SAP'yim ve bu konuda ne düşüneceğimi bilmek istiyorum."
"Bu yüzden müziğimi seviyorum ama bütçem kısıtlı. 12. Sınıfta olduğum için seneye üniversitede başıma gelecek masraflar için para biriktiriyorum. Oldukça iyi bir ikinci el subwoofer almayı başardım ve alışılmışın dışında bir kablolama ile bilgisayarıma bağladım. kullandığım standart bilgisayar hoparlörlerinin sol hoparlörden sağ hoparlöre bağlantısı var. sağ hoparlör ses ve ton düğmelerini içerir, sağ kanal hoparlörünün arkasındaki portun sol kanala gitmesi gerekiyordu, kurtardığım tatlı subwoofer'ın kablosuna uyuyor. Şimdi istediğim, ses sürücülerimi, sol kanalın (subwoofer'ım) yalnızca 500 hz'nin altındaki sinyalleri (üretilmesini istediğim daha derin sesler) ve bunların dışındaki tüm diğer sesleri (veya tüm aralıkları) alacak şekilde ayarlamak. frekansı) doğru kanal tarafından oynatılacak. Bu aslında bana mono müzik deneyimi sağlayacak, ancak subwoofer'ımı en iyi şekilde kullanmamı sağlayacak. Bunu yapabileceğim farklı program türleri için öneriler istiyorum, herhangi bir program tarafından üretilen her sesle otomatik olarak çalışması için bunun global bir sürücü olmasını tercih ederim, ancak bunun sadece itunes'umla olmasını kabul edeceğim ."
"Bu yüzden yarın aile düğünü için Orlando Florida'ya uçuyorum ve aslında ailem düğüne gitmek için beni havaalanından alacaktı. Ancak uçlarında biraz sorun/karışıklık vardı ve şimdi Orlando'dan düğün yerine gitmem gerekiyor. 28 yaşındayım ve birkaç kez araba kiraladım ve bu o kadar da büyük bir anlaşma değil. Bahsedilen kiralık arabayı rezerve etmeye çalışırken beni ileri sarın ve onu asla yapmadığım küçük kapağından çıkardım ve ehliyetimin sadece süresinin dolmakla kalmayıp, yaklaşık 9 ay önce sona erdiğini öğrenmeye geldim. O kimliği aylarca alkol için, uçuşlar için, tek kelime etmeden bana bir kez söylenen her şey için kullandım. Bunca zamandır sigorta şirketinden tek kelime etmeden araba sigortası ödüyor olmamın yanı sıra, Tanrıya şükür iyi bir sürücüyüm. Şimdi Florida'ya vardığımda ne halt edeceğime karar vermeliyim. Mekik gibi bir şey yok gibi görünüyor ve taksiye binmek çok pahalı olacak... Belki aptalı oynuyorum ve arabayı bana vermelerini umuyorum... Bu konuda gerçekten işi batırdım. bir."
"Temelde oldukça kötü birkaç hafta geçirdim. Ben bir öğretmenim (bayan, 25 yaşında), şu anda tamamen boktan bir okulda çalışıyorum ve para kazanmaktan başka hiçbir şeyi umursamıyorum - bu da işimi günlük olarak zorlaştırıyor ve tatsız hale getiriyor. Açık bir duygusal dengesizliği ve olası bir zihinsel engeli olan bir çocuğum var ve herkes bana yardım edeceklerini söyleyip duruyor ama hiçbir şey yapmıyor, bu yüzden her gün çığlık atan, mantıksız küçük bir adamla uğraşıyorum. Cüzdanım çalındı. Çılgın bir orospu tarafından motosikletimden itildim ve şimdi sağ tarafım tamamen yol isiliğiyle kaplı. Telefonum rastgele çalışmayı durdurdu.

Öte yandan erkek arkadaşım (28 yaşında) iş için Avustralya'ya bedava seyahat kazandı, tonlarca arkadaşıyla görüşüyor ve bir müzik festivaline gidiyor, parti yapıyor ve uyuşturucu kullanıyor, işinde zam aldı... ve Onun için çok mutluyum. Birlikteydik ve şimdiye kadar her şey oldukça iyi gidiyordu.

Aşırı tepki verdiğimi biliyorum ama tüm bu saçmalıkların içinde kendimi çok yalnız hissediyorum ve sanki yüzüme olan tüm güzel şeyleri ovuşturuyormuş gibi hissediyorum. Onunla skype çekiyorum ve ""Dur, tamam dur... cidden... DUR"" dememe rağmen bira içerek dans ediyor ve bana gideceği müzik festivalinin kadrosunu okuyor. dün gece ve olan her şey hakkında olumlu olmak için gerçekten çok çabalıyordum ve yine içiyordu ve ona ""Hey, bunu yüzüme vurma... Keşke şu anda bir bira içebilseydim"" dedim (Can ' çünkü sahip olduğum büyük kıç kesikleri nedeniyle antibiyotik kullanıyorum) 'Beğenmediysen kapat' dedi. Ben de yaptım. Ona sms attım...üzgünüm ama keyfim yerindeydi ve şimdi değilim. İyi hafta sonları sonra görüşmek üzere.

Şimdi benimle konuşmuyor."
"Hikayenin devamı için diğer gönderilerime bakabilirsiniz. Uzun lafın kısası, benden (19M) birdenbire ayrıldı. Sanırım başka şeyler istiyordu; emin değil. O zamandan beri, bir sürü kilo aldı ve görünüşe göre kaygı ve güvensizlik sorunları geliştirdi. Ayrılığı motivasyon olarak kullandım ve 40 pound kilo vermeye yaklaşıyorum (yazın başında 220'de başladı, şimdi 186'da). Başka kızlarla da konuştum ve şu anda gerçekten hoşlandığım bir kızla konuşuyorum. O daha güzel, daha hareketli ve çok daha fazla ortak noktamız var. Şu anda tamamen kazanıyorum, ancak hala son ilişkinin etkilerini hissediyorum ve bu can sıkıcı olmaya başladı. Bu olumsuz duygulardan sonsuza kadar nasıl kurtulacağınıza dair iyi bir tavsiyesi olan var mı? Sanırım biriyle iyi, fiziksel bir ilişkiye ihtiyacım var, ne demek istediğimi anlıyorsan. 19 yaşında olmak ve her seferinde aylarca onsuz yaşamak zor. Siz ne düşünüyorsunuz? Teşekkürler!"
"Merhaba millet,

Boston'a taşındım ve son birkaç haftadır Greater Boston'da yaşayacak bir yer arıyordum. Dün gece bir arkadaşım vasıtasıyla bir yer buldum. Çok lüks bir mahallede eski bir kolonyal evdir.

Ev, kocası yeni vefat etmiş 80 yaşında bir kadına ait. Emekli maaşının çoğunu haham okuluna gitmek için harcıyor ve evin ikinci katındaki iki yatak odasını kiralıyor. Açıkça dindar değil, eski İngilizce öğretmeni ve iyi komşuları olan çok çok iyi bir insan.

Bana üst kattaki yatak odalarından birini (ikisi de oldukça büyük) ve rekabetçi bir fiyat karşılığında evdeki tüm olanaklara tam erişim teklif ediyor.

Sorum çoğunlukla şuna geliyor:

1. 29 yaşında bekar bir erkek olarak 80 yaşında bir kadına ait bir evde mi yaşamalıyım?

2. Biriyle yaşamak ve hoş bir arkadaşça sohbet etmek tamamen farklı şeylerdir. Bu hanımefendi hayatı boyunca oda arkadaşlarıyla yaşamadı ve bunu kaldırabileceğinden emin değilim. Ayrıca, ""sahibi"" tarafından kurallar, misafirler vb. konularda patronluk taslamak istemiyorum. Bunların hiçbiriyle sorunu olmadığını söylüyor, ancak bazı sorunlar olabileceğini anladığından emin değilim. onun tarafında da ayarlama gerekli.

3. Son olarak, eğer ona bir şey olursa (o oldukça yaşlı), kiracı olarak benim sorumluluğum ne olur? Bir dereceye kadar onunla ilgilenmem beklenir miydi? Bu anlaşmayı bozar, bunu çeşitli nedenlerle yapamam.

Herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir. Birisi büyük bir yaş farkı olan daha yaşlı bir yetişkinle yaşadıysa, kişisel deneyimler burada paha biçilmez olacaktır!"
"Bu, ayrılan kızla ilgili şarkılar ve erkeklerin hepsi depresif ve onu geri istiyor gibi. Her gün konuşur, el ele tutuşur, güler ve gülümserdik. Bana göre bu, birine en çok bağlı hissettiğim şeydi, geçmiş ciddi ilişkilerimde hiç böyle hissetmemiştim ve onunla birlikte olmaktan mutluydum. Okula uzun mesafe gidiyor ama beni ziyaret ediyor ve ben onu uzun süre ziyaret ediyorum. son birkaç aya aktar, ara sıra tartışıyoruz ve bir aylığına kore'ye gidiyor. Konuştuğumuzda bir şeyleri riske atmak istediğini ve benden ayrıldığını söyledi. Bir hafta sonra konuşuruz ve bunu o sırada kendisinin bulduğunu söyledi.

Hafta boyunca kendimi depresyonda hissettim, yemek yiyemedim, uyuyamadım. İşe gittiğimde konuşamadım, hobilerimi bıraktım ve her gün ağladım. Artık arkadaşız ve benimle konuşma şekli beni daha çok incitiyor. Bunu neden yaptığını bilmiyorum ama yoluna devam etmek istiyor gibi görünüyor. Tüm hislerim hala güçlü ama onunla konuştuğumda, hayatına devam etmeye hazırmış gibi geliyor. Konuştuğumuzda ona hiçbir şey zorlamadım ve dürüst olmak gerekirse ne yapacağımı bilmiyorum. Onu seviyorum ve depresyondayım, beni mutlu etti ve şimdi darmadağınım."
"Merhaba Reddit! Kız arkadaşım ve ben Lexington Kentucky'de (bir nevi) yeniyiz ve arkadaş olmak için başka çiftler arıyoruz. İkimiz de 20'li yaşlarımızın ortalarındayız, profesyoneliz. Doktora derecesini bitiriyorum. UKY'de Chem Engineering'de ve kız arkadaşım Tempur-pedic'te BT'de olduğu gibi çalışıyor. Aslen Philadelphia'dan bir yıldan fazla bir süredir buradayım ve o birkaç aydır burada, aslen NW Indiana'dan.
BT'de çalışan yaşıtları (basmakalıp sürüngenleriniz olmayanlar) bulmak onun için zordu.

Lexington bölgesinde yeni arkadaşlar edinmek için dışarı çıkmak, çifte randevu vb. isteyen başka çiftler olup olmadığını merak ediyorum!"
"Bu yüzden ben ve üç yıllık BF'im ayrıldık, o şu anda şehir dışında yaşıyor (birkaç saat uzakta) Ben daha iyiyim ama yine de zamana ihtiyacım var (uzun ilişki)

Ona gelecek cumartesi eşyalarını alması gerektiğini söyledikten bir hafta sonra (mesajı gördü ama cevap vermedi), saat 20.00 gibi oturdu gelemeyeceğini söyledi o oturunca ona başka birini almasını söyledim. yukarı o zaman (4 kutu bıraktı ve bana kira ve biletler için yaklaşık 200 dolar borcu var) Eşyaları almaya kimse gelmedi. Sonunda bir veya iki gün önce bir arkadaşım ona eşyalarını almasını ve bana geri ödemesini söyledi, yapacağını söyledi ama uzun süre yapmayacağından endişeliyim.

 Eşyalarını evden çıkarmak istiyorum, böylece bunun hakkında düşünmeyi bırakabilir, devam edebilirim vb. Ayrıca tekrar çıkmaya başlamak istiyorum ama bunun beni engellediğini hissediyorum çünkü bu bölümden çıkamıyorum. baştan."
"Nişanlımla 3 buçuk yıldır birlikteyiz. O iki kutuplu ve bende ADD ve depresyon var. İkimiz de terapiye gidiyoruz ve ikimizin de (kuşkusuz) duygusal durumlarımıza göre iyi ve kötü günleri oluyor.

Geçenlerde bana karşı pek iyi davranmadığını fark etti. Aslında oldukça korkutucu olabilir. İlişkimizdeki iletişimi etkileyecek kadar korkutucu. Söylediklerim yüzünden sert tepki vermesinden korkmadan fikirlerimi ifade edemiyorum. Bunun farkında ve bana daha iyi davranma arzusunu dile getirdi. Bana kaba davranmaktan hoşlanmadığını ve bunu hak etmediğimi söyledi ama nasıl yapılacağını bilmiyor. Sonunda ilişkimizi mahvedeceğinden korktuğunu söyledi ve benden yardım istedi.

Bana karşı daha nazik olmasına nasıl yardım edeceğime dair hiçbir fikrim yok. Bununla ilgili herhangi bir fikir veya deneyim var mı?"
"Kız arkadaşımla sekiz aydır çıkıyorum, başlangıçta gelişigüzel ve ciddi bir şekilde iki aydır. O Amerikalı ve ikimiz de Amerika'da yaşıyoruz ama ben aslen İspanyalıyım ve ailem hala orada yaşıyor. Önümüzdeki hafta ikimiz de İtalya'ya tatile gidiyoruz ve benim memleketimde sekiz saatlik bir molamız var. Bu süre zarfında ne yapacağımıza karar vermemiş olsak da, annem ve babamla tanışması oldukça muhtemel.

Annem birkaç yıl önce geçirdiği şiddetli felç nedeniyle engelli ve artık konuşamıyor, yürüyemiyor, kendine bakamıyor. Evde babamla kalıyor ve babam çalışırken ona bir hemşire bakıyor. Kısmen konuyu açmak için iyi bir zaman bulamadığım için ve kısmen de bu bilgiyi diğer insanlarla paylaşma konusunda çok çekingen olduğum için kız arkadaşıma bundan henüz bahsetmedim. Ben de durumla tam olarak barışmadığıma ve bunu yalnızca en iyi arkadaşıma ve şimdi eski kız arkadaşıma emanet ettiğime inanıyorum.

Kız arkadaşımın ailesinin de her zaman çok açık olduğu çeşitli tıbbi sorunları var. Durumumun utanılacak bir şey olmadığını ve kendimi rahat hissedene kadar ona söylemekten kaçınmaya hakkım olduğunu bilmeme rağmen, ona daha önce söylemediğim için kendimi biraz kötü hissetmeden edemiyorum. Umarım ailemle görüşmesinin baskısı olmadan ona söyleyecek kadar güvenmediğimi ve bunun ilişkimiz üzerinde olumsuz bir etkisi olduğunu düşünmez. Gerçek şu ki, ona bu konuda kesinlikle güveniyorum ve o benim hayatımdaki en önemli insanlardan biri, sadece ona ne zaman söylemeye çalışsam çekiniyordum.

Sanırım bu gönderiyle aradığım tek şey, ona neden söylemekten kaçındığımı ve yanlış ya da şüpheli bir şey yapmadığımı muhtemelen tamamen anlayacağına dair bir güvence."
"2 yılı aşkın süredir birlikteyiz ama son zamanlarda işler pek iyi değil. Eve varır varmaz televizyon açılıyor, laptop açılıyor ve zar zor birbirimizle tek kelime konuşuyoruz. Kulağa sert gelmese de, tüm çabayı gerçekten benim gösterdiğimi hissediyorum ama o pek ilgilenmiyor.

Örneğin, bir sohbet başlatacağım ve o kelimenin tam anlamıyla televizyona bakıyor ve cevap vermiyor. Ona bir cevap almak istediğimi söylediğimde ve beni duyup duymadığını merak ettiğimde ""söyleyecek bir şeyim yok"" diyor. Onu sorgulamıyorum, sadece aklımdaki farklı konulardan bahsediyorum!

Sonra birlikte yürüyüşe çıkacağız, sahile gideceğiz vs diyor ve günü geldiğinde bunları yapmak istemediğini söylüyor.

Depresyonum, panik ataklarım var ve babam geçen yılın sonunda vefat etti, bu yüzden kendime aşırı güvendiğim bir durumda değilim. Ben onunla konuşurken televizyona bakarsa, bunu ciddiye alıyorum. Benden çok arkadaşlarıyla plan yapmaya zaman ayırması beni gerçekten incitiyor.

Tüm bunları biliyor ve onu bir kaide üzerine koyduğumu çünkü şu anda sahip olduğum tek şey o. Üniversiteyi, Üniversiteyi ve seyahat etme tutkumu kalıcı olarak askıya aldım çünkü bu şeyler onunla aynı yönde gitmiyordu ve o bunu biliyor.

Asla gitmeyeceğim diye kolay bir hayattan paçayı sıyırabileceğini bildiği gerçeğinden mi faydalanıyor? Bana göre o gerçekten duyarlı ve sevgi dolu bir insan ama bence işleri kolay yoldan yapmayı ve hayatı kendisi için olabildiğince rahat hale getirmeyi seviyor. Tüm bunları nasıl çözerim?"
"Geçen gün aileme eşyalarını yeni evlerine taşımalarına yardım ediyordum ve çamaşırhaneye gitmek yerine orada yapabilmek için çamaşırlarımı getirdim. Çamaşır ve kurutma ünitelerinin bağlantısı çoktan kesilmişti ama annem çamaşırlarımı kiralık eve götürüp oradaki çamaşır makinesine koyabileceğini söyledi.

En sevdiğim Youtuber'larımdan birini desteklemek için bu yılın başlarında aldığım Athiest tişörtümün orada olduğunu unutmuşum. Annemin görmemesine çok dikkat ettim ama bugün her şeyi batırdım.

Gerçekten de, ben oraya varmadan önce çamaşırları yıkayıp katlamıştı ve neredeyse gözyaşları içindeydi. İlk başta, ona ""Athiesm Durdurulamaz""ın (gömleğin arkasında yazılı olan cümle) sadece adamın YouTube kullanıcı adı olduğunu (ki öyle) ve Athiesm ile ilişkilendirmeme gerek olmadığını söyleyerek kaçmayı denedim. .

""Mutlaka mı?!"" diye bağırdı.

Kahretsin. Bunu böyle ifade etmemeliydim. Yıllar boyunca bunlara maruz kaldıktan sonra ""bazı"" Athiest fikirlere yönelme eğiliminde olduğumu ona açıkladım. Onu sakinleştirmek için fazla bir şey yapmadı. Büyükanneme söylememem için bana yalvardı ve bir an önce gömlekten kurtulmamı tavsiye etti. ""Seni bu şekilde yetiştirmedim, kedi herif ve kafandaki hiçbir fikrin hakkını vermeyeceğim. Büyükannen utanırdı.""

Açıkçası bu noktada ne yapacağımdan emin değilim. Annem son derece üzgün ve hayal kırıklığına uğradı ve ben inançlarımı gerçekten değiştiremiyorum. Rol yapabilir ve hâlâ Tanrı'ya sadık olduğumu ve geceleri hâlâ dua ediyormuş gibi davranabilirdim ama bu şu anda o kadar inandırıcı olmazdı."
"Tamam. 5 yıldır birlikteyiz, ben ve onun ikisi de 24. Ben onun ilk ciddi ilişkisi ve tek cinsel partneriyim.

Hızlı ve basit: Seksten asla büyük bir anlaşma yapmadım ve genel olarak açık bir ilişkiyi umursamıyorum. Bununla birlikte, SO'm başka bir erkekle birlikte olmama asla izin vermez, bu nedenle, bu durumda, onunla açık bir ilişki içinde olmaktan rahat hissetmiyorum. Seks hakkındaki görüşlerimi bildiği için (tek eşliliği o kadar da umursamadığımı) onunla tat için kısasa oynadığımı düşünüyor ve bunu mantıksız buluyor. O genç ve sadece benimle birlikte, cinsel olarak keşfetmek istemesini anlıyorum. Ama yine de, tek taraflı açık bir ilişkide kendimi rahat hissetmem. Bunun benimle ilgili olmadığını, bunun istediği bir şey olduğunu, neden bunu kendimle ilgili yapıyorum, kısasa kısasa vb.

Benzer bir örnek: Birkaç yıl önce bir bara gitmek istediğimi söylediğimde üzüldü ve bundan rahatsız olduğunu söyledi. Buna saygı duydum. Yaklaşık bir yıl sonra arkadaşlarıyla bir striptiz kulübüne gitmek istedi. Mesele şu ki, erkek arkadaşımın striptiz kulübüne gitmesi umurumda mı? Genel olarak, Hayır. Her şeyin eğlenceli olduğunu anlıyorum. Ama yine de aynı özgürlüğün bana verilmesini beklerdim. İçki içmememe ve sadece arkadaşlarla takılmaya gitmeme rağmen bara gitmeme bile izin vermediği için, evet, ona hayır gitme, kendimi rahat hissetmiyorum dedim. Onunla oyun oynarken onu nasıl becerdiğimle ilgili yine bir kavga. Gerçekten yapmaya çalışmıyorum, sadece bu özel durumla tamamen saygısızlık hissederdim. Saygısızlık hissetmemin benim hatam olduğunu söyledi."
"8 yıl önce 2. sınıf öğrencisi olarak arkadaşlarımla onun arabasına gittik ve ders aralarında bir kase sigara içtik, bir sonraki derse yaklaşık 5 dakika geç geldik ve orospu olan öğretmen ofise gitmemiz gerektiğini söyledi ve oturum açtık, öyle yapıyoruz ve ofis sekreteri kafamızın iyi olduğunu açıkça biliyordu, bu yüzden oturum açtıktan yaklaşık 10 dakika sonra ofise çağrıldık, sırt çantamda bir pipo ve 10 çuval vardı, bu noktada sıçıyordum tuğlalar, beni bu küçük kıçlı 4x4 yazıcı odasına avlu göreviyle yerleştirdiler. Mahvolduğumu biliyordum çünkü oda o kadar küçüktü ki eşyalarımı saklama şansım yoktu. Sırt çantamın her şeyin olduğu küçük cebini açtım ve bir kalem çıkardım. Kalemi elimde döndürmeye başladım ve bahçedeki görevlinin kalemi izlediğini fark ettim, bu yüzden bunu yapmaya devam ettim ve sonra havaya fırlattım. Yere düşerken ona uzanıyorum ve diğer elimle pipomu alıp yazıcının altına kaydırıyorum. Müdürüm arkadaşımı sorgulamayı bitirdiğinde beni çağırdılar. Bizimle yapacaklarını anlayana kadar oturması için ona başka bir odaya kadar eşlik etmişti. Yazıcı odasından çıktım, ofisinin karşısında olduğunu gördüm, bu yüzden B-line'dan ofisine girdim ve otu alıp kitaplığın üzerine koydum. Polis, eşyalarımı araması için çağrıldı ve sürekli onun kokusunu alabildiğini söylediği için tökezliyor. Kelimenin tam anlamıyla baş burun seviyesinin gerisindeydi. Eşyalarımı 4 kez aradıktan sonra pes ediyor. Beni ofise kilitliyorlar ve polis müdürümle konuşurken beklememi söylüyorlar. Yaklaşık 5 dakika yalnız kaldığımda kitaplıktaki otu alıp masasının çekmecesine sakladım. Sonunda sarhoş olduğum için uzaklaştırma aldım ve anneme uyuşturucu sorunum olduğunu söylemeye çalıştılar ve rehabilitasyona gitmemi istediler. Annem yüzüne oldukça güldü ve ona bunun sadece marihuana olduğunu söyledi. Bir daha hiç duymadım ama öğretmen yıl sonunda ""istifa etti""."
"Neredeyse beş aydır birlikteyiz. Sorunu daha net hale getirebilecek bazı şeyler. Birbirimize yaklaşık 30 dakika uzaklıkta yaşıyoruz. Onun arabası var ama benim yok. İki otobüse binerek onu görmeye gidiyorum ve onun yerine ulaşmam bir saatten fazla sürüyor.

Dün gerçekten çok üzüldüm. Gün içinde ara sıra mesaj atarak bunu ona anlatıyordum. 5 civarında, onun evine gelip gelemeyeceğimi sormaya karar verdim. Bana arkadaşlarının onun yerine geleceğini söyledi. Ona gecenin geri kalanında yatakta yalnız kalmak ve paspaslamak istemediğimi söyledim. Gerçekten kötü bir gün geçirdiğim için gerçekten üzgün olduğunu söyleyerek cevap verdi. Dün gece ondan duyduğum tek şey buydu.

Üzüldüğünde onu her zaman destekleme eğilimindeyim. Evine gittim ve sadece üzgün olduğunda yanında olmak için evinin dışında iki saatten fazla bekledim (anahtarım yoktu).

Burada cumartesi sabah 10 ve bana mesaj atmasını bekliyorum. Ona yarın onu görmek istemediğimi (planlarımız vardı) ve dün geceyi kız arkadaşını rahatlatmak yerine arkadaşlarıyla takılarak geçirmeyi seçtiğini söyleyeceğim, bana önceliklerinin ne olduğunu anlatıyor.

Doğru şeyi mi yapıyorum? Bazı şeyleri atlamış olabileceğim için bana soru sormaktan çekinmeyin."
"reddit'in buradaki hikayemle özellikle ilgilenip ilgilenmeyeceğinden emin değilim...
Ben 19 yaşında bir [M]'yim ve 13 ay sonra kız arkadaşımdan ayrıldım. Birkaç hafta sonra, söz konusu ilişkiyi yeniden denemek ve yeniden başlatmak istiyorum.

Ayrılmaya karar vermemin nedeni, ilişkimizin kendi içinde harika olmasına rağmen mutsuz olmasıydı. Arkadaşlarımla (erkek ve kadın) takıldığımda veya orada olmasa bile onsuz eğleniyor göründüğümde kendini ihmal edilmiş ve yalnız hissetti. Arkadaşları var ama benimle aynı kapasitede değil ve her zaman benimle ve arkadaşlarımla takılmak istemiyordu.

Esasen, ilişkimizde giderek daha sağlıksız görünen bu dinamiği çözemediğim için ayrıldım. Mesele şu ki, onunla tekrar bir araya gelmeyi çok isterim ve bence çok iyi şartlarda bitmese de o da aynı şekilde hissediyor."
"Böylece koşmaya başladım.

Daha spesifik olarak, *koşucu* olma umuduyla C25k programına başladım. Bazen hala 3. haftanın son aralıklarını atlatamayacakmışım gibi geliyor. Ancak 1. haftadan sonra, zamanlayıcıya hiç bakmazsam koşmanın ne kadar tolere edilebilir olduğunu öğrendim. *(""Hâlâ O KADAR çok zamanım var? Fff."")* Bunun yerine, saate bakıp harika, motive edici şeyler düşünmezdim.

Bu yola başladığımdan beri, her Pazartesi cesaretimi toplayarak teraziye çıkıp kaderimle, hüsranımla, sayıların küçücük artışlarla hareket etmesini veya bazen hiç hareket etmemesini izleyerek yüzleşmek için cesaretimi toplardım. Rakamlar benim için bu kadar önemli olmamalıydı ama önemliydi. Cesaretim kırılır ve gerçekten ulaşmaya çalıştığım fitness hedeflerine odaklanmamı kaybederdim.

Ben de tartıya bakmayı bıraktım.

Tartının o zaman ne söyleyeceğini tahmin etmem gerekseydi, 2 ay öncesinden pek bir farkı olmazdı... ve sonra kaprilerim beni küçük düşürdü.

Bu yüzden, zamanla ne yazık ki yıkamada esneyen bu harika kaprileri bir süre önce aldım. Bu kaprileri çok sevdim. (Beğendiğiniz altları bulduğunuzda asla bırakmazsınız.) Başka bir çift bulmayı umarak mağazaya geri dönüyorum ve işte oradalar... son bir çift indirimli rafta duruyor, ancak etiketinde 2 beden yazıyor çok küçük. ""Gol"" kıyafetleri için mükemmel!

Yatak odamın mütevazılığında, bu bebeklerin içine girmek için ne kadar ileri gitmem gerektiğini görmek için bu kaprileri deniyorum. Baş döndürücü küçük benliğimin etrafına biraz gevşek bir şekilde oturduğunda hangi duygunun daha güçlü olduğunu bilmiyorum, dehşet mi yoksa zevk mi? Mutlu dansım hızla şuna dönüştü: *""Ergh... şimdi bana bu kadar uyan başka bir şey bulmalıyım...""* Bu, bulmanın ne kadar kolay olacağını anladığımda daha sonra mutlu bir dansa dönüştü. şimdi üzerinize tam oturan giysiler..."
"Uzun mesafeli erkek arkadaşımla (İngiltere'de yaşıyor ve ben Amerika'lıyım) bir yıldan biraz fazla bir süredir çıkıyorum, şimdi üniversitedeyim (İngiltere'de ama hala ülkenin zıt uçlarındaydım) ve oda arkadaşımla en iyi arkadaş oldum ve şimdi onun çocuğuna hamile olabilirim (geçen Cumartesi 13'ü itibariyle).

 Erkek arkadaşımdan ayrılmayı planlıyorum (hamilelik olayı yüzünden değil) Erkek arkadaşımla eskisi gibi hissetmiyorum ve bu uzun mesafe olayını sürdürmek zor ve pahalı. Ayrıca gelecek için farklı planlarımız var ve ben ondan daha oda arkadaşımla olan şey başlamadan önce ayrılmayı düşünüyordum.

Dürüst olmak gerekirse ondan çoktan ayrılırdım ama önceden plan yaptık ve Noel'i onunla ve ailesiyle geçirmek için tren biletlerini 3 hafta önceden almıştık, iki gün sonra ayrılıyorum. Artık geri çekilmek için çok geç ve biletleri iade edemiyorum.

 Ama hamile kalmaktan daha çok endişeleniyorum, bu beni korkutuyor çünkü hamile kalırsam annem muhtemelen okulu bırakıp eve dönmemi isteyecek ve bu isteyeceğim en son şey. Ayrıca kürtaj söz konusu değil, karşı olduğumdan falan değil, kesinlikle katılıyorum, şahsen ben asla yaptıramam. Ve evlat edinmeyi çok düşünüyorum ama bebeği hangi ülkede doğururum çünkü yine de çocuğun hayatından ayrı olmak isterim. Çocuğun annesinin onu asla istemediğini düşünmesi isteyeceğim en son şeydi. Gerçekten korkuyorum ve herhangi bir tavsiyeye ihtiyacım var. Teşekkürler beyler."
"AT&T aracılığıyla çevrimiçi olarak yeni bir telefon sipariş etti. E-posta yoluyla sipariş onayı aldım, ancak bir şey aramamı söyledi. Bu nedenle, aradığımda, aramanın bağlantısı kesilmeden önce bir süre beklemeye alındım. Bu, son 48 saat içinde üç kez oldu ve bu üç arama dışında yalnızca iki arama daha ""başarılı"" arama oldu (başarılı, yani telefonu kapatmadım ama yine de bana hiçbir şey söyleyemediler) - - - gerçek dışında Telefonun kapatılmaktan o kadar bıktığı için son aramada siparişimin iptal edilmesini talep ettim. Alacağını ve e-posta yoluyla onay alacağımı söyledi, ki bunu asla almadım. Yalnızca siparişimin iptal edilmediğini ve onları tekrar aramam gerektiğini söylemek için çevrimiçi sohbet desteğiyle iletişime geçtim. Beceriksizlik yüzünden **ÖFKE** içindeyim."
"Böyle bir ürünle ilgilenen var mı?

Bir zamanlar, Xbox ve PS3 denetleyicileri için bir temizleme kiti yapmak gibi bir fikrim vardı.
Kontrol cihazını açmak için özel olarak tasarlanmış birkaç alet ve çok hoş bir mikrofiber bezin yanı sıra aptal nadir Torx T8h tornavida içeren küçük bir kasa olurdu.

Fikri bıraktığımda prototip tasarımındaydı, Ancak şu anda piyasada denetleyicileri temizlemek için hiçbir şey bulunmadığına göre, bazı ebeveynler için hiç akıllıca olmayabilirdi. Yeni bir kontrolör için 50$ veya kontrol cihazının ömrünü uzatacak bir kite 20$ harcayın.

Onu çok benzersiz görünen bir ürüne dönüştürmeyi planladığım tasarıma biraz daha fazla. Şimdiye kadar çok popüler olan Call of Duty serisinden ""Bakım Paketi"" Tasarımını alıp kutunun dışında kullanacaktım. İçerideki her şeyin biraz militarist görünmesini sağlayın ve çok güzel grafikler ekleyin. Bu şekilde, temizlik malzemelerinden herhangi birini kullanmıyorsanız, yine de masanızın üzerinde duran bir COD bakım paketi gibi görünecektir. Hepimizin bildiği gibi, insanlar masalarında Figürinlerden Lego'lara kadar havalı eşyaları sever."
"Yaklaşık 7 ay önce taşındığım yeni dairemle ilgili kısa bir sorum var ama önce kısa bir hikaye anlatacağım. Şu anda içinde yaşadığım daireye ADA erişilebilir. Bilmeyenler için, daha büyük bir yatak odası, duvarla birlikte bir destek çubuğu olan daha büyük bir banyo, alçaltılmış raflar, ışık anahtarları, lavabolar ve tekerlekli sandalyedekilerin daha kolay erişmesi için kapıları çıkarılmış dolaplara sahip olan fiziksel engelli insanlar içindir. Zemin kattaki dairedir, ancak otoparktan/geçitten ön kapıya ulaşmak için hala yarım kat merdiven vardır. Bir arka kapı var ama bu, beton bir verandaya ve tekerlekli sandalye erişimi için küçük bir beton rampaya açılan sürgülü bir cam kapı. İşte sorun da burada yatmaktadır, sürgülü cam kapı dışarıdan kilitlenememektedir.

Bu beni düşündürdü, fiziksel engelli bir kişinin evini güvence altına alamadığı böyle bir şey yasal mı? Hiçbir şekilde engelli değilim ve muhtemelen bu yüzden yakın zamana kadar bunu düşünmedim, ancak yine de böyle bir şeyin yasa dışı olup olmadığını merak etmeme neden oluyor. Ve bildiğim kadarıyla, bu apartman kompleksinde benimkiyle aynı şekilde inşa edilmiş başka bir kompleksin yanı sıra ADA tarafından erişilebilir kiralık birkaç daire daha var. Özel müteahhit olan bir arkadaşımla konuştum ve bana bunun yasadışı olduğunu söyledi, ancak kendisi pek yasal bir otorite değil, bu yüzden kendi araştırmam için yardım isteyebileceğimi düşündüm."
"25 yaşındayım, İngiltere genç yaşlarımda (yani 18 öncesi) çok seyahat ettim. O 22 yaşında, 1 buçuk yıldır çıkıyoruz, Uni/Work yerleştirmesini bitirip seyahat etmek istediğine karar vermeden önce 4 veya 5 ay birlikte yaşadık. 6 ay kadar Oz'a gitti ve ben iyi maaşlı işimden vazgeçip onunla gitmek istemedim, sırf işsizliğe geri dönmek için

Sorun şu ki, seyahat etmeyi bırakmak isteyip istemediğini bilmiyor. Her zaman kariyeri nihayet başladığında (her yerde çalışabilirim) olduğu yere taşınmayı planladım ama bunun ne zaman olacağını söyleyemez. Bir bakıma beni beklettiği için kendini kötü hissediyor. Yerleşmek ve çocuk sahibi olmak istediğimi biliyor ve ""Ben gencim ve dünyadaki her şeyi görmek için tek bir şansım var"" ifadesini kafasından atıyor.

İkimizin ayrılacağı ve ikimizin de birbirimizi önemli ölçüde sevdiği bir durumu düşünemiyorum, bu yüzden sanırım sorum şu: Sence bu çözülebilecek bir durum mu? O uzaktayken ve ben evde beklerken, üzerindeki baskı ve suçluluk duygusu artacak mı? Bundan sonra ikimiz de birbirimizle birlikte olma hayallerimize (onunki seyahat, benimki aile için) hayır demediğimiz için birbirimize karşı bir tür kızgınlık mı büyüyecek?"
"Annem ve ben geçenlerde İspanya'da keyifli bir hafta geçirdik. Oradaki son akşamımızda, oradaki evdekinden daha ucuz olduğu için babamın ondan kendisine biraz tütün almasını istediğini hatırladı. Bu yüzden bir tütün dükkanı bulana kadar Madrid'in sokaklarında dolaştık. Dışarıda bekledim, bir süre sonra beni içeri çağırdı. Yirmi avro eksikti ve acil durumlar için bana 50 avro verdiğini hatırladı. Pasaport çantama, belime, kıyafetlerimin altına yerleştirmiştim. Havalimanlarında pasaportumdan çıkarken, pasaportumu çıkarmak için üstümü hafifçe kaldırmaktan ibaretken, bu akşam elbise giymeyi seçmiştim. Elbisemin altından çantama uzanmak, iç çamaşırımı bir İspanyol dükkânına teşhir etmek anlamına geleceği için, en uygun seçeneğin elimi elbisemin üzerinden aşağı daldırıp bir süre pasaport tutucunun fermuarını bulmak olduğuna karar verdim. banknotu çıkarıp fermuarı kapattıktan sonra yanlışlıkla elbiseyi yukarı çekmeden 50 euroluk banknotu tutan elimi yavaşça çekmek için. Bu, oldukça az sayıda bakış çekti ve kısa bir süre sonra ayrıldığım için minnettarım."
"MERHABA!

3 yıldır aynı hocaya sahibim.

Bu süre zarfında birçok ailevi ve duygusal sorun yaşadım. Babam gitti ve ben ciddi bir anksiyete bozukluğu geliştirdim.

Öğretmenim Bayan Smith tüm bu süreçte inanılmaz derecede yardımcı oldu. Çok uyumluydu ve babam gittikten hemen sonra testleri geri almama izin verdi.

O ve ben bunun hakkında biraz konuştuk ama çok fazla değil. 3 yıl boyunca her gün odasında arkadaşlarıyla öğle yemeği yedim.

Birkaç kez onun önünde ağladım ve sinirlendiğimde beni kontrol etti.

Çok büyük yardımı oldu ve onsuz neredeyse bu kadar başarılı olabileceğimi düşünmüyorum. O her zaman süper nazikti ve sınıfı ihtiyacım olan dikkatimi dağıtmaktı.

Minnettarlığımı ifade etmek için son gün ona vermek üzere bir mektup yazmak istedim. Yaklaşık bir buçuk sayfa uzunluğunda ve her yıl bana nasıl yardım ettiğinden bahsediyor. Ona bir rahatlık ve inanılmaz bir etki olduğunu söyledim. Bildiklerinin dışında kişisel meselelerle ilgili ayrıntılara gerçekten girmedim. (Aile dağıldı ve kaygı bozukluğu)

Bunu ona vermenin uygun olup olmadığını merak ediyorum. Bunu takdir eder miydi? Çok mu kişisel? Minnettarlığımı ifade etmenin iyi bir yolu mu? Öğretmenlerden herhangi bir girdi gerçekten iyi olurdu!"
"Kız arkadaşımla 3 yıldır çıkıyoruz. ""Köpek sevgimiz"" gitmiş olsa da ben herkesten çok seviyorum. Bununla birlikte, diğer insanlara karşı cinsel ve (daha az sıklıkla) duygusal çekimlerim var. Açık bir ilişki yaşamaktan bahsettik ama onun tek eşliliğe ihtiyacı var.

Kapana kısılmış hissediyorum: onu terk etmek bana çok büyük acı verirdi ama kalmak bana düzenli olarak acı veriyor.

Bu arzulara sahip olmak ne kadar yaygındır?
Bu tuzaktan nasıl kurtulabilirim?

Bunun, kimsenin bana verebileceği hiçbir bilginin olmadığı bir durum olabileceğinin farkındayım, ancak nasıl bir karara varılacağına dair küçük bir tavsiye bile yardımcı olabilir. Aylardır kendi başıma halletmeye çalışıyorum."
"Ben 17 yaşında bir kadınım ve o 21 yaşında bir erkek. Yaklaşık 4 aydır çıkıyoruz ve birbirimize deli gibi aşığız. Benden önce hiç kız arkadaşı olmadı ve bekaretini bile aldım. Hiç bir günden fazla ayrı kalmadık ve Austin'e gitme fikrinden bahsettiğinde, bu beni biraz kırdı. Ona her zaman arkadaşlarıyla takılması gerektiğini söylüyorum ve her ne yapıyorsa onu destekliyorum, bu yüzden elbette önemli değilmiş gibi davrandım ve ona onun için gerçekten heyecanlı olduğumu söyledim. ve kesinlikle gitmesi gerektiğini. Sesimden üzgün olduğumu duyabiliyordu ama inkar etmeye devam ettim.

SADECE 1 HAFTASONU GİDECEK. Sanki o kadar aptal hissediyorum ki onsuz 2-3 günü bile kaldıramıyorum. Kendimi çok yapışkan ve çaresiz hissediyorum. Ona %100 güveniyorum ama birlikte gittiği insanlara güvenmiyorum. Gidenlerden biri de hiç sevmediğim arkadaşı. Neredeyse her geldiğinde bana SON DERECE kaba davranıyor ve kız kardeşime kaba davranıyor ve hatta erkek arkadaşım için bir pislik. O kaba ve sürekli baştan savma sarhoş oluyor ve kavgalar çıkarıyor. O lanet olası bir kok kafalı, Tanrı aşkına.
Ve giden başka bir kişi de, nedense erkek arkadaşımdan hoşlandığına kendimi ikna ettiğim bu kız. Ona karşı gerçekten cilveli ve onun için evcil hayvan isimleri falan var. Bu konuda ne ona ne de kimseye güvenmiyorum.

Hepsinin ona kaba davranacağını ve oradayken ondan faydalanacağını biliyorum ama o bunu görmüyor. Ah, kendimi çok geri zekalı hissediyorum.

aşırı tepki verdiğimi söyle"
"Bunu kısa ve tatlı tutmaya çalışacağım. Üniversitedeki dönemin son birkaç haftasında bu adamla tanıştım. Temelde birlikte durdurulamazdık. Uyanık olduğumuz her saati birlikte geçirdik, maceralara atıldık, büyük bir enerji yumağıydık, her yönden çok benzerdik, inanılmaz inanılmaz seks.

Sorun şu ki, o profesyonel bir kayakçı ve yılın 3/4'ü aralıksız antrenman yapıyor. Ayrılmadan önce hiçbir şey hakkında konuşmadık ama bir süre telefonda konuşmaya, mesaj atmaya devam ettik.

Sonra bir şeyleri koparmamız gerektiğine karar verdik. Tekrar aynı yerde olmamız neredeyse bir yıl alacaktı. Kayak inanılmaz derecede duygusal olarak tüketicidir. İyiydi. Anladım, en iyisi buydu.

Ama onu kırmaya karar vereli bir ay oldu. Onu aşıyormuşum gibi hissetmiyorum. Elbette, burada veya orada geçici olarak iyi olan birkaç anım var, ama bunlar onu özlediğim gerçeğinden sadece küçük dikkat dağıtıcı şeyler. Son haftalarda neredeyse hiç konuşmadık. Bana bu kadar enerji veren, bana bu kadar harika uyan birini asla bulamayacağımdan çok korkuyorum. Onu aşmak isteyip istemediğimi bile bilmiyorum. Beni aşmak istiyor mu bilmiyorum."
"Bu, bazıları için açık olabilir, ancak mali durumumla ilgili çok daha iyi bir fikir edinmeme yardımcı oldu. Yıllarca faturaları ödemekle uğraştım, bazen düşük gelirden ama çoğu zaman düzensiz olduğumdan. Banka hesap yapılarımda basit değişiklikler yaptıktan sonra faturaları kaçırmıyorum, harcamalarımı azalttım ve harcamalarımı daha iyi anlayabiliyorum.

Hile oldukça basit. Tekrarlanan tüm harcamalarınız için bir çek hesabı açın. Ardından, hepsini otomatik ödemeye ayarlamaya devam edin. Çoğu zaman banka numaralarını birbirine bağlayabilir veya ödemeyi otomatikleştirmek için bir banka kartı kullanabilirsiniz. Bir bireye ödeme yapmanız veya çekle ödemeniz gerekiyorsa, çoğu bankanın planlanmış ödemeleri çekle gönderecek bir fatura ödeme özelliği vardır.

İlk başta bu hesaba fazla ödeme yapmanız gerekecek çünkü gider tahmininiz hatalı olabilir ve tamponlanmış bir bakiyeye ihtiyacınız vardır. Birkaç ay sonra, neredeyse tam olarak ihtiyacınız olanı ödeyebileceksiniz. Daha sonra tüm masraflarınızı karşılamak için otomatik para yatırma ayarını yapabilirsiniz.

Tebrikler, mali hayatınız artık tamamen otomatik. Şu faturayı ödemeyi hatırladın mı? Evet tamamen. Hesaplarınız incelendiğinde, çok fazla çevrimiçi depolama alanı için ödeme yaptığınız görülüyor. Google alanı ucuza satıyor. Hesapları birleştirin ve kaydedin. Beklenmedik bir faturayla mı karşılaştınız? Hesapta bol miktarda tampon var, telafi etmek ve devam etmek için biraz daha fazla ödeme yapın.

Tüm hesaplarınızı taşımak biraz zaman alabilir, ancak bunu bir kez yaptığınızda, organizasyonun faydaları çok fazladır. Ayrıca, hesaba ayda bir veya iki ödeme yaptığınızda (gelir elde ettiğinizde hemen ödeyin) geriye kalan harcama / tasarruf paranızdır."
"HS'deyken birkaç yaz boyunca bir tema parkında çalıştım. Üniversitede bir yıl daha geriye gittim ve eski bir amirim çok yüksek bir pozisyona terfi etmişti. Evine yakın oturuyordum ve bir ara takılmak isteyip istemediğimi sordu. Hiçbir şey düşünmedim. Karısıyla boşandığını biliyordum ve bara gitmek için bir bahane bulmak istediğini düşündüm.

Birkaç içki içtik ve bar kapanırken birkaç içki daha içmek için onun yerine gittik. Hızlı bir şekilde biradan yoğun bir şekilde dökülmüş karışık içeceklere geçti. Hayatı hakkında konuşmaya başladı ve bazı DERİN saçmalıklara girdi ve duygulandı. Aptal olmamaya çalışarak, belki yardım ettiğimi düşünerek dinlemeye devam ettim. Sonra ""Daha önce kimseye bu kadar yakın hissetmemiştim"" demeye başladı. ""Anlaşılır, ağır şeylerden bahsediyorsun"" dedim. ""Sana sarılmak istiyorum. Buraya oturmak istersen belki sarılırım"" diyerek devam etti. Ona bulunduğum yerde rahat olduğumu söyledim. Devam etti ve kibarca ayrılmak için ayağa kalktım ve melodisini hızla değiştirdi. Kapıda bana sarılmaya çalıştı ama ben bunu el sıkışmaya çevirdim. Kendimi kötü hissettim ama yapabileceğim pek bir şey yoktu. Patronumdan on yaş büyüktü, iki seviye yukarıdaydı ve en önemlisi ben heteroseksüelim.

Birkaç hafta sonra işyerinde derhal işten çıkarılmama neden olabilecek bir şey yaptım (kimsenin zarar görmeyeceği bürokratik güvenlik şeylerinden biri ama bu sadece bir kural). O gün sorumluydu ve ihlali daha hafif bir suçla değiştirerek işimi sürdürmeme izin verdi."
"Bu kızla ofis binamda tanıştım. Ofis binamda barista olarak çalışıyor ve o kahvehaneye düzenli olarak uğrarım. Son birkaç gün içinde onunla daha fazla konuşmaya geldim ve bu süreçte onun hakkında adı, eğitim geçmişi, yakın gelecek planları vb.

Henüz arkadaş sayılmadık ama siparişimi hatırlıyor ve birbirimize çarptığımızda birbirimizi selamlıyoruz (binanın aynı katına park ediyoruz).

Ona çıkma teklif etmeyi planlıyorum ama aynı zamanda arabasına bir not bırakmayı da düşünüyordum (kahve dükkanından daha önce aldığım bir makbuzu kullanarak). Not sadece harika kahve için teşekkür etmek ve harika bir hafta sonu geçireceğini söylemek içindir.

Benim ikilemim, çok fazla mı yoksa ürpertici olarak mı görülmeli? Daha önce park ederken birbirimizi arabalarımızda gördüğümüz için hangi arabayı kullandığını bildiğimi biliyor. Bununla birlikte, arabasına bir not bırakmak yine de uygun kabul edilir mi?"
"Bu yüzden babam son birkaç aydır bilinmeyen bir cilt rahatsızlığıyla mücadele ediyor. Birkaç doktor ziyaretinden, sevkinden, reçetesinden ve her ev çaresini ve losyonunu güneş altında denedikten sonra, devam etti. Derisi neredeyse deri gibidir ve yüzünden kollarına, göğsüne ve sırtına kadar çok kalındır ve derisinin altında boyun, ön omuz ve ön omuz boyunca çeşitli noktalarda büyüyen ve küçülen ağrılı yumrular veya nodüller geliştirir. üst kol. Bu topaklar bezelye büyüklüğünde başlar ve küçük masa tenisi toplarına dönüşür ve birkaç gün içinde tekrar küçülür.

Biyopsi yapıp ona tam olarak ne olduğunu öğrenebilmeleri için geçen hafta başlarında bu topaklardan birini çıkarmak için ayakta ameliyat olması için sevk edildi.

Bugün dikişlerini aldırmak ve bazı ön sonuçları öğrenmek için geri döndü. Doktor çok açık bir şekilde üzgün olduğunu ancak vücudundan aldıkları örneği ""kaybettiklerini"" söyledi. Hiçbir rücu teklif edilmedi ve babam dikişleri aldırdıktan sonra durum karşısında tamamen şaşkın bir şekilde ofisten ayrıldı.

Ameliyat/sevk, medicare ve ek sigortası tarafından karşılandı, ancak 92,00 $ hariç. Şimdi bu müstehcen bir miktar değil ama hiçbir şekilde iyi durumda değiliz. Ama babamın neyin yanlış olduğu konusunda hâlâ hiçbir fikri olmamasını ve şimdi büyük olasılıkla yakın gelecekte BAŞKA bir ameliyat geçirmek zorunda kalacak olmasını çok rahatsız edici buluyorum.

Reddit'te yapabileceğim bir şey var mı? Bu bir ihmal veya Malpraktis davası için gerekçe midir?

Buranın yasal tavsiye alma yeri olmadığını biliyorum ama benzer bir şey yaşamış veya tavsiye verebilecek birileri olmalı."
"Aptalca geldiğini biliyorum, bu çevrimiçi bir arkadaşlık ve ona depresyon teşhisi kondu, bunun tıbbi mi yoksa kendi kendine teşhis mi olduğunu bilmiyorum (ikisi de beni şaşırtmaz) Demek istediğim, zor bir hayatı oldu ve bunu anlıyorum ama sanki bir tavsiye verecekmişim gibi, o Muhtemelen yardımcı olacağına katılıyorum ama sonra yapmıyor ya da tam tersini yapıyor. Hangi değişiklik zor yani bebek adımları değil mi?

Şimdi konuya dönelim, her şeyden önce, o durgunluktan çıkmak istemiyor gibi görünüyor ya da belki de onu nasıl çıkaracağımı bilmiyorum. Her iki durumda da bu beni sinirlendiriyor ve onun milyonlarca kez duyduğu her şeyi söylemekten başka bir şey yapamıyorum. (İyi olacaksın, sadece yarını aramalısın... vb) ve bunu ona her gün söylemek istemiyorum çünkü duymak istediği şey bu olsa bile bunun hiç faydası olmayacak.

Ama sanırım asıl sorun, bununla nasıl başa çıkacağımı bilmemem ve bu beni kızdırıyor. Ve ona ne zaman tavsiye versem daha düşmanca geliyor, sanki daha önce duymuş ve işe yaramadı ama şekerle kaplamak yerine yara bandını yırtacağım. İşte o zaman, yardım etmek yerine şimdi sorun yaşamaya başladığımızda, sadece bir pislik gibi görünüyorum ve bunun onunla hiçbir ilgisi yok ama sadece ona değil herkese mesaj atmakta berbatım ve bu beni geri getiriyor ""umursamaz bir pislik"" olarak. Ve bana intihar girişimlerinden, kendini kestiğinden ve kendinden nasıl nefret ettiğinden bahsettiği için şaşkınım. İşte bu yüzden arkadaşlığımızı bitirmekten korkuyorum çünkü birbirimize hiçbir faydamız yok ama yine de umursuyorum..."
"Bunun en iyi alt dizin olup olmadığından emin değilim ama iPhone'umla İtalya'da bir restorandayım ve daha iyi bir şey bulamadım. AT&T'ye sahibim ve buradayken 500 metin için ödeme yaptım. Az önce at&t uygulamamı kontrol ettim ve 57/500 metin kullandığımı söylüyor, ancak gönderme ve alma arasında daha fazla olduğundan eminim. İkisi için mi ücretlendiriliyor yoksa sadece gönderim için mi?
California'daki erkek arkadaşıma mesaj atıyorum, onda Verizon var. Ben buradayken bana mesaj atması ücretli mi? Benden her iki şekilde de ücret alacağını ve aldığım 500'ün bunu karşılayacağını düşündüm ama şimdi sadece 57 kullandığımı söylediği için endişeliyim. Saymadım, daha fazla olduğundan eminim."
"Ben ve eski sevgilim 2,5 ay önce, bu kadar çok şey olduğu için kendini çok stresli hissettiği için ayrıldık, bu da onun bir ilişkiye hazır olmadığına karar vermesine neden oldu. Bundan sonra hafif bir temasımız oldu, ancak 4 hafta önce devam etmek için kesinlikle temas kurmadım. Bana 2 hafta mesaj attı, çünkü onu sosyal medyadan sildiğim için kızdı, ama sonra saygı duyması için bunun benim kararım olduğuna karar verdi.

Bir hafta sonrasına kadar doğruca NC'ye geri döndüm, bana mesaj attı, ayrıldığımdan beri benim için çok korkunç olduğu için özür diledi ve beni ne kadar özlediğini ve ne kadar üzgün olduğunu söyledi, duygularını göstermenin hiç bu kadar kolay olmamıştı. onun için güçlü bir nokta, bu yüzden onlara göstermeyi çok zor buldu. Bana ne kadar üzgün olduğunu ve her şeyin farklı olmasını dilediğini ve gerçekten arkadaş olmamızı umduğunu söyledi. Bundan sonra ona belki yakında her şeyin farklı olacağını söyledim ve o da kabul etti. Daha sonra gecenin geri kalanında sohbeti o yaptı, bu iyi, uzun zamandır düzgün bir konuşma yapmamıştık ve konuşmak iyi hissettirdi, aslında sonlara doğru aramızda olan şeyleri tartıştık ve artık sorun olmayacağı açık! O zamandan beri her gün konuşuyoruz.

Benim sorunum, hala ilgileniyor mu bilmiyorum, öyle görünüyor, ama dediğim gibi, duygularını ifade etmekte iyi değil ve her zaman oldukça açık sözlü olmuştur. Bir yerde akşam yemeği ayarlamak istiyorum, sadece küçük bir yakalama ve umarım bu, yavaş yavaş yeniden arkadaştan daha fazlası olmaya çalışmakla sonuçlanır, belki yine de değil, ama onun ne hissettiğine dair hiçbir fikrim olmadığı için bilmiyorum. sormak iyi bir fikir olsa da olmasa da! Sormak ve istemiyorsa işleri tuhaf hale getirmek istemiyorum, sadece masum bir şekilde arayı kapatmak isterdim, bu yüzden kesinlikle sadece olacaksa neden hayır diyeceğini bilmiyorum. arkadaşlar, ama yine de bu konuda çok gerginim."
"SO'm geçenlerde onu aldatmamın bir sakıncası olmayacağını söyledi. Bu ifadeyle ne yapacağımdan emin değilim. Asla hiçbir şekilde aldatmazdım, ancak o geçmişte yaptı ama kendini asla aldatmadı. Bunun nasıl bir his olduğunu anlayamadığını ama aramızda bir şeyi değiştirmediği sürece muhtemelen sorun etmeyeceğini söylüyor.

Bu, artık benden o kadar çok hoşlanıyor ki, aldatsam bile beni bırakmayacağı anlamına mı geliyor yoksa yapabileceği aldatmaya şimdiden bir bahane mi uydurmaya çalışıyor? Gerçekten kafam karıştı, kimsenin böyle bir şey söylediğini hiç duymadım. Her zaman birinden hoşlanırsan, onu gerçekten bu şekilde paylaşmak istemezsin diye düşünmüşümdür.

Herhangi bir görüşü takdir ediyorum!"
"Büyükannem depresyondan acı çekti ve hayatı boyunca kimseden bir kuruş bile borç almadı. Hayatını aşağıdan yukarıya inşa etti. Kadınların savaş sonrası klişeleri kırmalarının beklenmediği bir dönemde, bir sosyal güvenlik çalışanının ev hanımı olarak sonunda yayımlanmış bir yazar oldu. 50+ yıllık kocası 1996'da öldü. Son birkaç yılda ezici bir hastalık geçirdi ve kızları tarafından bir huzurevine yerleştirildi. Bugün alyansının parmağından çalındığını öğrendim. Hareketsiz ve acınası. Birisinin hayatında hiçbir değeri olmayan savunmasız, sakat, yaşlı bir kadının alyansını çalacak kadar alçalmasına daha çok kızıp üzülmeme karar veremiyorum."
"Bunu işleyen olayları açıklığa kavuşturmama izin verin. Sabah 4, bebek ""tatlım, gidip üstünü değiştirebilir misin? Kalkamayacak kadar yorgunum."" Sevgili kocam kalkıp oğlumun altını değiştiriyor ve sonra beslemem için bana veriyor. Bebek tekrar uykuya dalıyor, ardından kocam ve ben tekrar uykuya dalıyoruz. Bu sabah sabah 8'de bebek üstünü değiştirmek ve beslenmek için tekrar uyanıyor. Onun tulumunu yapıyorum ve bezin yanından koyu renkli bir şey çıktığını görüyorum. İlk düşüncem ""aman tanrım kaka yaptın ve bacağından aşağı geliyor!"" Bu yüzden, bunu temizlemeye başlamak için hemen bebek bezini açtım ve oğlumun küçük kahverengi maymun çorabını gördüm. Tabii ki sol çıplak ayağa baktığımda her şeyi doğruladı. Peki hangi bebek hatalarından suçlusunuz?"
"Arkadaşımın yanında olmaktan gerçekten keyif alıyorum ve onu vereceğim bir partiye davet etmek istiyorum. Ancak, onun sözde erkek arkadaşından gerçekten nefret ediyorum ve onun orada olmasını istemiyorum. Onunla ilk tanıştığımda onu bir önceki partime getirdi ve tamamen berbattı - yani sarhoş geldi, erkek arkadaşıma kaba davrandı, bana kaba davrandı ve onun ne kadar topal olduğumuz hakkında yorumlar yaptığını duydum. Onu evimize davet ettikten ve ona bedava yemek ve alkol verdikten sonra! O kadar iğrençti ki, kelimenin tam anlamıyla partiyi dağıttı... oradaki herkes onun tavrından hoşlanmadığını ifade etti ve insanlar aslında onun etrafında olmak istemedikleri için ayrılıyorlardı.

Bazı seçenekler:

Onu hiç davet etme: zor çünkü davet etmeyi planladığım başka bir arkadaşımızla yaşıyor ve birini diğeri olmadan davet edemem. Ben de davet edemem ama eminim dedikodudan duyacaklar ya da birileri sosyal medyada bir şeyler paylaşacak ve onları sevdiğim için onlara yalan söylemek istemiyorum.

Ona bu adamın berbat olduğunu söyle: biz iş arkadaşıyız ve bunu garipleştirmek istemiyorum. Ayrıca, diğer tüm arkadaşları ona zaten onun berbat olduğunu söylediler ve bu konuda çok kararlıydı.

Kulağa önemsiz geldiğinin farkındayım ama gerekmedikçe bu Martin Shkreli özentisinin yanında hiç vakit geçirmek istemiyorum."
"Ben ve kız arkadaşım çok yakınız ve şu ana kadar ilişki çoğunlukla harika oldu. Birbirimizle dalga geçmeyi ve şakalaşmayı seviyoruz ama bazen beni gerçekten sinirlendiren şeyler söylüyor. Ve mesele şu ki, beni kızdıracak kadar kızdırmaya çalışıyor çünkü benim üzülmemin eğlenceli olduğunu düşünüyor.

Bunu yapma şekli, beni okulda bir koç olarak bırakmakla ilgili şaka yapmaktır (biz ona koç Tony diyeceğiz). ""Oh, Tony'ye benden selam söyle, onu özlediğimi söyle"" veya ""Tony ve ben dün gece harika vakit geçirdik"" gibi şeyler söyleyecektir. Bu yorumların beni rahatsız etmesi aptalca geliyor çünkü koç Tony 50-60 yaşında ama yine de yakışıklı bir adam. Hiçbir şeyin olmayacağını biliyorum çünkü bu onun tipi bir adam değil ve o da bu tip bir kız değil. Ama yine de beni oldukça üzüyor/sinirlendiriyor. Küçük erkek kardeşim için benden ayrılmakla ilgili şaka yapacak ki bu da aptal çünkü o 12 yaşında. Ve sonra bazen ""seni tanımak güzeldi"" veya ""görüşmek üzere"" gibi şeyler söyleyerek ayrılmış gibi davranacak. okul civarında sanırım"" Yaptığı tüm yorumlar bu doğrultuda ve gerçekten onları kastetmediğini biliyorum ama yine de beni rahatsız ediyorlar. Ancak, ne zaman bu yorumları yapsa, ben çok üzülmeden genellikle durup durumu yatıştırmaya çalışır. ""Ah, biliyorsun sadece seninle oynuyorum"" veya ""Seni kızdırmanın komik olduğunu düşünüyorum"" gibi şeyler söyleyecektir.

Bu sözlere gerçekten üzülerek çok mu hassas davranıyorum? Bunları haftada en az 2-3 kez söylüyor ve bana göre çok hızlı eskidi.
Bunun 16 yaşındaki biri için kulağa aptalca geldiğini biliyorum ama ondan gerçekten hoşlanıyorum ve bu ilişkiyi olabildiğince iyi yapmak istiyorum."
"Babamla hiçbir zaman sağlam bir ilişkim olmadı. Sahip olduğum ilişki de oldukça iç karartıcı. Onu son 10 yılda bir kez değil dört kez şahsen gördüm (19 yaşındayım). Ben daha gençken doğum günü hediyeleri ve Noel hediyeleri gönderirdi ama yıllar geçtikçe mektuplar ve hediyeler gelmiyordu. Ardından telefonlar da kesildi. Dördüncü sınıftan dokuzuncu sınıfa kadar kafam o kadar karışıktı ki hiçbir şey yapmadım. Neler olduğunu ve benim hatam olmadığını bile anlayamayacak kadar gençtim. 9. sınıfta onu aramaya karar verdim. Aradığımda biraz konuştuk ve tabii ki daha sık arayacağına söz verdi. Ancak bir daha aramadı. Dört yıl sonra (üniversitedeki ilk yılım) onu aramaya karar verdim.

Benim şu an okuduğum okula gittiğini öğrenmiştim, ancak 6 hafta sonra okulu bırakmıştı. Onu aradığımda saatlerce konuştuk ve sonraki birkaç ay boyunca iletişimimizi sürdürdük. Bir gün ağlayarak beni aradı ve her şey için çok üzgün olduğunu ve şimdi hayatımda olmayı çok istediğini söyledi. Ancak, onu ziyaret etmek için Washington'a uçtuğumda bu durum değişti ve ben okula geri dönmek için ayrıldıktan sonra aramalarıma cevap vermeyi bıraktı ve aramaların hiçbirine geri dönmedi. Yetişkin olmak için ona, kendini rahat hissettiği oranda bir ilişkim olacağını açıklayan bir mektup gönderdim ve bugün bir yanıt aldım.

Kesinlikle hiçbir şey hakkında ALTI sayfalık yazılar yazdı. Hatta son yirmi yıldır onu seven tek kişinin yeni karısı olduğunu söyleyecek cesareti de vardı. Babamla bir ilişkim olmasını çok istiyorum ama aynı zamanda bana yaşattığı her şey için ona inanılmaz derecede kızgınım. Tüm bunlar için terapiye gittim ama hala ona ne yapacağım ya da söyleyeceğim hakkında hiçbir fikrim yok."
"Peki bu yaklaşık bir saat önce oldu. Ailemle bir restorandaydım. Yemeklerimizi sipariş ettik ve yemek için oturduk. Yemeğimizi bitirene kadar her şey iyiydi. Bu restoranda bize strafor tabak verdiler ve kuzenim tabağına ""kıçımı yala :)"" yazmanın çok komik olduğunu düşündü ve bu bana yöneltildi. Fazla düşünmedik ve atılacaklarını düşündük. Bu özel restoranda çöp kutuları yoktu ve onlara tabakları kendimiz vermek zorunda kaldık. Hiç düşünmeden ayrıldık. Bu kuruluşun sahibinden veya yöneticisinden ayrılmak üzereyken, onlara bıraktığımız not için geri gelmeyebileceğimizi ve artık geri dönemeyeceğimi söyledi. En kötü yanı, onlardan birinin okulumda bir öğretmen olması ve oldukça küçük bir kasaba olması. Yarının benim için ne sakladığına dair hiçbir fikrim yok ama umarım çabucak geçer."
"Merhaba. Uzun vadeli planlama, maliyet tasarrufu ve statü sembollerini göstermek yerine finansal güvenlik fikrini vurgulayan bir kişisel finans kitabı okumak isterim. Bunu karımla (dört yıllık) okumak istiyorum. Umarım bunu okurken kişisel finansal stratejiler hakkında pek çok tartışma yapabiliriz. Her zaman mali açıdan çok bilinçli ve tutumlu oldum, ama karım öyle değil. Hiçbir şeyi bütçelememiş veya planlamamış (ve iflas etmiş) bir aileden geliyor. Bir kitabı baştan sona okumanın ve tartışmalar yapmanın, sadece ders vermeye çalışmaktan muhtemelen çok daha iyi olduğunu düşünüyorum. Artı, onun sadece benim scroogery'mi empoze ettiğimi hissetmek yerine, tutumluluğun erdemlerini kendi başına görmesini istiyorum.

Sorun burada. O bir ahtropolog, şu anda doktora programında (ücretsiz eğitim artı maaş!). MND'yi iki kez okudum ama birkaç yıldır değil. Mali prensiplere odaklanmaktansa milyoner tasvirlerine kapılmasından korkuyorum. Hatırladığım kadarıyla, kitaptaki standart milyoner yaşlı, beyaz ve tutumlu, her şeyi yapan, evde oturan bir karısı olan bir erkek. Karımın kızmasını (ya da onun evde oturan bir anne olduğunu ima ettiğimi düşünmesini) ve kitabın sunduğu hiçbir şeyi kabul etmeyi reddetmesini istemiyorum. Mali ilkelerin sağlam olduğunu biliyorum, ama korkarım ki o bunları milyonerlerin tasviri aracılığıyla göremeyecek. Herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir."
"Reddit, eski erkek arkadaşım (25) ve ben (yine 25 yaşındayım) birkaç hafta önce ayrıldık. Telsiz sessizliği konusunda tamamen katı değiliz ama bunun için çok çabalıyoruz. 4-5 günde bir düşüyoruz.

Geçenlerde eski sevgilim konuşabilmemiz için buluşmak istedi. Beni özlediğini ya da en azından özlediğini düşündüğünü söyledi. Ama aynı zamanda, bir ilişki içinde olmayı özleyip özlemediğini de merak ediyor. Emin değil. Henüz devam etmemi istemiyor çünkü beni özlediğini anladığında çok geç olacağından ve benim de yoluma devam edeceğimden korkuyor. O sırada anlayışlı davrandım ve ona bu sorunu çözmesi için birkaç hafta süre vereceğimi söyledim. Onu hala çok seviyorum ve çok özlüyorum.

Reddit, bilmemek beni deli ediyor. İleri veya geri hareket edemiyorum. İyileşemiyorum ya da dayanamıyorum. Hangi yöne gittiğimi bilmem gerekiyor.

Hayatımda hiç bir sevgiliye ültimatom vermedim, kısmen genelde işe yaramadıkları için, kısmen de ben gerçekten öyle olmadığım için. Ancak bu durumda reddit, ona bir ültimatom vermek uygun mudur? Ona balık tutmasını mı yoksa yem kesmesini mi söyle? Harekete geçmesini mi yoksa gecekondu haklarını kaybetmesini mi söyle? Belirsizlikle daha fazla baş edebilir miyim bilmiyorum."
"Yani kocamın çok özel bir ayak fetişi var. Yaralı ayakları/kirli ayakları sever. Bir şeye basarsam veya kaldırımda çıplak ayakla veya uzun süre yürürsem, bu onun için büyük bir tahrik olur.

20 yıldır birlikteyiz ve ben de bundan biraz keyif alırdım. Ama çoğu zaman kendimi bir çift ayağa bağlı tanımsız bir vücut gibi hissediyorum. Fetişin tahrik olması için bir gereklilik olmasından nefret ediyorum -- bu bir fetişin temel tanımı, değil mi? Ayaklarımı ovmaya gittiğinde ya da onlara baktığında, kendimi her şeyden daha fazla kapalı hissediyorum.

Bu onun cinselliğinin öyle bir parçası ki, ona bu konuda dürüst olmaktan korkuyorum. Ama benim için o kadar rahatsız edici ki hiç seks yapmamayı tercih ederim."
"Erkek arkadaşım ve ben altı aydır çıkıyoruz ve bu sonbaharda birlikte yaşamayı planlıyoruz. O ve ben, yaz aylarında farklı eyaletlerde çalıştığımız için birbirimizi görmeyeceğiz ve o döndüğünde birlikte yaşayacağız. Onunla bu sıçramayı yapmaya yüzde yüz hazırım ama beni tereddüte düşüren şey, son zamanlarda bana olan aşkının dalga dalga gelip gittiğini ve yalnızken daha üretken olduğu için daha tatmin olmuş hissettiğini söylemesi. . Bu, bu şekilde birlikte yaşamanın ilişkimizi ya sağlamlaştıracağını ya da bitireceğini düşündüğü konusunu gündeme getirdi. Hala birlikte yaşamayı planlarken bunu gündeme getirmenin biraz garip olduğunu düşünüyorum ... Birlikte üretkenlik eksikliği nedeniyle ilişkimiz biraz sallantılı. Birlikteyken, sadece birlikte OLMAK isteriz: arkadaşlar, okul vb. tarafından rahatsız edilmek değil. Sadece birbirinizin şirketinde olun. Bu hem sınıflarımıza hem de arkadaşlıklarımıza zarar verdi. Bu da ilişkiyi bozdu. İkimiz de birlikte geçmişimize baktığımızda, bunun harika olduğunu ancak gerçekte ne kadar az şey yaptığımızdan dolayı olabileceği kadar büyük olmadığını söyledik. Sadece, eğer o bu konuda çok sert hissediyorsa ve ilişkimiz bir verimsizlik geçmişine dayanıyorsa, bunun ilişkimizde atılacak doğru adım olmadığından endişeleniyorum.
Aranızda bu durumda olan var mı? Ve düzeltmek için ne yaptın? Veya düzeltilebilir mi?"
"Bilmiyorum burası benim yerim ama bu kıza ne söyleyeceğim konusunda tavsiye alabilirsem denemeye değer.

Ben(18f), berbat bir adamla(22m) çıkan bir arkadaşım(17f) var ve o bunu görmüyor gibi. Bu adamla yaklaşık 10 aydır görüşüyor. Kuzeydeki kulelerde çalışıyor ve 21 gün evden ayrılıyor ve ardından 7 gün evde kalıyor. Son 10 aydır, ne zaman işte olsa ona eve gelir gelmez ona bağlanacağını ve resmi erkek ve kız arkadaş olacaklarını söylüyor. Ne zaman bu, onu kendisiyle cinsel bir şeyler yapmaya ikna etmek için bir yalandı Birkaç ay boyunca, eve gelir gelmez ona evlenme teklif edeceğini söylemeye bile başladı, ama eve geldiğinde ""yapmadı"" para'.

Birbirlerini gördükleri süre boyunca, diğer erkekleri gören ve onlarla takılan flört web sitelerinde bulundu. Geçen gün ""dürüst bir tartışma"" yaptılar ve birden fazla kadınla yattığını itiraf etti. Şimdi bu süre zarfında bağlı olmadıklarını biliyorum ama her gün ona onu sevdiğini ve ""o mükemmel bir kadın vb. birbirine asla güvenemeyecek mi?Bütün bu sosyal ağ şifrelerine sahip olmakta ısrar ediyor ve o evdeyken sürekli telefonunu elinde tutuyordu.

Keşke bu kıza yardım edebilseydim; ailesi temelde yok ve ne isterse yapmasına izin verin, ona rehberlik etmesi gereken tek kişinin ben olduğumu hissediyorum.

Ayrıca... 15 yaşında bir kız kardeşi var ve bu pislik küçük kız kardeşinin arkadaşlarını Facebook'a ekliyor ve onlarla flört ediyor/onlara vuruyor. Ona bir hastalık da verdi, tedavi edilebilirdi ama yine de .. Neden bunlar onun için kırmızı bayrak değil?? Bir kez daha bunun bana düşmediğini biliyorum ama kalbim onun için kanıyor ve bu kıç tarafından sürekli incinmesini izleyemem."
"5 yıl önce üniversiteden hiç borcum olmadan mezun oldum (İngiliz Edebiyatı bölümünde okudum, bir numaralı hata), sonra bir yüksek lisans programına başlamak için büyük bir öğrenci kredisi alarak hepsini çöpe attım ve ardından bıraktım.

O zamandan beri yoluma çıkan yarı zamanlı işler ne olursa olsun çalışıyorum. Kendime, okula geri dönersem, önce paramı biriktireceğime ve kendi yolumu ödeyeceğime söz verdim çünkü sebepsiz yere bu krediye borçlu olduğum için kendimi çok aptal hissettim.

Ama son zamanlarda hayatımda ne yapmak istediğime karar verdim. Bu yola başlamak için okula geri dönmek istiyorum, ancak şu anki işim saatte 10 dolardan az ödüyor ve gerçekten başlamak için yeterince para biriktirmenin ne kadar süreceğini hayal edemiyorum.

Artık ne yapmak istediğimi bildiğime göre, eğitimimi finanse etmek için kredi almalı mıyım? Yoksa borç konusundaki suçluluk ve tereddütlerim mantıklı mı? Şu anda perişan halde olduğumu biliyorum, ama hiçbir şeyin garantisi yok ve daha sonra hala düzgün bir iş bulamazsam kendimi daha fazla sefalete ve hatta daha derin bir borca ​​hazırlamış gibi hissediyorum (istiyorum) öğretmen olmak için okula geri dönüyorum ve bazen yeni öğretmenlerin iş bulmasının zor olduğunu biliyorum). Zaten sahip olduğum dereceyle istikrarlı ve düzgün bir iş bulmayı gerçekten göremiyorum. Herhangi bir tavsiyeye minnettar olurum."
"Bunu üzerimden atmalı ve topluluktan bazı tavsiyeler almalıyım.

Kız arkadaşım ve ben yaklaşık 5 aydır uzun mesafe yapıyoruz ve 1 yıldır çıkıyoruz. Haziran ayında yine aynı şehirde yaşayacağız, bu yüzden bir LDR'yi denemeye karar verdik.

Birlikte geçirdiğimiz zaman harikaydı ve genellikle birkaç haftada bir uzun hafta sonları görüşüyoruz.

Birkaç ay önce kız arkadaşımın beni aldattığını öğrendim (bir kulüpte başka bir adamla öpüştü). Ona son bir şans vermeye karar verdim ama tamamen dürüst olursam, olanlardan beri ilişkiyi eskisi kadar ciddiye almadım.

Bu hafta sonu onu görmeye gittim (onu 3 haftadır görmemiştim). Ona çiçek, çikolata ve sevgililer günü kartı aldım. Günün çoğunu arkadaşlarıyla geçirdi ve karşılığında bir kart bile almadım. Akşam ona güzel bir akşam yemeği pişirdim, sonra biraz tartıştık ve o akşamın geri kalanını arkadaşlarıyla takılarak geçirdi.

Söylemeye gerek yok, bu sabah oldukça bıktım ve 2 haftalık bir ""deneme ayrılığı"" başlattım. Gerçekten üzgündü. 2 hafta boyunca konuşmayacağız ve sonra bitirmek ya da devam etmek konusunda karar vermek için buluşacağız.

Burada tamamen makul mü davranıyorum yoksa aşırı hassas mı davranıyorum? Açıkçası onu parça parça seviyorum ve yukarıdaki metin onu gerçekten kötü bir şekilde gösteriyor - ama bunlar benim anladığım şeyler. Seks hayatımız da harika değil. Hafif bir soğuk algınlığı var ve bu hafta sonu sevişmedi (3 hafta boyunca görüşmedikten sonra bile)."
"Reddit hesabımı bildiği için çöpe at.
8 aydır birlikteyiz, neredeyse 9. Birlikte yaşamayı planlıyoruz. O harika bir kız ve eminim onunla yaşamak istiyorum.

ANCAK.....

Ona mektuplar yazdığım ve onun için ""bayat"" şeyler yaptığım bir durum var (aradığım terim bu mu emin değilim, üzgünüm, ingilizce benim ana dilim değil), ona çok uzun ve romantik metinler yazıyorum, bunun gibi şeyler o.....ona her gün onu sevdiğimi söyle, güzel olduğunu vs... Ve sevdiği şeylerden bir tanesini söylemesine ve benim için onu deli etmesine rağmen, aynı şeyleri yapmıyor.

Evet, bazen bir kartla ya da bir ayrıntıyla beni şaşırtıyor ama öyle bir noktadayım ki, bazen ""Seni Seviyorum"" demesem, o söylemiyor. ayrıca bana kendini ifade etmenin çok zor olduğunu itiraf etti ve sadece benimle değil, tüm hayatı boyunca aynıydı, ama bana teşekkür ediyor çünkü bu yönünü geliştirmesine yardım ediyorum.

Daha anlamlı olmasını, her gün bana beni sevdiğini, özlediğini söylemesini istiyorum, onunla bunun hakkında konuştum ve elinden gelenin en iyisini yaptığını söylüyor ama ben ileriye doğru büyük bir adım görmüyorum ya da hissetmiyorum.

Bunu büyütmekten vazgeçmek için ne yapacağımı bilmiyorum ama daha açıklayıcı olursa çok sevinirim. Bazen böyle olması gerektiğini düşünüyorum ama bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum.

Ne yapabilirim?

Şimdiden teşekkürler, /r/relationships!"
"Erkek arkadaşım, geçen yıl benim için oldukça zor bir dönemde bana destek olan harika, ilgili bir adam. Mart ayı civarında 'resmi olarak' bir araya geldik ve ben onunla gerçekten bir insan olarak ilgilenmeye başladım.

Özetle, onu fiziksel olarak hiçbir zaman son derece çekici bulmadım, ancak görünüşlerin ötesine bakabildim ve onu bir insan olarak takdir edebildim. O zamandan beri son birkaç ayda biraz kilo aldı. Bir tür yarım yamalak bir şekilde kilo vermeye çalışıyor ve onun için orada olmamı istiyorum… ama sıkı çalışmasına rağmen kilo vermediğinden şikayet etmediği bir gün geçmiyor. Ve açıkçası, her gün onun sızlanmalarını dinlemek son derece sinir bozucu.

Şahsen, birkaç yıl önce yaklaşık 15kg (33lbs) verebildim ve hala ağırlığı uzak tutabiliyorum ve kendimi sağlık konusunda oldukça bilinçli ve neyin işe yarayıp yaramadığı konusunda bilgili olarak görüyorum. Bu yüzden bazen daha az rafine karbonhidrat yemesini ve daha fazla kardiyo/mekik yapmasını öneriyorum. (Asıl endişesi göbeğidir.) Dinlemeyi reddedecek ve işe yaramadığını ve vücudu bu şekilde çalışmadığı için nasıl sadece onu şişmanlatacağını söyleyecektir."
"3 aydır bir erkekle çıkıyor. Dürüst olmak gerekirse, daha çok FWB tipi bir anlaşma gibi görünüyor. Bazı günler bana çok mesaj atıyor, bazı günler ondan zar zor haber alıyorum. Haftada en az iki kez takılıyoruz. Bazen randevulara çıkarız, bazen sarılıp televizyon izleriz. Benden kız arkadaşı olmamı istemedi ve bana 1. günden itibaren bunu birine sormasının biraz zaman aldığını söyledi.

Facebook'ta birinin bana yaratıcı bir şekilde çıkma teklif ettiğini yayınladım ve bana temelde ""Biz özel değiliz ama Facebook'ta tarihler hakkında paylaşım yaptığınızı görüyorum, sadece seks sırasında prezervatif kullanmalı mıyız merak ediyorum?""

Özel olduğumuzu veya olmadığımızı asla açıkça söylemedik, bu yüzden öyle olduğumuzu varsaydım.

Onun açısından kafam karıştı. Eğer özel değilsek, başka insanlarla görüşüyorsan bu prezervatif kullanmamız gerektiği anlamına gelmez mi? Neden sadece diğer insanlarla görüşüyorsam bu gerekli olur?
Yoksa bu aslında başka biriyle görüşmediğini mi ima ediyor?

Ah Reddit. Nasıl devam edeceğim?"
"9 yıldır eski sevgilimle kötü bir ilişki içindeydim. Son 4 yıldır bekarım.

Yakın zamanda tekrar çıkmaya başladım ve bir tetikleyicim olduğunu fark ettim ve bunun üstesinden gelmek istiyorum.

Eski sevgilim bir seri dolandırıcıydı ve genellikle işten kadınlarla oluyordu. Sonunda anladım ki, ne zaman ""işten arkadaşım""dan söz etse, gerçekten işteki hangi kızı beceriyorsa onu kastediyordu.

Çıkmak ve harika bir adamla tanışmak için çok hızlı ilerleyin. Kadın iş arkadaşlarından bahsettiği zamanlar hariç. Beynimde onlarla yatıyor olması gereken aptalca bir tetikleyiciyi harekete geçiriyor. Bundan nefret ediyorum ve bu beni gerçekten rahatsız ediyor. Nasıl gitmesini sağlayabilirim?"
"[Bu, başarmaya çalıştığımız şeyin bir videosudur.](

Okulumda şu anda bir Sony HVR-HD1000u var ve bununla karşılaştırıldığında videolarımız o kadar iyi değil. Işıklandırma ve renk düzeltme gibi şeylerin oldukça büyük bir rol oynadığını anlıyorum ama o zaman bile videolarımızın asla o kadar temiz olmadığını hissediyorum. Genellikle 720p klipleri kameramızdan alamıyorum ve sahip oldukları ağır çekim, yanına bile yaklaşamayacağımız bir şey.

Olası bir *sorun*, nedense kamerayı bilgisayara bağlamak için firewire kullanamıyoruz, bu yüzden bandı temelde onu oynatan bu şeyde oynatmamız gerekiyor ve ardından çalan kaseti yakalıyoruz. Bunun muhtemelen çok büyük bir sorun olduğunu düşünüyorum çünkü bu, bir arkadaşınıza Skype'tan ekran kapatarak bir film göstermeye çalışmak gibi.

Öyleyse, HVR-HD1000u'yu bir kenara atıp bir Canon T2i (YouTube'da gördüğüm örneklerden ve o videodan kliplerden oldukça kaliteli görünen daha ucuz bir DSLR) almalı mıyız yoksa Sony'yi kullanmaya devam mı etmeliyiz?"
"Tüm başvurularım gönderildikten sonra, en erken yaklaşık 6 hafta içinde bekleyerek sabırla yanıt beklemeye başladım.

Daha iyi okullardan birinden birkaç saat önce koşulsuz kabul edildiğime dair bir e-posta okuduğumda yaşadığım şoku anlayabilirsiniz.

İlk işim babamı aramak oldu, sesimden orgazmik bir Niagara Şelalesi gibi katıksız bir heyecan döküldü.

(Senyor FU'yu takdim ederek) Mutluluktan delik deşik bir halde sevinçten yerimden fırlıyorum, dizlerimi içeri çekiyorum (yemin ederim biraz takılma zamanım var) ve dizlerimi dışarıya doğru uzatıyorum.

Sol ayağım yere, tamamen sol serçe parmağıma değiyor. Ve çöktüm.

Sanki Şeytan'ın kendisi orayı cehennem için yeni bir yer olarak denemeye karar vermiş gibi sol bacağıma bir ağrı saplandı. Sanki ayağıma dikenli oltayla cinsel saldırıda bulunuyordu.

Bir saat kendi kendime güldükten sonra doktora gitmeye karar verdim, sigorta bilgilerimi verdim ve röntgen çektiler. Doktor, küçük parmağımı hareket ettiremediğim için ayağımı kırmış olabileceğimi söylüyor, ancak bu bir kırık veya daha iyisi şiddetli bir burkulma olabilir."
"Temel olarak, onunla bir sohbet sitesinin bu dalışında tanıştım, başlangıçta rol oynamak için ve ikimiz de bir şekilde takılıp kaldık, iyi arkadaş olduk. Yaklaşık iki ya da üç yıl önce benim ""erkek arkadaş"" malzemesi olduğumdan bahsetti, biz de denemeye karar verdik. O büyük bir Otaku'ydu ve bir süre için güzeldi. Eğlendik, fotoğraf alışverişinde bulunduk. Bir gün buluşmanın hayalini kuruyordu. (Onun... anti-sosyal sorunları var. Tüm söyleyeceğim bu)

Tüm ilişkilerde olduğu gibi bizim de zorlu dönemlerimiz oldu ve ben bizi bir arada tutmak için elimden geleni yaptım. Ama geçen hafta daha da kötüleşti ve aptal olarak adlandırılmaktan bıktıktan sonra, bir veya iki gece önce mecazi olarak kendimi geri ittim. Ona bazı sert sözler söyledim .. ve sanırım kader mühürlendi.

Daha dün gece bitirdik ve bana da kızan ortak bir arkadaşına (yine kadın) e-posta gönderdi ve benimle tüm iletişimini kesmek için ona katıldı."
"Onlara sesleniyor musun yoksa ""eğlenmelerine"" izin mi veriyorsun?

Arkadaş grubumun bir parçası olan bir kız var. Ondan pek hoşlanmıyorum ama her zaman bir grupta seni yanlış şekilde okşayan biri vardır. Onunla ilgili en büyük sorunum sürekli yalan söylemesi. Bazen en anlamsız şeyler hakkında.

Abarttığında ya da düpedüz bir bok uydurduğunda çoğunlukla sessiz kalıyorum ama bu sabah beni gerçekten kızdırdı. HS'de aynı teknoloji okulu aşçılık sınıfına gittik. Sınıfımızda ölen bir adam vardı. Bu yıllar önceydi. Şimdi bir arkadaşımız ailesinde bir ölümle uğraşıyor ve yalancı diğer arkadaşımızın gördüğü desteği ve ilgiyi kıskanıyor mu bilmiyorum ama o küstahça HS'de ölen bu adama erkek arkadaşı dedi. Sadece bu da değil, sanki sahip oldukları destansı bir aşkmış gibi anlatmışlar. Cesur bir surat takmaya ve diğer tüm saçmalıklara devam ediyor. Temelde tavsiye sunmak için hayali deneyiminden yararlanıyor.

Onu o zamanlar hatırlıyorum. Hiç çıkmadılar. Doğru hatırlıyorsam, aslında onun için bir çeşit orospuydu. Genelde onun bariz saçmalıklarına tahammül edebilirim, ama bu adamı dikkat çekmek için ya da ondan kurtulmak için kullanmak beni gerçekten rahatsız ediyor. Sakinleşmek için biraz zaman ayırırsam bu kadar sinirlenmeyi bırakırım diye düşünmüştüm ama üzerinden 3 saat geçti ve hala bunun gerçekten berbat olduğunu düşünüyorum.

Böyle insanlara nasıl davranılır? Onları çağırıyor musun? Büyük bir kavgadan başka neyi başaracağını tam olarak bilmiyorum ama kendimi daha iyi hissedebilirim... yoksa barışı koruyup öylece akışına bırakmak mı daha iyi?"
"Bu adam ve ben 3 aydır takılıyoruz. Birlikte çalışıyoruz ve bundan önce birkaç yıldır birbirimizi tanıyoruz.

Haftada bir veya iki kez seks de yapacağımız bir takılma olarak başladı. Sonunda bana çıkma teklif etti, teklif etmeye çalışmama rağmen ödediği sinemaya ve akşam yemeğine gittik. Oradan, her gün kısaca da olsa mesajlaşmaya yükseldi ve son birkaç haftadır haftada üç veya dört kez takılıyoruz. O süper sevecen ve ister işte, ister takılırken daha küçük şeyler olsun, her zaman bana yardımcı olacak şeyler yapıyor.

Yine de şu anda kafam karıştı çünkü Pazartesi gecesi onun evinde takıldık ve ikimiz de çok yorgunduk, bu yüzden gerçekten derin bir sohbete girmedik. Biraz takıldık, televizyon izledik ve sonunda uykuya daldık. Genellikle iki günde bir takılırız ya da en azından bunun için bir çaba gösterilir. Dün gece ne yaptığını görmek için ona mesaj attım ve garip bir ruh hali içinde olduğunu ve havanın altında hissettiğini söyledi. Bunun konuşmanın sonu olduğunu düşünerek daha iyi hissettiğini umduğumu söyleyerek cevap verdim. Bu gece için henüz bir şey yapıp yapmadığımı sordu ve ben de herhangi bir planım olmadığını, sadece onunla takılmayı düşündüğümü söyledim. ""Bunu daha önce planlıyordum, üzgünüm :("" yanıtını verdi.

Ne düşüneceğimi şaşırdım. Bunu fazla mı düşünüyorum ve o sadece kötü bir hafta mı geçiriyor? Yoksa bu bir solgunluğun başlangıcı olabilir mi? Sanırım ben de hayal kırıklığına uğradım çünkü babası bir haftalığına gitti ve ev ona kaldı, bu yüzden yanlış bir şekilde birden fazla takılacağımızı tahmin ettim, ki bu da kararımı gölgeliyor diye endişeleniyorum. durum.

Takılmak için ona tekrar mesaj atmaya çalışmalı mıyım? Ya da sadece ona izin verin ve benimle iletişime geçip geçmediğini görmek için bekleyin."
"Erkek arkadaşım, biri aynı odayı paylaştığı dört erkekle yaşıyor, Max. Birkaç gün önce, neredeyse ayrılmamıza neden olan hararetli bir tartışmaya girdik. Yapmadık çünkü sahip olduğumuz sorunların çoğu, gününün çoğunu video oyunları oynayarak geçiren 22 yaşındaki bir sarhoş olan Max yüzünden. Max'in bir işi yok, sınıfa gidiyor ve ailesinin parasıyla yaşıyor, çoğu ot yemeye ve dışarıda yemeye gidiyor. Max'in etkisiyle erkek arkadaşım daha çok oyun oynamaya ve sigara içmeye başladı. Max'in ricası üzerine, arka kapıdan içeri girmek, birinin kapıyı açması için pencereyi çalmak, fazladan yedek kıyafet getirmek gibi onu rahatsız eden bazı şeyleri yapmaktan vazgeçtim. bu talepler yeterince makul ama yine de ilişkime stres getirdiler. Onun dışında iyi anlaşıyoruz.

Erkek arkadaşımla kavga ederken Max'e ""işe yaramaz bir pislik"" dedim. Gereksizdi ve kesinlikle pişmanım ama dürüsttü. Ancak, dışarıda olmamıza rağmen erkek arkadaşımın diğer oda arkadaşlarından biri sigara içmeye geldiğinde kulak misafiri oldu ve Max'e söylediklerimi anlattı. Erkek arkadaşım benden Max'ten özür dilememi istemiyor ama belli ki benden bunu yapmamı istiyor.

İşte benim sorunum: Max'ten özür dilemeyi umursamıyorum ama muhbir oda arkadaşının en başta Max'e bir şey söylememesi gerektiğini düşünüyorum. Sözlerim diğer insanlar için değildi ve diğer oda arkadaşı, Max ve benim çoğunlukla iyi anlaştığımızı biliyor. Diğer oda arkadaşıma kızmaya hakkım var mı?"
"Gerçekten heteroseksüel olduğunu düşünüyorum ama sadece deniyordum. İçiyorduk. Cilveli bir arkadaşlığımız var ama bence o sadece ilgiden hoşlanıyor. Ona daha önce onun seksi olduğunu düşündüğümü ve bunu çok iyi oynadığını söyledim.

İçiyorduk ve Game of Thrones izliyorduk ve bir Dany seks sahnesinden sonraydı ve şovda kimi sevdiğimiz hakkında konuşmaya başladık ve elimi tuttu ve bana ne kadar sert olduğunu göstermek için kasıklarına koydu. Onunla gittim ve bir şeyler başlattım.

Gerçek seks kısmını gerçekten hatırlamıyorum, bayıldım ama aramızda olduğunu biliyorum. Bazı şeyleri hatırlıyorum. Ertesi gün yatağımda onunla uyandım, ikimiz de çıplaktık. Duşa girdim ve çıktığımda o gitmişti.

O zamandan beri bana gerçekten tuhaf davranıyor. Şaşırmadım, bir hataydı ama benimle konuşmamasından ve bana bakmamasından nefret ediyorum. İşini kolaylaştıracaksa, hiç olmamış gibi davranmaya hazırım, ama cidden bana tek kelimelik cevaplar veriyor ve bana bakmıyor bile."
"3 yıldır birlikteyiz, 1.5 yıldır birlikte yaşıyoruz. Ben İranlıyım, o beyaz. Ailem beni (ve dolayısıyla onu) doğum günleri, Şabat vb. aile etkinliklerine davet edecek. Erkek arkadaşım (ona Z diyelim) geçmişte onlar tarafından saygısızca davranıldı. Örnekler arasında onun önünde Farsça konuşmaları, Z tokalaşmak üzereyken yüzünü çevirmesi vb. Harekete geçmek istiyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum. Sessiz protestoda hiçbir etkinliğe katılamadık ama kimsenin neden sürekli katılmadığımızı soracağı garanti değil (ailem ne söyleyeceğimi pek umursamıyor gibi görünüyor). Çoğu etkinliğe katılabiliriz, böylece sorun sonunda kendi kendine çözülür, ancak Z'nin etkinlikler sırasında rahatsız hissetmesini istemiyorum. Peki... Buradaki en iyi seçenek nedir? Konuş, hiçbir şey yapma, tamamen başka bir şey mi? Şimdiye kadar bazı etkinliklere katıldık ama hepsine değil."
"Tamam, bazı eski bilgiler, ben 18 kadınım, gerçekten harika kızlarla gerçekten harika birkaç ilişkim oldu! Şu anda birindeyim (2 ay oldu) ve daha mutlu olamayacağımı söylemeliyim. Kız arkadaşım isteyebileceğim en harika şey ve bir insandan bekleyeceğimden çok daha fazlası. Hiç mutsuz değilim, hiç sıkılmadım (seksten de.. bu sadece.. inanılmaz), gerçekten ilişkiyle ve nasıl olduğuyla ilgili hiçbir sorunum yok!

Olduğu söyleniyor .. neden hile yapmayı düşünüyorum? Gerçekten *gerçekten* yüksek bir cinsel dürtüye sahip olduğumu biliyorum ama onunki de oldukça yüksek. Harika çalışıyor ve ne yaptığından/nasıl yaptığından hiç şikayet edemem.

Her zaman, her ilişkide, aldatma dürtüsü hissettim. İlişkimi bitirmek için değil, bunun kötü olduğunu *bildiğim* için. Bu yüzden yapmak istiyorum? Burada sadece fikir arıyorum, belki başka biri de aynı düşüncelerle karşı karşıyadır? Kontrol edebildiğim rüyalar görüyorum ve her zaman kız arkadaşımı rüyamda göreceğim ama bazı geceler rüyalarımda hile yapacağım. Beni vuran bir duygu var, ""evet.. Bunu yapardım. Kötü.. ama yapmak istiyorum.""
Belki bir not olarak, kötü şeyler yapmak her zaman ""fantezilerimin"" bir parçası olmuştur. (bir öğretmenle seks..koç..evli kadın..başka birinin beni aldatması) Belki de sadece kötü şeylere ilgi duyuyorum?

Yine de asla yapmazdım! Kız arkadaşımı seviyorum ve onu asla üzmek istemem. Sadece bunun ne anlama geldiğini/herhangi bir tavsiye veya düşünceyi merak ediyorum. Herhangi bir sorunuz da cevaplayabilirim! Bu karışık düşünce trenini okuduğunuz için teşekkürler!"
"Sık sık takılıyoruz, birbirimizin arkadaşlığından tamamen zevk alıyoruz ve ilişkimizde gerçekten herhangi bir sorun yaşamıyoruz. Güzel vanilya. Ama son zamanlarda beni rahatsız eden küçük bir şey, bana onunla takılmak isteyip istemediğimi sorması.

Bir partiye veya ortak arkadaşlarımızdan bazılarıyla dışarı çıkacaksa, genellikle bana gelmek isteyip istemediğimi sorar. Ama sorduğunda - ve sanırım bunun farkında olmadığı bir şey - orada olmamı gerçekten istemiyor gibi görünüyor. Örneğin, orada olmamı istediğini asla açıkça belirtmez, genellikle sadece ""Hey, bir parti var"" veya ""Hey, gelip x & y ile takılmak ister misin"" şeklindedir. Ve hayır dersem ve bir tür sebep gösterirsem, gitmem için asla mücadele etmez. Evet ya da hayır dediğimde asla gerçekten herhangi bir duygu göstermiyor. Sadece ""tamam"" der ve devam eder. Gitmemi istediğini açıkça belirttiğini hiç sanmıyorum. Son zamanlarda bununla ilgili hissettiğim şey, gitmemem konusunda tamamen sorun yokmuş gibi davranması ve mecbur olduğunu hissettiği için, onun erkek arkadaşı olduğum için sorması.

Sormasına ve neredeyse her dışarı çıktığında bana haber vermesine bayılıyorum ama bunu bu şekilde söylediğinde kendimi çok özel hissetmiyorum. Birazdan konuyu açacağım ve ona beni rahatsız ettiğini söyleyeceğim ama önceden tarafsız insanlardan bazı girdiler istedim. Çok fazla araştırıyor olabilirim, emin değilim."
"Her ay ziyaret edebildiğim uzun süreli bir ilişkide 8 aydır birlikteyiz. Bana seks yaptığımızda zevk almadığını söyledi ve ilk başta bunun beni birkaç ay önce cinsel açıdan çekici bulmayı bıraktığı için olduğunu söyledi. Bana sevimli olduğumu ve kişiliğimi sevdiğini ama onu cinsel olarak uyarmadığımı söyledi.

Ben sıska bir adamım, biraz kısa 5 ""7 ve ortalama / ortalamanın altında görünüyor.

Bundan gerçekten incindim ve bunu konuşmaya çalıştık ama konuşmayı bıraktım ve yattım. Ertesi sabah beni çekici bulmadığını ama beni memnun etmeye çalışma kaygısı ve seksin verdiği acı nedeniyle seks yapmaktan zevk almadığını söyledi. Ayrıca doğum kontrol ilacının cinsel dürtüsünü etkilediğini düşünüyor. Tüm bu açıklamaların beni incinmekten korumak için geri adım attığını hissediyorum, ancak sebep onlar da olabilir.

İlişkiden önce ikimiz de bakireydik ve geçmişte seks onun için gerçekten acı vericiydi. Şu anda onun açıklamasına inanmak benim için zor ve ilişkimizin romantik/seks tarafının gerçeğe veya karşılıklı duygulara dayanmadığını hissediyorum. Seks hayatımızı iyileştirmek için çalışmaya devam etmek istediğini söylüyor."
"Veya sözde ""yasal olarak zorunlu"" 30 dakikalık ücretsiz yemek molamı işverenime karşı cezai rücu olmaksızın çalışmayı seçebilir miyim?

Eyalet dışından bir holdingin sahibi olduğu bir New York gazetesinde tam zamanlı yazıyorum. Saat ücreti alıyorum. İşyerim sendikalı değil (bir nedenden dolayı posta odası hariç).
 
Pensilvanya'dan bir [yazıda] r/BrainStewYumYum'a verilen açıklamaya benzer görünen bana verilen açıklama, önceki bir denetimin şirketi yemek molalarına uygun şekilde izin vermediği için para cezalarına ve geri ödemeye maruz bıraktığıydı.

Çağrıların öngörülemezliği ve yetkililerin program kısıtlamaları ve genellikle gayri resmi, kaotik program göz önüne alındığında, kesintisiz bir yemek molası için nadiren zamanım oluyor. Tabii ki yerim, ancak genellikle sekiz saatlik bir süre boyunca bile anında küçük porsiyonlar halinde, genellikle altılı bir arabada evde kahvaltıdan sonra öğle yemeğinden başka bir şey değildir.

Esasen haftada 3 saat kesintisiz mola veriyorum. Saatte 13,50 Dolar gibi önemsiz bir rakamla, bu yaklaşık 2.000 Dolarlık önemli bir yıllık kayıptır. İhlal nedeniyle üç sözlü uyarıyla tehdit edildim, dördüncüsü disiplini yazılı uyarıya yükseltecek.

Bu konuda şirketin kendi kendini ilan ettiği iş yeri tüzüğünün insafına mı kaldım yoksa İş Kanunu'na göre çalıştığım süre için ödeme almama izin veriliyor mu?"
"Doğrulanmamış akıl hastalığım nedeniyle ayrılmadan önce kız arkadaşımla bir buçuk yıl çıktım. İkimiz de yapılacak en iyi / en kötü şeyin bu olduğunu anladığımızda, cehennem gevşek kavgalar çıkardı ve gözyaşları döküldü.
 
Teşhis konuldu. Yüksek narsisizm özelliklerine sahip MPD'm var. Bütün bir buçuk yılın bir yalan olduğuna ve benim onu ​​hiç sevmediğime inanıyor. que daha fazla kavga ve gözyaşı ileri geri.

Ayrı kaldığımız yıl boyunca arkadaş olmaya çalıştık çünkü ikimizin de pek çok kahkahası ve ortak noktamız var ama o yıl beni geri istedi ve kafamın içinde onun için birini bulmasının daha güvenli olduğunu biliyordum. yeni, onu geri istememe rağmen.

Şimdiden bugüne, yeni birini buldu ama birlikte hissettiğimiz bağ, ışık nihayet sönmüş gibi gitti. Acı verici çünkü o artık tamamen farklı biri ve ben ne yapacağımı ya da hissedeceğimi bilmiyorum.

Arkadaş mı kalayım, her şeyi koparayım mı yoksa başka bir şey mi yapayım?"
"Bu yüzden bol miktarda balığa göz atıyordum. com'a bugün sadece lulz ve belki de bazı sahneler için geldim.... bir sürü kız profiline rastladığımda....
neredeyse tamamı 'eğitim: bir tür üniversite/kolej' idi ve sonra mesleğe bakıp kasiyer, hostes LMAO gibi boklar görüyorsun, neden üniversiteye gidip sonra da böyle boktan bir işe sahipsin ki..... her şeyden önce Seninle ilgileniyordum bile, üniversiteyi ya da üniversiteyi bitiremeyecek kadar aptal bir piliçle bile çıkmazdım.
? siktir et o boku"
"Tek kullanımlık hesap ve bazı ayrıntıları oldukça belirsiz bıraktı. Gerekirse genişletebilirim.

Bir haftadan biraz daha uzun bir süre önce internette tanıştık ve birkaç mesajdan sonra buluştuk ve ertesi gün taşınacağı için geceyi birlikte geçirdik. Ertesi sabah, uzun mesafeli bir ilişkiyi (4 saat uzakta) denemeye karar verdik ve o zamandan beri her gün saatlerce skype yapmaya başladık.

Bu süre zarfında bana aşık olduğunu ve benimle evlenmek istediğini söyledi. Şaşırmıştım ve bunun hakkında biraz daha konuştuktan sonra, hisleri konusunda kesinlikle ciddi ve normalde çıktığı erkeklerle bunu yapmadığını söylüyor. İkimiz de tacizci bir ebeveyn geçmişinden geliyoruz ve hayatta pek çok ortak yönümüz olduğu kadar ortak hedefleri de paylaşıyoruz. Onda bir potansiyel olduğunu düşünüyorum ve onu çok seviyorum ama daha sadece bir hafta oldu. Bu süre zarfında, geçmiş ilişkiler, seks, aile, hedefler vs. gibi hemen hemen her şey hakkında da çok açık olduk."
"Az önce Virgin Mobile'ın müşteri hizmetlerini ararken ilk deneyimimi yaşadım ve hiç iyi şeyler duymamıştım; korkunç müşteri hizmetleri itibarları, neredeyse onlara kaydolmamı engelliyordu. Bu yüzden, benimle konuşan temsilci inanılmaz derecede sabırlı, yardımsever ve espri anlayışına sahip olduğunda hoş bir şekilde şaşırdım; Hesap numaralarım hazır değildi, faturamdaki bazı şeyleri nerede bulacağımı bilmiyordum vs. ama sabırlıydı ve homurdanmadı. Sonunda, büyük yardımı için ona teşekkür ettiğimde ve amiri ile konuşmak istediğimde, yüzünde bir gülümsemenin patladığını duyabiliyordum. Danışmanı iltifatımın ödüllendirileceğini söyledi."
"Neredeyse 10 yıldır tanıdığım karşı cinsten bir arkadaşım var. Tam açıklama - 9 yıl önce olduğu gibi BİR KEZ sarhoş olarak çıktık. Ve birkaç yıl önce ikimiz de bekarken öpüşmüştük. Ve yine içme. Bunun yanında arkadaş kaldık. Sadece 10 dakika arayla yaşıyoruz, ancak bir SO'm olduğu ve ikimizin de birbirimizi çekici bulduğumuz için takılmıyoruz.

2 yıldan az bir süredir SO ile birlikteyim. Birbirimize ilgi duymamıza rağmen en iyi arkadaşımı tutmak istemek yanlış mı? Bu, her şeyi anlattığım mutlak en iyi arkadaşım. SO'mu aldatmadım/aldatmayacağım. Arkadaşlığımı SO'mdan saklamıyorum. (Ve evet, SO bir kez takıldığımızı ve bunun birkaç yıl önce öpüştüğümüzü biliyor.)

SO'nuz dışında biriyle konuşmayı tercih ederseniz, insanların bunun duygusal aldatma olduğunu söylediğini duydum. Bu her zaman doğru mu? Bu arkadaş benim garip sosyal şeyleri, hastalıklı ve genellikle uygunsuz mizah anlayışımı ve reddit takıntımı anlıyor.

Arkadaşımı aşırı cinsel olarak düşünmüyorum... ama onları düşündüğümde aptal gibi gülümsüyorum. Ve her gün konuşuyoruz. İkimizin de başka biriyle konuştuğundan daha fazla. Bu, en iyi arkadaş hakkında hissetmenin normal bir *yetişkin* yolu mu ve ben çok fazla endişeleniyorum ve onlar karşı cinsten oldukları ve toplum bunun kötü olduğunu söylediği için bir tuhaf oluyorum?"
"Bu aşamada yaklaşık iki aydır kız arkadaşımla çıkıyorum, yani o kadar uzun değil. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ama şimdiye kadar onun hareketlerini yorumlamak benim için bir hız treni oldu.

Rastgele hediyelerle beni şaşırtmak gibi benim için harika şeyler yaptı ve ilk beyzbol maçında olduğu gibi onun için gerçekten önemli olan tarihlerde ona eşlik etmemi istedi. Ön sıra koltuklardı ve babası ve erkek kardeşleri beyzbolu SEVİYORLAR. Yine de beni aldı. Bu benim için gerçekten çok şey ifade ediyordu ve bunun gibi çeşitli şeyler onun benden gerçekten hoşlandığını düşünmeme neden oluyordu. Artı, gerçekten iyi görünümlü bir kız (peşinde pek çok erkek var), bu yüzden benden hoşlanmasaydı benimle kalmak zorunda kalmazdı.

Bununla birlikte, kafam fena halde karıştı çünkü bir buçuk ay boyunca her gün mesaj atıp konuşmaya başladık ve birdenbire o temelde yeryüzünden ayrıldı. Son zamanlarda zor bir özel hayat yaşadığını ve çok ama çok meşgul olduğunu biliyorum, bu yüzden bunun da işin bir parçası olduğunu düşünüyorum. Bazen bu, iki veya üç gün boyunca bana mesaj atmamak / geri aramamak anlamına gelir ve artık neredeyse hiç konuşma başlatmaz. Meşgul olmanı anlıyorum. İki işte çalışıyorum ve tam zamanlı bir öğrenciyim ve hala onunla konuşmak için zaman buluyorum, bu yüzden bu tür bir acı veriyor.

Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve pes etmeden önce bu işi halletmek için elimden gelenin en iyisini yapmak istiyorum ama şu anda ne yapacağımdan emin değilim. Son üç haftadır, onun hayatındaki son önceliğin ben olduğumu hissettim. Beni gözden kaybediyor olabilir, ama sonra birdenbire bana ne kadar tatlı olduğumla ilgili şeyler yazacak.

Cidden, burada ne var?"
"Bundan önce iki ciddi ilişkim oldu, ikisi de kadınlarla. Benim biseksüel olmamla ilgili bir sorunları yoktu ve bu ilişkiden önce de bilinen bir şeydi -- ilk kız arkadaşım da biseksüeldi.

Şimdi bir erkekle ilişkim var. Yaklaşık bir aydır özeldik. Bu sorunla hiç karşılaşmadım, sana geldim Reddit.

Bu bilmesi gereken bir şey mi? İlişkideki katılımcılardan birinin biseksüel olup olmadığına bakılmaksızın, hetero bir ilişkiyle gerçekten alakalı mı?

Gerekli olduğunu düşünüyorsanız, sizce doğru zaman ne zaman? Sanırım en büyük korkum bu yüzden onu kaybetmek. Kim olduğumla iyi olan biriyle birlikte olmam gerektiğini biliyorum ama bu adamdan gerçekten hoşlanıyorum ve bunu öldüren şeyin cinsel yönelimim olmasından nefret ediyorum."
"Tüketici elektroniği ve hizmetlerindeki insanların bilgi eksikliği beni dehşete düşürdü. 10 yıldan fazla bir süre önce TV sattığımı hatırlıyorum ve bir keresinde bir müşteriye AV kabloları arasındaki farkı ve neden 1080i düz cam hdtv için bileşen video istediğini açıklıyordum, çünkü o zamanın en iyi görüntüsü olduğu için ona satmaya çalışıyordum.

Başka bir müşterim sözümüzü kesti ve s-videonun en iyisi olduğunu düzeltti. İkisi arasındaki farkı açıkladım ve o hala s-videonun bir hdtv için bileşen videodan daha iyi olduğunu ve bilmesi gerektiğini, Time Warner için çalıştığını ve bu konuda eğitim aldığını savundu. Bu 10 dakika devam etti. Kafamı duvara vurmak istiyordum.

On yıl öncesine hızlıca ilerleyin ve alt kattaki komşum az önce bana ""Time Warner'lı bir adam kancasını tamir etti"" dedi. Ne demek istediğini sordum çünkü zaten tüm ev sinema sistemini kendim kurdum. Teknisyenin hdmi kablolarını komponent video kablolarıyla değiştirdiğini çünkü ""hdmi çöp ve komponent video en iyisidir"" dedi. *yüz avuç içi* Şimdi o kadar berbat ki, hepsini düzeltmem sonsuza kadar sürer.

Bu nasıl mümkün olabilir? Bu ""sektör uzmanları"" nasıl bu kadar eğitimsiz? Yepyeni teknoloji konusunda eğitimsiz oldukları da söylenemez. Yıllardır olan şeylerden bahsediyoruz."
"Yardıma/tavsiyeye ihtiyacım var. Şimdi 22 yaşındayım, bu yüzden arkadaşlarımın çoğu üniversite için farklı eyaletlerde. Çoğu zaman endişeliyim, bir arkadaşımla dışarıdayken yalnız kalmak için can atıyorum ve çok içe kapanık olabiliyorum. Neredeyse her şey bu şekilde eğlenceli hale getirilebileceğinden, büyük arkadaş gruplarıyla takılmayı seviyorum. Ancak, konumum nedeniyle, bu neredeyse hiç böyle değil.

Çok uzun zamandır arkadaşlarımdan hiçbirini görmedim veya konuşmadım. Düzenli olarak görüştüğüm tek kişi kız arkadaşım. Konuştuğum arkadaşlarım var ama gerçek yakın arkadaşım yok. Yalnız hissetmekten şikayet ediyorum ama bir arkadaşım takılmak isterse, bunu düşündükçe neredeyse midem bulanıyor. Bu, arkadaşlarımın mesafeli davrandığımı veya arkadaşlıklarına değer vermediğimi düşünmelerine neden oluyor.

Ben ve diğer 1 arkadaşım yalnızken çok garip. Yapacak eğlenceli bir şey yok. Çoğunlukla sessiz garip konuşmalar.

Herhangi bir tavsiye?...herhangi bir şey? Bende ne olduğundan emin değilim.

Teşekkür ederim,
-Heather"
"Hey millet,

Önümüzdeki ay benimle aynı yerde çalışan arkadaşımın yanına taşınmayı düşüneceğim. Geçen dönem mezun oldum ve bu hareketli durum uzun zaman oldu. İlk başta kız arkadaşıma potansiyel olarak taşınacağımı söylediğimde (şu anda yaşadığım yerden sadece bir saat kuzeyde), önce ondan birlikte yaşamasını istemediğim için çok kızdı. Hâlâ Üniversitede (şu anda yaşadığım yerin bir saat güneyinde) ve daha sonra Enstitü'ye (başka bir eyalete) taşınmayı planlıyor. O da Uni'de yurtta kalıyor, bu yüzden sanırım bu kararı düşünürken çok fazla varsayımda bulundum. Başlangıçta buna kızdığında, bunun yerine birlikte yaşamamız için orta yolun ne olacağına baktım. Tam olarak ortada buluşsaydık, ikimizin de okula ya da işe bir saatten fazla gidip gelmesi gerekirdi. Ayrıca lisansüstü okul için para biriktirmeye çalışıyor çünkü lisansüstü okul masraflarını kendisi karşılıyor. Yurt masrafları da bursuyla karşılanıyor. Birlikte yaşamanın bir sonraki adım olduğunu anlıyorum ve birlikte yaşamak ve bu deneyimi yaşamak harika olurdu, ama bana ekonomik açıdan pek mantıklı gelmedi. Hala hafta sonları görüşebiliyoruz ve hatta isterse hafta sonları orada kira ödemeden yaşayabilir. Onunla bu soruna nasıl bir çözüm bulabilirim? Uzlaşmaya ve bir çözüm bulmaya hazırım (ve arkadaşım birlikte yaşamamızı gerçekten umursamıyor, bu bize mantıklı geldi çünkü aynı yerde çalışacağız, bu yüzden biraz tasarruf etmek istedik).

Yaklaşık 1 yıldır çıkıyoruz."
"Benim [19f] ilişkiler, flört ve hatta gerçek anlamda aşık olmayla ilgili herhangi bir deneyimim yok. Oldukça dışa dönük ve arkadaş canlısı olan [20m] sınıf arkadaşlarımdan biriyle arkadaşım. Sık sık alıngan olur ve beni öğle veya akşam yemeklerinde onunla yemeye davet ederdi. Nasıl biri olduğu hakkında bir fikrim olmasaydı, muhtemelen bazı varsayımlarda bulunur ve umutlanırdım. Her zaman düşüncelerimi kontrol etmeye çalışırım ve sonuçlara atlamamaya veya duygularımı alışılmadık bir yere götürmemeye çalışırım (umarım ne demek istediğimi anlamışsınızdır).

Her neyse, bu gece erken saatlerde (bazı üyelerle birlikte) bir org toplantısından yurtlarımıza geri döndük ve sokak oldukça karanlıktı. Karanlıktan korkan arkadaşım (20f) gömleğine sarıldı. Aldırmadı ve biz de bunu bir sorun haline getirmedik çünkü hepimiz onun böyle olduğunu biliyoruz. (Bunu bana çok yapıyor)

Gerçekten bunu bir sorun haline getirmedim ama bir şeyler hissediyorum. Bilmiyorum. Ne olduğu hakkında bir fikrim var ama umarım sizlerden fikir alabilirim çünkü bu tür şeyler bana gerçekten yabancı geliyor ve en azından neler olup bittiğine dair hiçbir fikrim yokken biraz rahatsız oluyorum."
"merhaba reddit,
Sorum şu: Aşktan vazgeçmek, bir ilişkinin normal seyrini sürdürdüğünün kesin işareti midir, yoksa aşk yeniden alevlenebilir mi?
2 yıllık kız arkadaşım geçenlerde bana beni sevmesine ve bana değer vermesine rağmen son 3 aydır aşık olmadığını söyledi. 'Kıvılcım' onun için gitti. Şu anda ne yapmak istediğimizi çözmek için birbirimizden zaman ayırıyoruz. Çalışmak istediğini ve çalışmasını gerçekten çok istediğini ve benim hakkımda tekrar böyle hissetmek istediğini söylüyor. Kabul etmemin akıllıca olup olmadığından emin değilim çünkü işe yaramazsa daha fazla incinmek istemiyorum. Her zaman çok olgun ve güvene dayalı bir ilişkimiz oldu ve sorunlarımızı çözme konusunda iyi bir beceriye sahibiz. Ama fiziksel çekiciliğin isteyerek geri getirebileceğin bir şey olduğundan emin değilim.
Öyleyse sevgi dolu, ilgili, güvene dayalı bir ilişkideki 'kıvılcım' yeniden alevlendirilebilir mi? Bu sadece ilişkide yeni bir aşama mı? Yoksa sadece kaçınılmaz olanı mı uzatıyoruz?"
"Satır sonları ile ayrıntılı olarak açıkladığınızdan emin olun.
Bu benim reddit'teki ilk gönderim, gramerim/biçimim bir yabancıysam özür dilerim;). Tamam, yaklaşık iki hafta önce kendimi biraz azgın hissediyordum ve içimden sıcak ya da değil indirip bazı kızlara bakmak geliyordu. Facebook üzerinden giriş yapmak zorunda kaldım ve bir arkadaşımı gördüm, bu yüzden profiline tıkladım ve ortak arkadaşlardan oluşan bir ağ vardı. Yani arkadaşımın bir arkadaşı vardı, onun da bir arkadaşı vardı, bu gerçekten sevimli kızla arkadaştı (üzgünüm, kafa karıştırıcıydı) ve nedense profiline girdim ve kikini gördüm. Gece geç saatlerde onu Kik'e ekliyorum, okuldan önce uyandığında beni ekliyor. Anında anladık ve bütün gün okulda ve sabaha kadar (1:00) birbirimize mesaj attık. Daha sonra hafta sonunun geri kalanını ve tüm bu haftayı konuştuk. Yakında bir film ve biraz yemek için buluşmaya karar verdik. Birkaç saat sonra bana arkadaşının zihinsel bir çöküntü yaşadığını söyledi (bu yaklaşık 3 saat önceydi) ve geçen hafta neredeyse kendini öldüreceğini itiraf etti. Histerik olan bayan arkadaşımı teselli ettim ve onu neşelendirmek için arkadaşını da getirip getiremeyeceğini sordu. İşte burada, onun depresif arkadaşıyla birlikte ilk randevumuzu yapıyoruz. Herhangi bir ipucunuz var mı, çünkü bildiğim kadarıyla, ilk buluşma genellikle bu koşullar altında değildir. Teşekkürler!"
"İşte anlaşma, bu kızla yattım ve sonrasında çokça takıldık. Tüm bu süre boyunca bir ilişki aramadığımı çok net bir şekilde ifade ettim (ve bununla, bu kelimeleri ona defalarca söyledim demek istiyorum.). Her neyse, ilgimi kaybetmeye başladım, bu yüzden eskisi kadar konuşmuyorduk. Bir hafta sonra, hiçbir iletişimin olmamasından sonra, ondan neden hoşlanmadığım konusunda ağlayarak / sızlanarak beni aradı. Yani doğal olarak dafuq orospu gibiyim?, ama burada işler daha da çılgınlaşıyor. Ona nasıl kızgın ve taciz ettiğimi düşündüğü hakkında bana rastgele mesaj atmaya başladı. Bir kadın dönemine asla kaba veya taciz edici bir şey yapmadım. Ayrıca ilişkimiz konusunda dürüst olduğumdan beri bana bu kadar kızmaya hakkı yok gibi hissediyorum... ayrıca arkadaşlarına onun erkek arkadaşı olduğumu söylüyor... WTF! Bu kişiden nasıl kurtulacağınıza dair herhangi bir ipucu var mı?"
"Geçen yıl zor bir yıl geçirdim. Eski sevgilimi unutuyordum ve şimdi kendimi başka biriyle buldum. Neyse ki bu, geçmişi geride bırakmak için büyük bir adımdı. Sonunda şu anki kız arkadaşım dışında başka birini düşünmeyi bıraktım. Ancak doğum günümü unuttu. Üzüldüm ve ona beni böyle yalnız bırakmasıyla iyi olmadığımı söyledim. Yorgun olduğunu ve o gün benimle hiçbir şey yapmak istemediğini iddia etti. Onunla birkaç gün konuşmadım, o kadar üzüldüm ki beni tamamen görmezden geldi. Onunla bu konuda yüzleştim. Kavga etmek istemediğini ve bu ilişkinin artık istediği gibi olmadığını söyledi. Sinirliydim.
Birinin sürekli ""seni seviyorum"" deyip ertesi gün seni çöp gibi atmasından hoşlanmıyorum. Kendimi çöp gibi hissettim. Bu yüzden bir süre onunla konuşmadım ama sonunda arkadaş olarak birlikte takıldık. Arkadaşken öpüştük ve hatta seviştik. Tekrar benimle gerçekten ilgilendiğini düşündüm. Dün gece ondan kız arkadaşım olmasını istedim, hayır dedi. Sonra ondan gitmesini istedim. Nedeni beni sevmesiydi ama eskisi kadar değil. Ayrılmadan önce, randevulara devam etmek istediğini ancak bazı şeyleri düşünmek için daha fazla zaman istediğini söyledi. Ortak bir arkadaşı ona benimle tekrar çıkıp çıkmayacağını sordu ve evet dedi ancak henüz bir ilişkiye hazır değildi. Onu görmeye devam etmeli miyim emin değilim. Dün gece bana hayır dediğinde kalbim paramparça olmuş gibi hissediyorum. Şimdilik onu görmeden bir hafta yalnız kalmak istiyorum. o haftadan sonra ilişkimize devam etmem gerekip gerekmediğine dair hiçbir fikrim yok. Ne yapmalıyım?"
"Hey Millet. Bu kızla birinci sınıf öğrencileri için düzenlenen bir etkinlikte tanıştım. Uzun lafın kısası, numarasını aldım, bir hafta önce bir randevuya çıktık ve bence oldukça iyi geçti (gerçi sadece sarılmayla sonuçlandı, sanırım sorun değil çünkü onu sadece birkaç gündür tanıyorum) . Mesajlaşmaya / aramaya başladık ve benden hoşlandı (uzun düşünceli yanıtlar, ünlem işaretleri, tuhaf emoji). Bir hafta önce ona ikinci kez çıkma teklif ettim ve evet dedi. Tarih bugün, ikinci birinci sınıf öğrenci buluşmamızın ertesi günü olarak belirlendi, ben de ona ""Seninle arka arkaya iki gün geçirebildiğim için şanslı değil miyim?"" buna olumlu yanıt verdi.

İkinci randevumuz bugün, başka bir ilk yıl buluşmasının ertesi günü olacaktı. Buluşmada onunla pek flört etmedim ama eve geldiğimde ona ""Erken kalkmalıyım çünkü öğleden sonrayı özel biriyle geçirecek kadar şanslıyım! Gece"" gibi bir şeyler söyleyen bir mesaj gönderdim. !"". Kısa bir süre sonra görüşemeyeceğini söyledi çünkü kız kardeşi (onunla yaşamıyor, yalnız yaşıyor) matematik ödevlerini bitirmediği için onu cezalandırdı. Onunla yaşamıyorsa ablasının onu nasıl cezalandıracağını sorduğumda ""ona her şeyi anlattı"" dedi. Bunun saçmalık olup olmadığından tam olarak emin değilim çünkü aldığı bu kursla gerçekten meşgul (hatta dün geceki buluşmada çalışıyordu). ""Başka bir zaman bu çok kötü"" dedim.

Şimdi ne yapacağımdan gerçekten emin değilim. Yarın tatile gidiyorum ve muhtemelen ona mesaj atmayacak ve bugün bana mesaj atmadı. Bu gece ona mesaj mı atsam yoksa ondan vaz mı geçsem bilemiyorum. Neden yanlış yaptığımdan gerçekten emin değilim çünkü buluşmadan önceki gece bana gerçekten ilgi duymuş gibiydi. Ben ne yaparım? Şanssız mıyım? Neden aniden fikrini değiştirdi?"
"Merhaba Reddit,

En iyi arkadaşım (harika bir sanatçı) ve ben (en iyi ihtimalle ortalama bir yazar) bir süredir bir tür hobi olarak kendi çizgi romanımızı yaratmayı düşünüyoruz. Okunmaya değer bir şey yaratmanın yıllar alacağını biliyoruz ama zaman sahip olduğumuz bir şey! Beyin fırtınası yapmak için biraz zaman harcadık ama ne yazık ki biraz ilham eksiğimiz var. İşte burada siz devreye giriyorsunuz! Hayal gücünüzü seçip herhangi bir şey önerebilirseniz çok memnun oluruz. Gerçekten. Herhangi bir şey. Pek çok fikrinizi bir araya getirmek ve eşleştirmek isteriz.

Gelişmelerden sizi haberdar edeceğimize emin olabilirsiniz :)"
"Başlayacağım: Eski sevgilim ve ben birlikte yaşamayı planladık, bir kira sözleşmesi imzaladık ve her şey. Taşınmamıza üç hafta kala aptalca bir kavga ettik ve sonunda benden ayrıldı. Bir metin mesajında. İki yıllık flörtün ardından. Benimle başka türlü konuşmayı reddederek, birkaç gün sonra bana yaşayacak yeni bir yer bulduğunu ve benim de aynısını yapmam gerektiğini söyledi. Açıklama yok. Kira kontratım sona erdikten sonra bir haftalığına onun evinde kalmam gerekiyordu; kelimenin tam anlamıyla o hafta evsiz kalmamı umursamadığını söyledi. Açıklama istediğimde anneme benim hakkımda, bunu nasıl hak ettiğimle ilgili 27 tüyler ürpertici mesaj attı. Ona ailemi taciz etmeyi bırakmasını söyledim ve sorununun ne olduğunu sordum, onunla bir daha iletişime geçersem dedi. polisi arayacaktı. Dokuz ay sonra BU GÜNE kadar, ne yaptığım ya da onun derinden gidip gitmediği hakkında hiçbir fikrim yok.

Neyse ki, şimdiki ev sahibim erken taşınmama izin verdi, bu yüzden sadece bir gün evsiz kaldım. Ama eski sevgilimin bana yaşattığı onca boktan sonra (bu daha başlangıç), yeni bir oda arkadaşı bulmamayı seçtim. Adı hala kira kontratında olduğundan yasal olarak her ay ödemekle yükümlü. O yapıyor. pişman değilim"
"MERHABA.

2005 yılında beşinci sınıftayken güzel bir kız benden arkadaşı olmamı istedi; ve altı ay öncesine kadar birlikteydik, yani 9-10 yıl kadar. Onunla olmadığım zamanları hatırlayamıyorum. Onu içermeyen bir anım yok.

İnsanların yanında hiçbir zaman rahat olmadım ve sadece onunla rahatladım, sadece onunla rahat konuşabildim ve her zaman ayrılmayacağız dedik. Çok mutluydum.

Ve işler kötüye gitmeye başlar. Beklentilerini karşılayamadım. Depresyona girdi ve ona yardım edemedim; Ona söyleyecek doğru kelimeleri bulamıyor, onu mutlu edemiyordum. Depresyon tedavisinden sonra (doğru bir şekilde) beni terk etti ve bir mesajlaşma servisi dışında beni her yerden engelledi.

Ondan sonra, onun döneceğine, tekrar birlikte ve mutlu olacağımıza kendimi inandırıyordum. Ama kesinlikle öyle değil. Geçenlerde bana başkasıyla birlikte olduğunu, onu çok sevdiğini vs. söyledi.

Ve şimdi ben varım. Tek hatıram onunla, iş arkadaşlarım dışında kimseyle konuşmam. Beni terk ettiğinden beri *hiçbir şey* hissetmiyorum, üzgün değilim, sadece hiçbir şey istemiyorum. Bir işim var ve yüksek lisans derecesi için çalışıyorum ve hayatım için hiçbir şey yapmadan onlara *devam ediyorum*. Her gün birkaç dakika onu düşünüyorum ve neden bilmiyorum kızgın hissediyorum.

Dönmüyor, bunu çok net bir şekilde ifade etti. Ama yardım edecek kimse olmadan beni oldukça kötü bir durumda bıraktı. Bunları ilk kez söylüyorum.

Aslında bu yazıyla ne yapmaya çalıştığımı bilmiyorum. Belki bunun hakkında yazmak yardımcı olur.

Herkese iyi günler."
"Tamam, her zamanki cevabın ""seni kıskandırmaya çalışıyor... harekete geç"" olduğunu biliyorum ama bazı arka planlar bazı şeyleri değiştirir.

Yani onu Ekim'den beri tanıyorum. İnternette (oyun oynarken) tanıştık ve o sırada bir erkek arkadaşı vardı. O ve ben birbirimize aşık olduk ve gerçekten yakınlaştık.

O artık bekar ve ""başka bir erkeğin kapanmasına gerçekten hazır değil"". Yani bir ilişkiye hazır değil. Ona ""biz"" hakkında sorular sordum ve bana ""şimdilik"" arkadaş kalmak istediğini ama kesinlikle bana karşı bir şeyleri olduğunu söyledi.

Bu bir ay önceydi. Dün gece bana eski sevgilisinin nihayet ona mesaj atmayı ve onun peşinden koşmayı bıraktığını ve mutlu olduğunu söyledi.

Şimdi garip olan şey, bana ona asılan diğer erkeklerden bahsetmeye devam etmesi. İlk başta beni kıskandırmaya çalıştığını düşündüm, ama ondan ne kadar hoşlandığımı bildiği halde bunu neden yapması gerektiğini anlamıyorum + ona sık sık ondan ne kadar hoşlandığımı _göstermeye_ çalışıyorum?

Ben _fuck_ olarak arkadaş bölgeli miyim ve bana _diğer erkeklerden_ mi bahsediyor yoksa rekabet etmemi istediğini mi ima etmeye çalışıyor (her ne kadar _önceki herkesten daha iyi_ olduğum için beni her zaman bir tür kaideye oturtsa da) bilmiyorum. Bu adamların ve özellikle bir adamın ona olan hislerini dile getirdiğini ama kendisinin onlardan asla arkadaşlıktan fazlasını istemediğini söylediğini söyledi. Ayrıca bu adamların ""ısrarcı"" olduğunu söyledi. Kalıcılığı iyi bir şey olarak görüyor gibi görünüyor (eski erkek arkadaşlarında ısrarı sevdiğinden bahsetmişti).

Bir şekilde tepki vermem mi gerekiyor? Tek söylediğim ""Sana söylemiştim"" oldu çünkü onunla sık sık çevrimiçi hayranları hakkında dalga geçiyorum. O zamanlar her şeye gülüyorduk ama şimdi bana bunları söylediğinde bir şeyler yapmaya çalışıyormuş gibi hissetmeme engel olamıyorum."
"Hey millet, bu yüzden tüm sınıf arkadaşlarımın önünde TIFU yaptım ve öğretmenim işaret edene kadar fark etmedim.

Şu anda üniversitemde yaz boyunca psikoloji dersine giriş yapıyorum. Bugün sınıfta Motivasyon ve Duygu hakkında konuştuk, her zamanki gibi her gün bir bölüm işledik. Konu başlıklarından biri de fizyolojik ihtiyaçların içsel dürtülere neden olduğu ve organizmanın ihtiyacı karşılamak için harekete geçtiği ve gerginliğin azaldığı Dürtü Azaltma Motivasyon Teorisi'dir. Bunu sekse bağladık çünkü kolej çocukları ve çevrimiçi insanlarla seks için buluşma sorunları gündeme geldi (Tinder, Craigslist, Grindr) ve sonra birisi bu senaryoyu bir Uber taksisine benzetti, çünkü Uber'in sürücüsü bir yabancı. Bir Uber şoförünün aracının arka kapılarını nasıl kilitlediğini ve kadın yolcunun yanında mastürbasyon yapmaya başladığını anlattım.

Sınıfa adamın mastürbasyon yaptığını söylerken el hareketi yapmam dışında.

Bunun üzerine hocam kahkahayı patlattı, arkadaşlarım kahkahayı patlattı (sınıfımız 10 kişi olduğu için burada hepimiz arkadaşız) ve masanın sonundaki el hareketimi göremeyen çocuklar tekrar yapmamı istediler. . Muhtemelen videoyu gerçekten GÖRDÜĞÜMÜ ve sadece duymadığımı düşündüler. Güldüm ama oldukça utandım, bir üniversite dersinde müstehcen hareketler yapmama sosyal normuna karşı açıkça duyarsızlaştığım için erkek arkadaşımın maruz kaldığı süreyi kısaltmam gerektiğini fark ettim."
"Yani, arka plan. Babam 2004'ten beri yalnız yaşıyor, ara sıra ben yaşıyorum. Son iki yılda, üniversite için eyalet dışına taşınana kadar tam zamanlı olarak orada yaşadım. Bugün aradı ve 2 aylık kız arkadaşının yaşayacak bir yer aradığını ve onu eve taşımayı düşündüğünü, ancak hala yarı zamanlı olarak orada yaşadığım için önce benim onayımı istediğini söyledi.

Babamın evi ve babamın hayatı olduğu için evet demeye karar verdim ve eve döndüğümde zaten erkek arkadaşımla bir yer kiralamak istiyorum. Ancak, durum oldukça aceleye geldi ve babamın kafa kafaya gelmeden önce durumla ilgili her şeyi düşündüğünden emin olmak için getirmek istiyorum. Şimdiye kadar, bu şeyler hakkında beyin fırtınası yaptım:

* Neden yaşayacak bir yere ihtiyacı var? Kira kontratınız bittiğinde yeni bir yer aramakla, kirayı ödemediğiniz için kovulmak arasında büyük bir fark var.

* Bu, ikinizin de gittiği barda (2 yıl sonra asla yanına taşınmanıza izin vermediğiniz) eski sevgilinizle aranızda dramaya neden olur mu?

* Kız arkadaşınızla aynı şirkette çalıştığınız için bu durum işyerinde dramaya neden olur mu?

* Bu kadar kısa sürede onu *gerçekten* ne kadar iyi tanıyorsun?

* Onu taşımak için yeterli yer var mı? Ben orada yaşarken evin ""sıkışık"" olduğunu söyledin.

Öyleyse Reddit, herhangi bir önemli düşünceyi kaçırıyor muyum? Kızla hiç tanışmadım ve 500 mil uzakta olduğum için muhtemelen yaz tatiline kadar görüşmeyeceğim. Birlikte yaşamaları için onay vermekte haklı mıyım? Muhtemelen bu gece ya da yarın onu tekrar konuşmak için arayacağım.

Şimdiden teşekkürler,

-amavit"
"Benim için çok ilgi çekici. Fark ettim ki, son 2 yıl içinde, bazı tartışmalı güçler yaşadım ve özellikle son zamanlarda.

Savurup döndüğüm ve bilinçsizce girip çıktığım en canlı rüyaları görüyorum. Gerçek nedir bilmiyorum. Ara sıra insanlardan ertesi gün, benim hakkımda bir rüya gördükleri için iyi olup olmadığımı soran bir mesaj alıyorum. Onlar rüyamda gördüğüm insanlar.

Son zamanlarda onları bilemekle ilgilenmeye başladım. Çoğu zaman bir kişiyi düşünmeye başlarım ve bana mesaj atarlar. Geçenlerde o kişiyle konuşuyorsam bunun tesadüf olabileceğini biliyorum ama bazen çok rastgele oluyor. Bir keresinde bir kişiye bir dakika odaklandım ve aklımda defalarca bana mesaj atıp durdum ve pes ettiğimde 10 saniye sonra onlardan bir mesaj aldım. Sık sık ""Aman Tanrım, tam da seni düşünüyordum... ya da tam seni aramak üzereydim.."" hissine kapılıyorum.

Başka bir sefer hayatımın en büyük öfkesine kapılmıştım, aşırı derecede öfkeliydim, sanki birini öldürebilirdim. Duvarıma bir delik açtım. Hemen ardından oda arkadaşımla konuşuyordum ve birdenbire öfkemin ortasında banyomda yüksek bir vızıltı duyduk. Bir elektrikli tıraş makinesi açıldı. Sadece açılmakla kalmadı, düğme parçalandı ve artık kapatılamıyordu. Bu öfkemin bir tezahürü müydü? Hiçbir fikrim yok ama kesinlikle açıklanamaz.

Psişik testler yaptım ve odaklanıp zihnimi temizlediğimde paranormal olarak sınıflandırılan puanlar alıyorum. Deneyimlerimi nasıl sınıflandıracağımı bilmiyorum: empati, önsezi, telepati, ESP?"
"Bu yüzden ben 31 yaşında bir M'yim ve 5 aydır 25 yaşında bir F ile çıkıyorum. Harika bir ilişkimiz var ve o gerçekten bir kadından isteyebileceğim her şeye sahip. Zeki, eğlenceli, ilgili ve en önemlisi beni ben olduğum için kabul ediyor ve ben olduğum için seviyor. Temelde onun zıttı olan bir kadınla 11 yıllık ilişkimden 2 yıl çıkarıldım.. zorbaydı, komikti ama pahasına, bencildi ve beni olmam gerektiğini düşündüğü kişi yapmaya çalıştı.. Sonunda, ayrılmadan önce birkaç ay boyunca beni bir arkadaşımla aldattı ve ben artık kim olduğumu bile bilmeden ciddi şekilde depresyona girdim. Şimdiye kadar hızlıca ilerleyin ve gerçekten mutluyum. Şu anki kız arkadaşımla vakit geçirmeyi seviyorum ve dürüst olmak gerekirse hayatımı onunla geçirdiğimi görebiliyorum. O da benim için aynı şeyi hissediyor. Her şey daha iyi bir kelimenin olmaması için mükemmel. Benim sorunum, eski sevgilimle olan deneyimim nedeniyle artık bu temel güven sorununa sahip olmam. Şimdiki arkadaşıma durumu anlattım, ÇOK anlayışlı. Rahat ve durumlarda rahat olduğumdan emin olmak için elinden gelen her şeyi yapıyor. Ona güvenmemek için ciddi bir nedenim yok ve dürüst olması için ona gerçekten güveniyorum. Bence daha çok kendine değer verme meselesi, kafamın içindeki bu küçük ses bana bu harika kadının benim için fazla iyi olduğunu ve bir gün bunu fark edip beni terk edeceğini söylüyor. Peki bu rahatsız edici dırdırcı sesten nasıl kurtulurum? Kendi iç meselelerimin ilerde sorun yaratmasını istemiyorum."
"Kız arkadaşımla yaklaşık bir yıldır çıkıyorum ve işler nispeten hızlı ilerledi. Bir yıl içinde bana hayatının geri kalanını benimle geçirmek istediğini, sonunda evlenip çocuk sahibi olmak istediğini söyledi.

Ne yazık ki henüz o seviyede değilim. Ona aşık oldum ama ilk defa bu kadar kararlı bir ilişki içindeyim. Bir yıl içinde onun 'tek' olup olmadığını bilmemin bir yolu olmadığını hissediyorum.

Bu, her ortaya çıktığında bizim için bir kısayol düğmesi sorunudur. Hissettiği duygular için karşılıklılık istiyor ama bunu ona veremeyeceğimi biliyorum. Yarım yamalak cevaplar vermeye başladığımda (çünkü bu hala kafamda büyük bir soru işareti), üzülüyor. Dürüstçe konuşabilmek yerine onu yatıştırdığım bir noktaya geldi.

Tüm meseleyi sinir bozucu buluyorum çünkü ilişkiden memnunum ama bu soruları aceleye getirmeye gerek duymuyorum. Onun için sinir bozucu çünkü evlilik mümkün değilse benimle zaman kaybediyormuş gibi hissetmek istemiyor.

Bunun birçok genç çiftin karşılaştığı klasik bir sorun olduğunu düşünüyorum, ancak bu konuşmaları hararetli tartışmalar olmadan nasıl yönlendireceğim konusunda cidden sıkışıp kaldım."
"Ben ve erkek arkadaşım (Jack) 1 yıldır birlikteyiz ve harikaydı.

Tipik sarışın kızınız olan (nefret yok) bir oda arkadaşı (brittany) var. O çok güzel ve nereye giderse gitsin her zaman erkeklerin ilgisini çekiyor. Onun telefonunu kullanıyordum ve kedimizin çektiği bir fotoğrafını arıyordum kendime gönderecektim.

Galerisine gittim ve onun iç çamaşırlarıyla poz verdiği birkaç resim gördüm. Daha sonra ona bunu sordum ve bana kayıtsız bir şekilde eskiden seks yaptıklarını söyledi. Çenem yere çarptı ve ona ne olduğunu sordum.

Yaklaşık 6 ay boyunca sadece seks yaptıklarını ve onun ilki olduğunu söyledi. Bunun o kadar da önemli olmadığını ve benim yoktan var ettiğimi söyledi.

Çok rahatsızım çünkü birlikte yaşıyorlar ve o her zaman onun üzerinde. Örnekler.

•ona sarıldığı zaman başını çekip göğüslerinin üzerine koyuyor, bu çok yanlış.

•konuştuklarında her zaman geçmişteki kaçamaklarıyla ilgili cinsel şakalar yapacaktır.

• ona sürekli mesaj atıyor ve hatta kedisi öldüğü için benimle bir hafta konuşmayı bırakmak zorunda kaldı.

• gezimizden döndüğümüzde kapıyı sadece havluyla açtı ve ona sadece havluyla sarıldı.

Bu kulağa biraz kötü geliyor, iyi bir ilişkimiz var ama yardım edemiyorum ama bunun bir düzeyde yanlış olduğunu hissediyorum."
"Bir süredir hoşlandığım bir kız var ve onun da aynı şeyi hissettiğinden şüpheleniyorum. Sevişmek gibi hafif şeyler yaptık, vb. geçmişte, ama son 2 yıldır ara sıra erkek arkadaşı oldu ve onu beni tanıdığından çok daha uzun süredir tanıyor.

Son zamanlarda birlikte içiyorduk ve bir şey diğerine yol açtı. Sonunda verandasında seviştik ve ona nasıl hissettiğimi söyledim. Bana karşı da hisleri olduğunu ve benimle olma düşüncesini şu anki erkek arkadaşından daha çok sevdiğini söyledi.

Sorun şu ki, dört ay içinde mezun olmak için ayrılacak ve ikimizin de şu anda bulunduğumuz yerin yakınında olmayacak. Tüm bu durum karşısında ne yapacağından emin değil, ben de değilim. Ne yapacağım?"
"Bu kızla internette tanıştım, bir randevu planladık ama onunla konuşarak bazı özelliklerini gördüm, hoşlandığımdan pek emin değilim.

Temel olarak söylediği şey, şeylerden (ve insanlardan) çok çabuk sıkıldığı ve sürekli beni istemeye devam etmesi gerektiğidir.

Ondan alıntı yaparak: ""Senden hoşlanmamı istiyorsan, sürekli dikkatimi vermelisin. Ben her şeyden çabuk sıkılırım""

Onunla henüz tanışmadım ama kulağa pek hoş gelmiyor.

Bu tür bir durumla/kızla nasıl başa çıkacağımdan gerçekten emin değilim.

Ben neysem oyum ve sırf onu eğlendirmek için her gece farklı bir adam olmaya çalışmayacağım.

tavsiyeler?"
"Mümkün olduğu kadar kısa tutacağım, neyse, bu akşam kardeşimle bir restorana gittik ve içeri girdiğimizde eski sevgilimi bir masada otururken gördüm, mümkün olduğunca daha az garip hale getirmek için oturmak istedim. diğer tarafta, böylece onun ""etrafında"" olmak zorunda kalmayayım.

Yemeğimi sipariş edip bir sigara içmek için dışarı çıkıyorum ve bunu yapar yapmaz benimle konuşmak için dışarı çıkıyor. Biraz sohbet ettik ve işlerin tuhaflaşmasını istemediğini ve masa değiştirmemizin sebebinin ondan nefret ettiğimi varsayması olduğunu düşündüğünü, ki bunun doğru olmadığını açıklıyor. Biraz konuştuk ve sonra bana annemin yeni bir işi olduğu için yakında taşınacağını söyledi. Daha sonra ayrılmadan önce son bir kez takılmak istediğini söylüyor. Bu konuda tedirginim, bu yüzden sorum şu, yapmalı mıyım, yapmamalı mıyım?"
"Anneleri on yıldan uzun bir süre önce erkek kardeşimden boşandı ve o üç kızını sadece hafta sonları görebiliyor. Sanırım boşanma, artık onun salgınlarıyla baş edemediği içindi ama mahkemeler annesi olduğu için velayetini ona verdi. Ayrıca, aile içi anlaşmazlıklardan biri sırasında bir komşunun polisi araması ve erkek kardeşimin geceyi hapiste geçirmeyi kabul etmesi de yardımcı olmadı (uzun zaman oldu ama sanırım nedeni, içlerinden birinin gitmek zorunda kalmasıydı ve polis kardeşimin tarafını tutmasına rağmen, en küçük kızları hala emziriyordu, kardeşim ""aile için bir tane aldı""). Her neyse, şimdiye kadar hızlıca ilerleyin ve ailemden bu kadının yeğenim 14 yaşından beri (şu anda 17 yaşında) en yaşlıyı taciz ettiğini (saçını çekmek, vurmak ve sözlü gözdağı) öğrendiğini öğrendim. O (eski baldızı), bana yüzeysel görünen bir şey yüzünden yakın zamanda çıkan bir tartışmanın ardından onu (yeğenimi) evden kovdu. VE bana, 15 yaşındaki ortanca yeğenine karşı tacizde bulunmaya başladığı, ancak şimdiye kadar en küçüğünü bağışladığı söylendi. Ailem, polisi veya sosyal hizmetleri ararlarsa bu kadının durumu kendi lehine çevirmenin bir yolunu bulacağından korkuyor. Geçmişte yaptı. Bir avukatı var ve yeni baldızımın, erkek kardeşim ortalıkta yokken çocuklara bakmasını engellemek için - kesinlikle hiçbir sebep olmaksızın - bir mahkeme emri çıkarmayı başardı. Bu kadının maskaralıklarını daha önce duymuştum ama tacizi ilk kez duyuyorum. Yapabileceğim bir şey var mı?"
"8 ay sonra sevgilim benim yerime başka bir kadını seçti. Bir iş ilişkisini sürdürmeye çalıştık ama ben tam bir orospuydum. Olmak istemiyorum ama sonra çok düşünüyorum ve inciniyorum ve kızıyorum. Çok nazikti. Aşık olduğumu sanıyordum ama incitmeye ve kaba davranmaya bu kadar istekli olduğum birini nasıl sevebilirim? Onun adına mutlu olmalıyım ve ne olursa olsun onun mutlu olmasını istemeliyim. Ama onu seviyorsam neden bu kadar nefret doluyum? Belki de sadece bencil bir sürtüğüm? Beni bir düzeyde seviyor, dedi, ona inanıyorum. Bu diğer kadına karşı başka yükümlülükleri var. Anlıyorum, ama o zaman neden onun için mutlu olamıyorum ve onu sevip hayatıma devam edemiyorum? Ben sevemez miyim?"
"Yıllarca çok yakın olduktan sonra kız arkadaşımla yaklaşık bir yıl önce bir araya geldik. Her şey, onunla ciddi bir ilişki içinde olmaya çalışmaktan yorulduğum ve sadece çıkmak istediğim için başladı, beni çok incitti ve yakın arkadaşlarım araya girerek devam etmem için beni ikna etti. Hatta biriyle görüşmeye başladım. Muhtemelen onunla bir aydır konuşmadım. Bir gün beni tam anlamıyla yakaladı ve beni daha özel bir yere götürdü, böylece benimle gerçekten birlikte olmak istediğini ve bu ayrılığın onun ne kadar yanıldığını ve beni ne kadar incittiğini anlamasına izin verdiğini söyleyebildi. Ona bir şans vermeye karar verdim.

Başka bir kızla çıktığımı ve 'bizim' dediği yerlere gittiğimi öğrendiğinde sorunlar başladı. Onunla konuşmayı tamamen bırakmamı, onu Facebook'tan silmemi ve bunun gibi şeyleri istedi.

Altı ay sonra yaklaşık 250 mil ötedeki başka bir şehre taşındım. Gündüzleri çalıştığım için onunla gün içinde pek konuşmuyorum. Öğleden sonra skype yapıp konuşurduk. Oyun oynamaya başladım ve onunla konuşmak için oynamayı bırakmayacağımdan şikayet etti (çevrimiçi oyunları duraklatamazsınız). Sonunda konuşmalarımız kavgaya dönüştü çünkü benim onun için hiçbir şey yapmadığımı düşünüyordu. Aylarca yaklaşık 1-3 haftada bir ziyaret ettim (hafta sonları, tek yön 4 saatten fazla otobüs yolculuğu). Bu benim için bakımı oldukça büyük bir masraftı.

Uzun sohbetleri sürdürebilen biri değilim, çok pragmatik biriyim. Lafı fazla uzatmadan söylemem gerekeni söyleyeceğim. Bir noktada, onunla ne zaman konuşsam, onu umursamadığımı iddia ettiği için ağlardı. Bundan 5 veya 6 ay sonra ayrılmak istediğini ve yakında onun da bulunacağı bir partiye katılmak için oraya döneceğimi söyledi. Ne yapabilirim? Benimle hareket etmeyecek."
"Bu /r/sex'e aitse özür dilerim - Emin değildim.

Yaklaşık 5 aydır birlikteyiz ve harika gitmeyen seks hayatımız dışında her şey hakkında harika bir iletişimimiz var. Bekaretini aldım ama birlikte olduğum ilk erkek o değil.

 Bazı temel müstehcen şeylerle ilgileniyorum, ""dışarıda"" hiçbir şey yok, sadece biraz esaret, şaplak, müstehcen konuşmalar vb. sahip olduğu fanteziler... tüm bulduğu, bana şimdiye kadarki en sevdiği pozisyonu (bu arada misyonerlik) ve gerçekten tüm hakimiyet/boyun eğme gücü oyunuyla ilgilenmediğini söylemekti, bu biraz hayal kırıklığı yarattı. Şimdi denemek istediğim şeyler hakkında konuşurken kendimi garip hissediyorum çünkü onun ilgileneceğinden gerçekten şüpheliyim... Bunu nasıl gündeme getirebilirim?"
"Sırtımda bir sorun var. Çok çok çok yanlış Yaklaşık dört yıl önce, bel fıtığının ilk belirtilerini gösteren bir MR çektirdim. Birkaç ayda bir, iki veya üç gün boyunca beni kıçımın üstüne koyan bir ağrı alevleniyor. Yaklaşık bir ay önce bu alevlenmelerden birini yaşadım ve geçmedi. tam bir ay boyunca Acı onu doğru bir şekilde tarif etmez. Parmak kıvırma, çığlık çığlığa ızdırap yaklaşıyor.

Ayağa kalkamıyorum, zar zor yürüyorum. Oturmak acıyor, ayakta durmak acıyor, yatmak acıyor. Dün bir doktora gittim ve hemen MR çekmem gerektiğini söyledi. Ameliyattan çıkmama bile izin vermedi ve bir taksi çağırdı. Bir beyin cerrahına havale faksladı ve aramasını beklemesini söyledi. 24 saat bekledim. Bugün, dört gün daha ne zaman randevu alabileceğimi düşünemeyebileceğini öğrendim.

Yani şimdi belirsizlik içinde bekliyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. Dinlenmeli miyim? germe? yürüme? ne kötüleştirir? onu daha iyi yapan nedir? Depresyona girmeye başlıyorum. Bir anda ağlıyorum, kendimi kaybolmuş ve güçsüz hissediyorum. Normalde tam zamanlı çalışırım, yarı zamanlı çalışırım ve bahçede dışarı çıkmak veya aktif bir şeyler yapmak için elimden gelen her fırsatı kullanırım. Bedenim ve zihnim felç oluyormuş gibi hissediyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum.

Doktor, bunun omurgadaki sinirlerin bir şekilde boğulduğu bir durum olabileceğinden bahsetti. İsmini hatırlayamıyorum çünkü biraz şoktaydım. Dışarıda kimse bunu duydu mu? Dışarıda buna benzer bir şey yaşayan var mı? bana bir tavsiyen var mı?"
"Merhaba Reddit Dünyası!

Beş yıl altı ay çıktıktan sonra son üç aydır ayrı kaldıktan sonra hala aynı Starbucks ve Costco hesabını kullanıyoruz.

Ne zaman birimiz kahve alsak, diğerimiz iPhone'umuza bir bildirim geliyor. Geçen Çarşamba itibariyle, bekleyen kişi olmaktan nefret ettiğim için mesaj atmayı ve mesajlarına cevap vermeyi bıraktım. Bu arada Starbucks'a gidip ders çalışıyorum.

Çarşambadan beri metin günlüğümüz bu:

Çar: Tekrar alıyorum ama bilmiyorum [onun], Perşembe: Merhaba [onun], Pazar: Bux kartında her zaman kime kahve alırsın? Sadece [onu] söylüyorum.

Starbucks uygulamasını kullanmayı bırakmam gerektiğini biliyorum ama beş yıl sonra hayatımdan çıkarmanın zor olduğunu hissediyorum.

Ne düşünüyorsun?"
"Kız arkadaşım Malezyalı ve son 3 yıldır İngiltere'de okuyor. 2 ½ yıldır bir ilişkimiz var.

Burada kalma vizesi bu yıl içinde sona eriyor, o zaman burada kalmayı tercih etmesine rağmen Malezya'ya dönmek zorunda kalacak. İş yolundan gittik, o kadar ki ona burada iş teklif edildi, ancak işveren çok küçük gerekçelerle Vize vermek için bir lisans alamadı.

Ben (ve diğerleri) evlenmeyi önerdik. Bu daha önce tartıştığımız bir konu ve ikimiz de bunu yapmaktan mutluyuz, ancak o geri dönmeden önce evlenmeyi reddediyor çünkü bunu yapacağı için değil, sadece vize alabilmek için yapacakmış gibi hissediyor. aslında evli olmak 6 ay sonra evlenme teklif edeceğim için mutlu ama o dönmeden önce değil. Benim için sorun şu ki, gecikme en az bir yıl, belki daha uzun süre, kısa ziyaretler dışında (ikimiz de tam zamanlı çalışacağız) birbirimize yakın olmayacağımız anlamına gelecek.

Şu anda, durumumuz hakkında olumlu ve iyimserim, çünkü onu çalıştırabileceğimizi düşünüyorum, ancak dünyanın zıt taraflarında tamamen farklı kültürlerde yaşayan iki kişi, çok şey değiştirebileceğimiz anlamına gelebilir.

Herhangi biri bunun nasıl işe yarayacağına dair herhangi bir tavsiyede bulunabilir mi veya duruma yeni bir bakış açısı getirebilir mi?"
"Bugün, üniversitemde sıklıkla olduğu gibi, 2 öğrenci arasında (olduğumu varsaydığım) e-posta yoluyla bir konuşma aldım. Tüm üniversiteyi postanın kopyası (teşekkür posta listeleri) olarak koyan ilk öğrenciler bu öğrenciler değildi. Ama bugün o e-postayı 8 kez aldım ve sinirlendiğim için, posta listesini doğru kullanmalarını söylemek için ikisine de cevap vermeye karar verdim.

Cevabım ""Senin hayatın kimsenin umurunda değil"" kadar basitti. Akıllı olmama rağmen, bu e-postayı iPhone'umdan adımı göstermeyen alternatif bir e-posta adresine gönderiyorum.

""Tümünü yanıtla""ya basmasaydım ve bu mesajı kopyadaki tüm üniversiteye göndermeseydim burada bitebilirdi... daha da kötüsü, iPhone'um ""Saygılar, benim adım"" olan posta için otomatik imzamı kullandı. Ayrıca 2 öğrencinin küçük bir etkinlik düzenlemeye çalışan 2 öğretmen olduğu ortaya çıktı."
"Temelde 2 yıldan fazla bir süredir eski kız arkadaşımla birlikteydim ve ona delice aşıktım (hala aşığım) Bir buçuk yıldan fazla bir süre önce ayrılmamıza rağmen onu unutamıyorum. Onunla tüm teması kesmek kadar kolay değil çünkü oğluma iyi bir baba olmaktan başka bir şey istemiyorum, bu da sürekli iletişim anlamına geliyor. Her gün onu düşünüyorum ve onun aynı şekilde hissetmediğini bilmek beni eziyor ve beni bir depresyon durumuna sokuyor.

Dışarıda başka kimse yokmuş gibi hissediyorum. Bazen öyle bir noktaya geliyor ki, sonsuza dek ortadan kaybolmak geliyor içimden. konuşacak kimsem yok Tüm vaktim hafta içi çalışarak ve hafta sonları oğlumla vakit geçirmekle geçiyor, bu yüzden sosyal hayatım yok. Hatta hiç arkadaşım yok diyecek kadar ileri giderdim. Etrafta olmamamın daha iyi olacağını hissediyorum

En çok canımı yakan şey, ayrılmamızın çok aptalca bir nedeniydi. Beni aştığını biliyorum çünkü ona nasıl hissettiğimi anlatmaya çalıştım ve o beni geri çevirdi ve aynı şekilde hissetmediğini söyledi. Bunu yazmak bile beni altıya vurdu."
"Merhaba redditerler,

Kanada'da bir üniversite kasabasında çok yoğun bir bölgede yaşıyorum (dolayısıyla kapıyı açık bırakıyorum). Bugün 2 oda arkadaşımla film izlerken kapının açıldığını ve birinin yukarı çıktığını duyduk. Oda arkadaşımız bir arkadaşıyla dışarıda olduğu ve geri geleceğini düşündüğümüz zamanlar olduğu için ilk başta hiçbir şey düşünmedik.

Filmin tam ortasında diğer oda arkadaşımız ve erkek arkadaşı aşağı indi ve bizden sarhoş kız konusunda onlara yardım etmemizi istediler. Onları pek ciddiye almayarak, ""Bize yardım etmelisiniz, az önce yatak odamıza sarhoş bir kız girdi ve şimdi tuvalete kusuyor!"" diye bağırana kadar birkaç saniye daha izlemeye devam ediyoruz.

Meğer evimize gelen kişi oda arkadaşımız değil, çok sarhoş, ayakkabısı ve ceketi olmayan bir üniversite öğrencisiymiş. Başlangıçta içinde bir kişinin olduğu tek odaya girdiği ve dolabına kusmaya çalıştığı ortaya çıktı. Neyse ki, oda arkadaşım onu ​​odadan zamanında çıkarmayı başardı ve onu tuvaletimize kilitledi, orada pantolonunu çıkarıp her yere kustu. Paniği işaret et.

Başlangıçta yanlışlıkla evi dolaşan bir üst kat komşusu olduğunu düşünerek kapılarını çalıp birini mi kaybettiklerini soruyoruz. Orada şans yok.

Birkaç dakikalık panik ve ne olduğunu merak ettikten sonra polisleri ve sağlık görevlilerini aramaya karar verdim. Neyse ki, çabucak gelip onu evden çıkardılar, onu hatırlamamız için banyo paspasının üzerinde sadece bir kusmuk bıraktılar."
"Merhaba millet, bazı ilişki tavsiyelerine ihtiyacım var. Buna önsöz olarak, geçmişte 2 farklı kız tarafından aldatıldığımı söyleyerek başlamalıyım, bunlardan biri temize çıkmadan önce evlenmekten çekiniyordum ... bu yüzden en güvenen kişi değilim. artık dünya.
Bu kızı yaklaşık 3 aydır görüyorum ve yaklaşık 4,5 ay önce onunla ilk tanıştığımda hala bir erkek arkadaşı vardı. Bunun bir ribaund gibi göründüğünün farkındayım ama o uzun mesafeli bir erkek arkadaştı ve işleri çok yavaş aldık çünkü ribaund olmadığımdan emin olmak istedim. Bizimle işler yolunda gidiyor ve çok iyi anlaşıyoruz. Yaz boyunca başka bir iş buldu ve yeni bir yere taşınıyor (tesadüfen işine ve bana daha yakın) bu yüzden son haftalarda benimle geçirecek kadar boş zamanı olmadı. İşte benim sorunum, özellikle 2 yıllık uzun mesafeli bir ilişkiden yeni çıktığı için bağlılıktan korkuyor ve resmi olma taahhüdünde bulunmak istemiyor. Diğer bir sebep de, son zamanlarda yeni işi ve evini taşınmaya hazırlaması nedeniyle çok az boş vakti olması. ""Alışveriş yapmak"" istediği için bağlanmak istemediğine dair artan bir korkum var, özel konuşmayı yapmış olmamıza rağmen bu endişeyi yaşıyorum.

Öyleyse, ilişkide bulunduğumuz yerdeki bu boşluğu nasıl kapatabilirim?"
"Tamam, başlamak için burada geçmiş ilişkilerimin kısa bir özeti var:

ilk resmi resmim yaklaşık bir yıl önceydi, [20/K] (o zamanlar 21 yaşındaydım) utangaçtı ve yan eyalette yaşıyordu ve arabası yoktu ama tanışmak için güzel zamanlar bulmak için benimle çalıştı ve onu düzenli olarak ziyaret etmek için çaba sarf ettim. İkimiz de ilk gerçek ilişkimizdi, bu yüzden fiziksel bölümde işler çok ileri gitmedi. güz dönemi başladığında daha sık görüşebildik ve işler iyi gidiyor sandım ama birden kendi adına biraz iç gözlem yaptıktan sonra bana karşı romantik duyguları olmadığını söylemesiyle bitti. Çoğunlukla ilk gerçek ayrılığım olduğu için kötü ve çok duygusal tepki verdim (ağlamak ve neden diye sormak, benzer bs).

İkinci ilişkim daha iyi gitti [21/f], yazın biraz takıldık (daha yakın yaşadık ve daha sık görüştük ve sık sık bazı çevrimiçi oyunlar oynadık) ve birbirimize yakın olmaktan rahat olduk ama üniversite yeniden başladığında zar zor gördüm o. İki haftada bir bize zaman ayırmaya çalıştım ama sürekli iş ve okulla çok meşgul olduğunu söyledi, sınıfta olmadığım her an görüşebileceğimizi söyledim ama nadiren (2 ayda bir) çalıştı. bana iyi bir zaman bulmak için. Bu noktada oldukça moralim bozuldu ama bunu kendime sakladım ve ya benden gerçekten hoşlanmadığını ve bana söylemediğini ya da yanlış bir şey yaptığımı ama hiçbir şey yapmadığımı söyledi. Bu yüzden birkaç hafta sonra ve sadece mesaj attıktan sonra, ona nasıl hissettiğimi her anlatmaya çalıştığımda konuyu değiştirmesiyle ve minimal ve romantik olmasa bile bize zaman ayırmak için yolumdan çıkmamla ondan ayrıldım. temelde, ilişki için zaten olduğundan daha fazla çaba gösteremiyorsa, sadece arkadaş olmamız gerektiğini söylüyor. Ona kızgındım ama bunu kendime sakladım.

Ayrıca, iyi uyum sağlamış ama yine de beden dilini ve sözel olmayan ipuçlarını yorumlamada çok fazla sorun yaşayan, yüksek işlevli bir otistik (NLD/NVLD) olduğumu da söylemem gerektiğini düşünüyorum."
"-Numarasını mart başında geri aldım
-ilk on gün boyunca birkaç kez buluşmak isteyip istemediğini sordum. ve o bir nevi ısrar etti
- başlangıçta mesajlaşmanın çoğunu ben başlatırdım, şimdi ben geri çekildikten sonra ilgilenmediğini düşündüğüm için daha çok başlatmaya başladı.
- birçok ortak noktamız ve birçok ortak ilgi alanımız var ve metinleri iyi paragraflar ve emoji kullanıyor ve eklentileri varsa düşünceyi tamamlamak için birden fazla metin gönderiyor.

- Birkaç kez denediğimde ve hiçbirine gerçekten yanıt / geri dönüş yapmadığı zamanlar dışında, pek flörtleşme olmadığını hissediyorum.

- bu tüyler ürpertici olabilir. Dersten sonra onunla aynı şekilde yürümeye başladım çünkü onunla konuşmak istiyordum. ve ben tam tersi yönde yaşıyorum

bu numarasını aldığım ilk rastgele kız.

Bence o herkese karşı iyi olabilir.

o aynı yaşta"
"Oda arkadaşımın dün gece kız arkadaşı vardı ve bana geceyi ailemle (kampüsten 20 dakika uzakta) geçirmemin uygun olup olmayacağını sordu, ben de size iyi geceler dedim. Her zamanki gibi yatağımı yaptım ve odamı topladım. Bugün döndüğümde yatağım yapılmamıştı ve bir kız gibi kokuyordu, bu yüzden doğal olarak yatağımda seks yaptıklarından veya en azından birinin üzerinde olduğundan şüpheleniyorum. Bunu ona sormamın en güzel yolu nedir? Onu öylece suçlamak istemiyorum, ama aynı zamanda öylece oturup bir şey olursa kabullenmek de istemiyorum."
"(30f) 5 yıllık ilişkimin (41a) çöküşünün ortasındayım.

Birlikte 18 aylık bir çocuğumuz var.
İş bulmaya çalışsam da bebekle evde kalıyorum.

Her neyse, bir süredir durum pek iyi değil. Başlıca şikayeti her zaman yeterince söndürmemem olmuştur. Bana hiç sevgi göstermiyor. 2 yönlü bir caddedir.

Bazen, etrafta olması hoş olmayan bir insandır.
Bu haldeyken ona ilgi duymakta bile zorlanıyorum.
Yani, seks neredeyse tamamen ortadan kalktı.
Seks yapmaya yönelik son girişimim, bir polis karakolundaki uyuşturucu ticaretinden daha hızlı bir şekilde durduruldu.

Danışmanlığı denedik. Söylemek istemediğim kadar çok kez ayrıldım ve geri döndüm.
Dövüşlerimiz daha da kötüleşiyor, birkaç kez fiziksele yaklaşıyor. Bunda onun kadar benim de payım var.
Gözümün kaymasına ve diğer erkeklerin ilgisini çekmeye başlıyorum.

Kağıt üzerinde sevgiliden daha iyi arkadaşlar ediniriz.
Sadece işe yaradığını görmüyorum ve açıkçası,
Onunla denemekten yoruldum.

Benim sorunum, gitmeme izin vermiyor.

Ne zaman ayrılmaktan bahsetsek, bana bebekle gitmeme izin vermeyeceğini, neden ailemizi parçalamak istediğimi vb. Hiçbir şekilde şekil vermem, çocuğumuzu ondan uzak tutmak istemem.

Şu ana kadar sadece 200$ biriktirdim. Hangi California'da, üzerinde yaşanacak bir bok yok.
Deniyorum. Barınmak için ona bağımlı olmam gerçeği biraz daha zorlaştırıyor.

Sanırım kıçımı sıvazlamaya ya da buradan ilerlemek için tavsiyeye ihtiyacım var. Teşekkürler."
"İkimiz de lisedeyiz ve yaklaşan bir dansımız var. Kız arkadaşım pek dans falan sevmiyor. Çok sosyal bir insan değilim ama bu dans sadece dört yılda bir oluyor, o yüzden gitmek istiyorum. Bu balo değil, başka bir tür resmi. Sorun şu ki, kız arkadaşım gerçekten dansa gitmek istemiyor. Bu, erkeklerin dans etmesini istediği bir kız ve ben onu gitmeye ikna etmek zorunda kaldım. Geçici olarak gitmeyi kabul etti ama bana eğlenmeyeceğini söyledi. Cumartesi günü olan dans gününde beş saatlik bir pratiği olduğunu yeni öğrendi. Gidebilirdi ama çok yorgun olacaktı. Pazar günü tüm gün sürecek bir turnuvası olacak, bu yüzden gerçekten programı hiç yardımcı olmuyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten gerçekten gitmek istiyorum ama onsuz olmaz. Ve onu gitmeye ""zorladığım"" için kendimi kötü hissederim, özellikle de sahip olduğu her şeyle birlikte."
"18 yaşımdayken, çoğunlukla video oyunları için çokça takıldığım bir grup erkek arkadaş vardı.

Bu grupta çocukluk arkadaşı olan 4 adam vardı ve bunlardan birine gerçekten fiziksel olarak ilgi duydum. Hiç şansım olmadı çünkü onun tipi değildim. Diğer 4 kişiden biri yıllar içinde benden gerçekten hoşlanıyor gibiydi. Başlangıçta, arkadaşına karşı bir şeyim olduğu ve bu tuhaf göründüğü için onunla çıkmak istemedim. 18 yaşımdayken nihayet ona bir şans vermeye çalıştım ve ondan gerçekten hoşlandığımı fark ettim.
Birkaç kez yalnız takıldık ve bu adama gerçekten bağlı hissettiğimi hatırladığım bir an oldu ama gerçekten resmi olarak çıkmadık. Daha sonra resmen 'çıktığımızı' düşünmeyen tek kişinin ben olduğumu öğrendim.
Ciddi bir ilişki istediğim bir konumda olmadığımı biliyordum, gençtim ve yerleşmeden önce denemek istediğim şeyler vardı ve yerleşme yolunda benim için bir anlamı vardı, bu yüzden başka biriyle çıktım.

Bu onu gerçekten incitti ve bundan sonra onunla bir daha konuşmamamı söyledi.

2016'ya hızlı yönlendirme, temelde mükemmel olan bir adamın evlilik teklifini kabul ettim. Yakışıklı, harika bir iş ve gelecek, beni güldürüyor ve gülümsetiyor ve onunla çok mutlu bir geleceğim olacağını biliyorum.

18 yaşımdaki adam o zamandan beri benimle konuşmadı ve tam tersi, ne sebeple olursa olsun o zamandan beri aklımda olmasına rağmen. Onu sevdiğimi söylemezdim, mantıklı konuşabileceğimi sanmıyorum ama evlenebileceğimi hissetmeden önce hakkında bir şeyler yapmam gereken bir his var.

Bildiğim kadarıyla bir ilişkisi var ama ne kadar ciddi olduğunu bilmiyorum.

Erkeklere sorum şu: Onunla tekrar iletişime geçmeyi denemek benim için ne kadar tuhaf olurdu?
Bu beni gerçekten rahatsız ediyor gibi görünüyor ve ne yaparsam yapayım bu duygu sarsılmayacak. Bu bir şekilde çözülmeden nişanlımla evlenmekten rahatsız olurum."
"Hey millet. Yani, bir yılı biraz aşkın süredir kız arkadaşım ve ben üniversitede son birkaç aydır oldukça iyi gidiyoruz. Ancak son birkaç haftadır ben şehir dışındaydım bu yüzden onun eğlenmek için yapacak fazla bir şeyi olmadı. Sınıflarından birindeki yeni arkadaşlarından biriyle takılıyor, hadi ona Ted diyelim.

Ted ve kız arkadaşım mesajlaşıyor, sohbet ediyor, her şey, ki bunda bir sorunum yok çünkü kimse bir arkadaşlık hakkında yanlış fikre kapılmadığı sürece ona hayatını nasıl yaşayacağını söylemeyeceğim.

Ancak bir Pazar akşamı eve geldiğimde, bütün akşam ara sıra bana mesaj atmıştı. Saat 8:30 civarında (7 civarında eve dönmüştüm) oda arkadaşlarıyla takıldığını ve takılabilmemiz için yakında benim evime geleceğini söyleyen bir mesaj aldım.

Ertesi sabah saat 8:30'a kadar ondan haber alamıyorum ve ne yaptığına dair bir fikir edinmek için gece boyunca onu arayıp mesaj atıyordum. Hiçbir şeyden bahsetmiyor ve özür diliyor.

Daha önce, bir tartışmadan sonra, ondan oda arkadaşlarıyla olmadığını öğrendim ve birlikte yemek yedikten sonra Ted'i odasına davet etti, bunların hepsi ben zaten evdeyken oluyordu.

Daha fazla tartışmadan sonra, gitarını çalarken birlikte yatağında oldukları ve saat 1:30 civarında onu eve bırakmadan önce el ele tutuştukları ortaya çıktı.

Tüm doğru bilgilere sahip olmakta ısrar etmeseydim, tüm bunları bana asla söylemezdi. El tutma dışında hiçbir şeyin olmadığı konusunda ısrar ediyor.

Bu hile sayılır mı? Kendimi tamamen saygısız ve ihanete uğramış hissettiğim için en azından duygusal olarak aldatılmış gibi hissediyorum. Herhangi bir düşünce veya yorum çok takdir edilecektir."
"Hey Reddit, açıkçası tek kullanımlık. Şimdi, bu muhtemelen sıkıcı çünkü çok fazla dram yok ama bugün amcam çocukları için yedek bisikletlerimi almaya geldi (onlar çok iyi durumdalar) ve benim ve annemin böbreklerinin %20 dolu olduğunu dikkatine getirdi. (o ve annemin ikisi de şeker hastası).

Şimdi, ben doğduğumda annem şeker hastası değildi ve harika bir diyet ve egzersiz rejimi ile inanılmaz derecede sağlıklıyım. İçki içmiyorum (Aralık'ta 21 yaşıma girdiğimden beri belki 2 küçük içki içtim; alkolün tadına düşkün değilim), sigara içiyorum, uyuşturucu kullanmadım.

Doğal olarak ikisi de bana döndü ve annem böbrek uyumlu olup olmadığımı görmek için testler yaptırmaya istekli olup olmadığımı sordu. Kan grubumuz da aynı.

Dürüst olmak gerekirse, sadece kelimeler için bir kayıp yaşıyorum.

Amcamın en yakını değilim ama yine de aramız çok iyi.

Ayrıca biraz arka plan. Annem üç kardeşin en büyüğü, ortanca çocuğu (ağabeyi), 2010 yılında böbrek yetmezliğinden vefat etti ve en küçüğü böbreği isteyen. Kardeşlerin ikisi de şeker hastası doğdu, annem 34 yaşına kadar şeker hastası olmadı, kız kardeşime hamileyken (ama kız kardeşim şeker hastası değil, 17 yaşında). Yıldız sağlık çocuğu gibiyim.

Bu yüzden doğal olarak evet demek isterdim ama anesteziden ve ameliyattan korkuyorum ve bunu nasıl yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok.

Böbreği bağışlayan birini tanıyorsanız veya kendiniz bağışlamışsanız, biraz bilgi almak isterim."
"Benden her ayrıldığında çok acıyor. Bu durum beni çok etkiliyor ve yapılabilecek en iyi şey hakkındaki düşüncelerinizi duymak istiyorum.

Genel olarak, olan şudur: bir tartışmamız var ve bu onun benden ayrılmasıyla sona eriyor. Ben ağlarken/kalması için yalvarırken o ya tamamen sessizleşiyor ya da birkaç günlüğüne evden çıkıyor. Yapmamam gerektiğini biliyorum. İki kez, gerçekten bittiğini düşündüm, onunla tüm teması kestim ve o bana ulaştı.

Geçen hafta, bir kamp gezisinden hemen önce, beni Yaz bitmeden ayrılmakla tehdit etti ve ertesi sabah hiçbir şey olmamış gibi davranarak bana çok iyi davrandı. Hayal kırıklığına uğradım, çünkü sanki onun yanında parmak uçlarında dolaşmak zorundaymışım gibi, çok çabuk sinirleniyor, bazen o anın hararetinde bana lakap takıyor. Arkadaşlarının önünde bana iyi davranıyor ama bunun dışında nadiren bire bir randevumuz oluyor. Benim de buna çok ihtiyacım olduğu için onun yalnız kalmaya ihtiyacı olmasını umursamıyorum ama ev işlerine yardım etmek istememesi sinir bozucu. Ayrıca, aynı yatakta yatmıyoruz ve yakınlaşmaya hevesli görünmüyor. Son kısım için, bu sadece benim izlenimim olabilir, çünkü olan biten her şeyden sonra kendim hakkında ne hissettiğimi bilmiyorum.

Ne düşüneceğimi bilmiyorum: ilişkiler bu kadar dağınık mı ve ben bundan çok mu büyük bir anlaşma yapıyorum?

Son olarak, iş sözleşmem yaklaşık bir ay önce beklenmedik bir şekilde sona erdiği için kendimi çok savunmasız hissediyorum ve bu belki de ilişkiyi daha çok kısıtlıyor. Bu ilişkinin düzeltilip düzeltilemeyeceği konusundaki düşüncelerinizi duymak için sabırsızlanıyorum. Bazı önemli detayları atlamışsam soru sormaktan çekinmeyin. Beni okuduğunuz için teşekkür ederim."
"Yani erkek arkadaşım ve ben neredeyse bir buçuk yıldır birlikteyiz ve onu her şeyden çok seviyorum. İkimiz de açık ve iletişimsel olmaya çalışıyoruz ve nadiren kavga ediyoruz.

İlk çıkmaya başladığımızda haftada bir veya iki kez sevişiyorduk ama sonra bir süre ayda iki gibiydi. Haziran ayının başından beri seks yaptığımızı sanmıyorum. Biraz kilo aldı ve cinsel dürtü eksikliğini bundan sorumlu tuttu, bunun onu utangaç yaptığını öne sürdü, bu benim kolayca anlayabileceğim bir şey.

Dün gece ikimiz de sarhoştuk, o daha çok sarhoştu ve önceki gece erkek arkadaşıyla öpüştüğünü bana itiraf etti. Biraz boktan öpüştüğüm kabul edilen bir sorundu ve bu yüzden bunun sadece bu yüzden olduğunu düşündüm. Yine de birkaç hafta önce artık bana cinsel açıdan ilgi duymadığını fark ettiğini itiraf etti.

İkimiz de sarhoş olduğumuz için, şimdiye kadar yaptığımız en büyük kavgaya dönüştü. Bana yeni saç kesimimin sorunun bir parçası olduğunu söyledi (yanları traşlı, üstleri uzun - Ruby Rose'u düşünün) tıpkı kötü öpüşme olayı gibi. Hatta benden neredeyse ayrılacaktı.

Sonunda sadece yatağa gitmeye ve sabah bu konuyu konuşmaya karar verdik.

 Bu sabah, bundan biraz daha fazla ve %100 daha mantıklı ve makul bir şekilde bahsettik. Konuyu açma şekli ve bu konuda ne kadar kaba olduğu konusunda mutsuzdu. Beni hâlâ seviyor, şefkatli olmayı hâlâ seviyor ama cinsel olarak bu onun için orada değil. Bu benim için çok hayal kırıklığı yarattı ama ikimiz de bunun tamamen düzeltilebilir olduğu konusunda hemfikir olduk ve birbirimizi onu çalıştıracak kadar seviyoruz.

Ama şimdi burada oturmuş, beni becermek istemesini sağlayacak bir yol bulmaya çalışıyorum. Bu çok iç karartıcı."
"Annem onu ​​2009'un sonlarında sahiplendi. Barınak, evlat edinen aileleri Bart'ın olgun, bağımsız bir kedi olduğu, çocuklarla arası pek iyi olmayan ve tek olması gereken kişi olduğu konusunda şiddetle uyarmasına rağmen, barınaktan İKİ KEZ geri gönderildi. Evcil Hayvan. Görünüşe göre, geri döndüğünde, ""kaba"" olduğu içindi. Annem onu ​​​​evlat edindi, evde kendi işini yapmasına izin verdi, onun yerine hiç girmedi, onu sahiplendikten bir ay sonra kucağına atladı.

Şimdi onu odadan odaya takip ediyor. Hem bana hem de ona karşı arkadaş canlısı ve sevgi dolu ve kucağımızda oturmayı seviyor - bu sorun olabilir, çünkü o 18 pound ağırlığında BÜYÜK bir kedi! O ortalıkta dolaşan dev bir panter kedi, ama o bir sevgili ve hatta artık yabancıları kabul ediyor ve kabul ediyor (eğer ilgi gösterirlerse)!

Demek istediğim, eğer sahiplenecekseniz, LÜTFEN kedinin mizacı hakkında barınağın sözünü dinlediğinizden emin olun. Kediler harika, sadık, sevgi dolu yaratıklardır, ancak itaatkar DEĞİLDİRLER, KÖPEK DEĞİLDİRLER, onları ""EĞİTEMEZSİNİZ"" (belirli bir noktadan sonra), size EĞMEZLER. Onlara destek olabilir ve onlarla ilgilenebilirsiniz ve onlar sizi sonsuza dek SEVECEKLER, sizi takip edecekler, kucağınızda mırıldanacaklar ve sürekli olarak yatağın altından ayaklarınıza saldırmaya çalışacaklar. Sadece kişilikleri olan küçük insanlar olduklarını kabul edin. :) Bart kesinlikle bir KARAKTER. :)"
"Lisedeyken zorunluydu bu.

Bilmeyenler için Boston'da Haymarket diye bir alışveriş yeri var. Bölgedeki tüm turistler için burası, bölgenin merkezindeki çılgın, sıkışık yemek alanı binası olan Faneuil Hall'dur. İrlanda barından vasat Çin yemeklerine, suşiden Gelato'ya kadar her türlü yemeği burada bulabilirsiniz. Benim kişisel favorim şu anda mac ve peynir dükkanı, ama mesele bu değil.

Lisedeyken ve tek başıma Boston'a geldiğimde, Faneuil Hall'daki Yunan dükkânına her zaman arı kuyruğu yapardım. Orada ilk kez ""tzatziki - bir tür Yunan yoğurdu"" adlı yiyecek maddesini fark ettim. East Bumfuck, NH'den geldiğim için, diğer birçok kültürün yiyecek maddeleri hakkında fazla bir şey bilmiyordum, ama kesinlikle Yunan yoğurdu hakkında bilgim vardı!

Bunu neden seçtiğimi bilmiyorum, çünkü o zamanlar yoğurttan nefret ediyordum (""içinde canlı bakteri var!"" Deneseydim bu argümandaki mantığı açıklayamam), ama sipariş etmeye karar verdim. Tezgahtaki insanlar bana baktı ve ""Tamam, tzatziki aaaaaaand?"" Sonra neşeyle cevap verdim, ""Oh, ve bir Nantucket Nektarı!""

Bana baktılar, vitrinin içine uzandılar ve 2 fincana yakın katı cacık kabını bana doğru kaydırdılar. Heyecan içinde hoplayıp zıpladım, onlara biraz para verdim (ve üstünü almalarını söyledim! Ben iyi bir insanım!) Ve bir kaşıkla öğle yemeği yemek için yukarı zıpladım. Tadı harika ama beş veya daha fazla ısırıktan sonra vücudunuzun ""Tamam, onu bununla soğutmanız gerekiyor"" gibi bir tepkiye neden oldu.

Bir yıl boyunca Faneuil Hall'a her gittiğimde tzatziki sipariş etmeye devam ettim. Etrafımdaki herkesin bana neden hafif bir tiksinti/şaşkınlıkla baktığını anlayamadım. Ta ki çevrimiçi bir cacık tarifi için içindekiler listesine bakana kadar."
"Yani temelde, neredeyse iki yıldır bir ilişki içindeyim ve iniş çıkışları oldu. Üniversitede başladı ve ben ve kız arkadaşım evden uzakta okuduğumuz için, yaz ve kış tatillerinde ilişkimiz uzun mesafeye dönüşüyor. Bu süre zarfında çok daha fazla kavga etme eğilimindeyiz, örneğin iki haftadır mesajlaşmıyoruz.

Şimdi en iyi arkadaşım, yaklaşık 6 yıldır tanıyorum ama yurtdışında okumaktan dolayı o yılların çoğunu onunla geçiremedim. Ancak yaz tatili ya da kış tatili için eve döndüğümde buluşup arayı kapatıyoruz. Herkes bana her zaman Bay'dan hoşlandığını söyledi ve bir çift olmamız gerektiğini söyledi , arkadaş aile, ama ben bunu hiç görmedim ve ikimiz de konuyu birbirimizle hiç gündeme getirmedik.

Geçen kış tatilinde eve geldim ve ailem farklı bir şehirde yaşadıkları için en iyi arkadaşlarımın ailesiyle tanışmaya gitti. Sonunda geceyi orada geçirdik ve bu noktada onu iki yıldır görmemiştim. İlk defa ona karşı bir şeyler hissediyordum.

Bugünden itibaren, kız kardeşimin düğünü dündü ve en iyi arkadaşım da bir nevi aile dostu olduğu için, her zamankinden çok daha fazla görüşüyoruz ve ona karşı hislerim deli gibi arttı. Ancak 2 hafta sonra üniversiteye dönüyorum ve ona nasıl hissettiğimi söylemek istiyorum ama haftalardır mesaj atmamamıza rağmen hala bir ilişki içindeyim. Bunu mesajlarla bitiremiyorum ve en iyi arkadaşıma bir ilişki içindeyken nasıl hissettiğimi anlatamıyorum. Ayrıca, ailem bu yıl ülke dışına taşınıyor, bu yüzden en iyi arkadaşımı birkaç yıl daha göremeyebilirim ve korkarım şimdi bir şey söylemezsem, benim olduğumu düşünen başka birini bulacak. onu hiç sevmedim Biraz tavsiye/rehberlik isterim, kelimenin tam anlamıyla her şey yardımcı olabilir .."
"sıçtım. Tekrar. En son bir kızın profilini kontrol ettiğimde yalan söyledim. Eskiden konuştuğum ve onunla çıkmaya başlayınca konuşmayı bıraktığım biri. Benden daha genç biri. Birkaç hafta önce, o zamanlar onunla olan ilişkimin doğası hakkındaki gerçeği öğrendi (metnin tamamında) ve daha dün gece bana profilini en son ne zaman kontrol ettiğimi sordu. Yalan söyledim ve bir veya iki ay önce olduğunu söyledim, bir hafta öncesine yakındı. Bunu düşünmedim bile. Düşünmeden yalan söyledim çünkü gerçeğin daha kötü olacağını düşündüm.

Gözlerini dışarı ağladı. Benden nefret ediyor. Benim bir bok parçası olduğumu düşünüyor. Birlikte yeni bir yer almak üzereyiz ve bir şeyler bulana kadar benimle ""ev içi ortaklık"" altında yaşamayı kabul etti. Ama o benim hayatımın aşkı. Onu kaybedemem. Onunla (evli, bebekler) tüm yolu gitmek istedim. Ne yapabilirim? En azından benimle yaşadığına sevindim, bu yüzden belki bana tekrar güvenme şansı vardır, ama bilmiyorum. Şu anda benden nefret ediyor ve onu suçlamıyorum. yine yalan söyledim Onu incittim. Tekrar.

Yardım"
"Bu, ben 12 yaşlarındayken oldu. Arka bahçemde bir kaplumbağa buldum, bir kutuya koydum ve içeri getirdim. Deneyimden ve televizyondan, bir hayvanı benimle arkadaş olmaya *zorlayamayacağıma* dair bir anlayış geliştirdim. Bu kaplumbağanın benden hoşlanmasının zaman alabileceğini anladığım için olgunluğumla gurur duydum. Yerimi gazeteyle kapladım, onu kutudan çıkardım. Sonra gidip odanın karşısındaki yere oturdum. Yeterince sabırlı olursam kaplumbağayı doğal ortamından, ailesinden, dostlarından vs. uzaklaştırmış olmama rağmen bana ısınacağına dair hayali bir fikrim vardı.

Orada oturdum ve bekledim. Tabii ki, kaplumbağa yavaşça bana doğru sürünmeye başladı. Çok mutluydum ama orada oturup neredeyse 45 dakika soğukkanlılıkla oynadım. Kaplumbağa odamda adım adım ilerliyordu ve ben onun gerçekten kucağıma oturmak, benimle oynamak vb. . Bana ulaşacak kadar yaklaştığında, dışarı çıktı.
boynunu ve beni gerçekten sert bir şekilde ısırdı. Üzüldüm, onu kutuya koydum ve dışarı çıkardım. Bu yüzden (savunma) saldırısı acı verecek kadar yavaş olsa da etkiliydi."
"Ne düşüneceğimi veya buna kaba olmadan nasıl yaklaşacağımı bile bilmiyorum ama belki de olmam GEREKEN noktadayım.

Nişanlım ve ben maddi olarak zorlu bir yol geçirdik ama bunun dışında birlikte harika olduk. Sonunda ayağa kalktık ve 1 Şubat'ta yeni bir daireye taşınmak üzereyiz.

İşler ikimiz için de iyiye gidiyor, daha çok para kazanıyoruz ve çok iş var.

Ama son birkaç AYDIR dişlerini fırçalamayı unuttuğunu fark ettim ya da benim fırçaladığımı görse fırçalardı. Şimdi tam olarak yapmıyor ve son 2 ayda ona bir ipucu olarak 2 diş fırçası ve diş macunu aldım. Ağız yıkama ve dil kazıyıcı da!

En son duş aldığından bu yana bir haftadan fazla zaman geçti ve bu adam bütün gün dışarıda kirli arabaların altında çalışıyor.

O kadar kötüye gitti ki ondan iğrendim, korkunç atlet ayağı var ve bu konuda hiçbir şey yapmıyor. Ayakkabılarını çıkardığı anda çok kötü kokuyor. Korkunç bir egzaması var ve her gün eve geldiğimde onun deli gibi kaşındığını ve kaşındığını ve her yerinin deri değiştirdiğini görüyorum. Yatağımda ve mutfakta olduğu gibi.

Egzama için onu suçladığımdan değil ama banyo ve losyonla milyon kat daha iyi olduğunu biliyorum.

Aklımın ucundayım, bunu gerçekten anlamıyorum. Başka kimse bundan geçti mi? Depresyonda bile değil, sabırsızlıkla bekleyecek BÜYÜK şeylerimiz var.

Giysileri bile kirli! Çıtır çıtır kirli sporcu ayak çorapları yeniden kullanılmış ve kot pantolonunun kokusunu alabiliyorum.

Sonra neden seks yapmak istemediğimi merak ediyor ve o siyah tırnaklarıyla üzerime geliyor. Hayır lütfen.

Eskiden duş alıp losyon süren, kolonya süren ve sık sık saçını kestiren bir adamın durup, hayır demesine neden olan şey nedir? anlamıyorum."
"Dün beş yaşındaki yeğenime bakıcılık yapmak için babama yardım ediyordum. Odasındaydık ve bana hediye olarak aldığı pelüş bir futbol topunu gösterdi. Onu ileri geri fırlatmaya başladık ve ona nasıl futbol topunu atacağını gösterme zamanının geldiğine karar verdim.

Arkamı döndüm, çömeldim ve topu ona uzattım. Kontrolsüz bir şekilde gülmeye başladı, ona popomu gösterdiğimi tekrarladı (sanırım şu anda popo/kaka aşamasında olduğunu söylemeliyim). ""Kıç!"" diye bağırmaya başladı. ve ona başka rastgele kelimeler eklemeye çalışıyordu... ve bu sırada (gergin) annesi içeri girdi."
"Tamam, durum şu. Biraz dağınık.

İçlerinden birinin çoğunluk hissesine sahip olduğu bir grup yakın arkadaş için bir proje üzerinde çalışmak üzere benimle temasa geçildi. Arkadaş grubu bir LLC kurdu.

Bir NDA imzaladım ve yapmam gereken işi özetleyen bir sözleşme imzaladım. O andan itibaren, arkadaş grubu çoğunluk hissedarını kovmaya çalıştı ve o, hiçbir paydaşa sahip değildi.

Baş dostum, LLC'yi dağıtmaya ve içindeki tek kişi olarak onunla yeni bir tane yaratmaya karar verdi. O zamandan beri, diğer arkadaşlar benzer bir fikirle yeni bir LLC kurmaya karar verdiler çünkü hala projede ilerlemek istiyorlar.

Asıl adamın dava açmak istediğine dair sinsi bir şüphem var. Yeni LLC'nin bir parçası olmadığım ve sözleşmeyi imzaladığım orijinal LLC dağıldığı için endişelenecek bir şeyim olup olmadığını merak ediyordum. Ayrıca, sözleşmeli bir programcı olarak, herhangi bir fikir sunmuyorum veya kendi şeyimi yapmıyorum, sadece gereksinimlerine göre kodluyorum."
"Bir yıldır nişanlıyız, 5 yıldır birlikteyiz. Facebook'ta bir şeye bakmamı istediğinde işteyim. Daha önce kendi telefonunu bulamadığı için Facebook'a giriş yapmak için benim telefonumu kullandığını unutmuşum.

 Bu yüzden arama çubuğuna gidiyorum ve okumamı istediği durum için arkadaşımın adını yazmak için üzerine tıklıyorum. Düşük ve bakın, dün birlikte bir gecelik ilişki yaşadığı iki erkeğe baktığını gösteriyor (az ya da çok ganimet aramaları ). Bunu biliyorum çünkü ikimiz de geçmişimiz konusunda birbirimize çok açıktık.

 Bu yüzden öfkemin beni ele geçirmesine izin verdim ve onunla hemen mesaj yoluyla yüzleştim. Ona facebook'ta ne yaptığını ve bu iki adamı aramasının sebebinin ne olduğunu soruyorum. Bir sürü mesaj attıktan sonra, onun sadece meraklı olduğu şeklindeki saçma cevabı alıyorum. Eve gidince konuşuruz dedim.

Eve gidiyorum ve konuşma, daha önce olduğu gibi, onların neyin peşinde oldukları konusunda sadece ""meraklı"" olduğu şeklinde özetleniyor. Bana bunun beni gerçekten rahatsız etmemesi ve her şey hakkında ""havalı"" olmam gerektiği söylendi.

Pekala, bu konuda ""havalı"" değilim. Aynı anda incinmiş, kızgın, kıskanç ve kafam karışmış hissediyorum. Nedenini bilmek istiyorum ve meraklı olmak benim için yeterli olmayan bir cevap. Üstelik, çocukluğunda ailesiyle birlikte büyüdüğü için her zaman bir erkeğin profiline baktığını ve herhangi bir fotoğrafın yayınlanıp yayınlanmadığına baktığını iddia ediyor.

 Bununla hiç iyi değilim, daha fazlası olduğunu hissediyorum. Belki bunu çok fazla araştırıyorum ama benim için sahip olabileceğiniz herhangi bir içgörü istiyorum.

 Teşekkürler!
Oh ve bu arada, biçimlendirme berbatsa, mobil cihazlarda özür dilerim. Ayrıca şimdi birkaç birayı da geri alıyorum, bu yüzden yazım da zarar görebilir.."
"Selam millet! Biraz yardıma ihtiyacım var. Ben ve kız arkadaşımın biraz yemek takıntısı olan iki kedimiz var. İkisi de bir noktada biraz şişmandı, bu yüzden veterinerimizin tavsiyesi ile onlara organik ıslak mama diyeti verdik (su eklediğiniz susuz madde Prowl kullanıyoruz).

Eh, şimdi biraz iğrençleşiyorlar. Biz mamalarını buzdolabının üstünde tutardık ama onlar diyete başlayınca buzdolabının üstüne nasıl çıkacaklarını öğrenip kutuyu devirip yarım kutu kuru kedi maması gibi yediler. Bu yüzden onu çamaşır odamıza, yıkayıcı / kurutucu kombinasyonunun üstüne taşıdık. Kapıyı açık bırakırsak, yine orada, kutuyu parçalıyorlardı. Bu hafta sonu kapıyı kapalı bıraktığımızda bardağı taşıran son damla geldi ama yine de aldılar! Nasıl soruyorsun? Bir çatı katında yaşıyoruz ve aslında banyonun tepesine tırmandılar (banyo tavanı ile çatı katı tavanı arasında yaklaşık dört fit var) çamaşır odasında dolabın çatısından geçerek yolunu buldular ve yiyecek kutusunu yırtıp açtılar. .

Bence kısmen yapacak bir şeye ihtiyaçları var! İkimiz de çok çalışıyoruz ve hafta sonları büyükanneme ben bakıyorum, bu yüzden evde çok yalnız kalıyorlar. İçine şeker koyabileceğiniz ve onları çıkarmak için oynamak zorunda oldukları oyuncaklardan birini istiyorum. Kong şeylerini denedim ve ""kardan adam topu"" ile oynamayı sevseler de içine koyduğum yiyeceklerle ilgilenmiyorlar / çıkaramıyorlar (bir çeşit somon ezmesi ile geldi). Dikkatlerini yiyecek kutusuna saldırmaktan uzak tutmak ve biz yokken onları eğlendirmek için her seferinde biraz yiyeceğin dışarı çıkmasına izin verecek iyi bir oyuncağa ihtiyacım var. Kendileri için iyi çalışan bir şey olan var mı?

Şimdiden reddit'e teşekkürler! :)"
"Bugün fark ettim ki (21 f) ciddi anlamda bağımlılık sorunum var. Eski erkek arkadaşım (26 m) yaklaşık 2 hafta önce benden ayrıldı. Bu bir LDR'ydi ve sebepsiz yere ayrılmışız gibi geliyor. Düzenli olarak ziyaretlerine gittim ama sanırım bu onun için yeterli olmadı. ""Arkadaş"" olmamıza rağmen iletişim kuramadığımız için daha da acıtıyor. Konuşmaya başladığımız süreyi sayarsanız, sadece yaklaşık 9 ay birlikteydik. Bu ilişkiye girmeden hemen önce başka bir erkekle (22 m) yaklaşık 3 yıl birlikteydim. Ayrıca iletişim kurmuyoruz. Ve ondan önce, yaklaşık bir yıldır hapiste olan bir adamla (23 m) birlikteydim. Temel olarak, 4+ yıldır tamamen bekar olmadım. Aklımı eski sevgililerimden ve genel olarak erkeklerden nasıl uzaklaştırabilirim? Yakın zamanda bir ilişki istemiyorum. Bir fwb düşünüyordum ama birinin fuckbuddy'si olmaktan daha fazlasını hak ettiğimi hissediyorum. Gerçekten arkadaşım yok, bu yüzden sıkışıp kalmış hissediyorum. Ne yapmalıyım?"
"Hey Millet,

Umarım bu, bu tür sorular için doğru alt dizin olarak kabul edilir.

Uzun lafın kısası, şu anki Finansal Planlayıcım eski bir arkadaşım. Son zamanlarda oldukça ciddi bir anlaşmazlık yaşadık ve şimdi işin içinde duygular olduğu için fonlarımın potansiyel olarak tehlikeye girebileceğinden endişeleniyorum.

Adam aşağı yukarı aramızdaki her şey yolundaymış gibi davranıyor, ancak inanılmaz derecede genç (21) ve bazı açılardan çocuksu. Sonunda kötü karar vermeye ve hatta bana karşı kötü niyetli niyetlere yol açabilecek bir kırgınlık olabileceğinden endişe edemiyorum.

Açıkçası, buradaki tek gerçek çözüm tamamen bağlantıyı kesmek, ki bunu yapacağım. Gerçekten bilmek istediğim, bunu yaparken endişelenmem gereken bir şey olup olmadığı veya yapabileceği bir şey olup olmadığı, çünkü bir Finansal Planlayıcının fonlar üzerinde ne kadar kontrole sahip olduğunu veya ne kadar korunduğunu gerçekten bilmiyorum. biz müşteriyiz.

Bu bir şeyi değiştirirse, kayıt için Avustralya'da yaşıyorum."
"Bu benim buradaki ilk gönderim, bu yüzden sizi şu ana kadar hikayemde bilgilendireceğim:

1'10"", erkek, 23 yaşında, şu anda 173 pound (normal aralıkta, ama hedefime ulaşmak için daha fazla yağ yakmam gerekiyor).

En ağır halimde (2008'de) 235'tim ve Temmuz 2011'de yavaş yavaş 200'e indirdim. Ağustos'tan Kasım'a kadar diyet ve egzersizimi daha ciddi hale getirdim ve 165'e düştüm.

Sonra Aralık geldi:

Final sınavı sezonu geldi ve bununla birlikte bol miktarda kahve, enerji içeceği ve genel kötü beslenme alışkanlıklarının yanı sıra egzersiz eksikliği geldi. Ancak zaten sınavlar konusunda yeterince stresli olduğum için diyetimi gevşetmekte sorun yoktu.

Sonra sınavlar bitti ve Noel için eve gittim, annemin bir buzdolabı dolusu inanılmaz lezzetli yiyecekler ve atıştırmalıklar vardı. Çikolatalar ve şekerler misafirler için her yerdeydi (ve görünüşe göre ben de.)

Bunu, evden arkadaşlar görmek ve iki günde bir içki içmek, o gecelerin çoğunu dışarıda yemek (ve mantıklı seçimler yapmamak, daha az değil!), artı Noel partileri, Noel yemeği, Yılbaşı partisi vb. ile birleştirin.

Uzun lafın kısası, 8 pound kazandı. Bir ay içinde!

Bu neredeyse bir aylık ilerleme. Gitmiş. 8 pound DAHA kaybetmek için kullanabileceğim boşa harcanan aydan bahsetmiyorum bile. Kendime o kadar kızdım ki, bu kadar kötü olmasına izin verdim.

Ama şimdi alışveriş listem üzerinde kontrol sahibi olduğum evime geri döndüm ve yoluma geri dönüyorum. Tavuk ve sebzeler, temel gıdalar listeme geri döndü ve geçen ay soluduğum tüm şekerli, işlenmiş veya derin yağda kızartılmış çöplere veda ediyor.

Burada olduğun için teşekkürler. Önceden sağlıksız olan yaşam tarzıma hayır dememi ve daha iyi bir yaşam için çabalamamı mümkün kılan sizlersiniz :) Bana şans dileyin!"
"Yani, bir sorunum var. Ve bu benim için çok utanç verici. Bir buçuk yıldır sevişmedim ve neredeyse üç yıldır bir ilişkim olmadı. Ben deliriyorum. Kuzeybatı Pasifik'te çekici genç kadınlarla dolu bir şehirde yaşıyorum ve görünüşe göre hiçbir bekar kadınla tanışamıyorum.

Oldukça iyi görünen bir adamım, pek kendime güvenmiyorum ama numara yapmakta iyiyim ve (artık) kızlarla konuşurken boğulmuyorum. İnsanların yanında utangaç değilim ve uygun şekilde motive olduğumda girişken görünebilirim (okuma: içkiyle). Daha önce gerçekten bu sorunu yaşamadım. Bekar kızlarla tanışmak için nereye gideceğimi bilmiyorum. Bütün arkadaşlarım ilişki içinde. Arkadaşları ilişki içindedir. ONLARIN arkadaşları ilişki içinde.

OkCupid'e katıldım. Nafile. Temasa geçtiğim 50'den fazla kızın hiçbirinden dikizleme yok. Ben barlara giderim ama kadınlar paketler halinde veya SO'larıyla seyahat eder. Neyi yanlış yapıyorum? Bir ekibe ihtiyacım var mı? Çalışmadığım zamanlarda çok sayıda aktivite yaparım. Sınav gecesi, yürüyüş, sosyal etkinlikler, frizbi golfü. Sadece kayboldum."
"Orijinal gönderiye bağlantı (üzgünüm, uzun, mobildeyim):

Yani daha 20 dakika önce onu kucağıma almıştım, birlikte izlediğimiz diziden keyif alıyorduk (beyaz yakalı, izlemediyseniz 10/10 tavsiye ederim). Bulunduğumuz bölüm bitiyor ve sonra her zaman yaptığım gibi otomatik olarak bir sonraki bölüme geçmesini durduruyorum, böylece ya konuşmaya ya da başka bir bölüm izlemeye karar verebiliriz. Bu kısa görevi tam anlamıyla tamamlamıştım ve onunla konuşacakmışım gibi başımı çevirmeye başladım (gerçi bu sefer onu öpecektim), gitmesinin daha iyi olacağını açıkladığında. Finaller için daha çok çalışması gerektiğini ve erken yatmak istediğini söyledi (tamamen anlaşılır, final haftası).

Açıkçası bu beni onu öpmekten alıkoydu. Ama son bir çabayla, konuşmak için sadece birkaç dakika kalmasını istedim, ki normalde o gitmeden önce bunu yaparız, ama gerçekten gitmesi gerektiği konusunda ısrar etti. O yüzden bu gece öpüşmek yok.

İşte burada yine tavsiyeye ihtiyacım var. Kış tatili için birbirimizden ayrı kalacağımıza sadece bu hafta kaldı. Bir kez daha buluşup buluşamayacağımızı bilmiyoruz. Peki ne yapmalıyım, en iyisini umar mıyım? Umarım bir kez daha buluşabiliriz ve eğer değilse, bırakalım mı? Mola için ayrılmadan hemen önce onunla tanışın, düşünmesi için ona bir öpücük verin. Bu gece veya bu hafta başka bir gün onu arayıp konuşmayı denemeli miyim? Vazgeçmeli miyim ve umutlarımı kırmamalı mıyım?

Duyguları bu kadar kolay yakaladığımda nefret ediyorum. Bu konuda bu kadar yavaş davrandığım ve bu kadar çok fırsatı elimden kaçırdığım için bana lanet olsun!"
"Herkese merhaba ve şimdiden teşekkürler. Bu yüzden, hayatım boyunca bir sporcu oldum, 5 yaşımdayken (şimdi 27) rekabetçi futbola ve diğer sporlara başladım ve kendimi her zaman fiziksel olarak uygun gördüm. Yaklaşık 4 yıl önce Hawaii'ye taşındım ve hayatımda ilk kez neredeyse hiç tutarlı fiziksel aktivite yapmayan bir sahil patatesi oldum. Bir buçuk yıl önce nişanlımla bir bebeğim oldu, Anakara'ya geri döndüm ve çocuğumun (şimdi çocuklarım) iyiliği için hayatımı yoluna sokmam gerektiğine karar verdim. Bu yüzden tütün içmeyi bıraktım ve yarı maratona kaydoldum. Garmin Connect'te bulduğum bir eğitim programını takip etmek için elimden gelenin en iyisini yapıyordum, ancak eğitimin yaklaşık 8 haftasında çok zorlamaya, çok fazla mil çok hızlı koşmaya başladım, klasik bir çaylak manevrası biliyorum ama bunu yapmak çok iyi hissettirdi. vücudumda güç topladım ve şimdi 2 küçük çocuk yetiştirmenin karmaşasından uzakta, tek başıma koşarken bulduğum huzurlu teselliye güvenmeye başladım. Neyse, uzun güzel bir koşu, sıcak bir duş ve şekerlemeden sonra oğlumu almak için hafifçe çömeldim ve sol ayağımın 2. parmağımda bir *patlama* hissettim. Hemen şişti ve (son) 6-7 hafta boyunca koşmak bir yana yürümek bile acı vericiydi ve son 2 hafta ÇOK iyileşmesine rağmen, hala ara sıra hissediyorum. Biraz araştırma yaptım ve Metatarsalji veya Kapsülit olabileceğini düşünüyorum, semptomlar her ikisiyle de bir şekilde eşleşiyor. Öyleyse sorularım şunlar: Semptomlar tamamen ortadan kalkmadan tekrar denemek ve koşmak aptalca olur mu? ve tekrar koşmaya başladığımda, hangi mesafe güvenli? Bir c25k ile başlamalı mıyım (gerçekten yeniden yaralanmak istemiyorum)? Haftada 4 gün 5-6 mil koşuyordum, yine yaklaşık 8 mil uzun bir koşu ile, yaklaşık 8-10 haftalık bir aralıkta yıllardır koşmamaktan.
Yardımın ve tüm ilhamın ve motivasyonun için teşekkürler! (burada uzun zamandır gizlenen)"
"Merhaba Reddit. Soruma bir hikaye ile başlayayım. Ayrıntıları gözden kaçırdığım için özür dilerim ama kimsenin kim olduğumu öğrenmesini istemiyorum. Her neyse, bu kızla geçen yaz Güney Amerika'da tanıştım. (İkimiz de Amerika'lıyız). Onunla tanıştığım andan itibaren, onun kadar muhteşem birini hiç görmediğimi düşündüm. Sizi aşırı duygusal ayrıntılardan kurtaracağım, ama onun için bir anda çıldırdığımı farz edin. Oradayken çok yakınlaştık ama tatilimiz iki buçuk hafta sonra ani bir duraklamayla sona erdi. Eve dönüş uçağında çılgınca perişan haldeydim ve haftalarca onu ne kadar özlediğim ve ona nasıl hissettiğimi asla söylemediğim için ne kadar üzgün olduğum konusunda bir enkaz halindeydim. Bazı arkadaşlarıma söyledim ve hepsi zamanı geldiğinde onu unutacağımı söylediler. Şey, bir yıldan fazla oldu, onu bunca zamandır şahsen görmedim ve hala onun için deli oluyorum. Onunla gerçekten konuşabildiğim zamanlar, nadir Skype ""randevularımız"", ama bunun dışında hiçbir şey. Güney Amerika'da çok yakındık ama o hala benim gibi hissediyor mu bilmiyorum. Bir yıldır görmediğim birine hala onlar için deli olduğumu nasıl söyleyebilirim?"
"30 yaşında. Araba ödedi. Öğrenim kredileri ödenir. 45 bin dolar emeklilik Büyük kredi. 3 yıllık acil durum fonu. Yaşadığım bu satıcılar pazarında şu anda çok değerli olan evim dışında borcum yok.

Özellikle işimi sevmiyorum. Ayrıca yaşadığım şehirden NEFRET EDİYORUM. Ve ilk çocuğumu gelecek yılın başlarında bekliyorum. Erkek egemen bir alan olduğu için benim iş kolumda kimse hamile kalmıyor. Eşlerini hamile bırakıyorlar ve sonra uzun saatler çalışmaya devam ediyorlar.

İşimi bırakmayı, evi satmayı, acil durum birikimlerimi almayı ve içinde bulunduğum eve benzer yeni bir ev için nakit ödeyebileceğim aileme yakın bir yere taşınmayı düşünüyorum. Evden çalışabilseydim, bu gelecekteki annelik işini çok daha kolay hale getirecek olan kendi işime başlamadığım sürece evde yok.

Bunu yaparsam, girişimin başlamasının bir veya iki yıl sürebileceğini düşünmem gerekiyor. Bu durumda, sadece faturaları ve sağlık sigortasını ödeyecek güvenilir bir yatırım geliri arıyorum, diyelim ki ayda 2400 dolar. Kiralamak için birkaç mülk satın almayı planlıyorum, ancak sahip olduğum ek fonlarla çeşitlendireceğimden emin olmak istiyorum. Hisse senetlerinden/tahvillerden/vb. aylık 1000 $ +/ kazanabileceğimi düşünmek bile gerçekçi mi? sadece 50 bin dolar yatırım yapsaydım?

Şimdiye kadar etrade'de sanki burası Vegas'taymış gibi oynuyordum... biraz buraya yatırım yapıp, biraz oraya dönüyordum. Şimdiye kadar 5 aylık getirim yalnızca 4 bin dolardı, ancak bu yalnızca 8 bin dolarlık bir başlangıç ​​yatırımıyla oldu ve fazla bir şey bilmediğim için kendimi şanslı hissediyorum.

Herhangi bir yardım memnuniyetle takdir edilecektir!"
"Arkadaşım yakın zamanda şehre taşındı ve bir süredir çıkmıyor. Onunla çıkmak ve özel bir bayan arkadaş bulmasına yardım etmek için onun 'kanat kadını' olmak istiyorum (onun yaptığı gibi, bunu ona dayatmıyorum).

4,5 yıllık kararlı uzun vadeli bir ilişki içindeyim, SO'm da gelemezken, diğer kadınlar tarafından hala yaklaşılabilir görünecek şekilde onunla nasıl çıkarım? Sadece ikimiz olduğumuzda insanların otomatik olarak onun erkek arkadaşım olduğunu varsayacaklarından ve bu onun şansı için hiç de iyi olmayacağından endişeleniyorum.

Onunla hangi yollarla konuşabilirim veya konuşmak için hanımların çevrelerine girmesine yardım edebilirim? Biriyle anlaşıyor gibi göründüğünde kendimi mazur görmenin en iyi yolu nedir?

Sadece iyi bir arkadaş olmak ve onu mutlu görmek istiyorum, lütfen bana ipuçlarını gönder!"
"Megan ve ben 6 yılı aşkın süredir arkadaşız. İkimiz de toplum kolejindeyken tanıştık. O oldukça harika ve bir noktada romantik bir ilişkimiz olsa da, ona asla gerçekten aşık olmadım ve daha iyi arkadaşlar edinmeye karar verdik.

Geçen hafta instagram'da kendi işime bakıyordum ve henüz takip etmediğimi bilebileceğim insanları aramaya karar verdim, aşağı kaydırılan ""insanlar"" sekmesine dokundum ve zaten takip ettiğimi düşünürsek garip bulduğum yüzünün patladığını fark ettim. onu takip etmek

Görünüşe göre bu, sahip olduğu FARKLI bir instagram ve bunun oldukça ilginç bir ifşa olduğu gerçeği beni şaşırttı çünkü onun tamamen farkında olmadığım bir yanını ortaya çıkarıyor ve aman tanrım, açılmaktan kendimi alamadım. bununla... Nasıl tarif edeceğimi bilmiyorum ama diyelim ki bu onu çok yanlış bir ilgiye maruz bırakıyor; ancak onu sevdim ve onu düşünmeden edemiyorum.

Ne yapacağımı bilmiyorum, ona bunu bildiğimi ve tüm bunların neyle ilgili olduğunu bana açıklamasını istediğimi söylemek istiyorum. Benim gözümde, o her zaman iyi bir kız olarak düşündüğünüz kızdı, bu yüzden bu oldukça sürpriz, yanlış bir şekilde hoş bir kız olarak geldi. Ona bunu bildiğimi ve şimdi onu her zamankinden daha çok istediğimi söylemeli miyim? Alternatif profilinde gezinirken ve aldığı tüm yorumları okurken kendimi çok tuhaf hissediyorum ama ne kadar seksi göründüğüne doyamıyorum. Biz çıkarken onun bu tarafını bir bilseydim..."
"Eski sevgiliyle olan duygusal ilişkiyi öğrendim. Detaylar bir önceki soruda. Onun sözünü kesti, birlikte ilerledik. İki ay sonra, bu şeyin ne kadar derinden yürüdüğü konusunda tamamen dürüst olmadığını öğrendim. Pek çok aynı sorun var, ancak bulduklarımı yeniden okuduğumda, onun sandığından çok daha fazla dahil olduğunu ve bana olumsuz şeyler söylerken onu mantıksız ve kıskanç davrananın ben olduğuma inandırdığını gördüm. o. Aramızdaki zorlu bir yama sırasında tırmandı.

Yine de tüm bu şeyler hakkında zaten konuştuk. Onunla bu konuda ve diğer her şey hakkında yüzleştim. İlerledik ama bu hala eski bir yarayı açıyor ve her şeyi sorgulamama neden oluyor. Bilseydim, gidebilirdim. Şimdi gitmeli miyim diye merak ediyorum."
"Merhaba!

Kısa ve tatlı hale getirmek için, son zamanlarda her sabah veya haftada en az 5 gün bu yoğun kafeye gidiyorum. Hep aynı kız bana yardım ediyor. Çok arkadaş canlısı ve siparişimi hatırlıyor. O da benim yaşlarımda. Bana hayatı soruyor ve genellikle gitmeden önce benimle biraz konuşuyor.

Sıradan bir havadan sudan sohbetten daha fazlası gibi görünüyor, aslında ilgileniyor gibi görünüyor ve hatta bazen benimle çok uzun konuştuğu için azarlanıyor.

Baristalara çıkma teklif etmenin hoş karşılanmadığını biliyorum çünkü temelde her zaman çok cana yakınlar ve çoğu insan cana yakın olmadıkları halde cana yakın olduklarını düşünüyor. Ama bu kız tamamen soğuk görünüyor ve gerçekten iyi anlaşıyoruz. Takılacak başka bir arkadaşım olmasını çok isterim ve belli ki benim kasabamda yaşıyor.

Sorum şu, bunu ona açmalı mıyım? Yoksa bir Barista'nın benimle gerçekten ilgilendiğini düşündüğüm için hala alay edilecek miyim? Ayrıca, bu gerçekten yapabileceğim bir şeyse, nasıl ifade etmeliyim? Teşekkürler!"
"41M, 35F ile 2 yıllık evli. Birkaç ay önce öğrendiğimizde hamileydi ve yeni bir işe başlamıştı.

Yaklaşık 6-7 hafta önce kanepemizde oturmuş konuşuyorduk ve tanımadığım bir numaradan ""sevişmeyi"" seven tipte bir kız olup olmadığını soran bir mesaj aldı. O zaman onu yakaladım, bir süre saçmalık sattı ama sonunda her şeyi kabul etti ve duracağını söyledi. Ona inanmak istedim, öyle yaptım ama güvenim sarsıldı.

Yaklaşık bir hafta sonra, gün içinde bana eskisi kadar sık ​​mesaj atmadığını ve normal, cilveli şekilde yanıt vermediğini fark ettim. Sohbet hesabına girdim (birbirimizin şifrelerine sahibiz) ve ikisi arasında bir yığın mesaj gördüm. Bunun birkaç nedenden dolayı birkaç hafta devam etmesine izin verdim: onunla kesinlikle flört ederken, ona sürekli evli olduğunu ve asla bir şey yapmayacağını hatırlattı. Sınırların dışında oynuyor olsa bile sadık olacağına inandım. Baskı yapmaya, onu pohpohlamaya ve alay etmeye devam etti ve haftada birkaç kez birlikte öğle yemeği yemeye başladılar.

Sonra geçen Cuma çizgiyi aştı. Öğle yemeğine çıktılar ve bir kadeh şarap içti ve sarhoş oldu ve günün ilerleyen saatlerinde sohbetlerine devam ettiklerinde sonunda onun alaylarına boyun eğdi ve ona aletini emmeyi veya onun tarafından arkadan alınmayı hayal ettiğini söyledi. O gece onu aldığımda, hemen onunla bu konuda yüzleştim ve konuştuk. Devam etmemeyi kabul etti ve ben ona gerçekten ama gerçekten inanmak istiyorum ama bu beni deli ediyor. Ağladı, özür diledi ama artık ona güvenmiyorum ve evliliğimize devam edebileceğimden emin değilim. Bunu düzeltmeme yardım et, Reddit."
"19K inek yarı yarıya bu inekle tamamen ilgileniyor 22M

Takılmak için ona Facebook'ta mesaj atsam ürkütücü olur mu?

Birbirimizi tanıyoruz yani rastgele bir anonimden mesaj almak gibi bir şey değil. Okulda birlikte bir kulüpteyiz ve neredeyse her zaman inek ilgi alanlarımızdan bahsediyoruz... D&D, favori video oyunları, pokemon... ve bu türden şeyler. O sosyal açıdan harika bir penguen ve ben tamamen sosyal açıdan beceriksiz bir penguenim. Yine de kızlara karşı biraz garip olabileceğinden şüpheleniyorum...

Telefon numarası bende yok, bu yüzden ona mesaj falan atamam. Numaraları değiş tokuş etmek üzere olduğumuz her seferde, bir şey değiş tokuşu tamamen keser ve nihayetinde bu olmaz.

Yani reddit...burada bana yardım et. Lütfen."
"Belki teoride doğru alt reddit değil ama bence mükemmel. Eşlerinin evlenmeden önce aldatmaya çalışıp çalışmadığını ve nasıl tepki vereceğinizi bilmek isteyip istemeyeceklerini bilmek isteyip istemeyecekleri ilişkisi olan insanlardan tavsiyeye ihtiyacım var.

Durumlar:

3'ümüz dışarıda sarhoştuk ve en iyi arkadaşım ve kız arkadaşı büyük bir kavga etmeye başladı. Benim için çok garip. Fırtınayla uzaklaştı ve zorlu bir bölgedeydik; o küçük ve minyon, bu yüzden en iyi arkadaşım onun peşinden gitmemi ve bir taksiye binip eve güvenli bir şekilde vardığından emin olmamı istedi.

Sohbet ederek yürüdük ve bir taksiye bindik ve o bana geldi ve çok ileri gitti.

Uzun bir şey söyledi, hadi seninkine dönelim ve ben de kalabilirim. Hayır, bu olmayacak dedim ve beceriksizce onu evde gördüm.

O benim en iyi arkadaşımdı ya da 14 yıldır ve onu bırakmanın en iyisi olduğuna karar verdim çünkü kim bilir durumu tersine çevirip yalan söylerse vb. Zor bir dönemden geçiyorlardı ve dürüst olmak gerekirse, bunun doğal bir sonu olacaktı. yakın gelecekte.

1 yıl sonra ona söylemeli miyim?"
"ROTC'de liderlik pozisyonundayım ve harbiyelilerin talim ve yürüyüşünden sorumluyuz. Dikkat etmeyen veya kuralları dinlemeyen bir tembelim var. O her zaman her şeyi yarım yamalak yapıyor ve karşılığında diğer öğrenciler de onun nüfuzunu takip ediyor. Albayım, ondan sorumlu olduğum için kıçımı yiyor.

Yaptığım hiçbir şey onu aşamalandırmıyor; o ebeveynler tarafından ROTC'ye zorlanan türden ve asla kurallara uymayan, uyuşturucu kullanan ve davranış sorunları olan türden bir insan.

Ona iyi davranmaya çalışıyorum ama olmuyor. Yavaş yavaş daha katı hale geldim, hatta şınav çektim ve o bana açıkça tavır aldı ve bunları yapmayı reddetti.

Yardım?"
"Sorumu, en azından hepsinin ev sahibini (ess) ortak olarak paylaştığı (barların aksine) bir grup insanın olduğu partilerle sınırlayalım. Bu tür bir durumda yabancılarla bağlantı kurmakta hiçbir sorunum yok ve insanlarla etkileşime geçip konuşmayı seviyorum.

Bazen biriyle gerçekten iyi anlaşırım. Harika bir sohbet ettik, bolca flört ettik ve belli ki bir miktar ilgi var. Ama kişiye gerçekten çıkma teklif etme/benimle eve gelmelerini önerme zamanı geldiğinde, donup kalıyorum ve ""Welp! Seninle konuşmak harika!""

Bunun hem potansiyel geçici bağlantılar hem de potansiyel tarihler için geçerli olduğunu düşünüyorum. Potansiyel bir ilişkiyse daha fazla baskı olmasına rağmen.

Her iki soruyu da sormak için asla iyi bir zaman yokmuş gibi hissediyorum. Sanki çevremizdeki herkes beni izliyor ve dinliyor, bu kişiye bu soruyu sormamı bekliyor ve ya gülmeye hazır ya da ciddi bir utançla başlarını sallıyor.

Bu, bu hafta sonu iki kez oldu. Cumartesi partisi, harika bir kadınla tanıştım, ama ona çıkma teklif edemedim (yine de, o bir arkadaşının kız kardeşi, bu yüzden ona biraz baskı ekledi). Sonra, kendi dairemde Pazar barbeküsü, sevimli kız ortaya çıktı, sabaha kadar etrafta dolaşma fikrine açıkça ilgi duyuyor (ipuçları çok ince değildi ve ben de bu fikre tamamen kapılmıştım), ama yapamıyorum çünkü o benim oda arkadaşımın kız arkadaşının arkadaşı ve hepsi yargılanacak gibi hissediyorum. Muhtemelen sonunda teşvik edecek olsalar bile.

Son kız arkadaşımla bu tür bir durumda bir partide tanıştım, ancak kendimi insanların önünde ona çıkma teklif edemedim ve bunun yerine onu buldum ve Facebook'ta mesaj attım (ki bu şaşırtıcı bir şekilde iyiydi). Bunu tekrar yapmak zorunda kalmamak ve normal bir insan gibi birine çıkma teklif etmek istiyorum.

Yine, genel olarak sosyal kaygılarım yoktur ve kendimi bir yabancı kalabalığın içinde tutabilirim. Ama bu bende bir tür korku uyandırıyor."
"Bu gönderide bir yanlışlık varsa özür dilerim, bu benim için bir ilk.

Gelen metin duvarı

terminoloji:
BFOQ=Gerçek Mesleki Yeterlilik
Bölüm VII= ayrımcılık yapmanın yasa dışı olduğunu söylüyor.

     Geçmiş. Geçenlerde bir arkadaşımın çalıştığı bir yere iş başvurusunda bulundum. HE orada bir ev sahibi. 2 kişiye ihtiyaçları olduğu için ev sahibi pozisyonuna başvurdum ve diğer ev sahibinin yakında ayrılacağını biliyorum. Neredeyse iş yerinde bana verildi, ancak kısıtlamanın sahibi müdüre (yabancı bir dilde) bir şeyler söyledi ve daha sonra daha fazla bilgi içeren bir arama beklemem söylendi.
      Şimdi. Orada çalışan arkadaşımdan yöneticinin HIM'e erkek host almadıklarını söylediği bilgisini aldım. Bunun bende yarattığı kafa karışıklığını gördüğünüze eminim. İşe alma ayrımcılığıyla ilgili bilgi için hemen Web'e baktım ve bir VII ve BFOQ kesiti geldi.
     Gelecek. Bana hiçbir zaman doğrudan bir cevap verilmediği için istihdam hakkında daha fazla bilgi almak için birkaç gün içinde geri döneceğim.
     Soru/"
"Arkadaşımız cezaevindeyken tanıştığı bir adamla evlendi. o

hayata 20 hizmet ediyor. Onun oğlumuzun yanında olmasından rahatsızım.

ya da evimiz ama karım onun da oğlu olduğunu iddia ediyor. bence o yapmalı

isteklerime saygı duy

Ayrıca bana onu arkadaş ya da kendim arasında seçim yapmaya zorlamamamı söyledi.

Bunu yapmayı düşünmüyorum ama korkarım yine de arkadaşını seçecek.

Ayrıca bunun boşanmaya yol açacağından korkuyorum. o da

bir CO'ya karşı cinayet işlemek için komplo kurmaktan başı belaya girdi

hapiste olduğundan beri. İyi olmaya zorlandığımı hissediyorum

bu ama ben değilim Eşim de buna çok kolay ikna oluyor.

arkadaş"
"Merhaba r/legaladvice, Florida'da üniversite için yeni bir şehre taşınıyorum ve dün özel bir şirket/şirket aracılığıyla öğrenciler için daha büyük bir apartman kompleksinde 4/4 Apartmanda bir oda için kira sözleşmesi imzaladım.

O kat planındaki son müsait oda bana verildi, ancak imzalayana kadar oda arkadaşlarımın kim olduğunu açıklamam reddedildi (aptalca bir fikir, biliyorum). ""Rastgele insanlar"" olduklarından emin oldum ki aslında durum böyle değil, birbirini tanıyan ve farklı bir kültürden gelen 3 kişilik bir grup, onlarla zaten iletişime geçtim ve bana bunu tercih edeceklerini açıkça belirttiler. beni orada tutma Daire/oda ile ilgili olarak, gömme dolapta elektrik prizlerinin olmaması (oraya bir buzdolabı koyabileceğim söylendi) ve birkaç başka şey gibi, şimdi de göstermeye başlayan birkaç başka sorun var.

Henüz herhangi bir anahtara sahip olmadım ve kira kontratım resmi olarak Ağustos'a kadar başlamıyor, gerçekten tek yaptığım kira kontratını, birkaç zeyilname ve bir garantör formu imzalamaktı. Bu durumda yasal durumum nedir ve kira kontratımı feshetmemin bir yolu var mı? Gerekirse bir miktar para cezası ödeyebilirim ama kira bedelinin tamamını veya o kadarını ödemem mümkün değil.

Herhangi bir yardım takdir!"
"Kız arkadaşımla bazı sorunlar yaşıyoruz, ona Pam diyeceğiz. Başka bir kadın arkadaşımla konuşuyordum, ona Kate diyeceğiz, sorunlarım hakkında. Kate'e, Pam'le benim baloya gidecekmiş gibi görünmediğimizi çünkü bir anlaşmazlık yaşadığımızı söyledim. Kate, balo randevum olması için kendisini davet etmenin uygun olacağına karar verdi. Şimdi, Pam ve Kate arkadaş ve aynı okula gidiyorlar ama ben başka bir okula gidiyorum ve onları işten tanıyorum. Kate'in ayrıca oldukça iyi arkadaş olduğum bir erkek arkadaşı var. Pams okulundaki baloya gittim ve tabii ki orada Kate ve erkek arkadaşını gördüm. Kate'in benimle baloya gitmek istediğini bildiğini sanmıyorum ve bunu duymaktan mutlu olacağını sanmıyorum.

Sadece birkaç gün önce Pam ve ben barıştık ve görünüşe göre her şey yolunda ve birlikte gideceğiz. Kate, ailesine benimle balo için bir randevusu olduğunu söyledi ve sanırım bir elbise aldı. Onunla durum hakkında konuşmaya çalıştım ama bana Pam'e Kate ile gideceğimi söylemem gerektiğini söyledi. Kate'i bir arkadaş olarak kaybetmek istemiyorum ve sonu kötü bitmeden ona Pam'le gideceğimi söylemenin bir yolunu göremiyorum. Ayrıca Pam'in arkadaşını üzersem Pam'in de benden pek memnun olmayacağından eminim. Ne yapmalıyım? Teşekkürler"
"Ben [f,20] ve o [m,20] 8 ay kadar birlikteydik, ardından bir ay daha aralıklarla ara verdik, ta ki bugüne kadar yeterince çekildiğime ve bir süre kendime odaklanmam gerektiğine karar verene kadar.

Her neyse, neden çalışmadığımızı vs vs konuşuyoruz ve bir vedalaşıp sarılmak ve öpmek için duruyoruz. Bu noktada oldukça üzgün ama aynı zamanda özgür hissediyorum. Vedalaşıp yollarımızı ayırıyoruz. Yakındaki bir parka gidip oturuyorum. Kendime biraz üzülüyorum, gizlice ağlıyorum (ah, kafiye!) ve bu evsiz adam gelip yanıma oturuyor.

Kendini tanıtıyor ve iyi olup olmadığımı soruyor. Benden daha kötü durumda olan birinin bu tür nezaketi, hikayeyi biraz kaybetmeme neden oluyor ve erkek arkadaşımla yeni ayrıldığımızı kokluyorum. Bana ne kadar süredir birlikte olduğumuzu soruyor, ona söylüyorum ve gülüyor. Nazikçe bunun kısa bir süre olduğunu ve benim çok gencim olduğunu açıklayana kadar biraz şok olmuştum. Bana geleceğin benim, yakında iktidara gelecek neslin benim olduğunu söylüyor. Bana hedeflerime odaklanmam ve oraya çıkıp bir fark yaratmam gerektiğini söylüyor. Bana kayıp deneyimlerini ve savaşlarını anlatıyor. Benimkini çok küçük hissettiriyorlar.

Ve sonra ortaklığını benimle paylaşıyor. Ah bir yabancının nezaketi"
"Bırak baştan alayım. Erkek arkadaşım ve ben kedimiz Spike'ı bu yılın Ocak ayında barınaktan sahiplendik, Ekim'de bir yaşında olacak. Barınak onu eve götürmeden önce kısırlaştırdı ve eve götürdüğümüzde hiçbir sorunu olmadı. Bazen biraz pislik olabiliyor ama hepsi bu kadar. Bu Mayıs ayında Indiana'dan Teksas'a 1 kedi ve onun çöpünde 5 yavru kedi olan bir eve taşındık. Oda arkadaşları 4 yavru kediden kurtuldu, ancak yavruları şu anda evlat edinilmek üzere olan başka bir hamile kediyi büyütmek zorunda kaldı (diğer anne kedi tamir edilmek üzereydi ama yine hamile kaldı, şu anda o çöpü bekliyor). Haziran ayında oda arkadaşının kızının yatağına işemeye başladı ama biz onun bölgesini işaretlediğini anladık. Birkaç hafta sonra oda arkadaşının yatağına işedi. Yine, sadece işaretleme yaptığını düşündük. Ta ki bunu bizim yatağımızda yapmaya başlayana kadar. Her gün. Her şeyi kontrol etmesi için onu veterinere götürdü ve İYE'si var. Yaklaşık bir hafta önce antibiyotik vermeye başladı. Birkaç günlüğüne kutuya geri dönüyordu (her gün açıp temizliyoruz). Birkaç gün önce yastıkların üzerine işedi ve yastıklar çamaşır makinesine atıldı. Sonra dün gece, tam önümde çarşafların üzerine işedi. Durup durmamasına bağlı olarak, Salı günü başka bir UA için programlandı. Para şu anda bir faktör. Ben ve erkek arkadaşım onu ​​tekrar yatağa işemekten vazgeçirmek için kullanabileceğimiz bir şey olup olmadığını merak ediyorduk. Feliaway'e bakacaktık ama karışık incelemeler okuduk ve elimizde olmayan parayı işe yarayan ya da yaramayan bir şeye harcamak istemiyoruz. Yavru kedilerle arası iyi, onlarla oynamayı çok seviyor. Yani bir kola ve bacağa mal olmayacak her şey çok makbule geçer. Ne yapacağımız konusunda aklımızın ucundayız."
"Teksas.

Eski ev sahibimle yaşadığım uzun soluklu destanda:

Bugün ayrıntılı bir ifade aldım (Teksas'ta gerekli olan 30 günlük süreyi 1 gün geçti) ve olmaması gerektiğini düşündüğüm bazı masraflar var.

Açıklamanın ne dediğini listeledim:

Hesap özeti tarihi: 13.01.2014

Depozito................................................. ..1000$

Evin iç temizliği, duvar restorasyonu

ve yatak odası 2'ye boyama........................-250

Halı Çözümleri- Temizlenmiş Halılar, Evcil Hayvan

Bakım/koku giderme................................-127.74

Atmos Enerji 8 Gün................................-30.48

LP&L 12 Gün @ 2,68/gün................................-32,11

**Ampuller, Piller, Swiffer Sweeper...-46,94**

**Lubbock İlçe Mahkeme Maliyeti....................-289,00**

**Bahçe Temizliği ve Bakımı................-65.00**

Kalın yazılanlar katılmadıklarım. Benim sorum mahkeme masraflarıyla ilgili. Bu uygunsuz bir şekilde yapılırsa, herhangi bir kesinti yapma hakkını kaybeder. Mahkeme davası düştü. Biz (LL ve ben) ayrılacağımız konusunda anlaştık.

Ayrıca Ampuller ve piller standart aşınma ve yıpranmadır. Swiffer bir hediyeydi. Hatta burada nasıl cinsiyetçi olduğunu düşündüğümü bile yazdım.

Atmos ve LP&L ücretlerini anlıyorum. O zamana kadar dışarıda olacağımızı düşünerek 20'sinde kapatmayı planladık ama 29'una kadar dışarıda değildik.

Ayrıca ""duvar restorasyonu"", bir LCD monitör monte ettiğimiz yerden. Çapı 1/4 inçten küçük toplam 4 vida deliği vardı.

Ayrıca 30 Aralık'ta anahtarları iade ettik ve 30 Ocak'ta ""depozitomuzu"" geri aldık. 29 Ocak'ta kargoya verildi. Geri gelmesi gereken gün.

Evden çıktığımız halin fotoğrafları elimizde. Harika durumdaydı.

Öyleyse sorum şu:"
"Pekala, başlangıçta her zaman oldukça garip bir adam olduğumu söyleyeceğim, bu gerçekten bundan kurtulduğum ilk yıl.

Hoşlandığım bir kız var ve onun da benden hoşlandığını *düşünüyorum*. Bunu düşünmek için birkaç nedenim var ve onları burada listeleyeceğim.

Birincisi, eve dönüşe birlikte gittik, ikincisi, bazı arkadaşlarla bir film izlerken, temelde her şey için bana yaslanmış gibiydi (bence bu daha çok arkadaşça bir şeydi, ama yine bilmiyorum). Sonuncusu, hemen hemen tüm ortak arkadaşlarımız ona çıkma teklif etmemi istiyor ama ben bilmiyorum.

Herhangi birinin sormak istediği herhangi bir soru cevaplamaktan memnuniyet duyarım, sadece burada biraz yardım arıyorum, teşekkürler!"
"Heya, yaklaşık 2 hafta önce iyi bir arkadaşım, birçok kemiği kırılmış ve beyin hasarıyla kritik durumda bırakan bir motosiklet kazası geçirdi. Durumu, ailesinin diğer ziyaretçileri onaylayacağı (ve cesaretlendireceği) kadar iyileşti. Beyninin hangi bölümünün/bölümlerinin etkilendiğinden emin değiliz (eğer uzun vadeli bir hasar varsa), ama bildiklerim şunlar:

* Solunum cihazı olmadan nefes alabiliyor ve maske kullanıyor.
* Felçli değil ama şu anda hala sol tarafında sınırlı hareket yaşıyor.
* Elinizi sıkabilir.
* Gözleri genellikle günde birkaç saatten fazla açık olmasa da göz teması kurabiliyor.
* Ailenin etrafında yaptığı bazı konuşmalara güldü ve konuşmaya çalışıyor ama tutarlı konuşamıyor... Görünüşe göre insanların ne dediğini anlıyor.
* Dik oturabiliyor.

Bir hafta içinde yoğun bakım ünitesinden sinir bölümüne taşınıyor, ancak en azından önümüzdeki birkaç hafta hastanede kalacak gibi görünüyor.

Kendiniz yoğun bakıma giren veya yoğun bakımda bir aile ya da arkadaşınız olan var mı? Zaman geçirmelerine, önemsendiklerini veya özlendiklerini hissetmelerine nasıl yardımcı oldunuz? Şu anda etkileşime giremeyeceği bir şey getirmemeye dikkat etmek istiyorum."
"Tamam, şu anda 3.5 puanım var ve CC'den yeni mezun oldum ve hangi 4 yıllık okuldan lisans aldığımın veya lisans alacağım okula gitmemin önemli olup olmadığından emin değilim. yüksek lisans veya doktora programlarına girmeyi kolaylaştırın. / Ed.S. ya da aynı okulda ne var? (Muhtemelen öyle olduğunu varsaydım.) CC'm ve yerel 4 yılı oldukça arkadaş canlısı ve kredi transfer anlaşmaları var ve genellikle yerel öğrencilerine yardım ediyor. Ancak genel psikoloji lisans programlarına sahipken, sadece danışmanlık alanında yüksek lisans ve doktora derecelerine sahipler. Ayrıca, genel not ortalamanız, lisans araştırmanız veya yeterli deneyiminiz ve iyi GRE puanlarınız varsa, bir lisanstan doğrudan doktora programına geçebileceğinizi duydum. (Bu fikir hoşuma gitti çünkü görece fakir bir öğrenciyim ve büyük ölçüde mali yardıma ve küçük kredilere güveniyorum.) Ayrıca stajyerlikleri ve bazılarıyla birlikte gelen maaşları da merak ediyorum. Sadece doktora programları için mi? Yüksek lisanstan doktoraya geçmeyi tercih ederim, %100 hazır olmadığım hiçbir şeyi yapmak istemiyorum. (Cahil gibi göründüysem özür dilerim, ailemde bu kadar ileri giden ilk kişi benim.) Tarım biyoteknolojisinde bir arkadaşım şu anda çoğunlukla okuldaki stajı / işi nedeniyle hayatını idame ettirebilmek için yüksek lisans okuluna devam ediyor. kampüs dışında ucuza."
"Ben de yeni ayıma dün cep telefonu tarifemle başladım.

Biraz Netfrix takmaya karar verdim ama şu anda internet bağlantım yok. İzlemek için telefonumu kullanmak istemedim, bu yüzden dizüstü bilgisayarıma bağlanmaya ve bit hızını mümkün olan en düşük ayara indirmeye karar verdim (en azından tarayıcımda Alt+Ctrl+Shift+S).

Sadece bir bölüm izlemeyi planlamıştım ama sonunda bir sonraki bölüme geçmesine izin verdim.

İkinci bölümün 3/4'ünde tüm verilerimi kullandığımı söyleyen bir metin alıyorum.

Ne beklediğimi bilmiyorum, nedense sanırım aynı oturum=aynı ayarlar.

FML Şimdi en boktan kısılmış saçmalık verileriyle 30 güne gitmem gerekiyor. Netfrix'i suçluyorum, açıkçası Netfrix ile ilgili şikayet edebileceğim tek lanet şey bu.

Pekala.. profilleri hesaplar arasında aktaramazsınız... veya tüm profili silmeden geçmişinizdeki öğeleri silemezsiniz. Evet, bakın Netfrix çok iyi... Siktir git Netfrix. O kadar harika değilsin. Ayrıca tutuklanan geliştirmenin son sezonu hayal kırıklığıydı. Arkadaşlarım ps3, aynı tür ps3'te aynı şovlar için farklı küçük resimler gösteriyor, benimkiyle AYNI"
"Küçük bir arka plan hikayesi: liseden beri birlikteyiz ve neredeyse bir yıldır birlikte yaşıyoruz. İkimiz de dört yıllık üniversitelere kaydolduk ve oldukça iyi durumdayız ve genellikle birkaç sorunu olan çok mutlu bir çift olduk.

Ona depresyon teşhisi konulalı birkaç yıl oldu ve bununla başa çıkmada her zaman oldukça iyiydim ama birlikte yaşamaya başladığımdan beri, ondan daha fazla ev işi yapmasını istemek veya üstlenmesini istemek gibi çeşitli şeyleri ona iletemez hale geldim. Haftada 20 saat çalışmaktan (yazın 40+) ve tıp öncesi öğrencisi olmaktan aldığım strese yardımcı olacak yarı zamanlı bir iş. Onu tamamen destekleyebilmeyi çok isterdim, ama şu anda bunu yapabilecek durumda değilim.

Bunları zaten yapması gerektiğini biliyor, ancak depresyonu onu öyle bir şekilde etkiliyor ki, bu konuda hiçbir şey yapmayacak ve sonra dönüp bunu yapmadığı için kendine değersiz diyecek, bu da döngüyü ilerletiyor ve onu eşit yapıyor. yapmak için daha az motive olur.

İlişkimiz her zaman dürüst iletişime dayalı olmuştur ve bu sayede başarılı olmuştur, ancak şimdi korkarım ki, yaşam durumumuzda çabayı daha eşit bir şekilde bölmek için bunları yapmasını önerirsem, onu bu hale getireceğim. kendini değersiz hisseder ve başarılı olma becerisine zarar verir. Ama şimdi gerçekte nasıl hissettiğimi söyleyemediğim için aramızda bir duvar olduğunu hissediyorum ve bu, ilişkiye olan tutkumu etkiliyor.

Bunları ona onu incitmeden veya en azından olabildiğince az iletmemi nasıl önerirsin?"
"Tamam, bunun doğru alt dizin olup olmadığından emin değilim ama bir şans vereceğim.

Ayrıntılar: 25(e) yaşımdayken eski 28(m) erkek arkadaşımla çıkıyordum. Kötü bittiği söylenemez. Beni oda arkadaşıyla aldattı, onu hamile bıraktı ve yaşadığı apartmandan taşınmayı reddetti. Şimdi ilişkiyi sormanın veya ilişkiyi kurtarmaya çalışmanın muhtemelen aptalca olduğunun farkındayım ama çok saftım.

Benim sorunum, iki yıl kadar sonra her şeyden hala çok güçlü bir ihanet hissine sahip olmam. Biraz sert bir ilişkimiz olduğunu düşünmüştüm ama onu çok sevdim ve aldatacağını hiç düşünmedim. Hatta daha önce ona karşı mantıklı bir şekilde hisleri olabilecek bir kadın oda arkadaşı olduğundan bile bahsettim ve biz (ben, eski ve oda arkadaşı) her şeyin açık olduğundan emin olmak için bunun hakkında konuştuk ve yeterince yetişkin olduklarını düşündüm. eski sevgilim onunla ilgilenmediğini söylediği için halletmek için. Ayrıca işimde oda arkadaşıyla çalışmıştım ve onun hile yapacak bir tip olduğunu düşünmemiştim...

Bence aynı zamanda çok şok ediciydi çünkü eski sevgilimin beni arayıp oda arkadaşının yedi aylık olduğunu, baba olacağını ve bunu benimle halletmek istediğini söylediği haberini aldım. Kararımın çok yanlış olması ve onun hamile olduğunu bildiği halde kabul etmemesi ve yedi ay boyunca bana erkek arkadaş rolü oynaması çok ruhumu mahvediyordu. Hem onun hem de onun hiçbir şey söylememeyi seçip beni oyalaması acımasızdı...

Soru: Hâlâ üzüntü, acı, öfke ve ihanet duygularım var ve bunun üstesinden gelmek için ne yapacağımı bilmiyorum. Şanslıydım ve eski sevgilimden 10 kat daha iyi olan harika bir adam buldum ama bunun üstesinden gelemiyorum. Arada bir bu sorun/duygu çirkin yüzünü ortaya çıkarıyor ve kendimi çaresiz ve acı çekiyorum. İlk baştaki gibi sabit değil ama iki yıl sonra neden bunu geçmişte bırakamadım? Zamanın beni ""daha iyi hissettirme"" konusunda pek bir etkisi olmadı."
"Merhaba millet! Ben daha çok yazılanları sessizce okuyan biriyim ve gerçekten gönderi paylaşacak türden değilim, bu yüzden lütfen sabırlı olun. yüksek sesle gülmek

Başlıktan da anlaşılacağı gibi, şahsen tanıdığım insanların çoğu, çoğunlukla ""davranış"" tarzım nedeniyle, benim bir pislik olduğumu düşünüyor. Bununla çok konuşkan bir insan olmadığımı, olayların daha liberal tarafında olduğum ve ister inanın ister inanmayın, aslında üniversiteye gittiğimi kastediyorlar.

Birkaç yıl önce üniversiteden mezun olduktan sonra memleketime döndüğümden beri bu sorun aklıma geldi. Oldukça küçük (aşağı yukarı 1000 kişi), basmakalıp bir kovboy kasabasında yaşıyorum. Herkes herkesi tanıyor ve gidenlerin çoğu geri dönmüyor ama dediğim gibi geri döndüm... Şimdi, üniversiteye gittiğimden beri aslında kendimi orada buldum (klişe) ve kendim olmaktan korkmadım, sanırım geri döndüm. bu fikirle rahatladı ve aynı düşüncelerle eve döndü. Şimdi herkes çoğundan daha sessiz olduğum için, inançlarım için (insanlara söyleme hatasını yaptım, sadece nazik olmak ve soruları cevaplamak istesem de), pikap bölgesinde bir BMW kullandığım için benimle dalga geçiyor. ve daha önce belirtildiği gibi, çalışmak için.

Çocukluk arkadaşlarım bile bana düşman oldu, yanımda olan tek kişi annem ve babam ve yine ayrılmayı planlayan kız kardeşim. Hakarete uğradım, saygısızlığa uğradım, hakkımda yalanlar söylendi (en sonuncusu: 620311, üniversite mezunu eşcinsel). Öyle bir noktadayım ki kendi memleketimde bana ait bir şey kalmadı, toplanıp gitmek istiyorum ama ailemden de ayrı kalmak istemiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum arkadaşlar."
"Tamam, dün yaptığım bir gönderinin güncellemesi.

Ben 27 yaşındayım ve o 28. 2 1/2 yıldır birlikteyiz. ve birlikte yaşıyoruz.

Dün ertesi gün plaja gitmek istemediğim için telefonda bana kızdı (öğle tatilindeydi). Telefonu kapattıktan sonra bana mesaj attı ve onunla asla vakit geçirmeye çalışmadığımı söyledi. Özür diledim ve gidelim dedim. Bittiğini ve arkadaşlarıyla gideceğini söyledi.

Ondan sonra bana mesaj attı ve işten sonra arkadaşlarıyla dışarı çıkacağını ve geç saatlere kadar evde olmayacağını söyledi. Gelecek hafta arkadaşımın düğününe gidemeyeceğini de söyledi.

Dün gece yarısına kadar eve gelmedi ve içeri girdiğinde benimle konuşmadı ve oturma odasında televizyon izlemeye devam etti ve sonra kanepede uyudu.

Sabah uyanıyorum ve o yatakta. Ona sarılmaya çalışıyorum ama beni itiyor ve hiçbir şey söylemiyor. Tekrar uykuya dalıyorum. Tekrar uyandığımda o salonda tv izliyor. Günaydın diyorum cevap vermiyor.

Şimdi ben yatak odasındayım ve o kanepede televizyon izliyor. Onunla kavga etmek istemiyorum ama durumu konuşmamızı istiyorum.

Reddit'te ne yapacağımı bilmiyorum. Bir partnerin böyle olması kabul edilebilir mi? Onunla konuşmalı mıyım?"
"Temel olarak, Birleşik Krallık'ta yaşayan eski erkek arkadaşımdan yeni ayrıldım. Amerikada yaşıyorum. Birbirimizi sevmeme rağmen, kendimi çok genç, deneyimsiz ve nihayetinde onu ~ 7-8 ay içinde ABD'de bir iş bulmaya götürecek bir ilişkiye giremeyecek kadar emin değildim. Üzerimde çok fazla baskı var ve zaten evlilik yolundaymışım gibi geliyor ki buna kesinlikle hazır değilim.

Onu hala sevmeme rağmen karardan oldukça emin hissediyorum.

Sorun şu ki, ayrılıktan kurtulmak, hatta sadece ağlayacak bir alana sahip olmak gerçekten zor. 3 oda arkadaşıyla yaşıyorum (evet, aynı odada), bu yüzden her zaman etrafta birileri var ve biz arkadaş değiliz. Ayrıca kimseyi tanımadığım ve tüm arkadaşlarımın en az 2 saatlik bir uçuş mesafesinde olduğu yeni bir şehre yeni taşındım. Bir hafta önce ayrılmamıza rağmen, henüz kendime gerçekten ağlayacak/dondurma/her neyse yemek için zamanım olmadı ve sürekli olarak herkesin yanında mutlu veya normalmiş gibi davranmak zorundayım. Beni yiyor. Bugün herkesin içinde L treninde neredeyse ağlıyordum.

Ne yapılacağına dair fikirler? Kendi alanımı ve zamanımı nasıl sadece, bilmiyorum, ""ol"" haline getirebilirim? Genel olarak bir ayrılıktan sonra ne yapılacağına dair herhangi bir öneriyi, kişisel bakım/iyileşme/daha iyi hissetme vb. hakkındaki fikirleri memnuniyetle karşılarım."
"Bütün hafta sonunu, çoğu teknede olan birkaç arkadaşımla arkadaşımın göl evinde geçirdim. Şimdi, bu benim ilk kez bir göl evindeydi ve tüm bu harika göl evi şeylerini yapıyordu. Kaykay ve uzun tahtaya meraklı olduğum için su kayağı/su kayağı için can atıyordum. Diğer denge ile ilgili faaliyetlerdeki deneyimimi göz önünde bulundurarak oldukça hızlı bir şekilde alacağımı varsaydım. Ve ne biliyorsun, oldukça iyi yaptım. Sırayla kayaklara bindik ve aynı zamanda tüplerde de savaştık.
Ancak bu hafta boktan şeyler geldi çünkü böyle bir teknenin arkasında sürüklenirken hayatınız boyunca dayanmanız gereken kas gücünü *hesaba katmadım*. Ve bütün gün oradaydık. Bu yüzden kollarımda hemen hemen her şeyi kavrayacak kas gücüne zar zor sahip oldum. Buzdolabını mı açıyorsun? Hayır, sırt çantamı mı alıyorsun? Hayır. Parmaklarımı esnetmeyi gerektiren bir şey var mı? Kesinlikle hayır. Neredeyse bir hafta oldu ve sonunda tekrar normal şekilde çalışabileceğim bir noktaya geliyorum."
"Yani, en iyi arkadaşım ve eski oda arkadaşım (25m), yaklaşık 2 yıl çıktıktan sonra kız arkadaşı (23f) tarafından terk edildi. Nedenini tam olarak bilmiyorum ama yine de ihtiyacım yok. Bitirdikten hemen sonra ülke çapında taşındı, bu yaklaşık dört ay önceydi. Geçen hafta sonu kasabayı ziyarete geri döndü ve onu iyi bir arkadaş olarak görüyorum, bu yüzden o buradayken onunla biraz zaman geçirdiğimden emin oldum. Onu gördüğümde çok heyecanlandı çünkü bir gece önce yeni erkek arkadaşıyla (33m) nişanlanmıştı.

Bu çok yakın zamanda gerçekleştiği için, anlattığı ilk kişilerden biri bendim ve henüz pek çok insan bunu bilmiyor. Öyleyse sorum şu, arkadaşıma yeni nişanından bahsetmeli miyim? Ayrılık konusunda hâlâ oldukça üzgün, ona bir şeyler söylemem gerekiyormuş gibi hissediyorum çünkü boktan bir durum güncellemesi ya da bunun gibi samimiyetsiz bir şey tarafından kör tarafını tutmasını istemiyorum ama aynı zamanda gerçekten de öyle olmadığını hissediyorum. Aralarında olduğu için bir şey söylemek bana düşüyor ve bununla hiçbir ilgim yok. Çenemi kapalı tutmalı mıyım? Bundan gerekenden daha büyük bir anlaşma mı yapıyorum?"
"Tek kullanımlık çünkü burada arkadaşlarım var.

Oda arkadaşımla bir aydır yaşıyorum ve onu o kadar uzun süredir tanıyorum. Uzun hikaye, ama ben kötü bir durumdaydım ve çıkmak için çaresizdim, o da öyleydi, bu yüzden biri oda arkadaşı olmamızı önerdiğinde, bu fırsatı değerlendirdik. Taşınmadan önce birbirimizi tanımamamıza rağmen birbirimize çok benzediğimizi fark ettik ve aslında çok iyi arkadaş olduk. O havalı bir insan ve arkadaşlığından zevk alıyorum.

İşte burada işler biraz karmaşıklaşıyor. Onunla yattım. Üç kere. Ve çoğu gece işten çıktığında, şiltede birbirimize sarılır, film izleriz ve sonunda kaşıkla uyuyakalırız. İkimiz de GF'ler/BF'ler arasındayken FWB tipi bir şey yaşadığımızı düşündüm, bu yüzden bu konuda tuhaf olmamaya ve normal davranmaya çalıştım. Yine de bu gece, biz şiltede film izlerken, başını kucağıma koydu, karnımı ve kalçamı öptü, sonra bana beni sevdiğini söyledi. Biraz kıkırdamaya çalıştım, çünkü onun sarhoş olduğunu/yarı uyuduğunu düşündüm (gerçekten öyle olduğunu düşünmeme rağmen) ve ne dediğini bilmiyordum, ama bana onu duyup duymadığımı sordu. tekrarladı. Saçlarını okşadım ve biraz dinlenmesini söyledim ve o da uyumaya gitti. Ben şimdi ne yapacağım? Söylememiş gibi mi davranacağım yoksa duymamış gibi mi yapıp konuyu açıp açmayacağını mı bekleyeceğim? ***Ben *** gündeme getirmeli miyim? Ve yaparsa ne diyeceğim? Gidecek başka yerim olmadığı için yaşam durumumdan ödün vermek veya karmaşıklaştırmak istemiyorum."
"Böylece, etat de lieux (temelde içeri / dışarı taşınırken check-in / check-out'un Fransızca adı) yapıldı ve HER ŞEY ""comme dans l'etat de lieux d'entrée"" ya da öylesine, temelde HER ŞEY olarak not edildi. aynen taşındığımız zamanki gibi. Fikri anladınız. :)

Ev sahibi şimdi yatağın kırıldığını iddia ediyor (döşenmiş bir daireydi, hatta ödeme sırasında şilteyi kaldırdı ve her şeye baktı) evraklar imzalandıktan sonraki gün (evraklar Pazar günü yapıldı, Pazartesi günü bir e-posta gönderdi iddia ediyor) Pazar akşamı yatınca bozuldu).

Elimizde her şeyin yolunda olduğunu söyleyen belgeler olduğu için herhangi bir iddiada bulunamaz, sanırım? Tüm etat de lieux boyunca HİÇBİR soru sormadığını, temelde dairede dolaştığını ve onu takip ettiğimizi eklemek isteyebiliriz... ama hiç soru sormadı.

O da uygun bir bildirimde bulunmadan (taahhütlü posta yerine e-posta) düz sırtını talep etti ve 5 hafta içinde ayrıldık, böylece ABD'de aptalca bir şey yüzünden kovulduktan ve çalışma vizesini kaybettikten sonra Fransa'ya geri dönmesini kolaylaştırdık. .

Henüz para istemedi ama böyle bir şey olursa hazırlıklı olmak isterim. Hayatımda bir kez olsun, bana hiç faydası olmasa da başkalarına yardım etmeye çalıştığım için biraz üzgünüm... ve bam, bu tür sorunlarla karşılaşıyoruz.

Tavsiyen için teşekkürler!"
"Onunla çalışıyorum ve o iyi bir arkadaş. Ve aslında ona karşı hislerim arttı ama işten ayrılana kadar hiçbir şey söylemeyeceğim. Mesele şu ki, belki de çok fazla ilgi gösteriyorum çünkü artık beni aramaya gitmiyor ya da bana eskisi kadar mesaj atmıyor. Metinleri benim kadar başlatırdı. Belki de zaten nasıl hissettiğime dair bir ipucu vardır? Genel olarak, bir kadın arkadaşla olan yakınlığınızı nasıl geri getirirsiniz? Onunla konuşmak eğlenceli ve benim istemediğim şey uzaklaşmak. Belki de duygularımdan dolayı geri çekiliyorum ve fazla analiz ediyorum."
"10 yılı aşkın süredir tanıdığım iki arkadaşım var ama son zamanlarda onlarla geçirdiğim zamandan zevk almıyorum.

Birkaç aydır onlarla takılmak için yanlarına gittiğimde, her seferinde aynı şeyi yapıyorlar; video oyunları oynuyorlar ve vaping yapıyorlar. Yaptıklarına itirazım yok ama ilgimi çekmiyor. Eve gitmek için bir bahane uydurmadan önce 2-3 saat boyunca bir kanepede oturup oyun oynamalarını izliyorum. Onlar oynarken biz de sohbet edip şakalaşıyoruz ki bu benim hoşuma gidiyor. Yapacak alternatif şeyler önermeye çalıştım, ancak genellikle onları geri çeviriyorlar.

Bunu böylesine bir ikilem haline getiren, birlikte sahip olduğumuz tarihtir. Onlar bana depresyondan çıkmamda yardımcı olan arkadaşlardı. Okula gitmediğim ve çok endişeli ve depresif olduğum için evde eğitim almaya başladığım bir dönem vardı ama beni haftada en az bir kez ziyaret ettiler. Benim için yaptıklarına borçlu hissediyorum. Birlikte gezilere çıktık ve benim için paha biçilemez bir sürü anımız oldu. Onların arkadaşı olarak kalmaya mecbur hissediyorum.

Ayrıca üçümüz arasındaki ilişkinin çarpık olduğunu hissediyorum. İkisi birlikte yaşıyor ve bu, birlikte nasıl etkileşim kurduğumuzu değiştirdi. İkisi de birbirini kardeş olarak görüyor ve ben onların sadece arkadaşıyım. O kadar çok ortak yönleri var ki kendimi izole edilmiş hissediyorum. Arkadaşlardan biri de son zamanlarda bana biraz düşmanca davrandı. Onunla diğer arkadaşlarımdan daha çok dalga geçerdim ama durdum ve daha nazik olmaya çalıştığımı açıkça belirttim. Görünüşe göre hakimiyet falan kurmaya çalışıyor... Bilmiyorum. Onlarla takılmamaya daha çok eğiliyorum. Ne düşünüyorsun?"
"Biraz arka plan, ikimiz de depresyonla uğraşıyoruz ve ikimiz de daha önce birkaç ilişki yaşadık (her biri 1 ciddi).

Yaklaşık iki ay önce pek çok farklılık ortaya çıkmaya başladı. yani o ""akışa uymayı"" seviyor, oysa ben her şeyi planlı yapmakta ısrar ediyorum, o düşüncelerin yeterli olduğunu düşünüyor ama ben hareket istiyorum, o dindar bir aile istiyor - ben bir ateistim (yaşasın), arkadaşlıklar/sosyalleşme konusunda pek iyi değil benim için kilit nokta olsa da, ben onun kadın arkadaşlarını gerçekten umursamıyorken, o benim erkek arkadaşlarıma sahip olmam konusunda güvensiz.

Gerçekten güçlüydük ama işler daha yeni yokuş aşağı gitmeye başladı. ~2 ay önce bir kavga/ara nedeniyle doğum günümü atladık. Birkaç gün sonra tamamen iyiydik ama henüz bir şey yapmadık. Doğum günleri onun için önemli değil (yıldönümlerinde olduğu gibi) ama benim için önemli.

Bu farklılıkların devam edeceğini hissediyorum. Birbirimizin ihtiyaçlarını karşılayamadığımız için yollarımızı ayırmayı tartıştım ve onun yanıtı ""olmamız gerekiyor"" oldu.

Bunu aşmak mümkün mü yoksa artmaya devam edecek mi?"
"Yani ben ve kız arkadaşım 6 aydır çıkıyoruz ve dün gece bazı arkadaşlarıyla bir bara gitti. Üniversite işim olduğu için gidemedim.

Sabahın ilerleyen saatlerinde ona günaydın diye mesaj attım. Eve sağ salim vardığı için mutlu olduğumu ve barın nasıl olduğunu söylüyorum. Eğlenceli olduğunu söyledi. Ona ""ohh harika ne oldu?"" Her zaman gününün nasıl olduğunu ve neler olduğunu soruyorum, yani bu yeni değil. ""Çok"" dedi ve sonra ""ne gibi?""

Bana karşı sevimli olmaya çalışıyor ve bana söylemeyeceğini söylemeye ve hehe demeye çalışıyor. Bir süre buna katılıyorum ama sonra tekrar soruyorum. Bu sefer savunmaya geçiyor ve neden diye soruyor? Ona ""çünkü genellikle günümüz ve neler olduğu hakkında konuşuruz. Bana neden söyleyemediğini anlamıyorum"" dedim. Sonra sustu ve bana mesaj atalı 4 saat oldu."
"Ex benden dört ay önce ayrıldı, denemek ve devam etmek için gerçekten çok mücadele ediyorum ve yapamıyorum. O zamandan beri depresyon ve anksiyete ataklarıyla mücadele ediyorum, şimdi uyuyamıyorum.

Bugün başka biriyle buluşacağını öğrendim ve bu beni gerçekten öldürüyor, ne yapacağımı bilmiyorum.
Bugün onunla mesaj yüzünden tartıştım, kabul ediyorum ki gerçekten hiçbir şeye başlamamalıydım ama şimdi yaptım.

Medeni kalmamızı istedi ama başka bir erkekle birlikte olduğunu bildiğim halde bunu yapabileceğimi bile sanmıyorum, ona hala delice aşığım ama yapabileceğim hiçbir şey yok.

Ona değiştiğimi göstermek istiyorum ama bunu yapmam için bana zaman vermiyor, benimle aynı anda basketbol antrenmanı yaptığı için onu haftada bir görmem gerekiyor.

Gelecek ayın başında bir terapistle görüşmek için randevum var ama gittikçe daha kötüye gidiyormuşum gibi hissediyorum ve o noktada bana yardım etmek için çok geç olacak.

Bana bir şans vermesini sağlamamın bir yolu var mı? Delirmeme engel olmak için ne yapabilirim?"
"Ben (M- 21) eski sevgilimle (F-20) bir yılı aşkın bir süredir çok sevgi dolu bir ilişki içindeydim, ta ki ikimizin de uzun mesafe olayını denemek istemediğimizi anladığımız Haziran ortasına kadar (İkimiz de üniversiteye gittik ve o evin yakınında kalıyor ve ben eyalet dışına taşındım). Bu konuda çok medeni davrandık ve ikimiz de arkadaş kalmayı kabul ettik. Yakın zamana kadar harikaydı - sık sık her şey hakkında konuşurduk.

Şimdi yeni bir erkek arkadaşı var ve ben bir sözde depresyon aşamasına girdim çünkü başka bir erkeğin hala çok sevdiğim bir kadınla birlikte olması fikrini kaldıramıyorum. Kendime değer vermeyle ilgili sorunlarım var ve bu benim için çok kötü oldu. Bunun hakkında konuştuk ve biraz ruhumu araştırmaya ve kendim üzerinde çalışmaya karar verdim. Onu ve seçimlerini çok destekliyorum ve onunla arkadaşlığımı sürdürmek istiyorum (biz çıkmadan önce açık ara en iyi arkadaşımdı ve ondan başka kimseye güvenmiyorum).

İyileşme sürecimi hızlandırmak için ne yapabilirim? O, sahip olduğum ilk ilişkiydi, bu yüzden tüm bunlar hakkında neden bu kadar aptal olduğumu açıklayabilir."
"Orijinal gönderi burada:

Dün gece bara gittik ve bütün gece konuştuk, sonunda konuşma düşündüğüm yere, onun adamla nasıl evlenmek istemediğine ve bir şansımız olmasını nasıl istediğine döndü. Bunun peşine düşeceğini ve tüm direnişi benim yapmam gerektiğini düşündüm, ama tüm kırmızı bayraklarıma değinmeye başladı ve bu yüzden benim için mevcut erkek arkadaştan öylece ayrılamayacağını söyledi. Çünkü onun için bir nişanı bozduktan sonra bu adamları aldattığı için kendini bok gibi hissederdi. Zaten bir kez aldattığı için kendini yeterince boktan hissediyor ve istediğinin bu olduğundan emin olmadan geri tepme ilişkisine dalmasının kendi hatası olduğunu söyledi. Artı, onunla mutlu olduğunu ve benimle daha mutlu olup olmayacağını bilmesinin hiçbir yolu olmadığını söyledi, bu yüzden en iyisi her şeyi doğal akışına bırakmak. Gece, kumsalda ufuk çizgisine bakmamızla sona erdi ve kötüydü. Sanki hiçbir şey yapmadık ama gerilim çok yoğun olduğu için ayrıldık. Yani şimdi arkadaş olmaya çalıştığımız bu tuhaf sözde ilişki içindeyiz ve ikimiz de bir şey olursa bunun kimseye iyi gelmeyeceği konusunda hemfikiriz ama bu tam bir baş belası.

Kontrolü altında olduğumu biliyorum ama ona dün gece kumsalda ""ayrılacağımızı"" ve bunu bir daha yapmayacağımızı söyledim. Bana duygusal olarak yaslanmak istemediğini biliyorum, bu çoğunlukla benim hatam çünkü yaklaşık 10 yıldır bir ilişkim olmadı ve şirketi memnuniyetle karşıladım ve dürüstçe söyleyebilirim ki en kötü ihtimalle ne yaptığından habersiz. Ama kahretsin, şimdiye kadar tanıştığım en ateşli kızlardan biri neden bunu yapmak zorundaydı?"
"Bunu soruyorum çünkü benzer bir dönüşümün benim başıma nasıl geldiğini düşünüyordum. Bu hafta sonu eski üniversitemdeki bazı arkadaşlarımı ziyaret edeceğim ve haklı olarak kiminle kalacağıma ve tüm bu insanları nasıl göreceğime karar vermekte zorlanıyorum. Sonra, birinci sınıfta ne kadar sakat bırakacak kadar utangaç olduğumu düşünmeye başladım ki, binamdaki insanlar tüm yıl boyunca konuşmamı duymadıklarına ve hatta beni görmediklerine yemin ettiler. Benim için bu dönüşüm, kendi arkadaşlarımı edinememekten bıkmamla, her zaman diğer insanların beni tanıştırması veya onları getirmesi için güvenerek geldi.

Kelimenin tam anlamıyla orada oturup sosyal davranışları ve çeşitli teorileri ve teknikleri okudum ve inceledim. Elbette, ilk başta tamamen insanlık dışı bir sosyal deney gibi başladı, ancak yavaş yavaş gerçekten güçlü bağlantılar kurmaya ve hayatımdaki diğer insanları gerçekten önemsemeye başladım. Empati benim için yabancı bir kavramdı (gerçekten tartışmak istemediğim daha derin konular için), bu yüzden tam anlamıyla nasıl empatik olunacağını öğrenmek zorunda kaldım. Bugüne hızla ilerleyin ve şu an kim olduğumun çok büyük bir parçası haline gelen ailem ve arkadaşlarım olmadan bir hayat hayal edemiyorum. Öyleyse reddit, dönüşümünün ardındaki hikaye nedir?"
"Bana yardım ederek zamanınızı boşa harcadığım için tekrar özür dilemek istedim! Muhtemelen kör falan olduğumu biliyorum. >.<

SSS'yi okudum ve başlamak için bazı şeyleri yapabildim, ancak çoğu konuda hala kafam karıştı. BMR'mi hesaplayabildim (Bu arada, diğerlerinden daha iyi bir hesap makinesi var mı? Elimde birkaç farklı rakam var.) Ancak, BF%'mi hesaplamak için SSS'deki bağlantıya gittiğimde sayfa şöyleydi: gitmiş. Bu gerekli mi? Bununla birlikte, % BF'm olmasa bile, iyi bir yağ tabakasıyla 5'9 ve 156 pound'da ""sıska şişman"" olarak sınıflandırılacağımı biliyorum.

Kafamın karıştığı bir sonraki kısım diyet. Sağlanan kaynakların çoğu denenecek diyetler sağlıyor, günlük/yaşam boyu yemek yemeye pek uygun görünmüyor. Sağlıklı beslenmeyi bilmiyorum. En son gerçekten iyi bir şekle girmeye çalıştığımda, tamamen yanlış yaptım. Günde sadece 800-900 kalori yemekten, takıntılı bir şekilde saymaktan, en sevdiğim yiyecekleri kesmekten ve söz konusu yiyeceklerin üzerine aşırı yeme nöbetleri serpiştirmekten bahsediyorum. Bugün kalori saymak beni korkutuyor çünkü buna geri döneceğimden korkuyorum.

Bir spor salonuna veya vücut ağırlığıyla yapılan bir spora gitmek gibi gerçek bir spor yapmaya çalışıyorum, ancak bir spor salonu üyeliğine param yetmiyor ve vücut ağırlığı için bir barfiks çubuğu olarak kullanacak kadar çalışacak bir şey bulamıyorum. Diğer seçeneklerim neler çünkü kas yapmak istiyorum.

Son sorum şu ki, gerçekten neyi hedeflediğime dair hiçbir fikrim yok. Yağ tabakamı kaybetmek ve kas inşa etmek istiyorum, ancak işin içinde bir hedef ağırlık olup olmadığından veya ne tür bir zaman çizelgesine baktığımdan veya kaç kalori yemem gerektiğinden emin değilim. Ne yaptığım hakkında hiçbir fikrim olmadığını yeniden ifade ettiğim için bu bizi tam bir çember haline getiriyor."
"Sanırım başka birinin böyle olup olmadığını veya sadece tuhaf olup olmadığımı merak ediyorum. Genel olarak oldukça asosyalim, çok fazla arkadaşım yok, dışarı çıkmaktansa evde dinlenmeyi tercih ederim vs.

bazı günler çaresizce birlikte bir şeyler yapacak bir arkadaş grubum olmasını diliyorum. Diğer günler bununla uğraşmak istemiyorum. Örneğin, yeni biriyle konuşmaya başlarsam ve her gün konuşmak isterlerse veya sık sık takılmak isterlerse, hemen yapışkan oldukları, onlarla hiçbir şey yapmak istemedikleri vb. hissine kapılırım ve aynı şekilde tepki veririm. romantik ilişkilere karşı da?

Hayır, sizinle haftada birkaç kez takılmak ve her gün konuşmak istemediğimi, orospu gibi davranmadan insanlara nasıl güzelce bildiririm?

Dediğim gibi, çok fazla arkadaşım yok, ayrıca hiç ""ilişki"" yapmadım ve bakireyim (kısmen antisosyalliğim, kısmen denemedim, kısmen de 7/24 birinin bana asılmasını istemiyorum).. Ve ben bu konuda gerçekten boktan hissediyorum. Sanki bu bölümlerde yaşıtlarımdan çok gerideyim.

Kendimi ""üstesinden gelmek"" için zorlamaya çalıştım ve sadece insanlarla daha çok uğraşmak / etrafta olmak için ama ugh. Bazı günler keşke yakın olduğum biri olsaydı diyorum ve diğer günler olmaması beni rahatlatıyor. Aseksüel olduğumu düşünmüyorum, cinsel *duygularım* var ama özel olarak kimseye karşı değil. İnsanlar beni rahatsız ediyor.

Böyle hissetmemde bir sorun mu var? Nasıl düzeltirim? İnsanlara yaklaşmaktan korktuğumdan değil. Bunu aslında oldukça kolay yapıyorum. Bunun muhtemelen gerçekten Züppe biriymişim gibi geldiğini biliyorum ama değilim. Çoğu insanla iyi geçinirim ve arkadaş canlısıyımdır."
"Bu yüzden son 3 yıldır Jimmy John's olarak bilinen bir restoranda çalışıyorum. 2,5 tanesi yönetici. jj'de çalışmayanlar için, yaklaşık 4 ila 6 haftada bir şirketten bir ziyaret alıyoruz. Arkadaşlar biraz geç geldi ama biz onun için son bir haftadır hazırlanıyorduk. Dün gece, yeni bir adamla ve yaklaşık bir ay önce işe aldığımız bir işçiyle işi bitirme lüksüne sahip oldum. Genelde dükkânı kapatıp 945 civarında iyi görünerek çıkabilirim. Dün gece yeni bir adama sahip olmak ve işi iki katına çıkarmak zorunda kaldığımız için yaklaşık 1030'a kadar çıkamadık. İyi göründüğünü düşünmüştüm ama ertesi sabah durumun böyle olmadığını öğrenmeye gelecektim. Telefon şarjımı almak için içeri giriyorum ve müdür yardımcısının gözlerindeki bakış öldürebilir. Yıkılıp ağlayacağını sandım. Daha sonra düşük bir 80 aldığımızı öğrendim. Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Herkese 750$'lık bir ikramiyeye mal olabilirdim."
"Bana 3 yıl önce depresyon teşhisi kondu. Nuzak ve Seroquel'i (ya da onun gibi bir şeyi) bırakana kadar yaklaşık 1,5 yıl kullanıyordum. Bundan sonra hala düşüklerim vardı (Zaman zaman oldukça düşük). Hala mücadele ediyordum ama bir şekilde başardım.

Birkaç ay önce Triphasil almaya başladım ve bana depresyon belirtileri ortaya çıkarsa kullanmayı bırakmam gerektiğini söylediler. Temelde her gün depresyon belirtileriyle yaşadığım için buna pek dikkat etmedim. Küçük bir hapın bu kadar büyük bir etkisi olabileceğine inanmıyordum. Daha önce pek çok şeyle uğraştım ve daha önce başa çıkmayı başardığımdan daha kötü olabileceğini düşünmedim.

Son zamanlarda büyük bir tetikleyici yaşadım ve hemen hemen önceki en düşük noktamda olduğumu hissediyorum. Bugün hayatımı bitirmeye çok yakındım ama bazı nazik insanlar onu daha iyi hale getirmeye çalışmak için motive oldu. Psikiyatristimden randevu alacağım ve umarım 2 hafta sonra onu göreceğim. (Şu anda testler yazıyorum).

Şu anda hala geçen sefer almadığım biraz Nuzak var. Erkek arkadaşım bana biraz Niasin aldı, okuduğuma göre depresyona da iyi geliyor. Dün Triphasil'den Trigestrel'e geçtim.

Öyleyse benim sorum, şu anda sahip olduklarımla ne yapmalıyım?
- Oral doğum kontrolünü tamamen bırakmalı mıyım yoksa Trigestrel ile devam edebilir miyim?
- Nuzak'ı bu kadar uzun süre almaya başlayabilir miyim?
- Nuzak'ı alırsam Niasin'i almak güvenli midir?

Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir."
"İşte anlaşma...

Bu kadınla annemin bir nevi en iyi arkadaşı olduğu için bir aile toplantısında tanıştım. Aslında neredeyse iki yıldır birbirimizin herhangi bir arzusunu ima etmeden birbirimizi tanıdık. Sadece bağlandık ve birbirimizin etrafında iyi hissettik. Sonra, bir gece sadece şarap içiyorduk ve akılsızca şeylerden bahsediyorduk ki aniden bana olan duygularını itiraf etti ve bu da benimkini itiraf etmemi sağladı. Flört etmeye başladık ve sonunda onu öptüm ve şimdi ilişkimize yol açtı.

Ancak 10 yaşında bir oğlu olduğu ve bazı akrabalarımın arkadaşı olduğu için ilişkimizin gizli kalmasını istedi. Bana söylendiği gibi, babasının oğluyla ""resmi olarak"" bir ilişkisi olduğu için insanlar tarafından yargılanmaktan ve / veya eleştirilmekten korkuyor. Hiç evlenmediler ve inkar etmesine rağmen, oğlunu cumartesi günleri yalnızca birkaç saat ziyaret ettiği için başka bir ailesi olduğunu düşünüyor.

Yine de, oğluyla bir çift olmadıkları gerçeğini korudu. Eskiden ebeveynlerinin evli olduğunu ve babasının işe yeni gittiğini ve sadece cumartesi günleri boş vakti olduğunu düşünürdü ama son zamanlarda babası ve neredeyse yokluğunun nedeni hakkında çok şey sormaya başladı.

Oğluyla oldukça iyi anlaşıyorum ve o bana bir tür yaşlı kardeş gibi bakıyor. Ama daha dün bizi seks yaparken yakaladı, şaşırdı ve korktu ve hemen yerini terk etmemi istedi. Bana ona biraz kızgın ve/veya hayal kırıklığına uğramış gibi davrandığını, onunla konuşmadığını veya onu tutmasına izin vermediğini söyledi. Onunla yalnız konuşmanın daha iyi olacağını düşündüğü için benden bir süre uzak durmamı istedi. Kararından pek rahatsız olmama rağmen kararına saygı duyuyorum çünkü içimden ondan kaçmak geliyor. Bununla ilgili ne yapacağımı ya da ne bekleyeceğimi gerçekten bilmeme rağmen. Sanırım bunun er ya da geç olacağını her zaman biliyordum ve bir şekilde olmasını diledim çünkü annesi ve benim hakkımızdaki gerçeği bilmeyi hak ettiğini hissettim ama şimdi bu konuda pek doğru hissetmiyorum.

Herhangi bir düşünce veya benzer deneyimler var mı?"
"Modlar için gönderme kurallarına uymak için kendime biraz arka plan sağlamam gerekiyor. Ben[M-17] hâlâ terkedilmenin üstesinden geliyorum [F-16], daha yeni onun yerine geçen kişiyle onun resimlerini gördüm. Sekiz ay çıktık. Eternal Sunshine'ı izliyordum ve başlığın alındığı şiiri okudum. Temel olarak, oldukça klişe bir andı. Saat 2 civarında, penceremden ayı görebiliyorum. Az önce onun yerine geçen kişiyle fotoğraflarını görmüştüm ve Eternal Sunshine of the Spotless Mind'ı izliyordum. O anda çok güzel hüzünlü bir şey vardı. Neredeyse tüm film boyunca ağladım ve o zamanki yaşam durumumla karşılaştırıldığında üzüntüden mi, sadece bir ezik olduğumdan mı yoksa filmdeki güzelliği takdir etmekten mi emin değildim. Şiir ve filmin sonu beni biraz teselli etti, özellikle de şiir. Onu hafızamdan silebilsem ve kendimi kalp kırıklığından kurtarabilsem nasıl hissedeceğimi merak etmeme neden oldu. Bir aydan uzun bir süre ayrı kaldıktan sonra bile nasıl hala kalp kırıklığı hissedebildiğinize şaşıracaksınız; Bir kişinin duygusal sağlığınız üzerinde sahip olabileceği türden bir etki oldukça akıllara durgunluk veriyor. Mantık, bu durumlarda duygularınıza yardımcı olmaz. Özellikle genç olduğum için, bunun hayatımın küçük bir parçası olduğunu anlıyorum ama yine de kendimi farklı hissettirmiyor. Yine de, yaşı ne olursa olsun herkesin kalp kırıklığını aynı şekilde yaşadığına inanıyorum. Şiiri, özellikle de aşağıda verdiğim alıntıyı okuduğumda, kendimi tuhaf bir şekilde mutsuz bir şekilde huzurlu hissettim.

Bunda sefil bir güzellik gördüm. Bir ayrılık yaşıyorsan, zihninin tamamen silinmesine yönelik hayali arzuyu anlayabilirsin.

""Kusursuz rahibenin kaderi ne mutlu!

Dünya unutuyor, dünya unutuyor.

Lekesiz zihnin sonsuz güneş ışığı!

Her dua kabul oldu, her dilek kabul oldu.""

-Alexander Pope tarafından Eloise'den Abelard'a alınan alıntı."
"Bu yüzden bunun olduğunu yeni fark ettim ve asil bir şekilde mahvolmuş olabilirim ya da olmayabilirim.

Biraz arka plan, evden bir saat uzakta bir üniversitede kampüste yaşıyorum. Ebeveynler bu Perşembe günü şehir dışına çıkacaklarını söylediler ve ben, tipik azgın kolej çocuğu olarak SO'ma hafta sonu gelmesini ve harika vakit geçirebileceğimizi söylüyorum. Yapacağım şeyleri planlıyordum ve işin özünü SO'ya göre yürütüyordum ve o çok mutluydu. Şimdi ihtiyacım olan tek şey oyuncaklar, yağ ve daha fazla oyuncak almaktı!

Tabii ki güvenilir Amazon'a gidip hepsini orada sipariş ediyorum, yine de bir sorun var. Sipariş verdim ve her şeyin yolunda olduğunu düşündüm, sipariş teslim edildi diyor, okuldaki gönderime bakın paket yok diyor. Bunun garip olduğunu düşündüm ve hemen korktum. Amazon'u kontrol ettim ve hepsini yurduma değil evime sipariş ettiğimi fark ettim. Aptal her nasılsa kargo yerine fatura adresine yurt adresini yazmış. Ailem cuma öğleden sonraya kadar ayrılmıyor ve şimdi onları görmekten korkuyorum çünkü her zaman tüm paketlerimi ve mektuplarımı açtıklarını biliyorum."
"Görünüşe göre kendimi bir şekilde zor durumda bıraktım ve nasıl devam edeceğimden emin değilim. Birkaç aydır kız arkadaşımla çıkıyorum. Daha önce deneyimlediğim hiçbir şeye benzemeyen harika bir bağlantı geliştirdik. Her şey birbirine çok güzel uyum sağlamış gibiydi. Birkaç darbe oldu ama kurtulduk. Dün gece garip bir şey oldu (benim açımdan). Biz ve arkadaşlarından biri bir apartman dairesindeydik. Bira almak için buzdolabına gittim. Bu buzdolabı gerçekten kirli. Hindistan'da elektrik sık sık kesiliyor, bu yüzden buzdolabında biraz mantar var. Şaka gibi bir yorum yapıyorum ve diyorum ki:

> Bekar bir erkek olarak, iğrenç buzdolaplarından payımı fazlasıyla aldım ama pastayı bu alıyor.

Bu onu derinden üzdü çünkü geçmiş deneyimlerime atıfta bulunmak için mastar kullandığım ""Şu anda bekarım"" olarak duydu. Şimdi benim ve ona karşı hislerim hakkında son derece emin değil. Bilinçaltımda hala bekar olduğumu düşündüğümü düşündüğünü söyledi. Bunların hepsi benim için son derece merak uyandırıcı. Doğal olarak durum karşısında oldukça kafam karıştı. Cümleyi neden bu şekilde yorumladığını anlıyorum, zamansallık açık değil örtüktür. Bunun için onu suçlamıyorum, önemli değil. İletişim başarısız oldu ve öyle olsun. Bana başka şeyler de açıkladı (ki ben de anlayamıyorum). Sabırlı, kibar ve anlayışlı olmak için elimden geleni yapıyorum. Günün sonunda, eylemlerim yüzünden (böyle bir niyetim olsa da olmasa da) böyle hissediyor. Şu anda bana hiç güvenmediğini hissediyorum. Aynı sözleri duysaydım, ikinci kez düşünmezdim. Bana göre tek farkın ruh hali olduğunu söyleyen zıt tepki verdi. Sanki bu onu uçurumun kenarına itmek için yeterliyse, o zaman muhtemelen uçurumun kenarına çok yakındır. Onun bakış açısına nasıl içgörü kazandığıma dair herhangi bir önerisi olan var mı? Neyi farklı yapacağımdan gerçekten emin değilim."
"Ben burada gizlenen biriyim. Bunu destekleyecek karmaya sahip olmadığımı biliyorum, ama ben gerçekten gerçeğim ve kovan aklının neler yapabileceğini gördüm, bu yüzden riske giriyorum ve tıbbi ve yasal konularda tavsiye istiyorum. cepheler burada.

Geçenlerde Utah'tan Doğu Sahili'ne taşındım. Birkaç ay önce annemin beni arayıp 27 yaşındaki (Utah'ta yaşayan) erkek kardeşime kanser teşhisi konduğunu söylediğini duyunca şok oldum. Neyse ki birincil tedavileri gördü ve kanseri remisyonda.

Bununla birlikte, kanserin yayılmadığından emin olmak için kemoterapi sonrası tedavi alması tavsiye edildi (özellikle agresif bir türdü). Bunların 5 yıl, bir yıl için ayda iki kez, sonraki yıl için ayda bir ve 3-5 yıl için birkaç ayda bir olması gerekiyordu. 3 ay önce tümörleri çıkarmak için ameliyat oldu.

Babamın işinden geçtiği poliçe kapsamında sigortalıydı, ancak babamın şirketi son zamanlarda battı ve ailem sahip oldukları neredeyse her şeyi (aile evimiz dahil) kaybetti. Kardeşim bugün bana geçen ay bir sigorta ödemesini kaçırdığını söyledi ve şimdi sigorta şirketi onu müşteri olarak bıraktı.

Bu, herhangi bir tıbbi yardım almadan önümüzdeki 5 yılla karşı karşıya olduğu anlamına gelir. Doktor yok, ilaç yok, hiçbir şey yok.

Yapabileceğim bir şey olmalı, ama ben sadece biraz şok oldum. Ailem çalışkan insanlar ve erkek kardeşim tam zamanlı bir üniversite öğrencisi ve neredeyse tam zamanlı bir işçi. Evde sahip oldukları halk sağlığı seçenekleri için acınası bahaneye baktı, ancak şans yok. O, LDS kilisesinin *bir üyesidir (ben değilim), bu nedenle, LDS topluluğuna herhangi bir erişim veya bu tür durumlardaki insanlar için herhangi bir kilise temelli yardım biliyorsa, bunlar iyi seçenekler olabilir. Bunun dışında gerçekten tavsiye arıyorum. Ben/ailem/kardeşim ne yapmalıyım?

Şimdiden çok ama çok teşekkür ederim."
"BU SIKINTILI ŞİKAYET! Artık eski hemoroidimi bırakmaktan başka seçeneğim yoktu, Harry. Bir gün bokumdan o kadar bıktı ki beni yalnız bırakmadı. Tamamen kan pıhtılaşmıştı, her hareketimi rahatsız ediyordu. Küçük kardeşi Henry bile ortaya çıktı.

Doktor beni gördü, Harry'yi gördü ve ertesi gün ayakta ameliyat için randevu verdi. Kaiser'deki döner ameliyat kapısından geçtik ve Harry ve Henry tarih oldu.

Falan filan şimdiye kadarki en kötü iyileşme. Korkunç BM'ler. İyileşme yolunda biraz şişlik olduğunu fark ettim. Bakın, insanlar cilt etiketlerinden ve benzerlerinden şikayet ediyor. Her neyse, gidecek.

Gitmedi. Yepyeni bir hemoroidim var Harvey ve o Harry'den bile daha sinirli. Şimdiye kadar öfkesi birkaç dakika sonra, genellikle ben temizlik yaparken yatıştı. Peki onu daha çok kızdıran nedir? Kanıyor. Her. Zaman.

Çok fazla kan değil ama paskalya zamanı bir yumurtayı hafifçe boyamak yeterli olacaktır.

2-3 ay sonra bu olurken hala iyileştiğimi sanıyordum, ama BEŞ?! Şimdi 6'ya geliyor. Sadece kayboldum. Harvey tromboza karar verene ve tekrar ameliyat olmam ve işten bir ay daha izin almam gerekene kadar bununla yaşıyormuşum gibi hissediyorum.

Herhangi bir tavsiye? Çok fazla lif yiyorum, çok su içmeye çalışıyorum (günde en az 32 oz alıyorum, 64 için ateş ediyorum), meyve ve sebzelerimi yiyorum, vitamin alıyorum ve gerçek doğal kaka deneyimini simüle etmek için Squatty Lazımlık kullanıyorum. .

Sadece kayboldum. Anal sızıntının boxerımı ve şortumu kirletmemesi için her gün lanet olası bir maksi ped giymem gerekiyor. Bu küçük düşürücü ve bunun bitmesini istiyorum.

Ah, bir de benimle ilgili ayrıntılar:

24 Ay 5'7"" 175 Beyaz dostum. Mevcut tıbbi sorunlar şu anda hafif gastrit ve hemoroid. İlaç kullanmıyorum. Güven bana, hemoroidimin resmini görmek istemezsin."
"Geçen Cuma (29 Mart) 5 buçuk yaşındaki tazım Miles tuhaf davranmaya başladı. Titremeye ve sessizce sızlanmaya başlardı. Onu bir gecede bizimle kalması için büyükbabamın yeni evine getirdiğimizden beri ailem ve ben bunu yeni bir ortamda olmaya bağladık. Miles epileptik olduğundan (tazılarda nispeten yaygın) ve hafif bir nöbet geçirdiğini varsaydığımızdan bu bizim için çok endişe verici değildi. Ancak sorun gece boyunca devam etti ve birkaç saatte bir, her nefes alışta tekrar titremeye başladı. Ayrıca, izin verildiğini bildiği mobilyaların üzerine atlamayı da reddediyor; yerde kalıp mızmızlanmayı seçiyor yoksa benimle mobilyaların üzerinde olması için onu kaldırmam gerekiyor. Dünden itibaren fark ettiğim şey, alt kaburgalarının ve kalçalarının çevresinde acı çekiyor gibi görünmesiydi. Birkaç saatte bir onu bu bölgelere hafifçe dürtmeye çalıştım ve her yaptığımda havlıyor.

Bütün bunlar olurken beni en çok neyin endişelendirdiğini fark ettim. Herhangi bir tazı sahibinin bileceği gibi, tazılar yiyeceklerin yanında susamazlar. Miles, bırakın Paskalya öğle yemeği sırasında garip bir ortamda kulübesinde uyumayı, daha önce hiç yemek konusunda sakin davranmamıştı. Elimden bir ziyafet kapmak için de koşmayacak. Ona burnundan birkaç santim ötede vermeliyim, yoksa yere fırlatırsam, üzerine atlayıp çok yavaş bir şekilde parçalamaktan rahatsız olabilir.

Onun neyin yanlış olabileceğini bilen var mı?"
"Üniversitedeki güz dönemimi birinci yılımda bitirmek üzereyim ve bu büyük bir değişiklik oldu. 3 eyalet uzağa taşındım ve en yakınlarım dışında çoğu arkadaşımla iletişimimi kaybettim. Ara sıra, evde son yılında olan eski sevgilimle konuştuğum zamanlar oldu. Sadece resmi olarak yaklaşık 2 hafta çıkmış olmamıza rağmen çok önemsiyordum. Biz her zaman yakın arkadaştık falan ama taşındıktan ve aylarca konuşmadıktan sonra ona karşı hislerimi kaybedeceğimi düşündüm. Geçen gece onun hakkında bir rüya gördüm ve şimdi tamamen kafam karıştı."
"Bu yüzden yaklaşık 2 yıldır bu kızla ilk tanıştığımda kiliseye gittim- onunla anında bir bağ hissettim. Sonunda onu Facebook'ta buldum ve konuşuyorduk. Takılmakta sorun yok - ve arkadaş bölgesinde olduğumu düşünmüyorum çünkü dışarı çıkmaya çok açık. Ama ""Facebook"" resmi yapmak için bir ilişki güncellemesi yayınladı. İyi bir plan ne olurdu? Bir plak dükkânında, hippi dükkanında vb. alışveriş yapmak için bir aydan biraz daha uzun bir süre içinde bir araya geleceğiz. Ama ciddi olduğunu düşündüğüm bir ilişkisi var. Buluştuğumuz zaman ona olan hislerimi söylemeli miyim? Ne yapacağımdan emin değilim - bence o benim için mükemmel göründüğü için hayat arkadaşı / eş malzemesi. Hayatımın bu noktasında gerçekten bir kız arkadaş ya da çocuk istemiyorum ama o bana aksini düşündürüyor."
"Bu sevimli adamla tinder'da tanıştım (biliyorum, kökenleri şüpheli) ve bana şimdiye kadar birlikte olduğum herkesten daha iyi davrandı. İlk buluşmamızdan itibaren, pazarda sadece gündelik giyim için olduğunu söyledi, bu yüzden anlaşılır bir şekilde yorgunum. Ama gündelik durumumuz ne olursa olsun, haftada bir görüşüyoruz, Scrabble geceleri düzenliyoruz, dışarı çıkıyoruz ve Netflix izliyoruz... Ayrıca beni kardeşinin düğününe davet etti ve diğer çifte şeylerin yanı sıra hafta sonu onunla bir yere gitmemi istedi. . Ayrıca bana karşı çok iyi, bana her zaman güzel olduğumu söylüyor, artı benim aptallığımı çekici buluyor (buna alışık değilim).

Her neyse, her şeye rağmen bağlanmak istemiyor ve hala çırada. Görünüşe göre eskiden oldukça kiloluydu ve gerçekten uzun kuru dönemler geçirdi, bu yüzden kaybettiği zamanı telafi etmek istediğini söylüyor. Sadece 2 aydır çıkıyoruz ama bağlandığımı hissedebiliyorum. Yine de gitmesine izin vermek istemiyorum çünkü bana ihtiyacım olan her şeyi veriyor (kız arkadaş unvanı dışında) ve onun kadar iyi bir erkek bulamamaktan korkuyorum. Epeyce erkekle birlikte oldum ve ilişkinin bu noktasında genellikle beni unutuyorlar veya bana bok gibi davranmaya başlıyorlar.

Şu anda farklı şeyler istediğimiz için gitmesine izin vermeli miyim yoksa biraz daha dayanıp fikrini değiştirip değiştirmediğine bakmalı mıyım emin değilim, çünkü gerçekten hoşlanıyormuş gibi hissettiriyor. Ben. Herhangi bir tavsiye/anekdot memnuniyetle karşılanacaktır :)"
"[bunu]( dizüstü bilgisayarı 6 ay önce ikincil bilgisayar olarak satın aldım ve son zamanlarda birincil masaüstü bilgisayarım hayaletten vazgeçti ve bu arada dizüstü bilgisayarı yerini almaya bıraktı. Temiz bir Windows 7 Home Premium yüklemesi yapacağım (geldi) PC ile) kısa bir süre sonra her şeyi stok durumuna geri getirmek için ve reddit'in orta halli küçük Samsung'umu harcayacak kadar inekleşene kadar olabildiğince yalın çalışmasını sağlamak için ne yüklemem (veya yüklememem) gerektiği konusunda herhangi bir tavsiyesi olup olmadığını merak ediyordum. /r/buildapc'de bir hafta sonu ve yeni bir masaüstü oluşturmak için ilk girişimi yapın.Daha önce temiz yüklemeler yaptım, ancak o zamandan beri reddit'i ve genellikle oldukça sağlam tavsiyeler verdiği gerçeğini keşfettim.

Tüm sürücülerimi bir flash sürücüye yedekleyeceğim ve saklamaya değer her şey zaten harici bir HD'de.

Herhangi bir iyi yardımcı program veya diğer şeylerle ilgili öneriler (Rainmeter, Dropbox, Evernote, VLC ve Songbird'den hoşlanıyorum. BonziBuddy yok) da kesinlikle kabul edilir."
"(E/17 yaklaşık F/17)

Gerçekten hoşlandığım bu kızın bir erkek arkadaşı var. Birkaç yıldır çıkıyorlar. Ayrılmadıkça hiçbir şey denemeyeceğim, ama pek olası değil. Her neyse, benimle dalga geçiyormuş gibi hissediyorum! Onu koridorlarda veya herhangi bir yerde ne zaman görsem, neredeyse HER ZAMAN fiziksel temas oluyor. (Her zaman bana çarpıyor filan.) Ve eğer ayrılırlarsa ve ben peşine düşersem, onun ""Eski"" sine kıyasla notum düşecekmiş gibi hissediyorum. Her neyse, bunun üstesinden gelmek için ya da herhangi bir şey?

Üzgünüm. Daha çok bir rant gibi görünüyordu. Sadece ne yapacağımı bilemiyorum. Bir ücret alıyor."
"Birkaç gün önce, internette USPS aracılığıyla gönderilebilecek bir sürü tuhaf şey olduğunu gördüm. Büyükannem biraz tuhaf bir küçük ördek, bu yüzden ona bir patates göndermeye karar verdim. Tek bir pul için ağırlık sınırını karşılayacak kadar hafif, ancak pul ve küçük bir mesaj sığacak kadar büyük olan daha küçük, bebek patateslerden birini almaya karar verdim. Bu yüzden patatesi alıyorum, damgayı ve ""Betcha patates postalayabileceğinizi bilmiyordu! -ziegzag"" & ""P.S. ). Yerel postaneme bıraktım ve sonuçları bekliyorum.

Beş gün sonra, büyükannem akşam yemeğine geldi ve anneme postanenin nasıl aradığını ve teslim edemeyecekleri küçük bir paketi ellerinde tuttuklarını söylediğini anlatmaya başladı. Büyükannem, postacısını kovalamak için tüm mahalleyi dolaştığını, yalnızca postanede çürüyen küçük bir paket olduğunu ve isterse teslim edebileceğini söylemesi için anlatmaya devam ediyor. Annem ona patates gönderdiğimi söyleyene kadar ona patates gönderdiğimi bilmiyordu ve kafası tamamen karışmıştı. Yaklaşık 15 dakika öncesine gidelim ve büyükannem ""Zigzag'ın bana patates göndermesini beklemiyordum!"" Üzgünüm SPB postanesi."
"Bunu arkadaşım adına soruyorum.

Yaklaşık bir aydır bir erkekle çıkıyordu ve emin olmadığı için ayrıldı ve kararında gidip gelmeye devam etti. Ve sonra artık bununla uğraşmak istemedi, bu yüzden konuşmayı bıraktılar.

Sonunda ayrıldığı başka bir kızla üç ay çıktı. Arkadaşım ona mesaj atıp arkadaş olmak istediğinde, ona başka bir kızdan hoşlandığını ve buna hazır olmadığı için bunun iyi bir fikir olmadığını söyledi.

Sonra ayrıldıktan sonra ona mesaj attı ve arkadaş olmak istedi.

""Belki arkadaş olabiliriz, ne kadar yakın olacağından emin değilim.
""Eğer hazırsan, takılmak için sana bir hafta sonra mesaj atacağım.
""Evet, henüz hepsini bilmiyorum"" dedi.

Şimdi arkadaşım, doğum günü için dışarı çıktıklarında kendisi ve arkadaşlarıyla buluşması için onu dışarı davet etmek istiyor. Yapmalı mı? Bilgin olsun, bence yapmamalı.

Ayrıca sormamı istiyor, bu umutsuzluğa mı gidiyor?"
"Dün gece en iyi arkadaşımın evine gittim ve içiyorduk ve sonunda oldukça sarhoş oldum ve eşcinsel arkadaşım biraz müstehcen davranıyordu. İdeal olmayan ruh halimde, işte bir erkekle bir şeyler yapmayı deneme şansım olduğuna karar verdim.

Bunda samimi hiçbir şey yoktu ve ben ona yapmaya çalışmadan önce birkaç dakika bana sözlü yaptı. 2 dakika sonra durdum çünkü ne yaptığımı biraz anladım.

Bir kız arkadaşım olduğu için bunun berbat bir fikir olduğunu hemen anladım. Bunu tek gördüğüm, yaklaşık 3 yıldır birlikte olan kız arkadaşım ve ben sonsuza kadar sürecek bir şey olursa, gelecekte şansım olmazsa diye bir erkekle deney yapma şansıydı.

Yine de şimdi ciddi şekilde pişmanım ve bundan kimseye bahsetmeyeceğini söyledi. Kız arkadaşıma söylesem mi söylemesem mi bilmiyorum çünkü bu bir daha yapmak istemediğim tek seferlik bir şeydi.

Benim için kesinlikle hiçbir şey ifade etmese de, onun bunu pek iyi karşılayacağını sanmıyorum.

Herhangi bir tavsiye çok makbule geçer, teşekkürler"
"Merhaba Loseit,

Biraz rant çünkü burada 50, 75, 100+ lbs kaybettim ve platoya ulaştım, ya da gevşek bir cilt ya da büyük miktarlarda kaybetmiş olmalarına rağmen kendimi büyük hissetmek gibi pek çok gönderi görüyorum. kilo veya zindelik açısından nerede olduklarına dair hayal kırıklığı ve bu bana eşim ve benim yaptığımız bir şakayı düşündürüyor. Ne zaman bir şey biraz zaman alsa veya bir şey için sabırlı olmamız gerekirse, bu Louis CK parçasına atıfta bulunarak ""bir saniye bekle, uzayacak"" deme eğilimindeyiz.

Benim fikrim, insanların bu sinir bozucu noktalara geldiklerinde biraz rahatlamaları gerektiğidir. Bedenler doğal sistemlerdir, sizinkine saygı gösterin, ancak bu kadar hızlı değişebilir. Buradaki bazı insanların yaptığı değişiklikler o kadar kapsamlı ki, bu sorunlarla karşılaşmak, ne kadar yol kat ettiğinizi temsil ettikleri için sırtınıza bir şaplak atmayı hak ettiğiniz anlamına geliyor. 100 lbs kaybettikten sonra plato? Bu bana ""ah, hüsrana uğradın mı? Ve geçen yıl olduğun kişi tarafından neredeyse tanınmaz hale mi geldin? Garip hissetmeden bir spor salonuna girebiliyor musun? Ölüm gibi hissetmeden egzersiz yapmayı bırak?"" Plato kırılacak, gevşek cilt toparlanacak ve zihinsel algılar değişecek, ancak vücudunuz ondan ne yapmasını istediğinize göre uzaya gidiyor olabilir. Gerçekten formda olmamak yıllar alır, kendinize içsel, dışsal ve zihinsel olarak sağlıklı olmak için zaman tanıyın."
"Çoğu gün işe gitmek için otobüse binerim ve ne zaman binsem, arka koltuklarda oturan, bağıran, küfreden ve genellikle ergenlik çağındaki bir grup kabadayı okul çocuğu var.

Hepsi aynı okula gitmelerine rağmen bu tatlı küçük çocuğun (ona Fred diyelim) bindiği durakta inerler. Fred minicik, sadece 4'6"", oysa diğerlerinin boyu bir buçuk metreden çok daha uzun. Arabadan indiklerinde, onu itip kakıyorlar, ona gülüyorlar, adını haykırıyorlar ve ona ıslık çalıyorlar. .Her gün otobüse neredeyse ya da ağlayarak biniyor.

Bunun zorbalığın tam boyutu olmadığını anlıyorum, gördüğüm çok küçük bir kısım ve hiçbir şey beni savunmasız bir çocuğa saldıran bir grup kabadayı kadar kızdıramaz.

Sadece başka bir izleyici olma, kalabalığı izleme ve kurbana yardım etmek için her şeyi yapma düşüncesinden gerçekten, tamamen nefret ediyorum, ama ne yapacağım konusunda kesinlikle hiçbir fikrim yok. Fred'in adını, onun ve zorbaların okulunu biliyorum, o kadar gerçekçi ki onları arayıp bu konuda bir şeyler yapabilirim, ama bunun müdahale edeceğini hissediyorum ve bunun Fred için işleri daha kötü hale getirebileceğinden endişeleniyorum. Onunla otobüste konuşmayı düşündüm ama yine de karışmak istemiyorum ve Fred'in acısının insanlar tarafından ne kadar görünür olduğunu bilmekten memnun olacağını sanmıyorum.

Akışına bırakıp kendi işime mi bakmalıyım yoksa harekete geçmeye mi çalışmalıyım?"
"İki buçuk aydır çıkıyoruz ama lisede arkadaştık. İkimiz de boşandık ama çocuklarının babası onları belki haftada bir gün götürüyor. Yatma zamanlarında, kendine zaman ayıramayacak kadar yorgundur. Daha fazla boş zamanım var çünkü çocuklarım sadece zamanın yarısında kalıyor.

Tüm sorunlarıyla tek başına ilgilenmek zorunda olduğu zihniyetini yenmesi için ona ne söyleyebilirim? Ne pahasına olursa olsun yatırım yapmaya hazırım çünkü çok iyi anlaşıyoruz. Atlamış olabileceğim herhangi bir bilgiyi bana sorun."
"Bu yüzden ailem ve benim geride yaşayan ve bize sürekli zor anlar yaşatan bir dizi yaşlı komşumuz var. Arka bahçemizde ne zaman bir şey yapsak aşırı şikayet ediyorlar, ruhsatımız var mı diye kontrol ediyorlar, bizim malımız mı diye vs vs. Ek olarak, kız kardeşim ve ben ortaokul ve lisedeyken (araba sürmeye başlamadan önce), onların bahçesinin en ucunu ve başka bir komşunun bahçesini keserdik. Bir gün bize onların çimlerini öldürdüğümüzü söylediler (ki biz değildik). Bu yaz geçenlerde sabah yürüyüşlerinden sonra bahçemizi keserek geçen yaşlı beyleri yakaladım. Ayrıca çalıları kesip bahçemizin hemen sınırına çitlerinin arkasına yığdılar (hala onların mülkü, bu yüzden hiçbir şey yapamayız). Bu insanları yasal ve komik bir şekilde sinirlendirmek için ne yapabilirim?"
"Nişanlı bir kızla gizlice görüşüyorum. Durumu temel olarak nişanlısından çok mutsuzdu ama birlikte çocukları olduğu için onunla kaldı.

Şimdi normalde insanlarla ilişkiye girmem ve bunu yaptığım için kendimi pislik gibi hissettim ama bu kadınlara gerçekten bayılıyorum, bu yüzden bir şey olup olmayacağını görmek için dışarı çıktım.

Son zamanlarda birlikte bir gelecekten bahsediyoruz. Bulaşıkları kim yıkayacak, kurulamayı kim yapacak gibi ufak tefek şeyler. Yatağın hangi tarafında olurdu ve ayrıca oğlunun hayatımda olmasını çok isterim gibi daha büyük şeyler. Ayrıca oğlunun beni taklit ettiğini ve adımı onunkinden daha iyi nasıl söyleyeceğini bildiğini söylüyor. (Onunla daha önce tanıştım ve birkaç kez telefonda konuştum)

Birkaç aydır birlikte uyuyoruz ve birkaç aptal kavga dışında gerçekten iyi anlaşıyoruz. Geçenlerde seni seviyorum dedi ve ben de karşılık verdim ve çok tatlıydı. Ayrıca kendi başıma yaşayabilmem için kendi evimi alma planımda büyük bir rol oynamak istiyor.

24 saatten daha kısa bir süre önce nişanlısıyla bir konuşma yaptılar ve ayrılmaya karar verdiler, birkaç hafta sonra birlikte planladıkları bir tatilleri var ve hala yapmayı planlıyorlar.

Şimdi en zor kısım geliyor. Sabırlı olmam gerektiğini biliyorum, destekleyici olmam gerektiğini biliyorum ama ne yaptığımdan ve söylediğimden de emin değilim. Nasıl hareket etmeliyim ve ne kadar beklemeliyim/ne zaman yeniden bağlanmaya hazır olacağını nasıl bilebilirim?"
"Yani, süper uzun lafın kısası (Daha fazla bilgi için gerekirse, biraz vereceğim), şu anda iyi bir üniversiteye gidiyorum (gizlilik uğruna üniversitemi yayınlamanın en iyi fikir olup olmadığından emin değilim, ancak diyelim ki sıralandı US News tarafından en iyi 30 kolejde) ve iyi bir özgeçmişe/portföye sahip olmak. Gittiğim üniversite beni gerçekten mahvetti ve bunu anladılar. Bu dönemden önce not ortalamam 3.8'di ve sayısız ders dışı dersim vardı. Bir öğrenci bana karşı bazı asılsız suçlamalarda bulundu (tecavüz değil, aslında daha da kötü suçlamalar) ve okul benim tarafımı dinlemeden veya kanıt toplamadan beni cezalandırdı. Daha geçen gün mahkemede masumiyetimi kanıtladım ve tüm kayıtlar silindi ve okul hakkımdaki disiplin cezalarını kaldırmak zorunda kaldı, ancak verilen kalıcı zararlar var. Bir grup avukat bana ulaştı çünkü davam okula karşı multimilyon dolarlık bir toplu dava açılmasına yardımcı olacaktı ve bu durum okula bildirildi. Okulumun rektör yardımcısı ve yönetimdeki diğer birçok üst düzey yönetici yanıma geldi ve ellerinden gelen her şekilde bana yardımcı olmak için geri adım atacaklarını söylediler. Burada olanlardan dolayı bu noktada transfer olmak istiyorum ve bu süreçte bana yardımcı olmalarını istiyorum. Bunun bir olasılık olup olmadığını bilen var mı? Buradaki yönetim başka bir okuldan beni nakil olarak kabul etmesini isteyebilir mi, yoksa yeni başvurular gelene kadar bekleyip gelecek yıl farklı bir okula başvurmanın bir yolu yok mu? Ayrıca, okula devam etmek için ne yapmamı önerirsiniz? Her şeyi yeniden yakalamaya çalışmalı mıyım ve bu hiç olmamış gibi davranmalı mıyım yoksa yaptıkları yanlışları düzeltmeleri için okulu görevlendirmeli miyim? Bunu agresif bir şekilde yapmaya karar verirsem, sonunda bana misilleme yapmalarını istemiyorum."
"Buna önsöz olarak, 23 yaşındayım ve bir kız arkadaşım olmadı. Burada ve orada birkaç randevuda bulundum, ancak henüz kimseyle bağlantı kurmadım.

Bu yüzden bugün yemek yemek ve Denver maçını izlemek için büyük bir spor barına ve ızgaraya gittik ve iyi bir arkadaşım, onun ailesi ve tüm ailemle birlikteyim. Anneme işimi anlatmaya çalışıyorum ve o beni anlayamıyor. Dudaklarımı okuyabilmesi için daha yavaş konuşmaya çalıştım ama bu da işe yaramadı.

Sonunda sesimi yükseltip şaka olsun diye ""Ben eşcinselim"" diyorum.

Annem sırıtıyor ve ""Biliyordum!"" diye bağırıyor. Babam gülmeye başlar ve ""iyi ki sonunda bunu sisteminden çıkarabildin oğlum; biz de dışarı çıkmanı bekliyorduk!"" diyor. Ben az önce açtığım bu çukurdan çıkmak için deli gibi kürek ararken, herkes annemle babamın tepkisi üzerine gülmeye ve beni tebrik etmeye başlıyor.

Arkadaşımın babası ona dirsek atıyor ve ""Sanırım bu yüzden seninle bu kadar vakit geçiriyor ha oğlum?""

Arkadaşım, ""Baba şaka yaptığını biliyorum ama Trompson bunu kabul ettiğine göre, sanırım dışarı çıkıp-"" demeye başlıyor.

Bu noktada ayağa kalktım ve resmen ""Şakaydı!"" Bunu birkaç saniyelik gerçekten tuhaf bir sessizlik izledi ve annem incinmiş göründü. ""Destekleyici olacağınızı biliyorum, ama gerçekten; ben eşcinsel değilim."" Bunu daha garip bir sessizlik izledi. ""Ben...ben gitmeliyim"" diye kekeledim ve banyoya koştum. Burada pencere yok ve şimdi kapana kısıldım. Ve Broncos kaybediyor."
"Bu yüzden incelememi aldım ve alanların çoğunda ""ortalamanın üzerinde"" vardı. Görünüşe göre ""şirket için bir varlığım"" ve 2015'te liderlik rolünde olmam önerildi.

Zam istemem gerektiğini biliyorum, onları öylece dağıtmayacaklar. %20 zam istiyorum. Başladığımda bu alanda yeni olduğum için bana biraz düşük ücret vereceklerini söylediler ve şimdi vasıfsız giriş seviyesinden vasıflı giriş seviyesine geçiyorum, haklı gibi hissediyorum. Ayrıca, geçen yıl kıçımı yırttım."
"1 yıllık kız arkadaşım, ikinci derece hemşirelik programından mezun olduktan sonra derinden (1xx,xxx $) öğrenci borcu içinde. Yemek/kira için ailesine güveniyor ve temelde eğlenceli olan her şeyin parasını ödüyorum. Berbat bir durum ama o bir iş bulduğunda düzeleceğini söylüyorum kendime.

Mesele şu ki, mezun olduktan sonraki hayatı bir tatil gibi görüyor gibi görünüyor. Her gün saat 2'ye kadar uyuyor ve bakım kurullarına (NCLEX) çalıştığını veya iş başvurusunda bulunduğunu hiç duymadım. Nisan ayında mezun oldu ve sadece 3'e başvurdu.

Okuldayken ders çalışması konusunda onu dırdır etme eğilimim vardı ve bunu engellemeye çalışıyorum ama cidden hiç çaba göstermiyor gibi görünüyor. Bir NCLEX randevusu bile yok.

Arkadaşlarım onun bir işi olana kadar her şeyi bitirmek için beklemem gerektiğini düşünüyor çünkü çok şey değişecek. Okul / iş şeyleri bir kenara bırakıldığında, biz harikayız. Tüm arkadaşlarım ve ailem onu ​​seviyor.

O sadece para ve öz motivasyon konusunda berbat."
"Uzun zamandır pusuda bekleyen, bunu anlatmak için bir hesap açmış ve umarım bu kadar stres yapmayı bırakmıştır. Yani ben lisede bir üçüncüyüm ve bu konuda beceriksizim. Dün yürüyüş tatbikatı sırasında fiili uygulama başlamadan önce, ben ve bazı arkadaşlar bando ve spor personeli için ayırdığımız küçük otoparkta oturuyorduk. ""Olay"" gerçekleşmeden birkaç dakika öncesine kadar park yeri boştu. Bir arabanın geldiğini ve bir arkadaşımla konuştuğunu hiç fark etmedim. Göz temasını koruyarak ve onu takip ederken ılımlı bir hızda geriye doğru yürüyerek. Son saniyede ""PintoBean, DUR!"" ve hızla durdum, ayağıma takıldı ve doğruca geri düştüm... bir arabaya. Bir şekilde bu arabanın arka kapısında 2 1/2ft genişliğinde 1ft yüksekliğinde 1/2in kalınlığında bir göçük yaptım (yaklaşık 5' 10"" ve 145 libreyim). Arabanın sahibini bulmak için topallayarak içeri girdim ve o bununla iyi görünüyor ve sadece gerekirse sigortayı/hasarları karşılamamı istiyor, mükemmel, sorun yok, sadece küçük bir aksilik. Bu ofise bir olay olarak bildirildi ve ertesi sabah arandım (geldiğim gün) gönderiyor) ve o orada, ailemle iletişime geçiyorlar, işleri netleştiriyorlar ve araba sahibine sigorta ve ne yapılması gerektiği hakkında konuşması için aileme bilgi veriyorum, bu noktada okul bizim için bunu halletmemiz için sadece bir araçtı. .Bunun üzerine o gün daha sonra okul polisi için konuştuğum arkadaşımla birlikte ofise çağrıldım.Sabah konuştuğum prensiple içeri giriyoruz.Oturuyoruz,memur her şeyi açıklıyor, anlatıyor. sakin olmak ve bunu çözebiliriz, ortalama şeyler. Neredeyse sonlarına doğru işleri açıklığa kavuştururken, sahibinin annesi olduğu haberin bir kısmını (bir ebeveyn/veli olmadan bize her şeyi söyleyemezdi) verir. Sadece sigorta yapmak yerine Çocuk Hizmetlerinden geçmeyi ve beni bir suçlu olarak suçlamayı seçiyor. Her şeyin yoluna gireceği ve geleceğimin görüleceği yarını bekliyorum. İsteseniz de istemeseniz de güncelleyeceğim"
"Bunu kısa tutmaya çalışacağım. Erkek arkadaşım ve ben bir yılı aşkın bir süredir çıkıyoruz ve her şey harika görünüyordu. Pek çok aynı ilgi alanına, mizaha ve aynı arkadaşlara sahiptik. Bu süre zarfında ikimiz de çok sevecen ve şapşaldık ve insanlar her zaman birlikte ne kadar iyi olduğumuz hakkında yorum yaptılar. Temelde sağlıklı, eğlenceyi seven bir çifttik.

Son zamanlarda onun tarafında biraz tereddüt fark ettim ve biraz geri çekildiğini hissettim. Konuyu açıp benimle konuşacağını düşünmüştüm ama hayır. Duyguları hakkında yaptığımız tek konuşma, benden ayrılmasıydı.

Mükemmel bir kız arkadaş olduğumu ve isteyebileceği tek şey olduğunu söyledi ama beni sevmediğini biliyor ve işlerin bir sonraki seviyeye geçemeyeceğini düşündüğü için kötü hissediyor (ki sanırım birlikte yaşamayı kastetmişti)

Bu birdenbire ortaya çıktı. Hatta daha önce yemek yemeye gittik ve her şey yolundaymış gibi davrandık - ki bu beni çok aptal hissettiriyor. Onunla gelecek hafta için bir şeyler planlayarak konuşuyordum, elini tutuyordum ve normal davranıyordum.

Bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum, tam bir şok içindeyim ve ağlamamı durduramıyorum. Kendimi çok reddedilmiş hissediyorum ve ilişkide yanlış bir şey yaptım.

Ayrılık konusunda akıllı davranıyorum ve onu aramayıp yerimi koruyorum ama bir enkazım ve bundan nasıl kurtulacağıma dair ilk fikrim yok.

Herhangi bir yardım çok takdir edilecektir. Çok fazla arkadaşım yok ve ortak arkadaşlarımız olduğu için her zaman ayrılıktan bahseden o arkadaş olmak istemiyorum."
"5 yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim. İlişki dışındaki sıkıntılı durumlar (sevdiklerimizi kaybetmek, iş yerimizi değiştirmek vb.) nedeniyle biraz çalkantılı bir ilişkimiz oldu. Ancak birbirimize derinden bağlıyız. Onun pornoya/mastürbasyona bakmasıyla ilgili bir sorunum yok. Birkaç kez internette kadınlarla konuştuğunu itiraf etti, ancak genellikle bir haftadan uzun değil ve onlarla gerçek hayatta tanışmaya niyeti yok. Bu sadece erkek fantezilerinin bir uzantısı olarak mı görülüyor? Belki başka biri onu arzuladığı için tahrik olmak gibi?

Ayrıca sosyal beceriksizliğin ötesinde olduğunu da belirtmeliyim. Gerçekte neredeyse hiç arkadaşı yok (ve sahip oldukları çoğuyla iletişimini kaybetmiş) ve çevrimiçi ve konsol oyunları oynayarak çok zaman harcıyor. Birlikte çalıştığı insanlarla arkadaş olması yarım yılını aldı ve hala onlarla iş dışında sosyalleşmedi.

Oh, ve sohbet ettiği bayanlar mutlaka en çekici kadınlar değildir. Ortalama ve hatta düz görünümlüdürler. Bir parçam bu kadınları seçtiğini çünkü mesajlarına cevap verme şanslarının daha yüksek olduğunu bildiğini düşünüyor.

Bunların çoğunu daha önce tartışmıştık. Bu konudaki hislerimi ve inançlarımı biliyor. Onun mantığı, ""Onu iyi hissettiriyor"" şeklindedir. Eylemlerini çok fazla haklı çıkarmaya mı çalışıyorum yoksa endişe kaynağı mı anlayamıyorum."
"Bu yüzden, bunu olabildiğince kısa yapmaya çalışacağım. Nişanlım ve ben birkaç ay içinde düğünümüzü planlıyoruz ve yakında bir bebek denemeyi umuyoruz (yıl içinde olduğu gibi). İkimizin de düzgün bir işi var ve birlikte yaşıyoruz.

16 yaşındaki erkek kardeşi yakın zamanda bir akrabasının yanında yaşadığı için bizi ziyarete geldi (anne ve babası vefat etti). Şimdi ona adil davranmadıklarını söylüyor, orada rahatsız oluyor vs.

Bencil göründüğümü biliyorum ve gerçekten olmamaya çalışıyorum çünkü ailenin her şeyden önce geldiğini biliyorum ama benim hayatımı da etkileyen bu kararı bana danışmadan nasıl alabilir? Bu konuda ne hissettiğimi veya devreye girip yardım etmeye istekli olup olmayacağımı asla sormadı. Nasıl hissettiğini anlıyorum ve aynısını bir kardeş için anında yapardım, ama asla ""al ya da bırak"" gibi partnerime öylece saldırmam. Bence bu çok etkili oldu. Neden planlarımızı ikinci plana atayım ki???

O harika bir çocuk ve kişisel bir şey değil, ama biri şu anda kiralanmakta olan iki yatak odasında yaşıyoruz ve kişi yakında taşınıyor, böylece odayı gelecekteki bebek için hazırlayabiliriz. Şimdi esasen erkek kardeşinin odası olacaktı. İstediğim gibi hissediyorum ve tüm planlarımız tamamen alakasız ve bu onun yolu ya da yüksek yolu.

Lütfen bunu benim kadar kötü görmeme yardım etmeye çalış, kulağa korkunç ve benmerkezci geldiğimi biliyorum ve bu konuda kendimi berbat hissediyorum, ama tüm bunlar beni buharlaştırıyor!"
"[Orijinal Gönderi](

[Güncelleme #1](

Uzun zaman oldu biliyorum ama her şeye sakinleşmesi için zaman verdim ve sanırım son kez güncellemek için uygun zaman olduğunu düşünüyorum.

Öncelikle yorum yapan herkese teşekkür etmek istiyorum. Gerçekten minnettarım, hiçbir fikrin yok.

Yani konuştuk. Sonunda mesajlarıma cevap verdi ve bana üzgün olduğunu, beni bu kadar endişelendirmek istemediğini söyledi. Temelde mesafe ve yaşam durumuyla ilgili sorunları vardı ama sonunda bunun büyük bir sorun olmadığına karar verdi ve sahip olduklarımızı kurtarmak istedi.

Kısa bir süre sonra beni Skype'tan aradı (vay canına, bunu asla yapmaz. Şükürler olsun, amirite) ve birçok şeyi konuştuk. Benim ne kadar incindiğim, onun ne kadar stresli olduğu ve gerçekten iyi giden yeni bir iş bulması hakkında. Birkaç ay içinde tekrar ayağa kalktığında birlikte yaşamayı ekonomik hale getirecekti ve taşınma tarihi bundan bir yıldan az bir süre sonra olacaktı.

Ona tüm planlarımızın devam edip etmediğini sordum ve evet dedi. O zamandan beri sanki hiçbir şey olmamış gibi. Bana her gün mesaj atıyor, üzerinde çalıştığı çizimleri gösteriyor, benimle hayattaki hedeflerinden bahsediyor (bunlardan biri kendi mağazasını açmak). Bana mesaj atmayı unuttuğu tek an, bir oyun turnuvasında olması veya başka bir şekilde geç kalması. Yine de ertesi gün bir noktada bana mesaj atacak.

Tüm bunlar hakkında nasıl hissedeceğimden tam olarak emin olmadığımı kabul edeceğim. Her şeyi bu kadar çabuk geçmek gerçekten tuhaf görünüyor (harika bir şekilde). Ama kahretsin, sırf beni daha iyi hissettirmek için giydiği gömleklerden birini bile bana gönderiyor. Nerede yaşayacağımıza dair fikrim için bana dairelerin resimlerini gönderdi. Beni ailesiyle yıllık tatil yerleriyle ilgili tartışmalara dahil etti, herhangi bir yere gidebilseydim nereye gitmek isteyeceğimi sordu, çünkü beni kesinlikle onlarla birlikte isterdi.

Yani... Yaşasın mı? Oldukça mutluyum. Yorum yapmak isteyen var mı diye güncelleme yapayım dedim."
"Ben ve en iyi arkadaşım neredeyse 10 aydır arkadaşız ve bu benim en iyi arkadaşlığım oldu. Her gün konuşuyoruz, o benim kayamdı ve kendime güveniyordum. Bazı zor durumlarda bana destek oldu ve bana çok fazla tavsiye verdi. Arkadaşlığımızın bir ayında, bana pek iyi anlaşamadığımızı ve muhtemelen çıkmamamız gerektiğini düşündüğünü söyledi. Yarı yarıya iyiydim, çünkü yakınlaşmaya başlamıştık ve faydaları olan En İyi arkadaş olmakta iyiydim.
  Bu yıl boyunca arkadaşlığımızın iniş çıkışları oldu ama her zaman kötü sohbetler ve seks yapıyoruz. Ama bu arkadaşlığın bir yerinde ona aşık oldum. Çıkmaya çalıştım , ama boşuna, onları en iyi arkadaşımla karşılaştırmaya devam ettim. Ama her zaman işe yaradı çünkü o çıkmıyordu ve ben ona sırtımı dönebilirdim. O gerçekten harika bir adam ve arkadaş.
 

  Uzun bir gönderiyi özetlemek gerekirse, ona karşı hislerim olduğunu biliyordu ama bana bunları paylaşmadığını söyledi. Bugün ona onu sevdiğimi ve muhtemelen artık arkadaş olmamamız gerektiğini söyledim. Artık beni incitmek istemediğini ve arkadaş olmayı bırakmak istemediğini ama bunun onu da incittiğini söyledi. Saatlerce konuştuk, ağladım ve kendimi çok kötü hissettim. Ama biraz daha iyi bir zemine ulaştık. Ama sonra bana iki ay önce tanıştığı bir kıza aşık olduğunu ama şu anda bunun arkadaştan öte bir şey olmadığını söyledi. Ona güveniyorum, hiçbir zaman dürüst olmadı ve her zaman açık ve açık sözlü.

 Ama sadece incindim ve bunun üstesinden nasıl geleceğimi bilmiyorum, saçmaladıysam özür dilerim. Hala ağlıyorum ve duygusalım."
"Bunu nasıl açıklayacağımı bilmiyorum. Yazma konusunda iyi değilim ama duygularımı aktarmaya çalışmak istedim.

kendime kızgınım Her zaman taahhütsüz fobilerin peşinden koştum. Her zaman. Neden olduğu hakkında hiçbir fikrim yok ve bu beni yıpratmaya başladı. hayal kırıklığına uğradım Üzgün ​​hissediyorum. Ama en önemlisi, kendimi çok acınası hissediyorum. 25 yaşındayım ve düzgün bir ilişki bulamıyorum.

Bir yıldan fazla bir süre sonra nihayet bir erkekle ayrıldım. Bir ilişki istemediğini her zaman açıkça belirtmişti (nedeni... 'Herkes yapıyor diye bir ilişki istemiyorum?'). Ayrıldığımda hala beni görmek istiyordu... Bir ilişki için yeterince iyi değilim. Kulağa çok aptalca geliyor, öyleyse özür dilerim ama artık kimse için yeterince iyi olabileceğimi sanmıyorum. Dürüst olmak gerekirse, evimde köpeklerle yaşadığım için sonunda yalnız kalacağıma ve erkeklere kızacağıma inanıyorum (Köpekleri kedilere tercih ederim... Üzgünüm, Reddit!)

Mesele şu ki, bence biri bana bir ilişki istemediğini söylediğinde... Sanırım bunu bir meydan okuma olarak görüyorum. Kendi kendime, ""Fikrini değiştirebilirim, onun için yeterince iyi olabilirim"" diye düşünüyorum. Sonra ona sinirleniyorum ve nedenini anlayamıyor.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Aynı ilişki düzeninde sıkışıp kalmaktan bıktım usandım. Sadece benimle olmaktan gurur duyan biriyle birlikte olmak istiyorum. Kim beni her zaman dışarı çıkarmak, birlikte eğlenceli şeyler yapmak ister ve en önemlisi... benimle olmak ister. Bunu kendime daha fazla yapmaya devam edemem. Sonumun bu hale gelmesi için nerede yanlış yaptığımı bile bilmiyorum. Şimdi bir erkek arkadaş istemiyorum... Sadece neden böyle olduğumu bilmek istiyorum."
"Genel olarak flört veya romantizm söz konusu olduğunda çok fazla deneyimim yok. Benim hiç kız arkadaşım olmadı. Bu nedenle, mandallamamam gereken insanlara kilitlenebileceğimi düşünüyorum.

Yaklaşık 6 ay önce tanıştığım bu kıza aşık oldum. Sarhoş olup benimle sevişerek ilk hamleyi o yaptı. O zamandan beri vuruldum. Ancak ayıldığında, bir araya gelmeye pek hevesli değildi ve beni birkaç ay oyaladı. Ancak sonunda bundan sıkıldım ve onu bir karar vermeye zorladım. Hayır dedi ve bir hafta sonra rastgele bir adamla takıldı. Bu gerçekten acıttı. Şimdi tüm bunları anlıyorum ama yine de onu unutamıyorum. Benimle biraz flört edebiliyor ve ben hemen tekrar bayılıyorum. Sonunda aklım başıma geliyor ve sonra yine bok gibi hissediyorum. tekrarlamak

Bu inanılmaz derecede sinir bozucu. O korkunç bir insan değil, ama mantıklı olarak, bana kötü davranmasını anlıyorum. Mantıken, iyi bir ilişkimiz olacağını düşünmüyorum. Mantıken, ondan hoşlanmamın tek sebebinin çekici olması ve kısa bir süreliğine beni sevgisinin nesnesi olarak seçen, tanıdığım tek kız olması olduğunu düşünüyorum. Bütün bunları anlıyorum ama yine de onu unutamıyorum.

Daha da kötüsü bu kızı çok görmek zorunda kalıyorum çünkü aynı apartmanda yaşıyoruz ve sosyal gruplarımız çok iç içe. 3 buçuk ay boyunca aktif olarak ondan kaçmayı başardım, ancak bu beni sürekli olarak onu düşündürdü çünkü programından kaçınmak için etrafa sormak zorunda kaldım. 3 ay sonra hala benimle biraz flört edebiliyor ve tüm bu aptalca duygular yeniden ortaya çıkıyor. Bu kızı bir defada nasıl unuturum? Nasıl umursamam?"
"Az önce kredi puanımı kontrol ettim. Her zamanki 679 yerine 587'yi görüyorum. Peşimde 679 dolara bir tahsilat acentesi olduğunu görünce çıldırmaya başlıyorum. T-Mobile, aylar önce onlara iade ettiğim bir telefonla beni koleksiyonlara gönderdi. Aylar önce bununla ilgili tahsilat bildirimleri aldıktan sonra onları defalarca aradım. Muhtemelen 3 ay önce konuştuğum son temsilci, telefonu geri aldıklarını ve her şeyin yolunda olduğunu söyledi. Sonra bugün kredi puanımı kontrol ediyorum ve bu. HAYATIN ÖTESİNE GİDİYORUM

Ben ne yaparım? İtiraz edersem ve beni tahsilattan çıkarırlarsa, kredim 679'a geri döner mi?"
"Buna 17 yaşında olduğumu söyleyerek başlayayım. Hiçbir şekilde yaşlı olduğumu, hatta olgun olduğumu söylemiyorum. Aslında çok açık konuşayım ve tanıdığım en az olgun insanlardan biri olduğumu belirteyim. Benden daha genç insanlar dahil. Öyleyse, bu karara varıldı, hikayeye geçelim.

Youtube'a göz atarken, tüm ""Star Wars Clone Wars"" animasyon saçmalıklarına rastladım ve bunun gibi bir animasyon dizisiyle büyüyen çocukların Star Wars'a olduğu gibi *asla* saygı duymayacağını fark ettim. Örneğin, Jango'nun ölümünden kısa bir legoda, Mace Windu Jango'nun kafasını gelişigüzel bir şekilde kestikten sonra Boba'ya *GÖZ GÖSTERİR*. Bu, muhtemelen yeni filmlerin en duygusal anıydı ve *ÖLDÜRDÜLER*! ASLA AYNI OLMAYACAK!"
"Diyelim ki sonunda sörf hocama karşı hisler yakaladım. Yaşımız çok da uzak değil, o benden sadece 2 yaş küçük - bir bakıma bu benim için biraz geride çünkü kendimi puma gibi hissediyorum. Ama her neyse, sörf seansımız sırasında birlikte geçirdiğimiz zaman HER ZAMAN MUHTEŞEM! Onunla gerçekten bir bağ hissettim, onun hem en iyi arkadaşım hem de erkek arkadaşım olduğunu tamamen görebiliyordum.

Çok cesaret verici ve hatta fotoğrafçılığa ve diğer şeylere bu kadar meraklı olduğum için hepsini kamerama aldığımdan emin olmak için elinden geleni yaptı. Bu Pazar seansımız bitti ve ben de ona 2 gün sonra mesaj attım.

İlk başta sörf yapmakla ilgiliydi. Ona kaydettiği sörfümüzün bir kopyasını gönderdim. Mesajımın sörf yönünü korurken ben de biraz flört ediyordum (ne demek istediğimi anlıyorsanız) O buna uyuyordu, ben de onu düzenlemeye çalıştım. sörf konusundan uzaklaştım ve sonunda ""Merak ediyorum, şu anda ne yapıyorsun?""

Cevabı: Yakında samanlığa vurmak üzereyim, yarın sörf dersim var!
Ne yaptığımı sormadı, başka bir şey başlatmadı bile."
"Erkek arkadaşımla 4 ay birlikteydik ve çok tartıştığımız için ayrıldık. Ayrılalı 1,5 ay olmuştu ve ona hala delice aşık olduğumu ve onu çok özlediğimi görünce onunla tekrar iletişime geçmeye karar verdim. Onu artık tartışmayacağımıza 'ikna etmek' biraz zaman aldı ama sonunda tekrar bir araya geldik. Şimdi birkaç hafta geçti ve tekrar bir araya geldiğimiz için kelimenin tam anlamıyla çok mutluyduk; Değiştiğini sanıyordum çünkü artık daha çok konuşuyoruz, birbirimizi daha çok görüyoruz ve genel olarak eğleniyoruz. Ancak bazen benimle günlerce konuşmuyor çünkü 'karamsar' olduğumu düşünüyor ve 'tartışma başlatmak' istemiyor ki bu yeterince adil, ancak benimle konuşmamanın bunu anlamıyor. sinirlenmemin ve istenmediğimi hissetmemin nedenlerinden biri de bu.

Her neyse, Cadılar Bayramı'nda tartışmaya başladık ve elde etmek için çok oynadığım için 'ikimizin de değişmesi gerekiyor, aksi takdirde işe yaramayacak' diye mesaj atmaya karar verdim ve o da kabul etti ve maalesef yine ayrıldık. Bunu hiç istemiyorum ve onunla konuşmaya ve tartışmayı çözmeye çalışırken ona birçok kez mesaj attım - ancak anlamıyor ve bazen cevap vermiyor. Beni sevdiğini ve ikimizin de birlikte olmak istediğini biliyorum, ancak bazen biraz fazla inatçı olabiliyor ve beni görmezden geliyor ve benimle uzun süre konuşmuyor. Onunla birlikte olmak istiyorum ve 'devam etmek' bir seçenek değil. Şu anda, onunla konuşma yöntemlerimi hâlâ görmezden geliyor ve bir anlam ifade etmeyecek. Yapabileceğim bir şey var mı?"
"İlişki süresi: 1 yıl.

Ona J diyeceğim çünkü bu, adının ilk harfi.

Yine de, önce benimle ilgili hızlı bir arka plan: Ben bok gibi anti-sosyalim. Çıkmadığım tek bir arkadaşım bile yok. Kimseyle konuşma bile. Yine de bununla iyiyim. Tanıştığım hiç kimseyi gerçekten sevmiyorum.

Uyuşturucu satıcım J ile eski iş yerim sayesinde tanıştım. Birkaç haftada bir ot içiyorum ve bir buharlaştırıcı kullanıyorum ve her seferinde 1 oz + alıyorum - temelde, çok uzun bir süre sadece bir kez ot alıyorum. En son Ekim ayında satın aldım ve hala bir veya iki ay daha yetecek kadar eşyam var. Bu adamın bana mesaj atıp ondan ot almak isteyip istemediğimi sormadığı bir hafta bile olmadı. İhtiyacım olduğunda ona mesaj atacağımı ve bunun muhtemelen haftalar/aylar sonra olacağını söyleyip duruyorum.

Ona öylece defolup gitmesini söyleyemem çünkü çok da uzak olmayan bir gelecekte ondan uyuşturucu almam gerekecek ama şu anda onlara gerçekten ihtiyacım yok ve keşke beni rahat bıraksa.

Geçen gün bana mesaj attı ve ""oyununu nasıl hızlandırmaya"" çalıştığından ve ""kimin yasal olup kimin olmadığını"" bulmaya çalıştığından ve temelde onu başka bir satıcıyla aldattığımdan bahsettiğinden (ki ben öyleyim) hayır ve ben olsaydım bu onu ilgilendirmezdi). ""Ben seni daha iyi ama daha ucuza alırım, yemin ederim. Satın almadan önce deneyebilirsin.""

Sırf çenesini kapamak için haftaya ondan biraz ot almayı kabul ettim. Ama bundan sonra beni takip etmeye devam edeceğinden eminim. Peki ben ne yapacağım?"
"İki yıldır ilk gerçek ilişkimi yaşıyorum, Lise son sınıfa başladık ve üniversitenin birinci sınıfını biraz uzun bir mesafe (2 saat) taşıdık. Geçenlerde beni aldattı, bu beni mahvetti. Ona hala çok aşığım ve tüm bunlar olduktan birkaç gün sonra, bunu ona söylemek için onunla iletişime geçtim. Bunun bir hata olduğunu ve beni hala sevdiğini söyledi ama şu anda birlikte olamayacağımız konusunda anlaştık ve bunu çözmek için biraz zamana ihtiyacımız var. Yani, o zamandan beri bu tür bir belirsizlik durumundayız. Muhtemelen yapmam gerektiğini bilmeme rağmen, devam etmem için bir yol göremiyorum. Buna benzer bir durumla karşılaşan oldu mu? Tavsiye sözlerine ya da beni daha iyi hissettirecek bir şeye ihtiyacım var."
"Kelimenin tam anlamıyla 5 dakika önce oldu. iyi hissetmiyorum
Burada biraz arka plan var. Bazen geç saatlere kadar uyurken tuvaleti kullanmam gerekiyordu. Ailem her zaman neden tuvaleti kullandığım konusunda beni sorguya çeker ve her seferinde yaptığım şeyden aşırı derecede şüphelenir ve bu sinirlerimi bozar, ben de işemek için kilitli torbalar kullanmak gibi her zamankinden daha zarif bir çözüme döndüm. onları ve ertesi sabah çişi kanalizasyona dökmek ve çantayı atmak. Verimli? Hayır. Etik değil mi? Evet. Bir gece (bu yazının yazıldığı gece) tuvaleti kullanmam gerekti. Şimdi yatağımın yanında dergiler, kitaplar, şapkalar ve tahmin ettiğiniz gibi şeylerle dolu küçük bir karton saklama kutusu var, boş kilitli torbalar. Şimdi ucuz bir kıçtım, bu yüzden eski kilitli torbalarla doluydu çünkü önceki gün yerel coinstar makinesinde bozuk para bozduruyordum ve madeni paralarımın sıralanmasını seviyorum. Her neyse, plastik torbamı çıkardım ve içine işemeye başladım. Bitirdiğimde, insanlar içeri girip bir torba sidik görürler diye çantayı yatağın diğer tarafına koyardım. En iyi manzara değil. Onu yatağımın üzerinde gezdiriyordum ve sıcak bir şey hissettim. İlk başta bunun sadece çiş falan olduğunu düşündüm ve sonra vücudumda ıslak bir his fark ettim ve sonunda damlama sesleri duyabiliyordum. Torbanın içinde küçük bir delik olduğu ortaya çıktı. Bu yüzden paniğe kapılmıştım, sidik yatağımın her yerine, zemine ve tabii ki bana sıçramıştı ki sidik dolu plastik torbayı başka bir kilitli torbaya doldurmayı başardım. Tekrar hareket ettirirken, aynı ıslak-sıcak duyguyu fark ettim. Meğer BU çantanın da bir deliği varmış. Her yerde daha çok işemek. Yay. Delik OLMAYAN bir çanta bulup birinci ve ikinci çantayı oraya koyduktan sonra, yatağım kendi kendime işemiş gibi göründü ve yerim sanki bir su tabancası alıp Rambo'ya gittim. Vücudumun üst kısmı da sidikle kaplıydı. Sabah bu pisliği temizleyeceğim ve masa sandalyemde uyuyacağım."
"Elimde biraz ikilem var ve bununla nereye gideceğimden emin değilim.

Yaklaşık bir yıl önce İletişim alanında lisans derecesi ile mezun oldum ve Midwest'te yaşıyorum. Bu, bu ekonomide veya bu alanda tipik olarak büyük bir derece olmasa da, altı aydan biraz fazla bir süredir çok iyi bilinen ve saygı duyulan bir reklam ajansında çalışıyorum. Üniversitedeki stajım NYC'de büyük TV haber kanallarından birindeydi. Kendini beğenmiş olmaya çalışmıyorum ama okuldan bir yıl uzakta olduğum için iyi bir özgeçmişim var ve onu gerçekten ama gerçekten korumaya çalışıyorum.

İstihdam edildiğim için son derece minnettarım. Beni yanlış anlamayın, bu subreddit'te işsizlikten muzdarip bu kadar çok insan gördüğümde nerede olduğumu takdir ediyorum. Ama gerçekten mutsuzum. Reklamcılığı tamamen ödülsüz, moral bozucu ve ahlaki açıdan iflas etmiş buluyorum. Yüksek stresli, düşük maaşlı bir ortamda yaşamak için mutsuzluk ve tüketimcilik satıyorum ve bu, iş dışında kim olduğumu etkilemeye başlıyor.

İlk mezun olduğumda, stajımı yaptığım NYC'ye geri dönmeye çalışıyordum ve şimdi gerçekten bir kez daha denemeyi düşünüyorum.

Ancak, bu işte sadece 6 aydan biraz fazla bir süredir çalışıyorum ve 1) bunun beni işten atlayan biri gibi göstereceğinden ve 2) kimsenin beni ciddiye almayacağından endişeleniyorum. Belki bu benim yaşımı ve olgunlaşmamışlığımı gösteriyor ama biliyorum ki yarın bana bir otobüs çarparsa haftada 50 saat bir kabinde oturup hayal peşinden gitmediğim için pişman olacağım.

Başka kimse bu deneyimi yaşadı mı? Herhangi bir tavsiye? Zor aşk?"
"Bu bugün oldu ve hala bu konuda kendimi oldukça kötü hissediyorum..ah oğlum.
     Dersteydim, işim bitti ve sıkıldım. Son derece sorunlu bir iPhone 4'e sahip olduğumu söylemek hikaye için önemli. Pekala..Facebook'u açtım. Pek tanımadığım bir kızın acil serviste annesinin bir fotoğrafını paylaştığını ve durumunun iyi olmadığını gördüm. Yorumları görmek için resmi açmaya çalıştım çünkü neden olmasın.
İşte o zaman telefonum dondu, bunu sık sık yapıyor.
     Hayal kırıklığına uğradığım için rastgele ekrana tıklamaya başladım. Bu noktada pek dikkat etmiyordum ama yanlışlıkla yorum yazmaya başladım. Facebook'ta yorumlara nasıl çıkartma ekleyeceğinizi biliyor musunuz? Evet, bunu yaptım.
     Bu balığın/adamın ""HAHA"" dediği bir çıkartmaydı. Sonra yanlışlıkla paylaştım.
Sonra öğle yemeği için zil çaldı, bu yüzden yaklaşık yarım saat farkına varmadım. İnsanların yazdıklarımı görmesi için bolca zaman var.
Sonra yorumlar yağmaya başladı.
""Senin derdin ne?"" ""Senin sorunun ne"""
"Tamam, muhtemelen gerçekten cahil olarak karşılaşacağım ama fitness konusunda yeniyim ve birçok çelişkili bilgi okudum.

Temel olarak, hayatımın çoğunda sıska şişman oldum, genellikle 5'7 ""de 130 civarında kalıyorum ama asla tonda veya zayıf görünmedim ve her zaman 10-15 pound kaybetmem gerekiyormuş gibi hissettim.

1970'lerde çok tenis oynadım ve sanırım o zamanlar bacaklarım formdaydı ama üniversitede hiç çalışmadım. Neyse ki üniversitede daha az yedim, bu yüzden yakın zamana kadar gerçekten kilo almadım (bu başka bir hikaye).

Amacım sonunda sıkı bir kumsal vücudu elde etmek ama bunun nasıl yapılacağına dair çelişkili tavsiyeler duydum. Temelde insanlar bana artık kilo vermeye çalışmamam gerektiğini, sadece kas kazanmam gerektiğini söylüyorlar ve bu benim istediğim hedefe ulaşmama yardımcı olacak.

Ancak önce eğilip 10-15 kilo vermem gerektiğini düşünüyorum çünkü kesinlikle her şeyi kaplayan kalın bir yağ tabakasına sahibim. Bu noktada görünür karın kaslarım olabileceğinden şüpheliyim. Amacım temelde kardiyo ve kalori sayımı (MFP) yoluyla 117 pound'a inmek (şimdi 140.5'im) ve ardından 119-120'ye ulaşmak için 2-3 pound kas kazanmak. Bu stratejinin bana istediğimi verip vermeyeceğini merak ediyorum."
"[Orijinal bağlantı
](

Bu yüzden son yazımın üzerinden bir ay geçti ve biraz ara vermeye karar verdik, ki bu da güzeldi. Daha sonra birkaç önce benimle iletişime geçti ve beni affetmeye hazır olduğunu söyledi ve buluştuk ve harika bir akşam yemeği yedik. İki tarafın da küskünlüğü olmadan gülüp konuşabilmek güzeldi. Yine de akşam yemeği boyunca ""İstediğimi alıyorum"" ve ne yaparsam yapayım ""o hala burada"" hakkında yorumlar yaptı. Açıkçası ona istediğimin bu olmadığını ve orada olmadığını söyledim, ki bu da neden olmadığını tamamen anlıyorum.

Ertesi gece takıldık ve geceyi o geçirdi. Birkaç gün sonra bana kızgın olmasa da benimle birlikte olup üstesinden gelemeyeceğini düşündüğünü söylüyor. Anlıyorum diyorum ama bu konuşmamamız gerektiği anlamına geliyor. Sürpriz, sürpriz, bu çok sürmez ve yeniden konuşmaya başlarız. Onunla birlikte olmak istediğim adam oluyorum, güzel şeyler yapıyorum ve aslında düşündüğü gibi bir bok parçası olmadığımı anlaması umuduyla düşünceli davranıyorum.

Bu noktada, hamleleri yapmasına izin vermeyi planlıyorum. Takılmayı ve konuşmayı önermesine izin vermek ve umarım bunun bir şeye dönüşmesine izin vermek. Bu kızla birlikte olmak istediğimi biliyorum ama ne pahasına olduğunu bilmiyorum? Benimle asla takılmak istemiyor çünkü ne zaman takılsa bunun ne kadar doğru hissettirdiğini bildiğini ve ayrı kalmaya cesareti olmadığını ve sürekli birbirimizi görürsek bunun bir ilişkiye dönüşeceğini bildiğini iddia ediyor. Yine de bir şey var ki, bir ilişkiye atlamak istemiyorum. Eski ilişkimiz öldü ve bunun iyi bir nedeni var ve ona yeniden kur yapmak istiyorum. Onu randevulara çıkar, gece için birbirimizin evinde kalmayalım, vs."
"Hey millet, bunu /r/girltalk'a gönderirdim ama bu ölü bir alt dizin.

Yani, yaklaşık 3-4 aydır erkek arkadaşımla çıkıyorum ve bir yol tümseğine çarpana kadar oldukça iyiydi. Gerçekten işi, okulu (onun için mezuniyet yılı) ve sporla meşgul. Bazen hafta içi takılamıyoruz ama okulda görüşüyoruz.

İşte asıl sorun şu, ailesinin benden haberi yok ve kültürel nedenlerle de bilmiyorlar. Bu yüzden benimle her takıldığında ailesine yalan söylüyor ve hatta arkadaşlarına (işi olduğunu söyleyerek) onları kefaletle ödemek ve benimle takılmak için yalan söyledi. Annem ""yalancılık kariyeri yaptı"" diyerek bu konuda gerçekten kulağıma geliyor ve bana da yalan söylüyor. O konuyu açana kadar onu hiç bu açıdan görmemiştim, ancak bunu sorguladığım birkaç örnek oldu.

Bir keresinde kış tatilinde hatırlıyorum, hokey maçına gidip gitmediğini sordum, kız kardeşi ve ona görmesi için bilet almıştı. (Bu konuda önceden bilgim yoktu, tek bildiğim bilet aldığıydı). Evet dedi ama sorduğumda bu konuda çok az bilgisi vardı. Çok fazla içtiğini ve pek bir şey hatırlamadığını iddia etti.

Korkarım annem haklı ama bu konuda tavsiye arıyorum ve umarım başka biri de aynı durumda olmuştur? (ebeveynler, oğulları/kızları ile çıktığınızı bilmiyor)"
"Kızım 2 saattir çığlık atıyor, bu yüzden ben nasıl hissettiğimi ve neler olup bittiğini ifade etmeye çalışırken lütfen benimle çıplak kalın.

30 haftalık hamileyim ve aslında bekar bir anneyim (kocam petrol sahasında). Gerçekten uyuyabilmeye ihtiyacım var!

Kızım en azını söylemek gerekirse yatmadan önce her zaman bir avuç olmuştur. Her 15, 20, 45, 60 dakikada bir rahatlatıcı yatma zamanlarını denedim ve bu onun öfke nöbetlerini daha da körüklüyor. Şu anda 'ağla' yöntemini uyguluyorum ama geçmişte birkaç günden fazla ona bağlı kalamadım.

Onu ağlayarak uyumaya terk ettiğim için kendimi kötü hissediyorum (işe yaradığında). Kimsenin onu sevmediğini düşündüğü için kalıcı sorunlar yaşamasını istemiyorum.

Her zaman çok tutarlı bir yatma zamanı rutini olmuştur. Bununla her zaman kendimle gurur duymuşumdur. Gerçek uyku alışkanlıkları, doğduğu günden beri cehennemden geliyor.

Onun rutini:
Akşam Yemeği: 530-6
Banyo: 630-7
Sessiz zaman: kitaplar, bir TV şovu
Dişler, yeni bebek bezi
Yatak: 8-830
Çığlık: 8-12

Rutinin değişen tek kısmı onu yatağa yatırdığımız saat ve bu saat 730'dan, yani 8 ay öncesine göre sadece bir kez değişti.

Gece boyunca hiçbir zaman tutarlı bir şekilde uyumadı, asla 6'dan sonra uyumaz... gece yarısına kadar uyumasa bile."
"Yani muhtemelen hepimiz hayatımızda yanlış olduğunu düşündüğümüz şeyler yaptık ve açıkça bunun yanlış olduğuna inanmak bizi durdurmaya yetmedi.

Muhtemelen harekete geçme arzusu, doğru şeyi yapma arzusuna ağır basıyordu. Ama bu nereye kadar gidebilir?

Bir köpeğe veya kediye işkence etmek gibi (tartışma amacıyla) hepimizin tamamen yanlış olduğu konusunda hemfikir olabileceğimiz bir şey yapma fırsatınız olduğunu varsayalım. Farz edin ki, bunu yaparsanız kimsenin öğrenmeyeceğini, yani sizin için olası bir yan etkisi olmayacağını biliyordunuz.

Normalde bunu yapma düşüncesi korkunç olurdu, ama farz edin ki beyniniz hayvanlara eziyet etmekten büyük zevk ve keyif alacak şekilde biraz değişti.

Belki bazılarımız sigara içmeye devam etmenin yanlış olduğunu düşünür, ancak sigara içme arzusu o kadar güçlü olabilir ki ahlaki kurallarımızı geçersiz kılar. Kendi kendimizle pazarlık edip ""Peki, belki bu seferlik"" deriz.

Belki bazılarımız dövüş öncesi seksin (karate eğitiminizi bitirmeden önce) veya mastürbasyonun yanlış olduğuna inanıyordu, ancak bunu yapma arzusu o kadar büyüktü ki, ahlaki olma taahhüdümüzü yendi. Kendimizi ikna edip ""Pekala, belki *o kadar* kötü değildir"" deriz.

Peki ya hayvanlara eziyet etmekten yoğun bir zevk alacak şekilde değiştirilseydiniz? Bunun yanlış olduğuna inansanız bile, güçlü zevk arzunuz sizi zorlar mı? Hayatımızda tam olarak bunun olduğu pek çok başka zaman var gibi görünüyor."
"Martta~ Yüksek lisans için para biriktirmek için bir walmart'ta çalışmaya başladım. orada çalışmak, özellikle de okul bittiğinden beri çok tuhaf saatlerle sonuçlandı. Bu nedenle, ne zaman ve ne bulursam yiyorum. Çalışmadan önce açlığı bastırmayı kolay buldum çünkü tek yaptığım evde oturmaktı. Üniversiteye yeni başladığımda, 11:00 gibi yemek yerdim ve sonra 5-6'da. Tamamen yapılabilir. Şimdi sanki gün ortasında 8 saat çalışıyorum sonra sabah 7:00'de dönüyorum, beni attı.

Her neyse, oraya başlamadan önce, bir yıl içinde 350'den fazla yüksekten 170-172 civarında bir yerdeydim. Şimdi...184 gibiyim (dün bir gömleğin biraz dar olduğunu fark ettiğimde kendimi tarttım. Tekrar yola çıkıp bunu düzeltmem gerektiğini biliyordum ama bu gece onu benim için mühürledi. Annem yatmak üzereydi ve bana iyi geceler dedi, ama ayrılmadan önce MİMİ TUTUYOR ve ""biraz göbeğini geri alıyorsun, değil mi?""

Çıldırdım, sınırlarını tamamen aştığını ve onu çiğnediğini hissettim, sorunun ne olduğunu bilmiyor gibiydi. Ama bu aynı zamanda ihtiyacım olan uyandırma çağrısıydı. Yarın (23:23) temiz yemeğe dönüş, tatlı/boktan yemek yok....dönem. Birkaç saat aç kalmam gerekirse, öyle olsun."
"Bu yüzden evde yaşıyorum ve çok da deli olmadığım bir işte çalışıyorum. 2 yıldır istediğim işlere 0 şansla başvuruyorum...Ön yazıma saatler harcıyorum (hatta kuruluş misyon beyanlarını araştırıyorum), özgeçmişimi uyarlıyorum, işe alan kişinin adını araştırıyorum (ama her zaman değil) ...ama her şey çıkmaz sokak gibi geliyor. Sanırım şu anki işim totem direğinin dibinde olduğu ve yapmak istediklerimle ilgili olmadığı için. 2 derecem var ve kariyer ilgi alanlarımla ilgili bir hobi web sitesi kurdum, ancak şimdiye kadar hala şans yok."
"İşte klasik ""Teklif etmeyecek!"" gönderi, ama o özellikle benim durumum:

Her şey çoğunlukla harika. Nadiren kavga ederiz, birlikte yaşamak çocuk oyuncağıdır, hala birbirimizi çok seviyoruz ve maddi olarak iyi durumdayız. Her şey bu kadar iyi gidiyorsa neden evlenme teklif etmedi? Evlilik hakkında konuştuk ve o benimle evlenmek istiyor. Bu konuda fazla inisiyatif kullanmıyor ve her adımda onu biraz zorlamam gerektiğini hissediyorum, yoksa asla olmayacak. ""Her şey yolunda. Bozuk değilse tamir etme"" gibi bir duruşu var sanırım.

Uzun zamandır birlikte olduğumuzu hissettiğim bir noktaya geliyorum ve bunu istediğim için deli olmuyorum. Kendimi diğer insanlarla karşılaştırmamam gerektiğini biliyorum ama birinin FB'de nişanlandığını ve 2 yıldır çıktığını gördüğümde, bu beni biraz üzüyor."
"Yaklaşık 2 ay önce, birkaç yıl önce benimle çıkmak istediğini ifade eden, dostane ilişkiler içinde olduğum bir kişi tarafından kız arkadaşımı aldatmakla suçlandım. O zamanlar bir ilişki olmayacağını çok net bir şekilde belirtmiştim. Suçlayıcı aslında kız arkadaşımın evine sarhoş geldi ve onu evime sürükledi ve çığlık atmaya ve bana saldırmaya başladı.

Bu ilk suçlamadan beri, kız arkadaşıma olan bağlılığımı yeniden teyit etmek ve güvenini yeniden kazanmak için aktif olarak çalışmaya çalışıyorum, ancak 2 adım ileri 2 adım geri rutinine yerleştik ve bu, geçen hafta sonu onun tüm duygularımı geri vermesiyle sonuçlandı. eşyaları ve onun eşyalarını evimden temizlemek.

Ona istediği her şeyi ve sahip olmadığı birkaç şeyi (fb şifresi, e-posta şifresi, mobil kayıtlara erişim - aynı plan üzerindeyiz) vermek için elimden geleni yaptım. Sözde sadakat/dürüstlük sorunlarım için bir terapistle görüşmeyi bile taahhüt ettim ve ondan benimle gelmesini istedim.

Hiçbir şey çalışmıyor gibi görünüyor ve o hemen hemen kontrol edildi. Bunun akıllıca olmadığını biliyorum ama onu seviyorum. Ona hayatımda uzun vadeli olmasını düşündüğüm bir ev inşa etmiştim ve onu kaybetme ihtimali beni çok korkutuyor.

Biri güveni yeniden kazanma ve temelde çok önemli bir kişisel ilişkiyi küllerden yeniden inşa etme konusunda tavsiye verebilir mi?"
"Temel olarak, forumdaki herkesin genel fikrini almak istiyorum.

Kız arkadaşımla yaklaşık 2 yıl önce üniversitedeki ilk yılımızda tanıştım. Bundan sonraki bir yıl içinde gerçekten iyi anlaştık ve o zamandan beri çıkıyoruz. Geçen ay birinci yıl dönümümüzü kutladık.

Bu dönem yurt dışında olduğu için bu konuyu açıkça konuşmadık ve yaşadığı onca stres arasında konuyu açma gereği duymadım. Ama buradaki herkese en iyi hareket tarzımın ne olacağını sormak istedim.

Temelde kız arkadaşım ve ben bir noktada ayrılacağımızı biliyoruz - muhtemelen mezun olduktan sonra. Birbirimizi gerçekten mutlu ediyoruz, iyi anlaşıyoruz ve birlikte harika vakit geçiriyoruz. Seks de harika ve uzun zamandır aşığız.

Temelde eğlenmek için çıkmaya başladık: Birbirimizi sevdik ve birbirimizi gittikçe daha fazla sevmeye başladık. Sorun şu ki, uzun vadeli hedeflerimiz örtüşmüyor.

Mezun olduktan hemen sonra akademisyenlik yapmak istemiyor. Evet. Bu kaçınılmaz olarak bir miktar mesafe yaratacaktır. Ayrıca bana defalarca çocuk sahibi olmak istemediğini söyledi. Ben çocuk sahibi olmak istiyorum. Son olarak, dini ve felsefi görüşlerimiz tam olarak örtüşmüyor.

Peki sizce ne yapmalıyım? Şu anda, sanırım ikimiz de mezun olana kadar birlikte olacağımızı varsayıyoruz. Şu anda kendimizi gerçekten başka biriyle göremiyoruz. Ve dürüst olmak gerekirse, o olmazsa hayat arkadaşımı okulumda bulacağımı sanmıyorum."
"Başlığın saçma geldiğini biliyorum.

35 yaşındayım, kız arkadaşım 37 yaşında.

7 yıldır kız arkadaşımla birlikteyim. O süper zeki, nazik, eğlenceli, sadık ve beni daha iyi bir insan yaptı. Onu seviyorum.

Ama birkaç yıl boyunca bana pek iyi davranmadı (artık iyileşmekte olan bir alkolik) ve genel olarak onu oldukça kaba ve dırdırcı olarak tanımlardım ve genel olarak çok sıkı yaralanırdım. Üstüne üstlük, çok düşük benlik saygısı ve kocaman bir egosu vardı.

Aynı olan aile üyeleri var. Onları ""zor"" olarak tanımlamak doğru olur.

Elbette kendi sorunlarım var ve davranışlarının bir kısmının benim davranışımın bir sonucu olduğuna eminim, ancak genel olarak bu sadece onun kişiliği ve genel olarak bazen etrafta olması pek hoş değil.

Örneğin, çok stresli bir işim var (dağınık bir şirkette üst düzey yönetici). Kolay bir işi var (yarı zamanlı İngilizce öğretmeni). Eve gelip ona günümü anlatacağım. Hemen bana ne yapacağımı söylemeye başladı (agresif bir tonda) ve onun tavsiyesine uymazsam veya aynı fikirde olmazsam biraz sinirlenir. Ona günümü her anlattığımda, tavsiyesi genellikle çok iyi olsa da, ona söylediğime pişman olmaya başlıyorum. Görüşlerinde çok agresif.

Yani bu yıllardır devam ediyor ve ben ona sabırlı oldum ve o değişmeye çalıştı (gerçekten değişti) ama bence bu aşamada ilişkimizi öldürdü. Onu seviyorum ama ondan hoşlandığımı düşünmüyorum. Kaba, otoriter, agresif, sinirli, karamsar.

Ayrıca ondan hoşlanmadığımın artık yatak odasına girdiğini ve onunla ya da çocuklarla seks yapmak istemediğimi de belirtmeliyim.

Bu yüzden dün ondan ayrıldım ama büyük bir hata mı yapıyorum bilmiyorum. Deniyor. Belki de daha fazla destek olmam gerekiyor. Belki de benim hatam... Kafam karıştı.

Bu birkaç yıldır bir sorun olmuştur.

Bana tavsiyen var mı?

Teşekkürler"
"Eski sevgilisinin onu aldattığı 2 yıllık ilişkisinden çıkmış bir kız [26] var. Yaklaşık 5 ay oldu.
  
[27/m] onunla birkaç gece geçirdim, ne istediği hakkında biraz sohbet ettik ve bir ilişki istediğimi söylemedim (gerçi bunu yorumlamış olabilir) ve o temelde sadece istediğini söyledi artık bekar olduğu için ""tüm erkekleri öpmek"" veya herkesle flört etmek.
  
Hâlâ benimle flört ediyor ve ne istediği konusunda kesinlikle çelişki içinde, çünkü birlikte bir gece geçirmek için bir planımız olabilir ama sonra birdenbire iptal oluyor (saçma sapan bir şekilde değil, sadece ""Sanırım bu olabilir. şeyleri karmaşıklaştırın, böylece iyi bir fikir olmayabilir"" yolu.)
  

Ne yapacağım konusunda kararsızım - ona ondan gerçekten hoşlandığımı ve bir ilişki beklentisi olmadan veya birlikte birkaç gece paylaşan arkadaşlar olmaktan daha ciddi bir şey olmadan takılmaya devam etmek istediğimi söyleyin... veya uzaklaşın ve herhangi bir şey olursa kapıyı kapatın, yani flört etmeyi bırakın ve sadece arkadaş olun.
  
Son iptal edildiğinden beri bunu konuşmayı planlamıştık ama ikimiz de bunu tartışmak için ne zaman ne de yer belirlemedik.
  
Konuyu gündeme getirmenin beni kötü bir duruma soktuğunu ve benden kaçınmak istemesine neden olabileceğini hissediyorum. Konuyla ilgili herhangi bir içgörü veya düşünceye gerçekten uygun olurum."
"Öncelikle erkek arkadaşımı seviyorum. Sorunun bir parçası olabileceğini kabul ettiğim şikayet etmeden onun için her şeyi yaparım. Neredeyse 2 yıldır birlikteyiz ve yaklaşık 6 ay önce birlikte yaşadık.

Hiçbir zaman duygusal, aşırı romantik bir tip olmadı ama son zamanlarda onun için yaptığım şeyleri takdir etmediğini veya karşılık vermediğini hissediyorum. Akşam yemeği pişiriyorum, evi temizliyorum, her gün öğle yemeğini hazırlıyorum, çamaşır yıkıyorum (benimki ve onunki) ve köpeğimizle ilgileniyorum. Bunları yapmakta hiçbir sorunum yok ve yardım etmesi için ondan istediğim tek şey bulaşıkları yıkamak ve bazen yapamazsam köpeği dışarı çıkarmak.

Keşke beni takdir ettiğini göstermek için biraz çaba gösterse. Kendisinden sorulmadan yardım etmek gibi küçük şeyler yapmasını, belki arada bir sırf beni düşündüğünü göstermek için bana çiçek falan getirmesini çok isterdim. Sık sık böyle şeyler yaparım - örneğin, onun için altılı paket almak veya sırf bu yüzden ona masaj yapmak. Bunu ona sözlü olarak ifade etmeye çalıştım ama bunun bencilce geldiğini ve bir fark yaratmadığını düşünüyorum. Sadece beni hafife aldığını hissediyorum.

Lütfen yardım edin, bunun ona karşı sert olmama dönüşmesini istemiyorum. Teşekkür ederim!!"
"Onunla geçen dönem bir kafede tanıştım ve arkadaş olarak takılmaya başladık. O birinci sınıf öğrencisi ve en büyük önceliğinin önümüzdeki baharda daha destekleyici ve zorlu bir bölümü olan başka bir okula geçmek olduğunu belirtti. Bir öğrenci derneğine üye olduğu, staj yaptığı, kütüphanede çalıştığı, gazetesinde yazdığı ve üst sınıf dersleri aldığı için bana ciddi ilişkilerini üçüncü yılına kadar erteleyeceğini söyledi.

İnanılmaz derecede ateşli olmasının yanı sıra, çok aklı başında ve kendini bilen biri olduğunu söylemeliyim. Bence son derece çekici nitelikler.

Bu benim son dönemim ve son zamanlarda ona gelişigüzel bir şekilde çıkmanın iyi bir fikir olup olmadığını sormayı düşünüyorum. Dün ona sorduğumda, hayatın farklı evrelerinde olduğumuzu ve ben üniversiteden ayrılırken onun üniversiteyi öğrenmesine katlanabilirsem, bunun işe yarayabileceğini söyledi. Bu bana makul geliyor, ancak bu durumun alışılmadık bir durum olup olmadığını sormam gerekiyor."
"Peter* ile birkaç hafta önce tanıştım ve tamamen anlaştık ve o zamandan beri her gün bütün gün konuşuyoruz. Birbirimizi birkaç kez gördük ve harika zaman geçirdik.

Birlikte yattık ve ikimizin de birbirimizden çok hoşlandığımız gerçeğini tartıştık.

Bir kızın kendisini akşam yemeğine davet ettiğinden bahsetti ve onu geri çevirdi. İlgilenmediğinden mi yoksa benden mi kaynaklandığını sordum. Benim yüzümden olduğunu ve başka kadınlarla konuşabileceğini ama onlarla takılmadığını veya onlarla yatmadığını söyledi.

Birbirimize komik profiller gönderdiğimiz ve onun ve arkadaşları arasında komik bir sohbet konusu olduğu için mantıklı olan ""boklar ve kıkırdamalar"" için hala Tinder'da olduğunu söyledi, ancak bunu kadınlara sormak için kullanmayacağına söz verdi. tarih. (Bu saçmalık mı?)

Sadece birbirimizle randevuya çıktığımızı/birlikte yattığımızı belirledik.

Duymak istemeyebileceğim bir şey olsa bile (hala Tinder'da olması gibi) her şey hakkında çok dürüst ve açık sözlü. Bu yüzden ona neredeyse inanma eğilimindeyim.

*Ancak.....* bir etiket istemediğini iddia ediyor. Taahhüt olmadan taahhüt istiyor gibi mi? Şubat ayında bir ilişkisinden çıktı, bu yüzden şu anda ""resmi bir taahhüt"" istemediğini söyledi, yani FB yetkilisi, erkek arkadaş/kız arkadaş unvanları... bu - bir taahhüt.

Oynanıyor muyum neyim bilmiyorum. Peter* ile tanışmadan önce başka bir adamla gelişigüzel konuşuyordum, Steve*. Peter hala ortalıkta dolanırken beni sadece onunla görüşmem/onunla yatmam için manipüle etmeye çalışıyor gibi hissediyorum.

Peter'ın* niyetinden %100 emin olmadığım için Steve* ile aramı kesmek konusunda tereddütlüyüm.

Siz ne düşünüyorsunuz?"
"Bu yüzden bir laboratuvarda yeniyim ve araziyi gerçekten bilmiyordum. Genelde kafamı eğip işime odaklanırım.

Ancak meslektaşlarımdan biriyle gerçek bir bağlantı buldum. Sık sık geç kalır ve testler üzerinde birlikte çalışırdık. İyi bir arkadaşımla takılıyormuşum gibi kolay ve cilveli, rahattı. Bana doğru geldiği belliydi - gece geç saatlerde takılmam için mesaj atıyor, elini benimkine koyuyor, geceleri uzun yürüyüşlere çıkıyor ve durup dururken bana öğle yemeği ısmarlıyor - canımızın istediği gibi birlikte bir konsere bile gittik. aynı caz türü. Bir meslektaşımla ilişkiye girmek konusunda tereddütlüydüm ama kız arkadaşlarım içgüdülerime güvenmemi ve bir şey hissedersem, onun peşine düşmemi söylediler. Sonunda pes ettim ve onu yemeğe davet ettim. Öpüştük ve ben ayın üzerindeydim. Kıvılcımlar hissettim ve doğruymuş gibi.

İş yerinde hemen ertesi güne geçtim ve görünüşe göre ofiste başka bir kadınla ciddi bir ilişki içinde olduğunu öğrendim. Ben kötü hissediyorum. Aptal, aptal ve suçlu. Daha önce farkında olmadan bile ""öteki kadın"" olmamıştım. Duyar duymaz onunla tüm bağlarımı kestim ve beyaz önlüklerimizi giymeden onunla konuşmaya hiç niyetim yok.

Kendimi kandırılmış gibi kötü hissediyorum. İş ilişkisi nedeniyle kendimi inkar ettiğim tüm olasılıklar ve duygular su yüzüne çıktı. Beni kandıran yakın bir arkadaşımı kaybetmekten ve her gün laboratuvara geldiğimde hissettiğim suçluluk ve utançtan bahsetmiyorum bile. Şu anda resepsiyonistle göz teması bile kuramıyorum."
"Dört ya da beş yıllık bir derecenin ikinci yılında mühendislik okuyorum. Mühendislik kolay bir bölüm değil ve bunun da ötesinde laboratuvar teknisyeni, öğretmen olarak çalışıyorum ve bir NASA yarışmasına/bursuna katılıyorum. Tahmin edebileceğiniz gibi meşgul bir adamım ve gün içinde eve geldiğimde bile genellikle akşam 6-8'e kadar yapacak işlerim oluyor.

Ancak cuma akşamlarımın ve cumartesi günümü nişanlımla birlikte vakit geçirebileceğimizden emin olmak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum. Akşamları çalışırken bile, birbirimizden çok uzakta değiliz, açık konsept bir dairemiz var ve o oturma odasında televizyon izlerken ben genellikle sadece üç metre uzakta mutfak masasında işimi yapıyorum. Hatta hafta sonu kampa gidiyoruz çünkü onunla daha fazla zaman geçirmek istiyordum.

O zaman bile, ilerlememle ilgili sorularla *sürekli* canımı sıkıyor. Her on ya da on beş dakikada bir bana nerede olduğumu ve daha ne kadar gitmem gerektiğini soracak. Konsantrasyonumu bozuyor ve ara verdiğimde kendimi suçlu hissediyorum ve onunla oturup netflix izlemek istemiyorum, sadece biraz CS:GO oynamak veya belki köpeği yürüyüşe çıkarmak istiyorum.

Bugün beşinci kez bana programlama ödevimde hangi sorunu yaşadığımı sorduktan sonra, biraz terslendim ve ona yüksek ama bağırmayan bir sesle, ""Bir ton ödevim var, her zaman bir ton ödevim var"" dedim. ev ödevi ve bana daha ne kadar yapmam gerektiğini sorman daha hızlı yapmamı sağlamıyor!"" Bunun yapılacak doğru şey olmadığını biliyorum ama onun sorgulamasından bıktım, tembelmişim ya da onun için yeterince sıkı çalışmıyormuşum gibi hissettiriyor ve zaten kendimden ve okuldan yeterince baskı görüyorum. . Bazı değişiklikler yapmam gerektiğini biliyorum ama bu değişikliklerin ne olması gerektiğinden emin değilim."
"Fark ettiğim bir şey, burada araba satın almak, ev kiralamak, vb. İçin belirli yüzde kurallarına uyan epeyce insan var (adını söyleyin ve kural orada). Bence bu iyi, mali durumunuzun üstünde olmanız daha iyi. Bazı kurallara uyulması da iyidir, ancak bu, herkesin bunlara uyması gerektiği anlamına gelmez. Ancak bu insanlar, diğer insanların bu kuralları (KENDİLERİ için koydukları kurallar) çiğnediklerini gördüklerinde çıldırırlar. ""Arabana çok para ödüyorsun"" ""o evi alamıyorsun"" ""satmalısın"".

İdeal olarak, eğer buna sahiplerse ve bedelini ödeyebiliyorlarsa, onu 'karşılayabilirler'. Bu ürünler, ödendikten sonra yatırım olarak da kabul edilebilir, sattığınızda biraz para kaybedebilirsiniz - ama sonunda buna değmiş olabilir.

Genelde bir okuyucuyum ve bu gerçekten ilk kez bir şey gönderiyor olabilirim, burada bulduğum bilgileri seviyorum ve uzun vadede bana yardımcı olacak, ancak okunması en sinir bozucu şeylerden biri, birinin numaralarını göstermesidir. ve herkes ""buna gücün yetmez"" trenine biner. Olsunlar. Öneriler güzeldir, dırdır etmek insanı uzaklaştırır."
"Ailem ayrı ve üç yıldır ayrılar. Annem taşındı ve üniversiteyi bitirirken hala babamla yaşıyorum.

Babam biriyle görüşüyor ve bu kişi geldiğinde benden evde olmamamı istiyor. Geçen gün, birkaç gece bundan sonra, orada olamamamın sebebinin, görüştüğü kızın 25 yaşında olması ve onu yargılayacağımı düşünmesi olduğunu söyledi.

 Ablam ve ablamın bundan haberi olmadığı için kendimi çok garip bir duruma düşmüş gibi hissediyorum. Onlarla konuşmak istiyorum ama onlara söylemek de istemiyorum çünkü dürüst olmak gerekirse bunu bilmemeyi tercih ederdim."
"23 yaşındayım ve erkek arkadaşım (30) ile bir yıldır çıkıyoruz, çoğu zaman birlikte yaşıyoruz. Harika anlaşıyoruz ve o bana karşı çok sevgi dolu ve iyi.

Sorun şu ki, çok hırslı/kariyer odaklı değil ve birlikte olduğumuzdan beri 4 işi (restoran ve inşaat) ve haftalarca işsizlik olması. Sonunda birikimlerimden adil payımdan fazlasını ödüyorum. Buna bazen sigara, bira, ot dahildir. Araba, araba sigortası, benzin, cep telefonları, internet vb.

Ayrıca zihinsel olarak bazı sorunları var ve benim için duygusal olarak halletmesi zorlaşıyor. Çok bunalımda ve insanların ona karşı olduğu paranoyaklığında. Yardım etmek istiyorum ama yükü kendime yüklemek istemiyorum ve o ilaç tedavisine/terapiye çok karşı.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Daha fazlasını kaldırabileceğimden emin değilim ama ayrılırsak kendimi çok kötü hissederim. Gidecek hiçbir yeri yok (arabası yok ve benimle ve annemle yaşıyor) ve parası yok. Ben de onu gerçekten seviyorum ve o da beni gerçekten seviyor. Denemeye devam etmeli miyim gerçekten bilmiyorum?"
"(Telefonda olduğum için biçimlendirme hataları için ön özür)

Bu utanç vericiydi ve birkaç dakika önce oldu.
Birkaç işletmeyle aynı binayı, bir dişçi muayenehanesini ve bir askere alma merkezini paylaşan küçük bir hukuk bürosunda çalışıyorum. Binada çeşme yok, bu yüzden 2 litrelik dev bir su şişesi getirdim ve tüm gün susuz kalmamak ve içtiğim bol miktardaki alkolü (elbette işten sonra) etkisiz hale getirmek için yudumluyorum. Ne yazık ki, küçük bir mesane ile lanetlendim ve bazen günde 8-10 kez işemek zorunda kalıyorum. Neyse ki ofisimin arka kapısı banyonun hemen yanında açılıyor, bu yüzden genellikle orada sık sık görülüp kendimi utandırmadan ana damarımı boşaltabiliyorum.

Günlük işleri bitirirken, ayrılmadan önce bir kez daha işemem gerektiğini fark ettim. Saat 5'i biraz geçiyordu, bu yüzden banyoya gittiğimde orada kimseyi görmeyi beklemiyordum (pisuarlı ve bölmeli banyo türüdür).

Kapıyı açtığımda sıçma başlıyor ve sıçmayı yeni bitirmiş ve duraktan ayrılan bir herif var. Her ne sebeple olursa olsun, bu beni bir an için korkuttu ve sıçrayıp nefesim kesildi.

Adam eğlendi ve kıkırdadı ve sanki seni korkuttum mu? ""Haha, evet, biraz"" gibi bir şeyler mırıldandım ve başımı aşağıda tuttum, pisuara doğru yöneldim ve krakanı serbest bıraktım.

Çok utandım ve çok meşguldüm, bu yüzden düğmeli gömleğimin alt kısmının idrar akışıma kaydığını ve ıslandığını fark etmedim. Bir şekilde pantolonumun bacağına ıslanmaya ve kalçamı ıslatmaya başlayana kadar fark etmemiştim.

Kahretsin, diye düşündüm. Bu berbat. Sonra nişanlımın market alışverişine gidebilmek için beni işten doğruca almaya geleceğini hatırladım. Elimden geldiğince temizledim, ama yine de çok açık. Şans eseri, çişle ıslanmış ağ bölgemi örtecek kadar uzun bir P ceketim var, bu yüzden bunu yara almadan atlatabilirim. Kızım henüz farketmedi..."
"Yani uzun mesafeli bir ilişki içindeyim ve başlangıçta işler gerçekten iyi gidiyordu. Saatlerce skype çeker ve birbirimizle iletişim halinde kaldığımızdan emin oluruz.

Bir ay önce okula hazırlanmaya başladığında her şey değişti. Konuşamayacak kadar meşgul olduğunu söylemeye başladı ama en azından yine de mesajlarıma veya anlık sohbetlerime cevap verecekti. Ara sıra telefonda konuşurduk ama o kadar sık ​​değil.

Şimdi okulun ilk haftasında ve gerçekten meşgul olduğunu söylüyor. Her şeyi A yapmak zorunda, çünkü para harcıyor, oraya gitmek zorunda değil. Ayrıca kulüplere katılıyor ve CA (Topluluk Asistanı) olmaya çalışıyor ve oda ve pansiyon için ödeme yapması gerekmiyor.

Açıkçası o gerçekten meşgul ve ben bu konuda anlayışlı olmaya çalışıyorum. Ama yaklaşık üç hafta önce nihayet gelip onu göreceğim ve ailesiyle tanışacağım bir gezi (ilk ziyaret) planladık. Planlarken çok heyecanlıydı ve hatta günleri saymaya başladı. Şimdi okulla hafta sonu gezisini dengeleyip dengeleyemeyeceğinden emin olmadığı için geziyi iptal etmeyi düşünüyor.

Bütün gün ne mesaj ne de başka bir şey almayacağım. Tüm konuşmalarımızı ben başlatmalıyım ve sesi bu dönemden önceki kadar canlı gelmiyor. Çevrimiçi bazı gönderiler duyguyla dolu olsa da, metinlerindeki tüm duygu boşaltıldı. Bana verdiği cevaplar şimdi çok yerinde. Stresli olduğunu söylüyor ve ben de anlamaya çalışıyorum.

Cuma günü (okulunun olmadığı bir gün) telafi amaçlı bir telefon görüşmesi yapması için boş olup olmayacağını birkaç gün önceden rica ediyorum. Bu noktada bilmediğini söylüyor.

Depresyon ve kaygıdan muzdaripim, bu yüzden aşırı tepki mi gösteriyorum yoksa üzerinde durmam gereken geçerli endişeler var mı emin değilim.

Ayrıca belki bu durumu daha iyi ele almak için bazı tavsiyeler?

Onu önemsiyorum ve başarılı olmasını istiyorum. Okuldayken bir ilişkiyi kaldıramayacağını düşünmesinden endişeleniyorum."
"Bu yüzden. Birisi işteyken ona çıkma teklif etmenin kötü bir davranış olduğu izlenimine kapıldım. Bunu birkaç yıl önce, daha iyisini bilmezken yalnızca bir kez yaptım.

Son zamanlarda yerel markette çalışan bu genç kadını fark ediyorum. Onu arkadaş canlısı, sıcak ve inanılmaz derecede çekici buluyorum, ancak hala benim ligimin dışında değil (bunun bir şey olmaması gerektiğini bilmeme rağmen).

Geçen ay, erken gitmek zorunda kaldığım için işe giderken onu orada çok daha fazla görmeye başladım. Aksi takdirde, normal programım sırasında onu orada çalışırken görmem oldukça nadirdir. Orada burada küçük bir sohbet yapıyoruz. Bazen oldukça iyi gidiyor ve onu güldürmeyi başardığımda bayılıyorum.

Belki de aptalca ve üstesinden gelmem gereken küçük bir aşk. Birkaç yıl önce kuzenim benzin istasyonunda çalışırken tanıştığı bir kızla çıkmaya başladı. Şimdi mutlu bir evlilikleri var. Bu yüzden bir noktada ona çıkma teklif etmesi onun için sorun olmamalı.

Ne düşünüyorsun? Onunla bir ilişki kurmaya devam ediyor muyum ve bir yere varıp varmadığına bakıyor muyum? Bir çentik atmaya çalışır mıyım? Yoksa onu tamamen unutup çevrimiçi tanışma sitelerinde gezinmeye geri mi döneyim?"
"Şu anki işime lisedeyken PT pozisyonu olarak başladım. Büyümeyi sevdiğim medya ve video prodüksiyon alanında. İşimde çalışırken bazı üniversitelere gittim ama üniversite bana pek uygun gelmedi ve okulu bıraktım. 2006'dan beri kendi işimde çalışıyorum. Yıllar geçtikçe, maaş ve sorumluluk arttıkça, kendimi günde 40 saat boyunca medya dosyalarının programlanması ve kod çevrimi yapan çok sıradan ve monoton bir masa başı işine geçiş yaparken buldum. Bu üst düzey pozisyonu almadan önce, kontrolümdeki şirket için ağırlıklı olarak yaratıcı projeler ve orijinal medya oluşturmaktı.

Şu anda 26 yaşındayım ve şu anki konumumdan son derece mutsuzum, o ""sıkışmış"" duyguya sahibim ve artık amirimle iyi anlaşamıyorum ve bu, iş dışında ailemle birlikte ruh halimi etkiliyor. Bu beni zihinsel olarak içten içe yiyor ve hayatımda penceresiz bir odada masa başında olmaktansa daha aktif olacak bir alanda çalışmaya doğru bir değişiklik yapmayı gerçekten istiyorum.

Sorun şu ki, saatte 18 dolar kazanıyorum (bu benim için kişisel olarak faturaları ve ihtiyacım olan diğer şeylerin çoğunu karşılayan iyi bir paradır) ve sağlık sigortam/faydalarım harika. İlgimi ve motivasyonumu kaybettiğimden beri bir veya iki yıldır bu işin zihinsel stresiyle uğraşıyorum, ancak kendimi buna zincirlenmiş hissediyorum çünkü eğitim eksikliğim nedeniyle başka bir yerde benzer maaşlı kazançlı bir iş bulacağımı düşünmüyorum. ve özel beceri seti.

Bunu fethetmem için herhangi bir profesyonel yaşam ipucu olan var mı? Çalıştığım için şanslı olduğum gerçeğini kabul etmek ve üzüntüyü bastırmaya çalışmak için kendimi içeriden mi yeniden keşfediyorum yoksa bundan 8 ay sonra zor bir bırakma tarihi belirleyerek kendimi yeniden mi keşfediyorum? yeni beceriler? Bir daha asla bu alanda olmak istemiyorum."
"Bu yılın başlarında, üniversitemde bir yaz işi için başvurdum. Makul bir ücret ödedi ama dersleri çevrimdışı almama izin verdi, ben de bunu yapmayı tercih ettim, ben de bunun için gittim. Aynı zamanda bir arkadaşım (ona Jack diyeceğiz) iş başvurusunda bulunuyordu.

Jack, iş konusunda çok hızlı bir şekilde pislik oldu. Bana gerçekten kalifiye olmadığımı (bu işin geldiği departman için bir yıldır çalışıyor olmama rağmen) ve müşteri hizmetleri becerilerimin eksik olduğunu (patronumun onları övdüğünü görmesine rağmen) söyledi. Söylemeye gerek yok, mutsuzdum ve gurur modum aşırı hızlanmaya başladı.

Başlangıçta planım içeri girip bildiklerim ve nasıl yardımcı olabileceğim hakkında konuşmaktı. Ama inançsızlığı, onu bir adım öteye taşımamı sağladı. Geçmişte işi olan insanlarla konuştum. Beni işe alan kişiler hakkında araştırma yaptım. Bazı ipuçları almak için eski kiracılardan birine bile gittim. %110'da çalışıyordum.

Mülakatlar biter ve sonuçları öğreniriz. İşi aldım. Jack yapmadı. Onunla bunun hakkında konuşmaya gittim ama önce arkadaşım tarafından kenara çekildim, o bana Jack'in ukala olduğumu ve işi hak etmediğimi söyleyen tweet'lerini gösterdi. Onun mantığı, keşke işi beklediğimiz tarihten daha erken alsaydım bilseydim dedim, çünkü sadece hayatıma devam edebilmek ve stresi durdurmak için bilmek istedim. İşi aldığımı düşünerek benim gibi aldı.

Tweet'leri bildiğim için (Twitter kullanmıyorum), bu durumda daha önemsiz biri olmaya karar verdim. O sırada Jack ve ben oda arkadaşıydık. Yürüdüm ve sessizdi. Açıkçası bana kızdı. Bu yüzden yan taraftaki arkadaşımızın odasına gittim ve ""[ARKADAŞ] İŞİ ALDIM! ÇOK HEYECANLIYIM!"" diye bağırdım. Yurdumuzun duvarları küçüktü. Beni duyduğunu biliyorum. İçeri girdi ve bana ters ters baktı ama umursamadım. O bir pislikti."
"Evet, bunun paylaşım yapmak için yanlış yer olabileceğini ve özellikle gençler için tasarlanmış bir tane olduğunu biliyorum. Ama bir saniye bekle. Bu, ileri geri gönderdiğimiz bir dizi mesaj.

Ben: Hey, hafta sonu benimle çıkmak ister misin? Ya da boş değilsen, sonraki hafta sonu? :)

O, ertesi gün: Bunu şimdi gördüğüm için çok üzgünüm ama evet, çok isterim! özgür olmalıyım x :))

Ben: Pekala, kulağa harika geliyor :) x Cumartesi günü [konum] hakkında ne dersiniz?

O: Harika bir plana benziyor :)

Ben: Tamam, güzel. Seni seninkinden alabilir miyim? Ve ne zaman?

*cevap yok*

Ben, bir gün sonra: Cumartesi [konum] için hala müsait misin?

O: Tabii ki hala hazırım <3

Ben: Seni seninkinden almak istiyorum, eğer senin için uygunsa -- seni ne zaman almalıyım? X

*cevap yok*

Şimdi, bu noktada, ilk buluşmada onunkine gitmeyi isteyerek biraz ileri gitmiş olabileceğimi fark ettim (fikir, ona çiçek alacağım). Haklısın.

Ben, iki gün sonra: Hey, eğer hala gitmek istiyorsan -- kendi yerin yerine [farklı bir yer]de buluşmaya ne dersin? X

*Cevap yok*

Ben, sabah dışarı çıkmamız gerekiyordu: Ah, tamam. Boş ver :/

Şimdi, son birkaç mesaj o tarafından hiç okunmadı, bu yüzden müsait olmayabilir. Ama bir dakika, bu süre zarfında sosyal medyada oldukça fazla gönderi paylaşıyor, peki tüm bunlar neyle ilgili?

Ayrıca, bu daha önce olup bitenden, düzenli ve sık sık konuşacağımız yerden tamamen farklı. Yani bu onun normal davranışlarına oldukça aykırı. Neler oluyor?"
"Ben: 21 E, O: 21 K, İlişki: 6 Ay

Herkese selam, gerçekten ne olduğundan emin olmadığım için biraz tavsiye istedim. Son zamanlarda işler biraz bayatlamış gibi hissettiriyor. Bunu kısa ve tatlı tutacağım.

Yaklaşık bir aydır birbirimizi pek görmedik. Önce o hastaydı, sonra ben hastaydım, sonra tüm işlerimi zamanında yapmaya çalışan üniversitenin son birkaç stresli haftasının bombardımanına tutuldum. Bu, doğal olarak, en azından iki günde bir birbirimizi görmekten, eğer şanslıysak haftada bir kez birbirimizi görmeye gittiğimizde, işler doğal olarak hissetmeye başladığı zamandı.

Artık birbirimizi daha fazla görmeye başladığımıza göre (bundan yaklaşık 2 hafta geçti), özellikle evimde birlikte bir film izlerken veya evin içinde bir şeyler yapmak gibi olağan faaliyetlerde bulunduğumuzda bayat hissettiriyordu. Arkadaşlarla dışarıdayken ya da birlikte bir şeyler yaparken her şey harikadır ve harika hissettirir, bu sadece benim evimde birlikte oturduğumuz zamandır. Belki de haftalarca oturup stres atarak yapmak zorunda kaldığım onca işten sonra evimin etrafında oturmaktan bıktım?

Her neyse, onu hala sevdiğimi bildiğim için ondan ayrılmak istemiyorum. Evet, 6 ay yakında bazı insanlara ""L"" kelimesini söylüyor gibi görünebilir (bu arada bu karşılıklı ve ikimiz de söyledik), ama insanların kendi ilişkilerimi anladıklarında anlamalarını asla beklemiyorum. Onlara karışan sen değilsin.

Yani evet, burada neler olup bittiğine dair herhangi bir tavsiyesi veya fikri olan var mı diye merak ediyordum. Sadece bir rutinde miyim? Aptal mı oluyorum? O harika bir kız ve ben hiçbir ilişkide bu kadar mutlu olmamıştım."
"Bu konuda ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Erkek arkadaşımı çok seviyorum ve onu hayatta istiyorum. Ama son zamanlarda kendimi çok hayal kırıklığına uğramış hissediyorum.

Asıl meselenin, ondan defalarca benimle bir şeyler yapmasını istemem olduğunu söyleyebilirim. Ve sadece benim hoşlanacağım sıkıcı şeyler değil, beyzbol maçına gitmek gibi şeyler. Kabul ediyor ya da sanırım beni başından savıyor ve hiçbir şey yapmıyoruz. Tek istediğim ara sıra kanepeden kalkıp inmek ama o her zaman bunu yapmaktan memnun görünüyor. Onunla bir şeyleri birlikte yapmaktan kaç kez bahsettiğimi sana anlatamam.

Sanırım şu anda beni gerçekten kızdıran şey, dün bütün gününü yeni kadın oda arkadaşının taşınmasına yardım ederek geçirmesi. Onun tarafından tehdit edilmiyorum ve hiçbir şeyin olmayacağını biliyorum. Yine de kızdığım şey, uzun zamandır benim için böyle bir şey yapmamış olması. Birkaç ay önce taşındım ve parmağını bile kıpırdatmadı ya da yardım teklifinde bulunmadı. Bu durum, her zaman belirli yerlere gitmek istemekten bahsetmeme ve bunu planlamamızı önermeme rağmen, arkadaşlarıyla nasıl gezilere çıkacağı gibi başka şeyler hakkında düşünmeme neden oluyor. Arkadaşlarıyla çıkar ama benimle asla.

2 yıl sonra bir öncelik gibi hissetmemek berbat. Onunla bu konuyu son bir kez konuşmak ve daha iyi hissetmem için herhangi bir umut var mı görmek istiyorum. Ona nasıl ulaşılacağına ve büyük bir kavgaya neden olmayacağına dair bir tavsiyen var mı?"
"Reddit Kayboldum, bana sarhoş olduğunu ve iki kadınla daha seks yaptığını söyledi. Hile olduğu için buna uygun olmadığımı söyledim. Daha sonra küçümseyici bir şekilde ekledi, ""Diğer iki erkekle yatsaydın umurumda olmazdı"" ve ben de meselenin bu olmadığını açıklamaya çalıştım, mesele bana bir taahhütte bulunmasıydı ve beni aldatarak bu taahhüdü bozdu. . Hala başka kızlarla birlikte olduğu için aldatmadığını söylüyor. Hile olduğunu söylemekte haklı mıyım yoksa deliriyor muyum? Ayrıca kafasına biraz mantık sokması için ona ne söylemeliyim?"
"Bir kızla tanıştım ve ona çıkma teklif ettim. Birbirimizi tanımıyorduk, sadece 5 dakikamız vardı. önce konuşma.
Şimdi, dün 3. randevumuzdu. Başlattı, ancak olay yerinde aniden uzak göründü. Hatta beni şaşırtan birkaç şey söyledi:

1) Derecesini bitirmek için iki yıl sonra yurt dışına gideceğinden bahsetti.
(sanki ona olan ilgimi kaybetmemi istiyormuş gibi)

2) Son birkaç yılda annesinin onu bazı meslektaşlarıyla eşleştirmeye çalıştığını, ancak onları sıkıcı ve bencil bulduğunu söyledi. Sanki bana uzun süredir kararlı bir ilişki içinde olmadığını göstermek istiyormuş gibi.

3) Daha sonra biraz dondurma aldık ve her şeyi ödemeyi teklif etti. Tamam dedim çünkü önce paramı bozdurmam gerekecekti. O da ödedi ve ben de dönüşte değiştireceğimi söyledim.
Ama böyle bir ihtimal yoktu, ben de (tramvaydan inerken) ""Başka zaman getiririm"" dedim, o da:
""Başka bir zaman olacaksa"". Buna o kadar şaşırmıştım ki cevap veremedim. Onu öptüm ve gitmek zorunda kaldım.

Şimdi, gördüğün gibi, o benimle, benim onunla ilgilendiğimden daha az ilgileniyor. Sanırım şimdi üç seçeneğim var:

a) bir sonraki tarihi planlamaya ve onu gerçekten özel kılmaya çalışın

b) yeniden düşünmesi için ona biraz yer ve zaman verin (?)

c) kararsız değil - onu çoktan kaybettim ve gitmesine izin vermeli ve yoluma devam etmeliyim

Bu durumda ne yapardınız ve nasıl tepki verirdiniz?"
"Bu birkaç haftadır planlama aşamasındaydı, yakın olduğum bu kızı arkadaşlarımın her zaman düzenlediği bir partiye götürmek istedim ama etkinlikten birkaç gün öncesine kadar hiç planlamadık. Bu nedenle annesi plan yapmama konusunda rahat hissetmedi, bu yüzden birkaç arkadaşını alabileceğini söyledi ve ben davet ettim, onunla geçirmek istediğim için reddetmedim. Gün geçtikçe daha fazla insan kaçtı ve ben dahil 4 kişiye düştü ama bunlardan biri hoşlandığım kızı sevdi.

Böylece yeni yıl gecesi geldi ve ilk 3 saati isteyebileceğim en yakın arkadaşlarla takılarak geçirdim ama sonra diğer partiye gitmek için ayrılmak zorunda kaldım. Hemen onunla flört ettiğini ve beynimden sıkılmış bir şekilde orada otururken yakınlaştığını görebiliyorum, yığınla içmeye ve masa oyunları veya kart oyunları oynamaya (arkadaşlık geleneği) alışkınım ama bunun yerine fazla içmiyorduk ve onun yerine xbox oynuyorduk. Kelimenin tam anlamıyla sudan çıkmış bir balık gibi hissettim ve yıl bitmeden sadece boşa gitmek istedim, yılın son gününü çevremden mutsuz geçiriyorum ve sırf harika bir gece geçireceğimi düşünmek için arkadaşlarımı terk etmiş gibi hissediyorum . Şimdi arkadaşlarıma yalan söylemem ve harika bir gece geçirdiğimi söylemem gerekecek, oysa içinde bulunduğum durumda gerçekten yalnız olmayı tercih ederdim :("
"Ben (20,K) nasıl hissetmem gerektiği konusunda kafam karıştı...

Bu yüzden, dün gece kanepede üçüncü tekerlek olduğum garip bir geri tepmeden sonra, en iyi arkadaşlarımdan ikisi kendiliğinden bağlandı. Oda arkadaşım rastgele ilişki kurmakla ünlüdür ve en iyi erkek arkadaşım da bir süredir böyle bir üne sahip değil. Aralarında hiç flörtleşme olmamıştı (fark etmiştim). Tabii ki ikisi de sarhoştu ve onlar geceyi sevişirken ben bütün gece uyumadım.

Garip bir şekilde, beni en çok rahatsız eden şey bu değildi. Son 8 aydır nispeten mutlu bir ilişki içindeyim ve erkek arkadaşımı (19,E) çok seviyorum ama kendimi oldukça kıskanç buldum.

olmasının birkaç nedeni olabilir..

* Erkek arkadaşımla ilk tanıştığımda benimle flört eden oydu. Ve tanıştığımızdan beri bana karşı birçok duygu belirtisi gösteriyor. Şimdi, aniden oda arkadaşımla takılıyor. Hazırlıksız yakalanabilirdim.

* Erkek arkadaşım çok tatlı ve sevgi dolu olmasına rağmen bağlılık sorunları yaşıyor ve bir kız arkadaşı olduğu gerçeğini kabullenmekte zorlanıyor. Yatak odasında çok fazla isteksizlik göstermesi dışında çok daha iyi hale geldi ve bana iyi davranıyor. Her zaman seksi başlatan benmişim gibi hissediyorum ve o nadiren benim için herhangi bir cinsel istek belirtisi gösteriyor. Ben sadece onlar iniyorsa ve ben değilim.

* Bağlı bir ilişki içindeyken en iyi erkek arkadaşıma karşı hisler geliştirmeye başlıyorum ve haklı olarak kıskanıyorum.

Bunu çözmeye çalışırken biraz yardım isterim. Teşekkürler Reddit!!"
"Kısa özgeçmiş: 2 yılı aşkın bir süredir birlikteyiz ve son birkaç aydır gizlilik ve gözetleme sorunları nedeniyle işler biraz sarsıldı.

Son zamanlarda yaşadığımız bazı sorunlardan sonra, bunları çözmeyi başardık ve o zamandan beri her şey yolunda. Onca şeyden sonra, onunla bir zamanlar hissettiğim derin bağı gerçekten hissetmiyorum. Onu çekici bulmadığımdan değil ama her şeyden sonra mesafeli hissediyorum.

Artık ona güvenemeyeceğimi hissettiğimden mi yoksa bir insan olarak değiştim ve bu benim hatam mı emin değilim. Buna bağlı kalıp bir gün tekrar yakın hissetmeyi ummalı mıyım yoksa uzaklaşmalı mıyım gerçekten emin değilim.

Herhangi bir tavsiye veya benzer deneyimler takdir edilecektir."
"Küçük bir arka plan hikayesi, büyükannem New York'ta yaşıyor ve büyükbabam öldü. Onunla birlikte yaşayan 3 oğlu var ama onlar biraz gerizekalı ve ellerinden geldiğince yardım etmiyorlar. Bu yüzden babam, New York'a taşınma fikrini gevşek bir şekilde savuşturdu...

Ancak bir işi, evi, karısı, arabası var... burada her şeyi biliyorsunuz. Şey, onun ve onun neyin peşinde olduğunu öğrenmek için Üvey Anneme mesaj attım (Baba dedim ama aslında mesaj atmıyor). Genellikle en azından her hafta onları görüyorum... ve bana onun New York'a taşındığını ve HER dahil her şeyi geride bıraktığını bildirdi! (Oldukça yasal bir işi var, öylece kalkıp gidemez.)

Bir yandan, annesine yardım ettiği için memnunum. Ama öte yandan, bana taşınacağını söyleme zahmetine girmemesi ve aniden gitmesi biraz çılgınlık gibi geliyor. Şimdi biraz üzgünüm çünkü en azından gelecek yıla kadar uçup babamı göremeyeceğim...

Üvey annem de buradaki zorunluluklar (kiraya verdikleri ev, iş vb.) ile en az bir yıl taşınamayacak.

Ama babamın böyle kendiliğinden bir şey yaptığını görmek güzel, o öylece kalkıp gerçekten bir şeyler yapacak biri değil... özellikle de hayatını tamamen değiştiriyorsa."
"Atılan Hesap.

Erkek arkadaşım ve ben üç aydır birlikteyiz ve birbirimizi sekiz yıldır tanıyoruz.

Üç yıldır bir işi var ve ailesi onun için banka hesabına sık sık fazladan nakit para yatırıyor. Şu ana kadar 15 bine yakın para biriktirdi.

Bu yaza kadar hiç işim olmadı. Bekar bir baba ve diğer üç kardeşle yaşıyorum, bu yüzden para çok sıkı. Kardeşlerimin en büyüğü benim, bu yüzden sadece babam ve ben çalışıyoruz.

Erkek arkadaşımla gittiğim ilk randevuda sinema biletimi ödemeyi teklif etmiştim. zorunda olmadığımda ısrar etti. Sonraki birkaç film randevusu için de aynı şeyi söyledi. Yiyecek / biletimin yarısını ödeyebileceğim konusunda ısrar etmeme rağmen, birkaç kez ""akşam yemeği benden"" dedi.

Devam ederken, tüm ilişki boyunca (şimdiye kadar) herhangi bir gelir kaynağım olmadığı için benim için para ödedi. Hatta 8,99 dolara bir Netflix hesabını paylaşıyoruz. Bir iş bulur bulmaz geri ödeyebilmek için ona ne kadar borcum olduğunu takip ediyordum. Yaklaşık 150 $ (Netflix dahil). Şimdiye kadar ona küçük miktarlarda 50 dolar ödedim.

Şimdi sorun şu ki, bugün paraya ihtiyacı olduğunu talep etti ve ben de ona en kısa zamanda geri öderim. Başka sorumluluklarım olduğu için parayı bir kerede değil küçük taksitler halinde geri vereceğimi söyledim. Daha sonra devam etti ve en başından tüm parayı istediğini söyledi (ödememem konusunda ısrar ettiği tüm biletler/yiyecekler dahil... lol wtf. Neden bana en başta hiç ödemememi söylüyorsun? parayı geri istediysen). Daha sonra devam etti ve ona geri ödeyip ödeyemeyeceğimi sorgulamaya başladı ... Ona ödeyeceğimi söyledim ve hatta ona ne kadar borcum olduğunu takip ediyorum (listeyi gördü)."
"Ben (f21) yeni bir işim var (yarı zamanlı, 2 haftadır oradayım) ve bundan gerçekten hoşlanıyorum.

İş arkadaşımdaki adamlardan biri (m24) beni Facebook'ta istedi ve ben de kabul ettim. Bana mesaj attı ve oldukça rahattı. Sadece bir şeyler yazdığınızı tanımak. Harika bir gülümsemem olduğunu söyledi ve ben sadece bir gülümseme emojisi ile cevap verdim ve konuyu değiştirdim. Sonra bir ara takılalım dedi ve ben de ""ben düştüm"" dedim. Ayrıca ona karşı ne kadar iyi olduğumu ifade etti ve bunu genellikle iş arkadaşlarından almıyor çünkü o bir içe dönük.

Kulağa pek bir şey gibi gelmediğini biliyorum ama bu kişiyle arkadaşlıktan başka hiçbir şeyle gerçekten ilgilenmiyorum. En çok endişelendiğim şey olan alay konusu olmak istemiyorum, onun ilgilendiğimi düşünmesi.

Ona şu anda hiçbir şey aramadığımı ne zaman söylemeliyim ya da söylemeli miyim bilmiyorum. Bir erkeğe ilgi duymadığı halde ilgilenmediğini söyleyen *o* kız olmak istemiyorum. Gerçekten dışarıdan bir bakış açısı istedim çünkü kafamda biraz deli oluyorum, teşekkürler"
"Yaklaşık 1,5 yıl çıktık ve sonra başka insanlarla görüşmeye karar verdik. İlişkimizde bazı zorluklar vardı ama giderken mutluyduk.

Geçenlerde ona hislerimin yeniden su yüzüne çıktığını söyledim. Bu gece konuştuk ve o da aynı şekilde hissettiğini ama tekrar bir araya gelmek istemediğini söyledi. Nedenini sorduğumda arkadaşlarının onu yargılamasını istemediğini söyledi. Fikri geliştirmeleri için birkaç ay beklemek istediğini, ancak yine de geçen hafta yaptığımız gibi (çok sık, sanki bir çiftmişiz gibi) benimle mesajlaşıp konuşmak istediğini söyledi.

Doğruyu mu söylüyor? Beni yönlendiriyor gibi görünüyor, ama bunu yapacak biri gibi görünmüyor? Sadece ikinci bir görüş reddit'e ihtiyacım var."
"Bu biraz rant olabilir ama bu noktada gerçekten kafam karıştı ve ne yapacağımı bilmiyorum. İşte başlamak için, yıllardır tanıdığım bu kadınla arkadaşım ve ona karşı hiçbir hamle yapmadım. Son zamanlarda bana doğrudan göz teması ve birdenbire bir gülümseme gibi ipuçları olduğunu düşündüğüm şeyler verdi. Birkaç gün önce nihayet ona birlikte yemek yemesini teklif edecek cesareti topladım ve evet dedi ve ona mesaj atmamı söyledi. (İkimiz de bir arkadaşın gelmesini falan önermedik, bu yüzden sadece bire bir olduğunu varsayıyorum). Bu yüzden ertesi gün dışarı çıkma günü ve sabah ____'da benimle buluşması için ona mesaj attım ve yanıt alamadım. Daha sonra oraya umutlu bir aptal olarak giderim ve sadece beklerim. Biraz daha bekliyorum .... Gelmeyi planlayıp planlamadığını sormak için mesaj attım, cevap yok. Bu noktada mesajlarımı görmezden geldiğine oldukça eminim... Ve sonunda eve gidiyorum. Saatler sonra bana bir erkek arkadaşı olduğunu mesaj attı ve ben sadece... ""Pekala."" Ertesi gün beni selamlıyor ve hiçbir şey olmamış gibi bana gülümsüyor. Bu noktada nasıl tepki vereceğimi bilmiyorum çünkü onu her gün görmeye başlıyorum ve evet..."
"Bir buçuk yıllık erkek arkadaşım ve ben birkaç gün önce bir plaj tatiline gittik ve bana tüm cinsel aktiviteyi durdurmak istediğini söyledi. İyi bir ilişkimiz ve görünüşte iyi bir seks hayatımız var, çıkmaya başladığımızda bakire değildi ve bu konuda uzun konuşmamıza rağmen tüm bunları anlamakta zorlanıyorum. Oldukça yüksek bir cinsel dürtüsü var, bu yüzden ilgisiz olmadığından eminim. Bunu yapmak istemesinin birkaç nedeni olduğunu iddia etti. Birincisi, oldukça dindar bir evde büyüdüğü ve sürekli olarak seksten önce evliliği vaaz ettiği ve bunu bozduğu için kendini suçlu hissettiği ve şimdi bunu telafi etmeye çalıştığı için. Çoğunlukla, sekse bu kadar odaklanmayarak bana ve ilişkiye daha çok saygı duyması gerektiğini hissettiği için olduğunu söyledi.

Tüm bunlardaki kararına saygı duyuyorum ve gerçekten ihtiyacı olanın bu olup olmadığını beklemeye hazırım. Ayrıca bu kararı verdikten sonra onu hiç bu kadar mutlu görmemiştim, üzerinden bir yük kalkmış gibi hissettiğini ve sonunda beni gerektiği gibi sevebileceğini söyledi. Bunu ondan almak istemiyorum ama bunun ilişkimizde ne anlama geldiğinden korkuyorum. İkinizin de evliliği beklemek istediğinizi bilerek bir ilişkinin ilerlemesi bir şeydir, ancak bu tür bir fiziksel ilişkiden geriye gitmesi başka bir şeydir. İlişkimizde mutluydum ve nasıldı ama şimdi kendimi kısıtlanmış hissediyorum, artık aşamayacağım sınırlar varmış gibi ve şimdi tamamen rahatlayamıyorum ve ben. Cinsel arzularımı ve ihtiyaçlarımı bastırmak zorunda kalmak istemiyorum ama bunu söylemek bencilce geliyor. Bunu nasıl yapacağımdan gerçekten emin değilim çünkü onu seviyorum ve onu bu konuda bırakmayacağım."
"Her şeyden önce, bu subreddit için uygun değilse özür dilerim. Daha iyi bir aboneye yönlendirilirsem, sileceğimden/yeniden göndereceğimden emin olacağım.

Yani yedi yaşındaki kuzenim yeni bir okula girmek üzere. O zorbaların sevdiği türden bir çocuk, yani zorbalık. Tam olarak onun yaşındaki erkek çocuklara yönelik olmayan şeyleri (şovları ve oyuncakları) seviyor.

Batman'i veya Barbie'yi sevip sevmediği kişisel olarak umurumda değil. Ama çocukların her zaman küçük iblisler olacağını ve alay etmenin/alay etmenin büyümenin bir parçası olduğunu düşünmeme rağmen, onun çok fazla hedef alınmasını istemiyorum. Açıkçası onu bundan korumayı tercih ederim.

Tabii ki ona nasıl olduğunu değiştirmesini söylemek istemiyorum. Ona bir şey söylemeli miyim? Belki de ne yapacaklarını bildiklerini umarak ailesine söylersin? (Ki çok şüpheliyim ....)"
"3 ay önce çıkma teklif ettiğim bu kızdan [18] dün ayrıldım. İlk başta onun hakkında sırılsıklam olmuştum, bir GF'de aradığım hemen hemen her şeydi, sonra birdenbire öldü... O da hissettiğini söyledi, daha az romantik olmaya başladım, her zamanki gibi daha az , sanki beni sıkıyormuş gibi. Değişmezsem benden ayrılacağını söyledi çünkü sanki birbirimizi tutuyormuşuz gibi hissettim.

Bu durum son üç ilişkimde oldu, onları tanıdıkça büyük başlıyorlar, sonra aniden ölüyor. Neyin yanlış gittiğine dair hiçbir fikrim olmadığı için en iyi arkadaşımla konuşuyorum (adını Rose koyalım). Bunca zaman kendimi ""tıpkı senin gibi"" derken yakaladım ve sonra aklıma geldi, bu kızlar sen değil misin? Kızları onunla karşılaştırıyorum ve onun standardını karşılayamıyorlar.

Şimdi iş burada karmaşıklaşıyor, o beni zaten beş yıl önce reddetti ve o sıralarda biz de arkadaş olduk ve platonik olduğumuza inanıyor... ben de öyleydim. Onlarla evlenmedikçe asla kimseye söyleme, insanlara o kadar güvenmem.

Aramızdaki bu dostluğun benim ve onun için çok önemli olduğunu ona tekrar söylemek ister miyim bilmiyorum. Ama ben de böyle devam edemem, her kız onun yanında yetersiz kalır. Ayrıca beni reddetmesini istemiyorum, önemsediğim tek kişinin görüşü o..."
"Merhaba, bunu nispeten kısa tutacağım.

Kız arkadaşımla yaklaşık altı aydır bir ilişkimiz var. O, zorlu bir geçmişi olan ama hayatta ilerlemeye çalışan harika bir insan.

Son zamanlarda kürtaj yapan bir kuruluşta işe girdi. Bu bir sağlık kliniği değil, kadın ve cinsel sağlık için eksiksiz bir hizmet merkezidir. İdari tarafta çalışıyor ve bu onun kendisine çekildiğini hissettiği bir neden.

Anneme bu durumu anlatmak istemedim ama babam tesadüfen ona sıradan bir sohbette anlattı (sadece anneme yeni işi hakkında yalan söylemeyi planlıyordum). Yani artık annem bu organizasyon için çalıştığını biliyor.

Annem oldukça uyumlu bir insan... bu konu dışında. Doğmamış olanı koruma konusunda çok çok çok tutkulu. Kız arkadaşım henüz annemin bildiğini bilmiyor ve ben bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum.

Annem temelde bunun onun kalbini kırdığını ve kız arkadaşımın kariyer seçimine göz yumarak onun kalbini kırdığımı söyledi.

Bu durumla ilgili yardıma ihtiyacım var. Açıkçası annemle aramdaki o harika ve olgun bağı bozmak istemiyorum ama aynı zamanda kız arkadaşımla da bağlarımızı koparmak ya da onu ziyaret ettiğimizde düşmanca bir ortamda olmasını da istemiyorum.

Daha fazla bağlam sağlamak için, kız arkadaşım ve ben ailemle aynı kasabada yaşıyoruz ve onları haftada en az bir kez görüyoruz."
"Bu yüzden ortak yakın arkadaşlarından Kız A'nın benden hoşlandığına dair ince ama sağlam ipuçları alıyorum. Onu yaklaşık bir yıldır tanıyorum ve ara sıra ortak arkadaşlar aracılığıyla takılıyorum ama asla tek başıma değil. Yerel bir kafede Kız A ve iki arkadaşıyla karşılaştım. İki arkadaş hızla ayrıldılar, beni Kız A ile baş başa bıraktılar ve iki saat kadar aralıksız konuştuk. Coşkuyla verdiği numarasını soruyorum ve yakında tekrar kahve içelim diyorum. Aynı kimyayla (tesadüfen de olsa) iki kez daha kahve içiyoruz. Yollarımızı ayırmak üzereyken, şehrimin düzenlediği bu aylık sanat yürüyüşlerinden birine gitmek isteyip istemediğini soruyorum. Neşeyle kabul ediyor. 11 gün ileri sarın (Şükran Günü tatili sonrası) ve ona şunu yazıyorum:

""hey, bu cuma sanat gezisine gitmek isteyip istemediğini sorduğumda hatırlıyor musun? (istemezsen, evet dedin, ha?) Her neyse, hala gitmek/ayrıntılar üzerinde çalışmak isteyip istemediğini görmek istedim.""

Ve asla cevap vermedi. Şimdi normalde yanıt vermesi biraz zaman alıyor ama gün bitmeden bana geri dönüyor. Burada yanlış bir şey mi yaptım? Geriye dönüp bakıldığında, parantez içindeki kısım muhtaç görünebilir. Dürüst olsaydı ve hayır deseydi, bu benim için sorun olmazdı. Ancak hiç cevap vermemek beni rahatsız ediyor.

Burada suçlu ben miyim? Ona tekrar mesaj atmalı mıydım?"
"Üniversitem küçük, bu nedenle Müzik Endüstrisi bölümü, Müzik İşletmesi ve Müzik Teknolojisinin bir kombinasyonudur. İkinci Sınıf öğrencisiyim (36 Kredi) ve yaz bitmeden programımı değiştirmek için hala biraz zamanım var. Bunun bir ana dal olduğunu keşfettiğimden beri, ana dalımı İngilizce Eğitimi'nden Müzik Endüstrisi'ne değiştirmeyi düşünüyorum. Benden daha genç insanlarla çalışmak, okumak, yazmak ve genel İngilizce şeyler konusunda her zaman bir tutkum olmuştur ve dürüst olmak gerekirse, bunda çok iyiyim - öyle ki bu dersler benim için çok kolay. Ancak, gerçekten öğretmen olmamın asıl nedeni, hiçbir zaman iyi bir İngilizce öğretmenim olmaması ve dünyaya daha fazla iyi İngilizce öğretmeni yerleştirmek istemem. Ama sonra bir Müzik Kardeşliğine katıldım; ve kampüsümde, Kardeşliğim Sound ile ilgili her şeyden sorumlu - en azından Teknoloji açısından. Ve esasen yılda üç varyete şovundan ikisini ""yönetiyoruz"" ve ben bunları çalışırken, kendimi kesinlikle çalışırken ses, çalışan kablolar, ekipman ve diğer her şey tarafından ezberlenmiş buldum. Sahne boyunca XLR'leri çalıştırmak gibi görünüşte akıl almaz bir görevden özellikle keyif aldım, çünkü başka bir şeyi nasıl yapacağım konusunda gerçekten bilgim yoktu. Ama dürüst olmak gerekirse, daha fazlasını öğrenmekle o kadar ilgileniyordum ve bu şovları yürütürken o kadar iyi vakit geçirdim ki, öğretmekten gerçekten ne kadar zevk alacağım konusunda endişeliyim.

Yardımcı olacaksa, üç yıllık bir plan yaptım ve zamanında mezun olacağım - önümüzdeki yaz İşletme dersleri (dördü kadar) ve Stajımı (Dört Kredi) aldığımı varsayarsak.

Yani esasen ne yapmalıyım? Bölüm değiştirmeli miyim? Yoksa İngilizce bölümümde mi kalmalıyım?"
"Dün gece bir manavda randevum için bir şeyler alıyordum ve ekspres kontuarında sıraya girdim ama bir adam gelip önümde durdu. İlk başta boşvereyim dedim ama sonra bir şey söylemeye karar verdim, bu yüzden tek başıma şöyle bir şey söyledim: ""Hey, um, özür dilerim, kabalık etmek istemem ama tam orada duruyordum ki siz geldi ve sıraya girdi...""

O da önce özür dileyerek önüme çıkmama izin verdi ama sonra ""önemli bir şey değil, bu konuda inek olmana gerek yok"" dedi.

Her şeyden önce, WTF bu, 1998 mi? İkincisi, bir ineğim yoktu, beni sıraya atacağını bilmesini sağlayarak olabildiğince kibar olmaya çalışıyordum. Bu yüzden şimdi biraz tedirgin oldum ve ""insanları öylece sıraya dizmezsin!"" dedim. ve ne yaptığını bilip bilmediği konusunda tartışmaya girdik. ""Fuuuuck yoouuu"" dedi ve ben ""seni de sikeyim"" dedim ve o kontrolden çıktı, ben eşyalarımın parasını öderken bana defalarca orospu demeye başladı. Gerçekten, gerçekten korkunçtu ve sonunda fena halde sarsıldım.

Kibar olmadığımı biliyorum, o ""bir ineğim olsun"" yorumunu yaptıktan sonra ilgilenmek kötü bir fikirdi, beni görmediğini söylediğinde ona şüphenin faydasını vermeliydi ve ben gerçekten görmedim Bana fırlattığı f-bombasını geri vermeme gerek yok. Bırakmalıydım."
"Yani lanet dündü, arkadaşım ortalıkta film ve YouTube izleyerek yattı. Şakacı biri olarak onu gıdıklıyorum ve onu güldürmeye ve kıkırdamaya çalışıyorum. Sırtında bir tür cenin pozisyonunda kıvranıyor ve dizlerini göğsüne doğru hareket ettiriyor. Bunu yaparken birdenbire gümüş metalik bir nesne düşer ve karesine yüzüne çarpar. Gümüş nesne, parmağını ağzına sokmasını hassas bir şekilde dengeleyen bir Mac book Air'di. Yüzümde hafif bir sırıtışla iyi olup olmadığını soruyorum ve ağzını açıp bana göstermesini söylüyorum ama yapmıyor. Sonunda, banyoda aynanın önünde uzun bir süre yanında durduktan sonra sağ ön dişinin alt kısmında küçük bir çip olduğunu bana gösterdi. Biraz yırtılıyor ama iyi idare ediyor ve canı yandığı için onu eve götürüp götüremeyeceğimi soruyor."
"Birkaç aydır Ryan* ile görüşüyorum. Gerçekten daha önce deneyimlediğim hiçbir şeye benzemiyordu. İnanmayacağınız kadar uyumluyuz. Onu düşünürken kelebekler uçuşuyor. Bu ilişki bir yere gidiyor ve ben heyecanlıyım.

Ayrıca işleri yarım yamalak yapmadığım bir sorunum var. Bir açıdan harika, başka yönlerden de takıntılı geliyor bence.

Her neyse, bu Ryan az önce büyük bir ulusal yarışmayı kazandı. Bu onun ve çalıştığımız yer için çok önemli. Gülünç bir şekilde gurur duyuyorum ve sıkı çalışmasını ödüllendirmek ve onurlandırmak için özel bir şey yapmak istiyorum.

Planım şu: uzun bir ülke dışına seyahatinden sonra harika temiz evine giriyor, suşi yemeği ve masanın üzerinde en sevdiği içkiler, etrafa dağılmış mumlar ve en sevdiği müzik çalıyor. Masajlar sunulacak ve köpek uzun bir koşu ve kapsamlı bir fırçalamadan sonra sakinleştirilecektir.

Aynı zamanda bir arkadaş olan oda arkadaşı için bunun harika olacağından emin olacağım. Ryan, o yokken köpeğini izlememi ve egzersiz yapmamı istedi, bu yüzden iznim ve evine girme hakkım var.

Eve gelmekten keyif alacağınız başka iyi fikirler veya şeyler var mı? Bu çok mu fazla?
 Teşekkürler, sevgili redditörler!"
"Bu yüzden...
Filmle ilgili diğer konuları okudum, ancak yorum yapmak için çok eskiydiler. Küçük bir giriş yapmak istiyorum:

Birinci kısımda pek çok şeyin yanlış olduğunu biliyorum; Meraklı bir ateist olarak, zaten saçmalık olduğu ortaya çıkan şeylerin çoğu dışında, söylediği şeylerin çoğunu biliyordum.

İlgimi çeken kısımlar son üç kısım. Federal rezerv hakkında fazla bir şey bilmiyorum, bu yüzden herhangi bir girdi yardımcı olacaktır. ABD'nin Birinci Dünya Savaşı, İkinci Dünya Savaşı ve Vietnam'daki çatışmaları tasarlamasıyla ilgili parçaları biraz şüpheli buluyorum, ancak tarih meraklısı bir akrabamdan bu konuda bana yardım etmesini isteyebilirim, ancak yine de herhangi bir girdi harika olurdu.

Şimdi ikinci bölümde... Bilmiyorum. Bir nevi South Park rotasını seçtim ve ""bizimki kadar pek çok açıdan beceriksiz görünen bir hükümet nasıl olur da sadece 11 Eylül'den değil, 20. yüzyıldaki neredeyse her büyük savaştan bir şekilde sorumlu olabilir"" dedim. Ancak saldırıdan sıfır hafta sonra yerin etrafındaki havuzlardaki ""ergimiş kurşun"", bu filmden önce *hiç* duymadığım 7. kulenin düşüşü, Pentagon'un ve sahanın ""buharlaşan"" uçakları gibi bazı şeyler. Virginia... Şüphelilerin kimliklerini tespit edip çeliği buharlaştırmaya yetecek kadar ısı olduğunu nasıl söyleyebilirler? Bu iki örnekte jet yakıtı nasıl bütün bir uçağı ""buharlaştırabilir"" ve yine de sayısız diğer belgelenmiş uçak kazasında büyük bir enkaz olabilir mi? Tüm bunlar olurken NORAD *neredeydi*? Mimari hakkında, ikiz kulelerin yapısı hakkında gerçekten bilinçli bir görüşe sahip olacak kadar bilgim yok, ama bu gönderiyi yapmaktan kazanmayı umduğum şey bu."
"Herhangi bir dil sorunu için şimdiden özür dilerim, İngilizce benim ana dilim değil.

Ortağım ""John"" ve ben, muhtemelen yakında ayrılacak olan başka bir çiftin en iyi arkadaşıyız. ""Maria"" ve ""David"" yaklaşık 4 yıldır birlikteler ve John ve Maria liseden beri iyi arkadaşlar. David, Maria için ve Maria için gerçekten çok iyi davrandı ve her yönüyle harika bir adam. Ancak Maria geçenlerde bana birçok tipik duygu-nedenden dolayı ayrılmayı düşündüğünü söyledi (istediği uzun vadeli ilişkiye hazır değil, vb.). Bu konuda mahvoldu. Ne istediği konusunda gerçekten isteksiz davrandığı ve bu süreçte onu incittiği için David'e oldukça kızgın olsam da, bu tam olarak affedilemez bir suç değil. Ayrılıkların gerçekten zor olduğunu biliyorum. Ne olursa olsun ikisini de hala seviyorum.

Bununla birlikte, bunu dışarıdan bir bakış açısıyla ele almanın en iyi yolu nedir? Herkesin birbirini tanıdığı küçük bir kasabada yaşıyoruz ve haftada birkaç kez bir araya gelen büyük bir arkadaş grubumuz var ve birkaç haftada bir evimizde büyük bir parti düzenliyoruz. Her ikisinin de dahil olduğu birden fazla masa oyunumuz var. Bu koşullar altında John ve ben ikisiyle nasıl arkadaş kalabiliriz?

Katılan herkes yaklaşık 25 kişidir."
"Geçen Ağustos'ta üniversiteden mezun oldum ve Charlotte'ta çalışan bir iş buldum. 2 yıllık kız arkadaşımla birlikte oraya taşındık, o da yeni mezun oldu ve orada iş buldu. Bir ay öncesine hızlıca ilerleyin. Şirketimin COO'su bir Cuma günü beni aradı ve beni farklı bir departmana taşıyacaklarını söyledi. Şu anki pozisyonumdan gerçekten ayrılmak istemiyordum, bu yüzden ona hafta sonunu düşünmek için ayıracağımı söyledim.

O gecenin ilerleyen saatlerinde bitkin düşmüştüm ve erkenden uyuyakalmıştım. Mutfaktan gelen yüksek seslerle uyandım. Ben de oraya girdim ve kız arkadaşımı bokunu bir çantaya doldururken buldum. Telefonumu incelemiş ve bir arkadaşıma evliliğe doğru ilerlerken (dini farklılıklar nedeniyle) nasıl şüphelerim olduğuna dair bir mesaj konvoyu görmüştü. bla bla bla... ayrıldık. %100 bitti.

Ben ve onun bittiği ve işimi ""kaybettiğim"" için, Charlotte'ta benim için hiçbir şey yoktu. Bu yüzden Pazartesi günü gittim ve iki haftamı işime verdim. Charlotte'daki dairemden çıktım ve annemin evine geri döndüm.

7.000 dolar birikimim var. 2 adet sıfır kredi kartı. ~$11500 öğrenci kredisi (ödemeler şu anda ertelenmiştir). Şu an benzin dışında herhangi bir masrafım yok.

**Yeni bir hayata başlamak istiyorum.**

Bir veya iki yıl yurtdışında İngilizce öğretmek için sertifika almayı düşündüm (muhtemelen Asya'da sona ererdim). Ondan sonra barış gücüne başvuracaktım. Bu benim her zaman hayalim olmuştur. Ama gerçekçi olup olmadığını bilmiyorum.

Olmazsa en azından yeni bir şehre taşınmak ve yeni bir iş bulmak isterim. Tercihen batıda veya Colorado'da bir yerde. Güneyden bıktım.

sen benim yerimde olsan ne yapardın?"
"Şu anda depresyon olduğu kesin olan bir şeyle mücadele ediyorum, ancak genellikle inkar etmeyi ve kendime iyi olduğumu ve terapiye devam etmem gerekmediğini iddia etmeyi seviyorum.
Şimdi son zamanlarda insanları Facebook'tan kapatıyorum, hepsi birkaç aydır ciddi bir şekilde konuştuğum bir kızın beni hayatından çıkarması nedeniyle tetiklendi. Bunu aşmak için mücadele ediyorum ve bu kadar gömlek ilişkisi olmanın beni neden öldürdüğünü bile bilmiyorum, bu beni oldukça zavallı hissettiriyor.

Şimdi ona açılıp içeri girmesine izin vermekte zorlandım ama denemeye karar verdim. Yine de beni devam etmek ve hayatın amacını görmek için mücadele ederken bıraktı.

Sanırım başka birinin ilişkileri kendi kendine sabote ettiğini bilmek istiyorum. Yeni bir arkadaşla konuşabilirim, bir veya iki kez takılabilirim ama aniden dur, iyi vakit geçiremeyeceğimizi veya dışarı çıkmanın iyi gitmeyeceğini düşüneceğim. Ve onlara sadece pul pul dökeceğim ya da gidememek için bir şeyler uyduracağım.

Belki bunu, annemin duygusal olarak oldukça taciz edici olmasıyla, beni öldürmeye çalıştığını düşündüğüyle ve aniden bir aşırı dozdan öldüğüyle ilişkilendirdim ve şimdi ciddi gibi görünen güven sorunlarım var.

Başkalarına onları havaya uçurarak nasıl davrandığıma ve bunu yapmaya devam ettiğime çok pişmanım. Kendimi bir bağ kurmaya zorlayamıyorum... ve bu beni korkutuyor, her zaman yalnız kalacağım."
"Hey Millet,

Geçen yıl ortak arkadaşlarım aracılığıyla tanıdığım bir kızla konuşmaya başladım ve sonunda kurşunu ısırdım ve ona çıkma teklif ettim. Bir randevuya çıkmayı kabul etti ve buluşmak için müsait olduğunda bana haber vereceğini söyledi. Zaman hakkında bana hiç geri dönmedi ama sonunda bana tarihe gelemeyeceğini söyledi. Bunun yerine ertesi gün üniversitede kahve içmeyi teklif etti.
Ne yazık ki, kampüste kahve içmek için buluştuk, bu yüzden bir arkadaşımızın sözünü kesmeden ve bize katılmadan düzgün bir konuşma yapmak neredeyse imkansızdı.

Birkaç hafta ileri sarın, sınavlar birikti ve ikimiz de meşguldük ve bu nedenle sohbetler kesildi. Gidip onu görmek için biraz zaman buldum. Ona, eğer ilgilenmiyorsa, bunu söylemenin yanlış bir tarafı olmadığını söyledim. Bununla ilgilendiğini ancak ders çalışmakla çok meşgul olduğunu söyledi. Buna biraz sinirlendim ve ona bir dahaki sefere dışarı çıkmamız için bir zaman ve yer seçmesi gerektiğini söyledim ve sınavlarımın geri kalanını yapmak için ayrıldım.

Sınavlar devam ederken ve yılın geri kalanı geçtikçe daha az konuştuk ve bir daha asla dışarı çıkmadık. Ancak yazın doğum günlerimiz yakın olduğu için tekrar konuşmaya başladık.

Geçen hafta üniversiteye geri döndük ve ona hafta boyunca kahve içmek için buluşmak isteyip istemediğini sordum ve istediğini söyledi. Onunla ne zaman buluşacağımı bana bildireceğini söyledi. Buluşmamızdan bir gün önce onunla karşılaştım ve bana buluşma zamanını söyleyeceğini söyledi. Sürpriz sürpriz, hiç yapmadı, ama sabah buluşacağımız sabah bana derslerle meşgul olduğunu söylemeyi unuttuğunu ve bu yüzden dışarı çıkamayacağını söylemek için bana mesaj attı.

Şimdi burada oturup bu yazıyı yazıyorum ve yeniden yazıyorum çünkü ne yapacağımı veya bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum.

Herhangi bir tavsiye için minnettar olurum!"
"Başlık oldukça iyi özetliyor. Gitmeme izin verilmemesinin nedeni, arkadaşının eski sevgilisinin ailesiyle bağları olan biriyle evleniyor olmasıydı. Eski sevgilisi orada değildi ama garip olmasını istemiyordu.

Yaklaşık 8 saat boyunca birkaç metin aldım. 8:30'da nasıl olduğumu sordu, 10:30'da harika olduğumu söyledi. Ona gece yarısı uğrayıp uğramayacağını sordum, saat 1: 30'da göreceğimizi, striptiz kulübünde olduğunu söyledi.

Kiminle, hangi kulüple, hiçbir şeyle ilgili hiçbir fikrim yok. Açıkçası, başka bir şey için değilse bile en azından sarhoş."
"Birkaç ay öncesine kadar bir süredir çıkıyorduk, o zamandan beri ara sıra çıkıyoruz, birbirimizi tam olarak göremiyoruz ama ikimiz de ilerlemedik. Zamanla benim duygularım azaldı ve onunkiler arttı (hala benden kelebekler alıyor, ben ondan hiçbir şey alamıyorum).

O bana aşıkken ben artık ona aşık değilmişim gibi hissediyorum. Hala birbirimizi görüyoruz ama duygular yükseliyor ve bir ilişki içinde olmak istemediğim için ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok ama onu yönlendirmek istemiyorum.

Sorun şu ki, gitmesine izin vermek istiyorum ama onun başka biriyle olduğu düşüncesi benim için çok üzücü. Onun mutlu olmasını engellediğimi biliyorum ama başka birine aşık olması düşüncesine katlanamıyorum. Bunun son derece bencilce olduğunun ve onu kandırdığımın ve bunun onun için adil olmadığının farkındayım.

Ancak onunla bir ilişki içinde olamam çünkü ona aşık değilim ve bu yüzden bu benim açımdan doğru olmaz. Onunla vakit geçiremiyorum, sinemaya falan gidemiyorum bile aynı sebepten. Kendimi inanılmaz derecede suçlu hissediyorum.

Onu çok seviyorum ve onun için en iyisini istiyorum. Ama gitmesine izin veremem.

Beni bırakmaktan alıkoyan bir başka şey de, başka kimseyi bulamayacağım ve kimsenin bana bir daha aşık olmayacağına dair tamamen mantıksız korkum. Ve bunu düşünmenin tamamen aptalca olduğunun farkındayım ama kendimi bunu düşünmekten alıkoyamıyorum. Neredeyse doğuştan gelen bir korku gibi.

Lütfen, biri bana tavsiyede bulunabilirse çok memnun olurum."
"Her zaman kilomla ilgili küçük bir sorunum olmuştur. En düşük ağırlığım 16 yaşımdayken 109 pound idi ve daha yakın zamanda 24 yaşımdayken yaklaşık 122 pound ağırlığındaydım, şimdi 180'e yaklaştım (ve şimdi 27 yaşındayım). Bunu katıksız tembelliğime ve yüksek okul hayatıma ve ayrıca şekere ve nefis tatma yiyeceklere hayır diyememe bağlıyorum. Bunun **durdurulması gerekiyor** çünkü kendimi sağlıksız *hissediyorum.

Daha gençken bir jimnastikçiydim ve süper esnektim... Bunu aklımda tutarak, 2 hafta önce bir yoga sınıfına gitmeye karar verdim ve ondan sonra kesinlikle hiçbir şey yapamayacak kadar harap oldum. bir hafta. Tüm esnekliğimi kaybettim ve tamamen formdan çıktım :(

İşe yarayacak ve beni motive edecek bir kilo verme/egzersiz programı denemek istiyorum. Weight Watchers'ı P90X ile birleştirmeyi düşünüyordum... ama dürüst olmak gerekirse, antrenman videosundaki hareketlerin yarısını bile yapabileceğimi sanmıyorum. Bunun dışında... Oldukça çekici bir kızım, beni ne olursa olsun seven bir erkek arkadaşım var ve doktoramın son yılındayım... Sadece sağlıklı ve daha az şişman olmak istiyorum."
"Biraz arka hikaye. Evim için kira veya kamu hizmetleri ödemek zorunda olmadığım bir durumdayım.

 Bana ayda 150 dolar kira ödediği sürece arkadaşımın yanıma taşınmasına karar verdim. Bugün ona parayı erken alıp alamayacağımı sordum çünkü benzine ihtiyacım var ve başka şeyler almam gerekiyor. Temelde bana onu bankamatik olarak kullandığımı söyledi. Bunu anlamıyorum. Belli bir miktara anlaştık. Ona öyle görmediğini umduğumu söyledim çünkü ben onu hiç öyle görmüyorum. Bir süre önce köpeğime tasma takmam için bana 15 dolar borç verdi ve ona tasmasını kiradan çıkarabileceğini söyledim, ancak ondan herhangi bir erken kira ya da ötesinde herhangi bir para istediğim tek sefer buydu. katılıyorum 150. Anlaşma nedir ve ne diyebilirim? Bu konuda biraz üzgünüm ve bir tür suçlama gibi geldi."
"Uzun süren seks yapmama dönemleriyle nasıl başa çıkıyorsunuz? Yaklaşık 3 hafta oldu ve sabah 4'te azgın uyanıp başladığımda bir kez seks yaptık. Şimdi ilk 3 hafta regl oldu yani bu anlaşılır bir durum, sonra birkaç gün ailesiyle kalıyorduk ve evlerinde sevişmek istemiyordu. Sonra bir hafta daha tatile gitti yani yaklaşık 2.5 hafta. Ama fırsatımız olduğu ve seks yapmak istemediği arasında birkaç gün vardı. Sonra tatilden döndü ve ben sadece bir şey istedim, o da geri döndüğünde üzerinde çalışacak güzel bir şey bulabilmem için tıraş olmasını/ağda yapmasını/düzeltmesini istedi. O yapmadı ama ben şikayet etmeyecektim çünkü bunun şikayet edilmesi bencilce bir şey olduğunu düşünüyorum. Konuyu açtım ve bir şey olmadığını söyledi ama yine de aklımdan çıkaramadım. Onunla bu konu hakkında tekrar konuştum çünkü bunun beni hala rahatsız ettiğini anlayabiliyordu ve sadece işten yorgun olduğunu ve okulla meşgul olduğunu söylüyor ki öyle. Ama yine de seks yapmak istemediğinde biraz egom inciniyor. (Daha önce genellikle oldukça azgın olduğunu ve ilk 2 ay öyle olduğunu söyledi). Kendimi tam bir pislik gibi hissediyorum çünkü bunun beni etkilemesine ve ruh halimi değiştirmesine izin vererek birlikte geçirdiğimiz zamanı eğlenceli hale getirmiyorum ama aynı zamanda cinsel olarak arzulandığımı hissetmeye ihtiyacım var. Seks yapmak isteyen ve bu konuda kötü hissettiğim için bir eşek olmak ile ayrıca seks eksikliği, sadece büyük bir duygu karışımı yaratmak arasında çelişki yaşıyorum. Bununla nasıl başa çıkıyorsun?"
"Arka hikaye:

Yaklaşık bir ay önce ailemin evindeydim ve bir şekilde babamın önceki evlilikleri ve annemle ilk randevusu hakkında konu açıldı ve annemin üç küçük kızı hakkında konuşma şeklini ne kadar sevdiğini anlatmaya başladı ama daha önce Konuyla ilgili daha fazla bir şey söylememesi için annemin onu susturduğu her şeyi sorabilirdim. 22 yaşındayım, yani bu ben doğmadan yaklaşık 8-10 yıl önce olacaktı.

Söylemeye gerek yok, biraz daha fazla meraklıyım ve ""uzun süredir kayıp"" üç kız kardeşim var. Babamın ""küçük"" tabirine bakılırsa, onların 70'lerin sonlarında ve 80'lerin başlarında doğduklarını varsayıyorum.

Onlar hakkında daha fazla bilgi bulmak için nasıl gidebilirim? Babamla bunun hakkında konuşurdum ama geçmişindeki şeyler hakkında konuşacak biri değil, ilk etapta fasulyeleri dökmesinin tek nedeni sarhoş olmasıydı ve onun saçma sapan gitmesini istemiyorum. sormak için oldukça iyi bir sorunun ne olduğunu sormam üzerine. Aileme veya üç üvey kız kardeşimin ailesine sorun çıkarmaya çalışmıyorum, sadece onları merak ediyorum."
"Tüm dünyamı alt üst eden bir kızla (18 yaşındayım) bu ilişkinin yaklaşık bir aydır (18 aylık) ve birbirimize doyamıyoruz. Üniversiteye beraber gidiyoruz ve sürekli görüşüyoruz. Haberlerde ve toplumda gündeme gelen her konuda hemfikiriz: kürtaj, evlilik hakları, nasıl çocuk yetiştirilir, din vb. birbirimize daha önce hiç kimseye söylemediğimiz şeyleri söyledik. Ondan şüphem yok, onun da benden. Ve teklifime evet dedi.

Bununla birlikte, ailem ve onun ailesi, sadece yaklaşık bir aydır birlikte olduğumuzu biliyorlar ve ben sadece merak ediyorum, onlara bu durum hakkında mümkün olan en az çıldırtıcı şekilde nasıl ipucu vereceğiz. O da ben de bu konuda aşağı yukarı bir sonuca varamadık. Ayrıca 2015'te okul bitene kadar evlenmeyi veya en azından nakil yapmayı planlamıyoruz. Bu konuda herhangi bir yardım çok iyi olurdu."
"Üniversitede ikinci sınıf öğrencisiyim ve geçen Ağustos'ta bir kızla (hadi ona Jenny diyelim) çıkmaya başladım ve aceleyle bir şeylere daldık.
Şimdi, bir ilişkiden gerçekten ne istediğimi veya neye ihtiyacım olduğunu bilmiyorum, bu yüzden hayatımda bazı şeyleri çözene kadar genel olarak şu anda bir ilişki içinde olmak istemiyorum. Ayrıca sandığım kişi değil, ilk göründüğü kadar kendine güvenen veya bağımsız değil. Ve artık onunla olmaktan zevk almıyorum.

Neden karmaşık: Ben onun ilk erkek arkadaşıydım, bekaretini aldım (benden önce sadece 3 erkek gibi öpüşmüştü) ve birbirimize birbirimizi sevdiğimizi söyledik. Bunu çok söylüyor. Bir nevi bağımlı ve bir ilişkinin nasıl yürümesi gerektiğini bilmiyor. Ben de değilim, sağlıklı/mutlu olanlarda hiç bulunmadım. Sadece birinden ""ayrıldığımda"", onu 2 aydır görüyordum ve aramalara ve mesajlara cevap vermeyi bıraktım ve Facebook'ta onunla arkadaşlığımı kestim (korkunç biliyorum, o zamandan beri barıştık (3 yıl önceydi) ) ve lisenin üçüncü yılından beri ilişkiden romantik ilgiye ve ilişkiye geçiyorum.

 Kendi hayatıma odaklanabilmek istiyorum.

Her neyse, kız olan tüm arkadaşlarım onun kız öğrenci yurdunda, yani Jenny'den ayrıldığım için hepsinin benden nefret etmesini istemiyorum. Ayrıca Jenny'nin benimle birlikte olduğu bir ders dışı kulüp var ve iki hafta içinde o kulüp için 5 günlük bir geziye gidiyoruz (Jenny, Ben ve kulübün diğer 4 üyesi seçildi). 6. ay dönümümüz bir hafta sonra olacak VE sevgililer günü yolculuktan önceki gün, bu yüzden Jenny'nin yolculuktan hemen önce benden nefret ederek yalnız kalmasını istemiyorum.

Tüm ortak arkadaşlarımız (sorority kız kardeşleri) benden nefret etmeden ve komite toplantılarında veya birbirimizi gördüğümüzde çok garip olmadan ondan nasıl ayrılabilirim?"
"Yaklaşık iki gün önce gerçekten boktan bir sabah geçirdim.

Öncelikle alarmım çalmıyor. O yüzden kahvaltı yapmadım. Tren istasyonuna koşuyorum ve trenimi 15 saniye ile kaçırıyorum.

Bu yüzden, sonunda kampüsüme vardığımda kendi işime bakmayı düşünerek McDonald's'a uğramaya karar verdim (Avustralya'da kızarmış patatesleri gerçekten güzeldir).
Kahvaltı yapmak için kampüste yürürken bir dönme sesi duydum. Tekerlekler. Silindir bıçakları?

Kafamı çeviriyorum ve yaklaşık yarım saniyeliğine scooter üzerinde belki 4 ya da 5 yaşlarında küçük bir kız görüyorum. Sonra aniden her şey duruyor ve mide bulandırıcı bir patlama sesi duyuyorum. Hiçbir şey hissetmedim, bu yüzden hayal ettiğimi sandım ama kesinlikle düşmüş, küçük jiletli scooterı onunla birlikte devrilmişti.

Çıldırıyorum ve ona iyi olup olmadığını, kanaması olup olmadığını, ailesi yakında olup olmadığını soruyorum. İçimden bir denizci gibi küfrediyordum.

Neyse ki babası, kızın küçük kız kardeşi ile birlikte çok geride değildi. Yaralanmadı, kanama olmadı ve sonunda hepsi beni teselli ediyor."
"Sevgili Reddit, burada ne yapacağım konusunda biraz kafam karıştı, bu yüzden tavsiyeni arıyorum. (bu arada uzun oldu)

Çok sevdiğim ve hala derin hisler beslediğim bir kız var. Kendimle bir şeyler çözmem ve ilişkiden bir nefes almam gerektiğinden ayrıldığımızda / ara verdiğimizde bir yıl dört gündür çıkıyorduk.

Yakın arkadaş kaldık (bildiğim kadarıyla hala öyleler) ve üç ayrı olayda teknik olarak birlikte olmadan seks yaptık. Şimdiki zamana hızlı ileri sar, yakın zamanda (Bir hafta önce) bu kıza onunla tekrar bir ilişki içinde olmaya hazır olduğumu ve ona hala çok değer verdiğimi söyledim.

Cevabı, ""Şu anda bir ilişkim var"" oldu ve kısa süre sonra ekledi, ancak 9 aylığına iki hafta içinde Hong Kong'a gidiyor. Daha sonra gelecekte bir noktada birlikte olmamızın mümkün olup olmadığını sordum. ""Her şey mümkündür ve geleceğin ne getireceğini asla bilemezsiniz"" diye yanıtladı.

Şimdi onu hala çok sevdiğim söyleniyor ve şu anda görüştüğü adamın ülkeyi terk etmesini bekliyorum. Bu olduktan sonra arkadaşı olarak onu geri kazanmak için daha iyi bir durumda olacağımı hissediyorum.

Şimdi biraz bu kız hakkında, ayrılıkla gerçekten baş edemiyor ve Hong Kong'un 12 saatlik bir zaman farkı olduğundan ve geri dönüşü işle meşgul olacak ve orada bir sosyal ağ geliştirecek ve pekala olmayacak. bir bütün olarak onun için bu kadar zaman.

Umarım bu yüzden bu adamla ilişki içinde olmayı kaldıramaz ve belki bana geri döner. Umut edilecek çok şey olduğunu biliyorum ama şu anda zamanımı bu adamın gitmesini bekliyorum.

Pekala Reddit sana soruyorum, benim durumumda ne yapardın, onunla tekrar konuşmadan önce söylediğin gibi bekleyip geri dönen adamın gitmesini bekler misin ve bunu arkadaş olarak kabul eder misin (Şu anda yaptığım gibi) yoksa başka bir şey yaparsın

Teşekkürler."
"Kız arkadaşım ve ben yaklaşık 9 aydır birlikteyiz ve zorlu geçti ama üstesinden gelmeyi başardık.

Onun tarafındaki bazı mali şeyler nedeniyle birlikte yaşamaya karar verdik ama ayrıldık ve o bir arkadaşının yanında kalmak için taşındı. O zamanlar çok baskı altındaydık, ikimiz de aynı anda işimizi kaybetmiştik; çalıştığımız şirketler iflas etti.

2 hafta önce tekrar bir araya gelip barıştık. harikaydı; Ben onu özlemiştim o da beni özlemişti. Günlerce seviştik. O da iş bulmuştu ama kaldığım yerden biraz uzaktaydı ve oda arkadaşı aramak için sınıflandırılmış bölümde tanıştığı bir adamın yanına taşındı - fazla seçeneği olmadığını ve yakın olmak için hızlı hareket etmesi gerektiğini söyledi. yeni işine

Taşınalı 3 gün oldu ve bana karşı tüm tavrı değişti. İlk başta onu üzerimden atamadım, şimdi arpa benimle konuşmak ya da beni görmek istiyor. Erkek oda arkadaşıyla çok zaman geçiriyor ve bu beni çok rahatsız ediyor, çünkü adamın oldukça şişman olduğunu ve hiç de iyi görünmediğini düşünsem bile kız arkadaşımdan hoşlanıyor ve ona bir şeyler vermeye devam ediyor ve aşırı kibar davranıyor. Biraz parası var gibi görünüyor ama ona zengin demiyor.

Arabası bozuldu ve hatta diğer arabasını ona ödünç verdi, bu iyi ama adam aşırı iyi görünüyor, eğer mantıklıysa. Aramalarımdan birkaçını kaçırıyor ve saatlerce ortadan kayboluyor ve birdenbire tekrar bu kadar yakınlaşmamızın ardından kendi alanına ihtiyacı olduğunu ima ediyormuş gibi hissediyor. Onunla durum hakkında konuşmaya çalıştım ve eğer ben bir kızla yaşasaydım ve birden ortadan kaybolsaydım ve onunla gerçek bir zaman geçirmiş gibi görünüp sonra kız arkadaşımı görmezden gelmeye başlasaydı nasıl hissederdi dedim. Kavga ettiğimizi söylemeye gerek yok ama ikimiz de özür diledik ama temelde aynı sorun devam ediyor.

Belki sadece kıskanıyorum ama bu durumdan gerçekten rahatsızım ama aynı zamanda bu onu uzaklaştıracak mı? Öyleyse ne yapmalıyım? Onu seviyorum."
"İlk gönderi, kusurlar için özür dilerim. Tamam, ben 16 yaşında bir çocuğum, annem ve ablamla yaşıyorum ve son 3-4 aydır ev hayatımdan giderek daha az zevk almaya başladım.

 Beni yanlış anlamayın, hiçbir şekilde taciz veya benzeri bir şey yok ama ailem sürekli (benimle ve arkamdan) ne kadar başarısız olduğumdan bahsediyor ve hiçbir şey başaramayacağım. hayat.

Örneğin, yaklaşık 6 aydır bir ticarete girmek (parıltılı düşünerek) istiyordum, yaklaşık bir ay önce karnemi postadan aldı (iyiden az) ve kesinlikle çıldırdı, 7'de odama baskın yaptı. sabah ve bana artık gidemeyecek kadar ""çok aptal"" olduğum için beni okuldan aldığını söyledi ve ayrıca ticaret yapamayacak kadar tembel bir hıyar olduğumu, bu yüzden gidip çalışmam gerektiğini söyledi. hayatımın geri kalanında perakende işi (Hayır).

Ama sonra, çıraklığa başlamak için bazı şirketleri aramaya başladığımda, okulu bırakmamın hiçbir yolu olmadığını ve 12. yıla kadar kalacağımı söyledi.

Onlarla konuşmaktan hoşlanmadığım bir noktaya geldi, geçenlerde bir kızla çıkmaya başladım (ilk kız arkadaşım) ve kız kardeşim ve annem güldüler, bana seksin porno gibi olmadığını anlayacağımı ve onun ayrılacağını söylediler. Ben.

Ve yazmam saatlerimi alacak daha bir sürü saçmalık, ailemi seviyorum ama onlardan hoşlandığımı sanmıyorum ve çok yakında çok aptalca bir şey söyleyeceğimden endişeleniyorum."
"Bu sadece Oldu. Çok iyi yazmıyorum, bu yüzden lütfen gramerimi mazur görün.

Sabahımla başlayacağız. İşe geç uyanırım. 0730 için işte olmak zorundaydım, 0710'da uyandım. Bir ambulans servisi için EMT olarak çalışıyorum ve şu anda sağlık görevlisi okulunda iki günde bir klinik yapıyorum, boo boo otobüsünde 24 saat vardiyada çalışmıyorum. Bu yüzden, bir dart demlemek üzereyken düştüğümde üniformamı toplamaya çalışırken koşuşturuyorum. Tamam, yeterince masum görünüyor. Hayır. Bir kıyamet balonuydu. Çıktığı anda çok geç olduğunu anladım ve yeni bir çift güzel boxer'ı parçalamıştım. Böylece boxerlar atılıyor ve şimdi tuvalette oturarak daha fazla zaman harcıyorum. Bağırsaklarım ters takla atıyor ve şimdi işe daha da geç kalıyorum. Bu yüzden, çılgınca yeni bir çift boksör bulabildiğim kadar hızlı bitiriyorum ve bokumu bir araya getirmeyi bitiriyorum ve işe 20 dakikalık bir araba yolculuğu için kapıdan çıkıyorum.

İşe gittiğimde kutumda bir şişe pepto bismol bulundurduğumu hatırladım. Midelerimi ve kolonumu yatıştırmaya yardımcı olacağını düşünerek biraz almaya karar verdim. Bu muhtemelen o zamanlar sahip olabileceğim en kötü fikirdi. Birisi bana şaka yapmaya karar vermiş ve ilacıma acı sos koymuş. Tüm yol boyunca anında yanma. Midem şimdi ön taklalar, arka taklalar, yan taklalar ve hayal edebileceğiniz diğer taklalar yapıyor. Şimdi kusmam gerekiyor. Neyse ki zamanında banyoya yetişti. O pepto, midemde sahip olduğum tek şeydi ve cehennem ateşi kusuyormuşum gibi hissettim. Şimdi burada ve orada biraz baharat severim ama bu çok sıcaktı. Sıcak bir tat değil. Yani şimdi daha da kötü hissediyorum ve 24 saatlik vardiyama yeni başladım. Yay."
"Ayrıntılı olarak açıkladığınızdan emin olun, bugün, eski erkek arkadaşımın birdenbire benden ayrılmasından sonraki herhangi bir günden daha fazla üzgün hissediyorum, dua ediyorum ve onu geri kazanmak için umut besliyorum ya da en azından bana mesaj atmasını umuyorum. ya da beni öğrenmek için ara, o her zaman sevimli ve tatlıydı, şimdi soğuk, o başka biri, şu an olduğu kişi olabileceğini hiç düşünmemiştim, her şey ben ailesiyle tanıştıktan sonra oldu, o zaten ailemi tanıyordu ve biz ailem ve ailesiyle birlikte birçok önemli randevu geçirdim, buraya gönderiyorum çünkü onunla iletişime geçmek için merhaba mesajı atmayı çok istiyorum, ama bu beni küçük mü düşürüyor yoksa onu rahatsız mı hissettiriyor bilmiyorum, bu yapacağım son şey Sadece ondan umut beslemeye devam etmek ve geri gelip gelmeyeceğini bilmek istiyorum."
"Ben bir karmaşayım. Beni İspanya'da bir festivalde tanıştığı biriyle aldattı. Bu kıza kesinlikle bayılıyorum. Onu yaklaşık 7/8 yıldır tanıyorum ve aramızda her zaman bir şeyler oldu. 2 yıl önce düzgün bir şekilde bir araya geldik ve şimdiye kadar olduğum en mutlu şeydi.

O benim en iyi arkadaşım, her şeyi anlatabileceğim kişi. Konuşacak başka kimsem yok ve şimdi parçalanıyorum. Bana dün söyledi ve ben dün gece hiç uyumadım. Acı, şimdiye kadar hissettiğim hiçbir şeye benzemiyor ve bu konuda konuşabileceğim tek kişi oydu. Şimdi hatırlayabildiğimden daha yalnız hissediyorum.

Gelecek hafta birlikte tatile gitmemiz gerekiyordu, bu şimdi pencereden dışarı çıktı. Ailemle birlikteydi ve onlara bugün söylemeliyim. Ailem ona bayılırdı.

Şu anda sadece bir kaybım var. Böyle bir şey yapacağından asla şüphelenmezdim. Ona çok kızgınım ama aynı zamanda tüm varlığımla onunla kalmak istiyorum. Konuşacak başka kimsem yok.

2 yıldır benim hayatımdı ve şimdi bir anda gitti. Kendimi boşlukta hissediyorum ve bu hayatımda hissettiğim en duygusal acı. Ne yapacağımı, kiminle konuşacağımı, nereye gideceğimi bilmiyorum. Lütfen yardım et."
"İkimiz de siyahız ve çıktığım kızın sadece beyaz erkeklerle çıktığını öğrendim. Sadece benimle tanışana kadar olduğu gibi. Tek ortakları beyaz adamlardı. Demek istediğim, bundan hoşlanmıyorum. Irklar arası flört sahnesine girmiyorum ve bu gerçekten ruhumla ilgili bir sorun. Bunun ırkçı olduğunu biliyorum. Anlıyorum ama bu beni gerçekten rahatsız ediyor. O harika bir piliç ve onunla bir ilişki başlatmak istiyorum, ancak onun sadece ""seçilmiş bir ırktan"" erkeklerle olduğu düşüncesi beni rahatsız ediyor.

Beni bu kadar özel yapan şey gibi, neden şimdi benimle takılıyor..... Şimdiye kadar onlarla çıkmaktan hoşlanmadığına dair genel olarak siyah erkekler hakkındaki algısını değiştiren şey... Reddit, beni bu konuda dinle . Irkçı olduğunu biliyorum, aptalca bir düşünce olduğunu biliyorum, bu sitedeki birçok insanın beyaz olduğunu biliyorum ama bir tür ırk savaşı başlatmaya çalışmıyorum. Gidecek başka hiçbir yerim yok ve burada bir el arayan kendine güveni olmayan zenci bir adamım.

Peki bu durum karşısında nasıl güvensiz olunmaz?"
"Cesur ayrıntılara girmeyeceğim, ama temelde neler olup bittiği burada. Sık sık benimle iletişime geçer, bana korkunç mesajlar, e-postalar, aramalar, sesli mesajlar gönderirdi ... Ona durmasını söyledim ve reddetti; bunların hepsi ayrılıktan sonra oldu. Onu terkettim.
Polisi aradım ve uyarıldı. Kendimi çok üzgün, çok incinmiş ve yalnız hissediyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Reddit, iki sorum var:
Doğru olanı mı yaptım? Bu son derece pişmanlık duygularıyla nasıl başa çıkabilirim?
Sert olabileceğinizi biliyorum ve benim için kendinizi filtreleyin demiyorum, sadece kırılgan olduğumu aklınızdan çıkarmanızı istemiyorum."
"Bu yüzden. Ben iş aramıyordum. işimi çok seviyorum Patronum harika, zamanlama konusunda esnek, uygun maaş, iyi konum ve en önemlisi, çok fazla sorumluluğum var ve bir departmanı yönetip geliştiriyorum. Patronum açıkça bana çok güveniyor ve katkılarıma değer veriyor.

Bakmıyorum ama işe alındım. Büyük isim şirketi, bu yüzden daha fazlasını duymak istiyorum. Liderliği takip ediyorum, görüşmede bana iş teklif ediyorlar.

Şüpheliyim, rahat yuvamı terk etmeye hazır değilim. Ancak ellerinde tuttukları para cazip ve ayrıca yıl sonunda bir ikramiye teklifi. Ayrıca, çok daha güzel ofisler, büyük özel şirket, ilginç projeler, şu anki işimde erişemediğim havalı teknoloji. Acı çekiyorum, sonunda evet diyorum.

Bugün patronumla konuşmaya gittim ve istifa ettim ve o harikaydı. Gidebilirsin, ama senden gerçekten hoşlanıyoruz, seni gelecek ay en azından aynı maaşa yükselteceğiz (zaten bunu planlıyorduk) ve burada payını büyütmek istiyoruz gibiydi. Zamanını gerçekten takdir ettim ve gerçekten dürüst ve yardımseverdi.

Yani şimdi, oh, hayır, burada kalmak istiyorum! Aynı paraya, daha fazla sorumluluk ve çok daha esnek bir program ve yakında çocuk sahibi olmayı düşündüğüm için bu çok önemli. Ancak diğer teklifi zaten kabul ettim (e-posta yoluyla, teklif mektubunu imzalamadım).

Zarif bir şekilde geri çekilmenin bir yolu var mı? Bir aya kalmaz iş başlar, başka birini bulmak için bolca zamanları vardır. Her şeyi batırdığıma göre, bunu olabildiğince klas bir şekilde yapmak istiyorum. Ve bu beni ne kadar kötü gösterirdi?"
"Dün nişanlımın güvertesinde iade adresi etiketleri arıyordum ve prezervatif buldum (özellikle her birinde bir prezervatif eksik olan 3'lü iki paket). Ona sormaya karar verdim ve onları ilk bir araya geldiğimizde aldığını söyledi. Sadece ilişkimizin en başında prezervatif kullandık (2010'dan beri birlikteyiz ve 2011'den beri birlikte yaşıyoruz). Prezervatiflerden ""nefret ettiği"" için bizim için hap aldığım için son 4 yıldır onları kullanmadık.

Trojan'ın Sıkça Sorulan Sorularına baktım ve kondomların düzgün bir şekilde muhafaza edilirse 4-5 yıl için iyi olduğunu söyledi, bu nedenle bunların son kullanma tarihi geçmeli / sona ermek üzere… kutunun üzerinde yazılı olduğu gibi 02/2020'ye kadar iyi olmayabilir. Kutuyu doğru okuyorsam, bunlar 2015 yılında üretilmiş gibi görünüyor. Ona yemin ettiğini söylediğimde, o zaman onları satın aldı ve sadece ihtiyacımız olursa diye ortalıkta tuttu.

Başka hiçbir davranış beni onun beni aldattığına inandırmıyor ama bu prezervatif olayı bir anlam ifade etmiyor. 2 aydan az bir süre sonra evleniyoruz. Yardım!"
"ben (19 ay) ve onun (19 kız) yakın zamanda 10 aylık ilişkimizi, ilişkimizin ""hiçbir yere gitmediğini"" düşündüğü gerekçesiyle bitirdiler.

ve dürüst olmak gerekirse, oldukça üzgün hissediyorum çünkü ona ""mükemmel davrandığımı ve ayrılmamın aptallık olacağını"" söylemesine rağmen, bu onun umurunda değilmiş gibi göründüğü hissinden kurtulamıyorum. arkadaşlarına kalbi kırılmadığını, özgür olduğu için mutlu olduğunu ve bunu düşünmediğini bile söylüyor. Bilmiyorum, sanırım ilişkimizin harika olduğunu düşünmesine rağmen bu kadar çabuk bırakabileceğini düşünmek canımı yakıyor.

dahası var mı o normalde çok metanetli ve duygusal olarak korunan bir kız, bu yüzden her şey orada olmayabilir gibi hissediyorum... ve benim için gerçekten bu kadar önemli olmaması gerektiğini biliyorum, ama bu benim ilk ilişkim ve sanırım bu kadar az şey olması şok edici. bir bok veriyormuş gibi geliyor"
"Kurallara kıyasla 'trol yapıyor' gibi göründüysem özür dilerim (oldukça korkutucular ve buraya ilk kez gönderi yazdığımı umarım anlıyorsunuzdur!) Ama ben lisede onunkini görmek isteyen bir adamım. ben mezun olmadan önce babam bir kez daha ve durum kötüleşirse ölümcül bir şekilde hastalanıyor. Bütün bir yaşam öyküsünü anlatmak için burada değilim, ama seyahatimin temelindeki temel, basitçe söylemek gerekirse;
Babam hasta ve daha önce apandisi aldırdı, şimdi 59 yaşına giriyor. Geçenlerde gece yarısı kalp rahatsızlığı nedeniyle Acil Servise gitti. Bazen melodramatik bir bok oluyor ama onun ölümüyle ilgili korkum sessizce beynimi zonkluyor.

Hukuki anlamda 'yetişkin' DEĞİLİM. On altı yaşındayım ve Seattle, Washington'da yaşıyorum. Oraya inmenin en ucuz yolunu arıyorum, 25.06.2014 ve 17.08.2014 tarihine kadar herhangi bir zamanda yola çıkıyorum (Yine de 4 Temmuz'da Thunder on the Mountain'ı izlemek için onunla birlikte olmak güzel olurdu) her zaman yapacağımız gibi.)

Ailemle Amtrak veya Greyhound hakkında tartıştım ve ne yazık ki Amtrak'ta fiyatlar 600$'a çıkıyor. Birkaç tıklamadan sonra Greyhound'a gelince, oranın 'önceden satın alma' için bu kadar ucuz olduğunu görünce şaşırdım, olası bir tahmin gidiş-dönüş 300$. Kabul ediyorum, bedeli ne olursa olsun, ailemin muhtemelen otobüse binmemle ilgili bir sorunu olacak.

Genelde Southwest Havayolları ile uçarım, ancak bir süre sonra ailemden diğer havayolları için fiyatlara göz atmaya başlamama izin vermelerini sağladım."
"Eski sevgilim tarafından, terapistler tarafından, arkadaşlar tarafından. Aldatılmakla ilgili bir sorunum olduğu için herkes beni bir çeşit egomanyak gibi hissettirmeyi başarıyor. Çünkü ""benimle ilgili değil"" kendi sorunlarıyla boğuşuyordu. Ondan bunu talep ettiğim sırada ilişkisi yerine beni seçemezdi, çünkü aslında aklı başında değildi ve ilişkisine üzülmesi gerekiyordu. Beni isteyip istemediği (tamamen kendi kendine neden olduğu sorunlar nedeniyle) ve hileye odaklanarak GERÇEK sorunla uğraşmadığım ve sadece ""kaçtığım"" konusunda gerçekten kafası karışmıştı. Doğru koşullarda herkes hile yapabilir ve ben asla yapmayacağımı düşündüğüm için kendini beğenmiş falan oluyorum.

Eminim eski sevgilim bu anlatıyı seviyor, onunla ilgili her şeyi 7/24 yapıyor. Bütün bunları kavrayamadığım için beni bozuk bir insan sanıyorlar.

Tanrım, bir kızın bazı standartları olamaz mı? Kopya çekmek çok canımı yakıp tüm ilgimi kaybetmeme neden olamaz mı? Bu diğer ilişkinin nasıl geliştiğine, diğer kadının ne yaptığına dair her şeyi gördüm, bencil bir aptalla birlikte olmaya ilgi duymaz mıyım? Bu anlatının, benim inanmadığım, nasıl çalıştığı hakkında kurgulanmış gibi hissediyorum ve hikayenin böyle görünmesi beni rahatsız ediyor. Affetme konusundaki beceriksizliğim ve saygı taleplerim, güçten çok güvensizlikten geliyor. Ve ben sadece düşüncelerimde çok siyah beyazım.

Sonuç olarak, evliliğimize bir şans vermek adına normalde vermeye istekli olduğumdan daha fazla taviz verdim. Ama hiç umursamadım. Ve bana onun yaşadığı türden bir krizin tam olarak böyle olduğu söylendi ve beni şimdi istiyor ve bu krize neden olan sorunları üzerinde çalışmak istiyor, bu yüzden önemli olan ne?"
"Herkese selam,

Gerçekten zor bir hafta geçirdim ve kendimi tüm zamanların en düşük seviyesinde hissediyorum ve sadece biraz desteğe/tavsiyeye ihtiyacım var. Fazla çalışıp uzun saatler çalışıyorum ve iyi uyuyamıyorum. Tüm vücudum bütün gün oturmaktan ağrıyor ve tek yaptığım aşırı yemek yemek. Kilo vermek istiyorum ama bu içinden çıkamadığım bir kısır döngü. Bu hafta spor yapmak ve sağlıklı beslenmek için çok uğraştım ama uykusuzluk ve stres yüzünden başarısız görünüyorum. Kendimi insanların iş yerine getirdiği kitkat/bisküvi/diğer tatlıları durmaksızın atıştırırken buluyorum. Sanki kendime hakim olamıyorum. Ben böyle olduğumu hatırlamıyorum. Yemek yediğim birkaç dakika kendimi iyi hissediyorum ve sonra bunun için kendimi suçlu hissediyorum ve kendime bunu bir daha yapmayacağıma söz veriyorum. 10 dakika sonra kendimi mutfakta ""kahretsin, kendimi berbat hissediyorum, bunu hak ediyorum"" diye düşünürken buluyorum. Kendimi çok boktan ve yalnız hissediyorum.

Bu sabah erkek arkadaşımla bunun hakkında konuşuyordum ama onun tam tersi bir sorunu var. Çok zayıf ve yemek yemeyi unutuyor/aç değil ve kilo almaya çalışıyor. Ondan ÇOK daha az uyuduğumda ve daha çok çalıştığımda yeterince uyuyamamaktan ve ağrıdığından şikayet ediyor. Antrenmanlarımla cesaret vermiyor ve yaptığım şeyi bile yapmıyor ve ben sigara içen formsuz bir kızım. Ona aşırı yemekten bahsettiğimde, ""İş yerinde iyi günler"" dışında bir şey söylemedi. Çok öfkeliydim. Ona çok kızgınım.
Söylenti için üzgünüm - gerçekten biraz desteğe ihtiyacınız var LÜTFEN LÜTFEN LÜTFEN, bu konuda konuşacak kimse yok."
"Mahallemizde arabalara ve eşyalara birkaç kez zorla girildi. Babam acil bir durumda aileyi korumak için bir silah almaya karar verdi. Bu yüzden dışarı çıktı ve bir tabanca aldı. Bildiğim kadarıyla kayıtlı ve yasal. Ama silah beni çok geriyor ve baktığım kadarıyla silaha olması gerektiği gibi davranmıyor.

1. Ateş etmeyi bilmiyor ve öğrenmek istemiyor - acil bir durumda nişan almasının otomatik olacağını ve ""adrenalinin onu atlatacağını"" söylüyor.
2. Her zaman dolu tutar. Evimizin en yaşlısı benim, erkek kardeşim 12 ve kız kardeşim 14, onu alıp yanlışlıkla ateş edebilirler diye endişeleniyorum.
3. Onun için bir davası yoktur ve onu istediği yerde saklar. Acil bir durumda veya her ne olursa olsun temiz ve dolu tutmayı sever ve komodinin, sehpaların vb. üzerine bırakır.

Bunun güvensiz olduğunu düşünmekte haksız mıyım? Onunla bunun hakkında konuşmaya çalıştım ve beni silah karşıtı biri olarak çarpıttı ve beni Obama tarafından beynimi yıkamakla suçladı. Bunun için bir kasa ya da kasa almanın ekstra masrafını da üstlenmek istemiyor ve zaten eşyalarını nereye bıraktığı konusunda çok dalgın. Sadece uygun güvenlik önlemlerini almasını istiyorum. Annemiz resimde yok, bu yüzden bunu çözmeliyim. Ben ne yaparım? Duygularımı anlamasını nasıl sağlarım? Aşırı dramatik mi oluyorum?"
"Ben 22 yaşındayım ve o 20. İnternette beni bowling salonunda gördüğünü ve bana yaklaşamayacak kadar utangaç olduğunu söyledi. Bunu gurur verici buluyorum ve o da güzel, bu yüzden dışarı çıkıyoruz. Gerçekten iyi vakit geçiriyoruz. Çok flört ediyor ve birbirine dokunuyordu.

Ona açıldım ve hiç bir kızı öpmediğimi ve bakir olduğumu söyledim. Bunu sevimli buluyor ve bütün gece flört ediyor ve beni rahat ettiriyor ve sonra öpüşüyoruz .... birkaç kez. Ve tekrar hoşçakal dediğimde. Ben harikaydım. Daha önce hiç bu kadar mutlu hissetmemiştim.

Ertesi gün ona gerçekten iyi vakit geçirdiğimi söyleyerek mesaj attım. Yaptığını söylüyor ve bana ikinci bir randevu teklif ediyor. Önümüzdeki birkaç gün randevuyu almaya çalışırken ona mesaj attım, ancak meşgul ve tanışması zor görünüyor.

Sonunda bugün bana pek çok dram ve kişisel meseleyle uğraştığını söyledi. Bir ilişki arayıp aramadığını bilmediğini söylüyor. Başka bir adam da kafasına dahil oldu.

Temelde gerçekten çok erken terk edildim, ki bu sonradan olduğundan daha iyi sanırım, ama ondan gerçekten hoşlandım ve o da benden gerçekten hoşlandı. Ona aşık olmamı sağladı ve şimdi her şey bitti ve onunla tek başıma oturuyorum.

Bu korkudan nasıl çıkacağım. Kendimi çok iyi hissettirdi ve pek çok kız bana bu hissi vermiyor."
"Ben üniversitede ikinci sınıf öğrencisiyim ve kız arkadaşımla Lisenin üçüncü yılından beri çıkıyorduk. Son sınıfta, üniversitede kim olursam olayım çıktığı için ayrılma olasılıklarını düşünmeye başladım. Etrafta yatacak bir tip değilim ama daha önce hiç kimseyle çıkmadım. ÇOK açıktık ve birkaç kez bu nedenle ayrılmayı tartıştık, ama onu gerçekten sevdiğim için durmaya devam ettim. Kolejdeki ikinci yılım sonunda öyle bir noktaya geldim ki bir daha asla bir üniversite fırsatı yakalayamayacağımı ve buna gerçekten son vermem gerektiğini düşündüm. O zamanlar da bazı sorunlar yaşıyorduk çünkü ona yeterince ilgi göstermiyordum ve birkaç farklı konuda ona kızgındım ve arkadaş olursak birbirimizin insan olarak büyümesine yardımcı olabileceğimize inandım. Birkaç ay sonra şimdi pişmanlık duyuyorum çünkü o benim en iyi arkadaşımdı ve benimle konuşsaydı tüm bunların üstesinden gelebilirdim ve bir gün yapacağına inanıyorum ama bilmiyorum. Yeni insanlarla çıkmayı deneyimlemek gibi yeterince önemli olmayan bir şey için iyi olan bir şeyi çöpe attığım için endişeleniyorum. Sanırım bunların yeterince iyi nedenler olup olmadığının onayını arıyorum :/ Teşekkürler. Bitirmenin başka bir nedeni hakkında herhangi bir sorunuz varsa, sadece sorun. Sadece çok fazla bilgiyi sınırlamaya çalışmak veya bunu bir rant haline getirmek."
"Bu yüzden son bir yıldır bu kızdan hoşlanıyorum. Şimdiye kadar arkadaştan başka bir şey değildik ve sadece çevrimiçi konuşuyoruz (geçerken bir kez tanıştık ama arkadaşlığın başlangıcında). Şu anda benden birkaç yaş büyük bir adamla 6 aylık uzun mesafeli bir ilişkisi var. Bu gerçeğe tamamen saygı duyuyorum ve onun (veya herhangi birinin) benim için ilişkilerini bitirmesini istemem.

Ancak geçen gün nasıl sorunları olduğunu ve çok tartıştıklarını bana açtı. Ona ne yapması gerektiği konusunda dostça bir tavsiye verdim. Daha sonra yaşadıkları sorunlarla işleri halletmeye başladı.

Bu benim için sorun değildi, halletmesine sevindim ama ondan çok karışık sinyaller alıyorum. Oldukça derin sohbetlerimiz var. Geçen gün ne kadar iyi anlaştığımızdan ve tercihlerimizin ters olduğundan bahsediyorduk ve ikimiz de birbirimizin kriterlerine oldukça uyuyoruz. Ayrıca, daha önce kimsenin onu uygun bir randevuya götürmediğinden ve geçmişteki ilişkilerinde nasıl darmadağın olduğundan şikayet etti... Ancak, konuşmaların bir kısmında aniden yanıt vermeyi bırakacak ve ertesi gün ya yanıt verecek ya da hiç vermeyecektir. Bunu oldukça kafa karıştırıcı buluyorum.

Yarın ilk kez düzgün takılmaya karar verdik. Bunu nasıl karşılayacağımı ya da ne yapmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum. Bir gezintiye çıkmayı ve sonra akşam yemeği için benimkine dönmeyi düşünüyordum ama onun yanında tuhaf davranmak istemiyorum. İlk kez sadece ben ve onun birlikte olduğumuz gerçeği, doğru bir izlenim bırakmak istiyorum; ilgilendiğimi (veya ilişki kurmak için arzu edilen biri olduğumu) ama onun durumuna saygı duyduğumu.

Birincisi, onun nasıl hissettiğini yanlış anladığımı mı düşünüyorsun?
İkincisi, duygularımın beni ele geçirmesini nasıl durdurabilirim?"
"*Bu yüzden bunu nereye göndereceğimden emin değildim, ancak biraz düşündükten sonra sorulacak en iyi yerin r/relationship_advice olabileceğine karar verdim.
Esas olarak bir ilişki içerdiğinden.*

----

Güven sorunlarım var, uzun zamandır bunları yaşıyorum.
Sadece kendime sahip olacağımı, hangi gün olursa olsun yapayalnız kalacağımı gençken öğrenmiyorum.
Birine güvenme ve bu süreçte incinme fikrine bencilce katlanamıyorum.

Bunu kabul ettim ve yıllarca öyle yaptım.
Ancak yakın zamanda biriyle tanıştım, ""uzak mesafeli yakın arkadaş"" olduk.
Her gün yüzüme bir gülümseme getirir ve benimle her türden şey hakkında konuşarak ""pek de parlak olmayan"" günümü aydınlatırdı. 12 saatten fazla birbirimizle konuşmadan gitmedik, her gün konuşurduk.

Bugün onunla konuşmadan gittiğim ilk gün.
Düşüncelerini ve fikirlerini özledim .. ama hey, ikimizin de yaşayacak farklı hayatları var.
Bundan dolayı .. Bugün anladım ki, benimle her konuşmasını dört gözle bekliyorum. Şu anda benim için orada olacağına ve benimle konuşacağına ""güvenmeye"" başlıyordum.
Ve bunun gibi duyguları hissetmeye başlamamın bile bencilce olduğunu hissediyorum..
Bu yüzden, her zaman orada olacağına güvenemeyeceğimi/güvenmemem gerektiğini fark ettim."
"Geçen yaz kız arkadaşıma ilk kez aşık oldum, onunla evlenmek istedim, onu hala seviyorum, o dünyadaki en nazik insan, bana hiç kimsenin olmadığı kadar değer verdi, ama inişler ve çıkışlar oldu. giyim anlayışını beğenmedim, bir süre bana katlandı, sonra birdenbire seni artık sevmediğimi söyledi, benden istediği her şeyi yapacağımı söyledim, hatta ilgilendiğim elbiseler bile ama o bir ilişki istemiyor artık aşkını kaybettiğini söyledi.

Ona istediği her şeyi değiştiremeyeceğini söyledim, ama beni istemiyor, mesele şu ki, kucaklaştık ve bir şeyler yaptık ve bunu hayatımda ondan başka kimseye yapamam, ona çok takıntılıyım, onu çok seviyorum bu dünyadaki her şeyden çok, tek istediğim onunla bir hayat, o benim hayatım.

 Seni artık sevmeyen birini geri kazanmak mümkün mü? Bu ayrılık yüzünden 6 kez kustum, ağladım, eğitimim ve hayatım etkileniyor, o konuştuğunda cennetteymişim gibi hissediyorum, Arkadaşım bir kız bir erkekten nefret ederse onu bir daha asla sevmeyeceğini söylüyor. ... bu doğru mu, 3 kez intihar etmeyi denedim ama ona hala inancım var, sadece onu geri istiyorum, beni sevip sevmediğini bilmiyorum, dünyamı gece gündüz hareket ettiriyor, onu özlüyorum :("
"(ciddi bir tez olarak kastetmiyorum; konuyla ilgili çok az ağırlık veya endişe var. Sadece bazen çok fazla boş zamanım oluyor.)

Birkaç ay boyunca bunun IRL mi yoksa redditor olmanın yıl dönümü mü anlamına geldiğinden emin değildim.

Bir parti vermek ve kendini özel hissetmek için bir bahanenin iyi olduğunu düşünüyorum, özellikle çocuklar ve daha az ölçüde genç yetişkinler için. anlamsız ilgi kırıntıları için yalvarmak için kullanmanın saçma ve itici olduğunu düşünüyorum, ancak birçoğu bunu yapıyor ve birbirlerini güçlendiriyor. çoğu zaman biraz sinir bozucu buluyorum ve onu ve gönderiyi görmezden geliyorum ama bir kez düşüncelerimi buraya koymak istedim. Bunun önemsiz bir yakınma olduğunun farkındayım ama yine de keşke insanlar daha çok yetişkin gibi davransalar. bunu yapan tüm gençler değilse. eğer durum buysa, özür dilerim. ama nedense bunun bu demografiyle sınırlı olmadığından şiddetle şüpheleniyorum. paylaşmak istedikleri konu hakkında başka fikri olan var mı?"
"Bu 1-2 ay önce başıma geldi. Zor bir iş gününden sonra rahatlatıcı güzel bir duş almak. Sakalın da köpük kullanabileceğine karar verdiğimde duş iyi gidiyor, kafamda köpüren şampuan. Bir nefes almaya karar verdiğimde sakalın üzerine güzel bir kaplama yaptırdım, bu korkunç bir hataydı. Şampuan köpüğü boğazımın arkasına kadar geldi ve hava yollarımı tamamen kapattı. Orada tamamen nefes alamadan duruyorum, nefes almaya çalışıyorum, SO'm oturma odasından çileyi duyup beni kontrol etmek için aceleyle içeri giriyor. Orada boğuluyorum ve ıvır zıvırımı örterken tam bir panik içindeyim. Sonunda beni, hava yollarımı tekrar tamamen kapatmadan hafif, kısa nefesler alabileceğim bir noktaya kadar sakinleştirdi. O duşun geri kalanında çok dikkatliydim. Şampuanın gücünü bir daha asla hafife almayacağım."
"Böylece, 2012 civarında yeni bir eve taşındık. O zamanlar kesinlikle internetimiz yoktu ama annem bir azizdi, interneti olan cep telefonunun sihirli gücüne sahipti! Her pazartesi gecesi, telefonunu kullanarak rastgele saçmalıklara bakmamıza izin verirdi. Telefonuyla, gelecek yıl çıkacak olan yeni Mario Kart ve Super Mario oyununun ortaya çıkması gibi tonlarca harika anım oldu. harikaydı...

Ama gerçek hikayeye geçelim. Yine bir pazartesi gecesiydi, annem ikimize de engelsiz internet erişimi olan telefonu verdi. Artık her zaman YouTube videolarını izliyorum, en son teknoloji ve diğer şeyler hakkında haberleri bu şekilde buldum! Videoları araştırırken, linkten linke dolaşırken, bu garip videoyu buldum. Onun adı? ""YTP: Sünger Bob sınıfta Osurma Yarışması başlatıyor"". Ekranımda yaşayan bu canavar nedir? Çabuk öğrendim. Kabaydı, kötü düzenlenmişti ama hepsinden önemlisi çok komikti. Youtuber'ın simgesine dokundum ve yine komik olan tüm YTP'lerine baktım.

Bunu akşam 11'e kadar yapıyorum ve ben bir YTP izlerken annem bir şey olsun demek için odaya daldı. Telefonu hemen kapattım ve gergin bir şekilde uyku vaktinin gelip gelmediğini sordum, ama annem cevap vermeden önce telefonu elimden aldı ve tüm lanet olası YTP'yi izledi. Kızıyor ve beni yatağa gönderiyor. Az önce bana bağırıldığını düşünebilirsiniz, ama HAYIR. Annemin bana söyleyeceği şey, oturma odasına gidip gece yarısı bir kapkek atıştırması yapabileceğimdi. BİR KAPKEK. En sonunda uykuya daldığımda yastığım gözyaşlarıyla sırılsıklam olmuştu diyelim. Artık 16 yaşındayım ve artık YTP'yi gizlilik içinde izlemenin yollarını buldum."
"O kadar iyi bir ilişkimiz vardı ki mükemmeldi. Sonra üniversiteye gitti ve açıkçası zordu ama bence iyi bir iş çıkardık, biraz sık sık kavga ederdik ama bunun ilişkimizde biraz pürüzlü bir dönem olduğunu düşündüm. Geçen gün, ""güzel ve seksisin ve seni istiyorum"" demekten ""Diğer kızları düşünüyorum""a geçti.
Aklımı başımdan aldı. Onun üniversitede falan olduğunu anlıyorum ve istediği özgürlük, ilişkimizin gitmesine izin vermemin bir nedeni de buydu, onu mutlu olmaktan alıkoymak istemedim. Ama benimle mutlu olduğunu sanıyordum.

Sadece ara verdiğimizi söyleyip duruyor ve ben tüm bunlar hakkında ne hissettiğimi bilmiyorum. Onunla kalıp ilişkimize devam etmek istiyorum ama onun da mutsuz olmasını istemiyorum. Belli ki döndüğünde onunla takılmak/onunla birlikte olmak isteyeceğim ama o evdeyken takıldığı kız olmak istemiyorum.

Başka erkeklerle takılmayı deneyebilirim ama bunu yaparken kendimi rahat hissetmiyorum. Onu seviyorum ve istiyorum ama o farklı düşünüyor. Beni sevdiğini falan açıkça belirtti ama gerçekten sevseydi bu neden oluyordu? Anlamıyorum. Yardım?"
"Onunla yıllardır arkadaşım, ona kesinlikle her konuda güveniyorum. O kadar benziyoruz ki bazen tehlikeli oluyor... tartışmalarımızda olduğu gibi.

Hatalı olduğunu kabul etmeyi reddediyor. Diğer kişi (ben) onun doğru ve benim haksız olduğumu kabul edene kadar yüzü mosmor olana kadar savaşacak.

Ara sıra, istemeden birini incitecek bir şeyler yapar/söylerdi ve özür dilemeyi reddederdi. Söylememesi gereken bir şeyi söylediği, birini çok rahatsız ettiği bir durumda bulundum. Sebebi, kişinin ondan yumurtlamasıydı. Ona yapılacak doğru şeyin, duygularını incittiği için özür dilemek olduğunu söylediğimde, bana ""SHE hatalıyken neden özür dileyeyim?""

Beni kötü hissettirecek bir şey yaptığını anlayınca ısrarım ve çok tartışmam üzerine alaycı bir şekilde özür dileyecek.

Hep birlikte tartışmayı bırakmayı öğrendim. Fikrim onunkinden farklı olduğunda, susmayı öğrendim. Ama son zamanlarda, gittikçe zorlaşıyor ve bu yüzden ona kızmaya başladığımı hissediyorum. Yenilgiyi kabul etmekte çok iyiyimdir. Ancak sorun şu ki, *yanıldığımda*, bana -istemeden- yanıldığım için utanmam gerektiğini hissettiriyor.

Onunla bunu defalarca konuştum ama ikimiz de o kadar dik kafalıyız ki hiçbir zaman bir sonuca varamadık.

Yardım? :("
"Yani 3 ay önce şimdi eski sevgilim beni aldattığı için benden ayrıldı (temizlendi). Başlarda zordu, o yaşayacak başka bir yer bulana kadar 2 hafta birlikte yaşadık ve ondan sonra birkaç kez birbirimizi sıkıştırdık.

Ayrıldıktan 2 ay sonra 3 farklı kızla rastgele seks yapmaya başladım. Eski sevgilim ve ben, ayrılığı atlatmak daha kolay olsun diye mesafeli olmaya karar verdik.

Geçen hafta berbat bir hafta geçirdim, her gece eve boş bir daireye geldim. 2 gün önce eski sevgilim ve ben sms yoluyla tekrar konuşmaya başladık ve her şey birbirini takip etti, evime geldi ve birlikte yattık.

Ertesi gün ortak bir arkadaşımızla karşılaştım, onunla biraz konuştum ve rastgele seks yaptığım birkaç kızla tanıştığımı söyledim. Bugün eski sevgilimden bana tam anlamıyla hakaret eden bir e-posta aldım çünkü arkadaşımızın ona her şeyi anlatacağını ve bunun benim intikamım olduğunu bilmeliydim. Son 3 ayda acı çektiğini. 2 gün önce gördüğüne pişman oldu.

Ona, onu incitmek istiyorsam, o günden önce bunu yapmak için çok zamanım olduğunu, bu sözde arkadaşın ona söylediklerimi ona söyleyeceğini bilmediğimi açıklamaya çalıştım. Bana inanmadığını söyledi ve beni whatsapp'tan engelledi.

Şimdi o ilişkiye geri dönmek istemiyorum ama o öyleydi ve benim için çok önemli biri, aslında sevdiğim tek kadın o. Bir şeyleri düzeltmeye çalışmak istiyorum ama ilişkimizin sona ermesi için beni suçlamaya çalıştığı hissine kapılmadan edemiyorum.

İşte benim sorum şu, buna aşırı tepki mi veriyor, işleri düzeltmemin bir yolu var mı?"
"(17K) erkek arkadaşım (17M) gelecek yıl üniversiteye gidiyor, ancak ben şu anda sadece üçüncü sınıf öğrencisiyim. Özellikle lise ilişkisi için çok ciddi bir bağlılık ilişkisi içindeyiz. Üniversite için ayrıldığı zaman ve bunun sonucunda ne olacağı gibi gelecek hakkında konuştuk... Kendisi için eyalet dışına çıkmak istediği için ayrılmamız gerektiği sonucuna vardık. Kolej eğitimi. Sonuç olarak, ilişkimizde çok fazla sorun yaşadık. Örneğin, ilişkiyle ilgili önemsizlik duyguları besliyorum çünkü bu çok geçici ve esasen bir son kullanma tarihi var, bu da onu uzaklaştırma ihtiyacı hissetmeme neden oluyor, bu yüzden ona bağlı değilim ve ona güvenmiyorum ve olmayacağım. üniversite için ayrıldığında bunalıma girdi. Sağlıksız olduğunu biliyorum ama ikimiz de ilişkiyi bitiremeyiz, çok bağlıyız. Bu noktada ne yapacağımı bilmiyorum. Her iki seçenek de bencilce, kendimi korumak ve sonuç olarak onu incitmek için ilişkiyi bırakmak ya da asla tamamen mutlu olmayacağımı bildiğim halde ilişkide kalmak ve sonunda onu bu yüzden uzaklaştırmak. Ben ne yaparım? İlişkiyi bitirip onu ve kendimi de incitmek mi yoksa gerçekten mutlu olamayacağımı çok iyi bilerek ilişkide kalmak mı?"
"İlişki tipi olduğumu düşünmüyorum. Ayrıca kadınlık seviyem konusunda da güvensizim.
Tanıştığım erkekler (iş/sosyal olarak) neredeyse hiç bekar değil. Tanıdıklarım ve tanıdıklarım, neredeyse her zaman aşık oluyorum ama bunu saklamak için o kadar çok uğraşıyorum ki sonunda benim iyi bir arkadaşım oluyorlar. Genellikle benden hoşlandıklarını açıkça belirtirler ama ben bunu umursamam. Rahat olmayı çok kolaylaştırıyorum, sırları ve hayat hikayelerini paylaşmaya başlıyorum ve aynısını yapıyorum. Ve işte burada batırdığımı biliyorum. Ayrıca dik başlı, küstah ve açık sözlü olduğumu düşünüyorum. Ben çok düşünceliyim. Ayrıca diğer kadınlar gibi feminen (kıyafet) değilim. Makyaj yapıyorum, sevimli saç modelleri yapıyorum, ruj sürüyorum, tırnaklarımı yapıyorum, takı takıyorum, parfüm koleksiyonum var vs. Ama etek, elbise, topuklu ayakkabı ve burnu açık ayakkabı giymiyorum. Bence hepsi çok güzel ama üzerimdeyken kendimi çok yabancı hissediyorum. Erkek fatma değilim, sadece süper kız gibi kıyafetleri sevmiyorum. Bir erkek arkadaşım, daha kadınsı ve itaatkar olsaydım, kendisinin ve diğer birçok erkeğin benimle çıkacağını söyledi.
Ayrıca, geçmişte benimle ciddileşmeyi reddeden birkaç erkekle çıktım. Beni romantik olarak ciddiye almıyorlar. Görünüşe göre takılmaya çalışacaklar (9/10 kez söndürmüyorum) ama özel bir şey yapmayacaklar. Gerçekten güvensiz hissetmeye başlıyorum. Deli miyim ve bunu bilmiyor muyum? Erkekler gerçekten sadece süper kadınsı kadınlarla mı çıkıyor? Çok mu arkadaş canlısıyım? Nasıl daha rahat olabilirim? Erkekler nelerden hoşlanır? Bir ilişki içinde olmak ve aşık olmak isteyeceğim bir yaştayım ama birinin beni benim yerime kabul edip etmeyeceğinden emin değilim. Acıma partisi için üzgünüm. Uzun zamandır bekarım, bunun benim hatam olduğunu kabul etmeliyim."
"Gizlenmenin bana öğrettiği gibi: zorunlu ""Bu aslında az önce oldu!""

Bu daha 10 dakika önce oldu ve utanç çok taze..

Soo burada, otobüste oturmuş müzik dinliyordum ve kaldırımda yürüyen köylüleri izlerken aniden ayakkabıma vuran bir şey hissettim.
Önümdeki bayanın eğildiğini görünce doğal olarak bir şey düşürdüğünü ve onu almasına yardım etmek için eğildiğini varsaydım.

Gördüğüm şey, plastik ağzı bana dönük, meyve sularını döken karton bir kahve fincanıydı. Plastik şeyine dokunmak istemiyordum ama ona yardım etmek istiyordum, beynim o kadar zekiydi ki ayağıma hafifçe ona doğru vurmasını söylemeye başladı. Yine plastiğe dokunmak istemedim çünkü bu onu daha da kirletecekti.

Bir anda duyguların patlaması ve ""ŞİMDİ YA DA ASLA YA DA HİÇ!"" Karşıdan karşıya geçmek istediklerinde sansasyon geyik olsun, ayağım bunun için gitti!

Bu muhtemelen güzel bayanın karton kupasını bir füzeye çevirdim ve onu ayaklarının arasından orta yola ve hattın aşağısındaki 6-ish Seets'e fırlattım. Hanımefendi dik oturuyor, bana ""ahbap, siktir git..."" gibi bir bakış atıyor, içini çekiyor ve kahvesini almaya gidiyor. Wich şimdi gözleri utandıran bir duvarla çevrilidir.

Muhtemelen iyi bayanım!"
"İşte burada. Terfi almama yardım eden bir patronum var. Birlikte yalnız zaman geçiriyoruz ve aile tarihi ve çocukluk gibi kişisel meseleler hakkında sık sık konuşuyoruz. genellikle kişisel ve savunmasız konulara giriyor.

Sorun şu ki, bana deli olmadığını söyleyen uzun süredir bir GF'si var. zaman zaman onu gündeme getiriyor. Evlenip çocuk sahibi olmasını istiyor. o da istemiyor değişmeyi sevmediği için kalabileceğini söyledi. onunla yaşamasına rağmen bana yalnız olduğunu söylüyor.

Ama aynı zamanda beni dinliyor... çokça... söylediğim şeyler hakkında düşünüyor ve onları hatırlıyor. (bunu herkesle yapıp yapmadığından emin değilim). o da ofiste arkamı kolladı ve beni desteklemek ve terfimi aldığımdan emin olmak için elinden gelenin en iyisini yapıyor. tonlarca tavsiye veriyor. bazen konuşmalarımız karamsar. Sık sık ona pek çok kişisel şey itiraf ediyorum ve o da bazen aynısını yapıyor. çok kişisel ve samimi hissettiriyor. bu konuşmalar karanlık ve yoğun olabilir. bazen bu duygular açıkça yüzümüze yazılır. Ayrıca benimle ofis dışında vakit geçirmek (öğle yemeği yemek) istedi. Bunu diğer patronlarımdan hiçbiriyle yapmadım.

geçen gün, bir çalışan arkadaşımın eğitimine yardım etmeye çalıştım ve çalışana karşı kibar ve nazik davrandım. ve patronum bana kızdı. (hiç yapmadığı) sert bir çıkış yaptı ve bana bipolar olup olmadığımı ve (yeni stajyerin önünde) bu kadar farklı ve mutlu bir insan olmak için nasıl değiştiğimi sordu. sonra geri tepti ve geri çekildi. ofisinden ayrılmamı istedi.

Patronumu seviyorum. O alındı, ama ona bir yakınlık hissediyorum. Benden hoşlanıp hoşlanmadığını veya benim üzerimde bir otorite ve akıl hocalığı duygusuna sahip olmaktan hoşlanıp hoşlanmadığını nasıl anlayabilirim? söylemenin bir yolu var mı???

lütfen yardım et. herhangi bir tavsiye yardımcı olur. Teşekkürler !!"
"Jill ve ben aynı arkadaş grubunu paylaşıyoruz. Aslında Russell'ı [25m] yaklaşık on yıldır tanıyorum. Jill, Russel'in ona aşık olduğunu düşünür ve ondan her zaman bir çeşit Herkülmüş gibi bahseder. Gerçekte, Russel ve ben geçmişte birlikte yattık ve yatmaya devam ediyoruz. Seks hayatımı insanlarla paylaşmıyorum ve Russ Jill'e ondan hoşlanmadığını, başka ilgi alanları olduğunu ve gerçekten soğukkanlı kalmasını tercih edeceğini söyledi.

Russ, Jill'i barbeküye davet etti ve bana ve diğer iki kıza (Megan ve Tina) (24f) söylemesini söyledi. Jill onlara söyledi ama ben söylemedim. Megan sonunda benden barbeküye gitmemi istedi ve bir şey yapıp yapmadığımı sordu. Russel'i aradım ve sordum, davetli olduğumu söyledi ve bilmediğime şaşırdı. Jill'e 3 hafta önce söylemişti, çünkü hepimiz çok yakınız (ve Jill, benim çok zaman geçirdiğim Megan'la yaşıyor).

Megan ve Jill'i barbeküye getirdim, beni onu takip etmekle ve onu utandırmaya çalışmakla suçluyorlar. Bütün gece Russ'la takılmaya çalıştı. Megan'la ben ayrılana kadar bana bağırmaya başladı, Tina onu sakinleştirmek için kaldı.

Bu konuda ne yapacağımdan emin değilim. Jill'den hoşlanıyorum ama onu benden bu kadar korkutan şeyin ne olduğundan emin değilim. Benimle neden böyle konuşabileceğini düşündüğünden emin değilim. Çatışmalarla pek iyi başa çıkamam. Ne oldu?"
"Bir hobi grubunda tanıştığım bir arkadaşım var ve onu son 5 aydır tanıyorum. Çok yakın falan değildik ama güz döneminin sonlarına doğru hobi grubumuz birbirine biraz sıkı sıkıya bağlı hale geldi ve içki içmek ve dans etmek gibi daha çok takılmaya başladık. Bazen dans ettiğimizde bana çok yaklaşırdı, ama ben daha yeni ayrılmıştım, bu yüzden bu kadar çabuk yeni bir ilişki peşinde koşacak havamda değildim.

Hafta sonu evimde küçük bir parti verdim ve insanlar çok sarhoş oldu. Sonunda çoğu insan ayrıldı ve o uzakta yaşadı, bu yüzden benim evime düştü. İnsanlar içerideyken dışarıda birbirimize sarılıyorduk ve onlar gittikten sonra dans etmeye başladık, bu da sevişmeye yol açtı ve o üstsüz kaldı, ama bundan öteye gitmedi. O gece de aynı yatakta yattık. Temel olarak, her zaman oldukça sessiz ve garip olduğum ve asla bu durumda olmadığım için şimdi ne olduğunu bilmiyorum. Çekici ama benim tipim değil, ayrıca son ilişkim harikaydı ama uzak mesafe nedeniyle bitti ve hala acıtıyor. Bunun hakkında konuşmak için arkadaşımla mı iletişime geçeyim yoksa görmezden gelip hiç olmamış gibi mi davranalım? Kampüste bu etkinliğe gidip gitmeyeceğini sormam dışında konuşmadım."
"Son bir buçuk aydır konuştuğum bir kız var. Şimdilik ona Haley diyeceğiz. Haley ile internette tanıştım ve ona çıkma teklif etmeye karar verdiğimde birkaç günden bir haftaya kadar konuşuyorduk. Sonunda makul bir bahaneyle randevuyu iptal etti, bu yüzden yeniden planlama konusunda benimle iletişime geçip geçmeyeceğini görmek için bekledim.

O yaptı.

Bu yeni randevuyu planlarken, Haley ilk başta TÜM doğru işaretleri gösteriyordu, temelde bana muhtemelen ilişki alanına doğru ilerlemeye devam etmem için onay veriyordu. Birkaç gün önce beni aradı ve benim gibi ayrılık köyünden yeni çıktığı için buluşmak istemediğini söyledi.

Konuyu kapattıktan sonra hayatıma devam ediyorum ki babam bir anda kalp krizi geçiriyor. Haley olayı sosyal medyadan öğrendi (ona söylemedim) ve sadece iyi dileklerini iletmek için değil, aynı zamanda söylemek için de beni aradı.

""Şu anda bir ilişkinin benim için doğru yer olmadığını hissetmeme rağmen, seninle konuşmaktan hala zevk alıyorum ve bunu yapmaya devam etmek istiyorum.""

Şimdi soru için. Bir sonraki hamlem nedir? Bir sonraki hamle var mı? Sadece kibar mı davranıyor yoksa tekrar çıkmaya hazır olduğuna karar verdiğinde/karar verdiğinde orada bir şeyler olabilir mi? Bunun yüzünden çok mu uykum kaçıyor?"
"Tamam, Reddit, buradaki bazı şeyleri açıklığa kavuşturmak için gerçekten yardımına ihtiyacım var.

22 yaşında, nispeten çekici bir kadınım. Erkek arkadaşlarım her zaman bana her zaman seks yapmak isteyen bir kız bulabilmeyi dilediklerini ve her erkeğin bana sahip olduğu için şanslı olacağını çünkü ben o tür bir kız olduğumu söylerler. AMA ne zaman cinsel bir ilişki içinde olsam (romantik bir ilişki ya da sadece çıkarları olan bir arkadaş durumu) adam ASLA benim kadar sık ​​​​seks yapmak istemiyor. Erkekler her zaman seks istediklerini söylüyorlar ve bunu kastetmiyorlar mı, yoksa her zaman benimle olmak istemiyorlar mı emin değilim.

Cinsel ilişkiye girdiğim her erkek, sahip oldukları en iyi şeyin ben olduğumu söyledi ve büyük çoğunluğu, şimdi kız arkadaşlarının yatakta daha iyi olmaları için bana yardım etmeye çalıştı. Elimde olsa aynı bir veya iki kişiyle günde EN AZ 3 kez, tercihen her gün 5 kez sevişirdim. Ve eğer seks yapamazsam, en azından onlara kafa vermeyi çok isterim çünkü bu beni de rahatlatabilir. Her seks döneminde rahatlıkla 6-7 orgazm olabiliyorum, bu yüzden onlardan çok fazla çaba istediğim söylenemez.

Temelde sormak istediğim şu: Erkekler sürekli seks yapmak istiyorum derken yalan mı söylüyor yoksa bende mi bir sorun var? Seks bağımlısı olmadığımı biliyorum (toplantılara katılmama rağmen) çünkü ortalıkta uyumam ve seks için *hiçbir şey* yapmaya istekli değilim - her zaman 4-6 aylık kuru dönemlere giderim Yatacak kadar ilgimi çeken birini bulamadığımda."
"Bir erkek arkadaşım var.. Belki 3 aydır demek istiyorum. Nispeten yakın bir zamanda (geçen ay içinde) beni en yakın arkadaşlarından biriyle tanıştırdı. Son 8 yıldır bir kadınla ilişkisi olan bir adam. Bugüne kadar tanıştığımız süre içinde, onunla hızlı arkadaş oldum, birbirimizin telefon numaralarını ve çeşitli oyun şeyleri için kimliklerini aldığımız noktaya kadar.

Geçmiş deneyimlerime göre ve duruma bağlı olarak başkaları için farklı olabileceğinin farkındayım, SO'nun arkadaşlarıyla iyi geçinmek genellikle iyidir, ancak hiç onun gibi birinin gün boyunca bana bu kadar çok mesaj göndermesini ve bunu yapmak istemesini duymadım. benimle bir şeyler yap SO'mdan daha fazla. Sürekli kısa mesajlar, işten sonra oyun davetleri... Sadece bunun hakkında ne düşüneceğimi bilmiyorum. Kız arkadaşı da bunları yapıyor ama görünüşe göre neredeyse her gece onu dışlıyor. Mesajlarda cinsellikle ilgili hiçbir şey değiş tokuş edilmiyor, ancak bir ton içeriden şaka yapma eğilimi var. Endişelenmeli miyim?"
"Bu yüzden. Arka plan. Ben [26K] bir adamla [26M] evliyim. Kız arkadaşım [29F] ile 3 aydır bu ikinci ilişkim var. Onunla en son eski sevgilisi onu terk etmeden günler önce tanıştım. Hemen ardından çocukların dediği gibi (...çocuklar hala bunu söylüyor mu?) 'satmaya' başladık. Şimdiye kadar, (sözde) sadece benimle çıkıyordu, ama bu açık bir ilişki, yani bir şeyler başlatmak için başka birini bulursa bu kapı açık.

Çılgın, duygusal olarak tacizci eski sevgili onu geri istiyor. Gf geçen ay eski sevgilisinin evinde kaldığı konusunda yalan söylüyor... eski sevgilisi harekete geçip onu öpüyor... O zamandan beri haftada bir takılıyorlar. Her takıldıklarında, eski erkek arkadaşı onu geri almaya çalışır ve/veya ondan seks ister ve/veya ben resimde olmasaydım tekrar birlikte olacaklarından emin olduğunu söyler. Gf, sadece arkadaş olmak istediğinde, sınırları koruduğunda ve zor bir dönemde eski sevgilisine yardım etmeye çalıştığında ısrar ediyor........

Kıskanmama izin verilmeyen çoklu bir şey olduğu için hissediyorum. Ama...orada kaldığı konusunda yalan söyledi. Bir araya geldiğimizde, ona defalarca eski sevgilisiyle arasını düzeltmek için daha fazla zaman isteyip istemediğini sordum. Sunulan alan. Zaman teklif edildi. Hatta ikimizi de aynı anda görmesini teklif etti. Beni istediğini söyledi, sadece beni. Bu yüzden. Bana göre bu eski, özgür dünyada çıkmayacağını söylediği tek kişiydi. Bütün bunlar hakkında ne hissettiğimi biliyor.

Yani internet, hayatımda tarafsız bakış açım olmadığı için sana mı dönüyorum? Bunu bitirmesi gereken aptal bir pislik miyim? Kıskançlığımı yenmeli miyim? Öyleyse nasıl? Eğer ısrar edersem ve ne istediğini anlamasına izin verirsem... ne kadar beklerim?"
"Yaklaşık bir buçuk yıldır bir erkekle çıkıyorum. Bir süredir ilişkiyi bitirmeye yönelik hislerim var (ve bundan ona bahsetmiştim). Şu anda yaz için farklı şehirlerde bulunuyoruz ama Eylül ayına kadar (ikimizin de okula gittiği) aynı şehirde olacağız. Eminim aramızdaki fiziksel mesafe şimdi yardımcı olmadı ama son zamanlarda birbirimizi ziyaret ettik ve eskisi gibi kıvılcımı hissedemedim. Birbirimizi çok yakında tekrar göreceğimiz uzun mesafe sırasında bitirmek korkunç mu? Bekleyip geri döndüğümüzde kurtulması için ona bir şans vermeli miyim? Sadece arkadaş gibi hissetmeye başlıyoruz.
Bir şeyleri bitirmek istemediğini biliyorum. Sıkışmış hissediyorum. Bu şehirde ilgimi çeken biriyle tanıştım. Kendimi suçlu hissediyorum ama zihinsel olarak bu ilişki bana bir süredir uzak geldi.

Beklemeli miyim emin değilim, genellikle bunu bizzat yapmam mı yoksa canımı sıkarak şimdi mi yapmam önerilir."
"Bazı bilgiler, bir işe başvuruyordum ve benden bir ön yazı, özgeçmiş ve yeni fotoğraf göndermemi istediler. Ancak bu bir modelleme veya eğlence şirketi değildir. Bu bir pazarlama stajyeri pozisyonu.

Mektubumu ve özgeçmişimi gönderdim ve gerçekten ilgilenirlerse benimle iletişime geçeceklerini hissettim.

Benimle iletişime geçtiler ama röportaj için değil fotoğraf için.

İş yasalarını kontrol ettim ve mankenlik veya eğlence pozisyonu olmadıkça fotoğraf isteyemeyeceklerini belirtiyor.

Fotoğraf göndermeyi kibarca nasıl reddederim? Hala işi istiyorum ama kaba olarak çıkmak istemiyorum. ""Onun yerine bir röportaj için gelsem nasıl olur?"" Yazmayı düşünüyordum. Ama bunu ona empoze etmem kabalık olur mu? Ve ""bir röportajı uzatmadan önce bir fotoğrafa ihtiyacımız var"" gibi bir şey derse, ona bu sorunun iş hukuku standartlarına uygun olmadığını söyleyebilir miyim yoksa ""uygulanamaz"" mı demeliyim?"
"Aslında bugün oldu!

Bu yüzden geçen hafta omzumdaki yırtık bir labrumu onarmak için ameliyat oldum. Çoğunlukla etrafta dolaşıyordum ve endişeli hissetmeye başlamıştım, bu yüzden biraz temizliğe başlamaya karar verdim.

Sonunda, iblis kedi çocuklarımın çöp kutularını barındırdıkları bodrum katımı temizlemek için harika bir fikir buldum. İlk etapta boşuna temizlemeye çalıştığım için, çöp kutusunu önceden yıkayabileceğime karar verdim.

Siktir git.

Artık zeki bir insan, çöp kutusunu çöp kutusuna ancak yarısını sürükledikten sonra güçlerinin sınırlarını görebilirdi.

ve küçük yaşlı bir bayandan onu atmama yardım etmesini istemek.

ben değil ama Bu boku aldım.

Casa de feces'i bodruma geri getirdikten sonra, bok, sidik ve diğer güzellikler de dahil olmak üzere, hala adil payına sahip olduğunu fark ettim. Bu sorunu çözmenin tek yolunun, onu tamamen suyla doldurmak ve kenarlarını eski bir bezle ovmak olduğunun farkındayım.
Bunun içeride olduğunu ve muhtemelen göğüs seviyesinde eski bir lavabo olduğunu unutmayın.

Kutuyu temizledikten ve sidik/bok suyu konsantrasyonumdan tatmin olduktan sonra, her şeyi kanalizasyona boşaltmak için yalnızca bir kolum olduğunu fark ettim. sorun yok tabiki
herhangi bir güçlük olmamalıdır.

Yanılmışım.

Dikkatli bir şekilde Shitanic'i yana yatırmaya başladıktan sonra, hemen tüm kontrolü veya planı kaybettim. Konteynerin tamamı bir anda devrilirken, sığ lavabonun bu basamaklı dehşet şelalesini tutmayacağını hemen anladım.
Hareket etmeyi düşünemeden, ama tesadüfen ağzımı açabilecek kadar yavaş bir şekilde, kedilerimin Eski Sadıklarından eski bir Deniz Ürünleri duyumları öğle yemeğiyle yüzüme tam olarak çarptım.
Tepeden tırnağa her tarafım iğrenç kıç sidiği ve bok suyuyla kaplı. Uzun süre marine edildikten sonra biraz Friskies tatma fırsatım bile oldu.

gözümde kaka hissedebiliyorum"
"Biraz arka plan: Ben 20 yaşındayım, o 21. Eski sevgilisini (üç yıllık) benimle aldattı. İşlerinin bittiğini söylediği için o sırada habersizdim. Ondan gerçekten ayrıldığı zamana hızlıca ilerleyin. Çıkmaya başlamadan önce uzun bir dönemden geçti ve bu süre zarfında en iyi ihtimalle yarım yamalaktı. Çıkmıyorduk ama dahil olmuştuk ve yakında çıkmayı düşünüyorduk. Ondan kız arkadaşım olmasını istememden bir hafta önce (gayri resmi olarak 4 aydır birlikteyiz) rastgele bir ortak arkadaşıyla buluşur ve sarhoş olur ve onu becerir. Sarhoş olduklarında yapacaklarını bilmediğini söylüyor ama bu çok saçma çünkü onunla konuştum ve o da uzun süre seks yapmayı planladıklarını söyledi. (Çıkmadığımız için bu büyük bir sorun değil ama yine de beni endişelendiriyor). Bunu, yakında ""bağlanacağını"" bildiği için yoldan çekmek için mi yaptı? Hoşlandığımı düşündüğü bir kızla konuşmadığım ve hatta genel yönüne bakmadığım konusunda tamamen anal, ancak, biz çıkarken sabahın 4'üne kadar tek başına takılabilir. önce becerdin Asıl sorum şu, ondan onunla takılmayı bırakmasını isteyerek ilişki sınırlarını aşıyor muyum? Yoksa hile yapma konusunda kötü bir sicili olduğu için (belli ki) bu çifte standardı uygulayarak alay mı ediyor? Ona güvenebilir miyim?"
"5 aydır birlikteyiz.

Her zaman sıska tarafta oldum. Büyürken hemen hemen anoreksiktim. Öğle yemeği parasını biriktirmek için öğle yemeğini atladım. Bunun yerine oyun oynamak için öğün atlardım.

Üniversitenin yarısında değişmek istedim. Spor salonuna gittim ve doğru yemeye başladım. 30 kilo aldım ve çok daha iyi görünüyorum.

Ve sonra kız arkadaşımla tanıştım. O benim ilkim. Tüm sıkı çalışmamın sonunda işe yaradığını hissettim.

Ancak ne zaman öğünleri kaçırsam veya bir süredir spor yapmasam, kendimi güvensiz hissederdim. Kendimi küçük ve sıska hissederdim. Arkadaşlarım kilo vermediğimi söylese de aynada gözle görülür şekilde daha küçük görünürdüm.

Ve güvensiz olduğumda, yapışırım. Kız arkadaşımın cılız olduğum için beni terk edeceğinden korkuyorum. Ve güvensizlik onu etrafta tutmaya yardımcı olmuyor.

Bir terapist için ne zamanım ne de param var.

Kendimi düzeltmek için ne yapabilirim?"
"Bugün, Danimarka'da bir üniversitede öğrenim görmem için teklif verildiğini söyleyen kabul mektubumu aldım. Zaten bir ay önce 250 $ malzeme ücreti ödedim.

Kız arkadaşımın kabul edilmediği ve şu anda çalışacak bir yeri olmadığı ortaya çıktı. Gerçekten yurt dışında okumak istiyorum ama onu bırakmak istemiyorum. Kayda değer olan şey, benim de yerel üniversiteye kabul edilmiş olmam, bu yüzden gitmeyi ya da kalmayı seçebiliyorum.

Ben gencim ve karar vermede kötüyüm, bu yüzden sizden belki benden daha yaşlı birinden tavsiye istemeye karar verdim. Tavsiye içinde teşekkürler."
"Şu anda Afganistan'da görevlendirildim ve askeri hayat evliliğim için oldukça zor oldu. Aklımdan çok şey geçiyordu ve neredeyse sınırda depresif diyebilirsin. Karıma öylece söyleyemeyeceğim pek çok şey var, özellikle bir sosyal ağ sitesi üzerinden ama ona yalan söylemem. Ona aklımda çok şey olduğunu ve eve gittiğimde ona her şeyi anlatacağımı söylüyorum. Bunun ötesinde bir anlamı olduğunu düşünmemiştim. Buradaki işim masa başı bir iş ve amirimden gerçekten eve ne zaman gideceğimize dair 15. söylenti hakkında bir telefon aldım. Bu yüzden karıma ""Aman Tanrım, artık umrumda değil!"" Daha sonra fark ettiğim şey, ondan hemen önce, ""Sanırım aklınızdan geçenleri biliyorum. Sizin konuşlandırmalarınız nedeniyle en iyi evliliğe sahip olmadığımızı biliyorum ama üstesinden geldik. vazgeçmek için çok fazla."" Tabii bunu gördükten hemen sonra kendimi düzeltmeye çalıştım. 2 kelime yazdım ve sonra birden bire elektrik kesintisi oldu. İnternetimiz saatlerce kesildi ve sanırım karım artık evliliğimizi gerçekten umursamadığımı düşünüyor. Sonunda geri geldiğinde, göndermek istediğim mesajı gönderdim ve özür diledim. bana hala mesaj atmadı..."
"Küçük bir arka plan: Yaklaşık 4 ay önce, 3 yıllık eski sevgilimden ayrıldım ve sadece konuşabileceğim ve son boşa harcanan 3 yılı kafamdan atabileceğim bir kız bulmak için OKC'yi kullanmaya başladım.

Durum şu ki, yaklaşık 3 hafta önce OKC aracılığıyla bir kızla tanıştım. Ve dürüst olmak gerekirse, ona tamamen aşık olduğumu düşünüyorum. O tam anlamıyla benim mükemmel eşim ve dürüst olmak gerekirse, daha önce bir kız için hiç böyle hissetmemiştim.

2 randevuya çıktık (son derece iyi geçti) ve 3'üncüsü geçen Çarşamba olacaktı ama migreni vardı. Ama bu migren devam etti ve onunla Pazar gecesinden beri konuşmadım. Eski sevgilimle çıkmadan önce, tanıştığım birkaç kız benzer ""hastayım"" bahaneleri kullandı ve benimle bir daha hiç konuşmadı. Bunun bu kız için geçerli olmasını istemiyorum ama bu bir olasılık mı?

Bu sabah nasıl hissettiğini ve bu gece dışarı çıkmak isteyip istemediğini öğrenmek için ona mesaj attım, ancak saat 12-2'ye kadar bir cevap beklememeliyim.

Biçimlendirme hataları için özür dilerim, telefondayım."
"Ben [F25] son ​​zamanlarda 2010'da yurt dışına taşınan eski bir arkadaşımla [ayrıca F25] iletişime geçmeyi düşünüyordum.

Ortaokul, lise ve sonrasında gerçekten yakındık (yaklaşık 10 yıldır arkadaştık) ama o sırada en iyi arkadaşıyla birlikte olmak için ülkeleri taşıma planları yaptığında biraz anlaşmazlık yaşadık.

Temelde onun gitmesi konusunda tartıştık. Birlikte bir yer kiralamak istedim, ona bundan defalarca bahsettim ve hatta yarısını ödemek için iş bulmasına yardım etmeye çalıştım.

Bir gün bana aniden yurtdışında yaşayan bir adamla internet üzerinden birlikte olmayı planladığını, ertesi ay ayrılacağını söyledi. Ona bunun kötü bir fikir olduğunu ve daha önce konuştuğumuz gibi kalıp benimle bir yer tutması gerektiğini söyledim. Daha sonra, onu BF'sinin peşinden koşmaya çalıştığım için kötü bir arkadaş olduğumu söyledi. Konuşmayı bıraktık, benimle tüm bağlantısını kesti ve o kadar.

Zaman geçti; Ailemin evinde eski lise eşyalarımı gözden geçirdim ve diğer arkadaşlarımızla ikimizin eski fotoğraflarına bakarken biraz duygulandım.

Bir şey diğerine yol açtı ve onu facebook'ta takip ettim. Görünüşe göre hala yurtdışında yaşıyor ve şimdi evli.

Şimdi onunla iletişim kurma konusunda bir yol ayrımındayım. Özür dilemek ve arkadaşlığımıza devam etmek istiyorum ama sanırım artık biraz geç. İlk etapta oraya giderek zamanını boşa harcadığını ima ettiğim için şimdi kendimi bir pislik gibi hissediyorum."
"Çıkalı yaklaşık 7 yıl oldu (liseden beri) ve onu ölesiye seviyorum. Farklı kolejlere gittiğimiz için her zaman bir tür uzun mesafe olayı yaşadık ama yaz aylarında birbirimizi görebildik. Ancak daha birkaç gün önce, onu mutlu edip etmediğimden emin olmadığını ve düşünmek için zamana ihtiyacı olduğunu söyledi. Bu beni gerçekten paramparça etti çünkü onun için elimden geldiğince değişmeye çalıştım (daha fazla temizlik yapmak ve daha az video oyunu oynamak gibi), ama gerçekten hiçbir şey olmamış gibi geliyor. Düşünmesi için ona yer vermeye çalıştım ama her zaman pes ettim ve onu benimle kalması için ikna etmeye çalıştım. Ayın sonunu düşünmek istediğini söylüyor ama onunla bir daha konuşmadan bu kadar uzun süre dayanabilir miyim bilmiyorum. Ne yapacağımı gerçekten şaşırdım çünkü onu kaybetmek istemiyorum ama onu mutlu etmek de istiyorum. Ne yapmalıyım?"
"Temel olarak, kız arkadaşım bazı akademik ve mali zorluklar nedeniyle istediği yüksek lisans okuluna giremeyebilir. Elinde olmayan bir veya iki dersi var ve bu dersleri tekrar almak istiyor. Ancak üniversite harçlarının bugün olduğu kadar pahalı olması onu zor bir duruma sokuyor çünkü daha iyi bir not için dersleri tekrar alamıyor. Dürüst olmak gerekirse, ona yardım edebilmeyi ve her şeyi ödeyebilmeyi dilerdim, ancak benim de artan öğrenim ücretlerim artı konaklamayı karşılamam gerekiyor.

Elimden geldiğince onu desteklemeye ve bu konuda ona yardım etmeye çalışıyorum ama yapabileceğim pek bir şey yok gibi görünüyor... Ya da en azından aklıma hiçbiri gelmiyor. Bu, şu anda ikimiz için de oldukça önemli bir stres ve mutsuzluk kaynağı. Neredeyse her gece bunun için ağlıyor, ayrıca sinirleniyor ve biraz soğuk ve mesafeli. Ona daha fazla yer veriyorum ve sadece bana ihtiyacı olduğunda orada oluyorum. Ama şu anda son derece işe yaramaz ve çaresiz hissetmekten kendimi alamıyorum ve bu muhtemelen şimdiye kadar yaşadığım en kötü duygulardan biri. İşleri biraz kolaylaştırmak, stresi biraz azaltmak için yapabileceğim bir şey var mı? Sadece tekrar gülümsemesini görmek istiyorum..."
"Merhaba, ne yapacağım konusunda tavsiye veya temelde herhangi bir şey arıyorum. Nişanlım, İsviçre'den hiç tanışmadığı başka bir adamla 'ciddi' uzun bir ilişki yaşıyordu. Liseden beri birlikteyiz ve her şey her zaman güzeldi ya da ben öyle sanıyordum. Bu diğer ilişkiyi tesadüfen keşfettim ve o zamandan beri üç aydır aralıksız kavga ediyoruz. Ay sonunda onu ziyaret edecek ve bu konuda tamamen 'kararlı'. Ne olduğunu bilmiyorum. Yeni yılları birlikte geçiriyoruz. Ondan iki saat uzakta yaşıyorum ve onu ziyaret etmeye çalışıyorum ve o beni ziyaret etmeye çalışıyor. Her gün konuştuk ve skype'ladık ama bu delicesine aşık ve aslında adamın ona söylediği her şeye inanıyor. Tamamen kayboldum, ondan benimle konuşmasını istiyorum ama telefonu kapatıyor veya beni tehdit ediyor."
"Benim hakkımda bazı arka planlar: Hayatım boyunca internette çıktığım için yerel olarak hiç bir ilişkiye başlamadım, bu yüzden nasıl ilerleyeceğim konusunda biraz kayboldum. Bir buçuk aydır 4 yıllık bir ilişkiden çıktım ve hayatıma devam etmeye hazırım ama sanki bu yeni kıza takıntılıymışım gibi hissediyorum. Ona çıkma teklif ederek harika bir arkadaşlığı mahvetmek istemiyorum ama şimdiden onunla aşırı derecede ilgilendiğimi hissediyorum.

İki hafta önce [tek kullanımlık için Amanda] kızla tanıştım ve şimdi birkaç kez takıldık. Ayrıca iki gün öncesine kadar aralıksız mesajlaşıyorduk (yanlışlıkla başka konulardan dolayı aşırı strese girdim ve bunu açtım). Resmi tarihler değil, birkaç ""buluşma"" yaptık. Gerçeği söylemek gerekirse, benimle ilgileniyor mu yoksa çok arkadaş canlısı mı anlayamıyorum.

İlk r/ilişki gönderisi, hatalar için özür dilerim"
"Son zamanlarda babam hakkında birkaç şey öğrendim ve şimdi onun sübyancı olduğunu düşünmeye başladım.

Üvey erkek kardeşlerim (Babamla akraba değil) daha gençken, meme uçlarını ıslık çalana kadar çimdikler ve sonra dururdu, annem bir şeyler söyler veya ona durmasını söylerdi ve bir kez onu döverdi. ayağını çekiçle ezdi ve gülmekten kendini işedi

Ayrıca bunu ve bana açıklanmayan başka şeyleri, yeğenlerine ve yeğenlerine gençken yaptığını da öğrendim.

Ayrıca, ben daha gençken hatırlıyorum, etrafımda porno okurdu / izlerdi, oldukça gençtim ama belli ki bunu hatırlayacak kadar yaşlıydım. (4 veya 5) Annem evdeyken asla yapmadı ve onun da bildiğini sanmıyorum.

Şu anda SO ve annemle yaşıyor, ne zaman ziyarete gelse (nadiren annemin onun gelmesinden hoşlanmaması nedeniyle), kızımın bezini değiştirmeye ihtiyacı olana kadar sürekli oturuyor, sonra beni takip edecek kreş ve izle.

Ne yapmalıyım?"
"Altı yaşındaki oğlumla bir oyun oynuyoruz, ona Google'da araştırması için bir konu veriyorum ve konuya göre temel bir rapor yazıyor veya çiziyor. Dün bir yere arabayla gidiyorduk ve şekillerden, piramit ile koni arasındaki farktan, yamuklardan, eşkenar dörtgenlerden, beşgenlerden, sekizgenlerden bahsediyorduk. Bunların hepsini biliyor, sorun değil. Bu yüzden işi daha da zorlaştırmaya çalışıyorum ve aklıma gelen tek şey bir dodecahedron.

""On iki yüzlünün ne olduğunu biliyor musun?"" Ona sordum.
""Hayır. Dodeca nedir... bir dakika ne dedin?"" diye cevap verdi.
""Do-dec-a-he-dron."" O anlayana kadar bunu birkaç kez tekrarladım. ""Eve vardığımızda benim için çizmeni istiyorum.""

Eve gidiyoruz, ona iPad'imi veriyorum, Google'a yazması için kelimeyi bir kağıda yazıyorum ve biraz çalışmak için ofisime gidiyorum. Boya kalemlerini ve kağıdını çıkarıyor. Yaklaşık 10 dakika sonra ağladığını duydum. Odasına giriyorum, yerde birkaç buruşuk kağıt parçası var ve o haykırıyor. ""BU, ŞİMDİYE KADAR ÇİZDİĞİM EN ZOR ŞEY!!!!""

Daha fazla kenarı olan bir sekizgen gibi basit, iki boyutlu bir şekil olduğunu düşündüm. iPad ekranına bakıyorum ve on iki kenarlı, ÜÇ BOYUTLU bir nesne görüyorum. Kahretsin, ben bir aptalım."
"Ben (K21) ve Erkek Arkadaşım (M23) 2 yıldır çıkıyoruz ve bu benim ilk ciddi ilişkim.

Biraz kiloluyum (5 ft 5 inç çerçevede 61kg/132lbs) ve bunu düzeltmek için önlemler alıyorum. Daha çok üniversiteye gitmemden kaynaklanıyordu ve şehrin her yerine yürüyerek gitmeme rağmen kilo vermeme yetmedi.

Sağlıksız yiyecekleri kesmeye, daha küçük porsiyonlar yemeye ve haftada 2-3 gün yüzmeye başladım. Sadece 2 hafta önce başladım ve bu yüzden görsel olarak pek bir etki yaratmadı, ancak diyet değişikliğinden sonra kendimi çok daha canlı hissediyorum. (Biri bana herhangi bir tavsiye verebilir veya beni yararlı alt dizinlere yönlendirebilirse, bu gerçekten yardımcı olacaktır!)

Sorun erkek arkadaşım. Beni olduğum gibi takdir eden ve hiçbir şey yapmam için bana baskı yapmayan bir erkek arkadaşım olduğu için ne kadar şanslı olduğumu fark ettiğimi söyleyerek başlamalıyım, onun bu özelliğini seviyorum.

Sorun şu ki, ne zaman kilo vermekten bahsetsem somurtuyor ve beni olduğum gibi sevdiğini söylüyor. 'Eğrilerimi' beğendiğini söylüyor ama tek gördüğüm gitmesi gereken şişmanlık. Kilo verirsem beni eskisi kadar sevmeyeceğinden korkuyorum.

Bu konuda onun desteğini çok isterim. Çok fazla kaybetmek istemiyorum, sadece 10kg/20lbs; ama güvenim için dünyalar kadar fark yaratırdı. Bunu görmesini nasıl sağlayabilirim? Beni çekici bulmasını istemiyorum ama şu anda kendimi seksi bulmuyorum. Lütfen yardım et?"
"Tamam işte anlaşma, Kasım ayından beri bu kıza mesaj atıyorum ve oldukça yakınlaştık. Benden hoşlandığını biliyorum ve ona çıkma teklif edersem kesinlikle evet diyeceğini biliyorum.

Burası karmaşıklaşıyor, başka bir kız var. Onu anaokulundan beri tanıyorum ve bu yıl ona karşı ""hisler"" geliştirdim. Benden bu şekilde hoşlanıp hoşlanmadığı hakkında hiçbir fikrim yok, cilveli falan davranıyor ama kız arkadaşlarına da böyle davranıyor.

Bu yüzden şimdi gerçekten hoşlandığımdan ve kesinlikle bir şansım olduğundan emin olmadığım bir kıza mı yoksa gerçekten hoşlanıp başka seçeneğim olmayabileceğim bir kıza mı gitmeliyim hiçbir fikrim yok."
"Bu yüzden sıkışıp kaldım ve ne yapacağımı bilmiyorum. Çözüm istemiyorum sadece fikrini soruyorum.

Bu kızı yaklaşık 6 aydır görüyorum ve iyi başladı. İşsizdi ve aktif olarak iş arıyordu ve düzenli egzersizle sağlıklı bir yaşam tarzı yaşıyordu. O iyi bir kız ve arkadaşlarım onu ​​seviyor ve onunla iyi anlaşıyor.

Daha önce kötü biten bir ilişkisi vardı ve partneri tarafından tacize uğradı. Depresyonunu tedavi etmek için ağır ilaçlar kullanıyor ve bazen kesinlikle sebepsiz yere saatlerce ağlıyor. Onu rahatlatmak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum ama bunun nasıl bir his olduğunu anlamak benim için zor çünkü hiçbir zaman gerçekten kötü bir depresyon hissetmedim.

İş aramasına yardım ediyordum ama şimdi denemiyor bile. Geçmişte kendine zarar verdi ve sol kolunda kötü bir yara izi var. Ayrıca egzersiz yapmayı bıraktı ve kilo aldı ama hala onunla ilk tanıştığım zamanki nazik insan.

Onunla iş ve egzersiz hakkında konuştum ve kilosundan bahsettiğimde üzülüyor ve iş hakkında sorduğumda hala baktığını söylüyor. Sıkıldığı için işteyken bana her gün en az 40-50 kez mesaj atıyor. ""Beni bırakmayacağına söz ver"" ve ""sensiz ne yapardım bilmiyorum"" gibi şeyleri çokça söylüyor.

Ailesiyle de konuşmayı denedim ama onu çok fazla besliyorlar ve sorunun nedeni olabileceğini düşündüğüm hiçbir şeyi yapması için onu zorlamayacaklar.

Benden 2 günden fazla ayrı kalırsa üzülür ve bunalıma girer. Özel ve iş hayatımı etkilemeye başlıyor ama dürüst olmak gerekirse, ondan ayrılırsam kendine zarar vereceğinden veya ilaçlarını bırakacağından korkuyorum. Dürüst olmak gerekirse ondan çok hoşlandığım için ayrılmak istemiyorum. Ben sadece ona yardım etmek istiyorum ama o kendine yardım etmezse bunu nasıl yapabilirim?"
"[Önceki yazı](

---

Ben de geçen hafta telefonuna ondan bir mesaj geldiğini gördüğüm için tekrar burnumu soktum.

Geçen Cumartesi gecesi, saat 22: 00'den hemen önce ona birdenbire ""Bu gece ne yapıyorsun?"" Diye mesaj attı. Bu, ona en son mesaj atmasından bir hafta sonra ve cevap vermedi. Bu, benimle olmadığı zaman 20 dakikalık bir boşluktaydı. O da sarhoştu.

Daha sonra kısa bir süre sonra saat 22: 00'de benimle buluştu, bu yüzden gecenin geri kalanında mesajlarının hiçbirine cevap vermedi / çalışamayacak kadar sarhoş oldu ve onu eve götürmek zorunda kaldım.

Metinlerinin geri kalanı, son metin sabah 1'de olmak üzere, ondan buluşmasını istemekle ilgiliydi. Bu, ben hala ayaktayken ve telefonu masanın üzerindeyken mesajı gördüğüm zamandı. Bu aşamada daha fazla gözetlememeye karar verdim.

O zamandan beri mesaj atmadı.

Bunların hepsini biliyorum çünkü dün gece gözetlemeye karar verdim çünkü o zamandan beri beni rahatsız ediyor. Dün gece körü körüne sarhoş oldu, bu yüzden eşim ve onunla sokakta buluşup eve gitmesine yardım etmem gerekti. Boş hafıza sarhoş modundaydı. Hem de bir iş gecesinde. Bu da bana wtf'nin onunla devam ettiğini düşündürdü, bu yüzden bayıldığında gözetledim.

Ayrıca birkaç hafta önce bana söylediği bir şeyi hatırladı, dedi.

""Geçmişteki erkek arkadaşlarımla birlikteyken diğer erkeklerle mesajlaşırdım, çünkü temelde sıkıldım, ama seninle yapmak zorunda değilim çünkü sen çok eğlencelisin"" ya da onun gibi bir şey.

Ve bunun aklımın bir köşesinde olduğunu, güvensizliğime katkıda bulunduğunu söylediğinden beri ve bu tür davranışların başlangıcının bu mu olduğunu düşünmeme neden oluyor.

Sanırım güvenmediğim konusunda haklısın. Ve ben de itiraf etmeliyim. Davranışları ve güvensizliklerim nedeniyle şu anda ona o kadar güvenmiyorum."
"Eski sevgilim duygularını kaybettiği için benden ayrıldı. Bana bunun iyi bir ilişki olduğunu ve duygularını kaybetmemeyi dilediğini, ancak doğru olanı yapması ve sadece benim iyiliğim için ortalıkta dolanmaması gerektiğini söyledi, bunu anlıyorum ve yapmadığına minnettarım.

Eski sevgilim ve ben hala neredeyse her gün konuşuyoruz ve geçenlerde ona 'şarkılarımızdan' birinin fotoğrafını komik bir başlıkla birlikte gönderdim. Bana neredeyse anında üzgün olduğunu ve beni çok özlediğini söyleyerek mesaj attı, ancak yine de hiçbir duygusu yok, bu yüzden tekrar çıkamayacağız.

Sorum şu, bu duyguları nasıl yeniden başlatabilirim? Ben de onu özlüyorum ve keşke ayrılmasaydık, bu yüzden onun duygularını tekrar yakalamasını sağlamak istiyorum ama bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum, özellikle de deneme fikrini reddediyor gibi göründüğünde?"
"Büyük bir felsefi/bilimsel tartışmaya girmek istemiyorum. Benim öğrenmek istediğim kişisel görüşünüz ve deneyiminizdir.

Bir hocamız, çalıştıkça beynimizin değiştiğini söylüyor. Çalışmaya devam edersek, yeni şeyleri daha hızlı öğrenebileceğiz ve daha fazla bilgiyi özümseyebileceğiz. Örneğin, birisi biyolojide kötüyse ve zamanını ve çabasını harcıyorsa. Sonunda bunda ustalaşacak ve yeni konuları başlangıçta olduğundan daha hızlı öğreneceklerdir.

Bunun doğru olduğunu umuyorum. Üniversiteye yeni başladım ve zorlanıyorum. Çalışma tekniklerimi değiştirebilirim ve çaba ve zaman harcamaya hazırım. Ancak beni endişelendiren, daha ilk yılımda olmam. Bu seviyede mücadele edersem 2., 3. veya 4. yılımda ne olacak? Tembellik etmekten ve televizyon izlemekten başka bir şey yapmadığım yılların beynime zarar vermiş olabileceğinden korkuyorum. Beynim bir süre sonra yeni bilgileri emmeyi bırakıyor ve başım ağrıyor.

Her iki durumda da önümüzdeki 8 ayı sınıfıma tam zamanlı bir iş gibi davranarak geçireceğim."
"Merhaba Reddit,

Şu anda biyoloji alanında lisans eğitimi alan 2. sınıf öğrencisiyim. Lisedeyken eczacı olmak istediğimi sanıyordum ama biyografinin pek bana göre olmadığını fark ettim. Güz döneminden sonra, biyoloji fakültesi altında ikinci kez akademik gözetim altında olacağım. Bir yanım gerçekten dik kafalı ve geçmişte akademisyenlerime aldırış etmemem nedeniyle, diz çöküp önümüzdeki 3 yıl boyunca dünyayı dışlamazsam artık rekabetçi bir not ortalamasına ulaşamayacağımı kabul etmek istemiyor. Gerçekçi olarak, bunun olacağını sanmıyorum. Biyoya biraz ilgim olsa da, ona karşı hiçbir tutkum yok.

Ailem bana bunun sıkı çalışmayla mümkün olduğunu söyleyip duruyor ve onlar çok büyük bir destek ve motivasyon kaynağı oldular, ama onlar dışında biyolojik olarak kalmak için hiçbir motivasyonum yok. Ailem bana her zaman fırsat varken iyi bir üniversitede okuduğum için mümkün olan en yüksek başarıları hedeflemem gerektiğini söyler ve onlara katılıyorum. Ama bunu biyografi altında hedeflemeli miyim bilmiyorum. ""Paranın olduğu yer orası"" olduğu için kalmamı ve tıp alanında yer almamı gerçekten istiyorlar. Bir aileyi geçindirmek için paranın ne kadar önemli olduğunu bildiğim için onlarla bu konuda tartışmıyorum ama tıp alanına uygun olmadığımı da biliyorum.

Her zaman gerçekten istediğim ama pratik olmadığını bildiğim için kilitlediğim şey öğretmen olmaktı. Lise öğretmeni olmak benim için sorun değil ama kimsenin yardımı olmadan kendimi geçindirebilmek istiyorum. Onların maaşıyla yapabilir miyim bilmiyorum. Son zamanlarda bu soruna kendimi olduğu kadar ailemi de mutlu edecek bir çözüm buldum. Benim fikrim, tutkulu olduğum bir konuda profesör olmak. Peki ne yapmalıyım? Felsefeye veya beşeri bilimlerdeki bir şeye geçmeyi düşünüyorum. Bunu yaparsam kesinlikle daha mutlu olacağımı biliyorum ve bu alanda bilime karşı daha başarılı olduğumu görüyorum. Ayrıca burada hikayesini benimle paylaşmak isteyen profesörler var mı? Başkalarından gelen ipuçları ve tavsiyeler de takdir edilecektir."
"Merhaba Reddit,

Ev yenileme düzenlemeleri söz konusu olduğunda oldukça katı olabilen bir kasabada yaşıyorum. Bungalomuzun ikinci katı biz taşındığımızda bitmişti ama kötüydü. Bir banyo, iki çatı penceresi eklemek ve biraz dolap alanı olan bir ana süit yapmak için düzgün bir şekilde yalıtmak istedik.

Ancak müteahhitimiz, belediyenin döşeme kirişlerimizi 12x6'dan 12x10'a yükseltmemizi istemesinden korkuyor. Döşemeyi yükseltmemiz gerekirse, bu, işi katlanarak daha pahalı ve zaman alıcı hale getiriyor -- muhtemelen bizim fiyat aralığımızın dışında. Ancak bu yenilemeler olmadan evimiz bizim için yeterince büyük değil ve bir satışta para kaybedebiliriz.

Bu yüzden müteahhit ve ben bazı planlar yapıyoruz ve bunları Noel'den sonra kasabaya sunmayı planlıyoruz. Katları sormuyoruz çünkü herhangi bir kırmızı bayrak kaldırmak istemiyoruz -- sadece sıvışmayı ve onay almayı umuyoruz.

Peki onay almazsak kiminle konuşacağımız, yalvaracağımız veya rüşvet vereceğimiz konusunda tavsiyesi olan var mı? Hiç kimse bu tür şeylerden avukatlık yaparak kurtuldu mu? Seçeneklerim nelerdir?"
"Nişanlımla 2 aydır nişanlıyız ve 6 yıldır birlikteyiz. Birbirimizle yaşamakta hiçbir sorunumuz yok ve birbirimizden çok memnunuz.

Şu anda onun evinde yaşıyoruz ve ipoteğinin yarısı kadar kirasını ödüyorum. Diğer tüm masrafları paylaştık. Bu düzenleme benim için sorun değil ama evlendikten sonra tüm mülklerin karşılıklı olarak sahiplenileceğini ummuştum. O yapmaz.

Evini sadece kendi adına tutmak istiyor ve ipoteğine% 50 katkıda bulunmaya devam etmemi istiyor. Sanki hayatımız yerine onun yedek planına para koyacaktım ama evin tamamen ona ait kalması konusunda kararlıydı. Ayrıca, boşanma durumunda evi elinde tutacağını söyleyen, ancak evlilik sırasında kazanılan öz sermayenin% 50'sini alacağımı garanti eden bir evlilik sözleşmesi yaptırmak istiyor.

Boşanmaya karşı koruma istemeni anlıyorum ama bu bana haksızlık gibi geliyor. Burada bir bakış açısı arıyorum. Evlendikten sonra ipoteğe% 50 katkıda bulunmamı ve karşılıklı olarak sahiplenmememi istemesi makul bir talep mi?"
"Yani 21 yaşındayım (Erkek). Benden oldukça yaşlı olan bir iş arkadaşıma karşı hisler beslemeye başladım. Benimle flört ettiği izlenimine kapılmıştım, bu yüzden ona çıkma teklif ettim. Çok tatlı olduğumu söyledi ve numarasını aldım.

Bizimle çalışan bir arkadaşım, ilgimi çeken bu bayanın ona ""Umarım o (Ben) onun için çok yaşlı olduğumu sadece arkadaş olarak düşünür"" dediğini söyledi. Bunu birkaç gün sonraya kadar fark edemedim. O zamana kadar ona çoktan mesaj atmıştım ve içki almak için müsait olduğunda bana haber vermesini söylemiştim. Tamam diyen bir cevap aldım, bu yüzden altın olduğumu düşündüm.

Bu noktada, benden ne zaman içki içmemi isteyebileceğini görmek için bekleme oyununu oynuyorum. Bir hafta daha bir şey söylemezse, belirli bir tarihle bir kez daha sormalı mıyım? Kısmen arkadaşıma söylediği söz yüzünden peşine düşmeye devam edip etmeyeceğimden emin değilim. Henüz ona olan çekim duygularımı ifade etmedim. Şimdiye kadar yapardım ama korktuğum tek şey kendini tuhaf hissetmesi. Herhangi bir tavsiye harika olurdu!"
"Ben genellikle uzun vadeli bir ilişkiden uzun vadeli bir ilişkiye arada fazla flört etmeden geçen bir tipim. Bir süre gündelik flört olayını deniyorum. Ben 26f, ortalamanın üzerinde bir çekiciliğim var (bence, ama yine de kendime güvenim oldukça düşük).

Birisi bu adama (benim için neredeyse bir yabancı, sadece geçerken tanıştık), onun sevimli olduğunu düşündüğümü söyledi ve bana vermesi için arkadaşıma telefon numarasını verdi. Ertesi gün ona mesaj attım ve birkaç gün boyunca birkaç kez mesajlaştık. Bazı ortak noktalarımız var gibi görünüyor.

3. günden sonra, bir ara bir şeyler içmek isteyip istemediğini sordum... cevap yok. 24 saattir telefonunu kullanmadığına inanmakta zorlanıyorum.

Neden bana numarasını verdi, karşılıklı güzel mesajlar attı, sonra yüz yüze sohbet etmek istediğimde beni askıda bıraktı? Sadece bana değil mi?"
"Herkese merhaba, buradaki ilk poster, ama bana gerçekten yardımcı olabileceğini bildiğim tek yer olarak size geliyorum, bu yüzden şovla devam edin.

Ben bir erkeğim ve bir kadınla 3 buçuk yıllık bir ilişkim var, ikimiz de 19 yaşındayız ve birkaç güve tarafından ayrıldık ve şu anda uni'de yaşıyoruz. Şu anda ayrı dairelerde yaşıyoruz, ancak bundan önce neredeyse aynı dairede yaşıyorduk (banyolu 1 oda), bunun muhtemelen duruma yardımcı olmadığını biliyorum.

İlişkimiz geçmişte diğer insanlar hakkında paranoyak olduğu için bazı sorunlar yaşadı ve bu yaklaşık 6 ay sürdü ve sonunda bir danışman ve kendi kendine yardım kitaplarının yardımıyla her şey çözüldü. Bir süre iyiydik, birlikte çok zaman geçirdik ve her şey yolunda gidiyordu, ta ki yakın zamana kadar işler kötüye gidene kadar.

Erkek arkadaşlarla biraz paranoyak oldum, çünkü aniden tek bakış açısı arkadaşlarına yönelik gibi görünüyor, sadece arkadaşlarından bahsediyor ve görünüşe göre her zaman telefonunda. İlişkimiz ihmal ediliyor, birbirimizle ""kaliteli"" zaman geçiriyoruz (aktiviteler, filmler, vb.) Ve seks, arada 1-2 ay olmak üzere tamamen pencerenin dışında. Ayrı odanın yeniden biz olmamıza yardımcı olacağını düşündüğümüz için ortak bir seçimle kendi daireme geri taşındım. Bunun hakkında konuşuyoruz ve ilişkimizin başlangıcındaki paranoyayla kendini affedememekle ya da konuşmalar ve tartışmalar sırasında nasıl bağırıp küfretmesiyle ilişkide yanlış yaptığını hissediyor.

Bunun yanı sıra ailesinin birkaç sorunu vardı, daha dün babasının kalp krizi geçirmesi ve annesinin birkaç ay önce onu aldattığını öğrenmesi.

İşte soru /r/, bu ilişkiyi nasıl düzeltebilirim ve bunu yapmak için doğru yolda mıyız?"
"Erkek arkadaşım (19) ve ben (19) bir yıldır birlikteyiz. Birkaç kez büyük kavgalar yaşadık ama onları çözdük. İkimiz de birbirimizi çok seviyoruz. Bana sürekli hayatının aşkı olduğumu ve rüyalarındaki kızdan daha iyi olduğumu söyleyip duruyor.

Dün sadece konuşuyorduk ve başka biriyle olmayı hayal edemediğini ve hayatının aşkını bulduğunu ne kadar sevse de biraz üzgün olduğunu çünkü o zaman başka boktan şeyler yaşayamayacağını söyledi. iyi bir tanesini takdir etmeden ve hak etmeden önce kız arkadaşlar. Bunu söylediğinde, şaşırdım. Korktum ve bu beni çok incitti. Bunu söylediği için özür diledi ve üzgün olduğunu ve beni çok sevdiğini söyledi ama bunu söyledikten sonra artık onun hakkında nasıl hissedeceğimi bilmiyorum. O ne olmamı istiyorsa o olmak için elimden geleni yapıyorum. İyiyim, ilgiliyim, sevgi doluyum, okul, geleceğim ve kendimiz hakkında ciddiyim. Onu üzerime düşürene kadar ben de öyle sanıyordum. Bununla ilgili ne hissetmeliyim? Ona tutunmaya devam mı etmeliyim yoksa ""boktan kız arkadaş"" deneyimini yaşamasına izin mi vermeliyim (bu onu sonsuza kadar bırakmak anlamına gelir)?"
"Ben 30m ve 4 yaşındaki kız arkadaşım 23f birkaç gün önce ayrıldık. 4 yılın tamamında çıktık. Yaklaşık 3 yıldır aralıklı olarak birlikte yaşıyoruz. Genellikle yaklaşık 8-11 ay gidiyoruz ve sonra ilgimizi kaybediyoruz, sonra bir ay kadar sonra tekrar bir araya geliyoruz. Başlangıçta güven sorunları yaşadık ama ikimiz de çok şey aştık ve güven yeniden inşa edildi.
 Mayıs ayından bu yana yaklaşık 6 aydır tekrar çıkıyoruz. Bu altı ayda iletişimimiz %100 daha iyiydi ve en iyi zamanlardan bazılarını yaşadık.

 Yaklaşık 1 1/2 hafta öncesine kadar .. O mesafeli davranmaya başladı ve karşılığında ben de aynı davranışı yansıttım ve ben de uzaklaştım. İşler hızla kötüye gitti, bu yüzden bir konuşma başlattım ve karşılıklı olarak mutsuz olduğumuzu kabul ettik .. Ama duygusal olarak aldattığını kabul ediyor ama bu daha fazlası değil ve ayrılmak istemediğini söylüyor. Ama güvenin kırıldığına karar verdim. Ve artık bununla uğraşamayacağımı söyle. Bir m2m kira sözleşmesindeyiz ve nether dairemizi tek başına karşılayabilir. Çok az temasımız var. Onun orada olduğunu bildiğim halde evimizden uzak duruyorum ve o da aynısını yapıyor. Çok stresli ve bununla nasıl başa çıkacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Bunun olmasını hiç beklemiyordum. En kötüsü canımı yakmıyor ama birlikte sahip olduğumuz onca şey yüzünden benim için zor. Ayrılıyorsak, bunun BT olduğunu hissediyorum. Desteğe ihtiyacım var."
"Herkese selam,

Kolejden bir sınıf arkadaşımla yaşam koşulları hakkında konuştuktan sonra, oturacak bir daire aramaya çıktık. Kesin bir sonuca varamadık ama daralttık.

Sorun şu ki, yakın zamanda birkaç arkadaşımın bir oda arkadaşına ihtiyacı olduğunu öğrendim ve ev aramada onlara katılmamı istiyorlar.

Arkadaşlarım için hiçbir şey değişmez değil, ama asıl adamı hayal kırıklığına uğratmam gereken bir noktaya gelirse, bunu onu incitmeden nasıl yapacağımdan emin değilim.

Onunla bir an önce konuşmak istiyorum ama bunu onu üzmeden nasıl yapacağımdan emin değilim. Buna en iyi yaklaşım nedir?"
"Genel olarak çok endişeli bir insanım, bazen takıntılı bir dereceye kadar.

İki yılı aşkın süredir seks yapmadan birlikteyiz. İlk başta çok gençti (14) ve şimdi stresten uzak olduğu bir zaman istiyor, böylece rahatlayabilir ve başka hiçbir şey için endişelenmesine gerek kalmaz. Olayın kendisi, sınavlarını bitirdikten yaklaşık bir ay sonra gerçekleşecek. Birlikte olduğumuz süre boyunca bunu şimdi ve sonra düşündük ama her zaman beklemeye karar verdi.

Şimdi artık ertelenmiyor. Ve benim için İŞKENCELİ bir bekleyiş olsa da (onun gibi biriyle birlikte olmak buna değer), birdenbire... oldukça ani ve ani geldi.

Tanrı biliyor ya bunu istiyorum ve kesinlikle daha fazla beklemek istemiyorum ama aynı zamanda bu olana kadar nasıl tamamen hazır olacağımı da bilmiyorum.

Entelektüel düzeyde bunun o kadar da önemli olmadığını anlıyorum. Sadece seks, değil mi? Ama duygusal olarak bundan çok daha fazlası gibi görünüyor.

Ve bunun onun için olduğunu biliyorum. Bu konuları tartışmaya çok açığız. Onun için bu gerçekten çok önemli; bekaretini sadece bir kişiye verebileceği bir şey ve bunun anlamlı olmasını istiyor. Kendisinin daha önce hiç olmadığı kadar mahrem bir parçasını paylaşıyor.

Onu anlıyorum ve hatta ona katılıyorum. Ancak bu tür bir duruma baskı ekler. Her şeyi batırıp ilk seferinde hatırlamak istemeyeceği bir şey yapmak istemiyorum. Ve bunun için endişelenmenin, bunun olma olasılığını artırıp artırmayacağını bilmiyorum.

Burada ne sorduğumdan bile emin değilim. Mümkün olduğu kadar onun hakkında konuşmak için bir şans sanırım; kız arkadaşım dışında tek sırdaşım aseksüel ve bu nedenle burada fazla bilgi veremez. Ama gerçekten endişelenecek bir şeyim var mı? Bunu ne kadar berbat edebilirim? Ve kesinlikle, kesinlikle yapmamam gereken bir şey var mı?"
"26 yaşındayım ve kız arkadaşımla (24) yaklaşık 1 1/2 yıldır çıkıyorum ve son birkaç aydır bana sadece bir kez takılmak isteyerek vurdu.

Genelde ondan dışarı çıkmasını isteyen hep ben olurum. Çoğu zaman ben de ona sorduğumda takılmak istiyor ve çok çalıştığı için bana zaman ayırdığını biliyorum. Sorun benden kaçması değil, sadece nadiren önce bana soruyor.

Bir fark yaratacaksa, aynı zamanda onun ilk ciddi erkek arkadaşıyım. Benden önce sadece birkaç ay süren birkaç tane vardı ve aynı zamanda seks yaptığı tek kişi benim, bu yüzden benimle takılmamı isteyerek beni sinirlendirebileceğini düşünüyor mu merak ediyorum.

Başka biriyle görüşmesine gelince, bunu yapacak türden bir kız olmadığı için bunun pek olası olduğunu düşünmüyorum (son sözleri her erkek ünlüdür, değil mi?). Hala çok iyi anlaşıyoruz ve birlikte geçirdiğimiz süre boyunca birkaç küçük sorun dışında gerçekten herhangi bir sorun yaşamadık. Hatta son zamanlarda beni ailesiyle daha fazla yakınlaştırıyor."
"Nişanlım ve ben (24 ve 25) yakın zamanda Philadelphia'da bir C mahallesinde bir yatırım amaçlı gayrimenkul satın aldık. Maliyeti 70 bin, piti 489, ayda 1250 kira topluyoruz. Nakit akışı oldukça iyiydi, kira almakta hiç sorun yaşamadım ve bir tahtakurusu sorununun yanı sıra bakım sorunu da yoktu.

Pazar günü nişanlımın büyükanne ve büyükbabasıyla öğle yemeği için dışarı çıktık. Onlar yaşlı, zengin eşek arıları. yukarı çıkarken, nişanlımın annesi onlarla (ailelerinin diğer iki üyesiyle) en son öğle yemeğine çıktığında büyükbabasının kiralık mülkümüzle ilgili bir kriz geçirdiğinden bahsetti.

 Nişanlımın ailesinin Port Richmond'da (Philly mahallesi) bir mülk satın almamıza ""izin vermesine"", bunun suçla dolu bir cehennem çukuru olmasına ve başımızın üstünde olmamıza şaşırmıştı. Görünüşe göre diğer iki aile üyesi onu sakinleştirmek zorunda kaldı, çünkü ikisi de Port richmond'a daha aşinaydı ve Hamptons olmasa da korkunç bir yer olmadığını ve soylulaştırmaya başladığını biliyorlardı.

Benim asıl sorunum, büyükbabasının esasen ikimizin de yoğun bir şekilde araştırdığımız ve iyi çalıştığımız bir karara saldırması, ikimizin de onu savunmak veya ona somut gerçekleri vermemek. Aslında biz orada olmadan bunun nasıl ortaya çıktığını anlamakta zorlanıyorum. Ben mi fazla tepki veriyorum yoksa o çizgiyi mi aşıyor?"
"Ben bekar bir anneyim. Nafaka almıyorum ve işim bana ayda yalnızca bir kez ödeme yapıyor, bu yüzden tahmin edebileceğiniz gibi ayın sonuna doğru oldukça sıkışık hale geliyor. Kredi kartlarını ödeme ve birikim yapma sürecindeyim (bu denizaltıda pusuya yattığım için teşekkürler). Aylık faturalarımın yanı sıra kızım için bir 529 planına, vadeli hayat sigortasına ve bir emeklilik fonuna katkıda bulunuyorum. Harcamalarımı çok dikkatli bir şekilde bütçelendiririm ve genellikle kendime yalnızca küçük masraflar ve biraz da eğlence için biraz hareket alanı bırakırım.

Geçen gün, çek hesabımda tam olarak 0 dolarlık bir bakiye bırakmama neden olan birkaç harcamam oldu. Ayın 1'inde ödememi alana kadar bankama vuracak başka bir şeyim olmadığını biliyordum, bu yüzden ihtiyaç doğarsa onu bırakıp para aktarayım dedim.

Bugün beklenmedik bir masraf için bir çek yazmak zorunda kaldım ve bunu karşılamak için hemen internete girdim, ancak bankam çek hesabımı kapatmıştı!! Tamamen şaşırdım! Havale yapmama izin vermediler ve şubeye gidip para yatırmam gerektiğini söylediler ve o zaman bile hesabın tekrar açılmasının 3 iş günü sürebileceğini söylediler.

Bu yaygın bir uygulama mı? Elbette çekin iade edileceğinden endişeleniyorum. Gerçekten üzgünüm ve şimdi ne yapacağımdan gerçekten emin değilim. Birkaç yıl önce satın alındıklarında bu bankayla (Nevada Eyalet Bankası) birlikteydim ve geçiş sürecinde ve tüm rahatsızlıklarında onlara bağlı kaldım. İhtiyaçlarıma ve durumuma daha iyi uyacak başka bir bankaya geçmenin zamanının geldiğini düşünüyorum. Ne düşünüyorsun PF? Başka bir banka önerebilir misiniz? Metin duvarı için zorunlu özür. :)"
"Harika, güzel bir kızla 8 yıllık bir ilişki içindeyim. Birlikte büyüdük ve ikimiz de birbirimizi seviyoruz. O evlenmek istiyor, ben de evlenmek istiyorum ama çok uzun zamandır bu konuda endişeleniyorum.

Fiziksel olarak daha uyarıcı bulduğum diğer kadınlarla birlikte olmak için gizli bir arzum var. Bir kadın vücudunda orta ila daha büyük göğüsler ve daha fazla et takıntım var. Kız arkadaşım çok minyon ve zayıf. Güzelliğini tanıyıp kabul etsem de, çoğu zaman yakınlığımızdan memnun değilim. Bu benim bir sırrım ama ben sekse ilgi duymadığımda, bazen porno izlemeyi tercih ettiğimde sinirleniyor.

Hem o hem de ben çekici insanlarız ama takıntımın evlenmemize engel olmasına izin vermeli miyim? Ondan boşanmak ya da onu aldatmak istemiyorum. Geçmişte bu sorunlar yüzünden kısa bir süreliğine ayrıldık ama birbirimizi gerçekten sevdiğimiz ve çok güçlü bir duygusal bağımız olduğu için tekrar bir araya geldik. Evlilik bu arzuları öldürmeye yardımcı olur mu, yoksa her zaman bu belirli vücut tipini arzulayıp sefalet içinde mi yaşayacağım?

Aranızda benzer sorunlar yaşayan var mı?"
"Arka hikaye: 2 yıldır çıkıyoruz. İlişkimizin yaklaşık bir buçuk yılında, daha önce akşam yemeği için yaptığım bir tarifin olduğu eski bir web sitesini bulmak için internet geçmişini kontrol ediyordum. Genelde erkek arkadaşımın porno izlemesine aldırış etmem. Erkeklerin kaçmadığını düşünmek tamamen gerçekçi değil. Ama alt dizinde kızlara iltifat eden mesajlar attığını öğrendim. Doğal olarak çıldırdım çünkü bu çizgiyi aşıyordu. Porno bağımlısı olduğunu söyledi. Tedaviye ihtiyacı olmadığını söyleyen bir terapistle konuşmaya gitti. İhanete uğramış hissettim ama yine de onu affettim.

Hızlı ileri 6 ay: Hala izliyor mu yoksa kızlara mesaj mı atıyor diye sürekli telefonunu ve bilgisayarını kontrol etme ihtiyacı duyuyorum. Kendimi her zamankinden daha güvensiz hissediyorum. Beni telefon geçmişine bakarken yakaladı. Dürüst davrandım ve ona eskisi gibi rastgele anlarda hala porno izleyip izlemediğini görmek istediğimi söyledim. Ben ne yaparım? Böyle olmayı sevmiyorum. ona güvenmek istiyorum Arkamdan yapmaya devam edeceğinden korkuyorum.

Aşırı tepki mi gösteriyorum?"
"Böylece 21 yaşındaki ben, sonunda kızın (21) onu bir ""randevuya"" götürmeme izin vereceğine dair bir onay aldım. Bu beni son derece mutlu etti, sonunda ""topları büyütebildim"" ve sorabildim. Karşılığında evet dedi. Uzun mesafeli bir ilişki olarak şimdiye kadar işler harika gidiyor.

Yine de iki büyük sorun var. Birincisi, şu anda 4 ay daha Almanya'da bir tur için bulunuyorum. Yani bir dahaki sefere onu görebileceğim ve onu gerçekten randevuya götüreceğim, PCS'den ayrılmak için eve geldiğimde (orduda). Her gün Telefon ve Skype vb. Yoluyla konuşuyoruz, onu 7 yıldır tanıyor olmama rağmen bu gerçekten onun kişiliğini ilk kez görebildim ve bu harika. Gerçekten LDR'yi Seviyor, çünkü seks yaptığı son birkaç erkek arkadaşının gerçekten dahil olduğunu ve gerçekten ne istediğini gizlediğini söylüyor. Her zaman ne kadar Tatlı, çekici ve benzeri şeyler olduğumla ilgili benimle övündüğünü söylüyor. Sorunlarınız nelerdir, başarı öyküleriniz beni bu şekilde motive etmeye yardımcı olur.

İkincisi, ondan ne kadar hoşlansam da, HSV-1'i var. Bu konuda yaptığım araştırma miktarı ile bu konuda şüpheliyim. Temizim. Sadece ne yapacağımı bilemiyorum. Onu... kendi iyiliğim için o kadar çok seviyorum ki, aşağıda uçuklar yüzünden onu bırakıyorum. Yukarıda belirttiğim gibi, böyle bir durumla ilgili herhangi bir başarı hikayeniz, probleminiz var mı? Gerçekten biraz tavsiye ve diğer dış görünüşler istiyorum, o zaman bariz olan ahbap uçmuş, sadece bırak, ona asla dokunma."
"Hızlı arka plan: Eski sevgilim (m24) yaklaşık bir ay önce benden ayrıldı ve temelde ben (f20) bu yüzden tamamen darmadağın oldum. Ayrıca düşünülemez olanı yaptım ve geri dönüp farklılıklar üzerinde çalışmak için yalvardım ama bu işe yaramadı. Her neyse, görünüşe göre iyi gidiyor ve her hafta gelişigüzel mesajlar, sadece naber, nasıl çalışıyor vb. ilerleme ve bana tekrar bir araya gelmek istediğine dair yanlış umut veriyor.

Ona bunu zor bulduğumu nasıl söylerim çünkü bu beni gerginleştiriyor ve sonunda neredeyse her zaman bunu düşünerek ağlıyorum. Lütfen ona, gerçek duygularıma bile dürüst olamadığım bu yüzeysel arkadaşlığı sürdüremeyeceğimi ve onunla sadece konuşmak isterse konuşacağımı iletmeme yardım et. Hakkımızda."
"Tamam, bu subreddit için gerçekten uysal ama fikirlere ihtiyacım var.

Daha önce ona karşı hisler geliştirmiştim (bunu biliyordu) ve birkaç ortakla (~3 kişi daha) bir şeyler içmek için dışarı çıktık. Birkaç kez seviştik (o başlattı) ve ben ayrıldım - yaklaşık bir hafta sonra, bana karşı bir şeyler hissetmediğini mesaj attı. Açıkçası, onun hatası değil ve duygularına karşılık vermediği için ona asla kızmam, daha çok yapmayı seçtiği şey (sahip olduğumuz diğer ortak arkadaşlarımıza bu durum hakkında konuştu). Pişmanlık gösterdi, son birkaç yılda erkeklerle yaşadığı kötü deneyimlerden bahsetti ve ben temelde onu affettiğimi ima ettim. Onu birkaç kez gördüm ama o zamandan beri oldukça garipti (sevişme 2-3 hafta önce gibiydi).

Birkaç gece önce, evinde aslen davetli olduğum bir toplantı düzenledi - önceki gece bana mesaj attı ve sadece iyi vakit geçirmek istediği için gelmemi isteyip istemediğinden emin olmadığını söyledi. Sabah, temelde ""evet, tamam, sadece gel"" diyor - ben de yaptım - ve o gece daha sonra (biraz içtikten sonra), bana o kadar kızdığını söyledi ki ben geldim. Bunu bir şaka olarak aldım ve sanki özellikle gelmemi söyledin. Sonra, ben yanındayken oradaki bazı insanlara hikayeyi anlatmaya başladı (aslında onun bir orospu olduğunu söylediler).

Her neyse, arkadaşlıkla ilgili diğer ayrıntılar... Bana saygı gösterilmediğini (yani paspas) ve yaptığının duygusal olarak taciz edici olduğunu hissediyorum (çünkü duygularımın farkındaydı). Beni onunla bir şeyler yapmaya, sadece arkadaş olarak davet ettiğini pek çok kez düşünemiyorum. Bu arkadaşlığa nasıl devam etmem gerektiğinden emin değilim - ya onu kes (karşılıklı ilişkileri ve tüm bunları göz önünde bulundurarak sert görünebilir), bir sohbet başlatana kadar onunla konuşma. Ayrıca, artık onunla bir ilişki ya da herhangi bir şey istemiyorum - tüm bunlardan sonra değil."
"Bir kağıt üzerinde çalışıyordum ve kalkmam gerekene kadar 3 saatim var ama şimdi biraz stresli hissediyorum. Soru: Ablamdan rahatsızım, neredeyse tiksiniyorum, ne yapmalıyım?

Yatağa girdim ve ablam uyandı (ranza) ve aylar önce bir arkadaşının partisi için ödünç aldığı 3 wii uzaktan kumandasını kaybettiğini (2 aileye, 1 erkek kardeşime) itiraf etti ve bundan kimseye bahsetmedi.

Yardım edemem ama hayal kırıklığına uğradım çünkü küçük kardeşlerim dün gece işten eve döndükten hemen sonra partileri hakkında konuşmak için benimle konuşmaya geldiler (temizlik, wii uzaktan kumandalarını geri almak).

Yatak odamızı bir kenara bırakırsak, iki oturma odası onun tüm eşyaları yüzünden darmadağın (dikiyor ve her şeyi her yere bırakıyor). Bana okuldan/işten/wii uzaktan kumandadan/temizlik yapmaktan/doğum günü için pasta almaktan (ondan ayrılmayı teklif etti) stresli olduğunu söyledi. Bana nasıl 8 saat uyuduğunu ama her zaman çok yorgun olduğunu anlattı (çok yorulduğu ve yatakta bayıldığı için bir şeyler üzerinde çalışmaya devam edemiyor)

Onlara wii uzaktan kumandalarından bahsetmesini söyledim çünkü bilmeyi hak ediyorlar.
Biraz sinirlendim çünkü bana sadece laf attığını söyledi, bu yüzden daha erken uyuyabilirdim... Hayal kırıklığına uğradım.

Bu her yerde olduğu için çok üzgünüm, telefonumdan yayınlamaya çalışıyorum."
"Kaba veya aşırı hassas olabileceğimi bildiğim için genellikle davranışlarımda çok hafif olmaya çalışırım.
Bunu biliyor ve her zaman bir şeyler söylemeden önce biraz dokunmasını beklerim, ayrıca insanların sosyal toplantılarda içki içmek zorunda kalmasından hoşlanmadığımı da biliyor çünkü bunda hiçbir eğlence bulamıyorum.
Bu akşam ikimiz de dışarı çıkıyoruz, bir süredir görmediğim bir arkadaşımla çıkıyorum ve yemek yiyeceğiz, o iş arkadaşlarıyla kutlama yapıyor. Kutlamadan sonra benimle buluşmak isteyip istemediğini sordum çünkü planlarımı kıskanacağını biliyordum ama bunun yerine gelip gelmeyeceğini bilmediğini çünkü onu görmemi isteyip istemediğini bilmediğini söyledi. içkili.

Sarhoş olacağını bile bile toplantıya gitmesinden hoşlanmadım ve bunun beni kızdıracağını bildiği için bana gideceğini söylemesinden hoşlanmadım.
Sonuç olarak, davranışını beğenmediğimi fark etti ama onu kontrol etmeyeceğim için istediği her şeyi yapabileceğine ikna etmeye çalıştım ama tepkimi bile bile bana bunu söylediği için hala kızgınım. muhtemel.
Bunu bana söylemedi diye kızmakta haklı mıyım? (İçki içerse veya dışarı çıkarsa kızmamam gerektiğini zaten biliyorum)"
"SO'm (21) ve ben (20) bir yıl 6 aydır birlikteyiz. Beni gerçekten ilgilendiren tek şey, herhangi birine gerçekten seni sevdiğimi söylemenin ne kadar zor olduğu. Çocukken çokça zorbalığa uğradı ve zorbaların ona zarar vermesin diye kendini hissetmeyi bırakmaya şartladı.

'Aşk' aramızda hiç sorun olmadı çünkü söylemesinin onun için zor olduğunu kabul ediyorum ve kendim söylediğimde karşılığında söylemesini beklemiyorum.

Bir yıl önce bana beni sevdiğini söyledi ve ben şok oldum ama bir süre sonra bunu söylemeyi bıraktı. Bana karşı hisleri kalmadığından endişeliydim, bu yüzden dün gece ona beni sevip sevmediğini sordum çünkü bana karşı hislerinin ne olduğu konusunda kafam karışmıştı. Omuz silkti ve bana aşkın ne olduğunu bilmediğini ve onu hissedip hissetmediğini bilmediğini söyledi. Daha sonra bunu neden ilişkimizde daha önce bana söylediğini sordum ve bunu söylemesini istediğimi düşündüğünü söyledi. Ona bunu düşündüğü için deli olduğunu ve bunu söyleyememesinin umurumda olmadığını söyledim. Ama bunu söyleyemediği için kendini suçlu hissettiğini çünkü o zaman her şeyin tek taraflı olduğunu (ki öyle olmadığını) hissettiğini söylüyor.

Bugün bizi düşündüm ve o bunu söyleyemese de gösterdiğini fark ettim. En kötü kavgalarımızın bazılarında (çoğu erkeğin kalkıp gittiği durumlarda) beni terk etmeye cesaret edemedi (bunu düşünmüş olmasına rağmen) ve en kötü anımda yanımdaydı (her zaman hoşgörülüdür) her zaman kucaklanmak isteyecek, ona ihtiyacım olduğunda beni götürmekten mutlu olacak (araba kullanmaktan nefret ediyor), bana çiçek alacak, akşam yemeklerini ödeyecek, benim için yemek yapacak, liste uzayıp gidiyor. Bana iyi davrandığı için bir sözün benim için önemi yok. Mükemmel olduğumuzu söylemiyorum, büyük kavgalara girdiğimizde muhtemelen olması gerekenden daha kötüyüz ama her zaman diğeri için takılacağız.

Benzer bir ilişkisi olan var mı? Seni seviyorum demenin ya da birine aşık olamayacağını düşünmenin benim için sorun olmadığını anlaması için ne yapabilirim bilmiyorum?"
"Oldukça kilolu bir adamım ama tüm ağırlığımı ortada taşıyor gibiyim. Kollarım ve yüzüm oldukça incedir ve genellikle kapşonlu giyerim, bu yüzden herkes benim çok zayıf olduğumu düşünür. Bu, romantik hayatımda çok büyük sorunlara yol açtı. Görünüşüm yüzünden kızların önünde gömleğimi çıkarırken rahat hissetmiyorum. Vücudum temelde sadece lanet kadar garip görünüyor. Kız arkadaşım ise son derece sağlıklı ve formda ve korkarım beni görse .. Bilmiyorum, beni reddeder. Onunla bu konuya nasıl yaklaşmalıyım?"
"Geçen sömestrde bir matematikten kaldım ama bugün öğrendim ki hemen tekrar almam gerekiyor. Yaz kursları yarın başlıyor.

Zaten almam gereken yaz derslerim var ve onlardan önce/sonra çevrimiçi matematik dersi yapacağım.

Sorun, aldığım bir e-posta:

> 14 Haziran Salı günü saat 20:30'da on-line bir toplantı yapmak istiyorum. sanal ofisimi kullanmak

Diğer yaz derslerim o kadar uzun sürmüyor. Bundan sonra kampüste 9 saat daha geçirmemeyi tercih ederim... Kampüs dışında yaşıyorum, iyi bir günde 30 dakika işe gidip geliyorum.

En büyük şey internet hızımın kıç olması. Sadece, saf göt. 20 dakikalık bir youtube videosunu 144p'de yüklemek bir saat sürer. [Speedtest.net, internetimin ABD'nin %98'inden daha kötü olduğunu söylüyor.] Bu bir veri softcap. Ayda 10G normal hız (1mbps) alıyorum. Bu 10 gig veri kullanıldığında, en yüksek hızlara geri döner.

Ancak, sabah 12'den sabah 5'e kadar sınırsız internet alıyorum (bazen 10:30'da veya 11'de, bazen 3'te başlıyor???).

Yerel kütüphane saat 20:00'de kapanır.

Ne yapacağımı ya da profesöre ne söyleyeceğimi bilmiyorum."
"[CO] Sonunda, 2 1/2 yıllık giderek şiddetlenen nişanlımı (onu 3. derece aile içi şiddet saldırı ve çocuk istismarı suçlamalarından tutuklatarak ve şu anda aile içi şiddet davasının çözümünü bekleyen kalıcı bir koruma emri çıkararak) terk etti. ). Nişanlım ve benim bir çocuğumuz var ve o hüküm giyip cezasını çektikten sonra korkarım onu ​​görmek için dava açmaya çalışacak. Kontrolden çıkmış öfke sorunları var (bir sürü şeyi mahvetti ve birkaç kez beni yaraladı) ve kontrol sorunları var (beni arkadaşlarımdan ve ailemden soyutladı, bir kendi kendine yardım grubuna gitmemi engelledi çünkü dönüştüğümü söyledi. ). Bu, onun ikinci aile içi şiddet suçudur (ilki, 9-10 yıl önce, önceki önemli bir başkasıyla birlikteydi).

İlk başta gözaltındayken ICE'nin onu tutuklayacağını düşünmüştüm ama kefaletle kurtuldu ve çalışıyor. Kurban savunucularından, DA'dan, Guardian reklamlarından mümkün olan her yanıtı duydum. Kimsenin bir fikri yok. Yerel göçmenlik gözaltı bürosunu bir kereden fazla aradım, kimse aramama cevap vermedi. Arkadaşlarına, her şey söylenip bittiğinde tekrar bir araya geleceğimizi söylüyor, ondan bir daha asla haber almak istemiyorum, ne de kızımızla herhangi bir teması olmasını istemiyorum. Sınır dışı edilme olasılığını (en azından) bilen, hatta sınır dışı edilmesine yardım eden var mı?"
"Yakın zamanda yüksek lisans rolümde çalışmaya başladım, tek sorun çoğu zaman yapacak hiçbir şeyimin olmaması ve yaptığımda işim biraz sıradan.

Mutlu olduğum sürece, kendimi daha değerli hissettiğim için oldukça tatmin oluyorum ama çoğu zaman tam tersi oluyor. Ekibimde kötü bir itibar kazanmak istemiyorum, çünkü onlar sık ​​sık gayri resmi olarak geçmişteki kötü çalışanları tartışıyorlar. Ayrıca her gün yaklaşık 30 farklı insanla etkileşime giriyorum.

Bazı günler çok olumlu bir tavırla geliyorum (bu sadece düzensiz bir şekilde oluyor gibi görünüyor) ama bazen, bugün olduğu gibi... Kendimi bok gibi hissediyorum, sıkıldım ve ne yazık ki bu, meslektaşlarım tarafından kolayca algılanıyor. Bugün, şu ana kadar geçirdiğim en boktan günlerden biriydi. Ne yazık ki benim için ekibim gerçekten canlı bir grup ve sohbet etmeyi/şaka yapmayı seviyor. Ne yazık ki, oldukça ciddi bir insanım..... ve insanlarla onlar kadar kolay anlaşamıyorum.

Dediğim gibi bu role yeni başladım; İçinde sadece 3 hafta bulundum.
İşçiler, herhangi bir tavsiyeniz var mı? Yarın rolümle daha ilgili görünmek ve daha olumlu bir vücut dili ile iletişim kurmak istiyorum :)"
"Birkaç ay önce bir kızla bir ilişkiye başladım. Geçmiş flört hayatı hakkında çok açık ve eski sevgilileriyle arkadaş kalıyor ki bu iyi. Ama bana göre en son eski sevgilisiyle biraz çizgiyi aşıyor olabilir.

2 yıl çıktılar ve geçen yaz ondan ayrıldı. Onunla hala düzenli iletişim halinde (uzak mesafeden) ve görünüşe göre hâlâ ona karşı hisleri var ve ona aşık olduğunu söylemesine rağmen ayrılma kararından pişmanlık duyuyor.

Eski sevgililerimle samimiydim ama onlara asla haftalık mektup/mesaj göndermezdim. [buradaki eski sevgilinin adı] ile skype yaptıktan sonra bana kayıtsız bir şekilde yatağa gideceğini söyleyen bir mesaj attı. Beni biraz üzdü. Onunla bunun hakkında konuşmak istiyorum ama aşırı tepki verip vermediğimden emin değilim. En uzun ilişkim 6 aydır, bu yüzden eski sevgililerimin hiçbiriyle gerçekten güçlü bir bağ kurmadım."
"Ailemle birlikte Carolinas'a bir yolculuğa çıkıyorum ve köpeğimi (neredeyse 2 yaşında, ~75 lbs) bırakmaktan nefret ediyorum, bu yüzden onu yanımda getirmeyi düşünüyorum. Ancak hiç evcil hayvanla seyahat etmedim, bu yüzden bunun ne kadar mümkün olduğundan emin değilim.
Başlangıçta onu bir haftalığına orada barındırabileceğim bir köpek oturma yeri bulacaktım ama onu yanımda götürebilirsem iyi olur. Evcil hayvanlarıyla seyahat eden insanlara ne gibi tavsiyeler var?

**Seyahat süresi:** ~<1 hafta (Çar-Pzt)
**Yerler:** (1) Charleston, SC
                   (2) Asheville, Kuzey Carolina

Onu getirmeye karar verirsem şimdilik planım:
**Charleston, SC:** Burada bazı evcil hayvan dostu restoranlar buldum, ancak Charleston'ın bir yemek cenneti olduğunu biliyorum ve güzel restoranlardan bazılarını denemek isterim. Bu yüzden, ona birkaç saat bakabilecek birkaç köpek bakıcısı buldum, böylece ünlü restoranlarda yemek yiyip sonra onu alabilirim. (Ayrıca, Charleston'daki en iyi yemek için herhangi bir öneriniz var mı?)
Evcil hayvan dostu bir otel bulmam gerekecek ama Charleston gibi turistik bir şehirde bu çok zor olamaz.

**Kuzey Karolina:** Gezinin bir sonraki kısmı, oradaki şelalelerden birini keşfedebilmemiz için arabayla Kuzey Karolina'ya gitmek olacak. Çevrimiçi okuduğum kadarıyla, köpeklere hemen hemen tüm parkurlarda ve parklarda (Smoky Dağları hariç) izin veriliyor, bu yüzden bununla iyi olmalıyım.
Burada kalacak yer bulma konusunda biraz daha endişeliyim çünkü dağlarda olacağız ve birçok yer daha küçük kasabalar gibi görünüyor, bu yüzden restoranların ne kadar evcil hayvan dostu olacağından emin değilim ve tüm bunlar, çünkü orada değil. çok çevrimiçi.

Arabayı Ft'den yaptığı için sürüş konusunda endişelenmiyorum. Lauderdale'den Gainesville, FL'ye (5 saat) birkaç kez. Konaklama, restoranlar ve yapmak isteyebileceğimiz diğer şeyler hakkında daha çok endişeleniyorum."
"Bir hastanede gönüllü olarak çalışıyordum ve Connor adında biriyle tanıştım. 22 yaşında ve harika.
Onun yerinde olsaydınız ne yapardınız diye merak ediyordum:

Kısaltılmış Transkript:
> ""Kazadan önce New York'un dışında RIT'de üniversiteye gidiyordum.
>Son yılıma giriyordum.
>Yaz boyunca bir restoranda çalıştı.
>Bir kampta bir iş arkadaşı partisindeydim. Birkaç arkadaşımla iskeleden atladık.
>Yüzeyin hemen altında bir kaya vardı. Kafamın üst kısmını tam olarak kayanın üzerinde kesti ve boynumdan aşağısını hareket ettiremedim.
>Suda yüz üstü bayıldıktan sonra beni çıkardılar. Beni hastaneye götürdü ve sonra helikopterle birkaç kişiye daha götürüldü.
>Ama ben buradayım.""

>""Yine de uzun zaman oldu - tekrar yürüyebilmek istiyorum.""

Daha fazla bilgi: Connor ile çalıştım ve o inanılmaz derecede iyimser. Bu videoyu bir yılı aşkın bir süredir izliyorum ve bununla ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Bu sadece doğaçlama bir mini röportajdı.
Dörtlü olduktan sonra onun kadar iyimser olduğumu hayal edemiyorum.

Yan not: Bugün sigortasından atıldığını öğrendim."
"Merhaba, durumla nasıl başa çıkılacağı konusunda tavsiye arıyorum.

GF [23/K] ve ben [25/E] Noel'de internette tanıştık ve yılın başında çıkmaya başladık, yani şimdi 5. ay. Yabancı bir öğrenci olduğu ve eğitimini bitirdiğinde seyahat etmek istediği için ilişkinin sonsuza kadar sürmeyebileceğini ikimiz de biliyorduk. Düne kadar bunun ilişki için ne anlama geldiğinden bahsetmemiştik ama onun gelecek planlarını sık sık tartışmıştık.

O çok güneşli ve sevgi dolu bir insan, bu yüzden dün ondan iki kelime bile alamadığımda bir şeyler döndüğünü anladım. Bir yıl içinde ayrılacağı için 'bağlanmak' istemediğini bana söylemesi yaklaşık 5 saatini aldı. Ama yine de beni BF & GF unvanı olmadan görmeye devam etmek istediğini.

Bunu yapamayacağımı veya en azından yapabileceğimi düşünmediğimi açıkladım. Zaten bağlıyım ve zaman geçtikçe daha fazla bağlanmamak için duygularımı insanca yeterince kontrol edemiyorum. Yani ne olursa olsun kaybetmiş gibi hissediyorum, ya ayrılırız (ki ikimiz de istemez) ve gelecekteki acıları kurtarmak için şimdiki mutluluğumuzu inkar ederiz ya da devam ederiz ve sevgimi sürekli izlemem gerekir.

Belki de bunu sadece bağlandığı için gündeme getiriyor ve bu onu muhtemelen zor geleceğimiz yüzünden korkutuyor.

Henüz bir karara varmadık ama ne yapacağımı bilmiyorum. Üçüncü bir seçenek var mı? Yanlış mıyım? yanılıyor mu?"
"Bu kızı (17f) birkaç aydır tanıyorum, ona Holly diyelim. Bu birkaç aydır neredeyse hiç durmadan konuşuyoruz. Geçen ay beni sevdiğini söyledi (18m). İlla bir ilişkimiz yok ama ondan gerçekten hoşlanıyorum ama oldukça uzaktayız, yaklaşık 200km. Bana ""aşık"" olduğunu iddia eden bir kız için davranışları bana çok tuhaf geliyor.

Yani partilere gidiyor, birkaç adama mesaj atıyor, onları partilerde öptü falan, bana bunu çok açık bir şekilde söylüyor. Hiçbir şekilde bir ilişki içinde olmadığımızı düşünürsek gerçekten umursamıyorum. Ama burada biraz kafam karıştı. Bana beni sevdiğini, bir tinder hesabı olduğunu ve yanında yaşayan diğer adama mesaj attığını söylüyor. Sadece ilgiden mi hoşlanıyor? Beni sevdiği konusunda kararlı ve bunda bir sorun görmüyor. Ama adam bunu bilmiyor! Ona sadece mesaj attığını düşünüyor, söylemeye gerek yok, tüm çıra kibritlerine ""aşık"" olduğunu söylemiyor. Ne zaman FaceTime yapsak ve sohbet etsek gerçekten çok iyi ve o zamanlar ondan gerçekten hoşlanıyorum ama bu tür şeyler benim için çılgınca. Onunla bir şeylerin peşinden gitmek istiyorum ama gerçekten buna değer mi?"
"Üniversitemdeki bir organizasyon aracılığıyla yakındaki bir ilkokulda, imkanları kısıtlı gençlere sanat dersleri veriyorum. Sadece orta/üst sınıf alanlarında öğretmenlik yaptıktan sonra, bu çocuklarla çalışmak çok ufuk açıcı bir deneyim oldu. Yine de lafı uzatmayacağım... Bugün, bu özel sınıftaki çocuklarla çalıştığım son gündü ve bir masa, ebeveynlerinden korktukları zamandan bahsetmeye başladı. İki kız, ebeveynlerinin onları düzenli olarak kemerlediğini itiraf etti, biri ayrıca babasının onu da metal telle kırbaçladığını ve diğeri babasının eline tuğla ile vurduğunu söyledi. Onlara, ebeveynlerinin onları incitmesinin yanlış olduğunu ve bunun yasa dışı olduğunu söylemeye çalıştığımda, aynı fikirde olmadılar ve bunun yasa dışı olmadığını düşündüler. Yine bir başkası, ailesinin imzalaması için eve götürmek zorunda kaldığı, babasının her zaman yaptığı gibi onu döveceğini söyleyen, biraz zayıf bir ilerleme raporu aldığında ağlamaya başladı. Farklı bir kız da bana annesinin ona ""şişko sürtük"" dediğini ve babasının annesini öldürmeye çalıştıktan sonra sınır dışı edildiğini ve hapse girdiğini söyledi.

Benim gibi diğer lisans hocalarının süpervizörlüğünü yapan yüksek lisans öğrencisine, varsa ne yapmalıyım diye sordum. Kesin sözleri, ""Çürük görmediysen, bir bok söyleyemezsin"" idi. Üzücü bir şekilde katılıyorum ve ciddi görünmelerine rağmen bu çocukların doğruyu söylediklerine dair hiçbir kanıtım olmadığını da fark ettim. Ama bir adamın 9 yaşındaki bir kıza tuğla götürmesini düşünmek midemi bulandırıyor.
Ben de sana sorayım dedim, Reddit. Ne yapabilirim veya yapmalıyım? Biraz huzura ihtiyacım var.

Bazı arka plan notları: Ben Kaliforniya'da 20 yaşında beyaz bir kadınım. Çocuklarım 5. sınıf öğrencisi, öncelikle Hispanik ve düşük gelirli. Ben resmi bir öğretmen ya da danışman değilim, sadece bir kolej gönüllü akıl hocasıyım."
"23 yaşındayım ve konsolide etmem gerektiğini düşündüğüm makul miktarda borcum varmış gibi hissediyorum. Sadece izlenecek en iyi rotadan emin değilim. Tek bildiğim ilginin beni öldürdüğü. Sanırım sana borcumun ne olduğunu söyleyerek başlamalıyım -

Benim asıl katilim olan bir kredi kartım var. Şu anda bu kartta yaklaşık 3.500 dolarım var. Faiz %25 civarında. Her ay 200$ ödeme yaparken... benden en az 60$ faiz alıyor.
Ideal Image'da bir kredi hesabım var. Bunun için sadece 1.500$ kaldı ve faiz %26 civarında, ancak miktar daha düşük olduğu için benden ayda yaklaşık 3$ faiz alıyor.
Bir araba kredim var ve dürüst olmak gerekirse bunun faiz oranımın ne kadar olduğundan emin değilim, ancak ödemem gereken yaklaşık 9.000 $ kaldığını biliyorum ve ayda 293 $ ödüyorum.

23 yaşındaki biri için bunun çok fazla borç olduğunu hissediyorum. İyi idare ediyorum sanırım ama özellikle kredi kartı gitmiyor.
Muhtemelen üniversiteye yeni başladığımı ve bana 3.500 dolarlık sübvansiyonlu bir öğrenci kredisi verildiğini de belirtmeliyim. Gelecek yıl da bir tane daha almam gerekeceğini biliyorum. Birkaç yıl içinde mezun olana kadar bunu geri ödeme konusunda endişelenmeme gerek yok, ancak gelecekte bunu kolayca geri ödeyebilmek ve zaten sahip olduklarımın üzerine yığılmasını istemiyorum.
Sanırım asıl sorum, daha düşük faiz oranına sahip küçük bir kişisel kredi alıp kredi kartımı ve İdeal İmajımı ödemem gerekip gerekmediğini sormak.
Umarım yeterli bilgi vermişimdir.

Herhangi bir tavsiye? Şimdiden çok teşekkür ederim!"
"Yani bu temelde başıma geldi, 16 yaşında bir lise öğrencisiyim ve temelde bana olan şey şuydu: okuldan sonra domuz ağılımı temizliyordum ve bir kamyon duydum ve dışarı bakıyorum ve kamyonu birkaç kişiyle birlikte görüyorum. sınıfım. Her şey mükemmeldi ama birdenbire çok yüksek bir ""BANG BANG"" sesi duydum ve binanın içindeki bölmedeydim ve yüksek sesle BANG sırasında bağırışlar duydum, sonra midem düştü bunun silah sesleri olduğundan emin oldum ya da bir şey. Son derece gürültülüydü ve bir Pop-ping sesi vardı. Bu yüzden küreği ve yaptığım şeyi düşürdüm ve bölmeleri ayıran duvarların üzerinden atladım ve arka kapıdan bir patikaya koştum. Yeterince uzaklaştıktan sonra babamı aradım ve onu Tarım alanına gitmemesi için uyardım. Patika izinsiz girilmez tabelasında sona erdikten sonra, okulun ofisine koştuğum açıklığa ulaşana kadar çalıların ve kazınan dalların arasından koştum. İlk fark ettikleri şey benim bir orospu çocuğu gibi titrediğim, terlediğim ve kekelediğim oldu ve ne olduğunu sordular. Olayı bildirdim ve biri kontrol etmek için yukarı çıktı. Görünüşe göre, oradaki daha büyük çocuklardan biri kızmıştı ve bazı sorunları vardı, bu yüzden bir domuz kamışı kaptı ve onu iki kez binaya çarptı ve kırdı. Bunlardan birini kırmak, hatta bir binayı çökertmek çok fazla güç gerektiriyor, bu da beni bunun bir silah atışı olduğuna inandırıyor. Ama bilmiyorum, aynı anda biraz korkak ve aptal gibi hissediyorum ve kendim için biraz kötü hissediyorum. Oğlanların ikisi de benden özür diledi ama ben hala eşek gibi hissediyorum. Yarın o sınıfa gitmem gerekmesinin yanı sıra, öğretmenimin beni sorgulayacağını ve terapistten bir telefon alacağımı kesin olarak biliyorum. Ayrıca bunun benim üzerimde herhangi bir uzun vadeli etkisi olabilir mi?"
"Yani, zorunlu bu bugün olmadı.

Gururu olan bir adam olduğumu bilmelisin. Bu yüzden, SO'm bir şeylere takıldığı için koordinasyonumla alay etmeye başladığında, oldukça kızdım ve ona koordinasyonumun mükemmel olduğunu kanıtlamaya karar verdim. Söylemeye gerek yok, sadece birkaç gün sonra yepyeni tek tekerlekli bisikletimle mahallede dolaşırken tenis toplarıyla hokkabazlık yapıyordum (tam olarak 3 tane).

Lanet orada başlıyor. Güneşli bir günde bölgede dolaşıyordum ki aniden bu dondurma kamyonu köşenin arkasından belirip bana doğru yöneldi. Direksiyon simidinin arkasındaki çocuğun çaresizce kamyonu durdurmaya çalışmasını izlemekten başka bir şey yapamadım - neyse ki son anda direksiyonu kolayca çevirebileceğini fark etti, böylece kemiklerimin her birini kırmadı, sadece birkaç kaburga kemiğim ve kalça çıkığı.

Meğer aynı zamanda çok sayıda yasadışı göçmenin buraya gelmeye başladığı zamandı -tanrı seni korusun Merkel- bu yüzden bazı işverenler bunun mükemmel bir fırsat olduğunu düşündüler ve bu insanları herhangi bir sözleşmesi veya eğitimi olmadan boktan bir para karşılığında 'işe aldılar' . Daha da kötüsü, arabayı kullanan çocuğun kelimenin tam anlamıyla bir çocuk olmasıydı.

Her geldiğinde bana bedava bir vanilya kaşığı sözü verdikten sonra nihayet polisi aramamaya karar verdik. SO'm çok kızmıştı ve tek tekerlekli bisikletim doğruca çöp tenekesine gitti, ama buna değmezse bana lanet olsun."
"Bu nedenle, düğün duşunun tüm amacı, bir topluluk olarak bir araya gelmek ve bir çiftin birlikte hayatlarına başlamasına yardımcı olmaktır. Sorum şu, neden evlenene kadar beklemek zorundayız? En iyi tahminim, insanların (özellikle kadınların) evlenmeden önce kendi hayatlarına başlamadıklarıdır. Ama dünya değişti! Üniversiteden mezun oldum, kendi başıma yaşıyorum ve çalışıyorum. Benim için hayat çoktan başladı. Arkadaşlarımın ve ailemin kendime güzel bir yer kurmama yardım etmesi gerçekten güzel olurdu. Bunu kendi başıma yapıyorum ve bağımsızlığından çok fazla memnuniyet var. Yine de, topluluk desteği için devreye girene kadar beklemek zorunda olmak biraz haksızlık gibi görünüyor. Finansal olarak bağımsız hale gelen veya yakın zamanda bağımsız hale gelen bir oğlu veya kızı olan Reddit ebeveynleri, arkadaşlarınıza ve ailenize düğün duşunu atlamalarını ve onlara bir yaşam duşu vermelerini söyleyin."
"Ona Rita diyeceğiz. Rita ve ben neredeyse 5 yıldır arkadaşız. Arkadaşlığımızın başlangıcında bana depresyondan kurtulmakta olduğunu ama çok daha iyiye gittiğini söylemişti. Arkadaşlığımız boyunca onun hakkında fark ettiğim birkaç şey var.

1. Son derece güvensiz, son zamanlarda çok kilo kaybetti ve ona harika göründüğünü söylemeye çalıştım, ancak iltifatı kabul edemedi ve şimdiye kadar başardıklarından gurur duyamadı. Bu sadece bir örnek ama bundan çok daha derine iniyor.

2. Onun ve erkek arkadaşının artık birlikte olmak isteyip istemediklerinden veya çok uzun süredir birlikte olduklarından/yalnız kalma korkusundan (dokuzuncu sınıftan beri birlikte olduklarından) birlikte mi kaldıklarından emin değilim.
Erkek arkadaşına gelince, ondan 3 veya 4 kez ayrıldı ve her zaman onu geri alması için yalvarıyor ve o da her zaman yapıyor.

Kısa bir süre önce babasıyla, yeri veya evleriyle ilgili istekleri hakkında ona danışmadan bir ev satın aldı. Ev şehrin dışında ve değer verdiği her şeyden uzakta ve bana satın alma konusunda çok üzgün olduğunu söyledi. (Bu bilgiyi dün gece öğrendim)

3. Büyümesinde durgunlaştığını, rahatlık alanından asla çıkmadığını ve kendine inanmadığını gördüm.

Onunla neredeyse 8 aydır konuşmadım çünkü tüm bu faktörlerle çok sinir bozucu olmaya başladı. Her zaman şikayet eder ve kendini asla iyi hissetmez. Dün gece onunla kahve içmek isteyip istemediğimi sormak için beni aradı. Kabul ettim ama onun profesyonel yardıma ihtiyacı olduğunu söylemek bana düşmez mi, yoksa tavsiye etmek iyi bir fikir mi emin değilim."
"Bu yüzden yarı uzun mesafeli bir ilişki içindeyim, Kız arkadaşımın yaşadığı yerden 6 saat uzakta okula gidiyorum. Bahar dönemi başladığından beri çıkıyoruz yani kabaca 2 aydır. Kız arkadaşımı gerçekten seviyorum, pek çok ortak noktamız ve aslında hoşuma giden birkaç farklılığımız var. Sadece bir kez ziyarete gittim ve onunla takıldım ve onu orada olduğum 5 günün 3'ünde gördüm. Gerçekten güzel bir randevuya gittik ve mutluyduk.

Şimdi burada kampüste başka insanlarla (kız arkadaşımı ziyaret etmeden 2 hafta önce) futbol oynarken tanıştığım ve bir kez konuştuğum ve hemen aşık olmaya başladığım bir kız var ve kendi kendime bunun geçeceğini söyledim. Onu kampüste görürdüm ama sadece bir gün havadan sudan sohbet edene kadar selam verirdim. Ziyaret etmek için eve döndüğümde, sevgilimle ne kadar mutlu olduğumu söylediğim gibi, aşkın çoktan gittiğini düşündüm.

Okula geri döndüm ve onu koridorda gördüm ve ona selam verdim. O an aşık olma hissi geri geldi. Aslında onu bugün daha erken gördüm ve güzel bir sohbet ettik ve ona tekrar ne zaman futbol oynayacaklarını sordu ve numaramı istedi. Onu ona verdim.

Küçük not, şu anki kız arkadaşım genellikle sevmediğim bir tip ve ona hemen aşık olmadım (okuldaki kız gibi) ne kadar havalı olduğu ve ne kadar hızlı bağlanıp tıkladığımız için ondan hoşlanmaya başladım. Aşık olduğum kız benim tipim ve aynı zamanda çok hoş bir kız.

Benim içinde bulunduğum durum, NE YAPACAĞIMIZI HİÇBİR ŞEKİLDE BİLMİYORUM. Bahar tatili önümüzdeki hafta bu yüzden eve dönüyorum."
"Merhaba Losit. Bir süredir burada pusudayım, yolunuza devam etmek için biraz motivasyona ihtiyacınız olduğunu hissettiğinizde gelmek için harika bir yer. Buradaki birçok insan kadar kilo vermeyi düşünmüyorum ama yöntem aynı.

Ben 1.70"", 19 yaşında bir kadınım ve geçen Ağustos ayından beri en yüksek ağırlığım olan 164'ten bu yana myfitnesspal kullanarak yaklaşık 12 lbs verdim. Tekrar yola çıkmadan önce birkaç gün kalori limitimi aşma eğilimindeyim, ancak genel olarak hedef miktarımı yediğim veya bitirmek yerine bakım kalorimin altında kaldığım daha fazla gün olduğunu düşünüyorum.

Ancak, hayal kırıklığına uğradığım bir noktaya gelmeye başladı çünkü daha aşağı inemiyorum. Neredeyse son 2 aydır ~ 154-152 lbs arasında gidip geliyorum ve öyle görünüyor ki ne zaman ilerleme kaydedeceğimi düşünmeye başlasam, kaybettiğimi sandığım birkaç kiloyu geri alıyorum.

Bu sabah çok cesaret kırıcıydı çünkü geçen hafta 152.4 libre tarttıktan sonra, 155.4'te olduğumu beyan etmesi için tartıya çıktım.

Şimdi, bunun biraz aptalca olduğunu biliyorum, çünkü 3 pound yağı yeniden kazanmak için fazladan 10.500 kalori yemem gerekirdi ki bunu yapmadığımdan *oldukça* eminim. Bunun su ağırlığı olması gerektiğini biliyorum ama aynı zamanda tüm bu su ağırlığının gerçek ağırlığıma eklenmesi gerçekten hayal kırıklığı yaratıyor. Demek istediğim, geçen hafta biraz su kilosu almış olmalıyım, değil mi? Yine de 3 lbs daha hafif olduğumu söylüyordu. Ve böyle yazıyor olması, muhtemelen hiç yağ kaybetmediğim anlamına geliyor, aksi halde su ağırlığıyla bile toplam ağırlığım muhtemelen daha az olurdu.

Her zaman sabahları tuvaleti kullandıktan sonra ve bir şey yemeden önce tartılırım, yani sorun bu değil. Kendimi içinde bulunduğum bu platodan çıkarmak için artık ne yapacağımı bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye veya bilgelik sözü olan var mı? Gerçekten minnettar olurum. :/"
"Geçen ay (tam olarak 19 Temmuz) 6 millik bir koşuya çıktım ve dizimi tamamen patlattım. RICE yaptım ve PT'mi gördüm, ama ne yaparsam yapayım yine de koşmaya biraz ara vermem gerekiyordu.

Hemen hemen gerçekten depresyona girdim ve kendimi aklı başında tutmak için tüm normal koşu enerjimi kuvvet antrenmanına çevirdim. Haftada 5 gün, haftada yaklaşık 25 mil koşuyordum ve kısa çalışma günlerinde iki kısa (15 dakikalık) temel jimnastik çalışması yaptım.

Koşmayı bırakmak zorunda kaldığımda, haftada 4 gün, maksimum eğim ve dirence ayarlanmış bir tepe tırmanıcısında yaklaşık 30-40 dakika çalışmaya başladım ve yaklaşık 30-40 dakika çekirdek ve üst vücut kuvvet antrenmanı yapıyordum. Son 5 hafta boyunca koşu yok, diyet değişikliği yapmadan istemeden yaklaşık 3 kilo verdim. Yapabileceğim şınav sayısını üçe katladım ve tahta tutabildiğim süreyi dört katına çıkardım.

Ama işin harika yanı şu: Bugün 19 Temmuz'dan beri ilk koşuma çıktım ve kendimi çok iyi, çok hafif ama yine de güçlü hissettim. Hızlı hissettim ama kendi kendime bunun muhtemelen çok uzun zaman olduğu için olduğunu söyledim. Ama sonunda hızımı kontrol ettiğimde, eski ""normal"" hızımdan yaklaşık 25 saniye daha hızlıydı. Aslında, hızım o mesafeyi (3 mil) koştuğum en yüksek hızdı. Ve vücudum mecbur olduğu için koşmayı bırakmadım, aynı hızda bir saat daha devam edebilirmişim gibi hissettim! Durdum çünkü sıfırdan 60'a çıkıp yeniden yaralanma riskini almak istemedim. Bir milyon dolar gibi hissediyorum!"
"Bu adamla bir aydır görüşüyordum ve gerçekten güçlü başladı. Sürekli görüşmeye çalışırdık, her gece saatlerce telefonda konuşur, bütün gün mesajlaşırdık.

İlk tanıştığımızda, çok fazla kimya vardı ve ne istediğimiz konusunda çok açık sözlüydük - ikimiz de nihai hedef olarak ilişki istiyorduk.

İlk başta bu kadar çabuk bu kadar sevimli olma konusunda tereddütlüydüm, ama bana nasıl hissettiğini söylediğinde çok samimi görünüyordu, bu yüzden hemen arkasına daldım.

İlk birkaç randevumuzdan sonra tatile gitti ve her şey hala harikaydı. Her zaman konuşurduk ve duygular sadece büyüdü. Geri döndü ve başka bir randevumuz (ve seksimiz) oldu ve işler fiyaskoyla sonuçlandı.

Bundan sonra, bir sonraki planladığımız tarihi gözden geçirdi, ancak onun yerine başka bir tarih planladığından emin oldu. Dışarı çıktık, tekrar seks yaptık ama işler değişmedi. Hala farklı hissettiriyordu. Ona ilgisini kaybederse sorun olmadığını söyledim - oluyor. Ama yine de benimle konuşmak ve benimle görüşmek istediğini söyledi, ancak işi zorlaştıran sadece iş ve mesafeydi (bir saat uzaklıkta yaşıyor).

Bir kez daha aşağı inmesi için planlar yapmaya çalıştık. ""Bana haber verecek"" dedi ve bütün gün bana mesaj atmadı. Bu oyunu daha önce oynadığım için aramı bozdum - benimle olmak isteyen biri olurdu. Bu adam yapmadı. Bu yüzden, sadece hayal kırıklığı yarattığını ama en iyisi olduğunu söyleyerek işleri hemen hemen bitirdim ve o da kabul etti.

Günler sonra bana mesaj attı ve özür diledi. Beni gördükçe ""birlikte olmamızın doğal"" olmadığını ve çalışmanın bunu daha da zorlaştırdığını söyledi. Ayrıca resimdeki başka biri olmadığını da söyledi. Bir tür ileri geri gittik ve o kabul etti, sadece ilgisini kaybetti. ""Sadece benden hoşlanmak istediği"" için beni oyaladığını söyledi, bu benim için kafa karıştırıcı, çünkü başlangıçta tek konuşabildiği benden ne kadar hoşlandığıydı."
"Sadece yaz için olması gereken bir işim var, birkaç ay önce başladığımdan beri biliyorlardı ama oradan ihtiyacım olan saatleri alamıyordum, bu yüzden başka bir yere de başvurdum, böylece yaklaşık 20 saatim olacaktı. hafta. Menajerim bu konuda iyi görünüyordu ama sadece planlama yapan kişinin orada sadece hafta sonları kalacağımı bilmesi gerekiyordu. O gün daha sonra ailemle tatile gitmek için yarın iznim veya bir hafta iznim olmadığı söylendi. Bu izin günlerine en az bir ay önce ihtiyacım olduğunu biliyorlardı ve gelemeyeceğimin sorun olmadığını söylediler. Ayrıca beni okula gideceğim yere daha yakın bir yere nakletmek istediler ki bu iyi olur ama yapmak istiyorlar şimdi ve en fazla 4 saatlik vardiyada çalışmak için günde 45 dakika araba kullanamıyorum. Başvurduğum diğer yer iki işte çalışacağımı biliyordu ve sanırım ne tür bir işçi olduğumu görmek için mağazayı referans olarak aradılar çünkü onlar da nereye başvurduğumu ben onlara söylemeden biliyorlardı. başka yer. Bana kötü bir referans vermişler gibi hissediyorum çünkü ikinci yerden henüz haber almadım. Beni çok uzağa transfer etmeleri ve ortaya çıkıp kovulmamaları için işi bırakmalı mıyım?"
"Açıkçası bu noktada ne yapacağımı bilmiyorum ve kendimi çok boş hissediyorum. Onunla uzun mesafeli bir ilişki içindeyim ve 5 aydır güçleniyoruz. O beni Los Angeles'ta ziyaret etti ve ben de onu Seattle'da ziyaret ettim. Geçen hafta sonu onu Seattle'da neredeyse bir hafta ziyaret ettim ve yalan söylemeyeceğim, onu gördüğüm an her şey ""farklı"" göründü ona sürekli neyin yanlış olduğunu sordum ve hiçbir sorun olmadığını söyledi ve o böyle. Benim yanımda rahat olması.
küçük bir geçmiş hikaye: bu adam beni 4 yıl öncesinden beri seviyor ve bunca zaman benimle olmaya çalıştı ve sonunda pes ettim ve şimdi ondan gerçekten hoşlanıyorum. Birbirimizden çok uzakta olsak da, yine de yürümesini istedim.

Her neyse, ben oradayken güzel zamanlarımız oldu ve her dakikasından keyif aldım. Planımız önümüzdeki birkaç ay içinde birlikte yaşamaktı. Hatta Seattle'daki son günümde bir kez daha konuştuk. Hazır olmadığını ve biraz daha beklememiz gerektiğini söyledi. Ezilmiştim çünkü hareket etmeye kararlıydım ve her şey mükemmel görünüyordu. Los Angeles'a indiğimde telefonda konuştuk ve bana ilişkimizde bir şeylerin eksik olduğunu ve ben Seattle'dayken ""farklı"" göründüğümüzü söyledi. Tıklamıyoruz gibi. Bir şeylerin farklı olduğunu biliyordum ama sadece o olduğunu düşündüm. Ama görünüşe göre aramızda farklı bir şeyler vardı. Kafam çok karıştı. Benden hala hoşlanıyor mu? Anlamıyorum. Beni çok uzun zamandır kovalıyor ve şimdi bana sahip olduğuna göre gerçekten çabalamıyor mu? Hâlâ onunla birlikte olmak istiyorum, ama onun ""hazır"" olmasını beklemeye istekli miyim bilmiyorum. Bana bunu düşünmesi için biraz zaman vermemi söyledi, ama bu noktada .. zaten şüpheleri varsa .. .bitmedi mi? Lütfen yardım edin, bu konuda gerçekten çok kırıldım. Yemek yiyemiyorum ya da uyuyamıyorum. Devam etmeli miyim?"
"Birkaç yıl önce bir iş arkadaşım ofiste ambalaj atıklarından şikayet ediyordu, Her zamanki alaycı halim olarak, kutuyu yemesini mantıklı kılmak için kasıtlı olarak soyut bir mantık kullanmaya çalışarak kutuyu yemesini önerdim, doğru miktarda para için dedim Onu yerdim, Fiyatımı bulmaya çalışırken bana rakamlar bağırmaya başladı ve bazı iş arkadaşlarım konuşmamıza kulak misafiri olduktan sonra, 1.000 Euro'ya bu görsele benzer bir [oluklu mukavva kutu] yedim.

Nasıl yeneceğini belirtmediler ama iş günü bitmeden bitirmem gerektiğini söylediler, küçük parçalara ayırdım ve daha az yapmak için kaynar su ve az miktarda şekerle yumuşattım. mülayim, bahsi tamamladım ama bir süre doğru dürüst sıçmadım."
"Gizemli durum. Metin duvarı için üzgünüm. Amerika Birleşik Devletleri'nde yer almaktadır.

Birkaç ay önce, popüler bir çevrimiçi açık artırma sitesinde aletler ve diğer malzemeler için bir açık artırmaya teklif verdim (ve kazandım). Paket, USPS'nin sıralama tesislerinden birinde nakliye sırasında oldukça aşırı sert hava olduğunu düşündüğüm şey nedeniyle gizemli bir şekilde ertelendi.

Paketi aldıktan sonra, posta servisinden gelen ve kutunun İÇİNDE tesisteki bir aksilik nedeniyle nakliye sırasında paketlerin yerinden çıktığını belirten bir mektup buldum. Herhangi bir sorun ortaya çıkarsa, şikayet departmanlarına bir mektup gönderin. Paket, araçları değil, çok popüler bir TV şovunun inanılmaz derecede çok sayıda mühürlü DVD setini içeriyordu.

Satıcıyla temasa geçtim ve DVD'lerle neden bahsettiğim hakkında hiçbir fikri yoktu. Sadece müzayedede resimdeki ürünleri gönderdiğini belirtti. Samimiyetsiz davrandığına inanmak için hiçbir nedenim yok çünkü Amazon'daki her iki ürünün fiyatını karşılaştırdığınızda, DVD setlerinin toplam değeri çok çok daha yüksek.

USPS ile biraz gidip geldikten sonra, bölgedeki üç USPS sıralama tesisinde resmi arama başlatan birine ulaşabildim. Üç ay sonra aramayı sonlandırdılar ve öğemin bulunamadığını söylediler. Ayrıca aldığım DVD'leri ne yapacağımı sordum. Başlangıçta onları kapalı tutmamı söylediler çünkü orijinal paketim bulunursa, DVD'leri tasnif tesisine geri göndermeme ihtiyaç duyabilirler. Ama daha sonra bana telefonda DVD'lerle ne yapacaklarını bilmediklerini söylediler.

Aylar geçti ve paramı geri almaya karar verdim, böylece onları yerel olarak satmaya başladım. Sadece bir avuç sattım ama ne tür yasal sonuçlarla karşılaşabileceğimi merak etmeye başladım. Ayrıca DVD'lerin bir tür açık veya yasadışı materyal içerebileceği konusunda paranoyaklaştım, bu yüzden birkaçını paketinden çıkardım ve bilgisayarımda gözden geçirdim. Sıra dışı bir şey bulamadım. TV dizisinin tüm DVD seti gibi görünüyorlar."
"Erkek arkadaşımla 2 1/2 yıldır çıkıyorum. Hala arkadaş olduğu ancak tekrar çıkmak istediği eski gf'si (ilk aşkı) yaklaşık 3 yıl önce öldü. Odasına ve arabasına astığı onun, sanatın ve yaptığı şeylerin anısına bir dövmesi var. Çıktığımız ilk yıl, bir ilişki içinde olmaya hazır olup olmadığı konusunda dokunup gitmekti. Elimden geldiğince onun yanında olmaya çalıştım ama bir ilişkinin başlangıcı için zordu. O zamandan beri ilerledik ve çok iyi bir yerdeyiz. Onun şeyleriyle her yerde iyiydim çünkü bunun anlaşılabilir olduğunu biliyordum... o yas tutuyordu ve orası benim yerim değildi. Şimdi birlikte taşınıyoruz ve onun eşyalarının bizim evimize asılması beni tuhaf hissettiriyor. Bununla ilgili bir tartışmaya girdik ve sinirlendi ve onun eşyaları hakkında tuhaf hissetmemem gerektiğini ve bunlara eski arkadaşının değil, arkadaşının anısına şeylermiş gibi bakmam gerektiğini söyledi. Duyarsız mı davranıyorum yoksa bu anlaşılır mı?"
"Ben 26 yaşında bir erkeğim, o 28 yaşında. Yaklaşık bir yıldır çıkıyoruz. İlişkimizde inişler ve çıkışlar oldu ve son zamanlarda daha fazla düşüş hissediyorum. Birlikte olduğumuz üç seferden ikisinde bir çatışma ya da duygusal bir yükseliş olduğunu hissediyorum.

En son, arabamla ayak işlerini yaptığı bir günden sonra eve hüsrana uğramış ve gergin bir şekilde geldi. Ona yemek hazırlamıştım ve birlikte sinemaya gitmeyi planlamıştık. Gelip yemek yerken gevşemesini sağlamaya çalışırken benimle gerçekten kısa ve sabırsızdı. Yemek yerken, filme gidecek vaktimiz olmayacak gibi göründü dedim. Gitmek benim fikrimdi, ama birdenbire gitmek için aşırı bir yatırım yaptı ve beni acele ettirmeye çalıştı ve yeterince hızlı hareket etmediğimi hissedince üzüldü. Bu tırmandı ve sonunda durumdan koptum ve sadece onun yanında olmaya çalıştım.

Bu tür durumlardan daha fazlasının olduğunu hissediyorum ve yukarıda açıkladığım durum önemsiz de olsa bana özellikle kaotik geldi. Gerek yokken durum tırmandı gibi geldi. Hayatımda kullanamayacağım bir kaos. Diğer zamanlarda, başkalarını yargılar, kendisinde ve arkadaşlarımda çabuk kusur bulur, etik olmadığını düşünürse insanları açıkça yabancılaştırır ve çoğu zaman sinir bozucu bir şekilde zamanıma muhtaç/zorlayıcıdır (çoğu zaman hayır diyemem gibi hissediyorum) planlanmış belirli ve önemli bir şeyim olmadıkça takılmak).

Bugün onunla konuşurken, bunların beni nasıl strese soktuğunu anlamadığını fark ettim. Endişelerimi dile getirmeye çalışıyorum, ama o bunları bizim çok yakın olmamıza bağlıyor, birbirlerinin ruh hallerine uyum sağlayan hassas insanlar, iyi anların yerine kötü anlara odaklanıyorum. Sorun şu ki, son bir ayda iyi bir an düşünemiyorum ama bir düzine kötü anı sayabilirim.

Asla birini terk etmedim, bu yüzden ne zaman terk etmen gerektiğini bildiğini bilmiyorum ve terk ettiğinde ne yapacağımı bilmiyorum. seni tutmak için savaşacak."
"Zorunlu, bugün olmadı (ama yaklaşık bir ay önce) ve ben sabah insanı değilim.

Bir şirkette stajyerlik. Bir ay içinde patronum ve patronuyla bir toplantım vardı. Sabah 7'de buluşacaktık. Genelde 8:30'da işe başlarım, bu yüzden sabah 7 benim için erkendi (özellikle 1 saatlik bir yolculuk olduğu için)

6:50'de işe gidiyorum ve patronumu görüyorum ve patronunun odasına git dedi (çünkü toplantıya geç gelecek). Çok yorgunum ve odaya girip bekliyorum. Bu odada kimse yok. 10 dakika geçer, 20 dakika geçer ve sonra 4 kişi içeri girer ve ben sonunda (patronumun patronuyla hiç tanışmadım) ve hepsi oturup benim için hiçbir anlam ifade etmeyen bir projeyi tartışmaya başlarlar -- kesinlikle o değil atandığım proje. Ve tamamen şaşkınım. O odada bir buçuk saat kafam karışmış halde oturdum.

Sonunda toplantı biter ve herkes bana kim olduğumu sormaya başlar ve ben açıklarım ve sonra bana yanlış odaya geldiğimi söylerler. Tamamen utanarak ayrıldım ve patronumla patronunun bitişik odadan ayrıldığını gördüm. Nerede olduğumu sordular ve ben hikayemi anlattım ve sadece güldüler ve orijinal toplantıyı kaçırdığım için bu hafta bire bir görüşme yapacağımı söylediler.

İşimi korudum, aptal gibi göründüm, hepsi iyi bir iş gününde. Bir aydan fazla oldu ve departmandaki herkes ne zaman konferans salonlarına veya toplantılara girsem bana bunu hatırlatıyor."
"Hey Millet,

Geçenlerde bir doktora gittim (her zamanki adamım değil ama daha önce gördüğüm biri) ve baş ağrılarımdan kurtulmak ve işten sonra kendimi rahatlatmak için esrar kullandığımdan bahsettim (gerçekten çok çabuk strese giriyorum)

Kişisel olarak bundan hoşlanmadığını, ancak bunun için geldiğim için bana tıbbi bir görüş vereceğini söylemeye devam etti. Daha sonra ""Günde bir esrar, günde bir paketten daha kötüdür"" dedi. Uzun vadeli etkilerin kısa vadeli düzeltmelerden daha fazla olduğunu ve bunun yerine daha çok reçeteli ağrı kesici gibi bir şeye bakmam gerektiğini söyledi (IE: T3'ler).

Doğal görünmediklerini ve genel olarak beni gerçekten halsiz hissettirdiklerini hissettiğim için ağrı kesici almaya oldukça karşıyım. Gelecek hafta gerçek doktorumu görmek için randevum var ama önce biraz çalışmam gerektiğini düşündüm.

Geçmişte okudum ve kendimi esrarın sizin için gerçekten kötü olmadığına ve neden olabileceği (ve yaptığı) tek şeyin kısa süreli hafıza kaybı olduğuna (birkaç gündür sigara içmemiş olmama rağmen) inanırken buldum. bazı şeyleri hatırlama konusunda daha iyiye gittiğimi hissediyorum)

Kısacası, Reddit bana esrar kullanımının kısa ve uzun vadeli etkileri hakkında tarafsız bir fikir verebilir mi? (lütfen ""DOKTORUNUZ BİR APTAL! LOL, İŞTE BUNU OKUYUN!"" gibi şeyler kullanmayın).

Şimdiden teşekkürler!"
"Ben ve arkadaşlarım akşam yemeği yemek için şehirde dolaşıyoruz. Sokağın karşısında güzel görünümlü bir burger lokantası görüyoruz ve o yağlı etten biraz istediğimize karar veriyoruz. Menüye baktığımda The Juicy Lucy adında bir burger görüyorum; Amerikan peyniri ile doldurulmuş yarım kilo %100 sığır eti. Bunun çok lezzetli olmaması için bir sebep bulamadım, bu yüzden 7 dolar harcadım ve kendime bir Juicy Lucy aldım. Kasadaki adam bana biraz daha uzun sürdüğünü söyledi, ki bu tamamen iyiydi. Beklerken, arkadaşlarım hamburgerlerini alıyor ve başka bir adam bana ne sipariş ettiğimi soruyor, arkadaşlarımın yemek yediğini ve benim yemediğimi fark ediyor. Ona bir Juicy Lucy aldığımı söyledim, gülümsedi ve ""Ah, bu daha uzun sürer"" dedi. Tamam, anladım. Sonunda Lucy dışarı çıktı ve kesinlikle şahane görünüyor, yağ damlatıyor ve cehennem gibi şişkin. Bu canavara bakıyorum ve 'Vay canına, orada çok fazla peynir ve et var' diye düşünüyorum. Yanlış yaptığım yer burası, orada sadece peynir ve et olmadığını görün. Burgeri ağzıma götürüyorum ve onu ısırdığımda gelmiş geçmiş en büyük amcık şakasının can alıcı noktası ortaya çıkıyor. Lucy'nin bir fışkırtıcı olduğu ortaya çıktı, çünkü dişlerim köfteye batar batmaz, burgerin içindeki yağ vahşi bir hızla patladı. En az bir veya iki ons saf sığır yağı doğrudan gözlerime, yüzümün her yerine ve masaya fışkırıyor. Sadece yağa bulanmakla kalmadım, bu boka 8 dolar harcadım. Orada oturup hayatı düşünüyorum ve bu beni etkiliyor. Juicy Lucy'nin ısınması biraz daha uzun sürüyor ama onu ısırdığınızda sizin için bir sürpriz var ve bu sadece Amerikan peyniri değil."
"Ben onun erkek arkadaşıyım ve bunu /r/ihaveissues'den [gönderiyorum].

>Eski erkek arkadaşıma hala aşığım. Biz ayrılalı en az iki yıl oldu. O benim ilk aşkımdı, ilk aşkımdı ve benim de çocuğum oldu. Hâlâ iyi arkadaşız ama ben her zaman daha fazlasını isteyeceğim. Bu normal mi? Şu anki erkek arkadaşım bunu değiştirmenin bir yolunu görmememe rağmen buna kızıyor. Eski sevgilimle bir daha asla bir araya gelemeyeceğimi biliyorum ama yine de ona olan hislerimin bir ilişkiye gerçekten ne kadar katacağımı her zaman kontrol edeceğini düşünüyorum. Düzeltmeye çalışır mıyım? Erkek arkadaşımı atlatmak mı? Tüm aşklardan birlikte vazgeçmek mi? :P"
"Uzun lafın kısası, işyerimde her zaman berbat bir çalışan olan ve benim için sürtük olan bir hatun vardı. Ben onun patronuyum ama şirketin yapılanması ve patronum serseri olduğu için asla disipline edilmedi. Geçen gün vardiyasını bitirmek zorunda kalmam için beni terk etti. Az önce 11 saatlik bir vardiyada çalıştım ve ardından 7 saat daha kalmak zorunda kaldım. Bunu bir süredir ""bana kimin patron olduğunu göstermek"" için planladığını duydum. Daha sonra Facebook'una giriyor ve benim hakkımda saçma sapan konuşmaya çalışıyor. Hatta ona iş yaptırdığım için beni kovdurmak için şirket ofisimi arayacak kadar ileri gitti. Her gün hakkımda asılsız söylentiler yayıyor. O takıntılı."
"Arka plan hikayesi:
Son 6 aydır en iyi arkadaşlarım ablam ve ben çıkmaya karar verdik. Ben de onunla arkadaş oldum, birbirimizi çocukluğumuzdan beri tanıyoruz ve sürekli takılıyoruz. Yani toplamda 10 yıldır birbirimizi tanıyoruz. Aramızda bir yaş farkı var (19 ve ben 25). Onu eşit olgunlukta görüyorum, o benden daha olgun. Birbirimizin en kötü halini gördük, hep gülüyoruz ve iyi vakit geçiriyoruz. Artı, diğer insanlarla çıkarken rahat hissetmedik çünkü birbirimizle yaptığımız kadar eğlenmedik, bu yüzden ikimiz de bunun nereye varacağını görmeye karar verdik.

Şimdi konuya:
Ondan pek haber alamıyorum. İkimiz de üniversite ve çalışmayla o kadar meşgulüz ki, sadece hafta sonları görüşüyoruz. Tam zamanlı bir üniversite öğrencisi olmakla birlikte haftada yaklaşık 50-60 saat çalışıyorum. 20 saat gibi çalışıyor ve aynı zamanda tam zamanlı bir öğrenci. Ona her zaman gününün nasıl olduğunu ve nasıl olduğunu sormak için zaman buluyorum, ancak rastgele veya ben ona sorduktan sonra bile asla nasıl olduğumu sormuyor. Kendimi ""muhtaç"" olarak görmüyorum, onunla günün her saniyesi konuşmak zorunda hissetmiyorum. Birkaç hafta önce bir şeye alerjik reaksiyon gösterdi ve hastaneye kaldırılması gerekti. Bunu facebook aracılığıyla öğrendim. Çoğu zaman annesi aracılığıyla neler olduğunu öğreniyorum. Şahsen birlikte olduğumuzda cehennem, her şey yolunda. Onunla bunun hakkında ""peki, zaman zaman ne olduğunu bana haber ver"" diyerek konuştum. ve kabul etti (bu, hastaneye gitmeden önceydi). Bunun bir ilişkide bulunduğu en ileri nokta olduğunu kabul etti.

Ayrıca, ondan bana ne olduğunu söylemesini veya işlerin nasıl gittiğini görmesini istersem, birinden ilgilenmesini istemek gibi hissediyorum. Bence önemseme ortak bilgi olmalı ve ne kadar flört deneyimine sahip olduğunuza bağlı olmamalıdır. Bir metin mesajı yazmak sadece birkaç saniye sürer.

tavsiye için şimdiden teşekkürler."
"Tamam, genel olarak bu oldukça önemsiz küçük bir sorun gibi görünebilir, ancak şu anda hayatımdaki çalışmalarım dışında benim için en rahatsız edici şey.
Yani lisedeyim, 11. sınıftayım, temelde ikinci sınıf öğrencisiyim (ikinci sınıf mı yoksa son sınıf mı emin değilim, Aussie burada) ve bir kız arkadaşım var. Evet, biliyorum, ne kadar aptalım. Mesele şu ki, bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ama görünüşe göre o bu ilişkiye benden çok daha fazla ilgili. Ondan ayrılmayı düşünüyorum ama o zaman Biyoloji için aynı sınıfta olduğumuz ve deneylerimizi falan birlikte yaptığımız için bu ikimiz için çok tuhaf olurdu. Ayrıca bu noktada duygusal olarak çok dengesiz, kilosunun çok bilincinde, kendini kestiği biliniyor ve ebeveynleriyle pek iyi bir ilişkisi yok. Benzer bir durumda olan veya bulunmuş olan herkes lütfen, sen benim tek umudumsun."
"Artık dayanamayarak partnerimden ayrıldım, yakın zamanda ayrıldım ama yardım arama iddiasının ardından tekrar bir araya geldim ve ben de ona bu konuda destek olmayı kabul ettim.
2 ay oldu ve onu gönülsüzce herhangi bir web sitesini veya telefon numarasını okumaya bile yönlendiriyorum. Çocuklarla bile onunla bir geleceğe tutunmak istememe rağmen tekrar mutlu olacağımı düşünmeyin ama bu durumda bunun olmasından çok korkmuştum. Kendim için en iyisini yaptığımı biliyorum ve bu adama duygusal ve fiziksel olarak yardım etmek için elimden gelen her şeyi yaptım... peki neden ayrıldığım için kendimi bu kadar suçlu hissediyorum?"
"Bir aydan biraz daha uzun bir süre önce, kullanmadığım bir cep telefonu şirketinden vizemde bekleyen ~700$'lık bir ücret vardı. CC şirketimle konuştum ve gönderene veya kaybolana kadar yapabilecekleri hiçbir şey olmadığını söylediler. Bir hafta sonra, ödeme nihayet ortadan kalktı --- Her ihtimale karşı hesabı yine de iptal etmeye karar verdim. Zarar yok.

Bugüne ileri sar - Daha önce hiç bir şey satın almadığım bir bilgisayar şirketinden Nisan ayında denediğim siparişimi yeniden sipariş etmek isteyip istemediğimi soran bir sesli mesaj aldım (belli ki bir 'kredi kartı sorunu' nedeniyle gerçekleşmedi). Açıkça benim olmayan başka bir ödeme, muhtemelen orijinal kartımı iptal ettiğimde ya da oradayken geldi.

Ancak sesli mesajda sipariş için bir referans numarası bıraktılar, ben de takip edeyim dedim. Hesaptan tüm bilgileri aldım - adım, ev fatura adresim, telefon numaram ve (şimdi iptal edilmiş) kredi kartı bilgilerim dahil. Ayrıca ABD'nin diğer tarafındaki bir teslimat adresini de (muhtemelen dolandırıcının ev adresidir) içeriyordu.

Yani şimdi bu bilgiye sahibim ama onunla ne yapabileceğim/yapmam gerektiği konusunda hiçbir fikrim yok. Bankam o kadar ilgilenmiyor çünkü hesabımdan hiçbir ücret alınmadı (gerçi olsa bile muhtemelen hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini söylediler) ve ben kişinin bulunduğu yerden çok çok uzakta büyük bir şehirde yaşıyorum. muhtemelen yaşıyor, bu yüzden yerel polisim ile temasa geçmenin önemli olacağından veya umursayacaklarından bile şüpheliyim (ve dediğim gibi, bir suçun işlendiğinden bile emin değilim - yine de birisi açıkça en azından denemeye niyetli).

Düşüncesi olan var mı? ""Kişinin izini sürmek"" veya bunun gibi bir şeyle ilgilenmiyorum, ancak bundan paçayı sıyıramayacaklarından emin olmak isterim. Yoksa bu kaybedilmiş bir neden mi ve bana hesabımı iptal etmekten daha fazla güçlük çıkarmadığına sevinmek mi?

Düşünceler?"
"Karım son zamanlarda çokça dışarı çıkıyor, belki son bir aydır. Arkadaşlarıyla başka bir gece için ayrıldı ve bunun çok fazla olduğunu hissediyorum. Sadece bu hafta salı, çarşamba, cuma çıktı ve yarın yine çıkacak.

Çeşitli nedenlerle dışarı çıkıyor ve her zaman çıkıyor. Çoğunlukla artan frekanstır. Kızlar gecesi, oyun geceleri, gösterileri veya sporları izlemek, filmlere ve ayrıca partilere.

Aldattığını düşünmek için hiçbir nedenim yok. Hayranları var ama onlar onun alışkanlıklarını hiç değiştirmemiş ve ona yaklaşamamışlardır. Facebook ve metin gibi bariz şeyleri kontrol ettim (iznim var) ve hiçbir şey görmedim. Zaten benden hiçbir şey saklamıyor.

Son zamanlarda değişen şeyler, şu anda sık sık çalışıyor olması ve Ocak ayından beri çalışıyor olması. O çok daha iyi durumda. Gardırobu genişledi ama her zaman iyiydi ve her zaman tarzıyla tanındı. Belki de stille ilgili bir şey, 90'lardaki şeyler geri geldiğinden beri üniversitede yaptığı gibi yeniden giyinmeye başlamasıdır. Yani bu şeyler farklı ama benim için de pek kesin değil.

Sorunlu arkadaş olarak gördüğüm bir arkadaşı var (çok içki içmek, biraz uyuşturucu kullanmak, genellikle çirkin davranışlar) ama aslında son zamanlarda o arkadaşıyla daha az takılıyor. Bu yüzden onunla ya da o grupla ilgili bir şey olduğunu düşünmüyorum.

Bazen beni görmezden geliyor ve sürekli telefon, mesaj, fb şeyleriyle uğraşıyor ama bu onun uzun zamandır yaptığı bir şey ve çevremizde bundan şikayet etmeyen hiçbir koca tanımıyorum değil mi? Şimdi.

Başka bir konu da, kilolu ve formsuzum ve bunu bana bildirdi. O daha fit hale geldikçe kesinlikle geride kalıyorum.

Şimdi benim sorularım, neden bu kadar çok dışarı çıkıyor? Bunun çok fazla olduğunu (eğer öyleyse) ona nasıl bildiririm? Yanlış yapıyor olabileceğim bir şey var mı - son zamanlarda değişmedim ama sorun bu olabilir mi?"
"Biz (ben E/24, onun F/22) neredeyse bir yıldır birlikteyiz ve başlarda çok mutlu ve heyecanlıydım. Onu takdir ediyorum çünkü sahip olduğum her kusurla bütün beni seviyor. Onun ilk erkek arkadaşı olduğumu belirtmekte fayda var.

Sorun şu ki, onu eskisi kadar sevdiğimi gerçekten düşünmüyorum ve kesinlikle beni görebildiğim kadarıyla çok daha fazla seviyor.

Sanırım onun zamanını harcıyor olabilirim, çünkü sürekli başka kadınlarla birlikte olmayı düşünüyorum, ama asla harekete geçmem, bunlar sadece düşünülür, ama yine de oradalar. Bunun benim açımdan ona haksızlık olduğunu düşünüyorum.

Hayatımda sadece 2 ilişkim oldu bunu da sayarsam bir zerre kadar tecrübeli değilim. Sorunlarımı konuştuğum birkaç kişi bunların iyiye işaret olmadığını söyledi. **Sizin fikriniz nedir?** Vaktini boşa harcamamak veya bir şekilde halletmeye çalışmak için ayrılır mıydınız?

*Okuduğunuz için teşekkürler!"
"Evli ve karşılıklı olarak ayrılmaya karar veren iki en iyi arkadaşı anlatan [Celeste ve Jesse Forever] film fragmanını izlediyseniz, bu benim durumumu doğru bir şekilde açıklıyor. Birbirimizi yaklaşık 10 yıldır tanıyoruz, yaklaşık 7 yıldır çıkıyoruz ve sadece bir yıldan az bir süredir evliyiz. İki ay önce ayrıldık ve birkaç hafta önce ben dairemizde kalırken o bazı arkadaşlarının yanına taşındı.

Bu süre zarfında inişlerim ve çıkışlarım oldu ve mantıksız endişelerim ve rasyonel endişelerim de oldu. Geçen hafta, düşük bir noktadaydım ve eski yaşam tarzımızı gerçekten özlemiştim ve birlikte bir şans daha elde etmek için yalvardım. Bunun asla olmayacağı konusunda ısrar etti. Temelde arkadaşlığımızın bittiğini söyleyerek görüşmeden ayrıldım. Hemen ardından kafamdan sıyrıldım ve onu bir arkadaş olarak kaybetmek istemediğimi fark ettim çünkü orada paylaştığımız bağ hayatımda çok önemli.

Ertesi gün özür dileyen bir e-posta yazdım ve hayatımda onu özlediğimi ama bunun en çok arkadaşlığımızı özlediğimi açıkladım. Güvenini kırdığım için özür diledim ve ona, yeniden arkadaş olabilmek için bir şekilde bu güveni yeniden kazanmak istediğimi söyledim. Bana bunun zaman alacağını ve hala arkadaş olarak ""beni yönlendirmek"" istemediğini söyledi. Onu ""geri kazanmaya"" çalışmadığım konusunda ısrar etmeye çalıştım ama onu hayatımda bir arkadaş olarak istiyorum. ile. Sanırım en düşük noktamdayken bu güveni mahvettim ve şu anda direnişle karşılaşıyorum ve şimdilik ""temas yok"" tipi kurallar dayatıyorum. Güvenini tekrar incitmek için bu kuralları çiğnemek istemiyorum ama onunla konuşma seçeneğim olmaması da beni incitiyor."
"Hey Reddit, ben 20M ve o 20F ve yaklaşık 2 yıldır çıkıyoruz. Ben orduda bir askerim ve şu anda 9 ay boyunca bir yıldan daha kısa bir sürede konuşlandırılmayı düşünüyorum. Onunla birlikteyken askere gittim ve OSUT sırasında ben yokken 4 ay beni bekledi. Ben yokken, bunun başa çıkmak zorunda olduğu en zor şey olduğunu ve tamamen perişan durumda olduğunu söyledi, ancak üstesinden gelmeyi başardı. Geçenlerde bekleyen görevimden bahsetmiştim ve bunun hakkında konuşmak bile istemiyor ve sonunda ağlıyor, bensiz o kadar uzun süre dayanabileceğini bilmediğini söylüyor. Ben sorunları çözmek için gündeme getirmem ve sorunları iletmem gereken türden bir insanım ve o, artık gerçekten görmezden gelemeyecek hale gelene kadar görmezden gelmeyi tercih eden türden bir insan. Böyle biri olmasına rağmen bu bizim iyi iletişim kurmamıza engel değil, genellikle birbirimize karşı oldukça dürüstüz. Bu konuyu uzatmaya devam edersek, 9 aylığına ayrılma zamanım geldiğinde iyi olmayacak gibi hissediyorum. Şu anda ilişkimiz tamamen istikrarlı değil ve ayrılma zamanı geldiğinde bunu saklamanın yardımcı olacağından emin değilim."
"Son araştırmalara göre, Amerikalıların yüzde 83'ü bir dine mensup olduğunu, yüzde 40'ı neredeyse her hafta veya daha fazla ayinlere katıldığını ve yüzde 58'i en az haftada bir dua ettiğini iddia ediyor.

Ben kendim agnostiğim. Bana kendi maneviyatımı aramayı ve istediğim kiliseleri ziyaret etmeyi öğreten bir anneyle büyüdüm. Gençlik yıllarımda çeşitli kiliselere gittim ve hiçbiri bana bir anlam ifade etmedi, bu yüzden etrafımdaki dünyayla birlikte yuvarlanmaya karar verdim.

Karşılaştığım çoğu insan dindar *görünmüyor* (bu ne anlama geliyorsa), bu yüzden bu istatistikler bana biraz yanlış geldi."
"Bu adamla 2 ay çıktım ve benden ayrıldı. Eşyalarımı geri almak için yakında onunla buluşacağım ve nasıl giyinmem gerektiğini merak ediyordum.

Ona bir toplantıdan sonra buluşacağımı söyledim, bu yüzden pantolon ve güzel bir gömlekle mi gelmeliyim? Başlangıçta sıcak bir elbise giyip salyalarını akıtmak istiyordum ama bunun ne kadar acıklı görünebileceğini fark ettim. Ona rahatlamak için bara gittiğimi söyleyecektim - bu yüzden bu kadar seksi görünüyorum - ama eminim ki her şeyi anlamıştır. Yine de tam bir kare gibi görünmek ve güzel kıyafetler giymek istemiyorum, anlıyor musun? Ama onun için seksi görünmemi bekleyeceğini hissediyorum ve onları istemiyorum.

Çok profesyonel ya da seksi?"
"Açıkçası burada bir bağlam var. Kışın patlayan donmuş bir boru gibi şeyler kesinlikle acil bir durumdur.

Ama nasıl sınıflandıracağımdan emin olmadığım birçok şey var. Ev sahibi olmanın katlanmak zorunda kalacağımı *bildiğim* pek çok maliyeti var, ancak bunlar için ödeme yapmam gereken *zaman* olmasa da, örneğin:

* Fırın değişimi
* Evin çatısının yeniden kaplanması
* Büyük cihazların değiştirilmesi (çamaşır makinesi, kurutucu vb.)

Bunlar sayılır mı? Yoksa bunun için ayrıca mı tasarruf etmeliyim?

Soruyorum çünkü kendimi biraz dağınık buluyorum; Acil durum fonumu oluşturmaya giden maaşımdan otomatik olarak kesilen param, yıllık spor salonu üyeliğim için birikimlerim, RSP'lerim (Kanadalıyım - bu IRA'lar gibi), emekli maaşım vb.

~ 3-5 yıl içinde yapmam gerekecek olan yeniden çatı için daha fazla bütçe ayırmalı mıyım, yoksa acil durum fonu bunun için mi?"
"Hey millet, arkadaşım ve ben bu kız hakkında tartışıyoruz ve Reddit'e fikrinizi soralım dedik. Temelde arkadaşım bu kızla yaz boyunca devlet kolejinde tanıştı ve o zamandan beri ondan hoşlanıyor. Farklı üniversitelere gittikleri için dört aydır neredeyse hiç iletişimleri yok.

Şimdiye kadar, arkadaşım o zamandan beri mezun oldu ve ona takılmak için mesaj atıyor ve o da kabul etti, ancak ikisi için de uygun bir gün ve saate karar veremedi. Arkadaşım, onun meşgul olduğunu söylediğimde muhtemelen ilgilenmediğini ve sadece kibar olmaya çalıştığını söyledi. Eskiden 4 saate kıyasla şimdi birbirlerinden yaklaşık 30 dakika uzakta yaşıyorlar, bu yüzden şimdi buluşmak o kadar da zor olmayacak.

Son bir umut ışığı olarak ona yine de mesaj atmasını söyledim. Reddit'e ne diyorsun? Onunla takılmaya devam etme zahmetine girmeli mi yoksa şimdi pes mi etmeli?"
"MERHABA

Reddit'e genellikle bu tür tavsiyeler için gelmem ama şu anda konuşacak başka kimsem yok.

Kız arkadaşımla 5 yıldır birlikteyiz ve her şey çok güzel gidiyordu. 2 yıl önce beni depresyona sokan gerçekten tatmin edici olmayan bir iş buldum. Çok geç olana kadar bunu fark etmek istemedim.

Hiçbir şey yapmak için motivasyonum olmayacağı için bunun ikimizin de hayatı üzerinde etkisi oldu. Artık kulübe gitmek, bir yere seyahat etmek vs. istemiyordum.

2 hafta önce bana ara vermesi gerektiğini söyleyince gözlerimi açtı. Sonunda kendimi toparladım, işimi bıraktım ve uzun zaman önce yapmam gereken diğer şeyleri yaptım.

Şimdi onu kaybetmemek için nasıl yaklaşacağımdan emin değilim. Birbirimizle yaşadığımız ~80 çok güzel an hakkında notlar yazdım ve onunla okudum. Ona geleceğimiz hakkında ne düşündüğümü söyledim ve o da aynı planları olduğunu söyledi. Ona onu sevdiğimi söyledim ve o da beni sevdiğini söyledi.

Sonra ne yapmalıyım? Beni unutmasını istemiyorum ama üzerinde çok fazla baskı kurmak da istemiyorum. Ona yaşadığımız daha güzel anları hatırlatmayı ve belki 2-3 hafta sonra ona çıkma teklif etmeyi planlıyorum.

Herhangi bir tavsiye?"
"2 yıldır birlikteyiz ve 1 yıldan biraz daha az birlikte yaşıyoruz.

Temizlik konusunda yaşadığımız asıl sorun benim standartlarımın ondan daha yüksek olması. Ancak ondan istediğim şeyin adil olmaktan öte bir şey olduğunu ve davranışlarında birkaç küçük değişiklik yapabilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Beraber taşındığımızda, asıl temizliği (toz alma, süpürme, çamaşır yıkama vb.) Hafta boyunca o idare ettiği sürece ben halledeceğimi ve ilk önce alınması gereken dağınıklığı yapmayacağımı söyledim. temiz. Bu anlaşmayı, daha önce bahsettiğim daha yüksek standartlarım ve işlerin ""benim yöntemimle"" yapılmasını sevdiğim için yaptım. Ayrıca o genellikle cumartesi günleri çalışır ve ben zaten sıkılırım.

 Temel olarak beklentim, kirli çamaşırları sepete koyması, çöpünü masaya bırakmak yerine atması, dökülenleri silmesi ve istersem yardım etmesi... Bunun oldukça basit bir şey olduğunu düşünüyorum, özellikle de o zamandan beri benden daha sık evde. Her köşeden kirli çorapları toplamam ve önce bir haftalık gazoz kutularını atmam gerekirse temizlemem daha uzun sürüyor. Kendimi hafife alınmış, takdir edilmemiş ve bazen korkunç ""yedek anne"" gibi hissettiriyor.

Bunu onunla daha önce tartıştım ve evimizin ne kadar temiz olduğunu gerçekten umursamadığını, bunu düşünmediğini ve kendisinin sadece dağınık bir insan olduğunu ve böyle olduğunu söyledi. Onun dağınık olmasıyla ilgili son kısım, beni gerçekten kızdıran şey çünkü bence çok makul şeyler istedim ve değişmeye isteksizmiş gibi görünmesini sağlıyor. Kredisine göre biraz daha iyi oldu (sahip olduğu son daire bir felaketti) ama hala iyileştirme için yer var ve tüm istediğim bu.

Öyleyse /r/relationships sorularım 1. Sanırım makul davranıyorum, değil mi? 2. Bunu çözmek için birlikte nasıl çalışabiliriz? Dün tekrar tartıştığımızda yatmadan önce günlük bir toplama yapmayı önerdim, başka ne yapabiliriz?"
"Hey Millet,

22 yaşındayım ve 15 yaşımdayken avukat ve sigorta ücretlerinden sonra yaklaşık 100 bin dolarlık bir dava anlaşması aldım.

Hiçbirini okulum için ödeme planları yaparak ve sonra geleceğim için yatırım yaparak harcamadım. Ama geçen Aralık ayında almayı planlıyordum.

Ama o zamanlar 15 yaşımdan beri benim için her şeyi yöneten annem, yanlış adrese gönderildiğini ve zaten yanlış adresteki biri tarafından para yatırıldığını/paraya çevrildiğini söyledi. Ve şimdi bir hak talebinin açık olduğunu ve bunu araştırdıklarını söylüyor.

Annemin teyzem olduğuna inanmama sebebim internette bir flört dolandırıcılığı tarafından dolandırıldı ve daha sonra ona gönderecek daha fazla para almak için anneme yalan söyledi, ancak annem yerleşim fonuma dokunmadığını iddia ediyor.

Bunu tiaacref aracılığıyla yatırdığını söyledi. Yanlış adrese gönderildiğine ve ardından yanlış kişiler tarafından yatırıldığına inanmalı mıyım?"
"Tek seferlik bir şey yok çünkü Dow düştü ve kendimi yeterince cesur bir aptal gibi hissediyorum. Bu şimdi oldu. Bana Adderall ve Lunesta PRN reçete edildi, yani her ikisini de ihtiyacım olduğunda ve her gün belirli bir saatte alıyorum. Bugün spor salonunda bir kasımı çektim ve orta derecede ağrım var. Dişlerimi fırçalarken, Lunesta'ya sahip olduğumu hatırladım ve gece erkenden arayacağım ve acı içinde dönüp durmaktan kaçınacağım gibi parlak bir fikirle bir hap almak için dolabı açtım.

Hapı aldım, yatağa uzandım ve 30 Rock'ın tamamen vasat bazı bölümlerine yerleştim. Bir saat içinde, ki bu genellikle bayılacakmış gibi hissettiğimde ve dizüstü bilgisayarımı kapattığımda, daha uyanık hissettiğimi fark ettim, bu yüzden kendime biraz çay yaptım ve bir saat daha denedim. Nafile. Kendime bir bardak çay daha doldurmaya gittim ve Lunesta şişesinin yatağın yanında olduğunu fark ettim ki bu hiç mantıklı değildi çünkü onu banyoda almadım. Yem ve anahtar tıklandı ve uyku hapımı almak yerine uyanık kalmak için 10 mg hapımı aldığımdan oldukça eminim. Kahretsin. Ben. Elbette [güzel] [benzer] görünüyorlar, bu yüzden banyonun karanlığında muhtemelen renge dikkat etmezdim. Uyuyamamış olmama şaşmamalı. Bol bol su içme, Netflix maratonunda koşma ve ABD uykuya daldığında Avustralya kontrolü ele aldığında Reddit'in nasıl bir şey olduğunu görme zamanı."
"Hiçbir zaman büyük bir kadın erkeği falan olmadım ama genel olarak düzgün bir aşk hayatım oldu, ilişkilerimden adil bir pay aldım, kızların bana aşık olması vb. Bir buçuk yıl önce kötü bir ayrılık yaşadım ve fark ettim Dönüştüğüm kişiden hoşlanmadım. Formda değildim, duygusal olarak dengesizdim ve genel olarak mutsuzdum.

Böylece bu iç gözlemle kendimi geliştirme yoluna girdim. Artık her gün egzersiz yapıyorum, biraz terapi yaptım, üniversiteden mezun oldum ve harika bir yeni iş buldum ve hatta gardırobumu geliştirdim. Yeni arkadaşlar edindim ve eskilerle (erkek ve kadın) yeniden bağlantı kurdum ve geçen yıl muhtemelen tüm hayatım boyunca olduğundan daha eğlenceli maceralara atıldım.

Yine de bir şekilde tüm bunlarla birlikte, kadınlar için daha az çekici hale geldiğimi hissediyorum. Bir buçuk yıl önce ayrıldığımdan beri bir kadınla cinsel hiçbir şey yapmadım (eski sevgilimle ayrıldıktan sonra birkaç kez takıldım ama o kadar). Uzun bir süre kendime odaklanıp kendimi tamamen mutlu bir insan haline getirdiğim için bunun beni rahatsız etmesine izin vermedim, ama sonunda %100 olmak istediğim yerde olduğum için, bu kendime olan güvenimi aşındırmaya ve neredeyse canımı yakmaya başladı. ilerlemem Boyumun (5'7) olmamasından rahatsız olan türden bir adamım ama şimdi aniden bu konuda gerçekten bilinçliyim çünkü kendimle ilgili DEĞİŞTİREMEYECEĞİM tek şey bu. Sadece bu çıra çağındaki seks devriminde bazılarımızın geride kalması mı gerekiyor? Bir şekilde kendimi sabote ediyor muyum? Kişisel gelişimimin kaçırdığım bir kısmı var mı?"
"Eşimin kız kardeşi, annesine ve eşime karşı taciz edici bir kabadayı. Son 13 yılda katıldığım *her* (ve demek istediğim her) aile toplantısında (yılda yaklaşık 2, yani toplamda 26), kötü bir ruh haline girdi, sözlü ve herkesin önünde taciz etti ve annesini aşağıladı , ve aynısını partnerime yaptım. Her karşılaşmadan sonra partnerim omuz silkiyor ve ""Biliyorum, o çok kötü ama o hep böyleydi ve artık onu değiştiremeyiz"" diyor.

Noel genellikle gergin geçer ve bu yıl onu kendi evinde ağırlamakta ısrar eder. Geçmişte, kutlama sonrası öfkeli hissetmekten kaçınmayı tercih ettiğim için gitmeyi reddettim. Ama bu yıl partnerim bana günü kaçırırsam annesinin kalbinin kırılacağını (80 yaşında) ve eminim onun da üzüleceğini söyledi.

Geçmişte duruma yardımcı olmak için ne yaptınız?"
"Bir araya geldiğimizde hiçbir şey bizi ayırmadı, tüm gençler gibi biz de mutluyuz, onu görmeye başladığım ilişkiden.
Onunla iptal edersem çok kötü hissetti. Ama ne yazık ki çoğu kadın ne olduğunu söylemediği için bana söylenmedi.

Böylece bir adam olay yerine gelir ve ona ihtiyaç duyduğu tüm ilgiyi ve benim ona göstermem gereken ilgiyi gösterir, ama dediğim gibi, onu görmeyi kesin olarak gördüm. Mesele şu ki, hayatımda çok fazla insan yok ve o benim çok büyük bir parçam, bunu göstermemekle tam anlamıyla aptaldım.

Birlikte olduğumuzda her şey yolunda, bunu hissedebiliyoruz ama ayrıyken her şeyi inkar ediyor ve bu kalbimi kırıyor.
Ona hak ettiği ilgiyi göstermediğim, benim için mükemmel olduğu ve her sabah yaptıklarımdan dolayı kendimden daha çok nefret ederek uyandığım bir aşk yılı geçirdik.

Bir şansı daha geri kazanabilir miyim, yoksa çok mu geç bilmiyorum ama onu düşünmek ya da onu görmek çok acı verici. O hala benim için dünyalara bedel, keşke bir aptal isteseydim."
"zaten yayınlandı ama daha fazla tavsiye arıyorum.

Ben dürzi bir erkekle ilişkisi olan dürzi olmayan bir kadınım, bir yıl çıktık ve ikimiz için de bu bizim ilk aşkımızdı. Hâlâ genç olmamıza rağmen, gerçekten benim için o ve tam tersi gibi hissettiriyor. Ancak son zamanlarda bir yol ayrımına geldik ve o her şeyi bitirmeye karar verdi. Dürzi kültüründe kültür dışında evlenemeyeceğiniz için ve yaparsanız artık dürzi olarak görülmezsiniz ve o zaman siz ve aileniz toplumda hor görülür ve dışlanırsınız. Ancak konuştuğum bazı kişiler, dürzi kültüründe erkekler için farklı olduğunu ve kültürün dışından biriyle evlenmenin onlar için kabul edilebilir olduğunu söylüyor. Dinine/kültürüne pek uymuyor, sadece bunun anne babasını nasıl etkileyeceğinden korkuyor, onları kaybedemeyeceğini ya da yüzüstü bırakamayacağını söylüyor. Başarısız olduklarını hissederek mutsuz ölmelerini istemiyor. Onu tamamen reddedeceklerini gerçekten düşünmüyorum ve bence o bunu biliyor, sadece onların mutlu ölmelerini istiyor ve görünüşe göre kültürün dışında biriyle birlikteyse bunu yapamıyorlar. Ama sonra ailesinin isteklerine uymayı seçerse, sadece yalnız kalacağını ve evlenmeyeceğini söyler, yani mutlu olmayacağı anlamına gelir ... çok kafa karıştırıcı. Ama ayrı olmak ikimizi de mahvediyor, devam edemiyorum ve onu bırakamıyorum, umudumdan vazgeçemiyorum. Ve her gün seçiminden pişmanlık duyuyor ama çok parçalanmış durumda. Bana ""belki bir gün birlikte olabiliriz ama buna güvenemem"" dedi, bu da onun gibi hissetmeme neden oluyor ve olabilirim, bırakamam .. Sadece korkmuş ve her zaman stres yapıyormuş gibi hissediyorum. gelecek, yani belki de sadece dörtlü yaşam krizi geçiriyordur? Ne yapmamız gerektiğine dair herhangi bir yardım var mı? Bunu gerçekten takdir ediyorum, onu asla unutamayacağımı düşünüyorum."
"Benimki, tıp alanındaki tüm çalışanlar için uyarıcı bir hikaye olarak anlatmak için favori bir hikaye. Yaklaşık bir yıl önce, özel bir muayenehanede yarı zamanlı araştırma görevlisi olarak çalışırken başıma geldi. Özel muayenehanesi, burada, Kuzeybatı ABD'deki büyük bir şehrin büyük bir hastanesinde, merkezin geri kalanıyla doğrudan bağlantılı bir tıbbi ofis binası kanadında bulunuyor. Üniversite yıllarımda onun için çalışmaya başladım, ancak bir derece ile mezun olduktan sonra, daha uzun çalışma saatleri, unvan terfisi ve güzel bir maaş zammı aldım. Hibe ve teklif yazmak, deney yapmak, takip makaleleri yazmak ve benzeri şeylerle birlikte hastalarla doğrudan çalışmak için gerekli lisansları da aldım. Doktor ve ben standart olmayan bir topikal bileşikle bir adamı bazal hücreli karsinomundan (cilt kanseri) kurtardık ve bu sadece onun kanserinden kurtulmakla kalmadı, aynı zamanda normal ameliyatın neden olacağı hiçbir yara izi bırakmadı. . Uzun lafın kısası, kendinden geçmiştim.

Bazı formları teslim etmek ve araştırma temsilcimizi görmek için hastanenin ana bölümüne yürümek zorunda kaldım ve keyfim yerindeydi. Bir dizi restoran, koridor ve bekleme odasında yürürken hiç düşünmeden mırıldanmaya ve alçak sesle şarkı söylemeye başladım. Bu, Queen'in ""Another One Bites the Dust"" şarkısıydı. Tam ""ve biri gitti, diğeri gitti ve diğeri tozu ısırdı"" kısmına geldiğimde, bir testere ile yaklaşık 5 dehşete kapılmış yüze baktım: 4 ziyaretçi, 1 personel, ben pratikte atlarken bana bakıyor o şarkıyı söyleyerek hastane boyunca. Sessizce ne yaptığımı fark ettim, bolca özür diledim ve başımı aşağıda tuttuğumdan emin olarak elimden geldiğince hızlı uzaklaştım. Kendimi biraz daha ağırbaşlı taşıdığım söylenemez, ne de olsa profesyonelim. XD"
"4 yıldır çıkıyorum. NYE'deki yatak odamda bazı arkadaşlarımla kokain yapıyordum ve odamın kapısını kilitleyerek ve ona arkadaşlarımın yatak odasında sadece eklem yuvarladığını söyleyerek kız arkadaşımdan sakladım. Birkaç kez yaptım ama temelde bütün gece odanın dışında kaldım. Sorun gerçekten bana, o gece olanlar hakkında ona yalan söylememe bağlı - kola o kadar büyük bir sorun değil. Bunu yapmam fikrinden nefret ediyor ve muhtemelen hayatımda sadece 3 kez yaptım. Gerçekten yalan söylemekle ilgili.

Üzülme nedenleri şu şekildedir (Not: Bence o tamamen haklı ve bunu yaptığım için tam bir pisliğim).

1. Ona yalan söyledim
2. Ona yalan söylediğimi bilen insanların önünde ona yalan söyledim.
3. Yatak odama bile giremedi ve evimde kendini evinde gibi hissetmedi (ki hissetmeli çünkü o her zaman burada. Anlıyorum)
4. Kola içtiğim için

En kötüsü de, olanlar hakkında konuşurken beni başka bir yalanla yakalamasıydı ki bu da her şeyi daha da kötüleştirdi. Şimdi ben bir yalancıyım ve o bir molaya ihtiyacı olduğunu söylüyor. Hayatımda ona daha önce hiç yalan söylemedim. İlk defa bir yalan yüzünden kavga ediyoruz. Uyuşturucu umurumda değil (bir daha yapmak zorunda değilim), sadece bir şeyleri düzeltmek istiyorum. Açıkçası buna değmezdi. Bana şimdiye kadar gördüğümden daha fazla kızgın. çok korktum
Zaten özür diledim (gecesi ve sonrasında birkaç kez yüz yüze) ve her şey hakkında yanıldığımı kabul ettim. Ama yeterli olduğunu düşünmüyorum. Üzgün ​​olduğunu anlıyorum, durumun boyutunun farkındayım ama bunun üzerine ayrılmaya değeceğini düşünmüyorum."
"Birkaç hafta önce bir kadınla tanıştım ve üç kez çıktık. Benim gözümde üçü de oldukça iyi gitti ve ondan iyi hisler alıyordum. Mesajlara cevap verirken biraz gecikti ama ben bunu çok fazla düşünmemeye çalıştım.

Dünün üçüncü randevusuna hızlıca ilerleyin. Bir barda buluşup bir şeyler içiyoruz. Her şey yolunda gidiyor ve yollarımızı ayırmaya karar veriyoruz. Ona ""peki, haftaya bir ara buluşmak ister misin?"" gibi bir şey soruyorum. Bana bakıyor ve ""bak, senden hoşlanıyorum ama senden sadece arkadaş olarak mı yoksa gerçekten hoşlanıyor muyum bilemiyorum. Sana mesaj atacağım"" diyor.

Temel olarak, eğer hissetmiyorsa, hissetmiyordur dedim. Ona arkadaşlığından hoşlandığımı ve onu tekrar görmek istediğimi söyledim. Bana teşekkür etti. Şimdi anlıyorum, muhtemelen kolay yoldan hayal kırıklığına uğradım, bu iyi, ama normalde bir sonraki ilişkiye geçerim ve arkama bakmam... Ama onda sevdiğim ve vermek istemediğim bir şey var bu kadar kolay.

Birkaç gün içinde ondan haber almazsam, ona ""Bak, duygularından emin olmadığını biliyorum ama sadece senden ve benden hoşlandığımı açıkça belirtmek istiyorum"" gibi bir mesaj atmam kabul edilebilir mi? seni tekrar görmek istiyorum.arkadaşlık aramıyorum.""? Yoksa beklemeli ve ona yalnızca o bana mesaj attıktan sonra mesaj atmalı mıyım (bu gerçekten olursa)?

Bunun topal bir gönderi olduğunu biliyorum ama daha önce hiç böyle bir durumda bulunmadım :-/"
"Sadece 'ayrıl' diyen cevaplar istemediğimi söyleyerek başlamak istiyorum, durum hakkında bazı gerçek tavsiyeler istiyorum ve ayrılmaya gerek kalmadan nasıl çalıştırılacağına. Bu sorunun çözülebileceğine inanıyorum, nasıl yapılacağına dair bazı fikirler istiyorum...

Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık üç aydır birlikteyiz. Geçen ay ortaya çıkan bir boşluk sorunu dışında, ilişkide gerçekten mutluyuz.

Haftanın altı günü saat 14:00 ile 20:30 arasında (bazen biraz daha erken başlayarak) çalışmasını gerektiren yeni bir işe girdi. Bu, genellikle haftada sadece bir günümüz olduğu anlamına gelir çünkü çoğu sabah üniversitem var ve işin fiziksel olarak zorlu doğası, onun genellikle geceleri eve geldiğinde hiçbir şey yapamayacak kadar yorgun olduğu anlamına geliyor.

Aslında, bazen birbirimizi yalnızca iki haftada bir, izin gününde işe çağrılırsa veya arkadaşlarını/ailesini görmeyi planlarsa görürüz.

(ve kimse bir şey söylemeden önce, onun başka biriyle görüşmediği gerçeğini biliyorum. Burada buna girmeyeceğim ama bunu eleyebiliriz)

Yalan söylemeyeceğim, bundan nefret ediyorum. O da nefret ediyor. Birbirimizin etrafında olmayı seviyoruz. Genelde ilişkimizde gerçekten mutluyuz ve muhtaç görünme riskini göze alarak, yapabilseydim her günün her anını onunla geçirirdim. Ama kesinlikle erkek arkadaşınızı haftada birden fazla veya iki haftada bir görmeyi istemek, istemek için çok fazla değil mi?! Biz uzun mesafeli bir ilişki değiliz, aslında birbirimizden sadece 10 dakika uzakta yaşıyoruz, bu yüzden bunu düzeltmeye çalışmak isteriz.

Herhangi bir fikir?"
"TIFU ama iyileşti. Tamam, işte buradayım...... ilk buluşmada. Bu, esasen bizim için ayarlanmış bir tarihti, bu yüzden daha önce birbirimizle mesaj dışında hiç konuşmamıştık. Genel olarak, kızlarla konuşmakta berbatım ve genel olarak oldukça utangaç bir insanım.

Bu yüzden onu alıyorum ve her şey oldukça iyi gidiyor. Aslında yanıyorum. Çok iyi konuşuyorum, normalde boş bıraktığım konular buluyor ve onu güldürüyorum. İlk tur biraları içiyoruz ve oldukça rahatlıyoruz. Bar oldukça kalabalıktı ve bu yüzden sürekli olarak duvara yaslanıyorduk. Böylece ikinci tura gidiyoruz ve sonrasında bir masa açıldı.

Bu noktada kendimi harika hissediyorum ve gerçekten açılıyorum ve çokça konuşmak için ellerimi kullanıyorum. Konuştuğum zaman canlanma eğilimindeyim. İşte taze biralarla harika bir sohbet içindeyiz. Ne hakkında konuştuğumuzu bile hatırlayamıyorum ve cümlenin ortasında kollarımı sallayıp bütün biramı deviriyorum. Masa tamamen kuru. Bardak mükemmel bir şekilde bana doğru eğiliyor ve tamamen vücudumun her yerine dökülüyor. EVET, bazıları ona bindi, ama çoğunlukla sırılsıklam oldum.

Dilim tutuluyor ve hissettiğim utançtan vücudum sızlıyor. Sonra bir kızın son zamanlarda yaptığını gördüğüm en tatlı hareketi yaptı. Bardağı alıyor, birasının yarısını içine dolduruyor ve ""Hadi bu kadar çabuk içelim ve biraz yürüyüşe çıkalım ki kuruyabilesin"" diyor. Her neyse, geç saatlere kadar dışarıda kalıyoruz, daha çok içiyoruz ve sevişiyoruz."
"Erkek arkadaşımla liseden beri çıkıyoruz. Geçen yıl onun ne kadar inanılmaz derecede yapışkan olduğunu fark ettim... Daha önce de böyle olup olmadığından emin değilim ve ben fark etmedim ya da beni hiç rahatsız etmedi, ama son zamanlarda nefes alamıyormuşum gibi hissediyorum. o.

Okula gidiyorum ve tam zamanlı çalışıyorum. Ben ikisini de yapmadığımda, o her zaman yanımda. Daha önce beni hiç rahatsız etmemişti ama eve gitmekten korkmaya başladığımı hissettiğim bir noktaya gelmeye başlıyor. Bağımsızlığımı istiyorum ve onunla bana biraz nefes alma alanı vermesi hakkında konuştum ama o bunu bir hakaret olarak alıyor, beni özlediğini ve benimle daha fazla zaman geçirmek istediğini söylüyor.

Onu çok önemsiyorum ama gerçekten ondan biraz 'kendime' zaman ayırmaya ihtiyacım var. Sonsuza kadar konuşabiliyor ki bu bazen güzel ama ayak uydurmaya çalışmaktan çenem ağrımaya başlıyor... Söylediklerine sözlü olarak cevap vermezsem aşırı derecede güceniyor.

Tek istediğim, yalnız olmak adına ondan biraz yalnız kalmaya ihtiyacım olduğunu bilmesini sağlamanın bir yolunu bulmak... onu umursamadığım için değil. Ona bunu söylemeye çalıştım ve o bunu ondan ayrılmak istiyormuşum gibi alıyor ki durum böyle değil.

Yazım veya dilbilgisi hataları için özür dilerim... bunu gerçekten gecenin geç saatlerine kadar yazıyorum çünkü uyuduğumu sanıyor :/"
"Olumlu bir insan olduğumu söyleyerek başlayalım. Hemen hemen her zaman iyi bir ruh halindeyim, her zaman pozitifim ama çok endişeleniyorum. Sağlıklı olmadığını biliyorum ama beni ayakta tutuyor.

Erkek arkadaşımın sorunları var, pek çok zihinsel sorunu var, çoğunlukla depresyonu var ve tek bir iltifata bile inanamıyor. benden bile. İltifatları hak ediyor, üniversitedeki çalışmasına (fizik yapıyor) ve diğer genel şeylere iltifat ediyorum.

Kendime. Yalnız kalmayı sevmiyorum, nefret ediyorum. Benim için bir ilişki ödüllendirici bir şey ama aynı zamanda benim güvenlik ağım. Beni güvende hissettirmek için partnerim kim olursa olsun ona güveniyorum. Sadece bir ilişki içinde olmak daha güvenli hissettiriyor.

Ve partnerim bana birçok konuda yardımcı oluyor. unutkanım; bu yüzden hatırlamama yardım ediyor, iş ders çalışmaya geldiğinde korkunç bir iş ahlakım var; bu yüzden beni cesaretlendiriyor.

Karşılığında (sinsice) ruh sağlığı üzerinde çalışıyorum ve onu çok cesaretlendiriyorum. Onun mutluluğu benim için her şeyden önemlidir, onun iyiliği de öyle.

Son zamanlarda yalnız başına nasıl daha iyi olabileceğinden bahsediyor ve gelecekte ne olursa olsun arkadaş olacağımızı umduğunu bana bildiriyor.

Bunun bitmesini istemediğini söylüyor ve ben ona inanıyorum, gerçekten inanıyorum. Ama eğer öyleyse, her şeyden çok korkuyorum. Biz biz olmazsak nasıl yapacak bilmiyorum. Parçalara ayrılacağımı falan biliyorum. Şu anda her şey o kadar güzel gidiyor ki gelecekten korkuyorum.

Bunun bitmesini istemiyorum, ona yardım etmek istiyorum ve birlikte büyümemizi istiyorum. Ama bunun olup olmayacağını bilmiyorum ve sadece belirsizlikle doluyum."
"İkimiz de üniversitedeyiz ve okul yılı boyunca sürekli takılıyoruz. Ancak farklı şehirlerde yaşıyoruz ve yaz aylarında birlikte geçirdiğimiz zaman önemli ölçüde azalıyor.

Erkek arkadaşları var ki buna aldırmıyorum ama yakın zamanda karma spor takımından biriyle tanıştı ve onu iki aydan kısa bir süredir tanıyorum, arkadaşlıklarının nasıl ilerlediği konusunda biraz endişeliyim. Örneğin, her gün birbirleriyle konuşup mesajlaşıyorlar, cinsel yaşamları ve diğer açık bilgiler, duyguları ve diğer şeyler hakkında konuşuyorlar. Her zaman buluşup birlikte egzersiz yapmak için planlar yaparlar, ancak egzersiz yaptıktan sonra genellikle yiyecek bir şeyler almaya giderler ve bir noktada birlikte bir film bile izlemişlerdir.

Bunu daha önce SO'ma iletmiştim, bu beni rahatsız ediyordu, ama buna rağmen, bu adamla konuşmaya devam etti ve onunla hala bire bir takıldı. Onunla birlikte olduğum bir noktada, onunla birlikte çalışamayacağım ve onunla takılmam gereken o gün onu göremediği için nasıl ""hayal kırıklığına uğradığını"" söyleyen mesajlarından birine bir göz attım. onu o gün Onunla bu konuda ikinci kez konuştuğumda, ondan biraz hoşlandığını itiraf etti, ancak istersem onunla konuşmayı bırakacağını söyledi. Baskıcı ve sahiplenici olmak istemediğimden onu onunla konuşmayı bırakmaya zorlamayacağım ama yine de bu beni çok rahatsız ediyor. Ama yaptığı şeyin yanlış olduğunu anlamış gibiydi ve düzeltmeye çalışacaktı.

Ve demek istediğim, adam önümüzdeki hafta okula geri dönmek için ülkenin yarısını geçiyor, yani artık takılmayacaklar. Yine de mesele bu değil, onunla konuşma tarzıyla ve her zaman takılmalarıyla ona hala ilgi göstermesi, ilişkiyi bitirmek istememe neden oluyor, ama bunu söylememin duygusal tarafı olup olmadığından emin değilim. BT."
"Çevrimiçi birini bulduk ve anlaştık ve Eylül 2013'ten beri bir ""şey"" olduk

Gidip onu ziyaret etmem gerekiyor, ilk kez yaklaşık 6 saat uzakta yaşıyor. Ama artık onunla birlikte olmak istemiyorum.. O kişiye sarılamamaktan, öpmekten ya da bu tür şeylerden hoşlanmıyorum..

Annesinin ölmesi, kız kardeşinin nöbet geçirmesi ve her zaman onu terk eden insanlar olması boyunca onunla birlikte oldum.

Her iki şekilde de onu inciteceğini biliyorum ama gidip onu ziyaret etmeli miyim yoksa o zamandan önce iptal mi etmeliyim ve her şeyi nasıl bulduğumdan daha iyi bırakabilirim?"
"Harika bir ilişkimiz oldu. OKB'si var ve bende Bipolar var. Hayatımı çok daha iyi hale getiren ilacı aldığım ilişkinin bir yılı. Şimdi okula gidiyorum, çalışıyorum ve kendi başıma dışarı çıkmaya çalışıyorum. Kız arkadaşım ilaca yeni başladı ve şimdi psikolojik danışmana gidiyor. Her şey harika gidiyor gibiydi. Ayrıca üniversiteye gidiyor.

Geçtiğimiz Pazar günü körfezde harika bir gün geçirdik. Her şey harika görünüyordu. Bunu yazmak bile beni üzüyor. İstediğimiz hayat yerine oturuyor gibiydi. Ama sonra Salı geldi; Okula gittim ve sonra onu aramaya gittim. Asla cevap vermedi. O gece geç saatlere kadar ara vermek istediğini ve hayatını düzene sokmak istediğini söyledi. Birdenbire ortaya çıktı ve sanırım en çok acıtan da bu. Doğru olduğunu bilmediğim kimsenin olmadığını söyledi. Onu tanıyorum ve yalan söylemiyor ama belki de beni incitmek istemiyor.

Erkek kardeşim ve onun harika bir ilişkisi olmadı ve annem ve o son zamanlarda kavga ettiler, ama bunun ayrılmak için yeterli bir sebep olduğunu düşünmüyorum. Ayrıca makul argümanlarımız da oldu, ancak bunlar normal argümanlar; insanlar 7/24 mutlu olmayacak.

 Hayatlarımızı birlikte planlıyorduk ve bunun şimdi olmayacağını bilmek gerçekten canımı yakıyor.

Asla ayrıl demedi, Ama onu bekleyemem ve devam etmemi istediğini ve beklememi istemediğini ve okulda kalmamı umduğunu söyledi."
"Kız arkadaşım (19) ve ben (19/m) 5 aydır çıkıyoruz. Bana 18 Mayıs - 25 Ağustos tarihleri ​​arasında ülkenin diğer ucunda stajyer olarak çalışma fırsatı verildi. Teklifi kabul ettim. Kız arkadaşımla çok istikrarlı ve mutlu bir ilişkimiz var ama birbirimizden bir haftadan fazla ayrı kalmadık. Şimdi 3 aydır birbirimizden uzaktayız. Günlük olarak ya mesaj atıyoruz, arıyoruz ya da skype yapıyoruz.

Kız arkadaşım inanılmaz derecede güzel ve onunla ilgilenen erkekler olduğu açık. Bazen bu adamlar, onun benimle çıktığını bilmelerine rağmen hala onun peşine düşüyor. Kız arkadaşımın pek flörtöz biri olduğuna inanmıyorum ve çizgiyi çizilmesi gereken yere çekiyor. Ona TAM güvenim var. Alt satır: Sürekli iletişim halinde olduğumuz ve birbirimize karşı dürüst olduğumuz için ondan şüphe etmek veya onu kaybetmekten korkmak için HİÇBİR nedenim yok.

Bayanlar ve baylar, bu kadını seviyorum. Potansiyel olarak kendimi hayatımın geri kalanını onunla geçirirken görebiliyordum. Ona TAM güvenimi vermeme rağmen neden hala onu kaybedeceğime dair bu hislere ve korkulara sahip olduğumu anlamıyorum. Onunla bunun hakkında konuştum ve bana tamamen güvenmesine rağmen bazen diğer kadınlarla olmam konusunda aynı güvensizlik duygularına sahip olduğunu söyledi. Herhangi biriniz bunu yaşadınız mı? Ben/biz ne yapabiliriz?"
"İlk olarak, hakkımda küçük bir arka plan bilgisi:

İlkokulda ve lisede hiçbir zaman o kadar popüler olmadım, kusura bakmayın ama asla süper popüler olmadım.

Ailem oldukça dindar (ben hiç değilim) ve katı ve ben tamamen erkek okullarına gittim. Bu nedenle, sahip olduğum arkadaşlarımın çoğu erkek arkadaşlardı ve tanıdığım çoğu kız, tanıdık olarak düşündüm.

Üniversiteye gitmek için büyük şehre taşındıktan sonra, sınıftaki garip yalnızlık etmemeye karar verdim ve 'yapana kadar numara yap' şeyine başladım - ve gerçekten başardım. Kendime bir sürü gerçekten iyi yakın arkadaş edindim ve her zaman birlikte pek çok şey yaparız. İlk kez gerçekten bayan arkadaşlara sahip olmak.

Şimdi benim sorunum geliyor:

Kız arkadaşlarımın çoğu, benim dediğim gibi, oldukça ciddi, kararlı ilişkiler içindeler ve yeterince tuhaf bir şekilde, erkek arkadaşlarını benimle aldatmak istiyorlar!

Ve garip sinyalleri yanlış anlamıyorum, çok doğrudanlar:

* ""Erkek arkadaşım hafta sonu evde değil, bu akşam benimle eve gelip biraz eğlenmek ister misin?""
* ""İstersen sadece seninle sevişmek için benimle dışarı çıkmanı istedim.""
* Vesaire.

Onları her zaman reddederim - Hile yapma fikrinden hiç hoşlanmadım ve bunu biliyorlar. Hatta bir tanesi ertesi gün bana artık bana daha çok saygı duyduğunu söyledi.

Bunun sadece bir tesadüf değil, bunu deneyen birçok arkadaşım olmasını gerçekten garip buluyorum. Ve unutmayın, bekar bayan arkadaşlar değil, sadece ilişkisi olan arkadaşlar.

Merak ettiğim şey, bunu neden yapıyorlar? Bu benim ahlakımın tuhaf bir testi mi?

Bu normal değil, değil mi? Bazı 'aldatıcı' hisler mi gönderiyorum?
Bunu sadece bir iltifat olarak mı değerlendiriyorum?"
"Dokuz aydır resmi olarak çıkıyoruz, ancak birkaç ay önce konuştuk. O gerçekten harika bir adam ve benim için çok tatlı. Ben onun ilk ciddi ilişkisiyim ve o benim ikinci. Çıktığım son adam üç yıllık bir ilişki içindeydi ama A sınıfı bir pislik olduğu ortaya çıktı.

Bu dönem okuldaki son dönemimiz ve sonumuzun nereye varacağını ve bunun ilişkimiz için ne anlama geldiğini anlamaya çalışmak biraz stresli oldu. Artık, sadece iş bulduğumuz yere göre üç saat ara vereceğimizi biliyoruz. Ama ona yaklaşık bir yıl sonra hemen hemen her yere taşınmaya istekli olacağımı söyledim. Ve üç saatlik bir yolculuk ikimiz için de önemli değil, bu yüzden son zamanlarda bu tümseği aştık.

Son zamanlarda, sömestr kapanışının yoğunluğu ve çok sayıda grup etkinliğiyle, samimiyetimize biraz zarar verdi, yani esas olarak ""gaga öpücükleri"". İlişkimizde ilk aşamadan fazla ilerlemedik ki bu benim için sorun değil. Ona baskı yapmamaya çalışıyorum çünkü daha önce de baskı gördüm ve bu hiç eğlenceli değil. Ayrıca birbirimize seni seviyorum demedik ama onu sevdiğimi biliyorum.

Ocak ayında kış tatilimizin ardından, birkaç hafta beni özledikten sonra bana aşık olduğunu düşündüğünü söyledi. Ancak dün gece aynı noktaya geldiğimizi hissettiğini ve beni sevdiğini kesin olarak söyleyemeyeceğini söyledi. Dürüstlüğünü takdir ettim. Ona benden hâlâ hoşlanıp hoşlanmadığını veya beni daha çok bir arkadaş olarak görüp görmediğini sordum. Benden hala hoşlandığını ve benimle vakit geçirmekten keyif aldığını söyledi. Ama aşkın ne olduğunu bilmiyor ve çoğu üniversite ilişkisinin şimdiye kadar seks yapmış ya da seni sevdiğimi söylemiş ve bizim sevmememiz onu endişelendiriyormuş gibi geliyor.

Ona, herkes için bir şeylerin ne zaman olması gerektiğine dair belirlenmiş bir zaman çizelgesi olmadığını söyledim (seks, seni seviyorum, vb.). Ama her şeyi fazla düşünüyor (iyi olduğu bir şey). Ayrıca ondan daha fazla deneyime sahip olduğumu bildiği için fiziksel olarak ilerlemekten endişe duyduğunu düşünüyorum. Beni incitecek olsa bile, onun içgüdülerini takip etmesini nasıl sağlayacağımı bilmiyorum."
"Hey, ilişkiler! Görünüşe göre, birincil hesabımı da eklerseniz, burada düzenli bir poster olmaya başlıyorum. Yine de en iyi duygu değil, haha. Neyse.

Onunla (27 E) başka bir ilişkimle (önemliyse LDR) kayalıklarda olduğum sırada tanıştım. Bu süre zarfında, ilişkim nedeniyle ona ilgi duymama rağmen ona asla asılmadım. Bu ilişki sona erdiğinde, ayağa kalkmama yardım eden ve hatta eski sevgilim (25 M) ve ben ayrılmadan önce planladığım için benimle tatile giden insanlardan biriydi. Eski sevgilimi unutmaya çalışırken, adamla seks yaptım çünkü hikayelerine göre bana bir yıldan fazla süredir bekar olduğunu ve ona daha çok güvenmeye başladığımı söyledi.

Bu bir ay önceydi ve daha yeni, iki kez tekrar bağlandım. Fark etmem gereken kırmızı bayrak, Facebook arkadaşı olmayı reddetmesi ve hatta o benimkini takip ederken onun Twitter'ını takip etmeme izin vermesiydi. Onu tek takip ettiğim şey Instagram, bu sayede bir kız arkadaşı olduğunu öğrendim.

Kız arkadaşım (27/28 K) BÜTÜN ZAMAN benden haberdardı ve benim hakkımda blogunda bir gönderi paylaşmaya karar vererek, savaşı kaybetmeyi seçtiğimi söyledi. İşin aslı, hiç bilmiyordum. Bana sadece bir kızın en iyi arkadaşı olduğunu söyledi ama derecesini asla.

Bu ihanete, yakın zamanda bıraktığım ilişkiden daha çok kırıldım çünkü bu adamın gerçekten dürüst ve hayatımda özel bir insan olacağını düşündüm. En yakın arkadaşlarıma ne yapacağımı söyledim ve onlar bana yaşayabileceğim bir karara bağlı kalmamı söylediler.

İşte bu yüzden buradayım, yine. Hâlâ hayatımın bir parçası olmasını istiyorum ve bana hala ortalıkta dolaşacağını söyledi (biliyorum, kelimeler hiçbir şey ifade etmiyor) ama bence onunla seks yapmasaydım, o zaman onu kolayca affederdim."
"Ben Almanya'da yaşayan bir akrabam için au pair olarak çalışan bir Amerikalıyım. Seyahat etmeyi seviyorum ve Avrupa'yı keşfetme fırsatından yararlanmak istiyorum... ama daha önce hiç tek başıma seyahat etmedim ve bu beni korkutuyor. Bugün Köln'e günübirlik güzel bir gezi yapacaktım ama tren istasyonuna vardığımda her şeyden o kadar etkilenmiştim ki, kaygıdan midem bulanıyordu ve denediğimde kendimi kontrolümü kaybedecek ve ağlamaya başlayacak gibiydim. kimseden yardım istemek.

Kendimi sakinleştirdiğimde artık gitmek bile istemiyordum, sadece eve gelip uyumak istiyordum. Memleket hasreti çekiyorum ve yalnızım ve küçük bir günübirlik gezi yapamazsam Paris'e veya Londra'ya nasıl gidebilirim? Buraya geldiğim için çok heyecanlıydım ama neredeyse seyahate olan ilgimi kaybettim. Hayal kırıklığına uğradım ve kendime güvenemeyecekmişim gibi hissediyorum. Bunu aşmak için ne yapabilirim?"
"Birkaç aylık kız arkadaşım ve en yakın arkadaşları yaklaşık 5 yıldır arkadaş. Neredeyse her zaman ona aşık oldu ve o zamandan beri ara sıra duyguları olduğunu itiraf etti. Her ikisi de arkadaşlıkları sırasında farklı insanlarla çıkmışlardır. İlk konuşmaya başladığımızda, ikisinin hiç fiziksel bir şey yapıp yapmadıklarını sordum ve hayır cevabını verdi. Onu bir süredir sevdiğini ve ona karşı hiçbir şey hissetmediğini söylemeye devam etti. Bununla iyiydim. Birkaç gün önce, biz konuşmaya başlamadan birkaç hafta önce onunla görüştüğünü öğrendim. Onunla bu konuda yüzleşiyorum ve o bu konuda yalan söylemeye devam ediyor. Bir süre sonra, sonunda onunla sadece seviştiğini itiraf eder. İnanıyorum ama yine de bana yalan söylediği için üzgünüm. Gözlerimin içine baktı ve yalan söyledi. Bir gün geçiyor ve güvenilir bir kaynaktan aslında birlikte yattıklarını öğreniyorum. Ona bunu soruyorum ve asla kabul etmiyor ama inkar etmiyor ve temelde bunun olduğunu ve bunun bir hata olduğunu ve pişman olduğunu ima ediyor. Geçmişte olduğunu biliyorum ama yine de beni rahatsız ediyor. Bu duruma üzülmekte haksız mıyım? Paylaştıkları en iyi arkadaş ilişkisinden rahatsız olmakta haksız mıyım? Her gün mesaj atıyorlar ve Snapchat yapıyorlar. Sadece biraz kayboldum. Ne hissedeceğimi bilmiyorum.

Bu pek mantıklı gelmiyorsa özür dilerim. Hastanedeyim, uyuşturulmuş durumdayım ve infüzyona hazırlanıyorum haha."
"Evet, kendi kalbimi kırmayı başardım. Bağlı bir ilişki içindeyken (13 ay sürdü), bir yerlerde ayrılırsak çıkarları olan arkadaş olmayı kabul ettik. Yine de bir şey yapmadan önce yaklaşık bir ay bekledik. Hayır, buna başladığımızda onu tamamen unutmuş değildim ama yaklaşık 2 aydır öyleydim. Onu sadece bir arkadaş ve sikişme arkadaşı olarak gördüm.

Bana iki kez, 2 ayrı durumda benden hoşlandığını ve tekrar bir araya gelmeyi düşündüğünü söyledi. İlk defa hayır dedim. Daha yakın zamanda, eğer öyleyse, ona üzgün olduğumu söyledim. Ama ikimizin de düşünmek için zamana ihtiyacı vardı, bu yüzden yaklaşık 3 hafta-1 ay oldu ve hiçbir şey olmadı.

dün gece onun evinde yattım ve seviştik. Onunla daha önce hiç yatmamıştım ve kucaklaştığımızda kelebekler çıldırdı ve bu beni korkuttu, bu yüzden bugün her şeyi iptal ettim. Devam etme zamanının geldiğine karar verdi.

Üzgünüm çünkü ona neden artık seks yapmak istemediğimi açıklamadım... Ayrıca kimseye hala seks yaptığımızı söylemedim. (Ayrılalı yaklaşık 7 ay oldu).

Sadece bir havalandırmaya ve belki de ne yapacağım konusunda bir tavsiyeye ihtiyacım vardı."
"Mobildeyim, her şeyi otomatik düzeltmeden çok şey yazmak zor. Uzun lafın kısası. Erkek arkadaşım ve ben tartıştık ve kısa bir süre araya girdik. Ancak ona neden beni aradığını ve benimle konuşmak için şahsen görüşmediğini sordum. Beck'in evine annemin evine gittim ve çiçek olsun ya da olmasın annemin evine gelip özür dilemesini bekledim. Yapacak çok işi olduğunu ve işinin ona daha çok ihtiyacı olduğunu ve ona gelmem gerektiğini söyledi! İkimiz de çalışıyor olmamıza rağmen. Sonra bir hafta kaybolsam peşimden mi gelir yoksa beni arar mı diye sordum. Benim seçimim olduğu için hayır dedi? Bir ay geçmesine rağmen peşimden gelmeyeceğini söyledi!! Beni yıkan şey bu. Temel olarak, eğer kalkıp gidersem, hiçbir şey yapmazdı!! Kulağa çok yanlış geliyor ve incindim. Bu mantıklı mı?"
"Kız arkadaşım bu öğleden sonra ev ofisimize geldi ve bana Pokemon Go'da nadir bir pokemon yakalamak için 7-8 dakikası olduğunu söyledi. Oraya yürüyerek zamanında varamayacağını ve arabama ihtiyacı olduğunu söyledi. Kullanmasına izin verme konusunda isteksizdim ama bu savaşın savaşmaya değmeyeceğini gördüğüm için gitmesine izin verdim.

Geri geldi ve oraya zamanında gelemeyeceğini söyledi. Ona özür diledim ve lütfen arabamı bir daha kullanmamasını istedim. Ona neden arabamı kullanmamasını söylediğimi anlamadı, ben de düşüncelerimi açıklamaya çalıştım. Ona acele edeceğini ve kazayla sonuçlanabileceğini hissettiğimi söyledim. Ayrıca ona, oyunu oynamanın makul bir yolu ile tabiri caizse biraz 'çok derine' girmek arasındaki çizgiyi çekmeniz gereken bir nokta olduğunu düşündüğümü söyledim.

Kontrol ettiğimi ve mantıksız davrandığımı söyledi. Artık oyunu oynamasını istemediğimi söyledi. Ona oyunu istediği kadar oynayabileceğini ve yapmak istediği buysa Pokemon yakalamak için koşabileceğini söyledim, sadece bunu yapmak için arabamı kullanmasını istemedim.

Oyunu oynamıyorum, bu yüzden belki de bu olayın onun için ne anlama geldiğini tam olarak anlayamıyorum. Ama bir yerde çizgiyi çekmek istedim ve acemi beynime bu makul bir istek gibi göründü.

Mantıksız mıyım? inci mi
Bunu ona açıklamamın başka bir yolu var mı?

8 yıldır birlikteyiz."
"Yaklaşık bir buçuk yıl önce bir apartman dairesi satın aldım ve alt katta oturan bayanla süregelen bir sorun yaşıyorum. ÇOK esrar içiyor. Bana bunun için bir reçetesi olduğunu söyledi; Yine de esrar içmenin yasa dışı olduğu bir bölgede yaşıyoruz. Oturma odası banyomun/yatak odamın hemen altında. Bina eski ve yalıtımı zayıf, bu nedenle ne zaman sigara içse banyomu (ve yatak odamı) esrar kokusuyla dolduruyor. İlk taşındığımda bir toplantıda tüm sahiplere sordum (çok küçük bir bina ve profesyonelce yönetilmiyor) ve her biri esrar içmediklerini iddia etti. Kokusu dışarıdayken alınamadığından, sadece kendi birimimin içindeyken birinin yalan söylediğini biliyordum. Bir gün ilgisiz bir şey için komşumun kapısına yaklaştım ve yaklaşır yaklaşmaz esrar kokusu çarptı. O zamandan beri esrar içtiğini doğruladı, ancak dışarıda bırakmayı veya içmeyi reddediyor.

Hiç esrar yapmamam ve kokusunu iğrenç bulmam bir yana, bulunduğum yerin polis teşkilatına başvurmayı düşünüyorum. Uyuşturucuyla ilgili çok katı politikaları vardır (örneğin, uyuşturucu kullanan aile üyelerini kesmek, kiralayan birinden taşınmasını istemek, vb.). Bu sorunu görmezden gelerek ve sürekli esrar kokusu alarak işe alınma şansımı etkileyeceğimden çok endişeliyim.

Mümkünse polisi dahil etmek istemiyorum. Bu küçük bir bina ve bu çok fazla düşmanlığa neden olur.

Bunu nasıl artıracağım konusunda tavsiye arıyorum ve umarım bir çözüme ulaşırım. Konuyu çoktan açtım ama sigara içmediğini iddia edecek ve neden esrar kokusu aldığım hakkında hiçbir fikri yok. Sonraki adımlarımın ne olması gerektiğinden emin değilim (resmi şikayet, yazılı şikayet vb.)

Buna nasıl yaklaşılacağı ve (umarız) dostane bir ilişki sürdürüleceği konusunda herhangi bir tavsiye takdir edilecektir!"
"Geçen hafta harika bir kızla tanıştım, çok hızlı ilerliyoruz ve bizim için harika bir şey olduğunu biliyorum. İlk randevumuzda dışarı çıktık ve bana eski sevgilisiyle olan durumunu anlattı, bu beni hayrete düşürdü ve ona ne söyleyeceğimi gerçekten bilemedim.

Ayrılacağını hissetmeye başladığını düşündüğümde eski sevgilisinden ayrılmak üzereydi. Hafta sonu bir otelde kalıyorlardı ve o, balkondan atlayarak kendini öldürmekle tehdit etti. Onu dizginlemeye çalıştığında, onu bir cam masanın içinden geçtiği yere fırlattı. Yangını körüklemek için insanlara yolculukta kendisine tecavüz ettiğini ve artık ona güvenmediğini söylemeye başladı.

En kötü yanı, ona hemen hemen her gün mesaj atması ve onunla nasıl başa çıkacağı konusunda hiçbir fikri olmaması. Sonunda kendini öldürürse kendini sorumlu hissetmek istemiyor ve sırf bundan kaçınmak için onunla konuşmaya razı oluyor. Bana hiçbir duygu olmadığına dair güvence verdi ama bunu kendisi ile yaşayamadığı için yapıyor.

Kelimenin tam anlamıyla nasıl cevap vereceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Bunu benimle paylaştığı için memnun olduğumu söyledim ama durumu nasıl idare edeceğimi gerçekten bilmiyorum. Genellikle insanlar bir kız arkadaş için kendilerini öldüreceklerini söylediklerinde, bu sadece küçük bir umut ışığı bulmak ve orada olmayan bir şeye tutunmak içindir. Bu kızın kocaman bir kalbi var ve bence o suçluluk duygusunu gerçekten hissetmek istemiyor.

Bu durumda ona nasıl yardım edebilirim? Gerçekten zor görünüyor ve araya girmek istemiyorum ama bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ve o siktirip geri çekilmeli."
"Uzun lafın kısası, sınıfla ilgili olarak: Bekleme listesinden kaydolmak umuduyla bir sınıfa katılıyorum, ancak şu anda korkunç görünüyor. Ve içeri girersem, muhtemelen istediğimden farklı bir zaman olacak.

Kız: Ders için nereden malzeme alacağımı sormamla başladı ve hemen numarasını aldım. Harika! Biraz mesajlaştık (önemli bir şey yok, ikisi arasında belki 40), ama Pazartesi sınıfta gerçekten isabet etmiş gibiydik. Dersten sonra onunla konuşacaktım ama bekleme listesi durumuyla ilgili olarak profesörle konuşmam gerekti.

Her neyse, çarşamba günü derse gideceğim ama bu oraya son gidişim olabilir ve birlikte başka dersimiz yok, peki bunun ölmesine nasıl izin vermeyeceğim? Ona yarın (Salı) mesaj atıp takılmak (ders çalışmak, yemek yemek, her neyse) isteyip istemediğine bakmalı mıyım yoksa bir şeyler yapmak için Çarşamba'ya kadar beklemeli miyim? Hareket Çarşamba'ya kadar beklemekse, bu hareket ne olmalı? Bunu muhtemelen fazla düşündüğümü biliyorum, ama kızlarla pek aram yok, bu yüzden herhangi bir yardım harika olur."
"3 yıl eski sevgilisiyle yaşadı ve çocuklarını büyütmesine yardım etti, baba onlar için orada değildi, bu yüzden o sırada onların baba figürüydü. Artık 6 ve 8 yaşlarındalar - her sabah eski sevgilisinin evine gidip onları okula götürüyor ve daha sonra eski sevgilisinin evine götürmek için onları alıyor. Onları parka götürüyor ve bazen onun evinde kalıyorlar.

Kesin konuşmak gerekirse, büyüdüğünü iddia ettiği çocuklardan değil, ondan ayrılmasını anlayabiliyorum. Bununla birlikte, muhtemelen ona karşı hala hisleri olması konusunda endişelenmeli miyim diye merak ediyorum.

Onu her gün arıyor ve sürekli mesaj atıyor (artık bir erkek arkadaşı var), ancak bir yanım bu durumdan kaçmalı mıyım yoksa anlayışlı mı olmalıyım diye merak ediyor."
"Herkese selam,
Bazılarınızın bunun küçük bir lise boku olduğunu düşünebileceğini göz önünde bulundurursak, bunun bu subreddit için gerçekten uygun olup olmadığını bilmiyorum. Her neyse, fark ettiğim bu kız birkaç kez okulumun kütüphanesindeki odanın karşısında bana bakıyordu, onunla daha önce hiç konuşmamıştı. Sonunda, o arkadaş olduğum bir grup alt sınıf öğrencisiyle otururken ben de onunla oturuyorum ve biraz konuşuyoruz. Ertesi gün boş zamanımızda (öğrencilerin okulda dolaşıp istediklerini yapmayı seçebildikleri dönem) beni özlediğini söyledi. Arkadaşlarımla bunun hakkında konuşuyorum ve birinden onun snapchatini alıyorum. O hafta sonu onunla sohbet etmeye başladım ve yanıt vermesinin sonsuza kadar sürdüğünü ve bazen zahmet etmediğini fark ettim, gerçekten güne bağlı. Bir gece Snapchat üzerinden evcil hayvanlarımız falan hakkında konuşmaya devam ettik. Günde bir kez sohbet başlatmaya çalışıyorum, çoğu zaman uzun bir süre sonra açıp cevap veriyor ya da vermiyor.

Son zamanlarda bir veya iki kez dolabına gittim ve onunla konuştum ve o tamamen gülümsüyordu ve kahkaha atıyordu ve sınıfa kadar onunla birlikte yürüdü. Serbest dönemden sonra başka bir zaman aynı şeyi yaptık. Dün gece okulda bir etkinliğe katıldım ve sonrasında rastgele anlık sohbetler yaptık. Bugün cevap vermediği ve 4 saat sonra okuduğu koşumdan bahseden bir resim gönderdim.

Bazen beni erteliyor ya da görmezden geliyormuş gibi hissediyorum, çok mu yapışkanım? Her zaman yüz yüze merhaba diyorum ve onunla gerçek hayatta olabildiğince konuşmaya çalışıyorum ama aynı derslerimiz yok. Ne yapmam gerektiği konusunda gerçekten kafam karıştı, ona çıkma teklif etmek? yoksa onu daha iyi tanımalı mıyım?

Herhangi bir yardım takdir edilecektir."
"Nazik, sabırlı ve anlayışlı bir adamla 2 yıldır kararlı bir ilişki içindeyim. Yaklaşık 10 aydır birlikte yaşıyoruz. Çocuk sahibi olmayı çok isteriz, o çocuğun adı ne olur, düğünümüz nasıl olur, kariyer hedeflerimiz vs. gibi birlikte geleceğimiz hakkında konuştuk. hayatımızın geri kalanı birlikte. İletişim orada, dürüstlük orada ve güven orada. Nişanlanmak istediğimi söylediğimde kendisinin de aynısını istediğini ancak şu anda hazır olmadığını söylüyor. Ondan öğrendiğim kadarıyla bu kadar .. hazır olmadığı. Doğru zaman gelene kadar beklemek istiyor. Ama bu ne anlama geliyor? Zamanın sözde ""doğru"" olduğunu nasıl bilecekti? Dürüst olmak gerekirse, benim için çok kafa karıştırıcı."
"Temel olarak şirketim, mali veri tabanlarına erişim için CapitalIQ'ya her yıl 1000 dolar ödüyor. Bunu her zaman kullanıyorum (işim için mecburum) ve son zamanlarda müşteri hizmetleri web sayfalarındaki basit bir hatayı düzeltemeyeceklerini söylediği için hayal kırıklığına uğradım.

Buraya bakın:

Sahip olduğum sorun, CapitalIQ'nun web sitesinin ana ekrana dikey alanın %20'sinden fazlasını kaplayan devasa bir bildirim (diğer hizmetlerin reklamları) başlığı koyması. Banner'ı kapatabilirsiniz ama sayfayı yenilerseniz banner hemen geri gelir.

Yani temel olarak, şirketim yazılımlarını kullanmaları için onlara bir ton para ödüyor ve beni satmak istedikleri diğer şeylerin reklamlarını görmeye zorluyorlar. Ve bu reklamları her gün, hatta günde birden çok kez (her sayfa yenilendiğinde) tekrar tekrar görmek zorundayım.

Onlardan her bir *yeni* afişi kapattığımda sonsuza dek ortadan kaldırmalarını istedim. Ve **yanıtları, sorduğum için kendimi becermem için etkili bir şekilde oldu, bu çok karmaşık, ancak şikayetimi kaydettiler ve mühendisleri *eylül ayında buna bakabilir*, ancak bu arada, yine siktirip gitmeye devam etmeliyim sorduğum için kendim.**

Pek java betiği bilmiyorum, ancak düzeltilmesi gereken 2 satırlık bir kod gibi görünüyor. Onlara, yalnızca (a) mühendislerinin ne kadar tembel olduğunu ve (b) müşteri hizmetleri desteğinin ne kadar yetersiz ve tembel olduğunu göstermek için onlara kodun nasıl göründüğünü göndermek isterdim.

Reddit'teki birkaç kişinin, bana yardımcı olacak java ve kullanıcı arayüzleri hakkında yeterince bilgi sahibi crack programcıları veya SW mühendisleri olabileceğini umuyordum.

Teşekkürler-
Nazdak"
"Bu yanlış denizaltıdaysa özür dilerim. Erkek arkadaşım ve ben ölü bir yatak odasındayız. Eskiden haftada altı kez harika seks yapardık. Tutkulu, sıcak ve ağırdı. Harika ve şaşırtıcıydı. Onunla birlikte olana kadar hiç ""seviştiğimi"" sanmıyorum. Harika bir ilişkimiz var. O çok sevecen ve tatlı. Her zaman kucaklaşmak, benim için yemek yapmak, hediyelerle beni şaşırtmak ve diğer güzel şeyler istiyor. Onunla birlikteyken onun için dünyadaki tek insan gibi hissediyorum (topal biliyorum).
  
Seks artık azalıyor. Ve şimdi ayda dört ya da ayda üç kez. Bu ay sadece bir kez oldu ve ay neredeyse bitti. Saymaktan kendimi kötü hissediyorum ama bu neredeyse bir yıldır mahrum kaldığım bir şey. Cinsel dürtüsünün neden düştüğü hakkında birkaç kez konuştuk. Artık stresli bir işi var ve çok az personel var. Bunu anlıyorum ama çok fazla mastürbasyon yapıyor. Şimdi, masturbasyon yapmanın seks yapmaktan çok daha kolay olduğunu biliyorum. Ben suçluyum, okuyucu muhtemelen öyle. Seksi denemek ve başlatmak için pek çok şey denedim, seksi kıyafetler, yeni seksi iç çamaşırları, biraz rol oyunu. Mastürbasyon yapmaktan bıktım ve artık çok sinirliyim. Pek çok küçük şey beni harekete geçirdi ve biraz cinsel rahatlamaya ihtiyacım olduğunu biliyorum.
  
Artık dokunuşunun beni heyecanlandırmadığı bir noktaya geldim. Aslında bana dokunmasını istemiyorum. Genelde beni tutar. Kıçımı, göğüslerimi ve tüm vücudumu şehvetli bir şekilde kapacak ama bu her zaman bir yere varmıyor. Şimdi bana dokunmasını istemiyorum. Yaptığı zaman hoşuma gitmiyor, neredeyse her zaman geri çekiliyorum.
   
Sorum şu: Nasıl normale döneriz? Bana dokunmasını istemem normal miydi? Tek çözüm ayrılmak mı? Ayrılmak istemiyorum, daha yeni bir kontrat imzaladık. Her şey çok güzel, o benim sevgilimden çok daha fazlası, o benim en iyi arkadaşım."
"Bu kızla yaklaşık 3 aydır konuşuyorum, son zamanlarda yakınlaştık ve hemen hemen çıkıyoruz ama uzun, kötü bir ilişkiden yeni çıktığı ve bir ilişkisi olduğu için henüz bir ilişki kurmak istemiyor. şu anda hayatında çok şey oluyor

Sık sık takılır ve konuşuruz ve her zaman iyi vakit geçiririz ve gecenin sonunda yolumuza gittiğimizde genellikle bana sarılır veya bir öpücük verir.

Geçen gece bir tiyatrodaydık ve gösteri başlamadan önce annesi ona Noel hediyeleri hakkında çokça mesaj atıyordu ve ortak arkadaşımız da ona mesaj atıyordu. Telefonu gözünün önündeydi ve hatta bana konuşmalardan biraz bahsediyordu. Daha sonra şovun bir fotoğrafını çekti ve göndermeden önce bana gösterdi. Daha sonra gömleksiz bir adamın sırtına vurdu ve anında telefonunu sakladı ve çokça mesaj atmaya başladı.

Bunun karanlık bir tiyatroda olduğunu unutmayın, bu yüzden ne zaman bir mesaj aldığını görmek oldukça kolaydı ve benim daha iyi karar vermeme rağmen telefonuna baktım ve mesaj attığı adamın adı olduğunu gördüm. Ayrıca ona devasa metin duvarları da gönderiyordu.

Ondan sonra telefonu dışında her şeye ilgisiz göründü ve benimle zar zor konuştu. Hala ona mesaj atan annesinin olup olmadığını sordum ve ""evet ve (arkadaşlarımızın adı)"" dedi. şu anda çok şey oluyor, ama hepsi iyi şeyler.

Bunun için endişelenmeli miyim? Genellikle çok açık sözlü ve çok konuşkandır. Sanırım sorunumun bir kısmı, bir ilişki yaşamayalı uzun zaman olması ve üzerimde biraz kıskançlık hissetmem. Ayrıca teknik olarak birlikte olmadığımızın da farkındayım, bunu daha önce hiç görmemiştim."
"Merhaba Reddit,
Bir problemim var. Aslında okula geri dönmeyi düşünüyorum. 23 yaşındayım ve 3 yıllık bir programdan mezun oldum (Bilgisayar Programcısı Analisti programı, bana bir adv.diploma kazandırdı. Kanada'dayım, bu bir üniversiteden geldi. Kabaca bir lisansa eşdeğer ... kabaca dedim ).

Benim sorunum, gerçekten ne için geri döneceğimi bilmiyorum =/ Mesela, fikirlerim var ama bunların herhangi bir pratik kullanımını göremiyorum. Örneğin, teolojik çalışmalar için geri dönmeyi çok isterim (Dünya dinleri spesifik olarak, sadece dini, tarihi ve mitosu seviyorum) ama bununla öğretmen olmaktan başka yapabileceğim bir şey düşünemiyorum... Bu iyi, ama... Sonuç olarak bulabildiğim en iyi şey bu. Gazetecilik yapmakla ilgilenirdim ama... Zaten bir sürü gazeteci var falan... Medya çalışmaları esasen sanırım... Ama yine de, bu şeylerle ne yapabileceğimi gerçekten bilmiyorum.. .

İlgilendiğim başka şeyler var, ama bir bok anlayamıyorum, bu yüzden reddit yapmama yardım et!"
"Bu çok uzun bir yazı olmayacak. Alkolü sevmem, içmem falan ama onunla çok kötü geçmişim var. Birkaç ay önce babamı rehabilitasyona sokmak zorunda kaldım ve bu, sahip olduğum birçok arkadaşlığa ve aile ilişkisine zarar verdi. Kız arkadaşım ve ben bu konuşmayı uzun zaman önce yaptık ve artık alkol içmediği için bunu yeniden onayladık (benim isteğim üzerine değil ama bundan nefret ettiğimi biliyor).

Bunun pek çok arka planı var, ama temelde son birkaç aydır duygusal olarak istismarcı bir anneyle yaşadığı ve geçmişte farklı bir kız arkadaşım olduğu gerçeğiyle uğraştığı için durumsal olarak depresyondaydı (çok fazla arka hikaye var) buna da özgüveni düşük ve kendini çok özel bulmuyor :( ).

Her neyse, bu gece bana içtiğini söyledi. Bunu bir sır olarak saklamak yerine bana söylediğine sevindim, ama canımı yaktı, gerçekten canımı yaktı. Sanırım bu benim için sadece bir güven meselesi.

Her neyse, aşırı tepki mi gösteriyorum? Bırakmalı mıyım? Bunun bir seferlik bir şey olduğunu mu düşünüyorsun?"
"Geçmiş: Birkaç yıldır evli. Görücü usulü bir evlilikti. Bir çocuğu var. O zaten ABD vatandaşıydı ve kocası değildi. Artık vatandaşlığı var. Kocasını tanımıyorum ama onunla bir kez karşılaştım ve insanlarla tanıştığımda genellikle içgüdülerime göre hareket ederim çünkü bu hiçbir zaman yanlış olmadı. Bu adamı sevmedim.

İş arkadaşıma göre sorun: Bu adam Facebook'ta sürekli diğer kızlarla flört ediyor. Hindistan'daki kızlarla ve Facebook'ta rastgele kızlarla konuşuyor. Bunların çoğunu onun arkasından yaptı. Öğrendiğinde yıkıldı ama ona düzeltmesi için bir şans verdi. Bir yıl sonra durmadı ve birden fazla hesap açtı. Bilgisayarın başına geçtiğinde bu mesajları okudu.

Onu sevdiği için ona defalarca şans vermeye devam etti. Kültürlerinde adet olduğu için onun ailesi ve onların ailesiyle konuştu. Ailesi davranışlarından tiksindi. Ailesi, ""peki, henüz bir şey yapmadı, sorun ne?""

Ailesini buraya taşıyabilmek için onu vatandaşlık almak için kullandığını söylüyor. Hatta bu yıl onlara yeşil kart almak için evrakları imzaladı. Artık ne yapacağını bilmediğini söylüyor.

Benim fikrim: Adamdan boşanmalı. Onu her zaman bok gibi hissettiriyor. Onu duygusal düzeyde aldatıyor. Belli ki ona saygısı sıfır. Kendi başına finansal olarak istikrarlı. Çocuğuna bakacak kaynakları var.

Şu anki durum: Bana ne yapması gerektiğini sorup duruyor. Hissettiklerimi söylemeli miyim bilmiyorum. Kardeşleri ve ebeveynleri benimle aynı fikirde. Birinin böyle biriyle kalmayı neden düşünmesi gerektiğini anlamıyorum."
"Müzik, filmler, kitaplar, şovlar veya zevk ve kültür meseleleriyle ilgili herhangi bir şey hakkındaki görüşlerim konusunda son derece endişeliyim. Yanlış bir şey söyleyeceğimden ve sevdiğim ya da sevmediğim şeylerin bir şekilde zekamı ya da değerimi olumsuz etkileyeceğinden endişeleniyorum. Akıllı insanların azınlığının bir dizi şeyi sevdiği ve ""aptal kitlelerin"" başka bir dizi şeyi sevdiği ve bu ikisinin asla buluşmayacağına dair yazılı olmayan bir fikre sahip görünen internetin oldukça büyük bir kısmı var. Zeki miyim, yoksa okuduğum çeşitli rantlara göre, kültürün ölümünden ve her şeyin kalitesinin düşmesinden açıkça sorumlu olan, görünüşte geniş aptal kitlesinin bir parçası mıyım bilmiyorum.

İşleri daha da zorlaştırmak için, bir şey hakkında okuduğum görüşün ""akıllı"" görüş olduğunu bilmiyorum. Yani ne aramam gerektiğini bile bilmiyorum. Tek bildiğim, son zamanlarda birkaç film izlediğim ve zekam ve algım (veya daha doğrusu, eksikliğim) hakkındaki rahatsız edici şüphelerimi doğrulamamak için onlar hakkında bir şey söylemekten ölesiye korktum."
"Sekiz aylık eski sevgilim (21M), son birkaç aydır benim için genel bir pislik oldu. Teksas'taki en iyi erkek arkadaşımın ailesini ziyaret ederken (ikinci kez) başlattığı bir NC'yi bozdu ve esasen daha sonra onunla bir kahve içmem için bana yalvardı. Birkaç kez takıldık ve her şeyin iyi olduğunu ve tekrar arkadaş olduğumuzu düşündüm ama sonra yine çıldırdı ve beni görmezden gelmeye başladı. Başka bir adamla görüştüğümü, yeniden en iyi arkadaşmışız gibi davrandığımı duyduktan sonra benimle tekrar iletişime geçti ve son zamanlarda beni bir kez daha görmezden gelmeye başladı.

İşte anlaşma. Birlikte yaşadığımız zamandan kalma şiltesi ve bazalı hala duruyor ve bana iyi davranırken ona bulup yenilediğim bir şifonyer vermeyi teklif ettim. Ailem bu hafta sonu taşınmama yardım etmeye gelecek ve son bir haftadır mesajlarımı görmezden geldiği için biraz sinirliyim. Geleceklerini biliyor ve yaklaşık bir buçuk hafta önce eşyalarını ona nasıl ulaştıracağımı tartışmak için planlar yaptık, ancak onlar hakkında benimle iletişime geçmek için hiçbir çaba sarf etmedi.

Yatağını düşürmek benim/ebeveynlerimin yükümlülüğü mü? Ayrıca, şifonyer teklif ettiğim için kendimi aptal gibi hissediyorum. Son zamanlardaki serseriliği göz önüne alındığında, bunu ona gerçekten vermek istemiyorum. Kız kardeşim yeni bir daireye taşınıyor ve onun almasını tercih ederim. Devam etmek için iyi bir yol ne olabilir?"
"Bu yüzden, benden ve diğer oda arkadaşımızdan her zaman gezinti isteyen bir oda arkadaşım var. Erkek arkadaşı bizim iyi arkadaşlarımızdan biri ve her zaman bizim evde kalıyor. Ona bok gibi davranıyor ve biz onun için her zaman üzülüyoruz; genellikle sonunda onu savunmaya falan çalışırım. Ayrıca geri kalanımıza da kaba davranıyor (gerçi erkek arkadaşı kesinlikle çoğunu alıyor). Bulaşıkları yıkaması sonsuza kadar sürüyor ve yıkadığında üzerlerinde hala lanet yiyecekler var, bu yüzden onları tekrar yıkamak zorunda kaldım ve şimdi o kadar bıktım ki sonunda tabaklarımı ve eşyalarımı ayrı bir yere taşıdım. Ona doğrudan boktan biri olduğunu söylemek istiyorum (ve bu yüzden ona artık binmeyeceğim veya yardım etmeyeceğim) ama yine de onunla 6 ay daha yaşamak zorundayım. Herhangi bir tavsiye?"
"Bir yıldan fazla bir süre önce postacımla arkadaş oldum. Öğrenmeye gel, o hayatımda şimdiye kadar tanıştığım en alçakgönüllü / verici / harika insanlardan biri. Orduda görev yaptı. Bu adamın gününü aydınlatmak için haftalık kartlar yapmaya başladım. Geçen yıl Gaziler Günü için, başkalarının tanımadıkları rastgele bir gaziye teşekkür mektubu yazmalarını sağlamak için telefon/facebook aracılığıyla toplu bir metin göndermeye karar verdim. 50 not aldım ve postacı için bir karta yerleştirdim. Ertesi gün mektupların hepsini okuduktan sonra bana çok içten bir teşekkür mektubu gönderdi. BU sefer daha büyük yapmak istiyorum. Reddit topluluğu bir araya gelme ve yardım etme konusunda harika olduğundan, bunun harika bir fırsat olacağını düşündüm. Sizden tek istediğim, Postacı'ya hizmeti ve fedakarlığı için bir teşekkür notu (ne kadar uzun olursa olsun) yazmanız. Bu adamın oradaki tek gazi olmadığını anlıyorum ve aynı zamanda gaziler gününün şu anda görev yapanlara teşekkür etme zamanı olması gerektiğini de anlıyorum. Ordudaki, aktif veya gazi herkese son derece saygı duyuyorum ve ayrıca onlara teşekkür etmenizi, onları hatırlamanızı ve hizmet edenleri ve hizmet edenleri sevmenizi rica ediyorum. Hepinize en derin şükranlarımı sunuyorum.

Mektuplar için, ona Postacı veya Mike diyerek başlayabilirsiniz, eğer isterseniz :)"
"Merhaba millet,
Bu subreddit'i pek sık kullanmıyorum ama biriktirdiğim parayla nerede, nasıl, ne zaman, neden ve ne yapmam gerektiği ve ayrıca gelecekte ne yapacağım konusunda verebileceğiniz herhangi bir tavsiyeyi gerçekten takdir ediyorum. biriktireceğim para.

Mali durumum hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyorsanız...

Temel olarak, 15 yaşında çalışmaya başladığımdan beri neredeyse tüm maaş çeklerimin yarısını biriktirdim. Bunu yapmaya biraz para harcamak ve aynı zamanda daha büyük satın alımlar için biriktirebilmek için başladım (geçen yılki arabam gibi)

Başından beri, sadece şifresini bildiğim küçük bir kasa kullanarak çek dışında biriktirdiğim tüm parayı sakladım.

Hâlâ birikmiş küçük bir meblağ var ve giderlerim şu anki gibi neredeyse hiç olmadığı sürece gelirimin yarısını biriktirmeye devam etmeyi planlıyorum.

Son 5 yıldır çeşitli arkadaşlarla yaşadım ve çevremde tam olarak soracak kimsem olmadığı için bu subreddit'e geldim.

Gelirimin kasaya gitmeyen yarısı ise gıda, gaz ve diğer giderleri karşılamak için bütçeleniyor."
"Kütüphanemdeki yeni BT yöneticisi olarak, bilgisayarlarında çalışırken burada bulunarak tüm çalışanlara güven aşılıyorum. Elektronik herhangi bir şey her türlü bakım, onarım, aşılama vb. gerektirdiğinde.

Tek sorun şu ki **Bilgisayarlarla bokum var.** Bu işi nasıl aldığıma dair hiçbir fikrim yok çünkü bunu okuyan çoğunuz muhtemelen bilgisayarları kullanmayı benden daha iyi biliyor. Bir güncelleme yüklemeye çalışırken explorer'ı bozdum. *Bunda o kadar kötüyüm ki.*

Ama bunu karıştırıyorum ve herkes alkışlıyor! ""Harika iş Crazybay. Personelimiz için çok önemlisin, CrazyBay."" ""Bir zam daha ister misin? Hayır? Sana haftada bir metro alıp maaş bağlasak, cep telefonu ve internet faturalarını ödesek nasıl olur?""

Geçenlerde patronlarımdan birinin bilgisayarını oldukça kötü bir şekilde mahvettim (aslında benim hatam olmayabilir ama muhtemelen benim hatamdı). Stresle geçen tam bir hafta sonu ve support.microsoft.com'da düzinelerce sayfa okuduktan sonra, onu yalnızca bozmakla kalmadım, aynı zamanda ofis bilgisayarına yeni getto dolaşım sistemini de kurdum!!

Bu benim için o kadar önemli olmamalı ama şimdi işle birlikte gelen yüklü maaş çekini almanın en ufak bir parçasının doğrulandığını hissediyorum."
"Bu, özellikle aynı şeyi yapan kızın bölümünü gördükten sonra, garip bir Seinfeld bölümünde olmak gibi hissettiriyor!

Bu adam ve ben henüz gerçekten ""beraber"" değiliz, ama oldukça havalı birine benziyor, bu yüzden işlerin nereye gideceğini görüyoruz. Tek şey, onu her gördüğümde aynı şeyi giyiyor olması. çizgili. mor. gömlek. Kulağa önemsiz geliyor, biliyorum ama beni dinleyin! Bu, ilk tanıştığımızdan bu yana birkaç aya yayıldı. Bugün Facebook'taydım ve arkadaşlarıyla birkaç fotoğrafta etiketlendiğini gördüm. Tahmin ettin - aynı gömlek.

Onu genellikle haftada bir ya da öylesine görüyorum, bu yüzden bildiğim kadarıyla her gün takmıyor. Yine de çok tuhaf hissettiriyor! Bu adamın iyi maaşlı bir işi var, yani mali bir sorun değil. Bunu büyük bir şeye dönüştürüyormuşum gibi hissediyorum, ama sanki... komik bir şekilde gerçeküstü. Bunu nasıl ele alacağıma dair hiçbir fikrim yok veya hangi noktada ele almanın kabul edilebilir olacağı konusunda hiçbir fikrim yok. Onu utandırmak istemiyorum. Hijyeni iyi görünüyor ve gömlek temiz görünüyor, ama onu bunun içinde görmek ve sadece bu, beni belli belirsiz iğrendiriyor. Hatta bana birkaç hafta önce ortak arkadaşlarla alışverişe gitmekten bahsetmişti, bu yüzden alışverişten kaçınan filan değil!

Bir şey söyler miyim? Eğer öyleyse, ne söylemeliyim ve ne zaman söylemeliyim? Ayrıca, değeri ne olursa olsun, onu gelecekteki karşılaşmalarımızda kelimenin tam anlamıyla başka bir giysi içinde görürsem, bu konuyu gündeme getirmeyi düşünmem bile."
"Yani kız arkadaşımı geride bırakarak yaklaşık bir yıl sonra üniversiteye gideceğim. Şu anda iki seçeneğim var, eyaletimde kalmak ve iyi bir üniversiteye gitmek ya da başka bir yere daha iyi bir üniversiteye gitmek. O gerçekten uzun mesafeli bir ilişki yapmak istemiyor, ben de istemiyorum. Sorun seçtiğim şeyde ortaya çıkıyor. Eyalet dışına çıkıp daha iyi bir üniversiteye gitmek istediğimi zaten biliyorum ama bu haberi henüz kız arkadaşıma vermemiştim. Eyalette kalacağıma ve üniversite boyunca onunla kalacağıma inanıyor. Şimdi onu çok seviyorum ve onu çok önemsiyorum ama şu anda eğitimime daha çok değer vermem gerektiğini biliyorum. Bununla birlikte, benim üniversiteye gitmemden bahsettiğimizde, uzaktaki üniversiteye gitmeye karar verirsem, şimdi ayrılmamızı tercih edeceğini, böylece kendini bana daha fazla bağlanmayacağını/aşık olmayacağını açıkça belirtti.

Şimdi kararımı verdim ama onu kaybetmeye hazır değilim ve ayrılmadan önce neredeyse bir yılım varken onu kaybetmek istemiyorum. Ona gideceğimi yakında söylemem gerektiğini biliyorum ve bunu uzatıp onu daha fazla incitmek istemiyorum ama aynı zamanda ona söylemenin onun ayrılmak istemesine neden olacağını da biliyorum. Hayalimdeki durumu ona şimdi anlatmak ve anlamasını sağlamak ve ayrılmadan önce bir yıl benimle kalmak istemesini sağlamak ve birbirimizle harika bir yıl geçirmek. Sadece bu olabilir mi bilmiyorum. Birbirimizi çok seviyoruz ve bana onu bu kadar mutlu eden tek kişinin ben olduğumu ve ikimizin de birbirimizi derinden önemsediğimizi söyledi. Biliyorum, muhtemelen ikimiz de hayatımızda çok daha fazla insanla tanışacağız ve sonunda evlenmeyeceğiz ya da gerçekçi olmayan bir şey olmayacak ama en azından kalan yılımı onunla geçirmek istiyorum.

Herhangi bir tavsiye? Teşekkürler!"
"Aslında hikayem dedemin biri ön bahçede, diğeri arka bahçede, penceremin yanında 2 ağaç dikmesiyle başlıyor. Ailemde dedem dışında bu ağaçların tadını çıkaran tek kişi bendim. Ocak ayında dedem korkunç bir şekilde vefat etti. O öldükten yaklaşık bir hafta sonra, ailemdeki herkes hasta olduğu için onu kesmek için doğruca 1 numaralı ağaca atladı. Ağacı kesmek yerine tedavi etmeyi teklif etmeye çalıştım ve onlara neden ağacı tutmak istediğimi anlattım. Bir gün okuldan eve geldiğimde beni dinlemek yerine ön bahçemde katledilmiş bir ağaç buldum. Öyle bir durumdaydı ki ASLA geri gelmeyecek. Bu bende inanılmaz derecede büyük bir suçluluk duygusu bıraktı. Sevdiğim şeyi korumak için yeterince şey yapmadığım için çoğu zaman hiçbir değerim yokmuş gibi hissediyorum. Şimdi tekrar oluyor, çünkü çatıyı yeniden yapmak için ikinci ağacın kesilmesi gerekiyor. Babam kesmeye çalıştı, ben de dışarı koştum ve bağırmaya, sonra ağlamaya başladım. Yaklaşık bir saattir kendi haline bırakıldı ama okula döndüğümde ne olacağı hakkında hiçbir fikrim yok."
"Benim (erkek, 17 yaşında) çaldığım küçük (4-7 kişilik, tam sayı belirtilmemiş) bir grupta iki kız var. Onlardan biri (ona Kara diyelim, 16 yaşında. Bu yıldan beri biliniyor)/ benimle açıkça flört ediyor. İkinci kız da dahil olmak üzere diğerleri bunu gördü (ona Zoe diyelim, 18 yaşında. 5 yıldan beri biliniyor ama gerçekten bu yıl konuşmaya başladı). Kara gerçekten çıkacağım türden bir insan değil. Onu yönlendirmemeye dikkat ettim ve flört etmesine gerçekten ilgilendiğimi düşündürecek bir şekilde yanıt vermedim.

Zoe harika bir insan. Onunla hem çevrimiçi hem de yüz yüze defalarca konuştuktan sonra ikimiz de harika bir zihinsel bağlantımız olduğunu anladık - sadece birbirimizi ""anlıyoruz"". İkimizin de gerçekten iyi anlaştığımızı kabul etmemiz dışında henüz flörtleşme olmadı.

Grup hepimiz için gerçekten önemli. Liderimiz de bundan çok memnun.

Birkaç sorun:

Zoe beni çok cezbediyor. Ancak Zoe'ye çıkma teklif ederken, Kara benimle flört ettiği için Kara ile Zoe arasında olası bir kıskançlığa neden oluyorum. Zoe ve ben teorik olarak bir araya gelip yıl sonundan önce ayrılırsak (grup şu anda birbirimize karşı çok arkadaş canlısı ve hepimiz bunun müziğimizi nasıl çaldığımızı gösterdiği konusunda hemfikiriz), muhtemelen ( kesinlikle?) garipleşir ve sonuç olarak grubun ne kadar iyi çaldığını etkileyebilir. Elbette ilişkimizin kolayca uzun vadeli olabileceğini hissediyorum ama bu elbette hiçbir şey ifade etmiyor!

Ne yapmalıyım? Grubu tehlikeye atmamayı tercih ederim, çünkü bu hiçbir şekilde profesyonel bir şey değil, ama Zoe'nin muhteşemliği tarafından şiddetle cezbediliyor...
Kaosa neden olmayı düşündüğü için reddit-sürtük tokatını beklemek ama her ihtimale karşı bunu ortaya koymak."
"Hey Millet,

Dün gece telefonunda oyun oynuyordum ve sonra ortak bir arkadaşından bir mesaj aldı. Ona söyledim ve sonra ona cevap vermemi istedim. Bulduğumda, Eski kız kardeşinden bir grup ünlem işareti içeren bir mesaj olduğunu fark ettim. Merak beni ele geçirdi ve okudum.

Temelde böyle gitti.
Rahibe: takılmalıyız! Seni özledim!
SO: aman tanrım ben de! Mahallenize gidiyordum ama anahtarımı Bros arabanızda unuttum (eski sevgilisi). Aslında birazdan bir arkadaşımla buluşacağım (beni kastederek)
Suster: Bekle yeniden bir araya geldiniz mi?
SO: haha ​​nahh lmao ya da ne! Sonra konuşuruz

Bunu okur okumaz midem bulandı. O günün erken saatlerinde, bir iş arkadaşı olan arkadaşının anahtarını bırakmasını beklediğini söyledi. Anahtarı neden onun arabasındaydı? Sadece daha kötüsünü varsayabilirim.

Reddit, onunla bu konuda şimdi yüzleşmeli miyim? Hemen sonuca varmamak için silinen mesajlarını bu konuda hiçbir şey söylemeden geri getirmem gerektiğini düşünüyordum. Bu konuda %100 olmak istiyorum."
"Uzun zamandır gizlenen, şimdiye kadarki ilk gönderi. Bu potansiyel işin meşru olup olmadığını anlamaya çalışırken biraz yardım arıyorum. Çaresizliğime rağmen, iş büyük yaşam kararları vermeye geldiğinde genellikle mantıklı davranırım ama geçen hafta, Delaware'deki bir VC'den olası bir ""Proje Yönetimi"" pozisyonu hakkında bir işe alım görevlisinden bir e-posta aldım ve tek yapmam gereken başvurmaktı. eğer ilgilenirsem web sitelerinde. Zaten taslak halindeydim ama 2 şey kontrol edildi: 1. İşverenin kurumsal bir e-postası vardı ve 2. Web sitesi gerçekten yasal görünüyordu, bu yüzden başvurmaktan zarar gelmez diye düşündüm. Hiçbir finansal bilgi istenmedi, sadece adresim ve telefon numaram ile referanslarım istendi.

Pazartesi günü, bir telefon görüşmesi planlamak isteyen başka bir e-posta aldım. Bu noktada, pek çok duygu devreye giriyor ve en kısa zamanda aranmalarını rica ediyorum. Ertesi gün, yoğun bir Rus aksanına sahip bir kadın tarafından tam zamanında arandım. Bana tipik iş günüm ve kariyer hedeflerim gibi birkaç temel soru soruldu. Çok kısa sürdü, 8-10 dakika ama hemen dolandırıldığımı hissettim. Telefon görüşmesinden sonra daha fazla araştırma yaptım ve sitenin sadece 21 gündür aktif olduğunu öğrendim.

Bugün, Kıdemli İnsan Kaynaklarından bir sonraki adımla ilgili bir e-posta aldım. Ekte, görünüşe göre tam zamanlı işe almaya karar vermeden önceki ""tarama sürecinin"" bir parçası olan bir aylık ücretli eğitim için bir sözleşme vardı. Yine benden herhangi bir finansal bilgi istenmedi, sadece belgeyi e-imzalayın.

Belge, şirket adresinin Kowloon'da olduğunu söylüyor ve ben linkedin'de HİÇBİR bağlantı bulamadım ama Los Angeles'taki yeni ofis için bir sürü adres içeriyorlar. Herhangi biriyle konuşup konuşamayacağımı görmek için tüm numaraları arayacağım. Bunun gerçek bir iş olup olmadığını ve değilse kendimi korumanın en iyi yolunun ne olduğunu öğrenmek için tüm bunları nasıl yapmalıyım?"
"Ben 17 yaşında bir erkeğim ve iki arkadaşım, onlara Sam ve John diyelim, onlar da 17 yaşındalar. Konserden önce Sam'in evinde buluşup, gitmeden önce takılmayı planlıyoruz. Başka bir arkadaşım, David konsere bilet almış ve tek başına gitmek istemiyor, ben de ona üçümüze katılabileceğini söyledim. Tek şey, David'in Sam veya John ile anlaşamaması ve bunun tersi. Onu davet etmenin pek iyi bir fikir olmadığını anladıktan sonra David'e kız arkadaşıyla gitmenin daha iyi bir fikir olabileceğini söyledim ama görünüşe göre David onun arkadaşlarıyla gitmesini istiyor.
Garip durumlardan kaçınmak istiyorum. David'e gerçekten kız arkadaşıyla gitmesi mi yoksa başka bir arkadaş grubu bulması gerektiğini mi söylemeliyim?"
"NYC'de yeni kurulan bir web sitesinde moderatör olarak bir iş için röportaj yaptım. Web sitesi önceki gün ve görüşmemin olduğu gün kapalıydı, bu yüzden onunla gerçekten oynayamadım.

Uzun görüşmemden sonra bir teşekkür e-postası gönderdim. Hiçbir şey duymadım ama web sitesine kaydolmaya ve bazı geri bildirimlerde bulunmaya karar verdim. Bir hafta sonra görüşmecime sevdiğim şeyler ve geliştirilebileceğini düşündüğüm alanlar hakkında makul boyutta bir e-posta gönderdim.

Hiç yanıt almadım ama önerilerimden birini soran bir anket olduğunu ve genel fikir birliğinin olumlu olduğunu fark ettim. Bunun çok garip olduğunu düşündüm çünkü onlardan işi alamadığımı belirten geçen güne kadar (haftalar sonra) hiç haber almadım.

Bir şekilde görüşmecinin fikirlerimi alıp kendi fikirleriymiş gibi sunmuş olabileceğini hissettim. Bu yaygın mı? Gerçekten hiçbir şey yapacak durumda olmadığımı hissettiğim için onu başından savmaya devam etmeli ve devam etmeli miyim? Sadece biraz dağınık olduğunu hissettim."
"Çok fazla ayrıntıya girmeyeceğim. Birbirimize delicesine (en azından ben) aşıktık, ancak bazı nedenlerden dolayı ayrıldık. Aşk çok gerçekti ve birçok düzeyde yakından bağlantılıydık. İkimizin de daha önce bir ilişkisi olmasına rağmen, ikimiz de birbirimizin ilk aşkıydık ve ikimiz için de bu ilk anlamlı ilişkiydi ve o kesinlikle benim ilk gerçek aşkımdı.

Ancak, çok kötü bir ayrılık yaşadık ve o zamandan beri hiçbir şekilde iletişim kurmadık veya formda olmadık. Hayatımız boyunca asla birbirimizle konuşamayabilir veya birbirimizle iletişim kuramayabiliriz.
WhatsApp, FB, E-posta ve hepsinden engellendi. Evine gitmek dışında onunla iletişim kurmanın bir yolu yok ki bu olmayacak.

Şu sıralar sürekli onu düşünüyorum. Sonu acıydı, ondan önceki her şey güzel bir rüya gibiydi. Üç hafta oldu, bu yüzden acı gerçek ve kalp ağrısı oldukça güçlü. Rüyalarıma musallat oluyor ve bazen onsuz o kadar yalnız hissediyorum ki sonunda duvarlara sarılıp ağlıyorum.

Yine de bugün onu 3 hafta önce olduğumdan *biraz* düşünüyorum. Günümün %30-40'ını onu hiç düşünmeden geçirebiliyorum.
3 hafta önce yüzde 0-5 idi.

Acaba birkaç yıl içinde onu hiç düşünmeden günler hatta aylar geçirebileceğim bir duruma gelebilir miyim diye merak ediyorum. Onu kaybetmenin acısı beni sadece birkaç ayda bir incitirdi.

Kötü bir ayrılık yaşamış ya da ilk gerçek aşkını kaybettiği için hala pişmanlık duyan insanlar, girdilerinizi okumayı çok isterim."
"Bunu söylemeden bir gün önce evimdeydi ve ben baş başa kaldığımızda hiçbir şey yapmadığından, hep benden bir şeyler yapmamı beklediğinden şikayet ediyordum. Bana hiç dokunmuyor ve hiç hareket etmiyor. Fiziksel uyaranlarıma ihtiyacım var haha!

Her neyse, o gün kendimi çok yalnız hissettim. Bana bakmak yerine kelimenin tam anlamıyla boşluğa bakardı. Bacağını okşadığımı falan kabul etmezdi. Tek yapmak istediği mariokart oynamaktı, öyle görünüyordu. Şikayet etmeye başladığımda, bazen beni tanımıyormuş gibi hissettiğini ve bir ilişkinin nasıl olması gerektiğine dair çok farklı yaklaşımlarımız olduğunu hissettiğini söyledi.

Eve gitmesi gerekiyordu ve konuşmayı bitirmedik ama ona bunu mesajlaşarak değil yüz yüze konuşmamız gerektiğini söyledim ve o da tamam dedi. Bununla ilgili sorun şu ki, okulunda renkli bekçi olduğu için yüz yüze konuşmaya hiç vakti olmuyor, ama zamanı olana kadar beklemeye istekliydim.

Ertesi gün, onunla mesajlaşma üzerinden konuşmaya çalıştım, sadece ""Hey, günün nasıldı?"" ve beni uçurdu. Çok fazla ödevi olduğunu bu yüzden benimle konuşamayacağını söyledi. ""Tamam, özür dilerim ama çok çabuk, yarın seni okuldan alabilir miyim?"" dedim. ve ""yarın yapmam gereken işlerim var, üzgünüm"" dedi.

""İlişkimiz ne durumda? Gerçekten konuşmamız gerekiyor"" dedim. ve burada ""notlar Cuma günü veriliyor, eğitimim ve renk muhafızlığına uygunluğum şu anda daha öncelikli"" dedi.

O zamandan beri onunla konuşmadım. Ona biraz yer vermeli miyim? Ne yapmalıyım?"
"Yani son iki yılda yaklaşık 20 bin tasarruf edecek kadar şanslıydım. Şu anda çek hesabımda hepsi var. Bu paranın çoğunu bir tür acil durum fonu olmak için bir tasarruf hesabına taşımak ve faturalarım ve günlük harcamalarım için yaklaşık 4-5 bin çek hesabına taşımak istiyorum. Ardından, iki hesaba sahip olduğumda, her ay biriktirmek istediğim tutarı tasarruf hesabıma koymak için doğrudan mevduat maaşımı ayarlayabilirim ve geri kalanı benim çekimime gidecek. Bu iyi bir fikre benziyor mu?

Bu yeni çek hesabının benden herhangi bir ücret talep etmeyen bir yerde olmasını istiyorum. Şu anda çoğu ATM'den 2 dolar alıyorum ve aylık 5 dolar ücret alıyorum...

**Kendimle ilgili diğer bazı sorular ve gerçekler:**

MTW hisse senedinde 825 hissem var ve bunu satıp parayı başka bir yere yatırmak istiyorum, ama bu tamamen başka bir soru ve başlık. Bu şu anda yaklaşık 13k değerinde. Ayrıca çok yakında buradan yeni bir araba almam gerekecek.

Ben gencim ve biraz para biriktirecek kadar şanslıydım. Şimdiye kadar kişisel nişanlılık hakkında pek bir şey bilmiyorum. Paramı nasıl biriktireceğimi daha iyi planlamama yardımcı olması için bir tür mali danışmana gitmek iyi bir fikir olur mu?"
"Bu yüzden reddit'te yeniyim, bu yüzden lütfen nazik olun! Erkek arkadaşım burada yardım istememi önerdi.

Arka plan - yaklaşık bir yıl önce kötü bir araba kazası geçirdim (otoyolda önümü kestiği için arka taraf 60mph hızla yarı yolda bitti). Yaptığım muayeneler ve testler için birden fazla yere, hastaneye ve doktora aylık ödeme yapıyorum.

Muayene için dişçiye gittim ve bana kök kanalına ve kaplamaya ihtiyacım olduğu söylendi, ancak sigortam neredeyse hiçbir şeyi karşılamıyor - yine de cebimden 1200 $ + ödemem gerekecek. Bunu şu anda gelirimle karşılayamıyorum.

Küçük alışverişler için kullandığım ve her ay ödediğim bir kredi kartım var, daha düşük faizli başka bir kredi kartı alıp dişlerimi yaptırıp aylık olarak ödemek akıllıca bir fikir olur mu?

Yoksa kaçırdığım daha iyi bir çözüm var mı? Bakım kredisini denedim ve beni onaylamıyorlar :("
"Bu yüzden kazandığım vergileri ilk kez beyan edeceğim ve para kazanma yöntemim nedeniyle biraz kafam karıştı. Çevrimiçi çalışıyorum ve btc veya paypal ile ödeme alıyorum. Bitcoin ile ödeme aldığımda yerel bitcoinlerde nakit veya külçe altın/gümüş karşılığında satış yaparım. Daha önce paypal ile bazı sorunlar yaşadım ve bu nedenle tüm kişisel/bankacılık bilgilerimi eklemiyorum. Her hafta paypal'daki parayı ebay'den yaklaşık 3500 dolarlık külçe altın/gümüş satın almak için kullanıyorum. Hepsini bir kasada saklıyorum. Çek/tasarruf hesabımda faturalar/harcamalar için kullandığım param var, dolayısıyla bu yıl kazandığım tüm para altın/gümüş cinsinden. Bunun gerçekten aptalca göründüğünü veya paramla yapılacak aptalca bir şey olabileceğini biliyorum ama altın ve gümüş toplamak benim bir hobim ve ben de stok yapıyordum.
Yaklaşık 4 ay önce tam olarak kazandığım dolar miktarını ayrıntılı olarak takip etmeye başladım, ancak ondan önce aptaldım ve hiçbir şey yazmadım, bu yüzden kazandığım paranın tam miktarını bilmiyorum.
Ne kadar kazandığımı bilmiyorsam ve W2 veya herhangi bir vergi bilgim yoksa yapmam gereken bir şey var mı? Serbest meslek sahibi olduğumu not ediyor muyum?
Bunun gerçekten kafa karıştırıcı göründüğünü biliyorum, bu yüzden tavsiyenizin sadece ""bir vergi uzmanıyla çalışmak"" olup olmadığını anlıyorum."
"Tamam, durum şu. Geçen cuma bir arkadaşım ve birkaç kız arkadaşımla (platonik) bu süslü elbise partisine gittim ve söz konusu kızla [ayrıca 17] tanıştım, o arkadaşımla arkadaş. Orada biraz konuştuk, o ödedi Etkinlik boyunca bana oldukça ilgi gösterdi ve ona verdiğim facebook kullanıcı adımı istedi. O da beni facebook'a ekledi, kabul ettiğimi söylememe gerek yok, ilk başta genel şeyler hakkında çok konuştuk ama bir önsezim vardı. benden hoşlandı. bu yüzden dün gece bana ilişkiyle ilgili bir şeyim olup olmadığını sordu ve ben bir ilişkim olmadığını ama aklımda biri olduğunu söyledim ve aslında onu kimi tanıdığını sordu ve onunla konuşmayı teklif etti( Bunun garip olduğundan eminim, yoksa sadece ben miyim) nazikçe reddettim. Ve bugün (pazartesi) sohbet ederken (hafif flört) bana belki de diğer kızdan değil de ondan hoşlandığımı sordu, biraz şaşırdım ve cevap verdim bir ara çıkıp bakalım diyerek.

 * Şimdi asıl sorulara geçelim: Genel olarak iyi idare ettim mi? Onunla çıkmalı mıyım? (Sanırım kaybedecek bir şeyim yok değil mi?) Unutmayın, fiziksel olarak genel olarak çekici ama onu yeterince tanıdığımı hissetmiyorum. Benim başkasından hoşlandığımı öğrendikten sonra nasıl davrandığına dair genel görüşün nedir?
 
* Not, ilişkilerle ilgili çok az deneyimim var veya hiç yok, bu yüzden her şey yardımcı olabilir! Şimdiden teşekkürler."
"Geçen yıl bu sıralarda sınıflarımdan birinde bir kızla tanıştım ve tanıştık. Kısa bir süre sonra benimle kimya dersinde ne kadar zorlandığı hakkında konuşuyordu ve ben de ona bu konuda özel ders vermeyi teklif ettim çünkü bu benim bölümüm ve bunda oldukça iyiyim. Bu yüzden ona yardım ediyorum ve minnettar, ondan hoşlanıyorum ama o sırada erkek arkadaşı var, bu yüzden hiçbir şey olmuyor ama biz iyi arkadaş oluyoruz. Her neyse, yaz boyunca ders bittikten sonra, bir ay öncesine kadar pek konuşmadık, aniden benimle tekrar konuşmaya başladı ve benden sonraki çeyreğiyle ders almamı istedi. Ben de yapıyorum ve her gün çok yakın mesajlaşmaya, flört etmeye vb. Başlıyoruz ama çakışan programlar nedeniyle onu görme şansım yok. Erkek arkadaşından yeni ayrıldığını da öğrendim.

Sonra iki hafta önce ders başlıyor ve bir hafta sonra biraz ilgisiz davranmaya başlıyor. Bu berbat çünkü ondan hoşlandığımı ve onunla bir ilişki istediğimi yeni fark ettim. Birlikteyken hala çok iyi anlaşıyoruz, sadece mesajlaştığımızda biraz tuhaf davranıyor ve artık bunu eskisi kadar sık ​​yapmıyoruz.

Bugün daha sonra onunla takılmak/öğretmenlik yapmak için gideceğim ve hala ilgilendiğimi varsayarsak, onun yanında nasıl davranmam gerektiğine dair herhangi birinin ipucu olup olmadığını merak ediyordum. İtiraflar genellikle kötü biter, değil mi?

Unutulmaması gereken başka bir şey de, bana erkek arkadaşından hiç bahsetmediği, onların birlikte olduklarını öğrendim ve bir arkadaşını ve facebook'undaki bir fotoğrafı kırmış (ilişki durumunu gizlemişti). Ayrıca geçen hafta onu yemeğe davet ettim ve ""İstersen yapabiliriz"" dedi. Ve son derece utangaç, tanıdığım tüm kızlardan çok daha fazla."
"4 yıllık erkek arkadaşım artık bir ilişki istemediği için benden ayrıldı. 2 ay önce beni aldattı ve işleri yoluna koymaya karar verdik ama başarısız oldu.

Üzüldüm ve hızlı bir güven artışı için Tinder'a döndüm. Tinder'da olduğumu bildiğini söyleyerek bana mesaj attı. (Arkadaşı beni görmüş ve ona mesaj atmış olmalı) Onu hala çok seviyorum ve birlikte olmamamız gerektiğini biliyorum çünkü bana tamamen saygısızlık etti ve beni oyaladı. O benim en iyi arkadaşımdı ve Tinder'da olduğum için üzülürse/kırılırsa kendimi kötü hissederim. Bu suçluluk duygusundan nasıl kurtulurum? Benden lanet olsun diye ayrılan oydu!"
"İşimde ara sıra konuştuğum bir adam var. Gerçekten havalı görünüyor ve buraya başka bir eyaletten yeni taşınmış.

Bölümümdeki çoğu kişi çok daha yaşlı olduğundan ve çocukları ve aileleri olduğundan, iş yerindeki diğer insanlarla arkadaş olmakta zorlandım.

Ayrıca eninde sonunda başka bir departmana geçmeyi düşünüyorum ve bu olduğunda işimde bazı müttefiklerim olmasını isterim. Bundan daha fazlasıyla ilgileniyormuş gibi görünmeden onunla nasıl arkadaş olabilirim?"
"En iyi arkadaşım ve ben seks yaptık. Birkaç hafta önce birlikte yatmaktan bahsettik ve ona bunun iyi bir fikir olmadığını çünkü kızlarla konuştuğunu bildiğimi ve duygusal olarak bağlanmak istemediğimi söyledim.

Perşembe günü oldu, sonra geceyi geçirdi. Şimdi tuhaf olmasını istemediğimi söyledim ve o da kabul etti. O gün farklı (mesafeli) olduğunu hissettim, bu yüzden o gece ona mesaj atarak bunun tuhaf olmasını istemediğimi, bunun sadece eğlenceli bir şey olduğunu ve ondan hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Gariplik olmadığını söyledi ama yine de tuhaf davranıyordu! Genelde her gün bütün gün konuşuruz ve hiçbir şey duymadım.

O zamandan beri tuhaf biri ve bu ona karşı düşmanlık hissetmeme neden oluyor. Annesine çok yakınım, bu yüzden bu, birbirimizin etrafında olmamıza neden olacak. Bugün annesiyle bir film izledik ve ona bakmak bile istemediğimi hissettim. Durumu tuhaflaştırdığı için kızgınım ve onunla nasıl konuşacağıma dair bir tavsiye istiyorum, böylece ya normale dönebilir ya da bundan sonra ne yapacağımıza karar verebiliriz."
"MERHABA *

Tereyağını, dondurmayı ve neredeyse tüm ekmeği, tahılları ve makarnayı diyetimden başarılı bir şekilde çıkarırken sebze ve bütün gıda tüketimimi artırdım. Henüz çikolata için iyi bir ikame bulamadım. İyi bir öz kontrolüm var ve onu diyetimden çıkarmaya çalıştım, ancak bunu yaptığımda, onu arzulamaya devam ediyorum (birkaç hafta boyunca almamış olsam bile). Onu özlemeye devam etmek istemiyorum, bu yüzden bu sorunu çözmek için herhangi bir öneriniz var mı? Daha az çikolata yemekten çok muadilleriyle ilgileniyorum, çünkü daha az yersem yine de canım yanıyor, bu yüzden önerebileceğiniz zayıflamayla uyumlu sağlıklı bir ikame var mı?"
"Çok küçük (çapı birkaç mm gibi) ve sağ kulağımın merkezinin yaklaşık 2 cm solunda. Endişelenmedim, birkaç ay önce ilk fark ettiğimde baktım, tekrar kontrol ettim ve hala orada. İtmek acısız, biraz yumuşacık.

Sanırım bir tane daha buldum? Sağ kulağımdan yaklaşık yarım cm uzakta, çapı bir mm'den az ve ayrıca ağrısız ve yumuşacık. Bir damara falan yakın olduğunu düşün, bölgeyi aşağı doğru itiyor sanki... bir şey yapıyormuş gibi. Biyolojiyi pek sevmiyorum.

Bir süre önce bir hastalığa yakalandım ve bu konuda doktora gitmedim (İngiltere'de olduğum için belki bundan yararlanmalıydım) ve hayatımda yaşadığım en kötü şeydi. Unutma. Yardım etmeyen okula gitmeye devam etti. Hatırladığım kadarıyla boğazım çok ağrıyordu ve eve yürürken başım çok ağrıyordu. Ayrıca boğazımda hafif beyaz şeyler mi vardı? Sanırım biraz strep boğazına benziyordu, ama onun kadar süper değil. Bir şekilde bağlantılı olabilecek tek şey. Mesele şu ki, yumru ondan bir süre sonra ortaya çıktı - birkaç ay.

Bu topaklar ile başka semptom yok. Google'da araştırmak bana çok net seçenekler vermediği için olası nedenleri görmek istiyorum."
"Babam her zaman harika bir baba değildi. Ben daha gençken, bana ve kardeşlerime karşı (sözlü ve bir kez fiziksel olarak) kaba ve tacizde bulundu. 16 yaşında taşındım ve ailemle çok uzun süre konuşmadım.

On yıl ileri sar ve bizi yeniden bir araya getiren bir trajedi yaşandı. (Kocam ve kızım bir trafik kazasında öldüler)

5 yıl önce babamla ilişkimi yeniden kurmaya başladım. İkimiz de daha yaşlıydık ve yapılan ve söylenen şeyler için üzgündük ve durumu düzelttik.

Şu anda akciğerlerinde, karaciğerinde ve pankreasında kanser bulunan bir VA Bakımevinde yatıyor. Durumu hızla kötüleşiyor ve şimdiden din adamlarını çağırdı.

Bugün onu canlı son görüşüm olabilir. Ben de ondan 4 saat uzaktayım. Babamla ilgili son hatıralarım, güçlü ve uzun boylu olması ve Austin'e geri dönerken kamyonumun arkasındaki son eşyalarını alırken bana veda etmesi. Bana sımsıkı sarıldı ve beni çok ama çok sevdiğini söyledi. 31 yaşında, nihayet babamla her zaman istediğim ilişkiye sahibim ve büyük ihtimalle bir hafta içinde ölecek.

Ne göreceğimi bilerek oraya gidip, sonra onu bırakıp 4 saatlik eve arabayla tek başıma gidebilir miyim bilmiyorum. Babamın, bir seferde bir cümleden fazlasını konuşamayan, yatakta yatan bu hasta, zayıf yaşlı adam olduğuna dair son anılarımı isteyip istemediğimi bilmiyorum.

Onu son günlerinde görmediğim için korkunç, korkak bir kız (tek kız) mıyım?"
"Yani babam (E/38) ve annem (K/35) bir süredir sorunlar yaşadılar ama her zaman mutlu görünüyorlardı. 16 yıldır evliler ve her zaman birlikte mükemmel olduklarını düşündüm. Bugün küçük kardeşime ve bana son zamanlarda birbirlerini incittiklerini ve bunun sağlıklı olmadığını ve babamın taşınmaya karar verdiğini söylediler. Hala birbirlerini seviyorlar ama ne yapacaklarına karar vermek için birbirlerinden ayrı zamana ihtiyaçları var. İşin içinde başka kimse/sevgili yok. Her iki durumda da, ezildim. İlk kız arkadaşımdan/aşkımdan daha 2 hafta bile ayrılmadım. Onunla gerçekten konuşmak ve rahatlamak istiyorum ama bu NC yüzünden olmayacak. Reddit, bununla nasıl başa çıkılacağına dair birkaç tavsiye alabilirsem çok sevinirim."
"Birkaç ay önce minör depresif bozukluk ile değerlendirildim. Egzersiz yapıyorum, yoga yapıyorum, iyi uyuyorum vb. Şu anda tamamen iyiyim, ancak herhangi biriniz tanıdıksa veya depresyon yaşamışsa, tekrar ""siz"" gibi hissetmenin ne kadar uzun / zor olabileceğini biliyorsunuz.

 Her neyse, bir ilişkiye başlamaktan kesinlikle korkuyorum çünkü işler biraz olsun kötü giderse dağılırım. Değer verdiğim kişi tarafından artık ""sevilmeme"" fikrine gerçekten duyarlıyım.

 Her zaman içine girdiğim tekrarlayan bir döngüm var; Temelde böyle gider.

Mutlu, Sağlıklı ve Kendinden Emin (şu anda ben)> gerçekten hoşlandığım bir kız bul > 2-4 haftalığına kızla çık > işler kötüye gidiyor > 7 ay - 2 yıl (en fazla) uzun süreli depresif dönem > Yeniden Mutlu > tekrarla.

Dürüst olmak gerekirse, hayatımın son 10 yılında bu döngüyü yaşadım, yaklaşık 5 kızla **çıktım**. Sonra biraz harap oluyorum. Bu, herhangi bir kalıcı ilişkiye sahip olup olamayacağım hakkında çok düşündüğüm bir şey."
"Her baharda yeni üyeler alan karma bir organizasyonun parçasıyım. Her yeni üye, daha yaşlı bir üye ile eşleştirilir, böylece daha yaşlı üye, yeni üye için bir akıl hocası olabilir. Eğlenceli ve çok güzel bir kızla eşleştirildim. Ondan gerçekten hoşlanıyordum ama bir erkek arkadaşı vardı. Buna saygı duydum ve işleri kesinlikle mentorla ilgili tuttum.
Birkaç hafta önce, bazı arkadaşlarımla bir bardaydım ve bu kız bizimle takılmak için rastgele ortaya çıktı. O ve ben bardan içki almak için ayrıldık ve konuşmaya başladık. Bana sevgilisiyle ayrıldığını söyledi. Daha sonra bana her zaman benim için bir şeyleri olduğunu, ancak bir ilişki içinde olduğu için hiçbir zaman buna göre hareket etmediğini söyledi. Ne yazık ki ertesi gün çalışmak zorunda kaldı, bu yüzden bana bunu söylemesi dışında geceden hiçbir şey çıkmadı.
Bunu bana söylediği andan bugüne kadar bana farklı davrandı. Bazı günler benimle çok flört ediyor, ancak diğer günlerde yüreği küsmüş gibi davranıyor ve bana çıkma potansiyeli olmayan bir arkadaş gibi davranıyor.
Ona çıkma teklif etmek istiyorum ama bunun iyi bir fikir olup olmadığından emin değilim. Reddedilmekten endişe duymuyorum. Onun akıl hocası olduğum için onu garip bir duruma sokmak istemiyorum."
"Birlikte 2 yıl.

2 haftada bir seks yapıyoruz. Üstler. Eskiden daha sık yapardık. Başlatmaya çalışıyorum ve hiçbir yere varmadığı için konuyu kapatıyorum. Yine de başladığında, ben ilgilenmediğimde süper kıçını incitiyor.

Bu noktada 3 hafta oldu. Son iki haftadır onu baştan çıkarmaya çalışıyorum. İşe yaramıyordu, bu yüzden tüm cinsel şeyleri bıraktım ve ona cinsel olmayan fiziksel ilgi gösterdim ve orgazmlarımla kendi başıma ilgilendim.

Dün meşgul olmak istiyor. O noktada, ilgilenmiyorum bile. Haftalarca reddedildikten sonra kayıtsız kalıyorum. Sonra seks yapıyoruz ve her şey yeniden başlıyor. Heyecanlanıyorum, başlamaya çalışıyorum, geri çevriliyorum ve ""aştığım"" anda tekrar gitmek istiyor. Hiç BAŞLAMAMAYI denedim (belki kovalamaca onu tahrik eder) ve bu da işe yaramıyor.

Burada ne yapabilirim? Evet, sadece ""Üzgünüm, üzerinde çalışacağım"" duymak için onunla bunun hakkında konuştum."
"Bir süredir konuştuğum, ilişki kurmaya çalıştığım bu kız bu gece beni aradı. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu ve o kadar çok ağlıyordu ki zar zor konuşabiliyordu. Hemen çıkıp bana neyin yanlış olduğunu söylemedi, ama neyin yanlış olduğunu söylemekten kaçınmasına bakılırsa, neyin yanlış olduğunu biliyordum.

Bana az önce evli bir adamla yattığını söyledi. Kendini çok suçlu hissediyordu ve bana artık benim zamanıma layık olmadığını söyleyip duruyordu. Onu elimden geldiğince teselli etmeye çalıştım.

Geçen Aralık ayında son ilişkisinden çıktı ama onu unutamadı. Onu defalarca aldattı ve sonuna kadar hiçbirini öğrenmedi. Arkadaşlıklarını sürdürmek isteyen bir tip, bu yüzden onu hayatından çıkarmadı.

Telefonda ona yaptığı şeyin yanlış olduğunu ve suçluluk duymasının yanlış olduğunu bildiğini gösterdiğini söyledim. Kendine sürtük demeye devam etti ve ona her söylediğimde bunun doğru olmadığını söyledim. En iyi insanlar bile hata yapar.

Onunla bir ilişkimiz yok ama ben onunla birlikte olmak istiyorum. Yaptığı şeyle ilgili bir sorunum yok. Bence onca insan arasından beni araması beni önemsediğinin kanıtı.

Öyleyse sorum şu, kalbini iyileştirmesine yardım etmek ve ona derinden değer verdiğimi göstermek için yapabileceğim bir şey var mı?"
"Bu çok uzun bir hikaye, bu yüzden kısaltmaya çalışacağım ve gerekirse takip bilgisi ekleyeceğim.

Başlamak için, ailem dini nedenlerle ve erkek arkadaşımı sevmedikleri için 18 yaşında beni evlatlıktan reddetti (hikayenin bu kısmını kısaltıyorum). Gidip eşyalarımı toplamamı, ne benim ne de erkek arkadaşımın oraya gitmesine izin verilmediğini ve küçük kardeşlerimle 18 yaşına gelene kadar konuşamayacağımı söylediler. O sırada kız kardeşim 16, erkek kardeşim 13 yaşındaydı. .

O zamandan beri küçük kardeşlerimi birkaç kez gördüm, ancak yalnızca ablam ve/veya annem oradayken. Anneme birkaç kez e-posta gönderdim ve işler mükemmel olmasa da kesinlikle eskisinden daha iyi. Kardeşlerim olmasaydı, onunla hiç konuşmazdım.

O ve (daha çok) babam, kendimi bildim bileli bana ve diğer kardeşlerime duygusal ve sözlü tacizde bulundular. Artık onlarla olan ilişkimi düzeltmek gibi bir arzum yok, çünkü birçok kez denedim ve bu, yaydıkları acıya kendimi maruz bırakmayı bırakmam gereken noktada.

Dün annemden Şükran Günü yemeğine gelmek isteyip istemediğimi soran bir e-posta aldım ve gitmeli miyim bilmiyorum. Küçük kardeşlerim için gitmek istiyorum çünkü onları seviyorum ve onları gördüğümde seviyorum. Bununla birlikte, ailemin hiçbir şey olmamış gibi davranmalarına izin verildiğini ve iyi ebeveynler olduklarını düşünmelerini istemiyorum (hala iyi ebeveynlerden başka bir şey olmadıklarını veya nasıl bir şey yaptıklarını görmeyi reddediyorlar. yanlış). Ayrıca aramızda kurtarılabilir bir ilişki olduğu konusunda onlara yanlış bir fikir vermek istemiyorum.

Gitmeli miyim? Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir."
"Evin içinde yaşayan ve hiç dışarı çıkmayan iki dişi kedim var. Dün gece onlardan birinin pencereden uçtuğu iddia edildi ve bunu birkaç dakika/saat sonra fark ettik.

Onu ıslak ve kirli bir halde bahçede dolaşırken buldum. Sanırım dışarıda bir köpeğimiz olduğu için havuza düştü ve belki onu korkuttu ve kaçtı.

Mesele şu ki, eve tekrar girdiğinde, diğer kedi (bu arada kardeşler ve her zaman birlikteydiler) artık onu tanımıyor gibi görünüyor ve onu kokladıktan sonra hırlamaya benzer bir ses çıkarmaya başlıyor.

Hala farklı koktuğu ve geçeceği için olabilir mi yoksa başka bir şey olabilir mi?"
"Herkese selam, sadece içinde bulunduğum bir durum hakkında tavsiye arıyorum.

Üniversitede birkaç yıl uzak kaldıktan sonra memleketime yeni döndüm. Döndüğümde kız kardeşim köpeğini evlat edinmem için bana yaklaştı. Emzirme pozisyonuna yeni başladı ve köpeğe ihtiyacı olan ilgiyi vermekte zorlanıyor. Köpeği gerçekten almak istiyorum, çok az davranış sorunu olan harika bir köpek.

Sorun şu ki, zaten bir köpeğim var. Lise birinci sınıftan beri sahip olduğum bir köpek. Oldukça bölgeci olduğu ve diğer köpeklere yöneltilen ilgiyi kıskandığı biliniyor. Çoğu zaman bu, azarlanmadan ve durumdan uzaklaştırılmadan önce dişlerini göstermekten başka bir şey değildir. Yiyecek, oyuncak veya yatak takımlarıyla ilgili görünmüyor, daha çok dikkat ve ev hanımlarına yakınlık ile ilgili. Bu sorunların dışında harika bir köpektir. Çok zeki ve iyi eğitimli, aynı zamanda şimdiye kadar sahip olduğum en itaatkar köpek.

Etraftayken köpeklerin etkileşimi konusunda çok endişelenmiyorum çünkü çok fazla tırmanmadan onu boğabileceğimizi düşünüyorum. Asıl endişem, SO'm ve ben işteyken onları evimde yalnız bırakmak. Ayrıca, uzun vadeli endişeler. Gerginliği hiç atlatabilirler mi, yoksa bu, iki köpeğimiz de olduğu sürece endişelenmemiz gereken bir şey mi olur?

**Köpeğim dişi bir border collie, 8 yaşında.**

**Rahibenin köpeği bir erkek pit/laboratuvar karışımı (düşündüğümüz gibi), ~4 yaşında.**

Köpeklerin birbirleriyle rahat olmalarına ve herhangi bir kavga olmamasını sağlamaya yardımcı olmak için ne yapabiliriz? Herhangi bir tavsiye büyük beğeni topluyor."
"Sevgili reddit,

Bu kızı çok seviyorum! Zeki, dürüst, güzel. İlişkimiz birçok düzeyde çok iyi gidiyordu ve ikimiz de açıkça onu bir adım daha ileri götürme olasılığını tartıştık. İkimiz de 30 yaşındayız ve çok başarılı kariyerlerimiz var. Hayatımda ilk kez o olabilirmiş gibi hissetmeye başladım. Harikaydı! Ama sonra bana acı gerçeği söyledi...

Birkaç ay patronuyla çıkıyordu ve sonunda şirkete zarar vermemek için ayrıldılar. Bence ilişkilerini halka açıklamak istemeyen oydu ve bu ayrılığı tetikledi. Ayrıldıklarından beri birlikte yakın çalışıyorlar, sık sık arkadaş olarak buluşuyorlar ve bazen birlikte iş gezilerine çıkıyorlar.

Genelde kıskanç bir adam değilim ve böyle bir şeyle rahatça yaşayabileceğimi hissediyorum ama ona olan sevgisinin hala orada olduğu ortaya çıktı. Harika bir mizah anlayışı olan iyi görünümlü bir adam ve aslında oldukça iyi anlaşıyorlar. Öte yandan, belli ki benden çok hoşlanıyor ve benimle olmak istiyor. Öyleyse benim sorunum ne?

Ona romantik ilişkilerinin tamamen sona ermemiş olmasından biraz rahatsız olduğumu ve bir noktada tekrar birlikte olacaklarından endişelendiğimi söylediğimde... bunu inkar etmedi. Gelecekte olabilecek çok küçük bir şans olduğunu bile doğruladı.

Bugün kendimi çok uzun zamandır hissettiğimden daha depresif ve mutsuz hissediyorum (genelde mutlu bir adamım). Duygularım ve mantığımla karmaşık bir çatışma içindeyim. Açıklığı ve dürüstlüğü nedeniyle onu daha çok sevdiğimi biliyorum ama bu durumun gelecekte beni çok güvensiz ve hatta kıskandıracağını biliyorum ve bu hayatımda ihtiyacım olmayan bir şey. Ayrılmam gerektiğini hissediyorum ve aynı zamanda gerçekten harika bir şeyin ellerimden kayıp gitmesine izin vermekten korkuyorum.

Tavsiye lütfen,"
"Yani ben 20 yaşında bir bayanım, yatılı kızlardan oluşan bir katolik okuluna gittim ve sonunda evden kaçıp eyalet dışı bir üniversiteye geçtim. Bunun nereye gittiğini görüyorsun. Bu adamla bir kafede tanıştım, daha yaşlı, yüksek lisans öğrencisi, uzun boylu ve zeki. *Merhaba.* Ona numaramı veriyorum ve mesajlaşmaya başlıyoruz ve tekrar buluşmak için bir zaman ayarlıyoruz.

Bir randevu için buluşuyoruz ve sonunda benim evime dönüyoruz. Çünkü neredeyse 6 ay oldu, ben yalnızım, o çok seksi, kendimi utandırmayacağım, vb, eğleniyoruz. Bütün bunlar boyunca benimle bir dahaki sefere yaptığı tüm planları söylüyor, her şey yolunda gidiyor, ayrılıyor.

4 gün oldu muhatap yok. Onunla iletişim kurar mıyım? Numarasını isteyen ve onu benimkine geri davet eden bendim ve bu yüzden tüm bunlarda zaten saldırgan oldum ve açıkçası kafam karıştı. Çok umutsuz olmak istemiyorum, sadece herkes dışarı çıkarken kafam karıştı. İlişkiler ve hatta bağlantılarla ilgili fazla deneyimim yok (bu hikaye aksini düşündürse de, flört sahnesine atlamak için cesaretimi toplamam uzun zaman aldı ve pekala, onunla bir nevi yere serdim.) Yani Hiçbir fikrim yok.

Özellikle ayrılmaktan mutlu göründüğü ve bir dahaki sefere hakkında konuşurken hiç mesaj atmaması tuhaf görünüyor. Ve daha önce, onunla konuşurken, benimle oldukça sık mesajlaşırdı."
"Belli ki burada biraz hikaye var, o yüzden kolaylaştıralım. En iyi arkadaşım, ona Bill diyelim, hayatının aşkıyla evlendi, ona Anna diyelim. Bill benden sağdıçlardan biri olmamı istedi ve tabii ki kabul ettim, provaya gittim, onu hayal kırıklığına uğratmamak için elimden geleni yaptım ama görünüşe göre yine de yaptım. Anna'nın nedimelerinden biri, ona Sam diyelim, diğer sağdıçlardan birine göz atmaya karar verdi. Ama düğünden iki gün önce, gece, herkesin yaşadığı yerden yaklaşık bir saat uzaklıktaki evimde beni ziyaret etmeye karar verdi. Sam benden bunu gizli tutmamı istedi, ben de yaptım, nedenini sormadım. Düğünden iki gün önce, şimdi öğrendim ki, evet, Sam diğer adamdan hoşlanıyor ve bir ilişki aramıyor (ki ben de öyleydim ve hala da öyleyim), ama bildiğim kadarıyla, o göstermişti benden hoşlandığını. Bu yüzden, ne kadar yorgun olduğuma dair oldukça inandırıcı bir bahane uydurdum (son üç gündür oldukça istikrarlı bir şekilde her yöne yaklaşık bir saat ileri geri gidiyordum) ve resepsiyondan ayrıldım. Evet, bunun çok yanlış olduğunu biliyorum ama biraz üzgündüm ve olay çıkarmak falan istemiyordum. Bugüne gelin, Anna beni yalan söylemekle suçluyor, ben de ona gerçeği söylüyorum ve özür diliyorum. Sonra eğlenceli kısım geliyor: Anna'ya Sam'in ziyaretini anlatıyorum ve ortalık cehenneme dönüyor. Şimdi kötü adam benim çünkü Sam nerede yaşadığımı bile bilmediğine dair aşağı yukarı yemin ediyor ve Bill'le on yılı aşkın süredir arkadaş olmama rağmen Anna nedense ona benden daha çok güveniyor. ve şimdiye kadar hepimiz birbirimiz için mermi yemiş olurduk. Sam'in beni ziyaret etme konusunda neden yalan söylediği, Anna'nın neden ona daha çok inandığı ve bunun Bill ile arkadaşlığımı nasıl etkileyeceği konusunda çok kırıldım ve kafam karıştı."
"Bu, bu subreddit'teki ilk gönderim ve burada doğru zihniyette olup olmadığım konusunda gerçekten biraz içgörüye ihtiyacım var.

Bir yıldır birlikteyiz. O benim ilk ""seni seviyorum"" ilişkimdi. Başlarda, beni pek çekici bulmadığına dair önsezilerim vardı ama bu güvensizlik her zaman bir şekilde ortadan kalktı ve bunu bir daha düşünmedim. Ancak son zamanlarda, bir süredir seks yapmadığımızı fark ettim; ayrıca son zamanlarda beni egzersiz yapmaya zorluyor.

Daha 10 dakika önce, ona hiç başka erkeklere cinsel çekim duyup duymadığını sordum. O evet dedi. Ona şu anda beni cinsel açıdan çekici bulup bulmadığını sordum ve hayır dedi. Sonra kişiliğe görünüşten çok değer verdiğini söyledi. Fiziksel çekiciliğin bir ilişkide çok büyük bir özellik olduğunu düşünmüyor. ""İnsanlar 20 küsur yıllık evlilikten sonra birbirlerinden bıkarlar; o zaman çekiciliğin pek bir önemi olmamalı"" dedi.

Ben ise fiziksel çekiciliğe çok değer veririm. Bence bu bir ilişkinin temel yönü ve o romantik/cinsel faktör olmasaydı bir ilişki olmazdı. Bir şeyi bir arkadaşlıktan ayıran şey budur.

Gençmişim gibi hissediyorum ve beni mutlu etmeyen biriyle kalmamalıyım. Ayrıca onun çekici bulduğu birini hak ettiğini ve beni çekici bulan birini hak ettiğimi düşünüyorum.

Ama doğru seçimi yapıp yapmadığım konusunda biraz emin değilim.
Bir şey kaçırıyor muyum?
Doğru seçimi yaptım mı?"
"Başlıktan da anlaşılacağı gibi, yirmi öğrencilik bir bando grubunun Arnavutluk/Yunanistan'a seyahat etmesi için yeterli parayı nasıl toplayacağım konusunda fikir/kaynak bulmak için yardıma ihtiyacım var. Gezi, parça başına yaklaşık 3.000 dolara mal olacak ve çoğumuzun bunun için parası yok. Kurumsal bağışlar veya büyük bağış toplama fikirleri hakkında herhangi bir bilgi harika olurdu.

Arka Hikaye: Geçen sene trompet hocalarımdan biri (trompet hocamın yakın arkadaşı) Amerika'daki hocalarla çalışmak ve bilgilerini genişletmek için okuluma geldi. Arnavutluk'taki tek konservatuar olan Arnavutluk Sanat Üniversitesi'nde ders veriyor. Harika bir oyuncu olmasına rağmen, erişemediği o kadar çok şey var ki. Bu, tüm farklı öğretim yöntemlerini ve ekipmanlarını içerir. Mesela orada bir operada oynuyordu ama buraya geldiğinde elindeki trompet burada eyaletlerde ""acemi"" bir model olarak kabul edilirdi. Neyse ki aldığı hibe ile yenisini alabildi. O aynı zamanda Arnavutluk'ta, buradaki sanatçılar için standart bir şey olan pikolo trompetine sahip olan ilk kişidir. Bunun ne kadar havalı olduğunu anlatamam!!

Artık Arnavutluk'a döndüğüne göre, pirinç koromuza gidip ziyaret etmesi için yalvarıyor. Bunu yapmak, sahip olduğumuz kaliteli oyunculara erişimleri olmadığı için üst düzey programlarını ilerletecektir. Aynı zamanda oradaki öğrencilere Amerikalı öğrencilerle etkileşim kurma şansı verirdi ki bu onlara (ve bizim için) çok faydalı olurdu.

Okulla çalışmanın yanı sıra, Arnavutluk/Yunanistan'ın yanı sıra büyükelçiliklerde de konserler vermeyi planlıyoruz."
"Merhaba /r/ilişkiler. Bu kızla 2 haftadır çıkıyorum (sadece bir randevumuz oldu, ikimiz de askerdeyiz bu yüzden biraz karışık), ama birbirimizi iki yıldır tanıyoruz ve bir yılı aşkın süredir harika arkadaşız. Bazı çirkin şeyler ortaya çıktıktan sonra bir ara verdik, ama son zamanlarda temasa geçtik ve ona çıkma teklif etmeye karar verdim çünkü 18 yaşındayım ve daha önce hiç kız arkadaşım ya da randevum olmadı.

Dışarı çıktık falan ama dokunma falan olmadı. Genelde benimle ilgilenmediğinden endişe etsem de, kişiliğini bildiğim için oldukça utangaç ve dokunmaktan falan korkuyor, bu yüzden bu anlaşılabilir bir durum.

Yarın başka bir randevuya gideceğiz ve ben de durumla mı ilgileneyim yoksa biraz öne çıkıp ona daha ciddi bir ilişki mi, yani gerçekten bir çift olmak isteyip istemediğini sorayım mı diye merak ediyordum. Temastan kaçınırken, ona bu tür şeylerle yaklaştığınızda dürüsttür ve aklından geçenleri söyler. Bu yüzden bunu yapıp yapmamam gerektiğini merak ediyordum - çünkü bir yılı aşkın süredir iyi arkadaşız, birbirimizi iyi tanıyoruz, bu yüzden normal randevulara çıkmaya değer mi yoksa sadece ""zorla"" mı denemeliyim? onunla ilgili sorun?"
"Biraz berbat. Bunu yapma isteğime rağmen, oturup gerçekten tüm çabamı tek bir şeye harcamayı gerçekten zor buluyorum - belki de can sıkıntısı, tembellik veya kısa dikkat süresi nedeniyle. Mesela ben yaklaşık 8 yıldır gitar çalıyorum. İyiyim, iyi olduğumu biliyorum. Ama 8 yıl sonra olmam gerektiği kadar iyi değilim. Ve bunun nedeni, kendimi asla ona gerçekten adamamış olmam. Sevmeme rağmen ""Siktir git okulu/işi/arkadaşları, ben sadece oturup günde 2-3 saat gitar çalışacağım"" diyebilecek halim hiç olmadı. Belki de bir üniversite öğrencisinin bunu programlarına tutarlı bir şekilde uydurabileceğini düşünmek gerçekçi değil. Belki de doğuştan sahip olduğum kişiliktir.

Her neyse,"
"Başlamadan önce dört şey: 1. Sahte isimler kullanacağım, ben Jack, o Kit. 2. Kısaydı ama harika bir şekilde şaşırtıcıydı. 3. Ben üçüncü sınıf öğrencisiyim, o birinci sınıf öğrencisi. 4. O biseksüel
Kit ve ben grup kampında tanıştık ve çoğunlukla ikimiz de klarnet çaldığımız için kısa sürede arkadaş olduk. Görünüşe göre başından beri benden gerçekten hoşlanıyordu. Onu da beğendim. Yaklaşık bir ay ileri atlarsan, beni ve Kit'i bir oyun sonrası partide bulursun. Kısa süre sonra ""Hey Jack? Erkek arkadaşım olmak ister misin?"" Ben de ""Kim istemez ki Kit?"" Yakında, yakındaki bir bankta sarılıyoruz.

Yaklaşık 2 hafta ileri atlayın ve Kit'in pantolonumun fermuarını yavaşça açtığını göreceksiniz (ikimiz de cinsel açıdan muhtaç durumdayız). Yakında, iyi bir emme alıyorum. Ve biraz sonra, parmak numaralarımı iyi bir şekilde görüyor. Yine, bir hafta kadar ileri atlayın ve bize bir maceraya katılın:
""Merhaba Jack?""
""Evet?""
""Gidebileceğimiz en sessiz yer neresi?""
""Beni takip et sevgili Kitim""
Onu misafir odasına götürüyorum. Yatağa atladı ve pantolonumu çıkarmamı söyledi. Ben öyle yapıyorum ve sonra o takip ediyor. Onu geriye yaslarken ne kadar seksi olduğundan bahsediyorum. O odada birkaç dakika terliyor.

Tekrar 2 hafta atla ve beni onun göğüslerini emerken bulacaksın. Yine (geçiş zamanı için), birkaç hafta ileri atlayın ve birbirimizle neredeyse hiç konuşmadığımızı göreceksiniz.

Bunu aşmak için yardıma ihtiyacım olacak çocuklar.
Biz arkadaşız, çünkü hala birbirimizle iletişim halindeyiz ve olay örgüsü, benimle baloya gitmek istiyor"
"5 yıllık eski SO'mu görelim ve işleri yoluna koymaya çalışıyorum, ancak RUN diye bağıran bazı faktörler var. İlişkimizin ortasında, çıktığımız sırada bu kızla konuştuğunda başladı, ayrılmamıza neden oldu çünkü başka bir kızla bu kadar çok konuşmasının ne kadar berbat olduğu konusunda ona sürekli şikayet ederdim. Sonunda ""konuştukları"" konusunda haklı olduğum ortaya çıktı. Ben öğrendikten kısa bir süre sonra tekrar bir araya geldik, çünkü ne yaptığını bilmediğine ve bırakacağına dair yalvarıyor ve söz veriyordu ve ben zor durumdaydım çünkü birini (ölüm) kaybettim. Güzel yıllar geçti ve biz yine ayrıldık. Bu sefer bana ondan hoşlandığını söyledi, aylar sonra aramızı yeniden alevlendirmeye başladık ve sonra onunla tekrar konuştuğunu gördüm ama sevmediği bir çocukla konuştuğu için onunla kavga ettiğini iddia etti. Ona neden bu kadar önemsediğini sordum ve bunun onun arkadaşı olduğu ve çocuğu hor gördüğü için olduğunu söyledi. Bunun tamamen saçmalık olduğunu biliyorum ama yine de bir şeyler üzerinde çalışmaya çalışıyorduk. Aylar geçtikten sonra, o evinde takılmaya başlayana kadar hala deniyoruz ve o, erkek arkadaşıyla onun evindeki partilere katılıyor ve hepsinin ortak arkadaşları olduğu için. Onunla konuşacak ve onunla ve arkadaşlarıyla takılmaya devam edecek. Teknik olarak birlikte olmadığımız için bunların hepsi sorun değil. Sorun şu ki, onunla arkadaş olsaydı neden onunla olmayacağımı anlamıyor ve tekrar bir araya gelirsek bu kızla arkadaş olmamızın sorun olmayacağını düşünüyor. Biri bana tüm bunlar hakkında ne düşündüğünüze dair fikrini söyleyebilir mi?"
"Bunun doğru format olup olmadığından emin değilim, ama gerçekten alışılmışın dışında birinden tavsiyeye ihtiyacım var.
 
Kız arkadaşım cuma günü beni aldattı.
İlk partnerim de beni aldattı ve aynı şeyi yapmaması için ona güvenmem ve şimdiki / eski kız arkadaşımla aylarca çalışmam gerekti.

Şimdi bir buçuk yıl sonra, kendimi tekrar aynı teknede buldum, ama bu sefer incinmeme öz güveniyle kafamda başardığım her şeyin yanlış olduğunu bilmenin uyuşukluğuyla."
"Başka bir yere sığmadığı için bunun doğru alt dizin olup olmadığından emin değilim, belki askreddit veya yasal? Değilse, işte gidiyor.

Biraz arka plan, ordudayım ve bazı araba parçaları satın almak istiyorum. Perrin Performance web sitesinde ""Askeri ve ilk müdahale indirimi"" [reddit!] olduğunu gördüm. Bunun için onaylanmak için, birkaç gereksinimle listelenen temsilciye e-posta göndermeniz veya onu aramanız ve ayrıca satın almak istediğiniz parçaları listelemeniz gerekir.

Tüm bunları gönderdikten sonra, bu öğleden sonra tüm (yeni) fiyatlı ürünlerin yaklaşık %10-15 indirimli (harika!) olduğunu belirten bir e-posta aldım. E-posta ayrıca inanılmaz derecede uygunsuz bulduğum aşağıdaki metni de içeriyor.

> Bir siparişi tamamlamak isterseniz, kredi kartı numaranız, son kullanma tarihi ve 3 haneli kod ile beni aramaktan veya e-posta göndermekten çekinmeyin VEYA sales@perrinperformance.com adresine paypal ödemesi gönderin, dikkatimi çekmesi yeterli.

Temsilciye, listelenen seçeneklerden herhangi birini yapmak doğru gelmediği için, bana bir şekilde e-postasında not edeceğim indirim miktarına eşit bir indirim kodu verip veremeyeceğini soran bir e-posta gönderdim. Ayrıca, sahip olabileceğim diğer bazı soruları yanıtlayıp yanıtlayamayacağını görmek için yarın arayacağım.

Saygın bir şirketten geldiği için bunun bir aldatmaca olduğuna inanamıyorum, listelenen ilk ödeme seçeneklerinin onun bahsettiği şey olması tuhaf görünüyor.

Herhangi bir yardım veya öneri harika olur, ya da belki birileri indirimlerini daha önce kullanmıştır? Bildiğim kadarıyla bu tamamen normal, ancak ""kredi kartı numaramı, son kullanma tarihini ve 3 haneli kodumu"" e-posta yoluyla birine göndermem hiç istenmedi."
"Evimiz, gaz borularındaki bir tür hatalı sızıntı nedeniyle yandı.... fırın ve gaz hattının açığa çıkması veya sızıntı yapmasıyla ilgili bir şey... Bununla birlikte, bir aile üyesinin evinin %50'sinden fazlası vücut 3. derece yanıklarla harap olmuş. Aile üyemize odaklanıyoruz ve şimdi bize en kısa sürede bir avukatla görüşmemiz söylendi. Birkaç isim/numara aldım, ancak yerel avukatlar için herhangi bir inceleme sitesi/uygulaması bulamıyorum... VE bulduğum siteler için, müşterilerden yalnızca 1 inceleme geldi ve ardından 3-5 akran değerlendirmeleri veya avukatın meslektaşlarının onları övmesi.."
"Her zamanki gibi, bu FU bugün gerçekleşmedi, ancak bugün büyük ölçüde AŞAĞIYA GİTTİ.

Lise oğluma 18 ay önce bir iPhone 6 plus aldım. Bununla birlikte, kartı kullanmadan önce bana sorması gereken katı talimatlarla birlikte kredi kartımı Apple Kimliğine ekledim. Bunu yaptı... 17 ay boyunca. Sanırım hepimiz bunun nereye varacağını biliyoruz...

Bugün kredi kartı faturama baktım çünkü biraz yüksek geldi. 1000 ABD dolarının üzerinde olduğu ortaya çıktı. Oğlum bu aptal oyunlardan birine bağımlı hale geldi ve geçen ay ""oyun içi satın alma işlemlerine"" 1000 ABD dolarının üzerinde para harcadı. Ve beni öldüren şu: asıl sebep, çeşitli zamanlarda ""balonları daha hızlı patlatabilmesi"" idi. seni sikmem Küçük meleğimin 30 gün boyunca ""sanal balonları çok daha hızlı patlatabilmesi"" için 1000 dolardan fazla harcadım. (Merak eden için oyun ""Bloons TD 5""...)

Kıymetli küçüklerinin ""sanal balonları daha hızlı patlatmak"" ya da her neyse, onları nehirde elektronik olarak 4 haneli melodiyle sattıklarını keşfeden ebeveynler için bir alt dizin olmalı. Bahsedilen iPhone/iWatch'a el konuldu ve gerçekten de satılabilir, karar vermedim. Yakınınızdaki bir ebay'de ""father_of_a_balloon_popping_addict"" tarafından satışa sunulan bir iPhone/iWatch kombinasyonu için tetikte olun.

Bütün bunlarda iyi haberler var. Apple Destek, suçlamalar konusunda kesinlikle SAINTLY idi. Onlara tam olarak ne olduğunu anlattım ve en iyisini umdum. Yasal olarak bana hiçbir borcu yoktu ama yine de masrafların %98'ini geri ödediler. ""Gina"" ve ""Jennifer"" a büyük bir haykırış, siz çocuklar GERÇEKTEN TIFU'mu daha az TIFU-y hissi verdiniz!!!"
"Kız arkadaşımın konuştuğu bu adamı kıskanmam yanlış mı? Ondan ne kadar rahatsız olduğunu ve onu ne kadar rahatsız ettiği için zar zor internete girdiğini söyledi. Ama şimdi çıktığımıza göre bana nasıl konuştuklarını ve birlikte oyun oynadıklarını filan anlatıyor. Hiçbir şey için çok endişeleniyor ve kıskanıyor muyum? Ben 17 yaşındayım, o 16; ilişki ancak bir aylıktır. Bir yan not, ama muhtemelen bununla ilgili, beni neden dikkate aldığına dair hiçbir fikrim yok. Benden hoşlandı, ama ben ideal bir genç değildim çünkü ot, lsd, alkol, seks ve sigarayı bok ve kıkırdama için sık sık kullanırdım (beni bir kişi olarak tanımlamalarına izin vermedim), oysa o tam bir zamparaydı. tek bir kötü şey yapma. Onun masumiyetini bozmak istemiyormuşum gibi hissediyorum ki bu kalbimi biraz daha hassaslaştırabilir."
"İşte anlaşma:
Üniversitenin ikinci yılını bitirmem gerekiyor ama değilim. Bence bu yeterince açıklığa kavuşturdu. Daha birinci yılımı bile bitirmedim. Yetenekliyim ama notlarım tuvalette ve şu anda belki de *sanatsal* yeteneğimi bir hayatta kalma aracı olarak kullanmam gerektiğine karar veriyorum.

Gerçi liseden ayrıldığından beri. Çizme ilhamımın çoğunu kaybettim! *Sanatçı* olduğumu söylemiyorum ama yaratıcı olduğumu biliyorum ve mutlak bir engelim var gibi görünüyor. Çizmek istediğim hiçbir şey yok. Orası Reddit'e gel ne çizeceğimi söyle ben de kız arkadaşımın bana aldığı yepyeni tabletimde yapayım. Ayrıca, çaresizliğimi daha inandırıcı kılıyorsa - bir portföy oluşturup bir üniversiteye girmezsem, bilgisayarımın parasını ödeyemem. Marangozluk işimden yeni kovuldum. Cehennem evet! Reddit'e **SORUYORUM**, ne çizmeliyim?"
"Eski sevgilim ve ben 4 yılı aşkın bir süredir çıktık ve yaklaşık 3 ay önce ayrıldık, arkadaş kalacağımızı söyledik. Aynı yerde çalışıyoruz ve pek çok aynı insanla iletişim halindeyiz, bu yüzden birimiz çalışacak yeni bir yer bulmadıkça hayatlarımızın birbirinden ayrılmasının imkansız olduğunu düşünüyorum. Bir süreliğine biraz depresyondaydım ve ayrıldıktan yaklaşık bir ay sonra lezbiyen olarak çıktı ve ikimizin de tanıdığı ve arkadaş canlısı olduğu biriyle çıkıyor. Tabii ki bu konuda biraz üzgündüm, ama zaten depresyonla ilgili bir sorunu olduğu ve ailesine açılmanın zaten pek çok soruna yol açtığı için bunu ona söylemeyecektim, bu yüzden söylemedim. onun zaten hissettiğinden daha kötü hissetmesini istiyorum. Ben de onu emdim ve bu süreçte ona mümkün olduğunca destek oldum ve şu anki kız arkadaşıyla hala arkadaş canlısıyım. 4 veya 5 hafta önce, arkadaşı ve ben takılmaya, barlara gitmeye, takılmaya, çıkmaya veya başka bir şeye gerek kalmadan birlikte takılmaya başladık, biz sadece arkadaşız. Geçenlerde eski sevgilim bana geldi ve arkadaşlarından biriyle takılarak bir sınırı aştığımı söyledi, sadece takıldığımız için değil, 4 veya 5 haftada ne kadar yakınlaştığımızı tahmin ediyorum. Bunun bizim takılmamıza doğru gittiğini düşünüyor. Endişenin haklı olduğunu anlasam da, bunun asla olmayacağına ve bunu ona yapmayacağıma dair güvence vermeye çalıştım. Bu durumdan da rahatsızım çünkü 2 ay önce işten ikimizin de arkadaş canlısı olduğumuz biriyle çıkmaya karar verdiğinde sınırın çoktan aşıldığını hissediyorum. Bunu ona belirtmek istedim ama o zaten pek iyi durumda değil, bu yüzden onu bu konuda kötü hissettirmek istemedim. Biri bana dışarıdan bir bakış açısıyla biraz fikir verebilir mi? Mantıklı düşünüyormuşum gibi hissediyorum ama emin olmak için her şeye çok yakınım."
"5 aydır çıkıyoruz ve o 1,5 aydır resmi kız arkadaşım ve korkarım ki aşırı bağlanabilirim ve olmak istemediğim birine dönüşüyorum. Bir örnek, eski bir lise arkadaşı onu ziyaret etti ve onlar partiye gittiler (ben başka bir yere gittim) ve o geceyi onun evinde geçirdi (birlikte yaşamıyoruz ve o yakın yaşamıyor). Bununla tamamen iyiyim ve onun sadece bir büyük yatağı olduğu ve kanepesi olmadığı için onunla bir yatakta yattığını biliyorum. Ona güveniyorum ve beni asla aldatmayacağını biliyorum ama yine de paranoyaklaşıyorum. Bugün yanlışlıkla bana onun adıyla seslendi (ve çok utandı ve üzgündü) ve bu beni çok korkuttu. Beni çok sevdiğini biliyorum ve bana daha önce hiç bu kadar aşık hissetmediğini söyledi ve ona inanıyorum. Neden hala paranoyak oluyorum? Bu gece uyuyamadım çünkü kafamda beni aldattığı ya da kötü bir şey olduğu senaryoları yaratıyordum.

Benlik saygısı sorunum mu var yoksa başka bir şey mi?

Ben ilişkilerde çok fazla özgürlüğe ihtiyaç duyan biriyim. Bir kadın arkadaşımı ziyaret etmek ve platonik olarak geceyi geçirmek isteseydim ve GF'm izin vermediği için bunu yapamazsam, çok sinirlenirdim, bu yüzden ondan beklediğim aynı özgürlüğü ona vermek benim için doğal görünüyor ama neden bu konuda daha sakin olamıyorum? Beni kendi paranoyamdan koruyan duygusal kalkanlarım tamamen kapanmış gibi geliyor. Biraz MDMA ya da başka bir şeye takılıyormuşum gibi geliyor."
"Uzun lafın kısası, uzun zaman önce ailem bana süper saygısız çocuk romanları yazan bu kel yazarın yaklaşık 500 sayfalık büyük bir karton kapaklı koleksiyonunu ve yaklaşık 5 öyküsünü verdi ve ben de şimdi olan kız kardeşim için yazarın kim olduğunu öğrenmek istedim. benimle aynı yaşta (6. sınıf)

İşin tanımı: Aklımda kalanları yazacağım. Bir çocuk iki ayrı dünyayı görebildi ve bu tek yerde yapılan bir acı bibere karşı bir takıntısı vardı ve biberin yapıldığı bir blok arasında gidip gelmeye devam etti. Bir diğeri, coney adasındaki bir sosisli sandviç dükkanı falandı ve galaksiler arası bir yemek yarışmasına mı katılmışlardı? Bir diğeri, bir çocuğun geceleri bir yeraltı alt kültürünü keşfetmesi ve herkesin bir kaideye çıkıp istediği hakkında konuşma yapabileceği bir parkın olması ve radyolara ve ekipmanlara takıntılı bir kız olmasıydı. Bunlar kısaca hikayelerden birkaçı. hafızadan. Ben ve kız kardeşim için çok teşekkürler çünkü onları tekrar okumak isterim."
"Bu gece bu durumu çözemeyeceğimi fark ettim.

Ben transseksüelim (kadın zamirleri) ve yaklaşık Ekim ayından beri yeni bir ad kullanıyorum. Çok destekleyici ve her zaman yeni adımı kullanıyor. Bazen hata yapıp eski adımı kullanıyor ama hemen sonra kendini düzeltiyor.

Sorun, bana kızdığı zaman. Her seferinde kendini düzeltmeden eski adımı kullanıyor. Bok gibi hissettiriyor ve işleri daha da kötüleştiriyor çünkü beni tam olarak bir şeyleri çözmeye çalışacak bir zihniyete sokmuyor.

Uzun bir depresyon ve hareketsizlik döneminden iyileşiyorum ve şu anda hayatımda ÇOK ÇOK şey oluyor. Yeni (harika) bir işte ayakta kalmaya çalışıyorum, bu kadar uzun süre hareketsiz kaldıktan sonra bu çok zor. Eve geldiğimde, sadece odamda saklanmak ve biraz kapanmak istiyorum. Bunun yerine benden yapmamı istediği herhangi bir şeye anında yardım etmem bekleniyor ve hayır dediğimde üzülüyor ve bana eski adımla sesleniyor.

Erkek arkadaşıma bundan bahsettim ve o, onun beni incitmek için yaptığını düşünüyor. Davranışı için kendimi her türden bahane bulurken buldum. Bunu sadece stresli olduğunda veya odaklanmadığında yapıyor. Sonra yine, bugün arka arkaya üç kez kullandı. Onu düzelttiğimde, ""Üzgünüm"" dedi. oldukça unapologetic gibi hissettiren bir tonda.

Burada dışarıdan bir bakış açısına ihtiyacım var. Başka bir yerde yaşamak için kiralık oda arıyorum ama ne zaman bir şey bulabileceğimi bilmiyorum. Yalnız kalmaya ihtiyacım olduğunda ve onun bir şeye ihtiyacı olduğunda her şeyi bırakmayı reddettiğimde mantıksız mı davranıyorum? Alışkanlık ve stres, beni incitecek bir şey demesine izin verir mi? gerçekten bilmiyorum"
"Bu çok kafa karıştırıcı bir hikaye, okuduğunuz için teşekkürler. Erkek arkadaşımla 1,5 yıldır birlikteyim, ikimiz de 26 yaşındayız. Başlamak için gelişigüzel çıktık ama aşık olduk ve ikisi de bunun uzun süreceğini düşünüyor. Birlikte çok mutluyuz.

Yaklaşık 8 ay önce annesiyle tanıştım. Yakınımızda yaşamıyor, bu yüzden onunla kısa bir süre içinde yalnızca birkaç kez görüştüm. İyi anlaştığımızı sanıyordum. Beni sevdi çünkü ben ""zengin ve güzelim"" (sözleri - ben zengin değilim ve güzel özneldir). Erkek arkadaşım ve ben, ikimizin de para biriktirdiği pahalı bir tatile gittik. Muhteşemdi. O zaman aşağılayıcı yorumlar yapmaya başladı. Bunun bir israf olduğunu söylemek vb. Sonra birdenbire artık aile etkinliklerine davet edilmedim. Onu ziyarete giderse hoş karşılanmazdım. Daha da kötüleşti. Önümüzdeki birkaç ayı özetlemek gerekirse: onu benim ya da onun arasında seçim yapmaya zorlayana kadar her şey daha da kötüleşti. neden olduğuna dair bir fikrim yok. Uzun lafın kısası, birlikte mutluyuz ve onun sözünü kesti, ama ikimize de ölüm tehditleri de dahil olmak üzere çok fazla güçlük çekmeden olmadı ve sanırım erkek arkadaşım olanlardan dolayı çok travma geçirdi, ancak hakkında konuşmayacak. BT.

O zamandan beri ona bir Noel kartı göndermesi dışında hiçbir iletişimimiz olmadı. Fakat. Geri geleceğinden ÇOK korkuyorum. Beni terk etmesi için onu manipüle edeceğinden ve bize korkunç şeyler yapacağından endişeleniyorum. Bunu aşmak için ne yapabilirim? Bunun olmasını önlemek için ne yapabilirim? Geri gelirse ne yapacağım? Ayrıca erkek arkadaşımı desteklemek için ne yapabilirim? Ailem onu ​​memnuniyetle karşıladı ama endişeleniyorum aynı şey değil."
"Kimlik nedenleriyle tek kullanımlık.

SO [m 18] ve ben [f 18] beş, neredeyse altı yıldır çıkıyoruz ve çok genç olmamıza rağmen çok ciddiyiz. Birlikte yaşamıyoruz ve o bütün hafta çalışıyor, bu yüzden birbirimizi de çok sık görmüyoruz. Birdenbire bana ondan daha fazlasını kabul etmem gerektiğini söylemeye başladı. Daha fazla jest, hediye... para. Nasıl cevap vereceğimi bilemedim. Bunu karısı için yapan bir koca duydum ve bunun tersi de oldu ama asla bir erkek arkadaşı kız arkadaşı için yapmadı. Bunu defalarca reddettikten sonra *bunu*, ""Beni mutlu edecek"" dedi. Onu nasıl mutlu edecekti? Nasıl cevap vermeliyim? Almalı mıyım?"
"Son birkaç yıldır yerel bir barda düzenli olarak çalışıyorum. Son iki ayda, kasabadaki radyo istasyonlarından birinin çok sayıda destinasyona tatil paketleri dağıtmasıyla yerel bir promosyon yürüttüler.

Çekilişe girdim ve şans eseri (ve belki de iyi bir karma) kazandım! Bar sahibi bana ""Paketler şu an yanımda değil ama hafta sonu gezisinden dönünce sana da alırım"" diyene kadar çok heyecanlanmıştım.

Hafta sonu geçti ve sahibini yaklaşık bir hafta sonra gördüm. Adam benimle göz teması kurmadı ve paket hakkında hiçbir şey söylemedi. Unuttuğunu düşünerek akışına bırakmaya karar verdim ve işime devam ettim. Devam eden Cuma günü mutlu saatler için oraya gittim ve korkunç bir müşteri hizmeti aldım, çalışanlardan biri tarafından ""bok kafalı"" olarak adlandırıldı ve temelde hakarete uğradım.

Sözünü tutamayan birinden o boku almayacağıma karar verdim ve oradan çok uzun (ve muhtemelen kalıcı) bir izin almaya karar verdim, ama yine de paketimi almam gerektiğini hissediyorum .

Burada herhangi bir yasal seçeneğim var mı, yoksa pazarlığın kendi payına düşen kısmını yerine getirene kadar adamın kıçını kollamam mı gerekiyor?"
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 4 yıldır birlikteyiz, yaklaşık 2 yıldır birlikte yaşıyoruz ve kendimi bırakmış gibi hissediyorum. İlk tanıştığımızda 20 kilo daha zayıftım ve iyi göründüğümden emin olmadan neredeyse hiç evden çıkmıyordum. Görünüşümle gurur duyuyordum, şimdi neredeyse hiç makyaj yapmıyorum ve erkek arkadaşım beni sevmesine ve sürekli ne kadar güzel olduğumu söylemesine rağmen, kendimi bırakmış gibi hissediyorum ve bunu yapmak için nasıl motivasyon bulacağımı bilmiyorum. tekrar kendimi bulmaya geri dön. Yardıma ihtiyacım var... Bir gün uyanıp aşık olduğu uygun, güzel kız olmadığımı anlayacak diye korkuyorum."
"GF'm (21f) ve ben (21m) yaklaşık altı aydır çıkıyoruz. Daha önce, çıkmadan önce arkadaş olduğumuz için tamamen farkında olduğu bir dizi başarısız veya kısa süreli ilişkiyle karşılaşmıştım. Bu arada, çocukluğunun en iyi arkadaşıyla 17 yaşından beri bir ilişki içindeydi. Maalesef onun için, görünüşe göre onu bir değil iki kez aldattı. Ayrıntılar konusunda tam olarak net değilim, ama sanırım onun için bir yerlerde cinsel olmasa da benzer sorunları olan birkaç başka ilişki daha vardı.

Her neyse, onunla çıkmaya başladığımdan beri her şey harika oldu. Gerçekten mi. Onu tamamen seviyorum, o beni seviyor, ikimiz de hayatta benzer şeyler istiyoruz, harika seks hayatı ve harika iletişim.

Hem önceki erkek arkadaşının sadakatsizliği hem de kendi kişisel zorlukları nedeniyle (yeme bozukluğu geçmişi), ara sıra benim hakkımda oldukça bariz güvensizlikleri var. Bundaki en önemli faktör, (ilişkimizden çok önce) en iyi arkadaşlarımdan biriyle yatmış olmamdır, bu konuda dürüsttüm ama yine de arkadaşları tehdit ediyor. Öte yandan, açıkça bunun ötesine geçiyor. Teyzemle birkaç günlüğüne tatile gittim ve döndüğümde kız arkadaşım ona bir gündür e-posta göndermediğim için üzüldü.

Onunla bu kadar uzun süredir birlikte olan biri güvenini iki kez kötüye kullandıktan sonra, birinin neden nispeten yeni BF'lerine şüpheyle bakacağını tamamen anlayabiliyorum. Ve onlar ayrıldıktan yaklaşık bir ay sonra çıkmaya başladığımız için, bunların hepsi oldukça yeni. Böyle bir şeyi atlatmam muhtemelen daha uzun sürerdi.

Benim dar bakış açımdan, hiç tanışmadığım rastgele bir adam yüzünden üstü kapalı olarak gelecekteki sadakatsizlikle suçlanmak sinir bozucu olsa da. Bana daha fazla güvenebilmesi için kişisel güvenini geliştirmek istiyorum."
"Pekala, Noel yaklaşıyor ve erkek arkadaşıma ne alacağım hakkında HİÇBİR fikrim yok... Bana zaten bir şey aldı ve bu... Oldukça pahalı... Ne olduğunu bilmiyorum ama daha önce arabadaydık ve ona isteyeceği şeyleri sordum ""Hiçbir şey SATIN ALMAK zorunda değilsin."" bana söylediği buydu .. Kayboldum .. Gerçekten hiçbir şey düşünemiyorum.

Bir Noel hediyesi düşünemediğim için gerçekten bok gibi hissediyorum. Çok şey ifade etmesini istiyorum. Sağduyulu gerçekçi bir Ateisttir. Skyrim (çoğunlukla WoW) gibi video oyunlarından hoşlanıyor. Mid-kötü şeyleri sever. Ben sadece sonsuza kadar değer verebileceği ve gerçekten seveceği bir şey istiyorum... Herhangi bir fikir? Oldukça küçük bir harcama tutarım var.. Ve en azından bunu yapabilmek istiyorum. (Ben gerçekten sanatlıyım).

Bir buçuk yıldır birlikteyiz, birlikte yaşıyoruz ve ne olmasın. Ben 20, o 21 Belli ki ben kadınım, o erkek."
"Önce birkaç şey söyleyeceğim. Akrabamız olmamasına rağmen bu küçük çocuğa çok yakındım (annem ve ben 1 yaşından beri ona bakıcılık yapardık). Annesi vefat ettiği için küçük çocuğa annem ve ben çok yakındık ve ona anne figürü olarak hizmet ettiğimizi düşünmeyi seviyoruz. Babası bir pislik. Çok fazla ayrıntıya girmeden sarhoştur ve insanlarla çatışma başlatmasıyla tanınır. Ondan şiddetle nefret ediyorum. Ayrıca çocuğun ölümüyle ilgili pek çok dram var ve ben bunun bir parçası olmak istemiyorum. Ayrıca tabutun içinde ona bakmak benim için çok acı verici olurdu. Onu bir kutuda hatırlamak istemiyorum. Paylaştığımız tüm mutlu anıları saklamayı tercih ederim. Şu anda üniversitedeyim ve cenaze için eve gitmem 5 gün okulu kaçırmam anlamına gelir. Kafam çok karışık, annem gerçekten gitmemi istiyor ama ben istemiyorum."
"Üniversiteye 17 yaşında başladım ve ne yapmak istediğimi hemen biliyordum, bu yüzden bu noktada yaklaşık on yıldır kendi alanımdayım (üniversitede kendi alanımda bir işim vardı). Ben de 19 yaşında evlendim ve ilk çocuğumu 20 yaşında doğurdum ve işimde çok iyiyim (grafik tasarımcı/pazarlamacıyım) bu yüzden hayatta genellikle beş ya da beş yaşlarında biri için normal olan bir pozisyondayım. benden daha yaşlı.

İşimde ve yaşıtlarımın iki katı olan erkeklerle toplantılar yürüttüğümde kendimi yetenekli hissediyorum, ancak arada bir, bir kapasitede birlikte çalıştığım biri bana kaç yaşında olduğumu soracak. Açıkçası insanlara anlatmak istemiyorum, belirsiz olmasını tercih ederim. İnsanların, evet, düşündüklerinden daha genç olduğumu ve sadece harika bir cilt bakım rejimine sahip olmadığımı onayladıktan sonra bana yanıt verme şekillerinde belirgin bir fark fark ettim. Nasıl yanıt veririm? Yalan mı söylüyorum? Sadece onunla mı yaşıyorum? Bu soruya 'seni ilgilendirmez' demeden yanıt vermenin profesyonel bir yolu var mı?"
"23 yaşlarında, 30'lu yaşlarında bir çiftle sadece garajlara bağlı çiftlik tarzı bir dubleksi paylaştım. (2 yatak odalı küçük, ancak her ikisinin de ayrı BÜYÜK bir avlusu vardı.) Bir sigara içmek için dışarı çıktım ve (bahçesini biçmeyi yeni bitiren) komşuma dağlarda 'George Clinton & the P-Funk'u görmek istediğimi söyledim. , ama sadece orada benzin alacak kadar param ya da biletim vardı... Çimlerimi de biçsem iyi olur.

Hiç düşünmedim ama beş dakika sonra kapımı çaldı ve bana dedi ki... ""İşte yirmi dolar, gösteride iyi eğlenceler."" Ona bunun çok fazla olduğunu söylemeye çalıştım, ama çoğunlukla paramı aldığımda parayı ona geri ödeyeceğime söz vererek beni ikna etti. Her neyse, gösteriye katıldım ve hatta bedava sularla karıştırmak için yarım litre ucuz viski aldım. (Evet, temiz suyla lazımlığa girip ""sarımsı"" bir su bardağıyla çıktığımda insanlar bana tuhaf baktı.) Bazı iyi insanlarla tanıştım, çeşitli pumalar tarafından asıldım ve ve ertesi sabah eve sağ salim ulaştı. Eve geldiğimde, ben gösterideyken komşumun da tüm çimlerimi biçtiğini fark ettim. (En az bir saat sıkı çalışma.)"
"Şubat ayında kız arkadaşım ve ben onun dairesinde sadece Comcast internet paketi için kaydolduk. Daire zaten servis için kablolanmıştı, ""Kendi Kendine Kurulum Kitlerini"" postaladılar, her şeyi bağladım, onları aradım ve interneti patlattım. Mart'tan sonra bir fatura bekliyordum, çünkü Şubat orantılı olarak derecelendirilecek ve Mart'a eklenecek. İşte Haziran ayı ve henüz bir fatura görmedik.

Çevrimiçi müşteri hesabına giriş yaptım ve faturalandırma sayfasını görüntülediğimde hala ""İlk faturanızı kısa süre sonra alacaksınız"" gibi bir şey söylüyor. Otomatik ödeme ayarlanmadı, kağıt faturayı açıkça belirtiyor ve adres doğru. Adrese promosyon teklifleri bile aldık!

Burada hangi yükümlülükler altındayım? Beni hiç faturalandırmadılarsa hesabım ""geç"" mi olur? Şimdilik mümkün olduğu kadar uzun süre kullanıyorum ve fatura gönderdiklerini söylemeye çalışırlarsa diye fatura sayfasının ekran görüntülerini saklıyorum."
"Onunla hiçbir şey yapmak istemediğimi söylediğim için orospu muyum? Neden bıraktım - o (24 ay) beni asla gerçekten anlamadı (24f) ve beni mükemmel bir kız arkadaş olarak gördü ve aramızdaki güven sorunlarından ayrıldıktan sonra benimle gerçek sorunlar hakkında konuşamadı (bana söylediği yalanlar, iletişim sorunlar, uyumsuz hedefler ve kişilikler)...

Söylediğim hiçbir şey onu etkilemiyordu! bunu koşullara bağlamaya çalıştı. Çok sabırlıydım ama sonunda arkadaş olmamamız gerektiğini anladım ve ona beni sonsuza dek yalnız bırakmasını söyledim.

Arkadaşları benim hakkımda emo yaptığını ve başka biriyle çıkmaya başlamasına rağmen ona da yalan söylediğini söylüyordu.

1.5 yıl sonra, uygun bir yetişkin konvoyu yapıp kapatacağımızı düşünmüştüm ama o hala onun hedeflerini veya hayallerini umursamadığımı söyleyerek oyunu suçlamaya çalışıyor.

Objektif olmak ve durumu onun açısından görmeye çalışmak için elimden gelenin en iyisini yapıyordum, ancak ona açıklamak için harcadığım bunca zamandan sonra, ona olan tüm güvenimi zedeleme sorumluluğunu hâlâ kabul etmiyordu ki bu, insanların umursamayı bırakmasına neden olan yaygın bir şeydir. birbirlerinin gelecekleri hakkında birlikte.

Devam etmesine yardımcı olmak için ne yapabilirim veya söyleyebilirim? Korkunç geçmişi gündeme getirdiğim için kendimi suçlu hissetmek istemiyorum ama ne zaman dürüst olmaya çalışsam, sonunda kulağa acımasız veya duygusuz geliyorum (ona geçmişten kaçmayı bırakmasını ve eylemlerinin ve sonuçlarının hesabını vermesini söylemek gibi).

Zaten özür diledi ama her şeyi unutmuş gibi davrandığında ve onu YENİ bir ışıkta göreceğimi söylediğinde sinirleniyorum. Benimle açıkça konuşmayan birine karşı sahte iyi ve sempatik olmakta zorlanıyorum - Sıradan formalitelere sinirleniyorum, çünkü hala onun tüm eylemlerini SAHTE ve gerçekle bağdaşmayan olarak görüyorum."
"Başlangıç ​​olarak, onun pek çok harika özelliği var ve birlikte geçirdiğimiz zamandan çok keyif alıyorum. Ondan hoşlanıyorum ama bu noktada ilişkiyi hissetmeye ve nereye gittiğini görmeye çalışıyorum. Öte yandan, beni şimdiden gerçekten seviyor gibi görünüyor. Sürekli beni görmek istiyor, ailesinin benden gerçekten ne kadar hoşlanacağından bahsediyor, gelecek yaz için benimle tatil planlıyor, bana pahalı bir tatil hediyesi aldı vs. çekici değil. Onunla ilişkiden beklentilerimiz hakkında bir konuşma yapmam gerekiyor ve gerçekten yavaşlamak ve birbirimizden zevk almak için zaman ayırmak istiyorum. Bu kadar hızlı bir taahhütte bulunmamamın onun yönlendirilmiş hissetmesine neden olacağından endişeleniyorum. Kendimi etkili bir şekilde ifade etmeme izin verirken aynı zamanda ona umurumda değilmiş gibi ya da istenmeyen biri gibi hissettirmeden (çünkü onu istiyorum) yaklaşmanın bir yolu nedir?"
"Temel olarak, erkek arkadaşım için tatlı ve romantik bir şeyler yapmak istiyorum. İşte uzun versiyon:

Hava tahminlerine göre bugün güzel bir gün olacak. Erkek arkadaşım ve ben aylardır ziyaret etmeyi düşündüğümüz yerel bir parka gitmeye karar verdik - hava bugüne kadar yeterince güzel olmamıştı. Park nispeten gösterişli bir bölgenin hemen yanında ve bugünün maaş günü olduğundan ve bir süredir ""randevu gecesi"" yapmadığımızdan, sonrasında sahte bir akşam yemeği yemeye karar verdik. Onu gerçekten dört gözle bekliyorum. İlişkimizde işler her zaman kolay ya da basit olmadı, ama bence gerçekten iyi bir temelimiz var ve bunu sürdürmek için birbirimize zaman ayırdığımızdan gerçekten emin oluyoruz.

Bunu aklımda tutarak, onun için özel ve tatlı bir şey yapmayı gerçekten çok isterim. Benden daha romantik biri, bu yüzden bunu takdir edeceğini düşünüyorum. Ancak, ne yapacağımdan emin değilim - durum tersine dönseydi ve ben bir kıza sürpriz yapmak isteyen bir erkek olsaydım, kesinlikle çiçek alırdım. Ama bunun aynı etkiyi yaratacağını sanmıyorum...yanılıyorsam bana deli deyin :) Bu yüzden Reddit'in bana bir iyilik yapıp çiçeklerin eşdeğerinin ne olduğunu düşündüklerini tartıp tartamayacağını merak ediyordum. bir erkek için Öneriler kabul edilir! Yıldönümü gibi özel bir olay değil, sadece bir gece. Bu konuda ne söyleyeceğinizi duymayı gerçekten çok isterim: Ona sürpriz yapmak VE gerçekten takdir edeceği bir şey (onun için bir şey yapın) almak istiyorum.

Bazı insanların buna ""seks"" veya ""bj"" ile yanıt vereceğini biliyorum, ama eğer yardım edebilirsen, lütfen kaçın. Bu gece çoktan yatacak ve muhtemelen ön sevişme için havaya uçurulacak. Bunun dışında bir şey yapmak istiyorum. (Ya da üstüne, heh.) Ayrıca, seksin özel bir durumda seni seviyorum sürprizi olması gerektiğini düşünmüyorum. Bu, aşk hayatınla ilgili bazı boktan şeyleri ima ediyor, imo.

Okuduğunuz için teşekkürler... lütfen bana yardım edin!"
"Bir iş kuruyorum (başlangıçta yalnızca yerel ve çevrimiçi, tuğla ve harç yok) ve ilk başta bu yalnızca giyim eşyası satışı olacak.

Elimde işletmenin adı, giyim markasının adı ve bir logo var. Ticari markaları kontrol ettim ve her şey yolunda - herhangi bir şey satmadan önce ticari marka adını almam gerekiyor mu?

Ticari marka (isimler şirket adı ile giyim markası arasında biraz farklı olduğu için ayrı yapılması gerektiğine inanıyorum) bence pahalı (önden 700 belki?) adımı ve/veya logomu çaldı."
"Bu değirmen hikayesinin gidişatı. Bir kızla çıkmaya başladım, sevişmeye başladık ve harikaydı. Ancak üç yıl sonra benimle seks yapmayacak. Neredeyse 12 ayda beş defadan az seviştik. Her sorduğumda farklı bahaneler uyduruyor.

Bu beni sonsuz rahatsız ediyor. Yaşım ve fiziksel yeteneğim açısından cinsel açıdan en iyi halimdeymişim gibi hissediyorum ve bu tamamen boşa gidiyor. Seksten hoşlandığını ve seks yapmak istediğini söylüyor ama asla yapmıyor.

Sürekli olarak ilerlemelerimi görmezden geliyor. Bunun hakkında defalarca konuştuk ve bunun beni rahatsız ettiğini biliyor. Bu söyleniyor, hiçbir şey değişmedi. Tavsiyeye ihtiyacım var."
"Bu aslında bugün oldu.
Üniversitede ilk dönemimdeyim ve şu anda yarı zamanlı bir işim var. Şu anda sınav dönemi olduğu için öğrenci tatilindeyiz, bu yüzden kendimi gerçekten çalışmama kaptırdım.
Temelde işin kötüsü, bir şekilde bütün bir günü gerçekten Perşembe iken Çarşamba olduğunu düşünerek gitmeyi başardım. Günü üniversite kütüphanesinde geçirdim, eve geç geldim ve uyudum. Evet biliyorum, ben bir aptalım. Cuma ve Pazar günleri işim var, bu yüzden müdürümün bana nerede olduğumu soran bir telefonuyla uyandım. Bu işte hala yeni olan, neden işte olmadığıma dair meşru bir nedenin etrafında kekeleyerek kuyruk kafamı karıştırdı. Sonunda bir saat içinde oraya gidebileceğimi söylüyorum ve ""gelme"" diyor ve telefonu kapatıyor.
Pazar günü onu görmem gerekecek ve ne söyleyeceğim hakkında hiçbir fikrim yok (herhangi bir tavsiye iyi olur arkadaşlar)."
"Bunu telefonumdan yazıyorum çünkü utançtan dizüstü bilgisayarıma geri dönmeyi reddediyorum. Arka plan: Ailem ve köpeğimle bir seyahatteyim ve onaylamamama rağmen onlarla aynı odayı paylaşmak zorundayım. Son derece küçük bir odada iki yatak ama hey, bir mutfak var. Adil olmak gerekirse, sadece benim için veya hatta köpeğim için bir oda çok para olurdu, ama ben konudan sapıyorum. Bu tam anlamıyla yaklaşık 15 dakika önce, ben sadece ön sayfaya göz atarken oldu. Şimdi, ailesiyle aynı odada 18 yaşında boynuzlu biri olmama gerek olmadığı için temiz tutmak istedim. Ama gowild beni yendi. Birkaç gönderiden sonra, kahretsin, bir şekilde hissetmeye başladım, bu yüzden Reddit'in reklamını yaptığı siteye göz atmaya karar verdim, Thumbzilla (fena değil). Bir video buldum ve içinde işler kızışmaya başlayınca elim çarşafın altına kaydı ve bolca sürtünme oldu. Bu, dizüstü bilgisayar ekranımın ötesine bakmadan ve annemin gözlerinin bana ölü gibi baktığını görmeden önce yaklaşık 5-7 dakika sürdü. İçinde. . Yüz. Anında donup kaldım, hiçbir şey olmamış gibi yaptım, dizüstü bilgisayarı kapattım ve yatakta döndüm. Benim mezarım da olabilirdi. Bana hiçbir şey söylemedi ve söyleyeceğinden de şüpheliyim ama gördüklerini geri alacağını sanmıyorum."
"Üniversitede benden bir yaş küçük 19 yaşındaki bir kıza ilgi duyan 19 yaşında bir erkeğim. Bir noktada benimle ilgilendiğini düşündüm, ama son zamanlarda onun daha kıdemli olan başka bir adama ilgi duyduğunu keşfettim. Dahası, birkaç kez sohbet ederken bu adama olan ilgisini bana dile getirdi, bu da benim ona olan ilgimden habersiz olduğunu gösteriyor. Dahası, benimle ilgilenmediğini gösteriyor gibi görünüyor. İki kıza biraz ilgim olsaydı, birine olan ilgimi diğerine açmazdım biliyorum.

Bu yüzden birkaç arkadaşım, bir ara sırf kendimi oraya atmak için onu akşam yemeğine (kampüste, süslü bir şey değil) davet etmeyi önerdi. Hayır derse devam ederim. Aramızı garipleştirebilir ama bence hallederiz. Ne düşünüyorsun? Dün gece onunla takıldım ve harikaydı ama birkaç kez diğer adamdan bahsetti ve bu çok berbat, bu yüzden herhangi bir tavsiye harika olurdu.

Bu durumun olağanüstü olmadığını biliyorum ama son zamanlarda beni çok etkiliyor, bu yüzden herhangi bir tavsiyeye minnettar olurum. Örneğin, geçenlerde sarıldığımız bir rüyadan uyandım ve tekrar uykuya dalmayı başaramadan asırlar gibi gelen bir süreyi sadece bunu düşünerek geçirdim. Biraz utanç verici ama bu, zihnimin buna ne kadar odaklandığını gösteriyor.

Çok teşekkür ederim."
"Son 6 aydır çok sevgiliydik. Neredeyse birlikte yaşadık (haftada en az 5 gün uyudu), bazı seyahatler yaptık, aileyle tanıştık ve gerçek bir ilişki kuran her şey. Benden önce en az 10 erkek arkadaşı olduğunu biliyordum, 2'si 1 ve 2 yıllık ciddi ilişkilerdi. 1 yıllık eski erkek arkadaşını bir erkekle aldattı. Onunla seks yapmayı bitirdikten sonra erkek arkadaşını arayacak ve onu ne kadar sevdiğini ve özlediğini söyleyecek. Bununla kılık değiştirdim ve ""Tamam, en azından ondan ayrıldı ve 15 gün sonra benimle çıkmaya başladı ve biz iyi gidiyoruz"" diye düşündüm.

Şey, dün gece facebook'tan çıkmayı unuttu ve ben de seks yaptığı adamla hâlâ iletişim halinde olup olmadığını görmek istedim. İletişim halinde değil (en azından facebook'ta değil) ama profilini ziyaret ediyor. Beni gizleyen şey, tüm aldatma hakkında ablasına anlattığı şey: Erkek arkadaşı ağabeyinin düğünü vardı, en yakın arkadaşıyla kavga etti ve düğünden ayrıldı ve tek başına barlara gitti. Bir süre sonra aldattığı adama rastladı ve arka sokağa girdi ve sokakta seks yaptı. O gece sokakta onu ne kadar iyi becerdiğini anlattı. Neredeyse kusacağım.

Ben bir prenses istiyorum, fahişe değil. Ciddi bir GF'ye ihtiyacım var. O görüntüyü aklımdan çıkaramıyorum. Ondan ayrıldım ve ona her şeyi anlattım. Onu sokaklarda becerdiği için o gece için hiçbir pişmanlık ve utancı yok.

Doğru bir şey mi yaptım?

Zayıf İngilizcem için özür dilerim."
"Bunu dün /r/relationship_advice'e gönderdim ve yanıt alamadım. Bu yüzden birileri cevap verir umuduyla buraya gönderiyorum.

Bu subreddit'te bir grup karamsar olup olmadığından emin değilim; Burayı pek ziyaret etmedim. O yüzden lütfen olumsuz cevap verecekseniz cevap vermeyin.

Erkek arkadaşımla bir yıldır birlikteyiz. Geçmişte, kendimi hiç kimseyle bitirdiğimi hayal etmedim, her zaman kaçtım ya da ilişki durumlarından kaçındım. Onunla tanıştığımda içimde bir şeyler eridi. O, gizlice istediğim ama bulmaktan çok korktuğum her şeydi. Hiç beklemediğim bir anda ortaya çıktı ve daha mutlu olamazdım.

Her neyse, şimdiye kadar hızlı ileri sarın. Gemi tüccarı olmak için üniversiteye gidiyor, makine dairesinde çalışıyor. Mezun olduğunda, bir ay çalışıp/ay izin yapmasını gerektiren bir işe sahip olacak. Bunu, seyahat etmek için yeterli paraya ve zamana sahip olma hayalinin peşinden gitmek için yapıyor. İkimizin de geleceğimizde istediğimiz şey seyahat etmek. Bazılarınızın saf olduğumu veya kendimi kandırdığımı düşündüğünü biliyorum ama bunun hayatımın aşkı olduğunu biliyorum. Başka biriyle birlikte olmanın anlamı yok. Onunla olmak doğru. Tek sorun, her seferinde bir ay yalnız kalmayı kaldıramayacağımdan korkuyorum. Onunla birlikte olmak için böyle olması gerektiğini biliyorum. Temel olarak, ya birlikte olabilmemiz için ayrı olmayı halledin ya da ona hiç sahip olmayın. Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Yolun aşağısında olduğunu biliyorum ama bizi ayırabilecek tek şey bu ve bunun olmasını istemiyorum. İlişkimizde birbirimizin geleceğinde gördüğümüz noktaya ulaştık; sadece mantıklı. Onu kaybetmek istemiyorum çünkü ayrı kalmak kaldıramayacağım bir şey.

Temel olarak, herhangi bir tavsiye/benzer hikaye/herhangi bir şey yardımcı olacaktır."
"Ben (17K) ve erkek arkadaşım (18M) yaklaşık bir yıldır çıkıyoruz ve onu gerçekten çok seviyorum. Mükemmele yakın bir ilişkimiz var. Sınav mevsimi ve dün gece arkadaşlarımı kutlamak için çılgın bir parti verdiler ve birkaç şut oyununu kaybettiğim için inanılmaz derecede sarhoş oldum. Ayağa kalkamayan, odayı sallayan sarhoşlardan bahsediyoruz.

Arkadaşım ve ben başka bir adamla konuşuyorduk ve sonra aniden beni dudaklarımdan öptü. Sonrasına kadar ne yaptığını gerçekten anlamadım. Sonra tekrar yaptı ve ne yapacağını bildiğim halde onu durdurmadım. Tamamen heteroseksüelim ve ona karşı hiçbir çekiciliğim yok ama bu sadece düşünmediğim aptalca sarhoş bir andı. Erkek arkadaşımın bunu sanki bir erkeği öpmüşüm gibi şiddetli değerlendireceğini ve buna göre tepki vereceğini biliyorum. Onun da bir erkek arkadaşı var ama onunla sorun yok. Ben ne yaparım? Ona söylersem ve muhtemelen harika bir ilişkiyi kaybeder miyim? Şu anda yaşayan en korkunç insan gibi hissediyorum ve böyle sonuçlansaydı bunu hak edeceğimi biliyorum."
"Beş yıldır birlikte olmak üzere dört yıldır evliyiz. Aniden tek yapmak istediği, en son ne zaman duş aldığıma bakmaksızın kıçımı ve koltuk altlarımı koklamak oldu. Onu çok seviyorum, onu mutlu etmek istiyorum ama bu beni çok iğrenç hissettiriyor. Bu konuda GGG olmaya çalıştım ve ona izin verdim ama bu beni gerçekten rahatsız ediyor ve sonrasında istediğim son şey onunla seks yapmak. Kendimi sinirlenirken ve kullanılmış hissederken buluyorum.

Bugünlerde sanki bana sarılıyor ve beni kucaklıyor ve dizlerinin üzerine çöküp yüzünü kıçıma sokuyor ya da bana sarılıyor ve elini kıçıma sokmaya çalışıyor. Ona kapıdan çıkıp gitmek yerine bunu yapıp yapamayacağını sordum ama o buna uygun görünmüyor. Bana her uzandığında onu geri çevirmeye başladım çünkü bir köpek gibi koklanmak istemiyorum. Artık bana dokunmasını bile istemiyorum.

Bir gece sarhoşken bunu gerçekten istediğini itiraf etti ve ben de deneyeceğimi söyledim ama içine giremiyorum. Dilini kıçıma sokup sonra beni öpmek istiyor ve bu bende kusma isteği uyandırıyor. Sidik oyununu da denemek istediğini ima etti. Bununla kesinlikle hiçbir ilgim yok.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu seviyorum ve bu konuda elimden geldiğince GGG olmaya çalıştığımı hissediyorum ama siktir et. Denemekten mutlu olacağım ÇOK FAZLA garip şey var ama neden bu olmak zorunda? Bedensel atıklar ve koltuk altı pisliği bana çekici gelmiyor. Demek istediğim, tüm bunları duştan sonra taze yapmak isteseydi, elbette, ama yapmazdı. Şimdi yatmadan önce duş aldığımda üzgün görünüyor.

Cidden, burada tam bir kayıpla. Napolyon ile ne zaman evlendim?"
"Ben 21K ve erkek arkadaşım 22M. Yaklaşık 9 aydır çıkıyoruz ama 4+ yıldır arkadaşız. Ben onun ilk kız arkadaşıyım.

Benim gözümde ilişkimiz harika bir rüya gibi. Daha önce (2 yıl) uzun süreli bir ilişkim oldu ve bu oldukça dostane bir şekilde sona erdi, ancak flört etmenin ne kadar boktan olabileceğini biliyorum. O kadar çok ortak noktamız var ki, harika anılar paylaşıyoruz ve birlikte çatlıyoruz. Biz aşığız. İlişkiler söz konusu olduğunda alaycıyım çünkü başarısızlık üstüne başarısızlık yaşadım, ailemin boşandığından bahsetmiyorum bile.

Biz çok tartışırız. Neredeyse her şeyin üzerinde. Genelde bu benim hatam ama ikimizin de bazı noktalarda çocukça davranabileceğimizi kabul etti. Dövüşlerimiz tutkulu, genellikle hızlı ve gün içinde yolumuza devam ediyoruz. Bu, ilişkimizin daha iyi tarafını lekeliyor, ancak ikimizin de onu bitirmek istemesi için yeterli değil. Yine de yaklaşık 5 ay önce belki bir haftalığına ayrıldık. (Sarhoş bir ayrılıktı)

İlişkimizi onun bakış açısından anlatacak olsaydım, muhtemelen hepiniz benim bir psikopat olduğumu düşünürdünüz. Yapışkanım ve huysuzum. Çok hassas olabilirim ve dikkat çekmek isteyebilirim. Dürüst olmak gerekirse, ondan nefret ediyorum ve o da ondan nefret ettiğimi biliyor. Değişim kolay değil ve kendi başıma halletmem gereken bazı duygusal/depresyon/özsaygı sorunları var.

Sanırım sorum şu, daha iyi bir kız arkadaş olmak için tutumumu nasıl değiştirebilirim? Yoksa ona bu kadar bağlı hissetmemem için bir süreliğine ayrılmalı mıyız? Birlikte geleceğimizde çok fazla potansiyel görüyorum ve onu çok seviyorum. Sadece doğru seçimler yapmak istiyorum."
"Bunu başka nereye yazacağımı bilemedim ama tavsiyeye ihtiyacım var. Bu adamla (şimdi 20 milyon) lisede 15 yaşımdayken (şimdi 20f) bir yıldan biraz fazla bir süredir çıktım ve o hala bana takıntılı. Yıllar oldu.

Birkaç ayda bir çevrimiçi olarak garip mesajlar veya yorumlar alacağım ve o olduğunu kanıtlamamın hiçbir yolu yok, sadece öyle olduğunu biliyorum.

Sahte hesaplardan nefret dolu, iğrenç şeyler ve bunun gibi şeyler paylaşıyor. Bunu yaptığını biliyorum çünkü onunla çok uzun zaman önce çıktığımda, aynı şeyi benden önceki eski kız arkadaşına da yaptı. Bu çok saçma, bundan çok sıkıldım ve ne yapacağımı bilmiyorum.

Onu görmezden gelmeye çalıştım, 4 yılı aşkın süredir onunla konuşmadım. Ama buna benzer şeyler yapmaya devam ediyor. Numarası bende var, onu arayıp beni rahat bırakmasını isteyebilirim ama istediği bu, benim dikkatim.

O bir psikopat ve beni sonsuza kadar yalnız bırakmasını her şeyden çok istiyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum.

Herkes bana onu görmezden gelmemi söylüyor ama bir yanım onu ​​arayıp onunla yüzleşmek istiyor çünkü dürüst olmak gerekirse bu onu o kadar korkutabilir ki durabilir ama belki de değil.

Onun dışarıda olduğunu, beni sürekli takip etmeye çalıştığını ve beni rahatsız edecek yollar planladığını bilmek beni çok rahatsız ediyor."
"Her zaman çılgın kızlarla çıkarım, kötü olanlarla, ateşli ama kaçık, bazı arkadaşlar keşke o kızla çıkabilseydim, ta ki o kızana kadar ve bunu gördüklerinde ve vay, iyi ki ben olmadığım gibiler.

Bu noktada arkadaşlarım arasında sürekli bir şaka, tanıştığım hemen hemen her kızın bir tür bozukluğu var, yapışkan ya da bipolar ya da sadece agresifler, hepsi sapıkça, çıktığım neredeyse her kızla bir tür sert rol yapma/bdsm yaptı. Neredeyse her defasında, tanıdığım bazı bdsm halkının bile yoğun olduğunu düşündüğü bu berbat yıkıcı senaryoları canlandırıyoruz.

Bu sadece çılgınca, benim için lanet olası bir ilaç gibi, ara sıra bu gerçekten hoş, normal piliçlerle karşılaşıyorum ve tıpkı neden senden hoşlanamıyorum, neden senden hoşlanamıyorum gibi. Bazen benim için kötü olan kızlarla çıktığım için lanetlenmiş gibi hissediyorum, bu bir bağımlılık ve ne yapacağımı bilmiyorum.

Bir kızda bir sorun varsa ve orta derecede çekiciyse ama normal ama aşırı derecede ateşli bir kız varsa, her zaman çılgın olana giderim ve gerçekten de çılgın demek istiyorum.

Bunu doğru yere mi yazıyorum bilmiyorum, sanırım sadece birinin veya birkaç kişinin bana tavsiye vermesine ihtiyacım var, birkaç yıl içinde otuzlu yaşlarıma gireceğim ve yerleşebilmek istiyorum , Kahrolası bir kasırgası olan kızı hayatımı birlikte geçireceğim kız olarak istemiyorum, elbette bu eğlenceli, ama bu kızlardan birçoğuyla orada bulundum ve çok şey yaşadım ve bu beni bir insan olarak yıpratıyor.

28 yaşında duygusal/zihinsel olarak bitkin hissediyorum."
"Merhaba reddit. Mideniz bulanıyorsa aşağıda TMI.

İki gün önce ağır kanama başladı, gerçi hala doğum kontrolümde on günüm kalmıştı. Doğum kontrolü dışında bile adetlerim hiçbir zaman ağır olmadı ve birkaç kez kustum ve neredeyse bayılıyordum. Çok fazla kan değildi, sadece kalın, ağırdı ve inanılmaz derecede kramp giriyordum. Ağır bir pıhtı veya benzerinin geçtiği birkaç nokta vardı.

Kadın kliniğine gidip bazı testler yaptıktan ve birçok soruyu yanıtladıktan sonra düşük yapmış olma ihtimalimin yüksek olduğunu söylediler. Rahimde kist olmadığından emin olmak için ultrason yaptırmam gerekiyor ama ağrım daha çok kramp benzeri olduğu için düşük yapma olasılığının daha yüksek olduğunu söylediler.

Kendi akıl sağlığım açısından iyiyim. Zaten bir psikiyatr görüyorum ve klinik beni takip olarak bu senaryolarda uzmanlaşmış bir danışmana yönlendiriyor.

Ancak sorun benim SO'm. ona söylemek istiyorum Ona ne kadar kötü kanamam olduğunu anlattım ama kliniğe gittiğimi söylemedim. Bu hafta birlikte gideceğimiz varsayımı altında. Kansız olduğum için beklemek istemediğime karar verdim (hafta sonları bile tam gün çalışıyor ama bunun yerine hafta içi iki gün izin alıyor) ve sağlığımı tehlikeye atıyorum.

İkimiz de hamile olduğumu bilmiyorduk ve her zamanki gibi devam ediyorduk. Korkarım ki kızacak ya da ona regl olduğum konusunda yalan söylediğimi düşünecek. Regl günümde seviştik ama geçen sefer o kadar hafifti ki hiç farketmedi.

Bunu yapmanın uygun bir yolu var mı? Ne söylemeliyim? Bir yılı aşkın süredir çıkıyoruz ve biz evlenene ve maddi durumumuz düzelene kadar çocuk istemediğini söyledi, bu yüzden şansı kaybettiğimiz için üzülmeyeceğini biliyorum, ama bence işler berbat. çile ve bu hafta neden tekrar kliniğe gitmek istemediğimi açıklamak zorundayım."
"Yeni başlayanlar için, bunun doğru alt ve format olup olmadığından emin değilim. Bu yüzden, burada herhangi bir şeyi batırırsam lütfen bana bildirin.

İyi bir av olduğumu hissediyorum. İki üniversite derecem var, alanımda harika bir işim var, haftada 5-6 kez egzersiz yapıyorum (ve ~% 9 vücut yağım ve biraz kas tanımım var), faturalarımı zamanında ödüyorum ve birikmiş birkaç bin dolarım var. ilk evimi almak için Ben de neredeyse her gece ot içiyorum.

Bundan ben sorumluyum. Sigara içmem ve araba kullanmam, sigara içmeden önceki gün işime bakarım ve mümkün olduğunca katran solumayı en aza indirmeye çalışırım. Ayrıca, artık nadiren içiyorum çünkü sadece sigara içmeyi tercih ediyorum.

Son ilişkimin üzerinden yaklaşık bir yıl geçti ve kendimi gerçekten iyi hissediyorum. OKC'den birkaç randevuya gittim ama henüz iyi bir eşleşme bulamadım.

Potun en azından bazı kadınlar için anlaşmayı bozduğunu biliyorum ve potansiyel eşleşme sayısını artırmak için bırakmalı mıyım diye merak ediyorum. Ayrıca sağlık, iş fırsatları vb. Bırakmak için başka nedenler olduğunu da hissediyorum. Ama şu anda benim için en önemlisi, potansiyel ilişkiler için bir anlaşma bozucu olarak bunu ortadan kaldırmak. O olmasaydı, şu anda bırakmayı düşünmezdim.

Yaşam tarzımı değiştirmeli miyim? Sigara içmeyi mutlaka ""yanlış"" olarak görmüyorum. Ama esrarkeş olmayı da sevmiyorum. Hepiniz ne düşünüyorsunuz?"
"Benzer durumlarda başkalarından haber almak isterim. Yaklaşık 4 yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim ve uzun süredir bunun içindeyiz. İkimiz de evli insanlar değiliz ama temelde ilişkimizin o aşamasındayız, sana bir fikir verebilirim. İlişkimizin çoğunu birlikte yaşadık ve birbirimizle çok rahat büyüdük, bu harika.

Şimdi, seksin çok azaldığı o bölgeye doğru sürükleniyoruz. Haftada 4-5 defadan belki 2-3 haftada bire çıktı. Kademeli bir solma oldu, bu yüzden şok edici falan değil. Ve bu cazibe eksikliğinden değil; aksi takdirde ikimiz de oldukça seveceniz ve hala birbirimize ilgi duyuyoruz. Ama artık bunu gerçekten yapmamamızın beni bu kadar az rahatsız etmesi garip görünüyor. Ve o da umursamıyor gibi görünüyor; oldukça açık sözlü ve duyguları hakkında açık, bu yüzden onu rahatsız ediyor olsaydı kesinlikle bir süre önce ortaya çıkardı. Sanırım tek endişem, bunun sonunda ilişkimize zarar verip vermeyeceği? Ölü yatak odalarının ve insanların istedikleri miktarda seks alamadıkları için hüsrana uğradığını ve gücendiğini okudum... Ama bunun bizi hiç etkilediğini düşünmüyorum. Kız kardeşim bana, kendisinin ve 9 yıllık kocasının ikinci çocukları olduktan sonra seks planlamaya başladıklarını çünkü aksi takdirde çok daha az olacağını söyledi, ama bu bana gerçekten çekici gelmiyor. Doktor randevusu falan gibi. Bence olacaksa organik olarak olmalı... Ama ne bileyim. Oldukça gencim ve tüm bu konularda deneyimsizim. Sekse olan bu ilgisizlik, ilişkimize daha yakından bakmamız gereken bir şey mi yoksa öylece bırakıp öyle olduğumuzu varsaymalı mıyız? Ne kadar seks yaptıklarını umursamayan ve hala sağlıklı bir ilişkisi olan çiftler var mı?"
"**Arka plan**: Bu kızla (üniversitede) tanıştığımda, açık bir ilişki içinde olduğu uzun mesafeli, uzun süreli bir erkek arkadaşı vardı. Özel olarak çıkmaya başladık ama erkek arkadaşına olan duygularını tehlikeye atmak istememesi nedeniyle birçok iniş ve çıkış yaşadık. *Benimle ve erkek arkadaşıyla olan etkileşimleri bugünün tartışma konusu değil.* Bu yaz ayrıldılar ve buna bağlı bazı suçluluk ve incinme duygularının üstesinden gelmekle geçen uzun bir sürenin ardından, o ve ben bu sefer birlikte olmaya çalışacağımız konusunda anlaştık. düşmek.

**Eldeki sorun:** Benim dışımda ilişki kurduğu herkese kin beslediğimi düşünüyor. Bu tartışma, bu yaz eski sevgilisinden ayrıldıktan sonra yaşadığı tek gecelik bir ilişkiyi gündeme getirdiğim için ortaya çıktı, bu noktada ""var olduğum"" için bu ilişkiye olan kıskançlığımı biraz abartıyorum. Onu öpmesi ya da ona paylaştığımız şekillerde bakması fikrinden hoşlanmadığımı söyledim. Her şey belki biraz abartılmıştı. Tepkim yüzünden biraz üzüldü ve söylediklerimin sahiplenici olduğu konusunda hemfikirim.

**Düşündüğüm**: Nasıl başladığımıza bakılırsa (sadece açık bir ilişki içindeyken takılmak) bunun büyük bir kısmının bana karşı olan hisleri hakkındaki güvensizliğinden kaynaklanabileceğini düşünüyorum, ama korkarım ki ben Sahiplenici ve sahiplenici olma konusundaki düşüncelerinizi / bundan nasıl daha iyi kaçınabileceğim hakkındaki düşüncelerinizi duymak istersem ve şimdi düzeltemezsem, bu ilişkide veya gelecekteki ilişkilerde bu benim için bir sorun olmaya devam edecek."
"Düğünüm hızla yaklaşıyor (Ağustosta bir Cuma). Fotoğrafçılık ikilemimi henüz çözemedim ve gerçekten bazı tavsiyelere ihtiyacım var.

İdeal olarak, birkaç saatliğine bir fotoğrafçı kiralamak isterim. Törenden önce belki toplam bir saat olmak üzere grup aile fotoğraflarının (ve benim ve FH'nin fotoğraflarının) çekilmesini istiyorum. Yaklaşık 20 dakika sürmesi gereken tören ve bir saat süren kokteyl saatinde de fotoğraf çekilmesini isterim. Artı belki resepsiyonun ilk 45 dakikası veya saati, ama bu tartışılabilir. Bu toplamda yaklaşık üç veya dört saat eder. Bir gelin partim yok ve fotoğraflarda olmasını istediğim kişi sayısı muhtemelen toplam 20'dir (çoğu sadece birkaç fotoğrafta olacak). 500 düğün fotoğrafından oluşan bir albüm beklemiyorum.

Fotoğrafçılığa gerçekten bir sanat olarak değer veriyorum ve aşağılayıcı olarak görülmek istemiyorum. Sadece FH'm ve ben fotoğraflar için poz vermeye pek hevesli değiliz. İşte istemediğim şeyler: sevimli grup fotoğrafları, FH'imle birbirimize özlemle baktığımız fotoğraflar, hazırlanma fotoğrafları, elbisemin giymeden önceki fotoğrafları, yüzük fotoğrafları vs. Sadece tam bir gün fotoğrafa ihtiyacım yok.

Öyleyse sorularım şunlar: Bunu yapmaya istekli, iyi kalitede bir fotoğrafçı bulmak mümkün mü? Eğer öyleyse, birini bulmak için nasıl giderim? Ne kadar ödemeyi beklemeliyim (çok, çok genel olarak)? Düğünümün Cuma günü olmasının bu konuda bana yardımcı olacağını umuyorum, çünkü çok popüler bir düğün destinasyonunda, düğün sezonunun en yoğun olduğu bir Cumartesi günü tipik düğün fotoğrafı paketinden vazgeçmeye istekli bir fotoğrafçı bulmayı asla beklemezdim. (kıyı Maine). Bir öğrenci fotoğrafçıyı işe almaya bile açığım.

Herhangi bir tavsiye veya öneri çok takdir edilecektir!"
"İki haftadan biraz daha kısa bir süre önce ayrıldık. Ayrılık dostane olsa da tek taraflıydı ve o sırada incinmiştim. Onu ve birlikte olan tüm fotoğraflarımızı sildim. Düşünmüyordum, sadece aceleci davranıyordum. Bu yapmak istediğimden çok uzaktı. Onu hayatımdan çıkarmak istediğim mesajını vermek istemiyorum.

Bunu fark etti ve son görüşmemizde satın aldı. Ona nedenini açıkladım ve hemen ardından pişman olduğumu söyledim ve o sadece hazır olduğumda onu tekrar eklememi söyledi.

Dün bu duruma üzüldüğünü/acıdığını öğrendim. Ve benden kaçıyor. Ortak bir arkadaş grubumuz var ve sırayla her birimiz ile ayrı ayrı takılıyorlar. Onu silmemden (?) ya da hala ayrılık konusunda kararsız olmamdan kaynaklandığını düşünüyorum.

İyiyim, ayrılığa dair bir kırgınlığım ya da kırgınlığım yok. Onu önemsiyorum ve onun için en iyi seçimi yaptığını biliyorum. Ve beni sürüklemek yerine bana karşı dürüst olduğu için mutluyum.
Sorum şu ki, dağıldıktan bu kadar kısa bir süre sonra onu tekrar eklememde bir sakınca var mı?"
"2014'ün sonlarında, yaşayacak bir yer bulmakta zorlanan bir arkadaşıma ev verecek kadar nezaket gösterdim. Harika olduğunu düşündüm çünkü ikisini de çok daha fazla görebileceğim. Evin sahibi benim ve zaten bir oda arkadaşı/kiracı arıyordum.

O taşındı ve her zaman etrafta olduklarından emin olun, hepimiz gerçekten iyi anlaştık. Yıl geçtikçe ailesinin evinde daha fazla zaman geçirmeye başladı çünkü ona yemek pişirdiler, çamaşırlarını yıkadılar vs. Onunla yaşamayı öğrendim.

Öyle bir noktaya geldi ki, sadece kıyafetlerini almaya geldi ve merhaba dedi ve tekrar ayrıldı. Onu görmeden haftalar geçirirdim. Erkek arkadaşıyla başka bir arkadaşımızın yanına taşınacağını açıkladığında çok heyecanlandım. Bu yüzden yeni bir ev arkadaşı için planlar yapmaya başladım, harika bir insan buldum ve tüm hızıyla önümdeydi.

Daha sonra bana planlarının suya düştüğünü söyledi ve ben de seninkine tepki olarak yaptığım planların hala devam ettiğini, bu yüzden senin belirlediğin kalkış tarihini (6 hafta sonra) taahhüt etmene ihtiyacım olacağını söyledim. Planları somut değil sadece teklif edildikten sonra plan yapmanın saygısızlık olduğunu söyledim (bunu bana hiç söylemedi) Planlarıma kendi kişisel nedenlerim için bağlı kaldığımı ve tek başıma yaşamaktan bıktığımı ve yapmadığımı açıkladım. Orada daha fazla yaşamasını beklemiyordum ve ben de misafirim olur umuduyla başka birini alıyordum.

İki gündür temas yok ve bana erkek arkadaşının ailesinin evine taşınması gerekeceğini ve 2 hafta içinde çıkacağını söyleyen bu karamsar pasif agresif mesajı gönderdi. Ben de bir sonraki oda arkadaşına zaman çizelgesini yukarı çekebileceğimizi söyledim, o mutluydu. Artık 2 haftalık süreye çok hızlı bir şekilde yaklaşıyoruz ve onun hiçbir eşyası henüz evden çıkmadı.

Çok mu sert davranıyorum?"
"Şu anki yerime bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce taşındım ve oldukça iyiydi. Oda arkadaşım harikaydı - kirayı asla geciktirmez, kendisine sorulmadan/hatırlatılmadan ev işlerinden payına düşeni yapar ve onları iyi yapar (ve bazen payına düşenden fazlasını yapar), vb. Ve genel olarak, o sadece süper havalı bir kız ve oda arkadaşı olmanın yanı sıra arkadaş olduk. Yaklaşık 2 ay önce kira kontratını bir yıl daha yeniledik.

Son zamanlarda ona aşık olduğumu ve sert düştüğümü fark ettim. Pek çok yönden, bir kız arkadaşta tam olarak istediğim şey o. Ama onunla bir ilişki yaşama şansım yok - o lezbiyen ve bir kız arkadaşı var.

Umarım ona aşık olmaktan kendimi alıkoymanın bir yolu vardır. Gerçekten hiçbir temas kuramıyorum - Ne de olsa onunla yaşıyorum ve taşınmak benim için oldukça büyük bir mali darbe olur. Yapabileceğim bir şey var mı yoksa önümüzdeki 10 ay boyunca sabretmem mi gerekiyor?"
"Bu yüzden şu anda üniversitede bir üçüncü sınıf öğrencisiyim ve ilk kez 2 arkadaşımla kampüs dışında yaşıyorum. Birkaç hafta önce, ev arkadaşlarımdan biri benim fırın tepsimi kullandı. 2-3 gün yıkamak için bekledi ve tavayı lekeledi. Dün, üzerinde donmuş bir pizzayı ısıtıyor ve kasap bıçağı gibi görünen bir şeyle kesiyor. İçinde 2 büyük gösterge bıraktı. Beni gerçekten çok kızdırdı ama önce diğer arkadaşlarıma durumu anlatmak için gittim. Onlara neyin yanlış olduğunu söyledim ve aşırı tepki gösterip göstermediğimi sordum. Öyle olduğumu söylediler (gerçekten öyle olduğumu sanmıyorum). Ona bundan bahsetmemeye karar verdim çünkü bu bir tava, her neyse. Bugünlerde, yeni bir tavayla odama geliyor ve bana kızgın bir şekilde ""Gidip sana yeni bir tava aldım çünkü görünüşe göre üzerinde çizik olanlar artık çalışmıyor"" diyor. Sonra oflar ve dışarı çıkar. Kızgın olduğum şey tava bile değil, eşyalarıma bok gibi davranması. Beni asıl kızdıran da bu. Çünkü onun eşyalarına böyle davransaydım, o da benim kadar sinirlenirdi. Ayrıca arkadaşımın kız arkadaşının ona benim sinirlendiğimi söylemeye karar vermesine de sinirlendim. Ama ona bir şey söylemeyeceğim bile çünkü görünüşe göre duygularımı ifade etmek yanlış..."
"Her şeyden önce bu, ilişkideki ilk gerçek kız arkadaşım ve hala gelişiyoruz.

Hobilerimi yaparken, arkadaşlarımla dışarı çıkarken ve çalışırken olduğu gibi zaman tayininde hep sorun yaşadım. Şimdi bir kız arkadaşım olduğunda işten sonra boş zamanlarımda ne yapacağımı bilmiyorum.

Olan biten her şeyi kaldıramayacağım ve zamanımın çoğunu onunla geçirmem ve hobilerimle daha az uğraşmam gerektiğini hissediyorum.

Neredeyse her zaman bir arkadaşımla oyun oynuyorum ve bu hayatımın bir parçası ve yapmam gerektiğini düşündüğüm bir şey haline geldi ama haftada 40 saatlik bir çalışma ile fazla zamanım yok (Yaptığım için).

Evde oyun oynarken daha rahatım çünkü teçhizatım orada ve arkadaşımla sesli sohbet edip rahatlayabiliyorum. Şimdi evde kız arkadaşımla olmak ve oyun oynamakla ne kadar zaman geçirmem gerektiğini gerçekten bilmiyorum ama arkadaşımla gerçekten oynamıyorum (WoW ve şu anda ARK oynarken olduğu gibi neredeyse her şeyi birlikte yapıyoruz)

Şimdi olay artmadan ve gerçekten strese girmeden önce zamanımı nasıl geçireceğime dair bazı ipuçları istiyorum, bunu açıklamak benim için gerçekten zor, bu yüzden umarım yeterince iyi açıklamışımdır.

Kötü ingilizcem için özür dilerim hollandalıyım bu yüzden ingilizce benim anadilim değil."
"Çocukken her zaman k'nex ve fischertechnik gibi şeylerin büyük bir hayranıydım ve hiçbirini anlamasam da ""300'ü 1 arada Elektronik Proje Laboratuvarımı"" seviyordum (yine de yönergeleri takip edebiliyordum. projeler olsa da ve çok eğlendim).

Bu çizgiler boyunca bir şey arıyorum ama biraz daha gelişmiş. Yetişkinler için, bitirdiğinizde hala aranan tatmin duygusunu veren eğlenceli kitler var mı?

Ahududu pi veya arduino gibi şeylere göz attım. Ama ben gerçekten en yaratıcı tip değilim ve gerçek bir hedef olmadan etrafta dolanıp durmaktansa önceden tanımlanmış bir proje üzerinde çalışmayı tercih ederim. Ve arduino kartlarının varyasyonları biraz eziciydi, asla bir hevesle karar veremezdi. Comp'ta bir BS'm var. bilim ve programlama benim tam zamanlı işim, donanım tarafında eğlenceli bir şekilde biraz deneyim kazanmayı umuyorum.

Bunu sormak için daha odaklanmış bir alt dizi bulmaya çalıştım ama hiçbir şeyi ortaya çıkaramadım, bu yüzden başka bir alt diziye gitmem için bana bağırmaktan çekinmeyin, yine de takdir ediyorum.

Çok teşekkürler!"
"merhaba reddit,
Hemen konuya gireceğim. 5 hafta önce bir eyalet polisinin arkadan beni bitirdiği bir kazaya karıştım. Sigortalarıyla ilgilenmek çok uzun sürdü ama aracım sürülebilir durumdaydı (arka tampon ve bagaj içeri itildi) onlardan bir çek aldım ve bu perşembe 07/02/15 aracımı tamir etmek için randevum vardı. 29/06/15 Pazartesi gününe hızlı ileri sar.... Yine arkamda kaldım. Bu kaza arka tamponumu ve bagajımı daha fazla itti, muhtemelen daha fazla hasara yol açtı. Az önce tamirhaneye bıraktım. Sonra ne olur? 2 numaralı araba kazası sigortası tüm hasarları karşılıyor mu? 1 numaralı araba kazasından alınan çekle ne yapacağım? Tüm yardımlarınız için tekrar teşekkürler reddit!"
"Pekala, diğer dört sınıf arkadaşım ve ben görevlendirildik ve geçen hafta yapacakları bir grup projesi verildi. Bu süre zarfında ekip üyelerimden birini sevmeye başladım; Birbirimizle o kadar 1'e 1 zamanımız olmamasına rağmen, yine de onun kişiliğinden ve gülümsemesinden etkilenmiştim (Konuştuğunda hep gülümser).

Şimdi asıl proje birkaç gün önce tamamlandı, yani gerçekçi bir şekilde konuşursak ekip üyelerimle konuşmaya devam etmem için pek bir neden yok (Bu grup projesinden önce arkadaş değildik). Ancak, en azından bir yere varabilirsek görmek istediğim kızla takılmak/çıkmak istiyorum.

Okul dönemim önümüzdeki Cuma günü sona eriyor (yani önümüzdeki hafta derslerin son haftası). Bundan sonra yaklaşık olarak Nisan ayı sonunda sona eren sınavlar var. Okul kapanıyor ve bu sıralarda pek çok ödevin teslim tarihi geldiği için bu saatlerde hangout yapmak istemiyorum. Benzer şekilde, sınavlar gelecek ay, bu yüzden onu rahatsız etmek istemiyorum.

Bu nedenle sınavlardan sonra onunla takılmayı düşünüyordum (FB'de arkadaşız, bu yüzden profilinden benimle aynı memlekette yaşadığını öğrendim).

İki konu beni engelliyor: 1. Onunla pek konuşmadım ya da onu tanımadım. Bunu tarihler/takılma yoluyla yapmayı umuyordum. Yine de bu sıranın işe yarayıp yaramayacağından emin değilim (Normalde insanlar önce birbirlerini biraz tanır, sonra takılmaya başlar).

Evet, şaşırtıcı bir şekilde aynı memlekette yaşıyoruz ama bırakın üniversiteyi, memleketimizde gerçekten tanımadığı bir ekip üyesiyle takılmayı tuhaf bulacağından endişeleniyorum.

Öyleyse, soru zamanı: İlk etapta ona çıkma teklif etmeli miyim? Ona çıkma teklif edeceksem, yöntemim iyi mi? Yoksa ona çıkma teklif etmenin başka bir yolu var mı?

İpuçları için herkese teşekkürler."
"Dizüstü bilgisayarım son birkaç gün içinde arabamın arkasından çalındı ​​ve bu adamın izini sürmemin bir yolu olup olmadığını merak ediyorum.

iGoogle'ı ana sayfam olarak ayarladım ve çevrimiçi olup tarayıcılarımdan herhangi birini kullanacak kadar aptalsa iGoogle'a ulaşacaktır. IP'leri ve bunlara ne zaman erişildiğini izlemek için kullanılabilecek bir gadget varsa, bu olağanüstü olurdu.

Hesabımdaki son etkinliği listeleyen Gmail'in alt kısmındaki bağlantıyı zaten kontrol ettim ve henüz olağandışı bir şey ortaya çıkmadı. Şüpheli herhangi bir şey için bu bağlantıyı izlemeye devam edeceğim, ancak burada biraz korkuyorum.

Yer işaretlerimi ve şifrelerimi kaydetmek için xMarks kullanıyorum ve bunun için şifremi ve şifremi zaten değiştirdim, ancak bu adamı bulmanın herhangi bir yolu olup olmadığını merak ediyorum. Sadece birkaç gün önce logmein'i öğrendim ve masaüstüme yükledim ve dizüstü bilgisayarıma yüklemeyi haftasonuna kadar erteliyordum - biraz geç oldu :-\

Reddit, bu konuda yardımına ihtiyacım var. Ben MTU'da bir bilgisayar bilimi uzmanıyım ve sizin gerçekten parlamanızı isterim. Dizüstü bilgisayar, CVS sunucumuzda tutmadığım için geçen sömestr boyunca üzerinde çalıştığım bir Android uygulamasının tek kopyasına sahip. Bu dizüstü bilgisayarı geri almam gerekiyor ve şimdiden bir polis raporu hazırladım.

Ödül olarak size bu videoyu veriyorum ve hak edenlere yüksek oy karması vereceğim."
"1,5 yıldır birlikteydik, ikimiz için de ilk gerçekten uzun ve ciddi ilişkimizdi ve birkaç gün önce ayrıldık.

Dürüst olmak gerekirse, birbirimizin küçük sorunları ve kusurlarından bıktık ve artık bunun gibi sorunlara sabrımız kalmadı. Son haftalarda ciddi kavgalar yaşadık ve ayrılık sürekli bir konuydu.

Şimdi ayrıldık ve ikimiz de gerçekten çok üzgünüz. Eşyalarımı ondan taşımak için topladığımda ikimiz de ağladık. Onu hala sevdiğimi hissediyorum ve onun da beni hala sevdiğini düşünüyorum.

Yine de birlikte olsaydık, muhtemelen neredeyse her gün kavga ederdik.

Doğru şeyi yapıp yapmadığımızı bilmiyorum.

Böyle bir durumda olan var mı? Sonuçlarını duymak istiyorum lütfen."
"Bir tamirciye kontrol ettirmeden gidip bir motosiklet aldı. Ödemek için 3000$ borç verdikten bir hafta sonra, bir şeyler ters gitti ve onu almak zorunda kaldı. Meğer o aptal şeyin motor bloğunda bir kafası çatlamış ve tamamen silinmiş. Değersiz. Erkek arkadaşım, satın almadan önce baktırması gerektiğini bildiğini ama sabırsız olduğunu ve sadece istediğini söyledi. Aldığı adam bir kalıp istemiyor (işlem bitti).

Yani, her şeyden rahatsızım. Ona hiçbir şekilde kızmadım, ancak ikimizi de içine attığı riski düşündüğü için (gelirleri paylaşıyoruz) saygısızlık hissettiğimi ifade ettim, ancak yine de devam ettim. Şimdi anlayışlı olmadığım ve sorunu çözmenin bir yolunu bulmasını istediğim için bana kızdı. Sinirlendiğimi söylüyor. Ona sadece nasıl hissettiğimi söylediğimi sanıyordum."
"Böylece Ağustos ayında yeni bir daireye taşındım, çünkü internet kiraya dahildi ve reklamı YÜKSEK HIZ olarak yapıldı, ayrıca bazı arkadaşlarım bana buradaki internetin iyi olduğunu söylediler. İlk hafta yaklaşık 20mbps alıyorduk ve bu inanılmazdı. Ancak, taşındıktan bir hafta sonra internetimiz yoktu, en azından öyle görünüyordu. Bir süre sonra çeşitli sitelere bağlanmaya çalıştıktan sonra [bu şirketin web sitesine](

Ön büroya gittik ve sadece onlarla bir hesap yapın ve internet alacağımızı söylediler. Bunu yaptık ve bir hesap oluştururken bir hız paketi seçmeniz gerekiyordu. Mevcut tek paket 1.5mbps idi... Dedikleri gibi pek yüksek hız değil. Tuhaf olan, Windstream'in bizim İSS'miz olması, ilk taşındığımız zamanki gibi, ama şimdi bu şirket görünürde hiçbir sebep olmadan denkleme giriyor ve internetimizi çok yavaşlatıyor.

Önce bu web sitesinde oturum açmadan burada internete bağlanamazsınız ve bu, interneti korkunç derecede yavaşlatır. Resepsiyondaki insanlara bunu sorduğumuzda, temelde neler olup bittiğine dair hiçbir fikirleri yok."
"Hey reddit yaklaşık 2 hafta önce doktorum ona karşı bir tür şikayet dosyası açtı ve bu halledilene kadar herhangi bir rx yazamıyor. uzun mağaza kısa, eğer ilaçlarım bittiyse, onsuz normal bir insanı çalıştırabilir veya gerçekten işlev görebilirim. Aradığım her ofis beni etrafta koşturdu ve kötüleşirsem acil servise gideceğimi söyledi cadı istemiyorum çalışmak istiyorum ama ilaçlarım olmadan yapamam orada kimse yok mu? Lütfen ilaçlarımı bir an önce almak için ne yapabileceğim konusunda bana tavsiyede bulunabilir misiniz ve yardım çok makbule geçer"
"Arkadaşlarımdan ve ailemden binlerce mil ve birkaç saat diliminde uzakta, tamamen farklı bir kültürde yaşadım, yerel dili anlamak için üç yeni alfabe öğrenmen gerekiyor, ama şimdi kendi ülkeme döndüğüme göre ve buradan uzaklaşmayı düşünüyorum. büyük şehir ve memleketim (daha sessiz bir yere, daha az stresli bir şey yapmak için), kaygının üstesinden gelmekte ve gerçekten harekete geçmekte zorlanıyorum.

Aylarca uzak yerlerde tek başıma seyahat ettim, istikrarlı bir işi bırakıp tur rehberi olarak çalışmak gibi riskler aldım, ancak yurtdışında geçirdiğim sürenin sonunda yaşadığım travmatik bir deneyimden bu yana kaygı yaşıyorum.

Daha önce hiç bu tür genelleştirilmiş bir kaygı yaşamamıştım. Önceden riskler olduğunu ama aynı zamanda çabaya değdiğini bilerek bu tür bir harekete girişirdim.

Bir miktar birikimle geri döndüm ve yurtdışında geçirdiğim süre biraz yoğun olduğu ve döndüğümde işim hiç ilgi çekici olmadığı için kendime biraz ara vermek istedim. İşten çoktan ayrıldım ama şimdi hiçbir şey yapmadığım her gün çok sinir bozucu ve olumsuzlaşmamak ve sıkışmış (tuzağa düşmüş) hissetmemek zor.

Eminim bunu yaşayan tek kişi ben değilimdir ve eminim olaya farklı bir bakış açısı vardır. Bu tür durumların üstesinden nasıl gelebileceğinize dair örnekler arıyorum.

Okuduğunuz için teşekkürler."
"Babam Chicago'da yaşardı. Bir mobilya mağazası sahibiydi. Caddenin karşısında büyük bir işletme vardı ve işletmenin park yeri pek iyi değildi. Yani, bu tek çalışan her zaman babamın otoparkına park ederdi.

Babam bir hafta boyunca her gün ondan lütfen oraya park etmeyi bırakmasını istedi çünkü bu, müşterilerinin park yerlerini almasına neden oldu.

İlk 4 gün adam ""evet tabi. Buraya park etmeyeceğim"" diyor.

5. gün adam ""Siktir git! Burası özgür bir ülke!""

Bu yüzden babam ertesi Pazartesi adamın tekrar park yerine park etmesini bekliyor.

Adam babamın otoparkına park ediyor, onu durduruyor ve sonra caddenin karşısındaki işyerine fırlıyor.

Yani, babam doğal bir baş belası olduğu için arabanın her yerine su püskürtüyor. Bunun CHICAGO'da olduğunu unutmayın. KAHVERENGİ KIŞ'ta.

Adam birkaç saat sonra işten çıktığında, babamı orada bir hortumla sigara içerken ve aşağılık herifin arabası neredeyse tamamen donmuş halde bulur.

Adam lafı çeviriyor ve babama polisi aradığını söylüyor ve babam soğukkanlılıkla ""Burası özgür bir ülke, değil mi?"" diyor.

Aşağılık herifin arabası kışın geri kalanında babamın park yerinde donmuştu. Aslında haberlerde vardı ama 60'larda olduğu düşünülürse internette bulamıyorum.

Söylemeye gerek yok, ertesi bahar adam arabasını babamın otoparkına park etmedi."
"Dün gece, bittiğinde enerji dolu ve başarılı hissetmek yerine, banyo zemininde titreyerek ve tuvalete sarılarak yattığım, kesinlikle sefil ilk koşumu yaşadım.

Daha önce sinir bozucu koşular yaptım ve dizim/ayak bileğim/ayak parmağım ağrıdığında ve beni bırakmak istememe neden olan koşular yaptım ama dün gece bunların hepsinden çok daha kötüydü.

Günün erken saatlerinde bir sandviç yedim ve iki saatlik sürpriz bir şekerleme için kanepede uyuyakaldım. Uyandığımda midem biraz rahatsızdı, sanki midem yanacakmış gibi. Zaten uzun vadede dışarı çıkmaya karar verdim çünkü her zaman mide ekşimesi yaşıyorum ve bu genellikle beni durdurmuyor. Bu koşu, 1:30:00'da şimdiye kadarki en uzun koşum olacak şekilde planlandı (yarı antrenman yapıyorum).

Yaklaşık 45 dakika sonra mide krampları almaya başladım, bu yüzden aldığım su miktarını yavaşlattım. Tüm koşu boyunca birkaç kez yürümek zorunda kaldım, bu benim için alışılmadık bir durum ama sürelerim beklenenden daha iyiydi, bu yüzden ben de zorladığımı düşündüm. sert ve dönüş yolunda sakin olmaya çalıştı.

Uzun koşu sonrası ritüelim genellikle arabaya döndüğümde birkaç uzun içki içmektir, çünkü artık iç organlarımı itip kakmayacağım, istediğimi yapabilirim. Eve geldiğimde, muhtemelen hemen yemeyi denememem gerektiğini hissettim, bu yüzden yaklaşık 1/3 şişe Gatorade içtim.

Pekala...Gatorade yanlış cevaptı. 20 dakika içinde şiddetli bir şekilde mutfak çöplüğüme atıldım ve tüm Gatorade'yi ve muhtemelen koşarken sahip olduğum suyun çoğunu kaybettim.

Sorum şu, önceki sandviçimi mi yoksa koşumu mu suçluyorum? 1:30:00'ın limitim olduğundan endişeleniyorum. Şimdiye kadar yarı maraton antrenmanımı bırakmayı düşünmedim çünkü bu noktaya kadar her şey yolundaydı."
"Sıkı sıkıya bağlı bir ailem var, hepimiz iyi anlaşıyoruz ve genellikle ayda birkaç kez akşam yemeği veya içki içmek için buluşuyoruz. Şaka yapmayı ve şakalaşmayı çok severiz, ancak son birkaç aydır sanırım alaylarının sürekli hedefi gibi göründüğüm için kendimi çeteleşmiş hissettim.

Bu konuda ne yapabilirim? Artık onlarla çok fazla takılmak istemediğim bir noktaya geldi. Onlarla bireysel olarak konuşma durumu mu yoksa grup olarak onlara bir şey söylemeli miyim? Annemle babamın aksine çoğunlukla kardeşlerim ama bazen aile dışından başka insanların fark etmesi çok canımı sıkıyor.

Hızlı bir zekam yok ama iyi bir mizah anlayışım var ve kendime gülebiliyorum. Bu yüzden gülmekten başka bir şey yapmıyorum, benden pek bir tepki almıyorlar."
"Temelde benim için internet oldun, bu iyi falan, ama burada oturup saat saat, gün be gün eksik istihdamımı rastgele çizgi filmlere tıklayarak ve ne aydınlatıcı ne de çok ilginç olan tuhaf aşırı paylaşım gönderilerini okuyarak boşa harcıyorsun. temelde kahvaltı masasında oturmak ve Capn' Crunch kutusunu okumak gibidir. Bu çok büyük bir zaman kaybı. Üzgünüm.
Beni öldürüyorsun. Dikkat sürem 3 nanosaniyeye düşürüldü ve sizi ve sizin aralıksız yorumlarınızı ve güncellemelerinizi suçluyorum.

Önümüzdeki birkaç gün amfiyi veren adamın bana cevap yazıp yazmadığını kontrol edeceğim, ama bunun dışında BİTTİ. Daha fazla yok. Geri döndüğüm tek zaman, diğer insanlara gerçekten fayda sağlayacak bir şey yayınladığım zamandır.

Yemek kitabımı merakla bekleyenler için, sakin olun papitos. Çalışılıyor. İlk bilen sen olacaksın. :)"
"İkimiz hakkında biraz:

6 aydır birlikte. İkimiz için de harika bir öğrenme deneyimi oldu ve pek çok ortak noktamız olan benzer geçmişlerden geliyoruz.

Okul ve iş gibi eksik olduğu alanlarda onu zorlama eğilimindeyim. Bunu takdir ediyor ve bensiz olduğu yerde olmayacağını söylüyor, ancak SÜREKLİ spor salonuna gitme (günde iki kez gidiyorum), yeme alışkanlıklarım (vegan), uyku alışkanlıklarım ve notlarım konusunda beni rahatsız ediyor. Kuşkusuz onunki benimkinden çok daha kötü.

Ona ""Seni olduğun gibi seviyorum ve önce kendini geliştirmeni istiyorum. Sana bunları söylemeye yetkim yokmuş gibi hissediyorum"" dediğimde beni daha yüksek bir standartta tuttuğunu söylüyor. kendinden daha

Onu benimle koşmaya teşvik ettim (formda olacak kadar şanslı, ama kim daha iyi görünmek ve hissetmek istemez) ona kas yapması için protein içecekleri ısmarladım (istediğini söylüyor), onu terk ettim çalışmak için yalnız başına, daha çok çalışmak için gelecek için hedefler koyun, onu arkadaşlarıyla takılmaya teşvik etti, vb. ve bütün gün evde oturup başından savdı.

Üniversiteyi ondan önce bitirirsem (ki bu muhtemeldir) veya daha sonra hayatın herhangi bir alanında onu atlarsam ne yapmalıyım? Onun için fazla iyi olduğumu düşünüp ayrılmadan önce onun daha iyi olmayı istemesini nasıl sağlayabilirim? Bu normal mi?"
"Tamam, gerçekten tavsiyeye ihtiyacım yok ama kendimi en azından gün aşırı bunu düşünürken buluyorum. Şehir dışından bir kızla tanıştım ve harikaydı. Biraz flört ettik, birkaç kez onu görmeye gittim, o beni görmeye geldi. Güzel zaman geçirdik. O harika vs. Çok uzakta yaşıyoruz (arabayla 5 saat) ve bu asla yürümez. Eskiden ileri geri mesaj atardık ama sonunda bana mesaj atarak kayboldu. Bir ilişki istemedim vs. Bunu anladım ve biraz aptalca davrandığımı biliyordum ama sadece onunla koşuyordum. Serpinti yok, kötü zamanlar yok, sadece gözden kaybolup gidiyor. Bu şimdi bir yıldan biraz daha uzun bir süre önceydi. Sorun şu ki hayatımda hiç kimseyle daha mutlu olmadım. Kendimi neredeyse her gün onu düşünürken buluyorum ve ona nasıl hissettiğimi ve ona en iyisini dilediğimi söyleme dürtüsü (asla hiçbir şey söylemiyorum.) Genellikle bunu, bunun özel hissini kaçırmış olarak yazmaya çalışıyorum. kaçmak O zamandan beri başka kızlarım oldu ve aktif beklentilerim ve bir ganimet aramam var ... bu yüzden yalnız/takıntılı değilim. Ancak, bunlar herhangi bir duygusal boşluğu doldurmuyor (belki yalnızım.) Bunu söylüyorum çünkü kendime her şeyin bu kadar olduğunu söylüyorum - bana verdiği o güzel duyguyu özlüyorum.

Tek sorunum, bunu o kadar güçlü hissediyorum ki bilmesini istiyorum. Umursamayacağını biliyorum - aslında korkarım umursamayacak ve olumsuz tepki verecek. Eminim tamamen yoluna devam etmiştir ve bu onun için o kadar da önemli değildir, ama bunu o kadar güçlü hissediyorum ki, dışarıdaki birinin onu önemsediğini bilmesini istiyorum, ama benim önemli olduğumu düşünmesini istemiyorum. Bunu bir yıl sonra ortaya çıkardığı için bir tür tüyler ürpertici takipçi.

Muhtemelen yine de bir şey söylemeyeceğim ve bu yazının şimdilik beni tatmin etmesine izin vereceğim. Bunu bir yerden çıkarmam gerekiyordu ama sen ne düşünüyorsun? Gününü aydınlatacak mı yoksa korkutacak mı?

Onunla tanıştığımın ertesi günü kendi kendime onunla evlenebileceğimi söyledim ve evliliğin saçma olduğunu düşünmeme rağmen hala böyle hissediyorum... Kötü anladım"
"Bu adamla birkaç ay önce tanıştım, ancak o zamanlar gerçekten bir ilişki istemiyordum ama gerçekten iyi bir adam olduğu için onunla eğlenmeye karar verdim. Kişisel hayatımda benim için zor birkaç ay oldu ve geçmişteki ciddi ilişkim ve bundan çok incinmem nedeniyle bir şeyler paylaşmak konusunda kendimi rahat hissetmiyorum. Birkaç hafta önce tatildeydik ve her şey yolunda görünüyordu, ancak bu hafta bir partiye gitti ve mesajlaştığı bir kızla tanıştı. Şimdi benimle bir gelecek görmediğini söylüyor. Ona dürüstçe aşık olabileceğim aşamadayım ama geçmiş deneyimlerim yüzünden kendimi tutmam gerektiğini hissediyorum ve birkaç ay içinde ABD'den Almanya'ya taşınacağı izlenimine kapılmıştım ve bu sadece bir birkaç aylık eğlence. Onu nasıl içeri alacağımı bilmiyorum, gerçekten istiyorum ama işe yaramayacaksa bir anlamı yok mu? Ayrıca, biz çıkarken iletişim eksikliği benim için bir sorun oldu çünkü birkaç gün iletişimsiz kalabiliyor. Onu terk etmem veya içeri almam konusunda herhangi bir tavsiyen var mı?"
"Yaklaşık bir buçuk yıl önce, depresyona girdiğimi fark ettim. Şimdi, depresyona hiç sahip olmayan ve sadece duyan bir kişi için depresyon, onu üzgün, kızgın ve çok üzgün olarak etiketleyebilir.
Depresyon aslında bundan çok daha fazlasıdır ve açıklaması zor, bu yüzden burada depresyonu olan bir kişi hakkında hatırlanması gereken 13 şeyle ilgili bir bağlantım var.

Temel olarak, bir bahane yaratmadan, tanıştığım bazı harika bayanlara biraz kaba, saldırgan ve kızgındım ve diğer şeyler. Kesinlikle inanılmaz olan ve çok takdir ettiğim biri. Onlarla konuşmayı ve fırsat buldukça onlarla takılmayı seviyorum. Çok yardımcı oldular, daha iyiye gidiyorum

Burada bir kadına özür dilerken farklı davranmayacağım veya aptal gibi görünmek istemediğim için sormuyorum, sadece özrümün gerçek olduğunu hissetmelerini istiyorum, onlara saçmalamak gibi değil ve yine de öyle olacak. Herkes ne dememi öneriyor? Onlara depresyonum olduğunu söylemeli miyim?"
"Detaylar:
Bu bir Linksys WRT54GS.
Öğrendiğim şey, şifrenin varsayılan 'admin' olduğu.
Bir mac adres filtresi var ama bu sadece internet erişimini filtreliyor.
Bilmediğim bir dizi harf ve rakamdan oluşan bir WPA'ları var... Giriş yaptığımda bunu çalmam gerekecek.
Endişelendiğim şey, eğer bir ip filtreleri varsa, onunla oturum açabilmem için benimle konuşmasını nasıl sağlayabilirim? dediğim gibi şifre 'admin', bu yüzden sadece bir giriş istemine ihtiyacım var ve iyiyim. Bunu nasıl yapacağımı bilmemin tek yolu, 192.168.1.1'in standart ip adresi (kullandıkları adres).
Herhangi bir tavsiyesi olan var mı? Bu bahsi kazanmam gerekiyor çünkü ağının savunmasız olduğunu biliyorum."
"Merhaba Reddit,
Günümde bir sürü ilişki yaşadım. (Erkek, bu yıl 29 yaşında) ve neden yeni bir şey istiyormuşum gibi hissettiğim bir noktaya geldiğimi veya bir kız gözüme çarptığında aklımdan çıkaramadığım veya ulaşmak istemediğim bir noktaya geldiğimi merak etmeye başlıyorum. onu bugüne kadar yeterince iyi tanıyorum.

Şu anki 1.5 yıllık gf'mden önce 3 ay, 2 yıl, 5.5 yıl bir grup oldum ve hepsi aynı geliyor gibi görünüyor. Daha önce bir pisliktim ve gençlik günlerimde öncekilerin bazılarında aldattım ama kendime artık yapmayacağımı söyledim çünkü bu onlar için adil değil.

Ama dışarı çıkıp yeni biriyle birlikte olma duygusu her zaman içini ürpertiyor ve şu anki kız arkadaşıma olan hislerimi mahvediyor. Onu seviyorum ve ona değer veriyorum ama kalmalı mıyım, gitmeli miyim yoksa neyin yanlış olduğunu anlayıp düzeltmeye çalışmalı mıyım bilmiyorum.

Sanırım kimsenin aynı şeyi başına gelip gelmediğini veya neyi yanlış yapıyor olabileceğimi veya düşünce tarzımı nasıl değiştireceğimi bilip bilmediğini soruyorum. Bittiği veya bu şekilde bitmeye başladığı için beni tam olarak mutlu etmediği için belki de artık bir ilişkiye girmemem gerektiğini hissediyorum."
"Kadın nüfusu çok yüksek olan bir okulda üniversite birinci sınıf öğrencisiyim. Son altı haftada, herkesin sahip olabileceği kadar şanslı olacağı iki harika kızla tanıştım (aynı anda değil), ama o berbat arkadaşlık bölgesi vardı… Boktandı ama temelde ikisini de aştım.

Bir arkadaşımla konuştuktan sonra, ""çok acıyorsa"" onlarla arkadaş olmamam gerektiğini söyledi. Şimdi anlayın ki, son 4 ayda genel olarak kızlarla zor bir duruma düştüm, yani arkadaş bölgesinden sonra arkadaş bölgesi. Şu anda gerçekten en iç karartıcı şey, ama belki bu gönderi yardımcı olur.

Benim sorum:
Kızlardan biri yurtta yan komşum, 3 metre falan. O benim arkadaş grubumda ve sık sık ortak alanda. Onunla bir süre konuşmamak istediğimi söylesem, bunu nasıl yapardım?

İkinci kız, Matematik sınıfımda benimle aynı zaman dilimlerinde çalışma seanslarına açık olan diğer tek kişidir. O ve ben matematik söz konusu olduğunda da çok benzer düşünüyoruz, bu yüzden birlikte gerçekten iyi çalışıyoruz ve gerçekten sıkışırsak, ofis saatlerine gitmek için müsait olan diğer kişiye rapor verebilir. Onunla bir süre konuşmamak istediğimi söylersem, nasıl ara verebilirim?"
"Birbirimizi birkaç aydır tanıyoruz ama birbirimizi ancak son bir ayda gerçekten tanıdık. Birkaç kez takıldık ve kimya çılgıncaydı. Birbirimize ilgi duyduğumuzu biliyoruz ama yine de birbirimizle arkadaş gibi konuşabiliyoruz.

Erkek arkadaşı ona bok gibi davranıyor. O çöp. Yemeğini yer, ondan kayıp telefonunu değiştirmesini ister (hayır dedi) ve onu manipüle eder (kendisini suçlu hissettirmeye çalışır). Bu inişli çıkışlı bir ilişki (2-3 ay) ve aynı yurtta yaşamak kesinlikle ona yardımcı olmuyor ve duyguları büyütüyor.

Ne yapabilirim? Herhangi bir kararı doğrudan etkilemek istemiyorum."
"Dün bir grup arkadaşımla yılbaşı için planlar yaptık. Bugün, yakın arkadaşım Josh diyelim, takılmak istiyor. Josh ve ben sadece yaklaşık altı aydır yakın olmaya başladık - ama bu süre zarfında gerçekten yakınlaştık. Ona arkadaşlarımla takıldığımı söylersem, muhtemelen katılmak isteyecektir çünkü bazen onu diğer arkadaşlarımın arasına dahil ediyorum ama bu buluşmanın biraz daha samimi olması gerekiyordu. Josh onlarla daha önce - sadece bir kez - takıldı, bu yüzden bu grupla o kadar ilgili değil. Onu bilerek dışlamak istemiyorum ama bu durumla nasıl başa çıkacağımdan pek emin değilim. Mantıksız mıyım?"
"Yüksek lisansa başlamadan önce bu hafta sonu ailemle vakit geçirmek için ayrılıyorum. ona aşığım Bunun hakkında hiç konuşmadık, ama eminim en azından o da benzer şekilde hissediyor (bu, etkileşim şeklimizden ve ayrıca bizimle takılan arkadaşlarla 3. şahıs görüşmelerinden geliyor). Farklı zamanlarda farklı insanlarla her zaman ilişki içindeydik. Büyük Ted Mosby'nin dediği gibi ""ihtiyacınız olan tek şey kimya ve zamanlama."" Kesinlikle kimyamız vardı, çılgın harika kimya gibi ama zamanlama yoktu.

İşte burada, son gün onu göreceğim ve bu gece son bir kez takılmak için geliyor. Şu anda bir erkek arkadaşı var (<2 ay), gerçekten çok çalıştığım ama potansiyel olarak askıya alabileceğim yüksek lisans okuluna gidiyorum. Olduğu gibi mi bırakmalıyım? ona onu ne kadar önemsediğimi söyle ama duygularımı açıklama? Bu şekilde, olaylara romantik bir 'ya olursa' ile bakabilirim ama çok büyük bir hata yapmaktan çok korkuyorum. Ona nasıl hissettiğimi söylersem ve beni reddederse, onun sinyallerini yorumlama konusunda tamamen yanlış olduğum konusunda nasıl hissedeceğimden emin değilim ve bu, arkadaşlığımızdan ayrılmanın boktan bir yolu olur. Eğer evet ise, o zaman uğruna çok çalıştığım kariyerimi, işe yarayacağını bile bilmediğim bir aşk şansı için erteliyorum. çok kayboldum...."
"Orijinal Gönderi:

Ayrıldığımızdan beri pek konuşmadık ama yarın Karayip tatilini nasıl halledeceğimizi konuşmak için anlaştık. Görünüşe göre bu olmayacak. Bu gece uçuşumu iptal ettiğine dair bir e-posta aldım. Biraz araştırma yapmaya başladım ve onun şimdi eski nişanlısıyla tatile gittiğini öğrendim.

Siz aradınız, daha fazlası vardı. Temiz bir mola verebilmek ve hayatımın bir sonraki bölümüne geçebilmek için onunla tüm bağlantımı kesiyorum.

Bu arada iptal edilen biletten aldığım uçuş kuponumla seyahat edebileceğim eğlenceli bir yer bilen var mı? lol (ABD'deyim)"
"Şu anda Kuzeybatı Tayland'da, Burma sınırına yakın bir yerde (Mae Sariang'ın hemen kuzeyinde) yaşıyorum. Ekim ayında biraz zamanım var, muhtemelen 1 veya 2 hafta ama muhtemelen en fazla 3 hafta ve Burma'ya gitmekle ilgileniyorum.

Anladığım kadarıyla vize almak için Bangkok'a gitmek ve ardından Yangon'a uçmak gerekiyor. Sonra ne? Duyduğum başlıca yerler Mandalay, Bagan, Inle Gölü, Mrauk U ve Ngapali Plajı. Görünüşe göre Mrauk U ve Ngapali Plajı, bunları yapıp diğer her şeyi atlamazsam, bu gezi süresince çok uzak olabilir. İnsanlar Mandalay ve Bagan'ın mutlaka görülmesi gereken yerler olduğunu söylüyor. 2 haftada Yangon, Mandalay, Bagan ve Inle Gölü yapmaya çalışmak çok mu? Eğer öyleyse, neyi atlamalıyım? Genelde daha az yerde daha fazla zaman geçirmeyi severim ama bu yerlerde ve seyahat için ne kadar zamana ihtiyaç olduğundan emin değilim. Yağmur mevsimi nedeniyle fazladan yol kapanması ve gecikmeler beklemeli miyim?

Bu yerlerden herhangi birinin (Bagan dışında) NEDEN bu kadar harika olduğu hakkında bir ton bilgi bulmakta zorlanıyorum, bu nedenle her yerde görülecek şeyler hakkında herhangi bir bilgi takdir ediliyor.

Ayrıca, Ekim ayında Budist Perhizinin sonu için bir tür festival olduğunu duydum - Thadingyut Işık Festivali mi? Bununla ilgili bir şey bilen var mı (tarihler, yer, nasıl bir şey)? Ekim ayında Inle Gölü'nde bir Phaungdaw Oo Pagoda Festivali olduğunu da duydum. Bunun için oraya giden veya tarihlerini bilen var mı?

Güneydeki Mergui Takımadalarına giden var mı? Tursuz gitmek mümkün mü?

Üzgünüz, bu gönderi geniş. Ben bir ABD vatandaşıyım, yirmili yaşlarımda bir kadınım ve muhtemelen yalnız seyahat edeceğim. Açık havada yapılan şeyleri, tapınakları, pazarları, yemekleri, yerel kültürü vb. severim.

Şimdiden teşekkürler!!"
"Herkese merhaba, 2 yıldır karım için evliyim ve 6 yılı aşkın süredir çıkıyorum. Bu, son bir yıldır yavaş yavaş artıyor ama son birkaç günde patladı. Karım bana her zaman ilgi odağı olduğumu hissettiğini ve sürekli benim gölgemde yaşadığını söyledi. Ve dürüst olmak gerekirse, ona% 100 katılıyorum. Hukuk fakültesindeyim ve herkesin sorduğu tek şey nasıl olduğum ve benimle ne kadar gurur duydukları. Oldukça iyi notlar alıyorum ama insanlara notlarımı karımın verdiğini söylemiyorum.

Onu ilgi odağı gibi hissettirmek için ne yapacağımı bilmiyorum. Hatta kilise değiştirmek zorunda kaldık çünkü önceki kilisemizde herkes hukuk fakültesinin nasıl gittiğini soruyordu ve onu görmezden geliyor gibiydiler. Dürüst olmak gerekirse, ilgi odağı olmaktan nefret ediyorum ve bunu hiç istemiyorum. Şimdiye kadar hiçbir zaman ilgi odağı olmadım, bu yüzden ne yapacağımı ve ilgiyi ona nasıl geri çevireceğimi bilmiyorum.

Onu dünyamın merkezi gibi hissettirmek için yapabileceğim adımlarla ilgili bazı tavsiyeler de isterim. Yakın zamanda romantik bir hafta sonu tatili planlamayı düşünüyorum, ama korkarım ki bunu planlar ve ona sürpriz yaparsam, tüm planlamayı ben yaptığım için yine de ""katılıyormuş"" gibi hissedecek. Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir."
"Bazen bu yakın arkadaş grubuyla takılmanın hayattaki pek çok fırsatı kaçırmama izin verdiği hissine kapılıyorum. Düzenli olarak takıldığım ve üniversite boyunca tanıdığım arkadaşlarımın hepsi oldukça iri vücutlu. Bazıları aşırı kilolu olmanın eşiğine geliyor ve bazıları obez. Gruptaki en zayıf ve en formda olan benim. Sürekli dışarıda bir şeyler yapıyorum, koşuyor ve aktif oluyorum ya da aktif şeyler yapmak için planlar yapıyorum, yani dışarıda olmak. Bu tür şeyleri yapmaktan asla heyecan duymuyorlar ve gecelerini içeride, Netflix izleyerek, likör/bira içerek veya video oyunları oynayarak geçirmeyi tercih ediyorlar. Bazen gerçekten sinir bozucu. Onlar iyi huylu, eğlenceli oldukları ve birisi zor bir dönemden geçtiğinde hepimiz birbirimize destek olduğumuz için birlikte vakit geçirmekten gerçekten keyif aldığım harika bir grup insan. Asla aktif olmak istememelerinden ve benim yaptığım gibi etkinliklere/yerelere gitmelerinden nefret ediyorum. Her zaman ""zaman"" ve ""para"" ve ""işten çıkmak"" vb. için bir mücadeledir - liste uzar gider. Ama bunun çoğunlukla saçmalık olduğunu biliyorum çünkü birisinin evinde sadece içki içip eğlenmek için bir araya geleceğimiz bir etkinlik planlamaktan mutlular.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Benimkine benzer bir yaşam tarzına sahip daha fazla insanla tanışabileceğimi anlıyorum (Tanrıya şükür kız arkadaşım aktif bir insan), ama bu adamları çok uzun zamandır tanıyorum, keşke onları kilo vermeye ve kilo vermeye motive edebilseydim. aktif - ne tür bir yaşamı kaçırdıkları hakkında hiçbir fikirleri yok."
"Günlük bir aktiviteyi izlemeyi içeren bir fetişim var. Bu aktivite çoğu insan için uzaktan cinsel değildir ve genellikle sosyal olarak yaptıkları bir şeydir. Tamamen kaçınmak imkansızdır.

Ara sıra, aile üyelerinin yanındayken ve onlar bu aktiviteyi yaparken, BÜYÜK bir endişeyle birlikte küçük bir uyarılma hissedeceğim. Kafamı başka yöne çevirebilmek ve aktiviteyi tamamen görmezden gelebilmek için kulaklık takmayı diliyordum - ama bu sosyal bir ortamda kaba olurdu ve dikkati üzerime çekebilirdi. Paniğe kapılmış, boğulmuş, kapana kısılmış ve utançtan konuşamayacak durumda hissediyorum. Birkaç kez hemen bir bahane uydurup odadan kaçtım. Diğer zamanlarda sinirli ve kaba davrandım, olup biten hiçbir şeye odaklanamadım. Yine de diğer zamanlarda, endişelenmeyecek kadar dikkatim dağıldı ya da hiç rahatsız olmadım. Beni ne zaman üzeceğini tahmin etmek zor.

Son zamanlarda bu konuda çok paniğe kapılmaya başladım (eskiden bunun yerine aktiviteyi erkek arkadaşımın yaptığını düşünerek bunu saptırırdım, ama o artık bir eski ve ben bunu gerçekten yapamam). OKB düzeyine yakın bir yerde değil ama daha kötüye gitmesini istemiyorum. Bu durumun nasıl yönetileceğine dair herhangi bir tavsiye var mı?"
"Hey Millet,

Yani bu yaklaşık bir saat önce oldu.

Çok küçük bir ofiste çalışıyorum. Tüm şirkette sadece 6 kişi var. Herkes birbirinin masasından her şeyi duyabilir.

Patronum şu anda bir konferansta ve 5 kişi masalarımızdayız. Yani kapı çalındığında bu çok sıra dışı bir durum.

Bu adam içeri giriyor, yandan açık bir atlet giyiyor, kaburgalarını görebiliyorum, dağınık, dağınık saçları ve yırtık kot pantolonu var.

İlk düşüncem ""Aman Tanrım. Evsiz bir kişi ofise girdi ve para isteyecek"" oldu.

Ama sonra ""James'i görmeye geldim"" diyor (gerçek adı değil).

James grafik tasarımcı ve patronumun kayınbiraderi.

James telefonda meşgul, bu yüzden bu adam benimle sohbet etmeye başlıyor. Star Wars kupam hakkında yorum yapıyor ve yeni film hakkında konuşuyoruz. İyi bir adama benziyor.

James aramayı bitirir ve ""Tamam, hadi dışarı çıkıp sohbet edelim"" der.

15 dakika sonra James kendi başına geri geldi ve ""Hey James, arkadaşına alınma, iyi bir adama benziyordu, ama ilk geldiğinde evsiz olduğunu ve para isteyeceğini düşündüm"" dedim.

James, ""Bu benim kayınbiraderim. Patronunun kardeşi"" diye yanıt verir.

Yüzüm kızardı ve olaydan bu yana tüm ofis sessizleşti."
"Tamam, ben [25M] eski sevgilim [21F] ile çalışıyorum ve işler oldukça kötüye gitti. 21 yaşına girdi, biraz ayrı kalmak istediğini söyledi ama iyileşeceğimize ve tekrar bir araya geleceğimize yemin etti. İki hafta sonra bana kimseyle ilişki içinde olmak istemediğini, bağlanmak istemediğini ve bekar hayattan zevk aldığını söyledi. Ayrılmamızdan bir hafta sonra başka biriyle yatmaya başladığını da bana bildirdi. Ve dün onunla çalıştım ve yeni bir erkek arkadaşı olduğunu öğrendim. Onunla çalışmak son derece zor hale geldi ve genellikle yapmamayı tercih ettiğim sohbetlerle sonuçlanıyor ve ben generalim dikkatimi dağıtıyor. Bu iş, benim son derece yatırım yaptığım bir şeyken, onun için bu, faturaları veya kirayı ödemediği için ihtiyaç duymadığı bir maaş çekinden başka bir şey değil. Ondan ayrılmayı düşünmesini istersem tamamen haddimi aşmış olur muyum? Tüm taraflar için en iyisi olacağını düşünüyorum."
"Geçen bir buçuk ay içinde, en iyi arkadaşlarımdan biri ve ben neredeyse ayrılmaz hale geldik. En azından son iki haftadır her gün görüşüyoruz ve birlikte olmadığımız zamanlarda mesaj atıp sohbet ediyoruz. Bunu resmen bir ilişkiye dönüştürmek için fazladan bir adım atmadı, ama ona onun hakkındaki samimi duygularımı çok yakında anlatmayı planlıyordum. Ama bu hareketi yapmadan önce, biraz danışmaya ihtiyacım olduğunu düşündüm.

Aşık olduğum kız ve oda arkadaşı üç yıldır birlikte yaşıyorlar ve çok iyi arkadaşlar. Ancak oda arkadaşı, yazın büyük bir bölümünde yurt dışına gittiği için tomurcuklanan ilişkimizin başlangıcına ve olgunlaşmasına tanık olmayı kaçırdı. Döndükten iki hafta sonra, bir partide oda arkadaşıma arkadaşıma olan duygularımı özel olarak anlattım ve arkadaşımın ilgilenmediğini ve bunun kötü bir fikir olduğunu söyleyerek yüzüme tokat attı. Oda arkadaşı bana, arkadaşımın çok fazla arkadaşı olmadığı için (ki bu doğru) ve yaz boyunca onun etrafındaki tek kişinin ben olduğum için bana bağlandığını açıkladı.

Kafamın içinde karışık sinyaller aldığım için kafam karıştı. Arkadaşın ve oda arkadaşının birlikte oldukları iki hafta içinde benim hakkımda konuştuklarına inanırdım. Ama kız ve erkek arkadaştan beklenen bir rahatlık düzeyi geliştirdik birbirimizle. Ne yapacağımı bilmiyorum. En yakın sırdaşı bana aksini söylediğinde arkadaşıma çıkma teklif etmeye değer mi bilmiyorum."
"Kız arkadaşım ve ben iki yılı aşkın süredir birlikteyiz. Lise son sınıfta çıkmaya başladık ve o zamandan beri renkli bir ilişkimiz var. Şimdi aynı üniversitedeyiz ama ayrı apartmanlarda yaşıyoruz. Yakın bir arkadaşı olan bir oda arkadaşı var ama bir saniye arıyor. Bugün bana bir tane bulduğunu söyledi, ancak bu bir erkek olurdu. Bu beni son derece rahatsız ediyor çünkü beni daha önce bir başkası için terk etti ve bana bunu tekrar yapma fırsatı verildiğini hissediyorum. Ona kibarca durumdan rahatsız olduğumu söyledim ama umursamıyor gibi görünüyor. Bunu yaparsa buna nasıl yaklaşmalıyım? Herhangi bir tavsiyesi olan var mı?"
"tamam, ben ve kız arkadaşım birlikte harikayız, son derece uyumluyuz. Dün gece yüzeye çıkan bir şey var ve bu beni gerçekten rahatsız ediyor. Resmi olmadan önce, ben ve ben 4-5 aydır görüşüyorduk. Görünüşe göre o sırada kız arkadaşım ve iş arkadaşı öpüştü. Kızmalı mıyım?

Argümanı, bizim resmi olmadığımız, dolayısıyla önemli olmaması gerektiği yönünde. Benim iddiam, statümüz ne olursa olsun, karşılıklı bir saygı ve anlayış düzeyi olması gerektiğiydi ve şimdiye kadar olduğuna inandım.

 

Bana söylemeyerek bana yalan söylediğini hissediyorum. Resmiyet kazanmadan önceki birkaç ay boyunca gerçekten yakındık (arkadaş olarak değil)."
"Yaklaşık beş ay önce bu gerçekten harika çocuk benden kız arkadaşı olmamı istedi. Ona kesinlikle bayılıyorum ve şu anda kim olduğum konusunda isteyebileceğim en olası eşleşme o. Aynı meslekten olmamız özellikle çok uygun, çünkü ikimiz de çok meşgulüz ve fazla boş vaktimiz yok. Bu, birbirimize istediğimiz kadar zaman ayıramadığımızda ikimizin de gerçekten anlayışlı olduğumuz anlamına gelir.

Mesele şu ki, ondan çok etkileniyorum çünkü ondan çok hoşlanıyorum. (Libidom böyle çalışır. Aksi takdirde, neredeyse sıfırdır.) Bana ara sıra güzel olduğumu söyler ve ilk kez dalga geçmeye başladığımızda yaramaz faaliyetleri kışkırtırdı, ama şimdi hiç ilgilenmiyor gibi görünüyor.

Her zaman seksle ilgili herhangi bir aktiviteyi başlatan kişi benim ve eğer bir şey yapabilirsem gerçekten şanslıyım. Çoğu zaman sadece ben düşüyorum ve bu işin sonu. Bir kez birlikte yattık, ama bunun dışında hiçbir şey gerçekten. Bir keresinde ona uykuya dalarken libidosunu sormuştum çünkü başka türlü yapacak cesareti kendimde bulamıyordum ve sürekli yorgun ve stresli olduğu için libidosunun çok güçlü olmadığını tahmin ettiğini söyledi. Görebiliyordum.

Ama şimdi yaz geldi ve bol bol uyuyor ve normalde olduğu kadar stresli değil ve hala ilgilenmiyor gibi görünüyor. Mesele şu ki, bazı şeyleri kendi başına yaptığını biliyorum çünkü ara sıra fotoğraf çekmek için telefonunu kullandığımda telefondaki küçük galeri ön izleme simgesinde yakın zamanda kaydettiği bir tür müstehcen resim görüyorum, sadece sormak için silindiğini bulmak için daha sonra telefonunda oynayın. (Telefonuna izinsiz girmem kusura bakmayın! Ayrıca pornoya bakması da umurumda değil haha. Erkekseniz pornoya baktığınızı farz ediyorum.)"
"Durumumla ilgili bir [önceki gönderi] yaptım ama bu gece kocamın ""arkadaşının"" da yeni bir başlangıç ​​yaptığını öğrendim, yani temelde ikisi de eşlerini birbirleri için terk ediyorlar.

Onunla konuşmaya karar verdim ve sadece bazı cevaplar almakla kalmayıp, aynı zamanda kocamın bir STD için nasıl tedavi edildiği gibi birkaç şeyi de bilmesini istedim (temizim, bu yüzden ona vermedim). Bildiğim kadarıyla ona verdi ama vermemişse diye bilmesi gerektiğini düşünüyorum. Bir süre önce bana gönderdiği, beni sevdiğini ve barışmak istediğini (Açıkçası yalandı ya da fikrini değiştirdiğini) söyleyen metinleri de ona bildirmek isterim çünkü bu onun karanlık karakterini göstermeye gidiyor. Bir çocuğu var ve benim ne kadar kızgın olsam da, onun gerçekten bir pislik olduğunu anlayıp ondan ayrılması durumunda çocuğunun onlara bağlanmasını istemiyorum.

Yine de yalan söylemeyeceğim, küçük bir parçam ona neler olduğunu bildiğimi söylemek için göndermek istiyor ama mektubun hiçbiri kızgın, taciz, suçlama vb. Oldukça sakin ve yargılayıcı değil. . Öyleyse /r/relationship, bu iyi bir fikir mi yoksa kötü bir fikir gibi mi görünüyor?

Bu durumla nasıl başa çıkmam gerektiği konusunda bana bir tavsiyen var mı? Kapanış olmayınca çıldırıyorum."
"Nişanlım ve ben birkaç aydır nişanlıyız ve son 3 yıldır çıkıyoruz. Üniversiteden Aralık ayında (bir sömestr erken) mezun olduk. O üniversitede ve ben bir bankada çalışıyorum.

Her durum için her zaman rahat, bol tişörtler ve kot pantolonlar giymiştir. Durumlar için çok yıpranmış düğmeli bir gömleği var. Onu düğünlerde, şirket partilerinde ve çok az giyindiği diğer etkinliklerde giydi. Bazen biraz utanç verici oluyor, özellikle iş arkadaşlarımın ve akrabalarımın onun hakkında kıs kıs güldüğünü gördüğümden beri.

Ona kıyafet almayı ve alışverişe götürmeyi teklif ettim ama hayır diyor. Kadın kıyafetleri hakkında en ufak bir şey bilmiyorum yoksa ona bir elbise falan sürpriz yapardım. Ondan bir moda tutkunu olmasını istemiyorum, sadece uygun şekilde giyinmesini istiyorum.

Düğmenin dibinde evlenmekle ilgili şaka yaptı ve korkarım ki şaka yapmıyor. Onunla bunun hakkında konuştuğumda, bunun bir sorun olmadığı ve insanların yüzeysel olduğu konusunda ısrar ediyor. Ayrıca kimsenin ona iki şekilde de bakmayacağını söylüyor.

Yapabileceğim bir şey var mı?"
"Bunu Londra'dan yazıyorum, tamamen çaresiz hissediyorum. Arkadaşlarımdan ikisi bugün daha sonra Louisiana, Baton Rouge yakınlarında evleniyor ve nedimelerden biri kötü hava nedeniyle şu anda Memphis'te mahsur kaldı. Dün gece uçuşu iptal oldu, sabahtan beri uçuşlar için beklemedeydi. Şu anda Delta, onu Atlanta'ya ve ardından Baton Rouge'a uçağa bindirmeye çalışıyor, ancak günün çok geç saatlerine kadar oraya ulaşamayacak ve büyük olasılıkla düğünü kaçıracak. Atlanta'dan gelen uçakta bir yeri olduğu hala doğrulanmadı...
Biri yardım edebilir mi?"
"Yakın zamanda hizmetlerime Comcast ile başladım. Verdiğim sosyal güvenlik numaramı istediler. Bir süreliğine her şey yolundaydı ama sonunda hizmetlerim kapandı. Binalarından birine bizzat giderek neler olup bittiğini anlamak için onlarla iletişime geçtim. Orada çalışan görevli bana sosyal güvenlik numaramla açık iki hesap olduğunu ve bu nedenle hesabımın kapatıldığını söyledi. Bana hesabı açan kişinin adını da söylediler -- adı babamınkiyle aynı. İki seçenek sundular: hesabımı yeniden etkinleştirmek için dolandırıcılık davası açmak veya faturası için 1300 $ ödemek. Müşteriyi cezalandırmak bana biraz haksızlık gibi gelse de bununla ilgilendim. Onlar bir şirket (bu konuda oldukça kötü bir müşteri desteği var) ve dolandırılmaktan hoşlanmıyorlar. Bunu anladım.

Yerel karakola gittim ve dolandırıcılık davası açtım. Comcast'in formlarını doldurdum ve gönderdim.

Yaklaşık 2 veya 3 hafta sonra (cevap vermeleri cidden bu kadar uzun sürdü) bana postayla bir şey gönderdiler. Görünüşe göre bir yeminli beyanı not etmeyi unuttum, ama daha da önemlisi, diğer hesabın açıldığı sırada ikamet kanıtı sağlamam gerektiğini söylediler. Diğer hesabın açıldığı tarihi verdiler (formları göndermemi istediklerinde neden daha önce vermediklerinden emin değilim.)

İşte gerçek vurucu. Hesap açıldığında 16 yaşındaydım. Reşit olmayan birinin sosyal hesabını kullanarak farklı isimde biri hesap açtı.

Tamam, tamam, belki şirketin bakış açısına göre ben sadece berbat bir insanım ve yetenekli bir dolandırıcıyım ya da her neyse. Ama bu gülünç olmaya başladı. Ne yapacağımdan emin değilim çünkü reşit olmadığım için şu anda hiç fatura almadığım halde ikamet kanıtı nasıl sunacağımı bilmiyorum."
"Başlamak için yaklaşık 14 aydır çıkıyoruz ve bu sürenin büyük çoğunluğu harika geçti. Açıkçası, çoğu ilişkide olduğu gibi inişler ve çıkışlar yaşadık ama çok ciddi veya anlaşmayı bozan hiçbir şey olmadı. O şimdiye kadar tanıştığım en iyi, en şefkatli insanlardan biri ve etrafta olmak her zaman çok eğlenceli olmuştur.

Sorun şu ki, son birkaç aydır onunla romantik bir ilişkiye olan tüm ilgimi temelde kaybettim. Özel olarak yaptığı bir şey değil, sadece bir zamanlar sahip olduğum aynı hislere sahip değilim. Bir şeyleri bitirmeyi şiddetle düşünüyordum ama bunu yapmakta çok zorlanıyorum çünkü onu hâlâ önemsiyorum ve onu asla incitmek istemem ama ne yaparsam yapayım yapacağımı biliyorum.

Bir ilişkiyi bitirdiğim her seferinde, bu, aldatma gibi çözülemeyen önemli bir sorun yüzünden oldu. Şu anda nasıl ilerleyeceğimden tamamen emin değilim.

 Ne yapmalıyım?? Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir."
"Benim deneyimim, lisede adım sakızının çıktığı haftaydı. Yeni ve farklı bir şey olduğu için insanları saçma sapan şeyler düşünmeye ikna etmenin kolay olacağını düşündüm.

Bir gün kafeteryada bir paket sakızla oturuyorum ve mükemmel bir hikaye düşünüyorum. Arkadaşlarıma dönüyorum ve ""Stride sakız ambalajlarının yenilebilir olduğunu biliyor muydunuz?"" ve tabii ki gülüyorlar ve saçmalık diyorlar ama ben o kadar kolay geri adım atmam. ""Kol saati!"" Nane adımını, ambalaj kağıdını ve hepsini ağzıma sokup çiğnemeye başlarken söylüyorum. Yaklaşık 30 saniye sonra sakızı çıkardım ve ambalaj kağıdının ortadan kaybolduğunu görünce çok eğlendim! Yüzlerindeki hayret ifadesi, görevimi başarmış gibi hissetmeme neden oldu.

Haftalar geçti ve şakamı neredeyse unutmuştum ki sınıfta bir paket adım sakızı çıkardım ve yanımdaki kız ""O şeylerin üzerindeki ambalaj kağıdını yiyebileceğini biliyor muydun?"" Şakamı duyduğunu sandım, bu yüzden kıkırdadım ve ondan bana göstermesini istedim. bu yüzden biraz sakız aldı ve çiğnedi, sakızı çıkardı ve eksik paketi gösterdi. Ona bunu nasıl bildiğini sordum ve bana daha önce duymadığım bir isim söyledi. Bu şeyin ne kadar ileri gittiğini merak etmeme neden oldu, bu yüzden bu şakanın ne kadar ileri gittiğini görmeye başladım. Etrafa insanların adım sakızı ambalajlarının yenilebilir olduğunu bilip bilmediğini sordum ve şaşırtıcı bir şekilde tüm okul biliyordu ve çoğu buna inandı! Bu güne kadar haberlerin yayıldığını bulmaya devam ediyorum. Farklı şehirlerden ve eyaletlerden insanlar bana yine de yenilebilir ambalaj kağıtlarını duyduklarını söyleyecekler!"
"Dört kızla bir apartman dairesinde yaşıyorum. Üniversitemizin Ocak ayında dersi yok ve diğer üçü de bir aylığına ayrılacak. O kızlardan birinin kedisi var.

Asla bir kedi istemedim. Onlara istemediğimi söyledim ama oda arkadaşı kedisi olmadan bizimle yaşamayacaktı (yıllardır evdeydi, daire için almadı), ben de kabul ettim. Ama eve taşındığında, kedinin masraflarını karşılamanın veya ona bakmanın bir parçası olmak istemediğimi söyledim. Hatta birkaç hafta önce bilgisayarıma su çarptığında dizüstü bilgisayar onarımlarında bana 800 dolara mal oldu. Hâlâ ona iyi davranıyorum, ara sıra onu okşuyorum bile ama kediler benim işim değil.

Bu yüzden bu kediye bakmak için sıfır arzum var. Sadece kuru mamayla besliyor olsaydı, düşünebilirdim ama aynı zamanda çöp kutusu görevi. Oda arkadaşım ""Ocak ayında Tiger'a bakar mısın? Sana öderim ama başkasına gelip yapması için ödeyeceğimden daha azını öderim"" diyerek sordu.

Hayır dersem, gelip ilgilenmesi için bir servis tutması gerekecek, bu da beni biraz kötü hissettiriyor ama... o benim kedim değil. Hayır dersem salak mıyım?"
"Benim sorunum:

- Avrupa, 21/M

- Kız arkadaşımın ülkesinde okumak için yurt dışına taşındım (Kız arkadaşımla internette tanıştım)

- Neredeyse hiç birikimi olmayan bir banka hesabım var

- Geçtiğimiz aylarda iş aradım (taşındığımdan beri) ve bu aydan itibaren ayda yaklaşık 300 Euro'ya yarı zamanlı garson olarak haftada 10 ila 20 saat çalışmaya başladım.

- Ailem, çalışmaya başladığımdan beri masraflarıma yardımcı olmak için bana ayda 250 Euro vermeye karar verdi.

- Zaten bu yılki üniversiteye yetecek kadar biriktirdim (800 euro)

Hobilerimin hepsi bilgisayarla ilgili ve yaklaşık 150 Euro'ya (şu anda 15 yaşında bir monitörüm var) yeni bir monitör satın almak için biraz para yatırmak istiyorum. Bilgisayar hobileri para getirmiyor (müzik prodüksiyonu, web tasarımı) ama tam zamanlı bir iş bulana kadar günlerimi dolu tutmama yardımcı oluyor.

Kız arkadaşımın ailesi evlerinde kalmama izin veriyor/beni bedava besliyor ama benden bir şey istemeseler bile (ayda 100-200 euro?) katkıda bulunmak isterim.

Ayrıca kız arkadaşım onun için para harcamadığımdan şikayet ediyor. Onu mutlu edecek ucuz/kendin yap hediye fikirleri var mı?"
"Merhaba Reddit,

Bu istekle bir piyango bileti dolduruyormuşum gibi hissediyorum.

İşte gidiyor: on yıl önce ilk aşkımla çevrimiçi bir oyun oynarken tanıştım. Sadece oyun aracılığıyla etkileşim kurduk. Zaman geçtikçe ailem, her gün saatlerce oyunda geçirdiğim için hayatımın değiştiğini izledi, onların haberi olmadan aşıktım. Sonunda bilgisayarı benden aldılar ve şimdiye kadar bir şeyler hissettiğim tek kızla tüm bağlantımı kestiler.

Kredilerine göre: O oyunu oynamak için sağlıksız bir zaman harcıyordum ve bunun dışındaki hayatın izini kaybettim.....

Böylece hayatı dışarıda yaşamaya, spor yapmaya, arkadaşlar edinmeye, okulda çok başarılı olmaya başladım. Lise çok iyi geçti, üniversite daha da iyiydi ve şimdi harika bir işte çok çalışıyorum.

Hayat beni çılgın, vahşi bir yolculuğa çıkardı; ne yazık ki onu hiç unutmadım...

Onu bulmama yardım eder misin?

Everquest oynadık ve karakter adı Santeey'di. (BİZ)"
"Resmi olarak yaklaşık 6 aydır birlikteydik ama muhtemelen önceden de 6 ay boyunca ara sıra ""çıkıyorduk"".

Geçen yılki doğum günümde bana Seattle silüetinin çerçeveli bir resmini verdi. Oldukça havalı bir resim ve giriş yoluma astım. Birkaç ay önce ayrıldık ve bir ara evime bıraktığı eşyalarını almaya geleceğini söyledi. Eşyalar, bazı rastgele giyim eşyalarından, bazı tahta oyunlarından ve bazı sallanan kafalardan oluşuyor. Bunları ona geri vermekte sorun yaşamıyorum. Ancak buna hakkı olmadığını düşündüğüm fotoğrafı geri vermemi istiyor. Bu noktada, neredeyse sadece şeyin prensibi için tutmak istiyorum.

Bu yüzden bugün bunu pek medeni bir şekilde tartışmıyorduk ve ona fotoğrafı geri istiyorsa ortasından bir delik açıp eşya çantasına koyacağımı söyledim. Daha sonra bunu yaparsam polisi arayacağını söyleyerek tehdit etti.

Bir: Polisle herhangi bir davası var mı? O resim aylardır evimde asılı duruyor.

İki: Kurşunu ısırıp geri vermeli miyim? Bunun tehditlerini doğruladığını düşünüyorum."
"Katolik dininin her olumsuz eylemine göz yummasam da, onlara kötü davranmanın zalimce olduğunu düşünüyorum.

Ateist olmama rağmen, bazı insanların neden dine inandığını anlayabiliyorum. Bir tanrıya inanmayı seçen insanlardan nefret etmiyorum veya onları aşağılayıcı terimler kullanmıyorum.

Bir dine neden inandıklarını anlayabildiğim için Katoliklerle dalga geçmiyorum. Ölümden sonra yaşama inanmak için bir sebep istiyorlar çünkü ölüm korkutucu bir kavram. Reddit'teki birçok insan dinin korkunç bir şey olduğunu gösteriyor. Ateist duruşumda katı olsam da, dinin bir insan ırkı olarak tarihimizi tanımladığı için var olduğu gerçeğini seviyorum. İnsanlar anlayamadıkları veya başa çıkamadıkları şeyleri açıklamak için dine ihtiyaç duyarlar. Gerçeklerle yüzleşmemenin nesi yanlış?

Bir ateist olarak, tüm evrende küçücük bir nokta olduğumuzu kabul etmeliyiz. İnsanların kulağa olumsuz geldiği için buna inanmayı reddettiğini varsaymanın mantıklı olduğunu düşünüyorum. Neden eğitimsiz ve kuruntulu insanlarla dalga geçmeliyiz?"
"Merhaba / ilişkiler, bu benim ilk gönderiim. Kuralları okudum ama atladığım bir şey varsa lütfen söyleyin :)

Bu harika kızla yaklaşık bir buçuk yıldır çıkıyorum. Bana kesinlikle tapıyor, benim için her şeyi yapar ve ben de onun için aynısını yapardım. İkimiz de üniversite mezunuyuz ve daha büyük bir şehirde birbirimize yakın yaşıyoruz.

Ama ilişkimizden ne kadar zevk alsam ve ona bağlı hissetsem de geleceğe baktığımda bizi birlikte göremiyorum. Ne zaman birlikte yaşamayı, hatta nişanlanmayı düşünsem, midemde bir burukluk oluyor. Onunla evlenmeyi hayal edemiyorum. Şu an kimseyle evlenmeyi hayal edemiyorum.

Bence sahip olduğumuz şey sadece ""rahat"" bir ilişki. Ancak ne zaman bir sonraki adıma geçmem veya onu kesmem gerekiyor? Geçen gün internette dairelere bakıyordu ve onlara taşınmayı anlatırken ""biz"" gibi kelimeler kullanmaya başladı. Birkaç ay önce hiçbir şeye hazır olmadığım hakkında konuştuk ve o aynı fikirde gibi görünüyordu, ama son zamanlarda uzun vadeli şeyleri ima ediyor ve ailesinin ona beni sorduğunu söylüyor. ve planlarımız da."
"Reddit! Biraz arka plan bilgisi, yeni işimde 6. haftama yeni ulaştım ve 2 hafta öncesinden beri meslektaşımla 'bir nevi' çıkıyorum. 'Biraz' dememin nedeni, 2 randevumuz olması ve gerçekten ne yapmak istediğimi bilmemem. Çok iyi anlaşıyoruz ve bir sohbeti devam ettirmek için çok çabalamam gerektiğini düşünmüyorum. Çok çekici, komik, iltifatlarla dolu ve tuhaf bir nedenden dolayı benden hoşlanıyor (bana defalarca söyledi). Öte yandan, konuşkan ve çok kolay anlaştığım söylendi ... Ama iltifatlara nasıl cevap vereceğimi bilmiyorum. Ayrıca ben çok muhafazakar bir Çinli aileden geliyorum ve o alışılmadık bir Hintli aileden geliyor.

İşte benim ikilemim: Gecenin sonuna geldiğimiz zamanlar hariç, geçirdiğimiz her randevu çok harikaydı... Ve ikimiz de öpmek mi yoksa sadece sarılmak mı istediğimizi bilmiyoruz. Komik.. İkimiz de çok konuşkan ve kendimize güveniyoruz ama iş öpüşme/kucaklaşma oyununa gelince ikimiz de çekiniyoruz ve sonunda sarılmaya başlıyoruz. Tamam, ikileme dönelim, onu bu şekilde sevip sevmediğimden veya kanka olarak daha iyi olup olmayacağımızdan hala emin değilim. Her zaman sadece Çinli/Malezyalı erkeklerle çıktım ve radarımda hiç Hintli erkekler olmadı.. Ama onu çekici buluyorum. Ailemin buna tamamen karşı çıkacağını kesin olarak biliyorum - ama ailemin söylediklerinin tersini yaptığım bilindiği için şu anda asıl sorunum bu değil. Ayrıca, birlikte çalışıyoruz (farklı ekipler), birçok arkadaşım bir meslektaşla çıkmama karşı ama gerçekten herhangi bir çıkarım olabileceğini düşünmüyorum... Sonra yine bir meslektaşımla hiç çıkmadım. Ondan bu şekilde hoşlanıp hoşlanmadığımı bilmediğim bu gerçekten kafam karışmış aşamadayım. Bir ilişkinin 2 kişi arasında olması gerektiğini ve başka kimsenin önemli olmadığını biliyorum, ancak Hint kökenli biriyle çıkıp çıkamayacağımdan emin değilim - sırf arkadaşlarımdan bir sürü bok çalacaklarını bildiğim için ve aile.

Ne yaptığımı bilmiyorum..."
"Babam bir kaybeden. Hiçbir şeyi umursamaz ve bu dünyada hiçbir sorumluluğu olmadığını hisseder. Dört yıl önce kız kardeşim, Noel adı Sage için bir golden retriever yavrusu aldı. Bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce ben ve kız kardeşim DCF (çocuklar ve aileler departmanı) tarafından evden çıkarıldık ve köpeğimi geride bırakmak zorunda kaldık. Onu geri almaya çalıştım ama babam polisi aramakla tehdit etti (köpek ona kayıtlıydı). Az önce köpeğimin ondan gaddarlık/ihmal nedeniyle alındığını öğrendim. Bu bir haftadan uzun bir süre önceydi. Bazı davranış sorunları vardı, önemli bir şey değil ama çok hiperaktif ve bu yüzden onu aşağılayacaklarından endişeleniyorum. Onu geri alıp evime getirmek istiyorum. Bu yüzden onu nasıl bulacağım ve eve nasıl götüreceğim konusunda tavsiyeye ihtiyacım var."
"Erkek arkadaşımın bir ilişkisi vardı. Yaklaşık 2 yıldır birlikteyiz. İlişki sona ereli birkaç ay oldu ve bunun üzerinde çalışıyoruz. Kendini kanıtlamaya ve madde bağımlılığı sorunları için de yardım almaya %110 verdi. Aramızdaki şeyler bir süredir olduğundan daha iyi.

Bazen bununla baş etmekte gerçekten zorlanıyorum. Sanırım önerebilecekleri herhangi bir tavsiyesi olup olmadığını görmek istedim.

Bazen korkunç bir hız treni gibi. Bana ve diğer kadına bu kadar incitici ve bencilce bir şey yaptığına inanamıyorum. O ve ben uzun uzadıya konuştuk ve soruları yanıtlamakta yardımcı olurken, aynı zamanda üzülecek başka bir şey.

Yaptığından pişman olduğunu biliyorum. Bunun tüm sorumluluğunu üstlendi, sormam gereken hiçbir şeyden çekinmedi ve güvenimi geri kazanmak istediğini göstermek için fazladan yol kat etti.

Dürüst olmak gerekirse bazen çok kırılmış hissediyorum. Ve bunu yüzüne vurmaya devam etmek istemiyorum çünkü çuvalladığının gayet iyi farkında ve bu, ya geçebileceğimiz ya da takılıp kalabileceğimiz bir şey.

Onu geçmek istiyorum. Belli ki ona kırgınım ve kızgınım ama aynı zamanda kendime de. Onunla kalarak, yaptığı şeyi düzeltiyormuşum gibi hissediyorum. Ya da kendime saygı duymadığımı. Öte yandan, insanların işleri batırdığını biliyorum ve ben hiçbir zaman insanlardan vazgeçen biri olmadım.

Bu sadece zaman alacak mı? Aptal mı oluyorum?"
"Son derece düşük/yok ile ortalama arasında değişen bir özgüvene sahibim (mantıksal olarak çekici, nispeten zeki, başarılı bir birey olduğumu biliyorum ama her zaman böyle hissetmiyorum).

Daha önceki bir gönderide (Bir erkeğin beni nasıl sevdiğini asla söylemediğinden bahsetmiştim ve en son başarısızlığımı, birlikte yattıktan hemen sonra benden kaçmaya/görmezden gelmeye başlayan 8 yıllık bir arkadaşımla tartışmıştım.

Neyi yanlış yaptığımı anlamak için çokça ruhumu araştırıyorum ama doğru yaptığım bir şey kişisel görünüş.

Hiç yontulmuş tırnaklarım olmadı (her zaman manikürlü ve pedikürlü), her gün yolarım ve tıraş olurum. Ladybitlerimi uygun şekilde düzeltirim. Kendi kendime hafifçe bronzlaşırım, her zaman biraz makyaj yaparım (ve işten sonra dışarı çıkarsam makyajımı tekrar yaparım). Spor yapıyorum ve güzel bir vücuda sahibim. Her gün diş ipi kullanın ve fırçalayın, grilerimi boyayın, kulaklarımı temizleyin, duruma uygun giyinin, iyi ayakkabılara yatırım yapın, kıyafetlerimi koordine edin, vs...

Kendime çok bakımlı demezdim (Bir Oyun Arkadaşı ya da mükemmel giyinmiş bir ünlü gibi görünmüyorum - ve aşırı derecede muhteşem değilim), ama arkadaşlarımın çoğundan çok daha fazla özen gösterdiğimi biliyorum. Yapmak.

Ve bazen tüm bunları yapıp da ""yeterli değil""mişim gibi hissetmemin (ve bana öyle davranılmasının) sebebinin babamın anneme söylediğini duyduğum küçük yorumlar olup olmadığını merak ediyorum...

Hatırlıyorum, bir keresinde teknemizle dışarı çıkıyorduk ve (her zaman kilosundan biraz rahatsız olan) annem bir mayo giymişti. En tarz hanımefendi değil ama deniyor. Her neyse, babamın bikini bölgesini eleştirdiğini duydum ve onun utanç verici tepki verdiğini gördüm.

Ayrıca kıyafetlerini biraz küçümseyici şekillerde veya insanlarla konuşma şeklini eleştirdiğini de duyardım (annem sosyal açıdan pek usta değil).

Ve aldığım her ret, bunun henüz ele almadığım bir tür iğrenç kişilik veya fiziksel özellik olduğunu varsayıyorum."
"Bu kızı bir haftadır tanıyorum. İlk tanıştığımızda, anında bir tıklama aldığımızı fark ettim. Eğlendik. Güldük. Ama onu bu kadar sevdiğimi bilmiyordum. Bu kadar kolay aşık olan biri değilim ama birkaç gün sonra ondan gerçekten hoşlandığımı öğrendim. Onunla daha uzun bir ilişki istiyorum.

Ama sorunlar var. O buralı değil. O İtalya'dan ve birkaç hafta içinde İtalya'ya geri dönüyor. Bu arada, dün onunla tekrar karşılaştım. Güzel zaman geçirdik. Çok konuştuk, sarıldık, güldük ve hatta seviştik. Zaten alt iletişim kurdum, onu bir ""kaçıştan"" daha çok seviyorum ama özellikle yakında İtalya'ya geri taşınacağı için uzun vadeli bir ilişki isteyip istemediğini bilmiyorum.

Birkaç hafta sonra kendi ülkesine dönüyor. Onu korkutmadan ve muhtaç/ürkütücü gelmeden ona uzun vadeli bir ilişki yaşamak istediğimi nasıl söyleyebilirim? Son birkaç gündür onu düşünmek bile istemesem de sadece onu düşünebiliyorum."
"Çıktığım bu adamdan gerçekten hoşlanmaya başlıyorum ve kendimi onunla bir ilişkiye girerken görebiliyorum. Bir ilişkiye girmek söz konusu olduğunda bunu tercih ettiğim gibi güzel ve yavaş alıyoruz. Tek şey, sürekli azgın olmam ve masterbaiting yapmak bana adalet yapmıyor. Bu yüzden, sistemimden çıkarmak için şu anki lanet arkadaşımla seks yapma dürtüm var. Yine de çıktığım bu adama gerçekten değer verdiğim için kendimi suçlu hissetmeme engel olamıyorum. Aynı zamanda, henüz evli değiliz ve sadece cinsel ihtiyaçlarımı karşılamanın bir yoluna ihtiyacım var lol. Idk...Söyleyeceklerinizi merak ediyorum."
"Bunu olay olduktan hemen sonra yazıyorum, bunun paylaşılması gerekiyor. Tamam, son zamanlarda dayanıklılık koşusuna başladım, haftada 3 kez 6 mil koşusu yapıyorum. Meme uçlarım normalde çok kaşınır ama kötü bir şey değil ama bugün farklıydı. Koşuyu bitiriyorum, eve yürüyorum ve birçok insan bana bakıyor, endişeli görünüyor. Ben de, ne halt bakıyorsun? Her neyse, görmezden gelin. Evime giriyorum, aynaya bakıyorum ve tahmin et ne oldu? Meme uçlarım o kadar kötü bir şekilde sızlıyordu ki kanamaya başladılar ve ben terli bir üstte koşarken dramatik bir şekilde yayıldı. İşte bu insanlar, aniden kendi göğüslerini bıçaklayan ve onlara 'Evet, peki ne?' Söylemeye gerek yok, göğüs bandı alacağım ve bir süre sokakları görmezden geleceğim."
"Merhaba /r/ilişkiler! Korkarım sizi eğlendirecek dramatik bir şeyim yok, sadece tavsiye almak istediğim bazı küçük rahatsız edici sorular var.

Biraz arka plan: 3,5 yıldan biraz fazla bir süredir kız arkadaşımla birlikteyim. İkimiz de yaklaşık 7 saat arayla üniversiteye gitmeden hemen önce çıkmaya başladık. Uzun mesafeler pek eğlenceli geçmese de yaz ve kış tatillerinde elimizden geldiğince birbirimizi görmeye çalışıyoruz. İlişki harika, eksi mesafe - Onu her geçen gün daha çok sevdiğimi hissediyorum, hayatımda başka birine hiç bu kadar bağlı hissetmemiştim. Bir gün, sanırım ona benimle evlenme teklif etmek istiyorum.

Olay şu: Bazen neredeyse *fazla* mükemmel görünüyor, biliyor musun? Hiç kavga etmedik, küçük bir kavga bile ve bazen bunun için endişelenmeden edemiyorum. Muhtemelen aptalca, ama çatışmayı önlemede gerçekten iyi miyiz, yoksa doğal olarak her zaman anlaşabiliyor muyuz, yoksa bu bir ""fırtına öncesi sessizlik"" durumu mu, bilmiyorum. Umarım, yaklaşık bir yıl içinde aynı eve taşınabileceğiz ve merak ediyorum birdenbire her şey farklı olacak mı? Yani, tabii ki olacak, ama ya birlikte yaşamakta ayrı yaşamakta olduğumuz kadar iyi değilsek?

Temel olarak, barışçıl ilişkiler ve/veya uzun vadeli LDR'ler içinde olan diğerlerinden ve mesafe sıfıra düştüğünde bunların nasıl ortaya çıktığını duymak isterim."
"Kısa bir anekdotla başlayayım: Bu akşam iş yerimde kasada sipariş alırken iki küçük çocuğuyla bir kadın yanıma geldi. Bir çocuk hoşnutsuz görünüyordu ve annesi ilk başta söyledikten sonra bana siparişini haykırmaya devam etti, sonra sattığımız unlu mamulleri fark etti ve bunlar hakkında bağırmaya başladı. Onu susturmak için hiçbir çaba göstermedi. ""İkram"" istemek için bağırırken annesinin göğsüne yumruk atmaya başladı. Evet. Onun memesine defalarca yumruk attı ve o tepki vermedi. Hiç. Acıyı zar zor fark etmiş gibiydi. Çocuğunun isteklerine boyun eğmeye o kadar alışmıştı ki sinir uçları kalmamıştı. Oh evet, ve ona kek ve tarçınlı rulo aldı. Onu yumrukladıktan sonra.

Cidden. Neden bu günlerde ebeveynler çocuklarını cezalandırmıyor ya da en azından onlara genel nezaket ve saygıyı öğretmiyor? Ben gençken, ailem bana rol yapmayı bırakmamı söylerdi ve o kadar."
"Bu dönem çok yoğun bir programım var, bu yüzden geçen hafta 4 test ve 4 gün içinde iki test daha yaptım.

Zaman yönetiminin bunu engelleyebileceğini anlıyorum, ancak bunalmış hissettim ve daha da fazla zaman harcayan bir arıza yaşadım.

Konuya geri dönelim: Bu hafta çok yoğun bir programım nedeniyle aralıksız 5 gün boyunca her gün yaklaşık 3 saat uyudum ve yaklaşık 2 saat şekerleme yaptım.

Vücudumu dinleyip herhangi bir alarm kurmamalı ve doğal olarak uyanana kadar uyumalı mıyım? Yoksa kendimi yorgun hissedersem (yapılandırılmış bir uyku programını sürdürmek için) 8 saat uyumalı ve kahve içmeli miyim? Bugün yaklaşık 15 saat uyudum, ders çalışabilirdim ama gözlerimi zar zor açık tutabiliyordum.

Ayrıca, bu bir haftadan (bunu ilk kez yaptım) endişelenmem gereken herhangi bir büyük sağlık riski var mı?

reddit'e teşekkürler."
"Onu yaklaşık 2 1/2 aydır görüyorum ve gerçekten anlaştık ve ciddileşme konusundaki konuşmayı gündeme getirdi. Başlarda, eski sevgilimin onun gerçekten iyi bir arkadaşı olduğu ve hala iletişim halinde oldukları gerçeğine rastladık. Geçen hafta eski sevgilim ve arkadaşı (onunla yaklaşık 3 1/2 aydır konuşmadığımı unutmayın) kampüste benim hakkımda bazı saçmalıklar yaydılar. Şimdi görüştüğüm kadına geri döndüm ve hemen bana farklı davranmaya başladığını fark ettim. Eski karımla benim aramda tam olarak ne olduğu hakkında konuşmak istiyor. Bu durumda devam eder miydim? Bu kayıp bir sebep mi? Bu beni gerçekten endişelendiriyor."
"Benden (snapchat >.< ) 3 gün önce ayrıldığını söyleyerek başlamalıyım..

Yani, öncelikle çoğunuzun sahip olduğu güvene sahip değilim.. Bir oyuncu olarak ve daha fazlası değil, sevimli ve komik bir kızla birlikte olmak (onu özlememe neden olan daha fazla iltifat ekleyin) kesinlikle harikaydı. Ama bir ay geçti ve onu öpmemiştim bile.. Bu konuda ve nasıl amcık olduğum hakkında şaka yapardık ama yapamadım.

2 gün beni görmezden geldikten sonra (yanlış bir şey yaptığımı düşündüğüm için spam göndermedim.. Yine de iyi olup olmadığını sordum) bunun işe yaramadığını ve gitmememiz gerektiğini söyleyen bir snapchat mesajı aldım. artık dışarı

Keşke bende o özgüven olsaydı, ben de ondan gerçekten hoşlanmıştım."
"2015 yılının Haziran ayında işimden çıkarıldım. Ağustos sonuna kadar maaşımı alacak kadar şanslıydım ve sonrasında işsizlik maaşı topladım. Ne yazık ki, işten çıkarılmadan önce pek çok tıbbi sorunum vardı (2 endoskopi, bir ambulans yolculuğu ve bir kolonoskopi), bu nedenle işten çıkarmanın gerçekten kötü bir zamanlama olduğunu söylemeye gerek yok.

Şimdi tamamen borç içinde boğuluyorum ve yenilmiş hissediyorum. O kadar çok iş başvurusunda bulundum ki 3. ve 4. görüşmelere giden bir sürü şey oldu ama hiçbir şey bir anlam ifade etmedi. Bir işim olalı neredeyse bir yıl oldu ve artık her gün verimli bir şey yapmakta zorlanıyorum. Sadece bilgisayarıma bakıyorum ve donuyorum.

Bana ellerinden geldiğince yardım eden çok destekleyici bir kız arkadaşım ve ebeveynlerim olduğu için yeterince şanslıyım. İnanılmaz destekle bile, kendimi depresif, yenilmiş ve hissettiğim kadar düşük hissediyorum.

İnsanlar bu kadar başarısızlık ve finansal stresten sonra devam edecek motivasyonu nasıl buluyor? Şu anda alabileceğim her türlü rehberliğe gerçekten ulaşıyorum çünkü tamamen kayboldum."
"* Yaş: 20
* Cinsiyet: (trans) erkek
* Yükseklik: 1.76m
* Ağırlık: 65kg
* Irk: Kafkas
* Şikayet süresi: 2. gün
* Mevcut ilaçlar (varsa): Testosteron jeli (günlük), D Vitamini takviyeleri (haftalık)

Geçenlerde (bir tane daha!) çok soğuk algınlığı geçirmiştim, ama şimdi neredeyse geçti. Dün biraz daha kötüydü ve dün boyunca başım dönüyordu. Sabah kalkarken başımı öne eğdiğim andan yatağa gidene kadar çok fazla hareket etmek başımı döndürüyordu. Burnum zar zor tıkalıydı, boğazım tamamen iyiydi. Baş ağrısı yok. Sonunda uzandım, bir şeyler izledim ve biraz daha iyi hissettim.

Bugün kendimi oldukça iyi hissetmeye başladım, alışveriş yapmak için markete gittim, duş aldım, yemek yaptım ve yemek yedim, bir süre bilgisayar başında oturdum... Önceki gün de yaptım), not almanın yukarı ve aşağı hareketi yine başımı döndürüyor.

Bu nedenle dün her zamankinden daha fazla içtim, iyi yedim; bol meyve ve sebze ve bütün öğünler. Bugün de aynısını yapıyordu.

Soğuk algınlığından hiç başım dönmemişti, özellikle de bu kadar hafifken. Genelde hiç başım dönmez - eğer susuz kalırsam, genellikle ilk iş olarak başım ağrır ve o kadar çok içtim ki hayal bile edemiyorum. Bugünlerde tam olarak egzersiz yapmadım ama öylece oturmuyorum da. Ve normal programımdan hiçbir farkı yok.

Uyuyakalırdım ama sınavlar yaklaşırken daha fazla gün atlamak zorunda kalırsam biraz sorun olmaya başlıyor ama baş dönmesi bir süre sonra çok can sıkıcı oluyor. Eksik olduğum bir şey var mı? Hala yeterince içmiyor muyum? (Yarım saatte bir tuvalete gitmek bir süre sonra can sıkıcı olmaya başlıyor) Ne olursa olsun daha fazla hareket etmeli miyim? (Daha çok dışarı çıkarım ama soğuktan nefret ederim)"
"Herkese merhaba, Tavsiyeye ihtiyacım olan iki sorunum var: Teşekkürler!

Birinci:
Ben bir üniversite öğrencisiyim ve New York'ta okula gidiyorum, bu yüzden etrafta tonlarca kaliteli adam var. İnternette erkeklerle tanışmak için Tinder ve diğer sosyal uygulamaları kullandım. Endişelendiğim tek şey, bir erkeğin gerçekten bekar olup olmadığını bilmemem! Benden büyük erkeklerle çıkmayı seviyorum ve korkarım onların bir kız arkadaşı olacak, hatta evlenecek! Onlarla konuşmadan önce her zaman onları FB'de aramaya çalıştım ama çoğu ilişkilerini ortaya koymuyor. Bir ilişkide asla üçüncü tekerlek olmayacağım (oyum ve öyle olursam kendimi affedemem) ve diğer kızlarla dramalardan nefret ediyorum ama kız arkadaşları olan ve internette kızlarla sohbet eden erkeklerle karşılaştım! Çevrimiçi flört konusunda deneyiminiz varsa, bundan nasıl kaçınabileceğim konusunda bana biraz tavsiye verebilir misiniz?

Saniye:
Bu harika adamla tanıştım ve birkaç gündür güzelce sohbet ettik. İnanılmaz derecede iyi görünmesi ve standartlarımın dışında görünmesi dışında (FB'sini buldum), kimyası kesinlikle oldukça güçlü. Henüz resmimi görmedi ama ben gerçekten çekici bir tip değilim. Kızların aradığı tüm niteliklere sahip: yakışıklılık, iyi bir eğitim ve üniversiteden sonra istikrarlı bir iş. Diğer kızlarla da konuştuğunu hissediyorum ve o kızların benden daha güzel göründüğünden eminim. Buluşma konusunda gerçekten güvensizim ve bundan kaçınıyorum. Tüm erkeklerin kilo çekiciliğinin çok önemli olduğunu biliyorum... ve bu standartları karşılamadığımı biliyorum. Kimyamız harika, ama benden hoşlanmıyorsa bunun yeterli olduğunu düşünmüyorum... ne yapmalıyım? Kimya diğer faktörleri ağırlıklandıracak mı... belki?"
"Merhaba Reddit!

Ben ve arkadaşlarımın çok fazla zamanı var ve küçük bir proje başlattık. Bir Reddit Koleksiyon Kartı Oyunu yapmayı planlıyoruz!

[TCG'nin ne olduğunu bilmiyorsanız, işte konuyla ilgili wikipedia sayfası.](

**Şu ana kadarki fikirler**

*Lütfen bu fikrin gerçekten yeni olduğunu ve bu nedenle de gerçekten ham olduğunu unutmayın.*

Kartlar memler, zamansız olanlar veya sadece bir süre popüler olan ve sonra ortadan kaybolanlar olacaktır. Hepsi orada olacak.

Kartların ""Hayatı"" karma olacaktır. Size *olumlu oy* veren bir şeye sahipseniz, karma kazanırsınız ve dolayısıyla daha fazla canınız olur. *Oyu eksileyen* bir şeye sahipseniz, karmayı kaybedersiniz ve bu nedenle daha az canınız olur.

""Enerji"" veya ""Mana"", *Güç* (yerleşik değil) olarak adlandırılacaktır. Örneğin Red Power, Rage Power olarak adlandırılacaktır.

Memlerinizi oynadığınız alan ""Ön Sayfa"" olarak adlandırılacaktır. Desteniz ""Bağlantılar"" olarak adlandırılır (bununla ilgili öneriler için açık), mem'iniz öldüğünde veya tek kullanımlık bir kart kullandığınızda ""Silinir"".

**Yardımına ihtiyacımız var!**

Bu projeyle ilgileniyorsanız, lütfen [/r/rtcg](/r/rtcg) adresini ziyaret edin ve önerilerinizi oraya bırakın! Oyun kuralları konusunda yardıma ihtiyacımız var, sanatçılara ihtiyacımız var ve fikirler için yaratıcı beyinlere ihtiyacımız var! Bu projede bize herhangi bir şekilde yardım etmek isterseniz, çizim yapmak, fikir ve kurallar oluşturmak veya faydalı olabilecek başka herhangi bir şey, bana bir mesaj gönderin, yardımınızı almak isteriz!"
"Bu yüzden tavsiye için bana gelen bir arkadaşım var ve ona bunun için bir avukata gitmesini söyledim (ve gitti), ama çocuğu aracılığıyla zorla para aldığına inanıyorum.

Çocukların babasının çeşitli kadınlardan birkaç çocuğu olur. Aile üyesi, sahip olduğu çocuklardan birini (arkadaşımın çocuğu) sözleşme kapsamında evlat edindi, 16 yaşında nafaka ödememek için tüm haklarını elinden aldı. O zamandan beri onunla iletişim halinde ve hayatının bir parçası olmaya devam ediyor.

Bugüne hızlıca ilerleyin. ""Baba"" başka bir kadından nafaka davası açtı. Aylık ödemesi gereken ağır bir cezası var. Şimdi, çocuğunu evlat edinen aile üyesi, evlat edinmeden vazgeçmek ve vesayetin varsayılan olarak ebeveynlere geçmesini istiyor. Arkadaşım bu konuda oldukça heyecanlandı ve çocuğa bakmak istiyor, ama şimdi ""baba"" çocuğun onunla yarı zamanlı yaşamak istemeyebileceğini ve ona nafaka ödemesi gerektiğini söylüyor (nasıl olacağı konusunda birkaç kez gündeme geldi) dava edildiğinden beri ona nafaka ödemelidir.)

Ayrıca bir başka garip şey de onunla yaşamak istemesiydi. (Ayrılmalarından bu yana son 5 yıldır ona karşı bir şeyler beslediği oldukça açık.) Mutlu bir ilişkisi var ve gerçekten onunla pek bir şey yapmak istemiyor. (Bundan sonra tekrar nafakayı gündeme getirdi.)

Görüştüğü avukat, yapabileceği pek bir şey olmadığını çünkü vesayetin kendisine gideceğini ve çocuğa bakmak için yardım etmesi gerekeceğini söylüyor. Bana göre, bu adama vereceği her para doğrudan onun diğer yükümlülüklerini ödemeye gidecek, çocuğa değil. Paradan başka şekillerde yardım etmeyi teklif etti ama o her zaman onları geri çeviriyor."
"Bir laboratuvarım ve Alman çoban köpeği karışık yavrum var. O yaklaşık bir yıl birkaç aylık ve yaklaşık 3 aylık olduğundan beri ona sahibim.

Az önce kız kardeşimle görüntülü sohbet ettim ve oldukça üzgün görünüyor. Fıstık ezmeli Kong'a ilgi duymadığını ve fazla yemek yemediğini söylüyorlardı. Ablam dün çok nefes aldığını ve kustuğunu söylüyor. Son zamanlarda alışılmadık bir şey yediğini düşünmüyorlar ama her geçen gün daha da kötüye gidiyor gibi görünüyor.

2 buçuk haftadır yeni bir mağaza açmak için şehir dışındayım ve eve gitmeden önce yaklaşık bir buçuk haftam var. Acaba beni özlüyor olabilir mi? Araba yolculuklarını sevmediği için onu evde bırakmayı seçtik. Biz çalışırken burada kafeste kalmaktansa evde büyükannemle büyükbabamın yanında daha rahat edeceğini düşündük.

En önemlisi, yardımcı olacak yapabileceğim bir şey var mı?"
"Annem, 18 yaşımdayken ilk çek ve tasarruf hesabımı açmama yardım etti ve bu, Washington Mutual olan ve o zamandan beri Chase'in bir parçası haline gelen bankasındaydı. O zamanlar işe yaradı çünkü 18 yaşındaydım, bankacılık hakkında hiçbir şey bilmiyordum ve sadece işler için bir hesabım olması gerekiyordu ya da her neyse.

O zamandan bu yana neredeyse on yıl geçti ve bankacılık hakkında biraz daha fazla şey öğrendim, ancak bu sadece çok az şey bildiğimi fark etmem için yeterli. Zaman zaman sinir bozucu durumlar olsa da, genel olarak kovalamaca konusunda çok korkunç bir deneyimim olmadı.

Durumum: ABD'de yaşıyorum, yeşil kartlı bir yabancıyla evliyim, çocuğum yok. Tüm büyük harcamalarımızı karşılamak için ortak bir çek/tasarruf ve ardından yalnızca kişisel harcamalarımız için her bir kişinin adına olan iki ayrı çek hesabı kurmak isterdim. Yılda en az bir kez yurtdışına çıkarak makul bir miktar seyahat ediyoruz.

Kaynakların genel sorusu dışında birkaç özel soru daha öğrenmek için şunlar olacaktır:
- Bankanın istediğiniz hizmetleri sağladığından emin olmanız gerektiğini söyleyen çoğu yer görüyorum. Farkında olmayabileceğim ve isteyebileceğim neleri görebilmem için ortak hizmetlerin bir listesi var mı?
- Tavsiye edilen herhangi bir banka/kredi birliği var mı?"
"Yani son işimde pek iyi para kazanmıyordum. Eşim ve ben onun maaşıyla geçinmeye karar verdik ve yüksek lisansım için okula geri dönebilecektim. Bu iki yıl önceydi.

Geçen gün kendimi halsiz ve motivasyonsuz hissediyordum. Bu yüzden işime ara verdim ve duşa atladım. Sakalımı keserim, tırnaklarıma bakarım. Düzgün bir şeyler giy ki tekrar insan gibi hissedeyim. Köşeye doğru yürümeye ve biraz temiz hava almak için bir gatorade almaya karar verdim. Sonra işe geri dönmek için eve dönüyorum.

Birkaç saatlik ödevden sonra eşim eve geliyor. Her zamanki alışveriş, merhaba tatlım, günün nasıl geçti.

Duruyor ve bana bakıyor. ""Neler oluyor? Bugün çalıştığını söylediğini sanıyordum?""

Bu, şimdiye kadarki en kafa karıştırıcı neredeyse tartışmaya dönüştü. Sonunda, ""Neden pijamalarını giymiyorsun?"" diyor.

Yani 2 yıllık yüksek lisans okulundan sonra, sanırım karım işten eve geldiğinde pijamalarımla olacağımı varsayıyor."
"Bu yüzden genellikle ben ve kız arkadaşım haftada bir, bazen iki kez, ama çoğunlukla bir kez, daha sık olmasını istesem de, haftada bir kez yaşayabilirim, sorun değil, çünkü seks yaptığımızda gerçekten harika. Ama şimdi üç haftadan fazla oldu ve gerçekten hüsrana uğramaya başladım. Sarılırken ne zaman bir şey yapmaya çalışsam, o sadece hareket ediyor, bu yüzden o kadar erişilebilir değil, örneğin kaşık yapıyorsak hareket edecek, onun yerine karnının üzerine uzanacak. Kıçını tutmaya çalışsam bile sinirlenecek ve en sinirli şekilde durmamı söyleyecek. Öyle bir noktaya geliyor ki içimden ona sarılmak gelmiyor çünkü bir hamle yapmak isteyeceğimi biliyorum ve reddedileceğim ve bazen hüsrana uğramak reddedilmekten çok daha kolay kendi GF'niz tarafından.

Son birkaç gündür ne kadar hayal kırıklığına uğradığımı fark etti ve seks eksikliğinin benim için gerçekten önemli olduğunu açıkladım. Son birkaç haftadır gerçekten yorgun olduğunu söylüyor ve her zamankinden bir iki saat erken yattığı için çok yorgun olduğu doğru ve her zamanki saati şimdiden benden daha erken. Akşamları daha fazla zaman geçirebilmemiz için eve geldiğinde biraz kestirmesini söylemeye çalıştım, ona bir ipucu vermeye çalıştım ama her zaman reddediyor.
 Bunun benim için neden bu kadar önemli olduğunu anlamıyor ve benim çok sinirli olmamın onun daha az seks istemesine neden olduğunu söylüyor."
"SO erkek arkadaşım ve ben 6 aydır birlikte yaşıyoruz. İkimiz de gıda sektöründe çalışıyoruz ve o 2 hafta sonra okula dönmeyi planlıyor.

İşlerimizle ilgili biraz arka plan, anlaşmazlığımız için önemlidir. Ben çok popüler bir şirkette maaş yöneticisiyim ve o başka bir popüler şirkette saatlik yönetici. İkimiz de geçimimizi sağlayacak kadar para kazanıyoruz. Maaşımla faturaların m yarısını ödeyebilirim. Saatlik bir yemlik ama fazla mesai yapıyor, bu yüzden geçimini de sağlayabiliyor.

Pekala, bugün işine 2 haftalık ihbarını verdi çünkü patronu onu ondan çalmakla suçladı ve bir daha ondan bir şey çalarsa ""lanet olası elini kırmakla"" tehdit etti. Oradaki erkek arkadaşım ona 2 hafta içinde ayrılacağını söyledi.

Şimdi daha iyi bir ekonomik durumda olsaydık bu kadar umursamazdım. Şu anda yaklaşık 2500 borcum var ve şimdi dairemize ne olacağı konusunda endişeliyim. Ödeyemezsek, kredi puanımız gibi geleceğimizi gerçekten etkileyecek. Ayrıca elektrik faturalarımız ve internet bizim adımıza olduğu için bu bizi de etkileyecektir.

Kararında onu desteklemediğimi söylediği için hararetli bir tartışmayı yeni aştık. Dedi, hemen işten ayrıldığı için hatalı olduğunu söyledim. Ona inanmadım çünkü ""her şey yoluna girecek. Başka bir iş bulabilirim, bu önemli değil"" dedi.
Ayrıca, ekibinin, sahip olduğu yeni iş ne olursa olsun onu takip edeceğini düşünmesiyle ilgili bir tartışmaya girdik. Ona bir restoranda tek başınasın, takım diye bir şey olmadığını söyledim.

Sorum şu, olacaklardan korkarak hata mı yapıyorum? Haberlere çok mu sert tepki verdim?"
"Yani, 14 yaşımdan beri sigara içiyorum, bu noktada bunun sağlığım için ne kadar korkunç olduğunu anlıyorum ve birçok başarısız bırakma girişiminden sonra son derece zor zamanlar geçiriyor gibiyim. Epilepsim olduğu için ve içinde nikotin olan herhangi bir şey genellikle tekrar sigara içmeme neden olduğu için chantix alamıyorum. Duracağımı kafama sokacağım ve sonra beynimdeki bağımlı, bunun iyi görünmesi için bir bahane buluyor. 3 yıllık erkek arkadaşım da sigara içiyordu ama birkaç ay önce bıraktı, daha sağlıklı olmak ve kendisi için daha olumlu alışkanlıklar yaratmak için dürüst bir girişimde bulunmaya çalışıyor ve yapmak istediğim son şey onu bundan uzaklaştırmak. .

Son birkaç haftadır beni birkaç kez yalan söylerken yakaladı. Ne zaman bir tane alsam kendimi suçlu hissediyorum, sadece yalan söylediğim için değil, benim için çok kötü olduğu ve böylesine kötü bir alışkanlığa devam etmek istemediğim için. Muhtemelen bana güvenemeyeceğini düşünüyor, sigara içmeyi ve bu konuda yalan söylemeyi haklı çıkarmak benim için bu kadar kolaysa, başka ne olabilir ki? Ona ve DGAF'a karşı dürüst olmamı tercih edeceğini söylüyor, ancak iş zor olanı yapmaya geldiğinde her zaman mücadele ettiğim dürtü kontrolü eksikliğim nedeniyle tekrar sigara içmeye başlarsa kesinlikle beni öldüreceğini söylüyor. . Başarısız olmaktan korkuyorum ve denemeyerek tam olarak bunu yaptığımı biliyorum.

Sigarayı bırakmam gerekiyor, daha sağlıklı alışkanlıklar üzerinde çalışmam gerekiyor ve dürtü kontrolü ve motivasyon kazanma olan zihin jimnastiği ile çalışmakta çok zorlanıyorum. Daha sağlıklı olmak ve bu durumla başa çıkmak için çalışmak ve dahası bırakmak için herhangi bir tavsiye harika olurdu."
"Kız arkadaşım ve ben 6 aydır çıkıyoruz. Sadece bir ilişkide ara vermenin gerçekte ne olduğu konusunda bir anlaşmazlığımız var. Ara vermiyoruz ama aranın ne olduğunu anlayamıyorum. Benim görüşüme göre, bir ara, insanların başkalarını görmekte özgür olduğu ve diğer insanlara karşı hisler geliştirebildiği bir ayrılığa çok yakın. Kız arkadaşım, onun yaşında ara veren ve şimdi hala flört eden insanları tanıyor, bu yüzden bunu bir çifte fayda sağlayabilecek ve ayrıyken büyümelerine ve gelecekte tekrar bir araya gelmelerine yardımcı olabilecek bir şey olarak görüyor. Bu farklı görüşün nedeni aramızdaki yaş farkı olabilir. Temelde dört ay boyunca kapalı kalmamı gerektirecek olan mevcut durumumla (LSAT için çalışıyorum) gelecekte bir ara verebiliriz. Sizden sadece molanın gerçekte ne olduğunu anlamama yardım etmenizi istiyorum."
"ÇOCUKLU REDDİTORLER: Fikriniz çok değerli!

**Buna önsöz olarak**: Kimseyi gücendirmeye çalışmıyorum veya zeki olmayan bir bebeğe hediye almak veya buna benzer bir şey aramak niyetinde değilim.

Oldukça zengin bir mahallede bir oyuncakçıda birkaç yıl çalıştım ve Noel her zaman gülünçtü. Ebeveynler çılgınca mağazaya gelir, görünüşte raflardaki her şeyi kapar ve bazen 2.000 $ 'a kadar para harcarlardı. Onları telefonla arayıp hediyelerini paketlememizi beklerken (ücretsiz hediye paketleme hizmeti - çok sinir bozucu), sık sık bunun çocuklarının ""ilk Noeli"" olduğunu, yani çocuğun bir yaşından küçük olduğunu duyardık."
"Bunun bunun için doğru topluluk olup olmadığından emin değilim, bu yüzden lütfen varsa beni daha iyi bir yere yönlendirin.

Yaklaşık bir ay önce işten çıkarıldım ve Elance aracılığıyla serbest çalışmaya başladım. İkinci günümde, iyi bir ödeme oranıyla 500 kelimelik makaleler yazan düzenli bir serbest çalışma teklifi aldım. Üstlendim ve çok yeni olduğum için Elance'in ödemeyi garanti altına almak için geliştirdiği zaman izleme araçlarını bilmiyordum veya kullanmıyordum. Biliyorum, aptalım, ama öyle gidiyor. İki hafta boyunca onun için yaklaşık 30 makale yazdım.

Bu yüzden faturamı teslim ettim ve şaşırtıcı bir şekilde hiç ödeme almadım. Elance, zaman izleme araçlarını kullanmadığım için bana iletişim bilgilerini vermekle yetindiklerini söyledi. Denedim ve hiçbir şey anlamadım -- sahip oldukları tek şey bir e-posta adresi ve sahte bir telefon numarası olduğu için sürpriz olmadı. Yani bu bir çıkmaz sokaktı.

Ancak makaleleri orijinal olarak sipariş eden web yöneticilerinden bazılarını belirleyip onlara ulaşabildim ve biri bana makaleyi Fiverr'daki birinden satın aldığını söyledi. Fiverr kişisiyle konuştum ve onu bir arkadaşına yaptırdığını (uh huh) ve çalındığından haberi olmadığını söyledi. Bana kime yaptırdığını söylemeyi reddetti. Çalıntı işlerimin hepsini olmasa da çoğunu muhtemelen yeniden sattığından şüpheleniyorum. Ne yazık ki, Fiverr'ın birinin hangi işleri yaptığını görmenin bir yolu yok gibi görünüyor, bu yüzden bu da başka bir çıkmaz sokak gibi görünüyor.

Sanırım sorum şu, Fiverr'a rapor vermenin bir anlamı var mı? Atabileceğim başka yasal adımlar var mı? Yoksa sadece devam etmem ve kayıpları yemem mi gerekiyor?

Virginia'dayım. Beni işe alan kişi Kaliforniya'da olduğunu iddia ediyor ama bunun doğru olup olmadığını kim bilebilir?"
"Birbirimizi görmeye başlamadan önce, yıllardır depresyon ve beden imajı sorunları ile mücadele ediyorum. Bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce onu liseden bir kıza e-posta gönderirken yakaladım. E-postalar onun cinsel içerikli resimlerini içeriyordu. Kavga ettik ve bana bunu yapma sebebinin henüz seks yapmamış olmamız ve azgın olması olduğunu söyledi.

Henüz seks yapmamamızın nedeni, doğum kontrolü kullanmamam ve bunu istemekle ilgili hiçbir şey söylememiş olmasıydı, bu yüzden bunun o kadar da önemli olmadığını düşündüm. ""Yorgun olduğu"" için ilerlemelerimi her zaman kapatıyordu. Asla başlamadı ve iki yılı aşkın bir süredir başlamadı. Daha sonra, mutlu olmaktan başka bir şey olmadığımda beni çekici bulmadığını söyledi.

Harika. Bütün bu olanların üzerinden bir yıldan fazla zaman geçti. Ona karşı paranoya ve güvensizlik hissetmeye başlıyorum. Depresyonum için hiç yardım almadım. Dürüst olmak gerekirse umursamayı bıraktım. Gerçekten mutlu olana kadar numara yapmaya çalıştım. Seks yapmaya başladık, ama yine de hiç başlamadı ve her zaman ""çok yorgun"". Sürekli beni çekici bulmadığını hissediyorum. Şu an kendimi çok sevilmemiş ve çirkin hissediyorum. Onunla bunun hakkında konuşmaya çalıştığımda savunmaya geçiyor ya da bana daha fazlasını deneyeceğini söylüyor ve hiçbir şey olmuyor.

Bunun benim ve onun hatalarının bir karışımı olduğunu biliyorum. Sadece söylediklerinden gerçekten kırıldığımı anlamasını istiyorum. Nasıl üstesinden geleceğimi bilmiyorum."
"Bir lise bando takımındayım. Bugün ilk yürüyüş yarışmamıza hazırlanıyorduk. Sabah 7:30'du, önceki gece yağmur yağmıştı ve dışarısı 50 derece civarındaydı. Yarışma için antrenman yapmak üzere futbol sahasına çıktık ve oraya vardığımda yürüyüş ayakkabılarımı unuttuğumu fark etmiştim. Yönetmenimiz sahaya çıkıyordu, ben de içinde bulunduğum panik içinde ayakkabılarımı ve çoraplarımı çıkarıp yalınayak yürümekten başka çarem olmadığına karar verdim. Sahaya yürüdüm ve sahanın her tarafında yaklaşık bir inç inanılmaz derecede soğuk su vardı. Neredeyse anında ayaklarımda belli bir uyuşma hissettim ama devam ettim. Kararım karşısında herkes ya eğlendi ya da dehşete kapıldı.
Bunu 20 dakika boyunca yaptım. Bir süre sonra ayaklarımı hissetmez oldum. Daha fazla dayanamayıp direktörüme uygun olmayan ayakkabılarımı giyip giyemeyeceğimi sordum. Unutkanlığıma kızdı ama rengarenk ayaklarımı görünce acıdı ve giymeme izin verdi.
Şu anda gece 10:30 ve hayır, donma veya hipotermim yok. Bu deneyimden çıkan tek şey, arkadaşlarımın önünde bir serseri gibi görünmemdi."
"Bu yüzden, bana verilen her şeye sahip olduğum için şanslı olduğumu söyleyerek başlayacağım. Ailem her zaman ihtiyacım olan her şeyle ilgilendi. Devlet kolejiyle işim bittiğinde sorunlar çıkmaya başladı. Geçen yıla kadar (2013 sonbaharı) her şey harika gidiyordu. Sonra yerel üniversiteme başvurdum ve bir sorunla karşılaştım. Bir dersim telafi olduğu için 3 birim çekiniyordum. İlk başvurduğumda bunu bilmiyordum. 2013 yazı bitene kadar kararlarından haberdar edilmedim.(bu önemli)

Reddedildim ve 2013 sonbaharında devlet üniversitemde bir kursa giderken üniversite için 2014 baharına başvurmaya karar verdim. Dersi B ile geçerim ve birimlerimi alırım. Ne yazık ki üniversite bana 2013 güz notlarını 2014 baharı için kabul etmediklerini söylüyor. Sadece 2013 yazından itibaren kabul ediyorlar. İşte buradayım, yine reddedildim ve okul kayıtları kapattığı için 2014 sonbaharına başvuramıyorum onun için. Yani bir kez daha giremedim ama şimdi daha da ertelenecek.

Ne yapacağımı bilmiyorum. O okula gitmezsem okuldan atılmakla tehdit ediliyorum, yaşadığım yerde stres yaşıyorum (San Jose California, kira çok pahalı ve tam zamanlı işler neredeyse yok. (derecesiz). Eğer atılırsam hayatımda daha önce hiç para içeren bir sorumluluğum olmadı. (KİRALIK, faturalar) Şu anda tam zamanlı istediğim ama bana vermeyeceğim yarı zamanlı bir işim var.
Gerçekten yardıma ihtiyacım var, stresliyim ve tüm fırsatlarımı mahvetmiş gibi hissediyorum."
"21 yaşında bir erkeğim ve şu anda evde yaşıyorum.
Geçen hafta evde yalnızken kapımı bir kız çaldı, 19 yaşında, ona N diyelim. Doğayı Koruma Derneği Temsilcisi olarak çalışıyordu. Dışarısı çok soğuktu, içeri girip giremeyeceğini sordu. Odam biraz Dresden '45'e benzediği için onu mutfağa yönlendirdim ve ısınması için ona bir çay ikram ettim. Böylece ikimiz de oturduk ve konuşmaya başladık. Doğayı Koruma şeyi için sözleşme imzaladıktan sonra, bir süre her şey hakkında konuştuk ve pek çok ortak noktamız vardı, bu yüzden garip bir sessizlik olmadı ve biraz güldük. Bu noktada tam olarak emin değilim, bir şekilde birbirimize bağlı olduğumuzu hissettim, ama o kadar berbat bir flörtçüyüm ki, bir şeyi gözden kaçırmış olabilirim^^.
 Ama her şey kesintisiz konuşmamıza karşı gibiydi, kapı 500 kere falan çaldı, ağabeyim eve geldi, dedem ziyarete geldi (ama tek kelime etmeden ortadan kayboldu). Ne yazık ki annem eve gelip yemek yapmaya başlamak zorunda kaldı. Annem konuşmamız hakkında annece tuhaf yorumlar yapmaya başlayınca, konuşmamız gitgide tuhaflaştı ve sonunda N tekrar işe gitmesi gerektiğini söyledi. Onu kapıya kadar götürürken ""Kaybedecek bir şeyin yok, kahretsin bir şey söyle!"" diye düşündüm. Ben de biraz tuhaf bir şekilde, onunla tanışmanın bir zevk olduğunu ve Pazar günü (tek boş günü) sıkılırsa beni arayabileceğini ve onunla buluşup ona kasabayı gezdireceğimi söyledim ( o buralı değildi). İmzaladığım sözleşmede telefon numaramı verdim, böylece teknik olarak ona ulaşabildi.
Yine de o zamandan beri ondan bir haber yoktu. Şimdi, onunla bağlantı kurmaya çalışmalı mıyım yoksa yapmamalı mıyım, tavsiyeni kullanabilirim. Hiçbir şeyi zorlamak istemiyorum ve hiçbir şey olmazsa gitmesine izin vereceğimi biliyorum. Ama bir şekilde, hiçbir şey yapmazsam onu ​​bir daha asla görmek istemeyeceğim için üzgünüm.
Metin duvarı için özür dilerim."
"Yakında mezun olacağım ve şirketlerle peş peşe birkaç görüşme yaptım. Hepsi iyi gitti. Birinde çok hızlı bir teklif aldım ve diğer ikisi konusunda kendime çok güveniyorum.
Teklif aldığım plan temelde benim yedek planım. Eğlenceli bir pozisyon olurdu, ancak diğer işlerin olabileceğinden oldukça düşük maaş (10-15k, daha fazla değilse). Onları elimden geldiğince erteledim; Biri bana 2 hafta içinde yanıt beklememi söyledi ve 2 1/2 hafta sonra hiçbir şey duymadım (2 hafta işaretinden sonra İK işe alım görevlisiyle iletişime geçtiğimde ""hala karar veriyorlar"" yanıtını aldım) .
Mezun olduğumda işsiz kalmayı göze alamam, bu yüzden karar vermem için bana verilen son gün işi kabul ettim; İlk tercihim olmadığını bildiğim sürece onları oyaladım. Gelen diğer iki işe güvenemeyeceğimi de biliyorum. Bununla birlikte, diğer ikisinden biri gelirse, şirkete neredeyse kesinlikle bir teklifi kabul ettiğimi ve fikrimi değiştirdiğimi söyleyeceğim ve diğer teklifi alacağım.
Bu bir köprüyü yakmak ne kadar kötü olurdu? Düşünmediğim başka potansiyel olumsuz tepkiler var mı? Bunu gerçekten yapmak istemedim, ama bakış açıma göre, sıralanmış bir işim olduğundan emin olacaksam fazla seçeneğim yoktu."
"Backstory: Bu harika kadınla yaklaşık 6 aydır çıkıyordum. Her gün saatlerce telefonda konuşurduk ve haftalık takılırdık vs. Benim izlenimim, işler ciddileşiyordu ve o korktu ve her şeyi bitirdi. Bana ""yakınlık sorunları"" olduğunu ve arkadaş olmak istediğini söyledi. Açık sözlü, bu yüzden bana bunu genellikle erkeklere darbeyi yumuşatmak için söylediğini, ancak birbirimizi en iyi arkadaşlar olarak görecek kadar yakınlaştığımız için benimle gerçekten ciddi olduğunu söyledi. Pekala, her neyse.

Sorun: 3 ay gibi bir süre içinde ilk kez (aslında ikinci ama ilkini saymıyorum) yüksek lisans okuluna kabul edilmemi kutlarken takıldık ve bu onun başvurmamın kısmi nedeni. Harika bir zamandı. Hayal kırıklığına uğramamak için hiçbir şey beklememe zihniyetiyle gittim. Bar kapanana kadar takıldık. Beni bir parka götürdü ve saat 3 veya 4'e kadar oturduk ve hayat hakkında konuştuk. Evine gittim, arabasında oturdum ve saat 6'ya kadar biraz daha konuştum. Onu ona götürdüm ve taa benim evime gelip uyumak istedi. Neyse ki hiçbir şey yapmadık ve 24 saat aralıksız ayakta olduğum için çok yoruldum. Uyandığımızda onu eve bıraktık.

Özet: Arkadaşlığımızın kurulduğu ve her konuşmada ""biz""i tartışmadan veya tartışmadan gerçekten birbirimizin şirketinde olabileceğimiz için çok mutluyum. Ancak, bir hafta oldu ve konuşmadık. Çok fazla düşünmemeye çalışıyorum ama ona karşı hala hislerim olduğunu bile bile neden bunu yapsın? Muhtemelen birlikte bir geleceğimiz olmayacağı gerçeğini kabul ettim ve iyiyim ama hala aklımın bir köşesinde o küçük umut var. Zaman geçtikçe umudumu daha çok yitiriyorum. Her şeyin eskisi gibi olmasından vazgeçmeli miyim? Kaderin benim için başka bir şey sakladığını söylemek güvenli mi? Beni dinlediğiniz için teşekkürler..."
"Birkaç yıl önce, kız arkadaşım bir yıl içinde benden iki kez ayrıldı. O zamanlar ona delicesine aşıktım ve onun kadar çekici veya uyumlu biriyle birlikte olabileceğimi düşünecek kadar kendime güvenmiyordum. İki ayrılığın olduğu bu dönemde beni aldattı ve suçluluk duygusuyla bunu yıllar sonra bana anlattı.

Şimdiye kadar hızlı ileri sar, kesinlikle bir insan olarak geliştim. Kendime daha çok güveniyorum ve bu birçok çekici kızın dikkatini çekti. Ne zaman arkadaşlarımla dışarı çıkıp bir kızın ilgisini çeksem, kendi kendime ""belki buna hakkım var"" diye düşünüyorum. Tabii ki kız arkadaşıma bu arzulara göre hareket edemeyecek kadar çok saygı duyuyorum.

Dün, olası bir uzun mesafe ilişkisi olasılığı hakkında bir bahane sunarak ondan ayrılmayı denedim. Yaptığımız sohbet bana ne kadar süredir birlikte olduğumuzu, ondan ne kadar hoşlandığımı, o zamandan beri ne kadar bağlı olduğunu ve sahip olduğumuz şeyin ne kadar özel olduğunu düşündürdü.

Ne zaman beni aldattığını düşünsem üzülüyorum, ne zaman bir kız içki içtiğim bir geceden sonra onu eve bırakmak isteyip istemediğimi sorsa, ikinci kez düşünüyorum. Keşke ""sen eğlendin, ben benimkini istiyorum ve sonra tekrar bir araya gelebiliriz"" demenin bir yolu olsaydı ama bunun gerçekçi olmadığını biliyorum.

Bu kızı gerçekten önemsiyorum ve uzun vadede kendimi onun yanında görebilirim ama aynı zamanda keşke kendimi yapacak zamanım olsaydı. Belki bencilce ama gerçekten böyle hissediyorum. Tavsiye veya düşünceler?"
"Ben 26 K, 2 iş arkadaşım 45 K. 3 aydır iş yerindeyim ve yönetim işimden çok etkilendi. O kadar etkilendim ki beni bir kadının başına geçirdiler ve başka bir kadının işini öğrenmemi istediler. Bu iki kadın 3 yıldır şirkette ve benden nefret ettikleri çok açık. Bana bağırdılar, iş arkadaşlarıma ne yaptığımı bilmediğimi söylediler ve Ermenice bana hakaret ettiler. Tüm durum hakkında mümkün olduğunca kibar olmaya çalışıyorum. Neden üzüldükleri anlaşılabilir ama bunu kişisel algılamamak için kendimi zor tutuyorum. Tavsiye lütfen?"
"Üzgünüm bu uzun olacak.

Hukuk fakültesinden mezun olmak üzereyim ve sözleşmeli yönetici olarak çalışmak üzere JD'ye sahip birini aradıkları bir işe başvurdum. Özgeçmişimi ve ön yazımı gönderdim ve e-postayla gönderdikten 1-2 saat sonra gelip görüşme için arandım.

Görünüşe göre, iş ilanı (en azından oldukça eminim) sadece sınıf arkadaşlarıma gitti. Başvuran birkaç kişi tanıyorum.

Röportaj dündü ve bu konuda kendimi çok olumlu hissediyorum. İyi röportaj yapma eğilimindeyim ve röportaj yaptığım üç farklı kişiden gelen tüm işaretler, bu işte iyi bir şansım olduğunu düşünmeme gerçekten neden oldu. Görüşmem 14:45'te bitti.

İK tarafından bana ""bu hafta birkaç görüşme daha"" yapacakları ve ""biri sonraki haftaya ertelendi"", ancak her iki şekilde de bir teklifle veya sadece ""yakında"" farklı bir yöne gideceklerini bildirmek için benimle iletişime geçeceği söylendi. ve temasın muhtemelen 1 hafta içinde ""oldukça hızlı"" olması ve muhtemelen 2'den fazla olmaması.

Bugün, benimle aynı gün (bir hafta önce dün) başvuran bir sınıf arkadaşımın/arkadaşımın bu hafta mülakata çağrıldığını öğrendim.

Dün arkadaşımı arayıp görüşme teklif etmeden önce en az iki görüşme yaptıklarını kesin olarak biliyorum. O ve ben aynı gün başvurduk ve aynı gün başvurduktan sonra 2 saat içinde arandım ama tam bir hafta sonra görüşmeye çağrıldı. Ve kesinlikle görüşmem bittikten sonra 15:45'te arandı.

Sorum şu ki, daha fazla insanı görüşmeye çağırmak, muhtemelen beni sevmedikleri ve daha büyük bir görüşme havuzu elde etmeye çalıştıkları anlamına mı geliyor?

Bununla ne yapacağımı bilmiyorum ve asil bir şekilde vurguluyorum çünkü bu sadece hayalimdeki iş değil, aynı zamanda maaşı da inanılmaz. Ancak iş ilanında ücret duyurusu yapılmadı ve maaşın ne olduğunu ancak görüşmem sonunda İK Müdüründen öğrendim.

Düşünceler?"
"3 yıllık kocam ve ben, hiçbir zaman ""aşık olmadığımızın"", sadece yalnız kalmaktan korktuğumuzun farkına varmamız da dahil olmak üzere birçok faktör nedeniyle boşanıyoruz. Biz harika arkadaşız ve hala birbirimizi önemsiyoruz (kardeş/kız kardeş/en iyi arkadaş gibi), ama evliliğimizin bizi mutsuz ettiğini fark ettik ve artık yolumuza devam etme zamanı gelmişti. Genel olarak, çok karşılıklı.
Çoğu bunu iyi karşılayan veya en azından beklendiği kadar iyi karşılayan aile ve arkadaşlara söylemenin acılı sürecini başlattık. Çarşamba akşamı ailesine söylemeyi planlıyoruz ve ne yapacağımızı şaşırmış durumdayız. Beni kızları olarak görüyorlar ve bundan mahvolacaklar. Bu darbeyi nasıl hafifleteceğinize dair herhangi bir öneriniz var mı? Bana tepkilerinden endişe ediyorum - incinmelerini ve öfkelenmelerini bekliyorum, ancak tenha bir bölgede yaşadıkları için, bunu evlerinde yaparsak güvenliğim için biraz endişeleniyorum."
"O benim ilk gerçek resmi erkek arkadaşım. Ondan çok hoşlanıyorum. Mesafeden ve ruhsatsızlıktan görüşemedik. Ama neredeyse her konuştuğumuzda bana kıyafet gibi şeyler almasını isteyip istemediğimi soruyor. Birinde evet eşyayı istiyorum, diğer yandan ondan hoşlanıyorum ve o benim için bir eşyadan daha değerli. Bana bir şeyler almasına izin vermeli miyim yoksa teklifleri reddetmeye devam etmeli miyim emin değilim. Biri bana bir şeyler aldığında kendimi suçlu hissediyorum, bu yüzden o farklı değil, belki daha da fazla. Bir işim yok, bu yüzden geri veremem. Ben de ona bir şeyler alabilseydim kendimi o kadar suçlu hissetmezdim. Tavsiye?"
"Yıllardır birlikteyiz, son 15 aydır birlikte yaşıyoruz.

Birkaç gece önce bir arkadaş evine gittim ve birkaç kişiyle takılıyordum, çok içki içiyordum ve orada [30F] benimle işleri yoluna koymaya çalışan bir kız vardı.

Ona bir kız arkadaşım olduğunu ve hiçbir şey olmadığını söyledim, sonunda onu üst kattaki yatağa yatırdım, yatakta onunla yatmamı istedi ve hiçbir şey olmayacağına dair güvence verdi. Hayır dedim ve aşağı indim ve kanepede uyuyakaldım.

Bu iki gün önceydi ve onu düşünmeyi bırakmadım, çıkmazdayım, bu sadece sarhoş bir akşam olayı mıydı ve gerçek bir özü yoktu? Daha gençken dışarı çıkıp etrafta yatma olayını yapmadım, sadece üç kadınla yattım, bunların hepsi o kadınla ilişkimdayken oldu.

Geçen gece hissettiğim heyecan gerçekten iyiydi ve daha da fazla olabilir çünkü şu anki ilişkim biraz durgun, gerçekten fazla cinsel temasımız yok.

İçinde bulunduğum ilişkinin diğer tarafı, geleceğimi gerçekten planlayamıyorum çünkü kız arkadaşım evlenmek mi yoksa çocuk sahibi olmak mı istediğini bilmediğini çünkü bunu düşünemeyecek kadar genç olduğunu söylüyor. Bu iki şeye bakış açımı biliyorum ve bu ilişki bir yere varmıyorsa zamanımı boşa harcamak istemiyorum."
"Ben: [F26]
Donald: [M28]
Richard: [M25]

Başlıktan da anlaşılacağı gibi [K26] bir ay önce bir kedi sahiplendim. Kardeş evimden taşındım (kullanıcı adımdan okuyabilirsiniz) çünkü biseksüelim, tüm ailem benimle konuşmayı bıraktı (şimdiye kadar) ve sonunda yalnız başıma bir daire arıyorum.

Arkadaşlarımdan birinden (ona Donald diyelim) benimle taşınmasını istedim [M28] o harika bir adam, harika bir yer bulduk ama burayı kiralamak için başka birine ihtiyacımız vardı, bir arkadaşına (hadi onu arayalım) sordu Richard) bize taşınmak için. Kira benim adıma.

Böylece hepimiz birlikte yaşıyoruz ve ben bir kedi sahiplenene kadar her şey ""iyiydi"". Adı Pippi ve şimdiye kadarki en iyi kedi :) o çok tatlı ve onunlayken kendimi çok iyi hissediyorum, yaşadığım onca şeyden sonra bebeğimle eve dönmek çok güzel :)

Dick bana kedilere alerjisi olduğunu söyledi, bu yüzden Pippi'yi sadece benim odamda bıraktım ve oradan hiç çıkmadım, ama dün bana kediyi dışarı çıkarmak istediğini çünkü artık ona dayanamadığını söyledi. Alerjisi olduğunu anlıyorum ama kedim odadan hiç çıkmıyor, kakasını bile yapmıyor (odamda her şey var) bu yüzden odadan hiç çıkmasa bu kadar büyük bir sorun yaratabileceğine inanmıyorum.

Sırf o istedi diye Pippi'den kurtulmak istemiyorum, orası benim de evim ama aynı zamanda onun ya da kedimin olduğu ""kendimi o konuma koymak"" da istemiyorum. Kedimden kurtulmadan veya gitmeden bunu çözmenin bir yolunu bilen başka biri var mı?"
"Aşık olduğumdan neredeyse emin olduğum eski erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 7 ay önce ayrıldık.
Benim ve onun hala birlikte olduğumuz ya da hala birlikte olmamızı dilediği hakkında nadiren herhangi bir düşüncem var. Artık onu o kadar sık ​​düşünmüyorum ama bazen hala düşünüyorum.
Ancak, onun yanındayken veya Facebook'ta kendisi veya aile üyeleri tarafından yapılan güncellemeleri gördüğümde, yine de mideme bir yumruk yemiş gibi hissediyorum. Yine de, bir grupta takılırken, bu biraz garip ama ben tamamen rahatsız değilim ve onun diğer kızlarla yüz yüze konuşması filan, beni düşündüğüm kadar rahatsız etmiyor. istemek.

Benim sorunum şu: Benimle ilgilenen birkaç erkek oldu ve onları düşünüyorum, ancak telefon numaralarını veya facebook isimlerini değiş tokuş ettiğimizde .. Daha fazla peşinden koşma arzum yok. Belki onlarla arkadaş olabilirsin, elbette, ama romantik olarak orada hiç arzu yok. İlk başta, belki güzel göründüklerini düşüneceğim ve orada bir potansiyel olduğunu düşüneceğim, ama neredeyse bir telefon görüşmesini veya mesajlaşma konuşmasını paylaştığımız anda onları bir arkadaştan daha fazlası olarak ekarte ediyorum ve neredeyse ben onları çekici bulmamaya başlayın.
Tekrar çıkmaya ilgi duyacak kadar eski sevgilimi hala unutabilir miydim? Çıkmaktan bahsetmişken, doğrudan potansiyel flört yoluna gitmektense arkadaşımla veya en iyi arkadaşımla çıkmayı tercih eden türden bir kızım. pek tanımadığım bir adam.
Öyleyse, kaçırmış olabileceğim sorunun ne olabileceğini anlayan var mı? 7 ayın, başkalarını romantik anlamda takdir edebilecek ve kendinizi yeniden ortaya koyabilecek kadar birini unutmak için yeterli bir zaman olacağını düşünürdüm.

Yardım?"
"İlk başta benimle ilgilenen bir kız vardı, tüm şakalarımı komik buldu ve neredeyse abi/abla anlamında tıkladık. Bana her zaman mesaj attı ve ilgileniyor gibiydi. Ona çıkma teklif etmemi istediğini hissettim ama rahatlık alanımdan çıkmak için çok erken olduğunu hissettim.

 Hafta sonu, ev ödevi gibi kesinlikle gerekli olmadıkça mesajlarıma cevap vermedi, wtf? Onu o hafta sınıfta görüyorum ve başka bir adamla oturmuş flört ediyor! Bu beni pek rahatsız etmedi çünkü arkadaş olmayı umursamıyorum ama o beni tamamen kesti, ne verir?"
"Bugün erken saatlerde, dizüstü bilgisayarım açıkken bir üniversite dersinde oturuyordum. Her zamanki geçmişimden bıktığıma ve onu favori spor takımımın logosuyla değiştireceğime karar verdim. İstediğim resim ""resimlerim"" klasöründeydi.

Şimdi biraz geriye gidelim.

Kaybolmanın ilk veya ikinci gecesi (huzur içinde yatsın) ve Kate Upton ve j hukuk resimlerini indiriyorum ve hızlı olmak için, daha sonra taşımak niyetiyle ""resimlerime"" koydum. Onları taşımayı unutmuşum...

Şimdi derste bugüne dönersek, arka planı değiştirmeye gittim, ""resimlerim""e tıkladım ve otomatik olarak o klasördeki her resim arasında geçiş yapmasını istememi bekledi. Arka planım, Kate Upton'ın göğüslerinin yakından çekilmiş bir resmine dönüşüyor. Panik yapıyorum ve yapabileceğim hızlı bir geri alma olup olmadığını anlamaya çalışırken donup kalıyorum, ancak panik içinde iptalin ne anlama geldiğini unuttum. Bu yüzden dizüstü bilgisayarımı kapattım ve hiçbir şey olmamış gibi yaptım... Etrafım insanlarla çevriliydi, kimse bir şey söylemedi ama birinin görmüş olması gerekiyordu."
"Eski sevgilim ve ben altı yıldır birlikteydik ve bu, bir uyuşturucunun (MXE) etkisi altındayken kafama silah dayayarak beni öldürmekle tehdit etmesiyle sonuçlandı. Pek çok akıl sağlığı sorunu var ve uyuşturucu kullanımı kesinlikle yardımcı olmuyor.

Üç+ yıl önce ilişkimizin sona ermesinden bu yana, bir kadınla ilişkisi var ve bana temize çıktığını söyledi, o zamandan beri bunun bir yalan olduğunu öğrendim. Çok az temasımız var. Geçen hafta sonu ortak bir arkadaş eski sevgilisi ve sevgilisiyle birlikteydi ve sarhoştu ve diğer insanların önünde kız arkadaşını boğdu. Gf bunun birkaç kez olduğunu söyledi. Ertesi sabah herkes ayıkken, kız arkadaş bunu başından savmaya ve her şey yolundaymış gibi davranmaya çalıştı. İki küçük çocuğuyla birlikte onunla yaşıyor. Hala silahları var. Onun için kesinlikle korkuyorum.

Bir yandan, bu benim işim değil. Eski sevgilimle ilişkimden çıktıktan sonra hayatım önemli ölçüde iyiye doğru değişti ve kendimi herhangi bir dramaya dahil etmek istemiyorum. Silah olayından sonra ne kadar dağınık olduğum için onu ve onunla bağlantılı herkesi (bu ortak arkadaş dışında) o zamanlar düşürdüm. Öte yandan, kiminle uğraştığını tam olarak bilmesi için (zaten biliyor olsa da) bana olanları ona anlatmam gerektiğini hissediyorum. Davranışları açıkça tırmanıyor, silahları var ve hala bu ilacı kötüye kullanıyor. Fikrine çok değer verdiğim şu anki erkek arkadaşım boşverelim diyor ama belli ki önyargılı.

Bu duruma objektif bakamıyorum. Varsa ne yapmalıyım?"
"Son Posta:

Ne dediğini duydum... Yine. Onunla bunun hakkında konuştum ama bunu 1-2 ay içinde yapmaya oldukça kararlıydı. Zamanla ona giderek daha az yanıt vereceği için bunun drama yaratacağını söyleyerek onunla biraz tartıştım. Bu daha önce, dolaylı olarak ondan hoşlanmadığını söylemek istediği için onu görmezden geldiği için olmuştu. Her neyse, ona bunu bir süre sonra yapmasına göz yumabileceğimi söyledim ama daha dün gece bana onun sözünü kestiğini söyledi.

Şimdi, oldukça üzgün. Üzülmesinin ana nedeni, onunla çok anılarının olması ve şimdi benden başka her gün konuşacak kimsesinin olmaması. Kendini yalnız hissettiğini ve ne yapacağımı bilmediğimi söylüyor. (Babası çok kontrolcü ve nadiren arkadaşlarını görmesi için dışarı çıkmasına izin veriyor)

Ona sözünü kesmesini söylediğim için kendimi çok kötü hissediyorum. Benim için, son yılımda bir gruptaydım ve aktif bir Facebook grup sohbetimiz var ve bugün onu neşelendirmek için ona bazı komik mesajlar gösterdiğimde, tamamen sessizleşti ve üzüldü. Artık onunla her gün hiçbir şey hakkında konuşacak en iyi arkadaşı yok ve nedense boşluğu dolduramayacakmışım gibi hissediyorum...

Onu neşelendirmek için ne yapabileceğime dair bir öneriniz var mı?"
"Birkaç ay önce bir Cyborg M.M.O. satın aldım. 7 (bilgisayar faresi). Sıradışı bir şey yok. Birkaç hafta önce çift tıklamaya başladı ve kaydırma tekerleği arızalanmaya başladı. Daha sonra değiştirilmesi için şirkete geri gönderdim ve onlar da değiştirmeyi kabul ettiler. Bu hafta Cyborg'un sahibi olan şirket Mad Catz'den bir paket aldım ve bu başka bir M.M.O. 7! Ancak modeli değiştirmişler ve bu gerçekten hoşuma gitmedi. Yerde düz durmuyor (sallanıyor) ve yan taraftaki hassasiyet düğmesi eklenti olmadan çalışmıyor (daha önce çalışıyordu).

Bu konuda bir şey yapıp yapamayacağımı bilmek isterim, değiştirmek gibi."
"Orijinal konunun bağlantısı:

Peki. İki gün önce bu ileti dizisini yayınladıktan sonra, erkek arkadaşımla konuşmaya çalışıyorduk. İlk olarak, bana her gün 20 kilo vermem ve egzersiz yapmam gerektiğini söylemesiyle başladı. Tabii ki, içimde ölmek istememe neden oldu. Bana vücut galerimden bakmamı istediği şeylerin resimlerini gösterdi...

Bu yüzden hala harap oldum ama ona yapacağımı söyledim. Onu gerçekten ama gerçekten seviyorum ve bunun doğru olmadığını biliyorum ama onu mutlu edecekse onun için her şeyi yaparım. Ama dün gece, ben sadece... ANLAMLI gelmedi. Bunun birdenbire ortaya çıkması için, daha önce vücudumdan birazcık bile olsa mutsuz olmamıştı. Sonunda bana söylüyor. Karşı kıyılarda yaşadığımız için birlikte olmadığımız bir sırada üniversiteden kış tatilimizde başlayan yeni keşfedilen bir porno bağımlılığını emziriyor. Her gün olduğu gibi porno/mastürbasyon izlemesine yol açtı, bu görünüşe göre cinsel dürtüsünü öldürdü ve onu benden mutsuz etmeye başladı, bu sadece bizim seks yapmamamızla arttı... Ona tek istediğimin beni istemesi olduğunu söyledim. .

Dün gece bu konuşmadan sonra, aslında seks yapmaya çalıştık. Gerçek penetrasyon kısmına kadar her şey iyi gidiyordu, o anda tamamen gevşedi. İyi tepki vermedim. Gergin olduğunu söyledi. anlayışlı olmaya çalışıyordum Sonunda tekrar denedik ve harika bir seks yaptık ve ruh hali 1000 kat arttı. Biriyle konuşmak için öğrenci danışma merkezimize gitmeyi kabul etti ve yarın için randevu aldı ve bana vücudumu sevdiğini ve her şey için çok üzgün olduğunu söyledi.

Bunu işlemek benim için çok zor. Kafam çok karışık/endişeliyim ama onu seviyorum ve her şeyin yoluna girmesini istiyorum. Porno bağımlılığı hakkında okuduğum bir şey var ama gerçekten anlamıyorum. Bundan önce mastürbasyon / porno ile hiçbir sorunum olmadı. Umarım her şey yoluna girer. Bana yardım eden insanlar için teşekkürler. Bunu çok takdir ediyorum. Dezavantajı: tüm arkadaşlarım (ve onunkilerden bazıları) artık onun bir pislik çuvalı olduğunu düşünüyor."
"Kendimi bildim bileli sosyal kaygısı olan bir içe dönük oldum. Kendi kendime teşhis koydum ama yıllar sonra hissettiğim şekilden oldukça açık, sanırım buna acı diyebilirim. Ne zaman arkadaşlarım tarafından isteyerek veya istemeyerek dışlansam, çok endişeli, biraz depresif ve bu nedenle kızgın oluyorum. Geçen yıl önemli ölçüde daha sorunlu hale geldi. Açıkça söylemek gerekirse zorbalığa uğradım. Alay edildim, taciz edildim ve hiçbir sebep yokken sağlığım ve güvenliğim için korktum. Bu gibi durumlarda olmak bende yoğun bir hastalık hissi uyandırıyor ve kısacası kıvrılıp ölmek istiyorum. Sık sık, ben olmasaydım hayat daha kolay olurdu gibi hissediyorum (bu cümle aslında bir anlam ifade etmese de...) Bu insanlardan bazılarını görünce dehşete kapılıyorum ve sürekli paranoyaklaşıyorum. ""Umurumda değil"" tavrını benimsemeye çalışıyorum ve bazen bu beni daha iyi hissettiriyor ama nasıl rahatlayacağımı ve bunları aklımdan nasıl çıkaracağımı bilmiyorum. En iyi arkadaşıma korkunç davranmama ve onu kaybetmeme, yaşadığım yeni yerde hiç arkadaşımın olmamasına ve kompulsif duygusal yeme, dersleri atlamama (ve elbette sınavlardan kalmama), nadiren uyumama ve olmayanlara başvurmama yol açtı. Ölümcül kendine zarar verme yöntemleri ve ayrıca belirli bir süre için alkolizm. Profesyonel yardım arıyorum, ancak buradaki birinin ilişki kurabileceğini ve bana bazı önerilerde bulunabileceğini veya hatta bana yalnız olmadığımı söyleyebileceğini umuyorum. Soru soran olursa daha fazla bilgi verebilirim ama bu noktada başka ne söyleyeceğimden emin değilim."
"Hâlâ bir erkek arkadaşı olduğu için bu kızla iletişimini kes. Bizi arkadaştan daha fazlası olarak gördüğümü ve bekar olduğunda benimle iletişime geçmesini ve değilse de her şeyde bol şanslar olduğunu bilmesini sağladım.

üç gün sonra bir metin aldım (10 dakika önce yasal).
""Ayrıldığımızı bilesin"" dedi. (kendisi ve erkek arkadaşını kastediyor.) Şimdi nasıl cevap vereceğimi bilmiyorum, neden diye sorayım, ona nasıl diye sorayım, ona ne zaman sorayım...

Mesele şu ki, birkaç aydır arkadaşız ve artık arkadaş olayını yapamadım, bu yüzden teması kesmenin BENİM için en iyisi olacağına karar verdim. Ekim ayına kadar Florida'da olduğu için ona herhangi bir tarih soramıyorum ve bu duruma nasıl yaklaşılacağı konusunda tavsiyeye ihtiyacım var. Nasıl başa çıkılacağı, iletişimde kalınması, onun yanında olunması gibi, bu arada çekiciliği önceden olduğu gibi tutmaya devam edin, böylece o eve geldiğinde hayatlarımız yeniden iç içe geçebilsin.

Reddit'e teşekkürler,"
"Bu kızla çok yakın zamanda çıkmaya başladım - erkek arkadaş/kız arkadaş doğru etiketler bile olmaz. Yaklaşık bir ay önce onu bir randevuya çıkardım ve oldukça iyi gitmiş gibi görünse de sessizdi (bu o zamandan beri onaylandı).

Kısa süre sonra ona tekrar çıkma teklif ettim ama bir süre bana geri dönmedi. Bunun beni nazikçe hayal kırıklığına uğratmanın utangaç yolu olduğunu düşündüm; Daha önce bu şekilde reddedildim ve ilk seferinde bunu fark edemedim, sosyal açıdan oldukça habersiz bir aptaldım. Bu kadar bariz bir şeyi değerlendiremediğim ve benimle ilgilendiğini düşündüğüm için kendimi aptal gibi hissettim - o sırada antidepresanlarımda bir değişiklik olduğunu söylemek iyi olurdu, bu yüzden ruh halim her türdendi. vuruş.

Yaklaşık bir hafta boyunca depresif bir çöküşe geri döndüm. Bu geçti ve izlenimimin gerçek mi yoksa sadece düşük özgüvenden mi kaynaklandığını görmek için ona bir kez daha çıkma teklif etmeyi düşünmeye başladım.

Ancak bunun için cesaretimi toplayamadıktan sonra, internette rastgele bir kızla seks yaptım, biraz eğlendim ve ertesi gün cesaretimi buldum ve ikinci bir randevu istedim. Bir şeyler ayarladık ve o zamandan beri birkaç tane daha üzerinde çalışıyoruz.

Sorun şu ki, suçluluk duygusu başladı ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Bir noktada itiraf etmem gerekecek gibi hissediyorum - şimdi değil, bir ilişkinin o kadar derininde değiliz, ama gelecekte. Genel fikir birliğini anlıyorum: bu bir sorun değil, teknik olarak bekarım, henüz özel bir durumu açıkça tartışmış değiliz, birden fazla kişiyle çıkmak en başta kabul edilemez, vb. Ben kimim ve o tatlı, utangaç bir kız bu yüzden onun da kim olduğundan şüpheleniyorum."
"Sınıf arkadaşlarımdan birkaçı redditör olduğu için atılabilir bir hesap kullanıyorum.

Ders hakkında çok fazla detaya girmeden, içinde bulunduğum programın sağlıkla ilgili olduğunu ve derslerin sık olduğunu söyleyeceğim. Ayrıca, sınıfın mevcudu çok küçük ve sınıf arkadaşlarımın birçoğunu zaten bir önceki dönemden tanıyorum.

Belirli bir sınıf arkadaşımla ilgili bir sorunum var. Çoğunlukla o [20M] ve ben gayet iyi anlaşıyoruz. Ancak, yalnızca bir şeye ihtiyacı olduğunda aradığını/mesaj attığını fark ettim. En rahatsız edici kısım, yardıma ihtiyaç duyduğu her şeyin kendi başına çözebilmesi gereken şeyler olmasıdır. Ben ve sınıfımın geri kalanı bunu yapabiliyoruz ama o yapamıyor. Bir noktada benden başka bir sınıfta kopya çekmesine yardım etmemi bile istedi ama ben ona defolup gitmesini söyledim.

Bu program boyunca birbirimizle olacağımız için medeni kalmaya çalışıyorum ama ona aklımın bir parçasını vermemek gittikçe zorlaşıyor. Bir arkadaşıma yardım etmekte kesinlikle sorun yok ama onu arkadaşım olarak görmüyorum ve aynı sınıfta olmasaydık, adamla konuşmazdım. Daha önce ona yardım etme hatasını yaptım ve şimdi her zaman bana gelebileceğini düşünüyor. Aynı zamanda yardım isteyen ve sonra tavsiyeniz hakkında tartışan türden bir insan. Reddit bu tür insanlarla nasıl başa çıkıyor?"
"Bu şirketle ikinci bir görüşme yaptım ve benimle görüşme yapan yönetici beni şaşırttı. İyi bir tahminle onun 26 yaşlarında olduğunu söyleyebilirim ve ben daha yeni 20 yaşındayım. Benimle röportaj yaparken, neredeyse her soru sorduğunda, ben onunla konuşurken yüzüme aşağı bakardı. Her zaman insanların gözlerinin içine bakarım, bu yüzden ne yaptığını görebildiğimi bilmesi gerekirdi. Ama yapmaya devam etti! Ve benden uzağa baktığında, orada bir şey var mı diye hızlıca elimi göğsüme koyardım. Hiç bir şey. Dekolte, kırıntı ya da bakmaya değer garip bir şey yok. Bu konuda da çok sakin ve umursamazdı. Ortaokulda erken ve beceriksizce geliştiğim için buna çoğunlukla alışkınım, ama erkeklerin baktığını yakaladığımda, onlar için her zaman anında kırmızı surat oldu. Ve sanki hiç olmamış gibi göğsüm dışında herhangi bir yere hızlı bir bakış. Genel olarak görüşme gerçekten iyi gitti ve berbat eyaletlerdeki küçük kasabalarda büyümek konusunda bağlantı kurduk ve o bana karşı çok iyiydi. Bazı erkeklerin (özellikle bu adam) neden bunu yapmaktan hiç utanmadığını anlamıyorum. Bana baktığını bile bile bir erkeğin paketine bakabileceğimi sanmıyorum. Özellikle daha profesyonel bir ortamda."
"Altı ay önce kendi hatası olmadan (işten çıkarmalar) işini kaybetti ve durmadan iş aramasına, mülakatlara devam etmesine vb. önemsiz işler bile.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Çok kazanmıyorum (34kish) ve bizim için her şeyin parasını ödüyorum. Bütçeyi, yiyecek alışverişini ve bunların hepsini o hallediyor ve iş aramanın yanı sıra yemek yapıyor, temizlik yapıyor ve elinden geleni yapıyor (yemek pişirmenin/temizliğin tamamını değil ama çoğunu).

Ama şu anda ikimizin de üzerinde çok fazla stres ve hayal kırıklığı var ve buna gerçekten yardımcı olmak için ne yapacağımı bilmiyorum. Benimle dalga geçmekten hoşlanmadığı ve sıkıldığı ve işe yaramaz hissettiği için çok ağlıyor (gönüllü olmakla da ilgilenmiyor ve onu suçlamıyorum, bu karşılıksız emek) ve bizde çok fazla şey yok eğlenceli olan her şey paraya mal olduğu için çok eğlenme şansı.

Ne yapabiliriz? Hayat çok zor."
"Başlamak için, bu benim buradaki ilk yazım.

İlişki kabaca 7/8 ay boyunca harikaydı. Aralık ayının sonlarına doğru zorlu bir dönemece girdik. Ayrılmamızın nedeni, yeterince verdiğimi düşünmemesiydi (gerçi öyle sanıyordum). Her zaman onu çalıştırmaya ve onun için kendimi değiştirmeye niyetim vardı ve o bunu istedi. Ancak geçen hafta ikimiz de bahar tatiline gittik, ben bir gemi yolculuğuna çıktık ve o ailesini görmek için Kaliforniya'ya gitti. Yolculuğuna bir aile arkadaşıyla gitti (onun değil, sanırım teyzesinin) ve şimdi onun benden daha iyi olduğunu ""fark ediyor""..

Sanırım onu ​​sevdim (o beni çok sevdi). ""Onu sevdiğimi düşünüyorum"" dediğimde, bunun nedeni daha çok yalnızlıkla ilgili bir sorunum olması ve hoşlandığımı ""düşündüğüm"" biri geldiğinde anlaşmamdır. Şimdi kıskanıyorum, kendimi çok yalnız hissediyorum ve yeterince verebileceğimden emin değilim.

Bir ilişkide yeterince vermeme sorunu yaşayan veya yalnız kalmamak için kişiyi yatıştırmaya çalışan var mı?"
"Bu yüzden erkek arkadaşımı sevdiğimden hiç şüphem yok. Gerçekten zor bir ilk yıl geçirdik. Bir sürü kısa ayrılık. Yeni bir kaygı sorunuyla uğraşıyorum ve bu ikimiz için de zor oldu.

Bir ara o kadar uzun süre ayrıldık ki çok ilginç biriyle tanıştım, randevuya çıktım, hayatımın en iyi seksini yaşadım. Arzulanmanın ya da arzulanmanın nasıl bir his olduğunu hatırladım.

O aradan beri onunla mı yoksa bekar mı olmak istediğime karar veremiyorum. Bekar olmanın sevdiğim yanı istendiğini hissetmek. Erkek arkadaşımın beni sevdiğini biliyorum ama beni asla arzulamıyor. Eğer şüphelerim olursa, ilişkimiz için asla savaşmaz. Bana sadece mutlu olmamı istediğini söyledi, ama benimle olmaya biraz tutku gösterirse, bu istenme ihtiyacını giderirdi.

Ayrıca ilişkimiz biraz durgun. Her ikisi de geçen yılla aynı durumdaydı. Başarılı olmaya yeterince odaklanmadığından endişeleniyorum.

Ama ilişkimiz sevgi, rahatlık, destek, şimdiye kadar sahip olduğum en iyi arkadaşlık, açıklık sağlıyor. Çıkmaktan bulamayacağımı bildiğim bu şeyler. Ve bu şeyler benim için çok önemli.

Nedense aranıyor hissetmek, elimden gelenin en iyisini yapıyormuşum gibi hissettiriyor. Olabileceğim en güvendeyim. İyi hissediyorum. Ve bu ihtiyaç, ilişkimde olmayı istemekten şüphe duymam için yeterli. Kelimenin tam anlamıyla hangisinin benim için daha önemli olduğuna karar veremiyorum."
"Hey reddit, biraz çeyrek yaş krizi yaşıyorum ve bazı insanların yardımcı olabilecek bazı tavsiyeler verebileceğini düşündüm.

Benim için durum şu: 22 yaşındayım, WA'da yaşıyorum, AA'mı bitirmeme dörtte biri kaldı ve öğretmen olabilmek için buradaki yerel üniversiteye transfer olmak istiyorum. Sorun şu ki, notlarım çok kötü.

Lisede başarısızdım ve zar zor mezun oldum (bir sınıftan kalarak, daha az değil) ve yerel kolejdeki notlarım iyileşmiş olsa da, hiçbir şekilde iyi değiller (yaklaşık ~ 2.6). Yaklaşık üç kez üniversiteden reddedildim ve devam etmek için kendime olan inancımı kaybettim. Stajımı bir lisede yaptım ve yeteneğim/hevesimle ilgili iltifatlar aldım ama asla öğretmen olamayacağımdan endişeliyim ve dürüst olmak gerekirse şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Liselilerle çalışmak istiyorum ve bunu yapmayı seviyorum ama kendimi toparlayamazsam bunun gerçekleşip gerçekleşmeyeceğinden emin değilim.

Bu bir yana, ben de berbat durumdayım. Kendime verdiğim değeri kız arkadaşım olup olmamasıyla veya arabam olup olmamasıyla ölçmeyeceğim ama hayatta motivasyonu olmayan bir insanım (ilgi alanlarım beni motive etse de) . Ben tam bir serseri değilim, ama egzersiz yaparak ve diğer sağlıklı şeylerle de kesinlikle kendimi geliştirebilirim.

Peki reddit, ben ne yapacağım?"
"Yaklaşık bir yıl önce, yaklaşık üç buçuk yıldır görüştüğüm bir adamla korkunç bir ilişkiden çıktım. Bana bok gibi davrandı ve aramızdaki her etkileşim beni umursamadığının bir başka göstergesiydi.

Ondan sonra kendimi çok kötü hissettim. Neredeyse tüm erkeklere güvenmedim. Beni terk edip hayal kırıklığına uğratmaktan başka bir şey yapmalarını beklemiyordum. Sonra şu anki erkek arkadaşımla tanıştım. Bana çok iyi davranıyor, inanılmaz, sebepsiz yere bana çiçek aldı. Bunu yaptığında neredeyse ağlayacaktım çünkü bu asla hak etmediğimi düşündüğüm bir şeydi.

Hâlâ bir ilişkinin inanılmaz derecede erken aşamalarında olmamıza rağmen, bu garip şüpheyi hissetmeye başlıyorum. Bazen onu, hobilerini, umutlarını, sevdiği ve sevmediği şeyleri, neredeyse hiç kişiliği yokmuş gibi gerçekten tanımıyormuşum gibi hissediyorum. Belki de hala birbirimizi tanıma aşamasında olduğumuz içindir, ama bu kadar iyi birini kaybetmek istemiyorum. Ben de onu çok seviyorum, sadece bazen onu tanımadığımı hissediyorum. Geçmişte insanları korkuttukları için daha özel ve anlamlı bazı düşüncelerimle de mesafemi korumaya çalışıyorum. Pek çok insanı da korkuttuğu için ona geçmişimi gerçekten anlatmadım. Tek istediğim rahat olmakken birbirimizle gerçekten resmi olduğumuzu hissediyorum. O, çıktığım en iyi adam ve bunun yürümesini istiyorum."
"O gerçekten duygusal bir tip değil ama ben biraz öyleyim. Hayatta çok yer değiştirdi ve beni muhtemelen unutacağı ve çok çabuk yeni arkadaşlar bulacağı hissine kapılıyorum. Bu beni onun adına mutlu ediyor ama durumum hakkında o kadar da iyi hissetmeme neden olmuyor.

Son birkaç aydır oda arkadaşıydık ve onu her gün görmekten onu hiç görmemeye geçmek gerçekten zor oldu :-( Yaz için yaklaşık 3 saat uzakta, ancak bundan sonra ülkenin her yerinde iş arıyor ( üniversiteden yeni mezun oldu) İş programları nedeniyle, daha da uzaklaşmadan önce onu bu yaz bir veya iki defadan fazla görebileceğimi bilmiyorum.

Deneyimlerinizle ilgili tavsiyeler veya hikayeler çok makbule geçer."
"Dün gece bir arkadaşımın 21'i için bara gittim. Eve döndüğümde uyumaya gittim.

Uykum sırasında çok yoğun bir rüya gördüm ve birkaç arkadaşım kendi evimde 14 silahlı adam tarafından rehin tutuldu (muhtemelen dün sabah evimin soyulduğu gerçeğini düşündüğüm için). Bu rüyada, rehinecilerden kaçmaya çalıştım ama sürekli başarısız oldum. Sonra rüya vurulmam gereken kısma gelince, irkilerek uyandım ve uyumadan önce alarmımı kurmadığımı fark ettim.

İşe çok geç kaldığımı düşünerek paniğe kapıldım, yataktan fırladım ve saatin sabah 8:25 olduğunu görmek için çalar saatime baktım - kurmayı hatırlasam çalar saatim çalacaktı. ."
"Yani temelde, zor birkaç ay geçirdim. Üniversiteyi bitirdim ve iyi bir derece elde ettim.

3 ay gibi bir süre oldu, iş başvuruları yapıyorum ve yakın zamanda iyi bir iş buldum. Ama şimdi işe girmek zor çünkü yeni bir şehre taşınmaya çalışıyorum.

Normalde çok olumlu olan zihniyetim gerçek bir vuruş yaptı. Şu anki hedefim olan kendi evime asla taşınamayacakmışım gibi hissediyorum. O kadar uzun süredir meteliksizim ki bu kalıcı geliyor. ama bu gece bir ilerleme kaydettim.

Meteliksizim ve temelde evim yok. Ama bu gece fark ettim ki bir diplomam var, harika bir kız arkadaşım var, destekleyici (fakir de olsa) bir ailem var. Ama tüm bunlardan daha çok, pes etmemek gibi bir zihniyetim var.

Tüm bu denizaltının içinden geçen 'tek gerçek kaybeden pes eden' ortak temasına sahip ve bu şimdi bende gerçekten yankılanıyor.

Bulduğum iş iyi para, bu yüzden üç haftalık mücadelem var, sonra altınım. Ama son zamanlarda zihniyetim o kadar kötüydü ki sadece olumsuzluklar görüyorum. Ben hiç öyle değilim, her zaman pozitif oldum ve son zamanlarda düşündüklerimden nefret ediyorum.

Ama her neyse, mesele, olumsuz olmakla bitti. Çok şey yaptım ve çok yol kat ettim, artık kısa bir mesafe kaldı. Hadi yapalım.

Söylenti için özür dilerim, sadece bu şeyi çıkarmam gerekiyordu.

Ve hızlı bir ricam var, ""ne kadar ilerlediğin"" hakkında alıntı yapan resimler veya bunun gibi şeyler. Tercihen iyi bir iPhone 5s duvar kağıdı yapacak olanlar."
"Şimdi eski erkek arkadaşıma iki aydır yurt dışında kaldıktan sonra bir aydır sırt çantasıyla gezerken biraz ara vermesini istedim. Kendimi ihmal edilmiş ve güçsüz hissettim. İlişki tamamen tek taraflı görünüyordu. Onun gerçekten istediğim şey olup olmadığını düşünmek için zamana ihtiyacım vardı. Altı hafta konuşmadık. Sonunda konuştuğumuzda, asıl meseleyi ele almakla ilgilenmiyordu. Beni benim onu ​​sevdiğim kadar sevmediğini ima etti. Bunun ne kadar acıttığını anlayamıyorum.

Üç ay sonra, ayrıldığımızı unutarak uyanmaya devam ediyorum. Sonra farkediyorum ve duygulanıyorum. İstediğimin o olduğunu biliyorum. Bir süredir biliyordum, ona söyledim ve benimle hiçbir şey yapmak istemedi. Olan her şey için kendimi berbat biri gibi hissediyorum. Kendimden nefret ediyorum. Sadece mutlu olmasını istiyorum ama devam edemiyorum. Gerçekten yardıma ihtiyacım var. Kendini yaralama ile ilgili daha önce bir sorunum var (ama dört yıldır kesmedim).
Hayatıma devam etmem için bir tavsiyen var mı?"
"*hafta

Bilgisayar Bilimleri Mühendisliğinde uzmanlaşmak istiyordum ama istatistik ve Fizik dersimden bile geçemedim. Şimdi 33 kredim ve C- ortalamam var. Üniversitem, mühendislik programıyla tanınan bir üniversiteydi. Hayatım boyunca bir SQL veritabanı yaptım ve Java'da yalnızca acemi deneyimim oldu. Kayboldum ve bu noktada neyin peşinden gitmek istediğimi (ve hala yapabileceğimi) bilmiyorum.

Kendimi üzgün ve üzgün hissediyorum. Kolej tek istediğim şeydi, bana okul ücretinin tamamını ve oda ve yemeklerin çoğunu ödeyen burs verdi. Pişmanım ve motive olmadığım için kendimi suçluyorum ve çok geç olana kadar yardım aramadım. Biliyorum ve hepsi benim hatam.
Üniversite masraflarını da kendi cebimden karşılayamam.

Reddit'te ne yapabilirim?"
"Bu kızla yaklaşık bir haftadır konuşuyorum, buna öyle demek istersen. Öpüştük, birkaç kez çıktık ve ikimiz de birbirimize karşı hislerimiz olduğunu açıkça ortaya koyduk. Basitçe söylemek gerekirse, daha önce hiç bir kıza karşı böyle bir şey hissetmemiştim. (Doğrusu, ben bir sürtük olarak tanınırım.) Bu kızı gerçekten ve gerçekten seviyorum ve kesinlikle onunla çıkmaya niyetim var, bu yüzden kesinlikle bunu mahvetmek istemiyorum. Nefret ettiğim karışık sinyaller gönderiyor gibi görünüyor ve beni her zaman bir döngüye atıyor. Yavaştan almaktan başka tavsiyen var mı? Bunu daha önce hiç yapmadığımı düşünürsek, belki tam olarak NASIL ağırdan almalıyım... Böyle şeyler hakkında paranoyak bir papağan olduğumu düşünürsek, sadece güvence vermek bile yardımcı olabilir. Genelde önce bana mesaj atar falan. (Bunu söylemek aptalca görünüyor, biliyorum ama bu genellikle bir kızın bir erkeğe çok ilgi duyduğu anlamına gelir.) Basitçe, tüm mesele hakkında somut, yasal tavsiye istiyorum ve hatta güvence vermek bile yardımcı olabilir."
"Ben ve kız arkadaşım temmuz ortasından ağustos başına kadar taşınmayı planlıyoruz. Doğru yeri bulmak gerçekten baş belası oldu. Daha ayın başı ama biz iki uygun yer bulduk:

Daire 1: Yakın zamanda yenilenmiş ve çok temiz görünüyor. Lavabolar ve aletler çok yeniydi. Ev sahibi bina hakkında çok nazik ve ilgili görünüyordu. Ancak beni rahatsız eden en büyük dezavantajlardan biri, bir mağazanın/restoranın üzerinde yer alması. Giriş ayrıydı ama köşeyi dönünce tuhaf bir noktadaydı. Ayrıca istediğimden biraz daha küçük ve saklama alanı yoktu. Binada çamaşırhane yok ama sadece birkaç blok ötede bir çamaşırhane var.

Daire 2: Bu, harika bir fiyata çok büyüktü. Sevmesine rağmen, kız arkadaşım bu konuda biraz şüpheli. Bazı şeyler biraz hırpalandı, özellikle parke zeminler. Eski cihazlar ama umursamıyorum. Ev sahibi nazikti ama uzun vadede bir şeyin ne kadar iyi korunacağından emin değilim. Bina hiçbir şekilde kirli görünmüyordu, ama orada burada bir şeyler tamir edilebilir gibi görünüyordu. Duvarlarda birkaç küçük çizik ve çatlak var ki bu bizi endişelendiriyor çünkü tahtakurularının dolaştığı bir şehirde yaşıyoruz. Bu şekilde gelen bu ve diğer böcekler için endişeleniyoruz. Bu görüşümüzün çarpık olduğunu hissediyorum çünkü onlar temizlemeye ve boyamaya fırsat bulamadan biz onu inceledik.

Diğer seçeneğimiz, diğer birimlerin başka bir yerde kullanılabilir hale gelmesini beklemek. Yerler onları gördüğüm gün elimden alındığından, bazı şeyleri çok uzun süre bırakmaktan korkuyorum. Her iki yer de sevdiğimiz bölgede, ancak yeni tadilat ve boyut arasında bir pazarlık gibi hissediyorum.

Ne düşünüyorsun? Daire 1 mi yoksa 2 mi? Veya başka bir seçenek için beklemek? Mağazaların/restoranların üzerinde yaşamak başkaları için sorun oldu mu?"
"Ben [33K], onun [38K]… birlikte 2 yıldır, son 10 aydır nişanlıyız.

Ondan ayrılmalıyım. Mutlu değilim, kullanılmış hissediyorum ve onun ebeveyniymişim gibi hissediyorum.

Şu anda çalışmıyor. Bu anlar sık ​​sık oluyor, birlikte olduğumuz iki yılda en az 8 işi oldu. Ben işteyken ondan daireyi temizlemesini istemek zorunda kalıyorum. Daha geçen gün, çamaşır yıkamasına yardım edebilmem için işten eve gelmemi bekledi.

Fiziksel olarak kendine bakmıyor. Bok gibi yiyor. İki yılda 30 kilo aldı. Ondan bacaklarını ve koltuk altlarını tıraş etmesini istemek zorundayım.

Son olarak, onunla ayık kalmakta son derece zorlanıyorum. Ben bir bağımlıyım; kola, ot, alkol. Hayatımı düzene sokmak için çok çalıştım. Uyuşturucu kullanmaz ve sosyal olarak içki içmez. Tüm arkadaşları yoğun bir şekilde içki ve ayrıca kola içiyor. Her zaman bana içki ısmarlamaya ve uyuşturucu almaya çalışıyorlar. Geçen hafta ayağım kaydı ve birkaç gün kola içtim. Hayatım için istediğim bu değil!

Çalışmıyor.
Sorun şu ki, o tamamen bana bağımlı. Kirayı asla kendi başına karşılayamazdı ve bu temelde onu ailesinin yanına taşınmaya zorlardı.
Kendimi bok gibi hissediyorum. Onu sert bir şekilde takip ettim. Benim yanıma taşınmasını ve benimle evlenmesini istedim. Bunun onun için tamamen kör olacağına inanıyorum.
Bu konuda sesini kötü çıkardığımı biliyorum ama onu gerçekten seviyorum, onunla birlikte olamam.

Ona ne söylemeliyim? Onunla birlikte olmak istemememin tüm nedenlerini listelemek istemiyorum, bu sadece gereksiz yere incinmesine neden olur ama gerçekten onun ayrılmak istediğimi anlamasına ihtiyacım var. Temelde ayrılmak için yardıma ihtiyacım var ama onu çok fazla incitmeden."
"Bu, onunla ilgili daha önce paylaştığım bir konunun bağlantısıdır.

Temelde hiç arkadaşı yok ve tüm bahar tatilini evde video oyunları oynayarak geçirecek. Onunla takılmak istiyorum ama ikimizin de arabası yok. Büyükannemle evinden 10 dakika uzakta yaşıyorum. Ondan bizimle video oyunları oynayarak ve pizza yiyerek bir gün geçirmesini istemek garip olur mu?

 Yapabileceğim başka bir şey de ondan benimle bir filme gitmesini istemek, ama bisikletle gideceğim için onunla orada buluşacaktım. Sizce bunu yapmak doğru mu? Ayrıca kızlarla 0 deneyimim var. Bunun hayatımdaki ilk kız olduğunu söyleyebilirsin."
"Buna son derece şanslı olduğumu fark ettiğimi ve bunu mahvetmek istemediğimi söyleyerek başlıyorum. Durumum için bir emsal yok, bu yüzden ortak tavsiyenize ihtiyacım var:

Birkaç yıl içinde üniversiteden borcum olmadan ayrılacağım. Tam zamanlı öğrenci olmanın yanı sıra çok küçük bir yarı zamanlı işi başardım (2012'de 2400 $, vergi beyan edeceğim!). 2012 için ~3000 $ + bir staj harcı arıyorum (ki bu çok fazla olmayacak).

Çeklerimi 2:1 Tasarruf:Çek oranında yatırıyorum.

Arabam yok ve ihtiyacım da olmayacak. Üniversitedeyken odam ve yemeğim hallediliyor (hatta yaz için bedava konut bulmayı başardım) ve ben mezuniyet sonrası iş ararken ailem bana (kirasız) bir kanepe teklif etti. .

Mezuniyet sonrası için temel hedefler:
Kışın ailemin evinden bir apartman dairesine, bir işle.
Çok gerçekçi değil ama bölümümden bazı yeni mezunlar bunu başardı.

Başka neleri dikkate almam gerekiyor? Neye ihtiyacım var?

Buradaki gönderileri okuyorum, ancak çok fazla acemi gönderisi görmedim ve SSS'leri kontrol ettim, ancak tam olarak hiçbir şey yapacak param yok."
"(Açıklığa kavuşturmak için söylüyorum, o benim arkadaşım, biz çıkmıyoruz.)

Birkaç yıldır tanıdığım yakın bir arkadaşım var. Eylül'de üniversite için şehir değiştirdi.

Hafta sonu için eve döndüğünde birkaç kez takıldık ve her şey yolunda görünüyordu.

Normalden daha az konuşuyorduk ama bu normaldi çünkü ikimiz de okuldaydık ama iletişimde kalmak için elimden geleni yaptım.

İkinci dönem zar zor konuştuk. Yaz başladığında işleri yoluna koyabileceğimi düşündüm.

2 aydır eve döndü, hala benimle zar zor konuşuyor ve onu 7 aydır görmedim. Ondan birkaç kez takılmasını istedim.

Buna nasıl yaklaşacağımdan emin değilim, onunla işleri karmaşık hale getirmek istemiyorum. Korkarım belki de birbirimizden biraz uzaklaştık ve bunu düzeltmek için yapabileceğim hiçbir şey yok."
"Bu kızı yaklaşık 2 yıldır tanıyorum, birlikte geçirdiğimiz dönemlere gerçekten çıkmıyoruz ama son 6 aydır birlikte yaşıyoruz.

Ne zaman arkadaşımla yaptığımız bir tartışmada duygusal bir şey ortaya çıksa, kendimizi ulaşılmaz hale getiriyoruz.

Stresle başa çıkma yöntemi ""Devam et"" ve nereden geldiğini anlıyorum, ancak bir şey tekrar tekrar ortaya çıktığında ve ben bunu ele almak istediğimde, bu onu zorlaştırıyor. Bazı şeylere takılıp kaldım, arkadaşlarıma sorulamayacak kadar kişisel şeyler ve onun tartışmak istemediğini açıkça belirttiği şeyler. Fazla birbirine bağımlı olmak istemiyorum ama her şey hakkında düz bir tonla ve net bir hedefle konuşabilmeliyiz, değil mi?

Ne zaman benimle bir sorunu olsa, bana X vs. yaparak onu incittiğimi söyleyecek ve ona bunu değiştirmek için neden veya ne yapabileceğimi soruyorum, tamamen onun girdisine güvenmeye çalışmıyorum ama konuyu o açtığı için İyi bir başlangıç ​​noktası istiyorum, genellikle o zaman sohbeti bozar ve o zaman tamamen kaybederim... Bunu sessizlik takip ediyor çünkü onun gündeme getirdiği konuyu ele alabilmek istiyorum ama yapamıyorum. Konuşmaya devam ettiği birkaç yerde ya ağlayarak erir ya da bağırarak erir.

Beraber yaşıyoruz, ikimiz de iş bulmaya çalışıyoruz ve bu ayın sonuna kadar bir gelir durumu belirlememiz gerekiyor yoksa sokağa çıkıyoruz. Şimdiye odaklanmamız gerekirken onu incitmekten bıktım ama ne zaman keyfim yerinde olsa bana sürekli iyi olup olmadığımı soruyor ve ben de ona şimdi burada olması için güvence veriyorum, bir şey değişirse sana izin vereceğim bilirsin, her şey olumlu ve iyi ve güzel. Ama bazen ben sinirlenene kadar sorup duruyor. Ne zaman keyfi yerinde olsa, ailesi hakkında şikayet etmeyi ve insanlarla dalga geçmeyi vb. Nefret ettiği insanlardan nefret etmeye katılmak istemiyorum çünkü kendimi büyük bir ikiyüzlü gibi hissediyorum."
"Kiloma gelince, kısa hikaye şu ki, 5'9 ""-ish'de bir şekilde 260 poundun üzerine çıktım ve sonra yaklaşık 80 pound kaybettim. Bu birkaç yıl önceydi. Çok iyi durumdaydım. koş, silahlı kuvvetlere katılmayı düşünüyordum. Her şey harikaydı...

Birkaç yıl sonra düştüm. Gelecek hafta 24 yaşıma giriyorum ve son zamanlarda 300 poundun üzerine çıktım. New York şehrinin neredeyse tam olarak 100 mil kuzeyinde yaşıyorum. Geçen dönem IU, iş ve okul için şehre gidip gelmeye başladı. Hâlâ kuzeyde yaşıyorum çünkü orada başka bir işim var. Tren biletleri pahalandı, ben de metro yerine bisiklete binerek para biriktirdim.

Daha birkaç hafta önce daha sağlıklı beslenmeye başladım, ama şu anda yaklaşık 10-15 kilo verdim. Sadece 286'ya bastım ve çok mutluyum. Gerçekten ilerleme olmadığını biliyorum, ama buradan sonra her şeyin geliştiğini bilmek güzel. Daha önce yaptım ve yine yapabilirim. Düşmeme izin vermeyeceğimi biliyorum.

Bu yüzden Grand Central Terminal'den birkaç mil ötedeki işime bisikletle geldiğim ilk birkaç seferde, sadece birkaç mil, ertesi gün çok yorgundum. Çoğunlukla sadece bacaklarım (Ceket + Sırt Çantası yardımcı olmadı >.<). Her neyse, her şey kolaylaştı ve sanırım artık havalar ısındığına göre hafta sonu eğlence gezilerine çıkacağım. :)

Ayrıca, yaklaşık 20 dakika önce, yiyecek bir şeyler almak için asansörle sokak seviyesine indim ve cüzdanımı unuttuğumu fark ettim, bu da asansör anahtarımı unuttuğum anlamına geliyor. Kapı görevlisine sorabilirdim ama bunun yerine 21 kat yukarı çıkan merdivenleri kullandım. Zirvede neredeyse nefesim kesilecekti ve yarın kas krampları geçireceğimden eminim ama buna çok değdi. :)"
"Merhaba, ben [23F] bu adamla [23M] çıkıyorum, ben onun ilk kız arkadaşıyım, yakında 3 aydır ve farklı ilişki aşamalarındayız. Hâlâ eşinizle ilgili her şeyin mükemmel olduğu (şikayet etmiyor, sadece şaşırıyor) balayı aşamasında. Ben ise muhtemelen bekar bir anne olduğum için bunu çoktan geçtim; tamam bilmiyorum). Bazı garip anlardan dolayı taşındığını varsaydım.

Ne istediğimiz hakkında konuşarak ilişkiyle ne yaptığımız konusunda hemfikiriz; yani 5-6 aya kadar ebeveynlerle görüşmemek, büyük bir tatili paylaşmamak veya seks yapmamak (tek taraflı bir karar değildi ve ödün verdim; bu sefer evlenene kadar beklemek istedim).

Yani bilmek istediğim şey bu normal mi ve sadece konuşulmadı mı yoksa hayır mı.? Hatta bu noktada sormalı mıyım?"
"Yurtdışında olduğum için kız arkadaşımla Snapchat kullanırken gerçek TIFU. Sürerken eğlenceliydi ve aptalca ben, sonunda pes edene ve kirli işi yapmaya karar verene kadar duşu ileri geri kullanmaya karar verdim.

Maymunumla oynadığım bir videoyu gönderirken ellerim ıslaktı ve telefonum dokunmatik ekrandı. Otomatik olarak 'Hikayem'e tıklayıp bir saniye içinde yayınlamaya karar verdim... Nasıl olduğunu bilmediğim için aceleyle çıkarmak için koştum, bu yüzden kız arkadaşıma sordum ve birkaç dakika içinde çıkardım. Yine bir iki arkadaş gördü ve o sırada yemek yiyorlardı ama yiyemediler. aldıkları bu :P"
"Benim sorunum son derece basit ve biraz da aklıma takılmıştı.

Bir süre flört edip birlikte olduktan sonra balayı evresinden çıkmaya ve birbirinizle basit bir ilişki kurmaya başladığınızı söylüyorlar. Ama önümüzdeki ay neredeyse bir yıldır çıkıyoruz ve onunla bitmiş gibi görünse de bu aşama benim için henüz bitmemiş gibi hissediyorum.

Okula ondan yaklaşık 2 saat uzakta gidiyorum, bu yüzden birbirimizi sadece ara sıra hafta sonları görüyoruz. Ama birlikte olduğumuzda, bütün gün onu sevme eğilimindeyim. Onunla oyun oynamasını, kucaklaşmasını, film/dizi izlemesini izliyorum. Arkadaşlarıyla takılırken ya da toplum içindeyken bile, elini tutup onu öpmek istiyorum.

O ise elbette bunu geçmiş durumda. Güvercinliğimden hem hoşlandığını hem de hoşlanmadığını söyledi. Bazen kendisini önemli/özel/istendiğini hissettiği için seviyor. Diğer zamanlarda biraz sinir bozucu veya yapışkandır.

Ama bu konuda ne yapacağımdan emin değilim. Ona her zaman onu ne kadar sevdiğimi ve beni ne kadar mutlu ettiğini göstermek istiyorum ama aynı zamanda boğucu bir kız arkadaş olmak da istemiyorum."
"Günaydın Reddit'te!

Nişanlımla bir sorunumuz var. Yaklaşık 3 yıl önce, başka bir karı koca çift olan Amy ve Craig ile çok iyi arkadaştık. Nişanlım evlenme teklif ettiğinde onlar bizimle Vegas'ta tatildeydiler ve her şey yolundaydı. Amy baş nedime olmaya karar verdi.

Tatilden döndükten sonra Craig, Amy'ye yıldönümleri için yeni bir alyans almak istiyor. Genç evlendiler ve çok küçük bir yüzüğü vardı ve artık daha büyüğünü karşılayabilirdi. Gidip yerel bir kuyumcu zincirine kredi başvurusunda bulundu, ancak onaylanması için bir ortak imzalayana ihtiyacı olduğu söylendi. Kabul eden nişanlıma sordu. Bir sorunumuz olacağını asla bilememek. Craig'in ödemeleri ayda sadece 75 dolardı, ancak 5 yıllık faizsiz bir kredi içindi.

İki buçuk yıl sonra ileri sarın. Bencil davranışlarından dolayı çiftle aramız bozuldu. Serpintiden bu yana 1 gecikmiş ödeme yaptılar. Nişanlım aradı ve Craig'e bununla ilgilenmesini ve bir daha olmasına izin vermemesini söyledi. Düne kadar geri kalan ödemeleri zamanında yaptılar. Dün nişanlım hesabındaki 2 gecikmiş ödemeyle ilgili başka bir telefon aldı. Bu şimdi nişanlımın kredisini öldürüyor, kredisinde kendisine ait olmayan 3 geç ödeme var! Bir ev için para biriktirme sürecindeyiz ve yakında bir kredi başvurusunda bulunmayı planlıyoruz. BU KREDİYİ KREDİSİNDEN/İSMİNE ÇEKMEK İÇİN YAPABİLECEĞİMİZ BİR ŞEY VAR MI???"
"**Orijinal Gönderi**

Vay canına, bu dört ay önce miydi? deli!

Her neyse, yorumlardaki tavsiyeye uydum ve Bay Freeloader'a cevap vermeyi bıraktım. Kısacası, başka biriyle görüşmeye başladım (bu işe yaramadı ama pekala! Başka bir sefere başka bir yalancı!) ve Freeloaders mesajlarını görmezden gelmeye başladım. Daha çaresiz hale geldi ve beni görmek isteyecekti. Ağır bir Glandüler Ateş darbesi aldım, bu yüzden onu neden gelip göremediğim için bir bahane olarak kullandım. Gelip beni görmek için hiçbir çaba göstermedi.

Uyuşturucuya karışan / bir cinayete tanık olan biri güvenlik için orada olduğu için korunaklı konutunun artık ""yaşaması onun için tehlikeli"" olduğuna dair büyük bir söylenti başlattı. ""Bu benim için pek iyi değil, değil mi? Neler olduğunu öğrenmem gerek! Buradan çıkıp güvenli bir yerde kalmam gerekiyor, değil mi? Evimin boş olduğunu biliyordu. ailem uzaktaydı, eğer bir tane görürsem büyük bir ipucu düşüşü. Bu yüzden onu başından savdım ve ""Umarım bir yer bulursun"" dedim, onun için ne kadar üzgün olsam da, kesinlikle onun benimkinde kalmasını ve gitmesini istemedim. eşyalarımı karıştırdı, yiyecek ve tuvalet ihtiyacını karşıladı.Birkaç gün devam etti ve sonra beni görmek için gösterdiği çabaların ve imalarının boşuna olduğunu anladı.

Yani son 2 aydır ondan haber alamıyorum. Arama yok, kısa mesaj yok, Facebook mesajı yok. Facebook'ta çok yok ve son gördüğümde ""POS telefonunda"" Pokemon Go oynayamadığı için sızlandığını gördüm.

Yorumlarınız için teşekkür ederim arkadaşlar, kesinlikle artık onunla ilişki kurmuyorum. İnsanlara ondan bahsettiğimde sık sık ""evet öyle biri. Şimdi ona para ya da ilgilenmediği lojman konusunda yardım etmeyeceksin"" diye dönüyorum."
"Yani arkadaşım ve eski arkadaşım çıkıyordu. O tanıdığım en tatlı, en ilgili ve samimi insan. O bencil, alkolik bir pislik. İki eski kız arkadaşıyla bara gittiği ve sonra eve sarhoş geldiği için kızdığı için ondan ayrıldı. Birkaç gün sonra eski sevgililerinden biriyle sarhoş oldu ve seviştiler ve muhtemelen seks yaptılar. Sadece 2 hafta önce ayrıldılar ve şimdi tekrar birlikteler. Bir şey yaptıklarını bilmiyor. Ona söylemek açık görünüyor ama ayrıldıklarında o kadar depresyona girdi ve üzüldü ki bunu ona yapmak isteyip istemediğimi bilmiyorum. Ona söylemeli miyim?"
"Bu adamla bir aydan fazladır çıkıyorum, beni arkadaşlarıyla tanıştırmadı ve ne zaman takılsak sekse gidiyor. Bunun benim için ""beğenisini"" gösterme yolu olduğunu söylüyor. İşte burada aklım karışıyor. Ne zaman onun için tatlı ya da şefkatli bir şey yapmaya çalışsam, bunu eski sevgilisiyle karşılaştırıyor. Bana artık konuşmadıklarını söylüyor ama bunun bir yalan olduğundan eminim. Birisi ona bir mesaj gönderdiğinde bunu gizler veya yüzündeki ifade otomatik olarak ""Lütfen öğrenmesine izin verme"" olarak değişir. Aptal bir erkek arkadaş/kız arkadaş ünvanıyla düzüşme arkadaşı olduğumuzu hissediyorum. Bu durumda ne yapardınız?"
"Resmi olarak bir aydır birlikteyiz ama Ocak ayının başından beri görüşüyoruz. Ortaokuldan beri arkadaşlar. Cumartesi günü ona onu sevdiğimi söyledim, çok erken olduğunu düşünmeden. Gerçekten mutluydu ve söylemek istediğini ama korktuğunu söyledi. Anladığımı ve acele etmeyeceğimi söyledim. Bu gece konuşurken, baskı altında hissetmesini istemediğim için söylemeyi bırakmamı isteyip istemediğini sordum.

""Seni sevdiğimi biliyorsun, beni sevdiğinde bana söyleyebilirsin. Bunu her zaman benden duymanı ve ben de seni seviyorum"" diye cevap vermek zorunda hissetmeni istemiyorum."" ""Seni seviyorum, sadece söylemeye hazır değilim"" dedi. Bunu kabul ediyorum ve bana duymak istediklerimi söylemeyecek kadar ilişkimize saygı duymasından mutluyum. Hepimizin olduğu gibi onun da daha önce incindiğini biliyorum ama bunu ona söylemeyi bırakmalı mıyım? Durursam çok kötü hissedeceğini söylüyor çünkü bunu neden söylediğimi biliyor (Ciddi olduğumda onsuz bir konvoyu asla kapatmam/sonlandırmam, hayatımda birçok insanı kaybettim ve onun bunu bilmesini istiyorum. Onunla son konuşmam ihtimaline karşı onu seviyorum.Biliyorum, bazı insanlar bunun aptalca olduğunu düşünüyor.) ve bunu duymaktan hoşlanıyor. Sadece karşılık vermeye hazır değil.

Geri söylemesinden endişelenmiyorum, bu zamanla olacak. Onu acele etmeye çalışmıyorum. Yarardan çok zarar veriyorsa söylemeye devam etmek istemiyorum. Bunu yapmanın benim için zor olacağını biliyorum ama onu rahat ettirecek olan buysa bunu anlarım. İstediğim son şey, geçmişteki seni yeterince sevdiğimi söyleyememe deneyimim yüzünden baskı altında hissetmesini sağlamak."
"4 yıl çıktık ve ardından yaklaşık bir buçuk yıl FWB olduk. Neredeyse her şeyde birbirimizin ilkleriydik. Son zamanlarda yeni bir erkekle [20M] görüşmeye başladım ve bunun gerçekten bir yerlere gitme potansiyeli olduğunu düşünüyorum. Ne yazık ki, eski sevgilim de yakın zamanda bana karşı yeniden hisler beslemeye başladığını söyledi (aslında onu uzun süre ""bekledikten"" sonra). Aynı hislere sahip değildim, bu yüzden dün onunla temas kurmadım.

Bugün, beni FB'de ve muhtemelen başka her yerde engellediğini gördüm. Olanları anında sağlamlaştırdı ve bir nostalji sancısı hissettim. Varsa bu ne zaman ortadan kalkacak? Hayatımın neredeyse yarısında ve dörtte birinde esasen onunla birlikte oldu. Gerçekçi olmak gerekirse, ilk aşkını atlatmanın zor olacağını ve ara sıra bu nostaljik ve üzücü düşüncelere sahip olacağımı biliyorum... ama yeni erkeğime onun benim için doğru kişi olduğunu göstermek için ne yapabilirim?"
"Bunu elimden geldiğince özetleyeceğim. Başlamak için ve muhtemelen başlamak için kötü bir fikir olan şey, İnternette bir kızla ilişki kurdum. Onunla birkaç ay konuştum, sonunda onunla ilgilenmeye başladım. O da aynı şekilde hissetti, biz de bir eşya olduk. Harika zaman geçirdim, mükemmel mutlu küçük çift ve hepsi. Tek kusur, büyük bir mesafe olmasıydı. Okyanus falan yok; sadece bir sürü arazi. Sonu işaret edin. Bir gece sarhoş olarak beni aldattığını itiraf ediyor, sarhoş bir erkek arkadaşının gelip onu kontrol etmesine izin veriyor (o bir üniversitede) ve adam onu ​​öptü, o da karşılık verdi, sanırım ne olduğunu anlayana kadar parmakladılar/elle mastürbasyon yaptılar ve durdu. Birkaç gün ortak bir arkadaşımla konuştuktan sonra, onu geri aldım çünkü onu seviyorum(d), bağımlıyım ve başka seçeneğim yok.

Geçen haftaya işaret. Tekrar bir araya gelmemiz bir haftamızı almıyor (sinir sorunları) ve şimdiye kadarki en kötü kavgamızı yaşıyoruz. Ne kadar nefret etsem de bitirdim. Davranışlarıyla onu incitmiş olabileceği kadar beni de incitiyor. Bugün, daha önceki ortak arkadaşımızın ayrılmamız ihtimaline karşı ondan bir şans istediğini ve kabul ettiğini öğrendim (aslında bir okyanusun ötesinde). Ayrıca bir arkadaşıma ve hatta kendime onu becereceğini, ne kadar ateşli olduğunu, tüm bu şeyleri söyledi. Dürüst olmak gerekirse beni tiksindiriyor ve düşündüğümde mideme kramp girmesine neden oluyor. Üstesinden gelmek isterdim ama ders dışında bütün gün evde oturan sıkıcı bir adamım ve kafamı dağıtmak için pek seçeneğim yok."
"Ailem her zaman aşırı korumacı olmuştur, arkadaşlarımı gerçekten görebildiğim tek zaman okul spor maçları sırasında, kelimenin tam anlamıyla başka zaman değil.

Yaklaşık 3000 kişilik küçük bir kasabada yaşıyoruz.

Ama ehliyetimi aldığımdan beri, nedense her şeyi yapmakta tamamen özgür oldum.

Okulda gerçekten sessiz olan ve insanlarla konuşmayan çocuklardan biri değilim, arkadaşlarımı pek görmememe rağmen aslında şaşırtıcı bir şekilde ""popüler"" ve dışa dönük biriyim.

Bununla birlikte, sanırım bunun nedeni, her gün aynı yüzleri gördüğüm, aşina olduğum, gerçekten küçük bir kasaba ve okul olması.

Gerçekten yeni insanlarla tanışmak ve muhtemelen bir ilişki bulmak için yaşadığım yere çok yakın bazı şehirlere gitmek istiyorum (ilişki olasılığı olamayacak kadar kasabamdaki herkesle çok iyi arkadaş olurum)

Bununla birlikte, yardımına ihtiyacım var. İlk olarak, benim yaşımdaki kızlarla sadece arkadaş olmak ve muhtemelen daha fazlası için buluşmak için harika yerler nerede? Yardıma ihtiyacım olan diğer şey, aşırı korunmamak ve dışarı çıkıp hiçbir deneyimim olmayan tüm bu ilişki türü şeyleri yapmaktaki bu değişime kendimi zihinsel olarak hazırlamak. Sanki arkadaşlığın daha samimi bir versiyonuymuş gibi hissediyorum. Ama emin olamıyorum."
"Bu eylülde başladı, ancak sonuçları şimdi gerçekten hissediliyor.
Kira ev tarafından ödeniyordu, bu yüzden hepimizin ödeyeceğine dair bir güven düzeyine sahip olmamız gerekiyordu. Bir buçuk ay ileri sar, oda arkadaşlarından biri, ona N diyelim, bölgeden korktuğuna ve işini sevmediğine karar verir. Bize bir facebook mesajı gönderiyor, kasım ayına kadar kirayı ödüyor. Tabii, sorun değil, Aralık için birini bulmak için bir buçuk ayımız var.
Aralık geliyor ve sürekli olarak kijiji'de gönderi paylaşan, arkadaşlarla, facebook'ta konuşan, evi gösteren... vs. tek oda arkadaşı benim. Bütün işi ben yapıyorum ve kimse odayı kapmıyor. Ev sahibiyle görüşüyoruz ve N'nin geçen ayını Aralık ayı ödemesi için kullanmayı kabul ediyor.
Sonunda Ocak ayı için bir adam buldum ve ilk ay için parası var. Harika! Sorun değil. ANCAK
Ev sahibi dün beni ziyaret etti, yeni adamdan ilk ve son aya ihtiyacı olduğunu bana bildirdi, yoksa tahliye bildirimi alırız. Yeni adamın geçen ayı yok. Aylardır Tayland'a bir gezi için para biriktiriyorum, bu yüzden paramı oradan çekiyorum çünkü tahliye edilmekten hoşlanmıyorum.

Şimdi ev sahibi ve yeni adam bana kira ödemem için baskı yapıyor, ancak internet bankacılığı nedeniyle yarına kadar ödeyemeyeceğim, yarın başlayacak bir seyahatten tamamen tanımadığım birine kendi paramı ödünç verdim ve hiç param yok. paranın nereden geldiğine dair fikir. Bu cehennem gibi bir deneyim oldu."
"Üvey kızım, muhtemelen dünyadaki en düşük yaşam formu olan bu çocukla takılıyor. O şimdiye kadar tanıştığım en kirli, en iğrenç, en iğrenç insan. Hepsi serseri olan diğer üç adamla birlikte boktan bir apartman dairesinde yaşıyor. Çalışmıyor, yıkanmıyor ve kelimenin tam anlamıyla kendi birikmiş çöp yığınında yaşıyor. On kişiden dokuzu, onu ne zaman görsem, yıkanmadığı/elbiselerini yıkamadığı/kendi pisliği içinde *YÖNLENMEDİĞİ* için ekşimiş süt gibi kokuyor. Teknik olarak sadece geçici (kalıcı olarak) dairesinin kanepesinde uyuduğu için evsizler için yardım talep ediyor. Yemek kuponları ve işsizlik çekiyor (bir işveren ona katlanabildiği sürece ne zaman çalışırsa çalışsın). Bir kez çocuklarla çalışan bir iş bulmasına yardım ettim ve ""bir çocukla uygunsuz (cinsel olmayan) fiziksel temas"" nedeniyle neredeyse anında işten çıkarıldı. O çok manipülatif. Onu telefonundaki metin mesajlarını ve facebook hesabını incelerken yakaladım. O ve üvey kızımın bir dereceye kadar cinsel olarak aktif olduklarını biliyorum, çünkü onları parmak vuruşunun ortasında yakaladım (bunu ben 3 metre uzaktayken yapıyorlardı). Evet, ne yazık ki rızaya dayalıdır. Onu korkutmak veya birbirlerinden uzaklaştırmak için yapabileceğim bir şey var mı?"
"Hayatımın çoğunda flört etme konusunda oldukça umutsuzdum, çoğunlukla kadınlarla birlikteyken kendim olamadığım için; İlgilerini kaybetmekten korktuğum için erkek rolüne büründüm.

Eşcinsel olduğumu sanıyordum ama tek eksiğim erkeklerle seks yapmaktan zevk almak. Birçok kez denedim ve sert duramadım. Umutsuz sonsuza kadar yalnız kalmaya razıydım ve hayat hakkında oldukça umutsuzdum.

Bir erkek vücudunda lezbiyen olmakla ilgili kendi kendime şakalar yapardım ama bunun gerçeklerden pek de uzak olmadığı ortaya çıktı. Önümüzdeki 6-12 ay içinde hormonların ve çok çalışmanın yardımıyla bir kadın olarak geçiş yapacağım ve yaşayacağım ama bu arada kadınlarla anlamlı ilişkiler kuramayacağımı hissediyorum.

Benden erkekliği tercih edip bekledikleri ve normalde bir ilişkide üstleneceğim itaatkar rolü üstlendikleri için heteroseksüel kadınları o kadar çekici bulmuyorum. Ama baskın rolün mükemmel olacağını düşünen bir lezbiyen kızla çıkarken, beni şu anda çekici bulmuyorlar ve lezbiyenler trans kadınlara karşı militan bir nefret besliyor gibi görünebilir.

Görünüşe göre ya bir şekilde erkeksi davranıp kadınları kendime çekmeliyim (işe yaramadı, trafikte oynamayı tercih ederim) ya da kendim olurum ve muhtemelen öyle geçtiğimde en az 1-2 yıl daha kimse beni istemez. bir seviyede bir kadın. Bu arada nasıl kadın arkadaşlar ve muhtemelen arkadaştan daha fazlasını yapabilirim?"
"Bu yüzden ara sıra [22/K] iyi bir arkadaşımla[24/E] takılırken (flört yok, erkek arkadaşımı tanıyor) onu birkaç farklı durumda ona bakarken yakaladım. Bir yıldır arkadaşız. Dekolte gömlek giymem ama bir şey almak için eğilip yukarı baktığımda bana bakıyor. Kanepede film izlerken dizlerimi göğsüme bastırdığımda bana bakıyor. İnce bir bakış bile değil, sadece boş bir bakış. Nasıl davranacağımı bilmiyorum, bu beni garip ve rahatsız hissettiriyor.
Ona bir kez seslendim ve bakmadığını söyledi.. Bu yüzden, bunu onun dikkatine nasıl sunacağımdan pek emin değilim. Herhangi bir fikir?"
"Bugün 8 aylık kız arkadaşımla küçük bir konu hakkında konuştuk ama sohbetimiz derinleşmeye devam etti. Bir şeyler hakkında gerçekten nasıl hissettiğimizi daha derine indikçe, ona kızmamamdan hoşlanmadığını itiraf etti. Açıklamama izin ver:

Ben kızmıyorum, asla. Ona hiç bağırmadım. Nedenini bilmiyorum ve yaptığı hiçbir şey beni gerçekten rahatsız etmiyor. Ona kızamıyorum. Herhangi bir ilişki sorununu onunla medeni ve sakin bir malikanede konuşmayı tercih ederim.

Bir şeylere kızan tek kişinin kendisi olduğunu hissetmekten hoşlanmadığını ve ikimizin de eşit derecede kızmasını istediğini söyledi. Ama kızamıyorum! Hatta beni kızdıran bir şey bulmamı ve öfkemi iletmek için ona bağırıp küfretmemi istediği bir egzersiz bile önerdi. Bırakın ona bağırmayı ve küfretmeyi, beni sinirlendirecek hiçbir şey düşünemiyordum bile. Yani, r/relationships, lütfen bana yardım et. Bu, kadınlar hakkında bildiğimi düşündüğüm her şeye tam anlamıyla ters düşüyor (cidden, asla sinirlenmeyen bir erkek istediklerini sanıyordum). Yardım!"
"O bir sınıf arkadaşı. Daha önce hiç kız arkadaşı olmamıştı.
O tanıdığım en tatlı adam, bana çok iltifat ediyor, yakışıklı ama sevimli bir şekilde utangaç ve çok akıllı.
Onunla ilgileniyorum.

Genellikle 27 yaşın üzerinde 10'dan fazla erkekle birlikte oldum. Taciz edici ilişkiler yaşadım, bana çok kötü davranmalarına izin verdim çünkü berbat durumdaydım ve hak ettiğim şeyin bu olduğuna inandım.
Eskiden kendimi keserdim ve uyluklarımda çok belirgin yara izlerim var, zaman zaman hala kesiyorum.
Duygusal bir roller coaster'dayım ve depresif bir dönemdeyken ona güvenebilmek istiyorum ama aynı zamanda onu bunaltmak ya da uzaklaştırmak istemiyorum.
Artı, zaman zaman kendimden nefret ediyorum ve onun beni nasıl cezbedebileceği hakkında hiçbir fikrim yok.

Hiç bu kadar haklı biriyle bu kadar mutlu olmamıştım.
Ona gerçekte nasıl biri olduğumu gösterirsem, korkarım kaçar, ama yapmazsam onu ​​uzaklaştırırım çünkü anlaşıldığını hissetmeyeceğim."
"Son birkaç aydır kız arkadaşıma sevgimi ve minnettarlığımı giderek daha az gösterebiliyorum. İki yıldır birlikteyiz ve 7 aydır birlikte yaşıyoruz. İkimiz de tam zamanlı çalışıyoruz.

İkimiz de bunun bir sorun olduğunu biliyorduk ve bugün (sevgililer günü) ona sevgimi göstermek ve bir değişiklik yapmaya başlamak için mükemmel bir fırsat olabilirdi... Ama ona hiçbir şey almadım. Kart bile yok. Canım öyle hissetmediğinden değil - sadece bir nedenden dolayı bunu yapmayı düşünmedim.

Ancak, sadece bugün değil. Her gün. Onu ne kadar sevdiğimi ona göstermek istiyorum. O ne kadar özel. Sadece *nasıl* anlayamıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Herhangi bir jest, büyük ya da küçük, uyduramıyorum/bir şey hakkında düşünemiyorum.

Bu onun benim tarafımdan istenmediğini hissetmesine yol açtı, bu da benim onun tarafından istenmediğimi hissetmeme yol açtı, bu da açıkça her şeyi daha da kötüleştiriyor. Bu çemberin gidişatını başka yöne çevirmek istiyorum.

."
"2 arkadaşımla bir alışveriş merkezindeydim ve bir adam gelip sorun çıkarmaya başladım, kavgaya varan bir tartışmaya girdik. Ben ona saldırırken bir tabanca çıkardı ve beni göğsümden vurdu, bu beni fazla etkilemedi, ben de devam ettim ve beni tekrar vurdu. Tabancasında kalan diğer 4 mermiyi de boşa harcayana kadar güreştik. Silah boş olduğu için onu boğarak öldürmekten başka seçeneğim olmadığını fark ettim. İşi bitirmem saatler gibi geldi, boynunu o kadar sıktım ki sonunda bir ayakkabı bağı gibi göründü. Biraz hava almaya çalıştı, ben de boynunu bir düğüm gibi bağladım ve sonunda işi bitirdiğimden emin oldum. Vurulduğumdan beri tuvalete gidip temizlenmeye karar verdim, oraya giderken bir yıl önce kötü davrandığım ve bugüne kadar pişman olduğum eski kız arkadaşımı fark ettim. 2 kurşun yarasıyla yanına gidiyorum ve o 2 arkadaşıyla gülüp benimle dalga geçerken ona çıkma teklif ederek onu geri almaya çalışıyorum. Onlar arkamdan gülerken oradan ayrılıyorum ve öldürdüğüm adamın yanında duran 2 arkadaşımla buluşup anneme anlatmak istemiyorsam hafta sonu olduğu için kurşunların çıkması için 2 gün beklemem gerektiğini söylüyorlar. BT. Onlara anneme hiçbir şekilde söylemediğimi söylüyorum. Bundan sonra ne olduğunu hatırlamıyorum çünkü sanırım uyandım."
"Yakın zamanda eski erkek arkadaşımla 6 yıldır birlikteydim, lise ve üniversite boyunca çıktık ve şimdi üniversite son sınıfa giriyoruz. Geçen sömestr yurtdışında okudum ve erkek arkadaşımla aram çok çetin olmasına rağmen kopya çekmek istemediğim konusunda kararlıydım. Pek çok fırsatım ve birçok cazibem vardı ve kendimi kötü hissettim, hatta istedim ama yapmadığım için mutluydum. Yurt dışından eve geldikten sonra ilgisiz nedenlerle ayrıldık. Ayrılmak benim kararımdı ve bunu yaptım çünkü ilişkimizde sorunlar vardı. Bu kadar uzun bir aradan sonra nişanlanmamız ya da en azından kalıcı planlar yapmamız için üzerimizde aniden bu kadar çok baskı olduğunda geçmişe bakamadım. birlikte. Gelecekte birlikte bir şans istiyorsak büyümemiz gerektiğini biliyordum ve şu anda birlikte olmak istemesem de bunun gelecekte benim için her zaman olmasını istediğim bir şey olduğunu biliyorum çünkü o hala biri. kim benim için çok önemli

Daha dün çok fazla içtiğimi öğrendim ve başka bir adamla öpüştüm. Hiçbir şey hatırlamıyorum. Ben kötü hissediyorum. Olay olduğunda birlikte olduğumuz için eski sevgilime söylemeli miyim yoksa kendime saklamam daha mı iyi bilmiyorum. Arkadaş olmak ve dostane bir ayrılık yaşamak için çok çalışıyoruz. Ona söylersem hiçbir işe yaramayacağından endişeleniyorum ama sanki doğruyu söylemek yapılacak doğru şeymiş gibi hissediyorum. Ne yapmam gerektiği umurumda değil, sadece onun için en iyisini yapmak istiyorum."
"İddialı şeyleri bırakacağım ve sadece konuya geleceğim.

Üniversiteyi bitirmenin inanılmaz derecede önemli olduğunun farkındayım. Sorun burada. Ben, gençliğinden beri insanların benim çok zeki olmama yaltaklanan adamlardan biriyim. Okulda hiç okumadım. Tembeldim. Ben de büyürken pek çok berbat şey yaşadım. 9 yaşımdayken babam öldü, ülke dışına taşındım, annem tamamen deli (ciddi) bu yüzden hep kendimi biraz büyüttüm.

Bir ebeveyn olarak berbatım (en azından kendime.)

Neden böyle olduğumu bilmiyorum. Ama ben değişmek istiyorum.
'07'den beri devlet üniversitesindeyim, bir yıl izin aldım ve her seferinde birkaç ders alıyorum. Bu hızla gidersem, 35 yaşıma geldiğimde üniversiteden çıkmış olacağım. Sadece boyun eğip bu ev ödevi/okul öğretmeni olmak ve acayip çalışabilmek ve diğer herkesin yaptığı tüm o saçmalıkları yapabilmek istiyorum.

Özür dilerim ama şu an oldukça duygusalım. Birlikte mezun olduğum ""aptal sporcuların"" çoğu üniversiteden mezun olmak üzere. Bu adamlardan bazıları şöyle şeyler yaptı... Ah evet, bakalım kim daha uzun süre sarhoş kalacak! 1 ayda bir adamın böbreği ve karaciğeri hareket etmeye başladı ve durdular.. AMA ANNESİNİN ARKADAŞLAR NASIL BİRKAÇ AYDA MEZUN OLACAKLAR?"
"Bu yüzden yurtdışında İngilizce öğretmeyi araştırıyordum ve Travel and Teach Recruiting adlı şirketle temasa geçtim. Bana yurt dışına gitmek için bir FBI geçmişi kontrolü yaptırmam gerektiğini söylediler. Bana FBI web sayfasına bir bağlantı verdiler ve sorunu hallettikten sonra onlara geri dönmemi söylediler. Ancak bana bir parmak izi kartı vermediler ve tam olarak ne yaptığımı bana hiçbir zaman gerçekten açıklamadılar. Karakola gittim ve FBI'ı aradım ve hepsi bunun kulağa şüpheli geldiğini söylediler. Görünüşe göre şirketler neredeyse her zaman size bir kart ve ayrıntılı bilgi veriyor. Bir kart ve belirli bilgiler olmadan, kontrolü gerçekten yapamam. Ancak şirketi aradığımda, polisle tekrar konuşmayı denememi ve yardım edebilmeleri gerektiğini söylediler. Yani, gerçekten ne düşüneceğimi bilmiyorum. Bu şirkete hiçbir şey ödemedim, bu yüzden dolandırıldığımı düşünmüyorum. Ama bana söyledikleri diğerlerinin bana söyledikleriyle çelişiyor. Siz ne düşünüyorsunuz?"
"O ay ayrı yaşadığımızda ailemle yaşadım. Zaten değişimden hoşlanmıyorum ve bu beni rahat olduğum her şeyden tam anlamıyla kopardı. Yalnız yaşamanın onun için yeterli bir alan olduğunu düşünmüştüm ama temelde bir ilişkimiz yokmuş gibiydi. Bütün bir haftayı hiçbir temas olmadan geçirmek istiyorsa buna izin vermem gerektiğini düşünüyor. Benim gözümde bir ilişki değildi. Ondan ayrılmayı denedim ama o bunu istemedi. Bu yüzden tekrar taşındık. Bir ay oldu ve her şey yolunda görünüyor. Ama yine de tartıştığımızda aynı şekilde hissettiğini söylüyor. Bu beni gerçekten incitiyor ve birlikte kontratımızı yenilemekten korkuyorum çünkü işlerin berbat olmasını istemiyorum.

Böylece danışmanlık konusunda anlaştık. Temelde kimin duygularının daha anormal olduğu hakkında bir fikir istiyoruz. Terapistin bir ilişki için duygularının anormal olduğunu kabul etmesi durumunda, sahip olduğu sorunlar ne olursa olsun üzerinde çalışacağını söylüyor. Bunu nasıl söyleyeceğimden emin değilim. Çünkü terapist en azından bildiğim kadarıyla ""taraf tutmayacak"". Sadece seanslarımızdan ne beklemem gerektiğini bilmek istiyorum. Sorunlarımızda bu denizaltından gerçekten tavsiye aramıyorum. Kafamda uçuşan daha fazla düşünceye ihtiyacım yok. Sadece durumumuz hakkında profesyonel bir görüş istiyorum. Teşekkürler beyler!"
"Hikaye:

Temmuz ayında babamın annesi vefat etti. O ve erkek kardeşi, onun mülkünü ve içindeki her şeyi 50/50 paylaşacaklar. İkisi de onun 2009 Lexus RX350'sini alabileceğim konusunda anlaştılar. Cumartesi günü alacağım. Yakın gelecekte bir noktada satmayı ve bu satıştan elde ettiğim parayı kendi aracımın satışından elde ettiğim parayı birleştirerek daha yeni bir araç almayı planlıyorum.

Sorular:

Bölüm 1: Washington State'in arabanın değerinde olacağı miktarda hediye vergisi olmadığını okudum. Ancak, 14.001 ABD Doları veya üzerindeki değerler için federal bir hediye vergisi vardır. Baktığım kadarıyla bu aracın benim bölgemde 18.000 - 25.000$ arası bir değeri var.

Bu, bana verilen aracın tam değeri üzerinden vergi ödemek zorunda kalacağım anlamına mı geliyor?

Bölüm 2: Washington eyaletinde yeniyim ve satış vergisi konusunda yeniyim. Bu, özel bir satıcıdan kullanılmış bir araç satın alırken satış vergisinin nasıl çalıştığına dair hiçbir fikrim olmadığı anlamına geliyor. Aracı babamdan 10 $ gibi düşük bir fiyata ""Satın almak"" benim için ödemek zorunda kalacağım vergi miktarı açısından daha mantıklı olur mu? Bu, hediye vergisinden kaçınır mı? Muhtemelen hala satış vergisi ödemek zorunda kalacağım, ancak 10 doların yüzdesi ne olursa olsun, hiç de fazla olmayacak.
Bu iyi bir fikir mi?"
"Neredeyse iki aydır bir erkekle gelişigüzel görüşüyorum. Bu konuda anlaşmıştık ama konu bu olduğunda her zaman sorularım olacak.
bazı hikayelerdeki boşluklar. Son zamanlarda geceyi birbirimizle daha sık geçiriyoruz.
Geçen sabah evinden çıkmak için hazırlanıyordum ve üzerimdeki ceketlerinden birini dolabına asıyordum ve rafta kocaman bir kutu tampon buldum. Eski bir kutu değil, yakın zamanda satın alındı. Rahat/ciddi olmadığımız için ondan benim için böyle bir şey almasını isteyeceğim bir noktaya gelmedik. Ayın o zamanında genellikle kendi işimi yaparım.
Ondan bahsetmeli miyim merak ediyorum. Ben gözetleme yapmıyordum. İyi saklanmamışlardı. Daha ciddi biriyle görüşüyor ve bu konuda bana yalan söylüyor olabilir mi? Sanırım gtfo yapmalıyım çünkü banyoda değil de orada olmaları biraz garip geliyor. Buna biraz ışık tutmama yardım et!"
"Neredeyse 3 yıldır birlikteyiz ve o kulüplerde dans etmeyi seviyor ben diğer yandan dans etmeyi hiç sevmiyorum Eğlenceli olarak değerlendirdiğimiz şeyler hakkında çok farklı iki yorumumuz var ama diğer erkeklere ne yaptığı fikri kulüp beni rahatsız ediyor.

Biz ırklararası bir çiftiz, o siyah ve latinim, bu yüzden bir dereceye kadar bunun kültürel olduğunun farkındayım ve benim için biraz kültür şoku ama diğer insanların bu durumu bir açıdan nasıl gördüğüne dair biraz fikir edinmek isterim. kültürel, ırksal ve ilişkisel bakış açısı çünkü buna kültürel olarak uyum sağlamaya çalışıyorum ama genel olarak dans etmeyi tuhaf bulduğum için bu benim için biraz engel."
"Herkese selam. Belirli bir bölgede (NYC'den Tunus'a, Tunus'a ve ardından Fez, Fas'a ve ardından Marakeş'e ve sonra tekrar NYC'ye seyahat ederek) bir haftalık tatil planladığımız bir sınıf için kısa bir proje yapıyorum, ama bu gerçekten değil soruyla alakalı).

Mesele şu ki, gerçek seyahatte olduğu gibi, bize bir bütçe verdi ve varsayımsal harcamalarım artıyor. İlk şehrime - bu durumda Tunus'a - yalnızca tek yönlü bir uçuşa ihtiyacım var ve konaklama için fiyatlandırmayı dahil etmem gerekiyor. Alakalıysa, tarihleri ​​Haziran ayında belirliyorum.
Uçuş + otel paketi yaparak önemli miktarda tasarruf edeceğiniz izlenimine kapılıyorum, ancak web sitelerinde gördüğüm her şey, görebildiğim kadarıyla sadece gidiş-dönüşleri içeriyor. Fas'a gittiğimde Tunus'a geri dönmem mantıklı olmaz. Bütçe, yemekler hariç her şey için 4.000 USD'dir."
"Ailem ben çok küçükken boşandı ve büyürken babamla annemin her zaman kavga etmesinden kaynaklanan tonlarca dram vardı. İkisi de bana çok şey yaşattı (bok söylediğini söyledi) ve hatta geçen yıl terapistim, ""Annen, sen on yaşındayken seninle onun arasındaki iletişimi kesmeliydi ve bu işi burada bırakmalıydı"" dedi.

Bu, ona çocukken ""oyun olsun diye"" bahçesinden sigara izmaritlerini toplamamı, üvey kardeşimin altını değiştirmemi (ben de çocuktum, belki 8-9 falan?) ve Tabii ki, 10 yaşımdayken saçımı kesmek istemediğim için beni dövdüğü bu büyük dramatik olay. Özellikle bu olay, onunla birkaç yıl konuşmamama neden oldu.

Terapistim, onunla bir ilişki kurmak isteyip istemediğimin bana bağlı olduğunu söyledi (kimin büyük sorunları olduğunu kabul ediyor) ve ben buna karşı karar verdim. Dini olarak taciz ediyor ve benim ateist olduğum gerçeğini unutamıyor gibi görünüyor. Artık yeni ve büyük bir ailesi var ve yıllar boyunca (18-19, 21-23) onunla birkaç kez yaşadım, ama onunla bir ilişkim olmasını umursamıyorum. Geçmişte beni çok kötü incitti ve şimdi daha ""istikrarlı"" olmasına rağmen, dürüst olmak gerekirse, onunla bir ilişkiye yatırım yapmayı umursamıyorum.

Ama annem (ondan nefret eden, daha önce ona tecavüz ettiğini, ona sözlü tacizde bulunduğunu söyledi) hala bir gün onunla tekrar konuşmam konusunda ısrar ediyor. Bu beni meraklandırdı, onunla konuşmayarak babamı incitmeye mi çalışıyorum yoksa onu hayatımdan sonsuza dek çıkarmak için geçerli bir mazeretim mi var, yoksa her ikisi birden mi?"
"11 aylık erkek arkadaşım bana daha önce mastürbasyon ve porno bağımlılığı olduğunu ve bunlar üzerinde çalıştığını söyledi, onu bu konuda çok fazla rahatsız etmemeye çalışıyorum.

Bugün telefonunu aradım (biliyorum, korkunç ve çılgınca, mahremiyetini ihlal ettim) ve onunla arkadaşı arasında bir e-posta okudum. SO'm, instagramdaki arkadaşlarımın sürtük resimlerine otuzbir çektiğini söylüyordu. Kırıldım ama çoğu erkeğin tanıdığı kızları hayal ettiğini biliyorum. Onunla bu konuda yüzleşmeli miyim bilmiyorum, kızmalı mıyım yoksa gözetleme yaptığım için haksız mıyım? Arkadaş olan kızların resimlerine otuzbir çekmek normal mi? Mastürbasyon bağımlılığı olduğunu unutmayın, bu yüzden bu muhtemelen sık görülen bir şeydir."
"Bu yüzden kocam ve ben, şikayetlerimin hiçbirinde nasıl duyulduğumu/doğrulandığımı hissetmediğimi ancak derhal ele alındığını ve çözüldüğünü tartışıyorduk. Bana karşı sözlerinin onun hakkında cinsel olarak hissettiklerimi etkilediğini ona iletmeye çalışıyordum ve artık fiziksel olarak benim için çekici olmadığını söyledim.

Morbid obez ve 4 aydır her gün spor salonuna gidiyor. Diyet yapmaz. Son 6 yıldır sağlığına olan ilgisizliği benim için birikti. 3 çocuğumuz var ve sağlığımı/görünüşümü korudum. Bunu söylemenin bencilce geldiğini biliyorum ama onun da kendine bakmasını istiyorum. İlişkimiz boyunca cinsel hayatımızın bu ve benim düşük libidom yüzünden sorun yaşadığını kabul edeceğim. Şu anda hamileyim ve yürüyen her şeyle seks yapmak istiyorum, bunu kendi lehimize kullanmak istiyorum çünkü seksin iyileştirici olabileceğini biliyorum.

Ertesi sabah bana geldiğinde ona çok sert davrandığımı biliyorum ve temelde onu sıkıştırdığımı söyledi. Buradan onun için gidecek hiçbir yer olmadığını ve böyle bir şeyden sonra samimiyeti nasıl geri yüklersiniz. Hatta 100 pound kaybettikten sonra eskisi gibi olmayacağını bile söyledi. O küçük düşürüldü."
"Şu anki oda arkadaşım (üniversite) ve ben iyi arkadaşız ve rastgele birlikte yaşamaya atandıktan sonra bir buçuk yıldır birlikte yaşıyoruz. Bununla birlikte, aslında çok şefkatli olduğum halde, başkalarının duygularına aldırmadan korkunç bir insan olmamı bekleyerek benimle yaşama durumuna geldi. Görünüşe göre erkek arkadaşımın eski kız arkadaşı ve oda arkadaşım arkadaştı ve eski gf, arkadaş olmamız nedeniyle evi yıkan bir orospu olduğumu söyledi ve ben eski sevgilisiyle çıkmaya başladım. Geriye dönüp baktığımda, eski sevgilimden ayrıldıktan sonra, ona bunun beni rahatsız ettiğini ve onun bizimle takılmasını gerçekten istemediğimi söylememe rağmen, onu her zaman bizimle takılması için davet etti çünkü belli ki beni unutmamıştı. Erkek arkadaşımla çıkmaya başladığımda, onun ve onun birbirini asla görmediğinden emin oldum çünkü ikisi de birbirinden hoşlanmıyordu. Daha sonra bana artık arkadaş olamayacağımızı söyledi çünkü onunla olduğumu bilmek bana olan bakışını temelde lekeliyordu ve bana bakması bile onu şiddetli bir şekilde hasta ediyordu..."
"Zorunlu ""iki yıl önce oldu"" ileri.

O zamanlar erkek arkadaşım kötü yapılmış bir sandalyede otururken onun kucağına oturmak gibi parlak bir fikrim vardı. Yerden bir şey almak için geriye doğru eğildim ve o benim uzanabilmem için kıpırdandığında, sandalyenin oturağı altımızdan düştü. Kucağından düştüm, sırt üstü düştüm. Ona tutunmaya çalıştım, bu yüzden düştüğüm yerde omurgam büküldü. Nefesim kesildi ve o kadar çok ağrım vardı ki hastaneye gitmeyi düşündüm. Haftalar sonra hala ağrıyordu ve masöre gidip nasıl ayık bir şekilde sandalyeden düştüğümü açıklamak zorunda kaldım. Kiropraktörüm sırtıma elektrotlar ve ısı uygulamadan ayarı bile yapamadı çünkü kaslar çok sıkışmıştı. Şimdi omurgam düştüğüm yere dalıyor (ya da belki sadece skolyozum var, idk) ve sadece kürek kemiklerimi geri hareket ettirerek çatlayabilir. Hala ara sıra birkaç hafta boyunca makul miktarda ağrıyor."
"Başımı incitmedim ama başka bir şekilde yaralandım. Bu yüzden bugün nadiren yaptığım bir şey olan bisiklete bindim. Bir kask aldım ve bisikletin gidonlarına taktım. Çeyrek mil kadar sürdükten sonra, tekerleğin yanında asılı duran kaskın kayışı ön tekerleğe takıldı. Bisiklet hemen hareket etmeyi bıraktı ve gidonun üzerinden uçtum. Dizlerimin, sol kolumun ve kalçamın üzerine (sert) indim. Kafamı nasıl çarpmadım hiçbir fikrim yok ama vursaydım bu çok daha ciddi bir çile olabilirdi."
"Bugün annemle ailemin farklı üyeleri hakkında konuşuyorduk ki amcamın konusuna geldik, sevdiği herkes için seve seve kurşunu göze alan, ailesine son derece saygı duyan ve içinde olan ve sevecen bir birey. Hayatının büyük bir bölümünü hapishane sisteminin dışında geçirdi ve şu anda 15 yıl hapis cezasını çekiyor. Tüm hayatım (şimdi 20 yaşındayım) amcam gelip geçti hayatımdan ve onun fiziksel yokluğu alıştığım bir şeydi. Hapishanesinde nasıl yüceltildiğini ve saygı duyulduğunu ve sadece isteseydi mahkumların şüphesiz onun için öldüreceklerini anlatmaya başladı. Amcamın böyle olmasının mümkün olmadığını söyleyerek onunla alay ettim (hayatım boyunca çeteyle ilgili olmayan rastgele olaylar nedeniyle hapiste olduğu söylendi) ve bunun doğru olması için çeteye bağlı olması gerekir ( ki her zaman durumun böyle olmadığına inanmaya yönlendirildim). Annem daha sonra (neredeyse şakacı bir tavırla) onun kötü şöhretli bir çetede yüksek rütbeli bir ""çavuş"" olduğunu ve emirleri korunarak hapishane içinden verdiğini açıkladı. Kendisine bu indirimli cezaları veren küçük suçlamalarının, emirlerini verimli ve hızlı bir şekilde yerine getirirken nasıl ""kalesinde"" kalma yolu olduğunu açıkladı."
"Kız arkadaşım üniversitesiyle birlikte birkaç haftalığına başka bir ülkede. Oradayken başka bir öğrenci ona ondan hoşlandığını söyledi. Benim bir erkek arkadaşı olduğunu ve ilgilenmediğini söyledi.

Birkaç gün sonra onlardan bir grup kulübe gitti ve görünüşe göre o, alıngan vs. ilgili.

Düne hızlıca ilerleyin. Grup akşam yemeği için dışarı çıktı ve içiyorlardı. Hepsi masada birbirine sıkıştırılmıştı ve o, daha sonra eğilip onu ağzından öptüğünde sarhoş olduğu için yakınlığı fark etmediğini söylüyor. Sonra ayağa kalktı ve bunun iyi olmadığını söyledi ve gitti.

Kız arkadaşım çok dürüst ve dürüsttü (Bana söylediğine göre) ama kavga ediyoruz. Messenger'a göre biraz zor. Bilerek yapmadığını biliyorum ama yine de çok kırgınım. Daha önce aldatıldım ve bu tam olarak aynı kategoride olmasa da tüm o eski duyguları geri getiriyor.

Sorum şu ki, aşırı tepki mi gösteriyorum yoksa haklarım dahilinde miyim?

Bağlamı sağlamaya çalıştım ve elimden gelenin en iyisini yaptım. Lütfen daha fazla açıklamaya ihtiyacınız olup olmadığını sorun. şimdiden teşekkür ederim"
"Buradaki kısa hikaye, tonlarca flört deneyimim olmaması. Lise dışında bir ilişki içindeydim ve sonunda evlendim, hızlı ileri sekiz yıl (şimdi 25) ve yeni biriyle çıkıyorum (benimle aynı yaşta). Sanırım eski sevgilimin beni aldattığını (fiziksel olarak değil ama duygusal bir ilişkisi olduğunu) ve artık onunla olmadığımı söylemek adil olmalı.

Bu yeni kızla birkaç aydır çıkıyorum, o inanılmaz biri, birlikte çok zaman geçiriyoruz ve onunla harika bir bağlantım var. Doğrusu, beni bir önceki gibi asla aldatmayacağını içtenlikle biliyorum, o gerçekten harika bir kız ve ona güvenmemem için bana hiçbir neden vermedi, ama sanırım şimdi bu küçük güven meselelerini eskisi gibi devam ettiriyorum. önceki ilişki Asla kıskanç bir insan olmadım veya güven sorunlarım olmadı ve bu yeni kızla küçük şeyler alıyorum ki bunun adil olmadığını biliyorum ama duygularla savaşması zor.

Yani bir bayanlar gecesine çıkıyor ve bu etkinlikte tomurcuğuyla içki içip dans edeceğini öğrendim. Başka erkeklerle dans etmesinden hoşlanmadığım için deli miyim? Bunun ülke dansı, çizgi dansı vs. olduğunu, normalde nasıl dans ettiğime benzemediğini (eziyet falan) ve bunun tek bir erkekle olmayacağını açıkça belirtti ve onun gibi duymak istediğim her şeyi söyledi. Konuyu açarlarsa bir erkek arkadaşı olduğunu açıkça belirtirdim, ama şahsen dans etmenin samimi bir şey olduğunu hissediyorum ve onun diğer erkeklerle dans ederken havalı olmayı kabullenmekte zorlanıyorum."
"Tüm grup şu anda bir haftalık tatil için 17M'nin evinde kalıyor. İki çift var - ben ve erkek arkadaşım ve ev sahibi kız arkadaşıyla. Beşinci tekerlek var.

Dün gece saat 1 civarında, erkek arkadaşım ve ben odamızda oyalanıyorduk. Aniden beşinci tekerlek, tamamen beklenmedik bir şekilde içeri girdi, içeriden bir şaka yaptı ve bize bir prezervatif fırlattı ve kaçtı. Tamamen giyiniktik ama PISSED. İnanılmaz derecede berbattı ve ikimiz de şok olduk. Belli ki kalan grubun üçünün de fikri buydu.

İkimiz de sakinleştikten sonra erkek arkadaşım ve ben onlarla yüzleştik. Pek çok farklı düzeyde bu kadar berbat olduğu için bunun nasıl komik olacağını düşündüklerini anlayamıyoruz. Uyumaktan çıplak olmaya kadar her şeyi yapıyor olabilirdik. Ne görmeyi umuyorlardı? Gülüp geçmemizi mi bekliyorlardı?

Beni en çok rahatsız eden şey, ev sahibinin bunu açıkça kabul etmesine ve fikri önermesine rağmen hiç de pişman görünmüyor olması. Her şey için beşinci tekerleği suçladı ve bize özür borcu olmadığını söyledi. Bu beni şok ediyor çünkü onun için tamamen karakter dışı, genellikle politik olarak çok doğru ve centilmen. Şimdiye kadar mükemmel bir ev sahibiydi ve tatil boyunca bizim için yaptığı her şey için inanılmaz derecede minnettardık.

Neyse tatile 2 gün kaldı ve ben şu an ne yapacağımı bilmiyorum. Ertesi sabah, bu yüzden onları yakında görmemiz gerekiyor. Açıkçası grup olarak konuşmamız gerekiyor ama ev sahibi tavrını sürdürürse gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum."
"Arka plan: bu kızla tinder'da tanıştım, onunla 2 ay çıktık. Ondan işleri resmileştirmesini istemeden önce, işler birkaç hafta boyunca ""ilişki-y"" hissetti. O evet dedi. Bir ilişkiye hazır olmadığını ve sadece arkadaş olmak istediğini söylemeden önce 48 saat sürdü. Kararına saygı duydum ve onunla iletişim halinde olmaktan ve gelişigüzel takılmaya devam etmekten mutlu oldum.

""Ayrıldığımızdan"" beri (buna öyle diyebilir misin?) bu kız tam bir muamma oldu. Arada bir bana ""hey :)"" gibi bir mesaj atıyor ya da başına gelen heyecan verici bir şeyden falan bahsediyor. Serin! Olağan şeyler. İletişimi sürdürmek istiyor! Tek sorun şu ki, ona cevap verdiğimde ÇOK TUHAF davranıyor. Bana yetersiz, tek kelimelik cevaplar verecek veya hiç cevap vermeyecek. Sonra ertesi gün geri geleceğim ve ona bir şeyler yazacağım ve benzer topal cevaplar alacağım. Bu döngü 2 haftadır tekrar ediyor ve kafam çok karışık.

Gerçekten konuşmak istemiyorsan neden sohbet başlatma zahmetine giresin ki? anlamadım Birkaç teori sunabilir misiniz? Burada neler olduğunu anlamaya bile başlayamıyorum."
"Bu yüzden bugün birlikte çalıştığım bu kıza çıkma teklif etmeyi planlıyorum. Tek şey, randevu için ne yapacağımdan emin değilim. Esasen, benimkinin hemen yanındaki üniversiteye gidiyor (oldukça yakınlar, bazen onun üniversitesinden insanlar buralardaki barlara giderler, vb.) ve aynı sonbahar stajını yaptığımız için onu işten tanıyorum. Ondan birkaç hafta önce kardeşliğimde bir randevu gecesine davet ettim (balkabağı oyma ve bira) ve o geldi - bir balkabağı oyduk, birkaç içki içtik ve genellikle oda arkadaşı onu almaya gelmeden önce vurduk. . Şimdi ona yasal bir randevu teklif etmek istiyorum ama ne olduğundan emin değilim. Akşam yemeği biraz resmi görünüyor ve bir arabam olmadığı için (gerçi onu almak/bir yere götürmek için potansiyel olarak bir araba ödünç alabilirim) ulaşım açısından akıllıca çalışan bir yer düşünmek zor (eğer o arabasını kullanmıyorsa) , ama bu benim açımdan biraz topal görünüyor), artı gündelik randevu fikirleri düşünmekte berbatım. Yardım? Teşekkürler!"
"Yani ben bu kızla arkadaşım ve tahmin edebileceğiniz gibi daha fazlasını istiyorum. Aptal değilim ama olmayacağını biliyorum. Ama beni rahatsız eden şey, 'iyi' falan olduğum için bana çok yakın olma ihtiyacı hissetmesi, arkadaşlığımızda bundan zevk alıyorum ama aynı zamanda beni ona çekiyor. bu daha önce başka bir kızla oldu ve benim çözümüm, ona anlattıktan sonra onu hayatımdan çıkarmaktı. ama önümüzdeki 2 yıl boyunca aynı sınıflarda olacağımız için aynı şeyi bu kızla yapamam. Ona nasıl hissettiğimi ve nasıl hissettiğini bildiğimi ve olası bir çözümün arkadaşlığı yüzeysel tutmak olduğunu söylemeyi düşünüyorum."
"Son 3 aydır konuştuğum kız, zaaflarımdan birinin bağlanmam ve acele etmem olduğunu söyledi.

Nasıl/ne yapacağım? Bunun, işleri yavaşlatmak istemesinin BİRÇOK nedeninden biri olduğunu biliyorum.

Sanırım ona bağımsız olduğumu ve ona çok bağlı olmadığımı ve ondan daha fazla değilse de hala aynı şekilde hoşlandığımı anlayana kadar. İlişkimizde işleri ilerletmeyeceğiz.

Benden hala çok hoşlanıyor, çünkü sürekli takılıyoruz ve geçen hafta sonu onun memleketine gittim ve ailesiyle ve kelimenin tam anlamıyla tüm arkadaşlarıyla tanıştım.

Hatta ondan çok hoşlandığımı ve yaklaşık bir ay önce özel olmayı isteyerek acele ettiğimi itiraf ettim. Ki henüz istemiyordu. Bütün yaz ailesiyle tatile gittiği için. (BİRÇOK nedenden BİRİ)"
"Uzun hikaye işte başlıyor. Bir aylık eski sevgilim, depresyonu ilişkimizi etkilediği için ilişkisini kestiğinde ona, desteğe ihtiyacı olursa / ihtiyaç duyarsa yardım etmeye çalışacağımı söyledim.
Geçen gün yardım istemek için aradı ilk başta tereddüt ettim ama ambulansı aradığını öğrendiğimde (hastane yanımda) iyi olduğundan emin olmak için ona bir bakayım dedim. Zaten yardım alıyor ve depresyon için. Ama belli ki bazen biraz daha kötü.
Dün hastaneye kaldırıldı, hastane bize onu kaybettiklerini söyleyince bizi biraz korkuttu. Ancak daha sonra hastanenin başka bir bölümünde olduğu ortaya çıktı. Ama dün olanlar için, tüm ev arkadaşları esasen vazgeçtiler ve ona onlara haksızlık ettiğini ve başka yerde siktirip gitmesi gerektiğini söylediler (bir mesajda bunu ona gerçekten söylediler)... Ben de dedim ki Sadece birkaç gün kalan hafta tatiline kadar burada saklanabilir.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Açıkçası, son görüşmelerini ayırdık ve aynı zamanda saklanmasının onun için iyi bir fikir olduğunu düşünmüyorum. Bence sözde arkadaşları ve ev arkadaşları ona çok sert ve haksızlık ediyorlar... :/
Neler olup bittiğine dair resimlerim istek üzerine mevcuttur. Ortada kaldım ve onlar tarafından da benimle iletişime geçiliyor, sanki bir tepki almaya çalışıyorlar ve şimdiye kadar tüm bunlarla nerede olduğumu değerlendiriyorlar, onları görmezden geldim. Ama dürüst olmak gerekirse, biraz ileri gittiklerini düşünüyorum. Durmayacaklarını görünce. Onlara dün onu bırakmalarını söyledim çünkü kişisel olarak saldırıya uğradığını hissediyor ama bunun yerine devam ettiler ve Facebook üzerinden gülmeye çalıştılar."
"Kendini geliştiren Reddit topluluğu canlı, parlak, anlayışlı ve tüm bunları toparlamak istiyorum.

Çoğunuzun bildiği gibi, son bir yıldır kişisel gelişim konularına derinden daldım. Blogum aracılığıyla olabildiğince çok kişiye ulaşmaya çalıştım ama ne yazık ki yazım tarzım ve deneyimsizliğim çoğu zaman umduğum kadar yardımcı olmuyor.

Bu nedenle, hepinizden gelen gönderilerle dolu üç ayda bir çıkan değerli bir dergi geliştirmek için Reddit kişisel gelişim topluluğuyla birlikte çalışmak istiyorum. Reddit kişisel gelişim topluluğu için bir grup projesi olacak ve yardım etmek isteyen herkesi bekliyoruz.

Bunun gerçeğe dönüşmesi için bir sonraki adım aşağıdaki gibidir:

1. Yayın için bir isim seçmek, bir web sitesi oluşturmak ve gönderileri kabul etmeye hazırlanmak için Reddit topluluğu arasında yeterince ilgi toplayın (bu derginin ne olacağını kesinleştirin)
2. İrade gücü, meditasyon, diyet ve diğer çeşitli kişisel gelişim konuları için başvuruları açın
3. Reddit katkıda bulunanlarla (tasarımcılar ve içerik sağlayıcılar) ilk sayıyı oluşturun
4. İlk baskı için para toplamak amacıyla bir Kickstarter projesi başlatın
5. Yazdırın ve tanıtın

Yani herkes biliyor ki, hiçbir reklamcı sıraya girmeden veya kişisel olarak herhangi bir şekilde fayda sağlamadan bunda hiçbir çıkarım yok. Bunu olabildiğince demokratik hale getireceğim, ancak gönderileri organize etmek için yazıp okumak için önemli miktarda zaman harcayacağım için düzenlemede önemli bir rol oynayacağım.

Bununla ilgileniyorsanız, lütfen bana mesaj atın veya buraya gönderin ve kendimiz için bir alt dizin veya ayrıntıları özetlemek için bir skype grubu oluşturabiliriz. Teşekkürler!"
Ben ve ağabeyim Dallas'ta mahalle konserine gittik ama iki saat erken geldiğimizde sıra şimdiden yüzlerce kişiydi. Kalıp sahneyi pek iyi göremediğimiz arka kısma mı tıkılacağımızı yoksa gidip maymunların gezegeninin yükselişini izleyip ardından süper şut kardeşler oynayıp oynayamayacağımızı tartışıp durduk. Sonunda ikincisine karar verdik. Abim biletleri tanesi 80 dolardan satmak için yola çıktı. En fazla 30 dolar teklif edildi. Daha sonra biletleri satma konusunda şansımı denemem için beni gönderdi. Hayatım boyunca küçük bir kırsal kasabada büyüdüm ve şimdi Dallas'ta sokak tarafında pazarlık yapıyordum ve sanırım bu evsiz adam bunu hissetti. Biletlerimi görmek istedi. Onları teslim ediyorum. 50 dolar verebileceğini söylüyor. Kardeşimi yendiğim için mutluyum. Adamına bir telefon açar. Sesli mesaja gider. Parayla hemen döneceğini söylüyor. Geri gelmiyor. Abim hala beni azarlıyor.
"Haftada yaklaşık 3-4 kez eski erkek arkadaşlarımla ilgili sık sık rüyalar görüyorum. Bu rüyalar çoğunlukla cinsel içerikli değildir ve içeriği genellikle sadece benim onlarla zaman geçirmem ve onlara derinden aşık olmamdır. Rüyalarda kocamın [35M] varlığından asla haberdar olmam. Bu eski sevgililerden bazıları, on yılı aşkın süredir görmediğim veya konuşmadığım insanlar. 7 yıldır evliyim ve zamanla rüyaların sıklığının azalmasını umuyordum ama olmadı. Bu rüyalar sadece uzun süredir birlikte olduğum eski erkek arkadaşlarımla ilgili. Bazı ilişkiler aniden veya kötü bir şekilde sona erdi. Kocamla ilgili hiç rüya görmedim.

Rüyalarımı gördükten sonra, genellikle kalbim kırık ve yalnız hissederek uyanırım. Gün ortasında, genellikle kendimi daha iyi hissederim ve duygulardan uzaklaşırım. Rüyalar özellikle stresli zamanlarda ya da kocamla sorun yaşadığımızda olmaz; tamamen rastgeledirler. Kocamla birbirimize aşık olduğumuz günlerde bile rüyalar gerçekleşebilir. Bu eski sevgililerimin çoğu hayatlarına devam ettiler ve mutlu bir şekilde evli ve çocuklular. Kapatmayla ilgili bir sorun olsa bile eski sevgilimle iletişime geçmenin iyi bir fikir olacağını düşünmüyorum. Bunu kocamla tartışmanın onu gerçekten inciteceğini düşünüyorum. Bu rüyaları kontrol edemediğim için çaresiz ve utanıyorum. Bu, başkalarının düzenli olarak uğraştığı bir şey mi ve yapabileceğim bir şey var mı?"
"Sevgililer Günü için kız arkadaşım(18) için ev yapımı bir yemek yapmayı planlıyorum, ancak sorun şu ki, ne yediği konusunda çok iyi bir seçkisi var. Neredeyse iki yıldır birlikte olduğumuz süre boyunca, sadece tavuk (kızarmış ve kemiksiz, hemen hemen tavuk ihaleleri), fıstık ezmesi, patates kızartması (biftek kızartması değil), sade ekmek ve peynir ve sade tereyağlı erişte yedi. Ayrıca sığır eti ve domuz eti ile yapılan soslardan da nefret ediyor, ancak onun da olduğunu sanmıyorum. Herhangi bir sos da yemeyecek.

- yan not - pesto sosunu bir kez denedi ve bundan nefret etmedi. Zafer!

Genellikle dışarı çıktığımızda çocuk menüsünden sipariş verir çünkü yetişkin porsiyonlarında hoşlanmayacağı şeyler olduğunu bilir.

Öte yandan, tuzlu yiyecekleri severim. Yemeklerimde sosları, baharatları ve biraz ısıyı seviyorum. Deniz ürünlerini ve etleri severim. Peynirler ve iyi espresso. 21 yaşının altındayım, bu yüzden henüz şarap yok. Yine de ben bir güneyliyim, bu yüzden damarlarımda kızarmış tavuk, mısır ekmeği, tatlı çay ve karalahana akıyor.

Onun ve benim ihtiyaçlarına uygun bir yemek tavsiyesi var mı? Yemek yemeye giderdim ama bunun özel bir şey yapmak kadar eğlenceli olmadığını düşünüyorum.

İkimiz için de taze ve lezzetli olacak iyi bir yemek nedir?"
"Suyla ilgili herhangi bir şey yapmak istediğimde, toplum içinde gömleğini çıkarmak istemiyor, bu biraz sorun olabiliyor. Mesele şu ki, 1,80 boyunun üzerinde, 200 pound kaslı, orduda ve bir vücut geliştirmeci gibi çalışıyor. O gerçekten tutkulu ve son zamanlarda ordu için yapmak zorunda olduğu kardiyo eğitimi için kilo vermesi gerekmesine rağmen, kolayca girdiği herhangi bir odada hala en güçlü vücuda sahip olacaktı. Korktuğu şeyin deniz ya da su olmadığını, sadece gömleğiyle görülmek istemediğini anlayana kadar vücut imajı sorunlarının ne kadar kötü olduğunu fark etmemiştim. Yardım etmek için ne yapabilirim?"
"Dün gece ev sahibem (benim evimin altındaki birimde yaşıyor) sabaha karşı 2:30'da çıldırmış ve paranoyak bir halde beni aradı. Korktuğu ve uyuyamadığı için aşağı inip kanepesinde uyuyup uyumayacağımı sordu. Neden kabul ettiğimden emin değilim ama kabul ettim. Bir süre konuştuk ve aşırı derecede abartılı, paranoyak ve gergin görünüyordu. Bir noktada, yaşayacak yeni bir yer bulana kadar odamda kalıp kalamayacağını sordu, ben de kibarca hayır dedim. Genel olarak çok tuhaf bir deneyimdi; Sabah 6'ya kadar kanepesinde oturdum ve sonra yukarı, birimime geri döndüm. Dışarıda herhangi bir rahatsızlık veya kimse belirtisi yoktu. Görünüşe göre birkaç hafta önce oda arkadaşlarımdan birini evden çıkarken köşeye sıkıştırdı ve ona garip bir şey görüp görmediğini veya duyup duymadığını sordu. Hiç birimiz kimsenin aylak aylak dolaştığına veya ortalıkta dolandığına dair herhangi bir kanıt görmedik. 5 yıldır bu yerde yaşıyorum ve o her zaman biraz uçarıydı ama birkaç ay önce kocası onu terk ettiğinden beri daha da tuhaflaştı ve bu yeni bir düşüş.

Potansiyel olarak deli ve bu nedenle potansiyel olarak çok istilacı/güvenilmez bir ev sahibesini onu kızdırmadan veya yaşam durumumu savunulamaz hale getirmeden nasıl idare edeceğime dair bir fikriniz var mı?"
"Tamam, bu kızla sınıfımda tanıştım ve bir kez dersten sonra ve sonra dün dersten önce tekrar konuştuk. Bir bağlantı varmış gibi hissettim çünkü konuşma harika bir ileri geri gitti. Ama bugün ona merhaba demeye geldim ve sessizdi ve bana tek kelimelik yanıtlar verdi ve ben oraya varır varmaz hemen sınıfa girdi. Bugün onunla başka bir dersim daha var, bu yüzden konuşmaya devam edersem onu ​​daha da uzaklaştıracağımdan endişe ediyorum. Neler oluyor?? Beni istemiyor mu yoksa kötü bir gün geçirip konuşmak istemiyor mu?"
"Selam,

Ben (20/E) yakında yeni bir okula gideceğim ve orada bir (20/K) ile tanıştım. Tanıştığımız 3 seferde biraz konuştuk ve babasıyla çoktan iyileştim (bekleme odasında onunla tanıştım, bir saat konuştuk, biraz arkadaş olduk) ve biliyorum ki sadece gördüm ona 3 kez, ama gerçekten ona aşık olmaya başladım. Bu yüzden ona hemen çıkma teklif etmeli miyim yoksa bir arkadaşlık kurmak ve sonra ona çıkma teklif etmek için bir yıl kadar beklemeli miyim?

Bu benim iyi bir ilk buluşma fikrim, daha önce hiç bulunmadım, bu yüzden lütfen bana yardım edin! :) Çok param yok, bu yüzden benimki gibi 180€'nun altında tutun, lütfen!

1. Pedikür veya Manikür maks. 40 €
 
2. Takılmak +- €15,-maks.
3. Onunla güzel bir yürüyüş yapın €0,-
4. Starbucks +- 10€
5. Ona güzel bir şey al MAX. 60 €,
6 Akşam yemeği maks. 40 €

Maliyetler maksimum 180 €,"
"Merhaba millet, bazı ilişki tavsiyelerine ihtiyacım var. Buna önsöz olarak, geçmişte 2 farklı kız tarafından aldatıldığımı söyleyerek başlamalıyım, bunlardan biri temize çıkmadan önce evlenmekten çekiniyordum ... bu yüzden en güvenen kişi değilim. artık dünya.
Bu kızı yaklaşık 3 aydır görüyorum ve yaklaşık 4,5 ay önce onunla ilk tanıştığımda hala bir erkek arkadaşı vardı. Bunun bir ribaund gibi göründüğünün farkındayım ama o uzun mesafeli bir erkek arkadaştı ve işleri çok yavaş aldık çünkü ribaund olmadığımdan emin olmak istedim. Bizimle işler yolunda gidiyor ve çok iyi anlaşıyoruz. Yaz boyunca başka bir iş buldu ve yeni bir yere taşınıyor (tesadüfen işine ve bana daha yakın) bu yüzden son haftalarda benimle geçirecek kadar boş zamanı olmadı. İşte benim sorunum, özellikle 2 yıllık uzun mesafeli bir ilişkiden yeni çıktığı için bağlılıktan korkuyor ve resmi olma taahhüdünde bulunmak istemiyor. Diğer bir sebep de, son zamanlarda yeni işi ve evini taşınmaya hazırlaması nedeniyle çok az boş vakti olması. ""Alışveriş yapmak"" istediği için bağlanmak istemediğine dair artan bir korkum var. Özel konuşmayı yapmış olmamıza rağmen bu endişeyi yaşıyorum.

Öyleyse, ilişkide bulunduğumuz yerdeki bu boşluğu nasıl kapatabilirim?"
"Şimdiki kocamla bir aydan fazla bir süre önce kaçtığımız ve hala çoğu arkadaşına ve ailesine söylemediği gerçeğiyle tüm hafta boyunca rahatsız oldum. Geçen hafta sonu bunun bana nasıl hissettirdiği hakkında kocamla konuştum ve çok özür diledi. Bana bunu bir sır olarak saklamak istediğimi düşündüğünü söyledi ama şimdi nasıl hissettiğimi duyunca herkese anlatacağını iddia etti. O zamandan beri bir arkadaşına anlattı. Bana arkadaşının üzgün olduğunu ve onun incindiğini söyledi. Bencilliğine çok kızdım ve başka kimseye söylememesinin nedeni bu mu merak ediyorum. Arkadaşlarının çoğunun incineceğini düşündüğünü iddia ediyor. Şimdi evliliğimi haklı çıkarmak ve savunmak için hazırlanmam gerektiğini hissediyorum. Bizim için mutlu ve heyecanlı olması gereken bu zaman, suçluluk dolu, stresli ve düpedüz olumsuz hissettiren bir duruma dönüştü. Kocam insanların duygularını esirgemeye çalışıyor ama karşılığında benimkini incitiyor. Karısı yerine metresi gibi hissediyorum. Başka kimse bunu yaşadı mı?"
"Kız arkadaşımın ailesi, ailesiyle arkadaştı ve oldukça sık birlikte vakit geçirdiler. Kız arkadaşım 9 yaşındayken, iki aile üst katta yemek yerken ona bodrumda tecavüz etmeye çalıştı. Bir kereden fazla oldu. Utandı ve kendini suçladı ve bundan kimseye bahsetmedi.

Yıllar sonra, iki aile başka nedenlerle birbirlerinden uzaklaştılar, ancak son bir yılda dostluklarını yeniden alevlendirdiler. Randevusu olarak ben de dahil olmak üzere ailesi, kız kardeşinin düğününe davetlidir. Belli ki kardeşi orada olacak.

Kız arkadaşım her şey için kendini suçlamaya devam ediyor ve bana olanları annesine nasıl anlatacağını bilmediğini söyledi. Hiçbir şey olmamış gibi davranmayı seviyor ve iki aile bir araya geldiğinde akşam yemeklerinde kız arkadaşımla küçük sohbetler yapmaya devam ediyor. Onunla daha önce hiç tanışmadım. Bana veya kız arkadaşıma yaklaşırsa düğünde kendimi nasıl idare edeceğimi bilmiyorum.

Tavsiyeye ihtiyacım var çünkü şu anda doğru dürüst düşünemiyorum ve bunu kimseyle tartışamam."
"Bu benim ilk ilişkim, bu yüzden ayrılıklarla ilgili bildiğim her şey tamamen etrafa sormaktan veya hakkında okumaktan geliyor. İlk elden deneyimim yok.

Kız arkadaşımdan, onu hala çok sevmeme rağmen, bizim için bir gelecek göremediğimi ve ilişkimizi uzatmak istemediğimi, çünkü her geçen gün kaçınılmaz ayrılığı daha da kötüleştireceğini açıkça belirterek ayrıldım. .

O bir romantik ve ayrılık sırasında bana, beni durdurmayacak olsa da, oradaki her insan için yalnızca bir özel insan olduğuna inandığını ve onun için o kişinin ben olduğumu söyledi. Biliyorum, muhtemelen gençliği konuşuyor ama onu tanıdığım için, söylediklerini ortalama bir kızdan çok daha fazla ciddiye alıyor.

Korkarım bunu çok ağır karşılayacak ve iyileşme süreci olması gerekenden çok daha uzun sürecek. Kahretsin, korkarım bu işin peşini asla bırakmayabilir. Bilmiyorum.

Kendimi son derece suçlu hissediyorum çünkü o zamandan beri geri gelmem için bana yalvardı ve ben ona doğrudan hayır dedim çünkü ilişkinin bundan sonra uzun süreceğini düşünmedim. Sadece birkaç gün oldu ve iyileşmekte önemli ilerleme kaydettiğimi söyleyebilirim (yine de çok zordu), ama okula gelmedi ya da pek çok insanla konuşmadı. Sadece birkaç arkadaşına güvendi ve gözlerini onlara dikti.

Arkadaşlarım bana çoğu ayrılığın zaten tek taraflı olduğunu ve bu durumda pisliğin ben olmamın kaçınılmaz olduğunu söylediler. Ama asıl umursadığım bu değil. Bunu nasıl halledebilirim? Hala bir şekilde bir şekilde ona geri döneceğimi bekliyor. Kararımı verdim ve vermeyeceğim konusunda kararlıyım, peki onu tamamen mahvetmeden ""kapanış"" bulmasına nasıl yardım edebilirim?"
"Yanlışlıkla kendimi onunla seks yapmaya zorlamam gerektiği ortaya çıktı. Açıkçası üzgündü. Peki onu istendiğini nasıl hissettirebilirim? Veya istenen? 5 yıldır birlikteyiz. Zorla sekse ayak uydurabiliyorum ama o bana zorlanırsa bunu istemediğini söylüyor. Ama başka ne yapacağımı bilmiyorum.

Temelde geçen gece seks yapmaya çalışıyorduk ve ben gerçekten hiç ilgilenmiyordum. Ben de ona bana dokunmayı bırakmasını söyledim. Ama sonra kendimi kötü hissettim ve bu yüzden onunla seks yapmaya çalıştım. Ve sonra ondan uzaklaştı. Bu gece çalışmadığını söyleyerek. Sonunda ona, temelde kendimi onunla seks yapmaya nasıl zorlamam gerektiğini söyledim.

Normalde bir şeyi ilk yapmaya başladığımızda kendimi zorlamam gerekir ve bir süre sonra bundan nefret etmemeye başlarım.

Her neyse, onu bu konuda nasıl daha iyi hissettireceğimi bilmiyorum.
Bunu daha önce askmen'de de yayınladım ve biri burada sormamı söyledi.

Ayrıca birileri lütfen neden seks istediğinizi/ihtiyaç duyduğunuzu/sevdiğinizi açıklamaya çalışabilir mi? Askmen'deki insanlar bir ilişkide bunun çok önemli olduğunu söylüyorlardı. Ama bunu anlayamıyorum. Tek görebildiğim, insanların bunu zevk için yaptıkları ve bu da beni hasta ediyor.

Çok fazla soru için özür dilerim, ancak herhangi bir tavsiye için minnettar olurum."
"Anladığım kadarıyla 401(k), vergiden muaf olurken gelirinizin bir kısmını ayırmanıza izin veriyor ve bazen bir işveren koyduğunuz miktarı ""eşleştirmeyi"" önerebilir.

401(k) para nasıl büyüyor? Parayı fona yatırabilir misin? İşveren bir oran sunuyor mu yoksa aldığınız tek miktar ""eşleştirme"" miktarı mı?

Durum böyleyse, uzun vadede hisse senetlerine yatırım yapmak çok daha iyi olmaz mıydı, çünkü tarihsel olarak hisse senedi piyasasının ortalama %10-11 büyüdüğü söylenir (dolayısıyla arada saçma inişler ve çıkışlar olacağından şüphe yok). birkaç on yıl).

Birkaç hafta içinde temel eğitime gideceğim ve ilk kez param oldu. Bu yüzden akıllıca bir karar vermek istiyorum.

Düşünmem gereken şeylerden biri de üniversite. Aldığım paranın büyük bir kısmını 401(k)'ye ayırmaya karar verirsem, bu para düşüleceği için üniversite için kullanılmamalı. Ordunun bazı üniversiteler için GI Yasası aracılığıyla ödeme yapacağını biliyorum, ancak belki de doktor olmaya karar verdim ve ek eğitime ihtiyacım var. O halde 401(k)'ye para yatırmak yerine, parayı okula yatırmak yerine okul için biriktirmek daha akıllıca olmaz mıydı?

Ne yazık ki ailem ve arkadaşlarım bu tür bilgiler için umutsuz kaynaklar. Ayrıca bu tür bilgiler konusunda bana yardımcı olabilecek kimseyi tanımıyorum, bu yüzden buradayım."
"Hikaye: Bu kızla birkaç hafta önce ortak bir arkadaş aracılığıyla tanıştım.
O çok açık sözlü, arkadaş canlısı. İlk günden beri ""şaka amaçlı cilveliyim"" - anlık aşkların laneti - ve neredeyse her gün birbirimize mesaj atıyoruz. Bence iyi anlaşıyoruz ama henüz kendini ifşa etmedi - ona asıldığımı fark edip etmediğini kabul etmiyor (*yapmış olmalı* diyebilirim).

Son zamanlarda keşfettim (geçerken bahsetti) ""eski sevgilisi değişti"", ""biraz canlanma olabilir"" (neredeyse onun sözleri) - başlangıçtaki bazı rahatsızlıklardan sonra hiçbir şey olmamış gibi oynamaya karar verdim, ""neler var"" diyerek daha kötüsü olabilir"" zihniyeti - size bir fikir vermesi adına ""vay canına, sen evlilik malzemesisin! [gülüyor]"" satırlarını bırakmak gibi ""arkadaşça flört"" tavrını sürdürmek. Şimdiye kadar hiçbir olumsuz tepki veya herhangi bir çekinme olmadı, bu yüzden flört etme ve sinyalleri okuma konusunda neredeyse hiç deneyimim olmadığı için kafam iki katına çıkıyor. Buna ek olarak, başlattığım herhangi bir fiziksel temasın (hala %70 arkadaşça, %30 flört oranını koruyor diyebilirim) asla ""reddedilmediğini"" veya onun rahatsızlık belirtileri göstermesini sağlamadığını da ekleyin.

Henüz bire bir buluşmamız olmadı, haftada bir görüşüyor olmamıza rağmen - şimdiye kadar sadece pratik için tanıştık ve mesajlaşarak iletişim kurduk - ama ona konuşmak için çıkma teklif ettim. çok sahip olduğumuz ortak ilgi alanlarımız hakkında ve o da buna can atıyor.

Fazla düşünüyor veya tahmin yürütüyor olabilirim, ancak her şey hakkında analitik ve flört&ilişkiler konusunda deneyimsiz olduğum için bu durum kafamı çok karıştırıyor. Özellikle eski sevgilisi hakkında bahsettiği şeyler, bir ""caydırma taktiği"" olabilirdi ama hiç emin değilim.

Arkadaşlık adına ilgisiz olsaydı ""vay canına, gerçekten öyle demek istemedim, özür dilerim"" cümlesini bırakırsam ""iyi"" olurdum, ama yine de ilgilenip ilgilenmediğimi anlayamıyorum. * Bir şansın olup olmaması beni deli ediyor."
"Telefondan yazıyorum hatalar için şimdiden özür dilerim. Yakın zamanda 8 yıldır yakın arkadaş olduktan sonra çıkar ilişkisi olan bir arkadaşa başladık ve başlangıçta bunun özel olmadığını, ancak başka biriyle yatarsa ​​bana söyleyeceğini açıkça belirtti. Başka bir kızla bir şeyler yaptığını ima etti ve ben duygusal davrandım ve mesajlarına baktım. Bunun için tamamen haksızdım ve bunu biliyorum. Oral seks yaptığını / ona aşağıladığını öğrendim ve bu konuda onunla yüzleşti ve o da yattığını ama güvenime ihanet etmek istemediği için başka kimseyle yatmadığını söyledi. Bu konuda ona %100 inanıyorum. Bunun kendisine karşı büyük bir güvene ihanet olduğunu ve işimizin bittiğini ve teması kesmek istediğini söyledi. İkinci şanslara inanıyor ama görünüşe göre onu bir kez yatakta yanlışlıkla Eski sevgilimin adıyla çağırarak onu incittiğimde kullandım. Duygusal olarak beni hala önemsediğini ve beni mutlu etmenin onu mutlu ettiğini, ancak mantıksal olarak güven bittiği için onu kesmenin daha iyi olduğunu söyledi.

O benim için çok şey ifade ediyor ve yaptığım bu tek hatanın boşa gitmesini öylece izleyemem. İsim olayının arkadaşlığımızı etkilemediğini ve bu olayın ilk kez onun güvenine ihanet ettiğimi ve dostluğumuzu zedelediğimi söyleyerek ondan ikinci bir şans istemeyi düşünüyorum.

O çok mantıklı bir insan, bu muhtemelen göndereceğim tek e-posta, bundan sonra kabul etmezse onu bırakacağım. Bu nedenle e-posta çok önemlidir. Ona tekrar arkadaş olmamızı ve mümkün olduğunca mantıklı bir şekilde bana bir şans vermesini istediğimi nasıl söylerim? Ve eylemler kelimelerden daha yüksek sesle konuşur, yani bu noktada arkadaş kalmayı istemekteki samimiyetimi göstermek için yapabileceğim bir şey var mı?"
"İşte anlaşma. Ben 16 (e) o 17 (k, tabii ki).
Yaklaşık bir yıldır çok yakın arkadaşız. İnişlerimiz ve çıkışlarımız var.

Konu ben ve kızlar olduğunda ailem biraz tuhaf davranıyor ve biraz seviştiğimizi/dalga geçtiğimizi öğrendiler ve bundan pek hoşlanmadılar... sonra onun bekaretimi almayı teklif ettiğini öğrendiler. Onu ölesiye seviyorlar ve biz de birbirimiz için deli oluyoruz ama bu sinsice dolaşma olayı berbat. Sadece ona güvenmiyorlar. Oh, ve oldukça muhafazakar Hıristiyanlar. Ben de öyleyim ama biraz daha hoşgörülüyüm iş kadınlara gelince...

Peki ne yapmalıyım? Aileme bu konuda yalan söylediğim için kendimi çok kötü hissediyorum ve gece geç saatlere kadar gizlice ortalıkta dolaştığımızı öğrenmelerini İSTEMİYORUM... Oldukça düzenli bir şekilde. Onlara söylemeli ve onları onaylamaya ikna etmeye çalışmalı mıyım yoksa ne?"
"Geçenlerde, yaklaşık üç gün önce, haftalarca eski sevgilime bunu yapmaması için yalvardıktan sonra terk edildim. Üçüncü sınıftan beri bana karşı bir ilgisi vardı ve iki yıl önce lisede çıkmaya başladık. İşler oldukça iyiydi, ama üç haftalık bir ara verdik. O arada başka biriyle flört etmeye başladı ve bu çok kötüydü. Ancak tekrar bir araya geldik. Bu yaklaşık bir ay önceydi.

Şimdi son birkaç haftadır benden ayrılma fikri etrafında dans ediyor ve ben ona her zaman yapmaması için yalvardım. Onunla bir daha asla konuşmayacağımı, onu bir daha asla görmeyeceğimi, ona bir daha asla şans vermeyeceğimi ve başka biriyle konuşmaya başlayacağımı söyledim çünkü bana yaptığı tam olarak buydu. Tüm bunları ona iki hafta boyunca günde bir veya iki kez anlattıktan sonra yine de yaptı. Bugün bana beni nasıl geri istediğini anlattı ama ben ona bu noktada birkaç kızla daha konuştuğumu söyledim. Kesin sözleri ""Siktir git, iyi bir hayat yaşa"" idi.

 Bütün bunlar için kendimi çok kötü hissediyorum, EN SAĞLIKLI ilişkimiz olmadı ama yine de asla bitirmek istemediğim bir ilişki. İkimizin de kusurları vardı; sadece kız arkadaşlarım olduğu için bana kızardı ama ben çok sosyal bir adamım ve yeni arkadaşlar edinmeyi severim. Şimdiye kadar konuştuğumuz her şeyi ÇOK derinlere indiği için ona kızardım. (Buna bir örnek: Eski sevgilim, benden yaklaşık bir saat güneyde yaşayan bu tek kızla, Kız B ile sadece bir arkadaş olarak konuştuğum için bana kızdı. Ona bunun iyi olduğunu, konuşmayı keseceğimi söyledim. Kız B'ye, yine tamamen bir arkadaş olarak. Eski sevgilim ""hala Kız B ile arkadaş olmak istediği"" için bana kızdı ve ""Nihayet gidip daha fazla insanla arkadaş olabileyim"" diye benden ayrılmakla tehdit etti.) Bir şeyleri düzeltmek istiyorum ama aynı zamanda işlerin asla düzelmeyeceğinden endişeleniyorum."
"Bu yılın Mayıs ayında en yakın erkek arkadaşlarımdan biriyle (5 yaşımdan beri tanıyorum) çıkmaya başladım. Harika bir şekilde vurduk ve genellikle birlikte mutluyuz. Benden ayrıcalık istedi, ben de verdim. Yine de benden doğrudan kız arkadaşı olmamı istemedi, bu yüzden sadece çıktığımızı varsayıyorum, özellikle.

Her yere çok fazla fotoğraf koyan biri değilim. Bu yapmaktan hoşlanmadığım kişisel bir şey. Ama sık sık onları ister. Genelde reddederim ve beni görmek isterse onunla yüz yüze/çevrimiçi (Skype vb.) takılacağımı söylerim.

Sonra bir gün meraklandım ve 30 saniyeden kısa bir süre çıplak videomu çektim (sadece vücudumu sergiliyor ve göğüslerimle/kıçımla oynuyorum). Kendisine gönderdim ve çok beğendi. Dikkat edin, o videoyu göndermeden önce birkaç saat tereddüt ettim. Yine de birkaç gün sonra, geçmişte bunları neden hiç yapmadığımı anlamaya başladım. Ona gönderdiğime pişmanım ve ***Videoyu hemen tamamen silmesini istiyorum!***

Bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum. Benim için adil olup olmadığını bile bilmiyorum. Sadece çok pişmanım (ve söylemeye gerek yok, bir daha asla böyle bir şey yapmayacağım)."
"Bu yüzden Mayıs 2014'te DC bölgesinden mezun oldum, ancak ailevi koşullar nedeniyle bu yılın Nisan ayına kadar iş başvurusunda bulunmaya başlayamadım. Şimdiye kadar yaklaşık 50'den fazla yere başvurdum, 4 işe alım uzmanı benimle iletişime geçti ve küçük bir görüşmeden sonra beni uygun adaylar listesine ekledi (biri bana küçük bir ofis görevi verdi ama bitti) ve kendi kendime iki görüşme kazandım (hiçbiri hangisi panlanmış). Ofis yazılımında deneyimim var ve excel (ileri seviyeden biraz daha az ama yetkin olmaktan çok daha fazla diyebilirim) ve ileri matematik konusunda oldukça bilgiliyim. Genel not ortalamam 3'ün üzerinde ama özgeçmişimde bahsetmediğim 3.5'in altında. Bu olabilir mi?

Neyi yanlış yaptığımı anlamıyorum. Şimdiye kadar giriş seviyesinde veri, analiz, finans ile uzaktan ilgili her şeye başvurdum ama neredeyse hiç yanıt alamadım. Veri girişi ve yönetici asistanı pozisyonları farklı değildir. Ayrıca hemen hemen her yer için ön yazı yazıyorum. Ayrıca ailem, harika ağ oluşturma fırsatlarına sahip olmam için yeterince iyi bağlantılara sahip olmadığı için burada pek fazla insan tanımıyorum. Bundan sonra ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. 200-400'den fazla yere başvuran insanların sinir bozucu ve duygusal olarak tüketen deneyimle nasıl başa çıktıklarını hayal edemiyorum. Son ekonomi/finans mezunlarından veya işe alım personelinden bazı tavsiyeler almaktan gerçekten memnun olurum."
"Bu birkaç yıl önce oldu. Şimdi 19 yaşındayım, o zamanlar 17 yaşındaydım ve körler için bir yardım yürüyüşündeydim çünkü annemin erkek arkadaşının annesinde maküler dejenerasyon var.

Neyse, yürüyordum ve çocuk olduğum için beyaz bastonla oynuyordum. Bir nevi yoğun bir kalabalığın arasından geçerken pervasızca sallıyordum, bir şeye çarptığını hissettim ve bir gümbürtü hissettim (bir kumsalın rıhtımında yürüyorduk, bu yüzden hissedebiliyordum) zavallı bir çocuk, 7-8 yaşını geçmemiş, yerde yatmış ve gözlüğü kırılmış. Kendimi kötü hissettim ve hemen koştum ama ıslak iskelede kaydım ve ayakkabılarım yüzüne değerken ona doğru kaymaktan kendimi alamadım. Elini tuttuğu annesi bana bağırıyordu ve ben bunu hak etmiştim."
"Dün gece bardaydım, tüm yaşlı adamlar işten sonra içeri girmeye başladı. İlginç bir adamın yanına oturdum ve konuşmayı sevdiğini öğrendim (Çoğu yaşlı adamın bize genç delikanlılara yaptığı gibi.) Hadi ona Greg diyelim.

Greg sonunda bana Nashville'de bir nehirde veya üzerinde bir tür elektrik santrali bulunan başka bir su kütlesinde yaşadığı zamana dair bir hikaye anlattı. Görünüşe göre kömürü su ile santrale çekmek için kullanılan bir römorkör vardı.
Bir gece arkadaşlarıyla sarhoştu ve römorkörün yaklaştığını görünce golf sopalarını ve çok sayıda topu aldı. Hafta içi saat 1 civarındaydı, bu yüzden tekne tarafından fark edilmiş olamazlar. Hepsi boşuna topları tekneye doğru savurmaya başlarlar, ancak sonunda bir tanesini 3 odunla döşediğini ve tekneye çarptığını bildiğini söyledi. Topa vurduktan saniyeler sonra römorkör, tarif ettiği gibi beş saniye boyunca kornaya yattı.

Şimdi sabah 1'de bu açıkça saçma ve tekneye çarpan top olmasaydı bunu yapmak için başka bir sebep olmazdı...

Bir yıl ileri sarın ve Gregs, arkadaşlarının yeni açtığı ve yaklaşık 2 haftadır açık olduğu yeni bir barda. Bir gün işten sonra Greg, yanına rastgele bir adamın oturduğunu ve bunun römorkör sürücüsü ve sahibinden başkası olmadığını anlattı. Greg, ""kornasını 5 saniye boyunca çalarak piçleri nasıl geri aldığını"" anlatmıştı. Görünüşe göre Greg bu hikayeyi son zamanlarda barda anlatmıştı ve ona inanmayan diğer tüm müdavimlerin gözleri Greg'in üzerindeydi ve çatlamak üzereydi. Greg, o geceyi hatırladığını ve kornanın onu nasıl uyandırdığını ve ertesi gün işe gitmek için saat 4: 30'da kalkması gerektiğini düşünürsek bunun bir sürtük olduğunu anlattı. Sahibi kendini biraz suçlu hissederek Greg'e bir bira ısmarladı ve neşeyle yoluna devam etti."
"Kız arkadaşım 28, evlenene kadar seks/ön sevişme/birlikte yaşama olmaması gerektiğine dair çok güçlü inançlarla büyüdü, ardından hiçbir zaman sağlam bir ilişkisi olmadı, hiç seks yapmadı veya aşık olmadı. İşleri bir perspektife oturtmak için, yakın zamanda (ilk) orgazmına ulaşmıştı, bir gece ona kıyafetlerini düzeltirken yardım etmiştim.

Yani burada çıkıyoruz... haftada birkaç kez yemeğe çıkıyoruz, gençler gibi kanepede sevişiyoruz. Onu cinsel olarak çok fazla zorlarsam, o zaman eski haline döner ve bu birkaç hafta boyunca yapılmaz. Bu arada, ilişkimizi ilerletmezsek (ön sevişme, geceyi geçirmek, hatta belki bir noktada birbirimize taşınmak), onunla asla evlenecek kadar yakın olamayacağımı düşünüyorum.

-------------------------------------------------- ----

Değerlerini sorduğumda ise şunları söylüyor. :

""Bir araba gibi test sürüşü yapmak istemiyorum"".

""Eş gibi davranacaksam, neden eş olmayayım"".

""Evliyken çekip gitmek daha zor"".

""Benimle evlenmeyen biriyle yaşıyor olsaydım kendimi daha az hissederdim"".

""Evlilik vergiler için harikadır"".

""Şu anda yaptığımızdan daha fazlasını yapmadan önce nişanlanmam gerekiyor"".

""Bir ev almak istediğini biliyorum, ama evlenmeden taşınmayacağım (evlendikten sonra birlikte ortak bir ev almamızı istiyorum, bu yüzden ikimizin de tapusu vardı ve eş asla ""bu BENİM evim"" diyemez) "".

""İstersen bir ön anlaşma imzalayabiliriz"".

-------------------------------------------------- ------

Sanki bu, bir ilişki için bir formül, eksi bir şekilde iyi bir ilişkiye dönüşecek olan aşk.

Yukarıda bunların hiçbirini görmüyorum .. Temel aşk istiyorum, normal bir cinsel yaşama dönüşecek ve güçlü bir ilişkiye, ardından evliliğe dönüşecek aşk.

Şu anda bunların hiçbirini hissetmiyorum ve işte ağırdan bahsediyor, modası geçmiş resmi flört. Beni yanlış anlamayın, bu kızı seviyorum ama bundan her bahsettiğinde daha da uzaklaşıyorum."
"Sadece bazılarınızın bu durum hakkında ne düşündüğünü merak ediyorum.

Bildiğiniz gibi, geçen hafta TN'nin bazı bölgelerinde bir kar fırtınası yuvarlandı. Birden fazla fırtına sırasında otoparkımız asla kazınmadı veya tuzlanmadı (sonunda 8-9 inç kar/buzla karşılaştık). Hafta sonu hava biraz ılıktı ama kar hiç kazınmadığı veya tuzlanmadığı için bizim yerimiz oldukça kaygan kaldı. İşin aslı, Pazartesi sabahı iş gezisine çıktığımda kaldırımı hâlâ göremiyordunuz. O sabah yola çıktığımda, aracımı çıkarmakta zorlandığım ve arazi nispeten düz olduğu için oldukça tehlikeli olmaya başladığını fark ettim.

Her neyse, dün geceki seyahatimden döndüm ve her şey HALA kaygan. Tabii ki, ayaklarım yerden kesildiğinde ve macbook/bagaj uçarken bunu zor yoldan öğrendim.

Düştüğümü gören eşim hemen yardıma koştu, o da yolda güzel bir düşüş yaşadı. Neyse ki ikimiz de iyiyiz. Benim sorunum şu:

Karıma yarın ev sahibini arayıp tüm kompleks için tuz koyduğumu ve faturayı kira ödememden düşeceğimi bildirmek için arayacağımı söyledim. Ev sahibimiz tarafından tüm kiracılara, betonu/kaldırımı bozduğu ve kullanacakları kendi 'özel' formülleri olduğu için hiçbir şekilde tuz KULLANMAMALARI için gönderilen bir e-postayı hatırlıyor."
"Merhaba arkadaşlar, sene sonunda 3 aylığına Güney Amerika'ya gidiyorum ve yapacak şeyler arıyorum. Çoğunlukla parti yapmayı severim, ancak çok uzakta olmadıkları sürece (örneğin, Machu Pichu muhtemelen bu gezi için söz konusu değil) güzel bölgeleri dinlendirmekten de gerçekten keyif alıyorum. İnternetten ve çeşitli seyahat kitaplarından tüm turistik/gezi malzemelerini alabileceğimi düşündüm, ancak Güney Amerika'nın parti tarafını görmek istiyorum. Başlıca ilgi duyduğum ülkeler Şili (vatandaşı olduğum), Arjantin, Brezilya ve Uruguay, ancak herhangi biri bazı önerilerde bulunabilirse yukarı ülkeleri de keşfetmeye tamamen hazırım."
"Ben (19E) üniversitedeyim ve iki ev arkadaşımla (her ikisi de F) arkadaş olarak gerçekten yakındım ama son zamanlarda onlardan birini ilişkiden daha fazlası olarak düşünüyorum. Bir gece içmeye gittiğimizde, diğer arkadaş bana gitmemi söyledi çünkü görünüşe göre o da benden hoşlanıyor, ben de bunun harika olduğunu düşündüm ama ertesi gün eski halimize geri döndük ve o önümde başka erkeklerden falan bahsediyordu.

 Olanlardan sonra kafam çok karıştı ve lütfen biraz tavsiye istiyorum. Birlikte yaşadığımız için o kadar ilgilenmiyorsa, gerçekten kabul edip etmeyeceğimden emin değilim, artı bunu garip hale getirmek istemiyorum. Teşekkürler!"
"Lisede, bir okul gecesi evimde geç kalan bir bayan arkadaşım vardı. Sabah 6'ya kadar sohbet ediyor ve seksi zamanlar geçiriyorduk. Koridordan annemlerin kapısının açıldığını duyana kadar bu kadar geç olduğunu fark etmemiştim. Çıldırarak ona dolaba girmesini ve onlar işe gidene kadar biraz saklanmasını söyledim. Uyuyormuş gibi davranmak için uzandım, babamın her sabah e-postasını kontrol etmek için odama geldiğini biliyordum. Burası her şeyin korkunç bir şekilde ters gittiği yer.. 3 saat sonra, tamamen dehşete düşmüş bir kız tarafından uyandım, ağlayarak ve bana bağırarak. Görünüşe göre yattığımda hemen bayılmıştım. Sakinleştiğinde bana babamın geldiğini ve yaklaşık 10 dakika nefes almayı bıraktığını söyledi. Dolabım da oldukça kirliydi, bu yüzden hareket ederse bir şeyleri devirebilirdi.

O gecenin ilerleyen saatlerinde annem eve geldi ve kız arkadaşımın ayakkabılarının giderken ön kapıda ne işi olduğunu sordu. Bir patron gibi, diye yanıtladım, yanlışlıkla onları burada bıraktı. İç ve dış ayakkabıları var. Annem aldı, inkarın gücünü asla hafife alma.

bende daha çok var ama en iyisi buydu.. seninkini söyle.."
"Bu, aylardır bir çile oldu ve bir avukat tutmam gerekebilecek bir noktaya geliyor.

Komşum veranda kapıma girdi ve veranda kapısına, içerideki halıların bir kısmına, veranda mobilyalarına ve büyük bir ekiciye zarar verdi. Komşu daha sonra ayrıldığı ve bunu bildirmediği için bu bir vur-kaç olayıydı. O akşam geç saatlerde diğer komşularımdan biri aracında hasar olduğunu fark etti ve polisi arayıp araca bakması için çağırdık. Aracı hasarlı olan komşu sorgulandığında polis memuruna suçunu kabul etti.

Araba sigortası şirketi en iyisi değil ve yalnızca öğelerin gerçek değerine ilişkin bir çözüm sunuyor, değiştirme değerine değil. Bu nedenle, sundukları para miktarı, sürgülü veranda kapısını onarmak için gerekenden bile daha azdır. Ek not: E-posta veya arama yaptığımda, e-posta yoluyla yanıt almam 4 gün sürebilir ve talep ettiğim halde henüz bir telefon araması almadım.

Ev sahipleri sigorta şirketimiz bir talepte bulunabilir, ancak bunu yaparsak oranlarımızın artması sorununu yaşarız.

Komşumuza veya komşumuzun sigorta şirketine dava açabilir miyiz? Sigorta şirketiyle yapılabilecek herhangi bir şey var mı, hatta belki de onları bize ikame değeri vermeye zorlamak için? Illinois'de ikamet ediyoruz."
"OKCupid'de bir kızla tanıştım. Buluştuk, tıkladık ve şimdiye kadar yaklaşık 10 kez birlikte çıktık. İkimiz de kendi evlerimizde yaşıyoruz, ben öğrenci kredilerimi ödüyorum, o ise üniversitesinde işe gidip geliyor.

Bir randevuyu gerçekten bitirip geceyi birlikte geçirmenin ne kadar harika olacağını defalarca ifade ettik ama ne yazık ki henüz olmadı. Sadece birbirimizi görüyoruz ve çok mutluyum.

Daha önce hiç içinde bulunmadığım bir durumdayım, çünkü o çok bağımsız bir kız ve ben daha iletişimsel ve hissettikleri ve yaptıklarıyla açık olanlara alışkınım. Aklından neler geçtiğini anlamaya çalışırken zorlanıyorum. Bu nedenle, ona mesaj attığımda veya onu gördüğümde çok mesafeli mi yoksa çok yapışkan mı olduğumdan emin değilim.

Daha önce bu durumda olan başka biri, bağımsız birini görünce kendilerini rahatlatmak için ne yaptıklarına biraz ışık tutabilir mi? Bu kızı çok seviyorum ama ""ben"" zamanına tecavüz ederek onu korkutmak istemiyorum."
"Küçük kızım 7 1/2 hafta erken doğdu (bu aynı zamanda okul bölgemiz için yaş sınırını da altı hafta geçmişti).

Yoğun bakımda iki hafta ve evde kalp/akciğer monitörlerinde bir ay geçirdikten sonra, gerçek yaş için hemen hemen her büyüme ölçütünü tamamen yakaladı ve aştı (ayarlamayı unutun!).
Şimdi, 4 1/2 yaşında, birinci sınıfın sonları için tasarlanmış kitaplar okuyor ve çoğunlukla kendi isteğiyle anaokulunun sonları matematiği yapıyor.

Bir süredir anaokuluna başlaması için koca bir yıl beklemek zorunda kalacağından korkuyorduk, çünkü muhtemelen büyük bir disiplin sorunu yaşayacak ve tüm okul deneyimini berbat bir şekilde başlatacaktı.

Aylarca aradıktan sonra nihayet onun için kuralları esnetmeye istekli ve karşılayabileceğimiz bir özel okul bulduk. Anaokulunu bitirdiğinde, devlet okuluna gidecek ve oradan yola çıkacağız.

Bu yüzden, derin bir rahatlamanın yanı sıra, ona anaokulunun ilk gününde ona ne kadar gururlu ve umutsuzca bağlı olduğumu göstermek için çaresizce bir şeyler vermek istiyorum.

Ama bir boşluk çiziyorum. Takıları düşündüm, ama bu kadar genç bir çocuğa dayanacak ve yaşlandıkça elinde tutmak isteyeceği bir şey olacak ne bulabilirim?

Yardım et reddit! Sen benim tek umudumsun."
"Kız arkadaşımı çok seviyorum ve beni seviyor, normalde çok tatlı ve benim için elinden gelen her şeyi yapmaya çalışıyor.

Yani önümüzdeki hafta ikimiz de işimize gömülmek üzereyiz ve programlarımız nedeniyle birlikte fazla zamanımız olmayacak. Şimdi hafta sonu endişelerimin artmaya başladığı yer Pazar, ikimizin de bir süre izinli olduğumuz son günümüz olacaktı. Bu yüzden birlikte geçirmek istedi.

Buna üzülmüştüm ama aynı zamanda birkaç saatliğine bir veya iki içki içmek için biraz tomurcuklanmak istedim, onu bir süredir görmemiştim ve birkaç günlüğüne şehirdeydi. İlk başta mutlu değildi ama emin dedi. Böylece o geldi ve sohbet etmeye ve lise hakkında konuşmaya başladık ve bu benim hatam, kız arkadaşımı biraz dışlıyoruz. Bu onu gerçekten üzüyor ve bana kızıyor.

 Şimdi beni ilgilendiren kısım için biraz kavga ediyoruz ama sanırım biz buyuz ama bu sefer bana ayrılmak istediğini söyledi. Şimdi bu canımı yaktı ama beni inciten şey, daha sonra bana bunu sadece şimdi beni incitmek için söylediğini söylemesiydi, bunu hiç düşünmemiştim ama bu ilk kez incitici veya sert bir şey söylediğini söylemedi ve sonra bunu söylediğini itiraf etti. sadece beni incitmek için, çok oldu.

Şimdi bu, sen böyle hissettiğin için onları söylemekten daha kötü hissettiriyor, bu duygusal istismar olarak nitelendirilir mi? Yoksa ben mi biraz fazla hassasım."
"Eskiden bir dönem rahatlıkla 10-20 kilo vermiştim ama tüketimimi kısıtlamak fazlasıyla zor geliyordu. Bir aylık sürekli deneme gibi.

Bu yüzden birkaç hafta önce kendime günde 2000 kalori içeren bir plan yaptım. Dışarıdaki düzinelerce iPhone uygulamasından biriyle yemeği takip ediyorum.

Harika olan şey, günde 2000 kalori aslında tatmin edici bir yiyecek miktarıdır! Sanırım ""sadece daha az ye"" şeyini yaptığımda, ""günde 1200 kalori ye, aç hisset"" gibi bir şeye dönüştü. Bu yüzden tabii ki her 2 saatte bir zorlayıcıydı çünkü aşırı acıkmış gibi hissederdim ve yemek yeme dürtümle savaşmam gerekirdi. Ve bu tür bir kalori açığı, beynimin çalışması için yeterli suyu bırakmadı. Yaşamak için program yapıyorum. Baş dönmesi üretkenliğim için bir ölüm çanı.

Son birkaç haftadır, akşam yemeği geldiğinde, genellikle 800'den fazla kalorilik yeme-bütçem kalıyor. Bu, tatmin edici bir akşam yemeği yiyebileceğim ve gecenin geri kalanında iyi olabileceğim anlamına geliyor."
"Tamam, işte hikaye:

Pazartesi akşamı Lizbon aktarmalı olarak Fortaleza'dan (Brezilya) Stockholm'e (İsveç) uçuyordum. Fortaleza havaalanına vardığımda uçuş birkaç saat rötar yaptı ama TAP personeli, çok sıkışık bir zaman çizelgesi olmasına rağmen Lizbon'daki transfer uçuşunu kaçırmayacağımızın garantisini verdi. Lizbon'dayken biz (Stockholm'e gidecek olan hemen hemen herkes) kapıya koştuk ve valizlerimizin bu uçuşa yetişemeyeceği bahanesiyle uçağa binmemize izin verilip verilmeyeceği sorulduğunda uçağa binemedik. yine de gemiye binin ve sonra valizlerimizi gönderin, TAP personeli kız yapmayacaklarını söyledi. Hepimiz oldukça üzgün bir şekilde transfer masasına gittik ve diğer uçuşlardan hâlihazırda durumlarından şikayet eden çok sayıda insan bulduk. Transfer masasındaki 3 görevliden sadece 1'i çalışıyordu ve diğer ikisi bize sakince ""Size yardımcı olamayız, sıraya girip orada beklemeniz gerekiyor"" dedi. Hamileler, bebekleri olanlar, yaşlılar ve 2 saatten fazla zaman geçmesine rağmen hattın kıpırdamaması nedeniyle herkes stres içindeydi. Kısa süre sonra yeterince kaos başlar ve TAP kadınının bir müşteriye ""Kapa çeneni! Sen de beyefendi!"" diye bağırdığını duydum. (Portekizcede).

İşte o sırada telefonumu alıp çekime başlıyorum ki sıradaki bir hanımefendi ""Onu bıraksan iyi olur, burada çekim yapma iznin yok ve devam edersen telefonunu atabilirim. "" Yayınlamamın yasa dışı olacağını söyledim ama kendi kendime çekiyorum ve yapabilirim. Basından olduğunu ve kanunları bildiğini ve bunu yapamayacağımı söyledi. Herhangi bir sorun istemedim çünkü orası zaten dağınıktı, bu yüzden telefonumu koydum ve bayana defolup gitmesini söyledim ve bu yüzden, büyük bir sorundan sonra ertesi gün eve gitmeyi başarana kadar sırada kaldık.

Reddit mi? Havaalanı içinde çekim yapmak yanlış mı? O haklı mıydı ve ben haksız mıydım?"
"Bu yüzden işte oldukça zor bir gün geçirdim. Çılgın yaşlı insanlara bakıcılık yapıyorum ve bugün olan tam bir kabustu. Tuvaleti kullanma fırsatı bulamadan önce birkaç saattir çişimi tutuyordum. Bu noktada, yorgunum ve başım ağrıyor ve sadece bir şeyler yemek istiyorum, bu yüzden işeme molamı otomatik pilotta çalıştırıyorum. Uzun süre tutmaktan mideme kramp girdi. Bir dakika işedikten sonra, sanırım işim bitti, bu yüzden silmek için ayağa kalktım ve sonra sürpriz bir ekstra çiş fışkırttı. Kalçama yapıştı ve bacağımdan aşağı akarak pantolonumun üst kısmını ıslattı.

Yedek pantolonum yoktu ve bundan sonra dört saat daha sidik kokarak dolaşmak zorunda kaldım. Kokuyu örtmek umuduyla üzerine biraz sıvı sabun sildim ve gömleğimi olabildiğince aşağı çektim. Neyse ki, biri herhangi bir koku alsa, oturduğum kişinin ben değil, hanımefendi olduğunu düşünürdü."
"Noel zamanını kendi ailelerimizde geçirdik ve ondan evime 23'ünde aynı rotayı yaptıktan sonra ona 3 saat araba kullanacağım konusunda anlaştık.

Dün gece arkadaşlarıyla partiye gitti ve Noel'in 2. gününde 3 saat daha araba kullandığımda biraz zaman geçirebilmemiz için tamamen delirmemesini istedim. Sabah 6:30'da eve tamamen sarhoş geldiği ortaya çıktı. Gerçekten kızgın hissediyorum ve buna engel olamıyorum.

Ailemle ve arkadaşlarımla tam zamanlı olarak ailesiyle birlikte kalırken ve okul toplantısında süper sarhoş olurken, sırf onunla birlikte olmak için zamanımı feda ettiğim için bunu çok bencilce buluyorum.

Bugün oraya arabayla gitmemeyi ve ailemle en az bir gün daha geçirmeyi planlıyorum ama bunu daha çok ona kızgın olduğumu göstermek istediğim için yapmak isterdim.

Bir tür ceza olarak bugünü alıp başka bir gün beklememeli miyim, yoksa yine de gitmeli miyim?

Hıristiyanları böyle hayal etmemiştim :/

Teşekkürler ve mutlu Noeller."
"Kız arkadaşımla yaklaşık bir yıl 3 aydır birlikteyim ve bu daha ne kadar sürer bilmiyorum. Bu kıza aşığım ama ona çok kötü şeyler yaptım.

uzun lafın kısası, ben kıskanç ve sahiplenici biriyim ve yakın zamana kadar beni terk etmek niyetiyle arayıp bunun yanlış olduğunu fark etmemiştim. onu sevdiğim bir şeye dönüştürmeye çalıştım ve erkeklerle konuşmasında veya bazı şeyleri giymesinde vb. sorun yaşadım.

erkeklerle konuşmak ya da benim doğru bulmadığım bu şeyleri yapmak istemediğini söyleyerek tüm ilişkimiz boyunca yalan söyledi. zihinsel tacizde bulundum. Artık kızımı taciz ettiğimi ve kendimden iğrendiğimi ve özür dilemenin asla yeterli olmayacağını anlıyorum. bunun hakkında konuştuk ve bende neyin yanlış olduğunu biliyorum ve ne yapmam gerektiğini biliyorum ve bana ikinci bir şans veriyor ama tek şey, çok kalın ve uzun bir duvar örmüş olması ve bilmiyorum ne yapalım.

Birçoğunuzun muhtemelen bana sempati duymadığını biliyorum ve sizi suçlamıyorum ama bu konuda bana bir tavsiyede bulunursanız çok makbule geçer. Teşekkür ederim"
"Dönem için okuldaki ilk günüm. Öğretmenler normalde bize sınıfı ve sınıfın beklentilerini açıklayan bir müfredat sağlar. Şimdiye kadar sahip olduğum her öğretmen, ne kadar uzun veya karmaşık olursa olsun, bize müfredatın basılı bir kopyasını verdi. Bu öğretmen yapmaz. Müfredatı bir sonraki derse kadar yazdırılmazsa, dönem sonunda final notumuzdan 50 puan düşeceğini bize açıklıyor. Çok olgun. Şimdi bu müfredatın 30 sayfa uzunluğunda olduğunu unutmayın. Önlü arkalı 15 sayfa. Bu benim için çok fazla kağıt ve toner. Çift yönlü özelliklere sahip bir Brother lazer jetim var. Gelmiş geçmiş en iyi yazıcıdır.

Normalde öğretmenlerin teknik sorunları olduğunda, sınıf teknolojisine çok aşina olduğum için normalde yardımımı sunarım. Bu öğretmen bize bir sunum göstermek için HDMI kablosunu Macbook'una nasıl takacağını bulmaya çalışıyor. Macbook'larda HDMI bağlantı noktası yoktur. Ve adaptörü yok. Bunu izlemek eğlenceli olacak. VGA kablosunu alıyor. Hayır. Macbook'unda VGA bağlantı noktası yok ve bunun için adaptörü de yok. Projektörde video görmeyi umarak 3,5 mm ses kablosunu bilgisayarına takıyor. Öğrenciler yardımcı olmuyor. Projektörü kapatıp tekrar açmaya çalışıyorlar ve hatta bir öğrenci işe yarayıp yaramayacağını görmek için Macbook'unu teklif etti. Söylemeye gerek yok, olmadı.

İçimden o kadar çok gülüyordum ki karnım ağrıyordu. Dışarıda tamamen sakin kaldım."
"Konvomuz böyle geçti... Çok mu oldu?? sadece bir aydır çıkıyoruz.

**O**: Cumartesi gününün ne kadar muhteşem olduğunu düşünmeden edemiyorum...

**Ben**: Ben de. tekrar yapmak istiyorum...

**O**: Ben de!
Önümde eğildiğini düşünmeden edemiyorum.

**Ben**: Öyle mi?

**Ben**: Bu gece yattığımda cumartesi gecesini düşünüyor olacağım

**O**: Öyle mi? hangi bölüm?

**Ben**: Ağzıma geldiğinde sana bakıyordum

**O**: Bu gerçekten çok seksi. Sanırım gidip cumartesi gecesi hakkında biraz düşüneceğim.

**Ben**: Bu düşünceleri iyi bir şekilde kullanın :)

**Ben**: Yapacağımı biliyorum

Bana olan saygısını kaybetmesinden korkuyorum."
"Yani bir bar mitzvah çalıyordum, aslında resmi bir DJ olarak ilk DJ işimdi, ev partileri falan çalmıştım ama bu benim ilk kez para kazanmamdı. Her neyse, tüm partiler için bir çift bilgisayar hoparlörü kullandım, Alesis Elevate 3s, bilmen gerekiyorsa, ama burası daha büyük bir mekandı, bu yüzden farklı bir kurulum kullanmaya karar verdim.

Büyük Klipsch kt-lcr hoparlörlerimi kullandım ama bir amplifikatör bulamadım, bu yüzden 90'lardan kalma oldukça güzel bir AM/FM stereomu kullandım, bir süredir yatak odamda bu düzenekle DJ'lik yapıyordum ve bası biraz düşük tutarsanız her şey yolunda gitti.

Partiye biraz erken gittim ve hala hazırlanıyordum. Bar mitzvah çocuğunun ikizi, bir arkadaşıyla gelip setimle oynayıp oynayamayacaklarını soruyor. Her şey ayarlandı, bu yüzden ""Eh, ne ters gidebilir ki"" diye düşündüm, plastik bir koku alıp duman görmeye başladığımda birkaç ışık ayarlamak için kablo ve kablo karmaşasının altına daldım.

Gürültü kendiliğinden tuhaflaşmaya başlar, bas tamamen duruncaya kadar girip çıkar. Neyse setin altından çıkıp tahtama bakıyorum, kızlar bası açmış kaşınıyorlardı. Bas hakkında gerçekten bir şey söyleyemedim, hoparlörler oldukça baslıydı ve kaşınıyorlardı. Onları kovdum ve yüksek geçişle uğraştıklarını düşündüm. Başka bir şarkıyı işaretliyorum ve kurulumumdan bir inilti duyuyorum ve ardından daha fazla duman kokusu alıyorum. Sonunda görüyorum.

FM/AM alıcım alevler içinde. Hemen fişini çekiyorum ve dumanı uzaklaştırmaya başlıyorum, ateş çoktan sönmeye başladı. Birkaç dakika soğumasını bekledim, sonra başka bir şey çalmayı denedim ama müzik setinin ışıkları bile yanmıyor. Gösterinin geri kalanını bar mitzvah'ın berbat bas amfisiyle çalmak zorunda kaldım."
"Merhabalar, eşimle birlikte NY'dan SF'ye yeni taşındık ve parasız 2. el ikea mobilya kullanıcısı olmayı bıraktığımızdan beri birlikte ilk yerimize başlayacağız. Bu kadar bütçeyle başlamak ve dürüst olmak gerekirse, iç tasarımı nasıl düşüneceğiniz konusunda hiçbir fikriniz yok, bu yüzden yardım arıyorum.
Bu, öncesi ve sonrası resimlerini paylaştığım, mağazaların bir listesini ve tasarım fikirlerini derlediğim uzun vadeli bir proje olmayı amaçlıyor!
Açıklama: SF victoria apartman dairesinde yaşıyoruz (bunu bulduktan sonra planlayın! hala bir alt kiracıda), çok büyük değil
İlk görev: Her odadaki temel mobilya parçaları nelerdir? Örneğin yatak odasında şifonyer gibi aksesuarların rengine ve çeşidine karar verecek olan yataktır sanırım? Ve oturma odasında, sanırım her şeyden önce bir kanepe almalıyım?"
"Erkek arkadaşımla Nisan'da tanıştım ve Haziran'da özel olmadan önce Mayıs'ta çıkmaya başladık. O sırada tiyatroda bir işi vardı ve kısa sürelerini (Bir ay veya daha az) ülke çapında gösteriler yaparak geçiriyordu.

Ağustos ayında kendisine inanılmaz bir iş fırsatı verildi ve prestijli bir tiyatro topluluğuyla 3 ay turneye çıktı. Yalnız kalmak çok zor oldu ama elimizden geldiğince başa çıkmaya çalıştık. Akşamları ve hafta sonları işle meşgul ve ben günlerimi alan üniversitenin son yılındayım. Günlerce hatta haftalarca konuşmaz hale geldik.

Şirket, kendinden geçmiş olduğu bir sonraki tur için onu geri istiyor AMA ... 5 ay sürüyor. Ondan gitmemesini asla istemezdim çünkü bu onun için harika bir kariyer hamlesi ve bana içerlerdi. Ancak 5 ay yalnız kalmak istemiyorum. Bana göre bu gerçekten bir ilişki değil ve (tekrar) uzun mesafeli bir şey yapmak için kaydolmadım.

Onu seviyorum ve bir şeylerin bitmesinden nefret ediyorum ama görünüşe göre bekar olmak, o yokken sahip olduğumuzdan pek de farklı olmayacak. Beni üzen bir öncelik olmadığım açık.

Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir."
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık iki haftadır çıkıyoruz. İkinci gün beni erkek arkadaşı olarak arkadaşları ve ailesiyle tanıştırmanın uygun olup olmadığını sordu, ben de sorun olmadığını söyledim. İlk randevumuzun ertesi sabahı Facebook'ta ilişki durumunu güncelledi.

Hiç ""geleneksel"" bir flört deneyimim olmadı - bilirsin, filmlerde gördüğün gibi? Bana kahve içmeye çıkma teklif etti ve birkaç gün sonra saat 23:00'te ihop'ta kaldık ve sonra bütün geceyi kumsalda bir Gazebo'da dans ederek, şarkı söyleyerek, kucaklaşarak geçirdik. Haftada 2-3 gece onun evinde kalıyorum. Sanki eskisinden çok daha uzun süredir birlikteymişiz gibi. Beraber ağladık, güldük, sırlarımızı paylaştık.

Henüz onu tam olarak tanıdığımı sanmıyorum ve kesinlikle ona tüm yaşam öyküsünü anlatmadım. Biz zaten en iyi arkadaşız, ayrılmazız. Kalbim onu ​​düşünmekle yarışıyor. Güneşin altındaki hemen hemen her şey hakkında konuştuk. Onu gerçekten seviyorum.

Ona henüz aşık değilim. Duygularımdan bu kadar kolay vazgeçmek istemiyorum. Sonunda uyumlu olamayacağım birine aşık olmak istemiyorum. Daha önce bir kişiye romantik bir ilgi duymuştum ve bunu aşmam epey zaman aldı. Bu adam konusunda temkinliyim ve bana romantik bir ilgi duyduğunu biliyorum, bu yüzden henüz o noktaya gelmediğim için kendimi biraz suçlu hissediyorum. O zaten ilişkiye kendini kaptırmış durumda ve benim de işler çok ciddileşmeden önce gemiden atlamak gibi bir düşüncem var. Her seferinde bir gün alıyorum."
"Eski erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 3 yıl çıktık ve bu süre boyunca ikimiz de çok genç olduğumuz için pek çok sorun yaşadık. Bu sonbaharda üniversiteye gitmeden önce aramı bozdum ve basitçe ikimizin de biraz kendi başımıza büyümemiz ve genişlememiz gerektiğini düşündüğümü, çünkü birbirimize çok bağımlı hale geldiğimizi açıkladım. Konuştuğum kadar çok yeni insan, kişilik veya ilgi açısından tıkladığım veya onunla hiçbir zaman yapmak zorunda kalmadığım birçok özelliğini telafi etmek zorunda olmadığım kimse yok. Ayrı geçirdiğimiz zamanda ikimiz de çok büyüdük ve ilişkimizi gerçekten yeniden alevlendirmek istiyormuşuz gibi hissediyorum. Sanırım benim için 14-18, onun için 17-21 yaşları bir arada olmak bir ara verdi ama onu dünyadaki her şeyden çok özlüyorum ve kaldığımız yerden devam etmekten başka bir şey istemiyorum. Bundan iyi bir şey çıkacağını düşünmek delilik mi?"
"1'i erken mezun olduğu için Nisan'da taşınmak isteyen 3 kızla birlikte bir apartman dairesinde yaşıyorum. Kira kontratımız 31 Ağustos'ta bitiyor, bu yüzden burada olmadığı aylar için kirasını devralacak bir alt kiracı bulmak istiyor, böylece burada yaşamadığı zamanlarda ödemek zorunda kalmasın. Bazı reklamlar koydu ve aldığı yanıtlar, diğer 2 kızın ve benim gerçekten onaylamadığımız insanlardan geldi. Bulduğu 2 kişiye hayır dediğimiz için hüsrana uğruyor ve aynı zamanda bizi suçlu hissettirerek birlikte yaşamayı tercih etmeyeceğimiz insanları seçmemiz için baskı yapıyor. Bugün bize kira kontratından çıkış yolunu satın almaya çalıştığını söyledi. işe yaramadı **Bizi tamamen mahvetmesinin bir yolu olup olmadığını biri bana söyleyebilir mi (yani gidiyor ve ödeme yapmıyor ve sonunda onun kirasını ödemek zorunda kalıyoruz)?** Dört ismimiz de kira kontratında. Bizim bilgimiz olmadan kimseye devredemez çünkü bunun için bizim imzamıza ihtiyacı var. Bugün asliye mahkemesi hakkında benim için oldukça belirsiz olan rastgele bir şey söyleyerek bizi tehdit etti, bu yüzden dayanaklarımın onun yapabileceği olası saçmalıklarla kaplı olmasını istiyorum. Herhangi bir yardım takdir edilecektir."
"Son bir yıldır beni rahatsız eden bir ben var. Bunu tüm hayatım boyunca yaşadım ama son zamanlarda bunun bilincine varmaya başladım. [Sol taraftaki 12. ve 15. nokta] arasında yer alır(

Benle ilgili sorun, kabarık olması ve ten rengimden çok daha koyu olması, bu yüzden göze çarpıyor.

Bu konuda hiçbir zaman ciddi bir eleştiri veya alay konusu almadım.

Çok büyük değil. [Yaklaşık bunun boyutunda ama çok daha koyu](

Ondan bir şekilde kurtulmak istiyorum ama aynı zamanda yapmıyorum çünkü bunu yaptığımda bir parçamı özleyecekmişim gibi hissediyorum.

Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?"
"Uzun lafın kısası, yakında eski karım olacak (8 yıllık evli) ve ben bunu baharda bıraktım. Bir yıldan fazla bir süre önce evden (ikinci kez) taşındı. Son üç yıldır sorunlarımız var. Uzun zamandır bir çift değiliz ve geçen yıl taşındığından beri nadiren konuştuk. Bunu benim kadar iyi karşılamıyor. Boşanmaya karar verdiğimizde rahatladım çünkü çok uzun zamandır çok fazla keder vardı. İlişkiyi yürüten de bendim. Söylemeye gerek yok, yalnız yaşıyorum ve arkadaşlarımın ve ailemin teşvikiyle yaz başında çıkmaya başladım. Yakında eski eşim olacak benim bildiğim kadarıyla bilmiyor. Onun da çıkıp çıkmadığını bilmiyorum. Gerçekten harika bir kadın buldum ve birbirimize adadık ve bu yeni ilişkinin bir yere varacağını görebiliyorum. Benim sorunum, eski sevgilimin başka biriyle birlikte olduğumu bizi görerek veya ikinci ağızdan duyarak öğrenmesini istemem. Buna yetişkinler olarak yaklaşmak istiyorum. Ancak, boşanma sürecinde çok üzüleceğinden ve maddi olarak acısını benden çıkarmaya çalışmasından korkuyorum. İçimden bir ses gelmedikçe hiçbir şey söylemememi söylüyor ama öte yandan, bu yeni ilişki hakkında daha fazla halka açık olabilmek için bunu içimden çıkarmak istiyorum. Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir. Teşekkürler!"
"Benim hikayem, (24 ay) bir süredir ilişkilerim bitti ve hatta tam anlamıyla hiç seks hayatım olmadı. Harika olduğunu düşündüğüm bir kızla (22f) tanıştım ve onun bir erkek arkadaşı var. Sorun bu değil. Başlangıçta hislerim olan kıza ve daha az derecede erkek arkadaşına saygıyla platonik bir arkadaş gibi davranıyorum. Şimdi, öyle ya da böyle, ben sarhoşken ve hepimiz bir barda takılırken, arkadaşlarından biri (19f) yanıma geldi ve bana iltifat etmeye başladı ve tüm bunlar, daha sonra Facebook'ta yaptığım cinsel bir yoruma mesaj attı. o gece, çok geçmeden numarasını aldım (ertesi gün, Facebook'ta ilk kez konuştuğumuzda). Etraftaki diğer insanlarla birbirimizi görmek için buluşuyoruz ve o beni her zaman öpüyor, ki bunu seviyorum. Hatta onu benimle 30 dakika uzaklıktaki bir şehirde büyük bir konsere götürdüm (arkadaşını da getirdi ve öpüşmek/biraz dans etmekten başka bir şey yapmadık) dün ona erken mesaj attım ve "" Korkunç bir ruh halindeyim"". Nedenini soruyorum, kişisel olduğunu söylüyor, ben de tamam diyorum, benimle hala konuştuğun sürece istemiyorsan bana söylemek zorunda değilsin. ""okies"" diyor ve sanırım başka bir şey söyleyip söylemeyeceğini görmek için etrafında dans etmiş olabilirim. ""peki ne hamilesin?"" lol gawd hayır vs vs. peki, sonunda hmu'ya asmak/konuşmak/wtfever istiyorsa diyen son bir mesaj gönderdim. yapmadı ve bunun yerine ne kadar mutlu olduğu hakkında açık facebook gönderileri yaptı.

işte burada işi mahvettim reddit: Facebook gönderilerini görünce ona mesaj attım ""hey, kalk?

saat 730. Gidip sarhoş falan olup bunu düşünmemeye çalışmalı mıyım? çünkü lise tarzı reddedilmeye çok benzeyen bir şeyle boğuşuyorum."
"Arkadaşımın en az bir aydır internette daha yaşlı ve evli bir adamla konuştuğunu öğrendim. Görünüşe göre seks hakkında çok konuşuyorlar ve ona sikişme-dostluk ilişkilerini nasıl ele alacağı konusunda tavsiyeler veriyor. Karşılığında, karşılaşmalarının ayrıntılarını paylaşıyor.

Arkadaşımın eğlenmesine sevindim, ama bu adamlar bana ciddi bir sarmaşık gibi geliyor. En azından ülkenin diğer ucunda. Rastgele bunun iyi bir fikir olmadığını düşündüğümden bahsetmiştim ama konuyu fazla zorlamadım. Çok mu yargılayıcı davranıyorum yoksa öne çıkıp ona bu adamların kaçınılması gereken tuhaf tipler gibi göründüğünü mü söylemeliyim?"
"Üniversiteden yeni mezun oldum ve gerçek hayatta çok daha küçük bir flört havuzu olduğunu fark ettim. Çekici değilim ama bir şekilde erişilemeyen insanların peşinden gidiyor gibiyim. Eğer müsaitlerse ve ilgilenirlerse, daha az ilgi gösteriyor gibiyim. Ancak, ilgilenirlerse ve müsait değillerse veya bir tür tehlike işareti varsa, ben daha çok ilgilenirim.

Örneğin, en son çıktığım kız 3 yıl önceydi ve bunu insanlarla paylaşmama izin verilmedi çünkü ben RA'lıydım ve o benim birinci sınıf öğrencilerimden biriydi (ki buna izin verilmedi). O zamandan beri kendimi birlikte olamadığım kızlarla tuhaf durumlara girmeye zorluyorum.

Son zamanlarda kendimi başka bir ülkede yaşayan bir kızla ilgilenirken buluyorum. Onunla yurtdışındayken tanıştım ve o zamanlar artık sahip olmadığı uzun süreli bir erkek arkadaşı vardı. Sadece kendimi böyle durumlara sokmayı bırakmalıyım. Ahlaki açıdan ÇOK dürüst bir insanım ve alınan bu kızlara asla hareket etmem (beni isteseler bile) ama diğer insanlarla ilgilenmenin bir yolunu bulmalıyım, aksi takdirde asla birini bulamam."
"Mükemmel daireye yeni taşındım ama oda arkadaşlarım ya kavga ediyor, birbirleriyle konuşmuyor, pasif agresif şeyler yapıyorlar. Daire küçücük, bu yüzden zaten yer sıkıntısı çekmemize yardımcı olmuyor ama bu şekilde yaşamak oldukça rahatsız edici. Ancak, aylardır dolaşıyorum, bu yüzden ayrılmaya gerçekten istekli değilim (herhangi biriniz bunu düşünüyorsa diye).

Onların çatışması benim kiracılığımdan önce geliyor, bu yüzden hikayenin tamamını kesinlikle bilmiyorum ama şu ana kadar topladığım kadarıyla ikisinin de geçerli noktaları var. İkisi de bana karşı çok arkadaşça davrandılar ama birbirlerine karşı oldukça kötüler. Oda arkadaşlarının arkadaş olmak zorunda olmadığını anlıyorum ama diğerinin taşınmasını beklemek yerine barış içinde bir arada yaşayabilmeleri güzel olurdu.

Reddit, (eğer varsa) ne yapmalıyım? Çatışmaya dahil olmak ve işleri daha da kötüleştirmek istemiyorum ama aynı zamanda bu kadar pasif agresif, olumsuz bir ortamda yaşamak da istemiyorum. Bir terapistten çatışmaya arabuluculuk yapması için onlarla bir seans yapmasını istemeyi düşünüyordum, ama bu benim tek fikrim."
"Bugün 47 dakikada neredeyse 7 km koştum. Zombies'imi başlattım, Koş! görev ve ""Görev Tamamlandı"" sesini duyana kadar koşmayı bırakmadı.

Küçük bir geçmiş - fazla kilolu ve tüm yetişkin hayatım boyunca şekilsiz, eklem sorunlarım vardı ve astım teşhisi kondu. Bildiğim her şeyden ABD'ye taşındım.

Erkek arkadaşımın doğum gününden sonraki gün (benimkinden 2 hafta sonra) spor yapmaya başladım. Sonra koşmayı deneyeceğime karar verdim. Bir c25k uygulaması aldım ve 15 saniyelik çalışma tatbikatlarını zar zor geçtim. Uygulamayı bitirdim ve neredeyse her gün koşuyorum, ancak yürüyüşe çıkmak için istediğimden çok daha sık yavaşlamakta sorun yaşıyor gibiydim.

Koştuğum mesafeye çok fazla dikkat ettiğimi fark ettim. Kendi kendime 'bu km'den sonra yürüyebilirsin' derdi. Ve sonsuzluk gibi gelecekti. Bu yüzden oyundaki mesafe komutlarını kapattım. Bugün için birkaç kez geçtiğim ve biraz mesafe eklemek istersem diye sonunda bir park bulunan bir yol seçtim.

Bunu yaptığım için hala şaşkınım - hatta bu gece dışarı çıkıp her şeyi yeniden yapmak istiyorum."
"Aslında, o kontrolcü erkek arkadaş bendim. Fark ettim, ama işteki stres, geçmiş ilişki deneyimleri, falan filan yüzünden geçirdiğim küçük bir aşama olduğunu düşündüm; ama gerçekten, hiç de öyleymiş gibi görünmüyor.

Oldukça kötüydü. Köstebek yuvalarından dağlar, dağlardan volkanlar yapardım ve onun beni aldattığını düşünmek için kafamda herhangi bir neden bulabilirdim. Kişiliğimin bir kısmı çok analitiktir ve iyi bir hafızam var, bu da hiç yardımcı olmadı. Bana gününden ya da geçmişinden bir hikaye anlatırdı ve eğer bir şey anlam ifade etmezse, ""evet, ama sen de dedin ki..."" ya da ""ama bir dakika, değil mi?"" gibi şeyler söylerdim. Yapmak...""

Kötüydü, hepsi kötü.

En kötüsü de kafamın içinde ona gerçekten aşık olduğumdan ve onun özgür olmasını istediğimden emindim. Ama kafamın arkasında, aldatmanın her yerde olduğundan ve asla o kadar kolay olmadığından endişelendim. Kendimden o kadar emin olurdum ki ona *gerçekten* ne düşündüğünü veya ne yaptığını söylerken küçümserdim. Sonra, sonunda bana doğru dürüst hikayeyi anlatırdı ve ben de haykırmaya ve özür dilemeye başlardım. Bir daha olmayacağına yemin ettim ama her zaman olacaktı.

Terapiye kaydolmak için aradıktan sonraki gün beni terk etti. Bunu %100 hak ettim ve onu nasıl geri alacağımı sormak için burada değilim çünkü açıkçası bu asla olmayacak. Ancak, bu sorunun üstesinden gelmeme yardımcı olacak hangi deneyim ve içgörüyü burada bulabileceğimi merak ediyorum. Gelecekte sağlıklı bir ilişki istiyorum ama şu anda olduğum gibi bir ilişkiye sahip olma konusunda tamamen acizim."
"Erkek arkadaşım (25M) ve ben (24K) üç yıldır birlikteyiz ve yaklaşık iki yıldır birlikte yaşıyoruz.

Her şey harika oldu, ilişki iyi. Arabası bozulduğu için birlikte yaşamamız uygun oldu ve sadece benim arabamı kullanarak geçinecek kadar şanslıydık. Okula yürüyerek gidebiliyor ve işe gidip gelmek için arabamı kullanabiliyor.

Şimdi ona bir araba alma fırsatı çıktı ve para biriktirmek için ebeveyn evine geri taşınmayı düşünüyor. Birlikte kalmak istiyor ama bir apartman dairesinde yaşamanın mali sorumluluğunu istemiyor.

Birçok nedenden dolayı mahvoldum. Taşınacağı bir varlık ve onun eve gelmesi için etrafta olmasını seviyorum. Ve ikincisi, çünkü çok fazla kira/kamu hizmeti ödememesine rağmen yardım ediyor ve bana her ay verdiği para kesinlikle geçimimi sağlıyor.

Onun her şeyi bitireceğini bildiğim halde taşınmak benim gözümde bencilce görünüyor.
Her halükarda, taşınmadan önceki zaman gibi. Ancak şimdi benimle ""yaşamayacak"", bu yüzden mali yükü olmayacak. Benimle yaşamak istediğini ama çıkarlarını gözetmesi gerektiğini söylüyor. Peki ya benimki? Hâlâ bu lanet durumda olmamın en büyük nedeni, erkek arkadaşımı sevmem ve o okulu bitirene kadar burada kalıp hayatımıza başka bir yerde başlamak istemem.

Onun için çok şey feda ettim ve şimdi onun için uygun olanı kolladığını hissediyorum.

Mali meseleler dışında, ilk etapta taşınmak istemesi duygularımı gerçekten incitiyor. Onun taşınmasının bir ilişkide geri adım atmak gibi olduğunu hissediyorum. Ve bu yüzden acı çekecek mi merak ediyorum.

Reddit'te yardıma ihtiyacım var. Karışık duygular dünyasındayım ve ne hissedeceğimi bilmiyorum"
"Bu yıl belki 2-3 kez grup ayarlarında hem 26F hem de onun (eski?)-bf ile tanışıp takıldım. Neredeyse 2 yıldır birlikteydiler. İlişkilerde kızlarla dalga geçmem. Annem babamı aldattı ve bu zararın inançlarımı şekillendirdiğini görünce, bence aldatma aşağılık bir şey. Bu kıza ya da adama hiçbir zaman yakın olmadım ama kesinlikle kim olduklarını biliyordum, geçerken selam verdim vs.

Bu hafta sonu 26F ve ben aynı bardaydık, bütün gece insanlar onun erkeğini terk ettiğini söylüyorlardı ve sonra bana da aynısını söyledi. Beni davet ettiği bir partiden sonra taşındı ve orada açıkça bana asılıyordu. Her şeyi başlatmasına izin verdim. Sevişeceğimizi ve sonra vazgeçeceğini düşünmüştüm, ama beni evine davet etti, kıyafetlerimi, kıyafetlerini çıkarmaya ve prezervatifi almaya başladı. Seks harikaydı.

Koşullar göz önüne alındığında bunun tek seferlik bir şey olduğunu varsaydım ama bana mesaj atıyor, bu da onu aramama neden oldu. Facebook ve Instagram'ın hala ""ilişki içinde"" statüsüne sahip olduğunu ve çiftlerin resimlerini kaldırdığını öğrendim, bu yüzden şimdi biraz suçlu hissediyorum ve her şey için endişeleniyorum.

Bana ve partideki herkese açıkça ayrıldıklarını söyledi. Ona geçici mi yoksa kalıcı bir mola mı olduğunu sordum ve asla asla deme dedi ama süresiz olarak bitti. Bu bir hippi/yoga/weed ekibi, bu yüzden tekrar bir araya gelme planları olmadığı için bunu aldım ama evreni tahmin etmenin hiçbir yolu yok... bu tür bir felsefe. Bana asla gelip giden bir çift olmadıkları ya da onun gibi istikrarsız bir şey olmadıkları söylendi."
"Kız arkadaşım ve ben 1,5 yıldan fazla bir süredir çıkıyoruz ve 3 yıldan fazla bir süredir arkadaşız. Onun hakkında çok şey biliyorum ve o da benim için aynısını yapıyor. O gerçekten harika bir insan. Bütün günü ondan ne kadar hoşlandığımı ve onunla birlikte olduğum için ne kadar şanslı olduğumu anlatarak geçirebilirim. Ama ilişkimizde üstesinden gelemediğim ya da ayak uyduramadığım bir sorun var. Sorun, ciddi / hararetli konuşmaların çoğunda ağlamasıdır. Bir konuda kesinlikle fikir ayrılığına düştüğümüzde ve bir anlaşmaya varmak için mücadele ettiğimizde, sakinleşmeye, fikrimi daha net açıklamaya ve onun fikriyle ilgili anlamadığım kısımlar hakkında daha fazla soru sormaya çalışırım ama benim yaptığımın aynısını yapmak yerine , hüsrana uğramaya başlar ve ağlar. Makul olarak konuşmanın sonu, ama onun için değil. Asıl sorunu sakin bir şekilde tartışmak yerine kalmamı ve durumla ilgili hayal kırıklığını ifade etmesini ve (ağlamaya devam ederken) onunla aynı fikirde olmadığımı dinlememi istiyor.

Dün ona ağlama probleminden ve davranışlarının duygularını incitmeden herhangi bir şeyi çözmede nasıl verimsiz olduğundan bahsetmeye çalıştım ama görünüşe göre yapamadım. Suçu bana kaydırdı ve beni onu umursamamakla ve onunla zaman geçirmek istememekle suçladı. Evden fırladı. Şimdi kavgamızın üzerinden 24 saat geçti. Onu en az üç kez aradım ama aramalarıma cevap vermedi. Muhtemelen ailesinin evinde kalıyor."
"bu, erkek arkadaşımla şu anki 1 yıllık ilişkim için geçerli ama daha çok genel bir soru. Pek çok ilişkide güven eksikliğinin anlaşmayı bozan 1 numara olduğunu her zaman tekrar tekrar duyuyorum, ama dürüst olmak gerekirse, pek çok nedenden ötürü içine kapanık olmanın veya kendini geri çekmenin sadece akıllıca bir hareket olduğunu hissediyorum. Örneğin, erkek arkadaşım gece dışarıdaysa ve mesajlara cevap vermiyorsa, sorun değil ve onu gördüğümde onu sorgulamayacağım veya mesajlarına bakmayacağım, sadece daha genel anlamda demek istiyorum, hissettiğim gibi çekingen ve kendimi korumak/ona sonuna kadar güvenmemek genel olarak yapılacak doğru şeydir. Şimdiye kadar sahip olduğum tüm ilişkilerde bu şekilde hissettim ve gerçekten değişmek için hiçbir neden göremiyorum. Birinin gerçek düşüncelerini veya duygularını asla gerçekten bilemezsiniz ve eğer açarsanız sadece incinirsiniz, o halde neden bir yandan kendinizi korurken ilişkinizin tadını çıkarmayasınız. O (veya başka biri) bana asla tamamen sahip olmayacak ama ilişkimizin bundan zarar gördüğünü düşünmüyorum.

Bunun birçok insan için neden bu kadar önemli olduğunu biri açıklayabilir mi? Yemin ederim bir sosyopat değilim, sadece temkinli ve neden değişmem gerektiğini anlamıyorum, ama bu çıktığım diğer insanlar için bir sorun. Derin bir güven düzeyi olmadan ilişkilerden ve aşktan zevk alabileceğinizi hissediyorum ve bu benim için başkaları için olduğu kadar önemli değil.

ETA'nın birçoğu olumsuz tepki veriyor ki bu beklediğim/şaşırtıcı olmayan bir şey, insanların buna üzüldüğünü zaten biliyorum. Birisi bana bunun NEDEN önemli olduğunu açıklayabilir mi? Bu şekilde kimseyi incitmek istemiyorum, sadece böyle hissediyorum"
"Bu yüzden bugün her zamanki kahve dükkanına gittim ve kendime harika baharatlı çikolatalı kurabiyelerinden birini ısmarlamaya karar verdim. Tezgahın arkasındaki sunucu, bütün sabah onları izlediğini ancak bunun yerine biraz muz ekmeği seçtiğini söyledi. Nasıl bir hata yaptığı ve onun yerine kurabiyeyi alması gerektiği ve şimdi ikiye katlanıp kendi kurabiyesini alması gerektiği konusunda ipucu şakası.

Para bozduruldu, kahvemi beklemeye gidiyorum ve sunucu muzlu ekmeğini yemeye gidiyor.

Şimdi lanet olsun, beklerken dışarı çıkıyor ve bana muzlu ekmeğinden biraz ikram ediyor. ""Bu gerçekten çok nazik"" gibiydim, sunulan muz ekmeğini aldım, paylaştığı için ona teşekkür ettim ve kahve bekleyen dünyamı geri ayarlayarak mutlulukla kıtır kıtır yemeye başladım. Elimde tuttuğum kurabiyeyi paylaşmayı düşünmedim bile, tam olarak konuştuğumuz kurabiye, yemeğini paylaştıktan sonra bile gözlerini kaçıracağını söylediği.

Yolun yarısında kahvemi suçlulukla yudumlarken ne kadar salak olduğumu fark ettim."
"Ben: 23 O: 21 Yaklaşık 4 aydır birlikte, ondan önce yaklaşık 5 çok yakın arkadaş.

Kız arkadaşım ve ben yaz için uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz. İkimiz de ara sıra arkadaşlarımızla dışarı çıkıp içiyoruz ve bu sorun değil. Geçen hafta, kız arkadaşımın son 10 gündür neredeyse her gün arkadaşlarıyla sarhoş olduğunu fark ettim. Ona bunun beni neden mümkün olan en nazik şekilde rahatsız ettiğini söyledim.

Bu bir güven sorunu değil. Neredeyse her gün sarhoşken birini nasıl özleyebileceğimi veya sevebileceğimi (veya tam tersini) anlamıyorum. Son 10 günde aramaları ve çabaları azaldı ve bunun boşluğa ihtiyacı olduğu veya duygularının azaldığı için değil, bu arkadaşlarla meşgul olduğu için olduğunu söylüyor.

Bana açıkça zorba davrandığımı ve bu miktarda içki içmekte bir sorun görmediğini çünkü ""eğlenceli"" olduğunu söyledi. Sanırım bu beni korkutuyor çünkü alkole ve çok içmek diye bir şey olduğu gerçeğine hiçbir zaman saygı duymamış. Ölçülü içiyor olması umurumda değil, ama neredeyse haftanın her günü orada olmayan... gerçekten orada olmayan biriyle çıkmak istemiyorum.

Ayrıca birisinin bu konuda çağrılma konusunda neden savunmaya geçip olay yerine konulacağını da anlıyorum. Bence ilişkiler belirli fedakarlıklar gerektirir ve ana faaliyetin her gece dışarı çıkıp kızlarla içki içmekse gerçekten harika bir kız arkadaş olamayacağına saygı duymuyor gibi görünüyor."
"İşte hikaye:
Aralık 2011'de eşim ve ben bir ev için teklifte bulunduk ve sonunda kabul edildi. Ev, Aurora Mortgage Services'e ait haciz edilmiş bir mülktü. Satıcı tarafından dikte edilen kapanış tarihi 10 Şubat 2012 (yarın) olacaktı. Anlaşmamızın sonunu yerine getirdik - ciddi para yatırma sağladık, güvenli finansman sağladık, sigorta aldık ve ilgilendiğimiz kadarıyla kapanış için hazırdık. Nitekim tapu ajansı (yine satıcı tarafından dikte edildi) bizimle iletişime geçti ve fiili kapanış için zaman planladı. Ancak, 7 Şubat Salı günü, Aurora'nın tüm varlıklarını ""bir sonraki duyuruya kadar"" askıya aldığı, ancak mülklerin periyodik olarak ""beklemeden çıkarılacağı"" - bu ne anlama gelirse gelsin - bize bildirildi.
İnternette biraz araştırma yaptım ve [bu blogu] buldum. Görünüşe göre şu anda bununla uğraşan sadece biz değiliz.
Şimdi, seçeneklerimiz uzatma başvurusunda bulunmak veya ciddi paramızı geri alıp yürümek. Daha sonraki seçeneği seçerek, söz konusu iki şey için açılması gereken muayene parası, değerlendirme ve gaz maliyetinden (hepsi birlikte yaklaşık 1.000 $) kaybediyoruz. Evi beğendiğimiz için mutlaka yürümek istemiyoruz ama mevcut kira kontratımızın süresi gelecek ay dolacak. Bu noktaya kadar sorunun çözüleceğine dair bir göstergemiz yok.
Hacizle uğraşırken bunu hiç yaşayan var mı? Hiç kimse Aurora ile uğraştı mı?"
"Kız arkadaşım ve ben 7 aydır çıkıyoruz ve daha önce hiç böyle birine aşık olmadım ve bana onun da böyle olduğunu söyledi. Bununla birlikte, hala seks yapmaya hazır olmamasının tehlike işareti olup olmadığını söyleyemem. O bakire ve doğru kişiyi bekliyor, dini nedenlerle değil. Ama bunca zaman sonra hala benim ""doğru kişi"" olduğuma inanmaması beni endişelendiriyor. Hala takılıyoruz ve başka şeyler yapıyoruz ve birkaç kez seks hakkında konuştuktan sonra, temelde bunu asla gündeme getirmeyeceğimi ve ne zaman hazır olduğuna karar vermesine izin vermeyeceğimi söyledim. Onu zorlamak istemiyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum.

Ayrıca, bu kadar zaman sonra hiçbirimiz o büyük 3 kelimeyi henüz söylemedik. Ona karşı böyle hissettiğimden eminim, ona tamamen aşık oldum ama tamamen yakınlaşmadan bunu ifade etme konusunda nasıl hissettiğimi bilmiyorum. Ayrıca bunu ilk söyleyen kişi olma konusunda da çekincelerim var çünkü ilişkimiz ve yakınlığımız hakkında sohbet başlatan hep ben oldum. Duymaya çok alıştığım ""evet, ben de"" yerine ilk onun söylediğini duysaydım benim için çok daha anlamlı olurdu.

Bütün bunlar, belki de işlerin hiçbir yere gitmeyeceğine dair bir kırmızı bayrak mı olmalı? Yanında daha rahat hissedebileceği başka birini bulmasına izin vermeli miyim? Ne yapacağımdan emin değilim."
"Erkek arkadaşım ve ben üç yıldır aralıklarla birlikteyiz. Sorunlardan payımıza düşeni aldık ama ben onu seviyorum ve onun da beni sevdiğini düşünüyorum.

Zıt vardiyalarda çalışıyoruz ve bu gerçekten birlikte geçirdiğimiz zamanı kısaltıyor. Büyük ölçüde. İkimizin de izinli olduğu birkaç gün, iki hafta sonunda bir arkadaşlarıyla takılmayı seçiyor. Arkadaşlarıyla aynı programda çalışıyor ve her gün bitiyor.

 Her zaman onu benimle bir şey yapması için zorlamam gerektiğini hissediyorum ve bundan sıkılmaya başladım. Ona her zaman birlikte vakit geçirebilsek iyi olur diye şikayet ederim. Ancak, sadece aşırı tepki verdiğini söylüyor. Ve onunla ve arkadaşlarıyla takılabileceğimi. Mesele şu ki, bir yılı aşkın süredir sadece o ve ben birlikte bir gün bile geçirmedik. Arkadaşlarını seviyorum ama sadece birlikte olabileceğimiz bir gün istiyorum. Arkadaşları veya video oyunları için görmezden gelinmekten bıktım ve ne yapacağımı bilmiyorum."
"Ben ve bu kız bir süredir arkadaşız. Aramızda bir çekim varmış gibi hissettim, bu yüzden ona öyle düşünüp düşünmediğini sordum. Aramızda bir şey olduğunu düşündüğünü ama baskı yapmak istemediğini söyledi.

Baskı olmadan nereye gidebileceğini görmek isteyip istemediğini sordum. Sonra bilmediğini ve arkadaş kalmak istediğini söyledi. Ben bununla iyiyim.

Şimdi tekrar takıldık ve bir şey istiyormuş gibi görünen şeyler söylüyor. Sanki beni istediğini ima ediyormuş gibi. Örneğin, konuşuyorduk ve ondan biraz daha genç olduğumdan bahsettim (9 aylık) ve cilveli bir şekilde ""Bunun aramızda yürüyüp yürümeyeceğini bilmiyorum, daha genç erkekler için gitmiyorum"" diyor.

Ne demek istiyor? anlamadım Bir dahaki sefere hamlemi yapmalı mıyım?"
"Yeğenimle bir projeden sonra ellerim simlerle kaplı, dolayısıyla kullanıcı adı.

Kız arkadaşım birkaç hafta önce beni aldattı ve bu haberi bana en yakın arkadaşı verdi. Yedi aylık ciddi bir ilişki içindeyiz.

Aldattığını öğrendikten sonra onunla yüzleştim ve her şeyi itiraf etti. Kendini çok kötü hissetti ve neredeyse bütün gece gözlerini dışarı çıkardı, onu bırakmamam için bana yalvardı. Şimdilik, işleri yoluna koymayı denemeyi kabul ettim.

Ancak, en iyi arkadaşı bana haberi verdiğinden beri, ona aşık olmaya başladığımı hissediyorum. O çekici bir kız ve ahlaki değerleri var, bu kız arkadaşımın açıkça sahip olmadığı bir şey. Son birkaç haftadır yakınlaştık ve ona gerçekten aşık oluyorum. Ve duyguların karşılıklı olduğu gerçeğini saklamıyor. Pek çok ortak yönümüz var, beni *anlıyor* - Belki de bu yüzden kız arkadaşımı otobüsün altına atmaya karar vermiştir?

Ancak **Ben bir dolandırıcı değilim.** Sanırım bir karar vermem gerekiyor, bu yüzden buradayım. Kız arkadaşımı en iyi arkadaşı için terk edecek kadar pislik olur muydum? Kız arkadaşımdan intikam almak istemiyorum - ben o tip bir adam değilim. Ama kız arkadaşımın eski sevgilisiyle seks dolu bir gece için riske atmaya razı olduğu bir ilişkiyi düzeltmek isteyip istemediğimi gerçekten bilmiyorum.

Bir an önce karar vermem gerekiyor. İki kızı da oyalamak istemiyorum. İşleri berbat edip kız arkadaşımla işleri yoluna mı koyayım, onu en iyi arkadaşı için mi terk edeyim yoksa ikisini de tamamen geride mi bırakayım?

Tavsiye büyük beğeni topluyor."
"Temelde sığ bir bokun tekiyim ve yardıma ihtiyacım var. Kız arkadaşımı gerçekten çekici bulmuyorum. Hayatım boyunca sadece görünüş için gittim, bu da eski sevgilimden ayrılmamla sonuçlandı.

7 aydır birlikteyiz. Onu tanımadan önce aşkın ne olduğunu bildiğimi sanıyordum ama o bana GERÇEK aşkın ne olduğunu hissettirdi.

Aslında hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Ama... Onu gerçekten seksi bulmuyorum. Başlangıçta, çıkmaya başladığımızda (ve bunun için benden nefret edeceksin), düzüştüğümüzde ya da sadece köpek istediğimizde yüzünü bir yastıkla kapattım. (Bu elbette değişti).

O çirkin bir kız değil, iyi görünüyor, sadece hayatım boyunca kızlarla çok aptal ve sığ oldum.

Merak ettiğim başka biri benzer bir şey yaşayıp üstesinden geldi mi? Onu seksi bulmayı o kadar çok istiyorum ki, çünkü o her yönden mükemmel. Bunun işe yaramasını istiyorum!"
"23 yaşında erkek burada. Bu konuda 21-28 yaş arası kadın nüfusunun kişiliklerinden nefret etmekten başka ne söyleyebilirim bilmiyorum. Çoğu tamamen yüzeysel ve güzel bir kız ya da fiziksel arzu nesnesi olmanın ötesinde bir dürtüleri yok. Onlarla sohbet etmek diş çekmek gibidir ve neredeyse hiç gerçek veya anlamlı konulardan oluşmaz. İçki, sosyal medya ve 'güzel' şeyler. Temelde bu yaş grubundaki kadınlar için önemli olan üç şey.

Biliyorum biliyorum... Bu herkes için geçerli değil/kalıpları sikeyim/herkes bireysel bir saçmalık. Ama cidden, Facebook, Instagram veya Twitter hesabınıza bir göz atın. Bunların çoğunun doğru olduğunu göreceksiniz. Ve elbette harika insanlar olan harika insanlar bulacaksınız, ama onların nadir olduklarını ve kuralın çok fazla istisnası olduklarını hissediyorum.

Onları, birlikte çalıştığım, yaklaşık 30 yaş üstü kadınlarla ve onlarla yaşadığım kişisel deneyimlerle karşılaştırıyorum. Bu kadınların daha yüksek bir yüzdesi, daha derin bir mizah anlayışıyla inanılmaz derecede komik, sohbette çok çeşitli konulardan zevk alıyor ve insanlara çok daha fazla saygı gösteriyor.

sanırım"
"Hesabı buradan atın. Elimden geldiğince kısa keseceğim çünkü şu anda bilgisayarımın başına bile oturamayacak kadar dağılmış durumdayım. Gerçekten zor bir geceydi. Bu yüzden dün gece ben ve birlikte yaşadığım 3 yıllık kız arkadaşım kendi işimizi yapmaya karar verdik. Geceyi yakın bir arkadaşımın evinde geçirmem gerekiyordu ama son anda vazgeçtim. Gece boyunca boşuna mesaj atmayı ve gf'mi aramayı denedim. Bundan pek memnun değildim ama kız arkadaşlarıyla sarhoş olduğunu ve onu evde yakalayacağımı düşündüm. Eve geldiğimde ön kapıma yürüdüm ve kız arkadaşımı daha önce hiç görmediğim bir adamla evde yürürken gördüm. Benim, benim ve kız arkadaşımın bütün gece bunun için kavga ettiğini görünce ayrılıyor. Çok bitkin olduğu ve sonunda bayıldığı için zar zor ayağa kalkabiliyor veya konuşabiliyor. Yani ne yapacağımı bilmiyorum. Onu geri almalı mıyım? Bunu nasıl halledebilirim? 2 yıldır birlikte yaşıyoruz ve 3 yıldır birlikte yaşıyoruz. Hayatımın çoğu ilişki etrafında dönüyor ve dürüst olmak gerekirse her zaman benim için yaptığı kadarını yapacak bir kız bulamayacağımı düşünmüşümdür. Daha çok para kazanıyor ve faturaların çoğunu ödüyor ama yine de bunun için beni hor görmüyor. Her şeye rağmen bana her zaman son derece destek oldu ve beni benim için sevdiğini hissediyorum. Şiddetli endişem var ve birçok panik atak sırasında hastanede elimi tutmak için oradaydı. Ona gezegendeki herhangi bir insandan daha yakınım. Bu sabah uyandı ve olanlar yüzünden mahvoldu ve onu geri almam için bana yalvarıyor. Eve gideceğini ve bayılacağını söylüyor ama kim bilir. Ne yapacağımı bilmiyorum ama güvenim kırıldı. Beyler, tavsiye için güvenebileceğim biri varsa o da sizsiniz... Lütfen yardım edin."
"Bu bir ""şey"" mi bilmiyorum ama bunu geçmişte yaşadım. Şu anda yaklaşık 2 yıllık gf (29f) ile yaşıyorum ve aklım / gözüm dolaşıp duruyor. Sanırım farklı temizlik/yemek yapma standartları, farklı dürtü/hırs seviyeleri, cinsel dürtülerdeki dengesizlik gibi tüm küçük şeylerin beni etkilemeye başladığı noktadayım. O çok sevecen ve çok tatlı ama aşırı derecede yapışkan da olabilir.

Birbirimizin arkadaşlığından zevk alıyoruz, ancak asla ""kaliteli zaman"" açısından hiçbir şey yapmıyoruz; farklı programların yanı sıra farklı tatlar da zorlaştırıyor. Bu duruma ek olarak, yakın gelecekte benimle yurt dışına taşınmak istiyor, bu yüzden geri dönüşü olmayan (veya aşırı derecede dağınık) bir nokta var.

İlişkilerin her zaman elektrik ve ışıltılı olamayacağını ve ""normal"" olmadığını biliyorum ama bundan daha fazlası var mı? Adam gibi davranıp nasıl hissettiğimi değiştirmeye mi çalışayım yoksa herkesi daha sonra daha fazla acıdan kurtarmak için işleri kısa mı kesmeye çalışayım?"
"Çok küçük bir Enstitüde üniversite öğrencisiyim. (Mezuniyet sınıfı 50'den az) Okulun en büyük pisliği olan bu özel adam var. Herkesi ""bir üst seviyeye çıkarmak"" zorundadır ve sürekli aşağılayıcı ve saygısızdır.

Pekala, bu özel tartışma, Robin Williams'ın ölümüyle ilgili son trajedi üzerine başladı.

Olaydan bahsetmiş ve kendi canına kıyanların ""Utanmaz Korkaklar"" olduğunu ve bu insanların hayatla baş edemiyorlarsa Dünya'da zaman kaybetmemeleri gerektiğini söylemişti. Ayrıca o kişilerin aileleri ve sevdikleri de utanmalı ve utanmalıdır.

O zaman çok üzüldüm ve ona bana çok yakın insanların kendi canlarına kıydığını söyledim ve o kişinin neyle uğraştığını tahmin edebilirsiniz. Sadece zayıf olduklarını söylemeye devam etti. Bu noktada gittim ve söylenen her şeyi hatırlayamıyorum. Meraklı bir öğrenci gitti ve bir müdüre masum bir öğrenciye sözlü olarak saldırdığımı söyledi. (elbette) bu öğrenci, bu kişinin durumunu ve geçmişini bilmeyen bir alt sınıf öğrencisiydi. Ayrıca yalan söylediler ve hikayeyi abarttılar.

Sonraki 3 gün askıya alındığım bir toplantıya çağrıldım. Pazartesi günü döndüğümde, diğer yansımaları, yani gitmek için para ödediğim bir Kolejden Atılmayı tartışmak üzere program Direktörü ile bir toplantım var.

Bu kolej bir şaka. Öğretmenler lise öğrencileri gibi davranıyor ve şimdiye kadar tanıştığım hiçbir genç gibi dedikodu yapmıyor. kayırmacılık ve abartı çok çirkin. Olayın tamamına dair hiçbir kanıt olmaksızın sahte zorbalık gerekçesiyle okuldan atılmakla tehdit ediliyorum ve olaya karışan adam bu konuda şikayet etmek için bile gelmedi çünkü bu, her ikisinin de dahil olduğu hararetli bir tartışmaydı.

Sanırım buradaki ders şu: Zorbalara karşı duramazsın çünkü bir kabadayı gibi görünüyorsun ve sonra da gitmek için 30.000 dolar ödediğin boktan bir üniversiteden atıldın."
"Birbirimizi okul boyunca tanıyoruz ama birlikte bir sınıfa girene kadar hiç konuşmadık. Yaklaşık bir hafta sonra ona çıkma teklif ettim, yemek yemeye gittik, güldük, flört ettik vs vs. Ona tekrar çıkma teklif ettim aynı durum, her şey harika gidiyor. Şimdi üç hafta sonra (sınavların ortasında) ve onun bunu geleneksel erkek arkadaş/gf anlamında bir ""ilişki"" olarak düşünmediği hissine kapılmaya başlıyorum. Tüm flört oyununda yeniyim ve birkaç şeyi merak ediyorum.

Bf/gf olarak birlikte olup olmadığımızı sormam gerekiyor mu yoksa bu, ona birden çok kez çıkma teklif ettiğim anlamına mı geliyor? Hemen onun da beni benim ondan hoşlandığım gibi sevip sevmediğini sormalı mıyım? Arkadaş ortamının ne olduğunu biliyorum ve henüz orada hissetmiyorum ama yarın sadece o ve ben bir film gecesi düzenliyoruz. O zaman fiziksel olmaya çalışarak neyin ne olduğunu görmeyi planlıyorum, sert değil, sadece basit şeyler bacak dokunuşları, sarılma vb. Oh ve nihayet, uzun durumuma eklemek için, Üçüncü ""randevumuzda"" (sınav için çalışırken) onu eve götürdüm ve onu öpmeye çalıştım ama rezil yanağını aldım. Bunu büyütmedim, sadece yanından geçtim ""eşyalarını aldın mı?"" ve onun evine girmesini beklemeden önce kibarca vedalaştı. Bana BİR öpücüğün reddedilmesi konusunda endişelenmemem gerektiği söylendi çünkü bunun birden çok nedeni olabilir ama aynı zamanda bu, arkadaşlık bölgesi olasılığı hakkında daha fazla düşünmeme neden oldu.

Herhangi bir tavsiye veya benzeri durumlar ve sorunu nasıl çözdüğünüz ezici olur! Şimdiden teşekkürler."
"İnternetin görüşünü istedim çünkü iş arkadaşım ve ben bu konuda uzun uzadıya tartıştık ve hiçbir yere varamadık.

Yani adam kızla tanışır ve numara alışverişinde bulunurlar, konuşurlar ve tüm o caz ile flört ederler. Bir randevu ayarlamaya çalışıyorlar ama ikisi de gerçekten meşgul. Aniden bir gece geç saatlerde erkeklerin evine gelmeye karar verir, onun işine yakın yaşadığı için geceyi burada geçirir. Seks yapıyorlar.

Şimdi sorum şu, sevimli olmaya geri dönüp bir randevu ayarlayıp birbirlerini tanımaya çalışabilirler mi yoksa o artık bir sikişme arkadaşı mı?

Benim görüşüme göre o artık bir sikişme arkadaşı. İş arkadaşım, ona gerçekten meraklıysa, yine de onu bir randevuya çıkaracağını söylüyor çünkü artık kesinlikle biraz alacağını biliyor. Bence sırf bu yüzden söylüyor."
"Çok mutlu bir ilişkim var ve birlikte çalıştığım bir adam birkaç ay önce benimle flört etti. Beni ""çarpıcı"" bulduğunu söyledi, ama bunu oldukça ciddi başka bir şey hakkında fikir alışverişinde bulunduğumuz bir sohbetin ortasında gelişigüzel bir şekilde söyledi. Bundan çok rahatsız oldum ve erkek arkadaşıma bundan bahsettim, bu da onu rahatsız etti. Yanlış bir şey yapmadığımı söyledi, buna katılıyorum ve o zamandan beri iş arkadaşımdan olabildiğince uzak durmaya çalıştım.

Ayrıca o zamandan beri, işyerinde bir meslektaşıyla takıldığı ve ardından ona kötü davrandığı, bu da onun o kadar üzülmesine neden olduğu ve işi bıraktığı ortaya çıktı. Onun uygunsuz olduğunun, korkunç sınırlarının olduğunun ve dahası çok büyük sorunları olduğunun daha pek çok yolunu fark ettim. Akıl sağlığı alanında çalışıyoruz ve ondan daha yüksek bir konuma ve dereceye sahibim, bu yüzden nasıl davrandığını görmek beni GERÇEKTEN rahatsız ediyor.

Bugün kendisine rehberlik okuluna gitmesi için bir tavsiye mektubu yazıp yazmayacağımı sordu. Daha fazla eğitim almış olsaydı, kişisel olarak iyi bir klinisyen olabileceğini düşünüyorum, bu yüzden sınırları, etiği, teorileri vb. öğrenmesinin harika bir fikir olduğunu düşünüyorum. çünkü erkek arkadaşım benimle flört etmesinden rahatsızdı ve ayrıca şu anda iyi muhakeme yeteneğine sahip olmadığını düşünüyorum, ancak uygun eğitimle sonunda buna sahip olabilir. Ben insanları memnun eden biriyim, bu yüzden o anda evet dedim. Ama şimdi kendimi garip hissediyorum, ne yapmalıyım?"
"Yaklaşık bir aydır birlikteyiz, ancak flört uygulamalarını silmek ve başka kimseyi görmediğimizi söylemek dışında ilişkinin sınırları hakkında kesin bir şekilde konuşmadık. Henüz herhangi bir etiket veya terim kullanmaya hazır olmadığımıza karar verdik.

İyi gidiyor, birbirlerinin arkadaşlarıyla tanıştı vb. ancak bugün yaklaşık 1 hafta önce biriyle yattığını açıklıyor. Daha önce romantik bir ilişkiye ilgi duyduğu ancak onu reddettiği biri. Sahip olduklarımızdan vb. zevk aldığını ve bu kişinin onunla bir ilişkisi olmayacağını hissettiğini,

Şu anda sakinleşmesine izin verdim (çok fazla suçluluk ve kafa karışıklığı hissediyor) ve ona bir düşünmesini söyledim. Bana öncelik verip beni seçebiliyorsa ve bunun üzerinde gerçekten çalışıyorsa devam etmekten mutluluk duyacağımı düşünüyorum. Bu, aldattığı kişiyle teması kesmek zorunda kalmayı içerebilir, ancak ilişkimiz üzerinde çalışmak zorunda olmak için çok erken. Hemen bilmezse buna değmez gibi hissediyorum

Sen ne yapardın? Söylemek? Devam etmeyi düşünür müsün? Hangi koşullar altında?"
"Erkek arkadaşımla San Francisco'da bir arkadaşımı ziyaret ederken tanışmıştık ve tıklayıp başladık ve ldr. Sonunda, şehirde hiç arkadaşım olmadan onunla yaşamak için şehrimden ayrıldım. Ben taşınır taşınmaz pek çok kırmızı bayrak ortaya çıktı, yaşı hakkında yalan söylediğini öğrendi, küçük şeyler için saçma sapan şeyler yaptı, sürekli nerede olduğumu bilmesi gerekiyordu, bana sürekli aptal ve orospu dedi. Şimdi bir hata yaptığımı fark ettim ama bir dönem kayıt yaptırdım ve çalışmaya yeni başladım ve bu yüzden sıkışıp kaldım (manipülasyon da benim defolup gitmememde bir etkendi). Birkaç ay sonra her şey aslında düzelmeye başladı, ev sahibi Kasım ayı sonuna kadar ayrılmamı talep edene kadar birlikte yaşamak işe yarıyor. Şehirde kimseyi tanımamak yer bulmayı çok zor ve pahalı hale getirdi ve birlikte bir yer bulmak istedi, ben de uydum. Tabii ki, biz taşınır taşınmaz taciz tüm gücüyle geri geldi. İşte şimdi buradayım, taşınmadan elde edilen nakit tükendi (5 bin birikim gitti), tamamen yalnızım, depresyondayım ve kendim olduğum için sürekli saldırıya uğruyorum. Şimdi güçlü bir insanım beni kırmak çok zaman alıyor ama ondan bir an önce uzaklaşmak istiyorum. Ayrıca, sf'ye taşındığımdan beri kötüye kullanım kısmı hariç, hayatım hiç bu kadar iyi olmamıştı, üniversite diploması ve iş deneyimi olmadan yılda <800 $ kazanmaktan yılda 60.000 $ kazanmaya gittim. O yüzden bunu bırakmamın hiçbir yolu yok."
"Tamam, gerçekten hoş olan bu kadınla çıkmaya başladım (şimdiye kadar 4 randevu). Bir kolej müfredat dışı dersinde tanıştık ve işler yolunda gidiyor. Benim sorunum, inanıyorum ve gerçekten bazı tavsiyelerde bulunabilirim.

Bu yüzden kadınlar konusunda gerçekten deneyimsizim ve şu anda pantolonumun yanından uçuyorum ve başımı suyun üstünde tutmaya çalışıyorum, bu yüzden bu kadını korkutmamak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum. Bunu yapma arayışımda, gerçekten herhangi bir fiziksel temas başlatmadığımı ve hepsinin ondan geldiğini fark ettim. Örneğin, ikinci randevunun sonunda iyi geceler demenin bir yolu olarak yanağıma bir öpücük kondurdu. Dördüncü buluşmadan sonra, elini tutup kolumu ona dolayarak onu gücendirmekten hala korkuyordum (ben pürüzsüz bir adam değilim!) ve o, sadece bunun için ateş ederek ve yüzümü emerek (tamamen şikayet etmeden! ). Her neyse, ondan gerçekten hoşlandığımı ve henüz harekete geçmememin sebebinin bunu takdir edeceğinden emin olmadığım için ona mesaj atmaya karar verdim. Hiçbir şeye acele etmek istemediğini ve yavaş hareket etmenin belki de gidilecek yol olduğunu söyleyerek geri mesaj attı, ancak bir sonraki randevumuzu dört gözle beklerken akşamdan gerçekten keyif aldı. Bununla ne demek istiyor?"
"Bir yıllık SO'ma yeni taşındım. Çok aşığım ve birlikte yaşamaktan çok heyecanlı ve mutluyum. Ama şimdi kendimi aşık olmaktan, ayrılmaktan ve sonunda onu yolda kaybetmekten endişe ederken buldum. Bu normal bir tepki mi? Dürüst olmak gerekirse, beni biraz şaşırttı. Ne düşüneceğimden gerçekten emin değilim... Bunun kendi kendini gerçekleştiren bir kehanet olabileceğinden endişeleniyorum."
"Son 5 yıldır uzak mesafe ilişkisi yaşıyorum. Birbirimizden 250 milden fazla uzakta yaşıyoruz ve üniversitede olduğum birkaç yıl dışında başından beri SO'ma çok daha yakın yaşadım.

Üniversiteden sonra memleketime geri döndüm, 3 yıl içinde ailemi zar zor gördüğüm için suçluluk duydum çünkü neredeyse her hafta sonunu ortaklarımla geçirdim (ki bu konuda kendimi aşırı derecede suçlu hissediyorum). Mesafe konusunda her zaman iyi olduk, diğerlerinden daha zor olduğu zamanlar elbette var.

Artık birbirimizi gittikçe daha az görüyoruz ve gerçekten mücadele etmeye başlıyorum, her ay onunla koca bir hafta sonu geçirirsem şanslıyım. Haftada 6 gün çalışıyor, bu yüzden benimle kalması neredeyse söz konusu değil ve zaten seyahat için ödediğimden fazlasını karşılayamam.

Birlikte bir yer bulmayı tartıştık ama nerede yaşayacağımız meselesi bir sorun haline geliyor. Bölgesindeki mülklere baktım ve bir başlangıç ​​​​olarak, artan yaşam maliyetini boşver, kirayı karşılayamazdım.

Bu gece ona ailemden uzakta yaşayabileceğimi düşünmediğimi söyledim. Ailem onunkinden daha yaşlı ve onlar yaşlandıkça yanlarında ailelerinin olmaması beni endişelendiriyor. Öte yandan, hepsi 5 millik bir yarıçap içinde yaşayan son derece geniş bir aileye sahip.

Şimdilik onların yanına gitmekle bencillik mi ediyorum? SO'ma nasıl hissettiğimi söylediğimde, yanıtı ""peki, bir sorunumuz var"" oldu. Ancak bana yükseleceğini söyledi ama yine de çalışarak tamamlaması gereken dersleri var.

Bana çocuk gibi davrandığımı ve taşınmam konusunu anlamadığımı çünkü hala ailemi iki haftada bir göreceğimi söyledi. Elbette seyahat etmek bir sorun olmasaydı, SO'mu bundan daha sık görürdüm ?!

Ailemi terk etmek istemediğim için kendimi çok çelişkili ve bencil hissediyorum. SO'mu seviyorum ve onunla birlikte olmak istiyorum ama bu büyük yol ayrımına geldik ve ne yapacağımı bilmiyorum."
"Pek çok ilgi alanım olduğu için parçalandım ama hiçbiri iyi bir kariyere götürmüyor gibi görünüyor. Bir mühendislik bölümü olma yeteneğine sahipsem ama bilimleri özellikle sevmiyorum ama sanatı tercih ediyorsam, iyi maaşlı bir işe sahip olmak için yine de devam etmeli miyim? Tüm süreç çok uzun görünse de aynı şey tıp öncesi öğrencisi olmak için de geçerli.

Ama mesele şu ki, sanatı ne kadar sevsem de, onu yaratmak, onu, özellikle de filmi takdir etmek ve tüketmek konusunda sıfır yeteneğim var.

Lars von Trier'den Paul Thomas Anderson'a, Kim Ki Duk'a ve Dardenne kardeşlere birkaç isim, film okumayı seviyorum. Felsefe, dini çalışmalar, kadın çalışmaları ve edebiyat gibi diğer ilgi alanlarım da eşit derecede iş olanaklarından yoksun.

Ortalama GPA'm var, bu yüzden en iyi okullara giremiyorum, bu yüzden şimdiden eyalet amiral gemime ayarlandım. Tüm standart testleri çoktan geçtim. Geriye kalan tek şey, başvurulacak bir ana dal veya bölüm seçmektir.

İşte akademik yeteneklerimi yansıtan bazı sayılarım.

3,5 ağırlıksız (ama tembellik nedeniyle son yılımda 3,2).

4.3 ağırlıklı (hemen hemen her sınıf IB veya ""IB öncesi"" w/e anlamına gelir)

2300 SAT. 780 Matematik + 740 Okuma + 780 Yazma

800 SAT II Matematik II, 720 Biyoloji.

AP Sınavı: BC Calc, Avrupa Tarihi, İngiliz Edebiyatı, İngiliz Dili, Kimya, İspanyol Dili üzerine 5'ler ve 4'ler. (Govt + ilk 2 yıldan itibaren Amerikan Tarihi)

^ Sınıfların hiçbirini ilginç bulmadım. Varoluşçuluk, Sartre ve Camus'ye takıntılı hale geldiğimde zevk aldığım tek ders felsefe seçmeli dersiydi (ama bu tipik bir ilk yıl türü şey gibi görünüyor).

kişilik olarak, insanlarla ve sosyalleşmeyle aram çok iyidir, ancak topluluk önünde konuşmaktan kaçınmayı tercih ederim."
"İlk gönderi, bu yüzden lütfen, sadece kibar hakaretler.

Bu berbatlığın korkunç meyvesi bugün toplandı ama geçen hafta ekildi. Bir üniversitede çalışıyorum ve başka bir binada bir arkadaşımın bölümünde çalışan bir kıza (tıp öğrencisi) biraz aşık oldum. Oldukça düzenli bir şekilde ""kahve"" için uğramaya başladım (yani utangaç bir şekilde woo yapmak ve değerli birkaç saniyeyi ezilme ile geçirmek). Görünüşte, arkadaşımı görmek için oradaydım, aslında bu kızla birkaç saniye yalnız kalmayı planlıyordum, böylece ondan, ee, daha fazla yalnız kalmasını isteyebilecektim. O oldukça sessiz ve ben öyle olmasam da, ikimiz de patronu, arkadaşım ve departmandan sürekli olarak bir şeye kızmış gibi görünen başka bir kişi tarafından yapılan konuşmada boğulma eğilimindeyiz.

Bu yüzden bir gün, odadaki diğer insanlar sırayla dünkü rezalet hakkında bağırırken ikimizin de (crush ve ben) sessizce oturduğumuz sinir bozucu bir karşılaşmadan sonra, ona bir not yazmaya karar verdim. Bu konuda oldukça sevimliydim. Masamdaki hukuk defterinden bir parça kağıda yazdım, resmi bir departman zarfına koydum, sonra onu teslim edilmek üzere büyük bir departmanlar arası zarfa koydum. Bürokrasi en iyisi.

Bugün ortaya çıktı. Patronu, onu yüksek sesle okumasının eğlenceli olacağına karar verdi. Bu notla çok centilmen ve dürüst davrandım, ama yine de hemen hemen herkesi kızdırmayı başardı. Aşkım utanmıştı, patronu, personelin (ben) tıp öğrencileriyle (onun) nasıl çıkmaması gerektiği konusunda bir tirad yaptı ve arkadaşım, temelde günün geri kalanında avukatımı / halkla ilişkiler temsilcimi hafifletmek için avukatımı / halkla ilişkiler temsilcimi oynamak zorunda kaldı. felaket. Patron, aşırı anaç ya da aşırı 19. yüzyıl olarak tanımlayabileceğim bir hareketle, onun benimle çıkmasını yasakladı.

Ayrıca başka bir departmana yaptığım önemli bir başvuruda patronu referanslarımdan biri. Yani, bilirsin, bu da oldukça temiz, sanırım."
"Bu yüzden [21 M] son ​​zamanlarda üniversitemden bir kıza [19 K] aşık olmaya başladım ve yüz yüze olduğumuzda fevkalade iyi anlaşıyoruz. Onu yaklaşık bir yıldır tanıyorum, ancak son zamanlarda daha çok konuşmaya/takılmaya başladık, ikimiz de ev sahibinden başka kimseyi tam anlamıyla tanımadığımız bir partiye gittikten sonra ve sonunda bir grup konuşma yaptık (bunun dışında dikkat et) şimdiye kadar sadece karşılıklı arkadaş gruplarında takıldığımız partide bir örnek). Ama numarasını aldıktan sonra, tüm mesajlaşma işinde oldukça kötü görünüyor. Bununla demek istediğim, temelde ona mesaj atarsam mesajıma yanıt vermesi uzun zaman alacak veya hiç yanıt vermeyecek (bazen metnin içinde bir soru olsa bile). Ve muhtemelen bir aydan biraz daha uzun bir süre sonra, iyi arkadaş olduktan sonra, ASLA metinleri başlatmadı, her zaman ben oldum. Geçenlerde bir okul bar gecesinde ikimiz de sarhoştuk ve beni kelimenin tam anlamıyla onunla dans pistine sürükledi (ki bu benim için son derece anormal) bu yüzden bunun bir ilgi işareti olduğunu düşünüyorum. Ancak bundan sonra bile manifatura hala aynı olmaya devam ediyor.

Temelde endişeliyim çünkü konuştuğum çoğu kişi ""hiçbir kız mesajlaşmada kötü değildir, eğer senden gerçekten hoşlanıyorsa başlatır/sana mesaj atar/zamanında yanıt verir. Onu unut, ilgilenmiyor"". Sanırım sorum gerçekten şu, birisinin böyle kötü bir mesaj gönderip yine de benimle gerçekten ilgilenmesi mümkün mü? Yoksa benden hoşlansaydı bana mesaj atmak için biraz daha çaba sarf edeceği gerçeğini kabul mü etmeliydim?"
"İnsanlı uzay yolculuğunu savunan insanları duyduğumda, genellikle insanın kaderinin uzayda yattığı temasını duyarım. Mevcut teknoloji ile yaşamlarımızda bunun nasıl doğru olduğunu gerçekten anlamıyorum.

* Mars bir [zehirli çöplüktür] Perklorat, düşük seviyelerde bile bazı [kötü şeylerdir].
* Uzayda [Radyasyon]. Uzay yolculuğunu destekleyen insanlar, bir nedenden dolayı gerçeği hep görmezden gelirler. Bir düşünün, Mars'a kısa bir yolculuk bile bir astronotu öldürecek kadar radyasyona maruz bırakabilir. Dünya ile karşılaştırılabilecek bir atmosferi veya Van Allen kuşağı olmayan Mars'taki tüm radyasyondan bahsetmiyorum bile.
* Uzayın ekonomik bir anlamı yoktur. Şu anda Dünya üzerindeki en [savaşın parçaladığı ülkelerden] birinde birkaç kat daha kolay ve bir asteroide roket göndermekten daha ekonomik madencilik yapmak. Bunun tek istisnası helyum-3 olabilir, gerçekten kullanacak teknolojiye sahip olsak bile robotik olarak madencilik yapmak daha kolay olurdu.
* Uzay genellikle soğuk, çorak bir bok çukurudur. Ay'da yapacak pek bir şey yok, Mars zehirli ve radyasyona maruz kalıyor, bu yüzden Jüpiter ve Satürn'ün asteroitleri ve uyduları kalıyor. Ama gerçekten, ne anlamı var ki? Orada tek bir insanlı yolculuğu haklı çıkaracak hiçbir şey bilmiyoruz."
"Houston, Teksas'ta ailemle birlikte evde yaşıyorum. UH'de doktora sonrası öğrencisiyim, bilgisayar bilimleri yüksek lisans programına girmek için dersler alıyorum ve şimdiden en iyi okullardan jeofizik alanında lisans derecesiyle mezun oldum. Ayrıca yıllarca web geliştirme yaparak çalıştım ve geniş bir deneyime sahibim ve yeterince iyi programlayabilirim, ayrıca kapsamlı web geliştirme deneyimim var.

Bu kadar uzun süre beklemeseydim muhtemelen *alabileceğim* bir sürü staj yeri var ama bu son dakika olduğu için ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten evden çalışamam. Herhangi bir fikir? İyi bir çalışma/araştırma deneyimi elde edebilirsem, ücret önemli değil. Ücret iyi olsa da. :)"
"Uyarı: taht oyunları için potansiyel spoiler

Bir arkadaşımın kendini fazla büyütmek ve sonra insanlara planlarının ""iptal edildiğini"" düşündüğünü söylememek gibi kötü bir alışkanlığı var ve onları kendi başlarına çözmeye bırakıyor. Ertesi gün, yükümlülüğünü neden yerine getiremediğini ve neden onlara haber vermediğini açıklayan saçma sapan bir bahane bulacaktır. Bunu yaptığına defalarca şahit oldum, bu yüzden maalesef zihnimde ""kurt ağlayan çocuk"" sendromu geliştirdi.

Her neyse, dün beni aradı ve beni bir süredir görmediğini söyledi (bunun nedeni yukarıda bahsedilenler gibi saçmalıklar yapmasıydı) ve birlikte takılmak ve game of thrones bölümünü izlemek için gelip gelemeyeceğini sordu. Elbette dedim ve alabileceğim herhangi bir ot olup olmadığını sordum - ""evet, 6 çeşit."" Tamam, mükemmel, çünkü kuruduk. 7:30'da evinden çıkacağını söylüyor (şov 9'da yayınlanıyor), bence ""harika, bir kez olsun erken gelecek."" 8:30, hala orada değil, ona mesaj at, cevap yok. ah ah. 9:00, bölümler başlıyor, hala burada değil. Onu iki kez ara, mesaj at, cevap yok. İşte burada: resmen görünmüyor. Neyse ki, gerçekten bir arkadaş * olan başka bir arkadaş gelmişti, fazladan tomurcukları vardı ve paylaşmaya fazlasıyla istekliydi. Belli bir pislik boğularak ölürken hepimiz tezahürat yaptık.

Yaklaşık 3 buçuk saat sonra, saat 12:30'a ileri sar, pislik bana ""Üzgünüm dostum uyuyakalmışım"" diyen bir mesaj attı. Saçmalık. Cevabım: ""kelime. [GoT karakteri] öldü."" İzlemek için başka bir yere gittiğini biliyordum, bu yüzden gerçekten bir spoiler değildi, ama onun kıvrandığını ve onun için şımartmış gibi davranmaya çalıştığını görmek son derece tatmin ediciydi.

Ne kadar tatlı bir intikam."
"Merhaba Reddit, erkek arkadaşımla 2 yıldır çıkıyorum ve dürüst olacağım, ailesini sevmiyorum. Annesi, ilkokul öğretmeni olmak istediğim için oğlu için yeterince iyi olmadığımı açıkça söyledi. Babası ona sadece hitap eder ve her zaman çalışmalarının nasıl gittiğiyle ilgilidir.

O tek çocuk ve babası ona çok baskı yapıyor. Her şey bir rekabet, her şey her zaman o kadar ciddiye alınmalı ki, babası işi devralmak için üniversitede işletme okumasını istedi ve mezun olduğunda ""en üst pozisyona"" sahip olacak, bu ne anlama geliyorsa. Babasının ve annesinin parasına ihtiyacı olduğunu düşündüğü için buna katlanıyor.

Dün gece onu banyoda ağlarken buldum ve çok tuhaf davranıyordu. Hiperventilasyon yapıyordu ve kuru inliyordu, ağlıyordu ve bana erkek olması gerektiğini, imparatorluğu devralması gerektiğini, babasının olduğu adam olması gerektiğini söyleyip duruyordu. Yapabileceğini düşünmüyor

Bu durumda ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum"
"Önceki gönderiye bağlantı:

Yani kadın/erkek ilişkilerinden ve ilişki ihtiyaçlarımızdan bahsediyorduk ve birden fark ettim ki güvenliğe ihtiyacım varken, güvenliği sağlayan x dolar/saat değil; eşinizin her koşulda yanınızda olacağı ve sizi olduğunuz gibi, kusurlarınızla kabul edeceği bilgisidir. Ve benim durumumda, güvenlik aynı zamanda eşimin iyi bir baba olduğu ve 3 çocuğum için hevesli ve sevgi dolu bir üvey baba olabileceği anlamına geliyor. Sosyal onay açısından, onu bu kadar yüzeysel bir konuda yargılayan herhangi biri, benim mecazi av tüfeğimin iş tarafıyla tanışmış olacaktır.

Sözleri aynı zamanda iş durumuyla ilgili kötü hissettiğini fark etmemi sağladı (a) işinden pek zevk almadığı için, (b) amacı The Man için para kazanmak olmadığı için, (c) istediği için oğlu için daha fazla terapi alabilmek ve (d) bir gün emeklilik fonundan para çekmeye ihtiyaç duyarak geleceğini ipotek etmek zorunda kalmak istemediği için. Sadece bu konuda ne yapacağını bilmiyor. Bu yüzden hırslı doğamı ve toplayabildiğim her türlü kaynağı ona daha tatmin edici ve kazançlı bir iş bulması için kullanmayı teklif etmeye karar verdim. Biraz yardım isteyeceğini söyledi ve umarım görevimde başarılı olabilirim!

Birbirimizi sadece bir aydır tanıdığımızı biliyorum ama onun ""tek"" olabileceğini hissediyorum. Ve 43 yaşındayım, boşandım ve bu nedenle önemli bir yaşam deneyimim oldu, bunu r/relationships'den büyük bir göz devirmeden gerçekten söyleyebilirim."
"Arkadaşımla ilkokuldan beri arkadaşız. Fazla derine inmeden üniversitede daha az takılmaya başladık ama yine de ilgi alanlarımızı paylaştık. Üniversitede yurtlarda iyi yaşadım ve 5 erkekle bir evde de iyi yaşadım. Daha yakın zamanda mezun oldum ve 1 br daireye taşındım ve tamamen döşedim. Birkaç ay önce, kendi başıma finanse edemeyeceğim konusunda ufak bir endişem vardı ve bir oda arkadaşı aradım, doğal olarak arkadaşıma döndüm. Ne yazık ki o zamanlar yapamadı, ben de kendi başıma yaşadım. O zamandan beri kendimi onun yardımına ihtiyacım olmayacak şekilde konumlandırabildim.

Birkaç hafta önce, o sırada taşınmakla ilgileneceğini söylediğini unuttum. İyi bir jest olarak ona bundan bahsettim ve fikir aldı. Şimdi benim küçük dairemde bir odayı paylaşıyoruz. Ondan nefret etmiyorum ya da başka bir şeyden ama yalnızlığımdan ve istersem insanları ağırlayabileceğim gerçeğinden zevk almaya başladım.

İlk birkaç gece kanepede olduğu için iyiydi, ama şimdi bir odayı birlikte ayırdık. Resmi hale getirmek için formlar aldık, ancak henüz onlarla herhangi bir şey imzalamadık veya yapmadık. Bencilce gelebilirim ama kendi başıma yaşamaya ve bağımsız olmaya alıştım. Aptimi geri almak isterdim ama bunun bir sik hareketi olacağını hissediyorum ve arkadaşlığı mahvetmek istemiyorum. Lütfen reddit yapmama yardım et, sen benim tek umudumsun!"
"arka plan: İsrail'de yaşıyorum ve Even Yehuda'da (küçük bir banliyö kasabası) yaşamama rağmen Raanana'daki otistik ortaokul öğrencilerinin sınıfına gidiyorum.

hikaye: bu yüzden biraz hiperaktif ve dikkatsiz oluyorum ve ayrıca duygusal bir roller coaster'ın ortasındayım. ve sınıfıma gitmeye çalıştım ve merdivenlerde insanlar vardı. bu yüzden sabırlı olup yolu açmalarını beklemek yerine üzerlerinden atlamayı denedim ve birinin bacağına tekme attım. olaydan sonra sınıfa koştum ve kendime ""ortaçağ cezası"" vermenin (ya da zarar veren birine ceza olarak zarar vermenin) yollarını aradım. bacağıma yumruk atmaya başladım. sonra yeterince acımadığını düşündüğüm bir süre sonra çatalı alıp koluma sapladım. cildime zarar verdi ama kanamadım. Mikrodalganın masasının altında 5 dakika saklandım ve sonra İngilizce dersine gitmeye karar verdim ama öğretmen beni durdurdu ve beni bilgisayarın başına getirdi ve beni hayatın değeri hakkında bir makale yazmaya zorladı. Kompozisyon yazdığım 2 dersten sonra anneannem geldi ve beni Yehuda'ya geri götürdü.

Yani şimdi bir psikiyatriste gidene kadar okuldan atıldım."
"Yaklaşık bir ay önce tinder'da bir kızla konuşmaya başladım, onunla takıldım ve her şey yolundaydı. Her gün sabah 4-5'e kadar mesaj atarak, ertesi gün aynı şekilde DURMADAN konuştuk. İki hafta önce takıldık, benden hoşlandığını söyledi ve biz çift olarak öpüştük ve hareket ettik.

Daha sonra beni bir yeni yıl partisine davet etti ve sonra benimle konuşmakta yavaşladığını fark ettim. Naber diye sordum ve annesinin çok sevdiği bir evcil hayvanı verdiğini/ödevlerle dolu olduğunu söyledi.

Bu yüzden beni yeni yılda ekti .. o gece bana hey falan filan diye mesaj attı. İki gün önce sabah bana sadece bir kez mesaj attı ve bugün sabah okul yüzünden ne kadar stresli olduğunu falan söyledi. Ayrıca Tinder'da tekrar aktif olduğunu fark etti ve ekran resmini değiştirdi.. Düşünceler?"
"Çok fazla ayrıntıya girmeyeceğim ama temelde, bu adamla işten birkaç ay çıktım, aniden ayrıldı ve bitirdi. ""Özgürlüğe ihtiyacı var"" ve ""işler çok hızlı ciddileşti"" gibi gerekçeler öne sürerek. Aslında gerekçelerine saygı duyuyorum. Büyük bir yaşam değişikliğinden geçiyor artı yılın yoğun bir zamanı vs. ve bana karşı dürüsttü ve bana oldukça erken söyledi. Şimdilik arkadaş olmak istiyor.

Ne yazık ki duygularıma daha fazla kapılmıştım, bu yüzden hala oldukça kötü incindim (neredeyse bir hafta sonra) ama bu adamı işte düzenli olarak görmem gerekiyor ve bu gece onun tüm çalışanlarla çıktığını görüyorum, açıkçası davetli değilim. Anladım. Ama beni biraz sarmal yapıyor. Ben onu çok özledim! İş dışında hiç temas kurmama olayını yapıyorum, böylece daha sonra arkadaş olabiliriz (daha önce arkadaştık) ama ortak arkadaşlar, facebook vb. aracılığıyla onun muhteşem yüzünün normalde takıldığım insanlarla eğlenirkenki resimlerini görmek çok zor ve artık beni bu şekilde umursamadığını bilmek. Ruh ezici. Şu anda güvenim sıfır.

Yarın nasıl hissettiğimi konuşmak için psikoloğumla görüşeceğim ama sanırım burada bana zihnimi nasıl kapatacağım, nasıl devam edeceğim konusunda tavsiye verebilecek biri var mı diye merak ediyordum.

Eski sevgilimle her zaman kötü bir ayrılık oldu, bu yüzden onlardan nefret etmekte sorun yok vs. ve mantıklı düşünebiliyordum. Burada çok daha mı zor? Ondan nefret etmiyorum. Bana erkenden ne kadar üzgün olduğunu ve hazır olduğunu düşündüğü halde hazır olmadığını söyleyen harika bir adam. Ondan nefret edemem ama kendimi o kadar istenmeyen hissediyorum ki bu acı verici.

Bana tavsiye verebilecek veya sevgi verebilecek kimse var mı?"
"2 kedimiz var. Biri harika bir ev kedisi. Diğeri ise dışarıdaki hayatlar. Bu kedi, onu barınaktan alan bir arkadaşın hediyesiydi. Yaralıydı ve genel olarak kötüydü. Önemli değil, onu veterinere götürdük ve sağlığına kavuşturduk. Garip şeylerin başladığı yer burasıdır.

Kedi tuvaletin arkasına oturup yere sıçmaktan başka bir şey yapmadı. Ona çöp kutusu kullanmayı öğretmeye çalıştık ama kakasını yapmaya ve yere işemeye geri dönüyordu. Sonra şiddetlendi. Çocuklar tuvalete gidecekleri zaman tıslamaya ve üzerlerine zıplamaya başladı. Doruk, sadece video oyunları oynarken ve kediyi görmezden gelen bir çocuğa saldırdığında oldu. Kedi ona koştu ve onu tırmalamaya ve tıslamaya başladı. dışarıya attım.

Bu kedi şimdi güvertede oturmuş pencereden bakıyor ve biz onu besleyene kadar miyavlıyor. Beslendikten sonra birkaç dakika bırakır ve tekrar miyavlamaya başlar. Benden daha şefkatli insanlar kediyi içeri aldı ama hemen kapıda duruyor ve miyavlayarak tekrar dışarı çıkıyor.

Bu kediye karşı onu yere indirmeyi isteyecek kadar mantıksız bir kızgınlık hissediyorum. Görünüşe göre hiçbir telafisi olmayan özelliği var ve çocuklara saldırmasının yanı sıra evimize de büyük zarar verdi. Yalnız olsaydım çoktan yapardım. Hala olabilir."
"Yeni bir işe girdim. İş arkadaşıyla eğitim aldık, biz arkadaşız, o havalı. Bazen takıl. Diğer iş arkadaşlarınızla işten sonra içki için. Kısaca benden hoşlandığını düşün. Olup olmadığı hakkında hiçbir fikrim yok. Bu düşünceyi gerçekten eğlendirmeyin.

Orada 3 hafta çalışın, iş arkadaşlarınızı her gün kısaca görün, her zaman güzel etkileşimler.

İş arkadaşım beni takılmaya ve geceyi burada geçirmeye davet ediyor. Bu bana kod gibi geldi, bu yüzden onun havalı olduğunu düşündüğümden ve başka bir adamla görüştüğüm için gece kalmaya istekli olmadığımdan bahsetmiştim. Bu adamı daha önce hiç açmadım. İşyerinde paylaşmak için oldukça kişisel, flört maceralarım. İş arkadaşım bunu anlamamış veya internette beni yeterince takip etmemiş olmalı.

İş arkadaşı üzgün. Kısa cümleler, takılmamamızı öneriyor. Yanlış bir şey yapmışım gibi hissediyorum. Konvonun tuhaf olduğundan bahset, ""sıfırladık"" ve beni tekrar davet etti. Bu sefer başka bir arkadaşı geliyor. Onunla tanıştım, hepimiz çok iyi anlaşıyoruz. Yani her şey düzeldi değil mi?"
"Erkek arkadaşımla her şey gerçekten harika gidiyor gibi görünüyor. Birbirimizin aileleriyle tanıştık, birlikte çok zaman geçiriyoruz, düzenli olarak seks yapıyoruz ve her şey yolunda görünüyor. Endişeleniyorum çünkü onu başka kadınlarla seks yaparken üçüncü kez yakalıyorum.

POF ve OKC hesaplarını yeniden etkinleştiriyor, oradaki bayanların telefon numaralarını alıyor, hesapları devre dışı bırakıyor ve sonra onlara mesaj atıyor. Her seferinde bunun sadece mastürbasyon yapmak olduğu konusunda ısrar ediyor, bu kadınlardan herhangi birine duygusal olarak yatırım yapmaya veya yüz yüze görüşmeye gerçek bir niyeti olmadığını söylüyor. Sanırım bu onlarla gerçekten buluşuyor olmasından daha iyi ama kendimi çok ihanete uğramış ve tiksinmiş hissediyorum. Bu kadınların çevrimiçi hesaplarını ve iletişim bilgilerini kalıcı olarak sileceğine ve ""herkes gibi porno izleyeceğine"" (sözleriyle) yemin ediyor.

Ona bir şans daha vermekle aptallık mı ediyorum? Kişinin davranışlarını gerçekten değiştirdiği böyle bir deneyimi olan var mı?"
"Bir yıldan biraz fazla bir süredir çıkıyoruz ve son zamanlarda tekrar ot içmeye başladı (ilişkimizin başında bir sorunum olduğu için bıraktı, ama şimdi umursamıyorum, bu ona bağlı. biliyor musun?) ve o zamandan beri okulu gerçekten daha az önemsiyor. Bir aydan fazla bir süredir tek bir sınıfa bile gitmedi, oturup sigara içiyor ve video oyunları oynuyor. Korkarım onun için zor bir güz dönemi geçirdi ve belli bir not ortalamasına sahip olmazsa üniversiteden tamamen atılır. Onun böyle bir duruma düştüğünü gerçekten görmek istemiyorum, ama birkaç kez konuyu açmaya çalıştığımda, bana endişelenmememi, kendi kararlarını verebileceğini, iyi olacağını vs. söylüyor. Elbette *onun* için gerçekten endişeleniyorum ve sınıfta kalırsa hayatı nasıl olacak ama aynı zamanda kişisel nedenlerle de endişeleniyorum. Ne zaman strese girse, bir süreliğine bana biraz pislik gibi davranıyor. Göz ardı ediliyorum, saldırıya uğruyorum, etrafımda olmak istemiyor ve bunun gibi şeyler, endişelenmemin nedenlerinden biri - kimse hedef olmayı sevmiyor. Ayrıca endişeleniyorum çünkü sınıfta kalırsa eve dönmek zorunda kalacak ve bu da ilişkimizi etkileyecek. Başka şeyler hakkında anlaşmazlıklar yaşadık ve bana ilişkimizde gerçekten bencil olma eğiliminde olduğumu söyledi (öyle olduğumu düşünmesem bile), ancak okulu nasıl etkileyeceği için endişelendiğim için bencil miyim? biz? Eşyalarını toplaması için yapabileceğim bir şey var mı?"
"Eşim ve ben 4. yılımızdayız, Muhtemelen yakında ayrılıyoruz. Şu anda
yaklaşık 2 milyon değerinde. Finanse edilen 2 evimiz var, birini şimdiden satıyoruz. Anter 3 ödemeleri için her 5 yılda bir tahmini 1 milyon daha gelen tröstleri var. O hiç istihdam edilmedi, ben altında istihdam edildim. Babamın işi, onun için çalışmış başka birine gidecek. Karımın ve benim paraya ihtiyacımız olmadığı için vazgeçtim.

Büyükannesi muhtemelen yakında ona daha büyük miktarda para bırakacak ve uzak gelecekte babası da öyle. Korkuyorum çünkü evlendikten sonra paranın benim için sorun olacağını hiç düşünmemiştim. Asla bir kariyer peşinde koşmadım çünkü zamanımı hayır işleri ve gönüllü işler yapmak istiyordum. Şimdi her şey değişiyor, ne isteyebilirim? Onu asla dava etmem. Muhtemelen aracılık edeceğiz.
Sorum şu ki, adil olan nedir? Yasal olarak 1 milyon gibi hakkım varmış gibi hissediyorum. Ama 10+ ile bir yaşam planladık."
"Pekala, başlığın dediği gibi 9 aydır birlikteyiz. Birkaç saat ayrı yaşıyoruz, uzun mesafe sayılacak kadar değil ama hafta sonu birbirimizi ziyaret edecek ve tüm hafta sonu kalacağımız kadar uzakta. Genellikle haftada bir gün, biri gece kaldığında da görüşürüz.

Eklemeliyim ki bu benim ilk gerçek ilişkim ve kız arkadaşlarımın ikinci ciddi ilişkisi.

Şimdi birkaç aydır, ne zaman ayrı kalsak zihnim çok bulanık geliyor ve kız arkadaşımı ve/veya ilişkimizi düşünüyorum. Bunu nasıl o kadar iyi tarif edeceğimi bilmiyorum, sadece hafif bir huzursuzluk hissi veriyor ve bunun dışında onu tarif etmenin tek yolu sadece bulutlu. Tabiri caizse, aklımdan pek bir şey çıkaramıyorum.

Ne zaman bir arada olsak, her şey yolundadır, hiçbir rahatsızlık duygusu yoktur ve tartışmamız dışında (sadece bulanıklık, huzursuzluk yok) gerçekten bulanık değildir. Ne zaman tartışsak ve bunun bir örneğini veya buna benzer bir şeyi düşünmeye çalışsam, zihnim o kadar bulanık geliyor ve baskı hissetmek veya özgüven eksikliği gibi pek bir şey düşünemiyorum (bu benim kız arkadaşımın yaptığı hiçbir şey değil) neden oluyor, tartıştığımızda bile bana baskı falan yapmıyor). Ama dürüst olmak gerekirse, bunun dışında, birlikteyken her şey güzel. Neler olduğundan emin değilim. Kız arkadaşımla çok mutluyum, ama bu huzursuzluk ve bulutluluk bazen buna engel oluyor ve bu ilişkiyi biraz... ağır hissettiriyor, bu duygular yorucu."
"Bütün bunlar birkaç ay önce yeni evime ilk taşındığımda başladı. Taşınmaktan yiyeceklerim azaldı ve bana birkaç hafta yetecek bir ton yiyecek aldım. Büyürken nadiren yememe rağmen yapımı kolay olduğu için biraz patates yiyebilirim diye düşündüm. Birkaç hafta sonra yerleştim ama tüm yiyeceklerimi koyduğum rafın dibinde duran patatesleri henüz yememiştim. Biraz tomurcuklanmaya başlamışlardı ve birkaç küçük noktadan/gözden daha fazla büyüdüklerini hiç görmediğim için biraz daha tomurcuklanmalarına izin vermem gerektiğine karar verdim. Böylece, bir ay sonra, ambalajı deldikleri bir noktaya kadar çok daha fazla tomurcuklandılar. Bunun oldukça havalı göründüğünü düşündüm ve ben onlardan sıkılmadan önce veya çok fazla yer kaplamaya başladıklarında ne kadar ileri gidebileceklerini görmek için bir kez daha onları orada tutmaya karar verdim. Şimdi, birkaç ay sonra onları kontrol etmeyi bıraktım ve orada olduklarını bile unuttum. Bu, raflarımda kalan eski yiyecekleri attığım yakın zamana kadardı... Bundan önce, evimde çok fazla böcek (meyve sineği söylendi) vardı, ama penceremden geldiklerini tahmin ettim. yakınlardaki dereden... Ancak eski mamayı atarken patateslerin çok büyüdüğünü fark ettim ve onları aldığımda parçalandıklarını görebiliyordum. İşte o zaman böceklerin nereden geldiğini anladım. Paketin içinde patatesleri yiyen onlarca larva vardı. Paketi hemen tiksintiyle düşürdüm ve vücudumda ürpermeler oluştu. Birkaç saniye arka arkaya ""HOLY BOOK"" diye bağırdıktan sonra aldım ve hemen dışarıdaki çöp kutusuna attım ... Şimdi sineklerin sadece patateslerden geldiğini ve sahip olduğum başka hiçbir şeyden gelmediğini umuyorum. atmayı ihmal etti..."
"Sıradan bir ilişki için Tinder'da bir kızla tanıştım. Sonunda ikimiz arasında iyi bir kimya oluştu ve çıkmaya başladık. Şimdiye kadar beş randevumuz oldu ve 8 aylık tacizci eski sevgilisinin dahil olması dışında her şey oldukça iyi gitti. Ondan yaklaşık 4 ay önce ayrılmıştı ve ben onun flört sahnesine geri dönen ilk girişimiydim. İkimizle ilgili bir haber alır almaz, onun telefonunu aramaya ve çok tehdit edici sesli mesajlar bırakmaya ve çok özel bazı soruların yanıtlanmasını talep etmeye başladı.

Bu çileden kısa bir süre sonra numaramı ele geçirdi. Konuştuğumuz iki sefer, çok tehditkar bir tavırla, çeşitli motorcu çetelerinde arkadaşları olduğunu ve onu görmemden hoşlanmadığını söyledi. Daha sonra bana ya onu görmeyi bırakmam ya da ""şehrine"" ayak basmamam için bir ültimatom verdi. Onunla sadece 30 dakika kadar konuştum; ama onun zihinsel olarak en dengeli birey olmadığı sonucuna vardım.

Ben böyle durumlara karışma taraftarı değilim; Çatışmalardan kaçınma eğilimindeyim çünkü zamanım ve çabam daha üretken şeyler yaparak daha iyi harcanıyor. Tehditlerle ve istikrarsız kişilerle ilgili deneyim eksikliğim nedeniyle, size /r/relationships'e ulaşıyorum. Bana, ayrıldığı son birkaç aydır tehditlerinin hiçbirini yerine getirmediğini söyledi, ancak onu önemli bir başkasıyla görmesinin ona gerçekten bir şeyler yapması için inisiyatif vermesi için yeterli olabileceğini düşünüyorum.

Peki, en iyi hareket tarzım ne olurdu? Bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ve Pazar günü onunla şehirde bir randevum var. Ama öte yandan, kendimi risk altında olabileceğim bir duruma sokmamayı tercih ederim."
"Çok sayıda zihinsel sorunum olduğundan (BPD ve OCPD), sürekli saldırıda bulunduğumdan, zihinsel olarak olgunlaşmamış olduğumdan vb. duygusal ihtiyaçlar

Ancak, tüm ciddiyetiyle, açıkçası kendimi bok gibi hissetmeme neden olan bir şey söyledi. Sanırım ipinin sonuna geldi, ama esasen şuna benzer bir şey söyledi, ""evet, erkeklerin seninle ilişki kurmasını sağlayacak kadar çekicisin, ama muhtemelen ortalıkta dolaşıp seni sevecek sabrı olmayacak. sen de benim gibisin.""

Bu ifadeyle ilgili bir şey bana uymuyordu, ama o genellikle bana karşı süper süper sevgi dolu ve sabırlı. Başa çıkmak için bir avuçtan daha fazlası olduğum için (kendime zarar veriyorum ve ciddi depresyonla uğraşıyorum) ifadesine biraz katılıyorum, ancak doğrudan ondan haber almak biraz şok ediciydi. Çok mu hassasım yoksa ne? Herkesin geri bildirimini takdir ediyorum."
"Reddit, hayatım boyunca evde eğitim aldım. Öğrenciliğimde devlet okuluna hiç ayak basmadım. Ancak 3. sınıftan beri, haftanın bir bölümünde ""alternatif okullarda"" ders aldığım programlara her zaman en azından kısmen dahil oldum. Şu anda bu okullardan birinde birinci sınıf öğrencisiyim ve lise boyunca eğitiminizin kontrolünü hemen hemen ele alıyorlar. Yani aslında haftada sadece 3 gün gitmem gereken küçük bir devlet okulu. Ama danışmanım bana ilginç bir teklifte bulundu.

Yerel liseme geçmemi öneriyor. İçinde bulunduğum küçük program olarak, çok fazla seçeneğimiz yok. Aslında, programım gelecek yıl biraz boka saracak çünkü lisenin başlarında birkaç ders almıştım. Bunun da ötesinde, yeterince zorlanmadığımı düşünüyor, özellikle de sınıfım son zamanlardaki en düşük puanlı sınıflardan biri olduğu için (ki buna katılmıyorum). Yerel lisemdeki onur derslerine girebilir ve şu anki okulumun sadece hayal edebileceği kaynaklara erişebilirdim.

Ama değiştirirsem yine de birkaç şeyi kaybederim. Çoğunlukla şu anki okulumda edindiğim arkadaşlarımı kaybederdim ama açıkçası dürüst olmak gerekirse onlarla okul dışında hiç takılmadım veya konuşmadım. Ayrıca birkaç saat erken kalkmaya başlamam ve haftada 5 gün gitmem gerekecekti. İş yükü daha fazla olurdu ve arkadaşıma okulun adını duyduğunda ne düşündüğünü sorduğumda ""hamilelik"" dedi.

Reddit'i yırttım, ne düşünüyorsun?
(Evet, yaşam seçimleri yaparken internete başvurmanın yapılacak en iyi şey olmadığını biliyorum ama mümkün olduğunca çok fikir almak istiyorum.)"
"Geçen nisanda annem seks yaptığımı öğrendiği için başım belaya girdi. Çıkmama izin verilmediğinden beri. İşler iyiye gidiyordu ve biz güven inşa ediyorduk ama sonra annem Aralık ayında gemi yolculuğumda bu adamla dalga geçtiğimi öğrendi.

Şimdi gerçekten sevdiğim ve benden hoşlanabilecek bu harika adamla tanıştım. Annemin haberi olmadan onunla düzgün bir ilişki kurmamın hiçbir yolu yok, bu yüzden onu ikna etmeliyim. O bir hristiyan ve bakire yani bunlar onun lehine puanlar ama onun bana izin verip vermeyeceğinden emin değilim."
"Sadece kuru temizlemeye uygun bir yığın kıyafet biriktikten sonra, sonunda onu kuru temizlemeciye götürmeye karar verdim. Çoğu karımın kıyafetleri ama içinde bazı iş gömleklerim de vardı (toplamda yaklaşık 19 parça). Görevli kıyafetleri ayırıp saydıktan sonra sisteme girdi ve ben ne zaman almak isterim sorusuna cevap verdiğimde toplam fatura 102,50 dolar oldu.

Şimdi, itiraf edeceğim, çok korktum ama ödedim ve bu şeyler artık ortalıkta oturmasın diye yoluma devam ettim. Eşime ne kadara mal olduğunu söylediğimde hemen çok para olduğunu söylüyor ve zaten o şeylerin yarısını giymiyor. Pekala kusura bakmayın! Artık o kıyafetleri istemediğini nereden bilecektim? Her neyse, o işe geri dönmesi gerektiğini söyleyip vedalaşıp telefonu kapatana kadar bir dakika ileri geri konuştuk."
"29M Sahiplenici olmam ve bazen kontrolcü olmam nedeniyle neredeyse yakın zamanda 3 yıllık bir ilişkiyi (32K ile) kaybettim. Bu sonbahar benimle evlenmesini istediğimde, bunu yaptığımın farkında olmadığım halde, son derece mutluydu ama sonraki birkaç hafta içinde, ona böyle hissettiren biriyle birlikte olamayacağını anladı. Her zaman yumurta kabukları üzerinde yürüyormuş gibi hissediyordu ve içten içe mutlu değildi.

İşler kötü bir şekilde ayrı hissettiriyor (onun açısından duygusal ilişki). Ancak, işleri halletmekle geçen uzun, zorlu bir dönemden ve gerçekten çalışmasını istediğimizi fark ettikten sonra, ona çok olumlu bir ikinci şans veriyoruz. O da bu konuda çok hevesli ve benim kadar çalışmasını istiyor. Aynı hataları tekrar yapmak istemiyorum. Kendisi olmakta özgür olmak ve ona karşı güvensiz hissetmemek için bendim.

Çok iç gözlem yaptım ve sahiplenici ilişkiler, ""kaybedenler"" ile çıkma ve benzeri şeyler hakkında okumaya çok zaman harcadım. Bu ""Bir ezikle mi çıkıyorsun"" makalelerinin işaret ettiği şeylerin çoğu kategorisini kesinlikle eşleştirmek için yapsam da, ne yazık ki onun nasıl hissettiği konusunda ölü olan birkaç tane var."
"Kız arkadaşımla yaklaşık 2,5 yıldır çıkıyoruz. Yaklaşık 1,5 yıl önce birbirimize taşındık ve her şey yolundaydı. Tam zamanlı olarak okula kayıtlıyım, haftada 25 saat çalışıyorum ve bir iş kurma sürecindeyim. Yarı zamanlı okulda ve tam zamanlı bir işte çalışıyor. Benim günüm sabah 7'de başlıyor, onun günü o uyandığında başlıyor.

Son zamanlarda birbirimizin sinirlerini bozuyoruz ve o beni kızdıran ve beni sonsuza kadar kızdıran şeyler yapıyor. Sürekli ileri geri çekiştiriyoruz. Dairemize ne getirdiğini bana sürekli hatırlatıyor. Bir örnek, ""neden kanepede çırpınıyorsun, çünkü parasını ödemedin"". Hiçbir şeyde sallanmıyorum.

O da sarılmak istiyor ama ben sürekli ödev falan yapıyorum sonra onunla hiç vakit geçirmediğimden şikayet ediyor. Artık gerçekten randevuya çıkmıyoruz ve seks hayatımız haftada bir oluyor ki bu benim için sorun değil çünkü benim cinsel dürtüm o kadar yüksek değil ama o değil.

Neredeyse bir yıl ayrılıyorduk ama bir şeyleri düzeltmeyi başardık ama ne yazık ki bunlar sadece geçici düzeltmelerdi. Vazgeçme zamanı mı?"
"Ben ve eski sevgilim yaklaşık 3,5 yıldır ayrıyız. Yaklaşık 3 ay önce tekrar iletişim kurdu ve işler çok iyi gidiyordu ama işte olduğum için veya başka şeylerle meşgul olduğum için konuşamadığımda bana kızmaya başladı, ben de tekrar teması kestim.

Geçen hafta nişanlısından ayrıldı ve bana düzenli olarak mesaj atıyor veya arıyor; şu anda onları görmezden geliyorum. Ama şimdi beni ziyaret etmek için bir gezi planladığını söyleyen bir mesaj bıraktı. Ülke genelinde birbirimizden yaşıyoruz.

Onu hala sevdiğimi ve muhtemelen her zaman seveceğimi biliyorum ama bu durumda ne yapacağımı bilmiyorum. Onu görmeyi çok isterim ama bence ne olursa olsun bu birimizin veya ikimizin de canını yakacak. Ne kadar istesem de birlikte olabileceğimiz bir gelecek göremiyorum.

Gelmemesi gerektiğini söylemek için yeniden bağlantı kurmalı mıyım? Ya hala gelirse? Yaptığı şeyi benimsiyor muyum? Tamamen kayboldum.

Herhangi bir yardım veya öneri takdir edilmektedir"
"Kız arkadaşım ve ben yaklaşık bir yıldır çıkıyoruz ve harika bir ilişkimiz var: Çok zeki, düşünceli ve iradeli. Beni mutlu ediyor, ona ve yaptıklarına hayranım ve harika bir seks hayatımız var.

Genel olarak benimle mutlu görünüyor. Ancak, [3 yaşında] iyi anlaştığı bir kızım var, ancak kız arkadaşım eski sevgilimle baş edemiyor gibi görünüyor. Eski sevgilimle 6 yıllık bir ilişkimiz vardı, nişanlıydık, bir çocuğumuz oldu ama telefonunu karıştırırken öğrendiğim gibi beni aldattı. Ondan ayrıldım, hiç evlenmedik, kızım şimdi annesiyle yaşıyor ve bir yıl sonra şimdiki kız arkadaşımla ilk randevuma çıkıyorum.

Ne yazık ki, eski sevgilim kızım yüzünden sonsuza kadar hayatımda olacak - eski sevgilim ve ben kızımızı ziyaret için değiştirdiğimizde, kızımdan bahsettiğimde, kızımın bir resmini gördüğünde bizim kız arkadaşıma her zaman korkunç eski sevgilim hatırlatılıyor. Kız arkadaşım, eski sevgilimin onun tam tersi olduğunu düşündüğü için kararımı sorguluyor. Pek çok yönden bu doğru (eski sevgilimizle berbat bir seks hayatımız vardı, onun pek çok güvensizliği vardı ve çoğu zaman mantığından çok kalbini takip ederdi). Ama kız arkadaşım onu ​​büyütmeye devam ediyor ve onu bir çöp olarak gördüğü için neden onunla olmayı seçtiğimi sorguluyor.

Kendi kornamı çalmak istemem ama ben harika bir adamım; Çok düşünceliyim, ona karşı komik biriyim, kızım dahil çocuklarla aram son derece iyi. Eski sevgilimle iyi anlaşırım ve bazen nasıl aldattığını düşünmek beni kızdırsa da, samimi olmamızın kızım için en iyisi olduğunu düşünüyorum.

Ama kız arkadaşım eski sevgilimi unutamıyor. Eski sevgilime katlanmasına bile nasıl yardım edeceğimi bilmiyorum. Bu durumda olan başka kimse var mı?"
"Merhaba Reddit,

Bu, bu harika kızla ilk ciddi ilişkimdi ve neredeyse mükemmeldi. Ne yazık ki hayatla ilgili kararlar önümüzdeki aylarda aramızda en az 6 saatlik bir farkla ayrılmamıza neden oluyor. Bu mesafe en azından önümüzdeki 6+ yıl boyunca gitmeyecek ve nihai hedefi olmayan bir LDR'yi sürdürmenin çok zor olduğunun tamamen farkındayım.

Ayrı yollarımıza gitmeye yaklaştıkça ayrılıp arkadaş olmak istediğini söyledi. Başlangıçta, en azından bir şans vermek ve bundan ne çıkacağını görmek istedim - ve eğer ikimiz de gerçekten mutsuz olsaydık, onu kesmekte iyi olurdum. Şimdi bunun nihai ayrılığı geciktireceğini anlıyorum ve onun kararını da destekliyorum.

Yine de bunun ne anlama geldiğini anlamakta güçlük çekiyorum. Onun hayatındaki küçük şeyleri öğrenemeyeceğimi veya artık bir öncelik olmayacağımı fark ettiğimde bu beni rahatsız ediyor. Sonunda ben olmayan başka biriyle yakınlaşacak olması beni rahatsız ediyor. Başıma bir şey geldiğinde ilk söyleyeceğim kişi oydu, şimdi küçük şeyleri onun sahip olduğu gerçek ilgiyle kim dinler bilmiyorum. Yine, bu benim ilk uzun vadeli ilişkim, bu yüzden gerçekten daha iyiye gidiyor mu diye merak ediyorum. Bir sabah uyanıp onun nasıl olduğunu merak etmeyecek miyim? Şimdilik, bazı sabahlar, birkaç ay içinde yabancıların yanında olacağımızı fark ederek, fiziksel olarak hasta hissederek uyanıyorum."
"Tinder'da tanıştık ve yaklaşık 2 aydır ara sıra konuşuyoruz. Dün için önceden planlar yaptık ve bunun bir randevu/hangout karışımı olacağına karar verdik. Bu tür şeylerin onu biraz tedirgin ettiğini ve şahsen biraz utangaç olduğunu bana önceden bildirdi. Buraya gelmek için yaklaşık 30 dakika sürdü.

Böylece tanışır tanışmaz bir şeyler atıştırdık. Daha iyi aydınlatma ile onu daha net görebildim ve çok çekiciydi. İçeri girdiğimizde saat 20.00 civarıydı ve 11'de sadece konuşarak kapanana kadar tam anlamıyla restoranda kaldık. Ben banyodayken yemeğin parasını ödedi. Ondan sonra, sadece etrafta dolaşmaya karar verdik. Ona herhangi bir zamanda evde olması gerekip gerekmediğini sordum ve bunun gerçekten önemli olmadığını söyledi.

Bütün tarih sadece çok fazla konuşmak ve birbirimizi tanımaktı. Sonlarına doğru çok fazla mizah ve alay vardı. Bana bunun daha iyi Tinder randevularımdan biri olup olmadığını sordu ve ben de kesinlikle dedim. Bir ara tekrar görüşmek isteyip istemediğini sordum ve kesin olduğunu söyledi. Ancak, randevunun sonu geldiğinde (12:30, benim sokağa çıkma yasağım) ve evimin önünde oturduğumuzda, beden diliyle kafam çok karıştı. Gerçekten garip davrandığımı hissettim çünkü emniyet kemerimi çözdüm ve ona baktım ve bir süre oyalandım. Birkaç kez gözlerime ve dudaklarıma baktı ama sonra arkasını dönüp pencereden dışarı baktı. İkimiz de beceriksizce/gergin bir şekilde güldük. Erkeklerin ilk buluşmada öpüşmesine alışkınım, eğer iyi giderse bu noktada kendimi kötü hissettim ve bu yüzden eve gittim. Öpmek isteyip istemediğinden emin değildim, bu yüzden kabul etmedim.

Eve vardığında bana mesaj attı ""Muhtemelen uyuyorsun ama, AMAN TANRIM. SONUNDA EVİM. Diyelim ki aptalım ve çok yanlış bir dönüş yaptım hah""

Randevu kötü gitseydi daha erken ayrılmak için bir bahane uydurur muydu? Sence hala ilgileniyor mu?"
"Bu kızla 5 aydır çıkıyorum ama onu 3 yıldır tanıyorum. Gerçekten harika gidiyor ve ikimiz de aşık olduğumuzu söyledik. O kadar sık ​​görüşmüyoruz, belki haftada iki kez ve iki haftada bir yatıya kalma. İlişki hakkında gerçekten iyi hissediyorum ve onu daha iyi tanımak için birlikte geçirdiğimiz zamanı artırmaya ve onu daha fazla arkadaşımla tanıştırmaya çalışıyorum.

Ancak son görüşmemizde bana sakinleşmek istediğini ve ilişkimizin nereye gittiğini bilmesi gerektiğini söyledi. Ailesinden evlenmesi için baskı görüyor ve ona evlenme teklif etmek ya da ayrılmak için 2 ayım olduğunu söyledi. Bunun benim için neredeyse yeterli bir zaman olmadığını ve bu sözü vermemin hiçbir yolu olmadığını söyledim. Orada neredeyse ayrılacaktık ama sonra 4 ayım olabileceğini söyledi ve ben de bunu düşünmek için birkaç güne ihtiyacım olduğunu söyledim. Evlenmeden önce yanıma taşınmak istemediğini ama istersem birkaç hafta benimle yaşayacağını söyledi.

Bu çılgınca değil mi? Kendimi bir araba kazası geçirmiş gibi hissediyorum. Bunun nereden geldiğini ve neden bu son teslim tarihine sahip olmak yerine ilişkimize biraz zaman vermek istemediğini bilmiyorum. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve bitirmek istemiyorum ama gerçekten kafam karıştı. 4 ay olayına evet demek muhtemelen beni o zaman için çok fazla baskı altına alacak ve bence bu ilişkimiz için kötü olacak.

Evliliğe yönelik çalışmaya karşı değilim ama bunu bu suni son tarihlerle yapamam. Bu konuyu daha fazla konuşmak için bu hafta sonu onunla buluşacağım ama gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum."
"Kız arkadaşım ve ben 11 aydır birlikteyiz ve 2 haftada bir yılı dolduruyoruz. İlişkimizin başlangıcında, ne zaman isterse evime gelmesine, takılmasına, kardeşlerimle oynamasına ve ailemle konuşmasına izin verildi. Ancak, ilişki ilerledikçe, ailesi HİÇBİR ŞEKİLDE geçerli bir sebep olmaksızın onun evime gitmesini engelledi. Evime ayak basalı 4 ay oldu ve beni gerçekten rahatsız etmeye başladı. Ebeveynleri kötü kontrol manyaklarıdır ve evlerinden çıktığı her dakika, okulda bile onlara mesaj attırır. Artık onunla yalnız takılamıyorum ve ancak ona eşlik eden bir arkadaşı varsa olabilir. Bu yeni ""kurallar"" birdenbire ortaya çıktı ve ailesi bana bir sebep bile söylemedi ve kız arkadaşım da bunu neden yaptıklarını bilmiyor. 4.5gpa'sı var, okulumuzun birincisi ve topluluğumuz için pek çok şey yapıyor, bu yüzden o kadar da kötü biri değil. 4 aydan kısa bir süre sonra üniversiteye gideceğiz ve birlikte olabildiğince çok zaman geçirmek istiyorum ama bunun olmasına engel oluyorlar. Bir LDR yapacağımıza zaten karar verdik, ancak ailesinin onun hayatını bu kadar kontrol etmesiyle bunun nasıl işe yarayacağını anlamıyorum.

Bunu değiştirmek için yapabileceğim bir şey var mı? Gidip ailesiyle konuşurdum ama korkarım onu ​​bir daha görmeme izin vermeyecekler."
"Bir aydır gerçekten hoşlandığım biriyle görüşüyorum - 7 randevudaydık ve görünüşe göre işler gerçekten iyi gidiyor. Geçen hafta sonu randevumuzun olduğu gün planları iptal etti ve bu beni fırlattı ve yeniden planlamayı önerdiği günleri yapamadım, bu yüzden sanırım onu ​​başından savıyordum. İyi ifade edemedim ve metnin üzerindeydi. Salı günü meydana gelen yanlış anlaşılmayı düzeltmek için ulaştım - anlaşılan benim sinirlendiğimi düşündüğü ortaya çıktı - ve eskisi kadar sık ​​olmasa da tekrar konuşuyoruz. Bu bip sesinin bizi yoldan çıkarmasından endişeleniyorum. Kasabaya gelen arkadaşları olduğu için bu hafta sonu plan yapmadık. Bir erkek ve kadın grubu olarak beni onlarla takılmaya davet edeceğini düşündüm ama yapmadı. Artık hissedip hissetmediğinden emin olmadığım için, başka erkeklerle görüşme planları yaptım. Münhasırlık konuşmamız olmadı. Sadece onun veya bir arkadaşının beni bir erkekle görüp kızacağından endişeleniyorum. Ama aynı zamanda onun yanında nerede durduğumu gerçekten bilmiyorum. Ve bu son birkaç günden sonra bulunduğumuz yere münhasırlığı ona getirmeye hazır hissetme."
"Hey /ilişkiler, sadece benim durumumla nereye varacağıma dair bir soru.

Lise son sınıf öğrencisiyim ve çok bağlı olduğum birinden zorlu bir ayrılığın ardından bekarım.

Arkadaşım (S), ayrılığımda bana yardım etti, destek oldu ve mutsuzluğumu dinledi.

Ortak bir arkadaşım aracılığıyla S'nin benimle 'takılmak' (belirsiz lise terimleri) ile ilgilendiğini duydum.

çelişkideyim S çekici, eğlenceli ve zeki biri ve normal şartlar altında onunla 'aktiviteler' yapmaktan çekinmem ama aramızda duygusal/çok dostane bir bağ olduğu için bir arkadaşlığı mahvetmekten endişe ediyorum.

Ortak arkadaşım, S'nin de arkadaşlığı bozmak istemediğine dair bana güvence verdi, ama o hala takılmaya çok meraklı.

ne yapmak Yapabileceği herhangi bir ilerlemeyi reddederek S'yi gücendirmek istemiyorum ama ben azgın ve yalnız bir ergen çocuğuyum.

Zaman ayırıp bunu okuduğunuz için teşekkürler, eminim daha verimli bir şeyler yaparak harcayabilirsiniz."
"Carl ve ben dört aydır çıkıyoruz. Onu çok seviyorum ve o da beni çok seviyor. Sanırım uzun süre etrafta olmamı istiyor ve ben de aynı şekilde hissediyorum.

İlişkimizin tek sorunu okul. Ona uymayan gerçekten zor bir ders alıyor. Normalde bunun bir sorun olmayacağını düşünürsünüz, ama öyle.

Ne zaman bu ders için ödev yapsa, gerçekten bunalıma giriyor ve problemleri çözemediği için sinirleniyor. ""Kendimden nefret ediyorum"" ve ""Beni öldürmelisin"" gibi şeyler söylemeye başlar.

Depresyon geçirmiş biri olarak onda bazı belirtiler görüyorum ve gerçekten bir danışmana görünmesini diliyorum. Ona önerdim ama kendisinin halledebileceğini söyledi ve ona bir ültimatom vermeyeceğim çünkü bunların sağlıklı olmadığını biliyorum. Bu şekilde davrandığı tek zaman. O neredeyse her zaman kişisel olarak daha mutludur.

Bu dersi yapamadığı için kendini yetersiz hissettiği için üzgün gibi hissediyorum. Bölümünden memnun değil. Diğer iş kollarına bakıyor ama şimdilik bu derste sıkışıp kaldı.

Bu hale geldiğinde ona ne diyeceğimi bilemiyorum. Mizah işe yaramıyor. Ona her şeyin yoluna gireceğini söylemek işe yaramıyor. Ne olursa olsun herkesin onu hala sevdiğini söylemek işe yaramıyor. Özel ders vermeyi, profesörle konuşmayı, her şeyi denedi. Hiçbiri işe yaramadı. Ne zaman böyle konuşsa üzülüyorum ve bu konuda neşeli ve iyimser olmak enerji istiyor. Ona bu durumlarda ne yapmam gerektiğini sormaya çalıştım ama bilmiyor. Ben bir psikiyatri bölümüyüm ve çalıştığı konu hakkında hiçbir şey bilmiyorum.

Elimden geldiğince destekleyici olmak istiyorum, ama burada kayboldum.

Ona ne söylemem gerektiğini bilen var mı?"
"Hayatımı başkalarında iyiyi görerek yaşamaya çalışıyorum ve aslında 'fazla iyi' olmakla bir üne sahibim. Çabuk güvenirim, insanlara ikinci bir şans veririm ve bu şekilde olmaktan mutluyum. Ancak, kendimi şu satırlar boyunca hızlı sonuçlar çıkarırken görüyorum:

Yağ? Kötü bir hijyene, düşük bir değer duygusuna ve kendinizi kontrol etmekte genel bir beceriksizliğe sahip olmalısınız.

Zavallı gramer? Metinde nasıl algılandığınızı umursamıyorsanız ...

Yumuşak chavvy? Zaman yok.

Yani, ya insanlardan nefret eden cimri, yaşlı bir salak olmadan önce bunu nasıl dizginleyeceğimi öğrenmeliyim ya da içgüdülerime güvenmeyi öğrenmeli ve heceleme bilmeyen şişman, kaba saba insanlarla sohbet etmemekten mutlu olmalıyım ki bu kulağa oldukça mantıklı geliyor.

Konuyla ilgili mantıklı düşünceleriniz var mı?"
"Ben de geçen yıl aşık olduğum bu kıza mesaj yoluyla hoco yapmasını istedim. Geçen yıl pek konuşmadık ama onu internet aracılığıyla tanıdıkça gerçekten havalı ve çok zeki bir kız ve ondan benimle gelmesini isteyecek kadar erkek gücüm arttı.

Sorun şu ki, onu bir yılı aşkın bir süredir göndermedim ve yarım saat uzakta yaşıyor, buzları nasıl kırabilirim ki yüz yüze görüşmemiz garip olmasın.

İkimiz de sosyal olarak gerçekten beceriksiziz ve kendimi tuhaf bir geceye hazırlamış gibi hissediyorum. Ama gerçekten heyecanlandı, sordum bu yüzden bana karşı hisleri varmış gibi hissediyorum."
"Eski bir arkadaşım (ona soygun diyelim) bir süre önce çok fena yaralandı ve ağrı için perc reçete edildi. Onlara bağımlı olma fikrinden hoşlanmıyordu, bu yüzden hapları zar zor alıyordu. Bir gün birisi ondan bedava bir hap istedi ve düşüş burada başladı. Sonunda ve yavaş yavaş Rob hapları dağıtmaya ve satmaya başladı. Paranın ne kadar hızlı geldiğini (bir ayda 20 binden fazla) gördükten sonra, bölgedeki en büyük yüzdelik bağlantıydı.

Bu noktada onları reçeteye yazdırmak yerine yasa dışı yollardan satın alıyordu, bu yüzden tedarikçileri ilacı karşılayamayınca birlikte yaklaşık 20 bin dolar topladı ve haplarını almak için florida'ya uçtu. ""Güvenilir bir satıcı"" bulup yüzdelerden bazılarını test ettikten sonra mutlu oldu ve onları satın aldı, sonra geri uçtu.

Eyaletimdeki ilk anlaşma, büyük bir anlaşmaydı. Rob, alıcıyla buluşmaya gitti ve onlar ürünü değiştirmeye gittiklerinde, haplar... Sahteydi. Hepsi. Tek bir darbede tüm işleri gitmişti.

Şimdi, Rob'un şansının gerçekten tükendiği yer burasıdır. Tüm bunların olduğu yarı küçük bir kasaba olan polisler birkaç ay sonra rüzgarı yakaladı. Rob, sahte haplar nedeniyle işi bırakmıştı, ancak ancak birkaç gün sonra, Rob bir uyuşturucu satıcısının evinde pizza beklerken işler şüphelenmeye başladı. Teslimat yapan normal pizzacıları değildi, ama 40'larının ortalarında bir adamdı. Nedense Rob kapıyı açtı ve hemen 10 polis tarafından koşturuldu.

Hem Rob hem de arkadaşı tutuklandı. Polisler 10000 sahte yüzde buldular ve gerçek olduklarını düşünerek ikramiyeyi vurmuş gibi göründüler. Mahkemeden sonra ileri sar, yüzdeler sahte bulundu ve Rob'un aldığı tek şey, sahte uyuşturucu bulundurmaktan bir yıl hapis cezasıydı."
"Neredeyse her gün korkularım, aldatılmak, değiştirilmek veya geride bırakılmak hakkında tartışıyoruz/kavga ediyoruz. Saatlerimiz arasında 7 saat fark var ve bu durumu daha da kötüleştiriyor.

Beni sevdiğini biliyorum ve beni asla incitmez, bunu anlıyorum ve aşırı düşünmeye başlayana kadar iyiyim ve bu konuda delicesine deli oluyorum. Kendime de oldukça güveniyorum, kendime saygım iyi ama diğer kızları düşündüğümde birdenbire onlarda onları benden daha iyi yapan bir şeyler varmış gibi görünüyor.

Başa çıkmak o kadar ama o kadar zorlaşıyor ki, her gece rüyamda onun rastgele kızları becerdiğini görüyorum ve
Her gece bizi kaybetmekten korkuyorum.

Birisi ""Var olmanın dayanılmaz hafifliğini"" okuduysa, ben tam olarak Theresa'yım, ancak partnerinin gerçek hilesi olmadan.
Derinlerde, bunun tamamen saçmalık olduğunu, doğru olmadığını ve sadece aklımda olduğunu bilmek.

Çoğu zaman bu konuda gerçekten sabırlı ve destekleyici, ama korkarım ki bundan bıktı, sanki barizmiş gibi.
Ayrıca o kadar yoruluyorum ki, birkaç kez ayrılmayı teklif ettim, istediğim için değil, onu bırakıp tekrar rahatlamanın tek yolu bu gibi görünüyor. Ama bana bu yüzden ayrılmayacağımızı söylüyor. Bu düşüncelerden gerçekten çok yoruldum çünkü onlar her saniye oradalar.

Kıskançlık hakkında haftalarca okudum ve bunun bir faydası olmadı.

Durmam gerekiyor ve gerçekten nasıl yapacağımı bilmiyorum."
"Herkese selam, Davamla ilgili yapabileceğim bir şey olup olmadığından bile emin değilim ama bu noktada her şeyi denemeye hazırım. Üniversitem için bir öğrenci muhasebe topluluğunun saymanıydım ve bir mali sıkıntı baş gösterdiğinde, geri ödemek niyetiyle bir miktar parayı ön plana çıkarmak için mevcut fonlarımı kullanmak gibi aptalca bir karar verdim. Ancak, tam olarak geri ödeyemeden, grubun akademik danışmanı durumu fark etti ve onu ilçeye götüren üniversite polisine teslim etti. Çeklerin tüm kopyalarına erişimleri olduğunu ve diğer öğrenci kurulu üyeleriyle konuştuklarını bildiğimden, tüm bilgilerimi açık şekilde verdim ve onlardan hiçbir şey saklamaya çalışmadım. 14 Ağustos 2014, bir bölge mahkemesi tarafından ağır bir şekilde sahtecilik suçundan mahkûm edildim. 23 yaşında olduğum ve bununla tamamen tek başıma uğraştığım için, savcının diğer sahtecilik ve zimmete para geçirme suçlamalarını düşürmesini sağlayabilen mahkeme tarafından atanan bir avukat tutmak zorunda kaldım. Toplamda, söz konusu meblağ 4.000 dolardı ve cezanın verildiği tarihte tam olarak iade olarak ödendi. Mahkemeye çıkmayı beklerken 6 saat dışında hapiste hiç vakit geçirmedim, hiçbir zaman denetimli serbestlik veya başka bir mahkeme emri şartı almadım Maalesef bir avukat tutmanın ve mahkeme tarafından atanan bir avukat tutmanın olası artılarını araştırmadım ve şimdi 24 yaşındayım. , iş bulamıyor. Hayatımı bir nebze olsun düzene sokmak için okuldan bir yıl ara verdim, özgeçmiş kontrolü yapmayan düşük ücretli bir iş buldum ama okulu bitirmeye yaklaştıkça beni tatmin edecek bir iş bulamamaktan korkuyorum. kendi başıma hayatta kalmama izin ver. Ceza verildikten 5 yıl sonra okuldan atılmak için başvurabileceğimi biliyorum ama bu aynı zamanda bir iş bile bulamazsam okulu bitirerek zamanımı boşa harcadığım anlamına geliyor. Bazıları kolay kurtulduğumu söyleyebilir, ancak diğer benzer davalara baktığımda tazminat ödendiğini ve suçlamaların düştüğünü görüyorum. Hayatıma devam etmeye ve bundan geri dönmeye hazırım ama bir şelaleden yukarı yüzmeye çalışıyormuş gibi hissediyorum."
"Okumak istediğim bir kitap var ama e-kitap olarak mevcut değil. Bu kitabın DRM yüklü bir e-kitap sürümünü satın almaya tamamen hazırım, ancak mevcut değil. Bu kitabın basılı kopyasını satın aldım (aslında 3 kitap, ama bu kılları yarıyor) ama bir teknisyen olarak gerçekten bir e-kitabı tercih ederim. Tercihen .pdf, .doc, .rtf veya başka bir esnek, kullanımı kolay formatta.

Fiziksel bir kitabı e-kitaba dönüştürmenin, her bir sayfayı tek tek elle taramaktan başka bir yolu olmalı. Eminim bunu yapabilecek özel bir makine vardır, ama bende yok. Böyle bir cihaza geçici erişim için para ödemeye fazlasıyla razıyım; belki kitabı postalayın ya da Kinkos benzeri bir yere getirin. Mesele şu ki, bunu yapan herhangi bir hizmet bulamıyorum. Belki google-fu'm zayıf, ancak bulabildiğim tek şey bir e-kitap biçimini diğerine dönüştüren web siteleri ve programlar ve yalnızca yazarlara/telif hakkı sahiplerine yönelik 1 veya 2 hizmet (ve size bu hizmeti verdiğinizi onaylayan bir şey imzalatıyorlar) böyledir)."
"Birkaç haftadır rastgele görüşüyorduk. Beni oturttu ve ciddileşmek ve özel olarak çıkmak istediğini söyledi. Ciddileşeceksek onun sağlıklı bir yaşam tarzı sürmesi ve daha fazla egzersiz yapması hakkında konuştuk. Diyetinde bazı değişiklikler yapmayı ve tekrar yürümeye başlamayı kabul etti.

Bu iki ay önceydi. O zamandan beri aynı şeyi yiyor ve egzersiz yapmıyor. Çıkmaya başladığımızda muhtemelen 40 kilo fazla kiloluydu. Muhtemelen 10 kilo daha almıştır. Ona hiçbir şey söylemedim, hatta seçimleri hakkında bir şey ima etmedim. O gerçekten hassas.

Şimdi kapana kısılmış hissediyorum. Onu bu konuda aramalı mıyım?"
"Köpeği 8 haftalık olduğundan beri onunla birlikte. Her zaman yanındadır ve onu şımartır.

Ayrıca yemek yerken yemek için yalvarma gibi kötü bir alışkanlığı var çünkü kadın ona tabağından yemek veriyor. Köpeklerin doğası gereği insanların kendileriyle yiyecek paylaşmalarını beklediklerine inanıyor ve ""yalvarmadıysa"" tabakları ve kaseleri yalayarak temizlemesine tamamen izin veriyor. Bu, eğer erkek onun ayaklarının dibine uzanıp ona bakarsa, sonunda ona yiyecek vereceği anlamına gelir. Bu davranışı nasıl kırabilirim?

Ayrıca köpek yatağını uyumak için kullanmaz, onun yerine besler. Ve onu becermesine izin veriyor. Çarşafları, yastıkları, her şeyi beceriyor ve kadın onu hiç azarlamıyor. Kedi almaya korkuyorum çünkü onu becermeye başlayabilir.

Ön kapı açıldığında, bunun için bir mola verir. Beklemez, tereddüt etmez. Ve bunun için koşuyorum, bu da beni işten eve geleceğim ve o koşacak ve onu kovalamak zorunda kalacağım diye korkutuyor.

Ayrıca serbest bırakıldıktan veya oynandıktan sonra bile rastgele zamanlarda rastgele havlar. Ben uyumaya çalışırken o bir fırtına gibi havlıyor ve üzerinde uyuduğum yatağı tırmalıyorsa bu oldukça sinir bozucu.

Kanepenin üstünde uyuyor ve ben onun mobilyalardan uzak durmasını sağlamaya çalışıyorum ama ona göre ""yaptığı şey bu""

O benim yatağımda veya kanepemdeyse, kazmaya da başlayacak ve bunu çarşaflarıma yapmasından hoşlanmıyorum çünkü o tırnaklı bir köpek ve çarşafımın veya kanepemin yırtılmasını istemiyorum.

Ne zaman ona bu konuları açmaya çalışsam, onun köpeği olduğunu, ona bağırmamamı, bir şeylerin üzerine atlarken onu aşağı itmememi vs. söylüyor.

Bu durumu nasıl düzeltirim? Yoksa aşırı tepki mi gösteriyorum?"
"merhaba reddit,

Ben 30/m'yim ve 6 yıldır benden küçük bir kızla ilişkim var ama çok da değil. Onu seviyorum. O tanıdığım en saf, kibar insan. O beni anlıyor, ben onu anlıyorum ve biz her zaman birbirimizi ruh eşi olarak gördük. Ben çok, çok şanslıyım.

O halde beni buraya getiren nedir?

Geçen hafta sonu, bazı arkadaşlarla öğleden sonra bir şeyler içmek için dışarı çıktım. Hepsi akşam oldukça erken ayrıldı ve ben kendi başıma içmeye devam etmeye karar verdim. Benim için hiç olağan değil ama son zamanlarda genel olarak biraz yorgun hissediyorum.

Sonunda gittiğim bir barda bir kızla tanıştım ve uzun zamandır hissetmediğim o lanet kıvılcımı hissettim. İlişkimi başından beri biliyordu ve aramızda fiziksel hiçbir şey olmadı. Bazı arkadaşlarıyla konuşarak ve bardan bara dolaşarak saatler geçirdik. Ancak alt metin o kadar masum değildi.

İyi bir dozda hak edilmiş suçluluk duygusuna ek olarak, şimdi tamamen çelişkideyim. Bildiğimi sandığım her şey değil. Ya da inkar ediyordum ve gerçek yüzüme çarptı. Veya pek bir şey olmadı ama o kadar sarhoştum ki harika görünüyordu. Neye inanacağımdan emin değilim.

Bu kız bana numarasını verdi, ""her şey değişirse"". Eve geldiğimde panik içinde çöpü attım ve geri almak için gittiğimde çöp gitmişti. Bir yanım bundan mutlu. Onunla ne yapacağımdan emin olmasam da bir yanım onu ​​gerçekten geri istiyor.

Bu diğer kızla mutlaka bir ilişki istemiyorum. Şu anki ilişkimi *gerçekten* bitirmek istemiyorum. Tek bildiğim, hayatımda bu heyecan hissini daha sık yaşamak istediğim.

Herhangi biri tavsiye verebilir mi?"
"Bu yüzden bunu kısa yapmaya çalışacağım. GF'm ve ben okulda tanıştık ve şu anda bir LDR'de yaz için ayrıyız. Fiziksel olarak çok sevecen ve ne zaman birlikte olsak çok yakınmışız gibi hissettiriyor. Sözlü olarak, ikimiz de sürekli birbirimizi soymaktan hoşlanıyoruz. Bu harika ve dinamiği seviyorum çünkü her zaman eğlenceli ve hafif yürekli, ancak yalnızca onu dengeleyecek fiziksel sevgiye sahip olduğumuzda işe yarıyor. Herhangi bir sevgiyi sözlü olarak ifade etmekte gerçekten zorlanıyor, bu yüzden artık ayrı olduğumuza ve alaycı dinamiğimize devam ettiğimize göre, bazı sorunlar ortaya çıktı. Bu noktada neredeyse aşağılanmış gibi hissediyorum çünkü bana karşı olumlu duygularının sadece 0 takviyesi var. Bunun hakkında konuştuk ve kendini çok kötü hissediyor ama dürüst olmak gerekirse bunu nasıl düzelteceğimizi bilmiyoruz..yardımcı olur musun?"
"Tamam pekala, *gitmek* gitmek değil. Kalabalıklarla aram pek iyi değildir - beni panik atak geçirecek kadar inanılmaz derecede endişelendiriyorlar. Kocamın en azından yanımda olacağını bilmek, genellikle kalabalıkların arasında daha rahat hissetmeme yardımcı oluyor. Orada epey insan tanıyacağım, bu yüzden konuşacak kimsem olmayacak gibi değil. Beni çıldırtan sadece insanların çokluğu.

Ancak kocam bunu anlamıyor. Sevdiği bir grup insandan diğerine geçmekten hoşlanıyor ve genellikle a) onu takip etmem imkansız olacak veya b) denersem çok ürkütücü hale getirecek şekillerde. Bana her zaman, onsuz insanlarla açılıp konuşmayı denemem gerektiğini söylüyor, ancak bu miktarla (20'den fazla kişi bile) beni gerginleştirmeye başlayacak.

Onu hiçbir şekilde engellemek istemiyorum ve onun için bir ""top ve zincir"" olmak istemiyorum. Ama aynı zamanda, karısı olarak korkarsam veya endişelenirsem bana güvence vermek zorunda olduğunu da hissediyorum. Ne yapmalıyım? Bunu mantıklı bir şekilde açıklamanın bir yolu var mı yoksa ben mi mantıksız davranıyorum?"
"Artık evlilik diye bir yasal sözleşme yok.. hiç. Rıza gösteren HERHANGİ BİR yetişkinle ""evlenebilirsin"", ama bu sadece kişisel bir şey. Hiçbir dini (ki sanırım evliliğin başladığı yer)/yasal sonuçlar yok.

Kimse için evlilik vergisi muafiyeti yok. Boşanma daha çok normal bir ayrılık, artık birlikte olmama kararı gibi olurdu.

Bir SO, farklı bir sözleşme imzalamadığınız sürece eşyalarınızın hiçbirini talep edemez.

Her ne olursa olsun, uygun yasal kanallardan geçmediğiniz sürece bir SO, çocuklarınızın koruyucusu olmayacaktır.

Yalnızca böyle bir seçeneği içeren sağlık sigortası satın aldıysanız, bir SO sağlık sigortanıza dahil edilecektir.

Not: alternatif vergi indirimleri getirilebilir/güçlendirilebilir. eski. size bağımlı bir çocuğa sahip olmak için daha büyük bir vergi indirimi, ancak bunu yalnızca yasal vasiler alır. evlilikteki diğer herkes normal bireysel vergi oranlarını öder."
"Temel olarak, bunu göğsümden çıkarmak ve ne düşündüğünüzü görmek için oraya bırakıyorum.

Yaklaşık 5 yıldır iyi arkadaşız ve kişisel olarak onunla her zaman bir kimya düzeyi hissettim. Tüm yakın kız arkadaşlarım, vücut diline ve benimle konuşma şekline bakılırsa, benden hoşlandığına inanıyor. Yakın zamana kadar bana daha fazla iltifat etmeye ve sırtımdan bana rehberlik etmek gibi şeyler yapmaya başlayana kadar onlara uzun süre gerçekten inanmadım.

Sanırım onunla sadece arkadaş olmakta iyiydim ve açıkça yanlış türden kızlarla yanlış nedenlerle çıkmasına rağmen, bir ilişki içindeyken onun adına her zaman mutluydum. Ve ne sebeple olursa olsun (bağlılık?) önemli ölçüde daha genç kızlara yönelme eğilimindedir.

Ortak bir arkadaşım, bu adamın benden hoşlandığını bildiğini itiraf ettiğinde (bu bir süre önceydi), ancak konuşma onun açısından aşırı savunmacı ve gergin olduğu ortaya çıktığında, ona olan hislerim hakkında onunla daha önce bir kez yüzleştim. Ve dostluğumuzu bozmak istemediğini itiraf etti; Ancak bu doğruydu.

Her neyse, arkadaşlarımın bana anlattıklarına ve onun söylediklerine bakılırsa şu anki ilişkisinden mutsuz. Geçenlerde ona bir şeylerin peşinden gitme ihtimalimiz olup olmadığını sordum ve beni sadece bir arkadaş olarak gördüğünü söyledi.

Sadece arkadaş olmakla bir sorunum yok ama sürekli flört etmek beni etkiliyor ve belki de ona karşı bazı hislerim olduğunu düşünmeme neden oluyor. Bazı tavsiyeler okudum ve pek çok insan, kişisel ilişkilere bir engel koymak için bir miktar delicesine aşık olma/çekim düzeyi her zaman orada olacağından, kişiyle bağlarını tamamen kesmenin en iyi seçenek olduğunu öne sürüyor."
"Kız arkadaşımla (Lucy) yaklaşık on aydır birlikteyiz, yakın arkadaşımız (Alice) biz bir araya gelmeden kısa bir süre önce kız arkadaşıma ona karşı hisleri olduğunu itiraf etti. Lucy çok kibarca kapattı çünkü o ve ben çıkıyorduk.

Alice, Lucy ve benim birlikte olduğumuz süre boyunca birçok ilişkiye girdi ve çıktı ama hala onunla flört ediyor gibi görünüyor ve bu biraz uygunsuz olmaya başladı. Lucy'nin poposuna veya göğüslerine dokunacak ve sık sık ondan öpücük isteyecektir. Son zamanlarda Alice sadece kız arkadaşımla vakit geçirmek istiyor ve ben işteyken buluşma saatleri ayarlayacak.
 

Paranoyak mıyım yoksa ona yaklaşmalı mıyım bilmiyorum. O iyi bir arkadaş ve arkadaşlığından zevk alıyorum, sadece evimize her geldiğinde kız arkadaşıma gelmesini izlemekten hoşlanmıyorum."
"İlişkilerim son zamanlarda yürümedi ve fark ettim ki, hiç biri tarafından ALDATMADIM. Depresyonla mücadele ediyorum, terapiye gittim ve etrafta olmanın her zaman kolay olmadığını biliyorum ama bunu hak etmediğimi biliyorum.

Sağlıklı ilişkiler kurmakta giderek daha fazla zorlanıyorum çünkü erkeklere kalbimle güvenmiyorum ve karşılığında gardımı indirip bir ilişkinin gelişmesine gerçekten izin veremem. Özgüvenim de oldukça sarsıldı. Ne yapacağımdan gerçekten emin değilim çünkü herkes gibi ben de bağlantı ve sevgi istiyorum. Tavsiye çok takdir edilecektir."
"Bunu kısa ve tatlı tutmaya çalışacağım. SO'm üniversitede bu kızla ""en iyi arkadaştı"" ama o sırada ona da aşıktı. Yürümemelerinin nedeni ""istememesi"" idi. Birkaç yıl önce, o zamanlar yaklaşık 6 aydır çıktığımız sırada onu ziyarete geldi ve ilişkimiz için gerçekten zor bir dönemden geçmemize neden olan şeyler oldu (hile yapmadı, bana pislikmişim gibi davrandı ve o benim için bir tür orospuydu). Aradan 2 yıl geçti ve her şey eskisinden daha iyi olmasına rağmen adını duyunca içim öfkeyle doldu. Bir süredir onun hakkında bir şey duymadığım için konuşmayı bıraktıklarını sanıyordum ve diğer tüm arkadaşlarını duydum ama dün gece onların olduğunu öğrendim. Birkaç mesaj görmek istedim ve hepsi ""çok harikasın!"" ve ""Aman tanrım seni seviyorum!"" En iyi arkadaşı olduğu için onunla konuşmayı kesmesini söyleyemem ama bu kadar kızmamak ve bu konuda sorun yaşamamak için kendime nasıl engel olabilirim? Daha fazla bilgiye ihtiyacınız varsa bana bildirin, çok fazla BS yazmak istemedim."
"3 yıldır erkek arkadaşımla gidip geliyorum. o benim ilkimdi Oldukça zor bir hayatla büyüdüğü için bir tür kötü çocuk kişiliğine sahip. Geçen yıl gerçekten zorlu dönemler geçirdik (kavga/kıskançlık) ve biz inişli çıkışlıyken 3 kızla seks yaptı.

O zamandan beri 3 ay rehabilitasyona gitti ve hayatını benim için gerçekten temizledi. Sanırım diğer kızlarla birlikte olmak beni takdir etmesini sağladı.

Ancak onun aldatmasını kendime hile yapmak için bahane olarak kullandım. Onun dışında kimseyle birlikte olmadım ama şimdi onun dışında 3 kişiyle birlikte oldum. Ona kararsızlıklarımdan hiç bahsetmedim. Ona söylersem muhtemelen beni hayatından sonsuza kadar çıkaracağını ve bir daha asla bana güvenmeyeceğini biliyorum. Gerçeği kaldıracak kadar duygusal olarak olgun değil. Önce o beni aldatmış olsa da, omuzlarımda çılgınca bir suçluluk duygusu var. Ona söyleyip onu sonsuza dek kaybetmeli miyim yoksa bunu küçük sırrım olarak mı tutmalıyım bilmiyorum. Her halükarda, gerçeklerin eninde sonunda ortaya çıktığını biliyorum... Ona söylemeli miyim?"
"Benim(25M) gf(K25) ve benim oldukça yeni bir ilişkimiz var ve ne yazık ki başından beri uzun mesafeli bir ilişki oldu. Mesafemiz sadece 90 mil olsa da, birbirimizi hala sadece hafta sonları, belki başka planlarımız varsa her zaman görüşebiliyoruz. Çoğunlukla birlikte olmadığımız zamanlarda her zaman mesajlaşırız. Benim başlattığım telefon görüşmeleri yaptık ama görünüşe göre sadece mesaj atmayı tercih ediyor.

 
Bunu umursamıyorum, ancak bazı şeyler mesaj atarak yanlış anlaşılabilir (en büyüğü alaycıdır) ve çoğunuzun bildiği gibi bu çok daha az kişiseldir.

Öyleyse soru şu ki, SO'larının yanında olmayan çoğu insan çoğunlukla her zaman mesaj mı atıyor yoksa telefon görüşmelerini daha sık zorlamalı mıyım? Ayrıca oldukça içe dönük ve bence bunda büyük rol oynuyor. şimdiden düşünceleriniz için teşekkürler.."
"Bankaya ait bir ev satın alma sürecindeyiz. Ev, bodrum hariç mükemmel durumda. Su sorunu var. Bitmiş bir bodrum değil, sadece basit beton zemin/duvarlar.

 Orada bulunduğumuz her gün bodrum katı kuruydu. Ev müfettişi, bir köşedeki iniş borusunun çok kısa olduğunu ve muhtemelen potansiyel bir su sorununun kaynağına neden olduğunu tespit etti. Tesadüfen, ekspertiz sabahı ciddi şekilde şiddetli bir yağmurdan sonra geldi ve aynı köşede kısa iniş borulu küçük bir su birikintisi vardı. Değerlemeyi bodrumdaki suyun ""tespiti ve ıslahı"" konusuna getirdi.

Mortgage şirketinin birçok (ve değişen) çemberinin üzerinden atladıktan sonra, onların gereksinimlerini karşılayamayacağımız ve dolayısıyla krediyi onlardan alamayacağımız açıkça görülüyor.

Bu yüzden benim büyük sorum şu: Değerleme uzmanının şanssız zamanlaması olmasaydı tüm bu sorun asla ortaya çıkmayacağından, bodrumu mühürlemek ve su sorununu çözmesi gereken iniş borularını tamir ettirmek için satış yapan bankayla çalışmak istiyorum ( ipotek, tam 4 duvarlı $$$ drenaj sistemi için baskı yapıyordu). Daha sonra başka bir değerlendirme emri verecek olan başka bir banka bulmadan önce bunu yapmak yasa dışı mı? Bu gerçek bir düzeltme ama biraz sorunu örtbas etmek gibi geliyor. Gerçek satıcılar burayı satsa ama yine de..."
"Ben ve erkek arkadaşım yaklaşık 8 aydır çıkıyoruz. Yaşımın iki katı olmasına rağmen tıkladık ve her günümüzü birlikte geçirdik. Sonunda son birkaç ay içinde, sona doğru tatsızlaştı ve hala onunla olmayı gerçekten istesem ve hala istiyor olsam da, ikimiz de bunun sona erdiğini biliyorduk.

Ayrılık olmadı. Bir gün iyiydik ve anlaşıyorduk ve ertesi gün kapatmadan teması kestik. Hiçbirimiz iletişim kurmaya bile çalışmadık. Temassız bir aydı. Geçen gün ondan eşyalarımı istedim. O gün işten çıkınca gelmemi istedi ama son anda ""trafik"" i suçlayarak kaçtı, çünkü sırf eşyalarımı almak için beni tutamadı.

Üzüldüm. Ertesi gün veya daha iyi olacağı başka bir gün benimle iletişime geçeceğini söyledi. Onun kesin sözleri. Bundan sonraki birkaç gün içinde bir mesaj bekliyordum ama bir hafta oldu ve ondan bir haber yok.

Neyden kaçınıyor? Resmi bir ayrılık olmamasına rağmen artık birlikte olmadığımız açık ama neden bundan kaçındığını bilmiyorum.

Herhangi bir tavsiye yardımcı olur."
"Merhaba, hızlı geçmiş eski sevgilim ve ben 2 yıl birlikteydik ve sonra üniversiteye gittim. Uzun mesafeli iş yaptık ama bedelini ödedik ve yıl sonunda birbirimizi görme özgürlüğüne sahip olamamakla baş etmeye çalışıyorduk. Gelecekte olabilecek herhangi bir olası arkadaşlığı / ilişkiyi kurtaracağımı umarak ondan ayrıldım. Ama tamamen dürüst olmam gerekirse, gençtim ve o da üniversiteye gittiğinde beni aldatacağından veya başka biriyle tanışacağından korktum. Bir yıl kadar oldu ve hayatıma devam ettim ama hala sürekli onu düşünüyorum, her gün iyi olup olmadığını merak ediyorum.

Hâlâ sohbet ediyoruz ama çok nadiren, ki bu da biraz zaman ayırmamız için iyi oldu bence. Ayrıldığımızdan beri uyuşturucuya daha çok bulaştı ve ortalıkta yattı. Ama birlikte olmadığımız için onu suçlamıyorum. Ama bütün arkadaşlarım, ayrıldığımızdan beri onun dibe vurduğunu düşünüyor ve çoğu kurşundan nasıl kaçtığım konusunda benimle birlikte gülmeye çalışıyor.

Ne yapacağımı bilmiyorum, onu hala seviyorum. Neye dönüştüğünü görebiliyorum ve o aynı adam değil ama nasıl hissettiğimi değiştiremem. Ona nasıl hissettiğimi söyleme şeklim bir kaybet-kaybet, beni hala seviyor ama artık farklı insanlarız ve bu işe yaramayacak ya da o aynı hissetmiyor ve kalbim yeniden kırılıyor."
"Bu açık bir tartışmadır, zaman ayırıp katkıda bulunduğunuz için teşekkür ederiz. Bunun bir ""sarsıntı"" veya anlamsız olduğunu düşünüyorsanız, bu harika, geri düğmesi ekranın üst kısmındadır.

Birincisi: Bu Amerika Birleşik Devletleri Siyaseti ile ilgili, eğer bu sizi ilgilendirmiyorsa, o halde başlığı okumamışsınız demektir. Bu sadece Amerikalılar anlamına gelmiyor, küresel bir toplumda yaşıyoruz ve hükümetlerimizin kararları ve eylemleri herkesi etkiliyor.
İkincisi: Bu, hükümetin yaptığı yanlışların bir ithamı olmamalı. İnsanlara veya endüstriye yapılan haksızlıklar konusunda herkesin kendi fikirleri var. Bitmek bilmeyen çekişmeler bizi oyaladı, tartışıp enerjimizi tükettik ve sonra eyleme geçmenin, kendimizi kaptırdığımız anlamsız tartışmalar kadar sonuçsuz olacağına inanarak, sahip olduğumuz için çok şanslı olduğumuz kolaylıklara çekildik.
 

Bir şeyi başarmak uğruna, bu tartışmaya nasıl başlayacağımızla başlayalım. Etkin bir şekilde nasıl organize oluruz? Nasıl verimli iletişim kurabiliriz? Ülkedeki kitlesel kutuplaşmayı aşmak için neler yapılabilir? Kesin olarak bildiğim tek şey bölünmüş olduğumuz. Bu, uluslarımızın tarihindeki en kötü bölünme mi? Bilmiyorum ama bundan şüpheliyim. Henüz birbirimizi öldürmüyoruz, bu en azından bir şey. Özgürlüklerimiz tehdit altında ama yok olmadılar, eğer hiçbir şey kazanılmayacaksa, bir şeyi başarmaya çalışmakla kaybedecek ne var ki? Ne yapmamız gerekiyor? Birden çoğuna nasıl geçeceğiz?"
"Bunu sormak benim için kolay değil ama elimden geldiğince açıklamaya çalışacağım.

Sadece birkaç gün önce en iyi arkadaşlarımdan biri ve ben bir grupla takılıyorduk ve benden hoşlandığına dair işaretler göstermeye başladı. Bir süredir onunla ilgileniyordum ama bana yaklaşmak istediğini fark ettiğimde kendimi bir şekilde kilitlenmiş buldum. Sonunda konuşma konularını değiştirmeye çalıştım ve hatta onunla konuşmayı tamamen bıraktım. O sırada şakalar yapıyordum ama içten içe onun bana yaklaşmasına izin veremezdim (ve hala hüsrana uğruyorum).

Bu ilk kez olmuyor. Çok yakınlaştıklarında, beni uzaklaştırdıklarında veya beni aldatıp güvenimi kaybettiklerinde kendimden uzaklaştırdığım uzun bir kız arkadaşım oldu. Bu elbette sağlıklı bir ilişkinin ne olduğuna dair iyi bir fikir geliştirmeme yardımcı olmadı. İstikrarlı olmaya yakın olan tek bir romantik ilişki düşünebiliyorum.

İster bu kız ister başka biri olsun, sağlıklı bir ilişki istediğimi biliyorum ama oraya nasıl gideceğim hakkında hiçbir fikrim yok. Son ilişkilerimde çok daha mesafeli ve ilişkileri çabuk bitirmeye çok daha istekli olduğumu fark ettim. Bunu güvensizlik ve ilgisizlik göstererek yaptım ve daha sonra kız gittikten sonra bu duyguları ifade ettiğim için pişman oldum. Bir kızla yakınlaştığımda bile kendimi mesafeli ve duygusal olarak kopuk hissettim.

Bu kızı çok seviyorum ve bir araya gelirsek her şeyin farklı olmasını istiyorum. Ona yakın hissetmek, ona güvenmek ve hak ettiğini düşündüğüm sağlıklı ilişkiyi ona vermek istiyorum. Mükemmel olmam gerekmediğini biliyorum ama başkalarına güvenmeme ya da onları kapatma eğilimimin olabileceğimizi düşündüğüm şeyin önüne geçmesini istemiyorum."
"Pekala reddit Yani bu kızla işte tanıştım, değil mi? Muhteşem, zeki, harika bir mizah anlayışı, eserler. Onunla sohbete başlıyorum ve onunla flört ediyorum, onunla dalga geçiyorum vs. ve o gerçekten iyi tepki veriyor. O gün numarasını alıyorum. Geçen hafta çok mesajlaştık ve benimle aynı saatlerde vardiyaları oldu ve ben onu bölümümde yeni olduğu için eğitiyorum. Müzik zevkimiz aynı, ikimiz de aynı tür video oyunlarını seviyoruz ve sık sık oynuyoruz, ikimiz de animeleri seviyoruz ve söyleyebileceğim kadarıyla kişisel olarak anlaşmayı bozacağını düşündüğüm herhangi bir kusuru yok. . Bugün daha sonra bu kızla çıkacağım.

Sanırım gerçekten bir sorum yok ama içimde gerçekten kötü bir his var çünkü tüm flört olayı benim için kelimenin tam anlamıyla hiç bu kadar iyi gitmemişti. Kızın beni bir arkadaştan daha fazla bir şey olarak düşünmesini sağlamak için genellikle kıçımı yırtmam gerekir, benimle çıkmayı kabul etmekten çok daha fazlası. Ama onunla o kadar kolay ki, doğal geliyor. Karmaşık değil, uzun bir süre onun güvenini kazanmak zorunda değilim, ikimiz de aynı şeyleri seviyoruz ve uyumlu kişiliklere sahibiz (bu kabul edilirse, anime ve video oyunlarına olan ortak ilgimizin bir sonucu olabilir), elde etmesi zor oynamıyor, yani bu ÇOK iyi gidiyor. Hatta ilkokuldan beri arkadaş olduğum oda arkadaşım bundan bahsetmişti. Kadınlarla yaşadığım tüm boktan deneyimlerden bıktım mı yoksa sadece çok fazla şey mi okuyorum bilmiyorum. Temel olarak, tüm bu şey benim için gerçekten çok iyi gidiyor ve bu beni biraz korkutuyor. Yavaşlamak falan istemiyorum ama yine de. Siz ne düşünüyorsunuz? Çok mu okuyorum? Sence şansım yaver gitti ve ruhumu kemiklerimden emmek istemeyen ve sadece güzel, normal bir ilişki yaşamak isteyen bir kızla tanıştım mı? Yoksa içgüdülerimin bana bir şey söylemeye çalıştığını mı düşünüyorsun? Bu kıza olan hislerimi şimdiden çok zor anlıyorum."
"OKC'de bu kızla tanıştım ve ona çıkma teklif etmeden önce yaklaşık 2 hafta sohbet ettik.

Bir şeyler içmek için dışarı çıktık ve ertesi gün brunch yedik ve burada da öpüştük. Önümüzdeki pazartesi başka bir randevumuz olabileceği konusunda anlaşmıştık.

Eve gittikten sonra ona ne kadar güzel zaman geçirdiğime dair sevimli bir mesaj gönderdim ve ondan hiç haber alamadım. Bundan önce sürekli mesajlaştık. Bu yüzden Pazartesi (doğum günü) tekrar mesaj attım ve bir daha cevap alamadım.

Bugüne gel, ona tekrar mesaj attım nasıl olduğunu sordum ve Pazar günü hala açık olup olmadığımızı ve okulun çok meşgul olduğunu ve yapamayacağını ve başka bir şey ayarlamakla ilgilenmediğini söyledi. Sanırım biraz incindim ve biraz da kalbim kırıldı. Devam ettim ve onu sosyal medyamdan sildim ama şimdi fazla tepki mi gösteriyorum yoksa kayıplarımı azaltmak doğru mu diye merak ediyorum.

Geçen Ocak ayından beri biriyle çıkmadığımı belirtmek gerekir, bu kızın harika olduğunu düşündüm ve eşcinsel dostu olmayan bir bölgede lezbiyen olmak, bir tek boynuzlu at bulmaya benziyor. Bundan önce ve randevu sırasında bazı kırmızı bayraklar olduğunu söylemeliyim. Herhangi biriniz benzer bir durumda oldunuz mu? Buradan nereye giderim? Kayıplarımı azaltarak aşırı tepki mi verdim?"
"Son 1 yıl ve birkaç aydır arkamdan yanlış şeyler yapıyor ve bunu benden saklıyor. Şunlar gibi şeyler: diğer erkeklerle flört etmek, kız arkadaşıyla yarı çıplak fotoğraflar çekmek, konuşmasını istemediğimi söylediğim insanlarla konuşmak vs. , devam ediyor ve ""hayır"" diyor. Ben de ""Senin lanet telefonunda! Gördüm!"" gibi provalarımı çıkardım. Ve sonra, kişisel hayatına çok fazla girdiğimden, onu takip ettiğimden falan şikayet etmeye devam ediyor. Bunu yapmamın tek nedeni, sürekli sıçması.

Şimdi, bana milyonlarca kez daha iyiye doğru değişeceğini ve ona ""son bir şans daha"" vermem gerektiğini söyledi. Dürüst olmak gerekirse, ona şu anda hatırlayabildiğim son şansları çoktan verdim. Son sikişmesi, skype'ta bir adamla ""bu diziyi yatakta birlikte izlemeliyiz, çok isterim"" gibi şeyler söyleyerek flört etmekti. Bu benim için bardağı taşıran son damla oldu ve şimdi ayrılmak istiyorum ve bir kez daha değişeceğini söylüyor. Şimdi ona bir şans daha vermeli miyim?"
"Değerlerinden daha fazla bela gibi görünüyorlar. Sonunda, ne kadar eğlenmiş olursanız olun, arkadaşlarınız her zaman size sırt çevirecek, sizi terk edecek veya sırtınızdan bıçaklayacak. İnsan ilişkileri bana pek değmez gibi geliyor ama tüm kültürümüz ""Aman Tanrım ARKADAŞLARA, SEVGİLERE VE ASDFASGDFGDFG'YE HAZIRLANMALISINIZ"" etrafında dönüyor gibi görünüyor.

Taşınmak için yardıma ihtiyacım olursa, nakliyecileri tutarım. Depresyona girersem, bir psikiyatriste giderim. Arabaya ihtiyacım olursa taksi çağırırım. Arkadaşlığa ihtiyacım olursa, kedimi kucaklarım.

Hayatımda gerçekten herhangi bir bağ kurabildiğim tek kişi annem ve ona bu soruyu sorduğumda (""Arkadaş istememek için bir ucube miyim?""), yüzünde bana şunu hatırlatan bir ifade belirdi: Sherlock'ta John'un unvanlı sosyopatik dedektife az önce yaptığı bir şeyin toplumsal normlara göre ""biraz iyi olmadığını"" söylemek zorunda olduğu sahneler. Ve kendi ilişki geçmişi ve güven sorunları nedeniyle arkadaş olmayı seçtiğim herhangi birini neredeyse otomatik olarak onaylamamasına yardımcı olmuyor.

Arkadaş edinmeye çalıştım. Gerçekten var. Hepsi benden bir şeyler istiyor ve karşılığında hiçbir şey vermiyorlar. Sadece bu bencil insanlar için geriye eğilmekten ve sonra bir şey istersem beni görmezden gelmelerinden oluşan ""arkadaşlıklara"" sahip olmaktan bıktım. Denemeye devam etmek istemiyorum. Okulda konuştuğum birkaç kişi var ve beni buraya gelmem, öğle yemeğine gitmem veya daha fazla takılmam için zorluyorlar ve konuyu her açtıklarında midem bulanıyor. Kötü bir insan olmak ve onları incitmek istemiyorum, ama aynı zamanda, asla yapamayacak asosyal bir ucube olduğumu fark etmeden, bu insanlar uzandığında ne kadar acıttığını kaldıramıyorum. istedikleri arkadaş olmak."
"6 yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim. Lisede tanıştık ve şimdi üniversitedeyken sahip olduğumuz dairede birlikte yaşıyoruz.

2 yıl önce aynı eve taşındığımızdan beri tek hissettiğim, sevdiği bilgisayar ve bilgisayar oyunlarından sonra ikinci sırada olduğu. Üniversitede bilgisayar oyunları okuyor, bu yüzden onlar hakkında ne hissettiğini tamamen anlıyorum ve bunda kesinlikle bir sorunum yok, sevdiği ve kariyer yapmak istediği şeyi yapmasını engellemek istemiyorum.

Ancak bugünlerde birlikte geçirdiğimiz tek 'uygun' zaman kahvaltı ve yemek yerken akşam yemeğiymiş gibi geliyor. Olağan günlük rutin kahvaltı > üniversite > akşam yemeği > bütün gece bilgisayarının başında oturacak! Tek başıma oturup yapacak bir şey arayacağım > yatak.

Ona nasıl hissettiğimi açıklamaya çalıştım, ama o her zaman bunu bir tartışma başlatmam olarak görüyor. Anladığını ve bilgisayarında olmayı bırakacağını söylüyor, ancak ona nasıl hissettiğimi her söylediğimde hiçbir şey değişmiyor.

İkinci en iyi hissetmeyi ve hafife alınmayı nasıl durdurabilirim? Uyandığımız her dakikayı birlikte geçirmemizi istemiyorum ama günde bir saat neredeyse hiç konuşmadan yemek yemek, içinde olmak istediğim ilişki değil. Şaka bir yana, son 6 yıldan bu kadar kolay vazgeçmek istemiyorum.

Yani evet, onu nasıl daha fazla dinlemeye ikna edebileceğime ve belki de söylediklerimi şaka olarak algılamamasına dair herhangi bir tavsiye harika olurdu."
"Umarım bunun için doğru alt dizinde yayınlıyorumdur. Son zamanlarda bir ilişkiden ne istediğim konusunda... anormal(?) hissediyorum. Bir başka kaçışım da yakın zamanda sona erdi çünkü 21M ""arkadaşlıklarını marjinalize etmek"" istemiyordu. Bir ilişki içindeyken, tamamen temiz bir sayfa olan bir Tabula Rasa istiyorum. Sevgilimin facebook arkadaşı olmasını veya önceki eski kız arkadaşları ve/veya yattığı kişilerle herhangi bir teması olmasını istemiyorum. Aynı saygıyı sunarım. Cinsel veya romantik bir geçmişim olmadığı sürece karşı cinsten arkadaşlarımı kabul ediyorum. Yine de bağımsız takılmaları beni rahatsız ederdi ve ben bir grup ortamını tercih ederdim.

Sanki ideallerim başka bir gezegenden. Tanıştığım tüm erkekler ilişki beklentilerimin kesinlikle gülünç olduğunu düşünüyor. Öte yandan, bir insandan çok fazla şey beklendiğini düşünmüyorum. Kendimi yalnız hissediyorum ve sanki bende bir sorun varmış gibi. Zorba mı oluyorum? Bazı objektif görüşleri gerçekten takdir ediyorum."
"Kız arkadaşımla yaklaşık iki yıldır birlikteyim ve bir yıldır birlikte yaşıyorum.

Geçen hafta bir erkek arkadaşıyla kış banyosuna ve içki içmeye gitmek için bu planları yapıyor.

Bana benim de orada olmam gerektiğini söylese de, yardım edemem ama aslında katılmamam gerekiyordu, çünkü planlar tamamen benden gün ve saat girmeden yapılmıştı. Bu nedenle, belirlenen tarih (önümüzdeki Pazartesi) benim için çok kötü bir zamanda ve büyük ihtimalle katılamayacağım.

Aynı notta, bana katılmamam gerektiği gibi hissettiren şey, gün zaten ayarlanmadan önce fikirden haberim bile olmaması ve bunu kendim öğrenmek zorunda kalmamdı. takvimine yazıldı.

Bütün bu durum beni gerçekten rahatsız ediyor çünkü bensiz olacakları uygun bulmuyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum.

Sadece netleştirmek için. Onun arkadaşlarıyla takılmasıyla ilgili bir sorunum yok. Beni rahatsız eden sarhoş olup soyunmak."
"Noel'den birkaç gün önce ayrıldık ve o zamandan beri çok üzgün ve üzgünüm. Temelde ayrılığın hemen ardından yeni biriyle görüşmeye başladı ve bu beni gerçekten incitti çünkü tekrar bir araya geleceğimizi umuyordum. O zamandan beri başka insanlarla görüşmeye çalıştım. İlk başta işler her zaman iyi gidiyor gibi görünüyor ama sonra diğer kişinin pek umursamadığını veya benimle çıkmak istemediğini hissediyorum.

Kendimi son derece yalnız hissediyorum ve bir ilişki içinde olmayı özlüyorum. Arkadaşlığı gerçekten özlüyorum ve tek başıma olmaktan rahat olmam gerektiğini biliyorum ama bu gerçekten berbat ve kendimi mutsuz hissediyorum. Özellikle eski sevgilimi ve eskiden birlikte yaptığımız her şeyi başka biriyle nasıl yaptığını düşündüğümde. O zaman bu beni daha kötü hissettiriyor çünkü kimse benimle bir şey yapmak istemiyor gibi görünüyor. Sanki insanlar ve özellikle eski sevgilim yeni birini bulamamış olmama neredeyse gülüyormuş gibi hissediyorum. Ve ben burada sonsuza kadar yalnız kalmaya hazırlanırken gerçekten herkesin mutlu bir ilişkisi varmış gibi görünüyor.

Bir ilişkide mutluluğu bulmaya çalışmamam gerektiğini biliyorum, sadece sonsuza kadar yalnız kalmak istemiyorum."
"* Gerçekten terapiye ihtiyacım var. Bende bir sorun var.*



Bu yüzden, ayrıldıktan bir yıl sonra, eski sevgilim [18/K] ile konuşmak için hala bahaneler bulmaya çalışıyorum, o zaten bana bundan rahatsız olduğunu söylemesine rağmen. En son örnek, yeni aldığım telefon kılıfımı çizmesini istemek çünkü üzerinde lekeler var (btw oldukça harika bir sanatçı).



# \*facepalm'i buraya yerleştirin\*



F\*\*k benim için yanlış mı? Ona çok mu takıntılıyım? Azgın mıyım (özellikle bu yaşta)? ONA NEDEN BU KADAR İHTİYACIM VAR?!



> #### İlişkinin kısa özeti:
>
> Arkadaş olarak başladı, sonra en iyi arkadaşlara, sonra da bir çifte. Birbirleriyle önemli sorunları yok. Yaklaşık 10 ay sürdü. Ailesinin onaylamaması nedeniyle ayrıldı.



Etrafımdaki birkaç kişi gerçekten terapi görmemi önerdi. Çok isterdim, ancak ücreti karşılayabilmek için tam olarak para sızdırmıyorum. Dikkatimi dağıtmaya çalıştım. Sektördekine benzer projeler üzerinde çalıştığımız özel programlara katıldım. Bir ton projeye başladım. Hayatım ilişki sırasında olduğundan ÇOK daha yoğun.



Yardım, /r/ilişki?"
"Ben çocukken (6 yaşında) dedem Amerika'ya gitti ve bana hediye olarak bir oyuncak ayı getirdi. Ona anında aşık oldum ve gittiğim her yere onu getirdim. Onun için kıyafetlerim vardı (bazılarını annem örmüştü). Ailem ona küçük bir sırt çantası bile aldı ve ben de okul için benimkine koyduğum şeylerin aynısını ona paketlerdim (""matematik"" etiketli küçük kitaplar vb.). Onu arkadaşım olarak düşünürdüm ve okulumdaki herkes onu tanırdı (hatta öğretmenler ve onlar da onu severdi).

Hüzünlü bir gün, 12 yaşımdayken, büyükbabamla havuza gittik ve dönüş yolunda artık onun olmadığını fark ettim. Çılgınca her yere baktık ama o gitmişti. Yüzme havuzuna geri döndük ama onu bulamadık. Çok üzgün küçük bir çocuk oldum. Mahallenin etrafına bazı tabelalar koydum ama insanlar bana sadece güldüler (ki şimdi biraz anlayabiliyorum). Sonraki 2 yıl, annem ve babam da (ailevi nedenlerle) Amerika'ya gittiler ve ""Sito""yu (bulduğum oyuncak ayının adı) aradılar, ancak başarılı olamadılar.

Noel'den sonra dedem beni çok üzgün görünce ona benzeyen (aslında pek olmayan) bir oyuncak ayı buldu ve Noel Baba'dan ""(Sito) onunla buluşmak için Kuzey Kutbu'na gitti (Santa)"" diyen bir mektupla birlikte bana verdi. ) ve görünüş değişikliğine sahip olmak"". Tabii ki gerçeği biliyordum ama büyükbabamın benim için bunu yapmasına minnettardım.

Bugünlerde (şimdi 28 yaşındayım) bunu aştım (belki değil), ama yine de her ihtimale karşı ebay'e bakıyorum. Ta ki Reddit'in bana yardımcı olabileceği aklıma gelene kadar. 15 yıldan fazla oldu ama denemeye değer."
"10 yıllık eski erkek arkadaşımdan yaklaşık 4,5 ay önce ayrıldık. Yaklaşık 1,5 hafta önce birkaç aydır yeni biriyle çıktığını öğrendim - henüz resmi değiller ama bu sadece an meselesi.

Bunu bilmeden önce oldukça iyi gidiyordum, hayatıma neredeyse normal bir şekilde devam ediyordum ve bu kadar uzun bir ilişki içinde olduktan sonra zamanı kendimi yeniden keşfetmek için kullanıyordum. Onun da aynısını yaptığını duymuştum ve onunla gurur duyuyordum çünkü işleri bitirdiğimizde ikimiz de bunun hakkında konuştuk ve bunun ikimiz için de bunu yapmak için iyi bir zaman olduğuna karar verdik. Ayrıca, sonunda birlikte olmak istediği kişinin ben olduğumu ve muhtemelen onunla tekrar bir araya gelme fikri üzerinde çalıştığım bir şey olduğunu bana açıkça belirtmişti.

Bu yeni kızı öğrendiğimden beri zar zor nefes alıyorum. Sürekli ağlıyordum, sık sık psikosomatize oluyordum ve midem bulanıyordu ve iş yerinde panik atak geçirmeye başladım. Hiçbir şeye konsantre olamıyorum ve neredeyse her şeyde moralim bozuldu.

Onunla bunun hakkında konuştum ve kapanış için iyi oldu ama şimdi ne kadar uzaklaştığını duymak korkunçtu - benden çok uzaklaştı ve bu yeni kıza çok düşkün.

O benim ilk erkek arkadaşımdı. Bir daha asla mutlu olamayacağımdan ve beni onun kadar mutlu eden birini asla bulamayacağımdan korkuyorum. Benzer bir şey yaşayan ve bununla en iyi şekilde nasıl başa çıkılacağı konusunda tavsiyesi olan var mı? Bundan sonra tekrar bir araya geleceğimizi göremiyorum, bu yüzden nasıl devam edeceğim konusunda da tavsiyeye ihtiyacım var."
"23 yaşındayım. 22 yaşında ve yakın zamanda 2 yıllık gf (23) ile Kasım ayında nişanlandı.

Birbirimizi 4 yıldan biraz fazla bir süredir tanıyoruz (üniversitedeki birinci sınıf öğrencilerinden beri) ve her zaman kimyamız vardı, ancak geçen yıla kadar kararlı bir ilişki içindeydim.

Nişanlısıyla tanışmadan önce bana karşı hisleri olduğunu zamanla öğrendim. 5 veya 6 ay öncesine kadar arkadaş olarak flört ettik, ancak asla not edeceğim bir şeye tırmanmadı.

Yine de o noktadan sonra, inanılmaz derecede yakınlaştık- Lisans araştırması yaptık, birlikte oyun oynadık, yol gezilerine çıktık, vs.

Hiç kimse için böyle hissetmedim, 5 yıllık eski sevgilim bile. Eşit seviyelerde/dalga boylarında olduğumuzu hissediyorum ve beni inanılmaz derecede mutlu ediyor. Ancak, her zaman ona nasıl hissettiğimi söylemenin çok bencilce olacağını düşünmüşümdür.

Her halükarda, duygularımı paylaşsa bile nişanlısını asla terk etmeyeceğinden neredeyse eminim. Yine de, son zamanlarda ona aşık olduğumu söyleme dürtüsü hissettim. İki hafta içinde yüksek lisans için yaklaşık 4 saat uzağa taşınacak (nişanlısının yanına taşınacak) ve korkarım onu ​​bir daha görmeyeceğim.

En kafa karıştırıcı şey, son birkaç haftadır flörtümle aynı fikirde olması: Üşüdüğümde bana tişörtünü teklif ediyor, aptalca durumlarda elimi tutuyor, sırtımı sıvazlıyor ve nişanlısı hakkında bazı çekinceler gösteriyor. yaşam tarzlarındaki farklılıklar.

Bir sonraki eylem tarzım konusunda ciddi bir çelişki içindeyim. Ayrılmadan önceki gece ona söylemek için can atıyorum ama bu onun olası (ve benim kaçınılmaz) gönül yarasına değer mi?"
"Böylece aynı gece bu iki kızla tanıştım ve gruplar halinde takılmaya başladık. Bu takılmalar sırasında, B kızının benim üzerimde bir tür 'hakları' olduğunu öğrendim. Örneğin, A kızı ön koltuğa oturur ve B kızını benimle arka koltuğa oturmaya zorlar. Kız A, kız kardeşi için hemen hemen kanat adamıydı. Bir gece B kızıyla yürüyordum, daha derin şeylerden bahsediyordum, kendimi ana kaptırdım, birbirimize olan hislerimizi dile getirdik ve öpüştük.

Sorun? Aslında kız kardeşi A'yı seviyorum. Bunu düzeltmek için elimden gelenin en iyisini yapmak için çabucak çalışıyorum, kız B ile işlerin nasıl aceleye getirildiği hakkında konuştum, savunmasızdım ve öpüşmemiz genellikle bir hataydı. Bunu daha çok 'arkadaş olmaya geri dönelim ve bekle' şeklinde aldı. Gerçekte, onunla ne olursa olsun çıkmak gibi bir planım yok. Şimdi, görünüşe göre, gerçek aşk ilgisini, kız kardeşi A'yı, ben geri zekalı olduğum için, kız B'yi öptüğüm için başarılı bir şekilde sonsuza dek engelledim.

Kız A ve Kız B'nin kardeş ilişkisi benim için önemli, dramatik şeyler olmadan kız A'yı nasıl güvenli bir şekilde takip edebileceğimi gerçekten anlamıyorum.

Bunun olduğunu görmemin tek yolu, B kızının devam etmesine yetecek kadar uzun süre arkadaş kalmamız, zaman geçtikçe belki A kızının peşine düşmek sosyal olarak kabul edilebilir hale gelebilir. Ah... Ya o sırada başka birini bulursa?

Düzgün bilgi: Kız B, kız kardeşi Kız A'nın ilk tanıştığımızda benim hakkımda nasıl çok konuştuğunu ve insanların onun benimle ilgilendiğini düşündüğünü anlattı.

NE YAPMALI?"
"Merhaba RA.

Wifernator ve ben aklımızın ucundayız.

Bence çoğu insan çoktan havlu atardı, ama ben/biz ceza için glüteniz - ve daha da önemlisi, dahil olan çok az insan var.

Finans hariç tüm departmanlarda son 5 yıldır işler aşağı doğru gidiyor.

Özetlemek gerekirse, ölü bir yatak odası olan bir evi paylaşan, her birinin diğerinden daha fazla ağırlık çektiğini hisseden berbat iletişimcileriz.

İkimiz de küçük insanlar olmasaydı uzun zaman önce ayrılacağımızı kabul ediyoruz - ama burada yeniden alevlendirebileceğimiz bir şeyler olduğunu hissediyorum.

En son birbirimizi endişelerimizden arındırdığımızda, bunu son kez yapacağımı söyledim - ama aslında bir şeyleri değiştirmek için hiçbir şey yapmadık.

İşte yine o korkunç yerde duruyoruz, o evin içinde şehitliğe doğru yol alırken Pazar günü tek yaptığımın akşam yemeği yapmak olduğunu söylüyor - Yaralandım ve mağarama çekildim, çünkü sözler canımı yaktı (ve o nasıl yapabilirdi? Yaptığım diğer her şeyi görmüyor musunuz?).

Son birkaç gündür kapalı kaldık - diğerinin sıradaki hamleyi yapmasını bekliyoruz.

Bu yüzden, büyük finalimiz için ne yapmamız gerektiğine dair ciddi bir konuşma karşılığında bir af teklifi gönderdim - çünkü bu seferki son ve ciddiyim...... bu sefer...gerçekten!

Benim fikrim, birbirimize nelerin işe yaradığını ve nelerin çalışmadığını düşündüğümüz bir liste hazırlamasını sağlamak ve BU İŞİ YAPMAK için birbirimizden ne beklediğimizi ortaya koymak.

Süper anti-romantik ama bunu gerçek kağıda yazıp imzalayacağım.

Bu tür bir sözleşme taslağı hazırlamak isteyen ilk kişi olmadığıma eminim, bu yüzden bugün gönderiyorum."
"Bu, Floransa'daki bir hostelde 3 günlük konaklamanın ilk gecesinde oldu. Bir arkadaşım ve ben 8 kişilik bir odada kaldık. Ortak ranzamız odanın izole bir köşesindeydi ve önünde bitişik bir dizi kilitli dolap vardı. Arkadaşım zirvedeydi, ben alttaydım. Sabah 5 civarında uyandım ve yatağımın ucunda sadece dar beyaz iç çamaşırı giyen Brezilyalı bir adam buldum. Çıldırmış ve uykudan sersemlemiş ona ""Merhaba, ne yapıyorsun?"" Diye sordum. Kalktı ve bana doğru yürüdü. Korkmaya başladığımda, yatağımda hareket ederek kendimi ondan uzaklaştırmaya çalıştım. Ona yer açtığımı düşündü ve yatağıma girdi. Boynuma sarılıp öpmeye başladı. Tecavüz diye bağırmayı düşündüm ve odadaki insanların bana yardım edeceğini ve adamın başının belaya gireceğini biliyordum. Sonra durumu hızla değerlendirdim ve bu adamın sarhoş olduğunu ve ne yaptığı hakkında hiçbir fikri olmadığını fark ettim. Onu ittim ve öfkeyle ona gitmesini fısıldadım. Sinirlendi, yuvarlandı ve bayıldı. Benim 1,75 boyunda, ortalama bir erkeği tekmeleyip yatağımdan aşağı itmeye çalışan küçük bir kadın olmam imkansızdı. itme gücüm. üst ranzadaki arkadaşım uyandı ve kafası karışmış bir şekilde adımı söyledi. o sırada tüm odanın uyandığından ve bizim kötü bir şey yaptığımızı düşündüğünden eminim. yaklaşık bir buçuk saat geçti ve bir şekilde Onu uyandırdım. Sonunda öfkemi hissetmiş olmalı ve biraz öfkeyle kalkıp gitti. Bir saat sonra odadaki herkes erkenden kontrol etti. Daha sonra tam arkadaşımla ben odadan çıkarken Geziye gittiğimde, uyandığını duydum ve bir an için onu mahçup bir şekilde dolap bölmesinin üzerinden dikizlerken gördüm.Onu bir daha hiç görmedim."
"Hemen anlaştık, birlikte milyonlarca şeyi sevdik, buna güldük ve tonlarca mesaj attık. Aslında, ona gerçek randevularda *aldığım* diğer kızlardan daha fazla mesaj atıyorum. Şimdiye kadar bu kızı görmedim gerçi, ona Paige diyeceğiz ama çok iyi anlaşıyoruz ve uzun süre telefonda görüştük. Daha önce incindiği için tereddüt ettiğini söyledi. Ama harika anlaşıyoruz.

Ancak son zamanlarda eski haline bir aile gezisine çıktı. Protokolün ne olduğunu gerçekten bilmiyorum ama ona çok daha az mesaj atıyorum. Sanırım ailesi ve eşyalarıyla birlikte. Ama son birkaç mesajı Perşembe, biri Cuma günü, ona iyi bir tatil dilemek ve ardından dün bir şaka ile benzer bir şey fark ettim. Birkaç gün gibi bir süre ailesiyle birlikte olacağını söylediğini biliyorum ama artık ona mesaj atmayacağım belli ki. Umarım zaten berbat etmemişimdir? Neden bu kadar uzun sürdüğünü düşünüyorsun? Yani, ailesiyle birlikte olduğunu biliyorum ama sence ilgisiz mi kaldı yoksa meşgul mü?"
"Birkaç sorum var ve bu konudaki görüşlerinizi almak istiyorum:

1. Erkek arkadaşım yaz boyunca birlikte olacak başka birini bulmamın sorun olmayacağını söyledi ve bu beni gerçekten üzdü ve bunu istediğini hissettirdi. Ona beni incittiğini söyledim ve özür diledi ama bu bir anlaşmayı bozar mı?

1. Eylül'e kadar uzun yol yapmak zorunda kalacağız, herhangi bir ipucu var mı?

1. Muhtemelen etrafta olacak olan en iyi arkadaşının kız kardeşine aşıktı ve yaptığı hile şakaları nedeniyle (ona durmasını söylemeden önce) kendimi biraz güvensiz hissediyorum bununla nasıl başa çıkacağım?

1. Benimle daha fazla konuşmaya başlamasını söyleyene kadar benimle istediğim kadar konuşmuyor, bu kötü bir şey mi?

Vakit ayırıp bunu okuyup yanıtladığınız için teşekkür ederim. :)"
"İş arkadaşım ve ben her gün iş için bir saatten fazla uzaktaki bir şehre gitmek zorundayız. Bu yüzden finansal olarak sırayla araba kullanmak bizim için mantıklı. Sorun şu ki, bu adama bütün gün katlanamıyorum. Her gün işten eve yorgun dönüyorum - işten değil, bütün gün iş arkadaşımın yanında olmaktan.

Ya anlamsız saçmalıklar hakkında ya da iyi yanıtların olmadığı gerçekten çok tuhaf şeyler hakkında çok fazla konuşuyor. Her zaman kimin yeterince iş yapmadığından veya başkalarının işlerini nasıl yaptığından vs. şikayet ediyor, ona kaç kez başkaları için endişelenmeyi bırakıp sadece kendi işini yapmasını söylesem de. Ve tüm bunlar, zamanında işe gitmek için gerçekten erken kalkmamız gerektiği gerçeğiyle daha da kötüleşiyor ve ben bu konuda pek iyi değilim.

Açıkçası, her günü bu adamla geçirmek zorunda kalmamak mali açıdan büyük bir darbeye değer.

Araba paylaşımı kurulumunu falan güzelce nasıl bozabileceğime dair herhangi bir tavsiyesi olan var mı? Benden çok hoşlanıyor ve bana bu işi bulan kişi o, bu yüzden kaba davranıp ona her gün onunla araba sürmek istemememin dürüst nedenini söylemek istemiyorum."
"Tamam, sorunun biraz garip olduğunun farkındayım, o yüzden biraz daha açayım. İnsanların beni sevmesi/istemesi için her zaman aklımda bir ihtiyaç vardı. Dünyadaki her şeyden ve herkesten çok sevdiğim bir kızla harika bir ilişki içindeyim ama bu ihtiyaçtan kurtulamıyorum. Sorun şu ki, esas olarak diğer kızlarda kendini gösteriyor. Hile yapmam, flört bile etmem ama görünüşe göre etrafımdaki bu kızlardan bazılarını hala elde edebileceğimi kanıtlamaya çalışmak gibi korkunç bir alışkanlığım var. Neredeyse kovalamayı özlüyormuşum gibi ama kaçırmıyorum çünkü kız arkadaşımı seviyorum ve asla aldatmam. Bu kaliteyi değiştirmemin bir yolu var mı? Böyle olmaktan cidden nefret ediyorum ama nasıl duracağımı bilmiyorum çünkü bu sorunu hemen hemen tüm hayatım boyunca yaşadım. Bu, ilişkimde gerginlik yaratıyor ve kız arkadaşım ve ben bunun hakkında konuştuk ve açıkçası bunu aşmak için elimden gelenin en iyisini yapacağım, ama gerçekten sonsuza dek durmayı ve bunu sonsuza kadar zorlamak / numara yapmak zorunda kalmamak istiyorum. . Daha önce bu sorunu yaşayan veya bunun nasıl yapılacağına dair herhangi bir ipucu olan var mı?"
"Başlamak için, her zaman gey pornosu için mastürbasyon yapacağım noktaya kadar bu rastgele eşcinsel düşüncelerim oldu. Bir süre önce bu harika kızla tanıştım ve sonunda çıkmaya başladık.

O ve ben sekiz aydır birlikteyiz ve ona daha önce hiçbir erkeğin hissetmediği bir şekilde hissettirdiğimi söyleyebilirim. Ben sadece ikinci erkek arkadaşıyım ve ona her zaman mümkün olan en iyi şekilde davrandım.

Sanırım ondan ayrılmam gerekiyor çünkü eşcinsel olabileceğim fikrine kapılıyorum. Eşcinsel seks hakkında düşündüğümde, bekarken onlara her zaman bakmama rağmen, kadınlarla hissetmediğim bir his var. Genel olarak kafam karıştı ve cinselliğimi keşfetmek istiyorum ama ondan ayrılmak kalbimi kırar.

Sadece bunu yapmayı düşünmek, gözyaşlarını biraz şişiriyor. Onu gülümsetmeye ve sevildiğini hissettirmeye devam etmek istiyorum çünkü onu sevdiğime inanıyorum. Onun hayatında olmadığımı hayal edemiyorum. Beni daha iyi bir insan yaptı ve arkadaşlığı harika."
"Bu gönderiyi yapmak için kaydoldum, bu yüzden merhaba sanırım.
Biraz bağlam:
-Uzun mesafe ilişkisi (7 ay, 1.5 saat uzaklık)
-Şehirde yaşadığı ülkede yaşıyorum
-Şu anda taşınmak ve yeni bir yer bulmak zorunda olduğu için stresli.
-İkimiz de aynı kariyeri paylaşıyoruz ve birçok ilgi alanımız var, bu ona aşık olmamın ilk sebebiydi.
-Daha önce çok bakım gerektiren model seviyesindeki kadınlar tarafından yakıldım, bu yüzden biraz daha sade bir şey arıyordum, ama o hiç de çekici değil.

Temelde geçen gece seksten sonra 'gelemedim' ve 'bu haftalardır oluyor' diyerek gerçekten üzüldü. Benim almadığım yerlerde orgazm oluyor ve temelde artık ondan hoşlanmadığımı varsaydı. Ayrılma, ben yokken aldatma vb. İle ilgili her türlü tehdidi yaptı ve onu BS manipülasyonu için aradığımda ağlamaya başladı.

Duygusal olarak en erişilebilir erkek değilim, çok çekici kadınlarla bile doruğa ulaşmam UZUN zaman alıyor, ondan hala çok hoşlanıyorum ve o benim için son derece yararlı.

Her şeyden çok kadın bakış açısına ihtiyaç var"
"Bugün olmadı, 3-4 yıl önce oldu.
Hindistan'da annemin erkek kardeşini ve ailesini ziyaret ediyordum (yaklaşık 12 yaşındaydım). Başka bir ülkede yaşadım (Hindistan'da değil). Her neyse, onlarla yaklaşık 2 hafta tek başıma kaldım (ebeveynler daha sonra Hindistan'da başka bir şehre geleceklerdi), bu yüzden kuzenlerim, amcam, teyzem ve büyükannemle hemen hemen zaman geçirdim.
Bir gün amcam nasıl bir yer olduğunu göstermek için beni sahile götürmeye karar verdi. Böylece amcam, kuzenim ve ben yola çıktık. Evden ayrıldık ve arabaya yürüdük (bir sokağın yukarısına park edilmişti). Saat 2 gibiydi ve sokakta çok fazla trafik vardı. Bu kamyonların hemen önündeki arabaya doğru önümüzde 2 kamyon yolumuzu kapatıyordu ve bu kamyonları geçmenin sadece 2 yolu vardı - ya aralarına girmek ya da bir duvar ile kamyon arasına sıkışmak. Kuzenim ve amcam kamyonların arasından geçiyor, ancak aşırı güvenlik bilincine sahip ben, duvarla kamyon arasına sıkışmaya karar veriyorum. Kötü bir fikir. Sorun yaşamadım ama arabanın kapısını açmak için uzandığımda bir şey fark ettim - sol kolumda yüzlerce siyah karınca vardı. Şaka yapmıyorum, YÜZLERCE. Kolum tam anlamıyla siyahtı, bilekten omzuna kadar ve tenimin hiçbirini zar zor görebiliyordum. Ve bunlar herhangi bir siyah karınca değil, marangoz karıncalarıydı. Bir karınca kolonisinin yanından geçip onlara yeni bir yuva vermiş olmalıyım. Onları çılgınca fırçalamaya başladım, bu noktada ısırmaya başladılar. Beni ısırmaya devam ettiklerinde acıyla irkildim. Rahatsızlığımı fark eden amcam ve kuzenim yardımıma koştular ve durumumu görünce bana yardım etmeden önce histerik bir şekilde gülmeye başladılar (o sırada hala gülüyorlardı). Bazı rahatsız yerlere dağıldıktan sonra hepsini fırçaladıktan sonra üzerimde hala birkaç karınca vardı. Yine de eve duş almadan önce kendimi iyice duruladığım sahile gittik."
"Hey reddit, sadece partnerinle birlikte olmanın ne kadar şeffaf olduğuna dair fikirlerini öğrenmek istedim.

Yani birkaç aydır bir ilişkim var ve her şey çok güzel gidiyor. Bu adamı seviyorum ve gelecekte kendimi onunla gerçekten görebiliyorum. Her birimizin arkadaş grupları var ve arada bir diğer kişi olmadan kendi gruplarımızla dışarı çıkmaktan zevk alıyoruz. Dün arkadaş grubumdan başka bir adam bana aşkını itiraf etti. Bana bir süredir beni sevdiğini ve mutlu bir ilişki içinde olduğumu bilmesine rağmen, sadece bilmemi istediğini çünkü göğsünden atması gerektiğini söyledi. Ayrıca bunun korkunç bir zamanlama olduğunu ve bundan bir şey çıkmasını beklemediğini de kabul etti.

Size sorum şu, diğer insanlar size ilgi duyduğunu ifade ettiğinde partnerinize bunu söylüyor musunuz? İş arkadaşlarım veya tanıdıklarım arasında benden hoşlandıklarını söyleyecekleri birkaç kez başıma geldi. Eşimden bir şeyler saklama ihtiyacı duyacak kadar fazla hissetmiyorum, dürüst olmak gerekirse, bunun her gerçekleştiğinde söylenmesi gereken bir şey olup olmadığını bilmiyorum çünkü aslında ""tüm bunlara bak"" diyormuşum gibi geliyor. senin yanında beni isteyen adamlar!"" Bunu söylerken çok dikkatli olmama rağmen, kulağa övünüyormuşum gibi gelmekten ve muhtemelen onu paranoyak yapmaktan başka bir şey yapmıyor gibi görünüyor. Şimdi bile bunu yazmak tuhaf geliyor çünkü yardım edemiyorum ama ""herkes beni tamamen istiyor"" hakkında konuşurken, başkalarının beni ateşli olduğumu düşünerek saçımı sallıyormuş gibi algılayacağını hissediyorum. Şu anda ona anlatmaya yöneliyorum çünkü her zaman birbirimize karşı her zaman dürüst ve açık olduk, ama böyle şeyler her olduğunda birbirimize anlatmak gerçekten gerekli mi?

Bu arada, erkek arkadaşım diğer adamı ismen biliyor ama daha önce pek takılmadılar."
"Küçük bir tarih: iki yıl uzun mesafe tarihli, sonunda aynı okula gidiyor. Pek çok Mormon arkadaşı var, bu yüzden arkadaş grubu azaldı çünkü hepsi görevlerinde.

Temel olarak, bu bana, SO'ma ve arkadaşına bağlı (ona Jake diyeceğiz). Üçümüz takıldığımız zaman iki şeyden biri olacak; Ya Jake üçüncü bir tekerlek gibi hissediyor çünkü erkek arkadaşım ve ben el ele tutuşacağız (bu, insanların önünde birbirimize gösterdiğimiz tek sevgi işaretidir) ya da el ele tutuşmazsak kendimi üçüncü bir tekerlek gibi hissediyorum, çünkü erkek arkadaşım Jake'le daha çok ilgilenecek ve onunla daha çok konuşacak. Kendimi onların sohbetlerine dahil etmeye çalışıyorum ama basketbol ve egzersiz hakkında konuştuklarında gerçekten yapabileceğim pek bir şey yok.

Artık üçümüzün birlikte takılamayacağına erkek arkadaşım karar veriyor çünkü gecenin sonunda ya Jake ya da ben mutsuz olacağız. Ne yapmam gerekiyor? İşleri nasıl daha iyi hale getirebilirim? İşlerin bu noktaya gelmesinden gerçekten hoşlanmıyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben en iyi arkadaşız ve başka bir kişiye karşı daha önce hiç bu kadar güçlü hisler beslemedim. Üç ay önce birlikte bir yerimiz oldu ve şimdiden pişmanım.

Geğirmeyi kaldırabilirim. Osurma, birlikte yaşayabilirim. Ama artık onun korkunç hijyenine (veya hijyen eksikliğine) katlanmayacağım. Kendi evimde sürekli tiksinti ve rahatsız hissediyorum. Banyoya her adım attığımda, tuvaletteki vücut sıvılarını görüyorum. Ve ben söylemedikçe sıçtıktan sonra bile ellerini asla yıkamaz. Üç yaşındaki bir çocuk gibi, ona ellerini yıkamasını söylemeliyim, yoksa bana dokunmasına ya da yanıma gelmesine izin vermem.

Bunu yapmanın neden bu kadar zor olduğunu anlamıyorum. ~~Beni gerçekten sevseydi, rahat ve güvenli bir ortamda yaşamamı isterdi, değil mi?~~ Onunla o kadar çok konuştum ki, sanki kelimeleri anlamıyor (ve anlamıyor aptal bir adam; aslında onu tanıdığım en zeki insan olarak kabul ederdim). ""Tamam"" diyecek, konuşma bitecek ama sonra ""unutacak""."
"Bir aydan fazla bir süredir Amanda ile çıkıyorum (ona öyle diyelim). Oldukça uzağa gitmiştik (bağlandık, vb), işler iyiye gidiyordu.

Bir grup ortak arkadaşımızla yerel bir bara gitmeyi planlamıştık. Bana birkaç saat mesaj atarak çok uzun süre kalamayacağı için üzgün olduğunu, kasabadaki arkadaşlarıyla sadece birkaç günlüğüne takıldığını söyledi. Tamam diyorum.

Oraya varır, beni selamlar ve ""Dinle, iyi arkadaşım Andy bana karşı çok korumacıdır ve savunmaya geçer ve dürüst olmak gerekirse, bu gece daha sonra sarhoşken biriyle nasıl çıktığımla ilgili atıp tutmalarıyla uğraşmak istemiyorum. O yüzden"" diyor. ona flört ettiklerinden, PDA olmadığından vb. bahsetme. Tamam mı?""

Katılıyorum ve gerçekten hiçbir şey düşünmüyorum. Şimdiye kadar ilişkide güven sorunu olmadı. Burası işlerin tuhaflaştığı yer

Ama ortak arkadaşlarımızı neredeyse hemen görmezden geliyor ve gecenin çoğunda Andy ile konuşuyor. Sonunda gidip onunla ve Andy ile konuştum. Bok çekiyoruz vs. Sohbet devam ediyor ve kendimi tanıtmak zorunda kalıyorum. Bir ara gidiyor, tanıştığımıza memnun oldum diyorum ve arkadaşlarımın yanına dönüyorum.

 Diğer arkadaşlarının orada olduğunu gerçekten hatırlayamıyorum ama bira bana oldukça hızlı servis ediliyordu. Kesinlikle hiçbiriyle tanışmadım. Gidiyorlar ve yalnız mı yoksa diğer insanlarla mı gittiklerini hatırlayamıyorum."
"Araba kullanmanın büyük bölümünü karım yapıyor ve bu konuda yapabileceğim hiçbir şey yok. Epilepsi hastasıyım ve sürüş sicilim onunki kadar iyi olsa da, araba kullanmamam herkes için daha güvenli. Çocuklarım arabadayken bu iki katına çıkıyor. Düzenli olarak hız sınırını 20 mil aşıyor, sadece bir arabanın önüne geçmek için üç şeritten geçiyor ve ardından sıradaki bir sonraki arabanın tamponuna biniyor. Işık yeşile döndüğünde ya kısa mesafeli araba yarışıymış gibi havalanır ya da biri korna çalana kadar ışığın değiştiğini fark etmez. Bir ışık kırmızıya döndüğünde, frene basmak zorunda kalana kadar hızlanır. SUV kullandığımda yaklaşık 22 mpg alıyorum. Araba kullandığında yaklaşık 16 mpg alıyor.

Bu konuda sayamayacağım kadar çok kez tartıştık ve o her zaman bir iki aylığına sakinleşiyor. Sonra kaçınılmaz olarak Marlboro'nun sponsorluğundaymış gibi araba sürmeye geri dönüyor. Karşılaştığım en büyük sorun ve bu savaşı asla kazanamayacak olmamın nedeni (onun benim karım olması dışında), her zaman yolda herkesin tam olarak nerede olduğunu bilmesi. Mükemmel bir mekansal farkındalığa sahiptir. Ne yapacağımı şaşırdım ve onu yavaşlatmak için yeni argümanlara ihtiyacım var. Bunun norm olduğu L.A.'de bu kadar agresif araba kullanmak bir şey, ancak gördüğümüz tek trafiğin yerel sporlar ve kilise için olduğu bir yere taşındık."
"25f.

Yaklaşık beş yıl önce, yurtdışında üniversiteye gitmeden önce benim yaşımda biriyle kısa bir süre çıktım. Bir şekilde çalışmasını sağlamak için yazmaya söz verdik, ancak LDR'de iki ay sonra bunun çok zor olduğunu fark ettim ve birbirimizi neredeyse hiç tanımıyorduk, bu yüzden çok büyük bir fedakarlıktı. Ona tatlı ama gerçekçi bir mektup yazdım ve onu yarıda kestim. Altı ay sonra ilk ciddi ilişkime girdiğim (aynı zamanda benim yaşımda) adamla tanıştım, beş yıldır birlikteyiz. O da sonunda hala birlikte olduğu biriyle çıktı.

Bir yaz eve döndüğümde, bana çıkma teklif edebilmek için hemen kız arkadaşını terk etti, ama ben alındım ve birinin erkek arkadaşını çalmaktan hoşlanmıyordum, bu yüzden hayır dedim ve incindi.

Bunca zamandan sonra bugün, onu ilk önce onu aldattığım için terk ettiğimi düşündüğünü öğrendim. yapmadım! Biriyle tekrar çıkmadan önce yarım yıl geçti! Ve buradaki diğer sorunlara kıyasla önemsiz görünüyor, ama bu beni gerçekten rahatsız ediyor ve keşke rekoru düzeltebilseydim. Onu aldattığım veya başka biriyle tanıştığım için terk etmedim, doğru olduğu için terk ettim ve uzun vadeli bir bakış açısıyla ona bir iyilik yaptım. Ama rekoru düzeltemem çünkü çok uzun yıllar geçti ve ""o"" kişi olmaktan korkuyorum. Keşke birlikteyken ona karşı dürüst olduğumu bilseydi.

Ben ayrılıyorum. Sezgilerim bu konuda haklı mı? Yoksa ona söylemeli miyim? Onu aldattığımın herkeste kalması berbat, çünkü o bizim arkadaş çevremizde çok seviliyor ve görünüşe göre bunca zaman ""aldatan"" ben oldum."
"nişanlım ve ben çok samimi bir aile buluşması düzenliyoruz, böylece iki yakın ailemiz büyük günden önce tanışabilir. Bu aynı zamanda onun ve benim düğünümüz/nişanımız için yaptığımız her türden ilk kutlama şeyi. toplam kişi sayısı 19'dur - sadece ebeveynlerimiz, kardeşlerimiz, eşleri ve çocukları davetlidir. arkadaşlar, teyzeler/büyük anne babalar/tanrı anne babalar vb. davet edilmez. etkinlik için çok lüks bir restoranda rezervasyon yaptırdık ve bunun ve düğünle ilgili HER ŞEYİN faturasını ödüyoruz.

ebeveynleri, diğer nedenlerin yanı sıra hile nedeniyle 2011 yılında gergin şartlarda boşandı. aile toplantılarında birbirlerine karşı samimidirler (ve sosyal olarak çok iyi davranırlar).

nişanlımın kardeşlerinden biri bize FMIL'in erkek arkadaşını bu samimi yemeğe davet etmek istediğini söyledi. nişanlım ve ben, ailesi boşandığından beri FMIL'in erkek arkadaşıyla toplam 2 kez tanıştık. yakın değiliz hiç. Bu adamın soyadını bile bilmiyorum. önceki aile toplantıları, burada (henüz) böyle bir şey olmamasına rağmen, bir ebeveynin diğer ebeveynin önemli diğerinin de katılması durumunda katılmamakla tehdit ettiği dramayı içeriyordu. burada da aynı durumun olacağını varsayıyoruz. Her iki ebeveyninin de katılmasını gerçekten tercih ederiz. FMIL'in savunmasına göre, bu beyefendiyle yaklaşık 2,5 yıldır çıkıyor, katılımla ilgili herhangi bir tehditte bulunulmadı veya yapılmadı.

FMIL'in erkek arkadaşı dışındaki aile dinamikleri zaten istikrarsız bir sosyal durum: herkes mükemmel bir şekilde anlaşamıyor, ancak umarım kendilerine uygun davranacak kadar olgun olabilir. Bu insanlar bizim için ne kadar önemli olsalar ve onları ne kadar sevsek de, bazen dinamiklerle başa çıkmakta zorlanıyoruz ki bu da şimdiden çok ilginç bir akşam yemeği olacak. yemeğin konusu ailelerimiz değil biziz ve yemeği niyetlendiğimiz samimi ortamda bırakmamızın uygun olduğunu düşünüyorum.

Sonuç olarak: FMIL'in erkek arkadaşını davet ediyor muyuz ve davet etmezsek, FMIL'in bizi korkutmaması için bunu nasıl ele alacağız? haksız mıyız?"
"Yani erkek arkadaşım ve ben bir yılı aşkın süredir birlikteyiz. Yaklaşık 3 hafta önce, internette tanıştığı insanlarla çok cinsel sohbetler yaptığını öğrendiğim için büyük bir kavga ettik. Eklemeliyim ki, her gün ve çoğu zaman günde birkaç kez seks yapıyorduk. Delicesine incinmiştim ve hala da öyleyim ve bu, onun için yeterli olup olmadığım konusunda beni güvensiz bıraktı. Onlarla fiziksel olarak hiç tanışmadı, ama yine de bunu hile yapmak olarak değerlendirebileceğime inanıyorum. Her neyse, son birkaç hafta biraz çalkantılı geçti. İkinci bir şans vermeye karar verdim çünkü üstesinden gelebileceğimize inanmak istiyorum. Benimle seks yapmaya çalışana kadar her zaman olduğu gibi hala anlaşıyoruz.

Yakınlaşmaya başladığımızda, sanki panik atak geçiriyormuşum gibi göğsüm daralıyor. Büyük bir işi batırdığını bildiğini ve ben ona tekrar bu şekilde güvenene kadar bekleyeceğini söyleyerek başladı. Geçen haftanın sonlarına hızlı ileri sar, güreş oynuyorduk ve kasıklarını (kazayla) sıyırdım ve çok öfkeyle, ""Hey, ona dokunma. Kalkmama yardım etmeyeceksin, zorundayım"" demesine neden oldum. bunu kendi başıma yap, bu yüzden benimle dalga geçme. Yardım ettiğin söylenemez.""

Bundan incinmekle haksız mıyım? Anlayışlı davrandı ve şimdi onu kurtaramadığım konusunda pasif agresif davranıyor. O benimle seks yapmaya kalkana kadar kendimi iyi hissediyorum ve bunu değiştirmenin ne kadar süreceğini bilmiyorum. Onu seviyorum ama şimdi bunu atlatabilir miyiz bilmiyorum. Son zamanlarda davranışları, tüm bunlara neden olan durumdan kurtulmamı zorlaştırıyor. Terapistimle bunun hakkında konuştum ve onunla gerçekten tekrar denemek istiyorsam zaman vermemi söyledi ama görünüşe göre sabrını kaybetmiş."
"ABD'de yaşarken Kanada'dan bir kızla ilişkim vardı. 8 ay çevrimiçi olduktan sonra yüz yüze görüşmeye karar verdik. Ayrıntılar önemli değil, ama sadece bazı zorluklar olduğunu söyleyin ve mutlu olmak için beklemeye devam etmek istemediğine, denemeye ve başarısız olmaya devam etmek istemediğine karar verir, bu yüzden iptal eder. Bu hikayenin en önemli özelliği, uzun yıllardır depresyonla uğraşıyor olmam. Son on yılda kurduğum zihinsel duvarları gerçekten aşan ilk kişi oydu ve bu nedenle beni hiç yaşamadığım bir duygusal düzeyde etkileyebildi. Bunun dezavantajı şu ki, artık bittiği için, acı şimdiye kadar hissettiğimden daha derin. Benzer bir durumda olan, günlük hayatıma nasıl devam edeceğime dair ipuçları verebilecek biri var mı?"
"Yaklaşık 4 aydır çıkıyoruz, ancak ben ona çıkma teklif etmeden önce yaklaşık bir yıldır flört ediyoruz. Bu kıza karşı çok büyük hislerim var ve onunla bir geleceğim olduğunu gerçekten görebiliyorum. Sorun onun bipolar bozukluğu ve bunun ilişkimizi parçaladığını hissediyorum. İyi zamanlar harika, ama belli ki kötü zamanlar kötü. Bunu kastetmediğini biliyorum ama son zamanlarda çok kavga ediyoruz ve bu benim tahammülümün ve sabrımın sınırlarını zorluyor. Normalde duygusal bir adam değilimdir ama içimdeki duyguları ortaya çıkardı, bunun mümkün olduğunu düşünmemiştim. Sırf ona karşı ne kadar açık ve dürüst olduğum için bu kızın önünde gözyaşı dökerdi. Şu anda ilaç kullanmıyor, ancak önümüzdeki birkaç ay içinde ilaç alacaklar listesinde. Planım, ilacın ruh hali değişimlerini nasıl etkileyeceğini ve muhtemelen onu daha kararlı hale getireceğini görmek için etrafta dolaşmaktı. Gelecekten korkuyorum, bir yetişkin olarak nasıl davranacak? Hayatımızın geri kalanı için savaşacak mıyız? Bir mani aşamasında beni aldatacak mı? Her zaman onun için iyi olduğumu ve onun saçmalıklarıyla uğraşmak zorunda kalmayayım diye gitmemi söylüyor, ama onunla bunun hakkında konuştum ve bunun saçmalık olduğunu kabul ediyor. Ondan ayrılma düşüncesi bile gözlerimi yaşartıyor ve ne yapacağımı bilmiyorum. Tavsiyeye ihtiyacım var, bipolar olan biriyle ltr'de olan var mı? Teşekkürler."
"Eşcinsellik ve biseksüellik artık çoğu kişi tarafından sağlık bozuklukları olarak görülmüyor, ancak üniversite ders kitaplarımdan birinde cinsel motivasyon hakkında okuduğumda, aşağıda ayrıntıları verilen bir düşünce aklıma geldi. Aşağıdaki tüm davranışlar, bir davranışın bir kısmını genetiğe bağlayan bazı araştırmalara sahiptir.

Anoreksiya ve bulimia evrensel olarak sağlık bozuklukları olarak kabul edilir çünkü tehlikelidirler, kendilerine ilişkin yanlış bir görüşten kaynaklanırlar ve bazen ölümcüldürler. Tipik olarak daha düşük benlik saygısına sahiptirler ve depresyona daha yatkındırlar. Evrimsel bir bakış açısıyla, bu insanların hayatta kalma olasılıkları daha düşüktür çünkü bir aslan gibi bir hayatta kalma riskinden kaçmak için düzgün yemek yememekten yeterli enerji almazlar.

Obezite (sadece aşırı kilolu olmak değil), kalp krizi ve felç riskini önemli ölçüde artıran anormal derecede yüksek miktarda yağ nedeniyle tehlikelidir. Yine evrimsel bir bakış açısından, bu insanların hayatta kalma olasılıkları daha düşüktür çünkü çok hızlı koşamazlar.

Eşcinsellik ve biseksüellik ise, heteroseksüel insanlardan daha yüksek depresyon oranlarına sahip olmalarına ve cinsel sapkınlıkları nedeniyle sıklıkla alay konusu olmalarına ve saldırıya uğramalarına rağmen günümüzde kabul edilebilir sosyal davranışlardır. Evrimsel bir bakış açısından eşcinsellik, eşcinselin genetik materyalinin hiçbirinin bir sonraki nesle aktarılmaması anlamında kendi kendine zarar veren bir davranıştır. Daha basit bir deyişle, heteroseksüellik ""normal"" cinsellik olarak kabul edilir çünkü (kısırlık dışında) genetik materyali bir sonraki nesle aktaracaktır.

Bu konuyu, davranışa neden olan aşk ya da genetik kalıtım hakkında açmayın, çünkü bu tartışma için bunlar kopya argümanlarıdır."
"Bu, küçük bir intikam planımın kazara kurbanımı nasıl tutuklattığının hikayesi.

Bu yüzden bir veya iki yıl önce bir gece kulübünde yaşlı bir kabadayı ile tanıştım ve hayatımın birkaç yılını cehenneme çevirmesine rağmen bana geldi ve tamamen ahmakça davranmaya çalıştı. Ona defolup gitmesini söyledim ve partime devam ettim ama onun varlığı bile gecemi mahvetti, ben de küçük bir intikam planladım.

Kulübün sahibini ve bazı gardiyanları tanıyordum, bu yüzden bir gardiyana onu dışarı attırmak için banyolarda uyuşturucu satıyor olabileceğini düşündüğümü söyledim. Banyolarda uyuşturucu sattığını ve işler biraz kontrolden çıktığını bilmiyordum.

Gardiyanlar kontrol eder ve uyuşturucu sattığını anlar ve onu durdurmaya çalışırlar. Bir gardiyana yumruk atıyor ve kendini bölmelerden birine kilitliyor (ve banyoda olmasına rağmen uyuşturucuları sifonu çekmeyi düşünmüyor).

Polis gelir ve onu tutuklarken burunlarından birini kırar. Ağırlaştırılmış yaralama, kamu görevlisine saldırma, tutuklamaya direnme, kokain, ecstasy, amfetamin ve ot satmaktan suçlandı ve mahkum edildi."
"Sadece birkaç kez çıktık, dün gece samimiydik. Bu sabah bana mesaj atarak cinsel yolla bulaşan hastalığım olup olmadığını sordu çünkü kendini hasta hissediyor. Geçenlerde kontrole gittim ve haftaya tekrar kontrol olmak için randevu aldım.

Seks yaptıktan sonra penisinde koku olduğunu ve kokunun benden geldiğini söylüyor. Hanımefendi organlarımın nasıl koktuğunu çok iyi biliyorum ve sıra dışı kokmuyorlar. Bunu bana daha önce hiç kimse söylemedi. Utanmış ve aşağılanmış hissediyorum. Seks yaparken koku olması normal değil mi?"
"Yıllar önce çocukken birbirimize aşık olduk ve on yıllık arkadaşlığımızın ardından bunu gerçek anlamda denemeye karar verdik. Onun neredeyse benim kadar cinsel olmadığını oldukça çabuk öğrendim. Bu benim için büyük bir şoktu. Yıllar boyunca birbirimizle flört eder, seksi mesajlar ve bazen de fotoğraflar gönderirdik. Onu seviyor gibiydi. Çok fazla iltifat etti ve beni gerçekten seksi hissettirdi. Artık birlikte olduğumuza göre iki kez seks yapmaya teşvik etti. Elbette bunun hakkında konuştuk ama konuşma her zaman benden onu tahrik ederek daha iyi bir iş çıkarmamı istemesiyle sona eriyor. Yoruluyorum ve ilişkide ağırlığı bir kişinin taşımasını istemenin tamamen haksızlık olduğunu hissediyorum. Biz yetişkin değil miyiz?"
"Genel olarak liberal fikirliyim, ancak fatura konusunda beni hala endişelendiren birkaç şey duydum/gördüm. Orada çok güzel şeyler olduğunu biliyorum ama tamamen karşı olduğum şeyler de olursa bu beni şaşırtmaz.

Örneğin, (tilkiyi izleyen biri, bu yüzden onu bir karton tuzla alıyorum) bana evin önündeki mevcut faturaya göre, grup sağlık hizmetinizde herhangi bir değişiklik yaparsanız, bunun yerine grup sigortanızı korumak yerine devlet tarafından finanse edilen sigortayı almaya zorlandı. Bu bana yalan haber gibi geldi ama kanunlarda daha çılgınca şeyler gördüm.

Tasarının tamamı benim için okuyup anlayamayacağım kadar büyük (faturaların bir sayfa sınırlaması olması ve yalnızca tek bir konuyu ele alması gerektiği fikrini destekliyorum, ancak bu başka bir gönderi), bu yüzden birisinin gerçekten damıttığını umuyordum. Sorunları tarafsız bir şekilde ve iyi ya da kötü bir şey olup olmadığı hakkında yorum yapmadan sadece söylediklerini söyleyin."
"Okulumun film/video programı aracılığıyla iletişim alanında Lisans Derecesi almak için okula gittim. Hikaye anlatmayı ve film yapmayı her zaman sevmişimdir.

Bununla birlikte, önce bir hikaye anlatıcısı, sonra da bir film yapımcısı olduğumu giderek daha fazla fark ediyorum. Üretimde olmak gibi bir arzum yok. Sevdiğim iki şey, ön prodüksiyonda bir hikaye yaratmak ve post prodüksiyon sırasında bu hikayeyi kurgu odasında düzenlemek. Üretimde olmak konusunda *gerçek* bir niyetim yok. Bölümümü değiştirip değiştirmemeyi düşünüyordum. İncelemedim ama beni en az bir yıl geriye iteceğini biliyorum (ben bir üçüncüyüm). Okulumun ve barınma masraflarımın karşılanması konusunda tek başımayım. Ana dalımı değiştirmenin iyi bir seçim olmadığından ve hatta daha fazla borca ​​girmeden mümkün olmadığından endişeleniyorum.

Öte yandan yazmayı seviyorum, hikayeler uydurmayı seviyorum ve hayatımın geri kalanında kendimi bunu yaparken görebiliyorum. Yine de filmde post prodüksiyon için de aynı şeyi söyleyebilirim.

Benim için en iyi kararı vermenin benim için tam olarak neyin en iyi olduğunu bulmanın en iyi yolunun ne olduğu konusunda bir tavsiye almayı umuyordum. Belki bazılarınız benzer bir deneyim yaşadınız ve konuya kendi bakış açınızdan biraz ışık tutabilirsiniz.

Okuduğunuz için teşekkür ederim ve umarım birisi yardımcı olabilir."
"GF'mi (nihayet bir şans yakaladığın ve son zamanlarda görmeye başladığın o kızı biliyorsun ve şimdiye kadar inanılmaz bir şey olmadı ... evet işte bu kız) dipsiz şampanya ile 4 çeşitli İtalyan yemeğine götürüyorum.

Onu gerçekten etkilemek için akşam yemeği dışında ne yapabilirim? O çiçeklerden ve pis boktan nefret eder.

Hem işe yarayanların başarı hikayelerini hem de kesinlikle işe yaramayanların başarısız hikayelerini duymak isterim. Hikayenin sonunda lütfen hikayenizdeki kişiyle şu anki ilişki durumunuzu paylaşın..."
"Dün biraz daha taze, daha soğuk hava girmesi için penceremi önünde bir vantilatörle açık bırakmaya karar verdim. Bütün gün açıktı ve yeri nispeten yaşanabilir kılıyordu. Yatma vaktinde (aka 3:00) rahat ve serin yatak odama giderim. Penceremin ekranının geçen yaz düştüğünü hatırlıyorum. ""Vay be, kedi iki katlı bir pencereden atlamadığı için şanslı, ha"" diye düşünüyorum. Facetime'dan kız arkadaşımı ararken pencereyi kapatıyorum, pantolonumu çıkarıyorum, akvaryum ışığımı kapatıyorum ve yatağa giriyorum.
BİR ŞEY yüzüme çarpıyor. Karanlık, ne olduğunu bilmiyorum. Bir saç parçası ya da onun gibi aptalca bir şey olduğunu düşün. Ama kız arkadaşım iphone'umun içindeki güvenli mesafesinden korkarak bana güldüğü için bu olmaya devam ediyor. Son olarak, yüzüme çarpan şey telefonumun ışığında beliriyor ki bu açıkça cezbedilmiş. Bu bir güve. Gülüp geçtim ve o orospu çocuğunu ezip mışıl mışıl uyuyabilmek için ışığı yaktım. Işığı açtığımda yüzüme bir tane daha çarptı. Yanımdaki duvara düşeni öldürüp diğerini aramaya gidiyorum.
İşte o an ne kadar boka battığımı anlıyorum. Akvaryumumdaki ışık onları cezbetmiş olmalı ve pencere saatlerce açıktı. Şimdi, özellikle güvelerden korkmuyorum, ama bu tek bir yerde İNANILMAZ miktarda güveydi. Ve daha da kötüsü, hayranım onları içeri çekiyor ve doğrudan bana doğrultulmuş mermilere çeviriyordu. Hepsini bulamam ya da onları öldürecek kadar uzun süre uçuşlarını durduramazdım. Birkaçını öldürdüm ama çabalarım boşunaydı. Çok fazla lanet güve vardı.
Cinayet çılgınlığımdan vazgeçmeye ve etrafıma, yatağıma ve iphone'uma aşılmaz bir battaniye kalesi inşa etmeye karar verdim, böylece havasız da olsa güvesiz uyuyabilecektim. Sabah güvesiz bir odaya çıktım. Nereye gittiklerini bilmiyorum ama intikam için pusu kurduklarından şüpheleniyorum."
"İlk önce, eski kız arkadaşımın neye benzediğini açıklayacağım. Her gün kıvırdığı muhteşem altın rengi saçları var. Kilometrelerce uzun bacakları, şimdiye kadar gördüğüm en parlak yeşil gözleri, küçücük bir burnu ve koca bir çil galaksisi var.

Bir süre önce ailesi benimkiyle anlaşamadığı için benden ayrıldı (tanıştığım ve beni çok seven annesi, katı, huysuz asker babasını geride bırakarak meme kanserinden öldü). Geçerli. Ona onu geri kazanmak için bir oyun yapacağımı söyledim ve bana devam edip deneyebileceğimi söyledi.

Bu bizim küçük bir oyunumuz haline geldi. Küçük başladı: ona her gün mesaj atmak, evine tatlı getirmek, ona serenat yapmak vb. Evine at sırtında geldim (amcamın bir çiftliği var) ve kırları dolaştık. Onu, benim eyaletimde yasal olan, uygun boyutta havai fişeklerle şaşırttım. Havai fişeklere verdiği yanıt, ""oraya gidiyorsun"" oldu.

Benimle geri dönmeye gerçekten niyeti var mı, yoksa sadece benim pahasına eğleniyor mu, hala HİÇBİR fikrim yok. Bu randevularda beni asla öpmez ama beni asla azarlamaz. Onu etrafta gördüğüm için başka bir erkekle konuştuğunu biliyorum, ama tamamen platonik ve romantik değil gibi görünüyorlar. Kafam çok karıştı.

Yarın ona sürpriz yapacağım. Annesi öldüğünde ayak bileğine küçük bir sonsuzluk dövmesi yaptırdı. Dışarı çıktım ve aynı dövmeyi yaptırdım ama şimdi düşünüyorum da... bu size ürkütücü geliyor mu çocuklar? Bütün bu senaryo ""normal"" mi?"
"Bir hafta sonra taşınıyorum ve o geldi ve onu üzerime düşürdü. Bir şeyler döndüğüne dair şüphelerim vardı ama bu kadar çabuk başka biriyle çıktığını öğrenmek tüm yaraları yeniden açtı.

Benimle ilişkisini bitirdiği gece onunla bir randevuya çıktığına inanıyorum ve şimdi ülkenin farklı bir yerine taşınmak üzereyken konuyu açmasına üzüldüm. Tekrar bir araya gelmek gibi bir planım yok ama bu işi bırakmayı düşünmeli miyim bilmiyorum."
"ben[15M] bu kızı[15F] oldukça yalnız bir süredir beğeniyorum. Her birimizin bir araya gelen bir arkadaşı olana ve yoğun bir şekilde dahil olana kadar dersimiz olmadığı için onunla hiç konuşmadım ve bu da daha sık konuşmamıza neden oldu. Ondan hoşlandığım konusunda açık sözlüydüm çünkü kaybedecek pek bir şeyim yoktu ve o başka bir adamdan hoşlanıyordu. Skype/facetime aracılığıyla çok konuştuk ve tonlarca netflix izledik ve okulda dersten önce bana sarıldı. Bu yüzden derslerinden önce ona sarılmaya başladım ve öğle yemeğinde birlikte oturduk. Bir keresinde dersten önce yanağıma gizlice bir öpücük kondurduğunda benden gerçekten hoşlanmaya başladığını düşünmeye başlamıştım. Ve sonra bir gün okulun sonunda ona sarılmaya başlamıştım ve kendini geri itip eve gitti. Ona metinde bunun ne olduğunu sorduğumda, bana basitçe ""Sana sarılamadım çünkü aşkım tam arkandaydı"" dedi. Ve şimdi sadece depresyondayım. Umutlarımı çok yükseltmem benim hatammış gibi hissediyorum"
"Neredeyse 4 yıldır birlikteyiz ve çoğu zaman sadece seks yapan iyi arkadaşlarmışız gibi hissediyorum. Ona gösterdiğim herhangi bir şefkat, genellikle ""seni seviyorum"" olarak değil, ""muhtaç"" veya ""yapışkan"" olarak dikkate alınır.

Örneğin, birlikte çalışıyoruz ve doktor randevusu için erkenden ayrılıyordu, ben de onunla otoparka gitmeye karar verdim. ""Sorun değil"" ve ""Ben iyiyim, endişelenmene gerek yok"" demeye devam ederken, benim tek yaptığım onu ​​öyle hissettiğim için dışarı çıkarmaktı.

Başka bir örnek, son birkaç haftadır birlikte pek fazla zaman geçirmemiş olmamızdı ve bu yüzden nihayet birlikte takılabildiğimizde ona onu özlediğimi söyledim. Bana garip bir şekilde baktı ve ""Ama seni her zaman görüyorum..."" dedi, bunun bir süredir ilk kez gerçekten takılmamız gerektiği gerçeğini tamamen geçiştirdi. Belki bunu düşünmedi, ama canımı yaktı çünkü duygularımın önemsiz ve geçersiz olduğunu hissettim.

Bunlar son zamanlarda olan şeylerden sadece birkaçı, ancak bu ilişkimizle ilgili devam eden bir sorun ve kendimi çok sevilmemiş hissediyorum çünkü duygularımın onun tarafından karşılık bulduğunu hissetmiyorum. Sanki duygularım onu ​​rahatsız ediyor ve rahatsız ediyor. Ayrılmak istemiyorum ama beni sevmediği için sevgime karşılık verip vermediğini merak etmekten her zaman nefret ediyorum. Daha önceki ilişkilerinde sevimli ve sevecen olduğundan, ancak eski kız arkadaşlarının soğuk ve mesafeli olduğundan bahsetmiştir (ona göre)."
"Şu anki işimden ayrılmayı düşünüyorum. Bu sadece deneyim için yaptığım yarı zamanlı bir iş. Mali açıdan istikrarlıyım, bu yüzden bu işi bırakırsam veya bu işi bıraktıktan hemen sonra bir iş bulamazsam sorun yaşamam. Bu, son derece tuhaf saatler veren bir idari iştir. Bazı haftalar tonlarca çalışacağım ama sonraki hafta hiç saatim olmayacak. Son zamanlarda yönetimde de değişiklikler oldu ve seyrek saatler aldığım için yeni değişikliklerle son derece döngünün dışındayım. 7 aydır bu iş için çalışıyorum. Bu şirketin büyümeme yardımcı olmayacağını hissediyorum ve kalmakla ilgilenmiyorum. Şirketin envanter yönetiminin yanı sıra sitelerini iyileştirmesine yardımcı oldum. Muhasebe de yapıyorum. Sorum şu ki, şu anda bu işi bırakırsam, özellikle mezun olana kadar başka bir iş bulmayı düşünmediğime göre, bu gelecekte bir iş bulma şansımı nasıl etkiler? Ayrıca, şirkette çalıştığım süre gelecekteki işverenlerin kararını etkiler mi?

-
Ayrıca, bu şirket kağıt referans sağlamaz ve yalnızca arama referanslarını kabul eder. Yani şirketi kağıda dökersem bana olumlu bir referans vermeyecekler. Şu anda okuldayım."
"Biraz bilgi vermek gerekirse, Doğu Yakası'ndaki küçük bir üniversiteden yeni mezun oldum. Birkaç hafta önce, VCU'dan kabul edilmek üzere transkriptlerimi teslim etmem gerektiğini bildiren bir mektup aldım. Başvurmadığım için bir şey düşünmedim. Bugün işten eve geldim ve aynı üniversiteden gelen postada hazırlık programına kabul edildiğimi bildiren bir paket aldım. İlgilenmeye yakın bile değil. Bu üniversiteden kabul edilmiş olsaydınız alacağınız tüm evraklara sahiptir.

Kabul etmeyi düşünüyorum ama arayıp o programla ilgilenmediğimi ve başka bir programa geçip geçemeyeceğimi söylüyorum. 8 yılı aşkın bir süredir o evde yaşıyorum, bu yüzden kesinlikle o isimde, özellikle de aynı ikinci isimde başka kimse yaşamamıştır. Oldukça küçük bir mahallede yaşıyorum, bu yüzden çevremde benimle aynı isme sahip kimse yok. Benim adresime de gönderilmiş.

Sadece dolandırıcılık falan yüzünden başımı belaya sokmak istemiyorum."
"Bu, Teksas, Corpus Cristi'deki sahilden geliyor: Birinci yılımda bir grup gezisindeydik. Plaj finali oynamaya karar verdik ve temel olarak son sınıfları birinci sınıf öğrencilerine karşı ayırdık.

Oyunun sonlarına doğru, kıdemli bir adam sahilden uç bölgeye doğru hızla ilerliyor ve disk ona çarpıyor. Suyun üzerinden uçuyor, burada arkadaşım Charlie yere paralel uzanıyor ve noktayı kurtarmak için muhteşem bir uçan swat yapıyor.

İçinde biraz fazla Ultimate jargonu varsa özür dilerim."
"Arkadaşımla üniversitede bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce tanıştım. Takıldığımız ilk gece, neredeyse bütün gece konuşarak uyumadık. Daha düzenli takılmaya başladık (asla cinsel bir şey değil) ve sonra mezun olduk. O zamandan beri onu şahsen görmedim çünkü uzakta yaşıyoruz.

Ancak, sık sık mesajlaşıyor ve Skype kullanıyoruz. Skype görüşmeleri hiçbir zaman 2 saatten kısa olmaz ve genellikle 4 saate kadar sürer. Temel olarak, birbirimizi gerçekten anlıyoruz ve birbirimizin arkadaşlığını seviyoruz. Gelecekte birbirimizi görmek tamamen söz konusu değil ... şu anda çok uzakta yaşıyoruz ama birkaç nedenden dolayı yaşadığım yere yaklaşmak istiyor. Ve birkaç ay sonra birlikte tatile gideceğiz.

İkimiz de yakın zamanda bekarız ve hem fiziksel hem de duygusal bağlantı için can atıyoruz. Ama olay şu: Gelecekte çocuk sahibi olmaya çok ama çok karşı. Öte yandan ben çocuk istiyorum. Şu anda tamamen alakasız ama nihai hedeflerimizin çok farklı olduğunu bilsem peşinden gitmeye değip değmeyeceğini merak ediyorum. Böylesine ciddi bir yaşam kararı hakkında fikrini değiştirmesi için onu ikna etmek zorunda kalmak istemiyorum."
"Bu yaklaşık bir saat önce oldu. Saçlarım çok uzadığı için saçımı kestirmeye gittim, genellikle aynı kıza kestiririm ama bugün son dakikada rezervasyon yaptırdım ve yeni birini buldum. Beni oturttu ve ne istediğimi sordu ve son iki yıldır gerçekten sadece bir kuaförüm olduğu için ne istediğimi söylememeye alıştım. Ben de ""Bilmiyorum"" diyorum ama yine de bana sorular soruyor ve ben de elimden geldiğince ""Kısa değil"" ve ""Evet, saç kesme makinesi kullanıyor"" (diğer kuaföre atıfta bulunarak) diyorum. Sonunda o başlar ve benim çuvalladığım yer burasıdır. 4 numaralı saç kesme makinesini alıyor ve başımın sol tarafından bir tutam saç alıyor, sadece kenarlarını düzeltmesini bekliyordum ama tamamen içeri girdi, onu durdurmalıydım ama içimde yok kaba ol. Bu yüzden sakin kalmaya ve bitirmesine izin vermeye çalışıyorum, sonuçta o bir profesyonel. Son rötuşları da tamamlıyor... Ve berbat görünüyor. Uzun bir yüzüm var, eğer bu mantıklıysa ve onu kesme şekli onu daha da uzun gösteriyor. Şimdi en az 3 hafta dışarı çıkmak istemeyerek içeride oturuyorum ama 2 gün sonra okulum var. Sizce biraz abartıyor muyum?"
"Sanırım bunun bir kısmı erkek arkadaşım ve arkadaşlarıyla çok zaman geçirmem gerçeğiyle ilgili, bu yüzden arkadaşlarının kızlar hakkında konuşma biçimlerine sürekli maruz kalıyorum - aşağılayıcı bir şekilde değil, sadece bir tür hayranlıkla bazı kızların güzelliği ve vücutları. Bu olduğunda güvensiz olduğum için kendimi gerçekten olgunlaşmamış hissediyorum çünkü güzel olduğumu biliyorum ve eminim o adamlardan herhangi biri de aynı şeyi söylerdi. Erkek arkadaşım, arkadaşlarının daha önce benim çekiciliğim hakkında bir şeyler söylediğini ima etti ama o her zaman ayrıntıya girmeyi reddediyor. Keşke onlarla her takıldığımda eşofman altı ve makyajsız olmasaydım, çünkü o zaman beni bir kankadan çok, daha çok ateşli bir kız gibi göreceklerini hissediyorum. Erkek arkadaşımla bunun hakkında konuştuğumda ve bana güzel olduğumu söylediğinde, bu anlamsız geliyor çünkü elbette bunu söylerdi - o benim erkek arkadaşım. Daha fazlasını istediğim için gerçekten aptal ve bencil hissediyorum çünkü gerçekten çok mutlu bir ilişki içindeyim. Güvensizliklerimden bıktım ve bunun hissedilmesi normal bir şey olup olmadığını merak ediyordum. Bunların herhangi biri mantıklı mı? Üzgünüm, telefondan yazıyorum bu yüzden geriye bakıp düzeltme yapmak zor."
"Ben biseksüel bir kadınım, 19 yaşındayım ve erkek arkadaşım da 19 yaşında ve heteroseksüel.
Bir buçuk yıldır birlikteyiz.
Onu çok seviyorum ve ona tamamen güveniyorum ve o da benim için aynı şeyi hissediyor.
Piliçlerle takılmam konusunda tamamen iyi ve ben yaptım, ona bundan bahsediyorum ve hikayeler paylaşıyorum ve o bunun için. Hatta barda seviştiğim kızla eve gitmediğim için hayal kırıklığına bile uğradı. Yüksek sesle gülmek. Yani o gerçekten harika.
Benimle tanıştığında bakireydi çünkü evlilik öncesi seksin yasa dışı olduğu bir ülkeden geliyordu (ateist olmasına rağmen). Ve doğal olarak başka kadınlarla seks yapmak istediğini biliyorum. Ona sorun olmadığını söyledim, aylardır bunu söylüyorum ama ilişkimizin başlangıcında bu fikri bana ilk kez getirdiğinde itiraf etsem de buna çok karşıydım. Ama 6 ay önce gibi fikrim değişti ama hala bana inanmıyor. Sınırlı olduğu için üzgün hissediyor ama ona neden iyi olduğumu açıklamama rağmen bana inanmayacak. Benim erkeklerle olmam onun için sorun değil ve buna saygı duyuyorum. Ama bana inanmasını nasıl sağlarım? Daha sonra çok üzülmemden ve orospu nöbeti geçirmemden veya erkeklerle yatma özgürlüğü talep etmemden korktuğunu söylüyor. Bunların hiçbir doğru değil. Tavsiye?"
"Tamam, bu bugün olmadı, aslında birkaç Noel önce oldu.

Biraz arka plan - Bir nedenden dolayı gerçekten kaygan olan bu gerçekten bayat Noel çoraplarını giyiyordum

Öğleden sonraydı ve yemek yemeye hazırlanıyorduk ki annem üst kattaki çatı katından fazladan tabak almamı istedi. Gidip yukarı çıkıyorum ve hepsi kocaman bir kutu. Kaç taneye ihtiyacı olduğunu bilmiyordum, bu yüzden tüm kutuyu indirmeye karar verdim. Çatı katından indikten sonra kutuyu aldım ve kaygan yılbaşı çoraplarımı giyerek merdivenlerden aşağı indim ve dikkatlice adım adım almak yerine, onu yüzümün önünde taşımanın ve dümdüz yürümenin akıllıca olacağını düşündüm. aşağı. Hiçbir şey göremedim çünkü kutu çok büyüktü ve merdivenlerin yarısına geldiğimde kaymaya başladım. Neredeyse dengemi sağlıyordum ama merdivenlerden aşağıya inene kadar koşmaya/kaymaya başladım, kutuyu düşürdüm (tabakları kırarak ve yüzümü radyatöre çarptım, ön dişimi kırdım. Noel olduğu için hiçbir şey açık değildi, bu yüzden ben daha sonraki bir tarihe kadar tamir ettiremedim."
"Diğer birçok TIFU gibi bu da bir süre önce oldu. Olay olduğunda lisenin birinci yılı olduğuna inanıyorum.

Liseme yakın yaşıyorum bu yüzden evime ve okula hep yürüyerek giderim. Yaklaşık 10-15 dakikalık bir yürüyüş mesafesinde ve sokağımda küçük bir yaşlılar ve sadece yetişkinler hastanesi var.

Bir gün okuldan sonra her zamanki gibi eve yürüyordum. Kulaklıklarımı taktım ve müziğimi sonuna kadar patlatıyordum çünkü eve yürürken müzik dinlemeyi seviyorum.

Sonunda karşıdan karşıya geçen tek kişinin ben olduğumu ve arabaların bile durmuş olduğunu fark ettiğimde tam karşıdan karşıya geçiyordum. Tamam aşkım? ama ben

Aniden tam zamanında sağıma baktığımda mola verdiğim sokaktan gelen ambulansın bana çarpmadan hemen önce geldiğini gördüm. Kelimenin tam anlamıyla benden birkaç santim uzaktaydı. Bir an donakaldım ama sonra şaşkınlığımdan kurtulup hızla yanımdan geçtim.

Bunun için hâlâ inanılmaz derecede kötü hissediyorum ve o zamandan beri müziğimi hiç bu kadar yüksek sesle dinlememiştim. Ve hiç iki kulaklıkla da yürümedim.."
"Jesse ve ben ayrılalı dört ay oldu. Geçmişini taşıyamadığımız güven sorunları nedeniyle ilişkimizi bitirdik. Sonra arkadaş olmaya karar verdik (biliyorum, eski sevgiliyle asla arkadaş olmayın diyorsunuz) neyse, yaptık ve aslında iyi gidiyor! İlk başta, diğer insanlarla (o eski sevgilisiyle ve ben okuldan insanlarla) konuşurken uyum sağlamaya çalışan birkaç kötü atılım yaşadık ama yine de çok takılıyoruz ve zevk aldığımız aynı hobileri yapmaya devam ediyoruz. Dürüst olmak gerekirse, hala çıkıyormuşuz gibi hissettiriyor ama tüm ilişkimizin nasıl hissettirdiğinden çok daha iyi. Şimdi çok daha iyi bağlantı kuruyoruz ve kendimi ona her zamankinden daha yakın hissediyorum.

Son zamanlarda, duygusal olarak yeniden daha fazla dahil olduğumu hissediyorum, bu yüzden geri çekilip arkadaşlığı yavaşlatmalı mıyım yoksa ona tekrar çıkma fikrini mi teklif etmeliyim bilmiyorum. Bu sefer daha iyi bir şansımız var gibi hissediyorum ama yüzüme patlayabilir.

Eski sevgilisiyle tekrar barışan insanlar, ayrılıkta ne kadar zaman ayırdınız ve sizin için nasıl geçti?"
"Kızım her zaman iyi bir çocuk ve iyi bir öğrenci olmuştur. Üniversitenin birinci yılında ve çoğumuz gibi (ben dahil) bunu bunaltıcı buldu. Çalışmalarına ayak uyduruyor ve iyi notlar alıyor, ancak yakın tarihli bir İngilizce makale için Google'da diğer insanların fikirlerini arattı ve çalışmalarından birkaç cümle çıkardı. Profesörü öğrendi ve şimdi bir disiplin duruşmasıyla karşı karşıya. Kompozisyondan ""yalnızca"" bir F alabilir veya tüm kursta başarısız olabilir. Birkaç hafta sürecek olan duruşmaya kadar bilemeyecek.

Tabii ki çıldırıyor. Daha önce hiç böyle bir şeyle karşılaşmamıştı. Utanıyor ve endişeden çılgına dönüyor.

Sanırım sormak istiyorum - burada kimse böyle bir şey yaşadı mı? Ona nasıl yardım edebilirim?"
"Böylece, Ağustos ayında üniversitenin başında tanıştık. Biz arkadaştık, en iyi arkadaştık, sonra ona ondan hoşlandığımı söyledim. Hoşuna gitmedi, arkadaş kaldı. Sonra bu yıl bana benden hoşlandığını söyledi ama sonra bunun hakkında konuştuk ve hala evden eski sevgilisini tamamen unutmuş değil. Bir kez takıldık, sonra bunun bir hata olduğunu söyledi, bir süre durduk. Sonra Paskalya'da 3 gün boyunca hemen hemen birlikte olduk. O zamandan beri bunun üzerinde bir aşağı bir yukarı durduk. Onunla çıkmak istiyorum, benimle (veya başka biriyle çıkmak istemiyor, çünkü bağlılıktan hoşlanmıyor). Geleceği sordum, 'belki' dedi ama görünüşe göre şu anki halini seviyor.

Bu yüzden ondan gerçekten hoşlanıyorum ve onunla çıkmak istiyorum ama bütün bu uzun mesafe ilişkisi olayını Yaz boyunca yapmamız gerektiğini düşünme. Evdeki eski sevgilisini hâlâ tamamen unutmuş değil, bu yüzden sonunda onunla seks yapabilir ki bu beni çok fazla rahatsız etmiyor, karar vermesine yardımcı olması için neye ihtiyacı olduğunu düşünüyorsa onu yapması gerektiğini söyledim. Hakkımızda. Yani şu anki umudum, gelecek yıl geri gelmesi ve dışarı çıkmak istemesi, ama şimdilik çıkarları olan arkadaşız, ama bunun benim için daha fazlası olduğu oldukça açık ve kişi herhangi biri olsaydı hiçbir şey olmayacağını söyledi. ama ben, böylece onu nasıl görüyorsan öyle kabul edebilirsin. Gittiğimiz yoldan devam mı etmeliyiz yoksa şimdi mi durmalıyız emin değilim."
"Elbette. Yani bunun biraz arka planı var. ""Arkadaş"", geçen ay çıkmaya çalıştığım biri ve 1/2. Benimle çıkmak için evet dedi, ama onu bir randevuya davet ettiğimde, herhangi bir şeye atlamadan önce beni daha iyi tanımak istediğini söylüyor.

Tamam. anladım Orada burada takılmaya başlıyoruz. Birbirini tanımak. Kilosuyla ilgili sorunları olduğunu öğrendim. Bu onun için büyük bir problem. Benim için sorun olmaz. Geçen Cumartesiye (3/26) hızlı ileri sarın ve bana okulda başarısız olduğunu ve şu anda kendine odaklanmak istediğini ve bir ilişki aramadığını söyledi. Oldukça kırılmıştım çünkü birdenbire ortaya çıktı ve her şeyin harika gittiğini düşündüm.

Son birkaç gündür onunla hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya devam ediyorum. İlişkiyle ilgili bir şey yok ama. Sadece konuşuyorum. Sonra, dün (3/28) onun da tanıdığı bir iş arkadaşımın fotoğrafını paylaştım ve arkadaşım ona ""Bae"" yazdı ve fotoğrafta kalp gözleri emojisi vardı. Herkes onun ve benim her zaman ortalığı karıştırdığımızı ve böyle şeyler söylediğimizi biliyor. Onun bir erkek arkadaşı var ve benim tipim değil zaten.

Dün gece bana ""Vay canına"" yazan bir fotoğraf gönderdi. Sonra bana mesaj attı ve böyle şeyler paylaşacağım için beni tüm sosyal medyadan sildi. Geri döndüm ve bunun bir şaka olduğunu ve zaten bir ilişkimiz olmadığını açıklamaya çalıştım ve bunun neden önemli olduğunu sordum.

Birkaç arkadaşıma durumla ilgili görüşlerini sordum ve onun sadece beni kontrol etmeye çalıştığını söylediler. Ne yapmam gerektiği hakkında hiçbir fikrim yok. Cehennem, hala kafam karıştı ve bunun hakkında gerçekten nasıl düşündüğümden emin değilim."
"~ 1 yıldır eski sevgilimle birlikteydim, Haziran'dan beri ayrıldım ve Eylül'den beri konuşmadım. Ve konuşmayı bıraktığımızdan beri, çokça ruhumu araştırdım. Geriye dönüp baktığımda, artık ne benim ne de eski sevgilimin ciddi bir ilişkiye hazır olmadığını biliyorum. İkimiz de taciz dolu bir çocukluk geçirdik; bu bizi hem duygusal olarak olgunlaşmamış hem de öz saygı ve öz sevgiden yoksun bıraktı. Birbirimizde teselli bulduk ve birbirimizin ilk aşkıydık. İlişkimizin hiç şansı yoktu çünkü ikimiz de yetiştirilme tarzımızdan çok yıpranmıştık. Bırakmak çok zordu ama gerekliydi. Hala ona bu kadar bağımlı olsaydım, attığım adımları atamazdım.

Onunla iletişimi kesmenin yapılacak doğru şey olduğunu biliyorum. Ayrıca şu anda tekrar bir araya gelmenin kötü bir fikir olduğunu da biliyorum, çünkü 3 ay, 2. bir denemenin işe yarayacağı önemli bir değişikliğin gelişmesi için yeterli zaman değil. Ama kendimi yolun aşağısında tekrar denemekle ilgili ÇOK ŞOK hayal kurarken buluyorum çünkü ikimiz de biraz daha olgunlaştığımızda ve biraz daha büyüdüğümüzde, bunu sürdürmek için gerçek bir şansımız olacağına gerçekten inanıyorum. Gerçekçi olarak, tekrar bir araya gelmenin muhtemelen olmayacağını biliyorum. Ama kalbim ona tutunuyor. Çok çelişkiliyim. Lütfen devam etmeme yardım edin, artık boş umutlara tutunmak istemiyorum. Bana ne yapacağımı söyle."
"Ben [K20'ler] geçenlerde internette [20'ler] bir adamla konuşmaya başladım ve gerçekten anlaştık. Ancak, basitçe söylemek gerekirse, o gerçekten formda ve ben süper atletik değilim. Onunla yüz yüze görüşme konusunda gerginim çünkü korkarım beni fiziksel olarak çekici bulmayacak.

Açıklığa kavuşturayım, obez veya aşırı kilolu değilim; Bazı kıvrımlarım ve biraz midem var ama genel olarak çok orantılıyım ve randevu almakta veya erkeklerin beni çekici bulmasını sağlamakta hiç sorun yaşamadım. Ben sadece formda değilim-- Bir kıçım ve kalçalarım var ama birkaç sorunlu bölge dışında genel olarak vücudumdan memnunum.

Rutinlerime egzersizler ekleyerek bu sorunlu alanları denemeye ve düzeltmeye başladım. Kesinlikle onun için değişmeye çalışmıyorum, onunla hayatımın bu özel anında kendim için sağlıklı ve formda olmaya karar verdiğimde tanıştım.

Bütün anlatmak istediğim şu: Fitness yapan bir erkek, pek kaslı olmayan bir kızdan etkilenebilir mi? Hafif squish'im bir sorun mu?"
"İyi bir bağlantımız var ve birbirimizi derinden seviyoruz. Bununla birlikte, pek çok güzel kadından vazgeçtiğimi hissetmekten kendimi alamıyorum. (Görece) daha genç flört yıllarımda hiçbir zaman yakışıklı ya da karizmatik bir adam olmadım ve bu nedenle, karşı cinsten hiçbir zaman bu kadar fazla ilgi görmedim. Sanırım gerçekten çiçek açtım ve son zamanlarda pek çok cinsel gelişmeyi reddetmek zorunda kalıyorum. Dışarıda onu aramıyorum bile: Bu diğer kızlarla flört etmiyorum (yine de istendiğinde kibar sohbetler yapıyorum elbette) ve belirli vücut dili türlerini sergilememe konusunda çok bilinçliyim. Bir GF'm olduğu gerçeğini asla gizlemem ve genellikle bu gerçeği daha önce ortaya koyarım. GF'm ve benim herhangi bir sorunumuz yok, özellikle de seks söz konusu olduğunda, itiraf etmeliyim ki biraz bayatladı. Bu, daha fazla/yeni seks için can attığım anlamına gelmiyor, sadece eskisi kadar seksi zamanları dört gözle beklemediğim anlamına geliyor.
Bütün bunlar söyleniyor, kendimi kaçırıyormuş gibi hissetmekten kendimi alamıyorum. Çok eşlilik kesinlikle onunla tartışmak için bir seçenek değil ve bu tartışmayı başlatmaya çalışırsam bunun onu çok inciteceğini biliyorum. Hayatımda hiç aldatmadım ve asla da yapmayacağım ama bu beni rahatsız ediyor."
"Eylül ayında 10 aylık erkek arkadaşım (Bart) benden ayrıldı. Neredeyse tüm yaz boyunca kavga etmiştik ve bu uzun, yürek burkan bir süreçti. Geçen ay ""Seni seviyorum"" demesine gerek olmadığı konusunda ısrar etti ve neredeyse hiç seks yapmadık. Berbat.

Yaklaşık bir ay sonra, bir saatten daha kısa bir mesafedeki eski sevgilim (Steve) eski sevgilisini terk etti ve bir tür FWB durumuna girdik. Mükemmel cinsel kimyamız olduğu için daha önce oraya gitmiştik ama romantizm YILLARDIR orada değildi. Şimdi, bir ay sonra, ilk eski sevgilim (Bart) ve ben mektuplaştık ve bir arkadaşlık kurmaya karar verdik, benimle spor salonuna gitmeye başladı ve bu gerçekten güzeldi. İkimiz de uzun zamandır aranan fiziksel zindelik hedeflerine ulaştık ve o iyi bir motive ediciydi. Son iki haftadır daha rahat davranıyor. Dört gün önce geldi ve sonunda tekrar öpüştük ve uzun uzun konuştuk. Birine onu sevmediğini ve onunla seks yapmayacağını söylemenin gerçek bir ilişki olmadığını açıkladım. Geçmişte pek çok duygusal patlama yaşadı ve bunların kesinlikle kabul edilemez olduğunu açıkladım.

Sonra bir liseli kız hareketi gibi hissettiren bir hareket yaptı ve karanlık bir sır hakkında açıldı (uzun hikaye, üniversite masraflarını ödemeye yardım eden bir Şeker Baba tarafından istismar edildi ve bunun yakınlık sorunları olarak tezahür eden yansımaları oldu). Ona gerçekten umursamadığımı söyledim. Ona başka bir ilişki girişimine açık olacağımı da söyledim, ancak ""Çok iyi hissettiriyor"" olana kadar ona erkek arkadaşım veya partnerim demeyeceğim. Belki de bu benim için adil değildi.

İşte buradayım, iki erkek arasında. FWB'nin (Steve) bilinçlendirilmesi gerekiyor çünkü sağlık nedenleriyle özel bir cinsel ilişki kurduk. Duygusal olarak olgunlaşmamış, muhtemelen cinsiyetsiz bir ilişkiye geri dönmek isteyip istemediğimi bilmiyorum. Oh ve üçümüz de finansal olarak bağımsız değiliz çünkü öğrenci kredileri lol"
"Bir arkadaşım 40 yıl önce Florida'da bir kumsalda bu gümüş şeyi (bir şeyin koluna benziyor, 19. yüzyıl) buldu ve onunla birlikte göç ediyor... Şimdi ülke genelinde onun yanında ve çekmeye karar verdi. kasasından çıkar ve biraz etrafa sor.

Sonunda Florida'daki bazı müze halkına resimlerini gönderdi ve onlar da onunla ÇOK ilgilendiler. Adamlardan biri ""Bu kesinlikle bir müzeye ait gibi görünüyor"" gibi bir şey söyledi (Tabii ki arkadaşım ürktü ve onlara gönderirse saklayacaklarından endişe ediyor)

Sonunda milyonlara ulaşacağını düşünmüyor, ancak muhtemelen gümüş içeriğini tek başına birkaç yüz dolara satabilir.

Gerçekten göndermek ve ne olduğunu ve ne kadar önemli olduğunu öğrenmek istiyor vs... Ama Florida'nın bunun bir şekilde devlet malı olduğuna karar verip herhangi bir seçenek veya karşılık olmaksızın ona el koymasını istemiyor. (Buldugu kumsal bir yil sonra eyalet parki oldu ve eyalet parkindan bir sey alamazsınız)

Yarın bazı sigortacılarla konuşacak, fikirleri var mı diye, ama merak ediyorum...

Beyler, mahvolmayacağınıza güvenerek gönderir misiniz? Önce onlara imzalattıracağın sihirli bir belge var mı? O şeyi sincap gibi uzaklaştırıp ""ya eğer"" oyununu daha uzun süre oynar mıydın?

-

Şahsen, muhtemelen müzedeki insanlarla konuşur, endişelerimi açıklamaya çalışır, ne söyleyeceklerini görür ve beni mahvetmeyeceklerine güvenirdim. Göndermezsem, asla öğrenemem ve hiçbir zaman ona atanmış bir değer olmadığı için değersizdir. Eğer mahvolursam, yine de mahvolurum, bu yüzden bundan bir şeyler öğrenebilirim. Ve yine de herkesin mutlu olması için iyi bir şans var."
"Kocam profesyonel bir şef. Geçen yıl boyunca, birçok restoranın menülerini oluşturdu veya yeniden düzenledi. Hepsinde en sevdiği sağlayıcıları tanıttı (bunun için İngilizce'de farklı bir kelime olabilir; ürün satan şirketlerden bahsediyorum) çünkü en iyi hizmeti, fiyatı veya kaliteyi sundular. Kocam bundan ASLA herhangi bir komisyon almadı: gerçekten en iyi olduğunu düşündüğü satıcıları seçiyor ve onlardan bir komisyon veya hediye almıyor.

Bu satıcılardan biri evimize en yakın markette bulunuyor, bu yüzden sık sık kendi yemeklerimiz için ondan satın alıyoruz. Son altı hafta boyunca ondan belki yedi kez satın aldık ve bu yediden, üç kez bizden ücret almayı reddetti ve diğer iki kez bizden eksik ücret aldı (bir kez indirimden bahsetti ve diğerinde bahsetmedi) , ama fark ettim). İlk başta küçük bir satış olduğu için bunda bir sakınca görmedik ama artık öyle bir noktaya geldi ki hem kocam hem de ben bundan rahatsız olduk.

Satıcıya bizden ücret almayı reddetmemesi gerektiğini yoksa çok utanacağımızı ve bir daha ondan satın almayacağımızı söyledik, ama o sadece gülüyor. Ondan satın almaktan vazgeçmek istemiyorum: onun ürünleri piyasadaki en iyisidir! Ama bize bedava yemek vermeye devam etmesini istemiyorum. En kötü yanı, bize bedava şeyler verdiği her seferinde, gidip ondan büyük bir satın alma yapmak zorunda hissediyoruz, böylece o da bizden ücret alıyor (genellikle büyük satın alımlar için bizden ücret alıyor, küçük satın alımları bedava veriyor).

Bunun kocamın işine olumsuz bir etkisi olabileceğini düşünmüyorum ama bu bizi rahatsız ediyor ve her şey biraz saçma. Bu adamın, tüm satın alma işlemlerimiz için bizden ücret almasını gerçekten istediğimizi anlamasını nasıl sağlayabiliriz?"
"Tek kullanımlık çünkü erkek arkadaşım aktif bir redditör.

Erkek arkadaşım 'Tyler' ile yaklaşık 9 aydır çıkıyorum. Yaklaşan her tatil/yıldönümü için uzun uzun düşündüm ve ona birçok pahalı, düşündürücü hediye aldım.

Noel, Sevgililer Günü, onun doğum günü ve 6. ay dönümümüz, özel kılmak için çok zaman ve para harcadığım şeylerdi. Bir işim yok, bu yüzden kişisel gelir elde etmek zor, ancak her tatilde 50-75 dolar harcadım, saatlerce dikkatli planlama ve hediye verme. Yanıt olarak, ucuz, kişisel olmayan bir hediye alıyorum ya da daha kötüsü... bir hediye vaadi.

Önemsiz veya küstah görünebilir, ancak hediye vermeyi çok ciddiye alırım. Her hediye için birkaç bileşenim var ve her birinin yapılması uzun zaman alıyor. Ailesinin bana ortalama 10 doların üzerinde hediyeler almasını sağlaması beni üzüyor.

Bir işi, düzenli bir geliri ve bir arabası var. Bunları bahane olarak kullanma eğiliminde. Bunların hiçbirine sahip değilim, ama yine de ona güzel bir şey almayı başarıyorum.

Onunla nasıl konuşacağımı ve kendimi kötü hissetmeden anlatmak istediğimi nasıl anlatacağımı bilmiyorum."
"Dün gece birkaç iş arkadaşımla sürünerek bara çıktım. Onlardan biri, Harry çok sarhoştu, ben de ona bayılması için kanepemi teklif ettim çünkü orası sadece kısa bir yürüme mesafesindeydi. Mutlu bir şekilde kabul etti, ancak ona önce oda arkadaşlarım ve sevgilim için sorun olmadığını tekrar kontrol etmem gerektiğini söyledim. Hemen ""ah sevgilin mi var?"" dedi. ve fırtına gibi uzaklaştı.

Bir saat sonra şu mesajı aldım:

""Tekrar konuşmasak daha iyi olur. Olduğum pislik için özür dilerim. Bu gece bir sürü aptalca şey yaptım ve hâlâ da aptalca bir şey yapma sürecindeyim. Seni garip bir duruma soktuğum için çok üzgünüm, bunu hak etmiyorsun. Fazla ayılmadan ve çenemi kapatmadan önce tüm bunları söylemeliyim diye düşündüm.""

Şimdi, muhtemelen bana aşık olduğunu ve bir erkek arkadaşım olduğunu öğrenince üzüldüğünü anlıyorum, ama bundan önce onu hiçbir şekilde yönlendirmedim. Ayrıca, ne kadar alkol aldığından dolayı bunun onun için orantısız olduğunun da farkındayım.

Metnine, kötü bir sarhoş gece geçirmenin sorun olmadığını ve bunun için onu daha az düşünmediğimi bilmesini sağlayacak şekilde nasıl yanıt verebilirim? Aşkını bildiğim için bunu nasıl yapacağımı bilemiyorum. Onunla çalışmaya devam etmem gerekiyor, bu yüzden bunu çözemezsem garip olur."
"Bu bugün olmadı ve bu olduğunda internetten haberdar değildim. 14 yıl önceydi ve ben sadece 10 yaşında masum bir çocuktum. Gerçekten masum değil. Ailem ve ben Hindistan'da yaşıyorduk ve iki katlı küçük bir evimiz vardı, her katta bir orta boy oda ve bir küçük oda vardı. Ana tv birinci kattaydı (Hindistan'da ikinci kata birinci kat, birinci kata da zemin kat denir.) Kablo TV'miz vardı ve Fashion TV adlı bir kanal ilgimi çekti. O kanalda genellikle rampadan aşağı inen güzel bayanlardan oluşan bir dosya olurdu ve bazen de üstüne hiç kıyafet giymemiş kadınlar olurdu. Bu yüzden, ne zaman tek başıma televizyon izleme şansım olsa, o kanala geçer ve ilginç bir şey görmeyi umardım. Ayrıca size bahsetmediğim bir şey de çok fazla elektrik kesintisi yaşadığımızdı; Her gün. Bazen bu elektrik kesintilerinin zamanlarını tahmin edemezdiniz ama ""bakım"" nedeniyle her gün oluyorlardı ama asıl sebep Hindistan'da çok fazla insan olmasıydı ve gücü herkes için kullanmakta zorlanıyorduk. Bir gün FTV izliyordum ve elektrikler kesildi. Yedek jeneratörümüz yoktu ve altıma sıçıyordum. Elektrikler gelene kadar orada bekleyemedim çünkü bir yere çıkıyordum. Geri döndüğümde babam televizyonda başka bir şey izliyordu. Fashion TV izlediğimi biliyordu. Benim sandığı masum küçük çocuk olmadığımı anladı. Ama hiçbirimiz tek kelime etmedik ve garip bir sessizlik oldu. Birkaç yıl sonra, bu kanal Hindistan Hükümeti falan filan diye yasaklandı. Filtre falan filan yok."
"Arkadaşım ve ben bir süredir yakınız ve esrar aleyhindeki görüşü konusunda her zaman fazlasıyla net olmuştur.
İki yıl önce üniversitedeyken ot denedim, gerçekten hayranı değildim ama umursamadım; Arkadaşıma bundan bahsettim ve çok öfkeliydi, benimle bir hafta konuşmadı. Çok tatsızdı.
O zamandan beri denediğim diğer iki seferi yaptı, kesinlikle kaybetti.
Dün gece denediğini öğrendim ve geçmişte bu konuda tatsız olduğunu kabul etmeyi veya ikiyüzlü davrandığını kabul etmeyi reddetti.
Arkadaşlarıma bundan bahsettikten sonra, hepsi onun tarafını tuttular, beni kötü adam olarak gösterdiler, büyük bir erime yaşadım ve şimdi hepsi bana kızıyorlar. Ben ne yapacağım?"
"Bu yüzden Kasım'dan Ocak sonuna kadar çıktığım bu kızla baloya gideceğim. Hala iyi arkadaşız, herhangi bir kötü nedenden dolayı çıkmayı bırakmadık, sadece birinden ayrıldıktan hemen sonra benimle çıktığı için kendini suçlu hissetti.

Her şeyiyle güzel bir kız ama tek bir şey var. Bana hakaret ettiği yerde yaptığı cilveli bir şey var.

Şimdi bir şakayı kaldırabilirim ya da her neyse ama o gerçekten çok ileri gidiyor ve beni incitiyor.

Ben kısa bir adamım, 176 yaşındayım ve yaşıma göre genç görünüyorum ve bu kızla tanışmadan önce bununla hiçbir sorunum yoktu.

Sürekli bana aslında 18 yaşında olmadığımı ve 15 yaşındaki arkadaşlarının daha yaşlı göründüğünü söylüyor, benim cüce olduğumu söylüyor, sesimin çok yüksek olduğunu söylüyor ve en kötüsü bunu nasıl yapabileceğinden şikayet ediyor. Baloya topuklu ayakkabı giyme çünkü benimle geliyor ve adamdan daha uzun olmak istemiyor.

Son zamanlarda tüm bunlar yüzünden boyum ve genç görünüşüm konusunda gerçekten moralim bozuldu.

Çok ileri gidiyor ve o gücenmeden ve benimle baloya gitmemeye karar vermeden bana söylediği şeyler yüzünden gerçekten bunalıma girdiğimi ona söylemek istemiyordum."
"Üç yıldır birlikteyiz. Bir derecesi (iletişim) var, başka (daha faydalı) bir derece için geri dönmeye çalıştı ve yandı. Şu anda çıkmaz bir işte çalışıyor ama mutlu, bu benim için önemli. Ama aynı zamanda hüsrana uğradım çünkü ilişkimizde daha fazla sorumluluğum varmış gibi hissediyorum. Onu sigortamda taşıyorum, arabamızın parasını ödüyorum (ki daha çok kullanıyorum), evimizin bütçesini/temizlik tablosunu yapıyorum ve bizim için bir ev biriktirmeye çalışıyorum.

İki yıl boyunca, kariyerinde hangi yöne gitmek istediğini çözerken bana bu işin geçici olduğunu söyledi. Dün gece beni oturttu ve bana bir ültimatom vermesi gerektiğini söyledi (""Öyle olmasını istemem ama öyle"" sözleri). İşinin yapmasını istediğim şey olmadığını biliyor ama bunda sorun yok. Bunu çözmesi için onu desteklemeye çalıştığımı takdir ediyor, ama bunu durduracak ve sadece anı yaşayacak... şimdilik. Kendini tanıyor ve anladığında tutkulu olacak ve dalacak.

O zamanlar, bana doğrudan söylediğini duyunca rahatlamıştım ..... ama bir gece uykusundan ve söylediği her şeyi sindirmekle geçen bir günden sonra, tüm ağırlık çöküyor. Bu benim için bir anlaşmayı bozuyor. Sebeplerine saygı duyuyorum (kişisel mutluluk gerçekten önemli) ve iyi olmasını diliyorum (o iyi bir insan), ama daha önce hiç bu noktada bulunmadım. Tüm geçmiş ilişkilerim havai fişekler, drama, gözyaşlarıyla sona erdi… bu çok ""ikimiz de farklı yerlerdeyiz"" hissi veriyor.

Haziran sonunda kiramız bitiyor. Şimdi bir şey mi söyleyeyim? Bir ay bitene kadar bekle? Tüm bu duygular öğle tatilinde üzerime çöktü ve paniğe kapılmaya başladım! İkimizin de birbirimizi sevmesi ve yanlış bir şey yapmaması anlamında zor bir ayrılık olacağını biliyorum ama bu midemi daha da bulandırıyor! Onu suçlu hissettirmek istemiyorum."
"Erkek arkadaşım, hem evde yemek pişirirken (haftanın çoğunda) hem de dışarı çıktığımızda (haftada bir veya iki kez) korkunç derecede seçicidir. Sadece beyaz tavuk eti, biftek, pizza, spagetti veya hamburger yiyecektir. Yeşil fasulye, dokunacağı tek sebzedir ve herhangi bir meyve yemeye şiddetle ikna edilmesi gerekir, ardından harika bir şey yapmış gibi övülmeyi bekler.

Ben maceracı bir yiyiciyim ve akşam yemeğinde sevdiğim bir şeyin tadını çıkarabilmek için gün boyunca çok çalışıyorum. Suşi, köriler, cayro, pho, ramen vb. seviyorum. Erkek arkadaşım bir sürü bahaneyle bunların hiçbirini denemeyecek bile.

Seçici yemek yemeyi kendine saklıyorsa sorun yok ama sürekli onun restoranlarına gitmekten bıktım çünkü menülerinde hoş görebileceğim bir şeyler bulabiliyorum ve o benim restoranlarıma yaklaşmıyor. O sızlanmadan ve bunun yerine sadece bir çörek veya donmuş pizza yemeden evde daha maceralı bir şekilde yemek pişirebilmek istiyorum (genel menü tavuk göğsü, pilav veya patates, yeşil fasulye - SIKICI). Onun sağlığı için endişeleniyorum ve zevk aldığım bir şeyi yapamamaya içerliyorum.

Geçmişte, bu konuda çok yapıcı olmayan konuşmalar yaptık. O savunmaya geçti, ben sinirlendim. Sorunu yeniden çerçevelendirmek için bir yola ihtiyacım var, belki bazı komut dosyası yardımı veya pratik tavizler. Herhangi bir fikir?"
"Erkek arkadaşım dün gece en boktan şeyi yaptı.

Ben, annem ve küçük kız kardeşimle yaşıyor ve hepsi harika.
O 20, ben 19 ve kız kardeşim 16 yaşında.

O gece evimde olmayacaktım ve ona ailesinde kalmasını çünkü orada olmayacağımı söyledim. Anneme söyledim ve şok oldu, onu geri arayıp özür dilememi, ondan hoşlandıklarını ve bensiz garip olmayacağını söyledi. Böylece o geldi ve ben gece için ayrıldım.

Sarhoş olduğunu (asla içki içmediğini) öğrenmek için eve döndüm ve yanlışlıkla kız kardeşimle eski bir erkek arkadaşının müstehcen kötü resimlerini buldum (ona bir sabit disk verdi, orada olduklarını bilmiyordu).
Görünüşe göre resimler onu azdırdı ve gecenin geri kalanını ona mesaj atarak (aynı evdeydiler) seksi olduğunu söyleyerek geçirdi. Sadece bu da değil, herkese penisinin küçük olduğunu, ben bir seks düşkünüyüm ve aylardır seks yapmadığımızı söylüyorum. Çılgın utanç verici çirkin şeyler.

Kız kardeşim uyumaya korkuyordu, onu izlemek için her yere kamera koymakla ilgili şaka yapıp duruyordu. Ben eve gelip onu oracıkta kovana kadar o gece hiç uyumadı.

Birkaç yıldır çıkıyorduk ve bu, onu bitirmenin gerçekten boktan bir yoluydu. Kimse geldiğini görmedi."
"BG: Yani erkek arkadaşım güvenlikli bir apartmanda yaşıyor ve bu anahtar geçişlerden biri olmadan binaya giremezsiniz. Sonuç olarak, arabayla geldiğimde hep onu bekliyorum. Ona beş dakika uzakta olduğumu haber versem bile, yine de park halinde olacağım ve beni içeri alabilmesi için asansörle aşağı inmesi için 5 - 10 dakika arasında bekleyeceğim. 1,5 yıldır beraberiz .

Panera'yı almam ve kızım (5) ile onun evinde akşam yemeği yememiz için planlarımız vardı. İşten ne zaman ayrılacağını söylemesini söylüyor (genellikle 5:30'da iniyor) ve eve arabayla 10-15 dakika sürdüğü için gitmesi gerektiğini bildirmek için ona 5:40'ta mesaj atıyorum. Cevap yok ama neyse.

5:50'de daireye yanaştım ve park ettiğimi haber verdim. 15 dakika geçti ve ona yolda olduğunu umduğumu yazdım. Cevap yok. 30 dakika geçer. Hala arabamda bir çanta yiyecekle oturuyorum ve sıkılmış, aç, beş yaşındayım. Bu yüzden ona ayrıldığımı mesaj attım ve öyle yaptım.

Bu yüzden beş dakika sonra, ben arabayla uzaklaşırken aradı, iş için bir yere götürüldüğü için özür diledi ve eve gitmekte olduğunu ve dönmemi istediğini söyledi. Kendi evime giden yolu yarıladım (ondan on dakika uzakta yaşadığım için), bu yüzden hayır diyorum. Dönersem bu hızla yediye kadar yemek yiyemeyecektik, bu yüzden ona evde yiyeceğimi söylüyorum ama isterse yemeğini alabilir ya da köpeğini dışarı çıkardıktan sonra benim evimde yiyebilir. .

Reddediyor ve sonra bana inatçı diyor ve empati kurmadığımı çünkü arkamı dönmüyorum ve şimdi yarın benimle öğle yemeği yemek istemiyor. Kötü mü hallettim? Ona gerçekten kızgın değildim, sadece eve gitmek istiyordum, beklemekten yorulmuştum ve işten yorgundum ve yarın okulu olan çocuğumu sekizde yatırmak istiyordum ve orada kalmak bunu geciktirirdi."
"[Orijinal Gönderi](

Bunun bir ""randevu"" olmadığı ortaya çıktı. Bu yüzden fiziksel temasa/öpücüğe devam etmeyin lol. Böylece yemekhanede buluştuk, o bir stant kaptı ve oturduk filan. Daha sonra izin istedi ve bir arkadaşını (erkek) tek başına oturan bizimle oturması için davet etti. Sonra bir an sonra başka bir arkadaşı(kızı) yanımıza oturmaya geldi. Bunu neden yaptığı konusunda kafam karıştı - nedenini merak etmek, ayağa kalkıp oraya geri dönmek yerine. Onunla ve arkadaşlarıyla konuştum ama sadece ikimizin olacağını düşünerek kendimi sohbetten uzaklaştırdım. Önceki 3 randevuda sadece ben ve o vardı, V-Day'de arkadaşının öğle yemeği için bize katıldığı bir toplantı dışında. Ama her neyse, Genel olarak ilk kez bir kızla çıkıyorum - üniversitede ilk kez, iyiydi, biraz güven kazandım ve bunu sıradaki kıza uygulayabilirim. Maalesef kimse kolay olduğunu söylemedi. Pencereyi açık tutacağım ama onlarla kovalamaca bitiyor.

*Bunun hakkında düşündüm: ona bir aydan uzun süredir nerede durduğumuzu sorabilir, beni arkadaşlarıyla tanıştırmamı isteyebilir mi?- Muhtemelen aşırı tepki veriyorum."
"Bu kızla eski işinde tanışmış.

Instagram'da ganimet resimleri, bikini resimleri ve sürekli özçekimler yayınladı ve erkek arkadaşım bunların her birini seviyor.

Geçmişte onun Instagram etkinliği hakkında tartışmıştık - az giyinmiş modelleri ve porno yıldızlarını takip etmesi, oradaki etkileşim düzeyi nedeniyle beni rahatsız ettiğini söylemiştim.

Bu kızın numarasına sahip ve onu snapchat ve Facebook'ta vb. kullanıyor ve onun bikini resimlerini ve ganimet resimlerini beğenmesi beni rahatsız ediyor.

Twitter'ında sürekli çıplak fotoğraflar paylaşan bir önceki arkadaşı vardı, bu beni rahatsız etti ama ona arkadaşlarını takip etmeyi bırakmasını söyleyemem, bu yüzden hiçbir şey söylemedim - başka nedenlerle artık arkadaş değiller ve yapmıyorlar. Artık konuşmuyor, bu yüzden tüm sosyal medyasını kapattı, ama diğer kız da aynı yöne gidiyor gibi hissediyorum. Ona insanlarla arkadaş olmasın diyemem ama bu fotoğrafları beğenmesi hoşuma gitmiyor.

Mantıksız mıyım? Ben ne yaparım?"
"Reddit, nereden başlayacağımı bilmiyorum ama sana son zamanlarda kendime karşı acımasızca dürüst olduğumu ve bunun beni on dakika boyunca ağlattığını söyleyerek başlayacağım.

İlgiyi severim ve çok dışa dönük, çekici bir kız olduğum için çoğunu toplarım. Sokakta yürürken beni izleyen erkeklere, bana gıpta ya da yargılamayla bakan kadınlara ve konuşurken söyleyeceklerimi dinleyen insanlara alışkınım. *Lütfen, lütfen*, bunu kibirli bir ifade olarak görmeyin, burada sadece temel atıyorum.

Aldığım ilgi, güzelliğim ve zekam hakkındaki bilgim ne olursa olsun, *hala* çok fazla güvensizlik var. Peki ben ne yapacağım? Bir erkek arkadaşım var ve işler her zaman çok hızlı bir şekilde hızlanıyor gibi görünüyor. İlk birkaç ayda birlikte yaşıyoruz veya ""L"" kelimesi konuşuluyor (bunu söylemekten nefret ediyorum ama o sırada genellikle erkek arkadaşım ilk çıkıyor), birlikte çok fazla zaman geçiriliyor ve her şeyin yolunda olduğunu düşündüğümde iyi gidiyor, **boom** ilişki dağılıyor ve ben kendimle baş başa kalıyorum.

Eskiden yazardım, kelimeler benim sanatımdı. Moda, çok tutkulu olduğum bir şeydi ve şimdi olduğumdan daha güçlü bir benlik duygum vardı. Bazen aynaya bakıyorum ve kim olduğumu bilmiyorum (kulağa ne kadar klişe gelse de) Bir banliyö kasabasında yaşıyorum (gerçi bir şehre yakınım) ve hiç arkadaşım yok çünkü hepsi havada uçuştu. ilişkilerimin ortasında uzakta. İnsanlar bana eğlenmek için ne yapmaktan hoşlandığımı veya hobilerimin neler olduğunu sorduğunda, tamamen boş çiziyorum. Yazmak için bir kalem aldığımda, ilhamsız hissediyorum.

Kafamda ve şimdi kalbimde, kendimi anlamanın tek yolunun erkek arkadaşsız kalmak olduğunu biliyorum, ama her zaman belirli bir kişi tarafından aranmanın verdiği güvenlik ve rahatlık ortadan kalkacak ve bu beni ölesiye korkutuyor. ."
"Erkek arkadaşımın bu kızla uzun bir geçmişi var. Birbirlerini liseden beri tanıyorlar ve o zamandan beri çıkıp çıkıyorlar / takılıyorlar. Sık sık konuşuyorlar ve onun (birkaç kez) ona karşı hala hisleri olduğunu kabul ettiği biliniyor.

Bu konuyu konuştuk ve ona net sınırlar koyması ve bir ilişki içindeyken duygularının uygun olmadığını açıklaması konusunda ısrar ettim. Hala sorunlarımız var ama düzeldi.

""Bugüne"" hızlı ileri sarın: En iyi arkadaşımla birkaç günlüğüne tatile gitmeyi planlıyorum. Sadece onunla ve çocuklarımızla takılıyoruz ve arayı kapatıyoruz. Onu tek başına bıraktığım için pek memnun değil ama idare eder... belki arkadaşlarıyla biraz zaman geçirir. Eski sevgilisine mesaj atıp ben yokken yanında olup olmayacağını sorana kadar her şey yolunda ve güzel.

Muhtemelen tahmin edebileceğiniz gibi, bundan mutlu DEĞİLİM. Bence bu yapılacak gerçek bir ""sik"" şey ve açıkçası, artık ""sadece arkadaş"" olmaları umurumda değil. Geçen yıl birkaç kez onu hala sevdiğini ve özlediğini ve hatta tekrar bir araya geleceklerine inandığını söyledi. Ona mesaj attığını bildiğimi bilmiyor ve ben yokken buluşacaklarından cidden şüphe duysam da, beni sırtımdan bıçaklamış gibi hissediyorum.

Onunla konuşma sayısını azaltması gerekiyordu (gerçekleşmiyor) ve ikisi de canlı ilişkiler içinde oldukları için onunla net sınırlar koyması gerekiyordu. Peki...ne yapmam gerekiyor?"
"5 yıldır birlikteyiz. Son 11 haftadır ayrıydık çünkü işe gitmek zorunda kaldım. Bu 11 haftalık ayrılıktan Pazartesi günü eve dönüyorum. Döndüğümde ona evlenme teklif etme fikrini düşünüyorum. İkimiz de ilişkimiz ve birbirimize olan bağlılığımız konusunda çok ciddiyiz.

Daha önce evliliği tartıştık ve bunun yapmak istediğimiz bir şey olduğu konusunda anlaştık. Karar vermediğimiz tek şey ne zaman yapacağımızdır. Ondan bu kadar uzun süre ayrı kaldıktan sonra, bu taahhüdü yerine getirmeye çok hazır olduğumu fark etmiş gibi hissediyorum. O kesinlikle hayatımın aşkı ve bunu kalıcı kılmak istiyorum.

Cinsiyet rollerini değiştirip ona evlenme teklif etmem hakkında ne düşünüyorsun? Nasıl yaparım? Yüzük alır mıyım? Bu korkunç bir fikir mi?"
"Bu yüzden yurtdışında okumaktan yeni döndüm ve Pazartesi günü üniversitedeki daireme taşınana kadar ailemin evinde kalıyorum. Ev sakin bir kasabada, bir tür banliyöde. Arka bahçe, ormanlar ve yürüyüş parkurları ile sona ermektedir.

Her neyse, 80 yaşındaki teyzem verandasının altında bir sürü kedi yavrusu yaşadığını söyledi. Sahip oldukları tek insan teması, sabahları onları beslemesiydi, ki bunu daha uzun süre karşılayamayacaktı. Ablam ve ben 14 Temmuz'da gittik ve birini bir kedi taşıyıcıya çekmek için bir saat harcadık. Annemize sürpriz yaptık ve o başta çok mutlu olmadı. Ne annemiz ne de yavru kedi 2 gün bizimle konuşmadı haha. Yavru kedinin benim olduğunu tartıştık. Onunla ben ilgilenecektim ve o da benimle yeni daireme gelecekti. 3 gün sonra işler çok daha iyiye gitti. Onun bir erkek kedi olduğunu keşfettik ve ona Sezar adını verdim (Roma'da okudum). İnsanlarla kısa sürede çok sosyalleşti ve onun vahşi olduğunu asla anlayamazsın.

Annemin 2003'ten beri iki erkek sarı Labrador'u ve 2005'ten beri bir dişi kedisi var. Sezar ilk başta köpeklerden korkardı ama şimdi birbirlerini seviyorlar. Kedi başka bir hikaye. Sezar, küçük, enerjik bir kürk yumağıdır ve her zaman oynamak ister. Doğrudan ona saldırıyor ve o sadece o hayatla ilgili değil. Hiç fiziksel olarak kavga etmediler ama o yakındayken tıslıyor. 10 yıl boyunca gündüzleri daha küçük hayvanları avlamak ve köpeklerle vakit geçirmek için dışarı çıkmayı hep severdi. Dün sabah onu dışarı çıkardım ve o zamandan beri dönmedi. Tasması var ama telefon # etiketi yok.
 Şimdi Sezar yüzünden kaçtığı gibi bir duyguya kapıldım. Asla emin olamamaktan ve birkaç gün içinde benimle taşınacak olmasından nefret ediyorum."
"Merhaba / ilişkiler,

Ben 20 yaşında, utangaç, içe dönük bir çocuğum ve diğer insanların ne düşündüğünü görme konusunda büyük bir yeteneğim var, çoğunlukla insanların duygularını ve başkalarına hissettiklerini ""okuyabiliyorum"".
Eski okulumda (kim kimi seviyor) bazı ikilileri doğru tahmin ettim, arkadaşlarımdan hoşlanan kızları gördüm ve sonra onları bir araya getirdim. Sadece çok şey görüyorum.

Şimdi bir sorunla buradayım. Gittiğim dilbilgisi okulunda benden hoşlanan bir kız buldum ama onunla konuşamadım. O da benim kadar utangaç, sessiz ve benden başka sınıftaydı. Haftada sadece 2 veya 3 saat birlikte ve sonraki 20 öğrenciyle birlikteydik. Şimdi ikimiz de liseye gidiyoruz ve onu bazen orada görebiliyorum ve o da beni. İkimiz de FB'de arkadaşız ama çok fazla yazmıyoruz. Arkadaşlığımızı bu kadar uzun süre orada tutmak için birbirimizi çok fazla tanımıyoruz bile. En son bir buçuk yıl önce okul bitirme sınavından önce yazmıştık. Okulda bana her zaman güzelce gülümser. Eminim o beni seviyor, ben de onu."
"Jersey'deyim ve dün gece oldukça kötü gök gürültülü fırtınalar ve kasırga uyarıları aldık. Bugün işe gidiyorum ve elektrikler kesik. Banyoya gidip işemek için kabine giriyorum çünkü bizim banyoda pisuar yok ve görmek için telefon ışığımı söndürüyorum. Yanımdaki bölmede kakasını yapan bir adam olduğuna dikkat edin. Bu yüzden işemeye başladım, her şey yolunda, rahatlamış hissediyorum - bu uzun bir çiş. Bitirirken, yere baktım ve bunca zaman boyunca ışığım, yanımdaki bölmenin zeminine işeyen aletimin devasa bir gölgesini düşürüyordu. Sıçan adamın ayaklarının dibinde. Oradan defolup gidiyorum ve şimdi ofiste etrafa bakıp hangi iş arkadaşımın o bölmede olduğunu düşünmeye çalışıyorum."
"Bu kızla bir arkadaşım aracılığıyla tanıştım ve çok yakın ortak arkadaşlarımızdan ikisiyle iki (çift) randevuda bulunduk (en iyi erkek arkadaşım ve kadın arkadaşım çıkıyor, bu benim en iyi kadın arkadaşımın arkadaşı.) bana karşı çok sessiz ve mesafeli ve gerçekten çok fazla konuşmuyor.

Bazı insanların doğal olarak utangaç olduğunu anlıyorum ve sorun değil, ama sürekli bana mesaj atıyor [kendisi hakkında çok karamsar şeyler] Acaba oynamasına izin mi vermeliyim yoksa kırmızı bayrakları alıp kaçmalı mıyım? Onun dışında gerçekten hoş bir kız, bu yüzden ne yapacağım konusunda biraz takıldım."
"Ben (E29) ve karım (K29) sadece bir yıldır evliyiz ve daha önce dört yıldır çıkıyorduk. Geçen yıl boyunca, yakınlık departmanımız eksikti. Bu benim hatamdı, aptalca duygusal bağlantımızın yeterli olduğunu ve sekse o kadar da ihtiyaç duymadığını düşündüm. Oldukça yanılmışım ve şimdi bunu anlıyorum.

Her neyse, bu, karımın benim tarafımdan reddedildiğini hissetmesine neden oldu ve o, sevgisini kaybetti. Bunu öğrendikten sonra, ilişkimize bakış açımı değiştirdim ve bu konudaki önceliklerimi yeniden düzenledim. İşleri yoluna koymamızdan başka bir şey istemiyorum.

Son zamanlarda (50 yaşında ve kendisi de nişanlı) patronuyla bir ilişkisi oldu ve ona karşı gerçek hisleri olduğunu söylüyor. Kulağa kötü geliyor biliyorum. Ama işlerin bu noktaya nasıl geldiğini anlıyorum. Bize bir şans vermeye çalışıyor ve işler iyiye gidiyor (tekrar aynı yatakta uyumak, sabah bir veda öpücüğü alıyorum, işten eve döndükten sonra birlikte vakit geçirmek vs.), ama yine de ona karşı hisleri var. ve görünüşe göre benim için biraz daha az duygu. Bu konuda kavga ettik, bağırdım (yetişkin hayatım boyunca hiç bir tartışmada böyle bir şey yapmadım), ama ona canımı yaksa da onu affettiğimi söyledim.

Beni çok önemsediğini ama defalarca reddedildikten sonra beni tekrar sevmekte zorlandığını söylüyor.

Gelecek hafta evlilik danışmanlığına başlıyoruz ve o bu konuda iyimser görünüyor. Sanırım diğer kadınların da benim durumumla ilgili düşüncelerini almak istedim. Onunla ne iletişim kurmam gerekiyor, evliliğimizi kurtarmak için yapabileceğim bir şey var mı?"
"Son zamanlarda 17 yaşında bir erkek olarak, kendisi de 17 yaşında olan en iyi bayan arkadaşlarımdan biriyle çok yakınlaştım. Onu lisenin birinci yılından beri tanıyorum ve artık ikimiz de son sınıf öğrencisiyiz. Bu haftaya kadar ona karşı hiç romantik bir ilgi duymadım.
Birbirimize mesaj atmak veya mesaj atmak dışında daha sık takıldığımız için ona daha fazla ilgi duymaya başladım. Pek çok insan ikimize de birbirimizle ilgilenip ilgilenmediğimizi veya flört edip etmediğimizi sordu ve bu, tüm durumu yeniden değerlendirmeme neden oldu.
Ondan hoşlanmak istemiyorum çünkü korkarım sonunda çıkacağız ve ayrılırsak aramızdaki hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
Benden gözünü diktiği ve çekici bulduğu diğer erkekler hakkında tavsiye istiyor, bu yüzden bana karşı en iyi arkadaşı olmaktan başka bir şey hissetmediğinden eminim.
Ayrıca hoşlandığı erkeklere karşı ne hissettiği konusunda çok kararsız. İlk başta onlardan çok hoşlanır ama sonra gerçek yüzleri görünmeye başlayınca ilgisini kaybeder.
Kendimi uzaklaştırmak istemiyorum ama bunu zaten yapıyormuşum gibi hissediyorum.
Ona nasıl hissettiğimi söylemeli miyim? Ve eğer öyleyse, bunu nasıl yapacağım?"
"Erkek arkadaşım ve ben neredeyse altı yıldır birlikteyiz ve şimdi üniversitedeyiz. Lisede ortaokuldayken (bu sıralarda yaklaşık 3 yıldır birlikteydik), sınıfındaki bir kıza aşık oldu. Bir süre ondan hoşlandı ve 6 ay sonra, ""bir şekilde üstesinden geldiği"" zamana kadar bana söylemedi. Yıllar geçti ve onunla gerçekten konuşmadı, ama bugün birdenbire ona anlık mesaj attı ve ondan dövmesini yaptırmak için onunla gitmesini istedi. Kabul etti ve sonra bana bundan bahsetti. Erkeklerden hoşlanmasa da, bu bende biraz sıkıntıya neden oldu. Paranoyak mıyım?"
"1 1/2 yıl önce tatile gitti

Harika bir kızla tanıştım

birlikte çok zaman geçirdim

ayrılmak zorunda kaldım

Diğer insanları görmenin sorun olmayacağı konusunda anlaşmıştık.

Ama sürekli iletişim halindeyiz ve birbirimizi ne kadar özlediğimizi konuşuyoruz.

Hala ona karşı hislerin var

Yakın zamanda bir ilişkiye girdi.

beni rahatsız ediyor

Ona nasıl hissettiğimi mi söylemeliyim yoksa sadece sahip olduğumuz ve devam etmemiz gereken bir şeyi idealleştiriyor muyum bilmiyorum."
"Konu uykuya dalmak olduğunda harika kocam ve benim tamamen farklı ihtiyaçlarımız var. Onun televizyonu açması gerekiyor ve benim de karanlık, sessiz bir odaya ihtiyacım var. Yatma saatlerimizi şaşırtmaya çalıştık ama o hep gecenin bir yarısı televizyonu açıp beni uyandırıyor. Kulaklık takmayı veya beyaz gürültüyü denemeyi reddediyor.

Neredeyse dört yıldır televizyonu açmasına izin veriyorum ve aldığım uyku kalitesi inanılmaz derecede boktandı. Geçenlerde (birkaç hafta önce) ona artık geceleri televizyonun açık olmasına dayanamadığımı söyledim. Bu yüzden geceleri açmayı bıraktı. Son birkaç haftadaki kadar yüksek kaliteli bir uyku hiç yaşamamıştım ve o da son birkaç haftadaki kadar kalitesiz bir uyku uyumamıştı.

Ayrı odalarda uyumaya başvurmak istemiyorum ama deneyebileceğimiz tavizler tükeniyor. Tavsiye?"
"22(E) 20(K) yaşında. Bir buçuk yıl çıktık. Biz ayrılalı yaklaşık 2 ay oldu. Karşılıklı ama çok zordu. Sanırım çok ağır bir balayı dönemi geçirdik. İki kez tekrar bir araya geldik ama yürütemedik. O, kendimi açtığım ilk kişiydi... ve duygusal bir ilişki yaşadığım tek kişiydi. Muhtemelen onu beni özlediğinden daha çok özlüyorum.

Zaman zaman iletişim halinde olduk. Ondan daha sık temas kuruyorum ama ikimiz de suçluyuz. Pek çok ortak arkadaşımız var ve birbirimizden iki blok ötede yaşıyoruz, bu yüzden NC gerçekçi değil. O... bana iyi davranmadı. Hala onun için güzel şeyler yapıyorum. Bir süre önce ona öğle yemeği ısmarladım. Ona bir Noel hediyesi gönderdim. Pozitif kalmaya çalışıyorum. Ayrılık boyunca pek çok incitici şey söyledi ve bana çok kötü davrandı. Arkadaşlarımın hepsi onun bir sürtük olduğunu düşünüyor. İlişkinin sonuna doğru çok güvenilmezdi. Beni aldattığını düşünmüyorum ama kendini birine bağlıysan kabul edilemeyecek pozisyonlara soktu.

Hafta sonu sarhoşken ona mesaj attım. Ben sadece biraz hüzünlü ve duygusaldım, ""Sana karşı hala hislerim var. Neden bana kızıyorsun? Keşke hiç çıkmasaydık. Ayrılıklar zor, vs."" Noel hediyemi geri gönderdi ve benimle hiçbir şey yapmak istemediğini söyledi. Geri ödeme zamanı.

Pediatrik kanserler için farkındalık ve fon sağlama amaçlı bir yardım kuruluşunun parçasıdır. İntikam için uğursuz planım... onun bilgisi olmadan onun için bağış toplamaya çalışmak! Onu nezaketimle öldüreceğim.

Düşünceler ve tavsiyeler?"
"Bu yüzden bir ayrılığı yeni atlattım ve bu harika. Yine de şimdi ne yapacağımdan tam olarak emin değilim. Üniversiteye girene kadar bir sömestr daha lisede takılıp kaldım ve denizde daha fazla balık yokmuş gibi hissediyorum. Zaten sayısız kızla çıktım, bir sürü daha seks yaptım ve şimdi uzun vadeli (en azından üniversiteye kadar) bir ilişki için başka bir kızı nasıl bulacağım konusunda gerçekten hiçbir fikrim yok. Derslerimde ilgi duyduğum ve öğle yemeğinde tanıştığım tüm kızlarla şimdiden şansımı denedim. Peki buradaki son senemde yeni insanlarla nasıl tanışabilirim?"
"Bir restoranda aşçı olarak çalışıyorum ve eski patronum kovulduğundan beri yeni adam tam bir pislik oldu. Buna rağmen, işteyken kendinize yemek yapma konusunda oldukça hoşgörülüydü, ancak sunucular, koşucular vb. için yemek yapma konusunda giderek daha cimri davranıyor. Her neyse, işten yiyecek almaktan hiçbir zaman çekinmedim, ama şimdi bunu her zamankinden daha fazla yapıyorum ya da ihtiyacım olacak.

Eve yemek götürmek hoş karşılanmıyor - ve yine de yapıyorum - ama aynı zamanda kendimi bozulmayan (nutella kavanozları) veya istemediğim ve kullanmayacağım (hindistan cevizi sütü) yiyecekleri eve götürürken buluyorum. ?!?). Ayrıca havalar soğuyunca camlarım için bir ton saran sargısı aldım."
"Geçenlerde, parasını peşin ödediğim bir Groupon ile bir salona gittim. Saçımı kestirdikten sonra faturamı ödemem için kasaya gönderildim. Kasadaki kız beni aradı, Groupon'umu aldı ve saçımda kullanılan ürünleri beğenip beğenmediğimi sordu. Ona yaptığımı söyledim ve bana raflardaki ürünleri göstermeye başladı, bir tanesini aldı ve benim için çalmasını isteyip istemediğini sordu. Kendime saçımı kestirmeme rağmen hala meteliksiz bir üniversite öğrencisiymişim gibi incelikle reddettim. Hayırı cevap olarak kabul etmeyecekti. Ürünlerini kullanmayarak saçlarımı nasıl mahvettiğimi ve bunun değerli bir yatırım olduğunu anlatmaya devam etti. Beni durduranın ürüne olan isteksizliğim değil, parasızlığım olduğunu bir kez daha hatırlattım. Devam ediyor. Bir süre ileri geri gittik ta ki artık dayanamayarak sesimi yükseltip ""PARA bende yok"" dedikten sonra bahşişi stilistime bırakıp oradan ayrıldım. .

Satıcılar benim para memelerimi sağmayın boşlar."
"Şu anda, benim so ile bir mola yaşıyorum. Ona V diyelim. Mola vermek istedi çünkü ilişkimizde kendini kaybetti ve genç olduğu için haklı olduğunu hissediyor (sadece uyuşturucu ve parti) ne diyorsa onu yapıyor, etrafta yatmıyor ve ben ona inanıyorum. Küçük bir arka hikaye, biz işlevsiziz. Öfke sorunları var ve onları bana yüklüyor ve aramızda korkunç bir yanlış iletişim var. Neredeyse her hafta tartışıp sonra barışıyoruz. Bu mola sırasında beni yapıyordum ve daha önce konuştuğum ama internette hiç tanışmadığım bir kızla konuştum. Yeni kız hadi ona W.W diyelim ve ben ciddileşiyorum ve V'den ayrılmak istedim. V'den ayrılmayı başardım ama benden seks için gelmemi istedi. Kabul ettim ve beni hala sevdiğini söyledi ve asla gerçekten ayrılmak istemediğine dair güvence verdi, çünkü birbirimizi çok gördük ve sorunlar çıktı. Mesele şu ki, W ile buluşacağım ve ona dört saat gideceğim ve onunla vakit geçireceğim. Şu anda gerçekten kime gideceğim konusunda kafam karıştı."
"Yaklaşık 3 aydır birlikteyiz, o kızdan gerçekten hoşlanıyorum ve her şeyin ciddi olmasını istiyorum. O bir bakire ve henüz sonuna kadar gitmeye hazır hissetmiyor. İşler kızıştığında hala birbirimize iyilik yapıyoruz.

Benim ona hissettirdiğim kadar iyi hissetmemi istediğini biliyorum ama bir şekilde bunu o kadar acı verici bir şekilde yapıyor ki ondan uzaklaşıyorum. Çok deneyimsiz ve bu tür şeylerden bahsetmekten son derece rahatsız.

Tecrübesiz kızlarla çıkan erkekler burada mı? O harika ama her erkek gibi ben de bu tatmini yaşamak istiyorum. Düşünceler?"
"Pekala, 4 aylık kız arkadaşım, henüz çok ciddi bir şey yok, ama gerçekten yakınız ve o mükemmel, rahat, arkadaşlarımla takıldığımda ve onunla konuşmadığımda şikayet etmiyor. birkaç saat sonra, dün gece bana garip bir mesaj gönderdi ve ben bunu nasıl karşılayacağımdan emin değildim.

Mesajda ""Üniversitedeyken lisede biriyle çıkmanın seni her şeyden alıkoyacağını düşünüyor musun?"" (Ona herhangi bir şeyin ne olduğunu sordum ve kızlara ve genel olarak sadece şeylere vurgu yaptı).

Ona gerçekten nasıl hissettiğim hakkında uzun bir cevap verdim ve kısacası beni bir şey yapmaktan asla alıkoymazdı ve başka kızlarla birlikte olmayı düşünseydim, bir ilişki içinde olmamalıydım.

Temelde sadece ""Seni hiçbir şeyden alıkoymayacağıma sevindim"" şeklinde yanıt verdi ve geçen ay arkadaşlarımla küçük bir tartışmamızın sebebinin kendisi olduğunu düşündü, ancak bununla hiçbir ilgisi yoktu.

Şahsen bunun, ilişkimiz hakkında düşünmemi sağlamak için altta yatan bir girişim olduğunu düşünüyorum, birçok insan yaklaşık 1,5 yaş olan yaş farkımızdan bahsetti ve benim için bu gerçekten bir şey değil, Nanna'm ve büyükbabam 18 ve 15 yaşlarında tanıştılar. , ama zaman değişiyor. Ve insanların küçük boşluk hakkında söylediklerini gerçekten sert karşıladığını hissediyorum, ama şimdiye kadar bundan hiç bahsetmedi.

Çıkmaya başladığımız kısa bir süre var, ben onun ilk erkek arkadaşıyım ve belki de ne bekleyeceğini bilmiyordur, hoşlanmaya, bazı durumlarda kendini garip hissediyorsa anlayışlı olmaya ve yardım etmeye çalıştım.

Mesajının ne anlama geldiğinden emin değilim, gerçekten bunu düşünmemi mi istedi yoksa üniversitede yeni kızlara gitmek yerine onunla çıkma seçimimi yeniden değerlendirmemi mi istedi, ama ilgim yok yeni ortamımdaki diğer seçenekleri keşfetmesi için ondan ayrılmayı düşünmedim bile."
"Bu, hiç kimseye itiraf etmediğim çok utanç verici bir sorun. Ama işte gidiyor..

Sosyal medya aracılığıyla yaşıyorum, özçekim paylaşmadıkça kendimi iyi hissedemiyorum, özçekim paylaşmadıkça yeni kıyafetlerimin içinde güzel hissedemiyorum, Özçekim paylaşana ve biri bana söyleyene kadar vücudum hakkında bok gibi hissediyorum harika görünüyorum

Nefret ettim. Hayatımdaki hiçbir şeyden zevk alamıyormuşum gibi hissediyorum. 25 gün önce soğuk hindiyi bıraktım (facebook/insta yok) Dürüst olmak gerekirse onlar olmadan mutlu ve rahatlamış hissediyorum, genel olarak kendimi de daha iyi hissediyorum.. ve facbook veya post kullanma dürtüsü bile duymadım fotoğraflar.. ama şimdi kendimi her şeyin dışında hissediyorum..

Sürekli olarak kendi fotoğraflarımı ve özçekimlerimi yayınlamazsam, asla bir erkek arkadaş bulamayacağımı hissediyorum, örneğin jen selter gibi vücutlarının fotoğraflarını paylaşan tonlarca kız görüyorum ve açıkçası erkekler bunun için çıldırıyor, ama Sadece vücudumu gösteren fotoğraflar paylaşmazsam erkeklerin nasıl göründüğümü asla bilmeyeceklerini ve gösteriş yapan kızlara yöneleceklerini hissediyorum..

Kendimi durumun böyle olmadığına ve eğer biri gerçekten benimle olmak isterse, yapacaklarına ikna etmeye çalıştım.. ama kimsenin beni tanımak istemeyeceğini hissediyorum çünkü göğüslerimi/kıçımı resimlerde göstermiyorum ve onlar sadece giden kızlara gidecek ve ben hep yalnız kalacağım..

Bunu nasıl durdurabileceğime dair herhangi bir ipucun var mı? Kendime ne söylesem de üstesinden gelemeyecekmişim gibi hissediyorum.."
"Yani kız arkadaşım ve ben aynı üniversiteye gidiyoruz. Şimdi Çince dersi veriyor (döviz öğrencisi) ve ders verdiği bu adam ona asılmaya devam ediyor (30'ların ortalarında ve şişman görünüyor) ve bana daha önce bundan bahsetmişti. Arkadaş oldular ve onunla genellikle bir grup ortamında takılıyor. Ona ne zaman asılsa, bana mesaj atıyor, şahsen anlatıyor, ekran görüntüleri gönderiyor, her neyse ve açık ve dürüst davranıyordu. Biraz durdu çünkü hala bu adamla konuşmasının beni ne kadar kızdırdığını biliyor ama ona güveniyorum. Son zamanlarda yalnız takılıyorlar, ona karşı olduğumu söyledim ama bana onun bir kız arkadaşı olduğunu ve onu tanıdığım ve hiçbir şey yapmayacağını bildiğim için ona karşı iyi olmam gerektiğini söyledi. Hala inanıyorum ki, reyting ölçeğinde adamı kendi ligine koyacak kadar onun yanında değil. Yine de kıskanıyorum, bu yüzden o duştayken telefonunu kontrol ettim ve temelde ""Ah dostum, seninle [AKTİVİTE] yapsaydım daha iyi vakit geçirirdik. Erkek arkadaşın olmalıyım"" derken buldum. Bu adam gerçekten seninle hiçbir şey denemiyor mu gibi sorularla onunla bu konuda yarı yüzleştim. Sana asılmadı mı? Benim hakkımda saçma sapan mı konuştun? Geçenlerde onunla çıkması gerektiğini mi söyledin? Ve hayır, onun bir kız arkadaşı var, neden bana asılsın ki dedi.

İşte bu noktada size soruyorum çocuklar, onunla yüzleşip telefonunu dinlediğimi ve bana defalarca yalan söylediğini yakaladığımı mı söyleyeceğim yoksa onunla hiçbir şey yapmaması için ona mı güveneceğim?"
"Ortak bir arkadaşım aracılığıyla eski sevgilimin bir fotoğrafına rastlayana kadar gerçekten çok iyi gidiyordum. Onun başka bir erkekle olduğu bir fotoğraftı, bir aydan kısa bir süre önce o bizim fotoğrafımızdı.

Bok gibi hissettiriyor, bunu görünce tüm dünyam tam anlamıyla yeniden paramparça oldu, ayrılığın tüm anıları aklıma geri geldi ve tek yaptığım yıkılmak oldu. Bu forumda verdiğim tüm tavsiyelere rağmen, bunu görmek ve bir arada tutmak hala zor.

Aradan sadece bir buçuk ay geçti ve acı o zamanki kadar taze... Bana son sözleri ""Gerçek aşka ihtiyacım var"" oldu ve başka biri var mı diye sorduğumda sadece ""hoşçakal"" dedi.

Başka birinin olup olmadığını bilmemenin acısı her gün beni öldürüyor, beş yıllık bir ilişkinin ""Gerçek aşka"" ihtiyacı olduğu için aniden biteceğini bilmenin acısı beni öldürüyor."
"Sorunlar yaşıyoruz. Memleketime geri dönüyorum ve birkaç aydır fazlasıyla depresif ve endişeliydim. Son günlerde 2 büyük kavgamız oldu.

Son zamanlarda, internette başka kızlarla konuşmaya başladı. Bunu teşvik ettim. Dünkü büyük kavgadan sonra, iyi olduğumuzu düşündüm. Bugün beni aradı ve bir kızla yatmak istediğini söyledi. Ona gitmesini söyledim. Kendimi suçlu hissettim çünkü bana orada olanı deneyimlemek istediğini (bu fikri kafasına koyduğumdan oldukça eminim) ve kapana kısılmış hissettiği için zor bir durumda olduğunu söyledi.

Dün geceki tartışmamızda bana oldukça kötü şeyler söyledi. O zamandan beri birbirimize özür diledik ama bu yaraya tuz basmak gibi geldi. Bana eve gelmekten nefret ettiğini söyledi. Uyumayı ya da işte olmayı tercih ettiğini. Eşyalarımı toplayıp dışarı çıkmamı söyledi. Biraz daha konuştuk ve sonunda birlikte kaldık.

Genel olarak olumlu bir insan ve olumsuzluğun etrafında olmaktan nefret ediyor. Negatif olmak gibi korkunç bir alışkanlığım var ve depresyonumu ve kaygımı kontrol altına almak için terapiye gitmeye başladım, ama son zamanlarda şiddetleniyor. Yıllardır bu sorunlarla uğraşıyorum.

Kendi evinde olmaktan zevk alamamasının benim hatam olduğunu söylediği için kendimi suçlu hissediyorum. Buraya taşınmamızı teşvik ettiğim için bana kızıyor ve şimdi mutsuzum. Son zamanlarda iş arıyorum ama herkes bunun nasıl bir şey olduğunu biliyor. Son zamanlarda temizlik konusunda biraz gevşek davrandığım ve boş sözler vermeye devam ettiğim için bana kızgın.

Mesele şu ki, onu başka bir kadınla yatması için cesaretlendirdim ve o da yaptı. Ve şimdi derinden incindim ve kızgınım. Çoğunlukla kendime. Yıkılmış ve kalbim kırılmış hissediyorum. Onların yattığı yatakta uyumak istemediğim için bizim apartmanın diğer odasında yatıyorum. Ona bakarken bile iğreniyorum ve bu benim hatam.

Sanırım gerçekten bir sorum yok. Tüm bunlarda yanılıp yanılmadığımı merak ediyorum."
"Sürekli ortaya çıkan ve insanların düşündüğü kadar eğlenceli olmadığım konusunda beni endişelendiren bir sorun var. Yeni başlayanlar için, tam olarak sosyetik biri değilim. Sadece yakın arkadaşlarımla gerçekten konuşuyorum ve insanlara ısınmam ve onlarla arkadaş olmam en başta uzun zaman alıyor. Bununla birlikte, oldukça aptalım ve iyi bir mizah anlayışım var (ya da bana öyle söylendi). Bu, gerçekten son derece utangaç olduğum halde, insanların gerçekten dışa dönük olduğumu düşünmelerine neden oluyor.

Sosyal kaygım olduğunu söyleyemem ama kendimi sosyal durumlarda gerilirken buluyorum. Bu sorun, son zamanlarda uzun süredir aşık olduğum bir randevuda donup kaldığımda ve sonunda onunla şansımı kaybettiğimde beni uyandırdı. Bütün geceyi planladım: konsere gitmek, şehir merkezinde dolaşmak, falan filan. Ancak durum değişti ve işler planladığım gibi gitmiyordu. Kontrolümü kaybetmiş gibi hissettim, gerçekten gerildim ve donup kaldım. Aşkımla eğlenmemi engelledi, konserde eğlenmemi engelledi. Artık aktif olarak bir ilişki aradığım bir aşamada olduğum için bunu büyük bir sorun olarak görüyorum.

Bu sadece etkilemeye çalıştığım insanlarda olmuyor. Arkadaşlarla birlikteyken, örneğin bir gün dışarı çıkmayı planlarken, gerginleşmeye başlarım çünkü her şeyin plana göre gitmesini isterim. Belki de otobüsle bir parka gidiyoruz. Doğru yöne gittiğimden emin olmak için her zaman telefonumu kontrol edeceğim, arkadaşlarımla etkileşim kurmaktan ve eğlenmekten rahatsız olacağım.

Bana göre, ""akışa uymak"" ile ilgili bir sorunum olduğunu düşünüyorum. bu kulağa doğru mu geliyor? Arkadaşlarla dışarı çıkıp eğlenmek istiyorum. Kızlarla dışarı çıkıp rahat davranabilmek ve kendim olabilmek istiyorum. Geleceği tahmin edemeyeceğimi bilmeme rağmen beklenmedik şeylerden korktuğum için, bu her şeyi planlama ihtiyacının beni insanlarla tanışmaktan alıkoyan bir engel olduğunu hissediyorum.

Nasıl daha sosyal, daha dışa dönük ve akışa daha uygun olabileceğime dair herhangi bir ipucu var mı? Teşekkürler!"
"Erkek arkadaşımla yaklaşık 3 yıldır birlikteyim, iki yıldır birlikte yaşıyoruz.

Son birkaç aydır nişanlanmaya hemen hemen hazırdım, o değil, bunda sorun yok çünkü biz hala genciz, gerçekten aceleye getirmek istemiyoruz ve beklemekte sorun yok. Kesinlikle o benim ruh ikizim.

Birlikte yaşamak sorunsuz geçti, bir yıl daha kira sözleşmesi imzaladık. İkimiz de yeterince derli topluyuz, işleri eşit şekilde paylaştırıyoruz, mali durumumuz düzenli. Olağan şeyler. Gerçekten kavga etmiyoruz.

Neyse evlilikten ve gelecekten bahsediyorduk ve o evli olmanın zor olacağını düşünüyor. Neden böyle düşündüğünü sordum ve başka biriyle yaşamanın zor olduğunu söyledi. Şu anda benimle yaşamanın zor olup olmadığını sordum, hayır dedi. Bu bana mantıklı gelmedi açıkçası. Bu yüzden, yaklaşık 4 yıl birlikte olduktan sonra, bir evlilikte ""biyolojik olarak"" birlikte kalmanın, sanki bundan daha uzun süre birlikte kalma mücadelesiymiş gibi, ""saf iradeye"" sahip olmakla ilgili olduğunu söylemeye devam ediyor.

Tamam, evliliğin zor olabileceğini biliyorum, ailemin yıllarca sürekli kavga ederek boktan bir evlilik içinde kalmasını izledim. Balayı evresinden sonra işlerin değiştiğini biliyorum (şimdiye kadar bunu geçtiğimize eminim). Ama insanların sadece ""irade"" nedeniyle bir arada kaldıklarını düşünmüyorum. Gelecekte benden böyle bir beklentisi olması beni biraz üzüyor.

Bu bakış açısında doğruluk payı var mı? yanılıyor mu? Bu fikre nereden kapıldığını anlamıyorum, ailesi 27 yıldır birlikte ve görünüşe göre çok mutlular.

Evliliğin o kadar da kötü olmayacağını düşünecek kadar saf mıyım? Yani zaten birlikte yaşıyoruz, daha ne kadar işler değişecek?"
"Taşınmasının üzerinden 7 ay geçti. En başından beri seks hakkında şakalaşıyorduk ama oda arkadaşlarının bir araya gelmemesi gerektiği konusunda çok nettik. Gerçekten çekici olmadığımı, bir bakire olduğumu ve yakın zamanda uzun mesafeli ilişkisinden ayrıldığını düşünürsek, arkadaşlık alanında sıkışıp kalacağımdan %100 eminim.

Arkadaşlığımız büyüdükçe, cinsel hayal kırıklığı hakkında giderek daha fazla konuşuyor. Seks yapsaydık harika olurdu ama onun için bu istekleri nasıl azaltacağımıza dair bazı tavsiyeler almayı tercih ederim.

Son haftalar cehennem gibiydi. Onu o kadar çok arzulamaya başladım ki, düzenli olarak onun hakkında sapkın fanteziler ve rüyalar görüyorum. Normal porno rutinimle kendimi tatmin etmekte bile zorluk çekmeye başlıyorum. Bu benim başıma ilk kez geliyor ve cinsel olarak gerçekten hüsrana uğruyorum.

Aptalca hatta ürkütücü bir şey yapmadan önce yardıma çok ihtiyacım var.

Güzel bir soru haline getirmek için:"
"Ben 24 yaşındayım, o 25. 3 yıllık bir ilişkiden sonra birkaç ay önce ayrıldık. Karşılıklı bir karardı. Sanırım birbirimizi çok sevdik ama artık gerçekten aşık değildik. Ayrıldığım için pişman değilim, zor oldu ama bir süredir olmadığım kadar kendim gibi hissediyorum. Yine de, en iyi arkadaşımın benden koparılması zor. Ayrılık sırasında herhangi bir kırgınlık olmadı ama olsaydı daha kolay olurdu diye düşünüyorum; o zaman en azından kendimi ondan hoşlanmamaya ya da onun iyiliğini dilememeye ikna edebilirim.

Sorunun büyük bir kısmı, neredeyse hepimizin aynı arkadaşları paylaşmamız. Günlük olarak takılmak söz konusu olduğunda onları gayri resmi olarak ayırdık, ancak ikimiz de aynı insanlarla hala gerçekten iyi arkadaşız. İkimizin de davet edildiği iki doğum günü partisi yaklaşıyor, ardından davet biz ayrılmadan önce geldiği için birlikte gideceğimiz bir düğün ve yazın ilerleyen saatlerinde başka bir düğün.

Nitekim geçen hafta tesadüfen karşılaştım, sarıldık, birkaç kelime konuştuk ve yollarımızı ayırdık ve bu beni tamamen yıkmaya yetti. Onu çok özlüyorum. Ayrılmam ve iyileşebilmem gerektiğini biliyorum ama dürüst olmak gerekirse bazı arkadaşlarımı terk etmeden bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum ve daha da kötüsü, büyük bir parçam gidip takılmak istiyor onunla."
"Başka bir yerde staj yaptığı için şu anda kız arkadaşımla yaklaşık iki aydır uzun mesafeliyim. Geçen Cuma başka bir şehirdeki bir atölyeye gittim (ve hala buradayım) ve hafta sonu tüm iletişimi kestiğini fark ettim. Ona neler olduğunu soran bazı mesajlar gönderdim ve sonunda dün gece aşağıdaki mesaj dizisiyle cevap verdi.

o: DC'den döndüğünde seninle konuşacağım

ben: ah neden

o: seninle konuşmak istediğim bir şey var ama sen oradayken değil, önce senin gelmeni sabırsızlıkla bekliyorum

ben: şimdi seni skype yapabilirim

o: hayır, döndüğünde seninle konuşacağım

ben: nerede olduğum neden önemli

o: Ah, bunu görmemiştim
Döndüğünde seninle konuşacağım, şu anda bunun hakkında konuşmak istemiyorum

ben: bunu zaten söyledin

o: atm diyecek başka bir şeyim yok

İki gün sonra eve döneceğim (şu anda bulunduğu yere değil, kendi evime) ama bugün bunu düşünmeden edemiyorum ve bu beni başka şeylerden uzaklaştırıyor. Konuşmak istemiyorsa onu daha fazla sıkıştırmak istemiyorum ama öte yandan şu anda neler olup bittiğini daha iyi anlamam gerekiyor.. biri bana gönderdiği şifreli mesajları çözmeme yardım ederse, çok iyi olur takdir

Yaklaşık iki aydır ayrıyız ama iki haftadan biraz kısa bir süre sonra onu ziyaret edeceğim bir uçuşum var."
"Erkek arkadaşım (E24) dışa dönük ve ben (K23) içe dönük biriyim. 2 yıldır bir ilişki içindeyiz ve ondan önce 2 yıldır en iyi arkadaşız. Her zaman plan yapmayı ve insanlarla takılmayı seviyor, ben de bazen yapmaktan zevk alıyorum ama aynı zamanda evde kalıp film izleyebileceğimiz veya hiçbir şey yapmayacağımız gecelere ihtiyacım var. Son zamanlarda kendimize bir dakika ayıramadık. Sürekli koşuşturuyoruz, insanlarla takılıyoruz ve boş zamanlarımızı aktivitelerle dolduruyoruz. Sadece bu hafta arkadaşlarla her gece planlarımız var. Arkadaşlar görmeyi seviyorum ama ona ayak uydurmaya çalışmak çok yorucu oluyor. Dün gece ailesinin evinde neredeyse sinir krizi geçiriyordum. Bu sabah neredeyse bir tane daha içiyordum ve kendimi daha iyi hissettirmeye çalışırken ""Sürekli meşgulüz gibi hissediyorum"" dedim ve ""Hayat meşgul, buna alışman gerekecek"" dedi. Bu benim ağlamaya ve çıldırmaya başlamama neden oldu ve görünüşe göre nereden geldiğimi anlayamıyor. Ne zaman bir gece istediğimi/ihtiyacım olduğunu söylesem, tembellik ettiğimi veya arkadaşlarıyla takılmak istemediğimi düşünüyor. Ona ayak uydurmaya devam edersem tamamen çıldıracağımdan korkuyorum. Bu mevcut mini arızaları bastırmayı daha ne kadar deneyebilirim bilmiyorum. Benim bakış açımı görmesini nasıl sağlayabilirim?"
"Arkadaşım Chris ile 4 yıldır çok iyi arkadaşız. Eski sevgilim aracılığıyla tanıştık ve her zaman tamamen platonik bir arkadaşlığımız oldu (o zamanlar eski karısıyla da iyi arkadaştım). Şu anki kız arkadaşı (Angela) ile yaklaşık bir buçuk yıldır ilişkisi var. Pek çok nedenden dolayı, onunla yaklaşık bir yıl önce yalnızca bir kez tanıştım ve çok tatlı ve arkadaş canlısıydı. O zamandan beri birbirimizi görmedik çünkü o iş için seyahat ediyor ve işte o zaman Chris ve ben yetişiyoruz; ayrıca kendine ait bir sosyal hayatı var ve arkadaşlarıyla baş başa kalmak istediği günlerde onunla akşam yemeği yiyoruz. Bildiğim kadarıyla bu konuda hiç sorun yaşamıyor.

Her neyse, Cumartesi günü Chris, Angela ve başka bir çiftle dışarı çıktım ve birbirimize merhabalaşırken bana dik dik baktı. Cevap yok. Şok olmuştum, ama onun kötü bir ruh halinde olduğunu düşündüm ve bıraktım. Ancak gece boyunca beni görmezden geldi ve bir kez bile yönüme bakmadı. Diğer çifte karşı neşeli ve arkadaş canlısıydı ama beni dışladı. Bir noktada ona hitap ettiğimde (medeni olmaya çalışarak) sadece tekrar baktı ve cevap vermedi.

Ertesi gün Chris'e ne olduğunu sordum. Diğer çiftin bile neler olup bittiğini fark ettiğini kabul etti ve masada ona mesaj attı. O ve Angela'nın bunu tartışmış olması gerektiğini varsaydım, ama görünüşe göre konuyu hiç gündeme getirmedi. Şok oldum ve incindim ve o artık daha büyük öncelikleri olduğu için sormama kararını savundu (sorunları var - buna şaşmamalı). Bu onun karakterine aykırı.

Bu tür bir muameleyi gerektirecek hiçbir şey yapmadım ve endişeliyim çünkü birkaç hafta sonra kardeşinin ev sahipliğinde aynı etkinlikte olacağız. Bir açıklamayı hak ettiğimi düşünüyorum ya da en azından biri konuyu ona açmalı.

Bunu Chris'le tekrar nasıl tartışırım? :("
"Ekim ayında bir zamandan iki hafta önce okulun yeniden açılmasına kadar ağrı kesicilere bağımlıydım. Morfinle başladım ve sonunda, kayda değer eroin dışında, elime alabildiğim hemen hemen her afyonu yaptığım bir noktaya geldim.

Tatil tatilinden sonra bırakma kararı aldım çünkü dünyamın nasıl alt üst olduğunu gördüm: notlarım düştü, sosyal çevremde gülünç bir karakter oldum (""her zaman yüksek olan o adam"" oldum) ve yakın bir çiftim oldu. polisi arar. Bunlar, diğer nedenlerin yanı sıra, ailemi benim için ne kadar endişelendiklerini söylemeye sevk etti, ben de soğuk hindiye gitmeye ve bunun çalışmalarımı çok fazla etkilemeyeceğine karar verdim.

Yanlış. İki hafta öncesinden beri hemen hemen her dersi kaçırdım, herhangi bir profesörle çok az iletişim kurdum veya hiç iletişim kurmadım. Katıldığım birkaç derste terli, bağımsız bir adam karmaşasına gittim. Şimdiki sorunum, bu dersleri tercihen iyi notlarla geçmem gerektiği. Bu benim son dönemim ve gerçekten bitirmek istiyorum.

Bu yüzden sana geldim Reddit, dışarıdaki birinin beni doğru yöne işaret etmesi umuduyla, böylece kafamı toparlayabilirim. Bu konuda kimseye nasıl yaklaşacağımı gerçekten bilmiyorum ve akranlarımla ve eğitmenlerimle yüzleşmekten kesinlikle korkuyorum. Ayrıca, bildiğim kadarıyla, sorunumun boyutunu tam olarak bilen ebeveynler, arkadaşlar vb.

Fikirler?"
"Kuzenim (21M) ve nişanlısı (18K) Nisan ayında evlenmeyi planlıyorlar, 10 aydır çıkıyorlar. Nişanlısı Londralı ve babasının vizesi var. Greencard başvurusu için her şeyi bir araya getirmelerine yardımcı olmak için onlarla konuşmaya çalıştım. Dışarıdan herhangi bir yardımı reddediyorlar ve evlendiklerinde babasının vizesinde kalabileceği konusunda ısrar ediyorlar.
Bütün ailem, ikisi de korkunç bir hata yapıyormuş gibi hissediyor. Nişanlısı çok manipülatiftir. Facebook'undan bir örnek, ""Nişanlım bana çok güzel çiçekler almış ♥ Onunla konuşamadığım için bana çiçek ve çörek almış :) Onunla oynuyordum ve yanlış bir şey yaptığını düşündü. Ne kadar şirin! ♥"" arabasına benzin koymak için anneannemizden borç para almış ve aynı gün onun deli olduğunu düşündüğü için gidip ona bir hediye almış.
Para konusunda çok iyi olmaktan, borçlu olmaya ve aileye para için yalvarmaya gitti. Daha sonra arkasını döner ve ona harcar.
Bu konuda ona kimse yaklaşamaz. Eğer denerlerse, onları hayatından çıkarır. Dünyaya karşı biz zihniyetine sahipler.
Bu noktada onlara nasıl yaklaşacağımı bile bilmiyorum. Hepimiz komşu olarak büyüdük ve kardeş gibi olduk. Bu, kardeşimin tavşan deliğine düşüşünü izlemek gibi.
Bunun biraz karışık olduğunu biliyorum, bu yüzden istek üzerine daha fazla bilgi vereceğim. Herhangi bir tavsiye için teşekkürler"
"Özel eğitimde çalışıyorum, özellikle duygusal olarak rahatsız çocuklarla. Son 6 ayda koruyucu ailedeki tüm öğrencilerim potansiyel kalıcı evler buldu. Kulağa harika geliyor değil mi? Daha da iyisi, tüm bu evler sonunda işe yaradı, her durumda yeni ebeveynler noktalı çizgiyi imzalamaya ve bir travma kurbanının sorumluluğunu üstlenmeye hazırdı. Daha da iyisi; ailelerden biri hariç hepsi ilçedeydi, bu yüzden öğrencilerle çalışmaya devam edebilecektim (bazılarıyla 4 yıldır birlikteyim). Bu daha iyi olabilir mi? Evet, öğrencilerimin sonunda ""Anne"", ""Baba"" veya her ikisini birden arayacak birileri olacaktı.

Ancak bir sorun keşfettik, büyük bir sorun. Evlat edinme tamamlandıktan sonra, Terapi gibi şeyleri ödemek için devletten gelen tüm fon ve kaynaklar tamamen kesilir. Bu, doğumdan 5 yaşına kadar cinsel ve fiziksel istismara uğramış bir çocuğu alıp sisteme sokmanız, sonunda bir terapiste açılmasını sağlamanız, ciddi eğitimsel ve duygusal ilerleme kaydetmeleri için topu yuvarlamanız anlamına gelir. onlara bir yerleşim bulun, ardından tüm bu destekleri altlarından kesin. Çocuğa veya o çocukları evlat edinmek isteyen ailelere bu ne kadar adil?

Daha bugün bu çocuklardan biri için tüm destek ekibiyle bir toplantım vardı ve vaka yöneticisi olarak potansiyel evlat edinen ebeveynlere devam eden tedavinin tüm mali yükünün yalnızca onlara ait olacağını bildirmek zorunda kaldım. Temel olarak, öğrencilerime en iyi şekilde hizmet verebilmek için bu insanların sistemi kandırmasına yardım etmeliyim. Bana gerçekten etik gelmiyor ve resmen evlat edinilmediklerinde öğrencileri gerçekten hayal kırıklığına uğratıyor gibi hissediyorum, güvenli bir kalıcılık istiyorlar.

Bu konudaki tek umut ışığı, birlikte çalıştığım tüm vakalarda, ilçenin bu yeni ailelerin yeni koruyucu aileler olmasına izin vermesi ve bu öğrencilerin kalıcı bir yuvaları ve sonunda ""anne"" diyebilecekleri GERÇEKTEN olması. veya hazır olduklarında ""baba""."
"25 yaşında bir erkeğim ve erkek arkadaşımla 2 yıldır birlikteyiz. Ondan önce sadece bir ilişkim daha oldu ve o benim ilk ve tek aşkım - Ona kesinlikle bayılıyorum ve onun için her şeyi yaparım.

Bir ay kadar önce arkadaşlarımızla tatile gittik ve onlardan biriyle tartıştıktan sonra, yaklaşık bir ay önce, aynı arkadaşla dışarıda bir gece geçirdikten sonra başka birini öptüğünü ve bunu yapmadığını itiraf etti. kes şunu - ve bunu bana sadece arkadaşımdan duymamı istemediği için söylüyordu.

Tamamen harap olmuştum ve hala da öyleyim. Kendime bunun sadece bir öpücük olduğunu söylemeye çalışıyorum ama bundan daha fazlası olup olmadığını merak etmekten kendimi alamıyorum. Bunu bana istediği için söylemediği gerçeğine sinirlendim, eğer o ve arkadaşı tartışmış olmasaydı, muhtemelen şimdi bile bilmeyecektim.

Gerçekten üstesinden gelmeye çalışıyorum ama şu anda kendimi çok yalnız hissediyorum. Birlikte geçirdiğimiz 2 yıl harika olduğu için ikimiz de onu yürütmeye çalışıyoruz ama sonunda ihanete uğramış hissediyorum.

Bana söylemesinden yaklaşık bir hafta önce, birkaç içkiden sonra sarhoşken aptalca bir tartışma yaşadık ve beni başka biriyle takılmak istemekle suçlamaya başladı - ki bu doğru değil ve muhtemelen aramızdaki en kötü tartışmayı yaşadık. Çıkmak zorunda kaldık - ama aslında sadakatsiz olan oydu!

Bu gönderi başıboşsa ve kopuk görünüyorsa özür dilerim, bugün hepsi beni üzdü ve hepsini çıkarmak istedim.

Kendilerini benzer bir durumda bulan başka biri var mı? Sonunda bunu atlatmak için ne yaptın?"
"Kenar çubuğunu okudum, umarım kurallara uyuyorum, değilse özür dilerim. Bu belki uzun...

Bu sorumsuzca gelebilir ve bunun yüzünden uykum kaçabilir, ancak yaklaşık 3 ay önce sevgili ""parasını kendin ödemek zorundasın"" mezuniyet hediyem ölmeye başladı.

 Bu yüzden, yarı zamanlı bir işim olduğu için, STEM derecesinde tam zamanlı olarak üniversiteye giderken, bu tüm zamanımı yiyor, yeni bir araba aramaya başladım. Ailemin arabasını aldığı bayi bana yardımcı olabileceklerini söyledi. Birkaç gün gidip geldikten sonra benim için onaylanmış yepyeni bir 2014 araba aldıklarını söylediler. Ailemdeki neredeyse herkesin bana ""almamı"" söylemesinden büyük bir etkiye sahip olmanın yanı sıra, mali yeteneğim konusunda cahil olmam da kabul etti.

Pekala, gelecek yaz transfer olacağım ve önümüzdeki 3 yıl boyunca sömestrde 40-60 saat alarak Uni'de olacağım. Bununla ilgili tek sorun, beni ayda 300 dolarlık araba ödememi karşılayamaz hale getirecek olması. Ailem bunun bedelini ""ödeyeceklerini"" söylediler, ancak bu, fırtına sırasında Doğrudan TV kadar güvenilir.

Sorumlu olmaya ve seçeneklerimi gözden geçirmeye çalışıyorum ama aldığım her fırsatta aptalca bir karar verdiğim söyleniyor. 6 yıl daha ayda 300 dolarlık araba ödemem var, bu neredeyse imkansız olacak. Bırakmayı ve ödemeyi düşündüm ama bu her şeyi mahvetti."
"Merhaba! Bu benim buradaki ilk yazım, bu yüzden bana katlanın! Ben [F18], [M18] erkek arkadaşımla 3 yıldır görüşüyorum. Aynı okulda birlikte üniversiteye yeni başladık. Beraber yaşamıyoruz ama bazen birbirimizin evinde kalıyoruz. Her zaman harika bir ilişkimiz oldu, neredeyse hiç kavga etmedik, çokça güldük ve güvenmemek için hiçbir nedenimiz olmadı. Önceki erkek arkadaşım beni aldattı ama bu daha önce ilişkimizi hiç etkilemedi.
Ancak son zamanlarda tanıştığı/konuştuğu insanları kıskanmaya başladım. Kızlardan sadece arkadaş olarak bazı telefon numaraları aldı ama bu beni nedense rahatsız ediyor. Ne zaman bir süre konuşamaz veya görüşemezsek, benden ayrılacağını hissetmeye başlıyorum. Artık tüm bu yeni kadınlarla tanıştığı için üniversiteye devam edeceği için son derece gerginim. Buradaki sorun, bana böyle hissettirecek hiçbir şey yapmamış olması. Çok iletişimsel bir ilişkimiz olduğu için bana her zaman güven veriyor, ona bu düşüncelerim olduğunu söylüyorum. Bunun benim açımdan bir tür güvensizlik olduğunu hayal ediyorum, ancak daha önce hiç yaşamadım, bu yüzden neden olduğunu ve nasıl durduracağımı merak ediyorum. Bu şekilde hissetmeyi bırakmak için buraya uzanıyorum, çünkü bu benim için berbat ve sonunda onu kızdırmaya başlayacağını biliyorum. Sadece ne yapacağımı bilemiyorum. Lütfen yardım edin, her şeyi duymaya hazırım! Teşekkür ederim!!
not Evet, biliyorum hala genciz ama bu aşık olmadığımız anlamına gelmez. :)"
FWB'min bana ve eski en iyi arkadaşıma karşı hisleri var ... aynı anda ikimize de kızdı çünkü telefonda olduğum için beni tek başına gördü ve sonra kızdı / üzüldü ve en iyi arkadaşım çünkü çünkü o bir kızla dans ediyordu... ve ben bir milyonerim ve en iyi arkadaşım dışında kimse bilmiyor ve birbirimizden hoşlandığımız ve neredeyse birbirimize aşık olduğumuz için çıkmak hakkında konuştuk ve o da bunu kendisi söyledi yaklaşık 4 hafta boyunca fwb'ler ve bir yıl boyunca en iyi arkadaşlar olarak birlikte
"Vay be.
Her neyse, yaklaşık bir yıldır birlikte çalışıyoruz. Tanrıya şükür, çevrimiçi davranışı beni tanımasından önce geliyor. Her neyse, bana karşı her zaman kibar olmuştur. Evliyim ve yeni yürümeye başlayan bir çocukla meşgulüm, bu yüzden belki de onun düşmanlığından gerçekten etkilenmedim. Bu sabahtan önce size onun uzak, mesafeli ve kendi hayatını istediğini söylerdim. Sıradışı bir şey yok. Ben ev hayatı olan evli bir kadınım ve o bekar hayatı yaşayan bekar bir adam, bundan fazlası değil. Biraz düşmanca davrandığını biliyordum ama iş yollarımız pek kesişmediği ve beni yalnız bıraktığı için bunu pek anlamadım.

Bu sabah çalışma alanımızla ilgili forumlara göz atıyordum ve onun bir gönderisini fark ettim: hata yok; aynı dar alandayız. Şüphesiz odur. Yorum geçmişini inceledim.
Benimle tanışmasından önce, alanımızdaki Amerikalı kadınları internette arama ve onlara tacizde bulunma geçmişi var. Yanıt verdiği ağdaki kendini Amerikalı olarak tanımlayan kadınların çoğu tavsiye veya yardım arıyor; onlara nefretle, iğneleyici sözler ve alayla yanıt veriyor, kullandığı kelimeleri yazıp filtreye takılmayacağımı sanmıyorum, ama tüm tipik Amerikan karşıtı hakaretleri kullanıyor ve tüm tipik kadın düşmanlığı. Dostum gerçekten. GERÇEKTEN öfke dolu. Mesela: lanet olsun: Amerikalı kadınlardan milyonlarca güneşin gücüyle nefret ediyor. Her Pazar gününü, alanımızla ilgili çeşitli internet forumlarında Amerikalı kadınları arayarak ve onlar için zehirli davranarak geçiriyor gibi görünüyor. Ve bunu bu internet nic altında yapma geçmişi birkaç yıl öncesine dayanıyor.

Her neyse, işte hiçbir şey yapmayacağım ama onu görmezden gelip ona karşı nazik olmaya devam edeceğim, ama: aman tanrım."
"Ok Reddit, işte benim yarım yamalak hikayem. Neredeyse üç yıldır aynı apartmanda aynı pislik alt kattaki komşularla yaşıyorum (60'larda ve 30'larda anne ve kızı). Bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce, binamızın etrafına bir sokak kedisi gelmeye başladı, ne kadar arkadaş canlısı olduğu için onun yabanıl olmadığını hemen anladık. Oda arkadaşım ve ben bu kediyi SEVMEK için büyüdük. Alt katım ve diğer komşularla birlikte karnını doyurduk. Oda arkadaşım ve ben bazen soğuk gecelerde onu içeri alırdık ve o dışarıdayken her zaman bizim güvertemizde uyumayı seçerdi. Mama ve su kaplarımız, oyuncaklarımız vs vardı. İçeride tutacaktık ama bir süre sonra hep dışarı çıkmak istedi ve bir de pire ve kulak akarları oldu. Her neyse, İKİ gün önce oda arkadaşıma alt kattan yaklaşıldı ve onu alıp tedavi ettirecek ve işleri bittiğinde geri getirecek bir ""kedi dostları""(?) yeri aradıklarını bildirdi. ""Aman ne güzel, artık onu içeride yatırabiliriz!"" diye düşündüm... bir gün sonra(dün) yine alt kattan bize yaklaşıldı ve ""dün gece birkaç binadan bir kadın yanıma geldi. kedisi için""... evet. Bununla birlikte, bildiğim kadarıyla bu rastgele kadın (onun kedisi olduğunu iddia ediyor) kediyi aldı ve yarın onu sahiplenmek için Petco'ya götürüyor. Bu hikayede yanlış bir şeyler bulan tek kişi ben miyim? Bu kadın 2 dakikalık yürüme mesafesinde bile yaşamıyor, bir YILDAN fazladır kedisini merak etmiyor/aramıyor, ama şimdi sırf Petco'da sahiplenebilmek için kedisini geri istiyor? Kayboldum .. Kalbim çok kırıldı ve evlat edinme ücretlerini ve veteriner faturalarını ödeyecek param yok. reddit'e yardım et!! Ne yapabilirim?"
"Merhaba reddit. Attığım için özür dilerim, beni reddit ile tanıştıran erkek arkadaşım (m27), bu yüzden gerçek hesabımı kullansaydım bu gönderiyi bulacağından eminim.

SO'm ve ben bir buçuk yıldır çıkıyoruz. İş yerinde tanıştık ve hemen hemen her gün görüştük. Geçenlerde yaklaşık 200 mil uzakta yeni bir işe girdi, bu yüzden yaklaşık 3 haftada bir görüşüyoruz.

Benim ikilemim, onun gelecek hakkında KONUŞMAYACAĞI. Durmadan. Hiç de bile. Hiç bir şey. Ve fiziksel olarak tekrar aynı yerde olma planı olmadan ve hatta bunun ikimizin de istediği bir şey olduğunu bilmeden bu LDR'de olmak zor. Her zaman birbirimizle birlikteyken, gelecek o kadar da önemli görünmüyordu. Ama şimdi o gitti ve biz birlikte kalmaya çalışıyoruz, NEDEN sonu öngörülemeyen bir LDR'ye girdiğimize dair biraz güvenceye ihtiyacım var gibi hissediyorum. Bunu yapmaya değer olmasının bir nedeni var.

Onunla bunun hakkında konuşmayı denedim. Belli bir yaşa geldikleri için ilişkilerinde bir sonraki adımı atmaya başlayan insanlardan biri olmak istemediğinden bahsetti. Ayrıca bilmediği için benimle olmak istediğini bildiğini ve gelecekte ne olacağını bilmediğini söyleyemeyeceğini söyledi.

Sadece bunun zaman ve enerji kaybı olup olmadığını bilmiyorum. Arkadaşlarımdan biri benden tavsiye isteseydi, senin hakkında bir karara varamazsa gitmesine izin vermelerini ve hayatına devam etmelerini söylerdim. Ama nedense kendi hayatın söz konusu olduğunda görmek daha zor. Beni sevdiğini biliyorum ve neredeyse her konuda kararsız olduğunu biliyorum. Belki de ona bağlı kalmamı hafife alıyordur? Bilmiyorum.

Yani kalmalı mıyım yoksa gitmeli miyim? Herhangi bir içgörü veya tavsiye çok takdir edilecektir."
"Reddit,
Geçen yılın Kasım ayında iyi bir arkadaşımın yanına taşındım. Yanıma taşınmadan önce eşcinsel olduğumu biliyordu. Ancak Şubat ayında bana çok dindar olduğunu (Kolomb Şövalyeleri'ne katıldığını) ve artık benimle yaşayamayacağını söyledi. Kasım ayına kadar 'kendimi kontrol etmemi' istedi, yoksa taşınmak zorunda kalacaktı.

O yurttayken hiç kimseyi misafir etmedim ve sana söylemediğim sürece benim gey olduğumu asla bilemezsin. Bunların hepsi, heteroseksüel bir arkadaşım olduğu ve tüm bu süre boyunca onunla ne yapıyor olabileceğimi düşünerek 'çıldırdığı' için başladı. Ona sadece taşınmasını söylediğimde çok öfkeliydim.

Taşındı, başka bir oda arkadaşı bulamadım, bu yüzden ayrılacağımız kiralama ofisine haber vermek zorunda kaldık. Fatura, kira vb. ödemeye devam etti.

İşte benim sorunum, 1000 dolar iptal ücreti var, yarısını o ödeyecek, yarısını ben ödemek zorundayım. Bence çok saçma ama çünkü onun görüşlerine dayanarak kira kontratını kendi isteğiyle bozan o, ben de istemedim. Avukatım da aynı şeyi söylüyor ve devletin asliye mahkemesinde benimle aynı fikirde olacağını söylüyor. Oda arkadaşıma, ödemesi gerektiğini veya hukuk davası açacağımızı belirten bir mektup gönderdi. Ancak sonuç yok.

Avukatım, ona temelde 'Eğer söylediğin gibi gerçek bir Katoliksen, o zaman ona parayı ödeyeceksin çünkü yapılacak doğru şey bu' diyen bir mektup göndermemi öneriyor. İncil'den bazı alıntılar yapmamı önerdi. Ben dindar değilim, bu yüzden hangi alıntıları çıkarabileceğim konusunda çok bilgili değilim.

Bana verebileceğiniz herhangi bir yardım için minnettar olurum!"
"Yani bu kızı yaklaşık 3 aydır tanıyorum. Arkadaşımın evinde onunla ilk tanıştığım andan itibaren beni uçurdu. Yaz boyunca, tıpkı arkadaş olarak çokça (haftada 4/5 gece) takıldık. 1+1/2 ay önce ona çıkma teklif ettim ve işler iyi gidiyor!

Ama beni rahatsız eden bir şey var. Yaklaşık 2 ay önce bana aşka inanmadığını açıkça itiraf etti. Daha önceki bir ilişkisinde aşık olduğunu düşündüğünü, ancak şimdi hiç olmadığını anladığını söyledi.

Bu beni rahatsız ediyor çünkü başka birini sevebileceğimi biliyorum. Bir süre sonra onu sevmeye başlarsam eskisi gibi hissetmeyeceğinden endişeleniyorum.

Bu, birçok insanın aşk hakkında sahip olduğu bir görüş mü? Onun fikrini değiştirebileceğimi düşünüyor musun? Yoksa zamanımı boşa harcadığımı ve kalbimin kırılmasını istediğimi mi düşünüyorsun?

.. Daha yolun başındayken bunu kafamda temizlemeyi tercih ederim.."
"Yani bu kızı ortaokuldan beri ""tanıyorum"" ama yakın zamanda Facebook'ta onunla mesajlaşmaya başlayana kadar hiç konuşmadık. Arada sırada ona ortak hemşirelik kariyer yolumuz hakkında sorular sorarak kısa sohbetler başlatırdım.

Ancak, dün gece konuşmamızın her zamankinden daha fazla olduğunu hissettim. Duygu daha samimi ve gayri resmi hale geldi. Biz de normalden daha uzun konuştuk ve hatta bir noktada kelimenin tam anlamıyla ""arkadaş olmamız"" ve ""buluşmamız"" konusunda anlaştık. Ona bir noktada öğle yemeği bile yememiz gerektiğini söyledim.

Olay şu ki, 2 yıldır bekarım ve ondan biraz etkileniyorum. İlk başta platonik arkadaş olma fikri hoşuma gidiyor ama içimden bir his bilinçsizce ona benim ona olan ilgimin sinyallerini verecek bir şey yapacağım. İlk öğle yemeğimizin parasını da ödesem mi vermesem mi diye düşünüyordum. Onu korkutmak istemiyorum, bu yüzden ne yapmam gerektiğinden emin değilim? Kesinlikle platonik tutmalı mıyım? Gelecekte onunla bir şeyler başlatmak istersem, bu beni otomatik olarak arkadaşlık bölgesi haline getirmeyecek mi?"
"Aslında Şükran Günü'nden önce ortak bir arkadaş aracılığıyla kısa bir süre tanıştık. Sadece adını aldım (bu gönderi için 'Eva') ve birkaç kelime alışverişinde bulunduk. Bu ortak arkadaş o zamandan beri onunla çıkmam konusunda ısrar ediyor. Başlangıçta yoğun iş programım nedeniyle direndim, ama dürüst olmak gerekirse, yıllardır (yaklaşık 8 yıl) gerçek bir ilişkim olmadığı ve yaklaşık 3 yıl önce acı verici bir şekilde sona eren bir 'kaçış' yaşadığım için direndiğimi düşünüyorum. Sonunda pes ettim ve ortak arkadaşım, eşi ve geçen Cuma 'Eva' ile dışarı çıkmayı kabul ettim. Harika oldu ve tıklıyor gibiydik ama fazla konuşamadık çünkü kulüplere ve barlara gittik. Ertesi gün ondan bir mesaj aldım (bir şekilde benim bilgim olmadan telefonuma numarasını eklemiş!) ve en yakın arkadaşının doğum günü partisine davet edilmesine yol açtı. Pek çok arkadaşıyla tanıştım (partideki 'rastgele adam' olmak biraz ürkütücüydü) ve o gece çok eğlendim. Bu bir randevu sayılır mı?

O gerçekten çekici ve komik ve şimdi onu düşünmeden edemiyorum. Birbirimiz hakkında pek bir şey bilmediğimizin farkındayım ama sanırım benimle ilgileniyor. Çok ısrarcı görünmek istemediğim için bütün gün ona mesaj atmadım ama şimdi bunun kötü bir fikir olabileceğini düşünüyorum. Yardım! Yavaş gitmek ve bir ilişki kurmak istiyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum. Daha önce hiç biriyle çıkmadım ve ona ne yapacağımı ya da söyleyeceğimi bilmiyorum. Bu tür şeyler için strateji rehberi olan var mı?"
"Uzun lafın kısası, 4 yıllık ilişkimizin eski sevgilim, bekar hayatın beni arka plana atmasını istedi, bu yüzden ayrıldık, o bir ilişkiye girdi, ben hemen NC'ye gittim ve hayatıma devam etmeye çalıştım. İlişkisi başarısız oldu, bana tekrar arkadaş olabilir miyiz diye mesaj attı, pek düşünmüyorum bu yüzden evet diyorum.

Bana onun için ne kadar iyi olduğumu ve şanslı bir kızın beni nasıl elde edeceğini söylüyor ve benim için en iyisini diliyor. Teşekkür ederim ve ona o şanslı kızı bulmayı umduğumu söylerim.

Beni kendisi ve bir arkadaşıyla takılmaya davet etti ve daha sonra arkadaşı bana eski sevgilimin eski ilişkimizden bahsederek durumu tuhaflaştıracağından endişelendiğini söyledi.

Bir arkadaşlık mı yoksa daha fazlasını mı istiyor?"
"Öncelikle mobildeyim hatalar için kusura bakmayın.

 Şu anki erkek arkadaşımla 3 buçuk yıldır çıkıyorum ve aramız çok iyi gidiyor. İkimiz de üniversite son sınıf öğrencisiyiz ve hayatın ikimizi de neler beklediğini görmek için gerçekten çok heyecanlıyız. Ama burada şunu kabul edeceğim: Birbirimizle baş başa vakit geçirelim diye onu gizlice içeri soktum. Cuma günü babam işten çok erken gelip bizi yakalayana kadar ailem bunların hiçbirinin olduğunu bilmiyordu. Erkek arkadaşım alt kattaki odamdayken ben duştaydım. Pencereyi açtım ve babam onu ​​görmeden çitimden atlamasını sağladım. Söylemeye gerek yok, babam ve annem benim hakkımda çok hayal kırıklığına uğradılar (haklı bir nedenle) ama babam bana karşı öfkesini artırdı ve bugün hepsini bıraktı. Ablamla birlikte gittiğimiz baby shower partisinden bizi eve bıraktığında, aradığında telefonumu açmadığım için bana bağırdı. Bahanem (kötü de olsa kabul ediyorum), teyzeme ve ailemin geri kalanına baby shower partisinden sonra dairelerinin parti odasını temizlemeleri için yardım etmem ve telefonumun titreştiğini hissetmememdi. Eve vardığımızda bana surat astı (her zaman birine kızdığında yaptığı gibi) ve Cuma günü kimin geldiğini sordu. Ona bir erkek olduğunu söyledim. Bu ne kadar süredir devam ediyor ve neden onu görmeden ayrıldı gibi daha fazla soru sordu. Ona ""bir süredir"" ve ""ne söyleyeceğinden korktuğum için"" şeklinde cevap verdim. Bu noktada biraz ağlıyordum çünkü ondan çok korkmuştum ve o sırada yumruğuyla bana doğru hamle yaptı. Neyse ki annem tam zamanında geldi ve ona olanları anlattım.

Yanlış bir şey yaptığımı anlıyorum ve gerçekten babama biriyle çıktığımı söylemeliydim. Söylediğim ve yaptığım tüm bu yalanlar ve saçmalıklar yüzünden gerçekten yumruklanmayı hak ettiğimi hissediyorum. Ben de şimdi gerçekten korkuyorum ve buradan ne yapacağımı bilmiyorum."
"Gittiğim bankanın en tatlı veznecisi öğleden sonraları içeride çalışıyor ve sırf onu görmek için bahaneler uydurmaya çalışıyorum. Sorun şu ki, üç veznedar ya da her neyse, çalışırken, onun vitrinini alacağımın garantisi yok. Arkamdaki kişiye 'Hayır hayır, sen devam et, ben şirin olanı bekliyorum' diyemem. Her neyse, birkaç kez konuştuk ve hafifçe flört ettik. Drizzt serisinin dördüncü kitabı olan bir R.A Salvatore kitabının onda olduğunu görünce çok heyecanlandım. Yani gerçekten güzel VE inek fantezisine mi meraklı? Oradayım!

Öyleyse soru şu ki, gerçekten iki, Penceresini açana kadar geri dönmeye devam etmek için yeterli mazereti nasıl bulabilirim? Zaten o gün çalışacağının garantisi yok. İkincisi, çalışan bir kadına asılmak beni biraz ürkütüyor. Mesela, kaçamaz ya da her neyse."
"Ben [15 M] ve GF [14 K] iki aydan biraz fazla bir süredir birlikteyiz. Oldukça erken bir zamanda, sadece vücuduyla ilgilenen korkunç bir adamla seks yapması için nasıl şantaja uğradığını anlattı (bu, tanışmamızdan yaklaşık bir ay önceydi). GF bana ilk söylediğinde ağlamaya başladı ve onu bir daha eskisi gibi düşünmeyeceğimi düşündü. Gönüllü olmadığını anlıyorum ama bütün sorun bu değil.

Bu bilginin üzerimde bazı kalıcı etkileri olduğunu düşünüyorum. GF'im bana bunu ilk söylediğinde, çileden çıktım (bunu yapan adama, ona değil), ama ona sorun olmadığını ve tekrar bakire olabileceğini söyledim. İkimiz de dindarız, bu yüzden ona açıklamamın bir kısmını verdim.

Sanırım bu adama çok kızgındım ve hala biraz kızgınım çünkü ondan çok önemli bir şey aldığına inanıyorum. Bencil falan gibi görünmek istemem ama bekaretinin senin için çok önemli biriyle paylaşılması gerektiğini düşünmeden edemiyorum ki ikimiz de birbirimiz için öyleyiz. Ben bir bakireyim ve kız arkadaşımla yakın zamanda seks yapma planım yok, ama bekaretlerimizin birbirimizle paylaşılmasını istedim ve şimdi bu gerçekten olamaz. Ona (ve kendime) bekaretin sadece bir kavram olduğunu söylüyorum ama yine de tüm bunları düşünmekten neredeyse midem bulanıyor. Bana ilk söyledikten sonra yaklaşık bir hafta boyunca, bunu düşünerek ağladım.

Esasen, bu adama öfkeliyim çünkü bunu yapacak kişinin ben olmam gerektiğine inandığım halde kız arkadaşımın bekaretini aldı. Sadece bencil miyim yoksa sadece genç ve saf mıyız, emin değilim. Tek bildiğim, bunun beni gün boyunca net bir şekilde düşünmekten alıkoyduğu. Belki sadece bu konuda yazmak bana yardımcı olur, bilmiyorum."
"Bunun kesinlikle daha önce sorulan bir şey olduğunun farkındayım ama şu anda kafamda bir tür duraklama dönemindeyim ve eskiden tanıdığım bir kızı unutamıyorum. Dürüst olmak gerekirse, yapımcılığını Gotye'nin yaptığı şarkı artık gerçek olamazdı. Yıllardır arkadaş olan güzel kız, sonunda birbirimizden hoşlandığımızı fark ediyor ama farklı eyaletlerde okullara gidiyoruz, aşık oluyoruz, bir gün beni yarı yolda bırakarak kalbimi kırıyor. Kelimenin tam anlamıyla bir gecede benimle konuşmayı bıraktı. Her şeyi görmezden geldi. Beni bu güne kadar duvardan yukarı taşıyor.

Birkaç aydır reddit'te okurken daha kötü durumlar gördüğümü biliyorum, AMA kendimi daha iyi hissetmeye çalışıyorum çünkü internetteki bir adam bana sempati duyabiliyor, o an için içim rahatlıyor. O yüzden sana soruyorum...

Anılarınızın bu kadar güçlü olduğu bir zamanda gerçekten ilerlemek için ne yaptınız veya yapabileceğinizi düşünüyorsunuz? Daha 20 yaşındayım ve geleceğimde daha çok kadın olduğunun farkındayım ama bazı insanların yerini doldurmak zor... Bunu kasım ayında yazıyorum ve bu benimle yılın sonundan beri konuşmayan bir kız. Ağustos. Beni tam anlamıyla bu kadar etkiliyor.

Sanırım konuya bana en çok neyin yardımcı olduğunu önererek başlayacağım ama Ocak ayına kadar Community College'a gitmenin en az aldığım yanı bu. Yeni dost yüzlerle çevrili olmak. Yeni dost yüzlerle yeni kahkahalar ve yeni anılar yaşamak. Daha fazla insan tanımak. Sosyal olarak çok iyi durumdayım ama devlet üniversitesine gittiğim için liseden beri tanıdığım aynı insanlarla sıkışıp kaldım. Dürüst olmak gerekirse, farklı bir okulda yeni insanlarla tanışmak için sabırsızlanıyorum.

Sanırım bana sahip olduğun tüm anıları unutarak seyahat etmenin en iyi yolunu söyleme sırası sende... dürüst olmak gerekirse, sonsuz yeni mutlu anılar yaratmaktan daha iyi bir fikri olan varsa, şapkam sana kapalı."
"Kız arkadaşım (24/k) ve ben (25/e) 1,5 yıldır bir ilişki içindeydik ama kısa süre önce ayrıldık. Yaklaşık iki ay öncesine kadar işler oldukça iyi gidiyordu ama sonra işler daha da kötüye gitti. Geçen hafta ayrıldık.

Yaklaşık 3 ay önce işimden çıkarıldım ve o zamandan beri işsizim. Söylemeye gerek yok, ilişkimiz üzerinde önemli bir etkisi oldu. Günlerim iş aramak, video oyunları oynamak ve ara sıra arkadaşlarla gezmekten ibaretti. Hayatımın hiçbir yönü olmadığını kabul eden ilk kişi ben olacağım.

Aynı anda okula giderken iki işte çalışıyor. Kesinlikle daha stresliydi ve bununla baş etmekte zorlanıyordu. Küçük bir stüdyo dairede birlikte yaşıyoruz, bu da onun stresinin çoğuna katkıda bulundu; yeterince kişisel alanı yokmuş gibi hissetti.

Kırılma noktamız parayla ilgili bir tartışmaydı. Kirada geride kalmıştım, bu yüzden yükün çoğunu o taşıyordu. Pek çok kelimeyle, telaş içinde taşınmamla sonuçlandı ve daha sonra ikimizin de kavgayı bırakmak istediğimize karar verdik. Onu kırdık.

Ondan sonra gerçekten konuşmadık, çünkü ona ihtiyacı olan alanı vermeye çalışmak istiyorum. Hayatımın biraz yolundan çıktığını fark ettim. Bu, durumuna ek olarak, felaket için bir reçete gibi görünüyordu.

Bir haftadan kısa oldu biliyorum ama tek yapabildiğim onu ​​ve ilişkimizi düşünmek. Bunun biraz normal olduğunu anlıyorum ama hayatımın geri kalanını birlikte geçirmek istediğim kadının bu olduğunu derinden hissediyorum. Sorunlarımıza rağmen, birçok şeyi atlattık ve hayatımda onunla olduğum zamandan daha mutlu olmamıştım. Onu tekrar hayatımda görmek isterdim ama bazı şeyleri halletmek için biraz zamana ihtiyacımız olabileceği açık."
"Yani, çoğu gönderinin aksine, bu bugün oldu. İyi bir ilk yazı olacağını düşündüm.

Biraz arka plan: Kız arkadaşımla görüşüyorum, hadi ona Sarah diyelim, yani 4 aydır ve ikimiz de üniversitedeyiz. Sarah, 'evlenmeden önce seks yapma' geleneğine sahip bir aileden geliyor ama görünüşe göre bu kurala uymuyor. Ciddileştiğimiz için oldukça önemli bir hafta sonuydu ve ailesiyle tanışmamı istedi.

Dün Sarah'yı akşam yemeğine çıkardım ve birkaç içki içtikten sonra (o hafta sonu kaldığım yer) üniversite dairesine geri döndük, bilirsiniz ;)... İlk yanlış yaptığımız şey: kapıyı kilitlemeyi unuttuk ...

Ertesi sabah uyandık ve Sarah telefonuna bakıp paniğe kapılmaya başlayınca. Görünüşe göre bana ailesinin yarım saat sonra geleceğini söylemeyi unutmuş. Ayağa fırlar ve duşa girer (üniversitesinde ebeveyn banyosu vardır). Birkaç dakika sonra muhtemelen hareket etmem gerektiğine karar verdim, fazla zamanım olmadığını fark ettim, bu noktada tamamen çıplak olarak kalktım, üzerime bir şeyler giymek için çantamı bulmaya çalışırken kapı çaldı. Sessiz ol, iyi olacak diye düşündüm ve Sarah duşta duyamadı. Kapının açıldığını bildiğim bir sonraki şey, ailesini (ebeveynleri ve 17 ve 18 yaşlarındaki 2 küçük kız kardeşi) kapı eşiğinde durmuş yarı dik üyeme bakarken bulduğumda aklımda zaman yavaşlıyor... Bu ne kadar tuhafsa daha da kötüye gidiyor, Sarah daha sonra havlusunu unutmuş olarak banyodan çıplak olarak çıkıyor ve beni ayakta sessizce kapıya bakarken buluyor. Döndü ve orada ne olduğunu gördü... Utançtan ağlamak istediğine oldukça eminim.
Ailesi ise eminim ki babası beni öldürmeye hazırdı, annesi ve kardeşleri öylece vücuduma bakıyorlardı (ne diyebilirim ki? Oldukça sağlam bir yapıya sahibim ;) ).
Rahatsız edici bir sessizlikten sonra daha sonra geleceklerini söyleyip kapıyı kapattılar...

Ben şimdi onun ailesiyle nasıl geçineceğim!?"
"Biraz sarhoşum ama umarım bu hala mantıklıdır.

Erkek arkadaşımın ailesini (ABD'nin diğer tarafında) 4. kez ziyaret etmek için uçmaya hazırlanıyorum ve erkek arkadaşımla evlenmeyi düşünmeye başlamanın zamanının geldiğini düşünüyorum.

Geçen yılın Ekim ayından beri birlikte yaşıyoruz, 2013 yılının Nisan ayından beri birlikteyiz ve çok yakınız. Birbirimizi seviyoruz ve bunu her gün söylüyoruz. Ailem onun harika olduğunu düşünüyor ve bunun tersi de geçerli. O ve babam birbirlerine 3 boyutlu baskı hobileri hakkında mesaj atıyorlar. Annesi bana doğum günü hediyeleri gönderiyor. Her şey harika, ama çok varsayımsal terimler dışında asla evlilik hakkında konuşmuyoruz. Mesela ona, ""Kendini benimle evlenirken görebiliyor musun?"" diye sordum. ve ""elbette"" dedi.

Ama bunun gerçekten gerçekleşmesini nasıl isteyebilirim? ""Önümüzdeki iki yıl içinde nişanlanmak istiyorum! Var mısın?""

Evlilik hakkında gerçek konuşmanın onu korkutacağından çok korkuyorum. Erkeklerin evlilikten nasıl kaçmaya çalıştıkları hakkında çok şey duydum. Evlilik konusunda çok sabırsız olduğum için sahip olduğum en iyi ilişkiyi kaybetmek istemiyorum.

Lütfen yardım et!"
"Kocam ve ben 10 yıldır birlikteyiz ve 3 yıldır evliyiz. Ev bilgisayarımıza giriş yaptım ve kocam kişisel hesaplarından birini bıraktı. Merak ettiğim için insanlarla paylaştığı birkaç mesaja bakmaya karar verdim (çok rahatsız edici, biliyorum!). Her neyse, çılgınca bir şey bulamadım ama sonunda bazı bayan arkadaşlara hitap ediş şekli beni biraz rahatsız etti. Bana oldukça benzersiz dediği bir evcil hayvan adı var (tatlım, bebeğim, vb. değil). Birlikte olduğumuz 10 yılda başka birine bu ismi söylediğini hiç duymadım. Mesajlarda bazı kadın arkadaşlarından evcil hayvan adıyla bahsediyor.

Kızgınım çünkü bunca zaman kişisel olduğunu düşündüm ve şimdi öyle olmadığını anlıyorum. Ayrıca, bana göre, birine evcil hayvan ismi demek biraz çapkın (gerçi mesajları bunun dışında aşırı samimi görünmüyordu). Onu daha sinir bozucu kılan şey, son zamanlarda benimle onun ""arkadaşı"" değil, karısıymışım gibi konuşmam ve burada tam tersi olduğunu görmem (onlarla çok arkadaş canlısı).

Kızmalı mıyım? Bunu müdahaleci bir şekilde öğrendiğime göre, nasıl öğrendiğimi açıklamadan onunla bunun hakkında konuşmanın bir yolu var mı? Sen ne yapardın? İlişkim için endişelenmeli miyim?"
"Bu yüzden, bir iddiayı kaybettiğimde ve Pazartesi günü bir ABD donanma gemisine okul gezimiz sırasında bana onu öptürdükten sonra, bu bir gerginlik birikimi oldu. Beni yapmadı, bir iddiayı kaybettim ve devam ettim, yapmak istedim. Onu öptükten sonra yüzünü göğsüme bastırdı ve bana sarıldı. Ona ""şimdi ne olacak?"" Daha sonra cuma günü bir film izlemekle ilgili ""şaka yaptık"", Bana bir dahaki sefere seni öpeceğimi ve daha uzun olacağını söyledi.

Bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum. 2 yıllık bir birikim oldu, beni rahatsız eden tek şey, gerçekten yakın arkadaşı olduğunu söylediği bir kıdemli ile baloya gidecek olması, Bu beni biraz rahatsız ediyor ama gerçekten değil. Benimle pek çok etkileşimde bulunuyordu ve bu, benim ilk öpücüğüm olana kadar sürdü. O filmi gündeme getirmeye çalışmalı mıyım? Ama ben onu gerçekten öptüm, o beni öpmedi. Bana bunu anlatmak zorunda olduğu hissinden nefret ediyorum ve çok gergin olduğumu düşünürse bunun onu öldüreceğini hissediyorum.

O gün ona mesaj attım ve bana ""sevimliydi"" öpücüğünü söyledi."
"Tamam, başlamak için, bence o dürüst olmak gerekirse dünyadaki en harika insan ve bu oldukça büyük ""yumru"" dışında birbirimize kesinlikle mükemmel bir şekilde uyuyoruz.

Çevrimiçi olarak Yeni Zelanda'da bir üniversiteye gitmeyi ararken tanıştık, başlangıçta oraya gitmeyi planlamıştım (İngiltere'de yaşıyorum) ancak bunu karşılayamadım. Hâlâ anlaştık ve arkadaş olmaktan - en iyi arkadaş - sadece romantik olarak değil, aynı zamanda cinsel olarak da birbirimizi beklemeye başladık (hala yılda bir veya iki kez oraya gidebilirim, o yılda bir kez buraya geliyor)

Ama sorun sadece aramızdaki boşluk, üç yıl içinde oraya taşınmayı düşünüyorum ama sadece üniversitede olmamla gelmem arasında geçen süre değil, aynı zamanda ailelerimizle ilgili bir sürü sorun da yaratıyor vs. .

Bir şeyleri bölmek zorunda kalırsam inanılmaz derecede üzüleceğim, dürüst olmak gerekirse o gelmiş geçmiş en zeki insan ama bu gerçekten işe yarayabilir mi?"
"Ben (E/16) ve kız arkadaşım (K/16) bir aydan biraz fazladır çıkıyoruz. O ve ben bir süredir birbirimizden hoşlandık ama daha yeni hamleler yaptık, bu yüzden bu ikimizi de çok mutlu eden bir şeydi. Ama bunu duymak için bu bağlantıya tıklamadın, değil mi? Hayır. İşte önemli kısım.

Okul başlamadan yaklaşık bir hafta önce bir arkadaşının evine gitti. Olaylar birbirini kovaladı ve bir arkadaşın isteği üzerine bir partiye gittiler. Şimdi, kötü bir içki sorunu *olduğunu* eklemem gerektiğini hissediyorum. Kontrol altına almaya çalışıyordu ama sanırım kader o gece içeceğine karar verdi.

O gece boyunca dört farklı erkekle birlikte oldu, birden fazla kişi bunun doğru olduğunu onayladı. Bu insanların ne kadar güvenilir olduğunu bilmiyorum ama birden fazla kişi çarpıcı derecede benzer bir şey söylediğinde muhtemelen doğrudur. Ancak, her şeyde şüpheler var. Bu kaynakların sarhoş olup olmadığını bilmiyorum ve sadece gördüklerini *düşünüyorum*. Ayrıca bir şey hatırlayıp hatırlamadığını ve onunla yüzleşirsem her şeyi itiraf edip edemeyeceğini de bilmiyorum.

Partideki kızlardan biri bunu gördü ve hemen arkadaşlarımdan birine söyledi çünkü onun benimle, erkek arkadaşıyla arkadaş olduğunu biliyordu. Ve kız ona bununla gitti, tersi değil. Bu gece ben ve bir grup arkadaşım takılıyorduk ve beni oturttular ve bana anlattılar. Görünüşe göre bir süredir biliyorlar ama bana güvenle söyleyebilmek için kanıt topluyor ve gerçekleri kontrol ediyorlardı.

Buradaki ikilem şudur. Ne yapacağımı bilmiyorum.

1. Muhtemelen sarhoş olmasına rağmen davranışlarından onu sorumlu tutuyor muyum?

2. Onunla mesaj yoluyla mı yoksa şahsen mi yüzleşirim? (Şu anda uzakta)

3. İyi bir ilişkiyi bir (dört?) hata(lar) yüzünden çöpe mi atıyorum?

Hayatımda hiç bu kadar kaybolmuş hissetmemiştim, bu kızı düşündüğümden daha çok önemsiyorum ve böyle bir şey yaptığını öğrenmek, şimdiye kadar hissettiğim en kötü acı. Yardım."
"Neredeyse her zaman her konuda haklıdır ve bunu her zaman kanıtlar. Bu çok sinir bozucu. Üçte birinde işler tartışmaya dönüşür ve her zaman o kazanır. öfkelendim

Önemliyse, en son kavga popüler bir şarkının sözleri hakkındaydı ve ikimiz de şarkı sözlerine baktık ve o sağa döndü. Tekrar. sürpriz. Birkaç kez olduğu için bu konuda kızgınım ve sadece bir kez haklı olamam. En azından bir veya iki kez kendimi iyi hissetmeme izin vermesini istemek çok mu fazla?

Olgunlaşmamış olamam ve haklı olduğu için ona saldıramam, ama sürekli yanılıyor ve bu yüzden üzülüyorum diye sürekli yanılıyor olmaya ve kendimi bok gibi hissetmeye dayanamıyorum. Uyumak için çok kızgınım.

Tavsiye?"
Okul yılının bitiminden önce İngilizce öğretmenim ve ben 3 kısa makale yazarsam bana daha yüksek not vereceği konusunda bir anlaşma yaptık. Ona çalıştığımı ve biraz zaman alabileceğini belirten bir e-posta yazdım. E-postama giriyorum ve şunu görüyorum: Beni kandırmış olman gerçekten üzücü. Bunu 2 hafta önce gönderdi. Yazıları yazmıştım ama tembelliğimden dolayı bazı düzeltmelere ihtiyaçları olduğu için gönderememiştim. Şimdi tam bir pislik gibi hissediyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. Aptal olma - işini yap.
"Merhaba, kredi geçmişim yok ve kredi kazanmaya başlamak istiyorum, bu yüzden bazı kredi kartı şirketlerine başvurmayı planlıyorum. Ancak kısa sürede çok sayıda kredi kartı şirketine başvurmak mı yoksa yeni bir şirkete başvurmadan önce birkaç ay beklemek mi emin değilim. Kısa sürede çok sayıda kart başvurusunda bulunmanın geçmişinize zarar verebileceğini duydum. Hiç geçmişim olmadığı için, bu benim kart alma şansımı zedeler mi yoksa şansım ve geçmişim üzerinde hiçbir etkisi olmaz mı?"
"Bankacıyım. Tıbbi maliyetlerin insanların sağlığı ve mali durumu üzerindeki etkisini görüyorum.

Bazen ihtiyaç duydukları bir ameliyat için muafiyeti karşılamak için kredi arayan insanlar görüyorum. Bazen kötü bir dişi deldirmek veya çektirmek için dişçiye gitmeyi göze alamadıkları için acı çeken insanlar görüyorum.

Diğer zamanlarda, ilaçlarının hala karşılamaları gereken kısmı nedeniyle hala mali açıdan mahvolmuş sigortalı insanları görüyorum. Örneğin, belirli bir kanser türü olan bir müşterim var. Tedavi edilebilir ama ilaçlar yılda 150.000 dolara mal oluyor!!! Sigortası 18.000 $ hariç hepsini karşılıyor, ancak bu ona yine de karşılaması gereken 1500 $ / ay kalıyor ve çalışmadığınız zaman bu oldukça zor çünkü kendinizi bok gibi hissediyorsunuz.

Her neyse, insanların geride kaldığını görmekten bıktım. Reddit'in insanlara ilaç, yeni tekerlekli sandalyeler almasına, trajedi baş gösterdiğinde cenaze masraflarını karşılamasına yardım ettiğini gördüm... evet sizler oldukça hayırsever bir grupsunuz.

İnsanları bu durumlardan kurtarmaya yardımcı olacak bir web sitesi geliştiriyorum. Hâlâ fikir aşamasında, ancak bugün kar amacı gütmeyen statü başvurumu gönderdim. (Bu bir sürtüktü!)

Yayınlandığında, Reddit'te yayınlamak istiyorum, böylece onu kontrol edebilir ve layık olduğunu düşünüyorsanız destekleyebilirsiniz.

AMA - Reddit'te bir şeylerin fark edilmesini sağlama konusunda berbatım. Gönderilerim, Charlie Sheen'in Bunny Çiftliği'ndeki uçuşundan daha hızlı düşüyor. Sanırım yanlış yapıyorum.

SO - Başladığında, nereye göndermeliyim?

AYRICA - Bunun yasal olduğunu ve insanlara gerçekten yardımcı olduğunu kolayca tespit edebilseydiniz, böyle bir şeye ilgi seviyenizin ne olacağını düşünüyorsunuz? Geride kalabileceğin bir şey mi?

Herhangi bir sorunuz varsa lütfen bana mesaj atın. Ve teşekkürler!"
"Fırlatma, çünkü aynı zamanda reddit kullanıyor.
Kız arkadaşım ve ben neredeyse 2 yıldır birlikteyiz ve aramızdaki şeyler çok ciddi. Yaklaşık 6 aydır birlikte yaşıyoruz ve her şey neredeyse mükemmeldi. Benzer ilgi alanlarımız ve hırslarımız var ve beni gerçekten daha iyi bir insan yaptığını hissediyorum, onu seviyorum. Tek sorun, o asla çocuk sahibi olmak istemiyor ve ben gerçekten bir aileye sahip olmak istiyorum.

Bence çocuklardan hoşlanmaması, çocukken çok fazla zorbalığa uğramasından, kendisinin de berbat bir çocukluk geçirmesinden ve genellikle bir yetişkin olarak çocuklarla ilgili kötü deneyimler yaşamasından kaynaklanıyor. Diğer insanların çocuklarıyla tamamen etkileşime giremiyor ve onlara karşı çok az sabrı var. Bu çok garip çünkü o diğer yetişkinlere karşı çok nazik ve anlayışlı biri, tanıdığım en iyi insanlardan biri. Ayrıca tıp okuyor ve hamilelik ve doğum yapma düşüncesi ona pek çekici gelmiyor.

Ne yapacağımı bilmiyorum, son zamanlarda gelecek hakkında çok düşünüyorum ve ilişkiyi daha ileriye götürüyorum ama yaparsam asla çocuğum olmayabileceğini bile bile bunu yapabilir miyim bilmiyorum. Onunla bu konu hakkında konuşmayı denedim ve zorbalığı çocuklara bakışından ayırması için bir psikologla konuşmasını önerdim ama o bu fikre pek hevesli değil. Ayrıca çocuksuz bir hayata sahip olmanın olumlu yanlarına bakmaya, buna değip değmeyeceğini ölçmeye çalıştım. Ama çok emin değilim ve benzer bir deneyim yaşayan biri varsa, bazı tavsiyeler almak isterim."
"Yaklaşık 3 yıldır bir ilişkim olmadı. Sonuncusu, ben içindeyken kötü bir şekilde sona erdi, çok tutkuluydu. Bu ilişkiden önce ve sonra, hafif bir depresyon türü için bir terapiste gidiyordum.

2014'ün başına hızlı ileri sar. Görünüşe göre son iki yılda depresyon daha da kötüye gitti ve her şey anlamsız görünüyor. Artık bekar yaşam tarzını sürdüremeyeceğime karar verdim ve çok zeki, kibar, güzel ve komik olan bu kızı buldum. Yeme bozukluğu ve depresyonu olduğunu öğrendim ve bu şeyler hakkında konuşabildik ki bu ikimize de yardımcı oldu sanırım. Bu kız harika olsa da, eski sevgilimle aynı kıvılcımı hissetmiyorum. Bu kız arkadaşın benden çok hoşlandığını biliyorum ama sanırım ""seni seviyorum"" dese çıldırırım çünkü öyle hissetmiyorum. Demek istediğim, onu önemsiyorum, ona saygı duyuyorum ve onu incitmek istemiyorum ama bu yapabileceğimi bildiğim kadar olumlu duygu ya da tutku değil. Benim açımdan duygu eksikliğinden dolayı haftada veya günde birkaç kez onunla işleri bitirmeli miyim yoksa bitirmemeli miyim diye ileri geri zıplıyorum. Mesele şu ki, kendi hatası olmayacaktı. Ne düşünüyorsun?"
"Ben evde kalmayı severken, kız arkadaşım dışarı çıkmayı gerçekten seviyor. Kendimden kurtulmaya çalıştığım bir video oyunu bağımlılığını kabul edeceğim (ve kabul edeceğim). Onunla yeterince vakit geçirmediğimi ve çabaladığımı söylüyor ve bunu kabul ediyor.

Video oyunları dışındaki sebebin, takdir edilmediğim için ilişkiden dışlanmış olmam olduğunu düşünüyorum. Bütün ev işlerini ben yapıyorum ama ikimizin de işi var. Ben evde çalışıyorum, o bir restoranda çalışıyor. Defalarca ev işlerinde daha fazla yardım istedim ama o gerçekten hiçbir şey yapmıyor. Hepsini o fırsat bulamadan yaptığım için olduğunu söylüyor, ama hepsini sadece onun yapmayacağını bildiğim için yapıyorum.

Erkek arkadaşlarıyla takılmayı seviyor ve onlardan birine aşıktı. Bunun beni ne kadar rahatsız ettiğini ona defalarca söyledim, hiçbir etkisi olmadı. Görünüşe göre hiçbir şey için pişmanlık duymuyor.

Beni aldattığına inanmıyorum. Bana karşı çok dürüst ve geçmiş ilişkilerimin aksine ona her zaman güvendim. Bana geçmiş ilişkilerden daha iyi davrandı ve işler eskiden farklıydı.

Bu ilişkiyle ilgili bir sorunum daha var ama önce bu konuda ne hissettiğimi çözmem gerekiyor.

Bu konuda birkaç kez tartışmış olmamıza rağmen, onunla üzerinde çalışmam gereken bir konu mu yoksa vazgeçmeli miyim?"
"Tüm bariz sebeplerden dolayı anonim olmak. Ayrıca, erkeklerden özür dilerim - şimdi garip bir şekilde uzaklaşmak isteyebilirsiniz...

Hanımlardan bazı tavsiyelere ihtiyacım var: Ciddi bir sürtünme sorunu yaşadım. Şu anda 20 mpw'ye kadar kilometreyi artırıyorum. Son birkaç haftadır, uzun koşum (kuşkusuz ortalamadan daha büyük) iç dudaklarımı ÖLDÜRÜYOR. Yol döküntüsü gibi.

Şu anda sıkıştırma şortu giyiyorum ve iç çamaşırım yok - bu, şimdiye kadar denediğim her koşu şortunu aşağı çekmeyi başaran gerçekten büyük bir popo için benim çözüm yolum oldu. Ancak, şimdi hanımlarım itiraz ediyor: herhangi bir alternatif önerisi olan var mı? İç çamaşırlarının bariz bir çözüm olacağını düşünüyorum, ama sonra yukarıda kalmayan pantolonlarla baş başa kalıyorum - sıkıştırma şortları 5 dakika içinde terli sahneye çıkana kadar hemen hemen aşağı kayıyor, sonra bana yapıştırıcı gibi yapışıyor . İç çamaşırlarıyla, tüm lanet koşu boyunca her zaman aşağı kaymaya devam ettiler.

Mükemmel bir dünyada, şu anda kilo verdiğim için nispeten ucuz bir şey isterim. 90 dolarlık şortlarda beden değiştirmek tam bir orospu olurdu."
"Erkek kardeşim en az altı aydır bir kıza aşık. Onunla aynı okula başladı ama aynı gruplarda takılmıyorlar. Onunla facebook'ta ve cep telefonunda mesajlaşıyor, ancak birbirlerini daha iyi tanımalarını sağlayacak hiçbir fikir bilmiyor. Danslara çıktı ve hatta bir akşam onunla dans etti, ama ona birlikte olup olamayacaklarını sorduğunda, onu henüz çok iyi tanımadığını söyledi...

Bu konu sadece benimle konuştuğu bir konu, annemizle değil, birkaç hafta içinde başka bir şehre taşınacağız ve ben sadece ona yardım etmek istiyorum. Flört ipuçlarında pek iyi değilim, çünkü şimdi 2 yıllık SO'mla bir gece konuştum ve ertesi gün onunla tanıştım ve sonra birlikteydik. (Kısa hikaye).

O ve ben küçük bir köyde yaşıyoruz ve o belki 15 km uzaklıktaki bir köyde yaşıyor. En yakın kasaba yaklaşık 45 km uzaklıkta ve biz Finlandiya'da yaşıyoruz. İkisinin de sadece mopedleri var ve her sinema, bowling salonu vb. 45 km (evinden 30 km) uzaktaki kasabada. Annemin her şeyi bilmesini istemiyor çünkü bu tür şeylerden çok rahatsız..

Yapabilecekleri şeyler gibi herhangi bir tavsiye, onun için ipuçları? Ona biraz yardımcı olabildiysem çok mutlu olacağım. :)"
"Reddit, biraz yardıma ihtiyacım var. Ana cazibe merkezinin bazı forumlar ve bazı alt forumlar olduğu küçük ve orta ölçekli bir web sitesine sahibim. Bu aynı zamanda üzerinde ürün sattığım için bir iş. Ayrıca sponsorlar ve bunun gibi şeyler yaparak para kazanıyorum.

Sorun şu ki, defalarca yasakladığım bir adam forumlara yeniden kaydolmaya devam ediyor. Ondan tekrar kaydolmamasını istedim ve artık sitemde istenmediğini söyledim. Ona geri gelmemesini söyledim. IP'sini bloke ettim ama o bunu Onion, proxy'ler ve sadece IP'sini sıfırlayarak kolayca çözüyor. Bir IP adresi bloğunu engelleyemiyorum. Bunu daha önce denedim ve iyi ödeme yapan müşterileri engelledi.

IP günlüklerime baktığımda, genellikle sitede istemediğim kişinin o veya başka biri olduğunu anlayabiliyorum. IP, uğraştığım normal coğrafi alanın dışında. Birkaç hafta iyi durumda (şanslıysam) sonra tekrar bok kafalıya dönüyor. Bildiğim kadarıyla (ve kontrol ettim) web sitemi asla hacklemeye veya manipüle etmeye çalışmadı. Asla kötü niyetli bir şey yapmadı. O sadece bir baş belası.

Sorum şu, bu konuda başka ne yapabilirim? Yasal olarak yapabileceğim bir şey var mı? Böyle bir dava mı, hatta onu tutuklattırmak mı? Olaylara bakış açım şu: Gerçek mekanda faaliyet gösteren bir dükkanım olsaydı ve biri gelip müşterilerimi taciz etse, gitmezse onu izinsiz girmekten tutuklatabilirdim. Aynı şeyi internet tabanlı bir mağaza ile yapabilir miyim? Benden yıllar önce bir şeyler sipariş etti ve adresi olduğuna inandığım şey hala bende, bu yüzden yerel polisiyle iletişime geçmek kolay olurdu. Ben de gerçekten dava açmak istemiyorum/açamam çünkü onu yasaklamamın bana harcadığı zaman dışında herhangi bir zararım yok.

Herhangi bir fikriniz var mı? Yasal bir ceza var mı?"
"Kız arkadaşım ve ben 6 aydır bir ilişki içindeyiz ve aramızdaki her şey her zaman yolunda gidiyor. Ne olursa olsun birbirimize karşı her zaman dürüst olmayı bir noktaya getirdik ve ben buna her zaman sadık kaldım.

Ortak bir arkadaşımızdan tanıdığı bir adamın ona karşı çok büyük bir ilgisi olduğunu ve bir süredir ondan hoşlandığını öğrendim. habersizdim. Bu ortak arkadaş da bana bu adamın kız arkadaşıma hediyeler aldığını söyledi ve o da bana annesinin bunları onun için aldığını söyledi. Hediyelerini almasının nedeni, ona benimle bir ilişkisi olduğunu söylememesi ve bu yüzden onu etkilemeye çalışması. Açıkçası, ilişkimizi bir sır olarak saklaması beni incitti, özellikle ondan hoşlanan erkekler için.

Bana hediyeler hakkında yalan söyledi ve bu konuda konuşmaktan kaçınmak istediği için bana tüm bunları anlatmayı reddetti. Tüm bu çetin sınava üzülmekle haklı mıydım, haksız mıydım?"
"Açıkçası artık umurumda değil.

Hekimler ve diş hekimleri hariç, tıp alanındaki bir kariyer yolunun artık doygun hale geldiği ve iş olanaklarının tamamen uydurulduğu konusunda forumlarda okumaktan o kadar bıktım ki. İnsanlar mezun olduktan yıllar sonra bile iş bulamadıklarından tekrar tekrar şikayet ediyorlar.

Doktorlar ve diş hekimliği ile ilgili olarak (başlangıçta takip ettiğim kariyer buydu), öğrenim ücretleri çılgına döndü. Bu noktada dişhekimliği okulu için ortalama öğrenim oranı yaklaşık 400 bin ve artıyor.

Okulda ve hayatta bu kadar çok çalışmanın, okuldan korkunç miktarda borçla çıkmak için ne anlamı var?

Doktorluk kariyeri benim için söz konusu değil. Sırf hayatımın geri kalanında fazla çalışmak için hayatımın 7 yılını daha okuyarak kendimi öldürmeme imkan yok.

Bu noktada, Starbucks veya Walgreens için çalışmanın ve merdiveni tırmanmanın daha iyi bir seçim olacağını düşünürdüm.

Lütfen bana biraz rehberlik edin çünkü önümüzdeki birkaç gün içinde birkaç önemli bilim sınavım var ve çalışma motivasyonumu tamamen kaybettim.

Tıp alanının güvenli kariyer seçimi olduğunu düşünerek büyüdüm. İş güvenliğinin garanti edildiği yer. Sadece çok çalışırsan, başarılı olacaksın ve hayat kolaylaşacak.

Dürüst olmak gerekirse, tıp alanındaki bu korkunç kariyer tünelinin sonunda bir ışık görmüyorum.

Tıp alanını vurgulamamın nedeni, ailemin her yerinde sağlık hizmetleri ile büyümüş olmam ve bu benim geçmişim.

Artı yakında bir biyokimya derecesi ile mezun olacağım.

Kendimi tıp alanıyla sınırlamak zorunda değilim, bu nedenle her türlü kariyer tavsiyesi veya önerisine açığım.

Herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir. Teşekkürler"
"Yaklaşık bir buçuk ay önce gitti, sonra ben ordunun emriyle gittim. Eve geldiğimden beri boş eve dönsem de her şey tamamen boş geliyor. Onunla yaşamaya alıştım, sonra askerdeyken çocuklarla ve şimdi hiçbir şey gibi değil. Sadece bir yerel arkadaşım kaldı çünkü geri kalanı taşındı ve bu yüzden üzerime yığıldı. Her neyse, bugün bir randevuya çıktım ve birkaç kişiyle daha çıktım ama bu kızlara karşı hiçbir şey hissetmiyorum, neredeyse uyuşmuş gibiyim. Sadece duygusal olarak bunalmış mıyım yoksa bu normal mi emin değilim? Kendimi tamamen kaybolmuş hissediyorum lol ve nereye döneceğimden ya da bunun normal olup olmadığından emin değilim ve sadece bunu aşmam gerekiyor mu?"
"Bu kızla 5 yılı aşkın bir süredir ara sıra çıkıyorum, bazıları bunun ciddi olmadığını söyleyebilir, ama öyle. Ama eski sevgilim [18F], bir süredir, yaklaşık 6 aydır ona karşı duyduğum güçlü tutkuyu yakın zamanda yeniden alevlendirdi. Bir şans daha vermek istiyorum ama içinde bulunduğum ilişkiyle bağlarımı nasıl koparacağımı bilmiyorum. Şu anki kız arkadaşımı gerçekten seviyorum ama eski sevgilime bir şans daha vermek istiyorum ve ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok Yapmak. Şu anki kız arkadaşım bana çok bağlı ve onu kaybetmek istemiyorum, bu yüzden gerçek bir tavsiyeye ihtiyacım var."
"Yani editoryal lisanslı 3d model satmak zahmetlidir, çünkü editoryal lisansı olan 3d modelleri kullanmak zahmetlidir... (oyunlarda kullanmadan önce orijinal hak sahiplerinden izin almanız gerekir).

Hiçbir şeye başvurmadan gerçek dünya öğelerinin 3B analoglarını satma sürecini rasyonelleştirmenin bir yolunu bulmaya çalışıyorum. Açıkçası, Grand Theft Auto'daki bazı arabaların Ferrari gibi gerçek dünya analogları var... ticari markalı ve telif hakkıyla korunan sembolleri kaldırmanın ötesinde, %96 doğruluğa sahip bir 3d modelin bir şekilde taklit veya sahte olduğunu iddia edemezsiniz, değil mi?

Veya gerçek dünyadan bir durum, bu pek iyi tercüme edilmiyor, yine de 3 boyutlu modellere uygulanabilir olmalıdır. Ebay'de bir Zippo çakmağı listelersiniz, Zippo size bir C&D gönderir ve ebay listeyi otomatik olarak kaldırır (benim başıma geldi). Bu öğeyi genel bir ad altında yeniden listelememe izin verilir mi? Yoksa reddedilemez bir şekilde taklit veya sahte olduğu için öğeyi basitçe yok etmek için tek çarem mi? Veya ""Jenerik Çakmak"" başlığını tekrar listeleyebilir miyim?"
"(Tek kullanımlık çünkü Reddit de kullanıyor)

Bir kıza aşık oldum, bir süredir ona Amy diyeceğiz. Amy ve ben bir yılı aşkın bir süre önce aynı okul kulübüne katılırken tanıştık ve birkaç ay içinde yakınlaşmaya başladık.

İlk başta Amy hakkında pek düşünmedim ama kulüp etkinlikleri dışında buluşmaya başladıktan sonra Amy'ye karşı hisler geliştirmeye başladım. Bunun olacağını hiç düşünmemiştim (çünkü Amy'nin benim tipim olacağını hiç düşünmemiştim) ama oldu. Sanırım kalp en iyisini bilir.

Birkaç hafta önce Amy ve ben dışarıda içki içerken, o benim evime geldi ve geceyi burada geçirdi. Yol boyunca el ele tutuşmaktan başka bir şey yapmadık (çünkü içtiğimiz için yanlış olur)

Okul kulübü ikimiz için de çok önemli ve bunu bizim için mahvetmek istemiyorum ama ona hislerimi söylemezsem çok uzun süre pişman olacağım gibi hissediyorum. İtiraf etmem açgözlülük mü?

Sanırım aradığım şey sadece biraz tavsiye, ilham, teşvik ya da sadece rehberlik, onu gerçekten önemsiyorum ve ondan hoşlanıyorum. Teşekkür ederim!"
"Bu olay dün oldu, 6 gün boyunca birbirini takip eden üç final için çalıştıktan sonra, kış tatilime başlamaya hazırdım. Beni alması için amcamı aradım ve iki saat sonra nihayet geldi. Kampüsümde yolumu daha iyi bildiğim için araba kullanmamı istedi, ben de yaptım. 12 kutu Monster, 4 saat uyku ve kış tatilinin heyecanıyla damarlarımda pompalanan adrenalinin araba kullanma yeteneğimi bozacağını bilmiyordum. Park alanından çıkarken, doğrudan bir beton sütuna çarptım ve arabamın ön tarafında 3000 $ değerinde hasara neden oldum. Lanet garajdan bile çıkmadım. Tamponun düşmesini ve ön tekerleğe çarpmasını önlemek için ayakkabı bağlarımı kullanmak zorunda kaldım. İyi tarafından bakarsak, bu çeyrekte yüksek notlar aldım."
"Bu yüzden kız arkadaşımla tinder dışında tanıştım. Resmi olarak bir aydır çıkıyoruz, ondan önce birkaç hafta başka türlü görüşüyorduk. Tinder'da ilk sohbet etmeye başladığımızda (profilinde) nasıl sadece arkadaş aradığından bahsetmişti. Onunla tanıştıktan sonra arkadaştan daha fazlası olmak istediğimi biliyordum, bir şey diğerine yol açtı ve çıkmaya başladık.

Her şey harika gidiyor! Ama sadece bir ""sorunum"" var.

Ben gf'mle tanışmadan önce, tinder'dan başka bir adamla tanıştı. Bana ondan bahsetti ve birbirimizle ilk çıkmaya karar verdiğimizde bana onun nasıl sadece bir arkadaş olacağını ve başka bir şey olmayacağını söyledi. Onun için endişelenmeme gerek olmadığını ve tamamen benim olduğunu söyledi. Tamam harika. Karşı cinsten arkadaşlarım olmasına karşı değilim, benim de bayan arkadaşlarım var.

Benim sorunum, hangout yaptıklarında (belki birkaç haftada bir veya iki kez) neredeyse ""randevulara"" gidiyor gibi görünmeleri. Grup ayarlarında hangout yapmazlar (her zaman sadece ikisi). En son takıldıklarında, kız arkadaşım film izlemek için evine gitti. Bu gece bir masa oyunu barına gidiyorlar.

Kız arkadaşım, dürüst olmak gerekirse, şimdiye kadar tanıştığım en iyi insan. Bana asla ona güvenmemem için bir sebep vermedi ama arkadaşlıklarından rahatsız olmama engel olamıyorum. Bu adamla hiç tanışmadım ve o FB'de yok, bu yüzden nasıl göründüğü hakkında hiçbir fikrim yok. Bununla ilgilenmeli miyim? Ona güveniyorum ama bir erkek olarak erkeklerin nasıl düşündüğünü biliyorum.

Herhangi bir tavsiye?"
"Neredeyse iki yıl önce, (şimdi eski) kız arkadaşım bir kutu prezervatif çalarken yakalandı. Hırsızlık yapmıyordum ama o çaldığında yanındaydım. Onu durdurmadım ama hırsızlık yaptığının da farkında değildim. Yakalandı ve onunla birlikte hapse girdim. Avukat tuttum, ancak avukat, aslında suçlu olmasam bile, Wal-Mart'ta büyük olasılıkla mahkumiyetle sonuçlanacak maliyetli bir yargılamadan kaçınmak için suçumu kabul etmemin en iyisi olacağını söyledi. Bana Wal-Mart'ın avukatları konusunda her şeyi göze aldığı ve amaçları araçları haklı çıkarmasa bile bir noktayı kanıtlayabilmek için bir avukat tutacakları söylendi.

Yargıç iyiydi ve bana para veya hapis cezası vermedi ama kız arkadaşım için verdi. Suçu kabul ettim ve bu hala sicilimde.

Aradan iki yıl geçmesine rağmen hala beni işe alacak işveren bulmakta zorlanıyorum. Pek çok arkadaşım bir başvuruda yalan söylemenin daha iyi olacağını ve birçok işverenin sabıka geçmişini kontrol etmediğini söyledi.

Şu anda bir işim var ama şirket muhtemelen önümüzdeki üç yıl içinde batacağı için yeni bir kariyer arıyorum.

Bir uygulamada yalan söylemek en iyisi mi? Doldurduklarımın hepsinde yalan söylemedim. Suçu işlememiş olsam bile el altından görünüyor. Siz ne yapardınız?"
"Kız arkadaşımla yaklaşık bir ay önce ayrıldık. O zamandan beri, benim hatam olan şeyleri görmeye geldim. O da bazı boklar yaptı ama yaptığı şeylerin çoğu benim şu ya da bu şekilde boktan bir erkek arkadaş olduğum gerçeğine dayanıyordu. Bunun, onu eylemlerinin sorumluluğundan kurtardığını düşünmüyorum, ama onlar için onu affetmemi çok daha kolaylaştırıyor. Sorun şu ki, onu çok seviyorum. Ve bir şans daha vermek istiyorum. Yanlış yaptığım şeyler çoğunlukla onu hafife almaktı. Şu anda başka biriyle çıkıyor ama bence bu bir noktada bitecek. Bu yüzden ona tüm bunları, onu sevdiğimi, hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istediğimi ve batırdığım alanları gördüğümü ve gerçekten onları değiştirebileceğimi düşündüğümü söyledim (hatta bunu bir erkek olarak söylüyorum) Bazı klişelere uyuyormuşum gibi hissediyorum, ama aslında bunu kastediyorum). Bunu ona söylediğimde, söylediklerimi gerçekten beğendiğini söyledi, ancak ilişkimiz sonlara doğru o kadar kötüleşti ki, boktan bir anda yeniden aynı şeye atlıyormuşuz gibi hissetmemesinin biraz zaman alacağını düşündü. nokta. Sanırım ona katılıyorum. Hemen şimdi konuya dönersek, o soğuk davranırdı ve ben paranoyak ve şüpheci olurdum. Ancak bu ilişkinin sonunu sadece uzun bir ara olarak görmek ve bir noktada ona bir şans daha verebilmek sağlıksız mı?"
"Çok esnek bir düzene sahip oldukça harika bir işte çalışıyorum. Yöneticim tarafından çeşitli projelerde çalışmak üzere görevlendirilirken, ileride şirkete yardımcı olmak için kullanılabilecekleri sürece, zamanımın bir kısmı kendi başlattığım projeleri geliştirmek için ayrılır. Aynı düzene sahip olan ve görevi genellikle benim çalıştığım projelerle aynı projeler olan iş arkadaşım, kendi başlattığı projeleri geliştirmek için daha fazla zamana sahip olabilmesi için son zamanlarda yarı zamanlı çalışmaya geçti. Bu harika ve sonuç olarak iş yükümde yavaş yavaş bir artış olduğunu fark etmem dışında onun adına mutluyum. Şimdiye kadar ciddi bir şey olmadı, ancak istekte bulunma, benden toplantılara katılmamı isteme vb. Konularda yavaş yavaş başkalarının varsayılan kişi haline geliyorum çünkü iş arkadaşım artık haftanın bir kısmında müsait değil ve izin süresini koruyor dışarıda olduğu günlerde e-postaya vb. cevap vermeyerek. Sonuç olarak, kendi başlattığım projelere harcadığım zaman azalmaya başlıyor.

İş arkadaşımın eski işinin benim iş yüküme yavaş yavaş sızmasıyla ilgili endişelerimi yöneticimle nasıl konuşabilirim? İş arkadaşım yarı zamanlı çalışmaya geçeceğini söylese de yöneticimiz bu gerçeği veya bunun benim için ne anlama geldiğini benimle hiç konuşmadı. Ayrıca, benzer uzmanlığa sahip bu yükü kaldırabilecek başka kimse olmadığı ve şirketimizin yalnızca Nisan ayında işe alım yaptığı göz önüne alındığında, ne söyleyebileceğinden tam olarak emin değilim. Yeterince yüksek talepli pozisyonlarda çalışıyoruz ve birisi bana bu işi kabul etmemi söylese kolayca ayrılıp yeni bir iş bulabilirim ama buna gerçekten başvurmazdım. Yöneticimle aynı zamanda kendimi savunmama ve kendi kendime başlattığım projelerde zamanımı korumama izin veren tehdit içermeyen bir konuşma yapmak istiyorum ama ne diyeceğimi bilmiyorum."
"Tamam, bu kızla üniversitenin son döneminde tanıştım (yeni mezun oldum) ve aşağı yukarı tüm dönem boyunca özel olduk. Harika gidiyordu ve eve gittikten birkaç hafta sonra hala öyleydi. Birbirimizi arar, birbirimizi ne kadar özlediğimizi söylerdik ama hiçbir noktada bir ilişki içinde olmaktan ciddi bir şekilde bahsetmezdik. Yaz için birbirimizi ziyaret edip etkinliklere gideceğimiz planlar yaptık ve hatta o bana bir Yankee maçı izlemeye geldi. Gelecek hafta EDC Las Vegas'a gidiyor ve son derece soğuk davranıyor, bu işi halletmek için nasıl gerçekten çaba sarf etmek istemediğini, önemsiz kavgalar çıkardığını ve Vegas'tayken nasıl istemediğini söylüyor. orada biriyle takılırsa kendini suçlu hissetmek. Ona Vegas'ı düşünüp düşünmediğini tamamen anladığımı ve neredeyse bir hafta boyunca orada olacağını söyledim. Sorum şu ki, bunu unutup devam mı etmeliyim yoksa Vegas'tan sonra daha fazla çaba sarf etmek isteyip istemediğini görmek için geri dönene kadar mı beklemeliyim? Son birkaç gündür beni yiyor ve gerçekten biraz daha fazla fikir kullanabilirim. Arkadaşlarıma durumu anlattım ve onlar onun Vegas'ta eğlenmek istediğini ve geri döndüğünde biraz daha eskisi gibi olacağını düşünüyorlar. Reddit ne düşünüyor? Bana onu ne kadar mutlu ettiğimi defalarca söyledi ve ona yakın olan her kişi onun ne kadar mutlu olduğunu söyledi. Ailesi, onu gerçekten mutlu eden birini bulmasının sadece 21 yıl sürdüğünü söyledi. Sıkışmış olmamın başka bir nedeni de bu."
"Bu yüzden üniversitedeyim ve mümkün olduğunca çok insanla tanışmaya çalışıyorum. Nedense, bir kızın kız öğrenci yurdunda olduğunu öğrenirsem hemen soğurum. Ben şahsen en sosyal insan değilim ve pek çok partiye gitmeyi gerçekten sevmiyorum, ama bu kızların çoğunun yapmayı sevdiği şey tam olarak bu.

Spesifik olarak, sınıflarımdan birinde hoşlandığım bir kız var ve gerçekten iyi anlaşıyoruz ama kız öğrenci yurdunda. Diyelim ki, örneğin, çıkmaya başladık. O ve diğer pek çok erkek sarhoşken onun bu partilerde olacağını bilsem ne kadar rahat ederdim bilmiyorum.

Bir kız öğrenci yurdundaki kızların peşine düşmemek benim yararıma mı? Yoksa bu kardeşlik ve kız öğrenci yurdu partilerinin bazılarının nasıl olduğuna dair yanlış bir fikrim var ve bir şans mı veriyorum?"
"Böylece yaklaşık 10 aylık kız arkadaşım (17f) bu gece bitirdi. Bu, benim(18m) isteyebileceğim en iyi ilişkiydi. Cinselliğiyle ilgili sorunlarla uğraşıyordu ve sonunda bir terapistle bir süre yalnız kalması gerektiğine karar verdi. Ve onu anlıyorum ve destekliyorum. Onunla iyi arkadaş kalmak istiyorum ve o da aynı şeyi söylüyor. Bunu nasıl yapacağız ve kendimi nasıl daha iyi hissedeceğim? Ona kızgın değilim. Sadece bitmek zorunda olduğu için çok üzgünüm. İlişki sırasında en iyi arkadaşlarımdan biriydi ve bunun değişmesini istemiyorum."
"Bu gece 3 yıllık Kız Arkadaşımdan aramızdaki birkaç sorun nedeniyle ayrıldım. Yol boyunca bazı büyük kavgalara çok aşıktık ama sonunda onunla evlenmeyi planladım.

Ailemle pek çok sorun yaşadım ve sonunda bana karşı davranış şekli nedeniyle onunla sorunlar yaşadım. Geçmişte son derece destekleyiciydi ve hayatımda yaşadığım herhangi bir sorunu düzeltmek için bir kol ve bir bacak vermeye hazırken, şimdi aşırı derecede sinirlendi, çabuk sinirlendi ve temelde bana benim gibi sert şeyler söylüyor. Onun için biraz rahatsızlık duyuyorum.

Tamamen farklı davranıyor ve bana ve sahip olduğum herhangi bir soruna soğuk davranıyordu, örneğin: Ne zaman ona bana karşı davranışlarının beni incittiğini ve sert olduğunu söylesem, tamamen kapanır ve beni şu tür şeylerle tehdit ederdi: ""Seninle konuşmayı bitirdim"" veya ""beni sinirlendiriyorsun. Yoktan sorun çıkarmayı bırak.""

Esasen üzgün hissettiğim için beni cezalandırır ve düştüğümde beni tekmelerdi ve temelde önceki tartışmalara geri döner ve bunu hak ettiğimi çünkü eylemlerimin sonuçları olduğunu ve ilişkimizde zaman zaman benzer şekilde davrandığımı ima ederdi. Bu doğru, bir veya iki yıl önce bir süre pisliktim. Ama bunun kimsenin böyle davranmasını haklı çıkardığını düşünmedim.

 Son derece manipülatif olduğunu hissettim ama bu konuda hiçbir şey yapmadım çünkü belki bunun bir aşama olduğunu ya da her şeyin yoluna gireceğini ya da bundan kurtulacağını düşündüm. Sonunda, panik atak geçirme ve onunla benim hakkımda konuşmaktan, hatta hasta veya üzgün hissetmekten bile düpedüz endişeli olma noktasına kadar aşırı derecede kötü oldu. Bana yardım edecek kimse olmadığı için dışarı çıkıp kafamı boşaltmam gerektiğini biliyordum.

Ama ne yapacağımı bilmiyorum. Onu çok seviyordum ve her şeyin eski haline dönmesinden başka bir şey istemezdim. Ama gidişata bakılırsa bu imkansız görünüyor. Hiç aynı kişi gibi görünmüyor. Devam etmek istiyorum ama bunun doğru şey mi yoksa imkansız için mi dua ettiğimi bilmiyorum"
"Bunu başlangıçta, adlarını unuttuğunuz şeyleri göndermeniz gereken alt dizinde yayınladım. Orada sorumu sormama izin verilmediğini söylediler çünkü bir gün ilaç kullanma ihtimalim çok yüksekti ve ilaç kullanmak, bir ilaçtan bahsetmek veya herhangi biriyle tıp hakkında konuşmak tote kaşlarını çattı. Borsa gibi, hepimiz onun var olduğunu biliyoruz ama kimse size bu konuda tavsiye veremez yoksa asılırlar. Her neyse, işte gidiyor.

Ben çocukken ne zaman ağzımda bir aft olsa annemin her iki tarafında kırmızı uçları olan bu şeffaf tüpü çıkardığını ve onu açtığını ve uzun, beyaz, silindirik bir ilaç çıkardığını hatırlıyorum. Bir tebeşir parçası şeklindeydi ve parçanın tamamı ilaçtı, ağzınızdaki yaranın üzerine koyuyorsunuz ve onu öldürüyordu. yanlışlıkla ağzınızın ilaçladığınız kısmını tattıysanız, neredeyse 9 voltluk bir pili yalamak gibiydi. Gerçekten berbat. Belki artık satılmıyor, belki etiket dışı bir kullanımdı, belki annem beyaz boyalı pilleri ağzıma sürterek bana eziyet ediyordu. Burada herhangi bir yardım var mı?"
"Ben 22F'yim ve 5 aydır 'beraberiz'.

Bir LDR'deyiz ve birbirimizden yaklaşık 3 bin mil uzaktayız. Hiç tanışmadık ama bir ay sonra tanışacağız ve ilk kez birlikte bir ay geçireceğiz.

Şu anda bir deneme aşamasındayız, plan, taahhütte bulunup bulunmamaya karar vermeden önce bir araya gelene kadar beklemek. 'SO'm benim için çok büyük bir istisna yapıyor, ilk tanıştığımızda onun LDR'lerle ilgilenmediğini, onların asla işe yaramayacağını ve zaman kaybı olduğunu düşündüğünü öğrendim.

Bunu benim için yapmayı düşünüyor ve yaz boyunca veya sonrasında ya işe yarayacak ya da yaramayacak. Sorum şu.. Daha önce bu tür bir durumla karşılaşan oldu mu ve nasıl sonuçlandı?

Oh, bence ikimizin de başka birini aramadığını belirtmekte fayda var. Birbirimizle tanışmaya kararlıyız, o kısım sonrası biraz sallantılı."
"Hey Millet! 21 yaşındayım (nişanlım gibi) ve yaklaşık iki yıldır birlikteyiz. Toplamda, nişanlılığımız yaklaşık dokuz ay sürecek ve üç ayımız kaldı (Kasım 2012). Bunu yapmayı seçiyoruz çünkü birbirimizi seviyoruz, birlikte iyi çalışıyoruz ve önümüzdeki birkaç yıl içinde çok seyahat etmeyi planlıyoruz (eş olarak birbirinize karşı daha fazla hakkınız var, bu yüzden kendimizi daha rahat hissediyoruz) . Biz özellikle dindar değiliz, bu silahlı bir düğün değil ve ikimiz de ölümcül değiliz. Bu kadar kısa süredir nişanlı olan veya genç olan başkalarıyla nadiren karşılaşıyorum. Bizim gibi olan başka kimse var mı? (Gerçekçi olarak, tüm paylaşımları takdir ediyorum!) Teşekkürler çocuklar! :)"
"Tamam, erkek arkadaşımın daha kalın, düzgün vücutlu ve yuvarlak karınlı (hamile dahil) kadınlar için bir fetişi olduğunu biliyorum. İlk başta bu konuda çok endişelenmedim çünkü herkesin ilgilendiği şeyler var ama ben narin bir kızım ve her zaman öyleydim.

Daha bu sabah, ekranında Feabie adlı bir sosyal/arkadaşlık sitesi için bir e-postanın açıldığını gördüm ve e-posta hesabın etkinleştirilmesi içindi... ve karşılama davetine göre geçen ay etkinleştirdi.

Otomatik olarak ihanete uğramış ve kızgın hissediyorum, neden herhangi bir türden bir sosyal/arkadaşlık sitesine katılması gerekiyor? Büyük olasılıkla oradan çıkmak veya yeni 'arkadaşlar' edinmek için orada olduğu gerçeğinden rahatsızım.

Gözetliyormuş gibi görünmek istemiyorum çünkü öyle değildim, sadece ekranda belirdi. Ama aynı zamanda buna değinmem gerektiğini de hissediyorum çünkü şimdiden ona karşı olumsuz duygular beslemeye başladı. Şişmanlardan ne kadar hoşlanmadığı ve nasıl şişman bir kızla çıkmayacağı hakkında çok sık yorumlar yapıyor ama işte yeni bir ""besleme"" sosyal/arkadaşlık sitesinde... wtf?"
"Nişanlım ve ben, düğünün tamamen gelinle ilgili olduğu fikrinden hoşlanmıyoruz - o da evleniyor! Örneğin, ikimiz de koridorda eşlik edeceğiz.

Annem ve bazı arkadaşlar bizim için bir düğün duşu düzenliyorlar. Bunun bir *gelin* partisi olmadığı konusunda kararlıyım - ikimiz için. Gelenek dışılığımıza uygun olarak **cinsel organları ne olursa olsun bizim için önemli olan kişileri davet etmek isteriz**.

Annem, karma bir duş olduğu için tüm arkadaşlarımızın sevgililerini davet etmemiz gerektiğini düşünüyor. Ancak bu insanlardan bazılarıyla hiç tanışmadık veya sadece birkaç kez görüştük. Kesinlikle ""bizim için en önemli kişiler"" listesine girmezler.

Acil servisleri davet etmezsek işler biraz karmaşıklaşıyor, çünkü annem davetiyeye ""karma duş"" eklemek istiyor (böylece şu tür aramalara boğulmasın: ""Bekle, hitap etmek mi istedin? bunu Amy VE John'a mı?""), ancak **uzun süreli SO'ları olan kişilerin SO davet edilmediği için kendilerini mahvolmuş hissetmelerini istemiyorum**. Tam olarak bir ""çift duşu"" olmasını istemiyoruz - sadece bize yakın insanların bir araya gelmesi.

Herhangi bir tavsiye? Belki de etkinliğe alternatif bir isim verebiliriz ki insanlar hala bunun bir duş olduğunu ve erkekseniz gelmenizde bir sakınca olmadığını anlasınlar. Davetli listesinin, temelde başka bir düğün olacak kadar büyümesini istemiyoruz. (Ayrıca, yer sorunu var; ailemin evinde yapılacak.)"
"Yardıma ihtiyacım var!

Şu anda 5 yıl 6 aylık kız arkadaşımla birlikte yaşıyoruz. Onu hala seviyorum. Derinden. Hayatımı onunla paylaşmak eğlenceli ve her zaman güzel olmuştur. Yetişkinliğe birlikte ulaştık ve okulu bitirdikten sonra iki yakın şehirde okumak için birlikte yaşamaya karar verdik.
Ama üniversitenin başlamasıyla birlikte yeni insanlarla tanıştım ve özellikle bir kız ilgimi çekti.

Bugün, 8 aylık kız arkadaşımla birlikte okuyup birlikte yaşadıktan sonra, bu kızla en iyi arkadaşım. Üniversite dışında bile çok gülüyoruz ve birlikte çok zaman geçiriyoruz. Sık sık, ona karşı sadece arkadaşlıktan daha fazlasını hissetmeye başlayıp başlamadığımı düşündüm, ancak bu düşünceleri ne zaman ortaya çıksa çabucak gömdüm...
Ama istiyorum ya da en azından kendime karşı tamamen dürüst olmaya çalışıyorum ve kesinlikle ona karşı çekici hissediyorum. Hem cinsel hem de duygusal olarak.

Sonra, birkaç gün önce, sık sık yaptığımız gibi, yaklaşan testler için onun evinde birlikte çalışıyorduk. Biraz sohbet ettik ve lisans kursunun başından beri bana aşık olduğunu ve bana aşık olduğunu itiraf etti. Tersine, ona karşı hislerim olduğunu ama onu sevmediğimi ve bunun yerine şu anda sahip olduğum ve sürdürmek istediğim ilişkiyi sevdiğimi itiraf ettim.
Yıkılmıştı (hiç erkek arkadaşı olmadı, daha fazlasını umdu vs...) ve ben onu yatıştırdım. Birbirimize eskisinden daha fazla yaklaştık ve aniden kısa bir an için öpüştük...

O zamandan beri ne yapacağımı veya düşüneceğimi bilmiyorum... :(
Aynı anda iki kişiye aşık olduğumu hissediyorum ve her iki taraf için de kendime karar veremiyorum ve vermek istemiyorum.
Kendi düşüncelerimde çok kaybolmuş ve yalnız hissediyorum. Doğru kararın ne olduğunu bilmiyorum.
Ayrıca kendimi kötü ve sadakatsiz hissediyorum. Kız arkadaşımı asla aldatmak istemedim (sadece bir öpücük olsa bile). Bunu hak etmiyor.
Ama o zamandan beri diğer kızı unutamıyorum. Belki de ona gerçekten aşık oldum."
"Ben ve arkadaşım çok eskilere gidiyoruz, yaklaşık 8-9 yıl kadar, geçen yıl bekaretimi sarhoş bir gecelik ilişki olarak ona kaptırdım. Arkadaş olmaya devam ediyoruz ve tüm bunları aştık, benim kısa bir ilişkim oldu ve o da öyle. aynı şey birkaç ay önce de oldu ve tekrar görüştük. Ancak bu sefer birbirimize Skype/mesaj vb. üzerinden oldukça açık ve cilveliyiz (benim için farklı bir şehirde yaşıyor)

Geçen hafta birbirimize karşı hislerimiz olduğunu itiraf ettik. Bir sürü erkekle tek gecelik ilişkiler kuruyor ve bu çok iyi ve güzel ama uzun mesafeli bir ilişkiye girip giremeyeceğini bilmediğini söylüyor. Oldukça uzun bir süredir inanılmaz derecede yakın arkadaş olduğumuz için, Ocak ayında beni ziyaret etmesi gerektiğine karar verdik (bir aylığına bir iş gezisine çıktı) ve nasıl gittiğini görsün. Biletleri ve her şeyi ayırttık ve çok gaza geldim ama hala biraz kıkırdama var.

Benimle bir ilişki içinde olma fikrine açıkça açık ama yine de çekinceleri var, oysa ben ona biraz aşık oluyorum. Ne yapmalıyım?"
"nedenlerle çöpe atın.

Bugün postada 2012'den itibaren 850 dolar vergi borcum olduğunu söyleyen bir bildirim aldım.

Bir şekilde tüm bir W2'yi (serbest çalışıyorum ve her yıl 3-12 işverenim var) ve ayrıca 1099-G geliri kaçırdım! Neden denetlendiğimi veya her neyse, sadece standart kesintiyi alsam bile anlayabiliyorum. Gerçek gelirim, bildirilen gelirimin neredeyse iki katıydı.

Uzun hikaye, ama babam bana onun için 4000 dolarlık bir piyango bileti bozdurttu. Bunu yapmam için bana birkaç yüz verdi, ama bunun muhtemelen kötü bir karar olduğunu şimdi anlıyorum.

--------------

Welp, şimdi 850 dolarım bitti çünkü geri ödemelerini + eksik ekstra vergileri istiyorlar. Ders öğrenildi. Neyse ki, bunu ödemek için bankada param var. Bu bildirimi bir yıl önce almış olsaydım, tamamen ve tamamen mahvolurdum."
"Bu kız (ona Claire diyeceğiz) hs'deki ilk gf'mdi. Yaklaşık bir yıl çıktık ama mesafeler bizi ayırdı. Ayrılığımız biraz dağınıktı ve birkaç yıl konuşmadık. Hızlı ileri sarın ve tekrar ""arkadaş olarak"" mesajlaşmaya başladık. Üniversiteden sonra ikimiz de memleketimize geri döndük ve ikimizin de istediği gibi harika bir arkadaşlığımız olmasını bekliyordum. Benim gözümde bir arkadaşlık, takılmaktan, birlikte bir şeyler yapmaktan vb. oluşur.

Eve taşındığından beri 'bf/gf'ye çok yakın' olduğuna inandığı için benimle bire bir takılmayı reddediyor. Ben ona ne kadar yaklaşmaya çalışsam da o beni uzaklaştırıyordu. Ancak onunla her gün bütün gün mesajlaşıyoruz, bana en yakın sırlarını ve en derin düşüncelerini anlatıyor, telefonda onun sorunları hakkında konuşuyoruz vs.

Bütün bunlar hakkında gerçekten kafam karıştı. Metin/telefon aracılığıyla bana 'erkek arkadaş gibi' davranıyor ama şahsen bana bir arkadaştan DAHA AZ gibi davranıyor. Sonunda hayal kırıklıklarımı ona iletmeye karar verdim ve ""muhtemelen aynı eyalette (yüksek lisanstan önce) son yılımız ve her şeyin farklı gitmesini dilediğimden vb. Bunu aşkımı itiraf etmem olarak aldı ve bana"" dedi. çok kötü ama ben aynı şekilde hissetmiyorum.' Temel olarak, daha önce birden fazla erkeğe gönderdiği genel bir 'arkadaş bölgesi' yanıtı.

Gerçekten artık ne yapacağımı bilmiyorum ama bu beni yıpratıyor. Nasıl bir ilişkimiz olduğu hakkında konuşmak için bir şeyler açmaya çalıştım ve o her ay beni tamamen başından savdı. Ve yine de, sorunlar veya hatta diğer erkek arkadaş sorunları hakkında konuşması gerektiğinde hala oradayım (ki bunu bana defalarca getirmemesini söyledim) Bir yandan, benim için en iyisini yapmam gerektiğini hissediyorum. Bu, onu yavaş yavaş hayatımdan çıkarmak da dahil. Öte yandan, o kadar uzun süredir ""arkadaşız"" ki, onu ""terk etmek"" beni çok kötü hissettirir. Bu kızı sevdiğimi hissediyorum ve bu berbat. Artık ne yapacağımı bilmiyorum."
"Herkese selam. Biliyorum, bir tavşan için endişelenmek çok aptalca, ha, ama işte burada. Kız arkadaşım sevimli küçük bir tavşan aldı ve ben de küçük adamı sevdim. Birbirimizden sadece birkaç mil uzakta yaşadığımız için genellikle birbirimizin evinde uyuyoruz. Kısa hikaye, ben evimi, güzel ve temiz bir stüdyoyu seviyorum ve o da kendi yerini, çok karakterli insanlarla dolu bir evi seviyor. Birbirimizin mekanlarında oldukça eşit bir şekilde vakit geçirerek idare ediyoruz. Her neyse, geçmişte arkadaşlarıyla/oda arkadaşlarıyla evinde toplantılar planlama alışkanlığı vardı, bu da onun evinde uyuyacağı anlamına geliyor, ki bu iyi bir şey, sadece birkaç kez bunları birkaç gün üst üste planlamıştı. . Geçmişte benim evimde takılmak istediği için bana kızmıştı. Ona seslendim, oda arkadaşlarıyla takılmak ve evinde onunla yatmak istiyorsa sorun olmadığını ama bu benim kendi odamda takılmak istediğim gerçeğini değiştirmediğini söyledim. ve belki de bazen ayrı uyumamız gerekiyordu. Yaklaşık bir yıldır çıkıyoruz ve birbirimize aşığız.

Her neyse, bazen bencil olabildiğini kabul etti ama son zamanlarda ne istediğimi anlamakta oldukça başarılı oldu. Ancak, evinde daha fazla zaman geçirmek için yeni tavşanını bir ""bahane"" olarak kullanacağından endişeleniyorum. Her zaman evinde vakit geçirmek istemesi ve benim gelmemi beklemesi gibi benzer bir durum ortaya çıkarsa, endişelerimi yönetmenin ve endişelerimi/isteklerimi ona ifade etmenin iyi bir yolu nedir?"
"Birkaç aydır çıkıyoruz ve bana yalan söylediğini yeni öğrendim. Çıkmaya başladığımızda, tütün (Y), Uyuşturucu içip içmediğini sormuştum ve bana hayır dedi, devlet memuru olduğu için isterse yapamayacağını pekiştirdi. Bir ay önce esrar kokusu almaya başladım, bana belki de benim, belki de yaptığımız kahveden olduğunu söyleyip durdu. Benim zihnim ya da belki onun arkadaşı olduğunu pekiştirmeye devam et. Dün gece evinde bir belge aramasına yardım ettikten sonra sentetik ot bulmaya geldim.
Yüzleştiğinde, ciddi astımım olduğunu bilerek, kısa süre önce denememiz için satın aldığını söyledi, BS'yi arayarak 7 yıl önce ""uyku"" için başladığını bir kez daha itiraf etti. Bana sorun olmadığını söyledikten sonra ""kazdığım"" için kızdı.
Öfkeyle attım, buna kızdı.
Ne yapmalıyım? Bu adamı gerçekten seviyorum, ama bu sadece bir slam,
Tavsiye?"
"Yaş: 25 erkek, 24 kadın

İşler iyi gidiyor. ""Resmi""/erkek arkadaş ve kız arkadaş olmasak da, son iki hafta içinde birlikte çok zaman geçirdik. İyi bağlantı, harika seks, birbirimizden hoşlanıyoruz ve bu noktada özel olduğumuzdan oldukça eminim (bununla ilgili resmi konuşma yakında), çünkü her geceyi birlikte geçirdik... eğer hala flört ediyorsa, 20 dakikalık öğleden sonra randevuları falan olmalı! Öyle ya da böyle:

O bir gurme; yeni restoranları (genellikle pahalı olanları) denemeyi sever, farklı türler, tarzlar ve etnik kökenler hakkında *çok şey* bilir. Yemek açısından egzotik ve yeni şeyleri seviyor ve açıkçası, onunla yemek hakkında konuşmak beni aptal hissettiriyor çünkü çok şey biliyor.

Ben tutumlu bir yiyiciyim. Buzdolabına koyduğum bir pilav/fasulye/sebze karışımı pişiriyorum ve bütün hafta akşam yemeği için bana yetiyor. Her hafta yeni, pahalı şeyler denemek umurumda değil; sağlıklı beslendiğim sürece, yiyeceğe mümkün olduğunca az harcamak istiyorum. Sadece umurumda değil.

Şimdi, birkaç hafta sonra, restoranlara gitmek ve bir sürü para ödemek beni rahatsız ediyor. Yemeğin tadını bile çıkarmıyorum; tek düşündüğüm ""vay canına, bu 30 doları biriktiriyor olabilirim ama onun yerine istemediğim enfes bir yemeğe harcıyorum.""

Bu kızla gerçekten vakit geçirmeye devam etmek istiyorum ama artık dışarıda yemek yemek ya da yemeğe para harcamak istemiyorum. Ara sıra ona davranmayı umursamıyorum ama yeme alışkanlıklarımdan çabucak sıkılacağını hissediyorum.

Bu, kulağa kolayca çözülebilecek alakasız bir sorun gibi mi geliyor? Yoksa bu tekrar tekrar sorun çıkarır mı? Eğer öyleyse, daha fazla zaman ve para harcamadan şimdi çıkmalı mıyım?"
"Yani bu kelimenin tam anlamıyla oldu. Kız arkadaşım dün uzun bir gün geçirdi ve uyumaya başladı. Kalktım ama yataktan kalkıp onu uyandırmak istemedim. Ben sessizce Leonard Nimoy'un kaybının yasını tutarken o göğsüme sarılıyor ve uyuyor.

Her neyse, bir kolum başının altındayken diğer kolum telefonumu tutuyor. Yani telefonum kulağının hemen yanında.

Kaydırıyorum ve ""3 saniyede Japon Yemekleri"" yazan bir şey görüyorum. Yeterince ilginç görünüyor! Bir gif bekleyerek açtım. Telefonumun sessizde olmasına rağmen medya sesinin TÜM YOLDA açık olduğundan bahsetmiş miydim?

Bu video oynamaya başlıyor ve tam bunun bir video olduğunu anladığımda, telefonumdan bu lanet olası tuhaf müzik patlamaya başlıyor ve kız arkadaşımın kulağına geliyor.

SİKTİM SİKİM SİKİM SİKİM. Ekrana ne kadar dokunsam da ses tuşu gelmiyordu. Bu yüzden kız arkadaşım bu tuhaf, yüksek sesli Japon müziğiyle uyandığında çok sinirlendi.

Bana attığı bakışı ne kadar özür dilesem de engelleyemedim.

Ve şimdi burada oturmuş, sana sarılmadan bunu yazıyorum."
"Merhaba, kısa tutmaya çalışacağım.

Birkaç ay önce bazı şüpheleri vardı ama benimle konuşmak yerine duygularını gömdü çünkü beni incitmek veya dırdır etmek istemiyordu - sonra uzaklaştı ve bu da benim biraz muhtaç olmama neden oldu (biliyorum, biliyorum !).

İşe yaramasını istiyorum ama ""Seni gerçekten sevseydim bunu düşünmeme gerek kalmazdı"" dedi - ama daha önce bana aşık olduğunu da söyledi. Bir süre temassız kalmamızı ve mümkünse yavaş yavaş sahip olduklarımıza geri dönmemizi istiyorum. Zorluk şu ki, 5 günlüğüne birlikte bir festivale gidiyoruz ve bu konuda gerçekten hiçbir şey yapamayız!

Dün ona duygularımı anlatan bir mektup verdim ve şimdi bunu bir kenara bırakıp kendimizin ve birbirimizin arkadaşlığının tadını çıkarmaya çalışmalıyız.

Herhangi bir tavsiye? Sanırım normal / arkadaşça davranmaya çalışmak ve ona duygularını sormamak ya da onu boğmamak istiyorum."
"Feragatname: Bunun bunun için doğru alt dizin olup olmadığını bilmiyorum ama dürüst olmak gerekirse bunu nereye göndereceğimi bilmiyorum, bu yüzden yanlış yerdeyse özür dilerim. Lütfen bunun için bana saldırma. Teşekkür ederim.

Şu anda büyük bir üniversite parti şehrinde bir üniversite öğrencisiyim ve alkolden hoşlanmıyorum. Kız arkadaşımla (F18) bu konuda tartışacak kadar tabu gibi görünüyor.

İşletme bölümünde okuyorum ve Uzak Doğu Asya'da, özellikle Çin'de iş yapmayı planlıyorum ve işletme bölümünde olacaksam içmeye ihtiyacım olacağı söylenmeye devam ediyor.

Sadece içmek istemiyorum. Alkolde yanlış bir şey yok, sadece yapmak istemiyorum. Nedenini tam olarak belirleyemiyorum ama bunu yapmak istemediğimi biliyorum. Bira denediğim tek şey ve açıkçası bundan hoşlanmıyorum.

Parti yapmayı sevmiyorum çünkü temelde buralarda içki içiliyor.

Kendimle ne yapacağımı bilmiyorum çünkü berbat bir iş adamı olacağımı hissediyorum ve etrafımdaki herkese karşı parti bozan biriymişim gibi hissediyorum.

Özellikle kız arkadaşım ona bir sebep vermediğimde bunun onu rahatsız ettiğini söylediğinde kendimi kötü hissediyorum."
"Bu yüzden onunla bir yıldan fazla bir süre önce tanıştım. Benim oynadığım aynı oyunları oynayan çevrimiçi arkadaşlar aracılığıyla gelişigüzel bir şekilde. Hemen pek çok ortak yönümüz oldu, oyunlar oynadık, her zaman konuşacak bir şeyimiz oldu, her gün günde 12 saatten fazla Skype'ta konuştuk. Ve en azından hala günde 3-4 saat konuşuyoruz. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ama farklı bir eyalette yaşıyorum.
Geçmişinden dolayı çok karmaşık ama onun hakkında sevdiğim şey bu. Onu şu an olduğu kişi yapan her şey. Ve gerçekten onu sevdiğimi ve daha da ileriye gitmesini görmek istediğimi söylemek istiyorum. Ama çok uzakta yaşadığımız için daha fazlası olmadığını biliyorum. Ama bu tür şeyler yapan insanlar hakkında okumaya devam ediyorum ve reddit'in bu konuda ne söyleyeceğini merak ediyordum.

Özetlemek gerekirse, şu an itibariyle birbirimize çok değer veren çok yakın arkadaşız. Açıkçası daha fazlasını istiyorum. Ve ne istediğini bilmiyorum. Nasıl devam edeceğim? (Şu anda oraya gidip onu görme imkanım yok, tabii ki daha sonra bunu yapabileceğim, ama bu şansı kaçırmak istemiyorum. Çünkü ondan gerçekten hoşlanıyorum.)"
"Onu haftada bir defadan fazla iki saat boyunca görmek istediğimi ona birkaç kez açıkça ilettim. Bana daha fazla zaman ayırmaya çalışacağını söyledi ama henüz olmadı (3 aylık dönemde onunla iki kez görüştüm). Beş yıldır birlikteyiz ve yakın zamanda üniversiteden mezun oldum ve bir iş buldum. Kelimenin tam anlamıyla her gün çalışıyor ve çalışmadığı zamanlarda ot içmek için erkek kardeşi veya arkadaşlarıyla takılıyor. Artık sigara içmiyorum ve içmesi umurumda değil ama benimle zar zor vakit geçirebildiği için incindim. Ona takılmasını istemek için mesaj atmıyorum veya aramıyorum çünkü genellikle meşgul olduğunu söyler. Onun meşgul olduğunu biliyorum ve hafta boyunca ben de işle meşgulüm ama nadiren konuşuyoruz. Muhtemelen ara sıra mesaj atacaktır, ancak genellikle 4-5 gün konuşmadan geçeriz. Ne zaman takılsak, onun için uygun olmalı ve bu benim için adil değil. Eski lisemizin bahçesinde çalışıyor ve insanlar için bahçe işleri yapıyor, anladığım kadarıyla çok zaman alıyor ama yine de yapmıyorum. Bazen onunla takıldığım bir gün, biri ararsa iptal eder ve ben akşam yemeğinde/sinemada/her nerede olursa olsun yalnız kalırım. İstenmediğimi hissediyorum ve bekar olsam daha iyi olur mu diye merak ediyorum. Sadece ilişkide eskiden olan sevgiyi yeniden kurmak istiyorum; eksikliğini hissediyorum. Hatta ona istenmediğimi hissettiğimi söyledim ve ""Ondan değil, sadece meşgulüm"" dedi. Çalışmayı ve para kazanmayı anlıyorum ama HER GÜN çalışmak? Söylediğim için üzgünüm, sadece bunun hakkında konuşacak kimsem yok. Rantımı okuduğunuz için teşekkür ederim."
"Arkadaşım ve ben evlenmeye karar verdik... Ancak bu tipik bir evlilik değil.

Ben eşcinselim ve çocuk istiyorum ve o, zor bir çocukluk geçirdikten sonra istikrar istiyor, birbirimize yardımcı olabileceğimizi fark ettik. Yapmaya baktığımız şey, koşulların birkaç çocuğumuz olması (o da onları istiyor) ve benim üniversiteyi bitirmesine yardım etmem olan memleketimiz Wisconsin'de geçici, 5 yıllık bir evliliğe girmek. Bu baharda mezun olacağıma göre, ilk başta gelirin çoğunu ben getirecektim ve bu benim için sorun değil.

Her neyse, evliliğin sadece beş yıl süreceğini beyan eden bir evlilik öncesi sözleşme imzalayacaktık. Şimdi bunun yasal olup olmadığına gelince - bilmiyorum. Ancak anlaşma, 5 yıl sonra, çocuklarla eşit derecede ilgilendiğimiz sürece kendi yolumuza gitme seçeneğimiz olacaktı. Barınma ve çocuk yetiştirme ile ilgili finansmanlar dışında mali durumlarımızı ayrı tutacak ve evlilik açık olacaktı.

Peki tüm bunları göz önünde bulundurarak, kendimizi buna zihinsel olarak hazırlamamızın bir yolu var mı? Bu iyi bir fikir mi yoksa kötü bir fikir mi ve bunu yaparken hangi adımları atmalıyız? Son olarak bunu ailelerimize sonra da çocuklarımıza nasıl anlatacağız? Ve en önemlisi, bunu yaparak onları ömür boyu yaralayabilir miyiz yoksa muhtemelen anlıyorlar mı?"
"Bu, bunun için yanlış bir alt diziyse özür dilerim...
Yani kız arkadaşım şu anda memleketimizde ve ben onu görmek için oraya seyahat edeceğim. İkimiz de ailemize ilişkimizden bahsetmedik, bu konuda ikimiz de rahat edebilmek için konuştuk. Ailem son derece şaşırmış bir şekilde tepki verir ve hemen onun hakkında her şeyi öğrenmek ve onunla aynı gün tanışmak isterdi.

Onu görmek için bütün gün ailemden bir arabaya ihtiyacım var ve gerçekten bir mazerete ihtiyacım var, birincisi neden hep birlikte şehirdeyim ve ikincisi neden bütün gün bir arabaya ihtiyacım var... İşe yarayabilecek bir bahane düşünebilir misin? Yardımı dokunursa, hala orada arkadaşlarım var."
"Yaklaşık bir yıldır birlikteyiz. 3 aylıkken, çok kısa süreli eski sevgilim (erkek olan) da dahil olmak üzere arkadaşlarımla bir yerde kalıyordum ve bir gece, onun beni kucağına alıp cinsel bir şeyler yapmaya çalışmasıyla uyandım.

Onu itmemekle hata yaptığımı biliyorum, ama ben bir korkaktım ve duygularını incitmek istemedim (hala arkadaştık), bu yüzden uzun bir süre bir şeyler elde etmek istemesinden sonra, biyolojik içgüdülerim karşılık veriyor olumlu bir şekilde (serttim), ""git"" diye mırıldandım ve beni uçurdu.

Ertesi gün kız arkadaşıma söyledim ve daha sonra bana telefonu kapattıktan sonra iki kez ağladığını söyledi. Ama bir sürü özür diledikten ve hatta adamın beni taciz ettiğini(/hafifçe tecavüz ettiğini???) söyleyerek beni teselli ettikten sonra, beni affetti ve yaklaşık iki hafta sonra ilişkimiz tekrar iyiydi.

Ama olaydan bir ay sonra kız arkadaşım benden ayrıldı ve olayla bir ilgisi olup olmadığını sordum ve emin olmadığını söyledi. Ama iletişimde kalmak istedi ve birkaç hafta sonra tekrar birlikteyiz.

Ama şimdi, ondan ayrılmayı düşünüyorum (aman tanrım, bu zor olacak), ama olay için beni affettiği için, onu bitirmeyi çok kötü hissederdim. Ama onun için de faydalı olur, sanırım beni kaybetmekten benden ayrılamayacak kadar korkuyor."
"(20, Erkek, Üniversite, akademik işlerle ve birkaç hobiyle meşgul, iyi arkadaşlık çevresi vb.)

İlişkilere karşı duygularımı tarif etmek gerçekten zor. Pek çok aşık oldum, onlara göre hareket ettim ve reddedildim ya da duygusal olarak kullanıldım (üniversitenin başında çok saftım). Şimdi, bu bir acıma partisi olmayacak. Bu aptalca olurdu. Ama itiraf etmeliyim ki ilişki olasılığı bir ihtimal olarak aklımdan çıkıyor. Bana göre bu tamamen mantıklı görünüyor - eğer yaşadığım tek şey, en fazla, beni 'bu şekilde' sevip sevmediklerine gerçekten karar veremeyen kızlar olduysa, o zaman neden olayları başka bir şekilde göreyim?

Ama önemli olan burada. Bu fırsatlar nadir olsa bile pek çok insanın sorunsuz bir şekilde ilişkilere sürüklendiğini biliyorum. Oldukça basit ve anlaşılır olduklarını biliyorum, ancak geçmiş deneyimlerim beni bunun doğru olma olasılığına karşı oldukça yorgun ve alaycı bıraktı.

Bakire değilim ve daha önce üniversitede birkaç kez flört ettim. Bekaretimi kaybettiğimde, keyifliydi (""nihayet!"" anlamında), ama nihayetinde utanç vericiydi (bana 'tuhaf' olduğumu söylemesi, sonra beni evinden kovması dahil (ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok) Yanlış yaptım...)); ve sanırım olumsuz bir deneyimim var. İkinci kaçış da biraz dağınıktı (uzun süredir bir arkadaşlaydı), ama çok daha eğlenceli/harikaydı - yalnızca onun 'çitin üzerinde' olması, olaydan sonra her şeyi gerçekten garip hale getirdi.

Varmaya çalıştığım şey, henüz herhangi bir düzgün, 'normal', gerçekten hoş bir cinsel ilişkim olmadı. Unutmayı tercih ettiğim bazı anılarla birleştiğinde, muhtemelen hiç deneyimim olmamasından daha kötü durumdayım.

Bir ilişkinin gerçekten *orada*, *içinde* olduğumda ve yaygaranın neyle ilgili olduğunu anladığımda tüm bu şüphelerin bir nevi ortadan kalkacağına eminim, ama doğal olarak oraya varma süreci (örneğin yeni biriyle tanışmak) insanlar, vb.) ilişkilerin gerçekten sert bir şekilde başlamasıyla daha da zorlaşır."
"** upate, para makul şeylere harcandı, sadece hayat çok pahalı. Parayla ilgili sorunları var. Ne diyebilirim ki, gerçekten anlamak zor değil. Ama değiştirmek istiyorum. Konuda okunacak kitap önerisi faydalı oldu.

Dün gece eşimin 2 aya yakın bir süredir çalışmadığı için engelli oğlunun ev kiraları için ayırdığı 1000 doları Noel için bakkaliye, benzin ve diğer eşyalara harcadığını öğrendim.

Dün gece ona bunu sorduğumda, Noel'de verecek hiçbir şeyi olmadan nasıl utanmak istemediğine dair bir tür bahane uydurdu. Ona umursamayacağımı söyledim.

Cehennemden geçtim ve para meseleleriyle geri döndüm ve para söz konusu olduğunda hayatımda doğru yolda olmak istiyorum.

Daha önce bana yaptığı şey yüzünden paradan nefret ettiğini söylemişti. Ben bu konuda daha felsefiyim ve onun üzerinde güce sahip olmak için para hakkında bilgi ve anlayışa sahip olmanız gerektiğine inanıyorum.

Para muhtemelen genel yenileme projesini çok fazla etkilemeden zamanında değiştirilebilir. Ama bu kötü bir şey.

Bu konuda onu ve kendimi nasıl eğitirim? Hayatımda bir daha asla büyük ölçüde borçlu olmak istemiyorum. Bunları benimle çözemeyen biriyle birlikte olmak istemiyorum. Bu bir anlaşma bozucu."
"şu anki kız arkadaşımın eski erkek arkadaşının ailesiyle yakın ilişkisi olduğu için iki yıldır. Ve onlarla takılmak istiyor (eski sevgili olmayacak) kişisel olarak bu fikirden hoşlanmıyorum ve bence yanlış ve saygısız. Bundan hoşlanmadığımı biliyor, bu yüzden birlikte olduğumuzdan beri onları görmedi ama yine de onlarla iki haftada bir en az bir kez konuşuyor. Beni onunla gelmem için davet etti ama bunun iyi bir fikir olduğunu düşünmüyorum ve gerçekten garip olacak. Ama yakında onları bensiz ya da bensiz göreceğini söylüyor ve ben bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Bu pozisyonda olsaydınız ne yapardınız? Ayrıca bunun üzerine birini bırakmaya değer mi sence?"
"Beni bir şekilde yönlendiren ve onun tipi olmadığımı fark eden bir kız tarafından reddedildikten sonra oldukça moralim bozuldu. Sanırım okulla ""meşgul"" olduğunu ve işlerin kötüye gittiğini söylediğinden beri. Ama beni kolayca hayal kırıklığına uğratıyordu. ""Bırak gitsin dostum"" demeden önce, sandığınız kadar kolay ama ben pek sosyal bir insan değilim. Birine rastgele yaklaşıp ona çıkma teklif edip flört etmeye başlayamam. Ayağa kalkmam biraz zaman alıyor. Kendime olan saygımı çok kaybettim ve gerçekten üzüldüm çünkü kızdan hala çok hoşlanıyorum."
"Bu kızın, hadi ona Emily (19K) diyelim, benden hoşlandığından %100 eminim.

Bir randevudaydık ve son üç hafta içinde birkaç ""öğleden sonra buluşması"" yaptık. İnşallah bu cuma akşamı ikinci uygun randevumuza gidiyoruz.

Sorun şu ki, fiziksel tırmanışta berbatım. Ne zaman elini tutmanın ya da kolumu omzuna atmanın ""uygun"" olduğunu asla bilemiyorum. Sonuç olarak, hala öpüşmedik (1. randevunun sonunda denedim, ancak sol alanın dışında olduğu için yanağını çevirdi) ve ben fizikselleşmede başarısız olmaya devam ediyorum. Sonunda dün gece bir partiden sonra eve yürürken onu tuttum, ama ona iyi geceler öpücüğü vermemeyi seçtim çünkü ikimiz de ayıkken hakkıyla kazanmam gerektiğini hissettim.

Sorunumun bir kısmı Emily'nin utangaç olmasından kaynaklanıyor. Örneğin antrenmanda sadece birkaç kızla konuştuğunu fark ettim. Bunu sevimli buluyorum ve en ufak bir umursamıyorum, ama aynı zamanda, daha az duygu gösterme eğiliminde olduğu için ""taşınmak"" için iyi bir zaman olduğunda, normalden daha zor okumam anlamına geliyor.

Benden hâlâ hoşlandığından eminim ve henüz korkunç ""arkadaşlık bölgesine"" yerleştirilmediğimi bilecek kadar olumlu işaretler aldım. Her gün mesajlaşıyoruz, bana doğum günü çikolataları aldı ve biz çıktıktan tam bir hafta sonra ilk randevumuzdan olumlu bir şekilde bahsetti.

Ancak şimdi, bir hamle yapmam gerektiğini biliyorum. Cuma günü onu öpmem gerekiyor. Onu öpmek için fiziksel çekiciliği ateşlemem gerekiyor. Kendimden şüphe duymayı bırakacak cesareti bulmam ve fiziksel çekiciliği ateşlemek için onun elini tutmam gerekiyor. Durumu analiz ettim ve aşırı analiz ettim ve yakında çıkabileceğimizden gerçekten eminim. Sadece içimdeki gücü bulmam ve tereddüt etmeyi bırakmam gerekiyor. Öyleyse benimle konuşun ve bu kalıcı şüphelerin üstesinden nasıl gelebilirim?"
"Merhaba reddit dostları. Biraz yardıma ihtiyacım var.
Böylece (şimdi eski) kız arkadaşım Yeni liseye taşındı. Evleri değil, okulları taşıdı. Her sosyal medyada onunla arkadaş olan bir çocuk vardı. Facebook, İnstagram, Twitter. Fotoğraflarının çoğunu beğenmeye başladı ve o da onun birkaç fotoğrafını beğendi. Onu sordum ve o da onu tanımadığını, sadece kibar olmak için iyiliğe karşılık verdiğini söyledi. Pek düşünmedim.

Yaklaşık 2 gün öncesine kadar ileri sarın. Telefonuna bir mesaj geldiğini gördüm ve aynı adamdı. Hile yapmaktan falan bahsetmiyorlardı, sadece hey naber filan. Bu yüzden onunla bunun hakkında konuştum ve sonunda bana onu gerçekten tanıdığını ve onunla birkaç kez konuştuğunu söyledi. Bana onun sevimli olduğunu düşündüğünü ve arkadaşına benim kız arkadaşımdan hoşlandığını söylediğini söyledi. bu yüzden ondan her konuda onunla arkadaş olmasını istedim ve o da kabul etti. O yaptı.

Bugün onunla tekrar arkadaş olduğunu gördüm. Ona bunu neden yaptığını sordum ve çok kızdı. Bana söyledikleri göz önüne alındığında buna uygun olmadığımı söyledim ve bana ""Ne yapacağına ben karar veremem"" dedi. Ve sonra bana düşüncesiz kontrolcü bir pislik dedi. Ona bir ilişkide farklı şeyler istediğimizi söyledim.

Benim hatam mıydı? Yoksa benim duygularımı umursamıyor muydu? Bu adamla iletişim kurmak, tüm ilişkimizi bitirecek kadar önemli miydi? Reddit'te bana yardım et. Kontrolcü olduğum için hatalı mıydım? 9 aydır çıkıyorduk. İlişkiyi bitirmekle haklı mıydım?"
"Buna bulunduğum yerle başlamalıyım: ABD'deki en büyük parti okullarından biri ve şimdiye kadar gördüğüm en büyük tasvir edilen ilişki kültürlerinden biri. Ayrıca çıktığım bazı kişilere çok çabuk aşık oluyorum, bu yüzden başlangıçta biraz daha bağlanıyorum ama sonra çok hızlı yumuşadım.

""Güzel"" olarak tanımlayacağım: Aslında kadınları randevuya çıkarmak, müsait olmak, onlarla vakit geçirmek istemek, onları yok saymamak. Ufak tefek şeylerin beni rahatsız etmesine izin vermemek ve onları yapmalarına izin vermek.

Bu günlerde ne zaman kadınlarla çıkmaya çalışsam, ""iyi adam"" olmakla, bazı konularda centilmen olmakla tam bir salak olmak arasında gidip geliyorum.

Ne zaman bir centilmen olsam, onlara iyi davranın, onları bir şeyler içmeye çıkarın ve onlarla zaman geçirmeye çalışın, geri adım atıyorlar. Fişi çekip geri çektiğim anda geri geliyorlar. Onlara ilgi göstermediğim anda, dikkatimi geri çekmek için çok uğraşıyorlar.

Örneğin, kendimden uzaklaştırdığım bir bayan arkadaşım, onu arkadaşlarımla içmeye çıkarırsam, kelimenin tam anlamıyla bana seks teklif etti (O çok çekici). Bu benim için biraz kırmızı bir bayrak ama işin tuhaf yanı, birçok nedenden dolayı onu görmezden geliyorum (birincisi, bazen biraz deli oluyor ve ben delilerle pek iyi anlaşamıyorum) ama yine de kendini bana atıyor.

En kötü yanı, hayatımdaki güvendiğim kadınların bana ""nasıl çalıştığını"" ve ""oyunu oyna"" demeleri. Yani biriyle zaman geçirmeyi çok istesem de bahaneler üretmem ve zamanın %95'inde meşgul olmam gerekiyor? Sonra bir gün onlarla takılmak mı? Bu bana çok aptalca bir oyun gibi geliyor.

Soru: Bu atmosferde flört sahnesine flört sahnesi değilmiş gibi mi yaklaşmalıyım? Tipik bir ""Budala"" ve kendine güvenen bir adam gibi davranıp çekip gitmek mi?"
"Herkese merhaba, bana verebileceğiniz herhangi bir tavsiye için şimdiden teşekkür ederim!

Kız arkadaşım ve ben, üniversitedeki ikinci yılımızı neredeyse bitirmek üzereyiz. Üniversiteye başladığımızdan beri 1 1/2 yıldır çıkıyoruz. Öpüşmek dahil her şeyde ilkim o. Bence o harika bir insan ve onu seviyorum ama ne düşüneceğimi bilmiyorum.

Gelecek hakkında konuşuyoruz ve geleceğimizde ne istediğimiz konusunda pek çok benzerliğimiz var ama ilişkimiz hakkında şüphelerim var. En büyük yanım, başka bir kızla çıkmamış veya hiçbir şey yapmamış olmam. Onu sevmeme rağmen üniversiteyi hem tek başıma hem de diğer insanlarla deneyimlemek için bir ara vermem gerektiğini hissediyorum. Her zaman diğer kızları düşünüyorum ve suları test etmeden hayata bağlanmaya hazır mıyım bilmiyorum. Bir yılı aşkın süredir sahip olduğumuz çok iyi bir şeyden vazgeçmek çok zor.

Onunla üniversiteden sonraki hayat hem istediğim hem de istemediğim şeyler olabilir. Üniversiteden sonraki ilişkimiz hakkında beni güvensiz hissettiren bazı şeyler var ve bunu çok uzatmak istemiyorum ama bu daha çok annesi ve işimle ilgili, çok hareket etmek ya da kalmak istersem seçeceğim. bir noktada. isteyene daha detaylı anlatabilirim

Tekrar teşekkürler!"
"Eski erkek arkadaşımdan yeni ayrıldım. Bununla ilgili bilgi istiyorsanız, işte bir bağlantı

Birlikteyken facebook ve instagram dahil sosyal medya sitelerimin şifrelerini istedi. Biliyorum, bunu yapmak çılgıncaydı. Ama onu gerçekten sevdim ve sorun olmadığını düşündüm, bu yüzden kesinlikle dersimi aldım. O ilişkide yaptıklarımın yarısını asla yapmazdım. Bunun için tanrıya şükürler olsun.

Şimdi, tüm şifrelerimi değiştirdim ve Facebook'ta tüm cihazlardan çıkış yaptım, bu yüzden onun bunu yapmadığını biliyorum. AMA instagram benim bildiğim o özelliğe sahip değil gibi görünüyor? Hala arkadaşlarının bir instagram hesabı olduğuna dair bildirimler alıyorum, bu da onun cihazlarından birinde hala oturum açmış olduğu anlamına geliyor.

Bu konuya birkaç kez yaklaştım. Ondan instagram hesabımdan çıkış yapmasını rica ettim. Onu içeri almakla kötü bir seçim yaptığım kişisel hesabım. Bana yapacağını ya da yapacağını söyleyip duruyor ama yine de facebook arkadaşlarının instagram almasıyla ilgili bildirimler alıyorum. Yani, belli ki yapmamış.

Bu durumda yapabileceğim bir şey var mı? Bu ilişkide bu kadar aptalca davranmamın tamamen benim suçum olduğunu biliyorum ama bu benim kişisel bilgilerim olduğu için bunu düzeltmek istiyorum."
"Bu yüzden erkek arkadaşımdan yaklaşık bir ay önce ayrıldım, o iyi bir adam ama bence en iyisi buydu (ilişkide beni inciten ve olan birkaç şey nedeniyle). Devam edebildim ve artık onsuz üzülmüyorum ama o benim ilk ilişkim olduğu için aklımda düşünmeden edemediğim bir şey var.

Geçenlerde, ayrılmamı istememe neden olan (uzun hikaye) yaptığı şeylerin yanı sıra, skype'ta gowild'de paylaşım yapan bir kızla düzenli olarak sohbet ettiğini ve bazen arkadaşlarıyla cilveli konuştuğunu öğrendim. İnsanları (gonewild girl) tanımak istemesinin sadece kişiliği olduğunu ve onu tanıyan arkadaşlarla flört etmenin zararsız olduğunu gördüğünü söylediği için genel olarak kafamı karıştırdı.

Sadece, bir erkek arkadaşın internette yabancı kızlarla konuşmasını (özellikle de gowild'te paylaşım yapanlarla) veya bir ilişki içindeyken diğer kızlarla flört etmesini istemiyorsam, ondan çok şey bekleyip beklemediğimi bilmek istiyorum. Gelecekte flört etmek istiyorum ve bir erkeğin kız arkadaşları olması umurumda değil, ancak tüm arkadaşlarının kız olması ve o her gün onlarla flörtöz bir şekilde sohbet etmesi beni rahatsız ediyor. Aptalca bir soru olduğunu biliyorum, ama aşırı tepki verenin ben olup olmadığımı veya bir ilişkide benimle aynı düzeyde bağlanacak birini bulmanın gerçekten mümkün olup olmadığını bilmek beni içten içe öldürüyor."
"Bir yıl önce ilişkimizin en başından beri erkek arkadaş [25] benim [23] cinsel/flört geçmişimden rahatsızdı. Tam bir çifte standart. Ben onun yapmadığı hiçbir şey yapmadım ve o çok daha fazla insanla birlikte oldu. Ama her zaman mantıksız davrandığının ve bunun üstesinden gelmesi gereken bir şey olduğunun farkındadır. Ama bunun üstesinden gelmesine yardımcı olmak için ne yapacağımızı bilmiyoruz ve ne zaman bunun hakkında konuşsak, durumu daha da kötüleştiriyor. Bir yıl oldu ve bunun mümkün olup olmadığını bilmek için hala daha fazla zamana ihtiyacı olduğu konusunda ısrar ediyor. Hangi noktada yürüyeceğim?"
"Arkadaşlarım sonunda beni bir gece dışarı davet etmeye karar verdiler, genellikle bu grupla takılırım ama tek şey, hepsinin aşina olmadığım birinin evinde yatmayı planlaması. Hepsi evde yaşayan bu insanlara yakın ama orada kalmaktan son derece rahatsız olurum. Onun için uygun olup olmadığından bile emin değilim, arkadaşlarım bana onların da gideceklerini söylediler.
Kalacak başka yerim yok çünkü farklı bir şehre (üniversite kampüsü) gidiyoruz, onlarla çıkmak istiyorum ama emin değilim. Sadece bunu düşünürken hiperventilasyon yapıyorum..."
"4 yakın arkadaşımdan nedimem olmalarını istemeyi planlıyorum. Bir baş nedime olup olmadığı konusunda ileri geri gittim. Teknik olarak bir ""en iyi arkadaşım"" yok.

Sormayı düşündüğüm arkadaş en eski arkadaşım (anaokulundan beri) ve mesafe nedeniyle yılda sadece bir kez görüşüyoruz. ""En iyi arkadaşları"" olarak gördüğü başka arkadaşları da var ama beni gerçekten anlıyor ve birlikte her zaman çok eğleniyoruz. Ayda birkaç kez metin yoluyla konuşuruz ve arada bir skype ile konuşuruz. En yakın arkadaşı olmasa da beni yakın arkadaşı olarak gördüğünü biliyorum.

Mesafe nedeniyle hazırlıklara yardım etmesini beklemiyorum (sadece istediği/yapabildiği kadar). Bir aile dostumuz şimdiden bir duş planlıyor. Düğünde kadeh kaldırmak için nedimelerimden birini seçiyor olsaydım, onun olmasını isteyeceğimi biliyorum.

Diğer insanlarla sana olduğundan daha yakın olan birinden baş nedime olmasını istemek garip mi? Baş nedime seçmeyen herhangi birinin bununla ilgili bir sorunu oldu mu? Baska öneri?"
"Bugün oldu. Dün gece oda arkadaşları ve kaygı gibi çeşitli sebeplerden dolayı sabah 3'e kadar uyuyamadım. Bu yüzden kulaklığımı taktım ve kafamı dağıtması için müzik dinledim. Yani zaten uyanmakta zorlanıyorum, sabahları uyanmak benim için neredeyse imkansız, alarmımın çaldığını bile duymuyorum.

Babam için çalışıyorum. Binaları yönetiyoruz ve bugün bazı ışıkları monte etmem için bana ihtiyacı vardı. 10 kadar cevapsız aramayla uyandım, bu yüzden çıldırdım ve kapıdan dışarı koşmaya başladığımda onu geri aradım. Zaten bir saat gecikmiştim. Cevap verdiğinde acı çekiyor ve bana merdivenden düştüğünü ve sırtını çarptığını söyledi. Doktora götürdüm 2 kaburgasında kırık var.

Bok gibi hissetmeyi bırakamıyorum. Ben gelmediğim için düşmesi benim hatamdı. Kendi kendine kalkmadan önce bir süre orada yattı. Tüm ben uyurken. Ve bu ilk kez uyuyakalışım değil, bu yüzden durumu daha da kötüleştiriyor."
"Bir süredir spor salonuna gidiyor ve bir antrenörle görüşüyor, setler arasında insanları izlemeyi seviyor ve güzel görünen kızları göstermeyi seviyor. Konuşuyoruz ve rutinimden geçiyoruz ve oradayken her zaman gözüme çarpan bir kız olmuştur.

Eğitmenim bunu fark etti ve dikkatimi kimin çektiğini sordu, ona onu eğittiğini ve bizi tanıştırmaktan mutluluk duyacağını söylediğimde. Kulağa harika geliyor ama bu kız hakkında görünüşünü gerçekten beğenmesi dışında hiçbir şey bilmiyorum.

Sosyal olarak garip değilim ama bazı arka plan bilgilerim veya karşılıklı ilgim olmadığı sürece yabancılarla, özellikle de bu gerçekten çekici kızla konuşmakta iyi değilim.

Spor salonuyla ilgili bildiğim tek kural, insanların oraya sosyalleşmek için değil, antrenman yapmak için geldiğidir. Rastgele bir erkeğin bu kıza antrenmanın ortasında yaklaşmasının hayatında isteyeceği en son şey olacağından eminim. ilk izlenimim bu olmasın.

Önerisi olan var mı?
Bunu takip etmemekten tamamen memnunum, çünkü bu spor salonunu çok seviyorum ve her şeyin olduğu gibi kalmasını tercih ederim, sonra bu kıza başarısız bir asılma girişiminden saklanmam gerekip gerekmediğine dair yeni bir endişe uyandırırım."
"Tamam, o zaman biraz arka plan hikayesiyle başlayayım. Geçen Haziran ayında tanıştık ve hemen anlaştık. Birkaç ay işleri çok ağırdan aldık ama Kasım ayına kadar bunu resmileştirmek istediğime karar verdim.

Her şey harikaydı ve neredeyse her fırsatta takıldık. Sigarayı bırakmama yardım etti ve beni motive etmek için her zaman orada. Ara sıra küçük şeyler hakkında küçük tartışmalar yapardık ama asla dün geceki gibi değil.

Son zamanlarda küçük şeylerden daha büyük sorunlar yaratmaya başladım. Bazen kıskanç ve kaba olabileceğimi biliyorum ama o buna sonsuza kadar katlanmayacak. Daha iyi olmak istiyorum ve olabileceğimi biliyorum. Onu kaybetme düşüncesi beni gerçekten duygulandırdı, özellikle de bunun tamamen benim hatam olduğunu bildiğimde. Geçmişi değiştiremem ama benim hâlâ Haziran'da tanıştığı adam olduğumu görmesini gerçekten istiyorum.

Sadece diğerlerinden biraz girdiye ihtiyacım var. Nereye döneceğimi bilmiyordum ve bunu daha önce hiç yapmadım ama umarım birileri bana yardım edebilir."
"Hikayeye biraz arka plan vermek gerekirse, eski sevgilim ve ben Mayıs'ta bir araya geldikten sonra geçen Temmuz'da ayrıldık.. kısaydı, ancak birbirimize çok aşık olduk. Birlikte geçirdiğimiz yazımız güzeldi, birbirimizle harika zaman geçirdik. Yani, zaman ayırmaya değmeyeceğine karar verene kadar.

Her neyse, bu yazı ayrılıkla ilgili değil. Eski sevgilimle Vermont'ta en iyi arkadaşımın gittiği okulunda tanıştım. Oradaki arkadaşlarıyla yakınlaştığım için hepimiz ortak arkadaşlarımızı paylaşıyoruz. Beni çok heyecanlandıran bu festivale herkes gidiyor ama o da gidiyor.

Ayrıldığımdan beri çoğunlukla iyi durumdayım. Meditasyon yaptım ve ona olan zihinsel bağlılığımı (çoğunlukla) kopardım. Bununla kastettiğim, meditasyon yapmak, duygusal olarak bağlı olduğunuz kişiyle net bir bağ hayal etmek ve sonra onu koparmak. Tamamen mental ve meditasyon..

Demek istediğim, onu düşünmek beni umutsuzluğa ve panik ataklara sokmuyor. Ancak dün gece onu göreceğimi ve muhtemelen kamp alanımızda aynı grupta takılacağımı öğrenmek gerçekten zor olabilir..

Korkum, benimle konuşmazsa bokumu kaybetmek ve gerçekten benimle konuşursa bokumu kaybetmek. O hafta sonu ayık kalmayı planlamıyorum, bu da bunu daha da mümkün kılabilir.

Kendimi hazırlamak için ne yapmam gerektiğinden emin değilim. Onu görürsem tüm bu durumu nasıl halledeceğim konusunda tavsiyeye ihtiyacım var. Merhaba demeli miyim? Daha büyük kişi olmak mı? Zihnim hayır diye bağırıyor çünkü o beni gerçekten incitti ve ilişkiyi bitirmek için yanlış yola girdi.. ama aynı zamanda gerçekten kötü bir zaman geçirmek ve hepimiz bunu yapmaya çalışırken başkalarının negatif enerji hissetmesini istemiyorum takıl ve iyi vakit geçir.."
"Kız arkadaşımı gerçekten seviyordum. Yaptım. Biz en iyi arkadaştık.

Ama onunla hayatımın bu kadar erken döneminde tanıştığım için uzlaşmakta bir ton sorun yaşıyorum. O benim ilk ciddi ilişkim ve evlenmek vs. hakkında konuştuk. O bu fikre katılıyor ve ben de emin olmadığım için ilişkiye devam edemedim.

Anlamaya çalıştığım şey, bu kadar erken yerleşmekle iyi olup olmadığım. Şimdiden bir şeyleri kaçırıyormuşum gibi hissediyorum. Bütün arkadaşlarım çok fazla flört serisine gitti, ciddi bir şey yok ve bir sürü flört. Bunu hayatımda hiç yaşamadım. Her zaman bir ilişki arıyordum. Ama şimdi bir tane var, kapana kısılmış hissediyorum. Bunu şimdi taahhüt edersem, 20'li yaşlarımda o eğlenceli özgürlüğe sahip olma şansımdan vazgeçmiş olacağımı hissediyorum. Bir yanım bunu deneyimlemek istiyor ama diğer yandan en iyisinin gitmesine izin verip boktan ilişkiler yaşamasına izin veriyorsam?

Her zaman fiziksel olarak formda, aktif bir kıza sahip olacağımı düşündüm. Kız arkadaşım değil. Hiçbir zaman gerçek bir fiziksel aktivite yapmadı ve bunu yapmak için fazla bir isteği de yok. Onu hala çekici buluyorum ama yaşlandıkça kilo alacağından endişeleniyorum. Yaşlandıkça güzelliğin azaldığını biliyorum... ama yine de ona deli gibi aşık olmak istiyorum. Artık fiziksel görünümünden çok ilişkimiz nedeniyle ona ilgi duyuyorum. Biraz kilo verse ve aktif olsaydı, her zaman istediğim o çılgın ateşli kız olacağını biliyorum... ama onu aktif olmaya zorlayamam ve ayrıca ona güvenmek de istemiyorum Bu oluyor.

Şu anda gerçekten ""eğer""lere kapıldım ve bu beni içten içe öldürüyor. Onunla kalırsam bir şey kaçırıyor muyum?"
"Bu kızı yaklaşık iki haftadır ""gördüğümü"" söyleyerek başlayayım. O tatlı, tam bir erkek fatma ve gerçekten havalı. Şimdi normalde kızlara sırılsıklam aşık olurum ama ilk randevumuzdan sonra ille de flört peşinde olmadığını açıkça belirtti. Benim için sorun yok, hayatımın bir kız arkadaş olmadan iyi olduğum bir aşamasındayım, ama sorun şu ki ben bir bakireyim ve öyle kalmayı planlıyorum (onu verecek kadar sevdiğim birini bulana kadar). Bu, bağlantıları zorlaştırır. Bu kız hafta sonları yatıya kaldı ve ben onun arkadaşlarıyla içmeye gittim, bu iyi bir zaman, ama şimdi bir ilişki istediğimi fark ediyorum. Onunla olmak zorunda değil, ama onu önemsiyorum ve geçen gece o sarhoş anlardan birini yaşadı. Temelde beni çok önemsediğini ve bir ilişki istediğini ama korktuğunu ve bu yüzden benimle asla çıkmayacağını söyledi. Ancak sonunda seks yaparsak benimle çıkacağını söyledi. Bu beni çok korkuttu. Benden hoşlanıyorsan, benimle benden hoşlandığın için çık, seksimi istediğin için değil. Bu çok kafa karıştırıcı.

Üstelik, onlara çıkma teklif etmemi seveceğini bildiğim iki kız var. Fwb'lendiğim kızla (eğer buna böyle diyebilirseniz) herhangi bir yakın bağım olmadığı için bunu yapabilirim ve ikisi de kesinlikle bir ilişki arıyor. Garip çünkü genellikle çok çabuk görüştüğüm kızlara sırılsıklam aşık olurum ama bu sefer farklıydı. Gerçekten kafam karıştı. Sanırım bir aşamadan falan geçiyorum. Teşekkürler beyler. Yardımı şimdiden takdir edin.

-Kirby1056"
"Yani önce biraz arka plan. Ailem, sağlıklı yiyecekler konusunda aşırı sağlık bilincine sahip bir deli ve buna çoğunlukla katılıyorum. Ama her gün tek bir parça şeker olmadan sağlıklı yemek yiyemem. Bu yüzden ayda bir kez bir fast food restoranına gidip durumumu düzeltiyorum. Genellikle evde, ailem eve gelene kadar bilgisayarımın rahatlığında oyun oynayarak yerim, ama öğrenirlerse muhtemelen bunun için beni döverler. Bu yüzden içinden geldiği kese kağıdını ve ambalaj kağıdını yakmak ve o külleri dikkatlice toplayıp dışarıya atmak gibi parlak bir fikrim var.

Bunu ayda bir yapıyorum ve külleri arka bahçemdeki küçük çiçeklerin üzerine atıyorum. Bunu birkaç ay düzenli olarak yapıyorum ve hiçbir şey ters gitmiyor. Okulda bir gün, alışkanlıkları hakkında veri toplamak için bu balığı haftada bir ya da öylesine eve götürmemiz gerekiyor. Her hafta eve balık götürüyorum ve ertesi gün sabah 5'te okula geri götürüyorum. Komşularım bazen eve geldiğimi görüyor çünkü onlar sadece oturup dışarıyı izleyen harika yaşlı bir çift ve muhtemelen her hafta eve bir balıkla geldiğimi görüyorlar.

Bu yüzden her hafta eve bir balık götürüyorum ama çok erken ayrıldığım için balığın evimden çıktığını hiç görmüyorlar. Sonra öğleden sonraları eve geldiğimde beni görüyorlar, dışarı çıkıp çiçeklerin üzerine biraz kül serpiyorlar çünkü bence kül bitkiler için iyidir, bu yüzden bunu yapıyorum, ama bu yaşlı çift ölü balıklarımı yaktığımı ve onları fırlattığımı düşündü. ayda bir kül.

İnanılmaz derecede iyi insanlar olduklarından, geçen haftalarda delilleri yaktıktan sonra uğradılar ve içinde bu beta balığın olduğu küçük bir akvaryum taşıyorlar ve kapıyı açtığımda beni balığımın küllerini saçarken gördüklerini söylediler. ve bu balığın diğerlerinden daha uzun yaşayacağını umdular ve sonra veda ettiler ve az önce olanlar karşısında beni biraz şok olmuş halde orada bıraktılar. O zaman, balıklarımın her ay trajik bir şekilde öldüğünü düşündüklerini ve diğerlerinden daha uzun yaşama umuduyla onları değiştirmeye devam ettiğimi fark ettim."
"Bu benim ilk gönderiim, bu yüzden işte iş için ne yaptığım hakkında küçük bir giriş. Ben bir güvenlik görevlisiyim. Şehrimin şehir merkezinde mezarlık vardiyasında çalışıyorum. Özel birşey yok. Güvenlik görevlisi olmak kolay paradır.

Her neyse, ilk turumu yaparken caddenin karşısında tekerlekli sandalyede daha iri bir adamın kaldırıma çıkmaya çalıştığını fark ettim. Engelli erişimine geçiş yeterince yumuşak değildi ve sıkışıp kaldı. Karşıya geçtim ve onu kaldırıma ittim.

Beş blok ötedeki hastaneye gitmesi gerekiyordu. Amirimi aradım ve bu adama yardım etmem için birkaç dakika içinde döneceğimi söyledim. Onu hastaneye götürdüm ve geri yürüdüm.

Her gün olduğu gibi kulaklığımı takmış olsaydım, onu görmezdim ve oraya ulaşmak için mücadele ederdi.

Sorunun ne olduğundan emin değilim ama bir kolu ve bir bacağı eksikti."
"İşte böyle: Lisede tanıştık. arkadaş oldum 12. Sınıfta kısa bir süre çıktık ama yürümedi çünkü gençtik ve ben biraz aptaldım.

O zamandan beri birbirimizden 3 saat uzakta yaşamamıza rağmen hep yakın olduk. Yaklaşık 4 yıldan fazla bir süredir, ona yeniden aşık olma emareleri yaşadım, ancak her zaman arkadaşlıktan sonra pes ettim.

Şimdi açıklığa kavuşturmalıyım: geçmişte bu kız her zaman biraz güvensizdi ve kendini daha iyi hissetmek için pek çok erkekle çıktı. Uyanıp bunun ne kadar sağlıksız olduğunu anladıktan sonra en az bir yıl bekar kalmaya karar verdi. Şimdi kendinden memnun, çünkü hayatını değiştirmek için adımlar attı (evet, o bir bekçi.)

İşte şu anda olduğum yer: ikimiz de bekarız ve şimdilik ikimiz de bundan zevk alıyoruz. Ama aynı zamanda gerçekten, GERÇEKTEN yakınız. Onun için çıldırıyorum ama pes edip ayrılmalı mıyım yoksa bunun gelecekte bir ilişkiye dönüşüp dönüşmeyeceği konusunda hiçbir fikrim yok."
"Kız arkadaşım kibar, sevgi dolu, tatlı, çok ateşli vs. ve bana her zaman beni sevdiğini söylüyor ama onun o olmadığı hissinden kurtulamıyorum. Genç olduğumu biliyorum, o da öyle ve ilk kız arkadaşım olarak bu muhtemelen oldukça genel bir durum. Neden böyle hissettiğimi bilmiyorum, bu yüzden ayrılma olasılığı bu kadar zor, ona ""Aynı hissetmiyorum"" dışında bir sebep vermek isterdim!

Beni rahatsız eden bir şey, birlikte olduğumuzda saatte en az 2-3 kez beni ÇOK çok sevdiğini söylemesi. Karşılık vereceğime güvenmiyor gibi hissediyorum? Ayrıca bazen beni şirkette tutmak istediğini hissediyorum, çünkü çok fazla arkadaşı yok (kendini biraz daha ortaya koyarsa arkadaş bulmakta sorun yaşamayacaktı) ve genellikle yalnız. onun apartmanı. Ben ise uzun süre tek başıma kalmakta sorun yaşamıyorum.

Oh, ve yaklaşık 8 hafta sonra 5 aylığına Sidney'e taşınıyorum.

Buraya sadece düşüncelerimi yazarak bazı sorularımı yanıtlıyormuşum gibi hissediyorum, ancak diğer insanların görüşlerini çok takdir ediyorum.

Şimdiden teşekkürler."
"Bu yüzden yaklaşık 5 yıl önce, küçük kız kardeşime karşı hisleri olduğu için eski sevgilimle 4 yıllık bir ilişkimi bitirdim.
Kız kardeşime karşı tavrı kalitesiz / cilveliydi ve ortak bir arkadaşına kız kardeşine karşı hisleri olduğunu itiraf etti.

Zorlayıcı bir yalancı, sözlü tacizde bulunan, fiziksel olarak yıkıcı olduğunu öğrendikten ve kız kardeşime olan bu sevgiyi duyduktan sonra bitirdim.

Birkaç yıl sonra bir adamla tanıştım ve sonunda evlendik.
Kız kardeşim annemin evinde kaldı ve eski sevgilimi erkek arkadaşıyla oyun oynamaya davet etti.
Neredeyse her zaman orada olduğu için eşim ve benim annemi ziyaret etmemizi zorlaştırdı.
Annem ayağını yere indirmeyi reddetti, biz de onu ziyaret etmeyi bıraktık.

Birkaç yıl ileri sarın, kız kardeşimin şimdi yeni bir erkek arkadaşı var ve onlar evlenmeyi planlıyorlar.
Bana eski sevgilisini ve kız arkadaşını davet edip etmeyeceğinden emin olmadığını söyledi.
Hepsinin her hafta sonu takıldığını ve çok yakın olduklarını unutmayın.
Onun onları dışladığını görmüyorum ve dışarıdaki çoğu insanın, bir ayrılık kesin olduğu için bunun gibi garip bir duruma sokulması gerekmeyeceğini hissediyorum.
Aptal mı oluyorum?"
"Ailem bu yaz Dünya Kupası için Brezilya'ya gidiyor ve güzergahımızı belirlemeye başlıyoruz. İşte bildiklerimiz (hemen hemen biletlerin olduğu yerler etrafında dönüyor):

- Salvador, 6/16'daki Almanya - Portekiz maçı için
- 21 Eylül'de Almanya - Gana için Fortaleza
- (Muhtemelen) 26/6 tarihinde Almanya - ABD için Recife

Son 16 turu ve çeyrek final maçlarında nerede olacağımızı bilmiyoruz ama 1 Temmuz'dan itibaren Sao Paulo, Brasilia ve Rio arasında gidip geleceğiz gibi görünüyor. nokta.

**Ne soruyorum**

- Ülkede kaçırdığım mutlaka görülmesi gereken yerler var mı?
- Bu şehirlerden herhangi birinden yapabileceğim güzel, ilginç günlük geziler neler olabilir? Açık havada yapılan doğa yürüyüşü aktivitelerini, güzel manzaraları ve vahşi yaşamı, ilginç kültürel anekdotları, iyi yemekleri severiz...
- Bu şehirlerin herhangi birinde (iyi restoranlar, pazar yerleri, mahalleler gibi) bir gezi kitabında görünmeyebilecek bazı gizli mücevherler nelerdir?
- Ulaşım konusunda lojistik tavsiyeler, otel seçerken nelere dikkat edilmeli (hangi mahalleler gibi?)

NatGeo seyahat kitabı, Fodor's Brazil 2014 (Dünya Kupası baskısı) ve Fodor's: Rio, Best 25'i sipariş ettim. İyi bir kitabı kaçırırsam bana haber verin!

Belirli bir bütçe yok ama makul tutalım :)

Teşekkür ederim!

*<"
"Bunu kısa tutmak istiyorum. Bu haftanın başlarında, dört yıllık karım bana biseksüel olduğunu ve bir kadınla birlikte olma arzusunu bastırmaktan yorulduğunu söylemeye karar verdi. Burada şu ya da bu şekilde bunun yanlış olduğunu asla söylemediğimi not etmeliyim, sadece beni üzecekmiş gibi hissetti. Durum hakkında açık bir konuşma yaptık ve ona saygı duymaya çalışmam ve kendisi olmasını istemem nedeniyle, bundan biraz rahatsız olduğum yerde, eğer istediği buysa, o zaman olmak için elimden gelenin en iyisini yapacağımı söyledim. onunla tamam

Gerçek şu ki, durumla gerçekten iyi değilim. Beni ve diğer kızı bazı cinsel eylemlere dahil etmeyi teklif etti, bu ilk başta kulağa harika bir şey gibi geldi, ama bunun hakkında ne kadar çok düşünürsem, bu fikirden o kadar çok nefret ediyorum. Artık onu tatmin edecek kadar yeterli olmadığımı hissederek temelde sinirlendim ve açık bir ilişki ya da bu her ne ise ona sahip olmak istemiyorum. İşin zor yanı, aynı zamanda onun kim olduğunu inkar etmek ya da bir sik kafalı olmak ve ona bir tür sınır koymak istemiyorum. Sanırım ne yapacağımdan emin değilim. Neyse okuduğunuz için teşekkürler. Bunun oldukça yaygın bir şey olduğunu biliyorum.

Tüm bunlarla ilgili diğer en büyük ve en zor şey, karımın şimdiden ilgilendiği bir kızı olması. Onunla tanışma konusunda dürüsttü ve diğer kızla buluşmak için şimdiden ayarlamalar yapıyor. Metin mesajlarından bazılarını okudum ve karımdan aldığım her şeyden daha çapkın, daha sevgi dolu ve daha heyecanlılar. Burası kalbimin kırıldığı yer. Şimdi aptal hissediyorum."
"M(29) K(27)

Yaklaşık beş yıldır birlikteyiz ve birlikte geçirdiğimiz zamanın çoğu coşkulu geçiyor. Birbirimize olan kıvılcımı kaybetmedik ve gittikçe daha fazla aşık olmaya devam ediyoruz. Bu tek taraflı değil.

Ancak dün gece, mutfakta (bilgisayarda) çalışmak için oturma odasından çıkmak zorunda kaldığında bir süre Addams Ailesi'ni izliyorduk. Plan zaten buydu. Fiş almak için kalktım ve onu yetişkin bir Christina Ricci'nin Google resimlerine bakarken yakaladım ama mutfağa girdiğimde hızla sayfadan çıktı. Şimdi, fotoğrafların gerçek görünümü beni uyarmazdı. Yaş karşılaştırması yaptığını düşünürdüm. Ama ona neden bu konuda gölgeli davrandığını sorduğumda, ondan etkilendiği için ona baktığını itiraf etti.

Erkeklerin porno izlediğini biliyorum. Bu beni hiç rahatsız etmedi. Ama birlikte olduğun kişiden 1,5 metre uzaktayken neden internette bir ünlüye bakasın ki? Bunun porno olmaması - onun güzel yüzüydü (ona hiç benzemiyorum) - ve adamın bu konuda bu kadar savunmacı olması, kalıcı bir incinme duygusu bıraktı.

Mantıksız mıyım?"
"Uzun iş günü. Eve yeni geldim, biraz yemek için SO'mu çıkarmak istedim. Önce duş almam gerektiğine karar verdim. Ben ve SO sadece ~ 18 aydır çıkıyoruz, yaklaşık 4 ay önce yanıma taşındı. Odamın düzenine göre banyo, içinde çift geniş bir penceresi olan dolaba giden bir koridor gibi. Ben tamamen çıplak bir şekilde duşa girerken o dolabın içinde giyecek bir şeyler seçiyordu. İşte o an cinsel organımın ne kadar muhteşem göründüğünü fark ettim. Mükemmel bir şekilde asılıymış gibi. dayanamadım Kız arkadaşlarımın dikkatini çektim ve aletimi dairesel hareketlerle sallamaya başladım. ""Bir dahaki sefere bir gösteriye gittiğimizde ve bir grup herifin dans ettiğini gördüğünde, aşağıda olan şey bu!"" Bu bir dakikadan fazla sürdü, sikimi her yöne sallayarak, yırtılana kadar güldük. İkimiz de o kadar çok gülüyorduk ki pencereyi fark edemedik.. Dışarısı karanlıktı, dolabın ışığı yanıyordu ve panjurlar ardına kadar açıktı. Hava karardığında ve ışıklar açıkken birinin evinin içini bu kadar net görebilmeniz inanılmaz (aynı şey geceleyin kubbe ışıkları açıkken bir araba için de geçerlidir). Sik çemberinin ortasında, kız arkadaşımın yanından pencereden dışarı ve doğrudan çöpü dışarı çıkaran komşumun gözlerine bakıyorum. Kız arkadaşım histerik bir şekilde gülerken hızla banyoya daldım, sadece başını sallayıp uzaklaştığını söyledi. Burada sadece birkaç aydır yaşıyoruz ve onlarla henüz tanışmadım."
"Böylece, yaklaşık 2 yıldır aşık olduğum en iyi arkadaşım benimle gerçekten flörtleşmeye başladı. Bunun bana garip gelmesinin birkaç nedeni var.

İlk olarak, yaklaşık 3 yıldır arkadaşız ve benimle hiç ilgilenmedi. Ona aşık olduğumu ilk söylediğimde, gerçekten uzaklaştı ve onun yanında yeniden rahat olması biraz zaman aldı, ama şimdi ilişkimiz her zamanki kadar güçlü.

İkincisi, kişisel olarak standartlarının altında olduğunu düşündüğüm başka bir adamla gerçekten ilişkisi var. Ancak, mümkün olduğunca ilişkinin dışında kalmaya çalışıyorum ve işlerini yapmalarına izin veriyorum. Ancak, bu adamla çıktığı için benimle giderek daha fazla flört etmeye başladı.

Diğer insanlara dokunmaktan çok, çok rahatsız ama son zamanlarda (geçen hafta sonu olduğu gibi) kolunu omzuma koymaya, beni gıdıklamaya, şakacı bir şekilde bana vurmaya başladı ve aynısını yapmama izin veriyor. Bu sabah sınıfta onu gıdıklıyordum ve gayet iyiydi. Sonra başka bir arkadaşı ona bir soru sormak için elini omzuna koydu ve o çıldırdı.

Ayrıca etrafımda gerçekten sessizce konuşmaya başladığını ve onu duyabilmem için başımı daha yakına hareket ettirmeye zorladığını da fark ettim. Bunu yaptığımda gözlerini gözlerimle dudaklarım arasında gezdiriyor. Ayrıca sık sık odanın karşı tarafından sessizce bana baktığını da yakaladım ve iyi arkadaş olmamıza rağmen gerçekten utanmış veya utanmış gibi bakışlarını kaçırıyor.

Sanırım bana aşık oluyor olabilir, ama belki ben onunla gerçekten yakınlaşıyorum ve o da benimle daha rahat olmaya başlıyor. Düşüncesi olan var mı? Ayrıca, gerçekten bana karşı hisleri olduğu ortaya çıkarsa, o diğer adamla birlikteyken (ilişkileri yaklaşık 7 aydır) hareket etmesi uygun olur mu?"
"Onunla bir yılı biraz aşkın bir süredir birlikteyim. O muhteşem, inanılmaz derecede destekleyici. Onu seviyorum. Bundan %1000 eminim. Sorun şu ki, ona aşık olduğumdan emin değilim. Onu o kadar çok seviyorum ki onun için en iyisini yaptığımdan emin olmak istiyorum. İlişkimiz sırasında onu hiç istemeden çok incittim, çünkü tanıştığımızda artık eski sevgilimle değildim ama hala eski sevgilime aşığım (birçok ""onunki"" için zamirler zor, bu yüzden ben' Şu anki kız arkadaşım için ""ona"" bağlı kalmaya çalışacağım ve aksi takdirde ""eski sevgilim"" i kullanacağım). Ama onunla çok ilgilendim ve onunla devam etmeye çalıştım. Ama bahsettiğim gibi bir buçuk yıl oldu ve hala eski sevgilimi tamamen, saklayamayacağım bir dereceye kadar unutmuş değilim. Sadece çok üzgünüm. Ya da hatırlamamaya çalışsam da eski sevgilimi sohbette gündeme getiriyorum (uzun süre birlikteydik, 7 yıl). Ve bunun onu incittiğini biliyorum. Ancak tek alternatif, son derece samimiyetsiz hissettiren onu saklamaktır. İyileşecek mi yoksa geçecek mi onu bile söyleyemem. Onu incitmeyi nasıl durdurabilirim? İstiyorum ama burada kendi iyileşme sürecime bile güvenebileceğimi düşünmüyorum. Yapılacak tek doğru şey onu bırakıp yalnız kalmak ve... ben nötr hale gelene kadar beklemek mi?
Son ilişkimin şu anki ilişkimi zehirliyormuş gibi hissetmesinden nefret ediyorum."
"[Orijinal](
(Bu konuda açıklama, evlenmek istediğim kız olarak onu kastetmedim)"
"Yani temelde en iyi iki arkadaşım bir çift. Ancak erkeği kızdan bir yıl önce tanıyordum. Sonunda kız, arkadaş grubumuza girdi ve adamla çıkmaya başlamadan önce yaklaşık bir yıl boyunca hepimizle yakınlaştı. 2 yıl sonra hala çıkıyorlar ve biz 3 hariç grubun çoğu dağıldı.

Onlar gerçekten harika insanlar ve beni asla üçüncü bir tekerlek gibi hissettirmiyorlar (muhtemelen ikisiyle de çıkmadan önce arkadaş olduğum için) ve son 5 ayda gerçekten yakınlaştığımızı hissediyorum. Her ikisi de büyük bir tıbbi korkuya (Crohn'lardan muzdaripim) yardımcı oldu, kadın arkadaşım her zaman konuşmak ve hatta benimle hastaneye gitmek için oradaydı. Ayrıca ikisine de yardım ettim ve bana başkalarının bildiğinden şüphe ettiğim şeyler söylediklerini biliyorum. Hepimiz çok açığız.

Sorun şu ki, 40 dakika uzaklıktaki okula gitmek için geri taşınacaklar. Ve bu beni çok üzüyor. Nisan ayından beri hepimiz muhtemelen haftada 2-3 kez takıldık ve hatta birkaç arkadaşımızla birlikte tatile gittik. Şimdi belki ayda bir kez birbirimizi görmeye geçişin ilişkimizi öldüreceğini hissediyorum. Yerime yeni oda arkadaşları falan gelir diye endişeleniyorum. Yavaş yavaş birbirimizden uzaklaşacağız.

İletişimde kalmak isteme endişemi ve bunun böyle olmayacağından ne kadar endişelendiğimi dile getirdim. İkisi de beni haksız çıkaracaklarını söylediler.

Bunu nasıl aşabilirim bir fikriniz var mı?"
"Lütfen bunun için taşaklarımı patlatma, bazı ciddi tavsiyeler ve yaşadığım bazı cinsel bağımlılık sorunlarıyla başa çıkmak için yardım arıyorum.

Birkaç hafta önce harika bir kızla tanıştım ve işler gerçekten iyi gidiyor. Her gün konuşuyoruz ve birkaç kez dışarı çıktık. O, umduğum her şeye sahip ve uzun zamandır ilk kez kendimi birine aşık olurken görebiliyorum.

İşleri ağırdan almak istiyor, bu yüzden bir sürü öpüşme olmasına rağmen hiç seks olmadı. Bunun masaya oturması birkaç hafta veya bir ay sürebilir. Ayrıcalıklı olmaktan bahsetmedik ama bu yeni kızla ilişkimin özel olmadığını iddia edemem. Bu noktada aşağı yukarı benim kız arkadaşım ve bununla ilgili her şeyi seviyorum.

Benim sorunum beklemek. Geçenlerde bazı ciddi cinsel bağımlılık sorunlarım olduğunun farkına vardım. Geçmişte benim için ilişkileri mahvetti ve kabul etmek isteyebileceğimden daha fazla kötü seçimler yaptım. Uzun zamandır bekarım ve doğal olarak seksi seviyorum, bu yüzden birkaç FWB'm ve gündelik ilişkim var.

Yeni kızla işler daha da ciddileşmeden önce küçük bir şeyler yapmak için ciddi dürtüler duyuyorum. Kendime mazeretler uyduruyorum (bunun bir anlamı olmaz, sadece çabuk vazgeçerim) ve muhtemelen yapmamam gereken insanlarla konuşuyorum.

Neyin çok iyi, uzun vadeli bir yatırım olabileceğine odaklanmam ve kısa vadeli eğlenceye teslim olmamam gerekiyor... ama bu kolay değil. Benzer durumlarda olan insanlardan ciddi tavsiyeler almak isterim."
"Kaçak hesap. Reddit'te hiç gönderi paylaşmadım, bu yüzden lütfen biçimlendirme konusunda nazik olun! elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum

Tinder'da Nick* ile tanıştım. Sadece eğlenmek için kontrol ediyordum, en iyi arkadaşım sevdi ve kullandı vb. Onunla buluştum ve takıldık. O iyi bir adam ve eski sevgilimden yeni ayrıldım. Böylece çıkarları olan arkadaş olduk.

O yaz üniversite için ayrıldığımdan beri, çok fazla seks yaptık. Ve çoğu zaman sadece mesaj atıyordu ama bazen benden bazı fotoğraflar istiyordu ve ben saftım, bu yüzden Snapchat'te 3 saniyelik bir fotoğrafın işi bitirmesi ve beni güvende tutması gerektiğini düşündüm.

Bunun üç ayı; Snapchat, ekran görüntüsünü aldığı küçük üçgen sembolüyle beni bilgilendirdi. Ve ben **ÇEVİRDİM**. Ona bunun beni rahatsız ettiğini söyledim ve bu yüzden bir sonraki karşılaşmamızda onları bilgisayarından silmesini sağladım. Ve resimleri kaydetmesinden hoşlanmadığımı anladığını düşündüm. duracağını söyledi.

Geçenlerde buluştuk ve ona herhangi bir fotoğrafı kaydedip kaydetmediğini sordum. Ve yapmadığını söyledi. Bununla birlikte, telefonunda, diğer kişinin bilmesine izin vermeden gizlice enstantane ekran görüntüsü almanıza izin veren uygulamalardan birine sahip olduğunu gördüm.

Döndüğünde tekrar sordum. Ve belki birkaçını kurtardığını ve bunu sadece onları gerçekten sevdiği için yaptığını ve onları eğlence için sakladığını söyledi. Resimleri silmesi için yalvardım ve hayır dedi. Böylece çıktım. Ve beni snapchatten sildi.

Güvendiğim bu adam benim çıplak fotoğraflarıma sahip. Korkuyorum ve ilk etapta onları asla almamam gerektiğini anlıyorum. Ama onun böyle bir insan olacağını hiç düşünmemiştim. Başlangıçta çok tatlıydı. Onları paylaşıp kariyerimi mahvedeceğinden korkuyorum. Dün gece yatak odasında kameralar olduğu ve videolarının da olduğu bir kabus gördüm. Artık ne yapacağımı bilmiyorum."
"Yaklaşık altı ay önce, kız arkadaşım geçici bir hamle yapmadan hemen önce, uzun mesafeli bir ilişkiye girdim. İlk başta birbirimizi daha yeni tanıyorduk ama birbirimizi tanıdıkça işler çığ gibi büyüdü ve duygusal olarak daha fazla dahil olduk. O zamandan beri bir kez geri döndü ve işler, o döndüğünde hayat planları hakkında konuştuğumuz noktaya kadar gelişmeye devam etti.

Sorun şu ki, şimdi birkaç yıl geri dönmeyecek.

Plan, yüksek lisans eğitimi için buraya geri dönmesiydi, ancak başka bir yerden geri çeviremeyeceği bir teklif aldığı ortaya çıktı. Bu, çok yıllı bir çok çalışma taahhüdü olacak ve şu anda uzun vadeli planının bir parçası olmasına rağmen buraya geri döneceğinin garantisi yok.

Yani şimdi seçenekler pes etmek ya da onunla gitmek. İkisi de doğru seçim gibi gelmiyor. Onu okula gitmesi için cesaretlendirdim çünkü teklif geri çevrilemeyecek kadar iyiydi ve ondan birlikte olabilmemiz için çok daha büyük miktarlarda borç almasını istemeyeceğim. Ancak okula gitmesiyle birkaç yıl hapiste kalacak ve kariyerine başladıktan sonra belki daha uzun süre. Onu şimdiye kadar yaptığımızdan daha sık görmek için seyahat edebilirim ama nihayetinde bir noktada taşınmam gerekecek.

Bana gelince, kariyerimde daha ilerideyim ve ne yazık ki bu, iyi fırsatların çok sık ortaya çıktığı bir kariyer değil. Ayrıca arkadaşlarım, bağlantılarım ve bulunduğum mevcut bir işim var ve taşınacak olsaydım onun taşınacağı şehri kendim için seçmezdim. Gidersem bu yeni yerde sahip olduğum tek şey o olacak diye endişeleniyorum.

İkimiz de birbirimizle birlikte olmak istiyoruz ve bunun ömür boyu sürecek bir ilişki olabileceğini düşündüğümüzü söyledik. Vazgeçme düşüncesi ikimizin de kalbini kırıyor ama birlikte kalmak da bir seçenek gibi görünmüyor.

Uzun mesafeli iş yapmış birinden herhangi bir bilgelik sözü var mı? Veya yalnızca başka biri için hareket eden birinden mi? Kalbim kırıldı ve aynı anda perişan oldum."
"Bu yazıyı kısa tutacağım. Bu kızı Sarah'yı uzun zamandır tanıyorum - 5 yılı aşkın süredir. Aynı sınıftayız ve ikimiz de bizi meşgul eden ders dışı aktiviteler yapıyoruz. Sık sık okul, iş ve kişisel şeyler hakkında konuşuruz. İkimiz de biraz utangaç olsak da, diğer herkesi uzak tuttuğum birçok şey hakkında onunla konuşurken güvenebileceğimi hissediyorum ve o da aynısını yapıyor. Bana karşı bir şeyleri olduğunu düşünmeyi seviyorum çünkü son birkaç aydır ona karşı hisler geliştirdim. O gerçekten olağanüstü, olgun, her yönüyle güzel bir insan ve pek çok ortak yönümüz var. Ancak, hiç romantik bir ilişkim olmadı (o bekar).

Endişem, ondan yanlış sinyaller alıyor olabileceğim - uzun süredir çok iyi arkadaşız ve bunu riske edecek hiçbir şey yapmak istemiyorum. Arkadaşlığımızı tehlikeye atmadan onun hakkında ne hissettiğimi ona nasıl anlatabileceğim konusunda gerçekten yardıma ihtiyacım var. Lütfen beni doğru yöne yönlendirin!"
"Ben (30f)4 aylık erkek arkadaşımın (34ay) özel olduğumuz için yaklaşık iki ay sonra çevrimiçi bir flört profili açtığını öğrendim. Yıkılmıştım ve çıldırıyordum. Daha bir hafta önce beni sevdiğini söyledi ve ben de aynı şeyi hissediyorum. Harika bir şekilde anlaşıyoruz. O, yıllardır gerçek anlamda dürüst bir bağ hissettiğim ilk erkek. Özel olarak birlikte olmak için bilinçli karşılıklı karar verdik ve tüm çevrimiçi hesapları vb. Ayrıntılı olarak açıkladık. Onlara bunu fb resmi yapmalarını önerdi vb.
İş ve hasta bir ebeveyn nedeniyle çok fazla stres altındadır. İnce şeyler bizimle oldukça hızlı hareket etti. Bütün ailemle tanıştı vs. İK boşandı ve aldatıldı ama (diyor) hiç göğüs germedi.

Onunla yüzleştim ve hesabı sık sık kullandığını söyledi. Asla bununla gerçekten ilgilenmedi, sadece göz attı. Yanlış olduğunu biliyordu ve sakladı ama asla silmedi. Ayrıca porno izlediğini ve ardından daha önce yaptığı şey olduğu için POF'a göz atmak istediğini söyledi. Bana çok ilgili ve harika olduğumu ve yanlış bir şey yapmadığımı söyledi. Benimle olmak istiyor ve beni seviyor. Bunun işe yaramasını istiyor. Çok üzgün ve beni incitmek istemedi. Stresten kaynaklandığını belirttiği ilişkide seks eksikliği de vardı.

Ben kasabayım. Hâlâ yeni ve taze bir ilişki ve bana, birisinin onlara ilk kez senin inandığını gösterdiğinde söylendi. Ama sonra yine çok şey yaşadı ve birkaç ay önce zirveye ulaştı. Nasıl hissedeceğimi, ne yapacağımı ya da bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Lütfen yardım et!!!"
"Tamam, biraz arka plan, babam hayatımın yaklaşık %80'inde hap bağımlısı oldu. Şiddetli patlamalar yaşıyor ve sürekli olarak etrafındaki herkesi aşağılıyor. ASLA bir iş bulmadı ve annem bir hastanedeki gece vardiyasındaki işinde erkek kardeşime, babama ve bana bakmak zorunda kaldı ve zar zor başarıyor.

Temelde depresyonda olmam üzerine bir tartışmaya girdik. Yıllardır buradayım ve o benim dinlediğim müzik olduğuna ve neden bahsettiğimi bilmediğime inanıyor. Olağan.

Annem depresyonumu ondan her zaman saklamıştır çünkü üzüldüğümü gördüğünde veya duyduğunda bana kızar ve sanki çok yanlış bir şey yapmışım gibi bana bağırır.

Benimle hiçbir zaman gurur duymadı, benimle hayatımla ilgili hiçbir şey hakkında konuşmak istemiyor ve sadece kendini önemsiyor.

Her neyse, bugün ona bu kısa mesajı, ağladığım için bana bağırırken dışarı çıkmasını söylediğim için özür dilemezsem, benimle kaba ve edepsiz davranmakla tehdit ettikten sonra gönderdim.

""Demek istediğim, senin bana kötü davranmaktan farklı davranmana alışkın değilim. Ben her zaman hiçbir şey bilmeyen ve senin sevmediğin hiçbir şeyi sevmesine izin verilmeyen bir aptalım. Artı iğrenç bir nedenden dolayı benimki gibi davranıyorsun."" zihinsel problemler endişelenecek bir şey değil ve annem sana bunu söylememi hiç istemiyor çünkü nedense depresyona girdiğim için bana kızıyorsun. başarılarımla en son ne zaman gurur duyduğunu hatırlayamıyorum. hatırladığım tek şey, mezuniyet günümde beni hayal kırıklığına uğratman ve beni ağlatman. Bütün hayatım hiçbir zaman sana ya da başka birine yeterince iyi olmadı. Belki de bu yüzden depresyondayım ve tamamen mahvolmuş durumdayım. Belki de hissettiğim içindir. ailemde beni sevmesi gereken tek bir kişi bile yaptığım tek bir şeyle gurur duymuyor herkes için değersiz olmalıyım ama devam et ve her zaman yaptığın gibi yanıldığımı söyle bana. Sadece burada otur ve yıllardır yaptığım gibi ağla.""

Uzaklara mı gittim?"
"Bu yüzden dün akşam saat 3 civarında işten eve geldim ve arkadaşım beni aradı ve biten yeni IPA ev yapımı birasını kontrol etmek için onun yerine geçmemi söyledi. Odasına gidiyorum ve bazı örnekler alıyoruz ve oldukça iyi şeyler. Daha sonra bana bazı ciddi kekler (en iyi tür) yaptığını söyledi. Şimdi buradaki sorun, açlıktan ölmek üzereydim ve midem boştu, bu yüzden sadece IPA anında vurmakla kalmadı, aynı zamanda bir saat kadar sonra zihin, beden ve ruh evreninde sihirli bir halı yolculuğu yapmaya başladım. Ara sıra uğraşıyorum, ama dürüst bir [9]'daydım ve bir noktada şunu yaşıyordum:

Her neyse. Gün tamamen bulanık ve kendimi sabah 6:00'da işe hazırlanmak için uyanırken buluyorum. Yaklaşık bir saat sonra, bana süper kafası karışmış bir şekilde bakan patronumu gördüğümde kendimi iyi hissederek içeri giriyorum. Yanıma geliyor ve iyi olup olmadığımı soruyor. ""Evet, sanırım biliyorum, neden?"" Soruyorum. ""Çünkü dün gece bana bugün gelemeyeceğini söyleyen bir mesaj bıraktın."" Gerçekten zor bir düşünceden, birkaç saat gibi gelen tuhaf bir duraklamadan ve benim tamamen alakasız bir şey hakkında gevezelikten sonra, sadece başını salladı ve uzaklaştı.

Az önce arkadaşımla telefonda görüştüm ve eve 6 blok bisikletle gitmem gerektiğini fark ettikten sonra işe geldiğimi ve yarın işe gitmek için eve zamanında dönemeyeceğimi düşündüğümü söyledi. ."
"Birkaç hafta önce yazmıştım ama sildim. Durumun özeti şu: Mmo oynayan, şu anda evli ve iki çocuk babası olan ve duygusal olarak şiddet içeren bir evlilik içinde olan bir kadın oyuncu ile tanıştım. 10 yıldır bu evlilikte. Güvensizliklerim bir sürtüşmeye neden oldu ve temasımız gerginleşti.

Yakınlaştık, duygular çok güçlüydü ve birbirimize olan karşılıklı sevgimizi itiraf ettik. Sık sık sohbet ettik ve Skype'ta görüştük.

Ancak zamanla güvensizliklerim ve durumdan duyduğum rahatsızlık ikimizi de strese soktu ve bu da beni bulunduğumuz yere getirdi. İki hafta önce irtibatı kesmeye çalıştım ve bu şekilde ifade ettim. Yıkılmıştı ve sonunda takip edemez hale geldim. En iyi seçeneğimizin, duygusal tarafı ondan çıkarmaya çalışmak olduğuna karar verdik ve bunu yapamadım.

Gerçekten her şeyle mücadele ettim. Bu kadını sevdiğimi hissediyorum ve sürekli endişelerimin ve sorularımın sürtüşmeye neden olduğunu biliyorum. Kocası arayıp Skype seanslarımızı yarıda kestiğinde üzülmemek çok zorlaştı. Ya da oynadığımız oyunda aniden grup değiştirdiğinde ve artık benimle oynamak istemiyor gibi göründüğünde. Duygularımı belli ederdim ve o beni rahatlatmaya çalıştı. Sanki yeterli değilmiş ve yetemeyecekmiş gibi hissettiği için her şey çok fazla oldu.

Geçen hafta, ona şu anda sadece arkadaş olmayı kaldıramayacağımı ve biraz zaman ayırmaya çalışmam gerektiğini söyledim. Eskiden olduğu gibi hissetmediğini ve geleceğin ne getireceğini bilmediğini açıkladı. Henüz bir şeyleri sonsuza dek yazamadığını, ancak yer ve zamanın önemli olduğunu söyledi.

Sorularım şu:

Bir gelecek için umut var mı yoksa umut etmeye değer mi?
Durumu nasıl ele aldığım konusunda bu kadar kötü hissetmekle haksız mıyım?
Bu durumla ilgili güvensizliklerimi nasıl aşabilirim?"
"Eşimle 3 yıldan biraz daha kısa bir süredir birlikteyim ve neredeyse tüm zamanı birlikte yaşayarak geçirdik. İkimiz de yaygın anksiyete bozukluğundan muzdaripiz, ancak genel olarak ortak bir zemin bulabiliriz, ancak birçok kez eşim /herhangi bir konuda kendini kötü hissediyorsa düpedüz yakıcı hale geldi.

İş yerinde zor bir gün mü? Polis tacizi yapıyorum. Bir şeyler istediği gibi gitmiyor mu? Polis tacizi yapıyorum. Kendini kötü mü hissediyor? Polis tacizi yapıyorum. Tam olarak onun istediğinden farklı bir şey mi yapıyorum? Polis tacizi yapıyorum.

İstismar derken, bana fiziksel olarak zarar verdiğini kastetmiyorum ama özellikle yaptığım her şeyin yanlış olduğunu veya onun /ciddi şekilde/ beni etkileyen kötü ruh halinden benim sorumlu olduğumu hissettirmek için elinden geleni yapacak. akıl sağlığım Bunu ona sayısız kez söyledim ve bana karşı gelmek yerine benimle çalışması gerektiğini söyledim, ancak gereksiz bulduğu herhangi bir şeyle başa çıkma mekanizması, hıncını benden çıkarmak.

İkimiz de anksiyete bozukluklarımızı 'işlevsiz ebeveynlerimizden aldık' ve ben onun başa çıkmak için onların örneğini kullandığını anlayabilsem de, o, ruh halinin davranışlarını nasıl etkilediğini anlamaktan tamamen aciz görünüyor; öyle ki, koşullar ne olursa olsun, ben her zaman ""düşman"" olacaktır.

Ebeveynlerimin işlev bozukluğu, birine isteyerek zarar verme yeteneğimi ciddi şekilde etkiledi, bu yüzden biri beni incittiğinde onları geri incitmemem anlamında biraz zorlandım... ama kesinlikle partnerime ulaşmanın bir yolu var düpedüz ona bir anlam tokatlamak. Partnerimi bana verdiği tüm zararlara rağmen seviyorum ve bunun ""kthxbai"" demenin dışında bir çözümü olduğuna gerçekten inanıyorum."
"Dün 8 saatlik bir iş gününden sonra sürpriz bir telefon görüşmesiyle işe başladım. Pozisyon harika ve beni bu hafta canlı bir röportaj için çağıracaklar. Bu bir rüya işi, ancak SO'mdan en az altı ay ve belki bir buçuk yıla kadar uzak kalmak anlamına geliyor.
Sonra küçük kız kardeşimin uzun süredir erkek arkadaşından hamile olduğunu öğrendim. Üniversiteyi bitirmedi ve muhtemelen şimdi de bitiremeyecek. Erkek arkadaşı fast food işinde çalıştığı için hiçbir şey sağlayamıyor. Ama en büyük sorun, yeni *mide baypası* geçirmesi ve şimdi kendisinin ve bebeğin ihtiyaç duyduğu tıbbi bakımı/beslenmeyi alamayacağından endişe etmemiz. Annem, herhangi birine anlatırsa kız kardeşimi evlatlıktan reddetmekle tehdit etti. Bunun saklanması zor bir sır olacağını tartıştım çünkü kanıt olarak bir insan olacak.
Sonra bir süredir görüşmediğim babamın artık sığınakta yaşayan çifte ampute olduğunu öğreniyorum. Demansı da var.
Sonra kız kardeşim bana babamın üç kardeşinin 65 yaşından önce alkolizmden kaynaklanan komplikasyonlar nedeniyle öldüğünü söyledi. Kalan kardeşlerinden biri iyi, diğeri de bunama nedeniyle bakımevinde.
Bunların hepsi yaklaşık iki saat içinde oldu ve ancak bu sabah her şey Maverick-and-Goose-jet-wash-flug-the-jet-wash tarzında dönmeyi bıraktı.
**Pekala Reddit, son zamanlarda en büyük 'yağmur yağdığında sağanak yağar' hikayen nedir?"
"Kız arkadaşımla 8 aydır birlikteyiz. Harikaydı. Aşık olduk ve her uyanma anımızı fırsat buldukça birlikte geçirdik. Ben onun ailesiyle tanıştım, o da benim ailemle tanıştı, birlikte gezilere çıktık... fikri anladınız.

Son zamanlarda, onu yatıştırmak için günlük şeylerden (filmler, hobiler vb.) ödün vermemi istiyor. Şimdi ona, olmamı önerdiği kişinin 'ben' olmadığını ve hayatımı nasıl yaşayacağımı dikte etmesinden rahatsız olduğumu söyledim.

Benim için neyin en iyi olduğunu bildiğinde ve ne anlama geliyorsa bir yetişkin gibi yaşamaya başlamam gerektiğinde ısrar ediyor. Bu arada hobilerini ve medya ilgi alanlarını bana dayatmaya başladı. Arabada radyo çalarken ""Hayır, hadi bunu dinleyelim"" veya ""Neden bu kadar sık ​​spor salonuna gidiyorsun? Evde kal bebeğim ve benimle New Girl izle.""

Bu davranış beni kızdırmaya başlıyor ve isteklerini reddetmeye başlıyorum. Sözlerinde daha kavgacı olmaya başladı ve suçluluk duygusu beni çelmeye başladı ve ""Beni umursamıyorsun, duygularıma karşı çok düşüncesizsin"" diyor.

Yaklaşık bir hafta sonra onu eve götürüyorum ve daha önce hiç duymadığım berbat bir pop radyo istasyonu çalıyor. Mahallede araba sürerken Eminem'in ""Kill You"" şarkısını sonuna kadar çalmak gibi komik bir fikrim var çünkü bu noktada artık umurumda değil. Bana bir şeyler bağırmaya başladı ama müzik yüzünden onu duyamıyorum, artı pencereler açık.

Tek duyduğumuz ""Sl * t, hiçbir yeri boğmayacağımı mı düşünüyorsun?!? Ses telleri artık boğazında çalışmayana kadar mı ??!"". Yüzündeki kararlılık ve kararlılık ifadesi tamamen kayboldu, dehşet içindeydi ve ben de kıçımla gülüyordum. Bir noktada onu ses kontrol panelinden püskürttüğümde çığlık atmaya ve bana saldırmaya başladı.

Onu eve ben bıraktım. Bana bağırırken kaçtı ve o zamandan beri konuşmadık. Bütün bunlar hakkında ne hissettiğimden emin değilim..."
"Bizim için her şey her zaman iyiydi, ilişkinin başlangıcında bazı sağlık/para/aile sorunları ile iniş çıkışlar oldu ama bizi asla gerçekten üzmedi ve güçlenmeye devam ettik. Ne yazık ki bu sorunlar, yaklaşık bir hafta bir araya geldikten sonra birlikte yaşamamıza neden oldu, bu yüzden birbirimizle o yeni ilişki deneyimini asla yaşamadık. Bunun da ötesinde, babasını da yanımıza taşıdık, bu yüzden hiç yalnız zamanımız olmadı. Durumu bizim için daha iyi hale getirmek için harekete geçtik ve bu yardımcı oldu ama şimdi daha da zorlaşmaya başladı. Artık düzgün konuşmalar yapmıyoruz ve birlikteyken ne yapacağımızı bilemiyoruz, bu yüzden çok çabuk sıkıcı oluyor ve bizi mutsuz etmeye başlıyor. Yardımcı olabilecek şeyler düşünmeye çalıştık ama ikimiz de bu konuda iyi değiliz ve bu, sahip olduğumuz başlangıcı suçlamamıza ve kıvılcımı geri getirmek için şimdi buna nasıl sahip olabileceğimizi merak etmemize neden oluyor, ancak elimizdeki tek seçenek bu. Ayrılmak ve yeniden başlamak, ikimizin de gerçekten yapmak istemediği bir şey. Birbirimizi gerçekten seviyoruz ve bu ikimizi de incitiyor ve biz sadece her şeyi yeniden daha iyi hale getirmek istiyoruz."
"Öncelikle ben korkunç bir hikaye anlatıcısıyım, bu yüzden bana katlanın.

Bu birkaç saat önce oldu, hala ne düşüneceğimden emin değilim. Liseyi oldukça küçük bir kasabada okudum, bu yüzden oradaki herkes birbirini tanıyordu ve mezun olduktan sonra yerel bir üniversiteye gittim. Şimdi genç olduğum ve evden çıkmak istediğim için ilk yıl (ya da dört yıl) kampüste yaşamaya karar verdim.

Makul büyüklükte bir üniversitede küçük kasaba çocuğu Kasabamdan tanıdığım birini gördüğümde oldukça heyecanlanıyorum, bu yüzden doğal olarak bir kıza rastladığım için çok mutlu oldum, hadi ona kat diyelim, binamda kapıcı kadrosunda çalışan, ben ile okula gitti. Mola vermek üzereydi ve çamaşırlarımı beklerken biraz zamanım vardı, bu yüzden salonda oturduk ve birkaç dakika konuştuk, o ayrılmadan hemen önce iş arkadaşları binaya girdi (büyük cam pencereler var, bu yüzden kimin girip çıktığını görebiliriz).

Kat molasını kısa kesip işine geri dönmeye karar veriyor ve ben de çamaşırlarımı değiştirmek için yukarı çıkıyorum. Kapıyı açar açmaz merdivenlerden aşağı indiğimde, güvenlik olduğunu tahmin ettiğim bir grup temizlikçi ile karşılaştım. Bana Kat'in nerede olduğunu sormaya başlıyorlar ve bilmediğim zaman üzülüyorlar (temizlik personelinin nerede olduğunu neden bileyim...) ve sonra çalışanlar kampüse misafir getiremediği için tesisten ayrılmam gerektiğini söylüyorlar. Onlara burada yaşadığımı açıkladıktan sonra, temizlik personelinin çalışmak için burada oldukları gerçeğine saygı duymam ve onları rahatsız etmemem söylendi.

Birkaç dakika sonra lazer etiketi için giden bir gruba katılmaya karar verdim ve merdivene doğru yürürken ""İşimi kaybedemem hayır hayır hayır!"" ve onun Kat olduğundan oldukça eminim. Hiçbir fikrim yok ama molasında 10 dakika konuşarak onu kovdurduğumu düşünüyorum."
"6 aydır bir ilişkim var. Harika başladı ama son zamanlarda işler biraz sertleşti. Beni son derece eleştiriyor (nasıl giyindiğimi, gramer açısından yanlış bir şey söylersem (beni hep düzeltiyor!)), duruşumu, müzik zevkimi, seyircilerin arasında sakızımla baloncuk üflersem, yanlışlıkla izin verirsem Kapıdan önce ben girersem, sabahları uyumaya çalışırken ona sarılmazsam, kapı ona kapanır). Ben çok daha kalın derili ve sakinim. Öte yandan, son derece hassas ve duygusaldır ve eleştiriyi iyi karşılamaz. Yani o benim ona karşı son derece hassas olmamı beklerken aynı ilgiyi ve hassasiyeti bana göstermiyor. Endişe sorunları var ve bitirmem gereken işler nedeniyle bütün hafta sonu onunla kalamayacağımı söylediğim için beni bazı yerlerden terk etti. Görünüşte önemsiz konularda çok mutluyken krize girebilir. Her zaman kilosundan şikayet eder (yaklaşık 40 pound fazla kilolu) ama bir kez olsun onun güzelliğinden daha azını söylemedim. Ona kilo vermesi gerektiğini hiç söylemedim. Bu gece ona, genel anlamda ona bile değil, kilolarından şikayet eden veya fazla kilolu insanların her zaman şikayet etmeyi bırakmaları ve bu konuda adım atmaları ve bir şeyler yapmaları gerektiğini söyledim çünkü en azından bir düzeyde kilo ve sağlık onların kontrolündedir. Beğenmedin mi? Bu konuda bir şeyler yapın. Çok sinirlendi ve yüzüme kapattı. Duyarsız mıydım?"
"[Celeste ve Jesse Forever]( evli ve karşılıklı olarak ayrılmaya karar veren iki en iyi arkadaş hakkında) filminin fragmanını gördüyseniz, bu benim durumumu doğru bir şekilde açıklıyor. Birbirimizi yaklaşık 10 yıldır tanıyoruz, yaklaşık 7 yıldır çıkıyoruz ve sadece bir yıldan az evliler, iki ay önce ayrıldık ve birkaç hafta önce ben dairemizde kalırken o bazı arkadaşlarının yanına taşındı.

Bu süre zarfında inişlerim ve çıkışlarım oldu ve mantıksız endişelerim ve rasyonel endişelerim de oldu. Geçen hafta, düşük bir noktadaydım ve eski yaşam tarzımızı gerçekten özlemiştim ve birlikte bir şans daha elde etmek için yalvardım. Bunun asla olmayacağı konusunda ısrar etti. Temelde arkadaşlığımızın bittiğini söyleyerek görüşmeden ayrıldım. Hemen ardından kafamdan sıyrıldım ve onu bir arkadaş olarak kaybetmek istemediğimi fark ettim çünkü orada paylaştığımız bağ hayatımda çok önemli.

Ertesi gün özür dileyen bir e-posta yazdım ve hayatımda onu özlediğimi ama bunun en çok arkadaşlığımızı özlediğimi açıkladım. Güvenini kırdığım için özür diledim ve ona, yeniden arkadaş olabilmek için bir şekilde bu güveni yeniden kazanmak istediğimi söyledim. Bana bunun zaman alacağını ve hala arkadaş olarak ""beni yönlendirmek"" istemediğini söyledi. Onu ""geri kazanmaya"" çalışmadığım konusunda ısrar etmeye çalıştım ama onu hayatımda bir arkadaş olarak istiyorum. ile. Sanırım en düşük noktamdayken bu güveni mahvettim ve şu anda direnişle karşılaşıyorum ve şimdilik ""temas yok"" tipi kurallar dayatıyorum. Güvenini tekrar incitmek için bu kuralları çiğnemek istemiyorum ama onunla konuşma seçeneğim olmaması da beni incitiyor."
"Kızım 3 yaşında. Babası (23m) vefat etti. Babası ve ben (21f) artık birlikte değildik (iki yıldır birlikteydik ama iki yıldır ayrıydık) ancak ailemle yıllarca süren taciz ve ihmal nedeniyle onun ailesine kendi ailemden daha yakınım.

Birden fazla farklı erkek (26 aylık ve 28 aylık), onunla işlerin yürümesini istersem, kızımın babasının ailesini ikimizin de hayatından çıkarmam gerektiğini çünkü o ve ailesi onların rolünü üstleneceklerini söylüyor.

 (Açık olmak gerekirse, etrafta çok fahişelik yapmıyorum, kızım bu adamların hiçbiriyle tanışmadı... Bir adamla konuşmaya başlıyorum, babasının ailesinin onun hayatındaki rolünü netleştiriyorum ve onlar da temelde bana şunu söylüyorlar: o rolü nasıl üstlenecekler ve babasının ailesi nasıl bu işe karışmamaya başlayacak Sonra onların babasının ailesini hayatımızda istemediklerini söylemeleri nedeniyle onlarla konuşmayı bırakıyorum çünkü babasının ailesini seviyorum. )

Temel akıl yürütmeleri, babasının ailesinin onu baltalayacağı ve onu her zaman merhum babasıyla karşılaştıracağıdır. Babasının ailesini tanımıyor ve asla tanımayacaklarını da biliyorum. Ayrıca diğer kısmı, hayatının büyük bir bölümünde orada olacağı için onun tek babası olacağına inanıyor.. Sanki babası hiç var olmamış gibi davranmamı istiyorlarmış gibi hissediyorum ve hissetmiyorum. bununla rahat.

Tüm bunların yanlış olduğunu ve onun yanında kızımın biyolojik babası hakkında konuşmaktan kaçınmam gerektiğini düşünerek gerçekçi değil miyim? O hiç var olmamış gibi mi davranmalıyım? Kızım gerçekten babası gibi davrandığı için onun ruhunu canlı tutma hakkım olduğunu düşündüm. Ve onu unutmasını istemediğim için. Ama şimdi bu konudaki görüşümün çarpık olduğundan endişeleniyorum."
"Bu yüzden ben ve bu kız yaklaşık bir ay önce görüşmeye başladık ve oldukça hızlı bir şekilde ciddileştik ve birbirimize tamamen aşık olduk.

Buradaki sorun, ebeveynlerinin aşırı korumacı olmaları nedeniyle birbirimizi asla göremememiz, kelimenin tam anlamıyla evin dışına çıkmasına asla izin verilmiyor. İlk başta bu çok sorun değildi, her gün skype çekiyorduk, okuldan sonra beni 10/15 dakika otobüs durağımda görüyordu (bu bile arkadaşlarım orada olacağı için sınırlıydı). Son zamanlarda, ailesi benim hakkımda bir şey öğrendi ve onun çalışmalarından çok fazla rahatsız ettiğimi ve artık beni görmesine ve hatta benimle Skype üzerinden görüşmesine izin verilmediğini düşündü.

Şimdi bu ilişkinin nereye gittiğini ve yapabileceğimiz bir şey olup olmadığını sorguluyoruz çünkü bu anda ikimiz de çok çaresiziz. Ne yazık ki bu noktada ailesine yalan söylemeye istekli görünmüyor, bu yüzden şu anda söz konusu değil."
"R/kitaplar, merhaba!

Erkek ya da erkek olma durumunu ifade eden kurgu kitaplar hakkında bana güzel önerilerde bulunabilir misiniz?

Erkekler *için* kitaplar değil, Google'a gidebileceğim pek çok liste var. Sizi kurnazca ve empatik bir şekilde bir erkeğin ruhuyla ilişkilendirmeye, dünyayı bir erkeğin gözünden görmeye ve dünyayı ve kendini bu şekilde görme motivasyonunu anlamaya çeken kitaplardan bahsediyorum.

'Saygı', 'kardeşlik', 'dayanışma', 'metanet' vb.'nin ardında yatan duygusal repertuarı ve güdüyü anlamak istiyorum. hafif alaycı bir tonda basit şeyler.

(Annem tarafından büyütüldüm ve yanlışlıkla erkekliğimi bir şaka olarak bulmam, alay edilmem ve baskı altına alınmam öğretildi. Erkekliğim için uzun süredir 'aptal' ve tehlikeli diye kendimi azarladım. Bunu değiştirmek isterdim. Uzun zaman önce gitmiştim. Bunu ele almak için felsefeye başvurabilirsiniz, ancak işin içinde hiçbir duygu yoktur.)"
"Lisansüstü okuldayım ve son birkaç yıldır 'çılgınlık' diyeceğim bir şey yaşadım. Bu kız, birlikte ders aldığımızdan beri bana sıcak ve soğuk davranıyor - bazen beni kendisi ve arkadaşlarıyla vakit geçirmeye davet ediyor ve sonra meşgul olduğunu iddia ederek benimle konuşmayı tamamen bırakıyordu (ki bu, Öğrenmeye geldim, 'meşgul' zamanın %99'u bir kapaktır). İnsanlar hakkında bir sürü kötü şey söylüyor ve sonra dönüp onlarla vakit geçiriyor.

Geçen yıl kişisel sorunlar nedeniyle benim için gerçekten zordu ve o ve ben hiçbir zaman bu kadar yakın olmasak da yakınlaştık. Destekleyici oldu ve beni dinlerdi. Belki büyümüştür diye düşündüm ve ona güvenmeye başladım.

Erkek arkadaşlarından biri (onun hoşlandığı) ona benimle ilgilendiğini söylediğinde her şey değişti - ve o ve ben hiç tanışmadık. Benimle konuşmayı tamamen bıraktı ve bunu bilmemin tek nedeni ortak bir arkadaş.

Ona genel olarak işlerin yolunda olup olmadığını ve nasıl olduğunu sordum ve her şeyin iyi olduğunu söyledi - bu yüzden benimle doğrudan konuşmayacaktı. Sorununun ne olduğunu bildiğimi doğrudan söylemek istemedim çünkü bu noktada bana neler olduğunu anlatabilmesi gerektiğini düşündüm.

Aylar sonra, birdenbire bana mesaj attı ve gerçekten meşgul olduğunu ve etrafta olmadığını kişisel olarak almamasını söyledi. Bunu kişisel olarak aldığımı söyledim ve sonra çok 'meşgul' olduğu için benimle ilgilenecek enerjisinin olmadığını söyleyerek yanıt verdi.

Onunla işim ÇOK bitti ve bu yanıtı ciddi şekilde kaba ve sahtekâr bulduğum için ondan tamamen koptum.

Sorun şu ki, birçok ortak arkadaşımız var. Ona olan küçümsememi zarif bir şekilde nasıl halledebilirim?"
"Herkese merhaba,

Önümüzdeki yaz bir karavanla Batı Kanada'dan Doğu Kanada'ya kardeşim, annem ve babamla seyahat edeceğim. Batıdan doğuya seyahat ederken ziyaret etmek istediğimiz Kanada'da ailemiz var. Vancouver'dan yola çıkıyoruz, sonra bir amcamla buluşmak için Calgary'ye doğru yola çıkıyoruz ve yine son durağımız olan Toronto'ya doğru yolculuğumuza devam ediyoruz. Toronto'da çok daha fazla ailem oldu. Ayrıca gerçekten görmek istediğimiz bir şey olduğu için Rocky Dağları'nı da gezmek istiyoruz.

Bunun dışında nereyi ziyaret etmemiz gerektiğine dair hiçbir fikrimiz yok. Biraz araştırma yaptım ve birkaç ilginç yer buldum ama gerçekten gitmeye değer mi bilmiyorum o yüzden buraya sormaya karar verdim. Bu subreddit'i bir süredir takip ediyorum ve insanların burada verdiği hikayeleri ve tavsiyeleri okumaktan her zaman zevk alıyorum.

Şimdi, bunu daha önce yapmış olanların nereye bakmamız gerektiğini bilip bilmediğini merak ediyorum. Kanada'yı ziyaret edeceğim için gerçekten heyecanlıyım, bence harika bir ülke ama gerçekten ondan en iyi şekilde yararlanmak istiyorum.
__________
**Bazı detaylar:**

**Başlangıç:** Vancouver

**Garanti Durağı:** Calgary

**Bitiş:** Toronto

**Tarih:** Yaz başı, Temmuz'u düşünün.

**İlgi Alanları:** doğa, kültür, dağ bisikleti/yürüyüş (temelde Kanada doğasını deneyimlemek), yüzme, ekstrem sporlar yapmamak (uçaklardan atlamak, bungiejumping bu tür şeyler).
____________"
"Yani bugün, öğlen, kız arkadaşımın evindeyim (bu arada lise son sınıfa gidiyoruz). Bu sıralarda, günlük ritüelim gibi bağırsaklarım guruldamaya başladı. Onun evinde oldukça rahatım, bu yüzden oraya sıçmakla ilgili bir sorunum yok. Genellikle, tüm aileyi ısıtmamak için evin geri kalanından oldukça tenha olan misafir odasına bağlı bir banyo kullanırım. Ancak bugün, kız kardeşi üniversiteden eve dönmüş ve misafir odasında uyuyordu, bu yüzden ben de ""dışarıdaki odaya"" girmeye zorlandım, biraz kullanılmış, ancak tuvalet sığacak kadar büyük, kilitsiz bir banyo, sıradaki de bu olacak. evin ana ortak alanına.

Şimdi banyodayım ve korkunç bir megladon boku aşağıdaki leğene salma sürecindeyim. Tam açıklama, bu şey muhtemelen büyük bir gelinciğin çevresine sahipti. Her neyse, sosyal olarak kabul edilebilir olandan çok daha uzun süre tuvalette oturup Reddit'te sörf yapıyorum. Kız arkadaşımın sinirlenip kapıyı açıp beni internette gezinirken bulması için yeterince zaman geçti. Telaşlı bir panik içinde ellerimi yıkadım ve kızarmadan hızla The Outhouse'dan çıktım.

Yarım saat ileri sarın ve Costco'da öğle yemeği yiyoruz çünkü bir sosisli sandviç ve soda için 1,50 dolar rakipsiz bir anlaşma. Aniden annesinden ""The Outhouse'u biri mi kullandı?"" diye bir mesaj alır. Bana metni okurken, evlerinin ortasında yarım saat boyunca çiş içinde marine edilmiş devasa bir bok burgeri bıraktığım aklıma geldi. Kız arkadaşım yüzümdeki korku ifadesini görüyor ve hemen Costco'nun ortasında mecazi olarak bokunu kaybetmeye başlıyor. Suçlunun kim olduğunu ve ne kadar utandığımı hemen annesine aktarıyor. Birkaç dakika geçer ve şu mesaj geri gelir: ""Hayır.. sorun değil, sadece gerçekten kontrol edilmesi gerekiyor. Bu sağlıklı olamazdı"".

Artık evlerine bir daha asla ayak basmamaya karar verdim."
"İlişkimizde zorlu bir Yaz geçirdik ve daha da zorlu bir Sonbahar haline geliyor. Kendim (yüksek lisans), arkadaşlarım (bekarlığa veda partisi/5 düğün) ve ailem (ailede ölüm yıldönümlerini gözlemlemek) arasında birçok önemli yaşam olayı yaşandı. Onun için ailemi çok fazla görmeyerek ilişkiden taviz vermemi istiyor. Ailemden yaklaşık 30 mil uzakta yaşıyorum ve sık sık ailem kasabayı ziyaret ediyor. Sık sık aileleri ziyaret ettiğim veya onlar beni ziyaret ettikleri için taviz vermediğimi düşünüyor. Kız arkadaşım ve ben hafta içi her günü birlikte geçiriyoruz ama hafta sonları arkadaşlarımız veya ailemizle bir çift olarak zaman paylaşıyoruz.

Ailesi uzakta yaşıyor ve birkaç hafta sonunu onları ziyaret etmek için harcadık. Ailem benim için çok önemli ve bana onların ilişkimiz için bir yük ya da engel olduğunu hissettiriyor. Ama onları tanımak ya da yakınlaşmak için çaba sarf etmediğini hissediyorum ki bu benim için önemli bir şey. Bu tartışmadan bıktım çünkü bütün yaz bu konuda gidip geldik. Boğa kafalı mıyım? Bunun bir anlaşma katili olabileceğini düşünüyorum."
"Kocam (!!) ve ben 9 Nisan'da düğümü attık, her ayrıntıyı kendimiz planladık ve parasını kendimiz ödedik. (Eh, ailemden biraz yardım alarak). Ve tüm dekor DIY'D idi. UZUN bir buçuk yıldı ama hepsinin bir araya geldiğini görmek buna değdi!

İyi giden bazı şeyler...

* İlk bakışımızda eşimin yüzünü görmek. Bir bebek gibi haykırdı ve tüm günün ve muhtemelen tüm hayatımın en değerli anıydı.

* Memurumuz öldürdü! Törenin ne kadar güzel olduğu hakkında konuk yorumlarından sonra konuklarımız oldu, bazıları da bunun şimdiye kadarki en duygusal düğün olduğunu söyledi. Ve bir arkadaşımızın annesi, yeminlerimizin onun evliliğini sorgulamasına neden olduğunu söyledi (evet, bu garip bir yorumdu). Ama memurumuzla yaptığımız töreni özel olarak düzenlemeye değdi, çok özeldi ve çok gergin olmama rağmen kendi yeminlerimizi yazdığımıza sevindim.

Yanlış giden şeyler...

* Kayınpederim tören öncesi gün koordinatörünün aracına çarptı... O gece otelimize giriş yapana kadar bundan haberim yoktu. Ama ilk dansımız sırasında kocamın ""Sana anlatacak çok şeyim var..."" dediğini duymak komikti. Kamyonunun yan tarafını onunkiyle kazıdı, ama o bunu bir profesyonel gibi halletti. Ona gayet iyi söyledi, bugün oğlunun günü, bu yüzden daha sonra bilgi alışverişinde bulunacağız ve yarın halledeceğiz, önce düğünü düşünelim. O gerçekten her yerde harikaydı.

Tavsiye...

* Mümkünse bir gün koordinatör alın. Kendiniz halletmekten/bir arkadaşınıza veya aile üyenize yaptırmaktan ÇOK daha kolay. Her şeyi ayarlaması/parçalaması için bir DoC'ye 500$ ödedik ve o gerçekten günü sorunsuz bir şekilde geçirdi ve bizi her şeyin üstünde tuttu.

* Bir zaman çizelgesini mümkün olduğunca ayrıntılı hale getirin. Kimin kimle birlikte mekana gideceğini koordine etmek biraz stresli bir işti. Misafirlerimizin %90'ı şehir dışından olduğu için bizde durum farklıydı."
"Ben (36/E) bir tavşanın cinsel dürtüsüne sahibim. Ben her zaman azgınım. Son 2 yıldır eşim (28/K) kaygı sorunları geliştirdi ve evliliğimizi sevgiliden çok arkadaşlık olarak algılıyor. Belki 2 ayda bir seks yapıyoruz ve o zaman bile iyi bir zaman değil. Sanki bunu beni mutlu etmek için yapmak zorundaymış gibi hissediyor ve ben onun sadece benimle seks yapmak istemesini istiyorum. Günlük hayatta anlaşıyoruz ve takılıyoruz falan, ama yakınlık neredeyse sıfıra indi. Cinsel olarak hemen hemen kontrol etti ve yatak odasında işleri daha iyi hale getirme arzusu yok. Karımı aldatmak istemiyorum ama taşla sert yer arasında sıkışıp kaldım. Her gün inanılmaz azgınım, her gün mastürbasyon yapmak istemiyorum, böylece işlev görebilirim ve gerçekten bir kadınla yakın olmayı özlüyorum. Sanki öpüşmek, sevişmek ve sevişmek bile harika olurdu. Zor olan başka bir şey de oldukça yakışıklı bir adam olduğum için kadın bulmak sorun değil. Gerçekten sadece karımla seks yapmak istiyorum, haftada 3 kez bile harika olur. Ama benimle hiçbir şey yapmak istemiyor ve ben de kızgın bir ayı olmamak için her gün sadece porno izlemeye ve otuzbir çekmeye başvurdum. Evliliğimizin ve yakınlığımızın durumundan gerçekten nefret ediyorum ve karımdan başka kimseyi istemiyorum ama onun tam anlamıyla cinsel dürtüsü yok ve ona istemediği hiçbir şeyi yaptırıyormuşum gibi hissetmek istemiyorum. Onun bu evliliğe gerçekten katkısı olmadığını hissediyorum ama dışarı çıkıp başka bir kadından yakınlık ararsam tam bir pislik olurum. Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir. Teşekkürler"
"Onu ~ 11 yıldır tanıyorum. Hep beraber takılırdık. Video oyunları, metal vb. Birçok ilgi alanımızı paylaştık. Ama sonra daha fazla arkadaş buldu.

Birlikte daha az zaman geçirdik. Şimdilerde sadece okulda görüşüyoruz. Arada sırada skype ve vidya yapıyoruz ve bu eğlenceli.

Yine de benim eşyalarım umurunda değil. Ne zaman onu bir sohbette dinlemiyorsam ve istediğim bir şey hakkında konuşmaya çalışsam, ""k"" diyor ve ben hiçbir şey söylememiş gibi devam ediyor. Ayrıca başka biri müsait olduğunda ikinci seçenek gibi görünüyorum.

Artık bilmiyorum. Ailem dışında benimle vakit geçirmek isteyen tek kişi o ama arkadaş olup olmadığını bilmiyorum."
"İngiltere merkezli bir sinema zinciri olan Cineworld'de Usher olarak çalışıyorum. Şirketin en yoğun 4. sinemasında çalışıyorum. İşlerim arasında bilet satışı, yiyecek ve içecek satışı, tuvalet temizliği ve ekran temizliği yer alıyor. Ben de eğitimli bir makinistim.
Çoğunlukla işimden zevk alıyorum.

kafam karıştı ama Ortalığı karıştırmak ne zaman uygun hale geldi? Orada burada patlamış mısırın düşmesini veya dökülen içeceği kastetmiyorum. Bunlar kesinlikle bekleniyor. Kasten yere atılan şişeler, parçalanmış çantalar, yere bulaşmış çikolata, bir çöp kutusuna atılmasını bekleyeceğiniz türden çöpleri kastediyorum. Bunlar açıkça kasıtlı, bunun neden olduğu ekstra çabayı umursamıyorum, müşterilerden 'çok uzun sürdüğü' için aldığım suistimali önemsiyorum. İlk etapta ortalığı karıştırmadıysan. Hiçbir sorun olmazdı.

Bu neden kabul edilebilir?"
"Dünyanın her yerinde, ikinci el satıcıları ve rehinci, satın aldıkları mallarla ilgili tüm bilgileri Business Watch International (BWI) adlı bir şirkete bildirmekle yükümlüdür. Bu şirketin işi üzerinde bir tekeli var, bu sadece bu bilgiyi almak, bir veri tabanına koymak ve otorite figürlerine erişime izin vermek.

Uygulanma biçimleri, yazılımlarını polis departmanlarına ve şehirlere satıyorlar ve ikinci el satıcıların ve rehinci dükkanlarının hizmetlerini kullanmasını gerektiren yasalar yazılırsa yazılımı ücretsiz vereceklerini söylüyorlar (işlem yoluyla ücret alıyorlar) ).

Ahlaki açıdan bakıldığında, bir grup insanın bilgilerini Kanada'da bulunan birleşik bir veritabanına göndermek oldukça şüpheli. Özellikle de sistemlerinin berbat olduğunu (Internet Explorer ile kullanıma dayalıdır ve başka hiçbir tarayıcıda çalışmaz).

Demokratik bir bakış açısıyla, birçok dükkan ve komisyoncu için bu hizmeti kullanmaktan başka çare yoktur. Bu, haklarınızın açık ve bariz bir ihlali değilse, ne olduğunu bilmiyorum. Kimlik numaraları, telefon numaraları, seri numaraları ve diğer tüm numara türleri gibi kişisel bilgiler ve kişisel olarak tanımlanabilir bilgiler, bu kötü korunan (ve bahsetmiş miydim, temelde zorunlu olan) program aracılığıyla gönderilir.

BWI'nin veri tabanının biraz sarsılmasının genel olarak sistem için sağlıklı olacağını düşünüyorum. ABD için erişim web sitesi"
"İkisi de arka kapıdan girip çıkmayı öğrenmiş büyük kurtarma çukur boğaları olan 5 köpeğim var. (Diğer köpeklerimiz bunu denemek için çok küçük.
Yaklaşık 2 hafta önce, arka kapıyı açabiliyorlarsa... yatak odasını ve banyo kapısını açabiliyorlarsa, ön kapıyı da açabilecekleri fikrine kapıldılar. Bunlardan birine sahip olduğumuz 3 yılda buna hiç teşebbüs etmedi, diğerini bir yıldır bizde yaşıyoruz. Basit çözüm... kapıdaki asma kilidi çevirin ve kaçmasınlar...... hayır, elbette bu o kadar kolay olamaz. İçlerinden biri (hangisi olduğundan emin değilim) asma kilidi KİLİTLEMEYİ (bu bir döner kilit) KAPIYI AÇMAYI... ve kaçmayı öğrendi.
Bu artık asma kilit...

Bu bizim tuzağımız
Su şişesinden korkuyorlar

suçlular

Ön kapıdaki kapı topuzunu değiştirmenin yanı sıra... bantla kapatmak, bu tür bir tokmağa takılabilecek herhangi bir çocuk kilidi var mı? Sadece dairesel düğmeler için olanları bulabildim....
Daha önce bu sorunu yaşayan başka biri var mı? Kendilerini arka kapıdan çıkarmalarına hiçbir zaman gerçekten fazla ilgi göstermediğimiz için yanlış bir şey yaptıklarını düşünmüyorlarmış gibi hissediyorum."
"Bu az önce oldu ve şu anda bir utanç ve şok halindeyim. Onunla neredeyse 2 yıldır çıkıyorum ve ilişkinin çok ciddi olduğunu düşünürdüm. Onu seviyorum, bazen çok tatlı ama yönetilebilir olduğunu düşündüğüm öfke ve iletişim sorunları var. Ama şimdi ne yapacağımı bilmiyorum.

Daha önce, ailesinin barbeküsüne gittiğimiz için bir kenara bırakılması gereken bir tartışmaya girmiştik (ki bu kıyaslandığında anlamsız ve aptalcaydı). Büyükannesi, teyzeleri ve amcaları ve tüm kuzenleri oradaydı.

Barbekünün sonuna doğru o ve ben dahil tüm kuzenler masum bir Uno oyunu oynamak için bodruma gittik. Orada genç kuzenlerinden birini yaptı; adını Natasha koyalım (9 yaşında), ağla çünkü onu nasıl da aldatmakla suçluyordu. Yani Natasha'nın ağabeyi Jayson (18) onu savunuyordu. Kızıştı ve erkek arkadaşım (23) ve Jayson kavga etmeye başladı. Kapının kırıldığını duyana kadar çözmelerine izin vereceğimi düşündüm. Baş orada ve Natasha ağlıyor, Jayson hala Jayson'ın suratına gelen erkek arkadaşıma bağırıyor.

Görünüşe göre erkek arkadaşım Jayson'ı boğuyordu. Jayson ve Natasha'nın annesi tarafından ayrıldılar. Erkek arkadaşımla konuşmaya çalıştığımda bana bağırıyordu. Jayson annesi tarafından çekilirken peşine düşmemesini ve bırakmasını söylerken bana bunun beni ilgilendirmediğini söylüyordu.

Beni diğer kuzenlerin önünde duvara dayadığında onu durdurmak için güç kullandığımı kabul ediyorum.

Utandım. Kısa süre sonra erkek arkadaşımı orada bırakarak Natasha, Jayson ve anneleriyle birlikte ayrıldım.

Daha sonra bana şu mesajı attı:
Son mesajın yanlış sohbet için olduğunu farz ediyorum. Aramasına henüz cevap vermedim."
"MERHABA

Bu yüzden kız arkadaşım bir kız gecesi için dışarıda ve benim için yavaş bir gece olduğundan, temizlemeye ve düzenlemeye karar verdim. Yatak odamızdayım ve yağ dökülüp dökülmediğini görmek için seks çekmecemizi açtım ve dün gece aldığımız yepyeni seks oyuncağının kullanılmış olduğunu fark ettim. Koşum takımı üzerinde bir kayış (Evet, garip seks yapıyoruz, bizi dava edin).

Yağlı ve yağ lekeli olduğu için kullanıldığını biliyorum. Kız arkadaşımın en iyi arkadaşının (K27) daha erken gittiğini ve evde yalnız olduklarını biliyorum. Kız arkadaşımın onu arkadaşı üzerinde kullandığına dair bir his var ya da tam tersi. Bunu kesin olarak bilmiyorum ama oyuncağın doğası 1 kişiyi kullanmaya pek teşvik etmiyor.

Şimdi ne yapacağımdan emin değilim. Bu kıza sırılsıklam aşığım ama devam edip arkadaşıyla seks yaptıysa onu affedemem. Biz çok ciddiyiz ve evlilikten bahsediyoruz. Nasıl bitireceğimi bilmiyorum. Böyle bir şey yapmasına çok kırıldım. Ama bitirmek istiyor muyum bilmiyorum ve onun yaptıklarıyla yaşayabilir miyim bilmiyorum. Hiç bir ilişkiyi bitirmek zorunda kalmadım. Çok üzgünüm. Onunla henüz yüzleşmedim çünkü hala dışarıda ve içiyor. Bunu telefonda yapmak istemiyorum. Ne yapmalıyım? Belki de şimdilik görmezden gelmeli ve yarın ayıldığında ona sormalıyım."
"Aşağıdakiler Ohio eyaletinde geçiyor, kısa tutmaya çalışacağım ama biraz karmaşık, herhangi bir tavsiye için şimdiden teşekkürler:

Eşim ve ben Eylül ortasında taşınmamız için mükemmel bir kiralık ev bulduk. Ancak dairemizin kontratı 30 Kasım'a kadar bitmiyor. O zamanlar Ağustos ortasıydı, büyük apartman kompleksindeki ev sahibimize kabaca bir ay içinde taşınmayı planladığımızı bildirdik ve bizi şaşırtarak tek seçeneğimizin ""kiradan vazgeçme ücreti"" ödemek olduğunu söylediler. 30 günlük bir bildirimin sonundan itibaren 2 aylık kira VEYA, tipik devir sırasında yapılan olağan temizlik/bakımı yapmayı reddedecekleri kira kontratımızı devralacak bir yedek kiracı bulun.

Bununla birlikte, ilk seçeneğin kiramızın geri kalanını ödemekten neredeyse hiçbir farkı yoktur ve zararları hafifletmek için iyi niyetli bir girişim gibi görünmemektedir, çünkü dairemiz çok daha kısa sürede kolayca yeniden kiralanabilir. Aslında, ev sahibinin ofisine yeni bir kiracı bulmaya çalışacağımı söyledikten sonra, yakın gelecekte mevcut olacak tek modelimiz olduğu için birinin dairemle ilgilendiğini söylemek için benimle iletişime geçtiler. Kiralama temsilcisi, yeni kiracının daireyi temizleyerek 12 aylık yeni bir kiralama başlatması için yöneticisinden onay almaya çalışacağını söyledi. Ancak, vuruldu ve ona yalnızca mevcut kira kontratımı ""devralabileceği"" ve ardından isterse yenileyebileceği söylendi.

Pekala, bir kedimiz olduğu için (alerjisi var) muhtemelen temizlenmemiş bir daireye taşınmak istemedi (temizlik için ödeme yapmayı teklif ettim - ev sahibi bunu görmezden geldi ve yeni adam belli ki bir kediye bağımlı olmak istemezdi. artık hissesi olmayan eski kiracının sözü). Potansiyel yeni bir kiracıya yönelik bu sabotajın, yeniden kiralamayı reddetmekten ve zararları hafifletmekten ne farkı olduğunu anlamıyorum. Bunu yaparak ve yeniden kiralanana kadar sadece kira ödememe izin vermeyi reddederek yeniden kiralama görevlerini ihmal edip etmedikleri konusunda bana tavsiyede bulunan var mı?"
"Yani ben(22m) ve benim(18f) yaklaşık 9 aydır birlikteyiz. 6 tanesi iflas nedeniyle ailemle birlikte Las Vegas'a taşındım. Büyükannem ve büyükbabam burada yaşıyor ve yaşamamıza izin vermeye istekli oldukları boş bir evleri var.

Her neyse, konuya dönelim. Tüm bu çile ikimiz için de çok zor oldu ve ilişkimiz o noktaya kadar bana bir ültimatom verdi. Ya tekrar Maryland'de bir iş bulup orada yaşamanın bir yolunu bulurum böylece birlikte olabiliriz ya da ayrılırız. Artık ayrı kalmaya dayanamayacağını söylüyor ama bu ilişkiye girerken 3 ay sonra ayrılacağımı biliyordu.

Bu, olanların çoğunu özetliyor ve fikirlerinize ihtiyacım var. Bu kızı seviyorum ve ona destek olmadan burada yaşayabileceğimi sanmıyorum. Düzenli olarak FaceTime yapıyoruz ve mümkün olduğunca çok konuşuyoruz. Bir yandan geri dönmek istiyorum ama diğer yandan burada yeni arkadaşlar edindim ve bu anlamda mutsuz değilim. Onu kaybetmek istemiyorum ama kafam çok karışık. Lütfen bana fikirlerinizi bildirin."
"Eski en iyi arkadaşım, ona Jenny diyeceğim, eskiden benimle takılırdı. Her zaman en az haftada bir kez birlikte akşam yemeği yerdik ve o da aileme gerçekten yakındı. Son zamanlarda, yeni bir erkek arkadaş daha edindiğinden beri (bir ipi vardı) ona gönderdiğim tüm mesajlara yanıt vermeyi veya takılmaya çalıştığını fark ettim. Görünüşe göre tek odak noktası söz konusu çocuk.

[kırılma] Ancak, oğlan rahat etmek için ondan ayrılırsa hayatıma geri dönecek ve başka birini bulur bulmaz tekrar çekip gidecek. Bunu daha önce yaptı ve itiraf etmeliyim ki yapmasına izin verdiğim için benim hatamdı, ama ne zaman terk edilmekten rahatlık isterse kullanılmaktan bıktım. Bu zehirli arkadaşlığı nasıl bitireceğimize dair herhangi bir öneriniz var mı?"
"Arkadaşım sevgilisiyle neredeyse 3 yıldır çıkıyor ve sanırım sonunda evlenme teklif etmeye karar verdi. Bir fabrikada çalışıyoruz ve bu hafta gece vardiyasında çalışıyoruz. Arkadaşım Morgan pazartesi günü evde hastaydı ve salı günü de hasta olduğunu varsaydık. Gece vardiyasında olduğumuz için zaman çizelgesi şuydu:

-Pazartesi gecesi, morgan evde hasta kalır.

-Salı sabahı gf işe gidiyor

-Salı gecesi, Morgan, onunla evlenmek için izin istemek için yaklaşık 4 saat uzaklıktaki memleketlerine gitti.

-Salı gecesi geç saatlerde, gf eve Morgan'ın gece vardiyasına gittiğini ve her şeyin yolunda olduğunu düşünerek gelir.

-Çarşamba sabahı, Morgan sabah 9'da eve gelir. Normalde gece vardiyasından sabah 4'te çıkarız ve o sabah 4:30'da evde olur.

-maalesef, gf evde hasta kaldı, bu yüzden onun zamanında evde olmadığını fark etti.

Bu yüzden kız arkadaş zamanında evde olmadığını anlayınca bana ve birlikte çalıştığımız başka bir adama mesaj atıp, o sırada duymadığımız bir şey duyup duymadığımızı sordu. Hile yaptığını varsayar ve arabasını köşeye park eder, böylece sonunda eve geldiğinde onun işte olduğunu düşünecek ve kendini suçlayacaktır.

Morgan eve gelir ve çıldırır ve şimdi Morgan'ın amirinden onun aslında işte olduğunu belirten yazılı bir mektup talep eder."
"Kız arkadaşımla 3 yıl önce internette tanıştım. Oldukça çalkantılı bir ilişkimiz oldu - ikimiz de öfkeyle boğuşuyoruz ve bu, tahmin edilebileceği gibi pek çok kavgaya yol açıyor. İkimiz de danışmanlık yapıyorduk ve bu çok sakinleşti. İkimiz de bazı iğrenç şeylerden suçluyduk ve affetmeye ve bunu geçmişte bırakmaya çalıştık.

Ancak, asla kararlaştıramadığımız bir şey var. Para konusunda iyiyim ve o onu ağaçta yetişir gibi harcıyor. Ben alt orta sınıf bir evde büyüdüm ve o zengin bir evde büyüdü. Sorun şu ki, bir mühendis olarak iyi bir işim olmasına rağmen, yine de onun katkıda bulunmasını bekliyorum. Onun para konusunda sorumlu olmasını sağlamak için çok mücadele ettik ve kişisel antrenör için para ödediğimde tüm birikimlerini gereksiz şeylere harcadığını defalarca itiraf etti - abur cubur da dahil.

Biliyorum, bu onun parası. Beni ilgilendirmez. Ancak, bana defalarca parasını biriktireceğine dair söz verdi ve bu son zamanlarda işini kaybettiğinde önemli hale geldi. Ondan sonra, her şey tahtadan çıktı - birikimlerinin çoğu gitti, bir kısmı öğrenci kredilerine, daha fazla işe yaramaz şeylere ve diyetini aldatmaya harcandı. Bana oda ve yemek için ödemeyi içermeyen gerekli faturalarını ödemek için belki iki ay yetecek kadar birikimi var. Birkaç ay yetecek kadar oda ve yemek birikimine sahip olduğundan emin olması için ona defalarca tavsiyelerde bulundum. Görünüşe göre görmezden geldi.

Bu daha önce oldu. Bana hiçbir zaman tutarlı bir şekilde kendi maaş çeklerinden kira ödemedi. Kira aldığımda, oda ve yemek için öğrenci kredilerinden oldu. Onu ölesiye seviyorum ama bir noktada onu serbest bırakmam gerekiyor çünkü yetişkin olamayacak durumda. Reddit, sevdiğim kadına bir yetişkine dönüşmesi için daha kaç iğne yapacağım?"
"işin püf noktası burada. ikimiz de bir topluluk kolejinde önlisans dereceleri üzerinde çalışıyoruz. onun bölümü fotoğrafçılık ve benim henüz bir ana dalım yok. derecesini aldıktan sonra Kaliforniya'ya taşınmasının fotoğrafçılık alanında iş bulma şansını artıracağına inanıyor. Ortaklarımızı kazanmamıza hâlâ iki yıl var ama onunla taşınmak isteyip istemediğime hemen şimdi karar vermemi istiyor. neredeyse 8 aydır çıkıyoruz ve görünüşe göre hayatımı terk etme konusundaki huzursuz duygularım nedeniyle Cali'ye taşınmak istememek, ilişkimiz için bir anlaşmayı bozuyor. hayatının onu Kaliforniya'ya götüreceğinden o kadar emindir ki, başka bir yerde son bulma ihtimaline izin vermez. ne yapmalıyım? Onu gerçekten seviyorum ama ya hayatım.."
"Yani, adamı 18 yıldır tanıyorum. Birçok ortak anımız var, aynı okullara gittik, ayrıldığımızdan beri iletişim halinde olduk, güldük, ağladık, sarhoş olduk, birbirimizin ailelerini tanıdık, birbirimiz hakkında her şeyi biliyoruz. Sırrımız yok. Yurtdışında okuduğundan beri bir yıl kadar görüşmeden geçmişken, öğle yemeği yedik, birdenbire tüm bu harika kimya vardı, inanılmaz derecede şefkatliydi ve uzun lafın kısası, sonunda bir tür kaçamak yaptık. Bu birkaç hafta sürdü, sonra başka bir kızın peşinden gitmeyi gerçekten çok istediğine karar verdi. Onunla olan bariz cinsel gerilim konusunda harekete geçmeyi kabul etmemin tek nedeni, söylediği/konuştuğu birçok şeye dayanarak bunun ciddi bir şekilde bir yere varabileceğini, ancak zamanlamanın doğru olmadığını anlamamdı. İnanılmayacak kadar incinmiştim - birkaç yıl önceki ciddi bir cinsel saldırıdan bu yana yakınlaştığım ilk kişi oydu ve aslında, bu deneyim dışında, birlikte olduğum ve onun hakkında bilgisi olan yalnızca ikinci adamdı. . Ona gerçekten güvenebileceğimi hissettim. Konuştuk, tüm bunları anlattım... perişan durumda ve bana verdiği zarar için gerçekten üzgün ve ben, bu acıyı kabul ederken, onu affettiğimi açıkça ifade ettim - Onu yeterince uzun zamandır tanıyorum ve yeterince iyi tanıyorum. bunun kasıtlı olmadığını bilmek.

Şimdi arkadaşlığımızı nasıl ileriye taşıyacağımız konusunda tavsiye arıyorum. Onu gerçekten affediyorum, kızgın veya kırgın değilim - sadece kalbimi korumak istiyorum. Yaptığımız sohbetten sonra ona birkaç gün soğuk hindiye ihtiyacım olduğunu söyledim ama şimdi HER ZAMAN mesaj atmaya geri döndük (yani sürekli, tüm gün, her gün) ve bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum!"
"Yani birkaç haftadır birbirimizle konuşuyoruz/görüşüyoruz, her şeye tıklıyoruz - müzik, film, TV şovları, görüşler vb.

Adamın onu mahvettiği önceki bir ilişkisinden zarar gördüğünü ve insanlarla başa çıkma şeklinin berbat olduğunu bana itiraf etti. Çok ""çekingen"" biri olduğunu ve insanlarla arasının iyi olmadığını.

Benim çok pasif olmam ve kolayca sinirlenmemem dışında pek çok yönden bana benziyor, halbuki o (mecazi olarak) yüzünüze çarpabilir ve gücenebilir.

Ondan gerçekten çok hoşlanıyorum ve benim hakkımda bu şekilde düşündüğünü biliyorum ve işleri sadece konuşmaktan daha ileri götürmeye istekli, ama önceki ilişkisini iyileştirmesine nasıl yardımcı olabileceğimi bilmem gerekiyor. Onun yanında olmak istiyorum, onunla bunun hakkında konuşabilmek ve belki kişiliğini daha az karamsar ve daha açık bir insan olarak değiştirmek istiyorum (özellikle bana karşı).
İstenmeyen biri olmadığını, harika biri olduğunu ve genel olarak insanların korkunç olmadığını bilmesini nasıl sağlayacağımı bilmek istiyorum. Onun için burada olduğumu.

Sırf işleri daha da karmaşık hale getirmek için, bunu ona en başta yapan adam dün gece ona nasıl olduğunu soran bir mesaj gönderdi. Benimle ona ne yaptığı hakkında pek konuşmadı, sadece ""onu mahvetti"" ve onun şimdi olduğu gibi olmasına neden oldu. Sanırım onunla konuşması konusunda biraz stresli ama bugün bana karşı çok agresif davrandı ve bu benim için zor."
"Tek kullanımlık, sadece birinin bunu görmesi ihtimaline karşı. Bir arkadaşım kız arkadaşından birkaç ay önce ayrıldı. Birkaç gün sonra, arkadaşının erkek kardeşi ve eski sevgilisinin seks yaptığını söyledi. Görünüşe göre tek seferlik bir şeydi ve ikisi de sarhoştu (kitabımda bir bahane değil). Normalde, arkadaşımın bu kızla yeni bir araya gelmesi dışında kendi lanet olası işime bakardım. Ben olsaydım ve bunu kardeşim yapsaydı, bilmek isterdim. Şimdi, kardeşini tanıyorum, yakın değiliz ama onu asla itiraf etmeyeceğini bilecek kadar iyi tanıyorum; Kızın da öyle olacağından şüpheliyim ama arkadaşımın bunu bilmesi gerektiğini düşünüyorum.

  Daha dağınık hale gelir. Arkadaşım ve erkek kardeşi birkaç kişiyle birlikte yaşıyorlar ve aynı işyerinde çalışıyorlar, bu yüzden birinin taşınıp yeni bir iş bulması gerekecek. Hiçbirinin sonunun kimse için iyi olduğunu görmüyorum. Bunu duyduğum kaynak olabildiğince güvenilir, olduğuna şüphe yok. Keşke hiç duymasaydım, ama artık arkadaşıma karşı ona haber verme sorumluluğum varmış gibi hissediyorum. Bu inanılmaz derecede berbat durumu kafamda toparlamakta zorlanıyorum ve Reddit'ten tavsiye isteyeceğimi düşündüm. Ona anonim olarak söylemeli miyim? Korkarım anonim bir kaynaktan buna inanmayacak. Ayrıca, müteakip erimenin, ait olmadığı yere burnumu soktuğum için benim üzerime yüklenebileceğinden de endişeliyim. Düşünceler, öneriler?"
"Arkadaşım Danielle, 4 yıl boyunca yalnızca aşırı derecede zehirli bir ilişki olarak tanımlayabileceğim bir ilişki içindeydi (her iki yönde de bolca gaz aydınlatması ve aldatma). Sonunda bir yıldan biraz daha kısa bir süre önce ondan ayrıldı ve hızla yeni biriyle çıkmaya başladı. Yeni adamla (Mark) sadece birkaç kez tanıştım, ama çok daha uyumlu görünüyorlar ve birlikte mutlular gibi görünüyorlar.

Geçenlerde Danielle bana önümüzdeki birkaç ay içinde hamile kalmak istediğini söyledi. O zaman bununla ilgili bir şey söylemedim ama bunun kötü bir fikir olduğunu düşünmemin birkaç nedeni var.

Birincisi (ve en önemlisi), o ve Mark sadece yaklaşık 5 aydır birlikteler ve nişanlısından ayrıldıktan çok kısa bir süre sonra onunla çıkmaya başladı.

İkincisi, akli dengesi yerinde değil. Ona ne teşhisi konduğundan tam olarak emin değilim, ancak sınırda kişilik bozukluğu veya aşırı depresyon gibi bir şey. Bu panik atak, nevroz, depresyon ve narsisizm şeklinde kendini gösterir. Reçetelerin inanılmaz derecede ucuz olduğu ve ücretsiz tekrar reçeteleri alabileceğiniz bir ülkede yaşamamıza rağmen ilaçları karşılayamayacağını iddia ediyor. İlaç tedavisi görmemesi, kovulmasına veya son birkaç işini bırakmasına neden oldu.
Çocuk sahibi olmanın ne kadar pahalı ve zihinsel olarak yorucu olabileceğinin farkında olduğunu sanmıyorum. Çocuk sahibi olmayı düşünmeden önce iyileşmeye odaklanmasının önemli olduğunu düşünüyorum. Bir çocuğu şu anda sunabileceği ortamda büyütmenin adil olacağını düşünmüyorum.

Onunla endişelerim hakkında konuşmalı mıyım yoksa bunu yaptığım için büyük ölçüde çizgiyi aşmış olur muyum? İyi tepki vereceğinden veya söylediklerimi kabul edeceğinden emin değilim. Başka bir arkadaşımın benimle aynı fikirde olduğunu biliyorum ve muhtemelen ekleyecek bir veya iki nokta daha olurdu, bu yüzden onunla konuşursam potansiyel olarak destek alabilirim. Bu kızı seviyorum ve onun için en iyisini istiyorum. Yaklaşık 10 yıldır iyi arkadaşız."
"Bu olay 20 dakika önce oldu...

Arka plan: Erkek arkadaşımla bir yıldır ara sıra çıkıyorum. Bu pazartesi 12 haftalık hamileyim. Erkek arkadaşımın en iyi arkadaşım olduğunu sanıyordum.

Her neyse, bu boktan olaydan önce erkek arkadaşım ve bazı arkadaşlarımla iyi bir gece geçiriyordum. Selfie çektik. Bana göndermesini istedim ama sarhoştu ve unutmuştu. Evimde bayılmasına hızlı ileri sarıp telefonunu alıp mesajlarına gidiyorum. Özçekimi iletiyorum ama... merakın beni ele geçirmesine izin verdim. Bir sürü mesaj okumaya son verdi. Oğlum, keşke yapmasaydım...

Sadece beni aldatmakla kalmıyor, birden fazla kızla flört ediyor ve ""Starr"" adında bir kızın onun ve benim yerimde olmasını diliyor. Galerisi, Facebook'taki kız profillerinden gönderildiği veya kurtarıldığı çıplak fotoğraflarla dolu...

Yani, onun çocuğuna hamileyim ve canım acıyor. Güvensizliklerimi yeni yeni aşarken sorgulamaya geri döndüm. Evet. Çok fena batırdım diyebilirim beyler."
"Stillwater Oklahoma bölgesindeyim ve toplam 700 dolarlık 2 bilet yazdım.

Burası bir üniversite şehri, bu yüzden her zaman partiler oluyor ve geçen hafta bir tanesine gittim ve gürültü şikayeti aldık. Polis kapıya geldiğinde iyi bir samaritain gibi cevap verdim ve anında beni güçlü bir şekilde silahlandırmaya çalıştılar. Özür diledim ve bana bir bilet yazmadılar, bu yüzden her şey yolunda değil mi?

Görünüşe göre birkaç kez geri geldiler çünkü parti beni veya sahibini ararken ölmedi ve kimse kapıyı açmadı. Daha önceki konuşmamızda (çoğunlukla bana susmamı ve saygısızlık ettiğimi söylüyorlardı...) Taco Bell'de çalıştığımdan bahsetmiştim. Kötü bir fikir.

İşime geldiler. Beni dışarı çıkarıp azarlamak için çalıştığım yere geldiler. Dürüstçe neden bu kadar endişeli olduklarını sordum ve memurlardan biri büyük bir gücendi ve huzuru bozmak için bir ceza yazmaya başladı. 150 dolar için. Çalışmaya çalışarak herhangi bir şeyi nasıl rahatsız ettiğimi sordum, o da kapıyı bir daha açmayarak polis soruşturmasını engellediğimi söyleyerek bana bir ceza daha yazdı. Orada yaşamıyorum bile.

Reddit yapmama yardım et, bunu nasıl azaltacağım konusunda herhangi bir tavsiyeye ihtiyacım var. Aralık ayında bir kızım olacak ve bu paranın yarısını bile ödeyemiyorum."
"Geçmiş kontrolünden ve yalan makinesi testinden geçmem şartıyla bir iş teklif edildi. Gençliğimden beri endişem var ve korkarım soruları fazla düşüneceğim ve bir şekilde kendimi yalan söylediğime ikna edeceğim. Dolabımda dürüst olmayı düşündüğüm bazı iskeletler var ama kaygımın testi geçemememe neden olacağından son derece endişeliyim. Hile yapmak istemiyorum, sadece elimden gelenin en iyisini yapmak istiyorum ve dürüst cevaplarımın yine de beni işi bulmasını umuyorum. Bununla birlikte, aslında nasıl yalan söylediğim konusunda kendimle bir diyaloğa girmeden bir soruya basit bir ""evet"" veya ""hayır"" vermeyi aklım almıyor gibi görünüyor.

Burada gerçekten tavsiyeye ihtiyacım var. Bu iş benim için dünyalara bedel olurdu - bu benim hayalimdeki iş. Dürüst cevaplarımı beğenmezlerse işi alamamakla yaşayabilirim ama yalancı olduğumu düşündükleri için almazsam mahvolurum."
"Erkek arkadaşım (23M) ve ben (20K) bir yıl yedi aydır birlikteyiz. İkimiz de geçmişte aldatıldık ve bunu birbirimize asla yapmamaya yemin ettik.

Başlangıçta güvensiz olduğunu ve geçmiş ilişkilerden güven sorunları yaşadığını söyleyebilirim. Onu geliştirmeye ve ona güven vermeye devam ettim.

İlişkimizin yaklaşık yedi ayında, bana başka biri gibi davranarak yeni bir numaradan mesaj attı ve ben de çapkın metne cevap verdim. Ona olan güvenimi yeniden kazanmam gerekiyordu ve o ilerleyebildi. Onu hiç aldatmadım.

Düne hızlı ileri sar, bir şeylerin doğru olmadığı hissine kapıldım. Her gün konuşmamıza ve birbirimize olan derin sevgimizi her gün itiraf etmemize rağmen birbirimizi eskisi kadar görmüyorduk. Telefonuna iki farklı kadından çok çapkın mesajlar geldiğini ve onları defalarca gördüğünü gördüm.

Onunla yüzleştim ve bana geri dönmesi ve beni affettiği gibi onu da affetmesi için yalvardı ve yalvardı. Uzak durduğumu (ona zaman ayırmama rağmen) ve okula gitmek için bir saat uzağa taşınmamdan korktuğunu iddia ediyor. Ayrıca, bir kadından bir mesaj daha sonra dairesine gelip gelemeyeceğini sormasına rağmen, onlarla seks yapmadığını söylüyor.

Onu aldatan eski sevgilisi olduğunu iddia ettiği birine sesli mesaj bırakmasını sağladım. Değerli bir ilişkiyi mahvettiği için ona asla mesaj atmamasını veya geri aramamasını söyledi. Evlenmek istediği kadının, hayatının aşkı olduğumu ve bunların hiçbir anlamı olmadığını söylüyor. Ona nasıl güvenirim? Ben ne yaparım? Neye inanacağımı bilmiyorum."
"Tamam, erkek arkadaşım bana bir haftalığına ailesiyle birlikte cep telefonu hizmetinin veya wifi'nin olmadığı uzak bir yere ping atacağını, bu yüzden dönene kadar benimle konuşamayacağını söyledi. Bu benim için tamamen sorun değil çünkü birbirimizi sadece birkaç günde bir görüyoruz ve zaten sürekli birbirimizle konuşmuyoruz. Ancak, o seyahatten ayrıldıktan sonra Facebook'taydım ve yakınımda yaşayan bir arkadaşı, onunla bir partideyken onun bir fotoğrafını paylaştı. Hiçliğin ortasında olması gerektiğini düşünürsek, biraz kafam karıştı? İlişkimiz oldukça sağlam ve bensiz partiye falan gitmek isteyip istemediğini veya boşluğa ihtiyacı olup olmadığını düşünmeyi seviyorum ama şimdi o kadar emin değilim? Ona bu Facebook gönderisini sormalı mıyım? Şimdiden herhangi bir tavsiye için teşekkürler :)"
"İşte anlaşma şu, ben 20 yaşında gizli bir eşcinselim. Gay olduğuma %100 eminim ve bir sürü erkekle birlikte oldum. Bu kızla lisede yaklaşık 4 yıl önce tanıştım ve o zamandan beri çok yakın arkadaşız. Aramızda uzaktan cinsel hiçbir şey olmadı çünkü dürüst olmak gerekirse çok ilgisizdim.

Arkadaşlığımızın gidişatından çok memnundum, çok konuştuk, çok mesajlaştık, tanıştığımızdan beri neredeyse haftada en az bir kez takıldık ama cinsellikle ilgili hiçbir şey yoktu. Onun eşcinsel olduğumdan haberi olmadığını, kimsenin bilmediğini aklından çıkarma. Son zamanlarda onun hakkında garip düşüncelere kapılıyorum. Hayatımda daha önce hiçbir kıza karşı böyle hissetmemiştim. Erkeklere karşı hissettiğim o çılgın, kör edici cinsel çekim değil, ama ondan kesinlikle etkileniyorum ve ona çok aşığım. Onunla birlikte olmak ve onu mutlu etmek için eşcinsel olma fikrinden (ve tüm eğlencesinden ve zevkinden) vazgeçtiğimi kolayca görebiliyorum.

 Bir erkeğin onunla flört ettiğini hissettiğimde çok kıskanıyorum ve sanırım o da bunu hissetmeye başlıyor. Pek çok ortak arkadaşımız aramızda bir miktar gerginlik olduğunu biliyor ve birçok kişi bana aramızda bir şey olup olmadığını sordu.

Nispeten çekiciyim, erkekleri cezbetmek konusunda hiçbir sorunum yok, o da öyle. Bu kadar benzer düşünmemiz ve cinsel hiçbir şey yaşamadan bu kadar yakınlaşmamız çılgınca. Tüm bu duyguları neden yaşadığım konusunda gerçekten kafam karıştı ve gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. O tanıdığım en harika insan ve kafamda o kadar çok çelişkili düşünce var ki hiçbir şey net değil ve ben tamamen kayboldum.

Neden ona karşı böyle hissediyorum? Neden dürüst olmayı öğrenip hayatımı onunla mutlu olarak yaşayamıyorum?"
"O yüzden bu yazıyı kısa ve öz tutacağım. HER ZAMAN insanların toplum içinde pantolonlarına nasıl sıçabildiklerini merak etmişimdir. Wtf gibi, kıçını gerçekten kontrol edemiyor musun? Hatta kendimi her zaman oldukça büyük bir kıç kontrolüne (asstrol) sahip biri olarak düşünmüşümdür, bu yüzden bu benim için hiçbir zaman meşru bir endişe olmadı. Bunun yalnızca dinguslar ve korkunç asstrolü olan insanlar için ayrıldığını sanıyordum. Bugün anladım millet; tam anlamıyla 30 dakika önce. Bazen osuruk gibi gelir ve kıçınız onun için açıldığında sıvı bok biter. En kötü deneyim 10/10 tavsiye etmem."
"Yani yaklaşık 2 yıllık erkek arkadaşım kanserden ölüyor, akciğerlerinde, midesinde, bağırsaklarında, muhtemelen prostatında vb. Kelimenin tam anlamıyla onu canlı canlı yiyor. Bir araya geldiğimizde hasta olduğunu biliyordum ve birkaç harika yıl geçirdik ama son zamanlarda çok fazla acı çektiği için bugün biraz daha tarama yaptırdı. Kötü bir haber aldı, bir akciğerin çoğunu ve diğerinin yaklaşık dörtte birini ele geçirdi... Bu günün geleceğini biliyordum, sadece bu kadar çabuk geleceğini düşünmemiştim... ve bu akşam yemekte bakıyor Bana ve kalkıp beni terk edersen anlayacağımı, ama yapacaksan bir an önce yap ki istersem gidip bir şeyler yapabileyim diyor.
Bu noktada belirtmeliyim ki, ikimiz de acımasızca dürüst insanlarız ve o benden biraz daha yaşlı, bu nedenle gidip seyahat edecek hareket birikimi var.
Bir parçam kalmak istiyor çünkü onu seviyorum ve yanında olmak istiyorum ama aynı zamanda, burada olursam gitmeyeceğini biliyorum çünkü pek bir şey elde edemiyorum. Tatil zamanı ve gidiyor, ama bensiz hiçbir yere gitmiyor... ve arkadaşlarıyla bensiz gitmesine kesinlikle katılmıyorum, bunu birçok kez söyledim ve hala omuz silkiyor ... Bir yanım gitmek istiyor... ve bu konuda kendimi suçlu hissediyorum, bu konuda gerçekten suçluyum, çünkü ben burada olmasaydım onu ​​akşam yemeği yemesi için rahatsız etmeseydim yemek yiyeceğini sanmıyorum... Ben Bensiz daha hızlı öleceğinden korktum ki bu hem bir hediye hem de bir lanet... O kadar çelişkideyim ve gerçekten böyle bir şey söylemesi beni biraz kırdı. Kanser ameliyatından kurtulmasına yardım ettim... Erkekleri anlamıyorum..."
"Ocak ayında tinder hakkında konuşmaya başladık ve Mart ayında ilk buluşmamız için buluştuk. 4 randevuda çıktık ve fiziksel bir şey olmadı. Gerçekten iyi anlaştığımızı hissediyorum, arkadaşlığından zevk alıyorum ve sanırım ona aşık olmaya başlıyorum. En son buluştuğumuzda biraz televizyon izledik ve bana hiç dokunmadı. Yakınına oturursam, bacaklarını birbirine değmeyecek şekilde yeniden ayarlardı. Bana veda etti ve ilk kez gerçekten dokunmuştuk.

Bundan önceki gece bana mesaj atarak yatakta kıvrılıp sarılmak istediğini söyledi. Bunu bir davet olarak aldım ve buluşmak isteyip istemediğini sordum. Onunla bir şeyler içmek için buluşmak istediğimi ve yorgun olduğunu düşündüğü için bir iletişimsizlik yaşadık. İçecekler aklımdaki gibi değildi dememe rağmen hiçbir şey olmadı.

Normalde hamle yapmaktan hoşlanırım ama bu konuda kafam çok karışık ve gerginim. Sadece bir beyefendi olup ağırdan almaya mı çalışıyor yoksa fiziksel olarak benden hoşlanmıyor ve bunu bana söylemek istemiyor mu anlayamıyorum. Demek istediğim, kör başladı, böylece neden yavaş olduğunu anlayabiliyorum ama aynı zamanda tinder bir bağlantı uygulaması... Birkaç gün içinde başka bir randevuya çıkıyoruz."
"Bulletstorm çıktığında satın aldım ve Gears of War 3 Beta dahil olmak üzere bonus Epic Edition içeriğinin kodunu aldım. Bir arkadaşım Gears'ı gerçekten ama gerçekten çok seviyor ama para sorunları nedeniyle oyunu satın alamadı. Ona vermek için kodumdan ayrılmaya istekliydim, ama görünüşe göre evimin üzerindeki bir arkadaşım kodu girmeye karar verdi, bu yüzden şimdi benimki zaten kullanılmış ve diğer arkadaşıma veremem. Bu yüzden, birisinin oyunla birlikte aldığı bir kodu olup olmadığını, iyi arkadaşıma verebilmem için bana vermeye istekli olup olmadığını soruyorum. Birisi buna hazırsa, çok minnettar olurum ve arkadaşım da öyle. Şimdiden teşekkürler."
"6 aydır birlikte. İkimiz de ebeveynlerimizle yaşıyoruz.

Her hafta sonu onun evine geliyorum. Ailem muhafazakar ve bir erkeği getirmeme izin vermiyor. Genellikle geceyi yemek yiyerek veya yemek hazırlayarak, Netflix izleyerek ve sonra seks yaparak geçiririz.

Ancak bazen kız kardeşi buralarda olur ve onunla biraz sohbet ederim. Bu sırada bf üzgün görünerek sabırsızlıkla telefonunda bekler.

Diğer zamanlarda, ailesiyle konuşurken yakalanabilirim. Yoksa ödev yapmak zorunda kalırdım.

Ona bunu sorardım ve o da hafta sonunu beni beklemek yerine benimle takılarak geçirmek istediğini söylerdi. Başka planlar yapabiliyorsa yapması gerektiğini söylerdim. Arkadaşlarıyla vakit geçirmesine engel olmak istemiyorum.

Yine de benimle vakit geçirmeyi tercih ettiğini söylerdi.

Ondan hoşlanıyorum ama yapışkan olmaya başladığını hissediyorum. Derslerimiz olduğu için zaten her gün görüşüyoruz. Onunla daha az zaman geçirmeyi ve eskisi kadar sık ​​gelmemeyi düşünüyorum."
"Çok açık sözlü olacağım. Lütfen yorumlarda bana ne kadar pislik olduğumu veya ona ne kadar kötü davrandığımı söyleme, bunu çok iyi biliyorum.

İlişkimiz iyi başladı ve birlikte oldukça mutluyduk. İlişkide yaklaşık altı aydırarkadaşlarından biriyle onu iki kez aldattım (çok yakın değil). Bu kızla 2 yıl boyunca birkaç kez çoğunlukla cinsel şeyler yazdım. GF'ime söylemedim ve 3 ay önce yaklaşık 2 yıllık ilişkide her şey ortaya çıktı. Ona yalan söylemeye devam ettim ve ona sadece ufak tefek şeyler söyledim ve ona karşı asla dürüst olmadım.

 Öğrendiğinde hemen ayrıldı ama bırakamadı, bu yüzden aşağı yukarı 3 veya 4 gün sonra ""tekrar bir araya geldik"". Ama o noktada hala her şeyi bilmiyordu, örn. İlk ayrılık gününde gelmesi gereken kıza mesaj attığım şeyler ve en önemli şeylerden biri. Bu yüzden benden tekrar ayrıldı. Ancak bu noktada ona her şeyi anlattım. Biraz sessizlikten sonra (bir hafta falan) tekrar bir araya geldik, bu sefer 2 aylığına. Denizde tatil bile yaptık. Ama okulu bitirdiği gün beni affedemeyeceğini ve unutamayacağını söylediği için benden tekrar ayrıldı.

 Artık kızgın değil ama artık bunu yapamıyor. Şimdi iki hafta önce, 2. ayrılıktan yaklaşık bir hafta sonra bütün haftayı birlikte geçiriyoruz, örn. gölde, parkta veya evde sürekli mesaj atıyor ama geçen hafta Pazar günü aniden üç gün mesaj atmayı bıraktı ve Çarşamba günü bana tekrar bittiğini söyledi. 2 yıldır birlikte olduğumuz için bahsettiği tek şey, bir an önce üniversite için taşınmak istediği. Bu yaklaşık 2 ay içinde. Onu kaybetmekten korkuyorum (bunun aptalca geldiğini biliyorum) ve artık ne yapacağımı veya nasıl davranacağımı bilmiyorum."
"Kısa olmaya çalışacağım.

Bir kızla tanıştım. Biraz tanışmış olduk. Bir hafta boyunca yoğun bir şekilde çıktık. HARD düşüyordum ve çok hızlı... birbirimizi ne kadar iyi tanıdığımızla orantısız geliyordu. Sadece bu bağlantıyı hissettim. Sonra, önceki (korkunç) bir ayrılıktan / 4,5 yıllık bir ilişkiden kaynaklanan bagaj nedeniyle hiçbir şeye - flört veya bir ilişkiye - hazır olmadığımın belirlendiği biraz ciddi bir konuşma yaptık. Bu noktada hayatına drama getireceğimi hissetti. Dürüst olmak gerekirse, ne istediğim konusunda her zaman fikrimi değiştiriyorum ve hala kişisel olarak boktan şeylerle uğraşıyorum. Biriyle birlikte olmak için iyi bir durumda değilim.

Temelde bu konuşmadan sonra aşırı tepki verdim, ona bir sürü duygusal metin mesajı gönderdim ... Tekrar konuştuk ve ""Seni reddetmiyorum, hayatın neresindesin"" gibiydi, gözyaşları vardı. Hala reddedilmiş hissediyorum. Gelecekte çıkmaya daha hazır olduğumda olabileceğimizi büyük ölçüde ima etti / açıkça söyledi. Samimi görünüyordu. Arkadaş olmak istiyor ama ben bunu yapamayacağıma karar verdim ve bir süre iletişim kurmamamızı istedim.

ANCAK:

Benim sorum şu... o sadece kibar mıydı (yanlış yönlendirildiyse)? Bu gerçekten oluyor mu yoksa sadece bir temenni mi? Her iki durumda da onu aşmaya ve kendime odaklanmaya çalışacağım. Ancak, bir parçam - bu harika bağlantı nedeniyle - tüm umudumu öldürmek istemiyor. Aynı zamanda bu umuda biraz da olsa tutunmanın kişisel gelişimimi engelleyebileceğini düşünüyorum."
"2 yıldır birlikteyiz. İlk bir araya geldiğimizde daha önce hiç düzgün bir kız arkadaşı olmamıştı ve çoğunlukla ortalıkta yatıyordu. Büyük bir porno hayranı olduğunu biliyordum ve ilişkinin ilk birkaç ayında bu benim için sorun değildi. Birbirimizi daha yakından tanıdıktan sonra, onun porno izlemesiyle ilgili duygularımı ifade edebildim ve bana güvensiz olduğumu ve kızların benimle karşılaştırılmadığını söyledi. Ancak ona her gün seks veya oral seks teklif ediyorum.

Porno araştırdığını öğrendiğimde ne kadar üzüldüğümü ve gözyaşlarına boğulduğumu biliyor. Bana ""çok iyi bir insan"" olduğum için beni hak etmediğini söyledi ama dürüst olmak gerekirse, ona böyle hissettirdiğim için öyle hissetmiyorum. Onu bir daha böyle görmek istemiyorum ve bu beni tamamen şaşırttı. Buna bu kadar üzülmemin tek sebebi porno aktrislerinin isimlerini bilmesi ve araması. Bu benim için daha kişisel hale getiriyor. Aktrisi Facebook'ta beğendiğini fark ettim ki bu beni gerçekten rahatsız ediyor. WWE'de Divas'a otuzbir çekmesini kıskanıyorum.

Keşke ben böyle hissetmeseydim ve onun da böyle hissetmesini istemiyorum. Eğer yapmak istediği buysa onu durdurmaya hakkım yok. Bununla ilgili nasıl hissettiğime yardım edemem ve asla gitmeyecek. Bazen onu hiç izlemeyen birini bulmam gerektiğini düşünüyorum. Bu çocuğu her şeyden çok seviyorum ve o da beni sevdiği için izlemeyi bıraktı ama bu konuda doğru hissetmiyorum.

Anladığım kadarıyla günümüz ve yaşımızdaki insanların porno izleyerek otuzbir çekmesi yaygın. Onlara bakması beni üzüyor. Belki daha gelişigüzel olsaydı bu kadar umursamazdım ama o iri kalçalı ve kocaman memeli kadınları arıyor. Bu beni daha güvensiz hissettiriyor çünkü bende de yok.

Lütfen bu kadar kıskanç olmayı bırakmama yardım edecek bazı tavsiyeler verin."
"Bu, tipik r/ilişkileriyle karşılaştırıldığında gerçekten önemsiz bir sorun ama yine de buna sahip olan varsa tavsiye almak isterim.

Babam bu sabah bana ve iki kardeşime (25F ve 23M) Anneler Günü için annemiz için sipariş ettiği şeyin ekran görüntüsünü içeren bir e-posta gönderdi. Bu çok büyük, çok pahalı bir çiçek/çikolata/çeşitli hediyeler siparişi ve fiyatlar dahil (belli ki kasıtlı).

Ekran görüntüsüyle birlikte ekledi, ""Karta hepinizden geldiğini söylemek için adres verdim, ancak bunun SİZİN önümüzdeki Pazar anneniz için yapmayı planladığınız şeyi değiştirmesine izin vermeyin, eğer bir şey varsa.""

Sinirliyim ve incindim. Neden bunu yapma ve yüzümüze vurma ihtiyacı hissettiğini anlamıyorum. Çocuklarınız çok küçükken eşinize Anneler Günü hediyesi almanızda bir sakınca yok ama kahretsin, hepimiz yirmili yaşlarımızdayız ve ben de ilk kez anne olmak üzereyim. Ve anneler gününde annemi asla hayal kırıklığına uğratmadım.

Sert bir yanıt göndermeye direndim ve sadece ""Endişelenme, onun hediyesini zaten hazırladım"" dedim ama saatler geçmesine rağmen hâlâ içim tütüyordu. Asla cevap vermedi, bu yüzden bunun yeterince tatmin edici bir cevap olup olmadığını bilmiyorum.

Ayrıca Anneler Günü için ziyaret ettiğimde ve tüm bu hediyeler teslim edildiğinde oldukça garip olacak gibi görünüyor, etiketi okuyor ve biz çocuklardan olduğunu düşünüyor. O zaman annem bir araya gelip onun için hiçbirimizin karşılayamayacağı bu pahalı şeyleri sipariş ettiğimizi düşünerek bize teşekkür edecek.

Sadece ah. Babamın nesi var ve bunun doğru olmadığını ona nasıl bildirebilirim? Anneme bizden olmadığını söylemeli miyim yoksa bırakmalı mıyım?"
"Üniversiteli kız arkadaşlarımla küçük bir şehirde çok eski bir evde yaşıyorum. Belirli bir diyet uyguladığım için kira, kamu hizmetleri (su, gaz, ısı, kablo, internet vb. dahil) ve kendi gıda maddelerimi ödüyorum. Bu kızı 5 yıldır tanıyorum ve ASLA ayrılmayan bir erkek arkadaşı var. Yirmili yaşların ortasındaki tipik bir tükenmişlik de değil - harika bir okul bölgesinde öğretmen, iyi para kazanıyor ve iki blok ötede oda arkadaşları olmayan kendi evi var.

Temel olarak, o her zaman burada. İş gününden daha fazlası için ve bulunduğu yerden temiz giysiler almak için asla dışarı çıkmaz. Kelimenin tam anlamıyla burada yaşıyor, duş alıyor, yemek yapıyor, çamaşır yıkıyor ve kız arkadaşı burada olmasa bile ortak alanlarda takılıyor. Artı, her gece yüksek sesle seks yapıyorlar, bu beni pek rahatsız etmiyor, ama sabahın erken saatlerinde ve her gece saat 2'de çarparak yatak başlığıyla uyandığınızda biraz can sıkıcı oluyor...

Yine de asıl sorun burada. Bu sorunu ele alan diğer pek çok site, erkek arkadaşın kira ve/veya kamu hizmetleri ile uğraşması gerektiğini öne sürüyor. İşte önemli olan - oda arkadaşı, babasının evi olduğu için kira ödemiyor. (Ev sahibim olan) babasıyla benim adıma olan kamu hizmetlerini bana ödediği ortak bir banka hesabı var. Yeni mezun ve işsiz, bu yüzden kendi parasıyla kira ödemediğini biliyorum.

Ben ve üçüncü oda arkadaşım ciddi şekilde hüsrana uğruyoruz. İkimiz de iki yakayı bir araya getirmek için giriş seviyesindeki işlerde ve ayrıca evin bakımını yapmak için çok çalışıyoruz. Temelde onların aşk yuvalarını finanse ediyormuşum gibi hissediyorum ve bundan bıktım.

Üzgünüm, çok uzun oldu, hepsini anlattığımda kendimi çok daha iyi hissediyorum."
"En zayıf özelliğim, hiçbir zaman bir şeyleri adlandıramıyor gibi görünmem... Birkaç hafta içinde sıkılmayacağım bir şey düşünemiyorum ve Xbox Live 2002'de çıktığından beri bunu yapmaya çalışıyorum. o zamandan beri ağabeyimin hesabını kullanıyorum ama onun için ödeme yapmayı bıraktı, bu yüzden şimdi gerçekten bir tane düşünmem gerekiyor (veya bu yeterince ilgi görürse sizin yapmanıza izin verin). Çok ciddi değil ama çok da aptalca olmayacak. Bunun için sizlere sesleniyorum. En azından bu [self] gönderiye oy vermek istemeseniz bile, insanların bunu görme şansımı artırmak için ve yeni bölüme bakan iki kişi yerine çeşitli yanıtlar alabilirim. Daughtercrown01 isminden bıktım"
"TIFU: Çalıştığım restoranın mutfağında (bugün 7. günümdü), ilçe, yiyecekleri tutarken eldiven giymemizi zorunlu kılıyor, istisnasız. Bu nedenle, tartar ve ekşi krema bardaklarını doldurmaya çalışırken, bardakları çevirip ayırma konusunda bazı sorunlar yaşıyorum. Harika bir fikrim olduğunu düşündüm: Bardakların dışı bir yana, bardaklar yiyecek olmadığı için eldiven giymeyelim; ipuçlarını kesmenin daha eğlenceli olacağını düşündüm. Elimi eldivenden çıkarmayı ihmal ettim ve sol yüzük parmak izimi sonsuza dek dönüştürmeden önce sol işaret ve orta parmaklarımdan uçlarını kestim. Bu bıçak, tüm bıçaklarımızda olduğu gibi, ÖZELLİKLE kördür, bu yüzden içeri girdiğimde onu (boktan) karbür çekme bileyicisinden birkaç kez esintmiştim.

Akışı durdurmak için bir peçete alıp bandaj isteyeceğimde, kapıların hemen dışındaki yeni paspaslanmış alana kaydım.

20 dakika sonra, ekşi krema kovasını gömme soğutucuya geri koyarken, soğutucunun yeni paspaslanmış zeminini tekrar ısırdım."
"Temel olarak, adından da anlaşılacağı gibi, önümüzdeki Temmuz ayında (Amerikan) üniversitemdeki bir program aracılığıyla Madrid'de okuyor olacağım.

Daha sonra boş bir haftam var ve bunu en iyi nasıl harcayacağımı bulmaya çalışıyorum. Çok zaman olmadığının farkındayım ama fazladan bir haftan olsaydı ne yapardın duymak isterim.

Muhtemelen İspanya'yı (ve muhtemelen biraz da Portekiz'i) mutlu olmaya yetecek kadar görmüş olacağım, bu yüzden Avrupa'nın başka bir yerine seyahat etmeyi düşünüyorum. Bununla birlikte, ben bir Brezilya vatandaşıyım ve bu muhtemelen çok fazla etkilemiyor, ancak sınırları geçmem gerekirse düşünmeye değer.

Bu kadar kısa bir süre içinde sırt çantasıyla gezmeye/yürüyüşe/tüplü dalışa veya buna benzer bir şeye gitmeyi beklemiyorum, ancak ""sudan çıkmış balık"" olmaktan çok mutlu olurum. Sahilleri ve dağları severim, gerçekten herhangi bir manzara veya şehir benim için harika olur.

Temel olarak, bu benim için biraz Avrupa ile iştahımı kabartmam için iyi bir yol olurdu. Muhtemelen seyahatleri sayarsak belki iki şehri keşfetmek, belki bir veya iki iyi müze görmek ve ilginç yemekler yemek için yeterli zamanım var.

Görmek/ziyaret etmek/yemek yemek/dans etmek için **ihtiyaç duyduğum** herhangi bir şey hakkında önerileriniz varsa (Paris tünellerine girme hakkında bilgisi olan var mı?), duymak isterim. Ayrıca, doğum günüm de bu boş haftaya denk geliyor ve henüz yanımda arkadaş olur mu bilmiyorum ama doğum günümü kutlamak için yapabileceğim her şey de harika olurdu."
"Bir flört sitesinde tanıştığım bir kızla çıktım. Sohbete pek dahil değildi ve sürekli diş çekmek gibiydi. Bana ne iş yaptığımı sorduğunda daha da kötüleşti ve ben de ona çevre düzenlemesi yaptığımı söyledim. Bu noktada, randevunun neredeyse geri kalanını telefonunda oynayarak geçirdi.

Birlikte restorandan çıktık (tabii ki ödedim, onun adına bir girişimde bile bulunmadım) ve arabamın yepyeni bir şarj cihazı cehennem kedisi (80 bin araba) olduğunu fark etti. Birdenbire telefonunu kaldırdı ve söylemem gereken her şeyle %110 ilgilendi ve peyzaj mimarı olarak bunu nasıl karşılayabileceğimi sordu. Kendi işimin sahibi olduğumu kendisine bildirdim.

Açıkçası bu kız ilişki malzemesi değil. Açıkçası davranışlarından tiksindim. Ama o çok ateşli ve teması kesmeden önce onu birkaç kez becermeyi umursamıyorum."
"Bu yüzden 4 aydır kız arkadaşımla birlikteyim ve başlangıçta onunla birlikte olacağım için çok heyecanlıydım çünkü bir süredir arkadaşız ve her zaman onunla takılmanın harika olacağını düşünmüşümdür. Ancak işler planlandığı gibi gitmemiştir. Bazı şeyler hakkında çok açık ve maceracı davranıyor, bu yüzden seksin aynı olacağını düşündüm ama öyle değil, seks çok vanilya.

Üstelik, daha çekici bir partner bulabileceğimi düşünmeye başlıyorum. Demek istediğim, şu anki kız arkadaşım tatlı ama uzun süreli bir ilişki için ona her baktığımda veya onu düşündüğümde beni büyüleyen bir kıza sahip olmayı tercih ederim.

Şu anki kız arkadaşım harika bir arkadaş ve erkeklerle iyi anlaşıyor ama o sadece... Seksi kelime sanırım. Tüm bunları yazdığım için kendimi bencil ve sığ hissediyorum ama dürüst oluyorum. Kimse benzer bir şey yaşadı mı? Hiç yoktan bir şey mi yapıyorum yoksa panikliyor muyum biliyor musunuz? Herhangi bir tavsiye veya düşünce açığız."
"Yaklaşık 6 ay önce bir Staffordshire Bull Terrier'i barınaktan kurtardık, onu aldığımızda bacağı kırıktı ve gözle görülür şekilde zayıftı. 6 Ay sonra çok kilo aldı ve çok enerjik bir genç köpek (şu anda yaklaşık 11 aylık) ancak internette araştırma yaparken onun cinsindeki sürtükler için ideal ağırlığın 10~16kg olduğunu buldum. 16,5 kilo ve ona baktığınızda kaburgaları hala *yalnızca* görünüyor. Günde 454 gr çiğ kıyma ve her öğünde (günde 2 öğün) bir avuç ""WainWrights"" köpek maması (ucuz bir marka değil ama kesinlikle en iyisi değil) ile besleniyor, ayrıca bir keresinde küçük porsiyonlarda sebze ve sos alıyor. Pazar rosto yemeğimizi yediğimiz bir hafta. Ayakta durduğunda göğüs kafesinin hatlarını görebilmeli miyim, bunun hala biraz zayıf olduğu anlamına geldiğini varsayıyorum? Onunla sık sık kuvvetli bir şekilde çekiştiriyorum ve onu aldığımızdan beri gözle görülür şekilde güçlendi ve sanırım kilo alımını açıklayabilecek çok fazla kas toplamış gibi göründüğüne inanıyorum?"
"Erkek arkadaşımla 1 ay 1 haftadır birlikteyiz, bu cuma randevuda yürüyüşe çıkıyorduk ve ona onu sevdiğimi söyledim. Buna hazırlıksız yakalanmış gibiydi ve beni sevdiğini söylemedi, bu üzücüydü ama beni sevmediği için onu kötü hissettirmek istemedim, bu yüzden konuyu değiştirmeye ve bizimkiyle devam etmeye çalıştım. gün. Şimdi bugün bunun hakkında mesajlaştık ve beni sevip sevmediğini sordum ve henüz bilmediğini ve kafasının karıştığını, çok uzun süredir çıkmadığımızı falan söyledi. Temelde ilişkimizin kendisine bir şekilde özel olmadığını ve ciddi falan gibi hissetmediğini söylediği için bundan rahatsız oldum. İlişkimizde çok erken söylediğimi mi düşünüyorsun? Yoksa geri söylemeyerek taahhüt edilmediği konusunda haklı mıyım? Unutmayın, 1 aydan ve hatta 1 haftadan birkaç hafta önce bir nevi ""çıkıyorduk"", işte o zaman resmiyet kazandık."
"Erkek arkadaşım ve ben iki yılı aşkın süredir çıkıyoruz. Gerçekten iyi bir ilişkimiz var ve Ağustos'ta birlikte taşınıyoruz.

Bu soru inanılmaz derecede aptalca gelecek ama yine de bunun ""bırakmam"" gereken bir şey olup olmadığı konusunda insanların fikirlerini almak istedim.

Neyse... Erkek arkadaşım özel günlerde bana hep güzel hediyeler verirdi. Hokey formaları, pahalı bir ceket, Anthony Bourdain'i görmek için biletler, güzel yemekler, her türlü harika şey aldım. Daha önce hiç böyle muamele görmemiştim çünkü genellikle mali açıdan istikrarsız biriyle çıkıyordum ve partnerimi şımartan / şımartan kişi bendim.

Neyse... Bu yıl erkek arkadaşımın bana bir sürprizi var. Ona hediyelerin maliyetini veya ""özel"" bir şey almayı asla umursamadığımı, bana ne alırsa alsın zevk alacağımı söyledim. Ondan gerçekten bir kart istiyorum.

Kulağa aptalca geldiğini biliyorum ama ben büyük bir kart insanıyım. İnsanlar için özel günlerde kartlar yaparım ve onlara yazdığım mesaj üzerine çok düşünürüm. Erkek arkadaşımın gerçekten bu tür bir insan olmadığını ve bir karta mesaj yazarken garip hissettiğini biliyorum. Fiziksel olarak şefkatli bir adam ama sevgisini çok iyi veya sık sık söze dökmüyor.

Bana bir (kısa mesaj) kart yazdı ve bu tam anlamıyla benim haftamı yaptı. Onun işi olmadığını bilmeme rağmen tekrar yapmasını gerçekten çok isterim.

Temel olarak... Bunu küçük bir ayrıntı olduğu için bırakmalı mıyım yoksa doğrudan ona sormalı mıyım (veya ipuçları bırakmalı mıyım)?

Bu tür şeyleri kurtarmayı seviyorum ve nasıl hissettiğini söyleyen gerçek bir mesaj almak çok güzel."
"Birlikte almanca derslerine gidiyoruz, onunla bir hafta önce tanıştım. 'Alman grubumuz' gerçekten küçük (sadece 6 kişi) ve aslında birbirimizle konuşan tek insanlar biziz.

Bana karşı çok kibar ve arkadaş canlısı ve sohbet başlatmaya çalışıyor. Bazı şakalarıma histerik(!) gülüyor (hepsine gülmüyor). Çok baştan çıkarıcı bir şekilde ""merhaba"" diyor, evet bunun aptalca bir şey olduğunu biliyorum ama hiç bir kız tarafından bu şekilde karşılanmamıştım.

Bu kızın GÜZEL olduğunu unutmayın. Ve mükemmel 10/10 demek istiyorum ve muhtemelen istediği her erkeği elde eder. Ortalama görünümlü bir adam olduğumu söylemeliyim, en iyi durumda ortalamanın biraz üzerinde. Gerçekten o kadar komik bir adam değilim, sosyal becerilerden yoksun değilim ama olumlu anlamda biraz tuhafım.

Normal şartlar altında benden hoşlandığını söyleyebilirim. Ama diğer erkeklerin zaten sahip olmadığı şeyleri ona gösterecek hiçbir şeyim yok!

Bana şaka yapıyor olabilir mi?

Yoksa benden gerçekten hoşlanıyor mu?"
"Bununla ne yapacağım konusunda fikirlerinizi almak istiyorum... 20 yaşındayım, eşcinselim ve muhtemelen ilk ilişkime belli belirsiz benzeyen bir şeyin sonuna yakınım... ilk buluşma gibi pek çok şeyi içeren, ilk öpücük vb.

Onunla üniversitedeki kursumda tanıştım, işler biraz ilerledi ve oldukça hevesli görünüyordu ama son 3 haftadır herhangi bir randevuya falan gitmedik - Birçok kez gelip, bir yere gitmek isteyip istemediğini sordum ve o her seferinde bahaneler uydurdu. O zamandan beri onu üniversitede birkaç kez derslerde gördüm ama orada bile bilinçli olarak benden uzak durmaya çalışıyor gibi görünüyor. Ve onu gördüğümde mesafeli göründü ve sadece telefonuna bakarak zaman geçirdi.

Son zamanlarda ona mesaj attığımda 2 gün gibi zamanlarda cevap vermedi ve ""metnimi aldın mı?"" ve yanıt almak için şeyler. Dün geceyi benim evimde geçirmek isteyip istemediğini ve ertesi gün birlikte üniversiteye gidip gitmeyeceğimizi görmek için onu tekrar davet ettim ve başlangıçta onun fikri olmasına ve asla gerçekleşmemesine rağmen hiç cevap vermedi. Neyi yanlış yaptığımı bilsem bile yardımı dokunurdu çünkü aklıma özel bir şey gelmiyor. Birkaç hafta önce sinemada güzel zaman geçirdik ve o zamandan beri yavaş yavaş kendini uzaklaştırmaya çalışıyor gibi geliyor.

Bunun benim çok yapışkan olmamla veya herhangi bir şeyle ilgisi olduğunu bile düşünmüyorum - ki muhtemelen olabileceğini düşündüm - geçen ayki mesajlara dönüp baktığımda her zaman hızlı cevap verdi ve iyi anlaşıyor gibiydik. Biri bana ne yapacağım konusunda herhangi bir tavsiyede bulunabilir mi? Gelecek hafta tatil için eve gitmem gerekiyor ve onu daha önce göremezsem veya işleri yoluna koyamazsam çok üzüleceğim."
"Arkadaşım ve ben temelde çıkmaya başladık ... geçen gece onu gece geç saatlerde sahile götürmeye çıkardım, bir şeyler yedik, biraz şarap içtik .. sonunda bir süre seviştik (biz uzun ve karmaşık bir geçmiş ve eski erkek arkadaşıyla birlikteyken bile bir süre benden hoşlandı). Onu eve geri götürdüm, kapısının yanında ve sonra arabamın yanında sevişmeye devam ettik. Ailesiyle tanıştım, iyi anlaşıyoruz. Ertesi gün yürüyüş için buluşuyoruz (yakınlarda yaşadığımız için her hafta yürüyüşe çıkıyoruz) ve sonlara doğru tekrar sevişmeye başlıyoruz. Şimdi ertesi gün onu evime davet ediyorum ve biraz takılıyoruz ...birbirimiz için piyano çalıyoruz (birbirimizin çaldığını hiç duymadık). Onu karakola götürüyorum ve gitmeden önce öpüşüyoruz.

Şimdi benim sorunum şu, şehirde yaşayan ve bu nedenle geceleme için uygun bir yeri olan, hala arkadaş olduğu eski bir erkek arkadaşı var. Şimdi, oraya gitmeden önce ondan beni aramasını istedim ama ona tam olarak ne söyleyeceğimi bilmiyorum? Özel olduğumuzu açıklığa kavuşturmalı mıyım? Bu aceleye gelen şeyler mi?

Sadece aramızda neler olup bittiğini ve sanki sırf bizde kalıyor diye onunla yatacakmış gibi... aşağılayıcı konuşmadan onunla bir şey yapmayacağını nasıl açıklığa kavuşturacağımı bilmek istiyorum. Tavsiye kabul edilir."
"İnternette tanıştığım bir kızla bir yılı aşkın bir süre önce bu 5-6 aylık uzun mesafeli ilişki içindeydim. 7/24 konuşurduk, onu her ay ziyaret ederdim ve hayatımın aşkı olduğunu düşünürdüm. Daha yeni fark ettim ki, onun beni *sevmesi* dışında bir kişi olarak **hiçbir şeyinden** hoşlanmadım. Fazlasıyla benmerkezciydi, bazen huysuz ve oldukça toydu. Beni duygusal olarak çok incitti, beni kıskandırdı falan. 2014 baharında ayrıldık.

Bu yaza hızlı ileri sarın: Birkaç ayda bir hiçbir yere varmayan hızlı Facebook sohbetleri ve ikimizden birinin sarhoş aramaları dışında hiç konuşmamıştık. Geçen ay yaşadığım yerde tanıştık ve birkaç gün benim evimde kaldı (yalnız yaşıyorum). Birlikte harika hissettik, harika zaman geçirdik ve o gittiğinde aramız iyiydi. Hatta beni hala sevdiğini söyledi.

Daha sonra benden **çaldığı** bir tişört için başka bir kavgaya tutuştuk (deli olduğunu söyleyebilirim ama belki de aşırı tepki gösteriyorum) ve konuşmayı bıraktık.

Şimdi sana soruyorum, neden hala umursuyorum? Neden onun hakkında hiçbir şeyden hoşlanmadığım artık benim için bile açıkken, bazen onu düşünüyorum? Bunun nedeni, son 18+ aydır başka kimseye duygusal olarak yakın olmamam, kimseye düzgün bir şekilde sarılmamam, başka kimsenin bu basit insan sevgisi duygularına karşılık vermemiş olmam olabilir. Çünkü ihtiyacım olan şeyin bu olduğunu düşünüyorum - şefkat. Ve sanırım bunu onunla ilişkilendiriyorum ki bu yanlış.

Bunu nasıl aşarım? Beynim **onun** şefkatine ihtiyacım olmadığını tam olarak nasıl anlayabilir?

Budizm hakkında bir şeyler okuyorum ve Budizm'in hemen hemen altında yatan ilke, ister insanlara ister eşyalara olan bağlılıktan kurtulmanız gerektiğidir. Buna yönelik önerileriniz nelerdir?

Açıkça romantik bir ilişki istemiyorum veya buna ihtiyacım yok, peki bu yanlış duygulardan kurtulmak için ne yapabilirim?

Umarım her şeyi yeterince iyi anlatabilmişimdir."
"Yanlışlıkla diyaloglara tıkladım ve ücretsiz olan yerine Temel ürünlerini kullanmak isteyerek girdim. Yaptıkları şey, vergilerinizi ödemek için Basic ürünü (veya seçtiğiniz her şeyi) kullanmanıza hileli bir şekilde izin vermek, ardından dosya vermeye hazır olduğunuzda, suçlamayı size yüklemek. Tüm bilgilerimi yazarak bir saat geçirdikten sonra ödeme sırasında, ürün için herhangi bir indirim yapılmadan ücret alındı.

Sohbet diyaloğunu tıkladım ve temsilci eski sürüme geçmenin imkansız olduğunu söyledi ve bunun yerine bana ücretsiz olarak almam için bir ürün anahtarı verdi! Ayrıca 9,99 devlet başvurusu içerir (ücretsiz sürüm için sizden ücret aldıkları 27 dolardan daha düşüktür).

Sohbet:

Brandon R.: Merhaba T-----, H&R Blok Vergi Ürün Desteğine hoş geldiniz! Size bugün nasıl yardımcı olabilirim?

------: Yanlışlıkla Basic'e yükselttim ve tekrar ücretsiz sürüme geçmek istedim

Brandon R.: Hesabınızı temelden düşüremem, ancak yapabileceğim şey size bir anahtar kodu vermek. Devlet iadesi için 9,99 ödemek zorunda kalacaksınız.

------: Web sitesi, sohbetten geçerek hesabımı eski sürüme geçirebileceğinizi söyledi.

Brandon R.: Evet, ancak sizin durumunuzda ücretsiz sürüme geçemem, ancak size bir anahtar kodu vermekten büyük mutluluk duyacağım.

------: Anahtar kodu ne işe yarar?

Brandon R.: Ürün ve federal iadenizin bedelini ödüyor.

------: Ah tamam teşekkürler

Brandon R.: Sizin için anahtar kodunu alırken bir saniye.

Brandon R.: Doğum tarihinizi, SSN'nizin son 4'ünü alabilir miyim?

------: ******

Brandon R.: Anahtar kod numaranız *****

------: Teşekkürler!

not: Ödeme sırasında durum bildirimi 36,99 ABD doları olarak göründü, ancak anahtar kodunu girdiğimde 9,99 ABD dolarına düştü."
"Bu yüzden büyük bir işi batırdım ve şehir dışından bir kızla korunmasız seks yaptım. O bölgedeydi ve son iki aydır oldukça sık mesaj atıyoruz / arıyoruz. Neyse tapuyu doğum kontrolsüz yaptık. Çektim ama zamanında olup olmadığından emin değilim, bu yüzden ertesi gün ona Next Choice aldık ve ilk dozu bizden 10 saat sonra aldı, ardından 12 saat sonra ikinci dozu aldı. Hamile olmama ihtimalimizin yüksek olduğunu düşünüyorum, ancak bu konuyu gerçekten kimseyle konuşamadığım için hamileyse, seçenekler konusunda biraz bilgi almak isterim. O dindar, bu yüzden kürtaj bir seçenek değil. Halihazırda üniversiteye gidiyor ama eğer hamileyse bu gerçekten işini zorlaştıracaktır. Şu anda lisenin son dönemindeyim ve sonbaharda üniversiteye başlamayı planlıyorum. Çocuğu olan birinin büyütmesi mümkün değil bence. Benim için herhangi bir askeri seçenek var mı? İyi bir ASVAB puanım var."
"Hayatımda bir başka tekdüzeliğe daha ulaştım. Üniversitede 20 yaşında bir son sınıf öğrencisiyim ve ana dalımı sosyolojiden doğa bilimlerine çevirmeye karar verdim. Kimya bölümü için gerekli dersleri alıyorum ve genel kimya II'den kalıyorum. Kahn, YouTube ve eğitmenler yaptım. Hiçbir şey yardımcı olmadı. Bir kimya derecesi kazanmış olsam bile, onunla ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Yapmak istediğim hiçbir şeyi sınırlayamam. Bazı kariyerler hakkında gerçekten hevesliyim ama bu sadece kısa bir süre sürüyor. Mesela, yaz boyunca Ordu için sivil işler memuru olmak istedim. Şimdi doktor asistanı/radyo dj'i/dövme sanatçısı olmak istiyorum ???? Özetle, amaç duygumu kaybettim. Biri bana ""Peki ilgi alanlarınız neler?"" Buna cevap veremem. Aslında yapmaktan zevk aldığım pek bir şey yok. Hatta çoğu diziyi sevmiyorum. Ara sıra spor yapmak dışında bir hobim yok. Bütün arkadaşlarım erkek arkadaşımın arkadaşları ve onlarla saatlerce Magic oynamakla ilgilenmiyorum. Hareketsiz oturmaktan nefret ediyorum. Kendi arkadaşlarımı kurmaya çalışıyorum ama özgüven sorunları gerçekten yoluma çıkıyor. Bir amaç duygusu olmadan, artık kendimi akıllı hissetmiyorum. Beni tanımlayan hiçbir şeyim yokmuş gibi hissediyorum ve herhangi bir ilişkiye ekleyecek hiçbir şeyim yok. Ben sadece oradayım ve her zaman can sıkıcı veya yük olmaktan korkuyorum. Genelde herhangi bir ilişkide gerçekten güvensizim. ""Bir sonraki hamlem"" web sitesini denedim ve gerçekten yardımcı olmadı."
"Erkek arkadaşım (24M) ve ben birkaç yıldır çıkıyoruz ve birkaç yıl sonra evlenmekten bahsediyoruz. Ben onun ailesiyle, onun da benimkiyle arası iyi. Annesi, yaz sonunda annesi (erkek arkadaşımın anneannesi) için büyük bir doğum günü kutlaması düzenliyor ve annesi beni davet etti. Erkek arkadaşımın büyükannesinin sağlığı kötü ve bu muhtemelen onun son doğum günü olacak, bu yüzden bu aynı zamanda herkesin vedalaşması için bir fırsat. Erkek arkadaşım büyükannesini uzakta yaşadığı için 10 yıldır görmedi ve onunla daha önce hiç tanışmadım.
        
Ülkenin diğer tarafında düzenlendiğini ve uçak biletinin 500 $ + olacağını öğrenmeden önce katılmakta sorun yoktu (birkaç hafta önce kontrol ettiğimizde fiyat buydu, bu yüzden şimdi muhtemelen daha yüksek). Kendi uçak biletimi ödeyeceğim. Şu anda tıp fakültesindeyim ve şu anda öğrenci kredileriyle yaşıyorum ve para sıkı. Gitmek için yaz işimden izin almam gerekecek ve kredilerimi kazıyor olacağım.
         
Erkek arkadaşımın tüm ailesi (ağabeyinin nişanlısı dahil) orada olacağı ve muhtemelen gelecekte o ailenin bir parçası olacağım için gitmem gerektiğini hissediyorum. Gitmezsem annesinin üzüleceğinden ve bunu sonsuza kadar bana karşı kullanacağından endişeleniyorum. Ailem bunun büyük bir sorun olduğunu düşünmüyor ve şu anda evli olmadığım veya aile ile evlenme sürecinde olmadığım için gitmek zorunda kalmamam gerektiğini söylüyorlar. Erkek arkadaşım da bunun büyük bir anlaşma olduğunu düşünmüyor. Siz ne düşünüyorsunuz? Sadece müstakbel akrabalarım olan insanları yabancılaştırmadığımdan emin olmak istiyorum."
"Geçen Cuma bir üniversite partisindeydim ve güzel bir kızla tanıştım ve onunla sohbet etmeye başladım. Biraz konuştuk, sonra dans etmeye başladık ve sonunda dans pistte sevişmeye dönüştü. Bu bir saatten fazla sürdü ve uzun zamandır verdiğim en eğlenceli partiydi. Parti sona erdiğinde, onu odasına geri götürdüm, numarasını aldım ve veda öpücüğü verdim.

O zamandan beri üç gün oldu ve onunla herhangi bir temasım olmadı. Yukarı çıkıp ona çıkma teklif etmeyi çok isterdim ama tam olarak hangi aracı kullanacağımdan veya tam olarak nasıl ifade edeceğimden emin değilim. Sanırım ona ""Hey, Cuma günü çok eğlendim. Bir ara akşam yemeği yemek ister misin?"" mesafeli gelebilir.

Büyük bir okula gidiyorum ve bu kızı her zamanki günüm boyunca hiç görmüyorum. Buradan nereye gitmem gerektiğine dair herhangi bir tavsiye harika olurdu. Hepinize teşekkürler!"
"Bu yüzden işteyim (hizmet sektörü) ve bu günün oldukça yavaş bir parçası ve bunu arkadaşım/düşman iş arkadaşımla sohbet ediyorum. (Biraz arka plan hikayesi: Etrafında olması çok komik ve eğlenceli ama ne kadar çekici olduğunun tamamen farkında olan ve bu gerçeği kendi avantajına kullanan kızlardan biri. Birkaç ay önce beni geri çevirdi, tbh o benim ligimin çok dışında ama whtvr ve çekici olduğunu düşündüğümü *biliyor* ve bu yüzden cinsel olarak algılanabilecek şeyler söylüyor ya da sadece gelişigüzel bir şekilde memesini kaşıyor ya da önümde başka bir şey. O utanmaz bir dalga geçiyor ve bu beni tahrik ediyor bazen duvarın yukarısında) Yani benimle konuşuyor ve yüzünü benden çevirerek yavaşça servis tezgahına 'bir kaleme uzanarak' eğilmeye başlıyor. bunun etkisi, kaleme ulaşmayı başardığında, gövdesinin büyük bir kısmının masanın üzerinde, ayakları parmak ucunda ve kıçı tam bana doğrultulmuş olmasıydı, elbette asıl mesele de buydu. Ben de ""Bu, üstlenmeye alışık olduğun bir pozisyona benziyor"" diyorum. Ve tezgâhtan iniyor ve tamamen kızmasını bekliyorum ama o sert bir ifadeyle bana bakıyor ve ""Şaka mı yapıyorsun? Yıllardır zam almadım"" diyor. O kadar mükemmel bir geri dönüş oldu ki bayıldım. Geri dönüş yapmaktan korkuyorum ve bundan sonra hiçbir şeyim olmadı."
"Bunu kısa tutacağım:

Bu kızla altı aydır çıkıyorum ve daha geçen ay resmiyet kazandık. Sadece dalga geçerken, ona başka erkeklerle takılırsa koruma kullandığını bilmek istediğimi söyledim.

Bayıldığını söylediği ve tam olarak emin olamadığı bir adam söz konusu, ama o bayıldığını düşünüyor. Ona güvendim ve sonunda çıktık.

Şimdi arkadaşından (metin konuşmasının ekran görüntüsünü alan) söz konusu gece boyunca koruma KULLANMADIĞINI öğrendim. Açıkça arkadaşına yazmıştı.

Güvenime ihanet edilmiş gibi hissediyorum. Bundan biraz tiksindim. Muhtemelen benimle görüşmeye devam etmek istediği için (ve şimdi çıkıyoruz) bana söylemek istemedi ama benim bu konularda ciddi olduğumu biliyor ve bunun olduğuna inanamıyorum.

Bunun ötesinde, oldukça sağlamdık.

Bununla nasıl başa çıkmalıyım?"
"Selam millet,

Kız arkadaşımın depresyonu var ve ben pozitif kalıyorum ve elimden geldiğince destekleyici oluyorum.

Çalışma programım esnek, bu yüzden onunla terapistine gidip bekleme odasında onunla bekleyebiliyorum (onu sakinleştiriyor).

Sorunları hakkında konuşmakta çok zorlanıyor ve terapiye yeni başladı ve en çok endişelendiği şeyin onu terk etmem olduğunu bana bildirdi.

Yapmayacağımı açıkça belirttim. Onu seviyorum ve hastalığını görebiliyorum ve derinlerde olmak istediği kişiyi görebiliyorum.

Benim endişem şu: Onu depresif kabuğuna çekmeden sorunları onunla nasıl gündeme getireceğimi bilmiyorum. Onunla konuştuğumda, onu aşağıladığım için onu aptal hissettirdiğimi söylüyor.

Ona birkaç şey söylemek istiyorum, örneğin:

Sadece iki seanstır terapiye gidiyorsunuz ve sorunlarınız hakkında konuşmaktan hoşlanmıyorsunuz, ancak daha iyi olacaksanız, gitmeye devam etmeli ve sorunlarınız hakkında konuşmayı öğrenmelisiniz.

Ayrıca 2 kedimiz ve evcil faremiz var ve o bir tavşan sahiplenmek istedi. Lojistik konusunu gündeme getirmek için elimden gelenin en iyisini yaptım (tarafsızım, bir tavşana aldırış etmem ve bir tane almamamız umrumda olmazdı), ama temelde kendini kapattı ve yapmadığını söyleyerek ağladı. Artık onu istemiyorum çünkü bu onu mutlu etmeyecek.

Temelde sakin olmak ve onu duygulandırmamak için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyordum ama o yine de yaptı. Kendimi ve burada suçlamıyorum ama onun durumunda onunla daha iyi iletişim kurmanın yollarını arıyorum."
"Tamam, önce biraz arka plan: Okulumun prodüksiyonları için ışığı ve sesi ben yönetiyorum. Tüm tiyatrodaki ve daha sonra bazılarındaki teknolojinin her bir parçasını biliyorum. Şu anda, yıllık dans gösterisi için teknoloji haftasındayız (provalar ve ağlamalarla dolu bir gösteriden önceki stresli hafta).

Hikayeye geçelim: Açılış perdesinin birkaç provasından sonra, yönetmenler bugün ne yapılacağını planlamak için bir oyuncu kadrosu toplantısı düzenler. Bu yüzden kendi kendime şöyle düşünüyorum: ""Herhangi bir şey yapmak için yaklaşık 15 dakikam var. Biraz müzik dinlesem iyi olur."" Şimdi bu yılın başlarında, tüm sesi doğrudan kabine ve sadece kabine yönlendirmek için bir numara öğrendim. Bu yüzden telefonumu prize taktım ve doğru bir şekilde ""Guilty Pleasures"" başlıklı en sevdiğim çalma listemi açtım. Rude Boy'dan çeşitli K-Pop şarkılarına kadar her şeyle dolu. Kusursuz yöntemimin utancı uzak tutmak olduğunu bilerek, karışık çalmaya koydum ve çalmaya başladım. Fergalicious'a 2 dakika kala, yönetmenlerden birinin ""AGELFDUDE23, *LÜTFEN* BU MÜZİĞİ KAPATIR MISINIZ?!?"" Daha sonra monitörlerden biri açık kaldığı için Tanrı'nın komik bir mizah anlayışı olduğunu öğrendim. Herkes her şarkıyı duymuştu. Az önce duyduklarımı sindirdikten sonra yardımcı kablosunu söktüm ve daha fazla utanmamak için gözden kayboldum. O lanet şeyi bir daha asla kullanmayacağım."
"Bu aslında bu hafta sonu oldu ve bunu dünyayla paylaşsam mı paylaşmasam mı diye düşünüyordum ama işte başlıyorum.

Telefonumdan bazı e-postaları kontrol etmeye karar verdiğimde banyomda çırılçıplak sıçıyordum. Satın aldığım bazı saç ağdasını iade etmek için önceki gün Amazon'a e-posta gönderdim (aldığım ürün Amazon'da görüntülenen ürün değildi)

Amazon'dan gelen e-posta, iade işlemine devam etmek için ağdanın fotoğrafını çekip onlara göndermem gerektiğini belirtti. Önemli değil! Düşündüm ve bokumu bitirmeye devam ettim. Beyaz olana kadar sildikten sonra ayağa kalktım ve küçük saç mumu kabını aldım ve bir fotoğraf çektim. Amazon'a gönderdim ve günüme devam ettim. Yaklaşık birkaç saat sonra Amazon'dan bir e-posta aldım ve açtım ve şöyle yazıyordu:

choongsam,

Uygunsuz bir resim gönderdiğiniz için resimli mesajınızı Amazon'a bildirdik. İade talebinizi kapatacağız ve yetkilendirmeyeceğiz.

TLSS

Açıkçası, kafam karışmıştı ve görüntüyü tekrar kontrol etmek zorunda kaldım ve bak, amazon'a saç mumunun bir resmini gönderdim ama resmin altında aletim ve testislerim vardı."
"[Orijinal gönderi burada](

Büyükanne ve büyükbabama birkaç kez e-posta gönderdim ve benden haber almaktan heyecan duyduklarını söylediler. Birkaç hafta önce kocamla tatile gittiğim Florida'da şu anda bir kışlık evleri olduğunu öğrendim. Dönüş uçuşlarım ertelendi, bu yüzden boş bir günüm vardı, bu yüzden akşam yemeği yemek isteyip istemediklerini sordum. Daha yeni konuşmaya başladığımız için çok erken olabileceğini düşündüm ama aynı zamanda kaçırılmayacak kadar mükemmel bir fırsat olduğunu düşündüm. Evet dediler, ben de akşam yemeği için iki saat evlerine gittim.

Ve hayatımın en garip zamanıydı. Gerçekten gergindim, bu yüzden Alaska'da yaşamak konusunda biraz saçmaladım ve bana farklı sorular sordular. Gecenin sonlarına doğru sohbette bir durgunluk oldu ve dedem, annem onların yanındayken Alaska'ya bir gezi yapacaklarını ama annem hastalandı ve öldü. Yüzüm buna benziyordu o.O Buna ne diyeceğimi bilemedim. Ayrıca, diğer aile üyeleri hakkında ne bildiğimi görmek (bana cevabını zaten bildikleri sorular sormak) veya o aile üyesini benden daha iyi tanıdıklarını göstermek için bilgi aradıklarını hissettiğim birkaç kez de oldu. .

Ertesi sabah eve uçtum ve iki hafta oldu ve onlardan yanıt olarak hiçbir şey duymadım. Beni sevmediklerini ve belki de ailenin baba tarafının onların iyi insanlar olmadığı konusunda haklı olduğunu düşündürüyor. Reddedilmenin yeniden bağlanmaya çalışmanın bir risk olduğunu biliyordum, ama sanırım beni daha ilk andan itibaren reddetmelerinden daha az canımı yakacaktı."
"Temelde ikimiz de bize 300 dolara mal olan dikkatsiz bir hata yaptık. 2 saniye içinde tamamen mutluyken çok üzgün ve kızgın hale geldim. Toplu olarak ikimizin de hatasıydı ve ona kızgın olmadığımı açıkça belirttim. Yumruğumu cansız bir nesneye vurdum ve bir sürü ""siktir !!!!"" diye bağırdım. birkaç dakika ve ardından sonraki yarım saat boyunca tam bir hüsran içinde demlendi. Gözle görülür bir şekilde rahatsız oldu ve benden korktu. Sözcüklerini ne kadar dikkatli seçtiğinden çok çabuk anlayabiliyordum ve daha sonra ben sakinleştiğimde endişesini bana dile getirdi. 300$'lık kayıp bizim için çok büyük bir şey değil ama hatanın aptallığı beni asıl hayal kırıklığına uğratan şeydi.

Reddit, benden korkmasını asla istemiyorum. İşleri daha az ciddiye almak ve bu tür bir öfkenin asla ona yöneltilmeyeceği konusunda ona güvence vermek için ne yapabilirim?"
"Kuzenim ve ben (ikisi de 23 K) hayatımızın çoğunda çok yakındık. Birlikte büyüdük ve iyi bir ilişkimiz var. İkimiz de aynı anda hamile kaldık. Aynı teslim tarihine sahibiz (7 Ağustos). Bu benim ikinci hamileliğim (2 yaşında bir oğlum var) ve onun ilki. Çocuklarımızın birlikte büyüyeceği için heyecanlandık ve hep karınlarını karşılaştırdık.

Dün bana bebek hareket etmediği için endişelendiğini söyleyen bir mesaj attı. İçeri girdi ve bir kalp atışı buldular ve onu stres testi için göndermeye karar verdiler. Az önce anneannemden bebeği kaybettiğini söyleyen bir telefon aldım.

Kalbim onun için tamamen kırıldı. Onun yanında olmayı ve onunla yas tutmayı çok istiyorum ama nasıl yapacağımdan emin değilim. Onu rahatsız etmek istemiyorum. Onu üzmeden desteğimi nasıl gösterebilirim?"
"Üniversite düzeyindeki tüm sınıflarda olan ve önlisans derecesi ile mezun olması gereken bir arkadaşım var. Ancak, yalnızca A.D.'leri ile mezun olan öğrencilerle ilgilenmesi gereken danışman, bir şekilde ona üniversite düzeyinde dersler vermeyi başardı, ancak A.D.'sini alamayacağını ve yalnızca genel bir derece alabileceğini iddia ediyor. Bu, kazandığı altmış iki üniversite kredisinin anlamsız olduğu anlamına gelir.

Zorunlu iki son sınıf dersi dışında diğer dersleri bırakması gerekip gerekmediğini bilmekle ilgileniyor. Ya da, onları elinde tutmalı ve genel bir derece ile mezun olmalı ve üniversiteye başlamak için altmış iki üniversite kredisi mi olmalı? Dersleri bırakmak, transkriptlerinin onlardan 'geri çekildiği' anlamına gelir ve bu, onu gelecekte kötü gösterebilir.

O sadece durumla ilgili tavsiye almakla ilgileniyor çünkü son dört yılın değersiz olması çok kötü."
"Ağabeyim benden 7 yaş büyük, o liseyi bitirince ailemiz taşınınca memleketimizde kaldı. Üniversiteye hiç gitmedi, bunun yerine bir arkadaşıyla Alaska'ya gitmeye ve aylarca balıkçı gemilerinde çalışmaya karar verdi. Her 6 ayda bir iletişim halindeydik ve hatta 2005'te bir Şükran Günü için bizi görmek için ülkeyi baştan başa gezdi, ancak bir veya iki sezon için balık tutmaya geri dönmeyi ve ardından Kaliforniya'ya taşınmayı planlıyordu.

O zamandan beri ondan haber alamadık. O zamandan beri tekrar taşındık (her ne kadar babam için bir Google araması ilk isabet olsa da) bu yüzden bizi bulamamış olabilir, ama bilmiyorum. Hiçbir zaman herhangi bir balıkçı şirketine sözleşmeyle bağlı olmadı ve birkaç farklı limana yelken açtı, bu yüzden oraları sorgulamak pek yardımcı olmadı. Aslen My. Vernon, Washington ve ton balığı ve somon balığı konusunda uzmanlaşmış balıkçı gemilerinde yelken açtı. Gemide aşçıydı. Kesin olarak bildiğim tek şey bu.

Bu tür şeyler için orada herhangi bir kaynak var mı? Polisi aramak istemiyorum çünkü kayıp olup olmadığını bilmiyorum ve ortada yasa dışı bir şey yok ve kimsenin vaktini boşa harcamak istemiyorum. Aramızdaki yaş farkı yüzünden adamı hiç tanımadığımı şimdi fark ettim ve onunla gerçekten ama gerçekten konuşmak isterdim."
"Hatırlayabildiğim kadarıyla çocukluk ortamım güvensizlik, bağırma, yargılama, öfke, yüzleşme ve kontrolle doluydu.

fikirlerimi dile getirme veya kızma girişimleri işe yaramadı ve olması gerekenden daha kötü sonuçlandı.

O zamandan beri, herhangi bir öfke belirtisi kanalize edildi ve sonunda üzüntü ve şiddetli depresyonla doldu. Öfkeli bir insan değilim, beni strese sokan şeylerle de ilgilenmem, hayatım çok çeşitli stressizdir.

Son zamanlarda, beni buraya neyin getirdiğine ve vücudumun neden benim yaptığım gibi tepki verdiğine baktıktan sonra, bu oldukça açık. Herhangi bir ani öfke nöbeti, istemsizce anında üzüntüye ve gözyaşlarına dönüşür."
"Selam millet,

Community kolejinde bu benim üçüncü yılım ve bu yıl kolejlere başvuracağım.

Community College'da geçirdiğim yıllar boyunca, üniversiteden sonra ne tür bir bölüm yapmam gerektiğini veya kariyer yolunu düşündüm. Ne yapmak istediğim konusunda hiçbir zaman sağlam bir kavrayışa sahip olmadım, bu yüzden genellikle ailemin ve arkadaşlarımın beni yönlendirdiği şeyi takip ettim.

CC'deki ilk yılımda bilgisayar bilimlerinde uzmanlaşmayı düşündüm, ancak bazı programlama dersleri aldıktan sonra bunun bilgisayar bilimi olduğunu düşündüğümden tamamen farklı olduğunu öğrenince şok oldum.

Sonra ikinci yılımda elektrik mühendisliği yapmayı düşündüm çünkü babam bana bunun güvenli ve istikrarlı bir bölüm olduğunu söyledi, çünkü kendisi de bir mühendislik şirketinde çalışıyor. Kendi kendime bunun bağlı kalacağım ana dal olacağını düşündüm, ancak fizik dersleri tarafından yok edildikten sonra cesaretim kırıldı ve mühendislik bölümü hakkındaki fikrimi değiştirdim.

Şimdi üçüncü yılımdayım ve hala hangi bölümü düşünmem gerektiğini tartışıyorum. Bununla birlikte, belki de matematik alanında uzmanlaşmayı düşünüyordum çünkü bu, ilgilendiğim bir kariyer yolu olan kriptografi ile biraz ilgili.

Bununla birlikte, üst sınıflara giden ve bekledikleri gibi olmadığı için ana dallarını değiştiren matematik bölümleriyle ilgili bazı hikayeler okudum. Üst sınıf matematik derslerinin nasıl olduğunun farkındayım çünkü insanların gönderdiği bazı problemlere baktım ve bu beni biraz korkutuyor.

Sanırım endişeliyim çünkü sonunda matematikte uzmanlaşırsam, geçiş yaptığımda ana dalımı değiştirebilirim çünkü bununla başa çıkacak kadar cesaretim yok.

Eminim buradaki birçok insan benim gibi benzer sorunlar ya da endişeler yaşıyordu, yeteneği hakkında şüpheleri vardı, siz bölümünüzü nasıl seçtiniz ve bana ne gibi tavsiyelerde bulunabilirsiniz?

Dağınık yazım için kusura bakmayın, düşüncelerim birbirine karışmış, bu yüzden düşüncelerimi iyi bir araya getiremiyorum. Herhangi bir geri bildirim veya yorum için teşekkür ederim."
"Zorunlu bu bugün olmadı ama sohbette gündeme geldi ve paylaşayım dedim.

İlk arabamı, sevimli siyah bir Subaru Forester'ı yeni satın almıştım ve bir apartman kompleksinde arkadaşımın evini arıyordum. Aşırı derecede kaybolmuştum ve bu komplekste dolaşmak/yerlerini aramak için dışarı çıkmıştım ve yol tarifi için arabama geri dönerken arkadaşımı aradım.

Eski bir arabaydı ve kilidini açmak için sadece anahtarımı kullanabiliyordum, daha da kötüleştirmek için bazen kilit biraz katıydı. Arabamdayım, telefonla konuşurken anahtarımı bu kilide sokmaya çalışıyorum ve kapı kıpırdamıyor. Hayal kırıklığına uğruyorum ve bir apartmanın balkonundan bir adamın bağırdığını duymaya başlıyorum. Sarhoş bir üniversiteli çocuk kasabasıydı, bu yüzden ""POLİSLERİ ARAYIYORUM"" diyene kadar gerçekten dikkat etmedim.

Bu noktada yukarı bakıyorum ve bu adam bana ölümcül bakışlar atıyor. Önüme bakıyorum, alçalıyorum ve işte, bu benim arabam değil... Sadece ona çok benziyor, ayy! Adam sarhoş olduğumu falan düşünmüş olmalı ki yüksek sesle ""benim hatam..."" diye mırıldanmaya çalıştım ve iki araba ötedeki arabama tökezledim. Hiç bir otoparktan bu kadar hızlı çıkmamıştım."
"Bu, insanların doğasıyla ilgili beni biraz rahatsız ediyor. ""Olumsuzluk""un belirli insan türleri arasında bir özellik olarak çıkarılabileceğini anlıyorum, ancak aynı kişi ""olumsuz nancy"" gibi bir lakap yağmuru aldığında duruma nasıl yardımcı olur? Kahretsin, bu bir ""özellik"" bile mi? Belki de hiç kimse, hayatındaki düşüşün başlangıcından beri bu kişinin olayların olumlu ışığını görmesine gerçekten yardımcı olmadı? Bu kişinin hayatlarında zor zamanlar geçirdiğini açıkça bildikleri halde, insanların başkalarına moral vermesi zor mu? Aslında, birinin hayatında düşüş olup olmadığını bilmenize bile gerek yok. Perde arkasında gerçekte neler olup bittiğinin farkında bile olmadan birinin yüzüne doğrudan ""olumsuz"" demek düpedüz kabalıktır."
"Bu yüzden hafta sonu için San Francisco'yu ziyaret ediyordum ve kendimi bir ""Florence + Machine"" konserine katılmaya kaptırdım. Cuma gecemi orada geçireceğim için çok heyecanlı değildim ama üstesinden geldim. Ayrılan oturma bölümündeydik ve koltuğumun çok tatlı bir sarışın kızın yanında olduğunu görmekten memnun oldum. Birkaç dakika sonra, bu kız benimle ilgilenebileceğine dair işaretler veriyor. Gece ilerledikçe, bu işaretler giderek daha belirgin hale geldi ve bir sohbeti o kadar çok başlatmak istedim ki... ama bunun yerine bütün gece beceriksizce oturdum, onun yönüne bakmaya bile korkuyordum. Bir noktada, biraz alkol alırsam sohbete başlamak için harika bir şey düşüneceğimi düşünmüştüm, ama sonunda daha da garip davranmaya başladım. Bundan pişmanlık duymamın nedeni, artık California'dan eve döndüğüme göre, onun kim olduğunu, nereli olduğunu veya gerçekten ilgilenip ilgilenmediğini kesinlikle bilmemin hiçbir yolu yok. Artı, neden bu kadar garip bir pislik olduğumu asla açıklayamayacağım!

İnsanlarla sürekli sosyalleşmemi gerektiren bir işte çalıştığımı söyleyerek bitirmeliyim, bu yüzden bana ne olduğu hakkında beni donduracak hiçbir fikrim yok."
"Biyofizik ile eşleştirilmiş Mikrobiyoloji okuluna gidiyorum, sınıf arkadaşlarımın çoğu ya ateist ya da agnostik, bu yüzden tartışmadan kaçınmak adına kendime agnostik diyorum. Bir kişinin arkadaşlığından gerçekten zevk almayı beklemiyordum, ama yapıyorum ve şimdi bir kaya ile sert bir yer arasında sıkışıp kaldım. Beni okuldaki Bilim için Ateist (gerçek adı değil ama anonim kalmama izin verin) grubuna katılmaya davet etti ve şimdi ona... dindar olduğumu nasıl söyleyeceğim konusunda hiçbir fikrim yok.

Normalde bununla bir sorunum olmazdı ama ırkım gibi başka şeyler de var, ben Afro-Karayipliyim ve o Asyalı, bu yüzden ailesi…..benden nefret ediyor. Tamamen ırkçı. Bu yüzden, bu bombayı patlatırsam benimle konuşmayı bırakacağından ve çok cilveli Star Craft 2 anımızın sona ereceğinden korkuyorum.

Reddit'e nasıl yaklaşmalıyım? Hepiniz buna nasıl yaklaşıyorsunuz?
Merak edersem yorumlarda dindar olma nedenlerimi de yazabilirim. Şimdiden teşekkürler."
"Kocam ve ben geçici olarak farklı ülkelerde bulunuyoruz. Kendi adına çok hoş olmayan davranışlarla doğum günümü mahvetti (bu, doğum günümde beni terk etmekle tehdit etmesiyle sonuçlandı).

Düne kadar çoğunlukla o işi hallettik, bana gönderdiği hediyeyi almak için postaneye gittim. Bir hafta gecikmişti (doğum günümü tamamen mahvetmeseydi beni rahatsız etmezdi) ve içi şeker ve bir bakıma sevdiğim ve bir bakıma nefret ettiğim bir şov için bir çantayla doluydu (çantanın Hot'tan 6,50 dolarlık makbuzu dahil) Başlık). Daha da kötüsü, şeker tercih edeceğim şeker değildi. Bana ayağımdan tropikal aromalı meyve aldı ve ben tropikal aromalı hiçbir şeyi ve iyi olan fıstık ezmeli M&M'leri sevmiyorum ama benimkinden daha çok ona ait.

Doğum günümü çoktan mahvetmiş olsaydı, bu gözden kaçırmalar ve ""gerçek"" bir hediyenin olmaması beni üzmezdi. Bana gerçekten umurunda değilmiş gibi hissettirdi. Adil olmak gerekirse, paketi doğum günümden önce gönderdi, bu yüzden o sırada doğum günümü mahvedeceğini fark etmemişti.

Her neyse, onunla bunun hakkında konuştum ve şimdi kendimi kötü hissediyorum. Nankör olmamalıyım ve onun duygularını incittiğimi biliyorum. Yine de, hediyesinin o kadar düşüncesiz ve umursamaz olduğunu hissediyorum ki yardım edemem ama incindim.

Bir şey söylememeli miydim? Korkunç mu oluyorum?"
"Bu kızla üç yıldır çıkıyorum ve bu üç yılda hayatımın en güzel anlarını yaşadım. Bekaretini aldım ve ikimiz de aşık olduk. Geriye dönüp baktığımda, olması gerekenden daha sert düştüm çünkü başlangıçta ilişki konusunda ciddi değildim. Şimdi üç yıl sonra, onun büyükanne ve büyükbabası, ebeveynleri ve kardeşleri tarafından (Buradaki adı) 'nın kocası olarak tanınıyorum. Onu buna asla sürüklemek istemedim ve bunu ona yaptığım için kendimi tam bir bok gibi hissediyorum. O beni benim onu ​​sevdiğimden daha çok seviyor ve ben ondan nasıl ayrılacağımı bilmiyorum.

3 kez bitirmeye çalıştım ve hepsi ikimizin de ağlayarak ve af / başka bir şans için yalvararak birbirimize koşmamızla sonuçlandı. Şu anda işler zor ve 3 gündür konuşmadık. Az önce (sabah 1'de ön verandama) küçük kardeşimin ""Bakım paketi"" dediği şeyi bıraktı, ikinci sınıfta ona yazdığım bazı notlar, en sevdiğim şeker, satın aldığı ve içine kitap yazdığı iki kart ve benim evinden en sevdiği doldurulmuş hayvan. Bütün bunlar, sanat dersinde yaptığı ve yıllar boyunca çekilmiş fotoğraflarımızla yaptığı dev bir P harfiyle birlikteydi.

Dediğim gibi, bunun onun kalbini kıracağını biliyorum ama eski bir arkadaşımla çoktan bir bağ kurdum ve liseyi yeni bitirdiğim için hayatımın başka bir bölümüne geçmeye hazırım ( Bir yılı daha var).

Ailesini ve arkadaşlarını benden nefret ettirmeden bunu nasıl bitirmeliyim? Bir yolu var mı? Ayrıca BİZİM satın aldığımız ve BİZİM olan köpek hakkında ne yapmalıyım?"
"[21K] Erkek Arkadaşım [20M] tanıştığım en tatlı adam. O aynı zamanda çok iri bir adam, bu da daha ağzını açmadan önce beni ona çeken şeydi (o 1,80"" ve 300+ pound). Onu çok seviyorum ve bu kadar harika birine sahip olduğum için çok minnettarım. hayatımda.

Erkekler tarafından çok ciddi bir şekilde istismara uğradım, bu yüzden erkek arkadaşım (hadi ona John diyelim) her zaman çok destekleyici oldu ve neyi ve nasıl söylediğine her zaman dikkat etti ve şimdi onun ikinci doğası. Bununla birlikte, John'a tatlı adam kadar erkeksi adamdan da çok etkilendiğimi hiç söylemedim. Yalnız kaldığımızda, bana dikkatlice manipüle etmesini isterim. Bazen kontrolü ele almasını ve temelde içindeki Neandertal'i biraz dışarı çıkarmasını istiyorum.

İstismardan hoşlandığımı düşünmesini istemiyorum. Arada bir hoşuma giden ""göğüs dövmek"" ve ""Ben erkeğim, sen kadınsın"" tavrı. Ayrıca sadece yatak odasında/yatak odasına zevk aldığımda giriyorum. Bakkala gittiğimizde ""Bana akşam yemeği için ne yapıyorsun?"" bir tür saçmalık.

Üzgünüm bu kafa karıştırıcı ama gerçekten nasıl açıklayacağımı bilmiyorum...

Benim istediğim şey a) bunu ona daha iyi nasıl anlatabilirim? ve b) bu ​​ondan sorulabilecek bir şey mi?"
"Çok fazla kişisel ayrıntıya giremem çünkü o bir Reddit kullanıcısı ve bunu görmesi ihtimalini hiç istemiyorum. (Bu alt dizine gideceğinden şüpheliyim, ama üzgün olmaktansa güvende olmayı tercih ederim).

Temel olarak, ikimiz de 20'li yaşlarımızın ortalarındayız. 4,5 yıldır birlikteyiz. Yaklaşık 7 yıl önce ilk tanıştığımızdan beri istediğim tek şey o oldu. Tartışmalardan adil payımıza düşeni aldık, ancak bunları her zaman çözeriz. Bununla birlikte, geçtiğimiz Nisan ayında, Tanrı'ya dürüst olmak gerekirse, bir ışık anahtarının sönmesi gibiydi ve eskiden sahip olduğum o ""bağlantıyı"" hissetmiyorum. Sahip olduğumuz küçük tartışmalardan herhangi birini çözmeye çalışacak kadar ""umursamıyorum"". Farklı bir şey yapmadı... Bunu hiç açıklayamıyorum ve bir gün her şeyin yolunda olması ve ertesi gün hislerimin uçup gitmesi beni gerçekten korkutuyor. O zamandan beri, belki bir tür ""depresyon"" aşamasından geçip geçmediğimi ve belki bu durumun ortadan kalkıp kalkmayacağını görmek için ona zaman vermeye çalışıyorum, ama daha iyiye gitmiyor. Artık sarılmak ya da yakın olmak istemiyorum ve kesinlikle bir şeylerin döndüğünü biliyor çünkü ""neden artık sarılmak istemiyorsun... neden beni artık sevmiyorsun"" diye soruyor (söylemiyor) ciddi, neredeyse şaka, ama bir şeylerin ters gittiğini bildiğini söyleyebilirim). Ve bu beni öldürüyor çünkü onu incitme düşüncesi bile beni ağlatıyor ve bir parçam onu ​​bırakmak istemiyor çünkü onu gerçekten her zaman olduğu kadar önemsiyorum.

Tüm bunları ona getirmeye nereden başlayacağımı bile bilmiyorum... (ne diyeceğim, mantığım ne olurdu). Önerisi veya tavsiyesi olan var mı? Sadece umutsuzca kayboldum ve kafam karıştı."
"Hey, iş için yeni bir ülkeye taşındım. Burada aynı şeyi yapan bu kızla tanıştım. Yaklaşık üç ay önce buraya taşındığında tanıştık ve taşındığında yaklaşık bir yıldır bir erkek arkadaşıyla birlikteydi ve o zamanlar pek umursamadım.

O ya da benim temelde her hafta sonu kaldığımız ve birlikte çok zaman geçirdiğimiz noktaya kadar birbirimize yaklaşıyoruz. Bu yüzden ona oldukça bağlandım ve bazı günler onun da bağlandığına inanıyorum. Hala diğer adamla konuştuğunu biliyorum ve gerçekten anlıyorum. Artık bf ve gf olmadıklarını söylüyor (bunu ben istemedim, bununla yılbaşı tatilinden sonra geldi) ama böyle bir ilişkiyi bir gecede geri almadığınızı hayal edebiliyorum.

Bu yüzden süper sevimli olduğu birkaç haftam var ama sonra birdenbire birkaç günlüğüne mesafeli ve ulaşılması zor olmaya başlıyor. Bu beni çıldırtıyor çünkü o her konuda sessiz kalıyor. Sadece yorgun olduğunu ve benimle bir şeyler yapmaktansa evde kalmayı tercih ettiğini söylüyor. Ve sonra hafta sonu geliyor ve o yine iyi.

Bu beni oldukça çılgına çeviriyor ve üç kez falan ayırmaya ""karar verdim"" ve her seferinde bir süre beklemeye karar veriyorum çünkü bir parçam bana, büyük planın içinde onu bir süre beklediğimi söylüyor. buna değer olabilir. Bir yanım bana benimle sadece eğlendiğini ve benim aptal olduğumu söylüyor.

Her neyse, sadece bunu paylaşmak mı istedim yoksa gerçekten sadece bir tavsiye mi almak istedim bilmiyorum. Dürüst olmak gerekirse bu noktada her şey işe yarayacak. Ben aptal mıyım?

Sadece açıklığa kavuşturmak için, ikimiz de ülkede en az iki yıl daha kalıyoruz ve erkek arkadaşın bu ülkeye taşınma planları yok, bu söz konusu değil."
"Eşimle 5 yıldır birlikteyim ve gerçekten iyi iletişim kuruyoruz ve birbirimizin arkadaşlığından zevk alıyoruz, ancak geçen yıl bunun uzun vadede gerçekten uygulanabilir olup olmadığını merak ettim.

Evlilik ve çocuklarla ilgilenmesem de birlikte bir hayat kurmakla ilgileniyorum ve onunla bunu yapmak zor görünüyor. Geçen yıl tatmin edici olmadığı için işinden ayrıldı ve ne yapmak istediğini öğrenmek için zaman ayırmasını destekledim. Yıl geçti ve pek ilerleme kaydetmediğini fark etmemek zor. En büyük atılımı, sanat yaratmak istemesi ve bunun kendisini desteklemek için ne anlama geldiğini umursamaması olmuştur. Sanat alanında bir kariyere karar vermek bile beni rahatsız etmezdi, ama o sadece sanat yaratmak istiyor ve bundan bir kariyer yapmakla ilgilenmiyor. Görünüşe göre herhangi bir kariyer istemiyor, ancak bunun ne kadar bencilce hissettirdiği beni küskün buluyor çünkü çok fazla saat çalışıyorum.

Uzun lafın kısası, hayatın herhangi bir pratik tarafını, bir hayatı finansal olarak nasıl sürdüreceğini düşünmeyi reddediyor (belki de ihtiyacı olduğunda ailesinden yardım almaya istekli olduğu için?). Bu arada gezi planları yapabilmek, birlikte yaşamak, köpeğe yatırım yapmak vs. planlamayı gerektiren her unsur imkansız görünüyor. Her şeyin omuzlarıma düştüğü düşüncesi beni hüsrana uğratıyor ama aynı zamanda kariyer odaklı hayatımdan bana sağladığı duygusal desteği ve dikkatimi dağıtmasını da takdir ediyorum. Bu farklılıklar hakkında çok konuştuk ama çıkmaza girmeye devam ediyoruz. Birbirimizi önemsiyoruz ama aynı zamanda çok farklı olup olmadığımızdan da emin değiliz."
"3 1/2 yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim. Onu önemsiyorum ama seks hayatımızdan aşırı derecede sıkıldım. Bunu duygularını incitmeden ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum.
Ona söylemeli miyim yoksa ondan ayrılmalı mıyım bilmiyorum. Sonsuza kadar aynı kişiyle sevişmeyi düşündükçe çıldırıyorum. 25 yaşında sadece 3 erkekle yatmış olmama rağmen bu fikir bana isteksizce sıkıcı geliyor.

Bundan da öte partnerim için sıkıcı olacağımı hissediyorum. Oldukça çekici olduğum düşünülmesine rağmen kimsenin benimle sonsuza kadar seks yapmak isteyeceğini hayal bile edemiyorum. Belki bir fobim vardır, bilmiyorum."
"15 yaşındayım ve bende Pectus excavatum var, bunun ne olduğunu bilmeyenler için göğüs kasları arasında boşluk olması gibi bir şey yani A.K.A. göğsünün ortası çökük ve 2 Ağustos'ta okulumla VE başka bir okulla 9 günlük sahil gezisine gidiyorum. Heyecanlanmalı mıyım yoksa korkmalı mıyım emin değilim.

Bir yıl önce umursamıyordum çünkü daha küçük bir arkadaş çevrem vardı ve hiçbiri bunu fark etmemişti (ya da fark etmişlerdi ama bunu büyütmediler). Şimdi bir sürü arkadaşım daha var ama ben de Benimle dalga geçtiğini görebildiğim bazı pisliklerle tanıştım. Bu kötü olmaz çünkü kalın bir cildim var ve kolay kolay alınmam ama bu gerçekten genetik bir şey olduğunda işe yaramıyor. Doğmuş olmam BENİM hatam değil böyle, o kadar berbat ki kendimi savunamıyorum ama oh pekala...

En kötü yanı, kumsal hakkında konuştuğum arkadaşlarımın hepsi en azından bir piliçle nasıl yatmaları gerektiğinden bahsediyorlardı ve ben burada çoğunun formda olduğunu düşünürsek bunun muhtemelen imkansız olacağını düşünüyorum ve ben.. .peki...ben.

Temel olarak, bu durumu yaşayan veya bununla nasıl başa çıkmam gerektiğine dair herhangi bir tavsiyesi olan varsa lütfen bana bildirin, Bu benim için çok şey ifade eder."
"Kısa ve basit tutmaya çalışacağım .. Eski sevgilim harikaydı ve oldukça iyi giden bir şeyimiz vardı. Hatta birlikte harika bir ev kiralamak için bir kira kontratımız bile var (kira kontratının yarısındayız). Birlikte çok fazla zaman geçirdikten sonra biraz ayrıldık. Artık bana karşı bir şeyler hissetmediğini falan söyledi. Gerçekten canımı yaktı ama değişiklik olsun diye yeni insanlarla konuşmak için çevrimiçi buluşmayı denedim.

Onun flört profilini birden çok sitede buldum (bunlardan biri şeker baba sitesi, ki bu başka bir şekilde endişe verici). Bu yüzden günlerce ortalıkta yoktu ve ben de tamamen bittiğini anladım.

Ve aniden tekrar tatlı olmaya ve benimle seks yapmaya, bana yemek pişirmeye vb. Aktif olarak tanışma sitelerinde olduğunu biliyorum, bu yüzden insanlarla tanışıyor olmalı.

Benim sorunum, birlikte oynamaya devam etmeli miyim? Yeni erkeklere karşı benimle tekrar ""çıkmayı"" mı düşünüyor? Yoksa ben sadece bir yedek oyuncu muyum? Bu noktada, bırakın yeniden yakınlaşmaya başlamak şöyle dursun, bir daha asla benimle olmak istemeyeceğini hiç düşünmemiştim. Kesinlikle umutlanmak istemiyorum. Ama aynı zamanda bir aptal gibi oynamak istemiyorum. Çok fazla kavgaya yol açtığı için onun flört eden insanlarla büyüyemiyorum. Bu da bana insanlarla görüştüğünü söylüyor. Ancak son zamanlarda telefonuyla daha az ilgileniyor ve benimle çok fazla zaman geçiriyor."
"Erkek arkadaşım (19M) benden (20K) 8 aylık bir ilişkinin ardından bir aydan biraz uzun bir süre önce ayrıldı. Ayrılık kötüydü. Histeriktim ve çocuk gibi davrandım. İlk başta benden neden ayrıldığını anlamadım (sorularıma verdiği cevaplar pek net değildi).

Bir süre sonra ve biraz ruh arayışından sonra, kontrolü elimde tutma ihtiyacım nedeniyle ilişkimizin dağıldığını fark ettim. Sürekli bir şeyler yapması için ona dırdır ediyordum ve sürekli olarak sadece kendi hayatımı değil onun hayatını da mikro düzeyde yönetiyordum.

Ayrıldığımızdan beri psikolojik danışmana gidiyorum. Davranışımın kontrolcü bir ebeveynden geldiğini fark etmemi sağladı. Kontrol etmek istemiyorum ve bir şeylerin yolunda gitmeyeceğinden endişe etmeden hayatı yaşamak için çalışıyorum. Şimdiye kadar, aslında hayatımdan çok uzun zamandır aldığımdan daha fazla zevk alıyorum.

Bir süredir eski sevgilimi düşünmemiştim. Ayrılıktan yaklaşık bir hafta sonra hayatımı yeniden bir araya getirme zamanının geldiğine karar verdim. Artık kendimi çok daha iyi hissettiğime göre, onu tekrar düşünmeye başladım. Onunla bir ilişkide tekrar denemek isterim. Ona davranış şeklimden dolayı kızdığına ve kırıldığına eminim. Sahip olduğumuz ilişkinin aynısını yaşamak istemiyorum çünkü bir kez yürümediyse bir daha yürümeyecektir. Gidip ona ""Değiştim"" konuşmasının tamamını yapabilirdim ama bundan farklı bir şey söylemem gerekiyormuş gibi hissediyorum. Onu geri kazanmak için ne yapacağımı bilmiyorum ve ona gerçekten iyi, sağlıklı bir ilişkiye sahip olmak istediğimi bildirin."
"4 yaşında kendi halinde bir yeğenim var. Okuldaki çoğu erkekle oynamaktan hoşlanmaz çünkü kötü adamlarla oynar ve sahte silahlarla ortalıkta dolaşır. Öğretmenlerle veya kızlarla takılmayı ve onların oyunlarını oynamayı tercih ederdi. Söylemeye gerek yok, sınıfın en iri çocuğu ona sataşmaya başladı. Çocuğun doğum günü yaklaşıyor ve yeğenime bebek olduğu için pastadan bir parça alacağını söyledi. Kız kardeşimin tavsiyesi üzerine ona bunun hoş olmadığını ve durmasını söyledi. Kayınbiraderim ve ben, onu görmezden gelmesi gerektiğini söylüyoruz. Ama şimdi ablam onun partiye gitmesini isteyip istemediğini bilmiyor. Yeğenim, büyük bir çocuk pastadan bir dilim aldığı sürece istiyor. Küçük yeğenime bayılıyorum ve bu, 5 yaşındaki bir tekme için 2000 mil uçma dürtüsüyle mücadele ederek kalbimi kırıyor. Bunun yerine, ona verebileceğim en iyi tavsiye nedir?"
"Perşembe gecesi oda arkadaşım (son derece çekici olan) ve ben kanepede oturmuş içki içip televizyon izliyorduk - bu alışılmadık bir durum değil. Hiç düşünmediğim halde bana doğru yaklaşmaya başladı ve sonra kolunu etrafıma doladı ve yaklaşmaya başladı. Keşke aklı başında olduğumu söyleyip ondan uzaklaşabilseydim ama ben de sarhoştum ve dediğim gibi onu son derece çekici buluyorum. Bir anda (herhangi bir şey olmadan önce) ona baktım ve bunun muhtemelen büyük bir hata olduğunu söyledim - daha altı aylık kontratımız var - ve aramızda bir şey olmasına izin verirsek birinin canı yanabilir. Onu bir insan olarak ne kadar gerçekten sevdiğim ve onu ne kadar çekici bulduğum için benim için zordu ama doğru kararı verdiğimi düşünüyorum.

O zamandan beri işler biraz tuhaflaştı ve ne kadar unutmaya çalışsam da onu düşünmeden edemiyorum - biz harika arkadaşız ve çok iyi anlaşıyoruz. Uzun bir ilişkinin yaklaşık 3 ayını geride bıraktım ve onunla böyle bir şey olmasını hiç beklemiyordum. Sanırım sorum şu... ona olanlarla ilgili bir şey mi söylemeliyim yoksa olanları görmezden gelip unutmaya mı çalışmalıyım?"
"BT yüklenicisi olduğum bir ofis işinde çalışmaya yeni başladım. Kısa süre sonra bir kadın geçici olarak işe alındı ​​ve iki kez takıldık. Orada çalıştığı ilk hafta içinde. İki hafta gibi ileri sar ve şimdi tam zamanlı bir çalışanla takılıyor. Çalıştığımız binanın içinde öpüştüklerini ve neredeyse her gün beraber ayrıldıklarını sorgulayarak öğrendim. Ben ne yaparım? Kafamı karıştırdı ve bunun her gün olmasını izlemek zorunda mıyım?
Kim bu kadar kolay bir düğmeyi çeviriyor ve ""Pekala, SENİN SADECE BİRLİKTE OLMAK İSTEDİĞİNİ DÜŞÜNDÜM VE BİR İLİŞKİ İSTEDİĞİMİ FARK ETTİK"" diyor. Bana bir seçenek bile sunmadı ya da duygularını benimle paylaşmadı - gemiden atladı. Kafam çok karışık ve gerçekten bir iş ortamında bununla nasıl başa çıkılacağı konusunda biraz rehberliğe ihtiyacım var. Bu, merkezi Seattle'da bulunan 30 kişilik küçük bir ofis, bu yüzden kimseden kaçamayacağım çok samimi bir alan. Yardım?"
"Ben (19/e) 6 aydır üniversite kampüsümdeki bu kıza (19) deli oluyorum ama onun bir ilişkisi vardı, bu yüzden sabırla şansımı bekledim (onunla olan bu uzun mesafeli ilişkinin yüksek olduğunu hissederek) okul aşkım yürümezdi).

Şimdi, bekar olduğu ve ikimizin de bir şeye başlamaya hazır olduğu yaklaşık bir ayın ardından, çok hızlı bir şekilde çok ciddileşmekten endişe ediyorum çünkü geçmişte benzer sorunlar yaşadım ve ikimiz de birbirimize çok ilgi duyuyoruz. . Hiç seks olmadı ama birbirimizi tanımak için çok zaman harcadık, ara sıra öpüştük ve bir çift olarak birlikte olmaktan bahsettik.

İşleri resmileştirmek için ""standart"" veya uygun zaman nedir ve eski sevgilisini (6 aylık) unutmak için bir ay yeterli bir süre mi?"
"Merhaba, bu kızdan epeydir hoşlanıyorum ama sorun şu ki, yabancı kadın sınıf arkadaşlarımla genellikle konuşmuyorum çünkü genellikle konuşacak ilginç bir şey yok, kendime güvenmediğimden.

Şimdi, mezun olmak üzereyim (Mayıs civarında) ve bu fırsatı kaçırmak istemiyorum, ya şimdi ya asla! Ona nasıl hissettiğimi söylemek istiyorum ama ona garip bir şekilde yaklaşmak istemiyorum çünkü birbirimizle nadiren konuşuyoruz.
Ben de yurt dışında okumak için Avrupa'ya gidiyorum ki bu onun için de geçerli. (mevcut konum Tayland'dır)

Ayrıca beni çekici bulduğunu ve arkadaşıma benim ilginç bir insan olduğumu söylediğini de eklemek isterim (ona nispeten yakın olan arkadaşıma göre) bunun doğru olup olmadığından emin olmasam da benim yapmadığım gibi. Kendimi çekici bulmuyorum, gerçi çok az kız bana itiraf etti ve ben onları doğru kişiyi beklediğim için geri çevirdim.
+ Utangaç değilim ama kadınlara, özellikle de Avrupalılara pek güvenim yok.

Lütfen bana yardım edin, gerçekten ilişkimi geliştirmek istiyorum."
"Erkek arkadaşım tanıştığımızda çok utangaçtı ama yavaş yavaş benden daha sosyal birine dönüştü. Kendine olan güvenini bulmasını izlemek benim için inanılmaz bir tahrik oldu.

Son zamanlarda, beni sevdiğini söylemek istediğini hissettim. Gözlerimin içine bakarken garip duraklamalarla biten uzun sohbetler başlatıyor. ""Seni seviyorum..."" gibi şeyler söyleyerek bu duygulara karşılık verme fırsatları buluyorum. Bana, şarkıların çoğunun ağır bir şekilde birini sevmekten bahsettiği bir çalma listesi yaptı."
"Uzun lafın kısası:

Yaz boyunca bu kızla çalıştım ve oldukça iyi arkadaştık. Geçen hafta hakkında ona mesaj attım. Beni özlediğini söylüyor. Çok hoşlanmak. Sonra, çıkmak istediğimiz gibi karşılıklı bir çekiciliğimiz olduğunu öğrendim.

Ertesi gün benim evimde takılmayı planlıyoruz ve onu öpmemin sorun olmadığını söylüyor. Bir film izleyip takılıyoruz ve sonra onu eve götürüyorum. Daha sonra onu neden öpemediğimi sorduğumda, arkadaş olmayı tercih ettiğini söylüyor.

Ne yapmalıyım? Demek istediğim, Friendzone'da sorun yok ama ona gerçekten aşığım... (not: Ben üniversitede birinci sınıf öğrencisiyim, o lisede son sınıf. Ayrıca yılın bir bölümünde bir kasabada yaşıyor. , ve diğer kısım için yarım saat uzaklıktaki başka bir kasaba)"
"Arkadaşım (27K) yarın dairesinden tahtakuruları kaldıracak ve kimyasalların iki evcil piton için tehlikeli olmasından endişe ediyor. İş yerimize yakın oturduğu için, iki kafesi oradaki ofisine taşımaları için arkadaşlarımızdan bazılarını alıyor. İki hafta içinde taşınmayı planlıyor, bu yüzden pitonları iki hafta boyunca ofisinde tutacaktı.

Ona kimyasalların gerçekten püskürtülen yüzeylerde yoğunlaştığını ve kafesleri birkaç saat balkonunda tutmanın fazlasıyla yeterli olacağını anlatmaya çalıştım. Sanırım yılanlarının iyiliğiyle ilgilenmediğimi düşünüyor ki bu doğru değil ve bu yüzden beni dinlemiyor. 200'den fazla kişinin olduğu bir binada (üniversite binası) çalışıyoruz ve kimseye haber vermek, onay almak istemiyor. Bu işe bulaşmak istemediğim için kafeslerin taşınmasına yardım etmiyorum. Bana sinirlendiğini söyleyebilirim. Ben ne yaparım? Onu aksine ikna etmem gerektiğini hissediyorum çünkü başını çok fazla belaya sokabilir ve daha da önemlisi, bir piton kaçarsa (olası değil ama imkansız değil) biri ciddi şekilde yaralanabilir. Ben ne yaparım?"
"İlk kez böyle bir gönderi yapıyorum, saçma sapan için şimdiden özür dilerim. Ayrıca muhtemelen bunun için yanlış altına gönderiyorum, bu yüzden bunu gönderebileceğim başka bir yer varsa harika olur.

Birkaç aydır depresyondayım ama ailem geçen hafta bana Atlanta, Georgia ve Walker Stalker Con'a gidiş-dönüş uçak bileti aldı. Kongrenin amacı olan The Walking Dead'e pek ilgim olmasa da, parasını ödedikleri için gidebileceğimi düşündüm.

Oraya gittik ve ilk gün sırada bekledik. Onunla tanıştık ve sonunda yiyecek almak için planlar yaptık. Bunu yaptık ve iyi vakit geçirdik. O zamandan beri hala mesajlaşıyoruz, ama o kadar moralim bozuk ki, son zamanlarda herhangi bir şeyde olduğu gibi, hoşlanıp hoşlanmadığımdan %100 emin değilim. Bu noktada, tam gelişmiş bir uzun mesafe ilişkisi sürdürmek isteyip istemediğimi bilmiyorum."
"Bu yüzden bir restoranda çalışıyorum ve bugün tavukları dörde bölerken patronum, işletme müdürüm ve restoran sahibi bana daha iyi bir kesme yöntemi göstermeye çalıştı, kaydım, işaret parmağını neredeyse tamamen kestim ve sonunda onu yedi günlüğüne hastaneye gönderdim. dikişler... Küfür etmeyi bıraktıktan sonra kovulacağımı hemen hemen düşünmüştüm ama bunun yerine bana her şeyin yapıldığından emin olmamı ve kendini hastaneye götürmeden önce 'yahooları' (iş arkadaşlarım) izlememi söyledi.

Bu yeterli değilse, birkaç saat sonra günü bitirmek için işe geri döndü (ve muhtemelen yokluğunda hepimizin evi yakmadığından emin olmak için.) Kimseyi tebrik edecek bir tip değil, ama Onu neredeyse bıçaklamış olmama rağmen harika bir iş çıkardığımı söyledi.

Henüz fotoğraflı kanıt yok, olan bitenden oldukça korkmuştu ve patronum geri döndüğünde elinde gazlı bez, çift vinil eldiven vardı ve sonra Ebola ile çalışıyormuş gibi bantladı.

Artık bir işim olmayacağını düşünme hikayem bu kadar, patronun reddit'e yaptığın en kötü şey nedir?"
"17. doğum günümdü. Davul çalmaya oldukça düşkündüm ve bir yıldan fazla bir süredir, beraberinde gelen ucuz zilin aynısı olan ucuz bir Pearl setinde çalıyordum. Doğum günüm yaklaşıyor ve annem ve erkek kardeşim doğum günün kutlu olsun şarkısını bitirip bana bir çörek verdikten hemen sonra (büyük bir pasta hayranı değilim), babam benden onu garaja kadar takip etmemi istiyor.

Onu oraya kadar takip ettim ve buzdolabının arkasına uzanıp üzerinde çizik bir çarpma ve çınlayan bir ride zili olan bir çanta çıkardı. Bana uzatıyor ve ""Doğum günün kutlu olsun oğlum. Davulcu bunların iyi olduğunu söyledi ama biraz yıpranmışlar. Üzgünüm yeni değiller"" dedi.

Ben sadece uçup gitmiştim; çocukluk kahramanım bana bir hediye almak için parayı biriktiriyor (bu arada, kesinlikle sevdim) ve özür mü diliyor?! O an anladım ki, babamla benim daha önce çektiğimiz her zorluk ve gelecekte yaşayacaklarımız, onun beni çok sevmesindendi.

Şimdi bunu düşünmek bile boğulmama neden oluyor. O zamandan beri onun örneğini yaşamak için elimden gelenin en iyisini yaptım."
"Umarım burası doğru yerdir.

18 yaşındayım ve evlenmeyi umduğum adamla (21) uzun vadeli kararlı bir ilişki içindeyim. Ailem onu ​​tanıyor, ona tapıyor ve ilişkimizi destekliyor. Oldukça muhafazakarlar (anne bir kadının papazıdır) ve perhizi öğrettiler. 18 yaşıma gelene kadar (oral ve PIV seks dahil) perhiz kurallarına uydum ve hala bekaretimi kaybetmedim.

Geçenlerde erkek arkadaşımla skype yapmak için bir iç çamaşırı seti aldım ve jartiyer ve çoraplar yaklaşık bir hafta önce odamdan ""kayboldu"". Onları bugün buldum ve ailemin şifonyerindeydiler. Odamda öylece uzanmadıklarını ve ailemden birinin onu almak için yatağımı eşelemek zorunda kalacağını biliyorum.

Ailemle sınırlar hakkında konuşmak istiyorum ve 18 yaşıma geldiğime göre odamı gözetlemenin nasıl doğru olmadığını düşünüyorum. Çizgiyi aştım mı?"
"Bir hafta önce dev (>100.000 kişilik) bir festivaldeydim ve sarhoştum. Aslında bana pek hoş görünmeyen bir piliçle tanıştım, ama biraz azgındım ve onunla sevişmeye başladım - bu noktada ikimizin de sarhoş olduğumuzu unutmayın.

Bir noktada ayrıldık ve bugüne kadar bunun hakkında pek düşünmedim, o birdenbire bana facebook'ta mesaj attı. Bilgilerimi nasıl aldığı hakkında hiçbir fikrim yok, ona sadece adımı verdim, ama her neyse - daha önce de facebook'ta insanları takip ettim.

Mesajında, bunu yaptığı için gerçekten utandığını söylüyor ama tanıştığımızdan beri kafasına takılmıştım ve beni gerçekten tekrar görmek istiyor. Çok özür diliyor ve mesajı kulağa biraz güvensiz geliyor.

Mesele şu ki.. Bu kızla gerçekten çıkmak istemiyorum. Öpüşmemizden iki gün sonra süper harika bir piliçle tanıştım ve bunun bir yere varacağını görebiliyordum. Ayrıca, o benim tipim değil. Bana mesaj atmak için cesaretini toplaması gerçekten harika ve onu ""Üzgünüm, seni görmek istemiyorum, iyi bir hayat yaşa"" dışında bir şeyle bırakmak istiyorum.

Öyleyse Reddit - bana mesaj attığı için kendini pislik gibi hissetmeden onu nasıl reddedebilirim?"
"Üniversiteye ara verdim. Biraz iş deneyimim var ve bu yıl geri dönmeye karar verdim. zorluklarım var 17 yaşımdayken bana Ülseratif Kolit teşhisi kondu ve tedavi ettirdim, ancak bende IBS gibi ciddi mide rahatsızlıkları bıraktı. Belirtilerimi yönetmenin yollarını buldum. Öncelikle her taze gıdayı belirli saatlerde yiyin ve bu belirli saatte tuvaletimin hazır olduğundan emin olun. Başka biri bununla ilgilendiyse ve bana IBS'yi daha fazla tedavi etme veya yönetme konusunda bazı tavsiyelerde bulunabilirse, kesinlikle memnuniyetle karşılarım.

Her neyse, başlığım okunduğu gibi. Bugün danışmanımla ofisinde konuşuyordum ve ona durumumu anlattım ve sabah 8'deki derslere katılmak için evimden çıkmakta çok zorlandığımı söyledim. Bana <başkanın adını girin> için ""ağlayıp yalvarmam"" gerektiğini söyledi. Benimle alay etmiş gibi hissediyorum ve 9 yıldır IBS ile uğraştıktan sonra bunu takdir etmiyorum. Aslında beni biraz üzdü. Adam gibi davranmalı, onunla bu konuda yüzleşmeli ve söylediklerini takdir etmediğimi söylemeliyim. İlk ders günüm yarın ve onunla konuşmak için kullanabileceğim çok büyük bir boşluğum var."
"Hey Millet,

İlkokuldan beri bir kız tanıyorum (şimdi ikimiz de 18 yaşındayız) ve farklı okullara gitmemize rağmen son 6 yıldır habercilerle iletişimimizi sürdürdük. İkimiz de herhangi bir ilişki beklemiyorduk ve bu nedenle temelde herhangi bir şey hakkında sohbet edebiliyorduk (diğer insanlarla kendi ilişkilerimiz hakkında bile).

2 ay önce falan bir kızdan ayrıldım ve daha sık sohbet etmeye başladık. 2 hafta önce beni buz pateni yapmaya davet etti, bu da gerçekten harika bir akşam olduğu için ikimizin de yakınlaşmak istediğinden oldukça emin olmamı sağladı ve bana bakıp gülümsemeye devam etti (yanında bir arkadaş getirdi). geçen hafta olduğu gibi bana yılbaşı için herhangi bir planım olup olmadığını sordu.

Aslında birkaç arkadaşımla planlarım vardı (hayatımın son 3 yılı hakkında bir kitap yazabileceğim için şimdi açıklamayacağım bir olaydan sonra çok az arkadaşım var) ama onunla gerçekten çıkmak istiyorum. Bu yüzden onun okulundan insanlarla bir partiye davet edildim. Onun dışında kimseyi tanımıyorum ve benden başka biriyle meşgul olması durumunda yanımda bir arkadaş getirmemi istedi ki bence bu gayet iyi bir sebep.

Elbette yanımda getirebileceğim kimseyi tanımıyorum ve biraz utangaç olduğum için insanlarla (hem erkek hem de kadın) konuşmaya başlamakta zorlanıyorum.

Alkole elbette izin verilir.

İlk soru: Hiç tanımadığım insanlarla konuşmaya nasıl başlayacağım konusunda bana herhangi bir tavsiye verebilir misiniz? Elbette bu kişinin arkadaşımı nasıl tanıdığını veya başka bir sohbete nasıl dahil olduğunu sorabilirim, ama bunun her zaman işe yarayacağından şüpheliyim. en azından alkol var :P

İkincisi: Onun hakkında nasıl davranırım? 2 hafta önce buzdaki geçmişimiz ve vücut dili nedeniyle benimle bir ilişki kurmak istediğinden oldukça emin olabileceğimi düşünüyorum, ancak daha önce hiç olmadığım gibi bir grup insanın içinde nasıl davranacağımdan emin değilim. durum.

Cevaplar için teşekkürler :D"
"Ben (26m) bir (31f) ile çıkıyorum. Yaklaşık iki aydır görüşüyoruz. En azından benim için birbirimizden hoşlandığımız açık ve ona bir sonraki seviyeye geçmek ve onunla bir ilişki içinde olmak istediğimi söyledim. Shw bana hala emin olmadığını söyledi. Bunun bir nedeni, yerleşmeye hazır ve başarılı bir adam istemesi vb. Ona anladığımı ve hayatın o kısmına gelmemin benim için sadece an meselesi olduğunu söylüyorum. Bir çift gibi hareket ediyoruz. Çiftlerin yaptığı şeyleri yapın. Yine de resmi bir çift değiliz... sadece çıkıyoruz. Bunun vahşi bir kaz avı olabileceğini hissetmeye başlıyorum. Düşüncelerin neler? Sen ne yapardın?"
"Bunu hızlı yapmaya çalışacağım, ben (f25) ve eski sevgilim (m28) çıkıyoruz ama resmi değiliz 6 yıldır birlikteydik, yaklaşık 4 aydır ayrıydık. Resmi olmadığımız için aramadığında kızamıyorum vs. Ancak geçen hafta, hafta sonu için planlar yapmak üzere beni belirli bir günde aramasını istedim ve aramadı, bu yüzden üzüldüm. Üzüldü çünkü henüz resmi olmaktan korktuğu ve aceleye getirmek istemediği için birbirimizi haftada bir defadan fazla göremeyeceğimiz kuralını koydu. Tamam, buna saygı duyacağım. Onu en son Pazar günü gördüm, Pazartesi aradım çünkü bir şey hakkında endişeliydim ve ondan açıklama istemem gerekiyordu. İlk başta biraz sinirlendi ama bana nereden geldiğimi gördüğünü söyledi. O zamandan beri ondan haber almadım. Cuma günü biraz tartıştık ve o gece bana merhaba demek için hala mesaj attı... bu yüzden bana hemen hemen her gün mesaj attığı için şimdiye kadar ondan haber alacağımı düşünürdüm. Birkaç gün olduğu için bu gece benimle iletişime geçip geçmeyeceğini merak ediyorum.

Onunla iletişim kurmak istiyorum çünkü onunla paylaşmak istediğim pek çok iyi/havalı şey var, ama ona biraz zaman tanımak ve önce onunla iletişime geçmezsem benim için endişelenmesini sağlamak istiyorum (genellikle ilk temasa geçen) Tereddüdüm var. Ama ona mesaj atmazsam ilgimi kaybettiğimi düşüneceğinden endişeleniyorum ama geçen gün, o hazır olduğunda resmi olarak tekrar bir araya gelmek için hazır olduğumu açıkça belirttim. . Erkeklerin, onunla iletişime geçmek istersen, sadece yap çünkü yapmazsan, ilgisizlik gösterdiğini söylediği başka yazılar okudum, ancak bu durum biraz farklı. Ona biraz zaman tanımak için önce benimle iletişime geçmesini bekleyerek doğru şeyi mi yapıyorum?"
"iki hafta birlikte yaşadı; iki aydır çıkıyor.

* Kurabiyeleri sıfırdan yaptım. ona bir tane verdi, dedi ki: ""sıcak mı""? ve bana ofisinde harika yemekler yapan bu kızdan bahsetti. hayır teşekkür ederim, iltifat yok.

* Banyo aynamızda birbirimize notlar bırakıyoruz. Bir çiçek çizdim ve altına şunu yazdım: E+A=♥^2 ona güldü ve bana ""aptal"" dedi.

* İlk defa makyajıma yorum yaptı ve ""farklı"" dedi. ve makyaj yapmayan kızları ne kadar sevdiğinden bahsediyor.

* Yukarıda belirtilen konularda duygularımı ifade etmeye çalışırsam benim yerime konuşma eğilimi vardır, ""sonra konuşalım"" gibi sonlandırma tarzı cümleler kullanır.

---

Şu anda ikimiz de çok meşgulüz. Ben bir sanatçıyım, o bir ekonomistti, ikimiz de tam zamanlı çalışıyoruz ve o MBA'inden (4.0) bir sömestr, final haftası. Hafta sonları keyifli çünkü birlikte kaliteli zaman geçiriyoruz. Hafta içi çok yoğun ve akşam yemeği yemekten, konuşmaktan, *belki* yatmadan önce bir kase sigara içmekten ibaret.

2 yıldır bir ilişkim olmadı, o 5+ yıldır.

bu liste kısaca olan şeylerden oluşuyor, birlikte geçirdiğimiz zamanın çoğu aslında çok güzel geçiyor, çok gülüyoruz. Böyle şeyler olduğunda, bu beni biraz üzüyor ve biraz sönük hissediyorum. Bunu iletmem gerekiyor ama nasıl emin değilim?"
"...yeni birinin altına girmek mi?

Bu herhangi birinizin işine yaradı mı?
Nihayet yaklaşık bir ay önce neredeyse 5 yıllık bir ilişkiyi tamamen bitirdi ve bunun benim kararım olmadığını kabul edeceğim. Bir süredir konuşmadık ve bu benim için çok zordu. Yalnız hissediyorum. O çoktan yoluna devam etti, bu yüzden eski yakın dostluğumuza ve tamamen kapanmamış olmamıza rağmen onunla iletişim kurmamak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum.

Yeni bir erkekle görüşüyorum ve gönül yarasıyla uğraşırken onu kol mesafesinde tuttuğumdan ve çok ciddi herhangi bir şeyi önlediğimden emin oldum ... ama birçok arkadaşım başka birine bu tür bir taahhütte bulunmayı önerdi dikkatimi dağıtabilir ve her şeyi geride bırakmama yardımcı olabilir. Sadece diğer görüşleri bilmek istiyorum. Arkadaşlarımın en uzun ve en kötü ayrılıktan sonra beni yeni biriyle görmek için can attıklarını biliyorum."
"Merhaba, uzun süredir kedi sahibiyim, ebeveynler kedileri var ve ben onlara gerçekten alıştım, şimdi 4 yaşında kısırlaştırılmış bir erkek iran sahibiyim. Kızım neredeyse bir yaşında ve genellikle onu saçının bir kısmını alırken yakalamaya çalışıyor ve bazen kedi cevap veriyor ve ona küçük çizikler atıyor, kedi her zaman evin içinde olduğu ve ben yapmadığım için beni endişelendirecek bir şey yok. Ona bir tür hastalık bulaştırmasından korkmuyorum.

Sorun bugün geldi, kızım onu ​​yumuşakça okşuyordu (bazen okşuyor) ve kedi ona tıslamaya başladı, hemen geldim ve kediyi parçalara ayırdım, o bu sabahtı ve (burada İspanya'da öğleden sonra) kedi gelmedi. Hiçbirimize tıslamayı bırakmadım, karım ve kızım bazı arkadaşlarla öğle yemeği yemeli ve ben kediyle kalıyorum.

Hala bir yerde oturursam, kedi sakinleşecek ve beni görebileceği bir yerde rahatlayacaktır, ben yürüdüğüm anda yanımdan koşarak tıslamaya başlar, hatta ayak bileğimi tırmalar ve benden çok uzaklaşmaz. Ben.

Şimdi onu yemeği, suyu ve kumu olan bir odaya kilitledim ve miyavlamaya devam ediyor. Veteriner hekimi aradı ve bana kediyi kilitli tutmamı ve neyin yanlış olduğunu görmek için kediyi tam olarak kontrol edeceği pazartesiye kadar zaman zaman kontrol etmemi söyledi.

Sanırım acı çekiyor, bu yüzden şiddetli ve belli ki en zayıf olduğu için önce kızımla denedi, şimdi o gittiğine göre saldıracak sadece ben var.

Herhangi bir tavsiye?"
"Arkaplan bilgisi:
Birkaç gün içinde 10 yaşına girecek bir üvey oğlum var. Saçını uzatmak istiyor. Babası ve benim bununla bir sorunumuz yok ve gerektiğinde kulaklarının etrafını biraz kesiyoruz. Üvey oğlumun annesi ise onun ""aptal"" göründüğünü düşünüyor (ve ona bu kelimeyi kullanmış). Nisan veya Mayıs'ta, erkek arkadaşına iradesi dışında saçlarını kazıttı. Ertesi gün okulda çocuklar onunla dalga geçti. Erkek arkadaşım o gece oğlunun kendini kötü hissetmemesi için saçını kazıttı. Erkek arkadaşım dün gece eski sevgilisinin erkek arkadaşından bir telefon aldı (görünüşe göre AĞLIYOR çünkü oğlu kafasını tıraş etmelerine izin vermiyordu), oğullarının zor olduğunu ve kafasını tıraş etmelerine izin vermediğini söylüyor. ÇOK uzun ve sinir bozucu bir konuşmadan sonra, konuyu düzeltmeye çalışacaklarına karar verildi. O on yaşında, saçını nasıl yapmak istediğini seçmesine izin verilmeli. Onun için kendimi kötü hissediyorum."
"Bunun arkasında bir arka plan var, bu yüzden herkese doğrudan vereyim. 17 yaşındayım, daha önce kimseyle çıkmadım. Bundan önce, çıkabilmeyle ilgili sorunlarıma dayanarak gönderiler yaptım.

En büyük sorunum, bir kız ilgimi çektiğinde aynı duyguları geliştirene kadar onun peşine düşmem. Onun da ilgilendiğini anladığımda geri adım atıyorum. Bir arkadaşım bana ""kovalayan"" dedi, öyle olduğumu hissediyorum.

Şimdi tanıdığım bir kız var, gerçekten tatlı, gerçekten zeki, yetenekli, her şeyiyle. Son zamanlarda bana karşı hisleri olduğunu fark ettim ve onların farkında olduğumdan bahsettikten sonra biraz bunun hakkında konuştuk.

Konuştuğumuzda ona, onunla çıkmak istediğim ve şahsen konuşmamız ve çıkmak için daha çok takılmamız gerektiği izlenimini verdim. Tek sorun, içimden bir sesin her zamanki gibi YİNE bana gerçekten istesem de ilgilenmediğimi söylemesi, sadece ilgilenmiyorum."
"Bir Reddit kullanıcısı olarak, bağlantıları arkadaşlarımdan tam 24-48 saat önce alma eğilimindeyim (okuyun: muhtemelen internette çok fazla zaman harcıyorum).
Bununla birlikte, bu arkadaşlardan bazıları bu fotoğrafları çekmeyi ve fotoğrafın sahibi olduğunu iddia ederek veya muhtemelen kendilerine ait olduğuna dair açık bir çağrışım bırakarak Facebook profillerinde yayınlamayı seviyor.

Örneğin, iPhone'lardan gelen metin mesajı günlüklerinin çoğu, sanki bu metin konuşmalarının çoğuna kendisi dahil olmuş gibi, arkadaşımın duvarına destek veriyor.

Geçenlerde harekete geçtim ve onu bu konuda çağırdım, ama bu adil miydi?

Diğer insanların geçit törenlerine ve memlere ve diğer internet kültürüne ilişkin daha az anlayışlarına yağmur yağdırmak ya da sadece arkanıza yaslanıp ne yaptıklarını biliyormuş gibi davranmak sorun olur mu?

Kendimi içinde bulduğum bir başka ağırlaştırıcı durum da insanların 'troll' kelimesini yanlış kullanması. Yanlış kullandıkları belliyken, trol memesini ışıltılı parıltısı gibi her yere fırlatıyorlar. Sinir bozucu, ama onları düzelttiğimde küçümseyici görünmek istemiyorum."
"En sevdiğim fiş ve bir vibratörle oynamak için oturuyordum ki FWB'm beni istediğini söylemek için mesaj attı... Ona şu anki durumumu ve onu düşündüğümü söylemek için cevap verdim, bu yüzden beni davet etti. kıçımı düzgünce becerebilir.

Şimdi... midem birkaç gündür beni rahatsız ediyor, ama kendimi iyi hissediyorum ve tıpa temiz çıktı, bu yüzden endişelenecek bir şey olmadığını düşündüm, değil mi? Eminim zaten biliyorsundur, bu doğru değildi.

Işıklar kapalıyken dalga geçiyorduk ve her şey kesinlikle harika hissettiriyordu... Ben indim, sonra o iniyor... sonra arabadan iniyor ve bir çeşit şaşkınlık sesi çıkarıyor... rahatsız bir bakışla aletine bakıyor. Sonra koku beni etkiliyor. Ah. Kahretsin.

Bu konuda son derece soğuktu - bir paket bebek mendili aldı ve ikimiz de temizlendik, iyi olup olmadığımı veya seksin çok sert olup olmadığını sordu, sonra bana üzgün olmadığına ve utanmamam gerektiğine dair güvence verdi. tabii ki bu beni utandırmaktan alıkoymuyor). Çarşaflar bir şekilde iyi olmayı başardı. Aslında daha sonra birkaç saat takılmaya devam ettik ve ben eve gitmeden önce birkaç kez daha seks yaptık (yine de ondan sonra daha geleneksel deliği seçtik...)."
"Bu aslında Cumartesi günü oldu, ama hikayeye geleceğim. Cumartesi günü saat yaklaşık 2 ve SO'm ve ben çatı katında iyi vakit geçiriyoruz. Zirvedeyim ve SO'm etrafta dönmemi istiyor. Genelde yaptığım gibi etrafta dönmek yerine, (bir aptal gibi), doğal olarak fanın açık olduğunu unutarak ayağa kalkıp tekrar yola çıkmanın daha iyi bir fikir olacağına karar verdim.

Ayağa kalkmaya çalıştığımda, fan şakağımın hemen yukarısında, başımın yan tarafında beni çalıştırıyor. Başım darbenin gücüyle yana savruldu ve başımı tutarak yere düştüm. Orada ağlamamaya çalışırken, iyi olup olmadığımı sorduğumu duydum. Sormadan önce kendimi toparlamaya çalışıyorum ve SO'm lütfen bir şey söylememi veya en azından bir ses çıkarmamı istiyor.

SO'm çıldırıyor çünkü bayılmış olabilirim ve ailemize neden hastaneye gitmem gerektiğini açıklamaya çalışmak tuhaf olurdu. Sıktığım dişlerimin arasından ""Ağlamamaya çalışıyorum"" demeyi başardım ve burnumu çektim ve su işleri başladı. SO'm beni tutuyor ve sorun olmadığını ve iyi olacağımı söylüyor. Sonra, SO'm canımı yaksa da bunun en komik seks yaralanması olması gerektiğini söyleyince ikimiz de gülmeye başladık. Ama oğlum bunu ruh halini öldürdü.

Ertesi sabah, kafamda yaklaşık bir veya iki inç uzunluğunda ve yaklaşık yarım inç yüksekliğinde bir uyuşma ile uyanıyorum. Yutmak acıyor, çiğnemek acıyor, esnemek acıyor ve temelde çene kaslarını gerektiren her şey acıyor. Sanırım birkaç gün içinde başımdaki yara tamamen geçecek, ama pek çok şeyi hafif bir sancıyla halledebilirim."
"Merhaba! Bu gönderi her yerdeyse özür dilerim, ancak durumu hızlı bir şekilde açıklamaya çalışıyorum.

FH'm ve ben ikimiz de askeriz (4 yıldır LDR) ve farklı üslerde konuşluyuz. Bir yıldan fazla bir süredir evlilikten bahsediyoruz ve önümüzdeki bir veya iki yıl içinde basit bir arka bahçe töreni yapmayı planlıyoruz. Son zamanlara hızlıca ilerleyin ve denizaşırı siparişler aldı ve bu yılın sonbaharında ayrıldı. Evlenmeden onunla gidemem.

Üstüne üstlük, yakın zamanda 6 aylığına konuşlandırıldım ve konuşlandırmamın sonunda FH'm farklı bir bölgeye konuşlandırıldı. Geri döndüğünde (ilkbaharın sonlarında) birbirimizi görmeyeli bir yıl olmuş olacak.

Her neyse, tartıştıktan sonra, o yurt dışına gitmeden önce evlenmeye karar verdik. O zaman, ya onunla sipariş almak için başvurmayı deneyebilirim ya da gelecek yıl sözleşmem sona erdikten sonra onunla birlikte olmaya hak kazanacağım.

Görevden döndükten sonra beni ziyarete gelecek ve o sırada adliye nikahı yapmayı tartışıyorduk. Bununla ilgili sorun şu ki, ikimizin de ailesi o zaman bunu başaramayacaktı (hem babası hem de büyükannem şu anda ciddi hastalıklarla uğraşıyor). Onlarsız evlenerek ailelerimizi hayal kırıklığına uğratmak istemiyoruz ama askerlik nedeniyle kesinlikle nikahı bekleyemeyiz.

Şimdi tavsiyeye geçelim... kendi başımıza bir adliye düğünü yapmaktan/kaçmakla/yapmakla... ama o sırada herkese sadece nişan duyurusunda bulunmakla korkunç insanlar olur muyduk? O ayrılmadan önce sonbaharda bir arka bahçe düğünü yapmayı planlardık, böylece ailelerimizin plan yapmak ve orada olmak için zamanları olur. Basit bir arka bahçe töreni/resepsiyonu planlamak için 3-4 ay yeterli olur mu? Evlenme ya da arka bahçe düğünü deneyimi olan var mı?"
"Bir oyun sırasında ""Ben hiç"" sorusu ""1-10 ölçeğinde"" gündeme gelmişti. Ona dürüst fikrimi söyledim. Onun 8 olduğuna inandım. Beni 6 buçuk bulduğunu söyledi. Bu aslında beni bir döngü için attı. Genelde partnerlerim tarafından fiziksel olarak oldukça çekici bulunurum. Sorum şu şekilde:

Bu takip etmeye değer bir ilişki mi? Cinsel kimya açısından yetersiz kalıyor gibiyiz. (Dil ile öpmez ya da benim beğendiğimi beğenmez). Bunun dışında kişiliklerimiz birbirine çok iyi uyuyor. Sadece bu temel çekim seviyesinin gelecekteki sorunların göstergesi olup olmadığını merak ediyorum. Onun tipi değilsem ve benimle çıkmayı seçerse, bu daha sonra ne tür zorluklar doğurur? Onun çekicilik için en temel gereksinimlerini (fiziksel olarak) zar zor karşıladığım gerçeğinden rahatsız olduğumu itiraf etmeliyim.

Herhangi bir düşünce/tavsiye var mı?"
"Saçımı kestirmek için kuaföre gitmekten her zaman korkmuşumdur. Yaklaşık 4 yıldır saçlarımı uzatıyorum ve çok uzun olmasını istiyorum. Bir keresinde bir düzeltme yaptırmak için stiliste gittim ve benim iznim olmadan onu bu tuhaf ""v"" şeklinde kesti (aldığım her düzeltme her zaman düz bir kesimdi). Alışılmadık derecede uzun bir zaman alıyordu ama gözlüğüm olmadığı için ne yaptığını gerçekten fark etmemiştim. Uzun saçlarım olduğu için gerçekten dikkatli olduğunu sanıyordum. İşi bittiğinde gözlüğümü tekrar taktım ve yaptığı boktan iş karşısında şok oldum. Ona bir şey söylemeliydim ama çok fazla şoktaydım. Ona bahşiş vermedim ve başka bir salona gidip oradaki birine hasarı düzeltmesi için yalvardım. Saçımı istediğim gibi geri almak için 4 inç daha kaybettim. Bu kulağa çok boş geliyor ama ben çok yıkılmıştım. Saçımı uzatmak için uzun bir zaman harcadım, sadece uzatmak için harcadığımın çoğunu kesmek için.

Boktan salona bir daha hiç gitmedim. Bir şey söylemem gerektiğini biliyordum ama çok şok olmuştum."
"Yani erkek arkadaşım ve ben yaklaşık bir yıldır birlikteyiz, eski sevgilisiyle çıkarken kısa bir süre tanıştım (bf ve ben çıkmadan önce bir nevi arkadaştık) ve o gerçekten çok iyiydi. Her neyse, çıkarken hamile kaldığını yeni öğrendim, kürtaj yaptırmasını istedi ama o bebeği doğurmayı seçti. Bu yüzden onu terk etti ve onunla veya çocukla herhangi bir teması olmadı.

2 soru:
1) Bana onu hamile bıraktığını söylemeli miydi ve bana kendisinin söylememesi ne anlama geliyor (bunun yerine dedikodu yoluyla öğrenmek zorunda kaldım)
2) Onu çocuğuyla tanıştırmaya çalışmalı mıyım? Bunu ne zaman gündeme getirmeye çalışsam tartışmak istemiyor, sadece sinirleniyor ve onu desteklemediğimi söylüyor.
3) Anneye ulaşıp ne istediğini öğrenmeli miyim (yani, çocuğunu görmesini sağlamaya çalışmamı istiyor mu veya tek başına mutlu olup olmadığı). Arkadaş değiliz ama FB sayfasını takip ettim ve ona oradan mesaj gönderebilir miyim?"
"Şu anda nasıl hissedeceğimi veya ne söyleyeceğimi bilmiyorum.

Abim ben, babamız ve amcamızın dahil olduğu bir FB mesajı gönderdi. Bu mesajında ​​amcamızın kendisini yaklaşık bir yaş küçükken taciz ettiği, hatta onu çocuk pornografisiyle tanıştırdığı için açılıp karşısına çıkıyor. Bu uzun mesajda, bunun çocukken başına nasıl bela olduğunu ve bugün hala nasıl bulaştığını açıklıyor. Bunu kimseye ilk kez anlattığını söylüyor.

Şaşırtıcı olan bu mesajda amcamıza onu 4 çocuğundan ayırmak istemediği için onu affettiğini söylemesi.

Amcamı yaptığı aşağılık davranışlardan dolayı affedecek gücü bulmakta zorlanıyorum ve bunu başka birine yapıp yapmadığını öğrenmekten korkuyorum.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Kardeşimin amcamızın başını belaya sokmama dileklerini onurlandırmak istiyorum, ama onun Scott'tan kurtulmasını anlayamıyorum ve bunu başka kimseye, hatta çocuklarına yapmamasını o kadar çok umuyorum ki.

Bir sonraki aile toplantısını düşündükçe tüylerim ürperiyor, amcamla konuşacağım, hatta sadece ona bakacağım."
"Yaklaşık bir yıldır MFP kullanıyorum (oldukça istikrarlı bir şekilde şu anki çizgi 45 gündür) ve kalorimi 1200 olarak ayarladım. MFP'nin benim için boyum ve haftada 2 libre kaybetmem için hesapladığı şey buydu. Zaten tipik olarak yaklaşık 1350 kalori yiyorum, ancak en azından çoğu gün 1200'ün altında kalmaya çalışıyorum. Geçen yıl 21 pound kaybettim, bu vermem gerekenden çok daha az ama birkaç kez vagondan düştüm. 4 Ocak'tan beri sürekli olarak yapıyorum ve bir platoya çarpmış gibiyim. O zamandan beri 4,4 kilo verdim, bu da haftada ortalama bir pound kaybı demek, ama bunun neredeyse 3 poundunu Ocak ayının ilk haftasında gördüm ve son 3 haftadır kaybetmedim ama kazanmadım. herhangi biri. Ayrıca genel olarak düşük karbonhidrat ve düşük şeker diyeti uyguluyorum - hafta boyunca tatlı, ekmek, makarna veya alkol yok, bazen hafta sonu. Geçenlerde keto yapan biriyle konuştum ve bana mantıklı görünen birçok bilgi verdiler. Kalorilerimi çok azalttığım ve 1200'den fazla yediğimde vücudumun muhtemelen yağa tutunduğu konusunda kararlıydılar. Giren kalori / çıkan kalorinin yeterince karmaşık olmadığını ve ne yediğinizin kaç kalori olduğundan daha önemli olduğunu söyledi. TDEE'mi hesaplıyor ve en az 1500 kalori almam gerektiğini söylüyor. Bu kişi 50 kilodan fazla kaybetmiş ve çeşitli mekanlarda konuşmalar yapıyor, bu yüzden neden bahsettiğini bilmesi gerektiğini düşünüyorum. Daha sonra, uyduda doktor radyosunu dinliyordum ve oradaki bir uzman, Keto'nun güvensiz olduğunu ve Keto'daki kişilerin sağlıklı olandan çok daha fazla yağ (ve tipik olarak kırmızı et) tükettiklerini ve kilo kaybı görseler bile, onlar Kolesterol seviyeleri gibi diğer şeylere muhtemelen zarar veriyorlar."
"Bu sabah erkek arkadaşım bilgisayarımda bu yaz bikini giydiğim bir fotoğrafımı buldu. Bu yaz taşrada değildim, bu yüzden vücudumu her gün görmüyordu.

Kızardım ve biraz utandım, az ya da çok çekingen davrandım ama benim böyle bir fotoğrafımı bulduğu için gerçekten utanmadım (uzun süredir ayrı olduğumuz için ona göndermeyi planlamıştım).

Sonra fotoğrafta ""Neredeyse çok zayıf göründüğümden"" bahsediyor. Bu beni kızdırıyor ve hala biraz kızgınım çünkü A) Orada gerçekten çekici göründüğümü hissettim ve B) Onun için ""kirli"" bir fotoğraf çekiyorum ve o bir eleştiriyle yanıt veriyor. Ayrıca yorumu, onun zihninde aşmış olabileceğim sıska bir eşik olduğuna dair kafamda bir alarm oluşturdu. 10 numara ve 1.11 boyunda olduğum düşünülürse, hiçbir şekilde şişman değilim ama ""çok zayıf"" olmaktan en az 20 pound uzaktayım ki bu zaten saçmalık.

Bunun hakkında konuştuğumuzda, öyle demek istemediğini söyledi, ancak ne yaptığını söylemeye çalıştığında, bunu gerçekten saldırgan olmayan bir şekilde açıklayamayacağını kastettiğini ve söylemediğini söylemeye devam etti. ciddiyim, beni çok çekici buluyor ve fotoğrafı gördüğünde aklına gelen ilk şey bu değildi vs. ""Sıska"" nın onun için ne kadar çekici olmadığını vurgulayarak vücudum hakkında (ona daha önce böyle görünmek için kendime baskı yaptığımı söyledim), ama öyle olmadı.

Genel olarak, kafam karıştı çünkü ""çok zayıf"" olduğunu düşündüğü şey aslında oldukça normaldi. Bu onun için garip bir yorumdu ve bunu söyler söylemez ayağını ağzına soktuğunu fark etti. Sanırım fazla hassas olup olmadığımı bilmiyorum."
"Temel olarak, nişanlımın para harcama eğilimi var.. Orada burada küçük parçalar ve sonra bazen büyük şeyler (bunları benimle önceden tartışsa da)

Mali durumumuzu devam ettirebilmek ve her ay bir miktar tasarruf edebilmek için yemek, faturalar ve harcamalar için katı bir bütçe belirledim. Ayrıca kişisel harcamalar için her birine ayda 150 sterlin bütçe ayırıyorum.

Ancak, bunu ve gelecekteki yaklaşık 6 aylık aylık harcama ödeneğini bir futbol sezonu bileti ve yeni bir model dyson Hoover için 'harcadı' (eski Hoover'ımızı zaten bir yıldır kullandığımız için buna ihtiyacımız olduğu konusunda ısrar etti... .) Açıkçası bunun çılgınca olduğunu söyledim, bu yüzden satın almak için kişisel parasını kullanmayı seçti.

Bununla birlikte, artık kişisel harcamalarını neredeyse maksimuma çıkardı ve ufak tefek şeyler için biraz daha fazla harcamasına izin verildiği ve isterse biraz daha fazla harcama hakkına sahip olduğu konusunda birkaç tartışmamız oldu.

Anladığım kadarıyla kendini köşeye sıkıştırmış ve artık CD ya da oyun gibi küçük satın almalara harcayacak parası yok. Bununla birlikte, mali durumumla iyi olduğum için cezalandırıldığımı hissediyorum ve sonunda birikimden çıkarmak yerine harcama paramın bir kısmını ona vermek zorunda kalıyorum.

Eklemeliyim, benden daha fazla kazanıyor, bu yüzden belki de parayı istediği gibi harcamanın hakkı olduğunu düşünüyor.

Ama biriktirmeyi seviyorum ve bunun gelecek için sağlıklı olduğunu düşünüyorum....

Argümanları nasıl durdurabiliriz?"
"bir çıkmazdayım Ailem kısa süre önce Chengdu'ya gitmeye karar verdi, ancak tüm planlama konularını bana attı ve ben Chengdu'nun günah sıcak noktalarından daha sıcak ve Jiuzhaigou'daki başka bir dünyevi konum dışında nasıl bir şey olduğunu kaybettim.

İşte plan:
3 gün Chengdu. Hangi yerleri ziyaret edeceğiniz hakkında hiçbir fikriniz yok. Tripadvisor'daki sitelere göz atıyorum. Şahsen ben Jinli'yi, Hakka Köyü'nü seçeceğimi düşünüyorum. Benzersiz bir yerde ama çok ""sahte"" değil. Ailem ne yazık ki Kyoto'da oldukça kötü bir deneyime sahip ve ""UNESCO"" mirasıyla dolu olmasa da dekorun çok fazla üretilmiş olmasını istiyorlar (biliyorum, oldukça tartışmalı bir fikir ama babamın bu sefer Tokyo'ya gitmeyi reddetmesine neden oluyor) yıl hiç orada bulunmamış olsa bile). Ve bazı güzel yemekler. Babam yemek konusunda oldukça seçici ve tahmin edilemez ama yağlı olmayan yiyecekleri seviyor. Yağlı yiyecekler söz konusu olduğunda oldukça çelişkilidir.

Hailuogou'ya gitmekten söz ediliyor. Hiç buzulda bulunmadık ve kısa vadede benzer bir yere gitme ihtimalimiz yok ama teyzemiz oraya gitmemizi tavsiye ediyor. Şahsen bana harika geliyor.

3 gün JiuZhaiGou - Huanglong veya WenChuan'a değil (gerçekten gitmek istemiyoruz), uçuşla hemen JiuzhaiGou'ya gidiyoruz. 3 günde gitmek mümkün mü? Dikkat etmem gereken şeyler nelerdir? Bu arada Jiuzhaigu gezi için zorunludur.

2 gün Chengdu. Hailuogou'ya gidiyorsak yukarıda belirtilen yerlere gideceğiz.

Ailemin tamamı Çince konuşuyor, bu yüzden diller bir endişe olmamalı. Chengdu/hailuogou veya Jiuzhaigou'da bir rehber mi tutmalıyız? Babam engelli, bu yüzden birincil endişemiz o. Yer çok tehlikeliyse, ulaşım/otelde konaklama için para harcamaya son derece isteklidir, ancak her zaman olmasa da bizimle katılabilirse bundan hoşlanırız."
"İş yerimdeki tatlı tatlı bir sekreter gey olduğumu biliyor, bu yüzden beni hoş karşıladığını hissettirmek için her zaman yolundan çıkmaya çalışıyor. Sonuç olarak, ""Mamma Mia"" filmini GERÇEKTEN izlemek istediğime ikna oldu çünkü onu ÇOK seveceğim (...çünkü eşcinselim).

Şimdi, bırakın patlamasız veya başım kesilmemiş filmleri, normalde film bile izlemem. Filmin arkası kulağa daha da sıkıcı geliyordu (Rastgele piliç evleniyor, gerçek babasını bulmak için çılgın bir maceraya atılıyor - çılgın müzikal sonuçlarla!) Lanet bir müzikalde 90+ dakika oturmaya hiç niyetim yok, bu yüzden öyleyim onu izlediğimi düşünmesi için kandırmama yardım etmeleri için reddit'teki iyi insanlara sesleniyorum.

İzlemiş gibi görünmek için başvurabileceğim bazı sahneler veya söyleyebileceğim şeyler nelerdir (""Vay canına... Meryl Streep gerçekten bir tur de force performansı sergiledi!"" veya ""Collin Firth öyle bir cad...ve böyle bir rüya teknesi!"") Bu konuda iki bok vermişim gibi görünmesini sağlamak için. Çevrimiçi incelemeleri okuyabileceğimi biliyorum, ancak sohbet benzeri küçük bir konuşmada işe yarayacak belirli sahnelere veya temalara ihtiyacım var."
"En iyi arkadaşımla lisenin birinci yılından beri arkadaşız. O zamandan beri, biz ayrılmaz olduk. Hiçbir zaman kavga etmedik ya da her konuda gerçekten fikir ayrılığına düşmedik. Derin bir depresyon geçirdiğimden beri gerçekten tek arkadaşlarımdan biriydi ve kimse etrafımda olmak istemiyordu, bu yüzden ona derinden değer veriyorum. Ancak yaklaşık altı ay boyunca işinden yeni bir erkek arkadaş ve yeni bir grup arkadaş edindi. Ve özellikle onun adına gerçekten mutluyum çünkü ben üniversiteye gittim ve o evde kaldı ve gerçekten başka kimseyle takılmadı.

Ancak, benimleyken bile etrafımda özellikle uzaklaştığını fark ettim. Ondan takılmasını istediğimde, mesajlarımı görmezden geliyor veya yeni arkadaşlarıyla veya erkek arkadaşıyla takıldığını söylüyor.

Bir keresinde planlarımız vardı ve takılmak için çok hasta olduğunu söyledi ama sonra ben hiç hasta görünmeyen erkek arkadaşıyla çalışırken işime gelecek cesareti buldu. Bu beni yeterince kızdırmadıysa, kısa bir süre sonra doğum günümde, doğum günlerimiz aşağı yukarı aynı zamanlarda olduğu için genellikle gerçekten harika ve düşünceli hediyeler alırız. En sevdiğim grubun konser biletlerini aldım ve bana 20 dolar ve bir kart aldı. Hiç düşünmediği için son derece utandım ve üzüldüm. Ve kısa bir süre sonra, bir gün takıldığımız zaman erkek arkadaşına ve yeni arkadaşlarına 300 dolardan fazla harcadığında oradaydım.

Şimdi bu Noel'i getiriyor. O utanç verici doğum günü karşılaşmasından sonra, ona abartılı bir şey almam gerektiğini düşündüm çünkü beni görmezden gelmesine rağmen, bana hala Noel geleneğimizi hatırlatıyor ve bu da beni kullanıyor olabileceğini düşündürüyor. Bu noktada paranoyağım, kusura bakmayın.

Her neyse, bu noktada plan yapma konusunda ne yapacağımı bilmiyorum. Göz ardı edilmekten ve yalan söylenmesinden gerçekten bıktım."
"Geçen haftaya kadar her şey benim için iyi görünüyordu. Kavga etmiyorduk ve önemli bir sorun yoktu. Sonra birdenbire birkaç gün depresyona girdi / üzüldü, sonra e-posta yoluyla benden ayrıldı. Bir gün sonra bu konuda konuşmak istedi ve sorunlar üzerinde birlikte çalışmak için birlikte kalmak istediğine karar verdi (görünüşe göre kendini kaybediyormuş gibi hissetti ve her şey benimle ilgiliydi, ancak ona bunu hissettirecek hiçbir şey yapmadığımı söyledi. yol, onun zihniyetiydi).

Sonunda onu geri aldım ama burada büyük bir kırmızı bayrağı görmezden gelip gelmediğimden emin değilim. Bu tamamen karakter dışıydı ve herkesin hata yaptığını hissediyorum ama ben paspas mı oluyorum?"
"Şimdi düşündüğün bu değil, nankör olmaya çalışmıyorum, sadece bunun gerçekten garip olduğunu düşünüyorum.

Bu ay doğum günüm ve erkek arkadaşıma bana ne alacağını düşünmemesi için hediye fikirleri verme eğilimindeyim. Aynısını benim için yapıyor. Ben büyük bir peluş koleksiyoncusuyum ve YILLARDIR istediğim bu peluş var. Sadece 25 dolar, bu yüzden ucuz olduğu ve en sevdiğim pelüşlerimden biri olduğu için onun için mükemmel bir şey olacağını düşündüm. Ona nereden satın alabileceğine dair bir link gönderdim ve temiz olduğunu söyledi.

Bugün bana peluşla aynı fiyata satın aldığı inek bir ürünün resmini gönderdi ve bunun benim doğum günü hediyem olduğunu hissediyorum. Yani evet, hoşuma gitti ve daha önce ilgilendiğimi ifade ettiğim bir şeydi ama itiraf etmeliyim ki biraz hayal kırıklığına uğradım.

Gerçi bunu her tatilde yapıyor. Bazen gerçekten istediğim öğenin değerinden daha fazla para harcıyor. Yine, bana bir şey almak için zaman ayırdığı için mutlu değilim, sadece tüm bunların arkasındaki mantığını gerçekten anlamıyorum.

Bana doğum günü için istediği her şeyi anlattı ve ben de yanında ekstra hediyelerle birlikte ona aldım ve çok mutlu oldu. Aynısını benim için neden yapmadığını gerçekten anlamıyorum.

Şimdi benim için bir şey ya da onun gibi bir şey yapsaydı, tamamen anlardım ve ondan geldiği için herhangi bir eski peluştan daha iyi olurdu. Ama kişisel olmayan şeylerden bahsettiğimize göre, önerilerimi neden görmezden geliyor?

Bunu ona açmaya korkuyorum çünkü bana aldığı şeyleri takdir etmediğimi düşünmesini istemiyorum çünkü yine bana hiçbir şey alamayacak.

Herhangi bir fikir?"
"Eski sevgilim ve ben Mart ayı sonlarında ilişkimizi bitirdik ve Mayıs ortasında her şeyi sonsuza dek kestim. Onunla iletişim kurmuyorum ama yine de zaman zaman ulaşıyor.

Onunla birlikte olmak ve ilişkimiz üzerinde çalışmak istedim. Veremeyeceği ve/veya vermek istemediği birçok şey vardı, bu yüzden sonunda ilişkiyi bitirme kararı aldım. Bir yıl birlikte olduktan sonra 'diğer insanları görmeye açık' olduğu yarı ilişki halinde yaşamakta rahattı. Bu yüzüme tam bir tokat oldu ve tahammül etmeye istekli olduğum bir şey değildi.

Ona arkadaşlıkla ilgilenmediğimi söyledim. Onun arkadaşları var, benim arkadaşlarım var. Bir veya iki ortak arkadaşımız dışında paylaşmıyoruz, en iyi arkadaşım ve onun en iyi arkadaşı. En iyi arkadaşım ondan hoşlansa da, onun bana davranış şeklinden hoşlanmadığı için onunla arkadaş kalmakla ilgilenmiyor.

Geçenlerde beni nezaketsiz olmakla suçladı çünkü bir arkadaşlığı sürdürmek umurumda değil. Başka kimseyle görüşmüyorum, aslında, tekrar çıkma ihtimali beni mahvetti, ama yine de arkadaşlıkla kendime eziyet etmek istemiyorum. Zihnimde, saygılı ve medeni olduğumu biliyorum. Bana sadece hurda sunmak isteyen biriyle arkadaşlık istemeyerek kendimi ilk sıraya koyuyorum. Beni nezaketsiz olmakla suçlamaları beni neden bu kadar rahatsız ediyor?"
"Biraz bilgi vermek için kız arkadaşım haftada 38 saat çalışıyor ve daha önce bunlara alışkın değildi. Bu gece küçük bir akşam yemeği randevusunu unuttuğunu ve yıldönümümüzde izin istemeyi unuttuğunu, bu yüzden bütün gün çalışacak olduğunu öğrendim. Bu kadar çok çalışmasının nedeni, okuldan bir dönem izin alması ve baharda okulun hemşirelik programına girmesidir.

Onun çok çalıştığını anlıyorum ama ben de çalışıp okula gidiyorum. İhtiyaçlarıyla ilgilenmek ve fazladan yol kat etmek için zaman ayırmaya çalışıyorum. Yapabileceğimiz şeyleri, gidebileceğimiz yerleri, ona alabileceğim hediyeleri ve tipik ilişki şeylerini düşünüyorum.

Neredeyse duygusal olarak ikimizin daha farkında gibi hissediyorum ve onun için o kadar önemli değilmişim gibi hissediyorum. Öyle olduğumu söylüyor ve aramızdaki sürtüşmelerin onu etkilediğini söyleyebilirim ama tepkilerini benim gibi idare etmiyor. anladım

Benim için bir şeyler yapmak için elinden geleni yapmasını istiyorum. Çoğu zaman çok sağlıklı ve harika bir günden güne ilişkimiz var. Her şeyi baştan sona konuşuruz ve tüm küçük pürüzleri büyümeden çözmeye çalışırız.

Mesele şu ki, bir şey yapmazsam veya bir şeyi zorlamazsam olmayacağını hissediyorum.

Temelde arabuluculuk yapmalı ve ilişkimizi tartışma şeklimiz, iletişim kurma şeklimiz ve hatta seks ile birbirine bağlamalıydım.

Ondan bu konularda gerçekten öneri almıyorum ama ulaştığımda cevap veriyor.

Mesele şu ki, geri pinglenen bir yanıt almak için her zaman ulaşmak zorunda kalmak istemiyorum. Bana da ulaşmasını isterim.

Bu mantıklı gelmeyebilir ve dürüst olmak gerekirse bu bir tür saçmalık, ancak bu tür şeyleri anlayan veya bu konuda deneyimi olan var mı?"
"Tamam, bir süredir bu kızla çıkıyordum ve o kesinlikle harikaydı ve hala da öyle ve ne olursa olsun ona olan aşkımı henüz sorgulamadım. İkimizin de diğerinin ilgisini kaybettiğini hissettiği bir yanlış anlaşılma yaşadık, bu yüzden işler çirkinleşirse duygularımızı kurtarmak için ikimiz de geri çekildik. Biliyorum, aptal. Şimdi sadece iletişim kurmanın işe yarayacağını düşündüm, ama o bunu strese bağladı ve hayatımda fazladan stres olmasını istemediğini iddia etti, bu yüzden ayrıldık.

Birkaç hafta ileri sarın. Her gün mesaj atıyoruz ve hatta saatlerce arıyoruz. Ara sıra hata yapıyor ve bana bebeğim diyor ya da mesajlarına kalp koyuyor, hemen ardından ""Üzgünüm, bunu neden yaptığımı bilmiyorum."" Şimdi olgunlaşmamış olduğunu biliyorum ama bu onu daha az sevmemi sağlamıyor. Tüm eşyalarımı sakladı ve hatta bana verdiği notları veya hediyeleri çöpe atmadığımdan emin olmak için kontrol etti. Ama tekrar bir araya gelme konusuna her yaklaştığımda, bunun en iyisi olduğunu söylüyor. Bu yüzden ne yapmalıyım? Kurtarılabilir mi?"
"Bir yıldır çıkıyorduk, aramız iyi gidiyordu ama o her zaman çok cilveli biriydi. Çok cilveli olduğu için güven sorunları geliştirdim, bu yüzden farklı kolejlere gittiğimizde ayrılık için bastırdım.

Uzun mesafeli çalışmayı denemeye %100 istekliydi, ancak şüphelerimi bir türlü aşamadım. Bir hafta ayrı kaldıktan sonra, en azından işleri yoluna koymaya çalışmadığım için her zaman pişman olacağımı fark ettim ve onu geri kazanmaya karar verdim. Üniversitesine giden bir tren güzergahına baktım, lüks bir pizzacı (en sevdiği yer) ve bölgesinde bir buz pateni pisti buldum.

O gece onu aradım, içimi döktüm ve beni geri alıp almayacağını sordum. Evet derse, onu hayatının en iyi randevusuna götüreceğimi ve hayır derse, kendimi olduğumdan çok daha iyi hissedeceğimi bilmesi gerektiğini açıkladım.

Bana önce, önceki Cuma beni unutmaya çalışan bir gecelik sarhoş olduğunu bilmem gerektiğini söyledi. Pişman olduğunu ve hiçbir şey ifade etmediğini ama beni mahvettiğini söyledi. Söyleyebileceği en kötü şeyin hayır olduğunu düşünmüştüm ama bu çok daha kötüydü.

Ayrılığımızın üzerinden tam anlamıyla günler geçmişti, sürekli konuşuyorduk, hatta önceki gece birbirimizi sevdiğimizi bile söylemiştik. Onu hala seviyorum ama onu affedebilir miyim bilmiyorum. Bir unvanımız olmadığı için gerçekten hile yapmadığını biliyorum ama eline geçen ilk fırsatta beni geride bırakmış gibiydi.

Şu anda aşırı derecede duygusalım ve perişan durumdayım ve ona ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye/yorum çok takdir edilecektir."
"Eylül sonunda veya Ekim başında kız arkadaşımla Viyana'ya gidiyoruz. Kuzenimin orada bir dairesi var, bu yüzden konaklama ve ulaşım (tren) hallediliyor. Mesele şu ki, Madame Tussaud, Prater ve Starbucks dışında görülecek ne olduğunu gerçekten bilmiyorum, hangi kız arkadaş oraya gitmemiz için ısrar ediyor (benim ülkemde yok). Hayvanat Bahçesi hakkında da bir şeyler duydum, buna değer mi? 5 günlük bir konaklama planlıyoruz ve mümkün olduğu kadar çok şehri kapsamak istiyoruz, bu nedenle herhangi biri toplu taşıma için yerel bir web sitesi listeleyebilirse harika olur veya herhangi bir bilgi sitesi (viyana bilgisi dışında) Tüm turistik yerlerin dışında herhangi bir iyi merkeze yakın restoranlar (ya da daire yakın olduğu için ana tren istasyonu) ya da gençlerin toplanmayı sevdikleri yerel barlar? Herhangi biri biraz ""daha az turistik"" veya daha az bilinen ancak yine de ilginç olan yerleri listeleyebilirse, bu da harika olur.
Almancayı iyi konuşamıyorum, yerlilerle İngilizce iletişim kurmak mümkün mü? Kız arkadaşım Almanca biliyor ama ben konuşmaya katılmak isterim. Ve orada genel olarak fiyatlar nelerdir?"
"Yaklaşık 2 yıl önce şu anki kız arkadaşımla çıkmaya başladım. Harikaydı ve ondan gerçekten hoşlanıyorum ama aynı zamanda diğer kadınlarla da yalnız takıldım. (asla cinsel bir şey yok ve onlara karşı hisleri yoktu) Bundan memnun değildi ve bunun onu mutsuz ettiğini bilmiyordum, bu yüzden bana bunu yapmayı bırakmamı söyledikten sonra ben yaptım. Bunu yapmamın benim için uygun olup olmadığını ona sormamak benim hatamdı. Özür diledim ve o beni affetti. Ondan sonra işler yolundaydı.

Ancak bu durum hakkında annesine güveniyordu. Bunun için ne olduğunu ve ben olmadığım halde kızını ikisiyle nasıl aldattığımı biliyordu ve şimdi bir yıl sonra hala konuyu gündeme getiriyor ve bu benim kız arkadaşımı gerçekten mutsuz ediyor. Artık ne yapacağımı bilemediğim bir noktaya geldi. Tam olarak ne yaptığımın ve kızını asla aldatmadığımın kanıtı olmasına rağmen annesi sürekli olarak ne yaptığımdan ve nerede olduğumdan şüphe ediyor. Hatta ne yapacağım?"
"Pekala, esas olarak onun erkek seçiminden nefret ediyorum. O harika. Yüksek lisans derecesi var. Öğretmenlik konusunda harika bir işi var. Çoğu için çekici. Ama kahretsin, onları nasıl seçeceğini biliyor mu? Aşkın ne olduğuna dair neredeyse hayali bir duyguya sahip. 6. sınıftan beri en iyi arkadaşlarımdan biri (neredeyse 16 arkadaşlık) Hatta bir yıldır oda arkadaşıydık onu ölesiye seviyorum. Ama çıktığı hiçbir adama katlanamıyorum. Saflığından yararlanıyorlar, şu anda onu craigslist dışındaki kızlarla ve hepimizin sık sık gittiği yerlerin barmenleriyle defalarca aldatmış, ölü bir adama aşık. Bunu biliyor, bu da beni çok rahatsız ediyor.

Onu kurtarmaktan ve onun yanında olmaktan yoruldum. Ona her şeyin en iyisini diliyorum ama seni aldatmasıyla ilgili aynı acıklı hikayeyi duymaktan bıktım."
"Ben (21K) taşınmadan önce birkaç aydır çıktığım arkadaşım (21E) (artık sadece ""sıradan""/arkadaşız) şu anda hayatında çok fazla akut stres yaşıyor. Yakın zamanda kolunu kırdı ve bu konuda stres yapıyor çünkü bu onun egzersiz yapmasına (ki bunu onu ""olukta"" tutmak için yapardı) ve başka birçok şey yapmasına, dairesinde pek çok şey yapmasına engel oluyor. kırılıyor, arabası kaza yaptı, aile üyelerinden biri aniden hastaneye kaldırıldı vs. Keşke yanında olsaydım ama 300 mil uzaktayım ve bilmiyorum stresini azaltmak için ne yapabilirim. Telefonda konuştuğumuzda, anlayışlı olmak ve iyi bir dinleyici olmak için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum, böylece en azından bu konu hakkında konuşabilsin ve kendini gösterebilsin, ama duygusal olarak oldukça çekingen ve sorunlarına dalmıyor ve bunun yerine bana benim gün ve yaşadıklarım Sanırım bu tür şeylerden bahsetmekten hoşlanmıyor, bu yüzden ona başka şekillerde yardım edip edemeyeceğimi görmek istiyorum. r/relationships, ne önerirsiniz?"
"Naber /r/tifu?
Bu yüzden toplum içinde çok yüksek sesle konuşarak işi batırdım. Otobüs istasyonunda bir sınıf arkadaşımla duruyordum ve önümüzdeki birkaç hafta hakkında konuşuyordum. Önümüzdeki birkaç hafta İsviçre'deki öğrenciler için oldukça zor çünkü finallere yaklaşıyoruz. Buna ek olarak, öğretmenlerimiz bize bir sürü ödev vermeye karar verdiler.
Bu yüzden ikimiz de bunun ne kadar sinir bozucu olduğundan şikayet ediyorduk ve konuşmadan şu cümleyi çıkardım: ""Bir Amerikan hapishanesinden daha sert sikiliyoruz!"" Sınıf arkadaşım metaforu anladı ama sabahları hep aynı otobüste benim gibi olan bir adam muhtemelen bu tek cümleyi duymuş. Son kelimeyi söyledikten sonra bana baktığını gördüm. Bu yüzden muhtemelen beni ""bir Amerikan hapishanesinde sikilen adam"" olarak hatırlayacaktır."
"İki yıldır üniversitedeyim ve 12 yaşındaki kedimi ailemin evinden 350 mil uzaktaki evime taşımayı düşünüyorum.

Ailem onu ​​besler ve isterse içeri alır ama onu sevmezler ve sevmezler. Benden başka kimse onu sevmiyor (biraz orospu.) Tatil için eve geldiğimden beri yatağımda uyuyor ve biz birbirimize bağlandık. Ondan hoşlanan tek kişi benim ve onun da tek sevdiği kişi benim.

Onu taşımanın sorunu şu: 1) Dairem evcil hayvanlara izin vermiyor, ancak ev sahibinin öğrenmeyeceğinden oldukça eminim 2) tüm hayatı boyunca ailemin sokağında yaşadı ve korkarım farklı bir yerde yaşamaktan hoşlanmayacak ."
"Evli insanlardan veya uzun süreli ilişkisi olan insanlardan tavsiye arıyorum.

Şimdi, ""bildiğin zaman bilirsin"" gibi cevaplar istemiyorum. Ben mantıklı düşünürüm ve her şeyi fazla düşünürüm ve somut örneklere ihtiyacım var. Lütfen ve teşekkür ederim.

Onu seviyorum ama çok kavga ediyoruz. Çoğunlukla, gerçekten kavgacı olduğum ve beni bokuma çağırdığı için (ki bunu takdir ediyorum!). Benzer kişiliklerimiz, mizaçlarımız var, birbirimizi güldürebiliyoruz, benzer aktivitelerden keyif alabiliyoruz, günlerce onunla birlikte olabiliyorum ve ondan bıkmıyorum, harika bir cinsel hayatımız var ve bence iyi bir çiftiz. .

Yine de aptalca şeylere takılıyorum, müzik zevkimiz yok ve çoğu zaman aynı şeyleri komik bulmuyoruz. Ek olarak, ben ateistim ve onun bir tür kayıtsız, belirsiz inancı var. Din hakkında çok düşündüğüm bir şey olduğu düşünülürse, bu konudaki kaygısızlığı beni rahatsız ediyor. Bunun hakkında konuştuk ve bunu hayatımızın veya potansiyel çocuklarımızın hayatlarının bir parçası haline getirmeye niyeti yok... ile.

Onu gerçekten eleştirebilirim ve yapmamam gerektiğini biliyorum ama onu seviyorum ve onunla uzun bir gelecek görebileceğimi düşünüyorum ama merak ediyorum... bu şüphe ve sorgulama duyguları normal mi? Evli ve mutlu olup birlikte oldukları kişiyle ilgili benzer endişeleri olan insanlar var mı?"
"Pekala, kız arkadaşımla son 2,5 yıldır çıkıyorum ama bunun yürümediğine karar verdim. Onun yerleşmesi ve çocuk sahibi olmasıyla ikimiz de farklı yönlere gitmek istiyoruz ama ben hala son birkaç yıldır biriktirdiğim dünyayı ziyaret etmek istiyorum.

Tek şey, aylardır düşünüyorum ama bunu yapmak için uygun bir zaman göremiyorum. Sevgililer Günü, doğum günü veya bu durumda mezuniyeti (6 Haziran'da geliyor) gibi onun için önemli olaylar ortaya çıkmaya devam ediyor. Merak ettiğim şey, ""rahat"" bir zaman gelene kadar beklemek daha mı iyi yoksa mümkün olan en kısa sürede bölmeli miyim?"
"Karım ve ben Chicago'nun hemen dışında yaşıyoruz. Bu sabah Chicago'da bir BK arabayla geçerken banka kartını (kredi olarak çalıştı) kullandı ve kısa bir süre sonra, aşina olmadığım büyük işlemlerden haberdar oldum. Banka kartıyla bana evde bir fotoğrafını gönderen karımı hemen aradım. Chase'i aradık ve işlemlerin numaralarının olduğu bir karttan yapıldığını doğruladık ve onlar da bunların bizzat çekildiğini doğruladılar. Chase ile konuştuk, tahsil edilen tutarlar hesaba yatırıldı ve kart iptal edildi ve yeni bir kart verildi. Ayrıca polise başvurmamız ve şikayette bulunmamız tavsiye edildi.

Masrafların miktarları, mağazalar ve bunların yapıldığı zamanlar ve mağazalardan alınan makbuzların yeniden basımları elimizdeydi. Mağaza müdürlerinin iletişim bilgileri bizde de var ve bize polisin talebi üzerine verecekleri işlemler sırasında kayıtlar için görüntüleri olduğu söylendi. Hatta bir mağaza müdürü, mağazasındaki belirli bir işlemi bile hatırlıyor.

Yerel PD'ye gittik ve raporu dosyalamaya hazırlandık. Suçlamaların Chicago'da yapıldığını öğrenir öğrenmez bize Chicago'ya gitmemizi söylediler. İlk önce tüm hileli iddialar için mağazalardan makbuzlara ihtiyacımız olduğunu söylemek için Chicago'ya geri döndük. Bunları gerçekten almayı başardık. Sonra bize yerel polisimize geri dönmemiz gerektiği söylendi çünkü orada yaşıyorduk. Yerel polis Chicago'ya geri dön dedi.

Saatlerce ileri geri gittikten sonra Chicago nihayet raporumuzu almayı kabul etti, ancak Chicago'daki bir mağazanın adresini kullanmamızı sağladı çünkü biz bir Chicago adresi kullanmadıkça bizim için bir rapor hazırlamayacaklardı. Elimizdeki kanıtların hiçbirini istemediler, tek istedikleri kızın adı, işlemlerin saat ve tarihleri ​​ve toplam tutardı. Karşılığında, başlığı ""aldatıcı uygulama"" olan bir sayfada ve kredi raporunun nasıl alınacağına dair bir sayfada rapor numarası verildi.

Bu soruşturulacak ve ciddiye alınacak mı? Chicago raporu alarak bizi kandırdı mı? Ne yapmalıyız?"
"Merhaba Reddit. Tavsiyeye ihtiyacım var. SO'nun sorusu aşağıda yazılmıştır:

Bu yüzden bugün hiç tanışmadığım bir adamdan bir kızın bir sürü çıplak fotoğrafının olduğu bir Facebook mesajı aldım. Sonra kız kardeşimden bolca özür dileyen bir mesaj al. Bana gönderdiği resimlerin ona ait olduğu ortaya çıktı. Şimdi 18 yaşında ve bir süre önce ona gönderdi. Onunla tartıştıktan sonra, görünüşe göre ona cinsel eylemlerde bulunması için şantaj yapıyordu, yoksa fotoğrafları aileme gönderecekti. Neyse ki ona karşı çıktı ama şimdi tehdidini yerine getiriyor. Bu adama karşı ne gibi bir işlem yapabiliriz? O ~ 27, kız kardeşim 18, tüm resimler onun 18 yaşına ait, bu yüzden bana söylüyor. Hala sağlıksız bir ortamda yaşadığı için avukat tutacak durumda değiliz - yapılabilecek her türlü tedbiri tek başına alabilmek gerekiyor.

Facebook'unun uyuşturucu/satıştan elde edilen para/vb. ile açıkça doldurulmasına yardımcı olacaksa. Adam hiç iyi bir adam değil. Görünüşe göre o da okulda değil. Merkez CT'deyiz."
"Bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ve anladığım kadarıyla o da benden gerçekten hoşlanıyor. 3 haftadır görüşüyoruz ve bu harika. Harika randevulara çıktık. Harika olan birkaç pijama partisi vardı.

Ağırdan alıyoruz ve bunun nereye gittiğini görmek beni gerçekten heyecanlandırıyor ve o da öyle. Tavsiye arıyorum çünkü dürüst olmak gerekirse hiç gerçek bir ilişki yaşamadım. Rastgele çok kez çıktım, bu yüzden bu tamamen farklı bir dünya. Sadece tavsiye arıyorum, ipuçları ve Sanırım bu flört aşamasının görgü kuralları gibi."
"Gördüğüm her ilerleme resmi inanılmaz. Ve başkalarının sonuçlarını görerek gerçekten motive oluyorum. İnsanların sağlıklı seçimler yaptığını ve hedeflerine ulaştığını görmek gerçekten ilham verici. Katıksız irade gücüyle aşılan engelleri okumak da harika. Bununla birlikte, yorumları kaydırdığımda, kilo kaybından sonra cilt gevşekliği konusunda herkesin ezici bir endişesi olduğunu fark ettim. Potansiyel ortaklara çekici görünmeme korkusuyla çok ilgisi olduğunu varsayıyorum. Yanlış olabilirim.

Bu gönderi, gevşek cilt nedeniyle kilo vermekten korkanların sinirlerini yatıştırmaya yardımcı olacak sağlıklı bir tartışmaya yol açmayı amaçlıyor.

Şahsen ben orada bulundum. Geçmişte gevşek cilt fikri yüzünden kilo verme konusunda ciddi olmaya başlamaktan korkuyordum.

Son zamanlarda, oraya vardığımda o köprüyü geçeceğime ve iki kötülükten daha azının daha sağlıklı bir vücuda sahip olmak olacağına karar verdim. Hayatımı değiştirmek için çaresizce çabalıyorum. Her gün bir savaş ve aktif olarak bana ""ama tüm bu çabalar boşa gidecek"" diye fısıldayan o olumsuz sesleri görmezden gelmeyi seçiyorum. ""Neden deniyorsun, bu kadar iyi görünmek için çok geç."" Ve ""Hiç kimse sana ilgi duymayacak, sen bir çöpsün."" Tahmin edebileceğiniz gibi, kilomdan dolayı birçok öz imaj sorunuyla uğraştım. Aldatıldım ve fazla kiloluyken bu kadar korkunç deneyimler yaşayan tek kişinin ben olmadığımı biliyorum. Bu tartışmayı bu yüzden açıyorum.

Lütfen görünürlük için oy verin. Bu tartışma, aksi takdirde hedeflerinden ve özlemlerinden vazgeçecek birine ulaşabilir.

Umarım topluluktan gelen yorumlar, ciltte ne olursa olsun başkalarını kilo verme konusunda desteklemeye ve motive etmeye yardımcı olabilir.

Bu topluluktan destek almayı ve daha büyük bir birliktelik duygusu kazanmayı dört gözle bekliyorum. Bu, bazılarımız için tek destekleyici kaynak olabilir ve bu tartışma insanlara çok yardımcı olabilir."
"Bir gün önce araba kullanırken müziği değiştirebilsin diye ona şifreyi vermiştim.

Bundan önce, güven sorunlarım olduğu ve mahremiyetimden gerçekten zevk aldığım konusunda çok nettim. Durum tersine dönmüş olsaydı ve ben onun fotoğraflarına baksaydım zerre kadar umursamayacağını iddia ediyor.

Savunmasında biraz uykusuzdu... ve özür dilemesine rağmen tanıdığı çoğu insanın benim gibi tepki vermeyeceğini düşündü ve aşırı hassas davrandığımı düşündü.

Kayıt için, uygunsuz resimler yoktu ama sarhoşken çektiğim bazı utanç verici özçekimler vardı, lol. Bu yüzden oldukça utandım ve dürüst olmak gerekirse, bu benim öfkeme katkıda bulunuyor. Sonuç olarak, bunun bir mahremiyet ihlali olduğunu hissediyorum ve onun hakkında çok şey söylüyor, siz ne düşünüyorsunuz?"
"Merhaba Bayanlar ve Baylar,

Yani .. birkaç ay önce, yıkıcı bir ayrılık yaşadım. Tamamen berbat, şimdiye kadar yaşadığım en kötü ayrılık, tam bir kabus durumu demek istiyorum. Bir buçuk yıl çıktık. Herhangi bir kapanış yapmadım ve davranışı düpedüz kinci ve taciz ediciydi (ve olmaya devam ediyor). Birlikte yaşadık, bu yüzden bir süreliğine annemin yanına taşındım. Şu anda bir tür geçici dönemden geçiyorum ve yeni bir yarı zamanlı iş buldum.

Yeni işimin ilk gününde yeni amirlerinizden biri geldi ve midem bulandı. Bu adam eski sevgilimin tam bir kopyası. Saç, gözlük, kıyafet.. her şey. Aslında onunla antrenman yapmakta zorlandım çünkü kendimi tuhaf bir şekilde hasta hissettim ve eşit ölçüde açıldım.

Yarın 2. gün. Bu durumla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim. Bana az çok yabancı olan bu kişinin yanında zaten tuhaf davrandığımı hissediyorum. Eski sevgilimle ilgili duygularımı iş arkadaşıma yansıttığımı biliyorum ama bu durumu nasıl kontrol edeceğimden emin değilim. Bir dakika, yüzüne yumruk atmak istiyorum. Bir sonraki dakika, beni masasında becermesini istiyorum."
"O kadar çok tur attım ki, kanser ne zaman gündeme gelse her şey sıkıcı geliyor. 23 yaşındaki kız kardeşim hayatındaki 3. tür kanseri yaşıyor ve artık nasıl hissedeceğimi bilemediğim bir noktadayım.

Ben çok gençken Suriye'den Amerika'ya geldik çünkü hem kız kardeşim hem de ikiz erkek kardeşim aynı zamanda kanserdi (o, testis, kadın, beyin) eyaletlerde mevcut olan daha iyi tıbbi tedavi seçenekleri için ve biz buradaydık o zamandan beri yeni bir hayat ve yeni bir çevre ile uğraşmaya çalışıyorum. Ne yazık ki ikizim biz yedi yaşlarındayken öldü ama kız kardeşim yaklaşık beş yıl önce başımıza gelen hem beyin hem de pankreas kanserinden kurtuldu.

Şaşırtıcı bir şekilde bundan da kurtuldu ama tahmin ettiğim kadarıyla tümörün bir kısmı alınmadı ve sonunda mide çevresinde büyümeye başladı. Son zamanlarda, tüm gün boyunca zar zor bir ısırıktan fazlasını yiyebildi ve denerse, sonunda her şeyi kusuyor. Neredeyse seksen kiloya yaklaşıyor ve her zaman acı çekiyor.

Sürekli kriz halindeki bir ailenin duygusal travması ve stresiyle çevriliyim ve artık ne yapacağımı bilmiyorum. Babam bir aileye ve hasta bir çocuğa destek olmak için çok çalıştı ve hepimiz bu mücadelelerden sayamayacağımız kadar çok yara iziyle çıktık.

Onu çok seviyorum ve konuşmasak ve yakın olmasak da, onun artık hayatımın bir parçası olmadığını hayal etmek beni içine kapatıyor. Yarın kemoterapi planlamak için ilk randevusuna gidecek ve tüm bunlarla nasıl başa çıktığımdan dolayı hastanelerden korkunç bir tiksinti duyuyorum.

Onu önemsediğimi nasıl göstermeliyim? Bu ailede güçlü olan ben nasıl olacağım? Nasıl devam etmeliyim? Hiçbir şey yapamıyorum ve etrafımdaki her şey parçalanıyor gibi hissediyorum."
"Eskiden okula gittiğim bu kız bana Facebook'ta onu hatırlayıp hatırlamadığımı soran bir mesaj attı (biraz hatırlıyorum ama okulda hiç konuşmadık).

Daha çok konuştuk ve biraz flört etmeye başladık.

Bu sadece yaklaşık 3 gündür devam ediyor ama sosyal olarak oldukça beceriksizim, bu yüzden ne zaman numarasını istemem gerektiğini veya ona ne zaman çıkma teklif etmem gerektiğini bilmiyorum.

Bir flört penceresi olduğundan ve harekete geçmezsem kapanacağından endişeleniyorum.

Ayrıca şu anda vücudum hakkında çok bilinçliyim ve beni yanlız görse benden hoşlanmayacağını hissediyorum."
"Yıllardır annemle babamdan araba istiyor, duvarları yumrukluyor, delikler açıyor. Sorun şu ki, şu anda bir tane alamıyoruz. Faturaları ödemekte zorlanıyoruz. Araba istiyorsa, onun için çalışmalıydı. Geçen ay, annem sadece günlük yaşama ayak uydurabilmek için bir ev bakıcılığı işi aldı. Bunun yerine, tüm parayı bir araba almak için harcadı. Araba ameliyatsız, kullanılmış bir arabaydı (çalıştı, henüz duman temizliği olmadı, bu yüzden henüz tescil ve sigorta ettiremiyoruz). Garajımızda oturalı bir hafta oldu. Bugün, annesine kullanılmış arabayı kullanmasına izin vermediği için çenesini kapatmasını söyleyerek sesini yükseltti. Annemin mantığı, sigortasız olması ve duman testinde başarısız olmasıydı ama yakalanmayacağını veya başının belaya girmeyeceğini savunmaya devam etti. Yine, annem henüz tamir etmeyi göze alamıyor. Arabayı daha bir hafta önce satın aldı! Sadece okula gitmek için kilometrelerce yürüdüğünü ve otobüse bindiğini söyledi ama gerçekten değil. Her gün M-F okula bırakılıyor ve okuldan sonra (5 günün 3-4'ü) arkadaşlarının evinden alınıyor. Annemin onu aradığının farkında değil ve tek yaptığı sesini yükseltmek ve yanlış noktalarını tartışmak. 17 yaşında olduğu için araba almaya hakkı olduğunu düşünüyor.

Bunun kötü olduğunu düşünüyor. 21 yaşındayım, bir işim var ve hala bir arabam yok. Bir yerel koleje gidiyorum ve sabah 4'te uyanıyorum, sadece okula gitmek için 2-3 otobüse biniyorum. Eve dönüş 2-3 otobüs daha. Kazandığım tüm parayı ev faturalarını ödüyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık bir yıldır birlikteyiz ve olayları şekerle kaplamaktan hoşlanmıyor. Durmadan. Kuşkusuz, gerçekten hassas ve atılgan olabilirim, ancak genellikle bir şeyler konuşmayı ve ortak bir zemin bulmayı başarırız.

Ancak - ve bunun gerçekten küçük bir şey gibi görünebileceğini biliyorum, ama gerçekten duygularımı incitti - dün bize yemek pişirirken gerçekten incitici bir şey söyledi. Size bir bağlam vereyim:

İkimiz de **seviyoruz** bifteği. Yemek yapmayı seviyorum ve onun da sevdiği oldukça kötü bir kıç bifteği yapıyorum. Yeni bir şey denemek istedim, bifteği bir mutfak robotuna/blender'a domates sofrito ile koymayı içeren gizo denen bir şey.

Ben bifteği kızarttıktan hemen sonra mutfağa geldi ve benim onu ​​blenderime koymak üzere olduğumu gördü. **""Onu bir karıştırıcıya mı koyacaksınız? Ne kadar da biftek israfı.""**

Ona *wtf* suratımı verdim ve söylediklerinin yersiz olduğunu söyledim.

Aşırı tepki verdiğimi düşünüyor. Ama duygularımı incitti. Yanlış mıyım?"
"Bu yüzden erkek arkadaşım ve ben ailesiyle kalıyoruz ve ikimiz de sürekli hareket halindeyiz. Kendi evimizi almak için para biriktiriyoruz ve Hawaii'de yaşıyoruz bu yüzden burası çok pahalı. Yani, sadece taşınmak bir seçenek değil.

O ve ben daha sağlıklı beslenmeye çalışıyoruz (anne babası da öyle diyor) ama yemek yaptığımda sadece ikimize değil evdeki herkese yetecek kadar pişirmem gerekiyor. Bu toplam 6 kişiyiz demektir.

Market alışverişini annesi yapıyor ve biz de biraz yapıyoruz. Onun boktan yiyecekler satın almasından bıktım. Sadece ucuz ve işlenmiş yiyecekler alıyor ve ben yemek yapmazsam, ben yokken ya da yemek yapmazsam bok yiyorlar. Bütün market alışverişini yapabilirim ama bu 6 kişilik bir aile için pahalı. Sağlıklı beslenmek istediğini söylüyor ama aldığı tek şey ıvır zıvır. Spam, viyana sosisleri, kıyma, mantar kreması ve diğer şeyler. ASLA meyve almaz ve aldığında kesmediği için bozulur. sadece erkek arkadaşım veya ben kesersek kesiliyor. Oradan buradan sebze alıyor ama nadiren oruç tutmanın kötü gittiğini söylediği için, ama bunun nedeni her zaman abur cubur yapmaya çalışması.

 Ve yemek hazırlamak için, o evde bu imkansız. Orada yemeğiniz varsa ve biri yemek isterse, işte orada! Bununla başa çıkabilirim ama esas olarak yiyecek satın almak ve yemek pişirmek. Bu kadınla ne yapacağımı bilmiyorum. Anladığım kadarıyla işten eve geç geliyor ve sadece eşyaları bir araya getirmek istiyor ama bu konuda yanlış yapıyor. Ben ne yaparım?"
"Burada ilk kez. Ben (m28) kız arkadaşımla (k28) 10 yıl+. Birkaç yıl önce yaklaşık bir yıllığına ayrıldık (bu aşamada 1 çocuk) belli ki ikisi de tek sahneye çıktı.

Tekrar bir araya geldik ve birlikte bir çocuğumuz daha oldu. Geçenlerde onun yıllar önce birlikte çalıştığı bir adamla birlikte olduğunu öğrendim. Yıllar boyunca ""arkadaş"" olmuşlar ve birbirlerine mesaj atmışlardı. Ama biz birlikte değilken sonunda bu adamla yattı. O zamanlar bir kız arkadaşı vardı, sanırım hala var.

Geçenlerde partnerimle bu konuda yüzleştim ve bana başlangıçta birlikteyken ona mesaj atmakta herhangi bir sakınca görmediğini çünkü ""hiçbir şey olmadı"" dedi. Bir erkeğin 8 yıl sonra (ilk tanıştıkları zaman) hiçbir yere varamıyorsa (sadece arkadaş olmadıkça) ilgisini sürdüreceğine inanmakta zorlanıyorum.

Normalde bu durumdaki arkadaşlarımdan biri olsaydı, onu siktir et derdim. Ama sorun şu ki 2 çocuğumuz var ve onları her gün görmeme düşüncesine katlanamıyorum. Ya da dağılmış bir evde büyümeleri.

Bana söylediklerine inansam mı, ne yapsam mı bilmiyorum. Tüm durum hakkında düzgün düşünemiyorum, kayboldum!

Daha da kötüsü, adamın nerede yaşadığını öğrendim ve kafamdan onu becerme isteği geçiyor. Kız arkadaşını bulup ona söylemeyi düşündüm. (Bildiğim kadarıyla uzun süreli bir ilişkileri de var)

Bu okuma biraz her yerde görünüyorsa özür dilerim ama daha önce hiç böyle bir şey yapmak zorunda kalmamıştım. Herhangi bir tavsiye harika olurdu"
"Kocam da ben de iyi para kazanıyoruz. Ayrıca paradan da sorumluyuz, üniversiteden mezun olduğumda iki yılımı maaşımın tamamını ve onunkinin 1/3'ünü kredilerimizi ödemek için harcadık ve şimdi çoğunlukla borçsuzuz.

Arkadaşlarımız ve ailemiz bizden çok para istiyor. Yatılı bir hizmetçimizin olmasının adil olmadığını söylüyorlar ama borçlarını ödemekte zorlanıyorlar.

Bu bizim suçumuz değil. Özel öğrenci kredileri çeken ve parti yapan ya da tonlarca hurda satın alan onlardı.

Köprüleri yakmadan amacımıza nasıl ulaşabiliriz?"
"Son zamanlarda (geçen ay), kız arkadaşım bu yılın başlarında ona çıkma teklif etmeye çalışan bir adamla biraz takılıyor. Onunla çıktığımdan beri onlar arkadaş oldular ve 2011'in sonlarında onun ona biraz aşık olduğunu öğrendim. O zamanlar bunun beni biraz rahatsız ettiğini sakin bir şekilde dile getirdim ve o da anladı. Pek konuşmuyorlardı ve bu beni biraz daha iyi hissettiriyordu.

Bu ayın başlarına hızlı ileri saralım, ikisi de okulumuzun koro programındalar ve şarkı söylemek için okul gezisine çıktılar. Günün ilerleyen saatlerine kadar sürdü ve adam kız arkadaşımı eve bırakmayı teklif etti. Bu yılın başlarında ona çıkma teklif etmeye çalıştığı için bu beni biraz rahatsız etti, ama kaymasına izin verdim. Sinemaya gittiler ve o eve gelmeden ikisinin parasını ödedi, bu da kıskançlığı biraz artırdı.

Dün okul yılımızın son günüydü ve bana adamın evine eski bir film izlemeye gideceğini söyledi. Ona uygunsuz olduğunu düşündüğümü söyledim ve sonra bana aptal demeden önce biraz ileri geri gittik. Yeterince çocukça, ona hakareti haykırdım. Fırtına gibi gitti ve o zamandan beri konuşmadık. Ne yapacağımdan emin değilim; uzun süredir birlikteyiz ve onun için çok güçlü hissediyorum ama onu tanıdığım için bu yaz boyunca bu tür olaylar birçok kez olacak. Ona güvenebilir miyim bilmiyorum ve bu noktada onu bitirmek istiyorum. Bu konuda gerçekten dışarıdan bazı görüşler istiyorum. Bunun biraz çocukça gelebileceğini anlıyorum, ama gerçekten tavsiye kullanabilirim."
"Şu an için evim yok ama bana San Diego'da bir redditörle yaşama fırsatı verildi. İnterneti kullanmak ve telefonumu şarj etmek için metro ve starbucks'tan takılmayı bırakabilirim, park yerine bir odada uyuyabilirim ve bir iş bulabilir ve hayatımı düzene sokabilirim. Orada bir yola ihtiyacım var. Bana bir oda teklif eden harika redditor, beni oraya götürmenin bir yolunu bulmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sokakları daha iyi hale getirmek için düşünebildiğim kadarıyla işim bitmek üzere, ama yine de sokaklar. Illinois'in merkezinden geçen ve beni batıya götürebilecek birini tanıyan biri varsa, bu bir başlangıç. Belki işe yarayabilecek bir yolculuk zinciri bulmanın bir yolunu bulabiliriz."
"Hepinize merhaba. Bu öğleden sonra bir psikoloğa gideceğim ama sorunlarımdan bahsetmem gerekirse burada birkaç şey sormak istedim.

İlk kez doğum kontrolüne başladım, Yaz/Yasmin hapı, Eylül sonunda çünkü LDR erkek arkadaşım Ekim'de beni ziyaret edecekti. BCP'den birkaç gün sonra psikopat, ciddi şekilde depresif ve ciddi derecede can sıkıcı bir canavara dönüştüm. Her zaman kavga çıkarırdım. Buraya uçup gitmesinden bir gün önce, ilişkimizdeki en büyük karmaşayı yaptım. O buradayken sıfır sorunumuz vardı. Sıfır. Gittiği gün yatağımdan kıpırdayamadım bile. Sonrası daha da kötü, her gün ayrılıklar. Beni bir canavara çevirdiğini öğrenene kadar hapı kullanmaya devam ettim. Hemen durdurdum ve kavgalar aynı hafta durdu. Ama şimdi beni duygusuz ve ömür boyu depresif bıraktı. Kendimi çok uyuşmuş hissediyorum, bazen onu sevdiğimi bilmeme rağmen erkek arkadaşıma karşı hiçbir duygum yok. Mutluluk hissetmiyorum, onu kıskanmıyorum, duygu ve düşünülürse acı dışında hiçbir duygu hissetmiyorum. Bu çok büyük bir sorun oluyor çünkü sinirlendiğimde aklımdan geçenleri söylemeye başladım.

Bu sabah uyandığımda onun hala video oyunları oynadığını gördüm. Birkaç incitici şey yazdım, bunlardan biri ""Takıntılı bir şekilde video oyunları oynayan biriyle bir gelecek planlamamı nasıl beklersin?"" ve biz ayrılmanın eşiğindeyiz, o şimdi uyuyor, bu yüzden gerçekten bilmiyorum.

Sorum şu, bugün psikolojime bundan bahsetmeli miyim? Hissizleştiğimi ve bu ilişkimi nasıl mahvediyor?"
"Bu, 2011'in başlarında, bir süre önce 1 milyar dolara satılan, ancak bugün çok daha değerli olan popüler bir cep telefonu uygulaması olan instagram'ın popülaritesindeki büyük artışın ardından oldu.
  
Liseden en iyi arkadaşım, bir sonraki büyük şey olacağını iddia ettiği ve ""instagramı"" olduğu için bir sosyal medya uygulaması oluşturmak istedi. Yemek sırasında bana fırlattı. Onun fikri, sms hizmetine güvenmeden ve daha çok wifi üzerinden fotoğrafları kısa mesajlar gibi birbirine göndermekti. Hemen güldüm ve ona bunun ne kadar aptalca bir fikir olduğunu ve kimsenin bunu kullanmayacağını çünkü insanların sadece instagram üzerinden fotoğraf paylaşabileceğini söyledim. Bana insanların günlerinin rastgele anlarını nasıl birbirlerine gönderebileceklerini anlatmaya devam ediyor ve ben de bunun yerine insanlara kısa mesaj göndermek daha hızlı olacak şekilde aptalca çürütücü fikirlerle devam ediyorum.
  
Her neyse, günümüze hızlı bir şekilde ilerleyin, yaptığı tek uygulama, eğlenmek için yaptığı küçük bir oyun ve düzenleyicidir. Bunun sadece bir hobi olduğunu ve ciddi bir şey olmadığını anladı. Fikrini beğenseydim milyarder olacağı ve beni aramıza katacağı konusunda sürekli şakalaşıyorduk."
"Güzel bir ilişki yaşamaktan kendimi alıkoyduğumu biliyorum çünkü bu kıza çıkma teklif ettiğimde evet diyecek diye korkuyorum. Temel olarak, onun benden hoşlandığını biliyorum ve ben de ondan hoşlanıyorum ama ne zaman ona çıkma teklif etmeyi düşünsem kendimi bunu yapmamaya ikna ediyorum. Havadan sudan konuşmayı gerçekten sevmiyorum, bu yüzden evet derse/dediğinde dışarı çıkarsak, bunun tuhaf olacağından endişeleniyorum.

Tüm hayatım boyunca böyle hissettim ve sonuç olarak, ne bir randevuya çıktım ne de bir kızı öptüm. Kızların benden hoşlandığını ve bazılarının daha önce bana çıkma teklif ettiğini biliyorum ama söyleyecek bir şeyimin olmaması beni felç ediyor.

Bunun önüme çıkmasına izin vermemem gerektiğini biliyorum!! Bir randevuya çıkarsam, kaçınılmaz olarak tuhaflık olarak algıladığım şeyi önlemek için ne yapabilirim?"
"16 yaşında olduğumu biliyorum ama çoğu lise ilişkisinin evlilikle bitmediği gerçeğinden habersiz değilim. Dürüst olmak gerekirse şu anda buna bakmıyorum zaten ve çok uzun zamandır geleceğimde olduğunu bile düşünmedim. Ne olursa olsun, kendimi bu harika adamla çıkarken buldum ve ona çok düşkün oldum. Onu sevdiğimi söylerken kendime güveniyorum ve onun da beni sevdiğini biliyorum. O içine kapanık bir adam ve geçmişte ilişkiler onun için zor olmuştu, bağlılık sorunları falan olduğu için değil, görüştüğü kızlarla bağlantı kuramadığı için.

Her neyse, artık sağlıklı bir ilişki içindeyiz ve o benim lisede olacağım aynı şehirde üniversiteye gidiyor. Ben bir üçüncü sınıf öğrencisiyim ve aynı şehirde bir üniversiteye başvurmayı planlıyorum. prestijli bir üniversite olduğu için ama yakınlarda olacak olması da çok güzel. Kabul edilirsem ilk tercihim olmasa da maddi sebeplerden dolayı kesinlikle katılmak isterim.

Konular hakkında belirsiz bir şekilde konuştuk ve üniversitede benimle kalmayı gerçekten çok istediğini söylüyor. Fikrinin değişip değişmediğini tamamen anlıyorum ve yazdan sonra ayrılmayı seçerse gitmesine izin vermek için kendimi hazırlamak için küçük adımlar attım. Şimdilik, sanırım sadece birlikte geçirdiğimiz zamanla gideceğim. Zaten inanılmaz derecede uzağa gidiyor gibi değil.

 Öyleyse reddit, önümüzdeki aylar için bana ne tavsiye verebilirsin? Lise/üniversite ilişkileriniz nasıl ilerledi? Lütfen paylaşın!"
"Tamam, 3 aylık kız arkadaşımın 4 yıllık en iyi arkadaşlarımdan birinin dört yıl önce takıldığım bir kız olmasıyla ilgili büyük bir sorunu var.

Kız arkadaşıma ne zaman arkadaşımdan (C diyeceğim) bahsetsem (gf diyeceğim) susuyor ve susuyor ve konuşmuyor. Ona bunu sordum ve takıldığım (seks bile değil) bir kızla iyi arkadaş olduğum düşüncesi beni çok kıskanıyor ve rahatsız ediyor.

Bundan nasıl bazı tuhaf hislerin doğabileceğini anlıyorum ama C sadece benim iyi arkadaşım ve hepsi bu. Sık sık onun nasıl sağdıcım olacağından ve benim onun baş nedimesi olacağımdan bahsediyoruz... belli ki birbirimizle ilgilenmiyoruz.

Sorun şu ki, bana tam olarak güvenmeyen birine tam olarak bağlı olamıyorum. GF'ime güveniyorum, ancak bu karşılıksız değilse, o zaman kendimi kısa değişmiş hissediyorum. Daha önce hiç aldatmadım, kusura bakmayın. Nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. GF'ime her gün benim için ne kadar önemli olduğunu söylüyorum, ama sağır kulaklara düşüyor gibi görünüyor. Bu muhtemelen benim için bir başarı ya da kırılma olayı çünkü C ile arkadaş olmayı bırakmayacağım. Bir GF için herkesi dışlayan adam olmayacağım. Ve mesele şu ki, ben ve C her üç haftada bir belki sadece iki kez takılıyoruz.

C ile anlaşmasını sağlamak için kız arkadaşıma ne yapmalıyım veya ne söylemeliyim? Hepimizin daha önce takılmasını sağladım ve iyi gidiyor gibi görünüyor, ancak herhangi bir gün sonra, GF hala bu konuda üzgün."
"Yani, bu aslında yıllar önceydi.

Hâlâ bakireydim ve kadın ev arkadaşım için kötüydüm. Daireyi paylaşan 4 kişiydik ve adamlardan biri gerçek bir psikopattı.

Bir akşam biz (ben ve söz konusu kız) gece vardiyasından sonra akşam için arkadaşlarından birinde içki içip kafayı buluyorduk (bir kumarhanede de birlikte çalıştık).

Ayrılma zamanı geldiğinde, Bay psikopatla uğraşmamak için geceyi arkadaşlarının şiltesinde kalmaya karar verdi, bunu onunla paylaşmam için davet edildim.

Bu, sıcak bir kumarhanede ucuz suni deri ayakkabılar giyen 10 saatlik bir vardiyadan sonraydı. Artık ayaklarım en iyi koşullarda gül gibi kokmuyor, bu yüzden gerçekten aşık olduğum, ayakları eşek gibi kokan bu kızla yatağa girmemin hiçbir yolu yoktu.

Ben de bir bahane uydurdum ve benimle aynı yatağı paylaşmaktan mutlu olduğunu bildiğim için mutlu bir şekilde yoluma devam ettim.

Daireden çıktım, merdivenlerde kaydım ve sağ ayak bileğimdeki tendonları kırdım.

Acı içinde ve mahcup bir şekilde merdivenlerden yukarı çıktı ve benim için bir ambulans çağırmalarını istedi (hastane çok uzaktaydı, kimsenin taksi için parası yoktu).

Hastanede 4 saat bekledim ve personelden bir ambulansın boşa harcanması konusunda sert bir ders aldım.

Kaçan o kız oldu, birkaç ay sonra şimdiki kocasından hamile kaldı.

Şimdi harika bir kadınla mutlu bir nişanlıyım ama hepimiz kaçan kadını düşünüyoruz, değil mi?"
"Bu gece erkek arkadaşım provanın ortasında eve ağlayarak geliyor ve bana kalbinin artık içinde olmadığını söylüyor. Her şey beni tamamen şaşırttı ve hiçbir açıklama yapmadı. Bana ne kadar önemsediğini ve beni incitmekten ne kadar nefret ettiğini ve ""çok üzgün"" olduğunu söyleyip durdu. Bunu garanti edecek hiçbir şey yapmadığımı ve tanıdığı en samimi ve şefkatli insanlardan biri olduğumu söyleyip durdu. Nedenini anlamaya başlayamıyorum bile.

Dürüst olmak gerekirse, ""lütfen beni geri al"" olmaktan ve bu yüzden kalbimin kırılmasından nefret ediyorum çünkü kendimi çok zavallı hissediyorum. Ama dürüstçe böyle hissediyorum. Gerçekten bu olduğunu düşündüm. Birine hiç bu kadar bağlı hissetmemiştim. Hiç birini bu kadar sevmemiştim. Ona kadar kimseyle gerçekçi bir gelecek hayal bile etmemiştim ve bundan çok daha uzun süredir insanlarla çıkıyorum.

Onun geri dönmesini o kadar çok istiyorum ki çocuklar. Dürüst olmak gerekirse kendimi hiç böyle hissetmedim ve kimseyle bağlantı kurmadım. Kelimenin tam anlamıyla onsuz hayatımı hayal edemiyorum. Hiç anlaşmazlığımız olmadı. Durmadan. Her konuda aynı duruşu sergiledik. O benim için mükemmeldi ve diğer herkes bana söyledi. Şimdi bile kimse onunla dalga geçmeyecek çünkü konuşacak hiçbir şey yok. Sadece birini kaybetmiş gibi hissediyorum.

Büyük bir şey de onunla çalışmam. Aynı departman. Evet evet. Çalıştığın yerde çıkma. Ondan kaçınabilirim. Ama hala. [DÜZENLE] Muhtemelen Haziran ortasında işimizden ayrılıyor. Aylar öncesinden planlanmıştı.

Tüm bu parçaları toplamaya nasıl başlayabilirim?"
"Ailem hakkında/onlar için ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yok. İşte anlaşma; Annem ve babamın ikisi de engelli (Üvey Babam omurilik yaralanması nedeniyle, Annem ameliyat komplikasyonları nedeniyle) ve küçük kız kardeşim (13) ve Büyükannem (82) ile yaşıyor. Geçen ay, üzerlerindeki gıda kuponları ayda 90 dolara düşürüldü (300'den). Tek gelirleri, büyükannemin emekli maaşından, engelliliklerinden ve evde yapabilecekleri her ne iş varsa. Ancak bu Noel üvey babam önceki işinden biraz para aldı ama ailem Noel'de hepsini kullandı. Sonra annemden, yanlarında daha kötü durumda olan bir ailenin bu yıl Noel'i karşılayamayacağını öğrendim, bu yüzden pek çok şeyi bir araya topladılar ve bütçelerine ayırdıkları yiyecek parasının bir kısmını onlara Noel getirmek için kullandılar.

Tatillerin önemli olduğunu anlıyorum ve hatta bir dereceye kadar yaptıklarını destekliyorum, ancak bunun mali durumlarını öldürdüğüne dair korkunç bir his var. Bunu anneme söyleyecek yüreğim yok.

23 yaşındayım ve kendimi üniversiteye sokuyorum ve her zaman elimden geldiğince yardım etmeye gücüm yetmiyor, bu yüzden bu Tatil sezonunda onlar için ne yapacağım konusunda biraz tavsiyeye ihtiyacım var. Herkese rastgele hediyeler almanın yeterli olmayacağını düşünüyorum. Ayrıca onlara büyük bir kalbe sahip olmanın harika olduğunu nasıl ifade edeceğimi bilmiyorum, ama kendi aileni incitiyor olabilirken değil. :/  Tavsiye?"
"Bu ( bulduğum küçük kuş. Onu serbest bırakıp yuvasına geri döndürmeye çalıştıktan sonra yuva ve bebek 10 dakika sonra tekrar yerdeydi.

Şu anda onu, gölgenin olduğu verandama kapatıyorum - hala annenin yaptığı yuvayla. Ona göz kulak olurken, sanki annesi gelip onu bu yerde besliyor gibi görünüyor ve yuvayı tekrar tekrar taşımak konusunda biraz endişeliyim.

Köpeklerim olduğu için, yuvayı kapısı olmadan orada bırakamam - ona ulaşabilselerdi ona tekrar saldıracaklardı, ancak sahnede birkaç yer bu kuşun içinde göründüğünü tavsiye etti. yuvadan çıkacak ve bu şekilde kendi başına nasıl avlanacağını/uçulacağını öğrenecek... Açıkçası bunları yapamayacağı bir çocuk kapısının arkasında tutarak ona engel olur muyum?"
"Bu benim /r/TIFU'daki ilk gönderim, bu yüzden lütfen bana katlanın.

Normal FU'nuz gibi, bu da birkaç saat önce gerçekleşir. Sahne, ailemin evden çıkmasını bekliyorum ve bir filme biraz geç kalıyorum. Yani endişeli bekleyişimde. Daha fazla gecikmeyi en aza indirmek için (Hata 1) arabayı (kiralık olan) verandadan ve kapının dışına çıkararak işleri biraz hızlandırmaya karar verdim (Hata 1). Bu yüzden geri giderken, bir köşenin geçide biraz fazla yakın olduğunu fark ettim ve bekçimden orada durup her şeyin yolunda olup olmadığına bakmasını istedim. Onu aynadan görüyorum ve bana her şeyin yolunda olduğunu söyleyerek işaret ediyor, bu yüzden mutlu bir şekilde geri geri gitmeye devam ediyorum (Hata 2). Birkaç saniye sonra bir kırılma sesi duydum, hemen arabayı durdurdum ve dışarı çıktım ve tampon korumasının yarısının (ana araba tamponunun önündeki ek bir tampon) geri giderken kapıya takılıp kırıldığını gördüm. göremedi Kırılma sesini duyan babam dışarı çıkıp tamponu görüyor ve henüz bir şey söylemedi. Yedek tamponu Google'da arattım ve maliyeti yaklaşık 140 dolar. Babamla aramız pek iyi değil, bu yüzden nasıl ve ne zaman tepki vereceğini bilmiyorum ve hala üniversitedeyim, bu yüzden zararları tam olarak ödeyemem."
"Gerçekten sağlık bilincine sahip bir adamla çıkıyorum. Onunla çıkmaya başlayana kadar asla diyet yapan bir tip değildim ve şimdi tek yaptığım görünüşüme takıntı yapmak ve şişman görünmek konusunda endişelenmek.. istemeden bu konuda eleştirel olabilir. Eskiden yeme bozukluğu olan biriyle birlikteydi, bu yüzden bunun bununla çok ilgisi olduğunu düşünüyorum. Onun laptopunu kullanmak için gittiğimde giriş açıktı ve gözüme takıldı. ""Onunla aylardır seks yapmadım. Yaklaşık 15 kilo aldı ve ilgimi kaybettim ... Artı, eski sevgilim anoreksik olduğu için, bu takip etmesi zor bir davranış."" ve bana olan ilgisini nasıl kaybettiğini anlatıyor, sonra alaycı bir şekilde ""ah, muhtemelen yakında evleneceğiz, böylece bir daha asla bekar olmayacağını anlayacak ve daha fazla çalışmaya başlayacak ve bok gibi yemeyi bırakacak. evet, bu"" dedi. Hemen yola geri döneceğim."" Mesele şu ki, ben 1.78 boyunda ve 130 kiloyum; 2 beden giyiyorum. Hiç şişman değilim ve bunun bir ilişkiyi çöpe atmaya değip değmeyeceğini veya ne söyleyeceğimi bile bilmiyorum. Okumanın ne kadar aşağılayıcı olduğunu anlaması için.Yıllar önce çıkmaya başladığımızdan beri sanırım sadece 5 kilo aldım."
"Garip başlık için özür dilerim! Daha önce her zaman arkadaşlarımla çıktım, bu yüzden her zaman ""ilişki"" aşamasına sıçradım. Son birkaç aydır ilk kez gerçekten flört ediyorum ve bazı harika insanlarla tanıştım - ama onlar hala temelde yabancılar.

Standartlarım düşük, ancak bazı gereksinimlerim var ve zamanımı boşa harcamak ya da benim zevklerime uymayan bir erkeği, uyan bir erkeğe tercih etmek istemiyorum. Örneğin, eğlence amaçlı bile olsa sigara veya uyuşturucu kullanan erkeklerle çıkmak istemiyorum (ama içki içenleri istiyorum) ve gelecekte çocuk isteyen erkekler istiyorum. Daha spesifik olanlar da var; örneğin, benden bir saatten fazla uzakta yaşayan bir adamla iki kez çıktım ve ondan gerçekten hoşlanmaya başladım, ama eğer gece uyuyamazsam onu ​​görmeye devam etmek istemiyorum. gelecekteki yeri (ailesini tanıyan ve diğer yatak odasında yaşayan yaşlı bir kadından kiralıyor, bu yüzden benim alamama ihtimalim var).

Bu soruları nasıl ve ne zaman ifade edeceğimi bulmakta güçlük çekiyorum. Sigara/uyuşturucu bağlamı olmadan gündeme getirmek garip geliyor ve münhasıran flört ederken çocuklardan bahsederek erkeklerin deli olduğumu veya bir an önce hamile kalmaya çalıştığımı düşünmelerini istemiyorum. Oda arkadaşı olan adamla aynı şey - gerçekten sevimli ve tatlı ama biz sadece bir kez öpüştük ve seksten bahsetmedik bile. Ev sahipliği yapıp yapamayacağını sorarak onu korkutmak, kendimi davet ederek kabalık etmek veya kendimi hırsız gibi göstermek istemiyorum.

Bunlar sadece örnek, ancak bunlar hakkında bazı tavsiyeler alabilirsem, diğer konulara da tahminde bulunabilirim diye düşündüm. Uzun vadeli ilişkiler aradığımı ve herkesle oldukça yavaş hareket ettiğimi açıkça belirtiyorum."
"5 yılı aşkın süredir birlikteyiz. 4 yıl birlikte yaşadı. İnternette tanıştık ve onunla birlikte olmak için evden 9 saat uzaklaştım.

Şu anda bir ev için pazardayız. çıldırıyorum İlişkimizde yanlış olan çok şey var. Ve bir ev satın almak çok büyük bir taahhüt. Bunu yapıyoruz çünkü bize bir ev kadar mal olacak bir daire kiralamaktan bıktık.

İlişkimizle ilgili sorunlar: Evin etrafında hiç ev işi yapmıyor. Köpeğimizi besleyemiyor, çöpü bile çıkaramıyor. Sürekli yardım istiyorum, en güzel şekilde, hala yardım yok. Dağınık bir evde olmayı kaldırabilseydim o kadar sorun olmazdı ama yapamıyorum. Beni sonsuz strese sokuyor. Dairemizin kirli olduğunu bile bile rahat uyuyamıyorum.

Savunmasında ÇOK çalışıyor. Ve işi kolay değil.

O bekar bir çocuk ve hayatı boyunca şımarıktı. Asla değişmeyeceğinden korkuyorum. Ne zaman endişelerimi dile getirsem, kendimi suçlu hissettiriyor. Benden nasıl ""ÇOK daha fazla para"" kazandığını açıklıyor. Bütün bu ev işi bana ait olmalı. Daha fazla çalışmadığım için beni üzüyor (zaten haftada neredeyse 40 saat çalışıyorum). Her gün ona akşam yemeği pişiriyorum, yiyemediğim yemekleri bile (Pesketaryen), evini temiz tutuyorum ve hala bir ""teşekkür"" almıyorum.

Endişelerim gündeme geldiğinde ve pes edip ayrılmaya yakın olduğumu bildiğinde sorunlarını çözecektir. Bir haftalığına, en fazla. Kendi arkasını toplayacak, çöpü atacak, akşam yemeği için bana teşekkür edecek. Ama 7 gün geçer ve o eski bokuna geri döner.

Beş yıl bazılarına çok gelmeyebilir ama benim için çok fazlaydı. Burada onun yanında olmak için ailemi ve arkadaşlarımı feda ettim. Ve her şeyin boşa gittiğini görmekten nefret ederim. Bunu düzeltmenin bir yolu var mı?"
"Temel olarak, reddedilmekten korktuğum için büyük hisler beslediğim kızla konuşamıyorum. Ayrıca onunla ne konuşacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Kendi kendime ""Muhtemelen ne söylesem umurunda olmayacak, öyleyse neden denemeye zahmet edeyim?""

Bugün benim ve onun neredeyse tek başımıza bir pisliği temizlediğimiz ve birbirimize sabunu uzatmaktan başka bir şey söylemediğimiz bir senaryo yaşadım. Benim için garipti ve sanki konuşmam gerekiyormuş gibi hissediyorum ama ne hakkında konuşacağımı hiç bilmiyorum.

Onu yarın da göreceğim, bu yüzden herhangi bir öneri çok makbule geçer."
"Afganistan'dayım ve neredeyse üç aydır buradayım. 2010 Macbook Pro'mda çalışacak şekilde dönüştürülmüş eski şovları ve eski bilgisayar oyunlarını mutlu bir şekilde torrent üzerinden indiriyordum ve düne kadar bir şampiyon gibi çalışıyordu.

Şimdi dün gece, bilgisayarım biraz yavaş çalışıyordu, fareyi neredeyse her hareket ettirdiğimde dönen plaj topu geliyordu, bu yüzden kendi kendime ""meh, yine de uyumam gerekiyor. Belki sağlam bir yeniden başlatma işe yarar"" dedim. bilgisayar biraz iyi."" Bugüne hızlı ileri sar, Mac'imi birkaç kez başlatmayı denedim, boşuna; elma logosu ve gri ekranda donuyor. Bu yüzden güvenli modda önyükleme yapıyorum. Başlatma sırasında bir hata alıyorum ve bunu Google'da telefonumu kullanarak yapıyorum.

Sabit sürücüm başarısız oldu.

Harika. En yakın Apple mağazasının Çin'de rasgele bir ara sokaktaki bir terhane olması nedeniyle hiçbir yerde mahvoluyorum ve Mac'imi posta ücretiyle bir Apple tamirhanesine göndermek istesem ve geri almak için bir ay beklesem bile, ALAMAM BATARYA NEDENİYLE GEMİ BİLGİSAYARLARI uluslararası gönderiler için kısıtlı bir öğedir.

Harika.

Ama bekleyin, sabit diskimi yeniden biçimlendireceğim veya değiştireceğim ve işletim sistemimi başlangıç ​​diskimle yeniden kuracağım. HAYIR. Kopyam sf OS 10.7 Lion, Amerika'daki bir saklama kabına geri döndü ve bir tane sipariş etsem bile, sabit diskimdeki verilerin yeri doldurulamaz, bu da dosyalarımı unutulmaya yüz tutacak şekilde yeniden biçimlendirmekten kaçınmak için KESİNLİKLE yeni bir sabit diske ihtiyacım olduğu anlamına geliyor; sevgiyle ve nankörce yazdığım tüm üniversite dosyalarım, özgeçmişlerim, projelerim, hayran kurgularım, HEPSİ KAYBOLABİLİR. Hazırlıksız olduğum ve her şeyin yedeğini almadığım için beni siktir et, değil mi?"
"Yeni bir ilişkim var (4 aylık) ve erkek arkadaşımın arkadaşı aracılığıyla annesinin o çok küçükken ailesini terk ettiğini öğrendim. Bir partide birkaç içki içtikten sonra arkadaşlarından biri bunu ağzımdan kaçırdı. Erkek arkadaşım henüz bana söylemedi.

Daha önce annesiyle herhangi bir temasın olmadığını ve konunun çok hassas olduğunu biliyordum. Onu bir şey açıklaması için zorlamadım. Daha önce geçmişimiz hakkında konuşmuştuk, üzgündü ama zamanla bana bir şeyler anlatabileceğini söyledi ve ben de onun paylaşmasını bekliyorum.

Ayrıca eski ilişkilerinde incindi ve bence bu, derinlemesine veya duygusal konuşmalardan kaçındığı için bana karşı açık olmasını gerçekten etkiledi.

Ailemin hala birlikte olduğu bir aileden geliyorum ve buna nasıl yaklaşacağımı veya benimle daha rahat hissetmesine nasıl yardımcı olacağımı bilmiyorum. Onu çok önemsiyorum ve bu işi halletmek istiyorum. Herhangi bir yardım takdir edilmektedir."
"Oldukça açıklayıcı bir yazı, ama sadece biraz daha detaylandırmak için ...

Herhangi biri, bir süre çalıştıktan sonra, herhangi bir nedenle, akademi dünyasına katılma niyeti olmadan, ancak endüstriye geri dönme niyetiyle, Bilgisayar Bilimleri alanında doktora yapmak için akademiye geri dönmeye karar verdi mi? Varsa nedenleri nelerdi. Ayrıca nasıl oldu? Pişman olduğun bir şey oldu mu? İşe yaradı mı?

Tavsiye istememin nedeni, şu anda tam zamanlı çalışıyor olmam ve bu zor zamanlarda bir işim olduğu için ne kadar şanslı olduğumu bilmem. Bununla birlikte, yabancı bir ülkeden olmak ve Birleşik Krallık'ta çalışmak, birinin çalışma vizesini uzatmasını zorlaştırıyor çünkü Yüksek Lisans / Doktora derecem yok ve sadece Lisans derecem var.

Bu biraz sinir bozucu çünkü neredeyse yarım on yıldır buradayım, ancak ikamet için sayılmayan bir vizem var ve yakında daha fazla kısıtlama içeren bir vizeye başvurmak zorunda kalacağım.

Bu nedenle, bir daha böyle bir duruma düşmemek için kağıt niteliklerimi artırmayı düşünüyorum. Lisansüstü okuldan aldığım bursun aslında şu anda kazandığım kadarını ödediğine inanıyorum (harcama gücü açısından, doğrudan para birimi dönüştürme açısından değil), ancak elbette, okumak yerine çalışarak 5 yıl geçirmiş olsaydım, fırsatlar olabilir yükseltmeler/terfiler için.

Açıkçası, sadece bu nedenle bir doktora programına dalmak, onaylanmayan bakışlar almaya mahkumdur. Elbette bilgimi genişletmek ve kendime zaman ayırma fırsatı bulmakla ilgileniyorum. Araştırma deneyimim oldu (bir makale yayınladım, konferanslarda sundum), bu nedenle araştırmanın getirdiği zorlukların farkındayım.

Benzer durumlardan geçen insanlardan herhangi bir tavsiye var mı? Sizden haber almak isterim."
"Aptalca bir nedenle tanıştığım bu kıza farklı bir ülkeden olduğumu söyledim (görüyorsunuz, Amerika'da en iyi itibara sahip olmayan bir ülkeden geliyorum ve biraz utandım). Onunla tanıştığımda bunun bir yere varacağını düşünmemiştim, bu yüzden beyaz yalan beni o kadar da rahatsız etmedi.

Ancak, ona ilk buluşmada çıkma teklif ettim ve evet dedi. ilk kez çıkıyoruz ama ona gerçeği söylemek istiyorum.

 Kendimi güvensiz göstermeden ona nasıl söyleyebilirim? Ben gerçekten o tür bir insan değilim, bu yüzden neden başlamadan önce ilk buluşmada bu konuda açık sözlüyüm.

İlk tanıştığımda onunla sadece dalga geçtiğimi mi yoksa bunun sadece bir şaka olduğunu mu söylemeliyim? Bunu nasıl büyütmeyeyim?"
"Ben 20 yaşındayım, patronum 50 yaşlarında, ayrıca f.

Yani iki işim var ve her iki iş için çizelgeler bir
haftalık olarak. İşlerimden biri üç yıldır sahip olduğum, diğeri ise bir buçuk aydır sahip olduğum işler. Bir işteki programımı diğer işimde patronuma vermeyi unuttum ve bu yüzden bu hafta için programım yoktu. Şimdiye kadar neden programa alınmadığımı anlamadım.

Sorum şu ki, her şeyi berbat ettiğime göre, kendimi kurtarmak için ne yapabilirim? Bugün pazar olduğu ve izinli olduğu için patronumu aramak istemiyorum. Çalıştığım yerde hatalar kolayca affedilmez, anlayabildiğim kadarıyla ve patron, çalışanların ondan nasıl korkması gerektiği konusunda sık sık yorumlar yapar. Önceki işlerde (ufak tefek şeylerde) batırdım ama patronum şu anki işimden daha az korkutucuydu, bu yüzden bu durumla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim."
"Erkek arkadaşımın 13 yaşında bir kuzeni var. Çok işlevli bir otizmli ve bilgisayarında çizgi film izlemeyi seviyor. Yaklaşık 3 aydır aralıksız bu TV programı hakkında konuşuyor ve aklıma gelen en iyi şey, onun neden bahsettiğini düşündüğüm bir bölüm listesi.

Tek söylediği, adı ""Simba dünya kupasına gidiyor"". Simba Junior gos to New York & the World Cup adlı bir TV programı buldum, kesinlikle aradığıma benziyor, ancak DVD'sini veya bölümlerini inceleyebileceği bir web sitesini satın almak istiyorum. ve reddit'in bu tür şeylerde benden daha iyi olduğunu düşünüyorum. Artı, onu ve ailesinin gününü bulabilirsem, kesinlikle onun gününü yapar, çünkü yaklaşık 3 aydır bundan bahsediyor.

[BAĞLANTI]("
"Burada bu durumlarda eski gf olmakla ilgili pek çok gönderi gördüm ve hiçbiri erkek arkadaş hakkında çok olumlu değil.

Sadece bu iki ilişkiye sahip olmakla kalmayıp, muhtemelen birbirleriyle tanışacakları gerçeği hakkındaki düşünceleriniz nelerdir? Eski kız arkadaşımı hiç görmüyorum/onunla ilişki kurmuyorum ama diğer herkese (kardeşler[8,14,22], baba[42], anne[41]) çok yakınım. Gelecekte eski [f25] olmadan takılacağız ve birlikte bir şeyler yapacağız.

Bu bir felaket makbuzu mu ve ben göremiyorum? Etrafımdaki insanlar bunun neden iyi bitip bitmeyeceğini tam olarak açıklayamadılar. Sadece ""o..."" devamı yok. Hiçbir şey için endişeleniyor muyum?"
"Bu yüzden bu gece ben (18) arkadaşımla (17) gittim, ona A diyeceğiz, başka bir reşit olmayandan (16) biraz para almaya gideceğiz, ona M diyeceğiz. Arkadaşıma 20 dolar borcu vardı ve ona parayı vermekten tamamen memnundu. İşte işler burada değişti:

Evler arasındaki yeşil kuşaktaki büyük bir duvara sızıntı yapmak için sokağın karşısına geçtim, önemli değil, bir kadın çıkıp ne yaptığımı sordu. Halkın içine işemek için polisi arayacağını varsaydım, ancak aslında M için bir torba marihuana sakladığımı düşündü (kanunun uyuşturucu olarak gördüğü şeylere kendimi dahil etmiyorum bile). Hemen beni tuttu ve arabamın anahtarlarını cebimden almaya çalıştı ama onu ittim. Daha sonra A'ya yaklaştı ve arabasına binmeye çalıştı çünkü onun arabasından çıkardığı, içinde yine yasa dışı hiçbir şey içermeyen kahverengi bir çanta vardı.

Ona karşı pil şarjlarını doldurabileceğimi zaten anlıyorum, ancak anahtarlarımı alma girişiminin nesi araba hırsızlığı girişimi olarak kabul edilir? Bana saldırdığını gören çok sayıda tanık vardı.

Teşekkürler."
"Kız arkadaşımla iki buçuk yıldır çıkıyoruz. Son zamanlarda, kısmen ona yakın kalmak istediğim için bir yüksek lisans okuluna gittiğim için taşınmak zorunda kaldım. Girdiğim yüksek lisans aynı zamanda kız olan en iyi arkadaşımın da devam ettiği yüksek lisans okuluydu. Bu yıl bir oda arkadaşıyla yaşayarak para biriktirmeye çalışıyordum ve çok zaman geçirdiğimiz ve birbirimizin alışkanlıklarını bildiğimiz için en iyi arkadaşımın harika olacağını düşündüm. Başlangıçta kız arkadaşım en iyi arkadaşımla yaşamam için onay verdi, ama şimdi iki hafta önce ben ve en iyi arkadaşımın taşınması gerekiyordu, büyük bir tartışmaya girdik ve lisans arkadaşımın yanına taşınmamı istemediğini söyledi. en iyi arkadaş. Geri adım atmak istemiyorum çünkü en iyi arkadaşıma söz verdim ve son dakikada geri adım atan bir pislik gibi hissediyorum ama onunla yaşarsam kız arkadaşımın geri kalanında bana kızacağını biliyorum. yıl."
"İlk olarak, bazı arka plan bilgileri. İkimiz de lisedeyiz, ben üçüncü sınıf ve o ikinci sınıf. İkimiz de oldukça zekiyiz ve ben biraz ineğim. İkimiz de lisede tiyatro yapıyoruz ama ilişkimizden çok önce birbirimizi tanımıyorduk. Ona Sevgililer Günü'nde çıkma teklif ettim ve ondan daha birkaç gün önce ayrıldım.

Neredeyse tüm ilişkimiz boyunca, onunla hiçbir zaman gerçekten duygusal (veya fiziksel) bir bağ kurmadığımı hissettim, çünkü ne zaman onunla ciddi bir şey hakkında konuşmaya çalışsam (birbirimize olan hislerimiz, öpüşmemiz vb.) Sorularıma ""bilmiyorum"" diyor ve bana hiç kızgın kalmasa da bunu sormama biraz sinirlenmiş görünüyor. Bana, kendi ailesi de dahil olmak üzere başkalarına duyguları hakkında konuşma yeteneğine sahip olduğunu ve ne zaman denese strese girdiğini ve ""kapandığını"" söyledi. Ondan gerçekten etkileniyorum ve dürüst olmak gerekirse, onun çok fazla kusuru yok. Kibar, kibar, okulda çok çalışıyor ve geleceğini önemsiyor. Ancak geçen hafta ona temelde artık bağlantı eksikliğine dayanamayacağımı söyledim ve şimdilik yollarımızı ayırmamız gerektiğini söyledim. Açıkçası onu özlüyorum ama gerçekten başka bir seçenek görmedim. Bir çeşit gerçek bozukluğu var mı, yoksa bu sadece genç olmanın bir parçası mı? Bekleyip bir şeyler hakkında rahatça konuşabileceği bir noktaya gelip gelmediğini görmeli ve sonra onunla tekrar bir ilişki denemeli miyim? Gerçekten bu konuda başka bir fikir istiyorum çünkü umutsuz hissediyorum.

(Lütfen sadece ciddi cevaplar)"
"Neyse ki, ""karşılaşmalarımdan"" hiçbiri utanç verici olmadı, ancak yakın arkadaşlarımdan biri kısa süre önce kulüpten bir kızla eve gitti. İkisi de çöpe atıldı ve bitirdikten sonra banyoya gitmek için yurt odasından çıktı. Ne yazık ki, kızlar katındaydı, bu yüzden banyoyu kullanamadı. Arkasındaki kapı kilitlerini fark etmeden yerden ayrıldı. Sonunda merdiven boşluğuna işedi ve biri onu içeri alana kadar orada saatlerce bekledi (tüm eşyaları onun odasındaydı ve kadın bayıldı). Ertesi gün tamponunu içeride unuttuğunu ve sıkıştığı için doktorlara gitmek zorunda kaldığını öğrenir. Reddit, en utanç verici hikayen nedir?"
"evet, oldukça safım. işte benim hikayem:

Bir yıl önce olduğu gibi, omegle'da yabancılarla konuşmaktan sıkılmıştım. yani o kız vardı (omegle'da hiç kız olmadığını bilmeliydim) ve güzel bir sohbet ettik. bu yüzden beni henüz kaydolmadığı için benim için yaptığı facebook'a ekledikten sonra (kimseyi tanımamalıydım, Kanada'dan bile - orada yaşadığını iddia etti - yani internette Facebook yok).
peki, onun sadece bir resmi vardı ve başka bir resim eklemedi ve başka olmadığını iddia etti (çok inandırıcı değil - evet biliyorum).
yani zaman zaman sohbet ediyoruz. Ayrıca bana zaman zaman e-posta gönderen kuzeni (suuuuure) ile de sohbet ettim.
bu süre zarfında bana her zaman berbat hayatından bahsederdi:

Komşu kızın kardeşi olan eski erkek arkadaşından (karmaşık) ayrılmasının intikamı olarak babasıyla yatan komşu kızı ve daha birçok WTF hikayesi vardı.

Beni şüphelendiren şey, çoğunlukla kuzeninden bir e-posta aldıktan birkaç gün sonra çevrimiçi olması ve ardından her zaman yaklaşık 8 hafta ara vermesiydi.

Bu yüzden bugün sıkılmıştım ve oldukça iyi sohbet arkadaşımı ve her zaman nasıl şüphelendiğimi hatırlıyorum, bu yüzden onun facebook resmine ve BOOM'a baktım, sonunda çeşitli Brezilya bloglarında bu resmi kullanan kişilerin sahte olduğunu iddia ettim (portekizce anladığım kadarıyla).

Yine de, o kişi bazen oldukça yardımcı oldu (ispanyolca çalışıyor) ve gerçekten iyi gidiyorduk ve onun para veya adresimi istemesi gibi tuhaf bir şey yoktu. İşte benim sorularım:

1. Siz de başka biri gibi davrandınız mı? Eğer öyleyse, neden ve ne kadar süreyle yaptınız?
2. Başka biri tarafından bu şekilde kandırıldınız mı? Eğer öyleyse, bunu nasıl öğrendiniz?"
"Öncelikle aradan çekmeme izin verin, bunun büyük bir yaş farkı olduğunu biliyorum ama bu hiçbir zaman bir sorun olmadı.

 7 yıldır birlikteyiz, 5 yıldır evliyiz ama yaklaşık 10 yıldır birbirimizi tanıyoruz. İkimiz de çalışıyoruz ve okula geri dönüyorum.

İlk tanıştığımızda/bir araya geldiğimizde bir sinemada yöneticiydi ve okula geri dönüyordu. O zamandan beri mezun oldu ve artık tiyatroda değil. Sorun şu ki, diplomasıyla hiçbir şey yapmıyor ve şimdi bir pizzacıda çalışıyor. Daha önce yeniden askere gitmeye ve polis gücüne katılmaya çalıştı, ancak ilk askere alındığı sırada yaşadığı tıbbi sorunlar nedeniyle ikisini de yapamadı.

Yakın zamana kadar bu beni hiç rahatsız etmemişti, çalışıyordu o yüzden pek umursamadım. Ama sıfır hırsı (doğru kelime bu mu bilmiyorum) veya daha fazlasını yapmak için güdüsü varmış gibi görünmesinin beni rahatsız ettiğini fark ettim.

Bu gerçekten ilişkimizdeki tek sorun ve ona serseri diyormuşum gibi ortaya çıkmadan bunu nasıl gündeme getireceğim hakkında hiçbir fikrim yok. Bunu daha önce bir kez gündeme getirdim ve utanmış görünüyordu ve daha iyi bir şey aradığını söyledi, bence tıbbi sorunlarının onu geride bırakması onu kabul ettiğinden daha fazla rahatsız ediyor. Doktoruyla olası depresyon hakkında konuştuk ama bize onun iyi olduğu ve depresyonu olmadığı söylendi, sonra yine VA, yani kim bilir."
"Nashville, TN'de Elliston yerindeki Samurai adlı bir suşi mekanını sık sık kullanırdım. Sahibi Koreliydi ve adı Bay Kim'di (Evet, bunun Bay Smith demek gibi olduğunu biliyorum). Birkaç yıl önce en son içeri girdiğimde, orayı sattığını öğrendim. Alabama'ya taşındığı söylendi. Bu herhangi birinin işine yararsa, onun nereye vardığını bilmek isterim.

Her halükarda, şimdiye kadar sahip olduğum en iyi suşiydi ve pirince Mayonez koyduğunu biliyorum. Peki böyle bir tarifi olan var mı?"
"Ben çok polisiye dizi izliyorum, çok haber okuyorum, bu yüzden belki yanlış anlamış olabilirim ama bildiğim kadarıyla: Bir jüri seçilir, bunlar halktan jürilik yapmak için çağrılan kişilerdir. Bu insanların çoğu orada olmak istemiyor, işlerini yapmak ya da ailelerine bakmak istiyorlar, bu da beni o kadar da umursamadıkları sonucuna götürür (tabii ki bazı insanlar ciddiye, ama sadece 1 alır ...).

Peki bu nasıl adil olabilir? Orada olmakla hiç ilgilenmeyen ""normal"" insanlardan ve karizma tarafından kolayca etkilenebilecek insanlardan oluşan bir jüriye birinin suçlu olup olmadığına karar verme sorumluluğu nasıl verilebilir?

Avukatların ne kadar farklı olduğunu unutmayalım, fakir bir insan, ne yaptıkları hakkında çok az şey bilen ve kişiyi kötü temsil eden gerçekten boktan bir avukat tutabilir veya zengin bir insan, etrafındaki en iyi avukatı tutabilir. Her ikisi de aynı suçla itham edildiyse ve kanıtlar zayıfsa, zengin adamın kurtulacağından ve fakir adamın mahkum edileceğinden oldukça emin olabilirsiniz çünkü temsil çok önemlidir.

İdam Cezasına katılanlar bunun doğru olduğunu nasıl düşünebilirler? Ölüm cezasının *iyi* veya *doğru* olduğuna asla katılmam ama **eğer** birinin suçluluğundan %100 emin olmak mümkün olsaydı bunu anlayabilirdim."
"Bir yıldan fazla bir süredir birlikteyiz ve benimle ilişki içindeyken geçmişte birlikte olduğu kızların müstehcen fotoğraflarını beğenmesi nedeniyle kendimi çok güvensiz ve kötü hissediyorum. Ayrıca instagramda pek çok yarı çıplak kızın fotoğrafını beğenmiş ve pek çoğunu da takip etmiştir.

Bu kızların hiçbiri bana benzemiyor. Bu tip bir şey değil. Bana hiç çekici gelmiyormuş gibi hissediyorum.

Beni gerçekten güvensiz hissettirdi, bu zaten biraz oradaydı. Geçenlerde onunla bunun bana nasıl hissettirdiği hakkında konuştum. Özür diledi ama yine de bazen aklıma geliyor.

Her zaman bir gün beni aldatabileceğinden gerçekten korkmuşumdur ve bu benim en büyük korkum. Beni hala üzdüğünü söylemeye devam edemem. Bunu duymaktan sıkılabilir ve sonra bir daha asla böyle şeyler dinlemez.

Sanki gerçekten yeterince iyi değilmişim gibi, kendimi gerçekten kötü hissediyorum. Güvensizliğin benimle olduğunu hissediyorum, sanki kendime bakış açımla ilgili sorunummuş gibi. O bir insan, diğer insanlara bakabilir. Bunu durdurmak için yapabileceğim pek bir şey yok.

Arkadaşlarının onu, benimle bir geçmişi olduğu bu kızın fotoğrafları gibi görmüş olmalarından biraz utandım. Evdeki tüm arkadaşları bu kızı tanıyor (onunla tanıştığım üniversitede uzakta).

Çok mu kişisel alıyorum bilmiyorum. Bunu biraz etkileyen başka faktörler de var. Çok sık seks yapmıyoruz. İstediğim kadar değil. Çoğu zaman reddedilirim; çok yorgun, havasında değil ya da yanlış zaman.

Bana gerçekten çekici gelmediğini ve beni istemediğini hissediyorum, bu da kendim ve görünüşüm hakkında kötü hissetmeme neden oluyor.

Onunla her şey hakkında konuştum ama yine de böyle hissediyorum ve böyle hissetmeyi bırakmak için ya da aşırı tepki verip fazla kişisel alıp almadığım konusunda biraz tavsiyeye ihtiyacım var."
"3 yıllık erkek arkadaşım beni bariz bir şekilde görmezden geliyordu ve kayıtsızdı ve ben ondan ayrılmaya karar verdim çünkü ilişkiyi bir arada tutmak için çaba gösteren tek kişi bendim. Beni çok sık incitti (eski sevgilimle flört etti, yalan söyledi, beni azarlamaya çalıştı) ve bu kadarı yeterdi. Birlikte yaşıyoruz, ancak bir yaralanmadan kurtulduğum ve hareket ettirmesi zor olacak balıklarım olduğu için taşınacak kişinin o olacağını söyledi. Ona bağlarımı kesmek istediğimi ve artık onunla konuşmak istemediğimi söyledim. Onun arkadaşı olmak istemiyorum.

Ayrıldığımızdan beri neredeyse her gece diğer odada ağladığını duydum. Bazı mektupları değiş tokuş ettik ama mektuplarının bir anlamı yok. Beni sevdiğini söyleyip duruyor ve ne istediğini bilmiyor... Duyguları onun ""sürekli hata yaptığını"" söylüyor ama mantıklı olmaya çalışıyor ve boşluğa ihtiyacı var. BİTTİ olduğum gerçeğini kabul etmiyor gibi görünüyor. Bitti. Devam etmeye hazırım. Artık onu sevmiyormuşum gibi hissediyorum.

Bu gece alternatif planım suya düştüğü için onunla yüzleştim. Taşınmanın kendisi için bir öncelik olmadığını söyledi. Bu konuda çok soğuktu ve rol yapıyor gibiydi. Kontrolün son damlasını mı almaya çalışıyor?

Seçeneklerim nelerdir? Uygun kira fiyatları bulmanın zor olduğu bir şehirde yaşıyorum. Kuzenim buraya benimle taşınmayı kabul etti ama eski sevgilim gitmek istemiyor gibi. Ev sahibime ayrılmadan 30 gün önce haber vermem gerekiyor. Sanki ona bu gece haber vermeli ve daireyi terk edip nereye gidersem gideyim oraya yerleşmeliyim gibi hissediyorum. Bir stüdyoya sıkışabilirdim ama ben bir öğrenciyim ve şu an olduğumdan çok daha fazlasını ödüyor olurdum. Kendi başıma bir daireyi finanse etmek için aileme ulaşabilirim.

Ne yapmalıyım?"
"Benden [K, 25] hoşlanan bir iş arkadaşım [E, 25] var ve eski sevgilisinden ayrıldığından beri aylardır benimle çıkmaya çalışıyor. Bana ilk olarak geçen yılın sonunda çıkma teklif etti, ama ona iş arkadaşlarımla çıkmanın iyi bir fikir olmadığını söyledim (özellikle çok küçük bir ofiste çalıştığımız için ve zaten onun geri tepmesi olmak istemedim). .

Hâlâ acımasız - her zaman bana iltifat ediyor, benimle flört ediyor, flört fikirleri öneriyor vs. Dürüst olmak gerekirse, ben de ondan hoşlanıyorum ve tam pes etmek üzereydim ki...

Ofisteki başka bir iş arkadaşım bana bu adamın eski kız arkadaşından bir bebek beklediğini söyledi. Şu anda yaklaşık 6 aylık hamile, bu da muhtemelen bunu bildiği ve peşimden geldiği tüm bu süre boyunca bunu benden sakladığı anlamına geliyor. Ben hariç ofisteki herkes biliyor gibi görünüyor ki bu garip çünkü o genellikle tüm sırlarını bana anlatır ve başka kimseye söylemez. Geçen gün, yeni bir iş arkadaşının önünde, konu gündeme geldiğinde bir kızı hamile bıraktığını kesinlikle REDDETTİ ve ben çaresizce ona yalanını söylemek istedim.

Hanımlar sizce onunla bu konuda yüzleşmeli miyim? Kendimi kullanılmış/aldatılmış hissediyorum. Neden yolda bir bebeği olduğunu bilip de bunu benden saklayıp yine de bana çıkma teklif etmeye çalışsın? Ondan bu şekilde hoşlanmasam bile, neden arkadaşı olarak benden saklasın ki? Bu hayat değiştiren olayı benden dışlama ihtiyacı hissetmesi incitici.

Tavsiye? Düşünceler?"
"Merhaba millet! Burada bazı içgörüler/tavsiyeler kullanabilirim.

Yani, altı aydır çıkıyoruz, ondan önce iki aydır arkadaştık. Biz sadece arkadaşken benimle her şeyi konuşurdu, tavsiye isterdi, rant yapar, hayatındaki bazı sorunlardan bahsederdi vs...

Çıkmaya başladıktan sonra artık çıkmıyor, bunun hakkında konuştuk ve artık benimle konuşamayacağı şeyler olduğunu söylüyor. Elbette, gerçekten yapamayacağı şeyler, çoğunlukla ilişki hakkında konuşmak istediğinde falan. Ama o bunu bir sonraki seviyeye taşıyor ve alıntı yapıyorum: ""Bir erkek arkadaş kazandı, bir arkadaş kaybetti"" ama ""arkadaşlığımızı özlüyor, seninle konuşmak çok güzeldi, hiç gitmemiş olmana rağmen çok harika tavsiyelerin vardı. ""Deneyim yoluyla"" ve ""bir zaman makinem olsaydı, böylece tanıştığım o adamı elde edebilirdim, böylece seni bir arkadaş ve bir erkek arkadaş olarak alırdım"".

Hala o adamlar olduğumu, bana açılabileceğini ve daha hassas bir konuysa hassas bir şekilde yaklaşması gerektiğini söylediğimde, buna cevabı şu: eğer kendini açarsa Ben, eğer ayrılırsak bu her şeyi daha da zorlaştırır.

Ben onun ikinci ciddi erkek arkadaşıyım, ilkinin sonu iyi bitmedi, sebebinin bir parçası olduğuna inanıyorum.

Bana tekrar açılması biraz zaman alacak mı?
Herhangi bir tavsiye/içgörü çok makbule geçer."
"Merhaba, r/İlişkiler,

Son birkaç haftadır hayatımı aşağı yukarı mahveden ciddi bir sorum var. Sanırım hızlı bir arka hikaye ile başlayacağım. Ocak ayında Tokyo'da bir yurtdışı eğitim programı başlattı ve programın ilk 3 ayında en harika insanlardan bazılarıyla tanıştı. İyi anlaştık ve hızlı arkadaş olduk. Birkaç hafta öncesine hızlı ileri sar, grubun yarısı ayrılırken kalan yarısı hala burada.

Sorun burada. Kalan gruptaki [23-24 yaş] bir veya iki kıza ilgim varken, görünüşe göre onların ilgisi diğer erkeklerde. Şimdi, grubun statükosunu korumak adına çıkarlarımı hiçbir zaman gerçekten dile getirmedim, ama bir şeylerin döndüğünü biliyordum. Onlara yerlerini vermek istedim ama bu yüzden kırgınım.

Sonuç olarak, kendilerine daha özel hale geldiklerini hissediyorum ve bu şekilde, insanlardan birine gerçekten dertlerime yakın hissettiğimi söyledim. Hayır, beni dışlamaya çalıştıklarını ve her şeyin benim kafamda olduğunu söylüyor. Grupla aramda herhangi bir sorun olmamalı ama yine de bu bölgede yürümemem gerektiğine dair garip bir his var içimde. Kendi başlarına bir şeyler yapıyorlar ve yine de az çok yol kenarına alındığımı hissediyorum."
"Zorunlu bu bugün değildi, aslında yıllar önce üçüncü sınıftaydı.

Aşkım (ona Gary diyelim) bende yokken bir kalem ödünç almamı teklif etti ve tabii ki çok heyecanlandım. O günün ilerleyen saatlerinde sınıfta ona bir şey söylemek istedim (yanına oturdum) ve kurşun kalemin silgisi olduğunu düşündüğüm şeyle omzuna hafifçe vurdum. Görünüşe göre bir vuruştan çok bir saplama gibiydi ve kalemin yeni açılmış ucuylaydı.

IIRC, diye bağırdı Gary ve öğretmen dahil tüm sınıf bana baktı.

Neyse ki öğretmenim bana kartımı çevirmedi ve Gary'den kan alındığını düşünmüyorum."
"Erkek arkadaşım, sanırım eski erkek arkadaşım ve ben 2 yıldan biraz fazla bir süre çıktık ve bu süre zarfında birlikte yaşadık. Mükemmel değildik ve pek çok sorunumuz vardı ama çözmeye kararlıydık. Sık sık tartışırdık ama ikimiz de birbirimizi sevdiğimizi biliyorduk. Nasıl oldu bilmiyorum ama zamanla ona olan romantik ilgim neredeyse yok denecek kadar azaldı.

O benim en iyi arkadaşım. Onunla konuşmayı ve yanında olmayı seviyorum ama konu seks ya da yakınlık olduğunda bunu yapamıyorum. Uzun uzun düşündüm ve ona olan saygımdan dolayı ilişkiyi bitirmeyi seçtim. Herkesin her iki tarafın da birbirini eşit olarak istediği bir ilişkide olmayı hak ettiğini düşünüyorum. Ona bunu teklif edemem ve geleceğinde mutlu olmasını isteyemem. Buna asla kızmadığını bilmeme rağmen. Ayrıca benim yüzümden ilişkimizde seks olmamasından dolayı kendimi giderek daha fazla suçlu hissediyordum.

Bana göre bunların hepsi mantıklı noktalar (yanılıyorsam beni düzeltin), ama duygularım beni ele geçiriyor. Keşke hissettiklerimi değiştirebilseydim. Şimdi içimde korkunç bir boşluk var. O hayatımın çok büyük bir parçasıydı ve umarım doğru seçimi yapmışımdır.. Lütfen tavsiye/görüş verin, yeterince çabalamadığımı söylüyor. Sadece sonsuza kadar yatakta uzanmak istiyorum. ."
"""Fazla"" nakit yatırmak için hangi fonlara veya ETF'lere bakmam gerektiği konusunda tavsiye arıyorum. 32 yaşındayım, yılda yaklaşık 150 bin dolar kazanıyorum. 401K'm yok ve IRA'mı (şu anda 90.000 $) maksimuma çıkardım, dolayısıyla vergiye tabi hesap. Bu para uzun vadede tutulacak ve gelirim bu seviyede kaldığı sürece ayda 1.000 $ katkıda bulunmaya devam etmeyi planlıyorum.

Tavsiyelerin çoğu, düşündüğüm bir endeks fonuna veya toplam piyasa fonuna nakit yapıştırmak gibi görünüyor (Fidelity'de olduğum gibi muhtemelen IVV veya FSTMX). Bununla birlikte, Large Cap'te zaten oldukça fazla kiloluyum (Roth'um aracılığıyla ve ayrıca vergiye tabi hesabımdaki hisse senedi alımlarını zaten seçiyorum - çok fazla teknoloji).

Parayı Uluslararası ve/veya IJT/IJH gibi Küçük/Orta Ölçekli ETF'ler arasında bölmem daha iyi olabilir mi?

Herhangi bir düşünce çok takdir edildi, teşekkürler!"
"Zorunlu bu bugün olmadı. Bu yaklaşık bir buçuk yıl önce oldu.

Kız arkadaşım ve ben takmak istedik ama ailesinin evindeydik bu yüzden arabaya atlayıp tenha bir yer bulmaya karar verdik.
kirli. Bana bu ıssız, ışıksız yoldan bahsetti ve oraya gidip kenara çekmemizi ve tapu işini yapmamızı önerdi. Bir numaralı hata.

Yolun derinliklerine doğru ilerliyor ve fark edilmeyeceğimiz güzel bir alan buluyor. Ona gitmeye başlıyoruz ve her şey yolunda. Ancak, duymaya başladı (her iki yönde de), bu yüzden hızla klimayı açtım ve başladığımız şeyi bitirmek için geri döndüm. İki numaralı hata.

Uzun süre gittik, harikaydı. Yaklaşık bir saat sonra bitirdik ve memnun kaldık. Şoför koltuğuna oturur ve arabayı çalıştırır. Başlamıyor. Tekrar deniyoruz... Hiçbir şey. Paniklemeye başlar. Şimdi sürücü koltuğuna atlıyorum ve deniyorum, hala bir şey yok. Bu noktada ağlamak üzere çünkü ailesi özellikle geceleri bu yoldan asla geçmemelerini söyledi. İşte o zaman pilin bittiğini anlıyorum.

Şimdi bunun tamamen ıssız, ışıksız, tenha bir yol olduğunu unutmayın. Kız arkadaş bokunu kaybediyor. Bu bölgede kimseyi tanımıyorum. İşte burada, Girlfriend'in zihinsel bir çöküntü yaşamasını engellemeye çalışırken bunu anlamaya çalışıyorum. Sonunda onu tanıdığı insanları aramaya ikna ettim.

Herkes meşgul.

Tekrar kaybetmeye başlar. Ailesini arayıp tam da asla gitmemelerini söyledikleri yerde olduğumuzu söylemek istemiyor. Sonra yakınlarda yaşayan ve aynı zamanda takviye kabloları olan eski bir arkadaşını hatırlıyor. Onunla iki yıldır konuşmuyordu. Cevap verir ve ""bu kim?"" İyi bir başlangıç ​​yaptık. Yıldızları izliyorduk ve araba öldü diyerek durumu ona anlatıyor. Çok romantik. Kız arkadaşıyla birlikte ama özel geziyi yapıyor ve arabasına atlıyor.

Bu güne kadar ailesinin hiçbir fikri yok."
"Daha önce de belirttiğim gibi, 19 yaşındayım. Annem taşınmam için bana bir ay süre verdi. Henüz kredi puanım yok ve bir daire bulmaya çalışıyorum. Şu anda haftada yaklaşık 25 saat çalışıyorum ve işimde oldukça uzun süre çalıştığım için, daha fazla saat almak için planlama yöneticimle birlikte çalışmayı umuyorum. Ayrıca aynı zamanda bir araba sigortası ödemem var ve oldukça meteliksizim.

Çek ve tasarruf hesaplarım, onun hesabı altındaki öğrenci hesaplarıdır. Mümkünse kendi hesabıma taşınmayı göreceğim. 5/3 bankanın altındayım. Bir de büyükannemin vefatından sonra acil durumlar için bana bıraktığı bir birikim hesabım var. Ancak reşit olmama rağmen annem olmadan girmeme izin vermiyorlar. Annemin o hesabı kullanacak kadar kötü niyetli olduğundan emin değilim. Teknik olarak diğer iki hesabımla birlikte, yine onun hesabının altında. Yapabileceğim bir şey var mı?

Ayrıca, bir daire alma sürecinden hala oldukça emin değilim ve herhangi bir liste bulmakta zorlanıyorum. Oldukça düşük bütçeli kalmak istiyorum, ancak güvenlik duygusu için daha güzel bölgemde kalmak için daha fazla ödemeye hazırım. Apartman arama, apartman hayatı vs. ile ilgili herhangi bir ipucu çok makbule geçer.

Erkek arkadaşımı iş aramaya götüreceğim için birkaç saat çok fazla olmayacağım, ancak yakında geri döneceğim, cevap veren var mı? Zaman ayırdığınız için teşekkürler!"
"İlk önce temelleri yoldan çıkaralım.
Ben f/20 erkek arkadaş m/27 İlişki 6 aydır ve son 4 aydır birlikte yaşıyoruz.
Erkek arkadaşım bugün işteyken telefonunu evde unutmuş. Genelde onun telefonunu zaten kullanırım ama çok korkunç bir şey yaptım. E-postalarına baktım ve Şubat başında iki haftalığına ayrıldık ve o başka bir kızla yattı. Tekrar bir araya geldik ve okuduğum e-posta, hamile olduğunu söyleyen o kızdan Şubat ayının sonundaydı. Kelimeler için kayboldum. Şubat ayından beri ondan hiç haber almadığını ve onun cep telefonu numarasına, e-posta hesaplarına sahip olduğunu ve nerede yaşadığımızı bildiğini ve ona seslendiğinde bu ""bebek"" ten başka söz edilmediğini kabul ediyorum ama bu bir şey değil mi? bana bahsetmeli miydi?
Zaten ona inanmıyorum, sadece onun evinden eşyalarını gerçekten istiyordu.

Sonra craiglist'teki kadınlara gönderdiği yanıtlar var (biz tanışmadan önce). Bunların hiçbirini ona karşı tutmuyorum ama ""Tops"" arayan gey erkeklerin yanı sıra transeksüellere de yanıt verdi. E-postaları okuduğumda, hiç buluşma yapmamış gibi geliyor ama bu beni rahatsız ediyor.

Onun mahremiyetini ihlal ettiğim için kendimi kötü hissediyorum ama şimdi okuduklarım konusunda kendimi daha garip hissediyorum. Peki herhangi bir şey olursa ne yapmalıyım?! Gerçekten burada sıkışıp kaldım ve konuşacak, anlayabilecek kimsem yokmuş gibi hissediyorum."
"Kız arkadaşım ve ben yaklaşık 2 hafta önce ayrıldık ama o zamandan beri konuşmayı bırakmadık. Bana bir ""şey"" olmak istediğini söyledi, bu hiç de ciddi değildi, ama deneyeceğimiz ve sadece birbirimizi isteyeceğimiz anlamına geliyordu. En iyi arkadaşım dahil birçok arkadaşımızın bulunduğu sahile tatile gidiyor. Daha fazlasını istediğim için onunla sadece bir şey olamayacağımı söylüyorum. Ertesi gün sarhoş oluyor ve en iyi arkadaşımla takılmaya çalışıyor, şükürler olsun ki reddediyor. Olay olduktan yaklaşık 45 dakika sonra beni aradı ve tekrar bir araya gelmemizi istedi ve sonra bana ne olduğunu anlattı. Onu havaya uçurdum ve tamamen öfkelendim. Sonra gecenin ilerleyen saatlerinde, onu korkutmak için uzun bir mücadele verdikten sonra, onu hâlâ istediğim duygusuyla savaşamadım. Onu affetmeli ve işleri yoluna koymalı mıyım? Şunu da ekleyeyim, o ve tüm arkadaşları beni çok özlediğini ve geri istediğini söylediler. En iyi arkadaşım onunla benim için ilişkimiz hakkında konuşuyordu ve o zaman ona sarhoş olmasını istedi ve ""beni özleme"" bahanesi bu yüzden bunu yaptı. Ona kendini becermesini mi yoksa sevgimizi güçlü tutmasını mı söylemeliyim?"
"Bu yüzden eski sevgilimle çok zor bir ayrılık yaşadık (yaklaşık 2 yıl çıktıktan sonra), ondan sadece sürekli yalanları yüzünden ayrıldım (çoğunlukla uyuşturucu/esrarengizlerle takılma hakkında) ama onunla iyi arkadaş olarak kaldım.

Açıkçası onu hala çok önemsiyorum. Saçma bir noktaya kadar yalan söylemeseydi ondan asla ayrılmazdım!

Her neyse, şu anda uyuşturucu tedavisi görüyor. Beni biraz aradı ve ailesi de beni kontrol etmek, iyi olduğumdan emin olmak için aradı. Sadece bu durumla nasıl başa çıkacağım konusunda hiçbir fikrim yok. ~ 4 aydır ayrıyız ve rehabilitasyonunun hiçbirinde oynayacak bir ""rolüm"" yokmuş gibi hissediyorum, ama onun yanında olmayı ve yardım etmeyi çok seviyorum.

Örneğin, ailesi, rehabilitasyondan çıktıktan sonra, yaşadığı yerdeki (çoğunlukla ""arkadaşları"") tüm kötü etkilerden kaçınmak için onlarla farklı bir şehre taşınmasını istiyor. Bunu yapmaya istekli DEĞİLDİR. Ona, ailesinin yanına taşınmazsa, o taşınana kadar onunla iletişimi/temasımı keseceğimi gerçekten söylemek istiyorum. ama bunu yapmak benim haddime mi? Yapmak istediğim son şey onu terk etmek ama onun için en iyisini istiyorum ve ""arkadaşlarına"" yakın olmak kaçınılmaz olarak uyuşturucu kullanımına yol açacak, hem de HER ZAMAN böyle olmuştur!

Ayrıca, bu soruya/yardım talebine en uygun başka bir alt dizin varsa, lütfen bana söyleyin!"
"Selam.

Sanırım bu hesapla önceki yazılarımda yazdıklarımdan başka söylenecek yeni bir şey yok. İlk ilişkimi yaşadım ve 3 ay önce çoğunlukla yurtdışına taşınması nedeniyle sona erdi. Duygusal olarak taciz ediciydi ve onunla ilgili her ""iyi"" şeye karşılık, onunla ilişkili yaklaşık 50 ""kötü"" şey vardı.

Mesele şu ki, ne zaman ""boş zamanım"" olsa veya ne zaman kendimi hatırlasam, kendimi onu düşünürken buluyorum. NC'yi başlattım ve 2-3 kez aradığı halde (iki haftadan bir aya kadar zaman farkıyla) telefona hiç cevap vermedim.* Bunun en iyisi olduğunu düşünmek isterdim ama öyle değilim kesinlikle aşağıdaki koşullar göz önüne alındığında:

Ben hayal görmüyorum. Şimdi biliyorum ve ayrılığın ilk günlerinden beri biliyorum ki ne kadar uğraşırsak uğraşalım (ben) bu özel ilişkide hiçbir şey değişmeyecek. Ayrılıktan sonraki ""en karanlık"" anlarımda bile, bir daha denersek her şeyin farklı sonuçlanacağını hiç düşünmemiştim. Hayır, her zaman oldukları gibi kalacaklar.

Korkunç olan şu ki, şu anki durumumda, hiçbir şeye sahip olmaktansa o ilişkiyle *daha iyi* olacağımı düşünmeye devam ediyorum. Güvensiz olduğumu ve özgüven eksikliği yaşadığımı kabul ediyorum ama... bu kadar mı?

Bunu düzeltmeye nasıl devam edebilirim? Beynimin bile gerçekten buna değmediğini söylediği bir şeyi nasıl bırakabilirim? Okuduğunuz için şimdiden teşekkürler.

* = 2-3 kez aramasına rağmen son ~3 aydır beni skype'ta bloke etmesi ilginç geliyor (ülkeden ayrıldıktan yaklaşık 10 gün sonra ve sebepsiz yere beni engelledi). Hiçbir pratik nedene hizmet etmese de... bu konuda bir fikriniz var mı?"
"Önce ben gideceğim.

Ailem Güney Carolina'da tatildeyken, kaldıkları süre boyunca bataklık bir bölgede bir ev kiraladı. Günü kumsalda geçirdikten sonra eve geldik ve mayolarımızı çıkarıp farklı kıyafetler giydik. Birden korkunç bir çığlık sesi duyduk. İlk başta ailemizden birinin ciddi şekilde yaralandığını düşünerek hepimiz oturma odasında toplandık. Çok geçmeden sesin dışarıdan geldiğini anladık. Bataklık göl alanına bakan güverteye çıktık ve orada koca çenesini bir geyik bacağına dolamış lanet olası bir timsah bulduk. Çığlık geyikten gelmişti. Annem o kadar korkmuştu ki içeri koştu ve ağladı. Kız kardeşlerim, babam ve ben çok meraklandık. Timsahın geyiğin bacağının etrafında yavaşça dönmesini izledik ve her hareket ettiğinde geyik tekrar çığlık atıyordu. Şu anda, kamera almak için koşmayı düşünemeyecek kadar korkmuştuk. Timsah bütün geyiği yedi. ne oluyor Temel olarak, bu hikayeyi her anlattığımda, insanların bana inanmadığını hissediyorum çünkü bu çok çılgınca. Bir fotoğraf çekmeliydik!"
"Geçen sonbahar bazı arkadaşlarla bir barda takılırken tanıştığım bir kız var. Aynı derste olduğumuzu keşfettim ve onunla konuşmaya başladım ve çok geçmeden ona çıkma teklif ettim. Randevumuz, akşam rastgele bir derse gitmekten ibaretti. Daha sonra bana ilişkilerle (hatta seksle) ilgilenmediğini çünkü o sırada ilaca bağlı bir psikoz geçirdiğini söyledi.

Arkadaş olarak takılmaya başladık, bu benim için sorun değildi çünkü başka kadınlarla çıkmıştım ve sadece arkadaş olmamıza aldırmıyordum.

Birkaç hafta önce daha çok randevuya benzer bir ortamda buluşmaya başladık ve ona yeniden ilgi duymaya başladım. Ona onunla çıkmak istediğimi söylemeye karar verdim. Akşam geç saatlerde apartmanın önündeki bahçede buluşmak için sözleştik. Orada bana onun karmaşık olduğu vb. İlişkimiz hakkında düşünmesi için biraz zaman ayırmasını önerdim. Dün tanıştık.

Bir dakika içinde bana a) geçen hafta beni hiç düşünmediğini b) öpüşmemizin ""doğal olmadığını"" düşündüğünü ve c) artık (arkadaş olarak bile) görüşmememiz gerektiğini düşündüğünü söyledi.

Şimdi kafam karıştı ve muhtemelen onu unutmanın en iyisi olduğuna karar verdim. Duygusal olarak dengesiz görünüyor ve muhtemelen uzun vadede enerjimi emecek. Kabul ediyor musunuz? Tüm iletişimi kesmeli miyim?"
"Bu yüzden bugün nihayet geçmiş ilişkimin neden bozulduğunun nedenlerini bir araya getirdim.

İlk başta bunun yaptığım (ya da yapmadığım) bir şey yüzünden olduğunu düşündüm ve ayrıldıktan hemen sonra neyi yanlış yaptığımı bulmaya ve düzeltmeye çalışırken (tamamen kendimi geliştirme amaçlı) kendimi anlamsızca dövüyordum. .

Bugün sohbet günlüklerime bakıyordum (eski bir alışkanlık) ve uyarı işaretlerinin uzun zaman önce ekildiğini fark ettim.
 
I.) Gecenin tuhaf saatlerinde, Eski sevgilisine sarılırsa kızıp kızmayacağımı soran birkaç mesaj. (Gelecekteki not: Bu mesajı almak beni anlamalıydı, ama o sırada o kadar delicesine aşıktım ki, üzerine gerçekten fazla ağırlık vermedim.

II.) ""Kardeşi"" ile izlemeye davet ettiğim filmlere sık sık Film ziyaretleri ve ilişkinin sonlarına doğru ""kız arkadaşları"" ile birkaç ziyaret. Daha sonra ziyaret etmemi açıkça reddetti (öğle yemeği, FroYo ve benzerleri için)

III.) Sınırlı göz teması ve sürekli inkar ve (yumuşak) zaman geçirmeyi reddetme. ""Yeğenlere bakmam gerekiyor"", ailece sinema gecesi yapmak gibi tonlarca bahane... HER ZAMAN bizim için yapacak bir şeyler planladım. 4 hafta önceden bizim için bir hafta sonu bile rezerve edemediği noktaya kadar (Vegas Gezisi).

IV.) Benim onunla çıkmaya başladığım sıralarda sona eren ayrılığın ardından bir yıl boyunca eski erkek arkadaşına aşık olduğunu bir arkadaşından öğrenmesi.

Kendimi yanlış yerdeymişim gibi hissederdim. Sanki tüm patlama benim hatalarımdan kaynaklanıyormuş gibi... sanki birinin benim hakkımdaki fikrini bir gecede değiştirecek kadar inanılmaz derecede kötü bir şey söylemişim veya yapmışım gibi... ama bugünün ifşaatları bana bir kız ne kadar akıllı olursa olsun bunu öğretti. .. zamanın yarısında ne istediğini tam olarak bilmiyor."
"Meteliksiz bir lise mezunu bekleme masaları olarak, her zaman fazladan paraya ihtiyacım var. Arkadaşlarım, daha önce hiç yemediğim bir jalapeno yemeyeceğime dair 20 dolarına bahse girdi. Ben sadece bir bok yapmayan zayıf kıçlı konserveleri yemiştim.

Her neyse, bunun için gittim. İki korkunç, korkunç ders öğrendim.

1) Taze jalapenolara alerjim var.

2) Bir hapşırma dolusu jalapeno ile aşılanmış sıvıyı hapşırmak berbattır. Hele yeni, hala iyileşmekte olan bir septum piercinginiz ve yakın zamanda berbat bir burun deliğiniz varken [ilk paylaşımımı görmeyenler için kendi burnumu delmeye çalıştım ve burnumu yırttım]

Her neyse, tüm burnum yanıyor ve her yerim kaşınıyor."
"Selam millet!

Bunu özlü tutmaya çalışacağım. Temel olarak, ben üniversitedeyken, öğretmenlerin kanser olmasını dilemek gibi gerçekten korkunç yorumlar yazan bir adam vardı. ve sonra beni taciz etmeye başladı, bana korkunç şeyler dedi. Öyle bir noktaya geldi ki üniversiteye şikayet ettim ve özür dilemeye zorladılar. Yakın zamana kadar her şey unutulmuştu (ikimiz de kursu bitirdiğimizde), ondan genel olarak aşağılayıcı ve kanser olmamı umduğunu söyleyen bir sürü mesaj daha aldım. Söylediği hiçbir şey tehdit edici/yasa dışı değil, bence oldukça korkunç bir davranış. Bir arkadaşım bana, adamın onu takip ettiğini ve şizofren olduğunu kabul ettiğini söyledi. Bu konuda yapabileceğim bir şey var mı? Polise şikayet etmeye gerçekten değmez ama o da diğer insanlara benzer şeyler yaptı ve bunu karşı konulmaz bir şekilde yapması gerektiğini düşünmüyorum. Belki şu anki üniversitesine bir mektup?

Herhangi bir tavsiye için şimdiden teşekkürler :)"
"Bu yüzden hayalim tam zamanlı olarak stand-up komedisi, doğaçlama komedisi, yazı ve/veya skeç komedisi yapmak. 11-12 yıldır doğaçlama yapıyorum ve çevrimiçi olarak bazı oldukça ana akım komedi videolarında yer aldım, kendi eskiz şovumu yaptım ve ağ oluşturma konusunda adil payımı aldım. Sanırım ""inanç sıçramamı"" yapmaya hazırım ve zamanın sadece benim aleyhime çalıştığını hissediyorum...

Benim sorunum, hayatım boyunca tek bir şey yapmak için yetiştirilmem. Her şeyi yapmanın ""doğru"" bir yolu olduğunu öğrendim ve çoğunlukla kurallara göre oynadım. Liseye gittim, sonra üniversiteye gittim, sonra bir kariyer edindim ve işte buradayım. Maddi olarak iyiyim. Kendi evi ve arabası olan 26 yaşında bekar bir erkeğim. Demek istediğim, sorunlarım olan / olan herkes gibi ama çoğunlukla omuzlarımda iyi, mantıklı bir kafam var. (BU NEDENLE BU KADAR ZOR!) :)

Diğer bir konu da iki erkek kardeşimin benden oda kiralaması ve onlar daha iyi sözler bulamadıkları için ... ölü vuruşlar. Annem onları barındıramaz ve ben aptalları severim. Onları asla anlamayacakları bir şeyin peşinden gitmeleri için tahliye edersem ve potansiyel olarak her şeyi nerede kaybedebileceğim konusunda nasıl tepki verecekleri hakkında hiçbir fikrim yok.

Reddit'te size birkaç sorum olacak...

Her şeyi geride mi bırakacağım? Burada hiç kimse bunu veya benzer bir şeyi yaptı mı? Herhangi biri sektörde yardım, tavsiye veya iş verebilir mi? haha. Konuyla ilgili her türlü YAPICI tavsiyeye/eleştiriye gerçekten ihtiyacım var çünkü açıkçası artık bu tür sohbetler yapabileceğim hiç kimseye gerçekten yakın değilim.

Sıradan ve yalnız varlığım hakkında daha fazla ayrıntı isteyen olursa, lütfen sormaktan çekinmeyin! :)"
"Geçmiş konuları kontrol ettim ve köpeğinizin egzersiz ihtiyaçlarını duruma göre değerlendirmenin en iyisi olduğuna dair genel tavsiyeyi buldum, ancak köpeğimin ideal seviyesini bulmakta zorlanıyorum, çünkü muhtemelen o kadar önlenemez bir kişiliğe sahip ki ben başını yere vurana kadar koşacağını düşündü. Ayrıca, burada alışılmadık derecede sıcak bir hava yaşıyoruz (27C/80F aslında çok sıcak değil ve onun için her zaman bir şişe su alıyorum), bu yüzden yürüyüş/koşu sırasında çok erken nefes almaya başlıyor.

Köpek hakkında bilgi: Bobby 3 yaşında bir barınak köpeğidir. O bir teriyer karışımı, uzun bir Yorkshire teriyerine benziyor. Onu aldığımızda zayıftı, şimdi sağlıklı bir kiloya ulaştı; şu an tartılarım bozuk ama kendisi 7kg civarında bir yerde. Sağlıklı bir kiloya ulaştığı için egzersizini hızlandırdım, ama tavana çarpıyor gibi görünmüyorum. Günde üç kez yürüyüş yapıyor, sabah ve öğleden sonra yürüyüşleri neredeyse her zaman 40 dakikanın üzerinde ve bir saatten fazla olabiliyor (eğer daha kısaysa, günde 4. kez yürüyüş yapacak). Çoğu zaman bisikletle dışarı çıkıyorum ve nerede olduğumuza bağlı olarak belime bağlı ya da özgürce koşuyor, bu durumda çok daha fazla yer kaplıyor. Üçüncü yürüyüşü sadece yatma vaktidir ve genellikle 20 dakikadan azdır ve asla bisikletle değildir. Birkaç gün boyunca zorlu koşular yaptıysa, ona daha düşük bir aktivite günü vereceğim, ancak aktivite seviyesinin ruh hali ve enerji seviyeleri üzerinde pek bir etkisi yok gibi görünüyor. Bazı günler bütün gün ortalıkta dolanıp havasız cinayeti oynamak istiyor, bazı günler benimle kanepede kıvrılıyor ve günün büyük bir bölümünde uyuyor.

Bu konuyu açmayı erteliyordum, çünkü köpeğinize dikkat etmekten başka ne diyebileceğinizden emin değilim, ama onu yeterince çalıştırdığım bir noktaya geldim ki endişeleniyorum. onu çok çalıştırıyor olmak. Bakabileceğim herhangi bir işaret var mı?

[Herhangi bir yardım için teşekkürler]("
"2. Değişikliğin sadık bir destekçisiyim. Vatandaşların, saldırı tüfekleri, makineli tüfekler ve hatta ateşlemeli füzeler dahil olmak üzere seçtikleri herhangi bir küçük silahı taşıma konusunda hem anayasal hem de doğal hakları olduğuna inanıyorum. Devlet tarafından verilen ateşli silah ruhsatlarının yanı sıra silah satın alma işlemleriyle ilgili kapsamlı özgeçmiş kontrollerini destekliyorum. Ancak, insanların belirli silah türleri için özel ücretler veya vergiler ödemesi gerektiğini düşünmüyorum (örneğin, kısa namlulu tüfekler üzerindeki mevcut NFA vergisi). Kısacası, ateşli silahların minimum hükümet düzenlemesi ile ücretsiz olarak temin edilmesini savunuyorum.

Silah kontrolüne karşı yaygın argümanlar arasında avlanma, eğlence amaçlı atış ve ev savunması yer alır. Bunları tüm kalbimle destekliyorum, ancak bunlara çok fazla odaklanmak, silahlı bir sivil nüfusun birincil nedenini göz ardı ediyor: Zalim Hükümetten Korunma.

2. Değişikliği yazarken, Kurucu Babaların aklında özellikle silahlı milisler vardı. Bu tür milisler, Amerikan Devrimi sırasında İngilizlere karşı çok önemli bir rol oynadılar ve gelecekteki herhangi bir hükümeti kontrol altında tutmada rol oynayabilecekleri varsayıldı.

Bugün medya bize düzenli olarak polis vahşeti ve CIA işkencesinden bahsediyor. Federal hükümetin kendisine ""tehdit"" olarak gördüğü herkesi (Amerikan vatandaşları dahil) gözetlemesi, kaçırması, süresiz olarak alıkoyması ve öldürmesi artık ""yasal"". Kongre'nin veya Yüksek Mahkeme'nin ne dediği umurumda değil - bunlar yanlış ve Amerikan halkının özgürlüğünü tehdit ediyorlar!

Hür, güvenli, demokratik bir ulusu sürdürmek için İNSANLAR HÜKÜMETLERİNDEN KORKMAMALIDIR! DEVLET ONLARDAN KORKMASI GEREKİYOR!"
"Şu anda bir devlet üniversitesine gidiyorum ve sevdiğim bu kızın yanında oturuyorum. Onunla ders sırasında birkaç kez konuştum (birkaç ""nasılsın"" ve genel olarak sınıf/iş hakkında rastgele şeyler). Benimle tamamen aynı tavrı/alaycılığı var ve ben onu seviyorum. Sınıfın en ön sırasında onun yanında oturuyorum ve konuşacak komik ya da ilginç bir konuyu nasıl başlatacağımı asla bilmiyorum. Ara sıra defterime karalamalar yaptığımı seyredecek ve ona baktığımı görmemiş gibi yapacak. İkimiz de dersin gerçekten kolay ve baştan sona sıkıcı olduğunu düşünüyoruz.

Geçenlerde son 2 gündür birlikte kütüphaneye yürüyoruz ve rastgele sınıfla ilgili şeyler hakkında konuşuyoruz. Çoğu gün kütüphaneye gidiyor ve sadece televizyon izliyor (dersler arasında 3 saatlik bir boşluk var), yine de ne zaman birlikte kütüphaneye gitsek, ara veriyor ve bir bilgisayara gidiyor ve ben hiç yokmuşum gibi televizyon izliyor.

Onunla ders dışında konuşmak ve ondan bir şeyler yapmasını istemek istiyorum ama bunu nasıl yapacağımı veya başlatacağımı bilmiyorum. Bunu nasıl daha ileri götüreceğiniz konusunda yardıma/tavsiyeye ihtiyacınız var. Buraya ilk kez gönderiyorum. Lütfen yardım et."
"Bu yazın başında ayrılmadan önce erkek arkadaşımla 2 yıl birlikteydim, hayatıma devam etmem biraz zaman aldı ama ayrıldım ve bekar olduğum için mutluyum, mükemmel şartlarda ayrıldık falan iyi, fiziksel olarak henüz ilerleyememiş olmam dışında.

Ben ve eski sevgilim ayrılmadan önce üniversitemde oldukça hoşlandığım bir adam vardı ama şimdi bekarım tek düşünebildiğim o ve ondan başka kimseyle birlikte olmak istemiyorum. Tüm yumurtalarımı tek sepete koymanın korkunç bir fikir olduğunu biliyorum ama denemek zorundayım yoksa asla bilemeyeceğim değil mi?

Mesele şu ki, onu ne zaman görsem yüzüm patlayacakmış gibi hissediyorum, tutarlı bir konuşma yapmayı bırakın gözlerine bile bakamıyorum. diğer sorun ise geçen akademik yıldan beri onunla konuşmamış olmam ve o zaman bile gerçekten konuşmadık, o sadece laboratuvar tezgahımda çalıştı.

peki, temelde yabancı olduğumuzu aklımda tutarak ona nasıl kurnazca yaklaşabilirim ve onun yanındayken inanılmaz sinirlerimi nasıl kontrol edebilirim!"
"Bir süredir benden hoşlandığına dair bir şüphem vardı ve bu, birkaç gün önce arkadaşları bana onun hoşlandığını söylediğinde doğrulandı. Anksiyete ve depresyon gibi bir miktar zihinsel sorun geçmişi var ve benim yüzümden tekrar aynı duruma düşmesini istemiyorum (Daha önce başka bir erkekle de olmuştu.)

Ondan hoşlanmıyorum, bu yüzden onunla bir ilişki kurmayacağım ama onu kolayca ve hala arkadaş kalabileceğimiz bir şekilde hayal kırıklığına uğratmak istiyorum. Bu konuda oldukça deneyimsizim, bu yüzden bunu nasıl yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok."
"Bir buçuk aydır çıkıyoruz. Geçen hafta sonuna kadar her şey harika gidiyordu. Ona göre sanırım ona çok fazla dokunuyordum. Yeni çiftlerin düzenli olarak iletişim kurmasının normal olduğunu düşünmüştüm ama o, erkeklerin gerçekten kadını kovalamasının ve kadının direnmesinin beklendiği bir ülkeden. Çarşamba günü bunun hakkında konuştuğumuzda ona bir daha yapmayacağımı söyledim ama korkarım zarar verildi. Bu hafta şehir dışına çıktı. Onunla iletişime geçmeye çalışmadım. Bana bu sabah mesaj attı ve hava çok soğuk görünüyordu. Bana mesaj attığında bana hep ""güzel kız"" diyor ve bugün bana ismimle hitap etti. Ve herhangi bir öpücük işareti vermedi ve bu çok romantik olmayan bir duyguydu. Ona bugün buluşamayacağımı söyledim (oda arkadaşıyla daha önce planlar yaptık ama ona izin vermem gerektiğini düşündüm) ama Çarşamba günü görüşebileceğimi söyledim. Bence bitirecek. Sadece ona rahatlamasını ve bunun ciddi olmadığını nasıl söyleyeceğimi merak ediyorum. Sadece sınırlarını tanımaya çalışıyorum. En iyi bahsim nedir? Heyecan duyması için onu gördüğümde gerçekten cilveli mi olmalıyım? Uzak mı davranmalıyım? Her zaman yaptığımız gibi tanıştığımızda onu öpmeli miyim?"
"Hikaye zamanı! 8. sınıftan sonraki yaz, bütün yaz boyunca her gün arkadaş grubumla takıldım. Grupta bir kız vardı ve onu gerçekten sevdim. Sanki ona en büyük ve en aptalca aşıkmışım gibi. Daha 13 yaşındaydım, bu yüzden bir bok bilmiyordum ama onun benim için mükemmel olduğunu düşünüyordum, onunla evlenmeliyim ve tüm bu aptalca şeyler. Köpek sevgisi o kadar güçlüydü ki, onun hayatının bir parçası olmak istedim ve onun da benim hayatımın bir parçası olmasını istedim. Ona çıkma teklif etmeye hiç cesaret edemedim ve farklı liselere gittik. Sonunda konuşmayı bıraktık ama lisedeyken başka kimseyi gerçekten sevmedim. Diğer her kız ona kıyasla sıkıcı hissediyordu. Hala onu ve ona çıkma teklif edecek cesaretim olsaydı neyin farklı olacağını düşünerek nostaljik oluyorum. Her neyse, bu cuma bir partiye gideceğim ve onun geleceğini duydum. Dürüst olmak gerekirse ne yapacağımı bilmiyorum, bu yüzden bu harika gidiyor ve sonunda bir ilişkiyle sonuçlanıyor."
"Bu yanlış reddit'teyse beni affet.

Yolun aşağısında (aynı sokakta değil) çok güzel bir et lokantası var ve son zamanlarda komşu yerleşim sokağıma ciddi taşma yapacak kadar yeni masalar eklediler. Sokağım dar, engebeli ve burada yaşayan insanların, bu restoranın müşterilerinin çok daha azına park edecek yer yok. Akşam yemeği telaşı var, bu yüzden 5:30'da eve geldiğimde park edecek yer bulamıyorum çünkü sokağım kocaman, kötü park edilmiş, yuppie SUV'larla dolu.

Tavsiye için iki kez polisi aradım ve bir memur beni asla geri aramadı. Bunu nasıl yapacağımdan emin değilim, çünkü restoran şehrimin temel direği ve sahipleri ile müşterileri arasında çok iyi bağlantılar var. Bunu durdurmak için YASAL OLARAK (veya yasal olarak gri alan) yapabileceğim bir şey var mı?"
"Koşmayla ilgili bir sorunum var ve sorunumun oldukça yaygın olduğunu ve kolay bir çözümü olduğunu duymayı umuyorum. Emin değilim.

Şu anda bu Eylül ve Ekim aylarında Chicago'da ilk yarı ve tam maratonlarım için antrenman yapıyorum. Son birkaç aydır düzenli olarak koşuyorum. Belki gerektiği kadar değil ama 8 mili 80 dakikada koşmak sorun değildi ve haftada birkaç kez yaptığım bir şeydi. Biraz yürüyen ve çok daha kısa olan 14 değirmenim vardı.

İki hafta önce biraz seyahat etmek için ayrıldım. Eşyalarımı topladım ve uzaktayken ciddi bir şekilde koşmaya niyetlendim. Ama çabuk hüsrana uğradım çünkü tüm gücümü kaybetmeden 2 milden fazla koşamazdım. İlk başta sadece kötü bir gün geçirdiğimi düşündüm. Ama şimdi iki hafta oldu ve bir kez bile üç mili düz yönetmedim.

Bunların hepsi benim tahminlerim:

1. Günün koştuğum saati değişti: Sabah geç saatlerde, öğleden sonra erken saatlerde koşuyordum. Yolculuğum sırasında sabahın erken saatlerine geçmek zorunda kaldım. Yarım ve tam maratonlar sabah koşuları olduğu için buna zaten ihtiyaç olduğunu anladım.

2. Yatak değiştirilsin mi?
3. Seyahat nedeniyle stres mi yaşıyorsunuz? Yine de bunların hepsi kuzey ortabatıdaydı, bu yüzden önemli iklim veya yükseklik değişiklikleriyle uğraşmıyordum.
4. Diyet değişikliği? Daha önce oldukça zayıf besleniyordum, ancak daha sonra günlerce süren zorlu bir koşuyla yok edildim. Bir arkadaşım bana çok daha fazla yemem gerektiğini söyledi. Diyetimi artırdım ve koşum düştü.
5. Alkol tüketiminde azalma. Evet, bu garip. Çok fazla içiyordum ve bir hafta boyunca sıfıra kadar azalttım (ki bu benim için uzun bir süre). Enerji birkaç gün sonra düştü.

Düşüncesi olan var mı? Benzer bir deneyimi olan var mı? Endişelenmeli miyim?"
"Dün gece farklı şeylerden bahsederken konu siyasete geldi ve bana Sarah Palin'in bazı iyi fikirleri olduğunu ve Jon Stewart veya Tina Fey'in onunla dalga geçmesini izlemeyi bırakırsam bunu görebileceğimi söyledi. Bir kutu taştan daha aptal olduğunu düşündüğüm ve ondan ve söylediği bazı şeylerden gerçekten hoşlanmadığım için beni şaşırttı. Sonuncusu olduğu ve yorgun olduğum için pek önemsemedim. Bu sabah ona bir Sarah Palin destekçisi olduğuna hala inanamadığımı söyleyen bir mesaj gönderdim. Onu ve beni neden desteklediğine dair sağlam hiçbir şey vermeden, onun neden deli olduğuna dair örnekler vererek ve söylediği bazı aptalca şeylerden alıntı yaparak, onunla biraz ileri geri gittik. Hiçbir yere varamadığımızı düşündüğümüz son birkaç metin:
O: Bu senin fikrin, katılmıyorum.

Ben: Ve sorun değil, görüşlerimizi alma hakkına sahibiz, fikriniz temelsiz görünüyor ve bu konuda gözden kaçırmış olabileceğim veya daha önce görmemiş olabileceğim bir şey duyacağımı düşündüm ama bu, bazı insanların gerçekten bilmeden bazı şeyleri nasıl körü körüne kabul ettiğini gösteriyor.

O: ben iyiyim

Ben:evet tamam neyse

Sonuncusu bir saat önce gönderildi ve ondan yanıt gelmedi.
Bence bu her şeyin sonu olabilir ama bunun aptalca olduğunu düşünüyorum ve başkalarının ne düşündüğünü görmek istedim.
Garip olan şu ki, siyaset umurumda değil ve normalde insanlarla bile ilgilenmem, cumhuriyetçi veya demokrat ile pek özdeşleşmiyorum. Aynı şeyi, ne cumhuriyetçi ne de demokrat olduğunu, ancak ""sol"" kelimesini kendisinden farklı gördüğü bir şekilde kullandığını söyledi. Bu yüzden onun görüşlerinin daha sağda olduğunu düşünüyorum. Karşılaştığım ve onu savunan ilk kişi o.
Her neyse, böyle bir şey insanlar için anlaşmayı bozar mı?
Mesajıma cevap vereceğini sanmıyorum, bu konuda kendimi çok güçlü hissetsem de ona bir şey söylemeli miyim?"
"Birkaç ay önce, köpeğinize ölü taklidi yapmayı nasıl öğreteceğinizi okuyordum. Bütün bunlar onu bir ikramla sırtüstü yatırır, ardından övgü ve ödülle pekiştirir. Bir şans vereceğimi düşündüm.

Bu yüzden işten eve geliyorum ve işe koyuluyorum. Ozzy oldukça çabuk anlıyor. 10 dakika içinde, komut üzerine sırt üstü yuvarlanmasını sağladım. Parmağımı ona doğrultup ""BANG!"" diyordum. bir işaret olarak. Aniden, sırt üstü yatarken, biraz işiyor. (Ona yeni bir numara öğretme heyecanımdan, işemesine izin vermeyi unuttum!) Benim hatam olduğu için ona kızmasam da, belli ki kendinden utanıyordu.

Temizlenip çiş molası için dışarı çıktıktan sonra numarayı tekrar denedim. Parmağımı ona doğrult ve ""BANG"" de. Ozzy kulaklarını geriye atıyor ve bilgisayar masamın altına sinsice giriyor. Ben odadan ayrılana kadar hiçbir arama, rüşvet veya ikna etme onu dışarı çıkaramaz. O zamandan beri, ona parmakla ateş ettiğinizde veya güm kelimesini söylediğinizde strese giriyor. Sık sık bilgisayar masasının altına girmeye veya kulübesine girmeye çalışacaktır.

Neler olabileceğine dair teorilerim:

* Islanma anısını ona verdiğim ipuçlarıyla bir şekilde ilişkilendirdi.
* Havai fişeklerden ve gök gürültülü fırtınalardan korkar ve yüksek sesli ""BANG"" çok sert bir işaret sözcüğüdür.
* ""BANG"" kelimesi ""Kötü"" kelimesine çok yakın geliyor ve onu işaret edip söylediğimde bir şey için cezalandırıldığını düşünüyor.

Her halükarda, aylar geçti ve ben artık onu sırt üstü yatması için bile kandıramıyorum. Uzanmasını ve omzunun üzerinden bir ikram taşımaya çalışmasını mı istiyorsunuz? Sadece ""HAYIR"" der ve kalkar ve güvenlik masasını arar."
"Erkek x (ben) ve kız x çıkıyor, 4 yıldır. Bir yıl önce (ileride ilgili) bir ""kapanıp tekrar açılma"" zamanı abkutumuz vardı. Oğlan ve kız x artık mutlular, erkek x kız x olarak bu hafta sonundan (işgünü) sonra aynı şehre taşınmak üzere bir iş transferi aldı ve o bir yüksek lisansı bitiriyor. Kız x çok heyecanlı ve daire seçiyor.

Oğlan y, kız x'ten 4-5 saat yaşıyor. Onlar arkadaş. erkek y, kız X'in kanepesinde uyurken işçi bayramında yürüyüşe vb. gitmek için kız x'i ziyaret ediyor. Oğlan y ve kız x, ""aralıklı ve zamanında"" bir kez çıktılar ama hiçbir şey çıkmadı. x kızı ve erkek y arasındaki iletişim aşağı yukarı erkek x'e eşdeğer, belki biraz daha az (yani, Snapchat'te son gördüğümde arka arkaya 52 gün gibiler). x çocuğuyla iletişim, (oraya vardığını varsaydığımda, bana hiç söylemediği için bilmiyorum) oğlan y geldiğinden beri neredeyse sıfıra düştü.

Boy X mahvoldu mu?"
"Kalp nakli olduğumda 12 yaşındaydım. Hep yorgun olduğumu ve düzgün nefes alamadığımı hatırlıyorum bu yüzden annem beni hastaneye götürdü. Kalbimin normalden büyük olduğunu öğrendik, beni nakil listesine aldılar ve 3 hafta sonra bana uygun bir kalp çıktı.
Şimdi 23 yaşındayım ve neredeyse hayatımın büyük bir bölümünü yeni bir kalple geçirdim. Bunun için minnettarım ama bazen omuzlarımda ağır bir çanta varmış gibi hissediyorum. Bazen kendimi suçlu hissediyorum çünkü hastayken yeni bir kalp için dua ettim (ve bu, bir çocuğun beni canlı alması için ölmesi için dua ettiğim anlamına geliyor).
Bazen sadece ""normal"" hissediyorum ve sonra gerçeklik geri geliyor ve yeni bir komplikasyonla yüzüme çarpıyor (ilaçlarım beni canlı tutuyor ama birçok yan etkisi var)
Hayatımı planlamıyorum, sadece günü gününe yaşıyorum, bir gün doktorlarımın bana bazı kötü haberler verebileceğini biliyorum.
Ne hissettiğimi tarif etmem gerekirse, bu bir öfke, teslimiyet ve biraz korku karışımı olacak, ben çocukken hayatın masumiyetimi elimden aldığını bilmek.
Kötü ingilizcem için özür dilerim ama ben italyanım"
"Erkek arkadaşım ve ben iki yıldır birlikteyiz ve birkaç ay önce küçük bir hıçkırık geçirdik. Şimdi tekrar birlikteyiz ve birbirimizin arkadaşlığından her zamankinden daha çok keyif alıyoruz..

Ama kendimi olayların eski rutinine geri dönerken bulabilirim. Ona takıntılıyım ve onu her gün görmek istiyorum. Eğer müsait değilse, kendimi gerçekten üzülürken buluyorum ve mesaj atmazsa kendimi gerçekten kötü hissediyorum. BEŞİNCİ AŞAMA CLINGER OLMAK İSTEMİYORUM!!! (Beni böyle hissettirdiğini ona söylemiyorum çünkü ne kadar mantıksız davrandığımı biliyorum). Öte yandan, birlikte olduğumuzda ve o şefkat gösterdiğinde, gezegendeki en şanslı kız gibi hissediyorum..

Bunun sağlıksız olduğunu biliyorum ve ona bu şekilde güvenmek *istemiyorum*.

Bu alışkanlığı nasıl kırabileceğimi bilmek istiyorum; Reddit'te, yardımcı olabilir misin?"
"Bir ay önce eski karımın eski en iyi arkadaşımdan küçük bir çocuğu oldu. Ona oğlumla aynı göbek adını verdiler ve tıpkı Jonah'a benziyordu.

Bu beni tekrar kendi kendini yok etmeye sürükledi. Bununla gurur duymuyorum ama çok içmeye başladım (gerçi ayıklığı bundan biraz önce Jonah'ın beşinci doğum gününde bırakmış olmama rağmen). Bu, temelde bana zavallı ve sarhoş diyen kız arkadaşım Alex ile olan ilişkim için pek bir şey yapmadı. Jonah'ı bilmiyor çünkü artık onun hakkında konuşamıyorum.

Aceleyle üniversitede evlendiğimi ve karımın beni en iyi arkadaşım için terk ettiğini biliyor. Muhtemelen alkolizme düşmemin bebeklerinin doğmasından kaynaklandığını düşünüyor .. ama bunun tek nedeni bana kaybettiğim her şeyi hatırlatması. Oğlum. Karım. En iyi arkadaşım. Benim işim. Benim şerefim. Benim evim. Bir yılda, önemli olan hemen hemen her şeyi kaybettim.

Ve bugün bana mesaj attı ve hamile olduğumu ve muhtemelen kürtaj olacağımı söyledi, bilmen gerektiğini düşündü

Bu bir hayat değiştirici. Son bir buçuk yıldır sadece var oluyorum. Bazı şeylerden gurur duyuyorum (sekiz aylık ayıklığım, 14 yaşımdan beri ilk kez) ve çoğu şeyden gurur duymuyorum. Ama ben iyi bir babaydım. Gerçekten öyleydim ve oğlumu seviyordum. Bir çocuğu daha hak ediyor muyum bilmiyorum ama bu çılgın bağlılığı hissetmekten kendimi alamıyorum. Me-mr prochoice- ondan kurtulma fikrine kesinlikle isyan ediyor. Sadece potansiyel bir bebek olsa bile.

Öğrendiğimden beri bir içki içmedim (biliyorum, bütün gün ama bir toplantıya bile gittim). Ona mesaj attım ve lütfen benimle konuşana kadar hiçbir şey yapma dedim.

Ve yarın benimle buluşmayı kabul etti. Şimdi başım dönüyor. Nereden başlayacağımı bilmiyorum. Ona her şeyi anlatıyor muyum? Bu geri tepebilir mi? Sadece ne söyleyeceğimi bilmiyorum ve doğru kelimelere ihtiyacım var."
"Merhaba!

Kendimi içinde bulduğum bir durum için birisinin bana tavsiyede bulunabileceğini umuyorum. İşte benim durumum:

Yaklaşık 10 yıl önce seyahat ederken, AMEX delta kartı olan ilk kredi kartım için başvurdum. Sonraki yıllarda sık sık seyahat ettim ve bu karttan fayda gördüm.

Şimdi, üniversiteden yeni mezun olduktan ve tam zamanlı bir işe girdikten sonra, artık eskisi kadar seyahat edecek vaktim yok ve bu nedenle Delta kartını kullanmama gerek yok. Geçen yıl kartla bakiyemi ödedim ve o zamandan beri kullanmadım.

Geçenlerde, 95 dolarlık yıllık ücreti ödemek zorunda kaldım ve belki de başka bir kredi kartı düşünmem gerektiğini fark ettim. Bu hesabı kapatmayı ve nakit ödül kartı başvurusunda bulunmayı düşündüm.

Şimdi benim sorunum, bu benim TEK ve EN ESKİ kredi kartı hesabım. Çek/tasarruf hesaplarım onlarda olduğu için hesabı kapatıp Bank of America nakit ödül kartı başvurusunda bulunmak istiyorum. Ancak, bunun kredi raporumu nasıl etkileyeceği konusunda endişeliyim.

Bu hesabı kapatmak kredi puanımı büyük ölçüde etkiler mi?

Hatta AMEX'teki temsilcilerle yıllık ücreti olmayan bir nakit ödül kartına geçme hakkında konuştum ve görünüşe göre bunu yapamam çünkü AMEX kartım Delta hesabına bağlı. Bu kartı istemiyorum, zor durumdayım...

Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir!"
"Gerçekten adını vermek istemediğim yeni bir web sitesindeydim, ama erkek arkadaşımın ortak kullanıcı adına baktım ve onu buldum.

Neler olup bittiğini görmek için birkaç şeye bakmaya başladım ve bazı tuhaf şeyler fark etmeye başladım. Pek çok kızla flört etme eğiliminde ve hatta eski bir öğretmene bu kadar aşık olduğu hakkında bir yazısı bile vardı! Bir kız arkadaşı olduğunu bile inkar etti ve nasıl bekar olduğu hakkında konuşuyordu. Şu anda ne yapacağımdan emin değilim.

Sahte bir hesap açtım ve ne diyeceğini görmek için ona mesaj attım, ama zaten uyuduğunu biliyordum, bu yüzden yarın ne olacağını görmem gerekecek. Ancak, birkaç saat sonra buraya gelecek (saat 4:30) ve her şey yolundaymış gibi davranıp nereye gittiğini görmek için hesabı mı oynasam, yoksa konuyu gündeme getirip potansiyel olarak bir yüzleşme mi yapacağımı bilmiyorum.

Onu kaybetmek istemiyorum, ne de olsa o benim ilk aşkım ve tabii ki bu yüzden gerçeği görmenin zor olduğunu anlıyorum ama onu kaybetmek istemiyorum. Bu noktada ne yapacağım konusunda tavsiyeye ihtiyacım var, beklemeli miyim yoksa bir şey söylemeli miyim?"
"Kız arkadaşım ve ben bir buçuk yıldır çıkıyoruz ve uzun mesafe olayını denemeye başlamak üzereyiz çünkü iş için taşınmam gerekiyor.

Geçenlerde yeni bir daireye taşınması gerekti ve ben taşınmadan iki ay önce mevcut kira kontratım bittiği için onun yanına taşındım.

Son 6 haftadır bana karşı duygusal olarak soğudu, bunu hayatındaki her şey için fazla stresli olmasına bağlıyor. Destekleyici oldum ve onu dinlemeye, sorulursa tavsiye vermeye ve fırsat kendini gösterdiğinde onu hala mutlu etmeye çalıştım. Ama ilişki onun sonundan soğumaya başladı ve bir kereden fazla bana sadece beni incitmek ve harekete geçmek için bağırdığını söyledi. Tek çocuk ve ""ben böyleyim, bencilim ve benim hakkımda bunu bilmelisin"" diyor. Bana açıkça şu anda apartmanda bulunmamın onun için üzücü olduğunu ve burada istenmeyen biriymişim gibi hissetmeme neden olduğunu söyledi.

Bu, o işiyle çok meşgulken eski evinden tek başıma taşınmasına yardım etmiş olmama, ona (bizim) yeni yerimizi kurmak için kendi zamanımı feda etmeme, kendi aile üyelerimin ağır bir şekilde hastalanmasıyla uğraşmama rağmen bu oldu. (bu konuda açıkça üzülmeme rağmen benimle konuşmayı bile denemedi) ve yalnızca bir araya geldiğimiz yeni bir köpeğe bakıyor.

Kulağa saçmalıyormuşum gibi geldiğini biliyorum, ama onunla bu konular hakkında çok konuştum ve işiyle/kişisel sorumluluklarıyla ilgili hayal kırıklıklarını ilişkimizden ve benden çıkardığını nasıl hissettiğim konusunda çok doğrudan konuştum. .. Mesele şu ki, şu anda onun hayatı hakkında yeterince anlayışlı olup olmadığımı veya yeterli olup olmadığını anlamaya çalışıyorum ve önümüzdeki iki ayı idare etmeli ve yeni ve bekar başlamalıyım. başka bir şehre taşınmak."
"Haziran ayına kadar yaklaşık 30 kilo vermiştim ve 14 bedendim ve iyi göründüğümü düşündüm. ""Normal kız"" aralığında olduğumu sanıyordum. Bununla, insanların beni ""şişman kız"" olarak adlandırmayacağını ve erkeklerin beni hemen çekicilik alanlarından çıkarmayacaklarını kastetmiştim. Kilo vermeyi bitirmemiştim ama kendimi şişman biri olarak da düşünmüyordum. Yaz Romantizmi. işaret reddediliyor. Bu reddedilmenin benim bedenimle bağlantılı olduğuna inanmak için işaret. Bir erkek arkadaşım teşhisimle hemfikirdi ve bir diğeri (şaka yollu) fiziksel farklılıklarımız nedeniyle benim ve benim fiziksel olarak birlikte olmam fikrinin ona iğrenç geldiğini söyledi.
Kendimi şişman bir kız olarak düşünmeye geri döndüm. Ne kadar formda olursam olayım, hedef bedenimde bile kendimi her zaman şişman bir kız olarak düşüneceğimi düşünüyorum. Bir yandan bunun beni etkilediği tek yer romantik, bu yüzden kesinlikle hala kendini ifade eden, başarılı, işlevsel bir insanım. Ama yine de izole ediyor."
"Ugh, başlığın Erkek arkadaşımın beni kötü HİSSETTİRDİĞİNİ söylemesi gerekiyordu...

Birkaç gün önce benim altımdaki apartmandaki köpek bir saatten fazla durmaksızın havlamaya/ulumaya/sızlanmaya başladı. Duvarlar kağıt inceliğinde ve sonunda bundan bıktım. Oradaki insanlardan hiçbirini tanımıyorum ama orada yaşayan bir adamın adını biliyordum, bu yüzden ona köpeğin durmadan ses çıkardığını söyleyen bir e-posta gönderdim, lütfen bu konuda bir şeyler yapın (evde kimsenin olmadığını biliyordum. o nokta).

İlk başta bu konuda hiçbir şey yapmayacakmış gibi konuştu ama sonra sanırım dersten çıkmak üzereydi ve eve geliyordu. Bütün konuşma, benim ondan köpek hakkında bir şey yapmasını istemem, onun ""yalnız olduğu için havlıyor"" demesi, benim ""lütfen köpekle ilgilenin"" (neden havladığını bilmiyorum, sadece durmasını istiyorum) tekrarlamam olarak özetlenebilir. (bunu ona söylemedim)) ve ""tamam ben zaten dönüyorum"" demesi... Böylece köpekle olan tüm durum oldukça hızlı bir şekilde çözüldü.

Erkek arkadaşıma mesaj alışverişini gösterdim ve onu utandırdığımı söyledi. Temel olarak, havlayan bir köpeğe üzülmemin onu utandırdığını söyledi. Diğer kişiyle konuşma sırasında kibardım, o yüzden öyle değil. Sadece gürültü yüzünden üzüleceğim gerçeği. Durmazsa (köpek sahibine değil erkek arkadaşıma) gürültü şikayetinde bulunmakla ilgili bir şeyden bahsettim ve o, gelmiş geçmiş en büyük orospuymuşum gibi davrandı.

Ben koca bir mızmız orospuymuşum gibi davrandığı için onun etrafındaki hiçbir şeyden asla şikayet edemeyeceğimi veya üzülemeyeceğimi hissediyorum. Duygularımı incitiyor. Komşular bütün gece müzik çalıyor diye daha fazla gece 3 saatlik uykuyla uğraşmak zorunda kalmak veya bir köpek havlamasını dinlerken migren baş ağrılarıyla uğraşmak zorunda kalmak istemiyorum. Soruna neden olan insanları azarlayacak türden biri olduğumda, bunun gibi sorunları ""görmezden gelmeyi"" tercih ederdi. Şimdi bu durumlarda ne yapacağımı bilmiyorum... saçma sapansa özür dilerim. 8 aydır çıkıyoruz."
"Boşanmaya asla inanmadım, evliliğin sonsuza kadar süreceğini düşündüm ama hayat bana başka kartlar dağıttı. Evliliğimizi düzeltmek için her yola başvurduk - iki yatarak rehabilitasyon, AA, Al-Anon, evlilik danışmanlığı, bireysel danışmanlık. Oğlumuz doğduğunda, sanki biri bir elektrik düğmesini çevirmiş gibiydi ve oğlumun onun yanında güvende olmadığını ve çoğunlukla işlevsel olmasına rağmen, bir bağımlı tarafından ebeveynlik yapmanın belirsizliğiyle büyüyemediğini fark ettim. Başka bir eyalete taşındım ve ailemin yanına taşındım ve üçümüz oğluma bakmak ve hayatını olabildiğince mutlu etmek için birlikte çalışıyoruz. Babam çok ilgili, altını değiştiriyor, onu yürüyüşe çıkarıyor, onunla oynuyor vs. ama babam onun babası değil.

Verdiğim kararın doğru olduğunu bilsem de oğlumu gerçek babasından mahrum bırakmanın suçluluğuyla mücadele ediyorum. Babası nadiren onu sorar ve sorduğunda anneme mesaj atar. Facebook gönderilerinin çoğu oğlumuzu ne kadar özlediğiyle ilgili. Benimle konuşmak çok acı verici olduğu için onun hakkında soru sormadığını söyledi. Ayrıca bana 500 dolardan fazla çocuk nafakası borcu var. Bana evrakları postalamalarını beklediği için olduğunu söyledi. Dün tüm uygun formları hallettim, bir kez daha onun sorumluluklarını yerine getirdim ve tıpkı evliliğimizde yaptığım gibi ona olanak sağladım.

Suçluluk duygusunu, eski kocama duyduğum sevgiyi nasıl bırakabilirim ve babasız güçlü bir adam yetiştirebilirim? Lütfen bana daha iyi olduğunu söyle."
"Merhaba,

Bu yüzden Filipinler'de yaşıyorum, buraya birkaç hafta önce taşındım ve dostum, burada insanlarla tanışmak çok kolay. Gülünç derecede kolay. Birçok nedeni var biliyorum; bazıları onurlu olmaktan daha az.

Burada Tinder'da birkaç kadınla tanıştım ve onlar sadece bir grup farklı erkekle eğlenmek istediler. Bir [22/K] ile konuşuyordum, onunla iki kez görüştüm ve randevularımızdan sonra bunu hayvanlar gibi yapıyoruz. İkinci seferden sonra, onunla daha ciddi olmaya başlayabileceğimi çünkü öylece dalga geçmeyi sevmediğimi söyledim. O zamandan beri tutumu bu konuda olumlu ve anlayışlı oldu; Aslında yarın benim evimde tekrar buluşacağız ve akşam yemeği hazırlıyorum (paella, o böyle şeylere bayılır), sonra onu Makati Şehri'nin güzel manzarasını görmesi için çatıya çıkarıyorum. Biraz konuştuk ve o geldiğinde ikimiz de ciddi bir konuşma yapmaya karar verdik.

Ancak sorunlarım geçen gün ayrılırken, duş almak zorunda kaldığında ve telefonunu yatağın üzerinde açık bırakmasından kaynaklanıyor ve bir adamdan plan yapıyormuş gibi göründüğü bir mesaj gördüm. Devam edip etmediğini bilmiyorum, ama ne olursa olsun her şeyi her zaman fazla düşünürüm ve bunun beni strese sokmasına izin veririm.

Bazı insanlar bana 'beraber değilsin, bırak işini yapsın' diyor; ama resmiyete gidersen, elbette durması gerekir' ve diğerleri 'şu anda o boku bırak, bunun için zamanın yok'. Çok kafa karıştırıcı.

Şu anda düşünebildiğim en iyi şey, yapmak istediğim şeyi yapmak ve telefonu [sorunları kontrol etmek! biliyorum] ve hiçbir şey hakkında hiçbir şey söyleme, sadece uygun şekilde ve klas/haysiyetle ele al."
"Sevgili reddit,
Dinle, biliyorum. 30 yaşındayım ve flört konusunda yeniyim. Evet, biraz garip. Ama bu benim lanetim değil. Demek istediğim, tüm durum, sanki tüm hayatım biraz boktan gibi... ama bugün olanları dinle.

Kız arkadaşıma yalan söylediğinde bildiğimi söylemeye çalışıyorum. Toplam blöf. Ben bayıldım, ne derse inanırım. Ama beni dışarı çağırıyor. Ona bir yalan söylememi istiyor. Bir keresinde yalan söylediğini kastetmişti ama ben çok komiktim. Bu yüzden ona yalan söylemeye karar verdim.

""Gözlerin mavi."" Haha, tamamen yalan. Muhtemelen kıkırdayacak. En azından gülümse. Onu iyi yakaladım. Heh.

Hayır. Gözleri mavi. Ben bir aptalım. Garip ifşadan sonra ve bu, çıkışın olmadığı türden bir durum haline geliyor ve ilk inkarımdan sonra, bu aşikar. Göz rengini bilmiyordum."
"Merhaba Reddit, yardımına ihtiyacım var!

Sadece birkaç hafta önce bu adamla (m/23) tanıştım ve en başından bu 'tıklamayı' yaşadık. Küçük bir partideydim ve onunla orada tanıştım. En küçüğüydüm, biliyordum, herkes bana 'jailbait' dedi, bu yüzden herkesin benden en az 1 veya 2 yaş büyük olduğunu biliyordum.

İyi bir kız arkadaşım (f/20) gelmemi istediği ve eğlenceli olacağını söylediği için gelmiştim. İlk başta gitmek istemedim ama gitmem için bana yalvardı, ben de onu mutlu etmek için gitmeyi düşündüm.

Tanıştığım ve saatlerce konuştuğum adam. Parti bittiğinde ve ben tekrar eve döndüğümde, saatlerce kesintisiz whatsapp, facebook ve skype yapmaya devam ettik. O kadar çok ortak yönümüz var ki aynı anda aynı şeyleri söylüyoruz, temelde her şey hakkında aynı şekilde hissediyoruz!

Şimdi, burada iki sorunum var. Birincisi, partiye gelmemi isteyen kız bir lezbiyen, hiç düşünmedim - ama görünüşe göre bana aşık olmuş. O benim en yakın arkadaşlarımdan biri. Onunla çıkmayacağımı kibarca nasıl söylerim? Beni buna zorluyor, 4 aydır bir kızla birlikte oldum ama artık kızlardan hoşlanmadığımı biliyor ama sanırım beni lezbiyen olmaya zorlayabileceğini düşünüyor. En azından, öyle hissettiriyor.

İkincisi, adamdan gerçekten hoşlanıyorum. İlk başta yaşından utandığı için 23 yaşında olduğunu sonradan öğrendim. İlk başta gerçekten bahsetmedik çünkü bunun hakkında düşünmedik - hepimiz benim bir 'jailbait' olduğumu biliyorduk ve onun en az 18 yaşında veya daha büyük olması gerektiğini biliyordum, görünüşe göre yaş farkımız 6. Bunun stresini yaşıyorum.

Sevgililer günü için beni dışarı çıkaracak. Bunun için gerçekten heyecanlıyım ve tekrar aynı klik olursa, bir çift olacağımızı düşünüyorum. Sadece... Anneme nasıl söylerim?"
"Kocam (Jason, 32M) ve ben lise aşkıyız. 15 yaşımızdan beri birlikteyiz ve her zaman harika bir ilişkimiz oldu. Kayınpederimle çok iyi anlaşırım çünkü kendi babam ben 12 yaşımdayken akciğer kanserinden öldü. Ancak kayınvalidem Sherri her zaman biraz kaçık olmuştur.

Zorlayıcı bir yalancı olabilir ve büyük olasılıkla teşhis edilmemiş şizofrenidir. Kendi kendine konuşuyor, kendi kendine gülüyor ve hayali insanlardan bahsediyor. Ancak o çok tatlı bir kadın ve çok daha gençken tanıştığımızdan beri bana karşı her zaman iyi olmuştur. Hatta Jason'la 4 yıl önce evlendiğimizde abartılı olmayan gelinliğimi dikmişti.

Ben tıp asistanı olarak çalışıyorum ve Jason makinist, bu yüzden annem çalışmadığı zamanlarda kızımız Kayla'ya salıdan perşembeye kadar bakıyor. Pazartesi ve Cuma günleri kayınvalidemle birliktedir. Kayınpederim, onlar onu izlerken orada olacağına söz verdi.

Dün işten sonra Kayla'yı almaya gittim. Garaj yoluna girer girmez kayınpederimin arabasının gitmiş olduğunu fark ettim. Önemli bir şey değil, yine de, muhtemelen bakkaliye ya da başka bir şey almaya gitmiştir. Tüm bu dumanı görmek için eve giriyorum. Kızım oyun kaleminde ciğerlerini patlatacak kadar feryat ediyor ve kayınvalidem kanepede oturmuş esrar içiyor. Esrara hiç karşı değilim ve bunu daha önce yaptığımı kabul ediyorum ama bunu kızımla aynı odada, özellikle de çığlık atarken yapmak doğru değildi. Ona ne yaptığını sordum. Kesinlikle öfkeliydim. Olabildiğince yüksek gülüyordu. Kızımı ve eşyalarını topladım ve olabildiğince çabuk çıktım. Eve geldiğimde kocama söyledim ve Kayla, Mimi'sinin nesi olduğunu sorup durdu. Ben ne yapayım? Aramalarını kabul etmedim çünkü bundan sonra ne adım atacağımdan emin değilim.

Bana yardım et!"
"Merhaba reddit. Uzun lafın kısası, Kasım / Aralık'ta birkaç aylığına bir kızla çıktım ve eski kızını tanıyordum. Yakın arkadaş (hatta arkadaş) değildik ama birbirimize saygı duyuyorduk ve aynı grup insanla takılırdık.

Birkaç ay önce eski sevgilisiyle bardan ayrıldığımı gördü ve sonra biri ona birkaç ay sonra yattığımızı söyledi. Adam Mart ayı civarında Facebook'ta sildi ve o zamandan beri çok fazla suçluluk hissediyorum.

Mesele şu ki, bu cuma bir doğum gününe davet edildim ve o da orada olacak. Son zamanlarda kaygı sorunlarıyla karşılaşıyorum çünkü zavallı adama nasıl bakacağımı bile bilmiyorum (hala oldukça incinmiş, eski sevgilisi şimdi 5 aydır başka bir adamla çıkıyor). Yani merhaba demeli miyim? Arkadaşlarından bazıları benim de arkadaşım ve merhaba demek zorunda kalacağımdan oldukça eminim ve eminim ki elimi havada asılı bırakacak.

Bu tür durumlarda çok fazla strese girdiğim için bunun küçük, küçük bir sorun gibi görünebileceğini biliyorum. Kızla çıkmadan önce bunu düşünmem gerektiğini biliyorum (buna değmezdi bile). Ayrıca o partiye gitme konusunda tereddütlerim var ama bu gitmemek için bir sebep gibi görünmüyor.

Beyler bu konuda tavsiye verebilir misiniz?
Zaman ayırdığınız için teşekkürler, şerefe."
"Biraz arka plan. Neredeyse 9 aydır çıkıyoruz ve okula gitmenin ve her ikisinin de zor bilim dallarında çalışmanın stresiyle iniş çıkışlar yaşadık.

Temel olarak, onun için sadece bir şeyler ters gittiğinde güzel şeyler yaptığımı ve o güzel şeyler yaptığında (küçük bir not gibi) hiçbir şey söylemediğimi iddia ediyor. Daha önce bununla ilgili tartışmalarımız oldu ve görünüşe göre çözülmüştü.

Artık yaz geldi ve benden yaklaşık 5 saat uzakta ailesiyle birlikte eve döndü. Yaklaşık 3 hafta önce ziyaret ettim ve harika zaman geçirdik. Keşke bütün yazı birlikte geçirebilseydik.

Geçen hafta ailesiyle, özellikle babası ve erkek kardeşleriyle tedirgindi ve ben, onunla hayal kırıklığı hakkında konuşmak için çok zaman harcamıştık. Yeterince sevildiğini hissetmediğini söyledi. Bu yüzden son bir haftadır onun için burada burada güzel şeyler yapmaya çalışıyorum (el yazısıyla yazılmış bir kart ve çiçek göndermek gibi). Bu olurken, benden daha da uzaklaşıyor gibi görünüyor. Onu gerçekten rahatsız eden şeyin ne olduğunu anlamaya çalışıyorum ve o bana doğrudan bir cevap vermiyor.

Sonra dün gece gece geç saatlerde bana ateş etti. Onun için yeterince iyi olmadığımı ve bencil bir pislik olduğumu söylemek. Bana gitmemi söylüyor ve bana ihtiyacı yok. Tüm bu son derece incitici şeyleri bana söylemeye devam ediyor. Onunla pek fazla mantık yürütmeye çalışmadım, sadece bana inansan da inanmasan da seni derinden önemsediğimi (ve bu türden şeyleri) söyledim.

Görünüşe göre tüm öfkesini hayatında olup biten diğer şeylerden alıyor ve ben nasıl cevap vereceğimi anlamıyorum. Onunla konuşmaya mı çalışmalıyım yoksa onu bir süre yalnız mı bırakmalıyım? Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım çünkü birdenbire ortaya çıkıyormuş gibi geliyor."
"Hey, /r/askdocs Bir süredir bu küçük sorunu yaşıyorum. Yumruk yaptıktan sonra parmaklarımı açmakta zorlanıyorum.
 20 yaşında bir kadınım.

Çok sık olmadığı için hiç ilgilenmedim. Hiç fazla düşünmediğim için iki elde de oluyor mu diyemem.

Elimi sıkıyorum, artık sol elimi, açmaya çalıştığımda yavaşça açılıyor. Ağrım veya karıncalanmam yok ama yine de bu hafta hissim var ve bu çoğunlukla orta parmağımda oluyor. Ağrım olmadığı için geçerli olduğundan emin değilim zaten tetik parmağına baktım.

Sadece ne olabileceği ve bunu doktoruma getirmem gerekip gerekmediği hakkında bazı düşünceler istedim."
"Kız arkadaşımın eski nişanlısından 3 yaşında bir kızı var, ben Deniz Piyadeleri'ndeyim ve katılmadan önce onunla çıkıyoruz, son zamanlarda onunla evlenmekten bahsediyoruz ama bu, kariyerimle onun hareket edeceği anlamına gelecek. biraz civarında (muhtemelen çok). şu anda eski nişanlısı ve onun çocuk için ""resmi"" velayet düzenlemeleri yok (doğum belgesinde her iki ismin de olması dışında). kız arkadaşımın iyi bir işi var ve evden çalışıyor, bu yüzden her zaman kızının yanında, baba iki gece ve iki hafta sonu kızı alıyor. uzun lafın kısası, kızıyla birlikte eyalet dışına taşınması fikrinden hoşlanmaz, onu mahkemeye vermekle tehdit eder ve kızıyla belli bir mesafeden uzaklaşmasına izin verilmemesini talep eder, böylece kendisi hala onun etrafında olabilir. o ve ben evlendiğimizde onun görev yerimin olduğu Kaliforniya'ya taşınmasını planlıyorduk (şu anda Florida'da yaşıyor)...

TEMEL OLARAK, mahvoldu mu? Evlenip evlenmeyeceğine veya başka herhangi bir faktöre bakılmaksızın, onu önümüzdeki 15 yıl boyunca kızının yanında kalmaya gerçekten zorlayabilir mi, ona göre, bu gerçekleşse bile, kızıyla birlikte istediği yere gitmekte hala özgür olacaktır. bunun nesi var???...

Çok fazla bilgim yok, gözaltı hakkında da hiçbir şey bilmiyorum, sadece kapana kısılmış gibi hissediyorum ve bu konuda deneyimi olan veya tavsiye verebilecek veya HERHANGİ BİR yardım verebilecek birinin olup olmadığını bilmek istiyorum."
"Büyük bir şehre taşınmak üzereyim, doğal olarak liseden birçok arkadaşım iş için taşındıkları için orada yaşıyorlar. Özellikle Facebook'tan fark ettiğim bir kız da orada. En azından yeni bir şehirde bazı arkadaşlar edinmek için temasa geçmek isterdim, ancak kimya işe yararsa daha fazla ileri götürmeyi sorun etmeyeceğimi kabul ediyorum. Aslında, birkaç yıl sonra bu kimyanın orada olup olmayacağını görmekle daha çok ilgileniyorum, ama değilse o zaman en azından bir arkadaşım var :)

Şimdi benim sorunum, liseden beri 8 yıldır onunla konuşmamış olmam (dürüst olmak gerekirse lise arkadaşlarımla pek anlaşamadım). Ve o zamanlar pek yakın arkadaş değildik ama aynı grup insanla takılıyorduk. Bağlantı eksikliğinden değil, ondan farklı insanlarla yakın arkadaş olduğum için yakın değildik.

Temasa geçmenin en iyi yolu ne olurdu? Yeni yerde bazı arkadaşlar edinmek istediğimden, bir şeyler içmek için buluşmak üzere taşındığımda bir mesaj göndermeyi düşünüyordum, ama çok fazla arkadaşım olduğu için bunun biraz şüpheli olabileceğinden endişeleniyorum. şehirdeki arkadaşlar zaten öyleyse neden onunla iletişim kurayım? Kuşkusuz bunu bilemez ama şehir çok büyük ve merkezi olduğu için zaten orada daha yakın arkadaşlarımın olmaması pek olası değil. Herhangi bir yardım takdir edilecektir. Beni umursamaması ve buluşmak istememesi benim için sorun değil, sadece mesajın tonunu doğru anladığımdan emin olmak istiyorum."
"22M, Kız Arkadaş 21K. Bir buçuk yıldır birlikteyiz. En iyi arkadaşı eşcinseldir. İlk başta, o kadar çok eşcinsel tanımadığım için ondan rahatsız oldum, ama onunla ne kadar çok takılırsam (sadece birkaç kez), onunla o kadar rahat oldum. Birbirimize güvenimiz tam. Kız arkadaşı aslında birlikte lisedeyken onunla çıktı, sonra onu aldattı ve işte o zaman dolaptan çıktı. En iyi arkadaş olarak kaldılar ve birlikte gey kulüplerine gitmeyi seviyorlar. Onlarla gidersem bu sorunun daha az sorun olacağını düşünüyorum, ancak gerçekten haftanın 5 günü geç saatlere kadar çalışıyorum (hafta sonları saat 3'e kadar).

Onunla tek sorunum, onun üzerinde etkisi olduğunu düşündüğüm içmeyi ne kadar sevdiği. Bunu ona söyledim ama sadece canı istediğinde içmeye devam edeceğini söylüyor. Kulüpte veya beni rahatsız eden her yerde birlikte asılı fotoğraflarını Instagram'a koyduğunda. Bu şekilde hissetmenin ve onun ne paylaşacağını görmeye bağımlı olmanın sağlıksız olduğunu hissettim, bu yüzden instagrama girmeyi tamamen bıraktım.

Kıskanmamın nedeni, onu çok güldürdüğü için sadece o ve o vs ben ve o olduğunda daha çok eğlendiğini hissetmem. En iyi arkadaşı olduğu için belki de onunla daha çok eğlenmesinin sorun olmadığı fikrini kabul etmeyi öğrenmek için herhangi birinin tavsiyesi var mı?

Burada yazdıklarımı yeniden okumak, tüm bunların aptalca olduğunu hissetmeme neden oluyor, ancak yine de başkalarının söyleyeceklerini duymak isterim. Teşekkürler."
"Dört hafta önce evlat edindiğim bir farenin altı yavrusu oldu. Bütün bebekler [kırışık pembe jelibonlar] gibi görünüyordu. Hiçbir şey yanlış değildi.

6. gün kadar, [bebekleri tutmaya başlamanın] güvenli olduğunu düşündük. Tüm bebekler zinde ve sağlıklı görünüyordu ve [hepsi aynı boydaydı] Sanki arka ayaklarını hareket ettirmekte zorlanıyor gibiydiler, ama ben bunu takozla yaptım. sadece yürümeyi öğreniyorlar. Özellikle koyu gri-kahverengi olanlarda fark ettim ama sonradan baktığımda belki de farklı olduklarını düşünerek her seferinde aynı fareyi tutuyordum. Tek dişi beyaz olandı, geri kalanlar erkekti, bu da aynı renkteki üç tanesini ayırt etmeyi daha da zorlaştırıyordu.

Gerçekten tüyleri çıkmaya başladığında ve onlarla saatlerce uğraştığımızda, [bu adamı] fark ettik. Onda tuhaf bir şey görüyor musun? [Kardeşine benzetsek] İlk başta felçli olduğunu düşündük ama öyle olmadığı kısa sürede anlaşıldı. Kuyruğunu ve arka ayaklarını serbestçe hareket ettirebiliyordu ama bunu pek sık yapmıyordu. Bacaklarını hareket ettirmeye karar verdiğinde, hareketleri sertti. Ayak parmaklarını kıvırabiliyordu. Kendini masa boyunca itmek için tüm bacağını bir palet gibi kullandı. Ona Forrest Gump'tan sonra Forrest adını verdik, çünkü o, kardeşleri kadar iyi yürüyemeyen veya hiçbir fare işini yapamayan kararlı bir herif.

Şimdi, ailesinin üçte biri büyüklüğünde. 12. günden sonra diğerlerinden daha yavaş gelişti; gözleri yaklaşık 4 gün sonra açıldı, sütten kesmesi en uzun süren o ve en az maceracı (anlaşılır bir şekilde).

Rastgele fare gebeliklerinin çoğunda olduğu gibi, çöpün akrabalı çiftleşmenin bir sonucu olma ihtimali vardır. Vücut büyüklüğü, beni genetik hastalığa götüren çevresel veya fiziksel bir neden olmadığını düşündürüyor. Semptomları bildiğiniz herhangi bir şeye benziyor mu? Google-fu'm beni yarı yolda bıraktı ama ben sadece bir stajyerim. Bu nedenle, Forrest ve ben yardım için sana başvuruyoruz."
"Şu anda büyük bir perakende şirketinde 3 uzun yıl çalıştıktan sonra yaklaşık bir aydır işsizim. En azından şimdilik perakendeden uzak durmayı planlıyorum ve sonunda eğilip başvurmaya hazırım. Yay!

Portland'ın kuzeyinde, VEYA düşünebileceğim en güzel kuruluşun gerçek olmak üzere olduğu yerde yaşıyorum.
Purrington'ın Kedi Salonu.

Burası, bira ve şarap, nefis yiyecekler satan bir kafe ve CATS ile doldurulacak bir salonu olan tam anlamıyla benim için mükemmel.

Başvuru süreci son derece kolaydır, sadece e-postayla gönderilen bir özgeçmiş ve ekli ön yazı. Özgeçmişim konusunda oldukça rahatım, ancak ön yazımı nasıl mükemmel hale getireceğime dair birkaç sorum var.

İlk olarak, Portland'ın biraz eksantrik olduğunu ve belki de o kadar da sıradan olmadığını herkesin bildiğini düşünüyorum. Bir Cat Cafe açmak, anladınız.

Özgeçmişim son derece profesyonel, bu yüzden çok tutkulu, kedi delisi bir mektupla paçayı sıyırabilir miyim diye merak ediyorum.
Mektubun aşırı ""genç"" olmasını istemiyorum?
Tonlarca müşteri hizmetleri geçmişim ve hatta kafe geçmişim var. Ama bunu ne kadar ileri götürmem gerektiğini merak ediyorum. Örneğin, 3 kedi dövmem (gerekirse hala gizlenebilir), evde 4 kedim ve Miyav ile ilgili her şeye hiç bitmeyen sevgim var.

Belki de sadece şunu sormaya çalışıyorum, senin için mükemmel bir şey çıksa ve onu mahvetmek istemezsen ne yapardın?"
"Yani burada bir çocuğu destekleyemeyen genç bir anne/genç ebeveyn durumuyla uğraşıyoruz.

**Arka hikaye**

>2 yıllık kız arkadaşı (ara sıra) yanlışlıkla hamile kalıyor İlkbahar 2012

>Çoğunlukla çaresizlik ve olgunlaşmamışlıktan beslenen zaten boktan bir ilişki

>O tutmak istiyor, ben istemiyorum

**Akım**

Geçtiğimiz Kasım ayına hızlıca ilerleyin ve ilk oğlum doğdu. Kız arkadaşım onun yanına taşındı, bu yüzden iş dışında neredeyse her dakikamızı birlikte geçirdik. Dediğim gibi, bu ilişki zaten zehirli, sürekli kavga ediyoruz, ailemin evinde yaşıyoruz, birbirimizin geçmişine kızıyoruz vs. Bırakın çocuğumuzu, iki genç yetişkin için korkunç bir ortam.

Mesele şu ki, oğlumu seviyorum. Ona bakıyorum ve tüm dünyamı görüyorum. Onunla vakit geçirmeyi seviyorum ve büyümesini izlemeyi dört gözle bekliyorum (neredeyse 4 aylık). Annemi hayatımda tutan tek şey o. Ondan tamamen ayrılmaktan korkuyorum çünkü onu görmeme izin vermeyerek bana intikam almak için kullanacağından, gözaltına almak için mahkemelere yalan söyleyeceğinden vb. korkuyorum. Çocuğunun babası hakkında kötü konuşan ve ailesiyle ilişkisini bozan bir anne. Ben sadece her şeyin medeni olmasını istiyorum. Oh ve dün geçici olduğunu söyleyerek onu evimden kovdum. Oğlumuzu ailesinin evine götürdü.

Daha söylenecek çok şey varmış gibi hissediyorum ama düşüncelerimi toparlayamıyorum. Herhangi bir şey sormaktan çekinmeyin."
"Bu yüzden her şeyden önce, nadiren aşklar üzerine hareket ederim. En son birine ondan hoşlandığımı 8 yaşımdayken ev yapımı bir Sevgililer Günü kartıyla söylemiştim. Genellikle duygularımı bastırırım çünkü kendimi asla karşılık gelmeyeceklerine ikna ederim. Çirkin ya da kilolu falan değilim ama sosyal kaygı ve kendimden nefret etme ile mücadele ettim. Terapi aldım, şimdi o kadar kötü değil ama yine de harika değil, konudan sapıyorum.

Erkek arkadaşlarımdan birine aşığım. Bazı derslerde birlikte oturuyoruz ve o benim için çok hoş ama çoğu insan için iyi. En azından benim geldiğim yerde, ergen flörtü mesajlaşma etrafında döner. Ara sıra ona okul çalışmaları hakkında bir mesaj atıyorum ve her şey hakkında saatlerce süren sohbetlere dönüşüyorlar.

Benim ligimin dışında olduğunu düşünmüyorum ama daha Mart ayında benden daha güzel olduğu kabul edilen ortak bir arkadaşının (ayrıca 18F) hasretini çekiyordu. Öğrendikten sonra (Aralık ayında) onunla romantik olarak ilgilenmediğini söyledi.

Temel olarak, ne yapacağım? İlişkiler söz konusu olduğunda son derece yeşilim ve sosyal kaygım, ona söylersem reddedilmekten/onunla dalga geçilmekten/iğrenilmekten korktuğum anlamına geliyor."
"Yaklaşık üç aydır oldukça tutarlı bir şekilde (yaklaşık haftada bir) bir erkekle görüşüyorum. İlişkiler açısından oldukça deneyimsizim ve münhasırlıktan çok erken bahsettim (4. randevu civarında), çünkü fiziksel şeyler yapmaya başladık ve bunları münhasırlık olmadan yapmak o kadar rahat değildim. Özel şeyler mi arıyorsunuz diye sorduğumda mahcup bir şekilde ""Bilmiyorum"" dedi. Ama sonra, fiziksel şeyleri münhasırlık olmadan yapmak istemediğime gerçekten saygı duyduğunu söyledi - bu zaman ve yer için nadirdi... (um, tamam.)

     

Her neyse, son iki aydır münhasırlığa daha fazla eğiliyor gibi görünüyor. Ocak ayından beri girmediği okc profilini bulduğumda, ""Belki de onu kaldırmalıyım"" dedi. Sanırım yanıt olarak omuz silktim ve isteksizce ""evet"" dedim. Ayrıca, ""Korktuğun buysa, başka kimseyle görüşmüyorum"" dedi.

Geçenlerde ona ""başkalarını görmek ister misin?"" diye mesaj attım. ve ""gerekli değil. Yani artık marketlerde insanlara yaklaşmıyorum"" dedi. (Böyle tanıştık...)

""Tamam"" ya da onun gibi bir şey gibiydim. Dürüst olmak gerekirse, onunla münhasır olmak isteyip istemediğimi bile bilmiyorum, sadece işler fiziksel olarak münhasırlık olmadan rahat edebileceğimden daha ileri gitti. (V-kartımı ona kaptırdım...) Benim için o kadar önemli olduğundan değil, sadece ilk kez yaptığım için biraz ayrıcalık istiyorum gibi hissediyorum.
  
Dağınıklık için özür dilerim! Her neyse, ondan Facebook'taki ""bekar"" statüsünü kaldırmasını istemenin mantıklı olup olmadığı konusunda bazı fikirler almak istiyordum. ""Bir ilişki içinde"" demek değil, sadece boş bırakmak."
"Merhaba Reddit, bu benim AskReddit'teki ilk yazım. Geçenlerde kardeşimin kız arkadaşıyla radyoda Chris Brown'ın yer aldığı Rihanna şarkısını dinliyorduk ve sonunda hakkında konuşuyorduk (sanırım doğum günü pastası deniyordu). Her neyse, olanlardan sonra Rihanna'nın CB ile yeniden bir araya gelmesi beni hâlâ şoktaydı. Rihanna'nın yaptıklarından sonra CB'ye asla geri dönmemesi gerektiğini söyledim. Erkek kardeşimin kız arkadaşı aksini söyledi ve ""bu aşktı"" dedi. Hiç bir ilişkim olmadı, bu yüzden tartışmak için elverişli bir konumda değilim. Öyleyse Reddit, hangi koşullar altında (nefsi müdafaa durumu dışında), sevgilinize fiziksel olarak saldırdığınızda sosyal olarak kabul ediliyorsunuz?"
"Yaklaşık iki hafta önce Tinder'da bir kızla tanıştım. Oldukça hızlı bir şekilde anlaştık ve birbirimize mesaj atmaya başladık. Çok fazla. İki hafta boyunca her gün bütün gün mesajlaştık. Bugün nihayet buluştuk.

Buna girmeden önce, mesaj yazarken bana aşık olduğunu söyleyeyim. Ben de ondan hoşlanıyorum ama yine de onunla tanışmadım, bu yüzden ne kadar olduğunu bilmiyordum. Ona bir ilişkiden fazlasını aradığımı söyledim ve o da aynısını söyledi. Bana vücudunun ne kadar bilinçli olduğunu, ne kadar kilo aldığını söyleyip durdu ve bana onun vücudunun iyi olup olmadığını soran resimlerini gönderdi. Bana gönderdiği resimlerde biraz tombul görünüyordu ama yine de çok tatlıydı. Onu çekici bulduğuma dair güvence verdim çünkü resimlerden gerçekten öyleydim.

Randevumuz için. Birlikte harika zaman geçirdik. Biraz ağır sevişme ve dalga geçme dahil olmak üzere toplamda yaklaşık 10 saat geçirdim. Sorun şu ki, beklediğimden çok daha ağır. Öyle ki, ondan o kadar etkilenmedim ve dalga geçerken sert kalmakta zorlandım.

Seks yapmadık çünkü kaçınılmazmış gibi ""resmi"" olana kadar beklemek istediğini söyledi (ve mesaj yoluyla bunun da kaçınılmaz olduğunu düşündüğümü kabul edeceğim). Sadece ne yapacağımı bilemiyorum. Bana şimdiden bir sonraki randevumuz için ne yapacağımı soruyor ve birlikte gelecek planları hakkında konuşuyor ve ben de buna uyuyorum çünkü zaten çok bilinçli bir insanı incitmekten korkuyorum. O çok hoş bir kız ve ona bunu hissetmediğimi söylersem, onu mahveder gibi hissediyorum. Bana bunun hayatındaki en iyi randevu ve hayatının en güzel günlerinden biri olduğunu söyledi. Bana yardım et lütfen :("
"Yazımı okumak için zaman ayırdığınız için şimdiden teşekkür ederim. 23 yaşında bir erkeğim ve 5 yıllık en iyi arkadaşımla ilişkimi bitirmeyi düşünüyorum.

Sonunda kendimi, onun gerçekte olduğu son derece narsist, ilgi arayan kişi olarak görmeye zorladım - ve bu sağlıksız arkadaşlıktaki duyguları için her zaman nasıl bir kum torbası oldum.

Geçen hafta, işten konuşurken New York'ta (Philadelphia'da yaşıyorum) çalışma iznimi iki günlüğüne yenileyeceğimi söyledim; birdenbire, ""Sanırım kaçırmazsın ve sonuçta Kaliforniya'daki arkadaşını ziyaret etmek istersin"" dedi. Beni suçlu hissettirmek ve onun tarafından manipüle edilmek için neden her zaman sözlerimi bağlamından kopardığını anlamıyorum. Ailemle konuşurken o aradığında 'Meşgulsen bir daha arayıp rahatsız etmem' diye mesaj bıraktı.

Benim durumumda sen olsan ne yapardın? Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Onu çok özleyeceğim. Ama arkadaşlığı özlemeyeceğim. Arkadaşlığı hiç özlemeyeceğim."
"Açıkçası, bu bir çöp hesabı.

Bu yüzden aynı zamanda eski bir sikişme arkadaşım olan bir oda arkadaşım var. Artık sadece arkadaşız. Ben 24 yaşında bir kadınım ve o 20 yaşında.

Geçen yılın Aralık ayından beri birlikte olduğu LDR kız arkadaşına daha fazla bağlı olmaya karar verdiği için 'hareketlerimizi' durdurduk. Biz birlikteyken kafası karışmıştı (diğer adıyla genç ve ne istediğini bilmiyor), ama bu kızı gerçekten istediğini anlamasına yardım ettim. Onun mutlak sevgisi ve bağlılığı hakkında ve bu kızın onu nasıl kurtardığı ve ne kadar tatlı olduğu hakkında DAYS dinledim ve .... falan filan.

Her neyse, bu kız için Kasım ayına kadar bekar kalması gerekiyordu, o zaman onunla birlikte olmak için geri dönüyordu. Bir partiye gidip başka biriyle yatması (dün gece) yaklaşık bir haftasını aldı. Kız arkadaşıyla arkadaşım, dün gece ve bu sabah evi dört kez aradı ve ne diyeceğimi bilemedim. Ben dürüst ve çok açık bir insanım; Ölüm kalım meselesi değilse yalan söylemem ama onun partisini düşük seviyede tuttum.

Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Bunu sürekli yapıyor. Bu bir döngü sanırım. Ne yaptığını telefonla kontrol ediyor ama yine de kendi işini yapıyor. Onunla konuştum, bir gün kadar sürdü ve bu kıza pislik gibi davranmaya başladı.

Şimdi ona nasıl yaklaşacağım ya da neler olduğunu bilmesine izin vermem gerekip gerekmediği hakkında hiçbir fikrim yok. Reddit halkı, genellikle bu sorunlarla hepinizin kafasına çivi çakıyorsunuz...yardım?"
"Ben (19M) ve kız arkadaşım (19K) yaklaşık 4,6 yıldır bir ilişki içindeyiz. Ama son zamanlarda okul işleri nedeniyle onunla iletişim kuramadım ve belki o zaman görmezden gelindiğini hissetti, bireysel olarak büyümemizi (belki olgunlaşmamızı) istediğini söyleyerek benden ayrıldı ve dedi ki Ona zaman ve yer ayırmalıyım ve TEKRAR hazır olduğunda, ilişkimize yeniden başlayabiliriz, ayrıca ona kur yapmak isteyen erkekleri eğlendireceğini söyledi (neden? Beni hala sevdiğini sanıyordum? ). Ayrıldıktan sonra beni hala sevdiğini söyledi. Ve ona mesaj atmaya çalıştığımda veya facebook'ta mesaj atmaya çalıştığımda cevap vermiyor. O gerçekten çok hoş bir kız ve erkek arkadaşlarının sadece ona bir şans vermek için ayrılmamızı beklediklerini biliyorum, başka erkeklerle birlikte olmasını istemiyorum, bunun olmasından gerçekten korkuyorum. . Bunun olmaması için ne yapmam gerekiyor? Ayrılmanın buna değmeyeceğini anlaması için ne yapmam gerekiyor?
Onu hala çok seviyorum, bu yüzden şu anda gerçekten moralim bozuk, okul projelerimi bile yapamıyorum, ölmek istediğim zamanlar oluyor (peki ayrılık yüzünden ölmek belki bazılarınız için acınası) ama onu gerçekten ne kadar sevdiğimi anlamıyorsun). Yardım ne yapacağımı bilmiyorum."
"Yani temelde 11 aylık harika bir ilişkinin ardından, şimdi eski erkek arkadaşım ciddi bir şey için yeterince yaşlı olmadığına karar verdi ve bu benim için sorun değildi. Arkadaş olmayı kabul ettik ve birkaç ay içinde bir nevi ara gibi toparlanıp toparlanamayacağımızı göreceğiz.

İkimiz de işte stresli zamanlar geçiriyoruz, bu yüzden kafasını biraz boşaltması gerektiğini düşündüm. Her zamanki gibi konuşuyorduk, aşk dışında pek bir şey değişmemişti ve ikimiz de birbirimizi özlüyorduk. Ama geçen Pazartesi arkadaşlarıyla dışarıdaydı ve ""Üzgünüm, dürüst olmam gerekiyor, başka biri daha var"" yazan bir metin mesajı aldım. Açıkçası, her şeyi bu kadar çabuk atlattığı için çok üzülmüştüm, neden yeterince iyi olmadığımı merak ettim ve bunun hakkında çok düşündüm.

Benden tamamen ayrıldıktan sonra, onun şimdi yeni bebeği olan eski kız arkadaşıyla birlikte olduğunu öğrendim, gerçekten hepsini eklemek için mücadele ediyorum. Benimle olamadığı için incindim ama yeni doğmuş bir çocuğun sorumluluğunu kaldırabileceğini düşünüyor. Bunu daha da garip yapan şey, bana defalarca bu kızdan biraz hoşlanmadığını söylemesi.

Dürüst olursam, her şey hakkında nasıl hissedeceğimden emin değilim. Ona karşı hala son derece güçlü hislerim var ve bunun onun adına bir hata olup olmadığını bilmiyorum. Bunu unutmaya çalışmak için bir randevum vardı ama bu doğru gelmedi, devam etmeden önce her şeyi düzgün bir şekilde açıklamasını beklemeli miyim bilmiyorum.

*yan not: Bahsetmeye değer mi emin değilim ama beni kötü niyetli bir ilişkiden kurtardı ve bunun için ona çok şey borçluymuşum gibi hissediyorum, birine tekrar güvenmemi sağladı ve izin vermeme zarar vereceğinden endişe ediyorum. git ondan.*

Üzgünüm, bu her yerde görünüyorsa, ben buna hiç katılmıyorum, sadece şu anda birinin beni duymasına ihtiyacım var"
"Başlığın dediği gibi. Ben ve kız arkadaşım (bir yıldır çıkıyoruz) ortalığı karıştırıyorduk ve tam biz meşgulken, o iğrenç bir osuruğunu bıraktı. Bu kadar iğrenmiş gibi davranmak istemedim ama gözle görülür bir şekilde tepki verdim ve bir dakikalığına uzaklaşmak için hemen banyoya gittim. Geri döndüğümde giyiniyordu ve benimle konuşmak ya da bana bakmak istemedi. Benimle konuşmadan ayrıldı ve ona üzgün olduğumu ve iğrenmek istemediğimi söylememe rağmen mesajlarıma veya aramalarıma cevap vermedi, bu birdenbire oldu.

Bu sabah ne kadar saygısız olduğuma ve ona ne kadar saygı duymadığıma ve özrümün sahte olduğuna dair aptalca uzun bir mesaj aldım. Kızdım ve ona tüm suçum olmadığını söyledim ve o zaman bana planladığımız gibi Noel'e evime gelmeyeceğini söyledi. Ailem onu ​​bekliyor ve hediyeleri var. Biraz aşırı tepki veriyor ve melodramatik olduğu için ona kızıyorum.

Bunu düzeltmeme yardım et, böylece aileme açıklamak zorunda kalmayayım."
"Ben [26M] dün mastürbasyon yapıyordum. Ve telefonumda geziniyordum ve malzeme için Twitter'da geziniyordum. Şimdi, 3 yıldır LDR'de birlikte olduğum GF [26F] ve bir ""arkadaşım"" var (oku: ikimiz de onu tanıyoruz ve o da bizi tanıyor ama pek konuşmuyoruz) kim seviyor Twitter'da neredeyse çıplak fotoğraflarını yayınlamak için. Seansımın sonuna yaklaşıyorum ve onun paylaştığı bir şeyle karşılaştım. Merakımdan, başka neler paylaştığını görmek için profiline baktım. Bir sürü aynı şey vardı, ama oldukça güzeldi. Ve sonunda onunla ekranımda bitirdim.

Daha sonra, yani hemen ardından, kendimi iğrenç hissettim. Kız arkadaşım da ben de ikimizin de pornodan hoşlandığımızın farkındayız ve benim de peşinde olduğum tek şey buydu ama tanıdığım birinin pornosunda beni iğrenç hissettiren bir şeyler vardı, sanki çizgiyi aşmışım gibi. Sonunda kız arkadaşıma bundan bahsettim ve neden kötü hissettiğimi anlamış gibiydi ve gerçekten nazikti ve bana bunun için endişelenmememi, onların kendi sözleriyle ""sadece göğüsler"" olduğunu söyledi. Ve bu konuda haklı. Yani bu sadece benim için söylenmiş gizli bir şey değildi; herkesin görmesi için oradaydılar. Ama yine de tanıdığım birine ait oldukları için bir sınırı aşmış gibi hissediyorum. Sadece bu konuda doğru hissetmiyorum. Ben mi yanılıyorum yoksa fazla mı düşünüyorum?"
"Bir süredir endişeyle mücadele ediyor ve ben her zaman onun yanında oldum, yıldönümümüz 4 Nisan'dı ve bir süredir yaşadığımız en mutlu gündü, hava güzeldi ve hafta sonunu birlikte eğlenerek geçirdik. güneş ve birlikte vakit geçirmek. Farklı bir şehirdeki bir üniversiteye gittiği için yaklaşık 80 mil uzakta yaşıyor ama ben onu her iki haftada bir arabaya binip görüyorum. Her yön sadece bir buçuk saat ve ben sürüşün tadını çıkarıyorum.

Sonra hafta sonu bittikten biraz sonra Saksı Olmanın Faydaları'nı (bana tavsiye ettiği ve ödünç verdiği bir kitap) okuyordum ve 6 yaşımdayken kız kardeşimin beni taciz ettiğini fark ettim, bir şekilde hafızamı tamamen bastırmıştım. Ona söyledim ve benim için orada olmaya çalıştı ama endişesiyle bu onun için zor. Temelde ikimiz de sonunda ağlar ve çıldırırdık. İkimiz de çok zor bir iki hafta geçirdik ve bana ihtiyacı olduğunda onun yanında değildim.

Bana olanları kabullendim ama o onu görmezden geldiğimi düşünüyor. En azından yaz sonuna kadar konuşmadığımız bir ara vermek istiyor. Ayrılmak istemediğini ve beni hala sevdiğini söyledi ama aradan sonra ikimiz için de en iyisinin ne olduğunu konuşmamız gerekiyor, ideal olarak yeniden bir araya gelmemiz. Ara vermenin arkasındaki düşünce, kendimize güvenmek ve birbirimize bağımlı olmamak konusunda daha iyi olmamız için bize biraz zaman vermesidir, böylece diğer kişinin bize ihtiyacı olursa, kendimizi kırmadan onlara gerçekten yardım edebiliriz.

Bu konuda ne hissedeceğimden veya ne yapacağımdan gerçekten emin değilim, bu hafta sonu gelip onu görmemi istiyor, böylece bunun hakkında konuşabilir ve ne yapacağımıza karar verebiliriz, herhangi bir tavsiye?"
"Merhaba. Daha önce reddit'te hiç paylaşım yapmadım. Ben Koreliyim (Kore'de doğup büyüdüm) ve erkek arkadaşım İspanyol-Amerikalı. Uzun zamandır onun önemli olduğunu düşündüğü bir sorunumuz var ama benim yok.
Her neyse, pek çok kez takılmadığımızda ya da olağandışı bir şey olduğunda ""beni aldatıyor musun?"" diye soruyorum. Veya ""Sana güvenebilir miyim?"" Dört yıldır birlikteyiz ve o beni hiç aldatmadı ama ben sadece güvence istiyorum. Kendimi güvende hissetmemi sağlıyor. Son zamanlarda rahatsız oluyor ve sormanın ""aşağılayıcı"" olduğunu söylüyor. Uzun süredir (5 yıl) birlikte olduğumuza dikkat çekiyor, bu yüzden bu gerçekten bir soru bile olmamalı. Ama bana göre Koreliler için normal.
Kafa karıştırıcıysa özür dilerim ama anadili İngilizce değilim."
"21f ile neredeyse iki yıl önce, taşınmadan kısa bir süre önce bir arkadaşım aracılığıyla tanıştım. Yüz yüze görüşme ve oldukça düzenli mesajlaşma yoluyla iyi arkadaş olduk. Geçen Mayıs ayında yeni bir şehre taşındım ve bilmediğim için her gün yüz yüze görüşürdük.
Birçok insan. Bu çok büyük bir yardımdı. Bir aile üyesinin ölümüyle zor bir kaç ay geçirdi, Altı saat uzakta olmama rağmen görüştüğü adamdan çok onun yanındaydım. Yine de son zamanlarda, benden sık sık tavsiye isteyeceği, ne yapması ve belirli şeyleri yapıp yapamayacağı konusunda giderek daha fazla bir terapist gibi hissetmeye başladım.

Bu sabah ona nasıl hissettiğimi söylediğim noktaya kadar benim için biraz fazla olmaya başladı. Girmeyeceğim ama şimdi sahip olduğu bazı ek sorunları var.
Bana kendini kötü hissettiğini ve artık hiçbir şey hakkında konuşmayacağını söyledi. Heyecanlandığım ve çoğu zaman cevap alamayacağım veya konu değiştireceğim şeylerden bahsetmeye çalıştım, heyecanlandığında ne yaptığına ilgi gösteriyorum. Her şey tek taraflı görünüyor ve ben bundan sıkılmaya başladım."
"Şu anda hala eski sevgilimi [18F] görüyorum. FWB olmaya geçtik ama o başka erkeklerle de görüşüyor. Onun başka erkeklerle birlikte olması düşüncesi beni rahatsız ediyor.

Dönem bitmek üzere ve akademik kariyerime öncelik vermeliyim. Bu durum sürekli zihnime sızıyor; öfke, pişmanlık, şehvet duyguları? ve kıskançlık? gelmek Sonuç olarak okula odaklanmam etkileniyor.

Soru sorduğumda bu konuda çok açık ve dürüst davrandı. Çoğu zaman bana bunları söylediğinde, göğsümde bir keder hissediyorum. Ondan oldukça etkilendim; Belki de seks nedeniyle sınırda bağımlıyım.

Buradaki en iyi hareket tarzı nedir? Onu görmeye devam etmek istiyorum; seks eğlencelidir. Zamanla, üstesinden gelir miyim? Yaz geliyor, bu yüzden çalışıp arkadaşlarımla takılacağım. Kesinlikle bazı kızlarla şansımı deneyeceğim. Onu kesmeli miyim? Eğer yaparsam, duygularımdan dolayı mı? Mantıklı bir POV ile, yapmalı mıyım? Çünkü zamanla bunu atlatacaksam, eğlenmeye devam etmeliyim çünkü bu mümkün.

Hayal görüyor olabilirim. bilmiyorum. Bu yüzden tavsiyenize ihtiyacım var. Beni büyük bir dertten kurtaracaksın. Bu dünyada bu durumla başa çıkmak için yeterli deneyimim yok. Burada en iyi kararı vermek istiyorum.

Tüm cevaplar büyük beğeni topluyor. Teşekkürler!"
"Yani ben 18 yaşındayım, erkeğim ve Melbourne Avustralya'da yaşıyorum. Yaklaşık 85 kg ağırlığındayım ve her zaman bu ağırlıkta veya +/- 1 kg'dayım. Etrafta biraz şişmanlık var ve bu beni daha kucaklanabilir yapıyor. Şişman ya da obez olmadığımı biliyorum, sadece dümdüz tombul. Bazı günler nasıl göründüğümü bile düşünmüyorum ve çoğu zaman günler, hatta haftalarca bilinçli olmadan geçirebiliyorum.
Sonra birinin veya beni rahatsız eden bir şeyin neden olduğu ruh halimde bir değişiklik olacak, sonra aynaya bakacağım ve göbek deliğimin etrafındaki fazla yağı ve erkek göğüslerimi düşüneceğim. Bazı günler tişörtümü çok açık olmasın diye değiştiriyorum ama diğer günler umurumda değil.
Oldukça dengeli bir diyet yiyorum, neredeyse her gün sebzeler, meyvelerle aynı, biraz yürüyüş yapıyorum, bu tesadüfi ama fazla kiloların alınmasını önlemeye yardımcı oluyor.
Bak reddit, ben şanslı olanlardanım, biliyorum, bu boku günlerce tanıyamıyorum ama sonra kendime saldırıyorum ve ne kadar şişman olduğumu düşünüyorum ve falan filan."
"Örneğin,
1. yaralı numarası yapmak ve ardından yardıma gelen kişiyi soymak için bıçak çekmek. Veya
2. Bir kavga var ya da birinin başı dertte ve iyi kalpli Samiriyeli kurbana yardıma gidiyor ama aynı zamanda fail tarafından dövülüyor.

Toplumun birbirine karşı daha şüpheci ve güvensiz hale geldiğini hissediyor. Yoldan geçenlerin, sırf sorun yaşamak istemedikleri ve/veya korktukları için açıkça başı belada olan birini görmezden geldiklerine dair hikayeler duyarsınız. Şahsen küçük bir kız olarak, ihtiyacı olan herkese yardım etmek isterim ama her ihtimale karşı genellikle iki kez düşünmek zorunda kalırım. Endişelenmekten ve birinin gerçekten başı belada mı yoksa beni incitmek mi istediğini tahmin etmekten nefret ediyorum.

Ayrıca, yukarıdaki iki örnek arasında ilginç bir ayrım:
Durum 1) Kasıtlı olarak iyi bir Samiriyeli'yi tuzağa düşürmek Vs. İyi Samiriyeli'yi tuzağa düşürmeyi düşünmediğiniz 2. durumda. Belki de daha yüksek cezalar yalnızca 1. durumda uygulanmalıdır?"
"Bu, son 36 saat içinde oldu, yani daha çok bir T½IFU

Memleketimde yıllık etkinliklerin düzenlendiği bir İsviçre salonu var. Gündüzleri İsviçre usulü güreş (benim de yarıştığım) ve geceleri dans, gün boyu bol bol yiyecek ve içecek var. Dansta, sevimli bir kızdan dans etmesini istemek için biraz erkeklik oluşturmaya çalışıyordum ve bir bakın, beni birkaç metre ötede beceriksizce dururken gördü ve beni yumruğuna kadar dövdü. Yılda birkaç kez salonda görmeme rağmen bu kızın ailesini yıllardır belli belirsiz tanıyorum. Yani dans ediyoruz ve iyi vakit geçiriyoruz ve o benden çok daha iyi. Müzik ağırlıklı olarak daha yavaş danslardan oluşuyor. Etrafta tökezlemeye devam ediyorum (sarhoş bile değilim) ve birkaç şaka yapmaya çalışıyorum. Onun ayak parmaklarına basmamak için ayak parmaklarımı kesmem gerektiğini söylüyorum. Bana garip bir bakış attı ve yarım bir kahkaha attı ve dans etmeye devam ettik. O akşam daha sonra o kızın kuzeni olan en iyi arkadaşımla konuşuyorum. Onunla dans ettiğimi duyar ve protez bacağı olduğunu bilip bilmediğimi sorar. Bunu kesinlikle bilmiyordum. Daha sonra, benden başka herkesin bundan haberdar olduğunu öğrenecektim. Şimdi 'şakama' verdiği rahatsız edici tepkiyi ve neden kız kardeşine dans partnerini değiştirmek isteyip istemediğini sorduğunu anlıyorum."
"Merhaba Reddit,

Başlık her şeyi söylüyor: Adamımın striptiz kulübüne gitmesinden rahatsızım. Onun porno izlemesiyle ilgili bir sorunum olmasa da striptiz kulübüne gitme düşüncesi beni rahatsız ediyor. Birkaç kez bir SC'ye gittim ve her seferinde üzerimde dans edildi ve grubumdaki erkekler de öyleydi. Bu beni rahatsız ediyor.

Erkek arkadaşım bekarlığa veda partisine gidiyor ve bu arkadaşını birkaç yıldır görmemiş. Gitmesinden rahatsız olduğumu ama gitmek isterse onu durdurmayacağımı söyledim.

Parti bu cuma.

İşleri daha da karmaşık hale getiren (bence), son zamanlarda yatak odasında bir sorun yaşıyor olmamız. Esas olarak, benim libidom onunkinden daha yüksek ve son iki hafta içinde iki kez seksi reddetti. Makul bir miktarda seks yapıyoruz, ancak o gittikçe daha az seks yapıyor ve bu kendimi çekici hissetmeme neden oluyor. Dün gece seks yapmaya başladım ve ona asıldığımda bana tamamen ""ölü balık"" dedi. Ona neyin yanlış olduğunu sorduğumda, ""bu konuya girmeyi umduğunu, ancak henüz ilgilenmediğini"" söyledi. Bu, neredeyse 15 dakika boyunca onu ovuşturup alay ettikten ve birkaç dakikadır onu emdikten sonraydı.

Cinsel dürtülerimizdeki farklılıklarımızdan birkaç kez bahsettik ve bana ""delicesine çekici geldiğine"" ve ""her zaman seks istemediğine"" yemin ediyor. (İki LTR geçirdi ve her iki cinsiyette de bunun sonunda yaklaşık ayda bire düştü.)

Yani, sanırım onun striptiz kulübüne gidip diğer çıplak kadınları görmek istemesini uzlaştırmaya çalışıyorum, oysa evde sahip olduğu kadına dikkat etmek istemiyor. Beni çok rahatsız ediyor."
"Çok yetenekli bir yazar (veya heceleyici) olmadığım için bunu kısa tutmaya çalışacağım.
Yakın zamanda, yelpazenin hangi tarafına düştüğümüzü görmek için Gov. sınıfımda bir ""siyasi spektrum testi"" yaptık ve tabii ki, çok soldan puan aldım. Her zaman çok liberal olduğumu biliyordum ve meseleler hakkında fikirlerimi paylaşmakta hiç sorun yaşamadım, ama arkadaşlarımla bu asla gerçekten gündeme gelmedi.

Her zaman liberal olduklarını düşündüğüm için hepsinin FAR'ı doğru puanladığını görünce şok oldum. Muhafazakar insanlarla bir sorunum yok ama onların benimle büyük bir sorunları varmış gibi görünüyordu.

Şimdi, her zaman ""Lanet olsun liberal"" veya ""Git eşcinselleri daha çok S***** destekle""
Benimle daha fazla dalga geçmeden onları sırtımdan nasıl atabilirim?"
"Erkek arkadaşım ve ben birkaç gün önce çıkmaya başladık. Bana çıkma teklif etti (süper romantik, çok sevimliydi)
Daha yeni tanıştık (2 ay önce) ama çok yakınlaştık. Ben çok duygusal bir insanım ve o çok içine kapanık ve bu benim için sorun değil. Dün gece tamamen sarhoşken, tam bir yargılama hatasıyla, yarı şaka bir şekilde 'Sanırım seni seviyorum' diye ağzımdan kaçırdım (çünkü açıkçası hala o kadar yakın değiliz, gerçekten yeni tanıştık) ama kesinlikle yakalandı onu hazırlıksız yakaladı ve kendisini çok rahatsız hissetmesine neden oldu. Sarhoş olduğum için hemen 'vay canına, özür dilerim, bu aptalcaydı, ben bir aptalım' moduna girdim ve oldukça üzüldüm, ilk kez onun yanından bu şekilde geçtim ve bu, içimde bir tür sarmal yaptı. onu rahatsız etme konusunda daha boktan, bu da onu daha kötü hissettirdi. O mutlak bir sevgili ve bana karşı çok dürüsttü, bundan rahatsız olduğunu söyledi, ancak söylediğim gerçeğinden tamamen uzaklaşmadı, sadece geri söyleyemedi. Pek fazla ilişki deneyimi yaşamadı ve benden hoşlandığını biliyorum, ama aynı zamanda artık sakin ve aklı başında tavrımdan ödün verdiğimi ve kendimi savunmasız gösterdiğimi biliyorum, bu da bende onun nasıl hissettiğine dair bitmeyen bir endişeye neden oluyor. ne söylemiyor olabilir.

Bu sabah her şey yolunda, bana veda öpücüğü verdi ve ben işe gittim ve bu gece onu görmeye gideceğim ama her şeyi tamamen mahvettim ve bundan gerçekten geri dönemem gibi hissediyorum. Midemin derinliklerindeki bu his geçerli mi yoksa ben mi aşırı tepki gösteriyorum?"
"Bir haftadan biraz daha uzun bir süre önce eski sevgilim ve ben ayrıldık. O çok ticari anlayışlı ve zengin.

Tam 3 hafta birlikte yaşadık ama seyahat eden bir iş adamıyla birlikte olmak kolay değil ve bağlılık konusunda baskı hissediyordu. 42 yaşında olması onun müstakbel eşi olmaya hakkım olmadığını söyledi ve beni kovdu. 20'li yaşlarımın sonundayım ve ona çok aşığım.

O soğuk ama sevgisini şirketimin yerden kalkmasına yardım etme şeklinde gösterdi. İşleri benim için ayarlamak için zaman ve para harcadı. Aniden gitmemi istiyor ama yine de iş girişimlerime katılmayı umuyor. Temas kurmamaya başladım ve o şok oldu. Facebook'unu takip ettiğimi itiraf ediyorum, düne kadar depresyondaydı. Bugün çevrimiçi mağazamı açtım ve bir Tinder hesabı açtım (onu bir hafta önce orada buldum). Bugün bana iş planım hakkında benimle iletişim kurabilecekken asistanlar aracılığıyla konuşmanın ne kadar aptalca olduğunu söyleyen çok iş benzeri bir e-posta gönderdi. İhtiyacım olduğunu bildiği tüm finansal ve ticari yardımı sunuyor.

Bir yanım bunun gelecekteki işime karışmak istediği için olduğunu biliyor (bu dahice) bir yanım bunun yalnız uyanıp tamamen yalnız kalmaktan nefret etmesi olduğunu umuyor. Birlikte olduğumuz son birkaç haftadır inanılmaz derecede depresyondaydı. Endişelendim ve psikolojik yardım almasını istedim. Şimdi ise duruma para saçıyor, karşılığında hiçbir şey istemiyor. Bir avukat için birkaç bine, ticari mal için biraz daha fazlasına ihtiyacım olduğunu biliyordu. Bana iş modelimi açıklayan ayrıntılı bir fiyatlandırma e-postası yazıyor ama benim başarımdan ve belki de ilk yatırımından biraz daha fazlasını istediğini söylüyor.

Onsuz hem duygusal hem de iş açısından kayboldum ama bir şekilde onsuz (aileden borç) yürümesini sağlayabilirim, ancak onun yapabileceği kadar iyi olmasa da, hiç pazarlamacı değil. Bunu biliyor. Şu anda duygularım ve iş için yardıma ihtiyacım dışında beni ona bağlayan hiçbir şey yok. Ne yapalım?"
"Umarım başlık çok kötü değildir - İngilizce benim ana dilim değil, üzgünüm.

Geçenlerde 17 yaşındaki kız kardeşim, annem bunu duyduğunda oldukça endişe verici bir duruma girdi. 2 arkadaşı ve tanımadığı diğer 5 kişiyle, bir göl kenarındaki kamp plajında ​​(çok fazla) içiyordu. Kimse yeterince ayık değildi ve bazıları açıkça sarhoşken gece yarısı banyo yaptı. Umarım bunun tehlikeli olduğunu düşünüyorsam aşırı tepki göstermiyorum, çünkü esas olarak boğulma riski var… Her neyse, ona bir ağabey içme tavsiyesi versem bile fark ettim (“içmek canın gelmiyorsa, çünkü aniden, alkolün tadı biraz midenizi bulandırıyor, artık bırakma zamanı, arkadaşlarınız ne derse desin, devam ederseniz keyif alamayacaksınız»), Belirli durumlardan (sarhoşken boğulmak gibi) hiç bahsetmedim.

Özellikle, ona asla « sarhoşken seninle flört eden erkekler bazen sinyallerini yanlış yorumluyorlar (beceriksizlik veya habislik yoluyla) ve başına kötü şeyler gelebilir, bu yüzden çok az tanıdığın insanlarla fazla sarhoş olma gibi bir şey söylemediğimi fark etmemi sağladı. /olduğu takdirde iyi tepki verebilmek için güvenin ». Bunu ona söylemek ve bunun ciddi olduğunu anlamasını sağlamak istiyorum, ancak feminist kitaplarını/makalelerini okuyarak anladığım bir şey var ki, birçok kadın sürekli (ve korkunç) bir tecavüz korkusu içinde yaşıyor ve bazı pislikler Bir kadına tecavüz ettiğinde, bu kadın genellikle biraz suçluluk hisseder, bunun kendi hatası olduğunu, daha az sakar olması, daha az seksi giysiler giymesi, daha az sarhoş olması vb. gerektiğini düşünür.

Ablamın böyle hissetmesini istemiyorum ve dahası kurbanları suçlayan bu tecavüz kültürünün aktarımının bir parçası olmak istemiyorum! Öte yandan, bunun ciddi bir sorun olduğunu ve tecavüzcülerin olmadığı ideal bir dünyada bu konuda endişelenmesine gerek olmasa bile bu sorunun farkında olması ve aptalca riskli durumlardan kaçınması gerektiğini anlamasını istiyorum. .

Ona tavsiyemi nasıl ifade etmemi tavsiye edersin? Kötü ingilizcem için tekrar özür dilerim =/"
"Tamam, bu akşam babamla ben yemeğe çıktık ve köpeği evde bıraktık. Masamın üzerinde yarım bar bitter çikolata (yaklaşık 1,5 ons, hala paketin içinde) bırakmıştım. Dikkat edin, bar yaklaşık üç gündür masanın üzerinde duruyor ve köpek bu konuda hiçbir şey yapmadı ve genellikle de yapmaz. Yüzeylere tırmanmaması gerektiğini biliyor ve daha önce şekere hiç ilgi göstermemiş.

Ancak, yatak odamı darmadağınık bulmak için eve döndüm. Masamın içindekiler etrafa saçılmıştı ve bir sürü aile fotoğrafı parçalanmış ve çiğnenmişti. Yerde boş çikolata ambalajı buldum ve rahatsız edici şekeri hâlâ bulamıyorum. Sadece köpeğin onu yediği sonucuna varabilirim.

Bu, köpeğimin yavruyken yapacağı bir şeydi. Ancak şimdi on yaşında ve yıllardır böyle davranmamıştı. Şu anda iyi davranıyor ama yine de endişeliyim. Babam onun için hiç endişeli görünmüyor ki bu beni daha da endişelendiriyor.
Bilginize, köpeğim bir dachshund karışımı ve yaklaşık 25-30 pound ağırlığında.
Daha önce bu durumda olan var mı? Ne oldu? Ne yapacağını bilen var mı?"
"MERHABA ! Cumartesi gecesi arkadaşlarım için DD'ing yapıyordum. 30 Mayıs itibariyle son kullanma tarihi geçmiş plakalarım var ve sigorta kanıtım evdeydi. Bir polis plakalarımın süresinin dolduğunu söylemek için beni kenara çekti. Araba kullanmamam gerektiğini anlıyorum ama onları yeniletmekte geç kaldım (bu arada bu Kanada'da).

Memur ehliyetimi aldı ve benden sigorta belgemi istedi, bende yoktu, ben de ona söyledim. Bana ehliyetimi geri verdi ve bana bilet filan vermedi, sadece yarın vardiyasından önce onunla istasyonda buluşmamı ve sigorta kanıtını getirmemi söyledi. Şu anda başım belada mı?

Sorun şu ki, istasyon şehrin çok ötesinde ve plakalarım yenilenmeden araba kullanmak istemiyorum. Yarın istediği gibi ona sigorta kanıtımı göstermek için yolculuk yapmadıysam, bana ceza yazabilecek mi yoksa beni tutuklayabilecek mi, adım ve ehliyet numaram ve ruhsattaki tüm bilgiler onda var ama ehliyetimdeki adres benim değil.. gerçekten bilmek istediğim şu ki, şu andan itibaren, etiketlerim ve sigortam güncel olana kadar arabamı sürmezsem ve polis memurunun benden vermemi istediği belgeleri sağlamazsam, içeride olacak mıyım? bela"
"Erkek arkadaşım bugün bana geçmişte kaç erkekle yattığımı sordu. İkimizden daha deneyimli olduğumu biliyorum ve ona gerçekten söylemek istemiyorum. Sanırım iki kadınla yattı ve ben onu ve yaptığımız seksi sevsem de önceki partnerleri kadar iyi değil ve korkarım kendini karşılaştırmaya başlayacak. Yaklaşık beş ortağım oldu, sadece gerçek penetrasyonu saymıyorsak yedi. Hepsi ciddi ilişkiler içindeydi ve biri evlendi. Bunun beni bir fahişe yaptığını düşünmüyorum ama korkarım o bu şekilde algılayacak. Bence bu bir erkek için normal bir rakam ama bir kadın için biraz yüksek olabilir mi? Sadece yalan söylemeli miyim?"
"Tamam, üniversiteyi bitirir bitirmez yaşamayı planladığım bir şehirde buluşuyoruz. Son sömestrimi bitirmek için eve dönmek zorunda kaldım. Ağustos ayında uzun mesafeye başladık ve ilk başta harika gidiyordu. Yani uzak mesafe boktan ama biz çalıştırıyorduk, her gün telefonda konuşuyorduk. Yeni işine başladı ve bazı günler 7'ye kadar çalışmaktan bunaldı. Aramızda 3 saatlik bir fark olduğunu belirtmeliyim ama yine de ben yatmadan önce konuşmak için zaman buldu.

Sonra ziyarete geldim ve o çok mesafeliydi, sekse SIFIR ilgisi vardı. Bir kez seks yaptık ve hiçbir duygu göstermedi. Sohbetlerimizle de pek uyumlu değildik, sonra hızlı bir hafta sonu ziyaretinden sonra eve döndüm. Bundan gerçekten kurtulamadık ve erkek iş arkadaşlarından biriyle çok takılıyor. Şimdi haftada 3 kez konuşuyoruz ve neredeyse hiç mesaj atmıyoruz. Ne zaman cilveli bir şey göndersem, görmezden geliyor. Kabul etmiyor bile.

Çıkış yaptı mı? Belki durumu düzeltmek için yapabileceğimiz bir şey vardır. Sizce aldatıyor mu? Düşüncelerin neler. Ayrıca yarın onu tekrar ziyaret edeceğim, bu yüzden bunu gündeme getirmeli miyim yoksa ziyaretin nasıl gittiğini görmek için beklemeli miyim? Ayrıca 2 ay sonra geri taşınıyorum, ayrılmalı mıyım?"
"Biraz uzun ama bu reddit rant için değil mi? İşte gidiyor.

Nişanlımın sırtında bel fıtığı ve sinir sıkışması var. Tahmin edebileceğiniz gibi, son derece acı verici ve yaşam kalitesini önemli ölçüde etkiledi. Son birkaç aydır işler kötüye gitti. Sırt ameliyatı çıktı çünkü karşılayamayız ve sigorta bunu karşılamadı (ilk seni sikeyim). Bir sırt doktoru, diskektomi adı verilen bir prosedür önerdi (bir tür ameliyat gibi, ancak invaziv değil).

Biz ve sırt doktoru sigorta ile görüştükten sonra onaylandığını öğreniyoruz. Evet! Bununla birlikte, anestezi alamayacağına (ikinci kez sikeyim) ve prosedürü acı verici hale getirdiğine dair bir uyarıları var, ancak hey, kısa bir süre için çok fazla acı, eğer sırtına yardımcı oluyorsa buna değer (ve çok acı çekiyordu) aylardır zaten).

Bunların hepsi rezerve edildi ve bu Perşembe için Ocak ayında geri dönmeye hazır. Bu günü sabırsızlıkla bekliyoruz çünkü bu onun ağrısız yürüyebileceği anlamına geliyor.

Sonra, büyük sikişme olur. Sigorta şirketinden ÇOK KEZ onay ve onay aldıktan sonra. Bugün aradılar ve nişanlımı her şeye rağmen kapsamadıklarını söylediler. ""Yaptığımızı düşündük, ancak bu görünüşe göre ele aldığımız bir prosedür değil"" dışında bir sebep yok. Bu, 2 aylık bir randevumuz olduktan sonra. Şimdi ne yapacağımızı bilmiyoruz. Kendini çok mağlup hissettiği için banyoda ağlıyor. Epidurallar ve ağrı kesiciler duruma yardımcı olmadı ve bu, tünelin sonundaki ışıktı. AMBLEMİ SAHİP OLSUN. Sizler beceriksiz açgözlü heriflersiniz."
"Bu yüzden eski sevgilim bir arkadaşının düğününde benden ayrıldı çünkü kendi işini yapmaya hazır değildi/istiyordu (motosiklet sürmek). Uzun süre çok üzüldüm çünkü birlikte yaşamayı konuşuyorduk ve oldukça ciddiydik.

Yakında yurt dışına taşınıyorum, bu yüzden kendimi toparlayıp onun eşyalarını geri almak, benimkini almak ve iyi şartlarda ayrılmak için onunla iletişime geçmem gerektiğini düşündüm ... kalbimi kırmış olsa da.

Son birkaç hafta içinde biraz iletişim kurduk, mesajlaştık ve bir kez görüştük ve güldük, ama bugün onunla iletişim kurmamamı söyledi çünkü rütbesi düştü, sadece bir arkadaşı var, ailesi eyaletler arası taşınıyor ve ona taşınmasını söyledim .. ve gitmeden önce beni bir daha görmekten rahatsız. Kalbimi biraz daha kırdı.

Ne yapmalıyım? Onu bırakmalı mıyım yoksa onu görmeye mi gitmeliyim? Hâlâ benim eşyalarım onda, ben de onun."
"(Ben 15 yaşındayım, o 14K) Ben de bu kızla 3 hafta önce çıkmaya başladım ve uyumlu olup olmadığımızdan emin değilim. Söylediklerinden bana güvenmiyor gibi görünüyor ve birbirimizden gerçekten farklı olduğumuzu hissediyorum. ""Uzun süre dayandığımızı görüyorum"" gibi şeyler söyledi ve bunun gibi şeyler ama evet. Gerçekten kavga etmiyoruz ama onun bir insan olarak her yerde olduğunu hissediyorum. Bir araya gelmeden 2 ay önce ara sıra bir ""şey"" yaşadık.

Bizimle oldukça mutlu görünüyor ama ben öyle miyim emin değilim. Beni gerçekten ne kadar sevdiği ve benim ""tek"" olduğumu düşündüğü gibi şeyler söyleyip duruyor. Ayrıca biraz yapışkan, bana biraz fazla mesaj atıyor. Bazen hareketleri ve söyledikleri biraz fazla, (çok konuşuyor) içimde bu ""vay sakin ol"" hissini veriyor. Seks yaptık. (Evet biliyorum çok gencim söylemene gerek yok) Ama bunun tek nedeni gerçekten çok istemesi. Zaten başka biriyle yaptım ama o bakirdi. Bunun hakkında konuşmamıza ve bir şeyler ters giderse ayrılmamızı nasıl engelleyemeyeceğine rağmen, bunun işleri karmaşıklaştıracağından biraz endişeliyim.

Şimdi diğer kısım... Bu kızla çıkmadan önce sevdiğim başka bir kıza karşı hala hislerim olduğunu fark ettim ve o da benden hoşlanıyor ama onun da bir ilişkisi var, ilişkisi yakında bitecek ama. Sanırım onu ​​kız arkadaşımdan daha çok seviyorum... ne kadar kötü olduğunu bilmiyorum ama evet. Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum ve bazı tavsiyeler isterim.

Aidan"
"Acemi eğitiminde, SanDiego, takımımdaki 2 erkeğin, duş saatimiz sırasında kasıtlı olarak birbirlerine sözlü olarak verdikleri/aldıkları bulundu. İkisinin yasal olarak eşcinsel olup olmadığı söz konusu bile değil çünkü eylemde herhangi bir gizlilik yoktu. 3 duş odamız vardı ve herkesten birkaç dakika önce duşlarını almak için ayrılmışlardı. Birkaç dakika ileri sarın ve açıkta iki adam herkesin görmesi için birbirlerine oral seks yapıyor. İşte işin en iyi yanı... Deniz Piyadelerinden 2'sini istedikleri gibi kovmak yerine... Tatbikat eğitmeni, her ikisinin de donanmaya bu tür performanslar sergileyebilecekleri tek yönlü bir bilet aldıklarını söyledi. normal sayılan eylemlerin.....(söylenilen bu, donanmaya hiçbir şekilde darbe vurmadı).

Peki Reddit, duyduğun veya bizzat gördüğün benzer hikayelerin var mı?"
"Merhaba Reddit. Bu bir süredir merak ettiğim bir şey. Bakın, son kız arkadaşım bir iş arkadaşıydı, bu yüzden yeni biriyle tanışmak konusunda bir sorunum yoktu ve onlara çıkma teklif ettim. O benim ilk kız arkadaşımdı. (benden ayrıldı ve şimdi beni görmezden geliyor ve benimle hiç arkadaş olmamış gibi davranıyor). Hazır olmadığına karar vermeden önce sadece bir ay benimleydi. Söylediği her şeyi tekrar gözden geçirdikten sonra, geleceğimiz hakkında çokça konuştuğu düşünüldüğünde, bu beni çok incitti.

Yalan söylemeyeceğim, yeni insanlarla tanışmaktan ve tekrar flört sahnesine girmeye çalışmaktan korkuyorum ki bu korkuyu yenmeye hazırım. (Bazı akıl sağlığı sorunlarım var, bu yüzden yardımcı olmuyorlar) Ben bir devlet kolejinde üniversite öğrencisiyim. Yaşadığım şehir oldukça küçük ama eyaletimin yaşadığım kısmı için makul bir büyüklükte. Yeni insanlarla güvenli bir şekilde tanışmak için okul dışında başka bir yer düşünemiyorum. R4R'de veya diğer çevrimiçi yollarda pek şansım olmadı.

 Ayrıca, onlara nasıl yaklaşıp çıkma teklif edebilirim? Önce onlarla arkadaş olmaya çalışmalı mıyım yoksa içine girmeli miyim? Çıkma işinde hâlâ yeniyim."
"Bu FU aslında bugün oldu (sürpriz sürpriz). Sınıfımda gerçekten iyi arkadaş olduğum bir kız var (ona Sandra diyelim). Şimdi Sandra kesinlikle örümceklerden korkuyor. Sanki kesinlikle inanılmayacak kadar korkmuş gibi. O yüzden ona evcil tarantulamın bir resmini göstermenin harika bir fikir olacağını düşündüm (yemin ederim gerçekten çok tatlı). Gerçekten aklımda olmayan şey, buna nasıl tepki vereceğiydi... Ben dehşet içinde orada durup telefonumun havada ve karada yavaşça süzülmesini izlerken, telefona Bruce Lee tarzı şeyler gibi tüm gücüyle şaplak attı. yüzünüzü beton zemine koyun. Camın kırılıp savrulmasını duyduğumda kalbim ikiye bölündü. RIP Oneplue one 7.6.2014-8.4.2015 asla unutulmayacaksınız."
"1 yaşındaki tatlı tatlı Dişi Orange Tabby'm kuyruğunu kovalamak ve onu çiğnemek gibi talihsiz bir alışkanlık geliştirdi. Ve HER YERDE kan var. Onu veterinere götürdük, antibiyotik verdiler, elektronik tasma taktılar, bize Sakinlik çiğnemeleri verdiler ve kontrol için 300 dolarlık bir faturadan sonra yolumuza gönderdiler, röntgen (kuyruğunun kırılıp kırılmadığını kontrol etmek için - değildi) ve tüm ilaçlar ve ikramlar.

Ama bu bir ay önceydi. Artık bebeğimin her gün bir e-yakası var. Evdeyken ve nezaret ederken çıkarmaya çalışıyorum ama çoğu zaman hala açık. Onu tasmasından ""sütten kesmeyi"" denedim ama ne zaman onu tasmadan denetimsiz bıraksam, her yerde aynı kan sahnesine geri dönüyorum. Buna ek olarak, e-tasma çenesinin altında kötü bir siyah nokta vakası verdi.

Ne yapacağımı bilmiyorum! Pahalı testler için veterinere gitmeyi göze alamam ve onlar da boğayı boynuzlarından tutuyor gibi görünmüyor. Bahsedilen, onu anti-anksiyete ilacı veya OKB için başka bir şeyle başlatıyor. Bu noktada tek seçeneğim bu mu?

Başka hiç kimse benzeri bir deneyim yaşadı mı? Ne yaptın?
Ayrıca sivilceler için ne yapmalıyım?

Lütfen yardım edin, tatlı kızımın tüm bu sağlık sorunlarından acı çekmesini izlemeye devam edemem, bu kesinlikle kalbimi kırıyor çünkü o gerçekten özel ve harika ve onu seviyorum."
"Bu bana sürekli oluyor: Bir kadınla tanışıyorum, üç veya dört kez çıkıyoruz, her şey gerçekten harika gidiyor gibi görünüyor ve sonra benimle konuşmayı tamamen bırakıyor.

Bu, son altı ayda gördüğüm 4 farklı kadınla arka arkaya 4 kez oldu. İşler gerçekten iyi gidiyor, dışarı çıktığımızda harika zaman geçiriyoruz, gerçekten hoşuna gidiyor gibi görünüyor - ve sonra birdenbire tüm teması TAMAMEN kesiyor. Açıklama yok, görünüşe göre rastgele. Tetikleyici bir olay yok gibi görünüyor, bir sonraki randevumuzu planlamaktan şapka damlasına tam bir radyo sessizliğine geçebiliriz. Kötü randevulardan payıma düşeni aldım ve bunlar kötü randevular değildi.

Bu kalıp dışında, kadınlar arasında hiçbir şey gerçekten bu kadar benzer değil. Çeşitli yaşlar, kişilik tipleri ve hatta ırklar. Bazılarıyla ikinci veya üçüncü randevumda yattım. Bazıları bende yok. En azından seviştiğim hepsi, en az biri benimle bir barda dart oynarken benimle sevişmeye başladı. Benimle ilgilendikleri çok açık.

Genelde sosyal ipuçlarını, beden dilini vb. algılamada kendimi oldukça iyi bulurum. Biri benimle konuşmak istemediğinde ipucunu anlayabilirim. İletişimi sürdürmeye çalışmaktan vazgeçmeden önce genellikle iki cevapsız metin ve bir cevapsız arama kuralını kullanırım. Ben pek muhtaç veya boğucu bir insan değilim, özellikle bir ilişkinin başlangıcında mesafeye ve kişisel alana saygı duyuyorum.

Bu kızlardan gerçekten hoşlanıyorum ve onların da benden hoşlandığı hissine kapılıyorum. Yanlış bir şey yapıyor olabilir miyim? Bu, onların peşine düşüp düşmeyeceğimi görmek için bir tür test mi? Oldukça kalın bir kabuğum var, ama bu her seferinde daha çok acıyor ve flört oyununda kalmak çok cesaret kırıcı. Çıkmaya devam etmek istemiyorsan %100 sorun yok ama beni dışlamak ve doğrudan beni görmezden gelmek? Bir açıklamayı bile hak etmiyor muyum?"
"Şu anda üniversitede son sınıf öğrencisiyim ve Mayıs ayında mezun olacağım. Okulumu finanse etmek için 3 kredi aldım.

1) 7500 $ Federal kredi (2500 $ sübvansiyonlu ve 5000 $ abonelik dışı)
2) 7500 $ Federal kredi (2500 $ alt ve 5000 $ abonelik dışı)
3) 20.000 $ Özel kredi

Az önce 30.000 doları buldum. Kredim ve kredi kartım yok. Biraz kredi oluşturmaya başlamak için kredilerimi nasıl ödemem gerektiğine dair herhangi bir öneriniz var mı? Faiz işlememek için özel krediyi hemen kapatmayı düşünüyordum. Ardından, daha düşük bir faiz oranına sahip oldukları için Federal kredileri yavaşça ödeyin.

Daha önce hiç bu durumda bulunmadım, bu yüzden bana yardım edebileceğinizi umuyordum."
"Ben bir bakıcıyım ve baktığım kadınlardan biri açıkça ırkçı. 6 ay boyunca ""Rose"" ve kocası ""Dan"" e yardım etmeye başladım. Sohbet ettiğimizde Rose'un ırkçı olduğunu fark etmeye başladım, siyahları, Asyalıları veya geyleri umursamadığını belli ederdi. Zaten bildiğim gruplar bunlar. Ayrıca kız kardeşim eşcinsel, bu yüzden Ellen Degeneres'ten bahsederken 'Ah, o kadından NEFRET EDİYORUM, o eşcinsel' demesi beni gerçekten incitti.

Daha da kötüsü, bugün yürüyüşe çıkıyorduk ve siyahi bir kadının yanından geçtik. Müvekkilim, bu kişiden hoşlanmadığını yalnızca ten rengine dayanarak ifade etmeye devam etti. dehşete kapıldım Ne diyeceğimi bilemedim, bu yüzden sadece ""Hmm"" dedim.

Bunu nasıl halledebilirim? Müvekkilim felç geçirdi ve ""her şeyiyle orada"" değil ama ne dediğini kesinlikle biliyor ve Alzheimer hastalığı veya buna benzer bir hastalığı yok."
"Merhaba. Şu anda kendimi oldukça aptal hissediyorum ve biraz kayıp yaşıyorum. Birkaç hafta önce ortak bir arkadaş aracılığıyla bir kızla tanıştım, benimle ilgilendiğini açıkça belirtti, ben şehir dışında çalışırken birkaç hafta mesajlaşarak ve FB mesajlaşarak geçirdik. Çok heyecanlandım, geçen hafta bir randevu ayarladım, iyi gitti, bu yüzden dün gece başka bir randevuya gittim, o da gerçekten iyi gitti. O hoş, güzel ve zeki ve onunla vakit geçirmekten zevk alıyorum. Gülüşüyoruz ve harika sohbet ediyoruz... ama ayrılır ayrılmaz, ondan hoşlanmadığımı hissediyorum ve onun (algılanan) kusurları zihnimde hızla beliriyor: olumsuz bir tavrı var, kötü duruş, benim için çok kısa, diye sözünü kesiyor. Daha da kötüsü, beni sadece bir arkadaş olarak göreceğini söyleyen başka bir kıza -hemen hemen hayalimdeki kıza- takılıp kaldığımı fark ettim. Aptal, değil mi? Bununla uzlaşacağımı düşündüm ve aylar önce yoluma devam ettim. Hayır. Zihinsel olarak onu şu anki kızla karşılaştırıyorum.

Bu kızdan hoşlanıyorum ve ona gerçekten bir şans vermek istiyorum ama çekim hissettiğim tek an birlikte olduğumuz zamanlar ve bence bu benim kendi güvensizliğimden ve fiziksel temasa olan ihtiyacımdan kaynaklanıyor. Zamanın geri kalanında ona cevap vermek baş belası gibi geliyor, onu düşünmek sadece onun olumsuz özelliklerini çağrıştırıyor ve bunu takip edersem sırf bir ilişki yaşamak uğruna razı olacağımdan endişeleniyorum."
"Yaklaşık 16 aydır kız arkadaşımla birlikteyim, yaklaşık 6 ay önce daireme taşındı. İşler yavaş yavaş boşa çıktı (ölü yatak odası) ve çok iyi arkadaş olmamıza rağmen, romantik bir ilişkide farklı şeyler aradığımızı anladım.

Öğretmen olarak çalışıyor, ancak gelecek yıl başka bir eyaletteki bir üniversitede yüksek lisans programına kaydolacak. Plan, ikimizin de okul yılı bittiğinde Haziran ayında eyalet dışına taşınmasıydı. Geçenlerde ikimizin de kendi yollarımıza gitmesinin en iyisi olduğuna karar verdim ve onunla birlikte hareket etmeyeceğim.

İkilem: Ona ne zaman söyleyeceğim? 1 yatak odalı dairemde yaşıyoruz ve bir yatağı paylaşıyoruz. 2 ay sonra eyalet dışına taşınacağı zaman taşınmasını ve yeni bir yer bulmasını bekleyemem. Korkarım haberler onu mahvedecek. Her gece birimiz kanepede yatarak 2 ay boyunca küçük bir alanda birlikte yaşamaya devam edebileceğimizden şüpheliyim.

Bunun zor olacağını biliyorum ve bir an önce yapılması gerektiğini biliyorum. Ama çekici bırakmak için ayrılmasından yaklaşık 2 veya 3 hafta öncesine kadar beklemenin (onun ve benim için) en iyisi olacağını düşünüyorum.

Benzer bir durum yaşayan var mı? Herhangi bir tavsiye büyük beğeni topluyor!"
"Uzunluk için şimdiden özür dilerim ve üniversitemdeki çeşitli insanlarla konuşma planlarım olduğunu belirtmek isterim, ancak belki de benzer durumlarda olan Redditor arkadaşlarımdan haber almak isterim.
Her neyse, işte benim durumum:

Şu anda ikinci sınıf bir grafik tasarım bölümüyüm. Liseden mezun olduğumda, kesinlikle yapmak istediğim şeyin grafik tasarım olduğunu düşünmüştüm ama programa biraz daha ilerledikten ve ileriye baktıktan sonra, bunun devam etmek istediğim bir şey olmadığına karar verdim.

Neden devam etmek istemediğimi merak edenler için, açıkçası grafik tasarım konusunda o kadar tutkulu değilim ve zaman taahhüdü bende çok fazla strese neden oluyor. Tembel görünmekten nefret ediyorum ama bir hayatım olmasını sağlayacak bir ana dal/ders almak istiyorum. Hatta kendimi yazacak kağıtlarım olmasını dilerken buldum.

Bununla birlikte, %100 ana dal değiştirmek isteyeceğim biri değilim ama bazı fikirlerim var. Aynı zamanda, bir kez daha sevdiğim gibi olmadığını öğrenmek için başka bir bölüme tamamen geçmek istemiyorum. Grafik derslerimde bu dönemi kesinlikle bitiriyorum ve çaba göstermeyi planlıyorum ama projelerimin ""portföy-materyal"" olup olmadığı konusunda o kadar endişelenmiyorum.

Gelecek dönem için yapmayı düşündüğüm şeyler:
Bir ton genel eğitim dersi almadım, bu yüzden ilgimi çeken çeşitli dersler almak ve aynı zamanda genel eğitim gereksinimlerini karşılamak istiyorum. Geçiş yapmayı düşündüğüm olası bölümler arasında, bu genel eğitim sınıflarından bazıları onlar için geçerli veya aynı kategoriye giriyor. Bu iyi bir fikir mi? Daha önce de belirttiğim gibi, ilgi alanım bu değilse kendimi tamamen farklı bir ana dalın içine atmak istemiyorum."
"Yaklaşık 4 yıldır arkadaşız ve 1 yıldır çıkıyoruz. Üniversiteden önce çeşitli nedenlerle ayrılmaya karar verdik (3 saat ayrı kalacağız), bağlanmak istemedik ve hissettik ki ilişkimiz muhtemelen birinci yılımızda sona erecekti.

Ancak, taşınmamıza ikimizin de bir ayı var ve bu düşünce beni her geçen gün daha çok üzüyor. Bu yaz ilişkimiz inanılmazdı, duygusal ve fiziksel olarak.

Beni en çok öldüren kısım, beni inanılmaz derecede mutlu eden bir şeyi bırakmak zorunda kalmak.

Sanırım aradığım şey, iyi olan bir ilişkiden devam etmek zorunda kalmamla ilgili kişisel deneyim/tavsiye."
"Merhaba benim adım Daniel. 24 yaşındayım ve ilk kez üniversiteye gideceğim! Sonunda bağımsız olarak gidebiliyorum, bu yüzden şimdi okul ücreti konusunda yardım alma zamanı. Sonbaharda başlıyorum!

Buradaki topluluktan biraz rehberlik istiyorum. Kendime borç yüklememek için önce bir devlet üniversitesine gitmeye karar verdim. Teknoloji sektörüne girmeyi düşünüyorum.

Baktıklarım bunlar:

Yazılım Geliştirme A.Ş. Derece
Bilgisayar programlama # 1'e bakıyorum. En yaratıcı insan değilim ama doğru ilhamla kesinlikle bir şeyler yaratabilirim. Ve.... bilgisayarları ve problem çözmeyi seviyorum.

Uygulamalı Bilimler alanında bir Associates ile, araştırdığım şey doğruysa, başarılı olursam oldukça hızlı bir şekilde iş bulabilirim.
Ama eğer bu dereceyi alacaksak, eğitimimi ilerletmek ve bir lisans derecesi elde etmek veya daha iyi bir iş bulmak için ne yapabilirim? Sektörde yükselmek için bekarlığa bile ihtiyaç var mı?

Bilgisayar Desteği ve Ağ Yönetimi A.A.S.
Ayrıca insanlarla aram iyidir ve sorunları çözmek için insanlarla aktif olarak çalışan bir alanda çalışmayı çok isterim.

Bu alanda AAS'yi geçerek eğitimimi ilerletmenin bir yolu var mı? Eğitimimi ilerletmek ve bir lisans derecesi elde etmek veya ağ oluşturma alanında daha iyi bir iş bulmak için ne yapabilirim? Sektörde yükselmek için bekarlığa bile ihtiyaç var mı?"
"Ben 30 yaşında bir erkeğim ve bir süredir flört sahnesinin büyük ölçüde dışında kaldım. Evliydi, boşanmıştı, beni eski sevgilisiyle aldattığı için iki kez biten uzun süreli bir uzak mesafe ilişkisi vardı. Yakın zamanda taşındım ve buraya geldiğimden beri geçen haftaya kadar çevrimiçi buluşmayı boşuna kullanıyorum. Bir tanışma sitesinde bir kızla tanıştık, anlaştık diye düşündüm, geçen gece yemeğe çıkmadan önce yaklaşık bir hafta konuştuk. İşlerin gerçekten iyi gittiğini düşündüm, saatlerce konuştuk, iyi geceler öpücüğü verdik ve tüm o güzel şeyler. Gerçekten iyi vakit geçirdiğini ve benimle tekrar çıkmak istediğini söyledi.

Çarşamba gecesiydi, o zamandan beri mesajlaştığımızda mesafeli görünüyordu ve biz pek konuşmadık. Tekrar dışarı çıkmakla biraz ilgilendi, ama bugün kendini iyi hissetmiyor, bu yüzden bu gece daha sonra dışarı çıkmak istemedi. O halde yarın ve Pazartesi günü de bütün gün meşgul.

Ondan gerçekten hoşlanıyorum ama tüm bunları nasıl kaldıracağımdan emin değilim. İşiyle ve hayatıyla meşgul olması ve benimle konuşmaya vakti olmamış olması kesinlikle makul. Ama daha önce yandıktan, kızların ilgi gösterip sonra ortadan kaybolmasından ve birçok kez aldatılmalarından sonra, sanırım bu noktada temkinli davranıyorum. Olayları olduğu gibi kabul etmeye çalışıyorum ve hiçbir şeyi çok fazla okumamaya çalışıyorum ama en azından biraz korkmamak için kendimi zor tutuyorum.

Bunu gönderirken aradığımın ne olduğundan bile emin değilim, eğer bir şey varsa. Kesinlikle yapışkan veya çaresiz görünmek istemiyorum, bu yüzden onun bu noktada benimle iletişime geçmesini bekliyorum. Bana deli olduğumu ve bazı şeyleri fazla düşündüğümü söylemekten çekinme, sadece dürüst ol. Dediğim gibi, o kadar uzun süredir bu işin dışındayım ki nasıl devam etmem gerektiğini gerçekten bilmiyorum."
"Temel hikaye şudur - Ben bir vejeteryanım, kadın, 25 yaşında, 115 kilo, 1,75 1. Her gün öğle yemeğinde et ve beyaz ekmek yiyen ve durmadan yemeğimi seçen bir grup sporcu erkekle çalışıyorum. Kinoa veya kahverengi pirinç ve sebzeli büyük salatalar, yunan yoğurdu gibi şeyler yerim, anladınız. Bol miktarda protein alıyorum, dengeli besleniyorum, başkalarına vejeteryan olma konusunda ders vermiyorum ama sürekli bir kurbanım. Genelde sadece gülerim ama insanlar bana ""nasıl hayattan zevk almıyorum"" ve ""nasıl tavşan boku yemeği yerim"" konusunda ders verdiğinde sinirlenme eğilimindeyim.
Kırılma noktam bu sabah - birkaç iş arkadaşımla nasıl daha fazla kardiyo yapmam gerektiği hakkında konuşuyordum (sonunda daha fazla yoga/germe türü egzersizler yapma eğilimindeyim ve iyi kardiyonun önemini anlıyorum) ve bunun yerine ne isterlerse yediklerinden bahsediyorlar ama çok çalıştıkları için önemli değil.

Bunun doğru olmadığını biliyorum - öylece bok yiyip sonra 2,5 saat spor salonuna gidip bunu haklı çıkaramazsın. Bu adamlar altılı, harika vücutlu, çok atletik - ama bütün gün bok yiyorlar ve bundan da gurur duyuyorlar - snickers barlar, berbat makarnalar, eserler. Onlara harika görünmelerine rağmen iç organlarının ve atardamarlarının muhtemelen iyi durumda olmadığını ve doğru egzersiz yaparak kötü yemeyi ""iptal edemeyeceğinizi"" söyledim. İkisi de tam anlamıyla yüzüme güldüler ve ""um, evet yapabilirsin"" gibiydiler.

Her neyse, bu saçmalıktan GERÇEKTEN bıktım. Eğer yanılıyorsam ve doğru egzersiz yaparak kötü beslenmenin etkilerini ""iptal edebiliyorsanız"", o zaman yanılıyorum. Ama bunun gerçekten doğru olmadığını düşünüyorum - şimdiye kadarki en formda insan olabilirsiniz, ancak yeme alışkanlıklarınız nedeniyle yüksek tansiyonunuz vb. var."
"Bu benim ilk Reddit gönderimim, bu yüzden hatalar için özür dilerim!

Hiç tek taraflı bir arkadaşlığın oldu mu? Bir kişinin diğerinden daha fazla yararı olduğu yerde? Bunlardan sadece bir tanesini yaşadım ve bu da ""en iyi arkadaşım"" ile oldu. Her zaman onun yanında oldum, hamile kalıp kürtaj yaptığında, tekrar hamile kalıp bebeğini doğurduğunda, ne zaman bebek babasıyla sorun yaşasa, anlıyorsun. O da benim için oradaydı ama nedense ne zaman takılsak hep ondan ve onun sorunlarından bahsediyoruz. Hayatımda olup bitenler hakkında genel sorular soruyor ama çok derin değil. Onu seviyorum çünkü 13 yaşımızdan beri arkadaşız. Ama o benim için zar zor arkadaşken, onun için BÜYÜK bir arkadaş olmaktan yoruldum. İkimiz de bunun hakkında konuştuk (çünkü konuyu ben açtım) ve hatta bunun hakkında ağladık. Birbirimizin hayatına daha fazla dahil olmaya karar verdik ama hiçbir şey değişmedi. Bundan oldukça sıkıldım çünkü kendimi kullanılmış hissediyorum ve bu arkadaşlıktan pek fayda görmüyorum.

Şimdi soruma geçiyorum. Ailesi beni seviyor. Onun üzerinde hiçbir zaman kötü bir etkim olmadı, onun için harika bir arkadaş oldum ve onu ve bebeğini sevdiğimi görüyorlar. Geçen yıl benden nedimesi olmamı istediğinde ablası da böyle söylemişti. Kız kardeşi ve ben iyi anlaşıyoruz ve arkadaş listesinin kısa olduğunu bildiğim için kendimi kötü hissettim ve ona evet dedim. Şimdi nedime elbiseleri almaya hazırlandığımıza ve ""en iyi arkadaşım"" ile ilişkim düzelmediğine göre, bundan vazgeçmeyi düşünüyorum. Ablasının burada bir suçu olmadığını biliyorum ama artık nedime olmaktan rahatsız olur muyum bilmiyorum. Kız kardeş/gelinle konuşmalı mıyım? ""En iyi arkadaşım"" ile tekrar konuşmalı mıyım? Herhangi bir tavsiye/yardım takdir edilmektedir."
"Erkek arkadaşım ve ben 1 yıl 3 aydır birlikteyiz, ben 17 yaşındayım ve onun erkek arkadaşı, kız kardeşi 19 yaşında. İlişkimiz bir sorun dışında harikaydı. Ablası benden kesinlikle nefret ediyor gibi görünüyor ve onunla tanıştığımdan beri nefret ediyor. İkimiz de birbirimizin evlerine çok gidiyoruz ve birbirimizin ailesini tanıyoruz ve benim ailemdeki herkes onu, onun ailesindeki herkes beni seviyor onun dışında.

Ona hiçbir şekilde kaba davranmadım, ona karşı çok iyi olmaya çalışıyorum ve hatta ona küçük bir Noel hediyesi bile aldım. Ve hala benden nefret ediyor. O eve ilk gittiğimde ailemle akşam yemeği yedim ve o sürekli beni aşağı yukarı süzüyordu. İlişkimiz boyunca bana/hakkımda birkaç kaba şey söyledi. Bir keresinde erkek arkadaşımla telefonda kavga ederken, arka planda bana ""o aptal sürtük"" dediğini duydum ve benim hakkımda kötü bir tweet attı, beni etiketlemedi, hatta adımı bile söylemedi ama sübliminal bir hakaret gibiydi. Ve bir erkekle (sadece arkadaşım) bir instagram fotoğrafına yorum yaptığında 2 göz emojisi şeyini koydu, ben de beni izliyormuş gibi mi anladım? Ve birkaç kez ona benden ayrılmasını söylemeye çalıştığını da biliyorum. Ve bana karşı çok kaba ve neyi yanlış yaptığımı anlamıyorum.

Erkek arkadaşıma benden hoşlanmamasının beni ne kadar üzdüğünü anlattım ve o da onunla bu konu hakkında konuşmaya çalıştığını ve inatçı olduğunu ve onun sorununun ne olduğunu bilmediğini söyledi. İçimden ona benden neden hoşlanmadığını sormak geliyordu ama onu kızdırmak istemiyordum. Bunun dışında ilişkimiz mükemmel, kesinlikle birlikte kalmak istiyorum bu yüzden lütfen ayrılmayı teklif etmeyin. Onunla nasıl başa çıkabilirim ve neden benden nefret ettiğini düşünüyorsun? Ona iltifat ettim ve bana karşı olmasa da ona karşı her zaman iyi davrandım ve kardeşine mükemmel davrandığım için neden böyle olduğunu anlamıyorum."
"Ondan ayrılmak istiyorum çünkü ben ve o bir bakıma farklı insanlarız.

   Ev hayatı çoğundan daha zor. Annesi mali açıdan mücadele ediyor, çünkü genellikle benden daha fazla özgürlüğe sahip ama çoğu zaman yalnız, bu da onu depresif, kendine karşı olumsuz ve intihara meyilli yapıyor. Ayrıca ara sıra ya da eğlence için sigara içiyor, otları duygularını gizlemek için koltuk değneği olarak kullanıyor, bu da onu daha çok üzüyor, genellikle günde 3-4 kez kendi başına sigara içiyor.

Lise son sınıf öğrencisiyim ve şimdi hayatıma farklı bir şekilde bakmaya başladım, bundan sonra ne yapmam gerekiyor, beladan uzak durmam ve aileme ve sahip olduklarıma minnettar olmam gerekiyor. Bunlardan biri, aileme gerçeği söylemek ve arkasından bir şey yapmamak. İlerlememe izin vermek yerine beni aşağı indirdiğini hissediyorum. Onu çok önemsiyorum ve istediğim son düşünce kendini incitmek ama sanki ayrılıp gitmemiz veya yollarımızı ayırmamız en iyisi olacakmış gibi. GERÇEKTEN duygusal ve küçük şeyler yüzünden gerçekten bunalıma giriyor.

Bunu yazarken, gerçekten demek istediğim, kendim için daha iyi birini bulabileceğimi ve düşünmeden bir ilişkide çok derine indiğimi hissediyorum."
"Bir buçuk yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim. İkimiz de 18 yaşındayız ve üniversiteye başladık. O üniversite için şehir dışına taşınırken ben şehirde kaldım. O taşınmadan önceki son randevumuzdayken, yaklaşık yarım saat omzunda ağlayarak durdum. Üzülmemi istemediğini, eğlenmemi ve yeni insanlarla tanışmamı istediğini söyledi. Ayrıca düğünümüz dışında beni asla böyle ağlarken görmek istemediğini söyledi. Beni sakinleştirmeye çalıştı ve bir süre sonra ağlamayı kestim ve eve gittim.

 Ama eve giden tren yolculuğunda bozuldum. Bunu ona asla söylemedim. Ve dün gece onun süveterini giydim ve yine ağladım. Şu an bu yazıyı yazarken ağlıyorum. Okul başlayalı sadece iki hafta oldu ve ben perişan durumdayım. Onu yanımda istiyorum ama ne yapacağımdan emin değilim. Bunu ona durumu pek değiştiremeyeceği için söylemek istemiyorum.

 O da benim gibi okula gitmek ve hayallerinin peşinden gitmek istiyor. Bununla dikkatini dağıtmak ya da ayrıldığı için kendini suçlu hissetmesini istemiyorum. Hiçbirimiz birbirimizden uzaklaşmak istemiyoruz. Onun adına mutlu kalmaya çalışıyorum ama olmuyor. Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir."
"Bu yüzden ben (E18) kız arkadaşımla (K17) 2 yıldan biraz daha kısa bir süredir çıkıyorum ve dürüst olmak gerekirse işleri nereye götüreceğimiz konusunda kafam karıştı.

Yakın zamanda okuldan çıktım ve o hala okulda ve şimdiden hem sosyal hem de cinsel ilişkimizde bir düşüş fark ettim. Bundan bir ay sonra yaklaşık olarak seyahat edeceğim. bir ay dünyanın diğer ucuna gitmek ve ardından döndüğümde bulunduğum yerden tam 5 saat uzaklaşmak.

Bir LDR'ye girmekten bahsettik ve o sırada kafam karışmıştı ama denemeyi kabul ettim. ve şimdi (mesafe olmadan) nasıl olacağına dair bir his edindiğime göre, kafam daha da karışıyor ve sürekli olarak ilişkimizin bizim için nereye gittiğini ve bir LDR denememiz gerekip gerekmediğini merak ediyorum. bu normal mi? İlişkimizi böyle düşünmem doğru mu yoksa olduğu gibi mi bırakmalıyım? ve bu konuda bir sonuca varmak için ne yapmalıyım?"
"Tamam, belki abartıyorum ama içimi dökmem gerekiyor. Bu yüzden birkaç gün önce, 11 aylık kız arkadaşımdan [18/f] ayrıldım ve küçük bir depresyona girdim. Ama sonra aklıma geldi, ertesi gün yeni bir kızla konuşmaya başladım, oldukça yasal görünüyordu ve her şey, onun oldukça soğuk biri olduğu konusunda biraz sinirlendim ve o gün ""Ah, tatlısın"" demeye başladığımız noktaya geldim. ve tüm o duygusal bok. Güzel olduğumu, sevimli olduğumu vb. söyleyerek biraz kız gibi görünüyordu, ama burada ve şimdi, ertesi gün bir günaydın mesajıyla başladı, cevap verdi, sonra orada biraz şaka yollu buraya gelmemizi söyleyerek konuştuk. ve ikimize de yemek yap ki açlıktan ölmeyelim çünkü gücü yoktu, o zaman orada durdu. Bu gece ona iyi geceler mesajı atmaya karar verdim ve sonra iyi geceler diyen bir mesaj aldım.. şaka yollu, ""Oh, beni çoktan unuttun ha?"" dedim. ""Hayır, sadece dikkatim kolayca dağılıyor"" dedi. Şimdi onun saçmalık yapıp yapmadığına karar veremiyorum"
"Bana yaptığı tüm tacizleri yayınlama zahmetine bile girmeyeceğim, bunu başka yerlerde yayınladım. Ancak

- jinekoloğa ilk ziyaretim, (o zaman da 19 yaşındaydı, bir sorun olduğunu düşündüm, değildi. Hah evet doğru, sanki 25'ten önce seks yapacağım gibi) ve doktor dürttü ve çok sert davrandı ve ben ağlayarak çıktım ve babam hem anneme hem de bana ""unut gitsin, önemli değil"", ""bırak artık!"" vb.

-Bir yıllık erkek arkadaşım oldu. Babam onunla tanışma zahmetine hiç girmedi. Aileme erkek arkadaşımın beni taciz ettiğini söylediğimde pek kızmış görünmüyordum.

-Babamın dinlemediğimi düşündüğü halde benim hakkımda söylediği kötü şeyleri duydum.

Üniversitedeyim ama dışarı çıkmamın hiçbir yolu yok."
"Arkadaş grubumuzda bir adam var, adının gizli kalması için ona Spencer diyeceğim. Yıllarımda, benimki de dahil olmak üzere çoğu arkadaş grubunun en az bir veya daha fazla ""Spencer"" olduğunu keşfettim. Kimsenin GERÇEKTEN sevmediği mızmız, huysuz, tembel, hiçbir işe yaramayan özensiz adamdan bahsediyorum, ama hey, o kadar uzun süredir birlikte ki ondan kurtulmak imkansız.

Şimdi Reddit, yardımına ihtiyacım olan yer burası. Okul yılı çok yakında sona eriyor ve yazı ""Spencer"" da yapacağım bir sürü çılgın, karmaşık şakayla doldurmayı umuyordum. Herkesin içinde aşağılanmaya veya fiziksel RAHATLIĞA neden olan şakalar için en iyi fikirlerinize ihtiyacım var. Yaralandığında öfkesi ve öfkeli yumrukları onu tehlikeli bir düşman haline getirdiğinden, ona hiçbir şekilde zarar vermek İSTEMİYORUZ. Bu benim teklifim reddit, bana en iyi şakalarını öğren!!"
"Tamamen bu kıza. Hiç onun gibi biriyle bir bağ hissetmemiştim. Ve o gerçekten seksi.

Onunla ilk kez okuldayken tanıştım ama şu an birlikte olduğu kişiyle zaten çıktığı için benimle çıkmıyordu. Yine de birbirimizi tanıma fırsatı bulduk.

Üç yıl sonra, ara verdiklerinde, o sırada zaten başka biriyle çıktığım için ona çıkma teklif etme fırsatından yine yararlanamadım.

Şimdi, üç yıl sonra, tekrar iletişim halindeyiz (geçen ay) ve bekarım. Şu anda hala adamla birlikte ama uyumluluk sorunları nedeniyle onunla işlerine devam edip etmeyeceğinden emin olmadığını açıkladı. Adam bunun ve iletişim halinde olduğumuz gerçeğinin farkında (niyetimin farkında). Onunla ayrılmadı."
"Yani neredeyse iki yıldır çıkıyoruz. Beni zihinsel olarak teşvik etmiyor, asla etmedi. Çok iyi, çalışkan bir adam. Ona sahip olan herkes şanslı olabilirdi. Sadece hissediyorum, BLAH. Tüm bu umutlara ve hayallere sahibim, özgür ruh gibi şeyler. Seyahat. Buna ille de karşı değil ama geleceğimiz için aynı şeylerden heyecan duymuyor. Bu beni tamamen bencil hissettiriyor ama gencim, bir yıl daha okuldayım ve spontane olmak istiyorum. O başka bir şey değil. Planları, listeleri sever, bu alanda kalmak, yerleşmek ister. Yaş farkı sanırım bir rol oynayabilir. Diğer yarım hayatıma getirdiği istikrar ve rahatlıktan hoşlanıyor. Sanırım dürtülerime göre hareket etmem gerekip gerekmediğini soruyorum. İlgisiz hissettiğim için berbat bir insan mıyım?"
"Merhaba Reddit!

Burada gerçekten kayboldum ve kafam karıştı. Ben (M) ve O, ikisi de 20'li yaşların başında.

Bu kızla yaklaşık 4 haftadır çıkıyorum, yaklaşık 8 yıldır 'konuşuyorum'. Bugün bana hamile olduğunu, bir kaçamaktan, kürtaj olarak kabul edildiğini, ancak bunun ona göre olmadığına karar verdiğini ve ebeveyn olacağına karar verdi. yıl sonu. (Kendisi öğrendikten kısa bir süre sonra bunu benimle tartıştı).

Bununla nasıl başa çıkacağımı ya da onun bu hayatına nasıl uyum sağlamam gerektiğini bilmiyorum. Açıkçası bu, birkaç ay içinde çok büyük yaşam değişiklikleri ve her iki şekilde de önceliklerde büyük bir değişiklik anlamına geliyor.

Ama şu anda bunun benim için de ne anlama geldiği konusunda kafam çok karışık. Son konuştuğumuzda, düşünmek için zamana ihtiyacım vardı, ancak durumun dışında olan ve olayları 'taze' görebilen diğerlerinden biraz tavsiyeye ihtiyacım var.

Şu andaki düşünce sürecim böyle mi görünüyor?

* Çocuk isteyip istemediğimden emin değilim

* Hamile / Yeni Anne olan biriyle nasıl çıkarım (özellikle çocuk başkasınınsa)

* Bu benim kendi bebeğim olsa bunu nasıl hallederdim?

* Destek olarak benden ne istiyor?

* Bu şekilde 'ayrılmak' ve 'kayıplarımı kesmek' mantıksız olur mu?

Ve benzeri ve benzeri...

Bu yüzden, tüm ""düşünme"" kısmıyla mücadele ediyorum. Bir noktada oturup birlikte konuşmamız gerektiğini biliyorum, bu kesin. Ama şu anki haliyle, düşüncelerimi mantıklı ve tutarlı bir şekilde nasıl düzenleyeceğimi bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye?"
"56k modem günlerinde internet hızlanmaya başladığında, bu yeni teknolojik aracın çağdaş çağda nasıl devrim yaratacağına dair korkulu konuşmaları hatırlıyorum.

Erişilebilirliği yüksek porno, toplu mp3 hırsızlığı ve trol kültürünün yükselişi dışında internetin beklentileri karşıladığını pek düşünmüyorum.

Son mali krize, BP petrol sızıntısına ve genel olarak ABD enerji altyapısının durumuna bakıyorum ve yardım edemem ama internetin bir gün durmamız için toplu sosyal baskı uygulamak için bize etkili bir araç sağlayıp sağlamayacağını merak ediyorum. bu travestiler Uzak bir ütopik ideal gibi geliyor.

Yine de reddit gibi en azından umursuyormuş gibi görünen insanlarla dolu yerler görüyorum.

Teorik olarak internet, sosyal bağlantı ve bilgi alışverişi için nihai araçtır. Bu, benim yasa çıkarmaya zahmet etmediğimiz teknolojik çözümlerin orada olduğuna inanmamı sağlıyor.

Bu da beni, belki de toplu olarak kafa kafaya verirsek ya 1) internetten siyasi baskı uygulamak için bir yol bulabileceğimiz ya da 2) bariz sosyal ve siyasi sorunları kendimiz etkili bir şekilde çözmek için örgütlenebileceğimiz (özellikle de açık olduğu için) düşüncesine götürüyor. bankacılık ve petrol çıkarlarının mevcut siyasi yapı üzerinde ölümcül bir etkisi olduğu).

O halde nihai engel, harekete geçme motivasyonudur (dolayısıyla başlık sorusu).

Bununla birlikte, insanların statükoyu değiştirmek için çaba sarf etmek istemeyebilecekleri ihtimalini kabul ediyorum. Ayrıca, insanların değişim riskinden caydıracak kadar statükodan yeterince zevk almaları da belirgin bir olasılıktır.

Bu nedenle, ""İnternet kaynaklı bir toplumsal/politik devrim başlatmaya istekli olur muydunuz?"" diye soruyorum.

Bunu sorduğumda ""insanların"" veya ""genel olarak toplumun"" fikrini istemiyorum. Böyle bir girişimde bulunma konusunda kişisel olarak ne hissettiğinizi merak ediyorum."
"Metin duvarı için üzgünüm ......

Nişanlım ve benim bir bütçemiz var. Fotoğrafçılığa en fazla 1.500 dolar harcayabiliriz, ancak asıl kaygımız sadece iyi tören çekimleri ve duvarımıza asmak için birkaç iyi çekim yapmaktır.

Bölgemizde biz için oldukça yeni olan bir fotoğrafçı buldum. O ve asistanı 1.200 $'a bir nişan çekimi ve tüm bir düğün günü fotoğraf çekecek (hazırlık - pasta kesimi). Fotoğraflarını seviyoruz, iyi ve kabul edilebilir olurlar. Onunla konuşuyordum ve oldukça iyi anlaşacağımızı düşünüyorum.

Kız kardeşim, daha önce birlikte çalıştığı bir kadın olan farklı bir fotoğrafçı önerdi. Fotoğrafları İNANILMAZ ve son zamanlarda Style Me Pretty'de ve bu tür diğer bloglarda yer aldı. Bir nişan çekimi, kendisi ve bir asistan, tüm gün fotoğrafları ve 200 4x6 baskı için normal paketi 2.900 dolar. Bugün onunla konuştum (siber Pazartesi anlaşması için 500$ indirim yapıyor) ve bunu 1.500$'a kadar indirebilirdi - bu, ikinci tetikçiyi ve parmak izlerini ortadan kaldırırdı.

Hemen ikinci fotoğrafçıya atlardım, ama nişanlım fotoğrafları hazırlatma düşüncesiyle heyecanlanmış gibi görünüyor (başlangıçta umursamadı, ancak ALABİLECEĞİNİ düşündükten sonra bundan hoşlanmaya başladı). Ayrıca ikinci bir fotoğrafçının olmaması büyük bir hata olur mu emin değilim!"
"Sosyal etkileşim konusunda önemli ilerlemeler kaydettim (kısmen bu alt dizin sayesinde - teşekkürler!), ama bence şu anda yaptığım hataların çoğu onun beni sevip sevmediğini, seviyorsa ne kadar sevdiğini bilmemekten kaynaklanıyor. O benden hoşlanıyor. Beni arkadaş canlısı bir yabancı, sıradan bir arkadaş, yakın bir arkadaş vb. olarak görüyorsa.
Bu aynı zamanda alakalı, çünkü ilk defa çok sayıda kadın arkadaşım var ve onları yapışkan davranarak ertelemek istemiyorum.

Bu yüzden, bunun nasıl daha iyi değerlendirileceğine dair herhangi bir ipucu/literatür olup olmadığını merak ediyorum.

**["
"Geçen gün kuaföre götürdüğüm iki buçuk yaşında bir bichonpoo'm var. Başka bir şehirden taşınmıştık, bu onun ikinci başvurusu olacaktı. bu kuaförde Son randevusunun üzerinden bir yıl geçmişti çünkü ailem ve ben ona kendimiz bakmaya karar vermiştik. Oraya vardığımızda mutlu ve heyecanlıydı ve bakıcı onu muayene ettiğinde biraz işedi. Onu almak için geri döndüğümüzde, bakıcı bunun baştan sona agresif olduğunu söyledi ve onu birkaç kez ısırmaya çalıştı. Sonunda ona bir köpek ağzı taktılar. Annem ve ben buna çok şaşırdık çünkü o ASLA bir insana veya önceki bakıcılarına karşı herhangi bir saldırganlık göstermedi. Aslında, diğer insanlar tarafından kucaklanmayı seviyor ve ne zaman bir köpek parkına gitsek insanların yanına gidiyor.

Sizce neyin ters gitti ve bir sonraki randevu için ne yapabilirim?
İlk başta keçeleşmiş kürkü yüzünden olduğunu düşündüm. Damatçı bu teoriyi boşa çıkardı ve köpeğimin keçeleşmiş tüylerini çıkardıktan sonra bile agresif olduğunu söyledi. Ayrıca daha önce çok daha fazla keçeleşmişti (ilk kez yavruyken) ve hiç saldırganlık sorunu yaşamamıştı. Ya da çok uzun süredir kuaförlere gitmediği ve nispeten yeni bir ortamda farklı bir kuaförle kendini rahat hissetmediği için olabilir mi? Ya da bakıcının kendisi de olabilir mi ve köpeğim ondan hoşlanmadı mı? Bir önceki kuaförde herhangi bir sorun yoktu.

Bir daha kuaföre gittiğimizde ne yapmalıyım? Yine yeni bir bakıcı olacak ve umarım saldırmaz. Acaba tekrar rahat edebilecek mi? Çok agresifleşirse kimse onu almaz diye korkuyorum... :("
"Ben (28 K) erkek arkadaşımla (28 E) 2 yıldır beraberiz. O benim en iyi arkadaşım ve gerçekten iyi anlaşıyoruz. O benim için iyi bir erkek arkadaş ve birlikte çok eğleniyoruz. Arkadaşlarım ve ailemle çok iyi anlaşıyor. Ancak son zamanlarda ilişki durgunlaşıyor ve gelecek yokmuş gibi görünüyor. Sanırım böyle hissetmemin nedeni, bana karşı duygularını hiç ifade etmemiş olması ve benim ona karşı daha güçlü duygular beslemeye başlamam. Onun hakkında böyle hissetmeme ve bunu ona söylememe rağmen seni sevdiğimi söylemedik. Bu sözleri söylemenin aceleye getirilmemesi gerektiğine inanıyorum ama bana aşık olup olamayacağını bilmediğini söyledi... asla. Ailesini sevip sevmediğini bilmiyor ve çoğu zaman insanlara karşı ""hiçbir şey"" hissetmiyor. Sanırım bir tür depresyon geçiriyor olabilir. İlişkimiz hakkında konuşmaya çalışırsam, genellikle kendini tamamen kapattığı bir kavgaya dönüşür. Ona birkaç kez birlikte olmak isteyip istemediğini ve çıkmak isterse hala arkadaş olabileceğimizi sordum. Ona bu seçeneği sunduğumda hep birlikte olmak istediğini söylüyor.

Bu hafta sonu bunun hakkında konuştuk ve her zaman çok inişli çıkışlı hissettiği ve çoğu zaman ""hiçbir şey"" hissetmediği ve ""ortadan kaybolmak"" istediği için depresyona girmiş olabileceğini düşündüğünü itiraf etti. Aşık olacak kadar güçlü duyguları olup olmayacağını bilmediğini ve son ilişkisinde de aynı sorunu yaşadığını söyledi.

Bir yanım onun depresyondan muzdarip olduğunu ve her şeyin değişebileceğini ve onun yanında olmam gerektiğini düşünüyor ama bir yanım, benim hakkımda hiçbir zaman ihtiyacım olan şekilde yeterince güçlü hissetmeyebilecek birini beklemenin benim için aptalca olduğunu düşünüyor. Aksi takdirde aramızdaki şeylerin gerçekten harika olduğunu, aynı ilgi alanlarına, aynı mizah anlayışına sahip olduğumuzu ve o gerçekten benim en iyi arkadaşım olduğunu vurgulamak isterim."
"O benim ilk aşkımdı ve lisede yaklaşık 1,5 yıl çıktık ve bu gerçekten kötü bitti. Ne istediğinden emin değildi, bu yüzden resmi olarak ayrılmadan önce yaklaşık 6 ay boyunca başka bir erkekle çıkarken beni oyaladı. Söylemeye gerek yok, kalbim kırılmıştı.

""Siktir et her şey zaman kaybıdır"" zihniyetine sahip olduğum için fırsatların geçmesine izin verdiğim noktaya kadar beni en uzun süre yorduğunu söyleyebilirim. Ona karşı çok fazla kızgınlık beslememe neden oldu ve bundan sonra 3 yıl kimseyle çıkmadığım noktaya kadar güvensiz hale getirdi. Bugünlerde, arada bir dışında nadiren aklıma geliyor. Kız kardeşi hala bana mutlu yıllar diliyor ve eski sevgilimin nasıl bittiğimiz için pişmanlık duyduğunu söylüyor.

Konuya gelecek olursak, geçmiş ilişkimin bilinçaltımda yeni ilişkilerimi etkilediğini hissediyorum. Genel olarak insanlara kendimi kapatacak kadar güvenmek benim için zor. ve yine de, bir kızın içeri girmesine izin verirsem paniğe kapılır ve her şeyi gereğinden fazla düşünürüm. Bence bu gerçekten gelecekteki beklentilerin önüne geçiyor.

Eski sevgilimle iletişim kurmak istiyorum çünkü bu yükü üzerimde taşıyormuşum gibi hissediyorum ve bu, ilgilendiğim bir kız ortaya çıktığında nasıl davranacağımı etkiliyor. Yeniden bağlantı kurmak ve hatta bir arkadaş edinmek için bunu sürdürmekle hiç ilgilenmiyorum, bu çoğunlukla havayı temizlemek içindir. Eskiden düşündüğüm gibi tamamen suçsuz olmadığımı şimdi biliyorum. Geçmişimle yüzleşmem ve geleceğimi kontrol altına almak için havayı temizlemem gerektiğini hissediyorum"
"İşte bazı düşünceler ve araya girmekten çekinmeyin - bu bir tartışma değil, bir tartışmadır. Öğretmenlere liyakat esas alınarak iyi ödeme yapılması gerektiğine inanıyorum. Sınavlara girmeleri ve kimlik bilgilerini düzenli olarak yenilemeleri gerekir. Ne de olsa onlar dünyanın en önemli insanları.

İşte ikilem. Öğretmen Sendikaları dünyanın en pis, en kötü örgütleridir. Evet, öğretmenleri koruyorlar (bazen) ancak öğretmenlerin onları destekleyecek bir sendika olmadan öleceği efsanesini sürdürmek için çabalarının çoğunu (düşük maaş alan) öğretmenlerden para kazanmaya harcıyorlar.

Ne yazık ki, ABD'de öğretmenler, bir sendikaları olmasa büyük olasılıkla güçler tarafından tecavüze uğrayacaklardı. Yani bu bir tür yakalama-22.

Siz ne düşünüyorsunuz?"
"Hey /r/seyahat!

Ben ve gf 1 Haziran'da evleniyoruz ve balayını planlamaya çalışıyoruz. Haziran sonundan ağustos ortasına kadar geçirecek 8 haftamız var. Planımız 1-2 haftayı İsveç'te evde geçirmek ve ardından kalan 6 hafta yarı maceralı bir yere gitmek.

İlk planımız Güney Amerika'ya gitmekti, belki Meksika'da başlayıp Peru ya da Şili'de bitirmekti. Wikivoyage'dan bazı okumalardan, SA'nın çoğunun yazları yağmur dönemleri olduğu hissine kapıldım.

Size sorularım /r/travel:

1. Temmuz/Ağustos aylarında Orta/Kuzey Amerika'da çok yağmur yağacak mı?
2. Dünyanın bu bölgelerinde nereleri görmemizi tavsiye edersiniz?
3. İnka yolunu ne kadar önceden ayırtmamız gerekiyor?

İlgi alanlarımız ağırlıklı olarak yürüyüş/açık havada, maceralar, spor ve bazı yerel kültürleri yaşamaktır."
"World Politics 116'daki son projem için uluslararası ilişkiler hakkında bir blog yazmamız gerekiyor. Bence kalite ve çaba açısından kendi başına çok iyi duruyor, ancak bloglar dört bölümde derecelendiriliyor, biri ""blogunuzun yorum bölümünde görüldüğü gibi okuyucu çeşitliliği ve kalitesi"". Ne yazık ki blog yazmak zor, yo ve bu projeye koyduğum içerik ve sıkı çalışmadan son derece gurur duysam da iş bir blogu pazarlamak ve dağıtmak olduğunda hiç yetenekli değilim. (Bu benim ilk denemem.)

Görüş, analiz veya yazma becerilerimi takdir ediyorsanız, lütfen beğeninizi / görüşünüzü yorum olarak bırakın. Eğer yapmazsan, lütfen bana haber ver! Ayrıca yorum bırakarak yapıcı eleştiri ftw."
"Yani kız arkadaşım ve ben 5 aydır çıkıyoruz ve bu inanılmazdı. Dürüst olmak gerekirse, tanıştığım en tatlı, en iyi insan ve biz sadece tıklıyoruz! Şu anda okulumun sürekli meşgul olduğum çılgın bir bölümündeyim. Onunla inanılmazdı, tek yapabildiğim gelip ders çalışmakken beni asla dırdır etmedi ve bunun için çok minnettarım çünkü okul şimdiden bana 2 ilişkiye mal oldu.

Onunla tanıştığımdan beri bizden 2 saat uzaklıktaki bir şehre taşınmak istiyor, bunun bu kadar hızlı olacağını hiç düşünmemiştim. Yaklaşık 2 yıldır aynı şehre taşınmayı planlıyorum, sadece okulumu bitirmem gerekiyor. Pekala, ona bir iş teklif edildi, bu yüzden muhtemelen önümüzdeki birkaç hafta içinde taşınacak. Onun için çok heyecanlıyım ama en erken Ağustos'a kadar buradayım. Bu dönemden sonra çılgın programım ÇOK sakinleşiyor, bu yüzden gidip onu görmeme izin verecek.

İkimiz de konuştuk ve ikimiz de ilişkinin olduğu yeri seviyoruz ve ben aynı şehre taşınana kadar uzun mesafe işini yapmak istiyoruz. Daha önce uzun mesafe olayını yaptı ve bunun kötü olduğunu, bir buçuk yıl boyunca birkaç eyalet uzakta olduğunu ve anlaşılır bir şekilde tekrar yapmakta tereddüt ettiğini söyledi. Konuştuk ve 20 saat veya daha fazla uzakta değilim dedim, 2 yaşındayım. Bu, sonu olmayan bir buçuk yıl değil, Ağustos veya Eylül'e kadar, ben de önceden beri oraya taşınmayı planlıyorum. Onu takip eden ben olmayayım diye onunla tanıştım. Daha sonra durum hakkında çok daha rahat görünüyordu.

Bilmek istediğim şey, bir LDR'nin nasıl iyi çalışmasını sağlayabileceğim? Fırsat buldukça onu ziyaret etmeyi planlıyorum, ki bu idareli, ama başka ne yapabilirim? Bu kız cidden harika, bu yüzden bunu onun için olabildiğince kolaylaştırmak istiyorum."
"Yakın zamanda öz ailem bir köpek yavrusu aldı. Onu gördüğümde günümü çok güzelleştirecek sevimli küçük bir Fransız herif.

Ancak, polise giderek istismarcı öz ailemden kurtulmayı başardım ve o zamandan beri eve gitmeyeceğime dair bir sözleşmem var. Ben de eve gitmek istemiyorum ama köpeğimi aylardır görmedim ve onu gerçekten çok özledim.

Bununla nasıl başa çıkacağım? Yeni vasilerime köpeği bir süreliğine getirmenin mümkün olup olmadığını sormanın kibar bir yolu var mı? Köpeğimin artık ortalıkta olduğundan bile emin değilim. :("
"Böylece Nisan ayında yeni bir araba finanse ettim, ona yaklaşık 40 bin harcadım ve ne olmadı. Mayıs ayına geldiğimde işimi kaybettim ve şimdi sahip olduğum ödemeleri karşılayabilecek hiçbir yolum yok. İşimi kaybettikten sonraki gün bankamla iletişime geçtim ve onlara durumu ve neyin olmadığını anlattım.
Günümüze hızla ilerledim, hala işsizim, artan borç için onlara yalnızca birkaç yüz ödeyebildim (kabaca 2000 $ IIRC), ama dışarı baktım ve arabam gitmişti. Her iki anahtar seti de burada, evimde yanımda, arabamda bir alarm sistemi var, bu yüzden çalınmadığını biliyorum ve onlardan gelen önlem alınacağını söyleyen bir yığın mektuptan yola çıkarak yeniden depolandığını varsayıyorum .
Alberta'da yaşıyorum ve sanırım benim durumumda yapılacak ne olduğunu soruyorum."
"Merhaba ben 16 yaşında bir erkeğim ve Hollandalıyım. Ve iyi bir arkadaşım tarafından bir partiye davet edildim. Hayır, partinin her yerine kustum ya da rastgele sarhoş şeyler söylemedim (hatırlayabildiğim kadarıyla). Ama partide bir kıza gözüm takıldı, fark ettiğim kadarıyla çok iyi ve çok tatlıydı. Ama daha sonra partide biraz hava almak için tek başına dışarı çıktı, ben de ona katılıp birlikte konuşabilir miyiz diye bakayım dedim. Ama yanına oturduğumda bir şeyler içmek için içeri girdi. Orada oturmuş telefonumu içinde ne olduğunu aramaya çalışıyordum. Bu yüzden bir şeyler içmek için ayağa kalktığında in-saide'den telefonumu almak için ayağa kalktım, aldıktan sonra tekrar onunla oturmak için dışarı çıkıyordum. Ama arkamı döndüğümde partideki adamlar tarafından bir oyuna katılmam için çağrıldılar.

**Yani benim sorunum şu:** Sanırım o kızdan hoşlandım ama hiç baş başa konuşmadık, yine de iki taraftan da bir kıvılcım çıktığını düşünüyorum. Ama bundan gerçekten emin olamıyorum çünkü hafızamda bazı (sadece bazı) karanlık noktalar var. Aramızda bir çeşit kıvılcım olduğunu düşündüğümü ona söylemeli miyim? ya da parti hakkında buldukları hakkında yeni bir başlangıç ​​yapıp onu daha iyi tanıma noktasına getirmek için yavaş yavaş ilerleyin."
"Ben 31 yaşındayım ve çıkma deneyimim yok, o 37 yaşında ve benden çok daha deneyimli. Geçmişteki flört girişimlerim menkul kıymetler içinde kendi başıma ezildi, ama onunla aynı sorunlarla pek mücadele etmedim. İlk iki hafta yaptım ama duygularımı aşmayı başardım. Ona gerçekten aşık olduğumu hissediyorum ama geçmişteki başarısız girişimlerde sahip olduğum heyecan verici dopaminle beslenen romantik duyguların yalnızca küçük bir kısmını hissettim. Bipolar bozuklukla mücadele ediyor ve geçen gece kendini özellikle morali bozukken uzun bir tartışma yaptık. Bir noktada bana karşı da romantik bir şeyler hissetmediğini ve hissedeceğinden emin olmadığını itiraf etti. Bunun ilişkimizi herhangi bir şekilde değiştirmek istediği anlamına geldiğine dair hiçbir ipucu yoktu, ama konuşma hakkında çok düşündüm. Bildiğim şeyler: Onunlayken kendimi güvende hissediyorum ve o da aynı şeyi hissediyor, birbirimizin arkadaşlığını seviyoruz ve birbirimizi her zaman göremesek de bana olan ilgisinden asla şüphe duymadım ama şunu da biliyorum ki Ondan çıkma teklif ederken başlangıçta beklediğim şey bu değildi."
"Neredeyse bir buçuk yıldır onunla birlikteyim. Son zamanlarda hayattan kaynaklanan şeyler bize biraz mesafeli hissettirdi (benden daha çok onu) ama işler şimdi toparlanıyor gibi.

Mesele şu ki, doğum kontrol şeklimiz olarak sadece prezervatif kullanıyoruz. Artık hamile kalması konusunda giderek daha fazla paranoyaklaşıyorum, o kadar ki, arada bir bir şeyden emin olmadığımda ve bu o kadar kötü ki, onun adet dönemleri ile bizim olmadığımız zamanlar arasında B planını almasını istiyorum. seks Bir şekilde onu hamile bırakma fikrinden endişe duyuyorum ve bu yüzden hafif panik ataklar geçiriyorum. Özellikle bu ayki gibi adet düzensizliği tuhaflaştığında.

Ne yazık ki doğum kontrolü konusunda biraz tereddütlü. Semptomları, olası yan etkileri vs. ile hayatına daha fazla stres katacağını hissediyor. İkimizin de seksi reddetmek istemiyorum ama doğum kontrolü olmadığı sürece onunla rahatça seks yapmaya devam edebileceğimi sanmıyorum. Bu konuda tamamen yanılıyor muyum, ne yapıyorum bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye? Sorarak ve rahat olmayarak, aksi takdirde ilişkimizin çöküşü olacağından endişeleniyorum."
"Gelenek olduğu gibi, başlayacağım.

Şu ya da bu nedenle, tam zamanlı işim yaz aylarında yapacak hiçbir işim olmadığı için yarı zamanlı bir işe girmeye karar verdim. Eyaletimde eyalet çapında ünlü bir sandviç dükkanı kasabamda yeni bir mağaza açmaya karar verdi ve ben de başvurdum ve hemen işe alındım. Geçen hafta eğitime başladım ve bu hafta ilk kez mağazayı açtık.

Dün, başka biri için çifte teminat çekerken, patronum bana terfi ettiğimi bildirdi, zam ve diğer görevler, mağazayı kapatma ve gecenin sonunda franchise'a rapor gönderme vb. Memnunum, çünkü bir hafta içinde yükselmek bana iyi bir şey gibi geliyor. İki saat ileri sarın ve patronumun kişisel bir acil durumu var. Beni ofisine çekiyor, durumu açıklıyor ve ""Bu gece tüm bunları senin üzerine yıkmaktan nefret ediyorum ama yönetici olarak senin görevi devralmana ihtiyacım olacak. Nasıl olsa olacağını düşündüm ama vermek istedim"" dedi. Rahatlamak için daha fazla zamanın var. Yapabilecek misin?"" Kabul ettim ve orada benim kadar uzun süredir çalışan iki gençten sorumlu olarak benimle işini halletmek için ayrıldı."
"Hey Millet. Tek kullanımlık, yadda yadda.

Neredeyse tüm üniversite boyunca Mark diyeceğim aynı adamla çıkan bir üniversite öğrencisiyim. Aralık ayında 3. yıl dönümümüzü kutladık ve ilişkimiz tüm zaman boyunca %99 harika, tatmin edici ve pozitif anlamda zorlayıcıydı. Mark'ı çok seviyorum ve hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istiyorum. Ona çok aşığım.

Ne yazık ki, ilişkim dışında birine aşık oluyorum :( Bu adamı tanıyorum, bir süreliğine ona Jeff diyeceğim ama onu daha yeni yeni tanımaya başladım. Ortak arkadaşlarımız var ve görüyoruz Arada bir birbirlerine ve o harika.Jeff, genel olarak inanılmaz bir insan, tıpkı Mark gibi.

Kendimi çok suçlu hissediyorum. Tabii ki Mark ve benim de herhangi bir çift gibi üzerinde çalışmamız gereken küçük sorunlarımız var ama hiçbiri ilişkimizden vazgeçmemi gerektirecek bir şey değil. Jeff'in bir odaya girdiğini her gördüğümde kızardığımı ve gerildiğimi hissetmekten nefret ediyorum. Feragatname: ASLA ve tekrar ediyorum, ASLA Mark'ı aldatmam. Dahası, Jeff bir ilişkim olduğunu biliyor ve benim için aynı şeyi hissedebileceğinden şüphelenmeme rağmen, ilişkime saygı duyduğu için asla peşime düşmeyecek.

Hemen hemen, sahip olduğum tek sorun, neden böyle hissettiğimi bilmemem. Mark harika ve harika, öyleyse neden Jeff'i umursuyorum? Yakında mezun oluyorum ve gerçek yetişkin dünyasında yerimizi bulmaya çalışırken ben ve Mark'ın ilişkisi çok fazla stres altında olacak, bu yüzden böyle hissetmek istemiyorum.

Bu normal mi? Bu neden oluyor? Mark'a söylemeli miyim yoksa olduğu gibi mi bırakmalıyım? Jeff ile temastan kaçınmalı mıyım? Hepinize çok teşekkür ederim!"
"Daha önce yayınladım. SO'm beni birkaç kez ziyaret etti ve her ziyaretimde uzun süre kaldı. Bir süre önce romantik olmayan bir bayan arkadaşımız yüzünden tartıştık ve bu yüzden ondan ayrıldım.

 Mola sırasında bir FWB ile birçok kez bağlantı kurdum ve SO'ma bundan bahsettim. Onu incittiğini ama üstesinden gelebileceğini ve benim yanıma taşınmak istediğini söyledi.

Şimdi sorum şu ki, onun için fedakarlık yaptım ama aynı zamanda ayrılık sırasında başka bir kadınla seks yaparak onu incittim, bununla nasıl başa çıkmalıyım? Bu bizim için yeni bir başlangıç ​​mı olmalı yoksa o buraya geldiğinde bunu oturup yüz yüze mi konuşmalıyız?

Kendimi suçlu hissediyorum ama o zamanlar bir uzlaşma olacağını düşünmemiştim. Onunla tekrar konuştuktan sonra onu ne kadar sevdiğimi anladım."
"Hemen hemen ne diyor.
Abim bir yıllık kız arkadaşını hamile bıraktı. Tutabilme ihtimalleri var.
(Ağabeyim ve ben aynı ebeveynleri paylaşıyoruz) ebeveynlerimiz toplu olarak yılda yaklaşık 160.000 kazanıyor. Ayrıca, bu önemliyse MN'de yaşıyoruz.
Abim 16 yaşında, araba kullanıyor, kendi arabası var, faturası yok, lisede ve part-time çalışıyor.
Kız arkadaşın/annenin lisansı yok, işi yok ve lisede. Ablasının velayetinde olmayan 2 çocuğu var; bunlardan biri ileri derecede Otistik ve tek bakıcı olan Büyükanne ve Büyükbaba tarafından sürekli bakıma ihtiyacı var. Başlangıçta çok para kazanmadıkları ve torunlarına ve hala sahip oldukları çocuklara bakan dolu bir evleri olduğu için hiç para kazanmıyorlar.
Neyse,
Asıl sorum şu: Başka bir kadından çocuğu olan reşit olmayan bir çocuğun velisi olarak ailem ne bekleyebilir? Erkek kardeşim 18 yaşına gelene kadar brüt gelirlerinin 3'te birini nafaka olarak ödemek zorunda kalacaklarından endişe ediyorlar, değil mi? Neye hazırlanabilirler ve ne bekleyebilirler?
Tüm yardımlarınız özellikle takdir edilmektedir. Teşekkür ederim."
"Önce biraz arka plan, ben daha gençken (14-16) gerçekten ""iyi"" bir çocuk değildim. Sigara içiyordum ve çetelerde olan veya para için insanları döven birçok arkadaşım vardı. Ve bir noktada arkadaşlarımdan biri beni bir ""işe"" götürdü, ne yaptığımızı bilmiyordum çünkü ilk başta sadece biraz yardıma ihtiyacı olduğunu söyledi ama daha sonra karanlık bir sokağa girdiğimde bir şeylerin ters gittiğini anladım. inme. Böylece o ""işi"" yaptık ve o andan itibaren hayatım tamamen değişti, kavgalarda elimden geldiğince çok arkadaşa yardım etmeye başladım ve bir kavgada kendimi tutabildiğim için yardım istiyorlardı (5 yıl eğitimli mma) ). Küçük bir açıklama, insanları para için dövmek derken onları soymaktan bahsetmiyorum. Ne zaman tanıdığımız biri bir veya daha fazlasını dövmek istese bizi arar ve iş bittikten sonra bize para verirdi.

Bugünlerde tamamen farklıyım, 16 yaşında başka bir ülkeye taşındım ve ne kadar kötü düştüğümü ve taşınma konusunda ne kadar şanslı olduğumu anladım. Yaptığım şeyleri düşündüğümde tiksiniyorum ve bunun için kendimden nefret ediyorum ama bu hiçbir şeyi değiştirmeyecek. Şimdiki tek sorun, 3 ay önce bir kızla konuşmaya başladım ve o zamandan beri birlikteyiz ve dün gece geçmişimden biri bir şaka yapmaya ve ona facebook'ta her şeyi bilseydi yapmayacağı bir şaka yapmaya karar verdi. artık beni sevmiyor Bana mesajdan bahsetti ve bunun ne anlama geldiği hakkında konuşmak için bu gece gelmesi gerekiyor. Gerçeği öğrenirse ayrılır diye korkuyorum ve onu kaybetmek istemiyorum. Gerçeği mi söylemeliyim yoksa ona sadece birinin şaka yaptığını mı söylemeliyim?"
"Ben kadınım, 20'li yaşlarımın başındayım. Bu adamla bir flört sitesinden tanıştım. Şimdi iki kez çıktık. Bence çok tatlı ama nefesi berbat. Korkunç. İkinci randevunun sonuna kadar farketmedim çünkü o zamana kadar öpüşmedik. Koku alma duyusunun olmadığını söylüyor, bu yüzden bunu saldırgan olmayacak şekilde nasıl dile getireceğimi bilmiyorum. Yatak odası da çok kötü kokuyordu, sanki uzun zamandır çarşaflarını yıkamamış gibi. Bu, onunla fiziksel olarak yakın olma konusunda beni gerçekten tereddüt ettiriyor. Öpüştükten sonra tek düşünebildiğim eve gidip ağzımı çalkalamaktı.

Sanırım bir şeyleri bitirmem gerekiyor ama onun duygularını yok etmek istemiyorum. Obez, muhtemelen morbid obez ya da değilse ona yakın. Tanıştığımızda bunu biliyordum ve kilosunu umursamıyorum. Kesinlikle bir dönüş değil ama benim için bir anlaşma kırıcı değil. Yine de kötü nefes.

Bu konuda kendimi kötü hissediyorum çünkü onun zaten benden çok hoşlandığını hissediyorum. Zayıfım (1.64"", 116 pound) ve ne kadar ateşli olduğumdan söz edip durdu. Bu hafta sonu tekrar takılmamı istedi ve hayır demek zorunda kalacağım. En saygılı yolum nedir? Yoksa ona bir şans verip nefesinin ve odasının kötü koktuğunu ve beni tekrar öpmek istiyorsa bunu düzeltmesi gerektiğini bilmesini sağlamalı mıyım?"
"İşte benimki: Geçen yaz Starcraft 2 çıktı; Onu oynamak için yarım yıldan fazla bir süredir bekliyordum. Öğleden sonra erkenden Bestbuy'a olabildiğince hızlı bisiklet sürdüm, bir kopya aldım ve eve iki millik bisiklet yolculuğuna başladım. Ben sadece uzun kollu gömleklere ve uzun pantolonlara sahip olan türden bir insanım, bu yüzden bu noktada oldukça gergindim ama bunun önemli olmadığını biliyordum çünkü yıllardır beklediğim bir oyunu deneyimlemek üzereydim. ..

Eve varır varmaz ter içinde ve nefes nefese içeri koştum ve kutuyu yırtarak açtım. Kılavuzları okurken kendi kendime ""Evde kimse yok, serinlemek için kıyafetlerimi çıkarsam iyi olur"" diye düşündüm. Hemen kanepede rahatladım, pantolonu ayak bileklerime doladım ve inek bir neşeyle ambalajdaki çeşitli kitapçıkları okumaya başladım.

Görünüşe göre bir arkadaşım da oyunu (koleksiyoncu sürümü) almış ve bana göstermek için getirmişti. Kanepenin tam karşısındaki kapıyı çaldı. Bu kapının içinde vitray bölme vardır.

Bugüne kadar, Starcraft 2 kılavuzuna geçtiğim için benimle dalga geçiyor."
"İkimiz de hala evde annemle yaşıyoruz.

Son birkaç yıldır onun için daha da kötüleşiyor. Liseyi (İsveç'te gymnasiet) hiç bitirmedi ve uyuşturucuyla ilgili sorunları var. Sigara içiyor, içki içiyor ve esrar kullanıyor (en azından benim bildiğim bu).

Bana ve anneme saygısı yok. Ev işlerini asla yapmaz (basit temizlik işleri) ve sürekli olarak buzdolabından kendisine ait olmayan ve açıkça etiketlenmiş yiyecekleri alır. Birkaç gün önce onunla bu konuda yüzleştim ve onu suçüstü yakaladığımda geri vermeyi reddetti.
Bir temizlik işinde %50 çalışıyor ama geç saatlere kadar ayakta kaldığı için çok hasta taklidi yapıyor.

Bu hafta bütün gece uyumadı ve bütün gün uyurken işi astı, anneme hasta olduğunu söyledi. Her zaman bilgisayar başındadır ve atıştırmalık almak için değilse odasından asla dışarı çıkmaz. Bizim pişirdiğimiz yemeği nadiren yer ama onun yerine şeker ve gazozla birlikte önceden pişirilmiş bok alır.

Temel olarak, çok sağlıksız bir yaşam tarzı yaşıyor. Annem onunla ÇOK KEZ ciddi bir şekilde konuşmaya çalıştı ama işe yaramadı. Şimdi, bu onun hayatı ve bir daire bulana kadar onunla yaşamam gerekmeseydi, bu benim yaşadığım yerde (İsveç'te büyük şehir) son derece zor olan bir şey olmasaydı, bu kadar umurumda olmazdı.

Bu konuda ne yapabiliriz?"
"Bazı zorluklardan sonra kız arkadaşımla ara vermiştim ve yakın bir arkadaşını öptüm. Kız arkadaşımla geri dönmeyeceğimi düşünsem de hemen pişman oldum. Bir süre sonra kız arkadaşımla tekrar bir araya geldim ve suçluluk duygusuyla baş edemediğim için dün gece ona olanları anlattım. Ağlamaya başladı ve bana olan tüm güvenini kaybettiğini söyledi. Kötü hissediyorum. Açık olmak gerekirse, molada başka insanlarla da görüşüyordu. Sanırım yakın arkadaşlarından biri olduğu için bir sınırı aştım. Bir sonraki hamlem nedir? Umarım yardım edebilirsin!"
"Bu yüzden bu kızla yaklaşık yarım yıl kadar iyi arkadaştım ve ona aşık oldum. Uzun lafın kısası, yaklaşık bir hafta önce ona onun hakkında ne hissettiğimi anlatmaya karar verdim ve orada bir şeyler varmış gibi hissettiğini, ancak arkadaşlığımızı tehlikeye atmak istemediğini ve sadece arkadaş kalmamız gerektiğini söyledi.

O zamanlar bunun sorun olmadığını ve bununla iyi olacağımı düşünmüştüm ama haftalar geçtikçe onu artık gözlerimde sadece bir arkadaş olarak göremeyeceğimi fark ettim. Ona hala delice aşığım, duygularımı bırakmam gerektiğini biliyorum ama yapamıyorum, nasıl yapacağımı bilmiyorum. Ona ne zaman baksam, sadece bir arkadaş değil, delicesine aşık olduğum bir kız görüyorum.

Gerçekten bir tavsiyeye ihtiyacım var ya da ne yapacağımı bilmiyorum, onu bir arkadaş olarak kaybetmek istemiyorum ama onu hala unutmadım, onu çok seviyorum."
"Merhaba. Sadece ortaya çıkan bazı güvensizlikler ve hayatımda zaman geçtikçe bununla nasıl başa çıkacağım hakkında bir sorum var.

Ben 26 yaşında, son bir yıldır bekar bir erkeğim. Zamanımın tadını çıkarıyorum ama son birkaç kez bir kadınla çıkmaya başladım, geçmişten gelen bu güvensizlikler devreye girmeye başladı.

Sahip olduğum en büyük güvensizlik, son ciddi ilişkimin (4+ yıl) öncelikle ailemin yanına taşınmak zorunda kalmam nedeniyle sona ermesidir. O zamanlar 24 yaşındaydım ve bir şirkette staj yapmak için okula geri dönmek zorunda kaldım. Şu anda yeni pozisyonumda 6 aydır, yakında zam için iyi bir görünümle yılda 30.000 $ kazanıyorum .... ama hala ailemin evinde sıkışıp kaldım. O zamanki kız kısa bir süre sonra beni başkası için terk etti ve ""Sana ne diyeceğimi bilmiyorum, sen değilsin ben benim vs.."" Daha sonra keşfettiğim durumun böyle olmadığına dair kesin kanıtlar var ve bunun daha çok mali durumla ilgili olduğuna inanıyorum.

Şimdi yukarı çıkıyorum, bu tür olayların olmasından korkmayı nasıl durdurabilirim? Şu anda kazandığım para miktarı nedeniyle daha az insanmışım gibi hissediyorum ve yakında taşınma planlarım olmasına rağmen, mali açıdan daha istikrarlı hale gelene kadar tüm flört hayatım şu anda beklemede gibi hissediyorum. Bu konuda herhangi bir tavsiye var mı? Ne kadar para kazandığım için alay edilme korkusuyla yakında flörte girmek bile istemiyormuşum gibi hissediyorum. Bunun gibi güvenimi etkileyen başka gerçek sorunlarım yok."
"Önce biraz arka plan: Quebec'te birkaç partimiz var, ancak en sağdaki partimiz Demokratlarınızın yakınında bile değil.

Bazı Amerikalıların Obama'ya komünist dediğini duydum; Sanırım hepimiz bunun bir yanılsama olduğu konusunda hemfikiriz, ancak gerçeklerden daha da uzak olamaz. ABD'deki her parti sağdandır.

Sağlık Yasası gerçekten yeni bir toplumsal sözleşme değil, sadece sağduyu: Ondan önce Afrika'ya (sağlık için) vatandaşlarınızdan daha fazla para veriyordunuz.

Kamu finansmanı olmadığı için siyasi partilerin finansmana ihtiyacı olduğunu anlıyorum. En iyi finansman kaynağı zenginlerdir: Şirketler ve milyonerler.

Şimdi anlamadığım şey, koca bir ülke, o arkadaşlar için kanun yapan partileri nasıl destekleyebilir; çoğunluk değiller, fakirleri bu kadar kolay yenmemeliler.

Medyada sık sık saçma sapan bağıran aşırı cahil gerizekalıları görüyorum; 11 Eylül'de Kuran'ı yakmayı planlayan baba gibi ama bunlar azınlık (lütfen bunu doğrulayın). O ucubelerden bizde de var, görmezden geliyoruz ve hayat devam ediyor.

Doğu kıyısında, NYC'de, Boston'da birkaç kez gittim ve farklı insanlar değiliz. Her şey tamamlanmaya yönelik, ancak süper vatanseverliğe ve birkaç sterline rağmen aynı fikirdeyiz.

Cidden, halk neden cumhuriyetçi oy veriyor, iklim değişikliğini yok sayıyor, petrol şirketlerini destekliyor, ihtiyaç sahiplerine yapılan faturaları yok ediyor ve kimi hissediyorsa ona savaş ilan ediyor?

*Kulağa ırkçı geliyorsa özür dilerim, anlamıyorum, lütfen beni aydınlatın."
"Ben ve şimdi eski sevgilim son birkaç ayda çok stresliydik. Yeni işten çıkarılmıştım ve onun iş yükü çok fazlaydı.
O stres altındayken kişisel alana ihtiyacı var ve benim de arkadaşlığa ihtiyacım var.
Diğerlerine başa çıkmaları için ihtiyaç duydukları şeyi veremezdik.

Çok savaştık. İkimiz de birbirimize ihtiyacı olanı vermek istedik ama mücadele de ettik. Bu daha da fazla strese neden oldu.
Zaman iyiyken, yine de harikaydılar.

Sonra batırdım. 30. yaş gününden 3 gün önce bir uçuş rezervasyonu yaptı. Takvimimin basit bir şekilde yanlış okunması. Hatamı düzeltmeye çalıştığımda izin vermedi. Hasarın yapıldığını söyledi. ve yeniden rezerve etsem bile aynı anlama gelmez.
Sonra bitirmeye karar verdik. Nether istedi ama ikimiz de yapmamız gerektiğini düşündük.

Çünkü onu düşünmeden edemiyorum. Bugün onun doğum günüydü ve tek istediğim onunla birlikte olmaktı. gülüşünü, gülüşünü ve arkadaşlığını çok özlüyorum.

Kendimi kandırıyor muyum? İhtiyaçlarımız çok farklıyken bir şey işe yarayabilir mi?
vazgeçmişiz gibi hissediyorum. Yeterince denemedim... Ama onu daha fazla incitmek, davranışlarım ve ihtiyaçlarımla onu strese sokmak da istemiyorum. Hala arkadaş olmak için çalışıyoruz. Bir kez daha denemek istersem bencillik mi ediyorum?"
"En iyi arkadaşım, ona Carl bir kadın erkeği diyelim. Kızları elde etmede hiç sorun yaşamadı. Carl da parti yapmayı pek sevmez, bazen sever, bazen sevmez. Söylemeye çalıştığım şey, onun her zaman bir kız arkadaşı olduğu ve hep böyle olduğu. 1-2 yıl önce gf'sinden ayrıldı ve ardından flört etmeye başladığı Januari'ye kadar bekardı ve, çıkmıyor ama sınıfından bir kızla çıkmaya çok yakın.

Kızla tanıştım ve o güzel ve hoş falan, ama bence ona oldukça kötü davrandı. Taciz edici bir şekilde değil, daha çok sırf ondan hoşlandığı için onu hafife alarak.

Çok çabuk sinirlendi ve Carl'ın bizimle partiye çıkmasından hoşlanmadı ama dışarı çıkıp parti yapmak için her fırsatı değerlendirdi. Onun için hiç zamanı olmadı ama arkadaşları ve partisi için her zaman zamanı vardı.

Bu yaklaşık 2 ay önceydi. O bir partideydi, ben ve Carl bir gece kulübündeydik, bu yüzden pek önemli değildi. Partide bir herifle öpüşmesi dışında. Sıradan bir adam da değil, bir süredir onunla flört eden bir adam.

Sabah kavga ettikten sonra ondan ""ayrıldı"". Bir daha olmadığı sürece onu affetmeye hazırdı ve her şey.

Ona onu görmezden gelmesini söyledim, ona tek kelime etme, kesinlikle hiçbir şey yapma. Yaptı ve şimdi 2 ay sonra onunla tekrar bir araya gelmek istiyor.

Buradaki sorunum temel olarak ondan hoşlanmamam, onun Carl'ı hak ettiğini düşünmüyorum ama Carl bu kızı gerçekten seviyor ve ben sadece asıl erkeğimin mutlu olmasını istiyorum."
"Arka plan: Kadınım ve üniversitedeyim, daha önce ilişki deneyimim yok.

Bu sonbaharda memleketimden ~ 100 mil uzakta bir okula transfer oldum. En iyi arkadaşım, ona J diyeceğiz, çıkmaz bir işte ve sınırda taciz edici bir yaşam durumunda sıkışıp kaldı ve ayrılmama çok kızdı. (Birkaç kez onu oradan çıkarıp devlet üniversitesine göndermeye çalıştım, ancak bunu yapacak cesareti hiçbir zaman bulamadı.) Benimle ancak Kasım ayında tekrar konuşmaya başladı.

Birkaç hafta önce, farklı bir arkadaşım aracılığıyla tanıştığım bir adamla çıkmaya başladım ve ciddi olmaktan uzak olsa da, çok iyi gidiyor. Doğal olarak bu heyecan verici yeni gelişmeyi J ile paylaşmak istedim, o gerçekten kız-konuşan tiplerden biri olmasa da. İlk başta bu konuda iyi niyetli bir şekilde alay ettim, ama sonra çaresiz olduğumu söyleyerek düşmanca davrandı ve hayatında bir erkek olmadan yaşayamayan ortak arkadaşımıza dönüştü. (Onun ve benim kaldığımız yerden devam etmek için kış tatilini beklemek zorunda kaldığım için biraz rahatsız olduğumu ifade etmeye cüret ettim.)

Geçmişte hem bir ünlüyü hem de liseye birlikte gittiğimiz bir erkeği takip etti ve taciz etti ve zaten facebook'ta benim erkeğimi buldu ve onun eğlencesi için performans göstermezsem ilişkimi mecazi beşiğinde boğmakla açıkça tehdit etti. eğitimli bir maymun gibi. Ondan onu bu işin dışında bırakmasını hem nazikçe hem de pek hoş olmayan bir şekilde istedim, ama o her zaman ""Bunu yapacağımı biliyorsun"" diyerek karşı çıkıyor. Bu noktada arkadaşlığın kurtarılmaya değer olduğundan tam olarak emin değilim. Kendimi mümkün olduğunca az tehlikeye atarak onu durdurmasını veya hayatımdan çıkarmasını nasıl sağlayabilirim?"
"Bu Cuma günü oldu. Biraz eğlenmek için Dom'umun evine gittim. Genelde bana uymam, soyunmam, dizlerimin üstüne çökmem vs. Bu yüzden onu görmezden geldim ve onunla dalga geçmeye, onu gıdıklamaya vb. pantolonumu kıçımı gösterecek kadar aşağı çekti, aletini içeri soktu ve benden nefret etmeye başladı (harikaydı).

Şimdi, hepiniz bu ""TIFU""nun başlığını okudunuz, bu yüzden eminim hepiniz bunun nereye gittiğini görebiliyorsunuz. Telefonum son zamanlarda pantolonuma koyduğumda son aramamı tekrar arama alışkanlığını edindi. Bu durumda, ailemdi ve görünüşe göre pantolonumu indirmesi ve nefretle becerilmesi onları tekrar araması için yeterliydi...Tabii bunu ancak eve giderken mesajlarımı kontrol ettiğimde öğrendim ve biri annemden ""[Benim] hangi numarayı yapmaya çalıştığımdan emin değil"" ama ""inanılmaz derecede hayal kırıklığına uğradı ve [benden] tiksindi ve hiç etkilenmedi"". Babama söyleyip söylemediği hakkında hiçbir fikrim yok..."
"Kız arkadaşım ve ben bir ilişki fikriyle flört ediyoruz ama bende bilişsel uyumsuzluk var.

1. Nokta:

Ben [20]m ve son 3 aydır [20]k bir kızla çıkıyorum. Daha önce hiç ciddi bir ilişkim olmadı. Birkaç kızla çıktım. Ayrıca gece kulüplerine çok giderim. Birçok kızla konuştum/takıldım. Bu, fizikselin ötesine geçen gerçekten güçlü bir çekiciliğim olan ilk kız.

2. nokta:

Genel olarak arkadaşlar, aile ve toplum hakkında gördüğüm kadarıyla, hayatınız boyunca çok sayıda ilişkiniz var. Aşamalardan geçerler: flört, flört, yeni ilişki enerjisi, istikrar, çatışma, bitiş veya evlilik. Şu anda harika hissettirse de, sadece 20 yaşındayım ve gözleme göre herhangi bir ilişki muhtemelen sona erecektir. Asla evlenmek istemiyorum, ruh ikizlerine inanmıyorum ve tüm hayatımı tek bir kızla geçirmek istemiyorum. Bu yüzden, bu ilişkinin çok uzak bir gelecekte bir gün sona ereceğini biliyorum.

3. Nokta:

Lisede sosyal olarak beceriksizdim, kendime derin bir özgüven duygusu aşılamak için aylarca ve aylarca sosyal etkileşimler geliştirmek için çok çalıştım. Şimdi dışarı çıkıp çekici kızlarla takılmayı seviyorum, bu zorlu ve heyecan verici.

Kendimi geliştirmekle bir kıza olan aşkım arasında seçim yapmak zorundaymışım gibi hissediyorum. Bir yandan bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum, daha önce hiç ilişkim olmadı ve o benim ilgimi çeken birkaç kızdan biri. Öte yandan, eğer bir ilişkim varsa, dışarı çıkıp ateşli kızlarla takılamam, oyunumu geliştirmeye devam edemem ve muhtemelen biteceğini düşünürken bir ilişki yaşamamın ne anlamı var? sonunda. Okuduğunuz için teşekkürler."
"Loseit, senin için ters giden bir başarı hikayem var.

Lisenin ikinci yılında nihayet şişman olduğumu fark ettim. Kendimi bir videoda görene kadar daha önce hiç aklıma gelmemişti. 180 kiloydum. Ne kadar obez olduğum konusunda şok oldum. Bu konuda bir şeyler yapmaya karar verdim. Bunu nasıl yapacağımdan pek emin değildim ama ne yediğime dikkat etmeye başladım, daha çok yürüdüm, bir veya iki dans dersi aldım ama liseden hemen sonrasına kadar bu konuyu gerçekten ciddiye almadım. A

Liseden sonraki yıl bir spor salonu faresi gibi oldum. Bisiklete binmeye bağımlı oldum ve her gün, sadece ne kadar iyi hissettirdiği için spor salonuna mutlaka giderdim. Çok fazla inç kaybettim (fazla kilo değil, danstan, koşmaktan ve bisiklete binmekten çok fazla kas yaptım, ama 12-14 bedenden 10 bedene geçtim.

Sürekli olarak 8 bedene iniyordum ve ilerlememden ve ne kadar harika hissettiğimden çok mutluydum.

[""Ters gitti"" kısmını işaret edin.]

Gönüllü çalışma için New York'a taşındım ve (uzun lafın kısası) kabus gibi bir deneyim yaşadım. O kadar çok kilo aldım ki, şimdi hayatımda olduğum en ağır kiloyum.

14 bedenim ve bununla ilgili her şeyden nefret ediyorum. Deneyimlerime göre bazı TSSB'den kurtuluyorum ve zihinsel olarak tekrar sağlıklı olmak için yanımda getirdiğim tüm kiloları vermem gerektiğine inanıyorum.

Yardım et Loseit! Kıyafetlerimin hiçbiri uymuyor! Bu kendine güvenen kızdan yola çıkan yirmili yaşlarının başındaki yeni başlayan biri için ne gibi ipuçlarınız var:

  
  
 

Bu yeni korkmuş ve sağlıksız versiyona:"
"Birlikte çalıştığım ve çekim hissettiğim bir kadın var. Yaptığımız iş fazla konuşmaya izin vermedi, bu yüzden onun hakkında neredeyse hiçbir şey bilmediğimi söyleyelim.

Benimle ilgilendiğini düşünmeme neden olan bazı şeyler yapıyor. Örneğin, sık sık bana baktığını fark ediyorum. Ayrıca, benim yanımda biraz utangaç görünüyor.

Ancak yaptığı bazı şeyler de beni sevmediğini düşündürüyor. Benimle konuşmak için hiçbir girişimde bulunmadı. Ve bazen benim yanımda rahatsız görünüyor. Bunun utangaçlığından mı yoksa benden gerçekten hoşlanmadığından emin değilim.

Bir gün patronla kavga ettim ve aniden bıraktım. Hoşlandığım kız da dahil olmak üzere işteki hiç kimse neden işi bıraktığımı bilmiyor.

Ama yaklaşık bir ay sonra farklı bir vardiyada çalışarak işe döndüm. Sevdiğim kızı arada bir vardiya değiştirdiğimiz zamanlar dışında daha uzun süre gördüğümü biliyorum. Bir keresinde geç kalmıştım ve işyerine koşarken onu tuvalete doğru yürürken gördüm. Hemen sola döndüm, böylece ondan kaçıyormuşum gibi göründü.

Çevre görüşümde bana doğru el salladığını gördüm ama görmezden geldim. Sanırım bu onu reddetmem olarak algılanmış olabilir. O zamandan beri bunun ne kadar büyük bir hata olduğunu anladım çünkü bu bana işi bırakma nedenlerim konusunda havayı temizleme şansı verirdi.

Şimdi ona numaramı vermek ve iş dışında bir şey yapıp yapamayacağımızı görmek için beni aramasını istiyorum. Yaptığım şeyin benimle çıkma fikrine kapılmasına neden olacak kadar kötü olup olmadığından emin değilim."
"Geçen cumartesi eski sevgilimle yollarımızı ayırmaya karar verdik. İkimiz de önemli konularda çok farklı olduğumuza ve bu ilişkinin iki taraf için de yürümesi için çok çalışmamız gerektiğine karar verdik. Mesele şu ki, bunun olacağını ikimiz de biliyorduk. Ama yine de uzun zamandır yapmak zorunda kaldığım en zor seçimdi. En iyisi olduğunu bilmeme rağmen, çok yakın olduğum ve derinden ilgilendiğim birine veda etmek çok zordu.

Cumartesi günü geldi, 40 dakika konuştuk, sonra evimdeki tüm eşyalarını toplamaya başladık. Bu noktaya kadar iyiydim ama her birimize 10 dakika kadar son bir kez sarıldık ve ikimiz de haykırmaya başladık ve sarılmaya devam ettik. Sonlara doğru seni özleyeceğimi söyledi ve bana bir ton tuğla gibi çarpan dangit'i gördüm. Ama her neyse, nihayet yaklaşık 10 dakika sonra vedalaştık ve o kadar. O zamandan beri radyoda sessizlik var.

Şimdi düşündüğümde, bunun en iyisi olduğu konusundaki fikrimin hala arkasındayım. Ama şimdi düşünüyorum da, belki de ayrılmadan önce o cumartesi gününün geri kalanını onunla geçirmeliydim, çünkü bunun birdenbire bitmesi tuhaf hissettirmişti. Şimdi bunu söylediğimde, cumartesinin geri kalanını başka fiziksel aktiviteler yaparak/yaparak geçirmekten bahsetmiyorum. Demek istediğim, bir haftası kalan bir arkadaşın gibi, günü onunla geçir.

Bu düşünce dün aklıma geldi ve o zamandan beri bir daha konuşup konuşamayacağımızı bilmediğim için bir pişmanlık gibi ondan kurtulamadım. Ayrıca ona her şey için teşekkür etmek adına söylemek istediğim birkaç şey daha var."
"İşte benim durumum. www.omegle.com'u seviyorum, güzel sohbetler yapmak ve harika insanlarla tanışmak için harika bir site. Yaklaşık bir hafta önce söz konusu sitedeydim ve bu kızla tanıştım. Adı Sammie. Gerçekten güzel bir sohbet ettik. Ve ondan bana e-posta göndermesini istedim, onu facebook'a eklememi söyleyerek yanıt verdi. Yine de (kaybedecek neyim var?)

Ben de yaptım. Kutsal Muhteşem Reddit.

Onunla epeyce konuştum ve aslında ondan gerçekten hoşlanıyorum. Ancak, her şeyin onun söylediği gibi olmadığına dair rahatsız edici bir şüphem var... 130 kadar tuhaf arkadaşı var, çoğunluğu <9 arkadaşı var!! Memleketinden tek bir arkadaşı yok. Arkadaşının duvarındaki tüm gönderileri tamamen aynı. Aynı formatı kullanıyorlar, hepsinin bana aynı kişi olduklarını ima eden küçük tuhaflıkları var!!!

Şimdi her şey yolunda ve güzel, ondan bir telefon numarası veya bir adres isteyebilir ve şüphelerimi doğrulayabilirim. Ama ben bundan daha iyiyim =) Neyse ki ben bir programcıyım.

İşte düşündüğüm şey. Kimliğini keşfetmek için basit bir dedektif programı.

Söylediği kişi değilse, yine de onunla konuşmak isterim, sadece bana yalan söylenmesini istemiyorum, anlıyor musun?"
"Pilot olarak tam zamanlı çalışırken hala çevrimiçi derecem üzerinde çalışıyorum. 2 yıllık erkek arkadaşım ve ben birlikte yaşıyoruz ve her şeyi 50/50 bölüştük, bu yüzden onun açısından mali bir endişe konusu değil. Ayrıca, bir dereceye sahip olmak, bu aşamada istihdam olanaklarımı hiç genişletmeyecek, bu sektörde olması gereken bir şey değil. İkimiz de iyi okuyoruz, aynı konulara ilgi duyuyoruz, yetişkinlerle sohbet edebiliyoruz, vs. 3 yılımı şahsen üniversiteye giderek geçirdim, bu yüzden paylaşacak ortak deneyimlerimiz var. Yani beni bir düzeyde ""ilişkisiz"" bulduğundan değil.

Yine de, diplomam olmadığı için beni her zaman aşağılıyor. Ayrıca, üzerinde çalıştığım derecenin değersiz olduğunu çünkü çevrimiçi okulların ""sayılmadığını"" söylüyor. Derecesi olmayan biriyle çıkmak istemediğini ve bunun onun için utanç verici olduğunu defalarca dile getirdi.

Bugün konuyu tekrar gündeme getirdi ve ona o zaman benimle çıkmamasını söylemeye çok yaklaştım. Hâlâ ayrılmayı düşünüyorum. Beni aşağılayan biriyle uğraşmak zorundaymışım gibi hissetmiyorum ve benimle olmaktan utandığı için kendimi kötü hissediyorum. Sence bu konuşabileceğimiz bir şey mi yoksa devam mı etmeliyim?"
"EDIT: Telefondayım, bu yüzden nasıl yetenekli olacağımı bilmiyorum

Yani bu biraz tuhaf bir soru/tavsiye ve daha çok kendimi nasıl değiştirebileceğimle ilgili.

Erkek arkadaşım ve ben çok sosyal insanlar değiliz. Her birimizin birkaç yakın arkadaşı var ama parti insanı değiliz ve özellikle ikimiz de son zamanlarda yaz tatilinde olduğumuzdan (Avustralya) birbirimizle çok zaman geçiriyoruz.
Bu akşam birkaç yakın arkadaşıyla bir bar etkinliğine gitti ve ben 18 yaşımdan küçük olduğum için gidemedim.

O oraya gitmeden önce takıldık ve onu bıraktıktan sonra eve gelir gelmez oldukça üzgün ve biraz kıskanç hissetmeye başladım (orta derecede klinik depresyonum olduğunu söylemeye değer). Başka insanlarla bir şeyler yapmasından endişelenmiyorum ama benimle vakit geçirmediği için kıskanıyorum.

Bu tamamen mantıksız ve kendimi ondan ayırabiliyorum ama böyle hissetmekten kendimi alamıyorum ve bu çileden çıkarıyor. Daha önce arkadaş edinmekten bahsettiğinde veya bir kızın ona numarasını verdiğinde ve bu konuda şakalaştığımızda fark ettim - biraz kıskanıyorum.

Kendi başıma nasıl daha fazla zaman geçireceğimi ve başka arkadaşları varsa kıskanmamayı öğrenmem gerekiyor ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Aynı zamanda tam bir çifte standart çünkü ona her zaman alışveriş merkezlerindeki sıralarda arkadaş edinmenin ne kadar eğlenceli olduğunu söylüyorum ve bana asılmaya çalışan erkekler hakkında şaka yapıyorum."
"Ayrılalı tam 1 hafta oldu. İletişimi minimumda tuttum ve onu Facebook'ta engelledim. Benimle tekrar bir araya gelmeye ve beni ne kadar sevdiğini ve birlikte bir aile kurmamızı istediğini söyleyerek duygularımı manipüle etmeye çalıştı ve falan filan. Çoğunlukla onu görmezden geldim. Sert kalmaya ve kendimi iş ve diğer saçmalıklarla meşgul etmeye çalışıyorum. Dürüst olmak gerekirse, bu haftanın büyük bölümünde yeni bir oyun oynadım. Çoğunlukla çok eğlenceli ama eskisi gibi video oyunu oynamak için dikkat sürem olmadığını görüyorum ve bu biraz iç karartıcı.

Şimdi bunu yazarken onu kontrol etme dürtüme direniyorum. Dürtü geçecek, bunu biliyorum ama gitmekle hata etmiş olabilirim diye düşünmeden de edemiyorum. Belki savunmasız ve yalnız olduğum içindir ama ona geri dönme kararımı sorguluyorum. İlişki o kadar da kötü değildi ama sürekli dırdır etmesi ve kavga etmemiz gülünçtü.

Kıçımı doğru yöne tekmelemek için bazı cesaret verici sözler veya buna benzer bir şey istiyorum."
"Sevgili redditörler,
İlk Tumblr hesabımı yaklaşık bir hafta önce yeni doğan kızımın fotoğraflarını ailem ve arkadaşlarımla paylaşmak için açtım. Kimse bizi bulamasın diye google aramayı devre dışı bıraktık.

Bugün midemi bulandıran bir şey gördüm. Bir Tumblr kullanıcısı, kızımızın bir fotoğrafını kendi sayfasında yeniden blogladı. Sayfalarına baktığımda müstehcen pornolarla doluydu. (4chan gibi)

Bunu neden Tumbr'larına yeniden blogladıklarından emin değilim ve açıkçası umurumda da değil. Bağlantının kesileceğini umarak fotoğrafları sayfamdan silmeye çalıştım... ama diğer kişinin sayfasında kaldılar. Yardım için Tumblr'a e-posta gönderdim ama henüz yanıt vermediler.

Yeni doğan kızımın sapkın bir pr0n Tumblr sitesinde yeniden bloglanırken çekilmiş bir fotoğrafı beni ürküttü. Yapabileceğim bir şey var mı?"
"Kız arkadaşım son iki aydır çok uzun perakende satış vardiyalarında çalışıyor ve bundan dolayı aşırı derecede stresli olmaya başladı. Onun yüzünden bazı geceler kollarımda ağlıyor. Eski sevgilisi de yakın zamanda benden ayrılmasını sağlamak için onunla iletişime geçmeye çalıştı ama ona bizi rahat bırakmasını söyledi ve benimle kaldı.

Son zamanlarda bağlantısı kesilmiş gibi hissediyorum. Ona gönderdiğim mesajlar genellikle tek kelimelik bir cevap alıyor. Eskisi gibi yemek ve oyun tutkusu yok. Onunla ne zaman yüz yüze vakit geçirsem, eskisi gibi davranıyor ama bence hayatındaki tüm bu şeylerin ağırlığı onu incitiyor.

Hayatımda daha önce depresyona girdim ve bende olan şeylerin aynısını onda da görebiliyorum. Keşke onun için burada olmaktan başka ne yapacağımı bilseydim.
Onun mutlu olmasını gerçekten istiyorum ve yardım etmeye çalıştım. Ona şeker, çiçek, tüm klişe şeyleri aldım, söylemesi gereken her şeyi dinledim, onunla randevulara, akşam yemeklerine, öğle yemeklerine vb.

Her zaman duygusal olarak onun yanında olmaya çalışıyorum. Onu sevdiğimi ve benimle her zaman nasıl hissettiği hakkında konuşabileceğini bilmesini sağladım. Benim sahip olduğu en iyi erkek arkadaş olduğumu söylüyor.

Bir video oyun şirketinde arka plan sanatçısı olmak istediğini biliyor ama okula geri dönmek için iyi bir öğrenci kredisi alamıyor. Sonsuza dek çıkmaz bir işe girmek istemediği için gerçekten endişeli.

Bence gerçekten yetenekli ve çok ileri gidebilir ama bu konuda ona nasıl yardım edeceğimi bilmiyorum. Ona bazı bağımsız projeler gösterdim, bu yolda ilerlemesi için fikirler sunabilir, ancak zamanının çoğunu iş alıyor."
"Bir yıldan biraz fazla bir süredir Bf'mle birlikteyim ve işler ilk olduğu kadar SICAK değil. Mesela onu hep öpüyorum. Beni asla öylece tutup öpmüyor. Onun inisiyatif almasını arzuluyorum. Beni ya da senin romantik sayacağın hiçbir şeyi tutmuyor. Neyin yanlış olduğunu bilmiyorum. Bu ben miyim? O mu? Bunu değiştirmek için ne yapabilirim diye çok düşündüm. Aslında bacaklarım onun yanında oturuyorum ve tek yaptığı onları dürtmek. Onları tutmuyor ya da onlara masaj yapmıyor. TV izliyoruz 4 saat oldu ve ne dokunma ne de öpüşme oldu. Parçalanıyorum, sanırım sorun bende. Ona nasıl hissettiğimi söyleyemem. Korkarım... artı bence kız arkadaşınla yakın olmak yaygın bir şey. Bunu sormam gerektiğini düşünmüyorum. Bu haftalardır devam ediyor ve beni uzaklaştırıyor. Dün gece, hiç ilgi duymadığım iş arkadaşlarımdan biriyle yakınlaşmayı hayal ettim. Özlediğim, ilişkimde sahip olmadığım tutku. Sanırım bunu ona iletmek için yardıma ihtiyacım var. Herhangi bir tavsiye? Benzer hikayeler? Bunu nasıl geçebilirim?"
"Bu yüzden çok hızlı bir şekilde büyük bir işletmeye dönüşen bir aile şirketinde çalışıyorum. Orada 3 yıldır kocam [32M], hem anne babası hem de kız kardeşi ile çalışıyorum.

Temelde kız kardeşi, işin onun bölümünü sabote etmeye çalışırken onun arkasından iş çevirdiğimi düşünüyor ve dürüst olmak gerekirse, onun böyle düşündüğü için şaşkına döndüm. Hamileyken ve izindeyken, markasını gerçekten yükselebilecek bir şeye dönüştürmeye yardım ettim ve ona geri verdiğimde gerçekten onunla hiçbir şey yapmadı.

İş yerindeki büyük dramatik bir olaydan sonra benimle ve kocamla bir ay boyunca konuşmadı.

Sonunda bugün onunla bu konuda yüzleştim ve arkasından iş çeviriyormuşuz gibi göründüğü için üzgün olduğumu söyledim, ama niyetimiz asla bu değildi ve bunu yapsaydık onu incitmek istemedik ve ben de isterim. ilişkimizi ve baldızlarımızı düzeltmek için.

Geri geldi ve benim genç ve olgunlaşmamış olduğumu ve diğer insanları düşünmediğimi söyledi. Görünüşe göre inanılmaz derecede düşüncesizim ve çok hırslıyım. Ayrıca, işin/markanın kendisine ait kısmıyla asla bir ilgim olmaması gerektiğini ve böyle olmasının benim hatam olduğunu söylüyor. Şu anda bizimle hiçbir şey yapmak istemediğini söylüyor ve ondan özür dilememiz çok uzun sürdü ve gemisi yola çıktı.

Korkarım kocamın ailesini parçalıyorum. Ailesi başından beri bize sadece kötü tavsiyeler verdi ve bizi gerçekten bu kırılma noktasına getiren şey bu. Onun işleri üzerinde çalışmaya devam etmemizi söyleyip durdular, sonra CEO ve patronuna artık bant genişliğimiz olmadığını söylediğimizde, o zaman bizimle konuşmayı bıraktı.

Onunla iletişim, ilk çocuğuna hamile kaldığından beri kapının dışındaydı. İletişimimin daha iyi olması gerektiğini kabul edeceğim ama kendisi herhangi bir çaba sarf etmedi.

Yani şimdi tüm bu aile kavgası benim hatam ve yeni evlenen benim ve aileyi parçalıyormuşum gibi hissediyorum. Her şeyi nasıl düzeltirim?"
"Mart Tatilinde ikimiz de aynı kamp grubunda danışmandık. Haftanın sonunda onunla ve arkadaşıyla bir tür arkadaştım. Sonunda numarasını aldım ama biraz isteksiz görünüyordu. Hafta boyunca konuştuğumuz zaman, sadece kibar davranmış ve tüm normal kamp şeylerini yapıyormuşuz gibi göründü. Ayrıca ona bir teklif de dahil olmak üzere bu sihir numarasını yaptım ama bunu yaptığım diğer tüm kızlardan farklı karşıladı (gerçekten sakin). Ondan ve arkadaşından Tim Hortons'a da sordum ama o gerçekten gitmek istemiyor gibiydi ve bazı bahaneler buldu. Onu sadece beş gündür tanıyor olmama rağmen ondan gerçekten hoşlanıyorum ve daha önce hiç bir kıza karşı böyle hissetmemiştim. Buradaki ilk gönderi, böylece herhangi bir yardım çok takdir edilecektir."
"Neredeyse beş yıldır çıkıyoruz. Önümüzdeki birkaç hafta içinde birlikte yaşamayı planlıyorduk - sadece ikimizle değil, bazı ev arkadaşlarıyla - ve ailesi ona benimle yaşamasını istemediklerini söyledi.

Anlıyorum ikimiz de genciz ama bu ciddi bir ilişki, bunu bir yıldır planlıyoruz ve ailesi bunu biliyor ve hiçbir şey söylemedi.

Kiramı tek başıma karşılayamadığım için ailemin cebinden çıktı ve onunla taşınmam bunu durduracaktı. Ailesinin durumu çok iyi, bu yüzden umursama.

Ailesi, bizim için harika bir adım olması gereken ve benim ve ailemin omuzlarına bir yük bindirmesi gereken şeyi mahvetti. Bu durumla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum, o da bilmiyor. Son üç yıldır üniversitede (veya kampüste yatılı) ama ailesi benimle yaşamadan önce ""erkek zamanına"" ihtiyacı olduğunu söylüyor.

NE OLUYOR BE. Bununla nasıl başa çıkacağım?"
"Eşim ve ben 20 yıldır birlikteyiz ve çocuğumuz yok. Karım birlikte olduğumuz yıllarda 6 kürtaj oldu. Ben kesinlikle seçim yanlısıyım. Ama ben bile 6 kürtajın aşırı olduğunu düşünüyorum. Gereksiz bir masraf ve aynı zamanda riskleri olan bir *tıbbi prosedür*. Doğum kontrolünün bazen işe yaramadığını biliyorum ama eşim genel olarak doğum kontrolü konusunda çok sorumsuz.

Genelde prezervatif kullanıyoruz ama çoğu zaman doğum kontrolünü almayı unutuyor. İlk iki sefer sadece hataydı. Korunmasız seks yaptık ve diğeri içki ve parti gecesinden sonraydı. İki kere de prezervatif kullanmayı unuttuk. Üçüncüsünde doğum kontrolü konusunda çok dikkatliydik. Ya da en azından *ben* öyleydim. Perth'e tatilimiz için gitmeden önce 10 kilo vermek istediği için haplarını almayı bıraktığını söyledi... ve bana söylemedi bile.

Her gün aynı saatte doğum kontrolünü alıp almadığından emin değilim çünkü ona güveniyorum ve her gün kontrol etmek bana kontrolcü ve gereksiz geliyor. O zamandan beri, üç beklenmedik hamilelik daha yaşadık.

Vazektomi yaptırmaktan bahsettim ama o benim yaptırmamı istemediğini söyledi. Tüp ligasyonu? Ayrıca seçmeli ameliyat olmak istemediği için bunu da reddetti. RİA? Hayır, rahmine herhangi bir müdahale veya herhangi bir şeyin yapışmasını istemiyor. Depo aşısı gibi diğer, muhtemelen daha etkili doğum kontrol yöntemlerini denemek istemiyor.

Cidden bu noktada gerçekten sinirlenmeye başlıyorum. Hamileliği sonlandırma seçimini kesinlikle %100 destekliyorum ama ilaçlarını alırken daha sorumlu olursa bunun önlenebileceğini düşünüyorum. Devam edip onun rızası olmadan vazektomi yaptırmalı mıyım? Unutkanlığından veya 10 kilo vermek istemesinden etkilenmeyecek diğer doğum kontrol yöntemlerini denemesi için onu nasıl ikna edebilirim? Karım 20 yılda 6 kürtajın hiçbir şey olmadığını söylüyor ve ben de aşırı tepki gösteriyorum. Ben miyim? Bu, özellikle diğer alanlarda genellikle çok olgun ve sorumlu olduğu için çok sinir bozucu."
"32 m 25 f 1 yıl

Kız arkadaşın sadece tartışmak için benimle aynı fikirde olmadığını hissediyorum lol o kadar çok oluyor ki bu biraz komik

her halükarda, iş yerindeki bu adam ona cinsel tacizde bulunuyor. Diyelim ki Ross'ta çalışıyor. yöneticilere söyledi ve sanırım durdu. diğer kızlardan bazılarını taciz ediyor. Sanırım onlara kaba davrandı. kız arkadaşıma onu kesinlikle düzmek istediğini söyledi. arka cebinden bir radyo çıkardı. gf rahatsız hissetti.

gf'ye davranışları hakkında merkeze yazacağımı ve umarım kovulacağını söyledim. ekonomi kötü olduğu ve iş bulamamak berbat olduğu için kovulmaması gerektiğini söyledi. ona evet dedim ama başka bir yerde çalışabilir, sadece senin işyerinde değil.

aynı vardiyalarda çalışmadıkları sürece orada çalışıp çalışmamasının önemli olmadığını söyledi. sonra evet dedim ama orada çalışan kızları taciz ediyor. Ross'tan kovulmalı. bu yaklaşık 15 dakika sürdü. ileri geri, oldukça saçma.

bu tartışmaya değer miydi? gf onun bir sürüngen olduğu ve oraya ait olmadığı konusunda hemfikir olamaz mı?"
"Son 4 yılda yakın olduğun tek kişi oysa, boktan bir ailesi varsa veya gerçekten ev diyebileceği bir yeri yoksa birinden nasıl ayrılırsın? Korkarım onu ​​mahvedeceğim. Onsuz bir hayat düşünemiyorum ama yine de birbirimize karşı zehirli olduğumuzu hissediyorum.

Ailem onu ​​onaylamıyor, benim için masaya hiçbir şey getirmediğini ve hayatından benim sorumlu olmadığımı söylüyor. Yıllar boyunca ilişkimize çok fazla baskı uyguladı ve kendimi bitkin buldum. Katı kuralları da bizim için son derece zahmetli/stresli oldu ve ailemle erkek arkadaşım arasında dengeli bir ilişki sürdürmek için sık sık sınırlarımı zorluyorum ama çoğu zaman hiçbiri acı çekmiyor.

Kendimi ona karşı suçlu ve sorumlu hissettiğim için mi aramızı düzeltmeye çalışıyorum yoksa gitmesine izin verirsem olacaklardan mı korkuyorum yoksa gerçekten birlikte kalmamız mı gerekiyor bilmiyorum. ve bu zor günleri atlatmak için çalışın. Son birkaç hafta içinde işler kızıştı ve bu kader her zamankinden daha yakın hale geldi. İstikrarsız yaşam durumu ikimizi de çok fazla strese sokuyor. Son 3 yıldır mesafelerle korkunç bir şekilde uğraştık. Üniversitede 1. bölüm bir spor oynuyorum ve saçma bir programım varken o, boktan yaşam durumuyla ilgili talihsiz değişkenler nedeniyle iki aydan fazla bir süredir bir işte çalışamıyor. Bir şeyler biterse bu ikimizin de hayatında büyük bir dönüm noktası olacak ama sanki berbat bir döngünün içinde sıkışıp kalmışız gibi hissediyorum ve bundan nasıl çıkacağımı bilmiyorum.

Bu kulağa acıklı geliyorsa özür dilerim, bunu ilk kez yazmaya çalışıyorum. Gerçekten konuşacak kimsem yok ve umutsuzca tavsiyeye ihtiyacım var.

Aklımın ucundayım. O benim için çok önemli ve sonunda ikimiz için de en iyi olanı yapmak istiyorum."
"25 yaşında bir erkeğim.

Bir kadın olmasını istediğim kadar zeki ve hırslıysa, ona sunabileceğim her şeyi görecek ve bana bir ilgi işareti gönderecek. Kırmızı halıyı sermekten ve kovalamaktan yoruldum.

Bir kıza çıkma teklif edersem ve o ""evet"" dışında bir şeyle veya somut somut planlarla yanıt verirse, yoluma devam ederim. Bir erkek olarak sosyal olarak 'ilk adımı' atmak zorunda olduğumu düşünüyorum. Bu verilen bir şey. Ama sanırım o ilk hareketi bir kez yaptığımda, karşılıksız kalırsa ilgimi kaybederim. Bir kıza ""beni ne zaman görmek istersin/bir daha ne zaman takılacağız"" diye sorarsam ve gelecekte bana kesin bir yanıt vermezse, peşinden koşmayı bırakırım.

Bir kız bir kısa mesaja cevap vermezse, ona günde bir veya iki kez daha mesaj atacağım ve cevap vermezse takibi bırakacağım.

Hayatım boyunca hiç ilişki yaşamadım. Ama bir ortağın da senin kadar hevesli olmasını ve her adımda seninle birlikte olmasını beklemem yanlış olmaz diye düşünüyorum. Aynı kızı kovalayıp haftalarca/yıllarca defalarca çıkma teklif ettikleri için ilişki içinde olan erkekleri duyuyorum, sonunda pes edip evlenene kadar.

Çok mu aşırıyım? Niyetimi netleştirdikten sonra bile kızların peşinden koşmalı mıyım? İşin %50'sinden fazlasını ben yapıyorsam bir ilişkide olmak istemiyorum... Modern zamanlarda bu çok mu şey istiyor?"
"Sınıfımda sera gazlarını ve insanların gezegeni/iklimi nasıl etkilediğini tartışıyoruz. Birkaç ay önce Rusya'da permafrostun erimeye başlaması ve tonlarca metan salmasıyla ilgili bir video gördüm (sanırım BBC'dendi?). Bunu açıklayan BBC videosunu buldum, ancak bir alanda permafrost erimesini tersine çevirmeye çalışan ve bunu başaran bir bilim insanı hakkında gerçekten harika bir video gördüm. Karı yere indiren ve bitki örtüsünün bir kısmını kesen çok sayıda sürü hayvanı satın aldı ve bu, permafrost'un o bölgede metan salınımını önleyecek kadar soğuk kalmasına yardımcı oldu. O videoyu hatırlayan var mı, öyleyse bulmama yardım edebilir misiniz? pek şansım yok"
"Son zamanlarda bunlardan çok gördüm.. kendiminkini eklemekten nefret ediyorum.. ama işte gidiyor..

Orada bir ruh eşimiz olduğu fikrine asla abone olmadım.. Ve hala yok.. 8 ay önce harika bir kızla tanıştım.. 3 ay önce çıkmaya başladık.. 1 hafta önce onun olduğunu öğrendik hamileydi.. şimdi olağan sonuçlar da atlanmadan önce.. koruma kullanıyorduk (tabii ki yeterli değil) prezervatif kaydık (veya gerçek sürenin ne olduğuna bağlı olarak bozuldu) ve ertesi gün MAP (Ertesi Gün Hapı) aldık. .İkimiz de 30'lu yaşlarımızın başındayız ve onun zaten önceki bir ilişkisinden bir Çocuğu var (Tek velayet ona ait ve baba çocuğun hayatında hiç bulunmadı) o şimdi 7 yaşında.. Ne yapmak istediğinden emin değil.. ama biliyoruz birlikte kalmak istiyoruz.. Son 4 yılda çok şey başarmak için çok çalıştım.. (ev yapılıyor.. Araba hep istemişimdir.. Bisiklet hep istemişimdir..) Nedenini biliyorum Bencillik ediyorum.. ama bu çocuğu şu anda istediğimi sanmıyorum.. (evet, gelecekte onunla bir tane olmasını isterim) Bu ev bittiğinde onu, oğlunu desteklemek zor olurdu. ve yeni çocuğumuz .. ve bu potansiyel çocuğu aldırmaktan geri dönebileceğinden emin değil. Herkes için farklı olduğu için neyin yanlış neyin doğru olduğunu aramıyorum.. sadece başkalarından duymak istiyorum.. Bakış açısı belki..."
"Kız arkadaşım bipolar ve şu anda çok düşük. Tek kullanımlık ürünler ve internet sayesinde, onun moral bozukluğuyla baş etmeyi yavaş yavaş öğreniyorum.

Ne zaman böyle hissetse, onu sevdiğimi ve ihtiyaç duyduğu veya istediği her şey için yanında olduğumu bildiğinden emin olmak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum. Yalan söyleyeceğim, bazen sinir bozucu ve ödülsüz olabilir ama gerçekten umrumda değil, onunla ilgili her şeyi seviyorum ve en iyi arkadaşımla birlikte olmak gerçek bir rüya.

Son zamanlarda beni hak etmediğini ve daha iyi birini bulmam gerektiğini söyleyip duruyor. Hiçbir yere gitmeyeceğim konusunda ona gerçekten güvence vermek istiyorum ama bunu söylemenin en iyi yolu nasıl olur bilmiyorum.

Benzer bir durumda olabilecek ve ona nasıl ve ne söyleyeceğini bilen herhangi birinden tavsiye almak için çaresizim."
"Selam millet,

Bu soruların sık sık sorulduğunu biliyorum ama görünüşe göre herkes gibi ben de bunu kendi başıma deşifre edemiyorum.

Bir arka plan eklemek için: Bu kızı 4/5 yıldır tanıyorum (aile dostları) ve her zaman anlaştık.

Yaklaşık 4~ay önce 2 yıllık bir ilişkisinden çıktı, ondan ayrıldı ve bence henüz tam olarak bitmedi. Hala bundan pek emin değilim.

Her neyse, son zamanlarda oldukça fazla takıldık ve tanıdığımız birçok insan bizi akıllarında eşleştiriyor ve bize bireysel olarak haber veriyor, asla birlikteyken değil ve birbirimize kısaca bahsettik.

Genel olarak, yanlış yorumluyor olsam da, cilveli davrandığını hissediyorum. Bununla birlikte, bir sorunum olduğu şey, ara sıra hala eski sevgilisini sevdiğinden bahsetmesidir, bu onun fazla satması/biraz ilgi istemesi veya 'bizden' uzaklaşması olabilir veya yine de eski sevgilisini unutuyor olabilir. Ayrıca bir süre daha çıkmayacağını düşündüğünü söylüyor.

Biliyorum, bunun onun 'cilveli' hareketlerini çok fazla anladığımı biliyorum ve aslında sadece arkadaş canlısı davranıyor olabilir. Ama her şeyin bundan ibaret olduğunu bilseydim bunu sormazdım.

Öyleyse sorum şu, tamamen yoldan çıkmış mıyım? Onu kendi haline mi bırakmalıyım? Yoksa duruma daha fazla dikkat etmeli miyim?

Genel olarak klişe biliyorum ama herhangi bir yardım takdir edilecektir."
"Süper hızlı arka plan: Mezuniyetimizin son yılının baharında bir araya geldik, mezuniyetten sonra ikimizin de nerede olacağından emin olmadığımızı çok iyi biliyorduk. Bu yüzden yaz sonunda karşılıklı ve dostane bir şekilde ayrılmayı planladık. Ve yaptık. Yüksek lisans için taşındım ama yine de en iyi arkadaş olarak kaldık ve her gün konuştuk. Neredeyse bir yıl sonra, mesafenin zorluğuna rağmen tekrar bir araya gelmeye karar verdik.

Fantastik gidiyor. Ama ilişkimizin mali açıdan ne kadar eşitsiz olduğu konusunda çok fazla suçluluk duyuyorum. Lisansüstü okulda olduğum için temel ihtiyaçlar için zar zor yeterli gelirim var. Tam zamanlı işinde çok iyi para kazanıyor. İlk bir araya geldiğimizde, masrafları eşit bir şekilde bölmek benim için önemliydi, randevuları kimin ödediğini değiştirmek, Hollanda'ya gitmek vb. Ama şimdi çoğu şeyi o ödüyor ve kendimi çok suçlu hissediyorum. (Ayrıca şımarık ve bakımlı! ama rahat değil.) En son beni görmek için uçtu ve bir dahaki sefere görüşeceğimizi tartıştığımızda, beni kendi şehrine uçurmak için hemen bilet aldı. . Ona borçluymuşum gibi hissettiriyor. Bu duyguların sadece benim tarafımda olduğunu not etmenin önemli olduğunu düşünüyorum. Bunu tamamen isteyerek yapıyor ve bir şeyler için para ödemeyi hiç umursamıyor. Bunu sadece benim yararıma değil, birlikte geçirdiğimiz zamana bir yatırım olarak görüyor.

Mezun olana kadar (bir yıl daha!) yetersiz hissetmekle nasıl başa çıkabileceğim ve ilişkimize finansal olarak katkıda bulunabileceğim konusunda tavsiye arıyorum. Sadece onunla barış bulmaya mı çalışıyorum? Bunu telafi etmeye çalışıyor musun?"
"Bunun için doğru yer olup olmadığından emin değilim ama işte burada.

Tamam, birkaç yıldan fazladır [F18] bir kızla çıkıyorum. Her şeyin yolunda olduğunu düşündüm, burada burada tartıştık ama anormal bir şey olmadı. Bu kız belirttiği gibi bana âşıktı ve temelde olanlar beni bir yük treni gibi vurdu.

Son zamanlarda zorlu bir dönemden geçiyoruz ve son zamanlarda bana ara vermek istediğini söyledi. Onun mantığı, bana çok bağımlı olduğu ve kendi başına bağımsızlığı öğrenmesi gerektiğidir. Bensiz iyi olmayı öğrenmesi gerektiğini. Bir ilişkinin amacının birlikte olmak ve bir şeyleri birlikte yaşamak olduğunu düşündüğüm için bu beni gerçekten şaşırttı. Meselenin SO'nuza güvenebilmek olduğunu düşündüm.

Son zamanlarda ilişkimiz hakkında çok düşündüğünü ve bir şeyler hakkında başkalarını dinlediğini (kim bilir onu buna neyin götüreceğini kim bilir) ve ara vermeye karar verdiğini söylüyor.

Bu beni tamamen şok etti. Bunu yapacağı hiç aklıma gelmezdi. Bana hayatının aşkı olduğumu söyledi ve birlikte çok şey yaşadık. Ve dürüst olmak gerekirse onun nereden geldiğini anlayamıyorum.

Bana bu sadece bir bahane gibi geliyor, ama bilmiyorum. Kayboldum, parçalandım, kırıldım. Bu kızı kaybetmek konusunda nasıl hissedeceğimden emin değilim.

Bana göre, onun ara vermesini istemesi, Bay Rogers'ın şovunda herkesi baştan çıkarmış ve kazaklarını yakmış gibi bir şeydi: Bunun asla olmayacağını düşünürsünüz.

Ama oldu ve şimdi bir kafa karışıklığı ve üzüntü durumunda sıkışıp kaldım. Gerçekten berbat. Ne yapacağımdan ya da nasıl hissedeceğimden emin değilim.

Birisi lütfen bu duruma benim için ışık tutsun. İyice bitti mi? Burada gerçekten neler oluyor? ne yapmak"
"Bir süredir hoşlandığım bir kız var ve bugün bitti. İlgilendiğinden neredeyse emindi, ondan ve bunu söyleyen diğerlerinden pek çok şey duydu. Geldi ve onunla Ucuz Roman'ı paylaştım. Sonunda el ele tutuştuk, ama hepsi bu, ve aptalca, okulda bir çok insanın bir ilişkisi olduğunu düşündüğü başka bir adamdan bahsettim. Sabah birlikte okula gitmek için buluşacak olmamıza ve gelecekte bir öğle yemeği yemeyi kabul etmemize rağmen, diğer adamdan bahsettikten ve güçlü flört ederken başka garip sinyaller gördükten sonra, bunu nereye götüreceğimizden, onun ne düşündüğünden ve benim ne düşündüğümden emin değilim. sonraki hamle olmalıdır. Yardım?"
"Bu gece eve biraz erken geldim ve kocamı minicik bir etekle buldum.

Görünüşe göre geçen hafta sonu ben iş için seyahat ederken şaka olsun diye almış. Ama şimdi evde her gün kadın kıyafetleri giymek isteyebileceğini söylüyor. Bütün bunlar benim için biraz ani oldu.

Her zaman külotlu çorap fetişi olmuştur. Külotlu çorabı sekse dahil etmek istiyor; aksi takdirde odaklanmakta güçlük çeker. Onları giyeceğim, ama asıl sevdiği şey onları giymesi. Bununla bir sorunum yok ama HER seviştiğimizde değil. Ne yazık ki, hortumu dahil ettiğimizde daha çok ilgileniyor gibi görünüyor.

Onu olduğu gibi ve fetişi olarak kabul etmemde ısrar ediyor. Olması gerektiği gibi, ama onun için bunu kabul etmesi, seksi başka bir şekilde denemek zorunda olmadığı anlamına geliyor. Sevmediği için beni aşağılamıyor. Spontane seks yapmıyoruz çünkü onun için hortum, giyinme ve kurulumla birlikte büyük bir prodüksiyon. İki yıl boyunca ondan duşta seks yapma şeklindeki süper vanilya fantezimi şımartmasını istedim, ama hayır - seks ve suyun birlikte gitmediğini ve kendisinin rahatsız olduğunu söylüyor. Temel olarak, onun istediği gibi yaparız (akşamları yatakta, ışıklar açık, perdeler çekilmiş, hortumla) ya da hiç yapmayacağız.

Yine de ondan her zaman etkilenmiştim çünkü o iri yarı erkeksi bir adam ve bu benim tipim. Güçlü erkeksi erkeklerden hoşlanırım. Ama şimdi kadınsı olmak istiyor. Her gün. Evde. Onun bu versiyonuna nasıl cinsel açıdan ilgi duyacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Ve eğer yapamazsam zalim ve kabul etmeyen biri olduğumu söylüyor.

Ayrıca bunun uzun süredir devam eden bir şey olduğunu ve benden sakladığını düşünmeden edemiyorum. Onu giyerken yakalamamdan sadece birkaç gün önce ilk giysisini aldığına inanmak zor. Ve şimdi başka ne sakladığını merak ediyorum.

Tüm bunlarla sorun yaşadığım için ben berbat bir eş miyim?"
"Bu Cumartesi, erkek arkadaşımın ailesinin şu anda tatilde olduğu Florida Keys'e gidiyorum. Ailesi ondan ve benden uçup onlarla bir hafta geçirmemizi istedi. Karavanlarında kalıyorlar ve ben ve erkek arkadaşım yakındaki sahilde bir çadırda uyuyacağız.

Erkek arkadaşımın ebeveynleri benim en büyük hayranlarım değiller. Oğulları eve bir kız getirdiğinde umdukları şeyler listesinde liberal, inek, dövmeli ve dindar kayıtsız olduğunu söyleyelim. Yine de, oğullarıyla 6,5 ​​yıl geçirdikten sonra yakın zamanda hiçbir yere gitmeyeceğimi ve onları çok sık görmeme veya onlarla konuşmama rağmen (erkek arkadaşım ve ben 3.000 mil uzakta yaşıyoruz) kabul ettiler. beni bunun gibi daha büyük etkinliklere dahil edin.

Erkek arkadaşımın babası benimle bir ilişki kurmaya çalışıyor. Beni %100 kabul etmediği açık ama bunun üzerinde çalışıyor ve ona ne kadar minnettar olduğumu söyledim. Erkek arkadaşımın annesi bana karşı çok kibar... çoğu zaman. Bazen o liseli kız gibi kaba olabiliyor, bu biraz incelikli ama yine de göndermeye çalıştığı mesajı alıyorum.

En çok bu gezi için korkuyorum çünkü erkek arkadaşımın ailesini en son gördüğümde (Noel) annesi bana açıkça çok kaba davrandı. Önceki gün erkek arkadaşıma onun için yeterince iyi olmadığımı düşündüğünü söylemişti. Hem erkek arkadaşım hem de babası beni savundu, bu yüzden ertesi gün beni görünce çok düşmanca davrandı. O zamandan beri onunla konuşmadım ama 9 gün boyunca bu tür bir düşmanlıkla tekrar başa çıkabilir miyim bilmiyorum.

Bu yolculukta gerçekten iyi vakit geçirmek istiyorum ama düşmanlığı yaymak pek iyi olduğum bir şey değil. Herhangi biri olursa ne yapabilirim?"
"Büyürken onda bir terslik olduğunu hep biliyordum. Onu paramparça sevdim ama her zaman katı bir şekilde hükümet ve şirket karşıtıydı. Biz redditörlerin de öyle olduğunu biliyorum ama zaman geçtikçe kendini farklı şekillerde gösterdi.

Bir gün sinemaya gittik ve birinin fotoğrafını çektiğinden şikayet etti. Gözetlendiğini düşündü ve ayrılmak istedi. (Orada kimse yoktu, aklındaydı)

Dün ailemize bir telefon geldi ve görünüşe göre şimdi yiyecek almak için karavanından bile inmiyor. Komşuya, seslerin kendisine insanları uzak tutmak için evindeki bir delikte durmasını söylediğini söyledi. Daha da kötüye gidiyor ve yarın durumla başa çıkmak için annem ve annemle birlikte gideceğim.

Wikipedia'da nüfusun sadece .3 - .7%'sinin Şizofreniden etkilendiğini okuyordum; bu noktada olduğuna inandığımız şey bu. Burada bana yardım edecek birini bulabileceğimi umuyorum. Şizofreni hastası birini tanıyor musunuz, bununla nasıl başa çıktınız? Bize verebileceğiniz herhangi bir tavsiye var mı?"
"Merhaba, Teksas'tayım ve babamla gençliğimden kalma bir tıbbi anlaşmayla ilgili bir sorunum var. Henüz küçük bir çocukken, 5 yaşlarındayken, bir hastanede bir kaza geçirdim ve doktor, hayatımın geri kalanında beni fiziksel olarak sakat bırakacağını düşündü.

Uzun lafın kısası, hastane kusurlu bulundu ve benim adıma temelde tüm hayatım boyunca her ay artan ödemeler ve birkaç yılda bir götürü ödemeler dahil olmak üzere benim adıma varılan bir anlaşma oldu.

Benim sorunum, tüm parayı kontrol eden babamdan kaynaklanıyor, şimdi çok daha yaşlıyım, 25 yaşın üzerindeyim ve bana bu konuda herhangi bir bilgi vermeyecek. Ne zaman ona bunu sorsam, beni şaşırtan bir sürü saçma sapan konuşuyor. Geçmişte, yaşıma geldiğimde alacağımı söylemişti, ki bunun 18 ya da 21 olduğunu varsaymıştım ve bu önemli değildi.

Ancak artık varsayımlarımdan daha yaşlı olduğuma göre, bana yine de bu konuda hiçbir şey söylemeyecek. Kısa bir süre önce, üzerinde bir avukatın adı olan anlaşmanın bir kısmını özetleyen (bir tür taslak gibi görünüyordu) bir belge buldum ve onu aradım, burada beni başka bir avukata yönlendirdi ve o da yaklaşık bir süredir bana geri dönmedi. 2 ay.

Her neyse, aslında ne yapmam gerektiğini merak ediyorum. Babamla ilişkimi bu yüzden mahvetmek istemiyorum, çünkü o aslında harika bir baba, ama bir avukat falan bulmaktan başka çarem var mı? Artık faturalarım ve yolda bir çocuğum var ve bu paraya erişim bazı şeyleri çözmede oldukça yardımcı olacaktır."
"Bunu birine anlatmak istesem de tanıdığım kimsenin onu yanlış anlamasını ve onun hakkında kötü düşünmesini istemiyorum, bu yüzden buraya geldim. Babam kanserle uzun bir savaşın ardından dün öldü; çok duygusaldı ve hepimiz ağladık, hava kasvetliydi.

Herkesin farklı yas tuttuğunu biliyorum ama ablamda ciddi bir üzüntü hissedemiyorum. Babamla yakındı ama bugün sadece güldü ve şakalaştı (bir dereceye kadar benim yaptığım gibi) ve hatta dün bile bu sabah erkek arkadaşıyla uzun bir yürüyüşe çıkmayı planlıyordu. Ona gitmemesini, annemin bize ihtiyacı olduğunu söyledim. Bu gece erkek arkadaşıyla sinemaya gitmeye hazırlanırken bir saat önce odamdan çıktı, elbiselerimi denedi ve en şirin olanı (ve bu konuda çılgına dönerek) seçti. Bizimle vakit geçirmemesine sinirlenmeden edemedim.

Yarın bölgemde düzenlenen haftalık temalı bisiklet gezilerine gitmek için kovboy kızı gibi giyinecek. Ona inanamayarak baktım ve alay etti ve onu yargılamamamı söyledi. İstediğim kadar üzgün ve yaslı olabilmemi, umursamadı.

Tüm cenaze planlamasını tartıştığımız için inkar ettiğini sanmıyorum, ama bu konuda nasıl hissedeceğimi gerçekten bilmiyorum."
"Merhaba /r/ilişkiler,
Bir yıl önce olduğum gibi aynı durumdayım. ABD'den gelen o kızı haftadan haftaya daha sık görüyordum ve onunla daha çok ilgilenmeye başladım. Zaman geçtikçe, sırf onun yüzünden neredeyse 4 ayda (mart ortasından haziran sonuna kadar) 28 kilo verdim. Geçen yıl martta 117 pound ağırlığındaydım ve ağırlığımı 89 pound'a düşürdüm, bu çok iyi hissettirdi ve sağlığımla ilgili herhangi bir sorunum bile olmadı ve şimdi bile yok.

Mesele şu ki, bu kadar kısa sürede çok fazla kilo vermek zorunda değildim ama yine de yaptım çünkü onunla sadece konuşmak istedim ki - sonunda - yapamadım çünkü o Almanya'dan taşındı. İngiltere'ye geçti. Bu yıl temmuzdan şubat ayına kadar geçen sürede 15 kilo gibi kazandım. Sonra tekrar spor yapmaya başladım ve şimdiden 5 kilo verdim ki bu iyi bir şey ama şimdi sorun şu ki -geçen seferki gibi- o zamanlar ve şimdi sahip olduğum tüm umutlar yüzünden içimde çok boşluk hissediyorum.

Neden şimdi? Çünkü birkaç gündür bir kızla sohbet ediyorum ve sanırım benimle çok ilgileniyor gibi görünüyor. Düne kadar kendimi normal hissettiğimi belirtmeliyim. Başlangıçta, ondan yüzünün bir fotoğrafını istediğimde, bana bir tane göndermek istemedi çünkü ben onun için olağan bir yabancıydım. Bir süre sessizlik için sohbet ettik ve dün bana yüzünün bir fotoğrafını gönderdi ve ne kadar güzel olduğuna şaşırdım. Artık onunla gerçekten tanışmak istediğimi bildiğime göre, yine kilo verme gibi büyük bir sorunum var. Bedenim beni bunu yapmaya zorlamıyor ama zihnim zorluyor. Normalde, özellikle bir dilim ekmek yedikten sonra acıkırım ama geçen sene olduğu gibi kendimi tutamıyorum ve sadece su içiyorum.

Umarım sizlerden biraz yardım alabilirim ve bazı şeyler kulağa iyi ifade edilmemişse özür dilerim ama teşekkür ederim."
"""Düzine"" fikrinin nereden geldiğine dair bir teorim var ve bunun doğru olup olmadığını bilen var mı merak ediyorum. Bir arama, fırıncılar hakkında düzinelerce bilgi getiriyor, ancak teorim hakkında hiçbir şey bulamıyorum.

Ailem Hindistan'da büyüdü ve onları her zaman parmak eklemlerine güvenirken görüyorum. Başparmağınızı bir işaret olarak kullanırsanız, o eldeki 12 parmak eklemi segmentini sayabilirsiniz. Her zaman buradan bir düzine aldığımızı varsaydım.

60 sayısı da çokça karşımıza çıkıyor (60 dakika vs.). Her zaman bunun, diğer elin 12'lik beş döngüyü saymak için kullanılmasından ve bize 60 vermesinden kaynaklandığını varsaydım.

Bunun doğru olup olmadığını bilen var mı?"
"**Arka plan:**

Bu kızı yaklaşık bir yıldır tanıyorum. Zaman zaman gelişigüzel konuştuk - sadece okulda ve onun partisi dışında okul dışında hiç karşılaşmadık, ki bu harika bir şeydi.

---
İkimiz de tesadüfen aynı şehre taşındık (öğrenciyiz). Bir ay içinde onun katında boş bir oda olacak ve ben odayı kiralamakla ilgileniyordum (çünkü şu anda yaşadığım yere göre büyük bir yükseltme).

Odayı görmek istediğimi söyledim ve beni kendi evine davet etti ve yemek yapmayı teklif etti.

Salı günü oraya gittim ve ikimiz de harika zaman geçirdik! Pek çok ortak yönümüz var ve birbirimizin hikayelerine güldük :).

Ve aniden ben gitmek zorunda kaldıktan sonra (o işe gitmek zorundaydı), hemen ona karşı güçlü hisler geliştirdim.

Sadece bu duruma nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum; Onu kazanmak için nasıl davranmalıyım?"
"Lisenin üçüncü yılından beri bu kızla çıkıyorum ve üniversiteye giderken hep birbirimizi düşündük.

Şimdi aynı okula gidiyoruz ve 2 yıl sonra ondan ayrıldım çünkü onun benim kişisel çıkarlarımı umursamadığını fark etmeye başladım ve onunla pek çok şeyden zevk alamadım.

Ancak, o benim 5 yıldır en iyi arkadaşım ve onu unutamıyorum. Başka bir okulda bir partiye gittim ve başka biriyle tanıştım ama onunla konuşmayı bırakmak zorunda kaldım çünkü eski sevgilim hala aklımda. Ayrıca bana ayrıldığımızdan beri geçirdiği harika zamanları ve ""hayatı yaşadığını"" anlatıyor. Belki kıskançlıktandır ama bu düşünceler aklımdan hiç çıkmadı.

Bana hayatının ne kadar harika olduğunu anlatmaya çalışmasına çok kızdım. Geçen hafta onunla bu konu hakkında konuşmaya çalıştım ama söz konusu partiden boynumda fiziksel bir iz gördü ve açıklamama izin vermesi için yalvarana kadar bir hafta benimle konuşmayı reddetti.

Artık beni dinlediğine göre, kendimle ne yapacağımı bilmiyorum. Benden bir nevi nefret ediyor ama ben hala eskiden sahip olduğumuz ilişkiyi, hatta sadece onun arkadaşlığını geri kazanmayı özlüyorum.

Buradaki çoğu insanın ve konuştuğum diğer insanların onu bırak gitsin, onunla bir daha asla konuşma dediğini biliyorum ama onu her gün görüyorum ve duygularım beni ele geçiriyor.

Öyleyse buradaki sorum şu, onunla nerede durduğum konusunda ne yapmalıyım ve yoluma devam etmek için ne yapmalıyım?"
"2 yıllık harika erkek arkadaşım [24/m] ile yeni nişanlandım. Üniversitenin son döneminde tanıştık ve bu adımı birlikte atacağımız için çok heyecanlıyız. Annem çok heyecanlandı, ebeveynleri harika ve süper destekleyici ve arkadaşlarımız ve ailemiz sadece nazik davrandılar.

Sonra babam var. Onayladığı şeyleri yaptığım veya ona bir şekilde ihtiyaç duyduğum sürece (ki büyümek temelde her zamandı. Ben sessiz bir çocuktum.) O her zaman inanılmaz derecede sevgi dolu ve destekleyici bir baba oldu. erkek arkadaşımın yüzüne, ama sadece ben ve o yalnızken ona adıyla hitap etmiyor, neden onunla bu kadar çok takıldığımı soruyor ve nişanlım için kariyerimi feda ettiğimi ve ben Bebek yapan başka bir düve olacağım (sözleri). Ondan birkaç kez durmasını istedim. Bunun nereden geldiğini bile bilmiyorum - Üniversiteden iki yıl önce mezun oldum ve bu sonbaharda yüksek lisansa başlayacağım.

Bu gece beni paramparça eden bir şey yaptı. Nişanlım yabancı (şu anda bir aylığına eve dönüyor) ve onu ve ailesini ailemin evinden skype yaptım. Ailem, nişanlımın ailesiyle hiç tanışmadı veya konuşmadı. Anneme merhaba demesini söylediğimde babamı almaya gitti ve o da EVDEN ÇIKTI. Tek kelime etmedim. Onun için saklanmak tuhaftı. Sonra geri döndüğünde, bir kız arkadaşımla telefonda konuşuyordum ve annemin ondan özür dilediğini duydum. Ona hiçbir şey yapamayacağını söyledi ve TEKRAR GİTTİ. Bir saat önce annemi aradı ve gece annesinde kalacağını söyledi (alışılmadık değil, onun bakıcısı ama yine de).

Ne yapacağımı ya da söyleyeceğimi, hatta ne tür bir tavsiye beklediğimi bilmiyorum. Sadece incindim ve kızgınım. Bilmiyorum. Bu gerçekten berbat. Onun saçmalıklarından bıktım."
"Merhaba Reddit,

Ben (21M) ve kız arkadaşım (26K) yaklaşık bir buçuk yıldır birlikteyiz.

Yaklaşık 2 ay önce başka bir kızı öptüm, o bunu yaklaşık bir buçuk ay önce öğrendi ve o zamandan beri ara veriyoruz.

Üstesinden gelmeye çalışıyor ama başaramıyor gibi görünüyor. Birbirimizi görmek için her zaman ayarladığımızda, son dakikada kurtuluyor.

Zamana ve mekana ihtiyacı olduğunu anlıyorum - bana bunu söyledi, ona zaman ve zaman ayırmaya çalıştım ama benimle tekrar konuşmaya başladığında, onunla konuşmaktan o kadar mutluyum ki, sonunda yoğun ve biraz fazla bağımlı oluyorum.

Devam ediyorum. Yavaş gidemem. Sanki çabalamıyormuş, uzaklaşıyormuş gibi hissediyorum.
Onu kaybetmek istemiyorum - onu çok seviyorum.
Onu bırakmayacağım - ve o da beni bırakmayacağını, yapamayacağını söylüyor. Nedenini bilmiyor.

İkimizin de istediği tuhaf bir durumdayız ama ben her şeyi mahvetmeye devam ediyorum ve o bana istediğini gösteremiyor.
Kendisi üzerinde çalışmak için zamana ihtiyacı olduğunu söylüyor ama ben ona ihtiyacı olan zamanı vermekte çok zorlanıyorum.
Oynanmış hissediyorum, oynanmış hissediyorum, ne yapacağımı bilmiyorum.
Yardım etmek istiyorum ama o yardımımı istemiyor.
İşimi etkiliyor, zihnimi etkiliyor. Geceleri panik atak geçiriyorum.

Sanırım gerçekten bir sorum yok, sadece biraz dışarı çıkmam gerekiyordu.

Okuduğunuz için teşekkürler reddit."
"Kız arkadaşım esrar içmeye karşı, bu yüzden bir araya geldiğimizde ona birkaç aydır sigara içmeme rağmen sigara içmediğimi söyledim.

Şimdi birkaç gün önce biraz ot aldım ve saat 23:00 civarında bir parkta sigara içiyorduk ki aniden iki polis bize geldi, otumuzu alıp kimlik sordu vesaire. Polislerden birinin amcası olduğunu biliyordum ama beni tanımıyor, bu yüzden ona zaten söyleyemezdi. Bok gibi korkuyorum ve şu anda ne yapacağımı bilmiyorum. ona ne olduğunu söylemeli miyim? Yoksa en iyisi çenemi kapalı tutup zamanın ne getireceğini görmek mi?"
"Merhaba Reddit, Annem 2 yıl önce bir Prolapsus Onarımı ameliyatı geçirdi. Ameliyattan sonra banyodayken bir şey hissettiğine yemin ediyor ve içinde bir şey kaldığından endişeleniyor. Aradan çok zaman geçmeden karnı şişti ve ağrıdı, bu da onu evden çıkamaz hale getirdi, işinden uzaklaştırdı ve depresyona soktu. Ameliyatı yapan doktor ""Yaptığım her şey yolunda"" dedi. Gerçek Sözler. Geçen yıl ikinci bir görüş için doktorlara gitti, ben orada değildim ama görünüşe göre doktor bu konuda çok ani ve soğuktu. Ameliyatın tam bir başarı olduğunu ve bu belirtiler ameliyattan hemen sonra ortaya çıksa da onunla ilgili sorunların alakasız olduğunu söylemek. Her neyse, depresif durumuna geri döner ve gördüğü herkes neyin yanlış olduğunu bilmediğini söylediği için doktora gitmeye devam eder. Bu yüzden dün gece beni aradı ve bir web sitesini ziyaret etmemi söyledi ve ameliyatı yapan adamla ikinci görüşü veren adam yan yana duruyor. Çok yakın profesyonel bir ilişkileri olduğu ortaya çıktı. Benim sorum Reddit, bu adamın ikinci görüşü vermesi doğru mu? ayrıca, şişmiş bir göbeğin semptomlarını tanıyan var mı? Semptomları google'da arattık ve bulabildiğimiz en yakın şey I.C. Belly, bunun tıbbi terimini hatırlayamıyorum. Herhangi bir yardım harika olurdu, teşekkürler."
"[Vizsla] ve ben sabah 7'de bir koşu için dışarı çıktık ve sonuna doğru çevresel görüşümde agresif bir Rottweiler çiftinin elektrik bariyerlerini arkamızda geçtiğini gördüm. Böylece hız kazandım. İşe yaramadı ve hırlayarak bizi kovaladılar ve köpeğimi yere devirdiler. ""Hayır!"" diye bağırdım. köpeğim ciyaklarken onlara baktım ama çılgına dönmüşlerdi ve en öfkeli anımda bile o kadar korkutucu değildim. Köpeklere bağırırken tasmasından köpeğimi ayağa kaldırmayı başardım ve geri çekildik ama arkamı döner dönmez daha agresif köpek hücum etti ve baldırımı tuttu. Tekrar çığlık attım ve tekmeledim ve geri çekilip ""hayır!"" diye bağırmaya devam ettim. ilerlemeyi bırakana kadar. Sonra tepenin üzerindeydik ve eve doğru hızla ilerliyorduk.

Baldırımda 8 delik yarası var, bunlardan bazıları deriden geçtiği için yağ dokusunu kanıyordu. Hasta. Onları acil serviste tedavi ettirdim, bu yüzden bacağım iyi olacak. Fotoğraflar- [bacağın yanı] ve [bacağın arkası](

Şerifin ofisini aradım ve bir polis memuru dışarı çıktı ve elektrikli tasmaları takılı olmayan, hala başıboş dolaşan köpekleri dövdü ve o bahçeye girdiğinde ona koştu. Bana dava açma seçeneği verdi ve ben de aşırı tepki verip vermediğime karar vermeye çalışıyorum. Milletvekili, 2009'da köpeklerin yaşlı bir adamın ayak bileğini ısırdığına dair bir rapor aldığını söyledi, bu yüzden evet'e doğru eğiliyorum....

Her neyse, tavsiye? Ameliyat sonrası evde annemle ilgileniyorum, bu yüzden her zamanki rotam değil ama sokağın karşı tarafında durdum ve göz teması kurmadım. Belki biber gazı taşımaya başlayabilirim."
"Erkek arkadaşım ve ben 2 yıldır birlikteyiz. Şu anda bir LDR'deyiz ve o Hawaii'de ama muhtemelen yakında geri dönüyor. Onu 3 aydır görmedim.

Bu büyük bir anlaşma bile değil. Elbette diğer güzel kızlarla konuşmasını kıskanıyorum... ama gerçekten, kim kıskanmaz ki?

Bu yüzden, Facebook'taydım ve sürekli olarak arkadaş olduğu bu kızların diğer tüm resimlerini beğendiği haber kaynağımda beliriyor. (Not: arkadaşlarının çoğu kız. O her zaman böyleydi VE biz çıkmaya başlamadan önce bir noktada hepsine büyük aşık oldu.) Ve biraz kıskandım çünkü ondan daha fazla ilgi istiyorum. . O yüzden merakımdan sordum. İlk başta hiçbir fotoğrafı beğenmediğini söyledi. Ama sonra bunu çoğu zaman abisinin yaptığını söyledi. Bu konuda kızgın bile değildim. Sorduğumda biraz şaka yaptım. Sadece sinir bozucu çünkü artık benimle konuşmuyor."
"Açıkçası, onun hakkında daha fazla şey öğreneceğim. Onunla çalışıyorum, bu yüzden onun hakkında şimdiden birkaç şey öğrendim. Onunla konuşmaya değer bir şey var mı?

Oldukça nezih bir restoranda yemek yiyeceğiz, yemeklerimizi ödemem bekleniyor değil mi? Onu evinden almaya ne dersin? Kendimi nasıl tanıtmalıyım, rahat giyinmeli miyim?

İlk buluşmadan sonra oradan nereye gideceğim? Bir kadın hangi noktada arkadaşlarımla tanışmalı? Arkadaşlarım oldukça sık sinemaya, restoranlara ve barlara giderler. Elimizden geldiğince bir araya gelmeyi ve sosyalleşmeyi seviyoruz."
"Çok fazla tüyü karıştırmadan ancak reşit olmayan biriyle nasıl çıkılacağına dair dürüst fikirlere ihtiyacım var. Size durumla ilgili biraz bilgi vermek için, yaklaşık bir aydır konuşuyoruz, ancak henüz çok ciddi bir konuya girmedik. Ben 22 yaşında bir erkeğim, hiçbir zaman bir aydan uzun süren ciddi bir ilişkim olmadı ve bakireyim. 17 yaşında, önümüzdeki yaz 18 yaşına basacak ve açıkça benimle ilgileniyor. Son birkaç yılda, çirkin ördek yavrusu sahnemden çıktım ve orta derecede çekici oldum ve bu kız lisede asla şansım olmayacak kızlardan biri. Sigara içen vücut, atletik ve erkeklerle bir sopayla dövüşmek zorunda. Ebeveynlerle nasıl başa çıkabilirim? Seksten hoşlanıyorsa, devam mı etmeliyim yoksa güvende olması için 18 yaşına kadar mı beklemeliyim? Hangi yasal, sosyal ve duygusal sonuçlara bakıyorum? Teşekkürler."
"South Park'ın, ""Ünlülerin yalnızca Leonard Maltin, Robert Smith ve Sidney Poitier tarafından alt edilebilecek dev robotlara dönüşmesi"" ve diğer çılgın şeylerden oluşan aşırı uydurma hikayelerden değiştikleri için yıllar içinde kaliteden gerçekten zarar gördüğünü düşünüyorum. senaryolar. Sezon boyunca, tüm bir kasabanın The Washington Redskins'in politik doğruluğu üzerine Tartışmaya akmasını içeren güncel hikayelere geçtiler.

SP'nin, çocukları yetişkinlere Cartman'ın kıçından çıkan uzaylı sondalarına cevap veremedikleri milyonlarca soru sorma masumiyetlerine geri getiren, tuhaf yaratıcılıktan başka bir şey olmayan bir sezonla çıktığını görmek için canımı verirdim."
"Bu adamla yaklaşık bir aydır görüşüyorum (not: ikimiz de 20'li yaşlarımızdayız) ve yemeğe çıktığımızda masanın aynı tarafına oturmayı seviyor. Şahsen, bunun sevimli olduğunu düşünüyorum; Çıktığım diğer erkeklerin çoğu bunu hiç yapmadı. Masanın aynı tarafında oturmayı neden sevdiğini sorduğumda, daha romantik hissettiğini söyledi. Ancak arkadaşlarım bunun garip olduğunu düşünüyor. Bir grup içinde SO'nuzun yanına oturmanın normal olduğunu, ancak dışarıda birlikte yalnız yemek yerken normal olmadığını söylüyorlar. Restoranlarda yargılanmak istemiyorum ama aynı zamanda önemli olanın ne olduğunu da anlamıyorum. Bu biraz tartışmaya dönüştüğü için Reddit'e sorayım dedim! Hepiniz ne düşünüyorsunuz? Ve hepiniz bunun garip olduğunu düşünüyorsanız, bunu yeni erkeğime nasıl açıklayabilirim?"
"GF'm bu gerçek sürüngenle çalışıyor. Ona güzel diyecek ve iş yerinde asılacak. Uygunsuz saatlerde ona biraz uygunsuz metinler gönderiyor. Bana onun kendisini rahatsız ettiğini söyledi.

İkisi arasında bir şey olduğundan endişelenmiyorum ve ona güveniyorum. Mesajlara veya ilerlemelere cevap vermiyor, ancak bu konuda onunla yüzleşmeyecek veya uygun amirine rapor etmeyecek. Yüzleşmekten korkuyor. İşleri ""işte tuhaf"" hale getirmek istemediğini ve onun zararsız bir ""tuhaf adam"" olduğunu iddia ederek eylemlerini rasyonelleştiriyor.

Şahsen iş yerinde taciz edilmesinden hoşlanmam ve müdahale etmek isterim ama onun isteklerine karşı çıkmak da istemem tabii ki. Bu senaryoda ne yapacağımdan pek emin değilim. Bu durumda kurban olduğu için ona kızgın değilim, keşke onu şikayet etmenin doğru şey olduğuna ikna edebilseydim.

Bu durumla benim için en iyi yol ne olurdu? Doğrudan dahil olun ve onunla kendim yüzleşin ya da sadece kız arkadaşıma duygusal destek verin ve sonunda bu uygunsuz davranış hakkında bir şeyler yapma cesaretini bulmasını umun?"
"Uzun lafın kısası - Yaklaşık bir yıl çıktık ve 1/2 işim için taşındık mesafeyi kaldıramadık ve ilişkimizi bitirdik. Aylar geçti, onu cuma gecesi görüyorum ve çok kibar ve kibar ve içmeye başladıktan sonra bana içini dökmeye başladı. Ertesi gün sabah beni iki kez aradı ve aramaları kaçırdım, onu geri aramaya çalış. Cevap vermiyor, birkaç gün bekleyin, ona uzun bir mesaj gönderin ve okuduğunu söyledi ve hala hiçbir şey söylemedi. Hiç olmamış gibi mi davranmalıyım?"
"SO'm ve ben üç yıldır çıkıyoruz. O benim en iyi arkadaşım ve beni gerçekten anlayan tek kişi.

Annemle babamın boşanması, büyükannemin kanser olması ve okuldaki stresli hayatım boyunca benim için orada oldu. Bu ilişkiye hiçbir niyetim veya sonsuza kadar sürecek hayallerim olmadan başladım. Her zaman son sınıfta ayrılacağımızı düşünmüştüm. Şimdi o son yıl bir gerçek, dürüst olmak gerekirse onsuz olmayı hayal edemiyorum. O benim bir parçam ve kulağa ne kadar sevimsiz gelse de aslında onu çok seviyorum. (bunu istediğiniz gibi alın). Kolej hakkında konuştuk ve (farklı okullara gidersek) devam etmemizi ve yeni insanlarla tanışmamızı ve yeni ilişkiler denememizi istediği fikrine kapıldı, böylece sahip olduklarımızın oradaki her şeyden daha iyi olduğunu bilelim.

Burada gerçekçiyim - insanlar dört yılda çok şey değiştirebilir. Bunu denemek ve çözmek ve bir LDR denemek istememek benim için yanlış mı? Eminim dışarıda uyum sağlayabileceğim bir milyon erkek vardır, ama mesele bu. Uyumluluk istemiyorum - onu istiyorum. Üniversiteden sonra tekrar bir araya geleceğimize ve her şeyin mükemmel olacağına dair harika bir fikri var. Korktuğunu biliyorum - ilişkimizden önce hiç çıkmadık ve birbirimizi tanıdığımız gibi kimseyi tanımadık. Elimizdekileri gerçekçi olmayan bir fikir için riske atmak istemiyorum. Onu seviyorum, hayattaki her şeye karşı dürüst gibi, onu seviyorum. Kavga ederiz, her şey her zaman mükemmel değildir ama aynı prensiplere sahibiz ve aynı şeylere inanıyoruz. Biz çok farklı iki kültürden geliyoruz ve bence ikimiz de birbirimizden çok şey öğrendik. Genç olduğumuzu ve tüm hayatımızın önümüzde olduğunu biliyorum ama gençlerin aşkın ne olduğunu bilmediğine dair klişe veya genel fikir birliğiyle savaşmaktan yoruldum.

Reddit, lütfen bana bunu nasıl yapacağımı söyle çünkü planlandığı gibi giderse. 2013 yazı berbat geçecek."
"Merhaba beyler. Bu yüzden bir kız olduğunu söyleyerek başlayacağım, 8 yıldır okul arkadaşı olduğum ve onu yaklaşık 13 yıldır tanıdığım bir kız.

Hatırlayabildiğim kadarıyla ona aşıktım. Geçeceğini düşünmüştüm, ama ondan giderek daha çok hoşlandım, bu yüzden bir süre önce ondan numarasını istemek için cesaretimi topladım. Asla gerçekten takılmıyoruz falan, ama her zaman birbirimizi selamladık ve birbirimizi herhangi bir yerde görürsek biraz konuştuk.

Bana verdiğinde pek ilgilenmemiş gibi görünse de numarayı aldım. Onu buluşmak için aradığımda bir bahane uydurdu, bu yüzden ilgilenmediğini düşündüm, ama onu öylece unutamam, derindeyim, onu aradığımda sesini duymak bile benim için bir ilaç gibi.

Şu anda arkadaşımla gideceğim yaklaşık bir saat uzaklıktaki bir şehirde okuyor. Onun yüzünden değil, dışarı çıkıp orada parti yapacağız, burası başkent.

Bu da beni soruma getiriyor.
Erkekler/kızlar sizce hala bir şans var mı? Ben oradayken onu son bir kez arayıp bir daha bahane uydurup uydurmayacağını sormalı mıyım? değilse,

Ömür boyu süren bir aşktan nasıl kurtulurum?"
"Birbirimizi ancak bu kadar iyi bir aydır tanıyoruz ama çok iyi anlaşıyoruz, çok konuşkandı. Konu, yaptığımız en kötü şeylerin ne olduğu geldi, birkaç yıl önce çocuk pornosu izlediğini ve hala hayvanlarla cinsel ilişki içinde olduğunu söyledi. Ancak bunun yasadışı bir şey olması dışında çok az pişmanlık duyuyor. Ben de ilişkiyi bitirdim ama bu arada onunla yattım (bilmeden). Yargılayıcı olmak istemedim, kurtarılabileceğini ve kimseye doğrudan zarar vermediği sürece sorun olmayacağını düşünmek istedim, ama değil. Şimdi çok tiksinti hissediyorum.

Bana insanları nasıl öldürmek veya incitmek istediklerini ve tüm bu karanlık, karanlık şeyleri söyleyen böyle adamlar bulmaya devam ediyor gibiyim. Anlamıyorum, çoğu insan bana esprili, eğlenceli ve kaygısız olduğumu söylüyor. Düşünebildiğim tek şey, insanların beni anlayışlı ve yoğun bir sohbete girmenin kolay bulma eğiliminde olmaları."
"Bu yüzden, kız arkadaşım birkaç hafta önce bir otel ve apartman rezervasyon portalı aracılığıyla Çek Cumhuriyeti'nin Prag şehir merkezine yakın bir tatil dairesi rezervasyonu yaptı. Bunu genellikle o yaptığı ve geçmişte seçtiği yerle ilgili hiçbir sorunumuz olmadığı için hiç şüphem olmadı. Sahibiyle e-posta yoluyla iletişime geçti, banka hesabını aldı ve küçük bir komisyon ödedi.

Bu akşam (seyahatimizden 1 gün önce), apartmana giden rotaya ve ayrıca binanın bazı resimlerine bakmak istedim ama sonra biraz farklı bir şey gördüm. Web'deki birçok rezervasyon platformunda reklamı yapılan daire, Google Streetview'e göre resimlerdeki gibi görünmüyor. İnternette biraz daha derine inmeye başladım ve sonunda bunun bir tür dolandırıcılık olduğunu öğrendim: Apartman var, sahibi var, ancak apartman açıklamasının yanı sıra resimler de farklı bir otelden alınmış gibi görünüyor. Gerçek olan, seyahat web sitesindeki bazı yorumlara göre, birçok gezginin öğrenmek zorunda olduğu gibi, sadece kirli bir bok çukuru.

Şimdi soruyorum: Ne yapabilirdim? O rezervasyon için bir sigortamız olmadığı için komisyonumuzu geri alma şansımız olduğunu düşünmüyorum, ancak eğer gelmezsek herhangi bir yasal sonuçla karşılaşabilir miyiz? 12 saat içinde bir yer bulursak (uçak biletleri zaten alınmış ve ödenmiş.. ne olmuş yani) başka bir yerde kalmayı planladık ama gerçekten güvenli tarafta kalmaya çalışıyoruz."
"Tamam annem, babam ve ailemdeki herkes alerjim olmadığını söyleyip testler yaptırdıktan sonra hiçbir şeye alerjim olmadığına inandım.

Henüz doğmamış bir şey için bir Ragdoll Kitten için 350 $ depozito koydum.
Kedi Dander'a alerjim olduğunu şimdi öğrendim.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Para iadesi almak istiyorum ama önce sizlerden rica edip araştırma yapacağım. Alerjim olsa bile bir Ragdoll almalı mıyım? Alerjisi olan insanlar için harika kediler olduklarına dair her şeyi duydum ve tam tersini de duydum. Cat Dander'ın tükürükten geldiğini biliyorum.

Ragdoll Cats'e aşık oldum, bu yüzden kabullenmem çok zor.

Sadece ekstra bilgi ve tavsiyeye ihtiyacım var."
"Hey Reddit, bu konuda bana yardım edip edemeyeceğini merak ediyordum.
Şimdiye kadarki hikaye şu: Benim açımdan şu anda biraz zor durumda olan bir kızla (kız arkadaşımın iyi bir arkadaşı) arkadaşım. 28 yaşında, oldukça uzun, ciddi bir ilişkiden (yaklaşık 8 yıl süren) birkaç yıl önce çıktı ve o zamandan beri (ara sıra sikişme dışında) onun için ciddi bir şey olmadı.
  
Yani, yaklaşık üç hafta önce, ilk başta normal bir adam gibi görünen bu adamla tanıştı. İkisi de 20'li yaşlarının sonlarında. Böylece işler ilerledikçe, birbirlerini oldukça sık görmeye başladılar. Onun evinde uyuyacaktı ve o da sırayla onun evinde uyuyacaktı.
Yine de tek bir sorun var: lanet yok.

Bu böyle bir sorun değil diyebilirsiniz ama bakın işler biraz garip. Arkadaşım her türlü sevgi dolu etkileşimi başlatmak için elinden gelenin en iyisini yaptı. En yakını aletini kapmasıydı. Karşılığında sadece güldü, biraz yorgun olduğunu söyledi ve sonra birbirlerine sarılıp uykuya daldılar (ah evet bir kez öpüştüler ama cinsel ilişkiye geçmediler, çünkü bu herif aynı bahaneyi "" ondan çık"")
Yani her gün birbirlerini görmelerine rağmen, onun tarafından gelen net girişimlere rağmen henüz bir şey olmadı. Daha da tuhafı, arkadaşım bu adama tamamen aşık oldu. Adam açık bir sevgi belirtisi göstermiyor. Ama o zaman neden onu her gün görmeye devam etsin? Bir şeyleri fazla mı analiz ediyorum? Tuhaf, bana öyle geliyor ki bu adam aslında seksten ya da onun gibi bir şeyden korkuyor..."
"(ileride biraz rant var)

Ailem *aşırı derecede* sağlıksız. Annem ve babamın ikisi de obez ve erkek kardeşim, diyeti ağırlıklı olarak fast food, dondurulmuş abur cubur ve genel olarak sağlıksız yemeklerden/atıştırmalıklardan oluşan çok seçici yiyicilerden biri. Yıllardır ailemin daha sağlıklı beslenmesini sağlamak için uğraşıyorum, ancak en çok başardığım şey, sonunda onlara biraz donmuş sebze almalarını sağlamak oldu (ve onları yiyen tek kişi benim). Söylemeye gerek yok, evimde pek sağlıklı yiyecek yok.

Son derece sağlıksız olmaktan kaçınmayı başardım ama her zaman ""tombul"" oldum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bir ara ""siktir git"" dedim ve kendi yiyeceğimden bir sürü almaya başladım ama mutfakta çok yer kapladığı için bırakmak zorunda kaldım. Hala neredeyse tüm yemeklerimi kendim yapıyorum.

Beni en çok sinirlendiren şey, abur cuburla çevrili olmadığımda sağlıklı kalmanın ne kadar kolay olduğunu ilk elden biliyor olmam. Yurtdışında okuduğumda, ellerinde zar zor abur cubur olan bir ailede yaşarken, cips ve pizza gibi şeyler olması gerektiği gibi bir *ziyafetti*. Sağlıksız yiyecekler nadiren aklımdan geçerdi.

Bunu emmek ve kendimi kontrol etmekten başka pek bir şey olmadığını biliyorum, ancak herhangi bir tür kelime veya ""ipucu"" yardımcı olacaktır. Son zamanlarda oldukça kilo aldım ve ailemin yoluna çıkmadan önce bunu çok ciddiye almam gerektiğini hissediyorum. Etrafımdaki hiç kimseden gerçek desteğim yok, bu yüzden zor."
"Bir süre önce babam benden iş için bir şeyler yazdırmak için dizüstü bilgisayarı kullanmamı istedi. Hangi web sitesinde olduğunu bilmiyordum, bu yüzden onu orada bulmak için tarihe girdim. Orada Pornhub, YouPorn gibi birkaç porno sitesi vardı ama bu beni rahatsız etmedi. Babam geceleri çok çalışır, bu yüzden dizüstü bilgisayarı düzenli olarak yanına alır, bu yüzden siteleri o zaman ziyaret edeceğini varsaydım. Ayrıca ""BÖLGENİZDEKİ SICAK TEKLER!"" bir şeyler yaz ama ben bunların seni porno sitelerine yönlendiren o berbat reklamlardan sadece birkaçı olduğunu düşündüm. Başkaları etraftayken arama kutusunda çıkar diye geçmişi sildim ve bugüne kadar unuttum. Bir aile dostunun bilgisayarı bozuldu, bu yüzden daha sonra gelip bizimkini kullanarak bir şeyler yazdırmak istedi. Elbette dedim ve her ihtimale karşı geçmişi kontrol ettim, ancak bir hafta önce ziyaret edilen çok sayıda hile sitesi buldum. Ashley Madison, Easysex gibi sitelerin yanı sıra ""MILFbang"" ve ""Localfuck"" gibi adlara sahip bir sürü başka site arka arkaya ziyaret edilmiş olmalı. Bu kadar çok sitenin bazı rezil reklamların sonucu olmasına imkan yok. Geçmişi tekrar sildim ama keşke önce en azından bir ekran görüntüsü alsaydım. Bunun babam olduğunu biliyorum çünkü ailemden biri için bir şey yapmam gerekmediği sürece dizüstü bilgisayarı kullanmıyorum (telefonumu Reddit, YouTube vb. için kullanıyorum), annemin dizüstü bilgisayara dokunduğunu bile görmedim çünkü o benim köpeğimden bile daha teknoloji cahil ve kız kardeşim artık bizimle yaşamıyor bile. 28 yıldır birlikteler ve bana her zaman oldukça mutlu göründüler. Yaklaşık 5 yıl önce boşanmayı düşünüyorlardı, ama bunun ne hakkında olduğunu bilmiyorum, bir şans daha vermeye karar verdiler ve o zamandan beri iyiler. Ne yapacağımı bilmiyorum, herhangi bir tavsiye gerçekten yardımcı olacaktır."
"Nişanlım ve ben dört yıldır birlikteyiz, o hayatımın aşkı. İki yıl önce, hayatımın geri kalanını birlikte geçireceğim adamın o olduğundan emindim ve ondan bir bebek sahibi olmak için sabırsızlanıyorum diye düşündüm ve hamile kaldım. Bir ara her şey çok güzeldi, mükemmel değildi ve kesinlikle sorunlarımız vardı ama halledilebilirdi.

Sonra, Ağustos'ta onu eski kız arkadaşıyla konuşurken yakaladım, gerçekten uygunsuz bir şey değildi ama ilişkimizin başında ondan onunla konuşmamasını istemiştim çünkü bu beni rahatsız etmişti (biz çıkmaya başlamadan 2 ay önce ayrılmışlardı). ). Büyük bir tartışma yaşadık ve bana ağlayarak bir daha asla ilişkimizi bozacak bir şey yapmayacağına yemin etti. Sonra 5 hafta sonra kız arkadaşının ilişki sorunları var ve bana yalan söylüyor ve okula geç kalacağını ve kızımızı alamayacağını söylüyor, bu yüzden bir saatliğine evine gidip ona yardım edebileceğini söylüyor sanırım. Onu yakaladım, her şeyi kabul etti ama hiçbir şey olmadığı konusunda ısrar etti. Ona inanıyorum.

Olay şu ki, artık onunla birlikte olmak istemiyorum. Yine de kızımızı çok seviyorum ve eğer denersem bunun onun iyiliği için üstesinden gelebileceğimizi biliyorum. Hamile kaldığımda da kendi mezarımı kazdım çünkü kendimi onun gelirine güvenmeye ayarladım. Beni geride tutuyormuş gibi hissediyorum ve kendimi tutuyormuşum gibi ve oldukça dürüst olmak gerekirse, benim yaşımdaki insanların yaptığı pek çok eğlenceli şeyi kaçırıyormuşum gibi hissediyorum ve bu beni öldürüyor. Artık çocuk sahibi olmaya hazır olmadığımızı biliyorum ama onunla kalmak ve kendim için yarattığım hayatı yaşamak benim sorumluluğummuş gibi hissediyorum. Mutsuz olmam gerektiği anlamına gelse bile.

Ne yapmam gerektiğini düşünüyorsun? C planını gören var mı?"
"2 aydır çıktığım kız arkadaşım babasını 5 ay önce kaybetmişti ve genel olarak ben onunla internette tanışmadan çok kısa bir süre önce. Sonuç olarak, durumu tahmin edebileceğiniz gibi iyi karşılamıyor ve bu, tüm cephelerde bir mücadele oldu. Trajedi, ayın 6'sında, onunla tanışmadan 3 ay önce gerçekleşti, bu yüzden gerçekten çok tazeydi. Bununla ilgili çok fazla sorun yaşamasına ek olarak ve her ayın 6'sı onun için son derece zor.

Dün ayın 6'sıydı ve çok uzun ve yoğun bir günün ardından kendimi kendi planlarıma ve hayatıma kaptırdım. O gün pek konuşmadık ve tarihi açıkça unutmuştum, bu yüzden günün sonunda kız arkadaşımdan bana ne kadar berbat ettiğimi söyleyen sarhoş bir kısa mesaj aldım. Ne yazık ki içtiğinde duygusal olarak taciz ediyor ve özür dilememe rağmen konuşma aşırı hararetli ve önüme bir sürü ""siktir git"" den sonra işlerin iyi gitmediği açıktı.

Zor bir iki ay geçirdik ve bu onun alkol eğilimini benden çıkardığı ilk sefer değil. Kesinlikle batırdım ama dün gece olanlar hiç gereksizdi ve şimdi... ikimiz de bunun nereye varacağını bilmiyoruz."
"Merhaba millet,
Reddit'e geri vermek istiyorum.
Reddit bana çok şey verdi ve ben sadece topluluğa geri vermek istiyorum.

Size sağlamak için belirlenmiş bir e-posta adresi oluşturmayı düşünüyorum ve zamanım olduğunda özgeçmişinizi süsleyeceğim (ben bir işe alma yöneticisiyim) ve size Başvuru Süreci hakkında ipuçları vereceğim.
Bunu yapmadan önce size sormak istedim, ne düşünüyorsunuz? Bu size yardımcı olur mu yoksa zamanımı boşa mı harcarım?

Herhangi bir Başvuru Sürecinin kısa bir bölümünde size üstünlük vermem gibi etik bir sorun da var - ancak bir pozisyon için gerçekten uygun değilseniz, işe alma müdürünün bunu kişisel görüşme aşamasında belirleyebileceğine inanıyorum.

Sizinle röportaj yapmak istiyorum. Ve umarım işler.

İşime gelen özgeçmişlerin %99'u saçmalık. Bunu görmekten nefret ediyorum, çünkü bu kişinin harika bir işe alım olup olmayacağını kim bilebilir ama bunu kağıt üzerinde nasıl ifade edeceklerini bilmiyorlar? Ve çoğu insan suçlanamaz, çünkü çoğu insana nasıl özgeçmiş yazılacağı asla düzgün bir şekilde öğretilmemiştir.

Restoranım için işe alım işini ben yapıyorum, ancak alandaki diğer kişiler tarafından Başvuru Sürecimizin çoğu büyük şirket ve araştırma şirketinden daha üstün olduğu ve çoğu Başvuru Sürecinden çok daha teknik olduğu söylendi."
"Bu en az bir yıl daha gerçekleşmeyecek ve ele alınması gereken pratik konuların farkındayız. Benim sorunum, eskiden 3,5 yıllık eski sevgilimle yaşıyor olmam ve ayrıldığımızda bu benim için çok zordu çünkü birlikte yaşamayı geleceğimiz için bir taahhüt/ciddi bir yatırım olarak gördüm. İlk defa içine atıldım, ama bu sefer inanılmaz derecede çekingenim. Taşınmadan önce hangi duygusal / ilişki odaklı şeylere hazırlıklı olmalıyım veya ilişkimde zaten oluşturmuş olmalıyım? Neyi tartışmalıyız? Bunun iyi bir fikir olup olmadığını nasıl anlarsınız?"
"Bana kulak ver. Geçen gün üç farklı kişiyle iki saatlik bir görüşme yaptım. Hepsi akıllı profesyoneller ve mesleklerinden dolayı onlara çok saygı duyuyorum. Benimle ilk röportaj yapanın kesinlikle hiçbir insan becerisi yoktu. Zeki olabilir ama kesinlikle başka bir insanla uğraşmamalı, resmen özgeçmişimi bana okudu. İkinci adam çok yakışıklıydı, onun hakkında şikayet yok. Son adam CEO'ydu ve o bir pislik. Dürüst bir adam olmasına gerçekten saygı duydum, AMA sırf onlardan daha iyi olduğunu düşündüğün için başka bir insanı aşağılamak kesinlikle gereksiz. Daha zeki, daha zengin ve acımasız olduğunu biliyorum, ama biliyor musun, hepimiz insanız, ben sadece görüşme yaparken bana böyle davranırsanız, ben sizin çalışanınız olduğumda bana nasıl davranacaksınız? Onlara e-posta atmamı bekliyorlar."
"Yaklaşık yarım yıldır bir kızla ilişkim var ve yakın zamanda bu ilişkiyi kesmeye karar verdik. Liseden beri pek bir ilişki içinde olmadıktan ve birçok sıradan ilişki yaşadıktan sonra, hayatımı değiştiren bir olayın ardından aceleyle bir ilişkiye girdim. Ne kadar benzer olduğumuzu keşfettiğimde şaşırdım ve şok oldum, ancak bir ilişkide ne istediğimi gerçekten bilmiyordum. Sanırım bu kadar uzun süre bekar kaldıktan sonra, büyük bir özgürlüğe sahip olduğunun farkına varıyorsun. Kendi suçluluk duygunuz dışında herhangi bir gerçek tepki olmaksızın istediğinizi yapma özgürlüğü. Ama bir ilişki içindeyken, evrenin karanlığına karşı kendinizi korumak için güvenebileceğiniz başka bir kişiye sahip olmanın verdiği güvenlikle her şeyi yapma özgürlüğünden vazgeçersiniz. Sanırım 'ben' zihniyetinden 'biz' zihniyetine hızla geçerken kimliğimi kaybediyormuşum gibi hissettim. Belki de 'ben' zihniyeti genç bir yetişkin olmanın bir belirtisidir ve bir noktada yaşlandıkça ve dünyayı deneyimledikçe güvenliğin daha önemli olduğunu fark edersiniz, ancak geçişi yapmayı istemelisiniz. 'Biz' kısmındaki sorumluluklarımı yerine getiremediğim ve bana ihtiyacı olduğunda her zaman yanında olmadığım için onu kaybetmiş gibi hissediyorum.

Sanırım sorum iki bölümden oluşuyor. Karşılıklı ötekinizle ortada buluşmak için öz kimliğinizin kaybını nasıl uzlaştırırsınız?

O halde, ""özgürlüğe karşı güvenlik"" günümüz ilişkilerine bakmanın geçerli bir yolu mu? Gerçekten 1 kişiye karşı 2 kişi, hangisi daha güçlü model? Ayrıca, güvenliğin faydalarını elde etmek için sorumlu olmanız gerektiğinden, güvenlik sorumlulukla değiştirilebilir mi? Bu, özgürlük (ne istersen yapmak) ile güvenlik (daha güvenli olmak) veya sorumluluk (iyi hissettirebilecek şeylere rağmen doğru olduğunu düşündüğün şeyi savunmak) arasında mükemmel bir denge kurmaya çalıştığımız siyasi yelpazedeki sürekli mücadeleye uyuyor. . Demek istediğim, iyi bir ilişkinin dengesine çok yakından uyan soyut örnekler veya fikirler var mı?"
"Tinder aracılığıyla tanıştığım bu kızla haftalarca konuştuktan sonra dün gece bir barda buluştuk. Konuşuyoruz ve bana 6 yaşında bir çocuğu olduğunu söyledi. Şaşırdım çünkü bunun daha önce bahsetmesi gereken bir şey olduğunu hissettim.

 Henüz 23 yaşındayım ve çocukları gerçekten sevmiyorum ve onları da istemiyorum. Onlarla bir süre oynayabilmeyi ve sonra onları geri verebilmeyi seviyorum. Hala bu kızı tanımak istiyorum ama çocuğunu hemen tanımak zorunda kalmamla ilgili herhangi bir beklenti olmasını istemiyorum. Bu durumda ne yapardınız?"
"Bu yaklaşık 30 dakika önce oldu, bunu yazarken saat 12:39 ve her şey ~8:30'da B'ye mesaj attığımda başladı Gerçekten çok gergindim, ben yataktayken mesaj atmasını bekledim. bazı Z'leri biraz Redbone dinlerken yakaladım, çalan rap müziği duyduğumda, rastgele bir adam sokakta müzik patlatarak yürüyordu, bu oldukça tuhaftı. FF - ~11:59 Beklemeye devam edemedim, bu yüzden telefonuma geri döndüm ve mesaja baktım. Eski konuşmaları okumadan ve aniden biraz duygusallaşmadan önce biraz bekledim ... evin etrafındaki endişe beni sikime tekmeledi Panik atak geçirdim ve sonra her tarafıma kustum. Kot pantolonum bileklerimde banyoya girmeye devam ettim, tuvalete girdim ve koltuk kapandı. Daha fazla yaklaştığımı hissettim, bu yüzden elimden geldiğince hızlı bir şekilde koltuğu açmaya çalıştım ama çok geçti. Mermiyi kaldırırken koltuğun üst kısmına kustum ve lanet olası duvarın her tarafında bir gökkuşağı sıvı biberli ve peynirli pizzaya neden oldum. saf pislikti. Ağzımdan sıçmayı bitirdim ve yüzümü temizledim. yatağımın her yerinde ve tuvalet odasının her yüzeyindeydi. Temizlemeyi bitirdiğimde saat 12:30'du. Üstüne küçük bir kiraz koymak için ayrıca yarın bir tür İngilizce sınavım var ve gerçekten çok yorgunum."
"Merhaba Reddit. İş geçmişim iyi ve kötü. 2003'ten 2007'ye kadar perakende mağaza müdürüydüm. 2007 ortası ile 2009 sonu arasında çok iş değiştirdim. Uyuşturucu bağımlılığım vardı ve inişli çıkışlı olduğum için bir yerde çok uzun süre kalmak zordu. Yukarıda bahsettiğim gibi işler düzelmeye başladı (09'un sonları) ve o tarihten bir ay kadar öncesine kadar finans alanında çalıştım.

Diğer işlerden hiç bahsetmeli miyim yoksa bir veya iki kişiye mi odaklanmalıyım diye merak ediyordum. Yine de bunu yaparsam, boşlukları nasıl açıklayabilirim?

Çeşitli işlerde kaldığım sürenin uzunluğuna odaklanıyormuşum gibi göründüğünü biliyorum. Ancak, özellikle tam zamanlı rollerde bunun ne kadar önemli olduğunu biliyorum.

Bu konuyla ilgili bazı yardımları gerçekten takdir ediyorum. Daha fazla bilgiye ihtiyacınız varsa, lütfen sorun."
"Sevgili r/İlişkiler,
Hey millet, ne zaman bir kızla tanışsam veya bana ilgi gösterse, onların ilgisine gerçekten muhtaç ve bir bakıma bağımlı hale geliyorum. Onlara her konuda yardımcı oluyorum. Ayrıca asla hayır demem ve verdiğim şeylerin insanların beni sevmesini umuyorum. Örneğin, işimde çok fazla yiyecek alıyorum ve sonra bunu 3 nedenden dolayı genellikle dağıtıyorum. 1. Gerçekten istemiyorum, 2. Kibar olmak istiyorum ve 3. çünkü insanların beni gerçekten sevmelerini istiyorum ve onlara yiyecek vererek bunu yapmalarını sağlayabileceğimi düşünüyorum.

Sanki ne zaman yeni bir erkek ya da kız arkadaş edinsem, onları bir yerlere davet etmeye ya da akşam yemeğine gelmeye devam ediyorum, ama onlar da hayır demeye devam ediyor. Aklımda basmakalıp iyi bir adam olduğumu düşünüyorum ve oradan nasıl çıkıp sadece o adama nasıl gireceğime dair hiçbir fikrim olmadığını fark ettim.

Teşekkürler"
"Herkese selam,

Ben [30M] hayatımda, yaklaşık bir yıl içinde eyalet dışına çıkmayı planladığım bir geçiş noktasındayım. Ayrıca nihayet, önceki uzun vadeli bir ilişkiden duygusal olarak ""ilerlediğimi"" hissettiğim bir noktadayım. Bu iki faktör, bir kadınla tanışma ve ilişki kurma arzumu oluşturmak için bir araya geliyor, ancak aynı zamanda her şeyi kısa vadeli tutuyor. benimle (eğer olursa, öyle olsun, ama hedeflediğim hedef bu değil).

Sorun şu ki, bunu nasıl yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Her zaman ya yüksek kaliteli kararlı bir ilişki ya da 'tek gecelik ilişki' türü ilişkiler kurdum. Bu noktada bardan alma 'tek gecelik ilişki' sahnesini yapmakla pek ilgilenmiyorum çünkü - şu anki durumumda - beni bir kıza dönüştürecek kadar biyolojiden biraz daha fazlası gerekiyor. onunla yatmak istiyorum Başarmaya çalıştığım şey, bir kadınla her iki taraf için de ucuz hissetmeyen sıradan bir ilişki sürdürmek. yanıltmaktan yana değilim. Cinsellik dışında en azından sohbet etmekten zevk alamayacağım bir kadınla yatmak bana düşmez. Geçmişte pek şansım olmadı çünkü bu tür bir anlaşma yaptığımı hissettiğim birkaç kadın başlangıçta bana anlaşmada sorun olmadığını söylediler, ancak sonunda aslında zaman geçtikçe daha büyük bir bağlılık istemek zorunda kaldılar. ilerledi.

Peki... dışarıda bu işi iyi yapan biri var mı? Bir hayaleti mi kovalıyorum?"
"Başlıkta belirtildiği gibi, ben bir Avustralyalıyım, 19 yaşındayım, neredeyse 20, henüz ehliyetimi almadım ve çıkmaz bir ofis işinde çalışıyorum. Hayat tecrübesi olan 21 yaş ve üstü insanları tercih ettiklerini söyleseler de her zaman polise katılmak istemişimdir, bu yüzden boktan hayatımla bu boktan işte oturuyorum ve bundan nefret ediyorum, bu yüzden belki Avustralya Ordusunun bir şubesine katılmaya karar verdim. bana yardım et, bu özgeçmişlerinde görmek isteyecekleri bir şey olur muydu?
Eğer öyleyse, ordunun neresine katılmalıyım? Tipik Ordu? Keskin nişancı olmak mı? Ya da belki Donanma, aktif ve asla sıkıcı olmayan bir şey istiyorum.
Bunun en tipik soru olmadığını biliyorum, ama çaresizim, yeni bir şeye ihtiyacım var ve her zaman yedek bir plan için orduya katılmayı düşündüm ama bu, polise katılmaya gittiğimde özgeçmişim için iyi bir şey olur. Evet?

Herhangi bir bilgi çok makbule geçer, ipuçları, girdiler ve sadece konu hakkındaki görüşleriniz yardımcı olacaktır."
"Merhaba r/ilişkiler. Bazı bağlamlar.

Geçen yıl Kasım ayı civarında bu kızla çıkıyordum; başlangıçta yürümedi ve kendi yollarımıza gittik. Yaklaşık bir ay önce tekrar iletişime geçiyor ve takılmak isteyip istemediğimi soruyor; yaparız. Bu sefer eskisinden çok daha iyi sonuç veriyor; okulu bitirdiğimiz için ikimiz de çok olgunlaşmıştık, depresyondan kurtulmuştum ve bu gerçekten olağanüstüydü. Bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ama ABD'nin sağlam olduğunu görünce; Uzun süredir uzakta olduğum için bunu çok sade ve sıradan tutmayı gönülsüzce kabul ettik.

Oldukça harika gündelik randevuları bu geceye hızlıca ileri sarın; her şeyden sonra benden gerçekten hoşlandığını (benim ondan hoşlandığım gibi) ve ABD'ye gitmeme rağmen geri döndüğümde düzgün bir şekilde çıkmamızı istediğini itiraf ediyor. Şimdi; Benim ikilemim. Bu kız benim için her şekilde mükemmel. Şaka yerinde; o çarpıcı, harika bir cinsel kimya ve biz birbirimizden gerçekten hoşlanıyoruz.

Zaten ABD ve Avrupa'yı boydan boya katetmek için kendi yolumdan gitmeyecektim; ama bu kadar uzun süre uzakta olduğumu görünce sanki; bir noktada olacağı kesin (ve ben yokken onun için her şeyi beklemeye almamı istemiyor). Fakat; Ben son derece sadık biriyim ve onu incitmek istemiyorum; ama döndüğümde olmasını istiyorum. Ayrıca, başka birine geçerse, onun bakış açısından ne kadar makul görünse de, bunun benim aptal küçük kalbimi kıracağını da biliyorum.

Birbirimizi kesmeyeceğiz (sürekli iletişim halinde olmayı planlıyoruz); ama doğal olarak samimiyet eksikliği bir sorun ve biz gerçekten Uzun Mesafe İlişkileri için uygun değiliz. Bana yardım et?"
"Şehir merkezindeki bu Cadılar Bayramı partisine gidiyoruz ve kostümsüz ve nadasız iki küçük çocuk görüyorum. Annem ilgisiz görünüyordu ve iki oğlan sanki bir müzeymiş gibi herkesin kostümlerine bakıyorlardı. Akşam 10 olduğu için ellerinde hiç şeker olmadığı için onlar için üzüldüm. Annemin biraz erzakı vardı.

Böylece herkes otobüs garajında ​​tramvayı beklerken ben markete gidip bir avuç dolusu şeker ve çikolata aldım, zaten yanlarındaydım ve onlarla İspanyolca konuşacaktım ve o boku onlara verecektim. göze çarpmamak için dışarı.

Çocukken birçok talihsizlik yaşadım ve koşulların kurbanı oldum. Çocukken Cadılar Bayramı'nı kaçırmaktan nefret ederdim, bu yüzden en azından biraz şekerle birkaç çocuğu mutlu edebilirim diye düşündüm, değil mi? Bunun üzerine tramvay çalışırken korkaklığı bırakıp şeker dağıtmaya karar verdim, kalktığımda fark ettim...

Meğer bunlar bakkaliye değilmiş, iki çocuğun çantaları şeker ve bok doluymuş. Sanırım bir yere şeker mi şaka mı yaptılar. Aşırı pahalı şekerler ve benzeri şeylerle dolu bir kanguru kesem vardı. Kendimi bok gibi hissettim. Ben de onları rastgele insanlara vermeye başladım.

Bu kadar umursamayı nasıl bırakırım? Özellikle çocuklar hakkında. Üzgün ​​çocuklar görmeye dayanamıyorum. Bazı boktan şeyler yaşadım ve bu berbat."
"10 yılı aşkın süredir ""Andy"" ile en iyi arkadaşız. İkimiz de 8 yıl önce memleketimizden ülkenin bir ucuna taşındık. Eve çok sık gitmiyoruz bu yüzden ailesini pek göremiyorum.

Geçen hafta bir arkadaşımızın düğünü için memleketimizdeydik. Muhteşemdi. Akşama doğru ablasıyla sohbet etmeye başladık. İkimiz de finans sektöründe çalışıyoruz, bu yüzden pek çok aptalca iş vardı, ama bir şekilde uyumluyduk. Onu bir süredir tanıdığım için biraz tuhaftı ama sanırım o gece onu biraz farklı gördüm. Neredeyse bütün geceyi birlikte dans ederek, sohbet ederek ve gülerek geçirdik. Şarap akmaya devam ettikçe, otelime dönmeden önce biraz hassaslaştık, bu yüzden muhtemelen olanlarla ilgili bir şeyler duymuş.

Oldukça harikaydı. Ertesi gün yollarımızı ayırmadan önce birlikte brunch yaptık. O zamandan beri biraz mesajlaşıyoruz, çok çılgınca değil ama kesinlikle cilveli.

Sorularım:

-Arkadaşımla konuşup kız kardeşiyle olanları ona anlatmalı mıyım?

-Kardeşimle bir ilişki sürdürmek istiyorum. Atanması için final sınavını bitirdiğinde benim şehrime taşınmayı planlıyor. (Bu arada bir süredir durum böyle, ""oh evet, kesinlikle şehrinize taşınacağım"" yastık konuşması gibi değil) Bunu yapabilir miyim? Ona nasıl yaklaşırım? Önce ona mı söylesem yoksa kız kardeşin başına bir şey gelmesine izin verip her şey daha kesinleştikten sonra ona mı söylesem?

Normalde ilişki türü şeyler söz konusu olduğunda omuzlarımda oldukça iyi bir kafam var, ama burada gerçekten bazı tavsiyelere ihtiyacım olabilir."
"Merhaba, ben (E, 23) bir kıza çıkma teklif etmek istiyorum (yaşını bilmiyorum, 20'li yaşlarında olmalı). Sahip olduğum tek iletişim FB aracılığıyla.

Bunun en iyi yol olmadığını biliyorum ama buna bağlı kalmalıyım. Şimdi sorum şu, ona mesaj atıp hemen sormak daha mı iyi yoksa önce bir sohbet başlatıp sonra mı sormalıyım?

Biraz daha arka plan: Onu üniversiteden tanıyorum, birlikte bir kursa gittik. Orada konuşmak için fazla zamanı olmadı, çünkü her zaman geç kalırdı ve hemen ardından ayrılırdı. Kursun son oturumundan sonra beni FB'ye ekledi, sanırım o zamana kadar tam adımı bilmiyordu.
Sanırım beni aramış olmalı, çünkü sadece iki ortak arkadaşımız var (biri kurstan bir öğrenci, diğeri eski sevgilim... Ne kadar yakın olduklarını bilmiyorum ama sanırım. onlar sadece üniversite arkadaşlarıdır).
Kurs sırasında bazı gülümsemeler alışverişinde bulunduk.
Beni ekledikten sonra sohbete yazdı ve o ayrılana kadar çoğunlukla üniversite konuları hakkında kısa bir sohbet ettik. Sık sık çevrimiçi olmuyor, bu yüzden ona birkaç gün önce bir mesaj yazdım, yine havadan sudan. Çevrimdışı olmasına rağmen hızlı bir şekilde yanıt verdi, ancak tekrar yazdığımda yanıt vermedi.
Öyleyse, çevrimiçi olduğunda ona tekrar mesaj atmalı ve bir konuşma başlatmalı mıyım yoksa birdenbire tanışmak isteyip istemediğini sormalı mıyım?
FB tek iletişim yolu, çünkü kurs bitti, yaz tatili ve insanlarla sık karşılaşmadığın büyük bir üniversite.

İpuçlarınız için şimdiden teşekkürler!"
"Genelde arkadaş canlısı biriyim ve okulda sıkılırım bu yüzden insanlarla sohbet etmeyi severim. Bununla birlikte, çoğu zaman, o kişiyle çıkmak, hatta onlarla ""gerçek hayatta"" takılmak bile istemiyorum. Arkadaş olmak veya çıkmak istediğim insanlar konusunda çok titizimdir ve insanların davranışlarını çok iyi gözlemlerim ve bu kişiyle nasıl bir ilişki kurmak istediğimi oldukça çabuk bilirim. O kişiyle harika bir sohbet edebilir ve pek çok ortak yönüm olabilir, ancak onlarla okul ortamı dışında takılmak için ateşli bir istek duyabilirim. Benim sorunum, çoğu zaman insanların niyetimi yanlış anlaması ve arkadaşça davranışımı onlarla (erkeklerle) ilgilenmek veya onlarla takılmak istemekle karıştırıyor gibi görünmesi. Şahsen, konuştuğum biri onunla ilgilendiğimi varsayarsa ve beni takip etmeye çalışırsa **gerçekten** sinirlenirim, peşinden koşmalarının bir sonucu olarak, genellikle onlardan kaçar veya onları görmezden gelirim. Sadece tuhaf mıyım? Eğer öyleyse, nasıl düzeltebilirim? ve hangi ""titreşim"" yaydığımı nasıl bilebilirim? Böylece gelecekte daha dikkatli olabilirim."
"Tamam, geçen ay 4 yıllık partnerimden ayrıldıktan sonra arkadaşlarım/ailem beni oraya gitmeye, insanlarla tanışmaya ve mutlu olmaya teşvik etti.

Bunu yaptım, bir arkadaşımın önerisiyle bir flört sitesine üye oldum. Uzakta yaşamasına rağmen iş için bölgeme sık sık geldiğini söyleyen biriyle tanıştım. Sohbet ederken iyi vakit geçirdik ama dürüst olmak gerekirse ondan çok güçlü bir arkadaş havası aldım.

Rastgele flört ettik, yapmak istediği şey konusunda gerçekten açıktı ve garip bir aptal gibi sadece bir tür başımı salladım ve ""vay harika"" dedim.

Her gün konuşuyoruz ve o bizim çıktığımız fikrini ima ediyordu (hiç şahsen tanışmadık). Neden bilmiyorum ama iyi gibiydim ve onunla gittim. Bunda bir sakınca görmedim. Benim bilmediğim, bizim bir eşya olduğumuzu, dilerseniz bir çift olduğumuzu kastetmişti. Bunun, daha fazlasını isteyip istemediğimizi gören iki kişi olduğumuz anlamına geldiğini düşündüm. Bunu halledebilirdim.

Şimdi bana kız kardeşinin beni Facebook'ta nasıl gördüğünü, ailesinin ve arkadaşlarının beni nasıl bildiğini anlatıyor ve sanki ondan tek bir erkek dışında kimseye bahsetmedim ve bu bile ""Pekala, o iyi ama kıvılcım yok"" idi.

Sorun şu ki, bunu kabul etmekten gurur duymuyorum, sadece arkadaş olmak istediğimi söylersem arkadaşlığı gerçekten kaybedeceğimden endişeleniyorum. Onunla konuşmak harika ve pek çok güzel sohbetimiz var ama benim tarafımda o kıvılcım yok, o sadece benim için erkeklerden biri gibi geliyor. Acımasızca dürüst olursam, eski sevgilimi unutmama gerçekten yardım ediyor ve orada romantik hiçbir şey olmasa da, gerçekten harika arkadaş olduğumuzu görebiliyorum.

Tanrı aşkına ne yapacağım?"
"Geçen hafta ablam arkadaşlarına çok geç gittikten sonra eve geldi. Bunu sordum ve babamın bir arkadaşı olan bu adama gitti. Ayrıca onu biraz tanıyoruz ve o iyi bir adam, onu taciz edecek biri değil. Annemle babama söylemedi ama babam bir şeylerden şüphelendi.
Ben bunu yazarken şunlar oldu:
Annemle babama gittiği yere yalan söyleyerek ona iki kez gitti.
Onunla konuştum ve ona aşık olduğunu söylüyor. Ve tam tersi.
O da bir gün babama söyleyeceklerini söyledi.
Kız kardeşime, yaş farkından dolayı onunla bir ilişkinin iyi bir fikir olacağından emin olmadığımı söyledim.

Şimdi, endişelerim sadece sosyal damgalama mı, yoksa bir şeyler mi yapmalıyım? Babama söylemeli miyim, kız kardeşime doğru olmadığı için onunla görüşmeyi bırakması gerektiğini söylemeli miyim?"
"Küçük oğlumla çıkmaya başladık, onun son yılı ve o zamandan beri birlikteyiz. Şimdi ben son sınıf öğrencisiyim ve o uzakta, makul sürüş mesafesindeki bir üniversitede. Onu seviyorum ve o da beni seviyor. Birbirimizden memnun olsak da (birbirimizi görmekten hoşlanıyoruz, aynı şeylerden bazıları gibi) bizimle ilgili birkaç endişem var.

1) Daha önce hiç kimseyle ciddi bir ilişkim olmadı. Hava durumu hakkında bilinçli bir karar veremeyeceğimi hissediyorum, beni çözmek için biraz zaman ayırmazsam ve bunun nasıl bir şey olduğunu görmek için başka insanlarla çıkmayı denemezsem burada gerçekten mutluyum.

2) Bazı ilgi alanlarımız örtüşse de, diğer şeyler karışmasa da, aşk dillerimiz farklı olsa da (ben çok temas halindeyim, o pek değil ama o buna bir ölçüde katlanıyor), farklı türden hoşlanırız filmler ve şeyler vb.

3) Ailelerimiz farklı sosyoekonomik sınıflardan, benimki ondan daha yüksek. Bu benim için önemli değil, ama bizim için olası bir geleceği düşündüğümde stres ekliyor (faturalarla/eşyalarla nasıl başa çıkacağız, ailesinin (ve geniş aile) yapısı farklı, benimkinden çok daha büyük ve sadece tamamen farklı bir dinamik).

4) Ona onu sevdiğimi her söylediğimde, %100 ciddiydim, sanırım kalıcı bir partner seçmek için çok gencim. Kendi hayatımı kurmam ve orada başka neler olduğunu görmem gerektiğini düşünüyorum.

Bunu onunla tartıştım ve dışarıda başka neler olduğunu görebilmek için açık bir ilişki düşündük ve o sırada hemfikir olsa da, biz ""birlikteyken"" başka biriyle olmamdan rahatsız olduğunu düşünüyorum. "", bunu tamamen anlıyorum, ancak bu durumda, nihai hedef bu yıl sadece ""iyi"" olmak ve net yıl üniversiteye gittiğimde bunu kesmekse, onu oyalamak istemiyorum.

Bencil olduğumu söylüyor ve ben de aynı fikirdeyim ama ona olan sevgimi benim için en iyi olanı yapmakla tartmak zorundayım."
"Bu dün gece oldu, birkaç dakika öncesine kadar bunun bir FU olduğunu anlamadı:

Masaüstü oyun bilgisayarımda 2K15 oynuyordum. Ben ev sahibi takımım (elbette Lakers) ve 2,5 saniye kala 2 sayı gerideyim ve topa sahibim. Topu saha dışına çıkardım ve 3 sayı çizgisinde açıkta duran Kobe'ye pas verdim. Şut atıyorum, şut ölçer neredeyse mükemmeldi, sadece tam değil ve top çemberin önüne çarpıyor ve oyunu kaybediyorum... Hiç düşünmeden masama deli gibi tekme atıyorum ve her şey sallanıyor, hoparlörlerim düştü ve oyun dondu. Çok kızgınım, bu yüzden zorla kapatıp yatağa gidiyorum.

Şimdi çok önemli, tasarım açısından yoğun bir çalışma yapmam gerekiyor ve GPU'mun öldüğünü ve bilgisayarımın yalnızca çalışmak için yeterince güçlü olmayan tümleşik olanla açılacağını fark etmeye başladım."
"Biliyorum biliyorum. Sağlıklı beslen, egzersiz yap ve iyi olacaksın. Kilonuz bazen sabit kalır, ancak bunun üstesinden gelmeniz gerekir (kelimenin tam anlamıyla). Elinden gelenin en iyisini yap, karbonhidratı kes, hayatını değiştir.

Ben bunları yaptım. Hala onlar üzerinde çalışıyorum. Ama herhangi bir ek diyet hapı (Slimquick gibi) deneyip denemediğinizi ve onlar hakkında ne düşündüğünüzü merak ediyorum. Yardım edeceklerini düşünüyor musun? Bana ekstra motivasyon vermeleri özellikle ilgimi çekiyor - güne dönüp ""Bugün daha fazla yemene gerek yok - ve bu hap sana daha da yardımcı olacak!"" bir nevi motivasyon.

Ne düşünüyorsun? Slimquick veya diğerleriyle deneyimi olan var mı? Lütfen bana bildirin, birkaç haftadır bunu tartışıyorum ve sanırım hapları motive edici olarak kullanabilirim. Yoksa 20-30 doları kaybederim."
"Ben (27/f) onu (26/e) kaybedeceğim çünkü aynı fikirde olamayız. Bir buçuk yıldır birlikteyiz ve bence ikimiz de aynı şeyi istiyoruz ama birbirimizi özlemeye devam ediyoruz ve bunu tam olarak anlatamıyorum, hatta anlayamıyorum.

Birlikte bir hayat kurabileceği ve iş ortağı olduğu kadar yakın ortağı da olacak birini istiyor. Ailesinin mali güvenliği için gelecek planları yapmak istiyor ve her şeyin şimdi başlamasını istiyor. Ben de istiyorum ama o benim istediğimi düşünmüyor. Söylediğim sözlere ikna olmadı ama gerçekten ciddiyim.

Şu anda benimle yaşamak istemiyor, hatta benimle çok fazla zaman geçirmek istemiyor çünkü işle çok meşgul ve kendini gelecekteki güvenlik konusunda eğitiyor. Diğer nedenlerin yanı sıra, oldukça fazla alana ihtiyaç duyan bir adam. Kendimi kısa vadede içinde görmezsem, onun uzun vadeli bir gelecek resmine bağlı kalamam. Şu anda gerçek bir taahhüt olduğunu hissetmiyorum, nasıl adımları atlayabilir ve uzun vadeli bir gelecek planlayabilirim? Ve görünüşe göre onun bu noktayı kavramasını sağlayamıyorum.

Onun için iş ve özel yaşam aynı şeydir. İkisini ayırırım. Kendimi onun hayat arkadaşı olarak göremezsem kesinlikle onun iş ortağı olamam. Şu anda aynı fikirde olmadığımız için ayrıyız ve onu kaybetmekten korkuyorum. Onu çoktan kaybetmiş olabilirim. Hayatımda biri hakkında hiç bu kadar doğru, bu kadar iyi ve bu kadar bütün hissetmemiştim. O o. O harika. İşe yaradığında BİZ harikayız ve birbirimize verecek ve öğrenecek çok şeyimiz var. Orada güçlü bir bağlantı var. Ancak, temelin temelleri için çalışırken kafasının sürekli bulutlarda olduğunu hissediyorum. Ve korkarım ki o şimdimize kafa yormazsa, ben de geleceğimize kafa yoramam. Ben ne yaparım?!"
"Bu 20 dakika gibi başıma geldi.

Yani bugün tafenin ilk günüydü. Dürüst olmak gerekirse, korkunç bir gün bekliyordum (çünkü katılmak için 12. sınıftan ayrıldım), ama beklentilerim aşıldı. Sınıfta sadece 3 öğrenci daha vardı ve sınıfın neşeli ve eğlenceli olduğu hissini veren bir çift iyi arkadaş vardı. İyi vakit geçirdim, bu yüzden telefonumu ve müziğimi çıkardım ve sınıfa geri döndüm. tren istasyonu. Bugün olanlardan gerçekten mutlu olduğum için yürüdüğüm yola bakmıyordum ve burası TIFU olduğum yer.

ayağım üzerinden geçerken sümüksü bir yüzeyle karşılaştı. Meraklı bir şekilde arkama baktım... ve 30 cm uzunluğunda büyük bir bok parçası bulaşmıştı. böyle olması gerektiğini düşündüm. ayakkabımın altına bakıyorum ve siyah bir yüzeyden tamamen kahverengi bir renge dönüştü. bu yüzden ayakkabımı çimlere sürtmeye çalışarak yaklaşık 3 dakika harcadım ama dahice ayakkabımın çatlaklarına battı. en iyi yanı, temizlemeye çalışmasaydım trenimi yosun tutmazdım ve şimdi 20 dakika beklemem gerekiyor..."
"Bir arkadaşımdan tanıdığım bir kızın bana biraz aşık olduğunu, benim ""akıllı ve sevimli"" olduğumu düşündüğünü öğrendim. Ama onun hakkında pek bir şey bilmediğim ve neredeyse hiç konuşmadığımız için onu tanıdığımı söylemek abartı olur. Bununla birlikte, başkalarıyla olan etkileşimlerinden gördüğüm kadarıyla, onun her zaman 'ideal' bir kız arkadaş olabileceğini düşünmüşümdür. Aradığım birçok özelliğe sahip (müziğe ilgi, bilgisayar programlama vb.). Şimdi, önümüzdeki hafta bir noktada buluşmamız planlandı; Nasıl çalıştığını öğrenmekle ilgilendiğini ifade ettiği için ona (bire bir) bazı yazılımlar göstereceğim. Olağan şeylerden herhangi birini denemek için doğru bağlamın bu olduğunu düşünmüyorum ve bu noktaya kadar mesajlaşmamız kesinlikle profesyoneldi. Sorumun başladığı yer burası, OKCupid profilini buldum (eşleşmelerine göre %87 sağlamız), ona 'böyle bir yerde senin gibi bir kızı görmek güzel' demek çok mu cesurca olur?"
"Uzun yazı için özür dilerim. Şu anda gerçekten canım yanıyor ve bazı tavsiyeler veya akıllıca sözler kullanabilirim.

Kısa bir arka plan vermek gerekirse, erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 9 aydır çıkıyoruz. O yoğun bir burs programında olan bir doktor ve genellikle çok stresli/yorgun/meşgul, şu anda okuldayım ve staj ve çalışma ile oldukça meşgulüm. Neredeyse her günümüzü birlikte geçiriyoruz, birbirimizi destekliyoruz, çok eğleniyoruz ve ikimiz de birbirimizden (uygunsuz bir şekilde dokunmaktan zevk aldığımız) en iyi arkadaşımız olarak bahsediyoruz.

İlk birkaç ay birlikte çok mutluyduk. Sorunlar, ben korkulan ""Peki biz neyiz?"" sorusunu gündeme getirene kadar başlamadı. Sonra biraz mücadele başladı. İlişkiden her zaman daha fazlasını istedim ve tereddütle karşılandım, 3 aya kadar münhasırlık istedim ve sonunda kabul etti ama sadece eğer yapmazsa ayrılacağım için (ciddi bir şey istedim.) 6-7 aya kadar ben seni seviyorum dedi, karşılık vermedi. Bu tamamen iyi, acı verici ama iyi. Hazır olana kadar ona karşı sabırlı olacağımı söyledim. Hala cevap vermedi ama şimdi 9 aylıkken aşık olduğunu hissettiğini ama henüz aşık olmadığını söyledi. Bu ilerleme bana umut verdi ama aynı sayfada olmamak ilişkimiz konusunda biraz güvensiz hissetmeme neden oldu.
Birlikte ciddi bir geleceğimiz olacağını bilmediği sürece aşık olmak istemediğini, bu yüzden önceki 2 ilişkisinde olduğu gibi incinmediğini belirtti. :(

Son zamanlarda çok kavga ediyoruz çünkü: Hala ailesiyle tanışmadım (ondan 5 dakika uzakta yaşıyorlar), ilişkimizi Facebook'ta paylaşmak istemiyor (en büyük anlaşma değil!), o burada değil benimle aşk, gerçekten gelecek hakkında konuşmuyoruz ve işinin doğası ve her zaman ne kadar stresli ve yorgun olması nedeniyle birlikte geçirilen zamanın kalitesi en iyisi değil. Bu konulardaki endişelerimi dile getirdikten sonra beni kaybetmek istemediğini ve bana açılmaya çalışacağını söyledi. Çatışma gerçekten ikimizi de etkiliyor."
"Herkese merhaba!

Size [burada](burada) açıklandığı gibi durumumla ilgili bir güncelleme vermek istedim

Bir jinekoloğa göründü. Kızlık zarındaki açıklığın uzaktan herhangi bir şeyin rahatça girmesine izin vermeyecek kadar küçük olduğunu söyledi. Himenotomi önerdi ve biz de öyle yaptık. Birkaç hafta iyileştikten sonra, ameliyat sonrası bir kontrol yaptı ve tamamen iyileştiğini söyledi.

Hala kendi başına biraz esneme yapması gerekiyordu ama bunun tamamen farklı hissettirdiğini ve neredeyse acı verici olmadığını söyledi. Daha önce ikinci en küçüğü (4 bedenden) zorlukla idare ederken, en büyük bedeni biraz rahatsızlık duyarak hemen kullanabildi.

Kendini hazır hissettiğinde işe koyulduk ve seks olması gerektiği gibi çalıştı! Yani her şey iyi. Bir önceki gönderimdeki tüm tavsiyeleriniz ve desteğiniz için teşekkür ederim."
"Atılır çünkü bunun ne kadar önemsiz bir sorun olduğunu biliyorum ve bunun asıl sorunumla ilişkilendirilmesini istemiyorum.

Bu yüzden [19F] dürüst olmak gerekirse çok kıskandığım iyi bir arkadaşım var. Hadi ona Grace [19F] diyelim. Her şeyden önce, Grace kelimenin tam anlamıyla dünyadaki iyi ve tatlı her şeyin özüdür. O bir sineğe bile zarar verebilecek gibi görünmeyen türden bir kız. Sadece gerçekten tatlı, yumuşak bir mizaç. O çok alçakgönüllü ve kelimenin tam anlamıyla herkesin onda gördüğünü görmüyor. Cömert, nazik ve son derece harika bir arkadaş. Onunla cidden sıfır sorunum var, destekleyici ve sadık ve bir arkadaşın olmasını isteyeceğiniz her şey.

Grace ayrıca 5""8, kıvrak (dansçı vücut tipini düşünün) sürekli bronz, çok güzel saçları ve çok güzel mavi gözleri var ve genel olarak gerçekten muhteşem bir insan. Neredeyse ne zaman takılsak erkeklerin onu kontrol ettiğini görüyorum. /ona bakıyorum. Ne zaman birlikte bir fotoğrafımızı görsem, aramızdaki keskin zıtlık yüzünden irkiliyorum. 1,75 boyundayım, solgunum, hala zayıfım ama onunla aynı vücut tipinde değilim, sıkıcı kahverengi gözlerim var ve saçlarım... uzun ve dalgalı ve genellikle her yerde. İlla ""çirkin"" olduğumu düşünmüyorum ama ona kıyasla kesinlikle daha aşağı görünen benim.

Daha önce de söylediğim gibi, Grace ile SIFIR sorunum var. O, sahip olduğum en iyi arkadaşlardan biri ve her yönüyle harika bir insan. Son zamanlarda onun yanındayken kendimi güvensiz hissediyorum. O güzel, zeki, kibar, cömert, harika bir erkek arkadaşı, harika bir arkadaş çevresi var vs. Mükemmel görünen birinin yanında olmak neredeyse yorucu olmaya başlıyor. Kimsenin aslında mükemmel olmadığını biliyorum ve bu kıskançlık duygularının kendi güvensizliklerimden kaynaklandığını biliyorum. Bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Onun yanında kendimi çirkin ve değersiz hissetmekten bıktım. O çok harika bir insan ve ona yöneltilen hiçbir olumsuz duyguyu hak etmiyor. Herhangi bir tavsiye/bilgelik sözü var mı?
_____________________________________________________________________________________"
"Yaklaşık bir hafta önce burada, Arizona'daki en sevdiğim spor barına gittim. Kendi kendine oturma, bu yüzden arkadaşlarım ve ben barın arkasına yakın bir masada oturuyoruz. Sunucumuz, bir kız, ona J diyoruz, sevimli, kısa kız, siparişlerimizi alıyor ve uzaklaşıyor. Arkadaşıma doğru eğilip onun çok tatlı olduğunu ve numaramı bırakacağımı söyledim. Yaklaşık bir saat boyunca yemek yiyip içerken, çekler geldiğinde, ona sevimli olduğunu düşündüğümü ve bir ara numaramla ona bir içki ısmarlamak istediğimi söyleyen bir not bıraktım.

Dün ondan haber alamayınca o spor bara geri döndüm. Farklı insan grubu ama yine bizim sunucumuz olduğu ortaya çıktı. Beni hatırladığını söylüyor, ben de ona adıyla seslenip güzel bir yemek yiyorum. Bu kez çekler gelince kartımı aldım ve defterimi kapattım. Bu sabah uyandığımda faturamın bahşiş kısmını doldurmayı unuttuğumu fark ettim. Ben bir sunucuyum ve şimdi muhtemelen bana mesaj atmadığı için bahşiş vermediğimi düşünüyor."
"Biraz arka plan:

Ben kolej öğrencisiyim. Erkek arkadaşım (yaklaşık aynı yaşta) Avustralya'da yaşıyor ve şimdiye kadar ilişkimiz tamamen çevrimiçi oldu. Birlikte olabilmemiz için bu yılın sonunda Amerika Birleşik Devletleri'ne taşınmak istiyor, ancak barınma ve iş bulması gerekecek. Biraz paramız var ve erkek arkadaşım yarı zamanlı bir işle yılda yaklaşık 13 bin kazanıyor ve yakında başka bir iş bulacak, bu yüzden para içinde yuvarlanmayacak olsak da asıl sorun para değil. Biz daha çok vize almasıyla ilgileniyoruz.

Dışişleri Bakanlığı web sitesinden, üç tür göçmen vizesi vardır: 1) aile sponsorluğunda, 2) işveren sponsorluğunda ve 3) özel göçmenler.

1) Aileden değil ama nişanlanıp evlenirsek vize alabilir. Bu seçenek tek seçeneğimiz gibi görünüyor ama ikimiz de yüz yüze görüşmeden evlenmek istemiyoruz.

2) Anladığımız kadarıyla, çalışma vizeleri yalnızca vasıflı işçi olanlara veriliyor ve erkek arkadaşımın bir işveren tarafından nasıl sponsor olabileceğini anlamıyoruz.

3) Uygulanmaz.

Ek olarak, üniversite için öğrenci vizesine başvuramaz çünkü okul ücretini ve ek masrafları ödeyecek paramız yok ve ailesi (ve bu konuda benimki) onu desteklemeye istekli değil."
"Hey reddit, ailemin bodrumunda yaşadığım bu pire istilasıyla çaresiz kalmaya başlıyorum. Onlar tatildeyken onlara ev bakıcılığı yapıyorum ve papağanlarıyla ilgileniyorum. Bu istilanın neden bu kadar garip olduğunu açıklamama izin verin.

Ailemin alabilecekleri en iyi pire ilacı kullanan 2 köpeği var ve köpeklerin% 100'ünde pire YOKTUR, pireler yalnızca bodrumda lokalizedir, köpeklerin gitmediği yer (aslında, köpekler ' t şu anda burada bile). Pireler bodrumda, ailem 4 eclectus papağanı ve onlar yokken izlediğim 2 kakadu tutuyor.

Bodrum bitmemiş - orada HİÇ halı yok, ama kuşların kafeslerinin yanında eski bir kanepe var, ama ailem tatile gitmeden önce bodruma iki kez pire bombası attık ve pireler ölmedi. Alışılmadık olan şey, pirelerin genellikle (ve bildiğim kadarıyla değil) papağanlarla beslenmemesidir, bu nedenle papağanlar onlar için bir ev sahibi olarak hizmet etmezler.

Seyahatlerinden döndüklerinde doğrudan ailemin evinden kız arkadaşımın evine gidiyorum ve onun herhangi bir pire ilacı kullanmayan bir kedisi var. Kedisinin benden pire kapmadığından kesinlikle emin olmaya çalışıyorum. Alt katta pirelerin nasıl hala hayatta olduklarına dair hiçbir fikrim yok ama onları öldürmeyi denemek istiyorum. Bit bombardımanı kuşlar için tehlikeli ve bunu yaptığımızda hepsini birkaç saatliğine bodrumdan çıkarmamız gerekiyor ve bunu tek başıma yapamam, bu yüzden pireleri öldürmenin bir yolunu bulmaya çalışıyorum. kuşlara zarar vermez ve onları bodrumdan çıkarmamı gerektirmez (çünkü bunu yapamam)."
"Biraz arka plan:
Çocukken birden fazla ülkede büyümüş olan ailem, kardeşim ve benimle yalnızca Pazar 'toplantıları/aile günleri' yapmayı başaran zengin sosyete mensuplarıydı, aksi takdirde bizi hizmetçiler tarafından büyüttük. 16 yaşında erkek kardeşim başka bir ülkedeki yatılı okula gönderildi. 18 yaşında yatılı okula gönderildim. O zamanlar kardeşimle hiç yakın değildik ve aile fikri sadece televizyonda ya da filmlerde gördüğümüz bir şeydi.
Şimdiye kadar hızlı ilerleyin, kendi hayatım, işim var, evlenmek için nişanlıyım. Erkek kardeşimin durumu gerçekten iyi ve kendi ailesi ve bebeği var. Büyüyen aile eksikliği konusunda uzlaştık ve şimdi iyi bir ilişkimiz var. Ebeveynlerimiz mesafeli ve tutarsız mektup arkadaşlarından başka bir şey değildir. (Bize hiçbir güncelleme vermedikleri için onlara her zaman şikayet ederdim) Farklı bir ülkede yaşıyorlar, bu yüzden bazen onları aramak bile zor.

Yaklaşık bir yıl önce, annemden (yıllardır konuşmamıştık) karşılaştıkları bir sorun için biraz nakit isteyen bir telefon aldım. İhtiyaçları olduğunu düşünerek pes ettim ve onlara para gönderdim. Daha sonra kardeşimin de olduğunu öğrendim.
Bir ay önce annemden, babamın son 2 yıldır bunama hastası olduğunu, yasal zorluklar içinde olduklarını, banka tarafından evlerinden atıldıklarını, yiyecek alamayacak kadar fakir olduklarını açıklayan bir e-posta aldım... böyle devam ediyor. . Kardeşim ve ben karıştırıp onlara para gönderiyoruz. Ağabeyim, bazı uzak akrabalar tarafından dolandırılmamamız için elinden geleni yaptı.

Şimdi, geçmişte bana neredeyse hiç mutlu bir doğum günü dilediğinde, yemek için paraya ihtiyacım olduğuna dair haftalık metin mesajları alıyorum. Herhangi biriyle iletişime geçmeye çalıştığımda görmezden gelindiğim için kendilerini arkadaşlarına yabancılaştırmış görünüyorlar. Şimdi pişman olduğum düğün birikimlerimin çoğunu onlara gönderdim ama onlara daha fazla yardım etmek istemediğim için bu beni kötü bir insan yapar mı emin değilim. Paylaşacak çok az şeyim olduğu için son iki hafta boyunca herhangi bir şey göndermeyi reddettim.

Ne yapmalıyım? Onları geri çevirmek doğru mu?"
"Sevgili Reddit, ben lise birinci sınıf öğrencisiyim ve 7. sınıftan beri bir bakıma görüştüğüm bir kız var. Şimdi ne düşündüğünü biliyorum, 'aşk' için çok gencim ama bu kıza aşık olduğumdan kesinlikle eminim, örneğin aşırı derecede ateşli en iyi arkadaşı yazın benimle takılmak istedi, ama Reddetmek zorunda kaldım çünkü bunu ona yapamam, bu doğru gelmiyordu... Şimdi aramızın açılmasının nedeni inanılmaz derecede utangaç olmam ve o da öyle.. Şimdi sorun şu onu yıllardır sevdiğimi ve ailemin daha önce yaşadığım şehirden 5 saat uzağa taşındığını ve onunla aylardır konuşmadığımı. Bana olan tüm ilgisini kaybetmesinden çok korkuyorum. Ama vudu festivali, caz festivali ve tüm yaz için memleketime geri döneceğim. Ama ona nasıl çıkma teklif edeceğimden emin değilim... Bu beni gerçekten rahatsız ediyor.. Yani Reddit'in Reddit kullanıcıları. LÜTFEN BANA BURADAN YARDIM EDİN!"
"Bugün işe giderken, bana doğru koşan bir çanta tutan keyifsiz görünümlü bir karakter görüyorum. Yaklaşık 15 metre arkasında onu kovalayan bir bayan vardı.

Hemen elindeki çantanın kadının çantası olduğunu ve onu soyduğunu varsaydım. Hızlıca düşünerek Good Guy Greg'i denedim ve yanımdan koşarak geçen adamı durdurmaya gittim. Ancak, beni tamamen devirdiği için en iyi niyetim boşa çıktı.

Koşmaya devam etmek yerine bana bağırmaya başladı ve 'suratıma yumruk atmalı' diye tekrarladı. Aslında otobüsü durdurmak için koştuğu ve arkasındaki bayanın karısı olduğu ortaya çıktı.

Özür diledim (hala yerde yatıyordum) ve kalkıp işe gittim. Şahsen kimseye söylemedim çünkü çok utandım çünkü aptaldım ve neredeyse dayak yiyordum.

Başka Sosyal Açıdan Garip Penguen hikayeleri olan var mı?"
"Yani kız arkadaşım (21) ve ben geçen Kasım'dan beri çıkıyoruz. En azından söylemek ilginçti çünkü ikimiz de üniversiteyi bitirmek üzereyiz ve üniversitelerimiz arasında yaklaşık bir saat var. İlk başta haftada bir veya iki kez birbirimizi görmeyi başardık. İşler meşguldü ama harikaydı. Son zamanlarda, benimle konuşmasını sağlayamıyorum. Hiç. Ben bir tiyatro teknisyeniyim ve o bir oyuncu, bu yüzden programlarımız her zaman meşgul, özellikle hafta sonları, bu yüzden ben de konuşamadığım için onun fazla konuşamayacağını anlıyorum. herhangi bir gün. Telefon aramaları doğrudan sesli mesaja gider. Yaklaşık bir aydır bu böyle. Beni aldatmadığına güveniyorum ama Facebook'ta her zamanki gibi aktif ve hala arkadaşlarıma mesaj atıyor. O insanlara bir şey olmadığını biliyorum çünkü çoğunlukla geyler. Çılgın/şirret/yapışkan görünmek dışında, gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum."
"1 buçuk yıldır çıkıyoruz ve ikimiz de aynı okula gidiyoruz. İşler gerçekten harika gidiyordu ama tüm ilişkilerde olduğu gibi bu kıvılcım yatışmış gibiydi. İşler gerçekten rahattı, beni yanlış anlamayın. Ama kendimi eksik hissediyordum. Onunla ayrılmaya karar verdim. Bekar hayatı yeniden denemek istemem dışında bunu yapmak için gerçekten harika bir nedenim yoktu.

Onunla takılmak her zaman eğlenceliydi ama bazen onun yanında olmaktan gerçekten sıkılmıştım. Duygularımız konusunda çok açıktık ve birbirimizin ne zaman/neden üzgün hissettiğini her zaman birbirimize bildirirdik, bu yüzden iletişim oradaydı. Ancak bazen konuşmalar, tekrar tekrar tekrarlanan aynı şeylerdi. Onları genişletmeye çalıştım, ama aynı sıkıcı konuşmalara geri dönüyor gibiydi.

Sonuç olarak, yeniden bekar olmak ve rahatlık alanından uzaklaşmak gibi hissettim. Bundan çok mahvolmuştu ve ben de zar zor dayanabiliyordum. İlk ayrılıktan sonra, yaklaşık bir aydır düşündüğüm için üzerimden büyük bir rahatlama kalkmış gibi hissettim. Birkaç gün sonra, gülünç bir şekilde üzülmüştüm ama bunun nedeninin ONU mu yoksa İLİŞKİMİ mi kaybettiğimden emin değildim.

Bir süreliğine kendimi Facebook'tan sildim ve o da aynısını yaptı. Bugün hesabımı yeniden etkinleştirdiğimden beri onu tekrar gördüm ve lanet olası aklımı kaybettim ve gözyaşlarına boğuldum. Kendimi aptal gibi hissediyorum. Bu kızı gerçekten sevmiştim ve şimdi onu sebepsiz yere kaybetmiş gibi hissediyorum.

Ayrılık sırasında, nasıl olduğunu görmek için ona iki kez mesaj attım (NC'yi bozduğumu biliyorum) ve yanıt alamadım. Anladım ama yine de canım yandı.

Ayrılığı başlatan ben olduğum için incinmeyi hak etmediğimi hissediyorum.

Üzgünüm, eğer bu çok muğlak ve dağınıksa, sadece hava atacak bir yer arıyorum ve belki de bunu nasıl atlatacağıma dair iyi bir tavsiye alabilirim."
"Birkaç saat önce ben, kardeşlerim, annem ve üvey babam çatıyı ve duvarları boyayabilmek için üst katta eşyaları taşırken bir kutu boyayı devirdim. Giysi raflarının her yerine ve zemine sıçradı. Küvetleri suyla doldurup içlerine bezlerini koyduk ve ıslanmış havluları yere serdik. Annem dükkandan halı doktoru, biraz tiner, ovma alkolü ve mineral ispirtolar almak için ayrıldı. Halının boyasını çıkardık ama çoğu kıyafetten çıkmıyordu. Boya tineri, tuvalet ispirtosu veya mineral ispirtolardan daha etkili bir şeyle boyayı nasıl çıkarabileceğimi bilen var mı? Ben de süngerle çıkarıyorum, süngerden daha etkili bir şey biliyor musunuz?"
"İşte hızlı versiyon. Bir konsere fazladan biletim vardı ve onları internetten satmaya karar verdim. İkisi nominal değer içindi ve ikisi nominal değerin altındaydı. Ancak her iki taraf da biletlerimi istediklerinde ve biletleri parayla takas etmek için konserde benimle buluşacaklarında anlaştılar. Böylece konsere gittim ve geldiğimi ve benimle nerede buluşacaklarını bildirmek için ikisine de bir mesaj gönderdim. İlk civciv, çok uzun süre beklediklerini ve sonunda kafa derisinden satın aldıklarını söyleyerek yanıt verir!!! İnanamadım, o nankör orospular! Biletleri çoktan alındı ​​diyerek geri çevirmek yerine başka birine satabilirdim! Bu da beni iki bilet istediğini söyleyen diğer kıza götürüyor. Metin/e-posta/telefon aramama cevap verme nezaketine bile sahip değildi. Sadece doğrudan beni görmezden geldi! Ama konsere gelmeden iki dakika önce bana hala gösteri yapıp yapmayacağımı soran bir e-posta gönderdi. E-postasını yanıtladım ve ona bir txt gönderdim! Ama cevap yok!

Yani elimde hiç kimse için 4 bilet ve 200 doların üzerinde eksik kaldı. Ancak bende isimleri, e-postaları ve cep numaraları var. Biraz geri ödeme zamanı! Şimdi paramı almaya çalışmıyorum, sadece bu küçük orospulara sırf canları öyle geliyor diye normal insanları becermemek konusunda bir ders vermek istiyorum! Bu kızlardan nasıl intikam alacağıma dair bazı iyi fikirler bulmama yardım et!"
"(Gönderdiğim altında tam arka plan)

Onu beklememin buna değeceğine dair hiçbir garanti olmadığı için eski sevgilimin ortaya çıkmasını bekleyemeyeceğime karar verdim. Elbette, ayrıldığımızdan beri bu kadar açık konuşmamıştık ama şimdi görünüşe göre sonsuza kadar bittiğimize göre, bir daha asla birlikte gülemeyeceğimizi, öpüşemeyeceğimizi, konuşmayacağımızı vb.

Çok fazla planımız ve çok sevgimiz vardı ama şimdi hepsi gitti. Bununla nasıl birleşirim? Verdiğimiz onca sıkı çalışmayı ve artık tüm sevginin kapıda olduğunu bildikten sonra nasıl devam edip mutlu olabilirim? Evleneceğimi düşündüğüm kızın şimdi hayatına devam edeceğini ve ikimizin de öleceği güne kadar hayatını benden uzakta yaşayacağını bilerek kafamı toparlayamıyorum.

Hala onu önemsiyorum, evet, sonunda olan onca şeyden sonra bile onu hala seviyorum. Asıl ayrılık aylar önce olmasına rağmen kendimi çok yalnız ve kaybolmuş hissediyorum, dürüst olmak gerekirse şimdi gelecekten korkuyorum."
"İşverenim bugün şirketi sattığını açıkladı. Yeni iş sözleşmelerini dağıttılar ve bazı korkunç rekabet yasağı ve IP bölümleri var (ofis dışında yaptığınız her şey ne olursa olsun şirkete aittir).

Tazminat eskisi gibi ama iş sözleşmesi son 6 yıldır çalıştığım ortamdan/sözleşmeden çok çirkin farklılıklar getiriyor.

Sözleşmede çok küçük bir değişiklik için pazarlık yapmaya çalıştım ve vuruldum.

Olumsuz değişiklikleri telafi etmek için biraz daha yüksek (endüstri standardı) ücretler için pazarlık yapmaya çalıştım ve vuruldum.

Karar vermemiz için bize 48 saat veriyorlar. Aynı maaş oranımı korumak ve bu çılgın sözleşmeyi kabul etmek benim çıkarıma değil.

Soru: Başka bir iş ararken işsizlik maaşı alabilir miyim?"
"Sanırım bunu göğsümden çıkarmam gerekiyor ve herhangi bir yorum takdir edilecektir. 9 yaşında bekar bir anne olan 8 aylık kız arkadaşımdan ayrıldım. Birkaç nedenden dolayı kesinlikle berbat hissediyorum. En önemlisi bir korkak olmam ve ona karşı onun bana karşı hissettiği gibi hissetmediğimi ona asla söylemedim veya onunla değiştirmek istediğim ilişki hakkında konuşmadım. Yani ayrılık onun için birdenbire ortaya çıktı ama benim için yaklaşık bir aydır bunu kafamda tartıyordum. Şimdi bir aydır hissetmediğim üzgün, üzgün ve onu özlüyorum. Sadece ben mi iyi davranıyorum ve birinin üzülmesine neden olmak istemiyor muyum? Sanırım kararı verdiğim için bununla yaşamalı ve gitmesine izin vermeliyim."
"Bu yüzden kız arkadaşım ve ben son zamanlarda tartışıyoruz, tonlarca drama oldu ve ebeveynlerimiz tüm bunlar yüzünden artık birlikte olamayacağımızı söyledi. Üzüldüm ama üstesinden geldim ve artık birlikte olamayacağımızı ve tüm bunlar bittikten sonra geri gelip tekrar bir araya gelmek isteyip istemediğimizi görebileceğimizi söyledim. Anne babamızın söylediklerini ve ilişkimizin bundan etkilenmemesi gerektiğini görmezden gelmek istemesine razı değildi. Romeo ve Juliet'in aşk adına ölmekle ilgili neredeyse tüm durumu ve ben onun hayatında olmasaydım yaşamayacaktı.. Sadece okulda yapabildiğimiz kadarıyla birbirimizi görmeye devam etmeye çalıştık ve asla takılmadık ya da birbirimizi görmedik. Sonunda ona aynı şeyi yapamayacağımı ve tüm bunlarla uğraşmak için çok genç olduğumuzu söyledim. Yine dinlemedi ve benimle çıkmak istedi .. Geri dönüp denemeye devam ediyorum ve hala ona karşı hislerim mi var yoksa onu başka kimseyle görmek istemiyorum mu anlayamıyorum.. Birbirimizle birçok kez seks yaptık ve birlikte elimizden geldiğince çok zaman geçirdik. Altı ay boyunca neredeyse her günümüzü birlikte geçirdik.. Ya devam etmeye ya da işleri yoluna koymaya tamamen hazırım.. Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim."
"Böylece, ilk gerçek ilişkim yaklaşık 14 yaşımdayken başladı ve ben ve o yaklaşık dört yıldır birlikteydik.

Bekaretlerimizi birbirimize kaptırdık ve sonsuza dek birlikte olacağımızı düşündük vs. İlişkimizin biraz dağılması nedeniyle yaklaşık sekiz ay önce ayrıldık ve benim üniversiteye taşınıyor olmam gerçeği beni etkiledi. aynı zamanda bir katalizör.

Şimdi, yaklaşık altı aydır üniversitedeyim ve bana artık yeni bir ilişkisi olduğunu söyleyene kadar tamamen hayatıma devam ettiğimi düşündüm. Benden başka biriyle yakınlaştığını bilmek korkunç hissettiriyor. Ona hala aşık olduğumu sanmıyorum ama neden böyle hissettiğimi bilmiyorum, bütün gün odamda oturup kendime acıyorum ve kendimi sallayamıyorum. kapalı.

Ayrılığımız şimdiye kadar temiz ve basitti ve resmen ayrıldıktan sonra birbirimizi görmeyi ve seks yapmayı gerçekten bırakmamız biraz zaman aldı.

Bir başka ilgili detay da, şu anda görüştüğü adamla, biz birlikteyken bir festivalde ufak tefek bir şeyler yaşamış olması ve biz birlikteyken onunla ilgili her zaman biraz gerilim olması olabilir.

Biri onu aşmaya çalışırken bana yardım edebilir mi? Ya da neden böyle hissettiğimi anlamaya çalışmak? Bunun çok büyük bir sorun olmadığını biliyorum ve muhtemelen gerçekten yaygın, sadece yardım için başka nereye başvuracağımı bilmiyorum. Teşekkürler."
"Herkese selam,

Erkek arkadaşımla neredeyse 2 yıldır birlikteyiz ve oldukça ciddiyiz. Birlikte taşındık ve genellikle birlikte çok mutlu ve çok tatlıyız! Sorunlarımız var ama o benim için gerçekten çok şey ifade ediyor.

Sorun şu ki, arada bir ciddi şekilde güvensiz oluyorum ve onun diğer kadınlarla olan geçmiş ilişkilerine karşı paranoyaklaşıyorum. Daha iyi hissetmeme yardımcı olmak için elinden gelen her şeyi yaptı ama ben incinme korkusuyla söylediği her şeyi görmezden gelmeye devam ediyorum. Bana ilişkimizin her şeyden 1000 kat daha önemli olduğunu, benden önceki seksin korkunç olduğunu ve sadece beni hayatına dahil etmek için seve seve hafızasını sileceğini söyledi... ama bu yeterli değil ve korkuyorum ki bu davranış kontrolden çıkıyor.

Biri bana tavsiyede bulunabilir mi?

Ona cevaben söylediğim birkaç şey:

- Bir şeyden 1000 kat daha fazlasını ifade ediyorsa, hala yapılacak bir karşılaştırma var
- Neden her ilişkiye tutundun?
- Bu kadar korkunçsa neden seks yapalım ki?

Bu duygulardan kurtulamazsam, bunun beni ve dolayısıyla ilişkiyi yıkmaya devam edeceğini şimdi anlıyorum. Anı yaşamak ve şimdi her şeyle mutlu olmak istiyorum... Ama beni bu güvensizliklere bağlayan nedir? Dinlemeye ve ""üstesinden gelme"" veya ""sadece mutlu olma"" olmadığı sürece herhangi bir tavsiyeyi yerine getirmeye hazırım. Gelecekte olumsuz duygularla daha iyi mücadele edebilmek için kendimi ve dolayısıyla bu duyguları anlamaya çalışıyorum."
"Bu adamla birkaç hafta önce tanıştık ve bir randevudaydık, gerçekten havalı görünüyor ve iyi kimyamız/pek çok ortak noktamız var. Tek sorun biraz yapışkan görünüyor, benden çok hoşlandığı ve her fırsatta beni görmek/benimle konuşmak istiyor. İş, hobiler ve belirli taahhütlerle dolu bir programım var, bu yüzden boş zamanlarıma gerçekten değer veriyorum. Bu onu görmek/onunla takılmak istemediğim anlamına gelmiyor, bu yüzden gelecek hafta onunla planlar yaptım ama anlaşılan o, kararlaştırdığımız tarihten önce beni görmek için zaman bulmaya çalışıyor ve ben bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum. biraz geri çekilmesi gerektiğini bilmesini sağlamak için.

Yeterince sık mesajlaşıyoruz ve birbirimizi gerçekten yeni tanıyoruz, bu yüzden benim için ağırdan almak daha iyi olur, bu durumla nasıl başa çıkabilirim?"
"İşte biraz arka plan:

Ben, bir 23F, birkaç aydır 24M görüyorum. O pek sosyal bir adam değil ve ara sıra depresyondan muzdarip, bu yüzden ona yardım etmek için hap almak zorunda.

Sosyal durumlara katılmayı stresli bulduğunu iddia ediyor ama benim için sorun yok gibi görünüyor.

Her neyse, en başta o benden daha çok hoşlanıyordu ama zamanla ona ısındım ve bu adamdan gerçekten hoşlanıyorum. Ancak davranışları bazen çok garip. (Bu hafta dışında) her hafta görüşüyoruz ve genellikle bize geliyor, takılıyor ve bazen sevişiyoruz. Benden gerçekten hoşlanıyor gibi görünüyor ama işleri resmileştirmek istemediğini iddia ediyor.

Kafa karıştıran şey, tüm eylemlerinin aksini kanıtlaması, gelişigüzel bir şekilde erkek arkadaşım olduğu konvoya girdi. Ve birlikte olduğumuzda genellikle samimi ve sevecen olmak. Ve geçen hafta içki içerken ""neden bana kendini sevdirdin"" diye mırıldandı. Ama şimdi onun yaptıklarından daha fazlasını istediğimi söylüyor. Anlamıyorum çünkü şimdiye kadar, benim ona olduğumdan daha çok benimle ilgilendi. Benimle olmaktan hoşlandığını ama erkek arkadaşım olmak istemediğini söylüyor. Yine de benden hoşlandığını söylüyor, anlamıyorum!

Birisi bunu deşifre etmeme yardım edebilir mi? Muhtemelen bariz ve aptalca göründüğünü biliyorum. İşleri resmiyete dökmekten mi korkuyor? Ya da antidepresanları duygularıyla dalga geçiyor olabilir. Yoksa sadece suları biraz daha mı test ediyor?

Ne yapmalıyım? Yardım takdir edilecektir. Teşekkürler."
"Güzel kız arkadaşımla 5 yılı aşkın süredir birlikteyim ve dürüstçe söyleyebilirim ki ona derinden aşığım. Daha önce hiç bu kadar sevildiğimi ve mutlu hissetmemiştim ve hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istediğime inanıyorum. Seks hayatımız bu dünyanın dışında ve ona ayak uyduramıyorum ve ayrıca gerçekten derin bir duygusal bağımız var. Ona benimle evlenme teklif etmek üzereyim, ancak birdenbire kendimi gerçekten tereddütlü hissettim ve sanırım benden 6 yaş büyük olduğu için...

Kız arkadaşım her zaman benden çok daha az olgun olmuştur ve bence bu onun çok korunaklı bir hayat yaşamasından kaynaklanıyor. Aynı zamanda onun ilk gerçek erkek arkadaşıydım ve bekaretini bana kaptırdı. Ayrıca olduğundan yaklaşık 10 yaş daha genç görünüyor ve insanlar onun benden büyük olmasına her zaman şaşırıyor. Özünde, ilişkimizde her zaman daha yaşlı ve daha olgun biri gibi hissettim. Kariyer açısından da aynı yerdeyiz ve ikimiz de bundan yaklaşık 3-4 yıl sonra çocuk sahibi olmayı istemekten bahsettik.

Yine de buna rağmen yaş farkımız için endişelenmeden edemiyorum... Şimdi yokmuş gibi geliyor ama ileride belli olacak diye endişeleniyorum... Bazen 6 yaş çok küçük bir şey diye düşünüyorum. yaş farkı ve endişelerimin inanılmaz derecede olgunlaşmamış ve saçma olduğunu. Ama bazen aradaki 6 yaş farkın endişe edilecek bir şey olduğunu hissediyorum, belki şimdi değil ama gelecekte...

Bu kıza derinden aşığım ve daha önce birine fiziksel ve duygusal olarak hiç bu kadar ilgi duymamıştım. Ona evlenme teklif etmek üzereyim ama benden büyük olduğu düşüncesinden kurtulamıyorum.

Ben deli miyim? 6 yaş farkı yetişkinler arasında gerçekten o kadar büyük bir anlaşma mı?"
"Merhaba Runnit. Biraz sorun yaşıyorum ve insanların hayal kırıklığımı anlayacakları bir yere ihtiyacım var. Son 5 haftadır kaval kemiğimde stres kırığı ile dışarı çıktım. İlk iki hafta koltuk değneklerindeydim, bundan sonra ortopedistim onlarsız gitmeyi deneyebileceğimi söyledi. Bunu yaptım ve birkaç gün sonra kaydım ve düştüm, bacağıma çarptım ve görünüşe göre kendimi yeniden kötü bir şekilde yaraladım. Ondan sonra koltuk değneklerine geri döndüm ve bugünkü kontrol randevuma kadar koltuk değneklerini kullanmaya devam ettim. Anlatılanlara göre bacağımdaki ağrı daha da kötüleşti ve doktorun söylediği tek şey, onu daha agresif bir şekilde tedavi etmemiz gerektiğiydi. Bu, koltuk değneklerini 4-6 hafta daha kullanmam gerektiği anlamına geliyor ve hormonlarımın vücudumun kemikleri onarma yeteneğini bozmadığından emin olmak için kan testi yaptırmam gerekiyor.

Bu ""iyileşme"" sırasında, formumu korumak için yüzüyordum ve çok hafif bisiklet sürüyordum, ancak şimdi bu faaliyetlerden herhangi birini yapmam yasak. Yazın son günlerinin geçip gitmesini izlerken tek yapabildiğim hareketsiz oturmak ya da koltuk değnekleriyle dolaşmak. Hava biraz sonbahar gibi kokmaya başladı ve sanki lise XC'ye dönmüşüm gibi koşuya çıkmak için doyumsuz bir kaşıntım var. Sinirliyim, kızgınım ve deliriyorum."
"Sonunda uzun zamanımdan ayrılma cesaretini topladım.

kız arkadaşı. Üçün iyi bir kısmı için açılıp kapandık

yıllardır ve o hayatımda gerçek anlamda sahip olduğum tek kişi

ilişki. Son zamanlarda sadece onunla takılıyor

hayat sarhoşu arkadaşlar yoktu ve oradaki etki belirgin hale gelmişti.

Olan hiçbir şey onun hatası değildi ve hayır alıyordu.

satın almak yerine bir partiye gitmek gibi her şeyin sorumluluğu

okul için ihtiyaç duyduğu yeni dizüstü bilgisayar.

    Son birkaç aydır yürümeyeceğini biliyordum.

ama son zamanlarda ufacık bir şey için bana patladı

biraz kontrolüm dışında.

  Bu yüzden bugün nihayet onunla oturdum ve bitirdim. zordu

yapmak ve sahip olduğum göz önüne alındığında nasıl ilerleyeceğimden gerçekten emin değilim

onu haftalık görmek için ama bunun doğru karar olduğunu biliyorum. İçin teşekkürler

Bunu göğsümden çıkarmama izin vermek ve okumak için zaman ayırmak."
"***İkisine de tavsiye/görüş vb. vermeyi planlamıyorum. Bunun için avukatları var. Reddit'in bu dava hakkında ne düşündüğünü merak ediyorum. ***

*Köpek bir erkek ama karışıklığı önlemek için ona ""o"" diyeceğim.*

10 yıllık bir arkadaşı ve kocası arasında boşanma gidiyor. Köpek kocanındır (evlenmeden önce ona sahipti). **Ancak evliliğin çoğunda karı yürüten, besleyen, arkasını temizleyen kişidir.** Ve hastalandığında (hayvan sağlığı konularına aşina değilim ama bazı ilaçları alması gerekiyor) düzenli olarak) onu veterinere götüren ve ayrıca köpeğin genel sağlığını iyileştirmesi için çiğ mama yapmaya başlayan kişidir.

Ancak, köpeğin ""kendi köpeği"" olduğunu hisseder ve ondan ayrılmayı reddeder/onun için savaşmaya isteklidir.

Biraz arka plan, atlamaktan çekinmeyin:

Karısı, iki erkek çocuğunun evde oturan annesidir. Yapabildiği zaman bazı sözleşmeli işler yapıyor. Bu onun ilk tercihi değil, ancak kocası kariyeri nedeniyle asla evde olmadı ve genellikle ülke dışındaydı. (Bu da onu köpeğe bakamayacak duruma getiriyor) İkinci çocuğu doğurduktan sonra, kariyerine odaklanabilmesi ve kadının aşağıdakilerle ilgilenebilmesi için evde kalmasını istedi:

1. İki erkek.
2. Kayınvalidenin yaşlıları. (şimdi 80 ve 75)
3. Ev işleri.
4. Köpek. (yürütmek, veterinere götürmek, ilaç vermek, mama yapmak)"
"EDIT: Yanlışlıkla bir kuralı çiğnedi.

Bu yüzden bu kızla şehrimde trende tanıştım, sohbet etmeye başladım, flört etmeye başladım ve ""gerçek"" uzun vadeli ilişki aşamasına geçmekle ilgilendiğini ifade etti.

Bu fikre oldukça katılıyorum, ancak yaş farkı biraz kafamı karıştırıyor. Benden küçük olduğunu başından beri biliyordum ama ilk başta *ne kadar* genç olduğunu fark etmemiştim.

Tutumu, yasanın onun bir yetişkin olduğunu ve istediği kişiyle birlikte olmasına izin verildiğini ve haklı olduğunu söylüyor, ancak kafamın içinde bir ses onun benden bu yana geçen zamandan daha az bir süredir yetişkin olduğunu hatırlatıyor. araç kaydımı güncellemem gerekiyor.

Yani, sekiz yıldır ailemin evinden uzaktayım. Orduda görev yapmak, dünyayı dolaşmak ve kendi küçük işletmemi kurmak için yeterince zamanım oldu. Benim ondan çok daha fazla dünya deneyimim olduğunu söylemek övünmek değil. Bu sadece bir gerçeğin ifadesidir.

Kayıtlara geçsin, ben pislik değilim. Bu deneyimi onun başının üstünde tutmuyorum ve tutmayacağım. Ona saygı duyuyorum ve her zaman saygı duyacağım. Onun gençliğini istismar etmeye çalışmıyorum. Ve yaşının önerdiğinden çok daha olgun.

Benimle tamamen mutlu olduğunu ve yaşı bir sorun olarak görmediğini düşünüyor. Kendini kullanılmış hissetmiyor.

Burada yanılıyor muyum yoksa bu iyi bir ilişki mi? Gerçekten dışarıdan bir bakış açısına ihtiyacım var çünkü yakın gelecekte bu kızla birlikte olmayı gerçekten istiyorum."
"not: tek kullanımlık çünkü o bir reddit avcısı.

erkek arkadaşımla ay sonunda bir yıldır birlikte olacaktık. Bir hafta önce mutluluğumuza dair bir sohbetin ardından ayrıldık (Mutlu olup olmadığını ve garip bir yamadan sonra bize ne olduğunu sordum). Karşılıklı olarak bitirmeye ve arkadaş kalmaya karar verdik ama pişman olmaya başlıyorum.

Mutsuzluğumuzun sadece sağlık sorunlarımdan ve okul stresinin beni üzdüğünden ve kız kardeşinin ölmesi onu mutsuz ettiğinden endişeleniyorum. O zamandan beri kendimi her zamankinden daha kötü hissettim ve sadece onunla birlikte olmak istiyorum. Dün gece onu özlediğimi söyledim ve o da beni özlediğini söyledi.

Ayrıca, bunu halletmenin en iyi fikir olduğunu düşünmeyen büyük bir yanım, gelecek yıl bir veya iki aylığına seyahat etmek için ayrılacağım ve 2,5 yıl sonra eğitimimi bitirdiğimde yeni bir yer bulmak için ayrılmayı planlıyorum. Bu koca dünyada bir yerde ev. Tüm hayatım seyahat etmeyi planlarken, seyahat etmenin onu ilgilendirmediğini söylüyor. Yine de onunla tanıştığıma göre, yaşam planım onu ​​​​da dahil etmek istiyor, ya fikrini değiştirmezse?

Tüm bunları onunla konuşmanın iyi bir fikir olduğunu düşünüyor musunuz? Bunu yaparsam ve o bunu çözmek istemezse, sahip olduğumuz arkadaşlığın boka saracağından ve TAMAMEN yalnız kalacağımdan endişeleniyorum - not: şu anki haliyle çok az arkadaşım var, hiçbirini çözemem sağlık sorunlarım hakkında konuş, o benim adamım. Arkadaşımı kaybetmek istemiyorum."
"Öncelikle, evet, yaş farkı çok büyük. Sanırım farklı bir sonuç beklediğim için aptaldım.

Kız arkadaşım beni bir yıl önce aldattı. Bana cinsel olarak herhangi bir şey hissetmesiyle ilgili sorun yaşadığımız için olduğunu ve benim mi yoksa onun mu olduğunu görmek istediğini söyledi. Sonunda onunla hiçbir şey hissetmedi (sözde) ve onunla iki kez denedikten sonra bitirdi.

Bunu yaptığını bana hiç söylemedi ve ilişkimizde onun için yeterince iyi bir erkek arkadaş olmadığımı hissettiğim bir noktaya gelene kadar sekiz ay boyunca bunu benden sakladı. Hile yapıp yapmadığını sordum ve bunu kabul etmesi yaklaşık bir saat sürdü. Üç gün ayrı kaldık ve cinsel sorunun tıbbi bir sorun olup olmadığını görmek için bir doktora görünmesi şartıyla onu geri aldım.

Aradan 4 ay geçmesine rağmen bu hedefine yönelik hiçbir adım atmadı. Konuyu açtım ve ""evet bunu yapmam gerekiyor"" diyor. Ama sonrası yok. Dün gece, bende vardı. Ona bitirmesi gerektiğini yoksa yürüyeceğimi söyledim. Randevu aldı ama bir şeylerin ters gittiğini kabul etmeyi reddediyor. Daha sonra, artık beni çekici bulmadığından mı diye görmek için de aldattığını söyledi. Ben ondan öğrenene kadar bana kişinin adını veya onunla nerede tanıştığını bile söylemedi.

Aklımın ucundayım. Gitmem gerektiğini biliyorum ama yapabilir miyim bilmiyorum. Benden bir şeyler saklamayan birini hak ettiğimi biliyorum ama... Bilmiyorum. Geçmişte ""sonsuza kadar yalnız"" tiplerden biri oldum ve buna geri dönmek beni korkutuyor. Onun için önemli olduğumu söylüyor ama sorunun kendisinde olabileceğini kabul edecek kadar ilişkimize değer vermiyor olabilir. Üniversitemizde çift danışmanlığı yapmayı kabul etti ama ben ne halt edeceğim?"
"Bu dün gece oldu. Bu yüzden her yaz büyükanne ve büyükbabamızın evinde bir aile toplantısı yapıyoruz, kuzenlerim çok fazla ot ve esrar içiyor ve gecenin çoğunu çadırlarında içiyorduk. Yaklaşık 1:00 dönüyor ve bir şeyler atıştırmak için içeri giriyoruz. Tabii mutfakta teyzem var ve bir hikaye anlatmaya başlıyor ve dayanmak gerçekten zor çünkü hepimiz çok cayır cayır yanıyoruz. Nasıl farketmedi bilmiyorum ama yaklaşık 5 dakika sonra iki kuzenime baktım ve gözlerini kırpmadılar, gözleri çok kırmızı ve onun hikayesini dinlerken aynı suratlarını yapıyorlar. Bu noktada duruma kahkahalarımı tutamıyorum ve kahkahayı patlatıyorum. Ben gülerken teyzem hikayesinde birinin kocasını kanserden nasıl kaybettiğini anlatıyor. Uzun süre duraksadı ve bana tuhaf bir bakış attı, oda çok sessizleşti. Kulağa gerçekten gülüyor gibiydim ve hemen buna gülmediğimi ve sadece komik bir düşüncem olduğunu söyleyerek devam ettim. Daha sonra oldukça sessizce ayrıldı. Hala ne kadar yükseldiğimizi bildiğini ve dün geceden beri bana tek kelime etmediğini düşünüyorum."
"Dört buçuk aydır uzun mesafeli çıkıyoruz, o benim ilk gerçek kız arkadaşım. Benimle tanışmadan önce iki ilişkisi daha vardı, bu önceki ilişkiler hakkında bir ay süren oldukça uzun bir tartışmamız oldu.
Her üç haftada bir 2-4 gün görüşüyoruz, seks gerçekten çok iyi. Uzun mesafeli flört etmek zordur ve onu her gün özlüyorum ama birbirimizi daha sık görmeye başladığımızda her şeyin daha kolay olacağını hissediyorum. Bazen rastgele onun geçmişi hakkında düşünmeye başlıyorum ve bu beni rahatsız ediyor. Geçmişini eskisi kadar sık ​​düşünmüyorum, sağlıksız olduğunu düşünüyorum.
Onun için her şey demek istediğimi biliyorum ve ondan ayrılacağımdan endişeli görünüyor, birkaç kez durumun böyle olmadığına dair ona güvence verdim. Ne yapmalıyım?"
"Çaresizce koşma ya da ağırlık kaldırma olmayan bir şey arıyordum çünkü onları sıkıcı buluyorum. Büyük sayıları kaldırmaktan veya uzun mesafeleri çok hızlı koşmaktan heyecan duymuyorum.

Birkaç ay MMA/Muay Thai/Brazilian Jiu Jitsu denedim ve bir türlü alışamadım. Sadece emdiğim için olduğunu düşündüm (ve evet, hala berbatım) ama bundan zevk almıyorum.

Birkaç hafta Crossfit'i denedim ve bunu MMA derslerinden bile daha az sevdiğimi fark ettim.

Daha az zaman için denediğim diğer şeyler ise kaya tırmanışı, bisiklete binme, beyzbol, bayrak futbolu, engelli yarışlar… sen anladın.

Bu yüzden bir kez daha o ağır şeyi alıp kaç tekrar için geri koyup sonra koşmaya geri döndüm.

bu"
"Eski sevgilim ve ben 6 1/2 yıl çıktık ve KORKUNÇ bitti! Biz hala birlikteyken diğer kızla çıkmak dışında her şeye başladı (duygusal aldatma, asla fiziksel bir şey değil). Mesele şu ki, tüm bu süre boyunca onun arkasından mesajlarını okudum ve ortak en iyi arkadaşımız olan kızla ve kız kardeşiyle bu ilişkiyi geliştirirken benimle saçma sapan konuşmalarını gördüm. Metinlerini sürekli okurken kendimi çok çılgın hissettim ama ne zaman baksam aylarca bir şeyler buluyordum. Sonunda onu terk edecek gücü buldum, ondan nefret ettiğimi ve benimle bir daha asla konuşmayacağımı söyledim ve yaklaşık bir ay sonra yeni bir erkek arkadaşım oldu ve şimdi birlikte çok mutluyuz ve birlikte yaşıyoruz. Eski sevgili hala aynı kızla birlikte.

BUGÜN Bir buçuk yıldır ilk kez eski sevgilimle iletişime geçtim. Az önce senden nefret etmediğimi söyledim ve tepkim için özür dilerim. O kadar mutlu olduğunu söyledi ki ondan nefret etmedim ve bana hayatı hakkında bazı güncellemeler verdi. Dostça mesajlar oldu ve üzerimden bu yük kalkmış gibi hissediyorum çünkü evrende bu yanmış köprü yok. (şu anki erkek arkadaşım her şeyi biliyor ve ihtiyacım olan kapanışı elde etmemde gayet iyi).

Olay şu: Her zaman, her zaman son bir buçuk yıldır, mesajlarını okuduğum ve tüm durumu bildiğim için çok güçlü tepki verdiğimi söyleyebildiğimde nihayet tamamen iyileşeceğimi düşünmüşümdür. Bana onunla sadece bir kez kütüphaneye gittiğini söyledi, bu yüzden buna çılgınca güçlü bir tepki verdiğimi düşünüyor. Ona şunu söylemeliyim: Bak, çok sert tepki verdim çünkü seninle onun, sen ve ortak arkadaşımız ve sen ve kız kardeşin arasındaki metinleri okuyordum. Benim hakkımda konuştuğun onca saçmalığı gördüm ve benden nefret ettiğini düşündüm ki bu da benim senden nefret etmek istememe neden oldu. Sonunda tüm bunları geride bırakmak için şimdi ona böyle bir şey söylemem gerekiyor ama kendimi deli gibi ve hala geçmişte yaşıyormuşum gibi göstermeden nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Bu konuda çaresizce tavsiyeye ihtiyacım var, lütfen yardım edin."
"Öncelikle, evet, biraz genciz ama birlikte çok şekerleme yaptığımızı söylemek istiyorum. Biz tembel bir çiftiz.

İkimiz de yüz üstü ya da yan yatmaya alışkınız ama bana en uygun pozisyonu bulmakta zorlanıyorum. Uykumda bir şeylere sarılıyorum, bu yüzden fazladan bir yastığım olmadıkça, onunla arkada kaşıklamak gerçekten işe yaramıyor ve biz de yapmıyoruz. Ancak arkada olduğumda, yan tarafını incitmeden alt kolumu altına alamıyorum (kollarım kemikli.) O bana sarılırken ben de kollarımı aramda tutarak birbirimize bakmamız biraz işe yarıyor. onun ve benim göğsüm, ama etrafımı sarmayı seviyor ve kendimi havasız buluyorum. Göğsüne yatmak dışında uyuyabileceğim başka bir pozisyon düşünemiyorum ama bunu son yaptığımızda ikimizin de midesi ağrıyordu.

Kendi yerini aldığında ve ben geceyi orada geçirmeye başladığımda bunun bize yardımcı olacağını umuyorum. Uyumakta zorlanıyorsak, bütün gece nasıl uyuyacağımızı da ancak hayal edebiliyorum.

Teşekkürler!"
"Merhaba! Bir kız arkadaşımla çok geç bir ilişkiye başladım, bu yüzden uzun mesafeli bir ""şey"" deniyoruz. Bir etikete ihtiyacımız olmadığı ve birbirimize karşı esnek olduğumuz için her zaman kendimizle gurur duyduk. Özellikle birbirimizi sık sık göremeyecek kadar uzun bir mesafe olduğu için, ikimiz de aramızda bir şeyleri yüzdürmek için herhangi bir baskı yapmamanın en akıllıcası olduğunu düşündük.

Bunu söyledikten sonra, son ziyaretimde ""Neden olmasın?"" ve ona karşı büyük hisler beslemeye başlıyor. O da yaptı, en azından ziyaretimden sonraki ilk birkaç gün, ama her şey gibi uzun mesafe, zaman ve mesafe duyguları biraz uyuşturmaya başlıyor.

Bu kıza karşı artan sevgimle, her zaman yaptığı şey hakkında kendimi daha kıskanç ve güvensiz hissettiğimi fark ettim. Bunun başlangıçta sağlıklı olmadığını biliyorum, ancak münhasırlık konusundaki kuralımızdan hiçbir zaman açıkça bahsetmemişken bunu bir sohbette gündeme getirmeyi zor buluyorum. Herhangi bir anlam ifade ediyorsa, endişelenmeden ona kiminle olduğunu ve ne yaptığını sormam haksızlık olur. Ayrıcalıklı olmayı umursamıyorum, ama bana bunu istemediğini veya ""ne olacağını görmek"" istediğini söylerse, sonunda birini bulursa veya bulduğunda incinebileceğimi hissediyorum. Aynı dürtüyü hissetmeyen biri için istemeden kendi tarafımdan dışlanmış olabileceğimi düşünüyorum."
"11 yazında, orada kalabilmek için bir rehabilitasyon merkezindeki bir arkadaşıma birkaç yüz dolar borç verdim. Ev için olduğunu söyleyerek daha fazla para istedi ve ben de parayı dağıtmaya devam ettim. Hepsini topladığımda bana geri ödeyeceğini söylediği yaklaşık 1200 dolar borcu vardı. Aptal olduğum için buna inandım. Paranın nereye gittiğinden emin değilim... dürüstçe doğruyu söylüyor olabilirdi.

Bir sonraki bildiğim şey, adamın Güney Carolina'ya taşındığı! (Pensilvanya'dayım.) Aramalarıma veya mesajlarıma cevap vermiyordu, ben de aileme söyledim. Bu adama bana ne kadar borcu olduğunu ve geri ödeyeceğini söyleyen bir kağıt imzalattım. Bununla birlikte, ailem avukatlarını aradı ve bu konuda yapabilecekleri hiçbir şey yoktu çünkü aptal bir kağıt parçasına sahip olmak yeterli değil.

Ona yeni bir pislik ayırma dürtüsüyle savaştığım 2 yıl ileri sar, sonunda onunla Facebook aracılığıyla yüzleştim ve özür diledi ve konuşmamız gerektiğini söyledi. Ona sadece paramı istediğimi ve paramı bitirmesini söyledim, ama önce konuşmamız gerektiğinde ısrar etti, yoksa ""bu konuda hiçbir şey yapılmayacak"", ben de ona yarın arayacağımı söyledim.

Şimdi, bunun inanılmaz derecede aptalca olduğunu biliyorum ve inan bana, dersimi aldım. Aptallığımın hatırlatılmasına ihtiyacım yok ama ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yok. Belli ki onu arayacağım, ama beni acıklı bir hikaye beklediğine dair bir his var ve ben bunu duymak istemiyorum... Sadece kahrolası paramı istiyorum! Ayrıca buluşmak isteyip istemediğini de bilmiyorum ve isterse, benim veya herhangi biri için güvenli olup olmayacağını bilmiyorum. Bu şüpheli bir çocuk ve ben sadece ona yardım etmeye çalışıyordum.

Lütfen Reddit'e yardım edin!!"
"Tamam redditör arkadaşlar, işte başlıyoruz;

6 ay önce eski sevgilim ""artık hissetmesi gerektiği gibi hissetmediği"" için benden ayrıldı.

Ancak..

Başlıkta belirtildiği gibi, eski sevgilimi geri istiyorum, muhtemelen kulağa oldukça genel geliyor ama elimde değil.
6 ay önce ayrıldık, sinirlenmiştim ve yeni bir ilişkiye girdim, ilk başta yeni kız arkadaşımla harika seks ve harika konuşma yapmanın iyi bir fikir olduğunu düşündüm ama her zaman bir şeyler eksikti.
""Yeni"" kız arkadaşımın eski sevgilime bir geri tepme olduğunu öğrendim, bu yüzden aramızdaki ilişkiyi bitirmem gerektiğine karar verdim.. Ayrıca aslında ilişkimiz boyunca her gün eski sevgilimi düşündüm, bunun nasıl olacağını düşündüm. benden ayrılmasaydı ve ayrılıkta tüm dost ve akraba seslerini kafamın içinde duymasaydı; ""Yazık, yakında evleneceğini ve çocuk sahibi olacağını düşündüm"" ve tüm bu saçmalıklar.

Ne de olsa, onu her gün o kadar özlüyorum ki sırf bana olan ilgisini kontrol etmek için ona çıkma teklif etmeyi düşünüyorum, belki bu bir şeydir ve yeniden başlayabiliriz? Sağ?
Ne de olsa hayatımda bir ilişkide rahat hissettiğim tek kişi o, benim gözümde mükemmeldi.

Yani evet, belki benim kafamı karıştırıyor ya da belki de o .. artık gerçekten bilmiyorum, bu yazının size bir anlam ifade etmediğini hissediyorum.

Şu anda onunla hala yaklaşık haftalık (dostça) iletişimim var.

Ne düşünüyorsun? sadece kafam çok karışık.."
"Hey millet,

Kodlayıcıların proje yöneticilerini nasıl gördükleri ve neden bu görüşlere sahip oldukları hakkında meşru bir konuşma başlatmak istedim. Son yılımın sonuna geliyorum ve Ağustos'ta bilgi teknolojisi alanında proje yönetimine odaklanacağım yüksek lisans okuluna başlıyorum.

Benim de kodlama konusunda biraz geçmişim var (Java, Javascript, C, C#, VB .NET, biraz HTML / ASP .NET, SQL / MySQL) ama dışarı çıkıp hepinizin yaptığını yapacak kadar ilgim, dürtüm veya becerim yok. Her zaman daha çok insan odaklı bir çalışan olduğumu hissediyorum ve teknolojiye olan tutkum, onunla ilgilenmeye karar vermeme yardımcı oldu; bu yüzden Proje Yönetimi dünyasına girdim. Ancak, proje ekiplerinin ne kadar çok üyesinin yöneticilerini hor gördüğünü görmek beni rahatsız ediyor.

Tüm bunları size soruyorum çünkü sonunda bu sektördeki öğrenimimi gerçekten hızlandırmak için çalışmaya başlayabildim ve güçlü bir şekilde inandığım şeylerden biri de bilgiyi kaynaktan almak. O yüzden şimdi hepinize soruyorum;

P.M.'leriniz hakkında ne düşünüyorsunuz? Neden düşünüyorsun? Onları daha iyi hale getirmek için ne önerirsiniz?

Bunu zamanım geldiğinde mümkün olan en iyi menajer olabilmek için yapıyorum, bu yüzden lütfen kızmayın."
"Eşyalarımı toplayıp bu gece gidiyorum. Ben 20 yaşında bir erkeğim, hayatındaki hemen hemen herkes tarafından dalga geçilmiş (""aman Tanrım, 20 yaşında üstesinden gel"") ve bundan bıkmış durumdayım. Aptal değilim, bunun kötü bir fikir olduğunun farkındayım ama gerçekten hiçbir şeyim kalmadı. Ailem üç yıldır okul kredisi imzalama sözü veriyor ve bu sözü henüz yerine getirmedi (ki bu sorun değil, artık umurumda değil). Yaklaşık bir yıldır büyükanne ve büyükbabamın evinde yaşıyorum ve onlarla aynı arabayı paylaşıyorum, bu beni daha da kötü hissettiriyor, çünkü kim büyükanne ve büyükbabasıyla araba paylaşmak ister? Bir hafta içinde kız arkadaşımın yanına taşınacak ve şehirde yeni bir işe başlayacaktım ama kız fikrini değiştirdi ve birbirimizi 10+ yıldır tanıdıktan sonra ""birlikte yaşamamıza hazır olmadığını"" söyledi. bu yüzden ondan ayrılmanın en iyisi olacağına karar verdim. Bunu aileme veya başka birine karşı kibirli, kaygılı bir ifade olarak yapmıyorum, sadece kendim için farklı bir şey istiyorum ve bu benim için yeterli değil. Her neyse, sorum şu, cebinde 200 dolar ve bir spor çantası dolusu kıyafetle havalanmak üzere olan biri için herhangi bir ipucu var mı? Herhangi bir redditor daha önce böyle bir şey yaptı mı?"
"Geçen ay büyükannemin doğum günü partisinde, büyükannem tanışmamı istediği bir kız olduğunu söyledi. Endişeliyim çünkü büyükannem ağabeyime tek kollu bir kızla randevu ayarlamakla ünlüdür. Dışarıdaki tek kollu hanımlara alınma, sadece kardeşimi şaşırttı. Ayrıca pek flört etmedim (okuma: hiç), ama sonunda son 10 yıldır hayatımı mahveden bazı büyük depresyon ve kaygıların üstesinden geldim, bu yüzden onunla tanışmayı kabul ediyorum.

Bu yüzden birkaç randevuya çıkıyoruz ve harika bir şekilde o sadece çok sevimli değil, aynı zamanda konuşması ve takılması eğlenceli. Harika zaman geçiriyorum ve söyleyebileceğim kadarıyla o da harika zaman geçiriyor. En son bir araya gelmemizden birkaç gün sonra, kendisi iş ararken tekrar bir araya gelmeyi erteleyip erteleyemeyeceğimizi soruyor. Elbette diyorum çünkü bu bana oldukça anlaşılır geliyor.

Ona birkaç kez mesaj attım, avın nasıl gittiğini sordum ya da akşam yemeği filan yemeye vakti olup olmadığını sordum. Hiç geri bir şey duymadım. 5 hafta geçti, hiçbir şey duyma. Pekala, ya hâlâ iş arıyor ya da ilgilenmiyor sanırım. Sonra bu sabah spor salonundan döndüğümde ona uzun zaman önce gönderdiğim bir facebook arkadaşlık isteğini kabul ettiğini gördüm. Bildirimlerime göre, isteği kabul etmiş, dün yaptığım bazı durumları beğenmiş ve ardından beni arkadaşlıktan çıkarmış.

Bu yüzden bunu kadınları anlamıyorum klişesini tekrarlamak için yazıyorum. Ayrıca, facebook haberlerinin beni rahatsız etmesine izin veriyorum, yani bu da oldukça havalı!"
"Yani yaklaşık 2 yıldır bir kızla çıkıyordum. Ve son zamanlarda benden ayrıldı. Bu bir öfke meselesi değildi. Sadece aşık olduğunu iddia ediyor. Ve bununla nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum. Evet diye bağırarak kızgın ayrılık. Ama sakin olduğunda, üzgün veda. ne yapacağımı bilmiyorum

Arkadaş olmaya çalışıyoruz. Birbirimizi uzun zamandır tanıyoruz ve şimdi bile arkadaş kalmaya çalışıyoruz. Başarabilecek gibi görünüyor. Ama gerçekten nasıl olduğunu bilmiyorum. Hayatımı doldururdu. Şimdi bütün gün ne yapacağımı bilmiyorum. Umutsuzum. Bana nasıl olduğumu her sorduğunda, onu özlediğimi ve ne kadar kötü hissettiğimi haykırmak geliyor içimden. Ama bunu gerçekten yapamam, değil mi? Onu kötü hissettirmek istemiyorum.
 
Her gün her şeyi anlatabileceğim birini özlüyorum. Kendimi yaraladıktan sonra yerde kanlar içindeyken beni tutan birini özlüyorum. Hasta olduğumda her zaman aptal bir pelüş oyuncakla evime gelen kişi. Kötü tıbbi durumu atlatmama kim yardım etti. Gerçekten kötü hissettiğimde beni her zaman daha iyi hissettiren. Ve var olamıyorum.

Hala duvar kağıdım olarak onun fotoğrafına sahibim. Sırf o gülüşü elde etmek için bir zamanlar çiçek aldığım yere arkadaşım çiçek almaya gittiğinde hala endişeleniyorum. kayboldum Aşkım birkaç sakin sözle mutludan mutsuza döndü.

Bunu buraya en azından birinin okuması umuduyla yazıyorum ve sanırım hepsi bu. Gerçekten herhangi biri saçma sapan yazımı okumaya zahmet ettiyse. Teşekkür ederim. Kim olduğunu bilmiyorum ama sonsuza dek minnettarım. Anadili İngilizce değilim, bu yüzden lütfen hatalarımı mazur görün."
"Bu Lisede oldu. 10. sınıf, tam olarak; Ben Kanadalıyım, yani 16 mı olmalı? Her neyse, beden eğitimi öğretmenimiz bize piyango biletleri verip onları satmamızı söylediğinde ben PhysEd'deydim.

Şey, o kadar çok erteledim ki, iki hafta içinde, sadece bir gece öncesine kadar hiçbir şey satmayı denemedim. Çıldırmaya başladım ve hissemin yarısını satmayı başardıktan sonra ""Boşver, denedim"" dedim. Kalan biletleri ve parayı öğretmene vermeden hemen önce gergindim, bu yüzden üç bilet daha aldım. (pop başına 2 dolar)

Ertesi gün Lise basketbol maçı günü. Umurumda değil, bu yüzden eve gidiyorum. Ertesi gün geri döndüm ve tüm sınıf arkadaşlarım bana boş boş bakıyorlar. Öğretmen ruhumun içinden bakıyor ve en ciddi sesiyle ""Dün neredeydin?"" diye soruyor. Kafam karıştı ve ona gerçeği söyledim.

Üç ödülden ikisini kazandığımı öğrendim. İlki, spor salonuna ittikleri çılgınca bir kanepede saha kenarındaki koltukların yanı sıra kendim ve bir arkadaşım için özel bir kutu pizza ve gazoz. İkincilik ödülü otantik, Vince Carter imzalı bir basketboldu.

Kanepe ödülünü kaybettim ama öğretmen topu benim için kurtardı. Tüm sınıf sinirlendi ve öğretmen ""Çok şanslısın, biliyor musun?"" diye haykırdı. (O soğukkanlı bir adamdı)

Okuldan çıkıyordum ve basketbol oynamak için ambalajı yırtmak üzereydim ki aynı öğretmen ve birkaç kişi daha bağırarak yanıma koştular. Gözümün önünde bahis savaşı yapmaya başladılar. Fiyat 100 dolara kadar yükseldi.
Teklifleri reddettim ve topu eve götürüp aileme gösterdim. Saklamayı teklif ettiler.

İstemedim, biliyorum Vince Carter onunla oynamamı isterdi ama herkes bu konuyu büyüttüğünde çocukken ne yapabilirsin? Yapabildiğim zaman topun fotoğrafını çekeceğim, hala ailemde. Evlenince taşındım."
"Kız arkadaşımla (o zamanlar nişanlı değildik) on yıl çıktıktan sonra nişanlımın en iyi arkadaşının düğününe davet edilmedim. En iyi arkadaşıyla defalarca tanıştım ve her zaman anlaştım, asla kavga etmedim veya hiçbir konuda aynı fikirde olmadım. Arkadaşı başka bir eyalette yaşıyor ve nişanlandığında nişanlımın ve ikimizin de davet edileceğini varsaydım. Davet edilmediğim gibi, arkadaşı da nişanlımın benimle olan ilişkisini kabul etmeden nedime olmasını ve böylesine önemli bir işin tüm sorumluluğunu üstlenmesini bekliyordu. Nişanlım itiraz etti ve arkadaşına bunun yanlış olduğunu bildirdi. Arkadaşının beni davet etmesinden sonra, ama zararın çoktan verildiğini hissettim. Gitmekle bitmedim. Şimdi düğünümüzü planlıyoruz ve onu davetli listesine eklemeyi reddediyorum. Beni açıkça istemeyen birini düğününe davet etmemekle haksız mıyım?

**gözü pek"
"Dün gece SO'm ve ben evlilik konusuna rastladık. Asla evlenmek istemediğini söyledi. Bu benim için oldukça şok ediciydi çünkü *eninde sonunda* evlenmek İSTİYORUM ve aynı fikirde olduğumuzu düşündüm.

Ondan neden evlenmek istemediğini açıklamasını istediğimde, evliliğe inanmadığına ve bunun gereksiz olduğuna dair bir şeyler söyledi. İnsanların birbirlerini sevdiklerinde yaptıklarının bu olduğunu söylemekten sonra neden başka biriyle evlenmek istediğimi gerçekten açıklayamadım. Her zaman evlenmeyi hayal etmişimdir ve evlenmemek için bir sebep göremiyorum.

Bildiğim kadarıyla çevresinde başarısız evlilik yok, bu yüzden diğer evliliklerle ilgili deneyiminin onu genel olarak evlenmeye karşı çevirdiğine inanmıyorum.

Şunu açıkça belirtmeme izin ver, şu anda evlenmek falan istemiyorum, birlikte yaşamıyoruz bile ve şu anki durumu seviyorum. Sadece gelecekte bir olasılık olmasını istiyorum.

Bu sorunun sonunda ilişkimizi sona erdirecek bir şey olduğundan endişeleniyorum ve uzlaşmaya istekli olsam da onun evlenmeme gerekçesini anlamıyorum, kahretsin neden evlenmek istediğimi bile tam olarak anlamıyorum!

Bazılarınızın SO'mun neden genel olarak evliliğe karşı olduğunu anlamama yardımcı olabileceğini umuyorum."
"Yani ben [19/m] ve bu kızla tanıştım. Yani son 3-4 haftadır facebookta sohbet ediyoruz. İlk başta konularımız oldukça rahattı, birbirimizi daha iyi tanımak için sorular soruyor, şakalaşıyorduk. Benden hoşlanabileceğini düşünmeye başladım, sohbet ederken sürekli kendi fotoğraflarını (bazıları gerçekten seksi) gönderiyordu ve sohbetler daha cilveli olmaya başladı ve sürekli birbirimizle dalga geçtik.

O noktada, daha önce hala sevdiği/unutamadığı bir erkek arkadaşı olduğunu biliyordum. Ve son zamanlarda bütün gece sohbet ederek uyumadık, sohbetler daha da cinsel bir hal aldığında, sanki sadece doğruyu ve evet demenize izin verilen bir oyun oynuyormuşuz gibi.. konular oldukça kirliydi.

Mesele şu ki, dün gece bana okulumuzda sevdiğim veya hakkında erotik fanteziler kurduğum bir kız/kızlar olup olmadığını sordu. Ben de daha önce iki kız olduğunu söyledim ama son zamanlarda sadece birini düşünüyorum (ve evet, o da aynı okula gidiyor). Bu yüzden ona bu kızların isimlerini söylemesini isteyen bir bonus soru ekledi, çünkü benim kadın zevkimin iyi olup olmadığını öğrenmek istedi. Bu yüzden biraz alay edip ortalığı karıştırarak ona geçmişte sevdiğim iki kızın adını söyledim. Yine de bana sonuncusunu soruyor ve ona ismi gerçekten söylemek istemediğimi bilmesine rağmen, yine de beni ona ismi söylemeye ikna ediyor. Bunu yaptıktan sonra, ondan hoşlanmamın kötü olduğunu ve herhangi bir yeni ilişkiye hazır olmadığını söylüyor, bana sonuncusundan sonra çıktığı bu adamdan (hala sevdiği kişi) ve anılardan bahsediyor. o adamın tüm ilişkiyi mahvetmesi ve adamın çok kötü incinmesi ve aynı hatayı bir daha yapmayacağını. Ve tüm bu konuşmadan sonra, en azından benim açımdan, her şey oldukça soğudu.

Ve mesele şu ki, bu kız gerçekten harika ve sanırım ondan çok hoşlanmaya başlıyorum. Bu konudaki görüşleriniz nelerdir ve bundan sonra ne yapmalıyım?"
"26 yaşındayım ve o 29 yaşında ve yaklaşık 2 yıldır birlikteyiz. İlk tanıştığımızda çok spor yapardı ve neredeyse her gün spor salonuna giderdi. Çıkmaya başlar başlamaz tüm aktiviteleri bıraktı ama çok fazla abur cubur yemeye devam etti. 2 yıllık hareketsizlikten sonra büyüdü ve artık çekici gelmiyorum ama kendimi berbat hissediyorum çünkü o gerçekten harika bir adam.

Neredeyse her gün oraya da gittiğim için onu yanımda spor salonuna götürmeye çalıştım, bu 2 yıl içinde onu 3 kez yanımda sürüklemeyi başardım. Her seferinde kendini harika hissettiğini ve ertesi gün oraya geri dönmek için sabırsızlandığını söyledi ama ertesi gün geldiğinde koltuğuna oturdu ve kaslarının ağrıdığından ve ""izin günü""nü alacağından şikayet ederek televizyona baktı. "". Yemekle aynı şey. Ona sağlıklı şeyler yedirmeye ve şekerli içecekler içmeyi bırakmaya çalıştım ama yine de arkamdan saklanarak yapacak.

Artık buna nasıl yaklaşacağımdan emin değilim. Karnı hakkında şaka yaptığımız bir noktaya geldi ve o böyleyken iyi görünüyor. Hatta bana ""Karnımı asla geri alamayacağım, sadece artık 21 yaşında değilim"" dedi. 29 yaşında, şimdiden kendini yaşlı hissediyorsa gerçekten endişeleniyorum.

Artık seks bile yapmıyoruz. Aylar oldu. Birkaç kez denedim ama görünüşünden hoşlanmadığını söylüyor... Ne yapacağım konusunda kafam çok karışık. Böyle 2 yıldan sonra pes etmek üzereyim. Mastürbasyon yaparken diğer erkekleri hayal ediyorum, bu yüzden bu iyi bir şey olamaz. Ondan o kadar etkilenmiştim ki, ne oldu bilmiyorum, birlikte olduğumuz anda bana iyi görünmek istemekten vazgeçti."
"Geçen yıl tanıştığımızda birbirimizi tanıyorduk ama hiç konuşmamıştık ama bir grup projesi yüzünden konuşmak zorunda kaldık ve hemen flört etmeye başladık ve özel bir şeyimiz olduğunu biliyorduk. Bir süre sonra doymaya başladık ve birbirimizin ilk gerçek ilişkisi olduğumuz için her şeyi ağırdan aldık.

Çıktıkça birbirimizi daha çok sevdik ama gençler olarak ikimiz de gerçek aşkı anlamadığımız konusunda hemfikirdik ve liseyi bitiremeyeceğimizi biliyorduk ama birbirimizi mutlu ettik, bu yüzden birlikteydik. İlişkimizde yaklaşık 5 aydır ciddileştik ve birbirimizi gerçekten sevdiğimizi biliyorduk. Bunun ideal ilişki olduğunu düşündük ve hatta sürdürebileceğimizi düşündük.

Tek başımıza kıskançlık, fazla yapışkanlık gibi sorunlarımız oldu ama bunları aştık. Aralık ayında değişmeye başladı ve daha çok genç bir çocuk gibi oldu ve onu sevdiğimi söylersem sinirleneceği noktaya kadar romantik ve duygusal olmayı bıraktı. O kaba ve mesafeli oldu ve ben bizi bir arada tutmak için elimden gelen her şeyi yaptım çünkü onu hâlâ seviyordum.

Oradan daha da kötüye gitti ve artık beni sevmediğini, eskiden sahip olduklarımız için beni sevdiğini söyledi. Benden bir ay önce ayrıldı ve o zamandan beri her gün ağlıyorum çünkü onu ve bizi özlüyorum. Arkadaş olmak istediğini söyledi ama bana hala çok kötü davranıyor ve bugün ona azarladım ve şimdi kendimi boş hissediyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum."
"Pekala, ben New York'luyum ama yılın büyük bir bölümünde Oregon'da okuyorum. Geçenlerde pek yakın olmadığım bir arkadaşım benimle facebook üzerinden mesajlaşmaya başladı, bu yaklaşık 3 ay önceydi, o zamandan beri neredeyse her gün konuşuyoruz. Hatta ne zaman sürekli skype yapabileceğimizi soruyor ve bunu yapmamız ve iletişim halinde olmamız konusunda ısrar ediyor. Bu birdenbire ortaya çıktı, o kadar doğal bir şekilde benden hoşlandığını varsaydım. Ülkenin diğer tarafında yaşadığımız için onunla gerçekten çıkamam, ama yapabilseydim çıkardım, bence o gerçekten harika. Her neyse, her zamanki gibi birbirimizle konuşmaya devam ediyoruz ve sonra geçen hafta bir ara için New York'a döndüm ve o ve benim bir arkadaş grubumuzu paylaştığımıza göre, hepsiyle kısa bir süre takılabileceğimizi umuyordum. ikimiz de aynı şehirdeyiz Tam da bunu yapmaya çalıştım ama bana tamamen soğuk davrandı; takılmaya gerçekten duyarlı olmamak, sonunda yaptığımızda erken ayrılmak vb.

Sırf birdenbire benimle çok konuşmaya başladığı için benden hoşlandığına dair ilk varsayımımda yanılıyor muyum? Ulaşılması zoru mu oynamaya çalışıyor? Buna çok mu bakıyorum ve belki de o hafta sonu meşguldü?

Bunu nasıl değerlendireceğim konusunda gerçekten hiçbir fikrim yok. Herhangi birinizin herhangi bir önerisi / fikri var mı?"
"Ryan ile yaklaşık 4 yıldır arkadaşız. Çok takılıyoruz ve ben de onunla bir oda arkadaşı olarak yaşadım. Onu tanımaya başladıktan yaklaşık altı ay sonra onu sevmeye başladım; o zamandan beri onu sadece en iyi arkadaş olarak düşünmek için zihniyetimi değiştirdim. Eşcinsel olduğumu ve ondan hoşlandığımı biliyor ve daha önce de buna karşı olduğunu söylemişti.

Bağlam olarak, muhafazakar/dindar bir ailede büyüdüm, bu yüzden pek kabullenmiyorlar (aslında aksini çok net bir şekilde ifade ettiler...) Benim gey olduğumu bilmiyorlar ve ben de bilmiyorum. Yakın zamanda onlara söylemeyi planlamıyorum. Her neyse, mesele şu ki, bunların bir kısmı yıllar içinde bana da bulaştı ve şey...

Sınırlarımı aşmak ve ona yaklaşmak konusunda gerçekten paranoyaklaşıyorum. Mesela bazen yürürken elim onunkine değiyor ve sonraki 10 dakika boyunca alarmlar çalarken kafamın içinde ileri geri tartışıyorum. Bunu çok fazla düşündüğümden oldukça eminim, ama ben sadece heteroseksüel adamın bakış açısını istedim: **neyi çok fazla düşünürsün**? Burada gerçekten doğru çizgiyi bulmaya çalışıyorum ve bunu diğer taraftan hayal etmek benim için zor."
"Merhaba, ben 22 yaşında, yeni mezun uluslararası bir öğrenciyim.
İsteğe Bağlı Uygulamalı Eğitimden onay aldım ve şu anda iş arıyorum. Sadece ana dalım olan Dramatik sanatlarla ilgili çalışabilirim. Oyunculuk, manzara tasarımı ve kostüm tasarımı okudum.

Kirayı, bakkaliyeyi filan ödemek zorundayım ama üniversiteden yeni mezun olduğum için iş hayatında fazla maaş alamıyorum.

Dramatik sanatlarla ilgili bir şey dışında hiçbir şeyde yarı zamanlı çalışamam ve hayatta kalmak istiyorum.

Uluslararası öğrencinin yapabileceği herhangi bir hibe veya mali yardım var mı?

Ne yapacağımı bilmiyorum ve hayalimden vazgeçmek istemiyorum.

Orada herhangi bir tavsiye var mı?

Umutsuzca tavsiyeye ihtiyacım var. Teşekkürler"
"Bir ay önce tanıştık ve sonraki hafta sonu birkaç kişiyle takıldık. O zamanlar onun arkadaşıyla ilgileniyordum ve bu yüzden takıldık. Ancak, arkadaşla yürümedi.

Onu aştım ve bir hafta sonra bu adamla konuşmaya başladım. Flört etmeye başladık ve 8'inde bir randevuya çıktık. Bizde de işler yolunda gitmedi. İkimiz de birbirimizden gerçekten hoşlanıyoruz, ancak birçok komplikasyon var. O bir bakire ve ben çok seksiyim. Ayrıca, arkadaşıyla yattım, bu da işleri garipleştiriyor.

Bir sürü kavga ve tartışmadan sonra sadece arkadaş olmamız gerektiğine karar verdik. Yine de bu benim için zor çünkü tam olarak nasıl bir arkadaş olmak istediğinden emin değilim. Burada nasıl devam edeceğim?"
"Herkese selam. Erkek arkadaşım ve ben farklı üniversitelerde uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz. Üniversitede olduğumuz için ikimiz de zaman zaman dışarı çıkıp içmeyi severiz. Bu endişeli duygular, onu bir kez ziyaret ettikten sonra gelmeye başladı, ama ondan önce dışarı çıkmasıyla ilgili hiçbir sorunum yoktu. Doğum günüydü, bu yüzden hafta sonu onu ziyarete gittim ve oda arkadaşlarının ve arkadaşlarının onun için planladığı doğum günü partisine katıldım. Kulübe vardığımızda, oda arkadaşının kız arkadaşıyla barda hızlı bir içki içmek için dans etmesi ve arkadaşlarıyla takılması için onu terk ettim. Tam arkamı döndüğümde, kendisinin veya herhangi bir arkadaşının tanımadığı rastgele bir kızın gelip onu yakaladığını ve onunla sevişmeye ve kasıklarını tutmaya başladığını görüyorum. Tereddüt ya da başka bir şey yok. Çok sarhoştu ama şaşırmıştı, bu yüzden onu itti ve hemen elimi tuttu. Beni asla aldatmayacağını biliyorum ve bunu karşılık vermeyerek gösterdi. Ama ne zaman dışarı çıkacağını söylese, aklıma böyle insanlara kendilerini atan rastgele kızlar geliyor. Midemde bu düğümler oluyor ve o yokken bunun üzerinde duruyorum. Bana dışarı çıkmayı planladığını söylediğinde aldığım tavırdan nefret ediyorum, bu yüzden muhtemelen onun da hoşuna gitmediğini biliyorum. Böyle yazdığımda ya da hakkında konuştuğumda gerçekten aptalca geliyor ama dışarı çıkma zamanı geldiğinde, mantıklı olmayı unutmuş gibiyim. Bunun gitmesine nasıl izin veririm?"
"SO (21E) ve ben (20K) 5 yıldır birlikteyiz ve biraz sık sık evlilik hakkında konuşuyoruz. Birbirimizi çok seviyoruz ve birlikte geleceğimizi düşünerek her zaman mutlu oluyoruz. Ancak ne zaman geleceğimizi düşünsem, özellikle de düğün fikrini, ailesi yüzünden endişeleniyorum. Birbirlerine olan nefretlerini ""istenmeyen"" oğullarından çıkaran, duygusal olarak (ve bazen fiziksel olarak) istismarcı insanlardır. SO'mda korkunç psikolojik yaralara neden oldular ve onların etrafında olmaktan nefret ediyorum. Bana karşı hiçbir zaman çok nazik/anlayışlı olmadılar ve ne zaman onların yanında olmam gerekse korkunç bir endişe duyuyorum. Onlar senin en saf beyaz çöp halin. SO onların ne kadar berbat olduklarını biliyor ve açıkçası belki de evlenirsek/evlenirsek onlara asla söylemememiz gerektiğini söyledi. Dışarıda kimsenin benzer bir durumla uğraşmak zorunda olup olmadığını ve ailelerden biri dahil olmadan bir düğün olasılığını nasıl ele alacağını merak ediyorum."
"Ağustos ayında bir mobil ev parkındaki [bahçeme düşen oldukça büyük bir ağacı] temizlemem gerekiyor ve bunun kaldırılması biraz pahalıya mal olacak. Ev sahibi sigortası, onu kaldırmama yardım etmek için 150 $ teklif etti (resimdeki kulübedeki eşyaların parasını ödediler), ancak bu, sırf parkın taleplerini karşılamak için mümkün olan en düşük sigorta miktarını oraya koyduğum için benim hatam.

Son bir aydır bahçedeki ağaçlı yeri ucuza satmaya çalışıyorum ama nafile, sadece ellerimi kurtulmaya gücümün yetmediği pislikten temizlemek için.

Bugün postada, ağacın 12 Aralık'a kadar kaldırılması gerektiğine dair bir ""son bildirim"" aldım, yoksa bazı topluluk politikalarını ihlal ediyorum ve ağacı kaldırmam için bana fatura kesecekler ve artık yapmayacağım. ""yönetim ofisi ile olumlu bir ilişkiye"" sahip olmak (ki bu, gelecekteki kiralama başvurularında açıkça bana zarar verebilir).

Tam temizlik için yaklaşık 2.000 $ kazanmanın veya ödünç almanın bir yolunu bulmam gerekiyor. Evi sattığımda bu tutarı geri ödeyebilecektim ki bu yakında olmalı (ağaç ve bir an önce ayrılmak istediğim gerçeği nedeniyle evimin fiyatı gerçek değerinin yaklaşık %60'ı).

Minimum kredi ile 22 yaşındayım. Reddit'ten neden tavsiye istediğimi bilmiyorum ama sanırım bu benim panikleme biçimim."
"Başlıktan muhtemelen daha fazla çıkardığınız gibi (Tanrı aşkına en azından öyle yaptığınızı umuyorum), Güney FL'de yeni bir kar amacı gütmeyen kuruluş başlatıyoruz. Amacımız, bölgemizdeki ortaokul çağındaki çocuklara haftada birkaç gün okuldan sonra gelebilecekleri bir yer sağlamak (yaşlar/sınıflar için programlarımız olacak) ve web/mobil tasarım ve programlamanın temellerini (ve orta düzeyde) öğrenmek. sınıflar da).

Bir numaralı hedefimiz, bunu düşük gelirli hanelerdeki çocuklara ücretsiz olarak sağlamak, Güney FL'de yılda 60 bin kazanan aileler bile burada yaşama maliyetiyle 2 yatak odalı küçük bir daireden fazlasını karşılayamıyor, maliyeti unutun çocuğunuzu programlama dersleri almaya göndermekten. Ailelerinin karşılayabildiği çocuklar için küçük bir ücretimiz olacak (ilk düşüncemiz ayda yaklaşık 100 dolar).

Halihazırda bölgemizdeki okulların merkezinde ve her yerden ulaşımı kolay bir konumumuz var. Gerekli lisansları almak ve gerekli evrakları tamamlamak için çalışıyoruz... ve işte burada ismimize ihtiyacımız var.

Öngörülebilir gelecek dijital olacak ve programlama ve web/mobil tasarımın temellerini öğrenmeye erken başlayabilen çocuklar, toplumumuzun üretken üyeleri olmaya devam ederken belirgin bir avantaja sahip olacak. Çoğunun evinde bilgisayarı veya interneti bile olmayan bu çocuklara başka türlü ulaşamayacakları bir yol sağlamak istiyoruz. Önden başlayabilirlerse, hayattaki durumlarını iyileştirebilirler ve belki de hayata geçirdikleri ve her yerdeki insanların yaşamlarını iyileştiren bir fikirleri olur... en azından bizim hayalimiz bu."
"Merhaba /r/relationships, Bunu elimden geldiğince kısa tutmaya çalışacağım.

Üç ay önce, kendi ülkemden üç kişi, 2 kız ve 2 erkek (ben dahil) ile İngiltere'de bir eve taşındım. Kızların hiçbirine karşı çok az ilgim vardı ya da hiç yoktu, biri düzgün konuşamayacak kadar sıkıcıydı, diğeri ise çok az ilgi duyuyordum. Bu hikayenin hatırına ona Liz diyeceğim.

Dördümüz de iyi anlaşıyoruz, çok fazla sorun ya da ciddi bir tartışma yaşamadık, bu yüzden iyi anlaşıyoruz. Ancak son zamanlarda (bir veya iki hafta önce), Liz'e giderek daha fazla ilgi duymaya başladım - çok konuştuk, epeyce şey tartıştık ve onun neden böyle olduğunu anladım (yani biraz söylemek gerekirse). alışılmadık, bazen nasıl davrandığı konusunda biraz tuhaf). Kişiliğiyle ilgili bu kavrayışla, şaşırtıcı derecede çekici olmasa da ondan gerçekten ama gerçekten hoşlandığımı fark ettim. Bir süredir böyle bir şey hissetmemiştim ve gerçekten ne yapacağımı ya da bu duygunun karşılıklı olup olmadığını gerçekten bilmiyorum. Dün mutfakta saatlerce oturup aşk, ilişkiler, seks, bunların hepsini tartıştık ve ben hemen o anda bir şeyler yapmak istedim.

Onunla bu konuyu kesinlikle konuşacağım ama bu bir zamanlama meselesi. Yarın sabah ayrılıyor - eve dönüyor - ve bir aydan kısa bir süre sonra geri dönecek. Ayrılmaya hazırlandığı düşünülürse, şimdi bu konuyu açmanın en iyi zamanı olduğunu düşünmüyorum ama dürüst olmak gerekirse ne yapacağımı bilmiyorum."
"Bilmiyorum dostum, o anın sıcağındaydım ve büyük bir korkak gibi görünmekle erkek olmak arasında seçim yapmak zorunda kaldım ve kararıma sahip çıktım. Bu durumda ne yapardınız?

İşten yeni çıktım (12:00) ve her zamanki rotamda eve gitmeye başladım. Alet CD'mi patlatarak otobana giriyorum. Arkamda, zaten çok hızlı olmama rağmen beni geçmek için çok uğraşan bir pislik vardı ve geçmesine izin vermeyecektim (Yolda yalnız olmayı, müziğin ve gece manzarasının tadını çıkarırken seviyorum).

Böylece şarkının köprüsü devreye giriyor ve genellikle daha hızlı sürmemi sağlıyor, bu yüzden Mustang GT'de (sadece 06) pedala basarken barış sürtüğünü düşünüyorum.

Şimdi 140 - 160 KM gidiyorum (Kanada'dayım) ve ileride bu iki arabayı görüyorum. Onlara çok çabuk yetişiyorum ve bu adamların arasından geçip yoluma devam edeceğimi düşünüyorum.

Benim korkum için..

Bir polis arabasının arkasını görüyorum. Artık mahvolduğumu biliyorum. Hız yaptığım o kadar belliydi ki.

Şimdi düşünüyorum da, Tanrı aşkına, dünyanın en büyük amcığı gibi adamın yanında yavaşlayıp onunla dolaşmaya mı başlasam? Bu çok utanç verici. Siktir git dedim, bunu yapamam.

Bu yüzden biraz yavaşlıyorum ve yanından geçerken ona baş parmağımı kaldırıyorum (sanki şansım yaver gider de havalı bir polis bulabilirim gibi)

110KM'de geçiyorum ve anında ışıklar yanıyor.

Gerçek dışı. Sonunda hız yaptığım için ceza aldım. En azından bu konuda oldukça havalıydı."
"İlk olarak, işleri bağlamına oturtmak için biraz arka plan hikayesi: Yakın zamanda üniversiteye başladım ve bir kızla iyi anlaştım. Daha sonra kabul ettiği akşam yemeğine çıkma teklif ettim. Bunun bir randevu olduğu açıkça belirtilmemişti ama sanırım bunun ima edildiğini varsaydım ki bu muhtemelen kötü bir fikirdi. ""Randevu"" son derece iyi geçti ve onunla harika zaman geçirdim ve ondan gerçekten hoşlanmama rağmen, bunun tek taraflı olduğu izlenimine kapılıyorum.

Randevu sırasında ona bunu bir randevu olarak gördüğümü ve ne olursa olsun ayağımı ağzıma sokmuş gibi hissettiğimi söyledim. Şimdi ona ne olacağını gerçekten umursamadığımı ve birbirimize garip davranmaktansa onu bir arkadaş olarak tutmayı tercih ettiğimi nasıl söylerim?"
"Bu kızla yaklaşık 10 gün önce apartmanımın havuzunda tanıştım. Numarasını aldım ve mesajlarıma ve anlık sohbetlerime cevap vermede oldukça kötüydü, bu yüzden benimle ilgilenmediği için aldım ve bir nevi boşverdim. Sonra geçen Cuma gecesi bana vurdu ve yemek yemeye gittik ama yanında bir kız arkadaş getirdi. Bu yüzden, bunu arkadaştan fazlası olmakla ilgilenmediği için kabul ettim.

Sonra geçen Pazartesi gecesi beni aradı ve köpeğimi dairemde tekrar görmek istediğini ve evime bırakılması gerektiğini söyledi. Ben de onu aldım ve odamda yaklaşık 2 saat kucaklaştık. İlk 10 dakika içinde öpmeye gittim ama ""henüz değil"" dedi. Ama sarılmaya devam ettik ve gecenin sonuna doğru aynı apartman kompleksindeki arkadaşlarının evine yürümek üzereyken onu öpmeme izin verdi, sonra birkaç dakika daha kucaklaştık ve gitti.

Daha sonra tekrar evime geldi ve onu eve getirmemi istedi, ben de onu bırakıp iyi geceler öpücüğü verdim.

Onunla bir ilişki istemek açısından benim için bir sonraki adım nedir? Niyetlerimi nasıl belli edebilirim? Niyetini nasıl öğrenebilirim?"
"22 yaşındayım ve 3 yıldır kocamla birlikteyim. Bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce aldattım. Bir sürü sorunumuz vardı. Temelde beni sevmediğini ve beni dinlemeyi umursamadığını hissettim. Kavga ettik ve çoğu zaman üzüldüğüm bir şeyi gündeme getirdiğimde bunu benim hatam olarak tersine çevirdi, bu yüzden konuşmayı bıraktım. Bunun yerine, gerçekten umursuyor ve dinliyor gibi görünen bir arkadaşımla konuşmaya başladım. Ben ve kocam kavga ettiğimizde arkadaşım her zaman beni destekliyordu ve bu iyi hissettirdi. Bir şey diğerine yol açtı ve sonunda hile yaptım.

pişmanım Bunun için her gün kendimden nefret ediyorum. O zamandan beri söz konusu arkadaşla tüm bağlarımı kestim ve çok uzakta yaşıyoruz. Ben ve kocam işleri yoluna koymaya karar verdik. Bu gerçekleştiğinden beri üç kez danışmanlığa gittik, sonra işler biraz daha iyi hissettirdi, bu yüzden gitmeyi bıraktık ve bir sonraki hamlemize odaklanmaya başladık. Buraya geldik ve her şey yolunda görünüyor. Bir tür kızgınlık içindeyiz ama yaptığım şey için ne kadar üzgün olduğumu göstermek için elimden gelenin en iyisini yapıyorum. Sonunda buraya yerleştik ve oldukça berbat bir yılın ardından işler iyiye gidiyor gibiydi.

Bugün, sadece birlikte kalmamızı göremediğinin ve belki de ayrılmamız gerektiğinin söylenmesinden anormal derecede memnun olduğumdan bahsetmiştim. Açıkçası bunu hak ediyorum ama eziliyorum. Onu kaybetmek istemiyorum ve daha fazla üzülmesini istemiyorum. Benim hakkımda hissettiği gibi hissetmesini çok seveceğini söyledi ama yaptığım şey yüzünden bunun mümkün olduğundan emin değil. Yaptığım şeyin bizim sonumuz olabileceğini söyledi. Bunu daha önce yaşayan oldu mu? Herhangi birinin ilişkisi, sadece yürümesi için bu kadar kötü bir şekilde çamurdan çekildi mi? Şu an çok kaybolmuş hissediyorum."
"Ben[21M] ve eski sevgilim [20F] - Temiz bir ayrılıktı ve sonrasında arkadaş olmaya çalıştık. Çok konuştuk ve ara sıra takıldık. Geçenlerde ondan bir süre konuşmaya ve takılmaya ara vermemiz gerektiğini söyleyen bir mesaj aldım. Bana daha önce şu anki erkek arkadaşının (onunla biz ayrıldıktan bir aydan kısa bir süre sonra çıkmaya başladı) güvensiz olduğunu ve konuştuğumuz için rahatsız olduğunu söylemişti. ""İstediğin buysa"" gibi bir cevap verdim. O gece daha sonra ""İstediğim bu değil"" satırlarında başka bir metin aldım. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Akışa bırakıp bunu atlatmaya mı çalışmalıyım yoksa onu unutup onun arkadaşı olmamaya mı çalışmalıyım (ama o havalı ve ortalıkta dolaşması eğlenceli ve onu gerçekten bir arkadaş olarak görüyor)."
"6 aydır birlikteyiz. Ben onun ilk erkek arkadaşıyım, o benim ikinci kız arkadaşım.

Telefonumu yaklaşık bir yıl önce satın aldım ve hemen ardından eski sevgilimle bir geziye çıkardım ve ikimizle ünlü yerler ve manzaralar etrafında birkaç fotoğraf çektik. Daha sonra bu haftaya kadar telefonumda bu resimlerin olduğunu tamamen unuttum.

Haftanın başlarında, şu anki kız arkadaşıma telefonumda bazı resimler gösteriyordum ve sanırım fotoğrafların geri kalanına bakmak istedi, bu yüzden ben başka bir şey yapmaya giderken telefonumla oynamasına izin verdim. Sonra hiçbir şey olmamış gibi telefonumu geri verdi.

Sonra, dün, bunu nerede gündeme getirdiği yokken oldukça büyük bir kavga ettik. Eski sevgilimin bu resimlerinin telefonumda nasıl olduğu hakkında. Ancak, fotoğraflar sadece yaklaşık bir yıl öncesine ait değil, o zamandan beri belki 50-100 fotoğraf çektim, bu nedenle telefonumu nadiren fotoğraflar için kullanıyorum ve nadiren eski fotoğraflarım arasında geziniyorum. Sonuç olarak, bu resimlerin varlığından bile kesinlikle haberim yoktu.

Bunu ona açıklamaya çalıştım ve onlardan kurtulmayı unuttuğum için üzgün olduğumu ve isteseydi onları hemen silerdim dedim. Ama kavgaya kadar bu konuda hiçbir şey söylemedi ve görünüşe göre onları unuttuğumu anlamasını sağlayamıyorum. Gizlice onlara bakıyor ve onları anıyormuşum gibi değil. Sadece unuttum.

Tabii şimdi resimleri sildim. Ama ona ne kadar unuttuğumu açıklamaya çalışsam da, açıklamalarımı kabul etmiyor gibi görünüyor. Peki ne yapmalıyım/söylemeliyim?"
"Buradaki diğer insanların sorunları kadar önemli olmadığını bildiğimi söyleyerek başlayayım ama bu durumda nasıl ilerleyeceğim konusunda bazı tavsiyelere ihtiyacım var.

Şu anda okulumdan bir kıza aşık oldum ve işler gerçekten harika gidiyor. Henüz o noktada değiliz ama şu anda gerçekten iyi arkadaşız ve işler daha iyiye doğru gidiyor gibi görünüyor. Birkaç ay önce arkadaşlarımdan biri bana aşık olduğum kişinin arkadaşının çok güzel olduğunu düşündüğünü söyleyip duruyordu, ben de ona ya ona çıkma teklif etmesini ya da onunla Facebook'ta konuşmaya başlamasını tavsiye ettim. Ona çıkma teklif etmenin biraz tuhaf olduğunu düşündü, bu yüzden konuşmaya başladılar ve o zamandan beri de öyleler.

Konuşmaya başladıklarından beri, aşkım bana arkadaşının benim arkadaşım için küçük bir şeyleri olduğunu söyledi ve ben de bunun harika olduğunu düşündüm. Ama birkaç gün önce arkadaşımın onunla sadece seks yapmak istediğini çünkü onun ateşli olduğunu ve ardından bir sonraki kıza geçtiğini söylediğine kulak misafiri oldum. Tabii ki ona kıza şimdi söylemesini ve sadece duygularını kendi lehine kullanmamasını söyledim ama o reddediyor, ben de söylemezse ve bana duygularını sorarlarsa onlara gerçeği söyleyeceğimi söyledim. Biraz sinirlendi ve bunun onu ilgilendirdiğini ve bunu yaparsam benimle bir daha asla konuşmayacağını söyledi. Ve tabii ki sınıftaki herhangi bir erkek nasıl iyi bir arkadaş olunacağını bilmediğimi söyleyerek onun tarafını tuttu.

Bu yüzden sadece sormak istedim, sizce kızlar bana onun niyetini sorarlarsa doğruyu mu söyleyeceğim yoksa herkesin söylediği gibi onun iyiliği için yalan mı söylemeliyim?"
"Uzun lafın kısası - erkek arkadaşımın beni aldattığına dair birkaç söylenti dolaştı. Kısa bir süre sonra tanıdığım bir adam ilişkimizi mahvetmek istiyor ve elimi pantolonunun içine sokup duruyor bana bunun aldatma olmadığını, o kadar büyük bir ilişki olduğunu ve aslında diğer kadın olduğumu söyledi.

Tek yapmak istediğim, durumun özüne inmek, böylece hayatlarımıza bize en çekici gelen şekilde devam edebiliriz (ki bu benim için ilişkimiz üzerinde çalışmak ve onunla ilerlemek olurdu). Ancak, bunu yapmak için durumun dürüstlüğüne ihtiyacım var. Ama bu zor. Ateşli silahlara girmek istemiyorum ama kendimi korumak istiyorum. Dürüstlüğün iyileşme sürecinin başlangıcı olduğu gerçeğini ona aşılamaya çalışıyorum, bu süreç nasıl görünürse görünsün. Ve kendi güvensizliğimin iyi bir şeyi sabote etmesini istemiyorum."
"Bunu 5 ay önce birkaç abonede tavsiye almayı umarak yayınladım:

>15 yaşındayım, 16 yaşındayım ve 3 kardeşim var; 13 yaşında kız kardeş, 12 yaşında erkek kardeş ve 6 yaşında erkek kardeş. Dün anne babamız en büyük üçümüzü masaya oturttu ve bize boşanma davası açtıklarını söylediler. Geldiğini gördüğümden beri bundan gerçekten rahatsız olmadım. Benim asıl sorunum kardeşlerimin gittiği hiçbir yere gitmek istememem.

>Ailemle aram pek iyi değil. Annem ve babam >yıllardır anlaşamıyorlar ve hep hayal kırıklıklarını benden çıkardılar. Bize ebeveynlik yapmak istemediler ve öne çıkıp kardeşlerime bakmamı istediler.

>Kardeşlerim ve ben birbirimizden nefret ediyoruz. Erkek kardeşim, eşyalarımı mahvetmenin ve birikimlerimi çalmanın (yaz işleri) komik olduğunu düşünüyor. Kız kardeşim eşyalarımı çalıyor ve fiziksel olarak tacizde bulunuyor (bana vuruyor ve beni tırmalıyor). Misilleme yaparsam tokatlanırım ve eşyalarımı geri almaya çalışırsam ""Ben büyük kardeşiyim ve daha büyük kişi olmalıyım"" diye bağırılırım. 6 yaşındaki çocuk, o ikisinden herhangi bir kötü alışkanlık edinmediği için iyi durumda ve benimle kalmasına aldırış etmem.

>Ailem ayrıldığında onlardan uzak olmak istiyorum, velayeti olmayan kişinin velayetinde olmak istiyorum. İş o noktaya gelirse koruyucu ailelere gitmeyi umursamıyorum, o ikisinin günlerimi sürekli mahvetmesinden daha iyi olacağını düşünüyorum. Gözaltında olmayan ebeveynim ziyaret hakkı alırsa onlarla da gerçekten tanışmak istemiyorum.

>Velayetime karar verildiğinde tercihim sorulur mu bilmiyorum. Okul danışmanımla konuştum ve bu konuda fazla bir şey bilmediğini söyledi (ona bu sorunla gelen hiçbir çocuk olmadı) ancak yargıcın bu sorunu çözmesini bekleyeceğini söyledi. Gerçekten annemle babam arasında bir seçim yapmak istemiyorum, sadece erkek ve kız kardeşimin benimle olmamasını istiyorum.

>Bana sorarsa bunu hakime nasıl söylerim? Bu konuda beni ciddiye almasını çok istiyorum. Okuduğunuz için teşekkürler.

>"
"Bu iki hafta önce oldu ve o zamandan beri hasar kontrolü yapıyorum.

Bazı hobi malzemeleri almak istiyordum ve eBay'de iyi ve ucuz bir şey buldum. Bir eBay hesabım yoktu ve o gün bir tane oluşturdum ve Paypal tarafından işlenen kartımı kullanarak öğeyi satın aldım.

Birkaç gün geçiyor ve paketim şehrime yaklaştıkça takip bilgilerini sürekli kontrol ediyorum. Sonunda teslimata çıktı. İşe gitmek için evden çıkıyorum ve eve gidince postaları kontrol etmeye karar veriyorum.

İşte buradayım, sabah 1:30 ve paket yok.

Üzgündüm. Saat 16:00'da işe gitmeden önce takip sisteminin teslimata çıktığını söylediğinden o kadar emindim ki orada olması gerekiyordu, ama değildi. Paketin kompleksteki kutuma sığmaması ihtimaline karşı bir talep fişi aradım ve postaneden almak zorunda kaldım, ama hayır, hiçbir şey yok.

Eve gittim ve ne olduğunu görmek için takibi tekrar kontrol ettim ve orada ""Adres olarak teslim edilemedi"" yazıyordu.

Burada oldukları için daha da üzüldüm. Burada teslim edilemeyeceğini anlamaları için ben yokken burada olmaları gerekiyordu.

Sonra, satıcıya ve göndericiye küfrederken, eBay'deki gönderim adresimde bir sorun olduğunu fark ettim. Daire numaramı eklemedim. Neden... Bunu neden yaptım? Fatura adresimdeydi ama nedense kargo adresime yazmadım. Sadece... kahretsin.

Satıcıya mesaj attım, eBay'de bir vaka oluşturdum ve hatta postaneye mesaj attım ama hiçbir şey olmadı. Paketimin nereye gittiği hakkında kimsenin bir fikri yok gibi. Satıcıya iade etmesi gerekirdi, ama bana izleme bilgilerini göndermek dışında hiçbir şey söylemedi.

Şimdi iki hafta oldu ve hiçbir şey yok. Hala."
"Çok açık sözlü olacağım. Lütfen yorumlarda bana ne kadar pislik olduğumu veya ona ne kadar kötü davrandığımı söyleme, bunu çok iyi biliyorum.

İlişkimiz iyi başladı ve birlikte oldukça mutluyduk. İlişkide yaklaşık altı aydırarkadaşlarından biriyle onu iki kez aldattım (çok yakın değil). Bu kızla 2 yıl boyunca birkaç kez çoğunlukla cinsel şeyler yazdım. GF'ime söylemedim ve 3 ay önce yaklaşık 2 yıllık ilişkide her şey ortaya çıktı. Ona yalan söylemeye devam ettim ve ona sadece ufak tefek şeyler söyledim ve ona karşı asla dürüst olmadım.

 Hemen ayrıldığını öğrendiğinde ama bırakamadı, bu yüzden aşağı yukarı 3 veya 4 gün sonra ""tekrar bir araya geldik"". Ama o noktada hala her şeyi bilmiyordu, örn. İlk ayrılık gününde gelmesi gereken kıza mesaj attığım şeyler ve en önemli şeylerden biri. Bu yüzden benden tekrar ayrıldı. Ancak bu noktada ona her şeyi anlattım. Biraz sessizlikten sonra (bir hafta falan) tekrar bir araya geldik, bu sefer 2 aylığına. Denizde tatil bile yaptık. Ama okulu bitirdiği gün beni affedemeyeceğini ve unutamayacağını söylediği için benden tekrar ayrıldı.

 Artık kızgın değil ama artık bunu yapamıyor. Şimdi iki hafta önce, 2. ayrılıktan yaklaşık bir hafta sonra bütün haftayı birlikte geçiriyoruz, örn. gölde, parkta veya evde sürekli mesaj atıyor ama geçen hafta Pazar günü aniden üç gün mesaj atmayı bıraktı ve Çarşamba günü bana tekrar bittiğini söyledi. 2 yıldır birlikte olduğumuz için bahsettiği tek şey, bir an önce üniversite için taşınmak istediği. Bu yaklaşık 2 ay içinde. Onu kaybetmekten korkuyorum (bunun aptalca geldiğini biliyorum) ve artık ne yapacağımı veya nasıl davranacağımı bilmiyorum."
"Kız arkadaşım (ya da şimdi eski sevgilim) biraz ayrı kalmamızı istedi. Ama ayrı zaman derken, ilişkinin bittiği zamanı kastediyor.

Yaklaşık 2 ay önce tanıştık ve yaklaşık bir aydır çıkıyoruz. Bu, ikimiz için de birkaç yıldır ilk ilişkiydi ve ikimiz de başlamak için çok heyecanlıydık. Ancak çok fazla baskı hissetmeye başladı. Benden gerçekten hoşlanıp hoşlanmadığını/sevip sevmediğini düşünmek için zamana ihtiyacı vardı ve o zamana sahip olamadı.

Garip olan şey, yakın arkadaş olmamızı istiyor. Bir ilişkinin ancak iki kişinin ilişkiyi kurmadan önce çok iyi arkadaş olması durumunda en güçlü olabileceğine inanıyor. Bu yüzden önce benimle iyi arkadaş olmak istiyor. Çok hızlı ilerledik ama o hala benim kim olduğumu zar zor biliyor ve tam tersi. Birini bu kadar derinden tanımak için iki ay tam olarak yeterli değil. Hâlâ benimle çok zaman geçirmek istiyor. Ama henüz bir ilişkinin yükünü istemiyor. Sırf bir ilişkimiz var diye benden hoşlanmaya zorlanmak istemediğini söyledi. Erkek arkadaşının da en iyi arkadaşı olmasını istiyor.

Ama mesele şu ki, tekrar bir araya gelmeden önce iyi arkadaş olmamızı istediğini söyledi. Onunla tekrar bir araya gelmeye çalıştığımı da belirttiğimden emin oldum ve o da bunu kabul etti. Daha yeni tanıştık ama birbirimize aşırı derecede düşkün olduk. Sadece çok fazla stres sanırım.

Ne yapacağımı bilmek istiyorum. Tekrar denemeden önce ne kadar bekleyeceğimi bilmek istiyorum. Bana zaman vermedi. Bu şeyler belirli bir zaman diliminde ölçülemez. Bu kızı gerçekten seviyorum ve o şimdiye kadar tanıştığım en harika insanlardan biri. Hala çalışıp çalışamayacağımızı nasıl bilebilirim?"
"Açıkçası bu benim için çok garip bir durum çünkü ben hep aldatıldığını öğrendiği an bırakırım diyen bir insandım. Birkaç yıl önce aldatıldım ama ilk defa kız arkadaşıma bir şans daha vermeye karar verdim ve o zamandan beri onunla kaldım. O zamandan beri çoğunlukla mutlu oldum ama asıl sorunum, derinlerde bir yerde ne yazık ki hala öfkeli ve kafamın arkasında olanlar hakkında paranoyak olmam. Ona bir şans daha verdiğim için kendimi daha olgun hissedeceğimi düşünmüştüm ama dürüst olmak gerekirse, bu seçimi yaptığım için kendimi utanç verici, acınası bir aptal gibi hissediyorum. Ne yazık ki, öfkemin ölmesine izin vermekle ilgili her zaman sorunlarım oldu."
"Uzun lafın kısası ben ve neredeyse bir yıllık kız arkadaşımdan iki ay önce ayrıldık. O iki ayda ilişkide neyi yanlış yaptığımı fark ettim ve bir şeyleri denemek ve düzeltmek istedim. Ona tekrar denemek istediğimi söyledikten 2 hafta sonra ileri sarın ve işleri ağırdan alıyoruz. Sonra bu gece bana karşı dürüst olması gerektiğini söyledi. En iyi arkadaşımın [20 M] (biz ayrıldığımızda) ona her zaman onunla nasıl seks yapmak istediğine ve hemen şimdi gelmek istediğine dair mesajlarını göstermeye devam ediyor ve sonra ayrıntıları tercih ederim yazın değil. Bu mesajlaşma, söylediği her şeyi beslemesiyle bir veya iki saat ileri geri gitti ve ardından arkadaşımdan eski sevgilime son mesaj ""bu konuşma hiç olmadı"" idi. İkisine de ayrı ayrı siktirip gidebileceklerini söyledikten sonra kendimi tüm durumdan uzaklaştırmak zorunda kaldım. Mesele şu ki, o sadece ""birlikte oynadığını"" ve konuşmanın ne kadar ileri gideceğini gördüğünü iddia ediyor ve ikisi de hiç seks yapmadıklarını söyledi ve o, içki içtiği için (ki bence saçmalık) konvonun çoğunu hatırlamadığını iddia ediyor. Dürüst olmak gerekirse, ne tür yanıtlar bekleyeceğimi bile bilmiyorum, şu anda ikisiyle de bir şey yapmak istemiyorum."
"Herkese merhaba! Uzun zamandır lurker oldum ama daha önce hiç bir şey yayınlamadım. Ayrıca tek kullanımlık kullanıyorum çünkü tanıdığım herkes Reddit kullanıyor. İşte gidiyor...

Yakın zamanda yeni bir işe başladım (yaklaşık 2 ay önce) ve yeni iş yerimi gerçekten çok seviyorum. Tanıştığım herkes süper arkadaş canlısı ve şirketteki rolümü seviyorum. İş arkadaşlarımın çoğuyla iyi geçindim ve şimdiden birçoğuyla işten sonra sosyal etkinliklere katıldım.

Son zamanlarda sohbet ettiğim bir iş arkadaşım var, Paul (40sM). Geçen hafta sonu golf dersi için gittik ve benimle ilgilendiği ortaya çıktı. Sonunda bana çıkma teklif etti ama ben, yakın zamanda yaşanan bir ayrılık nedeniyle şu anda gerçekten bir şey aramadığımı öne sürerek reddettim. Dersimizin geri kalanına devam ettik ama kesinlikle eskisinden daha garip ve daha az arkadaşça olduğunu söyleyebilirim.

Arkadaş olmaya devam edip biraz takılmaya karar verdik. Ancak, artık arkadaş olmak istemiyormuş gibi geliyor. Mesela onu işte gördüğümde yüzeysel sohbetler ediyorduk ama eskisi gibi değil. Onunla arkadaş olmaktan keyif aldım ve arkadaşlığımın devam etmesini çok isterim.

Bu beni gerçekten üzüyor çünkü bu çok oluyor. Bir erkekle tanışıyorum ve iyi anlaşıyoruz ama o benimle ilgileniyor (ve ben reddediyorum), birdenbire artık arkadaş değiliz. Onlara karşı her zaman dürüstüm çünkü şu anda bir ilişki istemiyorum. Uzun bir süreden çıktım ve bir süredir bekar olmadım. Sadece arkadaş edinmek ve takılmak istedim, tuhaflık yok.

Saçmaladığım için kusura bakma ama onunla bir şeyler içmeye çıkmalı mıyım? Sadece nereye gittiğini görmek için mi? Bir içki devasa bir taahhüt gibi değil. Arkadaşlarımla her zaman içki içerim. Ne düşünüyorsun? Sadece onunla bu arkadaşlığımı sürdürüp sürdüremeyeceğimi ve bu garip kamburu atlatıp atlatamayacağımı görmek istiyorum.

Reddit'i okuduğunuz için teşekkürler!"
"yazım hatası düzenle: Ben [24 M]

Yaklaşık 3 yıldır birlikte çalışıyoruz ve son 4 ayda ona gerçekten bağlı hissetmeye başladım. Ona asla söylemedim ve hiçbir şey ima etmemek için elimden gelenin en iyisini yaptım çünkü zaten bir ilişkisi var. Asla birlikte olmayacağımızı kabullendim ve onun yanında olmadığımda kendimi daha az boktan hissetmeye başlıyorum.

Problem şu. Hala birlikte öğle yemeğine gidiyoruz ve haftada bir veya iki kez görüşüyoruz.

Onun için romantik hisleri nasıl unutacağına dair herhangi bir ipucu var mı?"
"Bu FU aslında bugün oldu! (Şey, yaşadığım yerde gece yarısını geçtiği için teknik olarak dündü ama sabah 6 veya 7'ye kadar ""yarın"" olarak kabul etmiyorum çünkü daha uygun.)

Bir süredir gözüme kestirdiğim bir kız var. Biraz konuşuruz ve iletişim dersinde birlikte otururuz vs. ama ondan hoşlandığımı bilmiyor.

Bu yüzden bugün (ya da dün) yurttan ayrıldım ve dondurucu soğuğun ve karın içinden geçerek yemekhaneye gittim. Boktan üniversite yemeklerine ve ölümcül dozda Bay Pibb'e doyduktan sonra, dışarıdaki donmuş tundrada çok da uzun olmayan bir yolculuğa çıktım.

Yemekhanenin kurulum şekli, iki (berbat) yurt binası arasında ve orada yaşamak zorunda kalan şanssız öğrencilerin rahatlığı için onlara bitişik. Hoşlandığım kız söz konusu yurtta kalıyor.

Çıkışa ulaşmak için bir köşeyi dönmek üzereyken, geğirmeye hazırlanan Pibb'in midemde guruldadığını hissediyorum. Son derece zeki mağara adamının atası olarak geğirmeyi bırakmaya karar verdim. Bu çok doğal, değil mi? Köşeyi dönerken oldukça yüksek ve 3 saniye süren vahşi bir geğirme bıraktım.

Tam önümde hayal ettiğim kız birkaç arkadaşıyla birlikte ayakta, gözleri iri iri açılmış ve biraz şok içinde (onu şok eden geğirmenin sesi/uzunluğu mu yoksa bunu toplum içinde yapmış olmam mı emin değilim) ).

İlk başta o olduğunu fark etmedim çünkü saçları farklıydı. Sonra beceriksizce el salladı ve sessizce bana merhaba dedi. Ben de tuhaf bir şekilde merhaba dedim ve içimden deli gibi gülerek yoluma devam ettim.

Söylemeye gerek yok, muhtemelen onunla çıkma şansım olmayacak. Durmadan."
"Bu yanlış yerdeyse özür dilerim.

Oldukça standart bir hikaye. Erkek kızdan hoşlanır, erkek kızın ondan hoşlandığından oldukça emindir biraz konuşurlar, ne de aleni açıklamalarda bulunurlar, adam bir süre kıza çıkma teklif etmez.

Mantıken bu kıza çıkma teklif etmek istediğimi biliyorum. Sosyal kaygıya yardımcı olacak her türlü şeye baktım ve biraz yardımcı oluyorlar ama yeterli değil. Bazen onunla sohbet başlatabiliyorum ve bu çok güzel ama baskı beni ona çıkma teklif etmekten her zaman alıkoyuyor.

Uyarı: Ben onun telefon numarasına sahibim, o benimkine sahip ve sorun olmadan ona mesaj yoluyla çıkma teklif edebilirim. Muhtemelen sonunda ona şahsen çıkma teklif etmek için [sosyal kaygının üstesinden gelmek için ne gerektiğini düşünüyorsun] üzerinde çalışırdım, ama korkarım bu biraz zaman alacak ve çeşitli nedenlerden dolayı uzun süre beklemek istemiyorum ."
"Atılabilir çünkü o hevesli bir redditör ve benimle veya diğer arkadaşımla herhangi bir bağlantı olmasını istemiyorum. Evinde Steam'de oynuyorduk ve o banyodayken başka bir oyunun adını bulmak için arama çubuğuna gittik. O zaman sonsuz bir cinsel ergen listesi gördük ... her şey. Piyasada pek çok yasal olmayan porno olduğunu biliyorum ama aramalar onun daha fazlasını aradığı anlamına geliyordu. Ancak, hiçbirimiz onun özel bilgilerini incelemek konusunda rahat değiliz ve ona doğrudan sorarsak, elbette cevabının hayır olacağından eminiz.

Sahte bir profil oluşturmayı düşünüyorduk ve bir sohbette reşit olmadığımızı ""açığa çıkarırsak"" yine de sahte kızla elde etmeye çalışacağını görüyorduk. Bize göre, eğer ısırırsa, sübyancı bir arkadaşımızın olması kötü olur ama polise gidecek bir şeyimiz olur. Eğer ısırmazsa olabilecek en kötü şey, arkadaşımızın GERÇEKTEN tüysüz üniversiteli kızlardan hoşlanmasıdır.

Daha önce hiç kedi avı yapmadım, bu yüzden görüntüleri ve benzerlerini bulmaya nereden başlayacağımı bile bilmiyorum, ama her neyse. Ne düşünüyorsun?"
"Onunla Cadılar Bayramı haftasonunda tanıştım, o benim bir arkadaşımın arkadaşı. İyi anlaşıyorduk ve çok küçük olmasına rağmen (1 yaşında) bir çocuğu olduğu gerçeğini saklamadı. Numarasını aldım ve bir ara buluşup çıkmak için sözleştik. Serin. Şimdi dün müsait olduğunda sordum perşembe dedi ama bebeğini getirmesi gerekiyor.

Şimdi bu konuda ne hissettiğimden emin değilim. Onun durumunda olsaydım, bebeğimi rastgele bir randevuya maruz bırakmak istemezdim ve önce adamı bir nevi ""kontrol ederdim"". Dürüst olmak gerekirse, tüm bu bebek olayının nasıl olduğunu bilmiyorum. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ama bunu daha ileri götürürsek bebek durumunu kaldırabileceğimden emin değilim."
"Ben orta sınıf bir aileden beyaz bir erkeğim, bu nedenle burslar ve maddi yardımlar biraz daha zayıf. Ailem boşandı ve görünüşe göre sadece annem katkıda bulunacak - UC'mdeki bir yıllık okul harcı için yeterince biriktirdi, ama okulumun geri kalanı bana bağlı. Herhangi birinizin şu konularda herhangi bir ipucu olup olmadığını merak ediyordum:

* Burslar için nereye başvurulur (Bariz web sitelerinden geçtim)
* İş alma ve dengeleme
* emekli olmadan önce ödeyeceğim krediler almak
* bunu nasıl karşılayacağınıza dair herhangi bir tavsiye"
"Merhaba reddit. 2 ay önce 1,5 yıllık bir ilişkiden yeni çıkmış olarak, son zamanlarda çok fazla kendi kendime düşünüyorum.

Bu ilişki sırasında kendimle ilgili geliştirdiğim ve sevmediğim bir şey var ve bunun sağlıksız olduğunu düşünüyorum. Açıklaması zor ama ben bu kişiye o kadar çok bağlandım ki, benden uzakta olduklarında çok endişelenirdim. Ne zaman dışarıda olsa ya da uzakta olsa beni huzursuz ediyordu. Başka biriyle tanışacağını düşünmeye devam ettim. Benimle gerçekten ilgilenmiyormuş gibi hissettim ve onu kıskandıracak şeyler yapardım.

İlişkiye girerken gerçekten yüksek bir özgüvenim vardı, ancak onunla geçirdiğim süre boyunca gittikçe azaldı. Bağımsızlığını koruması gerektiğini söyleyerek beni her zaman bir kol mesafesinde tutuyormuş gibi geldi. Sırları sakladı ve benimle gerçekten iletişim kurmadı. Diğer erkeklerle flört edecekti. Ona bunu takdir etmediğime dair duygularımı söylediğimde, yetişkin bir kadın olduğunu istediğini yapabileceğini söyledi.

Kafamı karıştırıyor çünkü eski sevgilimle durum farklıydı. Ne zaman uzaklaşacağını sevdim ve kendime zaman ayırdım. Onu hâlâ özlüyordum, ama bu her zaman zihnimi sakatlayıp oynamıyordu. Hâlâ rahatlayabilir ve onun eve gelmesini dört gözle bekleyebilirdim.

Burada neler olduğunu kimse tanımlayabilir mi? Bunun gelecekteki ilişkilerde devam etmesini istemiyorum. Gerekli daha fazla bilgi veya soru varsa cevaplayacağımdan emin olacağım! Teşekkürler"
"Bu yüzden, bir yılı biraz aşkın süredir kız arkadaşım beni artık aynı şekilde sevmediği için bugün benden ayrıldı. Ben 19 yaşındayım ve o 18 yaşında ve bu ayların yaklaşık 10'unda yarı LDR'yi oldukça başarılı bir şekilde yönettik.

Sorun şu ki, ikimiz de en iyi arkadaşız ve bunu kaybetmek istemiyoruz. Hâlâ bizim kadar konuşmak, kanepeye kıvrılıp film falan izlemek istiyor.
Bir süre işler yokuş aşağı gidiyor gibiydi sanırım (en son ne zaman seks yaptığımızı zar zor hatırlıyorum) ama sınavları vardı ve stresliydi, bu yüzden onun bundan kurtulmasını umuyordum ama görünüşe göre o çıkmayacak.

Kalbimi kırmadan arkadaş kalmamızın en iyi yolunun ne olduğunu soruyorum. Şimdiye kadar ayrılık konusunda şaşırtıcı derecede iyiyim, belki de işler zaten giderek daha platonik hale geldiği için, bundan daha fazlasını istesem bile biz sadece arkadaşız.
Şimdi sadece başıboş dolaşıyorum, bu yüzden her türlü tavsiyeye açığım."
"3,5 yıllık erkek arkadaşım eski eşinin evine gidiyor ve çocuklarını ziyaret etmek için orada kalıyor. Ona bu tür davranışlardan rahatsız olduğumu söylemek için her şeyi denedim çünkü bunun normal olmadığını düşünüyorum. Bahanesi, gidip gelmenin çok pahalıya mal olmasıydı, bu yüzden ona benzin için para teklif ettim ve kendisi ve çocuklar için aktiviteler için ödeme teklif ettim (çoğu gün onlara sahip olduğunda çalışıyorum), böylece zorunda kalmasın orada zaman geçirmek. Hala oraya gitmeyi bırakmayı reddediyor. Bu konuda kırılma noktamdayım ve fikirlerinize ihtiyacım var."
"Dün gece erkek arkadaşım ve ben arkadaşımın ev partisindeydik. O oturma odasında iskambil oynuyordu ve ben mutfakta takılıyordum ama yine de neler olup bittiğini görebiliyor ve duyabiliyordum. Daha önce birkaç kez tanıştığımız ama düzenli olarak takılmadığımız bu kızın yanında oturuyordu. Bir noktada ayağa kalktı ve görünüşe göre bacakları uyuyordu ve erkek arkadaşımın kucağına geri düştü. Kalçalarını tuttu ve sıktı ve sonunda ayağa kalkmadan önce 3 veya 4 saniye orada oturdu ve onu üzerinden almak için hiçbir şey yapmadı. Bunun biraz tuhaf olduğunu düşündüm ama bırakmaya istekliydim...

Muhtemelen bir saat kadar sonra tuvalete gitmek için yukarı çıktım. Kucağında oturan kız ben ona doğru yürürken dışarı çıktı ama hiçbir şey söylemeden önümden geçti. Kapıyı kapattım ve katilleri kontrol etmek için perdenin arkasını kontrol etmeye gittim (eski alışkanlıklar zor ölür) ve erkek arkadaşım çömelmiş duşta öylece duruyordu. İkimiz de çığlık attık ve ona orada ne yaptığını sordum ve bilmediğini söyledi, gerçekten sarhoştu. Yine de DD olması gerekiyordu, bu yüzden sadece birkaç bira içecekti ve zaten onu içtiğini gördüğüm tek şey buydu, ne zaman bir tane daha isterse mutfağa geliyordu. Bir şekilde duşta duracak ve orada ne yaptığı hakkında hiçbir fikri olmayacak kadar sarhoş olması pek olası görünmüyor. Gecenin geri kalanında ""Gerçekten sarhoş"" rolünü oynadı ve muhtemelen gerçekten sarhoş olduğu noktaya kadar çok içmeye devam etti.

Bana gerçekten şüpheli geliyor ama doğruyu söylediğine dair aşağı yukarı yemin ediyor. Ona benim bakış açımdan nasıl göründüğünü anlayıp anlayamadığını sorduğumda, üzülmeyeceğini çünkü bu iki durumun da masum olduğunu söylüyor ama ben o kadar emin değilim."
"Köpeğim Snickers, A Cocker Spaniel ve Poodle karışımı, neredeyse 13 yaşında (Ağustos'ta 13 yaşına giriyor). Zaten işitme duyusunu kaybetmiş ve artriti var. Son zamanlarda evin her yerinde tuvalete gidiyor (özellikle kaka yapıyor ve gerçekten ıslak bir kaka... detay için üzgünüm). Bunu daha önce hiç yapmamıştı ve dışarı çıkması gerektiğinde hep kapıya havlardı. Bugünlerde sadece orada durup etrafta yuvarlanıyordu, ama yine de onu gayet iyi bir şekilde dışarı çıkarabildik. Ama şimdi kapıya zamanında yetişemez mi, yoksa yeterince hızlı hareket etmiyor muyuz, bilmiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum çünkü burası ailemin evi ve sürekli halıları temizlemekten (anlaşılır bir şekilde) çok sıkılıyorlar. Onu fayans olan çamaşır odasında tutmak istiyorlar ama sürekli havlıyor. Başka ne yapacağımı bilmiyorum ama onu orada bıraktığım için kendimi çok kötü hissediyorum. Baska öneri?"
"Büyükannem öldüğünde, büyükbabamın ölümünün üzerinden bir buçuk yıl geçmişti ve Yunan Ortodoks cenaze geleneğine göre bir aile mezarını açıp iki yıl geçmeden başka bir tabut yerleştirmek yasak, bu yüzden diğer tek seçenek onu gömmekti. ailesinin aile mezarlığında, sonra onun için iki yıl geçtikten sonra onu yeniden kazın ve kocasıyla birlikte gömün.

Bütün bunları biliyorduk ve öldüğü gün öğleden sonra diğer akrabalarıyla iletişime geçmeye başladık. Yaşayan tek kardeşine ulaştığımızda onu ailesinin mezarına gömemeyeceğimizi söyledi.

""Neden?""

""Çünkü karım çok hasta ve korkarım yer ayırmam gerekecek.""

""Ama o seninle evliydi, senin anne babanın soyundan değil!""

""Umurumda değil, deneme bile!""

Bu yüzden uzun araştırmalardan sonra başka bir geçici mezar kiraladık.

Bu iki yıl önceydi. Karısı hayatta ve iyi."
"Böylece Starbucks'ta buluştuk ve 2 hafta sonra benden kız arkadaşı olmamı istedi. Şimdi 9 aydır çıkıyoruz. Onunla olduğum her an çok eğleniyorum.

 Geçmişte sadece 3 eski sevgilim oldu ve daha önce hiç birinden bu kadar etkilenmemiştim. Dürüst olmak gerekirse, bana ilk orgazmımı bile verdi! Zeki, olgun ve çok çekici. Onunla ilgili tüm küçük şeyleri fark ediyorum ve aşığım. Tek sorun şu ki, birçok nedenden dolayı ona henüz söylemedim.

* onun yaşı. Kafasından neler geçtiğini anlayamıyorum.
* Flört sahnesiyle çevreyi dolaştı. Eski karısıyla zorlu bir ayrılık yaşamadan önce 20 yıl evli kaldı. Bu 5 yıl önce oldu. Sonra birkaç ciddi ilişkide ve ""birden fazla"" çevrimiçi randevuda bulundu. Yani tecrübeli olduğu belli. Sadece 3 eski sevgilim oldu ve 2 tanesiyle seks yaptım.
* Ona onu sevdiğimi söylersem, onun ve ilişkimiz gibi hissetmeyeceğinden korkuyorum."
"Yeniden gönderin çünkü sonuncusu spam filtresine takıldı.

Böylece, 2010 yılının Şubat ayında, 16-17 yaşımdayken, eczanede bir belanın kurbanı oldum ve yaklaşık 4 gün hastanede kaldım. Berbat bir anlaşma için makul miktarda para aldım ve 18 yaşıma girdiğimde bana havale edilmek üzere annemin adının yazılı olduğu bir banka hesabına yatırıldı. annem babama çok kötü davranmaya başladı ve sonunda babamın ""şiddetli davrandığını"" ve ""kapısını tekmelediğini"" söyleyerek uzaklaştırma kararı çıkardı. Bunların hiçbirini görmedim. Sık sık tartışsalar da ona elini bile kaldırmadı. Kışın onu üzmemek için garajda uyuyordu ve evde uyumak istiyordu. Görünüşe göre, gelecek Pazartesi günü bir boşanma avukatına ön ödeme yapmak için üniversitede kullanılmak üzere yerleşim paramdan neredeyse 5000 dolar çekti. Şimdi mahkemeye bunun bir ""borç"" olduğunu söylüyor, oysa ben aylar sonra bunun farkında bile değildim. Sanırım dava açacağım ama herkesin ne düşündüğünü sorayım dedim. Hikayede muhtemelen kaçırdığım çok daha fazla şey var, bu yüzden herhangi bir sorunuz varsa sormaktan çekinmeyin."
"Size soru: Eşim (35K) son zamanlarda (defalarca) benden (44E) telefonuma ""Arkadaş Bul"" uygulamasını yüklememi istedi. Bu uygulamayı duymamış olanlar için: izin verdiğiniz kişilerin her an nerede olduğunuzu takip etmesine olanak tanır, hareket halindeyseniz bir uyarı ayarlayın ve birkaç başka özelliği daha vardır.

Onun mantığı: Sık sık uzak yerlere (uçurtma) sörf yapmaya giderim ve bu şekilde acil bir durumda nerede olduğumu bilecek. Ve kısa bir süre önce, desteğe yardım ettiğim uzun bir Coastrek yaptı ve geriye dönüp baktığımda, bu uygulamanın nerede olduğunu bulmama yardımcı olacağını düşündü.

Ondan biraz ürktüm. IMO, karımın güvensizlik ve güven sorunları var ve bu, geç saatlere kadar çalıştığımda onu aldatmadığıma dair güvence vermesinin bir yolu.

Yüklemesine 'izin verdim' - şimdilik, ihtiyaç duyduğu güvenceleri ona vermek için. Ama konuyla ilgili fikrimi dile getirdim ve bunun, sizin ergenlik çağındaki çocuklarınızın telefonunda kullanmayı anlayabileceğim, ancak kocanızda değil, ürkütücü küçük bir takip aracı olarak algıladığımı açıkladım. Ona kurmaktan çekinmemesini söyledim, ancak bunu onun güven sorunları olarak algıladığımı söyledim, buna yanıtı benim 'savunma tarzımın' kendi içinde şüpheli olduğu oldu.

Bunu kullanan başka arkadaşları olup olmadığını (hiçbiri) bilip bilmediğini ve Arkadaş Bul uygulamasında başka kimleri izlediğini (yalnızca erkek kardeşi) sordum.

Bir yan not olarak ve bağlamı sağlamak için: 5 yıldır evliyiz, 2 çocuğumuz var ve neredeyse kısır bir cinsel hayatımız var (bu 'evli ve çocuklu' çiftler için oldukça normal) - bence onu güvensiz yapıyor. sadakat Ve hayır; Onu aldatmıyorum.

Bunu doğru şekilde hallediyor muyum? Herhangi bir yapıcı tavsiye memnuniyetle karşılandı."
"Bu çok uzun sürmeyecek. Bekarlığımı 15 Aralık'ta bitiriyorum ama aynı zamanda yerel veteriner hastanemde [çok] yarı zamanlı bir işte çalışıyorum. Yani temelde, faturalarımı ödedikten sonra çok küçük bir gelirim oluyor (maalesef faturaların vadesi Aralık'ta!). Erkek arkadaşım G, ailemin Noel hediyelerinden bazılarını ödememe yardım ediyor ve ailesi için karşılık veremeyeceğimi biliyor. Oldukça iyi bir öğretmenlik işi var ve düzenli bir maaş çeki alıyor. Bana paramı istemediğini söyledi (ailemin hediyelerini geri ödeme konusunda). Hala bunun doğru olmadığını hissediyorum. Mezun olduktan sonra daha fazla saat çalışacağım. Bunu bırakmalı mıyım? Bana gerçekten ÇOK yardım ediyor ama biz evli değiliz ve bunun gibi şeyler için bana para vermesi gerektiğini hissetmesini istemiyorum."
"Arka plan: 15 yaşımdayken okul arkadaşlarımdan birine aşık oldum ama gerçekten utangaç olduğum ve arkadaşlığımızı bozmak istemediğim için onu öylece bıraktım ve duyguların gitmesini umdum, 2 yıl sonra hala sahibim ona aşık oldum, bu yüzden sonunda ona çıkma teklif etmeye karar verdim, evet diyor ve gerçek bir sorun olmadan 6 ay boyunca birlikte kalıyoruz.

İlişkinin bu noktasında ona aşık olduğuma tamamen inanıyorum, ancak bu yılın Ocak ayında benden ayrıldı. İlk başta bundan çok etkilenmedim çünkü davranış şeklinden hemen hemen bunu bekliyordum, bunun onu geride bıraktığım anlamına geldiğini düşündüm ama aylar geçtikçe yavaş yavaş daha fazla umursamaya başladım, ta ki tek istediğim bu olana kadar. hakkında düşünebilirdi.

2 ay önce onunla konuşma zamanının geldiğine karar verdim ve muhtemelen ayrılmamıza neden olan davranışlarım için özür diledim, her şeyin yolunda olduğunu ve her şeyin geçmişte kaldığını ve o zamandan beri konuşmadığımızı söyledi.
Şimdi gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum, sanırım ona hala aşığım ama beni unuttuğunu biliyorum, onunla arkadaş olmak istiyorum ama aramızda çok tuhaf olurdu (artı onun arkadaşlarından nefret ediyorum) , Başka biriyle tanışmak istiyorum ama tanıdığım tek kızlar ortaokuldan arkadaşlarım ve üniversite sınıfımdan bir kız."
"7 ay önce doğum günümde benden ayrıldı, 7 aylık ilişkisini bitirdi, çünkü kiraya katkıda bulunmadım, onun evinde kaldım ve üniversite derslerime gittim. 3 gün önce 2 hafta içinde iş bulamazsam benden ayrılacağını söyledi, sözünü bozdu. Bir ilişki için yeterince olgun olmadığımı söyledi. Ona takılmamamı ve başka bir kız bulacağımı söyledi.

Sonra yakın zamanda yeni bir sıkışıklığı olduğu için menfaat sağlayan arkadaşlığı bıraktık: onu tanıştırdığım arkadaşım. Ona beni görmezden gelmesini söyledi ve o buna uydu ve şimdi bana hıyarcıklı veba muamelesi görüyorum. Ona esrar vermezsem bazı kıyafetlerimi atmakla tehdit etti ve o zamandan beri (tam bir ay sonra) beni hala görmezden geliyor.

Onu geri almayı gerçekten çok isterdim ama bunun bir seçenek olmayabileceğini anlıyorum. Hayatımda ilk kez bağımsız olmak için mücadele ediyorum ve yakında istediğim işi kurabileceğim bir duruma geçeceğim, ancak onu destekleyecek kadar başarılı olmam ve onun verdiği şeyi ona vermem biraz zaman alacak. Ben.

Şahsen canımı yakıyor ama en iyi seçenek devam etmek gibi görünüyor, yine de onu unutmakta zorlanıyorum ve bana siktir git diyormuş gibi hissediyorum. Bence ikimiz de hatalar yaptık ama onun davranışlarının kabul edilemez olduğunu düşünüyorum.

Bununla nasıl başa çıkmalıyım ve gelecekte nasıl daha sağlıklı ilişkilerim olabilir? Ve bu kalp kırıklığıyla nasıl başa çıkacağım?"
"Ben biraz benzersiz bir durumum... 30 yaşında hiç kız arkadaşım olmadı, hiç cinsel bir şey yapmadım, yakın zamanda çevrimiçi flört etmeye başladım. (Tecrübe eksikliğimin sebebi aşırı utangaç olmam, özgüven düşüklüğüm) Online randevuya başlama sebebim hayatımdan geriye kalanları kurtarma çabası. neden yalnız bir bakire olarak ölmeliyim, bu yüzden en azından DENEMEYE karar verdim.

Yaklaşık ~5 hafta sonra şimdiye kadar iki kızla tanıştım, yakın gelecekte tanışacağım en az bir tane daha var. Sorun şu ki, biraz beceriksizim (Tamam, çok beceriksizim.) Kimseyle ""tıklamadığımı"" ve gerçekten nasıl flört edeceğimi bilemediğimi hissediyorum vs. Soru şu: ne kadar önemli/gerçek? bu ""kimya"" olayı? Hiçbir şey hissetmiyorsam, bu duyguların zamanla gelişmesi mümkün müdür?

Başka bir deyişle, sırf bir ilişkiyi çok istiyorum diye ilişkiyi ilerletmeli miyim? Yoksa bu ""kimya"" olayını algılamadığımda devam etmeli ve 30 yaşında çaresiz bir bakireyken çekici bir kadını gerçekten *geri çevirmek* için büyük bir cüret mi göstermeliyim?

Flört ve ilişkiler bana çok yabancı ve ne yaptığım ve hatta karşı cinsle nasıl etkileşim kuracağım hakkında hiçbir fikrim yok. Bazen denerken bile sorumsuz davrandığımı hissediyorum ve kimseyle çıkmaya hakkım yok :/"
"Üniversitede ikinci sınıf öğrencisiyim ve bu harika kızla yaklaşık 6 hafta önce tanıştım. O bir birinci sınıf öğrencisi, benden hoşlanıyor gibi görünüyor, cilveli davranıyor ve birkaç kez arkadaş olarak takıldık ve birkaç kez birlikte dans ettik (öğüttük). Asıl endişem onun eski sevgilisi. Durum hakkında çok şey bildiğimi söyleyerek başlamalıyım çünkü kız kardeşim bu kızla kız kardeşler ve konuştular. Eski sevgili okula gitmek için 1.000 mil uzakta ama teneffüslerde ikisi de memleketlerine dönecekler. O onun ilk erkek arkadaşıydı, yaklaşık bir yıldır çıkıyorlardı, ""Seni seviyorum"" diyorlardı, bekaretini aldı… 9 metrenin tamamını.

O taşınmadan bir gün önce ayrıldılar ve ayrılmalarının tek nedeni mesafeydi. Kız kardeşime göre, o (kız kardeşim) onun bir resmini görmek istedi ve telefonunda ona göstermek için birkaç tane vardı. Ayrıca ayrıldığından beri ona mesaj attı ama kaç kez/kimin başlattığından/ne söylendiğinden/vb. emin değilim. Bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ve anlaşıyoruz ama bu eski sevgilisi için endişeleniyorum."
"İşte [Orijinal Gönderi] bağlantısı

Sadece bir özet, 8 aydır evliyiz. Ben 22F'yim ve kocam 24M.

Konu kocama geldiğinde tavsiyeleriniz için herkese teşekkür ederim. Onu oturttum ve onu %100 desteklediğimi, ancak tam zamanlı çalıştığımı ve kendi başına iş bulmak için çalışmasına ihtiyacım olduğunu söyledim. Ona, sahip olabileceği uygulamalarla ilgili tüm soruları yanıtlamak için burada olduğumu söyledim. Bunu gerçekten ciddiye alıyor gibiydi. Gerçekten başvuruları eledi ve son birkaç gün içinde 15'ten fazla yere başvurdu.

Yarı zamanlı olsa bile, çalıştığını göstermek için özgeçmişine yazılması gereken bir şey olduğunun farkına varıyor. Olaya, şimdi bir iş bul ve daha iyi bir şey ara perspektifinden bakıyor. Bu şekilde, katkıda bulunacak bir geliri olur ve daha fazla saat/daha iyi maaşla bir şeyler bulmaya çalışabilir.

Depresyonu da şimdi iyileşiyor. Sanırım haftada 40 saat çalışmam onun içini yiyordu ve artık bir iş bulmak için gerçekten daha çok uğraştığı için daha mutlu görünüyor. Hala her şeyle biraz mücadele ettiğini biliyorum. Birkaç gün içinde %100 iyileşme beklemiyorum. Normal haline dönmesinin biraz zaman alacağını biliyorum. Onun için büyük umutlarım var. Tavsiyeniz için teşekkürler /r/relationships!"
"Merhaba reddit. Bu tür bir soruyu sormak için doğru yer olup olmadığından emin değilim, ancak bu durumla ilgili nasıl davranılacağına dair bir tür tavsiye istiyorum.

Uzun lafın kısası, iş arkadaşımın benimle takılmaya çalıştığı bu kızı temelde tanımaya başlıyorum. Ne yazık ki ne zaman birbirimizle tanışmaya çalışsak, o gitmiyordu (inanılmaz derecede utangaç). Şu anda ailemle tatil için ülke dışında ve orta doğuda olduğum için bu bir sorundu. Gitmeden önce bu kızla tanışmak istedim ama olmadı. Ancak benimle tanışmak istediğini biliyordum, bu yüzden onu facebook'a ekledim.

Bu sayede birbirimize mesaj atmaya ve birbirimizi tanımaya başladık. O oldukça havalı bir piliç ve benim için inanılmaz bir eşleşme gibi görünüyor. Ancak mesajlarıma cevap vermesi biraz zaman alıyor.

Geçenlerde (şimdi eski) iş arkadaşımla temasa geçtim ve bana bu kızın benim hakkımda konuştuğunu ve ilginç olduğumu söylediğini söyledi. Ancak, önceki ilişkisini bitirmemiş olabileceği ve şu anda yalnızca bir arkadaş aradığı gerçeği nedeniyle ona çıkma teklif etmeyi geciktirmemi öneriyor. Ama bana onunla konuşmaya devam etmemi ve ben eve dönmeden biraz önce ona çıkma teklif etmemi söyledi ki bu mantıklı.

Ama ben biraz temkinliyim, iş kadınlara gelince çok arkadaş bölgeli oluyorum. Ben sadece öyle bir kişiliğe sahibim ki sevgilileri değil, sadece arkadaşları cezbediyor :P Sadece bu kızla facebookta nasıl konuşmaya devam edeceğim ve bir nevi..tüm Friendzone'dan uzak duracağım konusunda endişeleniyorum. anlaşmak. Hala en az bir aydır ülke dışındayım, bu yüzden mesajlaşma bir süre daha devam edecek.

Öyleyse reddit, bana ne tavsiye verebilirsin? Hiç tanışmadığım bu kızla sohbet ederken nasıl Friendzone'dan uzak durabilirim?

Tüm bunları iyi ifade ettiğimden emin değilim, ancak açıklığa kavuşturulması gereken herhangi bir soru varsa, lütfen sormaktan çekinmeyin :)"
"Bu kızla iki ay önce en yakın arkadaşımın düğününde tanıştım. Gerçekten çok iyi anlaştık ve bir hafta önce ülke genelinde onu ziyarete gittim. Onun için sırılsıklam oldum ama incinmek istemiyorum.

Yine de belirli bir durum beni rahatsız ediyor. Dün gece komşusu ve arkadaşıyla parkta sinemaya gitti. Onlarla oradaki yolculuğumda tanıştım ve tuhaf ama zararsız olduklarını düşündüm.

Bugün bana hepsinin oldukça sarhoş olduğunu ve adamlardan birinin ona asıldığını, komşunun kolunu ona dolamaya çalıştığını ve gecenin sonunda arkadaşlarından birinin onu öpmek için hamle yapmaya çalıştığını söyledi. . Tüm bu teklifleri reddettiğini ve ondan şüphe etmem için hiçbir nedenim olmadığını söyledi, ama beni en çok rahatsız eden şey, onu öpmeye çalışan adamın kanepesinde uyumasına izin vermesiydi.

Sadece benimle ilgilendiğini ve o adamları çaresiz ve ürkütücü bulduğunu söylüyor, ancak bunu en başından görmemiş olması ve onları dairesinden öylece kovmamış olması beni rahatsız ediyor. O sadece aşırı cilveli / hoş mu? Bu bir kırmızı bayrak mı?

Zaten güven sorunlarım var ve LDR olayı bunları artırıyor. Bu konuda dürüst bir tartışma yapmayı çok isterim ama kontrolcü ya da aşırı kıskanç görünmek istemiyorum."
"Üniversitedeyim [18m]. Son zamanlarda çokça dışarı çıkıp parti yapıyorum ve seyahatlerimde bazı birinci sınıf öğrencisi kızlarla tanıştım. Bir kız [18F], diğerlerinin hepsinden öne çıkıyor. 2 haftalık bir süre içinde birkaç kez takıldık ve her seferinde onu daha çok istememe neden oluyor. Ona çıkmayı sorduğumda, memleketinden ""yaz kaçamağını"" [20/M] bitirmediğini söyledi. Onunla vakit geçirmekten herkesten çok zevk alıyorum ama yine de dışarı çıkıp ""keşfetmek"" istiyorum. Esasen sorum şu: Ondan hoşlanırken diğer kızlarla takılırsam bir pislik gibi görünür müyüm? Ortada kalıp kalmadığımı görmek için beni test ediyor olabilir mi? Ne yapmalıyım?"
"Yani bu, sormak zorunda kalacağımı hiç düşünmediğim soruların listesinin başında olabilir, haha.

Arka plan: Derpina ve ben bir yıldır arkadaşız, ortak bir işte tanıştık ama sadece birkaç ay birlikte çalıştık, hala birbirimizi iki haftada bir görüyoruz, son 2 hafta içinde daha fazla, ona giderek daha fazla ilgi duymaya başladım. ve karşılıklı gibi görünüyor.

Dün gece (Noel), cinler gibi içiyoruz, bana ailesinin köpeğini bırakması gerektiğini öğrendiğini söyledi, bu yüzden oldukça destekleyici olmaya karar verdim ve barda iyi bir gece geçirdik. Bana o gece köpeğinin tüm eşyalarıyla birlikte evde uyumak istemediğini söyledi, ben de ona yerimi teklif ettim tabii ki. Kanepede uyumayı teklif ediyorum, onun yerine sarılmamız için ısrar ediyor, ben düştüm. Alkol ve keder durumundan yararlanmanın ne kadar yanlış olacağını çok iyi bildiğimiz için kaşıklanıp uykuya dalıyoruz.

Birkaç saat sonra? Sıcaklık. Bu ne lan? Uzan... kahretsin, bayıldı ve yatağa işiyor. Çok fazla. Kalkıyorum, onu rahat bırakıyorum, pantolonumu değiştiriyorum ve kanepede uyuyorum. Bu sabah kalktı ve utandı. Ona bunun önemli olmadığını söylüyorum (Önemli değil, çamaşır makineleri bu yüzden var ve yargılayamayacağım kadar çok sarhoş utanç verici bok yaptım) ve bana 10 kelime söylemiyor.

Yani evet... ne yapmalı?"
"Merhaba Reddit,

Tamamen aptalca bir şeye aşırı tepki göstermediğimi umarak bunu buraya gönderiyorum. Ben (28K) erkek arkadaşımla (30M) yaklaşık dört aydır çıkıyorum. Muhteşem iş arkadaşının fotoğraflarını instagramına gönderiyor, o da kalpleri gönderiyor ve bu beni hasta etmeye başladı. Bana âşık olduğunu söyleseydi bir şey olurdu ve sanırım kendimi bu kadar güvensiz hissetmezdim - oldukça rahatım ama o gerçekten seksi ve bu bana sadece onun altında havalı olmadığı için çarpıyor. durumlar.

Kibarca ""O kızın bir sürü fotoğrafını paylaştığını fark etmekten kendimi alamıyorum. Beni rahatsız etmek istemem ama bu onun benim için önemli olduğunu hissettiriyor"" diyeceğimi düşünüyordum. bir şekilde beni birçok düzeyde oldukça kötü hissettiriyor"". bilmiyorum bile Bir parçam sadece barışmak istiyor. Bunun için çok yaşlıyım ve şimdiden kalbimi ayaklar altına almış gibi hissediyorum.

Hiç kimse böyle bir şeyle uğraşmak zorunda kaldı mı? Nihayetinde ilişki için yaklaşan kıyamet anlamına mı geliyordu? Yaklaşımımın uygun olduğunu düşünüyor musunuz, yoksa aşırı tepki mi gösteriyorum?"
"Yaklaşık bir ay önce tanıştığım bu adamla çok zaman geçiriyorum. Başından beri fiziksel olarak ondan etkilendim ve kişiliğini de sevmeye başladım. Arkadaş olarak takılmanın yanı sıra birkaç randevumuz oldu ve onunla vakit geçirmekten gerçekten keyif alıyorum. Sorun şu ki, biz sadece takılırken harika oluyor, ama işler romantikleşmeye başladığında inanılmaz derecede garip ve gergin oluyor ve bu beni rahatsız ediyor. Öpüştüğümüzde kıvılcım hissetmedim. Eğer bir şey varsa, gerçekten onu kırmak istiyorum.

Flört/ilişki konusunda çok deneyimsizim. Ondan önce kimseyi öpmemiştim bile. Bu yüzden, ilk başta kötü öpüşmeyi benim açımdan beceriksizliğe bağladım. Birkaç kez daha yaptıktan sonra, duygularım gerçekten değişmedi. Onunla kimyamın olmadığını düşünmeye başlıyorum. Bunu karmaşıklaştıran şey, fiziksel olarak ondan etkilendiğimi hissetmem ama öpüştüğümüzde bu çekiciliğin ortadan kalkması. Sadece kötü bir öpücük olabilir mi?

Aramızda kimya olmadığı ortaya çıkarsa ona liderlik etmek istemiyorum ama aynı zamanda buna bir şans vermek istiyorum çünkü ondan hoşlanıyorum. Herhangi bir tavsiye?"
"5,5 yıllık erkek arkadaşım beni çok az uyarıyla veya hiç uyarı vermeden bırakması gerektiğine karar verdi. Bütün eşyalarını toplamış olarak eve geldim. 3 gün oldu ve ondan bir kelime duymadım.

Biraz geri hikaye. 16 yaşımızda çıkmaya başladık ve o zamandan beri birbirimizi tamamen iyileştiriyoruz. 4 yıllık derecemi bitirebilmek için yaklaşık bir yıl önce evden birlikte taşındık. Beni finansal olarak desteklemek için benimle birlikte taşındı ve anlaşma, 2015 baharında mezun olur olmaz onu okul aracılığıyla destekleyecektim. Birlikte çok şey yaşadık ve ilişkimizin çoğunda onu destekledim çünkü babası hastaydı ve bir işi yoktu. Burada neredeyse bir yıl yaşadıktan sonra birdenbire, artık beni destekleyemeyeceğine karar verdi çünkü bu onun için çok fazla ve onu geride tuttuğumu hissediyor.

Onun için 4 yıllık okula gitmeyi kaybettim ve evde kaldım ve ONUN İÇİN Community College'a gittim, onu 4 yıl duygusal ve mali olarak destekledim ve o bir yıl daha benimle ilgilenmeyi kaldıramaz mı? Tamamen kalbim kırıldı. Elbette aramızdaki şeyler mükemmel değildi ama bunların o kadar kötü olduğunu hiç düşünmemiştim, kalkıp beni kuru ve kuru bırakacaktı. Oldukça kördüm. Şimdi büyük olasılıkla dairemden taşınmak zorunda kalacağım ve bırakın yılın geri kalanını yazın geri kalanını nasıl atlatacağım hakkında hiçbir fikrim yok.

Ona hala aşığım ama o çoktan kapıdan çıkarken kalbimi ezdi."
"Bunun ne olduğundan emin değilim. Muhtemelen başka bir şeyken buna böyle demek saldırgansa özür dilerim.

Geçen yılın Temmuz ayında, arkadaşım yolculuğu sırasında bana sürekli mesaj atıyordu. Arkadaşı arabasını devirdi ve arkadaşım hastaneye kaldırıldı ve birkaç hafta komaya girdi. Sonunda iyi oldu ama başlangıçta beni görmezden geldiğini veya hizmetini kaybettiğini düşündüm. Eylül ayında bir arkadaşıma mesaj atıyordum ki o uyuyakaldı ve bir evde çıkan yangında öldü. Birkaç gün sonrasına kadar yangından haberim yoktu, beni görmezden geldiğini düşünerek ona mesaj atıp durdum. İki ay önce, sabah arkadaşıma mesaj attım ve o öğleden sonra takılmak için benimle evimde buluşmayı kabul etti. Ortaya çıkmayınca, ona mesaj atmaya ve onu aramaya devam ettim. Beni görmezden geldiğini sanıyordum, meğer birkaç saat önce kendini öldürmüş.

Şimdi ne zaman birine mesaj atsam ve birkaç saat içinde cevap vermezlerse çıldırırım. Panikliyorum, ağlamaya başlıyorum, onları arıyorum, hayatta olup olmadıklarını bilebilecek birini arıyorum. Temelde tam bir panik atak. Bana çıldırmayı bırakmamı söylemeleri gerçekten utanç verici, öylece uykuya daldılar/telefonlarını kaybettiler/tek boynuzlu ata biniyorlardı. Bu konuda biriyle konuşmalı mıyım? Kendimi aştım mı?"
"Tamam, 15 yaşında olduğumun farkındayım ve ben sadece bir çocuğum ve tüm bu saçmalıklar ve muhtemelen reddedilecek, ama biraz yardıma ihtiyacım var.

Bu yüzden ben ve kız arkadaşım Kasım ayının başından beri çıkıyoruz ve duygusal olarak harika oldu. Bundan birkaç yıl önce ikimiz de birbirimizden hoşlandık ve bu oldukça iyiydi.

Geçmişte fiziksel ve duygusal ilişkilerim olan iki kız arkadaşım oldu.
Benden önce bir erkek arkadaşı olmadı ve henüz ilk öpücüğünü yaşamamıştı.
İlk öpücüğünün harika olmasını istiyorum

Onu öpmeyi çok istiyorum ama bunun hakkında konuşmuş olmamıza ve o da istemesine rağmen, sonunda bir şekilde benden nefret etmesiyle sonuçlanacak gibi hissediyorum. Bunun çılgınca olduğunu ve olmayacağını biliyorum. Sanırım özgüven sorunlarım var ve başka durumlarda buna benzer şeyler yaşadım. Bunun büyük olasılıkla hormonlar ve diğer tüm ergenlik saçmalıkları olduğunun farkındayım.

Sorum şu: Onu öpmek ve onu harika kılmak konusunda nasıl hareket edebilirim?

Aldığım cevaplar için şimdiden teşekkürler (eğer alırsam)"
"Kriz modu: meşgul.

---

Biz (25F 40M) 2,5 yıldır birlikteyiz. İşler iyi olduğunda, BÜYÜK olurlar. O düşkün, sevecen, düşünceli, hayran ve genel olarak olabilecek en iyi erkek arkadaş.

---

ANCAK, duygusallaştığında (ve nedense bu genellikle tatillerde oluyor) BATSHIT'i çılgına çeviriyor. Fiziksel olarak tacizci bir deli değil ama mantıklı düşünemiyor... Saldırıyor, aşağılıyor ve ben ilişkinin fişini çekene kadar davranışının ne kadar kötü olduğunu göremiyor.

----

4 Temmuz hafta sonu fişi çektim. O zamandan beri onu görmedim. En son 3 Temmuz'da sevişmiştik. Hâlâ depo atışımdaydım. Dün o kadar kötü mide kramplarım vardı ki, bağırsak tıkanıklığı olduğunu düşündüğüm şeyle acil servise gittim. Görünüşe göre hamileyim.

---

Ona bir şans vermeli miyim? Ona henüz söylemedim. Tıbbi kürtajı seçersem, ona hiç söylemeli miyim? Ona söyleseydim, benim almamı isterdi ve tekrar denemek isterdi. Her zaman bir çocuk istemişimdir ve onun çirkin davranışları olmasaydı, çocuğu tutmayı hiç düşünmezdim. İkimizi de mali olarak destekleyecekti ve tartışmasız çoğu zaman ÇOĞU yere düşkün olacaktı, peki ya gerisi?

---

Artık kürtaj hapı almamaya karar vermem için bir haftam var. Zaten duyduklarıma alternatif cevaplar iyi olurdu. Herkese teşekkürler"
"Yani 2 buçuk yıldır birlikteydik, evet birkaç küçük sorunumuz vardı ama herkes yaşıyor, geçen Cumartesi klübe gittik ve sarhoş oldum ve gecenin çoğunda benimle değil de başka bir erkekle konuşması konusunda biraz güvensiz/kıskandım. .

Biraz fazla içtiğim için birkaç yorum yaptım ve sonunda tartıştık ama bir şekilde hallettiğimizi düşündüm ama konuşmamız gerektiği açıktı. İyi olacağını düşündüm ama bir barda buluştuk ve bir şeyler hakkında konuştuk ve biraz ayrı zaman geçirmemiz gerektiğine karar verdi.

Biliyorum bu biraz benim hatamdı Sürekli bir şeyler yapacağımı söyleyip aslında yapmıyordum, sadece paramı düzgün yönetememek, araba kullanmaya başlayacağımı söylemek gibi şeyler ve bence en önemlisi birkaç kez söyledim. güvensizliklerim üzerinde çalışırdı falan ama sonunda her zaman bunun hakkında konuşurduk çünkü ben bir yorum falan yaptım.

Bu gerçekten zor ve bunları değiştirmek istiyorum ama onun geri dönmesini o kadar çok istiyorum ki, dediğim gibi son birkaç gündür hiçbir şey yapamadım, çünkü yatak odamda olmaya bile dayanamıyorum. anılar falan :/ herhangi bir tavsiye çok yardımcı olur, muhtemelen onunla tekrar konuşmadan önce bırakmam gereken sürenin uzunluğunda bile?"
"Neredeyse iki yıl önce erkek arkadaşımla tanıştığımda, formda ve formdaydı. Hep birlikte koşar, yürüyüşe çıkardık. Bir ara stresliydi ve çok içiyordu ve altı ay önce farklı bir iş için taşınmak zorunda kaldı. Yeni yerinde dışarıda egzersiz yapmak için güzel yerler yok ve içeride egzersiz yapmaktan nefret ediyor. Onunla tanıştığımdan beri yaklaşık 30 kilo aldı ve bunun özgüvenini etkilediğini biliyorum. Son zamanlarda ""kilolu"" olduğunu öğrendi ve kendisine sürekli şişman diyor. Ona onu sevdiğimi ve beden imajından memnun değilse spor yapması gerektiğini söylüyorum. Ancak, her zaman bahaneler üretir. Acaba onu daha fazla cesaretlendirmeli miyim? Bu iyi bir fikir mi yoksa bu sorunu kendi başına halletmesine izin vermeli miyim? ""Kilolu olduğun için seni daha az seviyorum"" şeklinde cesaretlendirmemi almasını istemiyorum. Konu bu değil. Bununla birlikte, aile üyelerinde Tip II Diyabet olduğu için kilo almaya devam ederse sağlık sonuçlarına katlanabileceğinden endişeleniyorum. Ayrıca kendisi hakkında daha iyi hissetmesini istiyorum. Baska öneri?"
"Talihsiz bir arkadaş kadınlarla 'tıklamakta' sorun yaşıyordu, ben de tinder'ı denemeyi önerdim. Birkaç maç sonra bir kızla karşılaşıyor, ona Marla diyeceğiz ve arkadaşım onunla kapışıyor. 3 tarih sonra çıktıklarını resmileştirirler. Ancak dün, arkadaşımın Marla'nın gerçekten bir erkek olduğuna dair bazı şüpheleri vardı. Pek çok spekülasyondan sonra sadece soruyor. Marla, erkek olarak doğduğunu ve yeniden atama ameliyatı geçirdiğini açıklar. Arkadaşım bundan gerçekten rahatsız oldu ve bu onu depresif bir duruma soktu. Ondan ayrılmak istiyor ama onunla gerçekten bağ kurduğu için parçalanmış durumda ama trans olayı onun tarzı değil. Şimdi benden tavsiye istiyor ve onun yerinde olsam ne yapardım? Lütfen tavsiye verin ve teşekkür ederim."
"orijinal:

Son 10+ yıldır bir şeyle savaştıktan sonra (bunun depresyon olup olmadığını bilmiyorum), sonunda pes edip bir terapist görmeye karar verdim. Akıl sağlığım çok açık bir şekilde kötüye gidiyor ve kendimi kandırmak gittikçe zorlaşıyor. Kelleşmek ve yalnız kalmak bunun büyük bir parçası ama bu şekilde devam edemem. Ruh sağlığımın bozulmasıyla birlikte fiziksel olarak da beni etkilemeye başladı. İyileşmeyen küçük yaralarım var, kronik ağrılarım var ve eminim çoğu zihinseldir.

Her zaman iyi bir iş bulmanın en azından biraz yardımcı olacağı izlenimi altındaydım. 26 yaşında işsiz olmaktan şimdi 29 yaşında 80 bin dolar kazanmaya gittim ve işler her zamankinden daha kötü. Bir kız arkadaş bulmak ve düzenli bir yakınlık kurmak bana çok yardımcı olacak gibi hissediyorum ama kim bilir, şu anki durumumda birini bulmak imkansız.

Öyleyse sorum şu, birini bulma konusunda nasıl gideceğim? Terapi benim kültürümde bir gaf olarak görülüyor, bu yüzden bunu aşağıda yapmak zorundayım (özellikle herkesi, kendi bokunu bir araya getiren kendine güvenen bir adam olduğumu düşünmeye kandırdığım için)

Üzgünüm, eğer bu her yerdeyse"
"Yaklaşık 11 aydır birlikteyiz. Son zamanlarda, bana bebeklik yapıyormuş gibi geliyor ve benim aptal olduğumu düşünüyormuş gibi hissetmeme neden oluyor. Çoğu zaman, arabamla ilgili. Ona yanlış olan bir şey hakkında bir şeyler söyleyeceğim (örneğin, hidrolik direksiyon şu anda berbat durumda) ve o da bana bunun ne kadar tehlikeli olduğu ve onu bir tamirciye nasıl götürmem gerektiği hakkında tüm bunları anlatacak ve şu anda bunu benim için yapabileceğini, falan filan. Başka bir şey de okulla ilgili. Bir dersi kaçırırsam, kesinlikle Profesöre e-posta göndermemi söyleyecektir... sanki bunu zaten bilmiyormuşum gibi... Hem de işle. Çok fazla saat alamıyorum ve ona şikayet ediyordum ve bana daha fazla saat vermezlerse işi bırakmakla tehdit edip duruyor vs.

İyice sinirleniyorum. Aptal değilim. Kendi başımın çaresine bakabilirim. Belki sadece umursadığını gösterme şeklidir, ama benim aptal falan olduğumu düşünüyormuş gibi hissetmeme neden oluyor... Bilmiyorum. Onu nasıl durduracağına dair bir tavsiyen var mı? Yanlış anlamasını istemiyorum."
"Eski sevgilim ve ben dışarı çıkmadan önce 3 yıl iyi arkadaştık. Bir aydan biraz daha uzun bir süre önce ayrıldık ve ayrılığın sebebi benim biraz fazla yapışkan olmam ve onun kendi alanına ihtiyacı olmasıydı. İlişkinin sağlıksız olduğunu iddia etti ki şimdi geriye dönüp baktığımda bu çok doğru. Gerçek şu ki, ona hala çok aşığım ve onu hayatımda geri istiyorum ama aynı sorun tekrarlanmayacak. Hiçbir temas başlatmadı. İlk başta gerçekten ezildim ve kafam karıştı ama bunun neyin yanlış gittiğini ve kendimi nasıl geliştireceğimi anlamak için iyi bir zaman olduğunu fark ettim, böylece bu sorun tekrarlamak zorunda kalmasın. İlişkinin bittiğini anladığım noktadayım ama şimdi ikimiz için de daha iyi bir ilişki kurmak istiyorum. Yarım yıllığına çıktık. Bu noktada, hayır derse, bu karara saygı duyacağım gerçeğini kabul edebilirim. Bu, bunu yapmak için doğru zihniyet mi yoksa sadece deli miyim?"
"Bazen kocamı seviyorum ama onu her zaman sevmiyorum. Bazen onun için üzülebilirim ve acıdığım için onu sevmeye çalışabilirim ama bunun aşk olmadığını biliyorum. Bunu göğsümden çıkarmam gerekiyordu.

Kocam, bekaretimi ona verecek kadar onu sevdiğimi biliyor.

Canım seks yapmak istemediğinde daha hızlı pantolonumu giymeye çalışmak için beni suçluluk duygusuyla tökezletmesi hoşuma gitmiyor.

Bazen kocamla neden evlendiğimden emin değilim. Umarım acımadan değildir. Suçluluğun kolayca ""aşk""a dönüştüğünü öğrenirse, onu beni sevdiği kadar sevmeyebileceğim için kızacağından korkuyorum.

Ne yapmalıyım? Onu asla onun beni sevdiği kadar sevemeyeceğimi çoktan anlamış olmasından korkuyorum."
"Ben sadece kısa süreli ilişkileri olan bir kızım. İnsanlarla yeni çıktım çünkü lisede yapılacak şey buydu... Şimdi üniversitedeyim ve denemeyi ve mesafe kat etmeyi seveceğim bir adamla tanıştım. Benden gerçekten hoşlandığını ve çıkıyormuş gibi davrandığımızı söylüyor ama uzun süredir birlikte olduğu sevgilisinden dönem başında ayrıldı ve onu özlediği dönemler yaşıyor, ben tamamen beklemekten yanayım ve onu hiçbir şeye zorlamadım ama her şeye çok fazla duygusal stres bindiriyor çünkü bunun yerine bir arkadaş olarak onun yanında olmalı mıyım bilmiyorum. Ne istediğimi biliyorum ama o bilmiyor ve o anlayana kadar devam etsem mi kafam karıştı?"
"İşte ne oldu? . .

3 haftadır bir şirkette çalışıyorum. Bana hiçbir zaman teslim tarihi vermeyen patronumun patronu bana bir proje verdi. Proje üzerinde çalışırken, patronumun patronu teslim etmeden önce birisine bakmam gerektiğini söyledi.

Sonraki hafta, patronumun patronunun patronuna (koca adama), hemen ihtiyacı olursa diye kısa bir yanıt veren bir e-posta gönderdim. O günün ilerleyen saatlerinde projemi düzenlemeyi bitirmiştim. Günün sonunda koca adam kapıdan çıkarken bana ""Projenizi okumak için sabırsızlanıyorum"" dedi. Panikledim ve ona projemi gönderdim.

Ertesi gün patronum büyük adama projemi gönderip göndermediğimi sordu ve evet dedim. Bana patronunun (benim patronumun patronu) ona tüm işlerimin ondan geçmesi gerektiğini söylediğini söyledi.

reddit'e sormak istiyorum

A. Bunun için kovulacağımı düşünen var mı?
B. Bu durumdan kaçınmak için neyi farklı yapardınız?"
"Kız arkadaşımı derinden seviyorum. İlgi alanlarımız, mizah anlayışımız vs. söz konusu olduğunda büyük ölçüde uyumluyuz... Ama yeme bozukluğunun üstesinden geldiğinden beri kendine olan saygısı ve beden imajıyla ilgili çok zor bir sorunu var. Kendini sürekli aşağılıyor, kendine çirkin ya da şişman diyor (o ikisi de değil) ve bu konuda teselli edilemiyor. Ona her zaman güzel olduğunu söylüyorum ama üzüldüğü zamanları hatırlamıyor.

Şimdi, mücadele ettiğim belirli bir sorun, diğer kadınlar hakkında (onun bakış açısından) çok coşkulu konuştuğumda kıskançlık krizlerine girmesi. Mesela yeni bir işe başladım ve yeni kadın patronumla çok iyi anlaştım, kız arkadaşıma bunu söylüyorum ve kızıyor, ona karşı zaten bir şeyler hissettiğimi ima ediyor (hissetmiyorum). Bu, ilişkimize zarar vermeye başlayan günlük bir model. Sürekli olarak birinin ne kadar havalı olduğundan bahsediyor olsaydım endişesini anlardım ama bu sürekli değil ve ben insanlardan her zaman bu şekilde bahsetmiyorum. İşten patronumu yalnızca teğet olarak ilgilendiren hikayeler aktardım ve o hala aynı şekilde davranıyor.

Tepkisi tanıdığımız insanlarla ve hatta gerçek insanlarla sınırlı değil. Bir kadın şarkıcıya, müziğinden meşru bir şekilde zevk alır gibi ilgi gösterirsem, aynı tepkiyi alırım. Bir kadın tarafından söylenen bir şarkıdan hoşlandığımı ona söyleyemem. O da kendini karşılaştırmadan, ya da gerçekten onlara olan ilgimi ona olan ilgimle karşılaştırmadan aktrisler hakkında konuşamam. Bu aynı şey değil. Hatta bu sorun, onun beğendiği ve benim de yaptırmayı düşündüğüm bir fikir olan pin-up kızı dövmelerinden uzun uzadıya bahsettiğimde ortaya çıktı, ama görünüşe göre kadınların kurgusal çizimlerinden çok uzun süre coşkuyla söz ettim.

Filmler ve müzik hakkında derinlemesine sohbet etmeyi gerçekten seviyorum ve onunla bu sohbetleri yapamadım çünkü belirli bir aktris veya şarkıcı hakkında, onlara ondan daha fazla değer verdiğimi düşünmesine neden olacak şekilde konuşabilirim. Ve kız arkadaşımın kendini özel ve güzel hissetmesi için elimden gelen her şeyi yapıyorum ama böyle krizlere girdiğinde bunu hatırlamıyor."
"Babam, annem, erkek arkadaşım ve ben hafta sonu Los Angeles'a gittik, bu yüzden babam erkek arkadaşımın kullanılmayan arabasını bırakacak birini bulmasına yardım etmeyi teklif etti (kötü bir bölgede yaşıyoruz ve sokak temizleyici her gün süpürüyor, bu yüzden ayrılmak zorunda kaldık. araba başka bir yerde.) Babam onu ​​kuzenime bırakıyor ve ona tekrar tekrar evinin önüne bırakıp göz kulak olmasını söylüyor. Ona anahtarları veriyor ve yola çıkıyoruz. Los Angeles'tayız ve kuzenimden başka bir arabaya çarptığını (direksiyonda uyuyakaldığını) ve erkek arkadaşımın arabasının tamamen parçalanıp çekildiğini belirten bir telefon aldık. Erkek arkadaşım arabayı satmayı planladığı için (kullanmıyor) arabayı sigortasından yeni çıkarmıştı ve şimdi ne yapacağımızı bilmiyoruz. Erkek arkadaşımın en iyi seçenekleri neler? Anahtarları kuzenime verdiği için babam suçu üstlenmeye hazır. Kuzenimin arabası yok yani sigortası yok ama karısının var.. Yani IDK. erkek arkadaşım onu ​​tutuklayacakları için panikliyor ve ne yapacağı hakkında hiçbir fikri yok. Arabanın kaybolmasını umursamıyor, sadece başını belaya sokmak istemiyor. Peki onun en iyi seçenekleri neler?"
"Bu yüzden neredeyse bir yıldır geçen yıl okulumdan mezun olan bir çocukla önemli bir süre boyunca (20 dakika - 1 saat) Facebook'ta neredeyse her hafta sohbet ediyorum ve sohbetlerimizden gerçekten hoşlanıp hoşlanmadığını anlayamıyorum. yanıt vermek zorunda hissediyor ve onu rahat bırakmamı diliyor. Üniversite için ayrıldığından beri onu birkaç kez şahsen görebildim (bir kez şehrini ziyaret edip sorduğumda ve bir kez geri gelip beni görmeye çalışacağını söylediğinde, ki yaptı.) Noel tatilinde onu görmeye çalıştım ve meşguldü (yasal olarak öyle olduğuna inanıyorum, ancak başka bir zaman denemekten söz edilmedi) ve ona mesaj attığımda cevap vermesi normalden çok daha uzun sürdü, bu yüzden onunla iletişime geçmemeye karar verdim. benden kurtulmaya çalıştığı durumda (neredeyse her zaman sohbete başlarım.) İki haftadan biraz fazla bir süre sonra bana mesaj attı ve yaklaşık bir saat konuştuk. Yaklaşık bir hafta sonra ona mesaj atıp okulumuzun onun bebeklik fotoğrafını paylaştığını (iki öğretmenin oğlu, o yüzden paylaştı) ve biraz sohbet ettik. Diğerinin çevrimiçi olduğu zamanları kaçırdığımız için sohbetin net bir sonu yoktu, ancak cevap vermeyi bıraktığında güzel bir sohbet ediyorduk. Üç gün oldu ve mesajı okumadı bile.

Burada neler döndüğünü anlayamıyorum. Gerçekten arkadaş olmak istiyor mu yoksa canı sıkıldığında ya da canım sıkıldığında benimle konuşmaktan mı hoşlanıyor?
Bir ipucu alamayan sinir bozucu kız ben miyim? Bunu sorabilir miyim? Bir şey söylemekten endişe ediyorum çünkü muhtemelen muhtaç gibi görünecek (ve belki de öyle) ve son derece güvensiz görüneceğim ama aynı zamanda bunu sürekli merak etmekten yoruldum. Cevap vermesini beklemekten nefret ediyorum ve sadece ne düşündüğünü bilmek istiyorum, bu yüzden arkadaş olmak için çaba göstermeye devam etmeye değip değmeyeceğini biliyorum.

Ne yapmalıyım? Buna yaklaşmanın anlamlı bir yolu var mı yoksa olduğu gibi mi bırakmalıyım?"
"P [26f] ile yaklaşık 5 yıldır arkadaşım, o da erkek arkadaşı J [27M] ile 7 yıldır birlikte.

Geçenlerde bana birlikte çalıştığı bir adama aşık olduğunu söyledi, G [31m]. İlk başta zararsız olduğunu düşündüm, o sadece onun ne kadar sevimli olduğunu düşündüğünden bahsetti ve onun yanında gerginleşti, bunun nasıl bir şey olduğunu anlıyorum, bu yüzden hiçbir şey düşünmedim. Ancak son zamanlarda onunla daha iyi arkadaş oldu ve oldukça sık konuşuyorlar, işte sohbet ediyorlar, iş dışında mesajlaşıyorlar ve sarhoş olduğumuzda ona mesaj atacak. Bana söylediği kadarıyla her zaman zararsız bir şey, sadece ne yaptığını sormak ve işte konuştukları şeyler hakkında şaka yapmak. Son zamanlarda birlikte öğle yemeği yiyebilmek için iş arkadaşlarına yalan söylediklerini bana açıkladı.

P ve J ile iyi arkadaşım, onlar da 6 yıllık erkek arkadaşım M [25M] ile iyi arkadaşlar. LT ilişkisinde başka birine karşı fiziksel bir çekim geliştirmeyi anlıyorum ve bunun için onu kesinlikle suçlamıyorum. Sadece gizli öğle yemekleri ve sarhoş mesajlaşmanın gri bir alana girmeye başladığını düşünüyorum, ona gidişattan hoşlanmadığımı ve onunla geçirdiği zamanı ve ne kadar konuştuklarını azaltması gerektiğini söyledim.

Nasıl hissettiğimi vurgulamak için bunu onunla tekrar gündeme getirmeli miyim? Durmazsa J'ye bir şey söyleme borcum var mı? Erkek arkadaşıma da ilk başta ofisinde nasıl sevimli bir adam olduğu hakkında bir kız konuşması olduğundan beri söylemedim, ama şimdi ondan arkadaş grubumuzu etkileyen büyük bir sır saklıyormuşum gibi hissediyorum. Arkadaşlarımla bir hataya sadık olduğumu biliyorum ve o benim en sevgili arkadaşlarımdan biri bu yüzden parçalandım. M mantıklı ve tarafsız olmakta çok iyi, yapılacak doğru şeyin ne olduğuna karar vermeme yardım etmesi için ona güvenmeli miyim?"
"Erkek arkadaşımla 5 aydır çıkıyorum (ikimiz de üniversite son sınıftayız). İkimiz de birbirimizi seviyoruz ve küçük iletişim sorunlarının yanı sıra harika anlaşıyoruz. Ama bazı şeyler hakkında kendimi suçlu hissediyorum

İlk senemizde tanışmıştık. İlişkiye girmeden önce bir hafta boyunca birbirimizle flört ettik. Neredeyse birlikte olacağımız gece, ikimiz için de çok utanç verici bir şekilde korkunç bir şekilde sona erdi. İki gün sonra ara verdim ve sonraki üç yıl boyunca birbirimizi konuşmadık / kabul etmedik. Olaydan sonra yakın arkadaşlarımdan yaklaşık 5-7 tanesine neredeyse ilişkimin hikayesini anlattım.

Her neyse, üç yıl sonra Facebook aracılığıyla tekrar buluştuk ve birbirimizden hala çok etkilendiğimizi fark ettik. Şimdi beraberiz. Yine de benim sorunum, erkek arkadaşıma ilişkimizin hikayesini arkadaşlarıma anlattığımı söylemeli miyim?

Takıldığımın erkek arkadaş olduğunu bilen insanlar en yakın arkadaşlarım ve onlara söylerlerse onlarla arkadaş olmayı bırakacağımı bildiklerini söyledim. Onlara hikayeyi anlattım çünkü a) çok utandım ve bunun hakkında konuşmak yardımcı oldu ve b) Hayatımızda daha sonra karşılaşacağımızı hiç düşünmedim. Bu hikayeyi arkadaşlarıma anlattığımı erkek arkadaşıma söylemeli miyim diye merak ediyordum. Hikayeye dahil olan konu hakkında hassas ve onu gereksiz yere incitmek istemiyorum ama bu konuda her zaman kendimi suçlu hissediyorum ve bilmesi gerektiğini hissediyorum."
"Bu sabah, o ve erkek arkadaşı ayrıldılar. Aniden erkek arkadaşıma diğer televizyonunun nerede olduğunu sorduğunda, normal ayrılık şeyleri yaparken - çok yemek yemek, kalitesiz TV izlemek vb. - buradaydık.

O gidiyor...Huh, onu gördüğümü sanmıyorum.

Birkaç ay önce, diğer oğlunun bazı arkadaşlarının gidecek başka yerleri olmadığı için evde kalmasına izin veriyordu. Hepsinin sabıka kayıtları var, çoğu hırsızlıktan. Hepsi gidene kadar televizyon buradaydı (en iyi arkadaşımın erkek kardeşi hapse girdiğinde, bu yüzden artık kalmaları mantıklı değildi).

Şimdi tam anlamıyla deliriyor, sanki televizyon bir çekmecede falan olacakmış gibi ortalığı alt üst ediyor. :/ O da sarhoş, bu da pek işe yaramıyor. Ben çok kötü hissediyorum..."
"Ben ve gf'm tinder'da tanıştık ve yaklaşık 6 aydır çıkıyoruz. İlişkinin başlangıcı eğlenceliydi ve en iyisi seksti. İkimiz de onu sevdik. Benden çok daha deneyimliydi, 8 kişiyle yattı ve benim sadece 2 kişiyle yattım (şu anki gf dahil) ama bu hiçbir zaman sorun olmadı.

İlişkimizin yaklaşık 2. ayında ikimiz de üniversite için şehir değiştirdik, tesadüfen ikimiz de aynı kişi tarafından kabul edilmiştik ve şimdi 45 dakikalık sürüş yerine birbirimizden sadece birkaç dakika uzaklıkta yaşıyoruz. Ama sonra ilişki değişti - daha çok kıskanmaya başladı, çok tartıştık ve birbirimizi kaybedecekmişiz gibi görünüyordu ama ikimiz de bunun üstesinden geldik.

İkinci ve üçüncü yıl eğitimimiz için Üniversite konaklama yerine özel sektörde bir ev aramaya başlamak zorunda kaldık ve yeni bir ilişki içinde olduğumuz için sırf güvende olmak için arkadaşlarla ayrı evler tutmanın mantıklı olacağını düşündüm. ve bu benim ilk 'gerçek' ilişkimdi ama ona söylediğimde bunu bir suç olarak algıladı, sanki ondan uzaklaşmaya çalışıyormuşum gibi. Onunla mantık yürütmem biraz zaman aldı ve hala benimle aynı fikirde olmasa da kararımı kabul ediyor.

Bir iki aydır tartışmadan istikrarlı bir şekilde ilerliyoruz ama ilişki farklı, kıvılcım yok. Sadece oturup televizyon izliyor gibiyiz ve seks iki haftada bir veya ikiye düştü. Bunun balayı aşaması olarak sınıflandırılabileceğini biliyorum ama seks sadece zorunlu hissettiriyor. Sanki bir süredir yapmadığımız için yapıyoruz. Daha fazla seks yapmak istediğimi birkaç kez söylemeye çalıştım ama o kadar hevesli görünmüyor. Bunu söylediğim için kötü biri miyim? Birlikte mutluyuz ama bu bir süredir beni rahatsız ediyor."
"Bu kızı sadece birkaç haftadır görüyorum ama çokça takılıyoruz/geçen hafta sonu geceyi birlikte geçirdik ve sık sık mesajlaştık. Eğlenceli ve romantikti ama özünde kesinlikle tek eşli bir insanım, bu yüzden onu yeni görüyorum. Aynısını beklemezdim ama sanırım birlikte uyuduğumuzda aynısını umardım. Her neyse, dün gece takılacaktık ve öğleden sonra bana başka biriyle yattığını ve kendini kötü hissettiğini söyleyen bir mesaj attı. Üzgündüm (çoğunlukla özgüvenime bir darbe yedim) ama ona verdiğim yanıtlarda gerçekten sakindim. Bana bundan neden bahsettiğinden pek emin olmadığımı söyledim ve o da midemin bulanmasına neden olan morluklarla kaplı olduğu için olduğunu söyledi. Kesinlikle sert seks yapıyor ve bu bana şunu düşündürdü: Bana karşı dürüst olmayı istediğin kadar iyi seks yaptığını bilmemi istediğin için de söylemiyorsun? Tabii ki bunu söylemedim. Bunu duymak biraz kötü. Bu yüzden benden ne istediğini sordum ve sonunda bir ilişkiye girmek istediğini söyledi. Ama aramızdaki şeylerin inanılmaz derecede tuhaflaştığını hissediyorum. İlişkiyi hiç tanımlamamışken bir şeye üzülerek aşırı tepki mi gösteriyorum? Yoksa bunu bana söylemesi biraz uygunsuz mu? Buradan nereye gideceğimi gerçekten anlayamıyorum ve istediğini söylediğinden beri ona cevap vermedim. Herhangi bir düşünce çok iyi olurdu."
"Ben 23 yaşındayım, o 25 yaşına yeni girdi, bir yıldır birlikteler ve birlikte kuzeye taşındılar.

Daha önce çocuk sahibi olmayı tartışmıştık ama ""tüplerimi bağlatmaktan"" bahsetmiştim ve bu onu geleceği hakkında düşünmeye sevk etti. Temel olarak, yerleşmek ve bir aile kurmak istiyor, ancak çocuk sahibi olmak için 30'u geçmek istemiyor. Bir cevap istedi ve ona henüz kendimi buna adayamayacağımı söyledim. Benim karar vermemi beklemek istemediğini söyleyerek cevap verdi...

Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu ölesiye seviyorum ama çocuk istemiyorum ama onu geride tutacak kişi olmak da istemiyorum. Ona tek gerçek çözümün ayrılmak olduğunu söyledim... ki istemiyorum :/

Birlikte yaşamamız işleri kolaylaştırmıyor ama kontratımız Ekim'de bitiyor ve eğer ciddi ciddi düşünüyorsa bir şeyler bulmalıyız.

Bunu yaşayan var mı? kaybolmuş hissediyorum"
"Ok Reddit, internetteki saçmalıklar arasında dolaşırken yardıma ihtiyacım var. Birkaç gün önce bardan çıktım ve lastik basıncı sensörümün düşük basınç gösterdiğini gördüm. Hızlı bir kontrol, yepyeni arabamın lastiklerinden birinde bir vida olduğunu ortaya çıkardı. Hala oldukça şişirilmişti, ben de eve gittim. Uzun lafın kısası, kolayca yamalanamayan bir bölgede ve ben onu yamalayacak ve Nitrojen ile yeniden dolduracak bir yer bulmaya çalışıyorum. Şu anda umursayacağımdan daha da azaldı ve annem (birdenbire benim için birkaç yeri aradı, gelmiş geçmiş en iyi anne, bugün onun yıldönümü) yapamayacağını söylediğinde bunu tamamlayacaktım. çünkü içine bir kez normal hava koyduğunuzda Nitrojen'i geri koyamazsınız. Arabayı aldığımda bayi, bunu yapmanın tamamen iyi olacağını söyledi. Gelelim lastiklerdeki nitrojen konusunda lastik yerlerinde ve internette çok fazla kafa karışıklığının olduğunu. Büyük Reddit sana soruyorum, buradaki gerçek hikaye nedir?"
"27/f. Her zaman çok seksi oldum ama sahip olduğum tüm seks erkeklerle oldu. Biri hetero biri gay iki kadınla seviştim. Geçenlerde bu kızla, bildiğim kadarıyla heteroseksüel ama kesinlikle bir LGBT destekçisi olan bir arkadaşım aracılığıyla tanıştım. Hemen vurduk. Benzer ilgi alanlarımız, kariyer hedeflerimiz vs. Gönülsüzce aşık olduğumuzu söyledik, birbirimize aşık olduğumuzu kabul ettik ve hepsinden öte, geçen hafta sonu bütün gece kucaklaştığımız bir pijama partisi yaptık. İkimiz de sevimli insanlarız ama ilk kez bütün geceyi bir kadın arkadaşın kollarında geçirdim. Onu tüm arkadaşlarıyla mı yoksa sadece benimle mi böyle olduğunu bilecek kadar iyi tanımıyorum. Artık hiçbir şey olmadı, ama birbirimize takılmayı ya da bu şekilde davranmayı bırakmayacağız ve bu, işlerin nereye varacağını merak etmeme neden oluyor. Daha fazlasını deneyerek veya bu konuda ciddi bir konuşma başlatarak işleri garip hale getirerek arkadaşlığımızı mahvetmek istemem ve bu nedenle herhangi bir tavsiye harika olurdu. Teşekkürler!"
"Bu kızı bir süredir görüyorum ve son zamanlarda neredeyse her gün. 3 ay önce bir yıllık erkek arkadaşından ayrıldı ve o sırada arkadaştık ve konuşuyorduk ama ayrıldıklarından beri gittikçe daha fazla konuşuyoruz ve şimdi oldukça ciddi geliyor.

Dün gece tekrar dışarı çıktık ve ona tüm bunlardan ne istediğini sordum ve bana hakkımda tüm iyi şeyleri ve çıktığı en iyi erkek olduğumu ve takılmayı bırakmak istemediğini söyledi. benimle çıkıyor ama başka bir ilişkiye hazır değil. Daha sonra bana mesaj attı ve bana aşık olduğunu düşündüğünü söyledi.

Bana her zaman benden hoşlandığını ve benim hakkımdaki duygularını saklamadığını söylüyor.

Sorum şu ki, bu zaten bir ilişki gibi hissettiriyor, bu yüzden neden etiketi koymak istemediğini anlamıyorum çünkü ne yaptığımızı arkadaşlarımızdan ve ailemizden saklıyormuşuz gibi değil. Her zaman mesajlaşıyoruz ve ne zaman şansımız olsa birlikteyiz ve arkadaşlarımızın önünde bile öpüşüp el ele tutuşuyoruz ve erkek arkadaş ve kız arkadaş gibi davranıyoruz. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve kız arkadaşım olmasını istiyorum, bu yüzden ne yapmam gerektiği konusunda bana verebileceğiniz her türlü tavsiyeyi gerçekten takdir ediyorum!

["
"Son 3 yıldır ilişkimiz harika. Nadiren kavga ederiz ve birlikte çok eğleniriz.

Arka plan: Bir yıldan fazla bir süre önce ona tıbbi bir sorunda yardım ettim ve onu susuzluk tedavisi görmesi için hastaneye götürdüm. Dokuz metre boyunca onu kollarımda taşımak. Daha sonra büyük bir minnettarlık hissetti ve bir çift alyans alarak geleneği pencereden atmaya karar verdi ve bana evlenme teklif etti, her şeyi dizüstü bilgisayarını kullanarak kaydetti ve benim için bir konuşma okudu. Beğendi, bu yüzden üzerine bir yüzük taktı.

O zamandan beri evlenme konusunda heyecanlıyız ve düğümü bağlamak için resmi olarak parayı bırakmadan önce onun lisansüstü okulunun bitmesini bekliyoruz.

Sorun şu ki, aklımda ve herkese söylediğimiz kadarıyla, resmen nişanlıyız ve o bana evlenme teklif etti. O zamandan beri benden bir karşı teklif yapmamı istiyor, ben de temelde geri teklif ediyorum ve ona olan aşkımı uzun bir yazılı itirafım var. Şimdi, açıkçası bunu yapmakta bir sorunum yok, ama ben yapana kadar nişanımızın ""sahte"" olduğunu hissettiğini söyledi (sözleri).

Bu duyguya sahip olmak biraz dağınık gibi hissediyorum. Belki paranoyaklaşıyorum, ama sürprizin büyüsünün orada olmayacağını düşünürsek, hangi teklifle gelirsem onun beklentilerinin altında kalacağını düşünüyorum. Bahsetmiyorum bile, kelimenin tam anlamıyla benden ona evlenme teklif etmemi * istiyorsa, bu bir nevi ruh halini öldürüyor.

Ben pislik miyim?"
"Böylece SO'm ve ben bir yıl+ önce çıkmaya başladık. Birkaç hafta içinde mezun olması ve çalışmak için sadece bir saat uzaklıktaki Houston'a taşınması dışında ikimiz de A&M'e gidiyoruz. Hala iki yıllık üniversitem var. Uzun mesafeyi kaldıramayacağını düşündüğü için benden ayrıldı.

Arkaplan bilgisi:

Petrol mühendisi derecesi ile mezun oluyor. İşi, altı aydan iki yıla kadar sürebilen Houston'da bir ofise yerleşene kadar eğitimi sırasında petrol kulelerine seyahat etmesini gerektirecek. Bu süre zarfında ailesiyle birlikte yaşıyor.

Birinci sınıfta lisedeki kız arkadaşıyla uzun mesafe ilişkisi denediğini ama işe yaramadığını söylüyor. (Yine yaklaşık bir buçuk saat uzaklıktaydı.) Geçen yaz ben yaz okuluna giderken o stajyer olarak çalışıyordu. O zaman mesafe yüzünden neredeyse benden ayrılıyordu (bu muhtemelen şu anda olanların habercisi olmalıydı.)

İşe yarayabileceğimize onu ikna etmemin bir yolu var mı? Hala birbirimizi seviyoruz ve bu ilişkiyi böyle bir kenara atmak çok yazık olur."
"Mümkün olan en az şüpheci şekilde açıklığa kavuşturmama izin verin:
Ailemde üniversiteye giden ilk kişi benim ve oldukça zekiyim. Hayatım boyunca biri aptal gibi konuştuğunda gülümsemekte ve başımı sallamakta gerçekten iyi oldum çünkü etrafta dolaşıp insanları düzeltmek gerçekten benim işim değil, bu bir pislik hareketi. Yine de bazı nedenlerden dolayı, insanların onları düzeltmeye çalışmadan konuşmaya devam etmesine izin vermek gittikçe zorlaşıyor. Örneğin, bugün büyükannem beni her gün bir mantar ve yarım soğan yemenin kanser gelişimini tamamen durduracağına ikna etmeye çalışıyordu. (Bunu bir televizyon ""doktor"" programında görmüş.) Noel'de, aya ayak bastığımıza inanmayan insanların hâlâ var olduğunu öğrendim.
  
Büyükannemi ""Bunun gerçekten kanıtlanmadığını biliyorsun? Bunu destekleyen hakemli bir çalışma yok... Lütfen televizyondaki 'doktorlara' güvenmeyin"" diyerek düzeltmek beni berbat bir elitist pislik gibi hissettiriyor. Bu gibi durumlarla nasıl başa çıkıyorsunuz? Cahil akrabalarımın cahil olmaya devam etmesine izin vermek daha mı kibar?"
"Eski sevgilim ve ben yaklaşık 5 aydır eski sevgiliyiz. İlişkiyi kesti, bana karşı hislerinin azaldığını söyledi. Gerçekten kalbim kırılmıştı ve bunu hala ilerletiyorum, ancak bugünlerde onun için her geçen gün daha az hissediyorum. Bu süre içinde biraz konuştuk, çoğunlukla birbirimizin nasıl olduğu gibi temel sorular.

Birkaç gün önce onun evinde hala birkaç şeyim olduğunu fark ettim, bir ızgara tavası ve birkaç şey daha. Şimdi yaklaşık 500 km uzakta yaşıyoruz, bu yüzden gerçekten o kadar kolay olmadığını anlayın. Ben de ona bu konuda mesaj attım. Aradan 1-2 gün geçti, tavaya sığacak büyüklükte bir kutu bulamadığını mesaj olarak geri gönderdi. Büyük bir kutu alabileceğini söyledim, yeterince büyük bir kutuyu nereden alacağını bilmediğini söyledi.

Bir sonraki mesajda ""Aptalca bir soru ama buraya gelip onları alamaz mısın? :)"" diye soruyor.

Hâlâ ona karşı hislerim olsa da, kesinlikle eskisi kadar değil. Gerçekten ne istediğini merak ediyorum. Ben de kabalık etmek istemiyorum, bu ayrılığı iki yetişkin gibi hallettik. Onu görmek isteyip istemediğimi bilmiyorum, o benim ilk aşkım olduğu için elbette benim için özel olacak. Buna ne cevap verebilirim?

Daha uzun bir versiyona ihtiyaç duyulursa, sanırım bir tane sağlayabilirim."
"Her zaman dirençli bir insan olduğumu söylemişimdir. Ben güçlü bir kadınım. Ama kısa yetişkin hayatımda çok fazla cehennem yaşadım.
6 ay önce başıma gelenlerden sonra hayatıma devam etmeye hazır olduğumu düşündüm. Görünüşe göre, bunun ömür boyu benimle kalması hakkında söyledikleri doğruydu. Artık farklı bir insan olduğum için normal bir ilişki kavramı benim için çok uzak görünüyor. Tecavüze uğradım. Ve 6 aydır hayatımı geri kazanmaya çalışıyorum.

Yine de bu başlangıç ​​değil. 3 yıl boyunca duygusal, fiziksel ve cinsel taciz içeren bir ilişki içindeydim. Ardından bana cinsel tacizde bulunan biriyle bir yıl daha geçirdim. İstismar edilmekten o kadar bıkmıştım ki, kendi vücuduma sahip olma şansım olduğuna inanarak tek gecelik bir ilişki yaşadım. Bir yabancı bana tecavüz edene kadar sonunda seks hayatımın ne kadar berbat olduğunu anladım.

Şimdi tecavüzümün sonuçlarıyla uğraştığıma göre, nereye gideceğimden emin değilim. Menfaatleri olan iki arkadaşım vardı, ikisinin de sonu kötüydü. Biri en iyi arkadaşım oldu ve diğeri beni pantolonuna sokmak için çok uğraştı. Sonunda ona hayır diyecek gücü buldum.

Uzun bir yolculuk oldu ama meğer ki tecavüz ettikten sonra ilk içine düştüğüm kişi, beni anlamaya bile kalkışan ilk kişiymiş. Ona aşık oldum ve hala aşığım. Bana bir vücuttan fazlasıymışım gibi davrandı. Yararları olan bir arkadaş olarak başladı, ama ne kadar yaralı olduğumu gördüğü anda - benden önce fark ettiği bir şey - en iyi arkadaşım rolünü üstlendi. Bunun için sonsuza dek minnettarım.

Geçenlerde yanlış bir dönüş yapan yeni bir arkadaşlığa düştüm. Seks yaptık. Ya da ben buna öyle mi diyorum? Hayır diyecek yüreğim yoktu. İlk adam benden faydalandıktan sonra hiç hayır diyebildim mi bilmiyorum. Bana dokunmak için zaman ayıran herhangi bir adamın bana sahip olduğunu varsaydım.

Kendim için ayağa kalkmaya ve vücudumu hafife alan insanlara vermeyi bırakmaya hazırım. Bu benim vücudum.

Bir tavır almaya nereden başlamalıyım?"
"Yani, şu an durumumda biraz kafam karıştı. Ben bir üniversite öğrencisiyim ve uzun vadeli bir ilişki aramıyorum ve şu anda yeni insanlarla tanışarak biraz eğleniyorum.

Yaklaşık bir ay önce bu adamla tanıştım ve oldukça iyi anlaştık. Bir sürü aynı ilgi alanımız vardı ve o gerçekten benimle ilgileniyordu ve biraz flört etmeye başladık. Ona numaramı verdim ve sonraki birkaç hafta mesaj atıp durduk ve çok iyi geçti.

Sonra aniden bana mesaj atmayı bıraktı ve birkaç gün sonra meşgul olduğu için özür dilediğini söyledi. Ona bunun önemli olmadığını ve mesajlarıma istediği zaman cevap vermesini söyledim. Sonraki iki hafta, hem onun hem de benim için üniversitede ölü hafta ve final haftasıydı, bu yüzden neden bu kadar fazla konuşmadığımızı anlıyorum.

Ben çalışmakla meşguldüm ve o meşguldü, bu yüzden neredeyse hiç konuşmadık ama arada bir rastgele anlık sohbetler gönderirdik. Ancak, şimdi finalleri bitirdik ve artık bana mesaj atmıyor veya snapchat'lerime cevap vermiyor, sadece ona snapchat'te mesaj atarsam cevap veriyor. Ancak sohbetlerimiz kısa ama görünüşe göre hala benimle konuşmaktan hoşlanıyor. Snapchat hikayelerimi de neredeyse her zaman ilk gören o oluyor, bunun bir fark yaratıp yaratmadığından emin değilim.

Ona birkaç günde bir, sadece neler olup bittiği hakkında konuşmak için mesaj atardım ve herhangi bir yanıt almazdım, sonra ona snapchat'te mesaj attım ve neden mesaj atmak yerine sadece snapchat yaptığını sordum ve neredeyse anında cevap verdi ve öyle olduğunu söyledi. şahsen sadece beni değil, herkesi ve tüm mesajlarını görmezden geliyor. Hala takılmak istediğini ve beni terk etmeyeceğini söyleyerek bana güvence verdi ama ne olduğunu merak ediyorum ve yanlış bir şey yapıp yapmadığımı merak ediyorum.

Belki de aslında o kadar ilgilenmiyor, benimle konuşmasını ve hayatıma devam etmesini beklemeli miyim? Bu konuda fazla endişelenmemem gerektiğini biliyorum ama tavrını merak ediyorum. Ne tavsiyeniz var ya da ne yapardınız? Çok kararlı değilim, sadece bu tür bir durum için bir erkeğin bakış açısını isterim."
"Hey millet, bir konuda ciddi bir tavsiyeye ihtiyacım var, 6 aylık kız arkadaşım cinsel dürtüsünü büyük ölçüde kaybediyor ve bu, ilişkimize gerçekten zarar veriyor.

İkimiz de bunun hakkında defalarca konuştuk ama günün sonunda bunu ne zaman yapsak (haftada 1-2 kez) bunun nedeninin, yapmazsak üzüleceğimi bilmesi olduğu hissinden kurtulamıyorum. .

İlk çıkmaya başladığımızda asla böyle değildi ve sonra cinsel dürtüsünün azalmasının olası bir nedeni olarak ikimizin de tartıştığı BC'ye gitti, ama o bundan çıkmak istemiyor ve o seks eksikliğini umursamıyor gibi görünüyor.

Tüm bunlarda beni gerçekten rahatsız eden şey, gerçekten onun artık bundan zevk almadığını hissetmem ve bu nedenle seksin kendisi çok berbat.

Tek bilmek istediğim, (son zamanlarda odamda her yalnız kaldığımda ve zamanın% 40-50'si gibi reddedilmek olan) başlamayı bırakmanın yardımcı olup olmayacağı, yoksa bunu sadece bir rahatlama olarak mı görecek ve artık nadiren seks yapmaktan memnun olun. reddit'e yardım et!"
"Birkaç ay önce erkek arkadaşımdan ayrıldım çünkü ayrıldığımızı hissettim. Kendimi yalnız hissediyordum ve başka bir şey yapmayı tercih ediyormuş gibi hissetmekten yorulmuştum. İlişkiyi bitirmek istediğimi gerçekten düşünmüyorum, sadece onun gerçekten benimle olmak istediğini görmek istedim. Biz de uzun mesafeli çıkıyorduk, bu da işleri daha da karmaşık hale getiriyor.

Ona ayrılmak istediğimi söylediğimde hiçbir şey söylemedi. Ona mesaj atıp arayıp konuşmak istediğimi söylerdim ama asla cevap vermezdi. Sarhoş olduğunu varsaydığım bir sabah erken saatlerde bana her şeyi mahvettiğimi söylemek için mesaj attı. Ve sonra konuyu açmaya çalıştığımda asla cevap vermedi. Sonunda, benimle bir daha konuşmak istemediğini fark ederek pes ettim.

Sonra, bu öğleden sonra, ayrılığımızdan beri ilk kez bana mesaj attı ve korktuğum bir şeyin korkunç bir resmiydi. Bunu biz çıkarken her zaman ve her zaman şaka olarak yapardı. Yani ne düşündüğünü ya da neden yaptığını bilmiyorum. Gerçekten kafam karıştı."
"Arka plan:
Ben 21(K) ve o 25. Üniversitedeki eski oda arkadaşlarının yanına yaklaşık bir yıl önce taşındı ve onlar onun üzerinde çok kötü bir etkiye sahip. Oraya taşınmadan önce düzenli olarak spor salonuna gider, iyi beslenir ve kiliseye giderdi. Onların yanına taşındığından beri yaklaşık 30 kilo almış. Adil olmak gerekirse, çıkmaya başladığımızdan beri ben de kilo aldım, ancak bunun nedeni çoğunlukla bir üniversitede yemek planıyla başlamam ve daha sonra sadece ucuz, daha az sağlıklı yiyecekleri karşılayabildim. İkimizin de daha çok spor salonuna gitmesi, daha iyi beslenmesi ve birlikte kiliseye gitmesi için sürekli onunla çalışmaya çalışıyorum. Sonunda olması gerekenden çok daha fazla yemek yemek için dışarı çıkıyor (arkadaşlarının hepsinin iyi maaşlı işleri var ve sağlıklarını pek umursamıyorlar, oysa o hala kendi alanında bir iş arıyor) ve genel olarak olumsuz etkileniyor. çevre tarafından. Yalnızken olduğu kişiyi, erkek arkadaşlarının yanındayken olduğundan çok daha fazla seviyorum. Görünüşe göre bu grup etrafında pek çok kötü seçim yapıyor. Bunu ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum...Arkadaşlarından hoşlanmadığımı zaten biliyor olsa da, iş arkadaşlarına gelince erkeklerin hassas olabileceğini biliyorum. Bana çok zorluk çıkarıyorlar ve kendimi bok gibi hissettirme eğilimindeler - aslında beni birkaç kez gözyaşlarına boğdular. Bu notta - gerizekalılık söz konusu olduğunda yaklaşık 70/30. Belki zamanın 1/3'ünde bana gerçekten iyi davranıyorlar, ama çoğunlukla kendimi aşağılanmış ve rahatsız hissediyorum - Liseye çok benziyor. Onunla bu konuda birçok kez konuştum ve o, A) Kendimi savunmam gerektiğini ve B) Üzüldüğümde ona haber vermem gerektiğini çünkü beni neyin üzdüğünü gerçekten bilmediğini söyledi. ya da beni harekete geçiren söylediklerini. Peki, bunu onunla nasıl gündeme getireceğinize dair öneriler?"
"Partnerim ve ben iki yılı aşkın süredir birlikteyiz. İlişkimizin başlangıcında ikimiz de bir gün çocuk sahibi olma fikrinden mutluyduk. Ancak geçen yıl bir noktada erkek arkadaşım aniden bu konudaki fikrini değiştirdi. Çocuk istemediğini ve onlardan gerçekten hoşlanmadığını söylüyor (bebekleri gerçekten sevmiyor). Gelecekte fikrini değiştirme ihtimalinin olduğunu söylüyor ama değiştirmeme ihtimali daha yüksek.

Şimdi çocuk isteyip istemediğime gerçekten karar vermedim - fikir güzel görünüyor ama onlarla zihinsel olarak başa çıkıp çıkamayacağımı dikkate almam gerekiyor (bazen ruh halimi ciddi şekilde etkileyebilen depresyonum var ve diğer insanlarla etkileşim). İleride çocuksuz gitmekten mutlu olma ihtimalim de var. Ama sanırım her zaman onlara sahip olacağımı varsaydım.

Bana bunun için henüz endişelenmeme gerek olmadığını, bunun çok uzak bir gelecekte olduğunu ve şu anda alakalı olmadığını ve haklı olmasına rağmen bunu düşünmeden edemediğimi söylüyor. Keşke bu fikre daha açık olsaydı da aklımda bu kadar oynamasaydı. Yakında bir noktada nişanlanmak istiyoruz ama bu konuda bir sonuca varmadan gerçekten evlenmek istemiyorum. Kesin bir evet ya da hayır olması gerekmiyor ama şu anda çok belirsiz geliyor ve kendimi beni mutsuz edecek bir duruma itmek istemiyorum.

Gerçekten herhangi bir konuda tavsiye istiyorum. Onu bu konuda bırakmak istemiyorum çünkü 19 yaşımdayken kendim bile tam olarak ne istediğime karar vermemişken bunun aptalca olacağını ve ilişkimizdeki diğer her şeyin harika olduğunu düşünüyorum. Keşke beni bu kadar rahatsız etmeseydi ama sık sık düşünmeden edemiyorum, belirsizliği sevmiyorum."
"Sevgili reddit,
Bir zamanlar şiddetli geçici şizofrenim vardı ve hikayemi anlatmanın aklıma gelen en kısa yolu bu. Bunun nasıl veya neden olduğunu bilmem gerekiyor.

Çok yüksek sesle ağladığım ve kavga ettiğim için polisleri aradıklarında komşularımla sorunlar yaşamaya başlamıştım (hayatımın o döneminde çok fazla endişe, şimdi bitti ve bitti). Daha sonra, dolabımdaki susturuculu bir silahla ateş ettiğini duyduğumu ve beni takip ettiğini gördüğümü düşündüm, bu yüzden nedense beni öldürmek istediğini düşündüm. Çıldırdım, kocam beni hastaneye getirdi (vuruldum sandım) ve bana haldol verdiler. Bu uykulu dönemde, kocamın benim ve ilişkimiz hakkında kötü şeyler söylediğini duyduğumu düşündüm, daha sonra bunun yanlış olduğunu söyledi. Sonunda akıl hastanesinde kaldım. Oradayken televizyondan kocamın beni aldattığını ve onun ve ailemin başının belada olduğunu söyleyen sesler duydum ve bu teoriye göre hastanedeki biri tarafından manipüle edilmiş gibi görünen altyazılar gördüm. Onunla aldattığımı düşündüğüm bir kıza bağırdım ama inkar etmedi ama kız deli olabilirdi. Bu adamın katil olduğunu düşündüm ve bana korkunç şeyler söyledi. Oraya ilk vardığımda, insanların onun tarafından incitildiğini gördüğüme yemin edebilirdim ve beni içeri alan hemşirenin silahı olduğunu ve birinin peşine düştüğünü düşündüm. Geceleri kedilerimi, doğranmış cesetleri ve bağlanmış insanları gördüğümü sandım.

Önemli olan, orada olduğum süre boyunca zyprexa kullanıyordum ve ayrılırken hala ve ayrılır ayrılmaz, beklenen geçici paranoya dışında, bir daha asla şizofreni belirtileri göstermedim."
"7 aylık kız arkadaşım geçen hafta sonu onu arayıp neyin yanlış olduğunu sorduğumda benden yeni ayrıldı. Benden telefonda ayrılmak istemedi ama ona sorduğum için söylemek zorunda kaldı. İkimiz de farklı üniversitelere gittiğimizden (1 1/2 saat uzaklıkta) konuşabilmek için bu Cuma benimle buluşacak.

Bana söylediğinde şaşkına dönmüştüm ve neredeyse telefonu kapatacaktım, işleri yoluna koyabilmemiz için yalvarıp yalvaracaktım (biliyorum, kötü fikir). Bana ""Şu anda bir ilişki içinde olmak istemiyorum"" ve ""Harika bir erkek arkadaştın ama benim için doğru değilsin"" klişesini söyledi. Benimle görüşeceğini ama kararının değişmeyeceğini söyledi.

Uzun süredir çıkmamış olsak da ona derinden aşık oldum ve bir insan olarak bana ilham verdi. Onunla gerçekten arkadaş olmak istiyorum çünkü hayatımda böylesine harika bir insanı kaybetmek aptalca olurdu (ve bunu bu kızı sevdiğim için söylemiyorum ama o gerçekten iyi bir insan ve ikimizin de hedefleri aynı. ama bunu yapmak beni incitecek çünkü ona karşı hala bu derin hislere sahip olacağım ve benimle aynı şeyi yapıp yapmadığını asla bilemeyeceğim. Kasabamı da oldukça sık ziyaret ediyor çünkü en iyi arkadaşı burada yaşıyor, benim de en iyi arkadaşım (en iyi arkadaş bizi bir araya getirdi) ve sonunda buraya taşınacak.

Temas Yok'u yaparsam, bu, ekiple her zaman yaptığımız gibi takılamayacağım ve yaptığımız zamanlar çok güzel zamanlar geçireceğimiz anlamına gelir. Ayrıca NC beni özleyeceğini ve bana geri döneceğini düşündürecek ve özlediğinde onu beklemek istiyorum.

Onunla arkadaş olmalı mıyım, olmamalı mıyım?"
"Yaklaşık 3 yıldır evliyim ve karımı kesinlikle seviyorum. Sahip olduğum en iyi partner oldu. İnişlerimiz ve çıkışlarımız oldu ama her zaman işleri yoluna koyuyoruz ve sağlıklı bir cinsel hayatımız var. İşler iyi gidiyor ama daha fazlasını istediğim hissinden kurtulamıyorum. Üniversitedeki sonraki yıllarıma kadar ilkel ve uygun, çoğunlukla muhafazakar bir yaşam tarzı yaşadım. Farklı yaşam tarzlarını tattım ve her zaman onlara hayran kaldım. Karım, kendisini ailesinden uzaklaştırmaya ve elinden gelen her türlü deneyimin tadını çıkarmaya karar veren tipik bir ayrılıkçıydı. Hippilerle otostop ve özgür aşkla ilgili hikayeler var. Benim hiç sahip olmadığım bir insan görüşüne sahip (oldukça alaycı davrandım) ve bu, onun hayatın her kesiminden bazı çok ilginç insanlarla tanışmasını ve bu insanlarla çok yakın bağlantılar kurmasını sağladı. Sonunda benimle tanıştı ve dünyaya bakışımı değiştirdi.

İkimiz de üniversiteden mezun olduktan hemen sonra evlendik ve oldukça geleneksel bir yaşam tarzını benimsedik. Çoğunlukla geçmişten uzaklaştı. Kısa bir süre onun yaşadıklarını yaşama fırsatı bulduktan ve tüm hikayelerinden sonra biraz kıskandım. Evliliğimizin beni ondan başka biriyle bu samimi deneyimleri yaşamaktan alıkoyduğunu hissediyorum. Bunun cinsel bir yönü var ama aynı zamanda basit bir yakınlıkla da ilgili. Yeni arkadaşlıklar kurmakta birbirimizi engellemiyoruz ama bazen keşke daha fazla sahip olabilseydik diyorum. Yatak odasındaki eklemeleri kısaca tartıştık ama gerçekten ilgilenip ilgilenmediğinden veya sadece beni şımarttığından emin olamadım. Artı, ikimiz de nereden başlayacağımızı bilmiyorduk. Bunu onunla gerçekten konuşmadım çünkü onu incitmek istemiyorum ve böyle tartışmalardan kaçınmanın bir yolu var.

Statükoyu korudum ve kendi kendime o zamanların bittiğini söyledim. Bundan vazgeçeceğimi düşünmüştüm ama yıllar sonra bile kendi içimde bir şeyleri bastırdığım hissinden kurtulamıyorum."
"Üç yıldır kız arkadaşımla birlikteyim. Her ilişkide olduğu gibi inişlerimiz ve çıkışlarımız oldu ama onu seviyorum. Son birkaç aydır ilişkimizin gerçekten iyi bir yerde olduğunu düşündüm. Ama son birkaç gündür çok garip davranıyor - seksle pek ilgilenmiyor, telefonunu veya bilgisayarını yanımda bırakmamaya çok dikkat ediyor vs. Oldukça şüphelendim ama güvenmek için elimden geleni yaptım.

Kırıldığımı söylemekten utanıyorum. Erkek arkadaşıyla olan mesajlarını gözetledim ve seks yaptıklarını çok net gösteren bazı mesajlar buldum.

İçim yanıyor ama özellikle önümüzdeki birkaç gün tek bir arabada sıkışıp kaldığımız için arkadaşlarımın tatilimizi bir kavga patlamasıyla mahvetmesinin adil olduğunu düşünmüyorum. Ama aynı zamanda onun yanında o kadar uzun süre normal davranabilir miyim bilmiyorum. Bu konuda nasıl gitmeliyim? Ayrıca, mesajlarını gözetleyerek güvenimizi de kırdığıma göre, geri döndüğümüzde onunla nasıl yüzleşebilirim?"
"İşte benim durumum.

Ben ilişkileri olan bir acemi olan 29/m'yim. Bu noktaya kadar kendi başıma mutluydum ama orada ne olduğunu görmeye karar verdim ve çevrimiçi bir flört sitesi aracılığıyla biriyle tanıştım. 27/f, büyük ölçüde benimle aynı durumda ve çok az flört veya ilişki deneyimi var. Bir şeyler içmek için buluştuktan sonra anlaştık ve yaklaşık iki haftadır çıkıyoruz ve bir hafta önce fiziksel bir ilişkiye başladık. Dün günü birlikte geçirdik, bir randevuya çıktık, evime geri döndük ve kanepeye sarıldık, yakınlaştık ve genel olarak çok eğlendik. Eve gitme zamanı geldiğinde çok duygulandı ve gözyaşı döktü. Ona neyin yanlış olduğunu sordum ve benim hakkımda hissettiklerinden biraz rahatsız olduğunu ve ayrılmak istemediğini söyledi. Sonra bana beni sevdiğini söyledi. Şimdi, bu kızı çok seviyorum ve onunla vakit geçirmekten zevk alıyorum ama bu benim için çok hızlıydı. Yine de onu teselli etmeyi ve özel olduğunu ve ondan hoşlandığımı söylemeyi yeni bitirmiştim ve beni sevdiğini söylediğinde paniğe kapıldım. Ne diyeceğimi bilemedim ve bunu olduğu gibi bırakmak istemedim ve ben de onu sevdiğimi söyledim. Bunu gerçekten hissetmeden söylememeliydim biliyorum ama hazırlıksız yakalandım ve olan oldu. Bu yüzden şimdi benim için çok hızlı bir şekilde çok ciddileştiğimizi hissediyorum. Bu kızı kesinlikle incitmek istemiyorum ama aynı zamanda dürüst olmam gerektiğini hissediyorum ve eğer aşık değilsem ona aşık olduğumu düşünmesine izin veremem. Buradan nereye gideceğim konusunda gerçekten sıkışıp kaldım. Çok hızlı ciddileştiğimizi düşündüğümü ona nasıl bildiririm? Ona sadece beni şaşırttığı ve hazırlıksız yakaladığı için 'Seni seviyorum' dediğimi nasıl söylerim? O bu kadar hızlı ciddi hissediyorsa ve ben hissetmiyorsam, ilişkiden çıkmalı mıyım? Herhangi bir tavsiye çok memnuniyetle karşılanacaktır."
"Arkadaşım ve ben liseden beri arkadaşız (şimdi üniversitenin üçüncü yılındayım). Kız kardeşini her zaman çekici bulmuştum ama bu geçen yıla kadar tam bir aşka dönüşmedi. Liseden yeni mezun olmuştu ve ben çok şaşırdım. O sadece çekici değil, aynı zamanda son derece zeki. Bu yüzden arkadaşımdan onunla bana yardım etmesini istedim. Umurunda olmadığını söyledi ama görünüşe göre tüm arkadaşlarımız arasında en rahatı onunla çıkmam olacak. Ancak tek yaptığı, ailesine ve ona günlük olarak söylediklerimi anlatmaktı. Çoğu, ""Senin kayınbiraderi olacağım"" veya ""Kız kardeşin dünyanın en güzel insanı"" gibi onun pirzolasını kırıyorum.
Sonunda öğrendi ve bunda sorun yok gibi görünüyordu. Birbirimizi ne zaman görsek selam veriyor ve gülümsüyor ama son zamanlarda bu biraz tuhaflaştı. Evini ne zaman ziyaret etsem, (orada oturan) teyzesi ben ne zaman yanında olsam ıslık çalardı. (Kibirli olmak istemem ama oldukça formdayım... ve California'da nasıl yaşadığıma göre çoğunlukla atlet ve kısa şort giyiyorum lol) Anne ve kız kardeşler de çocuklar gibi ""kur yapma"" sesini çıkarırlardı. ilkokulda yapardı. Herkesin beni çekici bulduğunu ve onunla çıkma fikrinden hoşlandıklarını bilmek güzel, ama ne zaman yanında olsam utanıyor ve bazen odasına gidiyor. Onunla gerçekten konuşma fırsatım yok. Daha da kötüsü, sadece hafta sonları orada çünkü bir saat uzaklıktaki bir üniversiteye gidiyor.
Genel olarak, tüm ailesi açıkça destekleyicidir. Annesi de üvey babası da beni seviyor. Teyzesi bana aşık bile olabilir (yirmili yaşlarının sonlarındadır). Ve en önemlisi, erkek kardeşi ya umursamıyormuş gibi yapıyor ya da bu fikrinden memnun. Ona nasıl çıkma teklif edeceğim, hatta onunla gizlice nasıl sohbet edeceğim hakkında hiçbir fikrim yok. Daha da kötüsü (veya daha iyisi?), Hiç erkek arkadaşı olmadı. Bu durumda ne yapmalıyım? Bu bile iyi bir durum mu?"
"Öncelikle, Siri'yi sikeyim.

İşte hikaye..

Porter Robinson'ı seviyorum. O bir elektronik müzik prodüktörü ve müziği harika. Son zamanlarda gitmek için onun canlı şovlarını arıyordum ve Porter'ın şovu verandamda bir milyon dolar gibi öylece duruyordu.

Sonunda bir yaz işi bulduğum için babam bana bilet almaya karar verdi.

Bugün o gün çocuklar. En sevdiğim müzisyenlerden biri için ilk canlı performansım. Tek yapmam gereken sürücü kursuna gitmek, eve dönmek, **biraz kestirmek** ve 7:00 şovuna yetişebilmek için oradan ayrılmak. Yeterince kolay değil mi?

Sürücü eğitimi sorunsuz geçiyor, ben de eve dönüp yatağıma dönüyorum.

""Hey Siri, beni beşte uyandır"" diyorum telefonuma. Burada ""Bu iyi. Canlı şovun tadını çıkarmak için tamamen uyanmış olacağım"" diye düşünüyorum.

Yere konan bakkalların gürültüsü ve üvey annemin yeni doğan bebeğimizle konuşmasıyla uyanıyorum. Panik içinde saate bakıyorum.

7:17

HO-LY bok lanet. yapmayı başardım. O gün için heyecanlandığım tek şeyi mahvetmeyi başardım .. bu konuda tüm mola için.

Yardıma ihtiyacım var çocuklar. Kendim için hiç bu kadar hayal kırıklığına uğramamıştım. Sadece babamın parasını boşa harcamadım, aynı zamanda bir metal parçasına o kadar çok güvenmeyi başardım ki, 2015 yazımın parlayan hatırasını özlüyorum.

Herhangi bir Porter hayranının bunu görmesi ihtimaline karşı..

Japonya'da Tokyo yakınlarında başka gösteri yapacak mı?

Bunu düzeltmek istiyorum. Babama borcunu öde ve bir gösteri yap."
"Tanınmış bir televizyon kanalı benimle iletişime geçti ve uyuşturucuyla ilgili özel bir tartışma programına katılmamı istedi. Belirli bir ilacın terapötik değerine baktığını ve programda söz konusu ilacın yasallaşmasını destekleyen birçok uzmanın olacağını söylüyorlar.

Yapımcılar ""The Street""ten görüş almak istediklerini iddia ediyorlar ve (bir haberciyle yaptığımız röportajda) konuyla ilgili kendi görüşlerimizi iletmemiz için bize yeterince zaman verileceğini söylüyorlar. Ülkemdeki herkes bu ilacı alıyor ya da almış ve gerçek sosyal zarar verici alkol hala mevcutken yasadışı olduğu gerçeği, hükümetimizin başını çektiği domuz gibi görünüyor.

Şu anda kendi işimi yürütüyorum, bu yüzden hiçbir patrona cevap vermeyin. Bununla birlikte, başlangıçta gösteride yer almayı kabul etsem de, şimdi yanlış tanıtılabileceğimi veya daha sonraki hayatımda her şeyden pişman olabileceğimi düşünmeye başlıyorum.

İşin iyi tarafı, ""İmparator çıplak!"" diyen kişi olmak isterdim. ve ayağa kalkıp benim gibi düşündüğünü bildiğim toplumumdaki insanlar için bir açıklama yapın.

Öyleyse yapar mısın?"
"Bir süredir kızlarla ilgili şeyler hakkında blog yazıyor ama bana siteyi falan söylemeyi reddetti, ben de bırakmaya karar verdim. bir veya iki ay sonra, ""hakkımda"" bölümünde pinterest hesabına rastladım, işte oradaydı, blogu. Ertesi gün ona blogunu bulduğumu söyledim ve bana tamamen kızdı. Benim ürkütücü olmam ve onu takip etmem gibi şeyler söylemek. Ona blog yazdığı şeyler hakkında onu hiçbir şekilde yargılamadığımı ve bunu anladığını açıklıyorum. Ama ""Onu takip ettiğim"" gerçeğine hala kızgın (ki yapmadım, hesabına rastladım çünkü bana pinterest'in ne kadar ilginç olduğunu söyleyip duruyor). Şimdi beni görmezden geliyor falan

Peki ne yapmalıyım? Arkadaşlığımızı kurtarmak için ondan özür dilemeli miyim (Aslında oldukça yakın arkadaşız)? Yoksa zamanın akışına bırakmalı mıyım?

Bir şekilde işleri bu gönderide olduğundan daha karmaşık gösterdiğime eminim, ama gerçekten şaşkınım ve kadınların zihninden tamamen habersizim.

Bu ilişkiye çok değer veriyorum (hatta onu bir sonraki seviyeye taşımayı düşünüyordum). Ama bazen anlamadığım en ufak şeylere bile tepki veriyor. Reddit mi?"
"Lisede arka bahçe güreşçisiydim. Youtube'a bir hata videosu yayınladım. TruTV, onu bir segmentte kullanmak için benimle iletişime geçti. Gösteri için görüntüleri lisanslayarak bir yayın izni imzaladım. Sonra birkaç ay önce, beni MTV'nin Ridiculousness programında gören insanlardan gelen metin mesajlarıyla uyandım. Ben de onlar kadar şaşırdım. Oldukça fazla. Sadece merak ediyorum - neden bir ağ benden izin isterken diğeri istemiyor? Youtube'dan alınan görüntüleri network TV'de vb. kullanmanın yasal olarak nesi var? Adil Kullanım kapsamında olduğunu varsayardım."
"Birkaç gün önce [30 yıla dikkat edin] adlı bir makale okuyordum.
eski Bakire](
(Ben o kategorideyim). hakkında düşündüğümden beri
# 2'nin etkileri
(İlgili kısmı burada tekrar paylaşacağım, tamamını okumanıza gerek yok.
madde; vurgu bana ait):

> 2) Herhangi bir inek isterse sevişebilir. [...] seks değil
> güzel veya zeki azınlıkla sınırlıdır. aslında ben
> yeterince Ugly People PDA ile bombardımana tutuldum ki bundan daha fazlasıyım
> bu teoriye ikna oldum. Aklımızın bir oynama şekli var
> aşık olduğumuzda bize oyunlar oynuyor ve sonra **her zaman var**
> **ucuz içki veya köşedeki ucuz fahişe.** Yani, sonunda,
> eğer bu adam hiç bir zaman nooky olmadı diye ağlıyorsa
> çünkü o hala birini bekliyor - şanslısın - o zaman
> büyük olasılıkla onda gerçekten bir sorun var. [...]
> Erkeklerin rastgele kadınlarla etrafa saçacak bol miktarda spermi vardır.
> rastgele park bankları, peki seni bu kadar özel yapan ne
> tüm hayatı boyunca onu senin için kurtarmasını mı bekledi? Büyük ihtimalle
> onun anti-sosyalliğini örtbas etmek için fantastik bir yalan
> bu o kadar acayip ki (""seri katil"" acayipliği gibi)
> onu sevimli olmayan bir arkadaş yapın.

""Bağlanmaya"" çalışmanın etik olduğunu hiç düşünmedim.
sarhoşlar. Bazen fahişeleri düşündüm, ama yapardım
bir kız arkadaşla olmayı tercih ederim, gerçek hisler beslediğim biriyle.
Her iki durumda da bundan pek keyif alabileceğimden emin değilim.
beni gerçekten isteyen, tamamen istekli bir ortak. Apaçık
burada bazı kadınlar farklı düşünüyor, herhangi bir cinsel
deneyim hiç olmamasından daha çekici.

("
"Üç hafta önce, gerçekten hoşlandığım bir adamla çok tuhaf, sarhoş bir seks yaptım. Birkaç aydır takılıyorduk. O başlattı, böylece baskı altında hissetmediğinden veya benim bir sürüngen gibi hissetmediğinden emin oldum.

O zamandan beri ondan iki kez takılmasını istedim ve her iki durumda da planları vardı. İkinci kez bu hafta için yeniden planlamayı teklif etti, ben de ""eminim çarşambaya ne dersin?"" ve ondan 2 gündür haber alamadım.

Seks yaptıktan sonra ertesi gün bana mesaj attı ve dostça iletişim halinde olduk. Ama yine de benden kaçıyormuş gibi hissediyorum. Benden hoşlanıyorsa ve benimle vakit geçirmek istiyorsa, neden neredeyse bir ayda benimle takılacak tek bir gün bile bulamıyor? İkiden fazla soru sorarak ve konuyu zorlayarak yapışkan görünmek istemiyorum. Beni görmek isteseydi, yapardı, değil mi?

Peki buradan nereye gideceğim? İlgilenmediğini varsaymalı mıyım? Bir ipucu alabilirim ama bu konuda bir yetişkin olmasını ve sadece ""hey, artık seni gerçekten görmek istemiyorum"" demesini tercih ederim. Tahmin etmekten yoruldum ve üzülüp ona pişman olacağım bir şey yazmaktansa bir tavsiye isteyeceğimi düşündüm."
"İşte oradaydım, arabada arkadaşımla birlikte karartılmış bir ışık direğinin etrafında çörek yaparken, terk edilmiş bir alışveriş merkezinde kimseyi rahatsız etmiyordum. O bitirdi ve biz gitmek üzereyiz. O dışarı çıktı ve ben sürücü koltuğuna oturdum ve arabamı terk ederken. Dışarı çıkıp ışığını yakıyor ve ""ne yapıyorsun seni küçük pislik"" diyor, sonra küfretmeye devam ediyor, bana çörek yaptığımı söylediğini ve bana isimler taktığını söylüyor ve muhtemelen görmemiş olabileceği bir şeyi yapmamı görmek için ısrar etmeye devam ediyor. .arabadaydım, lastikler taze yanmış lastik kokusu, o yanlış zamandaki yanlış yer anlarından biri.Kayıtımı istedi ve hala bana isimler takıyordu, ben de kibarca ""efendim isim takmaktan hoşlanmıyorum,"" dedim. lütfen durabilir misin? Hayır, beni arabama çarparak ve beni kelepçeleyerek ""lanet olası sesim şimdi nasıl ve bana ibne ya da amcık gibi bir şey dedi. Unuttum, bana böyle davrandığı için şoktaydım. sadece nazik ve kibardı! Gelen diğer polis bile yüzünde naber? kavga ediyorum ve şikayet edeceğim, arkadaşlarım her şeyi duydu ve gördü (arkadaş bir polis, bana adamın çizgiyi aştığını söyledi) Sonuç olarak, yanlış bir şey yapıp yapmadığımı görebiliyordum, ama denedikten sonra bile adamla sakince konuş, o bir ahmak olmakla meşguldü. oh, ve ""böyle aptalca şeyler dışında hiçbir işim olmadığında böyle oluyor"" demesine kulak misafiri oldum"
"Ben gençken, ailem tarafından çeşitli gündelik, duygusal tacizlere maruz kaldım. Gaslighting, alay, küçültme vs. Nadiren fiziksel oldu ama olduğunda annem tarafından oldu.

16 yaşımdayken bir akşam ona gerektiği gibi iyi geceler demedim. Beni yanağımdan öpmeye çalıştı ve ben de ondan uzaklaştım ve iyi geceler dedim. Ben öpülmek istemiyordum.

O sırada iyi görünüyordu ve hemen yattı, ancak on dakika sonra beni odasına çağırdı ve gözlüğünü büktüğümü söyledi. Nasıl olduğundan emin değilim. Histerik olmaya başladı ve ona sabah sakinleştiğinde onunla bu konuyu konuşacağımı söyledim.

Odasından çıkmak için döndüm ve benimle işinin bitmediğini söyledi ve beni saçımdan tekrar odaya sürükledi. Bağırdım ve kendimi kurtarmayı başardım. Aşağıya koştum ve arkadaşım ziyarete geldiği için peşimden gelmedi.

Ertesi gün yarı zamanlı bir iş bulmaya çalışırken eve geldikten sonra, onun telefonda biriyle konuşurken olayı anlattığını duydum. Saçımı çektiğini itiraf etti ve ""En tuhaf sesi"" çıkardığımı söyledi. sonra gitmeme izin verdi.

Daha sonra ""Oh peki"" dedi. ve güldü. O zamanlar onunla yalnız kalmaktan çok korktuğum için bu konuda hiçbir şey söylemedim ama bunca zamandan sonra hala beni rahatsız ediyor.

Diğer her şeyi bırakabilirim, çünkü duygularımı umursuyormuş gibi davranmak anlamsız, ama bu tür şeyleri kime itiraf edeceğini bilmek istiyordum."
"Tek kullanımlık hesap çünkü bu bok kişiseldir.

Neyse, okulda bir kız var. O çok utangaç. Ben hemen hemen aynıyım.

Tabii ki ondan hoşlanıyorum.

Benimle ilgilendiğine ve benimle *konuşmak* istediğine* dair bazı ipuçları alıyorum ama bence konuşamıyor. Sanki beni tanıyor ama benimle konuşmuyor. Sohbet başlatmak istiyorum ama havadan sudan konuşmakta veya sohbet başlatmakta iyi değilim.

Şanslıyım çünkü onun soyadı rol çağrı listelerinde her zaman benimkinin hemen yanında. O benim iki sınıfımda ama beden eğitimi dersimde onunla konuşma şansım daha yüksek. İlk on dakika kadar öğretmen/koç rol çağrısı yapar. Rol çağrısı sırasında onun tam önündeyim. Onunla konuşmak için mükemmel bir fırsatım var ama yapamıyorum. Yani, konuşacak ne var ki? Hava? İki adamın asansörde yapacağı sıradan bir konuşmayı istemiyorum.

Muhtemelen bunu kendim için daha da zorlaştırıyorum. Aslında öyle olduğumu biliyorum. Bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. İlgilendiğim diğer kızlarla konuşmak *çok* daha kolaydı. Bu kızla neden bu kadar zor olduğunu anlayamıyorum. O gerçekten zeki ve okumayı seviyor, bu yüzden belki de yargılanmaktan korkuyorum."
"Stephanie olduğunu iddia eden birinden birkaç kısa mesaj aldım. Ancak, onunla tanıştığımı veya numaramı verdiğimi hatırlayamıyorum (alkolün işin içinde olabileceği unutulmamalıdır).

Dostlarıma kimsenin onun kim olduğundan emin olmadığını veya onunla hangi noktada tanışacağımı sordum. Onunla üç kez tanışabilir ve numaramı verebilirdim, Noel arifesi ve iki kez barda iki futbol maçına gittikten sonra.

Ona birkaç kez mesaj attım ama hala kim olabileceğine dair bir fikrim yok. Ona kim olduğunu ve onu nasıl tanıdığımı sormanın en iyi yolu nedir?

Birazdan yatacak, bu yüzden sabah cevap verecek.

Şerefe"
"Süitte *water* pong oynayan ve birkaç bira içen, atış yapan, müzik çalan yaklaşık 15 kişi vardı. 1 hariç hepsi reşit değildi.

Odamda çalışıyordum çünkü bir eziğim ve Pazartesi günü çalışmam gereken 3 sınavım var.

RA geldi ve partinin bittiğini söyledi ve onlara birayı boşaltmalarını söyledi, herkesin isimlerini yazdı ve orada yaşamayan herkese dışarı çıkmasını söyledi.

Bu konuda GERÇEKTEN iyiydi ve hepimizin gerçekten işbirlikçi ve kibar davrandığımızı ve bunun rapora geçeceğini söyleyip durdu.

Orada bir RA olan bir arkadaşımız vardı ve zamanlama tarafından becerilmişti. Muhtemelen bir spor takımından atılacak bir kız vardı ve reşit olmayanlarla içki içtiği için başı belaya girebilecek 21 yaşında bir adam vardı.
Bu bizim ilk suçumuz.

RA ile şahsen konuştum ve oda arkadaşlarım içmemem ve karışmamam için kefil olursa, bunun durumuma yardımcı olacağını, ancak sadece parti hakkında bilgi sahibi olduğum için muhtemelen başımın belaya gireceğini söyledi. Ama teknik olarak, partinin devam ettiği bir buçuk saat boyunca odadan hiç çıkmadım."
"Babamın misillemeci BS'siyle nasıl başa çıkabilirim? Detaylar aşağıdadır.

3 yıldan fazla bir süredir ayrıyız - yirmi yıllık alkolik davranışı ve bana yönelik duygusal tacizi nedeniyle kendimi ondan uzaklaştırmak için ayrıldım. Bazı sınırlar koymaya çalıştım ve yanıtları, beni taciz edilmiş ve tehdit edilmiş hissettiren gece geç saatlerde yapılan telefon görüşmeleriydi.

Ona istediğini vermeye çalışıyorum - bir ilişki. Ama aynı zamanda herhangi bir ilişkinin benim şartlarıma göre olacağını ve sınırlara saygı gösterilmesi gerektiğini de açıkça belirtiyorum. Bunu yakın tarihli bir e-postada ifade ettim - onunla telefonda konuşmayacağım çünkü beni inciten bir şey yaptığını önerdiğimde veya kendimi iddia ettiğimde hemen ayrıntılı ve iğrenç oluyor - onun dünyasında, ilişkisi olan herkes onun astıymış gibi davranmalıdır.

E-posta yoluyla büyük bir geri bildirim alıyorum. Davranışının duygularımı incittiğini ve beni taciz ettiğini söylediğim yeri okumamış gibi. Bunun yerine, ""bana [x] iyi yaptın ve bu BENİM duygularımı incitti! Bunu BANA nasıl yaparsın?""

Babamla birçok hata yaptığımı kabul ediyorum, öfkeyle pek çok şey söyledim, ama o bunları bana getirmek için uzun yılları oldu - ne kadar incitici dediğimde bunları gündeme getirmeyi seçiyor. Davranışıyla, sanki ""iyi sen de yaptın"" bir şekilde her şeyi haklı çıkarıyormuş gibi hissediyorum.

Cevaplarının küçük saçmalık olduğunu biliyorum. Misilleme. Beni manipüle edilmiş hissettiriyor. Ama nasıl cevap vereceğimden emin değilim. Öfkeyle söylediğim bazı şeyler için *Özür dilemek *İSTİYORUM*, ama bunu yaparsam, ""berbat ettin ve şimdi botlarımı yalayacaksın... bak herkes batırdı.. ..hadi affedelim ve unutalım"" modu ve tam başladığım yerde bitiriyorum, incinmiş duygularım hakkında herhangi bir onay alamıyorum.

Buna nasıl cevap veririm? Kaybet-kaybet durumundaymışım gibi hissediyorum. Onu değiştiremeyeceğimi biliyorum ama tamamen yabancılaşmak çok acı verici."
"Biraz biz ve durumumuz hakkında: küçük adam neredeyse 3 yaşında, kocam ve ben tam gün çalışıyoruz, o evde ve ben evin dışında. Evde çocuk bakımımız var (koca gün boyunca kendini ofise kilitliyor, sadece banyo ve yemek için çıkıyor).

Uyuyor: Daha yeni taşındık, odasının bizimkinin tam karşısında olduğu bir bodrum katındaydık, bu yüzden uyanırsa bize gelebilirdi. Artık bizim odamız üst kattaki çatı katı ve onun odası ana katta olmak üzere dolu bir evimiz var. Bir süredir yalnız uyumadı (biz taşınmadan önce bile). CIO yöntemini o yaklaşık bir yaşındayken uygulamıştık, ancak gevşedik ve yaklaşık 6 aydır kendi yatağında arada sırada bir veya iki geceden fazla uyuyamadı.

Lazımlık Eğitimi: Lazımlığı reddediyor. Lazımlığa her oturduğunda, çıkartma çizelgeleri, ona gitmesi gerekip gerekmediğini soruyoruz, lazımlığa oturmasını istiyoruz, ona sadece gerçekten giderse alacağı özel iç çamaşırları alıyoruz. lazımlıkta banyo. O sadece istemiyor. Anne ve babasının tuvalete gittiğini görüyor, sifonu çekmeyi seviyor, bunun ne için olduğunu biliyor. Ona büyük bir erkek olmak ve büyük erkek iç çamaşırı giymek isteyip istemediğini sorduğumuzda hayır diyor.

Ebeveynlik, onu nasıl yalnız uyutacağına ve/veya lazımlığa nasıl götüreceğine dair herhangi bir ipucu ve püf noktası var mı? İlk önce hangisini ele alırsın? İkisini aynı anda yapmak onun için çok fazla olur gibi hissediyorum."
"Bu, 15 dakika önce mecazi olarak değil, kelimenin tam anlamıyla oldu.

Son birkaç haftadır OkCupid'de bu adamla sohbet ediyorum! Yakışıklı, zeki, düzgün gramer kullanıyor ve esprili. OkCupid'in ilk turunda konuştuk ama artık eski bir erkek arkadaşımla çıkmaya başladığımda oturumu kapattım.

Bana numarasını veriyor, ben de tabii ki ona mesaj atıyorum. Cevap yok. İki gün geçer. Cevap yok. Şimdi kızıyorum. Bu adamın nesi var?! OkCupid'e giriyorum ve temelde ona ""Deuces"" yazıyorum.

Bana tekrar numarasını verdi... VE FAZLADAN BİR NUMARA EKLEDİM. ONA HİÇ MESAJ YAZMADIM VE HİÇBİR ŞEY ÜZERİNDEN DELİ BİR MESAJ GÖNDERMEDİM.

Kahretsin, kahretsin. Hasar kontrolü oynama zamanı. Fakat çok geç.

Kızdı, ırkıma hakaret ediyor, deli olduğumu söylüyor. Bana şans diledi. Ders öğrenildi."
"bu yüzden ben (21ay) bu kızı (21f) görüyordum, çift randevularına gittik ve birbirimizden hoşlandığımız oldukça açık, sorun şu ki, bugünkü öğle yemeği randevumuzdan sonra, bizi üniversitesine geri götürdü ve yaklaşık arkadaşıyla bir gösteriye gitmek için, aynı üniversiteden arkadaşımla buluşacaktım zaten, son zamanlarda yakalandığımızda, ya öpücüklerle ya da en azından sarılarak bitiriyoruz, ama hayır yapmadı. Ya bugün, senaryo ikimiz ve arkadaşıydı, acelesi olduğunu düşündüm, bu yüzden endişelenmedim çünkü eşime yetiştikten sonra onu tekrar görmeyi planlıyordum. ona şovun ne zaman biteceğini sordum, bana 3 saat olduğunu söyledi, ona hala buralarda olabileceğimi söyledim, bittiğinde bana mesaj atmasını söyledim. zaman ileri 3 saat (aslında 3 saat içinde ders çalıştık), ondan bir cevap alamadım, bu yüzden üniversiteden ayrılmaya başladım, çıkışta tabii ki dönüş yolunda, bu sefer ortak arkadaşımızla (20f) , bu yüzden biz (3 kişi) biraz sohbet ettik (birkaç dakika normal arkadaş konvoyu gibi) tuhaflaşmaya başladı, bu yüzden tamam dedim, şimdi gideceğim, gelip bana sarılmasını falan bekliyordum ama yine hayır, normal arkadaşmışız gibi davranıyor ve hala ondan haber alamamışız...

peki siz ne düşünüyorsunuz? Aslında ne olduğumuzdan hiç bahsetmedik, ama eminim ki o kaçamak isteyen tipte bir kız değil, ciddi bir şeyler istiyor. şimdi düşünüyorum da, çevremizde onu tanıyanlar varken elimi tutmaz, mahrem bir şey yapmaz, sadece yalnız kaldığımızda ellerini tutup sevişmeme izin verirdi."
"Pekala, LoL Sezon Ortası davetini görmek için Tallahassee'yi ziyaret ediyoruz. Dün bitti ve 6 saatlik yolculuğumuz başlıyor. 40 dakika sonra işemem gerekiyor ve arkadaşıma ""Çiş yapmak için çok mu erken?"" diye soruyorum. ""Evet."" diyor. Welp... bir şişe alsan iyi olur çünkü kenara çekmiyor. Bir şişe alıyorum, fermuarını açıyorum ve elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Oturma pozisyonum çiş yapamayacak kadar garipti, bu yüzden kemerimi çözüp şişenin üzerine çömeldim. Hala hiçbirşey. Bu durum, TSA tarafından çıplak arama yapılırken bir bombayı etkisiz hale getirmekten daha stresliydi. Bir dakikalık çabadan sonra hala California'dan daha kuruyum, bu yüzden yenilgiyi kabul ediyorum ve küçük u/Ebyros'umu bir kenara atmaya başlıyorum. Koltuğuma yaslanırken, eski sadık bir adam gibi sürekli bir sidik akışı yükseldi ve doğruca kucağıma indi.

""OH KAH. PANTOLONUMUN TÜMÜNE İŞİYORUM.""

Ön koltuklardaki arkadaşlarım boklarını kaybettiler ama kenara çekmeyi kabul ettiler.

Bir fön makinesinden kısa bir felatio ve pisuar gezisi ile sorunlarım çözüldü."
"Bu yüzden henüz böyle bir soru gördüğümü sanmıyorum (veya Reddit araması sadece saçmalık), işte burada.

Geçen ay restoranımızda yeni bir barmen tutmak zorunda kaldık ve onun eğitiminden ben sorumluydum. Eğitimin ilk gecesinde nişanlı olduğunu öğrendim. Bir salıncak ve bir özledim!

Eğitimin ertesi günü nişanlısı bar alanına yiyecek bir şeyler almak ve nasıl olduğunu görmek için geldi. Arkadaşının geç kaldığından bahsetmişti ve gelip onun yeni iş yerini kontrol etmek istemişti. Nişanlısıyla biraz sohbet ettikten sonra arkadaşıyla içeri girer. Çok tatlı. Yeni kızın arkadaşıyla biraz konuşmasına izin verdim ve o beni tanıştırdı.

Keşke işteyken daha fazla kızla tanışabilseydim. ""Benim elementim""deyim (en uzun süredir oradayım ve pratik olarak barı yönetiyorum), kendime güveniyorum ve genellikle mutluyum. Ben de iyi bir izlenim bıraktığımı hissediyorum. Temasa geçtim (meşgul olduğum için adını hatırlayamadığımı söyledim ve elini sıktım ve onu ""selamladım""), onu güldürdüm, sipariş etmesi için suşi önerdim (beğendi), ona öğrettim yemek çubuklarını nasıl kullanacağını (çoğunun denediğini söyledi ve ona gösterdiğimde sonunda işi anladı. + biraz daha temas!) ve şu anda yaşadığı bir sorunda ona yardım etti (nasıl asılır bir VCR (kısa mesaj) yoluyla bir Nintendo'ya kadar).

Genel olarak, iyi yaptığımı düşünüyorum.

Sorun şu ki, onu tekrar nasıl görebilirim? Yeni kıza onun çok tatlı olduğunu düşündüğümü söyledim, o da biraz heyecanlı bir şekilde ""O bekar!"" (ki yeni kıza yeni kedi yavrusu hakkında konuşurken biraz garip bir şekilde tahmin etmiştim.)

Öyleyse, iş arkadaşımın tek kanalımla, tuhaf olmadan ona bir randevu teklif etmek için onu tekrar nasıl görebilirim?"
"Ben ve kız arkadaşım 4'ünden beri 2 aydır çıkıyoruz ve onunla aramdaki ilişki harika. Çok iyi anlaşıyoruz ve birbirimizi çok seviyoruz.

-

Zor bir geçmişi ve hatta bugünü oldu. Babası, o küçükken aileyi terk etti ve onun hakkındaki her düşüncesinden nefret ediyor. Annesi, iki kızına uzun yıllar birçok işte çalışarak destek olmak zorunda kaldı, bu da sevdikleriyle pek bire bir görüşmemesine yol açtı. Tüm kız arkadaşımın hayatı boyunca geçmiş olaylar onu yaraladı ve bu onu tamamen saygı duyduğum çok hassas bir insan bıraktı.

-

Annesi farklı bir adamla yeniden evlendi ve 3 çocuğu daha oldu, yani toplam 5 kişi bir evde yaşıyor. Maddi olarak istikrarlılar ama bazen herkes anlaşamıyor ve ona (kız arkadaşıma) olan aşk genellikle mesafeli geliyor.

-

Annesinin ona karşı tutumu genellikle çok olumsuzdur ve hatta fiziksel olarak birbirlerinden çıkarırlar - sorunun çoğunu annesi başlatır. Öfkesinin çoğunu kız arkadaşımdan alıyor ki ben pek iyi değilim. Onu utandırıyor, ona vuruyor ve hafif depresyonunun ana nedeni.

-

Genel olarak, kız arkadaşımla annesi arasındaki ilişki giderek uzaklaşıyor ve aslında ondan korkuyor. Annesi neredeyse her fırsatta onu yere seriyor ve başına gelen her kötü ve korkunç şeyin onun suçuymuş gibi hissetmesine neden oluyor. Kız arkadaşımı ölesiye seviyorum ve sadece onun için her şeyin daha iyiye gittiğini görmek istiyorum."
"Eve gidip pizzayı fırına veriyoruz, pizzanın bitmesini beklerken ben devam edip bir enerji içeceği alayım dedim. Bunu birkaç dakika içinde indirdim. Büyük hata. Midem biraz ağrımaya başladı ama ne oluyor dedim ve çıkınca güzel yağlı pizzaya gittim.
Pizzamı bitirdikten yaklaşık beş dakika sonra aklıma parlak bir fikir geldi: nişanlımı mahvettim. Önüme geçip pantolonunu indirdi ve onu memnun etmeye başladım. Geğirmem gerektiğini düşündüğüm için bir an durdum. HAYIR. Geğirme değildi, kusmuktu. Az önce içtiğim pizzayı ve enerji içeceğini pantolonuna kustum ve su bacaklarından aşağı aktı. Orada öylece durdu ve aldı. Acı ve utanç beni yere düşürdü ve o kendini temizlerken birkaç dakika orada uzanıp ağladım."
"Bu kızla bir süre önce tanıştım. Birbirimizi görmeye başladığımızdan beri yaklaşık 2 günde bir çıkıyoruz. Henüz netleşmeyen ilişkimiz son zamanlarda fiziksel yakınlığa dönüştü. Şimdi birkaç günlüğüne şehir dışında ve her gün konuşuyoruz ama onu özlüyorum.

Sadece bir düzine kez çıkmış olmamıza rağmen ona onu özlediğimi söylemek garip olur mu? Yapışkan olduğumu düşünmesini istemiyorum çünkü genelde öyle değilim ama onunla vakit geçirmeyi gerçekten özlüyorum. Bunları fazla düşünmemeye çalışıyorum ama bazen elimde değil."
"Merhaba Loseit!

Bu subreddit, yaşam tarzımda bazı ciddi değişiklikler yapmama yardımcı oldu, ancak sürekli olarak mücadele ettiğim bir şey var ve bu konuda küçük bir tavsiyeye ihtiyacım var. Günde yaklaşık 1200-1300 kalori yiyorum ve günlük egzersiz yapıyorum (cario + ağırlık çalışması). Zaten boyuma göre sağlıklı bir kiloda olduğum için hedefim sayılara dayalı olmaktan çok, sağlıklı hissetmek ve forma girmekle ilgili. Buna karşılık, benim SO'm (""obez"" aralığında 6'1 ""ve 235 libre, eskiden birinci sınıfta 180 libreydi, ancak içki kültürü nedeniyle bir derneğe katıldıktan sonra tüm ağırlığı aldı) sürekli olarak kaybetmek istediğini söylüyor. kilo, ama şimdiye kadar benimle biraz daha iyi yemek yiyerek ve haftada birkaç kez spor salonuna giderek minimum çaba harcıyor.

Hem üniversitedeyiz hem de Yunan hayatındayız, bu yüzden sosyal hayatımızın merkezinde yer alan bir şey içmek. Geçen sömestr boyunca, çoğunlukla ayıktım ama arkadaşlarıma beni ciddiye almadıkları için neden içmediğimi söylemek gittikçe zorlaşıyor. Bunun da ötesinde, SO'm son sömestrimiz olduğu için arkadaşlarımızla içmemiz gerektiğini düşünüyor ve onunla içmem için bana yalvarıyor, ancak nadiren makul sayıda içki içinde kalıyor, genellikle ortalama 7-8 bira veya karışık içecekler bir arada gece.

Bu gibi durumlarla başa çıkma deneyimi olan var mı? SO'mun aşırı içmeyi bırakması ve her hafta kaydettiği minimum ilerlemeyi mahvetmesi için ne yapabilirim? Ve yaşam tarzımızda değişiklik yapmanın kilo vermenin en iyi yolu olduğunu görmesine nasıl yardımcı olabilirim? Herhangi bir ipucu veya tavsiye harika olurdu çünkü haftalardır bu konuda stresliyim!"
"Yani, bir süredir başarısız olduğunu bildiğim uzun bir ilişkiden yeni çıktım. Kendime yakın zamanda kimseyle görüşmeye başlamayacağımı söyledim ama gerçekten iyi anlaştığım ve çok sevdiğim biriyle tanıştım ve eğer bir fırsatı kaçıracak değilim. Son erkek arkadaşım yüzünden hala kalbim kırılmadı (ki dürüstçe değilim).

Benim sorunum, bu yeni adamın niyetinin ne olduğunu bilmemem. Sadece bir haftadır konuşuyoruz ve o sadece yaz için şehirde ve şehir dışında bir okula gittiği için tatil olduğunu farz ediyorum. Bana bakire olduğunu söyledi ama o kadar muhteşem ki inanması neredeyse benim için zor. Sorum şu ki, neden sadece birkaç randevudan sonra bana bu bilgiyi zaten söyledi. Kendini rahat hissettiği birine kaptırmaya hazır olduğu için mi, yoksa aramızda bir gelecek (kısa ya da uzun, her neyse) gördüğü için mi? Neredeyse 19 yaşında olduğu için ona neden henüz kaybetmediğini sordum ve bunun başka biriyle doğru zaman olduğunu gerçekten hissetmediği için olduğunu söyledi.

Temelde ikilemim, ondan gerçekten hoşlanıyor olmam, ama bekaretini tamamen rastgele olmayan birine kaptırmak ve sonra okula geri dönmek için beni kullanmaya mı çalıştığından emin değilim. Onunla konuşmam gerektiğini biliyorum ama çok erken olduğunu hissediyorum... Ve bence bu konuda nispeten hızlı bir şekilde seks yapmak istiyor. Zaten ima etti ve istediğini söyledi.

Sadece incinmek istemiyorum!"
"Uzun lafın kısası bir ilişkim oldu. İlişki yaşadığım adam fiziksel olarak tam olarak benim tipim. İlişki başlamadan önce bile (biz en iyi arkadaştık) onun yanında olduğum her an şehvete kapılırdım. Bence onun her santimi mükemmeldi ve seks hayatımız muhteşemdi. Sonunda kocamı onun için terk ettim, ancak işler gerçekten başlamadan önce fiyaskoyla sonuçlandı çünkü akli dengesi yerinde değildi ve kendisi ve başkaları için bir tehlike haline geldi.

O zamandan beri kocam ve ben aramızdaki sorunları çözüyoruz (ilişkiden önce bizi ayıran derin sorunlar vardı) ve aslında oldukça iyi gidiyor. İkimiz de affetmeye, unutmaya ve yolumuza devam etmeye hazırız ama şu ana kadar üstesinden gelemediğim gerçekten büyük bir sorun var.

Artık kocama cinsel olarak ilgi duymuyorum. Fiziksel olarak hiçbir zaman benim tipim olmadı ama kişiliğine aşık olduğum için ondan çok tahrik oldum. O ve ben birlikte cinselliğimizi keşfettik ve tuhaflıklar, orgazmlar ve isteyebileceğim her şeyle dolu İNANILMAZ bir seks hayatımız oldu.

Ama şimdi, içki içmediğim ve zaten bir dereceye kadar tahrik olmadığım sürece, ondan tahrik olamam. Başlatmaya çalışırsa, her şey yanlış geliyor. Onu arkadaşımla karşılaştırmadan duramıyorum. Havamda olabilirim ve kocam beni öpecek ve orada hiçbir şey yok ya da daha kötüsü tiksiniyorum. Kocam duygularımın ve ona karşı isteksizliğimin farkında ve her şeye karşı çok sabırlı.

Artık böyle hissetmek istemiyorum, samimiyetimi ve seks hayatımı geri istiyorum ve bunu nasıl yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok.

(çift danışmanlığı ve bireysel danışmanlık da yapıyoruz)"
"Yani temelde ikimiz de 19 yaşındayız ve son iki aydır oyunu oynarken oldukça zorlanıyoruz. Birkaç kez dışarı çıktık ve haftalarca birbirimize yeni uzunlukta mesajlar yazıp bundan sıkılmadan gidebiliriz.

Bir ara çok tatlı olduğumu düşünmüştüm, arkadaşlarımız bize bf ve gf diyorlar ama biz bunu asla kendimize itiraf etmedik ya da 'o istiyor' diye cevap vermedik, hemen hemen ikisi de göstermemeye çalışıyor. diğerine çok ilgi.

Ayrıca şunu da eklemeliyim ki ikimiz de hiç ilişki yaşamadık ve onun hiçbir zaman gerçekten kız peşinde koşma geçmişi yok ama kesinlikle eşcinsel değil (oraya gitmeden önce haha)

Geçenlerde bekaretimi ona kaptırdım ki bu hiç de pişman olduğum bir şey değil ama işler burada kötüye gitmeye başladı. Bunu ikinci kez yaptığımızda annem öğrendi (en garip) ama sonunda sorun olmadı ve ona bunu anlattım. Garip ve biraz soğuk davranmaya başladı ve 'o kadar garip ki her şeyi biliyor...' dedi ve ailemin onu katleteceğinden korktu, ama aynı zamanda 'seninle tanışmak istiyorum' gibi şeyler de söyleyecekti. anne, endişelenecek bir şey olmadığını bilsin diye' filan.

O zamandan beri mesajlaşmaya başladım, bu normalde nadiren yapacağım bir şeydi, ancak yanıtları oldukça boktandı. Bir adım geri atıyorum ve belki de boşluğa ihtiyacı olduğunu düşünerek teması kestim. Onun hakkında yaşadıklarıma ve duyduklarıma göre, 'onları sev ve bırak' tipi bir adam değil ama şu anda oldukça pislik biri.

Bunu yapmakta haklı mıydım? Bana geri dönecek mi? NE OLUYOR?!?!"
"Aptalca olduğunu biliyorum ve bunun sadece seks olduğunu biliyorum ama hayatım boyunca hiç bu kadar keder hissetmemiştim. Sanırım böyle hissediyorum çünkü o benim ilk ve tekimdi ve onun bir tür incinmiş olduğunu biliyorum.

Buna bu kadar üzüldüğüm için kendimi aptal gibi hissediyorum. İlişkimize devam edebilmek için bunu nasıl aşabilirim? Bana söylediğinden beri onu eskisi gibi görmüyorum ve %100 iyi olmadığım için zavallıymışım gibi hissediyorum.

Bana zaten bir cinsel yolla bulaşan hastalık bulaştırdı ama bunun bir şans olduğunu varsaydım çünkü bana sadece 3 kez daha seks yaptığını söyledi.

Yardım lütfen"
"Biraz arka plan:

Dünyayla kafa kafaya mücadele etme yolunda büyük adımlar atmasına rağmen, öz imajı, öz değeri ve genel olarak tam bir güven eksikliği ile ilgili aşırı sorunları var. Çok daha iyi görünen bir adam için beni toz içinde bırakmak isteseydi kesinlikle muhteşem olabilirdi, ama kendine bakmak için kesinlikle hiçbir şey yapmıyor. Nadiren sabah 9'dan önce uyanır, iki günde bir dişlerini fırçalar, birkaç ayda bir bacaklarını tıraş edebilir. Vücudunda kesinlikle hiçbir bakım yapmıyor.

Çok güzel uzun kızıl saçları var ama ben saçlarını tam ortadan ikiye ayırmak dışında bir kez bile görmedim (Freaks and Geeks'ten Millie'yi düşünün). Kesinlikle hiçbir saç tutma mekanizması, herhangi bir makyajı ve neredeyse hiç kıyafeti yok. Çalışmadığı sürece nadiren pijama dışında bir şey giyer. Günlerinin çoğunu geleceğin hayal dünyasında kaybolarak, birçok büyük plan yaparak, ancak onları takip etmek için hiçbir şey yapmadan geçiriyor gibi görünüyor.

Bunların hiçbirinin benim için gerekli olmadığını iyi anlamama izin verin, ancak benim anladığım kadarıyla bu şeyler genellikle kadınların kendilerini daha iyi hissetmelerine yardımcı oluyor.

Güzel, zeki, yetenekli olduğunu ve onu ne kadar sevdiğimi söyleyerek onu motive etmeye çalışmak için çok zaman harcadım. Bazen bir şeyler satın alıp banyoya/duşta onun sevebileceğini veya kullanmakla ilgilenebileceğini düşünüyorum (yüz temizleyiciler, lifli bezler, vb.) ama hiçbir şey işe yaramıyor gibi görünüyor. Ben çok motive edici ve pozitif bir insanım, ancak çoğu zaman, onun hayatı kafa kafaya almasına yardım etme girişimlerimi görmezden geldiğini hissediyorum.

Güven kazanmasına yardımcı olmak için başka ne yapabilirim?"
"Sadece 2 aydır düzgün bir ilişki içindeyken, son 6 aydır öyle ya da böyle romantik bir ilişki içindeyiz. Dün bana sormak istediği bir şey olduğunu söyledi ama bunu sormak çok kötü hissettirdi, bu yüzden bana sormaktan vazgeçti. Bugün onu çıkıp söylemesinin bizim çıkarlarımız için en iyisi olduğuna ikna ettim. Bunu Skype üzerinden söyleyemedi, bu yüzden bana bir mesaj gönderdi, metin ""Bazen biraz paranoyaklaşıyorum, bazen bir kız arkadaşa sahip olma veya sadece bir kız arkadaşa sahip olma fikrini gerçekte olduğundan daha fazla sevebileceğini düşünüyorum. bir kişi olarak ben"".

Her şeyden önce bu kızı çok seviyorum, onun için her şeyi yaparım ve böyle düşünmesi beni biraz üzdü. Ona ondan ne kadar hoşlandığımı ve dünyada birlikte olmak isteyeceğim başka kimse olmadığını açıklamaya çalıştım ama ne söylersem söyleyeyim, aklında hala şüphe olduğunu söylüyor.

Onunla ilk tanıştığımda birinin ona seks yapmak istediğimi söylediğini söylediği için ilişkimiz konusunda güvensiz olabileceğine dair bir his var içimde (bu, çılgın eski arkadaşlarımdan birinden ve doğru değil). Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve bu işi halletmek istiyorum ama ne dersem de beni dinlemiyor gibi görünüyor, onun dünyadaki en harika insan olduğunu düşündüğüme ve birlikte olmak istediğime onu nasıl inandırabilirim? onun, bir ilişki fikri değil mi?"
"Komşularım Calle & Mark'ın (30'ların sonunda) 2 çocuğu var, Christina (7K) & Alex (5M) ve 1 yaşında bir köpek. Evin diğer tarafında ailem var, Derek [60M] ve April [51K] ve ben, lanet adımı [19K] unuttum. Odam Christina'nınkini yansıtıyor, bu yüzden sadece her şeyi duymakla kalmıyorum, yaz aylarında pencereleri açtığımızda evin her iki yanında olup biten her şeyi duyabiliyorsunuz.

Bu gece, odamda Netflix'teyken bir gümbürtü ve bağırma sesi duydum. Dinlemeye çalışmasam bile, Mark'ın kızına bağırdığını duyabiliyorum. Ama bu bağırmaktan daha fazlası. Bokun fırlatılıp yere düştüğünü duyabiliyorum, Mark Christina'ya bağırıyor, onun değersiz bir piç olduğunu söylüyor ve boktan bir şeyler söylüyor ve sanırım ona vurduğunu duyabiliyorum.

Bu münferit bir olay da değil.

Bir çocuğu ve/veya köpeği Christina'nın odasına kilitledim, bok attıklarını, birbirlerine ve çocuklara bağırdıklarını duydum. Calle köpeği azarlamakla çok meşgulken Alex'in BLOCKS'u uzaklaştırmasını izledim. Köpeğe bir yıldır sahipler ve onu eğitmediler ama köpeğe davranmadığı için bağırıyorlar.

Çılgınlıklarının da takılmasına izin verdiler. Araba yolunda yüksek sesle KONUŞMAK gibi önemsiz şeyler yüzünden aileme bağırdılar ve Calle müzik enstrümanları almama **izin verdiği** için annemi yeni bir pislikle yüzleştirdi (arkadaşça yetişkin bir kadın olduğumu hatırlatır) .

Calle ve Mark bana sadece arkadaşlarımın önünde bağırmakla kalmadılar, aynı zamanda geldikleri için arkadaşlarıma da bağırdılar. Calle, eve alkol getirdiği için arkadaşlarımdan birine bağırdı. 20 YAŞINDA, EVİME ALKOL GETİRMESİNE İZİN VERİLDİ.

Bu çektikleri pisliklerden sadece birkaçı. Tanrım, ne yapacağım?"
"Reddit. Duygusal bir karmaşa içindeyim. Biçimlendirme için özür dilerim, mobildeyim. Kardeşimi terk edilmekten ve muhtemelen evsizlikten kurtarmak için tavsiyeye ihtiyacım var. Biraz arka plan;
30 yaşında, BHR tarafından şizofreni teşhisi kondu ve ilaçlarını hatırlayabildiğimden çok kez değiştirdiler. Ben ondan neredeyse on yaş gencim ve onun hastaneye kaldırıldığını, büyük miktarda uyuşturucu kullandığını, tutuklandığını, birden fazla yasaklama emri aldığını vs. almayı bırakır. Bölümlere neden olan şey budur. Ablam ondan sadece bir yıl ayrı olduğu için bunun şizofreni olduğunu düşünmüyor. Ailemle yaşıyor ve ben şahsen onunla fiziksel bir tartışma içindeyim. Ben öyleyken, suratıma vurmak için beni sıkıştırdı ve ""(isim), beni incitmek istemezsin"" dediğim anda durdu. Onunla büyüdüğüm için yalnız olduğunu ve acı çektiğini biliyorum. En iyi arkadaşı lisedeyken kendini vurdu ve o zamandan beri eskisi gibi olmadığını biliyorum. Çocukken tacize uğradı ve çok şey yaşadı. Dün annem beni aradı ve orada kendilerini güvende hissetmedikleri için hakkında uzaklaştırma kararı aldıklarını bildirdiler (Muhtemelen birkaç aydır ilaç almamış ve tüm bıçakları çalmıştır, tuhaf davranmıştır, kavga etmiştir) . Nerede olduğunu bilmiyoruz ama mahkeme ayın 22'sinde ve ona ne olacağını bilmiyorum. BHR bir kabus oldu ve yıllardır bir daire almak için onlarla birlikte bekleme listesinde. Aylardır kanal tedavisi görüyor ve ameliyat için bekleme listesinde. Ağrıyı dindirmek için sigaraya başladı. Çok daha fazlası var ve kız kardeşim ve ben dün geceyi tamamen çaresiz olduğumuz için ağlayarak ve içerek geçirdik. Onu sokakta görmek istemiyoruz. İşte burada tavsiye istiyorum. Onu ayağa kaldırmamıza yardımcı olabilecek bilinen herhangi bir program veya grup var mı? Artık evsiz olduğundan ve veri veya dakika içeren bir cep telefonu olmadığından neredeyse eminiz."
"Bu yüzden, geçen yaz başladığından beri yaklaşık bir yıldır bir iş arkadaşıma ilgi duyuyorum. O zamandan beri birbirimizi oldukça iyi tanıdık, sürekli konuşuyoruz, molalarda tek başımıza takılıyoruz, işten sonra bir şeyler içmeye gidiyoruz vs. Genel olarak sadece iş arkadaşı olmak için çok arkadaş canlısı.

Ancak bir erkek arkadaşı var, bu yüzden bundan daha fazlasını takip etmedim ama neredeyse herkes ondan ne kadar hoşlandığımı anladığı için eminim o da anladı. Demek istediğim, biz bariz bir şekilde bariziz, değil mi?

Yaklaşık birkaç hafta öncesine kadar, davranışlarında bir değişiklik fark ettim. Benden kaçınmak için kasıtlı olarak bulunduğum yerde dolaşırdı, ne zaman onun yanında olsam gözlerini/başını aşağı ve benden uzağa fırlatırdı. Benimle herhangi bir etkileşimden pratik olarak kaçının ve yalnızca benimle, başka herhangi bir iş arkadaşıyla değil.

Peki sizce bu neden oluyor?"
"Küçük kız kardeşim 14 yaşında ve serebral palsi hastası. Bacakları dışında işlevsel olarak gayet iyi. Hayatının çoğunu tekerlekli sandalyede geçirdi ama çok uzak olmasa da bir çerçeve ile yürüyebiliyor. Annem ona karşı aşırı korumacı ve okul ve onu sinemaya götürdüğüm zamanlar dışında evden dışarı çıkmıyor.

Tek gerçek arkadaşı, annemin arkadaşlarından birinin çocuğu olduğu için tanıdığı Jordan adında bir çocuk. Ondan birkaç yaş küçük ve aynı okula gitmiyorlar.

Kız arkadaşımla yaşıyorum ve kız kardeşimi eskisi kadar görmüyorum ama geçen hafta sonu ziyarete gittiğimde bana okulda zorbalığa uğradığını söyledi. Görünüşe göre çocukların çoğu ona lezbiyen demeye başlamış ve bu onu biraz üzüyor. Anneme sordum ve bir süredir devam ettiğini ve bunun hakkında öğretmenleriyle konuştuğunu söyledi. Ama bu bir şey yapmış gibi görünmüyor.

Lezbiyen olup olmadığını gerçekten tartışmadık, bunun benden 11 yaş küçük HERHANGİ BİR kişiyle, özellikle de küçük kız kardeşimle yapmak istediğim bir konuşma olmadığı gerçeği dışında, gerçekten öyle bir şey değil. ikimizi de ilgilendiriyor. Geçmişte gey olmaktan bahsetmiştik, çünkü kapı komşularımız hemen hemen gün aşırı gelen gey bir çift ve o, kimi sevdiğin sürece önemli olmadığı görüşünde. mutlusun.

""Boğazına nişan al"" dışında ona verebileceğim pek fazla tavsiye yoktu. Ben de okulda zorbalığa uğradım ve sonunda bu durum durdu çünkü bunu yapanları yumruklamaya başladım, ama tahmin edebileceğiniz gibi bu gerçekten yapabilecek durumda olsa bile kız kardeşime yapmasını söyleyebileceğim bir şey değil.

Yani temelde ona verebileceğim herhangi bir tavsiyesi olan var mı?"
"Hey millet. Erkek arkadaşımla yaklaşık bir buçuk yıldır beraberiz. Birlikte yaşarız. Onu seviyorum. Onun benim için olduğundan eminim.

Küçük bir problem. Yakında 8 aylığına yurt dışına seyahat edeceğim. İlişkimizde başka bir sorun olmamasına rağmen, bunun çok uzun olduğunu ve ayrılmak istediğini söylüyor. ""Mesafeyi kat edemiyor."" Ben yokken arkadaş kalıp biraz sohbet etmek istiyor. Nasıl olduğumu duymak istiyor vs. Geri döndüğümde tekrar bir araya gelme fikrine açık, eğer olan buysa.

Bu gezi, temel olarak ""birlikte olmamız gerekiyor mu"" konuşmasını zorladı. Ben o noktadayken, o değil. Kendini orada hiç görmediğinden değil, sadece anlamak için daha fazla zamana ihtiyacı var. Ancak bu yolculuk, bunu yapacağımız zamanın tam ortasında.

Şu anda birlikte yaşıyoruz ve hala burada olduğum üç ay boyunca bunu yaşayacağız.

Seyahatimi iptal etmeyi düşünmeli miyim? Dürüst olmak gerekirse, bunu gerçekten düşünüyorum. Seyahat etme fırsatını kaçırmak istemiyorum ama hayatımın en iyi fırsatını da kaçırmak istemiyorum."
"Tamam... Uzun lafın kısası.

Karım bir okul öğretmeniydi ama hayatından nefret ediyordu. Şu anda tam zamanlı çalışıyordum ve derecem üzerinde çalışıyordum. İşler ters gitti ve sonunda işte yarı zamanlı çalışmaya başladım çünkü mezun olmak için 50 kredi saate ihtiyacım vardı ve bu ya bir yılda ya da ön şartlar nedeniyle 2 1/2'de bitirecekti. Yarı zamanlı çalışmaya geçtikten sonra hamile kaldık (planladık) ve karım artık öğretmenlik işini yapamayacağına karar verdi ve iş değiştirdi. Sigorta sonuçlarını düşünmüyorduk.

Üçümüz için ayda 90 dolardan 750 dolara çıktık... bu doğru 750 dolar. Onu ayırmaya çalıştık çünkü onun ve bebeğin sigortası 320 dolar ve işverenim bana 380 dolarlık sigorta teklif edecek. Bunu hala bütçelendiremedik. Bu yüzden sağlık.gov web sitesine gidip başvuru yapıyorum ama işverenim sigorta sunduğu için indirim alamıyorum. Şimdi sadece ev ve araba sigortamıza prim artışı ve hiç sahip olmadığımız için aptalca vergi ödemekten kaçınmak için dünyanın en kötü sigortasına resmi olarak 175 $ ödüyorum. Bu noktada bir işe sahip olmaya değip değmeyeceğini merak ediyorum çünkü yarı zamanlı gelirim olan 29 bini kaybedecek olsam da kreş masraflarından yılda 12 bin tasarruf edebiliriz ve kim bilir belki bedava sağlık hizmeti alabiliriz (bu kurs gerçekten bir seçenek değil)

Yıllık gelirimizin %15'inden fazlasını ödemeden aileme uygun fiyatlı sigorta yaptırabilmem için sigorta sisteminde gezinmeme yardımcı olabilecek bir tür avukatlık hizmeti olup olmadığını öğrenmek istiyorum.

Bu rantça geldiyse özür dilerim ama plan yapmaya, okula gitmeye, topluma katkıda bulunmaya ve istihdamda kalmaya çalışan iki kişi, sadece bir çift gözlük ve bazı sırt ayarlamaları yapmak istediklerinde bu kadar sert bir şekilde mahvolduklarında cesaretim kırılıyor. ."
"Yani, erkek arkadaşım ve ben en iyi arkadaşız. O benim tüm dünyam ve bana her zaman onun olduğumu söylüyor ve gösteriyor. Birlikte yaşıyoruz ve çok iyi birlikte yaşıyoruz. Kelimenin tam anlamıyla onsuz ne yapardım bilmiyorum.

Mesele şu ki, geçen gün bazı arkadaşlarla dışarı çıkmamız konusunda oldukça kötü bir tartışmaya girdik. Uzun lafın kısası, ona gitmesini söyledim, eşyalarını topladı. Hiç ayrılmadı ve bunu konuştuk ama bu olay olduğundan beri ikimiz de tuhaf hissediyoruz gibi hissediyorum. Her zaman gergin hissediyorum ve bu ilişkide olmak isteyip istemediğini bile sorguladığını hissediyorum. Onunla bunun hakkında konuşmaya çalıştım ve gitmeyeceğini söylüyor ama çok sessiz ve son zamanlarda etrafımda çok farklı. O kadar şaka yapmıyoruz, gülüyoruz ve o sadece sefil görünüyor.

Ne yapacağım ya da düşüneceğim hakkında hiçbir fikrim yok. Bırakıp ne olacağını görmeli miyim (ölüm korkusu ve endişesiyle) yoksa ona tüm bunları tekrar mı anlatmalıyım? Bizden şüphe duyup duymadığını nasıl bilebilirim?"
"Oğlumuz (5) ile hastaneye giriş ve çıkış, taşınma ve işinden kaynaklanan para sorunları ile gerçekten stresli bir yaz geçirdik. Daha geçen hafta istifa etti ve daha iyi maaşla başka bir işe başladı. Üstelik kızının son zamanlarda uğraştığımız bazı rastgele davranışları oldu ve o sadece 14 yaşında. Genel olarak iyi bir şeker olan ve hiçbir zaman başını hiçbir şey için belaya sokmayan bir kızım var (13).

Kızının artık burada mutlu olmadığını ve hafta sonu kız kardeşlerinde kalmaya gittiklerini söyledi. Şimdi süresiz olarak orada kalacağını ve bir geceliğine eve döndüğünü söylüyor. Birkaç girişimde bulunmama rağmen tüm hafta sonu bizimle iletişime geçmedi. Oğlumuzla temasa geçmeye bile çalışmamış olması gerçekten acıtıyor.

Bunu daha önce bir kez yaptı, 3 yıl önce. Bir işten kovuldu, birkaç ay mücadele ettik ve yenisini aldığında 7 saat uzaklaşmak gerekti. Bu yüzden, gelmemizi istemediğini söylediğinde eski sevgililerimizi topluyor ve uygun bildirimi yapıyorduk. 2 hafta içinde taşınıyorduk. Üzgündüm, ağlıyordum ve gitmemesi için yalvarıyordum ama o gitti, kızıyla birlikte. Sonra bir ay sonra beni aradı ve bir hata yaptığını ve beni sevdiğini söyledi ve biz de taşındık.

Şimdi deja vu gibi. Sanırım benimle konuşmak için burada. istemiyorum Bunun bitmesini istemiyorum. Onu seviyorum. O genellikle çok sevgi dolu bir adamdır. Ve 3 yıl önce bana çok soğuk davrandığını hatırlıyorum. Bunu kaldırabileceğimi sanmıyorum.

En iyi şansımın onu evlilik danışmanlığına ikna etmek olduğunu düşünüyorum. Ama yapar mı bilmiyorum. Burada bunu konuşacak kadar yakın hissettiğim kimse yok ve annesi ve kız kardeşi burada yaşıyor. Kendimi çok yalnız ve korkmuş hissediyorum.

Bunu bir daha nasıl atlatırım ve kızıma ne diyeceğim? Oğlumuza ne diyeceğim? Danışmanlık yardımcı olacak mı?"
"Karışmalı mıyım? Kız arkadaşım, anne ve baba olmak üzere iki küçük kız kardeşten oluşan bir aileden geliyor. Anne babası ayrı, (babası iyi görünüyor) ama annesi gerçekten fakir... Bugün annesinin evine gittik ve su şirketinden yüzlerce borcu olduğunu ve yakında sularının kesileceğini söyleyen bir ihbar aldık. . Sofraya yemek koymakta zorlanırlar ama annesi yeni bir araba satın almıştır.

Kafamın karıştığı şey, bunun annesinin uygun şekilde bütçeleme/önceliklendirme yapamamasından mı yoksa yeterince para kazanamamasından mı kaynaklandığı... O bir lise öğretmeni ve aynı zamanda Home Depot'ta ders alıyor Yapabileceği zaman. Kız arkadaşımın bir işi var ve annesi onun banka hesabından kazandığı paranın neredeyse tamamını ona sormadan alıyor. Annesi de bir ""erkek arkadaş"" barındırıyor gibi görünüyor, bu terimi hafifçe kullanıyorum çünkü eve herhangi bir gelir kattığını ve aylaklık ettiğini düşünmüyorum; orada uyuyor ve evde olmadığı zamanlarda arabaları var. Kız arkadaşım arabasında sigara içtikten sonra esrar buldu (o evde kimsenin bulamadığı bir şey). Annesi henüz bu adamın durumu hakkında yorum yapmadı.

Evlerindeki kızların güvenliği konusunda gerçekten endişeleniyorum, çünkü ön kapıları kilitlenmiyor ve ""erkek arkadaş"" kızlarla veya benimle konuşmayı reddediyor, bu da onun gölgeli olduğuna inanmama neden oluyor.

Ne yapmam gerektiğine dair herhangi bir fikriniz var mı? Kızların güvende olduğundan emin olmak istiyorum ve sularının kesilmesini istemiyorum. Onlara para verecek durumda değilim ve yapmak istediğim de bu değil ama bu durum gerçekten ilişkimiz üzerinde stres yaratıyor. Durumla ilgili ağzını açmasında çok iyiyim ama ona verebileceğim bazı cevaplar veya tavsiyeler istiyorum. Burada gerçekten bir erkek olmaya çalışıyorum ama işin içine çok fazla girmek ve altından kalkamayacağım sorumluluklar almak istemiyorum."
"Bu kızla 6 yıldır çıkıyorum. Evliliği düşünmeden önce ikimizin de istikrarlı bir işinin olması ve eğitimimizi tamamlamamızın en iyisi olacağı konusunda hemfikirdik.
  

2 ay önce kız arkadaşımı kiliseden bir 'arkadaşa' kısa mesaj gönderirken yakaladım. Bahsettikleri şey bir adama mesaj atıyor olması değildi. Diğerinden gelen bir mesajda 'umarım gelecekte bir ilişkimiz olabilir' gibi bir şey yazıyordu. Bundan sonra bile onunla konuşmaya devam etti. Mesajı gördüğümde onunla bu konuda yüzleştim ve saf davrandı ve bitireceğini söyledi.
  
Dün geceye hızlıca ilerleyin. Bir konser randevusu ve birkaç bira içtikten sonra yatak odasına çekildi. Yatmaya hazır olmadığımdan şarj cihazımı ve gecelikimi almak için yatak odasına girdim. Gömleğini yukarıda ve pantolonunu aşağıda buldum. Ona neler olduğunu sordum ve sadece fotoğraf çektiğini söyledi. Kafamı kaldırıp yaptığım işe geri döndüm.
2 saat sonra yatağa girdim ve telefonunun hala müzik çaldığını fark ettim. Kapatmak için uzandım ve gösterge ışığının sarı renkte yanıp söndüğünü ve anlık sohbet yaptığını fark ettim. Bu noktada, fotoğraf çekmenin ilgili olduğundan endişelendim ve Snapchat'i tek bir mesajla 'vay canına, bunu beklemiyordum' diye açtım.
Bu adamın kim olduğunu merak ettim ve bu noktada yanıldığımı kabul ediyorum, kullanıcı adı için mesajlarını aradım. Kız kardeşimin arkadaşı olan ve 9 ay önce kız kardeşimin düğününde tanışmış olan bir adamın Facebook mesajından geldi.
Kim falan olduğunu ve neden ona bu mesajı gönderdiğini sorarak onu uyandırdım. Cevabı '... bu gece ona çıplak resimler göndermedim' oldu.
Uzun lafın kısası ondan ayrıldım."
"Herkese merhaba!

Benim adım Guillaume (ingilizce konuşanlar telaffuz etmeye çalışmayın bile), Fransa Lyon'dan evde eğitim gören 18 yaşında bir Fransız öğrenciyim.
Ve Ivy League okullarına nasıl gireceğim konusunda tavsiyeye ihtiyacım var.

Biraz aceleci bir geçmişim var: Mükemmel bir öğrenciydim, ancak 15 yaşında okulu bıraktım ve ardından bir yıl ev sahibi bir ailede yaşadım. Şimdi çalışmalarıma geri dönüyorum, üniversite düzeyinde üç İngilizce dersi alıyorum (Ekonomi, Matematik ve Politika Bilimi), kendi başıma çalışıyorum, bilardo çalışıyorum, yarı zamanlı bir iş arıyorum, tiyatro ve yakında müzik yapıyorum... Her neyse.

Hazırlığım basit bir lise diploması için aşırı derecede öldürücü olsa bile, mezun olduktan sonra Yale veya Columbia'ya girmeyi gerçekten çok isterim, çoğunlukla üniversite hayatı ve aradığım deneyim ve aynı zamanda yüksek kaliteli eğitim. Bununla birlikte, neyin girmesi beklendiği hakkında sadece belirsiz bir fikrim var - SAT'ta 4.0 GPA ve üçlü 800'lerin oldukça iyi olduğunu biliyorum, ayrıca güzel bir ders dışı geçmişe sahip olmak, ancak kabul hakkında bildiğim tek şey bu şu anda işlem.

Yani, biz"
"Bir teknik destek yardım masasında çalışıyorum (telefonlara cevap veriyorum ve destek sağlıyorum). Destek olarak çalışmanın en sinir bozucu yanlarından biri, arayana sorunları için bir neden vermeye çalıştığımda bunun doğru olmadığına inanmaları. Bir hikaye ile detaylandıracağım.

Birisi filanda oturum açmayla ilgili bir sorunla ilgili olarak arıyor. Hangi hata mesajını aldıklarını soruyorum. Yanıtından, yalnızca yanlış bir parola kullandıklarını biliyorum. Onlara yanlış bir şifre kullandıklarını bildiririm. HEMEN, ""HAYIR, bu yanlış, yıllardır aynı şifreyi kullanıyorum"" şeklinde yanıt veriyorlar. Şifrelerini sıfırlıyorum ve yeni şifre ile giriş yapmalarını söylüyorum. ""YOK ÇALIŞMIYOR 2 yıldır kullandığım eski şifrem değil mi sizce de"" diyorlar. Daha sonra, onların bir sorun olup olmadığını veya yanlış sıfırlama şifresini girmiş olabileceğimi görmek için giriş yapmaya çalışmak için varsayılan kullanıcı adlarını ve sıfırlama şifresini kullanmaya başladım. Kimlik bilgilerini kullanıyorum ve giriş yapıyorum. Sürpriz. Onlara tekrar denemeleri gerektiğini söylüyorum ve şimdi SİHİRLİ BİR ŞEKİLDE onlar için çalışıyor... (sürpriz!). Sonra bana bunun ne olabileceğini soruyorlar. Onlara bunun pek çok şey olabileceğini söylemeliyim, oysa aslında başından beri bu onların suçuydu. Bazen sadece senin kendi hatan olduğunu söylemek istiyorum, aptal."
"Bugün sınıfımda tuvalete gerçekten çok ihtiyacım vardı. O yüzden normalde elimi kaldırıp hocama tuvalete gidebilir miyim diye sordum. Bana nedenini sordu. Ona büyülü ejderhayı öldüreceğimi ve onunla biraz ot içeceğimi söyledim .. peki ondan sonra ne oldu? ""Öğretmene hakaret""ten beni müdüre gönderdi ve ceza aldım... Şikayet etmeye bile tenezzül etmedim çünkü uzun süre şikayet etmedim, çünkü hakaret aslında hakaret değildi.. 1 saat sonra okul..

Valla değdi.. Müdüre giderken tuvalete gittim. (öğretmenlerimizin her sınıfta ve odada telefonları bağlı, yani temelde biri müdüre gittiğinde, öğretmen onları arayıp çocuğu oraya gönderdiğini söylüyor ve sen oraya gidiyorsun. Aksi takdirde daha büyük ceza alırsınız. ."
"Yani hayatımda bu konuda endişelenmem gereken bir noktada değilim, ama /r/loseit'teki farklı başlıklara göz atarken düşündüğüm bir şey var.

Çocuklarınıza sağlıklı bir yemek ilişkisi aşılamanın en iyi yolu nedir? Büyürken sizin için işe yarayan ya da yaramayan şeyler nelerdir? Kendi çocuklarınızla yaptığınız şeyler nelerdir?

Sanırım sormamın bir nedeni, bunun benim evimde hiçbir zaman büyük bir anlaşma olmaması. Annemle babamın ikisi de fazla kiloluydu ve bana yemek yapmayı ve iyi beslenmeyi öğretilmiş gibi hissetsem de, büyümekte olan evimde atıştırmalardan ve tatlılardan gelen ekstra kaloriler bir sorundu. Lisede spor yaptım, bu yüzden kilolu olmama rağmen çok sağlıksız değildim. Ailem kız kardeşimi ve beni egzersiz yapmaya teşvik etti ama asla kendileri modellemedi. Üniversiteye başladığımda ve sporu bıraktığımda, 6-7 yıl sonrasına kadar kaybetmeye başlamadığım kadar çok kilo aldım.

Her neyse, bazen bu kadar kilo almaya başladığımda ailem bana bir şey söyleyip söylemediğini, bir fark yaratıp yaratmayacağını merak ediyorum. Annemle babamın her zaman zayıf olduğumuzdan çok kız kardeşim ve benim mutlu olmamızla ilgilenmesine bayılıyorum. Ama kız kardeşim kilosuyla ilgili sağlık sorunları yaşamaya başladı ve bu yüzden belki de kilo konusunu bu kadar kötüye gitmeden ele almanın faydalı olacağını düşünüyorum."
"Hey /r/ilişkiler,

Bazı arka planlar için, erkek arkadaşımın oküler kutanöz albinizmi var. Esasen soluk ve bazen yarı saydam bir cildi, çok açık sarı saçları vardır ve nistagmus adı verilen ilgili bir durum nedeniyle gözleri ileri geri hareket eder.

Erkek arkadaşım, engeli nedeniyle oldukça fazla ayrımcılığa maruz kaldığını düşünüyor. İnsanların görünüşü yüzünden onu gerçekten tanımak istemediklerini söyleyecek kadar ileri gidiyor. Çok az arkadaşı var ama sahip oldukları çok yakın arkadaşlar. Haklı olup olmadığından emin değilim, ama onunla vakit geçirmekten hoşlandığımı biliyorum ve kişiliğinin insanları neden rahatsız ettiğini gerçekten anlayamıyorum.

Şimdi sürtünme için. O ve ben birbirimize karşı tamamen dürüst olmaya karar verdik. Bu, birbirinize her zaman hoş olmayan şeyler söylemek anlamına gelir.

Gerçek şu ki, tuhaf göründüğü için erkek arkadaşımı açıkça terk etmemi söyleyen iyi bir arkadaşım var. (Hareket eden gözleri ve saçı bile işaret etti) Onu yeterince çekici bulmadıkları için onunla çıkmamı onaylamayan birkaç kişi daha var. Onunla tanışan veya resmini gören birkaç arkadaştan sadece biri bana erkek arkadaşımın durumundan dolayı çekici olmadığını ima etmeden veya açıkça söylemedi.

Ona tüm bu etkileşimlerden bahsettim çünkü ikimiz de tam bir dürüstlük sözü verdik. Ayrıca, son zamanlarda bir hata yapmış olabileceğimi düşünüyorum. Sınıflarımdan birindeki bir adam bana asılıyordu (ona bir erkek arkadaşım olduğunu söylememe rağmen). Erkek arkadaşım bana kimi daha çekici bulduğumu sordu ve ona onu duygusal olarak daha çekici bulduğumu ama diğer erkeği fiziksel olarak daha çekici bulduğumu söyledim.

Şimdi erkek arkadaşım çok mesafeli davranıyor ve neden ya da ne yapacağımdan gerçekten emin değilim. Lütfen reddit'e tavsiyede bulunun."
"Bir resim arıyordum ve eski sevgilimin bazı resimlerine rastladım. Ve yatıştığını düşündüğüm tüm duygular alevlendi ve beni şaşırttı.

Benden ayrılmadan önce beni aldattığını öğrendiğimde onunla iletişimimi kestim. Bunu neden yaptığını anlıyorum ve ona gerçekten kızgın değilim. Ama yapabileceğim bir sonraki en iyi şey, iyileşmem için bana yer açmak için tüm teması kesmekti. Özellikle en iyi erkek arkadaş malzemesi değildim, bu yüzden ayrılığı onu suçlamıyorum. Aslında, ayrılığın kaynağı olarak bastırılmış bir geçmişten kaynaklanan kendi depresyonumu görüyorum.

Sadece eski sevgilim hala aklımın bir köşesinde ve ayrılık hissi beni bugüne kadar rahatsız ediyor. Bu duygular beni daha iyi bitirdiğinde kendimi yenilmiş hissediyorum ve kendimi bir boşluk kaybı olarak görüyorum. Ne yaparsam yapayım hep eski sevgilimi özlememle sonuçlanıyor.

Onu özlüyorum ve sürekli olarak **Temas Yok kuralının** sağlıklı olup olmadığını düşünüyorum.

Eminim senden bazı akıllıca sözler kullanabilirim."
">Çok kez flört edenler (ve Eternal Sunshine of the Spotless Mind'ı yapan kişiler) size aynı tip insanı tekrar tekrar arzulamaya başladığınızı söyleyecektir. Aynı restoranlar, aynı sohbetler, aynı şakalar, tanıdık yerlere aynı bakış, biraz farklı görünüşleri ve alışkanlıkları olan biraz farklı bir kişiye anlatılan çocukluğunuzun aynı hikayeleri. Biraz belirsiz bir yazar, ""Genç kızları severim. Hikayeleri daha kısadır"" dedi.

Bu doğru mu? Çünkü başka birinde bulacağım tek şey [bunun] daha küçük bir versiyonuysa, herhangi biriyle anlamlı bir ilişki kurma umudumu kaybetmeme neden oluyor(

Kahretsin, Onu izlerken depresyona girdim çünkü ana karakter neredeyse benim yaptığımın aynısını yapıyor ve söylüyor gibiydi. Yani eğer o (hoşlandığım bir kız) bir başkasında göreceğim tek şeyse, o zaman bunların herhangi birinin anlamı ne?"
"Arka hikaye: Birlikte iki çocuğumuz var, en büyüğünü en son o 2 yaşındayken (o 6 yaşında) gördü ve şimdi 3 olan en küçüğüyle hiç tanışmadı. Ayrıldığımızda bana sahip olamıyorsa hiçbirimizi istemediğini söyledi. Şiddetli bir alkolik olduğu için ayrıldık ve ondan içkiyi bırakmasını ya da ayrılmasını istedim.

Kendisine bipolar bozukluk teşhisi kondu ve bir keresinde bana şizofreni teşhisi konduğunu söyledi. Onun patolojik bir yalancı olduğuna da inandığım için gerçek ile yalan arasındaki farkı bilmiyorum.

Kesin cevap polise gitmektir. Bu noktada, adresi bende yok. Sanırım onun hangi durumda olduğunu biliyorum ama hepsi bu. Ayrıca, eğer bir uzaklaştırma emri çıkartırsam ve onun yerine getirilmesini sağlarsam, ona adresimi verecek. Bu beni korkutuyor.

Mesajda söylenenler: Seni seviyorum, senden nefret ediyorum, annemin kendini öldürmesi senin suçun, çocuklarına ve sevdiklerine göz kulak ol, anneme, babama ve ""küçük kocama"" (nişanlım) yönelik bariz tehditler ) ""Düşündüğünden daha yakınım"", ""Seni öldüreceğim"" ve pek mantıklı olmayan bazı gevezelikler.

Bunu yazarken, reddit'te olduğundan ve onu göreceğinden giderek daha fazla korkuyorum. Beni o kadar paranoyak yaptı."
"Bunun üzerine Fransızca öğretmenimiz proje olarak bizden Fransızca bir röportaj yapmamızı istedi, arkadaşlarım ve ben (diğer takımlara kıyasla) oldukça uzun bir video hazırladık ve editlerken bir çok mem ekledim ve ayrıca yükledim. Youtube'a (4. dakikaya atla, ilk anlar gerçekten sıkıcı), sonra öğretmenimize gönderdim, çok eğlendi ama arkadaşlarım ve ben bunu tüm sınıfa göstereceğimizden korktuk, ve tam olarak olan buydu. ilk başta kötü kurgulanmış ama gerçekten komik olan diğer videoları gördük ama sonra videomuzu izleme anı geldi ve işime güvendiğim için arkadaşlarım arasında videomuzun izlenmesini isteyen tek kişi bendim.
Daha sonra olanlar gerçekten garipti, ilk 4 dakika herkes sıkıldı, çünkü tek ciddi kısım bu, ama sonra hayranlara bok atıyor ve memler ortaya çıkmaya başlıyor, dürüst olmak gerekirse en azından kıkırdayacaklarından emindim, o zaman Dehşete kapıldım çünkü ince bir şekilde ""ne oluyor"" diyen bir yüzleri vardı, 11 dakikalık videonun tamamında sadece bir kez güldüler, sonunda sınıfta garip bir sessizlik oluyor ve öğretmenimiz sadece ""peki ... herkes"" diyor. sanatsal özgürlüğe sahip olabilir"", sanırım artık mezuniyet videosu yapmıyorum..."
"Eminim bu konu/soru askreddit'te çokça gündeme gelmiştir, ama dürüst olmak gerekirse şu anda bir önceki konuyu inceleyecek ve bulacak sabrım yok. Teselli edilemez olmanın eşiğindeyim ve bir an önce tarafsız insanlardan bir tavsiye istiyorum.

Altı aydır birlikteyiz. Ama ondan önce altı ay daha iyi arkadaşız. Ortak bir arkadaş aracılığıyla tanıştık ama birbirimizden bir buçuk saat uzakta yaşıyoruz ve okula gittiğimizde dört saat ayrıydık. İlişkimizin çoğu mesafeye dayalıydı ama biz bunu kabul etmeyi öğrendik.

Bu gece telefonda bizim hakkımızda eskisi gibi hissetmediğini söyledi. Artık iki farklı insan olduğumuzu düşünüyor ve eski halimize geri dönülemeyeceğini düşünüyor. Ben sadece çok üzgünüm. Tek düşünebildiğim, aramızda ne kadar harika şeyler olduğu ve daha da fazlası, gelecekte birlikte yapmaktan ve deneyimlemekten bahsettiğimiz ama şimdi asla yapamayacağımız her şey.

Bunun oldukça belirsiz bir soru olduğunu biliyorum, ama buradan nereye gideceğim? Evet evet, spor salonuna git, bir hobi bul, vb. Ama şimdi aradığım şey bu değil. İleride yardımcı olacak ama şu anda saat 12:30'da değil. Ayrılık deneyimleri ve nasıl iyileştikleri hakkında doğru, samimi tavsiyeler verebilecek veya bir anekdot paylaşabilecek biri var mı? Bunu ayrıldıktan sadece birkaç saat sonra yazıyorum, bu yüzden hala gerçekten üzgünüm.

Ayrıca, ayrılığımızı ""sonlandırmak"" için haftaya yüz yüze görüşmek istiyor. Bunu telefonda yapmaktan kötü hissettiğini söyledi. Onu görmek istiyor muyum bilmiyorum."
"Yani aslında birkaç yıl önce oldu...

SALLLYYYYYYYYYYYYY!!!!!!!!

Birinci sınıf yazma semineri eğitmenimdi, adı bin nesil boyunca lanetlensin. Konu ""harika yeni kitaplar"" idi. Açık fikirli bir birinci sınıf öğrencisi olarak bunun ""kurgu"" anlamına geleceğini düşündüm. Hayır. Şiir. Bok.

Bu yüzden Sally, tüm analitik denemelerimizin kültürel klişelerle dolu olduğu konusunda her zaman ısrar etti. Bundan kaçınmak gerçekten zordu ve herkesin sinirlerini bozuyordu, özellikle de okuduğumuz tüm şiirler gerçekten ağır şeylerdi ve ırk, eşitsizlik, yoksulluk vb. İle ilgiliydi. duyarsız."" Son makaleye hızlıca ilerleyin.

Sally'nin fakir bir şair olan bir arkadaşı var ve Sally bize okumamız için (""yabancıların dikey sorgulaması"" adı verilen) kitabını veriyor. Kitap temelde, yazarın anonim Hintli kadınlarla erkeklerle (genellikle taciz edici) ilişkileri hakkında yaptığı röportajlara dayanan bir şiir koleksiyonudur. Son makale için bu kitap hakkında yazmayı seçiyorum. Bu noktada Sally'den ve onun ""klişeler"" üzerine verdiği derslerden bıktım. Aslında ondan o kadar bıktım ki, arkadaşının kitabının devasa bir kültürel klişe olduğuna ikna oldum. Sanırım bunun nereye varacağını anlayabilirsin...

Evet, profesörümün açlıktan ölmek üzere olan şair arkadaşının süper sanatsal feminist kitabının aslında nasıl kültürel bir klişe olduğu ve Hintli erkeklere karşı nasıl adaletsiz olduğu üzerine makalemi yazmaya karar verdim. O zamanlar oldukça iyi bir tartışma yaptığımı düşündüm ve profesörümün olaylara bakış açısını değiştirmeyi dört gözle bekliyordum...

...C-

birinci sınıf öğrencisi hatası"
"Merhaba kişisel finans kurtarıcıları

Benim hikayem:

Ben ve nişanlım Amerika Birleşik Devletleri'ne[Kansas] taşınmaya karar verdik (ben Mısırlıyken o bir ABD vatandaşı) ülkemdeki finans sistemi tamamen farklı Her zaman banka kartlarına ve hesap biriktirmeye güveniyorum, bu nedenle sadece harcadığım kadarını harcıyorum. Sahip olduğum ve elimden geldiğince tasarruf etmeyi başarıyorum.

Durum şu ki, yaklaşık 5 bin ABD Doları tasarruf etmeyi başardım (o kadar değil ama bu benim ulusal para birimimin yaklaşık 50 bini).
Nişanlım ise tam tersine pek çok gereksiz şeye çok para harcıyor, örneğin her ay yeni kıyafetler alıyor ve büyük borcu var (üniversite kredileri falan) ama ben ABD'ye geldikten kısa bir süre sonra evleneceğimiz için (gelecek ay) Birikimlerimle ne yapacağım gibi finansal işlerin tamamen karanlık tarafındayım. Sadece normal bir tasarruf hesabı mı açacaksınız? Hangi bankayı kullanırım[Kansas eyaleti]? ve yatırım fırsatları nelerdir? Yukarıdaki girdileri verdiğimde ortak hesap benim için riskli olur mu? İznimi alana kadar çalışmayacağımı göz önünde bulundurarak. Özel olarak uyarlanmış yanıtlar istemiyorum. İhtiyacım olduğu kadar araştırma yapmaya hazırım. Yalnızca, aralarından seçim yapabileceğim seçenekleri nerede arayabileceğim konusunda biraz rehberliğe ihtiyacım var. Beni finans sektörüyle tanıştırabilecek bazı cevaplar harika olurdu.
(Yazımda hatalar varsa özür dilerim)"
"İki hafta önce, erkek arkadaşım ve ailesiyle bir ay geçirmek için kuzey doğu Amerika'dan güney Avustralya'ya uçtum. Buradaki her şey çok iyi gidiyor ve Avustralya'yı gerçekten seviyorum. Çalışma izni alıp burada daha uzun süre kalmak istiyorum.

Ancak, bunu aileme kibarca nasıl söyleyeceğimden gerçekten emin değilim. Her zaman aşırı korumacı oldular. Örneğin, 20 yaşımdayken kendi sokağımda yürümemden rahatsız oldular ve eve yürüyerek gitmeye karar verdiğimde onlara sadece ""20 yaşındayım ve yapacağım"" diyerek yapabildim. gece. Bu yüzden onlara başka bir kıtada yurtdışında kalmayı planladığımı söylemek zor olacak. Açık sözlü olabileceğimi biliyorum ama bunu onlara mümkün olduğunca az endişeli/üzgün hissedecekleri şekilde açıklamak istiyorum."
"Amerikan yargı sisteminde pornografiyle ilgili ünlü bir dava olduğunu hatırlıyorum ve sanırım yargıç, pornografinin/müstehcenliğin ne olduğu sorulduğunda, *Bunu nasıl tarif edeceğimi bilmiyorum. , ama gördüğümde tanırım.*

Dürüst olmak gerekirse kurgu/edebiyat vs. hakkında böyle hissediyorum. Bir Barnes & Noble'a girip kurgu bölümüne gittiğimde, bir kitap buluyorum ve *kesinlikle edebiyat* diye düşünüyorum ve yine de ""Bir Ziyaret"" gibi başka bir kitap buluyorum. Goon Squad'dan"" örneğin ve edebiyat kelimesi akla gelmiyor.

Şimdi, ""A Visit From The Goon Squad"" pek çok edebiyat eleştirmeni çevrelerinde oldukça büyük saygı görüyordu, ancak onu okudum ve beklediğim derinliğe yakın bir yeri olduğunu hissetmedim ve bu yüzden bu soruyla yönlendirildim, edebiyatı sadece kurgudan ayıran şey nedir? Çünkü objektif olarak, ""A Visit From the Goon Squad""ın edebiyat olarak kabul edildiğini düşünüyorum, bu yüzden onu neyin böyle yaptığını anlamam gerekiyor."
"Uzun lafın kısası...u/andyootoo, insanlara SF'de satılık bir gösteri için biletleri olduğunu, ancak NY'da olduğu için bunları çevrimiçi satmak zorunda olduğunu söyleyen bir gönderi paylaştı. Bu gösterinin biletleri tükendi, ben de ona güvenmeye karar verdim. E-posta yoluyla birkaç karşılıklı değiş tokuştan ve biletlerin onda olduğuna dair kanıt gördükten sonra, ona parayı Amazon hediye kartıyla göndermeye karar verdim. Kart kullanıldı, ancak Ticketmaster aracılığıyla bana devretmeyi vaat ettiği biletler hiç gelmedi. Amazon ile görüştüm ve hiçbir şey yapamıyorlar. Bu arada banka da araştırıyor."
"Eşcinselim. Yeni çıktım. 22 yaşındayım. Yıllardır en iyi arkadaşım heteroseksüel bir adamdı.

Yönümün beni tanımlamasına izin vermiyorum. Gay olduğumu söylemekten nefret ediyorum. Ama ben her zaman şunu düşünüyorum.

Onunla tanıştığım günden beri ona aşığım. Bir arkadaş olarak çok şey ifade ettiği için bununla yeni ilgilendim. Genellikle gönül yarası için aşkları ilişkilendirmem. Ama bu sefer öyleyim.

Kendimi kötü hissediyorum çünkü ne kadar biyolojiye uymamaya çalışırsam çalışayım, ona olan hislerim bir arkadaş olarak davranış şeklimi değiştirecek. Doğal olarak çekiciliği yüzünden onun yanında biraz farklı hissedeceğim.

Birbirimize her şeyi anlatırız. İlişkimiz karşılıklı. Takılıyoruz. Her gün metin. İkimiz de meşgul olduğumuzda birbirimizi göreceğimizden emin ol. Duyguları paylaşıyoruz. Benimle kız arkadaşlarından bahsediyor vs. Onu korumaya ve arkadaş olmaya çalışıyorum ve o da beni koruyor ama yardım edemiyorum ama keşke ona sahip olabilseydim gibi hissediyorum. Yine de bu duyguların davranış şeklimi değiştirmesine izin vermiyorum.

Gay olduğumu biliyor ve umursamıyor. Ben kimseye söylemeden bir yıl önce biliyordu.

Bir erkek arkadaş bulmaya çalışacaksam kendimi pislik gibi hissediyorum ama kafamda hala her zaman gördüğüm ve konuştuğum başka bir adamı seviyorum.

Her zaman erkek arkadaşlar edinirim. Onları daha çok seviyorum. Ama her zaman sonunda onlara aşık oluyorum. çok sevgim var Bunun da yanlış olduğunu hissediyorum.

Bana bunun tuhaf, hile, yanlış vb. olduğu söylendi. Ve bana yeni arkadaşlar ve gerçek bir erkek arkadaş bulmam söylendi.

Gerçekten yanlış bir şey yapıyormuşum gibi hissediyorum ve diğer insanların çoğu arkadaşına kıyasla ilişkimiz son derece tuhaf."
"Normal bir geceydi, az önce yattım ve gözlüğümü çıkarmak üzereydim. Onları komodinin üzerine koydum ama ıslak ve yapışkandı. Daha önce McDonalds'a gittiğimizi ve içinde biraz kola olan bir bardak bıraktığımızı hatırladım. Sızıntı yapıyordu. Sadece pop olduğu için olabildiğince hızlı içtim ve sildikten sonra gözlüğümü komodinin üzerine koydum. İçerken tadı biraz tuhaftı ama çok hızlı içiyordum bu yüzden tam olarak fark etmemiştim ama dudaklarımı pipetten çektiğimde ağzıma Windex'in en yoğun tadı doldu ve öğürmeye başladım. Hemen yanındaki kız arkadaşımın odasına gittim, uyuyordu ama Windex veya içine koyduğu temizlik kimyasallarını içmenin onu uyandırmak için yeterli olduğunu düşündüm ve ona McDonalds bardağına bir şey koyup koymadığını sordum. Şaşırtıcı bir şekilde ""hayır"" dedi. ""Bu çok garip, çünkü tadı kimyasallar gibi"" dedim ve muhtemelen tekrar uykuya daldı ve yanıt vermedi. Yatağa geri döndüm ve ne olabileceğini düşündüm ve kısa bir süre sonra herhangi bir gerçek sonuca varmadan uyuyakaldım. Bu sabah uyandım ve işe gitmek üzereydim ki kız arkadaşım bodrumun benim bölümüme geldi. Yanıma uzanıyor ve konuşmaya başlıyoruz. Erkenden beri ayakta olduğunu ve bir şeyler düşünmek için biraz zamanı olduğunu ve McDonalds kupasını sorduğumu hatırladığını söyleyerek başladı. Görünüşe göre onu uyandırdığımda o kadar yorgundu ki, insanların tam olarak uyanmadıklarında verdikleri uyku tepkilerini veriyor ve ""Hayır"" dediğinde bilinçsizce yanıt veriyor gibi görünüyor. McDonalds bardağına iki Lysol Mendili koyduğunu söyledi. Brüt. Ama sorun şu ki, yattığımız bodrumdan bazı kedi pisliğini temizlemek zorunda olduğundan bahsettiğini hatırlıyorum."
"Eski sevgilim ve ben lise sevgilileriydik ve üniversite boyunca çıktık. O şimdiye kadar sahip olduğum en iyi arkadaş, bu yüzden nasıl olduğunu görmek için ona mesaj atmamla ilgili fikrini reddit etmek istiyorum. Ayrılığımız, bizim yaşımızda, özellikle de birbirimiz olmadan hayatın nasıl olduğunu hatırlayamadığımız bir dönemde, bu kadar ağır bir ilişkinin üstesinden gelmenin gerçekten zor olduğuna dair karşılıklı bir anlaşmaydı. Yetişkin hayatımda hiç onsuz olmadım. Yıllar içinde birkaç kez ayrıldık, genellikle bu sefer ayrılmamızla aynı nedenle. Tüm sorunlarımıza rağmen, o benim için dünyadaki herkesten daha çok aile. Onunla tekrar bir araya gelmeyi düşünmüyorum çünkü yürümeyeceğimizi ve aşkın tüm sınırları aşamayacağını biliyorum ama onunla iletişimimi sürdürebilir miyim? yoksa teması sürdürürsem sonsuza kadar bir ayrılma/tekrar bir araya gelme döngüsüne girmeye mahkum muyum?"
"Bu yüzden son zamanlarda çok sevdiğim bir kızla çıkmaya başladım ve çoğunlukla her şey harika gidiyor. Geçen gece, ilişkiler ciddileşmeye başladığında ortaya çıkan 'flört tarihi' konuşmasını yaptık. Ona (kuşkusuz yetersiz) cinsel partnerlerim hakkında bilgi verdikten sonra, kendi deneyimime yakın bir şey duymayı bekledim (21 yaşında). Bunun yerine, onun hakkında bildiklerimi göz önünde bulundurarak beklemediğim bir sayı attı. Tam olarak çift haneli değil ama kenar boşluklarında. O zamandan beri bunu düşünmeden edemiyorum ve bu beni deli ediyor. Bu çok yüksek bir rakam değil ve seks konusunda açık fikirli olduğumu düşünmeyi seviyorum ama bunun beni tüketmesi gerçeği, hala ne kadar takıntım olduğunu anlamamı sağlıyor.

Pekala Reddit, partnerinin cinsel/flört geçmişinde seni rahatsız eden ya da üzen ne? Bunu atlatmayı nasıl başardınız? Ve eşinizin geçmişine dair mutlu bir cehalet içinde yaşadığınız bir ilişki içinde olan var mı?"
"Bu yüzden şu anda bir Asya ülkesinde İngilizce öğretiyorum, burada çeşitli İngilizce konuşma becerilerine sahip arkadaşlar edindim ve çok az İngilizce ile şaşırtıcı derecede iyi iletişim kurabildiğimi gördüm. Her şey yolunda gidiyor ve ben iyi vakit geçiriyorum.

Bir arkadaşımın arkadaşı benimle iletişime geçiyor ve çevrimiçi konuşuyoruz (yazmak genellikle konuşmaktan daha kolaydır ve her zaman google çeviri vardır) bağlantı kurar ve buluşmayı kabul ederiz.

Buluşma gerçekleşir ve hiç İngilizce konuşamadığı hemen anlaşılır, ancak ortak arkadaş yardım etmek için buradadır. İyi gidiyor ve tekrar buluşuyoruz. Bu sefer arkadaş yok ama saçma sapan çizim oyunları oynuyoruz ve saatlerce güzel vakit geçiriyoruz, çok tatlıydı.

Görüşmeye devam etmek istiyoruz ama yeniliğin eskiyeceğinden ve bariz dil sorununun aşılmaz olacağından endişeleniyorum. Bunun uzun süreli bir ilişki için gerekli temel olmadığını biliyorum ama devam ederken ondan zevk alıyorum ve elimden geldiğince uzatmak istiyorum.

Her neyse... herhangi bir tavsiye? Bu durumda olan var mı?

Teşekkürler"
"Uzun lafın kısası, kız arkadaşım ailenin en büyüğü. Anne Ayı baştan sona. Üç küçük kardeş, Kay (21K), Jay(19M) ve Bee(17K). Son zamanlarda, Kay işteyken Bee'nin Kay'in erkek arkadaşıyla (21M) yatakta görüldüğünü öğrendi.

Uzun lafın kısası, Brother geçenlerde ziyarete gelir ve Kay, erkek arkadaşı ve Bee'nin hâlâ yaşadığı aile evine girer. Etrafına bakıyor ve Bee'nin açık kapısının yanından geçiyor ve burada iki kişinin battaniyenin altında açıkça seks yaptığını görüyor. Rakamlar Bee'nin bir adamı vardır ve bir süre mutfağa girerek evde başkalarını arar. Bütün evde sadece iki kişi olduğu ortaya çıktı. Başka araba yok.
Daha sonra yatakta birlikte yatanın Bee ve Kay'ın erkek arkadaşı olduğunu anlar. Yaptığı şeyin berbat olduğunu söyleyen Bee ile yüzleşir. Ne hakkında konuştuğu hakkında hiçbir fikri olmadığını söylüyor.
Planlanan bir aile gezisi olduğu ve tüm kardeşler birlikte aileyi ziyaret etmek için kuzeye gittiği için gitmesine izin veriyor. Ve tüm bu dramayı geziden hemen önce çıkarmak cidden berbat bir fikir olurdu. Bu yüzden yolculuk bittikten sonra babasına durumu anlatır. Ve kız arkadaşımın babası ona bundan bahsediyor. Doğrulamak ve ayrıntıları almak için hemen Jay'i arar.

Ayrıntılar doğrulandı. Bu kötü.

Kay'e söylemek ya da ayrılmalarını sağlamanın bir yolunu bulmak istiyor. Kay'in onu aldatan biriyle birlikte olmasını istemiyorum ama biliyorum ki kız arkadaşım ona söylerse o zaman tüm kardeşler arasındaki ilişki büyük zarar görecek.

Ama erkek arkadaşı o evde iki kız kardeşle birlikte yaşıyor. Bu birkaç kez veya sadece bir kez olmuş olabilir. Gerçek bir kanıt yoktur ve her şey ikinci derecedendir.

Yani şimdi ikimiz de ne yapacağımızı bilmiyoruz. Herhangi bir tavsiye?

Feragatname: Benim eyaletimde yasal rıza yaşı 17'dir, bu nedenle çiğnenen herhangi bir yasa yoktur."
"Merhaba sevgili PF redditörleri, 2012'den 2.074 $ tutarında bir vergi eksikliği bildirimi aldım. O yıl eski karım ve benim her birimizin adlarına uygun şekilde dosyalanmamış birer 1099 vardı. Bildirim, 1099 tutarı ve ilgili sosyal güvenlik numaralarını içerir.

2014 yılında boşandık ve boşanma kararımız ""taraflardan her birinin kendi adına akdettiği veya maruz kaldığı tüm borçları ödemekten tek başına ve ayrı ayrı sorumlu olacağını"" belirtiyor. Yani, öyle görünüyor ki, bu borçlardan her birimiz ayrı ayrı sorumluyuz ve şimdi IRS'in bunu çözmesini ve benden ayrı olarak onun peşine düşmesini sağlamalıyım. IRS'ye nasıl ulaşılacağına dair herhangi bir tavsiyeyi takdir edeceğim, böylece bu durum bozulabilir ve her birimizi ayrı ayrı takip edebilirler. Her zaman böyle bir sorunun ortaya çıkıp eski sevgilimi yeniden bağlanmaya zorlayacağından korkmuşumdur ve bunu istemiyorum. Teşekkür ederim!"
"Birçok arkadaşımın ortak arkadaşıyla gerçekten yakın arkadaş oldum. Aşık olduk ve 1,5 yıldır (75 mil; kolej) yarı mesafeli çıkıyoruz. 8. ayda anksiyete ve depresyon teşhisi kondu.

Bu okul yılı başladığından beri, sağa sola planları iptal ediyor. Bazen ""Akrabalar haftaya gelmeden evi temizlemem gerekiyor"" oluyor, bazen saat 23:00'e kadar benimle hiç iletişime geçmiyor/cevap vermiyor ve kesinlikle birlikte vakit geçirmemizin hiçbir yolu yok. Her zaman birlikte vakit geçiremediğimiz için gerçekten üzgün olduğunu ve beni ifade edemeyeceği kadar çok özlediğini ve sevdiğini söyler. Onu yaklaşık bir aydır görmedim ve okulda çok meşgul olduğumuz için nadiren iki günde bir 10 dakikadan fazla konuşuruz. Onunla FaceTime yapardım, ama yaptığımda kendimi berbat hissediyorum. Kağıt üzerinde benim için mükemmel olduğu için ondan ayrılmak istemiyorum. Ayrıca onu daha da üzmek istemiyorum çünkü onu hala çok önemsiyorum."
"Arka plan: Colbert'in dediği gibi, ""Korku yerine, Tanrı'nın amaçladığı gibi Müslümanları görmezden geldik"". Ama neden!?! Hristiyanlık ve İslam'ın pek çok kıçı var, bu BÜYÜK bir din ve sadece çok geniş değil, aynı zamanda her yerde tamamen farklı görünen çok sayıda etnik grubu bünyesinde barındırıyor. Wikipedia'ya girdiğimi ve Avrupa'da Müslüman olan bir grup etnik grup bulduğumu hatırlıyorum. Ve sonra reddit aracılığıyla başka bir bağlantıya girdiğimi hatırlıyorum (sürpriz, sürpriz) ve dünyayı dolaşan bir adamın bu fotoğraf günlüğünü buldum ve Filipinler açıklarında (sanırım) teknelerde yaşayan ve yaşamayı reddeden bir insanı fotoğrafladı. karadaydılar ve onlar da Müslümandı. Türkler, Boşnaklar, Araplar, Somalililer, Filipinliler rastgele dönüştürüyor. Bütün Müslümanlar. Lütfen Reddit, eğer eksi oy kullanacaksanız, bana bu durumda önemli olan bazı nedenler söyleyin."
"Biraz arka plan:
Annem 10 yıldır boşanmış ve ailesiyle (ülke genelinde yaşayan) hiçbir ilişkisi yok. O bu dünyada çok yalnız. Histrionik kişilik bozukluğu teşhisi kondu.

---

Ne zaman evden ayrılmaya ya da bir ilişki kurmaya çalışsam, annem eşimi kızdırmak ya da beni geri dönmem için tehdit etmek için elinden gelen her şeyi yapıyor. Bir telefon görüşmesi yapmak veya biriyle buluşmak için evden çıkarsam, aniden ""güvenliğim için endişeleniyor"" ve telefonumu patlatmaya devam edecek ve sağlık kontrolü yapmakla tehdit edecek.

---

Bu durumdan nasıl çıkacağımı bilmiyorum, beni derin bir depresyona soktu ve aşırı derecede sinirlenmeye başladım. Çok az sayıdaki ilişkimi mahvediyor ve kendimi çok yalnız hissetmeme neden oldu."
"Olası biçimlendirme sorunları için çok özür dilerim.

Bir süredir yüksek lisans kursumda bir kızla ilgileniyorum. Bununla birlikte, arkadaşlarım onun benden hoşlandığını ve flört ettiğini söyleseler de, bunu asla fark etmiyor gibiyim ve bunu onun arkadaşça davrandığı şeklinde geçiştiriyorum.

Birkaç haftada bir birlikte yeni bir lokantaya gidiyoruz ve zamanımızı birlikte gülmek ve sohbet etmekle doldurmakta sorun yaşamıyoruz, ancak bunların sadece bir arkadaşlık meselesi olarak görülmesinden endişe duyuyorum. Örneğin çok az dokunma devam ediyor.

Bu gece bazı arkadaşlarla başka birinin evinde takılmak için buluştuk. Gecenin sonunda yağmur yağarken, onun evinde kalabileceğimi söyledi. Bunu daha önce yaptım ve oldukça masumdu. Planlamış olmama rağmen, eve dönüş için bir bileti karşılayamayacağımı fark ettim (geri ödeyebileceğimi söyledi) ve ben de hayır dedim. Bunu herhangi bir olası ilişki için kesin bir ret olarak algılayacağından endişeleniyorum. Teklifi geri çevirerek batırdım mı?

Yarın bir haftalığına eve gidecek ve döndüğünde onu almaya karar verdim ve birlikte yerel bir şehre gidiyoruz. Bunun nasıl yapılacağına dair herhangi bir ipucu olan var mı? Açıkça bir tarih mi?"
"Bugün işten sonra eve gidiyordum ki sincabın bu iki küçük orospu köpek tarafından saldırıya uğradığını gördüm. Arabamı kenara çektim ve sahipsiz köpekleri kovalamaya çalıştım. Köpeklerin ve sincabın yanına gittiğimde köpekler hareket etmedi, bu yüzden kaçmaları için onlara bağırmak zorunda kaldım. Bir yabancının bahçesinde durup ""Kötü köpekler! Hayır! Defol buradan!"" diye bağırıyorum.

Köpekler kaçtıktan sonra, tam yağmur yağmaya başladığında arabama geri döndüm. Arabama varır varmaz köpeklerden biri koşarak sincabı salladı ve onu uçurmak için salladı. Biraz daha bağırmak için geri koştum. Bu noktada, komşular bana bakmak için yan tarafa geldiler. Küçük orospu köpeğe bağırırken iş kıyafetlerim içinde sırılsıklam oluyorum.

Köpek tekrar kaçtı ve bu sırada komşular (köpeklerin sahipleri değil… Hiç görülmediler) ne yaptığımı sordular. Onlara kocaman bir hayvansever olduğumu ve bir hayvanın acı çekmesine dayanamayacağımı söyledim. Daha sonra onlara yaralı sincabı küçük dehşetlerden uzakta yeni bir yere taşımak için bir ağla döneceğimi söyledim.

Bir ağ ve bir kova aldıktan sonra sincabı toplamak için geri döndüm. Bu noktada oldukça çılgın hissediyorum. İş kıyafetleri içinde sırılsıklam, ağaca tırmanamayacak kadar zayıf ama benden kaçacak kadar hızlı olan bir sincabı kovalıyorum. Sonunda onu yakaladım ve yolun sonunda öleceğinden emin olduğum büyük bir ağaca bıraktım. Sırılsıklam sırılsıklam, ama elimden gelenin en iyisini yaptığımı hissediyorum - ve bir daha düşündüm de, aç olması ihtimaline karşı ağacın yanına koymak için biraz köpek maması getireceğim."
"Merhaba!

İngiltere'de yaşayan ve küçük bir şirkette (10-15 kişi) web tasarımcısı olarak çalışan 17 yaşında bir gencim. Doğal olarak ofiste benim için pek bir şey olmuyor ve yaşıtım bazı kızlarla tanışmayı gerçekten çok isterim.

Okulda iki ilişkim oldu, ilki yaklaşık 18 ay sürdü ve ilkinde terk edildim (hala onu çok düşünüyorum) ve ikincisi yaklaşık 2 ay, ancak eski sevgilimi çok özlediğim için koptum. .

Kendi yaşımdaki insanlarla konuşmayı son derece zor buluyorum, ancak daha önce hiç tanışmadığım yetişkinlerle konuşmayı kolay buluyorum, gerçekten olgunlaşmamış bir kızla çıkmak istemiyorum ve benim gibi inek bir kızla tanışmayı çok isterim. Ben inek bir adamım.

Benim yaşımdaki insanlarla tanışmak için nasıl bir yol yaratabileceğimi bilmek istiyorum, ama umarım yakınımda yaşıyormuş gibi görünen şehvetli kızlar değil, daha zeki ve olgun kızlarla."
"Her yıl danışmanı olduğum gençler için bir yaz kampı var ve yaptığımız atölye çalışmalarından biri de gençlerin karşı cinse her zaman sahip oldukları ama asla sormaktan çekinmedikleri soruları sorabilmeleri. Sorularını dizin kartlarına yazıyorlar ve ardından yetişkin danışmanların aracılığı ile sorularının yanıtını karşı cinsten ergenler alıyorlar. Soruların çoğu normaldir, erkekler kızların gerçekten beden ölçüsünün önemli olduğunu düşünüp düşünmediğini bilmek ister, kızlar erkeklerin gerçekten sabah odunu alıp almadığını bilmek ister vb. sporda kendilerinden daha iyi olan kızların gözünü korkuturlar ve erkekler kızların kendileri kadar porno izleyip izlemediğini öğrenmek isterler. Pekala... soruların çoğu seksle ilgili.

İşte bu noktada yardımına ihtiyacım var, bazen sorular sadece argo sorular oluyor, bir yıl ""Eyfel Kulesi""nin ne olduğu büyük bir tartışma konusuydu ve sen bir gün bir parçası olur muydun? Peki ""süper adam o fahişe"" ne anlama geliyor? 24 yaşında bir kadınım ve çok fazla MTV izlemiyorum ya da en güncel terimlerin seks eylemleri için kullanıldığını bilmiyorum. Seks yapmanın ne olduğunu biliyorum, ancak bunun ötesinde, bir kampçının sorması durumunda ne olduklarını bilmeye hazırlıklı olmam gereken terimler nelerdir?"
"[26/f] arkadaşımı [23/f] yaklaşık 5 yıldır tanıyorum, işe başladıktan bir yıl sonra işte tanıştık. Geçen yıl Batı Virginia'ya taşındı (6 saat uzaklıkta), ancak e-posta yoluyla iletişimimizi sürdürdük.

Geçmişte, birlikte takılmak için yaptığımız planları uygulamakla ilgili bir sorunu vardı. Bazen annesine çöpü çıkarması için nasıl yardım etmesi gerektiğine dair gerçekten aptalca bahaneler buluyordu, diğer zamanlarda ondan hiçbir şey duymadım. Son birkaç yılda bunda daha iyi olduğunu ve bunu yapmayı çok fazla bıraktığını düşünmüştüm, ama görünüşe göre tekrar yapmaya geri döndü.

Geçen hafta ziyarete geldi ve bütün hafta başka bir arkadaşıyla kaldı. Çarşamba günü hepimiz takıldık, onu zamanlar ve her şey hakkında güncel tuttum ve haftalar önce üçümüzün cuma günü tekrar takılmasını planlamıştı (onun fikri). Cuma yaklaşıyor ve ondan hiç haber alamıyorum, mesaj atmayı düşündüm ama planlarımızın her seferinde işe yaradığından emin olacak kişinin ben olmam gerektiğini düşünmüyorum. Çok çabuk eskiyor.

Ayrıca Perşembe öğleden sonra herkese merhaba demek için işe nasıl geleceğini söyleyip durdu, hiç gelmedi. İstemeseydi anlardım, muhtemelen ben de istemezdim, ama neden bana onun orada olacağını söylemeye devam ediyor?

Böyle bir şeye üzüldüğüm için kendimi aptal gibi hissediyorum ama ara sıra arayıp planlarımızın devam ettiğinden emin olmak başka biri için ne kadar zor?"
"Şu anda kız arkadaşımın geldiği A şehrinde yaşıyorum. Kız arkadaşım önümüzdeki birkaç yıl B şehrinde, şu anda okul için yurtta yaşıyor. Bu nisan ben de okul için B şehrine taşınıyorum - Kayıtlı hemşire olarak çalışabilmem için 450 saat (1-3 ay) stajım var. Bunu bitirip çalışmaya başlayana kadar öğrenci kredisiyle yaşıyor olacağım. Bunun için B şehrine taşınıyorum, çünkü yerleştirmeler genellikle işlere yol açıyor - ve B şehri olmam gereken yer. Kız arkadaşım ve ben nispeten düşük bir bütçeyle birlikte taşınmayı planlıyoruz, ancak yurtta kalıyormuşuz gibi olacak. Ailesi mali durumunu kontrol ediyor, bu yüzden karşılayabileceğimiz şeyler oldukça sınırlı. Geçenlerde ailesi, kendisi de okul için B şehrine taşınan erkek kardeşinin yanımıza taşınmasına izin vermemizi önerdi. Bu, küçük bir bodrum dairesini kiralamaktan makul büyüklükte bir birime geçmemizi sağlar. Yine de bu iş sorunsuz yürümeyecek gibi hissediyorum. Erkek kardeşi harika bir adam - çok sessiz, içe dönük ve zamanının çoğunu odasında geçiriyor. Korkarım üçüncü tekerlek olarak kendini dışlanmış hissedebilir. İyi anlaşıyorlar ve asla kavga etmiyorlar, ancak çok yakın değiller. Ek olarak, üçümüzün de sosyal hayatları olduğu için yerin sıkışık olabileceğinden korkuyorum. Kız arkadaşımın yanına taşınmak, birlikte yetişkin hayatlarımıza başlamamız anlamına geldiği için başlangıçta heyecanlanmıştım - şimdi erkek kardeşiyle birlikte yeniden yurttaymışız gibi hissedecek. Bununla birlikte, para biriktirecek ve erkek kardeşine de yardım edecekti. Empoze etmek istemediğini ama biz kabul ettiğimiz sürece buna aldırış etmeyeceğini söylüyor. Siz ne önerirsiniz?"
"Öncelikle reddit gönderim vcard'ımı bu konuda kaybettiğimi söyleyeyim. Şu anda işler arasında kalma konusunda bir açmaz içindeyim ve tavsiye için siz beylere / bayanlara dönüyorum. Son birkaç aydır (isimsiz olacak) bir şirket tarafından sinirlendirildim. Bu süre zarfında, niteliklerimden emin oldum, ancak geçmiş kontrolümün uzun sürdüğü söylendi (sicilim temiz, merak etmeyin). Ancak, ne kadar emin olsam da, tatlı kıymetlerini almış gibi hissediyorum. Bu arada başka işlere başvurdum ve bu hafta biri Red Lobster ile geldi.

Diğer işverenden haber almayacağımı düşünerek Perşembe günü RL ile eğitime başladım. Tabii ertesi gün özgeçmiş kontrolünün bitmek üzere olduğunu söyleyerek beni aradılar ve önümüzdeki hafta başlarında beni arayacaklardı. Yine de, kesin bir teklif/belirlenmiş istihdam tarihi yok.

Sorum şu: Hala RL'ye bağlı kalmalı mıyım yoksa devam edip işi geri çevirdiğimi bilmelerini sağlamalı mıyım? Dürüst olmak gerekirse, onların zamanını boşa harcamak istemiyorum ama yine sinirlenebileceğim bir duruma düşmek de istemiyorum.
İsimsiz şirketteki işi gerçekten istiyorum çünkü daha fazla/daha iyi fayda sağlıyor."
"Tamam, 2 ay önce sevdiğim ve uğruna her şeyi yapabileceğim bir kızla 9 aylık ciddi bir ilişkiden çıktım ve kötü bitti. Parti yapabilmek ve diğer erkekleri deneyimleyebilmek için benden ayrıldı ve falan filan konuşmaya devam ettikten ve hatta çıkarları olan arkadaş olmayı tartıştıktan sonraki ay boyunca, sonunda onun artık aşık olduğum kız olmadığını gördüm. kavga ettik (ona fahişe dedim) ve yoluma devam ettim.

Bu yeni kızı buldum ve o harika. O komik, küstah ve güzel ve bir aydır çıkıyoruz ve dün gece bekaretimi ona kaptırdım ama şimdiden ona güvenmemeye başladım. Güvenilir olmadığı için değil, eski sevgilim benimle o kadar çok yattığı için artık birine güvenmeyi zor buluyorum (birkaç arkadaşlığımı bitirdim çünkü beni gözetlediklerinden/gözetlediklerinden endişelendim). Bu kızı gerçekten seviyorum ve işe yaramasını istiyorum."
"... gelecekte bir şeylerin ters gideceğinden ve aramızı garip hale getireceğinden korkuyor.

**Hikaye**:
Aynı binada yaşadığımız ve neredeyse tüm zamanımızı diğer kişinin dairesinde geçirdiğimiz için bir süredir en iyi arkadaşız. Bundan önce hiç romantik bir sohbetimiz olmamıştı. Cuma gecesi sarhoş olduk ve çok sevişmeye başladık. Bunun hakkında konuşmak için biraz yavaşladık ve ikimizin de birbirimizden gerçekten hoşlandığımızı ve en az birkaç haftamız olduğunu öğrendik. Sevişmeye geri döndük ve elinden aldığı her şeyin arasında benimle göz teması kurduk ve ""Senden gerçekten * hoşlanıyorum"" dedik.

Daha sonra, aramızdaki şeyleri garip hale getireceğinden endişelendiği için daha fazla ileri götürmek istemediğini söyledi. Geçmişte benzer bir durum nedeniyle bazı arkadaşlarını kaybetti (ama adam tam bir pislikti; ayrıldıklarında onu güvensiz kılmak için bir sürü şey söyledi). Bu yüzden, yorulana ve yatağa gitmek isteyene kadar bir süre sevişmeye devam etmeye karar verdik.

Böylece ertesi sabah odama geri geldi ve sigara içtik ve bunun hakkında konuştuk. Ayıkken benden hâlâ hoşlanıp hoşlanmadığını sorduğumda, ""Bilmiyorum. Yani, evet, ama ya bir şey olursa ve bu tuhaf bir hal alırsa? Çok güzel bir arkadaşlığımız var ve ben bunu yapmazdım"" dedi. bir şeyler ters gittiği için konuşmayı bırakmalıyız.""

Tamamen katılıyorum, birbirimizden hoşlandığımızdan daha uzun süredir harika arkadaşız ve tüm arkadaşlarımız karşılıklı. Aynı fikirde olmadığım tek nokta, bir şeyler ters giderse konuşmayı bırakacağımızı düşünmemem. Yani, elbette, bir şans var ama üç eski sevgilimle de iyi ilişkilerim var.

Her neyse, bu konuşma biraz sürdü, ama hiçbir zaman gerçekten bir karara varamadık, sadece o zamandan beri konuyu geri getirmedik. Ben ne yaparım? Bunu düşünmeden edemiyorum."
"Yerel bir barda tanıştığım bu adamla yaklaşık 2,5 aydır görüşüyorum. İşler iyiydi - hiçbir şeye etiket koymadık ama haftada bir veya iki kez görüşüyoruz (o iş için seyahat ediyor ve ben yeni bir işe başladım, bu yüzden ikimiz de oldukça meşgulüz) ve harika zaman geçirdim Çevremdeyken genel coşkuya ve fiziksel şefkate dayalı olarak bana benden hoşlandığı izlenimini verdi ve ben onu etiketler ve benzeri şeyler kadar ağırdan almaktan mutluluk duyuyorum. Bu hafta sonu planladığımız bir tarihi iptal etti ve ben o hafta sonundan sonra müsait olmadığımı çünkü hazırlanmam gereken bir iş toplantım olduğunu söyleyince bana mesaj atmayı bıraktı. Genellikle her gün metin yoluyla biraz konuşuruz ve bu sohbetleri sık sık o başlatır, ancak hafta sonu bana mesaj atmadığı için 3 gündür radyo sessizliği oldu.

Geçen yıl 4 yıllık bir ilişkiden çıktım, bu yüzden flört oyununda oldukça yeniyim ve kafam biraz karışmış durumda. Adamdan hoşlandığım için mi bunu fazla mı düşünüyorum yoksa bir şeyler dönüyor ve ona sormayı düşünmeli miyim bilmiyorum. Herhangi bir içgörü veya tavsiye çok makbule geçer, Reddit!"
"Shih tzu'mu eğitmek her zaman zor olmuştur, ancak başlangıçta bunun bir insan hatası olduğunu kabul ediyorum. Mia ikinci köpeğimizdi (ilk köpeğimiz pratikte kendi kendini eğitti) ve ne benim ne de ailemin daha önce köpekleri olmamıştı. İlk köpeğimizle yaptığımız şeyi yapmaya çalıştık ama o öğrenmedi. Ev eğitimi alması 2 yılını aldı (ve şimdi bile bunu zamanın yalnızca %90'ında yapıyor ve diğer köpeğimizle yalnız kalırsa ayrılık kaygısı nedeniyle kaza geçirecek). Onunla üzerinde çalışmamız gereken çok şey var (çok inatçı ve her zaman en zekisi değil). **Şu anda en büyük sorunum ısırmak.** Her zaman huysuz bir köpek yavrusuydu ama diğer köpeğimiz de öyleydi. Oyun sırasında bir köpek yavrusu olarak kıstırarak başladı, pek de kıstırma değil, sadece dişlerini üzerimize koyardı. Sonunda bunu daha sıkı yapmaya başladı ve oyun süresinden sonra küçük çiziklerle karşılaştığımda, yaptığımız şeyi değiştirmemiz gerektiğini anladım. Isırmama kuralını başlattım (kız kardeşim buna uymakta zorlanıyor ama sonunda dinliyor). Mia'nın ısırmasına izin verilmiyor, heyecanlanınca dişlerini üstüne koyuyor, eve her geldiğimde bunu yapıyor, oyuncak getirmediği sürece onu görmezden gelmeye başladım (bu artık daha az sorun olmaya başladı). Ağabeyim eve ziyarete gelene kadar her şeyin yolunda gittiğini sanıyordum (birkaç gün sonra) ona bir öpücük vermeye gitti, dudağını ısırdı ve derisini kırdı. Gerçekten endişeleniyorum çünkü bunu sokakta rastgele bir yabancıya yaparsa, onu aşağılamak için bir neden olabilir (bunun küçük bir köpekte pek sık olmadığının farkındayım ama her zaman bir olasılıktır). Ayrıca üzgün olduğunda veya bir şey yapmamızı istemediğinde uyarı işaretleri göstermiyor. Bir uyarı olarak hırlamıyor ve vücut belirtileri yok (kardeşim bir hayvan barınağında çalıştı ve vücut belirtileri hakkında her şeyi öğrendi ve hiçbir şey görmedi). Isırdığında ciyaklayacağım ve sertçe hayır diyeceğim, bazen burnunu kırpacağım. Başka ne yapabilirim?"
"Bunun buraya gelip gelmediğinden emin değilim ama başka nereye soracağımı bilmiyorum.

Devlet lisemde 6 haftada bir ""proje günü"" adı verilen bir etkinlik var. Bu bir geçti veya kaldı notudur ve bir kredi olarak sayılır. Ben son sınıf öğrencisiyim ve bu Cuma ya bir huzurevi için gönüllü olmalıyız ya da Kurtuluş Ordusu için gönüllü olmalıyız.

Öğrencilerin hangi kuruluşa yardımcı olacakları konusunda bir seçeneği vardı. Ancak bu bilgi, benim bir parçası olmadığım İngilizce sınıfları aracılığıyla dağıtıldı. Bunun yerine, huzurevinde yeterince gönüllü olduğu için Kurtuluş Ordusu'na gönüllü olarak kaydolduğumu söyleyen bir mektup aldım.

Kurtuluş Ordusu'nu hiç desteklemiyorum. Bana göre en kötü organizasyonlardan biri. Öğretmenime tam da bu nedenle beni değiştirmesini isteyen bir e-posta gönderdim, ancak yanıt vermedi.

Okulum beni gönüllü olmaya zorlayabilir mi yoksa başarısız bir not mu verirler? Kurtuluş Ordusu için gönüllü olmak zorunda kalmamak için kiminle konuşmalıyım?"
"Bu durumda olan Kadın (ve muhtemelen Erkek) redditörlere soru.

Yaklaşık bir ay önce, birkaç günlüğüne bana karışık duygular besleyen bir kızla ilgilendiğimi ifade ettim. sonunda, beni arkadaş bölgeli yaptı; ve onunla gerçekten yakın arkadaş oldum.

yakın zamana kadar onun üzerinde küçük ilerlemeler kaydediyordum. arkadaşlık bölgesinin tamamen dışına çıkan hiçbir şey yoktu, ama onu düşündüreceğini umduğum çizgiye yeterince yakındı.

son birkaç gün içinde iki gerçeği fark ettim.
1) küçük ilerlemeler beni hiçbir yere götürmedi
Ve
2) Daha ileri olmaya çalışırsam, benim için çok şey ifade eden bir arkadaşlığı karmaşık hale getirir ve muhtemelen azaltırdım.

bu yüzden, bir ilişkiyi zorlamak ve muhtemelen harika bir arkadaşımı kaybetmek yerine bazı sağlam tavsiyeleri dinlemeye karar verdim.

""Kendine yaptığını başkalarına da yap""

Onu arkadaş ortamına sokmaya başladım, bu benim için tamamen arkadaş olmamızda sorun değil, ama arkadaşlığımızdaki bu değişiklik hakkında nasıl hissedecek? Beni buraya koyma konusundaki ilk seçimini yeniden düşünmesine neden olacak mı, yoksa sonsuza dek arkadaş olmayacak mıyız?"
"Yaklaşık bir yıldır benden hoşlandığını bildiğim bir kızla iyi arkadaş oldum ve önümüzdeki ay birlikte baloya gidiyoruz. Arkadaşlarıma baloda öpüşüp öpüşmek istediğini söyledi ama bunu benim başlatmam gerektiğini söyledi. Kelimenin tam anlamıyla kızlarla hiç deneyimim yok ve aramızdaki şeylerin hala biraz garip olduğunu hissediyorum. İkimiz de biraz daha ciddileşmeye hazırız gibi hissediyorum ama zamanı geldiğinde gerilebilirim ve kaçırırım. Hâlâ rahat hissederken öğütme ve öpüşmeye nasıl başlanacağına dair herhangi bir ipucu takdir edilecektir.

Ayrıca baloda nasıl öğütüleceğine/öpüleceğine/dans edileceğine dair herhangi bir ipucu olan varsa bu da harika olur. Hiç kimseyle çıkmadım, bu yüzden bu benim için neredeyse tamamen yeni."
"Yani bu kızla yaklaşık 6 aydır çıkıyorum, birlikte çok mutluyuz, okul yükü çok ağır olduğu için haftada sadece birkaç kez görüşüyoruz. Keşke onunla daha fazla zaman geçirebilseydim ama üniversitede olduğum için bunun bir insan üzerinde oluşturabileceği stresi anlıyorum. Yani hafta sonları, her hafta sonu bu eve gidip partiler veriyor. Çok fazla. Her hafta sonu kendi kendine aldığı sert alkolün beşte biri gibi. Bu beni pek rahatsız etmiyor, ben de çok içerim. Bunu kiminle yaptığı, geçmişteki ilişkilerinden bazıları ve beni içine soktuğu durum. Onunla birkaç kez partiye gittim ve tüm zaman temelde tüm erkeklerin beni aşağılaması, aşağılaması ile geçti. beni ya da başka bir şekilde beni terk etmem gereken noktaya indirdi (o kaldı). Birkaç gün önce ona, farklı olup olmayacağını görmek için bir ara onunla tekrar gitmek istediğimi söyledim ama o benim tekrar hoş karşılanmayacağımı söyledi. Sanki beni kapıdan içeri almıyorlarmış gibi. Benim durumuma hiç anlayışlı davranmıyor, sadece eğlendiğini ve benim de onun oraya gitmemesini isteyerek fazla kontrolcü davrandığımı söylüyor.

Bu durumda mutsuz olmak konusunda mantıksız mıyım? Eve girmeme bile izin vermeyen insanlarla takılmak istemesi beni rahatsız etse de benim bakış açımı hiç görmemesi/görmemesi beni daha çok rahatsız ediyor sanırım."
"Pekala, reddit. Bir süredir buna takılıp kaldım ve tüm arkadaşlarım sadece ""vay canına... bu berbat"" diyebiliyor. (anlaşılır bir şekilde) Ama belki burada ilişkilendirilebilecek hayat tecrübesi olan biri vardır.

Ben (bayan) ve erkek arkadaşım 2 yılı aşkın süredir çıkıyoruz. O 29 yaşında, ben 23. Oldukça büyük zorluklar yaşadık ama mücadele ettik ve her zamankinden daha güçlü bir çiftiz. O her şekilde benim mükemmel tamamlayıcım ve tam tersi. Bana saygılı davranıyor, bana karşı her zaman dürüst ve tanıdığım herkesten daha destekleyici ve sabırlı. Birlikte çok iyi çalışıyoruz.

Sorunlar gelecek planlarımızla birlikte gelir. Üniversitenin son dönemine giriyorum. Birkaç yıldır dışarıda ve önümüzdeki baharda video oyun tasarımında yüksek lisans yapmak için okula gidecek. Bence bu harika ve bence bunda harika olacak, ancak bunun kariyerinin en azından ilk 5-10 yılı boyunca çok hareket etmesini gerektireceğini biliyorum. Bu, kendi fotoğraf stüdyomu açıp küçük bir işletme sahibi olma hayalime pek uymuyor. 2 senede bir toplanıp taşınmak buna pek yakışmıyor.

Daha büyük sorun şu: Çocuk sahibi olmaya kesinlikle sıfır ilgisi var. Hiçbiri. O gelene kadar çocuk sahibi OLMAYI hiç düşünmemiştim. Kendime onlarsız da idare edebileceğimi, çocuklarla iş/gönüllü iş bulabileceğimi ve yine de orada doyum bulabileceğimi söylemeye çalışıyorum. Ama... bunun doğru olup olmadığını gerçekten bilmiyorum.

Buna cevabım muhtemelen beklemek, onunla geçirdiğim zamanın tadını çıkarmak ve hayatımızın bizi nereye götürdüğünü görmek olacaktır. Ancak, lisansüstü okul çabaları bizi bir zaman çizelgesine koydu. Okuduğu okul ülkenin diğer ucunda. Yani, etkili bir şekilde, bir yılım var ve sonra oyun noktası: Karar verin ve derinden emin olmadığım bir gelecekte onunla birlikte olmak için bildiğim her şeyden uzaklaşın ya da beni tamamen tamamlayan bu adamı terk edin ve her şeye yeniden başlayın. Tekrar."
"Böylece yaklaşık 3 ay önce yeni bir işe başladım, birlikte çalıştığım kızlardan biri dikkatimi çekti. Onunla birçok kez çalıştım, bir bağ hissedebiliyorum, harika bir kişiliği var vs... İşin püf noktası şu: İş yeri değiştirdim, bu yüzden artık onunla çalışmıyorum. İletişim bilgilerinden herhangi birini doğrudan almadım, ancak telefon numarası iş programı listesinden var. Ona rastgele mesaj atarak ürkütücü görünmek istemiyorum, bu yüzden nasıl yapacağımdan emin değilim. Yan not: Bekar olduğunu öğle yemeği sohbetlerinden biliyorum. Ona daha önce hiç mesaj atmadım ve numaram onda yok."
"Uzun lafın kısası, yaklaşık bir aydır birbirimizi görmezden geliyoruz. Tartışma olmadı; Onu görmezden gelmeye başladım, birkaç hafta dikkatimi çekmeye çalıştı, ona neden onu görmezden geldiğimi yazdım, cevap gelmedi ve sonra birbirimizi her gördüğümüzde yanımda inanılmaz derecede garip davranmaya başladı ve şimdi ikimiz de var. birbirini görmezden geliyordu.

Ancak dün ilginçti. İkimizin de içinde bulunduğumuz bir organizasyondaki bir etkinliğe, ortaya çıkacak nispeten az sayıda kişiyle gideceğimi biliyordu. Yine de geldi ve tüm zaman boyunca, birbirimizin tam karşısına oturmamıza rağmen birbirimizi görmezden geldik ve zar zor baktık. Ancak, eylemlerimin makul bir miktarını kopyalayacağını fark ettim. Telefonuma baksam ya hemen kendi telefonuna bakardı ya da birkaç saniye sonra bakardı. Ben kollarımı kavuşturursam o da yapardı. Ellerimi çenemin altına koysaydım, o da aynı şeyi yapardı ya da en azından çenesine dokunurdu. Ama yine zar zor birbirimize baktık.

Geçen ay başka yansıtma anları da fark ettim, ama bu tam olarak ne anlama geliyor? İnternette araştırma yaptım ve aynalamanın harika bir konvoya sahip olduğunuzu veya harika bir bağ kurduğunuzu ima ettiğini söylüyor... Ama birbirimizi görmezden geliyoruz."
"Son zamanlarda biraz fazladan para kazanmak için eski ders kitaplarını ve benzerlerini Amazon'da satıyorum. Oldukça az satıldı ve hızlı bir şekilde. Bu siparişlerden biri 20 Ağustos Cumartesi öğleden sonra verildi. Hızlı gönderimi bir seçenek olarak sunmama rağmen, bu adam standart gönderimi seçti. Bence sorun değil, Pazartesi sabahı tüm bu kitapları (o hafta sonu bir avuç kitap daha satıldı) göndereceğim ve her şey yoluna girecek.

Bu adam standart nakliye istediğinden, Amazon'un kullandığı 14 iş günü sınırı içinde (sanırım) 8 iş günü içinde teslimat sözü veren Media Mail'i kullandım. Ancak takip veya teslimat onayı almadım. Tavsiye edildiğini biliyorum ama çok fazla sorun olacağını düşünmedim ve cebimden çıkacak fazladan 5-10 dolar harcamamayı tercih ederim.

Her halükarda, bugün bu adamdan kitabının nerede olduğunu soran bir mesaj aldım, henüz orada değildi ve yarın dersi başlıyor. Ona ayın 22'si Pazartesi günü kargoya verdiğimi ve Media Mail'in 8 iş günü sürebileceğini, bu yüzden Çarşamba gününe kadar elimde olması gerektiğini söyledim. Bu noktada, bu adam ""Bu kadar yavaş olacağını bilseydim, seninle sipariş vermezdim. Zamanında gelmezse veya geri bildiriminle ilgili bir şikayet beklersem,% 97 ment (sic) bilmem gerekirdi"" şeklinde yanıt verir. ) bir şey."" Sakince ona sadece beş iş günü olduğunu ve hızlandırılmış nakliye teklif ettiğimi hatırlattım. 14 iş günü içinde teslim edilmezse parasını seve seve iade edeceğimi ancak programını ve derslerinin ne zaman başlayacağını bilmediğimi söyledim ve derhal ve onun talimatına göre kargoya verdim. Yine de endişeliyim; Bu adam şikayet ederse, yapabileceğim bir şey var mı?"
"Selamlar.
Bu kız [f21] ve ben [f22] neredeyse 6 yıldır arkadaşız. Pek çok ortak ilgi alanımız ve hobimiz var ve birlikte çalışıyoruz. İlişkimizde bazı inişler ve çıkışlar oldu (eski sevgilim ona aşık oldu, onu reddetti ve ben onu daha sonra terk etmek için affettim) ama son zamanlarda beni rahatsız eden bir şey var.
Onunla eskisi gibi konuşamıyorum; Ona yaptığım bazı şeylerden, çıktığım adamdan veya doğrudan onunla ilgili olmayan herhangi bir şeyden bahsetmek istemiyorum. Ona hayatım hakkında bazı şeyler söylediğimde kızdı ve her zaman onun yanında olacağıma dair güvenceye ihtiyacı var gibi görünüyor. Ayrıca, beni nasıl manipüle edeceğini ve olan her kötü şey benim hatammış gibi hissettirmeyi biliyor. Evde sorunları olduğunu biliyorum ama ona o kadar ilgi gösteremiyorum, özellikle de o güzel ve ilginç olduğu için çok ilgi gören bir kız olduğu için.
Yani, şu anda ne yapacağımı bilmiyorum: Onu sorunlarından ""kurtarmak"" istemiyorum, çünkü denedim ve daha da kötüye gitti, sadece yumurta kabukları arasında yürüyormuşum gibi hissetmeyi bırakmak istiyorum ve ilişkimizde yaptığım her şeyin yanlış olduğunu veya onun istediği şeye uymadığını.
Okuduğunuz için teşekkürler."
"Altıncı sınıftan önce okulun son yılındayım ve geçen yıl aşkım ve ben sınıfta oldukça fazla konuşuyorduk. Eğlenceliydi, ancak sadece bir sınıfta yan yana oturduk. Şimdi bu yıl hiçbir dersimde onun yanında oturmuyorum.

Neden onunla ders dışında konuşmuyorsun diyebilirsin, ama bu yüzden sorun yaşıyorum. Teneffüste ve öğle yemeğinde onu sadece 3-5 arkadaşıyla birlikteyken görüyorum ve daha az değil, çünkü onları tanımıyorum, onlarla birlikteyken sadece onunla konuşmak benim için zor.

Okulda sevildiğimi ama popüler olmadığımı söyleyebilirim. İnsanlar benim iyi bir adam olduğumu düşünüyor ama dediğim gibi popüler değilim. Ancak aşkım popüler ve her zaman insanların yanında. Onunla her zaman konuşurlar ve onu asla yalnız bırakmazlar (kötü bir şekilde değil). Bu nedenle, sınıfta yanıma oturmadığı veya onu tek başına görmediği sürece (bu sadece birkaç dakika sürer) onunla gerçekten konuşamam. Okul dışında, çok daha az insanın olduğu ve çoğu kişinin onunla konuştuğu kadar değil, sürekli konuşanların olduğu bir şeye gidiyorum.

Sanırım benim iyi bir adam olduğumu düşünüyor ama beni sınıf dışında benimle konuşmak isteyecek kadar iyi tanımıyor.

Peki burada ne yapmalıyım? Henüz bırakmak istemiyorum. Yardım takdir edilmektedir. Teşekkürler."
"Merhaba hanımlar,

Çok üzgün hissediyorum, aşırı derecede üzgün gibi, sanki hayatım hiçbir yere gitmiyormuş gibi. Bir süredir iş arıyorum ve bazı iyi ipuçlarına sahip olmama rağmen, şimdi hayatımda hiçbir şey yolunda gitmiyormuş gibi son derece kötü hissediyorum ve regl dönemindeyim.

Adetim başlamadan önce doğum günümdü, mutlu ve heyecanlıydım. Şimdi kendimi çok kötü hissediyorum. Daha önce hiç böyle bir şey yaşamamıştım. 25 yaşındayım ve daha önce adet öncesi sendromu yaşadım ama hayatımda hiç bu kadar üzgün hissetmemiştim. Ve gerçekten yatağımda sürünüp ağlamak istiyorum, sevgililer gününü erkek arkadaşımla bile geçirmedim çünkü çok kötü bir ruh halindeydim, hiçbir şey beni neşelendirmiyor gibiydi."
"İki hafta öncesine kesin; Jackie diyeceğimiz ev sahibinin ve ona Ashley diyeceğimiz yeni arkadaşının sarhoş olduğu bir barbeküye gittim, Ashley'i kötü durumda olduğu için yatırdım ve eğlenmeye devam ettim.

Salı günü ileri sar, barda kız arkadaşımı görüyorlar ve Ashley onunla seviştiğimi ve bekar gibi davrandığımı söyledi ki bu ben değilim. GF'm, iki kızın neden öylece bunu söylediğini sorduğu için bana güvenmiyor. Ne olduğunu öğrenmek için yanımda olan insanları aradım ve mesaj attım ve Ashley'i yatağa yatırdıktan sonra onunla sevişenin farklı bir adam olduğunu öğrendim, bu iddiaları yapan kaynak da buydu.

Şimdi GF'm ve ben kim bilir neyiz çünkü bunun daha önce olduğunu ve geçmişin tekerrür etmesini, aptal görünmemesini ve bana ve bize karşı farklı hissetmesini istemediğini söyledi. Birkaç gün içinde açılacak bir restoranda yeni işini bulduğunu biliyorum ve odak noktası bu. Söylediği incitici sözlere inanamıyorum, çünkü belki de hayatındaki tüm stres bana karşı çıkıyor. Sadece beklemekten başka ne yapacağımı bilmiyorum."
"Bir gece, bazı arkadaşlarla (hepimiz lisedeydik) bir derenin yakınındaki bir parti yerindeyken, göstermek için bulduğum bir köpek kovucu çıkardım. Etraftan yayıldı ve çok geçmeden tanıdığım biri pek sevmediğimiz diğer çocuğa sprey sıkacağını söyledi. Başını ciddi şekilde belaya sokmak istemediğimden, gözlerine veya yüzüne değil sadece tenine ne kadar acıdığını göstermek için ensesine sprey sıkacağımı söyledim. Arkasından gizlice yaklaşıp şişeyi kaldırdım... aniden başını hafifçe çevirdiğinde... tam ben köpek kovucuyu sıkmaya başlarken. Gözlüğünün içinden sekerek gözüne çarptı. Bir uluma kopardı ve kimyasalları dışarı atmak için gözüne dere suyu damlatmaya başladı. Birkaç gün sonra onu okulda gördüm ve bana retinasının %30'unu yaktığımı söyledi."
"Mayıs ayında annem beklenmedik bir şekilde vefat etti. Ayda 300 dolara kiraladığımız evden sırf artık orada yaşamadığı için tahliye edildim - annemin yeğeninden kiralıyorduk.
Hiç birikimim yok ve annem bana hiçbir şey bırakmadı - tek geliri sosyal güvenlikti. Bir sinemada saatte 7,90 dolara süpervizör olarak çalışıyorum ve haftada 20-30 saat arasında herhangi bir yerde çalışıyorum. Ben bir öğrenciyim ama bu önümüzdeki dönem tüm derslerim çevrimiçi ama bir stüdyo dersi.
Büyükbabam yakın gelecekte benim için araba ödememi yapmayı kabul etti.
Erkek arkadaşım ve onun oda arkadaşıyla kalıyorum ama erkek arkadaşım ve ben kendi dairemize sahip olmak istiyoruz ama gelirimizle bunu nasıl yapacağımızdan emin değilim. O da sinemada çalışıyor ve benzer bir maaş alıyor ama öğrenci değil ve arabası yok. Bir yere araç bulamayınca otobüse biniyor.
Ayağa kalkmak için öğrenci kredisi almalı mıyım? Şu anki durumumda kalamam ve araba paramı ödeyen dedemden başka aile desteğim yok."
"2 yılı aşkın süredir birlikteyiz. Daha önce kimse için hissetmediğimiz kadar kimyamız var. **Onu gerçekten GERÇEKTEN seviyorum.** Yani o benim ""bir kenara atabileceğim"" biri değil.

Ama beni asla özel hissettirmiyor ve bu canımı yakıyor. **Ara sıra** bana güzel olduğumu söylüyor ama bunun arkasında duygu yok. Kulağa monoton ve prova edilmiş geliyor. İyi bir erkek arkadaş olduğu için bunu söylüyor gibi. ""Erkek arkadaşım benim güzel olduğumu düşünüyor mu? Diğer kızları bana tercih ediyor mu? Görünüşümden memnun mu?""

Bu nedenle, diğer kızları kontrol etmesi veya Facebook'ta diğer kızların özçekimlerini sürekli beğenmesi (bunu çok yapıyor) gibi aptalca şeyleri kıskanıyorum.

Bunu nasıl aşarım? ya da sesi 12 olmadan nasıl getiririm?"
"Merhaba AskReddit, bazı ön araştırmalar yaptım ve hiçbir şey bulamadım, bu yüzden bu bir yeniden gönderiyse içtenlikle özür dilerim.
  Diyeceğim şey şu ki; Geçmişte dinleme zevkim için çok sayıda mp3 cd'si yaktım. Ancak, 60 şarkılık bir çalma listesi ancak bu kadar uzun sürer. Geçenlerde, bir inek küstahlığı anında, yaklaşık 1000 şarkılık toplam bir parça listesi için (bir mp3'ün ortalama boyutu, vb. göz önüne alındığında) bir dvd diski aynı şekilde yazabileceğimi iddia ettim, doğru muyum? Yoksa bir hata yapmış olabileceğimi ve adeta ""sonsuz çalma listesi"" yapamayacağımı onlara bildirmeli miyim?"
"İyi tanıdığım bu kız sık sık kötü göründüğünü söylerdi. Giyimi, kilosu, elbise seçimi vs. Bana kilosunu iyileştirdiğini söyledikten sonra harika göründüğünü söyledim, hala kıyafetlerini ve saçını düzeltmek gibi biraz gergindi ve hiçbir şeyden bahsetmemiş gibi görünmeye çalışıyordu, biraz gülümsedi ve teşekkür etti. Elbisesi ona göre kötüydü bu yüzden başka bir elbiseyle değiştirdi ve ben de harika göründüğünü söyledim ve bana elbisesini nasıl ve neden değiştirdiğini anlattı, devam ediyor. Ona endişelenme, güzel göründüğünü ve iyi göründüğünü söyledim.

Ona kendini iyi hissetmesi ya da özgüvenini artırması için bir şeyler söyleyebileceğimi hissediyorum. Tam olarak düşük değil, sadece bir çaba yardımcı olabilir. Ona sadece güzel ya da muhteşem olduğunu mu söylemeliyim? Yoksa kıyafetlerine iltifat etmek gibi başka bir şekilde mi yapmalıyım? Vücut parçalarının kesin bir hayır olduğunu biliyorum. Kızların genel olarak iltifattan hoşlandıklarını ve kendilerini güzel ve iyi hissetmelerini sağladığını duydum, genelleme yapmıyorum ama kibar olmanın zarar vermeyeceğini söylemek
Herhangi bir fikir veya tavsiye burada bana yardımcı olur"
"Eski erkek arkadaşımla birlikte olalı 12 ay oldu. Bu süre zarfında başka bir kızla çıktı ve o zamandan beri ondan ayrıldı.

Geçenlerde bir arkadaş istemek için benimle iletişime geçti. İlişkimiz iyiydi ama o bana güvenmediği için ben de ona güvenmediğim için ayrıldık. Sık sık yanlış anlamalar yaşadık ama birbirimizi yoğun bir şekilde sevdik.

Onu 12 ay sonra ilk kez dün gördüm, çünkü onu tamamen unutacağımı düşündüm, ancak ona karşı hala gerçekten güçlü hislerim olduğunu fark ettim. Öpüştük, neredeyse yatacaktık. Planlı değildi.

Ona karşı hislerim olduğu için onu bir daha göremeyeceğimi söyleyen bir e-posta yazdım. Şu anda bir ilişki istemediğini biliyorum ama onun hakkında hissettiklerime engel olamıyorum dedim. 12 aya daha ihtiyacım var.

Bu e-postayı geri yazdı:

""Hey, mesajlarını aldım. Demek bir yıl daha arkadaş olmak istemiyorsun? Öyle mi diyorsun..... Birbirimizle iletişim halinde olup konuşabilmenin güzel olacağını düşündüm. Arada sırada hayatlarımız hakkında açıkça?

E-postan için teşekkürler. Birlikte geçirdiğimiz günleri anlatırken seni okumayı hep sevmişimdir. Bana şahsen çıkmak istemediğini söylediğin için gerçekten nasıl hissettiğinden emin değilim, henüz e-postanda sanki birlikte olma potansiyelimiz varmış gibi konuşuyorsun?

Geleceğimde seni istiyorum. Tanıştığım hiç kimseye benzemiyorsun ve bu hoşuma gidiyor. Ancak tetikte kalmalıyım ve mesafemi korumalıyım Son zamanlarda çok fazla kırıldım ve ne kadar depresyonda olduğumun farkında olduğunuzu sanmıyorum. Bence kafanın söylediğine bağlı kalman en iyisi. Benimki bana arkadaş olabileceğimizi ve birbirimizin yanında olabileceğimizi söylüyor ama eskisi kadar sık ​​veya yakın değil...

Ben ne yaparım? Bu adamla tekrar teması mı keseyim yoksa arkadaş mı olayım? Sadece arkadaş olmak istediğini söylüyor ama neden beni öpüp benimle yatmaya çalışsın?"
"Arka plan:
Ağabeyim yavaş, iq'su 69 ve normal iq'su 70. Ayda 900 dolar civarında sosyal güvenlik alıyor. Benimkinin bitişiğinde bir ev kiralıyor. Evler aynı arsa üzerinde yer almaktadır. Bloğun aşağısındaki uyuşturucu satıcısı komşularımla aktif olarak kristal meth yapıyor. Annem kardeşime yiyecek ve para veren bir kolaylaştırıcı. Küçük yaşlardan itibaren bana ailenin aileye baktığını aşıladı. Ona bakmam gerektiğine inanmam için beni manipüle etmeye çalışarak kardeşimi etkinleştirmeye devam ediyor.

Sorun:
Yani kardeşim tekrar kullanıyor. Satıcısı/arkadaşı yanıma geldi ve tekrar kullandığını söylemeye karar verdi. Çok bir şey söylemedi ama sen az çok biliyorsun. Uyuşturucu kullanımı onu etrafında olmak istemediğim bir kişiye dönüştürdü. Uyuşturucu kullanımı ve genel kişiliği nedeniyle kendimi ondan uzaklaştırmak istiyorum. Hem annemden hem de kardeşimden uzak durmayı düşünüyorum. peki nasıl yapacağım Negatif aile üyelerinden kendinizi nasıl uzaklaştırdınız? yavaş bir uzaklaşma süreci gibi sadece engellemek ve yok saymak istemiyorum."
"Daha fazla tavsiye için bunu buraya göndermem söylendi.

[Orijinal konu](

Başlık çoğunu söylüyor. . . Bazı arkadaşlarla parti yapıyorduk ve gecenin yaklaşık yarısında arkadaşlarımdan biri bana hâlâ birlikte olup olmadığımızı sordu. Son birkaç aydır zor zamanlar geçiriyorduk, bu yüzden bunun nasıl sonuçlandığını sorduklarını düşündüm. Evet dedim, o da öyle. Akşama doğru birkaç kişi daha geldi ve aynı şeyi sordu.

Gecenin sonunda, iyi arkadaşlarımdan biri biraz mahcup bir şekilde yanıma geldi ve kız arkadaşımın ona doğru gittiğini ve hiçbir uyarıda bulunmadan onunla seviştiğini söyledi. Birkaç kişi bana onun ""her yerinde"" olduğunu söyledi ve ben de onun pek iyi tanımadığım başka bir çocukla seviştiğini gördüm.

Ertesi gün onunla yüzleştiğimde neler olduğunu sordum. ""Başına ne geldiğini bilmediğini"" ve üzgün olduğunu söyledi. Ama ben satın almıyorum. Yüzeyin altında bir şey yoksa, o şeyi öylece yapmazsın, değil mi?

Ne yapacağım, olanlarla nasıl başa çıkacağım ve buradan nereye gideceğim konusunda bazı tavsiyelere gerçekten ihtiyacım olabilir. Bana her zaman, diğer insanlarla dalga geçtiğimi öğrenirse beni anında terk edeceğini ve bunun tamamen kabul edilemez olduğunu ve hiçbir mazereti olmadığını düşündüğünü söylerdi; bu yüzden bununla onunla uğraşacağımı hiç düşünmemiştim. Oldukça kızgınım ve biraz incindim; ikiyüzlülük beni hep duvara itti, bu yüzden gerçekten ne yapacağımdan emin değilim.

Şimdiden teşekkürler Reddit!"
"Bunu kısa tutmak için elimden geleni yapacağım.

Eşimin kronik bir hastalığı var. Sonuç olarak, 9-5 işi yok, fazla para kazanmıyor ve gerçekten, gerçekten sağlık sigortasına ihtiyacı var.

Eyaletimiz Medicaid'i genişletmedi ve işverenim sağlık sigortası teklif ediyor ama onu bununla korumak bir kol ve bacağa mal olacak. Kıçımızı yırtabildiğimiz ve gelirini yeterince yüksek tutabildiğimiz sürece, piyasada sübvansiyon almaya hak kazanıyor.

İşin püf noktası, sigorta kapsamına girmenin başka bir yolu varsa, yani benim işverenim olursa, bu sübvansiyonları kaybeder. Uzun lafın kısası, vergilerini ödeyecek ve ""Bekar"" olarak kayıt yapacak ve açıkçası benim de yapmam gerekiyor.

Vergilerimde yalan söylemekten inanılmaz derecede rahatsızım ama hem o hem de annesi (adil olmak gerekirse bir vergi avukatıydı) bir yıl için sorun olmayacağını düşünüyor. Çoğu insanın vergilerinde * bekar * olduklarını söylemek için yalan söylemeyeceğini düşünürdüm, bu yüzden sanırım bu var.

Ne yazık ki, işverenim aracılığıyla sigorta kapsamına girmemiz için gerçekçi bir yol görmüyorum. Bunun bir ""ayağımı yere koy"" anı olmasını çok isterdim ama bu onun kapsama alanını kaybetmesiyle sonuçlanırsa, bunu haklı çıkarabileceğimi sanmıyorum.

Hepimiz evlilikte fedakarlıklar yapmalıyız... bu benim için makul bir şey mi? Sanırım en kötü senaryo, yakalanıp büyük bir para cezası için tutuklanmamız. Bu da bizi birinci kareye (ya da para cezaları nedeniyle 0.5 kareye) geri getiriyor..."
"Reddit için hikaye zamanı! Bana en kötü (veya en iyi) ayrılık hikayelerini anlat!

En Kötüsü: Bir kızla bir süredir birlikteydik ve inişli çıkışlı zorlu bir ilişkimiz vardı. Onunla evlenmek istedim ama o, altı yıllık bir izin için birkaç ay sonra donanmaya gidecek olan eski sevgilisine hala aşık olabileceğini düşündü. Seçim yapmakta zorlanıyordu ama seçimi onun için kolaylaştıracağımı düşündüm. Ona ""eve gittiğinde konuşmamız gerek"" dedim, bu yüzden tamamen dövülmeye karar verdi. Eve geldiğinde kapıları çarpıyor ve oda arkadaşına bağırıyordu. Sonunda kelimeleri söylediğimde, sonraki 20 dakikayı sarhoş, geveleyerek konuşmasıyla beni çiğneyerek geçirdi ve kapıyı suratıma çarptı.

Ertesi gün beni aradı ve önceki gece ne olduğunu hatırlamadığını söyledi, bu yüzden her şeyi yeniden yapmak zorunda kaldım.

Best: Çalışmıyordum. Yararları olan arkadaşlara dönüşen ayrılık seksi var. havlama"
"Aralık başından beri çıkıyoruz. Beni seviyor. Çok fazla. Bunu anlamamı sağlayan, benim gözlerime baktığında gözlerindeki baş döndürücü, berrak ışıktı. Bu üç kelimeyi söylediğinde *anlıyor*. Ben ondan daha yaşlıyım ve kronolojik olarak da fazlasıyım. O bir bakireydi, ben kesinlikle bakir değildim. Mutlak felaketlerden payımı almama rağmen, ikimiz de ilişki oyununda çok deneyimli değiliz. Uzun vadeli bir ilişki ve birkaç muhteşem başarısızlık. İyi bir hayatı oldu ve ben, şey, garipti. Kesinlikle acıyı biliyor ama benim hiç yaşamadığım bir şekilde *mutlu*. falan filan akıl hastalığı, hap, terapi, hastaneye yatış vs.

Ona baktığımda, bana tamamen yabancı bir şekilde mutlu hissediyorum. Her zaman var olan öfke, korku ve bükülmüş üzüntü, burnunu boynuma koyduğunda bir şekilde eriyip gidiyor ve bu çok korkunç. Ona aşık olmaktan çok ama çok korkuyorum ve eğer öyleysem, bu şimdiye kadar yaşadığım en *tuhaf* şey. Uçmak gibi. Uçmaktan nefret ediyorum. Kah.

Öyleyse sorularım: Aşık olup olmadığınızı nasıl anlarsınız? Aklınıza gelebilecek en korkutucu şey buysa ne yaparsınız? Uzatmalı mıyım yoksa kaçmalı mıyım? Onu incitmek istemiyorum. Biraz tavsiye alabilirim."
"Bunu ailem adına yazıyorum çünkü kardeşimin neden olduğu acılara tanık oluyorum. İşte durumun biraz arka planı. Erkek kardeşim 20 yaşında, 2 yıldır okula gitmiyor ve yerel bir bakkalda stok elemanı olarak haftada 10 saatten az çalışıyor. Günlük rutini, çalışmadığı zamanlarda ya uyumayı, oyun oynamayı ya da bir seferde 24 saatten fazla ortadan kaybolduğu arkadaşlarıyla takılmayı içeriyor. Arkadaşlarıyla ne yaptığı gerçekten bir muamma ama ailem onun arkadaşlarıyla kafayı bulmak için takıldığını (esas olarak esrar) varsayıyor ki bunu doğrulayabilirim, ancak en azından bu noktada onu ispiyonlama özgürlüğüm olmadığını hissediyorum. zaman noktası.

Ailem ve ben, onun kötü alışkanlıklarının yanı sıra kendi kendine yetmesini sağlayacak bir kariyer olarak ne yapacağına dair daha önemli bir konu hakkında sayısız sohbete/tartışmaya girdik. Bu tartışmalar ortaya çıktığında, genellikle ondan büyük bir geri itme olur ve suçu ailemin üzerine atmaya çalışır ve sohbetten çıkmak için herhangi bir bahane bulmaya çalışır. Basitçe söylemek gerekirse, erkek kardeşim tembel ve motivasyonsuz ve bu yüzden ailem kendilerini hırpalıyor ve ebeveyn olarak kendilerini başarısız olarak görmeye başlıyor. Bununla birlikte, kardeşimi motive etmek ve onu bu verimsiz yoldan uzaklaştırmak için ebeveynlerimin ve benim ne yapabileceğine dair tavsiye almak için reddit topluluğuna dönüyorum.

Ayrıca, ailemin insanların farklı şekilde öğrendiğini tam olarak anladığını ve erkek kardeşimin akademisyenden çok teknik öğrenen biri olduğunu anladığını da eklemek önemlidir. Bunu kendi avantajına kullanmaya çalıştılar ve ilgisini çekecek bir şey bulmasına izin verme umuduyla onu teknik/ticaret temelli bir liseye kaydettirdiler. Üretken olduğu ve kendi kendine yettiği sürece, ailem onun hayatında ne yaptığıyla ilgilenmiyor.

["
"Neredeyse bir yıldır gerçekten yakın arkadaşlar, sonra çıkıyoruz ve bu gece daha erken ayrıldık. Dini farklılıklar nedeniyle ailesinin bilmesine hazır olmadığı için pek fazla insana söylemedi. Başından beri, söz konusu sorunlar nedeniyle dayanabileceğimizden emin değildim, ancak biraz daha zaman bekliyordum. Bugün beklenmedik bir şekilde bazı şeyler ortaya çıktı ve uzun süre geleceğimiz hakkında konuştuk. Birbirimizi sevmemize rağmen kaçınılmaz olanı uzatmanın bir anlamı olmadığına karar verdik ve aşk tek başına bir ilişkiyi sürdüremeyeceği için her şeyi bitirmeye karar verdik. Gerekirse birbirimizle konuşmak için bir haftalık isteğe bağlı bir son tarih belirlemeye karar verdik, ancak sanırım net bir kesintiye ihtiyacım var.

Şu anda zar zor dayanıyorum ve sadece bazı güzel sözlere ihtiyacım var. Ailesinin söylentileri duymasını istemediğimiz için pek fazla insana söylemedik. Konuşacak en iyi kişi kız kardeşi olurdu, çünkü o biliyordu ve ben de onunla arkadaştım, ama kızgın bir ayrılık olmasa bile onu bunun ortasına koymanın adil olduğunu düşünmüyorum. taraf tutulmaz. Bilen birkaç arkadaşla daha konuşuyorum, ama şu anda sahip olduğum tek şey bu."
"Çok uzun bir hikaye bu yüzden elimden geldiğince özetleyeceğim. Kendimi bildim bileli insanlarla ilişki kurmakta sorun yaşadım, bu yüzden pek çok yakın ilişki bulmak zor oldu. Bazen çok sıkıcı ya da nevrotik olduğumu düşünüyorum. Bu meselenin dışında.

Bu kızı lisede tanıdım, ancak lise bitene kadar onunla asla çıkamadım. Bir yıl çıktık, hatta üniversitede kendi evimizde birlikte kalmaya başladık (çok erken), sözlü olarak tacizde bulunduğu ve sonunda fiziksel olduğu ortaya çıktı. Yine de bizim yaptığımız gibi bitirmek beni çok incitti, o benim eksik yapboz parçam gibi görünüyordu.

Bu yüzden bazı korkunç şeyler yaptı, annem hakkında (duyduğu) bazı kötü şeyler söyledi ve arkadaşımla çıkmaya başladı. Öğle yemeği için buluştuktan kısa bir süre sonra onu terk etti ve birkaç ay boyunca sabit kaldık. Zor bitti, ilk seferki kadar sert değildi ve iş yerinde bu adamla çıkmaya başladı.

Onu bırakana kadar bir süre çıktılar ve birkaç ay arkadaşına geri döndü (hatta bunun şüpheli bir karar olduğunu söyleyecektir). Bu arada başka biriyle çıkmaya başladım, onların yanına çok çabuk taşındım ve yakın zamanda ayrıldık. Şimdi ona oda arkadaşı olmanın bedelini ödüyorum, bu ikimizin de biraz farklı olmasını dilediğimiz bir şey.

Peki ne biliyorsun yine bu eski sevgilimle öğle yemeği yiyorum ve şimdi mesajlaşıyoruz. Aramızda geçenlerle ilgili profesyonel yardım aradığını söyledi, çok samimi görünüyor.

Ona ne sıklıkta mesaj attığım konusunda beni endişelendiriyor, takılacağımızı bildiğimde tüylerim diken diken oluyor, heyecanlanıyorum. Kendime başka biri için böyle hissedip hissetmeyeceğimi sorarken çok melodramatik hissediyorum. Tekrar denemeyi veya yeni bir şey aramaya devam etmeyi ne zaman bileceğim? Her zaman aramızda bir bağ varmış gibi hissettim.

İnsanların çok fazla insanla çıkmadıklarında yaşadıkları şey bu mu? Ciddi anlamda 3 kişiyle çıktım. 16 yaşımdan beri sürekli olarak düşündüğüm tek kişi o, ara sıra aklıma giriyor. Bizi tekrar birbirimize getirene kadar aynı hataları yapmaya devam edeceğiz gibi görünüyor."
"Merhaba /r/ilişkiler!

Ben ve SO'm 3 aydır duygularımızı ifade etmekte zorlanıyoruz ve bu ilişkiyi yavaş yavaş bozuyor.

Küçük bir arka plan: Bu kızı neredeyse 10 aydır görüyorum, ancak bu eylül ayına kadar resmi olarak çıkmaya başlamadık.

Birçok seviyeye tıklıyoruz ve harika bir seks hayatımız var.

İkimizin de bundan önce bizi de alt üst eden uzun vadeli ilişkilerimiz vardı.

Sorum şu, bazen bana ""<3 <3 <3"" veya ""seni düşünüyorum ;)"" gibi şeyler yazıyor ve ben nasıl cevap vereceğimi asla bilmiyorum.

Eski kız arkadaşım asla böyle şeyler yapmadı ve böyle duygularla mesaj yazmak bana tuhaf geliyor.

Bu yüzden ""tamam :)"" veya "":D <3"" ile yanıt verdiğimde oldukça üzülecek ve söylediklerini geri almaya çalışacak çünkü ona reddediliyormuş gibi geliyor.

Onu reddetmediğimi, sadece bu tür bir durumda ne yapacağımı bilmediğimi anlamasını nasıl sağlayabilirim?

L-kelimesi söylenmedi, ama bir süredir ima ediyorum ve sadece doğru zamanı bekliyorum.

Bu kızı gerçekten sevdiğimi ve onu uzun süredir istediğimi düşünüyorum ama bunun her şeyi çok zorlaştırdığını hissediyorum.

Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir :)"
"Bu yüzden 5 aydır ve sadece 2 aydır görüştüğüm bu kızla karavana gidiyorum. Telefonunda dün eski sevgilisini hafta sonu kedilerine bakması için evine götürdüğünü gördüm. ve dün gece 12:30 gibi ona mesaj atarak keşke onları bu sabah alsaydın çünkü onları özledim. ""bizi ziyarete gel lol"" dedi. ""Olmuyor, ne kadar güzel olursa olsun"" diye yanıtladı.

Bu harika görünüyor, onun ilerlemesini reddetti. ancak bana bunların hiçbirinden bahsetmedi.. Reddit tüm bunlar hakkında ne düşünüyor?.."
"Yani bir arkadaşım kendini doğum günü kutlamalarıma davet etti. Bunu biraz can sıkıcı buluyorum. Onu tam olarak görmek isteyip istemediğimden emin değilim çünkü son konuşmamızda beni üzen bazı şeyler söyledi ve bu konuda hâlâ biraz kızgınım. Ayrıca başka bir ortak arkadaşını onu aşağı indirmesi için davet etti. Bu diğer arkadaşın bana aşık olduğunu ve biraz yapışkan ve tuhaf davrandığını biliyorum. Bunun bir sorun olduğunu görebiliyordum çünkü ilgilendiğim diğer kızı davet ettim.

Kimsenin kalbini kırmadan bu durumdan nasıl kurtulurum? Okulumun çevresindeki kasabada bara gitmeyi planlıyorum ve yalan söyleyip sosyal medyada fotoğrafların olması beni sinirlendirecek diye endişeleniyorum.

Düzenlemek"
"İkimiz de yirmili yaşlarımızın ortasındayız.

Onu yaklaşık 2 aydır görüyorum. Geçen ay neredeyse her günümüzü birlikte geçirdik ve pek çok randevuya çıktık. Neredeyse her gece birlikte uyuyoruz ve yaklaşık bir düzine kez seks yaptık. Sevecen, iletişim kurabilen ve genellikle birbirimizle çok mutluyuz. Esasen, bir ilişki içindeyiz ama bunu resmi veya münhasır yapmadık.

Benimle tanışmadan yaklaşık 2 ay önce ciddi bir ilişkiden çıktı ve ayrılan kişi oydu. Gençlik yıllarından beri aralarında çok az boşluk olan şu ya da bu türden olduğu için başka bir ciddi ilişkiye girmekten çekindiğini söyledi. Bu kadar çabuk ciddileşmemizden endişeli görünüyor, ama birlikte o kadar iyi görünüyoruz ki çekincelerine rağmen bu noktaya gelebildik.

**Sadece benimle romantik bir ilişki içinde olmaya kararlı olduğundan oldukça eminsem, bunu ""resmi"" yapmak için onunla konuşmak için harekete geçmeli miyim?** Başlıklar veya etiketler vb. pek umurumda değil .ama onunla bunun hakkında konuşarak onu korkutmaktan korkuyorum. Bununla birlikte, biraz güvenlik duygusu istiyorum.

Bunun yerine sadece adam olup kendi kendine oynamasına izin vermeli miyim (yani ilişkinin olduğu gibi tadını çıkarmalı ve doğal bir ilerleme beklemeli miyim) yoksa ondan bunu resmileştirmesini istemek kendi başına doğal bir hareket mi?

Son olarak, bunu resmileştirmek istediğine dair ondan hangi işaretleri aramalıyım? Zaten ""Seninle uyumayı seviyorum; sana sarılmayı ve senin tarafından tutulmayı seviyorum; Harikasın; Neredeyse bir ilişki içindeyiz (ama tam olarak değil); Senden gerçekten çok hoşlanıyorum"" gibi şeyler söyledi ama ""Burası biraz hızlı ilerliyor, benden sıkılacaksın, çok görüşüyoruz"" gibi şeyler de söyledi."
"Herkese merhaba, koşmayı bırakan ve baştan başlamak zorunda kalan insanlardan bazı ipuçları almayı umuyordum.

Nereden geldiğimi anlamanıza yardımcı olmak için kendimle ilgili yarı uzun bir geçmiş. Lisede çok iyi bir kros koşucusuydum, haftada 35-50 mil hızla koşardım ve asla 8-9 dakikalık milden daha yavaş koşmazdım. Son yılın sonunda koşmaya ara vermeyi ve ardından baharda yarı veya tam maratonlarda yarışmayı planladım. Sonunda xc'den sonra hiç koşmadım. 4 yıl sonra, sporu ne kadar özlediğimi fark etmeye başladım (özellikle xc arkadaşların başarısını gördükten sonra) ve tekrar spora dönmek için bir koşu grubuna katılmaya karar verdim. Ama üniversitemde bulabildiğim tek grup bir triatlon kulübüydü. Onlara katıldım ama sadece koşu antrenmanları yaptım. Yaklaşık 4 hafta sonra incinme atelleri geliştirdim. Bunun nedeni, 4 yıldır koşmamam ama 4 hafta sonra 6 milin iyi olduğunu düşünmemdi. Ayrıca, 25 pound daha ağır olmak yardımcı olmadı. 3 ay ara verip bisiklet ve havuzda antrenman yaptıktan sonra nihayet şubat ayında koşmaya geri döndüm. ama kaval kemiğim hala ortalıktaydı. Geçen hafta ilk sprint triatlonumu bitirdim ve tekrar ayaklarımın altına kilometrelerce girmeye çalışıyorum. Mart ayının başından beri incinme atellerini ciddi bir şekilde hissetmedim, ancak ortalıkta belirdiğini hissedebiliyorum. Yarım yıldan sonra, gerçekten çok sinirlenmeye başlıyorum. Hala 4 milden fazla koşamıyorum ve en hızlı milim 8 dakika. Muhtemelen asla 17 yaşımdaki gibi koşmayacağımı biliyorum, ama eskiden neleri koşabildiğimi hatırladığım için bu zor."
"Her şeyden önce, İngilizcemi bağışlayın, çünkü şu anda oldukça sarhoşum ve İngilizce benim ana dilim değil.

Tamam, aslen İngiltere'den değilim ama birkaç aydır orada yaşıyorum ve orada kendi ülkemden olmayan bir kızla tanıştım ve ona tamamen aşık oldum. Şu anda İspanya'da yaşıyorum ve gerçekten işe yarayabileceğimizi düşündüm, ama sebepsiz yere beni görmezden gelmeye başladı. Mutlu, neşeli ve sevimliyken birdenbire beni görmezden gelmeye başladı. Bana iki gündür cevap vermiyor ki bu kısa bir süre gibi geliyor ama bu beni içten içe öldürüyor. Sağlıklı bir ilişkinin karşılıklı saygı ve güven ile ilgili olduğunu düşünmeyi seviyorum ve dürüst olmak gerekirse, ona gerçekten güvenmiyorum ve son zamanlarda bana hiç saygı göstermiyor. Onunla İngiltere'de olmak gerçekten hoşuma gidiyordu ama şimdi kendimi delirtiyorum.
Ondan ayrılmalı mıyım yoksa cevap verene kadar beklemeli miyim? tavsiye için şimdiden teşekkür ederim."
"Kocam (39 ay) ve ben (31 kadın) gençliğimden beri birlikteyiz ve üç çocuğumuz var. Bir süre, onunla yaşayabileceğim diğer sorunlara ek olarak, benimle ancak ben uyuduktan sonra seks yapmak isteyecekti. Beni parmaklarken veya hatta bana nüfuz etmeye başlarken uyanırdım. Bu her olduğunda ona kendimi kötü hissettirdiğini söylerdim ve lütfen bir daha yapma. Ama yine de yapacaktı. Onun mazereti, uyuduğumu bilmemesi ve bundan hoşlandığımı düşünmesiydi.

Bunun dışında başka konular da var ama genel olarak nazik, destekleyici, cesaretlendirici biri. Mutlu olmamı istiyor. Asla kötü ya da kaba bir şekilde konuşmuyor. Son zamanlarda nihayet ben uyurken seks yapmayı bıraktı ama artık ondan pek hoşlanmadığımı fark ettim. Aslında, beni öptüğünde veya bana dokunduğunda neredeyse iğreniyorum. Kendimi berbat hissediyorum çünkü beni ne kadar sevdiğini ve seksin ne kadar iyi hissettirdiğini söylüyor, dürüst olmak gerekirse artık onu sevdiğimden emin değilim.

Her neyse, sanırım size sorum şu: Bunun beni bu kadar etkilemesine izin vererek gülünç mü davrandığımı düşünüyorsunuz? Danışmanlık yapmamız gerektiğini biliyorum ama şu anda her seans için ödemeyi karşılayamayız. Danışmanlığa gitmeyi beklerken bunu aşmak için yapabileceğim bir şey var mı?"
"Böylece 3 arkadaşım (hepsi aynı yaşta) bir sonraki ülkeye taşındı, biri bana gerçekten yakındı. Hala her zaman konuşuyoruz ve her şey ve birkaç ay önce hepimiz tatile gitmekten bahsetmeye başladık. Mary ve Bianca (Bianca, bunun hakkında olan arkadaştır) Avrupa'ya gitmeyi gerçekten istiyordu, Sophie ve ben de öyle. Ama Sophie ve ben, gerçekten istediğimiz gibi eğlenmenin çok pahalı olacağını düşündük, bu yüzden gerçekten ucuz olduğu Güneydoğu Asya'ya gitmeli ve iyice eğlenmeliyiz. Mary ve Bianca oraya seyahat etmenin tehlikeli olacağını düşündükleri ve oraya gitmemizin hiçbir yolu yokmuş gibi düşündükleri için (biliyorum, bu çok saçma) gitmek istemediler. Her neyse, iyiydik gibiydik ama her şey çok pahalı oldu, bu yüzden planlar bir nevi boşa çıktı. Şimdi Bianca bana mesaj atıyor ve Mary ile birkaç ay içinde Bali'ye gideceklerini söylüyor. Ne? Gitmek isteyip istemediğimi bile sormadı! Dürüst olmak gerekirse, şu anda bir işim yok, bu yüzden hayır derdim. Bir işim olmadığını biliyordu, bu yüzden muhtemelen yeterince adil bir şekilde gidemeyeceğimi düşündü. Ama yine de en azından bana bundan bahsetmesi gerektiğini düşünüyorum. Sinirlenmem gerçekten çocukça mı? Sadece onu aradıktan SONRA gelmek isteyip istemediğimi sordu. Birkaç ay önce hayır dedin ve şimdi yalnız gidiyorsun gibiydim.

Her şeyden çok, mesafenin arkadaşlığımızı etkilemesinden endişeleniyorum. Aynı ülkede yaşamadığım için beni artık 'düzgün' bir arkadaş olarak görmemesinden korkuyorum :/"
"Cuma gecesi oldukça meşgul olabilen bir restoran/barda barmenim. Yani, kapıdaki herkesi kartlayan bir fedai var. Bu süreçten sorumlu kişi olduğu için, muhtemelen yanlış bir şekilde, reşit olmayanlara izin verilen herkes için sorumluluk üstlendiğini varsayıyorum. Bu tarama, kaydırmanın yanı sıra kimliklere bakmayı da içerir. PA kimliklerini, ya da bana öyle söylendi, genellikle sahtecilik yapmak zordur, bu yüzden onlara onay verirse, genellikle ikinci kez kontrol etmem.

Görünüşe göre, bir Cuma gecesi iki kız geldi ve biri reşit değildi. Bunu ancak kızın babası gelip daha 20 yaşında olduğu için ceza aldığından şikayet ettiği için öğrendik."
"Merhaba!

Şu anda Philadelphia'da 800 dolara bir daire kiralıyorum ve Haziran sonunda (kira sözleşmemin sonu) taşınmayı planlıyorum. Ne yazık ki, ev sahibime 60 gün önceden yenilemeyeceğimi söylemezsem, kira kontratımda otomatik olarak yenileneceğini belirten bir satır olduğunu unutmak gibi büyük bir hata yaptım. Bunun yerine ona 45 gün önceden söyledim. Daha sonra, kirayı başka bir kişi almazsa, kira artışıyla (850) 12 ay daha askıda kalacağım söylendi.

 Olumlu tarafı, ev sahibim için çalışan emlak ofisi şu anda bir kiracı bulmaya çalışıyor, ancak ev sahibi kira için 850 istediği için, emlakçının birini bulması zorlaşıyor. Bu arada, sokağın aşağısında kamu hizmetleri dahil daha ucuz bir daire buldum ve şimdiden bir depozito koydum (685 depozito + 345 yarım aylık kira için). Şu anki dairemin verimsiz ısıtma nedeniyle (kışın ayda 160) son derece pahalı olduğu ve yıkık eski bir binada olduğu belirtilmelidir.

Sorum şu ki, mevcut kira kontratım için bir kişi bulunamazsa, diğer apartman kompleksindeki depozitimi kaybetmek ve sadece mevcut apartmanımda kalmak mantıklı mı? Yoksa önümüzdeki iki hafta içinde temsilci tarafından birinin bulunacağına dair kumar mı oynamalıyım? Yoksa birinin Temmuz ayı sonuna kadar kira kontratını alması umuduyla bir aylık çift kira ödemeli miyim? Ancak, iki kira kontratını aynı anda uzun bir süre için ödeyemem (kredili fakir, aptal yüksek lisans öğrencisi).

Sıkıntılarımın kendi kira kontratımdan haberdar olmama hatasından kaynaklandığını anlıyorum, ancak şimdi sizin yardımınızla durumu düzeltmeye çalışıyorum. Şimdiden teşekkür ederiz ve lütfen daha fazla bilgiye ihtiyacınız olup olmadığını sorun."
"Dün gece en iyi arkadaşımın doğum günü partilerinden biriydi. Arka bahçedeyim ve birkaç arkadaşım sigara içmek için öne çıktı ve ben arkada bir adamla kalıyorum. Biraz konuştuktan sonra gözüme arka bahçenin yan tarafında 4 salıncaklı ve büyük bir kaydıraklı ahşap bir jungle jimnastiği takılıyor. Birlikte olduğum adama gidip onu görmek ve çocukluklarımızı anmak isteyip istemediğini soruyorum.

Oraya gidiyoruz ve ben salıncaklardan birine oturuyorum ve o karşıdakine SALINMADAN, öylece oturuyor. Ayrıca, ikimiz de yaklaşık 165 pounduz, ki bu gerçekten o kadar da ağır değil. Ben de ""benim çocukluğumda bunun bir benzeri vardı"" diyorum ve hemen ardından salıncakları tutan destek kirişi ikiye bölünüyor ve salıncak seti çöküyor.

Söylemeye gerek yok, kendimi berbat hissettim ve arkadaşım bunu görünce sinirlendi ama çok iyi biri olduğu için çabucak üstesinden geldi. Yine de tamir etmeye ya da yenisini ödemeye yardım etmeyi teklif ettim, ama bana bunun için endişelenmememi söyledi. Bu sabah ailesine anlattıktan sonra, bana hiç kızgın olmadıklarını ve bir süreliğine bundan kurtulmak istediklerini söyleyerek bana mesaj attı, bu yüzden ona bir iyilik yaptım. Ama 3 yaşındaki erkek kardeşi bunu görünce ağladı ve çok üzüldü, anlaşılır bir şekilde.

Ailesi bu konuda iyi olsa da, bu konuda hala kötü hissediyorum. Sanırım onun ve ailesinin tepkileri benimkinden daha kötüydü, 3 yaşındaki çocuğun bundan dolayı kalbinin kırılmasını umursamadan, ama bu sadece beni daha iyi hissettirmeye çalışan bilinçaltım olabilir. Reddit'te ne düşünüyorsun?"
"İlk aşkımla tekrar tekrar ara ara, çok işlevsiz ilişkimi nihayet bitirdikten sonra kesinlikle mahvoldum. Üniversitedeki birinci yılıma 3 hafta kala tanıştık, FWB olarak başladık ve oradan geliştik. Henüz mezun olmamış ya da hayatıyla nereye gittiğini bilmeyen bir son sınıf öğrencisiydi; Şimdi, lisansüstü okula gitme vb. planları olan harika bir yaz stajını garantiledikten sonra son yılıma giriyorum. Hayatımızda çok farklı yerler var, ama mesele bu değil. Sadece ateş ve buz gibiydik, sürekli birbirimizin boğazındaydık ve kimyamız ne kadar çılgınca olursa olsun ve birbirimize karşı ne kadar tutkulu olursak olalım bu sağlıklı değildi.

Bekaretimi bu çocuğa kaptırdım. O benim ilk aşkımdı, her şeyin ilkiydi. Beni onun anladığı gibi anlayan biriyle asla tanışamayacağım diye korkuyorum. Hiç böyle bir ayrılıkla uğraşmak zorunda kalmamıştım. Durmadan. 3 gün boyunca ağladım ve dünyanın beni bir bütün olarak yutmasını istiyorum çünkü çok nadir, çılgın ve güzel bir şeyi çöpe atmış gibi hissediyorum. Ama annemin bana söylediği buydu:

""Bazen ilişkinin gerçekte ne olduğundan çok ne olabileceğini kaybettiğimiz için daha çok üzülürüz.""

Ve belki de en çok yas tuttuğum şeyin bu olması beni gerçekten etkiledi. Onu çok sevdim ama her zaman o kadar korkunç bir şekilde çatıştık ki, ilişkide kalarak da perişan olurdum. Kafamda, bir, iki veya üç şey farklı olsaydı ne olabileceğimizi gördüm. Ama değiştirebileceğim şeyler değillerdi. Bu yüzden asla ulaşamayacağımız bir ilişki ideali için yanıp tutuşmamın bir anlamı yok... gerçi sanırım elde edip edemeyeceğimizi asla bilemeyeceğim.

Sadece bir düşünce. Belki bazı insanlar bunu yararlı bulacaktır."
"Sanırım benim/erkek arkadaşım hakkında biraz arka plan bilgisi istiyorsun. İlişkimizi ""en iyi arkadaşlar"" olarak tanımlardım çünkü kelimenin tam anlamıyla her şeyi söyleyebilirim ve o bunun aptallık ve beceriksizlik olduğunu kabul ediyor. Bir yılı aşkın süredir birlikteyiz ve aramızda kalsın Reddit, onunla yıllarca birlikte olmak istiyorum. Hayır, hem cinsel hem de gf / bf açısından birbirimizin ilki olmamıza rağmen, tereddüt ettiğini ve% 100 emin olmak için beklemek istediğini söylediği gibi henüz ""seni seviyorum"" demedik.
16 yaşındaki liseli kızların çoğu gibi erkek arkadaşımla harika bir ilişki içindeyim. Ayrıca çoğu liseli kız olarak duygularımızın karşılıklı olduğunu ve 'sonsuza kadar' uçsuz bucaksız bir şekilde devam edeceklerini hissediyorum.
Ama şüpheliyim. Karşı cinsten üyelerle ve sayısız ""BFF"" ile önceki (geçici de olsa) karşılaşmalarımda, erkek arkadaşımla yaşadığım benzer ""aşkı"" hissettim, ama her zaman kötü bitti. Bunun kötü bitmesini İSTEMİYORUM anlamında şüpheliyim.
Erkek arkadaşımı seviyorum, beni yanlış anlama ama bunu herkesin nefret ettiği o tuhaf, yapışkan, iğrenç kız arkadaş gibi hissetmeden nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum.
Kesinlikle gerçek ve doğru olmamızı istiyorum. Sadece nasıl söylemem gerektiğini bilmiyorum. Bu açıkça sinir bozucu ve sadece tavsiyeye ihtiyacım var. Yardım:("
"Kız arkadaşımla yaklaşık 4 aydır çıkıyorum ve her şey yolunda gidiyor. O Çin'den uluslararası bir öğrenci ve aynı zamanda çıktığım ilk Asyalı. Geçmişte batı kültürüyle ilgili bazı sorunları oldu ama benim halledemediğim ve ona yardım edemediğim hiçbir şey olmadı.

Yaklaşık bir ay önce bana kısa mesaj konuşmalarımı sıkıcı bulduğunu söyledi. Şimdi bunlar sadece genel kısa mesaj konuşmalarıydı. Rastgele konular ya da herhangi bir şey hakkında bağırıp çağırmadım. Bunu mesaj atarak daha çapkın olmamı isteyebileceğinin bir işareti olarak aldım, ancak bundan bir yanıt alamadım. Bunu her şeyden çok utanç verici buluyordu.

Bildiğim kadarıyla cinsel yaşamla ilgili bir sorun olmadığını kayıtlara geçirmek istiyorum. İkimiz de bu konuda oldukça açığız ve bir sorunu varsa bana haber verecek.

Her neyse, onu bu mesajlaşma olayı hakkında daha fazla araştırdığımda, ona yeterince şefkat göstermediğimden bahsetmeye başladı. ""Benimle olman gerektiğinde kanepede olmamızı ve film izlememizi istediğin zamanki gibi"" bir örnek verdi ve bunun Çinli bir erkek arkadaşın işleri nasıl yapacağından ne kadar farklı olduğunu ortaya koyuyor.
Şimdi kafam karışmaya başladığı yer burası. Deneyimlerime göre, kanepede birbirine sokulmuş iki kişi, birisiyle ""birlikte olmak"" olarak sınıflandırılır ve ruh hali uygunsa başka şeylere yönlendirebilir. Onunla tam olarak ne yapmamı istediği konusunda bana net bir cevap vermedi.

Birisi bana burada biraz fikir verebilirse çok minnettar olurum. Kültürel bir sorunsa, neyi yanlış yapıyorum? Bu beni biraz sinirlendiriyor çünkü geçmişte bu sorunları hiç yaşamadım ve açıklama eksikliği bana üzerinde çalışacak çok az şey bırakıyor. Önderliği alıp tek başıma çözmemi istiyor."
"Bu geçen yıl oldu, ama sanki o kadar çok yorulmuşum gibi hissediyorum ki, bunu diğer effer sayalarla paylaşmalıyım.

Kocam ve ben hafta boyunca zıt vardiyalarda çalışıyoruz. Sabah 4:30'da işe gidiyor ve 2:30-3 gibi eve geliyor ve ben sabah 10:30'da işe gidiyorum ve 8:30 gibi eve geliyorum. Genellikle ben eve gelmeden önce veya kısa bir süre sonra yatakta olur ve çoktan akşam yemeğini yemiştir/biraz uzanmıştır. Yorulacak ve bazen akşam yemeğinden kalan fincanını veya tabağını sehpanın üzerinde bırakacaktır.

Bulaşık makinemiz yok, bu yüzden bazen aynı şeyi içiyorsak onun fincanını tekrar kullanırım. Bu süre zarfında kızılcık-üzüm suyu vuruşundaydık. İşten eve geldim ve biraz yemek yaptım ve içinde yaklaşık bir inç meyve suyu kaldığı için kullandığı bardağı tekrar doldurdum. Yemeğimi bitirdim ve suyu içmeye başladım ve içerken etrafta yüzen ve ağzıma doğru akan bir şey fark ettiğimde ufacık bir miktarım kalmıştı.

Ne oluyor be? Bu nedir? Oh, kocamın AYAK TIRNAKLARINI KESMEK.

İçindeki her şeyi kamufle eden koca bir bardak kara üzüm suyu içtim sonuna kadar. Lanet olası bardağın dibinde kırpılmış ayak tırnaklarından oluşan küçük beyaz hilaller vardı. Genelde ondan onları yere atmamasını rica ediyorum çünkü üzerlerine basmak hasta, ama ne bok. İçeceğime terli bir ambar işçisinin ayak kırpıntılarıyla tat vermektense onların üzerine basmayı tercih ederim. GAGBARFVOMIT!! Cidden biraz ağladım ve sonra hala bana olayı hatırlatmayı seven en iyi arkadaşıma anlattım."
"Tamam, yani son 6 aydır, kötü bir ayrılıktan bu yana ÇOK FAZLA flört ediyorum. Daha önce hiç bu kadar çok insanla çıkıp kendimi bu kadar bekar ve özgür hissetmemiştim. Ancak aynı zamanda gerçek bir bağlantı kurmak istediğimi hissetmeye başladım.

Bu bağlantıyı 22 yaşında biraz daha büyük olan gerçekten harika bir adamla kurdum. Yaklaşık 2 aydır birbirimizi görüyoruz ve yaklaşık 2 hafta önce ""resmi yapmak"" isteyip istemediğimi sordu. Ona şu anda plak şirketim olmamasını tercih edeceğimi, ancak yalnızca onunla çıkacağımı söyledim.

İşte sorun burada. ""Bir ilişki içinde"" olma fikrinden gerçekten hoşlanmıyorum. Kulağa tuhaf geliyor. Şu anda kimsenin bir şeyi olmak istemiyorum. Ama aynı zamanda kesinlikle bekar hissetmiyorum çünkü çok iyi anlaştık! Güven, ilgi, iletişim ve tüm eğlenceli küçük şeyler orada.

Aradığım şey, belki de bu duygularla nasıl başa çıkılacağına ve nasıl ilerleyeceğime dair bazı tavsiyeler veya girdiler."
"Dün eve döndü ve benimle gittiği yerler hakkında konuştu, bahsettiği yerin 5 yıllık eski sevgilisini götürdüğü bir yer olduğunu hissettim (birlikte yaşıyorlardı ve onunla evlenmek istiyordu), ben de sordum ve o evet, onun yanındaymış gibi. Hemen kendimi çok rahatsız hissettim ve üzülmekten vücudumda bir ürperti hissettim. Olgunlaşmadığını biliyorum ama elimde değil. Onunla pek çok yere gitmiş olması gerektiğini hissettim çünkü kızını tatile çıkaracak türden bir adam ve 5 yıldır aşıklar vs. Bununla kıyaslayamayacağımı hissettim. Ondan gittikleri tüm yerleri listelemesini istemedim ama gittiği güzel bir yerden her bahsettiğinde beni gittikleri bir yere götürüp götürmediğini ve bu fikrin beni hasta edip etmeyeceğini merak ettiğimi hissediyorum. Bu şekilde düşünmenin benim için çok toy olduğunu ve ona haksızlık ettiğini biliyorum, bu yüzden hiçbir şey söylemedim, ona hassas ve duygusal olduğumu göstermeden ne söyleyeceğimi bilemedim, bu yüzden sadece sessizdim ve söylemedim. çok şey söyle Ama o zamandan beri içimde kaynıyor.
Mantıksız görünmeden bu konuya nasıl yaklaşmalıyım?"
"Onun esrar içmesine her zaman karşıydım ve sigarayla ilgili anlaşma, ben hamile kaldığımda sigarayı bırakmasıydı.

Geçenlerde partilerde ve bazı arkadaşlarıyla kola kullandığını öğrendim. Sadece eğlence olduğunu söylüyor. Bunu hiç fark etmediğim için, onu veya bizi kötü bir şekilde etkilemiyor.

Neyin iyi olduğu ve neyin olmadığı konusunda her zaman açık sözlü oldum. Bağımlılıklar nedeniyle sevdiklerimin korkunç, sefil insanlara dönüşmesini izledim ve geçmişte olan şeyleri asla yaşamak istemiyorum. Ayrıca asla birini değiştirmek için ültimatom veren kişi olmak istemiyorum.

Sonunda ona bunun beni gerçekten rahatsız ettiğini ve geçmişimi tekrar yaşayamayacağımı söylediğimde, bu kadar önemliyse yapmayacağını söyledi .... Sonra birkaç dakika sonra nasıl hissettiğimi düşünmemi ve bunu dikkate almamı önerdi. bağımlı değil. Eğlenceli olduğunu düşünüyor.

Mantıklı tarafım bana tam olarak duymayı beklediğim şeyi söylüyor ama kalbim bana onu sevdiğimi söylüyor ve onunla birlikte olmadığımı hayal edemiyorum. Buradan nereye gideceğinden emin değilim. Yardım :("
"Şu anki g/k'm (o 24 yaşında) 5 yaşında ve ben (28 Ocak'ta 29'a dönüyorum) birlikte yaşıyoruz. O bir çağrı merkezinde finans işinde çalışıyor ve ben fabrika tasarlayan ve inşa eden bir mühendislik şirketinde çalışıyorum. Yeni mezun oldum ve onun büyüdüğü ve ikimizin de üniversiteye gittiği kasabada bir iş buldum. Konuşuyorduk ve ona bir noktada sahada olacağımı veya ilerlemek için deneyim kazanmak için bir süreliğine bir şantiyeye taşınacağımı söyledim. Doğrudan, kariyerin senin için bu kadar önemliyse, o zaman git dedi. Ailesi nedeniyle bölgemizi terk etmeyi reddediyor. Daha sonra sahaya gidip iki haftada bir veya yeterince yakınsa her hafta sonu eve gelsem ne olur diye sordum (bunu ofisimizde bir grup insan yapıyor) ve hayır dedi, uzun mesafeli ilişkiler yapmıyor. Bana bencil dedi ve onunla birlikte olmak istemeliyim. Bir noktada kariyerimde ilerlemek için gitmem gerekeceğini ve hayatım boyunca aynı işte ve aynı alanda çalışamayacağımı açıklamaya çalıştım ve onun cevabı bölgede başka bir iş bulmak oldu. Öylece evlenemeyeceğimizi ve bir ev satın alamayacağımızı / inşa edemeyeceğimizi ve sadece dönüp satamayacağımızı, sadece kiralamamızın hiçbir anlamı olmadığını söyledi. Hareket etmeye çalışmıyorum ya da gerçekten atm yapmak istemiyorum. Eğer yaparsam, sonunda bölgeye geri dönmek istiyorum. Farklı bir alanda daha iyi bir iş veya iyi bir deneyim fırsatı ortaya çıkarsa, onu alabilmem veya en azından o sırada seçenekleri tartışmam ve belki de alma yeteneğim olması gerektiğini düşünüyorum ama temelde hayır diyor Şimdi. Ya eğer oyununu oynamanın biraz zor olduğunu biliyorum ama bunun benim düşündüğüm evliliği düşünmeden önce konuşacağımız bir şey olduğunu hissediyorum."
"Sanırım herkes bu metinleri nasıl görebildiğimi merak edecek. Onu gözetlemiyorum (bir bakıma casusluk yapmıyorum). Babam ve benim iPhone'larımız var ve o benim telefonumdan iMessage'a giriş yaptı ve sanırım telefonunda iMessage kullanıyorsa, ben de telefonumdan onun hesabına giriş yaparsam, onun tüm konuşmalarını alırım.

Şimdi daha iyi terimler olmadığı için sulu kısma geçelim. Son birkaç gün içinde, onun gibi rastgele sayılarla yaptığı konuşmaları okudum ve alıntı yapıyorum, ""Karım şehir dışında. Buluşmak ister misin? Saatlik bir fiyat söyle."" ve ayrıca - ""Buluşmak ister misin? Seni özlüyorum :( "".

Beni bu konuda en çok korkutan şey, metinlerde kulağa ne kadar samimi geldiği. Sanki yarı-güçlü bir ilişkileri varmış gibi ya da bir şekilde birbirlerine bağımlılarmış gibi. Kahrolası ifadeler mi? Ailem yaklaşık 20 yıldır evli ve burada oturup evliliğin baba tarafında herhangi bir yatma / aldatma olmadığını söylemeyeceğim. Ailemle bu konu hakkında her ikisiyle de konuşabileceğimi hissedeceğim kadar yakın bir ilişkim yok.

Babam olsun ya da olmasın, bu konuşmaları okumaya hakkım olduğuna da inanmıyorum. Oturumu kapatmayı ve tüm konuşmaları silmeyi düşünüyordum ama emin değilim. Ailem ve benim pek kişisel ilişkilerimiz yok ve çocukluğum her zaman onlarla tek yönlü bir ilişkiden ibaret oldu. Bana fikirlerini açıklıyorlar, bana sevgi gösteriyorlar, bize iyi davranıyorlar, ben de dinliyorum, evet efendim ve evet anne diyorum ve devam ediyorum.

Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok ve eğer birileri bilmek isterse, hafta boyunca yaklaşık 10 konuşma yapılıyor."
"Burada bir nevi psikopat gibi hissediyorum... Kasabamda bir ev yandı ve hayatta kalan biri hariç hepsini öldürdü. Olaya karışan herkes için kesinlikle korkunç hissediyorum ama mahallesinde yangının çıktığını gören ancak aileye pek yakın olmayan, kol kola, histerik vb. Öncelikle dahil olmadılar ve bence bu kadar etkilenmeleri çok bencilce mi? onlar üzerinde doğrudan etkisi olmayan bir şey tarafından. Doğal olarak üzgün olduklarını anlıyorum ama ağlamak yerine yardım etmeye odaklanmaları gerektiğini düşünüyorum. Öyleyse ben empati hissedemeyen garip bir canavar mıyım?"
"Bu yüzden, bu kızla yakın zamanda tanıştığımı ve genellikle oldukça utangaç olduğumu söyleyerek başlayacağım, günde sadece 55 dakika birlikteyiz (matematik grubu) ve onun kişiliğiyle ilgileniyor gibiyim, ki o ilgilenmiyor. Pek bir şey ifade etmiyor gibi görünüyor, ama ben de aynı şekilde olduğum için, belki çok benzer bir şekilde bağlantı kurabiliriz...

Eskiden bunun kolayca geçebilecek küçük bir aşk olduğunu düşünürdüm, ama onunla her gün konuştuğumda daha çok ilgimi çekiyor gibi görünüyor ve ilişki alanında gerçekten fazla deneyimim olmadığı için, belki alabilirim Bunu nasıl çözeceğimize dair bazı görüşler..."
"Hey reddit, bu, tüm bu durum hakkında gerçekten kafamı karıştırıyor. Başlamak için gf'im bir giyim mağazasında çalışıyor ve 2 ay önce bu yaşlı, aptal kadını işe aldılar. Patronuna ve tabii ki kız arkadaşıma müşterilere kaba davranırdı, her vardiyadan yaklaşık 2 ay sonra kız arkadaşım eve gelir ve bu kız hakkında 3 saat boyunca şikayet ederdi. Sonunda ailem ve ben onun sürtüğünü duymaktan bıktık, bu yüzden onu kovdurmak için bir şeyler denedim. Web sitelerine girdim ve başını belaya sokmaya çalışan bir şikayet e-postası gönderdim (çok toy olduğunu biliyorum: P)
Kız arkadaşıma ne yaptığımı söylediğim söyleniyor, havalı görünüyordu ama ertesi sabah işte beni aradı, ağlayarak. ""Onun duygularını incitiyorsun!"" ""ONA SÖYLEMEM GEREKENİN SEN OLDUĞUNU BİLİYORUM, VİCDANIMDA"" Sonunda ona anlatmaya başlıyor. Tüm insanlardan onu 2 aydır tanıyorum ve ondan nefret ediyor, onu 2 yıldır tanıyorum ve birbirimizi ""Seviyoruz"". Tüm bunlardan sonra lanet olası papadan daha üstün davranıyor ve ne yaptığını düşünmen gerektiğini söylüyor, bu yüzden şimdilik ayrılıyoruz. Reddit'te ne düşünüyorsun? kim hatalı? ve sizce ne yapmalıyım?"
"Yani bu tam anlamıyla dün oldu, bu yüzden burada tuvalette oturup bunu yazarken dün gibi hatırlıyorum.

Yani İngilizce bir kitap okuyoruz ve ben pek dikkat etmiyordum. Biraz dışlandım ve geri döndüğümde ilk duyduğum şey, ""Babasına neden fahişe olduğunu söyledi"" cümlesi oldu ve içimdeki on iki yaşındaki çocuk ağzımdan kaçırdı, ""Aile İndirimi? ""

Şimdi unutmayın, bunu çok sessizce ve dikkatlice söyledim, böylece sadece akranlarım duydu. Ama onlar benim salak bir arkadaşım tekrar etmemenin komik olduğuna karar verdi ve tüm sınıfın duyması için ""Aile indirimi"" diye bağırdı. Sonra tabii ki öğretmen duydu. Bu yüzden arkadaşım öğretmenle yüzleştiğinde, ona bunu aptal gibi söyleyen kişinin ben olduğumu söyledi. Söylemeye gerek yok, ikimiz de bir hafta cezalıyız ve bilgisayarımdan bir ay cezalıyım."
"Dün gece, kız arkadaşım Noel için aldığım tüm akrabalarımın doğum günleri ve diğer her şeyle birlikte aile takvimini karıştırırken. Akraba olduğumuzu keşfetmesi onu dehşete düşürdü. Meğer babasının ilk kuzeni teyzemle evlenmiş. Yani benim ilk kuzenlerim, onun karşıt soylardan gelen ikinci kuzenleri. Bu onu gerçekten korkuttu, ama ilişki çok belirsiz göründüğü ve kan yoluyla olmadığı için buna gerçekten o kadar üzülmedim. İki konuda yardımınıza ihtiyacım var: 1. Aile yoluyla ilişkimizin adı nedir? En iyi tahminimiz üçüncü kuzenlerin bir zamanlar ortadan kaldırıldığıydı ama ikimiz de bundan pek emin değiliz. 2. Bu gerçekten yeterince yakın bir ilişki mi ki bizim için flört etmemiz garip ve hatta yanlış?"
"Bugün ilginç bir haber aldım. Arabama yeni lastikler taktırıyordum ve tamirci bana bunun bir saat alacağını söyledi, ben de biraz su almak için caddede yürüdüm. Bu lazer liposuction/cilt sıkılaştırma spasını geçtim ve öldürecek bir saatim olduğu ve 130 pound kaybetmekten dolayı biraz sarkmış bir cildim olduğu için bunun neyle ilgili olduğunu görmeye karar verdim. Konsültasyonum sırasında doktor mideme baktı ve kelimesi kelimesine ""Tekniğim sana bir şey kazandırmayacak, karın germe ihtiyacın var"" dedi. Tekniğini geçerli kılmak için karnımda yeterince yağ olmadığını açıkladığı şekilde. Yani kısacası... bu aslında benim üzerimde bir deri parçası olabilir ve kilo vermeyi BİTİRMİŞ olabilirim. Her şeyi yapabileceğini bildiğini söylediği tek yer aşk kollarım ve göğsümdü. Bu konuda herhangi bir adım atmadan önce gerçek bir tıbbi BMI taraması yapacağım, bu yüzden neyin gerçekte nerede olduğuna dair zor rakamlarım var ama daha önce de söylediğim gibi, bu rakamlar kilo vermeyle işim bittiğini ve zamanının geldiğini ortaya çıkarabilir. cildimi daha iyi yönetmeye başlamak için. Karın germe yapmayacağımı belirtmek isterim, bundan sonraki boş zaman benim işime mal olabilir ve idare edilemez bir durumdur (İnvazif cerrahiden bahsetmiyorum bile, beni çok korkutur). Bu, yolculuğumda büyük bir dönüm noktası olabilir ve bunu körü körüne kabul etmek istemiyorum. Buna yardımcı olmak için kısa vadede yapabileceğim bir şey bilen var mı? veya gözden kaçırdığım herhangi bir teknik? Herhangi bir ameliyattan kaçınabileceksem, isterim ama değilse şu anda en iyi seçenek bu gibi görünüyor."
"Kız arkadaşım eski sevgilisiyle her gün, hemen hemen gün boyunca (09:00'dan 00:00'a kadar) konuşuyor ve onu haftada bir veya iki kez görüyor (biraz bu zorunlu bir şeymiş gibi geliyor).

Bu çoğunlukla duygusal durumundan kaynaklanıyor, o ayrıldığından beri aşırı derecede dağınık, ama elbette onu birkaç gün vb.

Her geçen gün daha çok sinirleniyorum, artıyor .. ona beni ne kadar sinirlendirdiğini söylüyorum ve o anlıyor. Bu yüzden ona gözle görülür şekilde daha az zaman harcıyor, ama iş ona geldiğinde .. hala her gün ve gün boyunca konuşuyorlar ve birbirlerini haftada bir veya iki kez görecekler.

Hayal kırıklığım büyüyor, büyüyor ve büyüyor.. Bunun normal olup olmadığından emin değilim, daha önce hiç böyle bir durumda bulunmadım.

Siz ne düşünüyorsunuz? Sadece ben miyim, bunun devam etmesine 'izin vermeli' ve bu konuda sakinleşmeli miyim, yoksa bundan çok rahatsız olmakta haklı mıyım?

Çok teşekkürler!"
"Üzgünüm, burası yazmak için doğru yer mi bilmiyorum ama şu anda kendimi çok kötü hissediyorum.

Şimdiki partnerimle 1 yıldır birlikteyim ve onunla birlikte olmak için çok şeyden vazgeçtim (hatta başka bir ülkeye taşındım). İlk tanıştığımızda hayatımın en güzel ilişkisini yaşadık, hiç kimseden bu kadar memnun olmamıştım.

Şimdiye kadar ileri sar - o uyuyor, herhangi bir sorundan habersiz ve ben burada ağlamak isteyerek yatıyorum... son bir haftadır her gece olduğu gibi.
Artık zar zor konuşuyoruz, akşam işten eve geliyor, birkaç saat telefonunu oynuyor (birlikte biraz zaman geçirme/film izleme/herhangi bir şey istememe rağmen) ve sonra uyuyor. Konuştuğumuz zaman, bunun anlamsız küçük bir sohbet olduğunu hissediyorum (""ah bugün çok sıcak!"") ve eskiden yaptığımız/çiftlerin yapması gerektiği gibi tasasız sohbetler değil.

... benimle samimi bile olmayacak ve ona sarıldığımda yapışkan ve sinir bozucu olduğumu söyleyerek beni itiyor (muhtemelen bu noktada öyleyim, cevaplar için çaresizim). Ona nasıl hissettiğimi açıkladım ve beni hala sevdiğine dair güvence vermeye çalışıyor. Ona neden değiştiğimizi soruyorum ve herhangi bir şeyin değiştiğini reddediyor ya da daha çok çabalayacağını söylüyor ama sonra ertesi gün eskisi gibi oluyor...

Nevrotik bir baş belası gibi göründüğüm için üzgünüm ama her şey farklı ve nedenini bilmiyorum. Artık beni sevmediğini hissediyorum ve bu konuda moralim bozuk. Ve karşılığında, bu depresif ve mutsuz tutuma sahip olmanın onu daha da uzaklaştıracağından endişe etmek çünkü eski mutlu halim değilim. Bu bir kısır döngü - kendimi mutsuz hissettiğim için mutluymuş gibi davranamıyorum ve onun yanında mutsuz olmak kesinlikle durumu daha da kötüleştirecek.

NOT: Başka kızlarla tanışmak için zamanı/fırsatı yok, bu yüzden hile yaptığından endişelenmiyorum, çünkü her gün işten doğruca eve geliyor/tek cep telefonu bizim ortak cep telefonumuz."
"Merhaba r/kişisel finans,

Bu konuda rehberlik arıyordum, ancak şu anda bir finansal planlayıcım yok. 26 yaşında bir erkeğim, şu anki işimden ayrılmak istiyorum. Size ayak uydurmak için Amerika'daki büyük bir sigorta şirketinde sigorta eksperliği yapıyorum. Yaklaşık 9-10 ay önce bir terfi aldım ve şimdi pişmanım. Neden şirket dışına baktığımla ilgili herhangi bir ayrıntıya girmeden, şu anda ayrılmama izin vermeyebilecek bir finansal ikilemim var.

Şu anda yaklaşık 46.700 dolar kazanıyorum. Son birkaç aydır bazı mali zorluklar nedeniyle şu anda adıma hiçbir birikimim yok. 2 yıldır bir 401k'ya katkıda bulunuyorum (%6 benim tarafımdan, %6 şirket eşleşmesi). Zamanın sadece %5'ini verdiğim bir kısım vardı ama şirketim yine de uyuyordu.

Her neyse, Fidelity ile yaptığım 401 binde yaklaşık 7.700 dolarım var. Ücretlerinin genellikle %10 erken para çekme + IRS'ye %20 stopaj olduğunu biliyorum.

Beceri setimle eşleştiğinden emin olduğumu hissettiğim yaklaşık 7 başka pozisyona başvurum var. Bu arada, şu anda işimden ayrılmak isteseydim, acil durum fonu oluşturmak için 401k'mı nakde çevirmek kötü bir karar olur muydu? Hesaplarıma göre, alacağım miktar en az 3 aylık yaşam masraflarımı karşılamaya yetecek ve en azından bir maaş çeki daha geliyor."
"Bu birkaç saat önce oldu ve tüm bunlar hakkında hala biraz gerginim. Çoğu kişinin hardcore bir oyuncu olarak kabul edeceği kişiyim ve bu konuyla ilgilenen çoğu insan gibi, genellikle en sevdikleri oyunları ve benzeri şeyleri besler ve toplarlar.

Bugün işi atladım çünkü uyandığımda sol tarafıma bir şey çarpmış, her tarafım ağrıyormuş gibi hissediyordum (kulak iltihabı, bu tekrarlayan bir şey, bunu daha sık kontrol ettirmem gerekiyor.) ve evde kalıp dinlenmeye karar verdim. Biraz daha.

Bütün gün evde kaldım ve yaklaşık 6'da babam kulağıma neler olup bittiğini görmek için acil servise gitmek üzere beni almaya geldi. Bunu kontrol ettirmek ve doktorun bana verdiği reçeteyi almak için acil serviste geçirdiğim sonraki bir buçuk saat boyunca eve geldim ve verandamda, giriş yolumun üzerinde duran bir şeyler buldum. Köpeğim plastik bir poşetle ziyafet çekiyordu ve ilk başta bahçeme bir çanta dolusu eski giysiyi fırlatanların sadece bazı çocuklar olduğunu düşündüm.

Yine de odama çıkar çıkmaz işler benim için korkunç bir hal aldı. Donup kaldım, önümde olan şeye şaşkınca baktım. Monitörüm tamamen eğriydi ve kablolar kopmuştu ve sola baktığımda tüm konsollarımın olduğu bu açık deliği görüyorum. Sonra sonunda aklıma geldi: Birisi evimi soydu.

Kahretsin Kahretsin!"
"Ben 22 yaşındayım ve erkek arkadaşım (21) ile beş aydan biraz fazla bir süredir birlikteyiz. Çok uzun sürmedi ama onun sahip olduğum en iyi erkek arkadaş olduğunu hissediyorum - en azından en romantik ve düşünceli olanı. Bir erkekte istediğimi hissettiğim pek çok şey var: açık fikirli, zeki, biraz maceracı, düşünceli, tatlı. Hareket etmeye bile açık (Güney Los Angeles'ta bulmak her zaman kolay değil), maceracı bir iştahı var VE yatakta harika. İletişim kurmakta ÇOK iyi ve duygusal olarak kendini iyi anlıyor. O şimdiye kadar sahip olduğum en sevecen, düşünceli ve iletişim kuran erkek arkadaş. Ama mutsuz oldum. Neredeyse tüm bu zaman boyunca. İlişkiden mi yoksa ben mi fazla düşünüyorum ve olayları kişisel algılıyorum bilmiyorum. Ya da belki ikisi de? Bende bir sorun varmış gibi hissediyorum ki, en kötü özellikleri tembelliğe inen, hayatını 'çözmemiş' ve çoğu arkadaşımdan biraz daha tuhaf olan bu harika adamla bir ilişkiden zevk alamıyor gibiyim. Kendime mutlu olabileceğimizi, olumsuz düşüncelerle kendi yoluma gittiğimi söyleyip duruyorum ama bu olumsuz düşünceleri durdurmakta zorlanıyorum.

Arkadaşlarım ve ailem bu arkadaş canlısı, karizmatik ineğin harika olduğunu ve benim için harika bir eşleşme olduğunu düşünüyor, ama bilmiyorum.

Geçmiş ilişkilerimde ve şimdi, bağımsızlığımı korumakta/yalnızken mutlu olmakta sorun yaşıyorum. Tüm bunların gerçekte ne kadar karmaşık olduğundan emin değilim, ama oldukça karmaşıkmış gibi geliyor."
"MCL'm bozuldu (yaklaşık on yıldır. Bu sadece kaldırımın eğri bir parçasına bastığımda diz kapağımın yerinden çıktığı anlamına geliyor. Neyse ki, yolda düz bir çizgide koşmak güvenli bir aktivite, yani yaklaşık iki yıl önce ben koşmaya başladım.dizkapağım çıkalı bir yıldan fazla oldu çünkü etrafındaki tüm kasları çok güçlendirdim.bu güzel hikaye.

Kötü hikaye mi? Nike frees'te yaptım. Bu ayakkabıları seçmeme neden olan ayaklarımla ilgili sorunlarım vardı. Aniden, Şubat ayında sağ BT grubum gitti. Ve ben bittim. 500 fit koşamadım. Anlamadım, sol dizim harikaydı. Kilometremi yavaşça artırdım, günde sadece 4 mile kadar. Mükemmel orta ayak vuruşum ve serbest ayakkabılarımın tabanındaki aşınma deseni beni şaşırttı.

 Bugünlerde herkes minimalist ayakkabılar kullanıyor, yani öyle olamaz değil mi?
YANLIŞ. Sorunun %100'ünün minimalist ayakkabı olduğu ortaya çıktı. Geçen hafta yeni ayakkabılar aldım ve ayakkabı uzmanının tavsiyesi üzerine en kalın, en çirkin eski moda spor ayakkabıları aldığım için küçük düşürüldüm. Şimdi büyük, kabarık yastıklar gibi hissettiren bir şeyin üzerinde koşuyorum ama dizlerim titremedi bile.

Bu sorunla ilgili gönderi paylaşmaya başladığımda, BT gruplarından dolayı eski koşucu olan birçok kişi bana bunun umutsuz olduğunu söyledi. Umarım bu gönderiyi görürler ve yastıklı ayakkabıları denerler."
"Herkese merhaba. Bu yüzden Pensilvanya'dan taşınmak istiyorum. Hayatım boyunca burada yaşadım. şimdi 24 yaşındayım Pek sevmediğim bir işim olsun. Buralarda pek iyi iş yok. Çok fazla arkadaşım yok ve ailem yok (en iyi bir arkadaşım var), yani artık beni burada tutan hiçbir şey yok. İnsanların sıcakkanlı olduğu, iş fırsatlarının bol olduğu ve havanın sıcak olduğu yeni bir bölgede yeni bir başlangıç ​​yapmak istiyorum. Sağlık bilgi yönetimi için okula gidecektim. Programın bitmesi muhtemelen bir yıl sürecek ve şu anki işimde o kadar uzun süre kalabilir miyim bilmiyorum. Ancak sadece veri girişi ve ambar tecrübesi ile eyalet dışına taşınmanın akıllıca olduğunu düşünmüyorum. Tavsiye edildiğim eyaletler Texas, North Carolina ve Arizona idi.

Okulu bitirene kadar işime sadık kalmalı mıyım? Mutsuz olduğunuz için hiç eyalet dışına taşındınız mı? Diğer taraftaki çimenler daha mı yeşildi? Lütfen deneyimlerinizi paylaşın =)"
"13-14 yaşlarındayken, ÇOK dindar olan hoş, kibar, yaşlı bir adam olan bir komşum vardı. Bize her hafta onunla kiliseye gitmek isteyip istemediğimizi sordu ve ben ve annem her zaman kibarca reddettik. Ben bir ateistim ve annem Yahudi, kayıtlara geçsin.
 
Bu yüzden, bir tatil sırasında, hangisi olduğunu hatırlayamıyorum, muhtemelen Paskalya ya da Noel, bizden onunla kiliseye gitmemizi istiyor ve bir kez daha kibarca reddettiğimizde, gitmemizin önemli olduğu konusunda ısrar ediyor çünkü öyleydi. kutsal bir gün O zaman annem Yahudi olduğunu açıkladı, bu onu biraz şaşırttı ama hemen kabul etti. Ancak ""Ben tanrıya inanmıyorum"" dediğim an çok bariz bir şekilde gücenmişti.
 
O günden sonra her gün kapımızı çalar ve bana cehenneme gideceğimi ve tanrının beni affetmesinin tek yolunun onu tanrı olarak kabul etmem olduğunu hatırlatırdı. Tanrı'nın her şeyin yaratıcısı olduğuna inandığım ve ruhumu ona teslim ettiğim sürece, Hıristiyan ya da Yahudi olmam umurunda değildi. Sohbetimizi her zaman tipik bir ""Bu Pazar benimle kiliseye gitmek ister misin?"" ve kaçınılmaz olarak ""hayır teşekkürler"" cevabını verdiğimde, ""O zaman cehenneme gideceksin"" diye cevap verirdi.
 
Herhangi bir sorun başlatmak istemediğimiz için görmezden gelmeye çalıştık ama o kadar ısrarcı oldu ki sonunda ona gelip bizi taciz etmeyi bırakmasını ve istediğimiz sürece istediğimize inanma hakkımız olduğunu söyledik. inançlar kimseyi incitmiyordu. Allah'a inanmanın cennete giden tek yol olduğunu ve ona inanmazsanız öldükten sonra cehennem ateşlerinde sonsuza kadar azap çekeceğinizi söyleyerek bunu kabul etmeyi reddetti. Ondan sonra kendisiyle bir daha hiç konuşmadık."
"[23ay] onunla [21f] tinder aracılığıyla tanıştım ve yaklaşık bir buçuk hafta önce kahve içtik. Gerçekten çok iyi anlaştık - liseden beri gerçekten yaşamadığım türden bir ""tıklama"" - ve o zamandan beri DÖRT kez takıldık.

Bunun nereye gittiği hakkında biraz konuştuk ve aynı sayfadayız - bu, bir süreliğine çıkmanın kesin beklentisiyle, şimdiden konuşulmadan özel bir şey. Birkaç hafta birlikte yatmayı beklemekten bahsetmiştik ama onu bugün gördüm ve öyle oldu. Açıkçası burada hiç alışık olmadığım bir kimya seviyesi var.

Sanırım endişem, işler bu kadar hızlı iyiye gidiyorsa, aynı hızla kaybolup gidecekler mi? Onu bu kadar sık ​​görmek için adım atmalı mıyım? Pazartesi günü yine planlarımız var, ama ondan sonra birkaç hafta birbirimizi görmeyeceğiz - ben eyalet dışına çıkıyorum ve sonra döndüğüm gün o da olacak. Çıkmanın ilk aşamalarında, birini görmek bu kadar sık ​​​​kötü bir şey mi?"
"Yaz için çok özel bir durumdayım Reddit ve dünyevi tavsiyene ihtiyacım var. Görüyorsunuz, bu yaz evimden uzakta yaşıyorum ve sadece üç aylık bir süre için geçici bir yaşam alanı kiraladım. Aceleyle, bu binanın kablosuz internet ile donatılmaması CRUCIAL detayını gözden kaçırdım. Bunu sunarken bile bir Barnes and Noble'da oturuyorum. İnternet almak için farklı wifi noktalarına gitmeyi umursamıyorum ama en yakın yerin üç mil uzakta olduğunu düşünürsek, bu onu biraz daha az arzu edilir hale getiriyor. Etrafımdaki kiracıların yönlendiricileri olduğunu görebiliyorum ama TÜMÜ şifre korumalı ve hepsi 80+ yaşında ve kelimenin tam anlamıyla binanın etrafında yüzlerini asla göstermiyorlar. Yani temelde birkaç aylığına internet almanın ucuz bir yolunu arıyorum."
"Haftada yaklaşık 20 saat çok düşük stresli yarı zamanlı bir işte birlikte çalışıyoruz ve işteyken etkileşime girerek çok zaman harcıyoruz. Yaklaşık iki ay önce eski sevgilim benden ayrıldı ve onunki de aynı zamanlarda ayrıldı, bu yüzden nasıl hissettiğimize açıktık ve ayrılıklardan sonra birbirimizi destekledik.

O zamandan beri yakınlaştık ve her zaman onun sahip olması ve onunla bir ilişki kurmaması için harika bir arkadaş olacağı zihniyetine sahip oldum, çünkü çoğunlukla ikimizin de içinde taşıyabileceğimiz bagaj konusunda endişeliyim. Önceki erkek arkadaşlarının ikisi de onu aldattı ve bana güvenilmeyen bir ilişkiden çıktıktan sonra kendime her zaman güvenin sorun olmayacağını bildiğim birini bulacağımı söyledim.

Zaman geçtikçe ona karşı daha fazla şey hissetmeye başlıyorum ve kafamın bir ilişkiye bir şans verme ihtimalini mantıklı bulmaya çalıştığını hissedebiliyorum. Bana benden hoşlandığını söyledi ve ben de ona aynı şekilde hissettiğimi söyledim ve kısa bir süre önce birlikte çalıştık (sadece sevişmeden) uzun bir çalışma gününden sonra ve sizlerin yapabileceği herhangi bir tavsiye arıyorum. ver bana! İkimizin de hazır olduğu bir şeyse ona bir şans vermek akıllıca mı? Zamanının gelip gelmediğini veya bana çok erken olduğunu veya işe yaramayacağını söylemek için hangi işaretleri aramam gerektiğini ne zaman anlarım?"
"Bu kız okuldaki sınıflarımdan birinde, bu yüzden onu oldukça sık görüyorum ve aynı zamanda arkadaş grubumun bir parçası, derslerin çoğunda yan yana oturuyoruz ve oldukça iyi anlaşıyoruz, o komik, ilgili ve her şeyiyle iyi insan. Son zamanlarda ona karşı daha romantik duygular hissetmeye başladım, ama onun bana karşı aynı şekilde veya benzer bir şey hissetmediğinden oldukça eminim, benim için en önemli işaretlerden biri, onunla konuşmak istersem bitecek olmasıdır. Facebook/metin/sohbeti başlatan ben olmalıyım.

Şimdi normalde bununla başa çıkabilirdim, duygularımı kendime saklar ve hiçbir şey yapmazdım çünkü mezuniyetten sonra da devam edebilecek iyi bir arkadaşlığı mahvetmek istemiyorum. Bununla birlikte, beni zihinsel olarak gerçekten kötü bir yere sokan depresyon ve diğer sorunlarla mücadele ediyorum ve ona söylememek onları daha da kötüleştiriyor, her zaman bok gibi hissediyorum. Bu geçen yıl yaklaşık aynı zamanlarda başıma geldi ve birkaç kez intiharla flört ettim, ancak bu sefer daha kötü hissetmeme rağmen intihara meyilli değilim. Ona söylememek, zihinsel durumuma en çok katkıda bulunan şeylerden biri, bu yüzden ona söylemek istiyorum, ama aynı zamanda onun arkadaşlığını kaybedersem, kelimenin tam anlamıyla beni uçurumdan aşağı atacağından korkuyorum."
"Tamam, buradaki diğer gönderiler kadar heyecan verici olmayabilir ama ne yapacağım konusunda gerçekten kafam karıştı:

Dört yıldır birlikteyiz ve birçok ayrılıkla sonuçlanan birçok zor dönem yaşadık. Bu ayrılıklardan birinde evden bir arkadaşıyla yattı, hayatına devam ettiğini ve beni bir daha görmeyi beklemediğini ve bunun hiçbir anlamı olmadığını söyledi. Ona inandım ve devam ettim

Geçen yıl itibariyle gerçekten depresyondan acı çekmeye başladım ve bu, ilişkimizi çok zorlaştırdı. Sonunda aynı şehirde üniversiteye dönmeden ayrıldık! Daha tazeydi ve başka biriyle yattı. O zamandan beri başka kızlarla konuştum ve çıktım ama herhangi bir cinsel karşılaşma yaşamadım.

Son zamanlarda konuşmaya başladık ve bizim için daha belirgin hale geliyor, özellikle de birbirimizi hala sevdiğimiz ve ayrılmaya devam ettiğimizde ne kadar aptal olduğumuz hakkında çok şaka yaptığımız (muhtemelen son 3 yılda bir aydan fazla süren 3 ayrılık) . Onu seviyorum ve onunla birlikte olmak istiyorum ama işler değişirse diğer insanlarla uyumayı ve sahada oynamamı özleyeceğimden korkuyorum - ama dürüst olmak gerekirse başka biriyle birlikte olmak istemiyorum .

Her şey tekrar bir araya gelmemiz giderek daha muhtemel görünüyor ve bunun olmasını istesem de geri tepeceğinden ve gelecekte kendimi çok kötü bir durumda bırakacağımdan çok korkuyorum.

Onu parça parça seviyorum ve tekrar bir araya gelirsek muhtemelen gelecekte ondan çocuk sahibi olacağız. Sığ mıyım?"
"Uni'nin 1. yılından hemen sonra çıkmaya başladık, 1 yıllık çıktık ve evlilik öncesi flörtümüzün ne kadar süre devam edeceğine dair beklentilerdeki farklılıklar nedeniyle 6 aylığına ayrıldık.
Daha kısa bir flört tercihine (1,5-3 yıl) yöneliyorum ve bu noktada öyle ya da böyle karar vereceğimi hissediyorum. Ne kadar sürerse sürsün, hayatının diğer tüm yönlerinin (kariyer, okul, aile, mali durum...) evliliğe uyum sağlamak için mükemmel bir şekilde yerinde olması gerektiğini daha çok hissediyor.

Tekrar bir araya geldikten ve sadece evliliği ertelemek için çıkmak istemememe karşı düşünceli olsaydı, hayatının düzene girdiğini hissedene kadar mutlu bir şekilde çıkmaya istekli olacağım konusunda daha net olduktan sonra. ve o zamandan beri işler nispeten iyi gidiyor (o zamandan beri 3+ yıl). Birlikte seyahat ettik, aile tatillerini birlikte geçirdik ve motivasyonlarımız, fikirlerimiz, özlemlerimiz ve anlaşmazlıklarımız hakkında her zaman açık iletişim içinde olduk. Birlikte yaşamadık.

1-2 ay öncesinden beri, konuşma derinliğimiz / sıklığımız konusunda yavaş yavaş daha fazla zorluk çekiyoruz ve bu, onu ilişkimizin geleceği ve ona ne kadar değer verdiğim konusunda çok belirsiz hale getiriyor.
Ben çok uysal, sabırlı biriyim, haftada birkaç kez birlikte kaliteli zaman geçirerek (özellikle ev dışında) sevildiğimi hissediyorum ve rastgele iyilikler yapıyorum. En yakın arkadaşlarım ve ailemle belki ayda 1 kez ve SO'mla biraz daha fazla düşündürücü ve derin bir sohbet etmeyi beklerdim.
Çok eleştirel düşünen, sarılmayı ve iltifat edilmeyi seven ve sohbet teşvik edici olduğu sürece aklına gelen herhangi bir şey hakkında uzun süre oturup konuşmaktan her zaman heyecan duyan biridir.

Bana daha az sohbet ediyormuşuz gibi gelmiyor ama aktif olarak katılmaya daha az hazır olduğumu ve bu tür sohbetler için daha az zaman ayırdığımı söylüyor. Bu kadar yoğun bir konuşma seviyesinin sürdürülebilir olmadığını hissediyorum, o bunun gerekli olduğunu düşünüyor. Bu ay ilk kez çiftler danışmanlığına katılmayı planlıyoruz.

Bu normal mi? Bu gerçek bir sorun mu yoksa birimizin mantıksız olması mı? İlişki kurabilen var mı? Onu gerçekten seviyorum ve bunun yürümesini istiyorum."
"Şimdiden özür dilerim ama bu uzun olacak.

Son birkaç aydır, 25 yaşındaki kız arkadaşımla ilişkimde sadece bir yolcuymuşum gibi hissediyorum.

Üç yıldır birlikteyiz, ancak henüz birlikte yaşamıyoruz - çünkü iş durumlarımız taşınmaya uygun değil. Bunu tartıştık ve zamanı geldiğinde yapmak istiyoruz. (Altı ila on iki ay içinde taşınma fırsatı olan giriş seviyesinde bir pozisyondayım ve o bir perakende mağazasında yöneticilik işi buldu.)

İletişim kurduğumuzda nasıl davrandığı için ondan kopmuş hissediyorum.

Bir ay önce iki haftalık bir tatilden döndük - tatil harikaydı. Ama geri döndüğümüzden beri, sanki ilişkimiz için pek çaba göstermiyor.

Önceden birbirimize sürekli romantik/sevgi dolu şeyler yazardık. Şimdi ondan bana 'hoş' bir mesaj göndermesini istersem, genel bir şey yazıyor veya kendini tekrar etmek istemediği için ne yazacağını bilmediğini söylüyor - kendini tekrar etmek zor olacak çünkü söylemez. şeyler ilk etapta.

Bir örnek - dün gece ona gerçekten onunla seks yapmak istediğimi söyledim ve cevabı gerçekten çok komikti?

Seks hayatımız harika değil. En son tatildeydik - yani bir aydan biraz daha uzun bir süre önce. Onu hafta sonu gördüm ve bir şeyler yapmayı planlamıştık ama onun yerine film izlemek istedi ve biz farkına varmadan onu eve götürmek zorunda kaldım.

Bu yakınlık eksikliği konusunda endişelenmeli miyim, yoksa bu kadar uzun süredir devam eden ilişkilerde sık görülen bir durum mu?"
"Bu kızla yaklaşık 3 ay önce OKCupid'de tanıştım ve gerçekten çok iyi anlaştık. Çok uzun zamandır biriyle çıkmamıştım, bu yüzden gerçekten oraya geri dönmeyi hedefliyordum, çok ciddi bir şey değil. Bir şey diğerine yol açar ve şimdi işler oldukça ciddi görünüyor. Benimkinden çok onun tarafında.

Onun hakkında ne hissettiğim konusunda geride kalıyorum. ""Bu iyi bir arkadaş"" aşamasından yeni çıkarken benden gerçekten hoşlanıyor.

 Rastgele eski sevgililerinin (nefret ettiğini iddia ettiği) adlarını söylemek, bana gerçek numarasını gittiği bir barda sarhoş bir adama nasıl verdiğini veya iş arkadaşlarından biriyle kesinlikle nasıl çıkacağını anlatmak gibi şeyler (ki ben ' daha önce tanıştık) çıkmayı bırakırsak. Sabırlı olmaya ve her şeyin yoluna girmesine izin vermeye çalışıyorum ama o bazı şeyler yapıyor ki, benim hislerimin onunkine yetişmesine izin vermem gerekip gerekmediğini sorgulamama neden oluyor.

Bu biraz rant-y olduysa özür dilerim. Gerçek hayatta bu tür şeyler hakkında konuşacak kimsem yok, bu yüzden onu göğsümden atmam gerekiyordu. Gerekirse her şeyi netleştirebilirim.
 
Bunların her birini bir şekilde başından savdım, ama ona böyle bir şey söylersem bana ters geleceğinden neredeyse eminim. Bunlar kırmızı bayraklar, değil mi? Ya da sadece hiçbir şey için çok şey okuyorum. İşleri şimdi bitirmeli miyim yoksa işleri biraz daha akışına bırakmalı mıyım?"
"Biraz tarih sanırım, lisede tanıştık ve o bir yıl önce mezun olurken ben geçen yıl mezun oldum. Ben hala okuldayken, o çalışıyordu ama epeyce boş günü vardı, bu yüzden o günleri okulda beni ve eski arkadaşlarımı (onlar eski olmadan önce) ziyaret ederek geçirdi.

  
         
  Hızlı ileri sar, okuldan çıktık, Lise için sosyal yardım gibi olan Center High adlı bir yerde bazı iyileştirmeler yapıyoruz ve bu arkadaşlar artık eski arkadaşlar, çünkü onlar, benim bilmediğim bir nedenden ötürü, don. Artık BENİ sevmiyorum ama kız arkadaşımla bir sorunum yok. Artık onlarla konuşmuyorum ama onlar sevgilimle konuşuyorlar. Bununla bir sorunum olduğunu söylemiyorum, eğer ayrılırsak onu destekleyecek bir grup insanın olduğunu bilmek güzel.
        
  
  Son zamanlarda, ona daha iyisini hak ediyormuş gibi şeyler söylüyorlar ya da ben ona her zaman pislik oluyorum (tamam, bu tamamen doğru değil ve o bunu biliyor.) Hatta onlardan biri (bir kız) ona çıkma teklif etti. Bu perşembe akşam yemeğine, ona ilişki hakkında bazı ""tavsiyeler"" vermek için. Bu ""tavsiye""nin ikimizin de istemediği bir ayrılığa yol açacağından endişeleniyorum ama işler ters giderse bu olur. Bizim hakkımızda ne yapacağım ve ondan o yemeğe gitmemesini istemek yanlış mı?"
"Son zamanlarda başıma gelen olayla başlayacağım. Bir mağazanın garaj yolundan otoyolda önüme bakmadan bir araba çıktı. Durmak için yeterli zamanım olmadı ama neyse ki arabalarımız çarptı. Arabadaki herkesin iyi olduğunu kontrol ettikten sonra hasarı kontrol etmek (hiç hasar yoktu) ve diğer sürücüyle konuşmak için dışarı çıktım. Bir aile üyesinin cenazesi için siyah bir elbise aldıktan sonra Sears'tan ayrılan küçük yaşlı bir kadındı. Hemen ağlamaya, özür dilemeye ve arabada çocuğum olup olmadığını sormaya başladı. Herhangi bir hasar olmadığı için yollarımızı ayırdık ve ben kazaya neden olan birine kızmaktan onun için üzülmeye başladım."
"Bu yüzden birkaç aydır bir kızla arkadaşım. Tanıştığımız sırada, bir süredir arkadaş olarak gördüğüm bir adamla çıkıyor ve onunla yaşıyordu. Bana sorunları olduğunu ve burada sıkışıp kalabileceklerini söyledi (eyalet dışından). Ona böyle bir şey olursa ne yapacağını bulana kadar benimle kalabileceğini söyledim. Birkaç ay ileri sarın ve onun onu aldattığını öğrendi, bu yüzden eşyalarını topladı ve birkaç haftadır benimle kalıyor. Asıl niyeti eve gitmekti ama işinde çalışmaya ve bir süre daha benimle yaşamaya karar verdi.

Yakınlaştık ve fiziksel ve biraz da duygusal bir ilişki geliştirdik. Her şey yolundaydı ve her gece yanımda uyuyordu. Geçen gün işler yolundaydı ama eski sevgilisi onun gelip konuşmasını istedi, o da yaptı. Eve geldiğinde eve geç geldi ve çok mesafeliydi. Seks yapmayacaklarına söz verdi. Herkese yük olduğunu ve herkesin hayatını mahvetmekten bıktığını söyleyerek özür dilemeye başladı. Bana onunla ne hakkında konuştuğunu söylemedi, sadece farklı biri gibi göründüğünü ve onun bir şeylerin peşinde olduğunu hissettiğini söyledi. O zamandan beri yanıma uzanmıyor, elimi tutmuyor ya da başka bir şey. Bunun sadece bir ""ruh hali"" olduğunu ve bunlara oldukça sık sahip olduğunu söyledi.

Çoğu insanın ""Şimdi dışarı çık, geri tepme olma"" diyeceğini biliyorum. Ama hala daha fazlası için potansiyel varmış gibi hissediyorum. Bazılarını geri çekip iyileşmesine izin vermeli miyim yoksa onunla işleri yoluna koymaya çalıştığı için geri çekilmeli miyim emin değilim. Geri tepmekten kaçınmak istiyorum ama aynı zamanda kendimden uzaklaşırsam yalnızlaşacak ve onu daha çok görmeye başlayacak gibi hissediyorum. Eminim onu ​​tekrar görmek isteyecektir ve onu durdurmaya mı çalışmalıyım yoksa gitmesini mi söylemeliyim bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir."
"Bu kızı Kasım ayından beri görüyorum, çok eğlenceli, kesinlikle muhteşem ve çok iyi niyetli... ama bence o çok tembel. Ona çıkma teklif edeceğim ve ailesi izin vermeyeceği için reddedileceğim, işi var, üniversitesi var ya da başka arkadaşlarıyla birlikte, denemeyi bırakacağım noktaya kadar.

Sorunun bir kısmı bende, çünkü çok kinciyim ve her zaman soran kişi olmayı reddediyorum. Bugün iki arkadaşımı öğle yemeğine davet ettim ve kendi kız arkadaşıma sorma zahmetine girmedim, çünkü herhangi bir nedenle hayır deme ihtimali %80'di ve ben sinirleniyordum.

Birkaç ay önce ondan aynı nedenle ayrılmaya çalıştım, gerçekten ve o zamandan beri onunla da bu konuda sözlerim var. Umursadığını biliyorum, onun için çok şey ifade ettiğimi biliyorum ve beni kaybetmek istemiyor... ama bunu [benimle yokken] hiç göstermiyor. Biz birlikteyken her şey çok güzel, hatta harika. Çok eğleniyoruz ve açıkça birbirimizin şirketini seviyoruz. Ama yollarımızı ayırdıktan sonra, arabayla 20 dakikalık mesafede yaşamamıza rağmen bu tüm hafta boyunca olabilir ve zamanın %90'ında sadece ben sormaya devam edersem görüşeceğiz.

Bu sorunu bir süredir yaşıyorum ama kendi kendime Ağustos ayının sonuna kadar bekleyeceğimi söyledim çünkü o zamana kadar, ilişkinin gerçekten değişip değişmediğini görmek için ailesiyle birkaç hafta resimden çıkmış olacağız, ama ben Daha fazla dayanabilir miyim bilmiyorum. Onu bir haftadır görmediğim ve uzakta olduğum için Perşembe günü gelmesini istedim - o gece işe gidecekti ve benim yerim oradan onunkinden daha yakın - ama hayır, ""çok yorgundu"" ""yanımda kalmak için.

Bu konuyu daha önce açtığıma ve aslında hiçbir şeyin değişmediğine göre, aynı konuşmayı tekrar mı yapmalıyım? Bu kızı sevmek istiyorum ama zamanımın çoğunu sinirlenerek geçiriyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben 3 yıldır çıkıyoruz; lise sevgilileriydik ve üniversitenin ilk yılını uzaktan bitirdik. Bu benim ilk ciddi ilişkim. İlk birkaç yılımız harika ve balayı gibiydi. Ama son zamanlarda, öncelikle ilişkiye onun kadar bağlı olmadığımı düşündüğü için sürekli tartışıyoruz.

Bana, birlikteyken onu dahil etmediğimi, empatiden yoksun olduğumu ve pahasına kasıtlı olarak şakalar yaptığımı söylüyor. Ayrıca benim gibi duyguları konusunda daha çekingen olan maço bir adam için onu terk edeceğimden endişeleniyor çünkü bu kusurlarımı gündeme getirmesinin beni ne kadar rahatsız ettiğini biliyor.

Ayrıca, üniversitenin bu ilk yılında depresyona girdiğini ve kendine güvensiz hale geldiğini de belirtmeliyim. Bir gece arkadaşlarıyla içki içerken arkadaşıyla arkadaşının kız arkadaşının kavga ettiğini gördü çünkü kız erkek arkadaşından daha çekici bir adam tanıdığını söyledi. Erkek arkadaşım daha sonra bana mesajla ondan daha çekici birinin olup olmadığını sordu. Kimseye söylemezsem yalan söylediğimi anlayacağını düşündüm, bu yüzden ona anladığımı söyledim ve ona kim olduğunu söylememi istedi. 2 kişiyi listeledim ve o zamandan beri bana aynı şekilde güvenemiyor. Güveni artık onarılamayacak kadar ezilmiş durumda ve onu daha iyi biri için terk edeceğimi her zamankinden daha fazla düşünüyor.

Onu çok seviyorum ve sadece 2 ay önce evlendiğimizi ve bir geleceğimiz olduğunu görebiliyordum ve bu, onu bitirme fikrini bu kadar zorlaştıran önemli bir kısım. Ama beni taahhüt etmemekle ne kadar çok suçlarsa, o kadar haklı olduğunu düşünüyorum ve bunu bitirmem gerektiğini hissediyorum. Onu yeterince umursamadığım konusunda haklı olduğunu kanıtlamak ve korkularını hayata geçirerek depresyonunu yoğunlaştırmak istemiyorum. ama zaten sağlıksız ve başarısızlığa mahkum bir ilişkide kalmak da istemiyorum.

Burada onay peşinde değilim, bana pislik olduğumu söylemekten çekinmeyin. Sadece yapılacak doğru şeyin ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Tavsiye?"
"Merhaba, uzun zamandır okuyucu ilk kez poster.. Durumum şu, Nişanlım ve ben farklı okullarda eşit güvenilirlikte yüksek lisans öğrencileriyiz. O sosyal hizmet alanında doktora öğrencisiyken, ben jeofizik alanında yüksek lisans öğrencisiyim. Yaptığı işi görmeme ve dürüst olmak gerekirse bu işi uykumda yapabileceğime inanmama rağmen, programının benimkinden çok daha titiz olduğunu sürekli olarak söylüyor, ancak işimi ondan saklama eğilimindeyim. Hiçbir şekilde burada herhangi bir binbaşıya çarpmaya çalışmıyorum. Üniversitedeki her programın bir sonrakine eşit zorlukları olduğuna inanıyorum, ancak benim ondan daha fazla zamanım olması gerektiğini ve programımın onunkinden daha kolay olduğunu çünkü ben bir yüksek lisans programındayım ve o da bir doktora programı. Şu anda tezimi araştırıyor ve yazıyorum ve o programın ilk yılında (btw yüksek lisansı için tezsiz seçeneğinden geçti). Ayrıca bunu bitirdiğimde, bu okulu bir daha yapacağımdan çok şüpheliyim ve evlendiğimizde ve ona Bayan (soyadım) yerine Dr ile hitap edildiğinde, korkarım bana daha fazla saygısızlık edecek. Benim de onun kadar sıkı çalıştığımı (muhtemelen daha zor ama ben eşitlikle yetineceğim) anlamasını nasıl sağlayabilirim?"
"Ben (20s f) oldukça hevesli bir koşucuyum. Apartman binamda her gün, hafta içi her gece aynı saatte koştuğum küçük bir spor salonu var. 9/10 iş çağrısı yaptığım ve her zaman dizüstü bilgisayarımın 15 dakika yakınında olmam gerektiği için dışarıda koşamam.

Birkaç hafta önce 2 erkek (20'ler? 30'lar?) benim gittiğim saatten biraz önce bu küçük spor salonuna gelmeye başladı. Onlar için harika! Ball funk'ta marine edilmiş terli, funky leke gibi kokmaları dışında. Bu korkunç. Spor salonuna gelen insanların öğürdüğünü gördüm. Pis kokuları o kadar yaygındır ki neredeyse tadabilirsiniz. Sanki duş alırsan, spor kıyafetlerini yıkarsan ve deodorant kullanırsan nasıl bu kadar korkunç bir BO sisi çıkarabileceğini anlamıyorum. Bunların hiçbirini yapmadıklarından şüpheleniyorum.

Küçük bir apartman spor salonu. Gerçekten şikayet edecek bir spor salonu yönetimi yok. Onlarla bunun hakkında konuşmak aptalca bir hareket olur mu? Genelde insanlarla aram iyi değildir ve bu adamlara pis pis koktuklarını söylemenin korkunç olmayan bir yolunu düşünemiyorum. Normalde anti pasif agresif notalarım ama bir nota iş görür mü?"
"Bir kişiye cinsiyeti, ırkı veya yaşı nedeniyle toplumda belirli bir şekilde davranılırsa (örneğin bir işte adil bir şans elde edilmezse), yasal işlem başlatmak için yasalar vardır. Böylece insanlara mümkün olduğunca eşit davranılmasını sağlamak.

Bununla birlikte, 'çirkinlik', toplumda görünüşünüz nedeniyle - esasen çirkin olduğunuz için - muamele veya ayrımcılığa uğramak için hiçbir şey yoktur.

Not, çirkin derken kilolu, kötü hijyen, stilsiz vb. kastetmiyorum. Fiziksel olarak çirkin demek istiyorum, örn. büyük kanca / eğri burunlar, yüzde simetri eksikliği - genellikle garip görünen çirkinlik.

Kilo / vücut şekli gibi şeyler egzersizle çözülebilir, ancak birisinin çirkin veya güzel olması bir seçim değildir. Evet, estetik cerrahi bir seçenek olabilir, ancak insanlar 'gerekli değil' diyecekler ve ne kadar başarabileceği sorgulanabilir (yani bir pisliği parlatamaz).

Büyüdüm ve oldukça çirkin bir yüze sahip bir hayat yaşadım ve bu nedenle hayatta bana karşı işlerde, sosyal durumlarda, romantik karşılaşmalarda ve sadece genel tavırlarda bana nasıl davranıldığını fark ettim (insanlar sizi önceden yargılıyor çünkü nasıl göründüğüne dair).

İster o işe girmek, ister istikrarlı bir ilişki kurmak, sosyal çevreleri büyütmek, 'şans' sahibi olmak, insanların 'yardım etmesi' / 'ilk buluşmada kibar olun', hatta başka bir şey elde etmek olsun, hemen hemen her durumda doğal güzelliğin hakim olması beni rahatsız ediyor. ön sayfaya kedinizin resmi gibi bir şey (eğer OP güzelse öne çıkar, değilse reddedilir), youtube kanalları diğerlerinden daha popüler hale gelir, vb.

Bunu eylemde görmek için tipik bir 'reddit fotoğrafınızı gönderin' başlığına bakmanız yeterlidir, kullanıcılar güzelliği zirveye çıkarır.

Sanırım daha çok doğal seleksiyondan / üstün adayla (güzellik sağlığın göstergesidir) çiftleşme hayvani içgüdülerimizden kaynaklanıyor ama bununla yaşamak zorunda kalan fakir insanların başka seçeneği yok. Öyleyse neden diğer faktörler gibi ele alınmıyor?"
"Hey millet,

Hiç tanışmadığım biyolojik aile üyelerine nasıl ulaşacağım konusunda tavsiye almak istedim. Temel olarak, annem üç yıllık erkek arkadaşıyla bana hamile kaldı ve ona çocukları sevmediğini ve beni büyütmekle ilgilenmek istemediğini söyledi ki bu konuda herhangi bir kırgınlığım yok. Annem yeniden evlendi ve üvey babam beni evlat edindi, böylece bana kendisininmiş gibi davranan bir baba figürüm oldu.

Yine de ailenin biyolojik tarafını her zaman merak etmişimdir ve onları Facebook'ta buldum. Hiç ulaşmadım çünkü hazır olduğumu düşünmedim ama son zamanlarda onlarla iletişime geçmeyi düşünüyorum. Biyo babamın ilk evliliğinden olan bir üvey kız kardeşimi tanıyorum ve o otuzlu yaşlarında ve çok yakınlarda yaşıyor. Biyo babam ülke çapında yaşıyor. Ona Facebook üzerinden ulaşmak garip olur mu? Yoksa önce biyolojik babamla görüşmeli miyim? Benim hakkımda bir şey biliyor mu bilmiyorum, bu yüzden bilgiyle onu şok etmek veya ailede bir anlaşmazlık yaratmak istemiyorum. Ben onlar için gerçekten bir yabancıyım."
"Yani temelde arkadaşlarımdan biri hayatında hiçbir yere gitmiyor gibi görünüyor ve onun da hırsı yok. İkimiz de son sınıf öğrencisiyiz ama o genç bir yetişkin olmak için hayatında hiçbir şey yapmadı. Üniversiteye başvurmak için bile SAT sınavına girmedi, ancak bölgemdeki devlet üniversitesi sistemi, belirli bir puan alırsanız ingilizce 101'i atlayabileceğinizi ve hatta devlet kolejindeki burs programına girebileceğinizi kabul ediyor. . Ailesi bakmayacağı için hangi derslere gitmek istediğine bakmadı ya da ödemek için herhangi bir fon biriktirmedi. Ayrıca, iş bulma ihtimali veya ilgisi yok, kendini hiçbir şekilde ortaya koymadı, neredeyse çalıştığım yere başvurmasını sağlıyordum ama aslında başvuruyu erkek arkadaşı söylediği için göndermedi. , ""uymamak."" Tamam, erkek arkadaşı aslında iyi bir adam, onlar çıkmaya başlamadan önce onunla arkadaştım, sadece ADD'si oldukça kötü olan bir ikinci sınıf öğrencisi, lisede son sınıf olmak zorunda olmakla gerçekten ilgili olamaz, hazırlanmak çıkmak. Arkadaşım geçen yıl bu adamla çıkmaya başladığında, tüm arkadaşlarını uzaklaştırdı ve kelimenin tam anlamıyla o ve erkek arkadaşı sadece birbirleriyle takılıyor. Bu arkadaşın yarısı okula bile gelmiyor, bu da onun zamanında mezun olmasına engel olabilir.

Ailesi, arkadaşım 8 yaşına gelene kadar annesiyle (annesinin kız kardeşiyle birlikte) yaşadığı için ona disiplin cezası vermiyor. Arkadaşımın 23 yaşındaki ablası, kira, yemek ve benzin dışında herhangi bir geçim masrafı ödemeden ailesiyle birlikte yaşamaya devam ediyor. İş onu büyütmeye gelince çok bırakınız yapsınlar, ki bu gerçekten genç bir yetişkin gibi davransaydı iyi olurdu, ama şimdi tamamen farklı bir konu olan çeşitli nedenlerle 14 yaşındaki bir kızın olgunluğuna sahipmiş gibi geliyor .

Ticaret okuluna veya güzellik okuluna gitmesini önerdiğimde, genel not ortalaması ve iş ahlakı kesinlikle boktan olsa da, ticaret okulu onun için çok yavan olduğu için hakarete uğruyor."
"Pekala, bu sabah, kahvaltıda tipik olanı yedim: Omlet, kızarmış patates, krep...

O lanet olası yumurtaları her yediğimde gerçekten gazım oluyor. Tipik osuruktan bahsetmiyorum, protein karışımları veya takviyeleri yediğinizde aldığınız gazlara benzer korkunç sessiz kusmuklardan bahsediyorum.

Yemekhaneden dönüp iş günüme başlıyorum. Kalkıp odanın diğer ucundan bir şey almam gerekiyor ve midemin guruldadığını hissedebiliyorum...

Ayağa kalkıyorum, yürümeye başlıyorum ve aniden kendimi daha fazla tutamıyorum. Sessiz bir osuruk çıkardım. Ama biliyorsun, bir yerde durup osuramam, çünkü oradaki herkes bana bakıp neden orada durduğumu merak edecek. Bu yüzden hızla odanın diğer ucuna yürümeye, ihtiyacım olanı almaya ve geri yürümeye karar verdim.

Masama geri oturduktan birkaç saniye sonra patronum içeri girdi. İçeri girer girmez, sadece kokusunu alabiliyor. Duruyor ve yüzünde saf bir acı ifadesi var...

Kendi kendine sessizce ""Az önce kim osurdu? Lanet olası ölüm gibi kokuyor"" diyor. Masama yakın olduğu için, kendi kıçımı korumak için ona alçak sesle ""Efendim, sanırım şuradaki Jennifer'dı..."" dedim.

Tam o sırada ona bu saf nefret bakışıyla baktı ve o da yüzünde kafası karışmış bir ifadeyle ne yaptığını merak ederek geri baktı... O zaman güvende olduğumu biliyordum. Ne yazık ki, ona seslendi, diğer işçilerden birkaçı kahkahayı bastı ve bir iş arkadaşının arkadaşlığını bozduğumu söylemek güvenli, çünkü patron ona onun olduğunu söylediğimi söyledi..."
"Ben: Erkek, 22. O: Kadın, 21. Yaklaşık dört aydır çıkıyor. Son derece mutlu bir ilişki.

Hooters'a biraz giderim. Belki haftada bir kez. Genelde işten eğlendirmem gereken müşterilerle giderim. ABD dışındakiler için Hooters, ana satış noktası az giyinmiş garsonlar olan bir restorandır, ancak yemekleri de iyidir. Yemeğe, göğüslere ve müşterileri eğlendirmek harika olduğu için gidiyorum.

Neredeyse dört aydır bir kızla çıkıyorum ve son derece uyumluyuz, ancak Hooters veya Tilted Kilt'ten (temelde İrlanda kıvrımlı Hooters) her bahsettiğimde, biraz rahatsız görünüyor ve zinciri eleştiriyor. Dün onlara ""fahişe restoranlar"" dedi. O genellikle aşırı tatlı bir kızdır ve böyle davranmaz ve kesinlikle genellikle sürtük ayıplamaz ya da buna benzer bir şey yapmaz.

Bana asla gitmeyi bırakmamı söylemedi ve söyleyeceğini de sanmıyorum ama bu konuda rahat olduğunu sanmıyorum. Onun için gitmeyi bırakmalı mıyım yoksa ne?

R/relationships pislik tepkisinin neredeyse her zaman, ""Aman Tanrım, o sürtükten ayrıl"" olduğunu biliyorum, ama burada uygun yanıt bu değil. Bu kıza aşığım ve asla böyle davranmıyor."
"İlk kez poster - ama bunu çıkarmam gerekiyor.

Erkek arkadaşım ve ben 3 yıldır birlikteyiz. Ağustos ayından beri (8 ay) bir LDR'deyiz, ancak bu çok uzun bir yolculuk değil, bu yüzden birbirimizi oldukça sık görüyoruz (muhtemelen iki haftada bir). Evlenmek hakkında konuştuk ama ben bir düğün planlamak için yüksek lisansımı bitirene kadar beklemek istiyorum.

Yaşadığı şehirdeki yüksek lisans okuluna gitmek üzere taşınmak üzereyim (karar program içindi, onun için değil .. sadece ek bir bonus). Yaz boyunca bunun bir olasılık olduğundan bahsettiğimizde, birlikte yaşama konusunda hevesliydi ama o zamandan beri tavrını değiştirdi ve bana dairelere nereden baktığımı, kiranın ne olacağını, bir oda arkadaşı arıyorsam soruyor. vesaire.

Tam olarak finanse edilmiyorum ve kira ve kısmi okul ücretini ödemek için lisansüstü çalışmalarıma ek olarak bir iş bulmam gerekecek. Erkek arkadaşım bunu biliyor ama benim karşılayamayacak durumdayken birbirimizden 10 dakikadan daha kısa mesafede ayrı dairelerde yaşamanın bizim için ne kadar gereksiz olduğunu anlamıyor (bu onun için bir sorun değil, çünkü o harika bir işi ve ihtiyaç duyduğundan daha fazla parası var). Kirayı bölüp aynı eve taşınırsak ikimiz için de daha ucuza gelirdi."
"Küçük bir perakende mağazasında çalışıyorum ve mağazanın facebook sayfasını yönetiyorum. Bugün erken saatlerde, işimizi, sahibimizi ve personelimizi internette çöpe atan inanılmaz derecede memnun olmayan bir müşterimiz oldu. Ve aynısını yapmak için bir grup arkadaşına sahipler. Bu gönderileri kaldırıp kullanıcıları engellemek mi yoksa farklı bir şekilde ele almak mı daha iyi olur? Gönderiyi kaldırıp kullanıcıları engellemenin durumu daha da kötüleştireceğinden korkuyorum, ancak bu abartılı iddiaların sayfamızda kalmasına izin vermek istemiyorum.

Berbat çünkü son birkaç gündür mağazada değildim, bu yüzden gerçekte ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok, ama anladığım kadarıyla, iki kişi BİR ŞEKİLDE (personelin birindeki büyük hata) aynı ürünü beklemeye alıyor (bu sadece son 24 saat) ve biri onu satın almak için geri geldiğinde, diğeri inanılmaz derecede çileden çıktı. Görünüşe göre ürünü teslim almayan kişi bir gün ürünü beklemeye almış, ertesi gün geri gelip tekrar beklemeye almış (bu, bir çalışanın buna izin verdiğinde yaptığı bir hatadır; bu bizim mağaza politikamız DEĞİLDİR). buna izin ver). Bu kafa karışıklığı yarattı, yadda yadda yadda, şimdi facebook sayfam bir nefret söylemi kongresi gibi görünüyor.

Reddit-wan-Kenobi bana yardım et, sen benim tek umudumsun."
"İkimiz de üniversite birinci sınıf öğrencisiyiz (evet, o 17 yaşında, liseden erken mezun oldu). Burada tanıştık ve anında bir bağlantımız oldu. İkimiz de seksi evliliğe saklamak istiyoruz, bu harika ve ben çok mutluyum ama birikmiş cinsel enerjimi salıvermeye çalışırken zorlanıyorum.

Bir anti-depresan almaya yeni başladım ve bu ""kendinden zevk almayı"" çok zorlaştırdı ve hiç çekici bulmadı, bu nedenle çok fazla cinsel enerjim var ve onu salıvermenin hiçbir yolu yok. Üstüne üstlük, ilk kez oldukça stresli bir ortamda bir iş buldum ve bu, bu duruma hiç yardımcı olmuyor. O ve ben son zamanlarda daha cinsel olduk ve bu hemen hemen benim hatam ve kendimi çok kötü hissediyorum. Onun yanında olmadığımda, onunla tek yapmak istediğim, ona sarılıp el ele tutuşmak ve onu her şeyiyle sevmek ve sonra takılıyoruz ve aşırı derecede azgın oluyorum. Aşktan şehvete dönüştüğü için bu ilişkinin mahvolmasını istemiyorum. İkimiz de bu kadar seksi olmak istemiyoruz.

Ne tür bir tavsiye aradığımı gerçekten bilmiyorum, bunun için üzgünüm. Bunu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum."
"Son 3 yıldır kendimi mali olarak desteklediğim için haklı bir velet gibi konuşmak istemiyorum.

Ancak son 5-6 yıldır sigortasızım.

Ailem ve benim oldukça iyi bir ilişkimiz var. NYC'de yaşıyorum ve onlar orta batıda. 2 yıl önce sağlık hizmeti kaydı geldiğinde kendileri ve küçük kız kardeşim kaydoldular ama ben değil. Beni planlarına almanın ""çok pahalı"" olacağını söylediler (görünüşe göre ayda neredeyse 200 dolar fazladan geliyor) ve hükümet programı veya işim aracılığıyla başvurmamı söylediler. Bunların ikisi de bana ayda 200 dolardan fazlaya mal oldu. Ödeyebilirim ama artık her ay tasarruf hesabıma 100 dolardan fazla para yatıramayacağım.

Kızmalı mıyım? Gerçekten nasıl hissedeceğimi bilmiyorum çünkü benim için bir şey yapmalarını *beklemiyorum*, ama yeni hükümet sağlık planları insanların çocuklarını 26 yaşına kadar evde tutmalarına izin verdiğinde herkes çok mutlu olmuş gibi görünüyor. ."
"Yaklaşık bir aydır çıkıyoruz.

Onun hakkında iyi olan şey: beni yemeğe, partilere, kahvaltıya vs. götürmesi. Neredeyse her gün bana mesaj atıyor. İyi iletişim kuruyor gibi görünüyor, bana bir ilişki aradığını ve benden hoşlandığını vb. bir zaman.' İlişki içinde olmayı sevdiğini söyledi.

Kötü: En son takıldığımızda ilgisiz görünüyordu. Sohbeti taşımak zorundaymışım gibi hissettim. Aslında yemek sırasında pek bir şey söylemedi ve biz de eve gittik ve bayıldık. Bir partide onu bir kızla aşağı inerken gördüm. Takip ettim ve ot içen bir grup insanla takılıyorlardı. Beni şüphelendirdi. Bir süre önce bunun hakkında konuştuğumuzdan beri bizim ayrıcalıklı olmamızdan bahsetmedi. Çok parti yapıyor gibi görünüyor. Gerçekten iltifat etmiyor.

Mesele şu ki, ondan hoşlanıyorum ama incinmek istemiyorum.

Aşırı analitik mi davranıyorum yoksa bu adam beni yönlendiren bir pislik mi? Ayrıca artık onu görmek istemediğimi ona nasıl söylerim? Geçen gece takıldık ve ben her şey yolundaymış gibi davrandım. Eve geldiğimde ve bunu düşündüğümde, bu adamı ikinci kez tahmin ettim."
"Bu adamla yaklaşık beş ay çıktım, karşılıklı olarak pek ortak yönümüz olmadığına karar verdik ve bitirdik. İki ay konuşmadık ve sonra bir partide karşılaştık ve yaklaşık üç ay önce beraber olduk. Son üç aydır bunu gelişigüzel bir şekilde alıyoruz. Çoğunlukla sadece bağlantılar ama aynı zamanda birçok akşam yemeği, film ve konser. Ona biraz düşüyordum. Onun hakkında yeni şeyler öğreniyorum, ilk çıktığımızda bir şekilde bilmediğim şeyler.

Yine de birkaç saat önce onun snapchat hikayesini izledim ve üzerinde ""hayatımın en iyi randevusu"" yazan bu sevimli adamı yanağından öptüğü bir fotoğraf vardı.
Sadece boş hissediyorum. Onu başka bir erkekle görene kadar ondan ne kadar hoşlandığımı fark etmemiştim. Kendimi çok değersiz hissediyorum. Ağlamak istiyorum ama nedense yapamıyorum.
Bunca zaman beni aştı ve ben de öyle olduğumu düşündüm ama bununla hiç başa çıktığımı sanmıyorum. Ve şimdi tek düşünebildiğim, görünüşte beni umursamayan bir adam için neler yapmış olabileceğim ve ne kadar zaman harcadığım.

Bu bana olmaya devam ediyor. Beni kol mesafesinde tutan erkeklere aşık olmaya devam ediyorum. Ne yaptığımı bilmiyorum. Bunu neden sunduğumu bilmiyorum. Sanırım tavsiye veya deneyim arıyorum."
"[Arka plan]:( Boşandı ve iki çocuğu var. Bunların hiçbirini hiç yaşamadım. Parçalanmış bir ailenin parçası olmanın çok şey gerektirdiğini de anlıyorum.

Duygusal ihtiyaçlarımın karşılandığını hissetmiyorum. Her zaman onun sorunlarını dinliyormuşum gibi hissediyorum ama o benimkini hiç duymuyor. Ayrıca striptiz kulüplerine gitmeyi çok seviyor ve ona rastgele numaralarını vb. veren tüm bu kadınlara sahip. Özellikle onun bir arkadaşı hakkında endişeleniyorum. Onun sadece bir arkadaş olduğunu söylüyor, ancak daha önce bana aşık olduğunu itiraf etti ve daha önce de onun gibi davranarak bana telefonundan mesaj attı. Bu konuda hiçbir şey yapmadı ve ""bu konuda aşırı tepki verdiğim"" için bana kızdı.

Son zamanlarda işler değişti. Her gün arıyor ve çok fazla gelişme gösteriyor. Ona aşık olmak istiyorum ama kafamın arkasında o dırdırcı his var. Ona bu ""ilişkiyi"" son bir kez deneyeceğimizi ve işe yaramazsa her şeyi bırakacağımızı söyledim. O zamandan beri çok fazla kavga olmadı ve ""kadın arkadaşları"" ile herhangi bir sorun olmadı.

Onu önemsediğimi söylemek istiyorum ama onun bana karşı aynı şekilde hissettiğini sanmıyorum. İyileştirme yaptı, ancak yine de garip geliyor. Buradan nereye gideceğimden emin değilim."
"Bu hızlı olacak (umarım) bu yüzden bana katlanın.

Geçenlerde erkek arkadaşımla artık yeterince seks yapmadığımızı düşündüğümü tartıştım. 2,5 yıldır birlikteyiz ve son birkaç kez takıldık, seks yapmadık ya da ilerlemelerimi reddetti. Bunu düşük enerjiye bağladı ve anladığım birkaç şeyi vurguladı, ama çok kötü hissettirdi. Sadece ne zaman seviştiğimizi hatırlayamamakla kalmadım, yaptığımız zaman da hiç iyi değildi. İlk başta daha az seks konusundaki düşüncelerime katılmadı ve aslında kendi eksikliklerime (ev içi görevlerle ilgili) işaret etmeye karar verdi, ancak başlatmak için inisiyatif aldı ve bu harika oldu. Aslında, sahip olduğumuz en iyi seanslardan bazılarını yapıyoruz ve daha önce hiç kullanmadığı teknikleri kullandığını hissediyorum (TMI ise üzgünüm). Mutlu olduğumuzu sanıyordum.

Ertesi sabah şakalaşıyorduk ve öyle bir noktaya geldi ki şaka yollu beni ev hanımına çevirmeye çalıştığını ve benim onu ​​seks kölesi yapmaya çalıştığımı söyledi. Bu beni şaşırttı ama şaka yaptığını düşündüğüm için bıraktım. Ancak hemen ertesi gün, önceki geceki seansı ve onun bundan ne kadar keyif aldığını hatırlıyorduk. Rastgele seks kölesi yorumunu gündeme getirdim. Daha sonra, birçok kez yaptığım görünüşte grotesk suratı ve temelde nasıl kafasını zorladığımı göstermeye devam ediyor.

Şaka mahiyetinde gibiydi ama kendimi aşağılanmış hissettim. Seksin çok savunmasız bir durum olduğunu hissediyorum ve yorumları bana onun gerçekten ilgilenmediğini ve benim pahasına gülmediğini, hatta belki de buna mecbur olduğu için gücendiğini hissettirdi. Söylediği şeyin kaba olduğunu söylediğimde, sadece şaka yaptığını ve bununla hiçbir şey kastetmediğini fark etti. Ama şakada bir gerçek yok mu? Endişelerimi dile getiremiyormuşum gibi hissettiriyor ve şimdi bu eylemleri yapma konusunda kendimi güvensiz hissediyorum. Acaba ben mi aşırı hassasım?"
"Şubat ayında, tamamen aşık olduğum bu adamla çok zor bir ayrılık yaşadım. Beni sevdiğini söyleyerek bitirdi ama bana aşık değil ve benimle bir daha hiç konuşmadı. Beni ezdi ve 2 ay aralıksız ağladım. Dün gece bir yıllığına İsviçre'ye taşınan arkadaşım için bir parti veriyorduk. Bir şekilde davet edildi ve oradaydı. Hemen ayrılmak istedim ama zayıf düşmek istemedim ve kaldım. Her zaman nefret ettiğim bu kızla birlikteydi ve bütün gece onunlaydı. ( Çıkmıyorlar) Beni ilgilendirmez, umurumda değil.

Ancak yüzüme bile bakmıyordu. 1 yıldır çıktığım birinin bakışını bile hak etmeyecek kadar kesinlikle boktan hissetmemiştim. Bunun üzülmek için gerçekten aptalca ve sıradan bir şey olduğunu hissediyorum, ama dürüst olmak gerekirse, hala adamı unutmadım. Çok acıyor. Eve geldiğimde uyuyamadım ve bu konuda giderek daha fazla üzülmeye başladım. Ayrıca onunla ilgili birden fazla rüya gördüm ve onu özlemiyorum dersem yalan söylemiş olurum ama kahretsin özlüyorum ve bana hiç saygısı kalmadı. Sadece acıyor ve sakinleşmek için ne yapacağımı bilmiyorum."
"Büyükannem ve büyükbabamla yaşıyorum ve büyükbabam özellikle işte ve kiminle çıktığım gibi hayatıma müdahale ediyor. Ama çok ileri gitti.
Dizüstü bilgisayarı aldı, Chrome'u açtı (benim kullandığım şey bu) ve TÜM geçmişimi inceledi.

Facebook'a gitti.

Tumblr'a gitti.

Reddit'e gitti.

Oh, maaş arkadaşıma bile gitti!

Ne oluyor?

Özel hayatım yok mu?

Gönderdiğim her şeyi, neye baktığımı ve internette ne yaptığımı biliyor.

Chrome'u açıyorum ve tüm ""En İyi Sayfalar"" birkaç gündür gitmediğim sayfalar (çünkü çok meşgulüm.)

Okuduğum tüm çılgın IAmA'ları ve AskReddit'leri gördü. Muhtemelen facebook mesajlarıma rağmen gitti.

Ne yapmalıyım? Onunla konuşmalı mıyım? Büyükannemle konuşmak mı?

Geçmişimi zaten sildim ve bilgisayar dosyalarımı ""şüpheli şeylerden"" temizledim (hayır, porno değil, memler, memlerim var.)

Sanırım eski erkek arkadaşımın tüm resimlerini silip silmediğimi görmek istedi ~~***bunu görüyorsan, git kendini becer ;D***~~ ve sildim ama biraz sinirlendim."
"Hey millet, son olaylar beni düşündürdü.

Şehir sınırının hemen dışında, Chicago banliyölerinde yaşıyorum. Benim şehrim oldukça güzel, ama çevresinde bazı şüpheli alanlar var. Kız arkadaşım ve ben geçen Mayıs ayında sahibinden bir apartman dairesi kiraladık ve beni düşündüren birkaç olay dışında şimdiye kadar harikaydı.

Ağustos ayının başlarında, nakliye dahil yaklaşık 300 dolar değerinde bir Nexus 7 satın aldım ve daireye teslim ettirdim. UPS elemanı onu fuayede bıraktı. İki saat sonra kız arkadaşım eve geldiğinde silinmişti. İmzalayan kadınla konuştum ve aynı anda bir paket aldığı (doğrulanmış) sonucuna vardım ve UPS görevlisi onun imzasını paketime uyguladı. Bana bu komplekste çalınan paketlerin oldukça yaygın olduğunu söyledi. UPS'i aradım, hala üzerinde çalışıyorlar, ancak kredi kartı şirketim paramı zaten bana iade etti. Ders öğrenildi.

Hemen ardından posta kutumuzun üzerindeki etiketler yırtıldı. Bantlanmış dayanıksız selofanlardı, bu yüzden belki de düştüklerini düşündüm. Bir etiket makinemiz var ve tekrar takıyoruz. İki gün içinde tekrar söküldü, gerçi bunu kim yaptıysa, zile basanla belli ki boğuşmuş, yarısı hala takılı. Bunun ne gibi bir amacı olabilir bilmiyorum ama işte buradasın.

Üçüncü olay dün gece yaşandı. Pazartesi ve Çarşamba geceleri karate yapıyorum ve kız arkadaşım akşam 9 civarında yattı. 940 civarında eve geliyorum ve yarı uykulu bir sersemlik içinde bana garip sesler duyduğunu söylüyor. Görünüşe göre yatağa gittikten sonra birinin kapı tokmağını salladığını duydu, kedinin zıplayıp kapıya doğru koşmasına yetecek kadar yüksek sesle (yine de enerjik bir kedi). Uyuyakaldım ve onun yarı uykuda olduğunu düşündüm.

Bu sabah onunla biraz daha konuştum, üç olayı da düşündüm ve başka bir şey olup olmadığını merak ettim. Kiracı sigortamız var ve çok şükür programlarımız işe yarıyor, bu yüzden o sabahları evde, ben de akşamları evdeyim. Ev sahibiyle temasa geçtik ve aynı binadaki diğer birkaç mal sahibiyle temasa geçeceğini söyledi. Düşünceler?"
"Merhaba reddit, ilk kez gönderiyorum. Bir süredir gizleniyorum.

12 aydır erkek arkadaşım Alex ile birlikteyim. Birlikte yaşıyoruz ve ev işleri ve benzeri şeyler hakkındaki küçük tartışmaların dışında iyi bir ilişkimiz var.

Son zamanlarda yeterince seks yapmıyormuşuz gibi davranıyor. Sohbette kendini nasıl çekici hissetmediği ve kilosu bir sorunsa (değil, oldukça yırtık) ve ona neden daha fazla dokunmadığımla ilgili şeyleri bırakacak. Böyle genel şeyler. Ona çok az seks yaptığımızı düşünmediğimi söylemeye çalıştığımda, benimle aynı fikirde ve hiçbir sorun yokmuş gibi davranıyor, ama bir şekilde beni üzmek istemediğini söylüyor.

Bir şeye başlamaya çalıştığı zamanların %50'sinde onu reddediyorum. Zayıf bir bağışıklık sistemim var ve çok hastalanıyorum ve gerçekten onunla yatmak istemiyorum. Başka bir şey de, yakın zamanda kurtardığım ve parvovirüse biberonla beslediğim 5 haftalık bir köpek yavrusu kaybettim. Bunu ona söylemek istemiyorum çünkü kulağa bir bahane gibi gelecek ama o küçük çocuğu emzirdim ve onu 2 hafta boyunca şırıngayla besledim ve onu kaybetmek beni gerçekten mahvetti.

Biraz saçmalıyorum, bu yüzden onun böyle davranmasıyla ilgili asıl sorunum, gereğinden fazla seks yaptığımızı düşünmem. Ortalama bir günde, uzun bir seansta, günde birden çok kez seks yapmak yerine, 4-5 kez seks yapıyoruz. Merak ediyorum, belki de hepsi tek bir büyük yığın halinde olduğu için onu o kadar görmüyordur. %100 hissetmesem bile onu memnun etmek istediğim için bunu çokça yaptığımızdan emin oluyorum. Yardım edemem ama biraz takdir edilmemiş hissediyorum.

Esas olarak bunu soruyorum, böylece yanıtlarınızı okuyabilir ve yüksek libido perspektiflerini görebilirim ve bu konuda konuştuktan sonra insanların ne düşündüğünü görebiliriz."
"Başlığın dediği gibi:

Onu beş haftadır görmedim (kısmen bunlardan 2'sinde benim gitmemden dolayı) ama onu görmek istedim. Bu dört ayda birbirimizi yalnızca dört kez gördük ama her gün mesaj atıyoruz ve ilgilendiğini söyleyip duruyor.

Noel'de (2 veya 3) birkaç kez aradım ve bugün eve geldim ve arayayım dedim. Bugün buluşabilmek için aynı şehre geri döndük ama bu hafta işten sonra spor salonuna gitmek istediğini bu yüzden Cuma gününe kadar görüşemeyeceğimizi söylüyor. Yıllardır birbirimizi görmediğimiz için biraz kırılmıştım.

Aradığımda 'TV izliyorum, bana mesaj atamaz mısın' cevabı geldi ve resmen kapattı. Bunun ne olduğunu anlamıyorum. Bu gerçekten kaba geldi ama aşırı tepki verdiğimi düşünüyor gibi görünüyor.

Deli miyim yoksa bu kaba mıydı?"
"Kısa tutacağım. Erkek arkadaşım sık sık bazı şeylerin seks yapmanın önüne geçmesine izin veriyor: ruh hali, stresi, yorgun olması. Bunu ben de yapıyormuşum gibi hissediyorum ama bu ölçüde asla. İş yerinde uzun bir gün geçirecek ve seks için çok yorgun olacak. Bir gün üzgün hissedecek (depresyon geçirdi) ve havasında olmayacak.

Dün bir otel odası tuttuk çünkü ailesini ziyaret etmek için memleketine gitmiştik. Yakınlaşmaya başlamıştık ama gerçekten seks yapmadan kısa kesmek zorunda kaldık çünkü liseden arkadaşıyla yemek planımız vardı. Bu arkadaşıyla yıllardır konuşmamıştı ve akşam yemeği pek iyi geçmemişti. Akşam yemeği için gerçekten heyecanlıydı ama yemek sırasında arkadaşıyla gerçekten birbirlerinden uzaklaştıkları ve hiçbir ortak noktaları olmadığı açıktı. Garipti

Daha sonra otele dönüyoruz ve akşam yemeğinin benimle seks yapmasından çok hayal kırıklığına uğradı.

Anlayışlı olmaya çalışıyorum çünkü istemediğin halde seks için baskı görmenin ne kadar kötü olduğunu biliyorum ama aynı zamanda kendimi gerçekten tatminsiz hissediyorum. Ben ne yaparım? Sadece uyumsuz muyuz?"
"Son zamanlarda modemimin bağlanamadığı bir sorun yaşadım çünkü 6 yollu ayırıcı nedeniyle çok fazla sinyal kaybı yaşıyordum (bu, önceki ev sahibi ve az önce kullanılan ilk comcast görevlisi tarafından kullanılmış olmalı) değiştirmek yerine). Aşağı ve yukarı akış ışıkları yanıyordu, ancak 'çevrimiçi' olan (dpc3000) yanmıyordu.

Comcast görevlisi, sinyal kaybımı çok fazla zorladığı için ayırıcıyı değiştirdi.

Bu yüzden, sinyal kaybını daha da azaltırsam (şu anda spesifikasyon dahilinde olduğu için), internet hızını/kalitesini artırır mı diye merak ediyordum. Yalnızca tek bir hat kullandığım için (modeme bağlantı) ayırıcıyı kaldırabilirim. Muhtemelen hat uzunluğunu da kesebilir ve azaltabilirim.

Teşekkürler."
"Bu yüzden iki yıl boyunca herkesin en sevdiği Süper Merkezler için çalıştım. İlk yılımda, bir aile üyesine saldırmakla suçlandım ve ikamet ettiğim yerde tutuklandım. 14 saat hapiste kaldım, çalıştığım yer ödemeli aramaları kabul etmediği için bir gece işi kaçırdım.

Serbest bırakıldıktan sonra mağaza müdürümle konuşmak ve olanları anlatmak için hemen işe gittim. Daha sonra beni 5 ay 5 gün uzaklaştırma aldı ki öyle oldu. E davamın süresi. Beş aydır işsizdim ve işsizliği toplayamadım.

Ocak 2012'ye ileri saralım. Bir iş arkadaşım aynı suçtan iş yerinde tutuklandı. Arayamadan 2 gün hapiste kaldı ve askıya alınmadan işine geri döndü.

Şimdi aramızdaki fark, ben 20 yaşında beyaz bir Amerikalıyım. 23 yaşında siyahi bir amerikalı.

Ayrımcılık yapılmışsa bu tür bir çileden çıktım. Tüm yönetim ekibi onun suçlamasını biliyor ve elimde bir ırk ayrımcılığı davası olduğundan oldukça eminim, ancak nereye gideceğimi bilmiyorum.

Öyleyse reddit avukatları veya hukuk öğrencileri, harekete geçmek için bir sonraki adımım nedir veya harekete geçebilir miyim?"
"(Bu konu dışıysa özür dilerim, sadece çok sinirlendim!)!Kocam (24) ve ben [21/K] 5 yıldır birlikteyiz. Son zamanlarda, aşırı telefon kullanımıyla beni gerçekten rahatsız ediyor ve bu beni rahatsız etmeye başladı! Sürekli telefonunda, ya aptal oyununu oynuyor, ya Facebook'ta ya da Allah bilir başka neler var.

1 yaşında bir oğlumuz var ve oğlum onunla oynamaya çalışırken o kanepede oturup kahrolası telefonuyla oynayacak noktaya geldi. Ve TÜM gece. Esas olarak oğlumuzla oynayan ve ilgilenen kişi benim. Önceden bu kadar kötü değildi, oğlumuz uyanıkken telefonunu yere koyardı ama son zamanlarda önemli değil.. Nadiren telefonumu alıyorum. Oğlum genellikle etrafa fırlatıyor ya da yerde. Sadece oğlum uyurken veya geceleri oğlum yataktayken gerçekten kullanıyorum. Her zaman telefonunda olan ebeveynlerden biri olmak istemiyorum, bu yüzden oğlum uyanıkken nadiren yanımda oluyor. Artı, o zaten yeterince lol. Her neyse, kocam telefon kullanımıyla beni gerçekten rahatsız ediyor. Ve bazen benim de ona dokunmam biraz tuhaf olabiliyor. her zaman elinin altında olmalı. FB'de olmaktan daha fazlasını yapıyor olabilir mi diye merak etmeye başladım :-/

Onunla bu konuda pek çok kez konuşmayı denedim. Onunla bunun hakkında kibarca konuşmaya çalıştım, o kadar da kibar değil. Endişelerimi dile getiriyorum, ancak genellikle birkaç saat veya belki bir gün duruyor, sonra hemen geri dönüyor. Bu gece, ona lütfen telefonunu kapatıp J'ye yardım etmesini söyledim (oğlumuz, gerçekten çok soğuk algınlığı var) ve sinirlendi, telefonunu fırlattı ve öylece oturdu ve çok kızdı. Saçma olmaya başladı ve başka ne yapacağımı bilmiyorum."
"Bu kızla yaklaşık yarım yıl önce tanıştım. Harika anlaştık. Üçüncü ya da dördüncü kez seviştiğimizde, bekaretimi ona kaptırdım. Kısa bir süre çıktık 1-2 randevu. Ama sadece arkadaş olduğumuzu belirledik. Bundan sonra birkaç kez daha seks yaptık ama durduk (bir ay veya 6 hafta kadar oldu)

Sanki günün farklı saatlerinde onu düşünüyormuşum gibi, arkadaşına aşık oluyordum. Yaklaşık üç ay önce arkadaşıma en iyi arkadaşıyla çıkmama izin verip vermeyeceğini sordum. Üzüldü ama ona ait olmadığımı biliyordu ve bunu atlattı. Ama duymadığı / bilmediği sürece sorun olmayacağını söyledi. Dün gece ben ve onun en iyi arkadaşı dün gece takıldık. Aslında üçümüzdük ve beni ve arkadaşını nargile barda baş başa bırakarak gitti. Sadece sakinleştik ve konuştuk. Gerçekten harikaydı, biraz eğleniyor gibiydi. Onu istemek yanlış bir şeymiş gibi hissediyorum. Ama kendimi bir yere kadar tanıyorum. Ve ben hiçbir kıza bu kadar aşık olmam. O özel biri, benim için dünyalara bedel değil ama çoğu kızın hissetmediği gibi onun hakkında hissetmemi sağladı. Onunla çıkmak yanlış mı? Bu konuda biriyle konuşmalı mıyım? Bu konuda bir veya iki arkadaşınızla mı konuşuyorsunuz? Bu kız aylardır aklımda, onun orasının bir yere gideceğini sanmıyorum. Duygularımı bastırmalı mıyım?"
"İki yıldır birlikteyiz ve ondan önce sadece bir cinsel partnerim daha vardı ve onunla da hiç orgazm olamadım. Yıllardır sorunsuz masturbasyon yapıyorum ve her zaman rahat rahat bırakabiliyorum ama başkası bana yapınca olmuyor. Nişanlım ve ben aklımıza gelen her şeyi denedik; oral, parmaklama, parmaklama artı PIV, sadece PIV. Ve hepsi gerçekten iyi hissettiriyor ama orgazma hiç yakın hissetmiyorum. Aldığım en yakın şey parmaklama+oral, ki bu oldukça yakın hissettiriyor, ama her zaman bir zevk düzlemine ulaşıyor ve inemeyeceğimi biliyorum. Geçenlerde ilk vibratörümü aldım, tek başıma kullandığımda harikaydı ama onu seks sırasında kullandığımda ve o benim üzerimde kullandığında, aynı plato deneyimini yaşadım. Bu benim için çok sinir bozucuydu ve bende bir sorun varmış gibi hissetmeme neden oldu ve bu konuda giderek daha fazla endişe duymaya başladım, bu da genel olarak seksten daha az zevk almama neden oldu. Ek olarak, erkek arkadaşım benim kadar seksi değil ve genellikle istediğim zaman seks yapmaya istekli olsa da, bitirmeyeceğimi bildiğim için bunu sorduğum için kendimi kötü hissediyorum; bu, bu konudaki stresimi daha da artırıyor. Sanki erkek arkadaşımın önünde inebilirsem ve sonunda beni çıkarmasını sağlayabilirsem, seks konusunda daha az stresli olacağımı hissediyorum. İlişkimizin mahrem ve önemli bir bölümünü kaçırıyormuşum gibi hissediyorum. Ayrıca bunun büyük bir kısmının benim için bir zihniyet sorunu olduğunu ve muhtemelen sekse sağlıksız bir şekilde baktığımı düşünüyorum, ancak stresi azaltmak için buna nasıl farklı bakacağımdan emin değilim. Denemekten bahsettiğimiz bir şey, onun önünde mastürbasyon yapmam. Bu iyi bir ilk adım gibi görünüyor mu? Dürüst olmak gerekirse, bu şekilde denersek aniden kendimi kurtaramayacağımdan endişeleniyorum. Her neyse, bu konuda herhangi bir tavsiyesi olan var mı? Benzer deneyimler var mı? Çok teşekkürler!"
"Kısa versiyon. ESKİ vurgu ile 46 yaşındayım. Motorla çok kilometre. Kötü eklemler, kötü kalça, şişman ve en iyi ihtimalle ortalama görünüm. İstikrarlı bir işim var ama son ilişkim 1995'te bittiğinden beri bekarım.

Benim için net olmayan nedenlerden dolayı, çok daha genç, daha fit, daha iyi görünen vb. Kendine ait istikrarlı bir kariyeri olan ve benimle romantik olarak ilgilenmek için sıfır nedeni olan bir kadının dikkatini çekmiş gibiyim. Ama son yirmi yıldır ne kadar yalnız kaldığıma bakılırsa, beni sadece bir arkadaş olarak görüyor olabilir ve bunların hepsi benim kafamda. Bu yüzden burada ne halt döndüğünü çözmem gerekiyor. Eğer sadece arkadaşlıksa, rahatlayabilirim. Aksi halde sahte bir pasaportla Belize'ye gidiyor. Gerçekler:

-Belki yarım düzine kez beni evine davet etti ama benimle hiç romantik olmadı.
--Son zamanlarda kamyon taksimde otururken, yemin ettiğim bir öpücük için eğildi, ben bundan kaçındım ve yanak kucaklaşmasına dönüştüm.
--O zamandan beri bana öğle yemeği teklif etti ve bir dahaki sefere ona sormamı istedi (ne hakkında olduğundan emin değilim)
--Bana günde birkaç kez facebook'tan mesaj attı ve benimle çok kişisel şeyler hakkında konuştu.
--En son bir etkinliğe araba ile gittik ve ardından bana sarıldı ve harika vakit geçirdiğini ve benimle takılmayı sevdiğini söyleyerek bana PM attı.

Peki bu nedir? Şimdiki genç insanlar böyle mi? Burada başka bir şey olup olmadığını nasıl bileceğim? O benim gibiler için ÇOK fazla iyi. Ve ben çok yaşlıyım. Bu yüzden romantizmin burada nasıl işlediğini anlamıyorum. Kelimenin tam anlamıyla nasıl çalışabileceğini anlamıyorum. K2'de bir tırmanış takımına seçilmem gibi olurdu. Büyük bir onur ama aynı zamanda açıkça delilik. Girdiğimde takımın beni geri taşımak zorunda kalacağını ve muhtemelen bu süreçte yaralanacağını biliyordum."
"Herkese merhaba, internetten ilk kez bir konuda tavsiye istiyorum ama gerçekten bunun benim için çalışmasını istiyorum.

Yani temelde; bu kız ve ben birbirimizi yaklaşık 4-5 yıldır tanıyoruz ve oldukça iyi arkadaşız ve oldukça iyi anlaşıyoruz, onu güldürmekte iyiyim ve onunla konuşmak harika.

İlişkiler söz konusu olduğunda, daha önce hiç yarı ciddi bir ilişki içinde bulunmadım, ancak giderek daha tipik hale gelen ""whoo, ilişki seks demektir!"" bir tür ilişki, burada söylemeye çalıştığım şey, bunun sayılmasını istiyorum.

Burada gerçekten çok fazla ince ayrıntıya girmek istemiyorum, ancak ister dijital olarak ister şahsen, topun nasıl yuvarlanacağına dair tavsiyenin peşindeyim. (Şahsen kendilerini daha özel hissettirdiğini biliyorum, ama cesaretimi toplayamazsam, şansımı harcadıktan sonra benden başka kimse kendini özel hissetmeyecek.)

Ona çıkma teklif etmek daha mı iyi olur? Ona onun hakkında ne hissettiğimi söyle ve tepkisini gör, sonra cevaba göre ilerle ya da geri çekil? Veya tipik ""Benimle çıkar mısın?"" biraz şey

Şimdi bunu başardık diyelim, sonra ne olacak? Şu anda ikimiz de okula gidiyoruz, bir işim yok, bu yüzden çok az gelirim var veya hiç yok, bu yüzden filmler ve randevular gerçekten sıradan bir şey olamaz, belki ara sıra... belki...

İlişkiler konusunda güvenim o kadar az ki gerçekten biraz depresyonda olduğumu yinelemek isterim (Dikkat çekmek için değil, sadece durumu detaylandırıyorum, haha)."
"Üniversiteye yeni başladım ve çok ilgimi çeken bir adam var. Birkaç kez sohbet ettik ve takıldık ve ikimiz de fotoğraf çekmeyi seviyoruz, bu yüzden başka bir adamla birlikte fotoğraf çekiyoruz ve beni yurduna davet etti. Xbox oynamak.

Benden gerçekten hoşlandığını düşünüyordum ama son zamanlarda eski kız arkadaşından ve onun ona nasıl sürekli mesaj attığından ve çılgınca davrandığından bahsediyordu. Uzun mesafe yapmak istemediği için ayrıldıklarını ve hala aynı hislere sahip olduklarını, ancak şimdi davranışlarından dolayı ondan pek hoşlanmadığını açıkladı.

Dün gece arkadaşıyla fotoğraf çektirmek için sahile gittik ve döndüğümüzde tanımadığım 2 kızın olduğu bir yurda uğradılar. Kendimi garip hissettim ve ayrıldım çünkü hepsi birbirini tanıyor, aynı sınıftalar. Benden hoşlansaydı beni dahil etmeye çalışmaz mıydı?

Yine de eski sevgilisine mesaj atıyor, bu yüzden kafam karıştı.
O gerçekten iyi biri ve her zaman başka insanlarla olmasına rağmen beni başka şeyler yapmaya davet etti."
"Herkese selam, Gürcistan'da yaşıyorum ve maalesef bu haftaki soğuk hava, çatı katımdaki birkaç su borusunun patlamasına ve evimizin birkaç tavanında su hasarına neden oldu. Neyse ki daha fazla zarar görmeden suyu kesmeyi başardım. Boruları tamir etmesi için bir tesisatçıya geldiğimde, çatı katına çıkıp önceki ev sahibi tarafından kurulmuş olan tesisat sistemini görünce resmen güldü. Tavan arasında, tavan arasında açıkta kalan CPVC (yalıtım ceketi olmayan) borulardan oluşan bir labirent vardı. Ayrıca NO askıları ile havada yaklaşık 2-3 fit yükseltildiler. Tesisatçı, temelde bir felaketin olmasını beklediğini ve tek gerçek çözümün tüm tavan arasını doğru şekilde yeniden borulamak olduğunu söyledi. Kırık boruları değiştirebileceğini söyledi, ancak bunun bir sonraki derin dondurma sırasında başka bir kırılmaya neden olacağını söyledi, bu yüzden devam ettik ve tüm tavan arasını değiştirdik ve iyi bir PEX sistemi, fiberglas yalıtım manşonu ve borular ile kurduk. Şimdi, üzerine yalıtımın yerleştirilebileceği kadar alçaltın, böylece gelecek için iyi olmalıyız.

Üzgünüm, uzun bir yol ama benim sorum şu: 2012'de evimizi satın almadan önce, bir ev müfettişine 400 $'a kadar incelettirdik. Bize bazı konular hakkında oldukça ayrıntılı bir rapor verdi, ancak başarısız olmayı bekleyen kalitesiz sıhhi tesisat sistemi hakkında HİÇBİR ŞEYDEN bahsedilmedi. Onaylamak için geri döndüm ve rapora tekrar baktım, ancak görünüşe göre ""Özel Su sistemlerinin"" incelemelerinin/raporlarının kapsamı dışında olduğunu da fark ettim ki bu bence GÜÇLÜ... İlk kez ev alıcısıydık ve bir araca ihtiyacımız vardı. Evi satın almadan önce olası sorunları bize bildirmek için gerçek profesyonel denetim. Müfettişimize başvurma hakkım var mı? Dışarı çıkan tesisatçılar ve sigorta eksperleri, evin tavan arasında böyle bir su sistemi ile denetimden geçmesine şaşırdıklarını belirttiler. Herhangi bir yardım/tavsiye çok takdir edilecektir."
"Herhangi birinin herhangi bir yerleşim hakkı olması ihtimaline karşı, muhtemelen Fransa'da yaşadığımı söyleyerek önsöz yapmalıyım.

Bu yılın Ekim ayının 1'inde daireme taşındım ve 'eşyalı' daireme geldiğimde bazı şeylerin eksik olduğunu fark ettim... Ocak, çamaşır makinem, bozuk bir buzdolabım, temizlik malzemelerim ve Odamda yataktan başka eşya yok.

Şimdi, ayda 350 avro için bu çok garip. Bana ikinci el, kirli bir buzdolabı aldı. Buzdolabına ihtiyacım olduğu için şikayet etmeden temizledim. Pasif agresifleşmeye başladığı yer burasıdır. Daha önce numaramdan beni birkaç kez aramayı başardı, ancak gerekli mobilyalar için daha fazla bastırmaya başladığımda posta kutuma 'thisisrage182, bana GERÇEK telefon numaranızı verebilir misiniz lütfen?' (tabii ki Fransızca).

Biraz garip... telefonumda bir sorun yok. Ne zaman arasam ocak bulamadığını, kocasının çalıştığı için gelemeyeceğini, arabasının yeterince büyük olmadığını söylüyor. Burada bavulumun dışında yaşıyorum ve mikrodalga yemek yiyorum.

Bu hafta bana daha iyi bir yatak bulduğunu söyledi (gerçekten öncelikler listemde yok ama hayır demeyecektim), bu yüzden ondan beni okul saatlerinde aramadığından emin olmasını istedim. öğretmen. Ben sınıftayken aradı ve telefonuma cevap vermediğim için yatağın şimdi beklemesi gerekeceğini söyledi.

Son olarak, bugün doğrudan daireme gelerek kiramın bir gün geciktiğini ve bu konuda işlem yapmayı düşündüğünü bildirdi... Bankada doğrudan ödeme yöntemi kurulmasını istedim ama onlar belli ki ayarlamamıştı. Cidden, evime bir gün içinde telaşlı gelmek ve burada bir aydan fazla yaşadıktan sonra bir hata!

Lütfen bu orospudan kurtulmama yardım et!!!"
"Birkaç gün önce erkek arkadaşımın eski sevgilisiyle buraya yasa dışı yollardan geldiği ve yeşil karta ihtiyacı olduğu için evlendiğini öğrendim. Birkaç yıldır aralıklarla çıkıyorlardı ve birlikteydiler ve iki yıldır evlendiler. Buna olan ihtiyacı anlıyorum ve bunu yaptığı için üzgün değilim. Şimdi öğrenmek bir şok gibi geliyor.

Sadece bunu daha önce yaşayan başka birinin olup olmadığını ve bununla nasıl başa çıktıklarını bilmek istiyorum. Bunu arkadaşlarımla konuşmak zor çünkü durumu tam olarak anlayacaklarını düşünmüyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben 5 aydır çıkıyoruz ve ilk dördü muhteşemdi. Sahip olduğum en iyi ilişkiydi. Ancak çok uzaklaşmaya başladı. Son derece sevecen ve cinsel olarak aktifken, şimdi tamamen gitti. Ona ne olduğunu sordum ve hiçbir şeyin yanlış olmadığını söyledi. Stresli ya da depresif değil. Her şey yolundaydı.
Birkaç gece önce, kişisel bir olay yüzünden moralim bozuldu ve o sadece bana baktı ve sonunda hiçbir şey söylemeden odadan çıktı. Hiçbir şey yapmadı ve hiçbir şey olmamış gibi yatağa gitti.

Ertesi sabah, zaten o kişisel olay hakkında stresliydim ve tavrı hakkında stresliydim, onu oturup oturdum ve son zamanlarda ilişkimize çok ilgisiz olduğunu hissettiğimi ve nedenini merak ettiğimi söyledim. aynı şekilde hissetmediyse hala içinde. Sonunda artık ne istediğini bilmediğini ve son zamanlarda bana iyi davranmadığı için üzgün olduğunu ama ne yapacağını bilmediğini söyledi. Ve sonra neden hala bu ilişkide olduğumun nedenlerini düşünmem gerektiğini söyledi. Başımı salladım ve ayrıldım ve ne derse desin benimle iletişime geçmeye karar verene kadar ona yer vermeye karar verdim.

Ama ben aptal değilim. Bu yanıt, ayrılmak için büyük bir ipucu gibi görünüyor ama ona boşluk verip yanıtını beklemeli miyim yoksa şimdi mi kesmeliyim?
Kimsenin böyle iyi deneyimleri oldu mu?"
"Erkek arkadaşım beni dört ay önce terk etti. Neredeyse üç yıldır birlikteydik. Ayrılığın gerçekten yıkıcı olduğunu hissettim. Şu an olduğum yere gelmem biraz zaman aldı. İlişkimizin sağlıksız olduğunu fark ettim ve SO'm bana kötü davrandı. Sonunda yeniden kendim gibi hissediyorum ve hayatımda mutluyum.

Dışarı çıkıp yeni insanlarla tanışmayı gerçekten çok isterim. Nereden başlayacağımdan pek emin değilim. Garip hissedeceğinden endişeleniyorum. Garip olmaktan endişe ediyorum. Neredeyse 3 yıl boyunca tamamen bir kişiye bağlı kaldım. Açmak zor olacak gibi görünüyor. Oraya nasıl geri döneceğime dair herhangi bir tavsiyeyi çok isterim."
"En baştan başlamak için:

Oğlan, üniversitedeki sosyal etkinlikte kızla tanışır. Oğlan kızdan hoşlanıyor. Erkek, erkeğin potansiyel ilerlemelerine kızın tepkisinden habersizdir. Boy, Forever Alone sorunları nedeniyle özellikle isteksizdir. Bu yüzden erkek, kız ve erkeğin ortak arkadaşlarına, onun istekli olup olmadığını kontrol etmek için mesaj atar, böylece sağlam bilgilere göre hareket edebilir.

Yanıt: 'Üzgünüm Derp, o benim en iyi arkadaşım. Paylaştığımız hiçbir şeyi aktarmıyorum. **Bu beni ilgilendirmez.**'

Daha sonra potansiyel ruh eşinden bir mesaj alıyorum: 'Herpes bana nasıl hissettiğini anlattı. Evet, bak, şu anda bir ilişki aramıyorum. Güle güle, iyi şanslar, vb.

**'Beni ilgilendirmez'**, amaçsızca tıraşlanmış hayalarım.

Yani bana yalan söylendi. Bir vekil aracılığıyla hareket etmeye çalışarak en başından beri açık davranmayarak bunu hak ettim mi?"
"Bence bu /r/ilişkilerinde daha iyi olurdu, ama mod bana bunu buraya yazmamı söyledi.

Ben 24 yaşındayım ve o 23. 3 yıldır birlikteydik. Evlenmeyi planlamıştık. Teklif etmemiştim ama teklif etmek için özel bir yüzük yaptırıyordum. İyi ki bu erken çıktı ve bana yüzükten ve düğünden 10 bin dolar kazandırdı sanırım.

İki hafta önce bir cuma gecesi arkadaşlarıyla içmeye çıktı ve sonunda barda tanıştığı bir adamla yattı. Beni görünce bana bundan bahsetti ve ben de onu oracıkta terk ettim.

Neyse ki kontrattaki tek isim benim adımdı ve kirayı tek başıma karşılayabiliyordum, bu yüzden hemen taşındı.
Belli ki ayrılığa çok katlanıyordum - ve hâlâ da öyle - ama bunun en iyisi olduğunu biliyordum. Sonra bir baktım ki tüm arkadaşlarım ve ailem bana kızıyor. Herkese yattığı adamın ona tecavüz ettiğini söyledi ve onlar da tecavüze uğradığı için onu terk ettiğim için benim kötü biri olduğuma karar verdiler.

Hiçbirine mantıklı konuşamam. Hemen hemen aynı sosyal çevrelerde koştuk ve aileme gerçekten yakındı, bu yüzden herkes bana kızıyor. Ne yapmam gerekiyor? En iyisi uçup gitmesine izin vermek mi?"
"Bu hikaye aslında birkaç yıl önce oldu. Ben daha gençken arkadaşlarım Shelby ve Chris benim evimdeydiler. Etrafta oynuyorduk ve zar zor ergenlik çağındaki normal çocukların yapacağı gibi aptal gibi davranıyorduk.

Bir noktada garaja giriyorum ve onlar dışarıda garaj kapısında duruyorlar. Garip bir surat ve bazı garip sessiz tepe seviyesinde hareketler yaparak şaka yollu ona saldırmaya karar verdiğimde, kapının pencerelerinden gülüyor ve surat yapıyoruz.

Temelde çok geç duruyorum ve sonunda garaj kapısına çarpıyorum ve dışarıdaki cam bölme onlarla birlikte kırılıyor. Kollarım camdan biraz kesildi ve başlangıçta dışarıda neşeyle duran Shelby, fırlayan bir cam parçasıyla derisinin bir parçası kesilmiş bir şekilde yerde yatıyor."
"Yardıma ihtiyacım var sorunlarıma en baştan başlayayım dedem öldü çok üzüldüm konuşacak birine ihtiyacım vardı bu yüzden ona bebek vermem için yalvaracak çılgın bir kadınla ilişkiye girdim ve ben 17 gibi yani Wtf sende yanlış. Bir gece sarhoştum ve arkadaşlarım için çok şükür beni neredeyse ikna etti. Ben de ondan ayrıldım ve bu kızla bayan arkadaşlarımdan biri aracılığıyla tanıştım ve aman tanrım bu kız harikaydı ama ben de acele ettim ve bir şeyler yaptık ve 6 gün içinde ayrıldık. Bu iyi çünkü en iyi arkadaşım onunla çıkıyordu.

  Bu yüzden gerçekten üzgünüm ve sadece konuşuyor ve insanlarla tanışıyordum ve sonunda bu kız bana doğru yürüdü ve hey, gülüşünü seviyorum, çok güzel dedi... İşte, İsa'nın 6 yaşında ve gerçekten ateşli olduğunu düşünüyorum, ben gerçekten kısa, bu yüzden kafam karıştı, ama kanadım sanki bizimle bir şeyler yemek ister gibiydi. Evet dedi ve yemek yerken 3 saat konuştuk ve onun model olduğunu öğrendim ama bu kadar harika kişiliğini gerçekten beğendim ve aşık oldum ve bir iş için taşındı ve ayrıldık.

 Ezilmiştim ve o zamandan beri o olmayan bir kızı öpmek için bile içki içmek zorunda kaldım ama işin tuhafı, modeli aştım. Kimseyi bulamıyorum, yani eskiden oyun oynuyordum, artık bir kızla zar zor konuşabiliyorum, onun benden hoşlanmasını sağlamak şöyle dursun. Ayrıca kendim olmam gerektiğini zaten biliyorum ama son zamanlarda bunu yapmak gittikçe zorlaşıyor. Kendimi yeniden kendim olmayı isteme arzumun kurbanı buluyorum. Ama o zaman bile hep böyle olacağımı hissediyorum, herkesin merhaba dediği ve kızların sevimli bulduğu ama asla bir kız elde edemeyen ve bunun yerine gerçekten anlamlı bir ilişki yaşayamayan bu adam hadi seks yapalım ve diyelim Genelde aldığım saçmalıklarla çıkıyoruz."
"R/travel, sizler bana karşı iyi davrandınız, karımla birlikte 2 haftalık harika bir İspanya turu düzenlememize yardımcı oldunuz, her ikisi de ülke dışına ilk kez çıktık.

Şimdi 2016'da, muhtemelen 2017'nin başlarında 7-8 günlük bir geziye bakıyoruz. Hem eşimin hem de benim ne istediğimizi tartarsak, ideal olarak şunları alabiliriz:
  -rahatlama
  -fermuarlı astar (eşi fermuarlı astarın şart olduğunu söylüyor)
  - batı kıyısından nispeten kolay seyahat (bu kadar kısa bir güzergahta jet gecikmesinden kaçınmak)
  - araba kiralama yok (kaliteli taksi/tren/otobüs)
  -dinlendirici bir tatil yapıyorsak, sahilde olabilsek çok isterim
  - diğer aktiviteler: günübirlik yürüyüşler, şnorkel, kano?
  - Umarım iyi yemek/içecek!!

Biri şiddetle Nikaragua'yı önerdiğinde Kosta Rika seyahat programına nereden başlayacağımı bulmaya çalışıyordum. Düşüşümün bir kısmı çok fazla şey yapmaya çalışmak, bu yüzden basit tutmama yardım et :). 8 gün boyunca 1-2 lokasyon mükemmel olur.

Teşekkürler!"
"Bu, Reddit'te buraya ilk kez gönderi gönderişim. Bu yüzden biraz gerginim.

2 yıldır partnerim(Ben) ile birlikteyim. O tanıdığım en harika adamlardan biri. Kendisinden şüphe etmek için asla bir sebep sunmadı. Bana her gün bütün gün bir prenses gibi davranıyor.

Gelecek hafta sonu bir doğum günü yemeğimiz var. Ben'in En İyi Arkadaşının (John) karısının (Ruby) doğum günü. Ruby'nin ortağımın eski sevgilisinin en iyi arkadaşı olduğunu biliyorum. 'İlişkilerinin' bir ay sürdüğünü biliyorum. O zamanlar bir taahhüt için hazır değildi. Ayrıca Ruby ile pek yakın değilim. Gitmeli miyim bilmiyorum. Benim de o gün işim var. Bu yüzden vardiyamı değiştirecek birini bulmam gerekecek. Öyleyse onunla birlikte mi gelmeliyim yoksa yalnız gitmesine izin mi vermeliyim?

Tüm tavsiyeler takdir edilecektir!"
"Sadece bir buçuk aydır çıkıyoruz, ama ne zaman takılsak çok eğlenceliydi, ama geçen hafta garip geldi ve onu sinirlendiriyormuşum gibi geldi.

Arkadaşlarla planladığımız bir sürü şey vardı, bu yüzden ikimiz de garipliği görmezden geldik. Ta ki dün geceye kadar, sonunda bir çift büyütüp ona bunu sorana kadar.

İlişkimizle ilgili sorularımın çoğuna verdiği yanıtlar ""Bilmiyorum"" veya ""Sadece kafam karıştı"" oldu.

Şimdi gerçekten kafam karıştı (ve sanırım incindim). Her şeyin harika gittiğini düşündüm. Biz lise son sınıflarız ve sonbaharda farklı kolejlere gideceğiz. İkimiz de uzun mesafeli bir ilişki istemiyoruz ama yine de birlikte kalan zamanla eğlenebileceğimizi düşündüm. Şimdi kendimi üzgün hissediyorum ve devam ediyorum.

Kararını verene, hâlâ çıkıyormuşuz gibi mi yoksa sadece arkadaşmışız gibi mi davranana kadar ondan tamamen kaçınmalı mıyım gerçekten emin değilim. Başka kimse benzer bir şey yaşadı mı?"
"Lütfen kullanıcı adına aldırmayın, bariz sebeplerden dolayı kullanılıp atılan bir isimdi.

21 yaşındayım ve büyük ölçüde içe dönük biriyim. Sık sık düşünüyorum ve yaklaşık dokuz aydır çıktığım bu kıza gerçekten değer veriyorum. Sorun şu ki, onun için her şeyi yapardım, ama verdiği tüm küçük ipuçları, görünüşte aptalım ve bir şekilde yanımdan uçup gitmesine izin verdim. Sözlerin atasözünden daha yüksek sesle konuştuğu mutlak eylemlerle yaşıyor, ancak yine de ipuçlarını alıp onları meyveye taşımayı başaramıyorum.

Bu muhtemelen tekrarlayıcı geliyor, ancak ona nasıl haksızlık ettiğime dair bir saatlik konuşmadan sonra başka ne söyleyebilirim bilmiyorum. Yemin ederim daha iyisini hak ediyor ve yemin ederim ki ona en büyük saygıdan başka bir şey beslemiyorum ve onu kaybedersem mahvolurum ama sadece zihniyetim ve eylemlerim çok kısa, hesaplı ve çok duygusuz. Ben de spontane olmaktan çok uzağım. Kahretsin, akşam yemeğini bile seçemiyorum çünkü tek umursadığım ona istediğini vermek. Her zaman onu bir randevuya veya akşam yemeğine çıkarmamı ister, ama bu asla aklımdan çıkmaz, ne kadar umursadığım için değil, sadece aktif olarak plan yapabilen herhangi bir insan olmadığım için...

 İnatçı ve görünüşte duygusuz doğam nedeniyle sahip olduğum en iyi şeylerden birini kaybetmeden önce bu durumda olan başka biri bana yardım edebilir mi?"
"Dediğim gibi bir yıldan biraz fazladır beraberiz, 4-5 aydır birlikte yaşıyoruz. Çıkmaya başladığımızdan beri, ikimiz de aynı izin günlerinde öğleden sonra vardiyasında çalışıyoruz, bu da birlikte çok zaman geçirmemizi sağlıyor.

Şimdi daha az stresli olduğu için gece vardiyasına gitmek istiyor. Şimdi buna katılıyorum, ancak geçiş yapabilmem yıllar alabilir (muhtemelen 1-3). Bu beni eve boş bir eve gelmeme, akşam yemeğini tek başıma yememe ve her akşam işten sonra tek başıma yatmama neden olurdu.

Bunun beni ne kadar üzdüğünü ve bunu yapmamasının benim için ne kadar önemli olduğunu derinlemesine tartıştık. Ancak bu fırsatı kaçırmamasının akıl sağlığı için çok önemli olduğunu düşünüyor.

Benim önerim, ikimiz de gece vardiyasına gelene kadar biraz beklemesiydi. Ama onunki, müsait olur olmaz onu alması ve ben de benim için uygun olana kadar bekliyorum.

Ondan benim için büyük bir şey yapmasını hiç istemedim. Bir düğünü iptal ettim, bir nişanı bozdum, tek başıma taşındım ve son zamanlarda birlikte taşındık... Tüm bunlar onunla daha fazla zaman geçirebilmek istediğim içindi. Bu, istediğim ilk önemli şey ve kendimi dışlanmış hissediyorum.

İstediğim her şeyi bana seve seve vereceğini söylüyor, ama bu onun ödün veremediği bir şey. Tek istediğim onun zamanı, bu yüzden bunu bana nasıl telafi edebileceğini anlamıyorum."
"7 aydır onunla birlikteyim ve ilk çıkmaya başladığımızda arkadaşlarım onun ne kadar ateşli olduğu hakkında yorumlar yaparlardı (ona değil, bana ve birbirimize) ve o zamanlar sorun değildi ama durmasını bekliyordum işler ciddileştiğinde ve ciddileşmediler. Hala sürekli onun hakkında yorum yapıyorlar ve bu beni rahatsız ediyor, hatta bazen biri onunla flört etmeye çalışıyor. Ayrıca instagramdaki resimlerine küçük emojiler gibi yorumlar yapıyor. Karşılık vermiyor ya da başka bir şey yapmıyor ama yine de beni çok kızdırıyor. Bir sürtük gibi görünmeden onlara bu konuda iyi olmadığımı nasıl söyleyebilirim? Genel olarak pasif bir insanım, bu yüzden beni rahatsız ettiğinden hiç bahsetmedim ama gerçekten içimi yiyor ve durmalarını istiyorum."
"Üniversiteden mezun olduğumdan beri kendimi sınıf etkinliklerinin 'günlük' halini kaçırırken buluyorum. Bir Tarih bölümü ve bir İngiliz yandal öğrencisi olarak analitik becerilerim son yılımda fırladı, dokunduğum her görev düşünce ve fikir içeriyordu - izleyiciyi sürekli ve dikkatli tutarken argümanınızı iletin. Lütfen bunu söylerken, hiçbir şekilde diğer ana dalların veya yan dalların analitik becerilerini geliştirmekle örtüşmediğini kastetmediğimi unutmayın.

Olduğu söyleniyor, işte benim sorunum. Mezun olduktan sonra ve günlük yaşamda analitik yollarıma devam ettim. Hayat alanımda herhangi bir durumla karşılaşınca ""hmmmm, işte ilginç bir durum - şu nokta, şu nokta - benim kararım"" diye düşünürüm. Elimden geldiğince ilerici olmaktan gurur duyuyorum. Düzeltilmesi gereken bir ""sorun"" varken hareketsiz oturmayı sevmiyorum. Bununla birlikte, nişanlımla MTV, TLC veya gerçekten herhangi bir sitcom'da herp de derping yaparken hala televizyonun başında vızıldayarak oturduğumda konuyu dağıtmaktan ve küçümsemekten kendimi alamıyorum. Diziye yönelik olarak görsem de, sözlerimi ciddiye alıyor ve sanki ona yönelikmiş gibi davranıyor. Bu, günlük yaşamın her yerinde, her alanında oluyor gibi görünüyor - Sorunu her zaman basit adımlarla çözülebilecek genel bir resim olarak yorumluyor gibiyim.

Bu sorun arkadaşlarıma da doğru gidiyor gibi görünüyor. Bazı durumsal dramalar ortaya çıkacak ve pasif olmak ya da olayların doğal bir şekilde gelişmesine izin vermek yerine. Kontrol edemediğim şeyi kontrol etmeye çalışıyorum. Kendime, belirli durumlarda nüfuzumun başkaları üzerinde üstün olmasını istememem gerektiğini, kararlarında tamamen liderlik etmeleri gerektiğini söylemeye çalışıyorum. Belki de birinin etkisini bir başkası üzerinde zorlamak sadece insan doğasıdır. Ancak, aşırı güvenim nedeniyle çevremdekilere küçümseyici görünüyorum. Niyetim bu değil ama olmaya devam ediyor!"
"alt satır önden: [32 M], [32 F] uzun süredir en iyi arkadaşı ve eski gf'sine daha yakın olmak için ülkeyi aştı. Birbirimizi çok seviyoruz ama çok az romantizm var. Tavsiye ihtiyacı.

Kız arkadaşım ve ben (sırasıyla 32 K ve 32 E) birbirimizi 10 yıldan biraz fazla bir süredir tanıyoruz. Yüksek lisans okuluna başladığımda 3 yıllık uzun mesafeli bir ilişki (Hawaii'den Boston'a; büyük mesafe ve zaman dilimi farkı) dahil olmak üzere 4 yıl çıktık. Ana sorun olarak uzun mesafeyi öne sürerek benden ayrıldı ama sık sık konuşmaya devam ettik. Yılda 1-3 kez yüz yüze, bazen romantik olarak görüşmeye devam ederdik. Bizim için geçinmek her zaman çok kolay oldu ve hiç gerçek kavgamız olmadı.

Yada yada 5 yıl geçer, doktoramı bitiririm. ve işleri yeniden alevlendirmeyi umarak Hawai'i'den Boston'a taşın. Ben iş ararken (ve belki de kendi evime?) nezaketle küçük dairesine taşınmama izin verdi. terli romantik. Gelişmelerimle ilgilenmiyor. Konu hakkında konuşmaktan hoşlanmıyor ama şu anda beni bu anlamda çekici bulmadığını söylüyor.

Bana beni çok sevdiğini söylüyor ve ben de bu duyguyu kesinlikle paylaşıyorum. Uzun yıllar boyunca birbirimizi çok iyi tanıdık. O benim en iyi arkadaşım ve gelecekteki eşim olabileceğinden oldukça eminim. Uzun vadeli planlardan ve birlikte çocuk yetiştirmekten bahsettik ama eski kıvılcım gitmiş gibi görünüyor. Kendimi kocası gibi hissediyorum ama sevgilisi gibi hissetmiyorum.

Platonik kucaklaşma-arkadaşlık bölgesine ya da eski evli çift /r/deadbeadrooms'a doğru gittiğimden endişeleniyorum.

İlişkimi nasıl kurtarırım? Eski kıvılcımı nasıl yeniden alevlendirebilirim ve bozulan romantik veya mahrem sorunları nasıl düzeltebilirim?

Hepinize teşekkürler."
"Pekala, birkaç gün önce telefonumda hub'lara göz atıyordum, ne demek istediğimi anlıyorsan. Dürüst olmak gerekirse, duşa girmeden önce hızlı bir üfleme havasındaydım. Boosh'umla uyumlu videolar arıyordum ve videonun oynatılmadığını fark ettim. Birkaç farklı tarayıcıda denemek için video bağlantısını kopyaladım.

Bugüne hızlı ileri sar, Babam ve ben satın almak için bir araba arıyorduk. Bugün ikimiz de bir tanesine bakmaya gittik ve hem annem hem de teyzem nasıl bir şey olduğunu öğrenmek istedi. Önce teyzeme mesaj attım, nasıl gittiğini anlattım. İşte lanet olası yer burası. Mesajı teyzeme gönderdikten sonra anneme ayrı ayrı yazamayacak kadar üşendiğim için kopyalayıp anneme de göndermeye çalıştım. Muhtemelen neyin yanlış gittiğini tahmin edebilirsiniz. KOPYALAMADI. Anneme gidiyorum ve mesajlaşıyorum ve pornhub video bağlantısını yapıştırıyorum (teyzeme gönderdiğim şey olacağını düşündüğümde) ve yapıştırdıktan hemen sonra gönder düğmesine basıyorum. Bakın, anneme bir pornhub bağlantısı gönderiyorum.

Paniklemeye başladım, utanacağımdan falan değil ama gönderdiğim annemdi. Bu biraz garip. Bağlantıyı gönderdikten sonra, ""Hay aksi, başka bir şey göndermek istiyordum"" diye mesaj attım ve ardından en başta gönderilmesi gereken şeyi yapıştırdım. Pornhub bağlantısı hakkında hiçbir şey söylemedi, bu yüzden bence tamamen habersizdi. Onunla henüz şahsen konuşmadım, umarım paçayı sıyırırım."
"Buraya ilk kez gönderiyorum, bu yüzden bana katlanın.

Kız arkadaşımla ilginç bir ilişkimiz oldu. Öncelikle, çevrimiçi bir tane. Aslında skype ve mesajlaşmaya dönüşen reddit'te tanıştık. Çekin, hatta skype sesli sohbet ile beraber uyuruz. Şubattan beri böyle. O harika, gerçekten. Komik, çekici, sevimli, zekice, dokuz yardın tamamı. Yaklaşık 2 ay sonra doğum günümde buluşmayı planlıyorduk.

Şimdi, olay şu. Oldukça kötü bir kaygısı var. Gerçekten çok kötü. Onu seviyorum ve elimden geldiğince ona destek olmak için elimden geleni yapıyorum ama uzun mesafeli bir erkek arkadaş olarak yapabileceğim pek bir şey yok. Kendimi çok çaresiz hissettiğim için çoğu zaman bok gibi hissediyorum. Özellikle de ben dışarıda eğlenceli bir şeyler yaparken ve ben eskisi kadar sık ​​cevap veremediğim için o panik atak geçirmek üzereyken.

Zor bir geceden dolayı bu sabah burada kısa bir ara veriyoruz ve benim biraz zamana ihtiyacım var. Dün gece kötü bir anksiyete krizi geçirdi. Kötü kusmak gibi. Hayatta mutlu olmadığını ama benimle mutlu olduğunu söyledi. Ben... kahretsin. Onu seviyorum. O harika bir kız. Ama içtenlikle onunla birlikte olmak istiyor muyum yoksa yalnız kalmak istemiyor muyum bilmiyorum. Başlığın dediği gibi. Gerçekten bilmiyorum. Bu küçük molayı vermeden önce ona bunu söylemiştim.

Yani... Onun mutlu olmasını istiyorum! Evet! Ve daha iyi bir erkek arkadaş olabileceğimi biliyorum, onun için daha fazla orada olmayı deneyebilirim, ama ben sadece... kahretsin, bilmiyorum. Burada tavsiyeye ihtiyacım var, lütfen. İşleri devam ettirmeyi bilmiyorum (Buradaki en uzun ilişkim, 9 ay gibi) Ya da öylece kesmeyi bilmiyorum.

Yardım lütfen."
"Bu aslında ben gençken oldu, ama anlıyorsun.

Saat sabahın 1'iydi ve ben çocuklarla dışarıdaydım. Ben izlerken onlar Steak & Shake'de masamızda iskambil oynuyorlardı. Yemeklerimizi sipariş ediyoruz. Kararsızdım ve garsona ""her kaydırıcıdan 1!"" Dedim. Defterini bıraktı ve ""Gerçekten mi ahbap?"" dedi. Bu tür bir saygısızlığa tahammülüm yok ve bunu bir meydan okuma olarak gördüm. ""Evet,"" dedim, ""Altısı da peynirli!"" Yaklaşık 35 dakika geçti ve tüm suyumu içtim. Bana hiçbir dolum yapılmayacaktı. Çocuklar yemeklerini bitirdi ve biz gitmeye hazırız. ""Bekle arkadaşlar yemek vereyim"" dedim ama ŞİMDİ gitmek istediler. Ben de son 2 kaydırağı, bir manda ve bir friskoyu ağzıma tıkıştırdım ve yuttum. Ancak boğazıma takıldılar. İçki onları yenemedim.İçgüdülerim devreye girdi ve adamın bahşişi de dahil olmak üzere masaya kustum.Ayağa kalktım ve arkadaşlarıma ""Buradan çıkmalıyız çocuklar"" dedim.Nedenini sordular. Garson masaya geldi ve öğürmeye başladı, koştuk ve o zamandan beri çocuklar bana öğle yemeği ısmarlamayı, hatta öğle yemeğine götürmeyi reddediyor."
"Bu yüzden, kimya laboratuvarımı hazırlamak için bütün gece ayakta kalıp 4 saatlik uykudan uyanarak İspanyolca dersinde oturuyorum. Odayı dolaşıp insanlarla adları, memleketleri, telefon numaraları vb. hakkında İspanyolca röportaj yapmamız gereken bir grup etkinliği yapıyorduk. Herkesten önce bitirdim, bu yüzden tekrar oturuyorum ve dersin bitmesini bekliyorum (yaklaşık 2 dakika kaldı). Profesörüm dikkatimi çekiyor ve sınıfa yüksek sesle okumamı istiyor. Ne yazık ki uykusuzluktan akşamdan kalma gibi bir ruh hali içinde, bana ne dediğini anlayamadım ve profesörüme şaşkın şaşkın bakarak orada oturdum. Bana tekrar sormadan önce 30 saniyeden bir dakikaya kadar iyi bir süre geçiyor ve yine boşluk bırakıyorum. Ne yapacağımı bilemeden arkamı dönüp röportajımı arkamdan bir arkadaşıma okumaya başladım. Bu noktada, ben röportajımı arkadaşıma fısıldarken tüm sınıf sessizliğe büründü, o da sonunda beni tekrar ""SINIFI OKUYUN"" diyen profesöre bakmam için işaret etti. Arkamı döndüm ve sonunda benden ne yapmamı istediğini anladım, tam da ders için süre dolarken."
"İşte benim, annemin arkadaşının kızıyla birlikte annem, onun arkadaşları ve kız kardeşimle bir alışveriş merkezine gittik. Alışveriş yaparken çocukların binmesi için büyük arabalardan birini kiraladık. Evli ve 3 çocuklu bir çift yürürken bir anda kaldırımın ortasında duruyor. Tesadüfen ona çarptım, tepkisine acımış ve şok olmuş bir ifade verdi. Daha sonra ne kadar dikkatli olmam gerektiğini ve çocuğuna zarar verebileceğimi söyleyerek bana bağırmaya başladı. (Vurulan tek kişinin kendisi olduğu ve tüm çocuklarının yanında olduğu düşünülürse, ona çarpmanın çocuğuna zaten zarar vereceğini düşünmüyorum.) Bileğinin ne kadar acıdığını haykırıyor ve bana şunu söylüyor: dev bir çürüğü var ve ben ne kadar aptalım. 16 yaşında biri olarak olgun olmaya ve ona defalarca çok üzgün olduğumu söylemeye karar verdim. Bu kavganın biteceğini anlayınca annem kalabalığın içinde bana bağırdığı için (16 yaşındayım göründüğümden daha yaşlı gösteriyorum) kadına yüksek sesle bağırmaya başladı. Çok geçmeden kadının kocası gelir ve dikkatli olmadığım için sorumsuz davrandığımı ve sorumluluk alan olgun bir genç adam olduğumu söyleyerek katılır. Kafamda çocuklarının, annemin ve arkadaşının bunu duymasını istemedim çünkü belli ki kadın çocukların önünde küfür etmeye başladı. Bu kavgayı durdurmaya çalıştım ama annem reddetti, yaklaşık 10 dakikalık bir çekişmeden sonra nihayet pes etti ve son ayrılık sözleri olarak ona lanet kafa dedi. Keşke daha barışçıl bir şekilde halledilseydi, ama yardımı olamazdı. Asla bazı insanlar toplum içinde bu kadar agresif bir şekilde konuşmazlar."
"Hey Millet

Ben agnostik bir ateistim ve kız arkadaşım Protestan bir Hıristiyan. Yaklaşık 4 yıldır birlikteyiz. Ben yüksek lisans okuluna gideceğim ve o lisans okulunda. Bir yıldır birlikte yaşıyoruz ve oldukça sıkıcı insanlarız. İkimiz de içe dönüküz ve ilişkimiz boyunca belki iki kez kavga ettik. Ben esnekim ve o esnek. Aldatma veya kıskançlık davası olmamıştır. Ortalama olarak 1,5 haftada bir seks. 'Memnun' veya 'mutlu' olduğumuzu söyleyebilirsiniz. En iyi arkadaşlardı.

Geçen yıl Noel zamanı yakın ailesinden biri öldü ve Tanrı ile ilişkisini gerçekten geliştirmeye başlıyor. Daha da uzaklaştığını fark ettim ve bunun bir partnerden ve hayattan ne istediğini yeniden değerlendirmesinden kaynaklandığından şüphelendim. Daha önce Hristiyanlık hakkında bir konuşma yapmıştık. Hristiyan değerlere sahip Hristiyan bir koca istiyor (hepsi benimkilerle aynı; ben Katolik/Protestan yetiştirildim). Eşinin Hıristiyan olması önemlidir, çünkü bunun evliliğin saflığıyla ve bunun Tanrı'yla daha yakın bir ilişki kurmanıza nasıl yardımcı olduğuyla ilgisi vardır. Elinden geldiğince Tanrı'ya daha iyi hizmet etmek istiyor. Görüşlerine ve amaçlarına saygı duyuyorum. Geçen hafta sonu onunla kiliseye gittim.

Yaklaşık iki hafta önce onu yatmadan önce öptüğümde artık evlilik dışı seks yapmak istemediğini ve bunu yapmanın kendisini suçlu hissettirdiğini söyledi. Esnekim ama bu kesinlikle bir eğri top. Evlilik hakkında konuştuk ve çok genç olduğumuz konusunda hemfikiriz ve evlenmek için 28-29 yaşına kadar beklemek istiyoruz. 6 yıl seks olmadan uzun bir süre. Bu bekleyişte sorun yok. Seks benim için önemli çünkü sevgiyi yarattığına, gösterdiğine ve ayrıca eğlenceli olduğuna inanıyorum. Bunu yapmak için evlenmek zorunda olduğuna inanmıyorum.

""Sadece ayrıl"" yazmanız sizin için kolay olabilir, ancak 4 yıldır bir şey inşa etmediyseniz, bunun neden kolay olmadığını anlamak biraz daha zor, özellikle de iyi durumda iyi arkadaşlar olduğumuz için.

Anlayışı olan var mı?"
"Hikaye zamanı!

Geçen dönem topluluk kolejimde bir İngilizce dersi aldım. O sınıfta bir kızla tanıştım ve en başından beri... onunla ilgileniyordum. Sınıfta sohbet ettik, arabalarımıza birlikte yürüdük ama onunla takılmaya çalıştığımda aniden ""Üzgünüm, biriyle görüşüyorum"" dedi.

Yani, içten içe biraz üzgündüm ama o benimle eşit derecede ilgilense bile yaz sonunda ikimizin de okula gideceğimizi biliyordum (onun için Monterey, California/Boston, Massachussets) Benim için). Yani, sadece geçmesine izin verdim. Ama aramızdaki şeyler hiç değişmedi. Ders boyunca hala sohbet ettik ve birlikte arabalarımıza yürüdük. Hiçbir şey hakkında kısa mesajlar göndererek saatler harcardık. İş arkadaşlarımdan biri bir şekilde beni muhtemelen kimseyle görüşmediğine ve bunun sadece bir 'test' olduğuna ikna etti.

Her neyse, yaz neredeyse bitiyor ve birkaç hafta içinde ikimiz de ayrı kampüslerimize gideceğiz ve (muhtemelen) birbirimizi bir daha hiç görmeyeceğiz.

Sorum şu... Bu kıza, onunla çıkma fırsatını çok seveceğimi söylemeli miyim? Eğer öyleyse, bu konuda nasıl gitmeliyim? Ve değilse, neden?"
"Yani ben 20 yaşındayım ve üç yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim.

O benim ilkimdi ve ondan başka kimseyle seks yapmadım. Birbirimizle çok aktif bir cinsel yaşamdan zevk alıyoruz ve aşığız. Geçenlerde yatakta, kirli konuşma, onun ilk kez diğer erkeklerden almamı izlemesinden ibaretti ve sonra sadece bu özel erkek arkadaşıma dönüştü.

Hava sıcak, ama bugün bana aslında sadece bununla iyi olmayacağını, aynı zamanda bu adamla gerçekten yatmamı İSTEDİĞİNİ söyledi... ve onu önümüzdeki hafta sonu görmeyi planlıyorum.

Ben ne yaparım? Üçlü olmadıkça aynı şeyi yapmasına asla izin vermeyeceğimi, bunun sadece bir seferlik bir şey olacağını ve bunu bildiği için sorun olmadığını söylüyor. Ayrıca, eğer evlenirsek, başka kimseyle birlikte olmadığım için pişman olmamı istemiyor.

Onun yerine, gerçekten seksi olduğumu düşündüğünü, arkadaşımla beni kaydetmemi istediğini söylüyor, böylece birinin vücudum için çıldırmasını izleyebilir ve kimsenin alamadığı tarafımın tadını çıkarabilir. Sık sık porno izliyor ve sadece onun için bir video çekmemi istediğini söylüyor."
"2 yıl önce 3 yıllık bir arkadaşım bana asılmaya başladı, bir FWB durumu önerdi ve sınırlar konusunda çok netti. İlk başta çok deneyimli olmadığım için reddettim, bu yüzden başka birini bulabileceğini hissettim. Yavaş yavaş bu fikre alıştım, bu yüzden temelde son 2 yılda yarı FWB durumundayım. Birkaç kez dalga geçtik ama her zaman kurtulan o oldu. Bana asla seks yapmam için baskı yapmadı ya da bunu beklemedi ki bu güzeldi.

Ama daha fazla dalga geçmeye başlamak istediğimde ve onunla seks yapmaya hazır olduğumda, asla havasında olmadı ya da cevap vermedi. Uyarılmasının onun için gelip gittiğini söyledi, sanırım kısmen son ilişkisinden gelen duygusal yük nedeniyle. Kendimi kullanılmış hissetmeme neden oldu. Cinsel ve duygusal olarak hüsrana uğramak berbat bir şey ama bu konu hakkında herhangi bir resmi çözüm olmaksızın çok konuştuk. Bazı şeyler çözüldü, ama her şey değil. Bana karşı gerçekten açık, dürüst ve savunmasız olduğu için kendimi daha az kullanılmış hissettim.

Biraz karmaşık olan bir şey, ona aşık olmaya başlamamdır. Yaklaşık bir ay sürdü ve bunun hakkında konuştuk. Artık aştım çünkü onunla bir ilişki gerçekçi değil ve aradığım şey değil ama diğer kızların onunla flört ettiğini gördüğümde biraz kıskanıyorum (genellikle bu durumda çekip giderim). Ama bildiğim kadarıyla, dalga geçtiğimizden beri kimseyle takılmadı.

Bu sadece çekip gitmem gereken bir durum karmaşası, değil mi? Arkadaşlığımız iyi görünüyor. Ama bir dahaki sefere havasında olduğunda, sadece meşgul olmayacağım. Çünkü ilişkimiz gerçekten dengesiz ve bence bu bana hiç adil gelmiyor."
"Kız arkadaşım 8 yıldır en iyi arkadaşım. Üç yıl aradan sonra tekrar aynı kasabaya geldiğimizde çıkmaya başladık ve arkadaşlık/ilişki tarafı gerçekten iyi gitti.

Genç yaşta yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi kondu ve bununla birlikte anksiyeteden kaynaklanan bir yeme bozukluğu ile uğraştı ve annesi ve büyükannesi genellikle ona sürekli olarak değerinin güzelliğinde olduğunu söylüyor (normal ataerkil ile birlikte). kadınlara bunu söyleyen şeyler elbette).

Onu uzun zamandır seviyorum ve çıkmaya başladığımızda seks hayatımız oldukça normal, heyecanlıydı ve gerçekten iyi vakit geçirdik. Şimdi, son üç ayda dört kez seks yaptık ve bundan fazlasını zar zor dağıttık. Ayrıca her seferinde seksin ortasında durduk çünkü endişeli ya da rahatsızdı ya da öyle olduğunu söylemeden çok net bir şekilde ifade etti.

Benimle yatmak istediğini, benden hoşlandığını söylüyor, ama ilişkimiz için benimle olmasından korkuyorum, ama benimle seks yapmakla ilgilenmiyor, ama bana söylemeye çok hevesli. üstesinden gelemeyeceğimden korktuğum için.

Son birkaç ayda bu konuyu defalarca konuştuk ve şimdi ne zaman seksi bir şey yapmaya çalışsam ya da uyumak için uzandığımızda onu yakalasam ya da ona şehvetle dokunsam, katlanacağını hissediyorum. yakın olmam çünkü duygularımı incitmek istemiyor. Lütfen bana yardım et, tavsiyeye ihtiyacım var, aile."
"Ben (19 E) eski sevgilimden (21 K) yaklaşık bir buçuk ay önce ayrıldım. Bunun yapılacak doğru şey olduğundan oldukça eminim. Düzeltilebilir olup olmadığından emin değilim. Ama her zaman olabilirdi gibi hissediyorum. Sanırım beni asıl rahatsız eden şey bu. detay istersen önceki mesajda vardı

 Berbat çünkü çok dışarı çıkıyorum, harika zamanlar geçiriyorum, yeni kadınlarla konuşuyorum, eski arkadaşlarla yeniden bağlantı kuruyorum ve olan her şeyi hemen hemen unutuyorum. Ama yine de tüm bunlardan sonra bile onu düşünmeden edemiyorum.

Alacağım temel tavsiyeyi zaten biliyorum. Ve evet yaptım. Onu herhangi bir sosyal medyada bulundurmayın, sıfır temas var, her şeyini attı, bekledi ve bekledi ve ben hala bok gibi hissediyorum.

Bununla nasıl başa çıkılacağına dair başka tavsiyesi olan var mı? Aşıktım ve ondan ayrılmak zorunda kaldım. Gerçekten istemesem de, sağlıklı olmadığı için yapmak zorundaydım.

Belki de kendime olan güvenim her zaman düşük olduğu içindir, kendimi meşgul ediyorum ama yine de ara sıra biraz boş zamanım oluyor ve o ortaya çıkıyor, belki de başka kadınların dikkatini çekmemiş olmamın nedeni budur. ve sahip olduklarım, görünüş olarak ona yaklaşmadılar. Sığ olmak istemem ama her tarafımı saran ve benim için yalvaran başka bir güzel kız istiyorum. Sadece işleri batırmış olabileceğimi düşündürüyor. Sadece bazı düşüncelere ve tavsiyeye ihtiyacım var.

Daha fazlasını okumak isterseniz, eski yazımın bağlantısını tıklayın. Bildiğim korkunç bir ilişkiydi. Ama aynı zamanda her zaman daha iyi yapılabilirdi. Belki de sadece aptal oluyorum."
"MERHABA. Mantıksız mı davranıyorum yoksa bazı sorunlarımız mı var anlamakta zorlanıyorum.

Kız arkadaşım ve ben 1-1,5 saat ayrı yaşıyoruz ve ikimiz de çalışıyoruz, bu yüzden fonlar sınırlı. Neredeyse her hafta sonu birbirimizi ziyaret ediyoruz ve tatillerde 7/24 beraberiz. Yaklaşık bir yıldır, belki bir buçuk yıldır bu böyle.

Seks hayatımız... tam olarak beklediğim gibi değil. 4-5 kez görüşmemize ve çoğunlukla yalnız olmamıza rağmen ayda bir kez sevişiyoruz. Ayrılmadan önce oldukça düzenli bir şekilde seks yapıyorduk, haftada 3-4 kez diyebilirim. Tatillerde genellikle ailelerimizde kalıyoruz, bu yüzden herhangi bir yerde seks yapmak biraz daha zor, bu yüzden istatistiklerimiz tatillerde artmıyor.

Bu konuda nasıl hissediyorum? o kadar iyi değil Gün boyunca benimle dalga geçtiği için sık sık ondan blueballs ile uzaklaşıyorum, ancak yatağa girip uyumaya hazır olana kadar seks yapmıyor, burada onu öpmeye başlarsam genellikle beni reddediyor ya da bugün yapma diyor . Her zaman hem kendisinin hem de benim kurtulmamızla sonuçlansa da, bana seks konusunda gergin olduğunu söylüyor.

Birbirimizi çok sık görmediğimiz için benimle birlikte olduğu için gergin olabileceğini anlıyorum, ancak akşamın ilerleyen saatlerinde onunla asla seks yapamayacağım için kendimi çok kötü hissediyorum. Kendimi öpebileceği ve çıplak olabileceği bir arkadaş gibi hissediyorum - gerçekten beni becermek istediğini hissetmiyorum :/

Birbirimizi görmediğimizde yarı LDR'nin biraz donması normal mi?

İngilizcem için özür dilerim, bir şeyler yazmayalı uzun zaman oldu.

Teşekkürler"
"Biraz arka plan hikayesi: Bu kızla yaklaşık 5 aydır birlikteyim. Düzenli olarak takıldığımız ve sonra kendi yollarımıza gittiğimiz tamamen fiziksel bir şey olarak başladı, ama ikimiz de bunu özel tutmak istedik. Son zamanlarda birlikte daha fazla zaman geçiriyoruz ve durum biraz daha ciddileşiyor ama ciddi bir şey yok. Tamamen dürüst olursak, onunla vakit geçirmekten zevk alıyorum.

Dün geceye atla, tüm arkadaşlarımızla bardayız ve eskiden biraz kaçtığı bu adam orada. Sarhoş, ona biraz fazla ilgi gösteriyor ve onun sevişmeye çalıştığını görebiliyorum. Bu yüzden, agresif bir şekilde kıskanç biri olduğum için çıldırıyorum ve bağırıyorum, büyük bir tartışmaya giriyoruz, adama nefret dolu bir şey söylüyorum ve kıskanç bir öfkeyle fırlıyorum.

Bu sabah, bana bayılarak sarhoş olduğunu ve birlikte olduklarını söyledi. Neredeyse eve taşınması gerektiği ve adamla çıplak uyandığı hakkında bir şeyler. Yine de pişman görünüyor ve bana anlattığı hikayeye bakılırsa, onun sarhoşluğundan gerçekten yararlanmış gibi görünüyor. Ama gerçekte ne olduğunu bilmiyorum ve muhtemelen hiçbir zaman da bilmeyeceğim. Bu da bana gerçekten şansım varken o orospu çocuğunu yere sermeliydim diye düşündürüyor ama sanırım hayat bu.

Yine de düşündüğümde kanımı kaynatıyor ve ilişkimizin o kadar da ciddi olmadığı gerçeğinden dolayı, bağları koparmalı mıyım yoksa arkamızda mı bırakmaya çalışmalıyım bilmiyorum çünkü Dürüst olmak gerekirse, seks harika ve bunun bir daha olacağını sanmıyorum. Ama öte yandan, tek kuralımız onu özel tutmamızdı ve o bu kuralı çiğnedi. Bu tür şeylerle kendime de işkence etme eğilimim var, bu yüzden ""düzeltme"" isteğim sadece içimdeki mazoşist konuşmam olabilir. Geribildirim harika olurdu çünkü oldukça parçalanmış hissediyorum."
"SO'm ve ben ilişkimizi sağlamlaştırdık. Eski sevgilisiyle kira kontratını bitirirken başladı. Onunla tanıştım ve 'diğer kadın' olmak istemediğim ve her şeyin kesin, kuru ve net olmasını istediğim için çıkacağımızı açıkladım.

Anladı ve üç aylık flört, eşyalarını toplamasına, bir daire bulmasına vs. yardım etti. Sürekli aramalar, e-postalar, mesajlar, Facebook, bana kitaptaki her isimle sesleniyor. Onu tüm hesaplardan engelledik ve kızgınlığını anlıyorum. Daha erken kaçmadığımı kabul etmeli miydi? Elbette, ama diğer insanları kontrol etmiyorum.

Şimdi, benim korkum şu ki, taşınıp uzaklaştığı için pişman olacak. Fiziksel olarak taciz edici olduğu için ilişki benden önce bitti. Evime sık sık morarmış gözlerle ya da ona saldırdığı yerden morluklarla gelirdi. Korkum, aldatılma geçmişimden ve daha önce bir ilişkide bulunmuş olduğum için kötü niyetli bir ilişkinin sahip olabileceğini bilmekten kaynaklanıyor.

Muhtemelen sınırda narsist olduğumu not etmeliyim. Gençlik yıllarımı sakat bırakan düşük özgüvenle geçirdim ve kendime çok güvenen bir kadın olarak yeniden inşa ettim. Ancak bu, eski sevgilimin önde gelen bir figür olduğu taciz içeren ilişkimin eski duygularını geri getiriyor. Bunu SO'ma söyledim ve o beni anlıyor ve temin ediyor ve hareket etmenin yüksek stresine rağmen her şeyi adım adım atıyor.

Bu yüzden, bununla düzgün bir yetişkin gibi nasıl yüzleşebileceğime dair herhangi bir öneriniz olup olmadığını bilmek istiyorum ve endişelenmeden, sadece ilişkimde ilerlemeye odaklanmaya çalışıyorum. Başa çıkma becerileri ve kaygıyla ilgili kaynaklar hakkında çok az bilgim var ve sadece biraz içgörü arıyordum."
"Güneyin iddiası, her eyaletin (veya halkının) Anayasayı gönüllü olarak onayladığına göre, anayasayı gönüllü olarak BM tarafından da onaylayabilecekleriydi - ayrılma kararnamesinin yaptığı da buydu.

Abraham Lincoln'ün argümanı (ve dolayısıyla Kuzey'inki), Birliğin Kurucular tarafından kalıcı olması amaçlanmıştı.

Bu argümanların her biri tutarlı ve makuldür. Meseleyi belirleyen savaştı. Herhangi bir emsali olmadığı için, eğer Güney Carolina ayrılmayı kabul ederse, bu yasaldı; savaşta yenilerek ayrılma teklifini kaybederse, ayrılmaları yasal değildi. Güney kaybettiği için ayrılık yasal değil"
"Kız arkadaşımın teyzesinin birkaç ay içinde yaklaşan bir parti olayı var, bana bir süre önce bahsetti. İstersem gelebileceğimi söyledi ama buna gerek olmadığını vurguladı. Gerçekten gitmek istedim çünkü orada olmamın onu mutlu edeceğini biliyordum. Etkinliğin yakın olduğu şehirde bir grup arkadaşım olduğu için, partiye katılmanın yanı sıra onları görmek için mükemmel bir hafta sonu olacağını düşündüm.

Konum kısa süre önce, başlangıçta olduğu düşünülen yerden yaklaşık iki saat uzakta bir şehre dönüştü. Arkadaşlarıma o hafta sonu onları göreceğimi zaten söylediğim için, Cuma günü arkadaşlarımı görmeye gitmek ve ardından kız arkadaşım gelene kadar orada olmayacağı için Cumartesi günü partinin olduğu şehre giden bir otobüse atlamak gibi yeni bir plan yaptım. o zaman neyse Ona kızgın göründüğünü söylediğimde bunun harika bir çözüm olduğunu düşündüm. ""Kafam karıştı, aslında gitmek istemiyor gibiydin. Tüm bu seyahatler para kaybı gibi görünüyor, sadece arkadaşlarınla ​​kalmak daha mantıklı"" dedi. Şimdi bu konuda sadece acı ve tuhaf görünüyor. Peki nerede yanlış yaptım? Aslında ne yapmamı istiyor?"
"Garson ve yarı zamanlı bir barmen olduğumu söyleyerek başlayacağım (kim lol değil) Ve ZATEN HİZMET VERMEK İÇİN PARA ALDIM ÇÜNKÜ insanların bahşiş vermemesiyle ilgili bir sorunum yok. (insan onuru vb. hakkında ne düşünürseniz düşünün, düşük/orta düzey bir restoranda garson olmak düşük vasıflı ve düşük ücretli bir iştir. Buna değmez. Şimdi biraz gerçek para kazanmak istiyorsanız, garsonluk okuluna gidin ve vb ve üst düzey bir restorana girin. bu insanlar yılda 25-35 bin + kazanıyor, bahşişler hariç. bu da yılda kolayca 50 binin üzerine çıkarabilir.)

İnsanlar hizmet işlerine girdiklerinde, müşterilere harika hizmet vermeleri için para alıyorlar. (ya da kendi haklarına sahip olduklarını hissediyorlarsa boktan hizmet) Bu onların işinin bir parçası. İnsanlar neden karşılığında harika bir bahşiş almadıkları takdirde temel iş tanımlarını ve sorumluluklarını göz ardı edeceklerini ve müşteriye boktan bir hizmet vereceklerini düşünüyorlar?

Bunun, bahşiş alan insanları çalıştıran işletmeleri asgari ücret ödemeye zorlayan eyaletlerde çok daha geçerli olduğunu biliyorum (evet ... işin bahşiş kazanma potansiyeli varsa, asgari ücretten daha az ödemenize izin verilen eyaletler var. )

Gittiğim hemen hemen her ülkede bahşiş vermek her zaman isteğe bağlıydı ve bazı ülkelerde bu bir seçenek bile değil (bazı ülkeleri sıralayacak olursak Japonya, Çin vb.). Cehennem. Arkadaşım Japonya'da bahşiş bırakmaya çalıştığında, garson parayı orada unuttuğunu düşünerek parayı alıp gitti... ve garsonlar orada da hâlâ bir bok maaş almıyor. (Çin'de, sadece saklarlardı ama bahşiş veya başka bir şey olarak değil. Daha çok sokaklarda para bulmuşlar gibi)

O kadar büyük bir bahşiş vermediğimde, insanlar benim her zaman beş para etmez bir pislik olduğumu düşünürler. (Barlarda barmenlerle uğraşıyorum çünkü onlar çok lanet olası... restoranlardan çok daha kötü şeylerle uğraşıyorlar...) Hizmet çoğunlukla vasat olduğunda harika bir bahşiş vermek için bir neden göremiyorum."
"Yakın zamanda edindiğim bir erkek arkadaşım var ve sık sık takılmak istiyor ve ne zaman bir şeyler atıştırmaya gitsek ödemeyi teklif ediyor. Hep hayır diyorum ama bazen çok ısrarcı oluyor. Ayrıca bana çokça sarılmaya çalışıyor ve bana oldukça sık mesaj atıyor. Onunla yakın zamanda işte tanıştım, bu yüzden davranışını biraz tuhaf buluyorum çünkü arkadaş olmamıza rağmen onu hâlâ tanıyorum ve ona bu kadar alıngan olacak kadar yakın hissetmiyorum. Ayrıca benimle ilgilenebileceğini düşünüyorum, eğer öyleyse, onu yönlendirmek istemiyorum ama arkadaşlığını takdir etmediğimi düşünmesini de istemiyorum. Onunla takılmaktan hoşlanıyorum ama sadece bir arkadaş olarak.
Benden hoşlanıp hoşlanmadığını veya sadece arkadaşça davrandığını nasıl anlarım? Kabalaşmadan nasıl sınır koyarım? Onunla takılmak eğlenceli ama ben duygusal bir insan değilim ve dokunulmasından hoşlanmam. Ayrıca ondan hiç hoşlanmıyorum.
Şimdiden teşekkürler!"
"Eğitim:

Bu sonbaharda Bilgisayar Bilimleri alanında lisans derecesi ile mezun olacağım ve kız arkadaşım önümüzdeki baharda Gıda Bilimi alanında lisans derecesi ile mezun olmak istiyor. 2017 sonbaharından itibaren İşletme alanında yüksek lisans yapmayı planlıyor.

Finansal durum:

Aylık ödemelerle arabasını ödemesi, öğrenci kredisini ödemesi ve muhtemelen kız kardeşinin mali ihtiyaçlarını karşılaması gerekiyor. Anne ve babası hastalandığı için ailesi 13 yaşındaki kız kardeşine bakamayabilir. Çalışamazlarsa ülke dışına çıkabilirler. Bunun ne zaman olabileceğinden emin değilim, bu yüzden kız arkadaşımın aniden kız kardeşinin koruyucusu olmasının mali sonuçlarından gerçekten korkuyorum. İyi olacağını ve kız kardeşinin masraflarını karşılayacağını söylüyor ama ben sadece bu tür bir durumu tam olarak kaldıramayacağımızdan endişeleniyorum. Kardeş olayını bu gece öğrendim ve kesinlikle dehşete düştüm. Ne yapabilirim?

Mali Çabalar:

20'li yaşlarımızın sonunda onunla ülke dışına seyahat edebilmek ve batı kıyısında uygun fiyatlı evler aramaya başlamak istiyorum. İdeal olarak, IRA'larımıza her yıl en az 2000 $ katkıda bulunacak ve düzenli olarak tasarruf edecektik. En fazla 25 yaşına kadar borçsuz ve finansal olarak istikrarlı olmamızı istiyorum. Kesinlikle çocuk istemiyorum ama yaşlandıkça bu değişebilir.

Herhangi bir yardım son derece takdir edilmektedir. Ayrıca, lütfen ondan ayrılmamı önerme. Teşekkürler."
"Hızlı genel bakış: kızla tanıştım, numaram var, kahve randevusu. Randevuda eski sevgilisinden nasıl 2 çocuğu olduğundan bahsediyor. Çocuklarla bir sorunum yok, bu yüzden uygunsuz olsa da anlaşmayı bozmak değil. Birkaç randevuya daha çıkarız, seks yapmaya başlarız. Dün (birkaç kez daha takıldıktan sonra), bana söylemeliydim, 6 aydır (farklı bir adamdan); evet, bir şekilde bunu tamamen gözden kaçırdım (beni tanıyorsanız, bu muhtemelen büyük bir sürpriz olmaz).

Benzer mizah anlayışlarına ve ikimizin de seksten hoşlanmamıza rağmen, bu ilişkinin bir yere varacağını gerçekten düşünmemiştim ve ona da bunu hemen hemen söylemiştim (özellikle de uzun vadeli bir şey içinde olmadığımı). Bununla iyi görünüyordu.

Şimdi bunu öğrendiğime göre, işim bitti. Beni rahatsız eden hamile olması değil, yakında 3 çocuğu, biri yeni doğmuş, tam zamanlı bir işi ve çevrimiçi okulu olacak; İki işte çalışıyorum ve hayatımı ona göre planlamak içimden gelmiyor. Yani, temel olarak, tam bir pislik gibi çıkmadan bunu nasıl kesebilirim."
"Bu gönderi, bu [bir] için bir güncellemedir(

O hafta Jess'i hiç görmedim ama bugün iş arkadaşım (ve annem) Jess'in beni ve kız kardeşimi aramak için dükkanıma uğradığını söyledi. Annem orada ""bir kızla"" olduğunu söyledi. Ama bizi görmeyince hemen gitti. Görünüşe göre kız (Amerikalı kız arkadaşı) ""ama burada durmak istedin!"" Jess mağazadan ayrılırken. Anneme birkaç hafta önce Jess'in beni ve kız kardeşimi yarın yapılacak bir tekne dansı gezisine davet ettiğini açıkladım, bu yüzden eminim ki hala gidip gitmediğimizi sormak (ve yeni kız arkadaşını göstermek için) dükkanıma uğradı. yüksek sesle gülmek -_-)

Dürüst olmak gerekirse, bugün Jess'i görmediğim için çok mutluyum. hazırlıklı değildim lol

AMA SONUNDA Jess'e bu gece ya da yarın sabah bir mesaj göndermeyi planlıyorum. ""Hey, gelemeyeceğim. Bu kızı görmek için planlar yaptığımı tamamen unutmuştum. Yine de davet ettiğin için teşekkürler~ Ayrıca bu biraz rastgele ama Şubat ayında Facebook'ta hakkında yaptığın bir gönderi gördüm. Ben ve toni ile takıldıktan sadece birkaç gün sonra, insanlar siyahi insanları nasıl fetiş olmadıkça sevmiyorlar.Yalan söylemeyeceğim, bize hafif bir yumruk gibi geldi ve beni şok etti ve hayal kırıklığına uğrattı. kendimden uzaklaştım; artık nerede durduğumuzu gerçekten bilmiyorum.""

Lütfen bu mesaj hakkında ne düşündüğünüzü bana bildirin, gerçekten biraz geri bildirim alabilirim. Ve kesinlikle bana ne söyleyeceğini söylemekten çekinme. Okuduğunuz için teşekkürler!"
"Bugün gerçekten çok fena sıçtım.

Her şey bu sabah Instagram'da gezinirken başladı. Saçıyla bu garip şeyi yapan birini fark ettim ve gerçekten hoşuma gitti. Ve 16 yaşımdan beri yeni bir saç kesimi yaptırmadan önce aileme sormanın iyi bir fikir olacağını öğrettim ve ben de sordum.

Benim gibi 'yakışıklı bir genç' için saç kesiminin 'uygunsuz' olduğu ortaya çıktı.. Ve saç kesiminin suçlular ve futbolcular için olduğu ortaya çıktı. Ve evet, ailem çok Katoliktir. Tartışmaya devam ettikten ve birinin sadece saç stilinden 'kötü adam' olup olmadığını söyleyemeyeceğinizi söylediğimde, babam çok kızdı ve anneme hemen saçımı kestirmem gerektiğini söyledi.

Böylece annem beni şehir merkezine ve gördüğümüz ilk berber dükkanına götürdü. Ve orada tüm saçlarım kesildi. Siyah olduğum için aslında umursamıyorum çünkü birkaç hafta içinde tekrar büyüyecek. Ama derinlerde bir yerde hala çıldırıyordum. Arabamıza geri dönerken annem şirin bir ikinci el ayakkabı satıcısı gördü ve bakmak isteyip istemediğimi sordu. İlk önce gerçekten umursamadım ama mağazaya ikinci kez baktıktan sonra orta boy mavi bir tabela gördüm: Cami' ya da onun gibi bir şey. Annemin gözlerinin içine baktım ve o tabelayı okumadığını gördüm. Ben de ona uydum ve kendimi pek iyi hissetmediğimi ama gidip bir bakmaya gitmesinin sorun olmayacağını söyledim. Ve öyle yaptı.

Bir dakika bile geçmeden ona camiden çıkana kadar eşlik eden ve ona daha iyi okuması gerektiğini ve anlayamadığım başka şeyler söyleyen 2 kişi vardı."
"Erkek arkadaşım ve ben birkaç yıldır birlikteyiz. Kendi çocuğum gibi sevdiğim başka bir ilişkiden 3 yaşında bir kızı var ve karşılığında beni seviyor.

Her zaman bir gün çocuk sahibi olmaktan bahsettik, ama kısa sürede kısır olabileceğimin farkına varır varmaz. ANCAK, ailesinin etrafında çocuk olma ihtimalinden bahsettiğimizde, her zaman ""artık bebeğe ihtiyacım yok"" demesi beni oldukça şaşırtıyor.

Geçen hafta kızı bizim evimizde kalıyordu - sebepsiz yere, birdenbire, erkek arkadaşım ikimize de çok çocuk istediğini söyledi (2 kız ve 3 erkek daha sonra belirtti) ve küçük kızına sordu. eğer bir erkek veya kız kardeş istiyorsa. Bu noktada, ""evet baba, bir erkek ve kız kardeş istiyorum!"" ve sonra ona ne kadar çabuk bir erkek veya kız kardeş istediğini sordu, buna cevap vermedi, ama ona ""senin için her şey prenses, baba ve kafası karışmış kız bebek ne yapabileceğimizi görecek!"" O zamandan beri, çocuk istemekten bahsettiğimde veya her zamanki gibi ""Artık bebeğe ihtiyacım yok"" dediğimde çok açık sözlü olmaya devam etti.

Reddit - Bana gerçekte ne düşündüğünü söylemesini nasıl sağlayabilirim? Doğrudan olmayı ve ona çocuk isteyip istemediğini sormayı denedim ama gerçekten belirsiz ve kafa karıştırıcı! Bu bir anlam ifade etmiyorsa özür dilerim, kelimelerle aram pek iyi değildir."
"Bu yüzden bir ay önce ayrıldık ve o taşındı ve beni orada bıraktı, ben de 30 gün bildirimi yapıp eve taşınmaya karar verdim.

Not: 30 gün 4/16'ya kondu, bu yüzden 5/16'da çıkmış olacaktık, sorun değil.

Yaklaşık 5/10 ve dairede tek başıma uyuyorum, neredeyse tamamen boş ve hazır, eski kız arkadaşımın annesi nasıl evsiz olduğuna dair acıklı bir hikaye ile ortaya çıktığında (2000'den fazla maaş çeki yapıyor) ve sadece ihtiyacı var. birkaç günlüğüne yer. Geçmişte bana yardım etmişti, ben de evet dedim. Sonraki birkaç gün içinde eşyalarımı topladım eski sevgilime annesinden bahsettim ve ona halletmesini söyledim.

Şimdi buradayız eski sevgilim annesinin kendi adına taşınacağını ve ev sahibiyle falan konuşacağını söyledi ve eski sevgilim ona inandı, ona bunun asla doğru olmadığını söyledim ve lütfen ev sahibini aramasını istedim, döner annesi yalan söyledi ve hala kız arkadaşımın adına.

Gerçekten fikirlerimi kaybediyorum, bu yasal mı? Bir yan not olarak, birkaç ay önce son evine girip onu soyması için birini tuttu, sonra tesadüfen eski sevgilim şehir dışındayken evi zorla girildi... Annesi, asla yapmayacağını bildirmek için hemen aradı. bunun gibi bir şey....

Bu karışıksa özür dilerim telefonumdan yazıyorum ve dürüst olmak gerekirse şu anda kafam karıştı ve endişelendim. Yani, tavsiye?"
"Erkek olan çok yakın bir arkadaşım var. 2 yıldır arkadaşız ve hafta içi gecelerimizin çoğunu birlikte geçiren komşuyuz. Dürüst olmak gerekirse, tanıdığım en harika insanlardan biri - ona hayatım pahasına güveniyorum. Birkaç hafta sonra yeni bir şehirde aynı eve taşınacağız (platonik) ve ikimiz de son derece heyecanlıyız ama ben ilişkimiz konusunda gerginim.

İnsanlar çıktığımız için bizimle dalga geçiyor ve annesi bizim birlikte olduğumuza inanıyor. Genelde inkar eder ve gülüp geçeriz ama ele almadığımız bazı alt metinler varmış gibi hissediyorum. Birbirimizle şakacı bir şekilde dalga geçeceğiz ya da takılırken beni rastgele gıdıklayacak; Birbirimize karşı oldukça alıngan/sımsıkı sarılırız ama abartılı veya skandal bir şey yok. Her şey hakkında konuşuyoruz ve en iyi arkadaş olduğumuzu söylemenin güvenli olduğunu düşünüyorum.

Onu öpmek ve sevimli bir ilişki kurmak istediğim anlar oldu ama her zaman beni engelleyen bir şeyler oldu. Mesela, onunla hiç seks yaptığımı hayal edemiyorum (çekici olmadığından değil, tam anlamıyla göremiyorum). Onu öptüğümü hayal etmek istiyorum/hayal edebiliyorum ama daha seksi bir şey hayal etmeye çalıştığımda yapamıyorum.

Ayrıca, bir kız arkadaş edindiği için de çok heyecanlandığımı söyleyemem. Onun için hiçbir şeyi sabote edecek gibi değilim ama onu paylaşma ya da onunla daha az zaman geçirme fikrine pek hevesli değilim. Bu zihniyetin sağlıksız olduğunu biliyorum, bu yüzden bunu gizli tutmak için elimden geleni yapıyorum.

Korkarım onunla duygusal bir ilişki içindeyim ve birlikte yaşamaya başladığımızda neler olabileceği konusunda endişeliyim. Herhangi bir tavsiye veya görüş çok takdir edilecektir."
"Yani, uzun lafın kısası, 15 yıldan fazladır birlikteyiz, 10 yıldır evliyiz, henüz çocuğumuz yok ve seyahat etmeyi seviyoruz. Her zaman biraz tutumlu seyahat ettik, ancak biraz kötü bir haber alana kadar 10 Yıl Duvara Toplar yapmayı planlıyordum: sırtından ameliyat olması gerekiyor ve oldukça hızlı bir şekilde buna ihtiyacı var. Değişiklikler bana ne pahasına olursa olsun, planlarımı takvimde yukarı taşımak için çalışmaya başladım ama sonra ameliyat için beklerken seyahat etmeme konusunda kesin emirler aldığını öğrendim. FML.

İyileşme süresi birkaç ay olacak, ancak bu arada tarihi gerçekten güzel bir akşam yemeğinden biraz daha özel bir şeyle anmak istiyorum vb. İşleri daha da karmaşık hale getirmek için ameliyat sadece birkaç ay yıldönümü tarihimizden günler sonra ve başka bir şehirde (Houston) oluyor, bu yüzden çoğu arkadaşımızdan ve ailesi dışında tüm ailemizden birkaç yüz mil uzakta olacağız.

Ve ne yapacağım konusunda kesinlikle hiçbir fikrim yok. Bazı arkadaşlarımızın gelip bir çeşit parti vermesini sağlamaya çalıştım, ancak çeşitli nedenlerle bununla hiçbir yere varamadım (en azından yukarıda bahsedilen yüzlerce millik seyahat). Kasırga gezimizi makul bir şekilde seyahat edebileceği beklendiği an için yeniden planladım, ancak bu birkaç ay sürmeyecek.

Ne yapabilirim?"
"Merhaba Reddit. Erkek arkadaşım ve ben bir yıldır çıkıyoruz ve bu harikaydı. Bir şey dışında.

DOTA. Günde en az 2 saat, hafta sonları ise mümkünse bütün gün oynuyor. Bu oyunu biliyorsanız, oyun başına ortalama en az bir saat sürdüğünü ve gerçekten duraklatamayacağınız bir oyun olduğunu bilirsiniz. Bazen oynamasında sorun yok, telefonumda oturup Reddit'te gezinmeyi umursamıyorum. Ancak son zamanlarda, onun çalışmalarına olduğu kadar ilişkimize de müdahale etmiş gibi görünüyor. Doktorasını yapıyor. Fizikte. Açıkça görülüyor ki, bu oyun için arka plana atmış gibi göründüğü okul ödevlerine çok batmış durumda. Geçen gün, bir Cumartesi günü, ben buradaydım ve o bir oyun oynuyordu. Sadece bir tane olacağını düşünmüştüm ama bunun yerine ben orada öylece otururken o üç saat oynamaya devam etti. Ne yapabilirim? Onunla konuşmayı denedim... Bu oyunu söylemek bile ilişkimizi yeniden düşünmeme neden oluyor! Anladığını söylüyor ama bunu davranışlarıyla kanıtlamıyor!

Reddit, ne yapmalıyım? Bu adamı gerçekten önemsiyorum ve bu oyun alışkanlığının yanı sıra ilişkimiz harika!"
"Bu yüzden yaklaşık 8 internet arkadaşım ve erkek arkadaşımla grup sohbeti yapıyorum. Erkek arkadaşım dışında herkes dünyaya ve ülkeme dağılmış durumda. Bu arkadaşlardan ikisi yakın zamana kadar 3 aylık uzun mesafeli bir ilişki içindeydi (çocuk mesafe nedeniyle ilişkisini kesti).

Bu olduğundan beri, biri veya diğeri ilgilendikleri birini ortaya çıkarana kadar ikisi de nispeten arkadaş canlısı. Sürekli tartışıyorlar ve birbirlerine sinsi, pasif agresif açıklamalar yapıyorlar. Dürüst olmak gerekirse, ikisiyle de aynı anda konuşmayı tatsız hale getiriyor.

Bu iki insanı da seviyorum, aptalca bir kavga çıkmadan onlarla konuşabilmek istiyorum. Şahsen birinin veya ikisinin birden gitmesi gerektiğini düşünüyorum ama ikisi de sohbette başkaları tarafından aranıyor.

Lütfen Reddit'e yardım edin, bu durum gaz dolu bir odada kibritle dolaşmak gibi."
"Dün 16 saatlik bir vardiyadan ve 5 saatlik bir alkol aleminden sonra ışıklarımı açık, ayakkabılarımı ve kıyafetlerimi giydikten sonra uyandım ve kardeşimin macbook'u klavyenin her yerinde kırmızı lekelerle kucağımda açıldı. Bir kadeh şarapla bayılmış olmalıyım ama bir iki onstan fazla olamazdı çünkü kıyafetlerime, kanepeye, yere bir damla düşmedi; hepsi kardeşimin yepyeni macbook pro'su tarafından emilmişti.

dün bütün günü akşamdan kalmalığımdan kurtulmak ve tamir için macbook'unu getirmekle geçirdim. şey açılmıyor, şarj cihazı yanmıyor. macstore, tüm dahili bileşenleri 750 $ karşılığında değiştirebileceklerini ancak verileri yedeklemeyeceklerini söyledi. 3. taraf mağaza ""elbette 125 dolara yaparız"" dedi ama bugün arayıp aslında 350 dolar olacağını söyledi. ssd için dahili bir sabit sürücü disk muhafazası ve bir tornavida sipariş ettim, böylece ssd'yi çıkarıp kasadaki dosyaları ertesi gün hava ile 25 $ karşılığında yedekleyebilirim. lol 350 $ smd."
"Aşkım burun estetiğimi dedikodudan biliyor. Burnumu yaklaşık 7 yıl önce yaptırdım. Burnumu gördü ve önden estetik olarak hoş görünse de burun deliklerimin birinde derin yara izleri var. Ameliyat izleri dışında iyi göründüğü için revizyon yaptırmak istemiyorum. İşe yarayan yara izlerini azaltmak için deli gibi retin-a kullanıyorum ama yara izlerimden tamamen kurtulabilecek miyim bilmiyorum ve bunun ne kadar süreceğini de bilmiyorum.

Aşkıma burun estetiğim hakkında hiç danışmadım ve burun estetiğimden önce benden hoşlanıyor gibiydi. Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Bir dereceye kadar burnumu yaptırdığım için gerçekten pişmanım çünkü onsuz hala iyi görünüyorum. Sadece biraz rötuş yapmak istedim çünkü gülümsediğimde burun deliklerimin şişmesi hoşuma gitmedi. Retin-a kullanıldıktan sonra izler sadece belirli ışık altında ve belirli açılarda görünür hale gelir.

Yaralara dayanamıyorum ve burnumu yaptırdığımdan beri hayatımı ele geçiriyorlar. Kendini beğenmiş ve yüzeysel göründüğümden ve bu yüzden aşık olduğum kişinin beni sevmeyeceğinden korkuyorum. Nadiren aşık olduğum kişinin yanında olmak için zaman ayırırım çünkü ilk etapta kötü uygulanmış olduğu için bir burun estetiği yaptırmaktan bile utanırım.

Eğer aşık olduğum kişi şişmanlarsa, onu yine de seveceğimi biliyorum. Yaralarımı bildiğini ve yine de beni umursadığını hissediyorum ama beni yiyip bitiren ve beni sevmemesi gerektiğini söyleyen güvensizliğim çünkü bu yaralar beni 7/24 sürekli bir aynanın etrafında olmak zorunda bıraktı. Bu boşuna. Yara izlerinin üzerinde kötü bir kişilik özelliği var. Ne yapacağımı bilmiyorum. Yara izleri hakkında kolayca bilinçli ve kızgın olduğumu hissediyorum. Sadece retin-a'nın yaralarımı dolduracağını umuyorum."
"SO'mla uzun mesafeli bir ilişki içindeyim. 1,5 yıldır birlikteyiz. Neredeyse her hafta sonu birbirimizi görebileceğimiz kadar yakın yaşıyoruz (tek yön 4 saatlik sürüş).

Hep iletişim sorunu yaşadık. SO'm mesajlaşmaktan nefret ediyor ve aramayı tercih ediyor. Sorum şu ki, bir grup arkadaşıyla (kız ve erkek karışık) tatil için şehir dışındaydı ve ona tamamen güvenmeme rağmen, o uzakta olduğundan beri yalnızlıkla baş etmekte zorlanıyorum. Gittiği haftada günde ortalama bir metin ve toplamda sadece 2 arama aldım.

Çıkmaya başladığımızdan beri iletişimde çok daha iyi hale geldi, ancak bu geziye çıktığından beri önemli ölçüde geriledi. Ondan beni daha fazla aramasını istedim ama aramadı, bu yüzden onun değişmesi için bir yol aradığımı sanmıyorum. Yalnızlıkla baş etmemin bir yolu."
"[30's F] 4 ciddi ilişkim oldu. İlki hariç hepsinde, erkekler tacize uğradı ve son ilişki 10 yıldan fazla sürdü. Sonuç olarak, istismara uğramış bir kadın gibi davranıyorum. Eğildim, kaçtım, özür dilerim. Her zaman haksız olduğumu biliyorum. SO'mu mutlu etmek için her şeyi yapacağım.

Şimdi bir [40's M] ile yeni bir ilişki içindeyim. Karşılaştığım en sabırlı adam, kibar ve ilgili... Ama daha önce birlikte olduğum erkekler de ilk başta umursuyor gibiydi.

Benden her şey için özür dilemememi istiyor, geri çekildiğimde yaralı görünüyor. Bana asla kızgın davranmadı, ama yanlış bir şey yapmış olabileceğimi düşündüğüm an, güvenli, pişman ve itaatkar kabuğuma geri dönüyorum. Ve bunun onu rahatsız ettiğini söyleyebilirim.

Onunla olmayı o kadar çok istiyorum ki... Ama korkarım onun varlığından bile haberdar olmadığı tacizci bir yanını ortaya çıkaracağım. Ya eğilimlerim onu ​​kızdırırsa ve sonunda diğerlerinin gösterdiği gibi tepki verirse? Korkarım onu ​​buna SÜRÜYORUM.

Diğer herkesle iyiyim. Ben sadece... Bir ilişkide nasıl davranılacağını bilmiyorum. Korkarım ya normal bir insan olmayı öğrenirken onu kovalayacağım ya da onu olmak istemediği bir şeye dönüştüreceğim. Her ikisinin de olmasını nasıl engellerim?"
"Geçenlerde kiralama şirketime ait farklı bir apartman kompleksine geçtim. Yeni kira kontratımı imzalamak için kiralama ofisine gittiğimde, elektrik hizmetleri hesabımı yeni dairemle değiştirmek için özel bir şey yapmam gerekip gerekmediğini sordum. Tek yapmam gereken yanlarında bulunan bir formu doldurmak olduğunu ve benim için hizmeti devredeceklerini söylediler.

Valla hizmeti devretmediler sadece hesap eklediler ve benden başkasına kiralanan daire için 2 ay elektrik faturası kesildi. Kamu hizmetleri şirketimi aradım ve kiralama şirketimle görüşmemi ve bu konuda hiçbir şey yapamayacaklarını söylediler. Yarın kiralama şirketimi göreceğim ve iki aylık elektriğimi geri ödemelerini istiyorum.

Geçmişte biraz katıydılar, bana hayır demelerine karşı herhangi bir başvurum olduğunu bilen var mı?"
"Erkek arkadaşım [28M] Ve ben [27F] bir yıldan biraz fazla bir süredir çıkıyoruz ve o duygusal olarak çok bağımsız ve çok şefkatsiz. Her zaman benden pek hoşlanmadığını hissediyorum ve hareketleri bunu tamamen gösteriyor ama sonra onunla bu konuda yüzleştiğimde sadece kavga ediyoruz ve benimle kalmak istediğini söylüyor ve şefkatli biri değil mi?

Ondan gerçekten hoşlanıyorum çünkü birlikte takıldığımız zaman birlikte eğleniyoruz ama çoğu zaman kendimi yalnız ve sevilmemiş gibi hissediyorum ve bu boktan! Ve benimle konuşmadan veya beni görmeden günlerce yaşayabilir. Gf ile zaman geçirmek istemez miydin!? Bunu ona da soruyorum ve verdiği yanıt kimseyi özlemiyor sadece beni değil başlarda beni özlediğini söylerdi...

Bir şeyleri bitirmeli miyim yoksa düzeltmenin yolları var mı? Yani ayrılmak istemediğini söylüyor ama her zaman müsait olmaması bana haksızlıkmış gibi!

Ve önemli bir şey yapıyormuş gibi değil, benim yerime arkadaşlarıyla olmayı tercih ederdi. Belki de benim! Belki ben çok topal falanımdır! Takıldığımızda her zaman seks yapmadığımız için beni sevişmek için yanında tuttuğunu söyleyemem.

Sanırım bana olan sevgisini kaybetti çünkü biraz paranoyak olabiliyorum ve o yokken onu beni aldatmakla suçluyorum ama sadece şefkatsiz olduğu için, bu yüzden birinin senden hoşlanmadığını düşündüğünde beynin seni yerlere götürecek!"
"Herkese günaydın. Çok yorgunum.

Erkek arkadaşım ve ben birlikte yaşamıyoruz ama 4 yıldır çıkıyoruz. Bunun 2 yılı uzun mesafeydi. Uyandığımızda çok sevecen ve kibar. Bana sarılmayı, beni öpmeyi ve yakın olmayı seviyor. Pazar günlerini genellikle kanepede sarılıp film/youtube videoları izleyerek geçiririz. Onun şefkatini çok seviyorum.

Yine de geceleri... sık sık göğüslerimi ve kıçımı tutarak beni uyandırır. Çoğu zaman, onun sert sikini kalçama ya da kıçıma sürtmesiyle uyanırım. Bazen gerçekten acı vericidir. Bazen bu ıvır zıvırı boxerından çıkarır. Bazen elimi ıvır zıvırına koyar. Çoğu zaman, precum çarşaflarıma, yorganıma ve kıyafetlerime bulaşıyor. Bu her gece olmuyor ama daha sık oluyor. Sorunun yeterince seks yapmamamız olduğunu düşünmüyorum. Genelde Cumartesi öğleden sonradan Pazar öğleden sonraya kadar benim evimde olur ve her yerde 3-5 kez seks yaparız *artı ona 2-3 sakso çekerim*.

Onunla bunun hakkında konuştum, bazen beni ezerken beni nasıl incittiği hakkında. Beni nasıl uyandırıyor ve gerçekten uyku düzenimi bozuyor. Stresli işim nedeniyle genellikle çok az uyurum. Ortalama 5-4 saat sürüyorum ve yetişmek için hafta sonlarını kullanıyorum. Beni uyandırması hafta sonu uykumu gerçekten azaltıyor. Konuyu açtığımda hep pişman ve üzgün görünüyor, özür diliyor ve sonra bunu telafi etmeye çalışıyor... ama sonra tekrar oluyor. Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Benimle çıplak, oldukça uzun.

Pekala, kız arkadaşımın sıkıntılı bir geçmişi var; on üç yaşındayken bir ""arkadaş"" tarafından tecavüze uğradı ve bunun sonucunda ailesi tamamen dağıldı. Babası bunun için onu aktif olarak küçümsüyor, ikiz kardeşi bir bağımlı ve ebeveynleri boşanmak istiyor. O olaydan bu yana tüm hayatı bir kabusa dönüşmüştür ve bu, alışması ve aldatılmasıyla biten ilişkilerinde kendini gösterir. Buna rağmen çok sert ve dirençli ama inadının artık tükendiğini düşünüyorum.

Çok depresyonda ve bana nasıl doyduğunu ve artık umursamadığını söylüyor. babasıyla çalkantılı ilişkisi bunun merkezinde yer alıyor. Liseyi bıraktı ve kısa süre önce babasına okula ikinci bir şans vermeye istekli olduğunu göstermek için GED'ini aldı. Anlaşma, okula gideceği ve arabasını ona geri vereceğiydi. Ama sözünden geri döndü ve ona bağırdı ve ne zaman gündeme getirse onu yere indirdi.

Yani şimdi onu işe ve okula götürecek bir arabası olmadan işsiz ve bu nedenle temel olarak geçimini sağlayamıyor. Üstüne üstlük babası dövme yaptırdığı için onu evden kovmuş, ikiz kardeşi ise bir bağımlı olup eve Allah bilir ne boklar içinde dönmüştür. Kuzenimle çocukluk arkadaşı olduğundan beri amcamla yaşıyor ama tamamen bunalıma girmiş ve motivasyonu düşmüş. Durumunun umutsuz olduğunu düşünüyor ve bana artık umursamadığını söyledi. Yardım etmek için ne yapacağımı veya söyleyeceğimi bilmiyorum ve bu sinir bozucu çünkü onu gerçekten önemsiyorum.

Gerçekten korkuyorum arkadaşlar."
"Geleneksel olarak, bir ipoteği alt üst etmek istemediğinizi anladım, bu nedenle normalde daha büyük bir ön ödemeniz olur ve kredinize daha az faiz tahakkuk ettirmek için daha kısa bir vadeyi tercih edersiniz. Ancak bugün işe giderken bir şey duydum ve önermelerinin ne/nasıl çalıştığını anlamaya çalışmak istiyorum. Reklam, uzun vadeli ve minimum peşinatla gitmenin ve temelde eve faiz ödemenin aslında servet oluşturmanın yolu olduğunu belirtiyordu. İlan bir ""mali müşavir"" ajansına ait, ancak benim bölgemde konuşuyor, ancak bunun neden/nasıl faydalı olabileceğini anlamak istiyorum. Faizi geçersiz kılacak bir ön ödemeden yatırımlarda (hisse senetleri, vb.) daha iyi bir RoR alabileceklerini iddia etmeleriyle mi ilgili? Reklam hakkında daha fazla bilgim yok, ancak bunun neden/nasıl gerçekleşebileceğini anlamanın ilginç olacağını düşündüm."
"Biri iş, diğeri oyunlar için olmak üzere iki google hesabım var ve berbat olduğu için google plus'a başvurmamak veya kaydolmamak konusunda nasıl emin olduğum beni hiç rahatsız etmiyor, ancak nedense beni imzalamaya zorlamaya çalışıyor SADECE adımı google'da basit bir arama yaparak lanet olası gizliliğimi korumak için. Bu iş e-postasının özel/yalnızca iş olması gerekiyor ve yine de bana e-posta gönderen bir sarmaşık var ve adımın hesabıma herkese açık bir şekilde bağlanmasını İSTEMEZken beni google aracılığıyla buldular. E-posta taşıyıcılarını değiştirmeli miyim? Google'a baktığımda tek gördüğüm, kabul edilmeyen isimlerden şikayet eden gönderiler, sadece google+'nın ölmesini ve bilgilerimi bir sarmaşıkla ifşa ettikten sonra beni cehennemde yalnız bırakmasını istiyorum.

İş hesabımda ve oyun hesabımda sildim ve İSMİM GOOGLE PLUS'TA HALA UYGUN GİBİ GÖRÜNÜYOR, nasıl kaldırabilirim?"
"Arka Plan Bilgisi: Erkek arkadaşımla 5+ yıldır birlikteyim. Üniversitede tanıştık ve öpüşmeye karar vermeden önce iki yıl boyunca en iyi arkadaşız. O zamandan beri, en harika ilişkiye sahibiz. Uzun mesafeli yazları, ırklar arası zorlukları ve sonunda mezun olduktan sonra işe girmeyi ele aldık. Son bir yıldır birlikte yaşıyoruz - ilişkimizle ilgili her şey mükemmel. İkimiz de deli gibi aşığız ve birlikte uzun bir geleceği dört gözle bekliyoruz.

ANCAK. Batırdım. 3 yıl önceki gibi...

Üniversiteden mezun olduk. Hemen yeni bir işe başlamak için NYC'ye taşındım. Birkaç ay gönüllü olmak için seyahat etti, ardından NYC'de iş ararken evinde yaşadı. Yaklaşık 13 ay uzun mesafeli kaldık (ayda 1-2 kez görüşerek). Mesafeyi çok iyi idare ettik. Yeni kadın iş arkadaşlarımla gerçekten iyi arkadaş oldum ve zaman zaman kasabaya gelirdik. Bir akşam, her zamankinden biraz daha sarhoş oldum ve bir kulüpte dışarı çıktığımda rastgele bir adamla dans ettim. İşler ""cilveli parti kızı"" çizgisini aşmadığı sürece, erkek arkadaşım kulüplerde diğer erkeklerle dans etmemde sorun yok. Eh, bu vesileyle yaptı. Sonunda bu adamla sarhoş dans pistinde öpüştüm. Bu, ne olduğunu anlayana ve arkadaşlarımı bulmak için hızla kaçana kadar 10 saniye sürdü. Gece her zamanki gibi devam etti... ve hiç kimseye söylemedim.

Bu sırrı sonsuza kadar saklayabileceğimin farkındayım ama her zaman bir şey söylemeli miyim diye merak etmişimdir -- bu 2 yıl kadar önce olmasına rağmen. Bu olay benim için tamamen karakter dışıydı ve daha önce veya o zamandan beri buna yakın bir şey olmadı. Evlenmeye ve ciddi evlilik teklifi görüşmelerine doğru ilerlerken, bu öylece geçiştirebileceğim bir şey mi? Yoksa siz onu aradan çekip temiz bir sayfa ile ilerlemenin iyi bir fikir olduğunu mu düşünüyorsunuz?"
"TIFU küçük, günü mahveden bir şekilde.
İlk FU'm yaklaşık üç ay önceydi. Apartmanımın otoparkına park edilmiş eski püskü, paslı bir minibüs haftalardır hatta aylardır hareket etmemişti. Plakanın süresi Aralık 2012 itibariyle dolmuştu, bu yüzden bir fotoğraf çektim ve ev sahibime e-posta gönderdim. Belki birisi onu bırakmıştır diye düşündüm (geriye dönüp baktığımda muhtemelen plakayı üzerinde bırakmazlardı ama her neyse). Minibüsün kemoterapi gören komşuma ait olduğunu söyledi. Bu yüzden minibüs sonsuza dek hareket etmemişti. Görünüşe göre 2014 lisans yenileme etiketi basitçe düşmüştü. Hasta birine gevezelik ettiğim için kendimi büyük bir pislik gibi hissettim. Sonraki hafta içinde minibüs park yerlerini iki kez hareket ettirdi, bu yüzden bu zavallı hasta kadının sırf ben şikayet ettiğim için minibüsünü hareket ettiriyor olabileceği konusunda kendimi suçlu hissettim. O zamandan beri komşumu gördüm ve bana karşı her zaman arkadaş canlısıydı. Ancak kendisinden ""baş belası"" olarak bahsetti, bu yüzden ev sahibimin minibüsünü kimin ihbar ettiğini ona söylediğinden biraz endişelendim.
Bugünün FU'su, ben bodrumdan merdivenlerden yukarı çıkarken, çamaşırları çamaşır makinesine koyduğumda başladı. Bu komşuya rastladım ve sohbet etmeye başladık. Yıkayıcılardan birini tamamen temizlemek zorunda kaldığımdan bahsetmiştim çünkü çok kaba bir kişi bir grup Kleenex'i yıkadı ve çamaşır makinesini tamamen iğrenç bıraktı. Dokunun bir kısmını tamburdan çıkarmak için neredeyse içine tırmanmak zorunda kaldım. Bundan kısa bir süre sonra konuşma sona erdi ve daireme geri döndüm. 30 dakika sonra kıyafetlerimi kurutucuya taşımaya gittiğimde aynı komşu onunkileri kurutucudan alıyordu. Kleenex çamaşırhanesinde olmalı. Şimdi doğrudan ona şikayet ettiğim için kendimi kötü hissediyorum. Hasta olmasa bile, yüzüne karşı ona kaba bir pislik demekten kendimi kötü hissederdim, ama oksijen falan alıyor ve muhtemelen çamaşır makinesini kendi başına temizleyemedi. Ondan özür dilemek isterdim ama bunun durumu daha garip hale getirip getirmeyeceğinden emin değilim."
"Eşim ve ben 10 yıl önce üniversitede tanıştık. O zamandan beri orduya katıldım ve beklediğimizden çok daha fazla uzaktaydım, düşük işlevli otistik bir çocuğumuz var, pek çok mücadele verdik ve bir şekilde birbirimizi öldürmeden birlikte kalmayı başardık.

Yine de bir sorun, sevgililer gününde hiç eve gelmemiş olmam. Her zaman iş için uzaktaydım ya da bir krizle uğraşıyordum (bu yıl mermiden kaçtım, sevgililer gününden sonraki güne kadar ayrılmadım.)

Aramızda bir işi olan ve engelli bir çocukla hayat pahalı olabilen tek kişiyim ama ikimiz için mükemmel bir sevgililer günü planlamayı denemek isterim. Sorun şu ki, çok yaratıcı değilim ve oldukça kısıtlı bir bütçem var. Bildiğim tek şey, V gününe kadar evde ona bazı notlar bırakmak istediğim ve ardından onu bir Suşi yemeğine çıkarmayı planladığım. Şimdiye kadar sahip olduğum tek şey bu.

Herhangi birinden herhangi bir fikir var mı? Yardım?"
"Böyle bir ürünle ilgilenen var mı?

Bir zamanlar Xbox için bir temizlik seti yapmak gibi bir fikrim vardı ve"
"Konuştuğum ve çıkmaya çalıştığım her kız benimle ilgilenmiyor gibi görünüyor. Onlarla konuşurum. Numaralarını al. Dışarı çıkmak istiyormuş gibi hissediyorum ve sonra bir randevu ayarlamaya çalıştığımda, her zaman meşgul görünüyorlar veya metinleri görmezden geliyorlar. Günlerce cevap yazmıyorum ve HİÇBİR ŞEY, bu yüzden sadece ""enik ..."" diyorum ve bırakıyorum. Bu şimdiye kadar 2-3 kadında oldu. Bu çok sinir bozucu. Ne yaptığım veya yanlış söylediğim hakkında hiçbir fikrim yok. Kadınların benimle ilgilenmemesi beni depresyona sokacak bir noktaya geliyor. Kişilik bozukluğu falan varmış gibi hissediyorum.

Çalışıyorum, kendimi temizliyorum ve eminim ki görünüşümün bununla hiçbir ilgisi yok. Bu konuda arkadaşlarıma gitmeden dışarıdan bir görüş almak güzel olurdu."
"Hey Millet,
 SO'm bir aydan uzun bir süre önce benden ayrıldı. İlk hafta zor geçti ama üstesinden geldim. Sorun şu ki, zaman zaman hala bunu düşünüyorum ve bu beni gerçekten sinirlendiriyor.

Bu gece, 5 gün önce bana verdiği seks teklifini rastgele düşünmeye başladım ve reddettim. İkimiz için de iyi bir karar olduğunu düşünüyorum ama ""tekrar birlikte olmak garip olur"" diyerek biraz sert davranmış olabilirim. Bir şekilde, onu unuttuğuma kendimi inandırmak için bunu söylemiş olabilirim.

Uzun mesafe, duygularını ifade edememesi, kontrol etmesi ve kendi gerçeğinin tatminsizliğini manipüle etmesi nedeniyle tekrar bir araya gelmek istemiyorum ama yine de bazı duyguların geri kalanına sahibim."
"Bu ciddi bir soru, troll değil. Bir terapi aşamasını tamamladım ve lezbiyen terapistim bana gerçekten lezbiyen olmadığımı ve hatta o kadar da biseksüel olmadığımı, bunun yerine duygusal olarak müsait olmadığımı söyledi. Gey ve biseksüel erkekleri cezbetmeye devam ettiğimi çünkü bunun, erkeklerle çıkmaya açık olduğumu kendime söylemenin ve kanıtlamanın bir yolu olduğunu ve aynı zamanda güvende kaldığımı söylüyor. Ayrıca ilişkileri ve erkekleri çok kötü, kötümser terimlerle görme eğiliminde olduğumu (haklı) ve onları olumlu görmeye henüz açık olmadığımı söyledi.

Terapist bir sonraki aşamaya benimle başlamak istiyor ve buna duygusal erişilemezliğimi iyileştirmek diyor.

Oldukça korkuyorum ve denemenin bile değersiz olduğunu hissediyorum. Evet, akıl oyunu oyuncusundan sonra akıl oyunu oyuncusundan sonra psikopattan sonra akıl oyunu oyuncusundan sonra eşcinsel erkeği tamamen kendime çekiyordum, ama bu yokluğun ""iyileştirilmesinin"" beni daha da kötü sömürüye açık hale getireceğini hissediyorum. Şimdiye kadar heteroseksüel erkekleri, kadınlarla etkileşime girmektense spor topu atmayı tercih eden ve bizi sadece oyuncak bebek ve oyuncak olarak gören kaba, ilkel, aptal, seks takıntılı ahmaklar veya boğulmak, boğmak ve boğmak isteyen saplantılı sapık manyaklar olarak deneyimledim. kadınları kullan Bunun sağlıklı ve doğru olmadığını biliyorum.

Reddit, eğer senin içindeyse, lütfen ciddi, umarım biraz şefkatli bir şekilde heteroseksüel erkeklerin heteroseksüel kadınlar için değerli olduğu bazı yönleri listele. İyileşmeye karşı entelektüel direncim üzerinde çalışmak için bu listeleri kullanacağım. Şu anda kadınlar ve erkekler arasında herhangi bir bağlantı görmüyorum, erkeklere iş ortağı ve arkadaş olmak dışında hiçbir değer görmüyorum ve evliliği ve diğer heteroseksüel ilişki türlerini kadınları sömüren olarak görüyorum.

(Ve evet, bunun tersini de bir o kadar korkunç göreceğinizi biliyorum ama lütfen bu tür yanıtları şimdi boşverin. Bunları erkeklerden daha fazla nefret etmek için yakıt olarak kullanacağım.)

Bunun yerine, erkeklerin kadınlar için değerli olabileceği gerçek yolları görmek istiyorum, böylece önümüzdeki aylarda terapide direncim ortaya çıktığında, erkek düşmanı iç sesimle yüzleşebileceğim hazır bir listem olur. Tüm şefkatli, ciddi yanıtlar için, GERÇEK MİNNETTARLIK."
"Ben 21 yaşındaki bir kadın ve 23 yaşındaki kuzenim uzun süredir en iyi arkadaşlar (komşular da vardı). Kuzenim her zaman benden daha vahşi olmuştur ve onu sevmeme rağmen o çok daha manipülatif ve birçok erkekle çıkıyor.
Birkaç ay önce erkek arkadaşlarından biriyle tanıştım ve anlaştık, biriyle hiç bu bağı hissetmemiştim. ""Onun"" olduğu için onu görmemi hemen yasakladı. Neyse, evime gittik, kuzenim o gece sarhoş olup dans etti, onunla konuşmaya devam ettim ve bana tatlı olduğum için benden hoşlandığını söyledi. ondan sonra konuşmaya başladım ve sonunda ciddi bir şekilde çıkmaya başladım.Ona gerçekten aşık olmaya başladım ve neredeyse her günümüzü birlikte geçirdik.Beklemek istediğim için hiç seks yapmadık.
Hepsi kuzenlerimin arkasında.
Yaptığımın yanlış olduğunu biliyorum ve sonrasında olacakların tüm sorumluluğunu alıyorum.
İlk önce (yaklaşık 8 aylıkken), bir zamanlar inandığımdan tamamen farklı bir insan olduğu ortaya çıktı. Sonunda tamamen farklıydı ve aşırı derecede uzaklaşmaya başladı.
Çok bağlandım ve bu beni gerçekten incitti. Bu yüzden ayrıldık.
Ancak, şimdi işler garipleştiğinde. Kuzenimle bir kez daha konuşmaya başladı ve onun tipi olmadığı için bunun çok zararsız olduğunu düşündüm.
Bunun kendimi içine soktuğum kötü bir durum olduğunu bilmeme rağmen hepimiz Perşembe günü (en iyi arkadaşı 23 yaşındaki Erkek, o, kuzenim ve ben) dışarı çıkmaya karar verdik. Bütün gece onunla birlikte olmayı bitirdi. Çok içtim ve tabii ki bu iyi bitmedi. En yakın arkadaşını öptüm, sikime düştüm, ona berbat biri olduğunu söyledim ve hatta biraz ağladım? (Bu gerçekten benim karakterimin dışında)

Şimdi o ve kuzenim daha sık çıkıyor.
Ben arkanıza yaslanıp hiçbir şey söylememek zorunda kalırken.
Onları bir arada görmek gerçekten çok zor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum?
En başta yalan söylememem gerektiğini biliyorum ve bunu neden yaptığını merak ediyorum.
Yapabileceğim en iyi şey nedir?
Kapa çeneni ve bununla başa çıkmak mı?"
"Bu yüzden yaz boyunca eski sevgilim ve ben kötü bir şekilde ayrıldık, her şeyi yanlış anladı. Asla gerçekten ""çıkmadık"" ya da buna ne demek istersen, daha çok faydaları olan arkadaşlardık (en azından benim için). Ama bu olduktan sonra, telefonumu patlattığı, bana mektuplar yazdığı, ailesini evime gönderdiği, yalan söylediği ve benden ayrıldığını ve onu geri istediğimi söylediği ve tüm bu aptalca saçmalıklar yaptığı o basmakalıp duruma dönüştü. Yani, yaklaşık altı ay önce gf'm ve ben çıkmaya başladık ve o ve eski sevgilim kesinlikle birbirimizden NEFRET EDİYORUZ. zaten birbirleriyle geçmişleri var ama ben bu yüzden burada değilim. Cidden aramıza giriyor ve ben bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Hayatım boyunca hiç kimseyle daha mutlu olmadım ve o da aynı şekilde hissediyor. Ama her zaman devam eden drama vardır, bu benim kız arkadaşımın artık benimle olmak istememesine neden olur, eğer benimle olmasaydı onunla uğraşmak zorunda kalmazdı. Kız onu taciz ettiğimizi ve onu yalnız bırakmayacağımızı söylüyor ve bu yüzden polise gidiyor. Sadece çılgın bir eski sevgili yüzünden yanında hiç bu kadar mutlu olmadığım kız arkadaşımı kaybetmek istemiyorum. Bu karışık görünüyorsa özür dilerim, bu tür şeyleri yazmaya gerçekten alışkın değilim, çoğunlukla uyumadan gönderirim."
"Kız arkadaşımla 3 aydır birlikteyiz ve bazı sorunlar yaşıyoruz. Başlamak için, ben hemen hemen sadece kadın arkadaşları olan bir adamım ve kız arkadaşım bunu biliyor ve daha önce buna uygun görünüyordu.

Geçenlerde arkadaşlarından biri beni bir grup kızla bir gece dışarıda gördü ve kız arkadaşıma onlardan birinin 'bittiğini' söyledi. Bu doğru değildi, ona söyleyen kız zaten benden hoşlanmadığını ve bana sürekli pis bakışlar attığını vs. Çıktığım kızlar en iyi 3 arkadaşımdı ve kesinlikle hiçbirine karşı romantik bir ilgim yok, ayrıca hepsi ilişkilerde ve hayatımın çoğunda onlarla arkadaş oldum, bu yüzden bunun beni neden sinirlendirdiğini anlayabilirsiniz.

Hemen kız arkadaşımın bana karşı tavrı değişti, o zaten oldukça güvensiz biri, bu yüzden hemen onu rahatlatmaya çalıştım, ona sadece onunla birlikte olmak istediğimi ve başka kimseyle olmak istemediğimi söyledim ve birkaç hafta sonra aramızda her şey yolunda görünüyordu. Çözdüğümü sanıyordum.

Ancak birkaç gece önce, sadakatsizliğime dair daha fazla söylenti olduğunu söyledi. Ona asla aldatmadığımı, asla aldatmayacağımı ve onunla kalmak istediğimi söylediğim (veya yapmaya çalıştığım) uzun bir telefon görüşmesi tartışmamız oldu. Bana bitirmek isteyip istemediğimi sordu ve ben de açıkça hayır dedim. Biraz daha arka plan, son iki kız arkadaşımın beni aldatmış olması, bu yüzden hiçbir şey yapmadan hatalıymışım gibi hissetmenin benim için ne kadar can sıkıcı olduğunu görebilirsiniz.

Bana güvenmesi ve benim bir sahtekar olmadığıma, asla olmadığım ve olmayacağıma inanması gerektiğini ona nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye harika olurdu."
"Öncelikle, babam gerçekten tuhaf bir adam. O, buzdolabının arkasındaki ne olduğu hakkında hiçbir fikrin olmayan garip küflü şey gibi.

Belki 5 yıl önce bir kadınla çıkmaya başladı. Hiçbirimize söylemediği için tam olarak bilmiyorum. Aslında bize asla resmi olarak söylemedi, açık e-postalar ve metinler görerek öğrendik. Ama yine de. Ailem (eksi ben) ve babamın kız arkadaşı, babamın büyükanne ve büyükbabasını ziyaret etmek için bir haftalığına tatile gitti ve görünüşe göre pek iyi gitmedi. Kardeşim ikisinin tepesinde konuşuyor ve neden ailesine bir şey söylememeleri ve onun bir şey giymemesi gerektiğini tartışıyorlarmış gibi geldiğini düşündü. Belirsiz, evet. Ama Noel'de ona ne aldığı konusunda ketum davranıyor ve ona evlenme teklif ettiğini ima eden şeyler söylüyor.

Bu duruma sakin bir şekilde yaklaşmak istiyorum ama nasıl yapacağımdan emin değilim. Bize yakında söylemezse oldukça sinirleneceğimi ve güceneceğimi biliyorum (en tuhaf şeylerinden biri, önemli bilgileri insanlardan saklamak, örneğin, kardeşimin bir bebeği olacağını ailesine söylememek) ve bu yüzden yapmıyorum. Sonunda bize anlatacağı bir noktaya gelmesini istiyorum ve düğünü falan planlayana kadar bizimle bundan bahsetmediği için onu affetmekte zorlanacağım."
"**Arka plan**

Geçen hafta kız arkadaşımın geçmişte takıldığı bir adamla konuşmaya başladığını öğrenmiştim. Birlikte olduğu bu adam tam bir pislik. Onu sadece başka bir kızla birlikte olmak için kullanıyordu ve kız arkadaşımın ona karşı gerçekten hisleri vardı.

Kız arkadaşım ve ben bir yıldır birlikteyiz ve bu noktaya kadar onunla olan ilişkim konusunda kendimi harika hissediyorum. Beni çok mutlu ediyor.
**Sorun**

Kız arkadaşım son zamanlarda bu adamla konuşmaya başladı ve çok sık. Sürekli mesaj atıyorlar ya da en azından ne zaman kız arkadaşımla birlikte olsam, telefonunda onun mesajlarının açıldığını görüyorum. Ve geçen Cuma, birlikte ve yalnız takıldılar. Bu beni çok rahatsız ediyor.

Onunla takılmasından hoşlanmadığımı söylememe rağmen, onu kullanıp onu incittiği gerçeğini geride bıraktığını ve artık onunla arkadaş olmak istediğini söylüyor.

Kız arkadaşım bana kendisinin yapabileceklerini ya da yapamayacaklarını kontrol etmemi istemediğini söyledi ama benim bakış açıma göre onu kontrol etmeye çalıştığımı düşünmüyorum. Bu adamla konuşması ve onunla takılması konusunda kendimi rahat hissetmiyorum.

Kız arkadaşımın onunla bu kadar sık ​​takılıp konuşmasından nefret ettiğimi anlaması gerektiğini düşünüyorum. İlişkimi sorgulamama neden oluyor. Bana karşı gerçekten güçlü hisleri varsa, beni rahatsız eden her ne ise onu durdurması gerektiğini düşünüyorum çünkü rahatsız hissederse sorunu olabildiğince çabuk çözmeye çalışırdım.

Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir."
"Erkek arkadaşımın son zamanlarda kız tavsiyesi için bana gelen bir arkadaşı var. Bu adam 24 yaşında, yalnız yaşıyor, Lowe's'ta çalışıyor, koca bir pislik ve yaklaşık 320 pound ağırlığında. Sadece kilolu insanların kilolu insanlarla birlikte olması gerektiğini veya bunun gibi bir şey söylemek için burada değilim. Kahretsin, ben de biraz fazla kiloluyum. Sadece kişisel deneyimime dayanarak söylüyorum, genellikle ortalama görünümlü bir insanı ortalama görünümlü bir insanla ve güzel bir insanı güzel bir insanla birlikte görürsünüz. Seth Rogen'e benzeyen birini Mila Kunis'e benzeyen bir kızla hiç görmedim, demek istediğim bu.

Bu adam bana skype'tan bir mesaj gönderdi ve konu bayanlar olduğunda neyi yanlış yaptığını sordu. Size hızlı bir fikir vermek için, bu tür bir adam, başkalarıyla sosyalleşirken, onun İÇİN utanç içinde yaltaklanıyorsunuz. Komik olduğunu düşünüyor ve bir şaka yaptığında, sonrasında genellikle sessizlik oluyor. İzlemesi zor.

Oh, ve onun 320 kiloluk bir pislik olduğunu söylediğimi hatırlıyor musun, komik değil mi? Evet, 120 kiloluk, yığılmış, mükemmel bir yüze sahip kadınlarla çıkmayı bekliyor. Birkaç kilosu veya zevkine göre çok küçük göğüsleri veya HERHANGİ BİR ŞEYİ olan bir kadın görürse, bunu tiksintiyle yanındaki herkese gösterecek ve ""o kızla asla çıkmayacağını"" iddia edecek. Bunu etrafımda birkaç kez yaptı ve ben her seferinde yere serildim. Hatta bir kız bana ""Bu adam neden bir şansı olduğunu düşünüyor?"" diye sordu. Bu kadınlar tarafından reddedilmeye devam ediyor ve nedenini cidden bilmiyor.

Bununla nasıl başa çıkabilirim ve/veya ona doğru tavsiyelerde bulunabilirim? ""Dostum, standartları çok yüksek olan koca bir ahmağın tekisin"" demek İSTİYORUM. Ama evet... Bunu sonunda söylemeyeceğimi biliyorum. Herhangi bir fikir? Ayrıca bu adam neden böyle?"
"Erkek arkadaşımla (adı Andy) birkaç aydır birlikteyim. Çocukken babası tarafından (kırbaçla) dövüldüğünü biliyordum, ama sonra ben de dövülmüştüm. Babasının durduğunu ve iki yıl öncesine kadar İsrail'de yaşadığı için bunun kültürel bir şey olduğunu varsaydım. Andy ve amcası, o çocukken bir restoranda yemek yiyordu ve bir terör saldırısı oldu. Andy'nin amcası Andy'yi korudu ve bu süreçte öldü, bu da Andy'nin babasının kardeşinin ölümünden onu sorumlu tutmasına neden oldu.

Geçenlerde dayakların durmadığını öğrendim. Bunun yerine daha da kötüleşmeye devam ettiler ve eve geç gelmek veya müziğini çok yüksek sesle dinlemek gibi şeyler için bir kemerle kırbaçlandı. Bir noktada, Andy'nin babası Andy ile benim öpüştüğümüzü öğrendiğinde, Andy'yi sırtı kanayana kadar kemerle dövdü ve gece yarısına kadar onu evin dışına attı (Ben Hintliyim ve Andy'nin babası onun beyaz, Yahudi bir kadın olmasını tercih ederdi). kız).

Andy'ye olanları anneme anlattım. Çocukken babası tarafından taciz edilmişti, bu yüzden anlayacağını düşündüm. Andy'nin muhtemelen yalan söylediğini ve gerçekten bir şeyler oluyorsa Andy'nin birine söylemesi gerektiğini söyledi. Saf olduğumu ve eğer bu gerçekten onun başına geliyorsa, bunun sadece 18 yaşına geldiğinde taşınması için bir teşvik olduğunu söyledi. öpüşüyorduk) ve şimdi onun sadece beni kullanmak istediğini ve beni manipüle ettiğini düşünüyor.

Bugün babasına evime gelip gelemeyeceğini sordu. Babasının kaburga kemiğini kırdığını ve sorunca hayır dediğini söylüyor. Bunu anneme söyledim, ambulans falan çağırayım mı diye sordum. Bunun benim değil onun sorunu olduğunu ve yardım istiyorsa kendisinin yapması gerektiğini söyledi.

Haklı mı? Gerçekten bana yazdığı mesajlardan başka bir kanıtım yok ama tacizciler yaptıklarını saklamakta iyiler. Bunu kendime saklamalı mıyım?"
"Ben 24/K, kız kardeşim 26/K. İşte ilişkimiz hakkında küçük bir arka plan:
Bütün hayatımız boyunca savaştık. Biz gençken yumruk dövüşüydü ve yaşlandıkça daha sözlü hale geldi. Kız kardeşim çok manipülatif, ailem bile kabul ediyor. ""Kız kardeşini büyütürken nerede hata yaptığımızı bilmiyoruz"" dediler. Ne olursa olsun, onu seviyorlar ve maskaralıklarıyla uğraşıyorlar; çoğunlukla onlar çünkü genellikle onlara yönelik değillerdir. İlişkimizdeki şeyler yaklaşık bir yıl önce doruk noktasına ulaştı ve benim ""İsa toplantısına gel"" dediğim şeyi yaşadık. Sorunlarımızı söyledik, yazımızı konuştuk ve birbirimizle bir ilişki istediğimize karar verdik ve birbirimizi yetişkin düzeyinde tanımaya ve ilişkimizle ilgili olarak temiz bir sayfa açmaya çalışacağız. O zamandan beri değişmedi. Annemle babama karşı güçlü ilişkimi ve sorumluluk duygularımı beni manipüle etmeye çalışmak için bir koz olarak kullanıyor. E-postamı hackledi, arkadaşlarını benim yerime koydu, kocam hakkında saçma sapan konuşuyor ve moralim bozukken beni tekmeliyor. Sürekli benden üstün olmanın yollarını bulmaya çalışıyor. Son zamanlarda yaşanan olaylar, bardağı taşıran son damla oldu. Bu ilişki sağlıklı olmadığı ve bu şekilde davranılmayı hak etmediğim için bağlarımı koparmam gerektiğini hissediyorum. Ailem ve kız kardeşim her zaman onun dramasını atlatacağımı bekliyorlar, ama artık döngüye dahil olmak istemiyorum. Bağları koparmak beni yeğenimden uzaklaştıracak ve ailemi üzecek ama başka ne yapacağımı bilmiyorum. Öneriler için bir aile danışmanıyla konuşmayı tartıştım. Özellikle işlevsel olmayan kardeş ilişkileri olan insanlardan gelen herhangi bir girdi veya tavsiye çok makbule geçer."
"Böylece üniversitenin ilk döneminde ikinci sınıfta olan bu kızla tanıştım ve çok iyi anlaştık ve dönemin sonuna doğru ""resmi"" olduk. 3,5 saat uzakta yaşıyor, bu yüzden kış tatilimiz başladığından beri onu pek göremiyorum. Bir kez ziyaret ettim ve ailesi ve arkadaşlarıyla tanışmak harikaydı ve bu Salı onu tekrar görmeyi dört gözle bekliyorum.

Neyse... bu sadece ikinci ilişkim ve ilk ilişkim berbattı çünkü eski sevgilim çok manipülatifti ve beni iki kez aldattı ve ne yazık ki ""iyi"" davrandığımı düşündüğüm için üzerimden geçmesine izin verdim. Bu yaklaşık bir yıl sürdü. Eski sevgilime asla yanlış bir şey yapmadım ve her zaman ""ona gerçekten iyi davrandığım için gelmiş geçmiş en iyi erkek arkadaş"" olduğumdan bahsederdi ve sonra yine de bir şeyler oldu ... bu beni şu anki kız arkadaşımla ilgili şeyler konusunda biraz endişelendirdi. nedensiz.

Birbirimizi sadece birkaç aydır tanıyoruz ama birlikte çok rahatız ve her zaman tuhaf davranıyoruz ve bu harika. Onunla olan şeyler konusunda çok tereddütlüydüm çünkü onu ""benim ligimin dışında"" buluyorum ama görünüşe göre o aslında benden hoşlanıyor (çok çekici olduğumu söyleyemem) ama arkadaşlarından aldığım en büyük şey, ben ' Aslında önceki erkek arkadaşların aksine iyi bir adamım.

Sorun şu ki, onun beni aldattığına dair bu mantıksız düşünceleri alıyorum (molalarda etrafta olmadığım için) ve depresyona giriyorum ve her şey çok zor görünüyor. ""Bana 10 dakikadır mesaj atmadı ... hile yapıyor"" gibi değil. Çok sık olmuyor çok şükür ve bununla son ilişkiden sonra neredeyse bir yıl önce yapacağımdan çok daha iyi başa çıkıyorum ama hiç olmamasını tercih ederim. Arkadaşlarım en iyisidir çünkü onlarla bu konuda konuşabilirim (ve konuşuyorum) ama /r/relationship_advice'den bazı geri bildirimler alabileceğimi düşündüm."
"Birkaç hafta önce erkek arkadaşım ve ben küçük bir şey yüzünden kavga ettik ve aşırı tepki verdiği için özür dilemesine neden oldu, ancak işler eskisi gibi olmadı. Olanlar hakkında sürekli olarak özür diliyor ve hangi filmi izleyeceğim, nereye gideceğim, ne yapacağım gibi her seçimi bana bırakıyor. Kavga için mi kötü hissediyor yoksa artık ilişkimizi önemsemek için çaba göstermiyor mu bilmiyorum. Normalde birbirimize karşı çok açığız ve ona aramızda bir sorun olup olmadığını sorabilirim ama bunun başka bir kavgaya yol açmasını istemiyorum."
"Bir arka plan hikayesiyle başlamak istiyorum. Kendimi bildim bileli fazla kiloluydum... Gerçekten ilk kez 9-10 yaşlarındayken fark ettim, o zamanlar daha aktif olmaya çalıştım ama babam yeni bir işe girince kısa sürede kaybettim. Aynı sıralarda anneme, sahip olduğum tek arkadaşımın yemek olduğunu ve bizimle birlikte hareket edebilecek tek arkadaşım olduğunu hissettiğimi de ifade etmiştim. HS'de birinci sınıf öğrencisiyken, beni okula ve okula götürecek bir otobüsüm olmadığı için giderek daha aktif hale geldim. Bu noktada annem aileyi ağırlık gözlemcilerine koymaya karar verdi ve bir spor salonu üyeliği aldık. 230 lbs'den 175'e çıktım! Harika hissettim ama daha yapacak çok şeyim vardı! Annem artık çabalamayı bırakıp boktan yiyecekler yapmaya ve satın almaya başlayana kadar bu ağırlığın çoğunu bir yıl boyunca korudum.
Şimdi 22 yaşındayım, 1.71"" ve 250 kiloyum. Bununla işim bitti! Kilo vermek istiyorum! Kendimi 100 kilo daha küçük hayal ediyorum! Bu noktada en büyük engelim, kocam kilo vermeye gerek yok, sağlıklı yiyecekler pahalı ve kaymış bir omurum ve sırtımın alt kısmında şişkin bir disk var.. çok fazla egzersiz yapmak dayanılmaz ağrılara neden oluyor.

Temelde tavsiyeye ihtiyacım var. Ne yapmalıyım, nasıl yapmalıyım, kilo verme çabalarınızı hızlı bir şekilde başlatmanıza yardımcı olan herhangi bir şey var mı? Yapmam gerektiğini biliyorum ama nasıl? Tüm olasılıklar aleyhime yığılmış gibi hissederken nasıl bir şey yapabilirim...?"
"3 ay önce, 2 yıllık erkek arkadaşımla yaşamak için ülkenin diğer ucuna taşındım (bir LDR'deydik). Burada hiç arkadaşım ve ailem yok. her şey yolunda falan ama son zamanlarda konu dışarı çıkıp birlikte vakit geçirmek olduğunda çok kafa karıştırıyoruz. Erkek arkadaşım dizel tamircisi olarak haftada 50 saat çalışıyor. sabah 5'te uyanır ve akşam 6-7'ye kadar eve gelmez. o aynı zamanda ordu rezervleri için bir Çavuş, bu yüzden sadece dizel işinden daha fazla sorumluluğu var. (çoğu) hafta sonları izinlidir. Güvenlik görevlisi olarak sıkıcı bir işim var. 12 saat vardiyalı çalışıyorum ama haftada sadece 3 gün çalışıyorum. Ayrıca, saatlerimi haftada 40'tan fazlaya çıkarmak için bazı ekstra işler yapıyorum. Genelde bir şeyler yapmak için çok fazla enerjiyle işten çıkıyorum ama hafta boyunca erkek arkadaşımı rahatsız etmiyorum çünkü onun yorgun olduğunu ve sadece rahatlamak istediğini biliyorum. Hafta içi kendimi meşgul ediyorum.

Cumartesi gününe kadar erkek arkadaşımla vakit geçirmek konusunda kararsızım ama onun tek istediği evde kalıp video oyunları oynamak. Ona neden hiçbir şey yapmak istemediğini soruyorum ve o da bütün hafta çok çalıştığı ve hafta sonları tek yapmak istediğinin evde dinlenmek olduğunu söylüyor. tamam ama... bizim için ne zaman zaman olacak??? Biraz izin aldığında bir şeyler yapabileceğimizi söylüyor.

Bu sana normal geliyor mu? Özel kar tanesi durumları dışında, SO'larınızla hiçbir şey yapmıyor musunuz? Çok çalıştığını anlıyorum ama aynı zamanda ilişki için biraz çaba sarf etmesi gerektiğini düşünüyorum. Duygularım doğrulandı mı yoksa sadece yüksek bakım gerektiren bir kız arkadaş mıyım?"
"O her zaman büyük bir adam oldu ve ilk çıkmaya başladığımızda bu gerçekten bir sorun değildi. O kadar aşıktım ve tüm fiziksel özelliklerine karşı kördüm ki, cüssesi beni rahatsız etmedi. 6 yıldır evliyiz ve at gözlükleri biraz açıldı. Onu hala çok seviyorum ama artık ondan hoşlanmıyorum. Kendine bakmıyor. Yeterince duş almıyor, berduş gibi giyiniyor ve bok gibi yemek yiyor. Ondan biraz tiksiniyorum ve bu konuda kendimi kötü hissediyorum çünkü onun içindeki kişiyi gerçekten seviyorum.

Beni en çok rahatsız eden şey seks hayatımız. Her zaman azgınım ama onun için değil ve diğer erkekleri fark etmeye başlıyorum ve bu beni korkutuyor. Ondan etkilenmek ve kafamdaki tüm müstehcen şeyleri yapmak istiyorum ama ona bakıyorum ve çok kapalıyım. Bu ve onun cüssesi seksi çok zorlaştırıyor, bu yüzden sadece ellerimizi ve oralı kullanmaya başvurduk. Bu çok tatmin edici değil.

O *çok* duyarlı bir adam ve bunu anlıyorum ve onu incitmek istemiyorum ama bir şeylerin değişmesi gerekiyor. Bende ve sevgi/arzu eksikliğimde bir fark fark etti ama bana bunu sorduğunda suçu başka bir şeye atıyorum. Biraz forma girerse ne kadar seksi olacağı hakkında onunla daha önce konuşmuştum. Ona doğru yemeye / birlikte egzersiz yapmaya başlayabileceğimizi söyledim. Elimden geldiğince şefkatli olmaya çalışıyorum ama ya çok alınıyor ve benden uzaklaşıyor ya da bir gün spor yapıyor ve sonra eski haline dönüyor.

Ne yapabilirim? Ciddileşiyor ve bu kadar itici bulduğum biriyle daha ne kadar birlikte olabilirim bilmiyorum. Herkesin bana açık sözlü olmamı ve ona nasıl hissettiğimi söylememi söyleyeceğini biliyorum ama bu o kadar kolay değil. Benim içine girmeyeceğim zorlu bir hayatı oldu (tabii biri ilgilenmedikçe) ve onun duygularını bu şekilde incitemem. Yapamam."
"Dün bir arkadaşım beni bir kulübe gitmeye davet etti. Müzik biraz topaldı, bu yüzden barın yanında durup Dövüş Kulübü izledim.

Birdenbire bir adam ve bir kadın yanıma geldi ve giyim tarzıma iltifat ettiler. Biraz sohbet ettik ve adam sigara içmek için dışarı çıktı.

Kadınla sohbet etmeye devam ettim ve onun erkek arkadaşı olup olmadığını sordum. Öyle olmadığını ve erkek arkadaşının onu terk ettiğini söyledi. Ve kahretsin, çok mide bulandırıcı.

Sonra bir arkadaşı yanımıza geldi, yakışıklı olduğumu ve onun arkadaşını öpmem gerektiğini söyledi. ""Sorun değil"" dedim ama kadın benden kaçıyor.

Sonra arkadaşı ""seni öpmek istemiyorsa ben istiyorum"" dedi. Öpüştük ve bana o gece öptüğü dördüncü erkek olduğumu söyledi ama en yakışıklı ve en iyi öpüşen bendim.

İlk kadınla konuşmaya devam ediyorum. Beni onunla dans etmeye davet ediyor. Dans pistine gitmeden önce arkadaşı bir öpücük daha istiyor.

Dans pistine gidiyoruz ve bana beni çok öpmek istediğini ama yapamadı çünkü ben 20 yaşındayım ve o 27 yaşındaydı. ""Bu saçmalık. Gözlerini kapat ve 30 yaşındaymışım gibi davran"" dedim. Bu yüzden beni öptü ve harika öpüştüğümü söyledi.

Gecenin sonunda, Overly Manly Man memesinin o siyah beyaz ibnenin değil, benim fotoğrafım olması gerektiğini hissettim."
"Kız arkadaşım ve ben yaklaşık 6 aydır çıkıyoruz. Gün boyunca ona tamamen güveniyorum çünkü genellikle her zaman benimle. Ama gece vakti geldiğinde, bana söylemeden bir partiye ya da başka bir yere gizlice kaçacağını düşünürüm hep.

Geceleri ona güvenmediğimi hissetmemin nedeni, geçtiğimiz aylarda birkaç kez bana söylemeden gece dışarı çıkarken yakalamamdı. Genellikle etiketlendiği Instagram gönderilerini görerek veya takip ettiğim arkadaşlarının içinde onunla bazı resimler paylaştığını görerek öğrenirdim.

Aslında ona gece dışarı çıktığında bana söylemesini istediğimi söyledim, bu yüzden en azından biliyorum. Bunu yapmayı kabul etti ama bana söylemesini söyledikten sonra onu bir kez daha yakaladım.

Ne yapmalıyım? Geceleri canlanan güven sorunlarım hakkında onunla konuşmalı mıyım yoksa bana anlatacağına güvenmeli miyim?"
"Babam, birkaç UFC/Boks spikeri ve ben, yüzdeki gözün altındaki bölgeye ""Düğme"" diyoruz, çünkü çoğu dövüşte o bölgeye gerçekten sert bir darbe indirildiğinde, bilinçsizce kanvasa vurdukları anda jöle bacaklar oluşur. .
..şimdi bu aslında bizim dediğimiz gibi bilinçlerini kaybetmelerine neden olan bir ""Düğme"" alanı mı? Yoksa adamın yüzüne yumruk yediği için mi?

Ayrıca, Dövüş Sanatları Ustasının arkadan gizlice yaklaşıp düşmanın boynuna *(""JUDO CHOP!"")* bir darbe indirerek düşmanının bayılmasına neden olduğu filmlerde hepimiz görmüşüzdür. Boynun yan tarafına bir darbe almanın incitmekten ve belki bir baskı noktasını harekete geçirmekten ve daha çok acıtmaktan başka bir şey yapmayacağını bilecek kadar çok kavga gördüm ve oldum... ama kesin bir şey var mı? boyunda *(veya herhangi bir yerde)* anında bilinç kaybına neden olacak şekilde vurulabilecek veya sıkıştırılabilecek bölge *(vurmanın gücünden kaynaklanan bilinç kaybı olmadan, daha çok yerleştirme)*?

Sadece merak."
"İki yılı aşkın süredir birlikteyiz, ben üniversitenin üçüncü yılında 20M, o ilk yılında 19F. İşim nedeniyle kendimi uzaklaştırdığımı söylüyor (ben üniversitemde RA'yım ve o farklı bir üniversiteye gidiyor). Bu doğru olsa da, yapmam gereken bir işim var ve zamanımı kendim için endişelenerek ve onun sıkıntılarıyla uğraşarak geçiremem (okulda arkadaş edinmekte zorlanıyor ve kaçınmak için beni ""güvenli bir liman"" olarak kullanıyor) okulu ve potansiyel olarak yeni arkadaşları, ki bu onu kesersem neredeyse hiç sosyal hayatı olmayacağı düşünüldüğünde sorun). Bence ikimiz de kendimize biraz zaman ayırırsak (bir veya iki yıl), o zaman tüm bu stresten kurtulabiliriz ve öyle olması gerekiyorsa, o zaman tekrar bir araya gelebiliriz.

Ayrılmak en iyi plan mı? Bunu çok düşündüm ve bu talihsiz bir şekilde bulduğum en iyi seçenek."
"Beş yıldır SO'mla birlikteyim. Parça parça harika bir ilişki oldu ama ne yazık ki uzun vadeli hedeflerimiz uyuşmuyor (yıllardır değiller ve biz onu halının altına ittik ve aşkın her şeyin üstesinden gelebileceğini söyledik) ve ikimiz de taviz vermeye istekli değiliz. Bu ve biz sadece uyumsuzluğumuzu vurgulayan önemsiz şeyler hakkında tartışıyoruz.

Nasılsa bu yıl mezun oluyoruz ve yazdan sonra bitecek. Hayatımızın yarım on yılını öylece çöpe atacağız. İçgüdülerim bana bunun yapılacak doğru şey olduğunu ve diğer insanlarla daha mutlu olacağımızı söylüyor. Bu yüzden bununla devam etmek istiyorum. Ama tüm şüphe ve suçluluk duygusunu nasıl aşabilirim ve geriye bakmadan nasıl ilerleyebilirim?"
"Biraz tavsiyeye ihtiyacım var! Feragatname olsa da, herkesin gündelik seks ile aynı fikirde olmadığını biliyorum, ancak önemli olan tek şey benim ve bu konuda güvende olmam. Lütfen bu açıdan yargılamayın :)

Geçen hafta sonu dışarıdayken bir adamla tanıştım ve bazı karşılıklı bağlantılarımız olduğunu öğrendik, dans ettik, seviştik (yine de ikisi de içiyordu) ve onunla eve onun yerine yürüdüm. Evine gitmeden önce numaramı aldı.

Açıkçası, takıldık ve pek çok ""tatlı"" şey söyledi (sürekli olanlardan hoşlandığını ve benden gerçekten çok hoşlandığını söylemek gibi - bunun tamamen doğru olamayacağını biliyorum, ancak daha yeni tanışmıştık. ). Bitirdikten sonra, benimle seksin en iyisi olduğundan bahsetmeye devam etti ve fazla kalmak istemediğim için muhtemelen eve gitmem gerektiğini söyledim, ama bana endişelenmememi ve geceyi burada geçirmemi söyledi.

Sabah, ikimiz de uyanıkken bana sarılmaya devam etti ve ikimiz de% 100 hissetmediğimiz için yatakta yaklaşık bir saat oyalandık. Eve yürüyerek gidecektim ama beni arabayla bırakmakta ısrar etti, ben de izin verdim. Arabada o gün için planlar (her birimizin ne yaptığı) ve önceki gece dışarı çıkmayı nasıl planlamadığımız hakkında küçük bir konuşma yapıldı.
Arabadan inmeden önce, numaramı aldığından emin olmak için iki kez kontrol etti.

Sanırım sorum şu: Genelde böyle adamlardan bir daha haber alıyor musunuz? Sanırım sabah sarılması, gece yaptığı bazı yorumlar ve ardından numaramı alıp almadığını kontrol etmesi beni biraz sinirlendiriyor. Bunun tek gecelik bir ilişki olabileceğini çok iyi biliyorum, ama bir dinleyicinin bakış açısından ne düşünüyorsun? Onu en son gördüğümden bu yana sadece üç gün geçti.

("
"Burada ne yapacağımdan pek emin değilim. Hayattaki en büyük hedeflerimden biri, daha egzotik yerlere tek başıma seyahat etmek. Ancak bunu nişanlıma söylediğimde çok sert tepki gösterdi. Onu geride bırakmak istediğim için hemen hemen kabul etti.

Onunla tatile çıkmayı sevmediğimden değil, sadece başkalarının ihtiyaçlarını kendiminkilerin önüne koymak gibi büyük bir sorunum var. Birden fazla tatile çıktım ve bir hafta sonra herkes için bir şeyler aldığımı ancak kendim için hiçbir şey yapmadığımı fark ettik. Ayrıca, yapmak istediğim bir şeyi yapıyorsak ve belki de bu konuda en çok heyecanlanmayan, aktiviteden zevk almakta zorlandığım ve sonunda ayrılabilmemiz için kısa kestiğim suçluluk sorunlarıyla karşılaşıyorum.

Bu yüzden hayattaki hedeflerimden biri sadece kendi başıma bir yerlere seyahat etmekti, uzun bir süre değil, en fazla bir veya iki hafta ve sadece sabah uyanıp bir yön seçip sadece gitmek, kimsenin ne yapacağını düşünmeden gitmek. başka yapmak istiyor veya düşünüyor, sadece ben ol!

Bu konuda giderek daha fazla sohbet etmeye çalıştım ve o birlikte bir yere gitmeyi ve sadece kendi başıma gitmek için bir gün ayırmayı teklif etmeye çalıştı, ama ona aynı olmadığını söylediğimde gerçekten üzgün görünüyordu.

Buna neden bu kadar karşı olmadığı hakkında bir fikrin var mı? Bir çözüm bulmaya çalışmakta iyi olduğunu biliyorum ama ilişkimizde defalarca istediğimi feda ettim ve bu konuda bir tavır almam gerektiğini hissediyorum, bu benim hayat hayalim."
"Yani eski sevgilim[21] ve ben[20] geçen yıl yaklaşık 9 ay çıktık, sonra yaz boyunca arasını açtı. /r/breakups tavsiyesine uymayı ve hiçbir Temas kurmayı denedim, bu da beni öldürmekten alıkoydu ama yine de birbirimizi her gördüğümüzde ona karşı arkadaşça kalmaya devam ettim. Sonra birkaç erkekle daha çıktığını duydum, bu beni öldürdü ama yine de o etraftayken soğukkanlılığımı asla kaybetmedim.

Kış tatilinde, bana mutlu Noeller dileyerek hiçbir bağlantıyı kesmedi ve benimle tekrar konuşmaya başladı. Sohbetlerimizin hiçbirini hiç başlatmadım ama tekrar konuşmamızda sorun olmazsa o beni ve kendimi kontrol altında tuttuğumu ve gerçekten arkadaş olmak istediğimi düşündüğüm için eminim dedim. Sonra günde 2-4 saat konuşmaya başladık ve ilişkiyi neden bitirdiğini tartıştık. Sanki yeniden çıkıyor gibiydik ve içimden ona öyle olmadığımızı hatırlatmak geliyordu. Biriyle çıkıp çıkmadığımı sordu ve öyle olmadığını açıkça belirtti. Ayrıca son sömestrde beni görmenin acı çekmesine neden olduğunu ve bunun da mümkün olduğunca benden kaçmasına neden olduğunu söyledi. Sonra geri dönmeden birkaç gün önce, beni gerçekten hazırlıksız yakalayan bir sürü seni özledim mesajı aldım. Yaklaşan bir dansta ona bir dans ayırmamı istediğini ve yaz derslerine kalırsam yaz boyunca birlikte çok zaman geçireceğimizi söyledi.

Döndüğümde bana akşam yemeği yaptı ve kendimi ve bir grup arkadaşımı onunla birlikte kaya tırmanışına davet etti. Ayrıca birkaç kez takıldık ama konuşmamız biraz yavaşladı ve şimdi 3 gündür konuşmuyoruz. O sıkıldığında konuşacak biri olarak kullanıldığımdan endişeleniyorum, bu da beni deli ediyor. Bu hafta sonu onunla kış tatilinde ne demek istediğini konuşmayı ve niyeti yoksa bunu bana bir daha asla yapmamasını söylemeyi planlıyorum. Tekrar acı çekmek istemiyorum."
"Bu subreddit'i daha yeni buldum ve bağımlısı oldum bu yüzden hikayemi paylaşayım dedim..

Öncelikle, bu yaklaşık 5-6 yıl önce oldu, bu yüzden bazı kısımlar biraz puslu olabilir.
Bunu neden yaptığımın biraz arka plan hikayesi... Ağabeyim küçük aptal ""şakalar"" yaparak beni her zaman sinirlendirirdi ve bir gün ben yemek yerken sandalyemi altımdan çekmenin çok komik olacağını düşündü ( kitaptaki en eski numara).

Bu yüzden bunun yeterli olduğuna ve intikamımı planlamak için gerekli olduğuna karar verdim. Ondan daha fazla zekam olduğu ve sadece eski numaralar yapabildiğim düşünüldüğünde, intikamımı almak için biraz düşünmek istedim. Fark ettiğim bir şey, uzun bir günün ardından işten döndüğünde, rahatlamak için her zaman kendini yatağına atmasıydı.

Bir gün işe gittiğinde, odasındaki her şeyi (mecazi anlamda) tüm resimleri, masasındaki alkol şişeleri, televizyonu (nasıl fark edemediğini bilmiyorum) alt üst etmek için yaklaşık bir saat harcadım. bu), posterler ve en önemlisi yatağı..... evet ters çevirdi, böylece taban üstte ve şilte yerdeydi. Daha sonra hiçbir şeyden şüphelenmesin diye yatağını elimden geldiğince normal gösterecek şekilde yeniden düzenledim.

Sonra intikamımı almak için büyük bir şevkle bekledim ve yaklaşık 2 saat sonra eve geldi ve yeterince doğru odasına gitti. Odam onunkinin yanında olduğu için, evde olduğumu bilmesin ve işimin canlandığını duyabileyim diye mümkün olduğunca sessiz olmaya çalışıyordum.

İşte o zaman kaçınılmaz olan oldu...... tek duyduğum bir çığlık ve ardından bir WTF!! İniş gücünün ve ""sertleştirilmiş şilte"" üzerindeki sert darbenin, kafasını da ezdiği ortaya çıktı. Ben gururlu çalışmamdan dolayı kıçımı yiyen bir sırıtışla gülerek gelene kadar, o da odasındaki diğer her şeyin alt üst olduğunu fark etmişti. Daha sonra sonraki 1-2 saati, canını sıkacak şekilde her şeyi doğru şekilde geri koymak zorunda kaldı.

Bundan sonra beni rahatsız etmeyi bıraktı diyelim."
"Ben F (22) ve o 24 yaşında, flört bir yıl yedi aydır.

Arkadaş edinme konusunda en iyisi değilim ve yakın arkadaşlarımın çoğu artık yakınlarda yaşamıyor. Bu Aralık ayında üniversiteden mezun olduğumda memleketime geri dönmeyi planlamıyorum. Bulunduğum bölgede kalmak istiyorum. Bu kadar yalnız kalmamak için erkek arkadaşım ve arkadaşlarıyla daha sık takılmak isterim. Bunu kendisine defalarca ilettim. Buna tepki vermiyor.

Açık olmak gerekirse: Evet, arkadaşlarım var. Ama içinde bulunduğu sosyal durumu benimkinden daha çok seviyorum. Çok sayıda insanın dahil olduğu yer. Arkadaş edinebilirim ama benim için zor. Sosyal çevrelerimizin ayrı olmasını istemiyorum. Ne zaman evimde arkadaşlarım olsa onu da davet ederim. Onlarla HER takıldığında beni dahil etmesini istemiyorum. Haftada birkaç kez - hatta belki haftada bir - yeterli olacaktır!

Bu çiftin dairesinde (ve liseden beri erkek arkadaşımın arkadaşı olan tek oda arkadaşı) neredeyse benim dairemde takıldığı kadar takılıyor. Tabiri caizse sosyal kelebeklerdir ve genellikle çok sayıda farklı insanı ağırlarlar. Benden on dakika yaşıyorlar. İşten çıktıktan sonra onları görüyor ve sonra benim evime geliyor. Bazen onlarla takılmaya kendini o kadar kaptırıyor ki evime bile gelmiyor. Onunla evlerine kaç kez geldiğime muhtemelen güvenebilirim.

Kahretsin, beni sosyal hayatına dahil etmeye başlamasını çok isterim. Neden bir kulağından girip diğerinden çıktığını anlamıyorum. Cidden beni arkadaşlarının yanında istemiyor mu? Bunu yazarken sinirleniyorum.

Durum hakkında onunla nasıl yüzleşeceğimi bilmiyorum. Zaten söyledim ve o dinlemiyor. Dürüst olmak gerekirse, başka türlü harika bir ilişkimiz olsa da, neredeyse ondan ayrılmak istememe neden oluyor!"
"İlişki süresi: 5 ay

Merhaba / ilişkiler,

Bu kızla bu yılın başlarında OSU'da tanıştım ve ikimiz de derinden aşık olduk. Bu benim ilk gerçek ilişkimdi ve tamamen vurulmuştum - ona çok aşık oldum ve o da benim için aynısını yaptı. Şimdi, yaklaşık 7 günlükken, seni sevdiğimi söyledi ve ben de gerçekten böyle hissettiğimi düşündüğüm için iade ettim. Yaklaşık 2 ay içinde evlilik ve nişanlanma hakkında konuşuyor ve gelecek için birlikte planlar yapıyorduk.

Şimdi mesele burada. Artık nişanlanmak veya evlenmek konusunda emin değilim. Kesinlikle hala onunla birlikte olmak istiyorum, ama sonunda aklım başıma geliyor ve 6 ayın nişanlanmak için çok, çok, çok erken olduğunu ve onunla rahat olmadan önce onu birkaç yıl tanımak istediğimi fark ediyorum. evlenmek. Birbirimizi daha yeni tanımaya başlıyoruz ve şu anda ömür boyu birbirimize söz veriyoruz, potansiyel olarak mutsuz ve başarısız bir evliliğin zeminini hazırlıyoruz.

Tüm bu söylenenlerden sonra, genel fikir birliğinin sadece bunun hakkında konuşmak ve her iki tarafı da ilişki konusunda aynı sayfada tutmak olacağını biliyorum ve eğer onun çıldırmayacağını bilseydim yapacağım şey buydu. tamamen. Birlikte üzerinde çalıştığımız derin terk edilme sorunları ve güven sorunları var ve bunu güveninin ve sevgisinin ihlali olarak göreceğini biliyorum. Her zaman dürüstlüğün en iyi politika olduğunu varsaydım, ancak bu durumda ne yapacağımdan emin değilim."
"Elimden geleni yapacağım ve bunu kısa bir yazı olarak tutacağım.
Başlıktan da anlaşılacağı gibi, ilişkimiz son zamanlarda kötüye gidiyor ve 4. yıl dönümümüzü zar zor bitirdik. İkimiz de neden olduğundan emin değiliz ama son birkaç aydır çok tartışıyoruz ve şimdi ikimizin de kavga etmekten bıktığı bir noktaya geldik ve ikimiz de neyin yanlış olduğunu bilmiyoruz. Üstelik, ikimizin de hala genç olduğumuza ve daha önce başka kimseyle çıkmadığıma (o benim şimdiye kadarki ilk kız arkadaşım, bu şekilde kalmasını istiyorum) ve başka kızlarla görüşmem gerektiğine değindi çünkü o gelecekte ondan sıkılacağımdan ve muhtemelen onu aldatacağımdan korkuyorum (hiç niyetim yok). Kız arkadaşımın birkaç eski sevgilisi var ama onlar 14 yaşlarındayken, belki daha gençken ve 'aptal' lise aşklarıydı ve ben ilk gerçek erkek arkadaştım.
Ayrıca 4 yıldır Sidney'de okuyorum (ikimiz de Hong Kong'da yaşıyoruz) ve 1 yıllık uzun mesafe ilişkisini zar zor başardık ve 4 yıl daha LDR'yi kaldırabileceğinden emin değil. Ben yokken diğer insanları görmek için birbirimize ara vermemizi önerdi ama şimdi tamamen ayrılsak mı diye konuşuyoruz.

Bu aptalca bir genç aşk mı? Gerçekten başka kızlarla çıkmam gerekiyor mu? İlk ve tek kız arkadaşım olsa bile başka bir kızın onun kadar iyi olacağından şüpheliyim. Bu ilişkiye çok değer veriyorum. O da yapıyor ama artık yürümüyor."
"4 yıldır en iyi arkadaşız, bu süre zarfında ikisinin de diğer insanlarla ciddi bir ilişkisi oldu. Son 2 yılda bekardık ama başka insanlarla flört ettik.
Son 2 yıldır ondan gizlice hoşlanıyordum ama arkadaş kalmaya karar verdim çünkü aramızdaki şeyleri mahvetmek istemedim.

---

Sonunda itiraf ettim ve ona karşı bir şeyler hissetmeden onun arkadaşı olamayacağımı söyledim. Başlangıçta ona benim hakkımda ne hissettiğini sordu ve beni sadece bir arkadaş olarak gördüğünü söyledi. Ona bir ültimatom verdim, çıkmayı deneriz yoksa onunla konuşmayı bırakıp yoluma devam ederim.

---

Sonunda bir şans vermeye karar veriyoruz. İşleri ağırdan almak istiyor. Bunu vermek için makul süre ne kadar? Kaç tarih?
Ondan çok uzun zamandır hoşlandığım için ve çok uzun süre beklersem ve sonunda reddedilirsem bunun beni daha çok inciteceğinden korkuyorum."
"Lisenin çoğu için ""bilgisayar çocuğu"" na gittim. Bilgisayarların nasıl çalıştığı hakkında çok şey bildiğimi ve genellikle BT görevlileri onlara bir darbe indirme şansı bulamadan öğretmenler için bazı şeyleri düzelttiğimi ilk kabul eden ben olacağım. Bir bilgisayar tamircisinde yarım yıl teknisyen olarak çalıştım. Tipik teknoloji adamı işini yaptım ve çıkan yeni bilgisayarların ağzından aktım (okuyun: Wired/PopSci/2600 makaleleri ve orta sayfa sayfaları).

Bununla birlikte, üniversite için ne tür bir bilgisayar alacağıma dair HİÇBİR fikrim yok. Her zaman bir ton parça satın almak ve kendi ""süper"" masaüstümü oluşturmak istemişimdir, ancak kesinlikle bir dizüstü bilgisayara ihtiyacım var. Her şey planladığım gibi giderse, önümüzdeki sonbaharda Champlain Koleji'nde Bilgisayar Ağı Bilgi Güvenliği ve Adli Bilişim dallarında çift anadal yapmak üzere kayıt olacağım.

Birçoğunuz muhtemelen bunu zaten biliyorsunuzdur, ancak bu ana dal pek çok sanal masaüstü içerir. Temel olarak, tüm ağları kendi donanımımda kuruyorum ve sonra tek bir bilgisayardan içeri girip onlarla oynuyorum. Çok fazla işlem gücü ve sabit disk alanı gerektirir.

Yıllar boyunca farklı markalar, işletim sistemleri, ürünler hakkında birçok klişe oluşturdum... Son zamanlarda zihnim yeniden açıldı ve herhangi bir şeye, hatta bir Dell veya Asus'a bile bakmaya istekliyim.

Son zamanlarda Mac'lerin aslında oldukça iyi olduğu dikkatimi çekti. Ben her zaman kötü şöhretli yalnızca Windows kullanan bir adam oldum. Sonunda dilimi ısırmaya ve kaputun altına bir göz atmaya karar verdim ve aman tanrım bunlar çok güçlü... Sanırım işlemci dışında her şeyi şirket içinde yapmaya gerçekten yardımcı oluyor.

Her neyse, gerçekten ihtiyacım olan şey bölümüm için işe yarayabilecek öneriler, umarım 1600 dolarlık bir bütçenin altında kalır. Ayrıca, MacBook ve MacBook Pro arasındaki büyük farklar nelerdir?"
"Ben 20(E) ve o 18(K) yaşında. Evet, genç biliyorum. Bu kızı yaklaşık bir buçuk aydır tanıyorum.

Programımın ikinci yılındayım ve geçenlerde sevimli, hoş ve genel olarak harika olan bir birinci sınıf öğrencisiyle tanıştım. Uzun lafın kısası, ona aşık oldum. Sorun şu ki, onun bir erkek arkadaşı var ama o bir pislik. Süper büyük pislikler, sanki çoktan dağılmış olmaları gerekiyormuş gibi. Ve sadece ""Ondan hoşlanıyorum ve keşke bekar olsaydı"" POV'su değildi, bu adam A sınıfı bir pislik.

Yine de benimle konuşma şekli bekarmış gibi. Her zaman takılmak isterdi, cilveliydi ve her zaman beni görmek istiyormuş gibi görünürdü. Eşyalarını almamı istedi, gezintiye çıkmamı istedi. Bana ilişkisindeki sorunlardan bile bahsetti, bu şekilde sonuca vardım ve BF bir pislik. Diğer insanlar onun bana karşı bir şeyleri olabileceğini düşündüler, hatta öğretmenlerimiz bile öyle yaptı.

Ben de her aklı başında beyefendinin yapacağı şeyi yaptım, ona anlattım. İşten çıktıktan sonra beni evine davet etti çünkü partisinden önce biraz takılmak istedi (ben de davet edildim ama reddettim.) Ona benimle oynadığını hissettiğimi söyledim, sanki kullanılıyordum. Bir erkek arkadaşı var, öyleyse neden yokmuş gibi davranıyor?

Kendini suçlu hissetti ve ağladı. Birkaç saat sonra bana mesaj attı ve beni kullandığını düşünmeme bile şaşırdığını, bu yüzden belki de yanılmışım. Ama hiçbir fikrim yok. HEEEEELP."
"Anonimlik için biraz hileli.

Ben oldukça liberalim, birkaç şey dışında.

Onlar hakkında neredeyse kendime saklıyorum. Bunlar sadece her iki tarafı da yıllarca araştırdıktan sonra formüle ettiğim ve bana doğru gelen fikirler. Başka bir deyişle, inandığım şeye inanmak benim kişisel seçimim.

Geçen yıl arkadaşlarımın grup olarak bir şeyler yapmak istediği bir durumdaydım. Beni sayma dedim, çünkü bu benim inançlarıma aykırı ama isterlerse sorun yok.

Kişisel inançlarıma aykırı olduğunu söylediğimde, bazı insanlar savunmaya geçtiler ve bunu yapmanın neden uygun olduğu ve benzeri şeyler hakkında tartışma moduna girdiler. Hangisi iyi. Başkaları yapmak isterse anlıyorum, sadece katılmak istemedim. Akışa bırakabilirdim biliyorum, ama bunun bir parçası olmak konusunda kendimi rahat hissetmiyordum ve istemiyorsam dahil olmama konusunda kişisel bir seçim yapmama izin verildiğini hissediyorum.

Her neyse, o zamandan beri bana bunun ""yargılayıcı"" olduğu söylendi. Bu beni rahatsız ediyor çünkü diğer insanların beni yargılama hissinden nefret ediyorum ve başkalarının onlara karşı yargılandığımı hissetmesini istemem. Sanırım bana ""yargıç"" diyen insanlar aynı fikirleri paylaşmadığım için üzülüyorlar?

Aynı zamanda, yargılayıcı olup olmadığımı görmek ve düşünmek için biraz zaman ayırmak istiyorum. Bunun bir parçası olmak istemediğini söylemekten başka, bu gibi durumlarla başa çıkmanın daha iyi bir yolu var mı?"
"Okulumuz 2008'de üniversite kariyerimizin başında greve gitti ve Ekim'den Şubat'a kadar greve gitti ve bu grevler hükümet tarafından tekrar işbaşına getirildi. Farklı okullara geçiş yapmayanlar veya okulu tamamen bırakanlar için, iki yarıyıllık dersler Şubat-Haziran zaman çizelgesine sığacak şekilde sıkıştırıldı.

Şimdi, sınavlardan hemen önce tekrar grev yapmak üzereler. Bu, insanların yaz için iş bulma planlarını alt üst edecek (Unuttuğum aynı şey 2008'de oldu, çalışmak için önemli ölçüde daha az zamanımız vardı ve diğer tüm üniversite öğrencileri zaten yaz tatilindeyken neredeyse sıfır çalışma fırsatımız vardı. ara), lisansüstü okul başvuruları ve mezun olan öğrenciler için kariyer istihdamı.

Bu, kampüsümüzden mezun olan öğrencilerin çoğunun uluslararası öğrenciler olduğu anlamına gelmez ve bu, vizelerinin sona erebileceği için mezun olmadan önce ülkeyi terk etmek zorunda kalabilecekleri anlamına gelebilir. Kalabilecek durumda olsalar bile, bir yerde yaşamak için düzenlemeleri olması gerekiyor, vs vs.

Bundan pek çok sorun çıkacak, **NE YAPABİLİRİZ?"
"Metin duvarı için özür dilerim.

Bu, hayatımın büyük bir bölümünde devam eden bir sorun. Babam, inanılmaz derecede başarılı ve harika bir sağlayıcı olmasına rağmen, anneme karşı her zaman duygusal olarak tacizde bulunmuştur. Neyse ki hiçbir zaman fiziksel bir hal almadı (AFAIK), ama ne zaman eve gitsem, babamın her küçük şey için anneme bağırdığını ve onu azarladığını duyuyorum. Örneğin, babam inanılmaz derecede pervasız bir sürücüdür. Annem yaptığı ve güvenli olmayan bir şey hakkında yorum yaptığında, onu sürekli eleştirdiği için 2 saat ona bağırmasına dönüşüyor. Ayrıca bana ve kardeşlerime sıradan şeyler hakkında bağırıyor, örn. bir şeyi düzgün temizlememek, bir şeyi düşürmek, aletleri doğru kullanmamak (?? kim bilir).

Ne yapacağımı şaşırdım. Anneme ve babama kesinlikle bayılıyorum ve kızgın olmadığı zamanlarda yanında olmak keyifli ama onun ona bağırdığını görmekten bıktım. Bu konuyu ne zaman gündeme getirsem, bana her zaman onun öfkesine hakim olduğunu ve başka iyi niteliklere sahip olduğunu söyler. Ancak annem sürekli bana onun onunla evlendiğinde böyle olmadığını ve nasıl olacağını bilseydi olmayacağını söylerdi.

Ona, çocuklarım olduğunda onları ailemle yalnız bırakmak konusunda son derece tereddütlü olacağımı söyledim. İlişkileri, ilişkiler hakkındaki kendi görüşlerimi büyük ölçüde etkiledi. Bunun ötesinde, ne yapabileceğimden emin değilim. Ondan ayrılana kadar tüm iletişimi mi keseceksin? Hayatımın geri kalanında onu görmezden gelmeye devam mı edeceğim? Bu gibi durumlar için protokolün ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok.

Herhangi bir yardım çok, çok makbule geçer. Pasif bir seyirci olmaktan bıktım.

Yaptığının özeti: onun fikir ve inançlarını küçük düşürür, her zaman haklı olduğuna inanır, sürekli bağırır, duyguları umursamaz, sürekli tehditler savurur."
"Yaklaşık 5 yıldır birlikteyiz, 3'ü evli. Yakın zamanda başka bir erkekten ayrıldıktan sonra çıkmaya başladık. Gerçekten ciddileşeceğini düşünmemiştim ama çıkmaya devam ettik. Bir noktada birkaç aylığına ayrıldık, tekrar bir araya geldik ve çıkmaya devam ettik. 3 yıldır evliyiz ve 2 yıldır mutsuzum. Evlilik çok tek taraflı geliyor. İşlerin devam etmesi için çok zaman ve çaba harcadım ve o gezintiye çıktı. Ne zaman benim için çok küçük şeyler yapmasını istesem, büyük bir direnç gösteriyor. Kullanıldığımı ve hafife alındığımı hissediyorum. Zayıf bir iletişimcidir. Onunla memnuniyetsizliğim hakkında defalarca konuştum, ancak yakın zamanda onu terk etmekle tehdit edene kadar beni asla gerçekten ciddiye almadı. Şimdi daha iyi olmaya çalışmak istediğini söylüyor ve 3 yıldır bana iyi davranmadığını anlıyor. Geleceğimiz hakkında çok fazla şüphem var. Ona bir şans daha vermem gerektiğini biliyorum ama bunu isteyip istemediğimi bilmiyorum. Din, siyaset vb. konularda benzer görüşleri paylaşmıyoruz ve onun geçimini sağlamak için yapmayı seçtiği şeyi sevmiyorum. Bana saygı duymadığını ve değer vermediğini hissediyorum. Terbiyeli olması için ona annelik yapmam / dırdır etmem gerektiğini hissediyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ayrılmayı çok düşündüm ama gitmek için yeterince iyi bir nedenim var mı bilmiyorum."
"Bilgisayarında her biri onun gf'lerinden biri olan yaklaşık 8 fotoğraftan oluşan bir klasör buldum. Kesinlikle en seksi olanlar değildi. Onları FB'de pusuya soktuğumda, kesinlikle ""daha iyi"" fotoğrafları vardı ama hepsini, her eski gf'den birini bir gün doğrudan FB'den kurtarmıştı. Açık olmak gerekirse, birlikte oldukları zamanların fotoğrafları değillerdi vs. hepsi temelde gf'lerin eski profil resimleriydi.

Bunun hakkında arkadaşlarımla konuştum ve bunun son derece tuhaf olduğunu ve bu konuyu gündeme getirmem gerektiğini düşünüyorlar. Genelde erkekler mi yapıyor bunu? Senden ne haber?? Mümkün olduğu kadar çok görüş almak istiyorum."
"Mobildeyim ve Reddit'te yeniyim, bu yüzden biri bana nasıl yetenek ekleyeceğimi gösterebilirse/beni daha uygun bir altdit'e yönlendirebilirse bu çok makbule geçer.

Her zaman özgüvenim düşük olmuştur. 5 fit boyundayım ve biraz tombulum ama yine de ""sağlıklı"" olarak kabul edilen kilodayım. Hayatımın çoğunda sivilcelerden muzdariptim ve şimdi biraz sakinleşmiş olsa da hala yara izlerim ve ara sıra sivilcelerim var. Hatta r/amiugly'de gönderi paylaştım ve... sonuçlar tatmin edici olmaktan çok uzaktı. Ayrıca endişem ve her şeyi 10 kat daha kötü yapan küçük bir depresyonum var. Bununla birlikte, vücut tipimi tercih eden ve beni güzel hissettiren sevgi dolu ve anlayışlı bir erkek arkadaşım olduğu için yeterince şanslıyım.

Arkadaşım uzun boylu, zayıf ve güzel. O her zaman tanıştığı hemen hemen herkes tarafından sevildi, ben ise her zaman utangaç ve sessiz oldum ve genellikle unutuldum (cidden, lisemde herhangi birine sorarsanız, kimse benim kim olduğumu bilmiyordu ve herkes onu tanıyordu). O mükemmel bir model malzemesi, o kadar ki izlendi (McDonald's'ta bir vardiya sırasında, daha az değil! Üniformanın beni böyle göstermesinden nefret ediyorum ama işte bile model malzemesi). Keşfedildiğinden beri kendimi daha kötü hissediyorum. Onun kadar güzel olmadığımı her zaman biliyordum ama şimdi bu doğrulandı. Ben çirkin arkadaşım.

O zamandan beri... ondan kaçıyorum. Kendimi berbat hissediyorum ama ona bakmaya dayanamıyorum. Genetik piyangoyu kazandığı için bu fırsatın kendisine gümüş tepside sunulması beni inanılmaz derecede kızdırıyor, kıskandırıyor ve üzüyor. Asla güzel olmayacağım ve öyle tanınmayacağım gerçeği beni daha da kötü hissettiriyor. Bu konuda çok önemsiz olmam gerçeği... resmi anladınız. Hiçbiri hakkında ne yapacağımı bilmiyorum. Onunla bu konuyu konuşmaya cesaret edemiyorum. Her türlü tavsiyeyi çok isterim."
"Bence birçok insanın kullanacağı bir hizmetin çözeceği benzersiz bir ikilemim var. Keşke belirli televizyon kanallarına abonelik satın alıp bunları bir uygulama aracılığıyla akıllı televizyonumda veya bir bilgisayar veya mobil cihazda yayın yapabilseydim. Bu yüzden... Indiana Üniversitesi'nin arazisinde yaşıyorum. Şimdiye kadarki en boktan standart tanımlı kabloya sahipler ve patlıyor. Sadece çok basit kanalları var. Kablolu yayın kutusuna izin verilip verilmediğini sorduğumda, kural ve yönetmeliklerde bu tür herhangi bir şeyin diğer kiracıların sağlık ve güvenlik haklarının ihlali olarak değerlendirileceğinin açıkça belirtildiği söylendi. Sonuç olarak The Walking Dead'in her bölümünü ertesi gün piyasaya çıktığında Amazon Instant üzerinden satın almam gerekiyor ve yakında Game of Thrones için almam gerekecek. Bazıları onları korsan kullanmamız gerektiğini söylüyor. İnternet güvenlik sistemleri çok kapsamlı olmasaydı bu işe yarardı. Java'mın ne zaman güncel olmadığını söylüyor...Beni hırsızlık yaparken yakalayabileceklerinden ve okulda bizi rahatsız edecek bir şey yapabileceklerinden oldukça eminim."
"Hey, naber bayanlar ve baylar,

Hemen hemen, yaz için memleketime döndüm ve dün gece ilk tinder randevumu (şimdiye kadarki ilk randevu) yaptım, bu yüzden oldukça anıtsaldı (; ne yazık ki istediğim kadar çok kadın arkadaşım yok. takılmak için bir çıraya bir şans vereceğimi düşündüm.

Diğer normal görünümlü Asyalı erkekler bunu yaşıyor mu bilmiyorum yoksa ben çok çirkinim, her neyse ama eğer şanslıysam ve tüm beğenilerimi kullanırsam muhtemelen günde bir veya iki maç alıyorum. Ama uygulamanın ikinci gününde bu kızla eşleşiyorum ve o hafta sonu onunla tanıştığımı görebildim. Ve evet, bir psikopat falan olmadığı ortaya çıktı ve aslında oldukça soğuktu (üniversite diploması/işi ile ara sıra içki ve sigara içiyor). Hemen anlaşamadık ama birkaç içkiden sonra biraz daha genişleyip hayat hakkında konuşabildik. Akşam yemeği yedik ve görmeye gittik ve gerçekten nasıl tırmanacağımı bilmediğim için oldukça topal bir 8. sıra randevusu haline geldi ama yine de soğuktu. Bana söyledi ve onun hevesli bir tinder kullanıcısı olduğunu söyleyebilirim, bu yüzden bu benim ilk dışarı çıkışım olduğu için biraz korktum. Hiç sıkıldı mı yoksa sadece takılmak mı istedi bilmiyorum ama her iki şekilde de oldukça iyi bir deneyim yaşadım. Onu geri bıraktı ve yoluma geri döndü. Bu, tinder'daki tipik bir değiş tokuş gibi geliyor, yoksa bir şekilde büyük ölçüde batırdım mı?

Siz asyalı kardeşler ortalama kaç kibrit alıyorsunuz?"
"Bu harika adamla yatmaya başladım ve cinsel kimyamız bu dünyanın dışında, akıl almaz derecede iyi. Benim bilmediğim nedenlerden dolayı, yatak odasında inanılmaz derecede rahat, samimi ve sevgi doluyuz. Birbirimizi sadece 2 haftadır görmemize rağmen cinsel olarak 6 ayı atlamış gibi olduğumuzu ikimiz de biliyoruz.

Çıkmayı ve özel olmayı kabul ettiğimize göre, şimdi büyük dengesizlik konusunda endişeliyim. Birbirimizi bir yönden çok yakından tanıyoruz ama yatak odasının dışında esasen hala tanıdık sayılırız. Kimya gerçekten uyuşmuyor, bu yüzden geriye doğru çalışırken ve onu kişisel düzeyde tanımakta biraz garip hissediyorum, yatak odasının dışında onun gözlerinin içine bakmak biraz zor.

Henüz bir randevuya çıkmadık ya da baştan sona bir film/tv programı izlemedik. Esasen 2 haftalık bir bang fest oldu. Bir çözümün sizi bu tanışma tarihlerini zorlamak olduğunu biliyorum, ancak şimdi işler bu kadar zahmetsizken konuşmaya zorlamak aptalca ve garip geliyor.

Uzuyoruz ve çok gülüyoruz ama hep yatak odasında yalnızız. Bir keresinde ortak arkadaşlarımızla sosyalleşirken, gerçekten garip ve belirsiz bir hal aldı. Ondan nefret ettim. Şimdi bu senaryolardan büyük ölçüde kaçınıyorum, ancak istediğim şeye kendi kendini yeniliyor.

Hatta çıkacak mı? Onu nasıl hızlı ve rahat bir şekilde tanıyabilirim? O kadar tuhafım ki dayanamıyorum. Yardım"
"Kız arkadaşım ve benim bir istisna dışında oldukça iyi, ortalama bir ilişkimiz var. Davranışları o kadar kötü ki, arkadaşlarımla / ailemizle her yemek yediğimizde utanıyorum ve sadece o ve ben olsak bile, onun yemek yerken ""normal"" olmakta zorlandığım bir noktaya kadar hayal kırıklığına uğramaya başlıyorum. Arkadaşlarım/ailem de birkaç kez bana bundan bahsetti.

Hiçbir şekilde seçici bir insan değilim (en azından başka herhangi bir konuda) ve genel olarak işleri ""benim yöntemimle"" yapmayan, ancak üç yıl ağzı açık çiğnemesini, ısırmasını dinledikten sonra insanlara karşı çok hoşgörülüyüm. çatalını/kaşığını ısırdığında, yemeğiyle oynadığında ve azar azar ağzına küreklediğinde aklımın ucundan bile geçmiyor. Kesinlikle kraliyet tavırları veya bu türden bir şey beklemiyorum ama yavaş yavaş genel davranışların ilişkimde bir zorunluluk olduğunu anlıyorum.

Eski ""sadece onunla konuş"" atasözünü biliyorum (gerçekten hemen hemen her şey hakkında konuşuyoruz, çok açık) ama sanırım özellikle zor zamanlar geçiriyorum çünkü ona uygun sosyal tavırlar konusunda koçluk yapmak benim sorumluluğum değilmiş gibi hissediyorum. . Biraz baba gibi hissettiriyor ve bunun hakkında konuşmayı her düşündüğümde ""ona görgü kurallarını öğretmek benim işim değil"" cevabını alıyorum. Bana ulaşan ayrıntılar, onu görgü kurallarını oluşturan her nüansta eğitmek en iyisi mi (""çatalını ısırma, ağzın açıkken çiğneme, yemeğini başkalarıyla karıştırma""). parmaklarınız"") yoksa genel olarak ""davranışlarınız üzerinde çalışmanız gerekiyor"" demeli ve onun anlayacağını ummalı mıyım?

Sorun sadece yeme alışkanlıkları değil, ona çok az sosyal görgü öğretilmiş gibi görünüyor ama buradan başlamanın ve böyle bir konuya yaklaşmanın kolay bir yolunu bulup bulamayacağımı görmenin en iyisi olduğunu düşündüm."
"Hey millet,

Biraz arka plan: kız arkadaşım ve ben yaklaşık bir yıldır uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz, toplamda yaklaşık 3 yıldır çıkıyoruz. Mesafe kesinlikle zordu ve birbirimizi yalnızca birkaç ayda bir görme eğilimindeyiz.

Hikaye:

Geçen yıl iş arkadaşlarından biriyle arkadaş oldu ve oldukça yakınlaştılar. Bazı sağlık sorunları vb. İle zorlu bir dönemden geçti ve ben doğrudan orada olamayacağım için temelde yardım etmesi için güvendiği kişi oydu. Son zamanlarda, kötü bir gece geçirdiğinde, geldi ve sonunda öpüştüler. Anlattığına göre hemen oradaki işleri kesip gitmesini sağlamıştı. O zamandan beri iş yerinden ayrıldı ve iş arkadaşlarının çoğu, ""onu kışkırttığını"" söyleyerek ona sırt çevirdi. Anladığım kadarıyla artık konuşmuyorlar, onu bir arkadaş olarak görüyordu ve o da onu bundan daha fazlası olarak görüyordu.

Şimdi, tamamen yabancılaşmış hissediyor ve iyi bir arkadaşını kaybetti. Dürüst olmak gerekirse, öpücüğe o kadar da üzülmedim, çünkü bana hemen bundan bahsetti. Mücadele ettiğim şey, şimdi hayal kırıklıklarını benden alıyor gibi görünmesi. Geçen ay ziyaret ettiğimde, inanılmaz derecede mesafeliydi ve yakın bir arkadaşını kaybettiği ve artık zor bir ortam olduğu için hala gerçekten üzgündü. Temel olarak her türlü fiziksel temastan kaçındı, ancak beni hala sevdiğini ve her şeyin yolunda olduğunu söyledi. Olabildiğince destekleyici oldum ve başka birini öpme durumuyla ilgili çok anlayışlı olduğumu düşünüyorum. Ama dürüst olmak gerekirse, bununla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim. Şu anda mümkün olduğunca destekleyici olmaya devam etmeli miyim? Bu kızı gerçekten seviyorum ve muhtaç ya da bencil biri gibi görünmek istemiyorum. Teşekkürler!"
"2 ay önce, ben (E/22) +2 yıllık bir ilişkiden sonra (K/22) tarafından terk edildim. Şehirdeki dairelerin pahalılığı sayesinde onunla aynı daireyi paylaşmaya devam ettim. Bu, onu unutmayı çok zorlaştırdı, özellikle de çoğu gün sadece onu geri istediğim için.

Dün gece o, oda arkadaşlarımız ve ben birkaç arkadaşımızla küçük bir parti düzenliyorduk. Daha sonra dördümüz en sevdiğimiz barlardan birine gittik. Orada başka bir arkadaşla buluştuk ve onun yeni oda arkadaşı ve o oda arkadaşının evden birkaç arkadaşıyla tanıştık. Evden arkadaşlarımdan biriyle anlaştım ve numarasını aldım. Ne yazık ki, bu kız ya Pazar ya da Pazartesi gidiyor, hangisi olduğunu hatırlayamıyorum, bu yüzden sınırlı bir pencerem var. Flört masanın dışında görünüyor.

Bu gece bir partim var onu davet edebilirim ama o zaman tüm grubunu davet etmeliyim. Ayrıca, ev sahibi benim iyi bir arkadaşım olmasına rağmen, (a) tüm grup çok fazla insan olabilir ve (b) bu ​​parti için katı bir iş kıyafeti kıyafeti olmasını istedi.

Diğer endişeler, bundan ne kadar beklemeliyim? Bir gece buluşursak ve ikinci bir gece *kalırsak*, bunu sadece sevişmek için mi yapıyorum? Bekar olduğumdan bu yana birkaç yıl geçti ve ondan önce kızların telefon numaralarını almaktan veya takılmaktan hiç hoşlanmadım. Ayrıca, mahremiyet istiyorsak, sahip olunacak hiçbir şey yok. O birinin evinde misafir ve ben eski sevgilimin oturma odasında yaşıyorum.

Sonunda, kesinlikle eski sevgilimi geri istiyorum, ama ne zaman gündeme getirsem, bununla ilgili tüm fikirleri mahvetti. Eski sevgilimi isterken başka kızlara yönelmek sorun olur mu? Bana yardım etmeyecek mi? (Bu sadece yığına atmak istediğim bir şey. En acil soru, bu diğer sevimli kızla olan sınırlı zamanımdan nasıl olabildiğince fazlasını elde edeceğim.)"
"Ben Yakında 18 Yaşında Bir erkeğim ve her zaman ""her şeyi"" bilme dürtüsüne sahip olmuşumdur... Şey, son zamanlarda bir kız olarak yaşamanın/olmanın nasıl bir şey olduğunu merak ediyorum. Şimdi, zaten eşcinsel değilim, ama beynim bir erkeğin ""gizemlerini"" öğrenme dürtümün bu basit gerçeğinden vazgeçmedi. Şimdi, soruma gelirsek, Okuduklarınızdan herhangi biri bir erkeğin göğüslerini büyütüp büyütemeyeceğini/nasıl büyütebileceğini biliyor mu (çok büyük bir şey aramıyorum, sadece bana bir fikir verecek bir şey arıyorum). Masraflı bir şey yapmak istemiyorum, I.E İmplantlar ve göze çarpan/kalıcı bir şey yapmak istemiyorum."
"SO'mla yaklaşık üç yıldır çıkıyorum, geçen yıl memleketime geri dönüp ailemin yanına taşınmak zorunda kaldım. Bu ve diğer birkaç şey yüzünden oldukça depresyona girdim ve ilişkimiz bundan zarar gördü ve sonunda ayrılmamıza neden oldu. Vermesinin ana nedenlerinden biri, benim çok olumsuz olmam ve anlayabildiğim, depresyonumla ve stresiyle başa çıkamamasıydı.

İlişkinin benim için doğru olmadığını görsem de, kalp kırıklığının o ilk aşamasını geçemiyorum. Son birkaç haftadır tam bir karmaşa oldum, uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum, hiçbir şey yapamıyorum. Bir ilişkinin üstesinden nasıl gelineceğine dair tüm makaleleri okudum, onları takip etmeye çalışıyorum ama birçok arkadaşımın memleketimden taşınması işleri zorlaştırıyor, yapacak pek bir şey yok buralarda hobiler açısından (küçük bir Galler köyünde yaşıyorum) ve son üç yılda edindiğim arkadaşların çoğu eski sevgilimle karşılıklı, bu yüzden onu görmeden ziyaret etmek ve sosyal etkinliklere katılmak zor. Kendimi gerçekten yalnız hissediyorum. Sadece içinde bulunduğum bu çöküşten nasıl çıkacağımı bilmiyorum. İnsanların acı çekmen gerektiğini söylediğini biliyorum ama bir şey yapmazsam bunu asla atlatamayacağımı hissediyorum.

Heartbreak reddit'in ilk aşamalarını nasıl aştınız? Kalbinin gerçekten kırılıyormuş gibi hissettiği sahne :("
"- ""Birdenbire"" derken bir ayı kastediyorum.

- Bu adamla daha önce bir kez çıkmıştım. İyi gitti, ancak diğer deneyimlerime göre oldukça vasat bir randevuydu. Sanırım benzer kişiliklere sahibiz (kendine güvenen, inatçı), bu da o gün neden ikimizin de herhangi bir kırılganlık göstermediğini açıklıyor. Randevunun sonunda tekrar buluşmaktan söz edilmedi çünkü benim gündelik seksten hoşlanmadığımı belirledik, o ise bekar yaşam tarzından gerçekten zevk alıyor. Şimdi neden randevuya çıkma zahmetine katlandığımızı soruyorsan, cevabım, gitmeden önce onun bekar olduğunu bilmiyordum. Randevudan sonra evine dönme fikrine açık olduğumu düşünmüş olmalı.

Mevcut durum:

- Bir ay boyunca görüşmedikten sonra, benden onunla yerel bir konsere gitmemi istedi ve bunun bir grup işi olacağına dair hiçbir işaret yok. Benim sorum şu, bu ikinci bir sevişme girişimi gibi mi görünüyor yoksa sence uyumluluk için suları mı hissediyor?

- Başka bir yerde erkeklerin birden fazla kızı arka planda tutmayı ve sıkıldıklarında/azgın olduklarında/her ikisi de olduğunda iletişime geçmeyi sevdiklerini okudum, çünkü muhtemelen olumlu bir yanıt alacaklarını biliyorlar. Ama açıkça bir ganimet çağrısına cevap verecek biri değilim. Bu yüzden tavsiyeni istiyorum reddit!"
"Geçenlerde ben [22M] ve üç yıllık bir arkadaşım [21K] (yakın değil, açık ve kapalı) ilişki kurduk ve oradan bir ilişki başladı. Ocak ayında zamanı aramadan önce dört ay çıktık çünkü Üniversitemizin son yılımızın son birkaç ayında ""yalnız kalmak istedi"" ve tek başına (gerçi bunu muhtemelen ""pişman olacağını"" söyleyerek takip etti. birkaç hafta içinde karar verdi ve benim sahip olduğu ""en iyi"" erkek arkadaş olduğumu, harika bir kapanış, ha?).

Bunun arkasındaki tüm mantığı anlıyorum, geçen yıl stresliydi ve buna bir ilişki eklemek çok zor olurdu. Bununla birlikte, onunla hala arkadaş olmayı kabul etsem de, ona karşı hala güçlü gizli hislerim var. Birkaç kez ""Temas Yok"" girişiminde bulundum, ancak ona tekrar mesaj atmaya / mesaj atmaya devam ediyorum. Arada sırada, sadece onu etrafta görmek, bir mesaj almak veya onunla bir partide/toplantıda olmak ve her şeyin aceleyle geri dönmesini sağlamak için üstesinden geldiğimi hissedeceğim.

Bundan bıktım ve bu yüzden mermiyi ısırmaya ve ondan hala hoşlandığımı itiraf etmeye karar verdim ve şu anda sadece yalnız kalmak ve arkadaş olmak istediğinin farkında olsam da, bu benim yapabileceğim bir şey değil. şimdilik değişebilir

Ancak buna nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. Açıkçası bunu kısa mesaj veya mesajlaşma üzerinden yapmamalıyım (ve planlamam). Bununla birlikte, bir telefon görüşmesinin fazla kişisel olmayacağını ve anlatmak istediğimi doğru bir şekilde iletemeyeceğini de düşünüyorum. Onu nötr bir yerde (kampüste bir kafe veya benzeri) öğle yemeği yemeye davet etmeyi ve onunla orada konuşmayı düşünüyordum.

Öyleyse, meselenin özü, ne diyeceğim ve bu konuda nasıl hareket edeceğim? Bunun kendi hatası gibi hissetmesini veya onu görmezden geleceğimi / bu konuda bir pislik olacağımı hissetmesini istemiyorum. Herhangi birinin herhangi bir fikri veya önerisi varsa, çok makbule geçer."
"MERHABA! 19 yaşındayım ve bir ilişkim yok ama son zamanlarda aklımda bu soru var, bu konuda senin fikrini duymak istiyorum! 2 kişinin, birbirlerini birkaç yıldır yakından tanıdıkları ve onun ciddi bir ilişkisi olduğu halde adamın (ben lol) hiç bir ilişkisi olmadığı zaman, çıkması alışılmadık bir durum mu?
Bu kızı (19) ilişkisinin ortasındayken tanıdım ve her zaman yakın olduk (yine de buna kesinlikle bir arkadaşlık alanı demezdim, çünkü her zaman flört oluyor)."
"Bu yüzden, üniversitenin ilk yılındayken, aşık olduğum bu kızla yatmaya başladım (sadece uyumak, başka bir şey değil). Görüyorsunuz, bu uzun bir hikaye ama annesi yeni vefat etmişti ve ben onun tüm yas tutma süreci boyunca bir nevi onunla birebir görüştüm. Bu yüzden gece onunla kaldım ve uyumasına yardım ettim ve bütün gece onu kucağımda tuttum. Sorun şu ki, bütün gece onunla yatmaktan öfkeli kemiklerle uyanırdım ve gerçekten birikmiş mavi toplar almaya başlardım. Saf bir birinci sınıf öğrencisi olduğumdan, o ağır, acı verici duyguyu hiç yaşamamıştım ve beynim bir çeşit fındık tümöründen başka bir alternatif düşünemezdi. (Bayanlar için **Bu gerçek bir şey** ve sanki birisi taşaklarınıza bir litre fazladan sıvı pompalamış gibi geliyor). Bu yüzden, hayatımın en garip ve utanç verici randevusu için doktora gidiyorum ve bana iyi olduğumu söylüyor ve şiddetli çırpma reçetesi veriyor."
"Ben ve bu kız bir süredir sohbet ediyoruz ve son zamanlarda akşam yemeği için dışarı çıkma planları yaptık.

Bu sabah onu nereden almam gerektiğini sorduğumda kafası karışmıştı. konuşma şöyle geçti

ben: peki bu gece seni nereden alayım

o: ?

ben: akşam yemeği için mi?

o: Üzgünüm, plan yaptık mı?

ben: evet

o: aa unutmuşum :(

Asla cevap vermedim çünkü gerçekten ne söyleyebilirdim. Yaklaşık 12 saat oldu ve gerçekten ilgilenip ilgilenmediğini sormak için ona mesaj atmayı düşündüm çünkü konuşmalarımız çok uzun sürmüyor gibi görünüyor, ama onunla konuşmaktan zevk alıyorum.

Ve birlikte olduğumuz zamanlarda (ortak arkadaşlarımızın evinde) sürekli kucaklaştık. Ve o sırada ilgileniyor gibiydi.

Buradan nasıl devam edeceğimi bilmiyorum, gerçekten harika birine benziyor ve onunla çıkmak harika olurdu çünkü benim inek yaşam tarzımdan rahatsız görünmüyor. Ama aynı zamanda planlarımızı unuttuğunu bilmek de oldukça boktan hissettiriyordu."
"Annem şizofreni hastasıydı. O da bana kötü davrandı. Son derece fakir, izole ve ihmal edilmiş olarak büyüdüm. Tüm bunlardan sağ çıkmak, eğitim almak ve istikrarlı bir yaşam sürmek ve başkalarıyla nasıl iyi ilişkiler sürdüreceğimi öğrenmek benim için çok fazla güç gerektirdi.

Korkunç bir varlık olmak için yola çıktığını düşünmüyorum, ancak paranoyası ve kuruntulu inançları ve kendi çocukluğunda maruz kaldığı tacizin çözümlenmemiş sonuçları nedeniyle işler kötü gitti. Elimden geldiğince kısa sürede ben dahil herkesi hayatından uzaklaştırdı.

Öleli 5 yıl oldu. Her yıl onun yıl dönümü, anneler günü ya da ölüm saati geldiğinde her türlü acı verici duyguyu yaşarım. Çok zor.

Yaptığı veya söylediği şeylerin acı dolu hatıralarına, uğradığım tacize, verdiği bazı kötü kararlara kızıyorum. Her şeyden önce, neden dünyaya bakamadığı bir çocuğu bile getirdi. Affetmeye çalışıyorum, gerçekten yapıyorum ama her zaman yapamıyorum. Ayrıca üzülüyorum çünkü çok hasta olduğunu ve benden nefret etmediğini veya bana zarar vermemi istemediğini takdir ediyorum. Bazen onu bile özlüyorum (çünkü onda hala güzel ve güzel şeyler vardı). Belki de olmasını dilediğim ama asla olamayacağım (eğer bu mantıklıysa) ilişkinin yasını tuttuğum da söylenebilir.

Mantıksız olduğunu biliyorum ama bazen bir gün ona dönüşeceğime dair rahatsız edici bir korkum var. Belki de bir hayalet yüzünden, belki de çözümlenemeyen acımla etrafımdaki insanları incitmekten korkuyorum. Ayrıca akıl hastalığının kalıtsal olabileceğinden de korkuyorum (yine de hiçbir belirti göstermiyorum). Tarihin tekerrür etme gibi bir yolu vardır...

Terapide biraz ilerleme kaydettim ama çok yavaş ve kısmi. Belki bazılarınız akıl hastası veya istismarcı bir ebeveynin kaybını yaşadınız veya başka türlü ilişki kurabiliyor musunuz? Belki bir tavsiyen var mı? Herkese teşekkürler."
"Bu gece birkaç arkadaşımla birlikte okulumun çevresindeki öğrenci yurdu alanında bir fıçıya gittik. Herkes iyi vakit geçiriyordu (büyük bir parti değil, yaklaşık 60 kişi) ve o zamanlar gerçekten sarhoş olan bir arkadaş, özellikle paket tavuk parmaklarının ve patates kızartmasının tadını çıkarıyordu.

Her neyse, tavuk ihalelerinden birkaçını vermişti ve birisi son külçesini kapmaya başladı, smaç attı ve hemen önünde tek lokmada yedi. Şimdi tavuğu olan arkadaş, birasını saldırgan tavuğun bacaklarına ve ayaklarına atmaya devam ediyor ve ona bazı müstehcen sözler bağırıyor.

Aşağıdaki sohbet, **""Nasıl bir adam başka bir adamın son külçesini yer""** ve **""Açıkçası adamım, büyümen ve diğer insanların son lokmalarını yememeyi öğrenmen gerekiyor""** gibi zamansız klasikler içeriyordu. Bunun dışında, geçim için buna ihtiyacım var. Daha sonra kapıdan fırlar ve arkasından çarpar. Tüm parti şimdi sessizlik içinde ve birisi bunun ne hakkında olduğunu soruyor.

""birisi tavuğunu yedi"""
"Kısa bir süre önce, yakın zamanda 4 aylık olan harika bir dane köpeğimiz oldu. Geçen haftanın başında dışkılama sorunları yaşıyor gibi göründüğünü fark etmeye başladık. Sadece hafif bir sıvı akıyordu. Midesinin bulandığını ve bir gün beklediğini düşündü. Ertesi gün o sorunu yaşıyordu ve yemek kusuyordu. Ertesi gün kustuktan sonra onu içeri aldık. Veteriner başlangıçta bunun bir GI yolu enfeksiyonu olduğunu düşündü ve bizi biraz antibiyotik ve birkaç tane daha ile eve gönderdi. Kusmaya devam ederse geri gelmemizi söyledi. O gece.. yine kustu.
Onu röntgen çeken veterinere geri götürdü. Bağırsaklarının şiştiğini söyleyebilmesi dışında aslında sıkışmış bir şey göstermedi. Sorunun ne olduğunu görmek için keşif ameliyatı yapmam için benden 1200 - 1900 $ fiyat teklifi verdikleri bir noktadaydık. Biz zengin bir çift değiliz ve bu bizim için ÇOK para ama ölmesine izin veremezdik. Dün öğlen onu kestiler. Görünüşe göre bağırsaklar bir korsan teleskopu gibi kendi üzerine katlanarak tıkanmaya ve kısa süre sonra ölüme neden oluyor.

Bugün dikkate alındığında iyi gidiyor gibi görünüyor ve şimdiye kadar her şey iyileşiyor gibi görünüyor. Parmaklar geçti.

Şimdi köpek sigortasına bakıyorum ve başka birinin bu konuda herhangi bir deneyimi olup olmadığını merak ediyorum.

[Önceki Bebeğimiz](

[Bebeğimiz sonra](

[Röntgen 1](

[Röntgen 2]("
"Şehirden geliyorum, bu yüzden deneyimli bir toplu taşıma sürücüsüyüm. Toplu taşımanın bol olmadığı ama yine de güvenilir olduğu bir üniversitede okuyorum.

Geçenlerde arkadaşım yeni bir araba aldı ve heyecanla sık sık kullanıyor. Bu, onun sormasına ve daha sonra mağazaya/alışveriş merkezine/kampüs dışındaki herhangi bir yere yapılan gezilerde ona katılmam için bana yalvarmasına yol açtı.

İlk başta, o hala araba sahibi olmanın ""özgürlük"" aşamasında olduğu için bu gezileri kabul ettim. Birkaç hafta sonra hizmeti için benzin parası istemeye başladı.

Normalde tüm mal ve hizmetlerimin parasını öderdim ama buna şaşırdım. Beni bu küçük koşulara isteyerek ve çoğunlukla da gitmeye ihtiyaç duymadığım/umursamadığım yerlere davet ediyor. Üniversite öğrenci harçlarım karşıladığı için toplu taşımayı kullanmayı tercih edeceğimi sık sık söyledim. Onu geri çevirdiğimde, tekrar soruyor veya pasif agresif bir şekilde onunla vakit geçirmemekle ilgili yorumlar yapıyor.

Ona kıyasla çok param yok. Zengin bir aileden geliyor ve üzerinde her zaman biraz nakit var.

Altta yatan sorunu veya nasıl çözüleceğini anlamıyorum."
"Son zamanlarda her şeyi kafamda yorumladığımın farkına vardım. Örneğin, biriyle sohbet ediyorsam, söylediklerini dinlemek yerine sosyal yinelemeyi analiz ederim. Kafamda, gerçek tartışmadan daha yüksek sesle çalan, kesintisiz sorular olacak. ""Benim aptal olduğumu mu düşünüyor?"" ""Rahatsız mı?"" ""Göz teması kurduğum için ürkütücü olduğumu mu düşünüyor?"" ""Gerçekten tüm dikkatimi vermediğimi biliyor mu?"" Bunun gibi milyonlarca başka soru var.

Bunun farkına varmama rağmen hala durduramıyorum ve odaklanamıyorum. Daha çok insanlarla iletişim kurarken sorun oldu ama işte bir projeye odaklanmak gibi hayatımın diğer alanlarını da etkiledi. Şimdi bunu yazarken bile gerçekten kapatamıyorum.

Bence en çok seks yaparken rahatsız edici. Bölgeye girmek yerine, sürekli olarak tüm bu diğer saçmalıkları düşünüyorum. Beni nasıl algıladığı, ne kadar hayvani hissettirdiği vb. En iyi seks (ve belki de genel olarak sosyal etkileşimler) her zaman sarhoş olmuştur. Sarhoş olmak, gerçekten bölgeye girebildiğim ve iç diyaloğu değiştirebildiğim tek zamandır.

Bunu yaşayan başka biri var mı? Eminim herkes bir dereceye kadar öyledir ama diğer insanların bunu daha iyi kontrol ettiğini hissediyorum. Bunun sadece sosyal anksiyete bozukluğu mu olduğundan emin değilim ama….Bunu daha iyi halletmeyi gerçekten çok isterim. Kafamın içindeki sesi kapatmak için uygulayabileceğim bazı teknikler nelerdir?"
"MERHABA. Kız arkadaşım ve ben üç yıldır birlikteyiz. Son zamanlarda benden ayrıldı. Mutsuz olduğu için olduğunu söylüyor. Dürüst olmak gerekirse, son zamanlarda boktan bir erkek arkadaş oldum. Onu seviyorum ve o beni sevdiğini söylüyor.

Son zamanlarda, diğer adamla konuşuyor. Ancak üç aydır mutsuz olduğunu söylüyor. Benden bir süreliğine ayrılmayı planladığını söylüyor. Bu adam için benden ayrılmadığını söylüyor. Hala birlikte yaşıyoruz, o hala kucaklaşmayı seviyor. Kafam çok karıştı. O. kendi alanını istiyor ve belki birkaç ay içinde hallederiz diyor. Bunu halletmek istemiyor çünkü kendine odaklanması gerektiğini ve benim çok fazla şansım olduğunu düşünüyor. Bu kızı seviyorum. Savaşmaya devam mı edeyim yoksa sadece çıkmasını mı bekleyeyim? Bilmiyorum."
"Bu adamla yaklaşık 6-7 aydır görüşüyorum ve ikimizin de yoğun hayatları olduğunu düşünürsek aramızın iyi gittiğini hissediyorum. Muhtemelen haftada en az bir kez görüşüyoruz çünkü çok zamanımı alan iki işim var.
Birlikte vakit geçirdiğimiz zaman, genellikle sadece bir film izlemek / sevişmek.
İkimiz de 20'li yaşlarımızın sonlarında yetişkiniz.
Geçenlerde SeaWorld'e 2 ücretsiz bilet aldım ve ona benimle gelmek isteyip istemediğini ve birlikte bir gün izin ayarlayıp hızımızı değiştirebileceğimizi sordum.
Ona bir mesajla sordum çünkü bu bizim için iletişim kurmanın en kolay yolu.
Cevabı ""Evet, muhtemelen, ama bilmiyorum"" oldu.
Bu notta bana uzun zaman önce orada çalıştığını söyledi, ki bunu ondan ilk kez duyduğumu bilmiyordum.
İnternetten bedava bilet alırken 2 isim istedi biletleri almak için. Telefonumda öylece bırakmak istemedim ve muhtemelen boşta kaldığı için saatinin dolacağını biliyordum, bu yüzden devam ettim ve her iki bilete de adımı ve onun adını yazdım.
Bunu bir mesajla yaptığımı söylediğimde cevabı ""Omfg"" oldu.

Ona bu kadar baskı yapmamalı mıydım? şimdi kendimi kötü hissediyorum :l"
"Onu incitecek bir şey yaptım ve bunun için kendimden nefret ediyorum. Daha önce gerçekten kötü hissettiğim başka bir şey için özür dilediğimde, arka bahçesinde mumlarla 'Özür dilerim' yazıp onları yaktım.

Onu tekrar kazanmak istiyorum ve bunun her şeyi daha iyi hale getirmeyeceğini biliyorum ama en azından denemek istiyorum.

Helyum balonları alıp üzerlerine yazmayı, onları penceresine doğru uçurmayı ve ona üzgün olduğumu ve işleri yoluna koyabileceğimizi söylemeyi ve ardından ona, umarım geçirdiğimiz tüm harika zamanları göstermek için bir not defteri vermeyi düşünüyordum. sahip olacak buna değer.

kimseye yardım et"
"Biraz arka plan: Kilo vermeye Eylül'de başladım (164 libreden başlayarak) ve şimdi yaklaşık 35 kilo verdim. Bunu kalori sayımı, porsiyon kontrolü, C25K ve ağırlık kaldırma ile yaptım. Şu anda 5'5'/f/130ish lbs, haftada 20-30 mil koşuyor, haftada 1-2 kez ağırlık kaldırıyor ve haftada 1-2 kez bisiklete biniyor. Ayrıca Haziran ayındaki ilk yarı maratonum için antrenman yapıyorum.

Yani asıl hikaye: Son birkaç haftadır aşırı yemeyle ilgili bazı önemli sorunlar yaşadım. Kileri açacağım ve gördüğüm her şeyden avuç dolusu yemeye başlayacağım. Cips, mısır gevreği, kraker, fıstık ezmesi yerim... Geçen hafta fıstık ezmesi ve bir kaşıkla oturdum ve kavanozdan çıkar çıkmaz muhtemelen 5-6 porsiyon yedim. İki gece önce kanepede bir kutu mısır gevreğiyle oturdum ve kutunun yarısını yedim.

Dün gece berbattı ve şimdiye kadarki en kötü alemimdi. Kahvaltıda yiyebileceğim [bireysel domuz pastırması yumurtası] yapmanın güzel olacağını düşündüm. Sonunda bir tane yedim, ki bu iyi. Beni günlük kalori sınırımı zar zor aştı. Sonra kilerde oturduğum kurabiye karışımını yapmaya karar verdim. Kurabiye hamurunun yaklaşık 1/4'ünü yedim ve piştikten sonra 3 kurabiyem oldu. Bunların hepsini yedikten sonra kendimi berbat hissettim ve aslında kendimi hepsini geri atmaya zorladım.

Hayatımda bulunduğum en düşük nokta bu gibi hissediyorum. Buradan nereye gideceğimden emin değilim. Başlangıçtaki gibi aktif olarak kaybetmeye çalışmıyorum ama bu sağlıklı değil, özellikle dün gece yaptıklarımdan sonra. Kendime yemek yemeyi bırakmam gerektiğini söylüyorum ama sanki elim ağzıma yiyecek sokmayı bırakamıyor. Başlangıçta hiç böyle bir sorun yaşamadım ve aslında 1 porsiyon cips veya 1 kurabiye yedikten sonra durmakta hiçbir sorun yaşamadım.

Gerçekten biraz tavsiyeye, cesaretlendirmeye, motivasyona veya benzer bir şeyi nasıl aştığınıza ihtiyacım var. Bu çılgınlığı durdurmalı ve yoluma geri dönmeliyim!! :("
"Bu dün oldu.

Okulda öğle yemeğinde beyaz arkadaşlarımla oturuyordum çünkü gidecek başka yerim yok.

Arkadaşlarımdan birinin yanında oturuyordum - ona Tigg diyeceğiz - ve o gerçekten soğukkanlı ve asla grubun geri kalanı gibi hareket etmiyor.

Her neyse, nedense, masamdaki insanlar bir tür gerçekten beyaz ve küstah ""rosto"" yapmaya başladılar ve bu bir rap savaşı biçimi aldı.

Şaka olsa bile tecavüzleri tamamen çöptü. İçgüdüsel olarak, ""saldırgan mizah"" falan yapanlardan biri olduğum için, ""tecavüzleriniz beni kanser ediyor"" dedim.

Yaklaşık 1.5 saniye sonra bana çarptı.

Tigg'in küçük kız kardeşi lösemi hastası.

Beni duyduğuna %110 eminim, çünkü benim genel yönüme gülümsemekten anında kaşlarını çatmaya ve masaya bakmaya başladı. 10 dakika boyunca orada oturup ""Berbat ettim; gerçekten *gerçekten* becerdim"" diye düşündüm. Özür dilemekte tereddüt ettim çünkü yine hassas olan konuyu gündeme getirmem gerekecekti. Öğle yemeğinin geri kalanında ikimiz de hiçbir şey söylememişim gibi devam ettik ve Tigg'in rol yapmadığını umuyorum. Normalde olduğumdan daha fazla pislik gibi hissediyorum."
"Kardeşimin evinden eve bir televizyon getirdim, eski bir tüp tipi, saat 21.00 suları. Onu taşımak için karımın yardımına ihtiyacım var, bu yüzden dışarı çıkıp yardım etmesini istiyorum. Biz arabadan televizyonu çekmeye hazırlanırken bu iki zenci kadın kendi evlerinden, aralarında başka bir ev varken birbirlerine bağırıyorlar. Yani bütün sokak işlerini duyabiliyor. Dinlemiyorum ve karıma bu televizyonu nasıl taşıyacağımızı anlatmaya çalışıyorum. Beni ilgilendirmez. Mahalledeki tek beyaz benim, Yapmak istediğim son şey dikkatleri üzerime çekmek.

Bu yüzden karıma anlayıp anlamadığını soruyorum ve birdenbire ""VAY, BİR SABUN OPERASINDAN DAHA İYİ!!!!!!!!!!!!!!!!!"" Bu sırada hakkında bağırdıkları diğer kadın çıkar. Evet, hemfikir oldukları tek şey, ""Beyaz orospunun ağzını kapatması gerektiği!!!""

Karım neden kızdığımı anlıyor ama anlamıyor, hani, ..... NEDEN SÖYLEDİM!""

Öyleyse reddit, herhangi bir benzer WTF türü hikaye ve diğer kişi tam olarak anlamadığında onlarla nasıl başa çıktınız?"
"O ve ben bir aydır FWB'leriz. 12. sınıftayız ve üniversite başvuruları, aile, iş ve son ayrılıklar arasında ikimiz de cinsel bir bağlantı istiyoruz ama kararlı bir ilişki değil. Birbirimizin ilk FWB'leriyiz ve herhangi bir şekilde işleri batırmadığımızdan emin olmamız gerekiyor.

İkimiz de cinsel yolla bulaşan hastalıklar için test yaptırmadık ama ikimiz de başka kimseyle seks yapmadık ve şu anda da yapmıyoruz. Ayrıca yeterli koruma kullanıyoruz.

Bazı temel kurallar koydum. Etrafta buluşabilir ve başka insanlarla yatabiliriz, ancak test edilmemiz gerekebileceği ihtimaline karşı birbirimize haber veririz. Ayrıca, gerçek tarihler yok. Seks içermedikçe takılmak yok. Bazen dışarı çıkıyoruz, ama bu hızlı bir şekilde yiyecek veya prezervatif almak için. Buluştuğumuz zaman planlamak için mesajlaşmaya devam etmeye çalışıyorum ama arada bir gerçek sohbetlere dönüşüyor. Birkaç ortak ilgi alanımız olduğu ve yakın yaşadığımız için ara sıra normal arkadaşlar gibi takılmamız konusunda ısrar ediyor. ""Kısmen aromatik"" olduğu için sorun olmadığını söylüyor, ama ben hala tereddütlüyüm.

Aileme haberi nasıl vereceğimden emin değilim. Beni hala küçük oğulları olarak görüyorlar ve bakire olmadığımı bilseler muhtemelen çok kızarlardı. Onlarla yaşıyorum ama çoğunlukla kendime bakıyorum (yemek yapıyorum, temizlik yapıyorum, kendi çamaşırlarımı yıkıyorum, bir işte çalışıyorum ve okulda iyi notlar alıyorum. Bana parayı nasıl yöneteceğim ve vergileri nasıl ödeyeceğim öğretildi). Kendimi cinsel olarak aktif olacak kadar olgun ve dengeli hissediyorum ama ebeveynler bunu görmeyecek gibi hissediyorum."
"10 yıldır kocamla birlikteyim, 4 yıldır evliyim. Genel olarak çok mutluyuz. Sadakatsizlik veya para sorunu yok ve çocuklar, ev sahipliği ve bir zombi kıyameti olsaydı nereye saklanacağımız gibi büyük şeyler için ikimiz de aynı sayfadayız. Başa çıkamadığım tek bir şey var ve daha da kötüye gidiyor.

İşler yolunda gitmediğinde gerçekten öfke sorunları yaşıyor.

Bir video oyununda kaybettiğinde veya spor takımı gol yediğinde bağırır, bağırır ve bir şeyler fırlatır. Playstation TV'ye bağlanmazsa veya düzeltmeye çalıştığı cihaz tekrar bir araya gelmezse, küfür eder, tıslar ve genellikle çok tatsız hale gelir.

Kişisel güvenliğim için hiçbir korkum olmadığını şimdi söyleyeceğim. Şiddetli olabilse de, asla bana veya herhangi bir canlıya değil. Endişemin kaynağı bu değil.

Çok şiddetli ve istismarcı bir babayla büyüdüm. Bütün aile onun etrafında yumurta kabukları üzerinde yürüdü çünkü onu neyin harekete geçireceğini asla bilemezsiniz. Çocukluğumdan kalma zihinsel ve fiziksel yaralarım var ve bunlardan biri de kızgın adamlardan duyduğum derin korku.

Bunu aklıma gelen her şekilde kocama anlattım. Onunla sakinken konuştum, sinirlendiğinde bunu ona gösterdim ve tam bir öfke içindeyken verimsiz bir şekilde bu konuda uzun tartışmalara girdim. Söyleyebileceğim veya yapabileceğim hiçbir şey onu durduramıyor gibi görünüyor, onu kızdıran şeylerden kendini uzaklaştırmayacak. Sinirlenmeye başladığında oyunu kapatmıyor, tetikleyicilerinden uzaklaşmayı reddediyor ve sadece sakinleşiyor. Sinirlendiğini söylersem, daha da kötüleşiyor ve bana kötü bir şekilde küfrediyor.

Öfkesi bende endişe nöbetlerine neden oluyor, yardım edemem ama güvenebilmem gereken bir adamdan korkmak zorunda kaldığım bir zamanı hatırlıyorum. Bunu biliyor ve yine de değişmeyi reddediyor.

Ne yapabilirim?"
"Merhaba,

İlk bir araya geldiğimizde, tatlı ve sevimli kız arkadaşım bana yüksek sesle ve net bir şekilde porno izlemeyi sadakatsizlikle eşitlediğini ve bunu yaparken yakalanırsam benden ayrılacağını söyledi.

Mesajını tamamen reddettiğimi ve ara sıra porno izlemeye devam ettiğimi hemen kabul ediyorum; asla etraftayken ve asla seks hayatımız pahasına değil, onun arkasından ve ben sık sık bir utanç sancısı hissettim. Yine de yapmaya devam ettim.

Sonunda olması gerekiyordu. Bunu dün keşfetti ve o zamandan beri harap durumda, uzun süre kontrolsüz bir şekilde ağlıyor. Yine de nazik davrandı, beni ne kadar sevdiğini söyledi ve başkalarından çok beni teselli etti (ki bu konuda kendimi çok garip hissettiğimi söylemeliyim).

Vahiyden hemen sonra, ne kadar hayal kırıklığına uğradığımı anladığım için ona benden ayrılmasını teklif ederek sahiplendim. Benimle kalacağını ama bir daha pornografi izlersem biteceğini söyleyerek teklifi geri çevirdi. Desteğimin onun için son derece değerli olduğu kişisel sorunları olduğunu görünce ondan da ayrılamam. Uzaklaşmak onu mahvedebilir.

Söyleyecek fazla bir şey yok. O ve ben birlikte son derece iyi anlaşıyoruz ve hala benimle kalmak istediği için kendimi şanslı saymalıyım ve onun güvenini geri kazanmak için çok çalışmam gerekecek. Porno ve sadakatsizlik arasındaki denkleminin zorlandığını düşünmeme rağmen, uyarısını kesinlikle dikkate almadım ve şimdi bedelini ödüyorum. Yine de kendimi perişan hissediyorum, zina yapan biri olarak damgalandım ve gelecekteki ilişkimizin tamamen onun insafına kalacağından korkuyorum.

Son birkaç gündür inanılmaz miktarda öfke ve nefret var ama şimdi her şeyi yoluna koymanın benim sorumluluğum olduğunu görüyorum. Yine de, bunu yaparken tamamen uysal mı olmalıyım yoksa onun güvenine ihanet etsem de tam olarak kimseyi öldürmediğimi mi iddia etmeliyim?

Sadece fikrini duymak istiyorum. Gözden kaçırdığım bir şey mi var?"
"Erkek arkadaşımla 3+ yıldır birlikteyim ve gelecek ve evlilik hakkında düşünmeye başladım. Bazen beni rahatsız eden bir şey, geçmiş ilişkilerim konusunda kasıtlı olarak belirsiz olmam ve ona açılıp her şeyi anlatmam gerekip gerekmediğini bilmiyorum. İkimiz de her dakika detayını paylaşmak zorunda olmayan sessiz, içe dönük insanlarız, bu yüzden çok da önemli olmadı.

Geçmişte duygusal olarak taciz edici bir ilişki içindeydim ve bundan sonra hala duygusal olarak dengesiz olduğum birkaç kısa süreli ilişkim oldu. Daha gençken gurur duymadığım bazı şeyler yaptım (bir erkekle temas kurmadan ayrılmak, başka bir kontrolcü adamla çıkmak ve sonra başka birini öpmek için ayrılmak) daha gençken. Ancak olgunlaştım ve sağlıklı ilişkiler hakkında bilgi sahibi oldum. Şu anki erkek arkadaşımla tanışmadan önce 1-2 sağlıklı ilişkim oldu. Artık beni tanıyan çoğu insan bunların hiçbirini bilmiyor ve ben kişisel ve profesyonel hayatımda gerçekten mutlu ve tatmin olmuş biriyim. Sadece bazen geçmişi düşündüğümde, içimde donup kalıyorum.

Birkaç terapistle görüşmeye çalıştım (biri taciz içeren ilişkiyi bitirdikten sonra ve diğeri ondan birkaç yıl sonra). Ancak ikisi de birkaç seanstan sonra beni görmeyi bıraktı çünkü oldukça uyumlu görünüyordum ve sorunlarla başa çıkabiliyordum. Kendimi kabul etmek ve başa çıkmak için sağlıklı alışkanlıklar (egzersiz, iyi yemek yemek, iyi uyumak vb.) sahibi olmak hakkında bazı iyi tavsiyeler aldım, ancak bunun dışında önemli bir şey yok. Aldığım mesaj, geçmişin geçmişte kaldığı ve burada ve şimdi üzerinde çalışmam gerektiğiydi.

Sorum şu ki, şu anki erkek arkadaşıma tüm gerçeği söylemem gerekiyor mu? Taciz içeren ilişkiyi (ayrıntıları değil, sadece birinde olduğumu) ve gençliğimde ""vahşi"" olduğumu (ama yine, tam olarak ne olduğunu değil) biliyor. Şu anki ilişkimde çok mutluyum, ikimiz de birbirimizi destekliyoruz ve bu asla gündeme gelmiyor. Bu bende herhangi bir günlük strese neden olmasa bile terapiyi yeniden denemem gerekir mi?"
"17 yaşımdayken bir ilişkim oldu. O benim ilk gerçek aşkımdı ve ben çok aşıktım. Ciddileşmeye ve resmi bir çift olmaya karar verdiğimizde, beni terk etmesi iki haftasını aldı.

Beni son derece üzdü ve uyumakta ve genel olarak sadece çalışmakta sorun yaşadım. Bu muhtemelen ayrıldıktan sonra insanlar için biraz yaygın, ama ben gerçekten çok zorlandım. En kötü yanı, geçen yılı lisede aynı sınıfa gittiğimiz için birlikte geçirmek zorunda kalmamdı.

Bu üç yıl önceydi ve o zamandan beri kızlarla çıkıyorum.
İki kızla ciddileşti. İkisi de mükemmeldi ve aramızdaki her şey yolunda gidiyordu. Ama her iki kızla da bir gecede değişti, sebepsiz yere ve daha fazla sürmeden bitirmem gerektiğini hissettim. Bağlanamadım ve sanırım bu biraz da kalbimin tekrar kırılmasından korktuğum için.

Başka bu durumda olan veya iyi bir tavsiyesi olan var mı?
Bugün iki numaralı kızla bitirdim ve bok gibi hissediyorum."
"Bugün bir elma ve biraz ıspanak yedi. Saat neredeyse 22:00 ve son bir saattir (Bütün gün çalışıyorum bu yüzden bir saattir onunla birlikteyim) migrenden şikayet ediyor. Ona yemesi ve içmesi gerektiğini söyleyip duruyorum ve hidrokodon haplarımdan birini verdikten sonra bile (tam evine geldiğimde) advil veya excedrin'e ihtiyacı olduğunu söylemekten başka bir şey söylemiyor çünkü ne zaman çok sefil görünüyordu. Kapıdan içeri girdim. Ancak ona tekrar tekrar yemesini söyledikten ve başka bir şey getirdiğinde dikkatsiz davrandıktan sonra, biraz tavuk ısıtmaya ve bir parça ekmekle yemeye karar verdi. Benim endişem, bunu her zaman yapması, günde yaklaşık 400 kalori olduğunu tahmin ettiğim şeyi yemesi, onu dürttüğüm günler dışında muhtemelen maksimum 1500 kalori yiyor, istisnai olarak sadece bir bütün yiyeceği günler. pay. O günler, haftada bir ya da iki kez, gerçekten kafayı bulduğu ya da berbat olduğu zamanlar. Ben ne yaparım? Kendini incittiğini neden farketmediğini anlamıyorum :( Ayrıca uzun bir süre onu kırmak istemediğim için dırdır etmedim veya bir şey söylemedim ama şimdi çok önemsiyorum"
"Çok, çok önceleri ben lisedeyken annem bir iş kazasının talihsiz kurbanıydı. O zamandan beri engelli, ama mahkemelerde oldukça çuvalladı ve bunun için çok az para görüyor. Bu nedenle, üniversiteden sonra ona maddi olarak bakmak ve artık hangi fiziksel görevlerin üstesinden gelemeyeceğine (kaldırma, bakkaliye, merdiven vb.) Yardımcı olmak için eve geri döndüm. Kendim için sorun yok ama birlikte yaşamadan onu destekleyebilecek kadar iyi değilim, ki bu bu yaşta oldukça zorlayıcı...

Faturaları elimizden geldiğince bölüştük. Yiyecekleri (araba kullanmadığım için) ve kendi iki kişisel faturasını hallediyor, bu da ona biraz harcama parası bırakıyor, ben ise kredi kartları da dahil olmak üzere temelde diğer her şeyi hallediyorum. Bu sonuncusu, sorunun yattığı yerdir. Bu kredi kartlarıyla ilgili *sayısız* tartışma yaptık ve harcamaları kısma ve onları bir kenara koyma sözü verildi, ancak *hiçbir şey* değişmiyor. Son dört ayda, 3.500 dolardan fazla ücret aldı! Bunu gündeme getirecek olsaydım, bana bunun araba yüzünden olduğunu (600 $) veya birçok şeyi nasıl iade ettiğini (1000 $) söylerdi, ama yine de harcamasını telafi etmiyor.

Burada aklımın ucundayım. *Götten* öğrenci kredileri alıyorum ve neredeyse hiçbir zaman geri ödemeyeceğim, bu arada *paramın 250 doları her ay onun harcama alışkanlıklarına çekiliyor. Taşınma ve kendi hayatını çözmesine izin verme fikri zaman geçtikçe daha çekici hale geliyor, ama mali durumuyla nasıl hayatta kalabileceğini anlamıyorum..."
"İnsanların bunu ortadan kaldırmak için hayatlarında değişiklikler yapabilmesi çok güzel, ama çoğu ya da çoğu için bu hiç yardımcı olmuyor. Altı aydan daha uzun bir süredir kendinizi depresyonda hissediyorsanız ve/veya bu durum hayatınızı etkiliyorsa, bir danışman VE GP'ye görünün. Elbette, birçoğunun hayatında bu şekilde hissetmelerine neden olan faktörler vardır, ancak birçoğu genetik olarak duruma yatkındır ve hiçbir sahne değişikliği veya 'açılma' bunu değiştiremez.

Sorunlarınızın psikolojik olup olmadığını belirlemek için bir danışmana (psikiyatriste değil) ve sahip olabileceğiniz herhangi bir fiziksel sorunla (alerjiler, diyet vb.) İlişkili olup olmadığını belirlemek için bir aile hekimine gidin. Danışmanınızın ve aile doktorunuzun tavsiyesi üzerine bir uzmana gidin. Bir uzmanla başlamak sorunlu olabilir, çünkü birincisi size gereksiz yere mal olabilir ve ikincisi, en azından benim deneyimime göre, çalışma alanını sınırlayan biri bazen görüş alanını da sınırlayabilir. Gereksiz tedavi ve yanlış teşhis çok kötü. Bu nedenle, geniş bir bakış açısıyla başlayın ve daha odaklı bir tedaviye doğru ilerleyin.

Sadece daha iyi olmasını beklemeyin ve dünyanın bir yer değişikliği ile daha iyi olmasını beklemeyin. Hayatımın en kötü haftasını DisneyWorld'de geçirdim."
"Uzun zamandır Redditor burada. Bu bir seferlik, ama eminim bazı arkadaşlar beni tanıyacak. Yine de umursamıyorum.

20 yaşındayım. Geçenlerde ailemin evinden kovuldum, adıma kesinlikle hiç param yoktu. Sahip olduğum tek şey bu dizüstü bilgisayar, birkaç kıyafet ve iyi arkadaşlar. Şimdilik bir arkadaşımda kalıyorum ama ailesini iki aydan fazla engellemek istemiyorum. Ancak iş arama hızıma göre daha uzun süre kalmam gerekebilir.

Beni yanlış anlamayın, gerçekten atılmaktan şikayet etmiyorum. Bu noktada ailemin evine geri dönmek istemezdim. Hayatımın bir noktasında ayağa kalkıp kendimden bir erkek olmak zorunda kalacağım... ama çok büyük zorluklarla karşı karşıyaymışım gibi geliyor. 3 millik bir yarıçap içinde (NYC'nin eteklerinde) neredeyse her yere başvurdum, çoğu yer şu anda işe almıyor (McDonald's bile beni henüz geri aramadı). Asgari ücretli bir işin (hatta ikinin!) üzerinde olacak türden bir insan değilim, ama onlar bile şu anda işe almıyor.

Kovulduktan hemen sonra hastalanmayı başardım, bu yüzden ilk görüşmemde şaşırtıcı değildim. Resmi evraklar bölümünde de eksiğim var. Sahip olduğum tek şey doğum belgem ve lise diplomam (annem bir süre önce sosyal güvenlik kartımı kaybetti, uh...)."
"SO'mla 2,5 yıldır uzun mesafeli çıkıyorum. Kararımı çoktan verdiğim için sorunlarımızı vurgulamak istemiyorum. Ama nasıl uygulayacağımı bilmiyorum.

Son 6 aydır bana duygusal olarak taciz ediyor ve manipülatif davranıyor. Dayanılmaz hale geldi. Akıl oyunları oynuyor. Beni duygusal ve fiziksel olarak aldattı. Ceza olarak beni günlerce, haftalarca görmezden gelirdi. Benden ayrılırdı ve yalvardığımda beni geri alırdı. Uzun lafın kısası, çok sağlıksız bir ilişki.
Erkeklerle bazı travmatik deneyimler yaşadım, özellikle onunla. Ortadan kaybolsam sorun olur mu diye merak ediyorum. Onunla resmi olarak bir şeyler bitirmeye ne cesaretim ne de gücüm var. Geri çekileceğim. Beni sevmiyor. Beni umursamıyor. Sadece şefkatimi, dikkatimi ve kontrol hissini seviyor. Kovalamamı istiyor. Bıraktım. Tek kelime etmeden her şeyi engellesem sorun olur mu? Beni aramaya asla gelmezdi. Gerçekten umurunda değil. Beni görmeye hiç gelmedi. Geziyi yapan benim.

Dün gece, netliğime kavuştum. Benden tekrar ayrıldı ve sözünü geri aldı. Tamam dedim ve yattım. Bu sabah bana sevimli bir mesajla mesaj attı. Gerçekten cevap vermek istemiyorum. Reddit'teki pek çok insanın bunun haksızlık olduğuna inandığını ve bana ""kadin ol"" diyeceğini biliyorum ama kendime güvenmiyorum. Yardıma ihtiyacım var ve ondan uzaklaşmam gerekiyor. Onu seviyorum ama zehirli. O benim için zehirli ve dışarı çıkmam gerekiyor."
"Önsöz: Bunun r/askcience'a daha uygun olup olmadığını bana bildirin, subreddit için fazla spekülatif olduğunu ve e-linç edilmek istemediğimi düşünüyorum.
  
Artık lise son sınıf öğrencisiyim ve kendi sınıfım gibi hissediyorum ve altımdaki sınıflar, ebeveynlerim ve hatta kardeşlerimle karşılaştırıldığında hala ergenlik öncesi görünüyor. Ben daha gençken lisedeki son sınıfların gerçekte olduğundan daha yaşlı göründüğünü ve benim sınıfımın diğer sınıfla aynı göründüğünü düşündüğümden mi emin değilim ama merak ediyorum. 500 öğrencilik bir sınıfın çok büyük bir örneklem olmadığını biliyorum, ancak ağabeyim beş yıl önce son sınıftayken, 1,82 boyunda muhtemelen sınıfındaki en uzun beşinci ila onuncu kişiydi. 1.80""den büyük bir çocuk - 1.98"" boyunda. Evet 1.98"" boyunda ama ben yıllarca onunla okula gittim ve her iki büyükbabasının da 7'0""in üzerinde olduğunu biliyorum, babası boyu 7'0'in üzerinde ve annesi 1,82"". Birinci sınıftan beri aynı boyda olduğu için büyümesinin bittiğinden şüpheleniyor - bu yüzden bu 1,98"" onun genetiği için kısa görünüyor (hiçbir şey bilmediğime dikkat edin) punnet kareleri geçmiş genetik hakkında). Ayrıca, beş yılın böylesine köklü bir değişikliğin yürürlüğe girmesi için yeterince uzun bir süre olmadığını ve bunun tamamen tesadüf olabileceğini de anlıyorum. Şimdi, ailemin yıllıklarına bakıyorum ve tam sakallı çocuklar görüyorum, benim okulumda, eğer bir sakal bırakabiliyorsanız (yani benim iğrenç çene kayışım) sakal bırakmak yaygındır. Görünüşe göre şeftali tüylerinden daha fazlasına sahip birkaç çocuk var. ""Lol ben çok erkeksiyim ve diğer herkes ergenlik öncesi"" olmaya çalışmıyorum (noodle kollarım aynı fikirde değil)- On yıl önce liseye yerleştirilseydim tamamen öyle görünürdüm gibi hissediyorum Ortalama bir son sınıf öğrencisiyim ama yine de insanlar bana 25 yaşında gibi göründüğümü söylüyor."
"Bu kızla 5 yılı aşkın süredir gerçekten çok iyi arkadaşız ve yaklaşık bir yıl önce yattık ve öyle bıraktık çünkü farklı üniversitelerde okuyoruz, onunla yattığımda bir kız arkadaşım vardı ve şimdi yok' Bir kız arkadaşı yok ama görünüşe göre o kadar da umursamadığı bir erkek arkadaşı var ama onunla gerçekten çıkmak istiyorum ama farklı üniversiteler beni engelliyor ve ne yapacağımı bilmiyorum. Üniversitede bir yılım kaldı ve onun iki yılı kaldı, ne yapmalıyım?!"
"Bu yüzden arkadaşımı yaklaşık bir yıldır tanıyorum, ancak onunla daha birkaç ay önce takılmaya başladım. Yaklaşık 2 yıldır bir erkek arkadaşı vardı ve birbirimizi haftada sadece birkaç saat, çoğunlukla derslerde görüyorduk, bu yüzden onu hiçbir zaman gerçekten tanıyamadım.

Geçenlerde erkek arkadaşından ayrıldı ve o zamandan beri normalden çok daha fazla mesajlaşmaya ve takılmaya başladık. Artık birbirimizi tanımaya başladığımıza göre, tabii ki ona aşık olmaya başlıyorum. Şimdi nasıl devam edeceğimden emin değilim. Aynı şekilde hissedip hissetmediğinden emin değilim ve her iki durumda da muhtemelen şu anda bunu düşünmek istemiyor.

Önceki ilişkisinden pek bahsetmiyor ama söylediği küçük şeyden ona aşık olduğundan oldukça eminim ama yine de geleceğe biraz onsuz bakıyor. Daha önce 3 yıllık bir ilişkiyi bitirdiğim için onun durumuyla bağlantı kurabilirim, şu ana kadar başka birini bulmaya gerçekten herhangi bir ilgim veya arzum olmadı.

Sizce nasıl devam etmeliyim? Ona karşı hisler geliştirdiğimi ama ona baskı yapmadığımı söylemeli miyim? Sadece kendime mi saklamalıyım? Beklemek?"
"2 köpeğim var. Biri herkesi seviyor (sana homurdanıp havladıktan sonra) ve diğeri benden başka KİMSEYE güvenmiyor. İkisini de SPCA'dan aldım. Ürkek köpek bir Shiba Inu/Italian Greyhound karışımıdır ve her zaman hemen hemen her şeyden korkmuştur.
        Onu eve getirdiğimde hemen yatağımın altına saklandı ama biraz ekmek kırıntılarıyla güvenini kazandım ve ondan sonra gölgem oldu. Bu köpek beni HER YERDE takip ediyor (banyo dışında banyodan nefret ediyor). Ben yukarı çıkarsam, o yukarı çıkar. Ben koltuğa oturursam o da koltuğa oturur.
    Sorun şu ki, erkek arkadaşımla yakında 3 yıldır çıkıyorum ve Kasım ayından beri onunla yaşıyorum. Diğer köpeğim onu ​​seviyor ama oğlum Haku ona ya da kimseye pek güvenmiyor. Kucağına ya da yanına oturmayacak, onunla koşmayacak, oynamayacak. O sadece benimle olmak istiyor. Erkek arkadaşım için sinir bozucu olmalı biliyorum çünkü Haku ile bağ kurmaya çalışıyor ama Haku ona gerçekten izin vermiyor. Haku ondan daha az korkmaya başladı ama yine de onunla fazla bir şey yapmayacak. Sadece daha fazla bağ kurmaları için iyi bir yol olup olmadığını merak ediyorum. Yürüyüşe çıktığımızda Haku'yu yürüyor. Ona ikramlar falan veriyor. Ama bundan daha fazlası, Haku buna sahip olmayacak. Haku tasmalı olarak onunla koşmaya çalışırsa, Haku sızlanacak, geriye bakacak ve perişan olacak.
    Köpeğimin erkek arkadaşımla zaten olduğundan daha fazla birlikte olmayı istemesini sağlamanın bir yolu var mı? Yoksa o sadece tek kişilik bir köpek mi ve bu hiç değişmeyecek mi?"
"Her zamanki gibi, bu bugün, hatta bu yıl olmadı. Muhtemelen yaklaşık 4 yıl önceydi, beni yaklaşık 15 yapıyordu.
Bu kızla (hadi ona Emma diyelim) yaklaşık bir yıldır ara sıra çıkıyordum ve 15 yaşında aptal bir erkek olmamın doğası gereği, önceki ayrılıkların hiçbirinde kalıcı olarak kefaletle ayrılmaya karar vermedim.

Tekrar bir araya gelmemizden yaklaşık bir ay sonra, onun evindeydim, onunla ve bir çift ortak arkadaşla takılıyordum.
Bu arkadaşlardan biri, yakındaki plajı kucağımda otururken üzerinde oluşan ıslak noktayla karşılaştıran komik bir yorum yapmaya karar verdi.

Güldüm.

Hemen ayağa kalkıp mutfağa gitmeye karar verdi. Henüz olağandışı bir şey yok, bu yüzden arkadaşı mutfağa onu kontrol etmeye gitmişken, arkadaşımla oturup aptalca ergenlik meseleleri hakkında konuşuyorum. Arkadaşım gitmeye karar verdiğinde bir süredir oradaydılar ve ben de yalnız kaldım ki bu bana çok yakışıyor çünkü genç beynim Emma'yla yalnız zaman geçireceğimi umuyor.

Yaklaşık bir dakika sonra, Emma bir kasap bıçağı ve bir gülümsemeyle ortaya çıkar. Harika bir kombinasyon değildi. Arkadaşı koridorda, onun arkasında, biraz şok olmuş bir korku içinde izliyor. Karşılamamın sona erdiğini hissederek ayağa kalktım ve bu noktada Emma azgın bir genç olduğum için beni cezalandıracağını açıkladı.

İfadeyi anladığım ve ondan hızla kaçtığım sonraki birkaç dakika çok hızlı geçti ve acelemle yanlış bir dönüş yaptım ve kendimi çamaşır dolabında buldum. Kahretsin.

Meğer beni kovalarken arkadaşı kolundan tutmaya çalışmış, bıçakla sıyrılmış ve şoka girmiş.
Emma çılgın modundan çıkar ve yardım ister. Görünüşe göre koruma içgüdüleri sadece kadın arkadaşlarına kadar uzanıyor.

Her neyse, annesinin bıçaklı bir yemek kazası bahanesiyle gelip onu hastaneye götürmesini beklerken arkadaşını teselli ediyorum.

Şimdi işin gerçekten kötüye gittiği yer burası. Hala onunla bir yıl kadar çıktım."
"Ona sahip olduğum diğer tüm gf'lerden daha iyi davranıyorum. Her türlü romantik şeyi yaparız, yürüyüşe çıkarız, piknik yaparız, seviştikten sonra kucaklaşırız, onun evinde uyandığımda kahvaltısını yaparım, evinin bokunu temizler, uyumasına izin veririm. İki yıldır birlikteyiz. ve üç kez kırıldı. Onu hiç aldatmadım. Bir keresinde sarhoş bir şekilde bir erkeği öpmüştü ama ertesi gün ağlayarak yanıma geldi ve öpüşmek benim için o kadar da önemli değil. Sorunlarını dinliyorum ve sorduğunda ona sağlam tavsiyeler veriyorum. Ailesine çok yardımcı oluyorum: bahçe işi yapmak, temizlik yapmak, kimse istemezken akşam yemeği hazırlamak. Üstelik ona ayda 3-5 saat masaj yapıyorum (meslek olarak masaj terapistiyim). Tek şey, tüm bu ilişkiyi numaralandırıyorum. Bunda çok iyi oldum. Çoğu zaman ne istediğini ve beklediğini tam olarak biliyorum ve yerine getirmekte iyiyim. Bu ilişkiye asla tam olarak bağlı olmayacağımı bilmemin nedeni, onun depresyondan muzdarip olmasıdır. Her ayın bir haftasının 'o' hafta olduğunu ve dikkatle tedavi edilmesi gerektiğini hesaba katıyorum, iki haftada bir, onu en az 3 gün süren bir depresyon çukuruna sürükleyecek, zayıflatıcı büyük bir baş ağrısı çekecek. Bir hafta geçtiğini gördüm. Muhafazakar olarak bu, her hafta bokun tuvalete gittiği 4 gündür. Bu, ne olursa olsun, kötü bir ruh hali içinde olacağı ayın MİNİMUM 13 gününe denk geliyor. Bu olduğunda onu rahatsız etmemem gerektiğini biliyorum ve o da beni etrafta beklememesi gerektiğini biliyor. Onu seviyorum ama ona aşık değilim. Onunla ve depresyonuyla yaşayamam. Yoluma daha iyi bir şey çıkana kadar bu ilişkiyi gündelik seks uğruna taklit etmek yanlış mı?"
"Atılır çünkü ikisi de reddit kullanır.

Bu uzun bir hikaye ve özür dilerim. Temel olarak, bir erkekle üç yıldan biraz fazla bir süre birlikteydim (Ağustos 2007-Ekim 2010) ve ilişkimiz mükemmeldi, ancak ona bir yıllığına taşınması gerektiği anlamına gelen bir staj teklifi aldı. İlişkimizin o kadar mükemmel olduğuna karar verdik ki, bir yıl boyunca uzun mesafeleri kaldırabiliriz.

Daireleri taşıdım (daha önce birlikte yaşadık - tek başıma kirayı karşılayamazdım) ve koridorun karşısında oturan bu adamla arkadaş oldum. Sonraki altı ay boyunca sürekli ona aşık olmaya başladım ve artık ilk adama ""duygusal olarak sadık"" olmadığımı fark ettim, bu yüzden Ekim'de Şükran Günü için eve geldiğinde bitirdim (biz Kanadalıyız).

Aralık ayında, koridorun karşısında oturan yeni adamla çıkmaya başladım. Temelde aynı apartmanda yaşadığımız için sürekli birlikteydik ve bu kesinlikle eğlenceliydi...

Ama sonra, Şubat ayında anneme kanser teşhisi kondu ve birkaç aylığına ona yardım etmek için eve taşınmak zorunda kaldım (Annem babam boşandı, ben tek çocuğum). Yeni adamım, Mayıs ayında (umarım) geri taşınacağım için uzun mesafe konusunda sorun olmayacağına karar verdi.

İki hafta önce, artık hissetmediği için benden ayrıldı.

Sorun şu ki, bu yeni ilişki için eski erkek arkadaşımla olan ilişkimi bir kenara attığım için kendime gerçekten kızgınım. Uzun mesafeli olduğumuzda yaşlı adam koca bir yıl boyunca bana tutunmakta sorun yoktu, ama yeni adam iki ay daha dayanamadı bile.

Sanırım gerçekten kızgınım çünkü zamanımı boşa harcıyormuşum gibi hissediyorum ve yanlış adamı seçtiğim için ve gerçekten sadece bir sürü şey için. Bunu ""yaşam deneyimi"" ya da her neyse ona bağlamam gerektiğini biliyorum ama bunu yapmakta zorlanıyorum. Kendimi aşmak için tavsiye? Yenisi için eski adamı bırakmanın yanlış olduğunu biliyorum, bu yüzden insanların bunun için beni azarladığını duymaya ihtiyacım yok, teşekkürler.

Ben F24, eski adam M24'tü, yeni adam M23'tü."
"Daha önce önceki ilişkimin sonunda neler olup bittiğini ve geçmişte beni aldattığı, son derece şüpheli davrandığı ve sonra ayrıldığımızda ve ben hala içinde olduğum için onu nasıl bitirdiğimi yayınlamıştım. ev, kulak misafiri olduğum yatağımızda biriyle yattı.

Bana tüm bunları yapmış olmasına rağmen kendimi son derece suçlu hissetmekten alıkoyamıyorum. Gittiğimden beri benimle biraz temasa geçti, hayatını mahvettiğini, yaptığına inanamadığını ve elinden gelse hepsini geri alacağını söyledi. Beni özellikle üzen şey, birlikte yaşlandığımızı hayal ettiğini söylemesiydi. Bunun olabileceğini düşünmek gerçekten üzücü ama yaptığı bazı hatalar yüzünden, ki benim üstesinden gelemedim, bu asla olmayacak. Kendim hakkında gerçekten kötü hissetmeme neden olmak (görünüşümle dalga geçmek, bunun gibi şeyler) gibi yaptığı başka birçok şey vardı. Ayrıca birkaç kez şiddet uyguladı.

Yani evet, tüm bunlardan sonra herhangi bir suçluluk hissetmem çok aptalca geliyor biliyorum ama onun için gerçekten üzülüyorum. Kolay bir hayatı olmadı ve oldukça zor olan bazı sağlık sorunlarıyla uğraşıyor (sanırım onun da ele alınmayan bazı akıl sağlığı sorunları var). Bazen yeterince şans vermediğimi düşünüyorum, ancak ilk aldatmadan sonra onu geri aldım ve gerçekten hiçbir şey değişmedi, ayrıca kalsaydım gerçekten tehlikede olabilirdim.

Yani evet, burada gerçekten soru yok ama şu anda biraz güvence/insanların kendi düşünce ve deneyimlerini paylaşmalarıyla yapabilirim. Teşekkürler!"
"İkimiz de 20 yaşındayız, ben kadınım, o erkek, bir yılı aşkın süredir çıkıyoruz.

Erkek arkadaşım, arkadaşının doğum günü için ne yapacağı hakkında birkaç adamla konuşuyordu. Adamlar arkadaşına kanat adam olup olmayacağını sordular ve erkek arkadaşım ""Hayır, onun bir kız arkadaşı var!"" ve sonra gülümsedi ve ""Pekala, yine de ona kanat adam olacağız!"" dedi.

Ona daha sonra bununla ne demek istediğini sordum ve ben etrafta yokken kızlarla flört edip etmediğini sordum ve bunun sadece erkek konuşması olduğunu ve arkadaşının kız arkadaşını beni sevdiği gibi sevmediğini söyledi. Erkek arkadaşımın diğer kızlarla nadiren konuştuğunu biliyorum ve ona güveniyorum ama bu yorum beni yanlış yönlendirdi... Endişelenmeli miyim?"
"Geçen perşembe Boston'a gitti. Nihayet 4 gün sonra Pazartesi günü telefonda yaklaşık on dakika konuştuk (Pazar gecesi arayıp mesaj attıktan ve cevap alamadıktan sonra) ve bundan önce bir kez sarhoşken ve arkadaşı hakkında şikayet etmek istediğinde birkaç dakika. Ama bunun dışında benimle iletişime geçmekten neredeyse tamamen kaçındı.

Cuma gecesi mesaj attım ve hiç cevap vermedi. Yine de yaklaşık 4 kez telefonundan Facebook'a giriş yaptığını gördüm, bu yüzden görmüş olmalı. Sonunda ertesi sabah, arkadaşlarıyla bara gitmeye gittiğini ve telefonunun kapandığını söyleyerek geri mesaj attı, bütün gece aralıklı olarak facebook'a giriş yaptığı için bu bir yalandı. Bir partide olduğunu da instagramdan gördüm, dışarıda bıraktı.

Bana mesaj attığında, kısa cümlelerdi ve sadece bana yanıt olarak geldi. Bana mesaj attığı birkaç sefer iletişime geçmemiş olsaydım, onunla hiç konuşacağımdan emin değilim.

Bu bir endişe olmalı mı? Onunla iletişim kurmayı bırakıp ne olduğunu görmeli miyim, yoksa bu çok mu pasif agresif?"
"Önce biraz bilgi verelim: Okulumun öğrenci konseyindeyim ve bugün Junior Prom toplantımız vardı. Çoğu iş için hızlı bir internet bağlantısına bağlı olan (AppleTV üzerinden yayınlanan canlı kameralar, vb.) birçok olay yaşadık. okul wifi'sine ve yavaşlama konusunda endişeliydik. Canlı kameramız temelde iyi bir internet bağlantısı olmadan işe yaramazdı, bu yüzden AppleTV'yi kişisel erişim noktama bağlamak gibi parlak bir fikrim vardı. Otomatik olarak bağlandı, beslemeyi birkaç saniye çalıştırdım, harika bir şekilde çalıştım ve yolumuza devam ettik. Montaj başlıyor, yaklaşık 15 dakika sonra ve her şey harika gidiyor. Sahne arkasındayım ki müdürümüzün mikrofona koştuğunu ve bölgede potansiyel bir terör tehdidi olduğu için herkese okuldan derhal çıkmalarını söylediğini görüyorum (böyle şeylerin asla olmadığı bir bölgede yaşıyorum; bir tane yaşadık) Buradaki 10 yıllık eğitimimdeki kilitlenme) açıkçası, herkes biraz daha endişeli. Herkes dosyalansın, ben de dahil. Ben dışarıda dururken bir arkadaşım yanıma geldi ve bize bir öğretmenden öğrendiklerini anlattı. Öğrencilerden biri, kablosuz ağa bağlanmaya çalışırken bir ağ ""keşfetti""... Ağım: ""Taliban Güvenli İletişim."" Söylemeye gerek yok, öğrenci bir öğretmene gitti, işler kızıştı ve okul tamamen tahliye emri verdi. Müdürle konuştum (çok, çok garip bir konuşma) ve her şeyi hallettim. Herkesin ebeveynleri panik içinde, şimdi çocuklarını okuldan alıyor. Kişisel etkin noktamın adı artık ""Okulu seviyorum""."
"Başlığın dediği gibi, ben 22 yaşındayım ve flört sahnesine yeni giriyorum! Ben bir seri tek eşliyim ve gerçekten olmak istemiyorum. Son ilişkim bir yıl sürdü ve Kasım ayında ayrıldık. Hayatımda çok meşgul olduğum ve bir ilişki üzerinde çok çalışmak istemediğim bir yerdeymişim gibi hissediyorum. Beni yanlış anlamayın, arkadaşlarımla ilişkilerimi beslemeyi seviyorum ama romantik ilişki sorunları ve kalp kırıklarıyla uğraşacak enerjim yok. Geçen yıl gerçekten zor bir yıl geçirdim, herhangi bir uzmanlık programına girmedim, ebeveynler boşandı, köpeğim vefat etti ve babamın yeni bir kız arkadaşı oldu. Oh ve yılın sonunda çok acı verici bir ayrılık (onu çok sevdim, sadece çok önemli değildi) bu yüzden temelde sadece mutlu olmaya bakıyorum ve mutlu olmaya çalışıyorum.

Şu anda hobimi (direk dansı!) seviyorum, tam zamanlı çalışıyorum ve yarı zamanlı derecemi bitiriyorum. Bu bana erkeklerle tanışmak için pek fazla fırsat sunmuyor. Arada bir buluşmalara gidiyorum ama etkinlik için gerçekten insanlarla tanışmak için değil.

Öyleyse reddit, çevrimiçi flört etmeden (beni korkutuyor) ve LTR'ye girmeden erkeklerle nasıl tanışabilirim? Sanırım ayrıca nasıl flört edebilirim? Çok garip değilim, aslında oldukça dışa dönüküm. Adam çok flörtöz olmadıkça, ben gerçekten ileri görüşlü veya flörtöz değilim, o zaman anlayabilirim."
"Yani, (şimdi eski) kız arkadaşımla yaklaşık 2,5 yıldır bir ilişkim var ve bu gece aniden bitti. Sanırım ilişkimiz boyunca oluşan birçok şey yüzündendi. Uzun mesafe çünkü üniversitede uzaktayım, bu yüzden işlerin neden kötüye gittiğini kesinlikle anlıyorum. Açıklama için ondan ayrıldım. İlişkimiz boyunca oldukça kontrolcüydü ve aynı zamanda son derece yapışkandı. Onun için yaptığım şeyler için hiçbir zaman gerçekten bir takdir almadım ve o aynı zamanda son derece kıskanç bir insan. Birine ihtiyacı olduğunda güvenmesi gereken tek kişi benim ve her an yanında olmamı bekliyor. Din, evlilik ve çocuklar da dahil olmak üzere pek çok konuda farklı görüşlerimiz vardı ama son derece ciddiydik ve gelecekte nişanlanmayı düşünüyorduk. Mali açıdan, benim için pek uygun değildi çünkü o oldukça fazla para harcıyor, ben ise paramızı biriktirmeyi tercih ediyorum. Ne yazık ki, bu kaprislere teslim olurdum ve şimdi lise kariyerim boyunca çalışmak için gerçekten gösterecek pek bir şeyim yok. Birbirimizden uzaktayken her şey bizim için o kadar iyi olmasa da, birlikteyken genellikle gerçekten iyidir. Ondan ayrıldıktan sonra, bana onun hakkında sevmediğim her şeyi değiştireceğini çünkü bunların hepsini çoktan çözdüğünü ve kötü bir şey olmadan önce düzeltmek istediğini söyledi. Ona biraz geç kaldığını çünkü bu sorunların daha önce ortaya çıktığını ve asla çözülmediğini söyledim, ancak denemeye devam edeceği konusunda ısrar etti ve gelecekte bir ara tekrar bir araya gelebileceğimizi umduğunu da söyledi. Durumla nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum, Reddit. Bana yardım edebilir misin? Onunla arkadaş kalır mıyım? Ona bir şans daha verir miyim? Kolej yaşam tarzını daha fazla deneyimlemeye ve diğer kızlarla tanışmaya ve onlarla çıkmaya çalışır mıyım? Verebileceğiniz herhangi bir tavsiye çok makbule geçer."
"Bu dündü. LA şehir merkezinde, kuzey Hollywood'a doğru giden Metro rayına bindim. Arkada bir koltuk buldum. Tren istasyondan ayrıldıktan kısa bir süre sonra tren vagonunun ortasına yakın bir yerde bir kargaşa başladı. Takım elbiseli ufak tefek yaşlı bir adam ayakta oturmuş (Farsça olduğunu düşündüğüm bir dilde) oturan pezevengi andıran orta yaşlı bir adama bağırıyordu. Bir sürü altın, güneş gözlüğü ve gösterişli bir gömlek giymişti. 'Yukarı'daki yaşlı adamın Samuel L. Jackson'a bağırdığını hayal edin. Çatışmanın perdesi yükselmeye başlıyordu ve ben harekete geçtim. Hemen ayağa kalktım ve doğrudan çatışmanın olduğu yere yürüdüm (ben büyük bir adamım). Tren vagonunun içinden geçerken, bir çocuğun telefonuyla adamları çekmeye başladığını fark ettim. Oraya vardığımda, iki adamın tren vagonunun karşısında durdum ve yanlarından geçip baktım ve hiçbir şey yapmadım. İkisi de benim yaklaştığımı gördüler ve benden bir şeyler yapmamı beklediler. Hiçbir şey yapmadım ama varlığım biliniyordu. Yaşlı adam ağzının içinde köpürüyor ve mırıldanıyordu. Pezevenk görünümlü adam gülümsüyordu. Bir an sonra önce yaşlı adamın, sonra da pezevengin gözlerinin içine baktım. Tartışma durdu ve insanlar son durağa kadar trene binip inerken hepimiz orada sessizce kaldık. Biraz garipti ve birinin hareket etmesini diledim. Son durakta benden önce indiklerinden emin olmak için trenin karşısına geçtim. Kafamda bir tren Marshall'dım. Yaşlı adam çıkarken adama bir şey daha söyledi ve ardından istasyonun karşı taraflarına yürüdüler. Dövüş önlendi. Bu TIFU'da çünkü bu harika bir video olurdu ve ben bunun olmasını engelledim."
"Gerçekten bu kadar. Bir kızla 3 randevuya çıktık. Gerçekten 2 fazlaydı ama beni tekrar görmek için çok hevesliydi, 2. ve 3. tarihler için şehrin dört bir yanından benim bölgeme geldi, hepsi bir ay içinde oldu.

Bana ısrarla mesaj atıyordu (günde birçok mesaj) ve beni başka bir randevu için görmek istedi. Sonunda ona artık birbirimizi romantik bir şekilde görmemiz gerektiğini düşünmediğimi söyleyen bir mesaj attım.

Onu kaybetti. Muhtemelen 20 - 25 çok kızgın mesaj, onu aramam gerektiğini söyledi. Bunu yapacak kadar ""erkek"" olmadığımı söyledi. Bu arada işteydim ve meşguldüm, zaten bunun bir aramayı hak ettiğini düşünmemiştim. 2/3 aydır mesajla ""bunu bitiren"" kızlarla çıktım ve bunun büyük bir sorun olduğunu hiç düşünmedim."
"Ben 25/k ve o 34/m, ikimiz de bekar ebeveyniz. Çocuksuz epeyce randevumuz oldu. Çocuklarla da birkaç kez bir araya geldik. Onunla paylaştığımız en fiziksel temas, her randevunun sonunda sarılmaktır. Geçen hafta 4 kez dışarı çıktık ve her gün mesajlaştık.

Her neyse, bu hafta sonu (çocuklar olmadan!) film izlemem için beni evine davet etti. O, birkaç randevudan daha fazla çıktığım ilk erkek (çok uzun süredir bekarım) ve sanırım bunun nasıl çalıştığını unuttum, ha. Neden elimi tutmak ya da beni öpmek için bir hamle yapmadı? Bir düzeyde benden hoşlandığı varsayımıyla gidiyorum (ne kadar sık ​​​​konuşup çıktığımızı düşünürsek) ama neler oluyor?

Bu hafta sonu ilk adımı atmalı mıyım? İlk hamleyi NASIL yaparım?! Ya gerçekten İLGİLENMEDİĞİ için bir hamle yapmadıysa. Aman Tanrım, yardıma ihtiyacım var! Aşırı tepki mi gösteriyorum? Muhtemelen öyleyim .. Herhangi bir tavsiye süper olurdu."
"TIFU: Cumartesi günü stresimi atmanın iyi bir fikir olduğuna karar verdim. İş ve okul geçen hafta kıçımı dövdü ve biraz akıl sağlığımı korumak için, dairemden yaklaşık otuz dakika uzaklıktaki bir barda bazı arkadaşlarla buluşmak için arabaya bindim. Cumartesi Yaz Saatiydi ve bu da fazladan bir saat içmeye yol açtı - ki bu geriye dönüp baktığımda sorunluydu - ama ziyaret ettiğimiz barlarda eğlenceli zaman geçirdim. Arkadaşımın evine döndüm ve birkaç kelimeden fazlasını söylemeden ayrıldım. Ne zaman içsem yürümek ve dolaşmak gibi bir eğilimim var ve Cumartesi de bir istisna değildi. Ayrıca şehir merkezinde yirmi dakika yürüdükten sonra uyumak için bir yatak istediğime karar verdim, bu yüzden eve arabayla gitmeye karar verdim. Eve dönerken hatırladığım kadarıyla, direksiyon başında uyuyakalmayı başardım, bir korkuluğa çarptım, sağ ön lastiğimi tamamen parçaladım ve ardından okuduğum üniversitenin kampüsünde araba sürmeye devam ettim ve sonra yakındaki bir park yerine park ettim. bir çok kuruluş. Sadece üç lastikle belki dört ya da beş mil sürdüm. Nasıl kenara çekilmediğim, nasıl hayatta kaldığım veya arabamı nasıl tamamen mahvetmediğim benim için bir muamma, ama lanet olsun ders almamışsam."
"edit: ne kadar karmaşık bir başlık.

çok hüsrana uğradım Düğün koordinatörümüzden, mekanımızla sözleşmeli olan hizmetten (All Seasons) bir görevli seçme zamanının geldiğini bildiren bir e-posta aldık. Web sitelerine gittik ve ikimize de gerçekten atlayan ve web formunu göndererek resmi olarak talep eden bir memur seçtik. Bir hafta sonra onlardan bir e-posta aldık, ""[Yer] orada evleneceğinizi söylemek için bizimle iletişime geçti. Yaklaşan düğününüz için tebrikler, bir memur seçmenin ve yer, tarih, zaman ve töreninizin genel havası."" Bir memur istemek için zaten iletişim kurduğumu ve TÜM sorularını yanıtladığımı söyleyerek yanıt verdim ve tören saatimizi hala onaylama sürecinde olduğumuzu ve en kısa sürede kendisine haber vereceğimi söyledim. Ertesi gün tören saatini onaylamak için tekrar e-posta gönderdim ve on dakika içinde kendisinden ""Tören saatinizi onayladığınız için teşekkür ederiz, şimdi her şeyi cevaplayabilir misiniz?"" Uhm, zaten yaptım. Bu yüzden, tüm sorularını tekrar yanıtlayarak ve bu belirli memura olan ilgimizi yineleyerek yanıt verdim. Üç gün geçti ve ondan BAŞKA bir e-posta aldım, ""Harika, şimdi tek yapmamız gereken tören saatinizi onaylamak ve istediğiniz memurun müsait olup olmadığını kontrol edebiliriz."" Arg! Onlara e-posta gönderdiğim şeylere neden dikkat etmediklerini anlamıyorum. Baştan sona tüm bilgileri yeniden onaylayan bir e-posta göndermeli miyim? Sanırım bana aynı sorulardan herhangi birini tekrar soran başka bir e-posta alırsam, nükleer olacağım. ne kadar zor Düğünümüzü kıymanız için size 380$ ödüyoruz, bence en azından sizinle iletişime geçtiğimizde bizimle ilgilenin.

/ rant."
"merhaba reddit,

Yılın başlarında eski bir okul arkadaşımız uzun mesafeli bir BF ile gruba geldi ve kimse gerçekten rahatsız olmadı ama kısa süre sonra ""nefret"" geldi. Bir süre sonra adamdan ayrıldı ve çevremden bazılarının onun için çabalamasını izledim. Başlangıçta ilgilenmedim ama o gerçekten iyi, bu yüzden denedim. O üzerime düşene kadar her şey yolunda gitti, ben de yoluma devam ettim, daha sonra bunun kıç öpme yöntemini deneyen başka birinin başına geldiğini öğrendim...

Hızlı ileri sarın ve herkes hala takılıyor ama bir pasif agresiflik perdesi var ve insanların hala onun peşine düştüğünü görüyorum. İşleri daha da kötüleştirmek için, bir arkadaşım benim varlığımda ona takıntılı olmaya devam ediyor ve bu, hiçbir zaman gerçek bir ilişkim olmadığı için temeldeki yalnızlığıma vuruyor. Rahatlamak için başka bir arkadaş grubuna ihtiyacım varmış gibi hissediyorum ama böyle bir hareketin sonuçlarıyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum."
"Birkaç yıldır konuşmaktan gerçekten zevk aldığım bir tanıdığım var ve sonunda ona büyük bir aşık olmaya başladım.

İkimiz de evliyken tanıştık, uygunsuz bir şey olmadı. Sonunda ayrıldığını öğrendim ve konuşmayı bıraktık. Yaklaşık bir yıl geçti ve sonunda eşimden ayrıldım. Bir süre ayrı kaldıktan sonra onunla tekrar iletişime geçtim ve biraz ileri geri gittikten sonra ona çıkma teklif ettim. Daha sonra bana başka biriyle görüştüğünü bildirdi (bu gerçekten canımı yaktı).

Biriyle görüşüyor olmasına ve reddedilmek gerçekten canımı yakmasına rağmen, onunla konuşmaktan hala zevk alıyorum. Sohbetlerimiz şimdilik e-posta ve mesajlaşma ile sınırlı kaldı. Konuşmalarımız hafif ve basit, bazıları şaka yapıyor.

İşin içinde olduğu için onunla konuşmaya devam etmenin en akıllıca karar olmadığını biliyorum ve cevap vermezse benimle konuşmak istemediği için paranoyaklaşıyorum. Buna rağmen, onunla biraz iletişim kurmak istiyorum. Bu garip mi?

İlişki durumları için kural olmadığını biliyorum ama tavsiyesi veya önerisi olan var mı?"
"Hey çocuklar ve kızlar,

Kısa bir özet vermek gerekirse, gençliğimin başından beri uzun bir ilişkim vardı ama 8 yıl sonra bitti, bu yüzden 23 yaşındaydım ve gerçek bir flört deneyimim yoktu.

Çıkmaya başladı, birkaç kızı oldu, ama bir tür özel vardı, ona Alice diyelim. Tamamen Alice'ten hoşlanıyordum, o da benden hoşlanıyordu ama fizikselleşmekten çok korktuğum ve güvensiz davrandığım için bunu tamamen mahvettim. Tam olarak ne olduğunu bilmiyorum ama bir gün Alice benimle iletişim kurmayı bıraktı. Birkaç kez tekrar iletişime geçmeye çalıştım ama cevap vermedi, bu yüzden ona yazmamı engellemek için onu temelde her yerde engelledim (ve işe yaradı).

O zamandan beri bir yıldan fazla zaman geçti, o zamandan beri daha fazla kızla çıktım ve bir kız arkadaş buldum, biz harikayız, ama bazen beynimin Alice'i düşünmesine engel olamıyorum. Onunla temasa geçmeye çalışmadım (ve bunu istemiyorum), gerçekten bir GF olmamasına ve Alice'ten önce ve sonra kızlarım olmasına rağmen bazen hala Alice'i düşünmem garip ve kötü geliyor. (ilişki açısından ve fiziksel olarak) ile çok daha ileri gittim ve bunları hiç düşünmüyorum.

Bu konuda ne yapacağım konusunda bana herhangi bir tavsiyede bulunabilir misiniz? Şu anki kız arkadaşımı çok sevdiğimi belirtmeme izin verin. Çok teşekkürler."
"Yaklaşık 2 hafta şehir dışındayım. Birkaç gün önce kız arkadaşım, onun ve adını hiç duymadığım ve hiç tanışmadığım rastgele bir adamın fotoğraflarını paylaştı. Kim olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Ama birlikte yürüyüşe çıktılar, belli ki sadece ikisi. Ben gittiğimden beri her gün konuşuyoruz ama o bana bunların hiçbirinden bahsetmeyi ihmal etti, ama benim onları göreceğimi bile bile facebook'ta resim vb. yayınlayacak kadar rahat olduğu belli. Herhangi bir şeyden bahsetmem gerekip gerekmediğini veya baskıcı olup olmadığımı düşündüğünüzü merak ediyorum. Karşı cinsten başka biriyle asla 1e1 takılmıyoruz ve SO'ma haber vermeden bunu yaparken rahat hissedeceğimi sanmıyorum ... bırakın o uzun süre şehir dışındayken .. ."
"Benimle kız arkadaşı hakkında konuşan ve bana birkaç şey anlatan birkaç yıllık yakın bir arkadaşım var. Kimseye tekrarlama dedi. İyi, sorun değil.

Ancak rastgele bir arkadaşım, kız arkadaş hakkında ""hey, o çok tatlı! Ne düşünüyorsun?"" (sadece rastgele adam BS konuşması), basitçe ""bence ondan gerçekten hoşlanmazsın"" dedim.

Nedenini sordu tabi. ""Bana gizli olarak söylenen bazı şeyler, söyleyemem"" şeklinde cevap verdim.

Kendimi batırmış gibi hissediyorum. Arkadaşım tabii ki düşürdü ve o kadar. Sadece aptalca ya da aptalca bir şey söylemem gerektiğini hissediyorum, ne yaptığımı değil. Söylememem gereken bir şey söylemeden düşünebildiğim ilk şey buydu. Burada sadece aptal mı oluyorum? Sadece bu konuda kötü hissediyorum."
"Dürüst olacağım. Bu düğün son bir yıldır yapılıyor ve benim gitmek istediğim yolculuk bir nevi son dakika. Düğüne gitmeyi hiçbir zaman resmi olarak kabul etmedim, ancak gerçekçi olarak, karımın kız kardeşi olduğu için düğünde olmam her zaman bir veri olarak kabul edildi.

Geçenlerde üniversite arkadaşlarımdan biri, arkadaş grubumuza Ekim ayında iş için Avustralya'ya gideceğini, ancak orada sadece dolaşıp keşfederek fazladan bir hafta geçirmeyi planladığını söyledi. Bir şey başka bir şeye yol açtı ve grubumuzdan iki arkadaş ona katılmaya karar verdi. Üniversiteye başladığımdan beri Avustralya'ya gitmek istiyordum ama bir türlü grup kuramadım. Sonunda oluyor gibi görünüyor! Sorun şu ki, yengemin düğününü kaçırmak zorunda kalacağım çünkü gitmeyi planladığımız haftanın tam ortasına denk geliyor ve erken ayrılmanın ya da geç gitmenin bir anlamı yok. Pahalı bir yolculuk ama çalıştırabilirim. İyi harcanmış bir para olacağını düşünüyorum.

Tabii ki eşim bu durumdan pek memnun değil, bunu anlayabiliyorum. Ablasına çok yakın, bu yüzden düğünün onun için neden bu kadar önemli olduğunu anlayabiliyorum ama benim durumumu gerçekten anladığını sanmıyorum. Ablasını seviyorum ama yakın değiliz. Aynı şey nişanlısı için de geçerli. Onlara karşı bir şeyim yok ama gitmemin tek nedeni karım için. Normalde bunu kabul etmem doğru olmaz ama çok sık takılamadığım iyi arkadaşlarla harika bir seyahate çıkma şansım var. Bence gitmek istemekte haklıyım ve hem makul hem de adil davranıyorum."
"Merhaba Reddit! Yazımı okuduğunuz için teşekkürler.

Kişisel olarak polis memurlarının toplumda önemli bir kaynak olduğunu ve her okulda bir polis memuru olmasının harika olacağını düşünüyorum. Bunun için iki sebebim var, birincisi koruma sağlayabiliyor olmaları, ikincisi ise olmayan çocuklara rol model olabilmeleri. Yani koruma kısmı oldukça açık, memurların silahı var ve kötü adamlar silahlardan kaçınıyor, ama insanların düşünmediği şey, bir memurun aile içi şiddeti tespit edip buna karşı harekete geçebilmesi. Gözden kaçan başka bir şey de, polisin Amerika'daki çocuklara ulaşmasına ne kadar ihtiyaç olduğudur ve bir polis memuru tam da bunu yapabilir. Memurları okullara yerleştirerek, çocuklara onların size yardım etmek isteyen normal insanlar olduklarını görme şansı vermiş olursunuz, özellikle de polislere nasıl özel ders vereceklerini öğretir ve onları ara sıra temel bir Cebir dersine sokarsanız, bu Etrafta pek çok yaşam var."
"Eşim ve ben 5 yıldır birlikteyiz, 2 yıldır evliyiz. Her zaman ilişkiyle ilgili her şeyin harika olduğunu düşündüm. Her zaman bir gün çocuk sahibi olmaktan bahsederdik ve bunun biyolojik olarak benim olacakları anlamına geldiğini varsaydım. Son birkaç hafta içinde ikimiz de hazır olduğumuza karar verdik.

Ama karım şimdi bir sperm donörü almamız gerektiğini belirtti. Benim spermimde (bildiğim kadarıyla) bir sorun yok. Ona neden geçmesini istemeyeceği birkaç tıbbi kalıtsal özellikten bahsettiğini sorduğumda (ailemde kanser, diyabet ve akıl hastalığı var). Ama ona baskı yapmaya devam ettikçe gerçek sebebi öğrendim: Çocuklarımızın benim genlerim ile yeterince çekici olmayacağını düşünüyor.

Dürüst olmak gerekirse, biraz sersemledim. Karımın en güzel kadın olduğunu düşünüyorum ve onun aynı şeyi hissetmediğini öğrenmek garip. Daha önce görünüşümü hiç sorgulamadım. Kendimi ortalama olarak görüyorum. Ama şimdi kafam karıştı.

Donör almayı düşünmeli miyim? Sperm donörü olan var mı, bu çocuğu/eşiyle ilişkisini nasıl etkiledi?

Reddit'e teşekkürler."
"İlk gönderi burada. Bunun için doğru yer gibi görünüyordu, işte burada.

Kız arkadaşım (24/K) ve ben (21/E) 2 yılı aşkın süredir uzak mesafedeyiz ve hayatımı birlikte geçirmek istediğim kişinin o olduğunu biliyorum. Ben üniversiteyi bitiren bir öğrenciyim, o 2 yıllık mezun oldu, birkaç saat uzaklıkta düzenli bir işi var. Başka biriyle kurabileceğimi düşündüğümden daha güçlü bir bağımız var, tanıdığım çoğu çiftten daha iyi. Üniversiteden sonra bir gün onunla evleneceğimi biliyorum.

Ama buna rağmen hala özellikle liseden bir kızı (21/K) düşünüyorum. Hayatımın zor bir döneminde ona aşık oldum ve hayatıma devam etmek istiyorum ama yapamıyorum. Onu rüyalarımda gördüm, hatta bazen orada onunla aldatırken. Ben de bu kızı yıllardır görmedim ve konuşmadım, öyleyse neden beynimde bu kadar güçlü? Bu neden oluyor? Bunların ne anlama geldiğini bilmiyorum ama buna bir son vermeliyim. Herhangi bir yardım çok memnuniyetle karşılanacaktır. Teşekkür ederim."
"Geçen yıl a) bir kız arkadaşı olan ve b) sadece spor yoluyla arkadaş olduğum hoşlandığım bir adam vardı. Temel olarak, hiçbir zaman bir şey olmasını beklemiyordum.
Okul yılının sonuna doğru kız arkadaşıyla ayrıldı ve yaz boyunca bana çok mesaj atmaya başladı ve sonra bir veya iki kez çıktık. Hiçbir şey olmadı (belki ara sıra sarılmak, öpüşmek falan yok), sadece konuşur, flört eder ve çokça dışarı çıkardık. Bu yaklaşık altı ay sürdü ve sonra sanırım... Bilmiyorum artık ondan hoşlanmıyordum sanırım. Aniden, onunla potansiyel bir ilişki içinde olma fikri (çünkü bu noktada hala tanımlanmamıştı) artık çekici gelmiyordu. Temel olarak, gerçekten istediğim bir şeydi, ta ki aniden olmadı. Yani temelde, bende yanlış olan ne/buna ne sebep oldu?"
"Erkek arkadaşımın sık sık porno izlemek için mastürbasyon yaptığı gerçeğini kabullendiğimi açıkça belirtmek istiyorum. Bunu ilişkimize uydurmak için elimden gelen her şeyi yaptım ama o ilgilenmiyor. Hepimizin ara sıra biraz ""kendime zaman ayırmaya"" ihtiyacı olduğunu anlıyorum ve bazen o evden çıktığında mastürbasyon yapacağımı ilk kabul eden ben olacağım, bu yüzden mutlu cinsel ilişkilerde olan insanların bile neden mastürbasyon yaptığının tamamen farkındayım. çok fazla. Bu konuda ikiyüzlü olmayı reddediyorum, bu yüzden anlayışlı olmak için çok çalıştım.

Ama bugün, gelişigüzel oynuyordum"
"Tıpkı teneke üzerinde yazdığı gibi. 2,5 yıllık SO'm, beni tanıdıktan sonra değiştiğini iddia etmesine rağmen, kısa süre önce beni başlangıçta çekici bulmadığını itiraf etti.

Bir kişinin genel çekiciliğinin kişiliğinin bir işlevi olduğunu kesinlikle anlıyorum ve kişinin bir kişiye karşı çekim düzeyi zamanla değişebilir, bana karşı hiçbir *fiziksel* çekim hissetmemesine çok üzüldüm.

Benim kişiliğimden ""çekilmesi"" harika, ama bunun yeterince iyi olmadığını düşünmeden edemiyorum. Hemen fiziksel olarak çekici olduğunu düşündüm. Onun aynı şekilde hissetmediği için kendim hakkında oldukça kötü hissediyorum. Onun için yeterince iyi olmadığımı hissettiğim bir ilişkiye devam etmek istemiyorum.

Onu hala çok seviyorum ve onun da beni sevdiğini biliyorum. Bunu öğrendiğim için oldukça ezildim ve bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum. Bana öyle geliyor ki, fiziksel olarak uyum sağlamadığı biriyle tatmin edici bir ilişki yaşayabileceğini düşünecek kadar olgun değil. Onun mutlu olmasını istiyorum, bu yüzden gerçekten fiziksel olarak onun için çalışan birini bulabilmesi için ilişkiyi kesmemiz gerekip gerekmediğini merak etmekten kendimi alamıyorum.

Bu bir aşırı tepki mi? Sanırım duygusal olarak tehlikeye atıldım çünkü buna çok üzüldüm. Bu yüzden buradaki birkaç akıllı insandan tavsiye bekliyorum.

Ne yapmalıyım? Bana söylediklerini anlamanın, kulağa o kadar kötü gelmemesinin bir yolu var mı? Neyi kaçırıyorum?"
"Ben 22 yaşında bir öğrenciyim, Kriminoloji bölümünden mezun olmak üzereyim.

Çalıştığım şeyi kesinlikle SEVDİM. Okulumun Kriminoloji bölümünün harika olduğunu öğrendim ve fakülteden çok şey öğrendim. Tek sorun, bomba/yiyecek/uyuşturucu köpekleriyle çalışmak olan, uğraştığım kariyeri elde etmek için yüksek okula gitmem gerekeceğini biliyorum.

Mesele şu ki, üniversite diplomamı kredi almadan ödememe yardım eden ebeveynlerle inanılmaz derecede şanslıydım. Arkadaşlarım ve borçları hakkında bir şeyler duymak beni utandırıyor. Üniversite mezunlarının okula gitmeye, iş bulma zorluğuyla mezun olmaya, kredilerini ödemeye nasıl razı olduklarını anlamıyorum.. hepsi sırayla geçim masraflarını karşılıyor. Bu kredileri erteleyebileceğinizi biliyorum ama yine de bunu inanılmaz derecede ürkütücü buluyorum.

Doktora için programlara giren arkadaşlarım var ve nasıl paniklemediklerini anlamıyorum. En çok da veteriner okullarına girmek için çalışan arkadaşlarım için. Bir veterinerlik programına girmek asıl hedefimdi, ancak yiyecek/bomba/uyuşturucu köpekleriyle çalışabileceğim umuduyla kriminolojiye geçtim. Veteriner olmayı SEVİYORUM ve hayatım boyunca çeşitli hayvan hastanelerinde çalıştım. Bu yüzden Kriminoloji dereceme yeniden başlamalı mıyım yoksa devam mı etmeliyim konusunda biraz takıldım."
"Kız arkadaşımla ayrılma zamanımızın geldiğini biliyorum. Ona hak ettiği veya istediği ilgiyi/duyguyu veremiyorum ve onunla birlikte olmakla onun zamanını boşa harcıyormuşum gibi hissediyorum. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve ondan ayrılmak beni kıracak ve bunu biliyorum ama gerçekten dürüstçe ve içtenlikle ayrılmamız gerektiğine inanıyorum.

Konudan sapıyorum, ikimiz de aynı üniversiteye gidiyoruz ama memleketlerimiz arasında 3,5 saat var. Pazar günü bir haftalığına beni ziyarete gelmeyi planlıyordu ve ben onu ziyaret ederken ondan ayrılacaktım.

Bunu zalimlik olarak seçmedim. Bunu telefonda duymaktansa yüz yüze duymayı tercih edeceğini düşündüm. Anneme planlarımdan bahsettiğimde bana çileden çıktı çünkü ondan ayrılmak için onca yolu kullanması ve sonra eve üzgün ve tek başına gitmek zorunda kalması bana ""soğuk"" geldi.

Onu arayıp yarın mı yapayım yoksa ziyaret etmesini mi bekleyeyim?"
"Ben staj fırsatı için Charlotte'a taşınan 21 yaşında Güney Amerikalı bir erkeğim. Aslında eve arabayla dönmem gerekmiyordu (neredeyse sadece toplu taşımayı kullandım ve arabalar çok pahalı!) Şimdi bir araba almam gerekiyor.

Dolaşmak için gerçekten ucuz bir araba (96 Civic) almayı başardım, ancak şimdi bir sonraki adım oraya vardığımda onu sigortalatmak. Google'da arama yapmadan önce soracak türden bir insan değilim, ancak aramalarımdan hiçbir şey anlamadım. Fiyat teklifleri veren birkaç web sitesi, ancak hiçbiri çok yardımcı olmadı.

Sorun? 21, Hiç sigortalı değil, ABD Sürüş deneyimi yok. Dolayısıyla, aldığım 200 p/ay sayıları. Daha ucuz bir şey alamayabileceğimi anlıyorum, ama bu ideal olurdu. Değilse, neden A veya B şirketini tercih ettiğinize dair görüşlerinizi paylaşabilirsiniz."
"Bu benim ve cesaretim olmadığını kendime nasıl kanıtladığımın üzücü hikayesi.

Yani bugün erken saatlerde üniversitedeydim. Derslerimden birinde hoşlandığım bir kız var ama maalesef sınıftan dolayı onunla konuşma şansım çok az.
Yani söz konusu ders, üzerinde oturması çok sıkıcı olan felsefedir. Dersin sonunda öğretmen, bazılarımızın bizim için daha ilginç hale getirmek için bir sonraki ders bilgilerini sunmak için gönüllü olmamızı istediğini söylüyor.
Kendi kendime 'harika, bu kıza ne kadar cesur ve özgüvenli olduğumu göstermek için iyi bir fırsat olacak' diye düşünüyorum (ha). Ben yaparım diyecekken araya giriyor ve yapacağım diyor!!
Şimdi, ne düşündüğünüzü biliyorum (çünkü ben de öyle düşünüyordum) 'harika, ben de gönüllü olursam onunla çalışma ve onu biraz tanıma şansım olur'. O gönüllü olduktan sonra saniyeler geçtikçe beynim kapanıyor. Kelimenin tam anlamıyla hareket edemiyor ya da hiçbir şey söyleyemiyordum. Haraç olarak gönüllü olmaya çalıştım ve başarısız oldum ama herkesin önünde onunla çalışmak istediğimi söyleyecek cesaretim olmadı.

Günün geri kalanını arabamda saklanarak gönüllü olmaya cesaret edemediğim için kendimi döverek geçirdim."
"Buna Gecikmiş Uyku Fazı Sendromu (DSPS) denir. Kalıcı jet gecikmesi gibi ve bundan çok nefret ediyorum. Düzeltmek için her şeyi denedim: gece yarısı uyku hapları (işe yaramıyor, her türden rastgele hayaller gördüğüm garip bir sözde uyku durumuna düşüyorum), erken uyanmayı dene (kelimenin tam anlamıyla yaklaşık 40-60'ta koşuyorum) Tam işlevsellik %'si, soyut kavramlar ve temel matematikte sorun yaşıyorum, işlevsel olarak geri kalmış), hatta ertesi gün bütün gece uyumadım ve HALA ertesi gece uykuya dalmakta güçlük çektim. Tüm derslerimde iyi notlar almayı başardım (şu anda WVU'da son sınıf), ancak her sınıfta saat 14.00'ten önce her zaman B veya C alırım. İçme alışkanlığımın bazı şeylere yardımcı olduğundan şüpheliyim."
"Yani biraz arka plan; Şu anda üniversitedeyim ve kız arkadaşım ""Elise"" evde farklı bir okula gidiyor. O ve ben cinsel ilişkimizin sınırlamaları hakkında tartıştık ve onları zorlayabileceğimiz konusunda anlaştık, ama şimdi kafam karıştı.

Bu sabah, şu anda nişanlı olan okulundan birkaç yakın arkadaşı ""Dina"" ve ""Jim""in ikimizi onlarla dört yönlü seks yapmaya davet ettiğini söyleyen bir metin mesajıyla uyandım.

Şimdi, her zaman böyle bir şeye ilgi duymuşumdur, bir grupla seks fikri beni her zaman tahrik etmiştir. Ama diğer erkeklerin Elise'le ilişkisi olması hoşuma gitmiyor - aslında bu fikir beni biraz üzüyor. Bu yüzden, çiftler arasında dokunma olmayacak, ancak aralarında izleme ve konuşma olacak, aynı zamanda ve yerde bir tür seks anlaşması yapmaya ön karar verdik.

Normalde bu fikre pek sıcak bakmazdım ama daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştık ve Jim'i de Dina'yı da pek iyi tanımıyorum. Ayrıca başkalarını yatak odasına dahil etmenin Elise'le ya da Jim ve Dina'yla olan ilişkimin sağlığı açısından kötü bir fikir olmasından korkuyorum."
"Bu adamla Haziran ayının başından beri çıkıyorum (yaklaşık 3 aydır) ve işler harika gidiyor. İki hafta önce annemin yaklaşık 1,5 saat uzaklıktaki başka bir kasabaya (biz buna X Kasabası diyeceğiz) taşınacağını öğrendim ve gelip onunla yaşayabileceğimi söyledi. Şimdi kesinlikle gidiyorum çünkü uzun zamandır X Kasabasında yaşamak istiyordum ve bu fırsattan vazgeçmeyeceğim. Erkek arkadaşımla konuştum ve o anladığını ve hala ilişkiyi yürütmeyi denemek istediğini söyledi, ben de öyle. Ancak X Kasabasında biraz aşık olduğum bir arkadaşım var (hadi ona John diyelim). Erkek arkadaşımla resmiyet kazandıktan kısa bir süre sonra John'la kasabamı ziyaret ederken tanıştım. Fiziksel olarak John tam olarak benim tipim ve çok zeki ve harika bir mizah anlayışı var (Reddit üzerinden birbirimize bağlandık yeterince komik). John'dan etkilendiğim için, birkaç kez takıldığımızın bir grupta olduğundan emin oldum ve kendimi bir şeye yol açabilecek herhangi bir duruma (onunla içki içmek gibi) sokmadım. Bu konudaki tavrım şimdiye kadar ""Oh iyi. Aşklar olur ama bir erkek arkadaşım var"" oldu. John'a X Kasabasına taşınacağımı söylediğimden beri çok daha fazla konuşuyoruz. Ayrıca taşınacağım yerin yaşadığı yerden 10-15 dakika uzakta olacağını da öğrendim. Ayrıca X Kasabasında tanıdığım tek kişi o ve muhtemelen baharda aynı okula gideceğiz, bu yüzden birlikte çok zaman geçirecekmişiz gibi hissediyorum. Ortak bir arkadaşım, John'un da benden hoşlandığını ve dürüst olmak gerekirse şu an birlikte olduğum adam yerine bir çift olmamızı tercih edeceğini söyledi. Erkek arkadaşımı çok seviyorum ve bence o şimdiye kadar birlikte olduğum en iyi adam, ama dünyanın beni ve John'u garip bir şekilde bir şeye itmek için koşullar oluşturduğunu hissediyorum. Erkek arkadaşımla işleri sürdürmek için elimden gelenin en iyisini yapacağım ve iletişimin anahtar olduğuna inanıyorum, bu yüzden erkek arkadaşımla John hakkında konuşmaya çalışmalı mıyım? Eğer öyleyse, ne söylemeliyim?"
"Uzun olduğunu biliyorum. Okuyup cevaplarsanız, teşekkürler!

Lise yıllarımdan beri ara sıra bir kızla çıkıyorum (yaklaşık 4 yıldır). Birkaç kez ayrıldık (tüm ayrılıkları ben başlattım) ve her seferinde bir süre ayrı kalıyoruz, ama sonra ikisi de birbirimizi özlediğimizi itiraf ediyor ve sanki ona yeniden aşık oluyormuşum gibi. İnanılmaz derecede sevgi dolu ve destekleyici; Asla kavga etmiyoruz ve ayrılıkların nedeni temelde ilişkiden sıkılmamdan ve çıkarlarımızın örtüşmediğini hissetmemden kaynaklanıyor.

Geçenlerde iş için yurt dışına taşındım ve yukarıdaki nedenlerle ve mesafe nedeniyle ondan ayrıldım. Ama iki aylık sessizlikten sonra, düzenli olarak konuşuyorduk ve dün gece birbirimize karşı hala hislerimiz olduğunu ve birlikte olmak istediğimizi ama ne yapacağımızı bilmediğimizi kabul ettik. Ayrıldığımız aylarda başka insanlarla birlikte olduğunu söyledi, bu beni gerçekten incitti (olmaması gerektiğini biliyorum ama oluyor).

Uzun vadede onunla birlikte olmak istemediğime oldukça eminim ama onu ve bana verdiği desteği hala gerçekten seviyorum. Aynı şekilde aşık olacağım başka insanlar bulup bulamayacağımı hep merak ederim. Burada gerçekten parçalandım. Bağlılıktan (her türlü; sadece ilişkiden değil) çok korkuyorum ve sadece onun için yaşamak istemiyorum. Artık onun yanında yaşayamayacağım anlamına gelen başka hayallerim ve hedeflerim var.

Onu yönlendirmek ve ona sonsuza kadar birlikte olacağımız izlenimini vermek istemiyorum (korkarım bunu son zamanlarda yaptım), ama onunla konuşmayı ve ben geldiğimde orada olduğunu bilmeyi de gerçekten seviyorum. ona ihtiyacım var

Burada ne yapmalıyım?"
"Bf ve ben [ikisi de 26 yaşında] bir buçuk yılı aşkın süredir birlikteyiz. Eski sevgilisinin ailesiyle [özellikle ailesi ve erkek ve kız kardeşi] hala iletişim halinde olması hoşuma gitmiyor.
Bu konuda ne kadar güçlü hissettiğimi ve bunun beni ne kadar rahatsız ettiğini biliyor ama yine de onlarla iletişimini sürdürüyor. Birinden ayrıldığında, bunun temiz, hiçbir temas olmadan olması gerektiğine inanıyorum ve buna aile de dahil. Sevgilime saygımdan dolayı eski sevgililerimden hiçbiriyle veya aileleriyle iletişim halinde değilim, ancak erkek arkadaşımın bunu neden anlamadığını anlamıyorum ve bunun beni rahatsız ettiğini biliyor.
Ne yapalım?"
"Beynimin yıkanmaya ihtiyacı var. Erkeklerin pornoya baktığını biliyorum, kadınlar da öyle. Hepimizin mastürbasyon yaptığını biliyorum. Farklı şeylerin hepimizi uzaklaştırdığını biliyorum.

Beni çok sevdiğini biliyorum, ama korkarım ki ona üçlüleri ve diğer bazı şeyleri unuttuğumu söylersem bazı şeyleri benden saklayacak. Diğer erkeklerle seksi konuşmalar yapmasını istemiyorum. Güya, sadece sik resimleri istiyor ama bu doğruysa, internette bolca var.
Bunun onunla bunun hakkında konuşmam gereken zamanlardan biri olduğunu biliyorum, ancak çoğumuz sorunlarımızla ilgili küçük bir tavsiye veya içgörü için reddit'e döndük. Herhangi bir düşünce takdir edilecektir. Modlar bunun başka bir subreddit'e yönlendirilmesinin daha iyi olacağını düşünüyorsa, lütfen bana bildirin. Teşekkürler.

Yaş:27 Ben:K O:M 3.5 yıl birlikte"
"Tamam. Bu çok çocukça biliyorum ama bu durum beni oldukça endişelendiriyor.

SB Erica, düğün planlaması süresince korkunç bir insandı. Fazla detaya girmeden düğünün her detayını kendisi ile ilgili yapmış. Buna ek olarak, mali açıdan gelin Ashly'yi gerçekten üzdü - Erica düğünde olmayı göze alamaz, ancak SB olmayacağını düşündüğünde mutlak bir kriz geçirdi. Erica ve ben birkaç yıl yakın arkadaştık ama birkaç saat uzaklıktaki daha büyük bir şehre taşınması nedeniyle birbirimizden uzaklaştık.

Yani, eldeki sorun üzerine:

Noel için Ashly'nin çocuklarına birkaç sevimli kıyafet almıştım. Ashly onlara bir şey aldığımı bilmiyordu, bu bir sürprizdi. Kıyafetler beni oldukça heyecanlandırmıştı ve Erica'ya kıyafetlerin resmini içeren bir mesaj göndermiştim.

Ashly'ye ""peki OP çocuklarınıza Noel için kıyafet aldı, onlara gerçekten akılda kalıcı ne alabilirim?""

Reddit, Ashely'nin muhtemelen Erica'nın bunu söylediğini bana söylememesi gerektiğini biliyorum. Ve muhtemelen Erica'ya ne kadar kaba davrandığını söylememeliydim..... Ama yaptım. Sürprizi mahvettiği için sinirlendim.

Sonrası hakkında bir roman yazabilirdim ama Erica, Ashly'nin üzerine bok attı ve ona oldukça kötü şeyler söyledi. Ashly için oldukça üzülüyorum. Arkadaşıma yardım etmek için yapabileceğim bir şey var mı?"
"Herkese selam, burada bir tek kullanımlık kullanıyorum, dinlediğiniz için teşekkürler :)

Yaklaşık bir buçuk yıl bir kızla çıktım, sonra geçen yılın Temmuz ayında ondan ayrıldım çünkü ilişkide denememin karşılığında hiçbir şey alamıyormuşum gibi hissettim. Sonra pişman oldum, onu geri istedim vs ve o çoktan çıra saflarına katılmıştı ve kalbim kırılmıştı.

Şimdiki zamana atla. Üniversiteye gitmeden önceki son birkaç ay, bir şekilde açık bir ilişki içinde kaldık. Dalga geçmek, cinsellik yaşamak, takılmak, aslında unvansız çıkmak. Gitmeden önceki gece ona bir mektup yazdım ve okudu ve bozuldu ve hala o güçlü bağımız varmış gibi hissettim. Ayrıca onu okulda ziyaret ettim, onunla partiler yaptım ve harika bir hafta sonu geçirdim.

Ancak son birkaç hafta içinde, çok benzer beğenilere sahip başka bir kızla tanıştım ve aramızdaki kimya organik ve yaratılmamış (önceki ilişkim böyle hissettirmiyordu (bir daireyi bir kareye zorlamak gibiydi)). Esasen çıkıyoruz ama erkek arkadaş kız arkadaş olma açısından henüz ""ona çıkma teklif etmedim"" çünkü sadece kendime zaman vermek istedim.

Hayatıma yeni giren kızla bile, ne zaman eski sevgilimi düşünsem kendimi boğazımda o yumru hissiyle buluyorum. O hep aklımda, facebook'ta onun fotoğraflarını görmek beni daha çok etkiliyor, onu partilerde görünce kıskanıyorum, partilerde başka erkeklerle takıldığını düşündüğüm için kıskanıyorum vs.

Nasıl dururum? Beni her zaman kendimi bırakmaktan alıkoyan bu lanet çite nasıl tırmanırım? En önemlisi, şu anda birlikte olduğum kızı incitmek istemiyorum."
"ABD'de hiçbir zaman ""büyük"" bir ailem olmadı, akrabalarımın çoğu ailemin ülkesine geri döndü. Ancak ailemin akrabaları, arkadaşları ve diğer yakın insanlarla bazı bağlantılarım oldu. Biri babamın patronu, zengin biri, onun hakkında fazla bir şey bilmiyorum.

Her yıl Noel'de ailemize hediyeler alırdı, bunu başkaları için de yapar ama genel olarak yapması düşünceli olandır. Yaklaşık 8-10 yıl oldu ve hala babama her yıl Noel için ne istediğimi soruyor. Onu her zaman çok teşekkür etmek için ararım ama bu yeterli değilmiş gibi hissediyorum.

Az önce annem bana bir zarf verdi ve bunun babamın patronundan geldiğini söyledi. Zarfın içinde bir kart ve lisedeki akademik başarımdan dolayı beni tebrik eden küçük bir not vardı. Bir de 250 dolarlık bir çek var, onu görünce inanamadım. Yani, bunu hak etmiyormuşum gibi hissediyorum ama bunun için kesinlikle minnettarım.

Şimdi yarın ona o teşekkür telefonlarından bir tane daha vereceğim ama daha fazlasını da yapmak istiyorum. Ona da kartpostallı bir mektup yazmalı mıyım? Bilmiyorum, o 60'larında ve ne sevdiği hakkında hiçbir fikrim yok çünkü onun hakkında hiçbir şey bilmiyorum."
"Benim bölgemde gerçekten değersiz ve sürtük davranan ve birbirlerinin göğüslerinden, kalçalarından ve diğer vücut parçalarından çok fazla kokain kullanan bir grup yarı çıplak kızın etrafında dönen partiler veren gerçekten değersiz insanlardan oluşan bir grup var. yerel bir barda bir twerk yarışması ve erkek arkadaşım gideceği için çok mutlu. Beni gitmeye davet etti ve ben de gideceğimi söyledim ama gerginim.

Evet beni davet etti ama yine de bu konuda garip hissediyorum. Bana alaycı bir şekilde diğer kızları kıskanmamamı, sadece ""gafını kap ve her şey yoluna girecek"" dedi. Bütün gün bahsettiği tek şey buydu. Kendimi biraz kötü hissettiğim için haksız mıyım? Kendime göre güvensizliklerim var, diğer kadınları kontrol ettiği için ona kızmıyorum, sadece şimdiden gerçekten rahatsız hissediyorum ve henüz o noktaya bile gelmedim.

Bana gitmem gerekmediğini ve her zaman olumsuz olacaksam gelmememi söyledi. Arkadaşlarıyla yalnız gitmesine izin verirsem daha da rahatsız olurum. Ben orada kendimi rahatsız ve biraz üzgün hissederek dururken, o bir grup değersiz kızın kıçlarını sallamasına bakıp aval aval bakıyor olacak. Endişelenme dedi, tüm o kızları görmek onun beni istemesine mi neden olacak?

Nasıl gidip harika bir kız arkadaş olabilirim ve onun dışarıda bu kızlara bakıp sertleşmesiyle nasıl rahat edebilirim? Onu mutlu etmek istiyorum ve ikimizin de eğlenmesini istiyorum."
"Hayatım boyunca diğer birçok şeyin yanı sıra majör depresyon ve şiddetli DEHB'den muzdarip oldum, ancak şimdi bunun Bipolar tip II olabileceğini düşünüyorlar. Ailemde Depresyon, Şizofreni ve OKB'den çok güçlü bir Akıl Hastalığı varlığı ve ayrıca çok sayıda uyuşturucu / alkol kötüye kullanımı ve bağımlılığı var.

Hayatım üzerinde bir kontrolüm var ve kendi zihinsel durumumu kontrol etmeye nasıl yardımcı olacağımı bilmekte ustalaştım. Eski kız arkadaşım benimle çocuk sahibi olmaktan bahsetmişti ve ona evlat edinmeyi düşüneceğimi söyledim, ancak gen havuzumu ve depresyon ve alkolizm gibi çoğu şeyin genetik bir yatkınlığı olduğunun düşünüldüğünü anlattım. Ve şans eseri onlara şiddetli depresyon veya başka bir akıl hastalığı vererek çocuğumun hayatı üzerine zar atmak istemeyeceğimi. Benden gerçekten bebek sahibi olma arzusu, ayrılmamıza neden olan şeydi."
"2 saat önce oldu. Yarın sabah taşınıyorum bu yüzden 10 yıllık su yatağı suyumu arka bahçeye boşalttım. Köpeklerin o iğrenç suyla uğraşmasını istemedim, ben de onları ön tarafa bıraktım. Maceraperest Baily, bir kokarcayı kovalamaya karar verdi. Şimdi yarın yeni bir yere taşınıyorum ve yarın evime yeni insanlar taşınıyor ve evimi ve köpeğimi kokarca kokmamaya çalışıyorum. En iyi yanı, eşyalarımın çoğunu zaten taşımıştım, bu yüzden duvardaki yeşilliklere koşup sabun kabartma tozu ve hidrojen peroksit almak zorunda kaldım çünkü sanırım sihirli karışım bu."
"Bu adamla birkaç aydır çıkıyorum/görüşüyorum. Bir şekilde onun peşindeydim ama ilişki pek ilerlemeyince ondan vazgeçtim. O çok özel ve beni hayatından ayrı tutuyor gibi görünüyor. İtmedim ama onu takip ettiğimi fark edince geri geri gitmeye başladım. Bir ay önce, gerçekten sevdiğim ve onu görmekten daha çok keyif alacağım biriyle tanıştım. Yeni adamla olan ilişkim özel değil ama diğer adamla işim bittiğini yeni fark ettim. Sorum şu: Arkadaşlığımızı kaybetmeden ondan nasıl ayrılabilirim? İlişkiye girmeden önce (cinsel olarak) oldukça iyi arkadaştık ve geçmişte eski sevgililerle arkadaş kalmayı sevdiğini söylemişti. Son birkaç haftadır onunla zar zor konuştum ve onunla yüz yüze görüşmedim (benim seçimim)...."
"Bu bir metin duvarı, bu yüzden şimdiden özür dilerim.

12 yaşındaki tilki teriyerim (standart boy) bu yılın Mart ayından beri rahatsız edici bir öksürüğe sahip. İlk başta rastgele bir öksürük gibi göründü ve bunu yaşlılığa bağladık.

Son zamanlarda daha kalıcı hale geldi. Kaka yaptıktan sonra daha sık olması dışında bir model bulamıyoruz. Hareketlerinin yumuşak ya da sert olması fark etmez. Kakasını yaparken, özellikle boynunda ve arka bacaklarında her zaman gerilmişti.

Nadiren kalın beyaz bir balgam çıkarır. Bu yaygın değildir, ancak yaptığında rahatsız edicidir.

Onu Veterinerimize götürdük ve röntgen, kan testleri ve idrar örneği yaptılar. Köpek kulübesi öksürüğü, kanser, çökmüş bir hava yolu veya boğazında herhangi bir tümör veya büyüme olmadığı doğrulandı. Bize öksürüğü biraz azaltan bir antibiyotik kürü (7 gün) verildi. 900 $ sonra bize onun tamamen sağlıklı olduğu söylendi ve eve gönderildi. Bu Haziran ayındaydı ve o zamandan beri tamamen sağlıklı olmadığı açık.

O bir iç ve dış mekan köpeğidir. Uyur ve ağırlıklı olarak evde yemek yer. Günün bir kısmını dışarıda geçiriyor ve işini yapıyor. Bir köpeğimiz (field spaniel) ve iki kedimiz (biri kısa, biri uzun tüylü) var. Diğer hayvanlar sırasıyla 10, 6 ve 4 yaşında. Öksürükten önce beri ortalıktalar, bu yüzden onun da tepki verdiğinin kürkleri veya tüyleri olduğuna inanmıyoruz, özellikle de evdeyken öksürük o kadar yaygın olmadığı için.

Temel olarak, bunu bir evcil hayvanla deneyimleyen başka birinin olup olmadığını bilmek isterim. Sonuç ne oldu? Veterinerden neyi kontrol etmesini istemeliyim? Onu SydUni'deki Veterinerlik Okuluna götürmeyi düşünüyorum, çünkü sadece iyi olduğu söylenerek gönderilmek üzere başka bir 900 doları karşılayamam. Yine de onu bu şekilde görmekten nefret ediyorum.

Sunabileceğiniz herhangi bir yardım veya öneri için teşekkür ederiz. Ayrıca, yazım veya dilbilgisi hataları için özür dilerim, uzun bir gün oldu."
"Yas tutmak için alana ihtiyacı olduğunu ve kürtajdan sonra olanlarla başa çıkması gerektiğini anlıyorum, ağlayacağı tek omuz bendim, elbette ailesi destek olmak ve konuşmak için oradaydı, ama o yapmadı. Korku, utanç ve mahcubiyet nedeniyle istemek.

Kürtajdan sonra bunun kolay olacağını düşündük, durum böyle değildi, yaklaşık 3/4 ay önce oldu ve ilişkimiz yaklaşık 3 aydır sürekli birbirimizle ve gözyaşlarıyla mücadele ettikten sonra eskisi gibi değil. olanlardan ama onu her zaman desteklerdim.

Annem ve yakın bir arkadaşım ona hiç mesaj atmamamı, gelmesini beklememi, kapıyı açmamı, sonra içeri girip her şeyi tekrar almamı söylediler. Ama ona mesaj atmak zorunda kaldım ve onu beklediğimi ve onu asla terk etmeyeceğimi, günün her saatinde burada olacağımı bilmesini istedim. Endişelenmemin nedeni, haftada bir terapi seansı olması ve bu konuda annesiyle gerektiği kadar konuşmaması, hatta depresyonda olduğunu kabul etmesi ve bunu anlayabilmem.

Metnime tam olarak yanıtı, ""Bu kesinlikle yüzüme bir gülümseme koydu! Bunu senden duymak çok güzel, benim için hala her şeyi ifade ediyorsun ve dürüstçe bunun beni yaşayan en mutlu insan yaptığını anlaman için"" oldu.

Sorun şu ki, onun her şeyi ağzına almasını ve kimseyle konuşmamasını istemiyorum, kendini üzgün ve yalnız hissedebileceğini bilmekten nefret ediyorum ve tabii ki bunca zamandan sonra benim üzgün olduğumu düşünmesini istemiyorum. Asla ondan, hisleri gitmeyecek ve benim hakkımda yanlış bir izlenim edinmeyecek.

Ne yapmalıyım?
Onu aramalı mıyım yoksa mesaj mı atmalıyım?
Bana gelmesine izin vermeli miyim?
Teşekkürler!"
"Tamam, bu yüzden biraz daha gencim, umarım sakıncası yoktur.

Şu anda 20 yaşındayım ve bu sonbaharda Almanya'da üniversiteye başlayacağım ve ilk kez bir ilişkiyle ilgili gerçek bir sorun yaşıyorum. Her zaman gerçekten iyi bir arkadaşım oldu ve bana her zaman her konuda yardımcı oldu, birbirimizi erken çocukluktan beri tanıyoruz. O benden 2 ve biraz daha küçük ve benim için gerçekten önemli, onunla her şeyi konuşabilirim. Şu anda bekarım ve şimdi bana bir hamle yaptı ve ben çöküyorum.

Hayatı şu anda korkunç ve ikimiz de kolay olmasa da şu anda gerçekten kırılıyor. Bu beni incitiyor, bu yüzden bir tür kardeş gibi olmaya başladım, onu ne zaman görsem, ne olursa olsun onu hayattaki her kötü şeyden korumak istiyorum. Sanırım ben yaklaşırken bunu gördü ve şansını denedi (beni öptü, o kadar ciddi bir şey değil). Şimdi paniğe kapıldım ve arkadaşım onu ​​bölgeye ayırdı. Ona Uni başlayana kadar bunu düşüneceğimi söyledim ama onunla arkadaşlık kurmak istemiyorum, çünkü arkadaş bölgesini biliyorum, bu berbat! Ama onu ne zaman görsem, şu an olduğu kızı değil, hala hatırladığım küçük çocuğu düşünüyorum (17 yaşında, suç işliyormuşum gibi değil mi?) Şimdi ne yapmalıyım? Yani ondan hoşlanıyorum ve birbirimizi iyi anlıyoruz ve birbirimiz hakkında her şeyi biliyoruz, onunla o kadar rahat olurdu ki..."
"Birkaç ay önce tanıştık ve arkadaş olduk. Ne yazık ki şehrin iki ucunda yaşadığımız için sık sık görüşemiyoruz. Yine de, ona karşı hisler geliştirmeye başladım ve işleri ağırdan aldığım için asla başlamadım.

Onunla ilerlemek hakkında daha açık konuşmak için cesaret topluyorum ama şimdi 8 ay sonra taşınacağımı öğrendiğime göre buna değer mi merak ediyorum. Bir LDR'nin muhtemelen işe yaramayacağını biliyorum ve harika bir işte kendini kanıtladığı için taşınacağına inanmıyorum. Elbette, her zaman bir kaçamak yapma seçeneği vardır, ama ben buna pek sıcak bakmıyorum.

Fikirler?"
"Saklayacak bir şeyim yok. Belki çıldırıp acınası bir şekilde eski sevgililerle yeniden bağlantı kurmaya çalışmak biraz utanç verici, ama sanırım buna hakkım var.

Ama şimdi daha kötü. Onunla konuşmayı tamamen kestikten sonra, beni umursadığını gösterecek hiçbir şey kalmamıştı. Ama sonra oradaydı - e-postalarıma arkamdan baktı! Hala umursuyordu!

Onunla konuşamayacağımı biliyordum - ikimiz de bunun için çok inatçıyız - bu yüzden her şeyi arşivledim ve kendime yalnız bir not bıraktım. Ve tabii ki bir göz atabilecek başka biri için.

Ama hoş, tatlı ya da bağışlayıcı değildi. İğrençti. Ona defolup gitmesini söyledim ve ona kötü isimler taktım. Ve o zamandan beri arkasına bakmadı.

Belki de buydu. Sahip olacağımız son bağlantı. Sadece izinsiz e-postama gizlice giriyor. Ancak, bizimle ilgili bir şeyi bir arada tutan, iyi ya da kötü son bir geri dönüş için hazır, sıkı sıkıya gizli bir sinir olduğunu hissediyorum."
"Bu aslında kısa bir süre önce oldu, ama benim en sevdiğim hikayelerden biri.

Günün erken saatlerinde, (erkek) partnerime (dişi), erkeğin seksten sonraki iyileşme süresi ve başka bir kız geldiğinde bu sürenin nasıl kısaldığına dair bu teoriyi anlatıyorum - sanki beyin ""Oop, tohumunu yaysan iyi olur!"" Bunu şu şekilde getiriyorum:

""Seksten sonra erkeklerin iyileşme süresiyle ilgili bu ilginç teoriyi okudum. Biliyorsunuz, geldikten sonra tekrar sertleşmem genellikle 10-15 dakika kadar sürüyor? Görünüşe göre başka bir cinsel partner devreye girerse bu tamamen reddediliyor.""

""Gerçekten mi? Ha. Bu ilginç.""

Yani, birkaç saat sonra, sizin yaptığınız gibi biz de bunun üzerine gidiyoruz ve çok açık bir şekilde bir şeyler söylemek istemeye başlıyor. Onu cesaretlendiriyorum. Bu değişim gerçekleşir:

-----

O: ""Peki...""

Ben: ""Devam et...""

O: ""Daha önce ne söylediğini hatırlıyor musun?""

Ben: ""Evet?""

O: ""Bu fikir beni gerçekten tahrik ediyor.""

Ben: ""... *gerçekten.*""

O: ""Evet. Bu harika. Bu gerçekten harika.""

Ben: ""Devam et.""

O: ""Gelmeni ve sonra kapının açılmasını çok isterim...""

Ben: ""Evet...""

O: ""Ve bu diğer adamın içeri girmesi için. Ve sen tekrar gitmeye hazır olana kadar beni sert bir şekilde becerir.""

Ben: ""Ee...""

O: ""Kahretsin, bu çok seksi.""

Ben: ""Sanırım çalışmanın doğasını yanlış anlamış olabilirsin.""

----

Sonra güldüm. Çok fazla. Gerçekten utandı, ben de hattın bir yerinde birbirimizi nasıl özlediğimizi açıklamak zorunda kaldım."
"Birkaç ay önce, ilkokuldan beri tanıdığım bir bayan arkadaşım bana karşı romantik hisleri olduğunu itiraf etti.

Sanırım bu duygulara pek karşılık vermiyorum ama onun bana aşık olup olmaması umurumda değil. Rahatsız hissetmiyorum. Sadece onun duygularını incitmek ya da arkadaşlığımıza zarar vermek istemiyorum, anlıyor musun?

İtiraf ettikten sonra, bunu unutmaya çalışacağını söyledi. Sırf benden hoşlanıyor diye onun yanında farklı davranmak ya da arkadaşlığımızı değiştirmek istemiyorum ama o zamandan beri biraz çapkın davranıyor. Şimdi, birkaç saat önce, bana ""şehirde sinemaya gitmek"" isteyip istemediğimi sordu.

Normalde başka birinin gelmesini öneririm ama bu, arkadaş grubumuzdaki herkesin gece yarısı prömiyerini izlediği bir film. Onunla görüşmeyi kabul ettim ama... Bunun bir randevu olmasını istemiyorum. Sadece bir arkadaşımla takılmak istiyorum. Onunla ""eğer"" durumları için zaman geçirmekten kaçınmak istemiyorum.

Açıkça hiçbir şey söylenmediği için, sebepsiz yere ""Senden sadece bir arkadaş olarak hoşlanıyorum"" demek istemiyorum. Bunu yapmak küstahça görünüyor."
"Diğer sorularımı okuduysanız, ilişkiyle ilgili bazı gerçekleri biliyorsunuzdur, ancak arka plan bağlamı şu şekildedir:

Son eski sevgilileri ona çok para harcadı. Onu çok sık akşam yemeği randevularına çıkardılar, alışverişe götürdüler, kıyafetlerini ve benzinini ödediler, ihtiyaçlarını ve lüks eşyalarını aldılar ve hatta arabasını tamir ettirmek için para ödediler (300-400 dolar).

Bununla birlikte, paramla o kadar gevşek değilim. Her iki taraf için de eşit ve adil çaba/harcama fikrini seviyorum.

O neredeyse meteliksiz bir üniversite öğrencisi ve ben hiç meteliksiz bir mezunum.

Evime gidip gelmek için benzin ödemede yardıma ihtiyacı olursa ona yardım edebileceğimi söyledim. Bu düzenleme iyiydi. Sadece bir veya iki ayda bir sordu. Şimdi her aşağı indiğinde soruyor gibi görünüyor. Bu son sefer ona parayı verdim ve 20 dakika geçmeden dışarı çıktım ve kendisine 10 dolar değerinde gereksiz şeyler aldım.

Bunun üzerine tartıştık ve paramın bunun için kullanılmadığını söyledi ve ben de ona toplam benzin parasını vermeyeceğim için o ürünü almasını sağladığımı söyledim, sadece kendi benzin harcama parasına ek olarak ihtiyacı olan miktarı verdim. . Harcayacak parası olmadığı için benzinini vermeyeceğimi, para harcamasına izin vermem için benzinini ödeyeceğimi umdu.

Bununla ilgili tartışmamızda, eski sevgilisini ona lüks eşyayı satın alacağını VE benzinini ödeyeceğini iddia ederek gündeme getirdi. Ayrıca bir erkek arkadaşı tarafından hiç bu kadar kötü muamele görmediğini ve erkek arkadaşlarından birinin fiziksel olarak tacizde bulunduğunu iddia etti.

Sorum şu: O kurtarılamayacak kadar şımarık mı, kurtarılabilir mi, yoksa ben yanlış mıyım ve kendi paramla daha fazlasını vermeli miyim?"
"41F - ben. 41F - eş. 21 yaşında evli

MERHABA. Kocam sarhoş araba kullanıyor. Yaptıktan sonra sabah konuşuruz ve çok pişman olduğuna ve bir daha yapmayacağına yemin eder. Sonra yapar. Tekrar ve tekrar.

Olaylar genellikle birkaç aya yayılmıştır. En son geçen salıydı. Ondan önce muhtemelen Mayıs ayıydı. O sırada onunla, bir kaza geçirmesi veya birini öldürmesi bir yana, sadece bir DUI almanın getireceği para hakkında konuştum. Sonunda gerçekten anlamış gibiydi. Hatta birkaç kez uber kullandı.

20 yılı aşkın süredir evliyiz ve sahip olduklarımızı elde etmek için çok çalıştık. Yaptığı aptalca bir seçim yüzünden her şeyi kaybetmek istemiyorum. Sarhoş araba kullanmayı seçtiğinde, ""Siktir git, çocuklarımızı ve rahat hayatımızı sikeyim. Kötü seçimimin her şeyi mahvetmesi umurumda değil.""

Kullanacak başka aracım yokmuş gibi hissediyorum. İçki içiyorsa, eve sarhoş gelirse evden çıkıyorsa vs. onunla ata binmeyi çoktan bıraktım. Ondan sarhoş araba kullanmamasını istiyorum ama ya yaparsa? Bir şey olursa kendimi ve çocuklarımızı maddi olarak nasıl koruyabilirim? Florida'da yaşıyoruz.

Yorgunum ve şimdi yatacağım.

Herhangi bir içgörü için teşekkürler."
"Bunun iyi ya da kötü bir nedeni olabilirdi ama hepimiz zaman zaman inatçı olduk. Ve bazen, belki ebeveynlerle veya bir SO ile kontrolden çıkar, o kadar aptalca olur ve belki de tam bir pislik gibi görünürsünüz.

En inatçı anım, lisede bir arkadaşımın doğum günü partisi kutlamasında geldi. Birkaç kişiyi bir araya getirdik (sanırım 8 veya 10 kişi) ve biraz dolaştıktan sonra hepimiz grup olarak bir film izlemeye karar verdik. Hangi filmi izleyeceğimize karar vermemiştik, bu yüzden geldiğimizde tartıştık. Komediye yöneldiğimiz için iki seçeneğimiz vardı: Çoğu insan Shark Tale'i izlemek istiyordu ama ben Shaun of the Dead konusunda kararlıydım. Ortada kalan insanlar, SotD için savaşan tek kişi olarak beni bırakan Shark Tale'i izlemek isteyen doğum günü kızının yanında yer aldı. O zamanlar hiçbirimiz iki filmi de daha önce izlememiştik ama SotD'nin daha iyi olacağına hayatım üzerine yemin ettim. Olay tırmandı ve ***kocaman*** yaygara kopardım ve *çok* gönülsüzce kovan aklının tarafını tutmayı kabul etmeden önce kenara çekilip sakinleşmem gerekti. Herkes Shark Tale'i izlerken eve yürümeye ve hatta dışarıda beklemeye hazırdım. Her birimiz kendi biletlerimizi ödüyorduk, bu yüzden izlemek istemediğim ve korkunç olacağını düşündüğüm bir film için ödeme yapmak kesinlikle bir faktör oynadı. Filmden sonra insanlar iddiamda haklı olabileceğim fikrine kapılmaya başladılar ve ben temelde surat astım ve gecenin geri kalanında çenemi kapalı tuttum. Söylemeye gerek yok, herkes SotD'yi kendi zamanında gördükten sonra, eylemlerim için aşağı yukarı haklı çıktım. İnatçı patlamama rağmen, bugüne kadar en iyi arkadaşlarımdan biri olan ve aynı zamanda redditçi arkadaşım olan doğum günü kızı da dahil olmak üzere hiçbir arkadaşımı kaybetmedim. Yaptığım gibi davrandığım için büyük bir suçluluk duymama rağmen, o zamandan beri buna güldük."
"Bu yüzden, bu hayatı gerçekten sevmeyi öğrendiğim neredeyse 5 veya 6 yıldır bekarım. İstediğim yere seyahat edebiliyorum, istediğimi yapabiliyorum, istikrarlı bir kariyerim var, paramı her yerde harcıyorum vs. Ancak 30'a yaklaşıyorum ve ebeveynler bana yerleşmemi söylemeye başlıyor - o noktaya kadar şimdi beni arıyorlar ve bana gündelik randevular ayarlıyorlar. Doğru ruh halinde miyim, yoksa gerçekten zihniyetimi değiştirip aramaya başlamalı mıyım emin değilim. Sonunda yerleşmek istiyorum, ama acaba bakma zihniyetine ulaşabilecek miyim merak ediyorum. Her zaman birisinin hayatıma doğal olarak gireceğini hissediyorum, ama eğer bakmıyorsam, bu hiç olacak mı merak ediyorum."
"Bunun aptalca bir soru olduğunu biliyorum ama ilişkilerde ya da işaretleri okumakta ya da bunların herhangi birinde gerçekten iyi değilim, çok üzgünüm. Bir partideydim ve gecenin ilerleyen saatlerinde hikayeme kendimin ve o gece takıldığım bir kızın resmini koydum. Resimde, temelde koluyla bana sarılıyordu ve başı göğsümde ve kolum onun etrafındaydı. Kısa bir süre sonra arkadaşım (başlıktaki 19F) bana bir özçekimden oluşan özel bir anlık sohbet gönderdi ve onun beni özlediğini söyledi. Hikayeme baktım ve fotoğrafı görmüş olduğunu gördüm. Ayrıca gecenin erken saatlerinde, benden ve kızdan bir tane koymadan çok önce gördüğüne inandığım anlık sohbetler aldım.

Bu kız sınıfta tanıştığım ve belki bir aydan biraz fazla süredir tanıdığım biri, çok takılıyoruz ve ondan benimle ilgilenip ilgilenmediği konusunda karışık sinyaller alıyormuş gibi hissettim. Yani temelde sorduğum şey, bu benimle ilgilendiğinin bir işareti mi? Beni başka bir kızla görünce kıskandı mı?"
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 8 aydır çıkıyoruz. Bu benim ilk GERÇEK yetişkin ilişkim. Erkek arkadaşım benim hakkımda ne hissettiği konusunda çok net ""Seni seviyorum"" ""Seninle tanıştığıma çok memnun oldum"" vs ... Ona çok güveniyorum ve onu da seviyorum.

Sorun şu ki, ayrılmamızı, bana kızmasını vs. düşündüğümde çok duygulanıyorum ... Temelde bizi ""mükemmel, sonsuza dek aşk"" dışında bir şey olarak hayal ettiğimde ağlamaya ve üzülmeye başlıyorum. Şimdi, nadiren kavga ediyoruz (Yaklaşık 4 aydır onunla takılmamam yüzünden bir yarı kavga ettik - bu büyük bir iletişimsizlik sorunuydu ve o zamandan beri bunu çözdük) ve bu sorun onu gerçekten etkilemiyor, hissettiğim zamanlar dışında bana kızıyor ağlamaya başlıyorum ve bundan hiç hoşlanmıyor. Beni sevdiğini ve üzülmemi istemediğini söylüyor (sadece 3 kez oldu).

O NE LAN? Bu neden oluyor? Ona ilişkimizin başında bir yılı aşkın süredir gerçekten ağlamadığımı ve doğruyu söylediğimi söyledim. Neden çıldırıyorum? Ne oluyor? Bu hiç normal mi?"
"Birbirimizi yaklaşık bir yıldır tanıyorduk, yaklaşık 4 aydır sürekli flört edip takılıyorduk. Birkaç randevuya gittik ve sonuncusundan sonraki sabah, beni romantik bir ilgiden çok bir kardeş olarak gördüğünü söyleyen korkunç ""arkadaşlık alanı"" mesajını aldım. Birkaç sorudan kaçındı ve fazla tantana olmadan beni facebook'ta engelledi/hayatından çıkardı. Yıkılmıştım, cevapsız ve kapanışsız, sonraki ayı kötü bir noktada geçirdim.

Salı günü ortak bir arkadaşım aracılığıyla onun bazı şeyler hakkında konuşmaya istekli olduğunu duydum. Bugün onunla iletişime geçtim ve tanıştık ve sonunda sorularımı yanıtladı.

Benden hoşlandı. Bana karşı hisleri vardı ve bu hisleri keşfetmekten ve benimle çıkmaktan heyecan duyuyordu. Son çıktığımız randevuda harika zaman geçirdi, ta ki eve gelene ve oda arkadaşları ona aşık olduğumun çok açık olduğunu söyleyene kadar. Görünüşe göre ona yapacağım ve arkadaşları işaret edene kadar fark etmediği iyilikler, bir şekilde bana olan hisleri hakkındaki fikrini değiştirmiş. Bunun ne anlama geldiği konusunda kafam inanılmaz derecede karışık. İlgilendiğiniz birinin karşılık verdiğini fark etmenin nasıl bir sapma olduğunu anlamıyorum. Biri bana bunu açıklayabilirse çok daha iyi bir yerde olacağım çünkü şu anda kafam karıştı ve incindim.

Hayatımdaki diğer insanlarla ihtiyaç duyabileceğim ""seninle oynuyor adamım, sadece devam et"" onay önyargısına zaten sahibim, bu yüzden bunu burada görmek istemiyorum. Meydana gelen fikir değişikliğine dair içgörü sahibi olan ve bunun nasıl mantıklı olduğunu açıklayan insanlardan yanıtlar arıyorum."
"Bu adamı ""rastgele"" görmeye başladım, 4 yıllık bir evliliğin dağılacağı konusunda beni önceden uyardı ve sadece birkaç ay olmuştu.

Gerçekten ""uzun vadeli"" olasılıklar görebileceğim biri gibi görünmediğinden, yine de onunla gittim - o havalı ve eğlenceli ve zaten tek istediğim buydu. Acele etmek yok.

O zamandan beri ona karşı hisler geliştirdim ve o her konuda çok iyi ve havalı. Arkadaşlarına benden bahsediyor, birbirimizin arkadaşlarıyla takılıyoruz. Sadece yarım yamalak sarhoş seks yapmamaya odaklan vs. Gerçekten ""gündelik"" olan şeylerden değil.

Danışmanlığa başladı ve kendine odaklanıyor ve bu noktada olması gereken her şeyi doğru yapıyor.

Öte yandan ben, ona aşık olmak için gerçekten kötü bir zamanmış gibi hissediyorum. Şu anda duygularımla ilgilenmesi için ona baskı yapmak istemiyorum - sanırım bu sadece incinmeme neden olacak. Şu anda gitmeye çalıştığı yere engel olmaktan bahsetmiyorum bile.

Aklıma gelen en iyi şey geri çekilmek ve sadece arkadaşlara yerleşmek. Gerçekten, herhangi bir art niyet olmaksızın. Sorun şu ki, bununla gerçekten iyi olup olmayacağımı bilmiyorum - ya arkadaşlarla bir partideysek ve o eve başka biriyle giderse? Çok fena olurdum. Diğer erkeklerle de takılmayı deniyorum - ama tüm zamanımı gerçekten sevişmek istediğim kişiyle takılmayı dileyerek geçiriyorum.
 
""Hey kalbin kırılır bitmez beni ara"" gibi bir hali var mı? Onu telefonuma ""2017'de ara"" olarak mı yazacaksınız? Ben yapana kadar ""sadece arkadaş"" gibi bir arkadaşlık taklidi yap (eminim ki yapacağım - bu duyguları çok uzun zamandır hissetmiyorum ve iyi olacağım)?"
"Tamam, bundan nefret edeceğinizi biliyorum ama bu benim 8 yıl önce başıma gelen harika bir hikaye. Çok acıkmış bir Korinthia'yı mutfağa girin. Ohshit.jpg artık kızarmış raviolis! (orta batıdan olmayanlar için, daha spesifik olarak St Louis, bunlar panelenmiş ve kızartılmış etli mantı, çok lezzetli) Yani bunları mikrodalgaya atarak mahvetmeme imkan yok, hayır efendim bunlar olacak tost makinesinde uygun şekilde yeniden ısıtılır. Şimdi bu herhangi bir ekmek kızartma makinesi fırını değildi, bu harika bir yemek pişir-her zaman-mükemmel ekmek kızartma makinesi fırınıydı, bu ailemin düğün hediyesi olan bir ekmek kızartma makinesi fırınıydı. Bu yüzden o emicileri içeri atıyorum ve lezzetli tat hissimi ısıtmaya başlıyorum. 13 yaşındaki ben, hey, ne harika bir fikir olurdu biliyor musun? 6 dakika bilgisayar başında dolanmak işte bu kadar! *45 dakika sonra* *burnunu çekip burnunu çekip burnunu çekmek* Bu da neyin nesi..OH BOK. Mutfağıma doğru koşarken tüm evimin dumanla dolu olduğunu görüyorum. Kıymetli raviolilerimin birkaç yanan kömür briketine dönüştüğünü keşfetmek için ekmek kızartma makinesine yaklaşıyorum. Bu yüzden kapıyı açmak için tuttum ve hemen elimi yaktım. Bir havlu alıp kapıyı açıyorum. BOK BOK ne yapacağım? Bu yüzden dahi 13 yaşındaki ben, yanan mantıya bir bardak su fırlatıyor. Bilmeyenler için sıcak cam+soğuk su=patlama. Ekmek kızartma makinesinin cam kapısı patlayarak her yere cam saçtı. Cam, mutfağımın parke zeminlerine iniyor ve çok sayıda büyük yanık izi bırakıyor (bunlar bugüne kadar hala oradadır). Söylemeye gerek yok, ailem memnun değildi. Bütün ailem o zamandan beri sahip olduğumuz boktan ekmek kızartma makinelerinden şikayet ediyor ve annem hâlâ benimle yerlerini mahvettiğim konusunda dalga geçiyor."
"Cocks Communications web sitesini tıkladıktan ve gazilyonuncu kez birden fazla 404 hatasına ulaştıktan sonra (""faturanı öde"" bağlantıları her zaman kusursuz çalışır, elbette), şu kısa bildiriyi gönderdim:

*Neden bağlantılarınızın çoğu 404'lere gidiyor? Sonsuza kadar böyle oldu.
Sanki sorundan haberiniz yok ya da umursamıyorsunuz. eğer yapmazsan
sorun hakkında bilgi sahibi olmak, belki bir müşteri için gerekli olan ONİKİ alanlardır
sadece size bir e-posta göndermek için doldurması gerekiyor (bunun gibi). Yapmalısın
geri bildirime önem veriyorsanız şirketinizle iletişim kurmak daha kolaydır. Ne
lanet olsun mu diyorum? Sen Cox'sun. Hiç umursamıyorsun. gösterir
yaptığın herşey. Neden bunu yazmaya zahmet ediyorum?*

Cocks Communications'daki çatlak müşteri hizmetleri ekibi bana şu son derece yararsız yanıtı gönderdi (önümüzdeki metin duvarı):

*E-postan için teşekkürler. Anladığım kadarıyla şu anda yaşıyorsun
bağlantı zorlukları. Bu rahatsızlıktan dolayı içtenlikle özür dilerim.*

*Bu koşullar altında, belirlemek biraz zahmetli
Sorunu gideremediğimiz için bağlantı sorununuzun nedeni
doğrudan bilgisayarınız. Yalıtılmış donanımla karşılaşabilirsiniz
Sizin tarafınızdaki zorluklar bizim tarafımızdan görülemez. seni öneririm
aşağıdaki bağlantıya erişerek kablo modem sorunlarını giderme işlemini gerçekleştirin:*

*<3 sayfalık tamamen işe yaramaz tavsiyeler alın>"
"...postada! Çoğu zaman oldukça karizmatik olduğumu düşünmeyi seviyorum, biraz tombulum ama tehditkar değilim. Öyleyse yabancılara gruplar halinde yaklaşmak benim için neden zor? Özellikle yalnızsam. Mesela bilardo salonuna falan gidersem, biri bana yaklaşmadıkça kimseyle konuşmam. Okulda tek başıma çok bilardo oynarım. İnsanlarla arkadaş olsam gerçekten iyi olacağımı düşünüyorum ve tanıdığım herkes, seni tanıdıktan sonra hiç de utangaç olmadığımı söyler. Bu olağan bir şey mi?

İnsanlara ve gruplara arkadaş canlısı bir insan olarak yaklaşabilirsem bir süre sonra karşı cinsle de bunu yapabileceğimi düşünüyorum. Ayrıca ortak bir arkadaşım tarafından tanıştırılmayı da yapabilirim ama gerekli bir sebep olmadan (iş, okul, yaz kampı vb.) Tanımadığım kişilerle konuşamam. Sonunda bunu bir sarmaşık gibi görünmeden yapmak da güzel olurdu!"
"Şu anda gençliğimden beri tanıdığım bir adamla ilişkim var. Birbirimizi severken, iki aydan biraz daha uzun bir süre sonra taşındığında ikimiz de ayrı yollarımıza gideceğimizi biliyoruz.

Bu acı vericiydi, ama ikimiz de hayatımızın içinde bulunduğumuz dönemde biraz yaşamanın önemli olduğunu ve uzun mesafelerin bize göre olmadığını hissediyoruz.

Geçişi kolaylaştırmaya çalışıyorum. Ondan, o gidene kadar ilişkimizi hafif tutmaya çalışmasını rica ettim. Ondan artık beni sevdiğini söylememesini istedim çünkü bu her şeyi daha da zorlaştırıyor. Ben karşılık vermesem de o söylemeye devam ediyor.

Ayrıca işle ilgili her yeni şey olduğunda veya gerekli olmayan şekillerde iş gündeme geldiğinde benimle konuşmaya devam ediyor. Örneğin, ""Son bir onay için referanslarımla az önce telefondan çıktılar!"" veya ""X"" için benimle dalga geçme, gideceğim alanda değerli"", ""Umarım ""x"" tatilinden önce yeni arkadaşlar edinirim!

Burada sıkışıp kaldığım ve o daha büyük ve daha iyi şeylere doğru ilerlediği için aşırı derecede sinirli olduğumu hissediyorum, ama aynı zamanda, durum hakkında gerçekten duyarsız davrandığını hissediyorum.

Ona nasıl hissettiğimi söylemeli miyim yoksa rahatsız etmemeli miyim?"
"Böyle bir şey yazacağım hiç aklıma gelmezdi ama aklım başıma geldi.

Yaklaşık 5 aydır hayallerimin kadınını görüyorum. Başka bir ülkedeki ailesiyle tanışmak için 15 saat uçtuk ve şimdiye kadarki en iyi zamanımızı geçirdik. Tatilimiz güzel güzel geçti her şey çok güzeldi.

Dün sabah, kız arkadaşım bana ağlayarak uyandı ve bana onun deli olduğunu söyledi. Ve onu öldüreceğimi. Beni aldattığını ya da korkunç bir şey olduğunu düşündüm ama hayal ettiğim kadar kötü değildi. Ama yine de bana itiraf ettiği şey şok edici.

Facebook hesabımı YENİDEN ETKİNLEŞTİRDİ. Bu, şifreyi e-posta adresime yeniden gönderdiği ve ardından yeni pswd oluşturulduktan sonra Facebook'uma giriş yaptığı anlamına gelir. Böylece mesajlarımı okuyabilir falan filan. Bana söylediğinde, ona öylece baktım ve sonra biraz güldüm, çünkü ertesi gün işe geri dönmeden önce kötü bir gün geçirmek istemiyordum.

İçten içe kızdım. Biraz güvensiz olduğunu biliyordum ama böyle bir şey yapacağını düşünmemiştim. Açıklığa kavuşturmak için, ona burnunu sokması için herhangi bir sebep vermedim. pek dışarı çıkmam Bunu yaptığımda mavi ayda bir olur. Her zaman telefonuma cevap veririm. Her zaman makul bir süre içinde mesaj yazarım ve benimle temasa geçen rastgele kişiler veya bana bakması için ona neden verecek kabataslak herhangi bir şey yok.

Kendim için ayağa kalkmak istiyorum ama kontrolden çıkarak işleri mahvetmek istemiyorum. Savunmasında ""her şeyi bilmek zorunda ve benim hakkımda her şeyi bilmek istiyor"".....bu iyi, ama aramızdaki harika bir şeyi mahvettiğini hissediyorum.

Bizi birbirimizden uzaklaştırmak istemiyorum ama kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sırf bazı şeyleri konuşmak için bir danışmanla görüşmemizi teklif ettim ama bu oldukça ciddi. Ama onun hakkında ciddiyim.

Düşüncelerin neler? Bu kadını seviyorum ve o da beni seviyor ama bu saçmalık için üzgünüm. Ben öğrenmeden önce bunu bana itiraf etmesine sevindim."
"Bunun biraz arka planı var, bu yüzden bana katlanın.

Geçen Cadılar Bayramı'nda tanıştık ve o gece beni Facebook'ta ekledi ve takılmamız gerektiğini söyledi. Kabul ettim, ancak o sırada başka bir kıza aşıktım ve ona çıkma teklif etmek için birkaç ay sonra bu durumun dağılmasını bekledim.

Sırf birbirimizi tanımak için okulumuzun kampüsünde akşam yemeği için buluştuk ve oldukça iyi geçti, bu yüzden ondan benimle yemeğe ve sinemaya gitmesini istedim (süper hayal gücü biliyorum, değil mi?) Kabul etti ve o randevu gitti tamam, ama oldukça gergindim ve sanırım o bunu anladı ve bu onu etkiledi.

Ertesi gün bana mesaj attı ve bir ilişkiden yeni çıktığını ve ara vermek istediğini ve sadece arkadaş olmamız gerektiğini söyledi. Bunun sorun olmadığını, sadece **ME** ile bir ilişki istemediğini kastettiğine ve iletişimde kalmamamız gerektiğine tamamen inanarak söyledim.

Ama iletişimimizi sürdürdük ve artık reddedildiğime göre çok daha az gerginim ve birlikte çok eğleniyoruz. Gruplar halinde ve yalnız çıktık ve çok eğlenceliydi.

Sorun şu ki, şimdi ona çok aşık oluyorum ve o da benden hoşlanıyor gibi görünüyor. İlk ""buluşmamızdan"" bu yana sadece birkaç ay geçti ve o zaman hayır dedi. Beni bir arkadaş olarak mı sevdiğini söyleyemem ama eminim ki o da beni benim onu ​​sevdiğim kadar seviyor.

Sadece birkaç hafta geçtiğine göre, ona şimdi nasıl hissettiğini sormak kabul edilebilir mi? Bunu bir arkadaşlık olarak bozmak istemem ama ikimiz de birbirimizden hoşlanıyorsak neden olmasın?

Bunun bir ""arkadaşlık alanı"" durumu gibi göründüğünü biliyorum, ama ona çoktan çıkma teklif ettim ve sanırım artık daha az gerginim, gerçek beni tanıdı ve beni ilk başta olduğundan daha çok seviyor yaptı."
"Yaklaşık 18 aydır birlikte yaşıyoruz. İlişkimiz rastgele başladı ve fazla mesai yaparak romantik bir şekilde gelişti. NYC'de kiralar pahalı olduğu için arkadaşlarla birlikte yaşamaya karar verdik.

4 hafta önce benden ayrıldı ve ofisimize taşındı. Benden ayrılma nedeni, yüksek lisans çalışmalarına odaklanmak istemesi ve onunla olan ilişkimin çok dikkat dağıtıcı olmasıydı.

Şu anki yaşam durumumuz 6 yatak odalı bir dubleks olup burada toplam 6 kişi yaşamaktadır. Onun odası benim koridorun aşağısında.

Mevcut kontratımızın bitmesine daha 6 ay var. Taşınmak ikimiz için de bir seçenek değil.

Devam etmek ve diğer insanları görmek istiyorum. Eski sevgilimle daireye hurma getirme konusunda nasıl konuşurum?"
"Nişanlım ve ben iki gün önce nişanlandık, yaşımızı düşünürsek (bu yıl 20'ye dönüyoruz) biraz tepki bekliyorduk. Annesinin yakın arkadaşı bu sabah işte onunla konuşuyordu ve temelde ""yukarı"" evleneceğimi söyledi, bize ve müstakbel ailemize maddi olarak bakmak zorunda kalacağını ve mali yükün ona ait olacağını ima etti. Ayrıca, benim yüzümden ve nişanlı olmamız nedeniyle, bunu zaten tartışmış olmamıza rağmen, önümüzdeki Ocak ayında 4 aylık stajı için farklı bir ülkeye (Kanada'dan ABD'ye) gitmeyeceğini söyledi. Onunla iyiyim. Söylediği başka bir şey de, onun beni ""kurtardığı"", bununla ne demek istediğine dair bir açıklama alamadığıydı.

Yaşımızla ilgili bir sorunu olmasını bekliyordum, çünkü otuzlu yaşlarının sonunda ve erkekler konusunda pek şansı yok. Ama benim hakkımda bu kadar kişisel bir şey söylemesini beklemiyordum. Annesi, ona daha önce ailem ve para hakkında hiçbir şeyden bahsetmediğini söyledi (biz en zengin değiliz ve olaya para açısından bakarsanız, teknik olarak kendimden daha fazla parası olan bir aileyle evleniyorum. , ama bunun evlenmemizle veya ilişkimizle hiçbir ilgisi yok). Bu, annesine ilk kez çizgi dışı bir şey söylemesi bile değil. (babası hakkında saçma sapan konuşmak, babasına bikinili fotoğraflarını göndermek vb.)

Annesi bize bunu söyledikten sonra çok üzülmüştüm ve ikimiz de onu orada istemediğimize karar verdik ki bu onun benim ve ilişkimiz hakkında daha da kötü şeyler söylemesine neden olacak.

Aranızda böyle şeyler söyleyen oldu mu, ne yapardınız/yapardınız?"
"Birkaç arkadaşım bir haftalığına tatile gitmeyi planlıyorlardı ve bana %100 emin olup olmadığımı sordular ve ben de evet demeye devam ettim. Babam destekleyici ama annem her şeyden gerçekten korkuyor ve hayır demeye devam etti ama sonra düşüneceğim dedi.

Bu yüzden dün, olayı organize eden arkadaşlardan birine, eğer %100 doğrulanırsam, ama ""düşüneceğim"" sözünün hayır olduğu ortaya çıktı. Gitmemem için sebep üstüne sebep söylüyor ve bu beni sinirlendiriyor. Adama muhtemelen başaramayacağımı söylemek zorunda kaldım ve o da benim kadar hayal kırıklığı yarattı. Kızgınım çünkü utanıyorum, herkes diğerlerinin gitmesine izin veriyor ama ben değil. Elbette bir ya da iki yaş daha büyükler ama bu o kadar da büyük bir fark değil. Ve şimdi ben gitmezsem grup muhtemelen beklenenden daha küçük olacak çünkü diğer birkaç kişi de farklı sebeplerden dolayı gelemeyecek. Kendime ne olursa olsun buna gideceğimi söyleyip durdum ve muhtemelen annemlere rağmen gidebilirim ama bunun işleri daha da kötüleştireceğini biliyorum ve bu olursa temelde eve bir savaş alanına geleceğim.

Şu an o kadar stresliyim ve sinirliyim ki etrafımdaki her şeyi kırmak geliyor içimden. Öngörülebilir gelecekte annemle konuşmayacağımdan eminim. Sadece gitmeyi planlayan diğer çocuklara ne söyleyeceğimi düşünüyorum (eğer gideceklerse, çünkü dediğim gibi birçok insan geri adım attı ve ben de ne olacağını bilmiyorum) bu yüzden yapmıyorum aptal gibi görünmek Herhangi bir düşünce ve tavsiye açığız."
"Tamam, sonunda yapışkan olduğum sonucuna vardım. Sanırım sonunda bunu anlayacak kadar olgunlaştım. Şu anki kız arkadaşımın öyle düşünmediğinden oldukça eminim, çünkü muhtemelen fark etmediği bir yerde gerçekten ama gerçekten kontrol altında tuttum. Yine de sadece iki aydır çıkıyoruz, bu yüzden onun çıkması an meselesi. Ondan GERÇEKTEN, GERÇEKTEN çok hoşlanıyorum ve onu uzaklaştırmak istemiyorum, bu yüzden yardımına ihtiyacım olan yer burası.

Mesajlaşmaya gelince yapışkan olduğumu biliyorum. Birkaç saat içinde bir yanıt almazsam, çok sabırsızlanır ve endişelenirim. Ona iki kez mesaj atmak gibi aptalca bir şey yapmadım, ama nasıl sakinleşeceğim konusunda tavsiye kullanabilirim.

Sanırım iş plan yapmaya geldiğinde de yapışkanımdır. Çoğu zaman gelip takılmamı ister ama sonra ben yapamadan meşgul olur. Böylece, onu meşgul eden şeyi bitirdikten sonra takılmayı planlayacağız. Bununla birlikte, genellikle hala takıp takılamayacağımız konusunda beni güncellemez, bu yüzden gerçekten endişelenmeye başladım ve ihtiyacım olmadığını bana bildirecek kadar düşünceli olmadığı için biraz incindim. ona zaman ayırın.

Duygular ve benzeri şeyler söz konusu olduğunda da yapışkan olabilirim. Sevgime karşılık veren kızlara hızla ve hızla aşık olduğumu dürüstçe biliyorum. Bu nedenle, genellikle onlara sevgi ve iltifatlar yağdırmak istiyorum. Bunu kontrol altında tutuyorum, ancak nasıl daha nazik bir şekilde iltifat edeceğim/şefkat göstereceğim konusunda bazı tavsiyeler kullanabilirim."
"işte benim durumum.. 21 yaşındayım ve bir yılı aşkın süredir aynı adamla çıkıyorum. O harika bir adam, harika anlaşıyoruz, ilişkimizde şikayet edemeyeceğim çok az şey var. Şu anki erkek arkadaşımla çıkmadan önce, yaklaşık bir yıldır başka bir ilişkim vardı.. O ilişkide pek sorun yoktu, pek kavga etmezdik ve her şey her zaman çok iyiydi, sonra bir gün gelip konuşmam istendi ve ben ayrılık konuşmasını yaptı Eski sevgilim bana artık benden hoşlanmadığını, beni sevmediğini, kelimenin tam anlamıyla duymak istemediğiniz her şeyi söyledi. Ondan uzakta 3 ay ve bir yazı geçirdim ve ilişkiden sıkıldığı ve ayrılmaya karar verdiği gerçeğini hemen hemen kabul ettim. Ayrı olduğumuz yaz boyunca eski sevgilimden tekrar bir araya gelmeye çalışan çok sayıda telefon aldım ve ayrıldıktan bir hafta sonra bile komşusuyla takıldığını düşünerek ona bir şans vermemeye karar verdim. Şu anki erkek arkadaşımla ilişkimin yaklaşık 3 ayında ondan öğrendim (beni aldattığı kız erkek arkadaşımla arkadaş oldu ve ona söyledi) eski sevgilim çıktığımız süre boyunca beni aldatıyordu. Sonunda eski sevgilim tarafından kabul edilen bu gerçeği öğrendiğimden beri, ilişkim konusunda çok güvensiz hissetme eğilimindeyim (bunun için hiçbir neden olmamasına rağmen). Şu anki erkek arkadaşım beni hemen rahatlatıyor ama arkadaşlarıyla dışarı çıktığında endişeleniyorum ve kendimi sakinleştirmekte gerçekten zorlanıyorum. Aldatıldığım gerçeğine kafa yormakta zorlanıyorum sanırım. En azından dürüst olduğu ve beni aldatmadığı gerçeğiyle eski sevgilimle beklenmedik ayrılığı mantıklı hale getirebildim.

Dürüst olmak gerekirse, yaşadığım kaygıyla nasıl başa çıkacağımı bilmek istiyorum... kendimi sakinleştirmek için ne tür yöntemler kullanabilirim? Şu anki erkek arkadaşım çok anlayışlı ama onunla bu konuda aynı konuşmayı yapmaya devam etmek istemiyorum..."
"Geçenlerde, çocukluğumun iyi bir 10 yılı boyunca babam tarafından fiziksel tacize uğradığım gerçeğiyle uğraşmaya başladım. Şu anki BF'mle en son ilişkime kadar kimseyle bunun hakkında konuşmadım veya bunun beni nasıl etkilediğinin gerçekten farkında değildim. 9 aydır birlikteyiz ve ben en ufak en önemsiz şeye üzülür saniyeler içinde tamamen patlardım.

Geçen Mart ayında bir terapistle görüşmeye başladım ve bunun biraz yardımcı olduğunu hissettim. Kendime zarar verme yollarına başvurmaya başladığım için (kendime vurmak, kesmek) bu son birkaç hafta özellikle kötü geçti. Erkek arkadaşım artık davranışlarıma katlanamıyor ve bana her şeyi bitirmemiz gerektiğini söylüyor. En çok sevdiğim kişi beni terk etmeyi düşündüğü için kendimi tam bir kayıp hissetmeden edemiyorum.

Benzer durumlardaki diğer insanların ne yaptığını/yaptığını merak ediyorum. Benim için içinden çıkamadığım bir kısır döngü gibi görünüyor. Tekrar tekrar aynı şey: Sinirlen, sinirlen, patla/bağır, sakinleş, bolca pişmanlık duy/özür dile. Temel olarak, babamın bana vurduğunda gireceği sürecin aynısı. Bir keresinde bana, kızgınken onunla konuşmaya çalışmamı ve ""Baba, sorun değil, sakinsin, bunu yapmana gerek yok"" gibi bir şey söylememi söylemişti. Ama hiç işe yaramadı.

Korkarım sonum onun gibi olacak, etrafımdaki herkesi duygusal ya da fiziksel olarak inciteceğim. Üzüldüğümde onlara yapabileceklerim yüzünden bir parçam çocuk sahibi olmaktan korkuyor. Benzer durumları olan başka kimse var mı?

Kontrol ettim ve bir yıl önce çocuk istismarı konusunu ele alan birkaç ileti dizisi gördüm, ancak gerçekten insanların bununla nasıl başa çıktıklarını/başa çıktıklarını soran bir ileti yok. (Belki vardı ve ben onları kaçırdım; bu arada reddit'te yeniyim, bu gönderi gereksizse özür dilerim!).

Her neyse, zaman ayırıp okuduysanız okuduğunuz için teşekkürler."
"Tamam.. Bunun aptalca bir soru gibi geldiğini biliyorum ama beni bir dinle.

İlk olarak - Birkaç ilişkim oldu, bazıları daha iyi, bazıları daha kötü - ama hiçbirini asla aldatmadım ve asla aldatmayı planlamıyorum.

Ancak ""neden"" hile yapmadığımı düşünmeye başladım.

Bunu düşündüğümde, aldatmamamın BİR NUMARALI nedeni, bunun kız arkadaşımı çok incitecek olması. Buna dayanamadım ve tek başına kesinlikle beni asla aldatmaktan alıkoydu ve kesinlikle durduracak.

Ama onunla bu konuda konuşurken, benimle mutlu olmak istememesinin ve mutlu olmasının bir nedenini de listeliyor. Bunu bu şekilde söyleyebileceğimden emin değilim - onu çok seviyorum ama aynı zamanda libidosu güçlü genç bir adamım. Kesinlikle her zaman, bir ilişkim olmasaydı anında yatacağım kadınlarla tanışırım.

Erkeklerin seks ve aşkı iki ayrı şey olarak gördüğü ve kadınların görmediği birçok konuşma var. Belki bu da bunun bir parçasıdır.

Düşüncelerin neler? Hile yapmamanız için daha fazla neden var mı? Kadınlar için farklı mı?"
"Yeni bir apartmana taşınmak üzereyim. İki kişinin yanına taşınıyorum, biri tanıdığım ve diğeri tanışmadığım ama arkadaşımın arkadaşı olan bir adam (bölgede pek fazla insan tanımıyordum, bu yüzden bir şans vereyim dedim ).

Yaşadığım sorun, seyahatteyken iki oda arkadaşımın dışarı çıkıp daire için mobilya alması. 1800 dolar harcadılar ve bir kanepe, bir mutfak masası, bir medya merkezi ve bir ayakkabı rafı aldılar. Sonra bir sürü başka küçük şey (tabaklar, vida tabancası, gümüş eşyalar, vb.). IMHO kesinlikle o kadar para harcamamıza gerek yoktu.

Şimdi maliyeti paylaşma zamanı, okuduğum her yerde herkes, kimin neden sorumlu olduğunu bilmesi için herkesin ""kendi"" mobilya parçalarını almasının 100 kat daha kolay olduğunu söylüyor. (Biri kanepeyi alır, başkası mutfak masasını ve halıyı alır, vb.). Bu kafamda mantıklı ama konuyu açtığımda vuruldum."
"Bu yüzden bu sabah erkenden gelip bir kutu çörekle patronlarımı tatlandırmak istedim. Yerel fırına gittim ve çeşitli bir düzine istedim. Ya fırıncı neyin içinde olduğumu biliyordu ya da bu sadece kaderdi. O disket beyaz kutunun içinde, üstünde bir miktar sır bulunan yaban mersinli çörek çörek vardı. Erken gelip çörekler için teşekkür almadığımı fark ettikten sonra boşver dedim, bir tane alacağım. O yaban mersinli çörek çöreğini seçtim. Onu ikiye böldüm ve bir ısırık aldım.........Tam o zamana kadar hayatım boyunca hiç uyanmamış gibi hissettim. Bu neredeyse 16 saat önceydi ve o çörek hakkında düşünmeden edemiyorum. O kadar ki, ilk seferki kadar iyi olmama ihtimaline karşı tekrar yemek istemiyorum."
"Bu yüzden, birkaç okuldan, birkaç kişinin arkadaşlıkları etrafında şekillenen bir grup arkadaşım var, temelde yenilikçiler ve inekler, sonunda birbirleriyle biraz takılıyorlar, birçok ilgi alanını paylaşıyorlar vb.

Her neyse, arkadaşım gruba biraz geç geldi ve her zaman kendini farklı hissettiğini, herkesten tamamen farklı bir okuldan geldiğini ve son zamanlarda sosyal açıdan çok garipleştiğini söylüyor.

Neredeyse bir yıldır uzaklara sürüklenmişti ve onu aylarca görmemiştim, bu yüzden ona birkaç kez mesaj atmaya ve nasıl olduğuna, konuşmaya devam etmek isteyip istemediğine bakmaya karar verdim.

Ona bazı konularda elimden geldiğince yardım ettim ve bunu takdir etmiş görünüyordu. Konuşmaya devam ettik ve birkaç kez beni kızdırdı, benim birkaç kötü gün geçirmem ve onun biraz soğuk davranmasının bir kombinasyonu. Bir keresinde tonlarca sorunumu ona yükledim, temelde ona kibar bir şekilde defolup gitmesini söyledim. Pişmanlıkla geri mesaj attı ve her zaman benim için orada olduğunu söyledi.

Yine de öyle görünmüyor, benimle nadiren konuşmaya başlıyor, son 3 ayda yaklaşık iki kez ve söylediği her şeye rağmen beni gerçekten umursadığını düşünmüyorum. Eylemler sözlerden daha değerli değil mi? Şu anda, onunla konuşmayı bırakmaya karar verdim. Benimle konuşmak istiyorsa, harika. Aksi takdirde, son zamanlarda konuştuğu gruptaki tek kişi ben olduğum için, zaten söylediğim için onu davet edeceğim 18. doğum günü partimden sonra, arkadaşlığımız için bu kadar olur. Doğru şeyi mi yapıyorum? Onunla bunun hakkında gerçekten konuşmadım çünkü gerçekten muhtaç olmak istemiyorum ve diğer zamanlarda sorunlarımı görmezden geldiğinde onunla bunun hakkında konuşmalı mıyım?"
"Son birkaç aydır, aralıklı olarak bir sınıf arkadaşıma kur yapmaya çalışıyorum. Arada bir birbirimizi görüyoruz ve oldukça sağlam bir ilişki kurduk. Sorun şu ki, okuması inanılmaz derecede zor olabilir. Aşırı dostluğunun flört mü yoksa sözlü engelini mi telafi ettiğini söylemek zor. Anadili Tayca olduğundan ve İngilizce ile mücadele ettiğinden (konuşmayı sürdürebiliyor ancak çoğu zaman birçok bilgiyi kaçırıyor), konuşma tarzımı ayarlamak zorunda kaldım ve onunla normalde yapacağım güvenle konuşmak zor. sahip olmak. Bir noktada, ona bizimkini sormaya çalıştım ama yarı yolda, ona çıkma teklif ettiğimi bilmediği anlaşıldı, bu yüzden utançtan konudan uzaklaştım.

Genelde bu tür şeyler söz konusu olduğunda cesur ve doğrudan davranan türden bir insan değilim, sadece benimle en azından biraz ilgilendiklerinden emin olduğum birine çıkma teklif ederdim. Başka bir kız olsaydı, ilgilendiğinden emin olurdum. Ancak içine giren faktörlerin miktarı çok saçma. Ondan ne bekleyeceğimi bilmiyorum. Taylandlı bir kızın ne tür bir erkekle ilgileneceğini (böyle kapsamlı bir genelleme yapabilseydim) veya flört geleneklerindeki farklılıkların ne olduğunu bilmiyorum. Ve bana gerçekten ilgi duyup duymadığını veya aldığım ""sinyallerin"" İngilizce becerilerini telafi etmek için vücut dili mi kullandığını anlayamıyorum.

Duruma yaklaşımla ilgili herhangi bir tavsiyeyi takdir ediyorum (ELL ilişkilerine, Tayland kültürüne veya genel olarak sadece flört etmeye özgü)."
"Kız Arkadaşım (19K) ve ben (20M) eski sevgilimin (20K) yanından geçerken köpeğimi kampüste gezdiriyorduk.

Yaklaşık bir yıl önce ayrıldığımızdan beri birbirimize karşı hiçbir kırgınlığımız yok, bu yüzden kaba davranıp onu görmezden gelmeyecektim. Selamlaştık ama sonra köpeğimi okşamak için durdu kendini kız arkadaşımla tanıştırdı

Kısa bir sohbetin ardından ayrıldı ve arabaya doğru yürümeye başladık. Kız arkadaşım dönüş yolunda neredeyse hiç konuşmadı ve benimkine vardıktan kısa bir süre sonra evine gitti.

O gece daha sonra geri geldi ve hala zar zor konuşuyordu ve biraz ağlamaya başladı. Ona neyin yanlış olduğunu sormaya çalıştım ama ondan bir türlü kurtulamadım.

Bu sabaha kadar kanepeden kıpırdamadı ve hala konuşmuyor. Sence neden üzgün ve bu konuda ne yapmalıyım?"
"Bu yüzden bana çok aşık olan bu kızla tanıştım. Beni yalnız bırakmıyordu, resmimi çizip facebook'tan bana gönderecekmiş gibi, okuldan mezuniyet törenimde koşarak bana sarıldı ve ben çılgına dönüp gitmesini söyleyene kadar gitmeme izin vermedi. bırak beni. Arkadaş çevrelerimiz biraz birbirine karıştı ve mezuniyetimde ona gözdağı verdiğim için kendimi çok kötü hissettim çünkü o benim altımda olduğu için biraz utanç verici olabilirdi ve benden onunla çıkmamı istedi. ve bundan zevk almazsam, onunla bir daha asla uğraşmak zorunda kalmayacağım.

Bu yüzden onunla bu randevuya gittim, esas olarak orada sessizce oturduğu için bundan hoşlanmadım. Bu yüzden onu eve geri götürme zamanım gelmişti, bindi ve soyunmaya başladı ve ona gerçekten havamda olmadığımı söyledim ve sonunda kıyafetlerini tekrar giymeye başladı. Sözünü tuttu ve onunla bir daha asla uğraşmak zorunda kalmadım.

Yarıyıl tatilim sırasında oldukça havalı başka bir kızla tanıştım, üniversitedeyken iletişimimizi sürdürdük. Şimdi bu kız deli olanla tanıştı ve bana diğer kıza ne olduğunu sordu çünkü ""[plzhelpme121] bir süre çıktık ve sonra seks yapmamız gerektiğinde onu terk ettim"" dedi.

Artık yarıyıl tatilim yaklaştığına göre, aklı başında kızla bir şeyler peşinde koşabilir miyim diye görmek istedim, ki bunu kendime açıkladım ve ne yapacağımı bilmiyorum ve bu bokla uğraşmak istemiyorum. ATM."
"Bu yüzden, Carolina Cup at yarışı için Raleigh'deki Üniversitemden Camden, SC'ye iki yıl üst üste bir gezi düzenledim. Yaklaşık 50 kişilik bir grup olarak gidiyoruz, bu nedenle DD olmadan bol miktarda alkol tüketmeye izin verdiği için bir otobüs kiralıyoruz.

Neyse son 2 yıldır iki farklı charter otobüs firmasıyla her firma beni arayıp otobüsün bozulduğunu söyledi.

Güneydoğudaki tüm kiralık otobüslerin o sırada Carolina Cup'a gittiğini ilk kez öğrendiğimiz için bu, ulaşımda sorunlara yol açtı. Bir hafta önce, kelimenin tam anlamıyla hiçbir yerde otobüs yoktu.

Son iki yıldır, iki farklı otobüsün aynı anda, 1 yıl arayla arıza yapma ihtimalleri nedir diye düşündük. Kötü şans sanırım.

Ama sonra arkadaşlarımdan biri neredeyse apaçık görünen bir şeyden bahsetti. Ya başka bir grup bu etkinliğe gidip otobüs siparişini çok geç vermeye kalksa ve bu yüzden bizim şirkete gelip ""Onu artı daha fazlasını ödeyeceğiz"" deseler ve otobüs şirketi bize otobüsün bozuk olduğunu söylese, bu da geçersiz olur. Onlarla sözleşmemiz var, sonra başka bir gruba satıyoruz.

Aranızda bu sorunla karşılaşan var mı? Otobüsümüzü 3 ay önceden sipariş etmeyi bildiğimiz için tamamen mantıklı ve gerçekten pis bir durum ve sonra korkunç bir duruma düşüyoruz."
"Tek kullanımlık çünkü bazı insanlar hesabımı biliyor. İyiyim ve başkalarına sadık biriyim ve başkalarının arkadaşlığından gerçekten zevk alıyorum ama düşüncelerim yaptıklarımdan, söylediklerimden ve insanların benim hakkımda düşündüklerinden tamamen farklı. İnsanlar herkese sadık olduğumu düşünüyor (arkadaşlara zor zamanlarda yardım ettiğime ve onlar için iyi bir insan olduğumdan yola çıkarak), ama inanın bana 'daha iyi' olursam arkadaşlarımı ekerim. İnsanlar herkese karşı iyi ve arkadaşça davranacağımı düşünüyor (yaptığım özverili şeylere dayanarak), ama zihnimde daha yükseğe çıkmak için başkalarının üzerine basmayı umursamıyorum ve zihnimde başkalarının egoistçe daha iyi hissetmelerine yardımcı oluyorum. kendim. İnsanlar benim zihinsel olarak çok güçlü bir adam olduğumu düşünüyor çünkü -uzun lafın kısası- bağımlılıklarla, zorbalarla, hastalığımla ve yakınımdaki diğer kişilerin ölümleriyle yüzleştim ve bunların üstesinden gelmeme rağmen hala zayıf olduğumu düşünüyorum ve her gün bağımlılıklarıma teslim olmak istiyorum. Beni bazen benden daha iyi tanıyan insanlardan aldığım iltifatlar -objektif olarak bakıldığında- son derece güzel... ama bunu hak etmediğimi hissediyorum ve düşünceleri görmedikleri için onlara kızgınım. arkasında ve nasıl hissettiğimi görmek. Çoğu zaman bunun için onlara bağırmak istiyorum ama yapmıyorum. Objektif olarak harika bir adam olduğumu biliyorum. Ama sahip olduğum düşüncelerde yapayalnız hissediyorum ve başkalarıyla bunun hakkında konuştum ve sonra sadece ne kadar 'mütevazi' olduğuma dair iltifatlar alıyorum. Siktir et. Kendimden nefret ettiğim yerlerde birinin benden nefret etmesini istiyorum çünkü bu daha geçerli hissettiriyor."
"İlk kız arkadaşım derken ilk uzun süreli ilişkimden bahsediyorum (40 gün arayabilirseniz).

Temelde, ben bir aptal olduğum için ayrıldık. Geçen yıl ben 18 yaşımdayken çıktık ve ilk kez sosyalleşmeye başladık ve adamım.. İnsanlara karşı tam bir aptaldım. Hiçbir zaman bir arkadaş grubuyla etkileşimim olmadı ve kendimi bu büyük cosplay topluluğunun bir parçası olarak buldum, tonlarca arkadaşım, güzel bir kız arkadaşım, takılabileceğim gerçekten harika insanlar vardı ve sonra.. Gerçek bir ahmak, gerçek bir ahmak oldum. salak. Kız arkadaşım benden ayrıldı, arkadaşlarım benimle konuşmayı bıraktı ve herkes benden nefret etmeye başladı, aptal gibi davranarak sebepsiz yere onlar hakkında konuşuyordum. 6 ay gibi bir aradan sonra kendimi çok geliştirdim, herkesle yeniden arkadaş oldum, hatta eskisinden daha iyi, insanların çizgi romandan bilime birçok konuda soruları olduğunda konuştuğu adamım. Artık daha iyi ve daha medeni bir insanım.

Ve şimdi kız arkadaşımı geri istiyorum, ondan sonra birçok kızla çıktım ama hiçbirinden ilk kız arkadaşımla olduğum kadar mutlu olamadım. Artık daha iyi bir insan olduğuma göre, sanırım onu ​​geri alabilirim. Ama onu gerçekten geri istiyor muyum bilmiyorum. Onunla mutluydum ama bu hiç üzülmediğim anlamına gelmez. O bir ressam ama en yeteneklisi değil, sanat eğitimi almasına rağmen çok iyi çizemiyor. Ama bir sanat okuluna giremeyince beni suçladı, 10 yaşında şans dilemek için onu aradım ve erken yatıp ""Beni uyandırdın, uyuyamadım, bu yüzden başarısız oldum"" dedi. ."" ve bu gerçekten kalbimi kırdı. Ama zamanla o da benim gibi daha iyi bir insan oldu. Çalışkan, daha iyi çiziyor, pek çok şey yapıyor.

Sanırım onu ​​geri kazanabilirim, ama yine de emin değilim, ayrıca çok çalışmayı ve daha iyi bir ülkede yaşamak için bu ülkeyi terk etmeyi planlıyorum.

Sen ne önerirsin? Şansımı denemek mi yoksa zaten başarısız olan bir şey için canını bile sıkmamak mı?"
"Bu konuda gerçekten özlü olacağım çünkü bunun hakkında üç saat boyunca atıp tutabilirim.

O kendi sorunu ve her şeyi anlattığı kişi benim.
O bir erkek fahişesi ve büyümeyi reddediyor.

Onu ağlatmayı seviyor. Genellikle sebepsiz. Her zaman ondan ayrılmak için komplo kurduğunu iddia ediyor. Ki bunu yapmayacak: özgüveni birinden ayrılamayacak kadar düşük. O bir dedikodu kraliçesi ve tüm arkadaşlarına onun hakkında saçma sapan konuşmayı seviyor. Kimsenin bilmemesi gereken gerçekten kişisel şeyler. Özellikle de insanlara açılmakta sorun yaşadığı için. Taşınmadan önce bu hemen hemen normdu.

Şimdi 40 mil uzağa taşındı. Aşık bir arabaya sahip biri için büyük bir başarı değil. Ama bir kıdemli için hala annesinin küçük kızı; o kadar basit değil. Yani mesafe nedeniyle kendi deyimiyle ""mola veriyorlar"". Arabası var, okula gitmiyor ve yarı zamanlı bir işi var. Neler olduğunu görmeye başlıyor ama buna inanmayı reddediyor. Ağzından ""ilgisini kaybediyor"" sözlerinin çıktığını duydum.

Tabii ki ona karşı önyargılıyım. Başka neden bu gönderiyi yapayım? Ona karşı hislerim var ama (tamamen) ayrılmalarını istememin nedeni bu değil. Onun için endişeleniyorum ve onun için en iyisini istiyorum.

Yani, benim için bacak çalışması yapan bir arkadaşım var. Erkek arkadaşıyla iyi arkadaş ve ağzımdan çıkan her kelimeye katılıyor. ""Bf"" nin başka kadınlarla yattığına dair önemli kanıtlar elde ederse; davamı ona sunmalı mıyım?"
"Babamın nişanlım olacağını ve resmi nikah yapacağımı ancak kurallara uyulması gerektiğini söylerken kulak misafiri oldum. Annemle babam karayipli ve katolik olduğu için evlenmeden önce birlikte yaşamaları söz konusu değil ama nişanlımla uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz. Yani bu resmi nikahtan sonra hala birlikte yaşamamıza izin verilmiyor. Bunu benim için ÇOK zorlaştırıyor ve son derece utanç verici çünkü bu, erkeğimle ilişkime başka bir yük daha ekliyor ve zaten aramızda yeterince sorun var. Bunun bizi ayırmasından da korkuyorum. Ne yapmalıyım?

Şu anda yüksek lisans yapıyorum, nişanlım iki işte çalışıyor ve paramız kısıtlı ama paramızı birlikte bir hesaba biriktirmek ve birlikte düğün planlamasına ve geleceği birlikte başlatmak için çalışıyoruz. Annem bizi destekliyor, ebeveynleri de (uzun mesafeli bir ilişki içinde olan) her şeyi bu kadar zorlaştıran sadece babam. Ya onu ve kurallarını seçerim ya da ona karşı çıkıp nişanlımla yol açarım ve o benimle ve geniş ailemle tüm bağlarını keser."
"Malları ver Reddit, saçakları düşürürken duyduğun derin bir şey nedir?

Benimki burada:

Ailem bu hafta sonu okulda beni ziyarete geldi. Hava berbattı, bu yüzden tek yaptığımız içip yemek yemekti. Cumartesi gecesi, bir barda yemek rezervasyonu için beklerken babam Vietnam Savaşı gazisi olan yaşlı bir adamla konuşmaya başladı. Babam askeri geçmişi olmayan hiç kimseye yaşadıklarını anlatmaz, bu yüzden annem ve erkek arkadaşım kıkır kıkır gülüp içerken, babamın sohbetine kulaklarımı dikmiştim. Bana askerde geçirdiği süre hakkında en çok 6. sınıfta bir karne için anlatmıştı ve bu sert ve rahatsız edici bir deneyimdi. Ateş üsleri inşa etmekten, muson mevsiminde ayakları kanamaktan ve çatlamaktan ve ağzından bir kelime bile duymadığım her türden hayranlık uyandıran şeylerden bahsettikten sonra, yaşlı adama siyah (ve ölmüş) bir arkadaşının Vietnam'da), ona şunları söyledi:

> Eve döndüğünüzde zenci olmanın nasıl bir şey olduğunu öğreneceksiniz.

Tabii ki, annemin bana babamın üzerine tükürüldüğü ve kimse gazileri işe almadığı için hendek kazmak zorunda kaldığı hakkında anlattığı tüm hikayeler aniden yerine oturdu. Sivil haklar hareketinin tam ortasında yakalanmasına rağmen asla ırkçı olmadığı için babama her zaman büyük bir saygı duymuşumdur (rastgele olmaktan yan tarafında ayak uzunluğunda bir yara izi olan bir adamdan bahsediyoruz. lisesinde beyaz olduğu için maket bıçağıyla bıçaklandı), ama lanet olsun. Bu, hayatımın geri kalanında benimle kalacak bir şey."
"7 yıldan fazla birlikteydiler. Bu süre zarfında ona bir pislikmiş gibi davranmaktan başka bir şey yapmadı. Bütün bunlarda o da masum küçük bir kedi yavrusu değil, güven bana. Her iki durumda da, yaklaşık 4 yıl önce bir kadınla ilişkisi oldu. Lezbiyen ya da biseksüel bir şey olmadığını iddia etti, bunun yerine sadece ilgi çekmeye çalıştı. Çok geçmeden onu da aldattı.

Yaklaşık bir ay öncesine kesin ve evlenmek üzereler. İlişki ile şimdi arasındaki zamanda, işler korkunçtu. Sürekli kavga etmek, birbirimize tamamen saygısızlık, sadece korkunç. Nişanlım ve ben, işlerin ne kadar garipleşeceğinden dolayı evlerine gitmeye bile korkuyorduk.

Böylece evlenirler, ancak bu arada kız bu iş arkadaşını yanlarına taşır. Zor zamanlar vs. Yani evlilikten hemen önce, düğün sırasında ve düğünden sonra bir ilişkisi olur ve bu kadına aşık olur.

Uzun lafın kısası, bok fana çarptı ve bitti.

İşin aslı, dostum tüm bu olanlar yüzünden gerçekten mahvolmuş durumda. Kesinlikle mahvolmuş durumda ve evlendiği ve şimdi boşanma kararı aldığı bir kadının sürtüğü onu daha da kötü hissettiriyor.

Kötü şeyler yapmasına ve dünyanın en iyi erkek arkadaşı/nişanlısı olmamasına rağmen, bunun hala onun hatası olmadığını ve tüm bunlar olmadan onu geri alabilmeyi diliyormuş gibi hissetmemesi gerektiğini anlamasına en iyi nasıl yardımcı olabilirim? saçmalık?"
"Bununla gerçekten mücadele ediyorum, duruma yeni bir bakış atmak istiyorum.

Neredeyse 6 yıldır birlikteyiz ve geçen temmuz ayında birlikte yaşadıktan sonra her şeyin harika gittiği izlenimini edindim. İkimiz de onu ve birbirimizi ne kadar sevdiğimizi birçok kez ifade ettik. Son zamanlarda (bana göre: durup dururken) kız arkadaşım bizimle ve kendisiyle ilgili bazı şüphelerini ve düşüncelerini dile getirdi.

Liseden ayrıldığımızdan beri birlikteyiz ve o dışarıda daha iyi bir şey olup olmadığını merak ediyor. Beni hala seviyor ve hala bana ilgi duyuyor. Ama yine de, ""Öyleyse bu mu?"" his. Eğitiminin, yöneticiliğinin ve pazarlamacılığının bir parçası olarak epeyce seyahat etti ve hırslı insanlarla tanıştı. Eğitimim ve geleceğim ise öğretmen olarak aynı şekilde iddialı değil.

Beni sevdiğini kabul ediyor ve daha iyi bir şeyin gelip gelmeyeceğini bilmiyor. Ayrıca başka bir hırslı insanla yaşamanın gelecekteki potansiyel ailevi veya sosyal meselelerden fedakarlık gerektirdiğini de biliyor. Daha hızlı bir hayat yaşamak istiyor ama görünüşe göre bununla (iş/seyahat/hızlı yaşam/...) ve şu anda sahip olduğumuz şey (daha yavaş/rahat kanepe zamanı/sosyal rahat etkinlikler/seyahat) arasında bir denge bulmaya çalışıyor. ..).

Bütün bunlardaki konumumdan emin değilim. Bir sürü eğlenceli şey yaparak en başta neden birlikte olduğumuzu anlamasını sağlamaya çalıştım. Sürekli 'durumumuzu' okumaya çalışıyorum.. Genellikle kendime oldukça güvenirim ama şimdi bir öpücük %100 olmasa bile şüphe duymaya başlıyorum ve kararsız kalıyorum.."
"Oldukça yalnız bir adamım, son ilişkim 19 yaşındayken bitti ve bir ay sonra 25 yaşıma giriyorum. Hayatımı toparlamam biraz zaman aldı, yine de oraya gidiyorum ama son 3 yıldır bir sandviç dükkanında çalıştım ve son zamanlarda bir kafeye başvurdum. Sandviç dükkânı çoğunlukla erkekler, kahve dükkânı ise çoğunlukla kadınlar. Benimle antrenman yapan kızlardan biri özellikle göze çarpıyor, biraz çapkın olduğunu düşündüğüm biriydi (sadece arkadaş canlısı olabilir ve ben aptalım) ve onun olup olmadığından emin olmasam bile bekar onunla bir ilişki fikri kafama daha sık girdikçe soğukkanlılığımı kaybetmeye başlıyorum. Bu tür şeylerle ilgili şirket politikasına baktım ve her şey yolunda, o da sadece çalışacağım mağazada eğitim alıyor ve iyi bir şey olabileceğini düşündüğüm başka bir yere taşınıyor. Nasıl hissettiğimi anlaması için ona ne söylemeliyim? Nasıl söylerim? Bazı fikirlerim var ama bu tür şeylerde berbatım."
"Hey!

Yani bir arkadaşım ve ben Amsterdam'a uçuyoruz ve ardından Berlin'den kalkan bir uçakla ayrılıyoruz. Yani eksi uçak yolculuğu, yani arada 13-14 gün var.

Şimdi geziyi planlamaya çalışıyorum ama biraz bunalmış hissediyorum, bu yüzden hepinize sorayım dedim. (Reddit genellikle benim google'ımdır) Bu süre boyunca bizi Berlin'e götüren, ama aynı zamanda harika ve güzel şeyler de gören (özellikle biliyorum) bir tür iz planlamayı denemek istiyorum.

Biz iki erkeğiz, ikimiz de 21 yaşındayız ve kaba davranmaktan korkmuyoruz. Şu eski yardım sitelerine bakmayı ve kanepede gezinmeyi düşünüyordum. Ne kadar ucuzsa o kadar iyi ve kaldığım süreyi desteklemek için iş yapmayı umursamıyorum. İkimizin de sevdiği en önemli şey doğa, bu yüzden bu manzaraları kuşatmak istiyorum ama şehri de kaçırmamak istiyorum.

Peki arkadaşlar size sorum; baska öneri? Görmem gereken yerler, yapmam gereken şeyler, yapmamam gereken şeyler? Kalmak için harika yerler, korkunç yerler? Berlin'e giderken bize harika şeyler gösterebilecek bir tür sihirli uygun parkur mu?

Bunun çok geniş olduğunu biliyorum ama okyanusa bırakılıyormuşum gibi hissediyorum ve bir şeyler bulmam gerekiyor. Görsel olarak haritasını çıkarmak için kendime yardımcı olacak bir harita bile çizdim. Hala kafası karışık. Yani herhangi bir düşünce, yorum, fikir, herhangi bir şey büyük bir fark yaratacaktır."
"Bu yüzden, okul ağınızı hackleme haftası olduğundan, ilk gönderimi bunu yapayım dedim. Bu geçen yıl oldu ve küçük bir arka plan hikayesi var. Okulumun bir oyun kulübü var ve bilgisayar oyunlarını (yasa dışı olarak) indirip okul ağımız üzerindeki commons klasöründeki bir klasöre koyuyorlar. Yani ben ve arkadaşım her zaman annesinin odasına giderdik (o bir bilgisayar öğretmeni ve bir sürü bilgisayarı var ve hadi telefonlarımızı filan kullanalım). Zaman zaman oyun kulübü klasöründen oyunlar oynardık, ta ki bir gün korsan oldukları için tüm oyunlar silinene kadar ama neden silindiklerini belirten bir not bıraktılar. İşte FU.herhangi biri belgeyi düzenleyebilir, bu yüzden arkadaşıma ""hey, bir kelimeyi değiştirmelisin"" dedim (haklısın). Bunu yapmayı kabul etti ve değişti. 2 gün sonra oyun kulübü hanımı annesinin odasında sinirli. Kelimeyi değiştirdiğinde, görünüşe göre belgeyi kendisinin yarattığını söylüyordu. Her neyse, BT adamlarımıza gerçekte ne olduğunu görmek için her bilgisayarı incelettirdi ve sonra bize ""çocuklar okul sunucusunu hacklemeye karar verdiğinde oyun kulübüme olan şey bu"" dedi. Gereksiz, arkadaşlarımın annesi ona gerçekte ne olduğunu söylediğimizde gerçekten sinirlendi."
"Biftek ve BJ gününün şerefine, tabii ki...

6 aydır çıkıyoruz. Ara sıra yaptığımız küçük tartışmaların dışında (önemli bir şey değil), her şey yolundaydı. Muhtemelen çıktığım en zeki kızlardan biri. Kişiliklerimiz oldukça benzer ve iyi anlaşıyoruz.

Görünüşe göre seks söz konusu olduğunda biraz ""korunaklı"" olduğunu söyleyebilirim. İç çamaşırı falan giymeyi sevmiyor ve ilk çıkmaya başladığımızda bana hiç porno izlemediğini söyledi. Noel için şakacı bir şekilde hediyemin onun seksi zamanlar kıyafetleri içinde olmasını önermiştim. Evet, öyle düşünme.

Bunun da ötesinde, birkaç ay çıktıktan sonra bir BJ'nin asla olmayacağı inanılmaz derecede açık hale geldi. Demek istediğim, sadece hiç hareket etmemiş değil, aynı zamanda konuyu açtıktan sonra bana bunun onu ""rahatsız"" hissettirdiği söylendi.

İşte buradayım, biftek ve BJ günündeyim... ve gerçekten bir BJ istiyorum. Bu aslında çıktığım ve beni üzmeyen ilk kız ve ironik bir şekilde, arkadaşlığından en çok zevk aldığım kız. Ayrıca bir kıza asılmakla ilgili bir sorunum olmadığını da belirtmeliyim ve bunu ona bir kez bile yaptım, ama belli ki iyiliğe karşılık vermeyen bir kıza aşağılanmaya devam etmeyeceğim.

Sanırım 2 sorum var:

1. Nihayetinde bunun mevcut durumumuzda işe yaramayacağını düşündüğüm için gülünç mü oluyorum;
2. Böyle bir durumdan hiç kimse kurtuldu mu? Demek istediğim, bana bir BJ vermiş olsa bile, bunun iyi gideceğini veya sık sık olacağını (hiç mi?) hayal edemiyorum."
"Arka plan: L (onun için bir isim olarak kullanıyorum) ve ben lisenin birinci yılından beri arkadaşız. O yıl birbirimize gerçekten yakınlaştık ve duygularımızı gösterdik ve bir çift olduk. Bütün bu ilişki sadece cinseldi ve bundan başka bir şey yoktu (4 ay sürdü). Bunda ikimiz de hatalıydık ve ayrılmamız gerektiğine karar verdik. Üniversitenin birinci yılına kadar birbirimizle pek konuşmadık (rastgele merhaba dedik ve o yıllar arasında sadece arkadaşça davrandık).

Şu an: Benimle ilgili her yönümü (fiziksel, cinsel, kimya ve zihinsel) sevdiğini söylediğinde, son 8 aydır çok takılıyoruz, mesajlaşıyoruz ve arkadaşlığımızda gerçekten yakınlaşıyoruz ama bilinçaltını alamıyor. bu konuda hemfikir olmak (onun da bir erkek arkadaşı var). Benimle romantik olduğunu göremediğini, sadece en iyi arkadaşı olarak gördüğünü söylüyor. Benimle mutlu olduğunu ve harika vakit geçirdiğini görüyor. Arkadaşlarına ve ailesine benden gerçekten hoşlandığını ve benimle birlikte olmak istediğini söyledi ama bu engeli aşamadı.

Bu engeli aşmasına yardım etmek için yapabileceğim bir şey var mı, yoksa yapması gerekecek mi?"
"Erkek arkadaşımla (~2 yıllık) ilişkim harikaydı. Birlikte çok eğlendik ve ilişki boyunca saygılı ve dürüst olduk. Son bir aydır bir değişiklik oldu. Birbirimizden daha kısayız, o kadar fiziksel değiliz ve görünüşe göre genellikle birbirimizin yanında olmaktan daha az heyecan duyuyoruz.

İlişki sonu konuşmasını gündeme getirmeyi düşünüyordum. Ancak, istediğim şeyin bu olup olmadığından veya bizim için en iyisi olup olmadığından inanılmaz derecede emin değilim. Geçen ayki cansız ilişki, muhtemelen beklememiz gereken bir monotonluk olabilir. Üç haftadır işsizim ve kendimin en iyi versiyonu gibi hissetmediğimi biliyorum. Belki de kendi güvensizliğim ilişkimize yansıyor.

Birkaç saat içinde eve varacak ve bu sabahki bitmemiş anlaşmazlığımız hakkında konuşmamız gerekecek. İyi uyuyamadı, ben de uyuyabilsin diye sabah işlerini yaptım. Kalktığında benimle kısaydı çünkü köpeğe yağmurluk yapmadım ve benden haftalar önce yapmamı istediğine yemin ediyor. ama sorduğunu kesinlikle hatırlamıyordum. Aptalca ve kolayca düzeltilebilen bir iletişimsizlik konusunda aynı fikirde olmadığımıza gerçekten şaşırdım ve aktif olarak hayatını kolaylaştırmaya çalıştığım yöntemlere karşı kör olduğu için incindim. İşe gitmesi gerektiği için konuşmayı bitiremedik. Görünüşe göre birbiri ardına halletmemiz gereken aptalca anlaşmazlıklar var. Daha önce küçük şeylerin bizi yarı yolda bırakmasına asla izin vermemiştik.

**Öyleyse sorum şu, r/Relationships-** Başka türlü sevgi dolu bir ilişkinin sonu hakkında konuşmaya başlama zamanının geldiğini nasıl bilebilirim? Ayrıca, bir ilişkiyi nasıl iyi bitirirsiniz?"
"Birinden gerçekten hoşlandığınızı varsayalım ama bir şey oldu ve bu sizi ondan soğuttu. İstismar veya aldatılmak gibi gülünç derecede kötü bir şey değil, ancak birine duygusal olarak açık olmama ve/veya onlarla aranızdaki bağı/kıvılcımı kısaca kaybetme gibi bir şey. Temel olarak, sizden gerçekten hoşlanıp hoşlanmadıklarını sorgulamanıza neden olan bir şey. Sanki, aslında senden gerçekten hoşlandığını düşündüğün zaman, diğer kişinin senden hoşlanıp hoşlanmadığına dair şüphelerin var.

Onları geri alıp ikinci bir şans verir miydiniz?

Sanırım bu benim başıma geldi - bir kız ondan gerçekten hoşlanıp hoşlanmadığımı bilmiyor. Benim için tipik tavsiyenin devam etmek olduğunu biliyorum, ancak geçmişimde, daha önce havanın değiştiği ve gerçekten güçlü bir şekilde gelip özür dilemenin işe yaradığı bir olay yaşadım. (Aslında nedense bana çok oluyormuş gibi geliyor - geçmişimde iki kez özür dilemek zorunda kaldım ve ikinci şansım oldu). Tek sorun, onu senin samimi olduğuna inandırmak... ve bu çok zor. Ve bu onu şahsen görmeden yapamayacağım bir şey ama belli ki kapalı olması yüz yüze görüşmemizi engelliyor (şans eseri karşılaşmadıkça). Ama geçmişte bir mektup ve e-posta yazdım ve işe yaradı, belki de şahsen yapmamanın bir yolu vardır..."
"Yani dün zor bir gündü. Hala yapacak ÇOK işim vardı, bugün sunduğum ev tasarımının gerçek ölçekli modelini yapmak ve powerpoint sunumu gibi şeyler.

Prezentabl bir sunum yapabildim ama bu yüzden sadece 4 saat uyuyabildim. Sanırım uykusuzluk, vücudumun bu sabah normalde reçete edilen dozu işleyemez hale gelmesine neden oldu.

Bu yüzden bugün okula geldiğimde, olması gerekenden çok daha fazla terlediğimi zaten biliyordum. Üşümek ve terlemek berbat bir duygudur. Yine de bunun sadece soğuk algınlığı ya da başka bir şey olduğunu varsaydım. Koltuk altlarımı kontrol ettiğimde her şey değişti. Cidden bugün gri gömlek giydiğime pişmanım.

Koltuk altlarım terden *boşalmıştı*.

Her dakika koltuk altlarımdan damla damla ter damladığını hissedebiliyordum, bu daha da sinirimi artırıyordu. Bir saat sonra süveterim artık teri tutamadı ve o kadar görünür hale geldi ki insanların fark etmesi için kollarımı kaldırmama bile gerek kalmadı. Arkadaşlarıma karşı kendimi garip hissetmeme neden olmadı, sadece onlarla güldüm.

Ama sonra tasarımımı dış jüriye sunma zamanım gelmişti. 7 saygın öğretmen ve mimar, çalışmamı savunmam için bana 30 dakika ayırdı.

Sadece fark ettiklerini biliyorum ve bu onların dikkatini dağıttı ve benim dikkatimi dağıttı. Bundan bahsetmeleri çok garip. Bunu görmezden gelmek benim için çok garip. Yine de garipliği kabul ettim ve biraz berbat bir sunum yapabildim çünkü aşırı dozla birlikte sözlü keneler aldım. Ama en azından ben her şeyi iki kez açıkladıktan sonra tasarımı sevdiler.

Okul bittikten sonra eve gitmeden önce işedim ki bu da kötü bir fikirdi. Bir böbrek taşı düşürüyormuş gibi hissettim ve bana 30 dakika boyunca zonklayan ağrılı bir ereksiyon verdi.

Şimdi buradayım, evde oturuyorum çünkü terlemeyi durduramıyorum, bitkin hissediyorum, kalp atışım hala 100 civarında.
Sadece kötü bir gün geçiriyorum."
"Deja Vu bilimi gerçekten kesip yapıştırmıyor, çoğu hala spekülasyon. Sadece birkaç gün önce çok garip bir Deja Vu vakası yaşadım. Daha önce hiç gitmediğim bir barda, hiç gitmediğim bir şehirde, o hafta ilk kez tanıştığım arkadaşlarımla birlikteydim. Sonra birdenbire aklıma geldi, durum, ortam, atmosfer, ışıklar, sesler, ambiyans, her şey o an benim için daha önce yaşanmış gibiydi.

Öyleyse soruyorum, sizce Deju Vu ne anlama geliyor? Bana göre, hayatınızın olması amaçlanan yolda olduğunun bir işareti olduğunu düşünüyorum. Doğru yönlere gittiğinizi. Biraz kelebek etkisi gibi. Her zaman A noktasından başlarsınız ve her zaman B noktasında bitirirsiniz. Ama oraya nasıl varacağınız size bağlıdır ve izleyeceğiniz doğru yol vardır ve izleyeceğiniz yanlış yol vardır. Ahlaki olarak değil, sadece hayatınızın olduğu gibi ""varsa"" gidin."
"Bir yıldan biraz daha kısa bir süre önce bir erkekle yaklaşık 13 veya 14 ay çıktım (o sırada 21 ve 22 yaşındaydık); Bu yılın Şubat ayında ondan ayrıldım. O zamandan beri, onunla çıktığımda olduğumdan neredeyse tamamen farklı bir insan gibi hissettiğim noktaya kadar, büyük bir kişisel değişim geçirdim.

Yaklaşık 5 yıllık taciz içeren bir ilişkinin yalnızca bir ayında olduğum için, ilişki en başından çok duygusaldı. Bugüne kadar tanıştığım en iyi adam olmaya devam ediyor ve taciz içeren ilişkimden kalan sorunlarımla uğraşırken bana yardım etti ve beni destekledi. Ben onun ilk gerçek, uzun süreli kız arkadaşıydım. Sonunda o yaz birlikte yaşamaya başladık ve ayrıca arkadaşı ve arkadaşının kız kardeşiyle Avustralya'yı dolaşarak üç buçuk ay geçirdik. İlişkimiz sırasında çocuklar ve evlilik hakkında konuştuk ve kendimi yüzüklere bakmayı ve onun evlenme teklif etmesini düşünürken buldum.

Ona vermemem gereken bir sürü söz verdim çünkü tüm ilişki boyunca bunun sonsuza kadar olmayacağını biliyordum. Avustralya gezimiz sırasında veya sonrasında onu terk edeceğimden korktuğunu dile getirirdi ve ben de tereddüt etmeden ona ayrılmayacağıma söz verdim. İlişkiyi bitirdiğimde onu kesinlikle mahvettiğimi biliyorum.

Şimdi, hayattaki yeni yerimde ona bir özür borçluymuşum gibi hissediyorum. Onu, sağladığı güvenlik ve sevgiden zevk alan, çok uzun bir ribaund olarak kullandığımı biliyorum. Ona verdiğim acıyı kabullenmem gerektiğini hissediyorum ve ona iyi dileklerimi sunmak istiyorum.

Bu iyi bir fikir mi? Uyuyan köpeklerin yalan söylemesine izin vermeli miyim? O ve en iyi arkadaşı (seyahat arkadaşımız) kısa süre önce beni facebook'tan sildi - Kasım ayına kadar bu bir nebze teması sürdürdük. Beni sildiğini öğrendiğimden beri, kendimi sık sık ona verdiğim zararı düşünürken buluyorum ve haklı olarak umarım şimdi mutludur. Şu anda nasıl biri olduğu hakkında hiçbir fikrim yok ve onu ayrıldığımızdan beri görmedim, bu yüzden benden herhangi bir iletişimin nasıl alınacağını bilmiyorum."
"Neredeyse üç yıldır birlikteyiz ama ben bir şeyleri bitirmeye çalışıyorum. Hala ona değer veriyorum ama bence yollarımızı ayırmamız daha iyi. Ona bunu ve neden mutsuz olduğumu söyledim ve bunu konuşmak için buluşmaya karar verdik. Sonunda ağladık, sarıldık ve olanlardan dolayı birbirimize kızmadığımıza karar verdik. Uyuyakaldım ve uyandıktan sonra eve gittim ve o her zaman bana karşı çok şefkatliydi. Eve döndükten sonra ona şu anda ne düşündüğümüzü ve planladığım gibi hâlâ ayrı olup olmadığımızı sordum. Öyle düşünmediğini söyledi ve ben de bunu daha sonra konuşabileceğimizi söyledim. Ona yanlış bir izlenim mi verdim? Onu gereğinden fazla incitmeden işleri nasıl düzeltmeliyim? Teşekkürler beyler."
"Arka plan: Bekkah ve ben 3 yıldır arkadaşız ve bir yılı aşkın bir süredir kızıma dadılık yapıyordu. Çok dindar ve bu nedenle evlenmek için büyük bir acelesi var (hepsi farklı bir konu) ve çok az parayla veya hiç para olmadan bir düğün yapıyor.

Törende çocukları oluyor ama resepsiyonda değil ve kızımın törene davet edilmesine rağmen kabul etmedim ve muhtemelen ortalığı karıştıracağını ve evde kalmasının daha iyi olacağını düşündüm. Kızımı giydirmeyi ve Bekkah ile ben, Bekkah'ın fazlasıyla mutlu olduğu törenden önce veya sonra fotoğraf çekmeyi teklif etsem de.

Benim yaşadığım sorun, resmi olarak söylenmemiş olmasına rağmen bana artı bir verdiğini düşünmüyorum. HİÇBİR arkadaşını, ailesini veya nişanlısını tanımıyorum, bu yüzden tören ve resepsiyon sırasında tek başıma olacağım. Kızımı törene götürmeyi seçmiş olsam bile, sosyalleşmenin gerçekleştiği resepsiyonda çocuklara izin verilmediği için yine yalnız kalacaktım.

Davetiyeler gönderilmedi ama orada kimseyi tanımayacağımı ifade ettiğimde ""rastgele arkadaşlardan oluşan birkaç masa olacağını"" söyledi. Bu acı. Bu nedenle artı bir olmayacağını varsayıyorum.

Para sıkıntısı çekmelerini anlıyorum ama açıkçası 4 saatlik bir resepsiyona gidip bir grup yabancıyla sosyalleşmek ve arkadaşımı görmek için toplam 5 saniye kazanmak için akşam yemeği yemek isteyip istemediğimden bile emin değilim. Yaklaştık ve onu özel gününde desteklemek istiyorum ama artı bir tane getirmeyi istemek biraz saçma geliyor ama yine de davetime bir tane eklememek biraz saçma geliyor. Belki ben hatalıyım."
"Lütfen reddit yapın, tavsiyeye ihtiyacım var. SO'm ve ben yaklaşık 4 yıldır birlikteyiz, son 1 yıldır uzun mesafe.

Sonuç olarak, ben fiziksel olarak çok sevecen biriyim, o değil. Bu, balayı aşaması sona erdiğinden beri devam eden bir sorun olmuştur. Başlangıçta o da benim kadar şefkatliydi ama bu yavaş yavaş azaldı ve ona dokunduğumda (elini tutmak, ona sarılmak, kucaklamaya çalışmak, hemen hemen her şey) rahatsız olmaya başladı. Başlatırsa şefkate aldırış etmez, ama ben yaparsam dayanamaz.

Bunu bana tekrar tekrar söyledi. Ve deniyorum, ama bu benim için o kadar doğal bir şey ki, bunun hakkında iki kez düşünmüyorum bile. Sonra onun kişisel alanına saygı duyamadığım için üzülüyor, ben onun için bu tek şeyi yapamayacağım için üzülüyorum ve döngü yeniden başlıyor.

Her neyse, bunun aramızda büyük bir sorun olduğunu biliyorum ve bunu çözmenin bir yolunu bulmak istiyorum. Ne deneneceğine dair herhangi bir öneri çok makbule geçer!"
"Kız arkadaşım ve ben yaklaşık 2 yıldır çıkıyoruz - o benim ilk gerçek kız arkadaşımdı ve bekaretimi kaybettiğim kızdı. Onunla internette tanıştım ve anında anlaştık ve gerçek hayatta birbirimizle tanışmak istediğimizi söyleyebildik. İlk randevumuz çok güçlü bir bağımız olduğunu doğruladı ve oradan ayrıcalıklı olduk. Başından beri her şey mükemmel gidiyordu: asla kavga etmezdik, her zaman iyi vakit geçirirdik, seks harikaydı, vs.

Onunla liseden mezun olduktan sonra tanıştım (çok utangaç, kilolu bir çocuktan daha özgüvenli, yakışıklı bir erkeğe geçtiğimde), yani o benim bir kızla ilk gerçek deneyimimdi. O zamanlar bekaretimi kaybetmeden önce bağlantı kurabileceğim biriyle bir ilişki bulmayı gerçekten istiyordum ve o doğru kızdı. Dürüst olmak gerekirse, o zamanlar burada, 2 yıl sonra, hâlâ onunla çıkacağımı düşünmemiştim.

Son zamanlarda, kendimi biraz depresif hissediyorum (üniversiteden mezun olduktan sonra işimi yeni kaybettim, taşınamama, aile sorunları vb.) ve ayrıca ilişkide biraz ""tuzağa düştüm"". Onu hala seviyorum ve onunla vakit geçirmekten keyif alıyorum. Bununla birlikte, bir parçam gerçekten buna son vermek ve bekar hayatı deneyimlemek, kariyerime odaklanmak için daha fazla zaman harcamak ve sadece bir ilişki içinde olmamak istiyor. Burada olmamın nedeni, daha önce hiç böyle bir senaryo deneyimi yaşamamış olmam ve dışarıdan bir görüş istemem. Bir şeyleri koparırsam, yanlış karar verdiğim için çok yakında pişman olacağımı hissediyorum. Aynı eve taşınmaktan da bahsettik ve o hep hayatının geri kalanını benimle geçirmek istediğinden bahsediyor."
"Geçen gün [28/K] bu adamla [34/E] neredeyse bir ay konuştuktan sonra ilk kez tanıştım. Çevrimiçi olarak tanıştık ve anında tıkladık. O zamandan beri neredeyse her gece telefonda konuştuk ve yavaş yavaş birbirimizden gerçekten hoşlanmaya başladık. İlk tanıştığımızda kelebekler hissetmedim... sadece anlık bir rahatlık hissi. O kadar yoğun, gergin, ani bir aşk gibi hissetmedim. Sonunda seks yaptık ve birlikte olduğumuz süre boyunca, her şeyin ne kadar ""iyi"" farklı olduğunu söyleyip durdu.
Kafam çok karışık. Bilerek benim tipim olmayan adamları aradım: çok parti yapan tutkulu ""kötü çocuklar"". Adamın beni putlaştırdığı, benim fikrime aşık olduğu ve o kaideden düştüğümde her şeyin çöküp yandığı bir dizi çalkantılı ilişkim oldu. Ama o farklı. Çok farklı...
O anlık karın kelebeği, bulanık duygu olmadan birine aşık olmak mümkün mü? Yoksa bu, daha çok yapım aşamasında olan bir arkadaşlık gibi mi geliyor?"
"Oldukça beceriksiz bir menajerin yerine geçtim. İşe aldığım çalışanlarımdan biri harika bir adam. Grup tarafından çok saygı görüyor. İş çılgın bir hızla büyüyor ve genişlemeye hazırlanıyor.

Bu hazırlıkta, müşteri ihtiyaçlarını karşılamak için operasyonları biraz değiştirmeye çalışıyoruz. Bunu yaparken işler değişiyor. Adam işinden GERÇEKTEN zevk alırdı. Artık o kadar değil. Rahatsız olduğu şeyleri yapmak zorunda kalıyor. 10 yıldır her şey aynı, birdenbire her şey değişiyor.

Bugün ona bir şey soruyordum ve ellerinin titrediğini fark ettim. Onu sinirlendiriyorum ve bu benim kalbimi kırıyor. İnsanlar bana pasif bir şekilde 'James iş yerinde çok mutluydu' ve benzeri şeylerden bahsediyor. Adam hakkında gerçekten bildiğim tek şey, eskiden bir erkek korosunda olduğu ve çocukken kekeme olduğu.

Kişisel olarak çok şey yaşıyorum ve oldukça yoğunum. O gerçekten hayran olduğum ve gerçekten takdir ettiğim biri.

Bir ilişki geliştirmenin, kişisel ihtiyaçları için ona uyum sağlamanın ötesinde, onun sinirlerini yatıştırmak için yapabileceğim bir şey var mı? Ona güzel bir şey almak için kişisel paramı koymayı düşündüm, minnettarlığımı ifade etmek ama sinirlerini yatıştırmak istiyorum. Birini bu kadar sinirlendirmem/yapabilmem beni rahatsız ediyor."
"Kız arkadaşım ve ben (gençler için) oldukça utangaç insanlarız. Kuşkusuz ilişkimizde hamleler yapmakta oldukça yavaş davrandım - onu öpmek için kendime güvenmem uzun zaman aldı.

Gerçekten iyi anlaşıyoruz ve onunla vakit geçirmeyi ve sadece konuşmayı seviyorum, ama fiziksel şefkat benim için de önemli ve bunu her zaman ben başlatıyormuşum gibi görünüyor, hatta sadece el ele tutuşmak veya diğerinin omzuna kafa koymak bile.

Çok kötü değil, herhangi bir fiziksel teması reddediyor gibi değil ve bu konuda her zaman iyiydi. [değiştir], ama bunu her zaman yapanın ben olmam gerçeği bazen onun beni benim onu ​​sevdiğim kadar sevmediğini düşünmeme neden oluyor.

Ek olarak, ona her zaman ilk mesaj atan ya da hafta sonu dışarı çıkmayı öneren kişi benmişim gibi hissediyorum, öğle yemeğinde onunla sohbet etmek için sık sık grubuyla otururum ama asla tersi olmaz. Bazen hiç bir şey yapmasam mı, konuşsak mı diye düşünüyorum ama bunun düşünülecek sağlıklı bir şey olmadığını biliyorum ve kendimi aptal gibi hissediyorum çünkü içten içe onun benden hoşlandığını biliyorum, sadece keşke gösterecekti.

Bu konu bence hiçbir şekilde ilişkiyi bitirmiyor, ama keşke bu konuda yapabileceğim bir şey olsaydı.

Ben bencil miyim? [düzenle] yardım edemeyeceği bir şey olabilir mi?"
"Çıkıyoruz .. buna BF veya GF demiyoruz .. yaklaşık iki ay sonra temelde böyle olmasına rağmen. Bazen ondan gerçekten hoşlanıyorum ve diğer zamanlarda daha azım. O gerçekten ""çıktığım"" ilk kız (birbirimizle neredeyse her gün görüştüğümüz / konuştuğumuz / özel olduğumuz için) ve benden GERÇEKTEN hoşlanıyor. Sadece hissettiğimden daha fazla şefkat hissetmem gerektiğini mi hissediyorum? Bu daha sonra birbirimizi daha çok gördükçe gerçekleşecek bir şey mi?

Bunun evlilik potansiyeli olan süper ciddi bir ilişki olmasını hiç beklemiyordum, ama ona karşı benden daha fazla şefkat hissetmem gerektiğini hissediyorum.

Başka bir konu da, bu kızın gerçek bir tatlım ve çok iyi, mutlu bir insan olmasıdır. Ailesi zaten beni ve tüm arkadaşlarını biliyor vs. *EĞER* Bitmesi gerektiğine karar verirsem, bu ilişkiyi moral bozucu olmayan bir şekilde kesmenin ve onu iyi bir arkadaş olarak tutmanın bir yolu var mı?"
"Ben (24f) çok korunaklı bir hayat yaşadım, oldukça istismara uğradım (tüm kategorilerde) ve birçok sağlık sorunuyla mücadele ettim. Sadece 5 yıllık SO'mda değil, diğerlerinde de görmeye başladığım şey, karakterlerinin benimkinden ne kadar farklı olduğu.

Arkadaşlar beni pek rahatsız etmiyor. Demek istediğim, bazen söylediklerine ve kelime seçimlerine takılıp kalıyorum ama onları SO'm kadar yargılıyor gibi görünmüyorum (tabii ki).

SO'mun çeşitli durumlarda bence ahlaki açıdan yanlış olacak bir şey yapacağını fark ettim. Mesele şu ki, hepsi kelimenin tam anlamıyla varsayımsal. Sanki bir film izliyoruz ya da bir şey okuyoruz ve ""ah o ben olsaydım kesinlikle blahblahblah yapardım"" derdi. Genellikle blahblahblah kısmı, ahlaki olarak yapmayı tamamen yanlış bulduğum bir şeydir.

Çok istismarcı bir evde büyüdüm ve yine de yaşlılar için kapıları açmaktan, evsizlere yardım etmekten çekinmem ve dünyaya hiç karşı değilim. SO'm tam tersi ama bana karşı tamamen şefkatli ve görünüşe göre sözleri bana ve yakınlarıma karşı yaptıklarıyla uyuşmuyor.

Bunun için endişelenmeli miyim? Herkesin farklı olduğunu anlıyorum ve insanlara seçimleri için tamamen saygı duyuyorum ama öyle görünüyor ki çoğu varsayımsal durumda SO'm bir kötü adam olurken, ben bir kahraman olurdum.

Hiç kimse böyle bir şeyle karşılaştı mı? Bu bir kırmızı bayrak mı? Demek istediğim, beni tüm hatalarım, engellerim ve engellerime rağmen sevdi ki bunun için özel birinin olması gerektiğini düşünüyorum. Ayrıca, bana veya hiç kimseye karşı tacizci veya olumsuz değil."
"Bu kişiyi lisede tanıyordum ve ikimiz de birbirimize ilgi duyuyorduk. O zamandan beri bu kişi hakkında rüyalar görmeme rağmen (8 yıllık rüyalar) hiç yürümedi. Cinsel rüyalar değiller ama bu beni gerçekten çok yıpratıyor. Rüyamda onunla olmaktan çok mutluyum ve uyandığımda mahvoluyorum. En kötüsü de şu anda bir ilişkim var ve diğer kızın bekar olduğunu biliyorum. Nasıl olduğunu görmek için bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce onunla öğle yemeğine gittim ve ikimiz de eğleniyor gibiydik. Bu ilişkiyi sürdürmedim çünkü oldukça iyi bir ilişki içindeyim ve bu ""rüya"" ilişkisinin yürüyebileceğini düşünerek hayal görüyorum."
"Son beş/on yıldır açık ve kapalı koşucu oldum. Referans olarak, ben yirmi üç yaşında bir kadınım. Uzun bir koşucu soyundan geliyorum - bu hemen hemen bizim egzersiz yapma şeklimiz. Yine de bunda o kadar iyi değilim ve hiç durmadan iki mil koşamadım. Sanırım yapabileceğim en iyi şey yaklaşık otuz dakikada bir buçuk, iki mil yapmaktı. Ben yavaşım.

Her neyse, birkaç ay boyunca arka arkaya dört gün koşarak aylarca devam etme eğilimindeyim ve ardından birkaç ay koşmayı bırakıyorum. Şu anda yükselişteyim ve son üç haftadır C25K yapıyorum. Tekrar koşmaya başladığımdan beri, her gece (bazen iki gecede bir) huzursuz bacak sendromu semptomları yaşıyorum - verebileceğim en iyi örnek, bacaklarımın statik hale getirilmiş bir radyo istasyonu gibi hissetmesi ve sesin yavaşça açılmasıdır. dayanılmaz hale gelene ve bacaklarımı hareket ettirmem *ZORUNDA* olana kadar, bu noktada ses sıfıra iner, sadece tekrar yavaşça artar.

Bu semptomları ilk kez yaşamıyorum ve birkaç ay önce gece alt bacak ağrısı için doktora gitmem gerekti (kan pıhtılarını kontrol etti ve hiçbir şey bulamadık, bu yüzden ben sadece 800 mg ibuprofen reçetesi ile ayrıldı). Huzursuz bacak sendromunu araştırdığım ve okuduğum makalelerin hiçbirinde herhangi bir işaret uyandıran hiçbir şey olmadığı için bunun ciddi bir sorun olduğunu düşünmüyorum, ancak bunu başka birinin deneyimleyip deneyimlemediğini merak ediyorum. Yaralanma açısından bir şey ifade ediyor mu?"
"Merhaba /r/ilişkiler. Daha önce burada hiç gönderi paylaşmadım, hatta bu alt dizini okumadım çünkü bundan önce hiç *gerçek* ilişki sorunlarım olmadı.

Gönderimin başlığı en önemli kısmı söylüyor. Liseden beri aynı kadınla birlikteyim ve şimdi üniversiteden mezun olmak üzereyim. Yakın zamana kadar her şeyin mükemmel olduğunu sanıyordum. Gözetlemeye başlayana kadar küçük işaretler eklendi. Neredeyse bir yıl önce biriyle cinsel bir ilişkisi olduğunu açıkça ortaya koyan grafik, müstehcen metin mesajları buldum. Onunla yüzleştim ve son derece pişman. Ancak gururum ve kendime olan saygım, onu ne kadar sevsem de onunla ilişkimi sürdürmeme izin vermiyor.

Şimdi ne yapacağım? Bekar olmak için biraz zaman ayırmak istiyorum ama yıllardır yalnız kalmadım. Nasıl olduğundan emin değilim. Ve kesinlikle benim önceliğim olmasa da, tekrar flört sahnesine girmekten biraz korkuyorum. İnsanlarla tanışmak ve bir partner bulmak lisedeki gibi değil (en son bu benim için bile bir şeydi). Açıkçası, hepsi oldukça korkutucu.

Genel olarak, iyi tutuyorum. Destekleyici ailem ve arkadaşlarım var. Yine de okulu iyi bir şekilde bitireceğim ve mezun olduktan sonra harika bir işim var. Tamamen farklı bir durumda, bu yüzden birkaç ay içinde temelde yepyeni bir hayatım olacak. Bu bir lütuf ya da korkunç bir yalnızlık olabilir.

Okuduğunuz için teşekkürler."
"Ben 22 (K) ve erkek arkadaşım 23. Neredeyse 2 buçuk yıldır birlikteyiz ama kolay olduğu için sadece benimle olduğunu hissediyorum. Onu gerçekten seviyorum ama o romantik olmamaya çok önem veriyor. Bana aşık olduğunu hissettiğim tek zaman seks yaptığımız zamanlar, ama bunun yanında arkadaş olarak daha iyi olduğumuzu hissediyorum. Tabii ki, işler daha da karmaşıklaşıyor, ikimiz de ABD'den geliyoruz ve lisansüstü eğitim için İngiltere'ye taşınıyoruz. Planımız birlikte bir daire almaktı ama ilişkimizi bu şekilde devam ettirebileceğimi sanmıyorum. Onu gerçekten seviyorum ve ona kızgın değilim ama ne yapacağımı bilmiyorum."
"Bu herif ona daha önce kadınların ilgisine ihtiyacı olduğunu söylemiş ama ilk seferinde yakalandıktan sonra duracağına söz vermiş. Onu asla fiziksel olarak aldatmadı (bildiğimiz kadarıyla) ama kadınlarla telefonda çapkın birçok duygusal ilişkisi oldu.

  İçinden bir ses ona dün gece onun telefonunu kontrol etmesi gerektiğini söyledi ve o da yaptı. Farklı kızlara (2'si eski sevgili olmak üzere) ""o benim kızım"" ve ""beni aştın mı? Çünkü hala seni aşamadım"" gibi şeyler söyleyen 3 ileti dizisi buldu. Mesele şu ki, bu kızlar başka ülkelerde yaşıyor, bu yüzden fiziksel olarak aldatmak imkansız, ama bunun gibi metinlerin hala aldattığını hissediyorum.

  Bu adam aynı zamanda büyük bir manipülatör. Bugün yaptığı gibi onu terk etmekle tehdit edecek (kalması için yalvarması ve her şeyin unutulması umuduyla yaptığına inanıyorum).

   Boşanmaya çok karşıdır, bu yüzden böyle şeylerle onu incitmesine rağmen her zaman düzeltmeye çalışır. Birbirlerini 2 1/2 yıldır tanıyorlar ve 8 aydır evliler.

   Reddit'te ne düşünüyorsun? Ne düşündüğümü biliyorum ama senin de aynı fikirde olup olmadığını görmek istiyorum."
"Uzun lafın kısası, altında bulunduğumuz son ev sahipleri, evi ilk olarak kiraladığımız önceki sahiplerden satın aldı. Ev, biz taşınmadan önce bazı bölgelerde halı lekeli olsa da, anladığım kadarıyla mükemmele yakın durumdaydı.

Yeni ev sahibi (""Joe"") bize Florida Tüzüklerine nasıl uymadığımıza dair mektuplar gönderiyor (ki bu benim bildiğim kadarıyla doğru değil) ve en son mektupta, güvenlik depozitosunu çok aşan zararlar için bir talep bildirimi yayınlandı. bunların hepsi eksiksiz BS iddialarıdır.

Sanırım bu gidişle, en çok kira kontratımız bitmeden evi terk etmiş olmamız beni endişelendiriyor. Odamın fotoğraflarını çektim ve oda arkadaşımın (""Jane"") odasının ve banyosunun fotoğraflarını çektiğini biliyorum ama evin geri kalanının fotoğraflarını çekmeyi ihmal ettim. Gittiğimizi fark edip (aynı sokakta yaşıyorlar) ev bizim sorumluluğumuzdayken gelip çöpe atmış olabilirler mi? Ayrıca durumun gerçekten böyle olup olmadığı hakkında hiçbir fikrim yok; Jane gibi ben de eyalet dışına taşındım.

Ne olursa olsun, bu noktada ne yapacağımdan emin değilim. Yazılı olarak itiraz etmem gerektiğini veya depozitodan istediğini alabileceğini söyleyen bir Florida Tüzüğünden alıntı yaptı (ki zaten olacağını düşündüm). Jane, önce ne yapılacağı konusunda tavsiye almak için avukat aramaya başladı ama ben neredeyse meteliksizim. Bu davayı kazanacağımızdan %100 emin olmadığım için birini tutmanın buna değip değmeyeceğini bile bilmiyorum..."
"Merhaba r/loseit! Kilo verme yolculuğumun bir parçası olarak, yaptığım her eylemden kendimi sorumlu tutmalıyım. Bunun bir kısmı hepinizle paylaşmak ve umarım ben de bu abonelikten ilham aldığım gibi birine ilham verebilirim!

İlk haftam bitti ve her geçen gün daha da kolaylaştığını söyleyerek başlayayım. Kendimi 1800 sağlıklı kalorinin altında tutuyorum (MFP 2700-3000 almam gerektiğini söylüyor). Daha önce büyük boy hamburger ve patates kızartması yiyordum, tabii ki hemen hemen her öğün soda ile. Burger değilse, derin yağda kızartılmış tavuklu sandviçler veya kahvaltılık yiyeceklerdi. Şimdi meyve, salata, ızgara tavuk, kahverengi pirinç ve ara sıra sossuz veya peynirsiz tavuk taco alıyorum (süt içmeyi tercih ederim).

Ayrıca vücudumun tolere edebileceği sıklıkta bisiklete biniyorum. Genellikle mahallemden geçen ve çok turlu bir devre, böylece ayrımlarımı izleyebilir ve kondisyonumun nasıl gittiğini görebilirim ve her zaman minimum 5 mildir.

İlk haftadan sonra 16 kilo verdim. Yaklaşık 2 hafta önce gazlı içecekleri kesmeye başladım ve tembel ve motivasyonsuz olmayı bırakıp hayatımı değiştirmeye karar verdim. Fazla kilolu olmakla ilgili bir şeyler yapıyorum ve bu harika hissettiriyor. Daha iyi uyuyorum ve gün boyunca daha fazla enerjim var, bu da beni her gün kendimi daha da ileriye götürmek için motive ediyor. Şimdi 400 librenin altında olmaktan çok uzaktayım. Harika hissettiriyor!"
"İşte bize biraz arka plan
Lisede küçüklüğümden beri arkadaşız. Her zaman biraz tıklandık ve gerçekten iyi anlaştık. Onu çok çekici ve harika buluyorum. Onun arkadaşlığından zevk alıyorum ve bence o da benim şakalarıma/bana çokça (iyi anlamda) güldüğü için benimkinden hoşlanıyor. Onunla sorunlarım hakkında konuşmaktan korkmuyorum. ve 30 yaşına geldiğinde evlenmek için bir anlaşmamız var (eğer başka birini bulamazsak)
Şimdi üniversitede son sınıf öğrencisiyiz ve ikimiz de aynı üniversiteye gidiyoruz (50.000 öğrencisi var). Farklı arkadaş gruplarımız var ve birbirimizi ayda 2-3 kez ama belki görüşmüyoruz. hala yakınız
Bugün yaptığım bu botları denemeye gittim (bu, okulumun askeri geleneğinin bir parçası, açıklaması zor). Bu oldukça büyük bir anlaşma ve birkaç fotoğraf çekmek için benimle gelmesini istedim. Sıradakilerin bitmesini beklerken bir yandan sohbet edip takılıyorduk. Her zaman başını omuzlarıma koyar veya telefonlarımla uğraşır. bize selfie çektiriyor vs. Ne zaman takılsak bu neredeyse her zaman böyle oluyor.
Ayakkabıcıdan ayrıldıktan sonra bizimle birlikte ayakkabıcıya gelen arkadaşım benimle onun arasındaki anlaşmanın ne olduğunu sordu. Görünüşe göre senin ona karşı hislerin var (ki benim var) ve onun da bana karşı hisleri var. Birlikte çok iyi olduğumuzu söyledi. Onunla tanışan / çevremizde bulunan diğer birkaç arkadaşım da aynı şeyi söyledi. Benim hakkımda ne hissettiğini bilmiyorum çünkü beni her zaman yakın erkek arkadaşı olarak gördüğünü hissetmiştim.
Bununla birlikte, onunla aramdaki arkadaşlığımızı, arkadaşlığımızı tehlikeye atmayacak veya aramızı garip hale getiremeyecek kadar çok seviyorum. Kadınlara ne yapmam gerektiğini düşünüyorsunuz? (Arkadaş olmaya devam mı etmeliyim yoksa ona nasıl hissettiğimi söylemeli miyim?)"
"Ben [27/A] geçenlerde -artık eski-- kız arkadaşımla [24/K] büyük bir kavgaya karıştım.

Bu noktada yaklaşık 2 yıldır çıkıyorduk ve hala tüm yemeklerimizin yanı sıra apartman + kamu hizmetlerimizin büyük kısmını ödüyorum. Güzel, lüks bir çatı katı dairem var ve kötü bir mahallede çok küçük - bence yüceltilmiş bir saklama dolabı - tutuyor. İki kişi için yeterli dolap alanım olmadığı için kıyafetleri alıp bırakmak dışında kelimenin tam anlamıyla oraya asla gitmiyor. Dairemde yaşamak ya da arabamı kullanmak için tek kuruş ödemiyor (işinin %80'inde o arabayı kullanmasına ve ben işe yürüyerek gitmeme rağmen benzin masraflarını bölüşüyoruz).

İkimizin de iyi işleri var. Onun kazandığının yaklaşık iki katını kazanıyorum ama olabildiğince çabuk ödemeye çalıştığım ezici bir öğrenci borcum var. Ayda yaklaşık 3,5 bin dolarlık öğrenci borcunu ödüyorum, bu da tahmin edebileceğiniz gibi nakit akışımı gerçekten azaltıyor. Benim sahip olduğum öğrenci borcunun yaklaşık 1/10'u var.

Geçenlerde yemek faturalarımızı daha eşit bir şekilde bölmemizi önermeye başladım. Kendi yemeklerini ödeyebileceğini ve benimkini ödeyeceğimi önerdim. Belli ki hâlâ çıkıyorduk ve yemeklerini ben ödüyordum ama günlük bazda yemek masraflarını paylaşmayı önerdim.

Sonunda büyük bir kavgaya tutuştuk ve sonra bir sürü eski, eski şey çıktı ve sonunda ayrıldık.

Bu noktada, ilişki konusu tartışmalıdır, ancak o benim gerçekten ciddi, uzun vadeli ilk ilişkimdi."
"Bunu kısa tutacağım. Her zaman evlenmek, bir aile ve çocuklar istedim, bu değişmedi. Çok fakir bir aileden geldiğimden beri çalışmaya çok odaklandığım için flört etmek benim için berbattı. Şimdi 27 yaşındayım, kariyerimde iyi gidiyor (zaten şimdilik yeterince iyi), bu yüzden flört etmek için daha fazla ""zamanım"" var.

Bir süre Tinder'ı kullandı, eğlenceli kaçamaklar yaptı, ""açık evlilik"" içinde olan ve sadece çıkmak isteyen bir piliçle tanıştı. Kolay seks olacağını düşündüm, onunla birlikte gittim. Bir şey diğerine yol açtı ve şimdi onu seviyorum ve o da beni seviyor. Bunu kabul ediyor ama kocasını bırakmak istemiyor (ki çıktığı ilk erkekti ve arkadaşlarına göre ona bağırıyor, onu manipüle ediyor ve saçmalık, ama bu onun kararı)

Yani, ondan ayrılmak istemiyor, beni seviyor, onu seviyorum... Onunla yaklaşık dört aydır çıkıyorum ve onunla bir bağ kurmayı umarak devam ettiriyorum ve ne zaman yapabilirsem Onunla, geleceğimizle ilgili sözlerimi dikkate alması için daha fazla potansiyele sahip olacağım şeyler hakkında 'çok' ciddi bir konuşma yapmak.

Biraz tavsiyeye ihtiyacım var. Burada ne yapmalıyım? Onu görmeyi bırakmalı mıyım?

Oh, ve bir not... Bu kadının benim ruh eşim olmasından korkuyorum. Aşık oldum, flört ettim... ve hayatımda hiç bu kadınla yaptığım gibi bir bağ hissetmedim. Yani bu var. (Kırık karışık gönderi için özür dilerim)"
"Bu yüzden ailemizi ziyaretten yeni döndük, daha önce evden eski iş arkadaşlarına ziyarete gittiğimizi ve onu görmek isterlerse en iyi arkadaşıma mesaj atmalarını söyledim.

3 hafta boyunca bizdik ve hiçbir şey.

Eve gidiyoruz ve eski iş arkadaşı, 19F doğum gününü kutluyor ve onu bir doğum günü yemeğine davet etti... akşam yemeğini ve içkileri nasıl yapmak istediğini söyleyen birkaç mesajdan sonra, sonunda ""Yapmalısın"" dedi. kız arkadaşınla birlikte mutlaka gel"". İstese beni getirebilirmiş gibi ama ben gelmesem muhtemelen daha iyi.

Yani aslında yapmak istiyor. İşten izin almak, benzine muhtemelen 100 dolar harcamak ve ona muhtemelen 3 ayda bir mesaj atan bir kızı görmek için 4,5 saat araba kullanmak istiyor. Ve onun hakkında kötü bir söz söylersem, sinirlenip savunmaya geçiyor, endişelerimi dile getiremiyormuşum gibi hissediyorum çünkü kötü bir şey söylersem yanlış şeyi yapan ben olurum."
"Yakın zamanda edindiğim bir erkek arkadaşım var ve sık sık takılmak istiyor ve ne zaman bir şeyler atıştırmaya gitsek ödemeyi teklif ediyor. Hep hayır diyorum ama bazen çok ısrarcı oluyor. Ayrıca bana çokça sarılmaya çalışıyor ve bana oldukça sık mesaj atıyor. Onunla yakın zamanda işte tanıştım, bu yüzden davranışını biraz tuhaf buluyorum çünkü arkadaş olmamıza rağmen onu hâlâ tanıyorum ve ona bu kadar alıngan olacak kadar yakın hissetmiyorum. Ayrıca benimle ilgilenebileceğini düşünüyorum, eğer öyleyse, onu yönlendirmek istemiyorum ama arkadaşlığını takdir etmediğimi düşünmesini de istemiyorum. Onunla takılmaktan hoşlanıyorum ama sadece bir arkadaş olarak.

Benden hoşlanıp hoşlanmadığını veya sadece arkadaşça davrandığını nasıl anlarım? Kabalaşmadan nasıl sınır koyarım? Onunla takılmak eğlenceli ama ben duygusal bir insan değilim ve dokunulmasından hoşlanmam. Ayrıca ondan hiç hoşlanmıyorum.

Şimdiden teşekkürler!"
"**Arka plan**: Kız arkadaşımla 6 aydır çıkıyorum. İşler oldukça iyi gidiyordu. İyi anlaşıyorduk, seks oldukça iyiydi, birbirimizin ailesiyle tanıştık ve birbirimizin arkadaşlarıyla oldukça iyi anlaşıyoruz.

**Sorun**: Birbirimizden nasıl aşırı derecede hoşlanmadığımız hakkında açıkça konuştuk. İkimizde de diğerinin giysilerini yırtma dürtüsü yok. Buna rağmen, seksimiz genellikle oldukça iyidir. Son zamanlarda, onunla yakınlaşırken ""sadece hareketleri yaptığımı"" fark ettim. Kız arkadaşımın kilolu olduğunu ve benim olmadığımı belirtmeliyim. Süper obez falan değil ama BMI tanımına göre fazla kilolu. kilolu değilim Bir yıl önce beysbol oynarken ACL'sini yırttı. Belki dizi iyileştikten sonra fazla kilolarını verir diye düşündüm ama bu olmadı. Fazla kilolarından kurtulmak istediğini belirtti. Ancak, eylemleri bunu takip etmiyor. Antrenmanları atlıyor, çok fazla porsiyon kontrolü yok gibi görünüyor (dev porsiyonlar yemiyor ama 'hayır teşekkürler. Diyetteyim' dediğini hiç duymadım) ve son zamanlarda yemek yeme konusunda güldüm. bir kutu pringles. Bu yüzden ona karşı çekim eksikliğime katkıda bulunduğunu düşünüyorum. Ayrıca, diğer kadınları düşünmekle ilgili bazı sorunlarım olduğunu düşünüyorum. Hayatımda çok fazla kızla yatmadım (3 gibi) ve sürekli olarak birkaç flört edip sonra yerleşebilir miyim diye merak ediyorum. Kulağa kötü geldiğini biliyorum ama doğru...

**Mevcut Durum**: Bugün onunla nasıl hissettiğim hakkında konuşmayı çok istiyordum. Ona işlerin nasıl gittiğini hissettiğini sordum. Pek bir şey söylemedi. Ona son zamanlarda ona karşı pek romantik hissetmediğimi ve ondan hoşlandığımı bildiğimi ama belki romantik anlamda değil dedim. Dışarı çıkıp kilo olayının bir sorun olduğunu söylemedim. Bunu yapmak benim için zor çünkü daha önce yeme bozukluğu yaşadığını biliyorum. Her neyse, şimdi bir ara veriyoruz. Kendimi yalnız hissediyorum ama bunun ona geri dönmek için harika bir sebep olduğunu düşünmüyorum."
"Her şeyden önce utangaçım ve kendime pek güvenmiyorum ama bu şu anda üzerinde çalıştığım bir şey ve daha önce hiç ilişkim olmadı.
 
Geçen yıl Avusturya'da Kızıl Haç'ta 9 ay çalıştım ve bu süre zarfında bir akşam onu ​​gördüm.
Çalışmayı bitirip okumaya başladığımda ayda bir kez (hafta sonu vardiyası) Kızıl Haç için gönüllü olmaya başladım ve ayın aynı günü de çalışmasına şaşırdım.
Çalışırken 2015 baharından beri bekar olduğunu duydum.
2015'te onu temelde 10 kez gördüm ama ona gerçekten bağlı hissediyorum.
Noel'de bir ara benimle bilardo/bilardo oynaması için ona çıkma teklif ettim. Noel tatilinden sonra yapması gereken ciddi sınavları olduğu için ileri bir tarihe erteledi.
Dolayısıyla şimdi sınavlarım var, o zamandan beri onu görmedim ve ona sormadım.
Uyumadan önce yaptığım son şey ve sabah kalktığımda ilk yaptığım şey onu düşünmekti.
Sanırım tüm durumu, nasıl tepki vereceğini ve onun tipi bir erkek olup olmadığımı fazla düşünüyorum.
Bana bunu düşündüren şey, onun daha çok hafta sonları spor yapan ve parti yapan türden bir kız olması ve benim BT türünden bir adamım ve boş zamanımı video oyunları oynayarak geçirmem.
Şimdi sorum şu, herhangi bir şans olup olmadığını nasıl bilebilirim, bilardo/bilardo oynamak için buluştuğumuzda ondan hoşlandığımı doğrudan mı söylemeliyim yoksa biraz dalga geçip ona mı ulaşmalıyım? yavaş git."
"Erkek arkadaşımla 3 aydır görüşüyorum ve onunla son birlikteliğimde ona neredeyse ""seni seviyorum"" diyordum. Yatakta uzanmış konuşuyorduk ve kimsenin onu sevmediği hakkında bir şaka yaptı. Neredeyse ""ama seni seviyorum"" diyecektim.

Hiç bir erkeğe aşık olmadım. O benim ilk erkek arkadaşım ve hissettiğim şeyin aşk olup olmadığı hakkında hiçbir fikrim yok. Pek çok erkeğe delicesine aşık oldum, ama neredeyse hiçbirine seni sevdiğimi söylemedim, hatta onları sevme fikrini bile düşünmedim. Bu adam farklı. Onun yanında kendimi çok rahat hissediyorum, çaba gösteriyor ve bana çok iyi davranıyor."
"Yani ev arkadaşım ve dostum yaklaşık 3 yıldır kız arkadaşıyla çıkıyorlar, hayatında sahip olduğu hemen hemen tek kız bu yüzden o oldukça önemli, ama son zamanlarda bir ara vermeye karar verdiler çünkü o 'hissediyordu' o artık

'Mola'dayken, bir arkadaşımızın doğum günü için bir partiye gitmeye karar verdi ve arkadaşımız onu davet etmediği için üzüldü. Görünüşe göre o kadar üzgündü ki dışarı çıkıp rastgele bir adamla seks yapmaya karar verdi.

Bunu hemen ardından yaptığını itiraf etti ve görünüşe göre bu konuda çok özür diliyor, ama bütün bu durum arkadaşımı epeyce paramparça etti. Bu konuda sahip oldukları her şeyi bitirmeye değip değmeyeceğine karar veremiyor ve ayrıca onu başlangıçta role davet etmediği için kendini suçluyor, bu onun için pek iyi değil IMO.

Şimdi, bu aboneliğin genellikle bu tür sorunlarla doğrudan ilgilenen insanlar için olduğunu biliyorum ve kesinlikle sizin istediğiniz kadar çok ayrıntıya sahip değilim, ancak insanlara bu tür şeylerle yardım etme konusunda gerçekten berbatım ve o bana geliyor Bunun hakkında konuşmak. Başka bir arkadaşına böyle bir şeyle başa çıkmasına yardım etmeye çalışan bir arkadaşına tavsiyesi olan var mı?"
"Merhaba, bu /r/Relationships'e ilk gönderim!

Üniversitede tanıştığım şu anki kız arkadaşımla bir yıldan biraz fazla bir süredir çıkıyorum. Neyse ki birkaç kavgayla çok güçlü bir ilişkimiz oldu. Biraz arka plan eklemek için, üniversitede bir kardeşliğin üyesiyim ve bu dönem mezun oluyorum. Bunun tartışmalı bir konu olduğunu anlıyorum, ama lütfen beni anlayın. Yunan yaşamının bir geleneği, sizin için çok şey ifade eden bir kıza, üzerinde yunan harfleri bulunan bir mücevher parçası olan bir ""yaka"" satın almaktır. Ancak, mezun olmadan önce bunu tamamen karşılayamıyorum. Bu tılsımın devam edeceği kolye zincirini ona almayı seçtim.

Bununla birlikte, onun tarafından tam olarak açıklamadığım bir metal alerjisi var. Bildiğim kadarıyla altın takılara tahammülü var ama altın kaplama takılara tahammülü yok. Ona sormak istemiyorum çünkü ona sürpriz yapmayı tercih ederim.

Sorduğum şey, bu denizaltıda bu konuya aşina olan var mı ve eğer öyleyse, hangi karat altının makul olduğu? En saf altını almalı mıyım (24 ayar, değil mi)? Veya daha düşük kalitede kayabilir miyim? Önümüzdeki birkaç hafta içinde mezun olmadan önce bunu satın almak istiyorum."
"Eşimle son zamanlarda çok tartışıyoruz. Genellikle aynı şeyler hakkında, o veya ben diğer kişinin yanlış veya saldırgan bir şekilde söylediği bir şeyi alırız.

 Annem ve babamla ilgili sorunlarım var, her gün sevildiğimi ve şefkat gösterdiğimi hissetmem gereken büyük sorunlar. Bazen beni sevmiyormuş ya da benden iğreniyormuş gibi hissediyorum.

 Bugün bana sarılmak ya da öpmek istemediği için tartışmaya başladık, her zamanki gibi 2 saatlik dikiş atma yarışmasına dönüştü ve giderek daha fiziksel olmaya başladığını fark ettim. Ben ona hiç vurmadım, o da bana hiç vurmadı. Sadece kaptık ve çok dürtüyoruz. Kendimi berbat hissediyorum. Benden korkmasını hiç istemedim, beni sevmesini istiyorum. O kadar kayboldum ki kendime zarar vermem kaçınılmazmış gibi hissediyorum. Lütfen işleri nasıl daha iyi hale getirebileceğim konusunda bana tavsiye verin! Üzerinde çalışmam gereken çok şey olduğunu biliyorum!"
"Ben: 27K O: 27M

Neredeyse bir yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim. Birlikte yeni taşındık ve şimdiye kadar her şey harika gidiyor.

İki yıl içinde nasıl ev alabiliriz diye konuşmaya başladık. İkimiz de farklı şeyler istediğimizi çabucak gördük.
Ben bir şehir kızıyım ve şu anda bulunduğum şehirde yaşamak ve çalışmak istiyorum.

Şehirden biraz uzaklaşmak istiyor. Şehrin çok daha pahalı olduğunu söylüyor, ki öyle tabii ki ve arka bahçeli daha büyük bir ev istiyor. O da şehirden uzakta daha sakin bir hayat istiyor.

Şu anda bir arabam yok. Ona uzlaşabileceğimizden ve bir karara varabileceğimizden emin olduğumu söyledim. Daha fazla seçeneğimiz olması için bir araba alacağım ama gerçekten şehre yakın kalmak istiyorum.

Birlikte bir haritaya baktık ve şehre gitmek için 30-40 dakikalık bir karayolu yolculuğunun olacağı bir yere taşınmak konusunda hiçbir sorunu yok.
Bana bu uzak görünüyor ve bu konuda hiç heyecanlı değilim.

Zamanı geldiğinde ikimizin de mutlu olduğundan emin olmak için uzlaşmamız gerekeceği konusunda anlaşmıştık.

Çalıştırmak istiyorum ama asla başaramayacağımızdan biraz korkuyorum. İkimiz de nasıl mutlu olabiliriz anlamıyorum, ne karar verirsek verelim bir kişinin istediği şey olmayacak.

Öyleyse reddit, hiç benzer bir sorun yaşadın mı ve yaşadıysan ne yaptın?

Uzlaşma neydi ve bu ikilemin sonucu neydi?

Teşekkürler :)"
"Dinlemekten hoşlandığım pek çok müziği çalmayan pek çok istasyon var (örneğin Kanada'da braap braap White North). Ya gelecek, bilinmeyen ya da yeraltı ve hatta bazı klasikler ana akım radyo tarafından tamamen unutuldu.

Bunun bir kısmı yönetmelik komisyonlarından ve bir kısmı (en azından Kanada'da) evde yetiştirilen yetenek veya ""CanCon"" oynama ihtiyacından kaynaklanıyor. Bu düzenlemeleri karşılamak için, istasyonlar ya vasat olmayan şarkılar ya da aynı şarkıları tekrar tekrar çalarak istasyon değiştirebilirsiniz ve AYNI FRIGGIN ŞARKISI ÇALMAKTADIR.

Slaughterhouse, Childish Gambino, Tech N9ne ve 2000'lerin başındaki şeyleri (Clipse, Outkast, Mase vb.) Radyoda duymak isterdim ama bu bir türlü olmuyor."
"Yani ben ve bu kız hadi Kim'e arkadaştan çok sonsuza dek arkadaş diyelim ama ilk konuşmaya başladığımızda zamanlama hiç işe yaramadı eski nişanlımla çıkıyordum ve bu ilişki kötüye gittiğinde benimle olmaya hazırdı.

Kötü bir ilişkiden yeni çıktığımı görünce ona hazır olmadığımı söyledim. Şimdi nefret ettiği bir erkek arkadaşı var ama hemşirelik okulunu neredeyse bitirdiği için onu bırakmak istemiyor ve a) yaşayacak yeri yok b) altında olduğu için herhangi bir hayatın olaylarımı değiştirmesini istemiyor .bu kadar stres yeter.

Bu yüzden Ocak ayında tekrar konuşmaya başladık ve ilişkimizin derinliği yavaş yavaş derinleşiyor. Geçen sefer tanıştığımızda erkek arkadaşını benimle aldattı. Bana ona birkaç ay vermemi ve okullar bitene kadar beklememi ve birlikte olacağımızı söylüyor. Bütün gün her gün konuşuruz, her zaman önce beni arar. sabahları bana günaydın ve geceleri söylemek için ilk şey ondan yaklaşık bir buçuk saat uzakta yaşıyorum ve eve geri dönmemi istediğini söyledi. Onunla olmayı gerçekten istiyorum ama iyi bir işten geri dönüp uzaklaşmasından ve erkek arkadaşını terk etmeyeceğinden endişeleniyorum. Bu konuda stres yapıyorum sürekli düşünüyorum. Onunla ilgili ne olduğunu bilmiyorum, konuştuğumuzdan beri birkaç kızla yattım, onun için iyi olduğunu söyledi ama onlar hakkında bilmek istemiyor. Temelde bunu göğsümden atmaya ve tavsiye aramaya çalışıyorum."
"merhaba reddit,

Dün öğleden sonra, 6 aylık kız arkadaşımla, işi bitirdikten sonra stajın ön gösterimini görmek için planlar yaptık.

Konuştuğumuzda, filmin izleyicilerinin biletleri her zaman fazla rezerve ettiğini, bu nedenle her zaman dolu olduğunu ve bu nedenle oraya erken gitmemiz gerektiğini, bu yüzden beni doğrudan trenden alması konusunda anlaştık ve gittik. git

Böylece beni aldı ve yola koyulduk. Yolda bana acıktığını ve bütün gün yemek yemediğini ve daha önce tüm yiyeceklerde durmak istediğini bildirdi. Ona, doğruca oraya gitmezsek yer bulamayacağımızı, ama önce yerlerimizi alırsak, boş zamanımız olacağı için çıkıp koşabileceğini söylüyorum.

Önce park etmeyi reddediyor ve beni ön tarafa bırakıyor. Halihazırda hattın olduğu bir yere giriyorum, telefonunuzu kontrol etmeniz gerekiyor (korsanlıkla mücadele) ve uzun lafın kısası, tıpkı benim bildiğim gibi o geri dönmeden önce tükeniyor. Bilgin olsun, koltukları kurtaramazsın çünkü her koltuğu doldururlar.

Olay şu ki, bu filmi gerçekten görmek istiyordum ve o sinemaya gitmeyi o kadar da sevmiyor. Şehir merkezinde günde 9 saat + işe gidip gelmeye yeni başladım ve o üniversiteden eve yeni taşındı. Ona defalarca önceden bir şeyler atıştırmasını söyledim çünkü doğruca oraya gitmezsek onu kaçırırdık.

Bu sadece sinir bozucu çünkü isteyerek ve bencilce kendi ihtiyaçlarını benimkilerin önüne koyuyor gibi görünüyor.

Nesnellik uğruna davranışlarımı onunkiyle paralelleştirmeye çalışmayacağım, ancak geçmişte gerçekten istemesem bile, yapmak istediği şeyler için ona tüm dikkatimi verdiğim gerçeğini biliyorum. Gitmek.

Reddit, bunu en fazla bencilce ve en iyi ihtimalle düşüncesizce gördüğüm için haksız mıyım?"
"Yani, işte biraz arka plan hikayesi...

Erkek arkadaşım ve ben bir aydan daha kısa bir süre önce birlikte taşındık ve ilk önceliklerimizden biri babasından bir kedi yavrusu evlat edinmekti. Bu kedi yavrusunu doğuştan ellerimizle büyüttük ve o şimdiye kadarki en tatlı, en değerli kız.

Pekala, bu sabah saat 1 civarında, koltuğumuza oturdum. Şimdi, oturmadan önce her zaman altını kontrol ederim çünkü orada şekerleme yapmayı sever. Onu görmedim ama oturup ayak desteğini kaldırdığımda korkunç bir çığlık duydum ve kadın alttan kaçtı. Yatağın içindeydi ve ben bilmiyordum. Bana gelip ağlamasını kestikten sonra daha iyi baktım ve kemiği kuyruğundan dışarı çıkıyordu (tabandan yaklaşık bir inç uzakta) ve her tarafım kanıyordu. Doğal olarak, erkek arkadaşım iki haftalığına ülke dışında ve onunla (veya kimseyle) gece 1'de iletişim kuramıyorum.

Uzun histeriden sonra nihayet SO'mun babasıyla temasa geçtim ve küçük Kiwi'mi acil veterinere götürdük ve ancak sabah 6 civarında ayrıldık. Veteriner bize yapılacak tek şeyin kuyruğunu kesmek olduğunu, böylece sadece küçük bir güdük kalacağını söyledi. Ana problem? Bu fatura 2500 dolar ve erkek arkadaşım ve ben taşınmadan itibaren faturalarla destekleniyoruz. Ödeyecek paramız var ve neyse ki babası bizim yerimize ödedi ve biz de ona zamanla ödeyebiliriz, ama yine de..."
"Herkese merhaba, Lise son sınıfta tanıştığım bir kızla ilişkim var ve altı aydır birlikteyiz. Şu anda son sınıf öğrencisi (tanıştığımızda üçüncü sınıf öğrencisiydi) ve ben yaşadığımız yerden çok da uzakta olmayan bir devlet üniversitesine gidiyorum. Yaşadığımız yerden yaklaşık 2 saat uzaklıktaki bir üniversiteye kabul edildi, bu yüzden Ağustos ayında 4 yıllığına ayrılıyor.

(Mesafe çok uzun olmadığı için sık sık ziyaret etmeyi planladığını da eklemeliyim.)

Her zaman bu bölgede kalmayı planladım çünkü okul açısından ihtiyacım olan her şey burada, ancak o özel bir koleje gidiyor, bu yüzden bu kadar uzakta. Onunla mükemmel bir ilişkimiz var ve o gittikten sonra bile ikimiz de birlikte kalmayı planlıyoruz.

İş veya üniversite nedeniyle mesafeli ilişkilerle nasıl başa çıktığınıza, lisede tanışıp tanışmadığınıza veya nasıl tanıştığınıza kadar herkesin hikayesini bilmek istiyorum. Hala birlikte misiniz ve mesafe sizi daha güçlü mü yoksa daha mı zayıf kıldı?

Bunu temelde diğer insanların bununla nasıl başa çıktığını bilmek istediğim için soruyorum, her ilişkinin farklı olduğunu biliyorum ama birinin ilk elden deneyimlerinden bazı gerçek örnekler istiyorum."
"Bu kızla bir aydır çıkıyorum ve kağıt üzerinde birbirimiz için mükemmeliz. Dışarıdan bakıldığında pek çok ortak yönümüz var, aynı tür müzikten, aynı yemekten, aynı filmlerden vs. hoşlanıyoruz ama aynı zamanda içimizde aynıyız, ikimiz de oldukça bağımsızız, ikimiz de hırslıyız, ikisi de aynı kültürel değerlere sahip ama en önemlisi hayata aynı yaklaşıyoruz. Hayatımda pek çok insanla tanıştım (işim ve sosyal hayatım nedeniyle) ve hayata benimle aynı yaklaşımda olan ama aynı zamanda ilişki kurmak istediğim biriyle gerçekten çok nadiren tanıştım.

Ancak bir sorunla karşılaştım... Normalde bir kızdan hoşlandığımda, normalde oldukça hızlı düşerim, onlar için oldukça sert. Bununla birlikte, bu kızla, sadece yarısında ona aşık oluyorum, diğer yarısında ise pek rahatsız olmuyorum. Örneğin. Normalde bir kız bana birkaç saat mesaj atmazsa çok endişelenirim ama onunla pek ilgilenmiyorum. Neden ona tam anlamıyla aşık olmadığım konusunda kafam oldukça karışık - Bunun nedeni ben ya:

a) Onunla pek ilgilenmiyorum.

b) Gelecek yılın sonunda kendi ülkesine taşınacağı için bu ilişkinin sona erdiğini anlayın.

c) Bir yıl önce beni aldatan eski kız arkadaşımın bana yaşattığı acıdan hâlâ uyuşmuş durumdayım.

d) Büyüyorum/bir işim var ve bu nedenle delicesine aşık olma duygum azaldı, ama aynı zamanda işle ilgilenemeyecek kadar meşgulüm.

e) Yukarıdakilerin tümü"
"Üniversitede birinci sınıf öğrencisiyim ve geçen hafta bir arkadaşım bana mesaj attı ve mezuniyet balosunda onun yedek randevusu olup olmayacağımı sordu. Yirmilik dişlerimi Mayıs sonunda çıkaracağımı ve pekâlâ gidemeyebileceğimi, bu yüzden hiçbir söz veremeyeceğimi, bu yüzden onun yedeği olmam gerektiğini açıkladım.

Ancak, onun sınıfındaki bir adam ona sordu ve o gerçekten onunla gitmek istemedi, bu yüzden yan kasabadan bir adamla nasıl bir şeyler yapmaya çalıştığına dair bir hikaye uydurdu, ama ben onun geri dönüşüydüm. eğer olmadıysa

Bana onunla gitmekten hoşlanıp hoşlanmayacağımı sordu çünkü onun sınıfından başka biriyle giderse kötü görünürdü. Ona ne söylemeliyim? Aslında o sırada yirmilik dişlerimi çıkarıyor olabilirim, bu yüzden bilmiyorum. Onu asılı bırakmak istemiyorum ama altı baloya gittim ve sanırım doydum."
"Bu haftanın her günü, antrenman yaparken hızımı artırmak için kendimi zorladım. Zaten bir spor salonu üyeliğim olduğu için koşu bandında koşuyorum, böylece tam olarak ne kadar hızlı gittiğimi ölçebiliyorum. 1. günden saatte 6,5 mil hızla 2. Güne 6,7 mil hızla gittim ve ardından bugün tüm koşu aralıklarım 7 mil oldu. Her antrenman aynı olsa da, bunun zaten başardığım bir şey olduğu fikrine geri dönmek yerine bunun onu zorlaştırdığını gördüm.

İşte istenmeyen kısım şu: Kilo verme, düzgün diyet yapma ve egzersiz hedeflerime bağlı kalma konusundaki devam eden başarımla kendime olan güvenimin arttığını fark ettim. Bunun beklenebileceğini biliyorum ama aynı zamanda hayatımın hijyen, programım, bütçem, insanlarla iletişim halinde olma vb. gibi asla bağlı kalamayacağım diğer alanlarında daha iyi olma becerimi de etkiliyor. başarabileceğim bir şeyi yapmaya kararlı olduğumda, beni diğer şeyleri yeniden değerlendirmeye ve onları da iyileştirebileceğimi bilmeye itiyor. Her yönüyle daha iyi bir yetişkin olmaya çalışmaktan ve kendimi geliştirmekten daha fazla zevk alıyorum, bu yüzden hayatımın her alanında çok daha fazla gelişme gördüm. Yıllardır beni rahatsız eden şeyler olduğu için bu harika bir duygu."
"Bu yüzden kısa bir süre önce CL'de, çok ciddi bir şey olmadan, ancak gelecekte gelişebilecek bir şey için bölgemde yeni biriyle tanışmak istediğimi yazdım ve ilgilenen bir kızdan mesaj aldım. Numaraları değiş tokuş ettik ama daha çok çevrimiçi konuşuyoruz.

Planımız birbirimizi tanımaktı ve sonra belki buluşup bir randevuya çıkmaktı ama iletişim kurduğumuz birkaç gün içinde benimle herhangi bir konvoya girmedi. Ona mesaj atıyorum ve cevap vermiyor ama skype üzerinden çevrimiçi olduğunda cevap veriyor. Bana söylemeden fikrini mi değiştirdi yoksa başka bir şey mi bilmiyorum ama onunla gerçekten daha fazla konuşmak istiyorum ama çok zorluyormuşum ya da takipçi gibi davranmışım gibi konuşmamak istiyorum.

Başlangıçta bana numarasını verdi ve ben sormadan bana neye benzediğinin bir fotoğrafını gönderdi, bu yüzden ilgilenmiyormuş gibi görünmüyor ve bir konvoyu başlattığımda bana cevap veriyor, ama ne zaman konuyu açsam Yüz yüze konuşma veya buluşma ayarlama fikri, soruyu yanıtlamayı ya yanıtlamıyor ya da görmezden geliyor gibi görünüyor ve asıl amacımızın neden buluşmak olduğunu anlayamıyorum!

Öyleyse, ileri gitmiş gibi görünmeden benimle konuşması ve/veya buluşmak istemesi için şimdi ne yapmalıyım?"
"İlişkimi bitirmeli miyim konusunu tartışıyorum. Kelly için hissettiğim şeyin (hadi ona Kelly diyelim) gerçek aşk olup olmadığından emin değilim, yine de gerçekten öyle olduğuna dair güçlü bir his var. Belki de sadece liseden geçtiğim içindir ve bu sadece öfkeyle gelişen testosteronun bir sonucudur, ama ben konudan sapıyorum. En önemli nokta, Kelly'nin neredeyse depresyonda olması ve tacizci ailesi nedeniyle duygusal ve ahlaki destek için çoğunlukla bana güvenmesi ve belirli bir üzüntü noktasına ulaşırsa kendi kendine tacizde bulunabilmesidir (Not: daha önce ayrıldığımızda bunun nedeni buydu. tacizci babasının ona kızması ve onu gücendirmeye gelmediğim için duygudan benden ayrıldı. Geçmişe bakıldığında, bu konuda kendini suçlu hissetti ve ilişkimizi yeniden başlatmaya karar verdi. -in ve iki gün yemek yemedim, geriye dönüp baktığımda bu biraz saçma geldi.) Ayrıca benim gibi hiçbir işi olmayan bir insandan çok fazla şey bekliyormuş gibi hissediyorum ve gereksiz materyalist idealleri hem ruhuma hem de ruhuma zarar veriyor. banka hesabı (işim yok). Giderek daha fazla, görünürde bir sebep olmadan başlayan tartışmalar ve kavgalar yaşıyoruz; bugün erken saatlerde onun yerine arkadaşlarımla takılmaya karar verdiğim için bana kızdı (ama onu zaten birkaç gün sonra görecektim). Ayrıca, olaylar hakkında aşırı dramatik olma ve kendine tehlikeli şeyler yapma eğiliminde olduğu için ölümcül bir depresyona gireceğini hissediyorum... Ona değer veriyorum, ancak güvenliği, esenliği ve sağlığı tehlikede olabilir. İlişkimizi bitiriyorum. Lütfen cevap ver, Reddit."
"Kız arkadaşımla bir aydır beraberiz. Ondan okuldaki (üniversitedeki) yarı final basketbol maçına gelmesini istedim ve bunun olduğunu bile bilmiyordu. Evet dedi ve ara sınavını yazdıktan sonra geleceğini söyledi, bu yüzden ilk benden haber aldığı için benimle oturacağını varsaymak mantıksız olmaz.

Vizesini bitirdi ve bitirdiğinde devre arası yaklaşmıştı. Sorun değil, vizesi önce gelir. Bununla birlikte, süveterimi ona saklamak için yanımdaki koltuğa koydum ve spor salonunun dolu olduğunu ve bu katılım için her koltuğun gerekli olduğunu düşünürsek, bu beni biraz bencil gösterdi.

Bana mesaj attı ve bir arkadaşının geleceğini söyledi. Artık bununla ilgili bir sorunum yoktu çünkü arkadaşının iyiliği için bir maça çıkmak ve dahil olmak harika. Yine de sadece bir koltuk kurtardım, bu yüzden sonunda o arkadaşın kaçması ya da en azından yakın olması gerekecek ama yanımıza oturamayacaktı. Kız arkadaşımın benimle kaldığı süre boyunca arkadaşını yalnız bırakmak istemeyeceğini anlıyorum ama kız arkadaşım benden çok ona eşlik etmeyi seçti. En hafif tabirle incindim çünkü o koltuğu kurtardım, onu özel olarak davet ettim ve şimdi o benim yerime arkadaşıyla olmayı tercih etmeye karar verdi. Ara sınavdan önce arkadaşın geleceğini bilseydim, ikisini kurtarmaya çalışırdım.

Şimdi oyunun geri kalanında, süveterim koltuğumda ve onu orada oturmayacak olan kız arkadaşım için sakladığım için eşek gibi görünüyorum. Arkadaşım bu bir duş hareketi olsa da. Siz Redditörler ne düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?"
"Bu, bir ROTC etkinliği için giyinirken dün sabahtı. Banyomdaydım ve üniformamı giymeyi yeni bitirmiştim ki çıkmadan önce tıraş olmam gerektiğini, aksi takdirde talim eğitmenleri tarafından kıçımı çiğneneceğimi hatırladım. Bu yüzden dolabıma gittim ve usturamı ve tıraş kremimi aldım. Sonra kendi kendime ""ah, ne yaptığımı görebilmem için bağlantılarımı girmeme izin ver. O Redditor arkadaşları çuvalladığım zamandı. Şimdi saatin sabah 5:30 civarında olduğunu anlamalısın, bu yüzden ben deli gibi yoruldum. o yüzden kontakt lensimi alıyorum parmağıma tak ve solüsyonu almaya gidiyorum ki gözüme koymadan önce lense bir iki damla damlatayım. o yüzden gözüme koy ve anında acıyı hisset 1000 iğne yapıp bir gözüm kör oluyor.İşte o zaman yorgun kıçıma solüsyon yerine traş kremi koyduğumu farkettim...eğlenceli değil."
"Bunun için tek kullanımlık kullanmam gerekiyor. Karımın (Angela) iyi arkadaşı (Stacey) kocasını (Adam) ortak arkadaşıyla aldatıyor.

Stacey, başka bir evli çiftle yaptığı üçlü ilişkiden bahsetmek için karımı aradı. Ben dahil kimseye söylememesini istedi. Adam ve Stacey, başka bir evli çift olan Amanda ve Brad ile yakın arkadaşlardır. Amanda ve Brad, Stacey'ye onlarla üçlü yapmaya istekli olup olmayacağını sordu. Kabul etti ve işi bittiğinde Adam'ın haberi olmadan.

Şimdi Stacey, Amanda ve Adam'ın haberi olmadan Brad'le bir ilişki yaşıyor. Bu bir süredir devam ediyor ve Adam'a gerçekten haber vermek istiyorum ama yapamıyorum çünkü sözde bunu bilen tek kişi Angela."
"Hurda/hasarlı araba satın alan bir internet şirketiyle uğraşıyorum.

Eski aracıma teklif verdiler. Teklifle ilgili bir sorunum yok ama aşırı veya şüpheli değil.

Başlığı imzalamamı ve bir kopyasını fakslamamı istiyorlar. Bundan sonra, yerel bir sürücüyü aracı alması, tapusu alması ve bana bir çek vermesi için gönderecekler.

Belli ki bir çeki kabul ederken maruz kalıyorum. Ancak, siteleri yasal görünüyor ve onlarla yaptığım telefon etkileşimleri hiçbir tehlike işaretine yol açmadı.

Ayrıca, dolandırıldığını iddia eden kişilerin gönderilerini görmeden şirketi Google'da arattım.

Burada söz konusu olan nispeten küçük bir para miktarı ve sadece eski kamyonumu almak için çok uzun bir aldatmaca olacak gibi görünüyor.

Reddit'te düşünceleriniz neler? Şirketin adını atladım çünkü hoş karşılanmadığından emin değildim. İstenirse sağlayabilirim. Umarım bu soru Askreddit için yeterince düşündürücü olmuştur ama gerçekten topluluğun fikrini almak istedim."
"Video oyunları oynarım; Çocukluğumdan beri Pokemon red ile başlıyorum. Hala her gün oynuyorum ama kendime oyuncu demeyi reddediyorum.

Gördüğüm kadarıyla oyun oynamak her zamankinden daha popüler hale geldi. Her zamankinden daha fazla insan oynuyor ve ardından kendini oyuncu ilan eden daha fazla insan var. Ancak bu kadar ana akım haline geldiği için ""TV izleyicisiyim"" veya ""müzik dinleyicisiyim"" demekten ne kadar farklı olduğunu anlamıyorum. Şimdi sadece masaüstü falan oynadığını söyleseydin, bu farklı olurdu.

Gerçek şu ki mesele sert olmak ya da oyun oynamak değil. Bu, gerçeklerden daha uzak olamayacağı halde nişmiş gibi davranan inek bir alt kültürde olmayı istemekle ilgili. Oyun oynamak olabildiğince yaygın.

Hayır, açıkçası saçma olduğunu düşündüğüm kültürle ilgili. Aslında oldukça popüler olan şeyler için bir sürü nostalji saçmalığı ve sözde içten şakalar (dizden ok yemek vb.) En son görev çağrısının (örneğin) iyi olup olmaması önemli değil, önemli olan ""oyuncular"" arasında popüler olup olmadığıdır.

""CoD her seferinde aynı ama yeni Pokemon oldukça iyi.""

Bu ikiyüzlülük ve kayırmacılık kanımı kaynatıyor. Call of duty'yi hiç bana göre olmadığı için oynamadım, ""sıradanlar böyle oynar"" diye değil. Tüm PC ana yarışı da beni rahatsız ediyor. Birinin konsol tercihinin ne olduğu kimin umurunda?

Sözümü bile bitiremiyorum. Zaten çocukken kendime oyuncu demem beni hayal kırıklığına uğratıyor. Bu çok aptalca."
"Dört yıllık erkek arkadaşımdan altı ay önce ayrıldım. Ayrıldıktan sonra eski ayrılık ritüeli olan bir şeyleri geri vermeye başladık. Kullanmama izin verdiği bir Takamine gitarı tutabileceğimi söyledi ve benden sadece 25 dolarlık bir çek göndermemi istedi. Yaptım, gitar bende kaldı ve o kadar.

İyi şartlarda ayrıldığımızı sanıyordum, ama artık benimle temasını oldukça sert bir şekilde kestiği için artık konuşmuyoruz (duygusal olarak biraz dengesiz). Neredeyse her gün gitar çalıyorum. Gerçek değeri ne kadar bilmiyorum.

Bu hafta, üniversiteden eve geldim ve en iyi arkadaşım birdenbire bana - bedavaya - kesinlikle SEVDİĞİM siyah bir Ibanez gitar * verdi. Takamine'den daha çok. Bu nedenle Tak'ı satmayı düşünüyorum - gerçekten iki gitara ihtiyacım yok, biraz fazladan para kullanabilirim ve ilişkinin bu kısmını bırakabileceğim kadar uygun kapanışa sahip olduğumu düşünüyorum. arka.

Benim sorunum, artık iletişim kurmadığınız birinin size verdiği bir şeyi satmanın kabul edilebilir olup olmadığını bilmiyorum. Kabul edilebilir değilse, sorum (veya ben) herhangi bir şekilde kaba olduysa özür dilerim."
"sıçtım. 4 yıldır kız arkadaşımla birlikteyim ve mutluydum. Hepsini 2 gece önce çöpe attım. Bazı iş arkadaşlarımla içiyordum ve bu bir iş arkadaşımdı. Anında pişman oldum ve sabahı kız arkadaşıma hatamı söyledim. Ağladı ve kaçtı. Ben de kopya çekmekten nefret ederim. Bunu anneme yapan biyolojik bir babam var ve ben de aynısını yaptım. O şu anda diğer kıyıda, birlikte gitmemiz gerekiyordu ama önceki gece çuvalladım. Eylül'de birlikte yaşamayı planlıyorduk ama ben her şeyi mahvettim. O gittiğinden beri konuşmadık. Şu anda tatilde olduğumuzu ve bir hafta sonra döndüğünde konuşacağımızı söyledi. Kendimden o kadar nefret ediyorum ki bunu düzeltmenin tek yolunun onu bir daha asla incitmemek için kendimi bitirmek olduğunu düşünüyorum. İki kez denedim. Şu anki en büyük korkum, beni geri alsa bile eskisi gibi olmayacak. Onun böyle mutlu olacağını sanmıyorum. Dürüst olmak gerekirse ne olacağını bilmiyorum ve sonuçlarla yaşayabilir miyim bilmiyorum."
"Bazı arka planlar için - ailem ben çok küçükken boşandı ve küçük yaşlardan itibaren iki hafta sonu babamla kalırdım. 13 yaşımdayken birkaç olaydan sonra onun ne kadar manipülatif biri olduğunu anladım ve onunla bağımı kestim. Üvey annem iki yıl önce öldü ve altı ay içinde dördüncü karısı olacak olan nişanlıydı.

Son birkaç yılda benimle aralıklı olarak temas kurdu ve tüm temas davetleri geri çevrildi. Düğününde sağdıcı olmamı istedi, ben de bunu reddettim.

Bugüne keselim - benden son kez düğününe gitmemi isteyen bir mektup aldım. Henüz gidip gitmeyeceğimi bilmiyorum. Her neyse - yeni nişanlısıyla yeni bir ülkeye taşındı ve sonuç olarak eski arabasını burada bırakıyor. Koşulsuz olarak almama izin vermeyi teklif etti, ancak bunu kabul edersem ikiyüzlü hissederim. Sorun şu ki, çaresizce bir arabaya ihtiyacım var ve şu anda para çok sıkı. Bunu kabul etmek inanılmaz olurdu ama onu kullanacağımı hissediyorum.

Herhangi bir yardım çok açığız."
"Ben [19M] Üniversiteye yeni taşındım ve benim için her şey yeni, yeni insanlar, yeni çevre ve yeni durum. [18~19 yaşlarında] güzel bir Koreli kızla tanıştım, güzel ve mükemmel.

Onunla konuştum ama İngilizcesinin o kadar iyi olmadığını ve çekingen olduğunu fark ettim (belki utangaçlık?), konuşma biraz garipti çünkü gerçekten çok alçak bir sesle konuşurdu ve pek bir şey anlamazdı...

Onunla bir gün öğle yemeği yemek istediğimi söyledim ama bunu anladığını sanma... Genelde cilveleşirim ve hafif dokunuşlar yaparım ama o pek bir şey anlamadığı için sohbet pek iyi değildi. Söylediklerim üzerine, ""Tanıştığımıza memnun oldum, açım, öğle yemeği yiyeceğim"" diye bitirdim.

Burada yorum yapmak veya bana biraz yardımcı olmak isteyen var mı?

Şimdiden teşekkürler!"
"Erkek arkadaşımla 9 aydır birlikteyiz ve kısa bir süre olmasına rağmen onu hala çok seviyorum. Yanında daha rahat hissettiğim başka kimse yok ve kendimi çok uzun süre birlikte görebilirim.

Ama son zamanlarda başka insanlarla birlikte olmak istiyorum. Aslında ortak arkadaşımız olan, ilgimi çeken ve takılmak istediğim bir adam vardı. Erkek arkadaşımı aldatacağımı hiç düşünmediğim için takılmaya devam ettik. İçtik ve takıldık. Öpüşmek dışında bir şey yok. bilmiyor. Onu incitmek ya da işlerin garipleşmesini istemediğimiz için ikimiz de bir şey söylemek istemiyoruz.

Pişmanım ama aynı zamanda keyif aldım ki bu beni daha da kötü hissettiriyor. Tekrar olabileceğinden korkuyorum ve kendimi durdurmak istemem. Daha önce yaz boyunca böyle hissetmiştim ama bunun nedeninin eskisi kadar sık ​​birlikte olmamamız olduğunu düşünmüştüm. Bu duygular gitti, ama açıkça tekrar geri geldi. Onu çok sevdiğim için bu duygulara sahip olmak istemiyorum, ama onlar gidecek gibi görünmüyor.

Bir şeyleri bitirmeli ve potansiyel olarak sevdiğim birini kaybetmeli miyim ve onunla kıyaslanabilecek başka birini bulamayabilmeli miyim, yoksa kendime yeniden odaklanmalı ve belki onunla bir şeyler hakkında konuşmalı ve ilişkim üzerinde çalışmalı mıyım bilmiyorum."
"Üniversite sevgilileriydik ve her zaman sağlam bir ilişkimiz oldu. Utangaç, gergin bir tip ama onun bu özelliğini sevdim. 1 yıl 7 ay sonra okula gitmek zorunda kaldım, bu da uzun mesafeli bir ilişkiye yol açtı.

Mesafe ikimiz için de gerçekten zordu. O bir gece programında çalıştı ve ben bir günlük programda çalıştım ama yine de her gece aramayı başardık. Bir süre sonra onu eyaletin benim tarafıma geçmesi için ikna etmeye çalıştım. İşini pek sevmiyordu (düşük maaş alıyor) ve ben de eyaletin onun tarafında (2 saat uzaklıkta) iş bulmakta zorlandım.

Kariyeriyle ne yapmak istediğini bilmediği hissini dile getirdi ve bu da onun yakınımda iş aramayı taahhüt edememesine yol açtı. Kararlar konusunda her zaman gerçekten gergindi ve ciddi değişikliklerden gerçekten korkuyordu. Bu yüzden aradaki mesafe ikimiz için de fazla gelse de onu itmedim. Kendisi için en iyisini yapmak zorundadır.

Aniden, bu bahane ilişkiyi bitirmekle sonuçlandı. Onu bir hafta ziyaret ettiğimde (bu haftanın ilerleyen günleriydi) rastgele mesafeli davrandı ve ben onu aradım. Bana hayatı için ne istediğini bilmediğini ve hayatının bu noktasında yalnız kalmak istediğini söyledi. Bana beni sevdiğini söyledi ve ben evinden ayrılırken ona umarım onu ​​mutlu eden şeyi bulmuştur ve benim onu ​​sevdiğimi söyledim. Verandasından aşağı inerken ikimiz de gözyaşları içindeydik.

O zamandan bu yana bir hafta geçti ve her gün inişli çıkışlıyım. Mutlu, Üzgün, Kendine Güvenen, Kendinden nefret eden, sefil, kendinden geçmiş ve en önemlisi kafası karışmış. Onu hâlâ seviyorum ve ne hissettiğimi nasıl analiz edeceğimi gerçekten bilmiyorum. Ayrılık birdenbire oldu. Sadece bu tür şeylerin olduğunu bilmek istiyorum..çünkü şahsen ben tam olarak anlamıyorum."
"Hey millet. Tüm kedi besleme uzmanlarını arıyorum.

7 yaşındaki turuncu stenografi kedimin boynunda sıcak nokta oluştu. Ne kadar sıcak bir nokta olduğunu anlamadan önce, bazen kendini küçük bir yara kabuğuna sürttüğü için kafasını bir şeylere sürtmeyi ne zaman bırakacağını nasıl bilemeyeceğine dair devam eden bir şaka vardı.

Hatırlayabildiğim kadarıyla, her zaman kafasını bu şekilde ovuşturmayı yapardı. Yakın zamana kadar boynundaki o lekeyi bu şekilde ovmaya başlamamıştı.

Onu kontrol ettirmek için veterinere gittik. Kendine ne yaptığını görünce deliye döndüm. bizi bir merhemle eve gönderdiler.

Bazı yiyeceklerin bir kedinin üzerlerinde böyle gerçekten kaşınmaya başlamasına neden olabileceğini bilmiyordum.

İki kedimiz var. 7 yaşında ve 13 yaşında. 13 yaşındaki hiç böyle bir sorun yaşamamıştı. 7 yaşındaki çocuğun biraz cılız, belki de kısa olmasıyla bir ilgisi olduğundan şüpheleniyorum. (6 yıl önce onu işlek bir caddeden karşıya geçmeye çalışırken bulduğumda da oldukça yetersiz beslenmişti. Belki de en zekisi değildi.)

Her iki kızımızı da friskis prime filetolarla besliyoruz. çoğunlukla hindi veya sığır eti. Balığı pek sevmezler. Onlara süslü ziyafetler verirdik ama görünüşe göre ikisi de artık onu yemek istemediklerine karar verdiler. Onlar için miyav karışımlı tüy yumağı kontrollü kuru mamamız var. Onları hep miyav karışımıyla beslemişiz gibi hissediyorum.

Ah! Başka bir şey. İki kız bir grup kavga ediyor. Asla kontrolden çıkmış bir şey değildir. İkisi de aynı kare oturma odasını seviyor gibi görünüyor. Çok sertleştiğinde genellikle keserler ya da bir sprey şişesiyle müdahale ederim. Yaşlı kedinin ön pençeleri yoktur ama küçük olanın vardır. Sonuç olarak, daha yaşlı olan, onu kesmesi için genç kediye burnunu sokacaktır. Nedeni bu olabilir mi? Eğer öyleyse neden kulaklarındaki benekler. Yaşlı kedinin oyun oynarken bu noktaların peşinden gittiğini hiç görmedim. Yine, yaşlı kedinin böyle bir sorunu olmadı.

Her neyse,"
"Artık hiçbir şey hissetmediğim ve şu anda yeni bir kız arkadaşı olan eski sevgilimle arkadaşım. İlk başta beni rahatsız etmedi ama şimdi onunla her zaman yapmak istediğim ama onun yapmak istemediği şeyleri yaptığını fark ediyorum. Örneğin, bazen onunla vakit geçirmek için yalvarmam gerekirdi ve yeni kız arkadaşıyla, isterse hemen orada olur. Benlik saygıma gerçekten darbe vuruyor ve onun neden onun için bu kadar iyi bir erkek arkadaş olduğunu ve neden benim için olmadığını merak edip duruyorum. Mantıksız olduğunu biliyorum ama bundan nasıl kurtulabilirim? Denemeye devam ediyorum ama yeterince iyi olmadığım duygusu yeniden içime sızıyor.

Ayrıca, onun benim ilk ilişkim olduğunu ve ilk kez böyle bir durumla karşı karşıya olduğumu da unutma."
"Ben bir öğrenciyim ve çoğu gün okuldayım.

Ama aralarda bazen Panera'ya gidiyorum, haftada 3-4 kez diyebilirim.

Orada zamanın yarısında bir kız görüyorum.

Yemek yerlerindeki insanların iyi olması gerektiğinin farkındayım ama o genellikle masaları temizliyor ve ben her zaman siparişimi gönderiyorum.

Ne zaman gelsem yanımdaki bir şeyi temizliyor ve sohbet etmeye çalışıyor.

PG-13: Ekstra bilgi: Gerçekten hoşlandığım bir vücudu var.

Kalça iş haki pantolonunun içinde harika görünüyor, genellikle göğsünü örten bol bir önlüğü var ama o zaman bile altında çok büyük göğüsleri olduğunu söyleyebilirim.

İdeal olarak, onunla bir ilişkim olmasını isterim.

Ama şu anda tam teşekküllü bir kız arkadaş istemeyecek bir durumdayım.

Takılacak biri ve evet, ortalığı karıştıracak biri.

Başlıktan da anlaşılacağı gibi, çok az flört deneyimim var.

Bu yüzden düşüncelerimi reddit ile yürüteyim ve sizin ne düşündüğünüzü göreyim dedim.

Öldürmek için içeri girmeli miyim yoksa daha fazla sohbet başlatıp doğal olarak gerçekleşmesine izin mi vermeliyim?"
"Kız arkadaşımı çok seviyorum ama onun çocukları var ve benim çocuğum yok. Babalık için uygun olduğumu düşünmüyorum, çok sinirli biriyim. Bence evlenip bir yere yerleşmek istiyor ve yaşı nedeniyle bu onun için oldukça önemli. Buna veya herhangi bir şeye güçlü bir şekilde bağlı olmaya hazır değilim. Beni durduran tek şey suçluluk duygusu, onu seviyorum ve onu ezmekten korkuyorum... ve onu bitkin, duygusal olarak gelecekteki ilişkiler için güvensiz hale getirmekten korkuyorum. Zayıf mıyım? Düşünceli miyim? O iyi olacak mı? Herhangi bir tavsiye için minnettarım, teşekkürler redditors"
"Birlikte 2 yıl. Atma kullanıyorum çünkü bu biraz garip bir problem, ana bilgisayarımla ilişkilendirmek istemiyorum.

Erkek arkadaşım ve ben uzlaşma konusunda oldukça iyiyiz ve soruna ekip olarak yaklaşma konusunda her zaman iyi olduk. Ancak, şu anda yaptığımız tartışma, taviz veremediğimiz bir konu.

Sınırlarım oldukça güçlü bir şekilde etkileşimle ilişkilidir. Bu yüzden, erkek arkadaşımın pornoya veya gowild'e veya her neyse ona bakmasıyla ilgili bir sorunum olmasa da, bu veya diğer ortamlarda birine yorum yapmak veya mesaj göndermek uygun değil.

Oldukça yakın bir zamanda, erkek arkadaşımın popüler bir oyun için diğer karakterlerle ""seks yapmanıza"" izin veren modlar indirdiğini ve özellikle karakterleri, belirli görünüşlere sahip karakterleri ve ünlülere benzeyen bazı karakterleri indirdiğini öğrendim.

Bunu öğrendiğimde çok üzüldüm. Belki biraz fazla tepki vermiş olabilirim ama sanırım bunun nedeni, onun bu modlar ve karakterlerden bahseden subreddit'lerdeki yorumlarını ve bir nsfw fotoğraf albümünde olduğu için temelde benim için çizgiyi aşan bir yorum görmem.

Tartıştık, ağladık. Etkileşim ve yorum yapma konusundaki güçlü duygularımı yineledim ve özür diledi ve anladığını söyledi. Oyunu ve modları kaldırmasını önerdi.

Şimdi oyunu yeniden yüklemek istiyor ve aynı modları yeniden yüklemeyi planlıyor.

Uzlaşmaya varamayız. Modlamanın temelde porno olduğunu ve bu nedenle adil bir oyun olduğunu ve beni ilgilendirmediğini düşünüyor. Modlamanın (ve yeni modlar, yeni karakterler seçme ve modlama topluluğuna dahil olma) fazla etkileşimli olduğunu ve ilişkimizin sınırlarını aştığını hissettiğim için rahat olmadığım bir şey olduğunu düşünüyorum."
"Bununla ilgili daha önce yayınlandı, ancak kritik zamana kadar, bu nedenle herhangi bir son tavsiye takdir edilecektir.

GF bugün bir geziden dönüyor. İki haftadır yok. Bu zamanı, o yokken onun hakkında ne hissettiğimi görmek için kullanıyorum. Altı aydır çıkıyoruz.

Zamanımızın tadını çıkarmış olsam da, onun sahip olduğu sevgi duygularına sahip değilim. Bizim için uzun vadeli bir gelecek görüyor ve maalesef benim aynı şekilde hissettiğimi düşünmüyorum. Bu nedenle, hala çitin üzerindeyken, ondan ayrılmaya meyilliyim.

Beni tereddüte düşüren birkaç şey

1) Bu hafta sonu altıncı ayımızı kutlamayı planlıyorduk. Ayrıca bana, yıldönümümüzü bugün olarak kabul ettiğini söyledi.

2) Ayrıca geçenlerde bana en son bir erkekle beraberken, o bir seyahatten döndüğünde ayrıldıklarını söyledi.

3) Kaygısı var.

Tüm bu faktörler devreye giriyor, ondan şimdi ayrılmamın bencilce mi olduğundan emin değilim, yoksa kötü zamanlama bazen böyle mi gidiyor?"
"Şu anda hayatımda ne yapmam gerektiğini bulmam gereken yerde (yüksek lisans okulu veya tam zamanlı iş) ortaokuldayım ve bu yüzden bir Master için yüksek lisans okuluna gitmeyi ve okulu bitirmeyi planladım. sonsuza kadar. Mesele şu ki, hangi okulların gerçekten iyi olduğunu ve I/O programları için verdikleri paraya değdiğini bilmiyorum. Bunları daraltmak için zaten çapraz arama yaptım ve daha da daraltabilirim: CSU Long Beach, CSU San Bernardino, CSU San Francisco, San Jose Eyaleti, San Diego Eyaleti, Chapman Üniversitesi ve Claremont Lisansüstü Üniversitesi. Evet? HAYIR? Zamanda geriye gidip baştan başlamalı mıyım?

Mezuniyet çalışmaları için Kaliforniya'da kalma konusunda kararlıyım ve I/O işe yaramazsa, belki MBA işe yarayabilir? Araştırma, staj ve işletme alanında yandal yaparak zaman kazanmak için sadece 4. yılım boyunca buralarda takılırdım. İşletme yan dalında gerçekten iyi bir GMAT puanı alırsam işe yarar mı?"
"İşte arka hikaye l. Haziran ayında evlendim. Her iki ebeveyn grubu da 25+ yıldır evli ve her üç büyükanne ve büyükbaba grubu da 55+ yıldır evli. Eşimin diğer büyükanne ve büyükbabaları maalesef vefat etti, ancak ilki öldüğünde 54 yıllık evlilikleri vardı.

Sohbete neyin yol açtığını bilmiyorum ama esasen veya ebeveynler herkesin evli olduğu tüm yılları toplar ve yaklaşık 275 yıl olur.

Demek istediğim, düğün hediyemizin bir parçası olarak bize 275 dolar hediye ettiler, bu insanların hepsi için evliliklerinin her yılı için bir dolar. Her yıl yıldönümümüzde, bize 275 $ artı beş çiftin yıldönümleri için her yıl fazladan beş dolar verecekler.

Her neyse, onu kaldırıp çocuklarımızın koleji için falan biriktirmeye başlamak istiyoruz. Birkaç farklı yatırım seçeneğini inceledik, ancak bir tanesinde karar kılamadık."
"Her şeyden önce özür dilerim, eğer bu bunu göndermek için doğru alt dizin değilse, değilse o zaman bana söyle ve gönderiyi hemen silerim.

Birkaç aydır mesajlaştığım bir kız var, skype çektik, telefonda saatlerce konuştuk, her gün gün batımına kadar birbirimize mesaj attık ve bunun gibi şeyler.

Birbirimize ''aşkım'' ''meleğim'' gibi sevimli isimler takıyoruz o sürekli beni sevdiğini söylüyor ve ben ona her zaman onu sevdiğimi söylüyorum, o her zaman beni özlediğini söylüyor ve kollarımda olmak istediğini, her zaman ''ben seninim'' dediğini (buna nasıl cevap vereceğimi hiç bilmesem de), önce benim olmamı istediğini ve beni onunla bile seveceğini. vücudum (fiziksel görünüşümle ilgili büyük bir sorunum var)

onu çok seviyorum hala tanışmadık 14 şubatta buluşacağız sevgililer günü hani ona bir gül ve en sevdiği çikolatayı alacağım ama nedense duygularından emin değilim..

ya da belki o değil ama bu işte kesinlikle bir tuhaflık var ve ben buna parmak basamıyorum.. insanlara güvenmek konusunda zorlanıyorum, ona güvenmek için elimden geleni yapıyorum.

sevdiğinin ben olduğumu söylüyor ama bazen kendini yaşlı erkeklere gösteriyor ve nasıl tepki vereceğimi bilmiyorum.. bu yazının hiç bir anlamı yoksa özür dilerim.."
"Bu yüzden ilk işimi yaklaşık bir yıl önce aldım. Ve iş arkadaşlarımdan biri benden birkaç ay önce başladı. İlk başta ondan biraz sıkıldım çünkü kendini beğenmiş görünüyordu ama birlikte bir seyahat gününde onunla etkileşim kurmak zorunda kaldım. Çok eğlendim. Bana kişisel numarasını bile verdi.

Böylece birkaç ay geçer ve sonunda birkaç kez takılırız. Dairemde ikinci kez geçirdik. Bana akşam yemeği pişirdi (ıstakozla doldurulmuş somon balığı, ev yapımı patates püresi ve fırında sebzeler - kolay bir yemek değil ve hepsini satın aldı) ve sonra bulaşıkları yıkadı, sırtımı ovuşturdu ve biz izlerken kanepede bana sarıldı. film. Gerçekten iyi bir gece geçirdim ve o da eğleniyor gibiydi (gitmeden önce bana birkaç kez sarıldı)

Bundan bir şey çıkmasını beklemiyordum ama arkadaşlığından zevk alıyorum ve onu daha çok görmek istiyorum. Birbirimizle biraz daha zaman geçirdik ama daha fazla bir şey olmadı. Onu bir arkadaş olarak gördüğüm sürece bu benim için sorun değildi. Şimdi ise, takılmakla ilgili mesajlarıma cevap vermiyor. Diğerlerine cevap veriyor ama onlara cevap vermiyor. Diğer şeyler hakkında konuşma çok iyi gittiği için onu üzecek bir şey yaptığımı düşünmüyorum. Satış elemanı olmakla meşgul olduğunu biliyorum ama onu görmek isterim. Geçen hafta sonu takılacağımızı düşünmüştüm ama birden soğudu ve meşgul olduğunu söyledi.

Ona aşık olduğumu biliyorum çünkü soğuk ve mesafeli davranması duygularımı incitiyor. Bence o harika bir adam ve etrafta olması eğlenceli ve benim aşk duygularıma karşılık vermese bile, bizi iyi arkadaş olarak görebilirim."
"2 yıl önce sandy kasırgası geldi ve aslında oldukça iyi öpüştük. Evimin üzerine devasa bir ağaç devrildi, ama aşağı inerken başka bir ağaca çarptı ve bu darbeyi biraz yumuşattı. Her halükarda, bir sürü başka hikâyeden sonra, ağacı evden indirdik.

Ailem her şeyin en iyisini yapmakta oldukça iyidir ve ""peki, şimdi birkaç bin pound yakacak odunumuz var!"" diye düşündük. Kullanmayı sevdiğimiz bir şöminemiz var.

Kütükleri hemen kullanamazsınız çünkü kurumaları gerekir. Dürüst olmak gerekirse, geçen yıl ayrıldık mı hatırlamıyorum ama bu yıl bile çok şeyimiz kaldı. Bu yüzden, iyi bir sporcu olacağımı ve yardım edeceğimi ve bazı kütükleri böleceğimi düşündüm.

Babam yakın zamanda bir kaza geçirdi ve bileğini kırdı, bu yüzden balta kullanmak onun için pek rahat bir şey değil. Yardım etmem için başka bir teşvik. İşte bu noktada not etmeliyim- Yaklaşık 2 hafta önce balta için yepyeni bir sap aldı.

Baltayı (aslında bir tokmak ama her neyse) ve kızağı alıyorum ve bana bazı ipuçları veriyor. Merkezden 4 kütük gibi vurdum ve gerçekten berbat girişimlerde bulundum. Bu noktada pek yardımcı olmadığımı hissediyorum, ama o bu konuda iyi.

5. veya 6. kütükte aşırı sallanıyorum ve BAM kafayı koldan temiz bir şekilde kırıyorum. Kolu gelişigüzel bir şekilde aşağı fırlattım, babama baktım ve ""görünüşe göre sana bir kulp borçluyum"" dedim. Kendimi çok kötü hissettim.

Neyse ki bu konuda sakindi ve bunun öğrenmenin bir parçası olduğunu söyledi."
"Evden uzakta yaşıyorum. Annem bu gece beni arar ve bana şu hikayeyi anlatır:

Bu yüzden uyumak için geldi. Banyoya büyük bir çöp attı, suyun aşağı inmediğini gördü ve pistonu kullanmak yerine tekrar uyumaya gitti. Ertesi gün o ve annem enayi batırmaya çalıştı ama yerinden kıpırdamadı. Spor salonuna gitmek için ayrılmak zorunda kaldı ve bu arada, boktan suyu taşmadan önce emmek için merkezi elektrikli süpürgemizi (ucuz bir oyuncak değil) kullandı.

Garajda bulunan deponun makul bir miktarını doldurdu. Kimseye söylemedim. 3 haftalık çılgın sıcak hava dalgasının ardından anne garaja girer ve ölüm kokusu alır. ""Hey ben de aylardır bu tankı boşaltmadım, bir kontrol edeyim"" diye düşünüyor. Korkunç bir omurgaya sahip olan bu kadın, hafif tank olduğunu düşündüğü şeyi kaldırmaya devam ediyor ve 40 libre sıvı ile sıkışıp kaldı. Koku ona dokunuyor. Bir şekilde onu kancadan çıkarmayı başarıyor ve 2 saatini pisliği temizlemekle geçiriyor. Çok şükür sağlık sektöründe çalışıyor ve bu tehlikeyle nasıl başa çıkacağını biliyor.

Çocuğun ailesini mi arayacağını yoksa çocukla mı konuşacağını sordum. Erkek kardeşimin bir yürümeye başlayan çocuk olarak alay edilmesini istemiyor (lise plai ol' gerizekalı ve nispeten popüler), bu yüzden çocuğu evden yasaklıyor.

Çocuğa sorumluluk yüklemeden burada öylece oturup bunun olmasına izin veremem! Babam bir yıllık Afrika turu için gitti, bu yüzden devreye girip çocuğu doğrudan korkutabilecek gibi değil.

Reddit, fikirler?"
"Her şeyin başlangıç ​​noktası, babamın annemi aldattıktan sonra terk etmesiydi. 4 yıl sonra hala çözülmemiş, son derece dağınık ve karmaşık bir boşanma oldu. Babamın depresyonu var ve insanlarla boşanma hakkında konuşurken bazı algılanan kurban kompleksi var - bazılarına yalan söyleyecek ve hala birliktelermiş gibi davranacak (kendi ailesine bile söylemedi, onunla iletişime geçmeye çalışarak öğrendiler. bizim aracılığımızla). Diğerlerine, aldatanın annem olduğunu söylüyor - ama aldatan O'dur. Ayrılmadan önce de yıllarca sır saklıyor ve yalan söylüyor. Mahkeme süreci boyunca sürekli yalan söyledi ve annemi yok etmek istediği için hiçbir şeyi halletmeyi kabul etmiyor - arabulucu bile davranışının kesinlikle berbat olduğunu söylüyor ve neden işleri öylece çözmediğini anlayamıyor. Bu sadece bir kısmı - ama artık onunla hiç konuşmuyorum. Tüm bu süreç boyunca beni bir nebze olsun desteklemedi, hatta desteklemeye bile çalışmadı.

Bir zincirleme etki, artık annem ve kardeşimin de depresyona sahip olmasıdır. Yakın ailemin 3'ünde de depresyon var ve bende yok. Bazen onunla yaşamak çok zor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum.

Tüm bunlardan dolayı annem şimdi beni ve sahip olduğumuz evcil hayvanları (kardeş evden taşındı) tek başına desteklemeye çalışıyor ama para her zaman aşırı derecede sıkı. 18 yaşından büyük olduğum için babamın yasal olarak bana yardım etmesi gerekmiyor... Bu çok stres yaratıyor ve bir işim vardı ama benim için saat olmadığı için kaybettim. Şimdi sıfır gelirim var. Haftanın 4/5 günü 1 saat 30 dakika uzaklıkta üniversiteden geçmeye çalışıyorum ve çoğu sabah 5:30'da başlayıp beni biraz uykusuz bırakıyor. Kombine ev koşullarından dolayı taşınmak söz konusu değildir, ancak yakıt maliyeti gerçekten zordur. Sadece yeni kaybettiğim işin iş tecrübesine sahibim - 3 aylık hafta sonu geçici işçi."
"Bu yüzden arkadaşımla uzun bir ilişkiden sonra, beni bir nevi ""Friendzone'ladı"", ama ondan gerçekten hoşlanıyorum, sadece ona bundan bahsediyorum ama kızdı ve gerçekten üzüldü, çünkü bu, sahip olduğumuz güzel ilişkinin sonu anlamına gelirdi. zaten hayır dedi, şimdi hamle ne? denemeye devam et? ya da sadece ondan uzaklaşmak mı?, onunlayken kendimi kötü hissediyorum ama o benim için aynı şeyi hissetmiyor ve bence burada daha iyi bir seçim ondan biraz uzaklaşmak olabilir
*İngilizce benim ana dilim değil, bazı hatalar yaptıysam özür dilerim.
Olumsuz oylar gelsin!"
"*""hala bana karşı hisleri var""

Mike ve ben bir aydan biraz fazla bir süre çıktık. ""Bana karşı ciddi duygular beslediğini göremediğini"" belirterek benden birdenbire ayrıldı. İyi Herneyse.

İki ay ileri sarın ve arkadaş olmaya çalışıyoruz. Ona bir arkadaş gibi davranıyorum: arkadaşça davranıyorum, onunla yarı düzenli konuşuyorum ve genel olarak hayatıma devam ediyorum. Onu ortak arkadaşlar tarafından (yaklaşık 25 kişi ile birlikte) verilen bir partiye davet ediyorum. Gelmeyi çok istediğini söylüyor ve ben bunun hakkında daha fazla bir şey düşünmüyorum. Asla göstermez. Ama gelmemekle kalmıyor, o akşam geç saatlerde bana uzun bir mesaj göndererek beni şahsen görmeye hazır olmadığını, hâlâ bana karşı hisleri olduğunu, (bizim hakkımızda) ikinci kez düşündüğünü, nasıl yapmadığını açıklıyor. Beni biriyle görmeyi kaldırabileceğini ve herhangi bir eylem planı önermeden tüm duygularını üzerime dökebileceğini düşünmüyordu.

Ayılana kadar bekledim (bugün erken saatlerde) ve onu konuşmak için aradım. Yazdıklarının ötesinde hiçbir katkısı olmaması bir yana, bunu bir daha asla yapmayacağına dair bana söz verdi/üzgündü. Neden böyle atıp kaçabileceğini düşünüyor? Bu konuda bir şey yapmaya niyetin yoksa bunları bana söylemenin ne anlamı var? Öfkeliyim ve kasıtlı olmasa bile hem olgunlaşmamış hem de manipülatif davrandığını hissediyorum. Siz ne düşünüyorsunuz? Davranışı beni kesinlikle şaşırttı."
"Biraz arka hikaye. Yıllardır alan adımı kaydettirmek ve sitemi barındırmak için bu şirketi kullanıyorum. Bu küçük bir site, özel bir şey yok, sadece benim ev işim. Alan adıma gerçekten bağlıyım, bu yüzden okula döndüğümde ödemeleri yaptım ama pek bir web sitesi tutmadım (bazı sayfalarda sadece temel bilgiler, işten daha çok övünme)

Şirket, barındırma için otomatik olarak beni faturalandırdı. Bu bana birkaç sayfayı güncellemem gerektiğini hatırlattı. Gitmişti ve park edilmişti! Bir whois yaptım ve geçen yıl iki yıl boyunca ödediğimden bir aydan kısa bir süre sonra aldıklarını gördüm. Geçen yıl ödeme yaptıktan sonra birkaç sayfayı güncelledim, bu yüzden biraz işe yaradı.

Şirketle iletişime geçtim ve çok kibardılar. 24 Mayıs'ta CC ödemesinin yapılmadığını söylediler.. bu doğruydu, CC şirketi nedense CC'yi çevrimiçi kullanmayı şüpheli buldu, çünkü daha önce bunun için hiç kullanılmamıştı. Temizlendi ve ertesi gün çalıştı. Onlara ikinci ödemenin yapıldığını belirttim. Neden bahsettiğim hakkında hiçbir fikrim olmadığı ve ""işe yaramadı"" e-postasını almamış olmam gerektiğine dair alaycı bir yanıt aldım.

Bunun üzerine Merkez Bankası ile temasa geçildi ve o aya ait ödemenin yapıldığını ve hesaba yansıtıldığını açıkça gösteren bir beyanda bulunuldu. Bu bilgiyle donanmış olarak, ifadeyi aldığımı ve bir tarama yapıp yapmayacaklarını veya kendilerine postalanması gerekip gerekmediğini söyleyerek onlara e-posta gönderdim.

2 hafta önceydi. Ne yapmalıyım (yapabilirim)? O kadar hayal kırıklığına uğradım ki, bu alan adını gerçekten beğendim."
"Evlat, bu bir cehennem hız treni boku...
2014-2015 yeni yıl kampında, benden (çok) hoşlanan bir kızla tanıştım, ama onun sırtından pek hoşlanmadım, kızların benden hoşlanması oldukça nadir olduğu için onu tanımaya çalıştım, kamp devam etti, pek anlaşamadık ve özel bir şey yokmuş gibi davrandım... Ama kamptan hemen sonra WhatsApp aracılığıyla iletişime geçtik (+50 km'den fazla uzakta yaşıyor veya 2,5 saatlik bir yolculukla) Toplu taşıma) ve bir ay sohbet falan ettikten sonra beni düşündüğümden daha çok, WAAAY daha çok sevdiğini öğrendim, ben de ona aşık oldum. Ondan sonra onunla iki kez karşılaştım, ama neredeyse hiçbir ilgi belirtisi göstermediği ve/veya ben hiçbir şey yapamayacak kadar korkak olduğum için ne yapacağımı bilemedim. İkinci buluşmadan hemen sonra ona basitçe itiraf ettim, ona göre benden hala hoşlanıyordu, ancak onunla tekrar tanıştığımda hiçbir şey değişmedi, hiçbir ilgi belirtisi, hiçbir şey (gerçi bu sefer arkadaşı bizimleydi). Ondan sonra ortalığı karıştırmaktan bıktım ve işleri yoluna koymak istedim ve sadece bir ilişki içinde olmak isteyip istemediğini sordum, evet dedi, bundan sonra ve bugün onu gördüğümde, hala hiçbir şey değişmedi. benim için oldukça sinir bozucu hale geldi, herhangi bir şeyi başlatacak güveni bulamadım, bu yüzden hiçbir şey yapmadığım için büyük pişmanlık duyuyorum. Hatta rahatsız etmeli miyim? Ne yaptığım ya da ne yapmam gerektiği hakkında hiçbir fikrim yok. Sadece küçük ilgi işaretleri gösteriyor. Onu sadece çok belirli tarihler için çok sınırlı bir süre görebiliyorum. Hâlâ ona karşı güçlü hislerim var ve eminim ki o da benim için hissediyordur, ama ikimiz de bu kadar beceriksiz ve deneyimsiz olduğumuza göre, kim vitesleri çalıştıramaz, yine de onun peşine düşmeli miyim? Anında veya kesin yanıtlara ihtiyacım yok, aslında bunu yayınlamamın tek nedeni konu hakkında daha fazla POV almak."
"Bu yüzden bugün kocamın iş arkadaşı ""Amy"" den garip bir e-posta aldım. Bu e-postada, kocamla bir yılı aşkın süredir ilişkisi olduğunu iddia ediyor. Hatta birlikte oldukları varsayılan tarihleri ​​bile nazikçe verdi - işin püf noktası, bu tarihlerin birçoğunda şehir dışındaydık. Ve sadece şehir dışında değil, birkaç yüz mil ötedeki ailesini ziyaret etmek. Ayrıca, kocamın aldatacak türden biri olduğunu düşünmüyorum - oldukça düzgün bir evliliğimiz var. Mükemmel değil ama sanırım bir yıl boyunca bir şeyler olup bittiğini bilirdim.

Daha önce birkaç kez Amy'den bahsetmişti ama normal sohbetten öte bir şey değildi. Onunla hiç tanışmadım ve e-postamı nasıl aldığını bile bilmiyorum. Eve geldiğinde ona e-postayı gösterip göstermemeyi mi yoksa şirketin İK departmanıyla mı yoksa patronlarıyla mı iletişime geçmem gerektiğini tartışıyorum. Ya da ona söyle ve sonra onlarla iletişime geç. E-postada oldukça müstehcen şeyler vardı ve muhtemelen bir sürü yalan olduğunu düşünsem bile, bunu ondan almaktan rahatsız oldum.

Bununla nasıl başa çıkılacağına dair herhangi bir tavsiye var mı?"
"Merhaba RA. Lütfen metin duvarını affedin!

Kız arkadaşım (18, üniversite birinci sınıf öğrencisi) ve ben (erkek, 19, üniversite ikinci sınıf öğrencisi) bu gece ayrıldık ve benden daha deneyimli insanlardan birkaç kelime bekliyorum (tavsiye de memnuniyetle karşılanır!) am. Bundan önce ikimiz de ilişki içindeydik ama hiçbiri bu kadar iyi olmamıştı. Yaklaşık 2 saat arayla okuldaydık ama birbirimizi ancak birkaç hafta sonunda bir ziyaret edebildik.

Bir buçuk yıldır çıkıyorduk ve bu son derece olgun bir ilişkiydi - bunu söylemenin başka temel yolu yok. İkimiz de açıktık, güveniyorduk, her zaman iletişim halindeydik ve birbirimizi sevmekten çok mutluyduk. Kendi başına kavga etmedik, çünkü sonunda anlaşmazlıklarımızı tamamen makul bir şekilde konuşmaya başladık. Hiçbirimiz daha iyi bir ilişki ya da daha iyi arkadaşlar isteyemezdik. İlişkimiz diğer arkadaşlarla olan ilişkilerimizi de zorlamadı!

Bu yıl kız arkadaşım üniversitenin birinci sınıfına girdi. Birlikte kalmaya ve duygularımız hakkında iletişimde kalmaya karar verdik, öyle de yaptık. Bu şükran gününde, okuldaki diğer insanları nasıl keşfetmeye başlamak istediği hakkında bir tartışma başlattı. Tamamen anladım ve kabul ettim - Orada başka kimlerin olduğunu da görmek isterim! Sorun şu ki, ikimizin de diğerinden ayrılmak için bir nedeni yoktu. İkimiz de çok mutluyduk ve ikimiz de birbirimizi hala seviyorduk.

Bu yüzden bu gece kız arkadaşım bana ayrılmak istediğini söyledi - ilişkimizden memnun olmadığı için değil, aramızdaki mesafeye üzüldüğü için. Ne zaman bir araya gelsek mutluydu ama birimiz okula gitmek için evden çıkmak zorunda kaldığında üzülürdü. Ayrıca okulundaki diğer insanları keşfetmeye başlamak istediğini de ifade etti. Her iki noktayı da tamamen anlıyorum.

Kısmen cesaret verici sözler aradığım için tavsiye arıyorum. Ayrıldıktan sonra birbirimizden hoşlanmayız. İkimiz de aldatmadık ve ikimiz de ilişkimiz boyunca son derece mutluyduk! Öngörülebilir bir gelecekte bitmiş olması gerçekten ama gerçekten berbat."
"Referans: 27 yıllık memleketimden kariyer değişikliği ve şehir hayatı için ayrılıyorum. 20 yıl önce annemin kalbini kırıp onu terk etmesinden sonra beni özveriyle büyüten babamla burada, ülkenin bu küçük kasabasında büyüdüm. Yerel fabrikada yorulmadan çalıştı ve kazandığı her kuruş benim mutluluğuma ve iyiliğime gitti. İşleri arasında geçirdiği birkaç saat içinde bana beyzbol öğretecekti ya da demiryollarında yürürken bulduğumuz keresteden bir kum havuzu yapacaktı. Dürüst olmak gerekirse, o adamın yıllarca neredeyse hiç uyumadan nasıl bu kadar sıkı çalıştığını bilmiyorum. O tanıdığım en özverili adam. Hatırlayabildiğimden beri aynı kıyafetleri giyiyor, hâlâ bizim kalitesiz çim biçme makinemizi kullanıyor, bu da işi neredeyse imkansız kılıyor, ama basitçe, ""Hala çalışıyor,"" diyor. O sadece nazik bir adam. Her neyse, ondan ayrılmak kalbimi kırıyor ve sadece bir şeye ihtiyacım var.. ona verecek bir şeye, ona gösterecek bir şeye... onun benim için ifade ettiği her şeye. Yeni bir çim biçme makinesinden veya ihtiyacı olan şeylerden bahsetmiyorum. Bunu ne kadar kabul ettiğimi, onu takdir ettiğimi ve onu çok özleyeceğimi özetlemenin bir yolu olmalı. Ona bir mektup yazıyorum ama elimden gelen bu kadar.

Ama başlığın kendisinden uzaklaşmak niyetinde değilim, onun için sadece öneriler olmak zorunda değil. Taşındıktan sonra çok çok uzun bir süre görmeyeceğim kardeş gibi iki arkadaşım var.. ve onlar için de güzel bir şey yapmak istiyorum!

Reddit'e teşekkürler!"
"Bu aptalca ve bu soru için en iyi yer olmayabilir ama bununla nasıl başa çıkacağımı bilmek istiyorum. Restoran personeli ile bu durumu düzeltmek istiyorum ve kendimi çok kötü hissediyorum.

Dün gece kocamla bir bara gittim ve birkaç içki içtim ve akşam yemeğini atladım (şu şekilde okuyun: Çok sarhoş oldum). Ayrılmadan önce tuvaleti kullanmaya gittim ama ışıklar kapalıydı ve tuvaleti bulamayınca çöp olduğunu düşündüğüm yere işedim. D:

Bunu bu sabah kocam banyoda uzun zaman geçirdiğimden bahsedene kadar hatırlamıyordum. Ona ne yaptığımı söyleyemem, çok utanıyorum.

Ahhhh! Çok utandım! Son ayrılan biz olduğumuz için muhtemelen benim olduğumu biliyorlardır. Onlara bir özür ve nakit gönderip asla geri dönmemeli miyim?"
"Sadece bunu oraya atacağımı ve bundan hangi görüşlerin ortaya çıktığını göreceğimi düşündüm:

Son on yılda internet kullanımımız, mobiliteyi kullanan bir modele doğru hızla ilerliyor. iPad'in piyasaya sürülmesi ve Android cihazların yaygın olarak benimsenmesiyle birlikte ülke çapında 4G ağlarının oluşturulmasıyla birlikte, kablosuz veri hizmetlerine giderek artan bir bağımlılık ortaya çıkıyor. Korkum, telekomünikasyon şirketlerinin bu tür veri aktarımını kablo veya DSL gibi sabit hat hizmetlerinden ayıracakları ve Ağ Tarafsızlığı ile ilgili aynı kurallara tabi olmadıklarını iddia edecekleri. Bunun saçmalık olduğunu biliyorum, bunun saçmalık olduğunu biliyorsun, ama küçük Suzie'nin yeni iPhone'u olmalı ve ""bu telefon daha fazla bant genişliği gerektiriyor"" diye telekom internet hizmeti için ondan biraz daha fazla ücret alsa ne fark eder... Görünüşe göre, bunu zaten TMobile üzerinden ""Android Web Hizmeti"" içeren N1 hizmeti, aynı, sınırsız web hizmeti içeren aynı plandan 20 $ / ay daha pahalı olduğu için yapıyorlar. Sadece ""Android Web Hizmeti"" olarak markalamaları bile benim için tehlike işareti oluşturuyor."
"Şu anda deli olduğum bir kızla tanışacağım, bunu birkaç hafta önce planladık ve beni göreceği için çok heyecanlıydı! Onun dairesinde kalacağım!
 KADAR, son birkaç gündür biraz tuhaf davranıyor, görünürde bir sebep yokken bana biraz kızdı, artık beni sevmediğini ve yarın onunla buluşmaya gittiğimde hiçbir şey yapmak istemediğini söylüyor. Muhtemelen şimdi nasıl hissettiğimi tahmin edebilirsiniz!
Şu anda bana kızmadı ama yanlış bir şey yapmışım gibi hissediyorum ama ne olduğunu düşünemiyorum! İçinde olduğum seks için işin içinde değilim çünkü kızı parça parça seviyorum, beni mutlu ediyor! Yarın onu görmeye gittiğimde nasıl giderim?"
"Benim için, bir haftalık çalışmayı ertelediğim ve hepsini tek bir günde yapmak zorunda kaldığım yaklaşık bir ay önceydi. Bazılarınız daha deneyimli kolej çocukları/çalışan erkekler/kadınlar için çok fazla olmayabilir, ama benim için boğulmuştum.

İşte yapmam gereken işlerin bir listesi:

1. APA formatında 10 kaynak (2 tanesi internetten değil gerçek kitaplardan) içermesi gereken 10 sayfalık bir dönem ödevi.

2. Günün saatlerini ve her öğenin sahip olduğu kalorileri dahil etmem gereken 2 haftalık bir beslenme günlüğü, ki bu elbette tamamen saçmaladım.

3. MLA stilinde 10 kaynaktan oluşan, bizim seçtiğimiz 6 sayfalık bir araştırma makalesi

4. (Çünkü egzersiz bilimi okuyorum) Haftada en az 3 kez yaptığım ve etkilerinin yanı sıra süre/tekrar sayısı/yoğunluk/setlerden oluşan ayrıntılı bir egzersiz alayı.

5. Beyzbol için antrenman ve kondisyon - inanın bana bu lanet olası çok fazla zamanı, ayrıca hazırlanmak, sahaya gitmek ve sonrasında duş almak için gereken zamanı tüketiyor.

6. Aslında sınıfa gidiyorum - Bunu oraya atacağım çünkü yukarıda bahsedilen çalışma üzerinde çalışabileceğim zamanın büyük bir bölümünü yedi.

Yine, bu çok fazla gibi gelmeyebilir, ancak bu etkinliklerin her biri çok zaman alıcıydı ve birçok enerji içeceği, uykusuz bir gece ve bir diğer adıyla Reddit'e girmemek için çok iyi bir motivasyon gerektirdi. Ayrıca takılmak isteyen tüm arkadaşlarımı geri çevirmek zorunda kaldım. Btw bu 2 günden fazla oldu çünkü Pazartesi-Çarşamba-Cuma derslerim ve Salı-Perşembe derslerimin bir karışımı."
"Son birkaç haftadır gf'mle işleri bitirmeyi düşünüyordum. Sorun şu ki, o benimle yaşıyor ve ilişkimiz biraz iyi, asla kavga etmiyoruz ve o bana sırılsıklam aşık. Ayrılmak istiyorum çünkü sebebim basit. Bekar olmak istiyorum ama bunun onun için yeterince iyi bir açıklama olacağını ve kapanış olmadığı için onu daha kötü durumda bırakabileceğini düşünmüyorum. Bilmek istiyorum, bekar olmayı isteme sebebim yeterince iyi bir açıklama mı? Onu suçlamıyorum ya da ona karşı herhangi bir kötü niyetim yok ve gelecekte bir şekilde arkadaş olabilirsek bunu memnuniyetle karşılarım çünkü o harika bir kız ama ben sadece bekar olmak istiyorum. bu kadar kolay

Ayrıca hiçbir uyarı işareti yok, bu yüzden ona işleri bitirmek istediğimi söylersem, bu tamamen kız arkadaşımı kör eder."
"Gerçekte ne olduğunu anlamak için gerçekten biraz kavrayışa ihtiyaç duyan olaylar (çok travmatik bir şey değil).
Benimki burada:

* 2. sınıfta gerçekten harika bir öğrenci değildim ve öğretmenler benden gerçekten korkuyordu. Bir gün matematik sınavımız vardı; ve matematik o zamanlar kavradığım bir şey *değildi*. Nedense o gün neyin test edileceğini anladım, gerçekten belimi bağlayıp çalışmadım, soruların nasıl yapıldığını bir anda *anladım*. Öğretmen testlerimizi gerçekten hızlı bir şekilde işaretledi ve cevapların üzerinden geçebilmemiz için onları geri verdi. Oldukça ""karmaşık"" bir soru için ne yaptığımı paylaşmak için bana geliyor ve sonra bunu nasıl doğru anladığımı sordu. **Ona nedenini söyleyemedim**. O zamanlar çok iyi bir öğrenci değildim ve ona mantıklı bir sebep veremezdim, ama açıkça, bu soru için yazılmış çalışmalarım vardı. Nasıl yaptığımı unuttuğumu söyledim ve öğretmen bana baktı ve ""Hmm, bu garip sanırım bazen öğrenciler cevabı nasıl bulacaklarını *unuttuklarında* oluyor"" dedi ve devam etti. Bugün bunu düşünüyorum ve benim kopya çektiğimi düşündüğü çok açık; hem de bu kadar genç yaşta! Personel arasında neden pek sevilen bir öğrenci olmadığımı bir nevi açıklıyor."
"Daha önce pek çok kısa süreli ilişkim oldu ama bunların gerçek duygular mı yoksa yalnız olduğum için kendimi sahip olmaya zorladığım hisler mi olduğunu ayırt edemiyorum.

Gençken annemin bir dolandırıcı olması ve beni diğer ilişkilerine sürüklemesi nedeniyle gerçekten büyük bir güven sorunum var. Ayrıca, askerde olmak, insanların SO'larını ne kadar çabuk aldattığını ve onlara yalan söylediğini görüyorum.

Gerçekten duygusal ama çekingen bir insanım, eğer bu bir anlam ifade ediyorsa? Ayrıca üzerinde çalıştığım öfke sorunlarım var ama bu kolay bir yolculuk değil. Bu sebeplerden dolayı insanlardan uzak durmaya çalışıyorum ve kendimden memnun olmadıkça mutlu bir ilişki içinde olamayacağımı biliyorum.

Böyle hissetmeme rağmen, hala pek çok duygudan yoksun ve boş hissediyorum. Biriyle gerçekten bağ kurmamı zorlaştırıyor çünkü bunu yalnızlıktan ya da can sıkıntısından yapıyormuşum gibi hissediyorum. Hayatta zaten çok şey yaşadım, bu yüzden kendi iyiliğim için çok fazla düşünüyorum ve üstesinden gelmem gereken çok şey var.

Gerçek bir aşk ya da onun gibi bir şey için acele etmeye çalışmıyorum. Birine karşı gerçekten bir şeyler hissettiğimde bunun farkına varabilecek miyim bilmiyorum.

Ayrıca lezbiyen olmam da yardımcı olmuyor ve bu benim için en kolay yol olmadı."
"30 yaşındaki erkek arkadaşımla yaklaşık 4 buçuk yıldır birlikte olan 20'li yaşların ortasında bir kadınım. 4 yıldır birlikte yaşıyoruz ve geçen yıla kadar harika zaman geçiriyorduk. O benim en iyi arkadaşım ve birlikte o kadar kolay yaşıyoruz ki bu neredeyse saçma. Altta yatan depresyonu ve TSSB'yi tetikleyen birçok stres yaşadı ve temelde aşık olduğum kişi olmayan birine dönüştü. Aralıklı olarak tedavi görüyor ve son zamanlarda hastanede birkaç gün kaldıktan ve ekstra bakım ve eğitim aldıktan sonra bir ilerleme kaydettiğini hissetti.

25 yıldır çocuk istiyor. Kısmen bir çocuğa sahip olduğundan daha iyi bir çocukluk şansı vermek istediği için ana tutkusu bu. Onunla tanışmadan önce çocuk sahibi olmayı bile planlamamıştım ama zamanla en azından konuyu yeniden düşünmek için açtım. Hayatıma daha fazla anlam aşılamanın bir yolu, motivasyonumu kaybedersem kolayca vazgeçemeyeceğim bir fikir olarak mantıklı bir şekilde fikre satıldım ve ara sıra neler olabileceği konusunda heyecanlandım. Ancak geçen yıl, ortağımın istikrarı hakkında ekstra şüpheler ekledi ve bu kadar çok bilinmeyenle başa çıkıp çıkamayacağımı bilmiyorum. Hâlâ özgürlüğümü sınırlama, sağlıksız olmaya devam edebilecek bir ilişkide sıkışıp kalma ve ayrıca kendimi bir çocuk yetiştirmeye adadığım için pişmanlık duyma konusunda büyük korkularım var. Ortağımın mümkün olan en kısa sürede benden bir karar alması gerekiyor çünkü çocuklarıyla yapmayı hayal ettiği her şeyi yapamayacak kadar yaşlı olmaktan korkuyor. ""Ne istediğini anla"" nın ötesinde benim için pek bir cevap olmadığını biliyorum, ama sadece bu kararı vermeme yardımcı olabilecek fikirleri ve olası tavsiyeleri duymak istiyorum.

Teşekkürler."
"Redditor olduğu için atılır.

Üniversitedeki ilk yılım, yaz için staj yapacağım şehrin denizaltına yazdıktan sonra burada bir adamla tanıştım. Bana yaz için bir alt kiralama bulup benim için kontrol ettikten sonra arkadaş olduk ve ben şehre gelmeden önce birkaç ay konuştuk. Oraya vardığımda, bana gerçekten yardım etti ve etrafı gezdirdi ve sonra bildiğiniz gibi randevulara çıkıyorduk, öpüşüyorduk, seks yapıyorduk vs. Birbirimizi sık sık ziyaret ediyoruz, hala temelde bir çift gibi davranıyoruz VE anlattı beni seviyor Son 4 yılda ikimiz de başka kimseyle çıkmadık. Onu en son yaklaşık bir ay önce gördüğümde, kelimenin tam anlamıyla tüm bahar tatilini onunla geçirdim.

Birkaç hafta içinde mezun oluyorum ve onun şehrinde bir iş buldum ve Haziran'da oraya taşınacağım. Yine de oraya taşınmak istedim ama onun sayesinde daha fazla motivasyonum oldu. Dün gece telefonda konuşuyorduk ve dairemin ona yakın olmasından ve sonunda gerçek bir çift olarak birlikte olabileceğimiz için mutlu olduğumdan bahsetmiştim. Ama sonra ""peki bebeğim, sen öyle olmadığını biliyorsun"" dedi. Ben de ""ne demek istiyorsun? Planın hep bu olduğunu sanıyordum"" dedim. Ve sadece ""şu anda değil, tamam mı? Sadece gençsin ve bunun uygun olduğundan veya istediğimin bu olup olmadığından emin değilim"" dedi. ben de ""birkaç saat önce beni sevdiğini tam anlamıyla söyledin, benimle bir ilişki istemediğini nasıl söylersin?"" sonra bir şey söylemedi ve ben çok sinirlendim ve telefonu kapattım. Bugün beni tekrar aradı ama şu an onunla konuşmaya bile kıyamıyorum.

Birdenbire benimle olmak bile istemiyormuş gibi görünen benden çok daha yaşlı bir adama aşık olduğum için tamamen aptal ve saf olduğumu hissediyorum. Buna üzüldüğüm için deli miyim?"
"Çevrimiçi flört ettim. .. bir kızla yakınlaşmak ama yine de mesaj atmak ve başkalarıyla tanışmak.

Tanıştığım kızların hepsi kendilerine göre iyi ama sonunda 'Mary' ile özel kalırsam ne yapmalıyım?
Duygusal olarak bağlanabilecekleri için diğer kızlarla tüm iletişimimi mi kesiyorum? Yoksa onlarla konuşmaya devam mı edeceğim? çok kararsızım

'Mary', onun dışında birkaç randevuya çıktığımı biliyor .. ve bu, ona karşı ne hissettiğimi ikinci kez tahmin etmesini sağlıyor.
Hiç kimseyle cinsel ilişki yaşamadım. 'Mary' ile sevişmek dışında"
"Anneannem 85 yaşında. 2002'de kendisine bir bilgisayar aldık ve altı ay sonra ""midesini ağrıttığı"" için üzerine bir battaniye örttü. Onunla bir ders almayı teklif ettim ama kendini aptal gibi hissedeceğinden endişelendi. Son derece gururlu.

Yakın zamanda midesinde bir tümör buldular ve kemoterapi/radyasyon görüyor (üç hafta içinde midesi %30 küçüldü! Yaşasın!). Her gün dört saat boyunca tedaviye gidiyor. Ailem, o oradayken uğraşacak bir şeyi olsun diye ona bir iPhone aldı ve böylece torunları ona resim/metin gönderebilsin (hepimiz evden 1200 mil uzaktayız). Annem ve babam, onu nasıl kullanacağı konusunda ona çok fazla yön veren tek kişiler (hayır), ama buna rağmen, hala bu konuda oldukça heyecanlı görünüyor! Birkaç hafta içinde evi ziyaret edeceğim ve onu düzenlemesine/nasıl kullanılacağını öğrenmesine yardım etmenin ötesinde, üzerine bazı ilginç uygulamalar koymak istiyorum. Kendi başına çok fazla 'ilgisi' yok. Güneydeki çiftliklerde büyüdü ve okumayı ve yazmayı yalnızca hobi olarak aldı, bu yüzden aradığım uygulama türlerini gerçekten daraltamıyorum bile. 85 yaşındaki bir kadın için ilginç olabilecek herhangi bir şey, gezinmesi nispeten kolaydır. Herhangi bir fikir?

Şimdiden teşekkürler! Burası bunu göndermek için uygun yer değilse özür dilerim - durum buysa lütfen beni doğru yöne yönlendirin."
"Yani, işlerin bu noktaya gelebileceğini hiç düşünmemiştim.

Narkolepsim var. En uzun süre, her şeyin kontrolüm altında olduğunu hissettim. Okulda durumum yanlış anlaşıldı ve öğretmenlerim kadar akranlarım tarafından da alay konusu oldum. Üstesinden geldim ve güzel bir iş buldum. Durgunluk nedeniyle işten çıkarıldım ve oyunla ilgili belirli bir şirkette belirli bir işe başladım. İşimde başarılı olmak için elimden gelenin en iyisini yaptım, öyle ki teknik çözümler ve politika meseleleri hakkında bilgi almak için Aranacak Kişi oldum.

Bugün rütbem düştü çünkü narkolepsim bazen beni alt ediyor ve işi özlüyorum. Bunu daha az sorun haline getirmek için sağlık sigortasını veya ilacı karşılayamam (bir aylık tedarik için 500 dolar). Bana ADA'nın geçerli olmadığı söylendi çünkü katılım daha üst düzey bir temsilci olmak için zor bir gereklilikti. İK sorumlumuz, aldığım herhangi bir işin katılımla ilgili bir şartı olacağını ve ADA'nın asla benden yana olmayacağını söyledi. Eskiden sevdiğim bir işte giriş seviyesi bir pozisyon almak zorunda kalıyorum. Narkolepsim de ilerlememi engelleyeceğinden ve ADA benim için geçerli olmadığından, sıkı çalışmamın karşılığını asla alamayacağım gibi hissediyorum.

Hala ayrımcılığa maruz kaldığımı hissediyorum ama İK'nın bana söylediği doğruysa, o zaman alacağım herhangi bir kariyerin iyileştirilemeyen bu durum tarafından engelleneceğine inanıyorum.

Lütfen bana seçeneklerin olduğunu söyle. Sanki çok uzun zaman önce geride bıraktığım bir depresyon durumuna girmek üzereymişim gibi hissediyorum. Orada olmak istemiyorum. Lütfen bana umut olduğunu söyle.

Bariz sebeplerden dolayı atılan hesap .."
"Zaman zaman canınız o silindir şapkayı ve tek gözlüğü takarak en sevdiğiniz çayı içmek ister... Ama kendinizi yalnız hissedersiniz. ""Annem neden bu boku içmiyor?"" diye hissediyorsun. Ama köpekler çay içmez. Yani yalnız hissediyorsun. Çok az kişinin bildiği kutsal çayın sonraki etkileriyle baş başa. Çaydan şimdiye kadarki en iyi yolculuğu yaparken önünüzde vizyonlar beliriyor. Daha sonra! Neden en sevdiğim çayı internetle paylaşmıyorsun? Belki birini aydınlatırım? Belki de bu benim kaderim! Bunu yapmak için doğdum! Enfes çay koleksiyonumu paylaşın!"
"Herkese selam!
Bu yüzden erkek arkadaşımla yaklaşık 4 yıldır çıkıyorum. Çok yapışkan olması dışında tamamen harika.

Ne zaman yalnız kalsak, bana her zaman çok yakın sarılıyor ve beni tutuyor ve bu boğucu geliyor. Toplum içindeyken hep arkamdan bana sarılmaya çalışıyor ve sürekli beni öpüyor. Her zaman toplum içinde beni boynumdan öpmeye çalışacak ve bu beni deli ediyor! Pda'dan nefret ediyorum. ondan nefret ediyorum. Bu beni delirtiyor. Onu durdurmaya çalıştım ama bir şey söylersem somurtup arkamdan yürüyecek. Yalnızken sinirlenirsem, bana yapışkan bir erkek arkadaş olup olmadığını sorar ve ben de evet derim, kıkırdar ve bana bunda sorun olmadığını söyler. Duygularını incitmek istemiyorum ama sanırım bir gün ona patlayacağım.

Bunu neden yapıyor? ve onu nasıl durdurabilirim?"
"Bir aydan biraz daha uzun bir süre önce bir kızla tanıştım ve ondan gerçekten hoşlanıyorum. Birbirimizi sık sık görüyoruz ve çoğu gün biraz mesaj atıyoruz. Görünüşe göre oldukça yaklaşıyorduk ve beni bir hafta içinde onunla bir geziye davet etti.

Birkaç gün önce iyi arkadaşlarından birinin vefat ettiğini öğrendi ve ben onun yanında nasıl daha iyi olacağımı bilmiyorum. Benden uzaklaşmasına neden olduğunu düşünüyorum ve aradan çok zaman geçmemesine rağmen onu kaybetmek istemiyorum.

Son 4 yılda babamı ve büyükannemi kaybettim, bu yüzden kaybetmenin nasıl bir his olduğunu anlıyorum ama bu durumda başka birine nasıl yardım edeceğimi bilmiyorum. Bunu düşündüğümde, ona alan açmaktan başka yapabileceğim bir şey yokmuş gibi hissediyorum ama bu sadece hissettiğim mesafeyi artıracak.

Nasıl hissettiğimden bahsetmek istemiyorum çünkü bu bencilce ve gerçekten sadece şu anki gibi bir zamanda onu duygusal olarak destekleyebilmek istiyorum.

Herhangi bir tavsiye büyük beğeni topluyor. Teşekkür ederim."
"Sempati için reddit madenciliği yapmak istemiyorum ama bugün 4,5 yıllık ilişkim birdenbire dağıldı.

İkimiz de 20'li yaşlarımızın başındaydık, ben (23) ve o (22) her şey boyunca en iyi arkadaşlardık. Çıkmaya başladıktan kısa bir süre sonra (belki bir ay sonra) yanıma taşındı ve o zamandan beri 3 farklı yerde birlikte yaşıyoruz. Hiç sorun yaşamadık ve gülünç bir şekilde uyumluyuz. Ailesi tarafından biraz baskı hissederek, ondan gelen ince ipuçları ve kendi isteklerim, ona 6 ay önce benimle evlenme teklif ettim ve kesinlikle evet cevabını verdi.

Son zamanlarda (yaklaşık 2 ay önce) onu mutlu etmek için ihtiyacım olan parayı kazanmak için bir gecelik pozisyona başladım ve yaklaşık bir ay öncesinden beri, giderek daha mesafeli hale geldi. Her zaman ilk ""Seni seviyorum"" diyen ve ilk hareketi yapan ben olurum. Seks hayatımız hızla azaldı ve gerçekten aklından geçenleri söylemiyor. Geçmişimiz göz önüne alındığında, bunu fazla düşünmedim ve programım değiştiğinde (ki bu önümüzdeki 2 hafta içinde gerçekleşecek) her şeyin normale döneceğini düşündüm.

Bu sabah onun ağlamasıyla uyandım ve anında ne olduğunu anladım. Uzun lafın kısası, bana bunun işe yaramayacağını ve bunun daha erken olma ihtimali olduğunu bile bile benimle evlenemeyeceğini ve vicdanen rahat olamayacağını söyledi. Tamir şansı olup olmadığı sorulduğunda hayır dedi. Kendi kişisi olarak büyümek için zamana ihtiyacı olduğunu söylüyor. Şu anda biraz ayrı kalmanın bir şeyleri değiştirip değiştirmeyeceğini görmek için bir arkadaşıyla kalıyor ama bıraktığı nota bakılırsa pek iyi görünmüyor.

Her şeyi paylaşırız, hatta tüm arkadaşlarımızı bile. Farklı arkadaşlarımız YOK. Aramızda o kadar çok şey var ki, nasıl bölüşeceğiz bilmiyorum. Ya bizim kedimiz?! Peki ya evimiz??? Onsuz kim olduğum konusunda o kadar kayboldum ki. Bitirdim mi? Reddit yardımı :'("
"Onunla geçen yıl Ekim ayında üniversitede tanıştım. Hemen tıkladık ve aynı ana dalımız olduğu için aynı dersleri aldık. Sanırım ilk başta benden hoşlandı, bana sürekli mesaj atar ve hafta sonları takılmamı isterdi. O çok iyi bir adam ve arkadaşlığından gerçekten keyif aldım ve her gün mesajlarını almayı dört gözle bekliyordum.

Bu çeyreğin başında işler değişmeye başladı. Bana daha az mesaj atmaya başladı ve artık günümün nasıl geçtiğini sormadı ve işte o zaman ona karşı hislerim olduğunu anladım ve ne kadar yoğun oldukları beni şok etti. 7/24 onu düşünüyordum ve bu beni olumsuz yönde etkiledi. Artık kimseyle takılmak istemiyordum, tüm derslerimde kötü notlar alıyordum ve sürekli uyuyordum. Mesajlaşma şu anda neredeyse durdu. Hala her gün okulda görüyorum ve molalarımızı birlikte geçiriyoruz, yanındayken iyi davranıyor ve hala benimle dalga geçiyor ve şakalaşıyor.

Şu anda ne yapacağımı bilmiyorum ve ne düşündüğünden emin değilim, bazen mola zamanımızı benimle geçirmek istemediğini ama bunu söylemeyecek kadar kibar olup olmadığını merak ediyorum ve acaba zorladım mı? Ben onun yanındayken duygularımı kontrol etmekte zorlanırken soğuk davranıp onu görmezden geliyordum. Onu düşünmeyi bırakıp yoluma devam etmek istiyorum. Gerçekten okula odaklanmak ve çok geç olmadığı için iyi notlar almak istiyorum.
Aynı dersleri aldığımız için ondan uzaklaşmak şu an için bir seçenek değil. Ayrıca, bazı durumlardan dolayı onunla asla bir ilişkim olamaz. Her zaman bu kadar mutsuz olmayı nasıl durdurabilirim? Bana hiçbir şey göndermeyeceğini bildiğim halde onun mesajlarını beklemeyi nasıl durdurabilirim? Onu unutup hala arkadaş olmak mümkün mü? Yanlış bir şey yapmadı ve ona kötü davranmak doğru gelmiyor. Bana yardım edin lütfen!!"
"Geçen cuma işten çıktığımda bir kız arabasını yakınımda durdurdu ve beni gezdirmeyi teklif etti.
Evimin yakınında yaşadığı ve beni sık sık otobüs beklerken gördüğü ortaya çıktı.
Biraz şaşırdım ve eve giderken numarasını sorma şansım olmadı (yolculuk yaklaşık 15 dakika sürdü), ama keyifli bir sohbet ettik.
Beni bırakırken başka bir yere taşınacağını söyledi ve bu muhtemelen beni son kez bırakışıydı (aynı zamanda ilk kez :S).
Ondan sonra numarasını almadığıma çok pişman oldum...Facebook'ta onun profilini aramak için 2 saat harcadım (en azından adını net olarak öğrendim...), ama bir numarası yokmuş gibi görünüyor.

AMA bu sabah onu iş yerimin yakınında arabadan inerken gördüm, meğer caddenin karşısında çalışıyormuş!
Ne tesadüf! Ama zaten işe 20 dakika geç kaldığım için o kadar acelem vardı ki ona numarasını soracak fırsatım olmadı.

Şimdi işteyken, bütün gün ona yaklaşmak için ne yapmalıyım diye düşünüyorum.

İşten sonra onu bekleyip bir konvoya başlamalı mıyım? Yoksa üzerinde numaram olan ve üzerinde ""bana mesaj at :)"" yazan bir mesaj mı bırakmalıyım?

Bu benim için büyük olabilir. O beyaz bir kız ve ben aznım ve sizler muhtemelen İngilizcenin benim ana dilim bile olmadığını söyleyebilirsiniz."
"Birkaç hafta önce aileme taşınacağımı ve her şeyin planlanıp ayarlandığını söyledim. Masrafları hesaplarken, babam bana 16 yaşımdan beri kullandığım ücretli araba için ayda 200 dolar ödeyeceğimi söyledi. bu araba bedava Annem aslında ben ayrılırken onu bana bir tür ""hediye"" olarak vermeyi amaçladı çünkü bu eskiden onun arabasıydı ama sonra babam işin içine girdi. Ve gideceğim için kesinlikle kızgın. Bence 200$ araba için çok fazla. Ona 150 dolar yapmaya istekli olup olmayacağını sordum ama hayır.

İstese her şeyi eksiksiz sağlayabileceğini ama çok üzgün olduğu için hiçbir şeye yardım etmek istemediğini söyledi. Herhangi bir şey sağlamayı beklemiyordum, hatta istemedim, ama yine de bunu söyleyerek bir noktayı kanıtlamaya çalıştığını düşünüyorum. Arabanın arasında öğrenci kredimi ortak imzalamak gibi yapmak istemediği başka şeyler de var. Bütün bunlar onun deli olduğunu kanıtlamak için. Tüm bunları, diğer kardeşlerime taşındıklarında da destekledi.

Araba ödendiği için 200 doların nereye gideceğini sordum ve bunun beni ilgilendirmediğini söyledi. Ona tekrar 150 dolar yaparsa gerçekten minnettar olacağımı söyledim, bu okul için bir gün izin almakla olmamak arasında bir fark, ama hayır.

Size sorum /r/relationships, babamın bununla kin beslediğini düşünüyor musunuz? Kullanılmış bir araba satın alma zahmetine katlanmalı ve ödemeyle hiçbir duygusal bağ kurmamalı mıyım?"
"Merhaba!
 Bu yüzden, kilo verme yolculuğuma başlamak ve kilomu tekrar rayına oturtmak için ararken birkaç sorunla karşılaştım. Ama önce biraz kendimden bahsedeyim, yakında devreye gireceğinden, ben 15 yaşında, 1.70 boyunda ve 195 lb'ye yakın bir Erkeğim. Kendimden bıktım, yardım için internette aramaya başladım. Bir süredir araştırıyordum ama fark ettim ki bu alt yazıdaki pek çok şey yaşımdan dolayı bana tam olarak uymuyor. Örneğin, My Fitness Pal'ı gerçekten denemek istesem de, 18 yaşında (veya daha büyük) biri için doğum tarihi olmayan bir hesap oluşturamıyorum. Bunu düşündüm ve bunun diyetimi bozabileceğine karar verdim, bu yüzden yapmamaya karar verdim. Ne yazık ki, bana önerebileceğiniz herhangi bir yardım/tavsiye/uygulama/diyet için alçakgönüllülükle size geliyorum. Ne yazık ki diyetler/kaloriler ve ne kadar kalori almam gerektiği veya ne yemem gerektiği vb. kilo vermeye başlayabileceğim yemek ve tarifler. Yaşım küçük olabilir ama beceriksiz değilim! Pek çok tarifi kendim pişirebileceğim ve deneyebileceğim, umarım bu şekilde hepimiz aynı gemideyiz, umarım kardeşlerimi/annemi sağlıklı yiyeceklere alıştırabilirim."
"Bu 3 yıl önce üniversitedeki ilk yılımda oldu.

Günlük derslerimi yeni bitiriyordum ve eve gitmeye hazır bir şekilde ana girişe yaklaşıyordum. Çinli bir kız gerçekten çılgınca yanıma koştu ve neredeyse gözyaşlarının eşiğindeydi. Bu zaman çizelgesini şiddetle işaret edip durdu ve bana aynı soruyu Mandarin Çincesinde defalarca sordu. Şimdi Çinliyim evet ama Birleşik Krallık'ta doğup büyüdüm ve sadece Hong Kong'da konuşulan Kantonca konuştum. Mandarin benim için tamamen yeni bir dil.

Şimdi ona İngilizce cevap verdim ve neye ihtiyacı olduğu hakkında hiçbir fikrim olmadığını açıkladım. Bu noktada daha şiddetli ve daha yüksek sesle ağlamaya başlar ve kollarını başının etrafına sarar... Ben de öyle düşünüyordum... Sadece ağlayan Asyalı önümde durduğu için aşırı derecede rahatsız değildim, şimdi tüm insanlar Yanından geçerken, şimdi yaralı bir köpek gibi balina avlayan ve anakondaların saldırısına uğramış gibi kollarını kafasına dolayan kızdan ayrıldığımı düşünüyorum. Ben hızla ani bir çıkış yaparken insanlar orada durup izlemeye başladı."
"Cenaze bir haftadan biraz fazla kaldı ve katılmanın daha iyi olup olmayacağından emin değilim.

Noel'de sadece onu görmek için evdeydim çünkü daha fazla yaşamayacağı açıktı, bu yüzden bizzat veda etme fırsatım oldu. Dünyanın diğer ucunda okuyorum ve iki hafta önce döndüm. Uni şu anda yaz tatilinin ortasında, bu yüzden cenaze için eve gitmeye karar verirsem en azından bu konuda hiçbir şey kaçırmış olmayacağım.

Bu çok uzun bir yolculuk - tek yön yaklaşık 30 saat - ki bu oldukça yorucu. Bulabildiğim en ucuz biletlerin fiyatı çok kısa olduğu için 2 bin dolar civarında. Geri dönmenin beni jetlagged ve tören ve ardından aile toplantısı sırasında olması gerektiği gibi orada olamayacağım konusunda biraz endişeliyim. Bu şekilde biterse, karşılığında alacağımdan (zihinsel olarak) daha stresli ve iç karartıcı olacak gibi görünüyor.

Şu anda, cenaze törenine katılmakla karşılaştırıldığında, bunların herhangi birinin daha büyük resimde önemi olup olmadığı hakkında hiçbir fikrim yok. Bana bu kadar yakın olan vefat eden ilk kişi o, bu yüzden cenazede fiziksel olarak bulunmanın benim için önemli olup olmadığını gerçekten söyleyemem. Bu biraz benmerkezci gibi görünse de, çok zahmetli ve stresliyse gitmemi isteyeceğini sanmıyorum ve cenazeler yaşayanlar içindir, bu yüzden bunu düşünmek yanlış gelmiyor.

Bir karar vermenin doğasında var olan zaman baskısından dolayı - anlamlı olması için en az bir gün önceden gelmem gerekir sonuçta - seçeneklerimi düzgün bir şekilde değerlendirebileceğimi düşünmüyorum (' Şu anda çok net düşünemiyorum), bu yüzden burada benzer bir durumda olan varsa, katkınızı takdir ediyorum."
"Şu anki kız arkadaşımla yaklaşık 4 aydır çıkıyorum. Birlikte olduğumuzdan beri her şey yolunda gitti. Görünüşünden ve onunla ilgili her şeyden son derece memnun kaldım. Biraz muhafazakar, bu yüzden üçüncü aşamaya geçtik ama az önce bana onu çıplak görmemden nefret ettiğini çünkü son birkaç ayda çok kilo aldığını ve vücudunun görünüşünden rahatsız olduğunu itiraf etti. .

Şekle geri dönmesini, kendisiyle ve görünüşüyle ​​mutlu olmasını istiyorum. Bunu yapmak için nasıl hareket etmeliyim?

Onunla birlikte antrenman yapmasına yardım edeceğim ama programlarımız nedeniyle onu sadece haftada 2, belki 3 gün görebiliyorum. Şu anda eski bir telefonu var ve nasıl bir iPhone almak istediğinden bahsediyor ve her zaman farklı şehirleri ziyaret etmek istiyor. X miktarında kilo vermesini sağlayarak onu cesaretlendirmeyi düşünüyordum ve ona ya yeni bir telefon alırdım ya da onu tatile çıkarırdım.

Bunu yaparak herhangi bir olumsuzluk var mı? Sürekli çalıştığım için onu motive etmek istiyorum.

Herhangi bir ek ipucu veya öneri takdir edilecektir.

Teşekkür ederim!"
"Hey r/relationships, bir süredir bu altdizi takip ediyorum ve bunu üzerimden atıp bazı sorular sormam gerekti.
Okuldaki son 2 dönem çok kötüydüm, üniversitedeki üçüncü yılım ve ondan önce 3.7 not ortalaması ile gerçekten iyi gidiyordum.

Sanırım her şey 2 yıllık kız arkadaşımın başka bir eyalete taşındığı için benden ayrılmasıyla başladı. Bu kalbimi kırdı ve her şeye olan tüm ilgimi kaybettim. Derslerime gitmeyi bıraktım ve sonunda 4 dersten de kaldım... bu da mali yardımımı kaybetmemle sonuçlandı ve üniversite kurallarım nedeniyle bir sonraki dönemin tamamını kaybettim. Tek sahip olduğum, endişelenecek yarı zamanlı işimdi.

Şimdi bu yeni dönem annem üniversiteye tekrar girmem için bana para verdi ama yine başarısız olursam evden atılacağım ve ona borcumu ödemek zorunda kalacağım konusunda beni uyardı. Sadece okula odaklanayım diye işimden ayrılmamı sağladı. Bu beni çok strese soktu ve şimdi... Çok kötü durumdayım, zaten bir dersi bırakmak zorunda kaldım ve muhtemelen başka bir dersten kalacağım. Kendimi çok işe yaramaz hissediyorum. Çıldırmadan ve pek çok şeyi unutmadan lanet bir sınava bile giremiyorum. Çok çalışıyorum ama son zamanlarda bana neler olduğunu bilmiyorum. Eskiden iyi bir öğrenciydim ama her şey berbattı.

Son zamanlarda bunun hakkında çok düşünüyorum, yarın annemle konuşacağım ve çıldıracağını biliyorum. Başka bir iş aramaya başlayacağım veya daha önce bulunduğum yere başvuracağım. Sadece geleceğimden korkuyorum, bir ezik gibi hissediyorum.

Bir tavsiyeye ihtiyacım var reddit, ne yapacağımı bilmiyorum :("
"Son zamanlarda geleceğim için gerçekten endişeleniyorum, 19 yaşındayım ve hayatımın geri kalanında şu anda çalıştığım bakkalda çalışmak istemiyorum.

Evde eğitim aldım, ancak ergenler gibi dikkatsiz ve inatçı biri olarak, okulumun son birkaç yılında kendi kendime programlama dışında neredeyse hiç iş yapmadım. Teknik olarak mezun olduğuma inanıyorum ama %100 emin değilim.

Yerel devlet kolejimde ders almak istiyorum ama korkarım ki lise boyunca fazla çalışmadığım için bana verdikleri işi kaldıramayacağım. Özellikle matematik, fen vb.

Yapmakla ilgilendiğim şey, bir topluluk kolejinde 2 yıl boyunca genel eğitim dersleri almak ve ne kadar iyi yaptığıma bağlı olarak, bitirmek ve bilgisayar bilimi gibi bir alanda derece almak için 4 yıllık bir okula geçmek. Bir tür BT işi yapmayı çok isterim, teknolojiyle aram iyidir ve sadece kendi kendime öğreterek iyi bir miktar biliyorum. Bu tür şeylerle ilerleyebileceğimi hissediyorum.

Her neyse, bunların hiçbirini nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bunu ödeyip ödeyemeyeceğimi bilmiyorum (ailemin parası yok ve şu anda bir bakkalda saat başına 8,60 dolara çalışıyorum) ve ödeyip ödeyemeyeceğimi bilmiyorum iş yükünün üstesinden geldim çünkü çok fazla matematik, fen bilimleri ya da benzeri şeyler yapmadım. Ve şimdi mahvolmuş gibi hissediyorum. Durumumla ilgili herhangi bir yardım ve içgörü isterim!"
"Bu kız geçen hafta işime başladı, güzel bir kız ve iyi anlaştık. Onu Facebook'ta ekledim ve ona bir mesaj gönderdim. Birkaç gün oldu ve birkaç kez çevrimiçi oldu ama bir yanıt alamadım. Mesajı görmüş ama cevaplamayı unutmuş olabilir ama mesajı henüz açmadığını söylüyor. Onunla aynı vardiyada çalışmıyorum ve okula birlikte gitmiyoruz yoksa numarasını sorardım ve ona başka nasıl ulaşabilirim bilmiyorum. Ona bir mesaj daha atmalı mıyım? Ne söylemeliyim? Yoksa onu unutmam gerekiyormuş gibi mi görünüyor? Yardımlarınız için teşekkürler"
"İlk defa bir işverenle çalışıyorum. Onunla birkaç haftadır çalışıyorum ve bu süreçte neyin normal olduğundan emin değilim. San Antonio'da yaşıyorum ve işe alım görevlisi Dallas'ta. Dallas'a taşınma konusunda ciddi olduğumdan emin olmak için onunla ilk görüşmeye (Pzt) gelmemi istedi. İki gün sonra, iki şirketle röportaj (Cuma) ayarlamak için beni geri aradı. Şirketlerin herhangi bir yer değiştirme yardımı veya seyahat geri ödemesi sağlayıp sağlamayacağını sorduğumda, yer değiştirme olmadığını söyledi ve seyahat geri ödemesine değinmedi (maalesef konu değiştiği için ona seyahat hakkında tekrar sormayı unuttum). Gelecek hafta için ayarlamak istedikleri ""A"" şirketi ile başka bir röportaj için beni geri aradı. ""A"" Şirketi, yalnızca işe alım uzmanım aracılığıyla işe alım yapıyor, bu yüzden geri istedikleri tek adayın ben olduğumu biliyorum. Bu kez seyahat geri ödemesini sorduğumda, şirkete sormadığını çünkü insanların bu düzeyde bu yardımı sağlamadığını söyledi. Bu doğru mu yoksa işverenim beni ve şirketi kollamak yerine sadece şirketin çıkarlarını mı düşünüyor?

Ekstra ayrıntılar:
Karşılaştırmalı Edebiyat lisans derecem ve 2 yıllık iş tecrübem var.
İşverenim, 13 yıldır işe alım görevlisi olduğunu söyledi.
Ona asgari maaşımın 42.500 dolar olduğunu söyledim (tüm yardım paketi gerçekten olağanüstü değilse ve bu durumda 40.000 dolar). Daha önce 40.000 dolar kazanıyordum. Bana görüşme ayarladığı iki iş 40.000 $ teklif edecekti (birinin mükemmel faydaları olduğunu biliyorum ama ""A Şirketi"" hakkında bir bilgim yok)"
"Dün oldukça boş bir trende eve dönüyordum, bu sıkıcı yolculuğa hazırdım ve Rubik küpümü çözmeye başladım ve kulaklığımı taktım. Meraktan etrafa bir göz attım ve pek çok koltuk kalmıştı ve bu yüzden bulmacamı çözmeye devam ettim.
 
İkinci kez o küpü çözdüm ve yeni bir koşuya başladım aniden önümde oldukça hoş bir kız oturuyor, bakmadım ya da hiçbir şey önümde hoş bir kız gördü (genellikle herkes benden çok korkar ve yanıma bile oturmaz) bana göre). İlk başta beni rahatsız etmedi ama ona bir kez daha baktığımda yapbozuma devam ettim.

Çok sıcak bir gün değildi, yaklaşık 19 santigrat derece (66°F) ama etraftaki çoğu insan kot pantolon ve kapşonlu giyerken bu beni gömlek ve şort giymekten alıkoymadı. Önümdeki kız güzel kahverengi deri bir ceket giymişti ve bir süre sonra onu çıkarmaya başladı, aldırış etmedim ve o ince, kahverengi beyaz çizgili kazağını ararken, ona uzun ve sinsi bir bakış attım ve hemen küpüme geri döndüm.(oldukça tuhaf ha? evet kıyı).

Yolculuğun geri kalanı, [bunun] gibi büyük bir esneme alana kadar nispeten sıkıcıydı ve gözlerimiz buluştu ve aniden ben ve o, sanki hiç olmamış gibi başımızı çevirdik. O an biraz utandım ama umrumda bile değildi. Sonunda ona bir şey sorabildim ama cesaret edemedim ve içimden bir ses, sonunda erkek arkadaşı bekliyor diyordu, ben de oraya oturup müzik dinledim.

Trenden indiğimde hala yalnız yürüyordu ve bir süre sonra yollarımız ayrıldı. Ancak bir süre sonra ilk kez gördüğüm ve tanımadığım bir kızın trende önümde oturarak günümü gün ettiğini fark ettim. Muhtemelen ben sadece bir ucubeyim ve Reddit hala birisinin ve/veya bir şeyin gününüzü nasıl yaptığına dair hikayelerinizi paylaşıyor."
"Bir arkadaşım ara sıra Nashville'de dans etmeye gider ve yakın zamanda yaşlı bir çiftle tanışır. Bu çiftin çok arkadaş canlısı olduğunu ve gerçekten iyi anlaştıklarını söylüyor. Ancak geçen Cumartesi, çiftin karısının kendisine geldiğini ve korkmuş göründüğünü ve arkadaşımla özel olarak konuşmasını istediğini söyledi. Bayan, reenkarnasyona inandığını ve arkadaşımın ruhuyla ruhunun bağlantılı olduğuna inandığını söyleyerek devam ediyor ve arkadaşıma, şimdiye kadar yaptığı ve onu incitebilecek her şey için onu affettiğini söyleyerek devam ediyor ve sonra arkadaşlarımdan af diliyor. . Ruhlarının birbirine bağlı olmasının kötü bir şey olmadığını ama bazı ruhları bir şekilde durdurmaları gerektiğini söyledi. Şu anda gerçek bir WTF durumundayım ve bu bayanın hangi din veya inanç sistemini takip ettiğine dair herhangi bir fikriniz olup olmadığını merak ediyorum."
"Biraz bakış açısına ihtiyacınız var!

Liseden beri 2 uzun süreli ilişkim oldu, bu yüzden yetişkinlerle flört olayını hiç yapmadım. Geçenlerde yazın sonuncusundan çıktım ve sonbaharda gelişigüzel bir şekilde çıkmaya başladım. Randevulara giderken çok eğleniyorum. Bir süredir bir dizi ilk buluşmaydı ve ciddi bir şey yoktu ama son zamanlarda bir aydır bir erkekle çıkıyorum ve gerçekten iyi gidiyor.

İkimiz de gurme olduğumuz için akşam yemeğine gitmek, onun evinde yemek pişirmek, arkadaşlarıyla bara gitmek, bu tür şeyler dahil olmak üzere onunla vakit geçirmekten zevk alıyorum. Geçen hafta sonu soğuk davranıyordu ve bugün nadiren ödeme teklif etmemin onu rahatsız ettiğini söyledi. Demek istediğim, kahveler, sinema biletleri ve birkaç indirim için para ödedim ama düşününce, cüzdanımla uğraşma olayını hiç bu kadar fazla yapmadım. Genelde alırdı ama ondan sonra pek bir şey söylemedi. Bunu konuştuk ve tabii ki bundan sonra kendi payıma düşeni ödeyeceğimi söyledim. Farkında bile değildim - sanırım benim gözümde münhasır değildik ve hesabımı almamı isteseydi, ayrı faturalar falan isterdi, ""Bölüşelim. "" Şunu yapmaktan çok mutlu olurdum - Onunla beleş için çıkmıyorum.

Yabancılardan bir bakış açısı almak istedim: Kızın ödemeye başlaması gereken bir zaman çizelgesi var mı? Hemen mi yoksa bir ay sonra mı? Yoksa tamamen erkeğe mi bağlı?"
"Ben bir 23F'ye aşık bir 24M'im. Onu yıllardır tanıyorum ve her zaman sevmişimdir. Gerçekten gençtim ve ona nasıl hissettiğimi çok erken söyledim. 6 yıl ileri sar. O zamanlar mesafe nedeniyle nadiren takılırdık ama her zaman çok konuşurduk. Geçen yıl onu yaklaşık 5 kez gördüm ve en azından her seferinde öpüştük ama sonrasında genellikle üzülüyor ve sınırlarına saygı duymadığımı söylüyor.

Dürüst olmak gerekirse, bana verdiği işaretlere göre hareket ediyorum. İlk tanıştığımızda benimle olmak istedi ama üniversiteye başlamak üzereydim, bu yüzden yapmamaya karar verdim. Bundan pişmanım. Resmi olarak hiç birlikte olmadık ama buna olabildiğince yakın olduk. Bundan bir yıl sonra. Denizleri aştı ve başka birine aşık oldu ve kalbimi kırdı. O zamandan beri onu idealleştirdiğimi hissediyorum ve tüm enerjim ve odağım onu ​​elde etmeye gitti.

Çok özel bir bağımız var ve her zaman yeterince yakın yaşarsak çok daha iyi bir şansımız olacağını düşünmüşümdür. Onu bugün gördüm ve öpüştük ama bir ilişkiden yeni çıktı ve hiçbir şeyin peşinden koşmakla ilgilenmediğini söyledi. Onu yıllardır tanıdığımı ve her şeyden çok sevdiğimi unutmayın. Ama hayatım onun etrafında döndü ve hayatımın geri kalanı boka battı. Ona karşı duygularımı kontrol etmekte zorlanıyorum. Onunla arzularımı kontrol etmediğimi ve ona saygı duymadığımı söylüyor. Bu onu benim yanımda rahatsız ediyor. Öyle olmak istemiyorum. Oldukça uzaktaki bir okula gidiyor ve tüm bunlardan dolayı beni davet etmesi pek olası değil. Başka erkeklerle çıktığını/çıktığını duymayı kaldıramıyorum. Onunlayken en mutlu erkek benim ama daha fazlasını hak ettiğimi de hissediyorum. Ayrıca kendime odaklanmam ve elimden gelenin en iyisini yapmam gerektiğini düşünüyorum ama bu en çok sevdiğim kadını geride bırakmak anlamına geliyor. Düşünceler?"
"En iyi arkadaşım ve ben yaklaşık 5 yıldır arkadaşız? O ve erkek arkadaşı da birkaç yıldır birlikteler. O her zaman ilişkiyi dostluğun önüne koyan türden bir insan ve en iyi arkadaşım olduğu için onu anlıyorum ve hiçbir şey söylemedim.

Erkek arkadaşının evinde kaldığında günlerce bana cevap vermeyi bırakmasını anlıyorum. Erkek arkadaşıyla vakit geçirmek istediği için benden erken ayrılmamı istediğinde anlıyorum. Erkek arkadaşıyla görüşmeme izin verilmediğini söylediğinde anlıyorum. (Bir keresinde erkek arkadaşını kavga ettiklerinde gelmesi için çağırdığım için kızdı ve beni bir ay boyunca görmezden geldi)

Onun böyle olmasına gerçekten iyiyim. Erkek arkadaşı hayatının önemli bir parçası ve bunu kabul edebilirim. Ama son zamanlarda ondan cevap bile alamıyorum. Metin yanıtları her zaman kısa ve soğuktur. Farklı okullara gidiyoruz, bu yüzden onunla her gün konuşamıyorum/göremiyorum. Onunla konuşacak bir konu arayan hep bendim. Sadece erkek arkadaşıyla kavga ettiğinde ve konuşacak birine ihtiyacı olduğunda veya erkek arkadaşı onunla konuşamayacak veya çıkamayacak kadar meşgul olduğunda beni aramaya gelir.

Onunla bu konuda yüzleştim ama öyle olmadığını, bana böyle hissettirmek istemediğini söyledi. Ama ondan sonra her zaman aynı duruma geri dönüyorum ve kendimi hep kullanılmış ve ihmal edilmiş hissediyorum.

Herhangi bir tavsiye?"
"İlk gönderi, biraz arka plan:

Yaklaşık 7 aydır bir ilişki içindeyiz ve fiziksel yönü yaklaşık 5 ay içinde başlamadı. Hayatında cinsel olarak hiçbir şey yapmadığı gibi her zaman masumdu. Bana gelince, ilişkiye giren bakire değildim, daha önce birçok insanla uğraştım. Ancak, o 5 ay boyunca hiçbir şey yapmamakla tamamen iyiydim, sonra bir gün vücudumuzla düzenli gençlik şeyleri yapmaya başladık. (seks değil.) Oradan itibaren işler ilerledi ve son birkaç haftadır harika, düzenli seks yapıyoruz, ailem şehir dışında ve o, ailesine onun başka bir yerde olduğunu söylerken benim evimde uyuyor.

Bugün beni aradı ve ailesinin olup biten her şeyi bildiğini söyledi. Babası çok gergin, katı vs. ve o ve ben tüm bunlar olmadan önce oldukça iyiydik. ""Kızımın-beni-geçirmesini-istiyorsun"" türünden korkutucu adamlardan biri, ama biz başardık. Annesi de öyle ama agresif olmadığı için daha az öyle. (Babasının birkaç hafta önce yüksek tansiyon nedeniyle hastanede olduğunu da belirtmeliyim.)

Her neyse, ne yapmalıyım? İlişkimiz muhtemelen bir daha asla eskisi gibi olmayacak, ancak bir insanla yaşadığım en sağlıklı ilişkiydi. Ailesi benden nefret ediyor ve bir aya kadar üniversiteye gideceğim, arayı kapatmak için doğru zaman mı? Konuştuk ve elbette hala arkadaş olacağız, ama bu oldukça zor. Ailesi yüzünden ilişkiyi sürdürüp onun işini zorlaştırıyor muyum? Yoksa mahallelerinde yüzümü bile gösterebilmek için onlarla aramı düzeltmeye çalışmalı mıyım? (Olası olmayan.)

Yardım!"
"İşte ne var:

Son ~ 4 ayda, erkek arkadaşım ben zar zor cinsel olarak aktif oldum. Sürüşüm hiç değişmedi, ancak başlatmayı bıraktı ve başlattığımda muhtemelen zamanın %90'ı beni geri çevirecek. Bir veya iki ay sonra nihayet ona neler olduğunu sordum ve aldığı ilaçların libidosunu düşürdüğünü açıkladı.

Bu açıklamayı kabullendim ve biraz geri çekilmeye çalıştım, böylece ona çok fazla baskı yaptığımı veya duruma karşı duyarsızlaştığımı düşünmedi. Ne sıklıkta seks yaptığımız konusunda hiçbir şey değişmedi, ama en azından neden olduğunu bildiğim için kendimi daha iyi hissettim.

Dün yaptığımız, ben işteyken her gün porno izlemek için otuzbir çektiğini ağzından kaçırdığı bir konuşmaya hızlıca ilerleyin. Geçmişte porno kullanma konusunda aşırı sorunları olduğunu biliyorum (bana kendisi de söyledi.) Görünüşe göre hala aldığı için bunun mevcut sorunun hepsi değilse de büyük bir parçası olduğunu hissediyorum. azgın

Bu endişeyi makul bir şekilde nasıl dile getirebilirim? Diğer kızlara bakmasını kıskanıyormuşum ya da onu kıskanıyormuşum gibi bir izlenim oluşmasından ve bunu ciddiye almamasından ya da ona porno izlemesini yasaklamaya çalıştığımı hissedip öylece bakmasından korkuyorum. savunmaya geç"
"Başlıkta da söylediğim gibi, SO'mla yaklaşık 3 aydır birlikteyim ve dürüst olmak gerekirse işler GERÇEKTEN iyi gidiyor. İlişkide son derece mutluyum, o da öyle...

Yalnız, kendimi diğer insanlarla karşılaştırmayı bırakamadığım bir sorunum var. Özellikle eski sevgililerine ve geçmişte kaçtığı kızlara takılıyorum, ama yani, kendimi gerçekten herkesle karşılaştırırım.

Ben buna kıskançlık demezdim. Benim de eski sevgililerim var ve bunda bir sorun yok, beni yanlış anlamayın. Sadece kendimi karşılaştırma eğilimindeyim. Mesela, hemen hemen tüm eski sevgilileri benden biraz daha zayıf ve bu konuda kendimi kötü hissediyorum, sanki bu yüzden onlardan daha azmışım gibi. Benlik saygım düşük, bu yüzden onları fiziksel olarak kendimden daha güzel yaptığını düşündüğüm şeyleri içlerinde seçiyorum.

Bunu SO'mla konuşmak istemiyorum çünkü onu gerçekten üzmek istemiyorum. Bundan daha önce biraz bahsetmiştim ama ne söyleyeceğini/yapacağını gerçekten bilmiyor gibiydi (sadece ""Ah, hayır. bunun için endişelenmene gerek yok"" dedi ve bana düşündüğü bazı şeyler söyledi. m hakkında harika, bu güzel ama .. gerçekten durmama yardımcı olmuyor mu?)

Bizi ayıran şeyin bu olmasını istemiyorum çünkü onu gerçekten önemsiyorum ve işe yaramasını istiyorum ama bu benim için gerçekten stresli ve güvensizliklerimin gerçekten alevlenmesine ve bunlara dayalı olarak yeni sorunlar yaratmasına neden oluyor. ."
"Beş yıldır yakın arkadaşız ve yaklaşık beş aydır uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz. O Glasgow, İskoçya'da yaşıyor ve ben ABD'nin doğu kıyısında yaşıyorum. Çoğu gün sesli sohbet ediyoruz, ancak çoğu zaman konuşmalara hakimim gibi görünüyor ve hakim olmazsam çok fazla sessizlik oluyor. O duygusal olarak çok bastırılmış bir adam ve özellikle uzaktan (para kısıtlamaları bu yaz gerçekleşmesinin önüne geçtiği için önümüzdeki bahar yüz yüze görüşmeyi hedefliyoruz), onun ne hissettiğini ölçmek benim için zor. Duygusal şeyleri tartışmaktan gerçekten nefret ediyor, bu yüzden bunu sormamaya çalışıyorum.
Temel olarak, ben dev bir güvensizlik bloğuyum ve bazen onun bu ilişkide gerçekten mutlu olmayabileceğinden ve sadece duygularımı falan esirgediğinden endişeleniyorum. Böyle düşünmeyi nasıl durduracağımı bilmiyorum. Aptalca ve sağlıksız olduğunu biliyorum. Ona gerçekten bayılıyorum ve mutlu olmasını istiyorum."
"Ben her zaman internette erkeklerle tanışan bir oyuncuyum. Geçtiğimiz birkaç yıl içinde, Yürümeyen iki ciddi uzun mesafeli ilişki içindeyim. Her biri bir yıl sürüyor. Her gün oyun ve Skype/metin sevgimiz üzerinden bağ kurardık. İlki 2012-2013, ikincisi ise 2013-2014 idi.

İki yıldır çevrimiçi okul yapıyorum; Eskiden bir devlet lisesine gidiyordum ve çok utangacım. Çok konuşmam, hemen hemen sosyal kaygım var ve tanımadığım insanlara yaklaşmak benim için zor.

Birinin merhaba demesi hissinden hoşlanmıyorum, karşılık veremiyorum ya da seviyorum ve konuşmayı sürdüremediğim için çok endişeleniyorum. Arkadaş edinme konusunda kendime güvenmek istiyorum, özellikle tekrar ettiğim sınıfta olanlar (kıdemli olmam gerekiyor, ama ben hala üçüncü sınıf öğrencisiyim.)

Çoğu zaman beni mutluluktan uzak tutan tek şeyin sosyal becerilerim olduğunu hissediyorum ve bence bir kez olsun yasal olarak bir erkek arkadaşa sahip olmak güzel olurdu. Hiçbir şey yaşamadım bile ve kısmen kaçırıyormuşum gibi hissediyorum.

Eylül'de devlet okuluma geri dönüyorum. Utangaçlığın üstesinden gelmek için herhangi bir ipucunuz var mı? Ve sanırım kız/erkek arkadaşınızla okulda nasıl tanıştınız? Şimdiden teşekkür ederim."
"Sadece bu konuda gerginim. Her şey yardımcı olur.

TAKİP: Tüm ipuçları için teşekkürler. Hepsini ciddiye alıyordum. Bugün tam bir deneyimdi. Esas olarak, onları çekmeyi bitirmediğim için. Muayenehaneye gittim ve hiç tanışmadığım bir diş hekimi kendini tanıtıp ameliyatı kendisinin yapacağını söyleyince bana ameliyat için ilaçlar vermeye başladılar. o_O naber?? Ben sandalyede otururken bir SAAT boyunca ilaçların yavaş yavaş etkisini göstermesine izin verirken (ki öyle olduğunu sanmıyorum) dosyadaki röntgenlere bakıyor! Sürekli nasıl olduğumu soruyorlardı ve sonunda diş hekimi geri geldi ve farklı bir röntgen çekmem için beni farklı bir ofise göndermeleri gerektiğini ve cebimden ödemem gerektiğini söyledi. O NE LAN? Bunun önemli olduğunu çünkü dişlerimi çekmenin rahat olup olmayacağından emin olmadığını çünkü dişlerimi çıkarmanın gerçekten zor olacağını söyledi. Bu yüzden karım beni diğer ofise götürüyor, röntgeni çektiriyoruz ve sonra geri dönüyoruz. Geri döndüğünde röntgene bir göz atıyor ve onlardan birini çıkarabileceğimden emin değilim ve diğerleri zor olacak ama onları yapabilirim .... bu arada zaten öfkeliyim diyor. Gerçekten bir cerraha gitmem ve ne düşündüklerini görmem gerektiğini söylüyor, ben de ""Tamam, bana bir havale yaz, gidip 4 dişin tümü için ikinci bir görüş alacağım"" diyorum. üçü"" sorusuna ""Sence? Üzgünüm ama bu benim için yeterli değil"" diye yanıtlıyorum. Yönlendirmeyi alıyorum ve dışarı çıkıyorum."
"Böylece, 21 yaşıma girdikten sonra yaklaşık 30-40 pound kazandım - sadece geçen yıl ve 8 ay. Bunun büyük bir kısmının içki içmekten ve sarhoş yemekten geldiğini söyleyebilirim. Ek olarak, son yılım için kampüsten ayrıldım ve ilk üç yılımda yaptığım gibi kendi kendime yemek pişirmek veya kampüsteki yemekhaneye gitmek yerine dışarıda yemek yemeyi veya öğle ve akşam yemeklerinde fast food yemeyi daha kolay buldum. Üniversitenin son döneminde her gün kolayca içiyordum. Tipik olarak Pazar-Çarşamba günleri 2-4 bira arasında değişen ""hafif"" gecelerdi, Perşembe-Cumartesi günleri ise bir gecede 8-10 veya daha fazla içki içebileceğim ağır gecelerdi. Erken mezun olduktan sonra toplamda belki 3 kez içtim ve her seferinde sadece bir veya iki bardak şaraptı. Ayrıca dışarıda yemek yememe (yine de mükemmel olmasa da) ve egzersiz yapma konusunda daha sorumlu oldum.

Şimdi, neden hiç kilo kaybı görmediğimi merak ediyorum. ""Kolay gelsin"" yaklaşımını benimsemeye çalışıyorum, ama görünüşe göre sadece içkiyi kesmem bile kilo vermem gerekiyor. Bunun ötesinde, gece geç saatlerde taco bell ve mcdonalds koşusu yapılmamalı veya her gece akşam yemeği için pizza/makarna da ölçekte gösterilmemeli, değil mi?"
"Hey Millet,

Yani bu oldukça kısa bir gönderi, ama temelde üniversitede sadece bir sömestrim kaldı. Bu, birçok duyguya ve ne yapmamız gerektiğine dair kafa karışıklığına yol açtı. Bu kızı çok seviyorum ama sorunlardan payımıza düşeni aldık ve birçok sorun yaz ve geçen yılki kış tatilinde meydana geldi. Temelde uzun mesafeyi kaldıramayacağımız aşikar ve bunu daha önce de söyledik.

Onunla okula gittiğimi de belirtmeliyim ama teneffüslerde eyaletten uzakta yaşıyorum. Üniversiteden sonra eve dönüp bir yerde iş bulmak için büyük bir şansım var, kız kardeşimin üniversiteden mezun olduğunda yaptığı şey buydu.

Size sorum şu ki, şimdi ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok, kış tatili daha yeni başladı ve şimdiden çıldırdık çünkü mezuniyet tarihim gittikçe yaklaşıyor. Bir son kullanma tarihimiz var gibi görünüyor ama bu durumla ne yapacağımı anlamak benim için gerçekten zor. İşler o kadar da kötü gitmediğinde ayrılmaya zorlamak gerçekten zor."
"Erkek arkadaşımın doğum günü 24 Aralık, yani Noel Arifesi. Bir koruyucu ailede büyüdü ve ne doğum günü ne de Noel için harika hediyeler almadı. Üvey annesi ilgisiz olduğu ve biyolojik annesiyle pek iyi bir ilişkisi olmadığı için sık sık doğum gününü ve Noel'i yalnız geçiriyor.

Geçen yıl Noel'i benimle geçirdi, ben de ona hem doğum günü hediyesi hem de Noel hediyesi almak için elimden geleni yaptım, her ikisinin de değeri 50 doların üzerindeydi. Ancak, doğum gününü ve Noel'i birlikte geçirecek birine sahip olduğu için o kadar heyecanlıydı ki, bana çok güzel, pahalı 5 hediye yağdırdı. Ben korkunç hissettim. Mutlu ama korkunç.

O bir video oyunu sanatçısı ama yakın zamanda işinden çıkarıldı. Video oyunu koleksiyonu konusunda çok tutkulu. Koleksiyonunda fark ettiğim bir oyun var ki sadece devamı var. Nedenini sordum çünkü ondan çok farklıydı. Bunun, orijinalin çılgınca pahalı olması ve devam filminin mükemmel durumdaki bir versiyonunu karşılamanın zaten zor olması nedeniyle olduğunu söyledi.

Oyunun bulabildiğim en ucuz, en iyi durumdaki versiyonu yaklaşık 500 dolar. Tonlarca para kazanmıyorum ama bunun için yeterince para biriktirdim ama şimdi kendimi ikinci kez düşünürken buluyorum. Şimdi ya da birkaç ay içinde satın almam gerekecek çünkü Noel yaklaştıkça fiyat fırlıyor. O kadar uzun süredir (yaklaşık 6 aydır) birlikte değiliz ve henüz bir hediyeye 500 dolar vermenin doğru olup olmayacağını bilmiyorum.

Bir suru sorum var. Bu çok mu fazla? Ona hiç istemediği bir şeyi almak ürkütücü olur muydu? Ya ona bir oyun vermek, işten atılacağı konusunda kötü duygular besliyorsa? Ya Noel'den önce ayrılırsak ve ben oyuna takılıp kalırsam? Kendisi kazanmasaydı, oyun koleksiyonu için aynı değere sahip olur muydu?

Herhangi bir yardım harika olurdu. yırtıldım"
"Benim hikayem: Yiyeceklerin yerinde bir envanterini çıkarmak için hemen hemen birkaç kişinin yaşadığı mavnadaki dondurucuya inmek zorunda kaldım. Tahmin edebileceğiniz gibi, içeride sayarken kapıyı kilitlemeyi unutmuşum.

Tabii ki, arkamda kapandığını duyuyorum ve panik başlıyor. Çoğu kapının içinde bu özel durumla başa çıkmak için bir kol var. Bu kapının çalışmayan bir kapısı vardı. Daha sonra bana kapıyı açmak için tam güçle içeri sokmanız gerektiği açıklandı.

Her neyse, 10 dakika sonra (belki? sinyalsiz bir kutuya hapsolduğunuzda zaman komiktir), aşçılardan biri geldi ve kapıyı açtı. Neyse ki bu gün yiyecek geliyordu (özellikle bu saatte). Olmasaydı, birisinin gelmesi OLABİLİR, 4 veya 5 saat geçmiş olurdu."
"Üniversitede bir öğrenciyim ve orkestrada bana aşık olduğunu düşündüğüm bir kız var. Gerçekten benim tipim olacak gibi görünüyor, bu yüzden işlerin nereye gittiğini görmekle ilgileniyorum. Sorun şu ki, onunla sadece birkaç kez konuştum, onunla üniversite e-posta adreslerimizden başka hiçbir şekilde iletişim kuramıyorum ve o kadar ayrı oturuyoruz ki, konuşmak için gerçekten beceriksizce yolumdan çekilmek zorunda kalıyorum. orkestrada ona. Onunla konuşmak istiyorum ama aynı zamanda durumu yanlış yorumluyorsam kendimi mahçup etmeyecek bir şekilde olmasını da istiyorum (tam olarak sosyal bir kelebek değilim). Bulabildiğim tek şey, onunla önceden iletişim kurmadan, ""hey, müziğin bu bölümünde bana yardım edebilir misin"" gibi bir e-posta göndermekti, ama bunun biraz fazla şeffaf olabileceğini düşündüm. Başka öneri/yorum var mı? Ayrıca bu sebeplerden dolayı atılan bir hesaptır. İmla hataları için kusura bakmayın mobilden yazıyorum."
"Birkaç eyalet uzakta yaşıyorum. Teyzem ve ağabeyim annemi akciğer kanseri nedeniyle ameliyat olmak için hastaneye gittiğinde ve onun akciğer kanseri olduğunu öğrendiğinde aramam için baskı yapıyor.

Geçmiş: Annem, sekiz yaşımdan itibaren erkek kardeşimi ve beni defalarca terk etti. İkimizin de farklı babaları var, ikisi de bize bakmak için orada değildi. Ayrıca annemin istismarcı birkaç erkek arkadaşıyla da uğraşmak zorunda kaldık. Biz çok fakirdik. Bir zamanlar annem ve ben bir kadın sığınma evinde yaşıyorduk. 13 yaşımdan beri onunla yaşamadım. Bu sırada hapse girip çıkıyordu ve erkeklere tacizde bulunuyordu. Ağabeyim kendisi için zar zor kira ödeyebiliyordu, bu yüzden teyzem beni evden atana kadar 18 yaşıma kadar gönülsüzce benimle ilgilendi. (Kocası onlarla yaşamamı İSTEMEDİĞİ için boşanmasından beni sorumlu tuttuğuna inanıyorum.)

Eyaletten taşındığımdan beri teyzem ya da erkek kardeşimle gerçekten konuşmadım. Facebook'ta arkadaş canlısıyım ve kardeşimi yılda belki iki veya üç kez ararım. Annemin FB isteğini bile kabul ettim. Resimlerimi görmesine izin vermenin hoş bir jest olduğunu düşündüm, ama hiç cevap vermeme rağmen bana sık sık konuşmak için mesaj attı. Bunun bir hata olduğunu düşünmeye başlıyorum, çünkü o zamandan beri kardeşim onu ​​aramamı söylemekten vazgeçmiyor.

Kanser olan herkesten rahatsız olacağım gibi kanserden rahatsızım ama aramamayı tercih ederim. Annemle bir daha asla konuşmamayı umuyordum ama korkarım ki konuşmazsam ailem beni affetmeyecek. Arasam bile ne derdim? Söyleyecek hiçbir şeyim yok.. Yıllarımı umursamamaya harcadım ve geri dönüş olmadığını hissediyorum. Ailem bunu anlamayacak.

Peki ailemi memnun etmek için annemi mi arayacağım? Yoksa reddim haklı mı?"
"Arka plan:

Okcupid'de bir araya geldi, saat gibi tıklandı, tüm büyük yaşam/ilişki sorunları (dünya görüşü, politika, para yönetimi, yaşam durumu, gelecek hayalleri/istekleri, okul, evcil hayvanlar, hobiler) *mükemmel* uyumludur. Harika anlaşıyoruz ve harika seks yapıyoruz. Sanki birden çok kez yoğun orgazmlardan gözyaşlarına boğulmuş ve komaya girmiş gibi (bunun daha önce yalnızca bir kez olduğunu söyledi) ve onunla hayatımın en iyi seksini yaşadım. Çok zeki, güzel ve ayakları yere basan biri.

Sorun: Onunla ilgileniyorum. Güçlü hislerim var ve bu yönü gerçekten bir yerlerde görebiliyorum. Yaklaşık 3 aydır görüşüyoruz. Biz ayrıcalıklıyız ama o bir şeyleri ""resmi"" yapmaktan veya ""erkek arkadaş ve kız arkadaş"" olmaktan rahatsız. bize olan coşkusu bir rollercoaster gibidir. Bir gün bana işleri ağırdan almamız gerektiğini ve bizden emin olmadığını söyleyecek ve ertesi gün ""söylediklerim seni caydırmasın, seni çok seviyorum!"" haftada 3 kez görüşüyoruz ve her gün konuşuyoruz.

......................

Her şey çok kafa karıştırıcı ve bu beni çok garip hissettiriyor. Ne düşüneceğime dair hiçbir fikrim yok ve bu kafamı karıştırıyor. Onunla bunun hakkında konuştum ve duygularını ifade etmekte iyi olmadığını söylüyor. Ona açıkça bir ilişki istediğimi söyledim. O da öyle olduğunu ama beklemek istediğini söylüyor ve sonra tam olarak ne hissettiğini/düşündüğünü ifade edemediği taklalar başlıyor.

Daha fazla liderlik etmek ve incinmek istemiyorum ama aynı zamanda bu potansiyel olarak harika ortağı terk etmek istemiyorum. onun aklından wtf geçiyor, bu konuda ne yapmalıyım/düşünmeliyim? birbirimize biraz açıldık, 3 aydır birlikte olduktan sonra gerçekten bir şeylere ""acele ediyor"" muyum ve bir tür bağlılık mı istiyorum?"
"İnternette tanıştığım bir adamla buluştuk ve neredeyse tüm günü birlikte geçirdik. Bir noktada bir bara gittik ve birbirimize yakındık ve dizlerimi tutmaya başladı, hoşuma gitti ve ne kadar güzel hissettirdiğine şaşırdım (üç yıldır flört etmedim). Sonra beni öpmek için eğildi ve ben de utandığımı hissederek başımı yana çevirdim ve aşağı baktım. Sonra ""seni öpmek istiyorum"" dedi ve ben de kafamı salladım. Gecenin ilerleyen saatlerinde başka bir bara gittik ve beni tekrar öpmeye çalıştı ve ben başımı yana çevirdim ve yanağımı öptü. Sonra yine ayrılırken beni tekrar öpmeye çalıştı ve ben ""Ben sadece utangacım .... ve 3 yıl oldu"" dedim ve ""seni öpmeme izin vermek için daha fazla neden"" dedi. Birbirimize sarıldık ve en kısa zamanda tekrar görüşme sözü verdik. Eve geldiğimde ona haber verdim ve güzel vakit geçirdiği için ona teşekkür ettim ve bana teşekkür etmesi gerektiğini ve yakında buluşmak istediğini söyledi. Merak ediyorum, bazılarına göre bir tür alay falan mı görülüyorum? Bir arkadaşım karışık sinyaller verdiğimi ve ne istediğime karar vermem gerektiğini söyledi."
"Çok uzun ya da çok kısa olduysa özür dilerim ama şu an çok sinirliyim.

Papi'nin (Benim dedemin) geçen cuma vefat ettiğini öğrendik. Annesi, cenazenin gerçekte ne zaman olduğundan emin olana kadar herhangi bir plan yapmaya devam etmemizi söyledi. Bugün annesinden cenazenin bu cuma olacağını söyleyen bir telefon aldı. NC'de yaşıyoruz ve cenaze memleketi FL'de olacak. Önemli olan, yarın sabah (doğum günü) gidiyor ve pazar öğleden sonraya kadar dönmeyecek; ve gitmeme izin verilmiyor, nokta. SO'm ve ben 3 yılı aşkın süredir birlikteyiz ve 9 aylık bir bebeğimiz var. Yani bu sadece reklamı bırakıp hemen geri gelmesi gibi değil, bütün bir haftalığına gidiyor ... ailesi dönene kadar beni evde (arabasız ve telefonsuz) mahsur bırakıyor. Bunu nasıl alacağım hakkında hiçbir fikrim yok.

Aynı zamanda kız kardeşinin geçen ekimde evlenmesi ve bana tam uyan güzel bir elbise ve ayakkabılar bulmak için çok para harcamama rağmen (doğum tarihime bir hafta kalmıştı) sadece beni annemin evinde terk etmesi beni kızdırıyor. ertesi güne kadar beni temassız bırakması için."
"Bu yüzden, etrafta uçmak ve drone ile şeyler yapmak için yepyeni bir drone satın almıştım ve evimde ona alışmak için pratik yapıyordum. Çocuğum onu ​​dışarıya uçurmam gerektiğini söylüyor ve ben de zamanın geldiğine katılıyorum. Bu yüzden dışarı çıktık ve ben başlattım ve alçaktan uçuyordum çünkü rüzgarlıydı (muhtemelen uçmak için en iyi zaman değildi). Çocuğum daha yükseğe uçur diyor ve içimden ""Siktir et, neden olmasın"" dedim. Ben de öyle yaptım ve rüzgar onu bizden uzaklaştırdı ve bir nedenden dolayı yükselmesini durdurdum ve tekrar açabilmem için yere veya yeterince yakınına düşmesine izin vermeye çalıştım ama onu yakalamaya karar veren bir ağaç vardı. Benim için. O da oldukça büyük bir ağaç, en az 30-40 fit uzunluğunda ve çocuğum iyi bir iş çıkardığımı haykırırken, ben kafamın içinde çığlık atıyorum çünkü ya gidip onu ağaçtan indiririm ya da alırım. sadece SOL 110$. Yaklaşık 10 dakikalık söylentiden sonra ağaca tırmanmaya karar verdim ve daha önce hiç ağaca tırmanmadım ama bu beni durduramayacaktı çünkü o parayı çarçur etmeyecektim. Yaklaşık 15 dakika daha bir çöp kutusunun üzerinde durduktan sonra (ilk dal tutulamayacak kadar yüksekti) ilk dala ulaşmayı başardım ve drone almak için macerama başlamaya hazırdım. Sonra fark ettim ki, bırakın bu kadar uzun bir ağaca, daha önce hiç ağaca tırmanmadığımı ve kafamda hata yapıp pişman olursam nasıl öleceğime dair senaryolar kurmaya başladığımı ve şimdi aşağı inemeyeceğimi fark ettim. şu anda üzerinde durduğum bir dal. Neyse ki komşum geldi ve beni sıkıntı içinde gördü ve sadece ağaçtan çıkmama yardım etmekle kalmadı, aynı zamanda drone'u benim için indirmek için ağaca tırmanmaya karar verdi. Şimdi hafta sonları onun evinde Smash Bros oynuyoruz ve ben 110 dolardan çıkmıyorum."
"Yani bir bağlamda, hiç içmemiştim. Ama arka bahçemde dışarıda bir ağılda beslediğim bazı tavşanlarım var. Gece yaklaşırken boxerım ve sabahlığımla onları kaleme kapatmak için dışarı çıktım.

 Kasık hizasının hemen altındaki küçük tel kalemin üzerinden geçerken ayağımı yeterince yukarı kaldıramıyorum ve takılıp düşüyorum. Ve dünyanın güzel işleyişine bakılırsa, boksörlerim çite takılıp düşüyorum ve ben çıplak bir şekilde çimenlerin içine düşüyorum ve komşularım ve arkadaşları, mülkümde tökezleyen bir alkolikmişim gibi bakıyorlar."
"En iyi arkadaşımı [19 M] 4 yıldır Friendzone'da tutuyorum. Eski sevgilimle çıkarken tanıştık, bu yüzden onu hiçbir zaman bir arkadaştan öte bir şey olarak görmedim. Her şey için benim için oradaydı. Tanıştığımız andan beri temelde bana aşık. Mutlu olacağım anlamına geliyorsa benim için her şeyi yapardı. Onun bana karşı hisleri olduğu gibi benim ona karşı hislerim olacağını hiç düşünmemiştim. Ta ki birkaç ay öncesine kadar.

 Şu anki erkek arkadaşım [21 E] için de hisler geliştirirken ona karşı hisler geliştirdim. Herkes bana en iyi arkadaşıma bir şans vermemi söyledi ama bu süreçte arkadaşlığımızı kaybetmekten korktum ve erkek arkadaşıma karşı daha güçlü hislerim vardı. Ben de erkek arkadaşıma onunla çıkacağımı söyledim ve şimdi en iyi arkadaşım benimle zar zor konuşacak ve erkek arkadaşımın kıçını tekmelemek istiyor. Ayrıca tüm arkadaşlarım verdiğim karardan dolayı bana kızgın. Ona bir şans vermediğim için pişmanım, ama sanki çıkmış olsaydık, sadece ona karşı hislerim olmalı, başka kimseye değil. Erkek arkadaşım, gerçekten istiyorsa en iyi arkadaşımla dövüşeceğini söyledi ama benim için kavga etmelerini istemiyorum. Korkarım en iyi arkadaşımı kaybettim ve onu seçmemekle hata ettim, şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye Reddit?"
"Yaz boyunca bir kaya tırmanışı spor salonuna katıldım ve okul başlamadan bir ay önce tırmandım. Oraya ilk gitmeye başladığımda bu kızı görmüştüm ama buraya karşı bir duygum yoktu. Daha sonra okul açıldı ve benim okuluma gittiğini fark etti. Günde birkaç kez koridorda onun yanından geçiyorum, bu, birini tanıdığım ama onlarla gerçekten konuşmadığım zaman her zaman biraz tuhaf oluyor. Bir gün yoktan bu kızın davranışını ve görünüşünü gerçekten sevmeye başladığım yerde, neden olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Onunla konuşmak istiyorum ama konuşmaya zorlamak ya da biraz ürkütücü görünmek istemiyorum."
"Tamam, temelde bu kızla birkaç hafta önce tanıştım ve gerçekten çok iyi anlaştık, birkaç gün sonra çıkmaya başladık. Şimdiye kadar işler düne kadar harika gidiyordu.

Dün sevişiyoruz ve aniden duruyor ve neyin yanlış olduğunu soruyorum ve onu sadece seks için istediğimden endişelendiğini ve onu sevmemin tek sebebinin ateşli olması olduğunu söylüyor.

Onu vücudundan daha fazlası için sevdiğime nasıl ikna edeceğim konusunda tavsiye istiyorum. İlişkimizin daha yeni başladığını biliyorum ama ondan çok hoşlanıyorum ve ilerlediğini görmek istiyorum. Dün mesajlaşırken bunun hakkında konuştuk ve ona benim için seksten çok daha fazlasını ifade ettiğini ve komik, yetenekli ve daha birçok şey olduğunu, temelde onun yanında olmaktan ve onunla olmaktan gerçekten keyif aldığımı söyledim. , ama bana %100 inandığını sanmıyorum."
"Tamam, r/relationship_advice. Yardımınıza ihtiyaçım var. Yani neredeyse 7 yıldır tanıdığım bir kız var ve şimdi lisenin son aşamalarında, nihayet ""bir şeyimiz var"". Ortaokulda hep flört ederdik ve lisenin ikinci yılında ona çıkma teklif etme cesaretini topladım. Açık sözlü ve küçümseyiciydi ve bana bir erkek arkadaşı olduğunu söyledi. Tanınmış bir pislikti ve onun yeterince zeki, yüksek başarılı ve bu çocuktan yeterince farklı olduğunu ve ilişkilerinin yakında sona ereceğini düşündüm. Olmadı, 1 1/2 yıl çıkmaya devam ettiler ve bekaretini aldı. En yakın arkadaşının kız arkadaşıyla da seks yaptığı için sonunda ayrıldılar ve onun kalbini kırdı. Artık derin güven sorunları var, bu yüzden artık bana karşı son derece temkinli davranıyor ve her şeyi bu çocuğun kalbini nasıl kırdığına bağlıyor. Ama benden hoşlanıyor ve benimle olmaya devam etmek istediğini söylüyor ama bekaretini bu pisliğe nasıl verdiği konusunda ne hissettiğimi bilmiyorum. Bu büyük bir anlaşma mı? Bununla gerçekten ilgilenmeli miyim? Lisede bir avuç kızla birlikte oldum ve hatta birkaçıyla oldukça yakınlaştım, ancak *asla* onlarla bu kadar ileri gitmeyi düşünmezdim. Yani bu çocukla yapmış olması beni çok korkutuyor. O inanılmaz, zeki, sevimli ve başarılı ve ben sadece bu faktörün beni gerçekten bu kadar etkilemesi gerekip gerekmediğini bilmek istiyorum. Zaman ayırdığınız için teşekkürler."
"Onu suçlamıyorum, onun olduğu yerdeydim, sadece stresten kurtulmak için kendime zarar verdim. Gerçekten onu durdurmaya çalışıyorum, durmanın anlamını görmüyor ama kendi deneyimlerime göre bunun onu aşağı çektiğini biliyorum.
Bana bıraktığını söyledi, ona inandım. Bana günün nasıl geçtiğine dair küçük raporlar verdi ve beni her şeyden haberdar etti. Dün gece onunla skype yapıyorduk ve elinde yeni bir silginin yandığını fark ettim. Gördüğümü bilmiyor ama o akşam ona günün nasıl geçtiğini sorduğumda hiçbir şey olmadığını ve kendine zarar vermediğini söyledi.
Yani bana yalan söylüyor. Bunun onun için çok hassas bir konu olduğunu biliyorum ve tıpkı benim gibi birkaç yıl önce o da buna bağımlı. Onu zorlamadan onu bu konuda nasıl biraz daha dürüst yapabilirim?"
"Hey millet, bu kızı üniversitemden tanıyorum ve ondan biraz hoşlanıyorum. Onunla kütüphanede ödev yaparken rastgele konuşmaya başlamıştım ve bir sömestr falan sonra onunla tekrar karşılaştım. Birkaç saat konuştuk ve ödevini yapmasına yardım ettim (sadece Google'dan bazı bilgilere ve resimlere ihtiyacı vardı). Futbolla ilgilendiğini öğrendim ve o akşam bana katılmak isteyip istemediğini sordum. Numaramı verdim ama bir daha aramadı. Bu bir ay kadar önceydi. Bir hafta önce birdenbire ortaya çıktı ve ""hey, naber?"" dedi. bana ve biraz sohbet ediyoruz ve sonra çekip gidiyorum. O gecenin ilerleyen saatlerinde onunla tekrar kütüphanede buluştum ve ödevlerimizi yapmaya başlamadan önce küçük bir sohbet ettik. Birkaç saat geçti ve ben gerçekten onunla konuşmak istiyordum ama daha önce beni hiç aramadığı için herif olmak istemiyordum. Her neyse, yanına gidip nasıl olduğunu soruyorum. Bana sırtı dönük bir şekilde cevap veriyor ve asla arkasına dönmüyor. Bir d'bag gibi hissettim ve bitirdiği anda uzaklaştım. Onunla bir süre konuşmadım ama daha sonra ona güle güle dedim ve bana bir gülümsemeyle döndü ve bana iyi geceler ve her zamanki şeyleri çok tatlı bir şekilde selamladı. Bu gerçekten kafamı karıştırdı! Şimdi dün onu tekrar kütüphanede görüyorum ve benim içeri girdiğimi fark ediyor - yüzünü ya da her ne diyorsan onu saklayan bir gülümsemesi vardı. IDK, beni bir kütüphane sürüngeni olarak düşündüğü için mi yoksa söylemediği için selam verip vermemek arasında kararsız kaldıysa. Onu görmezden geldim ve ondan uzakta bir koltuğa doğru yol aldım.

Artık kendime olan saygımı incitmek istemiyorum ama o gerçekten çok güzel ve onu gerçekten daha çok tanımak istiyorum. Bana karşı karışık duyguları olduğu için elde edilmesi zor mu oynuyor yoksa ilgilenmiyor mu emin değilim. Reddit'te ne yapardın?"
"Merhaba Reddit.

Bir yılı aşkın bir süre önce başvurduğum kurumsal bir şirkette satış pozisyonu için görüşmeyi kabul ettim.
Yine de, geçen seferki aynı İK Yöneticisi tarafından mülakata alındığımı yeni öğrendim.
Son görüşme pek iyi gitmedi. Garipti, kısaydı ve bugüne kadarki en kötü deneyimimdi. Soru sorduğumda yetersiz cevaplar aldım. Sadece tıklamadık.

*Örnek soru: Şirket ilerleme için neler sunuyor?*

*Cevap: İstediğinizi yapmakta özgürsünüz. Seni burada zincirlemiyoruz. -sessizlik-*

Belki kötü bir gündü ya da belki benden hoşlanmadı. Garipti. Birçok kez röportaj yaptım (genellikle yöneticiler veya direktörler tarafından), her zaman ödevimi yaparım ve görüşmecilerle ortak bir zemin bulurum; Nadiren olumsuz geri bildirim aldım.

Her iki durumda da, işi alırsam - ki alacağımdan eminim - ona rapor vermeyeceğim. Ancak İK engelini aşmak için alabileceğim herhangi bir tavsiye var mı?

Şimdiden teşekkürler!"
"Tamam, yani ben gençken tam anlamıyla bütün gece kitap okurdum. Üvey babam ışığın hala açık olduğunu fark ettiğinde içeri girip beni kontrol ederdi ve bu kadar geç kaldığım için bana bağıracağını düşünerek ona sadece on dakika daha okuyabilir miyim diye sorardım. Asla yapmadı, çünkü bunun şimdiye kadarki en harika şey olduğunu düşündü. Bir kitabı okumam BELKİ bir haftamı alırdı. Bu, hatırlayabildiğim kadarıyla birkaç yıl öncesine kadar sürdü. Nedense ne zaman oturup ciddi ciddi kitap okusam hatta film izlesem yapamıyorum. Aynı şeyi tekrar tekrar okuyorum ya da boşluk bırakıyorum ve beş dakika sonra hikayede neler olup bittiğine dair hiçbir fikrim yok. Ayrıca sadece uykuya dalma eğilimindeyim. Netflix'te izleyecek film bile seçemiyorum çünkü dikkatimi istediğim gibi veremeyeceğimi veya on dakika sonra uyuyakalacağımı biliyorum. Bu, eskisi kadar çok kitap okumamam veya eskisi kadar çok film izlememem dışında, günlük hayatımı mutlaka etkilemiyor. Gerçekten birkaç gün içinde bir kitap kapağını okuyabilmeyi çok isterdim (eğer mümkünse aylar sonra bitirmek yerine). Benim sorunum ne ve bunu nasıl düzeltebilirim?! Teşekkürler reddit!"
"Kısa arka plan, daha kısa işe gidip gelme ve daha iyi vardiya (akşam yerine öğleden sonra izin) nedeniyle son işimden bu yeni iş için ayrıldım. Okula gidebilmesi için bir iş arkadaşımla değişmeyi kabul ettim ama asla sonsuza kadar değişmeyi kabul etmedim.

Temel olarak, geç saatlere kadar çalışmak kaydolduğum veya yapmak istediğim bir şey değil. Yaklaşık bir ay sonra bundan oldukça bıktım ve genellikle akıl sağlığım için işe yaramıyor. Okulda olmadığı zamanlarda saatlerimi geri alacağımı düşünmüştüm, ama şimdiden okuldan tatildeyken saatleri tamamen değiştirmekten ya da benimle ""bir gün değiştirmekten"" bahsediyor. Bu saatleri kalıcı olarak isteyebileceğini biliyorum, ancak erken vardiyanın benim olduğu anlaşmasıyla işe alındım. Onunla iletişim kurmaya ve açık olmaya çalıştım, ancak bu konuda beni suçluyor. Oldukça yumuşak konuşuyorum ve herhangi bir dramadan kaçınmaya çalışıyorum, bu yüzden kendimi savunmak gerçekten zor oldu. Eğer bu konuyu büyütürsem, baş belası ve katı biri olarak görülmekten korkuyorum.

Patronumla bu konuda konuşmak istiyorum, o okulda olmadığı zamanlarda (yani, bahar tatili, yaz) programımın nasıl olması gerektiği konusunda netleştirmek istiyorum ama kulağa muhtaç veya muhtaç görünmeden bunu nasıl gündeme getireceğimi gerçekten bilmiyorum. küçük. Patronumla konuşmanın iş arkadaşımı kızdıracağını da biliyorum ve sosyal kaygımla tepkiyle nasıl başa çıkacağımı bile bilmiyorum. :("
"Böylece hayallerimin kızıyla tanıştım ve falan filan. İnançsızlık noktasına kadar uyumluyuz. Ayrıntıları size saklayacağım ama kişisel, duygusal ve cinsel düzeyde, on seferden dokuzunda aynı sayfadayız. Mizah duygularımız ve dünya görüşlerimiz uyum içinde ve bu yüzden her şey inanılmaz. Kişiden kişiye düzeyde mükemmel.

 Sorun şu ki, pazarlık ettiğimden çok daha fazlasını aldım. Sofistike, entelektüel ve inanılmaz derecede yetenekli bir aileden geliyor. Sırf yaptıkları her şeyde çok iyi oldukları için nefret ettiğiniz insanlardan biri. Müzik (Enstrümanlar ve şarkı), Spor, Sanat, Akademisyenler ve satır aralarındaki her şey. Ailesi ona Fransızca ve İspanyolca öğretti ve o bunları akıcı bir şekilde konuşuyor. O kadar tutkulu ve yetenekli ki, onun yanında kendimi aşağılık hissetmekten kendimi alamıyorum. Ben de oldukça zekiyim, güreş minderinde kendimi tutabilirim ve benim de kendi ilgi alanlarım var ama tanrının annesi her şeyi bu kız yapıyor. Lütfen biri bana onun benden daha iyi olduğu gerçeğini nasıl aşacağımı açıklayabilir mi? Yaptığı her şeyde harika olmak için aynı doğuştan gelen yeteneğe sahip bir 1.Lig atletini/akademisyenini/rock yıldızını hak ettiğini düşünüyorum. Bunun çoğunlukla kişisel bir sorun olduğunu biliyorum ama girdi iyi olurdu. Teşekkürler."
"Her şeyden önce: Bu gerçek bir sorun, çocukça bir ağlama değil;

İkincisi: o aslında benim kız arkadaşım değil, görüyorsunuz, ingilizce benim ana dilim değil, dedi ki, çıktığım ama çıkmayan biri için tam kelimeyi bilmiyorum;

Yani, bir yıl önce ayrıldım, çünkü kız arkadaşım benimle sohbet etti, o günden itibaren ""Tavla, aşık olma"" yaşam tarzına başladım, bekaretimi bu yolda kaybettim, şimdi, bir ay önce, bu kızla konuşmaya başladım (daha sonra onunla birkaç hafta önce flört ettiğimi öğrendim ve çocukluğumuzda biraz temasımız oldu) ve çıkmaya başladık.

Son zamanlarda, evime geldiğinde işler daha da ciddileşti ve neredeyse iki kez yapacaktık, ama bu gece düşündüm ki, uzun süre dayanma şansımız çok düşük, yani, eğer her şey plana uygun giderse, Bir buçuk yıl, küçük kasabamdan uzakta üniversiteye gideceğim ve onun kirazını patlatırsam, gelecekte ilişki sorunları yaşayabilir.

Şimdi, oldukça endişeliyim, bunca zamandan sonra, bir şeyler hissediyorum (aşık olduğumdan emin değilim, daha çok hoşlanıyorum, çok) ve devam etmekten ve gelecekte sorunlara neden olmaktan endişe ediyorum. o."
"Kısa kesilmesi gereken bir randevudaydık çünkü babam kendini iyi hissetmiyordu. Annem eve gelip onu hastaneye göndermemi istedi. Bu ilişkide henüz iki ayımız var ama annem kabaca bir erkek arkadaşım olduğunu biliyor. Yardım edip edemeyeceğini sordum... Babamın arabaya doğru yürümesine ve bizi hastaneye göndermesine yardım edin. Hayır deyince biraz şok oldu. Ailemle tanışmak her şeyden daha gergin görünüyor :( ve belki de hala nispeten yeni olduğumuz için. Ailemle yakında ama daha iyi koşullarda tanışacağını söyledi. Ancak, yardım edebileceksen, yardım etmen gerekmez mi?
Yardım edebileceğini hissettiğim birkaç örnek daha var, ama istemiyor gibi görünüyor. Bunun yeni olmamızdan mı kaynaklandığından emin değilim, yoksa endişelenmeli miyim? Yine de her yönden mükemmel."
"Yani biri benim yaşlarımda iki kız kardeşim ve bir ablam var. Son zamanlarda ablamla yatıyorum ve diğer kardeşim bize kızıyor. Berbat olduğunu anlıyorum ama birini becermem gerekiyor değil mi?

İki hafta önce ablam bir arkadaşının yanında kalıyordu bu yüzden sıkılmıştım. Daha sonra çamaşırhaneme bir şekilde bulaşan külotunu kız kardeşime vermeye gittim ve kapısını açtığımda yatağında çıplaktı, televizyon açık uyuyordu... Ne halt ettiğini bilmiyorum ama kıçı o kadar tombuldum ki... Odaklanamıyordum bile... Annemler uyuyor mu diye baktım sonra yavaşça kapıyı kapattım. İşte o zaman hissetmeye başladım ve aman tanrım... Ablamız yüzünden ilk başta düz olduğunu düşündüm ama sanırım kıçından uydurdu. Her neyse, baktım ve amını gördüm ve neredeyse ölüyordum... O kadar suluydu ki, ona dokunduğumu hissetmişti. Islak değildi, ama sadece... Vay canına. Göğüsleri küçüktü ama yine de çok tatlıydı. Biraz daha kurcaladıktan sonra... Ben... Kendime engel olamadım... Sadece onun nasıl hissettiğini görecektim. Ben de aletimi içeri soktum. Durduramadığım birkaç pompadan sonra çok sıkıydı, ablamdan çok daha iyiydi. Sonunda biraz inlemeye bile başladı ve boşaldığımı bilmeden önce daha fazla düşünemedim bile. Elimden geldiğince hızlı çıkardım ama bir kısmı hâlâ içinde ve yatağındaydı. Birdenbire hareket etmeye başladı ve sanki heyecanlıymış gibi ben de aceleyle dışarı çıktım.

Şimdi son zamanlarda kusuyor ve yemek yemiyor, bu yüzden ne olduğunu bilmiyorum... Hiçbir şeyden bahsetmedi. Ablam son zamanlarda benimle yatmak istemiyor gibi görünüyor, sormadım ama... Ablam hamile mi? O her zaman huysuzdur, bu bir ipucu olmaz..."
"Son birkaç yıldır devam eden bir sorundan sonra hayatımdan çıkardığım birkaç kişiden kurtulacak gibi görünmüyorum.
ve birinci sınıf ve ikinci sınıf, tüm hayatımın büyük bir bölümünde depresyonla geçirdikten sonra kendimi öldürmeye çalıştım. Her iki denememde de başarısız oldum ve sonrasında
ikinci olarak, kendimi öldürme fikrinden vazgeçtim, bu yüzden bir şekilde yaşıyorum ve okula gidiyorum.

Şey, üçüncü yılın sonuna yaklaşıyor ve eski arkadaşlarım hayatıma oldukça müdahaleci olmaya başladılar. Nedenini birkaç hafta önce anladım ve onlara çok açık bir şekilde onlara benim olduğumu söyleyen bir toplu mesaj gönderdiğimi söyledim.
iyi ve düşürmeleri gerekiyordu. İsteklerimi görmezden geldiler ve benimle etkileşime girmeye çalıştılar. Yaklaşık 2 hafta önce onlara işim bittiğini ve onları görmek istemediğimi söyledim.
asla. Bazı çirkin şeyler söyledim ama işe yaramış gibi göründü ve o sırada çoğu pes etti.

Şimdiye kadar hızlıca ilerleyin ve aynı bok yeniden başladı. Sanki hala arkadaşmışız ve hiçbir şey olmamış gibi mesaj atıp duruyorlar. Çoğu insan ""havalı,
arkadaşlarım şimdi sorun olmadığını dinledi"", ama yaptıkları beni daha da sinirlendirdi. Arkadaşlarımın fiili koordinatörünü ona dışarı çıkmasını söylemek için davet ettim.
hareket sürecinde ve o fark etti, sordu ve ben kaydım ve hareket ettiğimi söyledim. Şimdi ben de nereye gittiğimi belirlemeye çalışırken onları kurnazlıktan alamıyorum.

Onları engelleyip yok saymalı mıyım? Bariz cehaletleri görmezden gelmek benim için zor, ama daha iyi olur mu? Onlarla uğraşmak istemediğimi anlamalarını istiyorum.
ve bu dikkat çekmek için bir rica değil."
"Son birkaç haftadır iş dışında çalışan bir arkadaşım [M] ile takılıyorum. Ortak bir arkadaşımızın partisinde anlaştık ve o zamandan beri, bazen işten sonra içki içmeye çıkmak gibi (sadece bir kez) takıldık.

Geçen gün, yerel bir parkta ücretsiz bir konser vardı ve onu bize katılmaya davet ettim (diğer iş arkadaşım ve onun randevusu). Garip bir şey olmamasına rağmen, bu bir tür çifte randevu haline geliyor. Erkek arkadaşıma bizimle dışarı çıkmasını söylemiştim ama o evde kalıp yemek yapmaya karar verdi. Sonunda düşündüğümden daha geç kaldım ve o beni bekliyordu. Bu noktada tam bir pislik gibi hissediyorum. Sonunda tartıştık ve kıskançlık duygularını dile getirdi (daha önce hiç görmediğim bir taraf). Bunu konuştuk ve her şey yolunda görünüyordu.

Bu olaydan yaklaşık bir hafta sonra iş arkadaşım beni arkadaşlarıyla sinemaya davet ediyor. Erkek arkadaşıma bu konuda yalan söyledim ve onun yerine bir arkadaşım [F] ile çıktığımı söyledim. Birkaç içki içtim ve o gecenin ilerleyen saatlerinde ona yalan söylediğim ortaya çıktı. Erkek arkadaşım ertesi güne kadar bu konuda sessiz kalıyor. Ona söylemeye niyetim vardı ama söyleyecek kelime bulamıyordum. Önce o gündeme getirdi ve şimdi bana çok kızdı, özellikle şimdi ona ilk önce söylemeye cesaretim olmadığı için.

İş arkadaşıma karşı hiçbir duygum yok. O sadece daha iyi tanımaya başladığım bir arkadaşım. En son iş arkadaşımla dışarı çıktığımda üzüldüğü için erkek arkadaşım kıskanmasın diye yalan söylemenin daha iyi olacağını düşündüm. Belli ki yanılmışım ve kötü bir seçim yapmışım.

Erkek arkadaşım ve ben yolda birkaç tümsek yaşadık ama onları aştık ama bu ona ilk yalanım. Kendimi çok kötü hissediyorum. Güvenini nasıl geri kazanacağım konusunda tavsiyeye ihtiyacım var. Ne yapmalıyım?"
"Son yedi haftadır şirketimde bir stajyer var. Orada yaklaşık 2 ay daha mezuniyet stajı yapıyor. Biraz konuştuk, benim gittiğim üniversiteye gidiyor (farklı bir derece olsa da) ve onu birkaç kez güldürdüm. Kolaylaştırmak için şu anda kimseyle görüşmediğini biliyorum.

Bunu sormamın nedeni, internet üzerinden olmayan bir ilişkim olmadı. Aslında sadece çevrimiçi olana sahiptim ...

Açıkçası sosyal açıdan en başarılı adam değilim ama geçen yıllarda ilerleme kaydettim:

- Kilo verdim (VKİ'mi 25'in altına almak için 1 kg'dan az, bu oldukça havalı).
- Geçen yıl ilk randevularıma gittim.
- Bir araba aldım.
- Mali durumum iyi.

Arkadaşlar, iş arkadaşları, aile ve rastgele insanlarla iyi geçinmek sorun değil. Randevu benzeri bir durumda kişisel özelliklerimin ""tuhaf"" görünme olasılığı daha yüksek. Belki de bu sadece kalıcı bir güvensizliktir.

Tüm bunların yanı sıra: bu benim işim. 25 yaşımdan önce ayrılmayı planlıyorum ama yine de kötü bir fikir olabilir mi?"
"Kız arkadaşımla yaklaşık 2 yıldır çıkıyorum ve bu harika. İşler düzeldi/sakinleşti (ki bu kötü bir şey değil). Hala onunla vakit geçirmekten çok zevk alıyorum ve onu gerçekten sevdiğimi söyleyebilirim. Ancak, neredeyse tüm hayatım boyunca tanıdığım bir kadın arkadaşım var ve eminim birlikte olma ""düşüncelerimiz"" olmasına rağmen, hiçbirimiz bu konuyu gündeme getirmedik veya bu statünün peşinden koşmadık. Yani... şimdiye kadar.

Ne zaman olmaya başladığını veya ani ""tıklamaya"" neyin neden olduğunu kesin olarak söyleyemem. Bu arkadaş ve ben daha çok konuşuyoruz ve daha çok takılıyoruz (belki de kız arkadaşımın şu anda yüksek lisans nedeniyle saatlerce uzakta yaşamasından dolayı). Bu daha önce sorun değildi çünkü birbirimizi her zaman arkadaş olarak ve sadece arkadaş olarak etiketledik. Ancak son zamanlarda sohbetlerimiz sadece arkadaşça sohbetlerden (bana daha çok iltifat / hafif flört) dönüştü. Birlikte yürüdüğümüz bir nokta vardı ve ellerimiz birbirine çarpmaya devam etti ve birbirimize öylece baktık ki... neredeyse ikimiz de el ele tutuşmak istiyormuşuz gibi. Kendimi bu duruma soktuğum için bir aptalım ama sanırım iki kızı da gerçekten sevdiğimi söyleyebilirim."
"45 yaşındayım, iki yıldır ABD dışında yaşıyorum; ondan önce kariyer geçmişim en iyi ihtimalle düzensizdi, birçok geçici iş ve kısa süreli istihdam.

BFA'm Endüstriyel Tasarım alanında, hiç Endüstriyel Tasarımcı olarak çalışmadım; üniversiteden sonraki ilk işim bir işçiydi (2001 sonbaharı), ardından bir emlak şirketinde pazarlama asistanı olarak işe alındım. Bu, değişen derecelerde grafik tasarıma sahipti, karmaşık bir şey yoktu.

Kimlik alanı fiyat aralığımın ve bilgisayarımın kapasitesinin dışında kalan bir yazılıma geçtiği için bilgisayar becerilerim zarar gördü. Hala sağlam Adobe Creative Suite becerilerim var.

Ayrıca depresyon, kaygı ve dikkat bozukluğum var. Dikkat dağınıklığı tasarım çalışmalarımdaki en büyük etken, ufak tefek şeyler bazen gözümden kaçıyor ama olunca da hoş karşılanmıyor.

Olası kariyer değişikliklerinde veya genel olarak kariyer tavsiyelerinde öneriler arıyorum."
"Artık lise son sınıf öğrencisiyim ve son senemin sonuna yaklaşıyorum. Kolejleri seçmek, tüm bu eğlenceli şeylere girmek için hangi bölüm. Hayatımın tamamını bilgisayarda geçirdiğim için, bölümüm için Bilgisayar Mühendisliği'ne gideceğim, öyleyse neden bunu işim yapmayayım?

Sunumları sırasında inanılmaz derecede tutkulu olan çok sayıda üniversite öğrencisini dinledim ve bu, Bilgisayar Mühendisliğine girmemin iyi bir fikir olup olmadığını ve bundan zevk alıp alamayacağımı merak etmeme neden oldu. Benim için sahip olduğum hemen hemen tek şey bu, sanırım buna bağlı kalmalıyım?"
"Pek çok insanın unvan alacağını biliyorum ve ilişkimizi liseden sonra üniversiteye kadar sürdürmeyi düşündüğümü düşünüyorum. Ancak bu tamamen doğru değil. Detaylar burada.

Listemdeki kolejlerden biri oldukça yakın ama rekabetçi bir devlet okulu. Zaten başvurdum ve otomatik kabul kuralları kapsamında kabul edilmeyi bekliyorum. Geçenlerde yakın bir arkadaşıyla günübirlik ziyarete gitti ve kampüsü çok beğendiğini belirtti. Bununla birlikte, üniversite masraflarını kendisi karşılıyor, bu yüzden planı, bazı ön koşulları tamamlamanın daha ucuz bir yolu olarak bir yıllığına devlet üniversitesine gitmek.

Onunla olmayı kesinlikle sevsem ve ilişkimizden daha mutlu olamasam da, son sınıflar olarak yollarımıza ayrıldığımızda mezuniyetin daha kötü olmasını bekliyorum. Farklı okullarda önemli diğerlerine tutunmaya çalışmanın birinci sınıf öğrencisi için sosyal açıdan bir engel olduğunu duydum. Ancak ilişkideki ikisinin de sonunda aynı okulu seçtiğini varsayalım, ilişkinin dışındaki nedenlerle, birlikte kalmaya çalışmak mümkün olur mu? Bunun yolun çok aşağısında olduğunu biliyorum, şimdi ile o zaman arasında çok şey olabilir ve dediğim gibi, bir yıl devlet üniversitesinde kalacak ve onu o süre boyunca görmeyecektim. Ama bunu başaran var mı merak ediyorum."
"Herkese merhaba, doğru etiketi seçip seçmediğimden emin değilim ama içinde bulunduğum bir çıkmazla ilgili görüşlerinizi ve tavsiyelerinizi almak istedim.

Seneye boşanacağımız için eşim ve çocuğum taşınacak. Bu ne kadar korkunç olsa da, geleceğe ve kendim için mutlu olmaya odaklanmam gerekiyor.

Karım buradayken her zaman yapmak isteyip de yapamadığım bir şey, bir köpek almaktı. Köpeklerle büyüdüm ve onları seviyorum. Yıllardır gerçekten bir köpek istiyordum ama karım onları istemiyordu.

Neyse boşanacağıma göre tek başıma (apartman dairesinde) yaşayacağım anlamına gelir. Tam zamanlı bir işte çalışıp, onunla sadece akşamları vakit geçirmenin ve tüm gün evde kalmasını sağlamanın köpek için gerçekten adil olmayacağından endişeleniyorum.

Bu tür davalar hakkında düşünceleriniz ve görüşleriniz nelerdir? Özellikle kendi başına yaşayan köpek sahipleri - ne yaparsınız?

Bir diğer önemli konu da bu ülkede tek başıma yaşadığım için ailemin gelip görmesine izin veremezdim (hepsi İngiltere'de, ben Amerika'dayım).

Her neyse, uzun gönderi için özür dilerim, ama bu konuda ne düşündüğünüzü görmek istedim. Hangi tavsiyeye sahip olabilirsiniz veya herhangi bir ipucu düşünebiliyorsanız? Bir köpeğe sahip olmayı ne kadar çok istesem de, mutlu olduğundan emin olabilmek için onu doğru koşullarda sahiplenmek istiyorum."
"Hey insanlar,
Bu yüzden bir süredir bu kıza aşığım (ve çıkıyorum). Bana gerçekten benziyor (arkadaşlarım ona benim dişi versiyonum diyor). İkimiz de gerçekten video oyunlarını, çizimi, programlamayı, seksi ve daha fazlasını seviyoruz.

O kadar mükemmel ki, neden sürtük oluyorum? Aramızda büyük bir fark var. Ben çok sakin ve kolay gidiyorum. O devasa bir Tsundere. Bazen bana karşı çok şefkatli olacak, ama aynı zamanda çok şiddetli ve çoğu zaman tuhaf nedenlerle aniden bana saldıracak. Geçen gün Portal 2'de kirli bir başarı avcısı olduğu hakkında şaka yaptım (şakayla) ve iki ayakkabısını da bana fırlattı. Bunun normal olup olmadığından veya aşırı derecede yanlış bir şey mi yaptığımdan emin değilim.

Reddite sorayım dedim. (Ayrıca ayakkabı fırlatma olayı hafif geliyorsa geçen gece tezgahta süt bıraktığım için bana kızdı ve neredeyse beni mutfak bıçağıyla bıçaklayacaktı. İki dakika sonra bebeklerimi istediğini fısıldadı (oda arkadaşımın önünde)) .

Yani evet, reddit yapmama yardım et. Korkuyorum..."
"Yani bir arkadaşım var, ona Jim diyeceğiz. Jim, Kız Arkadaşıyla çıkıyor, biz ona Sam diyeceğiz, yaklaşık 2 yıldır. Ama bundan önce, Sam ve ben dalga geçerdik. Sam ayrıca diğer 4 arkadaşımızla da dalga geçti, bu yüzden ben de dahil olmak üzere 5 eder.

İşte burada karmaşıklaşıyor; Jim bilmiyor. Ona neden söylemediğimiz iyi bir soru olurdu. İyi ben yaptım. Ya da en azından denedim. Bunu ağzımdan kaçırmamamın nedeni, bana Sam'le ilgilendiğini söylediğinde, ondan gerçekten hoşlanıyormuş gibi görünmesiydi, bu yüzden ona olabildiğince nazikçe söylemek istedim ama beni susturdu ve gerçekten ukala bir tavır takındı. ve kibirli tepki, ben de düşürdüm. Ona söyleyip söylememe konusunda boğuştuk çünkü kıskanıyormuşuz ya da önemsizmişiz gibi görünmesini istemiyorduk. Ve Jim'e sordum ve onun doğru kişi olduğunu düşündüğünü ve bir gün soruyu soracağını söyledi.

Şimdi Sam'in arkadaş çevremizin arasına girmek için yalanlar söylediği biliniyor. İki arkadaşımız Michael ve Ryan hakkında yalan söyledi. Ayrıca Michael ve benim onun için kavga ettiğimiz konusunda da yalan söyledi. Şimdi bir yalan daha söyledi. Jim'e arkadaşımız Paul'ün Ryan'ın eski kız arkadaşıyla yattığını söyledi ki bu çok komik bir şekilde doğru değil.

Şimdi Paul öfkeden deliye döndü ve Jim'le bu konuda yüzleşeceğini ve Jim'e Sam'in 5'imizle olan geçmişini anlatacağını söylüyor.

Sorum şu, ne yapmalıyım? Buradaki en iyi hareket tarzı nedir?"
"Geçen hafta BF (2 yıllık) ve ben başka bir ülkede birkaç günlük tatildeydik ve orada üçlü yapmaktan bahsettik. Bunu denemeye her zaman hevesliydik ve bu iyi bir fırsattı, çünkü biriyle bir daha asla karşılaşmayabilirdik.

Bu yüzden otelimizin yakınındaki bir gece kulübüne gittik ve bir nevi adamımızı bulduk. 20'li yaşların başlarında sevimli bir adam. Üçümüz bir şeyler içtik ve ondan sonra işe koyulduk. Çok eğlenceliydi. Ayrıca gecenin bir yarısı yine seviştik. Adam sabah erkenden gitti ve yine bizdik. O gece kesinlikle öyle göründüğü için ikimizin de eğlendiğini düşündüm. Sabah ona bir dahaki sefere bir kız getireceğimizi söyledim ve o tamamen buna taraftardı.

Bu yüzden bugün bana bunu düşündüğünü ve gördüğü görüntüleri aklından çıkaramadığını söyledi, benim başka bir adama oral seks yaptığım ve başka bir adamın benimle seks yaptığı görüntüleri. Ayrıca o gece iki erkeği idare edebildiğim için benim için yeterli olmadığını hissettiğini ve genellikle seks konusunda yeterince iyi olmadığını (o gece uzun sürdü ama diğer adam daha uzun sürdü, bu yüzden erkek arkadaşımın olduğu bir dönem vardı) ekledi. Bitirdiğinde ikimizin devam etmesini izliyordu.Gecenin bir yarısı seks sırasında aynı şey oldu). Yatakta mükemmel olduğu konusunda ona güvence vermek için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım ve ondan cinsel olarak daha fazla tatmin olamazdım ama hepsi bir fark yaratmıyor gibiydi.

Şu anda ikimiz de işteyiz ve bu gece evde kendisini daha iyi hissetmesini sağlamak ve bu duyguların üstesinden gelmesine yardımcı olmak için doğru şeyleri söylediğimden emin olmak istiyorum. Baska öneri?"
"Yani bu biraz tuhaf bir soru ve aynı zamanda biraz da ahlaki bir soru.

Nashville bölgesinde ARC adlı yerel bir şirket var. Vergi muafiyeti için kıyafetlerinizi alacak olmaları bakımından iyi niyete benzerler.

Grubun şubesi, arama yapmak ve çantaların teslim alınmasını planlamak için burada numaralarıyla birlikte sarı poşetleri yazdırır. (Şirketin emeğinin çoğunu yapmak için toplumun zihinsel engelli üyelerini çalıştırıyorlar.)

Çantaların üzerine numara yerine cep telefonu numaramı koymuşlar. Onlara karşı hafif bir savunmada, sadece bir rakam eksik. Bununla birlikte, ""boklarının ne zaman alınacağını"" merak eden kızgın insanlardan günde 30'dan fazla telefon alıyorum.

Yalan söylediğimi düşünen ve her şeyi uydurduğumu düşünen bölge müdürüyle konuştuktan sonra, gidip üzerinde yanlış numara olan çantayı bulana kadar telefon numaramı almayı teklif etti ve =>> BANA TELEFONUMDAN YENİ BİR ŞEKİLDE ALTIRIN ŞİRKET <<=

Bu benim için pek iyi olmadı."
"2 yıldır uzun mesafeli bir ilişki içindeyim ve kız arkadaşım son zamanlarda mesafeli olduğumu iddia ediyor. Bana, hiçbir zaman ayrıntılı olarak açıklamadığı nedenlerle, her zaman intiharı düşündüğünü söyledi. Üzgün ​​ama neyi hiç paylaşmadığından emin değilim. bahanesini kullanarak sorunlarıyla konuşmaktan hoşlanmıyor: Şu anda bunu düşünmek istemiyorum. beni üzüyor. her seferinde bu hattı kullanıyor ve ben biraz kızdıktan sonra bırakıyorum. Bu noktada bir ayrılık söz konusu olamaz mı? onu kenara iter miydi? Şu anda ona karşı bu derin endişeyi ve zorunluluğu hissediyorum ve artık böyle hissetmek istemiyorum.

tavsiyeye ihtiyacım var onun için ne yapmalıyım ona ne söylemeliyim?"
"Erkek arkadaşımın mükemmel bir hayatı yok ama iyi gidiyor. Kendi masraflarını karşılamak için harika maaşlı bir işi var ve yaşam hırsları var. Üniversiteyi bitirdi.

Ben, üniversitedeyim. Şu anda berbat bir staj yapıyorum. Akıl sağlığım bir tren kazası oldu. Ağır depresyondayım. 9-5 çalışarak bunun benim için NOOOOOOOOOOT olduğunu fark ettim. Bu yaşam tarzı bana göre değil. Bu işler bana göre değil. Nasıl yaşadığımdan soooooo soooooo mutsuzum. Şu anda bir ofis yöneticiliği stajım var ve bundan kesinlikle nefret ediyorum. Derecem (işletme derecesi) gerçekten diğer iş türleri için donanımlı değil.

erkek arkadaşım istiyor

a) çocuklar

b) seyahat etmek

c) kendi evimizi satın almak.

Ona bunları sağlayabileceğimi sanmıyorum. Geleceğimde eksik istihdam veya işsizlik görüyorum. En iyi ihtimalle yarı zamanlı bir pozisyonda çalışacağımı düşünüyorum. İşten nefret etmemin tek nedeni muhtemelen depresyonum değil. Bu benim kişiliğim için DEĞİL. Bir ev, çocuklar, seyahat için yeterli paraya sahip olmamızı istiyor......

Ve size muhtemelen hiçbir zaman bu şeylere sahip olacak kadar para kazanamayacağımı söyleyebilirim. Maaşı ikimizi + çocukları geçindiremez ve ondan hayatım boyunca ödemesini beklemiyorum.

Çok üzgünüm. Bence daha iyisini hak ediyor. bu şeylere birlikte sahip olabileceği biri.

6 yıldır birlikteyiz. Ben onu ölümüne seviyorum. O beni seviyor. Ama çok depresyondayım (ve seçeneklerim kalmadı; terapiyi denedim...başarısız oldum. TEKRAR terapiyi denedim...başarısız oldum. İlaçları denedim. Gerçekten yardımcı olmuyor. Uzman psikologlar veya başka bir şey için yeterli param yok).

Bence bensiz daha iyi.

Ne yapmalıyım? İstediği bu hayatı sürdürebilmesi için onu serbest mi bırakacaksınız?"
"2 yıllık erkek arkadaşım fap yapmak için neredeyse her gün facebook resimlerini kullanıyor, ancak bu hiçbir zaman cinsel yaşamımızı doğrudan etkilemedi veya ilişkimizi tehlikeye atmadı (yani aldatma). Çok yüksek bir cinsel dürtüsü var ve tamamen güvendiğim bana çok bağlı. Ona göre bu sadece başka bir porno türü ve başka bir şey değil.

Başka kadınlara bakması ya da gerçek porno izlemesi umurumda değil ama bana facebook kullanmaktan bahsettiği için son bir yıldır bu beni rahatsız ediyor. Bu insanlardan bazıları benim arkadaşım, bu bana yeterince güzel olmadığımı hissettiriyor ve kendimi diğer kızlarla karşılaştırmaya devam ediyorum.

Onunla birçok kez bunun hakkında konuştum ve hatta terapiye gittim, ama şimdi özgüven sorunumun yanı sıra bir güven sorunu haline geldi. Beni aldatacağına asla inanmıyorum, ancak facebook hesabını bir hafta önce devre dışı bırakmasına (silmemesine) rağmen, söylediği gibi facebook'a girmeyi bırakacağına güvenemem. Temelde onu sorgulamanın sağlıklı olmadığını bilmeme rağmen, bana durma konusunda yalan söyleyip söylemediğini bilmem GEREKİYOR gibi hissediyorum.

Sadece beni etkilediği için tek başıma çözmem gereken bir şey mi? Ona tekrar güvenmeye nasıl başlarım?

İkimiz de bu işi halletmek için her şeyi yapmaya hazırız... ama bundan sonra ne yapacağımı bilemiyorum."
"Arka plan: erkek arkadaşım ve ben üniversitede 3 yıl çıktık, ben (28K) aldattığım için ayrıldık. 5 yıl sonra tekrar bir araya geldik, şimdi 2 yıldır birlikteyiz ve 5 aydır birlikte yaşıyoruz.

Sorun: İlişkide kalmak isteyip istemediğimi bilmiyorum.

İşte nedeni:
Geçenlerde bir alkolik olduğum gerçeğini kabullendim (4 aydır ayık). Bende de bipolar bozukluk var (ilaç/tedavi ile yönetiliyor). Babam 6 ay önce öldü ve bu beni bir tür kargaşaya sürükledi. Daha sonra erkek arkadaşımla birlikte olmak ve anneme daha yakın olmak için eyaleti aştım ve (sevdiğim) yeni bir işe başladım. Bu geçiş nedeniyle birkaç aydır terapiden uzak kaldım. Erkek arkadaşla yaşamaya alışmak kolay olmadı... Benim ondan daha fazla alana/yalnız zamana ihtiyacım var ve biriyle yaşadığınızda, daha önce onlar hakkında sizi rahatsız eden her şey daha belirgin hale geliyor. Tüm bunlar, geçen yıl olduğumdan daha karamsar/alıngan/dengesiz olduğumu söylemek için. Daha önce evlenmeye ve hayatımı bu adamla geçirmeye hazırdım, sonra yaklaşık bir ay birlikte yaşamaya başladım, sanki her şey birdenbire değişti. Ve şimdi onunla seks yapmaktan veba gibi kaçınıyorum ve bazen bu düşünce beni fiziksel olarak hasta ediyor. İtiraf: Başka birine karşı hisler geliştirmeye başladım ve bunun erken ayıkken bana yardım etmesinden mi yoksa bundan daha fazlası mı olduğundan emin değilim. Her neyse, mesele şu ki, artık eski halim gibi hissettiğim ve bu adamla tekrar evlenmeye hazır olduğum bazı güzel günlerim/haftalarım var, diğer haftalar ona katlanamıyorum. Kendimi suçlu hissediyorum çünkü yıllar önce aldatan bendim, sonra beni geri alması için ona yalvaran bendim, peki bundan sonra nasıl gidebilirim? Yani bir sürü boktan şey oluyor ve ben nerede olduğumu veya ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Bazı tavsiyeler için minnettar olurum."
"Bu bir çöp kutusu ve Reddit kadar nazik ve saygılı, dürüst fikirlerinizi istiyorum.

Hafta sonu, yaklaşık 14 saatlik bir süre içinde iki farklı kızla yattım.

İlk kız günün erken saatlerinde, belki öğleden sonra 1-2 idi. Onunla konuşuyordum ve gelip öğle yemeği yemesini ve sevişmesini istedim. O ve ben geçen yıl bir şekilde çıktık. Bir nevi diyorum çünkü hiçbir zaman resmi olmadı, bunu defalarca tartıştık ve özel kılmaya asla karar vermedik. Birbirimizin etrafında nasıl davrandığımız açısından şirin bir ilişkimiz var, bu yüzden temiz bir pompa ve çöplük değil. Yaklaşık bir buçuk saat uzakta yaşıyor ve eğer öyleyse, onu belki ayda bir kez görüyorum. Son bir yıldır yaptığımız her ne ise, bir nevi kuyruğunun ucundayız.

Sonra o gece başka bir kız aradı ve takılmak istedi. Bana karşı bir şeyleri var ve ben çelişkideyim. O havalı ve sağlam bir arkadaş ama benim için bazen çekici, bazen değil. Her şey normaldi ve birkaç LOST bölümü izledik ve sonra ona uyumak istediğimi söyledim (uyku uykusu). Sonra şaka yollu bir şekilde içmeye başlamak isteyip istemediğini sordu, bir şekilde içmeyi bitirdik ve 2 saat kadar sonra bana yorgun olduğunu ve uzanmamız gerektiğini söyledi. Küçük bir takılma geçmişimiz var. Birkaç ayda iki kez gibi. Her neyse, belli ki geceyi burada geçirdi ve sonunda birlikte yattık. Bunu yaptığım için kendim hakkında nasıl hissetmeliyim?"
"Temel olarak, son 6 ay boyunca, aramızda artık gerçekten pek fazla ortak yönümüzün olmayabileceğini yavaş yavaş fark etmeye başladım. Görünüşe göre hemen hemen her şey için farklı felsefelere abone oluyoruz ve son 15 yılda bu hiçbir zaman sorun olmadı, ancak son zamanlarda tırmanıyor. Bir yanım, artık farklılıkları göz ardı edemeyen pislik olup olmadığımı merak ediyor, ancak hiçbir tartışma olmadığı zamanlarda bile kendi bakış açılarını giderek daha fazla savunmaya başlıyor (kısmen felsefeleri tam olarak onunla aynı çizgide olan erkek arkadaşı tarafından hızlandırılıyor) onunki, bu yüzden sadece ikimiz takılsak bile ikiye bir gibi geliyor - ve bundan duyduğum duyguların bir kısmının kıskançlık olduğunu biliyorum). Önemsiz OLMALI OLMALI bazı farklılıklar nedeniyle onu bir arkadaş olarak kaybetme fikri beni derinden rahatsız ediyor ve o son büyük tartışmadan bu yana kendimi her zamankinden daha fazla depresyonda hissediyorum. Devamını getirebilirim ama bu muhtemelen kimse tarafından okunmayacağından, gerçek bir ilgi olursa ayrıntıları sonraya saklayacağım."
"30 yaşında erkek burada kendimi evlenirken gördüğüm kızdan ayrılmak üzere.
Bu yüzden kız arkadaşıma güvenmekte sorun yaşadım, 2,5 yıldır birlikteyiz. 2010 yılının Mart ayında onu eve gelirken yakaladım (tüm ilişkim boyunca benim evimde birlikte yaşadık) ve eski bir erkek arkadaşıyla dışarıda içki içiyordu. Emdim ve özrünü kabul ettim ve o zamandan beri bununla uğraşıyorum. Bu, telefonunu Iphone'umu Bul hizmetine kaydettirdiğim zamandı.
Pazartesi gecesine hızlı ileri sar - Ondan bize yiyecek bir şeyler almaya gittiğini söyleyen mesajlar alıyorum. İşten eve akşam 7 gibi geç geliyorum ve o evde yok. aramalarıma veya mesajlarıma cevap vermiyor. Nerede olduğunu biliyorum çünkü Find My Iphone web sitesine baktım ve o sokağın aşağısındaki yerel barda. 3 saat bekledim ve sonunda kız arkadaşının evinde olduğunu ve yakında evde olacağını söyleyen bir mesaj aldım. YALANCI! Yeterince içtim ve barda onunla yüzleşmek için fırladım. Otoparkta kullandığı arabayı görmedim, bu yüzden yanıldığımı düşünmeye başladım, Ama işte ARKAYA park edilmiş. sanki benden saklanıyormuş gibi
Onu ve birlikte çalıştığı bir adamı buldum (restoran, iş arkadaşlarıyla yatmak için tipik).
Şimdi bir karmaşayız ve onu dışarı atıp hayatıma yeniden başlamak üzereyim, Berbat çünkü bununla evlenmek istedim.
Onu iPhone ile takip ettiğimi bilmiyor. Ve ona bir daha asla güveneceğimi sanmıyorum. Onları seks yaparken yakalamadığım halde yine de aldatıyor mu? Benim gözümde ben işteyken başka bir adamla birlikte olmak için yalan söyledi ve bu benim kitabımda kopya çekmektir.
Herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir.
Ayrıca bu benim reddit'teki ilk gönderim ve kullan-at hesabı kullanıyorum."
"Yani kız arkadaşımın annesinin kaygısı var (bildiğim kadarıyla oldukça kötü), ancak yine de 3 çocuktan sorumlu bir ebeveyn. Kız arkadaşımı ""dünyada başıma gelen en kötü şeysin"" gibi şeyler söyleyerek taciz ediyor ve benimle taşındığı için onu taciz ediyor. Kız arkadaşım herhangi bir konuda onunla aynı fikirde değilse, o zaman tekrar sözlü tacizde bulunur.

Şimdi, ben ve 4 yıllık kız arkadaşım birlikte yaşıyoruz ve nispeten mutluyuz, ama ne zaman annesinin yaptığı bir şeye kızsam kız arkadaşım bana inanılmaz derecede kızıyor. Örneğin, annesi kısa bir süre önce 3 çocuğunu başka bir ülkede bir aşk ilgisiyle yaşamaları için ""terk etmeyi"" önerdi.

En son annesi bizim apartmanda kalıyordu ve belirlenen saatte uçağa binmek için ayrılması gerekiyordu. Üniversiteden evde kaldım (çünkü birini evde yalnız bırakmak içimden gelmiyor ve kız arkadaşım işteydi) böylece ben çıkarken evin kilitli olduğundan emin olabilirdim. Ancak annesi sürekli olarak uçağını kaçıracağından şikayet etti (yakında giderse kesinlikle kaçırmayacağından emin oldum), erkek arkadaşını aradı, kendine bir kahve yaptı ve sohbet etmek için oturdu, bu arada hala şikayet ediyordu. uçağı kaçıracaktı. 2 saat daha ayrılmadı ve gitmeme engel oldu.

Bunu kız arkadaşıma anlattım ve bana ""s*k kafalı"" olduğum söylendi. Annesine olan kızgınlığımı hiçbir aşamada anlayamadığı ve buna tahammül edemediği için ayrılıp taşınmak gibi kendimi bundan tamamen uzaklaştırmayı düşünüyorum ve birini kesmeye zorlamanın bana düşmediğini düşünüyorum. anne."
"Öncelikle, bu adam benim en iyi arkadaşım. Onu seviyorum ama biz hep kavga ettik. Bazen birkaç ayda bir, bazen haftada dört veya beş kez kadar sık. Ne olursa olsun, kavgalar düzenli bir şeydi. Genellikle sosyal ihtiyaçlar (ben birlikte daha fazla zaman istiyorum; o yalnız daha fazla zaman istiyor) ve eski sevgililer (çoğunlukla çözüldü) arasındaki eşitsizlik etrafında dönerler.

Son zamanlarda kavgalarımız suçlamalarla, kinlerle ve kişisel saldırılarla doluydu. İki yıl birlikte yaşadıktan sonra ayrı yaşamamıza ve iletişim hatlarını kesmesine neden oldu.

Ama tüm bu kırgınlıklara sahip olmamıza rağmen, bazı şeyleri bitiremiyor gibiyim. Ne zaman bu ilişkiyi bitirmeyi düşünsem, beni öpme şeklini, evcil hayvan isimlerini vs. düşünüyorum ve sonra pes ediyorum. Dört yıldır bu eyalette yaşıyorum ve üç yıldır onunla birlikteyim. Bütün büyükşehiri ona bağlıyorum.

İşlerin daha iyiye gideceğini düşünmeye devam ediyorum. Ve bir süreliğine yaparlar. Onlar harika. Ama arada sözlü taciz, suçlama, suçlama dolu kavgalara katlanmak zorundayım. Gerçekten incitici ve gerçekten kişisel hale geliyor.

Bu tür bir ilişki içinde olan ve aynı zamanda o ortağa çok bağlı olan insanlar, nasıl ayrıldınız? Bunu yapmana ne yardım etti? Nasıl başa çıktın?"
"Yaklaşık 4(ish?) yıldır arkadaşız. Her zaman oldukça yakın olduk. Ne yazık ki ne zaman bir kız arkadaşı olsa beni görmezden gelmeye başlıyor. İkimiz de farklı eyaletlerde üniversitede olduğumuz için bu sefer normalden daha kötü.

Temel olarak, bu yaz okulumda bir ders aldık (okulu eyalet dışında olduğu için onun için daha ucuz) ve o benim evimde kaldı (çünkü benzin). Sınıf bir ay sürer. Ders bittiğinde okula geri dönüyor ve o zamandan beri ondan neredeyse hiç haber almadım.

Bir ay oldu ve ona mesaj atmayı ve aramayı denedim ama beni görmezden geliyor. Üzgün ​​olduğunu söylemek ve bahaneler uydurmak için bir kez aradı (""meşgul"") ve ona metin mesajlarımda söylediğim şeylere atıfta bulundu, bu yüzden açıkça onları okuyor ama cevap verme zahmetine katlanmıyor.

Ona ne olduğunu anlamıyorum. Onunla her gün konuşmaktan tamamen kesilmeye gidiyorum. Onunla bunun hakkında konuşamam çünkü beni görmezden gelir. Artık bir gf'si olduğu için daha fazla anlamsızlığa ihtiyacı olmadığı için mi, yoksa tüm ""uzaklaşma"" işini beklediğimden çok daha hızlı mı yaptığımızı bilmiyorum.

Gerçekten bu konuda biraz perspektif elde etmek istiyorum, çünkü bu beni gerçekten üzüyor. Ayrıca geçen okul yılında kız arkadaşı yoktu ve hemen hemen her gün konuşurduk. Yani bunun onunla bir ilgisi olduğunu varsayıyorum."
"13 yaşımdayken, Taco Bell için kesinlikle deliydim. Uzun bir futbol gününden sonra orada yemeye karar verdik ve büyük 3 sert tacos siparişimi verdim ve yedim.
O gecenin ilerleyen saatlerinde tacos, misilleme yapmanın ve beni Billy Ray Cyrus'un boktan kızı Miley'nin ilerleyişi hakkında hissettiğinden daha kötü hissettirmenin harika bir fikir olacağını düşündü. Buruk mide ağrılarını görmezden gelmeye çalışarak yatağa gittim ve sabah güzel uyanmayı umdum.
Sabah 3 civarında uyandım, karnımda ağrılar vardı.
İşlerin iyi olmayacağını bildiğim için kusmayı bekliyordum. On üç yaşında tembel bir çocuk olarak, ""siktir et, içimde tutacağım ve yatağa geri döneceğim"" diye düşündüm. Kıçımdan çıkardığım harika bir fikir.
Dakikalar sonra kusmuk ağzımdan Niagara Şelalesi gibi fışkırdı, yatağımın sol tarafına çarptı ve güzel bir yığın oluşturdu.
Hâlâ on üç yaşındaki tembel kıçlı biri olarak, şu anda temizleme fikrini bir kenara attım ve ""Kahretsin, biraz uyumaya ihtiyacım var, bunu sabah yapacağım"" diye düşündüm.
Böylece huzurlu bir uykuya geri döndüm.

Ertesi sabah iğrenç bir kokuyla uyandım ve nihayet bir gece önce neler olduğunu anladım. Kusmuğun olması gereken yere baktım ama orada sadece turuncu bir leke ve biraz iri taneli artıklar vardı. Siktir git, Taco Bell.
Hemen aşağı baktım ve battaniyelerimin, kıyafetlerimin ve hatta çıplak tenimin her yerinde kusmuk görüyorum. Hareketle dolu uyuyan biri olarak, uykum sırasında kusmuk yığınının içinde yuvarlanmış ve onu çarşaflarıma ve vücuduma başarıyla bulaştırmış olmalıyım.
O sabah kendimi yenilmiş hissederek utanç verici bir şekilde uzun bir duş aldım ve çarşaflarımı yıkadım."
"Bu birkaç yıl önceydi.

Kore'de İngilizce öğretmeniyim. O zamanlar en önemli işlerimden biri çok küçük çocuklardan (2-5 yaş) ve annelerinden oluşan bir oyun grubuna liderlik etmekti. Şarkılar söyler, el işleri yapar, oyunlar oynardık... bunun gibi şeyler. Dersin sonunda, her çocukla bire bir sınav olacaktı. Onlara birkaç kelime söyletmeye çalışırdım ve bir ödül alırlardı. Hepsi çok eğlenceli ve ilgi çekici ve hepsi İngilizce.

Başarısızlığım sınav sırasında bir gün meydana geldi. Çocuk, küçük bir kız ve annesiyle yerde oturuyordum. O çok gençti... sınıftan gerçekten bir şey almak için çok gençti.

Bazen çocuk bundan hoşlanmıyorsa, dikkatlerini odaklamak için küçük oyunlar oynardım. Bu sefer, babamın her zaman kardeşlerim ve benimle yaptığı bir şeyi denemeye karar verdim: Burnumuzu orta ve işaret parmaklarının boğumları arasına sıkıştırır gibiydi. Sonra başparmağını parmak boğumlarının arasından bize gösterir ve ""Burnunu aldım!"" derdi. Yüzümüzün burnunu kıstırmış gibi görünmesi gerekiyordu. Açıkça anlatıp açıklamadığımı bilmiyorum... ama aptalcaydı ve gülerdik ve o kadar.

Ben de bunu bu küçük kıza yapıyorum (ondan İngilizce yapmasını istediğim şeyi bırakın, henüz Korece bile konuşamıyor). Annem bana korkmuş bir bakış atıyor. Belli ki bir şeyler ters gidiyor, ben de ödülü teslim ediyorum ve annem bebeği alıp gidiyor.

Sonra, Koreli yardımcı öğretmenime ne olduğunu anlattım ve o çatladı. Görünüşe göre bu el hareketi, başparmağı işaret ve orta parmaklar arasına sokan yumruk, kuşu çevirmenin Korece eşdeğeri. Kültürel yanlış anlaşılmaya bir tane daha tebeşirle yazın!"
"r/college, ben doğuştan içe dönük biriyim. Kendi kuşağımla pek ortak yönüm yok. Rap sevmiyorum, bok gibi dans edemiyorum ve alkolün tadını da pek sevmiyorum. Buna biraz sosyal kaygı ekleyin ve benim şu anki durumumu elde edersiniz.

Üniversiteye başlayalı bir ay oldu ve dört cuma ve cumartesi yurt odamda kesinlikle hiçbir şey yapmadan oturdum. Reddit'te gezinmek, Xbox'ı tek başıma oynamak, genellikle çevrimdışı (wifi 12. katta düzensiz), bunun gibi şeyler. Etrafıma bakıyorum ve insanların birbirine bağlandığını görüyorum. Buradayken iki veya üç arkadaş edindim, ancak gariplik ve tereddüt, onlarla gerçekten aktif olarak takılmaya çalışmamamı sağlıyor. Genelde kendi başıma iyiyim ama son zamanlarda biraz yalnız hissediyorum. Gidip bir şeyler yapmaya ya da ortak hiçbir şeyim olmasını beklemediğim insanlarla tanışmaya kendimi nasıl zorlayacağımı gerçekten bilmiyorum.

Yapabileceğim bir şey var mı? İnsanlarla tanışmak İSTİYORUM. Gerçekten bağlantı kurduğum birini bulmak İSTİYORUM. Kolej genellikle bunu yapacak yer ama görünüşe göre bu konuda pek iyi değilim. Kendimi bu kadar yalnız hissetmemin bir nedeni de bölümümün Dil Çalışmaları olması ve Japonya'da İngilizce öğretmek için JET programına girmek istemem, bu da kaçınılmaz olarak üniversiteden sonra Amerika'dan ayrılacağım anlamına geliyor. Şu anda yaratmaya çalışacağım herhangi bir şey, ilişki ya da arkadaşlık, otomatik olarak bir zaman sınırına sahip olacakmış gibi geliyor. Ben parti yapan bir insan değilim. Ben içki tiryakisi değilim. Ben sigara içmem. Ot içen kimseyle tanışmadım ama gerçekten topa sahip olmak istemiyorum, özellikle de birinci yılım. Metin duvarı için üzgünüm ama bu gece hava atmak için bir yere ihtiyacım vardı."
"Yani, son zamanlarda iki yıllık erkek arkadaşımla çok şey oluyor ve dürüst olmak gerekirse ne yapacağımdan emin değilim.

İlişkimiz boyunca, hemen hemen her şeye her zaman geç kaldı, öyle ki, başkalarıyla planlar yaparsak, ona farklı bir zaman söyleyeceğim, böylece bir şekilde zamanında ortaya çıkacak. Yine de en kötüsü benimle. Günü birlikte geçirmeyi planlayacağız ve genellikle akşam 8-10'da, kararlaştırılan saatten saatler sonra ortaya çıkacak ve yakında ortaya çıkacağına dair hiçbir ön uyarı olmadan bütün gün onu beklememe neden olacak. Çoğu zaman birlikte Netflix izliyoruz çünkü o o kadar geç geliyor ki pek açık yer yok, bu yüzden artık gerçekten hiç randevuya çıkmıyoruz.

Ayrıca ertesi gün işe gitmek için uyuyacağımı bildiği saat 22.00'den sonra olmadıkça benimle gerçekten iletişim kurmak için çok az çaba göstermeye başladı. Sanki her zaman onu arıyormuşum gibi geliyor. Okuldayken makul bir sürede eve gelemezse beni daha erken aramasını istediğimde, oradayken beni aramak için 5 dakika ara vermiyor ve gece geç saatlerde arıyor. Onunla bunun hakkında konuşmaya çalıştığımda, hemen savunmaya geçiyor ve hiçbirini sahiplenmiyor. Daha sonra okulu bırakması gerektiğini söylemeye devam edecek çünkü görünüşe göre ondan zamanında gelmesini ve ben uyumadan önce beni aramasını istemek (sık sık beni uyandırır) onun için çok fazla. Ben de okuldayım, bu yüzden okulu ilişkimize çaba göstermemek için bir bahane olarak kullanması beni gerçekten üzüyor.

Son zamanlarda cinsel hayatımız da zarar gördü. Her zaman ben başlatıyorum ve çoğu zaman reddediliyorum. Son birkaç ayda haftada 1-3x'ten ayda bire gittik.

Her zaman beni sevdiğini, benimle evlenmek ve benden çocuk sahibi olmak istediğini söylüyor ama bunu komik bir şekilde gösteriyor. Onu seviyorum ama çok sinirlenmeye başladım."
"Tamam, arkadaşım telefonunu çaldırdı, Iphone 4s, daha açık olmak gerekirse. bu bok bariz bir şekilde çok pahalı, bu yüzden şu anki öfkesini tahmin edebilirsiniz. Kimin çaldığına dair bir fikrimiz var. Bilirsiniz, okulda kimsenin saygı duymadığı gangster özentileri tipi? Evet, ilk kez bir telefon çalmıyorlar ve çaldıkları diğer telefonlar gibi onu da satmayı planlıyorlar.
Yani bu adamlar bizden iki yaş büyük ama bir arkadaşımız var -adını Laura koyalım- erkek arkadaşı o gruptan. Erkek arkadaşının sözde hiç sahip olmayacağı konusunda ona söylediği tüm bu saçmalıkları arkadaşıma beslemeye devam ediyor. Ayrıca ""onu alıp çok sıcak olduğu için geri koydukları"" hakkında da şeyler.
 Ama başka bir arkadaşım geçerken -buna Caroline diyelim- Laura'ya artık ellerinde olmadığını söylemesini söylediler.
Telefonunu spor salonunda *daha az* 5 dakikalığına bankta bıraktıktan sonra onda olmadığını fark etti ve geri döndüğünde telefon orada değildi. O birkaç dakika içinde onu alıp geri koymalarına ve başka insanların gelip çalmasına imkan yok. P.E.'sinde bir sürü insan vardı. sınıf tüm alana dağılmıştı ve onları alırken *biri* görmüş olmalı.
Bu yüzden hikayeyi gerçekten kısalttım çünkü birçok detayı unuttum ama ana fikir bu. Sürekli aramaya çalışıyor ama her zaman kapalı görünüyor, bu yüzden o izleme uygulamasını da kullanamıyor.
Zaten satmış olmaları da mümkündür, ancak umarız satmamışlardır.
Müdür yardımcısına gitti, ancak kanıtı olmadığı sürece hiçbir şey yapamayacağını söylüyor, ancak açıkça pek bir şey kanıtlayamıyor.
Peki bu durumla nasıl başa çıkacağınızı soruyorum?"
"2,5 yaşında (Liam) ve 7 aylık (Emma) iki küçük çocuğum var. Büyük bir problemim var. Ailemde bir ölüm oldu ve bu yüzden çok az haber vererek birkaç yüz mil seyahat etmek zorunda kaldım. Uzun lafın kısası, uzakta olmam gereken ~ 48 saat boyunca çocuklarımı güvenilir bakıcımla (ona ""Mary diyeceğiz"") bıraktım. Bu şartlar altında onlar için en iyisinin bu olduğunu düşündüm ama görünüşe göre çok yanılmışım. Çocuklarımı aldıktan kısa bir süre sonra, görünüşe göre Mary'nin çocuklarım onun bakımındayken bir randevu gecesinin tadını çıkarmayı başardığını öğrenmeye geldim. Gerçek olarak bildiğim tek şey, çocuklarımı en az bir saat (muhtemelen daha uzun) terk ettiği. Onları nereye bıraktığını bilmiyorum. Onları kime bıraktığını bilmiyorum. Ayrıca bir arkadaşımın sözü ve bir Facebook gönderisi dışında ona karşı hiçbir kanıtım yok. Ek olarak, Liam aşırı derecede aç ve susamıştı ve ikisi de inanılmaz derecede bitkindi. Onları bıraktığımdan beri yeterince yemek yememiş veya yeterince uyumamış olmalarından çok endişelendiğimi söylersem abartmış olmam.
Açıkçası, bunun suç değilse bile tamamen kabul edilemez olduğunu düşünüyorum!! Ne yapacağımı bilmiyorum ve çok üzgünüm! Tavsiyeye ihtiyacım var. Yasal açıdan yapabileceğim gerçekten hiçbir şey yok mu? Ayrıca, ihmaliyle ilgili kelimeyi yayarsam, bu bana ileride zarar verebilir mi? Hakaret falan mı? Bunu öylece bırakamayacağımı kuvvetle hissediyorum! Mary'nin çocuklarımı en az bir düzine kez izlediğini ve şimdiye kadar onların bakımından tamamen memnun olduğumu lütfen unutmayın. Söylemeye gerek yok, çocuklarımı bir daha asla onunla bırakmayı düşünmeyeceğim. Amerika Birleşik Devletleri, Kuzey Karolina'da bulunuyorum.
Roman için üzgünüm. Bunun için daha uygun bir alt varsa, yanlış yerdeysem lütfen bana bildirin. Şimdiden teşekkürler arkadaşlar."
"Yaklaşık bir yıldır şu anki işimde çalışıyorum. Yeterince hoşuma gitti, olmak istediğim alanda vs. Yani bunun üzerinden başka bir iş bulamayacağım.

70'lerinde June diyeceğim bir kadınla çalışıyorum. Haziran kokuyor. Sanki duş almıyor. At kuyruğu her zaman yağlıdır. Ama her zaman böyle değildi. Tekrarlıyor ama hiç bu kadar kötü olmamıştı.

Çalışma odasına girdiğimde onun kokusunu alıyorum. Masasının yanına oturduğumda onun kokusunu alıyorum. Kullandığımız iki ofis odasının yanından geçmem gerektiğinde onun kokusunu alıyorum. Bir gün o gittikten sonra odalardan birine girdim ve kelimenin tam anlamıyla ağzım tıkandı, çok kötüydü. Bir gün bana çok yakın durdu ve sanki bir hayvanat bahçesindeymişim gibi onun kokusunu TADINA ALABİLİRİM.

Amirime söyledim. Diğerleri de şikayet etti. Amirim bunun bir sorun olduğunu biliyor ve durumu tırmandırdı. İK hiçbir şey yapmayı reddediyor. Onu utandırmak istemiyorlar ve açıkçası bence yaşlı olduğu için onu kovduğu için onların peşine düşeceğinden korkuyorlar. Sorunun kendi kendine çözülüp çözülmediğini görmesi için ona birkaç ay (!!!) vereceklerini söylediler.

O kadar kötü ki öğle yemeği için iştahımı kaybediyorum. Korkarım eve gideceğim ve erkek arkadaşım bana koktuğumu söyleyecek. Sanırım onun kokusu eşyalara yapışıyor.

Benim ve amirimin eli kolu bağlı.

Ne yapabilirim? Aerosol kullanamıyoruz çünkü insanların alerjisini şiddetlendiriyorlar, bu yüzden febreeze bile kullanamıyorum. Parfüm düşündüm ama onun kokusunu engellemeye çalışırken kendimi bunaltmak istemiyorum. Burnuma nane yağı sürmeyi düşündüm ama açıkçası, yaşlı kadın duş almıyor diye kendimi mahvetmeme gerek yok.

Lütfen bana tavsiye ver. Patronum bana hiçbir şey yapamayacağını söylediğinde ağlamak istedim. 2 hafta oldu ve ben artık bu kokuya dayanamıyorum. Aklımın ucundayım."
"Pekala, ben İngiltere'de yaşıyorum ve o Galler'de yaşıyor. Üniversite son sınıftayım ve sonra bir iş bulacağım, şimdilik planlarım bu kadar. Üniversitenin son yılında ve kursu bitirdiğinde, üniversiteye gitmek için Eylül ayında İngiltere'ye taşınabilecek. Yeterince basit görünüyor, değil mi? O buraya gelene kadar günü bekle.

Hayır. Annesinin üzerinde bir ölüm pençesi vardır. Hâlâ ev işleri yapmak zorunda kalıyor, söz konusu işleri yaparken küçük hatalar yaptığında telefonunu ve dizüstü bilgisayarını elinden alıyor (örneğin, köpeği 10 dakika yalnız bırakarak yukarı çıktığı için bir hafta ceza aldı). Beni ziyaret etmesine izin verilmiyor ve annesi daha önce ima ettiği için hemen hemen her şeyini aldı, bu yüzden şu an için oradaki yaşam hakkında karanlıktayım. İkimiz de gitmesini ve benimle buraya taşınmasını istiyoruz ki bu benim için hiç sorun değil, ama o **kalmalı** ve kursunu bitirmek için bu 8 ayı beklemeli. O olmasaydı, muhtemelen çoktan burada benimle olurdu.

Bundan bir çıkış yolu göremiyorum, bu yüzden buraya gelip bir fikri olan var mı diye bakayım dedim. Sosyal hizmetlerin ileriye giden yol olduğunu düşünmüyorum çünkü uygun bir taciz yok, ona genç bir yetişkin yerine yürümeye başlayan çocuk gibi davranılıyor. Annesinin bazı endişelerini anlayabiliyorum, kesinlikle 40 yaşında bir sübyancı olabilirmişim gibi görünüyor, ancak söz konusu ben olmasam bile bir otorite figürü olarak ağırlığını ortaya koyuyor, bir şeyleri alıyor ve cezayı veriyor canı öyle hissettiğinde Yardım etmenin hiçbir yolunu bulamıyorum ve kendi üniversite kursum nedeniyle Galler'e taşınmak bir seçenek değil.

Benim için fikirleri olan var mı? Bütün bu durum umutsuz hissettiriyor."
"İki tonluk aracı kullanma kısmından korkmuyorum, bu kolay. Başkalarının araba sürmesinden korkuyorum. Ben güvenli bir sürücüyüm (aptal gibi mi konuşuyorum?) Diğerlerinin mesaj attığını, yemek yediğini, hatta üstünü değiştirdiğini görüyorum.. sarhoş araba kullanan aptallar.

Arabası olan tek kişi ben olsaydım, sürüşü keyifli bulurdum. Elimden gelseydi, tüm arabalarınızı alırdım ve dünyada bir tane olan tek kişi ben olurdum. Heh :s. Ama şu andan itibaren, onu çok korkutucu buluyorum! Sadece işe ve yakın yerlere arabayla gidiyorum. Bana öyle geliyor ki buna alışık olmayan tek kişi benim. İnsanlar çok rahatlamış, sakinleşmiş. Araba kullanmak onlar için ikinci bir doğa gibi. Direksiyona geçtiğimde ille de çıldırmıyorum ama aptalın biri dikkatli ya da dikkat etmediği için ölebileceğim paranoyaklığına kapılıyorum.

Bilmiyorum. Sanırım ben bir tuhafım. 3 yıldır araba kullanıyorum, kazaya yakın deneyimlerim oldu. Annemin beni öğretmeye götürdüğü ilk gün, bir sürücü durağını atladı ve yanıma çarpmasına birkaç santim kaldı. Neredeyse pantolonumu mahvediyordum."
"Ne kadar erken çok erken?
---

Ben [K/23] erkek arkadaşımla [E/24] yaklaşık üç yıldır çıkıyordum. Yaklaşık üç hafta önce ayrıldık. Ayrılmadan önce (bunun olacağına zaten karar verdiğim bir zamanda), en iyi erkek arkadaşıma [M/22] sık sık çıktığımızı düşündüğümü ama bir şey söylediğime pişman olduğumu ve ayrılmadığımızı söylemiştim. tekrar gündeme getirin.

Bir hafta öncesine hızlı ileri sar, bazı arkadaşlarla dışarı çıktık, sarhoş olduk ve takıldık. Bu hafta çok takıldık ve ""Kesinlikle bir süre bekar kalmak istiyorum"" dan ""Bunu es geçmek istemiyorum"" a geçti. Aynı şekilde hissettiğini kabul etti.

Mesele şu ki, eski sevgilim harika bir adam. Gerçekten de ihtimal dahilinde değildi ve ben onu bir insan olarak hâlâ önemsiyorum. Farklı yaşam hedeflerimiz ve tutkularımız vardı ve ona karşı yavaş yavaş küskün olduğumu hissedebiliyordum çünkü sık sık onun yapmak istemeyeceği şeyleri yapmaktan kendimi alıkonulmuş hissediyordum.

Açıkçası, gerçek flört kısmını çok yavaş almak istiyorum, ancak almam gereken minimum süre nedir? Özellikle de eski sevgilimin bazı arkadaşlarıyla hala yakın arkadaş olduğum ve onu hala bir insan olarak önemsediğim için? Ondan tamamen uzaklaştığımı hissediyorum ve sanki aylar önceymiş gibi geliyor ama onun için çok farklı olduğunu biliyorum ve ona herhangi bir acıya neden olduğum için kendimi çok kötü hissediyorum."
"Bu 'komik' ama aynı zamanda birine gerçekten saldırmadan fiziksel bir saldırıya olabildiğince yaklaşmış gibi hissettiriyor. Mesela küfürden beter. Alaycı bir şekilde yapılmış ve beni küçük düşürmeyi amaçlıyor gibi görünüyor. Tartışacağız ve sonra bunu duymaktan bıktığında, o andan itibaren herhangi bir sözüm üzerine bu sesi çıkarır. Bilmiyorum, bu taciz edici bir davranış mı?

sadece ciddi cevaplar alabilir miyim lütfen"
"Bu, birkaç nedenden dolayı atılan bir hesaptır. Erkek arkadaşım sık sık reddit yapmayı sever ve bunu umursadığımı bilse bile utançtan ölürdüm.

Birkaç garip banyo ritüelim var ve kesinlikle dayanamadığım şeylerden biri de tuvaleti toplum içinde kullanmak zorunda kalmak. Özellikle de iki numaraysa. Dürüst olmak gerekirse, başka bir insanın tuvaleti kullandığımı duyması veya hatta koklama fikri benim için Vashta Nerada tarafından diri diri yenilmekten daha kötü bir kader olurdu.

Ekim başında onun yanına taşınmam gerekiyor. Zaten orada yaşıyor sayılacak kadar onun evinde olduğum için bunu bir süredir planlıyorduk. Bazen geceyi bile geçiririm. Ama evindeki banyoyu hiç *kullanmadım*. Mesela, kullandım ama asla *kullanmadım*. Banyosu oturma odasının bitişiğinde olduğundan, orada olup bitenleri duyup duymadığınız teorisini asla test etmedim. Kız arkadaşları olan oda arkadaşları var, bu yüzden size duvarların çok, *çok* ince olduğunu söyleyebilirim.

Çocukken, her yatak odasının (üç yatak odalı ev) kendi banyosunun olduğu bir evde büyüdüm ve bir de misafir banyomuz vardı. Kendi banyomun dışında ikinci numarayı hiç yaşamadım. Büyüdüğümde, oda arkadaşım yerine ebeveyn yatak odasından kendi banyomun olmasını bile istedim, bu yüzden bu benim için hiç değişmedi. Şimdi, neredeyse bir yıldır çıktığım bir adamla banyoyu paylaşmak üzereyim.

Sorum şu **İki numara için kullandığımda erkek arkadaşımın banyoda ne yaptığımı bilmesini nasıl engellerim? Herhangi bir kokuyu veya sesi dikkatini çekmeden nasıl maskeleyebilirim? Ya onun bir sürü arkadaşı varken ben tuvaleti kullanmak zorunda kalırsam (hafta sonları video oyunları oynamak ve futbol izlemek için sık sık bir ton arkadaşı var)."
"Bu adama uzun zamandır aşığım ama bir nevi aynı arkadaş çevresindeyiz ve bunu sadece arkadaş olarak takılmanın ötesine taşımakta zorlandım. Ne zaman hep birlikte dışarı çıksak, ikimiz de birbirimize doğru çekilip yan yana yürüyoruz ya da akşamın çoğunu sadece birlikte konuşarak geçiriyoruz. Gruptaki diğer kişilerin bunu fark ettiğini ve birbirlerine 'baktığını' fark ettim.

Her ne sebeple olursa olsun ikimiz de harekete geçmedik ve bir şeye dayanarak onun da benim kadar ilgilendiğinden şüphe etmeye başlıyorum; sanki bunları söylediği önceki seferleri unutmuş gibi sık sık bana kendini tekrar ediyor.

Kulağa aptalca geliyor ama bir günlük tutuyorum ve onunla vakit geçirmekten zevk aldığım ve sonunda şaka yaptığımız bazı sevimli küçük şeyleri unutmak istemediğim için konuştuğumuz birçok şeyi yazıyorum. hiçbir şeye dönüşüyor. Bu yüzden, söylenenlere dair gerçekten canlı anılarım olduğu için, ona farkına varmadan hikayeleri veya bazı şeyler hakkındaki fikirleri tekrarlamanın çok zor olacağını düşünüyorum. Bunu yaptığına bir örnek, bir film afişinin yanından geçerken bana bir arkadaşının başka bir filmle karıştırdığı için olay örgüsünü nasıl karıştırdığını anlatması. Komik bir hikayeydi ve bir süre bunun hakkında konuştuk. Sonraki hafta takılıyorduk ve aynı filmden tekrar bahsedildi ve sanki hiç duymamışım gibi bana bu hikayeyi tekrar anlatmaya başladı. Bu tür bir şey dört defaya kadar bile oldu!

Esrar içmiyor (sanmıyorum). Bu onun benden benim o olduğum kadar hoşlanmadığının bir işareti mi?"
"Kızlar konusunda hiç şansım olmadı ama hayatımı birlikte şekillendiriyorum ve iş ilişki dünyasına geldiğinde biraz daha maceracı olmak istiyorum. 1-1/2 yıllık bir ilişkiden sonra ondan (17f) ayrıldım ve sebebinin bu olduğunu söyledim, onun o olmadığından emin oldum. Belli ki hala üzgündü ve şimdi bana ya gerçekten kendi yoluma gitme ve muhtemelen onu tamamen kaybetme ya da onunla birlikte olma seçeneği sunuyor. Şu anda kararlı bir ilişki içinde olmak istemiyorum ama onu yine de seviyorum; bu seçeneklerin hiçbiri çalışmayacaktır. Arkadaş kalacağımız ve muhtemelen üniversiteden sonra daha ciddi olmayı düşüneceğimiz kendi seçimimi yapmaya çalışıyorum. Mümkün mü? Ve eğer öyleyse, nasıl yapabilirim?"
"Merhaba, bu subreddit'te yeniyim. Buraya geldim çünkü yetişkin hayatımın çoğunda fazla kiloluydum ve yakın zamanda sadece sağlıklı bir vücut ağırlığıyla tedavi edilebilecek genetik bir tıbbi durum teşhisi kondu.

Bu yüzden son birkaç aydır (çoğunlukla geçen ay) çok sağlıklı beslenmek için gerçekten çok çalışıyorum - %80 sebze ve meyve, hayvansal proteinden daha sık sebze bazlı proteinler, şeker ve karbonhidrat alımında büyük kesintiler, vb.

Ayrıca haftada birkaç kez bir arkadaşımla egzersiz yapıyorum - spor salonuna gidiyorum, suda yüzüyorum, parkta yürüyorum. Masa başı bir işte ve 12 saatlik vardiyalarda çalışıyorum, bu yüzden olmam gerektiği kadar aktif değilim ama daha iyiye gidiyorum.

Yani şu anda benim için gerçekten sinir bozucu olan şey, daha da zayıfladığımı fark etmem. Geçen yıl giydiğimden 2 beden küçük olan eski kot pantolonlarımı giyebiliyorum. Şişman kot pantolonum daha bol gelmeye başladı. Yine de henüz kimse yorum yapmadı veya fark etmedi, bu yüzden fazla olduğunu düşünmüyorum. Ama ölçeğe göre hiç kilo vermedim! Birkaç pound yukarı ve aşağı gitmeye devam ediyorum, ama gerçekten bir ay öncesine göre sadece 2 pound gibi kaybettim.

Yağımın yeni yer değiştirmiş olabileceğini düşünmeye başlıyorum. Diyet ve egzersizimle ilgili yanlış bir şey mi yapıyorum? Tıbbi durumum (PKOS) hormon dengesizliği olduğu için kilo vermemi çok zorlaştırıyor, ama imkansız olmamalı... Cesaretimi kırmaya başlıyorum."
"Sanırım burada hesap itibarımla oldukça büyük bir risk alıyorum...

Sadece soruyu sormam gerektiğini hissettim. Herkes gibi ben de Ocean Marketing'in halkla ilişkiler aygırının A sınıfı bir pislik olduğunu düşünüyorum ve Paul'ün Mike Krahulik'e karşı *özellikle* aptalca davrandığını anlıyorum, ancak Mike'ın burada doğru davrandığına kendimi ikna edemiyorum. .

Penny Arcade ve onun aracılığıyla Mike Krahulik, internet ve tüm oyun topluluğu üzerinde MUHTEŞEM bir otoriteye sahipler - o kadar ki, bu adamın hayatının diğer alanlarına yayılmakla tehdit edebileceğini hissediyorum. Mike internet nefret makinesini güçlendirmeye karar verdi ve [bazıları şimdiden tepkiyi hissetmeye başladı.] Dave'in orijinal e-posta zincirinde birçok kez gözlemlediği gibi, Avenger harika bir denetleyici ve şimdi ürünün satışları etkilenecek yanlış yönlendirilmiş nefret tarafından.

Bu denetleyici başlangıçta engelliler için tasarlandı. Yeni ürünlerinin kötü şöhretinden Ocean Marketing mi sorumlu, çünkü onunla ilişkili korkunç, pervasız bir pazarlamacı var mı? Dahası, Paul'ün gerçek hayatının (okuyun: geri kalanımız gibi İNTERNET hayatı değil) bu ve mafya zihniyeti nedeniyle tehlikeye girme olasılığı var mı? Facebook, MySpace ve Twitter'ın bize kanıtladığı gibi, kimliği ve yüzü bir sır değil ve artık Paul Christoforo'dan hoşlanmayan çok ama çok ÇOK insan var."
"Üst kat komşum 80 yaşlarında bir kadın. Birkaç ay önce yetişkini, sanırım 50'li yaşların başında, oğlu onun yanına taşındı. Onunla serbest karşılaşmalarım hoştu ama sarhoş olduğu çok belliydi. Haftada bir kez gece geç saatlerde tartıştıklarını duyabiliyorum. Bu gece, onları duyduğum en net geceydi. ""Siktir git! Bana iyi davran"" diye bağırmasıyla tamamlayın.

Komşumla yakın değilim ve oğluyla olan geçmişini bilmiyorum. Asla ona vuruyormuş gibi gelmiyor ya da tam tersi. Ayrıca hiç fiziksel taciz belirtisi görmedim.

Yaşlı bakım gruplarının olduğu Chicago'da yaşıyorum ama normalde önce polis müdahalesine ihtiyaçları var. Polis aranırsa ve o işbirliği yapmayı reddederse, korkarım bir sonraki sarhoş tartışma bunun ötesine geçebilir.

Üstüne üstlük, oda arkadaşımla beni yarın küçük bir buluşmaya davet ettiler.

Baska öneri?"
"Pekala, nereden başlamalı... 20 yaşındayım, bu kızdan hoşlanıyorum ama 5+ yıldır arkadaşız, daha önce ona karşı gerçekten bir şeyler hissetmedim ama onunla daha fazla zaman geçirmeye başladım ve buldum başlangıçta düşündüğümden çok daha fazla ortak noktası vardı.

Diğer arkadaşlarım (kızlar ve erkekler) defalarca ona çıkma teklif etmem gerektiğini söylediler, ancak beni korkunç arkadaşlık bölgesinde görebileceği için reddedileceğim hissine kapılıyorum.

Risk almalı mıyım yoksa gerçekten o kadar ilgilenmediğim bir kıza mı gitmeliyim bilmek istiyorum ama benden hoşlandığını biliyorum çünkü her zaman elimi tutuyor.

Kimliğimi veya dahil olan başka birini ifşa etmeyen tüm soruları cevaplayacağım."
"Bu gönderi, vücudunu utandırmak veya kimsenin kilosu konusunda güvensiz hissetmesini sağlamak için tasarlanmamıştır. Sadece annem için endişeleniyorum.

Annem çok tempolu stresli bir işte çalışıyor, üstelik okula geri dönüyor. İşinde uzun saatler çalışmadığında (sürekli fazla mesai yapıyor, işine hayır diyemiyor ya da kendini bir şekilde suçlu hissediyor) masasında uzun denemeler yazarak köle gibi çalışıyor. Çok az uyuyor ve çoğu zaman bütün gecelerini makalelerini tamamlamak için çekiyor. Tüm bu stres boyunca, yaklaşık 20 pound aldı ve ondan önce ""zayıf"" değildi. Annem stresiyle başa çıkmak için yemeğe başladı. Sabahları kurabiye, akşamları yüksek kalorili yemekler, annem kendini hasta yiyecek diye çok endişeleniyorum. Bütün ailem endişeleniyor ve diğer ebeveynim bana giderek daha fazla depresyona girdiğini söyledi. Kilosu hakkında endişelendiğimi annemle onu gücendirmeden nasıl konuşurum? Kendisine sık sık ""şişman inek"" veya ""balina"" diyor, amacım onu ​​güvensiz hissettirmek değil, ama bu şekilde yemeye devam ederse hastalanacak. Demek istediğimi iletirken buna olabildiğince nazik ve nazik bir şekilde nasıl yaklaşırım? Herhangi bir tavsiye memnuniyetle karşılanır."
"X ile neredeyse iki yıldır çıkıyorum ama ilişkiye devam edip etmeme konusunda kararsızım.

Kağıt üzerinde mükemmel, zeki, güzel, ailemle iyi geçiniyor vs. ama artık kalbimin onun içinde olup olmadığından emin değilim.

Benimle evlenmeye oldukça niyetli görünüyor, ama bu fikri anlamaya bile hazır olduğumu sanmıyorum, bence daha çok erken ve onun o olup olmadığını bile bilmiyorum. Ondan hoşlanıyorum ve çok çekici biri olduğunu biliyorum ama evliliğe kadar bir ilişkide kalmaya hazır olduğumdan emin değilim. Bunu oldukça sık gündeme getiriyor ve fikri gerçekten zorluyor gibi görünüyor. Kendimi boğulmuş mu hissediyorum? Bunu nasıl gideririm?

Hayatımda, kararlarımın geri kalanının nasıl sonuçlanacağı konusunda çok şey ifade ettiği bir noktadayım. Nerede okula gitmek istediğime, ne alacağıma vb. karar veriyorum. Kendi kararlarımı yeterince vermemekten ve neyle mutlu olmak istediğime karar vermemekten korkuyorum.

Son zamanlarda biraz korkak oldum ve alıştığım kadar mutlu olamadım. Söyleyebileceğim kadarıyla hayatımda gerçekten yıkıcı bir şekilde yanlış olan hiçbir şey yok. Ama bu ilişkide bir şeylerin doğru olmadığını ve depresif duygularıma katkıda bulunduğunu hissediyorum.

İyi anlaşıyoruz, şimdiye kadar hiç garip olmadı, hiç zorlanmadım. Bunu neyin başlattığından pek emin değilim ama bu ilişkinin onun kadar içinde olduğumu düşünmüyorum ve buna devam etmeyi hiç sorguluyorum.

Düşmüş gibi göründüğüm bir ilişkiye geri dönmemin bir yolu var mı? Değilse, ondan nasıl ayrılırım? Gerçekten sadece durum hakkında içgörü ve belki başka bir bakış açısı arıyorum. Daha fazla bilgiye ihtiyacın olursa sor, buraya ne yazacağımdan tam olarak emin değildim."
"Geçenlerde 2 yıllık gf'mden ayrıldım. Kendime odaklanmaya çalışıyorum ve dürüstçe kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Ama bazen onu tekrar gördüğümde ne olacağını merak ediyorum.

Artık eskisi gibi hissetmediği için benden ayrıldı. Aşkından düştüğünü. Beni gördüğünde seksi olduğumu düşünmediğini ve artık erkek arkadaşı olmamı istediğini söyledi. beni daha iyi bir arkadaş olarak gördüğünü. Bunun nasıl olabileceği konusunda kafam karıştı. En kötüsü, sadece birkaç gün önce beni çok sevdiğini söylemesi. Bence bu sadece aşık olma döneminin bitmesi. Sorunun bir parçası bu. Acaba her şey farklı bir zamanda farklı olsaydı

Daha önce zor zamanlar geçiriyorduk ve aslında ara verdik. Ama mola sırasında uzun zamandır olduğundan daha şefkatliydi。kendini kandırdığını söylediğine işaret ettiğimde.

Sadece kendime odaklanmak istiyorum. Ama bazen beni geliştirdiğini gördüğünde tepkisini hayal ediyorum. Bu, kendim için değil, onun sayesinde gelişmek için motive olduğumu hissettiriyor. Bunu bir an önce atlatıp hayatıma devam etmek istiyorum."
"Selam millet. Bu yüzden erkek arkadaşım ve ben lisenin üçüncü yılından beri çıkıyoruz (yaklaşık iki yıldır). Memleketimizde aynı üniversiteye gitmek için bazı belirsiz planlarımız vardı ama o bunu başaramadı, bu yüzden 8 saat uzaklıktaki bir okula gidiyor ve ben burada kalacağım (ama yurtta kalacağım). Mesele şu ki, o çok uzakta ve ikimiz de çok kıskanç (ve cinsel açıdan aktif) insanlarız, ilişkimizi uzaktan sürdürmemiz mümkün değil.

Yani şimdi onu unutmam gerekiyor, değil mi? Ama zor oldu. Bir yandan, okul gelene kadar (Ekim) onu ""aşmak"" ve iyi hissetmek istiyorum, böylece yeni arkadaşlar edinebilir ve akademisyenlere odaklanabilirim.

Ama sorun şu ki, bir aylığına (Ağustos ayı boyunca) kendi ülkeme gideceğim. Onu unutmak için en iyi zamanın bu olacağını düşündüm, ama okul başlamadan önce hâlâ neredeyse Eylül ayının tamamına sahibiz. O ve ben birlikte kalan tüm zamanın tadını çıkarmaya çalışmak istiyoruz, ama gideceğim ay boyunca ""beklemek"" ve sonra geçici ilişkimizin geri kalanını yaymak gerçekten akıllıca mı?

Onunla çok uzun zamandır birlikteyim ve şimdi bile çok yakında bitecek olması garip ve tamamen berbat hissettiriyor. Ama yine de onunla takılmayı gerçekten çok seviyorum ve muhtemelen üniversite başlamadan önce pek fazla insanla takılmazdım zaten.

Sanırım tavsiye talebim şu: Bir sonraki eylem tarzım ne olmalı? Şimdi ayrılıp aramıza mesafe mi koyalım yoksa yaz bitene kadar tutunmaya mı çalışalım? Ayrılığın beni epey bir süre inciteceğini biliyorum, bu yüzden belki bir veya iki ayı bir zaman yastığı olarak kullanabilirim.

Umarım bu şeyler mantıklıdır ve bu topluluğu takdir ediyorum. teşekkürler"
"Benim hakkımda küçük bir geçmiş hikaye, Ordudayım, Afganistan'a konuşlandırıldım. Yani yaşıma göre oldukça olgun biriyim, çok şey gördüm ve çok şey yaşadım. Sadece bir avuç kız arkadaşım oldu ve bunların hepsi oldukça şiddetli bir şekilde (sözlü olarak) sona erdi. Hepsi sadakatsiz, eminim ki güvensizliklerim buradan kaynaklanıyor. Her neyse, kız arkadaşımın üzerine, yaklaşık bir yıldır birlikteyiz. O başıma gelen en güzel şey, tatlı, şefkatli, ne zaman söyleyeceğini biliyor, günün hangi saati olursa olsun. Seks harika, diğer kızlar gibi şiddetle tartışmıyoruz. TSSB'mi kaldırıma indirmeme yardım etti, hala bazı nüksetme kabuslarım var. Ama hepsinden öte, o harika, kesinlikle birlikte olduğum en iyi kız. Bununla birlikte, onun diğer erkeklerle konuşmasıyla ilgili güvensizliklerim var, bunu gündeme getirmiyorum, benim sorunum olan bir şeyle uğraşması gerektiğini düşünmüyorum. Roller değişse ona aynı konuda yardım ederdim ama onunla bu konu hakkında konuşmadan önce bunu kendi başıma çözmeye çalışmak isterim. Falancayla konuştuğunu ortaya çıkaracak ve kim olursa olsun hemen sonuçlara varacağım. Crossfit koçlarından biri ona bir iş görüşmesi ayarladı ve ben kıskandım. Neden hiçbir fikrim yok. O biraz sosyal bir kelebek, her zaman mutlu, her zaman başkalarının onları güldürmesine ve gülümsetmesine yardım ediyor. Bu herkesi cezbediyor, iyi bir hava veriyor. Asla yanlış bir şey yapmadı, asla sadakatsizlik belirtisi göstermedi. Bu yüzden bu duyguları neden yaşadığımdan gerçekten emin değilim. Bu güvensizliğimi nasıl gidereceğimi sanıyorsun?"
"Bir süredir zorlayıcı aşırı yeme alışkanlıklarıyla mücadele ediyorum. Son 5 haftadır yaşam tarzımı değiştirmek amacıyla 1.700 kalorilik makul bir diyet uyguluyorum ve sonuç olarak kilomun da düşmesini umuyorum. Bu sabah nihayet tartıya çıktım ve ilk yeteneğime layık olduğumu gördüm (5 hafta sonra) yaşasın!

Ama sonra işte berbat bir gün geçirdim, öğle yemeğinde çok fazla yedim ve eve giderken tek düşünebildiğim pizza, patates kızartması, mac ve peynir veya Çin yemeği veya yağlı herhangi bir şeyden oluşan dev, rahatlatıcı bir yemekti. ve yağlı. Eve geldiğimde oda arkadaşım daha sonra akşam yemeği sipariş etmek isteyip istemediğimi bile sordu ve ben de önce evet dedim. Sonra gerçekten ne istediğimi uzun uzun düşündüm. Beni rahat ve konforlu hissettiren, sıcak ve zengin bir şey istedim. Bu yüzden en sevdiğim pijamalarımı giydim, çaydanlığı ateşledim, kendime tavuk suyuyla dolu dev bir kupa yaptım ve yatağa kıvrıldım. Et suyunu yudumlarken kötü ruh halim geçti, kendimi tatmin hissettim ve artık paket yemek ya da berbat yemek istemiyordum. Akşam yemeği için kendime dev bir salata yaptım."
"Bir yıldan kısa bir süre önce, ben (27/K) kısa sürede en iyi arkadaşlarımdan biri haline gelen biriyle tanıştım. O (19/M, ""Arkadaş A"" olarak anacağım) ve ben internette ortak bir ilgi alanımız aracılığıyla tanıştık. Böylelikle birlikte vakit geçirmeyi sevdiğim harika bir topluluğa katılabildim.

Arkadaş A, grubun başka bir üyesine yakın. Bu arkadaş (pek yakın olmadığım ve çok iyi tanımadığım Arkadaş B) şiddetli depresyon nöbetleri geçiriyor. Bunun için profesyonel yardım mı arıyorlar bilmiyorum ama A Arkadaşı da aynı şeyi yaşıyor ve onun her hafta yardım aldığını kesin olarak biliyorum.

Arkadaş B, insanlar onlara dikkat etmediğinde saldırma eğilimindedir. Özür dileme ve ""Artık sonsuza kadar gidiyorum, hoşçakal"" gibi şeyler söyleme noktasına kadar. Buna birkaç kez tanık oldum ve açıkçası bu beni korkutuyor, onlar için gerçekten yapabileceğim hiçbir şey olmadığını bilmeme rağmen, isimlerini bile bilmiyorum. Arkadaş A, Arkadaş B'ye önemli ölçüde daha yakındır ve davranışlarının çoğunu kendi, oldukça yakın geçmişindeki (biz tanışmamızdan kısa bir süre önce) şeylerden tanır.

Sonuç olarak, Arkadaş B doğrudan Arkadaş A ile iletişime geçecek ve ""Buna gerçekten ihtiyacım var, bunu benim için neden yapamıyorsun?"" ve günde en az birkaç kez adım atmasını beklemek. Bu, Arkadaş A için duygusal olarak çok yorucu.

Ben de manipülatif arkadaşlıklar içinde olduğum için, bu davranışı Arkadaş B'de görüyorum ve tek görebildiğim, onların bir şekilde Arkadaş A'yı kontrol etmeye çalışmaları ve ben bir hayran DEĞİLİM. Sorun şu ki, Arkadaş A'ya yardım etmek için ne yapabilirim bilmiyorum. Gerçekten onların arkadaş olmaları gerektiğini düşünmüyorum ve özellikle de Arkadaş A'nın arada bir gönderiye yanıt vermediği için duygusal bir karmaşa yaşamasını görmekten nefret ediyorum. .

Kendim manipülatif görünmeden arkadaşıma nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. Arkadaş A için gerçekten endişeleniyorum çünkü benim için çok şey ifade ediyor ama aynı zamanda nereden geldiğini anlıyorum ve tüm durumun ne kadar hassas olabileceğini biliyorum."
"Dün gece sabahın ikisinde iPad'imde mutlu bir şekilde kitap okurken birdenbire saçlarım kulağımı gıdıklıyormuş gibi hissettim. Saçımı taradım ve yine de komik geldi. Çok az şey biliyordum, içeri giren böcek buydu!

Bildiğim bir sonraki şey, kulak zarımın hemen yanında kanat çırpmaya, sürünmeye ve vızıldamaya başladı. Bu başıma gelen en rahatsız edici şey olmalı. Tüylerimi ürpertiyordu ve her hareket ettiğinde, sistemimde anında bir adrenalin patlaması oluyordu, bu da nişanlım onu ​​çıkarmak için ne yapacağımı Google'da araştırırken beni neredeyse histerik yapıyordu.

İnternetten gelen çeşitli tavsiyelere uyarak kulağıma bitkisel yağ, hidrojen peroksit ve su dökerek bir saat harcadık. Sonunda ortaya çıktı, ancak kalıcı psikolojik hasara neden olana kadar değil. Kulağım asla eskisi gibi olmayacak."
"Yani, doğrudan konuya gelecek olursak, bir arkadaşım benimkinden yaklaşık 2 saat uzaktaki bir okula gidiyor, bu yüzden her çeyrekte bir, bazen daha fazla ziyaret ediyorum. Son iki kez (yaklaşık Kasım ve 1 hafta önce) onun evinde kaldım ve oda arkadaşlarından biriyle oldukça arkadaş canlısı oldum. Fiziksel bir şey değil, sadece birbirimizi tanımak ve biraz flört etmek. Şimdi, geçen hafta biraz sohbet ettik, yine çok riskli bir şey değil ama kesinlikle biraz flört ediyoruz.

Sanırım temel sorum şu, ilişkiyi ""yükseltmenin"" en iyi yolu ne olabilir? Tabii ki sıradan bir ilişki için can atıyorum, ama bence daha da iyisi, fazla deneyimim olmayan gerçek bir ilişkiye başlamak olacaktır.
   
Yüzeysel soru: metin/snapchat yoluyla flört etmenin garip veya aşırı istekli görünmeyen bazı iyi yolları nelerdir?

Yoksa soğukkanlı davranmalı ve tekrar ziyaret edene kadar herhangi bir yükseltme denememeli miyim?

Daha fazla bilgi gerekirse bana bildirin, herhangi bir şey sağlamak için elimden gelenin en iyisini yapacağım.

Teşekkürler!"
"Pekala, bu hikaye yaklaşık 3 yıl önce, o zamanlar gerçekten oyun oynamayı seven 13 yaşında bir çocukken yaşandı. Her neyse, erkek kardeşim annemi kuaföre götürmek istedi ve üst katta Newbury Comics vardı ve inek bir çocuk olduğum için anneme ve erkek kardeşime oyun satın alacağımı söyledim. Şimdi salonu görmemiştim ama tek bildiğim aşağıda olduğuydu. Fallout 3'ü seçmiştim (Daha da kötüsü, GOTY sürümünü satın almamış olmamdı) ve erkek kardeşim onu ​​benim için satın aldı ve Newbury Çizgi Romanlarını keşfetmeyi bitirdikten sonra aşağı gelmemi söyledi. Yeterince aldım ve eve gidip gitmediğimizi görmek için aşağı inmeye karar verdim, böylece oyunun başyapıtı Fallout'u oynayabilirdim. Şimdi, tabelayı okumadan merdivenlerden inip bir mağazaya girdim. İçeri girdim ve kasadaki kadın ""Hey, burada olamazsın"" dedi. Kapı eşiğindeyken bir grup insan bana bakmaya başlamış ve seks oyuncakları ve diğer tüm yetişkin şeyleri dahil her şeyi görmüşlerdi. Çıktım tabelaya baktım ve sağa döndüm aşağı inip sağdan salona gitmek zorunda kaldım. Annemi gördüm ve öylece oturup bir yere saklandım ve Fallout 3 ile gelen hayatta kalma rehberini okumaya başladım."
"GF'm ve ben dört yıldır çıkıyoruz. Yaklaşık bir ay önce evlenme teklif ettim ve kabul etti. Evlilik aylardır konuştuğumuz bir şeydi. İkimiz de istiyorduk, bu yüzden teklifin kendisi sadece prosedüreldi. İlişkimiz mükemmeldi. Dürüst olmak gerekirse, son 4 yılda iki kez savaştığımızı düşünüyorum. O benim hayatımın aşkı.

İlişkimiz hakkında biraz: Bir flört sitesinde tanıştık. Son 3 yıldır mutlu bir şekilde birlikte yaşıyoruz. Para bizim için hiçbir zaman sorun olmadı. Ortadan ikiye bölüyoruz. Benim yarım işimden ve onun yarısı da üniversiteden yeni mezun olduğu ve hala iş aradığı için ailesinden geliyor. GF'min ebeveynleri iyi durumda. çok iyi durumda. Sadece yaşam tarzlarından ve tek kızlarını destekleme şekillerinden belli. Onlarla iyi bir ilişkim var. Sanırım (düşündüm?) Tanıştığımızda benden hoşlandılar.

Kız arkadaşım, evlilik teklifinden hemen sonra ailesine söyledi ve her şey harikaydı. Mutluluklarını ifade ettiler ve aslında ertesi gün uçtular. Bana veya ona evlilik öncesi evlilik hakkında hiçbir şey söylenmedi.

Sonra, dün, kız arkadaşım bana babasının onu aradığını ve evlilik öncesi evlilik yapıp yapmadığını sorduğunu söyledi. Ona hayır dedi ve görünüşe göre bir tartışmaya girdiler. GF'm daha sonra bana ne olduğunu anlattı ve bana bir evlilik öncesi anlaşma yapmasını ""talep ettiğini"" ve yapmazsa onu kesmekle tehdit ettiğini söyledi. Şu an onlara kızgın olduğu ve taleplerini yerine getirmeyeceği hissine kapıldı.

Bununla ilgili birçok sorunum var. Birincisi, ailesi onu ve dolayısıyla beni kontrol edebileceklerini düşünüyor gibi görünüyor. İkincisi, tehdit kullanmış olmaları. Üçüncüsü, bunun nişanımızı duyurduktan bir ay SONRA ortaya çıkmış olması. Dördüncüsü, ilişkimiz hakkında ne düşündükleri.

Şu anda ne olacağını bilmiyorum, umarım tüm bu şey ""ortadan kalkar"" ama eğer zorlama gelirse noktalı çizgiyi imzalayıp imzalamayacağıma karar vermeye çalışıyorum. Yapmalımıyım?"
"Dün, neredeyse bir buçuk yıllık kız arkadaşımdan, kendime aşık olmam nedeniyle ayrıldım, bu da ona hak ettiği gibi davranmama neden oldu. En iyi olduğunu düşündüğüm şeyi yaptım ve duygularımız konusunda her zaman dürüst olacağımıza söz verdiğimiz için ona bundan bahsettim ve tahmin edilebileceği gibi konuşma kötü sonuçlandı.

Uzun zamandır böyle hissediyordum ve duyguların geri gelip gelmeyeceğini görmek için beklemeye çalıştım ama olmadı.

Kesinlikle kırıldı ve ona hala yakın kalmak istediğimi (eski sevgiliniz kadar yakın olabildiğiniz kadar) ve onun hayatından, ne de benimkinden kaybolmak istemediğimi söyledim.

Bunun olduğu için hayatımda sahip olduğum en kötü şeyi hissediyorum ve ilişkimiz eskisi gibi olmasa da, onun iyiliğini hâlâ son derece önemsiyorum."
"Herkese merhaba. Ben 22 yaşında bir erkeğim ve 21 yaşındaki ~9 aylık kız arkadaşım RİA doğum kontrolüne başlamaya karar verdi. Bu konuda araştırma yaptık ve Jinekologu ile birlikte gitmek istediği yönün bu olduğuna karar verdi.

Bugün prosedürü yaptırıyor ve bittiğinde onun için güzel bir şey yapmak istiyorum. RİA'lar ve ilgili prosedür hakkında herhangi bir deneyimi olan var mı? İşlemden sonra ne bekleyeceğimi bilmek istiyorum. Ağrıyacağını ve biraz kramp bekleyebileceğini biliyorum, ama onun erkek arkadaşı olarak bana verebileceğiniz herhangi bir tavsiye var mı? Çaresizce istediğiniz atıştırmalıklar, sahip olmanız GEREKEN tezgah üstü şeyler vb. Onun için olası hediyeler/güzellikler veya prosedürün kendisi hakkında her türlü geri bildirim için minnettarım."
"Burada okcupid'de tanıştım, bir haftadan biraz fazla bir süredir mesajlaşıyor/konuşuyoruz, biraz var. Perşembe günü bu hafta sonu bir şey yapıp yapmadığını sordum, muhtemelen arkadaşlarıyla dışarı çıkacağını ama Cuma günü kahve içmeye çıkıp çıkamayacağımızı görmek için benimle döneceğini söyledi.

Cuma, ona bir mesaj attım, meşgul olduğunu bu yüzden yapamayacağını söyledi. Bir erkeği sorduğu için suçlayamayacağını söyledim, o sadece evet dedi ve güldü. Öylece bıraktım, şimdi bir sonraki hamlemin ne olması gerektiğini bilmiyorum.

Bu doğrudan bir ret miydi yoksa ilgilenmiyor muydu bilmiyorum. Havalı görünüyor ve benimle konuşmakta hiçbir sorunu yok. Onunla şahsen tanışmayı gerçekten çok istiyorum. Kayıplarımı/kaybolmamı azaltmalı mıyım yoksa ona başka bir buluşma/tarih istemek için mesaj mı atmalıyım?"
"Link adında bir kedim var. Neredeyse dört yaşında ve onu yaklaşık bir yıl önce evlat edindik. Komşunun yaklaşık 6 ay önce ""Gray Kitty"" adını verdiğimiz bir kedisi oldu.

Gray Kitty, Link'i gerçekten seviyor. Demek istediğim, onu dışarı çıkardığım bazı sabahlar, zaten onu bekliyor ve o içeri girmek istediğinde sık sık yanında oluyor. Orası. Gray Kitty son derece sevecen ve onu arka verandamızda sık sık takılırken veya eve geldiğimde beni karşılamaya gelirken buluyorum. Kedi seven bir insan olduğum için, içeri girmeden önce onu sık sık birkaç kez okşarım.

Sorun şu ki, Gray Kitty evimize onlarca kez girdi. Kapı ne zaman açık olsa, içeri giriyor ve yiyeceğe doğru fırlıyor. Sürgülü değilse ve biz fark etmezsek, arka kapımızın hızla açılmasının bir faydası olmaz. Geçen gün aşağı baktık ve sehpanın altındaydı, öylece içeri girdi.

Komşularımıza ait olduğunu biliyorum ve iyi beslenmiş görünüyor, sadece ilgiye aç. Ayrıca kürkünde, yeteneklerimin en iyisine göre fırçaladığım/kestiğim bazı paspaslar vardı. Sahipleri besliyor sanırım ama ne kadar seviliyor bilmiyorum. Ne zaman içeri girse, genellikle bir iki dakika kalmasına izin verir ve sonra onu tekrar dışarı atarız. Onu gerçekten çok sevdiğim için kaçırmak isterdim ama sahiplerini tanıyorum ve ben bir uyuşturucu bağımlısı değilim. Demek istediğim, onu fırçaladığım süre boyunca mırladı. Kedim ona işkence ediyormuşum gibi davranıyor ve fırçayı gördüğü anda irkiliyor."
"Yani erkek arkadaşım ve ben sekiz aydır bir ilişki içindeyiz, birkaç yıldır arkadaşız.

İlişkinin gidişatından memnun değildim, bu yüzden ona şu mesajı gönderdim:

*Birlikte olmamızın işe yaramadığını hissediyorum. Benden hiçbir zaman benim istediğim kadar hoşlanacağını sanmıyorum. Seni değiştiremeyeceğimi biliyorum ama şimdiye kadar gerçekten birbirimize çok daha yakın olacağımızı düşündüm.
Etrafında dolaştığın bir kız gibi hissediyorum, kız arkadaş gibi hissetmiyorum. Kendimi özel hissetmiyorum ve aşk duygularımı bastırmaya çalışıyorum çünkü onları ortaya çıkarıp senin paylaşmadığını öğrenmek istemiyorum.
Ben sadece noktayı göremiyorum. Duygularını ifade edebilen bir erkek arkadaş istiyorum, daha önce incindiğini biliyorum ama bunu atlatacağını, bana güvenebileceğini ve hatta belki bana aşık olabileceğini bileceğini düşündüm.
Ama sonsuza kadar bekleyemem ve yakın zamanda bir şeylerin değişeceğini hissetmiyorum.
Lütfen bana nasıl hissettiğini söyler misin yoksa kendi yollarımıza gitmeliyiz.*

Bununla cevap verir:
*Doğruyu söylemek gerekirse sana katılıyorum. Son zamanlarda bunu düşünüyorum ve neden açılamadığımı anlamaya çalışıyorum ve işlerin olduğu gibi gitmesine izin vermen senin için kesinlikle adil değil. Zaman verilirse sana aşık olacağımı düşünmüştüm ama bunun için ortalıkta beklemene gerek yok. Senden çok hoşlanıyorum ve neden seninle aynı şekilde hissetmediğimi anlamıyorum. Güzelsin, zekisin, komiksin ve daha iyisini hak ediyorsun. Seni kırdıysam özür dilerim ve bunu bozmak istediğin için seni suçlamıyorum.*

Telefonda konuştuk ve benden gerçekten hoşlandığını ama aşık olmadığını söyledi :(

Sence sadece arkadaş kalmalı mıyım ve belki benim farklı bir bakış açısıyla bakacağını ummalı mıyım?"
"Yani bugün nihayet oldu. Eski sevgilim iki yıl sonra bana vurdu. Kibar olmak ve aramızdaki düşmanlığı gidermek (ilişki iyi bitmedi) ve onun nasıl olduğunu ve hayatın neresinde olduğunu görmek için ""hey"" e cevap vermeye karar verdim.

""Vay canına, fotoğraflarında çok farklı görünüyorsun. İyi bir şekilde"" ve ""o fotoğraftaki sen misin? Bilmiyorum. Bu birisi"" gibi şeyler söylemeye başladı. ve bu beni gerçekten rahatsız ediyor. Soğuk ve düşmanca davranıyor. Herhangi bir tavsiye? Cevaplarını beklerken büyük bir endişe duyuyorum, uyuyamıyorum bile. Ve zar zor tanınabilir olduğumu düşünmesi biraz acıtıyor. Aşırı hassas mıyım? Çok mu okuyorum?"
"Bu sabah 4 1/2 aylık erkek arkadaşım [25m] ile yatakta uzanırken geldiğim için bana teşekkür etti ve ""biriyle yatmak her zaman güzeldir"" dedi. Açıklamaya hızla ""siz"" ekleniyor. Ah, BİRİSİ?! Bu bir Freud sürçmesi miydi? Korkum bu... bir sürü genç kızla çalışıyor ve 2 ay önce bekarmış gibi 23f ile internette konuşurken yakalandı, yine de her zaman nasıl hepsinin çocuk olduğunu ve ""sert düştüğünü"" söylüyor. Benim için. Aslında birlikte bir eve taşınmak üzereyiz! Onu çok seviyorum! O harika, zeki, saygılı, destekleyici, sevgi dolu, son derece olgun bir adam. [37f] yaşımda görünmüyorum ve flört etme konusunda iyi değilim. Şimdi benim de 1 yaşında bir bebeğim var; ki erkek arkadaşım her yönden çok iyi bir rol model! Aşırı tepki mi gösteriyorum yoksa bu bir Freud sürçmesi miydi ve ileride sorun olabilir mi?"
"Böylece babam bir okulda çalışırken ""Jessica"" ile tanıştı. Babam sürekli ondan bahsederdi. O sırada annem sinirlenirdi ama ""arkadaşını"" almasına izin verirdi. Bir gün annem, onun onunla konuşmak için kullandığı gizli bir e-posta adresi buldu ve onunla yüzleşti. Ona her şeyin masum olduğunu söyledi ama annem şüphelendi çünkü onunla kolayca açıkça konuşabilirdi.

Yaklaşık birkaç yıl sonra ileri sarın ve yeni bir kız hakkında konuşmaya başlar. İlk başta ona farklı bir isim verir. Ancak annemin tekrar Jessica olduğunu anlaması uzun sürmedi. Onunla yüzleşir ve evet der ama aralarında hiçbir şey yoktur.

Sonra geçen yıl okuldan emekli olur. Annem artık Jessica'yı her gün görmediği için rahatladı. Eh, şimdi gizli metinlerde, resimlerde ve telefon görüşmelerinde devam ediyor. Ayrıca en sevdiği ""balık tutma"" noktalarında onu kuleye koymaya başladı. Anneme şimdi kanser teşhisi kondu, çalışmıyor ve araba kullanamıyor. Bu konuda onunla tekrar yüzleşti ve bunu yaptığını görmenin kendisini ne kadar derinden yaraladığını açıkladı. Kabul eder, ağlar ve özür diler.

Bugün babam beni uyandırdı ve kendisini iyi hissederek beni acil servise götürmesi için aradı. Onu içeri aldığımda cep telefonunu getirmedi. Ameliyat olacak, bu yüzden hasta annemi kontrol etmek için eve geldim. Bakın, cep telefonu orada. Kontrol etmek için açtım ve onunla JB baş harfleri altında tonlarca telefon görüşmesi yaptı. Anneme söyledim ama onunla yüzleşmek istemiyor. Evet. Korkuyor çünkü onu tedavilerine götürmesi gerekiyor. Ben sadece adalet istiyorum. Ben ne yaparım?"
"Buna önsöz olarak, benden ayrıldı ve ayrılalı 3 hafta oldu.

Böylece konuşma şu şekilde ilerledi;

O: Mutlu Noeller! Umarım ailenle zaman geçirirsin ve rahatlarsın!

ben: teşekkürler! Pazar gününe kadar izinliyim, bu yüzden dinlenmek için çılgın çöp kutusundan güzel bir 4 gün uzakta olmalı! Amattttt, o zaman ben gece vardiyasına gidiyorum. Umarım finallerin iyi geçmiştir ve sen de güzel bir Noel geçirirsin!

O: Ah, teşekkür ederim. Düz bir A aldım ve şu ana kadar SUNY ve Temple'a girdim. Gece vardiyasında iyi şanslar, umarım beğenirsiniz!!

Ben: Haha tabii ki yaptın. Hepsine gireceksin. Muhtemelen can sıkıntısı ve hareketsizlik yüzünden nefret edeceğim ama sanırım bir hayata sahip olmak daha iyi. Ve umarım gece vardiyasında yüzüme yumruk yemem.

O: Yüzüne yumruk mu yedin? Son zamanlarda hapishanede işler zor gibi görünüyor lol

Ben: Yeaaaaaa bir adama 24 saat tecrit cezası verdim ve üzerime tükürmeye çalıştı, bu yüzden onu deliğe götürmek için üzerine gittik ve çeneme yumruk attı hahah oh işimi seviyorum.

O: Awwww, umarım güvende kalırsın ve nispeten saldırıdan uzak durursun lol

Ve bu konuşmanın sonuydu, meşguldüm ve cevap vermedim. Tüm bu metinlere tam anlamıyla bir dakika içinde yanıt verdi.

Hâlâ beni çok düşünüyorsa veya hâlâ benimle olmakla ilgileniyorsa, benimle yalnızca Noel arifesinde iletişime geçeceğini hissediyorum. Ama belki de durum böyle değildir. Çok mu tepkiliydim? Ona ""Mutlu Noeller"" demeli miydim? Acı çekiyormuşum ya da hala üzgünmüşüm gibi görünmesini istemedim ama onun beni geri almasını her şeyden çok istiyorum."
"Bu birkaç gün önce oldu. Kasabadaki yerel amerikan pit dövüşçüleriyle eğlence amaçlı dövüşüyorum spor salonunda bir dövüşçü arkadaşımla bir sergi düzenlemem planlanmıştı ilk gerçek maçlarımı yapmaya hazır olup olmadığımı test etmek için kafese giriyoruz ve birbirimizin etrafında dönüyoruz biraz ve zayıf noktalar için birbirimizi ""hissetmek"". Bir süre sonra bana geldiğini gördüğüm bir sağ kroşe vermeye çalıştı, bu yüzden arkasından dönen kolunu tuttum ve bir teslimiyete yol açan bir dirsek koydum. İşlerin zorlaştığı yer burası... el sıkışıyoruz ve o hızla dışarı çıkıyor. Biraz daha tebrik edildikten sonra ben de hemen dışarı çıktım ve gerçekten heyecanlı görünen süper ateşli sarışın bir piliç bana yaklaştı. Merhaba dedim (19 yaş hormonlarım öfkeleniyor) ve kavga hakkında gevezelik etmeye başladı. Eğilip ellerini belime koyarken gülümsemeye ve başımı sallamaya devam ettim. Sonra kulağıma ""erkek arkadaşımı orada utandırdın"" diye fısıldıyor ve akrep suratıma tekme atarak herkesin önünde beni yere seriyor."
"Ben 1,73""/1,73m ve GF'm 6'/1,83m. Yaklaşık yedi hafta önce çıkmaya başladık ve son birkaç haftadır işler iyi gidiyor gibiydi. Geçen Salı, hatırlamadığım bir şey hakkında konuşuyorduk. ve ben 5'8"" olduğumu söyledim. Aynı fikirde değildi ve benim ondan 4""/10cm daha kısa olduğuma inanmıyordu. Yanlış ölçüm yapmış olabileceğimi ve en az 1,78m olduğumu söyleyip duruyordu. Farkın sayısal değerini anlayana kadar boy farkıyla iyiydi.

Salı'nın bittiğini sanıyordum ama dün onunla telefonda konuşurken ve bugün de parkta yürürken bundan bahsetti.

Bundan ne yapacağımdan emin değilim. Belki hiçbir şey, belki rahatsızlık."
"Ben 26 yaşında, 1.89 boyunda ve 83 kilo ağırlığında beyaz bir erkeğim. Bu, yaklaşık 13 yaşımdan beri sahip olduğum ve devam eden bir durum. Buna osgood-schlatters deniyor ve daha gençken doktorlara gittim ve büyüyeceğimi söylediler. Belli ki artık çok daha yaşlıyım ve hala dizimin altında (güzel, büyük bir yumru olarak) mevcut. Bana çok fazla rahatsızlık ve acı veriyor. Sabah ve akşam işe gitmek için toplam 30 dakikalık bir yürüyüşüm var ve günün geri kalanında çoğunlukla oturarak çalışıyorum. Uzun sürelerden sonra bu dizimi gerçekten ağrıtabilir.

Ben oldukça aktif bir insanım; Çok fazla Paintball (uzun süre koşu ve çömelme), squash ve yüzme oynuyorum. Bu aktivitelerden sonra ağrı artıyor ve ben genellikle buna katlanıyorum!

Doktorları gördüm ve mümkün olduğunca dinlenmeye çalışmaktan ve ağrı alevlendiğinde biraz ibuprofen almaktan başka yapacak pek bir şey olmadığını söylediler. Bunu kaldırmak için ameliyat olduğunu ima ettiler ama ben böyle bir şeye bakmadan önce burada ek tavsiye almak veya başka birinin bu duruma sahip olup olmadığını görmek için soracağımı düşündüm.

Teşekkürler."
"Bu, ilişkimizin çoğunda (6 ay) devam ediyordu, ancak ebeveynleri bir Mesih Kilisesi'ne gidiyor ve uzun lafın kısası, eğer onların dinleriyle aynı seviyede değilsem, o zaman onunla çıkmama izin verilmiyor. Benimle bir kez karşılaştılar ve yeterince iyi olduğumu görmediler, bu yüzden onlara ne anlatmaya çalışırsa çalışsın buna izin verilmedi. Onlar tarafından boğulmuş ve onu zorla kabul ettirdikleri için dinin neresinde olduğunu bilmiyor. İnançlarının çoğuna kesinlikle katılmıyor.

Özellikle 6 aydır birbirimize karşı çok güçlü hislerimiz var ve çıktığımız ilk hafta hissettiğim o duyguyu hâlâ yaşıyorum. Şimdi benden ayrıldı çünkü bunu başından beri saklıyorduk ve yalan söylemekten hüsrana uğramaya ve sonuçları oldukça büyük olacağı için onların öğrenmesinden korkmaya başladı.

Ne o ne de ben taşınacak pozisyonda değiliz, bu yüzden bunun nasıl işe yarayacağına dair seçenekler çok sınırlı. Onlarla konuşmak gerçekten bir işe yaramayacak çünkü dinde o kadar derinler ki, eğer, veler veya amalar yok. Zor bir durumdayız ve ikimiz de gerçekten stresliyiz ve birlikte olmak istiyoruz ama öğrenmeleri hoş olmaz. Bu konuda önerisi veya tecrübesi olan var mı? Çok üzgün olduğum ve her şeyin daha iyi olmasını istediğim için ÇOK makbule geçer.

Okuduğunuz için teşekkürler."
"Merhaba /r/relationships Biraz yardıma ihtiyacım var. Kız arkadaşım ve ben 2 yıldan biraz fazla bir süredir çıkıyoruz. O bir Üniversitede bir yurtta yaşıyor ve ben aynı Üniversitede kampüs dışında yaşıyorum.

Her neyse, sevmediğim bazı erkek arkadaşları var. Özellikle bir adam, ama beni çok fazla rahatsız etmesine izin vermem. Her neyse, hafta sonu onunla takılmak ve başka şeyler yapmak için geldi ve gecenin sonunda aynı yatakta yattılar.

Bu konuda kendimi rahatsız hissediyorum. Rahatsız olmam gereken bir şey mi? Onunla sadece arkadaş, ama şansı olsaydı, muhtemelen onunla yatardı."
"Öğle yemeği yemek için bir fast food restoranına girdim ve birkaç yaşlı kadından biraz önce sıraya girdim. Sırada beklerken reddit'te neyin iyi olduğunu kontrol etmek için pastırma okuyucuyu açtım. Kadınlar sanki benim önüme geçeceklermiş gibi konumlanmışlardı ve ben de onlara izin vermeyi planlamıştım. Beyefendi olayı, biliyor musun?

Kayıt için, bu yazıyı okuyordum:

Vakit geldi ve bir bayan beni bekliyormuş gibi bana baktı ve elimde telefonla ""Devam et anne"" dedim. Bana biraz tiksintiyle baktı, ceketini düzeltti ve sipariş vermek için ilerledi. Sadece poposunun fotoğraflarını çekmek istediğimi düşündüğünü varsayabilirim, ki bu kesinlikle böyle değildi. Aldığım yanıtı neden aldığımı hala anlayamıyorum."
"Merhaba /r/ilişkiler!

Duygular geliştirdiğim bir iş arkadaşım ve arkadaşım var. Ona akşam yemeğine çıkma teklif etmeyi veya 1:1 takılmayı düşünüyorum ama genel olarak yaş farkıyla ilgileniyorum. Sonunda ilgilenmeyebilir bile, ama yine de onu takip etmeyi gerçekten düşünmeden önce bunu düşünmek istiyorum.

Öncelikle, birlikte çok yakın çalışmıyoruz. Bu büyük bir şirket ve küçük bir grubun parçası olarak daha güçlü bir dostluk geliştirmeye yeni başlıyor.

Yaş farkımızla ilgileniyorum (~ 14 yaş). Herkesin kendi inançları olduğunu biliyorum, ancak eksik olduğum bir bakış açısını görmeme yardımcı olabileceğinizi umuyorum. Bağlam açısından, hayatımızda kabaca aynı yerdeyiz - özellikle kariyer açısından. Uzun yıllar misyoner olarak çalışarak nezaret etti, bu yüzden biraz geride kaldı, ancak yine de kendisi için oldukça iyi durumda. Öte yandan ben, 23 (neredeyse 24) yaşında biri için oyunun biraz ilerisindeyim. İkimiz de ayakları yere basan, aklı başında ve olgunuz. Sadece omuzlarında harika bir kafası var, ama yine de tonlarca gençliği ve yaşam tutkusu var.

Bir yanım, yukarıda listelediklerim nedeniyle yaş farkının önemli olmadığını söylüyor, ancak başka bir yanım, çok daha yaşlı biriyle çıkmanın bir tür olumsuz olması gerektiğini söylüyor. YARDIM!"
"2013 yılında Siyaset Bilimi bölümünden mezun oldum. Üniversiteye başladığımda hukuk fakültesine gitmek istediğimi düşündüm ama hukuk fakültesine sadece ailem için gitmek istediğimi fark ettim. Sonra uluslararası ilişkilerde veya buna benzer bir alanda kariyer yapmak isteyeceğimi düşündüm, ancak daha fazla okulla daha fazla borca ​​​​girmek istemedim. Mezun olduktan yaklaşık bir yıl sonra yedek öğretmen olarak çalışmaya başladım, bu yüzden öğretmenliğe devam edeceğimi düşündüm. Bir alt sertifika programına girerken, 2014 yılının Ekim ayında Ross'ta (mağaza) çalışmaya başladım. Ross'tayken sağlık sigortalı bir öğretmenlik işi bulmam için üzerimde çok fazla baskı vardı. Ağustos 2015'e ileri saralım, sonunda bir öğretmenlik işi buldum! Ama bu iş cehennem gibiydi. Anksiyete ve panik ataklardan muzdariptim, bu yüzden iki ay sonra bırakmak zorunda kaldım. Bir terapiste gittim (hala görüyorum) ve çok daha iyi durumdayım, bu yüzden şimdi Sears'ta bir işim var.

İşim için minnettarım ama 25 yaşındayım, Mayıs'ta 26 olacağım ve hala ailemle yaşıyorum. Para biriktirmeye çalışıyordum ama o alt sertifika programı için ödemem gereken aylık 450 dolarlık bir faturam var. Neyse ki Mayıs, bunun için ödeme yapmam gereken son ay olacak. Yurtdışında İngilizce öğretmek için başvurmaya çalışıyorum ama EPIK tarafından reddedildim, bu yüzden bunun işe yarayacağını sanmıyorum.

Artık perakendede çalışmak istemiyorum. Perakendenin tamamen kötü olduğunu söylemiyorum ama sadece biraz daha fazlasını istiyorum. Ama şimdi, şu anda yapabileceğim tek şeyin bu olduğunu hissediyorum. Sadece perakende için kalifiye olduğumu hissetmeye başlıyorum. Başka hiçbir alan beni işe almaz. Eyalet dışında işler arıyorum (Louisiana'da yaşıyorum), ancak henüz taşınmayı göze alamıyorum (umutsuzca istememe rağmen). Ne yapacağını bilemeyen bir başarısızlık gibi hissediyorum."
"SO'mun bugün en iyi arkadaşlarını ziyaret etmesi gerekiyordu, ancak birbirimizi görmemiz gerektiği için erteledi. Planlarımız suya düştüğünde arkadaşlarına yalan söylemeye ve onlarla gitmek zorunda kalmamak için benimle olduğunu söylemeye karar verdi. Ancak bu yalandan haberim olmadı.

Daha sonra arkadaşlarından biri bana mesaj attı ve çıkıp çıkmadığını sordu, ben de onu görmediğimi söyledim. İki arkadaş, onlara yalan söyleyip onları ektiği için ona kızdı ve sonra SO'm onu ​​örtmediğim için bana kızdı.

SO'mun yalanının farkında olmadığım için dürüstçe cevap verdim. Bunu ona söyledim ve en başta arkadaşının bana mesaj attığını söylemediği için kızdı. Bu konuda beni rahatsız eden şey, ona birisinin benimle konuştuğunu söylemem gerektiği gerçeği, böylece o da tepkimi düzenleyebilir.

Ben mi aşırı tepki veriyorum yoksa bu daha ciddi bir şey mi?"
"Tüm bunlara kompülsif bir endişeci olduğumu söyleyerek başlamak istiyorum.

Bu kızı yaklaşık bir aydır görüyorum. Haftada bir kez takıldık ve geçen hafta (Cuma günü) seks yaptık. Harikaydı. Cumartesi gecesi daha rahat bir ortamda birbirimizi tekrar gördüm ama gerçekten hiçbir şey birikmedi. İkimiz de önceki geceden yorgunduk. Bu gece takılmak için geçici planlar yaptı.

Onaylamak için onu daha önce aradım ve 'iş başvurusu yapmakla' meşgul olduğunu ve 'havasını bozmak' istemediğini söyledi. Sorun değil sanırım ama biraz kafam karıştı çünkü 6 ya da 7'de takılacağız, bu yeterli bir zaman değil mi? Ayrıca muhtemelen bu gece geç saatlerde dışarı çıkacağını söyledi ama ben bu konuyu zorlamadım ya da bir şey sormadım ve bundan sadece bir kez bahsetti.

Bu hafta takılmak istiyorsa, bunu organize etmenin onun ayrıcalığı olduğunu söyledim. Mezuniyet haftası olduğu için hafta sonu muhtemelen meşgul olacağını söyledi (yakın arkadaşım mezun olduğu için muhtemelen mezun olacağımı söyledim, kısmen doğru) ama hafta boyunca herhangi bir barbekü falan duyarsa haber veririm

Samimi olup olmadığını bilmiyorum ama bunun hakkında ne düşüneceğimi bilmiyorum. En son tesadüfen dışarı çıktığımızda bir bardaydık. Ona içki ısmarlamamak gibi aptalca bir şey yapmış olabilirim (ilk sevişmemizden sonraki gece) ama bunun o kadar da önemli olduğunu düşünmemiştim... bu kötü mü? yoksa hiçbir şey mi"
"Uzun lafın kısası, bir yıldan biraz fazla bir süredir ailem ve küçük erkek kardeşimle birlikte büyük, rahat, kiralık bir şehir evinde yaşıyorum.

Hayatımı düzene sokmak amacıyla ailemin yanına taşındım ve daha sonra bir şekilde harika bir iş buldum ve buldum. Bu arada, ailem biraz zorlu bir döneme girdi, bu yüzden hepimiz iki yakamızı bir araya getiriyoruz. Burada her zaman kirayı ve faturaları zamanında ödedik ve ilk bir yıllık kira sözleşmemiz birkaç ay önce aydan aya kiraya dönüştü.

Hiç işi olmayan ve hepimizin destek olmaya çalıştığı, her şeyi mahvetmek için uğraştığımız küçük bok kafalı kardeşim geliyor. Sadece birkaç gün önce, bu ayın sonuna kadar binayı boşaltmamız gerektiğini söyleyen bir postayla ayrılmamız gerektiğine dair bir bildirim aldık. Bundan kısa bir süre sonra, nedenini açıklayan bir takip mektubu aldık: güvenlik, bok kafanın (iddia edildiğine göre) bir araçta başka biriyle birlikte ot içtiğini keşfetti ve yönetimin sıfır tolerans politikası var. Olaya polis karışmadı.

Ailem bunu ofisle boşuna tartışmaya çalıştı. Şimdi biraz mahvolduk - sadece burada kalmak için biraz uçuruma gittik, bu yüzden taşınma masraflarını karşılamak, yılın en kötü zamanında (yaz) aramak için düzgün yeni bir yer bulmak, ve bunların hepsini bir ayda yapmak imkansız görünüyor.

Siktir et. Apartman dairesinde işi olan tek kişinin ben olduğumu belirtmeliyim - İyi para kazanıyorum ama kredim çok kötü. Babam aylardır işsizlik maaşı topluyor ve mülakatlara gidiyor, annem ise hep evde kaldı. Bok kafa bok kafa."
"Bu yüzden geçen ay gerçekten zeki ve güzel bir kıza aşık oldum ve yarın sabah okul başlamadan önce ona çıkma teklif etmek istedim. Öğle yemeğinde ona sormaya çalıştım ama korktum. Kendi kendime bu fırsatı kaçırdığıma pişman olacağımı söyleyip durdum. Tam da arkadaşıma hoşçakal dediğimde, tesadüfen aşkımı nasıl soramayacağımdan bahsettim ve onunla gününün nasıl geçtiğine dair bir konvokasyon yaptım. İşler oldukça iyi gidiyordu ve göz temasını nasıl koruduğumu ve sohbeti sürdürdüğümü görünce kendime şaşırdım.

Bu benim şansımdı. Ben de ona yarın sabah boş olup olmadığını sordum. ""Hayır, bir psikolojik test için çalışmam gerekiyor. Bekle, ne demek istiyorsun?"" Sonra ona o gün kahve içmeyi düşündüğümü söyledim. Aşkım gülümsedi ve ""Yarın yapmayabilirim ama başka bir gün yapabilirim"" dedi. Göz teması kurduk ve konuştuğumuzda o da gülümsedi. Hayatımda daha önce birine çıkma teklif edecek cesaretim olduğunu sanmıyorum.

Bu bir hayır değil, bu yüzden mutluyum. Ve birine çıkma teklif edecek kadar cesaretimi toplamayı başardım. xD"
"Yirmili yaşlarımın başındayım. Dedem Alzheimer hastasıydı.

Her zaman biraz kötü bir hafızam olmuştur ama son zamanlarda daha da kötüleştiğini ve beni korkutmaya başladığını hissediyorum.

Birkaç örnek:

Birkaç gece önce bir arkadaşımla bir barda oturuyorduk. Telefonuna cevap vermek için dışarı çıktı ve yanımda oturan bir adam eğildi. ""____'da mı çalışıyorsun?"" diyor. ""Evet ediyorum."" ""Ah, geçen gün oradaydım ve seni tanıdığımı sandım."" Bu adamı neredeyse hiç hatırlamıyorum (kabul ediyorum, ben bir kızım, belki de bu nedenle beni fark etti?). Rastgele bir yüz hatırlayabileceğimi sanmıyorum, özellikle de onları ilgisiz bir yerde görürsem.

Satışta çalışıyorum. Her gün birçok insan görüyorum. Sabah izninde bir müşterim olabilir (onlarla ilk kez görüştükten sonra) ve o akşam tekrar uğrarlarsa, bana isimlerini/konuştuklarımızı hatırlatana kadar onları zar zor hatırlıyorum (hatta hiç değilse).

İki örnek daha.

Çocukluğumun çoğunu hatırlamıyorum. Okula gelince, birlikte okula gittiğim çocukların çoğunu size anlatamam. Birini görsem muhtemelen tanıyamam.

Bunun en korkunç yanı, geçmiş ilişkilerimden pek bir şey hatırlamıyor olmam. Çok fazla ilişkim olmadı, sadece birkaç uzun süreli ilişkim oldu. Bu adamlara aşıktım. Demek istediğim, ONLARI hatırlıyorum ama zamanımızın çoğu bulanık bir şekilde birlikte geçti. İlk erkek arkadaşım, lisede.. 2 yıl beraberdik. Yüzünü ve evini hatırlıyorum ama duygularımı unuttum.

Bu normal mi? Belki de hiçbir şey için üzülüyorum. Sadece hafızamı kaybetmekten korkuyorum. Bizi biz yapan şey budur."
"Öyleyse, hub'ların harika bir adam olduğunu söyleyerek buna önsöz vereyim.

Küçük bir arka plan: 5 yıldır birlikteyiz, 4 yıldır birlikte yaşıyoruz, bir buçuk yıldır evliyiz. İkimiz de kendi alanlarımızda profesyoneliz ve onun haftada 55 saatten fazla çalışması tamamen normal. İşim haftada 40 saatle biraz daha idare edilebilir, ama aynı zamanda özel olarak müşteriler alıyorum (bir gün kendim için çalışmak isterim) ve Kâr Amacı Gütmeyen bir Kurulda hizmet ediyorum, bu da bana eşit olandan daha fazlasını getiriyor çalıştığı saatler.

Anlıyorum, ikimiz de meşgulüz, ikimiz de çoğu zaman stresliyiz ve işten sonra birinin yapmak isteyeceği son şey ev işi, ama dağınıklığa dayanamıyorum ve Hubs çok cimri (sipariş vermekten nefret ediyor, bir hizmetçi söz konusu bile olamaz), bu yüzden haftada 6 gece yemek pişiriyorum ve ev işlerinin çoğunu üstleniyorum.

Benim sorunum, bu konuşmayı daha önce yapmış olmamız. Eve geldi ve beni yorgunluktan kanepede ağlarken gördü ve onun daha fazla atış yapması hakkında konuştuk. Bir veya iki öğün yemek yapacak ve sonra birkaç ev işi yapacak ve birkaç gün/hafta her şey harika olacak ama sonra yenilik etkisini yitiriyor ve tüm yemek/temizlik işlerini benim yapmamı beklemeye geri döndü.

Geçmişte onun için bir görev listesi yaptım ama o benim alıştığım standartta işler yapmıyor (annesi de onaylamaz, evi tertemiz) ve göstermeye çalıştığımda ona bunu yapmanın farklı bir yolu, her zaman bir çekişme ile sonuçlanır (Kısmen suçluyum, son zamanlarda sabrım yok oldu). Nihayetinde, sonunda angaryayı tekrar üstleniyorum.

Yıl içinde daha sonra çocuklar için denemeyi planlıyoruz ve bu çözülmezse ne tür stresler yaratacağını hayal bile edemiyorum."
"Bir yıldan biraz daha az bir süredir çıkıyoruz, ara sıra ve iki yıldır FWB olduk. Daha önce bir kez ayrıldınız, Şükran Günü'nde tekrar bir araya geldiniz. Birbirimizi V gününde görmeyi planlamıyoruz - bütün gün çalışacak ve 12 saatlik bir sürüş mesafesinde yaşıyor ve bu hafta sonu çalışmak zorundayım. Ona önümüzdeki hafta sonu arabayla geleceğimi söyledim ve şimdiden ""V-günümüzü"" planlıyor. İlişkiyi bitirmek istediğimden eminim; ancak, beni gerçekten önemsiyor/beni seviyor ve ben de zararı en aza indirmek istiyorum. Şimdi, Skype aracılığıyla yoldan çeksem daha iyi olur mu, yoksa önümüzdeki hafta sonu gidip ona söylemeli miyim? Yukarı çıkarsam daha kötü olacağından endişeleniyorum, harika bir V günü etkinliği planladı ve ben onun hafta sonunu mahvettim. Skype üzerinden bitirmek bir pislik mi? Zamanlamanın berbat olduğunu biliyorum ama sırf Hallmark tatili yüzünden sefil bir şekilde bir ay daha dayanmak istemiyorum."
"Merhaba millet! Bir teknoloji okulunda Avrupa'dan geleceğin birinci sınıf öğrencisiyim (bir erkeğim ve ABD'de okuyacağım). Zeki olmama rağmen pek inek değilim (aslında hiç de değilim) ve eğlenmeyi severim. Her gece çılgın partilere katılmıyorum ama her hafta sonu (veya en azından birkaç hafta sonunda bir) benim için bir öncelik. Bunlar benim sorunlarım:

* Teknoloji okulu öğrencileri parti yapmaktan pek hoşlanmaz
* Ben uluslararasıyım, bu yüzden temelde Amerikalılarla nasıl havalı olunabileceğine dair hiçbir fikrim yok
* (bu ikisi yüzünden) Takılacak doğru insanları nasıl bulacağımı bilmiyorum (inekler --- zeki insanlar --- vahşi hayvanlar)
* Bazı ucubelerin, odada bira içmek veya bir partiden sarhoş dönmek gibi sebepsiz yere insanları ispiyonladığını duydum ve bu vatandaşlara çok da önemli gelmeyebilir ama ben vizeliyim ve herhangi bir sebep bulurlar beni kovmak için, o adamlardan nasıl uzak duracağım
* (S) Her türden öğrencinin genellikle takıldığı yerler var mı?

Bu sorunlarla nasıl başa çıkacağım ve aynı zamanda karanlık taraftan nasıl uzak duracağım konusunda bana tavsiye verebilir misiniz? Teşekkürler!"
"Bunu düşündüğüm için bile boktan bir erkek arkadaş gibi hissediyorum ama artık ilişkimizden hiçbir şey alamıyormuşum gibi geliyor. El, omuz ve ayaklardaki kronik ağrı sorunları nedeniyle artık neredeyse katılamadığı ortak bir hobi için bir araya geldik. Elimden geldiğince destekleyiciyim, onunla doktor randevularına gidiyorum, aramalara yardım ediyorum, kontrolden çıktığında kaygısıyla ilgileniyorum, bu noktada partnerden çok bakıcı gibi hissediyorum. Ağrı nedeniyle bu noktada bir yıldır okuldan ve işten uzak kaldı.

Pazartesiden Cumaya 5 saat okulum varken o 2 saat dışarıda, eve gidince temizliğe başlayan yine ben oluyorum. Haftanın 5/7 günü akşam yemeğini hazırlıyorum, çamaşırlarımızı yıkıyorum ve bulaşıkların çoğunu ben yıkıyorum. Konuyu açtığımda, sanki ondan daha fazla uzakta olduğum için işin çoğunu ben yapıyormuşum gibi göründüğünü söylüyor ama odaları hangi durumda bıraktığımı hatırlıyorum. Bütün gün hiçbir şey yapmadığını kesinlikle anlayabiliyorum. .
Ondan daha fazlasını isteyebileceğimi hissetmiyorum çünkü her zaman acıyla ilgili bir sorun var ya da aniden endişe alevleniyor.

Genelde bana her gün ağrısını anlatırdı. Bazı günler bana bunun özellikle kötü olduğunu söyleyecek, bu noktada empatiden yoksunmuşum gibi geliyor ve yeterince umursamadığım için kendimi kötü hissediyorum. Bunun nedeni, acının gerçek olmaması ve bunun için yeni bir ilacın ortasında olması değil, ama pekala sonsuza kadar olabilir.

Yakın zamanda eğitimim için başka bir ülkeye gitme seçeneğim oldu. Benimle gelemez, eğer öyle yapmayı seçersem ve onu yere düşürürüm çünkü o bana bağımlı ve kendimi dünyanın en büyük pisliği gibi hissederim. Benim için çok şey yaptı ve kronik ağrıyı hiçbir yere koymamak onun hatası değil. Onu hala seviyorum ama o böyleyken onunla yaşayabileceğimden emin değilim. Bu noktada kendimi tükenmiş ve sıkışmış hissediyorum. Ev işlerine ya da ortak hobilere ayak uyduramadığı için kim birini terk eder."
"Bu yüzden..
Son üç gündür gf'im biraz çöküntü yaşıyor.
Kabul edeceğim çok fazla olumsuzluk yüzünden başladı, açıkçası oldukça sık bir pislik oldum. Şikayet etmek, eşyalarını aramak. Ve çoğunlukla stres ve mali sıkıntılar yüzünden buna kör oldum. Ama ikinci gün mesele bununla ilgili değildi, nasıl daha fazla arkadaş istediğini gündeme getirdi. Bu önemli çünkü eskiden böyle değildi ama şimdi yanında kendini rahat hissettiği bazı insanlar buldu. İlk başta bu beni ters yönde etkiledi çünkü ""daha önce ihtiyaç duyduğu tüm mutluluğu getirmeden önce buna neden şimdi ihtiyacı var"" diye düşündüm ama elbette onun arkadaşları olabileceğini kabul ediyorum, ben sadece hazırlıksız yakalandım.
  
Bugün, onsuz yaşamak için çok az hayatım ya da nedenim olmadığı için, bu bir problemdi. Olmak istediği kişi olamayacağını düşünüyor çünkü evde oturup keşke o zamanı birlikte geçirebilseydik derdim, ona sorun olmayacağını söylesem de bunu kabul etmezdim. dışarı çık ve yapacak şeyler bul.
  
Ama yeterince iyi değil. Onu mutlu etmek ve benimle kalmasını sağlamak için her şeyi ve her şeyi değiştirmeye hazırım ama aldığım tek şey çok geç olduğu, yeterli olmadığı..
  
Her zaman en düşük seviyede olduğumu ve tanıştığımızda bunu bitirmenin eşiğinde olduğumu biliyordu. Onsuz mutlu olamayacağımı ve işimi yapamayacağımı biliyor, bu yüzden aslında kendimi öldürmeye zorlanıyorum.
Ve bunu ona çelme takmak için kullanmıyorum, ama o benim ne kadar zavallı olduğumu biliyor .. çünkü onsuz gerçekten mutlu olamam.
Ama bir noktada ikimiz de birbirimiz için böyle hissettik ve benim için her şey olduğuna bayıldı.
  
Şimdiki durum, bittiğini söylemesi.
Ama tekrar düşüneceğini umuyorum, en azından işe yarayıp yaramayacağını görmek için bana bir şans verir."
"Bu FU, birkaç yıl önce Londra'ya yapılan bir üniversite gezisinde oldu. Londra'daki kardeş okulumuzu görmek için kış tatilinde Londra'ya bir haftalık kolej gezisine gittim. Doğrusu 18 yaşımdayken yabancı bir bölgede parti yapmak istediğim için gittim.
Londra'daki son günümüzdü ve Heathrow havaalanında Amerika'ya dönüş uçağımızı bekliyorduk. Yolculuğa çıkan yaklaşık 20 kişi, biletinizi almak için pasaportunuzu taradığınız makineleri kullanmak için sıraya girdik. Ben grubun önündeydim ve birkaç arkadaşım da tam arkamda sıralanmıştı.
Makineye gidiyorum ve nasıl çalıştığını anlamaya çalışıyorum. Gözümün ucuyla yanımdaki kişinin makinesini bıraktığını görüyorum ve doğal olarak arkamdaki arkadaşımın boş makineyi kullanacağını düşünüyorum. Pasaportumu aldıktan sonra yanımdaki makineye bakıyorum ve ekranda ""isim"" altında Tarık yazıyor ve ardından çok zor bir soyadı geliyor. Farkında olmadan ve makineyi kullananın arkadaşım Shane olduğunu düşünerek, parmağımı gösterip gülmeye başladım ve ""Dostum, adına bak! Makine adının içine etti!"" Yaklaşık 20 saniye gülüp işaret ettikten sonra kimsenin yanıt vermediğini fark ettim. Sonra yavaşça başımı çeviriyorum ve orta doğulu yetişkin bir adamın ruhuma baktığını görüyorum. Hemen biletimi aldım ve utancımdan tek kelime etmeden arkadaş grubumun yanına koştum. Tüm olan bitene tanık olan arkadaşlarım, kelimenin tam anlamıyla havaalanının zemininde gülüyorlardı. Hatta bir arkadaşım durumu açıklamak için adamın yanına gitti.
Bir saat sonra ileri sarın: Uçakta koltuğumda oturuyorum ve tek başıma Tarık koridorda yürüyor. Göz teması kurduk ve koridorun karşısındaki koltuğuna rahatça oturdu."
"Yıllardır tanıdığım bu kız (İkimiz de ciddi ilişkiler içindeyiz, bu yüzden zamansız bir şekilde anı beklemiyordum) bana SO'sunun onu ev partilerine gitmek için terk edeceğini söyledi ve genellikle hayır onun için zaman 15 yaşımızdan beri ona karşı bir şeyler besledim ama asla harekete geçmedim. Onu akşam yemeğine davet etmek için ilişkinin bitmesini beklemek yanlış mı? Ayrılık sebebi olmak istemiyorum ama ona bu adamdan daha fazlasını sunacakmışım gibi hissediyorum ve onlar ayrılana kadar beklemeye hazırım."
"Bunu daha önce başka bir isimle göndermiştim ama günler geç oldu ve pek çok kişinin bunu gördüğünü sanmıyorum, bu yüzden tekrar gönderiyorum.

Ne yapacağımdan emin değilim. Kadınlarla fazla deneyimim olmadı ve şimdiye kadar kız arkadaş dediğim ilk kadınla görüşüyorum. Ben 20(E) ve o 30(K) yaşında. 18 aydır çıkıyoruz ve o öpüşmek dışında cinsel ilişkiye girdiğim tek kadın o. Ben kadınların yanında tuhafım ve o bunda sorun yok, hatta bunun sevimli olduğunu bile düşünebilir. Büyürken çok korunaklı tutuldum, bu yüzden kızlarla hiçbir zaman çok fazla temasım olmadı ve o bunu telafi etti.
Sorun şu ki, senin seks için hayal ettiğin hafif şaplakları değil, bana şaplak atıyor. Canımı yakan gerçek yakıcılar veriyor ve bazen sonrasında yalnız kalmaya ihtiyacım oluyor. Bu onu heyecanlandırıyor ama bence şaplak atma eyleminden çok bana yaptığı şey bu. Kıçımdan hoşlandığını biliyorum ama sanırım benim utanmış olmamdan ve öncesinde, sırasında ve sonrasında beni bu konuda sorgulamasından hoşlanıyor.
Katı bir evde büyüdüm ve şaplak atmaya alışkınım, bu yüzden sorun değil ve bunu başarabilirim. Onu mutlu edecekse bunu memnuniyetle kabul ederim ama benim endişem bunun ilişkimizi nasıl etkileyeceği. Beni şaplak atılacak biri olarak mı görecek? Bu onun için geçici bir şey mi? Biz ciddiyiz ama şaplak atmak sahip olduklarımızı mahvedebilir mi?"
"Onunla geçen yıl işte tanıştım, o sırada çok arkadaş canlısı görünüyordu ve beni kollarını açarak karşıladı. Bana karşı her zaman aptalca davrandı, beni güldürmek istedi vb. Uzak mesafeli bir kız arkadaşı olduğu ortaya çıkana kadar tüm bunlar bana masum flörtler gibi geldi.

Bunu öğrendikten sonra, onun bana karşı davranışları hakkında aynı şeyleri hissetmek biraz zordu ama yine de bana herkesten biraz farklı davrandığını hissediyorum. Kendisinden gerekli olmadığında son derece yardımcı oluyor, etrafımda olma eğiliminde ve sık sık yaptığım konuşmalara atlıyor. Hala şakacı davranıyor ve geçmiş konuşmalarımızı da hatırlıyor.

Ayrıca deneyimsiz olabilirim ve her şeye çok fazla şey okuyabilirim, ama bilmiyorum. Bunu nasıl aşacağımdan emin değilim ve sadece onunla ilişkimi zedelemeden kendimi nasıl uzaklaştıracağım konusunda rehberlik istiyorum."
"Ben 18 yaşında bir adamım ve bu kızı (18 yaşında) yaklaşık iki aydır görüyorum ve onunla 5 randevuya çıktım. Çok eğlendik ve onunla geçirdiğim zamandan keyif aldım. Ben de epeyce öpüştük, bakire olduğum düşünülürse bu harika.

Sorun yaşadığım şey, ona âşık olmadığım halde onu görmeye devam etmemin ""doğru"" olup olmadığı? Yakında, yaklaşık 4 ay sonra ikimiz de üniversiteye gideceğiz ve aynı üniversiteye gitmeyeceğimizden yüzde 90 eminim. Fiziksel olarak ondan hoşlanıyorum (onunla seks yapmayı çok isterim) ama onu ""SEVDİĞİMİ"" sanmıyorum, ne demek istediğimi anlıyorsan. Tabii, o güzel ve beni azgın yapıyor ama sonunda onunla evleneceğimi falan düşünmüyorum.

İkimiz de üniversiteye gitmeden önce bu kızı umarım birkaç ay daha görmeye devam etmemiz doğru mu? Yazın bir kız arkadaşımızın olması harika olurdu çünkü ailelerimiz işteyken her gün etrafta dolanabilirdik. Bu harika olurdu; ancak, bu yapılacak doğru şey olur mu?

Ona kötü davranmak istemiyorum. Birine umut bağlarken terk edilmenin ne kadar berbat olduğunu biliyorum... :/

Lütfen bana yardım edin. kafam çok karışık"
"Tek kullanımlık için özür dilerim - gizli tutuyorum.

Geçen yıl eski sevgilimden ayrıldım, onu aldatırken yakaladım. Bu, kanser sırasında ona baktıktan ve ona yardım etmek için elimden gelen her şeyi yaptıktan sonra. Artık BPD'si olduğuna ikna oldum.

Yeniden çıkmaya başlıyorum ama zorlanıyorum. Ya oyun oynayan / güvenilmez olan kadınlara karşı yorgun ve temkinliyim ya da sevdiğim birinin birkaç randevudan sonra o kadar ilgilenmemesini zorlaştırıyorum.

Erkekler/kızlar yardım edebilir misiniz? Bunu nasıl aşıp hayatımı yeniden yaşarım? O fahişenin geleceğimi mahvetmesine izin vermekten bıktım."
"Daha önce reddit'te hiç gönderi paylaşmadım, ancak kendimi bir ilişki çıkmazında buldum. Yirmili yaşlarımın başında bir kadınla sadece bir ilişkim oldu. Son derece kötü bitti. Muhtemelen bahsetmek bile çok kötü ve neden böyle olduğum için onu bir bahane olarak kullanmak istemiyorum. İlişkimizden önce bile böyle olduğumu hissediyorum. Eve bir kız getirirsem, benimle dalga geçileceğini, kardeşlerim tarafından alaya alınacağını, her şeyde büyük bir utanç faktörü olduğunu hissettim.
İlişkimden bu yana kadınlara en iyi şekilde davranmadım, açıkça söylemek gerekirse, bir gecelik ilişkiler bulamacı ve bir ilişki kavramının tamamı hakkındaki görüşlerimi açıkça belirtmediğim durumlar, yani asla sahip olmak istemiyorum. , gençlik yıllarımdan beri böyle hissettim. Sanırım bende bir sorun olabilir ama ne olduğundan emin değilim. Ama birine çok yaklaştığımı hissettiğim anda onu uzaklaştırıyorum. Elimde değil.
Yaklaşık 8 ay önce gerçekten hoşlandığım bir kadınla tanıştım, daha önce hiç böyle biriyle gerçekten eşleşmedim.. Hatta bazen onu sevdiğimi hissettim. Bunca zaman önceki son ilişkimden beri bu duyguları yaşamadım ve onlarla başa çıkmak için mücadele ediyorum. 8 ay inanılmazdı ve ben de ona gittikçe daha yakın hissettim. Onu çok düşünüyorum. Ama çok yakınlaştık ve duygularım aniden gitti çünkü çok ileri gittiğini hissettim. Ondan ayrıldım ve onu çok incittim. Bu konuda kendimi son derece kötü hissediyorum ve onunla birkaç kez görüştüm. Bu yüzden uyumuyorum çünkü hala onu görmek ve yanında olmak istiyorum, hayatımdan çıkmasını istemiyorum. Sanırım iyi bir şeyi mahvetmiş olabilirim... Yanlış bir karar vermiş olabilirim ve ne söyleyeceğimi, yapacağımı veya düşüneceğimi bilemiyor olabilirim...
."
"Hey r/relationships, ileride biraz önemsiz endişe!

Geçenlerde erkek arkadaşıma çok samimi ve açık bir şekilde eski sevgilimin eşyalarını iade etmem gerektiğini söyledim. Erkek arkadaşım ilişkinin başlarında, ondan ayrıldıktan sadece 3 ay sonra bu ilişkiye girdiğimi düşünerek eski sevgilime karşı olan hislerimden gergin olduğundan bahsetmişti. Bu endişeleri duyduğumda, endişelerini giderebileceğimi umarak eski sevgilimi facebook'tan ve telefonumdan hemen sildim. O hala facebook'ta eski sevgilisiyle arkadaş ve ben hiçbir şey söylemedim çünkü bu tür şeylerin beni rahatsız etmesine izin vermemeye çalışıyorum.

Bazı güven sorunları var ve eski sevgilimin eşyalarını geri getirmekten bahsettiğimde sustu. Bana güvenip güvenmediğini sordum ve ""Gerekir"" dedi. Kendisini daha iyi hissetmesi için bunu nasıl yapabileceğimi sordum ve eski eşime eşyalarımı evimden almasını söylememi önerdi. Deneyeceğimi kabul ettim ama ona hissettirmenin birinci önceliğim olduğunu düşünürken, eski sevgilimden geziye çıkmasını istediğim için biraz kaba hissediyorum.

Bu güven meseleleri üzerinde çalışacağına söz verdi, ancak kendisine bundan bahsettiğimde, kibarca, benim nasıl bir insan olduğumu bilmesine rağmen, ne bekleyeceğini bildiğini, ancak sürdürmek ve kanıtlamak için ""bir ilişki kurmam"" gerektiğini söyledi. güvenin garanti altına alındığını söyledi. Biraz kafam karıştı çünkü ona güvendiğim için başta güvenilmeyi hak ettiğimi hissettim ama belki de farklı bakış açılarımız var.

İnsanlara güvenme konusundaki görüşleri haklı mı? İnsanlara çok kolay güvendiğim için aptal mıyım? Bu güveni oluşturmak için başka ne yapabilirim?"
"Tifu ve buradaki pek çok kişinin aksine bu aslında bugün, yaklaşık 2 saat önce oldu.

İlk önce biraz arka plan bilgisi: Ben ortodontist olma konusunda büyük hırsı olan 17 yaşında bir erkeğim. Şanslıyım ki ortodonti asistanı olarak bir iş buldum; gerçekten zevk aldığım bir iş. Ancak bugün 1.sini yaşadım.

Bu genç çocuğa bir damak genişletici ile çimento yapıyorduk. Daha önce biz ağzındayken öğürmesiyle ilgili kötü bir deneyim yaşadık, bu yüzden annesine her zaman randevulardan önce onu beslememesini söyleriz. Böylece tüm prosedürü sorunsuz bir şekilde atlattık, her şey son derece sorunsuz geçti. Onu sandalyeye oturtmaya başlıyoruz. Dişçi koltuklarının yüksek hızdan mı eğildiğini bilmiyorum ama bu çocuk kusmaya başladı. Yere, sandalyeye, kucağına kustu.. Her yere kustu. Bu yüzden ilk tepkim gidip bir çöp kovası almak oldu. Koşup alıyorum ve altında tutuyorum. Phew, en azından hepsi buraya giriyor.. Ama bekleyin.. Mermi kusmuğu! Tepki vermeye fırsat bulamadan, iki kolum da sebze yahnisine benzeyen sıcak, tıknaz bir şeyle kaplandı. Dondum. Dondu. Doktor dondu. Küçük çocuk benimle göz teması kurdu, üzgün olduğunu söyledi ve (iyi bir önlem olarak) elime son bir parça tükürdü.
 
Temizlendim, Dr.'un ortalığı toplamasına yardım ettim ve sonra eve gidip bir saat duş aldım.

Sonunda, kötüydü ama bu tür şeylerden çok rahatsız olmam, bu yüzden daha kötü olabilirdi. Ve hey, hala ortodontist olmak istiyorum.
2/10, tekrar atılmayacaktı."
"Bu sevimli kızla yaklaşık 2 yıldır arkadaşız. Ona biraz romantik bir şekilde aşık olsam da (el ele tutuşuruz, evde kucaklaşırız, birbirimize hafif öpücükler veririz ama dudaklara değil), erkeklerle takılıp bensiz bir şeyler yaptığında yine de kıskanırım. Ona derinden değer vermeme rağmen.

Şimdiye kadar benim katılmadığım şeyler yaptı, buna yasadışı uyuşturucu kullanmak, aşırı alkol almak, diğer kızlarla seks yapmak ve uyuşturucu bağımlısı, çete üyesi, gölgeli tip insanlar gibi yanlış tip insanlarla takılmak dahildir. . Bütün bunları yapmak için çok genç olduğu ve öyle davrandığı için, bu tür insanlarla kendini tehlikeye atmayı bırakması için ailesine söylemek veya onu uyuşturucu bulundurmaktan polise ihbar etmek geliyor içimden.

O benim en iyi arkadaşlarımdan biri olmasına ve ona bunları yapmayı bırakmasını söylememe rağmen, sözleriyle nasıl çok ""güzelim"" olduğumu söylüyor, artık bu tiple ilişkilendirilmek istemiyorum. insan, ama onu her gün okulda gördüğüm, neredeyse her gün konuştuğumuz, yakınımda yaşadığı ve bir kız arkadaşa sahip olduğum en yakın kişi olduğu için onunla olan bağımı koparmaktan kendimi alamıyorum.

Ondan başarıyla ayrılmamı sağlamak için ne yapabilirim? Ve ailesine onunkinden bahsetmeli miyim?"
"**uyarın, bu duygusal olarak olgunlaşmamış bir gencin gönderisidir**

 Ben (erkek) ve kız arkadaşım 18 yaşındayız ve ikimiz de bakiriz. Onunla seks yapmaya tamamen hazırım ve bunun hakkında konuştuk ve en az bir yıldır birlikte olana kadar beklemek istediğini söylüyor (bu noktada yaklaşık yedi aydır birlikteyiz) ve doğru zihniyette olması gerektiğini söylüyor. Beni söylediği kadar seviyorsa (ve sevdiğini biliyorum), o zaman neden bunu yapmaya istekli değil? Ona bu soruyu sormuyorum çünkü onu aceleye getirdiğimi ya da ona baskı yaptığımı düşünmesini istemiyorum çünkü beklemeye hiç aldırmıyorum. Bir kızın bekaretini kaybetmesinin duygusal açıdan çok önemli olduğunu biliyorum ama onun mantığını tam olarak anlamıyorum."
"İlişkinin hızlı tükenmesi:

Kasırga romantizmi ve 6 ay sonra Genç evli (sırasıyla 20 ve 19), 14 yıldır birlikte, bu süre boyunca 2 çocuk. Sonunda, kendi yetersizliklerim ve bağımlılıklarımla başlamak üzere bir dizi sorun ilişkiyi bitirdi, ancak ayrılmayı düşündükten sonra, belki de ikimizin de aşırı derecede mutlu olmadığını kabul ettim. Ayrıldıktan 3 gün sonra bana geri dönmemi istedi, ben de halletmemiz gereken daha çok sorun olduğunu söyleyerek reddettim.

Bundan sonra uzun bir süre yalvardım, yalvardım ve bizi tekrar bir araya getirmek için elimden gelen her şeyi yaptım, ancak uzun süre bana karşı hiçbir şey hissetmediği için ""duygularını değerlendirmesi"" gerekiyordu. Birkaç hafta önce, gerekli olmayan tüm iletişimi kesmemi istedi (bu nedenle yalnızca çocuk düzenlemeleri vb. ile ilgili tartışmalar yapılacaktı). O zamandan beri hayatta kalmak için adımlar attım, evimin etrafındaki bana ""bizi"" hatırlatan birçok şeyi kaldırdım, alyansımı çıkardım, başka biriyle cinsel bir deneyim yaşadım (her iki tarafta da önemli bir şey olmadı ve zarar görmedi, ikisi de farkındaydı) mevcut durumun) ve 15 yıldır ilk randevumdayım.

Karımla yakın zamanda görüştükten sonra, kıskançlık, beni özlemek, kalbi beni istiyor ama kafası bunun kötü bir fikir olduğunu söylüyor vb. Gibi bir dizi duyguyu itiraf etti. onunla tekrar tekrar temas ve fiziksel / zihinsel şefkat (genellikle ikisi aynı anda değil).

Bu normal mi? Ona hiçbir şey hissetmediğimi söylersem 2 hafta içinde değişebileceği ve o zamana kadar çok geç olacağı bir aşamadan mı geçiyorum? Yoksa nihayet hayatımı bu ilişkinin ötesine taşımaya mı bakıyorum?
Duygularım ve deneyimlerim konusunda açık olmalı mıyım (ayrılığa ilişkin bir madde koyduk, biz ayrılırken diğer insanlarla yaptığım hiçbir şeyi bilmek istemedi ve bir şey yapmışsam yalan söylememi söyledi) yoksa bu her şeyi bitirir miydi? ve yaptıysa en iyisi bu mu?

Biri benim için birazcık hayatımı yaşasa ve birkaç ay içinde geri verse bu harika olurdu :D"
"Bu yüzden kız arkadaşım arkadaşlarıyla birlikte biri magaluf'a, diğeri de kavos'a gitmek için iki tatil rezervasyonu yaptırmıştı. Ben onu tanımadan önce onları rezerve ettiği için başlangıçta bununla iyiydim.

İlk tatilde gittiği ilk birkaç gün harikaydı, arkadaşlarıyla hazırlanırken beni arar ve nasıl gittiği ve burada burada bazı komik hikayeler hakkında beni bilgilendirirdi ama sonra sonra birkaç gece öldü. ve ben biraz yapışkan olduğum için ona hala mesaj atmaya çalışıyordum ve cevap alamadığım için tamamen yaralandım. Normalde birbirimize 'sevimli metinler' dediğimiz, temelde birbirimizi ne kadar özlediğimizi ve birbirimizi görmek için sabırsızlandığımızı söylediğimiz mesajlar atardık.

başka bir tatile gitmeden önce 2 günlüğüne geri döndü ve bu yüzden beni bir günlüğüne evine davet etti. Çok yorgun ve çabuktu ve fazla sabrı yoktu. Normalde şakalaşmayı kaldırabilir ve ben de normal gibi davranıp onu kuruyordum ama bana pislik denildi ve gecenin çoğunda uyudu.

Muhtemelen gitmemeliydim ama sonra diğer tatilde gitti. Sahip olduğumuz tek düzenli iletişim, önümüzde ne varsa boş bir resminden oluşan ve gerçek konuşmalardan oluşan snapchat serimizi devam ettirmeye çalışmamızdı.

Ona birkaç kez onu özlediğimi söyledim ve bir kez aradım ama dün ona ""xx seni özledim"" diyen bir snapchat gönderdim ve ""stopit xx"" ile yanıt verdi. Bana karşı her zamankinden daha fazla sinirleniyor gibi görünüyor ve ben kızı gerçekten özlüyorum.

 Senin bakış açından görmediği için onu terk etmemi söyleyen birkaç arkadaşımla konuştum ve diğerleri geri döndüğünde nasıl davranacağını görmek için bekle diyor."
"Annemin küçük bir giyim butiği var ve ben orada müdür olarak çalışıyorum. Ayrıca dört dükkan kız istihdam ediyoruz. Geçenlerde bizimle çalışan kadınlardan biri, kızının bir bebeği olacağı ve ona destek olmak için yanında olmak istediği için iki haftalık izin istedi. Ne yazık ki bu sefer annemin bir haftalığına şehir dışında olduğu zamana denk geldi. Fazladan saatleri kendim toplamayı umuyordum.

Annem bana HİÇBİR ŞEKİLDE danışmadan (bence bu haddini aşıyor çünkü ben yöneticiyim), annem New Girl'ü geçici işçi olarak işe alıyor. Tüm hesaplara göre, New Girl harika bir çalışan. Daha önce perakende deneyimi yoktu, ancak çabucak öğrendi ve ilk haftasında bir avuç müşterim, özellikle ona iltifat etmek için beni aradı. Bu harika, bu tür şeyleri duymayı seviyoruz.

Geçici istihdamının sonu yaklaşıyor, annem New Girl'ü kalıcı olarak getirmek istediğinden bahsediyor. Ona programda yerimiz olmadığını söylüyorum (çünkü yok, ona uyum sağlamak için herkesin saatlerini ciddi şekilde kısmamız gerekir). Annem, yaklaşık altı aydır bizimle birlikte olan liseli bir tezgahtar kızı daha kovabileceğimizi söylüyor. Tamamen rakamlar açısından New Girl'ün daha fazla satış yaptığını söylüyor.

Ben buna karşıyım. Kendi personeline bu kadar sadakatsiz davrandığına inanamıyorum. New Girl'ün görünüşüne de itirazım var. O, istihdam ettiğimiz diğer kadınlar gibi gösterişli görünmüyor. Bir keresinde makyaj yapıp yapmadığını sordum ve bana o zamanlar makyaj yaptığını söyledi ama bence yeterli değil. Ayrıca saçlarında ısı ürünleri kullanmadığını da öğrendim. Bu, diğer çalışanlarımız için hiçbir zaman sorun olmadı ve bunu nasıl çözeceğim konusunda hiçbir fikrim yok, çünkü bir kadına daha fazla makyaj yapması gerektiğini nasıl söylersiniz? Annem aldırmaz ama her zaman daha bohem olmuştur, bu iyi ama butiğimizde temsil etmeyi umursadığım bir görünüm değil.

Açıkçası, annemin kişisel duygularının profesyonelliğin önüne geçmesine izin verdiğini düşünüyorum. Yine de bu konuda kararlı görünüyor. Bu konuda ona yaklaşmanın yeni bir yoluna ihtiyacım var."
"Herkese selam,

28 yaşında, orta düzeyde iyi krediye sahip bir öğretmenim. Öğretmenlerine oldukça iyi ödeme yapma şansına sahip bir eyalette çalışıyorum. Kiralarım. Küçük bir acil durum fonum var, düzenli olarak öğrenci kredilerini ödüyorum ve emeklilik için daha fazla tasarruf etmek istiyorum. Geçen yıl okulumun 403(b) emeklilik aracında AXA-equitable ile 10.000 vergi öncesi gelir biriktirdim. Şimdiye kadar AXA'yı beğendim, şikayet yok. AXA'nın 403(b)'nin ""en iyi"" sağlayıcısı olup olmadığından emin değilim, ancak şu anda okulum tarafından sunulan tek sağlayıcı bu.

Bir IRA'nın değeri hakkında çok fazla gevezelik gördüğüm için yazıyorum, uzun vadede neyin en mantıklı olduğundan emin değilim. Okulum eşleşen fonlar SUNUYOR, dolayısıyla 403(b)'deki paranın tamamı bana ait. Katkıda bulunabileceğim maksimum miktar 17.500'dür. Bu daha varsayımsal, çünkü o sırada maksimuma çıkarmak için yeterli mali durumum yok, ama... yatırımımı 403(b) ile bir IRA arasında bölmek daha mantıklı olur mu?"
"Yani yaklaşık bir saat sonra benim (20F) 7. sınıftan beri sevdiğim bir adamla (20M) 5. yıl dönümü olacağı gün olacak... Şu anda birlikte değiliz çünkü onun ilkiydim ...her şey (ilişki, ilk öpücük, vb.) ve ikimiz de farklı üniversitelerdeyiz, bu yüzden orada başka neler olduğunu görmek istiyor. Hala ara sıra konuşuyoruz (mesajlaşıyoruz) ve bana kadınlarla yaşadığı kötü deneyimleri ve ""dün gece çatıda [beni] takdir etmek için nasıl bir saat geçirdiğini"" ve buna benzer başka şeyleri anlatacak. Birbirimize giden yolu tekrar bulacağımıza inancım var, benim belirsizlikle, acıyla, kalp kırıklığıyla uğraşmak zorunda olmam berbat, oysa bu onun için çok daha kolay çünkü buna son vermek isteyen oydu. .

2 yıl sonra **HALA** ilişkimin kaybının yasını tutuyorum. Bunu yaptığım için deli miyim? Başka hiçbir romantik deneyimim onunla yaşadıklarımın yanına bile yaklaşamadı ama o, tekrar bir araya gelmek için çok erken olduğunu düşünüyor. Mantıken katılıyorum, lojistik şu anda pek elverişli değil (farklı üniversiteler, okulu bitirdikten sonra nerede çalışacağımızı bilmiyorum vs.). Duygusal olarak, kalbim acıyor."
"ben, 23m, onun, 25f, bir yıllık ilişki. 450 mil ötedeki bir şehirden diğerine yan yana taşındılar.

Bu, bu ileti dizisinden bir güncellemedir:

Tamamen kayboldum. Sonunda şehre geri döndüm ve onunla yüz yüze görüşme fırsatım oldu. Soğuk ya da kaba değildi ama ben devreye girer girmez oturup konuşmak istedi. Belli ki bu karar beni olduğu kadar onu da incitmiş. Konuştuk, ağladık, her şey. Güçlü bir şimşek/fırtına sırasında bile bir süre birbirini tuttu.

akşamın ilerleyen saatlerinde oyun oynamaya veya neşeli olmaya başladı. Sanırım ortamı yumuşatmak için. Sonra sinirlendi, hareketin çoktan bitmesini ve devam edebilmemizi diledi. Sırt masajı istedi (ona her zaman yaptığım gibi).. hemen ardından benimle aynı yerde uyuyamayacağını söyledi... ben de ayrıldım ve geceyi kanepede geçirdim.

Kısa bir süre önce işe gitmek için ayrıldı, bana sarıldı ve özür diledi. Ben şimdiden eşyalarımı toplamaya başladım. Taşınması gereken beklemede bir yeri var. Geri döndüğümüz bu tek gece inanılmaz derecede acı vericiydi. Ona sadece taşınmasını ve devam etmesini söyledim. Benim ya da üzerinde bulunduğumuz apartman kirası için endişelenmesine gerek yok. Kahretsin, duygusal olarak ikimiz için de daha kolay olacaksa ilk ayını bile ödeyeceğim.

Tüm bunlara gerçekten bir çözüm bulmayı, birlikte kalmayı umuyordum ama bu umut artık yok. Belki gelecekte? Bence hiç umutlanmamalısın. Bunu daha önce bir kez yaşadım, bu ikinci kez oluyor. Bir yaraya daha dayanabileceğimi sanmıyorum."
"Uzun lafın kısası, onunla bir yıl çıktım. Pek çok harika harika zaman geçirdik, alışveriş harikaydı, sarsılmaz bir güven vardı, neredeyse her zaman birbirimizin yanında olduğumuz kişi olabilirdik. O bana aşık oldu... Ben aşık olmadım.

Onu seviyorum ve kağıt üzerinde her şey mükemmeldi, bu yüzden her şeyin yerli yerine oturacağını düşünmeye devam ettim. Bir yıl sonra, yol boyunca birkaç başka farkındalıkla (Duygusal yaşamlarımız ve dünyayı nasıl gördüğümüz konusunda tamamen farklı iki düzlemdeyiz, birbirimizi sevmenin ötesinde zihinsel bir bağlantımız yok, vb. ) Hala ona aşık olamadım.

Çok fazla inkar ettikten ve kendini suçladıktan sonra onun olduğunu düşünmediğimi fark ettim ve üç gün önce ondan ayrıldım. Gözü kapalıydı (yine birbirimizi anlamıyoruz) ve sebeplerimi anlamadı. Samimiydi ama ikimizin de kalbi kırıldı.

Yataktan kalkarken ve günlük işlerimi yaparken korkunç bir zaman geçiriyorum. Bunu şimdi yataktan yazıyorum, birinci dersi atladığım için, dün gece okul arkası işinden erken çıkmam için menajerim bana yardım etmek zorunda kaldı çünkü teneffüste kendimi kaybettim ve duramadım...

Aklımın bir yerinde bunun doğru karar olduğunu biliyorum ama şu anda iyi zamanlarımızın ve onu ne kadar özlediğimin ötesinde bir şey düşünemiyorum ve sadece konuşmak, sarılmak ve tekrar onunla birlikte olmak istiyorum."
"Biraz arka plan: Sadece yaklaşık 2 aydır çıkıyoruz ve farklı bir şehirde okula gitmeme rağmen memleketimde çıkmaya başladık. Ama biz tam olarak uzak mesafe değiliz. İstediğim herhangi bir hafta sonu eve gidebilecek kadar yakın yaşıyorum (arabayla sadece bir buçuk saat), bu yüzden onu bu çeyrekte şu ana kadar her hafta sonu gördüm ve aslında bu hafta sonu ziyarete geliyor. İlişkimize bir etiket koymadık ama birbirimize karşı özel olduğumuzu biliyorum.

Bu benim için biraz ikiyüzlü çünkü aynı şehirde olmadığımız hafta sonları onsuz dışarı çıkıyorum ama o arkadaşlarıyla dışarı çıktığında endişelenmeden edemiyorum! Bu konuda kendimi tuhaf hissediyorum çünkü kararlı bir ilişki içinde olduğumuzu biliyorum ve onun beni aldatmayacağına güveniyorum. (en son arkadaşlarıyla dışarı çıktığında çok fazla erkeğin onunla sohbet etmeye çalıştığından şikayet etmişti. Ve bana beni özlediğini söyledi. Biraz sarhoştu haha)

Daha da kötü hissediyorum çünkü erkek aramaya gitmediğini biliyorum (Pek çok erkek tanıyor ve benden daha fazla ilişkisi oldu ve bu benim için sorun değil) Sadece arkadaşlarıyla iyi vakit geçirmeye çalışıyor! Eğlenmesini kesinlikle engellemek istemiyorum. Aslında ben okuldayken dışarı çıkacak arkadaşlarının olması hoşuma gidiyor.

Bunu ne zaman mantıklı bir şekilde düşünsem, içten içe onun benden gerçekten hoşlandığını ve endişelenecek bir şeyim olmadığını biliyorum. Sadece stresliyim ve bende bir sorun varmış gibi hissediyorum.

Peki onu üzmeden veya yaptıklarını kontrol etmek istiyormuşum gibi göstermeden bunu ona nasıl anlatabilirim?

Herhangi bir tavsiye için şimdiden teşekkürler."
"Herkese selam,

Bu yüzden, bir aydan biraz daha uzun bir süre önce yeni bir köpek yavrusu aldım. O 13 haftalık bir chihuahua Harika bir tavrı var, çok arkadaş canlısı ve oldukça zeki. ""Hayır""ı, oturmayı, oturmayı, sallamayı, ""bırakmayı"" ve dışarı çıkması gerektiğinde bana nasıl haber vereceğini zaten biliyor.

Ne yazık ki, yaz için çalışıyorum (bir evcil hayvan dükkanında!) ve düzenli bir programım yok, bu yüzden onu sandıkta eğitmemeye karar verdim. Benimle yatıyor. Eskiden geceleri birkaç kez uyanırdı ama sanırım mesanesi daha gelişmiş ve artık her sabah 6:30'da uyanıyor. Onu dışarı çıkarmak için beni nasıl uyandıracağını biliyor.

Şu anda çalışırken onu banyoma koyuyorum. Işığı ve radyoyu açık tutuyorum, ona eşlik etmesi için diğer 2 veya 3 düzenli ikramın yanı sıra bir köpek yavrusu pedi, su ve donmuş bir kong koydum. Ayrıca her şeye ulaşabilmesi ve kapana kısılmış hissetmemesi için sandığın kapısını açık tutuyorum.

Ben bir üniversite öğrencisiyim ve biri arkadaş olmak üzere diğer üç kadınla bir apartman dairesinde yaşayacağım. Bu hareketi ikimiz için de olabildiğince acısız yapmak istiyorum. Ben sınıftayken mızmızlanmadığından nasıl emin olacağımı bilmek istiyorum (bu benim çalıştığım zamandan çok daha az zaman olacak), böylece şikayet almayalım ve ondan kurtulmam gerek. . Benimle rutin uykusuna oldukça alışkın olduğu için yine de trene binmemeyi tercih ederim, ama biri bu konuda tavsiye verebilir mi??? Ben işteyken banyoda mızmızlandığını sanmıyorum ama tek kanıtım eve geldiğimde tamamen sessiz olması ve banyo kapısını açtığımda koşarak kasasını boşaltması.

Ayrıca, bir banyoyu paylaşıyorum, bu yüzden muhtemelen banyomda yapamayacağım, ama onu yatak odamın bir bölümünde bırakmaya başlayacağım. Ben yokken bir kez yanlışlıkla yatak odamda bırakıldı ve gerçekten hiçbir şeyi mahvetmedi, bu umut verici."
"Merhaba, kısa tutmaya çalışacağım.

Gittiğim markette çalışan bir kız var, onu daha yakından tanımak isterim. Oraya gittiğimde günümü gerçekten aydınlatıyor ve oraya her gittiğimde kesinlikle onun tarafından hayrete düşüyorum. İşyerinde insanlara yaklaşmanın zor olduğunu biliyorum ama yapacağım son şey, o eve gidene kadar dükkânın dışına sürünmek - HAYIR.

Ona yaklaşmanın bir yolunu düşünüyordum ama her şey biraz ürkütücü geliyor, birdenbire yanına gidip onun sevimli olduğunu düşündüğümü ve onu daha yakından tanımak istediğimi söylemek gibi. Bunu yapmanın daha yumuşak bir yolu var mı?

Onun hakkında Adı ve Yaşı dışında hiçbir şey bilmiyorum. Ama içimden bir ses onu daha yakından tanımak istediğimi söylüyor. Bir barın dışında birine yaklaşma dürtüsünü hiç yapmadım veya hissetmedim.

Teşekkürler!"
"İkimiz de üniversiteden yeni mezun olduk ve yabancıyız. Kampüs işimizden önceki amirimiz, kalıcı olarak kalamayacağımız için evini kiralamadan kiralamamızı teklif etti.

Üniversitedeki en yakın arkadaşlarımdan biri ve burada ilk dönemimizde oda arkadaşıydık. Ancak kira kontratımız sona erdikten sonra yönetim bizi farklı odalara yerleştirdi. Mezun olmadan önce, birimiz iş bulursak başka bir araba almaya gitmeden önce, mezun olduktan sonra birlikte yaşamaya ve aynı arabayı paylaşmaya karar verdik. Başka bir eyalete taşınacak olan bir arkadaşımızdan satın alacağız.

Mezun olduktan sonra ailemle bir süre seyahat ettim. Şu anki dairem için kira kontratım 22 Ocak'ta sona ererken, o eve Aralık ayında taşındı. Seyahatim sırasında ev ve araba durumu hakkında onu kontrol ettim. Henüz araba alacak parası olmadığını söyledi. Bugün ona, ihtiyacım olduğu için önce arabayı ödeyeceğimi ve bana daha sonra ödeyebileceğini mesaj attım. Bana uzun bir mesaj atmaya karar verdi. Esasen arabayı kendi başına aldığını ve paylaşmak istemediğini ve aslında yalnız kalmak istediğini söyledi. Bana başka bir yer tutmamı söyledi ve arkadaşı olduğum için evi paylaşmak isteyip istemediğini sorduğumda bana hayır diyemedi.

Mesajına henüz cevap vermedim ve sadece şu anki oda arkadaşıma söyledim. Kısa bir süre içinde çılgınca kalacak bir yer bulmaya çalışıyorum ve kendi başıma bir araba bulmam gerekiyor. Sorum şu, mesajına nasıl cevap vermeliyim? Bundan sonra artık onunla yaşamak istemediğime oldukça eminim. Oldukça yalnız olmama rağmen aynı arkadaş çevresine sahibiz. Diğer en yakın arkadaşımız eyalet dışında ve onun bundan hâlâ haberi yok. Tamamen şaşkınım."
"Eski sevgilim ve ben ayrılmadan önce bir yıl birlikteydik. Sebeplerim oldukça olgunlaşmamıştı; İlişkimizin monotonluğundan sıkılmıştım, etrafta dolaşmak ve gençliğimin tadını çıkarmak istiyordum vs. birkaç yıldır bipolar bozukluk için). Ne olursa olsun, şimdi aptalca bir karar gibi görünüyor.

Ayrılıktan birkaç hafta sonra eğlenceli görünen, kaygısız ve benimle ilgilenen başka bir adamla tanıştım. Vurduk ve neredeyse anında çıkmaya ve birlikte uyumaya başladık. Ancak onun benim için doğru kişi olmadığını anlamam uzun sürmedi (gerekirse anlatabileceğim sebeplerden dolayı ama bu yazıyı fazla uzatmak istemiyorum).

Bir ay geçti ve bir yıllık eski sevgilim ve ben yeniden konuşmaya başladık. Artık ilaçlarım konusunda biraz daha istikrarlı hissediyorum ve sanırım ikimiz de tekrar bir araya gelmeyi düşünüyoruz. Bunun genellikle kolay olacağını bilsem de (olağanüstü yakın bir bağımız ve iyi bir kimyamız vardı), diğer adam konusuna nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. Eski sevgilim ve ben bekaretlerimizi birbirimize kaptırdık ve başka bir erkekle seks yapmamın onu kesinlikle parçalayacağını biliyorum. Ancak bunu ondan hiçbir zaman vicdanım rahat bir şekilde saklayamazdım.

Peki, bu tartışmayı nasıl yürütmeliyim? Yoksa şu anda sağlıklı bir ilişki için biçilmiş kaftan değil miyim? Kendimi aşağılık bir insan gibi hissediyorum ve buradan nereye gideceğimi bilmiyorum."
"Durum şu: kocam ve ben bir kraliçe yatakta uyuyoruz. İki kedimiz var, erkek kedi (""B"") ve kız kedi (""Fıstık""). Fıstık aşırı kilolu ve stresli çünkü iki kedi anlaşamıyor; kısa süre önce onun için çalışan azaltılmış bir beslenme programı bulduk, bu yüzden artık o da çok aç. Hiçbir zaman uysal bir kedi olmadı. B son zamanlarda mükemmel bir yatakta uyuyan kedi oldu ve Peanut'ın daha da ihmal edilmiş hissettiğini düşünmeye başlıyorum. Gerçekten uyumayı bir bağ kurma zamanı yapmak istiyorum. Ara sıra bizimle yatakta uyumaya çalışır ama...

Fıstık daha utangaç olduğu için, zıplamadan önce (yaklaşık 40 dakika) yatakta tamamen yerleşene kadar beklemeyi sever. Bir yer seçiyor, uzanıyor ve ardından güçlü ve uzun bir bakım rutinine giriyor. Yemin ederim, onu ulaşılması zor yerlere itmek için yatak yaylarını kullanıyor. İçimden bir ses bunun yaklaşık 10 dakika sürdüğünü söylüyor.

Yattıktan 40 dakika sonra uyandırılıp 10 dakika daha uyanık kalmak benim için bir seçenek değil. (Bu kısım Peanut'ın suçu değil, ama ben hafif bir uykucuyum ve uyku döngümün başında uyandığımda aşırı derecede sinirli olabiliyorum.) Şu anda zıplayıp sakinleşmesine izin vermeye çalışıyorum ama Bakım başladığında/başladığında onu yataktan dürt. Bununla birlikte, Fıstık da biraz alıngandır ve sözünü kestiğimde bazen ciyaklayarak pençelerini bana doğru kaydırır, bu noktada hem öfkeli hem de mutsuz oluruz.

Geçmişte kedileri eğitmede bazı başarılar elde ettim - Tutarlılığın anahtar olduğunu biliyorum, ancak nasıl bir plan izleyeceğimi bulamıyorum."
"Çok prestijli bir koleje gidiyorum ve birçok insanın dediği gibi ""çok fazla potansiyelim var"". Umarım bir gün doktor olurum. Ancak erkek arkadaşım 22 yaşında üniversiteden atıldı. Üniversite için para biriktirmek için çalışırken tanıştık ve ben liseden yeni mezun olmuştum. Şimdi başka bir üniversiteye gidiyor, ancak son zamanlarda bir sınıfta kaldı. Bu onu bir yıl daha mezun olmaktan erteleyecek. Böylece mezun olduğunda, mezun olursa bile 26 yaşında olacak.

Bunun ikinci kez hata yapması beni endişelendiriyor. İşini yapmak için motivasyonu yok. Onu çok seviyorum. Bana bunu bitirmemiz gerektiğini çünkü daha iyisini hak ettiğimi söylüyor. Ama hayatımı onsuz hayal edemiyorum. Bu bahar döneminde ders alamayacak ve ne yapacağını gerçekten bilmiyoruz. Gidip biraz kırılabilir."
"Tamam, ben 18 yaşında bir kızım. 31 yaşında. Onunla yaklaşık 5 ay önce annemle sık sık gittiğimiz yerel bir restoranda tanıştım. Oradaki yöneticidir.

Bana numarasını verdi ve o zamandan beri görüşüyoruz. İlk başta anneme ondan bahsettim ve annem onun çok hoş, sevimli olduğunu ve onu daha önce restoranda birçok kez gördüğünü söyledi. Ancak yaşını öğrendiğinde hemen onaylamadı ve babama söylemeye başladı. İkisi de benim için çok yaşlı olduğu için onunla konuşmamam konusunda fikir birliğine vardılar. Çileden çıktım ve onlara bir yetişkin olduğumu ve istediğim kişiyle konuşabileceğimi veya onunla çıkabileceğimi söyledim.

Ondan sonra evde öyle bir gerginlik vardı ki birkaç günlüğüne taşınmaya karar verdim. Sonunda geri dönmeye karar verdim çünkü farklı arkadaşlarla yaşamak benim için çok çılgıncaydı. Eve döndüğümde, ailem bana orada yaşamaya devam etmemin tek yolunun o adamdan uzak durmam olduğunu VE bu kurala uymazsam ve tekrar ayrılmaya karar verirsem izin verilmeyeceğini söylediler. bana aldıkları arabayı almak için. Bir yetişkin gibi davranmak istedim, kendi faturalarımla bir yetişkin gibi muamele göreceğim dediler. Ben de kabul ettim.

Yine de onunla konuşmayı veya onunla görüşmeyi bırakmadım. Onu olabildiğince sık görüyorum ve her zaman aileme nerede olduğum ve kiminle takıldığım konusunda en aptalca yalanları uydurmak zorunda kalıyorum. Bir gün yakalanacakmışım gibi hissediyorum ve erkek arkadaşım kendini çok kötü hissediyor. Başımı belaya sokacakmış gibi hissediyor ve sadece bu da değil, normal bir ilişkimiz olmasını diliyor. Saçma sapan dolaşmak yok.

Reddit, aileme itirafta bulunmalı mıyım yoksa taşınmak için mali açıdan daha istikrarlı hale gelene kadar beklemeli miyim?"
"Merhaba, /r/ilişkiler.

Bir arkadaşım ve iş ortağımla aram bozuldu, ona neredeyse on yıldır tanıdığım John derdim. Kontrolcü, küçümseyici, manipülatif ve adaletsizdi. Kendisine doğal olarak bir güç pozisyonu üstlenmesini ve beni küçük düşürmesini takdir etmediğimi söylediğimde, bunları yapmadığını söyleyerek cevap vermedi. Bunun yerine, bir öfke nöbeti geçirdi ve bana işlerin neden adil olması gerektiğini sordu. Kısa bir süre sonra ortadan kayboldum. Ona yanlış bir şey yapmadım, sadece artık onun oyunlarını oynamak umurumda değildi ve sonunda kendimi savunmaya ve yolları ayırmaya karar verdim. Bir insanın bu zavallı mazeretini hor görmekten başka bir şeyim yok.

Aynı arkadaşlardan çok var. Bir keresinde bir arkadaşıma konser verip veremeyeceğimi sordum. Arkamdan John'la temasa geçti, ona ""Red Cloak ile çalışmayacağım"" dedi ve o arkadaştan bir daha haber alamadım. Bunu biliyorum çünkü John bana söyledi. Ayrıca benim hakkımda yöneticilerle konuştu, bu da istihdamımı etkiledi ve bana paraya mal oldu.

Geçenlerde bir kızla [27 K] konuşuyordum. Birkaç haftadır iletişim kuruyorduk (şehir dışında yaşıyor). John'la iyi arkadaş ama aramızın bozulduğunu bilmiyordu. Bir gün onunla ilgili her şey değişti. Mesajlaşmayı durdurdu, aramalarıma cevap vermeyi bıraktı ve çok tarafsız davrandı. Ona nedenini sordum ve bana tüm ""sadece meşguldüm"" rutinini verdi. John'a beni sorduğuna inanmak için iyi nedenlerim var çünkü hala konuşuyorlar/takılıyorlar ve John ona benden uzak durmasını söyledi.

Onun hakkında ne yapacağımı bilmiyorum. Bana büyük ölçüde psikolojik zarar veren birini ektiğim için özür dilemeyeceğim. Biter sandım ama sanırım hala kan arıyor. Ne yapabilirim? Öfkem beni parçalıyor."
"Yani ben bir hazcıyım ya da daha doğrusu tam bir tren kazasıyım; Ben, sunduğu basitlik nedeniyle sıradanlığa giren (aynı zamanda uyuşturucuyla ilgili çeşitli mahkumiyetler, esas olarak afyonla ilgili) ve bir tıp fakültesinin yakınında ""hızla soylulaşan bir mahallede"" (gölgeli, kabataslak ve boktan) yaşayan bir üniversite terkiyim. 22 yaşındayım, 3 yıldır üç daireli bir konakta yaşıyorum, her yıl Haziran ayı civarında kira kontratları sona eriyor ve diğer iki daireye yeni kiracılar oturuyor; Ev sahibim bir gecekondu mahallesi lordu olduğu ve ortak olarak yalnız bırakılma arzumuz olduğu için genellikle dikkat etmem; hayatım evde çalışıp kafayı bulmaktan ibaret, hayat gelip geçiyor. Her neyse, yaklaşık iki hafta önce dairemin kapısının önünde başımı salladım ve beni uyandıran, beni içeri alan ve yanıma yatıran bu Hintli piliç tarafından gözlemlenerek uyandım. Tatlı kız, ambulans çağırmadı, bu yüzden kitabımda iyiydi. Ancak şimdi, rahatsız edici bir süre civarında, komşuyu geride bırakıyor ve anneye doğru sürünüyor. Birkaç saat önce benim için iki yıllık bir ""kendi kendini yenileme"" planı hazırlamaya çalışana kadar farkında değildim. Şimdi tamamen ayık değilim, bu yüzden sabah uyandığımda güncelleyeceğim ama yüzüme bir üniversite kataloğu çarptı, ayrıntılarımı içeren ürkütücü derecede ayrıntılı bir günlüğü vardı ve şu anki mesleğimi aradı ( kaynakçı/makinist/profesyonel keş) bir ""aşama"" olarak. İşlerimi idare edecek küçük bir asistan/sekrete sahip olmanın harika olduğunu düşündüm; Normal insanların size temiz şırıngalar ve amazon prime size mikron filtreli şırınga ataşmanları almamaları biraz önce aklıma geldi; bana bir tabletten morfin çözeltisi yapmanın en güvenli yolunu öğretti, bu zihinsel, o zihinsel."
"Bir şey yapıp yapamayacağımdan bile emin değilim ve söz konusu kişi bir pislik olmasaydı veya çalışanlarına bu kadar kötü davranmasaydı umurumda olmazdı ama bu durumla ilgili bir tavsiye isteyeceğimi düşündüm. .

Kanada'da franchise olan bir markette çalışıyorum, kurumda hiçbir kademede çalışan indirimi veya benzeri bir program sunulmuyor. Bu mağazalardaki market fiyatları diğerlerinden belirgin şekilde daha pahalıdır. Sahibi düzenli olarak, faturanın ortalama 400-500 $ olduğu bir bakkal dükkanı açar, ancak eğitim modunda kasayı çalarlar ve aslında yiyecekleri için herhangi bir para ödemezler. Eğitim modu faturası daha sonra bir yere dosyalanır ve anlayabildiğim kadarıyla mağaza aracılığıyla hırsızlık/küçültme olarak yazılır. Bunu yapmalarının tek sebebi, aslında yiyecekleri için daha düşük bir miktar ödüyor olmalarıdır, belki de işe yarar, bu yüzden sadece markete maliyetine karşı bir müşterinin ödeyeceği kadar yiyecek için ödeme yapıyorlar, bu benim yine de tahmin et.

Bakkallar için sipariş verme/maliyetlerin nasıl çalıştığını gerçekten bilmiyorum ve bakkalları daha ucuza alıp almadıklarını bile bilmiyorum ama öyle olduğunu varsayıyorum çünkü başka neden bunu yapsınlar? Bu durum gerçekten sinsi görünüyor ve bir mağaza franchise sahibinin bunu yapmasıyla kurumsallığın uygun olacağını hayal edemiyorum, ancak yoktan bir şeyler yapıyor olabilirim.

Kurumsal web sitesinde bulabildiğim bir mağaza etik hattı veya benzeri bir şey yok, bu yüzden belki başka insanların bu konudaki görüşlerini alabilirim diye düşündüm. Belki de umursamamalıyım ve köstebek yuvasından bir dağ yapıyorum ya da her neyse.

Okuduğunuz için teşekkürler."
"Ona mesaj attım ve doğum yapmaktan korktuğumu (hamile değilim ha, bu sadece bir söz) çünkü kaka yaptığımda ve adet olduğumda çok acıyor dedim. İğrenç geliyor ama çok ayrıntılı değildi. Bunu neden söylediğimi sordu ve bunu söylediğim için beni daha az çekici bulacağını söyledi. Ayrıca konu seks olduğunda beni asla cinsel bir şekilde görmeyeceğini söyledi. Bunu duyduğumda incindim ve çok ileri gittiğini düşündüm. Siz de katılıyor musunuz? Bilmiyorum. Bence yaptığı doğru değildi."
"Bunu olabildiğince kısa yapacağız. Temelde uzun zamandır bir arkadaşım beni gerçekten rahatsız eden bir şey söyledi. Reddit'in fikrini almak istiyorum.

Arka plan detayları: Büyürken ailem meteliksizdi çünkü annem avukat olmak için okula gidiyordu ve babam hastaydı ve çalışamıyordu. O zamandan beri yıllar geçti ve ailem çok daha iyi bir mali durumda. Arabamı, sigortamı ve cep telefonumu ödüyorlar. Kira, internet, benzin, bakkaliye, kamu hizmetleri, eğlence, içki vb. geri kalan masraflarımı ben karşılıyorum. Bazen yetersiz kalıyorum ve annem beni markete götürüyor ama parayı kabul etmemin kapsamı bu kadar. Ailemden.

Her neyse, ben ve birkaç arkadaşım yapacağımız bir geziyi tartışıyorduk. Gitmek istediğimiz gün işte mesaim vardı ve halledebileceğimi söyledim. Arabada koltuk olduğundan daha fazla insan gitmek istedi ve arkadaşım ""o vardiyanın parasını istemiyor musun, meteliksiz olduğunu söylediğini sanıyordum"" demeye başladı ve ben de sadece ""evet, biz"" dedim çünkü istedim. bu seyahate çık Daha sonra benimle alay ederek ""Annemden o 100 doları isteyeceğim"" diyor.

Açıkçası bu konuda biraz üzgünüm çünkü kazanmak için çok çalıştıkları halde ailemden para kabul etmekten hoşlanmıyorum. Finansal bağımsızlığa ulaşmak için çok çabalıyorum ve belirli şeyler için para ödediklerinin reklamını yapmıyorum veya gösteriş yapmıyorum. Ancak aynı zamanda, 20'li yaşlarının başındaki çoğu insan, bir şekilde ebeveynleri için mali bir yük olmaya devam ediyor. Yani bu adam evde annesiyle yaşıyor ve kendi internet hizmeti dışında hiçbir şeye para ödemiyor çünkü annesi buna ihtiyaç duymuyor ve istemiyor.

Reddit'te senin görüşün nedir? Ailemden para kabul ettiğim için ben bir bok parçası mıyım? Ben ona her zaman saygılı olmuşken, arkadaşıma bana cıvıldadığı için kızmaya hakkım var mı? Söylediklerinin beni üzdüğünü nasıl anlatabilirim?

Girdiniz için teşekkürler!"
"(m23) bir arkadaşın (f23) arkadaşıyla yeni tanıştı / görüşmeye başladı. neredeyse anında vurmuş gibiydik ve ikimiz de sonraki günlerde birbirimizi görmekten çok mutlu görünüyorduk. Şimdi, bir veya iki hafta sonra, işler biraz sakinleşti (ve bu benim kafamda olabilir) ama bana olan delice tutkusunun sonuna yaklaşıyor gibi görünüyor ve ben hala bu kızı etkilemek/yardım etmek için büyük bir dürtü hissediyorum. onun / bf şeyleri yap. Ona değer verdiğimi ve deli gibi görünmeden çıkmayı çok istediğimi göstermek istiyorum. Ona bir kez sordum ve birbirimiz hakkında daha fazla şey öğrenmemizi söyledi ama yine de bu fikre meraklı. zaten seks yaptık ve geceyi geçirdi yani bu bedensel arzu değil, bende zıplamak, çalışmak ve sağlamak istememe neden oluyor. Hiç bu kadar güçlü hissetmemiştim, bu yüzden çıldırıyorum. Nasıl öne çıkıp ona nasıl hissettiğimi gösterebilirim? yapmalımıyım? bu normal mi yoksa sadece onu çok mu düşünüyorum ve frenlerimi pompalamam gerekiyor?"
"Söyleyeceklerimin dışında ilişkimizde kesinlikle yanlış bir şey yok (ben 21/m ve o, 21/k). Aramızda çok güçlü bir sevgi olduğunu hissediyorum ve neredeyse hayatımızın her bölümünü birbirimize maruz bıraktık.

Sosyal ağların yoğun bir kullanıcısı (poster değil, ""takipçi""). Facebook/Instagram'a bir göz attığım telefonunu kullanırken ona baktığımda çoğu zaman hızlı bir şekilde ""ana ekrana dönüyor"". Bilgisayarımı/iPad'imi kullanırken, bazen kullanımdan sonra tarayıcı geçmişini temizliyordu.

Her konuda açık olmayı kabul ettiğimiz bir ilişkide, bu küçük şeyin beni ısırdığını görüyorum.

Hiçbir şey yanlış olmadığına göre cehalet numarası yapmalı mıyım? Yoksa onunla bu konuda yüzleşmeli miyim?"
"Ailem bana sormadan benim adıma kredi kartları açtı ve aylar sonrasına kadar hiç öğrenmedim.

Artık sorumlu olmadığım geç ödemelerle ilgili olarak şirketlerden haftada yüzlerce telefon alıyorum.

Ayrıca aileye faydası olur diyerek bir kuruşunu bile görmediğim 7500 dolarlık kredi almaya zorladılar. 19 yaşındaydım ve işsizdim, bu yüzden beni bir işim olduğu konusunda da yalan söylemeye zorladılar.

Bana yükledikleri mali yükün hiçbirini tam anlamıyla ödeyemeyecek kadar çok mücadele ettikleri için kredim kesinlikle mahvoluyor.

Yasal olarak bu durumla ilgili yapabileceğim bir şey var mı? Hukuk hakkında hiçbir şey bilmiyorum ama beni bu masrafları ödemekten veya buna benzer bir şeyden kurtarmanın bir yolu yok mu? Kredimin mahvolması ve muhtemelen hiç ödünç almadığım para için iflas etmem hiç adil değil."
"Muhtemelen en iyi arkadaşımın eski sevgilim olduğunu da belirtmeliyim. Birlikte geçirdiğimiz bir buçuk yıl boyunca inanılmaz derecede yakındık ve karşılıklı olarak ayrıldık çünkü yeni insanlar görmek istiyorduk / Üniversiteden mezun oldum ve yaklaşık bir saat uzaklıkta tam zamanlı bir iş buldum. Ayrılığımız karşılıklıydı ve birkaç ay temassız kaldıktan sonra kısa süre önce arkadaşlığımızı yeniden kurduk. Onu en yakın arkadaşım olarak görüyorum ve aslında daha birkaç gün önce o da benim hakkımda aynı şeyi açıkça itiraf etti.

Mesafe nedeniyle tek iletişim yolumuz Facebook messenger'dır. Yine de tekrar konuşmaya başladığımızdan beri, Facebook'un ""gördüğünü"" söylemesine rağmen son mesajıma sık sık yanıt vermediğini fark ederdim. Bazen oldukça derin bir konuşma yapıyorduk (bazen bu konuyu gündeme getiriyordu) ya da bana bir şey hakkında söylenip dururken birdenbire mesajları durdu. Cevap vermemesinin muhtemelen birkaç nedeni olduğunun farkındayım; o benden çok daha sosyal ve genellikle aynı anda birden fazla kişiyle konuşuyor, tüm mesajlarıma bir yanıt verilmesi gerekmiyor ya da sadece meşgul olması, ama yine de bunu görmek oldukça can sıkıcı, özellikle de ben böyle bir birey olduğum için. Aldığım tüm mesajlara bir tür onay göndermeye veya şu anda konuşamayacaksam onlara söylemeye çalışıyor. Bunu her zaman yapmadığı için, ilk başta, yeniden iletişim kurduktan kısa bir süre sonra bana karışık mesajlar gönderdiği şeklinde yorumladım.

Evet, artık bir ilişkimiz olmadığının ve ondan her zaman yanımda olmasını bekleyemeyeceğimin farkındayım, ama bu mesele nezakete de uzanıyor gibi hissediyorum ve onunla bu konuyu gerçekten konuşmak istiyorum. muhtaç/saldırgan görünmeye çalışmadan (özellikle eski durumumuz göz önüne alındığında). Belki de onun böyle olduğunu kabul etmek en iyisi olur? Tüm tavsiyeler takdir edilmektedir."
"Telefondayım, biçimlendirme için çok üzgünüm.

Büyükanneme bu yılın başlarında dördüncü aşama böbrek yetmezliği olduğu söylendi, yılın sonlarına kadar sürmesi bekleniyordu ama sağlığı aniden bozuldu ve geçen pazar öldü. Hasta olduğu sırada bir yılı biraz aşkın erkek arkadaşıma öldüğünde benimle cenazeye gelip gelmeyeceğini sordum, geleceğini söyledi. Ona iki kez daha sordum, bir kez onun öldüğü gün ve bir kez birkaç gün önce ve her seferinde geleceğini söyledi, bu yüzden dün aileme, zaman içinde kalacak bir ev rezervasyonu yaparken gelip gelemeyeceğini sordum. cenazenin.

Bu sabah erken saatlerde bana mesaj attı, çünkü ailemin çoğuyla tanışmadığı için garip olacağını düşünüyor ve birkaç gün ortalıkta oturmak istemiyor (cenaze onun memleketinde yapılıyor. yaşadığımız yerden beş saat uzakta) çok az tanıdığı insanlarla. Birkaç kez tartıştıktan sonra bana gitmek istemediğini söylemek için düne kadar beklediği için gerçekten üzüldüm, biraz zorlayıp ne olursa olsun gitmesini istiyorum ama şimdi bana istemediğini söyledi ben hafta sonu için onu bir saat uzaklıktaki küçük bir kasabaya sürüklemek istemiyorum.

Ona kızmakta haklı mıyım? Yoksa aşırı tepki mi gösteriyorum ve gitmesine izin mi vermeliyim?"
"Bunu kısa tutmaya çalışıyorum, ayrıca imla için özür dilerim, çünkü bunların hepsi benim zavallı Nokia telefonumdan!

Temel olarak, ben (18) okcupid'de (22) bir kızla tanıştım. Bu kızla 4 randevuda bulundum ve en başından beri harika anlaştık ve ikinci randevuda neredeyse bir çiftmişiz gibi davranıyorduk, el ele tutuşuyor, öpüyor, sarılıyor vb. Bu kızı sevdiğim için kimya benim için orada değil. Başlangıçta onlar hakkında düşünmeden duramadığım veya adı telefonumda göründüğünde bir ritmi atladığım önceki ilişkilerde olduğum gibi değilim.

Şimdi, bu kızın benden çok hoşlandığını söyleyebilirim ve bunu kendisi söyledi ve onu görmeye devam ederek (bundan zevk almama ve devam etmek istememe rağmen) onu yanıltıyor veya yönlendiriyor olabileceğimden endişeleniyorum. benden daha çok hoşlanmaya devam ederken ona karşı hislerimin arttığını görmüyorum ve sık sık ev değiştirdiğim için fazla arkadaşım olmadığı için onu görmeye devam ettiğimi hissediyorum ve hafta sonlarımı geçirecek birinin olmasını seviyorum ile.

Yani yanlış mı yoksa ikisi de eğleniyorsa devam etmesine izin mi vermeliyim?"
"Köpeğim bir buçuk yaşında bir it. Bebekliğinden beri kötü cilt problemleriyle boğuşuyor.. Sürekli kaşınıyor ve bazen çok fazla kaşıdığı için kanıyor... Bu nedenle birçok kez veterinere gittim ve birçok farklı tedavi denedim. Ben şahsen köpeğimin alerjisi olabileceğine inanıyorum ve yeni bir veterinerden çizik testi istedim.

Bunu yapmaya meyilli değildi ve ona (ve iki kedime) parazit tedavisi yapmak istediğini söyledi. Ona bunu bir yıldan daha kısa bir süre önce yaptığımızı ve bunun yardımcı olmadığını söyledim. Israr etmeye devam etti ve o bir profesyonel olduğu için ben de tedavi planını kabul etmeye devam ettim.

Parazitleri kontrol etmek için birçok farklı bölgeden deri örnekleri aldı ve sonuçlar negatif çıktı... 300$'lık bir faturam vardı ve antihistaminikler ve bir sürü endişeyle eve döndüm. Hiçbir şey bulamamalarına rağmen hala tedaviye bu ay başlamamız konusunda ısrar ediyor.

Tedavi ""avantaj çoklu"" dır. Neden hemen çizik testi yapmaya meyilli olmadığını merak ediyorum ve sırf belli bir miktarı sattığı için yıl sonunda ikramiye alabileceği için ilaçları zorluyorsa... Veterinerler bunu hayvan için alıyor mu? ilaç? Ona karşı çıkıp köpeğim için en iyi tedavi olduğunu düşündüğüm şeyi sormalı mıyım?"
"Başlıktan da anlaşılacağı gibi, 23 yaşındayım. Yaşımı gösteriyorum. Geçenlerde tenise geri dönmeye karar verdim çünkü kolej boyunca oynamayı bıraktım ve tüm dünyada en az sevdiğim şeylerden kaçınarak hayatıma bir tür atletik aktivite sokmak istedim: şişmanlamak ve koşmak. En genç gibi görünmeme rağmen, lig takımımdaki herkes çok iyi. (Yaşlar 27 - 40'lar arasında değişmektedir.) Sorun değil ve kimse yorum yapmadı.

Geçtiğimiz haftalarda daha yaşlı kadınlardan (40'lar - 60'lar) oluşan diğer takımlara karşı maçlarımız oldu. Bu maçların her birinde, rakiplerimden biri bir noktada şöyle sordu: ""18 yaşında mısın?!"" Bunu neden söylediklerini gerçekten anlamıyorum - ben ve ortağım kazanıyorsam beni itibarsızlaştırmak için mi? - ama genellikle çok ısrarcıdırlar. Takımdaki varlığımı sorgulayacak kadar ısrarcı değil ama yapmacık şakalarından beni rahatsız edecek kadar.

Şu anda beni rahatsız etse de, bu üzerimde gezinmiyor ya da rüyalarıma musallat olmuyor. Bu tür şeyleri nasıl kapatacağıma dair bazı önerilere ihtiyacım var, özellikle de bazı tuhaf tek satırlık veya başka bir şeyle. İlk kez izin yazdım ama şimdi maçlarda 2'ye 2'yim ve bir dahaki sefere hazırlanmak istiyorum, çünkü bir tane olacağını varsayıyorum. Geçen sefer doğum belgemi görmek isteyip istemediklerini sormaya çalıştım ama beni gerçekten duyduklarını sanmıyorum. Garip."
"Yeni hesap, diğer kullan-at hesabın şifresini unuttum.

Orijinal Gönderi [Burada] (

Bana bu konuda tavsiye veren herkese teşekkür ederim. Bunu takdir ediyorum! Değerlendirdim ama ""o deli, çükünü deliye sokma"" ya da her neyse ondan başka söylenecek pek bir şey yoktu. (Yine de takdir ediyorum).
Birkaç saat kadar mesajlaştık. Savunmaya geçtim ve misilleme yaptım ve işler çok kızıştı. Sonunda benimle temasını kesti ve bu oldukça kötü hissettirdi. Kastetmediğim şeyler söyledim ve iyi bir arkadaşımı kaybettim. Bir anlamda onun tarafından boğulduğumu hissettim ve bunu söyledim. Arkadaşlığımdan zevk almak istediğini söyledi. Gerçekten kafam karıştı çünkü bu konuda doğru yoldan gitmediğimi biliyorum ve en azından onunla iyi ilişkiler içinde olmak istiyorum.
Birbirimize söylediğimiz şeylerden sonra yapabileceğimden emin değilim.
Bir şey söylemem gerektiğinden bile emin değilim. Arkadaşlığımıza değer veriyorum ama sürekli bir erkek arkadaş gibi davranmaya çalıştı.
Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Ağabeyim ve ben yirmili yaşlarımızın sonlarındayız ve aramızda sadece iki yaş var. Bu öğleden sonra, aile ve yabancıların önünde fiziksel bir münakaşaya girdik.
Cancun'a bir aile gezisinden dönüyorduk ve dönüşte koltuklarımız ayrılmıştı. Ben arkada oturuyordum ve annem, babam, yengem ve erkek kardeşim öne doğru oturuyorlardı. Uçak inince bana haber vermeden direk gümrüğe gittiler. Uçaktan indim ve onları bulamadım. Telefonum kapalı olduğu için tuvalete gittiklerini varsayarak etrafta bekledim. Sonunda onları sırada bulmak için gümrüğe koştum. Onlara koştuktan sonra neden bana haber vermeden gittiklerini sordum. Ağabeyim bu soruya sinirlendi ve annemizin önünde ve yabancılarla dolu bir sıra bana lakap takmaya başladı, bu şekilde düşündüğüm ve doğruca gümrüklere gitmediğim için bana olgunlaşmamış, aptal ve p * ssy dedi. Ona neden konuyu açtığımı açıklamaya çalıştım ama beni itti ve tartışmaya devam etti. Sonunda doğruldum (o daha çok evde oturan aktivite / video oyuncusu tipindeyken, düzenli olarak egzersiz yapıyor ve boks yapıyorum) ve ona bunu yapmanın uygun olmadığını söyledim. Tartışmaya devam etti ve bana ""f ---- kapa"" ve ""benimle işinin bittiğini ve onu bir daha asla aramamasını"" söyledi. Sözleri beni inanılmaz derecede incitti, ama yine de sınırlarıma saygı göstermediği için üzüldüm. Saatler sonra hala ayaktayım ve bunun normal bir şey olup olmadığını veya özür dilemem gerekip gerekmediğini merak ediyorum. Lütfen yardım edin ve açık sözlü olun, ağabeyime saygı duyuyorum ve onu en iyi arkadaşlarımdan biri olarak görüyorum ve ona asla yemin etmedim veya öfkeyle elimi kaldırmadım. Onu ve yeni ailesini önemsiyorum (yakın zamanda harika bir kadınla evli)."
"Ailem Hintli ve çoğu konuda oldukça açık fikirli olmalarına rağmen, neredeyse 2 yıldır çıktığım beyaz erkek arkadaşımı onaylamıyorlar (onlara ondan 1 yıl önce bahsetmiştim). Şimdi 3 aylığına yurtdışında kısa bir staj yapıyorum ve o ziyaret etmeyi planlıyor. Özellikle onları çok üzecek ve daha 'ciddi' olma kararımızı onaylamayacaksa, bu ziyareti aileme anlatmalı mıyım? Yapılması daha kolay olan şeyin onlara asla ziyaret ettiğini söylememek ve aile dramasıyla uğraşmak zorunda kalmadan onun arkadaşlığının tadını çıkarmak olduğunu biliyorum. Ama bu bir kaçış mı?"
"Erkek arkadaşım sevimli ve ilginç ama birkaç aydır ona fiziksel olarak ilgi duymakta zorlanıyorum. Beni güldürüyor ve ilginç sohbetlerimiz oluyor ama artık onu yakın bir arkadaş olarak görüyorum.

İlişkimiz söz konusu olduğunda özgüveni düşük çünkü eski sevgilisinin onu hak etmediğini düşünmesine neden olduğundan şüpheleniyorum.

Ona karşı çekim eksikliğini ilk hissettiğimde ya da bende bunu ateşleyen bir an olup olmadığını size söyleyemedim. O, bir yılı biraz aşkın süredir sahip olduğum en uzun ilişki.

Daha da kötüsü, her zaman pervasızca evlilik ve çocuklar hakkında konuşmamız, bu yüzden çoktan yerleşmiş gibiyiz. Arkadaş edinme ve hatta karşı cinsle etkileşime girme konusunda hiçbir zaman gerçekten iyi olmadığım için biriyle rahat olmak güzel.

Onu sevdiğim için asıl korkum onu ​​incitmek, sadece ona yalan söylemek ya da onu zaten sahip olduğumdan daha fazla yönlendirmek istemiyorum."
"Yaklaşık bir yıl önce, 10+ yıllık bir arkadaşım benden düğününe katılmamı istedi. Kabul ettim ama resmi olarak değil, o zamanlar muhtemelen Meksika'da olacağını biliyordum. Bu bir yıl önceydi ve hiçbir ayrıntı bilinmiyordu. Şimdiye kadar hızlı ilerleyin, bugün bana düğünün nerede ve hangi günlerde olacağını söyledi. Seyahat etmek için pahalı bir zamanda Cancun'da o çılgın pahalı tatil yerlerinden birinde olacak.

Temelde 3 veya 4 gece için ben ve kız arkadaşım için neredeyse 3200 $ olacak. Sadece benim için 2100 dolar olurdu. Seyahat sitelerine (travelocity, vb...) baktım ve ikisi için 2600 $ veya tek başına 1800 $ diyorlar. Birkaç yüz dolar daha pahasına bir takım elbise/smokin almak zorunda kalacak. Bana göre bu, arkadaşlarınızdan harcamalarını istemek için çılgınca bir miktar para.

Sorun şu ki, bunu karşılayabilirim. Teknolojide çalışıyorum ve iyi para kazanıyorum ama tasarruf ediyorum. Evimi ödemeye çalışıyorum ve 3 gün boyunca 2 veya 3 bin dolar yakmak benim için çok sorumsuzca. Mali olarak çok iyi durumdayım ve o bunu biliyor, bu yüzden birkaç arkadaşımızın çektiği gibi parasını ödeyememek gibi bir bahanem olamaz. Düğündeki diğer herkes yakın zamanda yetişkinlere yönelik profesyonel işlerde çalışmaya başladı ve çoğunun öğrenci kredisi ve giriş seviyesi maaşları olduğunu biliyorum. Hepsi bunu yapıyor ve iki kere düşünmüyorlar.

Bu masrafı haklı çıkaramıyorum. Seçtikleri tatil yeri gecelik 500$. Kendi düğün gecem için bile bir otele o kadar parayı harcamayı asla ama asla düşünmem. Arkadaşlığımızı bitirmeden bundan nasıl kurtulabilirim ya da param yettiğine göre mantıksız mı davranıyorum?

Finans konusunda tamamen farklı bakış açılarımız olduğu için bunu neden yapmak istemediğimi anlamayacak türden biri olduğunu söylemeliyim."
"Denemek ve ilerlemek için elimden gelenin en iyisini yaptım. Ayrılık berbattı ve hayatımdaki korkunç bir noktaya odaklanmıştı. En iyi arkadaşım öldü, büyükbabam öldü ve biz bir araya gelirken bir arkadaşımla yattı çünkü onun liginde olmadığımı düşündü. Aşk ikimiz için de inanılmaz derecede derindi ama ilişki yine de çok zordu. Tüm sözde ""arkadaşlarımın"" onun yanında yer almasıyla sonuçlandı ve ben hayatımı yeniden inşa etmeye çalışırken tamamen tek başıma kaldım.

Birkaç ay onu kovalamak gibi aptalca bir şey yaptım ama sonra aniden teması kestim, onu faebook'tan çıkardım ve spor salonuna gittim, birkaç kişiyle yattım. Sadece gerçekten unutmaya çalıştım.

Son zamanlarda benim katılacağımı bildiği etkinliklere katılıyor. Geldi ve erkek kardeşimin gruplarını gördü ve şimdi birkaç kız kuzenimle büyük gecelerde fotoğraflarda etiketlendi. Aklımı başımdan alıyor! Birbirimize tekrar rastlarız ve bazen sıradan bir ""tamam"" veya ""merhaba"" veririz. Ama bunun dışında konuşmayın. Kardeşimin konserinde hiç temas yoktu ama kız arkadaşının etrafında falan takılmaya devam etti.

Bütün bu çabayı kendimi toparlamak için harcadım ama ondan tamamen kaçamıyorum. Ne yapmaya çalışıyor? Keşke sadece **** kapalı olsaydı."
"Sosyal grubumuzda (hepsi üniversiteden arkadaşlar) duygusal olarak taciz edici bir ilişki içinde olan yumuşak konuşan bir adamla - ona Chad diyeceğiz - arkadaşım. Kız arkadaşı Christina onu itip kakıyor, programını belirliyor, onun adına konuşuyor ve herkesin önünde onu mahvetmekten hiç çekinmiyor. Son birkaç ayda, Christina'nın duygusal olarak manipülatif ve taciz edici olduğu gerçeğini gerçekten eve vuran birkaç olay meydana geldi. Tek sorun? Chad ya bunu görmüyor ya da onun yerine onu seçeceğimizden korktuğu için ayrılmaya çok korkuyor.

Erkek arkadaşım ve ben Chad'e yardım etmek istiyoruz ama Christina'nın onun bizimle iletişim kurmasını engellediğinden endişeleniyoruz. Ona takılma davetlerimiz cevapsız kaldı ve bir grup ortamında bizimle konuşmak için genellikle gergin görünüyor. En iyi hareket tarzının onu yalnız bırakmak, onunla konuşmak ve *burada* olduğumuzu, neler olduğunu gördüğümüzü ve yardım etmek istediğimizi söylemek olduğuna karar verdik. Christina'dan ayrılırsa yalnız olmayacak; bizi hala (en azından) bir destek sistemi olarak orada tutacak.

Tabii ki işler ters giderse (Chad gitmezse ve Christina ne olduğunu öğrenirse), arkadaş grubumuzda **büyük** bir kaosa neden olur. Muhtemelen sosyal çevremizden belirsiz bir şekilde oyun oynayacağız.

Ne yapmalıyız? Erkek arkadaşım ve ben bunu uzun uzadıya tartıştık ve gerçekten birinin ona ulaşması ve yalnız olmadığını bilmesi gerektiğini düşünüyoruz. Duygusal istismar kesinlikle ruhu yakabilir ve ihtiyacı olursa ona bir can yeleği sunmak istiyoruz. Aynı zamanda bunun arkadaş grubumuz için sonun başlangıcı olabileceğinin de farkındayız. Buna nasıl hassas bir şekilde yaklaşabiliriz?"
"Yıllar önce bir MOBA olan erkek arkadaşımla çevrimiçi oyunlar oynardım. Bana/diğerlerine çok kızdı ve bağırması hoş değildi, ben de onunla oynamayı bıraktım ve ona nedenini söyledim. Bir daha bağırmamaya çalışacağını söyledi.

Son zamanlarda onunla Smite oynuyorum, sürekli sinirleniyor/beni yere seriyor ve diğer insanlara kızıyor (onlara gerizekalı diyor, küfrediyor, kusurları olup olmadığını soruyor vb.) Bana da bu konuda kaba davrandı (daha az olsa da) sıklıkla); bana geri zekalı dedi ve tekrar oynamaya başladığımızdan beri 2 kez neden onu dinlemediğimi sordu.

Onunla oynarken eğlenmek imkansız. Ayrıca okuldan biriyle oynadığımız için utanç verici ve erkek arkadaşım hem bana hem de okuldaki kişiye çok kızdığında oradaydı... Sonra diğer arkadaşım, erkek arkadaşımın bana söylediği söylendiğinde benim için endişelendi. Skype aramasında.

Bana veya diğer insanlara bir şeyler söylediğinde ona kaba davrandığını söylüyorum ama yine de devam ediyor ve yapıyor. Bir hafta önce tartıştık ve sonra bunu hasta ya da stresli olmakla suçluyor. Sonunda özür diledi ama diğer insanlara karşı kaba davranmaya devam etti ve ona durmasını söylediğimde aptal olduğumu düşünüyor. (Görünüşe göre hak ediyorlar) O da bazen Skype'ta hayal kırıklığı içinde bana bağırıyor.

Diğer oyuncuları taciz ettiği için her maçtan sonra onu rapor ediyorum ama hesabı henüz yasaklanmadı. O böyleyken onu şikayet ettiğimi bilmiyor.

Bunu bana ve diğer insanlara neden yapıyor? Onu nasıl durdurabilirim?"
"Merhaba r/needAdvice, Gerçek bir teşhis koymadan bana ilaç yazan Psikiyatristimi görmeye gidiyorum. Odaklanmakta güçlük çektiğim için bana sadece ilaç yazıyor. Onları bana vermesinin tek nedeni bu. Bu yeterince geçerli bir sebep mi? Onları neden aldığıma dair gerçek bir teşhis yok.

Durumum açısından ikinci bir görüş almaya karar verdim ama o Psikiyatrist de aynı şeyi yapıyor. Tam bir teşhis almak istedim, böylece neyle uğraştığımı ve sigorta şirketimin teşhis altında olmadıkça ilaçları karşılamayacağını anlayabiliyorum.

Peki bu Psikiyatristlerin yaptığı normal bir şey mi? Bu etik dışı veya biraz yasa dışı değil mi?"
"Çıktığım her kızla kendimi bu aptal döngünün içinde buluyorum. Koşarak yere basıyoruz ve bir süre her şey harika gidiyor. Sonra beynimde aptalca bir anahtar açılmış gibi, kendimi sözlerime takılıp boktan konuşmalar yaparken ve sonunda her şeyi batırırken bulmaya başlıyorum. Oldukça içe dönük ve tek yönlü fikirliyim ve suçlu olarak esas olarak bunu suçluyorum. İki işte çalışan tam zamanlı bir öğrenciyim, bu yüzden oturup konuşmak çoğu zaman sahip olduğum bir lüks değil. Bu, bu gün ve yaşta hemen hemen bir anlaşma bozucu gibi görünen sık sık metin sohbetlerini sürdürmekte beni kötü yapıyor.
Son zamanlarda çıktığım kız harika, bir sanatçı, seyahat etmeyi seviyor, komik, neredeyse dokuz metrenin tamamı. Berbat olan bir şey, eyalet dışında yaşıyor olması, son bir aydır sağlıklı olarak gördüğüm teması sürdürdük ve birbirimizi birkaç kez ziyaret ettik. Ama daha önce de bahsettiğim gibi, kendimi her zaman yaptığım aynı durumda bulmaya başlıyorum. Boktan konuşmalar yapmak ya da beni aptal gibi gösterecek şeyler söylemek. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kendime güvenmem ve rahatlamam gerektiğini biliyorum, genellikle böyle başlarım ama birine karşı gerçek hisler beslemeye başladığımda kendimi kaybediyorum. Bundan nefret ediyorum ve bu bende bir delikte yaşama isteği uyandırıyor."
"1,5 yıldır kız arkadaşımla çıkıyorum. Harikaydı. 13 ay bir saat ayrı yaşadıktan sonra 2 ay önce yanıma taşındı ve başlangıçta çok kavga etmemize rağmen aynı alanı paylaşmaya başladık.

Her şey hakkında kolayca endişelenir ve her zaman en kötü senaryoyu düşünür. Şu anda bir eczacı olarak harika bir işte çalışıyorum. Psikoloji Doktorasının son yılını bitiriyor ve muhtemelen kariyerine fiilen başlamadan önce 3 yılı var. O noktaya kadar çocuk sahibi olmamayı tercih ederdi ama o bitirene kadar kesinlikle çocuk İSTEMİYORUM. Kariyer sahibi olması benim için çok önemli.

Doğum kontrolü yapmıyor, bu yüzden prezervatif kullanıyorum. Her zaman onlarsız seks yapmak istiyor (ben de istiyorum), ama ben ısrar ediyorum. Bunu asla çocuk istemediğim şeklinde yorumladığını hissediyorum. Tanıştığımızda ben 1-2 çocuklu bir adamdım ve o 2-5 çocuklu bir kızdı. Ancak, şimdi çocuk sahibi olmamaya tamamen açığım ve onları isteyip istemediğim konusunda gerçekten ruhumu araştırıyorum.

Şu anda yaşadığım hayattan zevk alıyorum ve bunun değişmesini isteyip istemediğimi bilmiyorum. GF'mi seviyorum ama onu tamamen kendime istiyorum. Eğlenmek ve spontane olmak istiyorum. O seyahat etmeyi seviyor, ben de öyle. Arkadaşlarımın çoğunun çocukları var ve ben artık onlarla hiç takılamıyorum. İlgilenmediğim çok fazla iş var gibi görünüyor.

Onunla bunun hakkında nasıl/ne zaman konuşacağım hakkında hiçbir fikrim yok ve bunun onun kalbini kıracağını biliyorum. O ne istediğini bilen bağımsız bir kadın. Bu ilişkiyi bir arada tutmak için çok çalıştık ama bunun aramızda bir ayrım noktası olacağından endişeleniyorum.

Herhangi bir girdi için teşekkürler."
"Bu yüzden kısa süre önce yeni bir yerde staj yapmaya başladım ve iki doğrudan amirimden biri olan adamla gerçekten çok iyi anlaştım. ""Baştan çıkar"" derken, meşgul olmadığımızda, genellikle gchat'te konuştuğumuzu, ""Şimdiye kadarki en iyi stajyersin"" ve ""Nasıl bu kadar şanslı olduğumu bilmiyorum"" gibi şeyler söylediğini kastediyorum. Stajyerim sensin"", bugün birkaç iş arkadaşıyla bir şeyler içmek için dışarı çıktık ve biramı ısmarladı ve fikirlerimi ve çalışmalarımı gerçekten beğenmiş görünüyor. Bugün ofis binamıza girerken arkamdan koştu ve beni korkutmak için bir nevi dürttü. Bu tür bir şey. Aşırı çapkın bir şey yok, ama biz süper profesyonel, katı iş arkadaşlarından çok arkadaş gibiyiz. Ve onun da bekar olduğunu biliyorum, o yüzden bu var.

Mesele şu ki, burası gerçekten küçük bir ofis ve bu stajı potansiyel olarak gerçek bir işe dönüştürmek istiyorum. Mesai saatleri dışında sosyalleşmek hiç hoş karşılanmıyor (diğer amirim ve ben birkaç hafta önce bir konsere gittik, ama ben bu işi almadan önce arkadaştık), ama öyle bir his var ki flört etmek. Bir stajyerle çıkan tam zamanlı bir çalışanın olacağından eminim. Temel olarak, ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Bu adamla oldukça iyi uyum sağlıyorum (ve benzer bir çekiciliğe sahibiz, bu harika - Neredeyse her zaman ligimin çok dışında olan erkeklerden etkileniyorum), ama aynı zamanda bu işi *gerçekten* seviyorum . Aralık ayına kadar bekleyip ne olacağını görmeli miyim? Peki ya kıvılcım ondan önce kaybolursa? Ne yaptığım hakkında hiçbir fikrim yok ama tüm seçeneklerimin bir şekilde hayal kırıklığı yaratacağını biliyorum."
"Kocam ve ben üç yıldır evliyiz.

Evlendikten kısa bir süre sonra memleketine geri döndük. Memleketine taşınmanın olumsuz yanlarından biri, ailemden delice uzakta olmamız ama orada iş bulma ihtimalimiz daha iyiydi, o yüzden gittik. Amcaları, teyzeleri ve kuzenlerinden oluşan çok geniş bir ailesi var. Hepsi çok iyi insanlar, orada gerçek bir sorun yok.

Sorun şu ki, her yıl bir Noel partisi veriyorlar ve benim çok kötü kaygı sorunlarım var. Son üç yılda kendimi toparladım ve herhangi bir yoldan gittim, ziyaretimizi çok kötü panik ataklarla bitirdim ve zavallı kocam beni eve götürmek zorunda kaldı (şikayet ettiğinden değil).

Geçen yıl iki saatliğine giderek biraz ödün vermeye çalıştık ama ne kadar yakın olursak olalım ailesini yılda sadece bir kez gören kocam için partiyi gerçekten mahvediyormuşum gibi hissettim.

Bu yıl evde kalacağımı ve istediği kadar gidebileceğini söyledim. İsteksizce kabul etti ama yokluğum hakkında ailesine ne söyleyeceği konusunda endişeli. Yalan söylemeyi sevmez, bu yüzden evde hasta olduğumu söylemek istemez ama aynı zamanda endişemi açıklamak zorunda kalmak da istemez çünkü şimdiye kadar ailesi bunu henüz bir araya getirmedi ve muhtemelen (bu sadece bir tahmin) bunu aşmak için herhangi bir yoldan gitmem gerektiğini söylerlerdi. Bütün gece onlarla kaygı bozukluğu tedavilerinin yararları hakkında tartışmak istemiyor.

Öyleyse sorum şu, nerede olduğumu sorduklarında kocam onlara ne söylemeli?"
"Başlık açıklıyor, ancak ben biraz bağlam sağlıyorum.

En iyi arkadaşım Alice, her şeyin eşit olmasına ihtiyaç duyan türden bir insandır. Ödeyemeyeceği şeyleri kabul etmekten hoşlanmaz.

Açıklığa kavuşturmak için, bu Noel'de, hediye almaya gücü yetmediği için hiçbir arkadaşının hediyelerini almamasını istedi. Tatilden sonra beni alışveriş merkezinden aradı ve başka bir arkadaşının kendisine bir hediye için 100 dolardan fazla harcadığından şikayet etti. Alice, bu arkadaşına (Noel için aldığı parayla) eşit değerde bir şey satın alıyordu çünkü her şeyin eşit olmasına ihtiyacı vardı.

Bunun için onu suçlayamam - ben de bazen böyle hissediyorum ama ona küçük şeyler için (akşam yemeğini ödemek gibi) bunun büyük bir sorun olmadığını açıklamaya çalıştım. Yakın zamanda tam zamanlı çalışmaya başladım ve o hala bir üniversite öğrencisi. Sürekli olarak çok kısıtlı bir bütçeyle çalışmanın nasıl bir şey olduğunu hatırlıyorum ve artık mali durumum daha iyi olduğu için, elimden geldiğince yardım etmeyi umursamıyorum.

Alice'in (annesinin birkaç yıl önce işten çıkarılmasının ardından ailenin tek geçim kaynağı olan) babası bugün işten çıkarıldı. Herkesin olacağı gibi, kendisi ve ailesi için ilerlemenin nasıl olacağı konusunda harap ve çok endişeli.

O benim en iyi arkadaşım ve ailesine çok yakınım. Elimden geldiğince yardım etmek zorunda hissediyorum, ancak aynı zamanda Alice'in geri ödemek zorunda hissedeceği (ve basitçe yapamayacağı) bazı maddi tekliflerle durumu daha da kötüleştirmek istemiyorum.

En iyi arkadaşıma ve ailesine nasıl yardımcı olabileceğime dair zihinsel ve duygusal destek sunmaktan başka bir fikriniz var mı?"
"Bu gece erken saatlerde, ağabeyim sarhoştu. Katıldığı bir konferans için üniversitemi ziyaret ediyordu ve ben onunla takılıyordum. Bölgeye aşina olmadığı için yiyecek bir şeyler alması için onu bir yere götürüyordum. Oraya giderken rastgele dövüşler başlatıyor. Kimse ona bir şey söyleyip kendi işine bakmıyor. Ben onu sakinleştirmeye çalışırken o beni itmeye ve yüzüme tokat atmaya başladı. Etraftaki herkese bağırmaya başlar ve herkesi tehdit eder. Daha sonra beni itmeye devam etti, ben de ona yumruk atıp kendimi savundum. Çevredekilerin tavsiyesi üzerine, sadece yürüdüm. Benimle savaşmaya devam edeceğinden emindim. Daha sonra beni aradı ve kaldığı otele dönerken üç kez atladığını söyledi ve bunun için beni suçlamaya devam ediyor ve onu korumaya yardım etmek için orada olmadığımı savunuyor. Yaptığım hiçbir şeyden pişman olmadığımı dürüstçe söyleyebilirim ama bu, işleri halletme şeklimde haklı olduğum anlamına gelmez. Alabileceğim başka seçenekler var mıydı?"
"Bir kullan-at kullanıyorum çünkü kızım bazen reddit'e giriyor. Başlık hemen hemen her şeyi söylüyor.

Yaklaşık bir buçuk yıldır birlikteyiz. İlk yıl harikaydı, birbirimize yakın yaşadık ve zamanımızın çoğunu birlikte geçirdik. Sonra ailesiyle birlikte bildiği her şeyden on saat uzağa taşınmak zorunda kaldı. Yani son altı ayı uzun bir mesafe ile geçirdik. Okula başladı ve çoğunlukla her şey yolunda gidiyordu. Burada ve orada sorunlarımız oldu ama çoğunlukla bunların üzerinde çalıştık. Rastgele tartışmalarımıza rağmen işler hala oldukça iyiydi. İkimizin de birbirimizi biraz fazla koruduğumuzu söyleyebilirim, muhtemelen şimdi aramızda yaklaşık 500 mil varken daha da fazla. Ve burada tavsiyeye ihtiyacım var. Geçenlerde sınıfındaki çocuklardan biriyle konuşmaya başladı ve birlikte bir eve götürme testi üzerinde çalışmak istiyorlar. Geçmişimden dolayı bazı güven sorunları yaşadım ve bu durum bana çok tanıdık geliyor. Önceki eski sevgili gitti ve ""çalıştı"" ki bu gerçekten onun adamın aletini incelemesiydi. Bu yüzden kız arkadaşımın tanıştığı bu yeni adamla gidip ders çalışmasından rahatsız oluyorum.

Korkularımın mantıksız olduğunu ve onu eski sevgilimle karşılaştırmasının onun için adil olmadığını derinden anlıyorum. İyi olmak ve kız arkadaşımın kiminle takıldığı falan hakkında kaygısız olmak istiyorum ama hepsinden rahatsızım. Bana ne yapacağını söylediğinden beri son birkaç gündür düşüncelerimi gerçekten tüketti. Bir kızla ders çalışacaksa benim için gayet iyi olacağını düşünüyorum ama erkek olduğu için kendimi rahatsız hissediyorum. Ona asla gidip onunla çalışmamasını söylemem çünkü o adam olmak istemiyorum ve bu muhtemelen onu sadece uzaklaştırır. Peki ne olabileceğine dair bu düşünceleri nasıl yenebilirim? Bu konuda nasıl rahatsın? Bunların muhtemelen benim güvensizliklerimden bahsettiğini hissediyorum, peki daha güvenli olmak için ne yapıyorsun?"
"reddit'i ilk defa kullanıyorum arkadaşlar; bana şans Dile. Her neyse, korkuyorum ve yardımınızı istiyorum. şu anki (ve ilk) biseksüel kız arkadaşım 20-27 yaş arası erkeklerle çıkmakta sorun olmayacağını söylüyor. Daha gençken geçmişte bu uyuşturucu satıcısıyla çıkmış ve işler pek iyi gitmemiş. Başa çıkabileceğini söylüyor ve bazen biz ayrıldıktan sonra o kadar yaşlı erkeklerle çıkmayacağını söylüyordu ama nedense ona inanmıyorum. Ayrıca depresyonda ve çıktığımızdan beri sigara ve diğer uyuşturuculardan arınmış durumda, ama eminim ki kendisinden daha büyük erkeklerle çıksaydı buna geri dönerdi. Dürüst olmak gerekirse, korkuyorum. Gerçekten onun mutlu ve güvende olmasını istiyorum, ama o olmayacakmış gibi hissediyorum. Her zaman benim için seksi olan 20 yaşındaki erkekleri işaret ediyor. Bu biraz endişe verici. Ona bok gibi davranacağını bildiğim yaşlı erkeklerle birlikte olmaması için onu ikna etmemin bir yolu var mı?"
"Yani, kız arkadaşımla yaklaşık 3 aydır resmi olarak çıkıyorum, ancak bundan önce birbirimizi yaklaşık 2 yıldır tanıyoruz ve birbirimizi her zaman sevdik, bir ilişkiye başlamak uzun zaman aldı.

Dün gece benden çok hoşlandığını ve bir ilişki içinde olduğu için pişman olmadığını söyledi ama aynı zamanda beni sevip sevmediğini bilmediğini hatta aşkın ne olduğunu bile bilmediğini söyledi. Birbirimizi tanıdığımız, birlikte geçirdiğimiz bunca zaman göz önüne alındığında, niteliklerimi ve kusurlarımı bildiğine, benim için ne hissettiğini bilmesi gerektiğine inanıyorum. Beni kaybetmek istemediğini iddia ediyor. Onu seviyorum ama o aynı şeyi hissetmiyor... henüz.

Bir ilişkide sevilmeyi beklediğim için bencil miyim? Beklemeli miyim yoksa zamanımı boşa mı harcıyorum?"
"Sadece birkaç dakika önce, bir sigara içmeyi henüz bitirmiş olduğum arka bahçeden evime girmek için kapıyı açtım. Işıklar kapalı.
  
 Mutfak masasının yanından odama doğru yürürken, kedimin sandalyelerinden birinden masanın üzerine çıkmaya çalıştığını görüyorum. Kulaklarının arkasını kaşıdım ve nazikçe itmeye başladım. Çabucak elimin altına eğiliyor ve masanın yüzeyinden bir şeye bakmaya devam ediyor.
  
Karanlıkta tek parça patlamış mısıra benzeyen bir şey görüyorum. Elime alıyorum ve aldığım şey kıtır kıtır ama patlamış mısırdan çok daha yumuşak. Bir ışığı yaktım ve şahsen gördüğüm en büyük güveyi baş ve işaret parmağım arasında ezdiğimi gördüm. Büyük bir bok değil, ama yine de. Brüt."
"CouchSurfing.org aracılığıyla İspanya'ya bir gezi planlıyorum. Cordoba'da birlikte kaldığım kadının adı Antonia ve 56 yaşında. Benden, birlikte çok seyahat ettiği ve iletişimini kaybettiği eski arkadaşı Edward Carlson'ı bulmasına yardım etmemi istedi. Bilgisayar kullanmayı gerçekten bilmediği için benden ona yardım etmemi istedi ama Facebook'ta veya Google'da hiçbir şey bulamıyorum ve insanları takip etme konusunda pek iyi değilim.

Bence arkadaşıyla tekrar konuşabilirse bu onu çok mutlu eder. Bana verdiği bilgi şu:

New York City'den Edward Carlson, Long Island'daki 309, Avenue C'de ve ayrıca 17, Honey Lane, Miller Place'de yaşıyordu. 1973/1974 civarında Tonga Adaları'ndaki Barış Gücü'nde görev yaptı. Arkadaşım Antonia'nın onunla birlikte yelken açtığı Erewhon adında bir yelkenlisi vardı. Antonia onun şu anda muhtemelen 60 yaşının biraz üzerinde olduğunu düşünüyor.

Antonia'nın eski arkadaşını bulmama yardım edip edemeyeceğinizi lütfen bana bildirin! Çok mutlu olur ve çok uzun zamandır onu bulmaya çalışıyor :) Teşekkürler, Reddit!"
"Birincisi, mide neredeyse geğiremiyor. İstiyor, ama geğirme mekanizması berbat görünüyordu. Geğiremiyor, bu yüzden hastalanıyorum ve bunun yerine her şeyi dışarı atmaya çalışıyor. Şimdi yemek yemekten nefret ediyorum, çünkü ilk birkaç ısırıktan itibaren acıyor. Sonra yemek yedikten sonra canım acıyor. Bir sürü rahatsızlık. Bazen yemek yemek için kendimi zorlamam gerekiyor. Ancak bunun nedeni tükürük veya başka bir şey olabilir mi? Kustuğum zaman fark ettim... tuhaf. Neredeyse bir tükürük damlası gibi... Bunun nedeni bademciklerin şişmesi olabilir mi? Büyük kalıyorlar ama hastalandığımda daha da büyüyorlar ve canımı yakıyorlar. Birkaç gün yiyip içemem. Ayrıca, lenf düğümlerim bir çeşit top şeklini alıyor, hissedebiliyorsunuz...

Her neyse, bu o kadar da kötü değil sanırım. MJ içiyorum ve onunla bile yemek yiyemiyorum. Ama ÇOK sigara içersem, en azından birkaç lokma yiyebilirim. Yani, bir düzeltme bulundu ..

Uyku sorunu şu anda beni mahvediyor gibi görünüyor. 11-2 göründüğü andan itibaren uyuyamıyorum. En azından geçen yıl için. Hipnagojim var, bu yüzden tamamen uykuya dalmadan önce bir ""film"" oynuyorum veya rüya görüyorum. Sahip olabileceğiniz en derin düşüncede olacağım ve otomatik olarak oynayacak. Başlangıç ​​gibi. Ancak filmden sonra, genellikle yaklaşık 30 dakika sonra uyanıyorum. ama son zamanlarda kendimi ondan önce bile yakalıyorum. başladığında, kötü düşün, ne düşünüyorum ve sonra, LANET gibi ol. Sonunda uykuya daldığımda derin bir uyku çekmediğimi hissediyorum. Ya da yaparsam, bir saatten fazla değil. Yorgun uyanıyorum. Güne kadar asla o yorgunluk hissini/duygusunu/kimyasalını alamıyorum. Biraz kestiriyorum ve birkaç saat sonra kendimi çok daha dinlenmiş hissediyorum. Ama her gün gün içinde şekerleme yapamam. Uyumasam bile, bütün gün lanet olası yorgun olacağım. Sonra 11 geliyor ve ben tamamen uyanığım. Cehennem. Hafta sonu veya hafta içi geceleri uyuyamıyorum. Sana yapmanı söyledikleri hemen hemen her şeyi denedim. Hiçbiri çalışmıyor."
"Geçenlerde 6 aylık GF'm birdenbire benden ayrıldı. Yaklaşık bir yıldır aynı şirkette aynı departmanda birlikte çalışıyoruz. Yaklaşık bir hafta bana alışılmadık bir şekilde mesafeli davrandıktan sonra, ""sadece birbirimizle tanışmamız ve birbirimizden bir şeyler öğrenmemiz gerektiğini düşündüğünü"" ve ""sadece arkadaş olmamız gerektiğini hissettiğini"" söyledi. Ona sadece arkadaşı olamayacağımı söyledim, en azından bu noktada, çünkü onu bundan daha fazlası olarak görüyorum ve bu zamanda ikimize de haksızlık olur. Onu unutmak ve mümkün olduğunca çok NC yapmak istiyorum, ancak onunla haftada 10 ila 40 saat çalışıyorum ve ikimiz de işimizde rahatız. Daha da kötüsü, ailemin çoğuyla iyi arkadaş ve onlarla sık sık iletişim kuruyor. Bir daha asla bir araya gelemeyeceğimiz konusunda kararlı. Özellikle işteyken bu durumla nasıl başa çıkılacağına dair herhangi bir tavsiye var mı?"
"Tek kullanımlık ve mobilde. Mobil cihazlarda nasıl etiketleneceğinden emin değilim.

""Fazla tutkulu"" olduğum için birden fazla partnerim benden ayrıldı. Birden çok ortak bana, işler iyi olduğunda her şeyin harika olduğunu söyledi. Ama işler kötü olduğunda, içinde bulundukları en kötü durumlardır.
Çıktığım son iki erkek, o zaman diliminde onlarla en az iki kez kavga ettiğim için bir ay içinde benden ayrıldı. En kötü yanı? Birbirimize bağırmadığımız için kavga ettiğimizin farkında bile değildim (ilk ilişkimde bu çok oldu. O zamandan beri pek olmadı çünkü şimdi bu davranışın ne kadar yıkıcı olduğunu anlıyorum ve iletişimde çok daha iyiyim) hislerim). Davranışımı değiştirmek için gerçekten elimden gelenin en iyisini yapıyorum ama küçük bir şey olacak, üzüleceğim ve sonra bunu aşamayacağım/aşamayacağım. Eski sevgililerimle yapıcı görüşmeler yaptım ve bana verebilecekleri en iyi tavsiye, eğer kavgacı tarafımı seven birini bulacağımı umarlarsa. Ama ben o tarafımı sevmiyorum.

Birden fazla ortağın benimle sorunları varsa ve hepsi çok benzer şeyler söylüyorsa, açıkça bir sorunum var. Bu sadece gerçekten romantik partnerlerde olur. Platonik ilişkilerimin neden bu sorunu olmadığından emin değilim. Ne yapabilirim?"
"En havalı ya da en korkunç değil, hatırladığın en önceki.

İşte iki gece önceki benimki:

Odamdaydım ve saat 12 civarında uyandım, bugün benim doğum günümdü. Hiçbir belirti yoktu - balonlar ya da süslemeler - Dream Me sadece biliyordu. Pencereden dışarı baktım ve burası benim sokağım değildi. Odamdaydım ama mahalle benim değildi. Ayrıca, sanırım Asyalı arkadaşım kaldırımda yürüyordu (Dream Me, o sürtüğün doğum günü partimden erken ayrıldığı sonucuna vardı).
Her neyse, dişlerimden birini çektim ve yarısı düştü. Neredeyse bir çimento macunu gibi parçalanıyordu. Sonra hepsini çıkardığımı düşündüğümde gerçekten heyecanlandım çünkü sonunda bir bebek ya da yaşlı bir insan gibi diş etlerimi birbirine sürtebiliyordum. Ayrıca dişsiz kalmam hayatım boyunca puding yiyebileceğim anlamına geldiği için çok heyecanlandığımı hatırlıyorum. Ama sonra alt dişlerimin hâlâ orada olduğunu ve üst dişlerimin de çimento benzeri üst yarısının olduğunu fark ettim.
Tüm hatırladığım bu; dişlerimin %75'ine sahip olmama rağmen hala sonsuza kadar puding yiyip yiyemeyeceğimi merak ederek kireçli dişlerimin kalıntılarını tutuyorum.

Her neyse, önceki gece diş macunu bulamadığım ve dişlerimi fırçalamadığım için bunun gerçek hayat olduğunu düşündüm."
"Bu kızı (ona Jenn diyelim) birkaç yıldır tanıyorum, ilk olarak 2011'de bir video oyununda tanıştım. Gerçekten iyi arkadaş olduk, birlikte çokça video oyunları oynadık, skype/teamspeak'te çokça görüntülü sohbetler yaptık, birbirimizin telefon numaralarına ve IRL bilgilerine sahibiz ve bunun gibi şeyler yaptık ve her ikisi de birbirimize olan sevgimizi hemen hemen itiraf etti. Gerçekten kafam karıştı, kafam karıştı çünkü ülkenin tamamen farklı yerlerinde yaşıyoruz ve ikimiz de lisede olduğumuz için nedense birbirimize yaklaşmanın bir yolu yok (ebeveynlerimizin hiçbirinin herhangi bir hareket etme sebebi). Aynı kolejlere başvurmayı düşündük ama bilmiyorum çünkü hep ""ya birimiz giremezse"" oluyor ve oraya gerçekten gitmek istiyoruz. Sadece ne yapmam gerektiği konusunda kafam karıştı. Gerçekten çok güçlü hislerim var ama ne yapacağımı bilmiyorum."
"Kız arkadaşımla 18 aydır birlikteyiz ve onu seviyorum. Şimdiye kadar sadece kız arkadaşımla seks yaptım ve onu asla aldatmam. Durmadan.

Arkadaşlarından biri benden hep hoşlanmadı, sadece pek iyi anlaşamıyoruz. Bir hafta önce kız arkadaşıma beni bir partide onu yatağa götürmeden önce bir kızı öperken gördüğünü söyledi. Başka bir arkadaşı da iddiayı destekliyor. Olay olduğunu söyledikleri partide bile değildim, evde ders çalışıyordum. Bunu neden uydururlar bilmiyorum. Kız arkadaşım onlara inanıyor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Arkadaşıyla konuşmaya çalıştım ve bana deli bir psikopat gibi sırıttı ve bana ""iğrenç domuz"" dedi.

Benimle yüzleştiğinde ellerini tuttum, gözlerinin içine baktım ve ona benim yapmadığımı söyledim ama bana inanmadı. Benim yalancı olduğumu düşünüyor. Benim yerime iki arkadaşına inanması gerçekten canımı yakıyor ama anlıyorum. Onu bana nasıl inandırabileceğimden gerçekten emin değilim. Bunu kesinlikle asla yapmam. Bana inanmasını ve güvenmesini sağlayabilirsem, bence bu bizi bir çift olarak daha güçlü yapacak. Ama şu anki haliyle, benimle konuşmayı reddediyor. Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Bu, hayatımı birlikte geçirmeyi düşündüğüm bir kadın. Bana inanmasını nasıl sağlayabilirim?"
"Patronumla bağlantı kurdum. Çalıştığım şirketin CEO'su. Evli olduğunu biliyordum ama 8 çocuğu olduğunu daha sonra öğrendim. ak!

Evi yıkan biri olmaya hiç niyetim yok, o yüzden bu iş bitti. Ancak, beni otel odasına davet eden oydu ve ikimiz de birbirimize ilgi duyduğumuz için hemen hemen orada takıldık.

Artık tanıştığımıza göre, benimle biraz daha buluşmak için beni ara sıra arıyor. Profesyonel olarak herkesin önünde benim için zor. Sonra beni bir kenara çeker ve bir şeyler içmeye çıkmamı isterdi.

Her neyse, o geceden beri beraber olmadık çünkü ona hiç şans vermedim. Artık ilişki kurmak istemediğimi ona nasıl hafife alabilirim? Derinlerde bir yerde ona hala cinsel olarak ilgi duyuyorum ama bilmesini istemiyorum çünkü zorlamaya devam edecek."
"Yaklaşık 2 yıldır, çoğunlukla mesajlaşarak konuşuyoruz ve onu oldukça iyi tanıdığımı hissettim. Bu, ilk randevumuza gittiğimiz geçen Pazar gününe kadar neredeyse tamamen bir arkadaş ilişkisiydi. İyi gitti ve sonuna doğru benim arabamda seviştik. Bu aslında ilk kez biriyle sevişiyordum, bu yüzden oldukça özeldi. Pazartesi günü bunun hakkında konuştuk ve bana hiç bu kadar tutkulu ve şefkatli biriyle birlikte olmadığını söyledi, ki bu harika. Hatta önümüzdeki Pazar günü birlikte bir film izlemek için planlar yaptık.

Sonra dün bana pek çok soru sordu, ""Ne tür kadınlarla ilgileniyorsun?"" ve ""Seni ne tahrik ediyor"", ardından ""Mezun olduğunda ne yapmak istiyorsun"" ve ""Kaç çocuk istiyorsun?"" Tüm sorularını yanıtladım ve her biri hakkında uzun süre konuştuk ve hatta ona geri sordum. Yakınlarda bir film izlemek yerine onunla San Francisco'ya gitmemi isteyene kadar pek düşünmedim. Bu, belki de bir ilişkide benden daha ileride olduğumuzu düşündüğünü fark ettiğim an. Dürüst olmak gerekirse, o harika bir insan ve sadece onu önemseyen birini istediğini biliyorum (oldukça parçalanmış bir aileden geliyor), ama hazır mıyım bilmiyorum. Bütün bunlar çok hızlı oluyor!

Reddit, lütfen bu durumda ne yapacağıma karar vermeme yardım et. Onu incitmek ya da gücendirmek istemiyorum ama bu düzeyde bir bağlılığa hazır olup olmadığımdan emin değilim, eğer önerdiği buysa."
"İkimiz de lise son sınıf öğrencisiyiz ve aynı arkadaş grubundayız. Ancak hiçbir zaman yakın arkadaş olmadık. Benden son resmi dansa çıkmamı istedi ve çok eğlenceliydi ama bana karşı bir şeyler hissedip hissetmediğinden emin değilim.

Süper masum, saçma sapan güzel olmasına rağmen bir erkeği hiç öpmedi, bu yüzden bu tür şeylerle ilgilenip ilgilenmediğini söylemek zor.

Niyetimi netleştirmek için ona uygun bir randevu teklif etmeyi düşünüyorum ama bunun onu biraz korkutacağından endişeleniyorum. Özellikle endişeliyim çünkü o arkadaş grubunun bir parçası olmaktan gerçekten zevk alıyorum ve işleri ikimiz için de tuhaf veya rahatsız edici hale getirmek istemiyorum.

Daha iyi hissetmek için onunla bir grup ortamında daha fazla takılmaya çalışmalı mıyım? Son dansta ikimizin de çok iyi vakit geçirdiğini düşündüğüm için fırsat penceremi kaçırmak istemiyorum. Yardım"
"İki yılı aşkın süredir çıkıyoruz. Ve onunla evlenmek istediğimden eminim. Ailesi ona evlilik konusunda baskı yapıyor ve ben onunla evleneceğimi açıkça belirtmek istiyorum. Ailesi farklı bir kültüre sahip ve babasıyla hiç tanışmadım (memleketimde yaşıyor). Amcası beni çok sever ve bizi onaylar.

9 ay önce bir iş fırsatı için başka bir eyalete taşındım, çok yakında uzun vadeli bir pozisyona terfi edeceğim gibi görünüyor. Buraya taşınmak konusunda tereddütlüydü. 9 ay önce evlenme teklif etseydim taşınacağını bugün öğrendim. Ortak bir arkadaştan öğrendim.

Şu anki durumum kısıtlı param olması. Temelde birkaç yüz dolar tasarruf. Şu anda bir yüzüğü karşılayamıyorum, ancak Mart ayına kadar basit bir yüzük alacak kadar para biriktirmeyi umuyorum. **Lütfen uygun fiyatlı yüzük satan bildiğiniz web sitelerini paylaşın**. İşim gelecek yılın Mart ayına kadar halledilmiş olmalı. O zaman ondan buraya taşınmasını ve ona evlenme teklif etmesini isteyeceğim.

Hepinize sorum şu: 1) Onu ve ailesini nasıl teselli edebilirim? Bugün babasıyla uzun bir konuşma yaptı ve çok üzgündü. Büyük ihtimalle ilişkimizden dolayı. 2) telefonda evlenme teklif etmesi düşündüğüm kadar kötü 3) onunla internetten yüzük alışverişine mi gitmeliyim yoksa yüzüğü sürpriz olarak mı tutmalıyım?"
Bu yüzden sorunumu daha önce yayınladım ve ne yapılacağına dair iyi geri bildirimler aldım. Sonunda önerileni yaptım. Dün kız arkadaşımdan ayrıldım ve gerçekten benden çok şey aldı. Eskisi gibi bağlantı kurmuyorduk ve ona her zaman kızıyordum. Hızla yokuş aşağı gidiyordu ve arama yapmak zorunda kaldım. Çok depresyondayım ve yalnızım ve onu görmek ve onunla geri dönmek istiyorum ama işe yaramayacağını biliyorum. Ben ne yaparım? Onu aşmakla nasıl başa çıkabilirim ve yoluma devam edebilirim? YARDIM!
"Tamam, hesabı çöpe atmak bariz çünkü son zamanlarda erkek arkadaşımı burada sörf yaparken buldum ve bu konuda senden tavsiye istediğimi bilmesini istemiyorum. Arka plan hikayesi; yaklaşık 1 ve 1/2 yıldır birlikteyiz ve oldukça tatlıydı. Harika anlaşıyoruz, birlikte tonlarca zaman geçiriyoruz, ikimiz de oldukça çekici insanlarız (o olduğunu biliyorum ve öyle olduğumu düşünmek isterim) ve temelde daha havalı bir erkek arkadaş isteyemezdim. Tek bir yakalama var. Kendimi oldukça seksi bir birey olarak görüyorum. Sık sık aklımın yaramaz şeylere (çoğunlukla iyi hissettiğim erkek arkadaşım hakkında) dolaşmasına izin veririm ve heyecanlanırım ve sonra bunları daha sonra denemek isterim. Öte yandan, bunların hiçbirini yapmıyor. İlişkinin başında biraz daha fazla cinsel etkileşim vardı ama neredeyse tamamını ben başlattım. O zamandan beri gittikçe daha az seks yapıyoruz çünkü ya artık beni cinsel açıdan çekici bulmadığını ya da genel olarak ilgisiz olduğunu varsayarak, onu sürekli başlatarak güvensiz hale geldim. Pek çok kez ona neyin heyecan verici veya tahrik edici bulduğunu sormaya çalıştım, hatta onu daha rahat hissettirmek için kendi müstehcen sırlarımı bile verdim, ama ne yaparsam yapayım sıranın olmadığı konusunda ısrar ediyor. ons. Bence bir erkek olarak cinselliğini bastırma ihtiyacı hissediyor ama bunu öyle bir noktaya kadar yaptı ki artık cinselliği yok. Artık haftada bir kez seks yaptığımız noktaya geldik (haftada yaklaşık 4-6 kez yatakta birlikte uyuyoruz) ve ne yapacağımı bilmiyorum. Beni cinsel açıdan çekici bulduğunda ısrar ediyor ve seks yaptığımızda zevk alıyor ama başlama arzusu yok. Biri yardım edebilir mi? Bu konuda deneyimi olan var mı?"
"Bu adamla 7 yıldır en iyi arkadaşız. Her zaman son derece yakın olduk ve onun genel olarak iyi bir adam olduğunu biliyorum. Kız arkadaşımla 2 yıldır çıkıyoruz ve onu da çok seviyorum. Onlar hayatımdaki en önemli iki insan.

Dün ikisini de evime götürdüm ve dinlenerek, havanın tadını çıkararak güzel bir gün geçiriyorduk ve havuzumda yüzmeye gittik. Her şey gerçekten harikaydı ama bir noktada tuvaleti kullanmak için ayrıldım. Geri döndüğümde durumla ilgili bir tuhaflık hissettim ama nedenini sonraya kadar anlayamadım.

Arkadaşım gittikten sonra kız arkadaşım bana, ben yokken meme ucu piercinglerini sormaya başladığını söyledi, bunun kendi başına tuhaf olmadığını söyledi ama ben yokken bu konuyu açmasının tuhaf olduğunu düşündü. Görünüşe göre daha sonra ondan ""onları ona göstermesini"" istemeye devam etti ve bunun garip olacağını söylediğinde, ""meme ucu piercinglerini insanlara göstermeden öylece yaptıramazsın, bu bir israf"" dedi.

Kız arkadaşım onun şaka yaptığını düşündüğü için onun için önemli olmadığını söyledi, ama bana konuyu açmasının çok şey söylediğini ve üzülmüş göründüğünü hissediyorum. O bunun önemli bir şey olduğunu düşünmese bile, ben düşünüyorum. Sadece buradan ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum.

Onu aramalı mıyım? Aşırı tepki mi veriyorum yoksa bir erkeğin, özellikle de en iyi arkadaşının kızına yapması gerçekten ürkütücü mü? Bu yüzden onu gerçekten kaybetmek istemiyorum ama artık onun yanında rahat olmayacağını hissediyorum ve o buna değmez."
"Merhaba, Reddit'i daha önce hiç kullanmadım. Gönderme kılavuzunu okudum, bu yüzden umarım iyi olacağım. Bu muhtemelen gerçekten basit bir çözüm, sadece onu görmekte zorlanıyorum.

Erkek arkadaşımın benden önce bir kız arkadaşı vardı ve bu ilişkiden biraz tecrübesi var. Daha önce hiç ilişkim olmadı ve sadece iki kez seks yaptım. Erkek arkadaşım gerçekten dışa dönük, gürültülü, okulda popüler ve ben tam tersiyim.

 ben çok utangacım Ki bu sahip olduğum büyük bir kusur, insanlardan bir şeyler istemekten her zaman çekingenim. Hep öyleydim ve nedenini bilmiyorum. Kişiyi çok iyi tanıyor olsam bile, onlardan bir şey istemekten her zaman çekinirim.

Bekaretimi birkaç gün önce ona kaptırdım ve dün gece yine seviştik. Bunu çok eğlenceli bir deneyim haline getirdi ama her şeyi tam anlamıyla benim hakkımda yaptı. Ona bir şey yapmama gerçekten izin vermedi ve tüm zaman boyunca bana odaklandı.

Bunun muhtemelen basit bir çözüm olduğunu biliyorum ama göremiyorum, ona bazı şeyler yapmama izin vermesini nasıl isteyebilirim?"
"Temel olarak, bu hafta sonu onunla takılıyorum ve o zaten bizim için yapacak şeyler arıyor ... Bu konuda biraz eksiktim çünkü işim + bugün yapacak tonlarca ayak işi vardı. Temelde ona, bu hafta sonu yapacak bir şeyler aramadığım için kendimi kötü hissettiğimi, çünkü benden önce atladığını söyledim.

SONRA bana şu şekilde cevap verdi: ""Ben sadece bu ilişkide çaba sarf etmek istiyorum, bu yüzden onu görüyorsun <3""

Ne düşünüyor? Onun sevgisini ve şefkatini görmediğimi mi sanıyor??? Bu konuda kötü hissetmeli miyim??? Şu anda ona ne söylemeliyim ???? Onu önemsediğimi hissettirmek istiyorum..."
"Yani bu bugün olmadı ama bu subda paylaşma zamanının geldiğini düşündüm ve işte sıkıldım, o yüzden başlıyoruz.

Böylece, 3. ya da 4. sınıfta, Yüzüklerin Efendisi serisinin fanatiği olan ve benim de bu seriye girdiğimi bilen ve video oyunlarını sevdiğimi bilen annemden bir hediye almıştım. Bu yüzden Xbox için LOTR iki kule oyununu satın aldı ve bütün gün oynadık ve harikaydı. FU, ertesi gün sınıftayken ve iki kulede geçirdiğim zamandan ve nasıl durdurulamaz olduğumdan bahsederken, ""Yüzlerce kötü adamı öldürdüm"" gibi şeyler söylerken oldu ve bunlardan birine tırmanmamı sağlayan gizli seviyeye ulaştım. Tepede savaşmaya devam ederken insanları öldüren kuleler. Ne yazık ki sınıf arkadaşlarımdan biri konuşmayı duymuş ve ağlamaya başlamış ve sonra öğretmene gitmiş. Sonra ofise gönderildim ve annemin prensiple sohbet etmesini beklemek zorunda kaldım. Görünüşe göre öğrenci 11 Eylül saldırılarından bahsettiğimi ve bir grup insanı öldürdüğümü söyleyerek deli olduğumu düşündü. İlkeye İki Kule'nin dün annemle çokça oynadığımız Yüzüklerin Efendisi filmiyle ilgili bir oyun olduğunu açıkladığımda kafası karışmış görünüyordu ama annem 10 yaşındaki ama görünüşe göre öğrenci olan bir çocuğa göre çok daha iyi anlatıyordu. Kırdığım kişiler 11 Eylül saldırılarından bir şekilde etkilenmişti. Öğrenciden özür diledim ve FU'mu açıkladım ama onlarla asla gerçekten konuşmaya geri dönemedim ve önümüzdeki hafta sınıfta benim için biraz tuhaftı."
"Bunu nasıl açıklayacağımı bile bilmiyorum. Eşcinseller havalı, onlarla sorun yok, artık evlenebildikleri için memnunum. Ama kız arkadaşım biseksüel ve bu aylardır beni rahatsız ediyor. Bazen arkadaşlarıyla kız geceleri düzenliyor ve hepsi lezbiyen ve bu korkutucu ama bana hiçbir şey olmayacağına söz veriyor. Onun başka bir kızla öpüştüğünü ya da seviştiğini düşünmek nedense canımı sıkıyor ama dediğim gibi eşcinseller havalı ve onun dışında onlarla bir sorunum yok. Benimle veya ilişkimle ilgili herhangi birinin sorusuna cevap vereceğim. Sadece bununla nasıl başa çıkacağım gibi bir tür yardıma ihtiyacım var"
"Pekala, işte hızlı ve kirli
Ben - 26 M
ona - 32 K
Bu Temmuz'da 2 yıllık evli.
Birlikte 5 yıl bu Ekim.

Birlikte yaşamaya ilk başladığımızda, daha iyi bir koca olmak ve onunla daha iyi iletişim kurmak, evde üzerime düşeni yapmak gibi üzerinde çalışmam gereken pek çok şey vardı. Konu her açıldığında kavgaya dönüştü ama biz Bunun işe yaramadığını düşündüm ve bir çözüm, bir liste tasarladım!

Bu işe yaradı, ilişkinin ve kendimin iyiliği için davranışlarım değişti ve bunun için daha iyi bir insan gibi hissediyorum.

Şimdi ben, genel olarak olumlu bir bireyim, olaylara nispeten olumlu bir bakış açısı sağlamak ve sadece esprili olmak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum. Ciddi şeyler söz konusu olduğunda ciddiyim ama bunun dışında gülümsemeyi seviyorum!

Şu anda sahip olduğum sorun, son 6 aydır onun giderek daha da kötüleşen tavrı hakkında devam eden tartışmalar yapıyor olmamız. Çalışıyor, şu anda öğrenci kredilerini ödüyor ve bunu yaparken nefret ettiği bir işe saplanıp kalıyor. Anlaşılır bir şekilde en iyi durum değil ama ben her zaman onun yanındayım ve onu desteklemek için yemek blogunu başlatmasına yardım ettim, pişirmesi için gerekli aletleri almasına vs. yardım ettim.

Daha mutlu, daha pozitif bir eş yerine, sürekli olumsuzluklara bakan, iç karartıcı olduğu için geleceğimizi birlikte tartışmayı reddeden ve genel olarak duygu gösteren sorunları olan birine sahibim.

Bunu defalarca tartıştık, bundan bıktım, o da öyle ve pek bir gelişme göremiyorum.

Onu seviyorum, ona değer veriyorum ama kendi akıl sağlığım için, o hayattan nefret ediyormuş gibi hissettiğinde onunla gerçekten vakit geçirmek istemekte zorlanıyorum.

Ağaçların arasından ormanı görememek gibi bir şey.

Reddit'in bu konuda sahip olabileceği tüm önerilere açığım."
"Bunu kısa tutmak için elimden geleni yapacağım. SO'mu ölümüne seviyorum. Pek çok iyi ve kötü ilişkim oldu ve bu kesinlikle en iyisi. Merak edenler için yirmili yaşların ortalarındayız.

Yine de bir hıçkırık ve ona bir pislik gibi ses çıkarmadan nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. İkimiz de tam zamanlı çalışıyoruz. Benim evim var ve o neredeyse benimle yaşıyor. O bir öğretmen ve ben bazen iş için seyahat ediyorum ve çok fiziksel emek harcıyorum. İkimiz de maaşlıyız. Bazen bir hafta veya daha uzun süreliğine yokum ve haftada 80 saatten fazla çalışıyorum. Bazen kasabada seyahat etmem ve çalışmam gerekmiyor.

Neredeyse her gün eve geldiğinde ve ben şehirdeyken, ne kadar yorgun olduğundan şikayet ediyor ve neredeyse dünyanın en çalışkan insanıymış gibi davranıyor (bunu abartmıyorum). Her zaman bir şeye ihtiyacı olup olmadığını sorarım, yemek yapmayı teklif ederim, ona bir kadeh şarap ısmarlarım vs. İşten asla sıyrılmaz ve kendini işten ayırmasına izin verir. Bu, tam bir pislik gibi konuştuğum kısım... Onun bir öğretmen olduğunu, çok iyi bir öğretmen olduğunu ve çok özverili olduğunu biliyorum ama... Ben ondan çok daha fazla ve çok daha sıkı çalışıyorum *TwoX'ten ateşlenen kurşunlar*

İşim sürekli gitmek aslında bunu uçaktan yazıyorum. Ama ne zaman eve gelsem, günüm ne kadar zor geçerse geçsin, ne kadar ağrılı olursam olayım, günümün gecemi mahvetmesine izin vermem. Sadece işte olmadığım zamanlarda sevdiğim kadınla vakit geçirmek istiyorum.

Bu reddit'e nasıl yaklaşabilirim? Onunla bu konuyu konuşurken üslubuma dikkat etmeliyim. Sahte gülümsemesini istemiyorum ama ev hayatımda biraz pozitifliğe ihtiyacım var. İşim zor ve bazı günler boktan ama sürekli bununla uğraşmaktan yoruldum. İlişkimizde yanlış olan bir şey yok ama bu sadece sürekli bir savaş ve iş sonrası olumsuzluğunun durması gerekiyor."
"Bu yüzden buna bir bağlam koymak zorunda hissediyorum. Bir genç olarak kronik vatan hasreti çektim. Bu, insanların evlerinde kalmayacağım, üniversitedeki arkadaşlarımı ziyaret etmeyeceğim ve bir sürü başka şey anlamına geliyordu. Üstesinden gelmem uzun zaman aldı ve ara sıra hala tuhaf bir hata yaşıyorum.

Bu, gelmeyen biri olarak ün kazandığım anlamına geliyor. Daha yeni bazı arkadaşlarıma açıklamaya çalıştım ama hala güvenilir olmadığım konusunda bir üne sahibim.

Bu sözü edilen. Yasal olarak arkadaşlarıma bekarlığa veda partisi yapamam. Sporla uğraşıyorum ve bu yüzden hafta sonları benim Pazartesi-Cuma günlerim. O hafta sonu büyük bir derbi ve benim de Cumartesi/Pazar maçları izlememi gerektiren yazdığım bir köşe için taahhütlerim var.

Bu yüzden ona yapamayacağımı ve bunu gitmek istemediğim için kaçıyormuşum gibi gösterecek bir şekilde yapmaya çalıştığımı söylemeliyim. Gerçek şu ki, gitmeyi gerçekten çok isterim ve ne zaman kelimeleri bir araya getirmeye çalışsam klişe geliyor. Sanırım daha büyük resimde bazı çelişkili duygularla da güreşiyorum. Birbirimizi 20 yıldır tanıyoruz. Her zaman yanımda olmadı ve ondan haber alamadığım veya ulaştığım aylar geçti ve o meşgul. O ayların bazılarında ona gerçekten ihtiyacım vardı ama bunun onu üzeceğini bildiğim bir kararı haklı çıkarmak için bahane arayan ben olabileceğimi hissediyorum."
"Bir yıldan biraz fazla bir süredir Steve* ile çalışıyorum. Belli ki her zaman benden hoşlanmış ve geçmişte bana kahve/kahvaltı vs. getirmişti. Yaklaşık 7-8 ay önce benden numaramı istedi ve ben onu biraz mahvettim.

Burada son zamanlarda beni onunla konuşturmaya çalışıyor, ben de pes ettim ve ona numaramı verdim. Görünüşe göre aslında pek çok ortak noktamız var ve son birkaç gündür harika sohbetler ediyoruz. Benden gerçekten hoşlandığı ve ciddi bir şey aradığı gerçeği konusunda oldukça açık davranıyor.

Ancak .... teknik olarak hala evli. Kesin olarak ayrılmıştır. Ve o bir iş arkadaşı. O kendi departmanında yönetici ve ben farklı bir departmanda müdür yardımcısıyım. Yine de şirketimiz ofisler arası ilişkilere kaşlarını çatmıyor ve benim üzerimde otorite konumunda değil.

Sadece ne yapacağımı bilemiyorum. Bu, açmam gereken bir solucan kutusu mu yoksa içimden gelenleri dinlemeli miyim bilmiyorum - bunun gerçekten iyi bir şey olabileceğini hissediyorum.

Bunun bir başka yönü de beyazım ve hiç siyah bir adamla çıkmadım (o siyah). Irkımın dışında çıktım, ama siyah bir adam değil. *Lütfen okumaya devam edin, bu alakalı hale geliyor.* Kesinlikle çekim eksikliğinden kaynaklanmadı - sadece bu şekilde oldu.

Bana daha önce siyah bir adamla çıkıp çıkmadığımı sordu (o siyah) ve ben de çıkmadığımı söyledim. Ona daha önce beyaz bir kızla çıkıp çıkmadığını sordum ve aslında beyaz kadınları tercih ettiğini söyledi. Bu fetiş bir şey mi? Bu da sahip olduğum başka bir endişe.

Reddit'e ne dersin?"
"5 yıldır peşinden koştuğum (f17) bir adam (m18) var. O zaman aralığında birkaç erkek arkadaşım oldu ve bu adamı unutamadığım için ayrıldım. Geçen yıl boyunca en iyi arkadaş olduk ve sürekli takılıyoruz. Mesele şu ki, artık bir kız arkadaşı var. Kız arkadaşı benden kesinlikle nefret ediyor çünkü onunla takılmaktansa benimle takılmayı tercih ediyor. Benimle ondan ayrılmaktan bahsetti, ama arkadaşlığımızdan daha fazla bir şey yapma şansını denemeli miyim bilmiyorum.

Ama işin zor kısmı burada. Arkadaş bölgesinde olduğu gibi ona yanlış sinyaller göndermiş gibi hissediyorum. Ona nasıl hissettiğimi söylediğimde çok şaşıracağından ve bana daha önce aynı şekilde hissetmediğini söylemesinden korkuyorum. Başka bir şey, yakın zamanda onun en iyi arkadaşıyla çıktım. Arkadaş grubunun bir ""erkek kodu"" olup olmadığından emin değilim ama bu olası bir varsayım.

Ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Çok uzun zamandır sıkışıp kaldım ve sonunda aramızda neler olduğunu çözmem gerektiğini hissediyorum. Konuya nasıl yaklaşacağım ya da yaklaşmalı mıyım hiç bilmiyorum. Lütfen ve yardımın için teşekkürler, Reddit!"
"Merhaba insanlar,
Bugün bir arkadaşım bana onunla takılmak için zamanım olup olmadığını sordu. Şaka olarak 'Hayır bugün istemiyorum' dedim ama ardından 'Bekle lütfen, çabuk duş alacağım' dedim, bu yüzden şaka yaptığımı anladığını düşündüm. İşim bitip hazır olunca 1 saat sonra istemediğini söyledi. Başka bir arkadaşıma sordum ama meşguldü. Diğer arkadaşlarım son büyük sınavları için çalışıyor/öğreniyorlar.

Şimdi mesele şu ki, 2-3 yıl önce burada, kasabamdaki insanların beni sevdiğini ve sokaklarda her zaman benimle konuştuğunu veya 'Merhaba' dediğini hatırlıyorum. Buradaki diğer insanlarla çok iyi anlaşırım ama çoğunlukla en iyi arkadaşlarımı kendime yakın tuttum, ancak onlarla her gün veya haftanın birçok günü, sadece şu anda takılmam.

Kızlarla sorunsuz konuşabiliyordum ya da yaşıtlarımla birlikte gülebiliyordum. Son birkaç yılda tamamen geri çekildim. Kilo aldım. Geçen yıl Mart ayında 117 kiloydum. Kendime bir şeyi değiştirmem gerektiğini söylediğim nokta buydu. Şu anda 96 kiloyum ve tercih ettiğim kiloya ulaşmak üzereyim ama konu daha fazla arkadaş edinmeye geldiğinde eski halime nasıl geri döneceğimi bilmiyorum.

Bazen yalnız hissediyorum."
"Merhaba /r/ilişkiler.

Biraz geçmişe bakarsak, son zamanlarda gerçekten zor zamanlar geçirdim - sevdiklerimin ölümü, aile draması/gerginliği, tacizci eski erkek arkadaşımdan ayrılma, genel olarak berbat bir yıl.

Erkek arkadaşımla yaklaşık 9 aydır beraberiz. Çıkmadan ve birbirimize ilgi duymadan önce yıllarca arkadaştık. İlişkimiz şu ana kadar oldukça mutluydu, birkaç sinyal/tartışma var ama çok önemli bir şey yok.

Son zamanlarda hayatımda hiç olmadığım kadar depresif hissediyorum. Eskiden oldukça uysaldım ve yılda belki üç kez ağlardım. Şimdi birkaç günde bir ağlıyorum ve günlük işler çok zor. En sevdiğim birçok şeye olan ilgimi kaybettim - örneğin, beş yaşımdan beri her gün 2 saat pratik yapan bir klasik piyanistim ve aylardır piyanoma dokunmadım. Düzenli olarak danışmanlığa gidiyorum ve arkadaşlarıma ve aileme duygularımı sık sık anlatmıyorum, bunun yerine kendi başıma halletmeyi tercih ediyorum.

Geçen hafta yıkıldım ve erkek arkadaşıma ne kadar kötü olduğunu söyledim. Harika, nazik ve rahatlatıcıydı ve hatta ben ona neler olduğunu anlatırken benimle ağladı. Yine de ona söyleyemeyeceğim bir şey var ki, bazen ona karşı hiçbir şey hissetmiyormuşum gibi hissediyorum. Bazen onu çok seviyorum, bazen umrumda değilmiş gibi hissediyorum. Yine de bu sadece onunla sınırlı değil - son zamanlarda ailem veya kız kardeşim için neredeyse hiç şefkat hissetmiyorum ve arkadaşlarımı görmeye çok az ilgi duyuyorum.

Reddit kullanıcıları ne yapmalıyım? Başımın üzerinde asılı duran bu depresyon bulutuyla duygularıma hiç güvenemiyorum. Düzenli olarak bir danışmanla görüşüyorum ama tüm bunlarla başa çıkmak için yeterli görünmüyor. Hiç benzer bir durumda olan var mı?

Ayrıca soru sormaktan çekinmeyin, cevaplamaya çalışacağım, önemli bir ayrıntıyı atlayıp atlamadığımdan emin değilim."
"Tamam, öncelikle şunu söylememe izin verin, her şey harika gidiyor. Randevularımız oldu, bir sürü takılıyoruz ve gerçekten birbirimizden gerçekten hoşlanıyoruz (hatta belki aşk?).

Şimdiye kadar, her şey bu ilişki merdivenini tırmanıyormuşuz gibi hissettirdi, ama şu anda öyle görünüyor ki, evlilik ve çocuklar dışında, olabileceğimiz kadar yüksekteyiz. Sanırım sormaya çalıştığım şey - şimdi ne yapacağız?

Her şey olduğu gibi mi devam edeceğiz (btw kesinlikle eski değil) ya da ne? Sanırım ben de onunla ne kadar zaman geçirmem gerektiğini bilmiyorum çünkü çok muhtaç görünmek istemiyorum (kulağa aptalca geliyor biliyorum). Temel olarak, bu noktada ilişkimizle ne yapacağım konusunda biraz kafam karıştı. Herhangi bir ipucu/öneri çok takdir edilecektir! :)"
"Birkaç aydır en iyi arkadaşımla giderek daha da yakınlaşıyorum. En zor zamanlarımda bana yardım etti. Geçenlerde zor bir ayrılığı atlatmama yardım etti. İlk tanıştığımızda, o sırada başka bir ilişki içinde olduğum için birbirimize bir tür ""arkadaşlık alanı ayırdık"".

Dönem yeni bitti ve o ve ben birlikte çok daha fazla zaman geçiriyoruz. Kendimi ona çok değer veriyor buluyorum ve onu korumak istiyorum, ancak bunun çok iyi arkadaş olmamızdan kaynaklandığını düşünüyorum. Ama onunla birlikteyken kendimi çok mutlu hissediyorum ve gülümsemeden edemiyorum.

Dün gece sadece ikimiz konuşuyorduk ve ben gitmek için ayağa kalktığımda, ""Bekle. Bir şey denemek istiyorum. Ve bence en azından deneyebilecek kadar iyi arkadaşız"" dedi. Sonra beni öptü! Daha sonra bunun hakkında konuştuk ve ikimiz de kendimizi garip veya garip hissetmedik... aslında çok iyi hissettirdi. Tekrar öpüştük, bu sefer daha uzun ve daha iyi hissettik. Sonra ayrılmak zorunda kaldım, bu yüzden ondan sonra bir daha bu konu hakkında konuşmadık.

Şimdi biraz kafam karıştı. Eve geldim ve uyuyamadım çünkü tek yapabildiğim onu ​​ve o öpücüğü düşünmekti. Devam etmeli miyim bilmiyorum çünkü onu bir arkadaş olarak kaybetmek istemiyorum. Ve sonraki adımlarımın ne olması gerektiğini bilmiyorum! Düşünceler? Tavsiye?"
"Bu yüzden kız arkadaşımla 4 yıldır uzun süreli ciddi bir ilişki içindeyim ve ciddi derken, önümüzdeki yıl içinde evlenme teklif etmeyi düşünüyorum. Bununla birlikte, yaklaşık 2 yıl önce gerçekten harika bir kızla tanıştım, hadi ona C.C diyelim ve yakınlaştım - düzenli olarak mesajlaşıyoruz, kardeşimle yaptığım gibi birbirimizle dalga geçebiliyoruz ve genellikle dışarı çıkıyoruz haftada en az bir kez içecekler için (bunu tabii ki gf'ime bildiririm). Aynı kariyere (finans) sahip olduğumuz için gerçekten bağlantı kuruyoruz ve o şimdiye kadar tanıştığım en ilginç insanlardan biri ve beni anlıyor (oldukça karmaşık olduğumu düşündüğüm şeyi çok az insan anlıyor). Her neyse, geçen gece bir şeyler içmek için dışarı çıktık ve onun evinde kaldık. Birkaç içki daha içtik ve sonunda seviştik - bu, uzun zamandır yaşadığım en tutkulu sevişme seanslarından biriydi. Ertesi sabah, biraz ayıldık ve şimdi işler biraz garip ve kopya çektiğim için kendimi bok gibi hissediyorum. Bana, onunla birlikte olmaya niyetim yoksa, artık birbirimizi görmememizin en iyisi olduğunu söylüyor. Ailesiyle ilgilenmesi gereken işleri olduğu için hafta sonu şehir dışında ve döndüğünde konuşacağız.

Bunun bencilce olduğunu biliyorum ama bir arkadaş olarak C'yi kaybetmek istemiyorum ve ayrıca şu anki kız arkadaşımdan da ayrılmak istemiyorum. Bunun C için adil olmadığının farkındayım ama en iyi arkadaşım birdenbire ölmüş gibi hissediyorum. Hangi yöne gideceğimden emin değilim yani

1) ayrılık, tarih C

2) Bir daha asla konuşmayın veya C'yi görmeyin.

3) Her şeyi yapın ve akışa bırakın

C ile buluştuğumda ne söyleyeceğime dair herhangi bir tavsiye veya ne yapacağıma dair tavsiyeler için teşekkürler, teşekkürler."
"-Dumanını ağzının kenarından üflemenden nefret ediyorum.

- Benimle flört ettiğinde sesindeki tonlamalardan nefret ediyorum.

-Gereksiz yere sırtımı okşadığında elinin kürek kemiklerimde hissetmesinden nefret ediyorum.

-Bana o aptal sırıtışınla ve aptal kaşlarınla ​​bakmandan nefret ediyorum.

-Mesajlarınıza esprili, gramer açısından doğru, özenle ifade edilmiş bir yanıt yazmak için 15 dakika ayırmaktan nefret ediyorum. Sonra hevesli görünmemek için göndermek için bir iki saat bekliyorum.

-Yatağında televizyon izlerken sağıma bakıp, yanımdaki yastığın üzerinde senin yüzünü görmekten nefret ediyorum.

- Gerçekten, gerçekten, gerçekten, gerçekten, gerçekten, senin altılı paketinden nefret ediyorum.

-Aynen kollar. iğrenç. Onları gözümün önünden uzaklaştır.

-Dün gece sarhoşmuşum gibi davranmadığım ve yorganın altında sana yaklaşıp başımı boynunla omzun arasındaki boşluğa yaslamadığım gerçeğinden nefret ediyorum.

-Gerçekten çıkabileceğim bir insan olmamandan nefret ediyorum, özellikle de kalbimi kıracak koca bir pislik olduğun için.

-Bu yüzden beni becermek istemenden nefret ediyorum. Ve bildiğimi bilmenden nefret ediyorum. Ve bunu istediğimi bilmenden nefret ediyorum.

-Çünkü sana, senin bana olabileceğinden çok daha fazla duygusal olarak bağlı olmamdan, hatta sana bağımlı olmamdan nefret ediyorum.

-Geldiğimde seni düşünmekten nefret ediyorum.

-Önümüzdeki ay seninle konuşmayacağım gerçeğinden nefret ediyorum, çünkü sana facebook ya da e-posta göndermek benim açımdan izinsiz girmek olur. Ve bana facebook veya e-posta göndermeyeceksin çünkü buna ihtiyacın yok. Ya da istiyorum sanırım.

-Gittiğimden beri beni hiç düşünmemişken, senin aptal kıçını o kadar çok özlüyor olmamdan ve bunu kendimi daha iyi hissetmek için yazmamdan nefret ediyorum. Belki bir veya iki kez hariç. Geçerken. Belki?

- Bu olasılığın beni ne kadar mutlu etmesinden nefret ediyorum."
"Sadece güvende olmak için tek kullanımlık kullanmak. Çoğunlukla.

Bir arkadaşımı yaklaşık 10 yıldır tanıyorum ve artık yan yana yaşamasak da yılda birkaç kez onunla vakit geçirmek için çaba harcıyorum. O benim için neredeyse bir kız kardeş. O zaman ailesiyle yakınlaştım, kız kardeşlerinden biri de dahil, hadi ona Olivia diyelim.

Olivia bir süredir benden hoşlanmış da olmayabilir de. Son yıllarda arkadaşım bana ""Tekrar ne zaman ziyarete geliyorsun? Olivia seni özledi"" gibi alaycı mesajlar gönderdi. O zamanlar, Olivia'yı en iyi arkadaşınızın can sıkıcı ama bir şekilde sevimli küçük kız kardeşleri kadar seviyordum, bu yüzden gözlerimi devirdim ve onunla dalga geçtim. Bunun bir aşama olduğunu düşündüm ve muhtemelen öyleydi.

Aslında, kendimden nefret ediyorum; Olivia bende büyüdü. Olivia'ya üniversite yılları boyunca benimkiyle çelişen ilgili bir disiplinde olduğu için alay ettikten sonra, benim bölümüme geçti. Komik, bu. Kaba sohbetlere katılma yeteneğine sahip olmak, kesinlikle birlikte daha fazla zaman geçirmemizi sağladı ve kendimi onun en kötü kelime oyunlarına bile aptalca sırıtırken buldum.

Günümüze hızlıca ilerleyin. Olivia ve ben baharda mezun oluyoruz. Bir yanım çenemi kapalı tutmanın daha güvenli bir hareket tarzı olduğunu biliyor ve bunun çoğu sadece benim tahminim olabilir, ama yine de hepimiz yollarımızı ayırmadan önce arkadaşıma açılmak istiyorum. Ne olursa olsun garip olacağı için konuyu onunla en iyi nasıl açacağımı düşünmeye çalışıyorum. İlgili tüm riskleri biliyorum ve hatta bana karşı hisleri olanın kız kardeşi değil de arkadaşım olduğu felaket senaryosunu bile düşündüm ki bu çok saçma ama gerçek ve kurgu hakkında ne derler bilirsiniz."
"blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah
blah blah blah blah blah blah blah blah

Hatta daha fazla

blah blah blah blah blah blah blah blah"
"Gerçekten biraz içgörü kullanabilirim.

Geçmişime bakarsanız, kız arkadaşım eski sevgilimle olan arkadaşlığım konusunda hayal kırıklığına uğradı. O zamandan beri eski sevgilimle iletişimimi kestim, kız arkadaşımla birçok uzun konuşmam oldu.

Kız arkadaşım hala üzgün. Çok üzgün. Onu birkaç randevuya çıkardım ve hala birlikte vakit geçiriyoruz, ama o pek eğlenmiyor. İyi planlanmış tarihler, fazladan zaman ve çabayla onu ""şaşırtmamı"" istiyor.

Bu benimle iyi! Eğer kefaretim buysa, yapmaktan korkmuyorum. Ancak olaydan bu yana (bir hafta önce) ilişkiye hiçbir katkı sağlamadı. Randevularda mutlu ve ben hiçbir şey planlamadığımda üzgün."
"Yani bu kızla (Ben m/18 onun f/17) yaklaşık 2 aydır bir ilişkim var. Bundan önce, neredeyse tam bir yıl önce 3 aydan biraz fazla bir süre çıktık. İlk ilişki, ben ateistim, babası papaz ve inancı onun için çok önemli olduğu için babası bizi görüşmemizi yasakladığında aniden sona erdi.

Bu sefer babası, birlikte olmamıza izin vererek onu çok daha az koruyor. Ne yazık ki hala bana hiç güvenmiyor. Birlikte yalnız olmamıza izin verilmiyor. Annem veya aile üyelerinden biri neredeyse her zaman yanımızda olmak zorunda. Kalabalığa çıkarsak ikiz kız kardeşi neredeyse her zaman bizimle gelir. Bunun tamamen benim inancımla ilgili olduğunu bana daha önce söylemişti. Başlangıçta güvensizliğini tamamen anlamıştım ama zamanla daha iyi olacağını düşündüm. İlişkiden önce yaklaşık 2 yıl arkadaştık ve babasıyla çeşitli konularda birçok sohbetimiz oldu.

Bu tek başına iyi olurdu ama aynı zamanda sahip olduğum çeşitli tavırları değiştirmem için beni çok zorluyor. O etraftayken gerçekten kendim olamıyorum. Bana kızacağı için kendimi çok sık sansürlerken buluyorum. Ne zaman onun yanında müziğimi dinlesem, müzikte ""G dereceli""den gerçekten daha fazla küfür veya herhangi bir tema olduğunda rahatsız olmaya başlıyor (size daha iyi bir imaj veriyorsa çok sayıda punk rock dinliyorum).

Bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ama onun yanında hiç kendim olamıyordum. Genelde arkadaşlarımın yanında yapacağım/söyleyeceğim her şey, onun onaylamadığı her şey. Peki ben ne yapacağım? Açıkçası ne yapacağımı bilemiyorum. Herhangi bir yardım harika olurdu! Herhangi bir açıklamaya ihtiyacınız varsa, sadece sorun."
"Tamam, bu aslında bugün olmadı ama hala aklımdan çıkmıyor. Bir TIFU'ya layık olduğunu düşünüyorum.

Ben, o zamanki kız arkadaşım ve iki arkadaşım birlikte İspanya'da tatildeydik. Bir gün bir Su Parkına gittik ve onu almak için kuyruğa girdik. Giriş kapısında para ödedik ve içeri girdik.

Girişten geçip bu büyük açık alana giriyorum, burada istediğiniz yere çeşitli yönlerde inebilirsiniz. Küçük grubumuzun önündeydim. Etrafa bakmak, diğerlerini beklemek ve nereye gideceğimize karar vermek için durdum.

Aniden birinin sağ kolumu çektiğini hissettim, bu yüzden doğal olarak sağıma baktım ve kameralı bir Su Parkı çalışanı gördüm. İspanyolca bir şeyler söylüyor ve boştaki eliyle bana evrensel 'foto' el hareketini gösteriyordu.

""Ah, bu güzel kuruluşta aldığım keyfi yakalamak için resmimi istiyor""

Yüzümü ona döndüm ve kocaman bir sırıtışla yarı komik bir poz verdim...

Fotoğraf çekmiyor. ""Hayır hayır hayır"" diyor arkamı işaret ederken. Arkamı döndüm ve doğrudan fotoğrafçı ile 2 küçük çocuğun arasında, dev bir penguen kostümü giymiş biriyle durduğumu fark ettim...

Arkadaşlar histerik bir şekilde gülüyor, gururum iyi ve gerçekten yaralanmış olarak uzaklaşıyorum."
"Bu yüzden sorum için en iyi alt dizin olup olmadığından emin değilim, ama bence denemeye değer!

16 yaşımdan beri hemen hemen sürekli olarak birden fazla kadınla ilişki içindeyim. Herhangi bir bağlılık olmadan dayandığım en uzun süre, kelimenin tam anlamıyla kendimi yeni bir şeye bağlamayı başardığım bir hafta oldu.

En son kız arkadaşımdan [19/K] bu noktada hayatımda kendim için en çok ihtiyacım olan şeyin bir süre 'yalnız' kalmakla 'tamam' olmak olduğunu düşündüğümü fark ettikten sonra yeni ayrıldım.
Kendime kesinlikle sağlam bir yol açtığım için (duygusal olarak dışında) çok bağımlı bir insan olduğumu düşünmüyorum. Dahası, bunun kaçındığım ve asla yüzleşmediğim bir korku olduğunu hissediyorum.

Birini tamamen 'aşmama' ve herhangi bir kalp kırıklığı yaşamama asla izin vermedim. Kelimenin tam anlamıyla bir sonraki şeye dalıyorum.

Görecek çok hayatı olan genç bir adam olduğum için mantıklı olmaya çalışmama rağmen, şu anda yalnız kalmaktan çok korkuyorum. Sanırım bu daha çok bilinmeyenden ve bilinmeyenden korkmak.

Öyleyse reddit, kendime ""yalnız kalmak"" konusunda sorun yaşamamayı nasıl öğretirim?"
"Bunu olabildiğince kısa yapmaya çalışacağım. Son birkaç aydır sabah 330-4 civarında karım ve ben bir arabanın geçtiğini duyduk. Satış sonrası susturucusu var, bu yüzden çok yüksek ve bizim odamızda duyulabiliyor (caddenin karşı tarafında.) Eylül ayında bebeğimizi doğurdu, o zaman bebeği emzirirken ara sıra duyardım. gecenin yarısı. Az önce bu her kimse işe gideceğini düşünmüştüm ama geçen gece karım bebeği emziriyordu ve adamın garaj yolumuzda durduğunu, arabayı çektiğini ve sonra dönüp gittiğini gördü. Açıkçası, susturucu yüzünden aynı arabaydı. Dün gece karım saat 3'te uyandı ve tekrar yapıp yapamayacaklarını görmek için oturma odasına gitti. Tam boşver deyip yatağına dönecekken arabanın sesini duydu ve kesinlikle bizim garaj yolumuza girdi ve gitti. Bu noktada karım beni oldukça çılgınca uyandırıyor. Ben de kamu güvenliğini aramasını ve ne yapacağımıza bakmasını sağladım. Bir dedektif onu geri aradı ve bu gece mahallede devriye gezeceklerini ve tekrar olup olmayacağını göreceklerini söylediler. Şimdi bunun her gece olup olmadığını bilmiyoruz, ama bu beni biraz ürkütüyor. Bir alarmımız var ve yatağımın altında 0,9 mm ile uyuyorum ama iki çocuğumuz var ve bu en hafif tabirle berbat. Bu yüzden bu gece saat 3'te kalkıp oturma odasına gideceğiz ve geri gelip gelmediklerini ve polisin kıçını alıp almadığını göreceğiz. Sessiz bir alt bölümün arkasında yaşıyoruz, kahretsin anahtarlarımı kamyonumda unuttum ve hiçbir şey çalınmadı, bu yüzden yaşadığımız bu bölge için oldukça tuhaf. Ayrıca bu kişinin garaj yolumuzda dönmesi için iyi bir neden düşünemiyorum. Yani her neyse bu benim hikayem. Reddit'in hikayemi paylaşmak için mükemmel bir yer olacağını düşündüm. Yarın ne olacağını yazacağım. Sorum şu, bu adam ne halt ediyor? Düşünceleriniz memnuniyetle karşılanır ve beklenir. Okuduğunuz için teşekkürler."
"Dün gece tanıştığımız bu adamlarla takılıyorduk (18-24 gibiydiler) ve iyi vakit geçirdik, ancak kız kardeşim gerçekten 18 yaşındaki adamla konuşmak istiyordu. , ve onlarla daha sonra takılıyoruz)

Kendimi oldukça kötü hissettim çünkü bir ilişkiden yeni çıktı (arkadaşına göre bir yıldan fazlaydı) ve bize bundan bahsettiğinde ağlamak istiyormuş gibi göründü ama kendini tuttu. Bu yüzden onun için üzüldüm. Ve eve döndüğünde, şimdiden bir erkekle ilişkisi mi var?

Normalde işini yapmasına izin verirdim, ama sonra, sahip olduğu ilişkilerle ne istediğini bile bilmediğini fark ettim (eski sevgilisinden hoşlandığını itiraf ediyor (onu birkaç hafta önce gördü), onunla bir şey yaşarken) şu anda birisi (bana söylediğine göre işlerin ciddileşmesini istiyormuş gibi görünüyor: örneğin geçen haftaki doğum günü için onu ailesiyle tanışmaya davet ediyor) ve sonra bu adamla bir şeyler başlatmak istiyor? doğru olduğunu düşünüyorum

Herkes anlasın diye söylüyorum, kıskanmıyorum, bence bu aptalca ama gerizekalı olduğum için azarlanmak istemiyorum...

Onunla konuşmalı mıyım yoksa bir şeyler olup bitmesine izin vermeli ve hiçbir şey söylememeli miyim?"
"Yani ben ve lisemden bu kız yaklaşık 2 aydır konuşuyoruz ve ilk bir buçuk ay boyunca işler harika gidiyordu. Sınavlarda kahve içmeyi planlıyorduk ama daha çok ders çalışmaya odaklandığım için zamanım olmadı. Bu zamana ihtiyacım olduğunu anladı, bunun yerine kütüphaneye gittik ve birlikte ders çalıştık. Çalışmamızdan birkaç gün sonra ona ondan hoşlandığımı ve onunla konuşmaktan keyif aldığımı söyledim. O da aynı şekilde hissetti ve üniversiteye gittiğinde konuşmaya devam etmek isteyeceğini söyledi.

 O günden beri sohbetlerimiz yavaş yavaş azalmaya başladı ve artık mesajlarıma cevap vermiyor. Ona her şeyin yolunda olup olmadığını soran ve gününün nasıl geçtiğini soran 2 mesaj gönderdim. Ona bu şekilde davranmasına neden olacak hiçbir şey söylemedim ve onunla bunun hakkında konuşmaya çalışmak için çaba sarf ettim. Bu noktada, bu kızı tanımak için harcadığım zaman çılgınca ve onunla olan ilişkimi kesip hayatıma devam etmek istediğim noktaya geldim. Ben burada kalırken, o benim şehrimin dışında bir üniversiteye gidiyor. Bir pislik gibi davranmadan onunla konuşmayı nasıl bırakabileceğime dair bir tavsiyeye ihtiyacım var. Artık onu daha çok yakın bir arkadaş olarak görüyorum ve konuşmayı kesersek ilişkimizi yüksek bir notta bırakmak istiyorum. Gelişmiş teşekkürler ve herhangi bir tavsiye çok makbule geçer!"
"Bir Siyasi Danışmanlık Firmasında çalışıyorum, çeşitli müşteriler için ülkenin her yerinde kampanyalar yürütüyoruz. İşim beni oradan burada birkaç hafta evden uzak tutuyor.

1 1/2 yıl önce Florida'ya taşındım. Bu yılın ocak ayında bir erkekle tanıştım ve son 6 aydır erkek arkadaşız. O da yakın zamanda florida'ya taşınmıştı ve anlaştık. İşleri ağırdan aldık, doğru yaptık. Mayıs ayında SLC'de 10 haftalık bir projeye atandım. Beni ve işimi destekledi, bu proje için ayrıldığım gece birdenbire beni sevdiğini söyledi.

İlk birkaç hafta iyiydi. Günde bir kez konuştuk ve orada burada mesajlaştık. Altıncı haftadan sonra biraz sallanmaya başladı. Her şeyi çözdük ve dengeye geri dönmüş gibiydik, şimdi 10 üzerinden 9. hafta, çok başarılı bir kampanyayı tamamlıyorum ve eve gidip oğlumu görmeye hazırım. Ya da öyle düşünmüştüm. Bu gece facebook'ta kalp kırıklığı mew mew acıtıyor mew mew hakkında bir gönderi yaptı. Oh hayır ne yaptım dedim !!!, oh kahretsin bu mantıklı değil gibi yorumları okumaya başladım .. düşük ve bakın sarhoştu facebook'ta eski sevgilisinin (1000 mil uzakta NJ'de yaşayan) nasıl kırıldığını anlatıyordu tekrar kalbini ve eski sevgilisini hala ne kadar sevdiğini, bu eski sevgilinin başka bir adamla yatarak tekrar kalbini nasıl kırdığını. Ben, son 6 aydır erkek arkadaşı olan resmin hiçbir yerinde yok.

Mesafeyi anlıyorum, gözden ırak akıldan ve ilişkiler konusunda zor bir işim var. Ama O bana beni sevdiğini söyledi, tam tersi değil, bu çocuk için sırılsıklam olmuştum. Şimdi kırıldım ve sinirlendim. Yetişkinlerin burada yapacağı şey nedir? Kapatmak için onunla yüzleşin mi yoksa sadece arkadaşınızı silin, teması kesin ve iyileşmeye başlayın mı?"
"Birkaç yıl önce oradayken erkek arkadaşıma Yunanistan'dan fotoğraflar gösteriyordum. o büyük bir tarih tutkunu, bu yüzden yatakta kucaklaşıp fotoğraflara baktık. Siyahi erkek arkadaşımla oradaydım, bu yüzden o fotoğrafların çoğunda tabii ki vardı. yeni erkek arkadaşım kim olduğunu sordu ve eski erkek arkadaşım olduğunu söylediğimde acılı bir ""oh tamam"" dedi, bu yüzden fotoğraflara bakmayı bıraktık ve bunun yerine biraz netflix izledik.

gerçekten sessizleşti ve artık kucaklaşmak istemedi, sadece oturdu ve kitap okudu. birkaç saat sonra sormak zorunda kaldım
erkek arkadaşımla fotoğraflara verdiği tepkinin nesi vardı?

""Neden benimle çıkıyorsun? Siyahi erkeklerden bu kadar hoşlanıyorsan neden siyahilerle çıkmıyorsun? Benimle olmanın ne anlamı var? Senin tipin değilim"" gibi bir şey söyledi.

Bir tipim olduğunu bile bilmiyordum. Sadece sevimli ve hoş olduğunu düşündüm, bu yüzden çıktık. Cevabımı beğenmedi, üzüldü, kavga ettik ve gitti.

Tepkisini gerçekten anlamıyorum, aslında çok şok ediciydi. Onu tanıdığım yıl içinde asla ırkçı olarak çıkmadı, daha çok tam tersi gibi. O gerçekten tatlı ve eğlenceli bir adam ve bu onun karakterine çok aykırıydı.
bu bir hafta önceydi ve bana bir kez mesaj atmamıştı. Hiçbir şey. İlk başta bir özür bekledim ama hiçbir şey alamadım, bu yüzden ona mesaj atmaya başladım ve yanıtlarında gerçekten mesafeli ve soğuk. Ona neyi yanlış yaptığımı soruyorum ve bana cevap vermiyor ve konudan kaçıyor.

Ona ayrılmak isteyip istemediğini soruyorum ve hayır dedi ve sonra cevap vermeyi bıraktı. onun nesi var?"
"Yani karım (24f) ve ben (21m) 2 yıldan az bir süredir evliyiz. 11 aylık bir oğlumuz var. Dün gece tartıştık çünkü ailesi Noel sabahı oğlumuzun hediyelerini açmasını izlemek için evime gelecekler. Bana bunun uygun olup olmadığı bile sorulmadı ve bana sadece dün gece söylendi. Eşime Noel sabahı sadece biz ve oğlumuz olmasını istediğimi çünkü onun ilk Noel'i olduğu için özel olmasını da istediğimi söyledim. Kızdı ama benimle konuşmadı, sadece ailesiyle benim bir pislik olduğumu söyleyerek konuştu. Bu yüzden bugün babası onu aradı ve onun bağırdığını ve telefona küfür ettiğini duyabiliyorum ve kendimi kaybettim ve bir kapıya bir delik açtım. Sonra karım çıldırır ve oğlumuzla birlikte ayrılır. Bu yüzden kendimi sakinleştirdim ve temizlik yaparak kendimi meşgul ettim. Polis daha sonra kapıma geldi ve benimle konuştu ve eşimin telefonunu ve bazı kıyafetlerini almamı istedi. Bu gece başka bir yerde kalacağını söylediler (büyük olasılıkla ailesi) O zamandan beri onunla konuşmadım. Ben ne yaparım? ne olacak? Her şey biterse ne yapacağım? Lütfen. Tavsiyeye ihtiyacım var."
"Bu haftanın başlarında, iş tesislerimizden birinden son derece yüksek değerli bir şey kayboldu. Kayıp olduğunu ve onu aradığımı halka duyurmak için bir e-posta kullandım. Bugün, mülkümü en son kimin gördüğüne/dokunduğuna dair kesin ve inkar edilemez kanıtlar buldum.

Suçluya rahat ve çatışmacı olmayan bir tavırla sorduğumda, onu hiç görmediğini ve ""acımı hissettiğini"" söyledi. Sonra aleyhlerindeki delili onlara bildirdim ve o da delili aldığını itiraf etti. Bu onu gözle görülür bir şekilde tedirgin etti. Ona bunu neden yaptığının umurumda olmadığını ve sadece malımı geri istediğimi söyledim. Şu anda suçlu olduğunu bilen tek kişi benim ve ona, istediğimi hemen yaptığı sürece bu şekilde devam edeceğimi söyledim.

Ama şimdi ikinci düşüncelerim var. Bu adam eşyalarımı aldığında bana ne yaptığını tam olarak biliyordu çünkü ona kaybımın sonuçlarını açıkça söyledim. Daha iyi kelimeler olmadığı için beni tamamen becerdi. Sonra doğrudan yüzüme bakıp onda olmadığını söyleme küstahlığını gösterdi ama benim için üzüldü. Belli ki benim sorunlarım için endişelenme ihtiyacı hissetmiyordu ve onun sorunlarını neden umursamam gerektiğini anlamıyorum.

Bu her gün gördüğüm biri. Aynı profesyonel ağa, meslektaşlara ve üstlere sahibiz. Temelde tek yapmam gereken, meslektaşlarımızdan herhangi birinin departmanımızın hırsızının kimliğini öğrenmesine izin vermek. Ben bu ""topluluğun"" sevilen ve saygı duyulan bir üyesiyim ve beni becermeye çalışan biri anında dışlanır. Bunun bende yarattığı stres ve ıstırap miktarı için adil bir ceza olduğunu düşünüyorum, ama bu sadece benim görüşüm."
"Bu yüzden GF'm ve ben yaklaşık 1,5 yıldır çıkıyoruz ve ilişkimizin yaklaşık 9 aydır ona çapraz giyindiğimi söyledim. Bu, onunla tanışmadan önce yaptığım bir şeydi ve ona karşı daha açık olmanın ve ilerleyeceksek bu tarafımı bilmesini sağlamanın zamanının geldiğini hissettim.
 Ona yapmayacağımı söylediğimde çıldırdı ama kafası çok karıştı ve üzüldü. Bununla ilgili birçok uzun konuşma yaptık ve değişmemden endişeleniyor. Bana aşık olduğu beni nasıl istediğini anlattı, tanımadığı birini değil. En çok istemediğimi söylediğim halde kadın olmak istiyorum dememden korkuyor.
Biraz ilerleme kaydettik, onun etrafında külot giymemi sorun etmiyor ve hatta bunu biraz çekici buluyor. Ancak, bana serbest bir çalışma alanı verilirse ""onun erkeği"" olmayan bir şeye dönüşeceğime inanıyor.
Bunun, diğer her şeyde güvenmesine rağmen bana güvenememe sorunu olduğuna inanıyorum ki bu benim için sinir bozucu. Ayrıca ne istediğimi bulabilmem için kadınsı olabilecek her şeyi denememi istiyor ve sonra buna uygun olup olmadığına karar verecek. Bu, onun iyi olmayabileceği her şeyi sistematik olarak ortadan kaldırmanın mümkün olmadığı ve bana güvenmediği için canımı yaktığı için çok hüsrana uğradım.

Bu konuda bana güvenmesini istemekle mantıksız mı davranıyorum? Ona kesin bir garanti veremeyeceğimi biliyorum ve onu o kadar çok seviyorum ki onun için her şeyi verirdim (bunu yapmamı istemiyor çünkü beni istiyor)."
"Merhaba Reddit,

Yaklaşık bir buçuk yıllık kız arkadaşım dün gece bana annesinin kanser olduğunu söyledi. Telefonda olduğu ve oldukça üzgün olduğu için bana çok az ayrıntı verdi, ancak kemoterapi ile erken tedavi edilirse yüksek bir başarı oranı olduğunu söyledi. Her iki ebeveyniyle de tanıştım ve onlar harika ve cömert insanlar. Temel olarak, ona nasıl yaklaşılacağı ve doğru türde duygusal destek sağlanacağı konusunda tavsiye arıyorum. Hayatımda şu ana kadar çok şanslıydım, sevdiğim biriyle böyle bir durum yaşamadım, ama bence bu, şimdi kız arkadaşımla nasıl bağlantı kuracağımı bilmek açısından beni dezavantajlı bir konuma getirdi. Babam bir varoluşçu ve ben de bir dereceye kadar onun zihniyetini paylaşıyorum, bu yüzden duygusal destek sağlama konusunda gerçekten en iyisi değilim. Ben de sadık bir ateistim ve o sınırlardan biri, bu yüzden inanmadığım bir şeye yönelebileceği bir zamanda düşüncelerimi araya sokmamak için çok dikkatli olmak istiyorum. O harika ve güzel bir kız. ve bu süreçte daha fazla yardımcı olmanın bir yolunu bulmak istiyorum. Günlük olarak ne söyleyeceğine ve belki de uzun vadede olayları nasıl ele alacağına dair önerileri olan var mı? Bariz olanı belirtmekten korkmayın, hiçbir şeyi kaçırmak istemiyorum.

Bu, geçmişimden ve bariz bir şekilde Kharma eksikliğimden görebileceğiniz gibi, kullanılıp atılan bir hesaptır. Yakın arkadaşlarım kullanıcı adımı ve sık sık burada olduğumu biliyor ve durumun doğası gereği, onların bunu bilmesini istemiyorum. Hiçbir arkadaşımıza söylemememi istedi.

Herkese çok teşekkürler. Bunun üzücü bir gönderi olduğunu biliyorum ve bu büyük bir tatil, bu yüzden bunu ne zaman düşünürseniz düşünün ve belki de bir yanıt harika olur, teşekkür ederim. Bu gece güvende ol."
"Yani biraz geçmiş hikaye. Lise birinci sınıftayken son sınıf bir arkadaşım vardı. O iyi bir adamdı ve bende ona karşı garip bir ağabey gibi hisler besliyordum. Birkaç sınıfı paylaştık ve okulda her zaman harika zaman geçirdik. Eh, mezun oldu ve üniversiteye başladı, facebook'ta birbirimizi ekledik ama onun dışında pek konuşmadık. Son zamanlarda, beni bir ara bir randevuya çıkarmak istediği ima edildi, ki bu gerçekten çok hoşuma giderdi, ama korkarım ki bizim gerçekte ne kadar farklı olduğumuzu bilseydi, farklılıklarımızın ötesini göremezdi.

Şimdi, benim şeyler hakkındaki fikirlerimi gerçekten bilmiyor çünkü ben biraz sessizim, ancak o sürekli olarak facebook'ta fikirlerini paylaşıyor, bu yüzden onları çok iyi tanıyorum.

Sanırım en büyük fark din. O Katolik ve hayatının büyük bir parçası. 14 yaşımdan beri ateistim. Şahsen benim için bu büyük bir anlaşma değil. Son erkek arkadaşım dindardı ve bu konudan kaçındık, ama bence bu adam biraz fazla... uh... kendini bu konuyu geçiştirmeye adamış.

Ayrıca sürekli olarak yaşam yanlısı ve eşcinsel evliliğe karşı olmaktan bahsediyor. Fikirlerinde bu kadar ileri giderek 100'den fazla yorum içeren alev savaşları başlattı. Ben çok yanlısı bir seçimim ve herkesin aşk konusunda mutlu olmayı hak ettiğine inanıyorum. Yine, kişisel olarak benim için önemli değil. İnandığınıza inanırsınız ve buna sizden başka kimsenin şansı olamaz. Yine de, o öyle değil.

Bunun dışında pek çok ortak yönümüz olmasına rağmen ve her ikisi de açıkça birbirini çekiyor. Bir ilişkiye başlamaya değer mi dersiniz merak ediyorum."
"Her zaman sosyal olarak izole oldum (genellikle kendileri de sosyal olarak yabancı olan insanlardan oluşan küçük bir yakın arkadaş grubu.) Son iki yılda, bir randevuda bulundum; son dört yılda bir ilişkim oldu; son cinsel karşılaşmam altı yıl önceydi.

Şimdi 24 yaşındayım ve üç yıllık bir aradan sonra üniversiteye dönmek üzereyim (işin hiçbirini yapmadığım için sınıfta kaldım.) Çift anadal yapacağım için oldukça meşgul olmayı planlıyorum. matematik ve bilgisayar bilimlerinde ve mezuniyetimi zaten sahip olduğumdan daha fazla ertelememeyi tercih ederim. Yine de, bunun dünyaya geri dönmek için iyi bir şans olduğunu düşünüyorum.

İnsanların üniversiteli çocuklara verdiği daha kabataslak tavsiyelere müdahale edebilecek birkaç kuralım/takıntım var; temelde ""Kendimi veya niyetimi yanlış tanımlamayı reddediyorum"", ""Gerçekten saygı duymadığım hiç kimseyle herhangi bir romantik veya cinsel ilişki kurmayı reddediyorum"" şeklinde özetlenirler.

Bunu geçmiş... sadece oraya çıkmak, insanlarla tanışmak ve işleri ilerletmek için genel tavsiye arıyorum. Bu şeylerin çoğunun nasıl çalıştığı hakkında hiçbir fikrim yok; Sadece iki ilişkim oldu ve her ikisi de ben ve kız birbirimize o kadar aşık olduğumuz için ortaya çıktı ki, söylediklerimin/yaptıklarımın gerçek detayları gerçekten önemli değildi. Çoğu insanın bu konuda izlediği yol hakkında gördüklerimden ne yazık ki etkilenmedim ve daha fazlasını arıyorum... açık, olgun ve dürüst stratejiler. Teorik olarak ciddi ya da sıradan şeylerle ilgileniyorum, ancak benim için yaptığım neredeyse her şey daha çok ciddi ilişkiler için geçerli gibi geliyor.

Talep üzerine daha fazla bilgi (ilişki geçmişim, güçlü ve zayıf yönlerim, görünüşüm) ama bunu gereğinden fazla uzatmak istemiyorum. Acımasız dürüstlük takdire şayandır, özellikle de benim farkında olmadığım bir zayıflık veya eksiklik görürseniz."
"Başlıkta belirtildiği gibi, ben [16/e] ve kız arkadaşım [16/e] altı aydan biraz daha kısa bir süredir bir çeşit açılıp kapanan ilişki içindeyiz. Şimdi toplam üç kez kırdı. İlk seferinde sorunları olduğunu ve gerçekten onlara katılmama izin vermediğini söyledi. Bu yaklaşık üç hafta sürdü.

Tekrar bir araya gelmeye devam ettik ve ardından sorunlarını çözdüğünü düşündüğünü ancak çözmediğini belirterek ikinci kez ayrıldı. Bu yaklaşık bir hafta sürdü ve sonra yaklaşık iki hafta boyunca tekrar bir araya geldik.

Sadece birkaç gün önce, bir randevudan sonra beni aradı ve artık beni sevmediğini ve sadece arkadaş olmak istediğini söyledi. İkimiz de birbirimize ""seni seviyorum"" demiş ve aynı tarihte birçok kez birçok sevgi belirtisi göstermiştik. kafam inanılmaz karışık Gerçekten ne olduğunu anlamıyorum ve bu ilişkiyi kurtarma şansı varsa, nasıl yapacağımı bilmek isterim.

Oldukça genç olduğumuzu anlıyorum, bu daha önce içinde bulunduğum tüm ilişkilerden çok farklı hissettiriyor. Hayatımda kalmasını tercih ederim."
"Bu son zamanlarda başıma çok geliyor. Bir röportaj yapacağım ve özgeçmişimi gören kişi, daha başlamadan, deneyimimin pozisyon için harika bir eşleşme olduğunu söyledi.

(Çoğunlukla sadece müşteri hizmetleri işlerine başvuruyorum ve özgeçmişimde bunların birçoğu ve ayrıca bir müşteri hizmetleri işinde bazı alt düzey yöneticiler var)

Her neyse, bazı garip sebeplerden dolayı gerçek müşteri hizmetleri konusunda gayet iyiyim.

İş dışında pek sosyal bir hayatım yok. Arkadaşlarla metin yoluyla etkileşimde bulunmaktan son derece rahatım, ancak nadiren şahsen görüşüyorum. Bunu yaptığımda biraz tuhaflaşıyorum ama bu, arkadaş olduğum insanların etrafında.

İş görüşmeleri olsa da... Beynim bomboş. Çalıştığım belirli şirketin mülakat soruları için ne kullandığını araştırarak ve cevaplarımı önceden hazırlayıp uygulayarak bu sorunu hafifletmeye çalışıyorum. Bu işe yaramaz. Zihnim tamamen boşalır, kelimelere takılıp kalırım, bu zavallıca ve ne zaman birisi özgeçmişime dayanarak onlar için çalışmamı kesinlikle istediğini söylese, görüşmenin sonunda fikirlerini değiştirmiş olurlar.

Bu konuda ne yapabilirim? Sadece pratik yapmaya devam etme ve daha iyi olma lüksüne sahip değilim, çünkü mülakatlar o kadar sık ​​gelmiyor ve aslında çok kısa bir süre içinde bir iş bulmam gerekiyor çünkü şu anda gelirim yok (yeni bir alana taşınacağım için) ve sona eren mevsimlik bir işte çalışmak)"
"Çok ilginç bir hanımefendi olan (eğer bu önemliyse birlikte yaşadığım) büyükannem kısa süre önce yeniden sigara içmeye başladı. Yaklaşık bir iki yıl sigara içmedi, ironik bir şekilde bunu kendisi yapmaya karar verdi ve bildiğim kadarıyla soğuk hindiyi bıraktı.

Ancak son zamanlarda bunu yeniden bir alışkanlık haline getirdi ve sağlığı için gerçekten endişeleniyorum. Sigaranın vücudunuz üzerindeki tüm zararlı etkilerini birçok kez öğrendim ve büyükannem kanseri bir kez yendi (hatırlayamayacak kadar gençtim) ve buna tekrar katlanmak zorunda kalmak istemiyorum .

Her zaman ön verandamızda sigara içiyor, bu yüzden ben evdeyken onu sigara içerken yakalamak nispeten kolay, ama birkaç gün içinde okula başlıyorum ve ben evde yokken o zamanı sigara içmek için kullanacağını biliyorum. . Ben etraftayken bile, onu ne zaman yakalasam çok kızıyor. Görünüşe göre onu sigarayı söndürmeye zorlamam ve ona nasıl ölebileceği konusunda ders vermem, eskisi gibi sigarayı bırakması için yeterli değil.

Onu durdurmak için yapabileceğim bir şey var mı? Hastalanabileceğinden gerçekten endişeleniyorum ve gerçekten başka bir ebeveyni kaybetmeye hazır bir durumda değilim. (biyolojik aileme atıfta bulunarak, büyükbabam hala ortalıkta ama sadece hafta sonları ve görünüşe göre sigara içmekte sorun yok)"
"Bu yüzden bugün kız arkadaşım bana en iyi arkadaşlarından birinin siyah bir adamla çıkmaya başladığını söyledi. Ben sadece iyiyim...? Daha sonra, arkadaşının siyah bir adamla çıkmakla ilgili her şeyi öğrendiği için heyecanlandığını, çünkü bu onun çıktığı ilk kişi olduğunu söyledi. Sanki penis dışında bir fark var mıydı? Bu arada ben beyazım. Sadece gülümsüyor, başını sallıyor ve bana cevap vermiyor. Şimdi, kız arkadaşımla çıkmaya başlamadan önce arkadaştık ve her zaman siyahi erkekleri tercih ettiğini söyledi. Bu yüzden asla bir cevap alamayacağım ve bunu başımın üstünde tutmaktan zevk alacak."
"Neredeyse bir yıllık birlikteliğin ardından uzun bir mesafe kat ettik. Uzun mesafeye başladığımızda ilişki on kat daha zor hale geldi ve bunu yapabilir miyim diye kendimi sorgulamaya başladım.

Bu birçok kavgaya yol açtı ve her biri kız arkadaşımı giderek daha fazla incitti ta ki dün gece kalbimi döktüğümde ve kendimle ilgili o kadar çok şeyi fark ettiğimde, ona karşı ne kadar bencil olduğumu anladım. Ama çok geçti, çok incindiğini ve artık benimle olamayacağını söyledi.

Bu kalbimi kırdı çünkü tek suçlanacak kişi benim. Ona bekleyeceğimi ve bunu yapacağımı ona kanıtlamam gerektiğini söyledim. Hafta sonları dışarı çıkmak istemiyorum, kadınlarla tanışmak istemiyorum tek yapmak istediğim Skype'a girmek, yatakta uzanmak ve uyuyana kadar ona kitap okumak. Neden bunu daha önce onu bu kadar uzağa itmeden yapamadım? O duygularından ve kendisinden çok eminken, ben ilişkimiz konusunda çok güvensizdim. Sanki bir uçurumdan düşüyormuş gibi hissettim ve onu tutup geri çekemedim.

Yanında olmadığım her gün ve her saniye ona sevildiğini hissettirmek istiyorum. Onu nasıl geri alacağımı sormak için burada değilim. Kendimi nasıl daha iyi hale getirebileceğimi ve sonunda bir erkek olabileceğimi sormak için buradayım. Onu her zaman güvende hissettirecek, benden asla korkmayacak ve her zaman gidecek birileri olacak bir erkek olmak istiyorum. Onun insanı olmam gerektiğini söyledi ve bu ikimizin de kalbini kırsa da değildim. Onun insanı ve erkeği olmak istiyorum. Artık erkek arkadaşı değil.

İlişkimizin iyiliği için kendimi nasıl daha iyi hale getirebilirim?"
"Olağan sebeplerden dolayı çöpe atmak.

Eski sevgilim ve ben 3 yıldır birlikteydik ama yaklaşık iki ay önce büyük bir kavga yüzünden değil, sadece birkaç temel uyumsuzluk ve durumsal engel yüzünden ayrıldık (benzer gelecek planlarımız yoktu; uzun süredir uzak mesafe yapıyoruz) bir süre, eski sevgilim gerçekten güvensizdi, kıskançlığımla nasıl başa çıkacağımı bilmiyordum, vs.) Bununla birlikte, o harika biri, tanıdığım en tatlı ve en komik insanlardan biri ve bazen hala buna çok üzülüyorum.
   

Arkadaşlarım başkalarıyla dışarı çıkmayı önerdiler ve bence bu iyi bir fikir. Tekrar çıkma fikri beni bile heyecanlandırıyor. Bununla birlikte, eski sevgilim ve ben hala sık sık, bazen telefonda birkaç saat konuşuyoruz. O da kalıcı duygulara sahip olduğunu kabul etti, ancak aynı zamanda bizim bir çift olmak için uygun olmadığımızı da kabul ediyor. Zor duygularımız yok, bu yüzden arkadaşlığımızı kesme konusunda isteksizim. Aynı zamanda, ""Bu arada, hala eski sevgilimle yakınım ve onu özlüyorum. Hayatıma devam etmeye çalışıyorum, bu yüzden"" diyerek kendimi tarihlere tanıtmak istemiyorum. Şu anda seninle çıkmayı düşünüyorum."" Ama ben de yalan söylemek istemiyorum."
"Mümkün olduğu kadar basit bir şekilde ifade edin: Öğle yemeğinde 7 kişilik (hepsi erkek olan) arkadaş grubumla oturmayı tercih etmem ve 2,5 aylık kız arkadaşımın benimle oturmasını istememem yanlış mı?
Tipik lise ilişki sorunları, evet anlıyorum. Ama bir pislik olduğum hissinden kurtulamıyorum. Arkadaşlarımı seviyorum, onları 7 yaşımdan beri tanıyorum ve bana çok yardımcı oldular ve daha çok kapalı bir grup olarak takılıyoruz. Bu yüzden onlardan birine özel olarak sordum ve diğer 6 kişi olduğumuz için bunun hepimiz için garip olacağını söyledi.
Sonra nasıl hissedeceğine baktım; Onu onlarla daha önce hiç tanıştırmadım ve ya sömestr boyunca ayrılırsak? Cehennem kadar garip değil mi? Her zaman en iyi arkadaşlarımı ilk sıraya koymaya çalışırım ama aynı zamanda insanları, özellikle de onu üzmekten nefret ederim. (Ve insanları üzmekten **nefret ettiğimi** vurgulamak istiyorum. Bu alt dizine ait olmayan daha derin bir sorun.)"
"Kız arkadaşımla neredeyse 5 yıldır birlikteyiz ve yakın zamanda kendi evimizi satın alıp Noel'de taşındık.

Her zaman yaklaşık 6-7 saat uyudum ve taşınmadan önce eve geldiğimde her zaman kendi işimi yapardım. Oyunlar oynar, yorulana kadar bazı kodlar öğrenirdim ki bu genellikle yaklaşık 12'nin yarısına kadardı.

Kız arkadaşım her zaman yorgundur ve işine erken kalkar, genellikle 7'de kalkar ve 8'de evden çıkar. 10:30'da yatar, bu yüzden gece yaklaşık 8 - 9 saat uyur.

Bu uyku düzenine girmeye çalışıyorum ama kendimi geceleri uyanık yatarken ya da ertesi gün çok fazla uykudan paramparça olurken buluyorum.

Biraz oyun oynayarak biraz zaman geçirmek istiyorum ve benim yaşımdaki çoğu insan için sadece gecenin geç saatleri oluyor - bu yüzden genellikle 10 - 12:30 arası oyun oynuyordum.

Şimdi birlikte yaşıyoruz, ya uykusu hafif olduğu için onu uyandırdığımdan ya da onu düşünmem gerektiği için daha sonra yatağa gitmemin benim için ne kadar adaletsiz olduğundan şikayet ediyor.

Şahsen, bunu basitçe talep etmenin yanlış olduğunu düşünüyorum, ancak o çok inatçı ve ona mantıklı konuşmaya çalışmak sadece bir tartışmaya yol açıyor. Yukarıdakileri açıklamaya çalıştım ya da sabah uyandığında alarmının beni uyandırması, giyinmesi vb. Böylece onun yüzünden bir saat erken uyanıyorum.

Stresli bir işte evden çalıştığımı da eklemeliyim ama bunu neden onun uyku saatlerine saygı duymam ve aynı saatte yatmam gerektiği konusunda (saatlerce uyanık kalsam bile) bir bahane olarak kullanıyor. Daha sonra yatamam, dizüstü bilgisayarımı yatakta kod yazmak için kullanamam, yine de uyumak için televizyonu açması gerekiyor (buna dayanamıyorum)

Bununla başka nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum, çünkü her şey benim kötü adam olmama ve her şeyin onunla ilgili olmasına dönüşüyor."
"Yani, bu kıza lise birinci sınıfta tanıştığımdan beri aşığım. Sanırım o da bana aşık oldu ama emin değilim.

 
Bir keresinde ben istemeden telefonunu benim cep telefonuma koydu. Bana diğer arkadaşlarımın hiçbirinin kullanmadığı bir takma ad verdi ve bana bu takma adla hitap etmesine bayılıyorum (benim de onun için bir takma adım var, sadece benim kullanıyorum). Ayrıca tüm derslerde yanımda otururdu. ""Soğuk yüzünden"" benimle el ele tutuşmayı severdi, ama sonra, hava nasıl olursa olsun, sadece elini tutardım ya da sadece el ele tutuşmak uğruna benimkini tutardı. Bir arkadaşım (kadın) her zaman bunun tuhaf olduğunu söylerdi.

Sorun şu ki, o artık başka bir şehirde yaşıyor. Şehrimde annesini ziyaret ediyor ve geçen Pazar ona çıkma teklif ettim ve ona duygularımı anlatmayı planlıyordum. Ama yapmadım. Harika zaman geçirdik, birkaç dakika gibi gelen birkaç saat konuştuk ama sonunda hiçbir şey söyleyemedim.

Bu cumartesi gidiyor ve ona söyleyecek bir şeyim olduğu için onu tekrar görmek istediğimi söyledim. Sanırım ne hakkında olduğunu zaten biliyor (en azından bu metinden sonra).

Siz ne düşünüyorsunuz? Bana aşık olması mümkün mü?"
"Merhaba...(/r/confessions'dan yeniden gönderi)

Bu yüzden görücü usulü evlilik için hazırlandım (başlangıçta hevesliydim) ve Mart ayının sonundan beri nişanlıyım. Biz Müslümanlar o kadar açık ki evlilikten önce seks yapmıyoruz ve bu ayarlandığı için Batı'daki standart bir BF/GF çiftinin sahip olduğu gibi duygusal yakınlık geliştirmedik. Farklı ülkelerde yaşıyoruz whatsapp vs konuşuyoruz ama bu kadar

Dün bir fahişe gördüm. Bu, 5 ay (neredeyse) temiz olduktan, sadece standart pornoya bağlı kaldıktan sonraydı. O 5 aydan önce, yani Ocak ayından önce, düzenli olarak fahişeler görüyordum ve bundan, duygusal yorgunluktan bıkmaya başlamıştım.

Bir arkadaşımla konuşmak, bağlılık sorunlarım olduğu ve kendi üzerimde çalışamadığım için, atılacak sağlam bir eylem yolu, düğüne 2 ay sonra olmasına rağmen nişanı şimdi iptal etmek, sınırlı olacak tepkilerle başa çıkmak ve Zavallı kızı olayların içine sokmak yerine, işleri tek başına çöz.

Diğer seçenek - sus, katlan, dene ve düğün yaklaşırken güçlü bir şekilde devam et ve kalan nişan döneminde aldatmayacağımı veya bu şeyleri bir daha yapmayacağımı ve nihayetinde bir daha asla evlilik yapmayacağımı ummak/dua etmek/en iyi çabayı göstermek... .

Bir sleazeballllll için kolay kararlar

Ne yapmalıyım?"
"Şu anda birbiriyle bağlantılı iki sorunum var.

* Öncelikle İş İlanı:

Kurumsal konuşma sayesinde, bir iş bağlamında gerçekmiş gibi görünmek son derece zordur. BT'den zevk alan ve yaptıklarıyla gurur duyan insanlar arıyorum. ""Yeterince iyi""nin kendisi için uygun olmadığı türden insanları arıyorum. Benimle çalışmak isteyen bu tür insanlara nasıl izin veririm? Şirketimin ""gurur"" un sadece ""sonuçları gözetmek"" için kullanılan bir terim olmadığını bildiğini onlara nasıl bildiririm?

* İkincisi, Adaylar:

Yönetimde oldukça yeniyim. Kendilerini anlatmakta benim onları çözmede olduğumdan çok daha deneyimli birçok insan var. Nitelikli birini işe almak yeterince kolaydır, iyi yürütülen bir test ortamıyla bunu test edebilirsiniz. Sorun şu ki, size sadece onların neler yapabileceklerini söyleyecek, herhangi bir şey yapmak için onlarla ne kadar mücadele etmeniz gerektiğini söylemeyecek.

Küçük/orta ölçekli işletme pazarında faaliyet gösteren bir BT şirketiyiz, müşterilerimizin genellikle yeni sunuculara harcayacak yığınla parası olmaz. Bazen birisine 3 yıllık eski bir sunucu ve fazladan RAM verip ""Müşterinin bütçesi bu yıl düştü ama yine de yükseltmeye ihtiyaçları var, bakın bu pisliği ne kadar iyi parlatabileceğinizi görün"" demek zorunda kalacağım. Aradığım insan sadece ""Bu şey berbat"" demeyecek. ""Bu şey berbat, ama yine de parlayacak çünkü o benim *lanet olası bokum"" diyecekler."
"Başlangıçtan beri.

Kız kardeşimi erkek arkadaşını aldatırken yakaladım. Aşağıdan televizyonun sesini duyduğumda odamda bilgisayar oynuyordum. Her zamankinden daha gürültülüydü, bu yüzden kapımı açtım ve merdivenlere doğru süründüm. Daha sonra televizyonun gürültüsü altında biraz ağır nefes almaya başladım, bu yüzden ayaklarımın üzerinde yürüdüm ve merdivenin köşesinden baktım ve bakın, kız kardeşim bu 5 fit 6, şişman, Filipinli adama biniyor ( Yakın zamanda tanıştığı bir arkadaşı olan Filipinli olmanın yanlış bir tarafı yok. O merdivenlerden aşağı inip o adamı parçalamaktan varlığımın her bir zerresini dizginlemek zorunda kaldım, dürüst olmak gerekirse Reddit çok zordu. Ama kendimi tuttum ve üzülmek için odama geri döndüm.

Hemen ardından onunla yüzleşmedim.

Adam birkaç gün sonra kapıyı çalana kadar (erkek arkadaşı bir haftalığına eyalet dışına bir gezi için ayrıldı), devam etmesine izin veremedim. Kız kardeşimi yukarı çıkardım, bildiğimi söyledim ve erkek arkadaşının onu çok sevdiğini kafasına sokmaya çalıştım. Ona harika davranıyor ve şu anda onunla yaşadığımız evi bile onunla bir aile kurabilmek için satın almıştı.

Bunu bir daha yapmayacağını söyledi ama aynı zamanda konuşmamız onunla buluşmak için ayrıldıktan sonra.

Şimdi bunun kulağa safça geldiğini biliyorum çünkü onu hala aldatması mümkün olabilir ama bana yapmayacağına dair söz verdi. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çünkü büyük bir suçluluk duyuyorum. Bu adam esasen benimle ilgilendi, son bir yıldır onunla ücretsiz yaşamama izin verdi ve hatta beni besledi (iş bulmakta zorlanıyorum)."
"Oğluma tehlikeli (kanepenin koluna oturmak veya televizyona çıkmaya çalışmak gibi) veya istenmeyen bir davranışa (ısırma, vurma vb.) “hayır” dediğimde bana bakıyor ve Yapmak istediği her şeyi yapmaya devam etmeden önce kıkırdar. Kocam ona ""hayır"" dediğinde yaptığı işi bırakıyor ve bazen ağlayacak kadar üzülüyor (sanırım duyguları incindiği için). Sanırım soru şu, onun sadece babasını değil beni de dinlemesini nasıl sağlayabilirim? Sesimi daha yüksek ve daha erkeksi çıkarmaya çalıştım ama bu onu daha da çok güldürdü."
"Hey Millet. Bu sabah başka bir soru sorduğumu biliyorum ama ikinci bir varsayımım var...

Asgari ücret artı bahşiş kazanıyorum. Sahipler bunu bize karşı cömert davranıyorlar. Bu yüzden bahşiş topluyoruz ve onlar bunu bize iki haftalık maaş çeklerimizle dağıtıyorlar.

Patronumla çok gergin bir tartışmadan sonra iki haftalık ihbarımı verdim ve merak ediyorum... müşterilerden bahşiş topluyor mu, bunları işçilere dağıtmak zorunda mı yoksa birine siktir git demesine izin veriliyor mu? sevmiyor ve son maaş çeklerinde herhangi bir bahşiş almalarını engelliyor mu?"
"Dün gece yeğenime hediye almak için Walmart'a gittim, çıkarken kamyonuma doğru yürürken dev bir imparatorluk AT-AT oyuncağı gördüm (Star Wars hayranları neden bahsettiğimi anlayacaklar) yanında Hepsi Star Wars'tan çeşitli diğer oyuncaklar bir alışveriş sepetinde demonte edildi. Onları görür görmez doğrudan arabaya doğru yürüdüm, otopark görevlisi onları almak isteyip istemediğimi sorduğunda, bir bayan onları arabasından çıkardı, kocasının artık onlara ihtiyacı olmadığını söyledi, ihtiyacın olan tek şey yapmak onları bir araya getirmektir. Ganimet, 400 ABD dolarının üzerinde Hasbro oyuncağı değerinde."
"gf, 25f im 29m'dir. 1 yıl 4 aydır çıkıyorum. 9 aylıkken birlikte yaşama İlk olarak /r/childfree'de yayınlandı, ancak yorumları okuduktan sonra, özellikle çocuk istemeyen bir grup insandan daha nesnel bir fikre ihtiyacım var gibi geliyor.

Çocuklar hakkında konuştuktan sonra ve ikimiz de ilişkimizin muhtemelen sona erdiğini fark ettik, o bütün gece dışarı çıktı ve beni aramakla ya da onu almak için herhangi bir şeyle uğraşmadı. Bu onun hiç yaptığı bir davranış değil, bu yüzden biraz şüphelendim ve telefonundaki kısa mesajlarına baktım. Artık bana iki gece dışarıda olanlarla ilgili tüm gerçeği söylemediğini ve barda ilk gece tanıştığı bir adama kesinlikle mesaj attığını biliyorum.

 Bu kadar çabuk başka bir erkek aramaya başlamasını şok edici buluyorum. Hala muhtemelen kaybedilen bu ilişkiden iyileşmeye ve iyileşmeye çalışıyorum.

Bu ilişkiyi bitirecek gücü nereden bulabilirim ve önümüzdeki ay boyunca hissedeceğim ıstırap ve çaresizlik anlarıyla nasıl başa çıkacağım?"
"Merhaba, ilk şey, ilk olarak ben 19 yaşındayım, neredeyse 20 ve kız arkadaşım 20 yaşında, neredeyse 21. Üniversitenin üçüncü yılına giriyor ve ben ikinci yılına geçiyorum. 14 yaşımdan beri, beş yılı biraz aşkın bir süredir çıkıyoruz.

Temel olarak, birlikte olmak istediğim kişinin o olduğuna ve ruh eşimi 14 yaşında bulduğuma dair ciddi şüphelerim var ama onu gerçekten sevdiğimi hissediyorum. Yaklaşık bir buçuk yıl önce, öyle hissettiğim için bir aydan biraz daha uzun bir süreliğine ayrıldık, ama konuşmaya devam ettik ve gerçekten hiç kopmadık ve bu yüzden tekrar bir araya gelmeye karar verdik.

Aptalca şeyler yaptığım yer burası; ailem bir ilişkiye çok erken başladığımdan endişelendi, bu yüzden kız arkadaşımla tekrar bir araya geldiğimde aileme söyleme zahmetine girmedim. Bir buçuk yıl sonra onlara hala söylemedim ama kız arkadaşım söylediğime inanıyor. Her neyse bugün onlara söyledim ve şok oldular ama anlayış gösterdiler ve şüpheleri olduğunu söylediler ki buna inanıyorum. Ayrıca kız arkadaşımın onlara bizden gerçekten bahsedip bahsetmediğimi sorduğuna da inanıyorum.

Şimdi burada gerçekten iki şeyim var - Muhtemelen onunla asla geri dönmemeliydim, bizi tekrar bir araya getiren sadece aşinalık vb. Beni gerçekten seviyor ve onun yanında mutsuz değilim ama hayatımı onunla geçirmek ya da en azından önce alışveriş yapmak istemiyormuşum gibi hissediyorum ki bu kulağa korkunç geliyor ama yani korkuyorum çünkü ya oysa? Bu kadar genç yaşta ciddi bir ilişkiye girmekle gerçekten kafamı çarpıtmış gibi hissediyorum.

Diğer bir şey de, ona gerçeği söylüyor muyum? Bu onu gerçekten mahvederdi ama benden biraz nefret etmesine neden olabilirdi ki bu ondan ayrılmak daha kolay olabilirdi.

Duygusuz biri gibi göründüğümü biliyorum ve gerçekten çuvalladığımı biliyorum, ama dürüst olmak gerekirse bu devam eden hatalardan sadece biriydi. Her ihtimale karşı bırakmak istemeyen bir yanım var ama bekar, farklı kız arkadaşlarla vs. gerçekten dünyayı keşfetmek isteyen bir yanım var."
"Ben 17 yaşında bir erkeğim ve o 16. 4 aydır çıkıyoruz ve son zamanlarda ilişkiyi bitirip bitirmemem konusunda kararsız kaldım. Onu seviyorum ama gerçekten bağ kurabildiğimizi sanmıyorum. Düşünecek olursak pek ortak noktamız yok; Çıktığımız 4 ay boyunca hiçbir şey hakkında anlamlı bir konuşma yapabildiğimi sanmıyorum. Buna ek olarak, her zaman bebek bakıcılığı yapmakla meşgul ve hatta bunu bana mesaj atmak, aramak veya anlık mesaj göndermek için bir bahane olarak kullanıyor.

Bebek bakıcılığı yapmak zorunda olmadığında tek yapmak istediği evde oturup televizyon izlemek ve video oyunları oynamak; Mayıs ayından beri onu getiremedim. Hazır konu açılmışken, son 40 gün içinde onunla sadece belki yarım düzine kez vakit geçirebildim. Bugün evinde onunla takılmayı başardım ve dürüst olmak gerekirse, o sırada onunla birlikte olmaktan kendimi iyi hissettim ama hiçbir şey değişmedi. Eh, zaten hiçbir şey daha iyiye doğru değişmedi. Oradayken, ilişkiden kendimi uzak ve biraz mutsuz hissetmekten kendimi alamadım ve duygusal bir düşük notla ayrıldım.

Kendimi kötü hissediyorum; Onu incitmek istemiyorum. Onu seviyorum; o gerçekten çok tatlı ve iletişimi tembelce hiçe saymasına rağmen bu ilişkiden hoşlandığını söyleyebilirim. Ancak kendimi çok mutsuz hissediyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. Sanırım onunla sadece müsait olduğu için bir ilişkiye girdim ve ikimiz de korkunç derecede yalnızdık (daha önce hiç önemli bir başkası olmadı; geçmiş ilişkilerinde hiç başarılı olmadı). Gerçekten ne yaptığımı bilmiyorum ve aileme yakın değilim ve bu konuyu konuşabileceğim yakın arkadaşlarım yok (özellikle arkadaşlarımın çoğu kız arkadaşımı biliyor ve seviyor). Konuştuğum herkes birbirimiz için mükemmel olduğumuzu düşünüyor ve ben kendimi stresli ve bu dünyada yalnız hissediyorum. Reddit, gerçekten bir tavsiyeye ihtiyacım olabilir; Gidecek başka yerim ve konuşacak başka kimsem yok."
"Bu adamla birkaç aydır birlikteyim ve er ya da geç evlenmek için baskı hissettiğim için, uzun vadeli potansiyel için ilişkiyi değerlendiriyorum. İleride sorun haline gelebileceğini düşündüğüm ve katkılarınızı almak istediğim bazı hızlı rahatsızlıklarım var.

Bir. Beni sevdiğini asla söylemez. Birkaç hafta önce beni sevdiğini söyledi ama beni oldukça sık görmesine rağmen nadiren beni sevdiğini söylüyor. Çoğu çift birbirlerine sürekli olarak birbirlerini sevdiklerini söylerler. Bu bir kırmızı bayrak mı?

İki. Facebook ve instagramda pek çok çekici kadınla arkadaş. Çıktığı kadınların fotoğraflarını sürekli beğeniyor (ve fotoğraflarına beğeni alıyor). Bana bunların sorun olmadığını söyledi, ama eminim çoğu kadın, erkekleri sosyal medyada başka kadınların resimlerini beğendiğinde kendini güvensiz hissediyor. Bilgin olsun, bazıları ciddi ilişkiler içinde. Çiftler sosyal medyada nasıl dolaşıyor?

Üç. Geçmiş flört geçmişini detaylandırmak için hiçbir çaba sarf etmiyor. Geçmişini saklamıyor ama geçmişte olan her şeyi bana bildirmek için de çaba göstermiyor. Eskiden biriyle çıkıp çıkmadığını öğrenmek istersem, sormam gerekir. Bu gölgeli bir davranış mı?

Dört. Ben üniversiteye gitmedim ve o eczacılık okuluna gidiyor. Ben istikrarlı bir işim varken ve o okuldayken, bu eğitim eşitsizliğinin gelecekte bizim için bir sorun haline gelip gelmeyeceğinden endişeleniyorum. Ne düşünüyorsun?

Genel olarak konuşursak, ne tür bir ilişki kırmızı bayrak arıyorsunuz?"
"Bunu göndermek için doğru yer olup olmadığından emin değilim ama işte burada. Biraz arka plan, İngiltere'de yaşıyoruz, GF'im işimden dolayı benden farklı bir şehirde yaşıyor ve 3 ay önce yeni bir görevde çalışmaya başladı. Yazacaklarım ondan duyduklarımdır.

İş arkadaşlarıyla bir Noel partisine gitti ve her zamanki gibi akşam yemeği ve içki/kulübe katıldı. Gecenin sonunda, o ve daha yüksek bir konuma sahip evli ve çocuklu kıdemlisi (A), onu eve yürüyerek götürmeyi teklif etti. Bu noktada biraz sarhoş olduğu için kabul etti.

Bundan önce, yeni işinde ona rehberlik eden ve ona bazı iyi kariyer rehberliği veren bir akıl hocası olarak A'dan bahsetmişti. Ona bir arkadaş olarak güvendiğini söylemeye gerek yok.

Her neyse, onun evine geldiklerinde elbisesini çıkarmaya çalışmak, onu öpmek ve uygunsuz dokunuşlar dahil olmak üzere çok agresif ilerlemeler yapmaya başladı. Bu arada 'Dur, bu doğru değil, karın var' vs diyordu. Devam etti ve bir noktada pantolonunu çıkardı ve ona oral seks yapmasını sağlamaya çalışıyordu. Yine reddetti ve kısa bir süre sonra ayrıldı.

Buna son derece üzülüyor ve bunu yeniden yaşamak istemediği ve bunu unutup yoluna devam etmeyi tercih edeceği için İK'ya veya polise bildirmek istemiyor, bunun onu kapatacağına inanıyor. Tamamen anlayabiliyorum ama bana göre durum pes ettiğinden çok daha kötü ve bunun en azından İK departmanlarına bildirilmesi gerekiyor.

Gece meydana geldiğinden beri (A'yı tanımayan) birkaç arkadaşına ve bana söyledi. Bir arkadaşım ona bu konuda hiçbir şey yapmamasını söyledi ve böyle şeyler olduğunu söyledi, bana göre bu söylenecek tamamen yanlış bir şey ve durumu önemsizleştiriyor.

Şu anda çok üzgün ve kızgın (ben de öyleyim, orada olmadığım için hiçbir şey yapamayacağımı hissediyorum) ve olanları unutmayı tercih ediyor. Onun için ne yapabileceğime dair küçük bir rehberlik arıyorum. Teşekkürler."
"Yani ben ve aynı yaştaki kız arkadaşım (20) son iki aydır bir ilişki içindeyiz ve her şey harika. Her iki ebeveynimizin de dini geçmişleri nedeniyle ikimizin de gelmesine izin verilmediği için oldukça sık takılıyoruz. ciddi olmadığımız sürece flört etmeye göz yummazlardı.
Yani kışlar kapıda ve biz içeride vakit geçirmek ve netflix filan filan izlemek istiyoruz. Birbirimizin yerine gidemediğimize göre bunu nasıl yapabilirim? her zaman para harcamak istemiyorum güzel bir otel kiralayın hafta sonu için orada kalın. hiçbir şey evi yenemez yani evet."
"Yani burada, JacksonVille, Florida'da Rockville hafta sonu ve ben ve bazı arkadaşlarım (daha doğrusu erkek kardeşlerimin arkadaşları) en sevdiğimiz grupları görmek için Pennsylvania'dan onca yolu geldik. Bir sürü fotoğraf, harika hava, manzaralar ve bir patlama yaşadı. İşte şimdi benim sıçmamın başladığı yer burası. Bugün 90° Fahrenheit idi. Nefret ırkının setindeydik ve ona iniyorduk. Şimdi 160 lb'de 6 ""1 erkeğim. 20 yaşındayım. Kendimi bazılarının sıska şişman olarak bildiğini düşünüyorum. Ve görüyorsunuz, yağları çok erkeksi olmayan bölgelere kaydıran adamlardan biriyim... aka vücudumun alt kısmı/ Nefret edilen bir moshpitte onu yırtmak için elimizden gelenin en iyisini yaptıktan sonra dinlenmek için oturduk ve utanç ve dehşet içinde şortumun kıçında kocaman bir ter birikintisi var. Panikliyorum ve düzeltmem gerektiğini anlıyorum bu yüzden ağabeyime kendimi iyi hissetmediğimi ve porta lazımlığa gideceğimi söylüyorum. Terli, şişman kıçıma kimsenin bakmaması için dua ederek yarı yarıya oraya koştum. Umutsuzca teri emmeye çalışırken beni sıcak bölmeye işaret et 15 dakika kadar mukavva tuvalet kağıdı, kendime olan güvenim hızla düşüyor. Gelmem bile hataydı."
"Yani, bunun gibi şeyler her zaman reddit çevresinde ortaya çıkar. Kendi gözlerimle gördüm ama bunu içimden çıkarmak istiyorum.

Bir süredir bu kızla çıkıyordum, yaklaşık bir yıl ve bir veya iki ay. Temelde ben taşındığımda üniversitenin birinci yılında tanıştık ve bir ay sonra çıkıyorduk. Bu nedenle, tüm arkadaşlarım garip bir şekilde onun arkadaşları. Her iki durumda da, ""ayrıldığımızda"", ama bu yumuşak bir araydı ... Kış tatili için üniversiteden eve giden trenime binmeden önce ona veda ettim ve o eve gitti ve bu dönem staj için uzakta.

Bu dönem zordu çünkü onunla çevrimiçi konuşmayı denedim, aslında kesin olarak ayrıldığımızı fark etmedim (sadece mesafe nedeniyle ayrılmadık). Aynı zamanda, neden ayrıldığımıza dair bana daha fazla sebep veriyor. Bu süre boyunca durumum ağırlaştı çünkü ayrıldığımızda açık sözlü değildi. Bu yüzden bana söyledikten sonra bir ara kendini bulması ve bekar kalması gerekiyor (% 100 benimle hiçbir bağı yok). OkCupid alıyor ve şimdi benim bölgemdeki (Kuzeydoğu) başka bir üniversitede uzun mesafeli bir adamla çıkıyor. Bu, benim kötü bir insan olduğumu gösteren sebeplerin yanı sıra, ayrılmam için bana verdiği sebeplerle tamamen çelişiyor.

Bu kız her zaman biraz tuhaftı sanırım ama onu gerçekten seviyordum. Çıkmaya başladıktan bir ay sonra benden ayrıldı ama bir şekilde onu geri kazandım. Geleneksel olarak erkeklerle takılır, ama aynı zamanda biraz uçarıdır ve asla kesin kararlar vermez (her sömestr veya daha fazla bölüm değiştirir)...

4 ay oldu, onu hala %100 atlatmış değilim ve o yaz için bölgeye geri dönüyor (bu yaz şehirde kalıyorum). Eski arkadaşlarım, yeni arkadaşlarım (ki bunu iddia ettiğini düşünüyor) ve genel olarak mutluluğum için endişeleniyorum. Bu kızı hala biraz seviyorum ama çoğunlukla hayatıma devam etmek istiyorum. Yeni insanların daha fazla deneyim kazandığını görmek istiyorum."
"Başlıktan da anlaşılacağı gibi, kız arkadaşım ve ben bir yıldan kısa bir süredir çıkıyoruz. İlk defa anneler gününü onunla geçiriyorum. Normalde bu büyük bir sorun olmazdı ama annesini yaklaşık 7 yıl önce Lenfoma ile bir savaşta kaybetti. Annesini çok özlediğini biliyorum ve Pazar gününü onun için olabildiğince kolaylaştırmak için elimden geleni yapmak istiyorum. Bu hafta sonunu ihtiyacı olduğunda onu teselli ederek geçireceğimi biliyorum ama annesini onurlandırması için yapabileceğim bir şey var mı sizce? Çünkü birinin soracağına eminim, böyle bir şeyi takdir edeceğine ve seveceğine dair çok iyi bir his var içimde.

Teşekkürler!"
"Onunla Ağustos 2014'ten beri görüşüyorum. Zamanımızın çoğunu birlikte geçiriyoruz - benim dairemde uyuyor, ben işteyken günün büyük bir kısmını orada takılıyor (barmen olduğu için programlarımız farklı), haftada birden fazla randevu benzeri aktivite yapıyoruz vs. Duş almak ve oda arkadaşıyla takılmak için dairesine geri dönecek ya da sadece ""ona zaman"" ayıracak, ama en son ne zaman bir gece geçirdiğini hatırlayamıyorum onun yerinde

Her halükarda, yaklaşık iki aydır ""Senden hoşlanıyorum"" ve ""Senden gerçekten hoşlanıyorum"" gibi şeyler söylüyoruz. Geçen gün bir süreliğine evine gitti; *belki* 6 saat ayrı kaldık sonra geri döndü ve beni ne kadar özlediğine inanamadığını ve 6 saatin ayrı kalmak için çok uzun olduğunu söyledi. Belli ki ilişkimizin birbirimize deli olduğumuz o aşamasındayız.

Geçen gece inanılmaz derecede şefkatliydi, benden ne kadar hoşlandığını ve ne kadar güzel olduğumu falan söylüyordu ve ben de tamamen organik gibi gelen bir zamanda ""Seni seviyorum"" yanıtını verdim. Cevap olarak beni sıktı ve karşılık vermedi, ki bu tamamen iyi. Beni önemsediğini biliyorum ve konu 'aşk' kelimesini kullanmak olduğunda bazı insanlar farklı adımlar atıyor.

Sadece nasıl devam etmem gerektiğini bilmiyorum. Böyle hissettiğim için ""Seni seviyorum"" demeye devam mı etmeliyim yoksa baskı hissetmemesi için ""Senden hoşlanıyorum""a geri mi dönmeliyim? Ona ""Hey, sen hazır olana kadar bunu bir daha söylememeli miyim?"" Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir. Bunu yazmak beni aptal hissettiriyor çünkü ben yetişkin bir kadınım ve bu bir liselinin soracağı bir soru gibi görünüyor, ama daha önce hiç bu durumda bulunmadım."
"Postasını BENİM dizüstü bilgisayarımda açık bıraktı, kaydırdım ama hiçbir şey açmadım ve bir kızın bir flört sitesinde ""mesajına yanıt verdiğini"" gördüm. Önceden çıldırdım (sadece birkaç gözyaşı) çünkü önce biraz tavsiye istedim.

Hatalı olduğumu biliyorum. Bakmamalıydım. Ayrıca ilişkimiz sırasında farklı bir sitede hesabım vardı ve altı ay önce o öğrenince kapattım (siteden bir lezbiyenle gizlice görüştüm ve cinsel bir şey olmadan içeri girdi. Benden ayrıldı ama kısa süre sonra tekrar bir araya geldik).

Keşke gördüklerimi ""göremeseydim"". Onunla konuşur muyum? Mahremiyetimizi hak ettiğimizi bile bile beni canlı canlı yemesine izin mi vereceğim? Kendimi çok ihanete uğramış hissediyorum ama aynı zamanda bunu hak ettiğimi de hissediyorum. Sohbet etmenin zararı yok ama ya bundan daha fazlası varsa? Belki bir ilişkide her iki tarafın da şok ve affetme döngüsüne devam edemeyecek kadar acımasız olduğu bir nokta vardır. Bu durum için protokol nedir?"
"Her zaman bağımsız oldum ve yalnız vakit geçirmeyi seviyorum. Yaklaşık 3 aylık yeni erkek arkadaşım bunu anlamıyor gibi görünüyor. Artık onu sevmediğimi düşünmesine neden olmadan duygularımı nasıl iletebilirim? Planları iptal ettiğimde veya ona onunla takılmak istemediğimi söylediğimde/takılmamak için bahaneler ürettiğimde sinirleniyor ve üzülüyor.
Bu durumu nasıl ele almam gerektiğinden emin değilim. Biliyorum çok kısa bir süre oldu ama bu adamı seviyorum, o benim her şeyim.
Her zaman onunla birlikte olmak istemem yanlış mı? Onunla her zaman konuşmak istemem yanlış mı?"
Bugün büyük teyzemi düğün hediyem için teşekkür etmek için aradım. Arabamdaki Bluetooth'um aracılığıyla cep telefonumdan arıyordum. Telesekreter açtı. Fazla bir şey söylemedim çünkü onunla konuştuğumda ona teşekkür etmek istedim. Telefonu direksiyonumdan kapattım ve müzik yeniden hoparlörlerimden çalmaya başladı. Kırmızı acı biberdi. Arabamda tek başıma şarkının melodisine göre sesler çıkarmaya başladım. Kimsenin önünde asla yapmayacağım bir şeydi. Kırmızı ışıkta reddit yapmak için telefonuma baktım ve google çeviricimin hala bağlı olduğunu gördüm... Telefonu kapatmadan önce ne yaptığımı fark ettiğimde siktir diye bağırmış olabilirim.
"Hokey oynayan bir oda arkadaşım var. İyi bir günde pek kokmayan ve kötü bir günde bok gibi kokan hokey çantasını oturma odasına/tv odasına bırakır. Yoldan çekildi ve hiçbir şekilde fiziksel bir engel değil, ancak koku alma duyularına başka hiçbir şeye benzemeyen saldırılar yapıyor. Kalan 4 oda arkadaşının onu odasında veya diğer 4 oda arkadaşı tarafından yaygın olarak kullanılmayan başka bir yerde tutmasını istemesi çok mu fazla?

Onunla bu konuda zaten yüzleştim ve şunu iddia ediyor:
a.) Odası çok küçük
b.) Aptal ve kendini beğenmiş, küçük bir Koreli olmayı bırakmalıyım
c.) Hepimiz ona karşı birlik oluyoruz, onun ihtiyaçlarına karşı düşüncesiz davranıyoruz ve irademizi ona empoze ediyoruz.

İddia ediyorum (ve evdeki diğer herkes adına konuştuğumu söylemenin güvenli olduğunu düşünüyorum):
a.) Çantası kötü kokuyor
b.) Pis hokey çantasını ortak salonda tutabildiği için kendini özel ya da herkesten üstün sanması mantıksız.
c.) O, Amerika'da yanlış olan her şeydir.

* O bir cahil, katı bir özgürlükçü ve Rick Santorum'un destekçisi. Bireyin (kendisinin) kollektiften (bizim Evimizden) önce geldiği ve ""Grup""un ya da yönetim organının iradesini ona (yalnız bireye) empoze ettiği ve özgürlüklerini bastırdığı fikrine buradan ulaştığını düşünüyorum."
"20'li yaşlarımın başındayım ve Amerika Birleşik Devletleri'nin güneyinde yaşıyorum. Sonsuza kadar aynı arkadaşlara sahibim ve geçmişte onlarla birçok harika deneyimim oldu. Gerçi son 2-3 yıldır bana karşı giderek olumsuzlaşıyorlar.

Sıklıkla birkaçını bireysel olarak göreceğim ve her şey yoluna girecek, ancak bir grup ortamında genellikle dışlanıyorum, tek azarlanan ben oluyorum vs. benden daha fazlası için geçerli ama bunun için bok yiyen tek kişi benim.

Geçmişte bir şeyler söyledim ama bana çok hassas olduğum söylendi ya da şaka yapıyorlar. Herkes çevrimiçi veya yüz yüze sohbet ederken katılmamaya karar verdiğimde, bunu beni dışlamak için bir bahane olarak kullanacaklar. Biriyle dalga geçtiğimde, ya görmezden geliniyorum ya da basitçe onu kapatmam söyleniyor.

Ne yapacağımdan emin değilim. Giderek daha stresli hale geldi ve bunlar benim tek 'arkadaşlarım'. Tanıdığım diğer insanların benimki gibi arkadaşları yok. Hâlâ iyi zamanlarımız var ama yaptığım her şey yargılanıyormuş gibi hissediyorum."
"Kelimenin tam anlamıyla bir yanlış anlamadan daha fazlası:
Babam komşularımdan bir matkap ödünç almamı istedi. Orada yaşayan çocuklardan biri olan ""Herpsworth Derpsdriguez"" ile iyi arkadaştım. Ailesi çok Dominikli ve çoğu neredeyse hiç İngilizce konuşmuyor.

Ben de Herpsworth'ün cevap vereceğini umarak kapı zilini çaldım. Onun yerine annesiydi. Bana baktı ve ona ""Ben yan komşum Bayan Derpsdriguez, ödünç alabileceğim bir matkap var mı acaba?"" dedim.

Bana dehşet içinde hayretle baktı ve ben orada şaşkın bir şekilde durdum. Yaklaşık bir dakika bakıp sahte gülümsememi tutmaya çalıştıktan sonra, sonunda ""... İLAÇLAR?"" ve kapıyı suratıma kapat."
"[f,20] erkek arkadaşımla [m,20] 2 yılı aşkın süredir birlikteyiz ve bu yılın başında üniversite için saatlerce uzaklaştım. Mesafe bir mücadele oldu. İletişim en zor şeydir. İş/çalışma zamanlarımız kesişiyor, bu nedenle gün içinde konuşacak zamanımız varsa, bu çok kısa.
Birbirimize karşı çok rahatız, dolayısıyla bu ilişkide sahip olduklarımıza alıştık. Artık heyecan yok gibi görünüyor ve bunu bir LDR'de sürdürmek çok zor.
Son zamanlarda birbirimizle aramız gerçekten daraldı ve sonunda en aptalca, en önemsiz şeyler hakkında tartışmaya başladık.
Kursumu onun kasabasından çok uzak olmayan bir yere transfer etme şansım olabilir ve birbirimizi daha sık görmemiz mümkün olabilir.
Onunla yarından itibaren bir haftalığına görüşüyorum ve ilişkiyi daha eğlenceli, cilveli ve heyecanlı hale getirmek için üzerime düşeni gerçekten yapmak istiyorum ama nereden başlayacağımı veya bunu nasıl yapacağımı gerçekten bilmiyorum.
Bunu düzeltmek için herhangi bir şey yapmadıysam/yapmadıysak, ilişkinin 'sıkıcı' olduğunu söylemekten vazgeçmek istemiyorum..

**gözü pek"
"Yaklaşık 4 yıl önce üniversitede tanıştık. Başlangıçta, bir kez bağlandık , ama bundan hiçbir şey çıkmadı çünkü sonunda bir ilişkim oldu. Erkek arkadaşımla işler sarpa sarana kadar yaklaşık 2 yıl zayıf bir arkadaşlığımızı sürdürdük. O noktada, şimdi oda arkadaşım beni erkek arkadaşımı aldatmaya ve terk etmeye ikna etti.

Böylece, hiçbir koşul olmadan bir yıl boyunca takılmaya devam ettik. Başka insanlarla görüşüyordum ve onun da aynısını yaptığını varsaymıştım. Bu yılın başlarında, başka insanlarla görüşmeme üzüldü ve karşılığında ben de durup kendimi ona adadım. Haziran ayına kadar toplam 4 oda arkadaşı olan bir eve taşındık ve sadece birbirimizi görmeye devam ettik (en azından ben gördüm). Aralık ayının sonlarına doğru, unvansız taahhüdü tatmin edici bulmadım ve ona birbirimize ara verip veremeyeceğimizi sordum. Ona seks yapmadan nasıl arkadaş olunacağını bilmediğimi ve biraz ayrı kalmaya ihtiyacım olduğunu söyledim. Sözlerimi çarpıttı ve arkadaş olmak ""istemediğimi"" söyledi ve şimdi de evimize kız getiriyor.

Temel olarak, başka kızları evime getirmesi beni rahatsız ediyor ve endişelendiriyor. Kilo kaybediyorum ve uyku problemlerim var. Şimdilik içkiyi, uyuşturucuyu ve seks yapmayı bıraktım. Ancak, samimiyet kaybı ve genel olarak bir arkadaşımla başa çıkmakta zorlanıyorum.

Sağlığım ve akıl sağlığım için ondan bir haftalığına taşınmasını ve kızları geri getirmemesini istedim. Taleplerimin saçma olduğunu savunuyor. Onlar mı? Nasıl taviz verebiliriz?"
"Kaçırma, belli ki.
İşte biraz arka plan.
Throwawayman2465 diğer adamdı. O biliyordu. Ve yine de yaptı. Kızın erkek arkadaşı ona oldukça boktan davranıyor. Onu fark etmemek, sorunlarını ""sadece bir kadın meselesi"" ile sulandırmak. Her zaman.
O bir eşek. Ama bu onu haklı çıkarmaz.
Açıkçası ikimiz de kendimizi kötü hissediyoruz.
Ama olay şu. Bundan önce bir yıl boyunca harika arkadaşlardık. Demek istediğim, her gün mesajlaşmak ve yakın arkadaşlar. O benim gerçekten sevdiğim ilk kişi. Aşık değil, aşık.
Aniden, iki hafta önce. Kapatıyor. Günümle ilgili herhangi bir şey söylüyorum ve ""Sorun ne? Sorun nedir? Benimle konuş."" Gitti.
Bir anda bana kızıyor.
Bana mesaj atmayı bıraktı ve umurunda bile değil. Ona nedenini sorup duruyorum ve o sadece kendini iyi hissetmediğini söylüyor. Mesafe körfezini arttırırken."
"Merhaba r/yasal tavsiye! Bunu tespit etmekte zorlanıyorum. Temel olarak, bir üniversite profesörü ve onun idari asistanı ile almakta olduğum bir ders için toplantıdaydım. Toplantı için telefonumu önüme koydum ve kaydettim ama toplantıdaki diğerlerine bunu kaydettiğimi söylemedim. Şu anda bir anlaşmazlığın ortasındayız ve bu kursa itiraz etmeyi düşünüyorum.

İtirazımda toplantının kaydını kullanabilir miyim? Kayıt kişisel notlar için alındı ​​ve ayrıca dürüst olmak gerekirse, toplantıdan sonra profesörün melodisini değiştireceğinden endişelendim. Bir şey söyleyip başka bir şey yapmasıyla tanınır. Henüz temyiz sürecinde bununla ilgili bir şey bulamadım, bu yüzden Kanada Hukukunu araştırmaya başladım, ancak bu örnek için bunu anlamakta zorlanıyorum.

Herhangi bir yardım çok takdir edilecektir!"
"Kız arkadaşımla sekiz aydır çıkıyorum ve son zamanlarda seks konusu epey gündeme geldi. Hamile kalmaktan gerçekten korkuyor ve henüz seks yapmak istemiyor. Onu ikna etmeye ya da zorlamaya falan çalışmıyorum, bu gerçekleştiğinde %100 rahat olmasını istiyorum.
Bu olmadan önce veya sırasında çıldıracağından gerçekten korkuyor. Bunun olacağını söylüyor ve ona çok yaklaşırsam ondan küçük ucubeler gördüm. Sadece onun korkmamasına nasıl yardımcı olabileceğimi veya çıldırırsa, devam etmesi ve rahat etmesi için onu yeterince sakinleştirmeyi gerçekten bilmek istiyorum.

Yardımcı olması için bazı arka plan bilgileri burada.
 Ailesi, ona bunun kötü olduğunu söyleyerek ve bunun hakkında konuşmayarak tuhaf ve yersiz görünmesini sağlayarak onu seksten tamamen korudu.

Yaptığımız cinsel şeylerin ""tuhaflığını"" aşmasına yardım ediyorum ve bu gerçekten zor ama idare ediyoruz."
"Dün erkek arkadaşımdan bir telefon aldım, evimizden dört blok ötede yerel bir parkta yürürken sadece biraz temiz hava almaya ve biraz enerji almaya çalışırken iyi uyuyamadığı için arkadan bir adam yürüdü. sırtına bir silah doğrulttu ve ""sahip olduğun her şeyi bana ver"" dedi. Korkmuş, ceplerini çıkarmış ve şans eseri diğer tüm kişisel eşyalarıyla birlikte cüzdanını evde bırakmıştı. Adam okşandıktan ve dizlerinin üzerine çökmesi istendikten sonra arkasını dönüp kaçar.

Bu deneyim onu ​​kabuslar ve güvensizliklerle baş başa bıraktı (bu deneyimden sonra her zaman daha fazla sorun olmuştur). Destekleyici olmak ve kendine daha fazla güvenmesine yardımcı olmak istiyorum, ancak deneyebileceğimiz psikolojik egzersizler ve bu travmatik deneyimi atlatmasına yardımcı olacak öneriler/hikayeler konusunda emin değilim.

yalnız olmadığını biliyorum."
"Dün gece arkadaşlarla bir yemek gecesi yapmak için bir araya geldik ve hepimiz biraz fazla içtik. Sarhoştum, şu anda tatil için Fransa'da olan altı aylık erkek arkadaşıma güzel bir sesli mesaj göndermenin iyi bir fikir olacağını düşündüm. İşte hikayem ve (eski) erkek arkadaşımın ayrıldığı yer burası. Sesli mesajımı bıraktığımda, burada benimle olmasını dilediğimi, Fransa'da olduğu için berbat olduğunu ve pastırma örgüleri ve patates tarakları yemenin ondan çok daha iyi olduğunu söylediğimi hatırlıyorum. Onu sevdiğimi ve veda ettiğimi de net bir şekilde hatırlıyorum. Ancak bugün ona sesli mesajımın muhtemelen gerçekten garip olduğunu söyleyerek mesaj attım, bu yüzden onu dinleme. Kızgın görünüyordu, bu yüzden ona neyin yanlış olduğunu sordum. Görünüşe göre sesli mesajımda ona gerçekten ikiyüzlü davrandım ve yaptığı şeylerin aptalca olduğunu ve kendisinin aptal olduğunu söyledim. Ona ne dediğimi sordum ama bana tam olarak ne söylediğini söylemeyi reddediyor. Partide ayık olan bir arkadaşım mutfakta benimleydi ve ona asla korkunç bir şey söylemediğimi söyledi. Neye inanacağımdan emin değilim çünkü olan her şeyi gerçekten hatırlayamıyorum ama aynı zamanda asla kırılacak kadar korkunç bir şey söylemediğime de gerçekten inanıyorum. Onu inciten her ne söylediysem özür diledim ama tek söylediği beni affedebileceğini ama sarhoş olduğumu bilmenin durumu daha da kötüleştirdiğini söyledi. Bana son sözleri, ""Evet, içmek bir fahişe, değil mi?"" oldu. Sık sık içmem ve sadece eski arkadaşlarla büyük bir buluşma gibi bir kutlama olduğunda içerim. Yardım :("
"Bu muhtemelen 14 yıl önce, Reddit çağından önce oldu.

Chicago Cubs maçındaydım ve muhtemelen 7 yaşında falanım. Maçta bütün gün Pepsi ve Mountain Dew'i yendikten sonra tuvalete gitmek zorunda kaldım. Babam ve erkek kardeşimle banyoya gittim ve kardeşim ve babam pisuarlara çarptığında, çoğu 7 yaşındaki erkek çocuk gibi oldukça kısa olduğum için bölmeyi kullanmamı beklediler. O gürültüyü boşver, IMMA BIG BOY. Bu yüzden, akışımı pisuara yönlendirmek için parmak uçlarımda yükselirken kardeşim ve babam beni izliyorlar. Biraz kaydım ve şaftım pisuarın kenarına çarptı, yukarı doğru bakmasına neden oldu ve akıntı havaya yükseldi ve tam gözüme girdi.

Bu günü yapmak için, ben hikayeyi doğrulamak için kardeşimi getirene kadar kimse bunun olduğuna inanmıyor."
"Merhaba. Bu yüzden, kız arkadaşım [20/f] ile dört aylık (ve devam eden!) ilişkim oldukça iyi gidiyor, ancak beni kesinlikle öldüren bir şey var. Kıskançlık bu, eminim ki bu subreddit'in en önemli konularından biri. Birbirimizi görmeye başlamadan önce partnerim hoşlandığını itiraf ettiği bir erkek arkadaşıyla daha fazla konuşmaya başlayana kadar bu hiçbir zaman gerçekten sorun olmadı. Özellikle bu arkadaşla tanıştım ve o iyi bir adam ve hala onunla arkadaş ama kendimi sürekli kıskançlık hissetmekten alıkoyamıyorum.

Kıskançlığı nasıl kontrol edeceğimi ve yeneceğimi ayrıntılarıyla anlatan pek çok makale okudum, ancak yine de onun başka erkeklerle birlikteyken veya diğer erkeklerle konuşurken dikkatli olmam gerektiğini hissediyorum. Konuştuğu herkese insan olarak bakmak için gerçekten çok çaba harcıyorum - kız ya da erkek değil - sadece onun için ne ifade ettiğimi anlamadıklarını bildiğim için kendime güvenimi artırıyorum. Yine de sahip olduğum kıskanç duyguların kontrolünü hala kaybedemiyorum! Benden başka kimseyi istemediğini, onun en iyi arkadaşı olduğumu vb. hissediyorum ve bu konuda oldukça derin konuşmalara yol açtı, ama sadece bana yardım etmek için. Son ilişkimde aldatıldım ama çok şiddetli olmadığı için bunun beni hiçbir şekilde etkilediğini düşünmüyorum. Ancak yine de bu kıskançlıktan kendimi alıkoyamıyorum. Onun her iki cinsiyetten de arkadaşı olmasını istiyorum çünkü günün sonunda onun ve benim aynı yatağı paylaşacağımızı, kucaklaşacağımızı, sorunlarımızı konuşacağımızı ve iki partnerin, çiftin, en iyi arkadaşın yapabileceği diğer tüm şeyleri yapacağımı biliyorum. Yapmak. Ama bunu bilmek, kıskançlıkla savaşma konusunda bana herhangi bir tatmin sağlamıyor gibi görünüyor. Yani, belki zamanla hepsi olacak, ama bazılarınızın kendime, ona ve kendime daha fazla güvenebilmem için kendimi biraz daha iyi ve olgun hale getirme tavsiyelerini duymak isterim. biz."
"Bu yüzden bir süredir bu kızla (K20) takılıyorum (yaklaşık bir yıldır, son zamanlarda daha sık). Ben (M21) bu hesapta onun hakkında paylaşım bile yaptım. O temelde çok çekici bir kız ve aynı zamanda bir tür sürtük (nesnel olarak, tüm erkek arkadaşlarını aldattı).

Son zamanlarda ona karşı hisler geliştirmeye başladım ve bundan iyi bir şey çıkmayacağı için bundan kaçınmaya çalışıyorum.
Yaklaşık bir hafta önce bunu hissetmeye başladığımdan beri onu görmemiştim. Beni sadece bir arkadaş olarak gördüğünden oldukça eminim ve bu benim için gayet iyi ama bugün biraz garip bir şekilde bana çıkma teklif etti.

Beni aradı ve bugün ne yaptığımı sordu, ona pek bir şey söylemediğimde, temelde vedalaşıyor ve kapatmak üzere, bu yüzden ona beni sadece bunu sormak için mi aradığını soruyorum. Konuşmaya başlamasından gergin olduğunu anlayabiliyorum. ""Evet, hayır, bir şeyler içmek ister misin diye merak ediyordum"" gibi bir cevap verdi. Ben tabii ki tabii dedim ve bir zaman ve yer belirledik.

Şimdi, bunda aşırı garip bir şey yok. Bana daha önce yaptığı gibi biraz dedikodu yapmak isteyebilir. Ama yine de çıldırıyorum. Bunun hakkında hiçbir şey düşünmemeyi ve sakin olup devam etmeyi çok isterdim, ama gergin ve gergin hissetmekten kendimi alamıyorum.

Ne yapmalıyım? Sakinleşmek ve bu konuda daha rahat olmak için yapabileceğim bir şey var mı?

Ayrıca, oraya vardığımda ne yapmalıyım? Ya gerçekten bana ilgi duyuyorsa? O NE LAN??

Şimdiden teşekkürler."
"20 yaşında bir erkeğim (Avustralya'da) ve hayatımda sadece bir kız arkadaşım oldu (14 yaşımdayken). Yaklaşık 8 ay önce tanıştığım ve gerçekten hoşlandığım bir kız var. Onu sadece birkaç kez gördüm ama Facebook'ta biraz konuşuyoruz ve gerçekten harika görünüyor. Pek çok arkadaşımla arkadaş olduğu için arkadaşlığımızı mahvetmekten biraz endişeliyim ve burada bir şeylerin ters gitmesini istemiyorum.

Daha önce hiç gerçekten uygun bir randevuda bulunmadım ya da başka bir şeyde bulunmadım ve nasıl soracağım hakkında hiçbir fikrim yok. Bu kızla olmasa bile, hayatımda çıkmaya başlamaya hazır olduğumu hissettiğim bir aşamadayım ama oldukça utangaçım ve kızlara nasıl yaklaşacağımdan emin değilim. herhangi bir çaba ama sadece parçalanıyorum).

Söz konusu kız bir Hristiyan (benim gibi) ve benimle en ufak bir ilgisi olup olmadığı konusunda kesinlikle hiçbir fikrim yok (benimle sadece kibar olmak için konuşabilir).

Kendimi 'arkadaş bölgesinde' buluyor gibiyim ve daha yaşlı kızlar bana düzenli olarak (24 yaş ve üzeri birkaç kız arkadaşım var) harika bir erkek olduğumu, gerçekten hoş ve olgun olduğumu vb. ve görünüşe göre oldukça çekici olduğumu söylüyorlar. (Film yıldızı değilim ama oldukça atletik bir yapıya sahibim ve özellikle çirkin yüz hatlarım yok).

Bu kızla veya genel olarak kızlarla ne yapılacağına dair herhangi bir tavsiye gerçekten makbule geçer. Bu tür şeyler söz konusu olduğunda tamamen bilgisizim. Bana kızların genellikle çıkma teklif edilmeye ve aslında erkeklere bir şans vermeye oldukça açık olduğu söylendi ama oraya nasıl gideceğimi bilmiyorum."
"Merhaba arkadaşlar, daha önce hiç bir şey paylaşmadım ama bu konu bir süredir kafamı meşgul ediyor ve gerçekten bunu bir yere bırakmam gerekiyor. Kız arkadaşımla yaklaşık 6 aydır birlikteyiz ama 17 yaşımdan beri çok yakınız.

Kendimi HER ZAMAN diğer kızları kontrol ederken buluyorum. İstediğim zaman arkadaşlarımla takılabilmeyi özledim. Bugünlerde işte olduğumuz zamanlar dışında neredeyse her gün kız arkadaşımla birlikteyim. Hiç umursamıyorum, beni yanlış anlama, onu ölesiye seviyorum. Sadece çok erken bağlanmaktan korkuyorum.

Önümüzdeki birkaç hafta içinde bir apartman dairesine taşınmayı planlıyoruz ve çok heyecanlıyım ama aklımın bir köşesinde en azından biraz gergin hissetmekten kendimi alamıyorum. Idk Reddit, şu anda kafam çok karışık. Ayrıca bazen zaten evliymişiz gibi davranıyor, arkadaşlarımla çok uzun süre takılırsam sinirleniyor, herhangi bir nedenle diğer kızlardan bahsetsem bile kızıyor, sanırım bazen özgürlüğümü özlüyorum Reddit, ne yapmalı sizce?"
"[E/30] Kıskançlık meseleleriyle uğraşmakta zorlanıyoruz (K/35) yaklaşık 1 yıldır çıkıyoruz.

Geçmişte, diğer kadınları kontrol etmemle ilgili birkaç uzun, korkunç tartışmam oldu. Arkadaş olarak başladığımız birkaç küçük sohbet sırasında bana her zaman ne tür kızlardan hoşlandığımı, kiminle çıktığımı, ne kadar süredir, nasıl göründüklerini vb. sorardı.

Dürüst olmak gerekirse, çıkmaya başladığından beri bana karşı tutulan bir envanteri gerçekten yaptığını bilmeden ona ne sorduysa onu söyledim.

Benim durumumda, Asyalı, kısa, koyu saçlı ve koyu gözlü (o beyaz, mavi gözlü ve güzel) herkes onun için doğrudan bir tehdittir. Geçmişte, onun kıskançlığı yüzünden saatlerce ve hatta günlerce savaşarak kaybettim.

Her neyse dün gece, görünüşe göre koyu saçlı bir Asyalı kahve dükkanına geldi, kasada durdu, yanımıza oturdu (toplulukta uzun kabin ve masalar) ve faturasını ödedi ve gitti. Her hareketini takip ettiğim için gözlerimi ondan alamıyordum. Gerçekte, tanrı dürüst gerçeği, kızı görmedim bile. Zihnimde göz hareketlerimi o uydurdu ve her nefesimi bu kıza takılacak şekilde bitirdi.

Baktığımı söyledi ve ona sadece neden bahsettiğini sordum, yüzüme karşı bana lanet bir yalancı demeye devam etti.. kıskançlıkla kör olma eğilimindedir, çok fazla öfkeyle, mantıklı olma şansı sıfırdır. konuşma.

Eşyalarımı topladım ve bu tartışmanın birkaç gün hatta haftalarca süreceğini bilerek restorandan ayrıldım. Daha sonra arabama yürümeye devam ettim. Gece çirkin bir şekilde sona erdi ve bu durumlarla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum."
"Şu anda ondan uzaklaşmasına yardım etmeye çalışıyorum.

Uzun lafın kısası, arkadaşım üniversitede bir kızla tanıştı. Daha önce biraz konuştular ama sadece FB'de (sınıfta da biraz konuştular ama hepsi bu). Bir yıl başarısız oldukları için farklı sınıflara devam ettiler. Ona FB'de onunla takılacağını söyledi. Bir süre sonra şu anki erkek arkadaşıyla tanıştı. Şimdi arkadaşım, ikisiyle de tanışmamış olmasına rağmen erkek arkadaşına ondan önce bir şans vermesinin adil olmadığını söylüyor. Bunun üzerine biraz tartıştılar. Devam etmesine yardımcı olmak için onu engelledi ve bir süre sonra engelini kaldırdı.

Şimdi bir yıldan fazla oldu ve hala ona mümkün olan her şekilde taciz noktasına kadar mesaj göndermeye çalışıyor. Kendi adına hesaplar açıyor, başka hesaplar açıyor, kendi resimlerini koyuyor ve onu etiketliyor vs. . Kendisine neden bir şans vermediğini açıklayacağı sürece hapse girmeyi umursamadığını özellikle söyledi. Polis ayrıca okuldan atılacağı konusunda uyardı ama umursamıyor.

Onunla konuşmaya çalışıyordum ama aklı buna kilitlendi ve bunun temelde, nedenine birçok kez verdiği bir yanıt verene kadar devam edeceğini söyledi, ancak onun doğru olmadığını düşünüyor. Devam etmesine nasıl yardım edeceğimi bilmiyorum, açıkça yapamıyor ve bir kız yüzünden okuldan atılmasını/hapse girmesini istemiyorum.."
"Ben bir Folklor ve Sanat Yöneticisi öğrencisiyim ve sık sık ödevler için Wordpress blogumu kullanmam gereken dersler alıyorum. Geçen yıl lolcats hakkında oldukça kapsamlı bir ['saha rehberi'] hazırladım. Yaklaşık iki ay önce, lolcat rehberinde bir sürü hit fark etmeye başladım. Bir öğleden sonra sıkıldım ve Google'ı kullanarak rehberimi ne kadar çabuk bulabileceğimi görmeye karar verdim ve [bu rehber] ile karşılaştım. Bazı dil ve konu sayfaları benimkine benziyordu, ancak söylenecek çok şey olduğunu düşündüm. locats hakkında, bu yüzden bazı örtüşmeler doğaldı. Bu yaklaşık bir hafta önceydi.

Az önce blog istatistiklerimi tekrar kontrol ettim ve lolcat sayfasındaki etkinlikte bir artış daha yaşadım. Diğer sitedeki rehbere geri döndüm ve rehberlerine benimkiyle daha fazla benzerliği olan yeni sayfalar eklemişler. Sadece resimler olsa umurumda olmazdı (tabii ki kullandığım lolcatleri Google'dan buldum falan), ama bu kişi de benim kelimelerimi kullanıyor gibi hissediyorum.

Kılavuzlarındaki bazı sayfalar benimkinden çok önce yayınlanmış gibi görünüyor, ancak son zamanlarda birçok değişiklik ve ekleme yapıyorlar. Gerçekten tek istediğim, eğer benim rehberimi kendi rehberlerine ek olarak kullanıyorlarsa, en azından rehberime bir bağlantı veya bir yerde bir referans eklemeleri. Aylarca üzerinde çalıştım ve bu sonbaharda bir folklor konferansında sunduğum lolcats hakkında bir makalenin temelini oluşturdu.

Aynı zamanda, belki de bunu fazla analiz ediyorum ve insanların saha rehberimden keyif almasından memnun olmalıyım diye düşünmeden edemiyorum. 'Ödünç aldıkları' yerlerden bazıları oldukça önemsizdir, ancak birçoğu vardır."
"Bu benim ilk gerçek ilişkimdi ve güven sorunlarım ve güven eksikliğime bağlı olarak değişen duyguları nedeniyle sona erdi.

8 gün aralıksız mücadele ettikten sonra bir hafta önce ara vermeye karar verdim, ancak eğitim planlarımdaki değişiklik nedeniyle artık okula geri döndüm. (Daha iyi bir üniversiteye ve daha iyi bir kursa gitmek için daha iyi notlar ve puanlar almak için Bitirme Sertifikası yılımı tekrarlıyorum.)

Şimdiki eski gf'm aynı yıl içinde, bu yüzden onu her gün görmeliyim, günün çoğunda ondan kaçınılabilir ama birlikte derslerimiz var. Ayrılmış olsam da ona karşı hala güçlü hislerim var ve onu görmek inanılmaz derecede dikkatimi çalışmalarımdan uzaklaştırıyor. Ben ne yaparım? Bunu en kısa sürede nasıl atlatırım?"
"bu yüzden romantik hayatımın küçük arka planı, aldatıldığımdır. Çok fazla. yani yaklaşık 2 buçuk yıl önce ilişkilerden ve kızlardan bıktığıma karar verdim, hayattaki hedeflerime odaklanmaya başladım ama bu birkaç yıldır kendime ilişkilerin korkunç bir şey olduğunu ve sadece olmak istediğimi söylüyorum. yalnız ve işe yaradı, bekar olmaktan mutluyum ve başka türlü istemiyorum. Yine de kafa karıştıran yer burası.

Cumartesi gecesi bu kızla [20F] tanıştım ve pek çok ortak noktamız olduğu ortaya çıktı, birbirimizle çok konuşuyorduk ve oldukça yakınlaştık, birbirimize kollar falan sarıldık, belirtmeliyim ki ikimiz de sarhoştuk ama biz birbirlerinin şirketinde gerçekten iyi vakit geçiriyorlardı. Bir noktada bana bir ilişkisi olduğu söylendi, ki bu benim için sorun değil çünkü bir ilişki istemiyorum ama o gece ona gerçekten yakın hissettim. Başka hiçbir şey olmadı ve o zamandan beri onunla konuştum ve birbirimize aşık olmadığımız halde bana sarılıyordu ve bana ilgi gösterdi.

Yine de mesele bu, bir yanım ona ilgi duyuyor ve onu görmek istiyor, onu biraz düşünüyorum ve genel 'aşık olma' davranışı ama diğer yanım huzurlu ve sessiz yaşam tarzımı korumak istiyor ve kendime kızların kötü haber olduğunu söyleyip duruyorum ama pek tanımadığım bir kıza duyduğum bu küçük ilgi beni paramparça ediyor. Bir ilişkisi olduğunu bildiğim halde sarhoşken bir kızla yakın olduğum için kendime kızıyorum, ona yakınlaşmak istiyorum ama sırf hayatıma barışı geri getirmek için onu bir daha görmek istemiyorum.

Bu çok sinir bozucu çünkü şu anda ne hissettiğim hakkında hiçbir fikrim yok ama uyumamı engelliyor, şu anda saat 2 ve derslere gitmek için sabah 7'de kalkmam gerekiyor. Tekrar rahatlayıp uyuyabilmem için zihnimdeki huzuru yeniden sağlamam gerekiyor. Bilmiyorum, şu an çok karışık bir durumdayım. Herhangi bir içgörü iyi olurdu, sadece kafamı boşaltabilecek herhangi bir şey. Lütfen."
"Neredeyse bir aydır her gece yüz yüze görüşme yapıyorduk. Kimya harikaydı ve biz gerçekten birbirimizle ilgileniyoruz. Cuma günü ailemin arabasını çaldım (bir buçuk ay daha ehliyetimi alamıyorum), onu aldım ve bir randevuya çıktım. Temelde arka koltukta şehre gittik ve birlikte baloya gitmeyi kabul ettik ve falan filan. Sonra onun okulunun otoparkında drift yapmak gibi geri zekalı fikri geliyor aklıma. Polisler ortaya çıkıyor, işler çığırından çıkıyor. Şimdi ailesi benden nefret ediyor, ona bir daha asla mesaj atmamamı söyleyen mesaj attı ve bana mesaj atmasını yasaklamaya çalışıyor. ne yapmak"
"Aklında tut; 'konuş' dediğimde, genellikle telefonla mesajlaşma vb. anlamına gelir.

Birkaç yıl önce - 3 ay kadar çıktık ve aramızda işler pek iyi gitmedi (onun için iyi). Gerçekten incinmiştim ama aramızda olanları atlatmaya çalışarak yoluma devam ettim. Ancak geçmişteki benliğimin ne düşündüğünü bilmiyorum ve sonunda yabancı olmak yerine arkadaş olduk. Bu 3 yıl sürdü.

Daha geçen yıl - Kendimi kaybettim ve temelde onun eskisi kadar hızlı cevap vermemesiyle başlayan büyük bir kavgaya girdik, bu aptalcaydı ve çok pişmanım çünkü o zamandan beri pek konuşmadık, hiç konuşmadık . Bu da bizi bu haftaya götürüyor.

Evcil hayvanı öldüğü için (geçen hafta Perşembe gecesi gibi) ağlayarak telefonla aradığında şok oldu ve iyi bir Samiriyeli olarak onu teselli ettim. Sonra birden bir patlama; yine konuşuyoruz - ""arkadaşlar"" gibi. Neden tırnak işareti koydum? Temelde ""bir şey"" aramızda garip geliyor - Sanki sadece rahatlığa ve okuldan sonra konuşacak birine ihtiyacı olduğu için oradaymışım gibi hissediyorum, ama aynı zamanda bozulan ilişkiyi onarmak istediğini de hissediyorum. Yaptığımız sohbetin 'kuru' olduğunu da belirtmek isterim - gerçekten konuşacak çok şeyimiz yok.

Beni yanlış anlamayın, o sevimli, mütevazi bir insan ama bazen gerçekten istediğini elde etmek için bir hava mı sergiliyor diye merak etmekten kendinizi alamıyorsunuz. Bunu söylüyorum çünkü daha önce çantasını erken bitirdiği için okula getirmediği için bir sonraki derse kadar (öğle aralarındaydı) dosyasına bakmamı istedi. Paranoyak mıyım? Son birkaç aydır yemin ederim ki vebalı gibi birbirimizden kaçmaya başladık!

Siz ne düşünüyorsunuz? Beni manipüle mi ediyor yoksa ilişkimizi düzeltmeye mi çalışıyor?"
"Bu yüzden kocam ve ben, aktif ve doğal bir yaşam tarzı yoluyla diğer şeker hastalarının Tedaviyi Yaşamasına yardımcı olmak için bir yıl boyunca bağış toplama etkinliği yapacağız.

Bunu yapmak için ABD genelinde 365 Gün boyunca her gün tırmanacağız.

Artık tırmanma pislik torbalarında deneyimli olarak, bu bizim rodeoya ilk gelişimiz değil ve bunu bir ayakkabı bağı bütçesiyle yapmaya ve gerekli 84 Toyota Tercel'imizle yaşamaya tamamen ve tamamen hazırız.

Bununla birlikte, bu boyut ve uzunluktaki bir yolculuk, küçük bir bacak mesafesi ve diğerlerinin bloglar aracılığıyla ilgilenmesini sağlamak için gezici bir ana üs ile çok daha rahat olacaktır.

Bununla birlikte, (çalışan) Karavanını veya Seyahat Römorkunu bu amaç için bize bağışlamaya/ödünç vermeye istekli birini tanıyorsanız, onları benim yoluma gönderin.

ve benim boktan biri olmadığımı bilmen için.

[CANLI DİKEY]

Tip 1 Teşhisine eşlik eden korku hissindeki farkı etkilemeye çalışmasaydık ve sadece bir yıl boyunca her gün eğlence için tırmanmak isteseydik, denemezdim."
"Kız arkadaşımı seviyorum 4 yıldır onunla birlikteyim ve sonunda zamanı geldi.
Ne yazık ki planlama konusunda berbatım ve dürüst olmak gerekirse bunu benden çok onun için daha büyük bir an olarak görüyorum, bu yüzden bunu nasıl yapacağım konusunda tamamen seçici değilim. Tek bildiğim, aslında bunu yaparken arkadaşlarının da yanımda olmasını istediğim ve bencilce bunu sahilde yapmak istediğim. Bu dünyada sevdiğim 2 şey, kız arkadaşım ve okyanus.

Ben de yaptığımda arkadaşlarının orada olmasını çok isterim ama birkaç restoranı aradım ve dürüst olmak gerekirse büyük bir partinin masraflarını karşılayamam.

Bunu nasıl yapacağımı bulmama yardım eder misin?

Belli etmeden onu sahile nasıl götürebilirim?

Sahildeki hiçbir restoranda akşam yemeği rezervasyonu yaptırmaya gücüm yetmemesine rağmen onun arkadaş grubunu nasıl orada tutabileceğime dair bir fikrin var mı? Arkadaşlarının kaydedebileceğini umuyordum.

Sadece o ve ben olmamız umurumda değil, ama o nadiren gittiğine göre, sahile gitmemizin ne sebebi olabilir ki? En azından arkadaşlarıyla akşam yemeği için buluşsaydık, bunu satmak daha kolay olurdu.

Her iki durumda da çıkış tarihi 8/8, bu yüzden umarım hasta, oturma odasında pj'lerimizin lol'ünde diz çökmek yerine bir şeyler bulur.

Şimdiden teşekkür ederim. =]"
"Başından beri kız kardeşimin yeni erkek arkadaşının zehirli biri olduğunu söyleyebilirim. Ona ondan ayrılmasını söylemek istedim ama bunu yapmaktan korktum. 3 ay sonra ona söyleme cesaretini topladım. Onunla daha yeni kavga ediyordu ve ben ona zehirli biri olduğu için ondan ayrılmasını söyledim ve o bunu daha yeni anlamaya başlıyordu. Ertesi gün ondan ayrıldı.

Ailemize ondan ayrıldığını ve ona gerçekten yardım ettiğimi söylediğinde, annemiz *çok kızdı*. Bana ""aileyi dağıttığım"" için yaklaşık 10 dakika bağırdı ve bana bağırdı. erkek arkadaş son derece iyi bir insandı ve zehirli değildi. Babamız onun tarafındaydı ama 4 kardeşim (bahsedilen kız kardeş dahil) benim tarafımdaydı. Zehirli biri olduğunu anladıklarını ama seslerini çıkarmadıklarını söylediler.

Şimdi, ailem hakkında ne yapacağımı bilmiyorum. Aile için bir utanç kaynağı olduğum için benimle görüşmemekle tehdit ediyorlar. Bana bir tavsiyen var mı Reddit?"
"Erkek arkadaşım ve ben iyi iletişim kuruyoruz, düşünmeyi seviyorum. Bizi rahatsız eden bir şey varsa, bunu açıkça tartışır ve durumu iyileştirmeye çalışırız. İkimiz de geri adım atma veya hatalı olduğumuzu kabul etme konusunda sorun yaşamıyoruz (İtalyan olduğu için biraz zorlanıyor).

Ancak düzenli olarak evimde kaldığı için biraz zorlaşıyor. İkimiz de ailemin evinde oturuyoruz, ben tam zamanlı çalışıyorum ve o hala üniversitede. Son zamanlarda arkadaşlarının önünde beni arayıp gelip gelemeyeceklerini soruyor. Evin dışında veya hafta sonu sosyalleşmek isterse benim için sorun yok. Ancak, tam bir iş gününden (bazen 13 saat) sonra evimde erkek çocuk olmasını özellikle istemiyorum. Bu beni garip bir duruma sokuyor çünkü hayır dersem anında kötü ebeveyn gibi görünüyorum, rahat değilim. Benim için kaybet-kaybet.

Onunla bu tartışmayı yaptım ve bana daha fazla dikkat etmeyi ve çelişkili sosyalleşme programlarımız olduğu gerçeğine saygı duymayı kabul etti. Ne yazık ki devam etmedi ve biraz kayboldum. Özellikle bugün hastayım ve nispeten küçük evimi çok gürültülü çocuklarla paylaşmak zorundayım. Sanki ona annelik yapıyormuşum ya da çılgın bir kız arkadaş gibi davranıyormuşum gibi suçlu hissediyorum (bundan çok korkuyorum) - sizce ne yapmalıyım?"
"Temelde SO'm ve ben yaklaşık 2 yıldır birlikteyiz. İlişkimiz harika, çok açık ve dürüst. Ama yaklaşık bir hafta önce kanepede oturmuş konuşuyorduk ve bana kedisinin bir fotoğrafını göstermek için telefonunu çıkardı. Kaydırırken, kamera rulosunda az giyimli, kimliği belirsiz bir kadının fotoğrafını fark ettim. Üzerine tıkladı ve ""wtf?"" ve ben sadece suskundum. Hiçbir şey söyleyemedi, ne diyeceğini ya da ne yapacağını bilemedi.

Anında bunun oraya nasıl geldiğini bilmediğini ve gerçekten kafasının karıştığını söyledi. Durumdan dolayı gerçekten çok üzgün ve kafası karışmış görünüyordu. Belki yanlışlıkla bir web sitesinden veya w/e'den kaydetmiştir dedim. Söz konusu görüntünün pornosunu izlediğini veya baktığını bilmediğini ve hatırlayamadığını söyledi. Hemen hemen kendimi kapattım ve bir süre başka bir şey söyleyemedim. Sonunda benimle konuşmaya çalıştı ve kendimi çok boktan hissettiğim için özür diledi ve üzgün olmamın anlaşılır olduğunu söyledi. Çok üzüldüm ama kendimi toparlamayı başardım. Bunun hakkında bir konuşma yaptık ve hemen hemen bana böyle bir şey yapmayacağını bildiğimi söyledim vb.

Ve dürüst olmak gerekirse, beni aldattığını ve telefonunda onun bir fotoğrafının olduğunu falan göremiyorum. Ve sadece pornodan bir görüntü olsaydı beni rahatsız etmezdi. Ama buna üzülmekten ve huzursuz olmaktan kendimi alamıyorum. Kafamda çok fazla şüphe var ve asılsız olup olmadığını bilmiyorum. Daha önce bana ondan şüphe etmem için bir sebep vermemişti. Ve muhtemelen şimdi yapmamam gerektiğini biliyorum.

İncinmiş hissetmek için deli miyim?"
"Bu yüzden iki yıldır erkek arkadaşımla birlikteydim ve o geçen yaz yurtdışında okudu ve yurtdışında biriyle tanıştı. Acıttı ama üstesinden geldim ve arkadaş kalmaya çalıştım. O zamandan beri hemen hemen iletişim halindeler ve bu adam onu ​​bahar tatili için ona uçurmak istiyor. Ona karşı bir şeyler hissetmesem de bu canımı yakıyor. Dürüst olmak gerekirse, başka biriyle çıkmış olması umrumda olmazdı ama bana bu kadar çok acı veren kaynağa geri dönüyor olması canımı yakıyor. Ona bir daha asla bakamayacağımı söyledim. Öyleyse sorum şu:

Şu anda duygularım olmasa da o benim en iyi arkadaşım .. ama gitmeye karar verirse onunla arkadaş olabileceğimi sanmıyorum. Yanlış mıyım? Ayrıca birlikte yaşıyoruz ve aynı yatakta uyuyoruz (ve hayır seks yapmıyoruz) Sadece bu konuda olgunlaştığımdan emin olmak istiyorum."
"Merhaba, bu kız ve ben, ona Jen diyelim, birbirimizi ortak arkadaşlardan tanıyoruz. Lisansın son yılında geliyor ve ben de kısa bir süre önce yüksek lisans okulunun ilk yılına başladım. Aynı eyalette farklı okullara gidiyoruz, ancak okullar kabaca eyaletin zıt uçlarında.

Hemen hemen her gece konuşuyoruz ve pek çok ortak noktamız var. Söylenecek başka pek bir şey yok, çünkü bu oldukça basit, ama diğer insanların benim durumumda olup olmadığını ve bu durumda ilerlemeye ve harekete geçmeme gerekip gerekmediğine dair herhangi bir fikirleri olup olmadığını merak ediyordum."
"Teknolojiyle ilgili çok fazla gönderi görmediğimizi biliyorum (veya belki de bu alt dizine pek göz atmıyorum), ancak son zamanlarda beni hayal kırıklığına uğratan bir şey var.
Yani insanlar hatırlarlarsa, iPhone ilk çıktığında AT&T özel anlaşmasını aldı ve kilidini açmak istiyorsanız, onu yalnızca jailbreak yapabilirsiniz. Ve her zaman olduğu gibi hapse atıp kilidini açtığınızda, Apple, yalnızca AT&T olmayı kontrol edebilmeleri için yama yaptı.

Şimdi muhtemelen Windows Phone'a bir şans veren birkaç kişiden biriyim. HTC 8X'ten (Beats motoru için iyi olan) Nokia Lumia 925'e (seviyorum. Özellikle kameraya) geçtim. 925'i almadan önce 8x'im vardı ve 1020'nin çıkacağını duyduğumu hatırlıyorum ve ne biliyorsunuz? AT&T'ye özel. AT&T'ye özel hasta lensli tek 41 megapiksel telefon. Sonra aniden AT&T için ""özel"" 925 T-Mobile telefonunun çıktığını görüyorum.
Şimdi birkaç ay önce, AT&T'de olduğu söylenen bir phablet telefonun söylentileri vardı ve birkaç gün önce bunun AT&T için olacağını açıkladılar. Gerçekten hayal kırıklığına uğradım. Sonra bir Windows RT tablet olacağını ortaya koyuyorlar - bir kez daha AT&T'ye özel 2520...aaaaannnndddd.

Sorun şu ki, AT&T dört yıl boyunca iPhone münhasırlığına sahipti ve birçok müşteriyi kaçırdı. Artık telefon şirketleri rekabete (T-Mobile, Verizon, Sprint) yardım etmek yerine, şirketin müşteriler üzerinde tekel kazanmasına yardımcı olarak bunu yapmaya devam ediyor. Şahsen benim T-Mobile'ım var ve 5 telefon için 110$ ödemek harika bir şey ama gerçekten harika telefonları indirimli fiyata alamıyorum. Ve onları tam fiyattan satın alsam ve kilidini açsam bile, LTE uyumlu olmayacak."
"Tıkladığınız için teşekkürler... Bu yüzden Toronto'da bir apartman dairesinde yaşıyorum ve apartman sahiplerinden kiralıyorum. Yaklaşık iki üç hafta önce, komşularımın dairesini su bastı ve birimimdeki döşeme ve süpürgeliklerde bir miktar hasar meydana geldi. Olayın olduğu gün bazı işçiler (apartman şirketi tarafından tutulan) gelip suyu temizlediler, döşemelerin bir kısmını kaldırdılar, nem gidericiler taktılar vs. Süpürgelikleri bu kadar hızlı değiştirmeden önce halının altındaki betonun tamamen kuruması için iki haftaya ihtiyaçları vardı. o zamana kadar ve sonunda bazı duvarları da boyarlar.

Bu süre zarfında evde değildim ama kapıcı işi izlemek için oradaydı ama ne olursa olsun bir tablom zarar gördü. Çok büyük değil ama orijinal ve artık tuvalde bir yırtık var. Bina müdürüyle konuştum ve hasarı gördü ve tazmin edeceğimi söyledi ve tabloyu nereden aldığımı ve değerinin ne kadar olduğunu ona e-posta ile göndermemi istedi.

Bu yüzden bugün beni aradı ve müteahhitin bunu yapmadıklarını, apartman Corp'un sorumlu olmadığını ve daha fazla takip etmek istersem yasal işlem başlatmak için söylediğini söyledi.

Şimdi tablo sadece yaklaşık iki yüz dolar değerinde, bu yüzden dava açmaya değmeyeceğini tahmin ediyorum, ancak müteahhit hasarı tamamen reddediyor.

Mesele şu ki, onlar olduğundan kesinlikle eminim. Kelimenin tam anlamıyla en sevdiğim resim ve tabloyu yemek masamın üzerinde oturduğu için çok sık gördüğüm için kesinlikle tuvalde bir yırtık fark ederdim.

Müteahhit şirketinin mülkünüze zarar vereceği haberini yaymanın yanı sıra, başka ne yapacağımdan emin değilim. Burada bunlardan bahsetmekten çekindim çünkü iftiraya neden olup olmayacağımdan emin değilim. Temelde bu, kelimenin tam anlamıyla benim en sevdiğim tabloydu ve mahvolması ve beni ""bizi dava edin"" diye kovmaları yüzünden şeklim bozuldu. Zaten tabloyu değiştiremeyeceğimi biliyorum, sadece biraz adalet istiyorum. Onları arayıp işleriyle ilgili kötü incelememin onlara en az iki yüze mal olacağını söylemeli miyim? Herhangi bir yardım için şimdiden teşekkürler."
"Yani, kesinlikle bir kafein bağımlısıyım. Yaklaşık 7 ay boyunca günde en az 1 gram kafein içiyordum. Kafein içmeyi ve soğuk hindi alkolü içmeyi bırakmaya karar verdim. Son 2 hafta çalıştı. Yine canımı sıkmaya başlasa da. Alkol konusunda kayıtsızım, iyi bir demlemek istediğim zamanlar oldu ama görmezden gelmek kolay.

Benim için kafeini görmezden gelmek kolay değil. Hala azalmayan ciddi baş ağrılarım var. Deneyimden başka bir kanıtım olmasa da, kafeinin daha iyi performans göstermemi sağladığına inanıyorum. Daha odaklanarak. Daha fazla enerji. Daha uzun saatler çalışın. Daha çok çalış. Neden kafein içmek istemediğimi anlamıyorum. Öte yandan, bir ton kafein içtiğimi ve bunun sağlıklı olmadığını fark ettim.

Biraz tarih dersi, yaklaşık 10 yıldan beri yoğun bir şekilde kafein içiyorum. Bana çok şey kattı. Biraz kafam karıştı.

Kafeine geri dönmeli miyim yoksa uzak durmalı mıyım? Sanırım bu sorunun bir kısmı, alımımı ölçülü tutup tutamayacağımdan emin değilim."
"Öyleyse işte hikaye. Her yıl eve dönüş için okulumuz kulüpler, okul sonrası etkinlikler, spor vb. bizim yaptığımız tasarımlarını kopyalayarak vb.).

İşte olay. Kızlardan biri bunun komik olduğunu düşünmedi ve ben ofise çağrıldım. Kızlar takımına ""Siktir git"", erkekler takımına ""Seviyorum"" dediğimi görüyorlar. Bu yüzden kızlardan daha iyiyiz. Hedeflediğim şey KESİNLİKLE bu değildi.
Reddit'te ne yapmalıyım? Yarın ofisteki insanlarla konuşmak için gideceğim. Olumsuz çağrışımları olmadığını ve kesinlikle zarar vermek istemediğimi zaten açıkladım. Ben iyi bir öğrenciyim ve asla kötü bir şey yapmadım. Sadece kolejlere başvuruyorum ve bunun başvurularımda olumsuz olarak görülmesini istemiyorum. Bunu grafiti veya vandalizm olarak görüyorlar!

Bana yardım et, reddit!"
"Erkek arkadaşım [26M] ve ben [26F] yakl. 6 ay. Dün gece ailesiyle birlikte yemeğe çıktı. Başka taahhütlerim vardı, o yüzden gidemedim ama yemekten sonra birkaç içki içmek ve merhaba demek için onlarla buluştum. Oraya vardığımda ailesi, garsonun liseden eski bir ""arkadaşı"" olduğuna gülüyordu ve erkek arkadaşımın annesine bu kıza ona bir tanga almasını nasıl sağladığına dair utanç verici bir hikaye anlattı. bir kez hediye. Gerçekten garip bir hikayeydi.

 
Kız dışarı çıktığında bir içki ısmarladım ve bana getirmedi bile. Bu beni biraz sinirlendirdi ve sonunda ayrıldığımızda benden özür diledi ve sonra yetişebilmeleri için erkek arkadaşımı e-posta adresini vermek için kenara çekti. Bu kız çok çekici ve durum beni biraz rahatsız ediyor. O kadar uzak arkadaşlar ki, Facebook'ta bile yoktu. Eve vardığımızda, hemen onu ekledi ve profilini sürünmeye başladı.

Bundan rahatsız olmam gerekip gerekmediğinden emin değilim. Bununla nasıl başa çıkılacağına dair herhangi bir tavsiye gerçekten takdir edilecektir. Teşekkürler."
"Selam millet! Böylece bu harika hoş adamla internette tanıştım. Sonunda buluşmaya karar vermeden önce haftalarca konuştuk (hem çevrimiçi hem de telefon görüşmeleri). İlk randevumuz oldukça sıradandı, ikimiz de bir blues bistrosunda birer içki içtik ve geceyi sarılarak sonlandırdık. Hatta eve gelir gelmez beni aradı ve daha da uzun süre konuştuk. Randevu için o kadar heyecanlıydık ki ertesi gece tekrar buluşmak için sözleştik. Şu anda yoğun bir programla meşgul, bu yüzden sadece birkaç saat buluşabildi. Beni heyecanlandıran gelmemi istedi. Öyle yapar ve harika başlar, bize çay yaparım, konuşuruz. Sonra sarılmaya başlıyoruz ve işte o zaman işler garipleşiyor. Önceki gece beni nasıl öpmek istediğinden bahsettik ve bunu fark ettim ama bir dahaki sefere kadar beklemek istedim. Bu yüzden sarılırken, yavaş yavaş bir öpücük başlatmak için daha fazla hareket yapmaya devam ettim ama o çok soğuk ve mesafeliydi. Her şeyin yolunda olup olmadığını ve sınırları aşıp aşmadığımı sormaya devam ettim ve o hayır demeye devam etti. Sonunda öpüştüğümüzde sanki onu buna zorlamıştım, o kadar ki artık onun adına rahatsız oluyordum. Bu yüzden geri çekildim ve iyi olup olmadığını tekrar sordum ve hiçbir niyetim olmayan şeylerin gittikleri yere (seks) gitmesini istemediğinden bahsetti. Ama sanırım sarılmak ve öpmek ona fazla gelmişti. O gece iki gün önceydi ve o zamandan beri ondan haber almadım (bana her gün mesaj attığı için onun için tuhaf). Sadece ona boşluk verip hazır olduğunda gelip bu konuyu konuşmasına izin mi vermeliyim yoksa mümkün olan en kısa sürede onunla bu konuda yüzleşmeli miyim diye merak ediyorum."
"Bariz sebeplerden dolayı yerel kütüphanemde çok oluyorum - kitap dağları ve çalışmak için huzurlu bir yer. Orada çalışan bir referans kütüphanecisi var ve ona ilk günden beri büyük ilgi duyuyorum. Benim için pek çok kutuyu işaretliyor - uzun boylu, kum rengi saçlı, tatlı dilli, iyi giyimli, kusurlu ve erişilebilir bir şekilde yakışıklı. Artı, bilirsin, o bir kütüphaneci ki bu çok seksi. Ayrıca kütüphanenin web sitesindeki personel özgeçmişinden, yüksek lisans derecesini birkaç yıl önce yaşadığım aynı kasabada aldığını da biliyorum ve ikimizin de orada yaşaması ve kendimizi burada, yarı yolda bulmamız beni gıdıklıyor. ülke.

Burada iki problem mevcut:

1. Genellikle soğuk yaklaşımlarda iyi değilimdir. Yabancılarla rahat/ilgi çekici bir şekilde konuşma yeteneğime makul ölçüde güveniyorum, ancak aynı zamanda içe dönük ve nevrotikim ve çoğu zaman İlgiden Etkileşime nasıl geçeceğime dair hiçbir fikrim yok. Birisi benimle bir sohbet başlatırsa, genellikle oyun oynarım ve biriyle sohbet etmek için iyi bir bahane bulabilirsem, bazen devam edip yaparım. Bu özel durumda biraz sıkışıp kaldım. Kısmen çünkü ...

2. İnsanlar mesaideyken onlara yaklaşmaktan çekinirim. Halkla etkileşime girmem gereken işlerin adil payına düşeni yaptım ve bir müşterinin bana kur yapmaya çalışmasından her zaman nefret etmişimdir - kibar olma baskısı çok büyük, ürkütücü olsanız bile içeri. Bu adam masasının arkasında mahsur kalmışken ağlayana kadar ona pelvik itme yapacağımı söylemiyorum; Çalışırken cilveli etkileşimi hoş karşılamayabileceği gerçeğine duyarlı olarak onunla biraz konuşmak istiyorum.

Benden daha akıllı ve daha iyi ayarlanmış insanlar, lütfen tavsiyede bulunun. Hatta rahatsız etmeli miyim? Eğer öyleyse, bu konuda nasıl gitmeliyim?"
"SO'mla bir buçuk yıldır çıkıyorum. O en tatlı adam ve pek çok ortak yönümüz var.

UG derecemi neredeyse bitirdim. Üniversiteye iki yıl ara verdi, bu yüzden biraz geride kaldı. Ama iddia ettiği kadar iyi olmadığını düşünüyorum çünkü dersleri konusunda çok belirsiz. Bence kendini güvensiz hissediyor çünkü okulum neredeyse bitti ve biz bu konuda BÜYÜK bir tartışmaya girmeden önce akademik gözetim altındaydı. Derece almazsa birlikte güvenli bir geleceğimiz olamaz gibi hissediyorum.

Böyle düşündüğüm için kendimi berbat hissediyorum. Bu konuda tam bir $$ miyim? Ne yapmalıyım?"
"Kulağa gerçekten aptalca gelmeden bunu nasıl soracağımı bilmiyorum ama bu gerçek bir problem. Ana hesabımdaki çok fazla kişisel ayrıntı nedeniyle bir kullan-at oluşturdum.

Erkek arkadaşım ve ben ikimiz de yüksek lisans öğrencisiyiz ve dört aydır birlikteyiz. Onu kesinlikle seviyorum. O tatlı, ilgili, hoşgörülü, liberal, temelde 'kontrol listemdeki' her şey, eğer varsa, orada.

Sorun şu ki, ÇOK yavaş konuşuyor. Demek istediğim, hızı gerçekten yavaş. Ona bir şey sorduğumda konuşmaya başlaması yaklaşık 3 saniye sürüyor, sonra konuşmaya başladığında kelimeler çok yavaş ilerliyor ve hatta cümlesinin ortasında 3-5 saniye duraklıyor. Gerçekten sabırsızlanıyorum ve bazen ona acele etmesini söylemek geliyor içimden (tabii ki istemiyorum ama gerçekten öyle yapmak içimden geliyor).

Bugün ona çok nazikçe neden bu kadar yavaş konuştuğunu sordum ve o da düşünceleri beyninde çok yavaş algıladığını söyledi. Daha sonra genel olarak düşünmede yavaş olduğunu söylemeye devam etti. Bunu söylediğinde gerçekten üzüldüm, neden bilmiyorum. O bir Matematik doktora öğrencisi ve biz oldukça iyi bir okuldayız ve araştırması bir süredir yavaş ilerliyor (ama bu yüksek lisans okulunda tamamen normal), bu yüzden bence bu tepki biraz kendini beğenmiş bir tepkiydi. çünkü zaten özgüveni düşük.

Her neyse, demek istediğim, konuşma hızı onun sadece bir parçası, değiştirilemez. Aksi takdirde onu çok seviyorum ama bununla nasıl başa çıkacağımı bilmek istiyorum. Bir ilişkide konuşma çok önemlidir! Nasıl idare ederiz? O bir içe dönük ve genel olarak çok az konuşuyor; Bunun konuşma hızıyla bir ilgisi olduğundan şüpheleniyorum?"
"Abisi 32, sevgilisi 21 yaşında. Olumsuz, cimri ve cahil biri. Aile içindeki ilişkileri mahvediyor. Erkek arkadaşım bu kız yüzünden kardeşini görmek istemiyor. Ne zaman yanında olsa, onun için düşüncesiz, kaba ve açık sözlü olmaktan başka bir şey değildir. Babaları da aynı nedenden dolayı aşağı inip onu ziyaret etmek istemiyor. Arkadaşları da aynı sebepten onu ziyaret etmek istemiyor! Bu kız aileyi parçalıyor ve ondan her şeyini alıyor. Ayrıca onu zaten aldattı. 2013 yılının Temmuz ayının ortasından beri birlikteler ve üç hafta sonra onun yanına taşındı.

Bu boktan bir durum ve artık saçmalıklarla uğraşmak istemiyorum. Aile üyeleri onun tarafından üzülür ve aşağılanır ve kimse bununla uğraşmak istemez. Ben sadece konunun etrafından dolanmak yerine birinin bir şeyler söyleyip bu işi halletmesini istiyorum ve bu onları doğrudan etkilese bile kimse bir şey söylemenin kendisine düşen bir görev olduğunu düşünmüyor. Ona bir şey söylemek bana düşmez biliyorum ama aylar geçti ve ben onun evine gidip her şeyi halletmeye hazırım. O yetişkin bir adam, çocuk değil, bu tür konuşmaları kaldırabilir.

Onunla konuşmak ve bu sağlıksız ilişki hakkındaki endişelerini paylaşmak ve ona onaylamadıklarını söylemek erkek arkadaşımın ve babalarının işi mi?"
"Hey /r/ilişkiler,

İşte benim durumum, yakın zamanda liseden beri ilk kez bir ilişkiye girdim (bazıları benim ilkim diyebilir). Temelde tüm hayatım boyunca bekar kaldıktan sonra, bekar zihniyetinden çıkmakta biraz zorlanıyorum.

Kız arkadaşımdan gerçekten hoşlanıyorum, benzer ilgi alanları var, çok çekici, üniversitede iyi bir bölüm, seks gerçekten iyi ve biz çok gülüyoruz. Yine de tüm bunlarla, başka kızların peşinden koşamayacağımı anladığımda kendimi şaşırmış buluyorum.

Şimdiye kadar hiç sürçme yaşamadım ve diğer kızları cinsel açıdan görmemek için gerçekten çok çabalıyorum ama benimle flört etmeye başladıklarında oldukça zor olabiliyor.

Öyleyse sorum şu, bir ilişkide rahat olmak için nasıl çalışabilirim? Birlikte gerçekten iyi olduğumuzu düşündüğüm için bu şeye elimden gelenin en iyisini yapmak istiyorum.

Teşekkürler!
mali_kaplan"
"Yani hayatımın akışını sonsuza kadar değiştirebilecek bir karar vermek için 48 saatim var.

Güzel bir ülkede yaşamaktan zevk alabileceğime inandığım, mali açıdan kazançlı bir pozisyon teklif edildi. Şahsen, evde işler o kadar iyi değil, bu yüzden erkek arkadaşım olmasaydı, teklife hemen atlardım.

Dört yıldır tekrar tekrar / tekrar bir ilişki içindeyim. O benim ilk öpücüğümdü, her şeyin ilkiydi. Sert bir şekilde düştüm ve bir daha asla ayağa kalkamadım. Kısa bir süre önce, etiketsiz yaklaşık bir yıl flört ettikten sonra tekrar çıkmayı denemeye karar verdik.... ancak, onun istediği şeyin bir ilişki (sadece benimle değil, herhangi biriyle değil) olduğunu düşünmüyorum. Sanırım ona bu konuda baskı yaptım.

Bu yüzden bu teklifim var. Bu rüya işi. Ama öte yandan, istikrar ve sonunda kendi hayatımdan daha çok sevdiğim adamla birlikte olma şansım var. Hiç yabancı bir ülkede yaşamadım ve dürüst olmak gerekirse bu düşünce beni korkutuyor. Ama... ya burada kalırsam? Ya ilişki yürümezse ve ben burada merak içinde kalırsam... Ya olursa? hayatım boyunca? Ya hareket edersem ve yine merak edersem ne olur? ama bu sefer ilişki hakkında?

Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. çok kırıldım Yemek yiyemiyorum ya da uyuyamıyorum, neredeyse bir çeşit kozmik şaka. Yıllardır hayalini kurduğum kişiyle bir şansım varken bu teklif neden hemen gelsin ki? Ben sadece... Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Ben (25/K) eşimle (32/E) belki beş yıldır birlikteyim. ~2 yıldır nişanlıyız ve bir yaşında bir çocuğumuz var. Geçenlerde birlikte bir ev satın aldık.

Çocuğumuz doğduktan sonra (ilişkinin 4. yılı) partnerim bana ""sapıklıkları"" hakkında ""açıldı"" - kadın kıyafetleri giymek, hükmedilmek istiyor vs. Tamam, benim işim değil ama bununla çalışacağım . Şimdi bir yıl sonra bana toplum içinde olduğu gibi karşı cinsten giyinmek istediğini söylemeye başladı. Uzun zamandır böyle hissettiğini ama bana söyleyemeyecek kadar ""korktuğunu"" söylüyor.

Kılık değiştirme olayı hakkında tam olarak ne hissettiğimi bilmiyorum. Bunun daha fazla ""ilerleyip ilerlemeyeceğini"" bilmiyorum. Kılık değiştirmenin kendi başına *yanlış* bir şey olduğunu düşünmüyorum ama kadınlara ilgi duymuyorum, onun seçimlerinden dolayı yargılanmak istemiyorum (ailelerimiz/arkadaşlarımız yargılar) vb.

Çocuğumuz olana, bir ev alana kadar beklediği için kesinlikle ÖFKELİYİM... Bunu gündeme getirmek için maddi olarak ona bağımlı olana kadar bekledi. İlişkimizin doğasını değiştirme potansiyeline sahip olduğunu hissediyorum ve bu konuda bana yalan söylerken (ihmal ederek bile olsa) ilişkimizin bu kadar ilerlemesine izin vermesinden gerçekten hoşlanmıyorum. Bunu gündeme getirmek için ""tuzağa düşene"" kadar beklediğini hissediyorum."
"Bir şehirde büyük bir sıra eve yeni taşındık. İkimiz de ikinci katı paylaşıyoruz ve üst katta ve alt katta da üç kişi daha yaşıyor. Benim kendi odam var...Maalesef herkes çok meşgul ve insanlar nadiren evde oluyor.

Onun için eğlenceli şeyler denedim... notlar bırakmak, ona büyük alışverişler yapmak (biliyorum, biliyorum), akşam yemeğini hazırlamak, başka sürprizler. Bazı seksi sürprizler de... çoğu zaman tercih ederdi benimle seks yapmaktansa bilgisayar oyunları oynuyor (biliyorum, biliyorum... reddit gf/eş sendromu) ama daha da önemlisi, konuşamayacak ve hatta seks yapamayacak kadar yorgun.

Eskiden çok romantik ve sevimliydi. Belli ki balayı aşaması sona erdi, ama denediğini bile hissetmiyorum. Açık bir ilişkimiz olabileceğini bile ifade ettim (evde bu saçmalıkların hiçbiri olmazdı)... ve ona nasıl hissettiğimi söyledim. Anladığını söylüyor, beni sevdiğini söylüyor ama laf çok ama eylem yok. Bana sevildiğimi ve özel hissettirirdi... Hareketlere geçmek istemiyorum. Kovalamaca bitti mi? Bir yıllık kontrat imzalamış olmak çok daha karmaşık:-/"
"Evet. Ama sabahları motive olmamın temel bir nedeni var. Açıkçası, bu internet.

İnternetin çok büyük bir kartopu etkisi var. Tamamen uzak durmak, ölçülü olmaktan daha kolaydır, özellikle sabahları her şey sınıfa gitmekten, laboratuvara veya işe gitmekten daha iyi bir fikir gibi göründüğünde. Anahtar, sabahları İNTERNET KULLANMAMAKTIR. Hiçbiri. Akıllı telefonunuz yatağınızın yanında uyumayın - gözlerinizi açtığınız anda reddit'i yükleyeceksiniz. Kötü!

Sabah rutininizi değiştirin. Uyuyan dizüstü bilgisayarınızı körü körüne açmak yerine, işemek ve yüzünüzü yıkamak veya duş almak için doğruca banyoya gidin, ardından kahvaltı yapın - BİLGİSAYARINIZDA DEĞİL - mutfakta falan yiyin. Dişlerini fırçala, bokunu al ve dışarı çık.

Kendime her zaman ""Oh, bir dakikalığına reddit'e bakacağım ve sonra laboratuvara gideceğim"" (yüksek lisans öğrencisiyim) diyorum ama sonunda 3 saat kadar aralıksız internette kalıyorum ve o zamana kadar kendime bunun boşa gittiğini söylüyorum gün ve sadece bütün gün internet ve asla girme. Berbat."
"Arka plan: Eski nişanlım ve benim yedi haftalık bir kız çocuğumuz var. Doğduğundan beri bana yardım etmedi ve beş günlük olduğundan beri ailemle kalıyorum. Bebek konusunda bana yardım edeceğini ve adım atacağını bana kanıtlayabildiği zaman evimize döneceğimi söyledim. Hiç yapmadı ve bir hafta önce taşındı ve 2 saat uzaktaki annesiyle yaşamaya gitti. Gittiğinde işini bıraktı, kızına hiçbir şey bırakmadı ve ona veda bile etmedi.

Onu hayatında istemediğini çok net bir şekilde belirtmişti. Ama bana kin gütmek için velayeti deneyeceğinden endişeleniyorum. Benimle konuşmuyor ve sanki ortadan kaybolmuş gibi beni sosyal medyadan engelledi. Ancak annesi bana kaba şeyler mesaj atıyor ve onu gözaltına almaya zorlayacağını biliyorum. Çocuğumu ondan ayırmak istemiyorum ama ikisi de çok dengesiz insanlar. O intihara meyilli ve bana bu bebeği istemediğini söyledi. Bugün YWCA'dan biriyle konuştum ve bana ""haklı bir iddiadan"" bahsetti. Bir tane dosyalayacağım.

Hak talebinde bulunmak için, sizin veya çocuğunuzun aleyhine dava açtığınız kişi tarafından duygusal olarak acı çekeceğini veya fiziksel olarak zarar göreceğini kanıtlamanız gerektiğini söylüyor. Babasıyla benim aramda, benimle esrar içmeyi nasıl bırakmayı reddettiği hakkında konuşurken (WI'da yasa dışıdır) birden fazla mesajım var. Ayrıca çok kirli olduğu için dairemizi nasıl alt üst ettiğine dair birçok fotoğrafım var. Ondan nasıl ölmek istediğini ve kendine zarar verdiğini söyleyen mesajlarım da var. Bu yeterli kanıt mı? Talebin kabul edilmesinin, ondan herhangi bir nafaka almayacağım anlamına geldiğini anlıyorum. Kızımın güvenliği benim için gelirinin %17'sinden daha önemli."
"Ne zaman iletişim kurma şansı vermeye çalışsam, her şeyi kapatıyor ve benimle rastgele davranıyor ya da sanki bu benim bir hobimmiş gibi ""tartışmak istiyorum"" gibi gösterecek. Bazı argümanların gerekli olduğuna ve bunlara sahip olmanın yanlış bir tarafı olmadığına inanıyorum. Bağırmaya başlayıp şiddete başvurmam ya da çılgınca bir şey yapmam gibi değil... Sakin, iddialı bir tartışmayı ""mantıksız tartışma"" olarak görüyor ve hemen kaçınma ve kurban moduna geçiyor ve beni görmezden gelmeye başlıyor. Artık onunla ne yapacağımı bilmiyorum. Ben sadece biraz çaba sarf etmeye çalışıyorum ama o olaya o gözle bakmıyor. :( Bazı şeyleri anlamaya ve çözmeye çalışırken beni sadist, tartışmacı biri gibi hissettiriyor.

Bize biraz bilgi: Kendisine şiddetli DEHB teşhisi kondu. Bana anksiyete ve OKB teşhisi kondu. Biliyorum, bu duruma hiç yardımcı olmuyor, ama bizi bir araya getiren tuhaflıklarımız (sonuçta, hepimizi bir araya getiren şey bu değil mi?). :P"
"Bu yüzden kız arkadaşım ve ben dün gece Ventura, CA'da ventura majestic tiyatrosunda bir deftones gösterisine gittik. Girerken aramaya razı olduk, saklayacak hiçbir şeyimiz yoktu. Kız arkadaşımın çantasını karıştıran kız, içinde hap bulunan iki kap gördü. Biri advil içeren işaretsiz bir kaptı, diğeri Bactrim için bir rx idi. Hemen rx şişesini kilitleyen ""doktoruna"" verdi. Protesto etmeye başladı ve başka bir adam onun doktor olduğunu ve etiket ""aşınmış ve bir fenil hakkında bir şeyler söylediği"" için onu kilitlediğini söyledi. Gösteriden sonra geri alabileceğimizi söyledi. Gösterinin sonuna kadar hızlıca ilerleyin ve geri dönüyoruz. İkinci adam salı günü arayıp ilaçlarımızı geri almamızı söyledi. Neden bütün gece bize yardım etmeye çalıştığını ve kız arkadaşımın ""baş belası"" olduğunu sorduğumuzda, polisleri aradık ve onlar gelmeden hemen önce bize hapları geri verdi ve bizi kovdu. sebep. Kız arkadaşım haplarını incelediğinde, molly'nin artık orada olmadığını söyledi (hiç birimiz molly'yi görmedik bile) Ruhsat numarasını istedik, rx ilaçlarını saklamak için, anladığımıza göre bir DEA'ya ihtiyacın var. lisans? Reddetti. Her neyse, hapları geri aldık ve bir olay numarası aldık. Herhangi bir hakkımız var mı, dosyalayabileceğimiz bir polis raporu var mı veya ???? Hepinize teşekkürler!"
"Yaklaşık 3 haftadır çıktığım bu kız benden 3 gün önce ayrıldı, annesinin notları falan yüzünden onu istediğini söylüyordu.

 bu yüzden ona annesinin gerçekten benden ayrılmasını isteyip istemediğini veya sadece hoş bir şekilde ayrılmaya mı çalıştığını sordum ve ""Evet istiyor. Ayrıca zaten ilişkilerde hiçbir zaman iyi olmadım"" dedi. Ben de ""Yani artık benimle çıkmak istemiyor musun?"" dedim. Ve ""Evet .-. Ama ughh, açıklaması zor"" dedi.

Sonra bu konuşmanın hemen ardından sanki hala çıkıyormuşuz gibi bana mesaj atmaya başladı (ör. ""naber naber?') Ama eskisi gibi flört yoktu. Ablasıyla bu konuyu konuştum ve ""Bu arada ahbap o"" dedi. Hala senden hoşlanıyor ama bir ilişki içinde olmak istemiyor, bu yüzden siz hala arkadaşsınız"".

Friendzone mu? Yoksa bir ilişkiye hazır olduğunda onu geri alma şansım var mı? Kafamı gerçekten karıştırdı çünkü ayrılmadan önceki gün benden ne kadar hoşlandığından ve el ele tutuşmaktan / sarılmaktan ve tüm bu şeylerden bahsediyordu. (""Elini tutarken 'Elini çok sıkı tutmak istiyorum, bileğimi kıracağım' diyen bu Pierce the Veil şarkısını düşünüyordum"" dedi).

Lmao bu beni gülümsetti, ama yine de evet, dürüst olmak gerekirse burada ne olduğunu bilmiyorum :|"
"Şu anda gerçekten tavsiyeye ihtiyacım var. Hala eski erkek arkadaşıma aşığım. Biz birbirimizin ilk aşkıydık. Tanıdığım en tatlı nazik şefkatli adamdı. Hayatlarımızı birlikte geçirmekten bahsettik.

Yıllar geçtikçe anlaşmazlıklardan payımıza düşeni aldık, hiçbir ilişki 7/24 mükemmel değildir. Birlikte olduğumuz 3 yıl boyunca ona bir ültimatom vermiştim. Keyif verici uyuşturucular kullanması konusunda rahat değildim. Benim için durmayı kabul etti. Parti yapmaları ve uyuşturucu kullanmaları nedeniyle hoşlanmadığım bazı arkadaşlarla zaman geçirmeye devam etti. Benim yerime onları seçerdi.

Bu beni sert ve kırgın yaptı. Hayatındaki o insanlardan nefret etmeye başladım çünkü onun için benden daha önemli olduklarını hissettim.

Son günlere gidelim, bana yalan söylediğini ve bana verdiği sözü tutmadığını söyledi. Korkunç bir şekilde gitti. Ona söylememem gereken şeyler söyledim. Çok çocukça davrandım. Bir yıl boyunca yalan söylemeyi iyi kaldıramadım.

Ama olay şu. Onu hâlâ seviyorum ve onu affedebilir ve işleri yoluna koymaya çalışabilirim. Bana açık fikirli olacağını ve bana bir şans vereceğini söyledi. Kavgamız ve ayrılığımız 3 ay önce oldu. O ve ben konuşurduk ve bazen aramız iyi hissettirirdi.

Şimdi başka bir kadın var. Kendini ona atıyor. Her zaman kendinden emin sorunları olmuştur, bu yüzden kendisi hakkında iyi hissetmesini sağlar. Ona her zaman ne kadar seksi, ateşli ve harika olduğunu söyledim. Kendinden emin olmaması benden kaynaklanmıyordu. Ama bir araya geleceklerini hissediyorum. Hala eski sevgilimi çok seviyorum, o benim için doğru kişiymiş gibi hissediyorum ve gitmesine izin veremem. Yarın gece bir parti veriyor ve o kadın gidiyor. Onunla onun arasında bir şey olmasından korkuyorum. Bunu affedemezdim.

Mesajlarıma cevap vermeyi bıraktı ve beni görmek istemiyor. Onun tarafından yönetildiğini ve kullanıldığını hissediyorum. Yine de onu hala seviyorum ve onunla birlikte olmak istiyorum. tavsiyeye ihtiyacım var lütfen"
"Tamam reddit. Dün oldu.

Erkek arkadaşımla keyifli bir gece geçirdikten sonra hamilelik şansını azaltmak için daha fazla önlem almaya karar verdim. Walgreens'e eczane tezgahına gittim ve B planını satın almak istediğimi söyledim. o) ve sonra beni aramaya devam etti. İşte burada sıçtım.

Beni aradığında, o küçük taşınabilir kağıt mendil paketlerinin kasanın her yerinde olduğunu ve indirimde olduğunu fark ettim. Soo, alerjim olduğu için savurganlık yapmaya karar verdim ve ""Ah! Bunları kesinlikle ben de kullanabilirim!"" dedim. ve tezgaha 6 paket gibi fırlattı. Zavallı adam Lmao, yüzünde paha biçilmez bir korku ve kafa karışıklığıyla bana baktı. O zaman ne yaptığımı anladım. Gülmemek için sahip olduğum her şeyi aldı."
"Bu kızla 8 aydır çıkıyorum ve iki yıldan biraz daha kısa bir süredir en iyi arkadaşız. Onu kesinlikle seviyorum ve ilişkimiz harika.

Bu yüzden bu yaz çok pahalı bir şehirde stajım var ve birkaç yıllık, yine 20 yaşında bir bayan arkadaşım hemen yanımda çalışıyor. Birlikte aynı odada kalmak istiyoruz çünkü çok eğlenceli ve parası daha kolay olurdu ama kız arkadaşım (anlaşılır bir şekilde) bu konuda pek iyi hissetmiyor.

Yere bağlı olarak, 2 yataklı bir odayı paylaşıyor olabiliriz.

Bu konuda ne yapmalıyım? Yaz boyunca onu endişelendirmek falan istemiyorum ve bunun için çok zorlarsam daha da tuhaflaşacağını hissediyorum."
"Ben İngiltere'den 25 yaşında bir erkeğim, astımım var ama kulakla ilgili hiçbir şeyim yok. Arka plan, geçen hafta (pazartesiden cumaya, bugün çarşamba) kampa gittim ve son iki gün biraz soğuk + saman nezlesi oldum ve güzel ve sümüklü oldum. Eve giderken kulaklarım pek çok kez patladı. Pazar sabahına hızlı ileri sar ve tıkalı bir kulakla uyanıyorum. Damla ve bir şırınga seti kullandım, bir parça ağda aldım ama yine de iyileşmedim. Pazartesi gecesi kulak çınlaması (ki bu genellikle oldukça düşük/sessiz de olsa) beni deli ediyordu ve gerçekten moralimi bozuyordu. Acil olmayan yardım hattı, Cuma günü yaşadığım araç/tıkanıklık nedeniyle hastaneye gitmemi önerdi.

Hastane kazası ve acil servis bir göz attı (yaklaşık 10 saniye!) ve bunun viral bir enfeksiyon olduğunu, basınç değişikliklerinin kulağıma sıvıyı çektiğini ve dekonjestanlardan başka yapacak bir şey olmadığını söyleyip bekleyin. İyi.

Bugün Çarşamba, daha iyiye gitmediği ve dürüst olmak gerekirse beni üzdüğü için doktora gittim. Hemen hemen aynısını söyledi. Kulak zarının arkasında sıvı var, ilaç yok vs... gerçi enfeksiyon kapacağından ve dolayısıyla daha uzun süre tıkalı kalacağından korktuğumu açıkladıktan sonra bana antibiyotik verdi.

Lütfen AskDocs, ne yapabilirim?! Bu tür enfeksiyon/tıkanma ne kadar sürer? Daha hızlı geçmesini nasıl sağlayabilirim?

Şu anda hiç/az tıkanıklığım yok (burnum son birkaç gündür bir veya iki saat dışında temiz) ve işitmem o kulakta olması gerekenin belki de %10'u kadar. Kalıcı gürültü açısından... evet doğru... kulaklıklar (kulak üstü, kulak içi değil!) bana biraz ses veriyor.

GTFO'nun ne zaman geleceğine dair bir tahmini varış saatine sahip olmak bile harika olurdu çünkü hiçbir yere gitmeyecekmiş gibi hissettiriyor :("
"İş arkadaşım62 bana ve diğer iş arkadaşıma (f42) ""Kid"" diyor. Örneğin, ""Çocuklar bir dakikanız olduğunda bir araya gelip XYZ'yi gözden geçirebilir miyiz"" diyecek. Bunu ayda birkaç kez yapıyor. Gerçekten sinirlerimi bozmaya başladı. İş arkadaşım ve ben ""çocuk"" yaşına yakın değiliz.

Ayrıca iş arkadaşı62 hiç evlenmemiş veya çocuğu olmamıştır. Yani anne olmaktan kaynaklanan bir tür alışkanlık gibi değil. O program yöneticisi ve ben ve iş arkadaşım42 onun yedeğiyiz. Bunun ""bizi yerimize koymanın"" bir yolu olduğunu hissediyorum. Profesyonel bir ortamda çalışıyoruz ve hepimizin yüksek eğitimi var. (aslında ben ve iş arkadaşım42 daha eğitimliyiz)

Bir iş arkadaşından bu davranışla başka biri ilgilendi mi?"
"Yaklaşık 2 aydır kız arkadaşımla çıkıyorum. Daha geçen hafta seks yapmaya başladık ve görünüşe göre bu onu çok endişelendiriyor.

Biraz arka plan: Ben 30 yaşındayım ve o 22 yaşında. Bu onun ilk kez seks yapmasıydı. Birçok cinsel partnerim oldu. Bahsettiği bazı şeyler, her seferinde orgazm olmamasına şaşırdığıydı. Ayrıca, bazen onu incitiyor. Bunların ikisinin de çok normal olduğunu açıklamaya çalıştım ama ilk kez bir bakireyle seks yapıyorum. Bitirdikten sonra her seferinde stresli / endişeli / gergin görünüyor ve kendisi değil.

Anlamak, yavaş gitmek, onu rahat hissettirmek için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum ama ne yapacağımı şaşırmış hissediyorum. Bekaretini kaybetmenin duygusal bir şey olabileceğini biliyorum, özellikle bir kız için ama bunu onun için nasıl daha iyi hale getireceğimi bilmiyorum. Onunla bunun hakkında konuşmayı denedim, ama neler olup bittiğini ifade edemiyor gibi görünüyor.

Bu yüzden reddit lütfen yardım edin. Neler yaşadığına dair bir fikrin var mı? Onu daha rahat ettirmek için ne yapabileceğime dair bir tavsiyen var mı?"
"Yarın arkadaşım gebelik testi yapacak. İkimiz de 20 yaşındayız ve üniversitedeyiz. Bence hamile olabileceğine inanıyorum. Onu ne kadar eğitmeye çalışırsam çalışayım, bu yaşadığı ilk hamilelik korkusu değil. Ancak bu kez, Plan B'yi almayı unuttu ve adet görmemesinin üzerinden bir haftadan fazla zaman geçti. Yumurtlama döneminde iki kez korunmasız seks yaptığını hesapladık.

Bu konuda güvendiği tek kişi benim. Onun için burada olduğumu ve bunu birlikte çözeceğimizi ve bununla tek başına yüzleşmek zorunda olmadığını söyleyip duruyorum. Ancak, içten içe çıldırıyorum. İçimdeki dini terbiye dışarı çıkıyor. Bu gün yaklaştıkça, ""Bu kıza kürtaj yaptırmak için planlı ebeveynliğe eşlik edersem Tanrı benim hakkımda ne düşünür?""

Şimdi, bir yıl önce üniversiteye geldiğimden beri, nihayet kendime bir lezbiyen olduğumu kabul edebileceğim ve bu konuda çıldırıp din ile beni dövmeye çalışmayacağım güvenli bir yerdeydim. Bu yüzden, sadece ailemin ne düşündüğünü değil, olaylar hakkındaki kendi inançlarımı anlamaya çalışıyorum.

Artık ""Tanrı yoktur"" tipi yanıtlara gerçekten ihtiyacım yok çünkü bunlar benim inançlarım ve aslında beni etkiliyor. Bu zor zamanda ona yardım etmek için tüm arkadaş grubumuz arasından bana güvenebileceğine karar verdiği için arkadaşıma destek olmak istiyorum.

Ancak onu desteklerken, ne kadar suçlu hissettiğimle nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Bilimsel olarak biliyorum, gerçek bir varlık değil. Bu çok ani oldu, neye inandığımı ve nasıl hissettiğimi yansıtma şansım olmadı."
"Bugün erkek arkadaşım benimle Instagram'da gezinirken bu adamı takip ettiğini öğrendim. Ondan hoşlanmıyorum ve bence o bir pislik. Onunla aynı değerleri ve ahlakı paylaşan biriyle hayatımı paylaşmak istemiyorum. Erkek arkadaşım bu adamın yaptığı arabalardan, özel jetlerden vs. pek çok şeyi seviyor. Kadınların suratına tekme atan, onları nesneleştiren ve çatılardan aşağı atan herif. Dan'i takip etmesi, onun gibi olmak ya da ona saygı duymak istediği anlamına gelmediğini söyledi. Muhtemelen buna aşırı tepki gösteriyorum ve bunu aşmak istiyorum çünkü şu anda aramızdaki şeyler garip. Nasıl üstesinden geleceğimi bilmiyorum. Sanırım bu konuda tartışmaya neden olduğum için de kızgın. Ona bakış açımı değiştirmesinden korkuyorum."
"Bu kıza iki veya üç hafta önce okcupid'de mesaj atmaya başladım. Önce mesaj attım ve temelde benimle sohbet etmek ve beni tanımak istediğini söyleyerek cevap verdi. Cevap vermeyi bırakmadan önce belki üç kez ileri geri mesaj gönderdik. ""Hey, nasılsın"" gibi basit bir şey söylemeden önce 10 gün bekledim ve o buna çok çabuk cevap verdi. Ona bir mesaj daha gönderdim ve daha önce yaptığım şeyi yapmak için bir hafta daha bekleyene kadar cevap vermedi. Şimdi bir mesaja cevap verip vermeyeceğini görmek için tekrar bekliyorum.

Onu gerçekten tanımak ve düzenli bir konuşma yapmak istiyorum, ancak ona mesaj atmaya devam ederek dırdırcı/sinir bozucu/sürüngen olmak istemiyorum. Ne yapacağımdan pek emin değilim. Benimle konuşmak istemediğine dair hiçbir imada bulunmadı ve cevap verdiğinde bundan hoşlanıyor gibi görünüyor. Mesajlaşmada kötü olduğunu söyledi, anlayabiliyorum, ama görünüşe göre beni unutmuş. Yapabileceğim/yapmam gereken bir şey var mı?"
"Hamile kız arkadaşım, onu ve diğer tüm şeyleri umursamadığımı söylüyor. Yine de elimden gelen her şeyi yapıyorum. Şu anda işler arasındayım, bu yüzden kariyerim için bir şeyler öğrenmek için çaba harcıyorum çünkü üniversiteye dönüp işe dönene kadar yeterince para biriktirdim.

Yaptığım her şey yeterince iyi görünmüyor. Benim için önemli olan şeyler hakkında benimle konuşmayı reddettiği için onunla seks yapmak istemiyorum. Olmayacak ve beni rahatsız eden şeyler hakkında benimle kesinlikle konuşmayacağını kastediyorum. Yine de iş arkadaşları ve bu tür şeyler hakkındaki dedikodularını dinlememi istiyor. Dedikodu kesinlikle umurumda değil.

Ona beni romantik hissettirmediğini söyledim ve o zaman iyi diyor. Ona daha çok seks yapmak istemem için ne yapması gerektiğini ve beni cinsel hissettirmek için çaba sarf etmek istemediğini söyledim. Takdir edildiğimi hissetmeden seks yapamam. (bir erkek için pek yaygın değil) Benden her zaman %100 cinsel olmamı bekliyor ve ben öyle değilim.

Çocuklarıyla bir şeyler yapmadığım için bana bağırıyor, Yine de birlikte olduğumuzdan beri onları bir kez bile tek başına çıkarmadı. Haftada 1-3 kez onları bir şeyler yapmak için götürdüm. Çocuklar onun kız kardeşleridir ve biyolojik olarak onun değildir. Anneleri bir keş.

Bu kadından bir çocuğum olacak. Geri adım atıp kenardan elimden geldiğince üzerime düşeni yapmaya çalışmalı mıyım, velayeti almaya ve çocuğu büyütmeye çalış. Yardım lütfen."
"Merhaba!

İşte anlaşma şu -- Zaten epeyce kilo verdim. 25 yaşındayım, kadınım ve 1.62 boyundayım. 2008 yılının Ağustos ayında yüksek lisans okulunu yeni bırakmıştım, hayatımdan nefret ediyordum ve gerçekten aşırı derecede depresyondaydım. Hiçliğin ortasında bir evde küçücük bir yatak odası kiralıyordum. ve hiç işim yoktu [245 pound ağırlığındaydım] Masalarda bir iş buldum ve kilom yavaş yavaş düşmeye başladı. 2009 yılının Kasım ayından itibaren olanlardan hoşlandım ve aktif olarak kilo vermeyi denemeye karar verdim. Eylül 2010'a kadar , [Yaklaşık 190'a düştüm] harika bir işim, harika arkadaşlarım vardı ve gerçekten çok heyecanlıydım.

İşte burada işler zorlaşıyor. Bu sıralarda süper mükemmel bir adamla çıkmaya başladım. Sosyal çevrelerimiz zahmetsizce iç içe geçti ve birlikte çok zaman geçiriyoruz. Yine de yemek konusunda gerçekten seçici ve yaptığım şeylerin çoğunu (tesadüfen kilo vermeme yardımcı olan yiyecekleri) beğenmiyor, bu yüzden çok fazla yemek yiyoruz. Cüzdanım sağlam bir darbe almakla kalmadı, çıkmaya başladığımızdan beri yaklaşık 15 pound kazandım. Gerçekten *görmek* için yeterli değil, ama kesinlikle daha halsizim ve bu beni çok rahatsız ediyor. Tüm bunların üzerine, artık ""gerçek"" bir işim ve aktif bir arkadaş grubum olduğu için çok daha meşgul oldum.

Ne yapacağım millet? Buradan nereye gideceğimi gerçekten bilmiyorum. Dürüst olmak gerekirse, benim için iyi bir hedef ağırlığın ne olduğunu bilmiyorum ve hayatıma oldukça kolay bir şekilde daha fazla aktivite katabilsem de, ""Her zaman dışarıdayım, yeryüzünde ne yapacağım"" ile nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. yemek yemek?"" sorun.

Bu garip bir şekilde ve başıboş bir şekilde ifade edildiyse özür dilerim - Sorularınız varsa açıklığa kavuşturacağım, ancak kendimi nasıl tekrar toparlayacağım konusunda gerçekten biraz yardım isterim."
"8 kilo vermeyi başardım. İKİ HAFTA altında, ki bu benim için çok gurur verici, ancak kilo verme serimin çok yakında duracağından korkuyorum. Şimdiye kadar diyet konusunda gerçekten iyiydim, iştahım yok, abur cubur yok, şekerli yiyecekler yok, ama korkarım ki aniden bir fast food dükkanında veya yağlı bir büfede domuz eti yeme dürtüsü duyacağım. Henüz böyle bir dürtüyle karşılaşmadım ama bir süredir hayatımda bazı streslerin beni vuracağından ve eski bir alışkanlığımın geri gelip beni dışarı çıkıp abur cubur yememe neden olacağından korkuyorum. Aşermeyle karşılaşırsam ne yapmalıyım?"
"Bebek bakıcılığı konusunda çok fazla deneyimim yok ama au pair olmak üzereyim ve birkaç tuhaflık üzerinde çalışmak istiyorum.

Kendilerinde olmaması gereken bir şeyi, siz istediğinizde size vermeyen çocuklarla nasıl başa çıkıyorsunuz? Örneğin, bu gece küçük kuzenlerime bakıcılık yapacağım ve 20 aylık bir bebeğin uzaktan kumandasını elinden almak zorunda kaldım. Ondan uzaktan kumandayı istedim (ağabeyi televizyon izliyordu yoksa umurumda olmazdı) ve nazikçe elinden almaya çalıştım ama sonunda istemediğim kadar büyük bir güçle ondan çekmek zorunda kaldım. çok az biriyle kullanın. Ortaya çıkan öfke nöbeti epikti. Ondan biraz sert bir şekilde bir şey kapmaktan hoşlanmadım ve geri dönmeyecekleri bir şeyi düşürmelerini sağlamanın daha iyi bir yolu olup olmadığını merak ediyordum. Yoksa sadece hanım evladı mı oluyorum?

Teşekkürler!"
"Başlıkta da belirttiğim gibi 3 yıl önce çıktığım birinden ayrılmakta zorlanıyorum. Aradan çok zaman geçti, şu an iyi bir ilişki içindeyim ama bir parçam ya da ben bu ""ne olabilirdi ki?"" hissinden bir türlü kurtulamıyorum. Bahsedilen eski ile. Onu başka biriyle gördüğümde (internette/okulda (aynı okula gidiyoruz)) kendimi kaybetmiş gibi hissediyorum.

Eski sevgilimin bana uygun olmadığını biliyorum. Onu istemediğimi biliyorum. Yine de nedense ona karşı hissettiğim son birkaç duygudan kurtulmakta zorlanıyorum.

Redditör arkadaşlar ve ilişki guruları, nihayet ilerlememe ve gelecekteki ilişkileri tam olarak takdir etmeme yardımcı olabilmem için bana herhangi bir tavsiye verebilir misiniz?"
"Temelde bir yıl boyunca başka bir adamla (John) çıkıyordum - ilk ilişki için fena değil - ama benden oldukça sert bir şekilde ayrıldı (okula döndüğüm ilk gün beni birdenbire terk etti. aylarca enkaz). Sonra yeni eski sevgilim (Mike) gelir ve beni depresyon benzeri zihniyetimden kurtarır. Yani ikimiz de birbirimize ilgi duyuyoruz ama Mike'la çıkmaya korktum çünkü başka bir ayrılık daha yaşayamayacağımı düşündüm. Ama bir süre sonra, onu başka insanlarla görmeye dayanamadığım için sonunda pes ettim ve ""Ayrılırsak benden nefret etmeni falan sağlarım ki daha az acısın"" dedi. Her iki durumda da bir araya geldik, ama biraz yapışkandım ve onun çok zamanına ihtiyacım vardı, bu yüzden bununla başa çıkamayacağını söyledi. Benden nazikçe ayrıldı ve arkadaş kalabileceğimizi söyledi (John'u unutmama yardım ettiği o dönemde oldukça iyi arkadaştık). Şimdi tekrar arkadaş olmak istiyorum ama çok çabalıyormuşum gibi hissediyorum. Ayrıca ondan hala hoşlanıyorum ve sadece... tam olarak bir hafta oldu. Aslında yaklaşık 3 saattir temas kurmamaya başladım (hemen yapmalıydım biliyorum ama zordu), ama şimdiden bok gibi hissediyorum.

Herhangi bir tavsiye? Özellikle birlikte çok fazla dersimiz olduğu için kendimi aptal yerine koymayı bırakmam gerekiyor. Gözlerimi ondan alamıyorum ve herkes bunun ürkütücü olduğunu söylüyor. Yardım!"
"Herkese selam, Geçen ay kendimi içine soktuğum zor bir durum hakkında flört tavsiyesi almayı umuyordum. Yaklaşık bir aydır harika, çekici bir kızla çıkıyorum, tam olarak benim tipim ve onu gün aşırı görüyorum ~ 15 randevu. 3 günlük kamp gezileri, birbirimize yemek pişirmek ve diğer çeşitli aktiviteler dahil her şeyi birlikte yapıyoruz.

Tabii ki mükemmel kızı bulduğumu düşündüğümde bir sorun olmalı. Bu, birbirimizi ilk görmeye başladığımızda başladı ve seks yapmayı bekleyecek kadar ağırdan almak istediğini söyledi (sorun değil). Bu kıza deli gibi ilgi duyduğumu itiraf etmeliyim ve onu her gördüğümde ona dokunup öpmemek için her türlü çabayı harcıyorum. Onun için mükemmel olduğumu söylüyor ve cinsellikten başka ilgi eksikliği göstermiyor.

Bu yüzden, nihayet bir kamp gezisinde birlikte uyuyana kadar yaklaşık 12 randevu bekledik. Bu iki hafta önceydi ve benimle yatmamaya geri döndü, eller değil vb. Seks iyiydi, ama çok pasif hissettirdi ve sanki beni yatıştırıyor gibiydi.

Şimdi bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum. Ama bir ilişkide seks olmaması, şu anda birlikte yaşayabileceğimi düşünmediğim bir şey. Kendimi suçlu hissetmeme neden oluyor ve ne zaman belden aşağı inmeye çalışsam, ""sana yardım edebilir miyim?"" Kesinlikle deneyimsiz değil ve benim sahip olduğum partnerleri iki katına çıkardı (~20), bu yüzden sorunun bu olduğuna inanmıyorum. Düşünebildiğim tek şey, fiziksel anlamda bana çekici gelmediği. Bu zaten çok erken bir sorunsa, 6 aydan bir yıla kadar nasıl olacağını düşünmeden edemiyorum. Ne yapmalıyım?"
"Mayıs ayında Virginia'dan Colorado'ya taşınıyorum ve ilk köpeğim olan bir köpek almayı düşünüyorum. Köpekler hakkında fazla bir şey bilmiyorum ve her bir cinsin eğitimi ve kişilikleri hakkında çok araştırma yapacağım ama hangi cinsin alınacağı konusunda fikir arıyorum.

Benim hakkımda biraz: Yirmili yaşlarının ortalarında 2 erkekle birlikte taşınan (umarım tek bir aile evine, ama belki bir apartman dairesine) 27 yaşında bir erkeğim. Köpeğimin katılmasını isteyeceğim dağlarda sık sık hafta sonu yürüyüş gezileri ile Colorado'nun Denver bölgesinde yaşayacağım. Ayrıca koşmayı da seviyorum, bu yüzden bana katılabilecek bir köpeğe sahip olmak harika olurdu. fazla.

Kısa saçlı bir cinsi tercih ederdim. Ayrıca, 40-60 lbs civarında bir köpeği tercih ederim, çok büyük değil ama kesinlikle çok küçük değil. Siberian Husky ve Shiba Inu'ya baktım, ancak ikisi de eğitilmesi zor olan oldukça inatçı türler gibi görünüyor ve bir anlaşmayı bozmasa da, büyük tüy dökme arzu edilmiyor. Bugün ırkları araştırmaya yeni başladım ama Avustralya Sığır Köpeğinin benim için iyi bir cins olduğunu düşündüm. Düşünceler? Herhangi bir yardım çok makbule geçer!!"
"Bu çok garip.

Aşk arkadaşımı görmeye ve onunla bir rock festivaline gitmeye gittim. Şehrine geldiğimde arkadaşını (kızını) beklemek için evine gittik.
Bu arada kendimi tutmamam gerektiğini hissettim ve ona yanıma oturur musun, sana bir şey söylemem gerek dedim. ""Hayır, bana buradan söyleyebilirsin, bu sandalyede otururken kendimi rahat hissediyorum"" gibiydi. ""Ne oluyor, lütfen gelebilir misin"" gibiydim ve o ""hayır, nah, hadi biraz yaratıcı olalım ve bunu mesajlaşma uygulaması üzerinden yapalım"" dedi. Aptalca duygularımı itiraf etme çaresizliğimde, tamam, hadi yapalım dedim. Ben de ona ""Hey, sana aşığım"" mesajını yazdım ve o ""Biliyorum"" dedi ve arkadaş saçmalıkları yazmaya başladı.

Beni en çok korkutan şey, bana yazdığı son cümleydi ""Kendimi seninle seks yaparken görmüyorum"".

Seksten nefret ettiğini ve bu tür şeylerden hoşlanmadığını söyleyen o olmasaydı her şey yoluna girecekti.

Ayrıca ""teşekkür ederim, ne hissettiğini söylemen güzel, gerçekten takdir ediyorum"" dedi.

Daha sonra arkadaşı geldiğinde o aptal festivale gittik ve etrafta dolaşıyorduk. Kırıklığımda, ikisini takip ediyordum ve rastgele yabancılardan ot falan istiyorlardı, bazıları ot karşılığında seks istiyordu ve bu nokta bir yere gittiler.
Bunu bir kenardan izlemek beni tam anlamıyla öldürdü. Orada öylece durup gitmelerini izliyordum, bana döndü ve bana baktı, ben de ona üzgün bir şekilde baktım, elimi kaldırdım, el salladım, başımı eğdim ve arkamı döndüm ve kaçtım ."
"Herkese merhaba,

Şu anda 19 yaşında bir üniversite öğrencisiyim ve Önlisans derecemi New York'ta yerel bir yerel kolejde bitiriyorum. Burası SUNY sistemi içindeki bir kolej olduğu için, kredilerim bu sistemdeki diğer kurumlara neredeyse mükemmel bir şekilde aktarılıyor, yapmayı planladığım şey de bu.

Tek sorun, kampüs konutlarının inanılmaz derecede pahalı olmasıdır. Baktığım üniversitenin öğrenim ücreti nispeten ucuz (10.000 $/yıl) ama barınma yakl. Ayda 1.000$ artı üniversitenin zorunlu yemek planı için ayda 500$.

Kısa bir kredi geçmişim var (720, ~ 6 ay) ancak yaklaşık 10 ay kadar taşınmayı planlamıyorum. Üniversite yakınlarındaki ipotekler, daha küçük, 2 yatak odalı evler için ayda yaklaşık 350-400 dolar civarındadır. Açıkçası, sigorta, yemek, elektrik, internet için ödeme yapmam ve onarımlar için para biriktirmem gerekecek, ancak bunu benim yaşımda ve kredi geçmişimle yapmak akıllıca olur mu, hatta mümkün olur mu?

Kiralamaktansa satın almayı tercih ederim çünkü bu, parayı çarçur etmek gibi bir şey olmaktan çok daha az hissettirir ve bir Lisans veya Yüksek Lisans derecesi kazandıktan sonra bile bölgede süresiz olarak kalmayı planlıyorum."
"Erkek arkadaşım (22) ve ben dün itibariyle 4 yıldır çıkıyoruz ve üniversiteden eve döndüğümden beri bağlılık gerginlikleri yaşıyorum. Birlikte olduğumuz zamanın büyük bir kısmında uzun mesafelerdeydik. Artık evdeyim, geleceğim, kariyerim (veya kariyer eksikliğim) hakkında kafam karıştı ve ilişkimiz hakkında gerçekten şüpheli hissediyorum. Onunla bunun hakkında konuşmayı denedim, ama o bizim gerçekten harika gittiğimizi düşünüyor ve oraya vardığımızda (kariyer ve ilişki açısından) çatalları çözeceğimiz konusunda anlaştık. O harika bir insan ve ben onu çok seviyorum. Birlikte yaşadığımızı ve bir aileye sahip olduğumuzu hayal ettim ve keşke hayatımızda daha sonra tanışsaydık diyerek şüphelerimi haklı çıkardım. Yine de dün gece, karşılıklı olarak ayrıldığımıza dair bir rüya gördüm ve garip bir şekilde tatmin edici geldi. Bunun sadece bir rüya olduğunu biliyorum ve herhangi bir şeyi rüyalarına dayandırmak aptalca. Sadece çok paranoyak bir insan olduğumu ve küçük, küçük, küçük yıkıcı eğilimlerim olduğunu söylemek istiyorum (büyük bir örnek, bir zombi kıyametinde, kovalanırsam, muhtemelen durup kovalanmanın stresinden kendimi öldürtürdüm. ). Yani hayatıma giren en harika şeylerden/insanlardan birini yavaş yavaş bozan ben olabilirim. Ne yapacağımı bilmiyorum, onu çok seviyorum ve onsuz olmaya dayanamıyorum. Aynı zamanda, son kullanma tarihine ulaştığımızı nasıl anlarsınız? Umarım inkar etmiyorum, çünkü gerçekten bu işi yapmak istiyorum."
"Merhaba arkadaşlar, daha önce eski bir erkek arkadaşımla bir apartman dairesinde yaşıyordum, bu apartman aylık ödediğimiz bedel için bir rüyaydı ne yazık ki ilişki bitti ve ailemle eve geri taşınmak zorunda kaldım. Teknik olarak, ayda 1200 civarında fiyatlandırılan kendi dairemi karşılayacak kadar ayda yeterince kazanıyorum, ancak bu, benim için henüz taşınmaya değmeyecek neredeyse hiçbir şeyin kurtarılmamasına neden olur. Bir arkadaşım, arkadaşının boşanacağını ve taşınacağını, kirayı 600$ civarında tutacak bir oda arkadaşı aradığını söyledi. Tek başıma olma fikrini ne kadar sevsem de, yine başka biriyle tek başıma olmaktan korkuyorum, ters gidebilecek birçok mali konu var. Tavsiye?"
"Bir oyun buluşma etkinliğinde bir kızla tanıştık ve bir arkadaşlık kurduk. Birlikte bir şeyler yaptık (oyun oynadık, film izlemeye gittik, kahve içmek için buluştuk) ve şimdiye kadar sahip olduğumuz arkadaşlığın tadını çıkardım. Bana karşı hisler beslediğini biliyorum ama ona sadece bir arkadaşlıkla ilgilendiğimi, başka hiçbir şeyle ilgilenmediğimi zaten söyledim.

Evliliği kötüye gidiyor ve birlikte bir gezide veya çevrimiçi sohbette olduğumuzda, zamanla bana çok kişisel şeyler anlatıyor (bunu benimle değil kocasıyla konuşması gerekiyor). İnsanların içini dökmesi gerektiğini anlıyorum ama artık ağlanacak bir omuzdan başka bir şey olmadığım hissine kapılıyorum. Duygusal aldatma gibi geliyor ve ahlaki olarak böyle bir şeyi ihlal etmem.

Bu konuyu ona çoktan açtım ve kişisel şeyleri ifşa etmeye devam etmek için bir ""arkadaş"" bahanesini kullanıyor... Bağları koparsam daha mı iyi?"
"Onunla birkaç ay önce kavga ettik ve ikimiz de birbirimize karşı hislerimiz olduğunu söyledik, ben de doğal olarak ona çıkma teklif ettim. Bana karşı güçlü hisleri olmasına rağmen istemediğini söyledi. Ne zaman o ve ben birbirimize gerçekten yaklaşsak, o uzaklaşıyor ve kavga ediyoruz. bu sürekli bir döngüdür. Sonunda ona bunu neden yaptığını sordum ve bana tekrar incinmek istemediği için olduğunu söyledi. arkadaş olmak istiyor ama tekrar çıkmaktan çok korkuyor.

   Ondan hoşlanıyorum ama sadece arkadaş olmak da bana işkence ediyor. Ona bazı insanlara güvenilebileceğini kanıtlamak istiyorum. Beni kaybetmek istemediğini söyledi ama ben ne yapacağımı bilmiyorum. Ona bir sonraki hamlemi düşünmek için bir süre yalnız kalmam gerektiğini söyledim. Onu da kaybetmek istemiyorum ama sadece arkadaş olmak yeterli değil.

   Belki çocukça davranıyorum ama bana yaptığını söylemesine rağmen yapmaması beni içten içe öldürüyor. Ona biraz yer vermeli miyim? Belki de devam etmem gerekiyor. Bilmiyorum."
"Umarım bu konuda bana yardımcı olabilirsiniz.

Bu yüzden çok teknoloji meraklısıyım. Son 7 yıldır bilgisayar tamiri ve bilişim alanında çalıştım.

Kız arkadaşımla üniversitenin birinci yılında tanıştım (ikinci sınıfa transfer olmuştum) ve üniversite kariyerimiz boyunca birbirimizle çıkıyorduk. Bu yıl mezun oluyor (geçen yıl mezun oldum ve MS için geri döndüm). Yaklaşık bir ay önce bilgisayarında çalıştım çünkü yavaş çalışıyordu, donuyordu vs. bu yüzden bir gece boyunca ona baktım. Bilgisayarı bendeyken, merakım beni en iyi şekilde ele geçirdi.

Kendimi, içinde pek çok çeşitli şey olan bir önemsiz klasörün içinde buldum, altında kendimle ilgili olduğu ortaya çıkan bir yanlısı liste buldum; Sevdiği şeyler (artıları) ve sevmediği şeyler (eksileri). Onu gördüm ve bu beni biraz sarstı. O gece iyi uyuyamadım, sarhoşken benden ayrıldı. Ertesi sabah ona rüyayı anlattım. Beni teselli etti ve yakın zamanda benden ayrılmayacağını söyledi.

Devam ederken, bir flört tavsiyesi forumunda bir hesap oluşturduğunu ve tüm gönderilerini buldum. İlki lisedeyken olmuştu. Daha sonra bizimle ilgili bir gönderi paylaştı. En sonuncusu dördüncü yıl dönümümüzden bir gün önceydi. Artık ilişkide mutlu olmadığı için benden nasıl ayrılacağına dair tavsiye istiyordu. İçinde, bazı arkadaşlarının ve ailesinin ona bir yıldan fazla bir süredir benden ayrılmasını söylediğini belirtiyor. Pek çok aynı şeye bulaştık, bu yüzden ayrılmamız ikimiz için de tuhaf olurdu.

Şimdi 8 ay sonra. İlişkimizden memnun olmadığına dair kişisel olarak ondan herhangi bir işaret görmedim. Onu çok seviyorum, ama şimdi bunu gördüğüme göre, hala birlikte vakit geçirirken hayatı cehenneme çevirmemek için beni mutlu etmek için bir cephe oluşturduğunu hissediyorum."
"Tamam, ben ve diğer iki kız bir çalışma grubundayız. Hepimiz birbirimizi yaklaşık 1 buçuk aydır tanıyoruz. Kız A ve ben geçen hafta kız B olmadan kendi başımıza çalıştık. Yalnızken güzel sohbetler yaptığımızı düşündüm, birbirimizi güldürdük falan. Bir dahaki sefere birlikte çalıştığımızda kız A'ya çıkma teklif edecektim.

İki gün önce Kız A, ders çalışmak için hep birlikte buluşmamız gerektiğini söyledi. Sonra dün buluşacağımız zaman, Kız B bir grup mesajı başlattı ve gelemeyeceğini söyledi. Sonra birden Kız A, öğleden sonra saat 4:30'da doktor randevusu olduğunu ve gelemeyeceğini söyledi. Orijinal çalışma süremiz 12 yaşındaydı ve o o kadar uzakta yaşamıyor. Genellikle bir buçuk saat kadar çalışırız, bu yüzden A kızının neden gelemediğini anlamadım, ayrıca benimle yalnız kalmaktan kaçınmak istiyor olabilir diye düşünmenin yanı sıra.

O halde takip etmeye devam etmeli miyim yoksa bu onun ilgilenmediğini gösteren bir işaret mi?"
"Boktan biçimlendirme falan için şimdiden özür dilerim, genellikle sadece bir pusudayım ama bunun için bir çöp atmak için çaba sarf etmeye karar verdim.

Bu, bu sayfadaki birçok gönderiden farklı olarak bugün oldu, aslında tam da şimdi oldu. Sıkılmıştım ve evde yalnızdım ve babamın genellikle oturup sigara içmeyi sevdiği garajımızı keşfetmenin gerçekten eğlenceli bir fikir olacağına karar verdim. Genelde oldukça dağınıktır, ama ailemin düğünü yaklaştığı için bu ay temizlendi. İçeri giriyorum ve etrafa bakıyorum. Genelde görmeyi beklediğim şeyleri görüyorum, aletler, teneke kutular, kullanılmış sigaralar ve benzerleri ve bu yüzden masaya doğru yürüyorum. Bakıyorum ve aşağı bakıp küçük bir anahtarın hemen altında bir şırınga iğnesi görene kadar orada hiçbir yerin olmadığını görüyorum. Sonuna kadar itildiği için kullanıldığını söyleyebilirim. Beynim hemen sonuçlara varıyor, ancak sağıma bakıp iki kaşık ve çaydanlık görene kadar içgüdülerimin bana söylediklerine inanmakta tereddüt ediyorum. zemin. Kaşıklar lekeli görünüyor.

Ne düşüneceğimi ya da yapacağımı bilmiyorum. Daha önce ortalıkta babama ait bir ot öğütücü buldum ve bana babamın geçmişte bazı çılgınlıklar yaptığı söylendi, bu yüzden onun uyuşturucu kullanma fikrine açık olduğunu biliyorum (çok daha önemsiz bir durumda da olsa). ölçek) ve bu umurumda değildi, ama bunun gibi bir şey kendimi garip hissetmeme ve babam için endişelenmeme neden oldu. Ya yanılıyorsam ve iğne başka bir şey için kullanılmışsa? Ona sormalı mıyım? Potansiyel olarak devam etmesine izin vermeli miyim? Babamın işinin son derece stresli olduğunu biliyorum ve bu onun başa çıkma yöntemiyse, onu durdurmak istemiyorum. Sonuç olarak, devasa bir bok değil ama kesinlikle bu kadar meraklı olmasaydım."
"Biçimlendirdiğim için üzgünüm - mobildeyim

Böyle şeyler normalde pek sorun olmaz. Annem ben banyodayken eve geldi (yarın balo olduğu için daha uzun sürdü çünkü tıraş oluyordum falan filan) bu yüzden bana banyoyu kullanması gerektiğini söyledi ve ben de ona 10 dakika geleceğimi söyledim. bitirebilirdi. Yine 5 dakika değil, bu yüzden bana dışarı çıkması gerektiğini ve şimdi tuvaleti kullanması gerektiğini söyleyerek merdivenlerden yukarı bağırıyordu. Ona iki dakika daha geleceğimi ve içeri gelebileceğini söyledim (saçımda hala şampuanla çıkmak zorunda kaldım). 20 saniye sonra tam anlamıyla kapıyı açtı ve ""bitmedi mi?"" Vücuduma sarılı bir havluyla banyodan çıkarken. Banyodayken bana kapıyı açma dedim (ya da daha çok ona bağırdım). Güldü ve üzerimde havlu olduğu için önemli olmadığını söyledi.

Yine de meselenin bu olduğunu düşünmüyorum. Üzerimde havlu olup olmadığını bilmiyordu - annem olabilir ama onun tarafından çıplak görülmekten rahatsızım. Kim ki? Bu konuda gerçekten kızgınım. Bunu yaparak ve özellikle de sadece gülmek için bana ve mahremiyetime saygısızlık ettiğini hissediyorum çünkü bu beni büyük ölçüde utandırabilirdi. Dediğim gibi, daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştı.

Reddit, burada aşırı tepki mi gösteriyorum? Bu kadar kızgın olmayı haklı çıkarabilir miyim bilmiyorum. Eve geldiğinde bu konuda ne söylemeliyim/hatta bundan bahsetmeli miyim? Ben olsam içerideki kişinin kapıyı açmasını beklerdim..."
"Üniversiteden yaz tatilindeyim ve son yılıma giriyorum, hiçliğin ortasında çalışıyorum. Son iki-üç yılı canavar gibi oyun oynayarak geçirdim.

Tanıştığım insanların çoğu bok gibi (boğuk-akılsız takipçi düzeyinden bahsediyoruz) delirdi ve bu yüzden bana yaklaşan insanlarda iyiliği görmekte çok zorlanıyorum (gerçi öyle olmaya çalışsam da) insanlar hakkında daha olumlu). İnsanlarla nasıl sohbet başlatacağımı bilmiyorum (bilgisayarlar hakkında değilse) ve bana yaklaşan tüm erkekler, görünüşüm yüzünden beni becermekle ilgileniyorlar.

İlgi alanlarımı oyun bilgisayarlarından daha fazlasına genişletmek istiyorum (üzgünüm inekler, bence siz iyisiniz ama her zaman aynı tür insanlarla kalmanın sağlıklı olduğunu düşünmüyorum. ) Meetup.com'da şu anda yalnızca Japon Animasyon Kulübü var ve bölgemde evde kalan annelerle ilgili bir şeyler var, bu yüzden sanırım kendime daha az garip olmayı öğretmeye başlamalıyım. Herhangi bir ipucu?"
"Geçenlerde, neredeyse 4 yıllık erkek arkadaşımı terk ettim çünkü ondan yeni kilitlediği bok parçası Not 4'ü önümde FB ilişki durumu için kontrol etmesini istediğimde, banyoda sadece 10 dakikalığına kayboldu. yukarı çıkıp sorduğum her soruya ""idk"" cevabını vermek.

Ve bu sadece FB reddit değildi, onunla bir hatun arasında tanıştıklarında, kız beni iki kez sorduktan sonra bile seks yapmayla ilgili lanet mesajlar bulmamdı... ve beni kovdu, İKİ KEZ. Bu, birlikte olduğumuz bir yıldan sonraydı ve gözyaşlarına boğulup onu affetmem için bana yalvarmasaydı, kolayca çekip giderdim.

Ve mesele sadece O reddit değildi, rastgele bir adamdan erkek arkadaşıma kız arkadaşıyla konuşmayı kesmesini söylememi söyleyen bir mesaj almam gerçeğiydi.
Ya da gece geç saatlerde sürekli çalan telefonu.
Ya da ne zaman telefonuna bakmak istesem, banyoda kayboluyor, sonra geri gelip telefonu bana veriyordu.
Ya da küçük kuzenim telefonuyla oynamak istediğinde ve snapchat'te rastgele bir civcivin çıplak resimlerini bulduğunda.
Ya da uzun zamandır bir arkadaşım bana lisede birlikte okuduğumuz biriyle flört ettiği haberini verdiğinde.

Yine de, HER ZAMAN, bir bahanesi vardı. En aptalca şekilde mükemmel bir anlam ifade edecek ve aynı zamanda beni şirret, kıskanç, pislik gibi gösterecek bir şey. Ve nedense, eşlik ettim. Orada öylece oturup hala sevecen davranabildiği, hala beni sevdiğini söyleyebildiği ve hala beni tek istediği kişinin ben olduğuma ikna edebildiği için yavaş yavaş daha da perişan hale geliyor. Her zaman aklını başından almak istediğim o kızlardan biri olacağımı asla bilemezdim ama işte buradayım, onlar gibi.
Ve yine de, beni mahvettiğinden %100 emin olmak için kendimi asla ikna edemiyorum."
"Dün, rampada hızlanarak trafik akış hızına ulaştım (~70 mph, ~110 kph). Birleşebileceğimden emin olmak için aynama bakıyorum ve kesinlikle şeritte bir 18 tekerlekli var ve hareket etmiyor. Kornamı çalmaya başlıyorum ama beni kabullenmiyor bile. Bu noktada, rampanın sona erdiğini ve bitmesine yaklaşık 500 fit kaldığını anlıyorum. 50 mph'ye (~ 80 kph) ulaşmak için frene basıyorum, koçbaşı sona ererken şeritleri birleştiriyorum. Kamyonla aramda biraz mesafe kazandım, sonra sol şeride geçip onu geçtim. Dikiz aynasına bakıyorum ve traktör römorkunun önündeki aracın hız sınırının yaklaşık 5 mil (~8 kph) altında gittiğini görüyorum. Traktör römorku şeridime giriyor ve bu noktada 18 tekerlekli aracın geçmeye çalıştığı aracın hızına yavaşlıyorum. Yavaşladığımda, traktör römorku sağ şeride geçmek için flaşörünü çevirdi; Sonra hızlandım ve 18 tekerlekli araç flaşörünü söndürdü. Bir kez patladıktan sonra tekrar yavaşladım ve ardından 18 tekerlekli araç flaşörünü tekrar açtı. Bu, çıkışım gelene kadar birkaç mil devam etti. Geriye dönüp baktığımda, bu kesinlikle yapılacak en güvenli şey değildi ama yol öfkesi beni en iyi şekilde ele geçirdi. Ve kahretsin, iyi hissettirdi mi?"
"Grubu aracılığıyla tanıştık. Grubundan dolayı onu facebook'ta ekledim. Bazı türlerde olduğu gibi, beni ekledi. Onu tavsiye isteyen bir gönderide etiketledim ve aynı gece beni aradı. Oldukça derin bir görüşme gerçekleştirdik.

İşin en çılgın yanı, çok şey paylaşmamız. Daha önce kimsede görmediğim bir derinliğe sahip. Bu mükemmel çünkü bir derinliğim var. En derin saçmalıklar hakkında konuşabiliriz ve bu tamamen normaldir. Dini paylaşıyoruz. Müzik ilgi alanlarımızı paylaşıyoruz. Hala rüya görüyor. Adam hala rüya görüyor. Bu kadar çok şey paylaştığım biriyle hiç tanışmadım. Yaşındaki biri için hala çok genç. Sadece sevdiğim hayata açlığı var. Her zaman bir yere gidiyor ve orası da genellikle kumsal.

En güzeli de çocuğu yok. Alınma ama yapsaydı garip olurdu. Kabul edelim, onun çocuklarından en fazla on yaş büyük olurdum. Ama yapmıyor.

Sonuç olarak, bu farklılığa rağmen yankılanıyoruz. Ruhlarımız aynı. Biz aynı kişiyiz. Onunla olmayı çok istiyorum. Onunla hayatı hayal edebiliyorum. Ondan hoşlandığımı biliyor. Ve çığlık atarak koşmadı. Aslında, onu bulduğundan beri benimle biraz daha konuşuyor. O yüzden bunu iyiye işaret olarak alıyorum."
"Nişanlımla 5 yıldır birlikteyiz, 2 yıldır nişanlıyız ve 2,5 yıldır birlikte yaşıyoruz. Birçok sorun yaşadık ve şu anda işleri yoluna koymaya çalışıyoruz. Hem bireysel terapi hem de çift terapisi yapıyoruz.

Bir şeyleri çözmek için kendimize bir yıl daha vermekten bahsettik (bu geçen yaz bitmişti). Son 6 ayda, partner olarak pek uyumlu olmadığımızı ve hayatta farklı şeyler aradığımızı fark ettim. Bunun hakkında ve kendi yollarımıza gitmenin ne anlama geleceği hakkında konuştuk.

Merak ettiğim şey, 5 yıl sonra nasıl baştan başlıyorsun? Bu benim ilk ciddi ilişkim ve ilk kez ailem dışında biriyle yaşıyorum. Sanırım yeniden başlatmayla ilgili benzer hikayeler ve tavsiyeler arıyorum. Şimdiden teşekkürler!"
"Ben ve erkek kardeşim bu sabah kafayı bulduk ve ole gamecube'u televizyona bağlamaya karar verdik, bu yüzden onu bulmak için garajımıza gidiyoruz. Onu bulduk ve üst kata çıkarmaya karar verdik.

(Evden garaja giden bazı merdivenlerimiz var ve köpeğimizin bizi merdivenlerden garaja kadar takip ettiğini fark etmedik.)

Her neyse, kardeşime onu merdivenlerden yukarı taşıyacağımı ve oyun küpünü odaya götürmeye devam edebileceğini söylüyorum.

(Oldukça yaşlı büyük bir golden retriever köpeğim var, bu yüzden merdiven çıkmayı sevmiyor, 80 pound civarında ya da onun gibi bir şey)

Her neyse, onu almaya gittiğimde ve kafam iyi olduğu için hala onun çok yumuşak olduğunu düşünüyordum. (Ayrıca gömleksizdim, bu yüzden gerçekten iyi hissettirdi)

Bu yüzden ona sürtünmeye ve ona sarılmaya başladım ve birdenbire garaj kapım açıldı ve üç inşaat işçisi bir garajın ortasında gömleksiz, köpeğime sürtünerek bana bakıyorlardı.

(görünüşe göre bugün unuttuğum bazı işler yapılıyordu)

Biraz huşu içinde başladılar, sonra içlerinden biri ""sana birkaç dakika daha veriyorum"" dedi ve biraz uzaklaştılar, ikisi kafası karışmış görünüyordu ve biri kıkırdıyordu..."
"Bir yılı aşkın süredir FWB'yiz ve hisler geliştirmeye başladık. Sonunda bunun artık yürümeyeceğini söyledim, çünkü birimiz gerçekten incinecek (muhtemelen ben). Kabul etti, ancak bir hafta sonra ""beni kaybetmek istemediği"" için ""çıkmayı denememiz"" gerektiğini söyledi.

Benim düşüncelerim şu: Neyi İSTEMEDİĞİNİZİ değil, NE İSTEDİĞİNİZİ temel alan bir ilişkiye başlamaz mısınız? Mesela, biriyle bir gelecek kurmayı umarak bir ilişkiye giriyorum, alternatiften korktuğum için değil (onlarla artık yatamamak/yakınlığı kaybetmek/başka biriyle çıktığını görmek).

Beni önemsediğini biliyorum ama durmamız gerektiğini söyleyene kadar onun bu tarafını hiç görmemiş olmam biraz sinir bozucu/kafa karıştırıcı."
"Selam millet,

Yaklaşık üç + yıldır bir ilişkim var.
Kısa özet: Uzun mesafeli ilişki, bir ay içinde birlikte yaşayacak, mutlu bir ilişki, her gün çok fazla skype; bunun sonucunda sadece 1 yakın arkadaşım (bu ağustosta 300 kilometre uzağa taşınıyor) ve sık görmediğim 2 arkadaşım var. Çok fazla skype kullandığım ve artık spor yapmadığım için SO/ailemin dışında pek fazla bağlantım yok.

Gülmeyi, netflix yapmayı ve sosyalleşmek için biriyle (SO'm dışında) tembel olmayı özlüyorum. Mesele şu ki, o biraz kıskanç (mesafe bazen delirmemeyi zorlaştırıyor) ve tanıştığım herkesin (örneğin: işte veya okulda) bir şekilde benden hoşlandığını düşünüyor. Herhangi bir soruna neden olmak istemediğim için sosyal/meslektaştan fazlası ilişkisine girmiyorum.

Aranızda bir denge bulma konusunda bana tavsiyesi olan var mı? Veya SO'mun erkek arkadaşları/kişileri kabul etmesini nasıl sağlayabilirim? Onu daha az kıskandırmak mı? İlişkim benim için çok önemli ve her gün devam etmemi sağlıyor.

Bazen SO'm [zaten her şeyi biliyor] dışında kafamda olup bitenler hakkında konuşmak ve başka bir fikir duymak istiyorum. Şu an onun yanında konuşacak kimsem yokmuş gibi hissediyorum."
"10 aylık erkek arkadaşımdan yeni ayrıldık. Birdenbire oldu ve ayrılık tek taraflıydı. Bitirmek tamamen onun kararıydı. Görünüşe göre aynı eski klişe cümle ""sorun sen değilsin, benim"". ""Kendini halletmesi"" gerekiyor.

Ve şimdi daha da klişe şeyler ekleyerek hamile olma ihtimalim yüksek. Evde hamilelik testi yaptım ve pozitif çıktı. Geçen hafta sabahları aşırı derecede midem bulandı ve birçok kez kustum ve öğleden sonra iyiyim. Yarın kan testi yaptırmak için kesin olup olmadığını görmek için doktor randevusu alacağım.

Ona söylesem mi söylemesem mi? Benimle olmak istemediğini oldukça net bir şekilde belirtti ama aynı zamanda hala umursadığını da biliyorum. Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Büyük bir parçam ona söylemek istemiyor.
 

Herhangi bir tavsiye lütfen takdir edilecektir."
"İlk buluşmadan beri her zaman tek eşli olarak çıkmıştım ve geçmiş bir travma deneyimiyle ilgili nedenlerden dolayı kendimi etrafta flört etme olasılığına açtım. (Uzun hikaye, ama bu aslında benim için sağlıklı bir gelişme ve terapistim tarafından teşvik edilen bir gelişme).

Yani şu anda üç farklı adam görüyorum. Biri, dürüst olmak gerekirse, çoğunlukla daha fiziksel bir ilişkim olan eski bir kaçamak. Oldukça basit, komplikasyon yok.

İkincisi, yaklaşık iki aydır görüştüğüm bir adam. Birlikte çok eğleniyoruz, harika bir konvokasyon ama henüz hiçbir şey tanımlanmadı. Açıkça sormadan bunu kanıtlayamam ama başka insanlarla da görüştüğünden oldukça eminim. Ayrıca onun ve benim sahip olduğumuz şeyin gerçekten sıradan bir dinamik olduğundan oldukça eminim. Bağlı bir ilişki değil ama ciddi bir ilişki de değil.

Üçüncüsü, son zamanlarda görmeye başladığım bir adam. Ondan gerçekten hoşlanıyorum! Zeki, yakışıklı, çekici - dürüst olmam gerekirse, üçü arasından seçeceğim biri olabilir ama emin değilim. Yeni birini tanımanın acelesi olabilir. (Başlangıçta iki numaralı adam için de böyle hissettim).

Aynı anda birden fazla kişiyle çıkmanın faydaları ve tüm dikkatinizi ve enerjinizi odaklamak isteyeceğiniz birini bulduğunuzu düşündüğünüzde ne yapmanız gerektiği hakkında çevrimiçi çok sayıda makale okudum. Bunu hayatıma nasıl aktaracağımın farkında mıyım bilmiyorum ama. Biriyle ayrıcalıklı olmaya hangi noktada karar veririm? Bu sularda nasıl gezineceğimi bilmiyorum ve itiraf etmeliyim ki kendi duygularımı çözmekte oldukça kötüyüm. Ve başka insanlarla görüştüğümü ifşa ediyor muyum? (Aslında arkadaşlarım bu konuda ikiye bölünmüş durumda: Bazıları evet diyor, bazıları hayır diyor; bazıları tek eşliliğin her zaman varsayıldığını, bazıları ise asla olmadığını söylüyor)."
"[Bu karta] başvurmayı düşünüyorum Denizaşırı ülkelere (ABD'den) taşındıktan ve memleketimdeki mali durumumu yıllarca ihmal ettikten sonra kredimi yeniden rayına oturtmaya çalışıyorum. Zaten güvenli olmayan ve 2.500 $ limiti olan bir Capital One kartım var. Bir bakiyenin işlemesini sağlamak için Netflix'ten ücret alıyorum ve ardından faturanın kontrolden itibaren her ay otomatik olarak ödenmesini sağlıyorum.

Bu dokuz ay gibi bir süredir faaliyette. Yaklaşık üç ay önce, genel limitimi artırmayı umarak hak kazanacağımı düşündüğüm başka bir kart için başvurmaya karar verdim. reddedildim. Kısa bir süre önce postayla başka bir teklif aldım, bunun için başvurdum ve reddedildim. Bu bankalar çok az şey biliyor, yurtdışında uzun yıllara dayanan mükemmel ödeme geçmişim var.

Her neyse, oldukça büyük bir acil durum fonum var ve borcum yok. 3.000 $'lık bir depozito yatırmak ve bu güvenli kartı almak, kredi durumumu iyileştirme arayışımda iyi bir hamle olabilir. Anladığım kadarıyla, daha yüksek limit, kullanımımı bir şekilde azaltacaktır, ancak aynı zamanda bankaların bana borç vermeye istekli olduklarını (aslında olmasalar da) gösterecektir. Reddetmeler için belirtilen nedenlerden biri, düşük sayıda açık hesap olmuştur.

Bu akıllı mı? Bu kart için depozito, şartlara göre faiz getiren bir hesaba yatırılacaktır. Yaklaşık bir yıl sonra güvenli olmayan bir hesaba dönüştürülme ihtimalim var - bu şansın ne kadar büyük olduğu belli değil. Umarım o noktada paramı çekebilirim, ancak şaşırtıcı bir şekilde Şartlar ve Koşullar bu konuyu hiç ele almıyor. Aklıma gelen tek dezavantaj, onu gelecekte güvenli olmayan bir karta dönüştüremeyeceğim ancak depozitoya ihtiyacım olduğu/istemediğim bir durum. Ayrıca, güvenli olmayana dönüştürmenin yeni bir hesap açıp orijinal hesabı kapatmak anlamına gelip gelmeyeceği konusunda da net değilim, ki bu ortalama hesap yaşını olumsuz etkileyecek gibi görünüyor."
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 6 aydır birlikteyiz ve şimdi her şey harika. Bununla birlikte, onunkini mantıksal olarak kabul etsem de, bunu duygusal olarak hissetmek benim için zor.

İlişkimizin başlarında (Mart-Haziran ortası), tamamen farklı bir insan olmasına neden olan çok fazla yaşam stresi yaşadı - mesafeliydi, ilişkiden sebepsiz yere şüphe duyuyordu, düzenli olarak benimle buluşmaya 1-3 saat geç geliyordu. , vb. Ayrılmaktan (dostane olarak) bahsettik ama ayrılmadık. Bu süre zarfında, anlayışlı olmak için elimden gelenin en iyisini yaptım ve stresiyle başa çıkabilmesi için ihtiyaçlarımı (örneğin şefkat veya daha fazla takılmak istemek) bir kenara bıraktım. Her şeyin bir sonucu olarak, biraz depresyona girdim ve aynı zamanda her şey hakkında inanılmaz derecede sık sık endişelendim.

Şimdi, tekrar harika, sevecen, destekleyici ve düşünceli olmaya geri döndü. Ancak o 3 aydır olumsuz normlara alıştığım için yeni normu yeniden ayarlamakta ve kabullenmekte zorlanıyorum. 2 aydır her şey yolunda gitmesine rağmen, hala sakatlayıcı bir şekilde endişeliyim. Hala ona şüphe parası vermiyorum. Hala ayrılmanın eşiğinde olduğumuz için endişeleniyorum.

Bunun hakkında çok konuştuk ve ne yapacağımızı bilmiyoruz. Stresli dönemindeki duygu ve davranışlarının artık geçerli ve geçerli olmadığını biliyorum. İlişkimizin iyi olmadığını düşünmesinden duyduğum korku gibi bazı endişelerimi çürüttü. Benim ihtiyaçlarımı karşılamak için çalışıyor. Geçmişi unutmam gerektiğini biliyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bastırılmış duygularım şimdi köpürüyor ve daha sinirli, olumsuz ve suçlayıcıyım ama olmak istemiyorum. Yanlış bir şey yapmadığı için onu affedemeyeceğimden değil ama korkulu, endişeli zihniyetimi ve şimdiki zamana dair bilişsel çarpıtmalarımı nasıl değiştireceğimi bilmiyorum.

Herhangi bir fikri, tavsiyesi veya benzer hikayeleri olan var mı? Teşekkürler!"
"Ablamın harika bir kişilik olduğunu ve harika bir kadın olduğunu söyleyerek başlamak istiyorum, ancak vücut kokusu ve vücut bakımı söz konusu olduğunda onunla ilgili ciddi bir sorun var. Küçük kız kardeşim, vücut kokusundan söz ettiklerinde HER ZAMAN insanlarla kavga etti, hatta bir kez, kokunun kaybolup kaybolmayacağını görmek için tam bir hafta boyunca duşunu yaptıktan sonra onu bir doktora götürdük - ama olmadı. , aslında 10 kat daha kötü oldu. Doktor, kokunun her şeyden çok vücuduna ve çevresine gösterdiği özenden kaynaklandığını söyledi, o kadar. Bundan sonra, HERHANGİ BİRİ hijyen konusunu her gündeme getirdiğinde, herhangi bir mazeret üretmeyecek, aslında tam tersini yapacaktı - sözlü olarak tacizde bulunacak, isimlere hakaret edecek ve sonra onunla konuşmayı neredeyse dayanılmaz hale getirecekti.

İki hafta önce, arkadaşı onu okuldan eve getirmişti ve itiraf etmeliyim ki kokusu o gün oldukça güçlüydü. Ablam görmedi ama arkadaşı arabasına fesleğeni püskürttü ve uzaklaşmadan önce camlarını indirdi. Ona söylemedim ama kesinlikle kokusunu tekrar gündeme getirdim ve yine sözlü olarak taciz edici bir dil ve davranışla karşılaştım.

Bir başka olay da ertesi gün arkadaşlarımla birlikteyken ablam tuvalete gitti. Kokusu O KADAR GÜÇLÜydü ki, arkadaşım içeri girdiğinde hemen dışarı çıktı ve yüzünde gözle görülür şekilde rahatsız bir ifade vardı. İlkokuldan beri arkadaşım olan o, bana karşı dürüsttü ve banyomuzda gerçekten kötü koktuğunu söyledi. Kontrol ettim, oyalanma eğiliminde olduğu için gerçekten de kız kardeşimin kokusuydu.

SONRA mağazaya gittiğimiz başka bir olay, o işyerinde başka bir yerdeydi ve ben bir koridorda başka bir kadınla birlikteydim, o %100 mükemmel durumdaydı... ta ki kız kardeşim ortaya çıkana kadar. Gözle görülür bir şekilde rahatsız görünüyordu ve kız kardeşim gelip en az 15 saniye ortalıkta takılıp kaldığı anda konuşmayı ÇOK hızlı bir şekilde bitirdi. Bununla bitmek üzereyim, iş ararken kendini toparlaması gereken yaşa geldiği için ne yapacağımı bilmiyorum."
"Merhaba, birkaç hafta önce genellikle gittiğim yüzme havuzunda öğretmenimi gördüm (onu bir öğretmenden çok ağabey olarak görüyorum ve ona ""J"" diyelim) bu yüzden J'yi selamladım ve yarışmak isteyip istemediğimi sordu. bu yüzden kabul ettim. Kazandım çünkü nefesi tükendi ve devam edemedi, bu yüzden iyi olup olmadığını sordum ve ardından rutin yüzmeme devam ettim. Birkaç gün sonra okulda onu gördüm ve ona kaybını hatırlattım ve ""ölü akciğerler, haha"" dedim (Evet, kulağa korkunç geliyordu ve bunu neden hiç söylediğimi bilmiyorum). Sonra yaklaşık bir hafta sonra birkaç öğretmenin J'nin akciğer kanseri olduğunu söylediğini duydum! Bunu bazı kişilere sorarak onayladım. Şimdi her gün suçluluk duyuyorum çünkü J MUHTEMELEN onun durumunu bildiğimi düşünüyor ve bunun için onunla bilerek alay ettim. Bana davranış şeklini değiştirmedi ama gerçekten kötü hissediyorum. Ne yapmalıyım?"
"Biraz arka plan: 2008'de WeFest'e gittim ve ""Ücretsiz bir tatil kazanın!"" şeyler. Her neyse, birkaç gün sonra kazandığımı söyleyen bir telefon aldım. (İşte aptalca kısım geliyor) Kredi kartı bilgilerimi veriyorum. Lütfen bunu yapmamalıydım vb. demeyin, yapmamam gerektiğini biliyorum, ders alındı/ devam ediyor. 6 ay boyunca ayda 175 $ + 43 $'ı kabul ettim. Yaklaşık bir saat sonra fark ettim ki, lanet olsun aptalım aradım ve 6 ayı iptal ettim ama yine de beni 175 dolara aldılar. Şimdi, 18 ay sonra, ödenmesi gereken 898 dolarlık önemli bir bakiyem olduğunu söyleyen bir telefon aldım, ödemeyi reddedersem ne olacağını sordum ve dosyalarında bulunan kredi kartını borçlandıracaklarını söylediler. Bunu yapabilirler mi? Aslında hiçbir şeyi imzalamadım ve asla bu kadarını kabul etmediğimi biliyorum. Şimdi beni daha fazla para için kabul etmeye mi çalışıyorlar?"
"Kısa tutmaya çalışacağım. Aynı çöpten 2 beyaz ve farklı bir barınaktan 1 siyah olmak üzere 3 kürk bebeğim var ama hepsi aynı anda evlat edinildi. Hepsini çok çok çok seviyorum ve hepsi uzun süre harika oluyor. Hepimiz yaklaşık 5 yıl önce ailemin evine geri döndük ve alışmaları uzun sürdü, ama şimdi orayı onlar yönetiyor tabii :] bununla, hepsi evdeki en sevdikleri yerleri seçtiler. Küçük kara kedim (Elbee) benim en duygusalım (ama sadece benimle) ve her gece yatağımda uyuyor. Tek beyaz kedi Batman, oturma odamın divanını tercih ediyor ve benim televizyon arkadaşım. Şimdi diğer beyaz olan Teğmen Peabody Fuzzybottom, babamın gölgesi ve en iyi arkadaşı oldu, üst katta takıldı. Onları her zaman. Onu gerçekten sadece sabah beslenme saatinde görüyordum. Onu bir köpek gibi takip ediyor! Tamam, tuhaflık, yeni bir yorgan aldım ve o buna bayılıyor, artık her zaman yatağımda, tüm evimizin havasını atıyor! Babam onun beynini nasıl yıkamış olmam gerektiğiyle ilgili şaka yapıyor ama küçük tomurcuğunu özlediğini söyleyebilirim. Ve Elbee'nin keyfi yerinde çünkü uyku alanımız farklı. Hiç böyle bir durum yaşayan var mı, yeni bir battaniye mi, Yeni kokular mı? Herhangi bir tavsiye?"
"Bu kızı bir yılı aşkın süredir tanıyorum ama onu çeşitli müzik etkinliklerinde yalnızca iki kez gördüm. Yine de Facebook'ta birbirimizi ekledik.

Bu etkinlik hakkında bir yorum yaptı, bu müzik festivaline fazladan bileti olan var mı diye soracağım. Ona satabileceğim fazladan bir tane olduğunu söyleyerek yorum yapıyorum. Bana mesaj attı.

Ona biletle ilgili detayları verdim, bana teşekkür etti. Daha sonra parasını daha sonra ödeyip ödeyemeyeceğini teklif etti, sorun olmadığını söyledim ve parayı gününde teslim et ve bilet ona ait. Bana tekrar teşekkür etti, hasta köpeğine veteriner faturaları vb. İle bakmak zorunda kaldığından ve parasının nasıl azaldığından bahsetti. Daha sonra oraya vardığımızda tekmelememiz gerektiğini söyledi.

Ardından ""Aman Tanrım. Köpeğin için üzgünüm. Ve elbette epey zaman geçti. Sanırım 2015'teki bu tek festivalden beri."" İleti, bir saatten biraz daha uzun bir süre önce görüldü olarak işaretlendi ve yanıt verilmedi.

Sadece 2 kez karşılaştığın birine ""bir dakika oldu"" demek biraz ürkütücü geldi bana. Sadece dostça sohbet etmeye çalışıyordum. O iki sefer birbirimizle ne zaman karşılaştığımızı görünce, oldukça iyi bir uzun zaman geçirdik."
"Kız arkadaşımla yeni çıkmaya başladık, yaklaşık 2 ay oldu ve her şey yolunda gidiyor. Aynı zamanda ağabeyinin [25] en iyi arkadaşı olan bir en iyi arkadaşı var. Onun kuzeni gibi olduğunu ve aldatılmanın nasıl bir his olduğunu bildiği için asla aldatmayacağını söylüyor, ancak bu ifadeye% 100 güvenemiyor gibiyim. Onunla çok konuşuyor, bazen her zaman telefonunda ona mesaj yazarken bana cevap bile vermiyor.

Ona inanmaya çalışıyorum ama geçmiş ilişkilerden dolayı bunun hiç iyi gitmeyeceğini hissediyorum. Rahatlamak ve bazı şeyleri fazla düşündüğümü fark etmek için yapabileceğim bir şey var mı? Yoksa bu endişelenmem gereken bir şey mi"
"Ben 22/K ve 23/M'yim ve 2,5 yıldır birlikteyiz. İlişkimiz sevgi dolu ve mutlu ve birbirimizden yaklaşık 45 dakika uzakta yaşadığımız için (ikimiz de ebeveynlerimizle yaşıyoruz [utanç verici ama sahip olduğumuz kaynaklara sahip olduğumuz için şanslıyız]) ziyaretlerimizi yaklaşık 2 günle sınırlamak zorundayız. bir hafta.

Bir buçuk yıl boyunca haftada 2 gün yaptık, sonra 6 ay birlikte bir daire tuttuk. Birlikte yaşadığımızda hayat harikaydı ve daha iyisini isteyemezdim. Aşırı aile krizleriyle birleşen çeşitli mali zorluklar nedeniyle, krizler çözülene ve tekrar taşınmak için yeterince para biriktirene kadar ikimiz de ebeveynlerimizin evlerine geri döndük. Ailemin evinden taşınma zamanı yaklaşıyor, taşındığımda onun yanında olup olmayacağından emin değilim.

Yetişkin hayatımın (nispeten erken) bir noktasında, en az bir yıl tek başıma yaşamak benim için her zaman son derece önemli olmuştur. Annem, ilişkiler içinde iyi işlev görmek için yalnız olmayı öğrenmen gerektiğini bana öğretti ve bence bu noktada, yakında kendi başıma yaşamayı deneyimlemeseydim, büyük bir şeyi kaçırmış gibi hissederdim.

Bunu erkek arkadaşımla konuştum ve yapmam gerekeni yapmam için beni anlıyor/teşvik ediyor ama onsuz hareket etmek istemiyorum. Onunla olan ilişkimin büyük bir kısmı katı zaman sınırlamalarıyla geçti, onunla tekrar yaşama fırsatı doğduğunda ""Hayır"" demek istemeyeceğimi biliyorum. Artı, faturayı paylaşabilecekken (düşük gelirlerimiz de benim endişemde rol oynuyor), ikimizin de bir apartman dairesi, internet vb. o benim taşındığım şehre taşınıyor."
"Onunla bir buçuk yıldır birlikteyim ve ailesinin evinde annesiyle birlikte yaşıyoruz.

Son zamanlarda bizim için fazla çaba sarf etmiyor. Her zaman plan yapan benim, sadece küçük şeyler, akşam yemeği ya da piknik gibi, vb. Düzenli olarak seks yapmıyoruz ve bu ortak bir tartışma başlatıcı ve geçen Temmuz'dan beri devam ediyor. Sırf bana nasıl hissettirdiğini anlaması için onunla birkaç kez bunun hakkında konuştum. Bunun benimle hiçbir ilgisi olmadığına ve beni çekici bulduğuna dair beni temin etmeye çalışıyor (ki öyle sanıyorum, ara sıra hızlı bir şekilde aranıyorum :P)

 Birkaç gün önce benim doğum günümdü ve sevişmeye başladık ve o öylece arkasını döndü. ""Hiçbir yere götürmesini"" istemediğini söyledi. O gün onu neredeyse terk ediyordum çünkü bu reddedilme duygusu dayanılmaz. Adama baskı yapmak istemiyorum çünkü bu beni tam tersi korkutur, ama öte yandan, bir yıldır sadece gıdıklamalar ve kucaklamalarla geçti.

Onu terk edersem işimi kaybedeceğimden bahsetmişti ki, babası için çalışırdım. Üzgün ​​olduğumda bunu gündeme getirmesi beni biraz korkutmuştu.

Kendimi yalnız hissediyorum. Neyi yanlış yaptığımı bilmiyorum ve sordum, sadece 'boş' davrandığını veya kötü bir ruh hali içinde olduğunu söylüyor. Belli ki onu seviyorum, kimseyi onun kadar sevmedim. O nazik bir adam ve beni çok koruyor. Bu ilişkiyi çözmeye çalışmak için ne yapmamı önerirsin?"
"Bu sabahtan itibaren başlayacağım. Benim için normal bir gündü. Her zaman yaptığım gibi 7:30 civarında uyandım, böylece zamanında uyanabilir ve işe gidebilirdim. Öyle yaptım, 8 saat çalıştım, giriş yaptım, çıkış yaptım. İş arkadaşlarım yiyecek bir şeyler almak için dışarı çıkmak istediler ama bugün kendimi sosyal hissetmiyordum, bu yüzden yanından geçip arabama yürüdüm.

Ancak kendimi oldukça aç hissediyordum. Şu anda diyetteyim, ancak oldukça uzun bir süredir (yaklaşık 6 aydır) diyetteyim, bu yüzden lezzetli ve iğrenç bir Taco Bell taco'nun tadının nasıl olduğunu unutmuştum. Bunu düşünmeye başladığımda duramadım ve rotamı yaklaşık 15 dakika uzaklıktaki en yakın Taco Bell'e ayarladım.

Biraz araba sürdükten sonra nihayet hedefime ulaşmıştım. Arabaya servise gittim, 2 taco, bir kıtır kıtır ve büyük bir Mountain Dew siparişi verdim. Bir sonraki pencereye yanaştım, siparişimin parasını ödedim ve yiyecek paketini yanımdaki yolcu koltuğuna oturttum. Saatin kaç olduğuna bakmak için telefonumu kontrol ettim ve bir park yerinde yemek yemeye ve aileme zamanında evde olmaya yetecek kadar zamanım olduğuna karar verdim.

İlk 2 tacoyu mahvettim diyelim. Daha önce bir yiyecek parçasının nasıl göründüğünü hiç görmemiş gibi onları yere serdim. Kırıntı paketime geçmek üzereyken, karımdan nerede olduğumu soran bir telefon alıyorum.

""Taco Bell'de misin?! Caitlyn'i (kızımızı) futbol antrenmanına götüreceğini söylemiştin!""

Bok. Telefonu kapattım ve bir elim direksiyonda, diğer elim streç filmde, gaza bastım. Kızımı zamanında oraya götürmek için aceleyle geri dönmeye çalışırken otoyolda 70 yapıyordum.

Ama bu çıtır çıtır çok lezzetliydi. Lezzete, muhteşemliğe, lezzete çok fazla dikkat ediyordum.

Bir gümbürtü hissettim. Ön camım çatladı. Kenara çektim ve arabamdan, artık ölü bir geyiğin ve arabamdaki diğer hasarların yanı sıra patlamış bir ön camın kalıntılarına doğru adım attım. Caitlyn antrenmana geç kaldı."
"SO'm ve ben geçen yılın Ekim ayından beri çıkıyoruz ve beni gerçekten etkileyen birkaç şey var. Bir insan olarak çok romantik olmayan / şefkatsiz olduğuna ya da benden hoşlanmadığına dair pek çok işaret var.

-Sadece ilk ben söyledikten sonra seni seviyorum diyor. Ona sordum ve hemen hemen geri söylemenin yeterli olduğunu söyledi. Tamamen ikna olmadım.

- Sadece sarhoşken seksi başlatır. Ve ön sevişme yapmıyor. Asla üstüme gelmez. Sevişmek ya da ağır sevişmek bile. Seksten önce sevişmeyi istemenin çok fazla olduğunu düşünmüyorum. Bu mu? hatta boynumu öp. Kulağımı ısır. Bir şey. Birkaç kez ayık olduğumuzda ilerlemelerimi reddetti, ancak birkaç kez kabul ettiğinde her şeyi bana yaptırdı.

-Kendi isteğiyle çekici olduğumu düşündüğünü asla söylemez. Bunun gerçekten yapmayı öğrendiği bir şey olmadığını söylüyor. Bu doğru olabilir mi?

-Pek sevecen değil. Sadece yanağımı ovuşturuyor. Gıdıklandığı/rahatsız olduğu için dokunulmasından hoşlanmaz. Ama benim için de pek bir şey yapmıyor. Sırtımı ovuşturmak ya da ellerimi tutmak ya da saçlarımla oynamak ya da yanağımdan başka bir şeyi okşamak yok.

Biraz geçmişe gelince, SO'm kilo vermek için mücadele eden ve depresyon için ilaç kullanan daha iri bir adam. Yapabildiği zaman bana bir film ya da akşam yemeği ısmarlayacak ama bu hediyelerden/eylemlerden gerçekten sevildiğini hissetmiyorum.

Burada kaybediyorum. Güven/özdeğer ve depresyonla mücadele eden birinden çok şey mi istiyorum ve yardım etmek için ne yapabilirim?"
"Karım ve ben 5 yıldır birlikteyiz, 2 yıldır evliyiz. Serebral Palsi hastasıyım. Bu, ben doğarken geçirdiğim felç sonucu temelde (genetik olmayan) nörolojik bir ""hastalık"". Bir taraftaki kaslarım diğerlerinden çok daha zayıf. Ancak benimki çok küçük. Ben söylemedikçe kimse söyleyemez.

Koordinasyonum kötü. Beynim, vücudumun sol tarafının başka herhangi bir şeye göre nerede olduğunu tanımıyor. Bazen bu, bir şeyleri devirmeme veya bir şeylere çarpmama neden oluyor. Karım sinirleniyor ve bana beceriksiz diyor.

İşsizken bir depo bana iş teklif etti. Neredeyse ağır şeyleri kaldırıp hareket ettiriyordu. Bunu yapabileceğimi düşünmemiştim ama işe alınmak istiyordum ve bu yüzden denedim. Birkaç saat sonra kol kaslarım beni tuttu ve artık çalışmıyorlardı. Sonra eşime fiziksel olarak yapamayacağımı söyledim ve bana kızdı. Bana ""yeterince çabalamamam"" gerektiğini veya buna benzer bir şey söyledi. Ona engelimi her hatırlattığımda, bazen ""senden çok daha kötü durumda olan insanlar var"" diyerek bunu tamamen görmezden geliyor. Bunu anlıyorum ama bu beni etkilemediği anlamına gelmez.

Bunun hayatımı ne kadar etkilediğini ve yapabileceklerimin sınırlı olduğu gerçeğini eşime nasıl anlatabilirim?"
"Yani anlaşma şu ki, birbirimize gerçeği söyledik. Ancak bazı komplikasyonlar var:

1. Aile dostumuz, yan komşumuzun torunu. Babası, ablası ve kendisi her yaz 3-4 haftalığına ziyarete gelir.

2. Babası biraz fazla korumacı. 1'den 10'a kadar bir ölçekte 5 diyebilirim.

3. Ablası [16K] neredeyse her yere onunla gider. Yalnız zaman yoktur.

4. Farklı eyaletlerde yaşıyoruz, daha önce de söylediğim gibi, her yaz ziyarete geliyor. Ancak o Georgia'da yaşıyor ve ben California'da yaşıyorum.

Daha önce bir ilişkim olmadı ve bu kadar karmaşık bir ilişki pek sık gündeme gelmez. Bu ilişkinin nasıl yürüdüğüne dair bir fikriniz var mı? Merak eden varsa 10 gün sonra eve doğru yola çıkıyor. Herhangi bir fikir?"
"Birkaç ay önce, iki haftalık bir tatile çıkmadan hemen önce Tinder'da bir kızla eşleştim. Her gün konuştuk ve sonunda buluşmaya karar verdik. Geri döndüğümde, her hafta sonu, genellikle kısa yürüyüş gezilerinde takılıyorduk. Geçen hafta sonu nihayet ona çıkma teklif etme cesaretini buldum ve o da evet dedi. Ne yazık ki, babasının oldukça erken bir zamanda birlikte olmamızdan pek memnun olmadığını söyledi.

Yapılacak en iyi şeyin ailesiyle tanışmak olduğuna karar verdim, ama şimdi iyi bir ilk izlenim bırakma konusunda çok gerginim. Ev için bir hediye ve annesi için güzel çiçekler getirmeye çoktan karar verdim, ancak ne yapacağım / bundan sonra ne bekleyeceğim hakkında hiçbir fikrim yok."
"Bu yüzden zemini oluşturmak için ben ve 19F kızı birbirimizi isim bazında tanıyoruz 2 yıla kadar geliyoruz, görünüşe göre ben ve o aynı üniversite kursundayız. Şimdi ben ve kız arkadaşım 5 aydır çıkıyoruz, her şey harika, o eğlenceli ve harika. Birlikte vakit geçirmekten keyif alıyorum.

Şimdi olayların olduğu yer burası, bir süredir 19 F'ye karşı hislerim var. Ama asla onlara göre hareket etmedi çünkü onun bir erkek arkadaşı var ve yaklaşık bir yıldır çıkıyorlar. Sonra şu anki kız arkadaşımla tanıştım ve 19 F'den uzaklaşmaya, kız arkadaşımla daha çok zaman geçirmeye başladım.
Sonra 19 F'nin benimle alay etmeye ve oyun oynamaya başladığını fark ettim, bana sarılmaya ve kıçımı tokatlamaya başladım, içgüdüsel olarak onun kıçına tokat attım, ki bunun için kötü hissediyorum çünkü kız arkadaşım. Sonra 19 F benimle mücadele etmeye başladı, ben de onu iğneledim ki o da gülümsüyor.

Yani benim sorum şu ki, onunla tanıştığımdan beri bu tür şeyleri yapmak istememe rağmen, ilişkiler nedeniyle durmalıyım ya da belki bu konuda onunla yüzleşmeliyim.. fikirler?"
"Erkek arkadaşımın ailesi yaklaşık bir buçuk saat uzakta yaşıyor. Onları düzenli olarak ziyaret ediyoruz (eskiden her hafta sonu köpek öncesiydi). Cocoa'yı sahiplendiğimizden beri 3 kez ziyaret ettik (iki ayını aldık). Geliyor. O arabada harika!

Bir köpekleri var, 3 yaşında bir kömür ocağı/kenar kömür ocağı melezi. Biraz nevrotik ve az sosyalleşmiş. Ve morbid obez. Sanırım yeterince iyi biri ve kilosunu düşürmeye çalışıyorlar ama onu daha yeni düzenli olarak gezdirmeye başladılar. Oldukça az egzersiz yaptığından şüpheleniyorum ama aynı zamanda oldukça tembel bir köpek (belki kilosundan dolayı..)

Yani garip kısım. Onlar selamladıktan/oynadıktan sonra Cocoa'nın Roxy'ye yaklaşmasına izin verildiğinde ve Roxy nefes nefeseyken, hemen Roxy'nin dilini ve ağzını tutar ve yalamayı/kemirmeyi dener. Bunu o kadar çok yapıyor ki, Roxy sinirleniyor ve çekişme başlıyor.

Ziyaretin çoğunda onları ayrı tuttuğumuz için tanışmalarda oldukça yavaş davrandığımıza dikkat edin, tasmalarından kurtulmak için dışarıda oynamalarına izin verin (sert oynuyorlar, ancak çok fazla selam ve pozitif vücut dili, bu yüzden görünüşe göre anlıyorlar) boyunca) ve birlikte yürüdüler. Her ziyarette birbirlerine daha çok alışmışlardı. Birbirlerinin etrafında tasmasız olduklarında anlaşamıyorlar. Fiziksel olarak ayrılmaları gerekiyor, yoksa Roxy Kakaoya yaklaşacak ve Kakao onu yalamaya devam edecek. Kemirmenin ve ardından gelen boğuşmanın saldırganlığa yol açacağından endişeleniyorum; şimdiye kadar olmadı ama tekrar yerleşene kadar ayırıyoruz.

Cocoa'nın neden Roxy'nin dilini yalamak/kemirmek istediğini anlayamıyorum. Bunu köpek parkındaki köpeklere yapmıyor. Oldukça bağımsız ve diğer köpekleri rahat bırakmaktan mutlu. Roxy hariç. Bir şekilde sabitleniyor ve ikisi biz fiziksel olarak müdahale etmeden dinlenemiyor.

Bu davranışa ne sebep olur ve endişelenmem gereken bir şey mi yoksa hafifletmek için bir şeyler yapabilir miyim?"
"Geçen cumartesi, karım ve ben iki arkadaşımla bisiklete binmeye gittik. Pedallara yeni bir klips sipariş etmişti ve onları denemek istiyordu. Bununla birlikte, pedallara girip çıkmayı hiç uygulamadı ve birkaç kez düştü. Son büyük düşüşünde kıçında büyük bir sıyrık oluştu. Görünüşe göre karım tüm vücut aynasına bakarken bir yarayı temizleme konusunda o kadar koordineli olmadığı için benden onu tedavi etmesine yardım etmemi istiyor.

Bugüne hızlıca ilerleyin. Kayınbiraderim ve yengem gelip biraz baş ağrısı ilacı almak istiyor. benim s.i.l. iyi hissetmiyordum, bu yüzden eminim dedim. O sırada karımın duşta olduğunun farkında değildim. Alışkanlık dışında ikisi de oldukça sık ziyarete gelirler ve genellikle içeri girmeleri için kapıyı açarım.

Karısı duştan çıkar ve poposundaki yarayı temizlemek için bir kez daha yardımımı ister. Bunu onun için yapmak konusunda hâlâ çok tereddütlüyüm ama pes ediyorum. Oturma odasına geliyor ve temizlemem için neosporin ve peroksitle karnının üstüne uzanıyor. TEMİZLİĞİ GÖSTERİN! Peroksit devam ediyor ve karım bir şey acıdığında o ""SSSSSSS"" sesini çıkarıyor ama siz bu sesi çıkarmak istemiyorsunuz. Yine de, acıya karşı yüksek bir toleransı olmadığı için başkalarının duyabileceği kadar yüksek. Sonra popo yarasına neosporin sürmeye devam ediyorum. Ben başlar başlamaz ön kapı açılıyor ve enişte ve baldız içeri giriyor. Duydukları ilk sözler ""Şimdi daha iyi hissetmiyor musun?"" oluyor. Bir demet kalın beyaz ağrı kesici krem ​​olan neosporini yaranın üzerine sürerken. Karım utançtan ayağa fırlıyor ve izolasyon için yatak odasına koşuyor. B.i.l'im ve s.i.l'im, ne halt ettiğimin her türlüsünde bana bakıyor. Durumun utancını ve garipliğini ortadan kaldırmak için onlara sadece baş ağrısı ilacı verdim ve bolca özür diledim."
"Yani, ayrılmak böyle bir duygu. Tanrım berbat. Ben (20/K) bu hafta sonu yaklaşık 4 aylık eski erkek arkadaşım (21/E) tarafından terk edilmiştim. Bana yapılacak doğru şeyin bu olduğunu ve uyumlu olmadığımız için zaten yürümeyeceğini söyledi. Kısacası, temelde olan buydu. Konuştuk, ağladık, beni daha iyi hissettirmeye çalıştı ve bizim de ihtiyacımız olması için bana bazı sallantılı nedenler verdi.

Beni en çok rahatsız eden bu konuşmanın sol sahadan çıkmış olması. Buna hazırlıklı değildim ve bir döngüye atıldım. İşlerin yolunda gittiğini sanıyordum ama bunda bir sorun görmedim. Daha önce bunun uzun sürmeyeceğini söylemiştik ve bunun devam edeceğini biliyordum ama bu tam bir sürprizdi.

Benim düşünmediğim yerde onun hakkında düşünecek zamanı vardı, o yüzden buradayım. Bekar, Sevgililer Günü'nden hemen önce. Bundan daha fazla iç karartıcı olabileceğini sanmıyorum. Ama seninle aynı yurtta yaşayan birini nasıl unutursun? Ve özellikle tüm arkadaşlık olayını deniyorsak?"
"Bizimle çok şey oldu. Her ikisinin de kötü geçmişleri var ama çoğunlukla beni milyonlarca şey hakkında üzen büyük bir hastalıkla (kötü Gerd) uğraşıyordum. Şimdiye kadarki en nazik, en verici insandı ama o kadar çok ki, patlamalarıma rağmen her zaman orada olacağını düşündüm. Onu geri almak için her şeyimi verirdim ama ben sadece onun mutlu olmasını istiyorum.

Kendi kendime çalışmaya, fitness yapmaya, içki ve sigarayı bırakmaya ve kendi işimi kurmaya başladım.

Onu ilişkide değersiz hissettirdim ve ayrıldıktan sonra 2-3 haftayı benim için ne kadar değerli olduğunu bilmesini sağladım. Daha önce büyükbabamın cenazesinden sonra ayrıldık, anında pişman olduk ve ardından bir hafta onun peşinden koştuk ve tekrar birlikte olduk. Birbirimizi çok özlediğimiz için asla tam anlamıyla barışamadık.

Herhangi bir görüşmeye girmeyecek ama birlikte bir hayır kurumu yönetiyoruz. Bir gün bir etkinlikte buluşmak zorunda kaldık ve başlangıçta alıştığımız gibi davrandık, inanılmazdı. Birbirimizden ayrıldıktan sonra bana şaka yollu mesaj atıyordu ve bu da harikaydı. Zaman geçti ve ben bir şeyleri halletmeye çalışırken o yeterince iyi olmadığını, benim için nasıl iyi olmadığını ve benim için değişmem gerektiğini söyleyip duruyor. Çok iyiyim (şu anda hayatımda yaptığım şey yüzünden). İyi olup olmadığını soruyorum ve oraya geldiğini söylüyor. Ona emin olup olmadığını soruyorum ve ""Ben iyiyim.. Sadece kendin olmaya konsantre ol"" diyor. sonra ikimiz de iyi geceler dedik. Onunla sadece romantik olarak ilgilendiğim için arkadaş olamayacağımızı önerdiğimde, saldırganlıkla başladı, bu yüzden kesinlikle bazı duygular hala oynuyor?

Bunu geri almak için herhangi bir şans var mı? O gerçekten harika ve ona ne kadar kötü davrandığımı asla unutamıyorum, özellikle de birlikte bir yardım komitesi yönetirken."
"Onunla tartışmadığım için bana kızdı. Robot gibi olduğumu söylüyor. Bağlam uğruna, ona 4. sınıfta zorbalığa uğradığımı söylediğim zamanki gibi, bunun duygularımı göz ardı ettiğini söyledim.

Onunla genellikle rahat bir şekilde konuşurum, ancak bir saatten fazla bir süre ne kadar kızgın olduğunu söylemeye devam etti, ben de kızmaya çalışacağımı düşündüm ve onun insanlar hakkında boktan/dedikodu yaptığı noktayı gündeme getirdi ve sonunda bahsettim. kız kardeşinin erkek arkadaşının onu dövüyor gibi göründüğünü düşünmeden bende iyi bir izlenim bıraktığını düşünmeden. Bunu onaylamıyorum ama onun yerine iyi geceler dedim ve o da alçak sesle küfrederek telefonu kapattı.

Bir tartışma istedi ve aldı, ama şimdi ilişkimiz muhtemelen paramparça oldu. Bu yüzden aynı anda iki kişi birbirine kızmamalıdır. Önce özür dilemek istiyorum, ama çocuk oyuncağı gibi görünmeden nasıl özür dileyebilir ve onun öfkesini azaltabilirim?"
"Ben 6'3"" ve kabaca 260 pound.
resim-

Burada dürüst olmama izin verin, hiç iyi yemek yemiyorum, meşgul bir adamım, her gün kötü bir şekilde dışarı çıkıyorum ve çok az egzersiz yapıyorum veya hiç egzersiz yapmıyorum. Ağırlığım, korkunç diyetime rağmen yaklaşık bir yıldır 260 civarında dalgalanıyor.

Unutulmaması gereken bir şey daha, son 2 gündür oldukça meşguldüm, her gün belki 1-2 öğün yemek yiyordum. Ve 262 kilodan 248 kiloya düştüm. 2 GÜNDE!

Bu normal olamaz ve açıkçası beni endişelendiriyor.

Bu hızlı bir metabolizmam olduğu anlamına mı geliyor? Su ağırlığı mıydı?

Ben de fazla kilolarımdan kurtulmak için çalışmaya başlamak istiyorum, işte güncel bir resim.

Hedef kilom ne olmalı? Bu benim 260'ım, çöp gibi görünüyor."
"Benimle aynı kampüste üniversiteye giden bu adamla bir yılı aşkın süredir arkadaşım. Her zaman dersler arasında yetişir ve takılırdık ve hatta şarap içip işimizi bitirmeyi içeren bazı ev ödevi geceleri yapardık. Ona her zaman aşık olmuştum ama onu okumak o kadar zor ki, tamamen arkadaş bölgeli olduğumu düşündüm.

Bir gece barlardan erken döndüm ve içmeye devam etmek istedim ki, takılmak ve içmek için aşağıda olup olmadığını sordum. Gittim ve içtik, konuştuk ve bir TV şovunun bölümlerini izledik. Bu süre boyunca hiçbir hamle yapılmadı. Sonra sabahın erken saatlerine geldiğinde, bölümlerden birinde uyuyakaldım ve beni temelde benimle sevişmek ve takılmak için uyandırdı.

Bundan sonra ne yapacağımı bilemedim, bu yüzden onun bir şey söylemesini bekledim ve sanırım ikimiz de şoktaydık, bu yüzden giyindim ve birkaç kelime değiş tokuş ettik ve bayıldım. Geçenlerde, attığım bir komisyona geldikten sonra tekrar takıldık ve arkadaşlarla içki oyunları oynamak için dairesine geri döndük ve sonra sadece geri gelme daveti almak için evime geri döndüm. Bu bağlantıdan sonra beni terk eden ve bana sadece 3 saat içinde kalkması gerektiğini söyleyen oydu. Ama sadece kıyafetlerini giydikten ve beceriksizce kapıdan dışarı gösterdikten sonra asla öpüşmeyiz ya da başka bir şey yapmayız.

Arkadaşları onun peşinden gitmem için beni zorluyor ve bir şeyler isteyebileceği konusunda tembel olduğunu ama bir şeyleri elde etmek için hiçbir zaman gerçekten yolundan çıkmadığını söylüyor. Ayrıca önümde arkadaşlarına, kızlarla sadece arkadaş olamayacağınızı ve aynı zamanda onlardan etkilenemeyeceğinizi ve bu şekilde yürümediği için ilişki kurmayı planlayamayacağınızı söyledi. Öyleyse peşinden gitmeye çalışmalı mıyım yoksa şimdi olduğu gibi mi tutmalıyım? Arkadaşlarım bana Buz Kraliçesi olduğumu ve yeterince ilgi göstermediğimi söylüyor."
"Bu kızla birkaç aydır konuşuyorum, onunla işte tanıştım ama artık orada çalışmıyor. Başlangıçta harika gitti ve gerçekten iyi anlaştığımızı düşündüm ve ondan kız arkadaşım olmasını istedim. Benden hoşlandığını ama bir ilişkiye hazır olmadığını ve eski sevgilisinin tacizde bulunduğunu söyledi. Bana sürekli kalbinin nasıl kırıldığını ve hazır olmadığını söyledi. Onun yanında olmak istiyorum ama beni uzaklaştırmaya devam ediyor ve mesajları gerçekten tepkisizleşiyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Daha iyisini hak ettiğimi ve onun olamayacağı biriyle birlikte olmak istediğimi söyleyip duruyor. Ama ben kimseyi sevmiyorum, onu seviyorum."
"Biraz arka plan: Erkek arkadaşım ve ben birlikte büyüdük ve neredeyse tüm hayatı boyunca benden hoşlandı. Ben on altı yaşındayım ve o on beş yaşında. Ben taşınmadan önce en iyi arkadaştık ve sonra birbirimizden hoşlandığımızı fark ettik. Son yedi aydır uzak mesafelerden çıkıyoruz ve çok iyi anlaşıyoruz. Tartışmıyoruz ve olayları mantıklı bir şekilde çözüyoruz. Tüm ilişki boyunca onu ilk kez ziyaret etmekten yeni döndüm ve harikaydı (hoşçakal demek çok zor olsa da).

Durum: Erkek arkadaşım sürekli depresyonda ve ona nasıl yardım edeceğimi bilmiyorum. Onu neşelendirmeye çalışıyorum ve onunla konuşmak genellikle ona yardımcı oluyor ama ben ortalıkta yokken derin korkulara kapılıyor. Bazen bir konuşmanın ortasında bile birine girebilir. Onu gerçekten önemsiyorum ve onun da aynı şekilde hissettiğini biliyorum. Yaptığım bir şey olmadığını biliyorum. Bu yıl okulda çok zor bir yıla başlamak üzereyim, bu yüzden ilişkimizin eskisi gibi olmayacağını tahmin ediyor. Sanırım son zamanlarda bu kadar depresif olmasının nedeni bu olabilir.
Her zaman konuşmasak bile onu neşelendirmenin ve onu önemsediğimi hatırlatmanın bazı yolları nelerdir?"
"Yani, büyürken çocukluğumla ilgili birçok sorun yaşadım. Ailem uyuşturucu bağımlısı. Annem bir fahişe. Babam bir pezevenk. Bir yeraltı çocuk pornografisi/fuhuşuna (hiç penetrasyon olmamasına rağmen) karıştım. Duygusal, zihinsel, cinsel ve fiziksel olarak çok ciddi şekilde istismara uğramış olarak büyüdüm.

Gerçekten şanslıydım ve 10 civarında ringden çıktım ve 12 (anne) ve 15 (baba) yaşlarında ailemi hayatımdan çıkardım. Birkaç dönem psikotik depresyon ve kaygı yaşadım ama son 2 yıldır ""temiz"" oldum. Yoğun terapi gördüm ve hala ara sıra terapiye gidiyorum. Artık çok normalim. Çoğunlukla mutlu bir insanım, harika bir arkadaş grubum var, üniversiteye gidiyorum, bir işim ve birçok hobim var.

Kısacası, gerçekten uyumlu ve sağlıklı bir insan oldum ve bulunduğum yere gelmek için gerçekten çok çalıştım.

Ama bir süre çıktıktan sonra fark ettim ki bu şeyler gün yüzüne çıktığında insanlar artık beni görmek istemiyor. Onları gerçekten gündeme getirmiyorum ama genellikle 4-6 aylıkken ortaya çıkıyorlar. Ayrıntıya girmemeye özen gösteriyorum. çoğunlukla kötü bir çocukluk geçirdiğimi söyleyen; belki uyuşturucu kullanımından ve artık ailemle konuşmamaktan bahsedilebilir. Şimdi iki kez, geçmişimin onları rahatsız etmesi gibi tek bir nedenden dolayı terk edildim.

Şu anda hala çıkıyorum ve ilişkilerimden çok memnunum ama bir dahaki sefere biriyle ciddileştiğimde ve nasıl tepki verecekleri konusunda endişeliyim ama sorarlarsa onlardan bir şeyler saklamanın adil olduğunu düşünmüyorum.

Yani, sorularım:

* Bu soruları nasıl çözebilirim?
* Artık sağlıklı bir insan olmama rağmen geçmişim beni son derece istenmeyen biri yapıyor mu?"
"*Boktan, sıradan olmayan başlık için özür dilerim*

Kız arkadaşım ve ben yaklaşık 6 aydır çıkıyoruz, ikisi de 20'li yaşların başında.

2 yıldır bir erkekle LDR'deydi ve onu bu iki farklı adamla birkaç kez aldattı. İkisiyle de bir süre ayrı çıktı, ayrıldı ama sonrasında yine onlarla takıldı.

Onlarla tuhaf bir ilişkisi var ve açıkça onunla hala takılmak istiyorlar (ve kesinlikle hala onunla ilgileniyorlar). O da onlarla takılmak istiyor. Bu iki adamla anlaşamıyorum, cehennem gibi gölgeli.

Şu anda iyi bir ilişkimiz var, ancak son zamanlarda bu adamlar çok daha sık ortaya çıkıyor ve bu bende büyük sorunlara neden oluyor.

Bu normal mi? Ben mi fazla kıskanıyorum yoksa eski erkek arkadaşını aldattığın adamlarla takılmak tamam mı? Ben de çok yakında ondan birkaç ay uzak kalacağım ve ben yokken bir şey olacağından endişeleniyorum.

Kayboldum, onu kaybetmek istemiyorum ama bunun bana getirdiği stresi gerçekten kaldıramıyorum."
"Ben ve bu kız son bir aydır görüşüyoruz. Her ziyaretimizde genellikle kucaklaşırız falan ama öpmek dışında hareketler yaparsam tereddüt eder ve yüzünü uzaklaştırır. Birbirimizi gördüğümüz süre boyunca erkek arkadaş ipuçları verdi ama ben pisliği oynadım ve şaka yollu onları başından savdım. Genelde her gün bana mesaj atıyor ve her şeyin yolunda gittiğini sanıyordum.

6. kez kucaklaştık ve biraz daha seviştik. Ama yine de tüm bunlardan dolayı hayal kırıklığına uğradım. Bu yüzden eve giderken ona ültimatom verdim, bir ilişki isteyip istemediğini bilmek istediğimi söyledim çünkü sadece kucak arkadaşı/arkadaş olmak istemiyorum. Ben de 4 gün karar ver de zaman kaybetmeyeyim dedim. Bana sarıldı ve veda öpücüğü verdi.

Sonra metinlerin sıklığı azaldı ve 4 gün sonra ona bir şeyler düşündün mü diye sordum. Kızgınlıktan sildiğim için, başka kelimelerle söylediği şey buydu.

Senden hoşlandığımı bildiğini biliyorum ama şu anda bir ilişki isteyip istemediğimi bilmiyorum çünkü hayatta hedeflerin falan var diye beni terk edecek birini istemiyorum. Ve ben de hayatımı iyileştirmek istiyorum.

Ona anladığımı söyledim ve bana beni önemsediğini ve benden hoşlandığını söyledi. ve bana onunla onun gibi konuşan erkeklerin ve engellediği diğer erkeklerin olduğunu söyledi. Oynanmaktan hoşlanmadığımı söyledim ve o zaman bildiğimi söyledi.

Şimdi ondan mesaj falan yok, önce mesaj atmak istemedim çünkü bunun artık seni istemediğimi söylemenin güzel bir yolu olduğunu düşünüyorum. Devam etmem gerektiğini hissediyorum. Sanırım onu ​​bugün işte gördüm ve bakmadı bile ki aşırı düşünen zihnim öfkelendi."
"Yani geçmişimden dolayı 20 yaşındayım ama bunun üstesinden gelmek için çalışıyorum. Biraz zaman alsa da herkesle iyi anlaşırım ama hiç takılacağım yakın arkadaşlarım filan olmadı.

Son 4 veya 5 yıldır iş için tüm Avustralya'yı dolaştım, bu yüzden biriyle tanıştığımda onu yalnızca 2 belki 3 aydır tanıyorum ve sonra onlarla bir daha asla konuşmuyorum. İçki ya da parti yapmıyorum, bu yüzden çok sayıda insanı dışarıda bırakıyorum ama benim gibi daha çok insan olmalı ama nerede ve nasıl?

Ekstra not, eski Kız Arkadaşım FB hesabımı sildi çünkü tüm arkadaşlarını ekledim ve yeni bir tane yapmakla asla uğraşamazdım.

Düzenleme: Erkek/kız arkadaşlar ilişki değil."
"3. sınıfta okula yürüyerek giderdim. Yarı yolda, midemde bir baskının köpürdüğünü hissettim. Bunun sadece gaz olduğunu düşünerek, osuruğunu sıktım ve sadece iç çamaşırlarımın popo çamuruyla anında mahvolmasını sağladım. Eve dönüş yolu çok uzundu ve geç kalacaktım, bu yüzden 10 yaşındaki beynim boşver, okula böyle git dedi.

Sınıf arkadaşlarım ""Bu koku da ne?! Kaka gibi kokuyor"" dediğinde günün geri kalanını etrafımdaki bok kokusu karşısında şok olmuş gibi davranarak geçirdim."
"Erkek arkadaşımla neredeyse altı aydır birlikteyiz ve çok mutluyuz. Çoğu gece birlikte uyuyoruz, sık sık gelecek hakkında konuşuyoruz ve genellikle birlikte olduğumuz için ne kadar şanslı hissettiğimizi ve birlikte olduğumuz için ne kadar mutlu olduğumuzu ifade ediyoruz. Şu an itibariyle, hayat arkadaşım olma yolunda ilerleyebileceğini hissediyorum. (Belki hayal görüyor, ama bunun bir rahatlık meselesi olduğunu düşünmeyi seviyorum - birlikte olmamızın ve bu kadar ciddi olmamızın birçok nedeni, sadece rahat olmamız ve garip bir şekilde birbirimize uyum sağlamamız.)

Ancak, beynimi rahatsız ediyor: Erkek arkadaşım hala beni sevdiğini söylemedi. Beni önemsediğini biliyorum. Bunu bana davranış şeklinden ve benimle geçirdiği muazzam süreden görebiliyorum. Bunu söylememesine özellikle üzülmedim, çünkü mutlu olmaktan ve herhangi bir nedenle benimle olmak isteyen biriyle birlikte olmaktan mutluyum, ama sadece merak ediyorum, reddit, ne kadar sürdü? O sihirli kelimeyi mi bekliyorsun? Ve sizce ne kadar beklemeliyim?

(Önce söylerdim ama özel bir an olmasını istiyorum ve bunun garip bir ""ah, henüz öyle hissetmiyorum"" veya acınası/baskılı bir ""Seni seviyorum"" olmasını istemiyorum. )"
"Yani iki haftadan biraz daha uzun bir süre önce, arkadaşım sinema biletleri için önceden sipariş verdiğim için bana kızdı, [Bununla ilgili daha fazla bilgiyi burada bulabilirsiniz] ama temel olarak, üvey babam biletlerimizi önceden sipariş etmemi ve sonra ona nerede olduklarını söylememi istedi. ve amcası yanımızdaki koltukları önceden sipariş edebilir, sonunda bana kaba olduğumu falan söyledi ve ben de bu konuda oldukça üzüldüm. Son birkaç aydır gerçekten aptalca tartışmalar yaşıyoruz ve bundan biraz sıkıldım, bu yüzden onun tek arkadaşım olmasına rağmen (bunu bilmiyor ama onun tek arkadaşı olduğumu söylüyor) gerçekten takılabilir), işleri bitirmek en iyisidir.

Şimdi dün bana ""Hey shelcod"" diye mesaj attı ve ben aptalca ""Hey"" diye cevap verdim çünkü ne diyeceğini merak ediyordum. Sonunda yüz yüze konuşmak için bir araya gelmeyi teklif etti ve ben de ona önümüzdeki haftaya kadar müsait olmadığımı söyledim.

Şimdi mesele şu ki, bunu daha çok düşündüm ve ona nasıl söylersem söyleyeyim, sonunda onun duygularını inciteceğini ve kimseyi üzmek istemediğimi fark ettim. Bu yüzden 3 fikir buldum. Ortadan kaybolsam ve ona başka bir şey söylemesem daha mı iyi olur, yüzüne söylemeli miyim yoksa gidip onunla barışmalı ve sonra gelişigüzel bir şekilde tüm iletişimi kesmeli miyim?"
"26, 63 inç, 110 kiloyum. Haftada bir kez 2,5 mil koşarım, masa başı bir işim var.

Göz doktorunda 145/95 puan aldığım için tansiyonumu takip etmeye başladım. Beyaz önlük sendromuna yatkınım. Ne zaman doktorda tansiyonum yükselse bu bahaneyi uydururdum. Ama göz doktoru benim için KOLAY. İzlemeye başladığımdan beri tansiyonum hiçbir zaman ""yeşil"" aralıkta olmadı. Sabah, öğle ve akşam ölçümleri alıyorum. Yediğim ve içtiğim her şeyi yazıyorum, tuz alımına ve kafeine bakıyorum. Yüksek değil.

Bu sabah, yataktan kalktığımda ve kahvemden önce, 125/112. Vay. Dün gece içtim ve tuzlu atıştırmalıklar yedim ama aman tanrım.

Genel olarak kaygılı bir insanım. Görüşmeler sırasında kurdeşen oldum ve bir yerden telefon yerine internetten yemek sipariş etmenin bir yolu yoksa sipariş vermem.

Son zamanlarda, endişelenmek için bir nedenim var. Şu anda buradan 500 mil uzakta erkek arkadaşımın memleketine taşınmakla karşı karşıyayım. İşime veya aileme bundan bahsetmedim ve haberi vermekten korkuyorum. Aylardır iyi bir gece uykusu çekmedim.

Neredeyse her gece kabuslar görüyorum, yanak ısırıyorum, diş gıcırdatıyorum. Her zaman yorgunum. Başım ağrıyor. Kolayca ağlarım.

Öyleyse, sanırım sorum şu, tedavi etmek için doktora ne gitmeliyim? Genetik olarak yüksek tansiyona yatkın olabilir miyim, yoksa tansiyon kaygımın başka bir belirtisi mi? Korktuğum için kaygı için hiçbir şey almadım. Annem yıllar önce bir şey alıyordu ve o aynı kişi değildi. Ben böyle olmak istemiyorum."
"Tamam, bunun çok önemli bir şey olmadığını biliyorum ama içimden geçenleri dinlemek ve iyi bir şey yapmak konusunda kendimi iyi hissediyorum. Yani ikimiz de 20'li yaşlarımızın başındayız. Ben ve ağabeyim hayatımızın çoğunda en iyi ilişkiye sahip olmadık ve son zamanlarda daha iyi hale gelmesine rağmen hala birbirimize nasıl açık olacağımızı falan çözüyoruz ve o hiçbir şey söylemedi bu konuda. Gerçekten o kadar büyük bir anlaşma olmadığı için ondan gerçekten beklediğimden değil.

Her neyse, kendimi iyi hissediyorum ve kibirli falan olmadan birine söylemek istiyorum.

Sadece tatildeydik ve okyanusta yüzüyorduk. Bir kürek tahtası kiralamıştık ama rüzgarlar biraz kuvvetliydi bu yüzden küçük bir koyda sadece bir iyi koşu yapabildik, sonra farklı bir kumsala gitmeye karar verdik. Bu kumsalda daha büyük dalgalar ve bir o kadar da rüzgar vardı.

Oraya varıyoruz ve o hemen kürek tahtasına biniyor ve ben yüzmeye karar verene kadar sadece bir dakika kadar oradaydı. Birkaç dakika sonra artık tahtada olmadığını fark ettim, bu yüzden etrafa baktım ve bir kürekle sallanan kollar gördüm ve o olduğunu anladım. Yine de dengesini sağladı ve kıyıya geri yüzmeye başladı. Mücadele edebileceğini düşündüm ama iyi olacağını düşündüm.

Bir iki dakika sonra hala kıyıya geri dönmeye çalıştığını ancak gerçek bir ilerleme kaydetmediğini fark ettim, bu yüzden yardıma ihtiyacı var mı diye yüzerek bakmaya karar verdim. Oraya gidip yardıma ihtiyacı olup olmadığını sordum ama bir şey söyleyemeyecek kadar yorgundu. İyi olup olmadığını sordum ve hala cevap vermedi. Ben de tahtayı tuttum ve o öylece takılıp arkada sürüklenirken onu kıyıya yüzdüm. Aklını kaçıracak kadar yorgundu.

Tamamen iyiydi, sadece yorgundu. O gün rüzgar olsa da kim bilir başka türlü ne olurdu. O kadar çılgınca bir şey yapmadım ama kardeşime yardım ettim ve bu oldukça iyi hissettiriyor."
"Merhaba /r/relationship_advice, uzun zamandır burada pusudayım!

Bir kullan-at kullanıyorum çünkü erkek arkadaşım bir redditör arkadaşım.


   Biraz arka plan: Yunanistan'dan 22 yaşında bir kızım, ulusal sınavlara girdim, CS Üniversitesi'ne girmeyi başardım ve bazı kişisel sorunlarım olduğu için maalesef 1 yıl sonra okulu bırakmak zorunda kaldım. Bir yıllık aradan sonra hayatımda bir şeyler yapmam gerektiğine karar verdim ve kendimi özel bir CS (Bilgisayar Bilimi) kolejinde buldum.


Erkek arkadaşım benimle aynı süreci izledi ama ulusal bir Teknik Okula girdi (belki yanlış terim ama burada üniversiteler> teknik okullar dediğimiz gibi veya benim kabaca çevirdiğim gibi en azından: P) var. . Şu an 10. yılında ve diplomasını alabilmesi için 1 dersi geçmesi gerekiyor. Eskiden çalıştığı şeyle hiçbir ilgisi olmayan bilgisayarlarla ilgileniyor.



**Sorun** : Bariz sorun şu ki, ne olursa olsun bir derece alacağımı düşünüyor, çünkü babam bir ton para ödüyor. Diğer sorun ise aptal olduğumu düşünüyor, en temel şeyleri 4 yaşındaki bir çocuğa anlatır gibi açıklıyor.



Örneğin: ""Bu komutla [buraya paragraf ekle] yapamazsınız, veritabanı buna izin vermiyor"" . Ben de ""evet, biliyorum, bu oldukça basit şeyler"" gibiyim.

Onu mezuniyet törenime davet etmemeyi ciddi ciddi düşünüyorum çünkü asıl amaç ne? Bu durumu nasıl ele almalıyım?"
"Bu sömestr gerçek bir hap oldum, çünkü stres seviyelerim okulla tavan yaptı. Erkek arkadaşım inanılmazdı: ihtiyacım olduğunda çalışmam için bana zaman veriyor, gözyaşları içindeyken bir şeyi çözmeme yardım ediyor ve sadece süper destekleyici. Geçenlerde PAX East'e gitti ve benim için bir kitap imzalattı (ona sormadım ve bunu yaptığını bilmiyordum) çünkü gidemediğim için gerçekten üzgündüm. Onun için gerçekten güzel bir şey yapmak istiyorum ama fikir bulmakta zorlanıyorum...kafam okulla ilgili şeylerle çok dolu ;-;

Onun hakkında: fizik doktora öğrencisi, bisiklete binmeyi ve koşmayı seviyor (ve kendini yüzmeye zorluyor), kitap okumayı (en sevdiği kitap The Name of the Wind), neflix izlemeyi ve sıradan bir oyuncuyu seviyor.

Tam gün okulda olduğum için çok fazla param yok ama ben de çalışıyorum, bu yüzden buna biraz harcayabilirim. Belki ~ 100 $ gibi? Bir hafta sonra bahar tatili var ve Boston'un yaklaşık bir saat kuzeyinde yaşıyoruz!

Bana eğlenceli fikirlerinizi verin!!"
"Küçük bir arka hikaye ile başlayacak:

Bir yıldan biraz fazla bir süredir kız arkadaşımla birlikteydim ve dürüst olmak gerekirse hayatımın en mutlu yıllarından biri oldu. Kız arkadaşım bana hayrandı ve beni çok mutlu etti. Eylül ayında kız arkadaşım evde kalırken üniversiteye taşındım ve ben uzakta olduğumdan beri yarı düzenli olarak görüştük.

Ancak taşındığımdan beri farklı hissettirdi. Beni yanlış anlama, onu sevdiğim ve değer verdiğim miktar değişmedi ama bu yaşımda ciddi bir ilişkiye hazır olmadığımı hissetmeye başladım. Henüz gençken yapmak isteyip de ciddi bir kız arkadaşla yapamadığım birçok şey var ve onun için olmak istediğim erkek arkadaş olamamaya başlıyordum çünkü kalbim 100 yaşında değildi. % içinde. Bunu bitirmem gerektiğini anladığım bir aşamaya gelmişti çünkü onu üzmemek için bir süredir onunla kalıyordum ve öyleydim, bunun aksine, gerçekten istediğim şey değildi ki bu benim için doğru sebepler değil. ilişki içinde olmak

Kız arkadaşımın tamamen ezildiğini biliyorum. Beni sosyal ağlarda hemen engelledi ve şimdi benimle bir daha asla konuşmayacağından korkuyorum. Onu gerçekten incittiğimi biliyorum ama sonunda onunla arkadaş kalmaktan başka bir şey istemiyorum ama neden olduğumu bildiğim incinme beni içten içe öldürüyor, doğru kararı verdiğimi hissetmeme rağmen bunun bitmesini istiyordum. iyi şartlar (peki çok kavga etmeyen şartlar vs.), ona yaptığımı bildiğim şey yüzünden hala bok gibi hissediyorum.

Sadece kendileri de benzer durumlarda olan insanlardan kız arkadaşımın iyi olacağına dair biraz güvence arıyorum çünkü şu anda kendimi berbat bir insan gibi hissediyorum ve bu korkunç.

Bu mesaj yazılanların en iyisi değilse özür dilerim ama buraya kadar geldiyseniz okuduğunuz için teşekkür ederiz."
"Bu kızla bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce benimkinden birkaç saat uzaklıktaki bir üniversitede tanıştım ve birkaç ay içinde çıkmaya başladık, başlangıçta birbirimizi yalnızca hafta sonları gördük ve birlikte birkaç uzun dönem geçirmeyi başardık, bir ay en uzun süremiz.

Daha sonra, 30 saat uzaklıktaki ilk geldiği yere geri dönmek zorunda kaldı.

İlişkimizin %80'i internette gerçekleşti ve ikimiz de buna çok dahil olduk ve her zaman günün sonunda oradaydık. Kısa bir süre önce 2 aylık bir ziyaret planı iptal edildi çünkü ikimiz de böyle bir ziyarete izin vermeyecek işler alıyoruz ve bu beni mahvetti.

Zamanın bir kısmında zorlu bir yol olmuştu çünkü mesafe bizim için zordu ve çok fazla hüsrana neden oldu ama yine de birbirimizi sevdik ve hala seviyoruz. İkimiz de birlikte olma şansımızın yıllar alacağı konusunda hemfikirdik, ben de bitirdim. Onun kalbini kırdığımı biliyorum ve bu beni öldürüyor çünkü ben de kendiminkini kırdım.

Sanırım birine ne yaptığımı ve neden yaptığımı anlatmak ve benzer nedenlerle ilişkisini bitiren var mı diye bakmak için buradayım. Mesafe benim için çok fazlaydı, umarım büyük bir hata yapmamışımdır."
"Bu yüzden GF'm ve ben yarım yıldan biraz fazla bir süredir birlikteyiz ve harika bir ilişkinin tadını çıkarıyoruz, çok anlayışlıyız ve iyi iletişim kuruyoruz. Asıl mesele, kız arkadaşımın konu arkadaşları olduğunda biraz ""takipçi"" olması. Ödün vermek yerine herkesi memnun etmeye çalışır ve arkadaşlarına hayır demekte zorlanır.

Bu, bunun mükemmel bir örneğidir. Avustralya'da, liseden mezun olduktan sonra, mezunların genellikle Queensland'deki sahil boyunca içki içmek, uyuşturucu kullanmak ve genel olarak lisenin sonunu kutlamak için toplandığı, okullar adı verilen bu büyük etkinliğimiz var. GF'min arkadaşları temelde onunla gelmemi istemediklerini çünkü bunun bir ""kız olayı"" olmasını istediklerini söylediler. Ve tabii ki gf'im aynı fikirde ve neden gelmemi istediğini söylemiyor ya da karşı çıkmıyor. Tıpkı ""denedim ama kızlar seni orada istemiyor"" gibi. Ve bu sadece birkaç gece için değil, iki hafta boyunca oraya gidiyor.

Çok katı bir Yahudi ailesinde büyüdü, bu yüzden ailesine isyan etmenin bir yolu olarak kesinlikle içki içecek, esrar içecek ve uyuşturucu kullanacak. Hangisi sorun değil çünkü ben de bu şeyleri seviyorum, tüm eğlenceyi kaçırıyormuşum gibi hissediyorum, anlıyor musun?

Ayrıca son olarak kız arkadaşım inanılmaz derecede iyi görünüyor, çok hoş bir vücudu var ve yüzü çok simetrik (çekici). Ne zaman birlikte kulüplere veya barlara gitsek, ona her gece en az 3 veya 4 erkek yaklaşıyor, bu tür şeyler için endişelenmem yanlış mı?"
"[17 yaşındayım, bu yüzden lütfen gençlik draması/olgunlaşmamış hormon aşılanmış kararlara katlanın]

Başlangıç ​​olarak, 'James'i üçüncü yılımın başından beri sevdim, her zaman iyi arkadaşız ama ondan yeni hoşlanmaya başladım (hormonlar yüzünden mi? Bilmiyorum? Cidden... gelmiş geçmiş en tatlı adam). Bana balo teklif ettiğinden beri her şeyin yolunda ve güzel gittiğini sanıyordum. Aptal içe dönük benliğimin ona gerçek duygularımı söylemeyi reddettiğini unutmayın, bu yüzden ona karşı bir şeyler hissedip hissetmediğim konusunda kafasının karıştığını düşünüyorum.
Balodan birkaç gün sonra arkadaşıma mesaj atarak bana çıkma teklif ederse ona evet diyeceğimi sordu; daha sonra bana metni gösteriyor, evet yanıtını veriyor ve bu noktada mutluluk yayıyorum. Sonra ..... metinlerden birkaç gün sonra, reşit olmayanların tipik bir aşırı içki içme olayında sarhoş olur ve bir fahişe tarafından dövülür; şimdi inanılmaz derecede utanıyor ve hayatının bu bölümünü benden uzak tutmaya çalışıyor ama tabii ki arkadaşım bana onun resimlerini gönderdiğinde öğreniyorum. Bu noktada arkadaşlarıma benimle hiç şansı olmadığını mesaj atıyor. Benim de bu noktada kafam karıştı...

Birkaç aydır hızlı ileri sar, arkadaş olarak takılıyoruz ama ona karşı hala bastıramadığım hislerim var.

Az önce bir kızdan bir telefon aldım ve havai fişeklerde ona çıkma teklif ettiği için tanıştım. Ne yapacağımı/hissedeceğimi bilmiyorum... Kafam tamamen karıştı... Bu romantizm/aşk olayında çok yeniyim
Reddit'e deneyimlerinizden herhangi bir yardım var mı?"
"İşte anlaşma. Kız arkadaşım bir gece bana bir itirafı olduğunu söyledi. Arkadaşıyla sarhoşken bir adamın onu hissetmesine izin verdi. Bu konuda oldukça sinirleniyorum ama sonunda hallederiz ve yolumuza devam ederiz.

Yaklaşık bir ay sonra işler doruğa ulaştı ve bana adamın kendisini hissetmesine izin verdikten sonra adamın ona tecavüz etmeye başladığını söyledi. Şimdi bu kulağa çok ciddi geliyor biliyorum, ama bunu bana söyledikten hemen sonra, Noel partisinde ('hissedildikten' birkaç hafta sonra) işyerindeki süpürge dolabında bir adamla yattığından da bahsediyor.

Şimdi, bana 'tecavüz' kısmından olay olduktan bir ay sonrasına kadar bahsetmediğini ve konuşmanın sonunda başka bir adamla yattığı gerçeğini uygun bir şekilde gözden kaçırdığını unutmayın. 'Tecavüz' konusunda bir şey yapmak istemiyor çünkü çok utandığını ve bu noktada hiçbir şey yapamayacağımızı söylüyor.

Kulağa korkunç bir insan gibi geldiğini biliyorum ama 'tecavüz' konusunda ona inanmama eğilimindeyim çünkü beni aldattığı için ona kızamam bu yüzden uydurduğunu hissediyorum. Bu sadece ben miyim?"
"Sadece bunu göğsümden çıkarmam gerekiyor.

Böbreklerim iflas etmeden önce eski sevgilimle yaklaşık 6 ay çıktım ve diyalize başlamak zorunda kaldım (11 ay önce). Ona şu an için ilk önceliğimin kendim olduğunu ve gerçekten ciddi bir ilişki kurabileceğimi düşünmediğimi söyledim. Daha sonra birkaç kez buluştuk, ancak diyalize girerken gerçekten utangaç hissettim (midemden bir tüp çıktı) ve genellikle oldukça yorgundum ve seksle o kadar ilgilenmiyordum.

Oldukça yakındık ve 2 hafta önce böbrek nakli oldum, bu yüzden umarım yakında bir şekilde normale dönerim. Nakil olmadan önce, üzerimde herhangi bir baskı yapmak istemediğini, ancak ben daha iyi olduğumda ilişkiye devam etmek istediğini söyledi, eğer ben de öyle istersem. Her halükarda, en azından yakın arkadaş kalmak istediğini söyledi. Onu hala gerçekten seviyorum ve işleri yeniden toparlamak istiyorum ve bunu ona söyledim.

Ama bu gece bana başka bir adamla yatacağını (adamın bir fotoğrafını göndermek dahil) mesaj atmaya başladı ve sonra yarın gece gerçekten çekici iki adamla üçlü yapmayı planladığını söyledi.

Çok mu hassasım? Şu anda başka insanlarla yatıp yatmadığı umurumda değil ama bunu duymak istemiyorum. Bunu bana neden söylediğini ya da birkaç hafta önce ilişkiye devam etmek istediğini söylediğinde beni yönlendirip yönlendirmediğini anlamıyorum. Bunun biraz garip bir durum olduğunu anlıyorum, bu yüzden onu çok fazla yargılamak istemiyorum. Bunu duymak istemediğimi ona söylemeli miyim? Sadece biraz duyarsız görünüyor."
"Merhaba Reddit,
Büyükbabam geçenlerde Haziran ayında vefat etti ve babama Deniz Piyadelerinden aldığı birçok eski belgeye erişim sağladı. Babam birçok eski aile fotoğrafını ve bu belgeleri inceliyor, ailesinin farklı zamanlarda yaşadığı yeri bulmaya çalışıyor (askeri bir velet olduğu için oldukça azdı). Sonuç olarak babamın 1954'te doğduğu yer olan Indiana, South Bend yakınlarında bir adamla çıkmaya başladım. Orada yaşadığı adresi ararken, tüm belgelerde eksik olan tek adres bu gibi görünüyor. Notre Dame'ı çevreleyen bölgede olduğunu biliyor, ancak bir adres bulma konusunda pek şansı olmadı.

Temel olarak, insanların yaşadığı ESKİ adresleri bulmak için herhangi bir kaynak bulup bulmadığını veya nereden başlamak için iyi bir yer olabileceğini bilmek istedim. Gittiği herhangi bir okulla iletişime geçmeyi veya nüfus sayımı verilerine ulaşıp ulaşamayacağımı öğrenmeyi düşünüyorum."
"Hey Reddit, durumum hakkında biraz tavsiye almaktan gerçekten memnun olurum.
 
Gerçekler:
-Ben (E21) bir kızı (20) bir yıldan biraz fazladır tanıyorum ve her zaman ondan hoşlandım.

-Onunla tanıştığımdan yakın zamana kadar bir ilişkisi vardı.

-Bu dönem daha çok konuşmaya başladık (aynı üniversiteye gidiyoruz ve aynı bölümdeyiz) ve anladığım kadarıyla oldukça cilveli biri.

-Bekar olduğunu, oda arkadaşının hiç orada olmadığını ve yalnız olduğunu ve onunla takılmam gerektiğini gelişigüzel söylerdi.

-Sonunda ona çıkma teklif etme cesaretini topladım (çok utangaçım) ve hafta sonu bir öğle yemeği randevusuna gittik.

-Daha sonra konuştuk ve sadece bir haftadır bekar olduğunu söyledi (yaklaşık bir aydır öyle olduğunu sanıyordum), bu da bazı kırmızı bayraklara yol açtı (diğer tek önemli ilişkimde toparlanan adam bendim).

-Sonra ona nasıl hissettiğimi ve onun ribaund adamı olmak istemediğimi söyledim ve nasıl hissettiğini sordum vs.

-Birkaç kez LTR'lerde bulunduktan sonra bekar olmak istediğini ve sadece arkadaş olmak istediğini söyledi. Ayrıca ""sadece eğlence"" istediğini söyledi. Bunun ne anlama geldiğinden emin değilim.

Reddit, zihniyetim nasıl olmalı ve önümüzdeki birkaç haftadan ne beklemeliyim? Bir yandan, bu kızla benim çok saçma ortak noktalarımız var ve bence birlikte harika olabiliriz, ama diğer yandan onun için toparlayıcı bir adam olmak ya da o bulana kadar etrafta dolanmak istemiyorum. geçmişte başıma gelen başka biri.

Herhangi bir tavsiye harika olurdu!"
"Merhaba /r/düğün planlaması!

Bu denizaltıda çok yeniyim ve takıntılıyım! Ben henüz nişanlı değilim ama SO ve ben bunun hakkında çok konuştuk ve yakın geleceğimiz kesin :) HER ZAMAN. İnsanların yayınladığı tüm gelinlik fotoğraflarından özellikle etkileniyorum. Alışveriş yapacak biri olarak kendimi sürekli merak ettiğim bir şey var: 'VAY, bu güzel şeyin fiyatı ne kadar?' **Bu yüzden merak ediyorum, elbisenizi giydiğiniz fotoğrafların yanı sıra şu bilgileri de yayınlar mısınız: elbisenin adı, maliyeti, satın alındığı yer, beden? Elbiseyle ilgili eklemek isterim.** Tüm gönderileri tek bir yerde görmek (ve yeni düğün planlama takıntımı beslemek) harika olacak diye düşünüyorum :)

Farkındayım zaten gelinliklere adanmış alt bölümler var ama çok küçükler. Bu yüzden buraya, birçok insanın elbiselerini göndermesini sağlayabileceğimizi ve sonra tek bir yerde hepimiz onlardan fışkırabileceğimizi umarak gönderiyorum.

Ve gelecekteki bireysel elbise gönderileriyle ilgili bir yan not:
Kıyafet gönderilerinin gönderi başlığında 'istatistikler' içermesi için bir 'gereksinim' yapmakla ilgilenen var mı? Bağlamı anlamamız için /r/progresspics'in vücut istatistiklerini nasıl gerektirdiğine benzer. Bu, elbisenin adı, fiyatı, satın alındığı yer vb. gibi yukarıda bahsettiğim şeyleri içerir. Daha fazla bağlam için elbise bedenini bile içerebilir (poster bu bilgiyi paylaşmaktan rahatsız olmadıkça). Ne düşünüyorsun?"
"GA avukatı burada,

Bir araba kazasında gerçekten mahvolmuş bir adamın dahil olduğu büyük bir haksız fiil davası açtım. Haksız fiil sahibi tanınmış bir şirketin çalışanıydı ve zararları oldukça yüksekti.

Bu davadaki tek pürüz (ve her zaman bir pürüz vardır...), P'nin hastanesinin faturalarını ödemek için grup sağlık sigortasını *reddetmiş* olması ve bunun yerine uzlaşma gelirlerine ipotek koymasıdır.

Bu potansiyel olarak müvekkilimi büyük ölçüde mahvedebilir. Yüz binlerce dolarlık sağlık faturası var. Bu faturaları karşılayabilmeleri için sigorta ödüyor. Sağlık hizmeti sağlayıcısı basitçe reddedebiliyorsa, bir anlaşmadan aldığı tüm parayı alıyorsa ve tıbbi faturalar + avukat ücretlerinin geri ödenmesinden sonra ona hiçbir şey bırakamıyorsa, neden yeryüzünde sigorta için para ödüyor?

Teorik olarak bir yıl içinde mahkemeye gidebilir ve kaybedebiliriz. O noktada onları nasıl geri ödemesi bekleniyor? Daha büyük olasılıkla, avukatlarına ve doktorlarına da geri ödemesi gerekiyorsa, ona adil bir şekilde tazminat ödeyecek kadar kazanamadık.

Ben daha genç bir avukatım ve bu durumu daha önce hiç yaşamadım. Buna nasıl yaklaşılacağına dair herhangi bir fikri olan ve bir şekilde hastaneyi sigorta şirketinden ödeme kabul etmeye zorlayan varsa (kim kelimenin tam anlamıyla oturup onlara ödeme yapmayı bekliyor), duymak isterim."
"Birkaç ay önce her gün Klonopin reçetesi verildi ve onları bırakmak son derece zor. Sürpriz değil ama küçük bir dozdan sıfıra son geçişi yapmaya çalışıyorum.

Bunu işimde yapmak, çalışma yeteneğimi ciddi şekilde etkiliyor, bu, üniversiteden mezun olduktan sonra ve sadece bir aydır hayalimdeki iş olduğu için kabul edilemez. aile etkinliklerinde beklenen yüksek miktarda sosyalleşme nedeniyle bunu artırmak zorunda.

Ailem tıptan ~~onaylamıyor~~ ve bir şeyi ""azaltmak"" zorunda olma önerisi beni uyuşturucu bağımlısı olarak etiketlemelerine neden olur, ilaçları anlamıyorlar, bunu geçmiş deneyimlerden biliyorum.

Şu an tek mazeretim, kız arkadaşımın babasının onunla benden önce tanışmamış olmama ve onun birlikte yaşamasına üzülmesi (doğru ve anlaşılır, ama bu başka bir konu) ve onun yerine Şükran Günü'nü ailesiyle geçirecek olmam. onlarla tanışmak için (doğru değil).

Özellikle onlara bu kadar kısa sürede haber verdiğim için son derece üzgünler. Bu son inceltme bölümünün ne kadar zor olacağını ve aile olaylarında geri çekilme riskini bilseydim onlara daha önce söylerdim."
"[20] endişeliyim. Bu kızla [19] iki yıldır yaklaşan bir ilişkim var. Bunca zaman boyunca mutluyduk, ama son zamanlarda bilinen bir eski sevgilisini oldukça sık ve gereğinden fazla şefkatle gündeme getiriyor.

Şimdi, eski sevgilinin hikayesini açıklığa kavuşturalım. Ona sosyal ve zihinsel olarak zarar verdi, bana onun şimdiye kadar olan en kötü şey olduğunu ve birçok kez ""lanet olası bir aptal"" olduğunu söyledi. Şu anda ortak bir tanıdığımızla çıktığı için ara sıra sohbete giriyor.

Ancak son zamanlarda, ondan çok daha fazla ve çok daha ayrıntılı bir şekilde bahsediyor - en azından neyin peşinde olduğu açısından. Onunla sohbet etmesinde bir sorun yok ama daha fazlası değil (o ülkenin ötesinde ve biz birlikte üniversitedeyiz) ama bunu yaklaşık 6 aydır yapmamıştı.

Bu yüzden, geçen gün onunla tekrar birdenbire iletişime geçtiğini söyledi. Tanıdıktan ayrıldığını ve nasıl ilerleyeceği konusunda tavsiyeye ihtiyacı olduğunu, kız arkadaşıma sorunlarını anlattığını vb. Bana bunu söyledi ve bu kadar uzadığını düşündüğüm için yine iyiydim. değildi. Sanki onu hiç terk etmemiş ve onu hiç incitmemiş gibi saatlerce süren yoğun bir tartışmaya girmişlerdi. Bariz flört cesaret verici sözlerine yanıt veriyordu - hatta ona ""bu tünelin [sömestr] sonundaki ışık"" diyecek kadar ileri gidiyor ve buluşmayı planladıklarını belirten diğer sözler (ki bunu neredeyse bizden önce yapmamışlardı) çikmaya basladik). İpliği bulduğumda telefonunda dalga geçtiğimi söylemeliyim, kasıtlı değildi.

Dürüst olmak gerekirse, son zamanlarda bir ayrılıkla ilgili düşüncelerim var. Bunu daha da inciten sadece bu kavramlar mı, yoksa gerçekten burada endişelenecek bir şeyim mi var?

Onunla bu konuda yarın yüzleşeceğim. Ben ne yaparım? Aşırı tepki mi gösteriyorum?"
"Şu anda kimseyle çıkmıyorum, ama flört oyununa geri dönerken varsayımsal bir gelecek insanı.

Benim hakkımda biraz daha: Biseksüelim ve cinsel olarak çok akıcıyım. Bazen kendimi aseksüel bile hissediyorum. Ben de bakireyim ama olmaya gerçekten hazırım. Tek sorunum, öpüşmekten kesinlikle nefret etmem. Ağzımın verdiği histen ve tadından nefret ediyorum. Seslerden, kokulardan, her şeyden nefret ediyorum. Aşık olduğum veya delicesine aşık olduğum birini öpmeyi *sevebilirim* ama bunu henüz deneyimlemedim. (Çoğu insan sonunda bu duyguları deneyimlemek için öpüşmeyi sever.)

Biraz flört deneyimim oldu ve hatta bir zamanlar görüştüğüm bir adamdan gerçekten hoşlandım. Ama yakınlaşıp öpüştüğümüzde, gerçekten tuhaflaştım ve sanırım onu ​​biraz korkuttum. (Bakire olduğumu da açıkladım, oh pekala.) Bundan sonra benimle konuşmayı bıraktı, belli ki zaten birlikte olmak isteyeceğim biri değildi.

Peki ben ne yapacağım? Bunu ne zaman gündeme getireceğim? Ve sakın bana iyi öpüşen birini bulduğumda bundan hoşlanacağımı söyleme, çünkü iyi öpüşenleri öptüm ve hala bundan nefret ediyorum."
"Biraz arka plan: Ben (A 31) birkaç ay önce üniversiteye hazırlık için girdiğimiz bir derste benim yaşlarımda bir kadınla tanıştım (evet, ikimiz için de biraz geç, farklı konu). *Gerçekten* iyi anlaştık ve sonunda bana itiraf etti ve bir çift olduk. Bir sorun vardı: Evli ve bir çocukları var ama kocası taciz ediyor ve onu terk etmeyi planlıyor. İlişkisinde zaten olduğumdan daha fazla ""çekici bir faktör"" olmak istemediğim için, onu FWB olarak tutma konusunda anlaştık.

Açıkçası birbirimize sırılsıklam düştük, gerçi o benden daha fazla sanırım. Dün, bir seçim yapabilseydim ve bana kalsaydı ne yapardım diye avlanmaya başladı ve benden kocasını terk etmesi gerektiğini söylememi istediğinden şüpheleniyorum. İdeal olarak, keşke kocasıyla ve çocuklarının iyiliği için işleri yoluna koymayı başarabilseydi ve belki ona denk olabilecek birini bulabilseydim dedim. Belki de bunu söylemenin en zarif yolu değil, ama o anda söylediğim şey buydu, çünkü hala onu gündelik FWB olarak tuttuğumuzu düşünüyordum. O zaman kesinlikle harap olduğu için bana ne kadar bağlı olduğu daha belirgin hale geldi.

İkinci bir yakalama: Bu yıl ikimiz de tanıştığımızla ilgili bir yıl sürecek bir kursa kaydolduk. Hiçbirimiz değişmek ya da farklı bir yere gitmek için çok geç.

Dürüst olmak gerekirse, onun yanındayken kendimi uzaklaştırsam iyi olur. Onu çok önemsiyorum ama FWB'yi korumayı başardım ve onu tekrar sadece arkadaşlara indirgemek iyi olurdu. Gerçi onun için farklı. Beni her aradığında hala gözyaşları içinde, beni bir daha hiç görmemesinin en iyisi olduğunu, kimsenin onu istemediğini söylüyor ve kırık kalbine çare olmadığı için arkadaş kalma fikrine üzülüyor."
"Sevgili PF,

Önümüzdeki yıldaki hedeflerimden biri parasal durumumu anlamak ve maksimize etmek. Şu anda yalnızca okul ve araba borcum var ve bunların toplamı 45 bin dolardan az (~ 40 bin dolar okul, ~ 2 bin dolar araba). Şu anda yılda ~70.000$ kazandığım sağlam bir işim var ve yılda %2-6 artış bekliyorum (ikramiye ödemesi ve terfi maaşı artışları hariç) ve iyi bir kredi puanım var (son kontrol birkaç ay önce; 750).

Mali durumumu kendim için anlamak için okumaya karşı değilim ve bunları anlayabilmek ve maksimize edebilmek uzun vadeli hedeflerimden biri. Mevcut gelirim, durumum ve anlayış eksikliğim nedeniyle kendime *en* iyiliği kendi başıma yapmayacağım konusunda endişeleniyorum. Mali durumunuzu size yorumlaması ve açıklaması için birine ödeme yapmaya değer mi (hiç)?

Bu şeyleri öğrenmek için ücretli biriyle çalışmaya, hatta en üst düzeye çıkarmaya yardımcı olmak için mali durumumun bir kısmını tamamen başka birinin yönetmesine izin vermeye karşı değilim. Bu tür bir tavsiye veya bilgi almak için nereye gidileceği ve bunun yararlı bir yatırım olup olmadığı ile ilgileniyorum. 'Kendi kendine eğitim' dışında, finansal planlama tavsiyesi için nereye başvuracağımı bilemezdim - CU'm? Ailem başka bir eyalette mi? Finansal planlamacıları mı? Bu durumdaki akranlar? iş arkadaşları?"
"Erkek arkadaşım [19M] ve ben [18F] son ​​zamanlarda birlikte yaşama, geleceğimizi birlikte kurma vb. konularda ciddi görüşmeler yapıyoruz. Ama bir şey beni bu ilişkiyi daha fazla sürdürmek istemekten alıkoyuyor.

Hafta sonu, 30'dan fazla normal görünümlü, genç kızı plaj gezilerinde, arkadaşlarıyla poz verirken ve hayatlarının sadece ortalama fotoğraflarıyla takip ettiği bir Instagram hesabı olduğunu keşfettim. Ona bu kızlardan herhangi birini gerçek hayatta tanıyıp tanımadığını sorduğumda, erkek arkadaşım hayır dedi, onları mastürbasyon yapmak için malzeme olarak kullanıyor.

Bu benim için inanılmaz derecede tuhaf ve ona daha önce benim yerime başka kadınların resimlerine bakmasından rahatsız olduğumu söyledim. Bu kızların ""sürtük"" olduğunu ve bu resimleri internette erkeklerin onlara bakmasını istedikleri için yayınladıklarını savundu. Katılmıyorum. Bunlar, orada burada bir plaj fotoğrafı yayınlayan daha genç kızlar. Hiçbir şekilde ""sürtük"" değiller bence.

Erkek arkadaşım beni çok rahatsız ettiği için Instagram hesabını sileceğini söyledi ve yukarıdaki tartışmayı yaptığında ağlamaya başladım. Hesabı silmesine neden olmaya değer mi? Bunu keşfettiğimden beri çok korktum ve her şeyi yeniden düşünüyorum."
"Bu, göndermek için doğru alt dizin değilse veya yanlış etiketi kullanmışsam özür dilerim. Yaşadığım ve üstesinden gelebileceğimi bildiğim bir çöküşten gerçekten çıkmak istiyorum.

Şu anda lise son sınıf öğrencisiyim ve yılın başında başladığım yerden ve önceki lise kariyerimden itibaren performans - özellikle akademik ve atletik - konusunda yarı yolda bir tavır takınmaya başlamış gibi görünüyordum. Bu şekilde, ürettiğim sonuçlar gerçekten daha iyi ya da daha kötü değil, fark şu ki, bu işi geliştirmek için hiçbir şey beni motive etmiyor ya da teşvik etmiyor.

Gerçekten ""uyanmanın"" ve hevesli, pozitif ve daha çalışkan bir zihniyete geri dönmenin tek yolunun, başkalarının başarısını görmek olduğunu fark ettim, bu da karşılığında ne kadar çok çalışmış olabileceğimi fark etmemi sağlıyor. bir hedefe doğru ve sonucun ne kadar iyi olabileceği. Bu duygu ve zihniyet sadece en uzun bir hafta sürer ve gerçekten yardım istediğim şey bu gibi görünüyor.

İşler zaten iyi gidiyor olsa bile, başarısızlığa karşı bu duyarsızlaşma çöküşünden nasıl kurtulabilirim ve daha iyisini yapmak için motivasyonumu nasıl koruyabilirim?"
"Birkaç hafta önce liseden tanıdığım bir kızla bir kulüpte beraber oldum. Sabah bana numarasını verdi ve o zamandan beri oldukça fazla mesaj atıyoruz.

Geçen hafta ondan bir şeyler içmeye davet ettim ve meşgul olabileceğini ancak Cuma günü yapabileceğini söyledi. Önceki gece olduğu gibi Cuma günü de dışarı çıkmayı reddetti ama bu hafta beni kesinlikle göreceğini söyledi.

Bu yüzden salı günü ona Çarşamba günü bir şey yapmak isteyip istemediğini sordum ve yine arkadaşıyla zaten planları olduğunu düşündüğü için belki dedi. Daha sonra dün öğleden sonra meşgul olduğunu söylemek için bana mesaj attı.

Bu yüzden onunla çalışan en iyi arkadaşımla çıktım ve onun benimle çıkmak istemediği izlenimine kapıldı. Birkaç hafta sonra bir yıllığına yurtdışına okumaya gideceğini ve unuttuğumu düşündüğünü ve gerçekten bir ilişkiye girmek istemediğini söyledi. Onunla birlikte olduğum gece bunların ikisinden de bahsetmişti ama aynı zamanda tek gecelik ilişkilerden hoşlanmadığını da söylemişti, bu yüzden ne olduğum hakkında hiçbir fikrim yok.

Dürüst olmak gerekirse, neden biriyle çıkmaya hazır olduğunu söyleyip bundan kaçınmak için elinden gelen her şeyi yaptığını tam olarak anlayamıyorum. Ona sormaya çalıştığımda dışarı çıkabileceği zaman bana bir fikir vermediği için istemediğini düşünmeye başlamıştım.

Bundan sonra ne yapılacağına dair tavsiye arıyorum. Benden etkilendiğini hissediyorum ama olayların derinliklerine inmek istemiyor. Ona beni gerçekten görmek isteyip istemediğini sormalı mıyım yoksa onunla bir şeyler ayarlamaya çalışmayı bırakıp yoluma devam mı etmeliyim?"
"Temel olarak, başlığın da belirttiği gibi, erkek arkadaşım ""uyumlu hizmetçi kıyafetleri giyebiliriz"" (cosplay için), bir kız Oktoberfest kıyafeti giymek istiyor vb. gibi birkaç yorum yaptı. ama hiç bu kadar açık sözlü söylemediğinden emin değilim ve bir ipucu aldığım için şok oldum. >.<

Kendisini rahat ve mutlu hissetmesini istiyorum ve isterse bu tür şeyleri potansiyel olarak araştırmak isterim. Sonuçta, onun mutlu olduğundan emin olmak istiyorum.

Bu yüzden! Temel olarak üç sorum var;
- Ona sormalı mıyım?
- Yaparsa, onu rahatsız etmeden bunu yapmanın en iyi yolu ne olabilir?
- Onun yanında olabilmek için daha iyi anlamama yardımcı olabilecek, aklımda tutmam, yapmam veya okumam gereken başka bir şey var mı?"
"Bu yüzden (yaklaşık 3 hafta önce başladığım) temel diyetim çoğunlukla sadece kalori sayımı. Çevrimiçi gördüğüm her şeye göre, BMR'm (veya TDEE...Aslında aralarındaki farkın ne olduğundan emin değilim) günde 2500 civarında bir yerde. Pazar-Cuma günleri 1400-1700 cal/gün ile çekim yapıyorum. Cumartesi günleri hafif bir kahvaltı ve hafif bir öğle yemeği yiyeceğim ve ardından akşam yemeği için bir kaçamak yemeği yiyeceğim. Genel hedefim Cumartesi'yi 2700 cal'ın altında tutmak.
  
Dün hile yemeğiydi. Bütün günü 2400 cal olarak planladım. Akşam yemeği için chili's'e gittik ve bir pastırmalı çizburger aldım ve kızarmış olanı mısır koçanıyla değiştirdim. Ayrıca 3 diyet kola içtim. Bu sabah uyandım ve dün tartıldığımdan neredeyse 3 pound daha ağırım.
  
Bu gerçek bir 3 pound kazancı mı temsil ediyor yoksa muhtemelen midemde oturan sadece yiyecek ve içecek mi? Hile öğünlerinde farklı bir şey mi yapmalıyım? Gerçekten iyi bir yemekti, ama bütün bir haftayı geri alacaksa buna değmez. Bu biraz sinir bozucu çünkü başarılı olan herkes kalori alıp verme olayını gerçekten tekrar ediyor gibi görünüyor, ancak bu denklem bir gecede büyük bir kilo alımını açıklamıyor."
"Şu anda üniversitede son sınıf öğrencisiyim ve erkek arkadaşımla yaklaşık bir yıldır çıkıyorduk ve o bunu yaklaşık 2 ay önce aniden bitirdi. Bununla oldukça patlayıcı bir şekilde sona erdi. İlk ayrılık - normal olarak - üzücüydü ama güzeldi. Günler içinde beni mesaj yoluyla ve ortak arkadaşlar aracılığıyla rahatsız etmesine rağmen, sürekli beni onunla konuşturmaya çalıştı. Temel olarak, eşyalarımı geri almak için evine geri döndüğümde, onun tarafında bir sürü bağırışla son derece hararetli bir tartışmayla sonuçlandı.

Hızlı ileri 2 ay ve ayrı bahar tatillerimizden yeni döndük. Eve geldiğimde, benden ayrılmanın hayatının en büyük hatası olduğunu ve konuşma fırsatı ve bana değerini kanıtlama şansı istediğini söyleyen bir mesajla karşılaştım. İlişkimiz sırasında neler olduğu hakkında konuştuğumuz uzun bir süre konuştuk ve bana ondan çok önce bir işim olduğu gerçeğinden korktuğu için benden ayrıldığını ve orada olduğu gerçeğinden korktuğunu söyledi. evde benimle konuşamayacağını hissettiği oldukça kötü sorunlar yaşanıyordu.

Arkadaş olmayı deneyebileceğimizi söylediğimden beri son birkaç gündür biraz mesajlaştık. Yine de bu gece, ondan temelde benimle tekrar çıkmak istediğini çünkü ""tek"" olduğumu anladığını ve ikinci bir şans istediğini söyleyen uzun bir mesaj aldım.

Burada o kadar kafam karıştı ki, ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok ve inanılmaz derecede parçalanmış hissediyorum. Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir."
"sıkıntılarımız oldu ama her şeyin üstesinden geldik.

geçen yıl kendi faaliyetlerimde çok aktif olmaya başladım ve onun faaliyetlerine ilgi göstermeyi bıraktım. Bunu bilerek yapmadım! o da farkında değildi, bu yüzden bunun hakkında konuşamazdık.

Geçen çarşamba, ilişkimizin son birkaç ayda nasıl değiştiğinden ve nasıl normal arkadaş olduğumuzdan bahsediyorduk. nedeni benim davranışlarım, onu ihmal etmem, onun bana olan ilgisini mahrem bir şekilde kaybetmesine neden olmasıydı.

o benim için her şey ve onunla birlikte kalmak için ne gerekiyorsa yapmak istedim ama onu bunun uzun vadede gerçekten yapılabileceğine inandıramıyorum.

arkadaş kalmaya karar verdik ama onu değişebileceğime inandırmaya çalışırken onu kendimden uzaklaştırmaktan başka bir işe yaramazdım ve onun hayatımdan tamamen çıkması düşüncesi beni her şeyden çok korkutuyor.

o bir kadında istediğim her şeye sahip ve aklımda hiç şüphe yok ki birlikte yaşlanmak istediğim kadın bu."
"Amerika Birleşik Devletleri'nin orta batısında kırsal bir bölgede yaşayan 22 yaşında bir erkeğim. Okuldayken zamanımın çoğunu ödev yapmak yerine çizime ayırdım. Arabam şöyle dursun, ehliyetim bile olmadı. Tek sürüş deneyimim, amcam için test sürüşü yaparken frensiz eski bir Monte Carlo ve yanlışlıkla A'ya geri sürdüğüm bir golf arabasıyla biraz eğlenmek oldu. Patronumun arka tamponu ve B. park edilmiş bir karavan. Evet, avizedeki en parlak ampul ben değilim. Bu motivasyon eksikliği, son birkaç aydır gerçeklik fahişesi yüzüme tokat atana kadar pek bir sorun gibi görünmüyordu.

Örnek aldığım bir çiftin yanına taşınmak amacıyla Nisan ayında Colorado'ya gittim. Gelmemden kısa bir süre sonra, apartman kompleksimiz satın alındı ​​ve kira oranımız ikiye katlanarak, iş geçimimi sağlamaya geldiğinde saat başına 10 dolarımı (ki bu benim en yüksek maaşlı işimdi) işe yaramaz hale getirdi. Bir dönümlük arsaya başka bir arkadaşımızın yanına taşındık. Ben dahil beş kişi ve çift genişlikte altı köpek. Orada kendi cennet bahçemiz için bir permakültür bahçesi kurma niyetimiz vardı. Ne yazık ki, ben de bir aptaldım ve araba kullanmadığım gerçeğine ek olarak, benim yaşımdaki insanlar için kasabadaki işsizlik oranının% 23 olduğunu düşünmedim. Söylemeye gerek yok, son fonum da azalırken çok büyük bir baskı hissettim. Büyükannem ve büyükbabam aracılığıyla bir çıkış yolu buldum (hayat kurtaran harika insanlar.) Bu, Colorado'daki arkadaşlarımı mutlu etmedi çünkü iş bulmak için daha fazlasını yapabileceğimi ve belki de geriye dönüp baktığımda yapabileceğimi düşünüyorlardı.

Şimdi eve döndüğümde (gençliğimden beri büyüdüğüm büyükanne ve büyükbabamın evi), Ekim ayından beri işsizim. Hava boktan, aracım yok, insanlarla iyi ilişkilerim var... ama onlar altmış milden fazla uzaktalar. Kendimi oldukça kötü hissediyorum ve bu delikten nasıl çıkacağımdan emin değilim. Sadece biraz ilerleme kaydetmek istiyorum."
"(Tek kullanımlık hesap)

Japonya'dan bir kızla ilişkim var. İkimiz de ABD'de yurtdışında okurken tanıştık. Bir buçuk yıldır birlikteyiz ve zamanın yarısında uzun mesafe ilişkisi var (Norveç'te yaşıyorum). Ancak harika gidiyoruz ve birlikte gerçekten mutluyuz. Ancak mesele şu ki: Yazın Norveç'te beni ziyarete gelmesi gerekiyordu, ancak bazı anlaşılır koşullar nedeniyle büyük olasılıkla her şeye rağmen gelemeyecek.

Bugün haziranda 3 hafta falan yapacak bir şeyim olmayacağını öğrendim, bu yüzden onun yerine onu ziyaret edeceğimi öğrendim. Ona sürpriz yapmanın eğlenceli olacağını düşündüm. Ailemle tanışmak için onu eve ilk getirdiğimde (ABD'den geldiğimizde) onlara (aileme) Skype'ta benimle buluşmalarını söyledim ve sonra kapının önüne geldik, harikaydı. Yine de her şey hakkında biraz gergindi, ama onlarla tanışır tanışmaz her şey çabucak geçti ve bugün eğlenceli bir hikaye oldu.

Ancak bana Japonya'da bunu ona yapmamamı söyledi, ama şaka yapıp yapmadığından emin değilim (ve bu yüzden tavsiyeye ihtiyacım var). İkimiz de yirmili yaşlarımızdayız, neredeyse her gün konuşuyoruz ve bolca şakalaşıp gülüyoruz. Yine de tanışalı çok uzun zaman oldu, en son Aralık ayında ailesiyle tanışmıştım (ki bu da harikaydı). Öyleyse ona geleceğimi haber vermeli miyim? En yakın arkadaşın/kız arkadaşın sana bunu yapsa nasıl tepki verirdin?"
"Hey millet, bunun muhtemelen kitaptaki en eski soru olduğunu biliyorum ama dürüst olmak gerekirse insanları anlamakta genellikle oldukça iyiyimdir ama bu o kadar kolay değil.

[E/20] Bu kıza rastladım [K/20] Bir okuldan tanıdığım (biraz sarhoş) bir ara sohbet için buluşmamızı önerdi, sonunda uygun bir şekilde erkek arkadaşından yeni ayrıldığında oldu, birkaç kişiyle karşılaştık kez, son birkaç haftada tipik 'tarihler' oldu ve her şey çok iyi gitti. Benden hoşlandığından emindim.

Şimdi bu benim hatam olabilir ama yaklaşık 3 randevudan sonra temelde lafı dolandırmadım, ona bunun bir şey olacağını düşünüp düşünmediğini sordum. Bunun iki arkadaşın takıldığını düşündüğünü ve bir ilişkiyi düşünmediğini bile söyledi. Tamam dedim, sorun değil ama sadece daha ciddileşirse o zaman benim için sorun olmayacağını bilmesini istedim ama aynı derecede bu yeniden alevlenen arkadaşlığa değer veriyorum (2 yıllık bir ilişkiden uzun süre önce ayrılmamıştı) ve arkadaş olmamızın iyi olduğunu söyledi.

O zamandan beri birkaç kez buluştuk ve görünüşe göre yeniden buluşma şeklini alıyor, buna 'sadece takılmak' demezdim ve sohbet etme şeklimiz şimdiye kadar gördüğüm her kızın modelini takip etti. tarihli ve hiç kadın arkadaşlarım gibi değil.

Arkadaş bölgesinde miyim? Duyguları konusunda çekingen mi davranıyor? Nasıl devam edeceğim?"
"Erkek arkadaşım ve ben 5 yıldır birlikteyiz, üniversitede tanıştık ve o zamandan beri birlikte bir yıl geçirdik, her ay bir hafta sonu için birbirimizi görmekten çok uzaklaştık, şimdi aramızda 7 saat var ve her gün görüşüyoruz. 4-6 ay Haziranda mezun olacağım (Master derecesi) ve onun yaşadığı yere taşınmamı planlamıştık.

Erkek arkadaşımı gerçekten seviyorum ama ilişkimiz durgunlaştı, bir süredir depresyonda ve bunun için ilaç almaya başladı (biraz alakalı), birlikte yaşadığımızda her şeyin harika olacağını düşünüyor gibi görünüyor ama son ikisi Onu gördüğüm zamanlar (Noel ve Şükran Günü) ilişkimi yeniden gözden geçirmeme neden oldu. Katıldığımız iki etkinlikte saçma bir şekilde sarhoş oldu ve bu utanç vericiydi, bunun stresli, depresyonda olduğu ve yakında tekrar ayrılacağımızı bildiği için olduğunu söyledi.

Açıkçası, şu anda erkek arkadaşımdan cinsel olarak etkilenmiyorum. Birbirimizi son iki kez gördüğümüzde onunla seks bir angaryaydı (tamamen dürüst olursam, her zaman en iyisi değildi), ilaçları yüzünden bitiremedi. Genellikle, herhangi bir nedenle içimdeki işi bitiremez ve bunun yerine, bu ilişkide kendimi arzu edilir hissettirmek için hiçbir şey yapmayan otuzbir çeker.

Onu seviyorum ama onu ne kadar iyi tanıdığımı sorguluyorum, çok içine kapanık ve endişelerimi/sorunlarımı dile getirdiğimde birlikte yaşamanın daha iyi olacağını söylüyor...

Bunu nasıl düzeltirim? Ne yapacağımı bilmiyorum. Şimdiye kadar tüm yetişkin hayatım bu adama bağlandı. Onu derinden seviyorum ama şu anki ilişkimizin/seks hayatımızın bir ömür boyu düşüncesi beni korkutuyor. Kısa ve öz tutmaya çalıştım, sorularınız varsa yorumlarda cevaplayabilirim."
"Yaklaşık bir yıl önce annemle yerel bir Shell benzin istasyonundaydım. Banyoya girdiğimde çöp tenekesine doldurulmuş bir bavul gördüm. Merakım çakıyor ve bavulu elinden alıyorum, hiçbir şey bulamıyorum, ama tek bir flash sürücü. Bu noktada kendimi lanet olası James Bond ya da gizli bir hazineye rastlamış biri gibi hissettim. Flash sürücüyü yanıma alıyorum ve eski dizüstü bilgisayara takıyorum. Onu yalnızca, çalışanlarının adları, adresleri ve çalışanların diğer kişisel bilgileri gibi diğer dosyalarla birlikte yerel bir barın aylık gelirinin elektronik tablosunu bulmak için açıyorum. Yerel barı aradım ve onlara olanları anlattım. Telefonu bir yöneticiye veriyorlar ve sonunda GM ile konuşuyorum ve o, birinin önceki gece kırdığını ve flash sürücüyle birlikte birkaç başka belgenin orijinal olarak bulunduğu valizi çaldığını açıklıyor. Bar sadece kısa bir bisiklet yolculuğu olduğu için oraya gittim ve sürücüye geri döndüm. Bana teşekkür ettiler ve yoluma devam ettim. Reddit'te halka açık bir yerde bulduğunuz en garip şey nedir?"
"Merhaba PF

22 yaşındayım ve kredi puanımı 600'ün altına düşürmeyi başardım. Bu, 19 yaşındaki benliğimin almamın sorun olmayacağını ""bildiği"" bir Best Buy Kredi kartıyla başladı. Sonunda ödemelere yetişemedim, temerrüde düştüm, tahsilatlara gitti ve sonunda cömert bir vergi beyannamesinden sonra ödeyebildim, ancak bundan zarar gördükten sonra değil.

Ayrıca şu anda öğrenci kredilerimi ödeyemeyecek durumdayım ve sanırım beni bu kadar mahveden de bu. Araba, telefon, kira ve kredi kartı ödemelerimi zamanında ödüyorum (kartımın limiti de sürekli doluyor), ancak toplam 7000 $ olan öğrenci kredim nedeniyle puanım düşük kalıyor.

Yazma sebebim şu; Yola geri dönmek için bazı öneriler nelerdir? Şu anda daha fazla para getirmek için emlak ruhsatımı almak için para biriktirmeye çalışıyorum (bölgemdeki en iyi emlakçılardan biriyle ortaklık teklif edildi) Ama bu kadar fazla parayı bir araya getirmek için gerçekten mücadele ediyorum. bu da yaklaşık 1400 dolar ediyor.

Puanımı nasıl artırabileceğime ve daha iyi tasarruf etmeye nasıl başlayacağıma dair küçük bir tavsiye almak için yeterli bilgi verecek size hangi bilgileri verebilirim?

Şimdiden teşekkürler ve yazının uzunluğu için özür dilerim."
"Neredeyse bir yıllık erkek arkadaşım, ona güvenmediğimi hissettiği için yakın zamanda benden ayrıldı. Geçmişte aldatıldım ve sonuç, duygularımı çok korumamdı. Ona %100 güveniyorum ve genellikle bunu kendime hatırlatabiliyorum ama birkaç sarhoş kavgamız oldu, bunu yapamadım ve sebepsiz yere ona kızdım. Ne yapacağımı bilmiyorum ama onu seviyorum ve sadece onunla birlikte olmak istiyorum. Ona ne söyleyebileceğime dair bir tavsiyeye ihtiyacım var, böylece tamamen bitirmek yerine tekrar bir araya gelmeyi veya buna bir ara vermeyi düşünebilir."
"Sevgili Reddit, bu yıl çuvalladım...

Bu yüzden neredeyse bir yıl önce İngiltere'ye taşındım ve güzel, yepyeni bir öğrenci yurdunda yaşıyorum. Tek endişem, duşların zamanın %90'ının buz gibi olması ve neredeyse hiçbir zaman buharlı sıcak olmamasıydı.

Dün, bazı İngiliz arkadaşlarımla takılıyorum ve evden neler kaçırdığımız hakkında konuşuyoruz. İlk düşüncem şuydu, kahretsin, evde güzel bir duş almayı seviyorum. Ben de bunu yüksek sesle söyledim ve karşılığında aldığım tek şey kafası karışmış yüzlerdi.
Bir yıldır aptal gibi yaşadığım gerçeğiyle herkesin önünde utandıktan ve sonra bana duşu nasıl doğru kullanacağımı gösterdikten sonra, benimkinin hatalı olması gerektiğini söyleyerek kurtuldum, sonra...

Ancak gerçek bundan çok uzak. Isıyı kontrol eden düğme, üzerindeki bir düğmeye basarak çok daha geriye çevrilebiliyordu... Bunu yaptıktan sonra, duşun altında yaklaşık 50 dakika, içeride ağlarken deli gibi gülerek geçirdim.

İşte bir yıl sonra ilk sıcak duşumu aldıktan sonra reddit'te buradayım. Kendimi aptal gibi hissediyorum."
"Bazı ""gizlilik"" için tek seferlik bir hesap oluşturmak.

Bir süredir bu denizaltıda gizleniyorum ve kenar çubuğu da dahil olmak üzere pek çok harika tavsiye var. Benim sorunum temelde -- Nereden başlayacağımı bile bilmiyorum. Biliyorum ki biz (karım ve ben) parayı yönetmek konusunda iyi bir iş yapmıyoruz ve bir süredir bunu düzeltmeye ""deniyoruz"" ama ikisi de bu konuda pek iyi değil. Ufaklık yolda, bizim için gerçekten yola koyulmamızın zamanı geldi.

Bu yüzden Mint'i, YNAB'ı (gerçekten başarılı bir şekilde kullanabilmem için hiçbir zaman düzgün çalışmasını sağlayamıyorum) ve elektronik tabloları denedim. En azından şimdilik elektronik tablo konusunda rahatım. Karım teknoloji konusunda veya finansal açıdan anlayışlı olmadığı için, ancak sonuçta onun erişmesi ve yönetmesi için bir yola bayılacağı için, yönetmek gerçekten bana bağlı olacak. Bu daha sonra...

Yani -- Gelirimi ve sabit giderlerimi (kira, sigorta vb.) biliyorum. Bütçe oluştururken zorlandığım şey, eşimin geliri (tam zamanlı, ancak saatlik ödeme ve maaş çekleri tatillere, hastalık zamanına vb. bağlı olarak değişir), gaz/elektrik (ayda oldukça dramatik bir şekilde değişiyor) gibi değişken maliyetler. aya kadar), vb.

Yine her ay gerçekleşen doktorlar (ortak ödemeler vb.), reçeteler vb. gibi şeyleri hesaba katmaya ne dersiniz? Ayrıca biraz ESPP, 401K, kredi kartı borcum var (ilk kez, aynı anda birden fazla beklenmedik şey olduğu için ... uzun hikaye, önemli değil), Öğrenci kredileri vb. para birden fazla hesaba çok ""dağılmış"".

Gelirlerden birinin masrafların çoğunu karşılayabileceğini ve diğerinin kalan borç ve tasarrufları karşılayabileceğini düşünüyorum, ancak bunun olduğundan/olabileceğinden emin olmak için her doları hesaba katmak isterim.

Tüm bunları hallettikten sonra başka bir yazı yazmam gerekecek, ama başlamak için en iyi yer neresi? En azından bazı temel bilgileri öğrenebilseydim, bu harika olurdu."
"Ne yapacağımı bilmiyorum. Bir buçuk yıldır birlikteyiz ama aynı sorunları defalarca yaşadık. Ne zaman sakince ya da o kadar değil, sorunlarımız hakkında konuşmaya çalışsam, her zaman kapatıyor ve kötü bir erkek arkadaş olduğunu ve hayatımı mahvettiği için üzgün olduğunu ve bunun gibi diğer şeyler, bu beni depresyona sokuyor. Evli ve belli ki boşanmış ve karısını (bir arkadaşımdan öğrendim) sonunda onu aldatan başka bir kızla aldatmış ve güven sorunları var. Bunu anlıyorum ama her gün ben üniversitedeyken, her zaman yakında onun yerini alacağımdan emin olduğunu ve muhtemelen bunu düşündüğümü söylüyor. Sadıktan başka bir şey olmadım ve o böyle şeyler söylediğinde anlayışlı olmaya çalıştım ama yaşadığımız onca şeyden sonra bile bunu düşünmesi bile canımı yakıyor. Hâlâ duygusal olarak o kadar yaralı ve acısı içinde o kadar içine kapanık ki, ona açılmasını sağlayamayacağım gibi hissediyorum. Sadece onunla birlikte olmak istiyorum, hepsi bu. Ama bunları söylemesi zor ve kendim ve ilişkimiz hakkında kendimi kötü hissetmeme neden oluyor."
"Kız arkadaşım (21K) ve ben (22M) yaklaşık bir ay önce ayrıldık. Hala her gün konuşuyoruz ve tekrar bir araya gelmekten bahsediyoruz, ancak itiraf etmeliyim ki okul ve iş biraz bunaltıcı olduğu için biraz mesafeliydim. Kolejlere yaklaşık iki buçuk saat arayla gidiyoruz ki bu, ayrılmamızın hemen hemen tek sebebiydi. Her neyse, dün bana cumartesi gecesi içerken başka biriyle seks yaptığını söyledi. Bazı detayları öğrendim ve bu beni mahvetti. Bana kendini çok kötü hissettiğini ve beni hala sevdiğini ve bunun onun için hiçbir şey ifade etmediğini söyledi. Ben de bu konu hakkında konuşabilmemiz için hafta sonu beni ziyarete gelmesini istedim.

Bir arkadaşımla bunun hakkında konuştum ve eğer onu geri istiyorsam ne yaptığının bir önemi olmadığını söyledi. Ama bu korkunç bir tavsiye gibi görünüyor. Sorum şu ki, onu geri alırsam çok mu zorlarım? Yoksa ayrıldığımız için bu beni rahatsız etmemeli mi?"
"Hey millet, sizden bir tavsiyeye ihtiyacım var.
Yaklaşık üç hafta önce, onu sevmediğimi ama ona bir şans vereceğimi bilerek bir kızla çıkmaya başladım. Ondan hoşlanmaya başlıyorum, ama ne kadar olduğundan gerçekten emin değilim, ancak onun bu konuda benden çok daha ciddi olduğundan oldukça eminim (zaten benimle bir gelecek hakkında fanteziler kurduğunu hissediyorum). Görünüşe göre ona gerçek bir insan gibi davranan ilk erkek benim ve baş edemezsem gitmeme izin vermeyecek kadar aşırı bağlanmasından korkuyorum. Onu önemsiyorum ve kalbini kırmak istemiyorum, ama iş o noktaya gelirse kendine veya bana zarar vermekle tehdit ederek beni potansiyel bir korku ayrılığından geçirmesinden gerçekten korkuyorum. Onu anlatacak kadar iyi tanımıyorum. Ve ona endişelerimi söylemem gerektiğini hissediyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Ne yapmalıyım?"
"Ben (20F) ve SO (20M)

10 aydır birlikteyiz ve şu ana kadar ilişkimiz harika. Kesinlikle mükemmel değil ama yakın.

Erkek arkadaşım geçenlerde başka bir ülkedeki bir üniversitede değişim programına kabul edildi (yaklaşık 3 saatlik uçuş). Ağustos'ta bir ara ayrılacak ve büyük olasılıkla Noel'de dönecek. Bu süre zarfında onu bir veya iki kez ziyaret edebilecektim. İkinci dönem kalma ihtimali de çok az.

Yurtdışında okuması hakkında epey konuştuk ama korkudan ona sormadığım bir soru var: O yurtdışındayken birlikte kalmamızı isteyip istemediği. O yokken uzun mesafe denememizi istiyorum ama yapacağından emin değilim. Ayrılmamızı istediğini söylemesinden kesinlikle korkuyorum. Bu tartışmayı nasıl başlatırım? Ne derim?"
"Önce ben ve arkadaşlarım hakkında biraz. 23 yaşındayım, öpücüksüz bakireyim. Hiç romantik bir ilişki yaşamadım. Bununla bir sorunum yok, kızların beni nasıl sevmediğinden falan şikayet edip durmuyorum. Bazen kızları güzel/akıllı/komik/ilginç buluyorum ama öyle bırakıyorum. Genelde kendi kendime 'hey, X ilginç' diye yorum yapardım ama hiçbir şey başlatmazdım. Sosyal kaygım yok, kızlara karşı garip de değilim... Sadece pek umursamıyorum.

12 yaşımdan beri aynı arkadaş grubuna sahibim (3 erkek, benimle aynı yaşta). Her zaman oldukça yakındık, ergenlik çağlarımızı birlikte geçirdik ve tabii ki karşı cinsle nasıl bir ilişkim olduğunu fark ettiler. İlk başta sadece utangaç olduğumu düşünerek beni ittiler. Sonra biraz büyüdüğümüzde (~16) benim gey olduğumu düşündüler. Şimdi pek umursamıyorlar, ara sıra benim ne kadar 'aseksüel' olduğumla ilgili şaka yapıyorlardı, o kadar.

Şimdi, fark ettiğim şey, arkadaşlarımın kız arkadaşlarını her zaman sevmişimdir. Farklı durumlarda tanışsam pek umursamayacağım kızları, bir arkadaşımın kız arkadaşı olarak tanışırsam çok daha ilginç, akıllı, komik veya güzel buluyorum. Sevdiklerim için bir şey denemeyeceğimi bildiğim için sorun değil ama tuhaf buluyorum ve merakımı uyandırıyor. Sadece başka birinin aynı şekilde gidip gitmediğini bilmek istedim."
"Son zamanlarda aklıma takılan bir soruyu sormak ve başka görüşler almak istedim. Resmi anlamanız için biraz arka plan, yaklaşık bir yıldır bu kızla birlikteyim. İnanılmaz derecede utangaç olduğum ve kızlara bir arkadaş dışında hiçbir şekilde yaklaşmadığım için o benim ""ciddi"" olarak değerlendireceğim ilk kız arkadaşım. Bu kızla tanıştıktan kısa bir süre sonra, benim için eksiksiz bir paket olduğu için hızla aşık oldum. Zinde, eğlenceli, sevecen, adını siz koyun. Ondan çok hoşlandım ve işler inişli çıkışlı olduğunda benimle kaldı. Bugün bile onu sevmediğimi söyleyemem.

Bu kızla tanıştığımdan beri kendime güvenim arttı ve kabuğumdan çıktım. Çok daha açık sözlüyüm ve konuşmak istediğim insanlara yaklaşabileceğimi ve sohbet edebileceğimi hissediyorum. Ve bu sorun ortaya çıktı.

Bu yeni bulduğum özgüvenle dışarı çıkıp daha fazla kızla konuşmam gerektiğini hissediyorum. Diğer kızları daha iyi tanımak istiyorum. Bir bakıma, bu, bu noktada ilişkimizin ne olduğu ile bağlantılı, ben ve kız arkadaşım, sanki ""o"" faktörünü kaybetmiş gibi geliyor. İşler eskisi gibi hissettirmiyor. Onu hala seviyorum ama biraz meh gibi geliyor. Bu, diğer kızlarla tanışmak ve konuşmak istediğim gerçeğiyle birleştiğinde, bu kızla kalıp sahip olduğumuz şeye uzun bir süre devam mı etmeliyim (ilişkimize çok güveniyorum) yoksa bitirmeli miyim diye merak etmeme neden oluyor. başka kızlarla tanışmayı dene?"
"Burada bariz bir savurganlık var. Burada biraz arka plan bilgisi için, SO'mun da parçası olduğu bir arkadaş grubunun parçasıyım, hadi ona Amber diyelim. Onda kesinlikle yanlış bir şey yok, harika bir kişiliğe sahip ve beni çok önemsiyor. Ancak bir diğer kız da Melissa diyelim, yaklaşık 14-18 kişilik arkadaş grubumuzun bir parçası ve hemen hemen her gün görüşüyoruz.

Benim sorunum, özellikle yaz tatilinden döndükten sonra her gün kendimi SO'mdan çok Melissa'nın çekici bulmuş olmam. Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok çünkü hepimiz gerçekten iyi arkadaşız ve taciz edici bir ilişki içinde falan değilim, sadece kendimi Melissa'dan aşırı derecede etkilenmiş buluyorum. Dün gece bir partiye gittiğimizde oldukça sarhoş oldum ve uyumaya gittiğimde bütün gece gördüğüm tek rüya, geceyi SO'mla değil, Melissa'yla geçirmemdi. Sadece seksten bahsetmiyorum; tüm anlaşma, akşam yemeğine çıkmak gibiydi.

Melissa'nın benden hoşlanıp hoşlanmadığını nasıl anlayacağımdan emin değilim çünkü aptalca bir şey söylediğim/yaptığım için tüm grubun arkadaşlığını mahvetmek istemiyorum. Ayrıca SO'mu incitmek istemiyorum çünkü o gerçekten harika bir kız ve ondan ayrılsam bile onu hala biraz önemsiyorum, ama bu bir anlam ifade ediyorsa farklı bir şekilde. Lütfen bana yardım edin, istek üzerine daha fazla bilgi verebilirim. Gizlilik nedeniyle isimler değişti."
"Yani SO'm (M 30) ve ben (K 22) neredeyse beş yıldır birlikteyiz ve on iki aydır birlikte yaşıyoruz. Harika bir ilişkimiz var ve her zaman oldu. Başlarda çıkmaya başladığımızda seks hayatımız harikaydı. Neredeyse her gün seks yaptık, yeni şeyler denedik ve genel olarak ikimiz için de tatmin ediciydi.

Yaklaşık on sekiz ay öncesine hızlı ileri sarın. Bu, birlikte bir ev aramaya başladığımız sıralarda. Bu, seks dürtümün neredeyse tamamen öldüğü zamandı. SO'ma hala çok aşığım ve hayatımızın geri kalanında onunla birlikte olmak istiyorum.

Seks yaptığımızda (ki her zaman o başlatır) kendimi çok suçlu hissediyorum çünkü benim hiç ilgim yok (o her zaman bundan zevk alırken). İyi hissettiriyor ama ilk çıkmaya başladığımız zamanki kadar iyi değil. Benim için iyi olmasını istiyor, biliyorum ama hiçbir şey işe yaramıyor. Bunu bana yapacak herhangi bir ilaç kullanmıyorum, bu yüzden neler olduğundan emin değilim. Cinsel iştahıyla gerçekten mücadele ettiğimde, hayatımın geri kalanını biriyle geçirmekten korkuyorum. Gerçekten kendimi seks yapmaya zorlamam gerekiyor ve sonra bu konuda kendimi kötü hissediyorum çünkü bundan hiç zevk almıyorum.

İşlerin eski haline dönmesi için yapabileceğim bir şey olup olmadığını merak ediyorum. Onu mutlu etmek için duygularımı bir kenara bırakmaya hazırım... Bunun muhtemelen sağlıklı olmadığını biliyorum ama ilişkimize çok değer veriyorum. Önümüzdeki 50+ yıl boyunca sekse ilgi varmış gibi davranmak mümkün mü? Seks hakkında düşüncelerimi/hislerimi değiştirmek için fiziksel veya zihinsel bir şeyler yapabilir miyim? Seksten zevk almak/arzulamak istiyorum ama ne kadar konuşursam konuşayım olmuyor."
"Hey Millet
Bunun doğru alt dizin olup olmadığından emin değilim, ama işte başlıyor.

Geçen hafta bazı arkadaşlarla yabancı bir ülkedeydim. Bir gece bir kulübe gittik ve bir grup kızla tanıştık ve onlarla aynı masayı paylaştık.

Bu kız ve ben dans etmeye başladık ve kısa sürede sevişmeye başladık. Ne kadar sürdüğünü bilmiyorum, 5 dakika da olabilirdi, 30 da olabilirdi (hatırlayamayacak kadar sarhoştum). Nasıl ayrıldığımızı da hatırlamıyorum.
Ertesi gün onlarla tekrar buluşacaktık ama nedense geç kaldık ve çoğu öylece eve gitti. Yine de yapmadı.

Bizi bekleyen üç kızdı. O gece bir bara gittik ve yanına oturdum. Konuştuk ama konuşma herhangi bir kişisel boyuta gitmedi.

O geceyi kısa bir kucaklaşmayla sonlandırdık. Ben (ve arkadaş grubum) eve döndükten sonraki gün. Onu facebook'ta ekledim.

Seviştiğimiz gecenin üzerinden 4 gün geçti ve kendimi çok boş hissediyorum. Şimdi her zaman yorgun ve sessizim ve onu düşünmeden edemiyorum. Ona yazmak istiyorum ama onun da aynı şekilde hissedip hissetmediğini bile bilmiyorum.

Yani benim sorularım
Ona yazsam mı yazmasam mı?
Evet ise ne yazacağım?"
"Merhaba Reddit Dünyası

Geçen ay demir eksikliği anemisi teşhisi konan 21 yaşında bir kadınım: Kan testlerim demir seviyelerimi saymaya çalıştı ve bunlar yoktu.

Doktorum bana izleyebileceğim üç yol olduğunu söyledi:

* Demir seviyemi yükseltmek için önümüzdeki hafta kan nakli yaptırabilirim;

* 6 hafta boyunca haftada bir IV damla Ferritin 2X yapabilirdim; veya

* Demir takviyeleri alıyorum ve işlerin nasıl gittiğini görüyorum

Tam zamanlı bir Üniversite öğrencisi ve o sırada haftanın dört günü garson olarak **A** ve **B** seçenekleri bana uymadı, bu yüzden demir takviyesi almaya karar verdim. Ne yazık ki, doktorum hastalarının içeri girip çıkmasından hoşlanıyor ve bilgi konusunda pek açık sözlü değil. Temelde bana eczaneden demir takviyesi almamı ve 6 ay sonra tekrar gelmemi söyledi. -.-

Eh, çelişkili bilgiler hakkında konuşalım, eczacı bana günde bir tane almamı ve doktoruma bir ay içinde demir seviyelerimi kontrol ettirmemi söyledi ... Yani demir takviyelerimin ilk ayı doldu ve kendimi hiç de iyi hissetmiyorum. Aslında, ilk önce gidip kan testimi yaptırdığımda hissettiğimden neredeyse daha kötü hissediyorum.

Demir takviyelerim, 60 mg elementer demir içeren 325 mg ferritindir.

Günde bir hap alıyordum ama daha sonra kendimi daha iyi hissetmediğim için günde iki hapa çıkardım ve sonuç hala aynı. Kesinlikle hiçbir şey yapacak enerjim yok ve muhtemelen bir Snorlax'tan daha fazla uyuyabilirim.

Birisi bana daha iyi olmama yardımcı olacak tavsiye veya fikir verebilir mi? Önümüzdeki 24-48 saat içinde onu görmeyi planladığım için doktorumla konuşmak için sadece sorular ve yorumlar bile.

Tüm bunları okuduysanız, bu sorunu çözmeme yardımcı olmak için zaman ayırdığınız için milyonlarca teşekkürler!"
"Paskalya tatilimiz için ayrılmadan önce (üniversitede birlikteyiz). Sakin ama anlayışsız bir şekilde onun tarafından kapana kısıldığımı ve iyi olmadığım zamanlarda bile her zaman iyiymişim gibi davranmam için onun tarafından baskı altında hissettiğimi söyleyerek ona kızdım. Kendimi toparlayıp onu rahatlattıktan sonra (Ağladı) ona hafta sonundan sonra kısa bir ara vermemizi ve Paskalya'da birbirimizle görüşmememizi söyledim.

Üç haftalık aradan yaklaşık 2 hafta sonra, ona onu sevdiğimi ve özlediğimi söyleyen uzun, içten bir mesaj yazdım. 1 satır ""Bende seni seviyorum"" geri aldım. 2 gün ara ara mesaj attıktan sonra ona benzer bir mesaj gönderdim ve benzer bir cevap aldım. Skype'a sordum ve bana Skype üzerinden onunla konuştuğumdan beri benimle bağlantısının koptuğunu hissettiğini söyledi. Daha sonra ne istediğinden emin olmadığını ve beni yüz yüze gördüğünde bana haber vereceğini söyledi. Ona yeni bir başlangıç ​​yapmak ve daha sağlıklı bir ilişki yaşamak istediğimi söyledim. Ayrıca ikimiz de birbirimizi sevdiğimiz konusunda hemfikirdik.

Tavsiye istediğim şey, aradan geçen hafta kendimi aklı başında tutmak için ne yapmam gerektiği. İşleri halletmek ve beni kapana kısılmış hissettirmeyen daha iyi bir ilişkimiz olup olmayacağını görmek istediğimi biliyorum. Ayrıca, işe yarayıp yaramayacağımızı öğrenmek için onu biraz daha benimle kalması için nasıl ikna etmeliyim? onu ikna etmeye çalışmalı mıyım? Son olarak, eğer beni terk ederse, sikişme arkadaşı olmayı istemek uygun olur mu? çünkü seks inanılmaz derecede iyi.

Çok heyecan verici bir yazı değil ama tavsiyeye ihtiyacım var, sonuna kadar okuduğunuz için teşekkürler."
"Tipik seks istiyorum adamı gibi konuşmak istemiyorum. Ben ve kız arkadaşım yaklaşık 2,5 yıldır birlikteyiz ve çoğu çok uzak mesafe ilişkisiydi. Birbirimizi seviyoruz, bunu doğrulayabilirim ama bir şeylerin ters gittiğini hissediyorum.

Çok fakirdim ve çok sık görüşemezdik. İlk önce bütün bir gün için haftada bir kezdi. Daha sonra onu ziyaret etmek için daha da uzaktayken uyuyacak, antrenman yapacak bir yer için para ödemem gerekiyordu ve ülkemde bu benim için çok pahalıydı.

Ama soruna geri dönelim. Tüm ilişki boyunca, o her zaman bana sarılmak/kucaklamak/bakmak isterken, onu yalnızca BİR KEZ öptüm. Beraber yatarken üzerinde sadece pantolon vardı bu daha da tahrik ediciydi. Seks hakkında konuşmayı seviyor, hiç utangaç değil ve ben onun ilk erkek arkadaşıyım. Ama ne zaman özel bölgelerine hassas bir şekilde dokunmak istesem ya da birkaç saat kucaklaştıktan sonra onu öpmek istesem, sadece ""istemiyorum"" diyor ve kafasını hareket ettiriyor. Hiçbir şeyi zorlamıyorum, sadece her .. ayda bir yavaş yavaş deniyorum?

Ben ona zevk vermekten mutlu olan bir erkeğim ama şu anda kendimi o kadar çekici hissetmiyorum ki bazen bundan kaçınmak için onunla tanışmak bile istemiyorum. Bunun hakkında konuşmaya çalıştım ama tamamen sessiz ve üzgün bir yüzle bekliyor. Geçmişte onu engelleyebilecek herhangi bir sorunu yoktu.

Geçenlerde çok sıkı çalıştıktan sonra onun yanına taşındım. O güne kadar başlamak istemediğini düşündüm ama hiçbir şey değişmedi. Ben seks isteyen ve bununla başa çıkamayan kötü bir adam mıyım? Yaşadığımız onca şeyden sonra ondan ayrılamam :("
"(Aslen bunu /r/thailand'da yayınladım ama yanıt alamadım)

Dün Tayland seyahatim için biletimi ayırttım! Avustralya'ya bir haftalık yan gezi ile Aralık ayının çoğunda orada olacağım!

Tayland'a birçok kez gittim, bu yüzden tüm büyük siteleri gördüm. Geri dönmeye devam ediyorum çünkü orada arkadaşlar edindim ve Tayland yemeklerini kesinlikle seviyorum!

Bu gezide, alışılmışın biraz dışında bir adada (veya genel olarak kumsalda) dinlenmek istiyorum. Sadece stresli bir çalışma yılını üzerimden atmak istiyorum.

Hiçbir beyaz adamın üzerinde yürümediği bakir kumsalları olan bir ada bulacağım yanılsamasına kapılmadım. Sadece işlerin daha rahat olduğu ve normal turist trafiğinin fazla olmadığı bir şey arıyorum.

Dinlenmek için aradığım tek şey, üzerinde zit yapmak ve kitap okumak, okyanusta su sıçratmak, iyi Tayland yemekleri ve deniz ürünleri yemek, Singha içmek ve akşamları bilardo oynamak için bir pub (yüksek sesli diskolar yok) için sakin bir kumsal. Uyuduğum yer süslü olmak zorunda değil .. sadece temiz ve güvenli. Çok karmaşık bir şey yok.

Belki Koh Tao ya da Koh Similan gibi bir şey düşünüyorum."
"Bu hikaye, ben yaklaşık 13 yaşındayken ve şehrin pek de iyi olmayan bir bölgesinde bir mahallede yaşarken geçiyor.

Bir gece saat 11:30 civarında tam yatağa girmek üzereydim ki arka bahçeden bu ""BAMBAMBAM"" sesini duydum. Köpeğimin ortalıkta dolaştığını varsaydım, bu yüzden ""kapa çeneni, köpek!"" diye bağırdım. ve yatağa girmeye devam etti. Gürültü devam edince, neler olup bittiğini görmek için penceremden dışarı bakmaya karar verdim.

Büyük hata.

Oldukça iri yarı, orta yaşlı çıplak bir kadının sürgülü cam kapıma vurduğunu görünce dehşete düştüm. Tüm çamurlu vücudunu cama yaslamış, ""onu içeri al"" diye bağırıyordu. Oldukça şok oldum ve dışarı çıktıklarında ailem de öyleydi. Bu kadının belli ki bazı çılgın uyuşturucuların etkisi altında olduğunun gayet iyi farkındaydılar, bu yüzden polisi aradık. Polisler geldiğinde bayan sokağımın sağından kaçtı ve polisler ters yöne gitti. Ailem bu gece için yeterince macera yaşadığımıza karar verdi ve hepimiz yattık.

Ertesi sabah, evimin önünden dışarı çıktığımda, bu bayanın kıyafetlerini garaj yolumda toplanmış halde buldum. Garaj yolumda soyundu, gelişigüzel bir şekilde ön bahçeme girdi, kapıyı açtı ve arka bahçeme girdi ve sonra çıldırmaya başladı.

Ve onu içeri almadığım ve ona yardım ettiğim için aptal olduğumu düşünen tüm insanlar için, o sırada 13 yaşındaydım. Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu ve ben tepki bile veremeden ailem polisi aramıştı. Artı, muhtemelen zaten polis nezaretinde sona erecekti. Meth müthiş bir uyuşturucu."
"Merhaba Reddit,

Kaçırma hesabı burada.

Kız arkadaşım ve ben üç yıl önce tanıştık. beri arkadaş. Uzakta geçen zaman (ilişkilerde ve üniversitede ben ve yurtdışında okuyorum) ikimiz arasındaki çekim gücüne dayanamadı. Dokuz ay önce bir ilişkiye girdik, üniversiteden hemen önce mezun olmalıyız.

Bir ay öncesine kadar gerçekten her şeyin yolunda gittiğini düşünmüştüm.

Ortak bilgisayarımızı dokuz ay önce yazdığı çok romantik bir şiir için incelerken beklenmedik bir şey buldum.

Haziran ayında yazdığı bu kısa hikaye, Nisan / Mayıs aylarında bir sınıf arkadaşıyla yaşadığı bir karşılaşmanın hatırası olarak hizmet ediyor.
Bunun içinde çok canlı açıklamalar vardı
* Erkek arkadaşı nasıl bilmiyor ve muhtemelen asla öğrenemeyecek.
* Bu adam nasıl sanat ve onu öpmek ona sanat gibi hissettirdi.
* Güzelliğinin açıklamaları
* Onlar ruh eşleriydi, yada yada.

Başka bir ""saçma sapan"" belge, onu Daisy Buchanan olarak tanımladı (Gatsby meraklıları için).

Geçen ay işten eve döndüğünde onunla bu konuda yüzleştim.

Karşılaşmayı yaşamasının nedenleri?
* Güvensiz, yeterli olmadığını düşünüyor
* O noktada benimle olmak isteyip istemediğinden emin değildi.

Hikayeyi yazmasının nedeni?
* O zamandan beri değişti, şimdi beni seviyor. Bunun sanat uğruna yazılması gerekiyordu.

Kadına sanatın da sınırları olduğunu (özellikle sevdiğiniz birini incittiğinde) nazikçe söyledim. Derhal onu silmeye teşvik ettim.
Gerçekten değiştiğine beni inandırmak için çok inandırıcıydı. Buna, bunun bir daha asla olmayacağına ve aşkımızın gerçekten gerçek olduğuna inanmak istiyorum.

Yine de en önemli şey: Bunu düşünmeden edemiyorum. Mesajlarını okumayı bırakamıyorum. Dergilere bakmadan duramıyorum.
Daha önce hiç bir şey okumak beni bu kadar hasta hissettirmemişti. Tanrı aşkına, birlikte yaşıyoruz. Bir ay sonra bunun hakkında nasıl hissettiğimi saklamak çok zor.

Sorum şu: Yeniden güvenmeyi nasıl öğrenebilirim? Ona güvenmeye değer mi?"
"Bu yüzden küçük bir restoranda çalışıyorum ve çoğunlukla ben ve iş arkadaşlarım anlaşıyoruz. Müzik söz konusu olduğunda hariç.

Mutfakta çalışırken istediğimizi dinleyebileceğimiz yardımcı kablolu küçük bir müzik setimiz var. İş arkadaşım John, deli gibi uğraşıyor. Mutfakta sadece ben ve John varız. Müzik çalmak için bir sıra isteyeceğim ve o bunu kabul edecek, ancak genellikle 20 dakika içinde ipod'u tekrar prize takılarak müziğini çalıyor.

Artık hemen hemen her şeyin tadını çıkarabiliyorum. Sorun şu ki, HER GÜN aynı 20'li şarkılık çalma listesini çalıyor. Tekrarda. Tahmin edebileceğiniz gibi, bu gerçekten çok hızlı eskiyor.

**İNTİKAM:**

Son bir haftadır onunla dalga geçiyorum. Ne zaman gerçekten meşgul olsak, onun ipod'unu alıp ""Tümünü Tekrarla""dan ""Şarkıyı Tekrarla""ya değiştiririm. Böylece çalma listesini döngüye almak yerine, aynı şarkıyı süresiz olarak döngüye almaya başlar.

Bunu meşgul olduğumuzda yaptığım için, genellikle 20 dakika boyunca fark etmez ve sonunda fark ettiğinde, ipod'unu alır ve ""NE OLUR, DUR"" der -- eminim düşündüğünden oldukça eminim iPod'u arızalı.

Ne kadar uzun sürerse sürsün, onu bir daha asla duymak istemeyecek kadar o şarkı listesinden sıkmayı planlıyorum."
"Biraz arka plan ve bu benim telefonumdaki herhangi bir yazım hatası için özür dilerim. Kız arkadaşım son iki sezondur, genellikle ana etkinliğinde ilk 3'e ve diğer ikisinde ilk sekize girerek pistte. Son zamanlarda, koçun bunu neden yaptığına inandığım söz konusu olayla daha da kötüleşen bir sakatlığı nedeniyle yan etkinliklerinden birini yapmayı reddetti.

Hikayeye gelecek olursak, bugün pistte her şey normal gidiyor, ta ki yaklaşık 30 dakika içinde koçu onu ve ilişkisi olan diğer 5 kişiyi arayana kadar (yan not: bu insanların hiçbiri beni dahil herhangi bir pist antrenmanında veya herhangi bir şekilde dikkatimi dağıtmıyor) olay.) ve onlara çok fazla ""egzersiz yapmayı"" bırakırlarsa çok daha iyi atıp koşabileceklerini söyler. Açıklığa kavuşturması gerekip gerekmediğini soruyor ve kız arkadaşım ""evet ne demek istiyorsun?"" Tam olarak ne demek istediğini bilmek. Onlara o zaman seks yapmayı bırakmaları gerektiğini söyler. Kız arkadaşım bundan sonra uzaklaşıyor ve onu takip ediyor ve bunu söylediğinde nasıl davrandığını takdir etmediğini ve şimdi onu ilçelere götürmemeyi düşündüğünü söylüyor. Kız arkadaşım bunu dinliyor sonra gidip antrenmana başlıyor olayı belli ki üzgün ta ki antrenman bitene kadar ve ben gelip onu alıyorum.

Ne yapacağım ve onu okula bildirip bildirmememiz gerekip gerekmediği konusunda ikimizin de hiçbir fikri yok. Sadece bu durumla nasıl başa çıkılacağı konusunda tavsiye istiyorum."
"Kız arkadaşım ve ben dün bir randevudaydık ve o göğsünden bir şey çıkarmak zorunda kaldı.

Birlikte olduğu ikinci erkeği (seks) olmadığımı söyledi. Benden önce iki kişi daha vardı.

Bana karşı dürüst olmak istedi ve bunu her zaman sakladığı için incindim. Bunca zamandır açık iletişimimiz olduğunu sanıyordum.

Bana söylemek istemesine saygı duyuyorum ama ya en başından kendimi neyin içine soktuğumu bilmek isterdim ya da asla bilemezdim.

Ağladım çünkü bunca zaman birbirimizin ikinci ortağı olduğumuzu düşündüğümde canımı yaktı.

Eski sevgilisiyle benim aramda 2 erkekle daha seks yaptı. kızgın olduğunu ve ortak bir arkadaş bizi tanıştırana kadar çıkmaktan vazgeçmek istediğini söyledi.

Bana onun için mükemmel olduğumu söyleyip duruyor ve daha önce hiçbir erkeğe benzemediğime şaşırıyor. Yaptığım şeyin doğru olmasına sevindim çünkü daha önce takdir edilmiyordu.

Onunla bir gün evlenmek istiyorum ama ilişkimizin bu saçmalığı aynı olacak.

O bana söylemeden önce her şeyin aynı olmasını istiyorum. Keşke unutabilseydim gibi.

Ne yapalım? Aşırı tepki mi verdim?"
"Kocam gerçekten iyi durumda. Kendine iyi bakıyor ve bununla gurur duyuyorum. Ancak, çalışmak için çok zaman harcadığını hissediyorum. Kocam pazartesi, çarşamba ve cuma günleri çalışıyor. Normalde bu günlerde birkaç saat (3 veya 4 gibi) çalışır ve öncesinde veya sonrasında konuşmak için çok az zamanımız olur. Arka bahçemizde bir spor salonu var ve arkadaşları gelip saatlerce çalışıyorlar! Temel olarak, MWF'nin bir aile olarak vakit geçirmenin yasak olduğu anlaşılmaktadır. Bu beni üzüyor ama aşırı tepki verip vermediğimden emin değilim. Çalışmak için çok fazla zaman harcıyor mu? Yoksa sadece aşmam mı gerekiyor? Fark eder mi bilmiyorum ama sadece 1 çocuğumuz var, o benim üvey kızım ve sadece iki haftada bir geliyor. Ve evet, burada olup olmadığını hala çözüyor."
"Umarım bana yardımcı olabilirsiniz, Reddit dedektifleri. Büyük büyükannem Marika, 1903'te Budapeşte, Macaristan'ın hemen dışında doğdu. 1921'de Ellis Adası üzerinden ABD'ye geldi. 1903 ile 1921 yılları arasında koluna bir numara aldı. Annem bunu Auschwitz'teki insanların aldığı numaralara benzetiyor ve bunun yaklaşık 6 haneli olduğuna ve sağ koluna dövme yaptırdığına inanıyor. Annemin hatırladığı kadarıyla, oldukça büyüktü, belki de dört inçti ve dirsekten bileğe doğru yazılmıştı. Rakamlar özensizdi, yine Holokost sırasında kullanılanlara benziyordu.

Ne yazık ki tüm bildiğim bu. Araştırma ve soruşturma günlerim, bölgedeki askerlerin kimlik tespiti için numaralar almasına kadar indi, ancak o herhangi bir asker değildi veya orduya dahil değildi. Doğrudan sorulsa bile rakamlardan bahsetmeyi reddetti ve kimsenin nereden geldiğine dair bir fikri yoktu.

Diğer ayrıntılar: hayatı boyunca bir çiftlikte çalıştı ve sekiz kardeşin en büyüğüydü, dördü ABD'ye göç etmeden önce doğmuştu, başka hiçbir kardeşin numarası yoktu. Aile Yahudi değildi - Bu bölgede Yahudi baskısının bir geçmişi olduğunu biliyorum ama ailem Hristiyandı.

Herhangi bir tarihçi ve hatta Reddit Macarları bana yardımcı olabilir mi?"
"Tamam, bu biraz uzun olabilir. Gf ve ben yaklaşık 11 aydır çıkıyoruz, her şey harika görünüyor. FB geçişini biliyorum çünkü bana birkaç ay önce rastgele söyledi. Bu yüzden cehennem olup olmadığını kontrol etmeye karar verdim ve mesajlara baktım. En yeni 2 tanesi geçmiş eski sevgililerden, her iki seferde de sohbeti o başlattı. Mesajlar özel bir şeyle ilgili olmasa da, Adamlardan biri ahmak, diğeri onu hamile bıraktı ve öne çıkıp çocuğa bakacak kadar erkek olmadığı için kürtaj yaptırdı... bu adamlarla konuşup ikisinin de numarasını aldım. Yine de bütün gün ondan neredeyse hiç haber almadım. Kendimi üzgün ve biraz ihanete uğramış hissediyorum, burada ne yapmalıyım? Önümüzdeki birkaç ay içinde bu kızla evlenme teklif etmeyi planladım..."
"İlk üniversite yılıma yeni başladım. Yaklaşık 5-6 hafta oldu ve bu sorun olmasaydı çok daha fazla keyif alacaktı.

Temelde bu kız kursumda benden hoşlanıyor ve ben de onu aynı şekilde sevmiyorum. Onu sadece bir arkadaş olarak görüyorum - daha fazlası değil. Benden derslerden önce onu beklememi istiyor ve ben de onun eşi ve her şeyi olarak bekliyorum.

Ancak, kurstaki pek çok insan dışarı çıkacağımızı düşünüyor ve ben bu söylentiyi bir an önce ortadan kaldırmak istiyorum.

Her türlü yardım çok makbule geçer."
"Bu 10 dakika önce oldu. Bakkaldan eve yürüyordum - iki elimde de sütten diş macununa kadar bir sürü malzeme vardı. Bu şey gerçekten ağırdı, bu yüzden gerçekten aşağı bakmıyor, ayaklarımın ezebileceği potansiyel bir bok için yola bakmıyordum; Kollarım bedenimden ayrılmadan önce bir an önce eve gitmek istiyordum. Muhtemelen sonra ne olduğunu tahmin edebilirsiniz, şaşırtıcı derecede büyük bir köpek boku parçasına bastım. Ya da belki insan boku olabilir, kim bilir. Ben bokumu bilmiyorum. ne yapacağımı bilemedim Evim sadece iki blok ötedeydi ama boktan terliklerimle yürümeye devam etmek istemiyordum. Bu yüzden bokun çoğunu üzerimden atmaya karar verdim. salladım Hiçbir şey olmadı. Daha sert salladım. Hiçbir şey olmadı. Bu bok süper yapıştırıcıdan yapılmıştı. Nedense benimle sürekli sohbet başlatmak isteyen yaşlı kadını görüyorum; bana yaklaşıyor Çıldırdım. Kollarım çok ağrıyor. Bu yüzden terliğimi gerçekten şiddetli bir şekilde sallıyorum ve ayağımdan çıkıyor ve uçup gidiyor. Bok tarafı yukarı gelecek şekilde sol memesine çarptı. Yine ne yapacağımı bilemedim. Şimdi daha da çıldırıyordum. İki seçeneğim vardı - bekle, özür dile, boktan terliğimi eve götür ve sinir bozucu bayanla uzun uzun konuş; veya eve bir terlik daha az koşun. Bayanla gerçekten konuşmak istemiyordum ve eh, yeni terlikler alabilirdim. O yaklaşmadan önce sadece birkaç saniyem vardı; Uçan boktan terliğin şoku hâlâ üzerindeydi. Bağlandım ve koştum - hayır, tek terlik giymiş bir penguen gibi sallandım. Bu hala bitmedi. Torbalardan birinin kulpları yırtıldı. Düştü. Sallanma ritmimi kaybettim ve diğeri de düştü. Dengemi kaybedip onunla birlikte düştüm. Her şeyi orada bırakıp eve koştum.
Anneme ne söyleyeceğimi bilmiyorum."
"Haziran sonundan beri bu harika hatunla çıkıyorum. Cinsel kimya inanılmaz. Duygularımıza çok açığız, aynı hastalıklı mizah anlayışına sahibiz ve her ikimiz de atletik olma eğilimindeyiz.

Yani mesele şu ki, kendimizi gerçekten kaybetmişiz. İkimiz de birbirimizle takılmaya bağımlıyız. Egzersiz rejimimizi hem durdurduk hem de yavaşlattık ve kilo aldık. Planlanmış aktivitelerimizin kaybının ikimizin de biraz depresyona girmesine neden olduğunu düşünüyorum.

İlişki hızla ilerliyor. Ailemle tanıştı ve ben babasıyla tanıştım. Zaten birbirimize seni seviyorum diyoruz.

Evini ve ailesini özlemeye bağladığı mesafeli anlar yaşıyor. Yaklaşık bir yıldır bu şehirde ve neredeyse hiç arkadaşı yok. Biraz işkoliğim ve onunla tanışmadan önce koşu bağımlısıydım, bu yüzden arkadaşlarımı nadiren görüyorum.

İşte büyüğü... Eve, ailesinin yanına taşınmak istiyor. Bu şehirdeki sosyal ağının eksikliğini gerçekten hissetmiyor ve memleketindeki büyük çevresi ile birlikte olmak istiyor.

Onunla geçirdiğim zamandan sonra, bunun potansiyel olarak hayatımı birlikte geçirebileceğim biri olabileceğini düşünüyorum. Çok uzun zamandır flört ediyorum. Kesinlikle ayrı duruyor. Onunla olmak için hareket ederdim. Onunla taşınmamı istediğini söylüyor.

Memleket hasreti çektiği uzak anlar, özgüvenimi bir nevi öldürdü. Yeni dönüm noktalarına ulaştığımızda, nedenini anlamadan onu evi özlediğini söylüyor. Eve yakın bir aile kurmak istediğinden bahsetmişti, belki de o kadar.

O eve giderken konuşmadan veya mesaj atmadan bir hafta önerdim. Bu şekilde ikimiz de olayların nerede olduğunu görebiliriz. Burada bir hata mı yaptım? Bu iyi bir fikir miydi?"
"Tıpkı başlığın dediği gibi, millet.

Kağıt izi olmayan bir müşterinin ürün yüklü kamyonunun fotoğraflarını çektim ve patronumun müşteriden az önce aldığı parayı cebine koymasını izledim. Müşterinin hangi ürünün ""kayıt dışı"" olduğunu sorduğunu da duydum. Daha önce kayıt dışı nakit ödemeleri kabul etmiştik, ancak satışlar düştüğünde süreci durdurduk... Şirket mali sıkıntıda, ancak artık çalışmıyorsa maaşı kar hanemizi artırabilirdi. Gün bitmeden onunla yüzleşeceğiz ve biraz güvenceye ve tavsiyeye ihtiyacım var.

Teşekkürler Beyler/Kızlar, beni şimdi hayal kırıklığına uğratmayın."
"Erkek arkadaşımla şu anda birlikte harika bir hayatımız var. Her şey mükemmel! Irkçı olduğunu düşünmem dışında annem, arkadaşı öldüğünde arkadaşının çocuğunu evlat edindi, o 2 yaşında ve Asyalı. Erkek arkadaşım benimle akşam yemeği yemek için annemi görmeye gitti ve o erkek kardeşimle birlikte odadan çıktığı anda ""Senin yüzünden ailede çatlaklar olmadı en azından kendine bir zenci bulmasın diye"" diyor. bana şaka yapıyordu. Onu evden kovdum.Birinin kardeşim hakkında bu şekilde konuşmasına asla izin vermeyeceğim, onu seviyorum ya da etrafımda n kelimesini söyleme. Onunla 2 haftadır konuşmadım, bana mesaj atıp onu affetmemi istiyor ama yapabileceğimi sanmıyorum. Ne yapmalıyım arkadaşlar? Bunu doğru mu teslim ediyorum?"
"Lisede başladığımız için yaklaşık bir buçuk yıldır çıkıyoruz ve şimdi üniversitedeyiz. Sonunda farklı kolejlere gittik ve bununla birlikte uzun mesafeli bir ilişkinin stresi geldi. O benim ilk ve tek kız arkadaşımdı ve oydu ve kısa bir ortaokul kaçamağı dışında onun tek erkek arkadaşı benim. soruna gelince-

İkimiz de 'ayrıldığımızı' hissediyoruz. Üniversiteye başladığımız zamandan beri bir hafta sonu orada burada birbirimizi ziyaret edebildik, ama asla uzun süreli olmadı. İlk çıkmaya başladığımızda hafta boyunca sadece kısa bir süre görüştüğümüzü düşünürsek, bu o kadar da kötü olmazdı; çoğunlukla anlık mesajlaşma yoluyla iletişim kurduk. Bununla birlikte, mesafe ve farklı koşulların göze batan bir gerçeği vurguladığını düşünüyorum - gerçekten o kadar da ortak noktamız yok. Lisedeyken derslerden falan konuşarak bunu saklayabilirdik ama artık ortak derslerimiz, öğretmenlerimiz, tecrübelerimiz olmadığı için sohbetimiz neredeyse sıfıra indi.

Ben oldukça dışa dönük biriyim ve bütün bir gün içeride kalmaya dayanamıyorum, oysa o oldukça içe dönük ve yatakta hiçbir şey yapmadan bir gün geçirmekten çekinmez. Bir dizi hobim var (en azından bu web sitesinde ortalıkta dolanmak değil :P), oysa benim önerime göre biraz bir şeyler deneme eğiliminde ve bunun ona göre olmadığına hemen karar veriyor ve yeniden izleme eğlencesine geri dönüyor Zaten izlediği TV şovları.

Onun yanında olmaktan zevk alıyorum ve randevulara çıkmak eğlenceli. Herhangi bir 'dramatik' sorunumuz yok ve birlikte olduğumuz süre boyunca hiç kavga etmedik. Ama bence derinlerde, bunun hakkında herhangi bir tutkulu tartışmaya sahip olmamız için pek ortak noktamız olmadığı gerçeğinin bir yan ürünü olabileceğini görüyoruz."
"3 yıldır birlikteyiz ve 1.000 mil ayrı yaşamanın sıkıntılarının çoğunu çözdük ama bu yeni bir meydan okuma. Dün büyükbabasının hastanede olduğunu öğrenince yatağına koştu. Bugün itibariyle büyükbabası tepkisiz ve muhtemelen birkaç saat içinde ölecek. Metin, arama ve Skype üzerinden her zaman erişilebilir olmaya özen gösteriyorum ve desteklendiğini ve sevildiğini hissetmesi için elimden gelenin en iyisini yapıyorum, ancak yeterince yapıyormuşum gibi gelmiyor ve ben Şu anda ona yaslanacak omzumu vermek için her şeyi yap. Uçarak gitmem pek pratik değil çünkü ikimizin de önümüzdeki iki hafta içinde girmemiz gereken final sınavları var ve beni ağırlamak zorunda kalarak ailesine yük olmak istemiyorum.

Benim sorum şu ki, böyle bir zamanda bir SO'yu uzaktan yapılabilecek bir şekilde en iyi şekilde nasıl destekleyeceğiniz konusunda başka birinin tavsiyesi veya fikri var mı?"
"Uzun lafın kısası, geçen gece eve geldiğimde ayılmaya başlamıştım. Normalde aldığı gibi kanepeyi almak yerine yatağımda kalmasına izin vermeyi teklif ettim. Bunun yerine çabucak fikrimi değiştirdim ve ona yanaşıp kaçamayacağını sordum. Memnuniyetle kabul etti. Yine de hiçbir şey olmadı ve gerçekten yorgunduk, bu yüzden bayıldık.

Şimdi, bana kanepeye oturacağını söyleyebilirdi ya da sadece hayır diyebilirdi. Ve bununla kesinlikle iyi olurdum. Sadece kanepe evin ortasındaydı ve yatağım tam oradaydı ve son birkaç saat içinde çok fazla içiyordum.

Ertesi sabah ""Kanepede uyuyabileceğimi fark ettim"" dedi. Bu konuda yorum yapmadım ama gece boyunca ona biraz daha yaklaştığımı söyledi. Aldırmadığını söyledi.

Bu bir şey ifade ediyor mu? Yani, en son bir kadınla yattığımda sonunda seviştik. Dürüst olmak gerekirse, bir şekilde benden etkilenip etkilenmediğini bilmiyorum ama bana ailesinin benimle sık sık tanışmak istediğini ve birlikte olduğumuzu düşündüklerini söylüyor. Ya da en azından lanet."
"Şirketimle yaklaşık 2 yıldır birlikteyim. Patronum her şeyin yolunda olup olmadığını sormak için beni ofisine çağırdı. Bir süredir benim için endişelendiğini ve depresyonda olduğumdan endişe ettiğini söyledi. Yapabileceği bir şey olup olmadığını bilmek istedi. Bu şekilde göründüğüm için özür diledim ve niyetimin bu olmadığını, iyi olduğumu (ki öyleyim) ve kesinlikle bunun daha farkında olmaya çalışacağımı ve bunun nedeninin belki de ben olmamam olduğunu söyledim. iyi uyumak. Şirketimiz yakında genişleyeceği için terfimi çok savunduğunu ancak bunun benim üstesinden gelebileceğim bir şey olup olmadığını bilmesi gerektiğini söyledi. Ona öyle olduğuna ve gelecek için heyecanlandığıma dair güvence verdim.

Yaklaşık bir yıl önce iş yerindeki insanların beni ciddiye almadıklarını fark ettim. Yaşımla olduğu kadar şen şakrak ve çocuksu kişiliğimle de ilgili olduğunu varsaydım. İşe daha ciddi yaklaşmak ve daha iddialı olmak için bilinçli bir çaba göstermeye karar verdim. Korkarım bu bana depresif bir görünüm verdi. 6 ay önce işteki küçük bir erime nedeniyle bana akıl sağlığı günü yaptırdığını not etmeliyim. (İyi olup olmadığımı sorduğunda biraz ağladım - ben bir tellalım, bunu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum). Ertesi gün bazı işleri halletmek için izin aldım. Tam zamanlı çalışıyordum ve okula gidiyordum ve bazı sağlık korkularım vardı ama ikisini de ele aldım ve işler sorunsuz gidiyor.

Bunların herhangi biriyle nasıl başa çıkmam gerektiğinden emin değilim. İddialı olmakla depresif görünmek arasındaki bu ince çizgi nedir? Zayıf görünerek şansımı tamamen mahvettim mi?"
"18, Erkek, Tennessee.
65'te 120 gibi hız yapıyordum. Kızların biri boktan bir arabada benimle hızlanmaya çalışıyordu, ben bir turbo g35 kullanıyordum ama o kımıldamadı, küçük arabasını iterek geçmeye çalışıyordu. ve açıkça onun hayatını tehlikeye atıyorum, tanrısal bir sürücü değilim ama arabamı ve yolu biliyorum. Hız açısından ne yapabileceğimi biliyordum ve o hızlanmadan önce sürekli olarak 80'e geri götürdüm. Sonunda dönmek zorunda kaldım ve telefonunu kaldırdı ve bir parça kağıt, onun numarası olduğunu varsaydım ama şimdi düşününce muhtemelen etiketlerimi almış ve rapor vermeyi planlıyor falan, bilmek istiyorum. belaya bulaşmak?
Mobilde."
"Ben ve onun aklınıza gelebilecek her küçük şey için kavga ediyoruz, ancak bunlar birbirimize bağırıp çağırdığımız büyük tartışmalar değil, her gün veya gün aşırı olan daha çok küçük anlaşmazlıklar.

Bir süredir devam ediyorlar, ancak ilk çıkmaya başladığımızda her zaman olmadı, harika anlaştık! Her zaman mutluyduk ve asla aynı fikirde değildik ama bunu geçtikten sonra, yaklaşık 3. aydan sonra her şey hakkında çekişmeye başladık, ancak bu asla yüz yüze değil, sadece telefonda.

Ne yapacağım, çekişmeyi nasıl durduracağım konusunda tavsiye istiyorum, gerçekten bu noktada herhangi bir tavsiyeye değer veriyorum, ikimiz de bunu yapmaya devam edemeyeceğimiz konusunda anlaştık."
"Yani ben 28 yaşında bir erkeğim ve onunla yaklaşık 5 randevum oldu. Birbirimizden ayrılmadan hemen önceki 5. randevuda ona bundan ne aradığını sordum.

Bilmediğini söyledi ve ben de ondan hoşlandığım ve onu kaybetmek istemediğim için onunla bir ilişki içinde olmayı umursamayacağımı söyledim ve bunun tam tersi bir etkisi olduğunu hissediyorum. Bunun olmasının üzerinden 2 hafta geçti ve mesajlarıma daha az yanıt veriyor gibi görünüyor. Bir dahaki sefere telefonda konuştuğumuzda bunu gündeme getirmek istiyorum.

Onun için sırılsıklam olduğumu düşünmeden benimle tekrar rahat hissetmesi için ne söylemeliyim?"
"Bu kızı yaklaşık bir yıldır tanıyorum ve onunla tanıştığımda depresyondaydı, sürekli mesaj atmaya başladık ve gerçekten iyi anlaşıyor gibiydik, bu yüzden ondan bir ilişki istedim ama aramadığını söyledi. bir ilişki (bağlılığı sevmez). İki ay sonra bu adamla çıkmaya başladı ama bana söylediğine göre ilişkiyi ciddiye almıyor ve muhtemelen daha uzun sürmeyecek. benimle her gün konuşmayı sevdiğini ve onun için ""çok önemli"" olduğumu söylüyor, hatta bazen ona mesaj atmazsam üzülüyor ama artık depresyonu atlattı. Ona olan hislerim değişmedi. yani arkadaşlık bölgesine çok mu girdim?"
"O: 26, Ben: 29 birlikte yaklaşık 5 yıl, ara sıra, çoğunlukla.

İlişkide bence oldukça bencil olma eğiliminde. Temel kural, sıkıcı olduğu için kendiniz hakkında çok fazla konuşmamaktır, ama o her zaman kendinden bahseder. Son zamanlarda ona nasıl hissettiğimi, konuyu daha sık değiştirmek istediğimi ve belki de her zaman onun hakkında konuşmayı bırakmak istediğimi söyledim. Onun dünyasını önemsiyorum ama sohbetlerde bu kadar bencil olmasaydı iyi olurdu. Dişilerin ilgiyi sevdiğini biliyorum ama dürüst olmak gerekirse mesele vermek VE almak.

Soru - Konuşmalarımız ""sen"" veya ""bizim""den çok ""ben"", ""ben"" ve ""benim"" içeriyorsa, onun bencil olduğunu düşünmekte haksız mıyım? Ona ne yaptığımı söylediğimde terslemedi ve bu konuda kavga etmedik, ama tepkisine bakarsak, ona daha önce kimsenin onun biraz... benmerkezci olduğunu söylediğini bilmiyorum."
"SPOILER UYARISI: Bin Muhteşem Güneş'i sevdim. 3 gün içinde okuyun. Kesinlikle bir sayfa çeviriciydi. Sonunda, kaseti taktığında, Pinokyo'dur ve neden olduğu hakkında hiçbir fikri yoktur... Kitabı odanın diğer tarafına fırlattım ve en iyi arkadaşım öldüğünden beri yapmadığım gibi haykırdım. Neden bilmiyorum.. Her şey aceleyle geri geldi. Nerede olduğumu, nereye gittiğimi düşündüm.. Dünyadaki unutulacak tüm harika insanları düşündüm. Ne kadar acımasız ve bencil olduğumu düşündüm. Amerika'da otururken dünyadaki insanların nasıl acı çektiğini düşündüm. Aynı anda çok fazla şey düşündüm ve o duygusal zirveden inmem 15 dakika sürdü. Gerçekten edebiyat tarihimin en büyük anlarından biri.

Öyleyse reddit... Edebiyatta, filmde, çizgi romanda, televizyonda vb. hangi anların sizi duygusal olarak etkilediğini bilmek isterim? Tercihen beklemediğiniz bir şey. Basit bir şey, karmaşık bir şey, belirsiz bir şey, ünlü bir şey. İnsan zihninin şimdiye kadar tasavvur ettiği en yürek burkan, yürek ısıtan, aydınlatıcı, harika, korkunç kıvrımların (evet, söyledim) neler olduğunu bilmek istiyorum. Saçlarını diken diken eden, kalbini midene indiren, gözlerini kabartan, boğazında düğümlenen, nefesini kesen, ""hayır"" diye bağırmana neden olan şey. Senden tek istediğim başlığı en üste koyman, görmemişsek/okumamışsak yoruma bakmamamız gerektiğini bilelim."
"Buna bazı berbat cevaplar alacağımı biliyorum ama berbatım ve çeneme alacağım.

Geçen yıl eski sevgilimi duygusal bir kum torbası olarak kullandım. Kendimi duygusal olarak bir şeyler söylemekten ve orantısız bir şekilde patlamaktan alıkoyamayan sorunlar yaşıyorum. Yakın zamanda endişelendiğim bpd teşhisi kondu ve temelde, ayrılmadan önce onu bir yıl boyunca o duygusal kum torbası olarak kullandım.

O zamandan beri kendimi tamamen toparladığım, onu kendimden uzaklaştırdığım ve sorunlarım için onu kullandığım gerçeğini kabullendim. Bu konuda gerçekten kötü hissettim ve ona onu sevdiğimi söyledim. Karşılık vermiyor ama bunu duyunca tavrını olumlu yönde değiştirdiğini biliyorum.

Gerçekten onunla geri dönmek ve bunu arkamızda bırakmak istiyorum. Şans küçük olsa bile hala orada bir şeyler olduğunu biliyorum. Ne kadar küçük olursa olsun, kim olduğum ve bende neyin yanlış olduğu konusunda uzlaşmaya vardığımı göstermek için bu fırsatın üzerine atlardım. Bunu aşabilirsek, her zamankinden daha güçlü ve dünyayı ele geçirmeye hazır olacağımızı biliyorum. O gerçekten hayatımın aşkı. Biliyorum herkes söylüyor ama doğru. Hiç kimseyi kendim kadar sevmedim

Ne yapılması gerektiği ve bu çetrefilli konuya nasıl yaklaşılacağı konusunda herhangi bir tavsiye çok makbule geçer."
"İlk gönderi- Kontrol ✔
Tıklama tuzağı başlığı - Kontrol Et ✔

Newish (yaklaşık yarım ay) pusuda bekleyen. Hayatım boyunca fazla kilolu oldum. İstatistiklerimin iyi görünebileceğini biliyorum ama çok fazla yağım var ve yeme ve aktivite alışkanlıklarım berbat. Yaklaşık 2 yıl önce neredeyse 15kg (30lbs) kaybettim ama geri geldi ve sonra biraz. Bu, sürekli kilo verme, yoyo yapma ve sağlıksız beslenme + egzersiz yapmama, çok fazla çatlak yaşamama ve çok fazla güven duymama neden oldu.

Ama yine kilo veriyorum ve bu sefer kilom az kalıyor. Her ikisi de Avustralya'daki ailemin evinde benimle birlikte yaşayan erkek kardeşim ve kuzenim oldukça formdalar ve gelecek yılın Ocak ayında 13 günlük bir Everest ana kampı yürüyüşünü denemeyi dört gözle bekliyoruz. Gelecek yıl Kasım'da/üniversitede mezuniyet için iyi görünmenin yanı sıra şu anda ana motivasyonum bu.

İki haftadır uğraşıyorum ve haftada 3 sabah koşusu ve spor salonunda 4 seans yaparak ve başlangıçta çok gevşek olmama rağmen MFP hedeflerine bağlı kalarak yaklaşık 5 kilo verdim (

Her neyse, bunu temelde kendimi sorumlu tutmak için yazdım. Bunu kimsenin okuyacağından emin değilim ve kimsenin okumaması da umurumda değil.

Bana ve başkalarına verdiği tüm motivasyon için r/loseit'e teşekkürler. İnsanları kaybetmeye devam edin! :)"
"Yani eski gf'm ve ben yaklaşık 6 ay çıktık. İşleri gerçekten iyi bir şekilde yakaladık ve inanılmaz derecede benzer zevklere, hobilere, ilgi alanlarına vb. sahip olduğumuzu, ancak kişilik açısından uyumlu olamadık. Bu benim ilk ilişkimdi, bu yüzden öğrenecek çok şeyim vardı ve tam olarak en hızlı öğrenen kişi değildim.

Her neyse, belki bir ay konuştuktan sonra çok hızlı bir şekilde ilişkiye girdik ve çok kısa sürede seks yaptık. Başlangıç, hiçbir şekilde tahmin ettiğim gibi olmadı ve yol boyunca bir sürü tümsek yaşadık ama her zaman bir şeyleri düzeltebildik. Büyük bir kavgadan sonra işler sonunda çok daha iyi hale geldi ve biz her zaman birlikteydik ve birbirimizin şirketini seviyorduk. İlişkinin sonuna doğru onun uzaklaştığını hissettim. Kendimi kıskanç bir tip olarak görüyorum ve bunun birkaç nedeni olduğunu düşünüyorum: Her zaman görünüşüm yüzünden aşağılandım ve genel olarak daha düşük bir özgüven geliştirdim ve ayrıca delicesine seksi olduğu için. Gözüme çarptığı andan bugüne kadar her zaman gördüğüm en güzel kız oldu ve bunu bildiğinden her zaman emin oldum. Bu yüzden, diğer erkeklerle ne zaman konuşacağına dair kıskançlığım, kesinlikle her zaman mevcut olan bir şeydi.

Temelde şimdi her şey bitti ve mesafe olarak birbirimize yakın bile değiliz. Onu her geçen gün daha çok özlüyorum ve hala arkadaş gibi konuşuyoruz ama onu asla unutabileceğimi sanmıyorum... Ne yapmalıyım?"
"MERHABA,
yarın tekrar Marie ile buluşacağım (her zamanki gibi sadece ikimiz). Bana düzenli olarak çıkmadığımızı söyledi. Sadece arkadaş olmamızı istiyor ya da en azından öyle söyledi. Bunu daha önce hiç yaşamadım. Beynim otomatik olarak şöyle düşünüyor: ""M ve F düzenli olarak buluşuyor ve birbirlerini kısa bir süre için tanıyorlar = tarihler"". Her zaman harika zaman geçiriyoruz.

Ondan çok hoşlanıyorum, onu kaybetmek istemiyorum ve onunla nasıl seks yapmak istemediğimi öğrenmem gerekiyor. Ya da benimle seks yapmak istiyorsa ne yapacağımı öğrenmem gerekiyor. (sadece seks, kucaklaşma/öpüşme değil, ne istersen, sadece ona yakın olmak istiyorum).

Bazen bu durum yüzünden çok üzülüyorum çünkü 6 aydır bir GF/FWB arıyorum ve birlikte harika vakit geçirebileceğimiz hissine kapılıyorum.

Onu kaybetme riskine girmeden ondan farklı bir şekilde de hoşlandığımı açıkça belirtmek için yarın ona ne söyleyebilirim?"
"Bu yüzden evimin yakınındaki Dunkin Donuts'a sık sık gidiyorum ve son zamanlarda belirli bir çalışan tarafından servis ediliyor. Bugün onunla beyin osurukları ve dışarıdaki gerçekten soğuk hava hakkında kısa bir sohbet ettik. Bir aile üyesi için kahvemi ve bir tane daha sipariş ettim. Tezgahın alma tarafına yöneldiğimde buzlu kahvenin benim için olup olmadığını sordu (öyleydi). Evet dediğimde hemen bir beden büyük aldı ve bana bedava verdiğini söyledi. Sonra dışarı çıkmadan önce beni durdurdu ve bir dahaki sefere ücretsiz bir kupon verdi.

Sipariş verdiğimde her zaman süper arkadaş canlısıydı ama asla bu ölçüde değil. Suları ürkütücü olmayan bir şekilde nasıl test edebilirim? Kasiyerlere asılmaya karşı her zaman bu zihinsel ""blok"" yaşadım. Bu sadece iyi bir uygulama gibi görünmüyor ve kolayca olayların garip/takipçi tarafındaymış gibi görünebilir.

Aslında sadece müşteri sadakatini sürdürmeye çalışıyor olabileceğinin farkındayım, ancak tüm bunları yapma biçiminde kesinlikle cilveli bir ipucu vardı.

Arkadaşlar böyle durumlar yaşadınız mı? Varsa nasıl yaklaştınız ve sonuç ne oldu?"
"Ocak 2007'de karım (o zamanki kız arkadaşım), en iyi arkadaşım ve ben San Diego'daki bir eleme maçına katılmak için 2.000 mil yol gittik. Kaliforniya sınırı boyunca, zaman kazanmak için Interstate 10 ve Interstate 8 arasındaki bir yan yoldan gitmek gibi parlak bir fikrim vardı. Saat sabahın 3'üydü ve kilometrelerce yakınımda iki yanımda hiç araba yoktu ki birdenbire sola dönüş lambası yanıp sönerek hızla gelen bir araba gördüm. Geçmesine izin vermek için yavaşladım ama bunun yerine sürücü tamponuma doğru sürünerek geçmeyi reddetti. Önemli değil, geçilebilir bir bölge bekledi ve geçmesine izin vermek için yavaşladı. Şimdiye kadar, 60'ta 25'e gidiyorum ve o hala tamponuma biniyor. Biraz korktum, 85'e çıktım, hala kıçımda. Imperial Sand Dunes Rec alanında kıçımızı çekiyoruz ki birdenbire acil durum ışıkları yanıp sönen başka bir araba belirdi. Başlangıçta beni takip eden araba şimdi beni sol taraftan sıkıştırmaya ve beni yoldan çıkarmaya başladı. Gerçekten zorlaştırmak için ileri geri sapmaya devam ettim.
Brawley kasabasına yaklaştığımda taşınmam gerektiğine karar verdim. Her iki araba da üzerimdeyken frene bastım, yoldan çıktılar ve 50 fit önümde öylece oturdular. Onlar bizi yaklaşık 10 dakika izlerken ben yolun ortasında iki yöne dönük oturdum. Sonunda çekilmeye başladılar, ne yazık ki hala o yöne gitmem gerekiyordu, bu yüzden pusuya düşmemek için yaklaşık 100'e indirdim. Adrenalin patlaması bizi sabahın erken saatlerinde San Diego'ya kadar getirdi. Boksuz korktum, başka hikayeler de var ama pastayı alan bu. Bir yabancıyla yaşadığınız en korkunç etkileşim nedir?"
"Annem [K/48] geçen ay üvey babam [M/54] ile yeniden evlendi? yaklaşık iki yıldır birlikte olduğu. O bir dul. Karısı 6-7 yıl önce vefat etti ve görünüşe göre hayatına devam etmekte rahat. Sorun, genç çocukları olduğu gerçeğinden kaynaklanıyor. Evlendikten sonra annem, o ve genç kızıyla birlikte onun evine taşındı.

Anladığım kadarıyla kızım annemi yeterince seviyor ama ölen annesinden bahsetmeden duramıyor. Evdeki her şey ona ""annesini hatırlatıyor"" ve o bunu sürekli gündeme getiriyor. Bu nedenle annem her gece eve geri dönmekten korkuyor ve sanki ev ait olduğu yerde değilmiş gibi hissediyor.

Onunla konu hakkında kısaca konuştum ama çok perişan görünüyor ve ne düşündüğümü sorduğunda buna nasıl cevap vereceğimi gerçekten bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye? Teşekkürler."
"Şimdiye kadar bu adamla çok mutluyum, harika anlaşıyoruz. İyi bir iletişimimiz var ve nerede olduğumuz ve işlerin nereye gittiğini gördüğümüz konusunda aynı fikirdeyiz.

Bu hafta sonu ailemle buluşacak ama sadece annem ve babam ve kardeşlerimle. Ayrıca çok heyecanlandığım Paskalya'da beni bir süreliğine ailesiyle tanışmaya davet etti.

Ancak Paskalya'nın bir bölümünü geniş ailemle de geçireceğim. Bu akrabaların çoğu, ilişkilerimi bir şekilde yargılıyor ve onaylamıyor. Çıktığım *insanlar* değil, ama kaç kişiyle çıktığım ve bu ilişkileri facebook'a koyduğum (çünkü ""insanlar kaç kişiyle çıktığınızı görebilir ve sizin rasgele ilişki kurduğunuzu düşünebilir""). Adil ilişkiler payımı aldım, ama asla bir yılda 2'den fazla değil.

Başlangıçta, ailemin beni daha ciddiye alacağını umarak, işler daha ciddi hale gelene kadar onun hakkında konuşmayı ertelemek istedim. Ancak ondan utanmış ya da onu saklamaya çalışıyormuş gibi görünmek de istemiyorum. Ailesiyle tanışmam konusunda bu kadar açık olmasını ve ailemi de onunla paylaşabilmek istemesini takdir ediyorum."
"Kız arkadaşımı seviyorum ve onun ailesini de (kardeşi, babası, annesi) seviyorum. İyi insanlar ama haftada 4-5 kez kavga ediyorlar. Mesele şu ki, kız arkadaşım annesiyle her kavga ettiğinde, bana gelip (metinler) her şeyi ve kavga ve annesi hakkında ne hissettiğini anlatıyor ve BU NORMAL çünkü o benim kız arkadaşım, ama sinirlenmeye başlıyorum. annesi de bana mesaj atıyor. Kız arkadaşımdan şikayet ediyor ve bana kızının ne kadar korkunç ve acımasız olduğunu söylüyor (bu beni çok kızdırıyor)

 Genelde gfs tarafımı tutuyorum çünkü annesi bazen gerçekten işlevsiz, annesiyle konuşmaya çalıştım ve dinlemiyor. Bu onun yolu ya da yolu değil.

Dün bana aynı anda mesaj attılar ve çıldırdılar ve birbirleri hakkında korkunç şeyler söylediler ve kendimi hasta ve kızgın hissettim ve gerçekten gergin bir şekilde yatağa gittim.

Ailem gerçekten rahat ve iki ayda bir yaklaşık 1-2 kez kavga ediyoruz ve genellikle her şeyi bir saatten daha kısa sürede çözüyoruz. İlişkileri BENİ yıkıyor ve her kavga ettiklerinde AYNI saatte bana döndüklerinde, bu tam anlamıyla tüm günümü mahvediyor ve beni en kötü ruh haline sokuyor.

Her şeyi denedim çünkü annesinin durmasını gerçekten istiyorum ve ilişkilerinden etkilenmek istemiyorum: Bir kez anne tarafını tuttum, gfs tarafımı tuttum, onlara terapiye gitmelerini söyledim (hala gidiyorlar ve hiçbir şey olmuyor) ) Hatta bir kez onları görmezden geldim ve telefonumu bombalamaya devam ettiler, kız arkadaşıma nasıl hissettiğimi söyledim vb.

Duygusal olarak zayıf olduğumu düşünmüyorum ama sevdiğim insanlar saniyeler içinde huzurumu bozabiliyor.

Her zaman kız arkadaşımın yanında olmak istiyorum çünkü o mükemmelin de ötesinde ama ben aklı başında kalmak istiyorum.

Böyle hissettiğim için haksız mıyım yoksa bencil miyim? Onlarla sağlıklı bir şekilde nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum.

(Kayınvalidem yine mesaj atıyor, şu an ahgggggg)"
"Ben süper bir SAP tipi değilim, ama çok sessizim ve gerçekten sık sık kızları tavlamaya çalışmıyorum. Gayri resmi olarak tanıştığım bir kız var. Onu çekici buluyorum ve onu tanımak istiyorum ve ister benimle flört ediyor (örneğin yanımdan geçerken şakacı bir şekilde uzun saçlarımı savuruyor) isterse sadece doğal bir şekilde dostça davranıyor, eğer benle konuşursam bu hafif utanca değeceğine karar verdim. avans verdi ve reddedildi.

Sınavdan önce biraz kahve almak için kafede durduğumda ve onun tezgâhın arkasında çalıştığını öğrendiğimde, şu değiş tokuş oldu:

O: Hey, nasılsın?

Ben: Hey, nasılsın? [pürüzsüz, biliyorum]

O: İşteyim, sence nasıl?

Ben: Peki, ne zaman tatile gidiyorsun?

Bana söyledi ve ben de onu öğle yemeğine falan davet etmek için geri gelme niyetiyle satın aldığımla ayrılıyorum. O zaman dönüyor ve yeri kesinlikle çarpılmış bulmak için geliyorum. Bir ucube gibi görünmek istemediğimden, kapının yanına oturdum ve hafif bir ev ödevi üzerinde çalışmaya başladım, ara sıra öğle yemeğine ne zaman çıkacağını görmek için başımı kaldırdım. Belki on dakika sonra başımı kaldırıyorum ve o gitmiş.

Sorum şu: Bir ucube gibi görünmeden bunu gelecek hafta sınıfta nasıl gündeme getirebilirim? Hiç bir şey söylemeli miyim yoksa kendimi zahmetten kurtarmalı mıyım?

Molaya gittiğinde neden sorduğumu (belki bunun boş bir gevezelik olduğunu düşündü) veya giderken beni görmediğini anlamamış olma ihtimalinin küçük olduğunu düşünüyorum. Onu korkutmadan tanımak istediğimi ifade etmek istiyorum ve durum bana biraz hassas geliyor.

Plan ne peki? (Winchester'a gitmenin söz konusu olmadığını varsayarsak.)"
"Sanırım esas olarak aradığım şey, onun (25 yaşında) başa çıkmasına nasıl yardımcı olabileceğime veya benim (26 yaşında) sinirlenmeden/hayal kırıklığına uğramadan nasıl destekleyici olabileceğime dair bir tavsiye. Şahsen her zaman minnettar olmaya ve durumlarda en iyisini aramaya çalışıyorum.

Nişanlım ve ben tanıştığımızda, heyecanlanmadığı bir işte çalışıyordu (sanırım çoğumuz ilişki kurabiliriz). İşverenleri çok şüpheliydi ve etik olmayan iş uygulamalarını teşvik ediyordu. Orada çalıştığı tüm yıl boyunca yeni bir iş aradı, bu yüzden sadece şikayet etmekle kalmayıp durumu düzeltmek için harekete geçtiğini görmekten memnun oldum.

Ancak işverenin insanları dolandırıp paradan mahrum bırakma taleplerine karşı tavır alınca, yola koyulmasını söylediler.

Birkaç ay daha iş aradı ve her zaman ""yaşadığımız yerde iyi işler olmadığından"" şikayet etti, bu bana sorarsanız kısmen doğru, ancak onu faturaları ödemek için her şeyi yapması için teşvik ettim çünkü berbat bir gelir hiç olmamasından iyidir. .

Sonunda, sağlık sigortasına ihtiyaç duyduğu bir noktaya geldi ve sonuç olarak bir aile şirketinde çalışmaya ""zorlandı"" (Babası aldattığı için ailesi boşanmanın ortasında, bu yüzden babasıyla korkunç bir ilişkisi var. ).

Şimdi her gece eve perişan halde ""vay halime"" somurtkan bir suratla geliyor ve zar zor konuşmak istiyor. Onu rahatsız eden şey hakkında konuşmaya zorladığımda ""Durumumu biliyorsun, işimde perişanım..."" diyor. Faturalarını ödemek için gerekenin ötesinde fazladan para kazanmıyor olması yardımcı olmuyor.

Şimdi, her gün kalkıp nefret ettiğiniz bir şeyi yapmanın nasıl bir şey olduğunu bildiğim için anlayışlı olmak istiyorum, ama aynı zamanda kaldırabileceğim çok fazla acıma partisi gözlemi var.

Diğer ilgili bilgi: İşim gereği bir transfer için yaklaşık 4 ay içinde ülke çapında taşınmayı planlıyoruz, bu nedenle o bu kısa süre için yeni bir şeye başlamak istemiyor.

Her neyse, onun bu korkudan kurtulmasına nasıl yardımcı olabilirim veya sefil ruh halinin beni sürekli olarak mutsuz etmesini nasıl önleyebilirim?"
"ABD hükümetinin tütün şirketlerine nasıl sigara kutularına ""grotesk"" uyarı resimleri koymaya çalıştığıyla ilgili [bu makaleyi] okuyordum.

Tütün şirketleri, bunu kendilerine yaptırmanın ilk tadil haklarının ihlali olduğunu söylüyor.

Zaten bunu yapan başka ülkeler yok mu? ABD dışında bir paket sigara görmeyeli uzun zaman oldu.

Ayrıca insanların çoğunluğunun sigara içmenin kendileri için kötü olduğunu bildiğini ve buna rağmen hala içtiklerini hissediyorum. Peki resimler bu konuda gerçekten çok şey değiştirecek mi? İnsanların sigaraya başlamasını sağlamak için reklam yapamamaktan farklıdır.

ve eğer insanlar kötü görünen resimlerden endişeleniyorsa, belki ben bu şeylere karşı duyarsızlaşıyorum ama beni rahatsız etmiyorlar.

Makalede ayrıca sigaranın bugün keşfedilmesi/icat edilmesi ve hükümetin sağlık risklerini bilmesi durumunda sigaranın mağaza raflarından bir kalp atışı kadar çekileceğini belirtiyor. Sanırım sigarayı yasaklamayı yasaklamaya benzetebilirsin ve biliyorum ki içki içmek senin için özellikle aşırı derecede iyi değil ama sigara içmek çok daha kötü."
"Aslında dün geceydi. Ama her neyse, tatil için Montana'dan Washington'a 9 saatlik bir yolculuğu yeni bitirmiştim, bu yüzden bir kutlama kasesi içtim. Bir süre sonra annem aile fotoğrafları çekmek istedi ama gözlerim kırmızı olduğu için önce damla damlatmak istedim. Benimkini unutmuştum ve ailem sadece salin solüsyonu içmişti, bu yüzden hiç yoktan iyidir diye düşündüm. Annem banyosuna bakmamı söyledi. Dolaplarını karıştırıp hiçbir şey bulamayınca tezgahın üzerinde büyük beyaz bir şişe gördüm ve onu daha önce kaçırdığım için ne kadar aptal olduğuma güldüm. Etikete bakmadan yakaladım, başımı geriye eğdim ve sağ gözüme iyi bir su fışkırttım. İlk damla düşer düşmez hemen yanmaya başladı. Kötü bir şekilde sıçtığınızı anında anladığınızda midenizin derinliklerinde hissettiğiniz duyguyu biliyor musunuz? Şişeyi aldım ve işte o zaman her yerindeki uyarı işaretlerini fark ettim. Gözüm, mezuniyet balosunda uzun süredir aşık olduğun kişi tarafından ekilmekten daha çok ağrıdı, sağ gözümü kalıcı olarak kör ettiğimi sandım. Annemden gözümü yıkamak için salin solüsyonu bulmasını istedim ve baktığım ilk dolaptan onu aldı. Güldü ve ""Sanırım bu gece fotoğraf çekmiyoruz"" dedi."
"Evet, gerçekten yeni bir şey yok, bu sadece hava atmak, ama gerçekten, kimse bunu nasıl yapar? Hayatımda oldukça fazla şey yaşadım ama hiç bu kadar yalnız ve midem bulanmış hissetmemiştim. Her şey bana onu hatırlatıyor. Büyük bir şehirde yaşıyorum ve zevk aldığım her şeyi görmek ve yapmak iç karartıcı çünkü tüm bunları birlikte yapmıştık. Bu da canımı yakıyor çünkü temelde aptalca nedenlerle ayrıldık ve muhtemelen bir yıl kadar içinde muhtemelen kendi kendine çözülecekti (ya da kim bilir). Sık sık kavga etmeye başladık ve ikimiz de stresliyiz. Yine de onu çok özlüyorum. İlişkinin sonuna doğru oldukça kötü davrandım ve temelde onu uzaklaştırdım. Defalarca özür diledim ama sanırım çok geçti.

Bunun en kötü yanı, şu anda ne yaptığını, kiminle olduğunu, benim kadar mutsuz olup olmadığını düşünmek. Artık başka insanların peşine düşebileceğimi biliyorum ama bunu yapmak istemiyorum. Yalnız kalmaktan nefret ediyorum ama diğer insanlarla çaba sarf edemiyor gibiyim. Ailemin birkaç hafta içinde ziyaret edeceğinden ve onunla sadece birkaç kez tanıştıklarından bahsetmiyorum bile (evden çok uzakta yaşıyorum). Şimdi onu görmeyeceklerini onlara söylemeliyim, ugh.

Çok çalışıyorum, neredeyse her gün spor salonuna gidiyorum ama bunu daha önce de yaptım. Neredeyse bunun için yaşlandığımı hissediyorum ve hayatım asla eskisi gibi olmayacak çünkü geçirdiğimiz tüm güzel günleri unutamayacağım. Olaylar anlamını yitirdi. Çok iç karartıcı.

Böyle hisseden başka biri var mı? İnsanların sahip olduğunu biliyorum ama benzer hikayeleri duymak isterim. Temel olarak bir çeşit rahatlık arıyor."
"Kişiliklerimiz ve kimyamız söz konusu olduğunda ""eski"" sevgilim şimdiye kadar tanıştığım en harika adamlardan biri. O şimdiye kadar tanıştığım en kibar insan, öyle görünüyor ki birlikte durmadan gülüyoruz. Şimdi biraz zaman geçti ve içinde dans ettiğimiz büyülü parıltı bulutu yerleşti, sık sık sigara içiyor olması beni çok rahatsız ediyor.

Çıkmaya ilk başladığımızda, bunun ara sıra bir alışkanlık olduğunu söyledi. Arada bir sigara içmekte sorun yoktu çünkü eskiden sigara içerdim ve ""anladım"". Ancak sonunda egzersiz yapmanın ve sağlıklı beslenmenin kendi kendimi yok etmekten çok yaşam tarzım olacağını öğrendim.

Benimle egzersiz yapmayı ve daha iyi yemek yemeyi denedi (bu tamamen kendi işiydi, bu yeni davranışta hiçbir sözlü etkim olmadı), hatta bir iki ay sigarayı bıraktı ama şimdi abur cubur yemeye ve sigara içmeye geri döndü. Alışkanlıkları benimkinin tamamen zıttı ve özbakım eksikliği beni tamamen tiksindiriyor, ama adamı lanet olası seviyorum ve zor bir durumdayım.

İki gece önce ona sigara içen biriyle çıkmak için kaydolmadığımı söyledim. Birlikte olduğumuz 6 ay boyunca, sigara içmenin beni ne kadar rahatsız ettiğini açıkça belirttim, ancak bu onu aşamalı hale getirmiyor ve yoluna girmiş görünüyor. Sadece mazeretleri var ve sigarayı bırakmaya çalışmaktan bahsetmedi. Bu yüzden, dün gece ondan ayrıldım ve sahip olduğumuz harika bağlantıya rağmen, bu konuda tamamen iyi görünüyor. Değerlerime dayanarak ondan ayrılmaya hakkım var mıydı? Başa çıkamayacağım bir koşul olduğu için ondan ayrılabilseydim, bu sadece şartlı aşk mıydı? Burada biraz doğrulamaya ihtiyacım var, çünkü onu bu kusuru için kabul edemediğim için kendimi bir pislik torbası gibi hissediyorum ama aynı zamanda berbat yaşam tarzı alışkanlıkları olan sert bir sigara tiryakisi olduğunu çok iyi bildiğini ve sadece birlikte olabileceğim bir insan olduğu cephesini takmak istedim."
"Gelecek yıl, memleketim Houston'dan üç saat uzaklıkta olan Texas Üniversitesi'ne gideceğim. 6. sınıftan beri yapmak zorunda olmadığım için nasıl arkadaş edineceğimi unuttum. Kendi çamaşırımı nasıl yıkayacağımı, yemek yapacağımı veya kendi başıma yaşamayı içeren herhangi bir şeyi nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bu alanlarda herhangi bir yararlı ipucu... yardımcı olacaktır. Ancak, birincil endişem kız arkadaşımla olan ilişkimde yatıyor. Evet, biliyorum, HERKES BU ADAMIN BİR KIZ ARKADAŞI VAR falan. Ama asıl sorun şu ki, 40 dakika ila bir saat uzaklıkta olan UT'ye değil, Texas State'e gidiyor ve arabalı tek kişi o. Şimdi onu ölesiye seviyorum ve o da beni seviyor (aksi takdirde son iki yıldır falan çıkmazdık), ama ilişkimiz için endişeleniyorum. Şimdi farklı liselere gidiyoruz ama onu hala haftada en az iki veya üç kez görüyorum. Farklı kolejlere gitmek, beni görmek için Austin'e gelmek için okuldaki hayatını feda etmeden birbirimizi bu kadar çok göreceğimizden emin değilim. Konuyu her gündeme getirdiğimizde, görünümün daha da kasvetli olduğunu hissediyorum. Tüm bu durumla nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum. Dünyadaki her şeyden çok birlikte kalmayı istiyorum ama onun sosyal hayatından ya da üniversite deneyiminden ödün vermesini de gerçekten istemiyorum. Reddit halkı ne yapmalıyım? Daha önce de söylediğim gibi, ve yardım çok... yardımcı olacaktır."
"Satır sonları ile ayrıntılı olarak açıkladığınızdan emin olun.
Yani ben ve kız arkadaşım (eğer buna öyle diyebilirseniz) bir aydır çıkıyoruz, ama ona karşı hislerim konusunda biraz emin değildim.

Böylece bir gün geldi (Cuma) bir konuşma yapmak için aradı ve burada çok emin olmadığım konusundaki gerçek duygularımı ifade etmeye çalıştım, bu yüzden o ve birkaç gün sonra bıraktık. Ona verdiğim acı yüzünden oldukça moralim bozuktu. İyi olup olmadığımı sordu ama kendimi kötü hissederken bir şekilde başından savdım. Karaktersizdim ve birçok insan nasıl olduğumu anladı. (Kendinizi büyütmek gerçekten zor, başa çıkmak için herhangi bir tavsiye)

Pazartesiye hızlı ileri sar, eşyalarını iade etmek için kısa bir alışverişimiz var ve ertesi gün konuştuk. İncindiğini ve hatta onunla asla iletişim kurmaya çalışmadığım gerçeğiyle ilgili olduğunu söyledi ve ona benim için pek bir şey ifade etmiyormuş gibi geldi, ki bu tam tersi. Bu gün (Salı) birkaç saat birbirimizle konuşuyorduk, ama çoğu normalmiş gibi rastgele şeylerden bahseden normal şakalaşmamız gibiydi. Sonlara doğru tekrar işe başladık ve benden ne kadar hoşlandığını bilmediği için bunun nasıl geçtiğini görmek istediğini söyledi. Gün sona erdi, metinler biraz karakter dışıydı.

Çarşamba, gerçekten pek bir şey olmadı, burada burada mesajlar. Meşguldü ve ben onunla konuşmak istiyordum. Sonunda, işler yolunda gitmese bile onun yanında olacağımı söyledim. Bu yüzden bir arkadaşını kaybetmek istemediğini ve beni affetmenin biraz zaman alacağını söyledi. Sonra biraz dostça şakalaşmaya ve günün sonuna gittik.

Bu süre boyunca kendimi kaka gibi hissettim ve bu benim için yeni bir duygu (İsterseniz ilk yarı ilişki). Onunla barışmayı denemek isterdim ama denemeye değer mi, değmez mi? Çok mu ileri gittim?"
"Bu bir satın alınabilirlik meselesi değil - karım ve benim büyük bir kredimiz, düşük borcumuz var ve her kritere göre bölgemizdeki ortalama bir evi karşılayabiliyorduk.

Ama... ortalama gelirin oldukça üzerinde kazanıyoruz ve yine de gerçekten sadece ortalama bir evi karşılayabiliyoruz. Bizim bölgemizde ortalama gelir/fiyat oranı diğer bölgelere göre ortalamanın üzerinde, boşver tarihsel ortalamasının da çok üzerinde. Konut fiyatları da gelirlerden çok daha hızlı artıyor.

Bazı insanlar bunu görüyor ve ""Çok geç olmadan şimdi satın alsam iyi olur!"" Ancak, mevcut fiyatların zaten kendi gerçek değerlerinden yeterince kopuk olduğunu düşünmeden edemiyorum. Tam olarak 2007 seviyeleri değil ama oraya geri dönme yolunda.

Bu, beni doğrudan nakit için bir ev satın almayı düşünmeye itiyor, zaten sorgulanabilir bir fikir. Ama çoğu insan bunu yapmaz. Şimdi ayrıca ipotek oranlarının oldukça uzun bir süredir çok düşük olduğunu, aynı zamanda 30 yılın büyük bir bölümünde istikrarlı bir şekilde düştüğünü de göz önünde bulundurun. Daha düşük olmalarının akıl almaz olduğu bir noktaya kadar. Tanımı gereği, geçmişte evlerin nominal değeri üzerinde önemli bir olumlu etkisi olmuş olmalıdır. Ve bu nedenle, bir eve yatırım yapmanın uzun vadeli getirisi bile, piyasanın idealize edilmiş bir versiyonuna, devam edebileceğine inanmak için hiçbir nedenin olmadığı (oranlar kelimenin tam anlamıyla negatife gitmediği sürece) ve inanmak için her nedenin tersine döneceğine dair bir çarpıklığa dayalıdır. zamanlaması ve büyüklüğü belirsizdir. Ve ipotek oranlarının çok düşük olduğunu ve %4'ten %5'e çıkmanın bir evin satın alınabilirliği üzerinde büyük bir etkiye sahip olacağını düşünürsek - bugün size %4'ten 400 binlik bir ev alacak bir ipotek ödemesi size yalnızca 360 binlik bir ev kazandıracaktır. %5 Ve bu *gerekir* fiyatları aşağı çeker.

Şimdi eminim ki burada çok az insan herhangi bir zamanda marjlı tahvil satın almak için %4 faizle 400 bin borç almayı tavsiye eder, ama özellikle oranların yükseleceği bir zamanda, bu çılgınlık sınırında görünüyor. Öyleyse, artan oranların sonuçları aynı olduğunda, bir ev satın almak için borçlanmak neden farklı?"
"Yaklaşık üç hafta önce kız arkadaşımla ayrıldık. İlişkide mutlu olmadığını söyleyebilirim, bu yüzden ayrılmamızı önerdim çünkü onun mutlu olmasını istiyorum. Yaklaşık bir buçuk aydır aralıklı bir ilişkimiz vardı, tekrar bir araya geleceğimizi düşündüm, çünkü ona hala delicesine aşığım. O benim Dünyam. Yeni bir erkek arkadaşı var ve öğrendiğimde hayatına devam ettiğini anladım. Yıkıldım çünkü onu hâlâ seviyorum ve benimle işi tamamen bitti ve benimle gerçekten konuşmak istemediğini söyleyebilirim. Sadece ne yapacağımı bilmek istiyorum. depresyondayım Yatağa uzanıp ağlamaktan başka bir şey yapmak istemiyorum. Dün gece 19:00 EST'den beri (okulda bile) durmaksızın ağlıyorum. Konuştuğum arkadaşlarımın hepsi bana devam etmemi söyledi ama yapamam. Çok acıyor. O benim ilk gerçek aşkımdı."
"Hepinize merhaba,

Öncelikle bunu okuduğunuz için teşekkür ederim, şimdi ikilemimin özüne geçelim

Şu anda üniversiteye gidiyorum ve ailem, üniversiteye giderken evlerinde yaşamama nezaketle izin verdiler, böylece mümkün olan en yüksek miktarda para biriktirebildim, bunun için çok minnettarım.

Babam İş'i yaklaşık altı ay önce kaybetti ve hararetle yenisini arıyor. Son zamanlarda iki istihdam fırsatı ortaya çıktı. sorun şu ki, yaşadığımız eyalette insan hiçliğin ortasında. Beni onlarla gitmeye davet ettiler, ben de reddettim; Şimdiki şehrimde kalmak ve derecemi bitirmek istiyorum.

endişem kontrolden çıktı.

mantıksal olarak bir oda arkadaşımla yaşayacak, tüm faturalarımı ödeyecek, ekstra eğlenecek ve HALA para biriktirecek kadar para kazanıyorum.

ama zihnim kendini küçümseyen düşüncelerle kendini harap ediyor ve gerçekten sinir bozucu. Ordudaydım ve gayet iyi idare ettim, bu yüzden daha önce tek başıma olmadığımdan değil. Bunun nereden geldiğini gerçekten bilmiyorum.

Dürüst olmak gerekirse iyi olacağım, ne olursa olsun. Dürüst olmak gerekirse, ailemin kaldığı seçeneğin tadını çıkarırdım ve birikimlerimi mahvetmeye devam ediyorum ama diğer seçenekte de iyiyim ama aklım bana sürekli aksini söylüyor.

bu yüzden tavsiyene ihtiyacım var. Bu kıyamet düşüncelerini nasıl bastırabilirim?"
"Anneme nişan partisi hakkındaki fikrimi (açıkça sorduğunda) defalarca söylemekten o kadar bıktım ve yoruldum ki. İlgi odağı olmak istemediğime ve gelin duşu yerine çiftler duşu istediğime karar verdim. Sadece başlangıçta bir nişan partisi olarak ifade ettim. Şimdi annem sorduktan sonra söylediğim hiçbir şeyi dinlemiyor (yani özel bir döş tarifi isteyip istemediğimi sordu ve ben de nişanlımın aile tarifini tercih edeceğimi söyledim. Ailesinin tarifini almamıza izin vermiyor). Bu, bir pasta ve yumruk (başlangıçta annem ve babamın parasını kurtarmak için istediğim şey) partisi için gayri resmi Facebook davetiyeleri istemem ve bana Brides' (lanet) dergisinin söylediği şeyin bu olmadığını, daha stresli olduğumu söylememle birleşti. Benim gerçek düğünden çok lanet olası bir nişan partisi hakkında. Artık partiyi bile istemiyorum. Kahretsin, işteyken parti ve düğün için bir konuk listesi çıkarmamı bekliyordu. (Derslere tam zamanlı gidiyorum ve yarı zamanlı olarak kolayca tam zamanlı olabilecek bir pozisyonda çalışıyorum ve bu da daha fazla stres yaratıyor)

Bütün bunların üstüne bir de kılık kıyafet meselesi. Annem iki tane aldı ve neredeyse iki tane daha elbise aldı. Dördünden sadece biri nedime ile aynı olmayan bir düğün renginde. Ayrıca ona sadece orada ne olduğunu görmek için bakarken bulduğum bir elbisenin resmini gönderdim. Bu konuda yorum yapmayı reddetti ve orada olmadığı için kutsal bir kriz geçirdi (bana bir hafta sonra geldiğinde ona gösterip göstermeyeceğimi sormadan). Sonunda elbiseyi şimdi satın aldım çünkü onunla uğraşmak istemiyordum (altının beyaz olmadığından şikayet ederdi).

Şimdi onu elbiseye bakmaya davet ettiğimde nedimelerle bağ kurarak vakit geçirmek istediğim için o gün onunla alışverişe gidemediğim için görevden alındığını söylüyor.

Fikrimin artık tam tersini yapmaya karar vermekten başka bir önemi olmadığını hissediyorum.

Weddit, YARDIM!!!"
"Kocam ve ben 8 yıldır birlikteyiz, 4 yıldır evliyiz. 4 ve 1.5 yaşlarında iki çocuğumuz var. Son zamanlarda (geçen yıl kadar) en azından daha iyi anlaştığımız halde inişli çıkışlı oldu (daha az kavga, daha az pislik - eskiden sözlü olarak oldukça taciz ediciydi, ancak bu, en azından şimdilik azalmış görünüyor).

Sorun - benimle bir şeyler yapmakla hiç ilgilenmiyor gibi görünüyor. O çalışıyor, ben evde kalıyorum. Çalışmaktan yorulduğunu anlıyorum ama ben de yorgunum - Çocuk bakımı, ayak işleri, bakkaliye işleri, yemek pişirme ve temizliğin %90'ını, çocukları aktivitelere götürüp getirme vs.

Ancak, bir çift olarak birlikte vakit geçirmemiz gerektiğini hissediyorum. Hiç istemiyor gibi görünüyor. Projeleri var ve çocuklarla vakit geçiriyor (o harika bir baba), ama bana olan ilgisini kaybetmiş gibi görünüyor.

İlk hamileliğimden sonra kilo aldım, bu da pek çok kavgaya ve soruna yol açtı, ancak bu zamana kadar tüm kilolarımı verdim ve tanıştığımız andaki 10 libre yakınıma geri döndüm. Yine de, kilo vermenin, onu uzak tutmanın ve yatak odası için seksi zamanlar yapmaya çalışmanın çok az etkisi var gibi görünüyor - cidden hiç ilgilenmiyor gibi görünüyor. Bunu onunla gündeme getirmeye çalıştım, ama bunun bir sorun olduğunu düşünmüyor mu?

Sadece bir çift olarak yakınlığımızın birazını geri kazanmak istiyorum. Korkarım birkaç yıl içinde çocuklar bize daha az bağımlı hale geldiğinde ortak hiçbir şeyimiz kalmayacak.

Kıvılcımı nasıl geri getiririm?"
"Hayatımın çoğunda, bir kız arkadaşa sahip olamayacak kadar ezik biri oldum. Geçen yıl, bazı ortak arkadaşlar aracılığıyla bir kızla tanıştım ve her şey kesinlikle harikaydı. Çıktığımız süre boyunca dünyanın zirvesindeydim, şefkatliydi, tatlıydı ve ona her şeyi anlatabilirdim.

Ancak Sevgililer Günü civarında uzaklaşmaya başladı, bana her şeyin yolunda olduğunu ama beni görmezden geleceğini ve birlikteyken bana zar zor bakacağını / bana dokunacağını söyledi.

Sonunda bir gece ondan bana neyin yanlış olduğunu söylemesini istedim ve bana hakkımda nefret ettiği ve mutlaka doğru olmayan bir sürü şeyi listelemeye devam etti. Bana kıskanç dedi, ona söylediğim güzel şeyleri kastetmediğimi iddia etti, sadece birkaç isim.

Beni mahvetti ama güçlü kaldım çünkü bana depresyonla mücadele ettiğini ve onu iyileştirmek istediğimi söyledi. Bu kızı her şeyden çok seviyordum.

Birkaç gün sonra benden ayrıldı. Yanlış bir şey yapmadığımı, beni hala hayatında istediğini ve bunun nihai olmadığını söyledi.

Sonraki aylarda beni her şeyden sildi, ona mesaj atmak için yaptığım iki girişimi görmezden geldi ve onunla toplum içinde konuşmaya çalıştığımda benden kaçtı. Daha sonra arkadaşlarına yattığı diğer tüm erkekleri açıklarken benden Adı Anılmayacak Kişi olarak bahsetti.

Sanırım bitirmeden önce beni başka bir erkekle aldatmış olabilir ya da en azından onunla birlikte olmak için bitirmiş olabilir.

Onu hala özlüyorum ve hala tam olarak kurtulamadığım uzun bir depresyona sürüklendim. Kendimi bir canavar gibi hissediyorum, onunla hala konuşmak ve ne olduğunu ya da neden benden nefret ettiğini anlamak istiyorum.

Neredeyse ona mesaj atmaya devam edeceğim ama korkudan felç oldum."
"Bu yüzden birkaç hafta içinde yeni bir daireye taşınıyorum ve her şeyi yoluna koymaya çalışıyorum. Şu anda bulunduğum evi kiraya veren şirket, 'erken' taşınacağım için yeni bir kira kontratı olmayacağını ve bunun yerine mevcut kira kontratından ayrılacağımı ve 'boşalacağım' ilan edeceğimi söylüyor. .

Bu iyi olurdu, çünkü benim için hepsi aynı, ama benden aşağıdakileri söyleyerek bir feragatname imzalamamı istiyorlar:

> ""Tahliye Eden Kiracı, bir güvenlik depozitosu, avans kirası, ön ödemeli her türlü ön ödeme dahil ancak bunlarla sınırlı olmamak üzere, Ev Sahibinin Tahliye Eden Kiracı adına elinde bulundurabileceği tüm meblağlara ilişkin tüm haklarından feragat etmeyi kabul eder.
> ücretler veya masraflar ve Ev Sahibi veya onun acente(ler)inin Tahliye Eden Kiracıya hiçbir borcu olmadığını kabul eder.""

Şirkete e-posta gönderdim ve herkes taşınana kadar depozitonun çekilemeyeceğini söylediler.

Oda arkadaşlarım orada sadece 6 ay daha yaşıyorlar ve onlar yakın arkadaşlar, bu yüzden sadece birkaç yüz dolar oldukları için taşındıklarında bununla uğraşmakta sorun yok. Sadece o zaman evin durumuyla ilgili olası sorunlar ve önümüzdeki aylarda yapacakları zararlara depozitonun ne kadarının dahil edileceği konusunda endişeleniyorum.
Yeni adamın (benim yerime gelen) depozitonun payını bana vermesini sağlamak da tam olarak işe yaramıyor, çünkü evin mevcut durumunda depozitonun ne kadarının kullanılacağını bilmiyoruz. Taşındığımda o evde 2 yıl olacak.

Bu durumda ne yapmalıyım?"
"Erkek arkadaşımla yaklaşık bir buçuk saat ayrı yaşıyoruz, geçen yıl iş için taşındı. Okul bitince yanına taşınmayı planlıyorum.

Her gün konuşuyoruz, nispeten az sorun yaşadık ve evlilik hakkında konuştuk. Her şeyi bu kadar korkutucu yapan da bu. Ondan bir şey duymayalı 4 gün oldu. Bir depresyon ve anksiyete geçmişi var (ailesi ona inanmadığı için teşhis edilmedi ve o artık bununla yaşıyor) bu yüzden sonunda bir şeyin onu uçurumdan ittiğinden korkuyorum. Ailesiyle iletişime geçmeye çalışıyorum ve yaklaşık bir aydır ondan haber alamadığını söyleyen kız kardeşi dışında kimse yanıt vermedi.

Gelecek cumartesiye kadar orada olamayacağım ve aklımı kaçırıyorum."
"Korkunç yazı için özür dilerim. En iyi işim değil ama yorgunum ve uyumak üzereyim.

Küçük bir liseye sadece birinci sınıf için gidiyorum (dokuzuncu sınıf olarak da bilinir) ve gözüme bir kız takıldı. Adını bilmiyorum çünkü hiçbir dersimde yok ama her sabah görüşüp göz teması kuruyoruz ama hiç konuşmuyoruz. Aslında, onu daha önce kimseyle konuşurken gördüğümü sanmıyorum. O iki dil biliyor, bu yüzden İngilizcesinin kötü olup olmadığını veya kimseyle tanışmak istemediğini veya dilsiz olup olmadığını veya başka sebepler olup olmadığını merak etmeye başladım. Bunu düşünmekten bıktım ama neden bunu düşündüğümü açıklamak için biraz kendimden bahsetmeli ve devam etmeliyim.

Ben utangaç bir adamım .. Kaygısı ve içine girmek istemediğim boku olan gerçekten utangaç bir adam gibi, ama hayatım boyunca neredeyse hiçbir zaman çok fazla arkadaşım olmadı ve kendim hakkında her zaman güvensizdim ve varlığımla kimseyi rahatsız etmek istemedim, bu yüzden evet, temelde birkaç arkadaşımla aram bozuk ve bu tatlı kızla tanışmak ve ilgilenirse ona çıkma teklif etmek istiyorum.. Gerçi biraz sorun var. Okul bitmek üzere ve onu sabahları sadece birkaç dakika görebiliyorum ve okul dışında konuşmak için sosyal medyayı değiştirecek kadar rahat hissetmesini sağlayacak kadar kendimi tanıtmaya zamanım olmayacakmış gibi hissediyorum. Ne yapacağımı, ne söyleyeceğimi, hatta ona doğru yürüyecek, kendimi tanıtacak ve ortalığı karıştırmadan veya daha kötüsünü yapmadan nasıl bir konuşma başlatacağımı bilmiyorum.

Ne söylemem gerektiğine veya temelde nasıl batırmayacağıma dair herhangi bir fikir veya ipucu veya benzeri öneri.

Not: Pek olası değil ama paranoyak olarak bunu okuyor.
Not: tek kullanımlık çünkü bu başlıktaki çoğu şeyin ciddi olduğu basit bir durum yüzünden bunu yaptığım için utanıyorum.."
"Bunu daha önce r/deadbedrooms'a göndermiştim, ama buraya da göndereyim dedim.
Tamam, gerçekten kafam çok karışık ve çocukça mı davranıyorum yoksa endişelerimde haklı mıyım emin değilim. Ben (23M) kız arkadaşımla (24K) yaklaşık altı aydır çıkıyorum. Neredeyse tüm ilişki boyunca haftada iki ila üç civarında seks yapıyoruz. Cinsiyetimizin sıklığı, ilişki boyunca nispeten tutarlı kaldı, ancak son zamanlarda daha seyrek hale geliyor.
    Beni en çok rahatsız eden şey, konu seks olduğunda ilgisizliği. İlişkimizin başlangıcında, cilveli metinler, öpüşmeler vb. Yoluyla ilk başlatan o olurdu. Ama son zamanlarda sekse neredeyse hiç ilgi göstermedi. Başlatmaya çalışacağım ama çoğu zaman kapatılacağım. Ve seks yaptığımızda, bunu sadece beni yatıştırmak için yapıyormuş gibi geliyor. Sanki ""İstersen seks yapabiliriz"" diyecek gibi ki bu benim için tamamen kapalı.
     Bana defalarca bunun hayatının en iyi seksi olduğunu söylediğini (neredeyse her seferinde kurtuluyor) ve seks hayatımızdan tamamen mutlu olduğunu not etmenin önemli olduğunu düşünüyorum. Daha önce de söylediğim gibi ölü bir yatak odasına mı gidiyoruz yoksa paranoyak mı oluyorum emin değilim. Açıkçası ondan daha yüksek bir cinsel dürtüm var ve daha sık seks yapmayı sevsem de, onun cinsel dürtüsünün daha düşük olduğunu anlıyorum ve haftada iki kez iyiyim. Sadece neden gerçekten seks yapmak istemiyormuş gibi göründüğünü anlamıyorum. Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir."
"Bu adamla 2 aydır görüşüyorum, bir arkadaşın etkinliğinde organik olarak tanıştım.

Kesinlikle harikaydı ama bir yıl önce gerçekten zor bir ayrılık yaşadığını biliyorum ve o zamandan beri çıktığı ilk kişi benim. Bana her zaman mesaj atmasına ve her zaman benden randevulara gitmemi / bir şeyler yapmamı / artı şimdi seks yapmamızı istemesine rağmen, benden hoşlandığını ima eden hiçbir şey söylemedi. Bir zamanlar güzel göründüğümü söylemişti. İtirazlarıma rağmen neredeyse her zaman ödeme yapıyor ve beni bazı arkadaşlarla buluşmaya ve iş arkadaşlarının olduğu etkinliklere davet etti. Beni söz konusu iş arkadaşlarıyla tanıştırmadı. Bunu fazla düşünmemden nefret ediyorum. Sadece sormam gerekiyor. Ayrıca, iltifatlardan ve birinin benden hoşlandığının onaylanmasından hoşlanan, duygusal olarak daha bakımlı bir kişi olarak nitelendirildiğimin farkındayım.

Temelde ona bir ilişki arayıp aramadığını sormak istiyorum, şu anda benimle bir ilişki isteyip istemediğini bilip bilmediği değil. Ama nedense nasıl soracağımı bulamıyorum. Mesela, sadece Çarkıfelek izlerken yapıyor muyum? yoksa bir randevunun ortasında mı? telefonda? Yapışkan görünmekten ya da silahın üstünden atlamaktan korkuyorum. Ama biriyle bir LTR arıyorum ve hayatının bu noktasında bu onun radarında bile değilse, o zaman yemi kesip aramaya devam edeceğim.

Benim için herhangi bir ipucu var mı? Bunu kendiniz nasıl yaptınız? Bazen, belirli türden dikkat eksikliğinin onun olmadığına dair ipucu gibi hissediyorum, ancak başka şekillerde onun olduğuna dair ipucu. Sormam lazım."
"Kapsamlı telif hakkı yasalarına pek aşina değilim, bu nedenle Youtube'da bir grev veya durdurma ve vazgeçme gördüğümde geriliyorum.

Şu anda ücretsiz bir kendi maceranı seç oyunu yapıyorum ve ben bir müzik bestecisi değilim. Birinden benim için bütün bir film müziğini ücretsiz olarak bestelemesini istemeyi çok zor buluyorum. Bu yüzden ücretsiz müzik sunan birkaç site bulmayı başardım ama bazen bu yeterli olmuyor. Youtube kullanıcılarının hem İngilizce hem de Japonca popüler şarkılara yaptığı cover'ları gerçekten çok beğeniyorum, ancak orijinal şarkıların haklarını elinde bulunduran şirketlerden durdurma ve vazgeçme veya dava açılabileceğinin farkındayım.

Örneğin, [bunun] sonların tema şarkılarından biri olmasını seviyorum ve kapak sanatçısının iznini almak istiyorum, ancak telif hakkı sahibi şirket durdurma emri vereceği için tüm oyunu kaldırmak zorunda kalmaktan korkuyorum- ve-vazgeç. Demek istediğim, ihlal olarak hedeflenen şarkıların yerine ikame bulabilirdim ama bu, düşündüğümden daha az olurdu."
"Bir yıldır kız arkadaşımla çıkıyorum. Eylül'den beri birlikte yaşıyoruz.

Ekim ortasından Kasım ayının sonuna kadar, ikimizin de kıçımızı çalıştırdığımız gerçekten zorlu bir dönemdeydik. Aynı anda ailevi şeyler oluyordu ve hepsi, ilişkimizi mahveden mükemmel bir fırtınada bir araya geldi.

Ne yazık ki, onun stresi genellikle bana aktarılıyordu, bu yüzden kendimi oldukça yetersiz hissettim. Seks hayatımız acı çekti, gerçekten olmadığım halde gerçekten korkunç bir erkek arkadaşa dönüştüğümü hissettim ve kendimi dışlanmış hissediyordum. Kızgın ve bir tür olumlu ilgiye ihtiyaç duyduğumda, şu anki ilişkime başlamadan 1 yıl önce sona eren, 2 yıldır ara sıra gelişigüzel bir ilişkim olan, yurtdışında yaşayan bir arkadaşıma döndüm. Başlattım ve yaklaşık 3 hafta boyunca oraya buraya mesajlar gönderdik. Uzun mesajlardı, bazen hafifçe çapkınlık yapıyordu, ben de bunu arıyordum. Yaklaşık bir hafta sonra, buna başlamakla hata ettiğimi anladım ama bir arkadaşıma yetişmekten zevk alıyordum - ki bu da öyle bir hale geldi.

Arkadaş Noel için evdeydi ve ikimiz de buluşmayı teklif ettik. Uygunsuz olacağını düşündüğüm için bir içkiden vazgeçtim ve gerçekten öğle yemeği yemeye karar vermiş olsaydık, kız arkadaşımdan izin isterdim ve sonunda yaptığım şeyi anlatırdım, yapmam gerektiğini söylese her şeyi kibosh ederdim.

Bunun yerine, beni suçüstü yakaladı. Kanepede uykusuz bir gece geçirdikten sonra her şeyi konuştuk ve duygusal aldatma olduğunu düşünmesine rağmen birlikte kalıyoruz. Kız arkadaşımı aya kadar seviyorum ve bu büyük bir hataydı. Açıkçası güveni yeniden inşa etmek uzun bir süreç, ancak küçük eylemlerle ilgili herhangi bir tavsiye veya aklımda tutmam gereken şeyler için öneriler memnuniyetle karşılanacaktır."
"Son birkaç gündür çelişkiye düştüğüm bir sorunum var. Erkek arkadaşım ve ben birkaç yıldır çıkıyoruz ve ona hiç bu kadar aşık olmamıştım. Herkes bizim evlenmemizi bekliyor ama ben her fırsatta baskılara direndim. Evliliğin çekiciliğini hiçbir zaman gerçekten anlamadım. Evlilik her zaman, uzun vadeli bir ilişkide yer alan duygulara hiçbir şey katmayan bürokrasi ve evrak işleri gibi görünmüştür. Ancak bunun erkek arkadaşım için önemli olduğunu düşünüyorum. Ayrıca muhtemelen evliliğin benim hiç ilgilendiğim bir şey olmadığını düşünmesine sebep olduğumu düşünüyorum. Son zamanlarda evlilik fikrini biraz daha hoş buldum, ancak bunun nereden geldiğinden emin değilim.

Her şeyde harika bir ortak oldu ve ona bu sözü hediye etmekten mutluluk duyacağıma karar verdim. Ayrıca, tüm kadınların sahip olmayı hayal ettiği gibi, erkeklerin saf bir romantizm anına sahip olmaları için bir değişikliğe sahip olmaları gerektiğine inanıyorum. O benden daha romantik ama elimden gelenin en iyisini yapıyorum. Sanırım, bu kadar arka plandan sonra, insanların bir kadın erkeğe evlenme teklifinin romantikleştirmek yerine utandırıp rahatsız etmeyeceği konusunda bir fikirleri olup olmadığını sormak istiyorum. Ayrıca bir erkeğe evlilik zevkinin bir göstergesi olarak ne vereceğin konusunda da hiçbir fikrim yok."
"Bu hikayenin benim tarafım müşteri olarak. bir nevi. Geçen gün, diğer bir arkadaşımızın evinden eve dönerken bir arkadaşımla av tüfeğine biniyorduk. Akşam yemeği vakti yaklaşıyordu, bu yüzden biraz fast food yemeye karar verdik.

Arkadaşım bir restorana giriyor ve çalışanın siparişinizi alabileceği küçük dahili telefona doğru sürüyor. Sesin ""Bugün sana nasıl yardımcı olabilirim?"" diye sormasını bile beklemeden. ya da her neyse, arkadaşım hiç tereddüt etmeden diyor ki,

""İki McChickens, kocaman tatlı bir çay ve McFlurry, BOUNCE alayım.""

Ve sonra hemen ilk pencereye gider. Bu noktada çılgına dönüyorum ve ikimiz de pencereden hızla etrafa bakan ve ne olduğunu anlamaya çalışan adamı izliyoruz, çünkü o bir siparişin verildiğinden bile habersiz.

Çalışan, karısını döven ve ters çıtçıt şapkalı çocuğu pencereden beklentiyle ona baktığını görünce gülmeye başladı ve ardından tekrar siparişini aldı.

Tam olarak en heyecan verici veya ödüllendirici hikaye değil, ama tüm çilenin çoğunda kontrolsüz bir şekilde gülüyordum.

Arabaya servis hikayelerinizden bazıları neler?"
"Yıllardır tanıdığım birkaç arkadaşım var ve onlara gerçekten yakınım ve erkek arkadaşımla yaşıyorum ama üniversiteye yeni başladım ve yeni iyi arkadaşlar edinmedim. Gördüğümde merhaba diyeceğim ve dersten önce görsem muhtemelen yanlarına oturacağım birkaç kız var, ama numara alışverişinde bulunmadık ve üniversite dışında birbirimizi hiç görmedik.

Biriyle bire bir olduğumda çok daha iyiyim: Kendim olabiliyorum, şakalaşabiliyorum ve eğlenebiliyorum. Aslında oldukça eğlenceli bir insanım. Ama iyi tanımadığım yeni insanlardan/insanlardan oluşan bir grubun içindeyken kendimi o kadar gülünç derecede özgüvenli hissediyorum ki bazen yerin beni yutmasını istiyorum.

Yeni topluluklara/kulüplere katılmayı neredeyse imkansız buluyorum. Denedim, şimdiye kadar yürüyüş topluluğuna üyelik için ödeme yaptım (yürüyüş yapmaktan hoşlanırım) ama üyelik kartımı almadım ve herhangi bir yürüyüşe çıkmadım!

Bir grubun parçası olmadığım için biraz utanıyorum. İnsanlar arkadaşlarından ve ilk dönemde tüm bu yeni insanlarla tanıştıkları için ne kadar mutlu olduklarından ve arkadaşlarla çalışmanın ne kadar harika olduğundan bahsediyorlar. Buna sahip olmadığım için utanıyorum. Derslerde genellikle tek başıma otururum (zaten insanlarla konuşurken genellikle garip olduğum için bu benim için sorun değil) ama insanların beni yalnız olduğum için yargıladığını hissediyorum.

Ne tür şeyler yapmam gerektiğini biliyorum: topluluklara katılmak, hobilere başlamak vs. ama aslında bunları YAPMAK benim için çok zor. Aylardır üniversite aracılığıyla danışmanlık almayı DÜŞÜNÜYORUM ve harekete geçmedim. Doktorlara gitmeden ve antidepresan almadan önce (hala kullanıyorum) yıllarca depresyon/anksiyete yaşadım.

Benzer bir durumda olan ve benim için herhangi bir tavsiyesi olan varsa, gerçekten minnettar olurum."
"Bunu /r/relationship_advice'den kopyalıyorum

Erkek arkadaşımın memleketi Michigan ve kısa süre önce (Ekim'de) buraya, NC'ye taşındı. O taşındıktan kısa bir süre sonra tanıştık ve Şükran Günü gecesinde çıkmaya başladık. Geçen hafta annesi bir araba kazası geçirdi (hafif yaralar aldı) ve hastalanıyor (neden olduğunu bilmiyorum). Ya arabasını tamir etmesi ya da yeni bir araba alması gerekiyor ve kirayı çoktan geciktirdi. Bu yüzden erkek arkadaşım ona yardım etmek için eve geri dönüyor.

Bana onu daha iyi bir mali duruma sokmak istediğini ve kendisini de daha iyi bir duruma sokmak istediğini söyledi. Tamamen anlıyorum ve onu zerre kadar suçlamıyorum. Sadece başka bir uzun mesafe ilişkisi içinde olmak istemiyorum (iki tane oldum!). Onları iyi idare edemiyorum. Ve birbirimizi pek göremeyeceğimizi biliyorum ve bunun kötü bir fikir olduğunu hissediyorum. Ama aynı zamanda biraz bencil ve duyarsız hissediyorum. Ben miyim?"
"Salı günü, 5 yaşındaki kısırlaştırılmış kedimin sürekli idrar yapmaya çalıştığını ancak yapamadığını fark ettim, bu yüzden onu hemen veterinere götürdüm. Mesane dolu ve tıkalıydı. Altına konuldu ve son 36 saattir antibiyotik ve sıvılarla veterinerde kaldı. Kısacası FLUTD teşhisi kondu ve kristalleri vardı. Onu yarın alacağım ve Royal Canin S/O'ya konacağı söylendi. Mamayı almayı planlıyorum ama içindekilere baktıktan sonra onun o kadar uzun süre yemesini isteyip istemediğimden emin değilim. Daha önce Wellness (tahılsız) yiyordu ve veteriner, yiyeceğin soruna neden olabileceğinden şüphelense de, veterinerin reçetesinden daha sağlıklı bir mama üzerinde kristalleri olan bir kediyle herhangi bir deneyimi olup olmadığını merak ediyordum. Diyeti hakkında başka bir veterinerden ikinci bir görüş alacağım; Şu anda ne tür sorular soracağımı araştırıyorum."
"Kuzenim bu aşırı sahiplenici adamla çıkıyor, kuzenim de benden dünyanın diğer tarafında yaşıyor. Oldukça iyi anlaşıyoruz.

Bir gün FB'ye göz atıyorum ve ""Kızınıza sabah ilk iş 'günaydın güzelim' deyin ve bu onun gününü çok daha iyi hale getirecek"" diyen bir gönderisi var.

Ben de uyandığında göreceğini bilerek ""Günaydın güzelim"" yorumunu yapıyorum ve hayatıma devam ediyor.

2 saat sonra ""Kızıma asılmayı bırak yoksa seni mahvederim!"" yorumu alıyorum. John'dandı.

""Affedersiniz? Siz kimsiniz?""

""Ben onun erkeğiyim ve o kapıldığı için geri adım atmalısın"" diye cevap verdi.

Bunu komik buluyorum ve gülerek cevap veriyorum

Yine ""Uzak dur yoksa başka"" diye cevap verdi.

bence bu komik

İşte harika olan şey, kuzenim bunu okuyor ve ""John, bu benim kuzenim, sakin ol"" diyor.

John, ""Bana yalan söylemeyi bırak"" diye yanıt verir.

""Tamam, işimiz bitti"" diye yanıt verdiği

Ve John böyle terk edildi."
"Yeğenim, birkaç ay önce kız kardeşimle büyük bir tartışma yaşadığımızdan beri neden artık evlerine gelmediğimi soruyor. Her iki haftada bir oraya giderdim. Yeğenimi ve küçük erkek kardeşini evin dışında görüyorum.
Annesiyle benim konuşmadığımız gerçeği hakkında onunla konuşmalı mıyım emin değilim. Bu konuda kendini kötü hissetmesini istemiyorum.
Eminim kız kardeşim [F37] çocukların önünde benim hakkımda bir şeyler söylemiş olmalı, çocuklarının önünde her şey ve herkes hakkında kötü konuşma alışkanlığı var ve eminim bir şeyler söylemiş olmalı."
"Hoşlandığım bir kız Baskin Robins davetimi kabul etti. Yani yarın öğleden sonra birlikte oraya gidiyoruz. Birkaç aydır arkadaşız, yakın değiliz ama okuldayız ve ikimiz de lise son sınıf öğrencisiyiz.

Normalde utangaç biri değilimdir, çok sayıda sinir bozucu halka açık etkinlikte yer aldım ve herkes beni okul piyesinde oynamak kadar hiçbir şey yapmaktan korkmayan adam olarak bilir.

Sorun son zamanlarda kızla ilgili gerçekten tuhaf bir hal almaya başladı, ikimiz için de boğuluyorum ve aklıma söyleyecek bir şey gelmiyor, hala onu güldürmek için oraya buraya birkaç esprili yorum ekleyebilirim, ama Gerçekten endişeliyim! Görünüşe göre şimdi gerçekten söyleyebileceğimiz tek şey ""hey"" ve ""nasılsın?"" ve hiçbir şey bunu gerçekten geçmedi. Herhangi bir ipucu takdir edilmektedir! Belki bir dondurma dükkanı ortamı için bazı konuşma fikirleri."
"Bu kızla birkaç hafta önce bir arkadaşım aracılığıyla tanıştım ve o zamandan beri harika bir şekilde anlaşıyoruz. Geçen haftayı kız arkadaşıyla bir arkadaşın evinde birlikte geçirdik (kulağa ne kadar kötü gelse de, hepsi sevgi dolu güvercinken ona eşlik etmem ve dışarı çıktıklarında üçüncü bir tekerlek gibi hissetmesini engellemem için işe alındım. ) ve o hafta yaptığımız hemen hemen tek şey birlikte harika vakit geçirmek, gülmek, şaka yapmak, oyun oynamak, müzik dinlemek vb. ve ona çıkma teklif etmeye karar verdim.

Tek sorun, şimdiki eski sevgilisi (onunla tanıştığımda birlikteydiler) onun için tam bir pislikti ve ona doğru davranmadı. Konu hakkında aldığım bilgi parçalarından anladığım kadarıyla onu hiçbir yere götürmeyerek veya ona çok fazla şefkat göstererek onu hemen hemen duygusal olarak taciz etti ve sonunda 2/3 yıl sonra 2 hafta önce onu terk etti. birlikte olmanın. Ona hemen çıkma teklif edemeyecek kadar çok saygı duyuyorum ve gerçekten bir toparlanma olarak görülmek istemiyorum.

Uzun süreli ayrılığından sonra ona çıkma teklif etmek, hatta onunla konu hakkında konuşmak için kabul edilebilir ve saygın bir süre ne kadardır? Bu tür şeyler söz konusu olduğunda tamamen ve tamamen işe yaramazım ve gerçekten bazı tavsiyelere ihtiyacım olabilir."
"Ben klasik müzisyenim ve 12 yaşımda bu hocanın yanında çalışmaya başladım. Yani bana babacan bir bakışı varsa anlarım. Ancak son zamanlarda birlikte bir konser vermeye başladık ve şimdi bazen konuşma sırasında beni oldukça rahatsız edecek şekilde bana dokunduğunu fark ettim.

Örneğin performanslar sırasında, müzisyenlerin iyi çalınan bir solo için yanlarında oturan kişiyi bir tür hafif alkışlama hareketiyle kendi bacaklarına vurarak kutlamaları yaygındır. Sololarımdan birinin ardından parçanın ortasında uzanıp bacağıma dokundu. Bunu kimse yapmaz. Ve bacağıma gerçekten vurmadı, bu tür bir ""gıdıklama"" hareketiyle parmaklarını bacağımda kıpırdattı ki bu biraz tuhaftı.

Çaldığımız bu parçada çok büyük bir solom vardı ve parça bittikten sonra elini oldukça samimi bir şekilde sırtıma koydu, yüzü tam anlamıyla yüzümden bir İNÇ uzakta olana kadar eğildi ve ""Güzel"" diye fısıldadı. Bu kesinlikle beni oldukça rahatsız hissettirdi.

Bu tür diğer jestlere ek olarak gerçekten sinirlerimi bozmaya başladı. Bununla birlikte, o benim altı yıldır öğretmenim ve akıl hocamdı, hala bana müzikal şeylerde yardımcı oluyor, beni konserlere ve gerçekten minnettar olduğum birçok başka şeye ayarlayarak. Bu fiziksel hareketleri cinsel anlamda kastettiğini düşünmüyorum (umarım öyle değildir...), ama onu tamamen gücendirmeden veya işleri garipleştirmenin ötesine geçmeden konuyu nasıl açabilirim? Aynı zamanda, bunu yapmasının doğru olduğunu düşünmüyorum. Erkek öğrencilerine bu şekilde dokunduğundan şüpheliyim."
"Son birkaç haftadır kız arkadaşım perili bir eve gitmek istiyor. Bana defalarca sordu ve ben de şaka yollu ""Evet, sadece biri elimi tutarsa"" diyerek soruyu savuşturdum. Hatta korkutucu şeylerden hoşlanmadığımı bile söyledim.

Gerçek şu ki, büyük miktarda kaygıyla başa çıkmakta zorlanıyorum ve bu yüzden korku filmlerini bile zar zor izliyorum.

Bu yüzden yaklaşık bir hafta önce kız arkadaşımın isteği üzerine perili bir eve gideceğimi söyledim. Bugün, gitmemiz gereken gün, ona gergin olduğumu ve gitmek isteyip istemediğimi bilmediğimi söyledim. Ona kaygımdan dolayı bu deneyimden hoşlanmayacağımı ama isterse yine de gideceğimi söyledim.

Kız arkadaşım, onu her şeyden çok hayal kırıklığına uğrattığım için ona güvenmemi kabul ediyor gibiydi. Baştan nasıl hayır demem gerektiğinden ve rahatsız olacağımı söylemek için neden son dakikaya kadar beklediğimden bahsetmeye başladı.

Özür diledim ve gerçekten gitmek istiyorsan yine de giderim ama benim için eğlenceli olmayabilir dedim. Bundan sonra kendini kapattı ve onu hayal kırıklığına uğratmama odaklanmaya devam ediyor.

Daha sonra, perili evde rahat edemeyeceğim için evde kalmak istese bile dışarı çıkıp bir şeyler yapmamızı önerdim. Başlangıçta önerimi reddetti ama sonunda, ""Ne yapacağımızı sen planla o zaman. Ben sadece yılın başka hiçbir zamanında yapamayacağımız bir şey yapmak istedim. Yediğimiz yemeğe bile nereye gidebiliriz"" dedi. zaten olmadı."" (Bu kelimesi kelimesine değil, sadece söylediklerinin özü)

Birkaç hafta önce perili evlerden bahsettiğinde daha doğrudan iletişim kurabileceğimi anlıyorum. Bunun sorumluluğunu alıyorum.

Sorum şu: Kız arkadaşım neredeyse depresyonda gibi görünecek kadar hayal kırıklığına uğradığına göre şimdi ne yapmalıyım? Bunu nasıl iyi bir geceye dönüştürebilirim, yoksa bu artık mümkün değil mi?

Birincil sorularımla ilgili olmayan herhangi bir ek geri bildirim de takdir edilmektedir. Teşekkür ederim!"
"Merhaba, bunu buraya çapraz göndermem gerektiği konusunda bilgilendirildim.

Teksas'ta yaşıyorum ve sabah 1'de çalışma odamda oturmuş bilgisayar oyunu oynuyorum ve kapım çalınıyor. Şimdi, şehrin en iyi yerinde yaşamıyorum ve biraz paranoyak bir adamım, bu yüzden onun gerçekten bir subay olup olmadığını bilmeden kapıyı açmayı reddediyorum (Aynı zamanda yardım etmedim gözetleme deliği yoktu ve söylediği kişi olup olmadığını görmenin bir yolu yoktu). Memur daha sonra gözetimsiz çocuklarla ilgili bir aramaya cevap verdiğini iddia ediyor ve içeri girip etrafa bakmak istiyor. Burada çocuk olmadığını söyledim ama izin belgesi varsa seni memnuniyetle içeri alırım ama izin belgesi olmadan evime girmene izin vermem dedim. Daha sonra, bir yardım çağrısında evime girmek için arama iznine ihtiyacı olmadığını söyledi ve ardından kapıyı kırmakla tehdit etti. Yerimde duruyorum ve ona izin belgesi olmadan giremeyeceğini söylüyorum, ardından sessizlik geliyor. Bu sırada başka bir odaya gidip pencereden dışarı bakıyorum, rozeti ve silahı görüyorum ve sonra onunla buluşmak için dışarı çıkıyorum. Arayan kişinin ona tam adresi vermediği ve yanlış yerde olduğu ortaya çıktı. Daha sonra (çok kibar ve saygılı bir tavırla) yardım çağrısı için evime girmek için arama iznine ihtiyacı olmadığını söyledi.

Reddit, bu doğru mu? Eğer öyleyse, bu tekrar olursa haklarım nelerdir? Bu durumda ne yapacağım konusundaki bilgimi (ve büyük olasılıkla başkalarının bilgisini) genişletmek ister misiniz?"
"Birkaç hafta önce bu kızı görmeye başladım. Güzel zaman geçirdik. Bazı şeyler garipti çünkü bana 7/24 mesaj atıyor ve 1 dakika içinde cevap vermezsem sinirleniyordu. Ayrıca her konuda çok kararsızdı. Genel olarak işler iyi gidiyordu. Haftada 50 saatten fazla proses mühendisi olarak çalışıyorum ve o hala işletme lisans eğitiminde. Benden sürekli takılmak, bol bol mesajlaşmak gibi şeyler talep etti. Günde çok fazla zamanım olduğu için biraz yumuşamasını istediğimde sinirlenirdi.

  İşler hızlı ilerledi, seks konusunda ısrarcı olduğumu söyledi ve belki de öyleydim ama kafam karışmıştı çünkü yatağında ikimiz de çıplaktık, 3 hafta görüştükten sonra önce soyundu ve bunun o gece geleceğini düşündüm. O gece yapıp yapmadığımızı sorduğumda biraz sinirlendi. Neyse ertesi gün barıştık ve her şey aynı gitti. Yine bir gece aynı durumdayız. Beklemekten daha yeni bahsetmiştik, sonra birdenbire üzerime çıktı ve biz yapıyoruz. Kafam karışmıştı. Ertesi gün tekrar yapıyoruz ve sonra bu konuda kendini kötü hissettiğini söylüyor ve bu noktada yeterince kafam karıştı, bu yüzden kızıyorum çünkü bu konuyu büyütüyor. Bu yüzden arayı düzeltmeye çalışıyorum ama o hiçbir şey söylemiyor, ben de ayrılıyorum ve bir hafta sonra nasıl daha iyi bir erkek bulduğuna ve onun duygularını incittiğime dair mesajlar alıyorum.
       Şimdi bana beni özlediğine dair mesajlar gönderiyor ve sürekli bizi düşünüyor. Son mesajları ""Seni gerçekten özledim"" ve ""Bunu neden bu kadar çok düşündüğümü bilmiyorum"" idi. Ondan hoşlandım ve hala hoşlanıyorum ama aynı şeyle tekrar uğraşmak istemiyorum. Ne söylemeliyim? Geçirdiğimiz güzel zamanları özlediğimi söylemek istiyorum ama geçen seferi tekrarlamak istemiyorum."
"Karım bugün karşı komşumuzla aynı saatte garaj yolumuzdan geri geri çıkıyordu. Arka tamponla arka tampon çarpıştı. İkisi de diğerini görmedi, bu yüzden nispeten yüksek hızlıydı. Bu olay olduğunda zaten işteydim.

Karım bir Prius C kullanıyor ve onlar da aksamadan bir Highlander kullanıyorlar. Tahmin edebileceğiniz gibi, karım için hasar oldukça büyüktü ve komşu için neredeyse sıfırdı.

Komşular, anadili İspanyolca olan karı kocadır. Kocası çok az İngilizce konuşuyor. Bir süre İspanyolca görüştüler ve karıma araba sigortalarının olmadığını söylediler ... sigortaları var ama Maryland'de kayıtlı ... aslında araba sigortaları yok. Bu aşağı yukarı böyle iletildi.

Bu oldukça kesik ve kuru görünüyor. Bir sigorta talebinde bulunun, muafiyeti ödeyin, onarımları yaptırın. Ancak komşular için bir sürü yasal/sigorta sorununa neden olmak istemiyoruz. Sadece bir aracın tamponunda hasara neden olan küçük bir çamurluk bükücü yüzünden hayatlarının alt üst olmasını istemeyiz. Aynı zamanda, bunu tamamen karşılayacak paramız da yok.

Korkarım tek seçeneğimiz geleneksel yol. Bunun hayatları üzerinde ne kadar etkisi olabileceğini herkes paylaşabilir mi? Eksik olabileceğim başka seçenekler var mı? Teşekkürler."
"Ben [21f] kız kardeşimi [14f] benimle birlikte köpek parkına götürmekten hoşlanmıyorum. Bunu aileme [45f, 47m] nasıl açıklayabilirim?

Ailemle yaşamıyorum ama onları düzenli olarak görüyorum. Dairemin yakınında yaşıyorlar ve yanlarında bir köpek parkı var. Birkaç iyi olanlardan biri ve birkaç yıldır oraya gidiyorum.

Köpekleri seven özel ihtiyaçları olan bir kız kardeşim var. Onlar onun dünyadaki en sevdiği şey. Köpekler kız kardeşimden nefret eder ve onunla hiçbir şey yapmak istemez. Gürültülü, ani hareketler yapıyor ve gördüğü her yabancı köpeğe kendini atıyor.

Artık onu getirmek istemiyorum. Orada tanıştığım arkadaşlarım var, köpeklerle arası kötü ve etraftayken hiç eğlenceli değil. Bakıcı olmak istemiyorum ve bu, kız kardeşimle geçirilen zamanı süper tatsız bir deneyime dönüştürüyor.

Bunu aileme nasıl açıklayacağımdan emin değilim. Kız kardeşim evcil hayvanlarla ilgilenemediği için köpeklerimi getirmeyi bıraktım. Yanlışlıkla incittiği bir kediyi yeniden barındırmak zorunda kaldılar.

Başka sorunlar da var ama asıl sorun bu. Artık kız kardeşimi köpek parkına götürmediğimi onlara nasıl açıklayabilirim? Ve sağlıklı olan sınırları nasıl koyabilirim?"
"Bu yüzden, [20f] dün gece yaklaşık bir aylık fwb'm [19 m] ile takılma planlarım vardı ve o bunu mahvetti. Ona bunu sorduğumda bugün takılabileceğimizi söyledi ki bu benim için sorun değil. Bir süre beni görmezden geldi ve sonra birdenbire beni artık görmek istemediğini söyledi, çünkü ""hiçbir zaman pek ortak noktamız olmadı."" (???) Kafam karıştığı için ona biraz baskı yaptım ve artık takılmak istemediğini ama nedenini bilmediğini söyleyerek bana tüm mesele sen değilsin olayını verdi. Gerçekten anlamıyorum, onu sadece birkaç gün önce gördüğüm ve seks yaptığımız ve uzun süre takıldığımız için iyi görünüyordu. Ona bunu sorduğumda, o zaman da benzer şekilde hissettiğini söyledi, bu oldukça üzücü ve kendimi kullanılmış ve genel olarak oldukça boktan hissettirdi. Burada neler döndüğünü anlamıyorum ve bunun hakkında konuşma çabalarım görmezden gelindi. Kendi güvensizliklerim, yaptığım bir şeymiş gibi hissetmeme neden oluyor ya da belki o beni çekici bulmuyor. Bana karşı dürüst mü?"
"**Arka plan**
2007'de üniversiteden hemen sonra TX panhandle'dan DFW'ye taşındık... ama gençtik, meteliksizdik ve hiçbir şeyimiz yoktu. DFW'de aile ve arkadaşların yardımıyla daireden daireye taşındı. Önemli değil. 2013'e kadar hız. Eşim bir öğretmen ve benim birkaç şirketim var ve çocuğumuz olmadan Denver bölgesine taşınmak istiyoruz. Bu yaz taşınmayı düşünüyoruz (karım öğretmen olduğu için) Sahip olduğumuz bazı bağlantılarla bir iş ayarlamaya başlıyor (birinci öncelik). İş çabalarımdan kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kılıyorum. Denver'da yardım edecek bir ailemiz veya arkadaşımız yok. Yani biraz gerginiz ama hazırız. Umarım reddit, karşılaşabileceğimiz bazı hız tümseklerine karşı bizi hazırlamaya yardımcı olabilir."
"Bu yılın başlarındaki ilk yazım:

Yani bunu yayınladığımdan beri işler hiç düzelmedi. Beni kötü hissettirmek için benim hakkımda konuştular, benden yiyecek ve alkol çaldılar, haftanın çoğu gecesinde partiler verdiler ve ardından tüm yıl boyunca onların yanında neşeli ben olmamı beklemeye devam ettiler. Onlarla iki aydır konuşmadım ama eşyalarım sürekli kırılıyor ve çalınıyor. Onlar olduğuna dair bir kanıt yok ama kendi eşyalarımı saklayacak/kıracak gibi de değilim. Bu tedaviyle yaşamak pahalıya mal oldu (eşya olarak yaklaşık 500 dolar kaybetti). Bütün bunlarla ilgili öfkemi aşamıyorum ve artık onlarla konuşmayarak hayatıma devam etmenin mali yükünü almak istemiyorum."
"Bir araya gelmeden önce 8 yıldır GF'mle en iyi arkadaşız, kabaca 6 aydır gayri resmiyiz ve bir ay önce düzgün bir şekilde çıkmaya başladık. Ancak ikimiz de o zamanı birlikte olmak olarak görüyoruz. Bu oldukça şaşırtıcı ama tek sorun bence hâlâ eski sevgilisine takılıp kalması. Yılın başında ayrıldılar ve bana yaklaşık 2 buçuk ay önce ona karşı hala bazı hisleri olduğunu ve aynı gece biz seks yaparken onun adını söylediğini itiraf etmişti. Bunun gitmesine izin verdim ama ne yazık ki son birkaç aydır beni yedi. Son zamanlarda ona karşı hiçbir şey hissetmediğini söylüyor ama buna inanmakta zorlanıyorum.
Son zamanlarda onunla tekrar arkadaş olmaya çalışmaktan (o bunu istemiyor) ve bunun onu ne kadar üzdüğünden bahsetmeye başladı. Ayrıca depresyon ve kaygı ile mücadele ediyor ve bana onu gerçekten endişelendiren bir şeyin eski sevgilisini bir dahaki görüşünde onunla kavga etmeyi düşünmek olduğunu söyledi. Ayrıca uzun bir geçmişleri var ve 3 yıldır çıkıyorlar.
Bu konuda nasıl hissedeceğimi veya ne yapacağımı bilmiyorum. Sadece bunun hakkında biriyle konuşmak istedim."
"Herkese selam,

Kız arkadaşımla yedi aydır birlikteyiz ve bir hafta sonra ilk kez onunla tanışacağım. Herhangi bir uzun mesafe ilişkisinde olduğu gibi inişlerimiz ve çıkışlarımız oldu, ancak iletişim kurma konusunda çok iyiydik ve dürüst olmak gerekirse, mesafe dışında her şey mükemmel. Şüpheli bir şeyden şüphelenmek için hiçbir nedenim olmadı ve ona güveniyorum.

Dün gece, gece yarısı bana kitap almak için üniversitenin kütüphanesine gideceğini söyledi. Yol boyunca (überde) ve geldiğinde bana mesaj attı. Geç olduğu için endişelendiğim için ayrılırken bana mesaj atmasını söyledim ve o yaptı (1.5 saat sonra).

Şimdi, işte tutarsızlıklar. Gizlilik nedeniyle veya tanıdığı birinin bunu okuması ihtimaline karşı çok fazla ayrıntı açıklamak istemiyorum. Bu kitapları alıp orada okuyacağını söyledi. Dönüşte bana mesaj attığında, çalışmadığını çünkü üniversitedeki bilgisayarlardan profesörünün e-postayla gönderdiği ve silineceğini söylediği dosyaları almak zorunda olduğunu söyledi (görünüşe göre gece yarısı e-postayla göndermiş..).

Her şey yolunda, eve geldiğinde iyi geceler diyoruz ve her şey harika. Daha sonra takvimini kontrol etmek için e-postasına girdim ve sadece meraktan orada duran bir Uber makbuzunu açtım. Zaman kodu ve tarih yolculukla eşleşiyor, ancak adres onun üniversitesi değil. Ayrıca dönüş yolunda uber makbuzu da yoktu (belki silinmiştir, belki de hiç gönderilmemiştir? Uber nasıldır bilmiyorum, hiç kullanmadım).

Gerçekten korkmuştum ve neler olduğunu sormak için gecenin bir yarısı onu aradım. Eski bir makbuz olması gerektiğini söyledi ve herhangi bir şeyden şüphelendiğim için kendimi bok gibi hissettim. Bana aldığı kitapları ve hatta 'yeni' makbuzu (ne zaman gelirse) gösterebileceğini söyledi. Defalarca özür diledim ve hepsi bu. Ama artık endişelenmeye başladım. Uber makbuzları hemen gönderiyor mu? Herhangi bir şeyden şüphelenmeli miyim?"
"Pekala, size sorunumun tüm kapsamını vermeye devam ederken bunu kısa tutmaya çalışacağım. Ben neredeyse her yönden sağlıklı olan 19 yaşında bir erkeğim. Fazla kilolu değilim, vücuduma dikkat ediyorum ve düzenli olarak geniş bir arkadaş grubuyla sosyal olarak iletişim kuruyorum. Benim sorunum, lisenin başından beri depresyondan muzdarip olmam (şimdi üniversitede birinci sınıf öğrencisi). Pek çok insanın depresyondan muzdarip olduğunu ve bunun üstesinden gelinebileceğini biliyorum ama bugün burada olmamın nedeni depresyon değil. Reddit, itiraf etmek bana acı verse de, bir zamanlar sahip olduğum tüm cinsel dürtüleri tamamen kaybettim. Kızları yatağa sokamamakla hiçbir ilgisi yok, oldukça çekiciyim (ya da bana öyle söylendi) ve aynı zamanda oldukça özgüvenli ve karizmatikim. Sorun şu ki, kızları yatağa attığımda cinsel olarak işlev göremiyorum (sertleşemiyorum).

Şimdi başlangıçta bunu antidepresanlara yükledim, o zamanlar bir SSRI olan prozactan bahsediyordum, ancak günde 450 mg aldığım bupropinol adlı ssri olmayan bir ilaca geçtim. Reddit, sorun şu ki hiçbir şey değişmedi. Geçen gece muhteşem bir kızla içiyordum ve konuya geldiğimizde işimi görecek durumda değildim. Sonunda ona asıldım ve ikimiz de iyi vakit geçirdik, ama ikimizin de yapmak istediğini yapamamak benim için utanç vericiydi.

Bu kızı tekrar görmeye hazırım (bugün daha sonra, ertelersem muhtemelen yarın), bu yüzden verebileceğiniz herhangi bir tavsiye çok makbule geçer. Bu münferit bir olay da değil, bu şimdiye kadar toplam 3 kez başıma geldi. Başlangıçta sadece endişeydi, ama şimdi ne düşüneceğimi bilmiyorum. Artık kızların peşinden gitmek için hiçbir motivasyonum yok çünkü ihtiyacım olduğunda çalışamayacakmışım gibi hissediyorum. Lütfen reddit yapmama yardım et, bana meşru cevaplarla dürüst bir fikir verme konusunda güvenebileceğimi hissettiğim tek kişi sensin."
"Hepinize merhaba,
Bu harika bayanla 14 yıldır evliyim, son 8 ayda, yakın arkadaşlarımızdan biriyle beni aldattığına veya beni aldattığına dair birçok işaret gördüm. Henüz bir kanıtım yok ama dairesinin ekstra anahtarını arabasında buldum, mesajlarında her zaman konuşmalarını siliyor. Odaya girdiğimde hep konuyu değiştiriyorlar. Dün gece bana spor salonuna gideceğini söyledi ama evinin yakınındaki bir Starbucks mağazasını çoktan kontrol etti. Birkaç dakika sonra check-in'i sildi.

Birlikte çocuğumuz yok, kalbim zaten kırık. Bir kanıta ihtiyacım vardı! Yatak odasına gizli kamera koymalı mıyım? ya da ona sor?"
"Ben [27F] bir buçuk aydır John [30M] adında yeni bir adamla görüşüyorum. Haftada bir, genellikle hafta sonları görüşüyoruz ve her gün işten sonra birbirimize mesaj atıyoruz, genellikle birbirimize günümüzün nasıl geçtiğini anlatıyoruz. Çoğu zaman sohbeti başlatan odur; alakalı olup olmadığından emin değilim, ama olması durumunda söylüyorum. Henüz münhasırlık konuşmamız olmadı.

Dün sohbeti yeniden o başlattı ve bana işyerinde ona biriyle tuzak kurmak isteyen bu kadından bahsetmeye başladı. Ona söz konusu kadının resimlerini gösterip göstermediğini sordum. ""Evet, berbat görünüyor. **Yalan söyledim** ve yeni biriyle görüşmeye başladığımı söyledim.""

Cümlenin ""yalan söyledim"" kısmına çok üzüldüm ama ona henüz bir şey söylemedim. Hiç şaka yapıyormuş gibi görünmüyordu.

Ayrıca, ilk randevumuzun dışarıda ve harika olduğunu ve altı saat sürdüğünü ancak sonraki tarihlerin çoğunlukla onun evinde akşam yemeği olduğunu belirtmekte fayda var.

Beni bir seks arkadaşı olarak gördüğüne ve bundan rahatsız olmadığımı düşündüğüne inanıyor musun, yoksa onun davranışlarına nasıl tepki vereceğimi görmek için suyu test ediyor olma ihtimali var mı?"
"Liseden en iyi arkadaşım, ona Harry diyelim, gerçekten başarılı. Gülünç bir şekilde öyle. 18 yaşında kendi işini kurduktan sonra 20 yaşında multi-milyoner oldu ve aynı zamanda üniversiteden 2 yıl erken mezun oldu. Okulda pek çok konuda rakiptik ve bu bir sorun değildi ama Harry de başvurduktan ve çok benzer bir özgeçmişle kabul edildikten sonra ilk tercihim olan üniversiteden reddedildiğimde büyük bir kavga ettik. gitmeye niyeti yoktu. Barıştık ve daha sonra bana kendi işini kurmam için bir şans teklif etti (okurken yarı zamanlı), ama ben reddettim.

Geriye dönüp baktığımda, üniversite başvuruları için yeterli çabayı göstermemek ve bir start-up ile ilgili işe kendini adamaya istekli olmamak, verdiğim en kötü kararlardan ikisi olduğunu düşünüyorum. Çoğu standarda göre oldukça başarılıyım: zaten en iyi üniversitelerden birine girdim, iyi notlar alıyorum, şu anda iyi maaşlı bir stajyerlik yapıyorum vs. Harry'yi kıskanmak başa çıkabileceğim bir şey sanırım. Başarılarının benim en büyük pişmanlıklarımla yakından ilişkili olmasını gerçekten sorunlu yapan şey. Şu anda farklı ülkelerde yaşadığımız için Skype üzerinden iletişim halinde olmak biraz çaba gerektiriyor; ama bu çağrışımlar ve onları düşündüğümde aldığım duygusal tepki nedeniyle, bunu yapmak konusunda giderek daha fazla tereddüt ediyorum (şu anda hayatının çok büyük bir parçası oldukları için akademik ve kurumsal çalışmalarından biraz bahsediyor) ve konuşurken bu duyguları bastırmaya odaklanmamız gerekiyor. Elbette bu benim sorunum, onun sorunu değil ve bunun onunla tartışmak isteyeceğim türden bir şey olduğundan emin değilim, ama insanların bununla nasıl başa çıkmayı önereceğini merak ediyorum."
"Apartman binamda, insanların uzun süre arabalarında oturdukları çok garip bir fenomen var. Neden? Hiçbir fikrim yok. Tanıdığım bu hanımefendi orada yaşıyor ve her öğleden sonra işten sonra arabaya bindiğimde onu orada otururken görüyorum ve ben duş aldıktan yarım saat sonra hala orada oturuyor. Bina okyanusa bakıyor, ama bu insanlar park yerine dönüp binaya bakmayı seçiyorlar, kışın ortasında, dışarısı buz gibi soğuk ve orada öylece oturuyorlar. Kim bilir ne yapıyor. Bu çok garip.

Her neyse, bir sabah uyandım ve oda arkadaşlarım çoktan işemeye başladı. Bitirmesi için 30 saniye bekleyemediğim sabahlardan biri, *şimdi* işemek zorunda kaldım. Mantıklı olan tek şeyi yaptım ve güverteye (otoparka/okyanusa bakan) sürgülü kapıyı açtım ve o kirli güverteye güzel bir altın duş vererek sıcak kapı aralığında işimi yaptım.

Bu sabah 6: 15'te oldu. Her yere işemeden önce, her yeri kontrol etmeye dikkat ettim. Her araba kapalıydı. Rüzgar yoktu; sessizdi. Hiçbir arabanın çalışmadığından emindim. Her arabayı ayrı ayrı taradım ve hepsi tamamen boş görünüyordu. Mükemmel, sel kapaklarını açın.

Ama kader ne derse desin, lanet olası bir sabah güverte kapısından dışarı işemeye karar verdim, işimin yarısında yalnız bir orospu çocuğu arabasının kapısını açıp dışarı fırlıyor, sanki arabasında oturmak sıra dışı bir şey değilmiş gibi. 6: 15'te kelimenin tam anlamıyla hiçbir şey yapmıyor. Pantolonumu sadece aletimi gösterecek kadar aşağı indirmiştim; Görmüş olması umurumda bile değil. Ben daha çok akışı kesmeyi ve halının her yerine top sürmemeyi umursuyordum.

Ne oluyor ama, bunu yaşayan başka biri var mı? Güzel ve rahat bir apartman dairesinde yaşayan ama günün hangi saatinde olursa olsun arabalarında oturan insanlar?"
"Erkek arkadaşım ve ben bir yılı aşkın süredir çıkıyoruz. Birkaç ay içinde mezun oluyor ve bence bu onun gelecek konusunda biraz gergin olmasına neden oldu. Bunun hakkında konuştuk ve ilişkinin bu yaz üniversiteye gittiğinde sona ermesi konusunda anlaştık. O ve ben bu plan üzerinde açıkça anlaştık, ancak defalarca bunun tam tersi yönde konuşarak kafamı karıştırdı. Sinirlenecek ve ""sonsuza kadar benimle kal"", ""beni asla unutma"", ""beni asla bırakma"" ve hatta ""evlenelim"" gibi çaresiz şeyler söyleyecektir. Açıkçası, bunların herhangi birinin gerçekçi olması için çok genciz. Bunu en son yaptığında, havanın iyiliği için eşlik ettim ve ""tabii ki sonsuza kadar birlikte olacağız"" dedim. Kendimi sahtekâr hissetmeme neden oldu çünkü bu bir yalan ve bunu ikimiz de biliyoruz. Rasyonel olarak üzerinde anlaştığımız şeye ters düştüğünde, bunları söylediğimde bana gerçekten inanacağından endişeleniyorum. Bu, romantik olmak istediğinde alternatif sonlar uydurduğun, kullandığı sevimli bir taktik mi? Bunu fazla mı düşünüyorum? Hepsi sadece kirli konuşma mı? Ona ayrıldığımızı ve sonsuza kadar birlikte kalamayacağımızı hatırlattığımda üzülüyor ve onu korkuttuğumu söylüyor. Elveda zamanı geldiğinde ikimizin de kurşuna dizilmiş hissetmesini veya incinmesini istemiyorum."
"Bir yılı biraz aşkın süredir kız arkadaşımla son zamanlarda çok küçük tartışmalara giriyoruz ama aramızda büyük bir savaşa dönüşüyorlar. Bugün harika bir gün geçirdik, maçları izlemek için spor barına gittik, şehir merkezinde el ele tutuştuk ve sonra göğüslerinin nasıl dikilmesi gerektiğine dair bir yorum yaptım ve o benim yerim olmadığını söyleyerek aşırı derecede alınıyor. vücudu hakkında yorum yapmak için İkimizi de çevreleyen çok fazla stres var ama o küçük şeyleri büyütmeye devam ediyor ve bu, benden ayrılmak istemesine neden oluyor. Onu gerçekten tüm kalbimle seviyorum ama sanırım tüm bu küçük tartışmalarla onu kaybediyorum. Onu ağlattığım için kendimi bok gibi hissetmekten bıktım, bana küfrettirmekten yoruldum ama bu noktada ona ne söyleyip söyleyemeyeceğimi gerçekten bilmiyorum. Her zaman yanında kendim olmamı ve asla değişmememi istiyor ama hayatını cehenneme çeviriyormuşum gibi davranıyor."
"Bir annem bir babam ve iki erkek kardeşim var, babam benim babam, beni ve iki erkek kardeşimi de o büyüttü ama o bizim biyolojik babamız değil. Kısır olduğu için annemle birlikte ona en yakın sperm donörünü bulmaya ve anneme suni tohumlama yaptırmaya karar verdiler. Her birimiz için farklı bir donör kullandılar ve hepsi isimsizdi, bu yüzden biyolojik babamızın kim olduğunu asla bilme şansımız olmayacak, sadece onlar yaklaşık 5"" 8 'İrlanda mirası ve koyu saçlı. Biyo babamdan bir şey istemiyorum, onunla tanışmak, benzer olup olmadığımızı öğrenmek, aile sağlığı geçmişi vb. gibi önemli bilgiler almak isterdim, ama ne yazık ki böyle bir olasılık yok gibi görünüyor. babamı seviyorum ve o her zaman benim için oradaydı, bu yüzden babamı tanımadığım için üzülmüyorum çünkü biliyorum. Benzer durumda olan başka kimse var mı? Daha fazla bilgi edinmenin bir yolunu duydunuz mu? Biyo babana hiç kızgın mısın?"
"Kız arkadaşım ve ben, birlikte olduğumuz 7,5 yılda en iyi arkadaş olduk. Kıvılcım benim için gitti. 2 yıldır samimi değiliz. Bir yıl önce denediğimde, fiziksel olarak ondan hoşlanmadığımı fark ettim. Ancak içimiz rahat. Düşük ücretli bir işi var ama büyük faydaları var. Çok içine kapanık, benden başka 1 arkadaşı var ve iş dışında evden hiç çıkmıyor. Ama benimle ilgileniyor, benimle ilgileniyor ve dairemizde inanılmaz derecede rahat.

Ben yakaladım. İkimiz de kilo aldık. Horluyorum, bipolar olduğum için ilaç alıyorum, salak ve aşırı eleştirel bir pisliğim. Ama onu korumak ve kollamak istiyorum. İnternette eğlenmek için müstehcen erotik yazılar yazıyorum ve hayran olan biri benimle iletişime geçti. Birkaç e-posta alışverişinde bulunduktan sonra, kız arkadaşımı potansiyel olarak incitmekten utandım ve o e-posta adresini silip hemen iletişimi kestim. Ama mutsuz olduğumu düşündürdü.

Çocuk istiyorum. O yapmaz. Seyahat etmek istiyorum. O yapmaz. Partileri ve arkadaş kalabalıklarını severim. O yapmaz. Evde zamanımın çoğunu onunla televizyon izleyerek veya video oyunları oynayarak geçiriyorum... ama mutsuzum.

ayrılırsak gidecek yeri yok. O çok uzak bir eyaletten ve ailesi ona bakamayacak kadar fakir.

Kıvılcımı geri kazanmaya çalışacağım, hatta viagra alacağım, ama sevgili olarak ayrılmayı ve harika arkadaş olmayı tercih ederim. Bunun için fazla gururlu. Bu onu incitirdi ve onu incitmektense acı çekmeyi tercih ederim.

yardım. Bununla ilgilenen var mı? Ayrılırsam, nasıl ve ne söyleyeceğime dair tavsiye?"
"Daha önce hiç ilişki yaşamadım. Özünde, benlik saygım düşük ve korkuyorum. Yıllardır sevdiğim bir kız var. Son zamanlarda konuşuyoruz ve onunla büyük bir şansım var. Ne yazık ki, arkadaşlarıyla kulübe gitmeyi sevdiğini öğrendim. Ayda bir kez gider (ya da ben öyle fark ettim) ve orada içmeyi sever.

Okuduğumdan anlıyorum ki, clubbing ""eğlenceli"". O kızlar oraya arkadaşlarıyla iyi vakit geçirmek için giderler. Korkacak bir şey yok. Yine de öyleyim. Ona asılacak adamlardan korkuyorum. Çok sarhoş olup beni aldatmasından korkuyorum. Bunun yanlış olduğunu biliyorum ama elimde değil. Bu duyguyu yenemezsem, onunla çıkamayacağım."
"Biliyorum, biliyorum, bu genel. Birbirimizi yaklaşık 5 yıldır tanıyoruz ve bu süre zarfında en iyi arkadaş olduk. Arkadaşlığımızda ne olursa olsun birbirimize asla sarılmayacağımızı, öpemeyeceğimizi ya da birbirimize karşı hisler beslemeyeceğimiz gerçeğini belirledik.

Ama son zamanlarda kesintisiz iletişim kuruyoruz ve bazen bu kişiye karşı hislerim varmış gibi hissediyorum. Ama bu konuda bir şey söylemekten ya da arkadaşım olmaya devam etmemesi durumunda bunu belirtmekten korkuyorum ki bu benim için onunla çıkmaktan daha önemli. Geçen gün bir partnerde ne aradığımızdan bahsediyorduk ve bazı şeyleri listeledim (ben [özelliğim], [fiil]den zevk alıyorum ve [isim] sahibiyim) ve buna yanıtı temel olarak, ""Ama ahbap, ben [özellik], [fiilin] tadını çıkar ve [isim] sahibiyim."", listelediğim TAM aynı şeylerle. Bu beni duraklattı ve belki de annemin lanet olası bir ipucunu alacağımı umarak bunu söylediğini düşündürdü. Ama bilmiyorum. Bana bu adamla bazı şeyler yaptığını söyledi ve nedense bu beni gerçekten etkiledi.

 Ve şimdi onu düşünmeden edemiyorum ama aynı zamanda onun hakkında bu şekilde düşünmemem gerektiğini de biliyorum. Keşke ona nasıl hissettiğimi basitçe söyleyebilseydim. Bu basit bir Ortaokul saçmalığı ama beni deli ediyor ve strese sokmaya başlıyor. Bu küçük adamın gömleğimi çekiştirerek bana bunun için üzülmemi falan söylemesi, onsuz hayatımın tadını çıkaramayacağımı söylemesi gibi."
"O ve ben birinci sınıfta (ben 18, o 17 yaşındaydım) yurdumuzda komşu olarak tanıştık. Birkaç yıl (yaklaşık 3 yıl) birlikte yaşadık ama bir noktada güvensizliklerimiz ilişkimizi etkilemeye başladı. Arkadaşlığımız birkaç aksilikle karşılaştı ve oldukça dramatik bir şekilde hemen hemen boşa çıktı. İlk başta bu iyiydi. Kızgındım ve iletişim kuramadım ya da affedemedim. O zamanlar benim de hatalar yaptığımı kabul etmek istemiyordum.

Onu düşünmeyeli uzun zaman olmuştu. Çok şeyle uğraştım ve bu keşiş yoluna girdim, açıkçası yaşadığım şehirde hiç arkadaşım yok. Yalnızlığımda, güzel günlerimizin düşünceleri aklıma geldi ve onu çok özlemeye başladım. fazla. Şimdi birkaç gün öncesine gidin - arkadaşıma tumblr'da onları sevdiğimi ve her zaman seveceğimi söyleyen isimsiz bir mesaj gönderdim. Tabii bu hem arkadaşlık-aşk olarak hem de romantik olarak yorumlanabilirdi yani bu belirsiz olabilirdi. Birkaç mesaj sonra (hala isimsiz) temelde onun kim olduğunu anladığı ve (geçmiş sorunlarımızı kastederek) gitmesine izin verdikleri söylendi.

SORU: Şimdi notumda arkadaşlığımızı yeniden canlandırmak istediğimi ima etmiştim, bu yüzden, o geçmişte olduğu için bu 'her şey affedildi' tavrını almalı mıyım ve bu kadar - şans yok; ya da kişi geçmişin üzerinde ve bir şeylere açık mı? Üzgünüm, oldukça uzatıldı ya da tüm bunlar önemsiz görünüyorsa. Sadece bu kişi bir noktada benim için çok şey ifade ediyordu. Duygularım incindi ve onların duygularını incittim ve sonra bitti. Zaman geçti ve uzlaşma çok daha olası hale geldi.

Bir kişinin anısına tutunduğum için sanrılı veya tuhaf mıyım?"
"Tatillerde bana karşı bu kadar soğuk davranmasına dayanamadım. Noel civarında olduğu için tatillerde onunla gerçekten tanışmak istedim ama benimle buluşmayı reddetti çünkü bunlar onun için aile günleri ve bunun beni etkilemesini istemiyor. bu yüzden kısa keseceğim ve sonunda bana davranılmasını istediğim gibi davranmadığı için ondan ayrıldığımı söyleyeceğim. şu anda kararımdan gerçekten pişmanım ve birkaç hafta boyunca onu düşünmekten başka bir şey yapamıyorum ve bu beni deli ediyor. aramızda geçen tüm güzel şeyler, tüm olumlu deneyimler sadece her şey bana geri döndü.

Ben pek yüz yüze duygularından bahseden biri değilim bu yüzden ona bir mektup yazıp onu hala sevdiğimi, geçmişteki davranışlarım için üzgün olduğumu ve onunla tekrar birlikte olmak istediğimi söylemeye karar verdim. Aslında onunla yüz yüze konuşmaya istekliyim çünkü belli ki bir mektup yeterli değil ama şu anda bunları konuşmak bile istemiyor.

Okulda derslerimizin %50'si birlikte olduğu için onu her gün görüyorum ve birbirimizi görmezden gelmek, düşmanca davranmak ve bunun gibi şeyler gibi birbirimize pek iyi davranmıyoruz.

Mesele şu ki, bir keresinde bana kendisinin de beni sevdiğini, onun da beni özlediğini ve ona duygularımı anlatırsam benimle tekrar birlikte olmak isteyebileceğini ve beni affetmeye istekli olabileceğini düşündüm.

Şu anda gerçekten kafam karıştı, onu gerçekten sevip sevmediğimi bile bilmiyorum ama onu ve onunla sahip olduğum tüm anıları düşünmeden edemiyorum. buna benzer bir şey yaşayan var mı? Beyler şu an ne yapacağım konusunda bana bir tavsiyede bulunur musunuz? şimdiden teşekkürler."
"Bu üniversitedeki ilk yılım. Başlangıçta benimle aynı kursu yapan ve aynı zamanda yurt katımda olan bu piliçle tanıştığım yıl. Sık sık takılmaya başladık ve oldukça hızlı yakınlaştık. Müzik/film zevkleri ve yaşam inançları da dahil olmak üzere pek çok yönden çok benziyoruz. İkimizin de depresyonu var ve birbirimizle gerçekten dürüst konuşmalar yaptık (muhtemelen onunla terapistimle paylaştığımdan daha fazlasını paylaştım). O benim en iyi arkadaşım.

Yakın zamana kadar onunla platonik bir ilişkiden başka bir şey düşünmemiştim: birlikte sarhoş olmaya başladığımız zamana kadar. Temelde her yaptığımızda bu garip cinsel gerilim olurdu. Bir geceye kadar sarılmaya başladık ve sonra birlikte uyuduk (kelimenin tam anlamıyla uyuduk). O zamandan beri (yaklaşık 2 hafta önce) birbirimizle pek çok akşam geçirdik: muhtemelen daha sık gece kalıyor. İşler öpüşmeye, sonra memeye dokunmaya, sonra parmaklamaya, sonra dün gece onu dışarıda yedim (şehirdeyken) ve birlikte çıplak yattık. İkimizin de cinsel açıdan oldukça deneyimsiz olduğumuzu not etmeliyim. Daha önce sadece 4 kızla birlikte oldum ve sadece biriyle birkaç kez düzgün seks yaptım. Diğer insanlarla sevişmesi bir yana, yaptığı tek cinsel şey benimleydi.

Ancak, depresyonumuz olduğu için bazen ikimiz de birbirimize karşı oldukça kaba olabiliriz. Ayrıca oldukça manipülatif. Çoğu zaman rekabet ediyormuşuz gibi geliyor. Bunun hakkında daha önce konuşmuştuk ve aptalca olduğu konusunda anlaşmıştık. Onunla çıkmakta tereddüt ediyorum çünkü sonunda korkunç bir ilişki olabilir. Ona çakmakta tereddüt ediyorum çünkü yukarıda yazdıklarıma rağmen onun arkadaşlığı benim için çok önemli: Özellikle boktan zamanlarda birbirimize çok yardımcı olduğumuzu söyleyebilirim. Ona çıkarları olan arkadaş olmak istediğimi söyledim ama bundan memnun olduğunu sanmıyorum ve gerçekten de öyle olduğumu düşünmüyorum."
"Çocuk 18 yaşında, liseden mezun olmak üzere ve sonbaharda iyi bir üniversiteye gidecek. O gerçekten zeki ama tamamen sosyal açıdan beceriksiz. Oğlanda asperger var, herkes biliyor ama profesyonel olarak teşhis konmamış. Ebeveynler, oğlunun aptal olduğunu bilirse damgalanmış hissedeceğini veya bilirse kolejini / hedeflerini mahvedeceğini düşünüyor. Çocuğun hiç arkadaşı olmadı, kız takıntılarıyla ilgili sorunları var ve kızların onun tuhaf olduğunu/ilgilenmediğini düşündüğü ipuçlarını almıyor ve bir takipçi gibi görünmeye başlıyor. Korkarım davranışlarını anlamayacak ve sosyal olarak kabul edilemez bir şey yapacak.

Bence bilmek ona çok yardımcı olacaktır. Herkesin ondan neden nefret ettiğini anlayabilir, bazı yaşam becerileri öğrenebilir ve muhtemelen daha normal bir gelecek için bir şansı olabilir. Korkarım üniversiteye gidecek ve kendini nasıl giyineceğini/besleneceğini vb.

Ebeveynler bu noktada önerileri duymak istemiyor. Yapabileceğim/yapmam gereken bir şey var mı?"
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık bir buçuk yıl önce internette tanıştık. Yarım yıl boyunca her gün skype yaptık ve birbirimizi tanıdık. Ben onun yanına farklı bir eyalete taşınmaya karar vermeden önce ailemle tanışmak için uçtu. İşler gerçekten iyi gitti. İlişkimizin başında çok kavga ettik ama birlikte çok büyüdük ve derinden aşık olduk. Ancak birbirimize fazla alışmamıza rağmen maddi durumumuz kötü bir şekilde geriliyor. Biraz daha fazla yardım için bazı aileleri aramaya karar verdik. Erkek arkadaşım büyükannesiyle konuştu çünkü gerçekten yakınlar. Tepkisi beklenenden biraz farklıydı, eğer yardımını istersek erkek arkadaşımın memleketine dönmesi ve bir anlamda kendini kanıtlaması gerektiğini söyledi. Bu da bana aynı şeyi yapıp memleketime dönmekten başka çare bırakmadı. Şimdi ilişkimizin zirvesine ulaştığımızı hissediyorum, birlikte bir yılımızı kutladık. Bunun faydaları, tekrar birlikte olduğumuzda umarım bir evimiz olur, çok daha bağımsız oluruz ve umarım mali açıdan daha sorumlu oluruz. Ama hiç böyle bir şeyle uğraşmak zorunda kalmamıştım. Bir gelgit dalgası gibi hissettiriyor. Neredeyse gerçekten oluyormuş gibi hissettirmiyor. Üstüne üstlük, dairesinde beş gün daha kalmak zorunda kaldı ve kamu hizmetleri yeni kapatıldı. Öyleyse sorum şu, siz redditörler uzun mesafeli ilişkilerle nasıl başa çıkıyorsunuz? Bu adamla birlikte olmak için her şeyi yapardım. Kendime bunun geçici olduğunu söyleyip duruyorum ama onsuz burada hiçbir şey aynı hissettirmiyor. Eminim bu kulağa mızmız ve hüzünlü geliyor ama bunun nedeni, diğer 3 milyon duygu arasında benim de mızmız ve üzgün olmam. Yardım, editörler?"
"Temel olarak, kız arkadaşımı pek göremiyorum çünkü tam zamanlı bir işim var ve şu anda LSAT için çalışıyorum. O beni daha çok görmek istediği için birbirimizi daha çok görmekten bahsetmek zorunda kaldığımız bir noktaya geldi ama LSAT'ler yaklaşırken eskisi kadar dışarı çıkamıyorum ve bu ikimiz için de gerçekten zor. Yaşadıklarımı anlıyor, ama aynı zamanda, hala üniversitede olduğu için, deneyimlerinden anlayamadığını söylüyor ve gerçekten de ilişkimin şu anda aşırı derecede gergin olmasının nedeninin bu olduğunu hissediyorum. Eylül ayında bir ay ara vermeyi bile düşünüyorum çünkü temelde sadece çalışacağım ve ona ne isterse yapabileceğini söyleyeceğim ve bana hiçbir erkekten bahsetmeyeceğim, ama sonra bunun nasıl olacağını düşündüm. sadece benim için endişelenmem gereken başka bir şey ol.

Bunu yaşayan ve ben bu testle meşgulken onu mutlu etmek için ne yapabileceğime dair tavsiyesi olan var mı?"
"24F, SO25M; süre 2 yıl. Onu hala çok seviyorum ama birlikte olmaya devam etmemiz gerektiğinden emin değilim. İkimiz de depresyon için ilaç kullanıyoruz.

Son 7 aydır erkek arkadaşım pasif ve şefkatsizdi. Doğum günümü görmezden geldi, asla seks istemiyor, dışarı çıkmak istemiyor, küçük sözler tutmuyor, bir aylık uzun mesafe boyunca benimle hiç iletişime geçmedi (iletişimde kalmak için onu sürekli aramak / mesaj atmak zorunda kaldım).

Elimden geldiğince anlayışlı olmaya çalıştım ama... Artık varlığıma değer verdiğini düşünmüyorum. Bu son 7 ayda, zamanın %99'unda yalnız kalmak istiyor ve yarım saatten fazla konuşmak, hatta sarılmak bile istemiyor. Ondan hiçbir şey istemem ve onu mutlu etmeye çalışırım (hediyeler veririm, yemek yaparım, dinlerim ve cesaretlendiririm).

Beni hala sevdiğini ve birlikte kalmak istediğini ve bunun depresyonundan kaynaklandığını söylüyor. Daha iyi bir doktor ve terapist bulmasına yardım ettim. Ama kalıplarımız değişmedi, o hala pasif ve sevecen değil. Bunun hakkında birkaç kez konuştuk ve değişeceğine söz verdi ama asla değişmiyor.

Bunun onun hatası olmadığını biliyorum, depresyon ama yine de kendimi gerçekten yalnız ve ihmal edilmiş hissediyorum. Ne yapmalıyım?"
"Bu yaz hâlâ benimle eyalet panayırı ya da hayvanat bahçesi gibi yerlere yalnız gitmek istiyor ama bunu bir randevu olarak değerlendirmek istemiyor. Bana defalarca üzgün olduğunu ama şu anda bir ilişkiye hazır olmadığını ve şu anda kimseyle çıkmak istemediğini söylüyor.

Hatta beni hala romantik bir şekilde sevebileceğini söyleyecek kadar ileri gitti, ama her ne sebeple olursa olsun şu anda romantizmden vazgeçti. Görünüşe göre beni platonik bir şekilde seviyor. Bunu duymak yürek parçalayıcı bir şey.

Ona bizi hiç birlikte görüp görmediğini sordum ve ""Geleceği göremiyor"" dedi ve gerçekten tekrar birlikte olup olmayacağımızı bilmiyor. Beni tamamen unutmadığını söylüyor.

Ne yapacağımdan emin değilim. Bu benim ilk ciddi ilişkim ve ""Seni arkadaş olarak görüyorum"" sözünü duymak. duyduğum en acı verici sözdür.

Biri bana tavsiye verebilir mi? Bu tamamen bitti mi? Temas kurmuyor muyum yoksa onun hayatında mı kalıyorum?"
"Geçen hafta sonu eski sevgilim benim de katıldığım bir parti için şehirdeydi. Çok içtiği için bütün gece ona yardım ettim ve sonunda benim evimde bayıldı.
Sabah tamamen ayık ve yeniden çıkıyormuş gibi davranarak bağlandık.
Dün konuştuk ama sadece önemsiz bir konuşma. Benimle konuşmaktan kaçındığını biliyorum çünkü çok uzun süre konuşmadık ve bu çok ani oldu. Bana karşı eski duyguları uyandırdığını biliyorum ama ondan emin değilim. Davranış şekli, bunun bir olasılık olduğunu düşündüm ve bu yüzden çok garip.
Yine de doğal olarak garip bir insan, diye düşünüyordum, sınavların bitmesini beklemeli ve konuyu açıp nereye gittiğini görmek için onu şahsen görmeli miyim? Gelecek ay ikimizin de olacağı bir parti olacak.
yoksa yetiştirmeyi ona mı bırakmalıyım? ""Duygular"" tartışmalarından kaçındığını biliyorum, o yüzden ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten onunla bir şeyler yapmaya devam etmek istiyorum ama dürüst olmak gerekirse bu beni deli ediyor."
"Diğer pek çok kişi gibi bu da geçen yıl oldu ama ofisimizin yakın zamanda bana trajediyi hatırlatan bir tebrik kartı aldığı için hala utanıyorum.

Bir şirket ofis binasında çalışıyorum ve çoğu zaman, tüm çalışanlara doğum günün kutlu olsun, geçmiş olsun, tebrik kartı imzalamaları için etrafta dolaşan belirlenmiş bir kişi var.
Bir gün denetimler, raporlar, incelemeler ile aşırı derecede meşguldüm ve bu kartı imzalamak için belirlenen kız yanıma geldi. Ben çok görevli olduğum için, ninja yöntemleriyle gizlice yaklaştı ve ""Hey bunu imzala"" diye fısıldadı. başka bir şey söylemeden. Karta pek iyi bakmadım ve açtım ve diğer insanların yorumlarının ne olduğunu ve ne yazdıklarını gerçekten okumadım, hatta bakmadım, benden kartı imzalamamı isteyen kız ne için olduğunu söylemedi.
Doğum Günün Kutlu Olsun imzaladım! Keyfini çıkarın - Adımı geri verdim ve işime devam ettim.

15 dakika geçti ve nefes almak için bir dakikam oldu, personelimden birinin diğeriyle konuştuğuna kulak misafiri oldum, çok üzücü.. Umarım iyidirler ... o zaman çuvalladığımı fark ettim. Hemen kalkıp ne konuştuklarını sordum.. bana filancanın annesi vefat etti dediler.

Aklıma geldi... Az önce bir taziye kartına doğum günün kutlu olsun yazdım...

Duyarsızlığımla kırıp geçirdiğim kişiye özürlerimi iletmelerini umarak ofisteki belirli birkaç kişiye söyledim ama o kişiden yüz yüze özür dileme cesaretini bir türlü bulamadım. O zamandan beri kimse bir şey söylemedi ama benden derinden nefret ettiklerine eminim."
"Başlamadan önce 23 yaşındayım (erkek), kız arkadaşım 23 yaşında (kız) ve kuzenim de (kadın). Bir yıldır kız arkadaşımla çıkıyorum ve onu 6 ay önce tek gecelik ilişkiyle aldattım. Hepimiz bir evde birlikte yaşıyorduk ama bundan sonra ikisi de taşındı.

Bunu olabildiğince kısa ve tatlı yapmaya çalışacağım. Şu anda hayatımda bazı sorunlar yaşıyorum, özellikle eskiden birlikte yaşadığım ve yakın zamanda taşındığım kuzenimle.

İşte tüm bunlar nasıl oldu. Ben ve kız arkadaşım boş bir yatak odasıyla kendi evimizde yaşıyoruz. Bu yılın Ağustos ayında kuzenimin yaşayacak bir yere ihtiyacı vardı, ben de taşınmasına izin verdim. Zaman geçiyor ve kız arkadaşımla en iyi arkadaş olmaya başlıyor. Zaman geçiyor ve ben ve kız arkadaşım birinci yıl dönümü gezimize çıkmak üzereyiz. Bu geziden önce şehir dışındayım ve kuzenim ve kız arkadaşım birlikte parti yapıyorlar. Kuzenim ona onu 5 ay önce aldattığımı ve ertesi hafta taşınmaya devam ettiğimi söylüyor. Şimdi bunca zaman benimle oynamaya ve başka biri fasulyeleri dökmüş gibi davranmaya çalıştılar ama ben onun olduğunu her zaman biliyordum. Her neyse, şimdi kuzenimin beni sattığına dair kanıtım var, ne yapmalıyım? Henüz bir şey söylemedim ve o hala bilmediğimi düşünüyor.

Onu kovmalı mıyım ve onunla bir daha asla konuşmamalı mıyım yoksa onu affetmeli miyim? Bu kıza bir iyilik yaptım ve sonunda beni sırtımdan bıçakladı, şahsen onunla bir daha konuşmak istediğimi düşünmüyorum, ama deli olmadığımdan emin olmak için buradayım."
"Bir yıl önce, otlaklarımda tökezleyen bir tazı iskeleti görmek için eve geldim. Onu yakalayacak hiçbir şeyim yoktu, ama muhtaç hayvanlar için bir enayiyim ve yine de denedim. Aynı çitte aşağı yukarı yürümek bir saat sürdü, sonra yere yığıldı ve ben onu ""yakaladım"". İki ön pati kırığı için onu veterinere götürdük ama başka bir sorunu yoktu.

Her şeyden o kadar korkuyordu ki, en ufak bir ses onu kelimenin tam anlamıyla kendine sıçmaya zorladı. Bir fısıltı onu köşeye sıkıştırabilir ve her yere işeyebilir. Komşum da bana önceki gün onun bir kamyondan atıldığını gördüğünü söyledi. Bu yüzden onu başka birine götürürsem aşağılanacağından korkarak onu tuttum.

Tatlı, bol bol yiyecek ve ikram almak, yürüyüşe çıkmak, diğer köpeklerimle arkadaş olmak ve uzun süre oturup onu okşamakla geçen bir yıl oldu. *Bir yıl.* Hala benden başka kimseye gelmiyor ve bana ancak son birkaç aydır gelmeye başladı ve geldiğinde çok gergin oluyor. Hâlâ başkalarının yanında seslerden, hareketlerden ve işemekten korkuyor. Ailemden ve arkadaşlarımdan kaçınmak için o kadar çok koşuyor (ilgilenmeseler de), onu günde üç kez beslemek onu hala bir iskelet gibi gösteriyor ve gün boyunca tekrar kaçmaya hazır olmak için ayakta uyuyor. Onu içeride tutmak için çiti üç kat güçlendirmek zorunda kaldık çünkü panik içinde dışarı çıkmak için sürekli olarak çite çarpıyor, arada bir içimizden biri bahçeye girdiğinde kendini kesiyor. Göz teması bile kurmuyor ve sandalye gibi bir şeye çarptığında çıldırıyor.

Hala başka bir yere gitmesini ve kötü bir geleceği riske atmasını istemiyorum çünkü onun gerçekten tatlı ve sadık bir köpek olduğunu biliyorum, ancak birkaç ay içinde baştan başlamak için hareket ediyorum ve onun gelmesini istiyorum. bizimle ve yeniden başla...

Onun için yapabileceğim başka bir şey var mı? :("
"Arka plan bilgisi: Ben de bu kızla birkaç kez çıktım, sonra pazarları sevdiği için onu pazarlara davet ettim. Bu kızı gerçekten çok seviyorum, çok tatlı, gerçekten hoş bir gülümsemesi var ve gerçekten çok uzun zaman geçireceğiz. bana günaydın ve iyi geceler diyor ve mesaj yazarken iyiyim ama bir kez tanıştığımızda, tanrı bilir ne garip bir kaseye dönüşüyorum ve bir şey söylemekte, hatta söyleyecek bir şey düşünmekte zorlanıyorum... Sanki bu benim delik hayatım ve ilişkilerimin çoğu 2-3 randevudan fazla sürmüyor ve bundan bıktım.
Bu yüzden bugün bana mesaj attı ve ""Benim yanımda gerçekten garip hissettiğini hissediyorum ve ne diyeceğini bilmiyorsun :) ama dürüst olmak gerekirse umurumda değil, yan yana oturmuş sevdiğim hiçbir şeyi söylemesek bile şirketinize"" teşekkür ederim dedim ve onun bana söylemesi beni daha iyi hissettirdi. Daha sonra ""Rahat hissetmen için seninle gerçekten zaman geçirmeye devam etmek istiyorum ve bu senin için garip değil"" dedi. Şimdi anlıyorum ki sadece 3 randevudayız ama ""adı""nın orada flört profilini güncellediğini söyleyen bir e-posta aldım ve bugün çektiği bir resmi yükledi ve bütün gece çevrimiçiydi, bu yüzden ya tamamen sıçtım ve şimdi arkadaşım Konuştuğum diğer kızlar gibi bölgeli, yoksa bir şansım daha olabilir. Sabah 12: 30'da bana ""Seni tekrar görmeyi gerçekten çok isterim"" ve ardından ""Sadece seni düşünüyordum ve işleri alt üst ettiğim için kendimi çok kötü hissediyorum"" diyen bir mesaj gönderdi.

Bugün lansman yapacağını söyledi, buna atlamam gerektiğini hissettim ve benimle almak ister misin dedi, ama ona bir mesaj gönderdim ve gelecek haftanın tek günüm olduğu için önümüzdeki Pazar bir şeyler yapmasını istedim.

 Reddits yardımına ihtiyacım olan yer orası, şu anda diğer erkeklere baktığını biliyorum ama biraz büyümek ve ondan hoşlandığımı ona göstermek için bir şansım olabileceğini hissediyorum, ama çok utangaç ve beceriksizim, nasıl yapacağımı bilmiyorum dürüst olmak gerekirse boşverdim ve hiçbir şey düşünemiyorum."
"Evde üçümüz ve craigslist oda arkadaşımız arasındaki anlaşmazlık, Pazartesi gecesi bir polis aramasıyla sonuçlandı.

Oda arkadaşımız (şimdi Craig olarak anılıyor) evimize bakmak için her türlü sorumluluktan kaçıyor. Craig'in kendisi tuhaf bir adam, kendi kendine mırıldanıyor, kendini odasına kapatıyor, ara sıra telefonuyla kadın oda arkadaşımızı kaydediyor ve temizlik veya ev işi dahil hiçbir şey yapmayı reddediyor.

İşleri barışçıl bir şekilde halletmeye ve onu kira kontratından almaya çalıştık ama her seferinde ""Bunun benim için en iyi seçim olacağını düşünmüyorum"" dediğinde. Ara sıra, taşınırsa ""dersimizi alamayacağımızdan"" bahseder.

Pazartesi gecesi, evdeki herhangi bir işi yapmadığı konusunda kendisine yaklaştım ve biraz ileri geri bağırdıktan sonra elindeki deterjan şişesiyle beni göğsüne itti, boğuştuk ve hem ben hem de kadın oda arkadaşı ona söyledik Geri çekilmek. Tezgâhtan bir bıçak aldım ve bizi yalnız bırakmasını söyledim, odasına girmezse onu incitmekle tehdit ettim.

Polisi aradı. Onlarla konuştuktan sonra (görünüşe göre onlara her şeyi benim başlattığımı ve ona bıçakla saldırmaya çalıştığımı söyledi) ve kadın oda arkadaşının yardımıyla durumu açıklığa kavuşturduktan sonra, Craig'e evden çıkıp onu alarak durumu dağıtmaya karar verdiler. o gece başka bir yerde uyu.

Polis raporunu henüz almadım ama onu evden çıkarmak için yapabileceğim bir şey var mı diye merak ediyordum. Bu noktada, patlayıp bize zarar vermeye çalışacağından endişeleniyoruz. Ev sahibi karışmak istemediğini açıkça belirtti ama ben onu yapmazsa tehlikede olacağımıza ikna etmeye çalışıyorum."
"Ben 23 yaşında bir kadınım ve her şeyi daha önce yaklaşık 7 ay süren bir toparlanma ilişkisiyle (22m) yeni bitirdim. Sonunda bir şeyleri bitirmeye karar verdikten birkaç gün sonra, bir arkadaşım bana olan hislerini itiraf etti. Bu arkadaşı John (27) olarak adlandıracağız. John'la ribaundcuyla çıkmaya başladığım sıralarda tanıştım. Arkadaş olarak vurduk. Onu nadiren görürdüm ama orada burada konuşurduk. Muhtemelen John'un bir kız arkadaşı olduğundan da bahsetmeliyim. John bana duygularından bahsettiğinde, ona karşı karşılıklı hislerimi kabul ettim. Bunun hakkında konuşabilir miyiz diye sordum ve reddetti. Geçen hafta sonu onu gördüm ve beni öptü. Aşırı sarhoştum. Bu, gece boyunca birçok kez oldu. Hatta işlerin devam ettiği yerde benimle yatağa bile girdi. Ertesi gün ribauntçuyla işleri bitirdim ve John kız arkadaşıyla konuşmak için ayrıldı. Onunla arasını bitirmesini beklemiyorum, bunu ona bile söyledim. Şu anda bekar olmam ve düşüncelerimi toplamam gerektiğini biliyorum. Uzun zamandır ihtiyacım olan ve istediğim her şeyin onun olduğunu düşünmeden edemiyorum ve bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Geri çekilmem ve ilişkilerini halletmelerine izin vermem gerektiğini biliyorum ama bir parçam bunu istiyor.. Reddit, çekip gitmeliyim değil mi?"
"Geçen hafta TIFU. Salı Gecesi 02:00

Bu yüzden dairemde faydaları olan yeni arkadaşımla birlikteydim ve ne yapacağımızı merak ediyorduk. Ona esrar içmek isteyip istemediğini sordum ve sarhoşken biraz seksi vakit geçirmek isteyip istemediğini sordum. Aynı.

Balkona çıkıyoruz (3. katta oturuyorum) ve tüttürüyoruz ve konuşurken rahatlıyoruz... 15 dakika kadar sonra, içeri girip biraz eğlenmek isteyip istemediğini soruyorum... Kabul ediyor ve pencere kapısına doğru geri dönüyorum. O şeyi çekmek zor... bu yüzden kendimi zorlamaya ve elimden geldiğince çabalamaya karar verdim... ama hareket etmiyor... Görüyorsun, 3. ""Pencere kapısını"" kapattı ve bu ihtiyacı var kilidi açmak için içerideki küçük kolu ittirmek... Yani kapana kısıldık !

Bana biriyle iletişim kurmamın bir yolu olup olmadığını söyledi ... Telefonumu çıkardım ve ""evet ev sahibimle görüşeceğim ... kızacak ama aynı binada yaşıyor, bu yüzden iyi olmalı"" . Aynı zamanda, aynı gün telefonumu varsayılana sıfırladığımı ve yine de kişileri tekrar içine koymadığımı fark ettim... Ayrıca yakın zamanda şehre taşındım, bu yüzden iletişim kurabileceğim hiç arkadaşım yok.

Bu yüzden, balkonumda, 3. katta, çok yüksekte, sabahın 2'sinde kimseyle iletişim kurmadan kilitlendik ve donmaya başladık (dışarıda saat 5 gibiydi ve sıcak giysiler getirmedik) ..."
"Bazılarınızın bildiği gibi, Coldplay dün turnelerinde Rose Bowl'da çaldı. Biletleri aylar öncesinden aldım ve sanırım bu etkinlik için gaza geldiğimi söyleyebilirsiniz.

Biraz geç uyandım, bu yüzden sadece mısır gevreği yedim ve konsere gittim. Geldiğimizde tribünleri kontrol etmek için biraz dolaştık ve dışarısı orta derecede sıcaktı. Arkadaşlarım ve ailemle sıraya girdiğimde, kapılar henüz açılmadığı için sıra pek hareket etmiyordu, bu yüzden sadece yakıcı güneşin altında duruyordum. Bir şişe su almayı düşünüyordum ama bunun için 6 dolardı ve limonata için 8 dolardı!!!

Birdenbire vücudumun kaydığını hissettim ve görüşüm buğulanmaya başladı ve bayıldım ve yüzümü doğruca yere diktim. Yaklaşık 15-20 saniye sonra etrafımda ambulanslarla uyandım. Uzun lafın kısası sonunda ambulansı acil servise götürdüm, çeneme dikiş atıldı, küçük bir sarsıntı, ön dişim sallandı ve susuz kaldığım için dişim kırıldı. Yani buradaki ders, kendinizi orada sulu tutmanız ve kendinizi iyi hissetmiyorsanız oturmanızdır."
"Bu hala beni rahatsız ediyor, bu yüzden size sormaya karar verdim.

O 24 yaşında, ben 21 yaşındayım ve yedi aylık bir ilişkimiz var.

Hiç hoşlanmadığım bir kadın arkadaşı/iş arkadaşı var. Onunla çok flört ediyor, benim önümde bile. Ondan kısa bir süre sonra arkadaş oldular ve ben çıkmaya başladım.

Dün ona büyük bir kutu çikolata ve onunla gitmesi için küçük şirin bir kart verdi. Kıskanç bir tip değilim ama bu beni nedense kesinlikle kıskandırdı. Sınırları aştığını hissediyorum ama o bunu görmüyor. Onun sadece arkadaşça davrandığını düşünüyor ve onun için romantik hisleri olduğunu düşünmüyor.

Görünüşe göre, eve geldiğinde beni şaşırtabilmesi için ofisine teslim ettirdiği için bana aldığı çiçekleri görmüş. Çiçekleri görünce, ""Aman Tanrım! Onları benim için mi aldın?"" Şaka yaptığını söyledi ama yine de beni sinirlendirdi.

Bu kız hakkında ne yapabilirim? Ona her zaman mesaj atıyor, Facebook duvarına yorum bırakıyor vs.

Bu kız hakkında sohbet başlatmanın iyi yolları var mı? Birdenbire gündeme getirmek biraz zor çünkü onun hakkında o kadar sık ​​konuşmuyor."
"Yakın zamanda üniversiteye başladım, en başından beri bu kıza göz kulak oldum, konuştuk, flört ettik (adil olmak gerekirse en başından bir ilişki istemediğini söyledi, buna rağmen aşamalı değildim. özel bir şey istiyorum) ama sonra birkaç kez buluşmaya başladık, öpüştük, her gün flört etmek için mesaj attık vs. Başlangıçta bizi etkilemedi ve bence ikisi de bunun hiçbir şeyi etkilemesine izin vermeyecek kadar olgundu. Benden hoşlandığını inkar etmeyecek ama bir ilişki istemediği için yaptıklarına devam etmek istemediğini söylüyor.
Geçenlerde aileden bazı kötü haberler aldım ve artık onlardan uzakta yaşadığım için son birkaç gündür gösterdiği şefkat nedeniyle ona bir şekilde yapıştığımı hissediyorum, korkarım bu onu erteledi.

-----Sorduğunuz çoğu insan çekici, özgüvenli ve komik olduğumu söyleyecektir - Kibirli görünmek için söylemiyorum, sadece size nasıl biri olduğuma dair bir fikir vermek istiyorum! O iyi bir kız, bakire bu arada, oyuncu değil-----

Soru şu ki, ondan gerçekten hoşlanıyorum ve işlerin bu kadar kolay gitmesini istemiyorum, onun görüşlerini nasıl etkileyebilirim ve en azından ondan bir randevu ve belki daha fazlasını almaya nasıl bakabilirim? Friendzone'u gerçekten sevmiyorum... Onu kıskandırmam gerekiyor mu, öyleyse nasıl? Ya da en azından nasıl iyileşirim?"
"Kısa ve tatlı tutmaya çalışacağım. Bunu zaten kimse okumayacak ama ben ölüyormuşum gibi hissettim.

Hemen hemen bugün ilk kez yaklaşık 8,75 mil koştum (daha önce sadece 3 mil koştum). Eve geldim ve yaklaşık 4 bardak su içtim. 30 dakika sonra kızarmış yumurta, iki sosis ve bir ton karnabahar (pirinç veya kinoa yerine) yedim. 15 dakika sonra sanki biri bana hava pompalıyormuş gibi karnımın şiştiğini hissettim. Sonraki 30 dakika boyunca geğirmeye devam ettim çünkü bu hissi rahatlattı ama gaz gelmeye devam etti. Dürüst olmak gerekirse, yüzüm ve kulaklarım uyuşana kadar ciddi olduğunu düşünmedim ve başım dönmeye başladı. Öleceğimi sandım. Bir kağıt üzerinde çalışmaya çalışıyordum ama düşünemiyordum. oturamadım. Bu yüzden evin içinde geğirerek dolaşmaya başladım. Neyse ki, kustuktan sonra geçmesine izin verdim ve daha iyi hissettim. Neredeyse acil servise gidiyordum, ama iyi ki gitmedim çünkü bu kendi içinde başka bir utanç verici olay olurdu. Şimdi bile karnabahar olup olmadığını hala bilmiyorum çünkü bir sebzenin böyle bir şey yapabileceğine inanmak çok zor."
"Merhaba reddit. UC Davis'te mba öğrencileri için öğrenciler tarafından finanse edilen bir burs programı için bir teklif yazıyorum. İşte anlaşma:
MBA öğrencileri her yaz staj yaparlar. Finansla ilgilenen öğrenciler gidip yatırım bankalarında çalışıyor, pazarlamayla ilgilenen öğrenciler perakendeciler veya biyoteknoloji/ilaç şirketlerinde reklam veya pazar araştırması pozisyonları için gidiyor ve enerji işiyle ilgilenen öğrenciler kamu hizmetleriyle ilgili yerlere gidiyor. Tahmin edebileceğiniz gibi, bu stajlar oldukça iyi ödeme yapabilir. Aynı zamanda, kar amacı gütmeyen, hükümet veya sosyal veya çevresel bir misyonla yönlendirilen diğer kuruluşları takip eden birkaç öğrenci var. Bu stajlar genellikle hiç ödeme yapmaz.

Bu nedenle, birçok okulun yaptığı şey, ücretli stajı olan her öğrencinin, ücretsiz staj yapanların masraflarını desteklemek için bir (veya daha fazla) günlük maaş taahhüt ettiği, öğrenci tarafından finanse edilen bir burs programı uygulamaktır. Buradaki fikir, sosyal ve çevresel sonuçları desteklemeyi taahhüt eden birkaç öğrencinin, ekonomik sonuçlardan iyi kazanan birçok öğrenci tarafından desteklenmesidir. 3 ayaklı tabureyi dengelemek gibi.

Tamam, işte burada hepiniz devreye giriyorsunuz. Teklifi yazdım ama arkadaşlık için bir isme ihtiyacım var. Bulduğum çoğu şey ağız dolusu veya başka bir şekilde hedef dışı. İşte bazı örnekler:
Kâr Amacı Gütmeyen Burs Fonu (değiştirmeyi önerdiğim daha dar kapsamlı programın adı),

Sosyal ve Çevresel Girişim Bursu,

Üçlü Alt Hat Fonu,

Sosyal Sorumlu Staj Fonu.

Bakın, bunların hiçbiri özellikle ilham almıyor. Bana yardım et."
"Feragatname: Bu subreddit'te yeniyim. Yardım takdir edilecektir :)

Bu benim ilk ilişkim ve kız arkadaşımdan ayrılmak istemiyorum. Bunun bir lise öğrencisi olarak söylenecek çok basit bir şey olduğunu biliyorum ama sorum şu ki ona kızıp kızmamam haklı.

Son zamanlarda bana karşı daha mesafeli davranıyor ve bana geçmişteki kadar hızlı veya iyimser tavrıyla cevap vermiyor. Sonuç olarak, ilişkide eskisi kadar sevgi hissetmiyorum. Görünüşe göre tavrı beni o kadar konuşkan olamayacak kadar etkiliyor ve bu da ona bu konuda seslenmeme neden oldu. Bana neden daha mesafeli göründüğünü ve benimle ilgili bir sorun olup olmadığını söylemesini defalarca sordum ama sürekli ""bilmiyorum, üzgünüm"" diyor. Bu noktada bundan sıkıldım ve ona bir kez olsun sohbet başlatmak isteyene ve onu sıkıyormuşum gibi görünmeyene kadar onunla konuşmayacağımı söyledim."
"Arkadaşım (erkek) ve ben (kız) üniversite birinci sınıf öğrencisiyiz, sırasıyla 19 ve 18. Lise birinci sınıftan beri birbirimizi tanıyoruz ama bu yılın başlarında liseden ayrılana kadar gerçek arkadaş olmadık. ortak bir arkadaş olan okul erkek arkadaşı.

Son birkaç aydır arkadaşımla her şey harikaydı. Eskiden ""derin"" sohbetler yapardık ama yeterince komik, bu sadece kız arkadaşıyla çıktığı zamanlardı (en yakın arkadaşım ve benimle yaklaşık aynı zamanlarda ayrıldılar).

Son bir aydır, gerçekten garip davranıyor. Sebepsiz yere kavga çıkarmaya başladığını hissediyorum. Bana bir şey yapıp yapmadığımı soracak ve ben bir şey söyleyeceğim, daha fazla baskı yapmaya çalışacak (""Seni rahatsız eden bir şey var mı"") ve ben iyiyim diyeceğim ve bunu söylediğim anda, üzülecek. Dün anlık mesajlaşma yoluyla görünüşte güzel bir konuşma yapıyorduk ve bunu tekrar yaptı, ona neler olduğunu sorduğumda bana kaltak dedi ve oturumu kapattı. Endişeleniyorum çünkü bu şekilde davranmadığı sürece arkadaşlığından gerçekten zevk alıyorum."
"Bu konuşmalar geçen gün kız arkadaşıma genellikle taktığı bir gözlüğün özellikle itici olduğunu açıklamamla başladı (ki bence bu doğru ve o da aynı fikirde). Bu çok daha fazla bir şeye dönüştü.

Bana 3-4 ay önce başladığı işin erkek egemen olduğunu ve sürekli ""dikkat çekildiğini"" hissettiğini ve normal bir çalışan gibi muamele görmek istediğini söylüyor. Çekici olmayan gözlükler taktığını söylüyor çünkü kasıtlı olarak ""seksi olmadığı"" için daha fazla ciddiye alındığını düşünüyor ki bunu kesinlikle anlıyorum. Daha sonra ağlamaya başladı ve bundan ne kadar nefret ettiğini ve ona potansiyel olarak cinsel bir şekilde baktığını hissettiği çöp kamyonu sürücüleriyle sık sık uğraşması gerektiğini söyledi.

Bunları duymak kesinlikle kalbimi kırıyor ve onu nasıl destekleyeceğim konusunda tamamen kayboldum ki bunu çaresizce istiyorum. Son 5-6 yıldır çalıştığı ve onun için büyük bir kariyer atılımı olduğu için işini bırakmak bir seçenek değil.

Herhangi bir tavsiye? Teşekkür ederim!"
"Görünüşe göre geçen sömestr laboratuvar sınıfımda *BATTLESTAR GALACTICA* ve *FIREFLY*'dan hoşlanan ve bana muhtemelen ilgi duyacağı bakışları ve vücut dilini vermeye devam eden bir hatun vardı. Aslında hiç konuşmadık, çünkü o sınıfta materyalden gerçekten keyif alıyordum ve odanın karşı tarafındaki tüm erkeklerle çalışıyordum; kişiliğim oldukça alfaydı çünkü tüm erkekler benden hoşlandı ve bir şekilde bana saygı duydu (bu normal değil), konuştuğumda dinlediler, konu biraz bana göre olduğu için işlerinde onlara yardım ettim, güldüm şakalar vb.
  
  
Sınıf sadece 7-8 kez bir araya geldi, bazılarında daha az fırsat göstermedi, ancak iş, sınavlar, program ve en önemlisi ben dırdır ederken birbirimizle hiç konuşmadık. Birkaç hafta sürdü ama sonunda onu zorla unutmaya başladım.
  
Şu anda bir yaz kursuna gidiyorum ve birkaç hafta önce onu koridorda gördüm, kısa bir göz teması kurduk, öğretim üyeleriyle falan önemli bir toplantı/sohbetteydim, ama çoğunlukla yine ben şirret Birkaç kez daha yanından geçti ve ben hala dışarı adım atmadım.
Adam olmaya çalıştım ve ona bir facebook arkadaşlık isteği gönderdim ama o bunu görmezden geldi. Bu gücendiği için mi yoksa benimle ilgilenmediği için mi? Bekar olduğundan eminim."
"Kız arkadaşım başka bir şehirdeki evini ziyaret ediyor ve biz uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz. Dün gece onunla konuştum ve ailesiyle işi bittiğinde beni geri arayacağını söyledi. Her zaman yatmadan önce yüzleşiriz ama dün gece aramadı. Bu sabah uyandım ve o zamandan beri ondan hiçbir şey duymadım. Ona mesajlar gönderdim ve hala cevap vermiyor.

Daha sabırlı olmam gerektiğini ve telefonuna önemli bir şey gelmiş olabileceğinden şüphe duymam gerektiğini biliyorum. Ama geçen hafta olan benzer bir şeyden sonra sabrımı sınıyor. Bana çoklu görev yapamayacağını söylüyor. Bu yüzden, insanlarla veya ayak işleriyle meşgul olduğunda, mesajıma cevap vermek için ikinci bir ara veremez. Onun pozisyonuyla asla ilişki kuramayacağım ama yapmak zorundayım çünkü onu seviyorum.

Gerçi daha önce böyle değildim, ilişkinin başlarında soğukkanlı davranırdım ve onun ilgisini çekmediğim için bana saygı duyulduğunu hissediyordum. Ama burada tek başıma zor zamanlar geçiriyorum ve o, kendimi açıp konuşabileceğim biri. Dua için başka insanlara yönelmek zorunda kalıyorum. Toplumun erkekleri hassas olmayan olarak etiketlediğini biliyorum ama ben buyum ve çekirdek kişiliği değiştiremeyeceğimi fark ettim.

Bana olan saygısını kaybetmesinden korkuyorum. Bana hala saygı duysaydı, bunun hakkında ciddi bir konuşma yaptıktan sonra bana geri dönmeye çalışırdı. İhtiyaç duymadan daha çok denemesini nasıl sağlayabilirim? Hangisi iyi değil?"
"Arka plan: Bulunduğum bölgede bir yerleşim bölgesinden geçerken 4 şeritten 2'ye çıktığı için hız sınırının 50'den 35'e düştüğü bir yol var. Bu yol, NJ'nin merkezindeki Highway 9'un (Bruce Springstein'ı düşünün) kalabalık bir bölümü için bir tür geçiş yolu ve aynı zamanda büyük bir doğu/batı eyalet otoyolundan geçiyor, bu nedenle yerel polis, yapmayan hızcıları yakalamak için o yolda takılıyor. Yavaşlama zahmetine girme. Yerel halk, polisin genellikle yolda bir yerlerde bulunduğunun farkındadır ve hız sınırına dikkat eder.

Böylece, bir gün, oğlumu karate dersinden almak için o yolda araba kullanıyorum ve hız sınırının düştüğü yerden yaklaşık yarım mil ötede, yoldan gizlenmiş bir park için park yerinde asılı duran polis arabasını fark ediyorum ( Genelde araba var mı yok mu diye bakarım). Yaklaşık 15 dakika sonra oğlumla geri dönüyorum ve hız limiti 35'e düştüğünde yavaşlıyorum. Tabii ki New York'tan bazı BENNY'ler (Jersey Shore'un oyuncu kadrosunu düşünün) beni takip etmeye başlıyor ve daha hızlı gitmek için ışıklarını yakıp söndürüyor ve gittikçe hızlanıyor. daha hızlı gitmeyi reddettiğim için hayal kırıklığına uğradım. Sonra polis memurunu hatırladım ve hala parkta olup olmadığını merak ettim. Bunu öğrenmenin bir yolu.

Parktan hemen önce, parka sola dönüş şeridi için yer sağlamak için yol biraz genişler. Park girişine varmadan hemen önce arabamı çok hafif bir şekilde omzumun üzerine çektim, bu da BENNY için cazibeyi fazlasıyla artırdı. Sola dönüş şeridinden yanımdan uçmak için bu açıklığı kullanıyor. Parkı geçerken, arkadaşımın hala orada olduğunu ve ışıklarının yandığını fark ettim. Parktan çıkıyor, bir acil durum aracının ışıkları açıkken bir sürücünün yapması gerektiği gibi kenara çekiyorum ve onunla BENNY arasındaki mesafeyi hızla kapatmasını izliyorum."
"Ben de iş yerindeki bir kızı snapchat'e ekledim, sonra senin gibi numaralarımızı değiş tokuş ettik. İş hakkında konuşmaya başladık ama bu sonunda günlük şeylere gitti. Erkek arkadaşı hakkında konuşurdu ve ben gerçekten umursuyormuşum gibi oynadım. Onunla konuşmadığında benimle sorunları hakkında konuşurdu. Bu, ondan ayrılana kadar devam etti.
 
Aşağıda onunla bir konuşma var.

""iyi ama (eski sevgilisi) eski sevgilisiyle birlikte olmak yerine benimle konuşsa daha iyi olur. Senin hesabın oldukça iyi görünüyor *gülmekten ağlayan surat x2*""

""Teşekkürler....... size (gülen yüz x2)""

sonra iş hakkında konuşuyoruz ve görünüşe göre bu birdenbire ortaya çıktı ve uzun süre hakkında konuşmadı.

Benimle göründüğü için onunla ilgilenmiyorum. Onunla bir ilişki içinde olmak istemiyorum ama sanki benimle olmak istiyormuş gibi sinyaller gönderiyor.

Sonra bunu gönderdi.

""(Benim adım) Bir gece için sevgilim olmana ihtiyacım var *gözlerini kapatan maymun*""

""*gülen yüz* Neden??? *gülen yüz* naber??????""

""Çifte randevuya gitmem gerekiyor, geliyor musun? *Güler yüz ve maymun gözlerini kapatarak ağlıyor*""

""Kiminle?????? *gülen yüz x2*

""Ben & (arkadaşının adı)""

""oh kimin (arkadaşının adı) randevusu ?????""

 Onu yönlendiriyor muyum bilmiyorum, ona güzelce siktirip gitmesini nasıl söyleyebilirim. Reddit yapmama yardım et."
"Oda arkadaşım ona Sofie dengesiz diyelim. Haziran 2015'ten beri burada yaşıyorum ve işler yavaş yavaş daha da kötüye gitti. Son zamanlarda ondan uzak durmaya başladım. Ancak bu son olay, beni gerçekten bir duvara sürükledi.

İyi bir aile arkadaşım var, dün gece hemen hemen amcam geldi. Onu bir veya iki aydır görmedim. O ve ben dairemin oturma odasında konuşuyoruz. Sonra Sofie sanat projesini kapıyor ve yere oturuyor, ben ve amcam konuşurken resim yapıyor. Sohbeti yarıda kesmeye ve söylediklerimi sürekli geçersiz kılmaya devam ediyor. En iyi yanı, amcamın bana bir soru sorması ve tamamen sözünü kesmesi ve benim için yanıtlamasıydı.

Şimdi o ve ben zar zor konuşuyoruz. Çünkü beni mikro düzeyde yönetmeye ve kontrol etmeye çalışıyor ya da söylediğim her şeyi hafife alıyor. Ondan kaçıyorum ve ailem geldiğinde her şey yolundaymış gibi davranıyor. Benimle konuşmuyor ve bunu daha dün gece yaptı.

Ne yaptığına dair diğer örnekler

1. Oda arkadaşlarım ve ben ona kamu hizmetleri için para ödedik ve faturayı kendisinin ödediğini söyledi. O yapmadı ve gücümüz kesildi.

2. O sırada kız arkadaşım bitmişti ve Sofie, kız arkadaşımın sarılmak isteyip istemediğini sordu ve bir yanıt beklemeden ona sarılmaya başladı.

3. Bulaşıkları lavaboda bırakıyor ve yıkamıyor. Ama bana bulaşıklarımı nasıl yıkayacağımı söylüyor. Btw, lüks bir makarna yerinde iyi maaşlı bir bulaşıkçıyım.

4. Sürekli sözümü kesiyor ve aynı fikirde değil. Sadece normal karşı çıkma değil, söylediğim her şey yanlış. İşimdeydi ve iş arkadaşlarımın önünde sözümü kesti ve ifademi geçersiz kıldı."
"Erkek arkadaşımla beş yıldır çıkıyorum. Çıkmaya başladığımızda neye kaydolduğumu bildiğimi itiraf edeceğim ... o zaman bile aşırı kiloluydu. Çıktığından beri, muhtemelen 40-50 kilo aldı. Tüm sınıflandırmalara göre kesinlikle obez.

Her zaman zayıftım ama onunla çıktığımdan beri kilo da aldım, muhtemelen 30 kilo. Şu anda bunu tersine çevirme sürecindeyim çünkü kendim hakkında iğrenç hissediyorum.

Her neyse. Erkek arkadaşım son 2-3 yılda potansiyel sağlık sorunlarının belirtilerini sergiledi ve onu egzersiz yapması veya en azından yürüyüşe çıkması için nazikçe etkilemeye çalıştım, hepsi boşuna. Ara sıra göğüs ağrıları çekiyor, uyku apnesi çekiyor ve çok sık idrara çıkması nedeniyle diyabet ""korku"" yaşıyor, bu diyabet belirtisi olabilir.

Babası (aynı zamanda obez) 40 yaşında şeker hastası oldu.

Bu özellikle bugün doruğa ulaştı çünkü bugün annesinin (aynı zamanda obez) 45 yaşında kalp krizi geçirdiğine dair bir telefon aldık. antrenman yapmak.

Ama o TAMAMEN aynı! Kelimenin tam anlamıyla şu anda oturuyoruz ve o, normal bir akşam yemeğinden sonra... gece geç saatlerde tavuk parm kahramanından bir şeyler atıştırıyor... ve ben ondan şu ana kadar hiç bu kadar etkilenmemiştim.

Mükemmel olmadığımı ve her zaman kendi kilomla mücadele ettiğimi kabul ediyorum. Bununla birlikte, FİZİKSEL olarak formdayım - bir hevesle oldukça uzağa koşabilirim, altı mil gibi - ve temelde olabildiğince çok yürüyorum. Ayrıca diyabet korkusuyla düşük şekerli yemeye çalışıyorum.

Evlilik/uzun vadeli gelecek şeyler düşündüğünü biliyorum ama beni üzen tek konu bu. 40 yaşında, kendi ailem çocuk sahibi olmaya başladığında ve sağlıklarının zirvesindeyken kalp krizi geçiren veya şeker hastası biriyle birlikte olmayı hayal edemiyorum.

Buna yardım etmenin bir yolu var mı? Birlikte yürümemizi veya ağırlık gözlemcilerine çıkmamızı önerdim ve o çok savunmaya geçti."
"Uzun lafın kısası, oda arkadaşım bir hata yaptı ve aletini çılgınca soktu. Bu kızdan ayrıldı ve biraz düşünmek için kuzeydeki evine dönecekti. Arabayı sürmek için telefonunu kapatıyor. Gayri meşru duygular ve reçeteli ilaçlarla (morfin, inanıyorum) alevlenen kız, kuzeye gidip erkek arkadaşını bulmaya karar verdi. *Not, hangi şehirde yaşadığını bile bilmiyor, sadece eyaleti biliyor. Pekala, geceleri deli gibi araba kullanıyor ve başka bir arabanın arkasına çarpıyor. Saygın olanı yapmak ve eylemlerinin sorumluluğunu almak yerine, durumu bir vur-kaç haline getirerek harekete geçer.

Sorum şu, bu konuda yapabileceğim bir şey var mı? Birine, muhtemelen Eyalet Polisi Birliğine mi rapor edeceksiniz? Şimdi, sıradaki adam olarak (muhtemelen daha fazla) mahvolmayı seviyorum ve normalde bir ""muhbir"" değilim ama bu kız **sarhoşken** başka birinin arabasını mahvedebilir ve birine gerçekten zarar verebilirdi.

Gecenin bir yarısı kendimin arka plana atıldığına dair bu vizyonun peşini bırakmamaya devam ediyorum. Farkındalığımı yeniden kazanmaya çalıştığımı ve tüm yolcularımın iyi olduğundan emin olmaya çalıştığımı hayal ediyorum... ve sonra sadece failin uzaklaştığını görüyorum. Sadece pek çok duyguyu harekete geçiriyor. Öfke ve umutsuzluk dahil ancak bunlarla sınırlı değildir.

Reddit'te ne yapmalıyım? Bunu takip etmeye ve birisiyle iletişime geçip kuzeye giden Interstate'de herhangi bir vur-kaç olayı olup olmadığını öğrenmeye çalışmalı mıyım? Yoksa bu kaybedilmiş bir sebep gibi mi görünüyor? Yoksa bu kadar umursadığım için aptal mıyım?"
"4 yıllık bir ilişkiden bir ay sonra yeni çıktım ve daha önce çıktığım bir kızla randevu ayarladım. Önceki randevularımız her zaman biraz garipti çünkü ikimiz de gergindik ve karşı cinsle konuşmakta her zaman zorlandım (çok fazla sessizlik).

Bu yüzden geçen hafta onunla tekrar konuşmaya başladım ve lafı dolandırmamaya karar verdim ve kabul ettiği gibi kahve içmek isteyip istemediğini sordum. Bu yüzden randevunun başlangıcı biraz garip başladı, gözlerini odanın içinde hareket etmeye devam ettiğini ve uzun süre göz teması kurmadığını gördüm, eskisi gibi kısa garip duraklamalar oldu, bana ailem ve diğer şeyler hakkında sorular sordu. ama ona daha fazla soru sorduğumu hissettim. İkinci yarıda daha rahat olduğumuzu hissettim, saçını kulağının arkasına atmaya devam etti, daha çok gülümsedi ve daha çok göz teması kurdu ve sonunda bir saatten biraz fazla düz konuştuk. Ama randevu bittikten sonra kendimi kopmuş hissediyorum ya da sahip olmam gerektiğini hissettiğim yakınlık düzeyine ulaşamıyorum.

Kötü bir ayrılığın düşük benlik saygım/güvenim yüzünden mi fazla düşündüğümden veya bir şeyler beklediğimden veya utangaçlığı sıkılmış veya ilgisiz olarak gördüğümden emin değilim, yoksa bana sadece arkadaş olmak istediği ipuçlarını mı gönderiyor, emin değilim.

Ayrıca randevu gecesi ""Harika vakit geçirdim, yakında tekrar görüşürüz"" mesajı göndermek uygun mu?"
"Yakalanan insanlar, işte onlar. Yapmaman gereken bir şeyi yaparken yakalanmazsan, kızacak ne var ki?

Neden insanlar böyle şeyler için en başta birbirlerine şifrelerini vermeye karar veriyorlar? Çünkü söz konusu kişiler, kendilerine güvenilebileceğini ve karşıdaki kişiye güvendiklerini birbirlerine kanıtlamaya çalışıyorlar.

""Senden saklayacak hiçbir şeyim yok, devam et ve kontrol et"" bugünlerde oldukça standart görünüyor. Buna sinirleniyor gibi görünen insanlar, aynı e-posta hesabını hileli bir şey yapmak için kullanamayacak kadar SALAK olan insanlardır!

ŞİFRENİZİ BİRİSİNE, kesinlikle e-posta hesabınızda oturum açması için çevrim içi olarak girmeleri amacıyla VERMİŞSİNİZ, bu özel hayatın gizliliğini ihlal etmez. E-postanıza yalnızca ""EĞER/NE ZAMAN..."" erişeceklerine dair özel hükümler koymadıysanız, şikayet edecek bir şeyiniz yok. Ve eğer birisi SO'sunun ilişkiye bu tür kısıtlamalar getirmeye çalıştığını hissediyorsa, bu iyi bir ilişki değildir.

Biri senin bokunu okursa ve kendini kaptırırsan, AH OLSUN, izlerini daha iyi örtmeliydin. Bu yüzden, şunun ve bunun için nasıl suçlanacağına dair mızmızlanmaya başlamadan önce, kötü şeyi yapanın sen olduğunu hatırla ve şimdi hayatının mahvolduğunu hissettiğin için tüm bu öfkeye sahipken, bu kimsenin suçu değil ama senin."
"Ben [f/23] bir ilişki içindeyim ve bir süredir [ergenlik yıllarından beri] ara sıra bu ilişkinin içindeyim.

Geçen gün partnerime [m/24] birlikte olduğum kişi tarafından ""tapıldığımı"" hissetmek istediğimi açıklıyordum. Bu, harika ya da bencil bir şekilde değil, beni istediğini ve onun için çok şey ifade ettiğimi ve ilişkinin kendisinde onaylanmış hissettiğimi hissettiğim bir şekilde. Bunu söylüyorum çünkü ilişkinin onun için önemli olduğunu gösterecek şekilde davranmadığına inanıyorum.

Bunu söylediğimde, tek istediğimin, beni tamamlanmış hissettirecek bir kişi olarak her zaman doğrulaması olduğunu söyledi.

Buna kızmamaya çalışıyorum çünkü kim olduğumu bildiğimi ve kim olduğumla mutlu olduğumu ve ilişki olmadan bireysel bir kişi olarak onaylanacağımı hissediyorum. Sadece ilişki içinde takdir edildiğimi ve ilişkinin bir öncelik olduğunu hissettiren daha fazla şey yapmasını istiyorum.

Oscar Wilde ""Bize sıradan biriymişiz gibi davranan hiç kimseyi sevmemeliyiz"" demiştir.

Partnerimden bana ""tapmasını"" ve benim önemli olduğumu gösteren şeyler yapmasını isteyerek haksız mıyım?"
"Başka bir eyalette arabamız bozuldu ve uzun lafın kısası burada iş bulduk, ev bulduk, yeni bir hayata başladık.

  İlk başta bir işim yoktu ve her şeyin parasını o ödedi. Sonra bir iş buldum, kıçımı yırttım ve tam zamanlı olarak terfi ettim. Sözleşmesi bitmişti ve şimdi tekrar iş arıyor. Bana yarısını daha sonra geri ödeyeceği anlaşmasıyla şimdi her şeyin parasını ödüyorum. Kiranın yarısını birikimlerinden ödeyeceğini söyledi.
  Yaklaşık iki yüz iş başvurusunda bulundu, hiçbir ipucu yok. Son iki aydır bana kirayı vermekte gecikti ve bana hala geçen aydan yüz dolar borcu var. Kiranın ne kadar önemli olduğuna saygı duymadığından endişelendiğimi açıklamaya çalıştığımda, hemen sinirlendi ve bir ATM bulmak için gecenin karanlığına daldı. Telefonda eve gelmesi için yalvardım - burada saat gece 2 civarında - ama o sadece parasını istediğimi ve benim için ""her şeyin parayla ilgili olduğunu"" söylüyor. Kayıtlara geçsin, öyle değil, bana vaktinden önce karşılayamayacağını söyleseydi tüm kirayı öderdim. Garip bir şehirde kilometrelerce bu kadar geç yürümesinden endişeleniyorum.

 Son zamanlarda işsizliği ve görünüşünden mutsuz olması nedeniyle egosu alt üst olmuştur. Saçları dağınık olduğu için görünüşünden hoşlanmıyor ama kesecek parası yok ve benim kesme teklifimi reddediyor. Sanırım kirayı sorduğumda bir yerime dokunmuş olabilirim. Son zamanlarda kendini yetersiz hissediyor ve bu onun yaralarına tuz basmış olabilir.

  Gelecekte onun hakkında nasıl daha iyi gidebilirim? İstismar edilip edilmediğimi nasıl anlarım? Burada kimseyi tanımıyorum, bu yüzden okuduğunuz için şimdiden teşekkürler sevgili redditörler."
"Buraya ilk kez gönderiyorum. Biçimlendirmeyi karıştırırsam özür dilerim ve şimdiden teşekkürler!

Yani, başlıkta da yazdığı gibi, üniversitenin ikinci yılında on dokuz yaşında bir erkeğim. İlk yılında on sekiz yaşında bir kızla gönüllü olarak çalışıyorum. Son zamanlarda, son birkaç ayda, ona oldukça büyük bir aşık oldum. Normalde ona çıkma teklif eder ve nasıl gittiğini görürdüm. Evet derse, harika! Hayır derse, önemli değil.

Sorun şu ki, aynı programdayız ve bu ülkedeki en küçük programlardan biri. Farklı yıllarda olmamıza rağmen herkes birbirini tanıyor ve dedikodular hızla yayılıyor. Tesadüfen ""hayır"" demesi utanç verici olurdu ve bunu herkes biliyordu. Bunun endişelenmek için aptalca bir şey gibi görünebileceğini biliyorum ama elimde değil.

Ayrıca onun benim için aynı şekilde hissedip hissetmediğini bilmiyorum. Gerçekten yalnız takılmadık, ama sanırım genel olarak birbirimizin arkadaşlığından (arkadaş olarak) zevk alıyoruz, ancak bu pek bir şey ifade etmiyor. Bayan ev arkadaşlarımla onun hakkında sarhoş konuşmalar yaptım, çünkü onunla yarı iyi arkadaştılar ve ikisi de bana gitmemi söylediler. Yine de hepimiz sarhoştuk, bu yüzden en iyi tavsiye olmayabilir. İlk yıldaki arkadaşlarımdan biri de onunla konuştu ve bana ne yapmam gerektiğinden emin olmadığını söyledi. Bu, onun ilgilenmediğini düşündüğü anlamına mı geliyor bilmiyorum ama bunu söylemeyecek kadar kibar ya da başka bir şey.

Kulağa gerçekten aptalca ve çok liseli gibi geldiğini biliyorum ama ilk yılın büyük bir bölümünde berbat bir ilişki içindeydim ve bu ayrıldığımızdan beri ilk aşkım. Üniversite flört hayatına gerçekten maruz kalmadım, bu yüzden oldukça gerginim. Bu aptalca veya çocukça görünüyorsa tekrar özür dilerim ve tavsiye için teşekkürler!"
"Buna iki farklı sorum olduğunu söyleyerek başlamak istiyorum, ancak ikisi de aynı konudan kaynaklanıyor gibi görünüyor.

Kız arkadaşımla yaklaşık bir yıldır birlikteyim ve ilişki harika. İkimiz de oldukça farklı insanlarız, ancak bunun dışında ortaya çıkan sorunları çözmeyi başardık; o yalnız olamaz ve yalnız kalmaya ihtiyacım olduğunda kendimi pislik gibi hissediyorum.

Uyandığım neredeyse her anımı onunla geçiriyorum ve birlikte geçirdiğimiz zamanı sevsem de kendime odaklanmak ve onun bir parçası olmak istemediği video oyunları gibi sevdiğim bazı şeyleri yapmak için biraz zamana ihtiyacım var. Nadiren böyle bir zaman alıyorum çünkü yanında olacak birine ihtiyacı var.
Oldukça şiddetli bir depresyonu var ve bunun için ilaç kullanırken, bunun ancak çok yardımcı olduğu zamanlar oluyor. Kendini öldürmekten ya da uyuşturucuya başlamaktan bahsettiği geceler oldu ve ben ona koşuyorum. Normal olduğunda ve ben ayrıldığımda üzgün ama bana sorun olmadığını söylüyor. Kendime zaman ayırdığım için kendimi pislik gibi hissediyorum ve onun iyi olmasını istediğim için endişeleniyorum. Onunla zaman geçirmek istemediğimi düşünmesine neden olmadan kendime alana ihtiyacım olduğunu nasıl ileteceğimi bilmiyorum.

Bu beni ikinci sorunuma götürüyor; Yaklaşık altı ay içinde hukuk fakültesine gidiyorum ve onu yalnız bırakmak ve yanında olamamak konusunda çok endişeliyim.

Daha önce gündeme getirmeye çalıştım ama bana geri attı ve ona deli dediğimi ve ondan ayrılmak istediğimi söyledi. Onun yanında olamadığım zaman kendine ciddi bir şey yapmasından çok korkuyorum ve bundan herhangi bir küskünlük gelmesini istemiyorum. Ona bunun üzerinde çalışması gerektiğini söyledim, ancak mantığı, ertesi gün iyi olacağı, bu yüzden sorun değil, yine de katılmıyorum. Yalnız kalamayacağını itiraf etti, bu da yardım almaya çalışmaması beni daha da hayal kırıklığına uğratıyor. Sadece bana etrafta birine ihtiyacı olduğunu söylemesi için uzun mesafeli bir ilişki kurmak istemiyorum."
"Dördüncü sınıfta tanıştık, ülke çapında taşınmak zorunda kalmadan önce (6. sınıftan önceki yaz) bir buçuk yıl boyunca her günü birlikte geçirdik. Neredeyse her gün konuşarak iletişimimizi sürdürdük. Onu en son Mayıs 2013'te görmüştüm (ve 5. sınıfta okulun son gününden bu yana sadece bir kez). O zamanlar sağlıklıydı.

Dokuz ay önce kendisine kalp/akciğer rahatsızlığı teşhisi kondu ve orijinal olarak yaşaması için 7 yıl verildi. Durumu ilerledikçe, bu tahminden hızla zaman kaybetti. Üç gün önce ondan çift akciğer nakli ve açık kalp ameliyatı olması gerektiğini, bu olmadan sadece 6 ay ile 2 yıl daha yaşayabileceğini bildiren bir mesaj aldım. 5 saat önce vefat ettiğini öğrendim.

Merhametli, sevgi dolu, şapşal, kabul eden, özverili bir insandı. İçi de dışı da güzeldi. Onu dünyadaki herkesten daha çok sevdim ve kendi ailem olmadığında o benim için aile gibiydi. Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Birkaç yıl aradan sonra ilk gönderi. Gerçek bir Reddit kullanıcısı olmayı deneyeceğim.
Yani bu aslında ben yaklaşık 10 yaşındayken oldu. Her 3 yılda bir hatırladığınız o gömülü anılardan biridir. İşte burada:

Büyükbabam bir yıl Şükran Günü için ziyarete gelmişti ve boş bir yatak odamız olmadığı için en küçük kardeş olan ben kanepeye yerleştirildim ve odamı büyükbabam devraldı. Gelmeden önceki gün yoğun bir G.I. Joe savaşı devam ediyordu. O günkü kavga, yorganımın sert zemininde gerçekleşti. O günün erken saatlerinde ofis malzemeleri arasında bir paket raptiye bulmak savaşın gerçek sebebiydi. Çocukken pek hayal gücüm yoktu, bu yüzden fikir gecikmeden aklıma geldi. Silah sesleri = delikler. Bu yüzden, bir yetişkin olarak bu iblis çocuğu Vudu uygularken izlemenin neyle ilgili olacağını hızlıca ileri sarın. İki gün sonra kahvaltıda dedem ilk gecesini geçirdikten sonra babam mutfağa giriyor. ""Günaydın, iyi uyudun mu?"" Büyükbabam buna çabucak cevap verir ""Yaptım, ta ki bir raptiye üzerinde yuvarlanana ve beni penise saplayana kadar"". Yakalanmış. Bundan sonra bir süre daha ofis malzemelerine erişim yok."
"Benim için 2 ya da 3 yaşımdayken oldu. Korkunç bir kreş sağlayıcım vardı. Aç olmadığımda beni yemek yemeye zorlar, bana bağırır, hatta kendi altımı bile değiştirtirdi. Tanrı aşkına 2 yaşındaydım. Bir keresinde eşofmanımla kendi pisliğimi temizletmişti. Anneme/büyükbabama her zaman ""kaba bir hanımefendi"" olduğu için gitmek istemediğimi söylerdim. Kimse bana inanmadı.

Bir gün annemin bir arkadaşı kızını oraya gönderdi ve o cadının bana yaptıklarını gördü. 2 kişi olduğumuza göre muhtemelen çok açıklayıcı olmayan bir şey söyledi ama insanların bana inanmasını sağlamak için bu yeterliydi.

Ondan sonra babam geldi, ona küfretti ve sonra ayın maaşını istedi. Babam ona tükürdü ve sonra gitti."
"Hey millet, buraya ilk kez gönderiyorum, yanlış bir şey yapıyorsam kusura bakmayın! 23 yaşındayım ve lisans programımdan yeni mezun oldum, bu yüzden yıl boyunca evdeyim. Önümüzdeki Eylül için eyaletlerdeki (ama Kanada'daki) dişhekimliği okullarına başvuruyorum, bu yüzden önümüzdeki 16 ay evde yaşayacağım ve artık bunu yapıp yapamayacağımı bilmiyorum. 3 aydır dönüyorum ve şimdiden çok bunalmış hissediyorum ve bana çocuk muamelesi yapılıyor. Babam çok kontrolcü ve akşam 22'den sonra evden çıkmamı istemiyor (evet, 23 yaşındayım). Her zaman zamanında eve gelmemi istiyor ve bu konuda çok katı olduğu için şimdiden birçok kavgaya girdik. Bir erkek arkadaşım var ve bir hayatım var ve dün gece büyük bir kavga ettik ve bana ya her gece en geç saat 10'da evde olmamı ya da çantamı toplayıp taşınmamı söyledi. Keşke diplomamla bir iş bulup maaşım olsa ve bağımsız olabilsem ama durum bu değil. Gelecek yıl diş kredileri için ortak imza atmasına ihtiyacım olacak ve korkarım taşınırsam beni geri alıp kredilere yardım etmek istemeyecek. Ayrıca, şu anda DAT için çalışıyorum, bu yüzden haftada o kadar çok saat çalışmıyorum.. bu yüzden param çok azaldı ve kirayı bile karşılayamıyordum. Bir kredi limitine bakmalı mıyım ve bunu önümüzdeki 16 ay boyunca yapmalı mıyım? Yoksa o diş kredilerine ihtiyacım olduğu ve onun kötü tarafına geçmek istemediğim için kabullenip evde mi yaşamalıyım? Mali açıdan bağımsız olmak için başka seçeneklerin olup olmadığından emin değilim... Lütfen yardım edin!"
"Son zamanlarda, zaten sevdiği bir erkek arkadaşı olan en iyi arkadaşıma aşık oldum. Onunla çıkma şansımı sordum ve asla diyor. Arkadaşlığımızın çok fazla şey ifade ettiğini ve erkek arkadaşını ondan ayrılmayacak kadar çok sevdiğini. Ayrıca bana bunu aşmamı söyledi ve hatta geçmişte sevdiğim kuzeniyle bana tuzak kurmaya çalışıyor. Bu yüzden, erkek arkadaşıyla hiç tanışmazlarsa çıkacağını fark etmesine rağmen yardımcı olmuyor.

Sonra terapistimle onunla olan sorunlarım hakkında konuştum ve bu yararlı bir konuşmaydı ama beni bir delmi ile bıraktı. Bana, neredeyse iki erkek arkadaşı olduğu için her iki dünyanın da en iyisini yaşamasına izin verdiğimi söyledi. Onunla erkek arkadaşından daha fazla zaman geçirdiği ve ona dünyadaki her şeyi vermeye istekli olduğu ve sadece onu mutlu etmek ve sorunlarıyla ilgilenmek isteyen ben. Ama çoğu zaman bunu görmüyor ve bazen bana eşcinsel arkadaşıymışım gibi davranıyor. Bu yüzden terapistim bana, ikimize de sahip olamayacağı bir ültimatom vermem gerektiğini ve benimle aynı şekilde olmak istemiyorsa, benim onunla olmak istediğim gibi onu kesmem gerektiğini söyledi.

Şimdi benim sorunum, bunu gerçekten yapmak istememem ama onun bana erkek arkadaşını nasıl becerdiğini ve onu nasıl sevdiğini ama beni sevmediğini söylemesiyle acı çekmek zorunda kaldığım için mutsuzum. Aynı zamanda bana yardım ediyor çünkü çok eğleniyoruz ve sahip olduğum diğer bazı problemlerde bana yardım ediyor. Bununla birlikte, çok anlayışlı ve muhtemelen beni dünyadaki herkesten en iyi tanıyor. Bu yüzden bir şekilde halletmem gereken önemli bir sorunum var."
"Kız kardeşim ve erkek arkadaşı bir yıldan biraz fazla bir süredir çıkıyorlar. Onlar birbirlerinin ilk ilişkileridir.

Geçenlerde 3 yıllık kötü niyetli bir ilişkiden çıktım. Eski sevgilime duyduğum öfke muhakememi bulandırıyor olabilir ama emin değilim.

Bir süredir ilişkilerinde bana eski sevgilimi hatırlatan işlevsiz şeyler fark ediyorum. Erkek arkadaşı, 17 yaşındaki tipik bir erkek çocuğu gibi davranıyor ve ilişkilerinin gerçekten fiziksel yönüyle ilgileniyor. Kız kardeşim ona sınırda sözlü tacizde bulunuyor. ""Beni neden sevdiğini bilmiyorum, belki de sevmemelisin"" gibi şeyler söylüyor. Ona kötü davrandığını, ona kaba davrandığını ve ondan çok şey beklediğini hissediyorum. Ona, ailesinin ondan nefret ettiğini söylüyor. Muhafazakar Hıristiyan ailemle başları belaya girmeden seks yapabilmek için 18 yaşına geldiğinde evlenmekten bahsettiklerini duydum.

Kız kardeşim sonbaharda üniversiteye gidiyor ve bence bu daha fazla gerginlik yaratıyor. Çok daha sık kavga ederler.

Merak ediyorum, erkek arkadaşa bir şey söylesem mi? Kız kardeşimle konuştum ama dinlemiyor, tüm sözlerimin onun ilişkisinden ve ondan nefret ettiğim anlamına geldiğini varsayıyor. Bence her iki tarafta da hatalar, kalp kırıklıkları ve pişmanlıklar olabilir ve bunun olmasını istemiyorum. Erkek arkadaşıyla konuşup ondan nefret etmediğimizi, sadece endişelerimiz olduğunu söylemeli miyim?"
"Ben (22E) üniversitemdeki bu kıza (22K) aşık oldum. Ona sordum ve o da benimle ilgileniyor. Seks yaptık ve işler 3 aydır devam ediyor.

Ama işin püf noktası şu ki, o iki kutuplu. Temelde kişiliğini değiştirdiği ve benimle konuşmadığı ve beni tamamen görmezden geldiği bu dönemleri var. Bu dönemler her an gelebilir ve bu beni deli ediyor.

İşin aslı, ondan gerçekten hoşlanıyorum. Onu aklımdan çıkaramıyorum ve o ""normal"" olduğunda birlikte harika vakit geçiriyoruz ve seks harika. Ama artık o ""dönemleri"" kaldırabilir miyim bilmiyorum. Beni gerçekten duygusal olarak incittiler.

Ne yapılacağına dair herhangi bir öneriniz var mı? Onu terk mi etmeliyim yoksa ona bağlı kalıp ""fırtınaları aşmalı mıyım""?

Şimdiden teşekkürler!"
"[Orijinal Gönderi](

Bu yüzden bir saat önce facebook üzerinden bana mesaj attı ve beni deli gibi özlediğini ve bu hafta sonu beni şaşırtmak için çoktan uçak bileti aldığını, ancak herhangi bir plan yaparsam diye önceden bana söylemek istediğini söyledi. Bu konuda nasıl hissedeceğim konusunda hiçbir fikrim yok. Tabii ki onu gördüğüme ve beni özlediğine sevindim ama bu gerçeküstü hissettiriyor. Son birkaç gündür ondan ayrılmayı ciddi olarak düşünüyordum çünkü başka kadınların peşinde olup olmadığını veya daha önce biriyle tanışıp tanışmadığını bilmeden sadece ara vermeye dayanabileceğimden emin değildim. Dönerse bana geri dönmesinin aylar alacağını düşündüm, ama sadece iki gün mü? Bu iyi bir işaret mi, yoksa yine de birbirimize ara vermeli miyiz, çünkü daha önce yaşadığı sorunların sihirli bir şekilde ortadan kalkmadığına eminim. Son birkaç gündür benim için çok fazla duygu var."
"Yani... Ben evlat edinildim, 2-3/8'den 12 aile, uyuşturucu bağımlısı biyolojik anne. Yıllarca süren fiziksel, duygusal ve biraz güvenli taciz. Ben de 3 beyin sarsıntısı geçirdim, yürürken birkaç arabanın çarpması sonucu hastaneye kaldırıldım.

Duygusal olarak eksik olduğumu hissediyorum ve sorunlarla yüzleşmede her zaman çok gerçekçi bir insan oldum. Ben açık sözlü bir INTJ kişilik tipiyim ve onunla daha uyumlu hale gelmek için kendimi nasıl geliştirebileceğimi bilmek istiyorum.

O dağınık beyinli, zeki ve çoğu zaman çok anlayışlı. Birkaç tartışmamız oldu ve onun tarafının nereden geldiğini anlamak için çok çalışmam gerekti ve aynı fikirde olmasam bile bu mesele halledildi.

Gelecekte sorunlara neden olduğunu görebiliyorum, bu yüzden şimdi çözmeye nasıl başlayabileceğime dair herhangi bir ipucu var mı? Bu sorunu her zaman yaşadım ama onu seviyorum ve ailesi seviyor ve bunun tersi de geçerli. Şu anda ilişkimizde hiçbir sorunumuz yok, sadece sorun yaratmaya başlamadan önce büyük bir kusuru ortadan kaldırmak istiyoruz."
"Dün ~ 5'te oldu. İngilizcem için üzgünüm, ben loco değilim.

Sainsbury'de ""Starbucks Caffe Latte"" indirimde ve geçen hafta bu kötü çocuklardan iki tane almaya karar verdim. İlkini Pazartesi günü içtim ve ikincisini Cumartesi akşamı aldım, Pazar sabah 5'te açtım. Bitirdim, bitirmeyi unuttum ve pazartesiden kalanını atmayı unuttuğumu gördüm. Yarısı doluydu ve bu yüzden daha yeni olduğunu düşündüm. Kahvemden hayatımdaki en büyük yudumu aldım, nedense onu yuttum ve insta-kustum klavyeme ve pantolonuma.

Eski ekşi sütü, sıcak bir ortamda bekletilmiş, bir haftalık, biraz hazır kahve ile karıştırılmış ve üzerine şeker eklenmiş, üzerinde biraz koyu küf olan bir süt düşünün. O orospunun içine bir saman koy. Yudumla. Yut onu.

Tuvalete koşmaya çalıştım ama kertenkele 2. kez koridor halısının her yerine kaçtı.

4 civciv ve 3 erkekle bir yurtta yaşıyorum. Kızlar temizlik manyağı, biri vegan, diğerleri de onun gibi tuhaf. Kusmuğumda hayal edebileceğiniz en garip, en iğrenç koku var ve tüm koridoru pisletiyor. Tüm alana rastgele fabrikasyon benzeri bok püskürttükten sonra, nedense binanın diğer tarafında olan mutfak alanında bile kokusunu alabiliyorum.

Mahvolmuş pantolon, asit dolu klavye ve kokudan memnun değilim, ama bunun evdeki bazı veganları tetikleyeceğini umuyorum, bu yüzden hikayeden alınacak ders: belki birçok durumda her zaman bir iyi taraf vardır.
Ama yine de küfe bağlı ölümlerle ilgili tüm bu hikayeleri okuyorum ve yakında ölebileceğimi düşünüyorum."
"Geçen ay internette tanıştığım bir bayanla (31) sohbet ediyorum (29) ve 2-3 haftadır görüşüyoruz. Benimle ilgilendiğini açıkça ifade etti ve bunun tersi de geçerli, ancak ben erkenden duygusal olarak fazla bağlanmaya başladığımdan endişeleniyorum. İyi bir potansiyel olduğuna inanıyorum ve o da aynı şeyi ifade etti, bu yüzden ben onu olumsuz etkilemeden kendi yolunda gittiğinden emin olmak istiyorum.

Önceleri, gerçekten zevk aldığım metin üzerine uzun sohbetler yapardık. Şimdi, bunlar daha az var, bu da onun o kadar ilgilenmediğini düşünmeme neden olacak, ama yine de beni hayatına dahil etmekle ilgilendiğini ve zamanı ciddi şekilde sınırlı olsa da randevuya çıkmamız için bana zaman ayırdığını ifade ediyor.

Bu beni biraz tuhaf hissettiriyor çünkü tarihler o kadar büyük ki tarihler arasındaki boşluk bazen yorucu oluyor. Bağımsız olmasından hoşlanıyorum/saygı duyuyorum, bu yüzden kendi hayatını yönetmesini ve yavaş yavaş beni dahil etmesini umursamıyorum.

Sanırım gerçekten istediğim şey bakış açısı. Çıktığım kişinin yapışkan olmasından hiç hoşlanmadım ve bu ilişkide rollerin biraz tersine döndüğünü hissediyorum. Yapışkan biri olarak görünmek istemiyorum. Duygusal olarak fazla bağlanmadan ilgimi nasıl ifade edeceğimi ve umursadığımı nasıl göstereceğimden emin değilim.

   
Siz ne düşünüyorsunuz? Herhangi bir hikaye veya tavsiye çok makbule geçer! Burada ayağıma kurşun sıkıyormuşum gibi hissediyorum ve bu ilişkide ya da bu işe yaramazsa gelecekteki ilişkilerde kendimi sakatlamak istemiyorum."
"Ben ve kız arkadaşım birkaç aydır birlikteyiz. Evinde takılıyorduk ve aldığım pizzayı almaya gitti. Kız arkadaşım henüz seks yapmaya hazır hissetmiyor, bu yüzden akşamın ilerleyen saatlerinde normalde film izleyip öpüştüğümüzde beni hayal kırıklığına uğramış hissetmekten kurtarmak için o yokken hemen mastürbasyon yapacağımı düşündüm.

Kız arkadaşlarım, ebeveynlerinin evinin biraz altındaki büyükanne dairesinde yaşıyor, bu yüzden bir ton mahremiyetimiz var. Çıkarken kapıyı kilitlediğini düşünerek kız arkadaşımın iç çamaşırına mutlu bir şekilde atıyordum. Meğer öyleymiş ve annesi (kapıyı çalmadan) içeri girmiş ve beni her şeyin ortasında yakalamış. Çığlık attı ve kız arkadaşımın babası ne olduğunu görmek için aşağı koştu.

Bu kadar korkunç olmasaydı komik olurdu. Kendimi açıklamaya çalışıyordum ve babası bana bağırıyordu. Uzun lafın kısası, babasının beni öldüreceğini düşündüğüm için kaçtım.

Birkaç saat önce kız arkadaşımdan artık birlikte olmamız gerektiğini düşünmediğini söyleyen bir mesaj aldım.

Ben harap oldum. Kız arkadaşımı seviyorum ve böyle bitmesini istemiyorum. Aynı zamanda tüm bunlar o kadar utanç verici ki onun ailesiyle bir daha yüz yüze gelebileceğimi sanmıyorum.

Çantamı ve dizüstü bilgisayarımı da evinde unuttum ve gerçekten bir an önce geri almam gerekiyor. Çantamda biraz ot var ve ailesinin onu bulabileceğinden endişeleniyorum. Hâlâ hassasken çantamı nasıl geri isteyeceğimi bilmiyorum. Ailesinden özür dilemeli miyim diye düşünüyordum. Bu kadar saygısız olduğum için ne kadar üzgün olduğumu söyleyen bir mektup falan yazmak gibi mi?

Bunu çözmenin bir yolu var mı?"
"Otizm bağlantısı saçmalık. Kanıtlar baştan tahrif edildi, Jenny McCarthy bir aptal, vs. vs. Buradaki kanıtlar ezici.

Yine de, ""aşılar iyidir ve herkes yaptırmalı"" zihniyeti çok basit. Sorunun birçok açısı var ve genellikle şeylerin daha gizli yönlerini keşfetmeye ve ifşa etmeye çalışan bir toplulukta, CDC tarafından önerilen agresif aşı programını sorgulayan herhangi bir görüşün yüksek sesle aşağılanması ve aşağılanması beni sürekli şaşırtıyor. .

Gerçek şu ki, aşılar da dahil olmak üzere her ilaç gerçek bir dizi risk taşır. İlaçlar en az kötü alternatif olarak verilir veya verilmelidir: ilacı vermenin getirdiği riskler, ilacı vermenin ödüllerine göre ağır basar. Her aşının kendi risk/ödül profili vardır ve bu nedenle her aşının bireysel olarak değerlendirilmesi gerekir. CDC, önerilen programda olan (ve olmayan) aşılar için bu düşünceyi vermiştir, ancak bu, tüm tıp uzmanlarının program ve hatta tüm aşılara duyulan ihtiyaç konusunda hemfikir olduğu anlamına gelmez; bireyler, isterlerse her aşıyı ayrı ayrı araştırmaktan kaçınmalıdır.

Aşı programında kazanılmış çıkarlar var ve CDC, özel sigorta taşıyıcılarımız aracılığıyla hepimizin ödediği aşıları üreten ilaç endüstrisi tarafından yoğun bir şekilde kulis yapıyor. Bu, gerçekten ihtiyacımız olmayan, potansiyel olarak sağlığımız için risk altında olan (risk ne kadar düşük olursa olsun) aşıların bize dayatıldığı anlamına gelmez, ancak teşvik kesinlikle oradadır. Büyük şirketler, daha agresif bir aşılama programıyla büyük para kazanıyor. Bu, aşıların otizme yol açmadığına dair kanıtlar kadar tartışılmaz.

Öyleyse neden önerilen aşı programına bağlı kör inanç yerine bazı gerçek şüpheci tartışmalar olmasın? Neden biraz daha eleştirel düşünme ve değerlendirme olmasın?"
"Biyoloji - özellikle ekoloji ve evrim - lisans derecemi yeni bitirdim ve tamamen yeni bir şey denerken aynı zamanda biraz deneyim kazanmak için biraz izin almak istiyorum. Birkaç aydan bir yıla kadar mahallede bir yerde tamamen farklı ve uzak bir yerde geçirebileceğim bir şey arıyorum (Montreal'deyim).

Bir süredir iyi gönüllülük yerleri arıyordum, ancak bulduklarımın çoğu sadece gönüllü olmak için (uçak ücretine ek olarak) birkaç bin dolar gerektiriyor gibi görünüyor, bu noktada tam olarak karşılayamayacağım bir şey zamanında. Oda ve yemek ücreti ödenmiş her şey benim için mükemmel ve son derece sıkı çalışmaya ve zamanımın çoğunu yardım etmeye ayırmaya hazırım.

Ne yazık ki sadece akıcı bir şekilde İngilizce biliyorum, ancak gerekirse Fransızca'yı da idare edebilirim. Dünyanın herhangi bir yerine gitmeye istekliyim ve davranışsal ekoloji veya koruma biyolojisi alanında bir şeyler istiyorum.

Örn: [Kalahari Meerkat Projesi] - aşağı yukarı aradığım şey buna benzer bir şey."
"3 yıldır birlikteyiz, o benim her şeyim, daha önce birçok erkekle birlikte oldu. Pek çok tartışmamız oldu (seksle ilgisi olmayan) ama benimle cinsel olarak bu kadar fazla deney yapmak istemediği için ona içerledim.

Birkaç ay önce başka kızları bulabilmem için açık bir ilişki isteyip istemediğimi sordu (başkalarını istemezdi). O zamanlar ona mümkün olmadığını düşündüm ve söyledim ama şimdi kendimi başka kadınlara bakarken buluyorum. Geçen hafta sonu kampa gittik ve bir arkadaşın arkadaşı geldi ve sert flört ettik ve bu gerçekten harika hissettirdi.

Sorunlar 3 katlıdır:
* Başka bir erkek isteyebileceğinden endişeleniyorum (bencilce, biliyorum)
* Bunun bir tür test olduğundan endişeleniyorum
* İstediği halde bunu yaparsam ona zarar veririm diye endişeleniyorum.

Pek çok kez aldatıldı ve pek çok kötü ilişkisi oldu, bu yüzden onun ilk ""iyi"" erkeği benim. Artık diğer kızlara karşı güçlü cinsel arzularım var ama onu incitmek istemiyorum. Kızla ne yaptığımı (sadece flört ettiğimi, dokunmadan) berbat hissetmeden ona nasıl anlatabileceğimden emin değilim."
"7. sınıf, beden dersi. Bu yıl bize şort ve tişört giydirmeye başladılar. Tam bu sıralarda, iç çamaşırı giymemenin sunduğu özgürlüğün hayranı oldum ve bu harika.
Bir gün, üzerinde düşünmeden, sınıfa değiştirmek için (yani yanları düğmeli) ayrılıkçı bir şort getirdim. Doğal olarak bayrak futbolu o günün etkinliğidir.

Biz de oyunumuzu oynamak için sahaya çıkıyoruz. Güzel bir gün. Güneş parlıyor; Serin bir esintiyi belirgin bir şekilde hatırlıyorum. Kızın beden eğitimi sınıfı, biz oynarken pistte yürüyor.

Oyunun çoğunda kasıtlı olarak toptan kaçınırım. Oynamak için yaklaşık 10 dakikamız kaldı ve oyun kurucumuz bana pas verdi. Onu düşürmeye *denedim* ama pas, onu oynatmak için fazla mükemmeldi. Bu yüzden (onu arayacağım) Nick'in orospu kıçı beni kovalarken son bölgeye doğru fırladım. Ben de içeri girdim ve hepimiz neşelendik ama kahrolası Nick savunma görevini tamamlayıp bayrağımı almak zorunda kaldı.

Ne olduğunu biliyorsun. Lanet Nick bir avuç bayrak ve şort kaptı ve cidden gereksiz bir gösterişle hepsini yırtıp attı.

Yani herkes gülüyor. Pistteki kızlar, gülmek için duran diğer kızlara çarpıyor. Aynı anda hem üzerimi kapatıp şortumu geri almakta zorlanıyorum, hem de *lanet Nick* uzak durma oynuyor. Koç sonunda bana şortumu verdirdi ama hasar verilmişti. Tüm yeraltı dünyam aydınlanmıştı.

Lanet Nick herkesin bana haftalarca Komando demesini sağlıyor. Hikaye yayılıyor ve iç çamaşırı giydiğimi ve onları da yırttığını söylemeye çalışıyorum ama kimi kandırıyorum.

Şimdi o kadar da kötü değil, ama o zamanlar çok utanç verici. Pek çok beceriksizlikte olduğu gibi, bir umut ışığı vardı. Açıklanamaz ve ürkütücü cinsel olgunluğa sahip gotik kız Debra, iç çamaşırı giymediğimi duyduğunda görünüşe göre çok tahrik olmuştu. Birkaç yıl sonra bir partide tanıştık. O zamana kadar iç çamaşırı giydim, bu onu biraz hayal kırıklığına uğrattı ama yine de dünyamı salladı."
"Merhaba reddit, 19 yaşındayım ve şu anda ABD'de Virginia Tech Üniversitesi'ne gidiyorum. Küçüklüğümden beri aklımda her zaman kendi başıma yapmaya gücümün olmadığı ve asla hayır için paylaşmayacağım icatlar bulurdum. yapabilen insanlarla özel bir sebep. Hatırladığım, yakın zamanda icat edildiğini öğrendiğim bir makine, insanlara kaç park yeri olduğunu ve bu park yerlerinin bir otoparkta nerede olduğunu söyleyen bir makineydi. Ailemle alışveriş merkezine gitmekten ve garajın her katında yer aramak zorunda kalmaktan her zaman nefret etmişimdir ve birisi her park yerine kurabileceğiniz görünmez bir lazer gibi küçük bir sensör yaratsa ne olur diye düşündüm. altında araba var mı yok mu diye sinyal veriyor, yer boşsa yanıyor ve arabaları oraya yönlendiriyordu. Bundan 5-6 yıl önce ben ortaokuldayken. Bir garajın dolu olup olmadığını size söyleyen panolardan birini ilk gördüğümde kendi kendime, vay canına, keşke bu düşünceyi hayata geçirebilseydim, beni zengin eden bu benim fikrim olabilirdi, diye düşündüm. Dün arabamı park ederken, boş olan alanlarda yeşil ışıklar ve olmayan alanlarda kırmızı ışıklar fark ettim... biri yıllar önce düşündüğüm şeyi icat etmiş ve gerçeğe dönüştürmüştü. Tabii ki bir başkası sıkı çalışma için parayı hak ediyor, onun ben olabileceğimi düşünmek berbat. Herhangi birinizin paylaşacak benzer hikayeleri var mı?"
"Ben ot içmekten ve bira içmekten hoşlanan bir insanım. Ayrıca yüzmeyi bisiklet koşmayı zıplamayı ve ağırlık kaldırmayı seven biriyim. Egzersiz yapmadığım günlerde kendime sigara veya içki içme izni verirsem, ertesi gün tembelleşme ve o gün egzersiz yapmaktan kaçınma riskini aldığımı keşfettim.

Egzersiz rutinimde gevşememe engel olmak için, kıçımı egzersiz yaparken mahvetmediğim herhangi bir günde bir içkinin veya sigaranın tadını çıkarmayı kendime yasaklamaya başladım. Bence bu kavram başkalarına yardımcı olabilir: Çok çalıştığınız için kendinizi ödüllendirmek sorun değil."
"Erkek arkadaşım ve ben 3 yıldır birlikteyiz. Birlikte yaşıyoruz ama sadece geçici olarak. Ocak ayında üniversite yurtlarına geri dönüyorum.

Onunla yaşamayı gerçekten çok sevdim. Buranın mutfağı olduğu için yemekhanede yemek yerine kendi yemeğimizi kendimiz yapıyoruz. Daha doğrusu yemeği ben pişiriyorum. Sabahları ona kahvaltı hazırlayıp o uyurken komodinin üzerine bırakmaktan ya da o dışarıdayken odasını toplamaktan çok şey anlıyorum. Bunu onun önünde pek yapmıyorum çünkü bu ona borçluymuş gibi hissettiriyor. Ona defalarca bunun böyle olmadığını söyledim. Aslında bu tür şeylerden gerçekten zevk alıyorum.

Yurtlara geri dönmeyi ve diğer oda arkadaşlarıyla (hiçbirini tanımadığım) geri dönmeyi düşünmek benim için biraz moral bozucu oldu. Ama dürüst olmak gerekirse, en çok özleyeceğim şey, son birkaç aydır erkek arkadaşımla ilgilenmek. Bu 'anne' rolünü 'kız arkadaş' olmaktan çok daha çok sevdim. Her zaman seks hakkında tartışırız ve her zaman randevular hakkında tartışırız, ama bu benim yaptığım yemeği beğenmediği için tartıştığımız anlamına gelmez. Bu durumda anne olmak stressizken, diğer durumlarda hisler ve duygular her zaman oyundadır. Sadece ilişkimizin eski haline geri dönerek iyi başa çıkıp çıkamayacağımı bilmiyorum.

Onunla bu konuyu konuşmak istiyorum ve birkaç kez denedim, ancak konuşma hiçbir zaman gerçekten verimli olmadı, bu yüzden siz daha deneyimli bireylerden bazı tavsiyeler istiyorum."
"Ben tıp öğrencisiyim. Bir yıl sonra evleneceğiz. Birkaç yıl sonra ihtisasımı (3-4 yıl) yapacağım yere taşınacağız. Ev durumumuzda kalmak mümkün olsa da, pek olası değil.

Bir kez evden uzakta yaşamaya çalıştı. Korkunç bir deneyimdi ve sadece birkaç ay sürdü. Ben de ona ""Asistanlığım sırasında birkaç yıl evden uzakta olmak konusunda nasıl hissediyorsun?"" diye sordum. Korktuğunu ve dayanabileceğinden emin olmadığını söylüyor.

Şimdi korktum. İkamet, özellikle ilk yıl, zaman alıcıdır. Ne yapacağımdan, ne düşüneceğimden ya da söyleyeceğimden emin değilim. Bu, ilişkimizde daha önce tartıştığımız bir şeydi ve o sadece ""önemli değil; nasıl olsa büyümem gerekiyor"" dedi.

evet =/"
"Bu yüzden biraz hava atmaya ihtiyacım var ve gerizekalı arkadaşları olan tek kişinin ben olduğumu hayal edemiyorum.

İşte benim hikayem... Hadi ona R diyelim.

R. sürekli bir gösteriştir. 3 kızla ilişkiye girdi Her ay hamilelik numarası yapan 1 sınırda hatun, böbürlenip durduğu başka bir eski arkadaşı olan 1 çirkin piliç ve (şimdiki) eski kız arkadaşı.

Bu yüzden kız arkadaşı yakın zamanda ondan ayrıldı, çünkü genel olarak, o bir pislik, bütün gün ot içiyor ve çok yalan söylüyor. Bir yılı aşkın süredir birlikte olduklarına inanamıyorum çünkü o gerçekten çok hoş bir kız.

Ayrıldıktan bir hafta sonra bana bir kızın telefon numarasını aldığını söyledi. 'Bana bak, ben seksiyim, bir kızın telefon numarası var! Tamamen bana ilgi duyuyordu!'. Ona tebrikler, senin için aferin diyorum ve devam ediyorum. 2 gün sonra, bana aşırı ateşli kızlardan 4 telefon numarası daha aldığını söyledi.

Bana her kız için ayrı ayrı numarayı nasıl aldığını anlatıyor. Üçüncü kıza göre eskiyor ama eh, ben onun arkadaşıyım, bu yüzden oturup dinleyeceğim. Daha sonra aynı hikayeyi TÜM diğer arkadaşlarımıza anlatarak herkese hikayeyi 3 kez falan dinletiyor.

R. pek yakışıklı bir adam değil. Yoksul giyinir, aslında yoksuldur ve hijyene pek dikkat etmez. Yine de sürekli olarak kızların telefon numaralarını almakla övünmeye devam ediyor ve sonra bana en son ne zaman seks yaptığımı soruyor. (Uzun bir ilişkiden çıktım,"
"Benim hakkımda biraz arka plan hikayesi: Üniversitenin ilk yılını yeni bitirdim. Uzun mesafeli bir kız arkadaşımla gittim ve ondan uzaklaştığımız için ayrıldık, bu daha sonra tekrar bir araya gelme olasılığını korumanın bir yoluydu. Artık her tatilde görüşüyoruz ve gelecek cumartesi, benim partimin olduğu gün geri geliyor.

Arkadaşım: Üniversitede ilk kez tanıştığım ve iyi arkadaş olduğumuz biri. Son zamanlarda hafif depresyonla ilgili zorluklar yaşıyorum ve o oradaydı. Görünüşe göre bu süreçte benim hakkımda farklı hissetmeye başladı. Büyük sinyaller vermeye başladı ve temelde erkeklerle romantik bir deneyimi olmadığını biliyorum, bu yüzden onunla bir şeyler paylaşmaya başladığımda oldukça hızlı bir şekilde yatırım yapmış olabileceğini hissediyorum. Durumum, muhtemelen olması gerekenden daha fazla ilgi gösterdiğim anlamına geliyordu ama bu artık geçmişte kaldı ve bu konuda yapılacak pek bir şey yok.

Durum: Parti küçük, 18 kişi masaları olan bir kulübe gidiyor. Arkadaşım henüz beni bilmiyor ve ayrıca bu yaz eski sevgilimle geri döneceğimi de bilmiyor (kim belli ki partide olacak). Sorun şu ki, arkadaşımı davet etmek istiyorum çünkü o benim için özel ve aynı şehirde yaşıyor ama öyleysem, bir şekilde eski sevgilimle neler olduğunu önce ona bildirmem gerektiğini hissediyorum. Onunla bunun hakkında gerçekten konuşamam çünkü bana karşı hisleri olduğunu düşündüğüm hakkında hiçbir fikri yok ve eğer yanılıyorsam bu her şeyi kötüleştirebilir. Ayrıca ona eski sevgilimle ne yapacağımızı söylersem, bu onun gelme fikrini değiştirebilir çünkü artık bizi birlikte görmek isteyebilir ki bu yeterince adil.

Öyleyse Reddit, arkadaşımdan gelmesini isteyebilir miyim ve eğer öyleyse ona neler olduğunu nasıl anlatırım?"
"Biraz arka plan bilgisi: Birkaç ay önce, ev arkadaşım ve ben maliyetleri düşürmek için boş odamızı kiralamak zorunda kaldık. Ev arkadaşım bir ilan verdi ve ben şehir dışındayken bu adam cevap verdi ve taşındı. Bizden biraz daha büyüktü (35 yaşında ve biz 22 yaşındayız) ama iyi görünüyordu. Partnerinden yeni ayrıldığı için hemen bir yere ihtiyacı vardı. Bir süreliğine oldukça depresyondaydı ve oldukça tuhaf davranmaya başladı. Eski sevgilisi bir gece hepimizi barda gördü ve eve kadar takip etti. Ev arkadaşım ve ben ondan bize ondan uzak durmamızı yoksa bize zarar vereceğini söyleyen taciz edici mesajlar almaya başladık. Bizi, kendisine ve oğullarına karşı bir yasaklama emri çıkarmak zorunda kalacağı noktaya kadar takip etti. Drama bu adamı kötü bir koku gibi takip etti ve ona getirdiği tüm ilgiyi sevdi. O patolojik bir yalancı ve sunakta bırakılmaktan, kansere yakalanmaktan ve bir gey gezi kulübü sahibi olmaya kadar her konuda yalan söyledi. Ne yazık ki, şu anda kira kontratında olduğu ve sadece ikimiz kira ödemelerini karşılayamadığımız için onu evden atamayız."
"Birisi bana ""Hizmetiniz için teşekkür ederim"" diyerek teşekkür ettiğinde, sanki bana kişisel bir soru sormuşlar gibi, cevaplamak istemediğim için bu beni rahatsız ediyor. Nedenini anlamıyorum - Bunu büyük olasılıkla yaptığımız şeyi kabul etmek için söylediklerini bilişsel olarak anlıyorum, ancak yanıt olarak ne diyeceğimi asla bilmiyorum (içimdeki sosyal açıdan garip penguen hiçbir şey söylememiş olmayı diliyor) . Genellikle varsayılan olarak ""Bundan bahsetme"" ya da daha profesyonel bir senaryoda, sade bir ""Rica ederim"", ama bu da beni rahatsız ediyor (Sanırım bunun, tutan bir şeyi yeterince derin bir şekilde tanımadığını hissediyorum. önemli ağırlık).

Diğer gaziler böyle düşünüyor mu? Rahatsızlık nereden kaynaklanıyor? Son olarak ne cevap veriyorsunuz?"
"Üç yıllık kız arkadaşım beni yeni terk etti, tam olarak karşılıklı değildi ama kırgınlıklar da yok. Yaklaşık bir haftayı korkunç derecede depresif ve mutsuz geçirdim. Şimdi (iki hafta sonra) kendimi çok daha iyi hissediyorum ama daha iyi hissettiğim için kendimi kötü hissediyorum. Kendimi daha iyi hissetmemin tek sebebinin ilgisiz sorunlar için antidepresan kullanmam olduğundan emin değilim. Ayrılığımı abartmış gibi hissediyorum, artık her zaman bu konuda çok depresif değilim, ama bunun gerçek olamayacak kadar kısa bir süre olduğunu hissediyorum.

Şimdi sorun: Bir kıza çıkma teklif etmek istiyorum ama onun sadece bir geri tepme randevusu olmasını istemiyorum. Uzun zamandır tanışıyoruz, ortak bir arkadaşın partileri dışında hiç bu kadar fazla takılmamış olsak da, gerçekten iyi anlaşıyoruz ve pek çok ortak noktamız var. Benim sorum şu, bir ilişkiye hazır olup olmadığımı ve yeni çıktığım ilişkiden sadece geri tepme ya da her neyse değil, nasıl anlarım? Ya ayrılığıma üzülmediğim konusunda kendimi kandırıyorsam?"
"Merhaba /r/loseit! Ben 18 yaşında bir erkeğim, şu anda 220~ pound. Neredeyse bir yıldır bir kızla birlikteyim ve 2 ay sonra (13 Ağustos) onunla iki hafta kalmak için Minnesota'ya uçacağım. Hayatımın en büyük anı olacak ve elimden gelenin en iyisini yapmak istiyorum.

Uzun lafın kısası, bu kısa iki ayda mümkün olduğu kadar çok kilo vermek istiyorum (gerçekçi olmayan hedef 30-40 pound, ama her şeyden memnunum). İlla kilo vermekte sorun yaşamıyorum, sadece başlamam için böyle bir motivasyona ihtiyacım var. Uçuş rezervasyonu yaptığımızdan beri yaklaşık bir haftadır diyet yapıyorum (sürpriz bir doğum günü hediyesiydi). Çok fiziksel bir işte çalışıyorum, bu yüzden bu noktada egzersizin gerekli olduğuna inanmıyorum, ancak kalorileri herhangi bir miktarda azaltmaya, herhangi bir yemek yemeye, herhangi bir program satın almaya ... ne pahasına olursa olsun hazırım.

Geçen hafta, korkunç olduğunu bildiğim günde yaklaşık 500 kalori tüketiyorum. Hiç aç olmadım ve eskisi gibi olan isteklerimin hiçbirine sahip değilim. Bu, her kilo vermeye çalıştığımda oluyor, sonra sonunda tekrar kilo alıyorum. Hızlı ve hızlı kilo vermenin bir şeyleri yapmanın en sağlıklı veya en iyi yolu OLMADIĞININ farkındayım ama hızlı bir başlangıç ​​arıyorum. Tanıştıktan sonra, beni istediğim kadar zayıf, mutlu ve sağlıklı bırakacak, yönetilebilir uzun vadeli bir diyete başlama konusunda kendime daha çok güveneceğim."
"Bu çok uzun veya karmaşık değil, sadece merak hepsi bu. Yaptığımız bir etkinlik aracılığıyla birkaç yıldır tanıdığım bir kız var. O sevimli, ufaklık, bana karşı her zaman bir şeyi olmuştur. Snapchat'te flört ediyoruz ve seksi metinler ve resimler gönderiyoruz. Tipik bok, birbirimizden birkaç saat uzakta yaşıyoruz, ikimiz de çalışmakla meşgulüz ve bana ciddi bir şey istemediğini açıkça söyledi.

Bu sabah bana cevap vermek yerine babası cevap verdi :D! Bir ""korkak"" olduğumu, ""onu sevmediğimi"", onu öğle yemeğine çıkaracak kadar erkek olmadığımı (???), tek istediğimin seks olduğunu söyledi (tüm gerçek suçlamalar, sizi temin ederim ).

Başka herhangi bir durumda sadece güler ve yoluma devam ederdim. Burada yapılacak çok pazarlık yok. Ama ailesini yeterince iyi tanıyorum, hepimiz birlikte çalıştık, onlarla ilişkilendirdiğim kısa ataklardan zevk alıyorum ve gelecekte bu etkinliğe gitmeyi biraz gergin hale getirecek, ancak başka türlü rahatsız edici olmayacak.

21 yaşındaki kızının telefonuna bakması bana tuhaf geliyor ama konuyu dağıtıyorum çünkü kim bilir kızıma karşı ne kadar koruyucu hissederdim? Çizgiyi aşıp aşmadığını söylemek bana düşmez çünkü gerçekten önemli değil. Bunun olmasına gerçekten gücenmedim. Aslında, daha önce buna benzer bir şeyden bahsettiğini tam olarak şimdi hatırlıyorum!

Her neyse, sanırım tüm bunlara nasıl cevap vermeliyim ya da vermeli miyim diye merak ediyorum. Özür dileyecek miyim? Pek pişman değilim ama sanırım beğenmediği bir şey gördüğü için üzgünüm. Nasıl cevap verirsem vereyim, onun için daha büyük bir haksızlık olan kötüleyici bulacağı bir ışık altında onu resmediyormuş gibi hissediyorum."
"Hey millet ve bayanlar, bir seyahat planlıyorum ve hepinizden bazı öneriler ve girdiler duymak istedim. Elimden geldiğince araştırmama dayanarak kendimi ve aradığımı tarif edeceğim.

Kendim:

Ben 23 yaşında, Atlanta'da ve aslen Florida'da yaşayan beyaz bir erkeğim. Daha önceki yurt dışı gezilerimin hepsi ya Avrupa'ya ya da Karayipler'e olmuştu ve onlardan keyif alırken bu sefer farklı bir şey arıyorum. Açık havayı, vahşi yaşamı ve heyecan arayışını gerçekten seviyorum. Eskiden yüzerdim ve her türlü suyu severdim ama aynı zamanda iyi bir dağın veya yağmur ormanının da tadını çıkarırdım. Birkaç yıl ispanyolca aldım ve gerekirse fena bir seviyeye gelebilirdim. Yıl bitmeden kullanacağım çok tatil günüm var ve şu anda bu gezi için iki hafta izin almayı planlıyorum.

Ne arıyorum:

Yukarıdaki bölüm bunun için de geçerli ama burada daha derine inmeye çalışacağım. Aradığım şeyi açıklamanın bulduğum en iyi yolu bir macera. Bu gezinin beni nasıl hissettirmesini istediğime belirli etkinlikler bağlamakta pek başarılı olamadım, bu yüzden siz harika insanlara soruyorum, ancak bunlardan herhangi birini veya tümünü hissetmek istiyorum: huşu içinde, alçakgönüllü, riskli, sınırsız , tanıdık değil. Seyahatim sırasında çok çeşitli şeyleri ve yerleri görebileceğim/deneyimleyebileceğim bir yere gitmek isterim, bu da bir yerde birkaç günden fazla kalmayacağım anlamına gelir. Oraya vardığımda ekstra uçuşlardan kaçınmayı tercih ederim, ancak çok fazla fırsat açacaksa, yarı yolda bir uçuş yapmayı düşünürdüm. Sanırım en uygun şekilde bir motosiklet falan kiralardım (ve birkaç günde bir birkaç saat sürerdim), çünkü bu ilgi alanlarımın birçoğunu karşılardı (çeşitli yerler, kısıtlamasız, (biraz) riskli, macera).

Özet /"
"Kız arkadaşımla 2 yıldır bir ilişki içindeyiz (aşık, birlikte bir gelecek düşünüyoruz). Son 4 aydır sürekli tartışıyoruz. İşte argümanlarına bir örnek:

1. Konuşurken sözünü kestiğim için kavga çıkardım (Sık sık sözünü kesmem)
2. İşim nedeniyle iş yerinde bir etkinlik yapamayacağımı söyledim (çok üzülüyor ve bunun hayatını benimle paylaşmak istememesine neden olduğunu söylüyor)
3. Bir keresinde sabah sohbet etmek için beni aradı, kahvaltısını yeni bitirdiğini söyledi, ben de ""Seninle gurur duyuyorum! :)"" diyerek şaka yaptım...Bunu hakaret ve alaycı sözler olarak algıladı, gerçi şaka yapıyorum dedim
4. Sabah 8-17.00 saatleri arasında ona mesaj atmazsam, burayı düşünmediğimi söyleyerek üzülüyor.
5. Geçen gün bana telefonunu kaybettiğine dair yalan söyledi, sonra geçen gün şaka yaptığını söyledi (""ilgili"" dikkatimi çekmek için), ben de onun yalan söylemesine üzüldüm... sonra bana kızdı ""Bunu büyük bir anlaşma yapmak"" için...
....ve çok daha fazlası...Bu, aynı kalibrede olup bitenlerin sadece bir kısmı. En az 72 saatte bir olur.

Lafı olmaz:
* Daha önce telefonumu ve e-posta adresimi 3 kez inceledi.

* Hala o sitede olup olmadığımı görmek için sahte bir OkCupid hesabı oluşturmuş (burada tanıştığımıza göre değilim).

* Ara sıra eski sevgilimin facebook sayfalarıma bakıyor (bir keresinde facebook'umu kontrol etmek için onun dizüstü bilgisayarını kullanıyordum ve facebook.com'u yazarken Chrome otomatik tamamlama, eski sevgililerimin arkadaş bile olmadığı facebook URL'lerini gösteriyordu)"
"Bu biraz açıklayıcı ama gerçekten çok sinir bozucu.
9'unda Bangkok'a gidiyorum ve otel rezervasyonu yapmaya çalışıyorum. Şimdi tam bir aptal değilim, bundan önce çok sıkı bir bütçeyle bir sürü uçuş, pansiyon, otel, otobüs ve tren rezervasyonu yaptım. Olağan dolandırıcılıklardan ve hilelerden kaçmakta, izleyicilerden kaçınmak için önbelleğimi ve geçmişimi temizlemekte, Chrome'da gizli modu kullanmakta sorun yok gibi hissediyorum, ancak bu sefer çalışmıyor.

Binlerce seçeneği dört otel/pansiyona indirdikten sonra. En sevdiğimi seçtim, sonra aynı anda rezervasyon sitelerine baktım (birkaç şilin kurtarmak için Quidco aracılığıyla), hepsi benzer bir fiyattı, bu yüzden rezervasyon yapmaya karar verdim.

İlki ""Kontenjan değişikliğinden dolayı bu oran siz seçiminizi yaptığınızdan beri arttı"" dedi, bir sonrakinde ne sürpriz, aynı şey ya da bu yönde sözler, her birinde oldu. bulunduğum web sitesi. Hepsi rahatlıkla aynı fiyata çıktı.

Her rezervasyon sitesinde sekiz farklı otelle denedim ve hepsi aynısını yaptı. Bunu yapmaktan nasıl kurtulabilirler? Açıkçası, benim zamanımda web sitesine ve ardından kitaba tıklayan insanlar rezervasyon yapmıyor.

Daha da önemlisi, etrafından dolaşmak için yapabileceğim bir şey var mı? Sizin de benzer deneyimleriniz oldu mu?"
"Kısa keseceğim. Ben (m25) bu civcivle (30) yaklaşık bir buçuk yıldır birlikteyim. o harika ama aşamadığım bazı sorunlar var ve bunun ne kadar ciddileşmesine izin vermem gerektiğini bilmiyorum.

Geçen yıl ikimiz de uzun ilişkilerden yeni çıkmıştık ve yavaşlıyorduk. çıkmaya başlamak istedik ama o eve dönüp babasıyla yaz için çalışacaktı, bu yüzden o dönene kadar beklemeye karar verdik ve birbirimizi beklemeye söz verdik. Yazın sonuna hızlıca ilerleyin, geri döndüğünde bana mesaj attı ve kimseyle yatmadığını ama eski sevgilisinin bazı hödükler bıraktığını söyledi. Ayrıntılar için baskı yapmıyorum ve sadece ""resmen"" çıkmaya kaldığımız yerden devam ediyoruz. birkaç ay ileri sar, geri gelmeden önceki gece onu ektiğini öğrendim. Kızgınım ama resmi olmadığımızı düşünüyorum, bu yüzden beni rahatsız etmesine izin veremezdim. sonra bana beş kişilik toplu tecavüzünü anlatıyor... ah. bu beni anlıyor. Karışık geçmişini biliyordum (50 + ""hatırlıyor"") ama bu biraz anlaşmayı bozdu. şimdi her şey birikiyor ve onu ciddiye alamıyorum.

Onunla bunun hakkında konuştum ve nasıl hissettiğimi biliyor ama bu bizi bir yere götürmez. ve burada bir yıl sonra aynı şekilde hissediyorum. yanında her şey güzel ve yer kapmaktan bahsediyorduk ama idk. Ne yaptığımı bildiğim için artık seks onun için özel bile değil. aşmak benim sorunum biliyorum ama nasıl? onun böyle olduğunu göremiyorum ama bu on iki saatlik vardiya çok düşündüm ve bu beni mahvetti.

Döndüğünde ne olduğunu bilseydim onunla çıkmaya asla başlamazdım. Ama duyguların zaten orada olduğunu sonradan öğrendim. Şimdi yırtıldım. Hepsini bir kenara mı atsam yoksa ona bağlı kalsam ve sonunda geçmişe bakabilmeyi umsam mı?"
"Her zaman sevimli bir ilişkimiz oldu. O, mecbur olduğun için sevdiğin aile üyesi gibi. Onun arkadaşı olmalıyım. Son 2 yılda birçok kez onunla tüm iletişimimi kesmeye çalıştım. O mağdur edici bir manipülatör. Dejeneratif bir beyin hastalığı var ama onu bozması 2 yıl alacak. Ama bunu her zaman bahanesi olarak kullanıyor. Hiçbir zaman çok zeki olmadı ama şimdi hastalığı affedilemez şeyler söylemek/yapmak için bir bahane olarak kullanıyor. Kaba, kaba, kıskanç ve mantıksız. Bana en iyi arkadaşı diyor çünkü ondan hoşlanıyormuş gibi davranan tek kişi benim çünkü onun için üzülüyorum. Erkek arkadaşı da aynı şekilde hissediyor. Geçen gün ""grubumuz"" kafayı buluyordu ve o uzaklaştığında bana ""onunla sıkışıp kalmış gibi hissettiğin oluyor mu?"" diye sordu. Adını karalamak niyetinde olmadığım için onu görmezden geldim, onu önemsiyorum. Ama evet, sıkışmış hissediyorum. Ve bunu söylediğinden beri, onun hayatında kalma sorumluluğunu hissediyorum çünkü hayatındaki diğer tek tutarlı kişinin benim hissettiğim gibi hissettiğini biliyorum. Onun arkadaşıymışım gibi davranabilirim ama yavaş yavaş ondan nefret etmeye başlıyorum. Ne yapmalıyım? Derinlerde bir yerde onun iyi olduğunu biliyorum ama çoğu zaman sadece kötüyü görebiliyorum. Beni aşağı çekiyormuş gibi hissediyorum. O çok aptal ve bağnaz. Onun yanındayken, bir beyin hücresi soykırımı yaşanıyormuş gibi hissediyorum. Varsa ne yapmalıyım? Bir pislik gibi konuştuysam özür dilerim."
"Yani ikimiz de kendi yerlerimizde okuyan üniversite öğrencileriyiz. O okulda, ben de bir kafede okuyoruz. Kütüphane kapandığında onu saat 8 civarında almayı teklif ettim, böylece eve yürümek zorunda kalmasın.

Trafik vs. nedeniyle okula gitmem ~20 dakikamı alıyor. 20 dakikadır soğukta bekliyor. Sonra arabaya biniyor. ""Trafik kötü müydü falan?"" diye soruyor. ve ben ""evet, üzerinde arabalar vardı -"" filan falan diye cevap veriyorum, trafiğin durumunu açıklamaya devam edin. Daha sonra araba yolculuğunun geri kalanında kötü bir ruh hali içinde kaldı, konuşmadı, sonra birlikte çalışmamız gerektiği gibi çalışmak yerine, çok berbat bir ruh hali içinde olduğu için onu bıraktım.

Onu alırken 20 dakika soğukta beklettiğim için ""özür dilerim"" demediğim için bana hemen hemen kızmıştı. Yine de özür dileme gereği duymadım çünkü okulumuzun yakınındaki işlek caddede çok sayıda araba olduğu için olabildiğince hızlı geldim. Artı, onu almak için yolumdan çekilerek ona bir iyilik yapıyordum. Üzgünüm demediğim için hatalı ve mantıksız mıyım? Bunu yapmanın sağduyu olduğunu iddia ediyor, ""Çünkü geç kaldıysanız ve birinin soğukta durmasına neden olduysanız özür dilemek sağduyudur"". Çünkü yine de biraz süre alarak soğukta beklettim. Yoksa aşırı tepki mi veriyor? ilişkilerde yeniyim o yüzden ne yapacağımı bilmiyorum :("
"Kız arkadaşım biraz dışarı çıkmayı sever, çoğunlukla arkadaşlarıyla takılmak veya orada insanlarla tanışmak için barlara gider. Çoğu zaman onunla birlikte değilim ama o her zaman evime gelir ve sadıktır. Bugün bana bir erkek arkadaşıyla bir şeyler içmeye davet edildiğini ama içki alacak parası olmadığını söyledi. Ona yardım etmek için birkaç tane alacağını söyledi.

İşte burada devreye girdim. ""Erkek arkadaşın varken erkeklerin sana içki ısmarlaması sence de biraz tuhaf değil mi?"" Öyle düşünmüyor ve barda her zaman erkeklerin ona içki ısmarlamasına izin veriyor. Barda yabancıların ona içki ısmarlamasını da umursamıyor.

Bir erkek arkadaşı olduğu açıkken barda diğer erkeklerin ona içki ısmarlamasına izin vermesinin biraz tuhaf olduğunu düşünüyorum. Böyle düşünmem garip mi?"
"Bu kızla yaklaşık 7-8 aydır çıkıyorum. İkimizin de çok ""ciddi"" bir şey aramadığına dair bazı konuşmalar yaptık. Onunla tanışmadan yaklaşık 6 ay önce çok uzun süreli bir ilişkiden yeni çıktım ve o zamandan beri ilişkilerde zorluk çekiyorum (eski zihinsel istismarcıydı ve ilişki berbattı).

İyi bir BF olmaya, onu dışarı çıkarmaya, özel hissetmesini sağlamaya çalışıyorum ve genellikle iyi bir adamım. Benim için çok şey ifade ediyor, tanıdığım en tatlı insanlardan biri ve gerçekten samimi, şefkatli bir insan.

Uzun lafın kısası, geçenlerde bana beni sevdiğini söyledi. Bu andan biraz korkuyordum, biraz garip bir şekilde elbette bir ""teşekkür"" ile cevap verdim (şaka yapmıyorum, teşekkürler dedim). Onu umursamadığımdan değil, sadece ona karşı o duyguyu hissetmiyorum ve gerçekten hissetmeyi beklemiyorum. Ben çok duygusal bir adam değilim ve daha önce sadece bir kişiye onları sevdiğimi söyledim.

Şaşırtıcı bir şekilde, ona bunu söylediğimde sadece ""Biliyorum"" dedi. Karşılık vermemi beklemiyordu. Beni sevdiğini ve benim onu ​​sevmediğimi hiç umursamadığını çünkü nasıl olduğumu bildiğini söyledi. Yalan değil, bu aklımı başımdan aldı. Şimdi, bu ilişkiye benden daha fazla bağlı olduğu için ona bir şekilde haksızlık ettiğim veya ondan faydalandığım duygusuyla mücadele ediyorum.

Yanlış tepki vermek istemiyorum ama bir ilişkinin her iki tarafı için de birinin diğerini sevdiğini ama diğerinin karşılık vermediğini bilmesinin yanlış olduğunu düşündüğüm için deli miyim?"
"6 ay boyunca bir kızla çıktım ve sonunda beni ""iyileşen"" tacizci eski sevgilisi için terk etti.

3 ay sürdüler ve beni hayatından çıkarmanın en büyük hatası olduğunu söyleyerek bana geri döndü.

Sonsuza kadar onun üzerinde olduğunu söylediği için onu affediyorum. 3-4 ay tekrar çıkıyoruz.

Tacizci eski kadın, depresyonda olduğunu ve danışmanlığa gidecek birine ihtiyacı olduğunu söyleyerek onunla iletişime geçer. Bizimle bir ""mola"" veriyor ve onunla danışmanlığa gidiyor.

Her şey bittiğinde çıkmak istediğini ve yardım alır almaz istismarcı eski sevgilisini bir an önce terk etmek istediğini söylüyor.

5 ay ileri sar ... Birlikte sıfır kimyamız olduğunu ve çıktığımızda sadece ""çok az"" kimyamız olduğunu söylüyor. Bir ilişki için hiç vakti olmadığını söylüyor. Ama yine de zaman zaman tacizci eski sevgilisiyle takılıyor.

Her şeyin özeti: İlk seferinde beni ""iyileştiği"" için terk etti ki o açıkça yapmadı. Şimdi gerçekten iyileşiyor, yani ben deli miyim yoksa gerçekten onunla geri dönecek mi? (Onun hakkında çok kaba şeyler söyledikten/asla geri dönmeyeceğini söyledikten sonra).

Benim sorum? Son 3 gündür onunla herhangi bir mesaj başlatmadım. Onu tamamen aştım ama aramızda istediği bu ""arkadaşlığı"" mahvetmekten korkuyorum ... Tüm bunlardan önce onu her şeyden engelledim ve o bana e-posta göndererek engelin kaldırılmasını istediğini söyledi, yoksa o benimle bir daha asla konuşmayacak (İletişimde kalmak için biraz çaresiz görünüyor?)

Ona karşı hiçbir duygum yok. Sadece neler olduğunu merak ediyorum."
"Bu yüzden yakın zamanda Kanada'da ilk mağazasını açan bu şirkette işe başladım. Şirket adını veya herhangi bir şeyi açıklamama izin verilip verilmediğini bilmiyorum, bu yüzden şimdilik gizli tutacağım.

Kaydedilen ilk çalışma günüm (giriş ve çıkış saatlerimi ayarladım) 3 Kasım Salı günüydü. Müdür o gün eğitime gelmemi istediğini söyledi, ben de kabul ettim ve birkaç saat çalıştım. O günden sonra 6 Kasım Cuma (7 saat) ve 8 Kasım Pazar (6 saat) çalışmam planlandı.

Bana haftalık programın Pazartesi günleri başladığı ve programın Pazar günleri derlendiği söylendi. 8 Kasım Pazar gecesi, o haftaki ilk iş günümün 6 saat Perşembe olacağı söylendi. Yönetici, ertesi gün için tüm programın tamamlanacağını söyledi.

12 Kasım Perşembe günü tüm programı orada görmeyi umarak işe gidiyorum ama bir tane yok. Yani 9-15 Kasım çalışma haftasında sadece bir gün çalışmıştım.

Bu çalışma saatlerinin tamamı POS sistemine (Nova POS) kayıt altına alınmıştır.

Profesyonellikten yoksun olmaları ve bugün (16 Kasım) tüm gün boyunca mağazayı VE müdürün cep telefonunu aramalarımın dikkate alınmaması bu şirketten istifa kararı almamda etkili oldu.

**Ancak**, henüz yasal olarak istihdam edilmedim. İstihdam için herhangi bir belge imzalamadım. Tek iş sözleşmesi sözlü idi. Sözlü anlaşmanın özet versiyonu, onların şirketi için mağazada satış görevlisi olarak saat başı 11$/saat ücretle çalışacağım şeklindeydi.

Şimdi söz konusu şirketten istifa etmek istediğime göre, işverenin bana çalışılan saatler için ödeme yapmaması için herhangi bir yasal sebep var mı?
Menajerimle bu konuyu henüz konuşmadım ve istifa etme niyetim hakkında hiçbir fikri yok, bu yüzden istifa etmeden önce tüm bunları halletmek istiyorum."
"4 aydır son derece mutluyuz ve HS'deki ikinci yılımın (onun üçüncü yılı) hemen sonunda çıkmaya başladık ve birbirimizi gerçekten çok seviyoruz. Bununla birlikte, son zamanlarda son derece yoğun ruh hali dalgalanmaları yaşıyor, bir gün mutlu olduğu ve bana ne kadar harika olduğum ve beni sevdiği hakkında mesaj attığı ve ertesi gün umutsuz olduğu ve bir şeylerin kötü hissettirdiğini, bana ihtiyacı olduğunu söylediği çok fazla ve ona aynı miktarda ihtiyacım yok.

Geçen hafta bu, şimdiye kadar yaşadığımız en büyük kavgaya yol açtı, beni arkadaşlarımla çok fazla zaman geçirmekle ve bana ihtiyacı olduğunda asla yanında olmadığımı suçladı. Arkadaşlarımla çok zaman geçirdiğimi kabul etsem de, aslında onlarla sadece o müsait olmadığında birlikteydim. Anlaşmazlığı çözmeyi başardık ve Cuma günü yatıya kaldı ve her şey yolunda görünüyordu.

Pazartesi günü (bugün) yeniden başladı ve bana her zaman ihtiyaç duymamaya çalıştığını ama yapamayacağını söyledi. Elimden gelenin en iyisini yaptığımı ve mümkün olduğunca onunla birlikte olmak istediğimi garanti etmeye çalışıyorum ama dinlemiyor. Sanki benim onu ​​sevdiğim kadar sevmediğimi düşünüyor ve bu beni mahvediyor. Herhangi bir tavsiye için hepinize teşekkür ederim."
"Eylül ayında iki yıllık kız arkadaşımdan ayrıldım. Kavga ettik ama o zamanlar kendi kendime dedim ki ayrılık kavgayla bitmedi. Kendime bunun ilişkide ""yanlış"" olarak gördüğüm bir dizi küçük şey yüzünden olduğunu söyledim. Kendi kendime bunun dağınık olduğu için olduğunu, çünkü çok fazla sigara (ot) ve içki içmiş olabileceğini söyledim. Tüm bunlar, ilişkide pek çok doğru olmasına rağmen, aynı ilgi alanları, benzer kişilikler, tüm fiziksel şeyler harikaydı.

Ama o zamandan beri sadece mutsuzum. Biraz flört ettim ama kimse onun kadar ilgimi çekmedi. O zamandan beri biraz konuştuk ve daha önce olduğu gibi görünüyor. Ne yapacağımdan gerçekten emin değilim, daha önce işleri orantısız mı yapıyordum (kavga her şeyi daha kötü gösteriyordu)? Onu tekrar takip etmeli miyim (eğer beni geri alırsa)? Yoksa mutlu edeceğini düşündüğüm bir şeye mi tutunuyorum? Metin duvarları için özür dilerim, herhangi bir yerde net olamadıysam, bana bildirin, herhangi bir noktayı açıklığa kavuşturacağım."
"SO'm ve ben ikimiz de 23 yaşındayız ve neredeyse bir buçuk yıldır birlikteyiz. Oldukça içine kapanık ve içine kapanık biri ve ben buna saygı duymaya çalışıyorum. Facebook'ta neredeyse hiç birlikte fotoğrafımız yok, bir ilişkimiz yok ve bana olan aşkını ilan eden hiçbir büyük romantik jest yapmadı. Bu iyi. Farklı insanların duygularını farklı şekilde ifade ettiğini ve büyük parlak sevimsiz şeylerin gerçeklikten çok aşk filmlerine ait olduğunu anlıyorum.

Sorun şu ki, SO'm eskiden farklıydı. 17'den 19'a kadar bir kızla çıktı ve ona olan sevgisini coşkulu bir şekilde dile getiriyor gibiydi. Gülümseyerek kameraya poz verdikleri, sarılıp öpüştükleri, dağların tepesinde tabelalar tutarken ve karda onu ne kadar sevdiğine dair ayrıntılı mesajlar yazdığı resimler var. Onu ne kadar çok istediğinden, ona ne kadar ihtiyaç duyduğundan, onu her zaman nasıl seveceğinden bahsetti... hepsini hala görebildiğim halka açık bir forumda. Onlar da hala arkadaş, bu yüzden tam olarak onun geçmişinin bir parçasıymış gibi değil.

Ona güveniyorum ve beni sevdiğini söylediğinde ona inanıyorum. İnsanların zamanla değiştiğini anlıyorum. Günün sonunda, çok daha önemli olanın, birinin size günlük olarak nasıl davrandığı olduğunu anlıyorum. O da tamamen romantik değil. Sevgililer Günü ve doğum günleri gibi şeyleri kutlarız, sık sık beni sevdiğini söyler ve bana nazik davranır. Ama öyle görünüyor ki, onunla olan ilişkisinde sergilediği tutku ve kendiliğindenlik artık tamamen ortadan kalktı. Bunun sadece olgunlaşmanın bir sonucu mu yoksa beni birini sevebileceği kadar sevmediği anlamına mı geldiğini anlayamıyorum. Düşüncelerinizi takdir ediyorum."
"Yani bu kız ve ben birbirimizden hoşlanıyoruz. Duygularımı itiraf ettim ve iki nedenden dolayı çıkmak istemediğini söylemesi dışında bunları paylaştı.

 1. Okul bitmek üzere. Ondan sonra da yazı 7 saat aralıksız yol gibi olan eyaletimizin iki ucundaki memleketlerimizde geçirmek zorunda kalıyoruz.

 2. Bir ilişkiye girmeden önce eşyalarını toplamak istiyor. Asla hayır diyemez ve sonunda ""tabakında çok fazla şey taşır"". Çok fazla gönüllülük yapıyor. Bu yüzden, çıkmadan önce kendini organize etmek istediğini varsayıyorum.

Sonunda, ""Ağustos'ta çıkma hakkında görüşeceğiz"" dedi.

Burada bir ay gibi bir süremiz kaldı. Ben şimdi ne yapacağım? Onu buna zorlamayacağım ama onunla takıldığımız zaman daha cilveli mi yoksa alıngan mı olmalıyım bilmiyorum."
"Orijinal yayının bağlantısı:

Böylece dün gece her şey hakkında konuşmayı bitirdik. Ona tüm endişelerimi ve durum hakkında ne hissettiğimi anlattım. Söylediğim her şey hakkında söyleyecek bir şeyi varmış gibi görünüyordu. Çok rahatlatıcıydı ve bana gerçekten değer verdiğini hissettim.

Aşağı inmesi ve her şey hakkında, temelde hayatının o kısmındaki kapıyı temelli kapatmak istediğini söyledi. O kadar uzun zaman olduğu için kardeşini de gelip görmek, takılmak ve arayı kapatmak istiyordu. Ayrıca aralarında hiçbir şey olmayacağına, benimle olduğuna ve onun bunu anlayıp saygı duyduğuna dair bana güvence verdi.

Ayrıca birlikte bir geleceğimiz olduğunu hissedip hissetmediğini sordum ve hiçbir şey değişmediği sürece şimdilik bunu gördüğünü söyledi. Hâlâ her konuda kendimi kötü hissediyorum ama dediğim gibi çok endişeli bir insanım. Bu yüzden, bunların sahip olduğum mantıksız duygular olduğunu umuyorum. Her iki durumda da, sadece tüm bu çilenin bitmesini ve her şeyin normale dönmesini istediğimi söyleyeceğim.

Ayrıca yorum yapan herkese çok teşekkür etmek istiyorum, bu benim için çok önemli ve hepsine cevap verme şansım olmadıysa özür dilerim."
"On yılı aşkın bir süre önce dördüncü sınıfta duchenne müsküler distrofisi olan bir arkadaş edindim. O zamandan beri en iyi arkadaşız. Bu dünya için uzun olmadığını erkenden biliyordum ama hiçbir zaman belirli bir zaman çizgisi yoktu. Ellerini başının üzerine kaldırabilmesinden hiç hareket ettirememesine kadar izledim. Durumundan dolayı ağzı zayıflamadığı için her zaman iyi bir sohbetçi olmuştur. Şimdi 25 yaşında, her seferinde bir saatten fazla oturmakta zorlanıyor. Az önce annesiyle konuştum ve arkadaşım yıl sonuna kadar gelemeyecekmiş gibi gelmeye başladı.

Her zaman onun hızlı bir komplikasyondan ya da ani bir şeyden öldüğünü hayal etmişimdir. Sevdiği hiçbir şeyi yapamamak ama zihinsel olarak acıyı ve hayal kırıklığını hissetmek için orada olduğu bu duruma ulaştığını görmek bana acı veriyor. Kendisine dağıtılan el göz önüne alındığında oldukça iyi bir hayat yaşadı, hayal kırıklığıyla bitmesi doğru görünmüyor.

Arkadaşım asker ama. Odasında tek başına yatıp uyumaktansa, arkadaşlarının bir odasında acısını dindirecek. Günün büyük bir bölümünde yatağına bağlı olmasına rağmen diğer arkadaşlarının yine de takılacak bir şeyleri olsun diye bilgisayarını odasına kurdurdu.

Arkadaşım ve ben gerçekten çok yakınız ama onun ölümü hiçbir zaman tartıştığımız bir konu olmadı ve asla ummuyorum. Bence ikimiz de değiştirilemez gerçekler hakkında konuşarak zaman kaybetmektense video oyunları ve televizyon programları hakkında konuşmaktan daha çok keyif alıyoruz.

Yakın bir arkadaşın yaklaşan kaçınılmaz sonuyla nasıl başa çıktın?"
"Erkek arkadaşımın babası geçen yılın Aralık ayı başlarında, o ve ben tanışmadan önce vefat etti. Aralık sonu / Ocak başında tanıştık ve bunun olduğunu öğrenmem biraz zaman aldı (arkadaşları bana söyledi çünkü ne onun ne de benim incinmemizi istemiyorlardı). Şubat ortasında çıkmaya başladık ve bana anlattıklarından ve aramızdaki etkileşimlerden anladığım kadarıyla o zamandan beri pek üzüldüğünü sanmıyorum, ne yazık ki çoğu zaman da mesafeliyiz. zaman çünkü komşu bir eyalette üniversiteye gidiyorum. Bu yüzden, ben kış tatili için şehre dönmeden önce (Aralık ortasından Ocak ortasına kadar) babasının vefatının yıldönümü yaklaşacak. Ayrıca Noel'in hassas bir konu olup olmadığından da emin değilim, konuyu ona gerçekten açmadım çünkü o konuyu bana hiç getirmedi ve konuyu ele alıp sorular sorarak onun üzülmesine neden olmak istemiyorum.

Tavsiye için yardımcı olacaksa, o ve babası çok yakın değildi, babası katıydı ve erkek arkadaşım oldukça asi bir ergendi, bu yüzden erkek arkadaşım büyüyene ve birbirlerini biraz daha anlayana kadar her zaman anlaşmazlık içindeydiler. Ayrıca, benim haddime düşmeyen sebeplerden dolayı, biraz da olsa sorumluluk hissetmesinden biraz endişeleniyorum.

Hiç ebeveynini kaybetmiş yakın bir arkadaşım olmadı, bu yüzden çok fazla acı çekmeden ona nasıl desteğimi vereceğim konusunda gerçekten kayboldum. Sağlayabileceğiniz herhangi bir yardım için teşekkür ederiz."
"Geçen hafta bu kızla akşam yemeğine çıktım, ilk kez onunla takıldım. Bundan önce onunla sadece bir kez görüştüm ve numarasını aldım çünkü benimle ortak bir arkadaş etkinliğinde konuşmaya başladı. Tıklamaya başladık çünkü ikimiz de aynı yaştayız 23 benzer beğeniler aldık. Bir ay ileri sar, ona akşam yemeğine çıkması için mesaj atmaya karar verdim ve ertesi gece boş olduğunu söyledi. O gece akşam yemeğinden sonra benimle takılmanın güzel olduğunu mesaj attı ve iyi geceler dedi. Randevumuzun iyi geçtiğini hissettim ve ondan daha çok hoşlanmaya başladım. Dün ona mesajla sevgilisi olup olmadığını sordum ve gurur duyduğunu söyledi, ancak biri ona çoktan sormuş. Hala şansım var mı?"
"Benim için oldukça yakın bir zamandaydı. Yaşadığım İsveç'te İsveççe, İngilizce ve Matematik dillerinde ulusal sınavlarımız var: İsveç'te aynı yaş grubundaki herkes aynı sınava aynı anda giriyor. Bu oldukça önemli.

Son zamanlarda, benimkini Oral English olarak yaptım. Beş kişilik bir gruptaydık, haberleri tartışıyorduk. Biraz utangaç olan ve orada bulunduğumuz 10 dakika boyunca hiçbir şey söylememiş olan bir adam var ve grubumuzun zamanı neredeyse dolmak üzere. Aniden bir hikaye anlatmaya başlıyor ve bunu iyi yapıyor.

Vegas'ta otellerinde asansöre binen bir çift hakkındaydı. Onlardan sonra kapüşonlu siyah bir adam geliyor. Asansöre binip kapılar kapandığında ""aşağı"" diyor. Çift, saldırıya uğradıklarını düşünerek yere dalar. Zenci gülüyor, yer düğmesine basıyor, oraya gidiyor ve var oluyor, hala gülüyor. Ertesi gün çift, check-out sırasında 100 dolarlık banknotlardan yapılmış bir buket gül alır. Buketin içinde ""Güldüğün için teşekkürler! -Eddie Murphy"" yazan bir not var.

ancak, herhangi bir Snopes ziyaretçisinin bildiği gibi, bu hikaye tam [saçmalık] O bu hikayeyi anlatırken, ben sadece ""Hayır. Bu asla olmadı. Bu bir şehir efsanesi"" demek istedim. Ama ulusal bir testteki son denemesini öylece mahvedemezdim."
"Bu FU bugün olmadı ama başlığın aksini söylediği gibi değil. Her neyse, geçen yaz oldu.
Kız arkadaşım bu hikaye olmadan yaklaşık bir ay önce yanıma taşınmıştı. Güzel bir Pazar günüydü, yani iş yok. Üstelik benim doğum günümdü. Hesabını yaparsan (pazar+doğum günü+yeni taşınan kız arkadaş) neden biraz seks beklediğimi anlayabilirsin.
Bu yüzden ""Doğum Günün Kutlu Olsun"" şarkısını duyduğumda ve kız arkadaşımı gerçekten yaramaz bir iç çamaşırıyla gördüğümde oldukça mutlu oldum. Her neyse, gidiyoruz. Şimdiye kadar yaptığımız en iyi seksti. Orgazm olmak üzere olduğunu gördüm, bu yüzden daha hızlı gitmeye başladım. Zirveye ulaştığında bir bacağı titremeye başladı. Yalan söylemeyeceğim, gerçekten çok sıcaktı ve kendimi seks tanrısı gibi hissettim. Birdenbire yeteneklerimin tadını çıkarırken

**""MEEEEEOOOOOOOOOOOOOOOO""**

İnanılmaz derecede gürültülüydü ve bizi korkuttu. Görünüşe göre kız arkadaşım bacağıyla bir lambayı tekmelemişti ve kedimizin o horoz engelleyicisi, altına saklandığı karyoladan çıkmak için * bunun * mükemmel zaman olduğuna * karar verdi. Düşen lamba onu bayılttı. Hiç hareket etmiyordu, biz de kalkıp giyinmeye başladık. Kız arkadaşım veterineri ararken (neyse ki yakın bir arkadaş ve oldukça yakınlarda yaşıyor), kediyi kontrol ettim: nabzını hissedebiliyordum, bu yüzden onu taşıma kafesine koydum ve sonra arabaya koştuk.
Yarı yolda ve Tanrıya şükür, küçük piç çok tatlı bir miyavlamayla uyandı.
Onu kontrol eden ve bize her şeyin yolunda olduğuna dair güvence veren arkadaşımıza vardık. Kız arkadaşım günün geri kalanını kediye sarılıp ağlayarak geçirdi. O zamandan beri, seks yapmadan önce kediyi aramalı ve onu odadan çıkarmalıyım, bu da havayı bozabilir."
"Yani, bu dün oldu ve şimdiye kadar yazmak için zamanım olmadı. Biraz arka plan – Çoğunlukla yenilemeler için araba sigortası poliçelerini inceleyen bir çağrı merkezinde çalışıyorum; hem gelen hem de giden arama yapıyoruz. Ayrıca evden çalışma gibi harika bir ayrıcalığa sahibim. 2 kedim ve 10 aylık bir Alman Çoban / Laboratuvar karışımı köpek yavrusu var, ikincisi, ben çalışmaya çalışırken kedileri korkutmaktan ayırmak için genellikle ev ofisimde yanımda tutuyorum.

İşte buradayım, normal gibi çalışıyorum. Pup, gerçekten sinir bozucu olmak ve aptal köpek yavrusu sesleri çıkarmak için her yere zıplamak için iyi bir zaman olduğuna karar verir. Şimdi, tüm görüşmelerimiz kaydediliyor ve haftada 5 görüşme için ""koçluk"" yapıyoruz. Bunlar, yöneticilerimiz tarafından derecelendirildiğimiz, rastgele olduğu varsayılan 5 aramanın yalnızca haftalık incelemeleridir. Pantolonsuz durumumu korumak, tüm gün yatakta yatmak iş akışımı sürdürmek veya genel olarak işimi sürdürmek için iyi yapmalıyım (küfürlü sözler beni kovdurur.)

Her neyse, burada çıldırıyor ve sonra bir giden arama beliriyor. Kendimi tanıtıyorum ve bu 80 libre iblis köpek çocukla savaşırken aramamın nedenini açıklamaya başlıyorum ve giriş konuşmamı bitirir bitirmez kulaklığımdaki sessize alma düğmesine basıyorum ve en kızgın babamın ses tonuyla bağırıyorum: ""GİT LAYYYYYYY DOOOOOWWWWWNNNNNN!!!!!"" Aylak aylak uzaklaştı ve ben dikkatimi tekrar aramaya yönelttim, sessize alma düğmesine basmak için aşağıya baktım ve aslında sessize alma düğmesine basılmamış olduğunu fark ettim ve bu rastgele bayana arabasını sorduktan sonra uzanmasını söyledim. sigorta. ""Uhhhhh..."" diye bir ses duydum. hatta ve hasar verildikten sonra utanmış ve endişeli paniğim içinde hemen telefonu kapattı.

Bu arama, bu hafta incelenmek üzere ""rastgele"" seçilirse, derin bir bokun içinde olabilirim."
"Onu hiç aldatmadım ama ayrıldığımda büyük bir hata yapabileceğimi düşünüyorum. Başka sorunlarımız da var. Gerçekten çocuk istiyor ve her gün bunun hakkında konuşuyor. Kendimi ondan çocuk sahibi olarak göremiyorum çünkü onun iyi bir anne olacağını düşünmüyorum. O gerçekten iyi bir insan ama ben ona aşık değilim.

Ayrıca çok seçici olduğum ve oradaki hiç kimsenin mükemmel olmayacağı korkusu var. Karım her yerde oldukça harika ama ben ona aşık değilim. Artık ona fiziksel olarak ilgi duymuyorum. Beraber kalırsak mutlu olacağını biliyorum, boşanmak zorunda kalmasaydım maddi olarak çok daha iyi durumda olurdum. Beynimi ona sonsuza kadar aşık olduğumu düşünmesi için kandırmanın bir yolu var mı?"
"Yani ilişkimiz boyunca iniş çıkışlar yaşadık, 2 yıldır birlikteyiz. Yaklaşık 6 ay önce benzin istasyonu memuru olarak işe girdi. O çok, yani Çok çekici ve erkekler ona atıştırmalıklar, piyango biletleri alma ihtiyacı hissediyor ve doğrudan ona ""bahşiş"" olarak para veriyor. Arkadaşlar. Ondan tüm bu hareketleri hariç tutmasını istedim, ama bu hala oluyor. Öğle yemeğini yemek için uğradığım zamanın yarısında bir adam tezgâhın arkasından onunla konuşmayı yeni bitiriyordu. Bugün içeri girdim ve orada oturmuş yeni adamlardan bazılarının eline ve koluna bir keskin kalemle çizim yapıyor. Yani bu adam kulaktan kulağa gülümsüyor, o da onun üzerine eğilmiş sadece karalama yapıyor... sonra beni görüyor ve ""başlama"" diyor ve hızla aramıza giriyor ve beni engellemeye başlıyor ve beni kapıya doğru yürütüyor. Kızgın ayrılıyorum ve bir kelimeyi açıklamasına bile izin vermiyorum. Daha sonra yarım saat içinde beni 46 kez aramaya devam ediyor. Kızgın olduğum için haksız mıyım?"
"Birkaç ana internet ve sosyal kuralı çiğnedim. Liseden bir tanıdığım, Hristiyanlığın çelişkili olduğu ve daha yüksek bir gücün veya ""Tanrı"" nın kendi görüşüne göre bu çelişkileri nasıl onaylamayacağına dair bir durum yayınlıyor. Bundan sonra bir adam bazı örnekler istedi, ben de adem ve havva'nın insanın düşüşüyle ​​ilgili hikayesini gündeme getirdim. İkimiz de medeni bir şekilde pozisyonlarımızı ve puanlarımızı paylaşıyoruz.

Bu liseli tanıdığımın facebookta soyadını kısalttığını unutmuşum. Tartıştığım adam onun babası. Bırakın babasını, en başta bu adamı zar zor tanıyorum. Bu yüzden beni doğrudan ilgilendirmeyen, iki şekilde de kanıtlanamayan, sosyal sınırları aşan bir tartışmayı facebook'ta yayınladım. Sadece katılmamayı kabul etmeli miyim? Söyle, ah bu konu hakkında daha fazla okuyacağım iyi bir fikir, tartışma için teşekkürler? Facebook'umu tekrar silmek mi? Yüzünü kurtarmak için umut olduğunu sanmıyorum. Kabul etmeliyim ki, zaten pek iyi bir itibarım yok, sadece beni ilgilendiren bir şeye cevap verdim ve ne yaptığımı çok çabuk anladım."
"17 yaşındayım. Dün gece yarısı civarında babamın '06 Audi A3'ünü çakıllı bir yolda, belirtilen hız limitinin yaklaşık 5 km/sa üzerinde bir hızla kullanıyordum. Bir köşeyi döndüğümde, yolun karşısında koşan bir şey vardı. Bundan kaçınmak için yoldan çıktım, kaymamı fazla düzelttim ve yolun kenarından uçarak ormana girdim. Toplamadıysa, en az 10.000 $ değerinde hasarı var. Neyse ki kimse yaralanmadı. Polis memuru gerçekten iyiydi ve dikkatsiz sürüş cezasından feragat etti ve çekici şoförü gerçekten iyiydi. Babam kesinlikle öfkeli (anlaşılır bir şekilde). Bunların hepsi 9 saat önce oldu ve ben hala titriyorum. Kazayı kafamda tekrar tekrar yaşamaktan alıkoyamıyorum ve onu analiz etmekten ve kendime neyi farklı yapmam gerektiğini söylemekten kendimi alamıyorum. Kendimi bu şeyleri düşünmeyi bırakmanın kolay bir yolu var mı?"
"Bu yüzden bu gece evime yenik bir şekilde geri dönüyorum ve şu anda yaşama isteğimden tamamen yoksunum.
Ordu Ulusal Muhafızları için İstihbarat Analistiyim. Bir Çok Gizli Gümrükleme sahibiyim. ve ben 20
Zaten eğlence içindeyim çünkü ayıkken, sarhoş bir arkadaşımı eve götürdüm, onu eve bırakırken üzerine ot bulan sarhoş bir arkadaşım polis tarafından durduruldu.
90 günlük bir saptırmadayım, ayda 1 UA, her gün 'Renk'imin çağrılıp çağrılmadığını görmek için arayıp alkol testi yaptırıyorum. Bu gece, bir hafta sonra evlenecek olan bir arkadaşımla (beni heyecanlandırmak bile çok zaman alıyor) 2 çekim yapmaya karar verdim ve bunu yapamıyorum. Neyse ki, bizi diğer arkadaşlarla buluşmak için bir yere götüren diğer arkadaşım, açık bir kapla kenara çekilip nefes ölçümü yapıldı ve hapse atıldı.
Ben (iyi huylu, yeni yenilenmiş bir Hristiyan olarak (birkaç aydır, yeni bir sayfa açmaya çalışıyorum)) memura bütün gece olanları anlattım.
oyalama sırasında sicilime başka bir şey olursa tamamen mahvolacağımı açıklıyor. TS izni gitti, faturaları ödemek için ADOS işi gitti ve 2 şeyden 1'i daha olurdu... C: İzin iznimi kaybederim ve UMUTLA başka bir işe yeniden sınıflanmama izin verilir ve 20.000 $ borcum olur veya B: Bana verdikleri işe sahip olmadığım için ordudan atıldım ve askere alınma ikramiyesi için hala onlara 20.000 dolar borçluyum.
Her iki şekilde de bakarım.. İyi bir şey yaptığım ve polise bir şeyler içtiğimi söylediğim ve onunla gece hakkında işbirliği yaptığım için mahvoldum.
Öyleyse sorum şu.. Neden ülkeyi terk edip sadece dünyayı dolaşıp tüm ailemi ve hayatımı geride bırakıp seyahat etmeye ve İncil okumayayım......

Ve bu arada.....AMA....Elimden geleni yapacağım.''"
"Tamam, parayla aram hiç iyi olmadı, 26 yaşında olduğumu ve hayatımda yaklaşık 120.000 £ kazandığımı ve bir dizi iğrenç akşamdan kalma ve biraz havalı dışında tam anlamıyla gösterecek hiçbir şeyim olmadığını düşünmek ayak parmaklarımı kıvırıyor hikayeler.

Geçenlerde yurtdışında bazı hayır işlerinden döndüm ve oldukça iyi maaşlı bir işe girdim. Sınırsız komisyonla 20.000 £ temel maaş. İşleri perspektife koymak için, bu ay 1975 sterlinlik komisyonu temizledim ve bunu gelecek ay için şimdiden eşleştirdim (komisyon bir ay sonra ödeniyor).

Oldukça fazla seyahat ediyorum ve Güneydoğu Asya, Avustralya'yı görmeyi ve ""yerleşmeden"" ve ciddi bir bayan arkadaş bulmaya çalışmadan önce erkek kardeşim ve doğmamış oğluyla (sadece birkaç aylığına da olsa) Yeni Zelanda'da olmayı çok isterim.

Birleşik Krallık'ta olduğumu ve ideal olarak en fazla 18 ay içinde yola çıkmak istediğimi, şu anda ailemle yaşadığımı ve yakın zamanda ciddiye almayı düşündüğüm bir spor salonuna katıldığımı belirtmekte fayda var (bu yüzden o kadar cazip değilim) partiye gitmek). Sonuç olarak, ""eğlenceli"" para olmadan, harcamalarımı yaklaşık 500 P/M olarak belirleyebilirdim.

Herhangi biriniz bana maaşımın geri kalanıyla bu kadar kısa bir süre için yapılacak en iyi şeyin ne olacağını söyleyebilir misiniz? Konu bu olduğunda kelimenin tam anlamıyla berbatım ama 26 yaşında kişisel finansın inceliklerini öğrenmeye başlamamın tam zamanı olduğunu düşünüyorum.

Teşekkürler!"
"Yönetim Bilişim Sistemleri bölümünden yeni mezun olarak yapabileceğim bir şey var mı? Kelimenin tam anlamıyla ilgili herhangi bir alandaki her iş 2-10 yıllık deneyim gerektirir. Bu deneyimi nasıl elde ederim? Deneyim arazisine gidip deneyim perisine sormam gerekiyor mu? Catch-22 türünden bir şekilde sinir bozucuydu. İş bulamadığın için deneyim kazanmıyorsun, deneyimin olmadığı için iş bulamıyorsun. Eminim bu durumdan rahatsız olan tek kişi ben değilimdir. Üniversiteyi bitirir bitirmez iyi bir iş buldum ama bu, olmak istediğim alana uzaktan yakından bile benzemiyor. Temelde borç tahsilatı ve kendi faturalarımı ödememe zar zor yetiyor.

Sonunda (boş) bir Analist olmak istiyorsam hangi işi alabileceğimin cevabını henüz bulamadım. (boş) iş, veri, sistemler, iş veri sistemleri anlamına gelir. Adını ne koyarlarsa koysunlar. Yol yok. Yön yok. Ya 2-10 yıllık tecrüben var ya da yok.

Ve beni gereksinimlere başlamaya bile zorlama. 6 farklı makinede 10 farklı dili sıfırdan kodlayamıyorsanız aramayı bırakabilirsiniz. Bunların hepsini bilmeniz ve İngilizce, İspanyolca ve Portekizce konuşmanız gerekiyordu. Siktir et beni"
"arka plan : Üniversitenin başlangıcından bu yana neredeyse 4 yıldır Sarah ile çıkıyorum. Geçmişte bazı anlaşmazlıklarımız oldu ama hala ona karşı hislerim var.

Geçen ay biriyle(Rose) tanıştım. Beni uzun zamandır hissetmediğim kadar mutlu eden biri. Diğer insanlardan ne kadar farklı olduğum konusunda yalnız olduğumu düşünmeye başlamıştım, ama en korkunç şey gerçekten ilk konuştuğumuzda oldu - söylediği HER ŞEY bende yürekten yankılandı. Sanki dünya benim bir kopyamı yaratmıştı, mutluluğu bulmam için mükemmel bir eş. Sırf onunla vakit geçirmek için bile olsa sosyal olmak istememe neden oluyor ki bu çok içe dönük olduğum için benim için çok büyük bir şey.

Ama ben bunu hak ediyor muyum? Her şeyi daha iyi hale getirmek için her şeyi yapmasına ve hatta benim korkunç hatalarımı kabul etmesine rağmen, son zamanlarda Sarah için pislikten başka bir şey olmadım. Onun için aşırı üzüntü pahasına geldiğinde mutluluğu hak ediyor muyum? Cevabın evet olduğunu biliyorum ama bunu ona nasıl yapacağımı bilmiyorum. Yaşadığım her şeyde benimle oldu ve aramızda yürümesi için büyük fedakarlıklar yaptı... Gerçek bir bağımız var ve bazen gergin olsa da, hala orada bazı gerçek duygular var,,, değil mi? orada mı? Kahretsin, bilmiyorum bile. Kafam karışmış gibi hissediyorum ve yapabileceğim hiçbir şey zihnimi temizleyemiyor.

Bir yol ayrımında olduğumu hissediyorum ve bir sonraki kararım kim olduğumu ve sonunda neye benzeyeceğimi etkileyecek. Bir yandan, Sarah'nın hüznü pahasına Rose'la mutluluğun peşinden koşabilirdim, Rose'la benim zaten çalışacağımıza dair hiçbir garanti yoktu; ya da hayattaki kaderimi kabul edip iyi olabilecek ama asla harika olmayan bir hayat yaşayabilirim...

Önümüzdeki hafta nasıl geçecek bilmiyorum... Sarah'yı bir ay sonra ilk kez göreceğim ve ona nasıl bakıp bu duygusal aldatma için kötü hissetmeyeceğimi bilmiyorum. Yaptım ve hala taahhüt ediyorum."
"Bu adamla yaklaşık bir aydan biraz daha uzun bir süre önce internette tanıştım. Ben 19, o 26. Özellikle aynı dinden ve dinden geldiğimizi anlayınca hemen anlaştık. Yüz yüze görüşmeden önce bir süre konuştuk ve tüm konuşma boyunca cinsel hiçbir şeyden bahsetmedi, ama çok kibar ve ilgiliydi. İlk kez buluştuktan sonra, şahsen inanılmaz bir şekilde anlaştık ve gecenin ilerleyen saatlerinde (gerçek seksin yanı sıra) bazı cinsel aktiviteler meydana geldi. Sonraki hafta evime geldi ve gerçekten başardık ve geçenlerde üçüncü bir randevuya gittik ve işler gerçekten iyi gidiyordu. Ne zaman buluşsak, bana mesaj atarak harika vakit geçirdiğini ve yakında başka bir şey planlamamız gerektiğini söylerdi. Ama yüz yüze görüştüğümüz zamanlar arasında mesajlarıma neredeyse hiç cevap vermiyor (6-10 saat civarında). Sonunda verdiğinde, güzel, uzun bir cevap / biraz cilveli bir cevap veriyor, ancak zar zor cevap veriyor ama şahsen benimle harika vakit geçiriyor gibi görünüyor ve her zaman planlar yapmak istiyor, kafasının nerede olduğu konusunda kafamı karıştırıyor. Ayrıca, mesajına cevap vermezsem, bir veya iki gün sonra nasıl olduğumu soran mesaj atıyor vb.

Bu adamın ne isteyebileceği konusunda kafam karıştı, ister kısa vadeli ister uzun vadeli bir şey olsun. Ayrıca, mesajlarımı bu kadar görmezden gelmesi, kaçınılmaz olarak BENİ onun hakkında istediğimden daha fazla düşündürüyor, ama ne yapmam gerektiğine dair herhangi bir tavsiyeniz var mı?

Şimdiden teşekkürler."
"Bazı yaratıcı intikam fikirleri arıyorum, ne kadar destansı o kadar iyi.

**Arka hikaye**: Güney Kore'de yaşıyorum ve çalışıyorum. Gülünç cep telefonu mesajlaşma yetenekleri nedeniyle, Kore'deki herkes başka birinin kisvesi altında metin mesajları gönderebilir ve diğer kişi olarak görünmesini sağlayabilir (yani: başka birinin telefonundan patronunuza istifa ettiğinizi söyleyen bir metin gönderirsiniz.. .. dahili kurumsal bok fırtınası başlar .... fikri anladınız.) Birisi bir yerlerde bunun ülkedeki tüm Kore cep telefonlarında olması için iyi bir seçenek olduğunu düşündü.

***GERÇEK hikaye***: Geçen Pazar sabahı, şu anda görüştüğüm iş yerindeki sevimli bir kızdan gelen bir kısa mesajla uyanıyorum. Şöyle yazıyor: ""Üzgünüm ama bence herpes için test yaptırmalısın. Anladım."" Sonraki birkaç dakika, internette çılgınca beni test edebilecek klinikler, hastaneler ve merkezler ararken bir tür pus içinde geçiyor (btw, Kore'de bir Pazar günü açık bir klinik bulmak zor.)

Sonunda sakinleşiyorum, sıcak bir duş alıyorum ve yeni ""herpy derp""imle hayatımı yeniden değerlendiriyorum. Bana mesajı gönderen tatlı kıza mesaj atmaya karar verdim. Belki biraz ışık tutabilir. ""Bilgi için teşekkürler. Nereden check-out yaptırabilirim?"" ""???"" ile cevap verdiğinde beş dakika geçmez. Reddit, hayatımda üç soru işareti gördüğüme hiç bu kadar sevinmemiştim.

Şimdi tatlı kızı arıyorum, birkaç dakika bana nasıl göndermediğini konuşuyoruz ve beynim senin sahte mesajlar gönderebileceğini fark ediyor. Hemen iş yerinde şişman bir kaltak olduğundan şüpheleniyorum. Aslında ikimiz de bir numaralı şüphelimiz olarak şişko sürtükten şüpheleniyoruz. Bugün Perşembe (Güney Kore'de) ve SK ofisinden yeni döndük ve onun şişko sürtük olduğuna dair inkar edilemez kanıtımız var.

Öyleyse reddit, intikamımı almanın yaratıcı yollarını arıyorum. Ayrıca sevimli kız adına soruyorum, yani bu intikam hikayesinde rol alan iki oyuncu daha da tatlı olur."
"Birkaç ay önce taşındı. Evlendiğimden beri ilk kez birinin yanına taşınıyorum. Belki de sorunun bir parçası bu.

Bu şehirde bir hayat kurmaya çalışıyor ama çocuklarını özlüyor. Eski şehri gibi iki haftada bir ziyaret edildi. Eski şehrinde belki 30-45 dakika uzaklıktaydı. Burada, daha çok 2 saat gibi. İş ya da hastalık nedeniyle onları görmeye gidemediği birkaç hafta oldu. Sonunda kırılma noktasına geldiğini ve geri dönmek istediğini söyledi. Beni hala sevdiğini, hala benimle bir ilişki istediğini söylüyor. İdealinin orada birlikte yaşamamız olduğunu söylüyor. Ama o zaman oğlum 2 saat uzakta olur ve şu anki 50/50 velayet durumu hiç yürümez, ayrıca orada benim için hiçbir şey yok. Şehir öldü.

7/24'ten sadece hafta sonlarına uzanan bir ilişki isteyip istemediğimi bilmiyorum. Tuhaflıkları var ama iyi olduğu zaman gerçekten iyi oluyor. Şimdi yarı zamanlı bir kız arkadaş olmayı kaldırabilir miyim bilmiyorum. Her şeyi ellerimi yıkasam mı yoksa işe yarayıp yaramadığını görmek için biraz zaman vermeli miyim?

İşin içinde başka bir erkek ya da kadın yok. O sözünün eri bir adamdı ve açıkçası, burada okuduğum yazılara bakılırsa (ben aktif bir üyeyim), ne kadar dik duran bir adam olduğu karşısında şok oldum."
"Bu yüzden, bu kızı gerçekten sevdim (ikimiz de 18 yaşındayız) bir yıldır (sınıf arkadaşıyız, artık son sınıftayız) ve geçen ay bana karşı da hisleri olduğunu söyledi.

Çıkmaya, dışarı çıkmaya ve öpüşmeye başladık ve bazı arkadaşlarla bir bara gidene kadar her şey harika görünüyordu ve o orada bulduğu rastgele bir herifle sevişmeye başladı ve bütün geceyi onunla geçirdi.

Birlikte yaşadığımız her şeyi bitirmeye çalıştım ama ertesi gün bana gerçekten üzgün olduğunu ve sarhoş olduğunu söyledi, ben de onu affettim.

Bu haftaya kadar ileri sar, onun hala sürekli olarak o adamla konuştuğunu ve hatta onu gördüğünü biliyorum (bunu bilmemem gerekiyor). Dahası, hala arkadaş grubunda olan eski sevgilisiyle daha fazla zaman geçirmeye başladı.

Muhtemelen şansımın tükendiğini biliyorum ve onu unutmaya çalışıyorum ama olay şu ki hala birlikte 2 aylık derslerimiz var ve onu öylece görmezden gelemem, o çok hassas bir insan ve her zaman şikayet ederdi. Bana çevresinde yakın arkadaşlarının olmaması.

Ayrıca, 2 ay içinde girmem gereken çok önemli bir sınavım var ve çalışmaya odaklanamıyorum çünkü her zaman onu ve ne yaptığını düşünüyorum, hatta her saat başı onun ve arkadaşlarının FB'sini kontrol ediyorum."
"70 yaşını geçmeyi umuyorum ama 15 yıllık karım [34] böyle bir yaşam olayından geçtiğimi düşünüyor.

Kısa bir süre önce boşanma fikrini gündeme getirdim ve sonuçlar korkunçtu. Bağırmak vardı. Bulaşıkların parçalanması. Şimdi bana hiç güvenmiyor bile. Gerçekten keşke onu geri alabilseydim ve her şeyin eskisi gibi olmasına geri dönebilseydim.

Hiç aldatmadım. Ben pornografi izlemiyorum. Kız arkadaşlarım yok çünkü her zaman çok yakınlaşıyorlar.

Artık işimden ayrıldım ve evde kendi işimi kurma sözü verdim.

Onu on yıl boyunca destekledim ama şimdi mali durumumu her iki isme de aktardım ve kendimi mali açıdan ona bağımlı hale getirdim. Umarım bu ayrılmaya veya aldatmaya niyetim olmadığını gösterir.

Çoğunlukla kendimi diğer ilişkileri veya seksi düşünemeyecek kadar yormak için günde 2 saat çalışıyorum. Spor salonum promosyonları için model olmamı istedi ama bunun onu rahatsız edeceğini bildiğim için reddettim.

O olmadan hiçbir yere gitmem. Hatta arkadaşları benden dans etmemi istediğinde bile reddediyorum.

Benim yüzümden en iyi arkadaşını kaybetti ve bunun farkında değil. Ben kötü hissediyorum. Üçümüz birlikte buluşacaktık ama birdenbire karımla konuşmayı bıraktı ve bana mesaj atmaya başladı... onunla yalnız buluşup buluşamayacağımı sordu. Bir şey olmadan tüm bağlarımı kopardım.

Karımı çok önemsiyorum ve onu aptalca bir aşamada kaybetmek istemiyorum.

Sanırım çok fazla endişeleniyorum çünkü hiç çocuk yapmadığım ya da seks yapmadığım için pişmanım. Hiçbir zaman kendime ait bir yerim olmadı. Seks yapmıyoruz ve asla yapmayacağımı kabul ettim. Tutulmaktan mutlu ama daha fazlasını yapmakta sorunları var ve ben onu asla suçlu hissetmeye zorlamak istemedim."
"Eski kız arkadaşımla 2 yıl çıktık ve eylül başında ayrıldık, aramız iyi ve sömestr boyunca görüşmeye devam ettik. Ayrıldığımızda konuşmayı kesmemizi istemediğini ve kış tatilinde bizden bahsedeceğimizi söylemesine rağmen...

İşte kış tatili geliyor ve 2 hafta sonra iki kez takıldık. Bir kez tüm arkadaşlarımızla ve bir kez sadece ikimiz (hakkında konuşmadık sadece öğle yemeği yedik ve yetiştik. İyi gitti ve hatta 2. yıl dönümümüzde ona verdiğim yüzüğü hala taktığını fark ettim) .

Ama şimdi ona dün konuşabilir miyiz diye sordum ve hiç cevap vermedi ve sanki bu konu hakkında konuşmaktan kaçınıyor gibiydi. Bugün, buluşup bizim hakkımızda konuşabilir miyiz diye mesaj attığımda havasında değildi. Hazırlıksız yakalandım, ona şu anda bunun hakkında konuşmak istemezse geri adım atacağımı söyledim. ""Güzel olur"" diye cevap verdi.

Sadece neler olduğu konusunda kafam karıştı. Hâlâ yüzüğü taktığı için tekrar bir araya gelecek gibiydik ve onu geri istediğim için kör olmuş olabilirim. Ama şimdi sadece emin değilim, kafam karıştı ve biraz incindim. Söylediğim gibi geri çekileceğim ve önümüzdeki haftalarda onunla tekrar iletişime geçeceğim."
"Ben 3 yıldır bekar olan 23 yaşında bir kadınım. Son ilişkim kötü bir şekilde sona erdi ve temelde tüm aşk ve bağlılık arzumu kaybettim. Hangi sorunlarla uğraştığımı anlamak için onun işi olmadığını, liseden mezun olmadığını, para ödemediğini veya bana hiçbir şey teklif etmediğini ama ben gençtim ve aşıktım bu yüzden önemli olmadığını açıklamalıyım.

Her neyse, o zamandan beri biraz yalnız bir kurt oldum. Ben şiddetle bağımsız bir kadınım, neredeyse bir hata. Sanki bir şeyi kanıtlamaya çalışıyormuşum gibi hissediyorum ama bunun ne olduğundan emin değilim.

Yaklaşık 5 ay önce bazı ortak arkadaşlar aracılığıyla bir adamla tanıştım. Silahlar, kamp yapmak ve genel olarak iyi vakit geçirmek gibi pek çok ortak ilgi alanımız var. Yaklaşık bir ay önce ciddi bir şekilde çıkmaya başladık ve benden kız arkadaşı olarak bahsediyor.

Geçen iki gün içinde farklı olduğumuzu fark ettik. O geleneksel değerler konusunda muhafazakar ve ben daha liberal ve alışılmadık biriyim. Bu neredeyse iyi bir şey çünkü beni biraz daha cezalandırıyor ve ben de onun zihnini farklı düşünme biçimlerine açıyorum. Ancak, onun biraz bencil olduğunu fark ettim. Narsist bir şekilde değil ama olayları yalnızca kendisi aracılığıyla ilişkilendirebiliyor gibi görünüyor. Ben onun projeleri ile ilgilenmek için çok çaba harcıyorum ama o benim projelerim ile ilgilenmek için çaba göstermiyor. Son ilişkimden kaynaklanan sorunların beni tekrar incinme korkusuyla gemiyi hemen terk etmeye ittiğini söyleyebilirim ve ayrılmak için nedenler bulmaya neredeyse ÇALIŞIYORUM diye merak ediyorum.

Temelde iki sorunumuz var. Temelde kendimi yalnız kalmak istediğime ikna etmiştim ama gerçekten değer verdiğim bir adam buldum. Beni mutlu ediyor ve onunla olma düşüncesi midemi bulandırmıyor. İkincisi, biz uyumsuz muyuz yoksa ben mi bizi uyumsuz yapmaya çalışıyorum? Zaten onun biraz bencil olduğunu hissediyorsam, bu ilişkiye devam etmeli miyim?"
"ilk aşk [24m] ve ben [20f] 9 ay önce ayrıldık, ancak yalnızca 3 hafta önce katı bir NC başlatmaya karar verdik. Hala onu düşünüyorum ve sürekli özlüyorum ve başka bir kızla görüştüğünü biliyorum, bu da durumu 100 kat daha kötü yapıyor. Ayrılık nedeniyle sosyal çevremin çoğunu kaybettim, bu yüzden o her zaman iyi arkadaşlarla birlikteyken ben çok yalnızım. Kendimi çok berbat hissediyorum ve sürekli olarak bu kalıcı acıyı yaşıyorum ve aklımın bir köşesinde o var ve bunun asla geçmeyeceğinden korkuyorum. Birisi daha az yalnız hissetmem için bazı kişisel zorluk hikayelerini paylaşabilir mi? NC sonunda bir noktada yapması gerekeni yapacak mı? Şimdi bunu başlattığımızda hissettiğimden pek farklı hissetmiyorum."
"8-9 aydır birlikteyiz. Yavaş yavaş tüm arkadaşlarını tanımaya başladım ve geçen gece nihayet on yaşından beri arkadaş olduğu bu kızla tanıştım. Geçmişte erkek arkadaşı bana ondan çok hoşlandığını söyledi ve askerden izinliyken bir randevuya çıkıp öpüştüler ama o arkadaşlığı bozmak istemediğine karar verdi ve bu yüzden asla ilerlemedi. Gizliden gizliye ona hala küçük bir köpek yavrusu aşık olduğunu düşünüyorum ama bu farklı bir hikaye.

Her neyse, bir oyun gecesi için onun evine gittik ve o çok... sersemdi. Erkeklerin bundan hoşlandığını düşündükleri için aptal gibi davranan ortaokuldaki kızlar gibi. Ve sorun değil, o hala çok havalıydı ve ben çok eğlendim. Ama ertesi gün erkek arkadaşım bana profesörlerinden birinin çok seksi olduğunu söyledi ve onu tarif ettiğinde, onun çekici olduğu tüm bu kızlardan (ve eski kız arkadaşından) ne kadar farklı olduğumu fark etmemi sağladı. Çoğu sarışın, sahte göğüsleri var, çok zayıflar, biraz salak, parti yapmayı ve sarhoş olmayı seviyorlar.

Çekici değilim, sağlıklı besleniyorum ve çok egzersiz yapıyorum bu yüzden iyi bir fiziğim var ve vücuduma bakıyorum. Görünüş olarak ortalama olduğumu söyleyebilirim ve bunda sorun yok. Ben de inanılmaz derecede zekiyim. Mühendislik okuyorum ve en büyük ineğim. Bu kızların tam tersiymişim gibi hissediyorum. Uzun boyluyum, yeni insanların yanında beceriksizim, bir partide sarhoş olmaktansa evde tek başıma sarhoş olmayı tercih ederim, benim vücut ölçülerime göre küçük göğüslerim var, sadece geçmişte onun ilgilendiği kişi değilim. Eski kız arkadaşı da mükemmel bir vücuda sahip değildi ama o da biraz salaktı ve her şeyden çok partilere düşkündü."
"O yüzden apartmanıma girmek için geçmeniz gereken iki kapı olduğunu söyleyerek başlayacağım. İkisi de ağır ve koridorun içindeki kapı bir anahtar gerektiriyor ve bazen açılması zor. Genellikle birinin geldiğini görürsem ya o kapıyı açık tutarım ya da o kadar garip bir mesafedeyseler kapıyı çok açık bir şekilde yavaşça kapatırım ki mandal kilitlenmesin ve elleriyle uğraşmasına gerek kalmasın. anahtarlar.

^(Cidden, ne kadar ağır olduğu için bu kapıyı tek elle açmaya çalışırken 3 anahtarlık kırdım.)

Her neyse, her gün aşağı yukarı aynı saatlerde kahve içmeye çıkıyorum ki bu da genellikle bu kadının eve döndüğü saate denk geliyor. İç kapıyı açacağım ve onun için açık tutacağım ve o tek kelime etmeden yanımdan geçip gidecek, çoğu kez dönüp özür dilemeden bana çarpacak.

Bugün onu bir elimde telefonu, diğer elimde alışveriş çantasıyla binanın girişine doğru karşıdan karşıya geçerken gördüğümde, gözlerimi ona diktim ve çok bariz bir hareketle iç kapının elimden kaymasına izin verdim. Kapı çarparak kapandı ve kilitlendiğinden emin olmak için ayağımla (onun görüş alanının dışında) dürttüm. Bana inanılmaz bir bakış attı ve ben binadan çıkarken sonunda onu yoldan çekmeyi başaran *ben* olmuştum."
"Reddit, bugün bir öğrencinin davranışına sinirlendim ve yanlış bir şey yapıp yapmadığımı öğrenmek istedim!

Bu yüzden, bu adam kapıma geldi ve bana bazı belgeler gösterdi (bir üniversiteye kabul edildiğini ve biraz gözetim yardımına ihtiyacı olduğunu). Tipik olarak insanların ona 20 dolar verdiğini, ancak onun için herhangi bir miktarın iyi olduğunu söyledi.

Mahallemizde bunun gibi adamları çok sık gördüm, daha önceki tüm erkekler benden (biraz komisyon alsınlar diye) bir gazeteye abone olmamı isterlerdi ve aynı şekilde aboneliğimi iptal edebileceğim konusunda bana bir tüyo verdiler. aboneliğimin başladığı gün.
Bu abonelik iptali vb. İle ilgili deneyimlerim nedeniyle, sadece 5 $ teklif eder ve onlardan beni bu abonelik konusunda rahat bırakmalarını isterdim.
Ben de aynısını bu adamla yaptım, benden konuyu açıklamayı bırakmamı ve sadece 5 dolar almamı istedi, başlangıçta kabul etti, ancak daha sonra tam bir değişikliğim olmadığını fark ettim. Aynı adama 20 doları bozuk para verip vermediğini sordum, hayatının ne kadar zor olduğunu ve 20 doların durumunu nasıl değiştirebileceğini anlatmaya başladı vs. Onu durdurdum ve beni suçlu hissettirme dedim ve sana 5 dolar vermeye karar verdim dedim. nedenlerinizi dinlemeye başlamadan önce ve ben de öğrenciyken böyle zor zamanlar geçirdiğimi ekledim.
Bu noktada o adam sinirlendi ve bana ırkım, dinim vb. Üzerine küfretmeye başladı ve binayı terk etti.
Reddit, fikrini söyle, yanlış mı yaptım?"
"Bekar olduğunuzda, SO'nuz için iyi görünmek konusunda endişelenmenize gerek yok. Sevdiği küçük aptalca şeyleri yaparak kadınını mutlu etme konusunda stres yapmana gerek yok. Klozetin kapağını indirmeyi unutmak, hangi diziyi izleyeceğimi tartışmak yok. Tarihlerde para harcamaya gerek yok. Arkadaşlarının yaşadığı aptalca saçmalıkları dinlemeye gerek yok. Arkadaşlarınla ​​​​takılmak, spor izlemek ve içki içmek istiyorsan, bunu ""bae"" ile temizlemene gerek yok. Bir ilişki içinde olmak seni kurutacak. Çıkmamak/aşık olmamak çok daha az stresli ve daha mutlu.

Arkadaşımın yıllardır bir ilişkisi var ve kız arkadaşı onu drama ve saçmalıklarla boğuyor ve o buna katlanıyor. Kişisel deneyimlerden sonra, senden hoşlanıp hoşlanmayabilecek birini strese sokmanın ve sonra sevmediğini ve seni sürgüne göndermesinin zaman kaybı olduğuna tanıklık edebilirim. Bekar olmak ve kimseyle romantik olarak ilgilenmemek, hayatı yaşamanın daha basit bir yoludur."
"Şu anki kız arkadaşımla 3 yıldır birlikteyim ve onu çok iyi tanımaya başladım; bekaretimizi birbirimize kaptırdık ve birbirimizi oldukça iyi anlamaya başladık (gerçi ben onu onun beni anladığından daha iyi anlıyorum).

Ek olarak, birbirimizin ailesini oldukça yakından tanıyoruz. O, değer verdiğim Hıristiyanlığa geçmemdeki birincil katalizör ve ailesi benimkini biliyor ama diğer kızla daha çok bağlantı hissediyorum. Ne yazık ki, kız arkadaşımın benden daha çok hoşlandığını hissediyorum ve bir süredir iyi arkadaş olduğum diğer kıza (duygusal ve fiziksel olarak) ilgi duyuyorum.

Bununla birlikte, kız arkadaşımla sahip olduklarımızın oldukça iyi olduğunu hissediyorum, ancak bazen bu diğer kişiyle yapabileceklerimin daha iyi olabileceğini düşünüyorum; ama mevcut ilişkiye yapılan tüm yatırımı göz önünde bulundurarak bu sıçramayı yapmakta tereddüt ediyorum. İki kadını da arkadaş olarak derinden önemsiyorum... ne yapmalıyım? Yakında orduda görevlendirileceğim, bu yüzden evli olmadığımız sürece ikisinden biriyle birlikte olma fırsatımı yakında kaybedeceğim... bazen emin hissediyorum, bazen kaybolmuş hissediyorum. Yardım?"
"Bu yüzden kız arkadaşım zaten yarı başarılı bir manken ve yakın zamanda, kız arkadaşımın model olma hayallerini gerçeğe dönüştürebilecek bir çekim yapmak isteyen son derece önemli bir fotoğrafçı yaklaştı. Tek sorun iç çamaşırı olması. Bu onun için gerçekten çok önemli ve benim fikrim onun için çok şey ifade ediyor. Kişisel olarak iç çamaşırı modellemesi ile potansiyel porno resimleri arasında bir fark görmüyorum, çünkü bağlamlarına bağlı olarak her ikisi de kullanılabilir. Bana hiçbir modelin iç çamaşırı çekimi yapmadan başarılı olamayacağını söylüyor ve bunun önüne geçerek onu büyük ölçüde engelleyeceğimi biliyorum ama kendimi biraz ihanete uğramış ve aldatılmış hissetmekten alıkoyamıyorum. yarı çıplak kalması, fotoğraflarını çekmesi ve ardından bu fotoğrafları dergilere veya tüm internete dağıtması fikriyle. Reddit'te ne yapmalıyım?"
"Biraz hikaye. Üniversitenin ilk yılında, ilk sömestr bu son derece zor lineer cebir dersini aldım. Bütün dönem F-D arasındaydım ama kibirli ben her kötü testten sonra ""Ah, çözeceğim, bırakmama gerek yok"" derdim. Finalden önceki gece geldi (bir Cuma ve ilk üniversite finalim) ve ben hala anlamadım. Ben de siktir git dedim ve dışarı çıktım ve arkadaşlarımla yüz yüze geldim. Ertesi sabah akşamdan kalma bir halde uyandım ve testimi yapmaya gittim. Alçak ve işte, lanet şeyde başarılı oldum ve başarısız olabileceğimi düşündüğüm bir sınıfta B+ aldım. Artık her finalden önceki gece içmeye gidiyorum. Ve çalışmaya devam ediyor."
"Yaklaşık 4 ay önce karımı ve oğlumu tatile götürebilmek için PTO süresi koydum. Bütün ayarlamalarımı yaptıktan sonra patronum geldi ve tatilimi yeniden planlayıp planlayamayacağımı sordu çünkü tatilimi planladığım hafta çok önemli bir toplantı vardı. Ona gerçekten hiçbir şeyi yeniden planlayamayacağımı söyledim ve sonunda toplantı için web kamerası/konferans görüşmesi tipi bir anlaşma yapmam konusunda anlaştık.

Kabul ettim ve tatile çıktım, toplantı vakti geldi ve laptopumu otel odasına kurdum. Toplantı sabah oldukça erkendi, bu yüzden uyandım ve karımı görmek istediği bir turist tuzağına bıraktım. Gittiği yer çocuklar için değildi, bu yüzden oğlum kaldı ve uyudu. Otele döndüm ve toplantı başladı. Toplantı çoğunlukla iyi geçti.

Toplantıya 1 saat kala eşim aradı ve alınması gerekiyordu. Patronuma 20 dakika içinde karımın kimliğini almam gerektiğini söyledim. Ben de karımı almak için ayrıldım, oğlumu otelde bırakıp 20 dakika sonra döneceğimi söyledim. Dizüstü bilgisayarın ekranını kilitledim, dizüstü bilgisayar kilitliyken hala her şeyi görebildiklerini ve duyabildiklerini bilmiyordum ama yapabildiler. Uzun lafın kısası ben ayrıldıktan sonra 13 yaşındaki oğlum otuzbir çekmek için iyi bir zaman olacağına karar verdi ve öyle yaptı. Konferans görüşmesinde patronumun ve yaklaşık 20'den fazla çalışanın önünde. Tüm durum hakkında iyi görünüyorlardı ve kovulmadım. Yine de şimdiye kadarki en utanç verici şey."
"Geçen hafta sonu evlenme teklif ettim. Uzun zamandır bunun hakkında konuşuyorduk, sonunda yapmaya karar verdim.

Şimdi önemli şeylere. 5 yılı aşkın süredir birlikteyiz, dört yıldır birlikte yaşıyoruz. Parası konusunda son derece sorumluluk sahibi, bu da gerçekten paraya ihtiyacım olduğunu düşünmememin nedenlerinden biri. Bana kira için ayda belirli bir miktar ödüyor, biz sadece bakkaliye gibi diğer şeyleri paylaşıyoruz. Genelde yemek yemeye, tatile vs. Ayrı hesaplarımız olsa da, ikimizin de her şeyi kendimize ait olarak kabul ettiğimizi söyleyebilirim. Bir evim var ama dediğim gibi ayda 3'te birinden biraz fazlasını ödüyor.

Aşk gözlüğü takmış gibi görünmek istemem, genel olarak karamsar biriyim ama buna gerçekten gerek görmüyorum. Boşandığımız yerde gerçekten göremediğim ama insanların değiştiğini bildiğim bir şey olduysa, yine de bir tane almalı mıyım? Dürüst olmak gerekirse, bu olsaydı, kendimi tanırım ve kimin ne alacağı konusunda medeni ve adil davranırdım, bunu garanti edebilirim. Onun başka bir şekilde olduğunu da gerçekten göremedim, biz ona çok benziyoruz.

Çocuk sahibi olmayacağız ve ayrılırsak, evin yarısı olmasa bile en azından eve ödediği tüm parayı borçlu olduğunu düşünürdüm.

Öyleyse, yine de bir tane almayı düşünmeli miyim? Olaylar hakkındaki görüşlerim hakkında olabildiğince eleştirel olmaktan çekinmeyin. Teknik olarak ondan daha fazla varlığım olduğu için (onları bizim olarak görmeme rağmen) bana bir tane isteyip istemediğimi sordu, bu yüzden bir tane almak sorun olmazdı. Bunu mali sorumluluğuyla konuştuğunu sorduğunu hissediyorum."
"Birkaç gün hiç konuşmadan gittik, bu yüzden sonunda ona ne olduğunu soruyorum. Açıklayamayacağını ama üzgün olduğunu ve ilişkiden ateşin çıktığını söyleyip duruyor. Bunu yüz yüze konuşmak için buluştuk ve son zamanlarda cinsel dürtüsü olmadığını söylüyor, bana neden her takıldığımızda seks yapmamız gerektiğini soruyor (genellikle haftada 2-3 kez).

Bu beni gerçekten güvensiz hissettirdi ve özgüvenimi bir derece düşürdü ama ona bunu düzeltmek istediğimi söyledi. Çözümü, diğer her şeyi aynı şekilde yapmaya devam etmek, ancak bunun işleri düzeltip düzeltmediğini görmek için sekse ara vermekti. Bir süredir birlikte olduğumuz için ilgisini kaybetmesi gibi ilişkinin altında yatan bir sorun olduğunu hissediyorum. Bu yüzden, birbirimizi görmeye/konuşmaya tamamen ara vermeyi ve nasıl hissettirdiğini görmeyi önerdim.

Benim açımdan bok gibi geliyor. Onu sadece günümüz hakkında konuşmak ya da onu özlediğimi söylemek için aramak istiyorum. Ona zavallı ya da çaresiz görünmek istemiyorum. Her gün biraz daha kolaylaşıyor, bu yüzden tekrar bir araya gelme ümidi kalmaması için onu tamamen kesmeli miyim diye merak ediyorum. Kendimi gerçekten devam ederken görmemin tek yolu bu.

Duyguları konusunda kafasının karıştığı ve fiziksel olarak ilgisiz olduğu bir ilişkide kalmalı mıyım? Yoksa bir şeyleri koparıp yoluma devam mı etmeliyim?"
"Tamam, Ocak 2012'de tüm ailem Disney World'deyken iki gün üst üste acil servise gittim. Birkaç ay ileri sar, faturanın ailemin evine geldiğini ve bir noktada üniversiteden eve geldiğimde aldığımı hatırlıyorum. Ailemin parayla arası hiç bu kadar iyi olmamıştı. Suyumuz, elektriğimiz, telefonlarımız kapalı sayısız ay. Geçen sene banka evimize el koydu. Ailemin bu faturayı uygun bir şekilde yanlış yere koyduğu bir durumu hayal etmek çok zor olmazdı.

O zamanlar 19 yaşındaki saf biri olarak, ailemin bununla ilgileneceğini varsaydım. 22 yaşında çok daha sorumlu ve **biraz** daha az saf biri olduğumu öğrendiğimde, ailem iki sağlık faturasının (toplam 1700 $) tahsilata gitmesine izin verdi. Geçen ayın başlarında (bir finans profesörü tarafından önerildi) kredimi ilk kez kontrol ettiğimde bunu öğrendim.

Yaşadığım şehirde bulunan tahsilat acentesi ile görüştüm ve kendi annemin önerdiği gibi bir ödeme planı oluşturdum. Bu borcun ~ 700 $ 'ını zaten ödedim. Dün itibariyle annemden, o sırada sigortam olduğu ve karşılanması gerektiği için daha fazla para ödemememi isteyen bir telefon aldım. Şimdi, babam eski bir faturayı işleme koymak için eski işvereniyle iletişime geçmeye çalışıyor.

Sorum şu: Bir mucize eseri bu gerçekleşirse, zaten ödediğim parayı geri alma olasılığım nedir?

Ah ve bir aptal gibi, tüm bilgilerime zaten sahip olduklarında ve onlara hesabımdan para çekme yetkisi verdiklerinde gözüm korktu."
"Kendim hakkında biraz: Şu anda 250 lbs'deyim. Evet şişmanım ama şu anda spor yapıyorum ve borsa gibi kilo veriyorum. Şu anda üniversiteye gidiyorum ve bu sadece ikinci dönemim, yaklaşık 2 veya daha fazla yıl var.

Son zamanlarda durumum, yalnız olduğum için bunalıma girdim, ama sorunum şu ki, hiç gidip bir şey aramadım ve aramaya da ilgi duymadım. Bunu artık tek başıma yapmak istemediğim duygusu bana şimdi vuruyor, artık çok fazla arkadaşım yok çünkü çoğu ünlü bir kolejde öğrenci kredilerinde boğulmaya gitti. Yol boyunca sadece bir iyi arkadaşım oldu ve bu son birkaç yıl ÇOK ZOR geçti ama o bana yardım etti. Şimdi... bu benim için yeterli değil, bir kız arkadaşa ihtiyacım var ve kendimle olmak istediğim yere geldiğimde hiç kimseyle birlikte olmamış olmam garip mi diye merak ediyordum."
"Yani ikimiz de üniversite birinci sınıf öğrencisiyiz ve harika bir ilişkimiz var (neredeyse altı aydır). Ama ilişkimizde bulduğum tek sorun onun ailesi. Üniversite bana daha bağımsız ve kendi başımıza olduğumuz zaman gibi geliyor. Benim için durum kesinlikle bu ve bunu seviyorum. Ancak **yaptığı her şeyde ebeveynleri var**. Onları arar ve onlara her sınıftan ve ödevden bahseder ve sonra genellikle ve bir şekilde ona daha çok çalışmasını ve daha iyisini yapmasını söylerler. Göndermeden önce gözden geçirmeleri için onlara ödevler gönderir. Bir parçası olmak istemediğinde dini boğazına tıkıyorlar. Sevgililer günü için bir kaç şekerleme gönderiyorlar ve bir gazeteden iş ilanları bölümü...

**Ona bir çocuk gibi davranıyorlar ve kendimi bir çocukla çıkıyormuşum gibi hissettiriyorlar.**

^ Bu hemen hemen ana sorundur. Bir yetişkin olduğumu ve bir sonraki aşamaya geçtiğimi hissediyorum ve sonra ailesi her şeyde ona hemen hemen bebeklik yapıyor. **Birkaç yıl içinde birlikte yaşamak istiyorsak, benim için çılgınca olan ""Taşınmaya karar verdik"" yerine izinlerini isteme meselesi olacağını biliyorum.** Bence önemli bir faktör oldukça iyi durumda olmaları ve tüm üniversite masrafları da dahil olmak üzere her şeyi karşılamalarıdır. Hiç işi olmadı. Fakir bir aileden geliyorum ve burada kendi yolumu çizerek çalıştım, bu da bana bir şekilde farklı olduğumuzu hissettiriyor. Herhangi bir tavsiye bana çok yardımcı olabilir, teşekkür ederim."
"Gerçekten bir sorum ya da başka bir şeyim yok. Sadece içimi dökmem ve belki de benzer durumlarda olanlara ulaşmam gerekiyor.

Ablam dün bana hamile olduğunu söyledi. İlk başta heyecanlandım. Ama sonra gerçek beni vurdu. *Çocuk sahibi olamam.*

Ablam ve kayınbiraderim adına çok mutluyum, gerçekten mutluyum. Ancak en azından birkaç yıl daha çocuk sahibi olmayı planlamıyorlardı. Kız kardeşim hiçbir zaman anne olmayı gerçekten istemedi. Öte yandan ben, hep bunun için yaşadım. Çocukken insanlar büyüyünce ne olmak istediğimi sorduklarında hep ""anne"" derdim.

Ama 3 yıl önce asla çocuk sahibi olamayacağımı öğrendim. Yıkılmıştım ama bunun üstesinden gelmeye çalıştım, yıllarca bunun doğru olmadığına inanmaya çalıştım. Ciddi bir ilişki içindeyim ve bir yıldan biraz daha uzun bir süre içinde evlenmeyi ve hemen çocuk sahibi olmayı **denemeye** başlamayı planlıyoruz, ancak sonunda muhtemelen evlat edineceğiz. Evlat edinmek harika olsa ve bu düşünce beni heyecanlandırsa da, yine de bir gün hamile kalmayı o kadar çok istiyorum ki.

Kız kardeşimin hamile olması yandan bir tekme gibi. Asla hamile olmayacağımı hatırlatan bir şey. Onun yanında olmak istemiyorum, onun için mutlu olmak istemiyorum. Kıskancım. Bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Hamile kaldığı için kız kardeşime kızacağımı hiç beklemiyordum. Ama gerçekten, bu konuda nasıl hissetmem bekleniyor?

Bu konuda ne hissettiğimi kız kardeşime veya ailemden başka birine asla söylemeye cesaret edemem. Kimseyi üzmek istemem ve gerçekten bencil olup bunu benim hakkımda yapmak istemiyorum. Bu çok zor."
"Kız kardeşim ve benim, son on yıldır devam eden, birbirimizin eşyalarının arasına bir torba pislik sakladığımız bir oyunumuz var. Sonbaharda seyahate çıkacak ve gitmeyi planladığı iki buçuk ay boyunca yanında taşımak zorunda kalması için onu bagajına saklamak istedim. Birkaç tuhaf bakış dışında gümrükle ilgili olası sonuçları merak ediyordum. Kesinlikle Avustralya ve Filipinler'e ve ayrıca güneydoğu Asya'daki birkaç başka ülkeye gidiyor ve ABD'yi geçeceğini varsayıyorum. Yabancı kirletici maddeler veya başka bir şey getirme konusunda herhangi bir üzüntü duyacak mıydı? Gerekirse çantayı atabileceğinin farkındayım ama bunun olmasını gerçekten istemiyorum. İçinde biraz malç bulunan, muhtemelen toplam 25 gramdan (<1 ons) az, çok kuru topraktan oluşan küçük bir kilitli torba."
"Ben ve kız arkadaşım 15 yaşımızdan beri birlikteyiz ve şimdi ikimiz de 18 yaşındayız; bu yüzden 3 yıldan biraz fazla bir süredir birlikteyiz. Yaklaşık bir yıl sonra seks yapmaya başladık ve sonra neredeyse her gün yaşadık. Ancak bugünlerde eskisi kadar istemediğini hissediyorum. Beni sevmediğini düşündüğümden değil, çünkü sevdiğini biliyorum. Her zaman başlatan benmişim gibi geliyor, her zaman neyi denemek istediğim hakkında konuşmak istiyorum ve ona her zaman onunla seks yapmayı ne kadar istediğimi söylüyorum. Onunla bunun hakkında konuştum ve bunun çok stresli olduğu için (okulda zor zamanlar geçirdiği için) ve ona baskı uyguladığımı hissettiğini söyledi. Ama onu seviyorum! Ve benim seks yaptığımızda aldığım harika zevkin aynısını onun da almasını istiyorum.
Benim hatam mı? Çok mu ilgiliyim? Yoksa onun ve benim yaşım yüzünden mi? Kadınların genellikle hayatlarının ileriki dönemlerinde azgınlaştığını duyduğunu söyledi. Yoksa yanlış bir şey yaptığım için mi? O da benim kadar zevk almıyor mu?"
"Bugün patronumdan bir iş arkadaşımın spinal menenjit nedeniyle hastanede olduğunu söyleyen bir telefon aldım. Henüz bakteriyel mi yoksa viral mi olduğunu bilmiyoruz, omurilikten musluğun net bir sonuç almamız en az 24 saati nasıl alacağına bakılırsa. Bunun için aşı oldum ama doktor ofisiyle konuştuğumda bana şimdi olması gereken başka bir aşı olduğunu söylediler.
Bana şiddetli bir baş ağrısı ve grip benzeri semptomların yanı sıra sırt / boyun ağrısı içeren semptomlara dikkat etmemi söylediler. Virüsün sisteminizde ne kadar süre uykuda kaldığını sorduğumda, bana ya bir aydan bir haftaya kadar dediler. Kesinlikle geçen ay onunla çalışıyorum ve onunla son temasım geçen hafta sonuydu.
Şimdi bu akşam şiddetli bir migrenim ve hafif bir boyun ağrım var ama midem hiç bulaşmadı. Kasabamda bugün zaten üç vaka oldu, hastalardan biri ölüyor. Biraz korkuyorum reddit, yeni doğan yeğenim ve küçük kardeşlerimin yanındayım ve onlara bir şey olmasını istemiyorum. Sadece kendimi strese soktuğum ve sonuçlar gelene kadar rahatlamam için herhangi bir tavsiye veya güvence takdir edilecektir."
"Kız arkadaşım ve ben geçen yılın Mayıs ayından beri birlikteyiz ve her şey yolunda gidiyor ve ilişkimizin başlangıcında (muhtemelen yaklaşık 3 ay sonra) bir noktada başka insanlarla seks yapmamız gerektiğini gündeme getiriyor. Bunu pek düşünmedim ve zamanı geldiğinde bunun hakkında konuşabileceğimizi söyledi. Kafamda 2-3 yıl gibi yolda AŞAĞI düşünüyordum.

Odasında takıldığımız cumartesi gecesine hızlıca ilerleyin ve konuyu tekrar gündeme getiriyor, ancak bu sefer bunun yakında olması gerektiğini söylüyor. Seksi SEVDİĞİNİ ve bana aşık olduğunu (duygular karşılıklı) ancak onu cinsel olarak tam olarak tatmin edemediğimi ve bazen dışarı çıkıp başka bir erkekle/kızla seks yapması gerektiğini açıkladı. Ayrıca sekse bakış açısının tamamen fiziksel olduğunu ve hiçbir fiziksel çekiciliğin ilişkimizin önüne geçemeyeceğini açıkladı.

Dürüst olmak gerekirse bu konuda parçalandım... Dışarı çıkıp diğer insanlarla dürüstçe yatabilme fikri çekici, ama aynı zamanda hiç aşık olmadım ve kalbimin kolayca kırılabileceğini hissediyorum. hem de egom araya giriyor. Bununla gerçekten iyi olmak istiyorum ama tüm fikirle ilgili sorun yaşıyorum. Ben ne yaparım?"
"Ben [M22] en iyi arkadaşımı [K21] lisenin birinci yılından yani **Sekiz yıldır** tanıyorum. Kısa sürede en iyi arkadaş olduk ve o zamandan beri de öyleyiz. Daha önce ona karşı hislerim vardı ama asla onlara göre hareket etmedim çünkü o bir ilişki içindeydi ve sonunda bunlar azaldı. Ama son zamanlarda benden sahte erkek arkadaşı olmamı istedi, çünkü pek çok azgın erkeğin olduğu bir alanda çekici bir kadın, bu yüzden bir ""erkek arkadaşı"" varsa cinsel yorumları ve tacizi düşük tutmaya yardımcı oluyor.
Sorun şu ki, artık ""çıktığımıza"" göre duygular geri geldi ve ben ona aşık olmaya başladım. Bunun bir tutku olmadığını biliyorum çünkü onun kişiliğinde sinir bozucu bulduğum yönler ve sevdiğim başka yönler var.
 ""Çıkmaya"" başladığımızdan beri benimle çok flört ediyor, bu da benim için aynı şekilde hissedebileceğini düşünmeme neden oluyor, ancak bazen diğer insanlara karşı da böyle olabiliyor. Ayrıca bir ilişki içinde olmamız hakkında şaka yapıyor. Başka bir deyişle, benim için çok kafa karıştırıcı hale geldi.
Öyleyse, sorduğum şey, onu sürdürmeli ve muhtemelen çok değer verdiğim harika bir arkadaşlığı mahvetmeli miyim yoksa bunun peşinden gidip kendime ne olur diye sormayı bırakmalı mıyım?"
"Her zaman doğum kontrolü kullandık (hapı alıyor) ama son üç ayda üç kez hapını aldığını unuttu. Ergenlik çağından beri hapı alıyor, kazara mı atladıklarına karar veremiyorum. İlk hapını unuttuğundan beri, o zamandan beri prezervatif takıyorum.

Şimdi paketini bitirdi ve öngörülebilir gelecekte bir reçete almayacak (prezervatifi yeterince iyi taktığımı görüyor ve yapay hormonlardan bir ""mola"" istiyor).

Son zamanlarda, her zamankinden daha fazla bir aile sahibi olmayı istemekten bahsediyor. İlişkimizin başlangıcından beri bir ilişkim olmasını istemediğimi biliyor (Nedenini Reddit'e açıklamam gerekiyor mu? Genelde herkes bir açıklama ister). Gelecekte konuyla ilgili fikrimi değiştireceğimi düşünüyor ama değiştirmeyeceğime eminim.

Vazektomi yaptırdığımı bilmelerine asla izin vermedim. Onlara söyler miyim? Bunu kendime mi saklıyorum?"
"2011'de gelmiş geçmiş en harika, güzel genç kadın olduğunu düşündüğüm kişiyle tanıştım. Pek çok insan benimle tıklamıyor ve o mükemmel bir şekilde yaptı. İlişkimizin sorunları vardı ama ikimiz de mutluyduk. Ağustos 2012'de hastalandım. Beynimde bir kitle vardı ama hastalığım, her şeyi karıştıran korkunç bir genel kaygıydı. Bayılır, başım ağrır ve genel bir huzursuzluk yaşardım. Buna beyin kütlesinin mi yoksa kaygıya mı (anksiyeteden daha fazla) neden olduğunu anlamak zordu. Çok geçmeden üzerimde kayboldu.

Hala onu düşünüyorum. Muhtemelen ihtiyacım olan kapanışı asla alamadım, ama onun bir daha asla hayatımda olmayacağını kabul ettim. Bir ilişkiye hazır mıyım bilmiyorum ama o zamandan beri henüz gerçekten biriyle çıkmadım. Şu anda beni rahatsız eden şey Tatil Sezonu. Noel benim en sevdiğim tatildi ve o ve ben Michigan'a gidip birlikte kaldığımız 2011 yılına kadar sürekli olarak iç karartıcı hale geldi. Çok basit bir ziyaretti ama benim için harika bir zamandı ve tatile bir kez daha mutluluk getirdi. Tahmin edebileceğiniz gibi, bunu sık sık düşünüyorum. Ama aklıma kötü düşünceler geliyor. Geçmişi hatırladığımda, onun artık kız arkadaşım olmadığı şimdiki zamana geri dönmeliyim. Onun başka biriyle romantik olduğuna, başka biriyle seks yaptığına dair istilacı düşüncelerim var.

Bunu söylediğimde insanlar rahatsız oluyor. Başka biriyle seks yapmasından rahatsız olarak ona ""sahip olmaya"" çalıştığımı varsayıyorlar. Ama belki de bana seksin birisi için önemli olduğunu açıklamalıyım. Ben yapmıyorum, korkarım sadece yapmak için. Pek çok insanın bunun ""evrimsel"" şeylerden biri olduğunu düşünme eğiliminde olduğunu biliyorum, ama Psyche'ım bunu daha önemli bir şeyle örtüyor.

Bu soruyu insanlara sorduğumda ve bu konudaki üzüntümü dile getirdiğimde insanlar ayağa kalkıyor ve silahlanıyor. Bu nedenle, beni ne kadar rahatsız etse de bundan asla bahsetmem. Bu konular hakkında konuşmak ve umarım bunları aşmak istiyorum. Lütfen biri bana bunun için üzülmenin nesi yanlış olduğunu açıklasın?"
"Merhaba millet,
Burada biraz yardıma ihtiyacım var. /r/SkincareAddiction'da gönderi paylaştım ve burada size danışmak için tavsiye aldım. Hukuki meselelerle ilgili ilk şeyi veya nereden başlayacağımı bilmiyorum...

Olan şey bu:

Haziran ayında bir Hydrafacial yüz bakımı için gittim. Estetisyen, benimle görüşmeden sürpriz bir yükseltme olarak bir Kimyasal Peeling yaptı. Sonuçlar felaketti. Hemen ardından yüzümün her yerinde iyileşmesi 3 hafta süren kabuklar bırakan derin yanıklar yaşadım. O sırada benim de çok acı çektiğimi / loş bir odada oturup yüzüme buz uygulamak için işten günlerce izin aldığımı söylemeye gerek yok. Kabuk aldığım noktalar kabuk kapandıktan sonra kırmızı izler bıraktı. Bir dermatologla görüştüm ve kızarıklığı azaltmak için bir V-ışın tedavisi yaptı ve yardımcı oldu.

Salon, tedaviyi iade etmeyi veya iyileşme sürecini hızlandırmaya yardımcı olacak herhangi bir şey teklif etmeyi reddetti. Verdiğim tepkinin tamamen normal olduğu ve cilt bakım sürecinin sağlıklı bir parçası olduğu konusunda ısrar ediyorlar. Yardım aramaya ilk gittiğimde, ağrıya ve potansiyel yara izine yardımcı olacak tek şeyin, benden 200 $ daha alıntı yapılan ürünlerini satın almam olduğunu söylediler!

Spa yöneticisi tam bir geri ödeme sözü verdi, ancak yalnızca kısmi bir geri ödeme teklif etti ve o zamandan beri ulaşılamaz durumda. Bir ay acı çektikten ve spa saçmalıklarıyla uğraştıktan sonra bıktım, bu yüzden kredi kartı şirketimi aradım ve bu masrafa itiraz etmelerini istedim.

Yine de şimdi ne yapacağım? İdeal olarak, yüzümde onlardan kaynaklanan yara izini ve iyileşme için kullanmam gereken herhangi bir ürünü düzeltmek için dermatolog tedavisi için ödediğim tutarı spa'nın bana ödemesini isterim.
Bu durumda olan veya bu gibi durumlarda ne yapabileceğimi veya bekleyebileceğimi bilen var mı?"
"Bu yüzden, Çin'den buraya yeni taşınan bir kızla konuşurken kafamı karıştıran beyaz bir Amerikalı erkeğim. Normalde benim ligimin dışında olurdu ama nedense bir iki haftadır bana sinyaller veriyor. Hiçbir şekilde çekici değilim, ama o tepede. Her neyse, bir şekilde konuşuyor ve birbirimize bakış atıyoruz. Başlangıçta düşündüğümden daha az İngilizce konuştuğu ortaya çıktı, ama bunun üzerinde çalışmaya hazırım. Onunla konuşmak için mandalina öğrenecektim. Çıkma konusuna nasıl yaklaşacağımdan emin değilim.

Kültürel şeyler burada devreye giriyor. Çin'de bir ilişkinin nasıl olduğunu bilmiyorum; ilerleme hızı, küçük ipuçları, kaçınmam gereken kara mayınları. (Daha çok Amerikalı olan başka bir Çinli kızla 'öfke nöbeti' geçirdim ve sevimli olmaya çalıştığını fark etmedim) Yine yanlış bir ipucu almaktan ve daha da önemlisi onu görünen bir şey yüzünden üzmekten korkuyorum. bana az

Bazen komik olabilse de, çok iyi İngilizce konuşamadığı gerçeğini nasıl aşacağımdan da emin değilim.
Mesajlaşmanın daha kolay olacağını düşünüyordum çünkü ispanyolca konuşabildiğimden çok daha kolay yazabiliyorum ama çince için aynı olur mu bilmiyorum."
"Klasik durum, UZUN süredir arkadaşlar (13 yıldır, ikimiz de 18 yaşındayız). Oğlan kızla mezuniyet balosuna gider, kıza çıkma teklif eder, reddedilir, morali bozulur, iyi geceler. Ancak ertesi gün kendimi ne kadar kötü hissettiğimi anlıyorum.

2 balosu var. Dün olan benimki ve diğer arkadaşınınki (ona Pat diyelim). Onunla tatlı konuşuyorum, yani ciddiyim. Ona benim için ne kadar önemli olduğunu, nasıl hissettiğimi ve ""arkadaşlıktan daha fazlası"" nı nasıl istediğimi söylüyorum. Sevimsiz, eminim. Ben bunu söylerken yavaş dans ederek bizden geri adım attı ve yüzünden bunun ""onu kolayca yüz üstü bırakma"" anı olacağını anlayabiliyordum. Artık eskisi kadar iyi arkadaşız ama artık onun Pat için deli olduğunu biliyorum.

TWIST: Gelecek hafta mezuniyet balosu için onu uğurlayan bir grup arkadaşın parçasıyım. Bu kadar bencil olmamalıyım. O benim arkadaşım ve ben buna çok değer veriyorum ve o gerçekten iyi olan bu adamla mutlu. Yine de bok gibi hissediyorum. Devam etmem gerektiğini biliyorum; beni iyi bir arkadaştan başka bir şey olarak görmüyor. Ama yapamam. Gerçekten umutsuz bir romantiğim. Bir ilişkiden ""vazgeçmek"" istemiyorum. Adamları için çıldırıyorum. Ona yakın kalmak için Pat ve onunla nasıl takılabilirim ama her yaptığımda kendimi berbat hissetmem? Başka herhangi bir tavsiye de büyük beğeni topluyor. Teşekkür ederim."
"Temellerimi korumak için buradayım çünkü kişisel araştırmam meyve vermedi. Minnesota'da bir müşteri hizmetleri merkezinde çalışıyorum. Son zamanlarda (Mayıs 2014) bir denetleyici pozisyonuna terfi ettim. Pozisyon, memnun olduğum 0,50 dolarlık bir zamla geldi. Yönetimle terfi belgelerimde bir hata oluştu ve bu hata bizim için Temmuz ayının ilk ödeme dönemine kadar hiçbir zaman doğru şekilde işlenmedi (terfimden iki ödeme döneminden sonra bu konuyu gündeme getirmiştim). Kendi yöneticime (resimli ofis alanı) ikinci kez açtığımda, dosyamdaki tarihte terfimin listelendiğini bana bildirdiler. (17 Haziran) olarak listelendi. Bu yüzden, konuştuğum üst kademe, terfi tarihimi rastgele bir güne koydu ve bir kuruşluk geri ödeme görmedim. Amir arkadaşlarım bana ödenmemiş maaş için mücadele etmemi söylüyorlar, ancak işimi kaybetmek istemiyorum ve ""İşinizin güvenliği için Üstlerden Korkun"" gibi güçlü bir tona sahip bir yerde çalışıyorum.

Omurgasız bir dron olmaktan bıktım. Bunu para için yapmak istemiyorum. Bunu dalga yaratmak ya da ""o adam"" olmak için yapmak istemiyorum. Bunu yapmak istiyorum çünkü doğru olduğunu düşünüyorum. İşleri düzeltmek için ne yapabileceğimi bilmek istiyorum çünkü işverenimden korkmam gerektiğine inanmıyorum ve hem altımdaki hem de üstümdeki iş arkadaşlarımın çoğu bana bunu bir ""Yap ya da Öl"" durumu haline getirmemi söylüyor. , Seçeneklerimi bilmem gerekiyor."
"yani temelde hayatta yerleşmek, bir ev satın almak, kariyerime başlamak ve yıllık tatillere çıkmak ve yaklaşık 5-10 yıl içinde bir aile kurmak istediğim bir noktadayım.

partnerim yetişkinliğe yeni giriyor. hayatta ne yapmak istediklerini bulmak. ""yerleşmeden"" önce parasını dünyayı gezmeye harcamak istiyor.

hayatımızın temelde farklı aşamalarındayız.

20'li yaşlarımın sonundayım, 30'a yakın (o zamana kadar başarmak istediğim şeyin beklentileri nedeniyle benim için büyük bir çılgınlık vb.) 20'li yaşlarının çok başındalar.

ve kelimenin tam anlamıyla dünyanın zıt taraflarında yaşıyoruz.

yaşlı taraf olarak tavsiye sözleriyle benzer bir durumda olan var mı?"
"Bir kızla (22) bir buçuk yıl çıktım. Yaz için Florida'ya taşındığım için yazın ayrıldık. Florida'dan eve geldiğimde Panama şehrinde bir iş buldu.

Ayrıntıları yazmayacağım ama 6 yıl internette tanıştıktan sonra tanıştığı bir çocukla tanıştı. Ondan 3,5 saat uzakta yaşıyordu. Gerçek hayatta tanıştıkları gün ona çıkma teklif etti. O evet dedi.

Hızlı ileri 1 ay ... onun yanına taşındı ve birbirinize sizi sevdiğimi söylüyorlar ve bunu ancak onun tumblr'ında süründükten sonra öğrendim. Büyük hata. Ama arkadaşça olmaya çalışarak bana her hafta mesaj atacak, onunla hiçbir şey yapmak istemiyorum. Ama onu hala seviyorum ve devam etmedim. Sonunda Philly'e geri geleceğini ve bir şeyler üzerinde çalışacağımızı umuyordum. Çünkü davranışlarının aşırı, sadece gösterişli ve mantıksız olduğunu düşündüm.

 3,5 saat uzakta yaşarken internetten bir yabancıyla ilişki nasıl yürüyebilir? İki üç hafta sonra birlikte yaşarlar ve birbirlerine sizi seviyorum derler. Şimdi gerçekten depresyondayım ve bok gibi hissediyorum. Biri yardım edebilir mi veya neler olduğunu açıklamaya çalışabilir mi?"
"Bir kadınla saygı duyduğum tek ilişki, annemle olan ilişkimdir. Bana davranışlarında tutarlı. Her sağlıklı insanın annesiyle sahip olduğu karşılıklı sevgi ve saygıdır.

Şimdi, yazımı daha iyi açıklamak için. Başlık saçmalığının farkındayım. Kadın düşmanlığının daha yüksek bir genelleme biçimi olduğunun farkındayım. Mantığa değil, sadece deneyime dayalı olduğunun farkındayım. Yine de durduramıyorum. Düşündüğüm gibi duramıyorum.

Hiçbir şekilde sosyal bir dışlanmış değilim ya da kadınlarla temasım yok. Görünüşe göre çekiciyim (kulağa gerçekten salak geliyor). Ne zaman kadın partnerlere, iş arkadaşlarına, arkadaşlara saygılı ve kibar genel nezaketle davransam, her tarafım eziliyor. Asla, asla, karşılıklı ilişkiler değiller. Kızlara bok gibi, saygısızca/genel olarak onları umursamadan davranmaya başlar başlamaz, dinamikler değişti. Cevap beklemem, kontrolü tamamen ele alırım.

Belki de deliyim, bilmiyorum. Reddit kadınları, bana hangi durumlarda bir erkeğe bok gibi davranmaya/onların üzerinden geçmeye başlayacağınızı söyleyin ya da başlamayın, umrumda değil.

Bundan daha fazlası var ama daha fazlasını yazmaya kıyamıyorum."
"Arka plan. Yaklaşık bir yıl boyunca aralıklarla çıktık. Daha önce iki ciddi ilişki yaşadım ve ne aradığımı oldukça iyi kavradığımı hissediyorum. Yaklaşık altı ay ayrı kaldıktan sonra hala çok iyi arkadaşlar, oda arkadaşımın arkadaşıyla çıkmaya başladı. Çıkmalarından bir ay sonra, ne kadar aptal olduğumu fark ettim ve ondan beni geri almasını istedim. İyi gitmedi ve şimdi arkadaş bile değiliz. Bunu kendime yaptığımı biliyorum ama onun gibi biriyle hiç tanışmadım ve kendim için daha mükemmel birini bulduğumu göremiyorum. Bu yüzden lütfen Reddit, bir adama gelecek için biraz umut verin."
"Yani kız arkadaşımla yaklaşık 6 aydır birlikteyiz, ikimiz de 21 yaşındayız. İlişki harikaydı, küçük farklılıklarımız oldu ama büyük kavgalar olmadı. Hala oldukça genç bir çift olduğumuzu biliyorum ama bana katlanın. Çok karışık bir adam değilim (şu anki kız arkadaşımdan önce sadece bir kişiyle yattım ve diğer kişi bir yıldır çıktığım bir kızdı). Temel olarak, etrafta gerçekten uyumuyorum. Bu hafta sonu nedense kız arkadaşıma ilk kez kaç erkekle yattığını sordum. Bana 9. adam olduğumu söyledi. 3 ya da 4 civarında bekliyordum. Bana göre ortalıkta uyuyan türden bir kız gibi görünmüyor (9 erkeğin etrafta yatmaya uygun olup olmadığını bile bilmiyorum). İlişkimizde bile cinsel açıdan rahat olmak, üzerinde çalışmamız gereken bir konuydu. Bu yüzden yattığı 9. erkek olduğumu söylediğinde biraz şok oldum. Eskiden seksi pek anlamlı bulmadığını ama bende çok farklı olduğunu söyledi. Bana defalarca onun için diğer erkeklerin sahip olduğundan çok daha fazla şey ifade ettiğimi söyledi. Ona kızgın değilim, çünkü daha birbirimizi tanımadan bir şeyler yaptığı için ona kızamayacağımı biliyorum. Birlikte olduğu adamların sayısı beni biraz rahatsız etti/erteledi. Böyle hissettiğim için aptal mıyım? Büyük metin bloğu için özür dilerim, bu gönderileri nasıl iyi biçimlendireceğimi gerçekten bilmiyorum."
"Arka plan: Onların arkadaş olduklarını biliyordum ve o bir pislikti. Ve her zaman onunla hiç çıkmadığını iddia etti. Ama dün gece telefonunu karıştırırken, müstehcen eski bir konuşma buldum. Onunla yüzleştim, itiraf etti. Belli ki bu konuşma biz çıkmadan önceydi. 14 aya yakındır çıkıyoruz ve her şey yolunda gidiyor.

Bu konuda nasıl hissedeceğimi bilmiyorum. Ben kızgınım ve o çok üzgün. Ama onun o pislikle çıktığı gerçeğini aklım almıyor. Ve onunla birlikte olduğunu. Saklanacak bir şey kalmadığını ve bunu benden saklamasının tek sebebinin bilseydim onunla asla çıkmamam olduğunu söylüyor ki bu muhtemelen doğru. Yine de, yalan söylemek acı verir.

Açıkça kızmakla aşırı tepki mi gösteriyorum? Sizce nasıl ilerlemeliyim?

Yardım, r/ilişkiler."
"Ben 21f ve Erkek Arkadaşım 23m
1,5 yıldır çıkıyoruz. Balayı aşamasını geçtik ama genel olarak her şey harika. O son derece ilgili, kendimi özel hissettiriyor ve ikimiz de aşığız. Geçmişte bazı zorlu dönemlerden geçtik ve gerçekten işlerin yolunda gitmesini istiyorum... ama bunu atlatmakta zorlanıyorum:

Geçenlerde liseden eski sevgilisiyle temasa geçti. Lise boyunca onu temelde sevdiğini ve onun için özlem duyduğunu ve benimle tanışana kadar onu tamamen unutmadığını biliyorum. Ara sıra hem memleketlerindeyken hem de fb mesajlarında takılarak birbirlerini güncel tuttular. Sık sık ""seni özledim"" vs. demesi beni biraz rahatsız ediyor. Bir dereceye kadar lisede ondan ilgi görmekten zevk alıyor ve ondan bu şekilde hoşlanmasa da onu asılı tutuyordu. Şimdi böyle şeyler söylediğinde ona da aynı şekilde davranabileceğini hissediyorum.

Bir süre önce onu ziyarete geleceğine dair bir e-posta gönderdi. Bana hemen anlattı. Herhangi bir ayrıntı vermemişti ama tüm yolculuğunun sadece onu görmek içinmiş gibi görünmesini sağladı. Rahatsız oldum ve o sırada şehirde bile değildim ve bunu erkek arkadaşıma ifade ettim. Hemen ona, ben öyle dediğim için onu görmeye gelmemesini söyledi. Ancak o zaman şu anki erkek arkadaşıyla birlikte ailesini orada ziyaret ettiğini ve bunun sadece erkek arkadaşımı görmek için bir gezi olmadığını açıkladı.

Bundan biraz utandım... ama yine de erkek arkadaşımın ona benim hatam olduğunu bu kadar açık bir şekilde söylememesi gerektiğini düşünüyorum! Aramızda olan bir şeyi ona emanet etmiş gibi geldi ve bu yanlış geldi! Erkek arkadaşıma tamamen güveniyorum ama şimdi o kadar korkuyorum ki bizim için kişisel olan şeyleri ona emanet ediyor. Hâlâ onunla arkadaş kalmak istiyor ve ona bunu yapmamasını söylemeyeceğim... o zamandan beri de iletişim halindeler ve bunun beni etkilememesine izin vermeye çalışıyorum ama bunu atlatmakta zorlanıyorum. BT.

Reddit'te ne yapmalıyım?"
"Bu kızı geçen yıl Eylül ayından beri tanıyorum. Onunla konuşmaya başlamayı ve belki bir gün ona çıkma teklif etmeyi gerçekten çok isterdim ama endişem bana büyük sorunlar veriyor ve bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum.

Onunla konuşmayı başardığım için onun hakkında makul miktarda şey biliyorum ama bu, işi kolaylaştıran grup tipi bir şeydi. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

İnsanlarla daha önceki deneyimlerim sayesinde, kötü bir kaygı durumum var ve pek çok insanın bana söylediklerine gerçekten güvenmiyorum ve her zaman benim hakkımda olabilecek en kötü şeyi düşündüklerini düşünüyorum. Onunla daha fazla konuşma cesaretini nasıl bulabilirim ve ne söylemeliyim?"
"Bu kızı ortaokuldan beri tanıyorum ve o zamandan beri ona umutsuzca aşığım. Demek istediğim, aşk olup olmadığını bilmiyorum, çünkü aşk nedir, falan filan falan. Ama her neyse, lisede ara sıra gidiyorduk, farklı üniversitelere gittik ve ikimiz de bir grup insanla birlikte olduk ama her zaman birbirimize geri dönüyoruz. Bana birçok kez kendisinin de beni sevdiğini ve başka kimseyi istemediğini söyledi ama aynı zamanda hiçbir zaman gerçekten özel olmadı ve başarmaya çalışırsak çok uzun süreceğini düşünmüyorum. özel. Hiçbirimiz kararlı bir ilişkide uzun sürmedik.

Önümüzdeki hafta bir dönem için Avustralya'ya gidiyor, onunla birkaç ay fazla konuşmayacağım ve muhtemelen sahilde sörf yapan, gitar çalan ve eğlenmek için timsahlarla güreşen bir grup adamla tanışacak. Biraz kendimden geçtim ama aynı zamanda onun gidip eğlenmesini ve bundan en iyi şekilde yararlanmasını istiyorum.

Merak ediyorum hiç benzer bir durum yaşayan var mı? Ona arada bir, ne zaman çıkarıp baksa beni düşünmesini sağlayacak, yanında götürebileceği bir şey vermek isterdim. Onu ""aaawwww!"" dedirten gerçekten tatlı bir şey. Kimsenin ikimizi de tanımadığına göre bunun biraz muğlak bir istek olduğunu biliyorum ama kişisel bir şey olmak zorunda değil. Ve herhangi bir fikir, bir şeyler düşünmeme yardımcı olabilir. Bunun kendi başıma bulmam gereken bir şey olduğunu biliyorum ama romantizm hiçbir zaman bana göre olmadı ve fazla zamanım kalmadı.

Ve dürüst olmak gerekirse, bir hediye olması gerekmiyor, o gitmeden önce yaptığımız bir şey olabilir, ama hediye fikri bana iyi geldi. Dediğim gibi, bu konuda gerçekten kötüyüm. Bana yardım edin lütfen!!!"
"Merhaba, biraz yardıma ihtiyacım var. Köpeğimin belirli bir noktayı yalamaya devam edeceği bir yalama sorunu var. Ona bir yıldır sahibim ve bu süre zarfında her seferinde bir nokta yalamaya devam ediyor, şimdiye kadar toplamda 4 nokta var, biri aylardır burada ön bacağında, kürkü gitti ve enfekte oldu önce. Kanayana kadar yalamaya devam ediyor ve öğrendiğimde üzerine merhem süreceğim. Daha önce veterinere gittim çünkü rastgele bir şeye alerji geliştirmiş gibi görünüyor (pullu deri ve kepeklenmeye başladı), ancak henüz ne olduğu (yiyecek değil) ve yalama sorunu belirlenmedi. yukarı, gerçekten doğrudan ele alınmadı. Yine de bu çok stresli bir hal alıyor, çünkü babam da ilgilenmeye çalıştığım kendi duygusal ihtiyaçlarımı karşılamam için ondan vazgeçmem için bana baskı yapıyor. Bordem gibi bir şey olup olmadığını belirlemeye çalıştım, ama üniversiteye gidiyorum, ancak şu anda yaz olduğu için okulda değilim ve şu anda bir işim yok, bu yüzden kelimenin tam anlamıyla aylarımı sadece o ve ben geçirdim. . Bunun onun ""suçu"" olmadığını biliyorum ama güvenimi kırmaya devam ediyor. Kelimenin tam anlamıyla 5 dakika yalnız kalırsa, ister ben duş alıyorum, ister yürüyüşten sonra kulübesine gidiyor ve ben oturma odasındayım ve sonra beni görmekten korkuyor çünkü ne kadar hayal kırıklığına uğradığımı biliyor. Bunu her zaman yaptığında anlayabilirim. Her şekilde sarmayı denedim ama onu rahat bıraktıktan hemen sonra her şeyi yırttı ve benim resmi bir E-tasmam olmamasına rağmen, ev yapımı olanı da sessizce kazıdı. arkamda oturan Bunu ele almak için gerçekten yardıma ihtiyacım var ve yakında birçok eyalet uzaktaki bir aile toplantısına gitmek için onu bir haftalığına terk edeceğim için herhangi bir tavsiye çok makbule geçer. Teşekkür ederim."
"Dikkatli olduğumu sanıyordum ama işte buradayım, Runnit'in sunağında bir koşucunun en büyük günahını itiraf ediyorum: sabırsızlık.

Bir hafta önce Pazar, şu anda 10 binlik bir eğitim programının ortasında olduğum için 4 millik bir koşuya çıktım. Koşuya sıkı bir sol kalça gibi hissettiren bir şeyle başladım ama endişelenmedim. 3. milde sol kalçamda biraz ağrı hissediyordum (önemli bir şey değil), ancak 4 milimi bitirdim çünkü o gün oraya çıkmak çok fazla zihinsel metanet ve irade gerektirdi ve ben de bitirmek istedim.

Eve topalladım ve biraz masaj ve esneme yaptım. Dinlenmeye ve iyileşmeye karar verdi. Planlanan Salı 3,5 milimi, ardından Perşembe 2 milini atladım ve şimdi burada planlanmış 4 mil koşumu tekrar atlayacağım çünkü ağrı gerçekten geçmedi. Donuk, sancılı, kıstırıcı bir ağrı, belki de ağrı ölçeğinde 3'e 4'tür? Derin hissediyor, ancak gerçek eklemin kendisinde değil.

Daha önce hiç böyle bir spor yaralanması yaşamadım ve bu yüzden ne zaman ve bu konuda bir doktora görünüp görünmeyeceğinizi merak ediyorum. Biraz huysuzum çünkü yarışım Haziran sonunda ve gerçekten ilk 10k'ımda en azından orta düzeyde iyi bir performans sergilemek istiyorum."
"Başlık hemen hemen özetliyor.

Bir süre tahliye edildikten sonra erkek arkadaşım başka bir eyaletteki ailesiyle yaşamaya gitti ve sanırım LDR ziyareti yapıyoruz. Bağlam olarak, Mart 2015'te çıkmaya başladık ve ben Haziran 2015'te en yakın arkadaşının yanına taşındım. O da taşındı ve Mayıs 2016'da kendi yerimizden tahliye edildik.

Özel anlarda yemek yemek, yüzmek, vakit geçirmek gibi özel şeyler yapmayı seven biriyim. O bir içe dönük ve ikimiz de meteliksiziz, bu yüzden dışarı çıkıp para harcamaktan kaçınmak istiyorum. Garb, İtalyan yemeklerini ve içeride video oyunları oynamayı seviyor.

Ben berbat, berbat bir aşçıyım. 3 şeyi çok iyi pişirebilirim. Diğer her şey çoğu zaman tanrısızdır. Berbat, ama herkesin bir şeyi değil. Onun için özel bir yemek yapmak istiyorum, ama doğru yapana kadar bir sürü şeyi mahvederek bir ton para harcamak istemiyorum.

Ayrıca ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yok. Bütün günümü içeride oyun oynayarak ve birbirimize fazla bir şey söylemeden geçirmek istemiyorum çünkü o buradayken normalde yaptığımız şey buydu. Aradığım şey abartmak değil, sadece sıra dışı ve tatlı bir şey yapmak istiyorum, ama kayboldum. İkimiz de Pokemon Go oynuyoruz, bu yüzden kesinlikle yapacağımız şeyler, ama bunu tatlı yapmak için daha fazla çaba sarf etmek istiyorum.

İkimiz de Nintendo inekleriyiz ve zevklerimize benzer şeyler yapan birçok youtuber gibiyiz."
"2 aydan biraz fazladır çıkıyoruz ve o çok tatlı.
tanıdığım en mükemmel kız Onu tarif edebilmemin tek yolu, herkesin büyüyünce olmak isteyeceği türden bir insan olduğu. Hiç seks yapmadı, alkolün tadına bile bakmadı ya da tek bir ilaca dokunmadı.

Bu, ilişkimizde bir soruna neden oldu çünkü benimle seks yapmayacak. İlişkimizin başında bana altı ay vermemi ve olacağını söyledi, ancak son zamanlarda bana evlenene kadar bakire kalmak istediğini söyledi. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ama bu benim için bir problem. Bir ilişki içinde olmamaktan ve oldukça düzenli seks yapmaktan, bir ilişki içindeyken onsuz yapmaya geçiyorum."
"Ben 20 yaşında bir erkeğim haftaya 21 yaşına giriyorum o 24 yaşında. Onu 2 yıldır tanıyorum ama biz hep arkadaşız. Hep aynı şeylere ilgi duyuyorduk ve o taşındığında bile birlikte video oyunları oynuyorduk.

Geçen yıl mankenlik kariyerine devam etmek için Vancouver'a taşındı ve iletişimimizi sürdürdük. Onunla haftada 2-4 kez skype üzerinden konuşuyorum ve temelde her gün birbirimize mesaj atıyoruz. Son zamanlarda daha ciddi şeyler hakkında konuşmaya başladık, önceki ilişkiler, seks, bir partnerden ne istediğimiz vs. internet şahsen olduğundan çok daha kolaydır). İşlerin bu şekilde olduğunu biliyorum, onu göremiyorum ve aklımda olması aptalca ama nedense sürekli aklımda ve ona bir şey söyleyip söylememem gerektiğini bilmiyorum.

Sadece arkadaş olduğumuzu mu düşündüğünden emin değilim ya da işlerin de tırmandığına dair bir hisleri var mı ama bana rüyalarında benimle birlikte rüyaları olduğunu söylüyor ve bana başladığını söylediğinde muazzam miktarda kıskançlık ve üzüntü hissettiğimi hatırlıyorum. geçen sonbaharda bir erkekle çıkıyorlar ama o zamandan beri ayrıldılar. Sanki o benim hayalimdeki kızmış gibi hissediyorum ve bunu es geçmek aptallık olur AMA uzun mesafenin neredeyse hiç işe yaramadığını biliyorum. bu yüzden şimdi duygularımı ona açmalı mıyım yoksa onları bastırmalı mıyım bilmiyorum. Metin duvarımı okuyan herkese minnettarım ve her türlü tavsiye için teşekkürler."
"Kendimize odaklanmak için yaklaşık bir ay ara vermiştik. Neyse arkadaşından (Mark) bahsediyordum (Ben onu da arkadaşım olarak görüyorum). Bu mola sırasında Mark benimle iletişime geçti ve kesinlikle sevişmemiz gerektiğini söyledi. Nedenini sordum, güzel olduğumu söyledi.
Hem erkek arkadaşıma ihanet ettiği için hem de kendimi nesneleştirilmiş hissettiğim için (konuşmanın bir noktasında, ben değilsem fahişeler olduğunu söyledi) sinirlendim. Mark'a erkek arkadaşıma beni suçluluk duygusuna kaptırdığını söylemem gerektiğini söylediğimde, EP'lerini gelecek ay yayınlayacaklarını ve onların EP'leriyle karşılaştırıldığında ilişkimin hiçbir anlam ifade etmediğini ve esasen onu becerdiğimi söyledi.

Erkek arkadaşıma bundan bahsettiğimde ilgilenip ilgilenmediğimi sordu ve ben de evet hallettim dedim. Daha sonra erkek arkadaşımın Mark ile ciddi bir konuşma yaptığı ve artık arkadaş olmadıkları, sadece grup arkadaşları oldukları söylendi.

Sonra, dün gece Facebook'ta kollarını birbirlerine dolamış bir resimlerini görüyorum. Erkek arkadaş, grup ürünlerinin reklamını yaptıklarını iddia etti ama bu gömleği giymiyordu. Hâlâ arkadaş olup olmadıklarını sordum ve o da bilmediğini ve buna üzülmeye hakkım olmadığını çünkü bunun KENDİNE ve çetesine ihanet olduğunu söyledi.

Her şeyden oldukça tiksiniyorum çünkü bu şeylerde iyi gibi görünüyor. Baltayı gömmeli miyim? Erkek arkadaşım pek bağışlayıcı değil ve bunun hakkında konuşmaya çalıştığımda beni susturuyor. Bunun karakteri hakkında ne söylediğini merak etmeye başlıyorum ama tam olarak neye üzüldüğümü bilmiyorum."
"Aslında birkaç ay önce. Şimdiye kadar unuttum. DC'ye okul gezimdeydim, oraya ilk gidişimdi, bu yüzden heyecanlandım. Başlıca turistik mekanların hepsini görmeye gittik (bu ilk gün) ve son olarak bu büyük yata gidiyoruz. Oldukça popüler ama kafamın üstünden adını hatırlamıyorum. Bu noktada araçlarda uyuyamadığım için belki 48 saattir uyumadım ve aşağı yukarı 8 saatlik bir yolculuk. Arkadaşımla oturuyordum ve teknenin arkasında nehre bakıyordum. Korkuluktan eğilip aşağı bakıyorum. Gözlüklerim yüzümden kaymaya karar veriyor. *Kahretsin şimdi ne yapacağım?* Anneme yeni gözlüğümün büyük bir teknenin pervanesinden düştüğünü ve şimdi Potomac'ta ürperdiğini söylemek için mesaj attım. Bu sadece yolculuğun başındaydı ve geri kalan süre boyunca hiç göremedim. Unutma, bu iki günden sadece birinci gün. Arlington, Lincoln, Kore ve Vietnam anıtları da dahil olmak üzere eserlerin yaklaşık yarısını görmeyi kaçırdım."
"Arka hikaye: Biz bir tür LDR ilişkisiyiz. Bazen mesafeyle (farklı kolejler) ve diğer zamanlarda aşırı korumacı bir ebeveyn tarafından ayrılıyoruz (aslında büyükanne ve büyükbabası tarafından büyütüldü). O sadece birkaç dakika uzaktayken bile muhtemelen ayda sadece birkaç kez görüşüyoruz. Bu ikimizin de ilk ilişkisi.

Cinsel konularda hep sorun yaşadık. Seks yapmak için evlenmeyi beklemek istiyor. Beraber olduğumuzda karşılıklı mastürbasyon yapıyoruz. Bir süredir benim için sorun yok ama o her zaman en düşünceli ortak değil. Çoğu zaman beni tatmin etmeye hiç ilgi göstermiyor.

Onunla konuşmayı denedim ama görünüşe göre sadece birkaç santim almayı başarabiliyorum ve bu onu her zaman bu konuda daha da kızdırıyor gibi görünüyor. En son konuşma, büyükbabası birkaç ay önce ölmeden hemen önceydi. Mümkün olduğunca sabırlı ve şefkatli olmaya çalıştım ama sanırım içerleme beni olabildiğince çok olmaktan alıkoyuyor.

Şu an ondan ayrılmam için korkunç bir zaman olurdu. Aile hayatının büyük bir kısmı kargaşa içinde ve okulunun son dönemine giriyor ve ben onun tek duygusal desteğiyim. Ama beklemek bence daha kötü olurdu. Kendimi kapana kısılmış hissetmeme neden oluyor, bu da sadece kızgınlığı artırıyor. Ve o bunu hak etmiyor.

İdeal olarak, onun arkadaşı olarak kalabilir ve onu destekleyebilirdim ama bunun olacağını düşünecek kadar idealist değilim. Bu üzücü. O benim en iyi arkadaşım, kırgınlığın bazılarını da zehirlediğini düşünsem de

Bu anlamda, eğer ayrılırsak, muhtemelen arkadaşlarımın çoğunu kaybederim ama bunun için onları kıskanmam. Benimkinden çok daha uzun süredir arkadaşlarıyla birlikteler.

Kahretsin. Bu konuda kötüyüm. Bunu çok uzun zamandır düşünüyordum ve neyin alakalı olup olmadığı konusunda görüşümü kaybettim, bu yüzden bu dağınık görünüyorsa özür dilerim."
"Ben çok küçük bir şirkette 21 yaşında kadın programcı stajyerim. Bir önceki sömestrde staj yaptıktan sonra burada ikinci kez çalışıyorum. İş arkadaşlarımın çoğuyla iyi anlaşırım ama çekingenim ve nasıl ""Sizinle öğle yemeğine gelebilir miyim?"" diyeceğimi bilmiyorum. Bir grup birlikte yiyecek almak için ayrıldığında. Her gün ben yokken burada çalışmaya başlayan adamlardan biri gelir ve birkaç adamdan onunla öğle yemeğine gelmelerini ister. Ama kimse bana katılmak isteyip istemediğimi sormuyor.

Ayrıca 2 stajyer daha var. İçlerinden biri, dolaylı olarak, benimle sosyal olarak etkileşime girme arzusu olmadığını çok net bir şekilde ortaya koyuyor (Geçen sefer buradaydı). Diğeri yeni ve başladığımızdan beri ona 10 kelimeden fazla konuşmadım ama iş arkadaşlarımla öğle yemeğine çıkarak onlarla daha sosyal olmaya çalışmak istiyorum ve bu duruma gelmeden nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. muhtaç falan mı?

burası yanlış yerse özür dilerim; daha iyisi varsa beni doğru alt dizine yönlendirir misin?"
"Dört yıldır (ona Bob diyelim) ile bir ilişki içindeyim. Onu tüm kalbimle seviyorum. Son zamanlarda ilişkinin soğuduğunu hissediyorum. Bana hâlâ biraz ilgi gösteriyormuş gibi hissediyorum ama eskisi gibi değil. O çok hoş ve konuşması kolay. Onunla daha önce nasıl hissettiğim hakkında konuştum ve o bunun üzerinde çalıştı, ancak her zaman istikrarlı bir şekilde düşüyor gibi görünüyor.

Şimdi zor kısım geliyor. Bir süredir arkadaş olduğum başka bir adamla (ona Al diyelim) çalışıyorum. Son zamanlarda ona karşı hisler geliştirdim. Al'a karşı beslediğim duyguların boşuna gitmesini umarak aylarca bekledim ve hiçbir şey yapmadım. Nasıl hissettiğimin farkında olduğunu ve benden hoşlandığını biliyorum ve ikimiz de zeki insanlarız. Hiçbir şekilde, şekilde veya biçimde samimi olmadık. Artık duyguların gitmediğini biliyorum ve Bob'a fiziksel olarak sadakatsizlik edecek hiçbir şey yapmamış olsam da duygusal olarak yaptım. Bob'u hala seviyorum ama Al için daha çok hissetmeye başladığımı hissediyorum.

Sahip olduğum kişiye minnettar olması gereken iğrenç bir insan gibi hissediyorum. Ayrılırsam, hayatımın en büyük hatası olabilir. Bob'un ailesini seviyorum ve biz çocukken birlikte büyüdük, bu yüzden bu kolay olmayacaktı. Çok şey kaybederdim ama onun için kalmanın yanlış ve incitici olduğunu hissediyorum. Al'ın durumu hakkında hiçbir şey bilmiyorum ama dürüst olmadığımı bilerek kendimle yaşayamam. Bob'u asla aldatmam.

Bob ile bir apartman dairesinde yaşıyorum, iki kedim var (biri onun, biri benim). Onu incitmek istemiyorum ama Al'a hiçbir şey olmayacak olsa bile, bence bunu yaşamamalı.

NE YAPMALIYIM?"
"İşte biraz arka plan:

Bana birçok kez destekleyici olmadığım, umursamadığım ve ilişki için herhangi bir çaba göstermediğim söylendi. Dikkat edin, çok fazla şikayet etmeden arabamı X, Y ve Z yerlerine gitmek için kullanmak için SO'ma izin verdim, onu işten aldım, eve getirdim ve mali durumum ne olursa olsun ona her zaman para verdim. Her gün okula gidip gelmenin getirdiği ağır masraflar nedeniyle. Dönem boyunca programım nedeniyle çalışmadım ve erzak (Görsel Sanatlar bölümü), yiyecek ve benzin için harcamam gereken para oldukça sınırlıydı. Bu nedenle, ortağımın faturasını ödemek için her zaman kuruşları sıktım ve ihtiyacım olan birçok şeyi feda ettim.

Genel olarak harcayacak param olmamasının stresine ek olarak, partnerim belirli yerlere zamanında gitmem için üzerimde baskı kurardı ve geç kaldığım için beni azarlamadan önce programımı nadiren dikkate alırdı. Zamanında gelmezsem veya son dakikada iptal etmek zorunda kalırsam yumurta kabukları üzerinde yürüyormuşum gibi hissettiğim için plan yaptığımızda çoğu zaman kendimi çok gergin ve huzursuz buluyordum. Planlar iptal edilirse kıyamet kopacaktı. Bana sürekli onun zamanını boşa harcadığım ve her şeyi batırdığım ve kontrolüm dışında da olsa her şeyin benim hatam olduğu söylendi. Benim evimden onunkine ortalama yolculuk süresinin trafiksiz yaklaşık 45 dakika olduğunu unutmayın. Bu, çok erken kalkmam ve gecenin tuhaf saatlerinde işe gidip gelmem gerektiği anlamına geliyordu, çünkü o bırakılıp eve gelir gelmez yatağa gitti.

Önemsememe konusuna defalarca değindim ama elbette yanılıyorum ve sadece kendimi düşündüğüm için bencil biriyim.

Ek olarak, partnerimin beni uzun süre kasıtlı olarak görmezden gelmesine katlandım çünkü o kendini telefonuna kaptırmıştı ve herhangi bir konuşma girişiminde bulunursam rahatsız olmuş görünüyordu. Tabii ki, genel olarak davranışlarından rahatsız oldum ve buna geçmiş ilişkilerinin süresinden daha uzun süre katlandım."
"Ocak ayından beri mevcut FWB'mi görüyorum. O harika, seks eğlenceli ve birbirimizin arkadaşlığından zevk alıyoruz.

Ancak, son zamanlarda, kıskançlık duygularım ürperiyor. Whisper kullanarak bulduğu diğer erkeklerle sohbet etmekten hoşlanıyor. Ona hiçbir şekilde ayrıcalıklı olmadığımız için bunun beni rahatsız etmediğini söylerken, yardım edemem ama biraz incinmiş hissediyorum. Çok yakınız, birbirimize geçmişimizdeki her şeyi anlattık. Her gün aklımıza gelen her şey hakkında konuşuruz. Zor bir gün geçirdiğinde ve duygusal kırılma noktasında, yardım için bana dönüyor.

Bu duygulara sahip olmakta haksız mıyım? Buna bir FWB statüsünde girdiğimizi anlıyorum, ancak konuştuğumuz ve birlikte olduğumuz için, sadece BF/GF unvanı olmadan neredeyse her açıdan ciddi bir ilişki gibi geliyor."
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 2 yıldır çıkıyoruz. Uzun mesafeli bir ilişki oldu (internette tanıştık) ama yüz yüze birlikte zaman geçirdik ve delicesine aşığız ve hayatımızın geri kalanını birlikte geçirmek istiyoruz. Geçenlerde üniversiteye gitmeye başladım ve erkek arkadaşım ve ben çok heyecanlandık çünkü onun benimle oraya taşınmasını planlamıştık (ticaret okuluna gitti ve şimdi çalışıyor ve hareket etme esnekliğine sahip). Bir daire ve uçak bileti almış, ekim sonunda buraya gelmeyi planlıyor.

Ancak ailem buna tamamen karşı. Aşırıya kaçtılar (annem evdeki odamdaki her şeyi attı, babamı arabamı satmaya ikna etmeye çalışıyor ve her şeyi tamamen kendi başıma ödememi sağlamaya çalışıyor, yani sigorta falan).

Annem ve ben her zaman arkadaştık ve babam kötü olandı, ama babam da hala buna karşı olsa da roller değişti. Arkadaşlarımı tamamen görmezden gelmeye başlayacağımdan ve hiçbir şeye karışmayacağımdan endişe ediyorlar (müzik topluluklarında, bisiklet kulübünde ve yurt senatosundayım).

Artık beklemeyi tamamen reddediyor ki bunu tamamen anlıyorum. New York'ta her şey pahalı olduğu için evde tek gerçek arkadaşı var, bu yüzden insanlarla dışarı çıkmaktan hoşlanmıyor. Ailesiyle yakın değil ve çok yalnız. Ailem ne yaparsa yapsın, taşınmak için daha fazla beklemeyecek.

Ailemle ilişkimi tamamen mahvetmek istemiyorum, yani, onlar benim ailem ve son 18 yılda benim için çok şeyden vazgeçtiler. Ama erkek arkadaşım olmadan da hayatımı hayal edemiyordum. Bunu mahvedenlerin onlar olduğunu düşünmeme rağmen, ailem ""üniversite deneyimi"" yaşamamı istiyor. Beni her gün arayıp ağlatıyorlar, bu da kendimi odama kapatıp arkadaşlarımla vakit geçiremememe neden oluyor.

Erkek arkadaşımı seviyorum ve onu kaybetmek istemiyorum. Ve çocuklarımın büyükanne ve büyükbabalarını tanımasını istemiyorum. ben ne yapayım :("
"Öğrencilerimle Napolyon hakkında konuşuyordum ve tabii ki bu, kişisel bütçeleme vb. hakkında bir konuşmaya yol açıyor. Daha sonra birkaç öğrencim benimle konuştu, bütçeleme ve kişisel finans konularını merak ettiler. İşaret kartıyla ilgili gönderiyi gördüm ve düşündüm ki... adamım, hızlı bir referans olarak odama bir poster falan asmalıyım. Ancak işaret kartıyla ilgili iki sorun var - 1) bu şeylerin çoğunun ne olduğunu bilmeyecekler - Bazı alt düzey çocuklara ders veriyorum 2) Kanada'da öğretmenlik yapıyorum, bu yüzden farklı sistemlerimiz var ve benzeri."
"Yani, Reddit. 24 yaşındayım ve erkeğim. 16 yaşından beri kız arkadaştan ve ilişkiden doğrudan yeni kız arkadaşa ve ilişkiye geçtim. Birinden çıkıp diğerine düşmek. Geçenlerde 2 yıllık kız arkadaşımdan ayrıldım ve biraz kendime, biraz da flört etmeye ve ""sahada oynamaya"" karar verdim. Önceki çiftleşmemin tamamen sona ermesinin üzerinden 7 ay geçti. Yaklaşık iki ay önce oldukça çekici bulduğum genç bir bayanla konuşmaya, vakit geçirmeye ve onunla yatmaya başladım. İkimiz de ""facebook"" resmi bir ilişki arzusunun eksikliğini ve özgürlük isteğimizi, düşük beklentilerimizi vb. Ve kesinlikle tek eşli bir ilişki içinde olduğunu görebiliyordum ve son zamanlarda benzer eğilimlerden bahsetti. Ona Kız A diyelim.
Şimdi. İşte komplikasyon.
Kendimi hiçbir şekilde ""alınmış"" görmeden, flört ederek ve genel olarak eğlenerek ve kendimi ortaya koyarak ortalıkta dolaşmaya devam ettim.
Son 3 hafta içinde başka bir kızla da görüşüyorum. Görmeyi daha önce bahsedilen eylemler olarak okuyun.
Her ikisinin de farklı kişilikleri ve fiziksel özellikleri vardır.
Şimdi benim sorunum burada. İ NE YAPIYORUM HİÇ BİR FİKRİM YOK.
İkisini de görmeyi bırakmak istemiyorum ama ikisini aynı anda görmeyi de pek doğru bulmuyorum. İkisi de bir ilişkiye yöneliyor ve ben şu anda ciddi, somut bir ilişki istemiyorum. Buna rağmen kendimi onlardan biriyle görebiliyordum. Hiç çıkmadım ve asla gerçekten takip edilmedim, kişinin ilgisinin, küçük duyguların ve başkalarına zarar verme korkusunun pusunda kayboldum."
"Kocam ve eski eşi çok çekişmeli bir boşandı ve boşandıktan sonra birbirlerine karşı kibar ve makul oldukları noktaya gelmeleri 10 yıl sürdü.

Üvey kızım annesiyle farklı bir eyalette yaşıyor ve ziyaret anlaşmasına göre yılda birkaç kez bizi ziyaret ediyor. Kocam ve kızının en iyi ilişkisi yok ama birbirlerini seviyorlar ve iyi anlaşıyorlar, ya da ben öyle düşündüm.

Üvey kızın şehrine arabayla gitmeyi ve mezuniyetine katılmayı planlıyorduk, böylece annesi ve üvey babasına ek olarak babası, üvey annesi ve üvey kardeşleri ona tezahürat yapacaktı. DH, seyahatimizi planlayabilmemiz için ona birçok kez mezuniyet ayrıntılarını soruyordu, ama o ondan kaçmaya devam etti. Hiçbir şey söylememesine rağmen, sonunda onu orada istemediği mesajını aldı. Tören bilet gerektirmediği için DH'yi hala gidip katılmamız konusunda teşvik ediyorum.

Mezuniyete 4 gün kaldı ve DH eski sevgilisi tarafından davet edildi. Bence bu onun açısından büyük bir jest çünkü DH'ye genellikle oldukça kaba davranıyor. Onu davet etmesi hoş olsa da, benim veya çocuklarımızın (üvey kızın üvey kardeşleri) hoş karşılanmadığını açıkça belirtti. DH, ne istediğini sormak için kızına ulaşmaya çalıştı ve kız ondan kaçıyor.

DH mezuniyete gitmemeye karar verdi. Buna pişman olacağından endişeleniyorum. Tek başına gitmesi, etkinliğe katılması, fotoğraf çekmesi ve geri uçması için zorluyorum. Orada istenmediğim için oldukça üzgün olsam da, DH'nin bu dönüm noktasını kaçırmamasının daha önemli olduğunu düşünüyorum.

Onu buna ikna etmeye çalışmakla haksız mıyım? Bu mezuniyeti atlarsa ne kadar büyük bir kayıp olur?"
"Altı yıllık eski sevgilimi bir buçuk yıl önce terk ettim. Bir nevi ölü bir yatak odasıydık ama o aynı zamanda hayatımın aşkı -- hala emin olduğum bir şey. Ölü yatak odamızla mücadele etmek için, kadınlarla çıkmama izin verilen açık bir ilişkimiz vardı (oldukça heteroseksüel olmama rağmen, sevgiye o kadar aç kaldım ki bunun için gittim). Benim için her şeyi değiştiren bir kız [28F] ile tanıştım ve onu onun için terk ettim.

Bir buçuk yıl ileri sarın. Onunla işler yolunda ama onu aklımdan çıkaramıyorum. Ayrıldıktan sonraki ilk yıl boyunca, beni geri kazanmak için daha çok çabalamaktan başka bir şey yapmadı. Her şeyi doğru yaptı ve ona sağlam bir hayır bile vermedim (çünkü gerçekten nasıl hissettiğimden emin değildim). Ama onu bu kadar kararsız ve bağlantısız hissettirdiğim için kendimi kötü hissediyorum.

Tekrar iletişime geçmek istiyorum. Ne diyeceğim hakkında hiçbir fikrim yok... Sanırım benim berbat bir insan olduğumu düşünüyor. Sanırım denemeliyim yoksa yıllarca pişman olacağım. Şu anda evli ve çocuklu falan olmadığını bilecek kadar internetteki flört hesaplarına göz attım. Bu yüzden eski çılgın olabilirim ama taşınan bir aileyi rahatsız eden çılgın eski değilim."
"24f 29/m İlişki 2 yıl. Yaklaşık 6 haftadır başka bir eyalette keşif gezisindeyim ve erkek arkadaşım seks yapmak istemiyor. Her iki haftada bir ondan bir şey anlayabilirsem şanslıyım ve deliriyorum. Onunla oturdum ve ona daha fazla seks yapmak istediğimi/ihtiyacım olduğunu söyledim ve beni kabul etti, ancak yine de her şeyi başlatmam gerekiyor. Ona daha fazlasını başlatıp başlatmayacağını sordum ve canı istediğinde yapacağını söyledi ama ASLA yapmıyor. İlişkimiz hep böyleydi. Onu gerçekten seviyorum ama bu tek şey beni öldürüyor.

Bana ciddi hamleler yapan bir iş bağlantım var ve içimdeki derin acı çaresizce teslim olmamı istiyor. Duygu yok, bağlantı yok, sadece seks.

Birini hile yapmaya iten şeyin ne olduğunu asla anlayamadım, benim için korku hala tam olarak bu: korkunç. Ama 24 yaşındayım ve cinsel açlığım var.

Ben ne yapacağım?"
"Basit hikaye, erkek arkadaşım ve ben 2 yıldır birlikteyiz, lisede arkadaştık ve birlikte yaşıyoruz. Lig oynadığı bir arkadaşı var. Bazen onlarla da oynuyorum çünkü erkek arkadaşımı seviyorum ve o da benimle oynamak istiyordu.

Arkadaşı (arkadaşım değil, arkadaşı) bugün bana orospu dedi. Hemen sinirlendim, sesini kapattım ve erkek arkadaşım bir şey söylemedi. Ona o zaman ve orada kimsenin bana böyle saygısızlık etmesine izin vermemesini söyledim. Maçın geri kalanında bir şey söylemedi. Oyunu bitirdik, onu görmezden geldim. Kırmızıyı görmeden ne diyeceğimi, nasıl söyleyeceğimi bilemedim.

Yaklaşık 30 dakika önce ona tekrar kimsenin bana böyle saygısızlık yapmasına izin vermemesini söyledim ve arkadaşı şaka yaptığı için bunun önemli olmadığını düşündüğünü söyledi.

Arkadaşının şaka yapıp yapmadığı umrumda değil, bundan hoşlanmıyorum ve (beni sevdiğini iddia eden) erkek arkadaşım da yapmamalı. Tanıdığı arkadaşını bir yıldan az bir süredir savunuyor ve benim tarafımı görmeye veya özür dilemeye bile çalışmıyor. Hala çok kızgınım, bu yüzden aşırı tepki mi gösteriyorum yoksa haklı mıyım bilmiyorum. Lütfen yardım et."
"Erkek arkadaşımın benden önce bir yıllık biraz anlamlı bir ilişkisi vardı. Aşıklardı ve aslında onunla görüşmeye başladığımızda hala biraz flört ediyorlardı. Bundan derinden incindiğimi anlayınca onunla ilişkisini kesti (""arkadaşlıkları"") ve şimdi 5 aydır birlikteyiz, bu yüzden bir süredir ilgisiz. En azından benim için.

Son zamanlarda, hem Instagram'da hem de Twitter'da arkadaşlarının gönderilerini (bazı gönderiler erkek arkadaşım ve ben dahil) beğendiğini ve yorum yaptığını fark etmeye başladım. Arkadaşlarından hiçbiri artık onunla konuşmuyor çünkü o ortadan kalktı. Onu engelledim ve erkek arkadaşım da engelledi ama arkadaşları engellemedi. Böylece gönderileri beğenip beğenmediğini hala görebiliyorum.

Ayrıca, geçmişte erkek arkadaşım ve onun sorun yaşadığı başka bir adamla yaptığı gönderilerle erkek arkadaşımın derisinin altına girmek için Instagram'ını özel moddan çıkardığını da fark ettim.
Bu beni rahatsız eden bir şeydi çünkü kasıtlı olarak derimizin altına girmeye çalışıyor ve işe yarıyor. Onu geride bıraktığını tweetledi ama açıkça öyle değil.

Bizi rahatsız etmesinden nasıl kurtulacağımı ve ilişkimizle alakasız olduğu için erkek arkadaşımın da onun için üzülmemesine nasıl yardım edeceğimi bilmiyorum.

Aşırı güvensiz bir tip değilim ama eski sevgilisi bana her zaman kimin en iyi olduğunu kanıtlama yarışı içindeymişim gibi hissettirdi. Nedense hep ikinci sıradaymışım gibi hissediyorum. Düşüncesi olan var mı?"
"Bu oldukça önemsiz, ama neredeyse bana (kelimenin tam anlamıyla değil) kalp krizi geçirtiyordu, bu yüzden burada yayınlamaya değer olduğunu düşünüyorum.

Zelda oyunlarını severim. Çok fazla. Geçen hafta Majora's Mask 3D'yi bitirdim ve bugün okulda biraz Majora havasındaydım, ama bilirsiniz, okul. Bu yüzden önce Clock Town temasını arayarak film müziğini dinlemeye karar verdim.

Berbat bir telefonum var, bu yüzden dokunmatik ekran çoğu zaman çok doğru değil. ""Saat"" yazdım ama bir şekilde ""l""yi kaçırmama ve onun yerine ""Horoz"" yazmama neden oldu. Gözlerimi hayal kırıklığıyla devirdim, geri tuşuna basmaya çalıştım ama ne biliyorsun, aramaya bastım.

O zamanlar okulumun ücretsiz kablosuz internetini kullandığımı düşündüm (size verilen ve izlenen okul hesabınızı kullanmak için kaydolmanız gerekiyor), bu yüzden tamamen korktum ve gerçekten yüksek sesle nefesim kesildi, temelde odadaki herkes birkaç saniye bana baktı. Bu noktada mahvolduğumu biliyordum, bu cezayla yüzleşmekten başka bir yol olmayacaktı. Okul gününün ortasında neden ""sik"" aradığınızı AP'ye nasıl açıklarsınız? Yapamazsın.

Ama, teşekkür ederim, sonradan görme. Bir dakika önce wifi bağlantımı kapatmış ve ağıma geçmiştim. Neyse ki, okulun ortasında neden erkek üreme organları için argo terim aradığımı açıklamama gerek yok. Yine de, insanlar muhtemelen artık telefonuma karşı bir tür aşırı duyarlılığım olduğunu düşünüyor..."
"Erkek arkadaşım ve ben iki yılı aşkın süredir birlikteyiz. Kısa bir süre önce yerel spor salonuna katıldı. Evet, spor salonuna katılması sağlığına kavuşması ve kondisyonunu geliştirmesi onun için iyi.

Bununla birlikte, bana yoga pantolonlu güzel popolu tüm bu kızları nasıl gördüğünü ve ne kadar formda olduklarını, onlara sapıklık yapma niyetinde olmadığını ama o bunu yaparken tesadüfen onun önünde olduklarını anlatmaya devam ediyor. onun şeyi. Kızgın ve sinirli hissetmem benim için mantıklı mı, yoksa işleri orantısız bir şekilde savuşturup kıskançlıkla aşırıya mı kaçıyorum bilmiyorum? Bu normal bir tepki mi?

 Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir. Teşekkür ederim."
"Yani 18 yaşındayım ve son 8 aydır bir kız arkadaşım oldu. Onu seviyorum ama beni endişelendiren bazı şeyler var. Evlilik hakkında konuştuk ve bir an önce evlenmek istiyor. İlk çıkmaya başladığımızda beni seçti ve o benim ilk ilişkim. Çok hızlı hareket etmek istiyor gibi hissediyorum. Evleneceğimizden ve ya o değilse diye korkuyorum. Ben birinden ayrılacak türden bir insan değilim ve o benden ayrılmak için bana duygusal olarak bağlı.

Asla normal bekar bir hayat yaşayamamaktan korkuyorum. Asla bara gidip bir kızla konuşamayacağım. Asla bir kıza çıkma teklif etmeyeceğim. Sanırım bu sadece benim ilkim olduğu ve ikinci düşüncelerim olduğu için.

Duygusal sorunları var, küçük şeyler için çok duygusallaşıyor. Depresyon, adhd ve intihara meyilli olma sorunları yaşadı. Okulu bırakacak ve ailesinin ona yardım edeceğini düşünmediği için tam zamanlı bir iş bulmaya çalışacak. Kariyer için müzik yapmak istiyor, onu desteklemek istiyorum ama ona da söylemek istemiyorum çünkü bu işte iş bulmak çok zor. Ayrıca birkaç konuda olgunlaşmamış, dersi asıyor, çalışması gerektiğini unutuyor, ödevini 3 dakika sonra bırakıyor.

Daha önce ondan ayrılmayı düşündüm ama her seferinde ona yeniden aşık oldum. Ondan ayrılırsam histerik olacağını biliyorum ve korkarım intihar edebilir, bana şimdiye kadar ayrılmamasının tek sebebinin ben olduğumu söyledi.

Bu benim ilk ilişkim olduğundan mı, onu sevmediğimden mi, yoksa sadece kendim olmak istediğimden mi bilmiyorum."
"Merhaba millet! Durum şu: Kardeşim lisesinde 4 kişilik bir bayrak takımı için bir şampiyonluk karşılaşmasına katılacaktı ama koç onun yerine başkasını aldı. Şimdi olay şu ki, diğer çocuk takımla buluşması gereken saatten bir saat geç kaldı. Kardeşim neden yarıştan çekildiğini sordu ve koç bunun diğer çocuğun daha hızlı olması nedeniyle olduğunu söyledi.

Şimdi bu gerçekten bir takım için doğru mesajı veriyor mu? ""İstediğim zaman gelebilirim çünkü hepinizden daha hızlı zamanım var.""? Disiplin ve takıma saygının emsalinin zamanla emsal olması gerekmez mi?

Kardeşim bu konuda gerçekten üzgün ve Reddit'in bu konudaki görüşünü öğrenmek istiyorum."
"Ben ve bu kız yaklaşık 3 haftadır çıkıyorduk ve her şey gerçekten iyi gidiyordu, ta ki iş yerinde beni zil sesine boğan cehennem gibi çılgın bir hafta geçirene kadar. Ayrıca doktorumdan sağlığımla ilgili bazı kötü haberler de almıştım, bu yüzden söylemeye gerek yok, aklım darmadağındı. İlişkimizin 4. haftasında, aklımı işten uzaklaştırmak için ona biraz mesaj atıp programını soruyordum ve gerçekten çok takılmak istiyordum. Biraz ürkütücü/umutsuz/çok güçlü bir şekilde çıktım ve bir şeylerin ters gittiğini anlayabiliyordum. O hafta bana karşı olan tavrı, ilgiden sohbetimize katlanmaya dönüştü. Her neyse, yerel gölümüzün yanında yürüyüşe çıkmamız için planlar yaptım, orada biraz havayı temizlemeyi ve son davranışlarımı biraz açıklamayı planlamıştım, ama aynı zamanda bana pul pul döküleceğini de hissettim. Gün gelir ve pul pul dökülür. O sırada başka bir yere gidiyordum çünkü hala bir şeyler yaptığımızı düşünüyor mu diye ona bir mesaj gönderdim. [Bana bu kısa mesajı göndermek için 5 saat bekledi. ](
Yani işten ve alışverişten yorgun düşen/onun pulunu hiçe saymaya çalışan ben, herhangi bir çatışma başlatmadan mesajlarını bir nevi kabul ettim. [Bunu söylüyorum ve bunun çoooook beta olduğunu biliyorum ama o zamanlar gerçekten düşünmüyordum.] Birkaç kez daha arkadan ve dördüncüden üzgün olduğunu vb. söyledi ve ona üzülmemesini söyledim çünkü öyleydi. sadece bir ay uzun. Bir buçuk hafta oldu ve gerçekten tamamen bitmesini istemiyorum. Ayrıldığımızdan beri birbirimizle iletişim kurmadık ve onunla iletişim kurma planım yok çünkü bu benim açımdan büyük bir zayıflık gösterirdi. Yine de 2 ay sonra doğum günü olduğunu düşünüyordum ve bunun ona bir nevi ""yetişmek"" ve hızlı bir öğle yemeği yiyip işleri yeniden başlatmak için iyi bir yol olabileceğini düşünüyordum. Ne yapacağımı bilmiyorum, ilişkilerde çok boktanım."
"Kazanın nasıl olduğunu açıklamanın bir anlamı yok. 3 kez trafik kazası geçirdim ve sigorta şirketleri kazadan beni sorumlu tuttu. Bununla savaşmaya çalıştım ama hiçbir yere gitmediğini söyleyebilirim..

Kaliforniya'da yaşıyorum ve kaza oldukça zengin bir mahallede meydana geldi. Arabam parçalandı ve çarptığım diğer iki araba esasen parçalandı (benimki dahil). Son araba bir göçük ile uzaklaştı. Sadece kısmi sigortam vardı, bu yüzden sigortanın tarafım hasarların sadece küçük bir kısmını karşıladı.

Dün bir hukuk firmasından, zararın geri kalanını (11.000 $ aralığında) ödemem gerektiğini açıklayan bir mektup aldım. Fakir bir üniversite öğrencisiyim ve banka hesabımda bu miktarın yarısını bile görmedim. O mektuba cevap vermeye bile korkuyorum, o kadar paraya gücüm yetmiyor ve muhtemelen yolda ikinci bir mektup olacağını biliyorum..

Ben ne yaparım?"
"Tamam, harika bir kadınla evliyim ve küçük bir çocuğumuz var. Her zaman yarı açık bir ilişkimiz oldu, şu anlamda: ayrı kaldığımızda (örneğin iş gezisi), rastgele biriyle takılmamız önemli değil. Sorma söyleme biraz.

3 ay önce Asya'ya (benim için dünyanın diğer ucuna) seyahat ettim, iki gece eğlenceli bir kızla takıldım. O zamandan beri, bir sürü e-posta yazıyoruz ve rastgele şeyler hakkında sohbet ediyoruz. Bazı şeyleri paylaştıkça daha kişisel hale geldi (ama ailemle ilgili değil). Bu benim için yeni bir şey, çünkü karımla olan anlaşmam bitiyor ve genellikle takip etmiyorum. Bu aldatmak mı? Coğrafi nedenlerden dolayı o kızla bir daha tanışma şansım yok."
"Bu kızı birkaç yıldır tanıyorum (yaklaşık 4) ve gün geçtikçe bir kızda istediğim her şeyin onda olduğunu anlıyorum. Ama bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum çünkü daha önce hiç kız arkadaşım olmadı ve hiç biriyle gerçekten yakın olmadım.

Birlikte ilkokula gittik ama pek konuşmadık. Daha sonra başka bir ülkeye taşındı ve biz 9. sınıfa başladığımızda geri döndü.

9-12. sınıfa kadar aynı okula gittik. Onu o zamanlar da sevmiştim ama şimdiye kadar benim için ne kadar önemli olduğunun farkında değildim.

Hâlâ okuldayken telefonda pek konuşmazdık çünkü okulda ve bazen hafta sonları takılırdık. Sorun şu ki, hiçbirimiz çok fazla mesaj yazmıyoruz, bu yüzden iletişim şu anda biraz zayıf ve ""arkadaşlığımızı"" riske atmadan ona ondan hoşlandığımı nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Çok nazik ve anlayışlı bir insan olduğunu belirtmek gerekir, bu yüzden tepkisinin ne olacağını bilmiyorum.

O dünyadaki en nazik insan, komik ve ilgili ve beni taklit etmeden gerçekten mutlu etmeyi başaran tek kişi.

Bu bir rant gibi geldiyse özür dilerim ama şimdi onun beni umursayıp umursadığını bile bilmeden kafamdan o kadar çok şey geçiyor ki.

Okuduğunuz için teşekkürler."
"Eski denetimli serbestlik görevlisi bugün onu arayarak Nisan ayında bir etg'de (son 72 saatte tüketilen alkol testi) başarısız olduğunu söyledi. Denetimli serbestlikten çıkmış olmasının üzerinden iki ay geçti ve şimdi bir tutuklama emri olduğunu ve en fazla otuz gün aradığını öğreniyor.

Uzun lafın kısası, onun için para toplamaya çalışıyorum, böylece belki biraz şansla, hüküm giydikten sonra hapiste geçireceği gün sayısını azaltabilirim. Belki de filmlerdeki gibi birinin bağ gönderdiği ama kim olduğunu bilmediği havalı sahneyi çekin.

Amacım bileklik alıp bağış karşılığı satmak. Şehrimizde bir sürü serseri arkadaşımız var ve en azından birkaç yüz tane yapabileceğimi biliyorum.

Beyler sizden ricam ne yazayım? Benim için ilk içgüdü ""polisleri serbest bırak (kardeşim)"" oldu. Ama insanların böyle bir şeyi satın almaktan çekineceklerini veya üzerine atlayacaklarını düşünüyor musunuz?

Ayrıca, kime veya ne tür bir bileklik takılacağına dair herhangi bir öneriniz var mı? Bence kazınmış olanlar canlı güçlü olanlar gibi, bu yüzden dayanıklılar ama çabuk pahalılaşıyorlar. Google'a baktım ama ilk birkaç sitenin gerçekten çabaladığını hissettim.
 beni sikmek zor"
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 3 yıldır çıkıyoruz.

Ona üstü kapalı olarak güveniyorum ve yanlış ya da sadakatsiz bir şey yapacağını düşünmüyorum ama bu beni yanlış yola sürüklüyor.

Gelecek yıl üniversite için kıtayı aşacak, ben burada kalıyorum. Bir oda arkadaşı bulmaya çalışırken, geçen yıl (üniversite kampüsünü ziyareti sırasında) tanıştığı bir kız ona ulaştı ve onunla aynı odada kalmak isteyip istemediğini sordu. Kuşkusuz ona hemen ""evet"" dedi, sonra geri adım attı ve ""bazı ayrıntıları çözmesi"" gerektiğini söyledi.

Bu bana söylediği zamandı. Bir kızla aynı odaya girmesine izin verip vermeyeceğimi sordu, ona daha önce öyle olmadığımı söyledim ve bana her şey hakkında daha fazla bağlam verdi. Bunu düşünmek için bir gün ayıracağını ve bu konudaki duygularımızı tartacağını söyledi.

Temel olarak, ona güveneceğimi söyledim, ama ben uzakta, eve döndüğümde hemen hemen her zaman bu kızın yanında olacağını düşünmek beni çok rahatsız etti. Bazı arkadaşlarıyla konuştu ve teklifini kabul etmeye karar verdi.

Şu anda bulunduğumuz yer burası. Bu konuda kendimi çok gergin hissediyorum. Onunla bu konu hakkında defalarca konuştum, neden tam olarak bana uymadığını açıkladım, ancak arkadaş edinmekte zorlandığı için bunun onun için en iyi şey olduğunu tekrarlayıp duruyor ve aslında önce ona ulaştı. . Çılgın bir kız arkadaş olmak istemiyorum (""Kız olan arkadaşlarım olacağını biliyorsun"" deyip duruyor, ki bu hiçbir zaman sorun olmadı - *onun* onunla temasa geçtiği gerçeği, düşünmeden evet dedi ben ve sonra ona bir kız arkadaşı olduğunu bildiğinden emin olması gerektiğini söyleyene kadar benden bahsetmedi)."
"Bu kızla yaklaşık iki ay önce tanıştım ve her şey harika gidiyor. Birbirimizi her gün görüyoruz, her yerde ortak ilgi alanları, harika seks vs. Sorun şu ki, yaklaşık bir hafta içinde işim beni 5 aylığına Japonya'ya gönderiyor. Bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ama oyunun bu kadar başında uzun mesafeli bir ilişki beklemek benim için haksızlık. İkimiz de ben yokken başka birini aramayacağımızı ama ben gittikten sonra gerçekten herhangi bir etiket uygulayamayacağımızı söyledik.

Bununla birlikte, işim sadece tüm uçak biletimi karşılamıyor, aynı zamanda oraya gittiğim için bana oldukça ağır bir ikramiye veriyorlar (yaklaşık 20.000 $ artı ek masraflar ve yaşam masrafları). Bir bilet alıp beni ziyarete gelme fikriyle oynadı, ancak maliyetin büyük bir endişe kaynağı olduğunu biliyorum (yaşadığımız yerden yaklaşık 1200-1400 dolar).

Onunla çıkmayı ya da yarısını falan ödemeyi teklif etmem garip olur mu? Gelmesini gerçekten çok istiyormuşum gibi hissediyorum ve onun da istediğini biliyorum ama bu kadar erken çok zorladığımı düşünmesini istemiyorum."
"Üniversiteye gidiyorum ve okul gazetesi üzerinde çalışıyorum. Ondan biraz para alıyorum, bu yüzden buna işim dedim ama buna gerçekten ihtiyacım yok. Onunla orada çalışırken tanıştım ve ikimiz de gelecek yıl okul yılı için gazete üzerinde çalışmak üzere geri dönmemiz gerekiyor. Sorun şu ki, daha birkaç hafta önce ayrıldık ve içimden onu bir daha görmek gelmiyor. Beni terk etti ve garip bir nedenle şu anda ondan gerçekten nefret ediyorum ve onu görmeye dayanabileceğimi sanmıyorum. Sorun şu ki, okul gazetesinde tanıdığım insanlar dışında pek arkadaşım yok. Yani onun yüzünden gazeteden ayrılırsam, okul yılı başlamadan önce bıraktığım için diğerleri tarafından dışlanabileceğimi hissediyorum. Yine de bırakmalı mıyım sizce? Onu görmek ve bütün bir yıl onunla çalışmak istemediğim için olgunlaşmamış mıyım?

Bu arada bir yıl beraberdik."
"Erkek arkadaşım (ona T diyeceğiz) ve ben her zaman depresyonla çok mücadele ettik, muhtemelen ben ondan daha fazla. Son zamanlarda, benim için daha da kötüydü ve ona ve ilişkimize çok büyük zarar veriyordu, çünkü her zaman ne kadar depresyonda olduğumdan bahsederdim (biliyorum, biliyorum, berbattım) ve oldukça kaba davrandım.

T, bu yüzden bir süredir mutsuzdu, bu yüzden dün benden ayrıldı. Ama onu mutlu edebileceğimi hissederse kesinlikle tekrar bir araya gelmek isteyeceğini söyledi. Bunu mutlu davranarak ve değiştiğimi göstererek yapmamı istiyor sanırım. Açıkçası zor çünkü ayrılıktan dolayı oldukça acı çekiyorum.

Şimdiye kadar, ilişkiyle birlikte kendimi mutlu etmeye odaklanmak için beni son derece depresif ve çok şikayetçi yapan bir işe iki haftamı verdim. Ve şu anda ""arkadaş"" olduğumuz için ona karşı çok iyi olmak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum, ancak ayrılık daha dün olduğundan beri birkaç kez biraz bozuldum, ama daha iyi oluyorum Güçlü kalmak.

Pazartesi günü T'yi göreceğim, ona gerçekten çaba göstermeye istekli olduğumu ve her şeyin farklı olacağını göstermek için ne yapmalıyım? Her şeyi yapmaya hazırım."
"Eh, rüyalar ayrıldıktan yaklaşık bir hafta sonra başladı. O zamandan beri haftada en az bir kez, bazen iki kez alıyorum. Diğerlerinin ne hakkında olduğunu gerçekten hatırlayamıyorum ama asla cinsel içerikli olmadılar. O her zaman oradadır.

Dün gece yaşadığım ve hala aklımda taze olan muhtemelen en tuhafıydı. Ona benzemiyordu bile, saçları farklı bir renkti ve çok fazla makyaj yapıyordu. Onu tanımak zordu ama yine de o olduğunu biliyordum. Ne kadar denersem deneyeyim dikkatini bir ""hey""den öteye çekemedim."
"Ben bir üniversite birinci sınıf öğrencisiyim ve güvenimi mahvettikten sonra geri kazanmaya çalışıyorum. Pek çok insan beni utangaç biri olarak görüyor ama bu teknik olarak doğru değil. Çocukken doğuştan dışa dönük biriydim, aynı zamanda düz A alan ender sınıf palyaçosuydum. Bazı insanların sahip olduğu aslan benzeri bir özgüvenle doğdum.

Ortaokulda, bu özgüvenimi yumruklarla ya da kelimelerle kırmıştım. Lisede kimseye güvenmedim ve herkesin beni almaya geldiğini varsaydım. Şimdi bunun ne kadar aptalca olduğunu görebilsem de, o zaman göremezdim. Herkesten nefret etmek bana pek çok arkadaş ya da kız arkadaş kazandırmadı. Bekaretimi kaybettikten sonra kendime olan güvenimi biraz geri kazandım ve oldukça düzenli bir şekilde kızlarla çıkmaya başladım ama bu uzun sürmedi. Bir kızla ilk çirkin ayrılığımdan sonra hemen bir kabuğa geri döndüm.

Şimdi küçük bir devlet üniversitesinde birinci sınıf öğrencisiyim ve insanlarla tanışmak çok zor. Nadiren görüştüğüm birkaç yakın arkadaşım var, bir gruptayım ve o eski güvenin geri geldiğini hissedebiliyorum ama çok yavaş geri geliyor. 'Yeniden şarj olma sürecini' hızlandırma ve ayrıca yeni insanlarla tanışma konusunda herhangi bir tavsiyeyi takdir ediyorum."
"Birkaç yıldır arkadaşız ve bu bilgi biz çıkmaya başlamadan bir süre önce, sadece arkadaş olarak sohbet ederken geldi. O harika bir kız ve ben onun için tamamen sırılsıklamım. Beni her zaman gülümsetiyor, onunkine sahip olurken tuhaflığımı kabul ediyor, benden sıkılmak sorun değil - liste uzayıp gidiyor. Tüm bunlara rağmen, bazen onun birisiyle birlikte olduğu düşüncesi beni gerçekten rahatsız ediyor ve ilişkimizde başka hiçbir sorun yokken geçmişinden bir şeyin beni bu kadar etkilemesinden nefret ediyorum.
 
Geçmişte uzun süreli (> 1 yıl) ilişkileri olduğunu biliyorum ve hayatının bu bölümünde hiçbir sorunum yok. Benim için bir ilişkide olan her şey iyidir, ancak bir ilişkiye girmeden veya yakında bir ilişkinin oluşacağından emin olmadan önce gerçekleşen cinsel ilişkileri kabullenmekte zorlanıyorum.

Bunun beni rahatsız ettiğini söylersem, bozulmamış ilişkimizi bozacağımdan endişeleniyorum. Tercihen, onun geçmişini nasıl kabul edeceğimi öğrenmeme ve şu an sahip olduğumuz şeyle mutlu olmama yardımcı olacak girdi istiyorum. Bununla birlikte, bu düşünce beni rahatsız etmeye devam ederse, bu konuda nasıl sağlıklı bir konuşma yapılacağına dair önerileri de memnuniyetle karşılarım."
"Bariz sebeplerden dolayı tek kullanımlık

Yani erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 6 aydır çıkıyoruz (hiçbirimiz gerçekten ne zaman çıkmaya başladığımızı hatırlamıyoruz lol). Oldukça iyi bir ilişkimiz oldu, kaygımla bazen rahatlamam zor oluyor, bu da engel oluyor ama onu tanıdıkça ve açılmaya başladıkça işler daha iyi hale geldi.

Bununla birlikte, yaptığını söylese de beni görmek istemediğini ve yine istediğini söylese de sorunlarımı pek umursamadığını ima eden küçük şeyler var. Birkaç örnek:

- Meşgul olduğu için bu hafta onu göremeyeceğim. Geçen hafta fırsat buldukça beni görmeye çalışacağını söyledi. Bugün bir fırsat çıktı ama onun yerine Overwatch oynuyor (oynadığı oyunlar discord'da görünüyor) ve beni görmek istemekle hiç ilgilenmedi.

- Bugün arkadaşım beni ekti ve biraz sinirlendim çünkü bu ilk değil, ona bundan bahsettim, ""ilginç"" dedi ve ""iyi misin?"" ve o kadardı. Konuyu çok çabuk değiştirdi

- Bir süre önce büyükbabamın vefatına oldukça üzüldüm. Ona söyledim, aynı ""oh hayır iyi misin"" konuşmasını yaptı ve sonra konuyu değiştirdi. Buna üzüldüm ve daha sonra onunla yüzleştim, o sadece ""Boşluğa ihtiyacın olduğunu düşündüm, üzgünüm"" dedi ve o kadar. Aynı davranışı tekrarlıyor.

Sadece ne yapacağımı bilemiyorum. Bunun gibi küçük şeyler dışında ilişkimiz harika ve beni sevdiğini biliyorum. Genelde oldukça verici ve tatlıdır vs vs falan filan. Beni bu kadar hayal kırıklığına uğrattığında tutunmaya devam etmem gerektiğinden emin değilim."
"Erkek arkadaşım (M25, 5 yıldır birlikte) ve ortak bir en iyi arkadaşım oldu, hadi ona 3 yıldır Sam diyelim - muhtemelen Sam'le biraz daha yakınım. Her zaman aramızda söylenmemiş ""fazladan"" bir şeyler ve iyi miktarda cinsel gerilim olduğunu hissetmişimdir, ama bunu yazdım çünkü erkek arkadaşlarımla sık sık böyle hissediyorum ve bunun bir anlamı olmadığını biliyorum.

Bir hafta içinde, erkek arkadaşımla ülke çapında taşınıyorum (o zaten yeni şehrimizde ve birkaç haftadır). Bu yakın ayrılma, beni inkar etmeye çalıştığım şeyi fark etmeye zorladı - Sam'e büyük bir şekilde aşığım. Ondan ayrılma düşüncesi dayanılmaz. Dünyada beni onunla zaman geçirmekten daha mutlu eden hiçbir şey yok, hayatta olduğum için mutlu ediyor, normalde kendimden nefretle doluyken bana kendimi sevdiriyor, onu açıklayamayacağım kadar çok önemsiyor ve ona hayranım. Ben de erkek arkadaşımı seviyorum, gerçekten seviyorum ama bununla kıyaslanamaz.

Bu yüzden ona söylemeyi düşünüyorum çünkü daha fazla içimde tutamayacağımı hissediyorum. O da aynı şekilde mi hissediyor bilmiyorum, bir sürü yakın bayan arkadaşı var, bu yüzden bana karşı davranışlarının farklı olup olmadığını bilmek zor. Bunun tehlikeli bir karar ve olabilecek en kötü zamanlama olduğunu biliyorum.

Alakalı: Bu ülkeler arası taşınma benim için çok önemli, bu yüzden bunu bir yıldır denediğim ve beğenmezsem geri dönebileceğim (hala bir burada çok fazla bağlantı var, bu yüzden zor olmaz). Ayrıca her ay işe geri döneceğim."
"Geçenlerde daha büyük bir kurumdan daha küçük bir şirkete iş değiştirdim (5 ay). Geçen ay yeni işimle ilgili hayal kırıklığına uğradım, eski işimin arkadaşlığını ve daha düşük stres seviyemi özlüyorum. Ayrıca eski iş evime çok daha yakındı.

Benim için en önemli şey işim değil, çok yüksek maaşlı bir işte olma hırsım yok, bunu yapacak enerjim ve motivasyonum olduğu anlamına geliyorsa ortalama bir işe sahip olmayı seviyorum.

Geçenlerde eski şirketimde farklı bir iş ilanına başvurdum. İşe gitmek için tamamen isteksiz hissediyorum ve geçen ay yaklaşık 3-4 kez ""hasta"" diye aradım....

Sanırım sormak istediğim; en azından başka bir iş bulana kadar şu anda işe devam etmek için nasıl motive olurum ve eski patronuma geri dönüp ondan eski işimi geri istemeli miyim (bu yeni pozisyonu denemek yerine). Bunu benden hoşlandığı için yapabileceğimi söyledi."
"Diğer tüm TIFU'lar gibi bu da bugün olmadı. Dün gece iş yerinde pantolonumu yırtıp ıvır zıvırımı açığa çıkardığımla ilgili bir olay yaşadım ama bu başka bir hikaye.

Bu hikaye yaklaşık 2 yıl öncesine, ben hala Lisedeyken başlıyor. Ted filmini çok beğendim.

Son yılıma başlamadan önceki yaz, kız kardeşim ve ailesinin yanında kalmak için seyahat ediyorum. Ablamın 3-7 yaşlarında üç çocuğu var.

Bir gün çocuklar oynarken çok yoruldum, bu yüzden kız kardeşime gidip biraz uzanacağımı (çocuk oyun odası, kaldığım odamın karşısında) ve bir şeye ihtiyaçları olursa beni uyandırmalarını söylüyorum. yukarı.

PlayStation'ımı açıp Ted UNRATED sürümümü çalıştırdım ve uykuya daldım. Yatakta oturan yeğenlerimden yaklaşık 45 dakika geç uyandım ve en küçüğü bana makyaj yapmaya çalıştı (ki yapmayı başardı). Daha sonra onlardan bunun kötü bir film olduğunu odadan çıkarmalarını istedim, anneleri uyumak yerine onlarla bir film oynamaya ve izlemeye karar verdim diye düşündü.

Yaklaşık 2 hafta ileri saralım, hepimiz sağanak yağışta iki farklı arabayla benim evime gidiyoruz. Önlerindeki arabada Richmond'dan geçerken telefonum çaldığında, kız kardeşimin aramasına cevap verdim ve bana ne halt izlemelerine izin verdim diye bağırarak cevap verdim. Ne hakkında konuştuğunu sordum ve ortanca çocuğun fırtına sırasında lanet olası Thunder kankaları şarkısını söylemeye başladığı ortaya çıktı, evet tahmin ettiniz ""SİKMEK YILDIZ ŞİMDİ SİKİMİ YAYABİLİRSİNİZ"".

 Yeğenlerim şimdi bizim yıldırım arkadaşı olduğumuzu iddia ediyor."
"Bunu yazarken bile kendimi aptal gibi hissediyorum - eski sevgilimle yaklaşık iki yıl önce, taşınmadan önce bir süre çıktım. İletişimi sürdürdük, seks yaptık ve geçen yıl tekrar buluştuk. İkimiz de farklı yerlerde yaşadığımız için daha fazla bir şeye dönüşmedi ve ben de hasta anneme bakmakla uğraşıyordum. Bunu takiben başka biriyle Ocak ayında sona eren bir ilişkiye girdi. O zamandan beri benimle tekrar iletişime geçti, sık sık mesaj attı, şehre geri taşınıp taşınmadığımı sordu ve birkaç hafta sonra şehre geldiğimde tekrar buluşmak istedi. Birbirimizle gerçekten arkadaş olduk. Mesele şu ki, şu anda başka kızlarla takıldığını biliyorum ve bu beni gerçekten üzüyor.

Onunla buluşup incinmek istemiyorum ama onu bir daha görmeme düşüncesi gerçekten çok zor. Onu sallayamıyor gibiyim ve nedenini bilmiyorum. Sanırım hiçbir zaman gerçekten iletişimimizi koparmadık, bu yüzden bunu aşmak benim için zor oldu. Neden tutunmaya devam ettiğimi bilmiyorum. Belli ki diğer kızlarla vakit geçirmekten zevk alıyor gibi görünüyor, ama ben çıkamam - sadece başka biriyle birlikte olma düşüncesi beni gerçekten üzüyor. Devam etmeye çalışıyorum ama kalbim içinde değil. Ortak arkadaşları aracılığıyla biriyle çıktığını öğrendiğimde, gerçekten alçaltıcı bir yere gidiyorum. Kendimi hırpalıyorum, kendi kendime onun için yeterince iyi/yeterince/güzel olmadığımı söylüyorum, kendimi gerçekten incitiyorum.

Geçen yıldan beri, sadece depresyon ve kaygıdan geçerek yaklaşık 10 kilo verdim. Gerçekten harika bir yeni iş buldum ve işler benim için iyiye gitmeye başladı, sonra tekrar ona odaklandım ve tekrar gerçekten üzüldüm. Onu takıntı haline getirmek istemiyorum ama yapıyorum. Hala onunla konuşurken ve bunu sürdürürken çok zavallı olduğumu hissediyorum - Onunla tekrar buluşmayı düşündüm ama gerçekten incinmek istemiyorum. Çok aptalca davrandığımı hissediyorum. Neden bu duyguları sallayamıyorum? Onun için bu kadar mantıksız bir şekilde incinmiş hissetmeyi nasıl durdurabilirim?"
"Kahrolası web çizgi romanları. Bu yüzden daha önce, bir şey okuduktan sonra veya daha nadiren olmasına rağmen, bir şey izlersem, bir funk / ruh haline girdiğim bölümler oldu. Genellikle bu... Buna depresyon demekten çekiniyorum çünkü bunun çok ciddi bir durumu hafife aldığını hissediyorum ama aynı zamanda düşündüğüm kadar da uzak değil. Ruh halindeki dalgalanmanın en büyük nedeni, umutsuzca harika/havalı/harika/vb. bulduğum bir şey. ama bu ya gerçek olamaz ya da gerçeklik o kadar uzak ki, hiç de öyle olmayabilir.

Bu sefer, bir biyoloji yüksek lisans öğrencisinin yanlışlıkla bir genetik modifikasyon ışınına maruz kalması ve bunun sonucunda altı kollu bir kadın kahramanın bir kadın kahraman olmaya başlamasıyla ilgili bir web çizgi romanı okuyordum. Klişe olsa da standart şeyler. Ancak bu konunun dışındadır. Mesele şu ki, daha önce böyle bir çizgi roman tarzının gerçekten hayranı olmasam da, buradaki bükülme/özgünlük bende gerçekten bir ilgi uyandırdı ve bir korkuya neden oldu.

İstediğim şey için üniversiteye gitmemin bir nedeni de dünyada yanlış bulduğum şeyi düzeltebilmek, bence bu mantıksız değil. Bir Biyomedikal Mühendisi olmak ve ampüteler (veya cüretkar müşteriler) için sibernetik uzuvlar yapmak, bunu gerçekleştirmek için BCI'lar üzerinde çalışmak, tüm bu güzel şeyler istiyorum. Bununla birlikte, genetikle uğraşmak da beni ilgilendiren bir şey ve yukarıda anlatılan çizgi romandaki kadın kahramana benzer bir şey yaratmak benim de çok ilgimi çeken bir şey. Daha spesifik olarak, gelecekte bunun olmasına izin verecek kadar büyük olan genetik anlayışımıza sahip olmak. Ancak bu çok tehlikeli bir öneridir, çünkü mümkün olsa bile şüphesiz bir ""süper asker"" silahına dönüştürülecektir. Doğrusu, birincisinden çok ikincisinin olduğunu düşünüyorum, hibrit yapımında yer alan biyoloji/fizik o kadar ulaşılmaz ki, yapacağım sebeplerden dolayı yapmaya değmez, bahsetmeye bile gerek yok bunu yapmamak için sayısız etik neden."
"Merhaba, duygularım biraz kırıldı ve bence bu, görüştüğüm bir adamla bu durumu bitirmem gerektiğinin bir işareti ama düşüncelerimi düzenlemek için biraz yardıma ihtiyacım var.

Bu adamı son 5 aydır haftada 1-3 kez gördüm ve her gün iletişim kuruyoruz. Geçen hafta ondan tuhaf hisler almaya başladım (bana eskisi kadar sarılmıyor ve daha çok telefonuna bakıyor). Evinden ayrıldıktan sonra yaklaşık 5 gündür herhangi bir sohbet başlatmaya çalışmadı. Doğum günü yaklaşıyordu ve arkadaşlarını (hem kadın hem de erkek) takılmaya davet ediyordu ve beni davet etmedi. Doğum gününü kutlamak için ona mesaj attım ve bir şey yapıp yapmadığını sordum. Tekrar arkadaşlarıyla takılacağını açıkladı ama beni orada istediğinden bahsetmedi. Ayrıca gecenin ilerleyen saatlerinde kutlamak için iş arkadaşlarıyla da takıldı.

Geçmişte bizim için bir şeyler planladım ve kendimden onunla takılmayı istedim ama genellikle zaten insanlarla çıkıyorsa ve ben katılmak istersem, orada olmamam için bir nedeni vardır. Çok fazla inisiye alıyor, bu yüzden doğum gününde beni orada istemediğini düşünüyorum.

Duygularımı ifade edersem muhtaç görüneceğimi hissediyorum. O benim erkek arkadaşım değil. Hayatında onu kutlamak için orada olmamı isteyecek kadar önemli görünmediğimi hissediyorum.

Onun arkadaşı olmaya devam etmek isterdim, ama benden artık eskisi kadar hoşlanmadığı ve bunu şimdi bitirmenin daha iyi olduğu hissine kapıldığımı ve davet edilmemesinin beni istemediğinin bir işareti olduğunu nasıl ifade edebilirim? Orası?"
"Yaklaşık 2 ay önce, şimdi 17-20 Aralık civarında. Karım ve ben evimizde bir parti verdik ve erkek kardeşim arkadaşıyla yattı. Bu kadın yaklaşık 8 aydır ilk kez seks yapıyor ve biz ona biraz yardım ettik. (istedi ama içki olmadan asla istemezdi) Bugün karıma hamile olduğunu düşündüğünü söyledi ve şimdi 3 veya 4 haftadır seks yaptığı bir adamla tanıştı. Bu adamın çocuğu olduğunu düşünüyor. Karım ona onun olamayacağını çünkü çoktan hamile hissedeceğini söyledi. Onlar (karısı ve kendisi) varsayımlarını doğrulamak için Perşembe günü gidiyorlar. Eğer öyleyse, erkek kardeşime söylemek istemez ve görüştüğü bu adamın onun olduğunu düşünmesine izin verir."
"Tek kullanımlık kullanıyorum ve İngilizcem için üzgünüm

Bu harika adamla bir yıldan biraz daha kısa bir süre önce Fransa'da seyahat ederken tanıştım. Kendi ülkeme döndüğümde Skype üzerinden konuşmaya başladık ve çok iyi arkadaş olduk. Her gün saatlerce konuşarak geçirdik ve o tatlı ve harika bir adam ve tamamen aynı mizah anlayışına sahibiz.

Bir ay sonra benden hoşlandığını söyledi ama ben sadece arkadaş kalmak istediğimi çünkü farklı ülkelerde yaşadığımızı ve sonunun kötü olacağını bildiğimi ve ayrıca benden büyük olduğu için Fransa'ya taşınamayacağımı söyledim çünkü hala üniversitede uzun yıllar var. Konuşmaya devam ettik ve daha da yakınlaştık. Bana birçok kez daha fazlasını istediğini söyledi ama her seferinde onunla çıkmak istemediğimi söyledim.

Geçen hafta sonu konuşurken bana ""Jessica"" adlı bir kızla tanıştığını ve belki çıkmaya başlayacaklarını söyledi. Geçen hafta sonu birlikte yattılar ve bu beni öldürüyor. Bütün hafta sonu ağladım. Bu çok aptalca çünkü ona onunla çıkmak istemediğimi ve güzel bir Fransız kız bulması gerektiğini söyleyip durdum. Bugün Skype'ta konuştuk ve üzgün olduğumu duyabildi ve neyin yanlış olduğunu sormaya çalıştı ve bir süre sonra sebebin Jessica olup olmadığını sordu. Aramayı kapattım ve hıçkırarak ağlamaya başladım ve ona ve Jessica'ya en iyisini dilediğimi söyleyen bir mesaj gönderdim ve gönderdikten sonra onu rehberimden sildim. Bana mesaj attı ama cevap vermedim.

Şimdi kendimi çok kötü hissediyorum. Biriyle çıkana kadar ondan bu kadar hoşlandığımı hiç düşünmemiştim. Ama başka biriyle birlikte olduğu için şimdi bir şeyin peşine düşmenin yanlış olacağını biliyorum. O utangaç bir adam ve kızlarla tanışma konusunda pek iyi değil, bu yüzden sonunda (yaşına yakın) harika bir kız bulursa onu mahvetmek istemiyorum. ama kendimi çok kötü ve üzgün hissediyorum ve birinin bana doğru şeyi yaptığımı söylemesine ihtiyacım var"
"İşte benim durumum.

Bir gün bu kız beni Facebook'ta birdenbire ekledi, konuşmaya başladık ve bazı arkadaşlarımın ortak arkadaşı olduğu ve bir gün çalıştığı kafede bana hizmet ettiği ortaya çıktı.

Fastfoward, onunla bir şeyler atıştırmak için davet etti, bu bizim ilk randevumuzdu ve iki kez daha çıkmaya başladık, ta ki geçen hafta ondan kız arkadaşım olmasını istedim ve evet dedi, bu noktada öpüştük, sarıldık ve birkaç ""seni seviyorum"" alışverişinde bulundu.

Şimdi, bir hafta sonra bana kendine zaman ayırması gerektiğini ama beni sevdiğine ve benimle olmak istediğine yemin ettiğini ve hala çıkabileceğimizi ama zamana ihtiyacı olduğunu çünkü aramızdaki işler çok erken ilerlediğini söyledi.

Bizim hakkımızda bahsetmeyi unuttuğum bir şey, yakın zamanda taciz edici ilişkilerden yeni çıktık, benimki 4 yıllık bir ilişkiydi ve onunki 6 aylık bir ilişkiydi.

Ve sanırım sorunum daha önce eski sevgilimle başıma gelen benzer bir durumdan kaynaklanıyor; Her zaman onun önceki ilişkisinden kurtulmasını bekledim, ama bu arada ben toparlandım ve o farklı erkeklerle çıkıyordu ta ki birini bulana kadar ve sonra beni terk etmeye devam etti ve bu nedenle, içimde garip bir his var ki İyileşene kadar bu yeni kızın yanında kalırsam, aynı şey olacak.

Ama hala onun duygularını doğru kabul ediyorum, ama hala ne yapacağımı şaşırdım, herhangi bir tavsiye var mı arkadaşlar?"
"Kız arkadaşımla 10 aydır beraberiz ve çok mutluyuz. Onu seviyorum ve kendimi başka biriyle hayal edemiyorum.

Bir süre önce, benim ve eski kız arkadaşımın bazı eski resimlerini gördü ve bütün öğleden sonra süper kıskanç ve bana karşı çok kaba davrandı. Kıskanmadığını söyledi. Eski kız arkadaşımı kanoya, çelik halatla kaymaya ve yapmak istediği her şeyi yapmaya götürdüğüm için hayal kırıklığına uğradığını iddia etti, ancak bu bölgeden olmama rağmen onu asla dışarı çıkarmadım ve o Biz tanışana kadar daha önce burada bulunmamıştık. Ama bence açıkça kıskanıyor. Hafta sonları hep dışarı çıkıp bir şeyler yaparız. Hiçbir zaman düzenleme yapmadığımdan şikayet ediyor ve her zaman bir şeyleri rezerve etmek, bir şeyler ayırtmak, bir şeyler planlamak için inisiyatif alıyor.

Son zamanlarda neredeyse her gün eski kız arkadaşlarımın konusunu gündeme getirdi, çünkü onlarla ev yapımı seks videoları ve fotoğraflarım var. Bunlar sadece güzel anılar ve onlara her gün bakmıyorum ama 90 yaşıma geldiğimde onları izlemek ve bunlara gülmek eğlenceli olacak. Her neyse, çok üzgündü, ben de tüm pornoları sildim. videolar ve sonra eski kız arkadaşlarımla olan diğer fotoğrafları dizüstü bilgisayarımdaki şifreli bir disk görüntüsüne koydum.

Bu hafta sonu dizüstü bilgisayarımda bazı işler yaparken şifreli disk görüntüsüyle karşılaştı ve yine bana çok kızdı. Resimleri görmesin diye sakladım ve çok kıskandı. Zaten tüm porno videoları sildim ama bana inanmazdı. Ne yapabilirim?"
"Bu yüzden bugün tam bir mankafa manevrası yaptım. Arka plan: Tansiyon, kolesterol, asit reflü ve Parkinson için günlük hap alıyorum. İşten eve geldikten sonra çoğunu 5 civarında alıyorum. Sabah 5'te, sonra 9'da ve 1'de kalktığımda Parkinson hastalığından ikisini de almam gerekiyor. Genellikle, Günlük Hap kutusunu Pazar gecesi doldururum. Ama kendimi tembel hissediyordum ve Cumartesi akşamı ile Pazar öğleden sonrayı kaçırmıştım, bu yüzden iki doz hazırdım. Bunlardan birinden sabah dozunu alıp bugün için yeniden doldurayım, sonra da bu gece bütün haftayı yapayım dedim. Yani, 5'te kalktım ama uyanık değilim. Sabah dozunu iyi alıyorum ama bugünün eksik günlük dozunu doldurmaya gittiğimde Target şişesinde bir şişe karbo/levo buluyorum.
Öyleyse bekleyin, daha fazla kurulum var. Hedef reçeteyi jenerik olmayanla dolduruyor ama posta eczanesine geçtim sağlık planım beğeniyor çünkü bir fiyatına üç ay alıyorum. Hedef şişe hapı daha küçük ve beyaz bir masa bu yüzden bence gerçek şey böyle görünmeli. Ne halt, onları kullanmam gerekiyor, ben de koydum. Ve bu da sabah 9'da çektiğim.
Sorun, Target bana Ambien reçetemi satıyor ve onu ""Bu Enayiyi Asla Açmayacaksın"" şişesine koyuyor. O şişeyi açmaktan sıkılmıştım, bu yüzden tamamen kullanılmış bir karbo/levo şişesine koydum. Uyku haplarımı her gün tam ihtiyacım olduğunda almıyorum, bu yüzden televizyonun yanında tutulduklarını biliyorum. Ne zaman uyanık olduğumu biliyorum.
Hapı bir e-posta araması yaparken aldım ki bu çok zor değil ama dikkatimi kaybettiğimi fark ettim. Aramayı sonlandırıyorum ve o zamandan beri başka bir pozisyona geçen, yani uzun zaman önce olan liderimle incelememi alıyorum. Hasta hissediyorum ve uykuya dalıyorum. İşten şimdi sorunumun ne olduğunu merak ederek çıkıyorum ve otobüse binene kadar şişe anahtarını hatırlamıyorum."
"SO'm ve ben iki yıldır biraz birlikteyiz, oldukça yakınız ve onun gibi biriyle hiç tanışmadım. Bana evlenme teklif etti ve şimdi nişanlıyım. Ama hikayenin özüne göre ... SO son birkaç aydır oldukça hastalandı ve o sırada onun birincil bakıcısıydım, yardım olmadan çalışamıyor veya pek bir şey yapamıyordu. Ağır ilaçlar da kullanıyordu. Yani şimdi çok daha iyi hissediyor, ilaçlar gitti, temelde normale döndü. Bu sabah işe giderken, hastayken ona yardım eden arkadaşı için -SO bir ressam- bir resim yaptığına dair bir mesaj aldım. Arkadaşı bundan bir hafta önce ona bir şey çizmişti ve temelde minnettarlık ve mutlulukla patladı - Ben de bir ressamım ve hastayken onun için birkaç şey çizdim ama arkadaşının aldığı tepkiyi hiç almadı - deyim yerindeyse Onun için yaptığım onca şeye rağmen, onca zaman, çaba, acı ve sıkı çalışmaya rağmen sırf onun için katlandığım için içim burkuldu. Uğruna bir şey yaptığı ilk kişi bile değilim.

Önemsiz göründüğümü biliyorum ama hasta olduğu aylar muhtemelen hayatımın en zor aylarıydı. İşimi sürdürmek ve ona bakmak zorundaydım. Hatta bir kez stres kaynaklı bir saldırı ile kendim hastalandım.

Gerçekten küçük, kıskanç bir kız arkadaş mıyım? ;-;"
"Aralık 2010'da mezun oldum ve o zamandan beri bölgemde bir programlama işi bulamıyorum. Benim bölgem Mississippi eyaleti olduğu için başka bir yere bakmaya karar verdim. New Orleans yakınlarda ama tüm girişimlerim bana hiçbir şey vermedi. San Francisco'da bir arkadaşım var ve orada iş aramaya başladım ama şu ana kadar bir şey yok. Yine de SF'deki pek çok yere başvurmadım çünkü birçok yerin kalitesinden emin değilim.

Hiçbir GERÇEK iş deneyiminin beni incitmediğinden endişeleniyorum. Bildiğim tek deneyim, bilgisayarları tamir etmek ve yerel işletmeler için ağlar kurmak. Bunu liseden beri para için yaptım. Okulda iki proje için yenilikçi tasarım için iki yarışmaya katıldım -- bunlardan biri birinci oldu (3500$). Bunların dışında pek bir şeyim yok aslında.

Herhangi birinin herhangi bir işaretçisi varsa veya özgeçmiş göndermek için bazı yerler biliyorsa, ALL EARS'ım. Şu anda asgari ücretli bir işte çalışıyorum ve bir arkadaşıma yardım ediyorum ve diploması olan ama işi olmayan kasaba salağı gibi görünmekten yoruldum."
"Yaklaşık bir buçuk aydır çıkıyoruz. Ciddi bir ilişki istiyordu. Durumun önsözü olarak - bana sınavları olduğu bir zamandan bahsetti ve kustu. O sırada ailesi veya erkek arkadaşı ona bakardı.

Kötü bir ateşle geldim ve kan öksürüyordum. Okuldan ve işten bir hafta izin aldım. Yarım gününü benimle ilgilenerek geçirmek için ders çalışmaya ara verdi. İki gün sonra final sınavı var. Ben evde iyileşirken, kendini çok hasta hissettiğini ve sınavının ortasında kustuğunu bildirmek için beni aradı. Ona gelemeyeceğim için hemen 911'i araması gerektiğini söylüyorum ve o bunu yapıyor ve o gün hastanede kalıyor. Kendimi oldukça hasta hissettiğim ve ona bir şey vermiş olabileceğimden korktuğum için onu ziyaret etmiyorum.

Ertesi gün iyileşmek için eve gider, ancak yine de kendini oldukça üzgün hisseder. Bazı postaları almak için ailemi ziyarete gidiyorum. Şu anda bir şeye ihtiyacı olup olmadığını soruyorum ve o, şu anda ona yardım etmeme ihtiyacı olmadığını söyleyerek reddediyor.

Bir hafta sonra, bana durumdan dolayı ayrılmak istediğini söyledi. Arkadaşı hastanede onunla ilgilenmek zorunda kaldı ve erkek arkadaşının (benim) nerede olduğunu sordu. Ayrıca ailemi ziyaret edecek kadar iyi hissettiğime de dikkat çekti. Hala kan öksürüyordum ve o noktada ateşim vardı ve çok net düşünemiyordum. Kız arkadaşıma bir şey vermiş olabileceğimden ve onu hastanede ziyaret etmenin ikimiz için de kötü olabileceğinden korkmuştum."
"İlişki bir süredir yokuş aşağı gidiyor. İşim nedeniyle haftanın 5 günü yurt dışına çıkıyorum ve o garsonluk yaptığı için benim olmadığım günlerde çalışıyor. Onu olabildiğince çok görebilmek için o ve ailesiyle yaşıyorum. Ekim ayında 4 yıldır birlikteyiz

Her şeyin dağıldığını ilk olarak bir yıl önce samimiyet azalmaya başladığında fark etmeye başladım. Konuyla ilgili konuşmalar başlattım, ancak normal bir şekilde (bal ayı evresi) yumuşatıldı. O zamandan beri birkaç şey denedim, çünkü yakınlık eksikliği büyük bir sorun, ısıyı yenilemek - daha çekici olmak için kilo vermek, ben yokken zihnine cinsel düşünceler tohumlamak, fotoğraflar göndermek, küçük tarihler (bunlar) reddedildi) ve hatta ilginçliklerinizle/ilgi alanlarınızla eşleşen çevrimiçi test. Güzel olmasına rağmen (ona sık sık söylüyorum) vücudundan çok rahatsız olduğunu fark etmeye başladım, bu yüzden yakınlık azaldı.

Bugün bana mutsuz olduğunu söyledi. Sonunda nedenini açıklamasını sağladım ve bu basit bir ""biz""di... ""Her şey farklı, artık aynı değiliz. Sanki bir ilişkimiz yokmuş gibi."" ek olarak, ben onun sadece ikinci cinsel partneri olduğum ve hayatında çok uzun süredir bekar olmadığı için keşfetme ihtiyacı hissediyor; Bana istediğim şeyi - sevgi ve yakınlığı - vermeden önce kendini sevme ihtiyacı hissettiğini söylüyor.

Onu kaybetmek istemiyorum. O, çocuklarımızı birlikte büyütürken gerçekten görebildiğim harika bir genç kadın. Açık bir ilişki, bir mola ve hatta baştan başlama fikrini ortaya attım (4. yıl dönümümüz için Ekim ayında Barbados'a tatile gidiyoruz) ama hepsi vuruldu. Onu bırakıp yoluma devam mı edeyim?"
"Bir yıldır tanışıyoruz, 6 aydır çıkıyoruz.

Kız arkadaşım 5 yıl çıktığı eski sevgilisinin de yaşadığı memleketine 4 ay önce taşındı. Uzun mesafe olayını elimizden geldiğince yapıyoruz ve hatta oraya bir gezi planladım.

Geçenlerde eski sevgilisinden bütün gün mesajlar aldığını ve hatta gidip onunla takıldığını öğrendim. O ve ben bunun hakkında konuştuk ve bana artık ondan hoşlanmadığına dair güvence verdi, ama onu yakın bir arkadaş olarak görüyor. Onunla ilgilenmediğini söylüyor ama tekneyi sallayıp ona durmasını söylemek istemiyor.

Bu hiç hoşuma gitmedi. Elbette bir ültimatom vermek istemiyorum, ama bundan hoşlanmadığımı söylemeye çalıştım ve sadece bana endişelenecek bir şeyim olmadığını söylemek için anlamıyor gibi görünüyor. Bu noktada geziyi iptal etmek ve veda etmek istiyorum.

Sorum şu: Aşırı tepki mi gösteriyorum ve büyüyüp bunu aşmam mı gerekiyor yoksa tüm bu dramaya bir son verip bitirmeli miyim?"
"Pekala, Mayıs ayında bu kıza benden bir not daha düşük DM gönderdim ve bu sadece birkaç saat ileri geri sürdü. Konuşma oldukça geneldi ve sadece okul hakkında konuştuk. Sonra cevap vermeyi bıraktı. Veda yok, hiçbir şey yok. Hiç cevap vermedim.

Şimdiye kadar hızlıca ilerleyin, ona tekrar DM göndermeye karar verdim. Ve cevap verdi ve ben işe gitmek zorunda kalana kadar bütün gün konuştuk. Sohbet sürekliydi ve metinler arasındaki en uzun ara 15 dakika civarındaydı. Bunu daha da derinleştirmeye çalıştım ve onu daha çok tanımaya başladım. İşe gitmeden önce numarasını istemeye karar verdim ve bana verdi. Sonra işten sonra ona mesaj attım ve cevap verdi. Ve birkaç saat konuştuk ama sonra uyuyakaldı. Yine veda yok, anladığım kadarıyla uykuya daldı.

Bu sabah bana mesaj attı ve uyuyakaldığını söyledi ve ardından birkaç saatliğine tekrar mesajlaştık. Sonra tekrar yaptı. Cevap vermeyi bıraktı. Mayıs ayında yaptığı gibi. Birkaç saat oldu ve Twitter'da aktif olduğu için görmüş olması gerektiğini biliyorum.

Okundu bilgilerini açık olduğunu eklemeyi unuttum ve Twitter'da olmasına rağmen sohbetimize girmedi ve metne bakmadı, bu yüzden muhtemelen okundu bilgisini göremiyorum.

Yani ona bir daha asla mesaj atmamalı mıyım? Ne yapacağımdan ya da bunun ne anlama geldiğinden emin değilim. Sohbetlere süper dahil oldu ve onlar ölmüyor, sadece cevap vermiyor. Bu kafa karıştırıcı lol. Herhangi bir tavsiye faydalıdır. Teşekkürler!"
"**Lütfen nazik olun. Bu benim hayatım.**

Bunu kısa tutacağım. Kocam ve ben çılgın bir aşk içindeyiz ve her zaman öyle olduk. Reddit'in tipik olarak ikiyüzlü bir şekilde karşı olduğu türden sağlıksız aşk gibi. İkimiz de birbirimizi aşırı derecede kıskanıyoruz, öyle ki bu beni çıldırttı.

2014'ün başlarında ondan boşandım çünkü yalnız kalmamın daha iyi olacağını düşündüm. değildim. Yaz boyunca ara sıra onunla çıktım. 5 ay kadar bir kızla ara ara ilişkisi oldu. Birkaç şeyim vardı. Onun kadar ciddi bir şey yok. Şimdi tekrar birlikteyiz ve kesinlikle onsuz yaşayamam.

O da bensiz yaşayamaz ama ben kıskanmaktan kendimi alamıyorum. Ben mantıksız bir şekilde kıskanıyorum. Çoğunlukla, şu anda ilgilendiği müstehcen şeyler yaptıklarını bildiğim için. Ah. Sürekli korkuyorum ve kaçmaya çalışıyorum. İkimizi de deli ediyor. Beni çok seven bu adamı çok üzüyorum.

Müdahaleci düşüncelere kapıldığım olaylar yaşıyoruz, sonra ayrılmaya çalışıyorum, sonra anahtarlarımı alıp gözlerini dışarı çıkarıyor (HİÇBİR ZAMAN ağlamaz) ve kapıyı bloke ediyor, sonra onu dövmeye çalışıyorum (parmaklarım morarmış) şu anda) çünkü bana anahtarlarımı vermiyor (Asla karşılık vermiyor, ama üzerimde 100 pound olduğu için asla kazanmıyorum), sonra ağlıyor ve bir daha hayatından ayrılmama izin veremeyeceğini söylüyor, sonra ben ağla ve ona onu çok sevdiğimi ve özür dilediğimi söyle, durula ve tekrarla.

**Peki deli olmayı nasıl bırakabilirim? Sürekli kendimi karşılaştırmadan bu adamdan nasıl zevk alabilirim? Bu görüntüleri kafamdan nasıl çıkarabilirim?"
"Hey Millet!

Yaklaşık 2 veya 3 gün önce, birkaç arkadaşım ve ben yakınlardaki bir KFC'de arkadaşım yemeğinde garip bir şey fark ettiğinde. Daha yakından baktıktan sonra ""gizemli nesneyi"" çıkardı ve bu bir tüydü. Tavuğunun içine küçük, beyaz bir tüy takıldı!!! Her neyse, orada çalışan insanlarla konuştuk ve kelimenin tam anlamıyla her gün olan bir şeymiş gibi davrandılar. Bir şikayetin ardından, tek yaptıkları bize bedava yeni bir parça tavuk vermekti, ki bu hiç kimsenin artık yemek yemek istemediğini dürüstçe hissetti. Müdüre şikayet ettikten sonra aynı sonucu aldık ve umursamadılar. Reddit, senden istediğim şey, bu konuda ne yapabiliriz? Hayvan zulmünün kanıtı falan olabilir mi? Ancak sorun şu ki, davaların Amerika'daki kadar yaygın olmadığı Avusturya'da yaşıyoruz ve insanlar genellikle bu tür şeyleri umursamıyor. Herhangi bir tavsiye?"
"İkimiz de şu an üniversite öğrencisiyiz - o gelecek dönem için çalışıyor ve sonuç olarak dairesini kiraya verdi. Gerçekten çok yakınız, bu yüzden bana ulaştı ve ertesi gün sınavı olduğu için yarın gece benim evimde kalıp kalamayacağını sordu. İlk olarak birkaç yıl önce konuşmaya başladık çünkü ona büyük bir aşıktım.

Eminim burada her şeyi fazla düşünüyorum çünkü bildiğim kadarıyla o benden hiç hoşlanmadı. 20'li yaşlarımızın sonunda ikimiz de hala bekar olursak çıkmaya başlayacağımız konusunda şaka yaptık. Ona karşı kesinlikle hala bazı romantik hislerim var ve yarın *daha fazla* bir şeyin olmasına karşı çıkmam.

Şu andan itibaren yarın gece onu otobüs durağından alacağım, eski arkadaşlarıyla bir şeyler içmeye çıkacak, sonra geri dönecek ve birlikte Game of Thrones izleyeceğiz. Televizyon benim odamda ve tek gerçek oturma alanı benim yatağım.

Sanırım çıkmazım bir hamle yapmalı mıyım? Sanırım istiyorum ama nasıl bir tepki bekleyeceğimi bilmiyorum..."
"Şu anda okulda (Austin). O şehirde 2 yılı daha var, sonra Houston'a taşınıyor olabilir. 3 yıl daha. Bundan sonra kim bilir nereye gidecek! Konunun güçlendirici ve yorucu hale geldiği birçok kez onunla bunun hakkında konuştum.

Nereye gittiğini bilmiyor. 3 yılı bitirirken çalışıp kalabileceğini düşündüğü Houston'da bir ailesi var. 1 yıl sonra üniversiteden ayrıldım. Otobüsle 30 dakika uzaklıktaydım. O zaman harikaydı. Devam etmeme engel olan şeyler oldu.

Şimdi memleketimde yarı zamanlı okula gitmek için çıkmaz bir işte çalışmaya sıkışıp kaldım. Burada kalmak istemiyorum. Şu anda kendisi de burada kalmak istemeyen babamla yaşıyorum. Geçenlerde onun nereli olduğu Kaliforniya'ya bir gezi yaptık. Ve bu hoşuma gitti. Ancak son zamanlarda Houston'da bir iş fırsatı açıldı ve orada bir iş yeri açmayı da planlıyorlardı.

AMA bu kararı vermek istemiyorum ve pişmanlıkla tüm bunları atlatamadığımızı söylüyorum. Bir şey olur. Kız arkadaşım ve ben 16 yaşımızdan beri başladık, onun tek erkek arkadaşıydım, onun her şeyiydim. O benim de her şeyim oldu (IS). Tüm bunlardan beni en çok sinirlendiren şey, yaşayacağı bir şehri seçemeyecek kadar çok eğitim alıyor olması.

IDK ne yapmalı. Birkaç ayrıntı daha, her ay burayı ziyaret ediyorum, sadece cumartesi gecesi ve pazar günü gezi bana yaklaşık 250 dolara mal oluyor, pazartesi sabah 3 civarında geri dönüyorum. Onunla geçirdiğim zamandan zevk alıyorum ama birlikte olmadığımız her gün ayrı büyüyoruz (hissediyorum), Şimdiye kadar tartışmalarda ortaya çıkan en önemli şeylerden biri, ailesinin beni onaylama oranının o zamandan beri kabul edilebilirin altına düştüğünü düşünüyor. bırakma. Büyük eski dünyada bir redditor arkadaşına verebileceğin herhangi bir tavsiye var mı?"
"Kimse için çalışmıyor. böylece benimle çıkarken herhangi bir yasal sorun olmayacak. ama bildiğim kadarıyla iş arkadaşlarıyla çıkmakla ilgilenmiyor :(

Benden hoşlanıyor mu bilmiyorum. O benim için çok iyi. Gerekirse başkalarına karşı serttir. Yakışıklıyım sanırım. Beni kontrol ettiğini gördüm, tüyler ürpertici bir şekilde değil. gerçekten kafam karıştı

Ne yapacağımı bilmiyorum. Beni küçük kız kardeşiymişim gibi önemsiyor. Bu korkutucu, sanırım benim aptal bir genç kız olduğumu düşünüyor. Sanırım çok konuşuyorum. Onunla bir gece takılmak istemiyorum. Onunla ilk günümde ona aşık oluyorum. Daha önce hiç böyle hissetmemiştim.

O bir dahi, dışa dönük, onunla tanıştığımdan beri birkaç kızla çıktı. Önemli bir şey değil. daha önce beş yıllık bir ilişkisi olduğunu duydum!

Ona her zaman iltifat ederim. belki çok fazla. belki onunla flört ettiğimi biliyor. Flört mü bilmiyorum, onun yanında kendimi çok güvende ve rahat hissediyorum, aynı zamanda sürekli aklımda bu düşünceler olduğu için onun yanında geriliyorum.

Bu sefer ona bazı dosyalar vermek için onunla bir kahve içmek zorunda kaldım. Şaka olsun diye ""bu bir randevu mu?"" diye sordum. o gülümsedi.
   
Ben de işimi seviyorum. ikisine de sahip olmak harika olurdu. :)"
"İşim eskiden biraz seyahat etmemi gerektiriyordu. Zirvedeyken, yılda yaklaşık 200 gece bir oteldeydim. Bu süre zarfında, gerçekten öne çıkan birkaç hikaye var.

Normalde pazar öğleden sonra check-in yapardım ve cuma sabahı check-out yapardım. Ufukta sorunların olduğunu hissedebiliyor gibiydim, garip şeyler olmaya başladı ve sonra gerçekten berbat bir şey oldu.

O hafta çalışmak, 14 ila 18 saatlik günlerle özellikle yorucuydu. Çarşamba ve Perşembe günleri oda servisine sipariş vermek zorunda kaldım çünkü o gün işimiz bitene kadar açık restoran yoktu. Sonunda Perşembe gecesi çok geç yattım ve sabah 7 civarında kapı çalındı. Biraz can sıkıcı, ancak temizlik ekibi ayrıldığınızı düşündüğünde oldukça sık oluyor. Kapıyı açıyorum, izinsiz girdiğim için özür diliyor ve gidiyor. Yaklaşık 30 dakika sonra kapı tekrar çalınır ve bu resepsiyondaki görevlilerden biridir. Bu sefer onlara karşı pek iyi değilim çünkü uykusuzum ve bir sonraki iş gününden önce fazladan bir saat uyumayı kullanabilirim. Kontrol ettiğimi ve izinsiz girdiğim için ayrılmam gerektiğini söylüyor. Bütün sabah odamda uyuduğumu, muhtemelen kontrol edemeyeceğimi söyleyerek cevap verdim. Ayrılır ve 30 dakika sonra *BAŞKA* kapıyı çalar. Kapıyı bile açmadım, gözetleme deliğinden dışarı bakmadım ve onlara eğilmelerini söyledim. Kapının diğer tarafından gelen cevap beni gerçekten uyandırdı. ""Burası şehir polis departmanı, açın."" Şimdi gerçekten sinirlendim ve kapıyı aç. Polisler her şey hakkında gerçekten iyiydi ve ücretli bir misafir olduğumu ve check-in yaptığımda geç check-out talep ettiğimi açıklamak zorunda kaldım. Onlara rezervasyonumu gösterdim ve gittiler. Diyelim ki gerçekten kontrol etmeye gittiğimde, otel müdürünün onlara ""müşteri hizmetleri"" hakkında ne düşündüğümü söylerken söyleyecek pek bir şeyi yoktu."
"Bu bugün değildi, 95 yazındaydı.

Yazın evde yaşayarak ve cankurtaranlık yaparak iyi para kazanıyordum. Ses sistemi kurmak için biriktirdiğim bir arabam vardı. Infinity hoparlörlerim, Alpine V12 amfim ve bir [Sony CDX-C910] ana ünitem var. Bu ana birim, satın alabileceğim en pahalı, dolayısıyla en iyi (genç, unutmayın) şeydi. Garantiyi (veya bazı bs'leri) geçersiz kılmamak için yetkili bir Sony kurulumcusu tarafından profesyonelce kurulmalıdır.

Her neyse, güzel bir amfiye bağlı, müzik için kötü bir ortamda düzgün hoparlörlere güç sağlayan harika bir CD çalar; Her zerresini sevdim.

Şimdi hayal bile edemeyenler için, eskiden CD almak için markete gitmek zorunda kalırdık. Daha küçük bir kasabada yaşıyordum, ancak yaklaşık 10 mil içinde, daha nadir ithalatlarımdan bazılarını satın aldığım bir mağazamız vardı. Alışveriş merkezinde bulamayacağınız şeyler.

Bir gün ana ünitem öldü, görüntü yok, güç yok. Oradaki CD'yi manuel olarak çıkarmayı denemeyi düşünmedim. Ana üniteyi kuran kişiyle bir randevu ayarladım ve birkaç gün sonra aldım. Arabaya binmedim ama izin günümdü, bu yüzden arabadan bazı CD'ler alıp seslerine girdim. Oda ve birkaç saat dergi okuyarak dinlenin. Evet saat dedim(!). Yaklaşık 3 saat sonra yükleyici çıkar ve beni bulur. Sigorta atması gibi basit bir şey olduğunu düşündüklerini açıkladı. Atmış bir sigorta buldular ve değiştirdiler, ancak ses korkunçtu. Değiştirmeden önce tüm birimin sorunlarını giderdiler. İki kere. CD'yi değiştirene kadar neler olduğunu anlayamadılar. İşte o zaman, öldüğü sırada dinlediğim CD'yi [Nine Inch Nails - Closer to God (halo nine İngiltere'den ithal)] disk 2'yi kaldırdı ve hepsi beni etkiledi.

Hiç duymamış olanlar için - işte o CD'deki ilk şarkı ([Nine Inch Nails - Closer to God]("
"Onunla yaklaşık bir yıldır arkadaşız. Benimle çıkmakla ilgilendiğini ifade etti ama ben onu lezbiyen olduğum için geri çevirdim. Böylece iyi arkadaş olduk. Ara sıra görünüşüm hakkında müstehcen yorumlar yapardı, ama ben bunu onun çok cilveli bir kişiliğe sahip olmasına bağlıyorum. Gerçekten olgunlaşmamış olabilir, ancak başka bir adamla aptalca bir kavga ettiği için birkaç ay hapis yattı ve dışarı çıktığında daha iyiye doğru değişti. Çok olgunlaşmıştı ve bana karşı cilveli ya da alıngan değildi. Bizim sadece arkadaş olduğumuzu ve onun umduğu gibi ""doğrudan dönmeyeceğimi"" gerçekten anlamış gibiydi. Bu uzun sürmedi.

Geçen gün beni öpmek istediğini mesaj attı ve bu beni korkuttu. İlk fırsatta benim yanıma taşınacak çünkü yaşadığı yerde mutsuz ve benim oda arkadaşlarıyla aram pek iyi değil. Mantıklı gelmişti ama şimdi birlikte yaşamamızın ona yanlış bir fikir vereceğinden endişeleniyorum. Eskiden çok içerdim ve bir keresinde beni çok sarhoşken yakalarsa benden faydalanacağını söyledi. Artık asla içmem ama bu yorum hakkında endişeleniyorum çünkü daha önce tecavüze uğradım ve benimle yaşayacak mı... Yani, gerçekten o tip biri olduğunu düşünmüyorum ama yine de. Yine de yanıma taşınmasına izin vermeli miyim?"
*
"Harika bir dane almaya karar vermeden önce neredeyse 6 aydır durmaksızın araştırma yapıyorum.

Vancouver BC bölgesindeyim ve BC Alberta ve Washington'da çeşitli yetiştiriciler buldum. Pek çok yetiştiriciyle iletişime geçtim ve kendimi rahat hissettiğim ve haziran/temmuz ayına hazır bir yavru köpek sahip olduğum birkaç tane buldum.

Yerel bir şovda gördükten sonra bir sürü alacalıya bakıyorduk, ancak bazı olası tehlike işaretleri konusunda endişeliyim.

Çöpte 4'ü geleneksel lekelenme ve 3'ü neredeyse tamamen beyaz olan 7 yavru vardı. Yetiştirici, herhangi bir satış taahhüdünde bulunmadan önce beyaz danelerde yaygın olan kulaklara/gözlere ve diğer sorunlara sahip olmayı bekliyor.

Ancak bu sorumlu bir şey gibi görünüyor, ancak
Altlığın içindeki bu kusurlardan endişe duymalı mıyım? Bu, gelecekte ödeyebileceğim olası genetik kusurların herhangi bir göstergesi mi?

Herhangi bir yardım çok makbule geçer ve herhangi bir soru sormaktan çekinmeyin."
"Merhaba,
Böylece dün, bir yıldır çıktığım harika bir kızla ilişkimi bitirdim. Son birkaç aydır, seçiminden dolayı hayal kırıklığına uğrayacağımdan endişe ettiği için karar vermekten nasıl korkacağı gibi küçük şeyler beni sinirlendirmeye devam etti. Ya da seks sırasında daha az zevk için orantısız miktarda iş yapıyormuşum gibi hissettim. O çok hassas bir insan ve bu yüzden onunla bu konular hakkında konuşmaya çalıştığımda, genellikle gözyaşlarıyla bitiyor ve ben de anlatmak istediğimi anlatmakta zorlanıyordum. Bunun kendimi 5 veya 10 yıl sonra birlikte görebileceğim biri olup olmadığını düşündüğümde bitirmeye karar verdim ve cevap hayır oldu. Elbette birlikte yaşadığımız çok güzel şeyler vardı ve nelerden vazgeçtiğimi düşünmeden edemiyorum. Beni tamamen ben olduğum için sevdi ve bunu ona geri veremezdim. Sizce şansımız var mıydı? Değişmesi mümkün müydü? Yoksa işler daha da ciddileşmeden bitirmek en iyisi miydi?
zaman ayırdığınız için teşekkürler

#"
"Kiraladığımız bir apartman dairesinde yüksek bir binanın 13. katında oturuyoruz. 3 yıldır burada yaşıyoruz ve burayı seviyoruz, harika bir bölgede, pek çok doğaya yakın, gerçekten güzel bir yer. Geçen yıl cephe ve balkonları kurallara uygun hale getirmek için çalışıyorlar. Gürültü sürekli ve ev sahiplerimize bunu söyledikten sonra gelecek yıl için kiramızı artırmamaya karar verdiler (ki yapacaklardı). Ev sahiplerimizi çok seviyoruz, son derece adil ve iyi insanlar.

Bizim katın inşaatı birkaç ay önce başladı. Şu anda pencerelerimiz tahtalarla kapatılmış (güneş ışığı almıyor), balkonlarımıza veya temiz havaya erişimimiz yok ve saat 17:00'den önce ve bazı cumartesi günleri gürültü oldukça dayanılmaz. Bugün işler çok daha kötüye gitti, çünkü oturma odamızdaki bir pencereyi değiştirmek zorunda kaldılar, bu yüzden LR'mizin yarısına erişebilecekleri bir kontrplak ""oda"" inşa edebilmeleri için tüm mobilyalarımızı taşımak zorunda kaldık. Bence bu ""oda"" sadece birkaç hafta sürmeli ama katımızdaki inşaat en azından Mart ayına kadar devam edecek.

Burada yaşamak için çok para ödüyoruz ve ev sahiplerimize kirayı artırmadıkları için minnettar olsam da, böyle bir baş ağrısı içinde yaşamak için bu kadar çok para ödediğimiz için giderek daha fazla sinirleniyorum. Binamızın dış cephesinin bizi ilgilendirmediği ve bittiğinde yaşam kalitemizi artırmayacağını ama ev sahiplerimiz (birimimizin sahipleri) için olacağını tahmin ediyorum.

Ev sahiplerimize maddi olarak zarar vermek istemiyorum, çünkü bu onların suçu değil, ama adamım - Birkaç yıl içinde bunun bizim hayatımız olacağını bilseydim ASLA taşınmazdım. Kira indirimi talep etmeli miyim? Eğer öyleyse, nasıl koymalıyım?"
"Herkese selam, kısa bir süre önce ilk ayrılığımın alıcı tarafındaydım. Yaklaşık beş ay sonra bana gerekçenin kimya olduğu ve onun eski erkek arkadaşını unutmadığı söylendi. Ayrılık dramatik değildi ve kısa bir süre sonra taşındı; ancak yine de sabahları/akşamları benimle mesaj yoluyla iletişim kuruyor ve onu günde en az bir veya iki kez görüyorum. Onun hakkında ne hissettiğimi ve ona hala nasıl aşık olduğumu çok iyi biliyor, ancak düğmeyi çevirip beni bu kadar çabuk ""arkadaş bölgesi"" haline getirip getirmediğini anlayamıyorum.

Ona kendi işini yapması ve kendi sorunlarını çözmesi için yer vermekten yanayım... ancak, sarılmadan ayrıldığımızda yardım edemem ama bir acı hissediyorum. Olduğum gibi, yine de onun için her şeyi yapardım ve mümkün olduğu kadar uzun süre ona eşlik ederdim (başka biriyle çıkmaya başlamadığı sürece).

Sanırım romantizmi yeniden alevlendirmenin mümkün olup olmadığını veya sadece yeniden kovalamaca mı aradığını bilmek istiyorum."
":Dikkat edin bu bir DUVAR metindir:
Bu yüzden, oldukça uzun bir süredir (yaklaşık 2 aydır) bir kızla flört ediyor ve takılıyorum. Sürekli konuşuyoruz ve yapacak işlerimiz asla bitmiyor. Ayrıca birkaç kez çıktık ve ikimiz için de harika olduğunu düşündüğüm bir zaman geçirdik.
İkimizin de birbirimizden hoşlandığımız ve henüz bir ilişkimiz olmadığı tüm arkadaşlarımız tarafından da iyi biliniyor.
Şimdi yardımına ihtiyacım olan yer burası: Birkaç gün önce bana hayatında yaptığı onca şey arasında bir ilişkiyi kaldıramayacağını nasıl düşündüğünü açıklayan bir mesaj gönderdi, o yerel bir sirkte, bir aktör Shakespeare Troop, son derece iyi bir öğrenci ve okulumuz Oda Orkestrası'nda. Aynı anda bir ilişki içinde olabileceğini düşünmüyor. Benden hoşlandığı için hoşlanmadığından değil, sadece biraz işi var.
Tamamen anlayışlı bir şekilde cevap verdim ve ""sorun değil"" çünkü ne söyleyeceğimden pek emin değildim, her şey oldukça şok oldu.
Bu konuda bir şeyler yapmaya çalışmalı mıyım, herhangi bir şey yapmalı mıyım? Yoksa bu kayıp bir sebep mi?"
"Kısa olmaya çalışacağım.
Tanıştık, 2-3 kez çıktık, harika bir kimya ama o sırada bana karışık sinyaller vereceğini hissedebiliyordum. Geri çekildim, sonunda (4 randevudan sonra) niyetimin ne olduğunu açıklarken ondan benim evime akşam yemeği yemesini istedim... bana BF'den bahsetti... Geleceğini görebiliyordum ama bunun için onu suçlamadım, çünkü ilk birkaç randevumuz arkadaşça olarak yorumlanabilirdi (.. neler olup bittiğini bilmiyormuş gibi)... Ona buna saygı duyduğumu söyledim ve geri çekildim. Bununla o kadar doğal bir şekilde mücadele ettiğini söyledi ki kendimi etrafta tuttum ama onu aramıyorum, yine de haftada birkaç kez mesaj atıyoruz ve ondan sonra birkaç kez takıldık...

Mevcut durum

- ondan hoşlandığımı biliyor
- Benden hoşlandığını biliyorum.
- en son takıldığımızda ve onu bıraktığımda, beni öpmek istediği için kötü biri olup olmadığını soran bir mesaj gönderdi (sadece buna cevap vermekten kaçındım ve daha fazlasını söylemek istesem de geceyle ilgili başka bir şey söyledim)
- Hâlâ adamla birlikte olduğunu varsayıyorum. O zamandan beri ona ne mesaj attım ne de onu gördüm...

Hangi noktada ona tekrar baskı uygulamam mantıklı olur? Olduğu gibi gitmesine izin verip elimden geldiğince emmeli miyim, açıkça benimle olmak istediği başka bir durumu bekleyip ona göre hareket etmeli miyim?

Bu piliçten hoşlanıyorum ve erkek arkadaşını benimle aldatırsa, onunla bir ilişki yaşarsam bunu her zaman aklımda tutacağımı hissediyorum... ama aynı zamanda, istemiyorum süresiz olarak beklemek"
"Erkek arkadaşım ve ben birbirimizi neredeyse 2 yıldır tanıyoruz, bu sürenin yaklaşık 3 aydır çıkıyoruz.

Kamyoneti bozuldu ve yenisini alacak parası yok, bu yüzden şu anki işine bisikletle gidiyor. Benim evimden sadece birkaç mil uzakta, ancak evinden (25-30 mil) bisikletle gelemeyeceği kadar uzakta olan daha iyi bir iş teklif edildi.

Ona yeni işine gitmek için benim evimde kalabileceğini söyledim, ama tam zamanlı olarak benimle yaşayabileceğini çünkü onun evinde kira ödemenin ve haftada sadece birkaç gün orada olmanın hiçbir anlamı olmadığını söyledi. . Buna kesinlikle katılıyorum. Ayrıca kişisel alanımı işgal etmek veya baş belası olmak istemediğini ve yalnızca bundan %100 emin olursam taşınacağını söyledi.

Onunla birlikte yaşamanın izin verdiği daha fazla zaman geçirebilmeyi çok isterdim çünkü şu anda ikimiz de haftada 60 saat çalışıyoruz ve birlikte film izleyerek uyuyakalmaktan başka bir şey yapmak için zaman bulmak zor. Ve henüz onu sevdiğimi söylemesem de uzun vadede kendimi onun yanında görüyorum.

Benim endişem, bunun çok fazla, çok erken olması. Gizemi mahvetmek, fazla rahat olmak, birbirimizi yıpratmak ya da ilişkiyi herhangi bir şekilde gölgeleyecek şekilde aceleye getirmek istemiyorum.

Bir SO ile yaşamakla ilgili tavsiyesi veya kişisel hikayeleri olan var mı? Çok erken ya da başka türlü.

Yarın bunun hakkında oturup konuşacağımızı söylemeliyim, düşüncelerimi netleştirmek için gerçekten biraz önceden konuşmam gerekiyor."
"Arkadaşım, eski erkek arkadaşına [19M] duyduğu ""sevgiyi kimsenin anlamadığına"" kesinlikle inanıyor. Üniversiteye geldiğinde oldukça standart bir ayrılık yaşadılar, ama gerçekten ayrılmak yerine, diğer kızlarla konuşmaya çalışırken birbirlerine ""kararlıydılar"". Oldukça ciddi sorunları var (gecenin bir yarısı kalkıp bir şeyler bağırır/tekmeler, uyuşturucu yüzünden ilk yılında üniversiteden atılırdı) ve ayrılıkları sırasında ona çok kötü davranırdı. İlk ciddi ilişkisiydi.

Onu ya da başka kimsenin anlayamayacağı inanılmaz derecede özel bir şeye sahip oldukları zihniyetini aşamıyor gibi görünüyor. Söylediğim hiçbir şey ona ulaşmıyor ve bunun hakkında konuştuğumuzda sinirlendi. Birinin bu kamburun üstesinden gelmesine yardım etme deneyimi olan var mı?"
"Kız arkadaşımla 2 yıldır çıkıyoruz ki bu benim en uzun ilişkim. O iki yıl boyunca aşık oldum, her şey harika görünüyordu ama zamanla kız arkadaşım soğuk ve tacizci olmaya başladı. Yüzüme bir tokat attığı ya da benden nefret ettiğini söylediği ve yine de onun yanında olacağım zamanlar oldu. Beni arkadaşlarımdan ayırır ve tamamen manipüle ederdi. Bir hafta kadar mecbur edeceği sevgisini kazanmaya çalıştım ve denedim ve sonra onun alçak yollarına geri döndüm ve beni sevgisini geri kazanmaya bıraktım. Ne zaman aklım başıma gelse ve ona her şeyin bittiğini söylesem, onu terk edersem kendini öldüreceğini söylerdi. Ben de kaldım ve onu mutlu etmek için çok çabalamaya devam ettim. Sonra geçen ay işimden izin aldım ve artık okul harçlığımı karşılayamadım. Kız arkadaşıma ara vermemiz gerektiğini söyledim, sadece kafamı toplamak için, böylece ilişkimizi daha iyi hale getirebiliriz. Sonraki hafta beni başka bir adam için terk etti, beni her şeyden engelledi ve ona yanlış bir şey yapmışım gibi davrandı. Ne düşüneceğimi ya da nasıl hissedeceğimi bilmiyorum ve bu garip öfke, hüsran ve üzüntü kokteylini yaşıyorum. Üzücü olan şey, onu hala seviyorum. Bundan nasıl devam edebilirim arkadaşlar? Ve beni hafife almasına ve bana bu kadar kötü davranmasına rağmen, onu neden hala bu kadar çok seviyorum?"
"Son zamanlarda iki kez eski bir aşkla karşılaştım. İkisi de kazaydı ama ikisi de çalıştığı yerdeydi. Her seferinde ilk beni gördü ve konuşmaya başladı. İkinci sefer biraz daha işle ilgili olmasına rağmen. Neyse ikisinde de güldürdü güldürdü hs'den duygu getirdi. Hs'den sonra temel olarak teması kaybettik. Ama biz Facebook arkadaşız ve bekar olduğunu biliyorum.

Arka plan: hs'de arkadaştık ve birlikte p.e yaptık. Sanırım son sınıfta balo yapmamı istedi ama şaka yollu söylediği için ciddiye almadım. Ertesi gün arkadaşıma kiminle bu kadar yakın bile olmadığını sordu. Bu yüzden her zaman aslında bana sormak istediğini varsaydım. Bu yüzden bir noktada muhtemelen benden hoşlandığını biliyorum."
"Bu yaklaşık yirmi dakika önce oldu. Lisede bir erkek olduğumu ve zevkten zevk aldığımı söyleyerek başlayayım. Bu yüzden Doctor Who izliyorum ve içimde bir istek oluştu. O zamanlar takis yiyordum. Bilmeyenler için, takis, ÇOK şili ve misket limonu çeşnisiyle gerçekten lezzetli bir tortilla cipsidir. Bu yüzden yaklaşık 30 saniye elimde ne olduğunun farkına varmadan devam ediyorum. Ağrı başladı ve ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu, bu yüzden (neyse ki hemen yanımda) su şişemi aldım ve çocuklarıma su sıktım. Ağrı yavaş yavaş azaldı, ancak yine de biraz acıtıyor."
"Konuyla ilgili bazı tavsiyeler arıyorum veya özellikle Riverside, CA bölgesinde bunun için iyi bir avukat bilen biri varsa, bu harika olur.

Üvey oğlumun çocuğu oluyor ve anne adayı onun tacizine maruz kalıyor. Bizimle yaşarken aile içi şiddet geçmişi var (onu küçükken tutuklattım) ve onunla aile içi şiddet geçmişi var. Evli değiller ve şimdi, doğduğunda çocuğun tam tek yasal velayetini almak için 'topyekün savaş' tehdidinde bulunuyor. Hatta bir yasaklama emrini bozmak ve ziyaret ve gözaltı kuralları hakkında erken bir karar almak için bastırıyor.

%75 olasılıkla bunu göze alamayacağı bir avukat tutma tehdidinde bulundu ve bunu bir oyalama taktiği olarak kullanıyor. Bu haftanın sonunda avukatını tuttuğunu söyleyince bugün yeni bir uzaklaştırma kararı duruşması ertelendi ve arabulucuya kaydırıldı (ÖK meseleleri için değil, velayet meseleleri için).

Sistemi ve onun içinde çalışan insanları oynamakta harika. Buna karşı savaşması için ona bir avukat tutmasından yanayım ama neyin peşinde olduğumuzu merak ediyorum.

Nüfus cüzdanında adı geçmeyecek.
Babalık testi yok, sadece ikisi de onun olduğu konusunda hemfikir.
Ona yardım edecek istikrarlı bir destek sistemi veya ailesi yok.
Etrafı destekleyici bir aile, annesi ve ben tarafından çevrili.

Ziyaret ve olası gözaltına almak için burada yokuş yukarı bir savaşla mı karşı karşıya, yoksa o mu?"
"Erkek arkadaşımla yaklaşık 2 yıldır çıkıyoruz. İnternette tanıştık ve anında kimyamız oldu. Sert bir başlangıç ​​yaptık çünkü o çok ilerici ve ben son derece eski kafalıyım. Bana beni sevdiğini ilk söylediğinde, bence daha çok benimle çıkmadan hemen önce bir kızı hamile bıraktığı gerçeğini örtbas etmek içindi. Ona bununla hiçbir ilgisi olmadığını ve önceliğinin ben olduğumu söyledi. Muhtemelen koşmak için ilk göstergem.

Daha sonra memleketinde (bulunduğumuz yerden çok uzakta) eski sevgilisiyle konuştuğunu öğrendim ve bu noktada işi bitirmek istedim. Yapmamaya karar verdim çünkü ona çoktan aşık olmuştum ve değiştiğini söylediğinde ona güvenmiştim.

Beni yanlış anlama, beni çok mutlu ediyor, yoksa kalmazdım. Evlilik ve çocuklar hakkında çok konuşuyoruz. Şimdi hayatlarımızı topladık ve ikimiz de daha iyi işlere sahip olabilelim diye tamamen yeni bir şehre taşındık, ama sanırım yeni bir başlangıca ve muhtemelen ayrıcalıklı olmanın ne demek olduğunu bilmeyen erkeklerden bir molaya ihtiyacım var. Ayrıca işten kadınlara olması gerekenden daha sık mesaj attığını görüyorum. İşinde çok fazla kadın etkileşimi var ve bu konuda ona güvenmiyorum. Bu, yazımı ateşleyen şeydi."
"Birkaç yıllık arkadaşlığın ardından şu anki kız arkadaşımla üniversitede çıkmaya başladım. Üniversiteden kısa bir süre sonra aynı eve taşındık ve şimdi ikisi de aynı şehirde çalışıyor.

Birlikte yaşamaya başladığımızdan beri, ilişkinin dinamikleri üniversitedekinden çok daha ciddi hale geldi, yani mali durumumuzu, yaşam düzenlemelerimizi planlamaya, hatta siyaset konuşmaya başladı. Sorun şu ki, daha yeni fark etmeye başladığım bir şey, o bu konularda benden çok daha zeki. Ben bir şeyleri planlamaktan ve derinlemesine düşünmekten nefret eden dürtüsel bir insanım ve benden ona mali konularda yardım etmemi veya sigortayı halletmemi istediğinde, yardımcı olmak için mücadele ediyorum. Pek umursamıyor çünkü kendisi bir şeyler yapmaktan fazlasıyla yetenekli, ama benim yapamayacak olmam beni derinden güvensiz kılıyor.

En kötüsü, şu anki ilişkimin bana ailemin gerçekten işlevsiz olan ilişkisini hatırlatması. Annem zeki olandı ve babam en iyi ihtimalle, her şeyde ortalamaydı ama genişlemiş ego ile karışık kötü bir güvensizlik durumu vardı. Annemin tavsiyelerini veya fikirlerini dinlemekte zorlandı ve çoğu zaman başkalarını suçlayacağı kötü kararlar verdi. Annemin de bir sorunu vardı, babamı aşağılamaktan ve onunla aptal ya da yavaş olmakla dalga geçmekten hoşlanıyor, bu muhtemelen babamın güvensizliğine ve büyük egosuna katkıda bulundu.

GF'm şimdi gerçekten havalı olsa da, bir gün anneme dönüşeceğinden ve bana aptal gibi davranmaya başlayacağından gerçekten korkuyorum çünkü ona kıyasla aptal olduğumu biliyorum. Bazen korkum o kadar gerçek ki, birdenbire düşüncelerime giriyor, mesela koltukta uzanıp televizyon izliyoruz, bu korku geliyor ve birdenbire ilişkimi bitirmeyi düşündürüyor.

Dürüst olmak gerekirse, neden böyle hissettiğimi gerçekten bilmiyorum ama kesinlikle hissediyorum ve bundan nefret ediyorum. Bu güvensizliği kız arkadaşımla tartışacak durumda değilim, bu yüzden tavsiye için buraya getireyim dedim. Teşekkür ederim."
"Buraya ilk kez yazıyorum, eğer bir hata yaptıysam özür dilerim.

Kız arkadaşımla 10 aydan biraz fazla bir süredir bir ilişkim var, ben İngiltere'den [m21] ve o Amerika'dan, bir yaz kampında buluştuk ve iyi anlaştık. Her şey yolundaydı, fırsat buldukça sık sık birbirimizi ziyaret ederdik.

Bana baloya gideceğini ve kız arkadaşlarıyla gideceğini söyledi, diğer arkadaşları bekar olduğu ve gidecek kimsesi olmadığı için benim için sorun yoktu, erkek arkadaşının karar verdiği balodan önceki güne kadar plan buydu. gitmek ve onlarla birlikte gidecektim. (Okulda birkaç yıldır arkadaştılar, eminim bir noktada ona aşık olmuştur)

Mesajda ""Şimdi Matt ile baloya gidebilirim"" yazıyordu ki bu da bana bu tek kişiyle randevu olarak gideceğimi söylüyor. Ona bundan hoşlanmadığımı söyledim ama o daha çok ona ve arkadaş grubuna bu gece için katılacağını ve ancak onunla gideceğini söylemesi durumunda geleceğini söyledi.

Balo gecesi gelir geçer her şey yolunda, ta ki ertesi gün resimleri görmeye başladığımda, önce yan yana durdular, bu canımı yaktı ama ben tamam diye geçiştirdim.

Onunla fotoğraflar hakkında konuşmaya başladım ve bir çift gibi bir çekimde nasıl birlikte olmadıkları hakkında konuşmaya başladım ve ""evet, asla bunu yapmazdım"" dedi ... peki yaptı ve şimdi gerçekten kızgınım ve değilim onunla nasıl yüzleşeceğinden emin.
Onunla gitmemeyi teklif etti ama bunun bir randevu olmadığını, hatta onunla gideceğini ve sadece onun arkadaş çevresine katıldığını söylediği için, kontrolcü olarak çıkmak istemediğim için ona hayır dedim."
"Bana asla iltifat etmez veya onun için önemli olduğumu hissettirecek bir şey söylemez. Kötü görünmüyorum, iyi durumdayım (biraz fazla zayıf olsam da yine de spor yapıyorum) ve modaya uygun modaya ilgim var. Genelde ne giydiğime ve nasıl göründüğüme ondan daha fazla çaba sarf ettiğimi hissediyorum ama bununla ilgili tek kelime bile yok.

Saçını kestirirse veya bir elbise giyerse, diğer 9/10 kez saçını sıkı bir topuz yaptığında ve şimdi ne kadar formsuz olduğunu gizlemek için yüksek belli tayt giydiğinde ne kadar harika göründüğünü söylemem gerekiyor.

Bazen buna neden razı olduğumu bilmiyorum. Dışarıda beni mutlu ve sevilmiş hissettirecek başka birinin olabileceğini hissediyorum ama ilişkimizden vazgeçmekten çok korkuyorum çünkü o kadar uzun süredir birlikteyiz ki bu, çocukluk arkadaşlarımdan birini falan kaybetmek gibi olur."
"Gelecekteki benliğimin günümün maceralarını falan okuması için her gün kendime e-posta yazardım. Bunları akşam yemeğinden sonra yazmayı alışkanlık haline getirmiştim. Bir gün Çinlilerden sonra, üzerinde yazan fal kurabiyemi açmıştım,

""Uzaktaki birine yazmanın zamanı geldi""

Tabii ki buna takıldım ve biraz korktum. Kağıdın diğer tarafına döndüm ve şanslı sayımın 26 olduğunu fark ettim. Bunun üzerine gidip kendi kendime yazmaya karar verdim ve bindiğim anda saate baktım. 19:26

Korkudan NOPED ile oradan çıktım ve odama saklandım. Birinin beni izlediğine ikna olmuştum.

Peki Reddit, en tuhaf tesadüflerinden bazıları neler?"
"Bu kızla yaklaşık bir aydır konuşuyorum. Yaklaşık bir yıldır bir fast food mekanında birlikte çalışıyoruz ve her zaman birbirimize merhaba dediğimiz ve belki ara sıra iş sırasında konuştuğumuz bir tür iş arkadaşı olduk.

İlişkimin nasıl gittiğini anlamak için biraz yardıma gerçekten minnettar olurum. İlişkim normal bir hızda mı ilerliyor, yaşadığım her şey bu kadar uzun bir ilişki için olağan şeyler mi? Bu kızla vakit geçirmekten gerçekten zevk alıyorum, bu yüzden sanırım mutluyum ama dışarıdan bir görüş arıyorum.

Bir şeyleri fazla düşünmekle ilgili yasal bir sorunum var, bu yüzden belki de burada olan budur. Son bir hafta içinde onun bazı eğilimlerini fark etmeye başladım, örneğin her zaman söylediklerimi yargılaması, hiçbir zaman hangout yapmak istememesi ve bunun yerine benim sormamı beklemesi ve arada sırada bana düşük çabayla mesajlar göndermesi( En azından IMO) ""ahahah evet!"" ve ""çok doğru"".

Bir ilişkinin başarılı olabilmesi için partnerinizin hatalarını kabul edebilmeniz gerektiğini biliyorum... ancak ondan çok daha fazla çaba sarf ettiğimi hissediyorum.

Bu son kısmın biraz bencilce olduğunu biliyorum... ama en azından bazı arkadaşlarımın bana söylediklerine göre bu kızla cinsel ilişkim gerçekten çok geride. Bu kızla bir aydan biraz fazla bir süre sonra yaptığımız tek şey sevişmek, hissetmek ve birbirimizin vücudunu ovmak. Henüz cinsel bir şey yapmadık. Arkadaşlarım bunun olmamız gereken yerin çok gerisinde olduğunu düşünmekte yanılıyor mu?

Sanırım bu, ilişkiye nasıl yaklaştığımın başka bir sorunu. Her zaman gecelerin samimi bir deneyimle bitmesini bekliyormuşum gibi hissediyorum. Bence bu yanlış bir yaklaşım.. ama düşünceleri aklımdan nasıl çıkaracağımı bilmiyorum. Belki de daha önce hiç cinsel deneyim yaşamadığım için gerçekten heyecanlı ve kaygılıyım ama bu kızla en çok keyif aldığım zamanlar sadece kafa dinlediğimiz, birlikte vakit geçirdiğimiz ve konuştuğumuz zamanlar... makyaj ve her neyse.

Okuduğunuz için teşekkürler arkadaşlar :-)"
"Ona ne olduğunu gerçekten bilmiyorum. Dün gece, saat 2 civarında, ondan hala uyanık olup olmadığımı soran bir mesaj aldım. Öyleydim, bu yüzden ona söyledim. Beni arayıp arayamayacağını sordu ve telefonun en başında ona ne olduğunu sorduğumda ""Seni gerçekten çok özledim"" dedi.

Güzel bir sohbet ettik ve ardından yattık.

Bugün, oldukça kötü görünüyor. Sevgililer Günü'ne geç kalırsam benden ayrılacağını söylemişti. Ona bu konuda ciddi olup olmadığını sordum ve ""Gerçekten, gerçekten üzülürdüm"" dedi. Ona yapmayacağımı söyledim - ve gerçekten de olmayacağım çünkü her şey yoluna girdi.

Kızgın olmadığını söylüyor... ama gerçekten sinirli görünüyor. Cevapları belirsiz ve donuk."
"Merhaba! Kısa tutacağım.

Ben ve eski sevgilim 4 yıldır birlikteydik ve son 6 ay bok gibiydi. Ters gidebilecek her şey hemen hemen olmuştur. Birkaç kez ayrıldı, tartıştı vb. İlişkimizde pek çok bagaj var.

Ancak yaklaşık 3 hafta önce tekrar ayrıldık ve bu sefer tabiri caizse resmiyet kazandı. Benden ayrıldı ve ben ayrılmamızı istemedim.

Onunla konuşmaya ve onu aramızda iyi bir şey olduğuna ve sadece bir anlaşmazlık (?) yaşadığımıza ikna etmeye çalıştım.

Ancak bana beni sevdiğini söyleyip duruyor (hatta bir kez tanıştık ve seks yaptık ve neredeyse her zaman ağladı). Ama artık bize ""inanmıyor"".. her şeyin değişeceğine ve her şeyin yeniden harika olabileceğine.

Bir şeyleri düzeltebileceğimize inanıyorum çünkü asıl sorunumuz her zaman iletişimdi (Metin aracılığıyla her zaman ""kavga ettik"" ve ayrıca ciddi konuşmalar yaptık, bu yüzden çok fazla yanlış anlama vb.)

Mesele şu ki, artık bize inanmadığını, benimle olmak istemediğini söylese bile. Bana pişman olduğuna dair ""ipuçları"" veriyor."
"Yani 16 yaşındayım. İnsanların bunun ne kadar berbat olduğu hakkında ne demek istediğini anlayacağımı hiç düşünmemiştim, ama öyle. Ekip kürek çekme, 3 AP ve sosyal hayatla hokkabazlık yapmaya çalışıyorum. Stres yüksek. Son zamanlarda birçok arkadaşım kızlarla nasıl sevişmeye başladıklarından bahsediyor ve ben biraz kıskandım. 16 yaşındaydım ve daha önce hiç bir kızı öpmemiştim ve dürüst olmak gerekirse biraz ineğim.

   Bu yüzden dün, farklı bir okula gitmesine rağmen yine 16 yaşındaki en iyi arkadaşım ve benden farklı bir okulda son sınıf öğrencisi olan iyi bir dümenci (tekneyi yöneten biri) arkadaşım (kız) ile takılıyorum. (Erkek) arkadaşımı bıraktıktan sonra onu da eve götürmeye başlıyorum. Aslında iyi arkadaş olduğumuz için samimi bir şekilde konuşmaya başlıyoruz ve sonunda konuşma öpüşmeye ve ilişkilere geçiyor (erkek arkadaşından ayrıldı.)

 
   Ben farkına bile varmadan, ona beni hiç öpüp öpmediğini soruyorum ve o sadece kimseye söylemezsem dedi. Böylece önümüzdeki 10 dakikayı sevişmeye başlıyoruz. Ama bugün (ertesi gün) bir çıkmazdayım. Ona birkaç kez mesaj attım ve onu tersledim ama neredeyse hiç cevap vermedi ve onunla bu cumartesi onun doğum günü için tekrar buluşacağız. Ama birçok nedenden dolayı endişeliyim.

1) İşleri çok hızlı ele alıyormuşuz gibi hissediyorum ve bu elimizdekileri mahvedecek

2) Cevap vermesine rağmen, önce sohbeti başlatmalıyım.

3) Kalıcı bir erkek arkadaş bulana kadar beni bir seks arkadaşı olarak kullandığını hissediyorum (gerçekten cumartesi beni becereceğini söyledi).

   Düşünceler?"
"Ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu buraya yazmak için hesap açtım. Kız arkadaşım ve ben bir yıldır birlikteyiz.

Ana reddit hesabımda, büyük bir gönderiden çok fazla karma almıştım. Daha önce kız arkadaşıma reddit göstermedim ama gönderimin ne kadar popüler olduğunu göstermek istedim. Bana reddit'e aşina olduğunu, aslında eski sevgilisinin ona web sitesini gösterdiğini söyledi.

Rekabetçi doğamda, ondan daha fazla karmam olup olmadığını görmek istedim. Ona kullanıcı adını sordum ve bana muhtemelen onun Instagram'ıyla aynı olduğunu söyledi. Profilini görmeye devam ettim… tüm gönderileri gowild alt dizinlerindeydi. Geriye dönüp bakmaya başladım, bu adamın aleti benimkinin iki katıydı.

Sadece kız arkadaşımın gönderileri olduğu için değil. Kız arkadaşımın ona sakso çektiği bir gif vardı (Gözleri/yüzü bulanık ama diğer her şeyden o olduğunu anlayabiliyorum) ve sonra hepsini yutup gülümserken. Bu benim için ASLA yapmadığı bir şey. Bana oral seks yaparsa, ki bu pek sık olmaz, ağzında pil asidi varmış gibi tuvalete koşar. Ve şimdi burada, diğer adam için bunu sevgiyle yapıyor.

Başka şeyler de vardı, kız arkadaşımla o ve başka bir kız vardı. Bütün bunlar benim için bir şoktu. Kız arkadaşım benimle hiç bu kadar seksi olmamıştı. Bana her zaman o tür bir kız olmadığını, eğlenceli bir gece fikrinin sarılıp film izlemek olduğunu söylerdi. Ancak, buna bakınca o diğer adamın yatak odası akrobatıydı.

Videoları izledikten sonra, cinsel hayatımıza renk katmakla ilgilenip ilgilenmeyeceğini sordum. Gönderilerinde gördüğüm bazı şeylerle ilgilenip ilgilenmeyeceğini sordum. Bana kızdı ve fahişeye benziyor mu dedi."
"Kürtaj konusunda hep kararsız kaldım. Potansiyel olarak bilinçli bir varlığı yok etme eylemi hafife aldığım bir şey olmasa da, bir kadının seçim hakkını etkilemenin benim haddim olmadığına da inanıyorum. Günün sonunda tüm gerçeklere sahip değilim ve eksik veriler üzerine bir fikir oluşturmamalıyım. Yine de bu konuda mantıklı bir tartışma yapmaktan çok mutluyum.

Her neyse, geçenlerde bana hayatın HERHANGİ bir aşamasında bir insanın temel haklara sahip olduğu ve yasalara tabi olduğu söylendi. Uzun lafın kısası, doğmamış bir bebeği başarılı bir şekilde dolandırabilseydiniz, bunun için tutuklanırdınız. Fetüs Dolandırıcılığı umarım mümkün değildir ve geçerli olan birkaç suç Cinayet, Adam öldürme ve (belirsiz bir ölçüde) bedensel zarardır.

Yani bir anne sigara içer, içer ve esasen hamileliğini son derece sağlıksız bir şekilde geçirir. Bebek ölür ve ülkenizdeki Kasten Adam öldürme koşulları karşılanır (Ölüm olasılığının makul kabulü, ağır ihmal, Bakım Görevi vb.).

Bu varsayımsal dünyada... Bu kadın hapse girmeli mi? Değilse, neden bir bebek öldürülebilir de adam öldürmeye maruz kalmasın? Bunu nasıl polis yaparsın? Dolar nerede duracaktı? Düşüğe yatkınlığı yüksek olan ve yüksek ihtimal olduğunu bile bile hamile kalan kadınlar cezaya mı maruz kalmalı yoksa doğurduğu çocuklar, faktörleri kontrol edemediği için bir şekilde muaf mı?

Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkürler, eğer okumadıysanız..."
"Bir oyun toplantısında bir adamla tanıştım ve onu birkaç kez başka oyun etkinliklerinde gördüm. Eski sevgilim benden ayrıldıktan sonra onunla yattım. Ondan pek hoşlanmıyordum ama benden hoşlandığını söyleyebilirim. Öyle olacağını düşündüm ama beni tekrar görmek istedi ve benden ne kadar hoşlandığını söyledi. Bana o kadar iyi davrandı ve eski sevgilimin bana davranış biçiminden o kadar farklıydı ki, yardım edemedim ama ona aşık oldum. Dürüst olmak gerekirse, en iyi adam; isteyebileceğin her şey. Biraz utangaç, biraz tuhaf ve inek (onun bu özelliğini seviyorum) ve beni gerçekten seviyor. Şu anda onun hakkında sevdiğim tek şeyin bu olduğunu söyleyemem ama başlangıçta onun için gitmemin tek nedeni benden hoşlanmasıydı. Bu kötü bir şey mi?"
"Nişanlım (3 yıldır birlikteyiz, Kasım ayında evleniyoruz) bütün gün çalışıyor (bu yaygın bir durum) ve işten sonra bir şeyler içmek için dışarı çıkmaya karar verdi (yine çok yaygın). Endişeliyim çünkü dün gece dışarı çıktık ve eve giderken yolda kenara çekildim ve neredeyse alkollü bir araç kullanıyordum. Bu beni gerçekten korkuttu ve bir daha araba kullanmadan önce bir yudum alkol bile istemiyorum, yine de ""bir bira"" için dışarı çıkmaya karar veriyor (tırnak içinde çünkü onun için bir bira gerçekten 2 veya 3 anlamına geliyor)? Yine de Cinco De Mayo'da mı? Buna kızmalı mıyım? 27 yaşındayız, kadın erkek ilişkisi."
"8 aydır çıkıyoruz ve bence çok erken birlikte çok fazla zaman geçirdik (son 8 aydır her gece takıldık) ve benim için boşa çıktı ve artık bundan zevk almıyorum. Bunu ona söylemeye çalıştım ama dayanamadım, bu yüzden ona yaz için ayrılmamız gerektiğini çünkü ikimizin de biraz para biriktirmek için bir yıllığına üniversite yerine devlet kolejine gitmeyi düşündüğümüzü söyledim. ve geri dönmesinin sebebi olmak istemedim çünkü geleceği hakkında kendi başına karar vermesini istemiyordum.

Bu sebep çoğunlukla doğru ama açıkçası benim için daha çok eskidiği için. Hâlâ benim için deli oluyor ve ilk başta yaz için ayrılmakta sorun olmadığını söyledi, ancak birkaç gün sonra bana onun geleceğini etkilemek istemediğimi anladığını ama istediğinin bu olmadığını söyledi.

Ayrıca finalleri bitirene kadar beklemek istiyorum çünkü onun için hiçbir şeyi mahvetmek istemiyorum ama son finali ile benim eve gitmem gereken zaman arasında sadece birkaç saatimiz var ve o onunla olacak. anne her zaman
Notlarını etkilemeden halledebileceğini bilseydim şimdi onunla bunun hakkında konuşurdum, ama beni çok seviyor ve çok kolay ağlıyor, bunu ona yapmayı düşünmek kalbimi kırıyor.

Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum."
"Pekala Reddit, büyük zaman batırdım. THC'ye aşırı doz verdim. Esrarda bulunan.

 Diğer iki arkadaşımla birlikteydim, onlara Kolin ve Matt diyeceğiz (gerçek isimler değil) ve Matt'in yeni sahil evinde hepimiz iyi vakit geçiriyorduk. Matt'in tıbbi marihuana kartı var ve ona sağlığı mükemmel göründüğünden beri nasıl olduğunu sordum. Bana dizlerinde kronik ağrıya neden olan tendinit olduğunu söyledi. Ben de yaptım ve bana 40 dolarım varsa gidip kartımı alabileceğimizi söyledi. Belirtilerimi ve ziyaretimin nedenlerini listeleyen bir kağıt doldurduğum küçük bir kliniğe gidiyoruz. Doktora ağrılarımdan bahsettim ve bana 40 $ nakit karşılığında mühürlü ve doğrulanmış bir sağlık kartı verdi. Böylece dispanserlere girip yasal olarak bir şeyler alabildik. Oldukça gerçeküstü hissettirdi. Biraz nakit alıp birkaç blok ötedeki en yakın dispansere gidiyoruz. İlk defa dispanserde olduğum için bir kullanıcı sözleşmesi doldurmam gerekti. 30 dolara 2 ""Bitter Çikolata"" yenilebilir ürün alıyoruz ve her bir çubuk normal bir esrar porsiyonunun 4 katı doz içeriyor. O gece iskeleye gitmeden önce, Matt ve ben yemeklerimizi yemeye karar verdik. Evet, her şey bir anda. Kafamı bulmam yaklaşık 30-45 dakika sürdü, ama geldiğinde bir tuğla duvar aldım. Soğuk terler döktüm ve hayatta kalmak için mücadele ettim. Carl's Jr. olan en yakın fast food restoranına yürümeye karar verdik.
Oturuyorum ve zaman çok yavaş geçiyor. Üçüncü kişiye girdiğimi ve midemden kusmuğun çıktığını hissettiğimi hatırlıyorum. Tuvaletlerine giderken dört kez kustum. Etrafımda tuzaklar kuruyordum ve beynim daha fazla işlemekten kendini alıkoymadan, aynı anda iki kelimeyi zorlukla çıkarabiliyordum. Kolin bana göz kulak olmasaydı, dün gece gelemezdim. Sahildeki herhangi biri benden cüzdanımı isteyebilirdi ve ben de onlara verirdim. O kadar berbattım.

[TIFU] bir sağlık kartı alarak ve aşırı dozda esrar alarak veya ""yeşillenerek"""
"Yaklaşık 6 yıl önce erkek kardeşim ağırlık kaldırırken beyin fıtığı oldu. Uzun bir iyileşme süreciydi ama sonunda atlattı. Birkaç hafta önce korkunç baş ağrıları çekmeye başladı. İlk başta pek bir şey gibi görünmüyordu ama her gün olmaya başladılar ve normal aktivitelerinden hiçbirini gerçekleştiremedi. MRI ve CT taraması yaptırdı ve Chiari denen bir şeye işaret etti. Bu, beyninin bir kısmının kafatasına baskı yaptığı ve korkunç bir baskıya neden olduğu anlamına gelir. Şu anda bu acıyı dindirmesinin tek yolu beyin ameliyatı olmak. Kafatasının bir kısmını, başının arkasındaki küçük bir kısmı çıkaracaklar. Ayrıca birinci ve muhtemelen ikinci omurları almaları gerektiğini söylüyorlar. 6 Aralık Salı günü ameliyat olacak. Ameliyatı biliyorum ve birkaç video izledim, çok kötü görünmüyor. Bununla yaşadığım en büyük sorun, hayatının geri kalanı. İlk iki omurun baş hareketi için önemli olduğunu biliyorum. Ayrıca kafatasının arkasını koruyan tek şey derisidir. Onun geleceği için gerçekten endişeleniyorum. Onun için her şeyin nasıl sonuçlanacağını bilmiyorum ve gerçekten onun için daha fazla sorun istemiyorum. Sanırım gerçekten korkuyorum. Yine de kim olmazdı? Beyin ameliyatı korkutucu. Benim durumumda sen olsan ne yapardın? Bunu okuyan herkes için teşekkürler!"
"Merhaba Reddit.
Ben (M 23)
Onun (F 19)
Yaklaşık 6 aydır birlikteyiz.

Doğrudan kovalamaya geçeceğim. Dün kız arkadaşımı Melbourne'a alışveriş yapması için tren istasyonuna bıraktım. Birkaç saat sonra ondan, eve giden trende olduğunu ve teyzesinin onu alacağına ve annesiyle kavga ettiği ve istemediği için kuzeninin evinde kalacağına dair bir metin mesajı aldım. Eve gitmek için. Yatakta olduğunu ve uyuyacağını söyledi. Bunun iyi olduğunu söyledim. Bu sabah, telefonumun, kız arkadaşımın numarası da dahil olmak üzere, gece boyunca bağlantılarımın çoğunu sildiğini fark ettim. Bu sabah kuzenine mesaj attım ve kız arkadaşım uyandığında bana mesaj atmasını söylemesini söyledim. Daha sonra kız arkadaşımın orada olmadığını ve geceyi orada geçirmediğini öğrendim.

Kız arkadaşıma neler olup bittiğini ve gerçekte nerede kaldığını soran bir mesaj gönderdim. Daha sonra bana, annesinin ona yaşayacak başka bir yer bulmasını söylediği için Melbourne'daki başka bir kuzeninin evinde kaldığını ve bu konuda endişelenmemi istemediğini söyledi. (Hala konuştuğu ve bir çocuğu olan eski sevgilisinin Melbourne'da yaşadığını eklemeliyim).

Ona güvenmiyorum ve doğruyu söyleyip söylemediğini bilmemin hiçbir yolu yok. Daha önce bana yalan söyledi. Şimdi çıkmalı mıyım? Eğer gerçekten evden kovulduysa, onu terk ederek onun dertlerini büyütme düşüncesinden nefret ediyorum. Birinden hiç ayrılmadım ve birini incitme düşüncesinden nefret ediyorum."
"13 yaşımdayken burnumu büyük bir şekilde kırdım. 90 derecelik bir açıdan bahsediyoruz. Asla düzgün bir şekilde tamir edemedim... Birkaç gün sonra, (cerrah olan) bir aile dostu onu bir nevi yerine oturttu. Burnum her zaman normalden daha büyüktü ama şimdi oldukça yamuk ve belirgin bir çıkıntı var. Görünüşünden nefret ediyorum. Bence insanlar başlangıçta beni ""kötü tarafımdan"" görürlerse çekici olduğumu düşünmeyecekler veya benimle konuşmak istemeyecekler. Bunun tamamen çılgınca olduğunu biliyorum ve tamamen kafamın içinde olabilir ama bu yıllardır beni rahatsız eden bir sorun. En kötü yanı nefes alma sorunum olması. Şimdi 21 yaşındayım ve ilk kez bir cerrahla tanıştım. Septumumu düzelterek (septoplasti) nefes alma problemimin çözüleceğini söyledi. Estetik olarak burnumu düzeltmek bambaşka bir işlem (rinoplasti). Nefesimi düzeltmek istediğimden eminim, ama sorun şu ki... eğer septumumu düzeltirsem, daha sonra geri dönüp rinoplasti yapamayacağım. Görünüşe göre hepsi bir kerede yapılırsa en iyi şekilde çalışıyor... daha fazla estetik ameliyat yapmak onu garip gösterebilir. Maliyetler bir yana, yıllardır beni rahatsız eden bir şeyi düzeltme şansım var ve şimdi sonuçlarından korkuyorum. Ya sonrasındaki görünüşümden nefret edersem? Bu şansı kaçırırsam tamamen pişman olacağıma dair bir his var içimde. Bir buruna düşkün olduğum gerçeğini kabullendim. Yüzüme karakter veriyor ve bu hoşuma gidiyor. Bence estetik ameliyat olmak kendimden vazgeçmek gibi bir şey. Ama her gün aynaya bakıp bundan rahatsız olmama düşüncesi bende burun estetiği olma isteği uyandırıyor. Reddit, yardımına ihtiyacım var! Bunun, böyle bir şey istediğim için beni boş gösterebileceğini anlıyorum, yani her neyse."
"Böylece, yüzyılın ikinci çeyreğine yaklaşırken, küçük bir ""çeyrek yaş krizi"" yaşamaya başlıyorum.

7 yıllık kız arkadaşımı seviyorum (belki başlangıçtaki kadar tutkulu değil) ve çoğunlukla oldukça iyi anlaşıyoruz. Burada ve orada bazı küçük şeyler, ama üstesinden gelemeyeceğimiz hiçbir şey yok. Birbirimizin ilkiydik, bekaretimizi birbirimize kaptırdık. Ama başka kızları tanımak istediğim, onun hayatımın geri kalanında birlikte olduğum tek kız olmasını istemediğim ya da belki bir süre bağımsız olmayı denediğim hissinden kurtulamıyorum. .

Aynı zamanda, onu kaybetmek istemiyorum ve sırf bunun için ondan ayrılmaya karar verirsem büyük bir hata yapacağımı hissediyorum (Bir yıl boyunca bir şeyler denemek için tek başıma gitmemi kabul etmeyeceğini biliyorum. dışarı çık ve sonra ona geri dön). Ayrıca 7 yıl sonra aynı soruyu sormak istemiyorum.

Hiç benim durumumda oldun mu? Ne yaptın? Neyi seçeceğinize nasıl karar veriyorsunuz?"
"Bunu epeydir düşünüyorum, yaklaşık 3-4 aydır. Geçen eylülden beri birlikteyiz ve Ağustos'ta birinci sınıf öğrencisi olarak yurtta yaşarken tanıştık. O benim en iyi arkadaşım ve her şeyi birlikte yapıyoruz, yazın 3 ayı dışında neredeyse birlikte yaşıyoruz. Ama son zamanlarda, kalbim ilişkimizde değil. Çok daha az seks yapıyoruz ve tahrik olsam bile yalnız kalmayı tercih ederim. Daha fazla ayrı zaman arıyorum ve onsuz zaman geçirmeyi eskisinden çok daha fazla arzuluyorum. Şu anda, Noel tatilinde kendi evlerimizdeyiz (farklı eyaletlerdeniz) ve onu özlüyor olmam gerektiğini biliyorum, ama ben sadece... değilim.

Onunla açık bir ilişki yaşama veya ""ara verme"" olasılığı hakkında konuştum, ancak bu fikirden nefret ediyor çünkü beni sevdiğini ve benden vazgeçmek veya başka birini görmek istemediğini söylüyor. Her tartışmamla savaşıyor ve ilişkimiz ""mükemmel""ken nasıl böyle hissedebildiğimi anlamıyor. Şimdi, bu benim ilk ciddi ilişkim, yani bunda da yeniyim. Hissettiğim gibi nasıl devam edeceğimi bilmiyorum ya da ondan ayrılmaya karar versem bile, bunu arkadaşlığımızı bozmadan nasıl yapacağımı bilmiyorum. Onunla bağlarımı koparmayı hayal bile edemiyorum. Aşık olma sonrası aşamayla nasıl başa çıkılacağı konusunda biraz tavsiye alabilir miyim? İlişkimizin doğru olduğunu nasıl bilebilirim?"
"Muhtemelen buna benzer pek çok gönderi olduğunu biliyorum, ancak burada seçeneklerim kalmadı.

Bu yüzden paskalya tatili için evdeydim ve arkadaşlarımla şehre gittim. O gecenin ilerleyen saatlerinde eski sevgilim ve 2 arkadaşıyla karşılaştım ve sonunda onlarla bir süre konuşmaya başladım.

Gerçekten onu unuttuğumu düşündüm, bir süredir bunu hissediyorum ama orada durup kendi kendime ""siktir.. seni özledim!"" diye düşünüyorum. Temelde orada durmuş ona bakıyordum.

Ertesi sabah uyandığımda ondan ""Beni özlediğini biliyorum. Dün gece görebildim"" diyen bir mesaj aldım. Okurken yıkıldım.

Yaklaşık 3 yıl aralıklarla çıktık ama sonunda geçen yıl bu zamanlar sona erdi. Yazdan sonra üniversiteye taşındım, o zamandan beri ne konuştuk ne de görüştük.

Bu benim birini gerçekten sevdiğim ilk ilişkimdi. Harika bir ilişkimiz yoktu, beni aldattı ve çok fazla gidip geldi, ama nedense onu hala özlüyorum..

Diğer ilişkilerimi mahvediyor gibi hissediyorum. Ondan sonra düzgün bir ilişkim olmadı.

Tüm bu anılar ve duygular yeni geri geliyor.

Bir yıl sonra nihayet onu unutacağımı düşünmüştüm. Sadece ne yapacağımı, onu nasıl atlatacağımı bilmiyorum..
Şimdi bir yıl oldu ve dürüst olmak gerekirse biraz yorucu.

Ben ne yaparım? Nasıl anlaştın onunla birlikte?"
"Bay veliler evimizi satışa çıkardı ve taşınma nedeniyle şirket belirli bir emlak şirketi ile bağlı kalmak zorunda kaldı. Uzun lafın kısası, evi gösteren bir ajan sonunda oradan geçmedi ve müşterilerinden biri çamaşır makinesinin sıcak su vanasını açtı ve asla tam olarak kapatmadı, bu da çamaşır odamızın su basmasına neden oldu. Şans eseri, annem o gün eve bakmak için Kaliforniya'ya geri dönmeye karar verdi, yoksa su bir hafta daha keşfedilemezdi ve sonunda tüm evi sular altında bırakırdı. Ailem, bir havuzu olduğu ve bahçeyi en iyi durumda tutmak istediği için kamu hizmetlerini asla kapatmadı. Emlakçımız evi göstermek için son birkaç kişiyi aradı ve tabii ki hepsi her şeyi yalanladı. Kayıt acentemiz, eve asla gerçekleşmeyen bir elektronik kilit kutusu koymayı kabul etti (temsilcilerin evin anahtarını aldığını belgeleyecektir). Listeleme temsilcimiz ayrıca, duvarlardan ve kesinlikle kuru duvardan açıkça su sızdığında ""suyun gece boyunca buharlaşacağından endişelenmeyin"" diyen aptalca yorumlar yaptı. Ayrıca aileme sadece hasarı saklamaları gerektiğini ve bunun sel fark edilmeden önceki gece kabul ettikleri evdeki tüm teklifi etkilememesini ummalarını söyledi. Doğru olanı yapan ailem bir teftiş yaptırdı ve sonunda aileme tamir için kendi ceplerinden binlerce kişiye mal olacak.

Ailemin herhangi bir yasal işlem başlatmaya çalıştığından şüpheliyim ama muhtemelen öyle olsalardı ne yapabilirlerdi? En azından, ailemin bu olaya karışan her iki aracıyı da rapor edebileceği veya inceleyebileceği ""Baro"" benzeri bir emlak var mı? Haksızlığa uğradılar ve bunun başkalarına olmasını istemiyorlar."
"İki ay önce bir kulüpte Avrupalı ​​bir kızla tanıştım. O gece birlikte yattık ve o zamandan beri oldukça sık görüştük ve hatta birlikte plaja gitmek ve bir futbol maçı gibi şeyler yaptık (o bir hayran, merak etmeyin onu oraya sürüklemedim). Ancak bunun bir tür ilişki olmadığını her zaman açıkça belirttik. Yakın zamanda evleneceği bir adamla yaşadığı tacizden kurtuldu ve özgür olmak için biraz zamana ihtiyacı olduğunu biliyorum; Ben de bir ay kadar sonra buradan İngiltere'ye geri döneceğim, bu yüzden kendi başıma gerçekten kimseyle çıkamam...

Ancak onun Instagram'da başka bir erkekle fotoğraf paylaştığını her gördüğümde içim parçalanıyor. Bu beni korkunç hissettiriyor. Bu, onu en son iki hafta önce gördüğümden beri, buluşmayı planladığım başka biriyle seks yapmış olmama rağmen.

Bu noktada kusurun bende olduğunu takdir etmek isterim ama bunun üstesinden nasıl gelebilirim?"
"Bu uzun soluklu ise özür dilerim.

Florida'da bir kamu hizmeti şirketinde çalıştım ve küçük bir sendikadan ayrıyım. Ben orada çalışırken bir sendika sözleşmesi ertelendi ve ben ihbarımı vermeden yaklaşık 3 ay önce, herkese sözleşmenin başlangıç ​​tarihine geriye dönük zamlar verecek bir sözleşme duyuruldu. Sonunda ödeme için bir tarih açıkladılar ve bildirimi yaptığımda, gecikme durumunda söz konusu tarihten 1,5 ödeme dönemi sonra olduğundan emin oldum. Bakın, ""6 aya kadar"" erteleniyor ve bildirimimi geri çekmiyorum.

Sendika temsilcilerimi ve İK departmanımı kısaca inceledim ve ilk yanıtlar Hayır oldu, ancak bunun saçmalık olduğunu düşünüyorum.

Bunu akılda tutarak, ödendiğinde orada çalışmayacağım, ancak duyurulduğu zaman orada çalışmama rağmen, geçmiş maaşı almak için iyi bir argümanım var mı?

Herhangi bir bilgi/tavsiye takdir edilecektir."
"Merhaba Reddit,

İki oda arkadaşım ve ben yaklaşık 6 aydır bir evde yaşıyoruz. Bugün sokağın karşısındaki (çekicisi olan) komşumuzla ilk karşılaşmamızı yaptık. Arkadaşımız geldi ve arabasını komşumuzun evinin önündeki kaldırım kenarına park etti. Ayrılmaya gittiğinde, komşunun oğlunun kamyonunu arkadaşımızın arka tamponunun birkaç santim uzağına park ettiğini ve çekicinin de ön tarafa çok yakın park edildiğini keşfediyoruz. Kapıyı çalmaya gittik (kaza falan olduğunu anladık) sonra şişman komşumuz bağırarak ve bağırarak dışarı çıktı. Evinin önüne park edemeyeceğimizi (burası halka açık bir cadde) ve bir dahaki sefere arabayı çekeceğini iddia ediyor. Ona bunun yasa dışı olduğunu söylüyoruz ve bizi ""komşu savaşı"" ile tehdit ediyor ki bu kaybedeceği bir şey (hepimiz üniversitedeyiz). Tamamen yasal olarak park edilmiş bir arabayı çekmek yasal mı? Önemliyse Nevada'da yaşıyoruz. Oraya başka bir araba park etmeyi ve sonra çekmesine izin vermeyi düşündük, ama aynı zamanda gizlice filme aldık, iyi fikir mi?"
"New Hampshire'daki Göçmen Eğitimi programıyla çalışıyorum. Bu çocuk 20 yaşında, İspanyolca konuşuyor ve çok az İngilizce biliyor. İngilizce temel kelimeleri öğrenmek istiyor. Şimdiye kadar, o çalışırken dinlemek için iPod'una koymak üzere podcast'ler arıyordum. Ancak, bu podcast'lerin çoğu çok gelişmiş. İngilizce filmleri İspanyolca altyazılı izlemekle ilgilendiğini de ifade etti, ancak bu filmlerin çoğu onun için çok hızlı ilerliyor. Bir çocuğun ilgi seviyesinde olmadan daha yavaş hareket eden bir şey bulmaya çalışıyorum. İngilizcesi SON DERECE sınırlıdır. Hangi araçları/hileleri önerirsiniz?"
"Merhaba Reddit, kendimi pislik gibi hissediyorum. 23 yaşındayım ve başka bir kız arkadaşımdan yeni ayrıldım. ~ 6 aydır çıkıyorduk. Temelde aradığımın %80-90'ına sahipti ama büyük bir sorun, kendini açmaması ve onunla derin bir duygusal bağ kurmayı zorlaştırmasıydı. Bunu ona daha önce getirmiştim ve ona zaman vermiştim, ama bu bir ilişkide onsuz yapabileceğim bir şey değil, bu yüzden bitirdim (hâlâ ona karşı hislerim olsa da) ... dedi ki ben onu kör etti ve temelde harap oldu.

Bu, çıktığım her kızla aynı hikaye gibi görünüyor. Onlardan ayrıldım çünkü artık ilişkide bir gelecek göremiyorum. Hep ezilirler. Onların duygularını incittiğim için her zaman kötü hissediyorum ama ilişkiyi bitirme konusunda değil.

Hiç terk edilmedim ve sahip olduğum herhangi bir uzun vadeli ilişkiyle bu duygusal yıkımın ardından ayrıldığım için bende bir sorun olabileceğini düşünmeye başlıyorum :("
"İlk ve tek kız arkadaşımdan karşılıklı olarak yeni ayrıldım ve şimdi tamamen kayboldum. Nasıl flört edeceğim veya benim yaşımda oynanan flört oyununa nasıl katılacağım hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyorum çünkü aktif olarak en son arkadaşlık aradığımda sadece 15 yaşındaydım.

Benim için en büyük sorun sadece ne yapacağımı ya da nereye gideceğimi bilmemek değil, gerçekten takılacak türden bir adam olmadığım gerçeği, bu her tanıştığımda sadece bir eş aradığım anlamına gelmiyor. yeni biri, ama kişiliğimle ilgili her şey beni etiketlerle daha uzun vadeli ilişkilere sürüklüyor. Ayrıca içki içmem, bu da randevuda biriyle takılmak için yer bulmayı veya sadece benim yaşımdaki insanlarla tanışmayı biraz zorlaştırabilir.

Son olarak, başka bir engel gibi hissediyorum, arkadaşlarımla ve ilgimi çekebilecek herkesle gelecekte flört etmek isteyebileceğim herkesle kendime çok güvenen ve mutlu bir adam olarak bir imaj oluşturdum, ancak şimdiki eski sevgilimin desteği olmadan kendimi güzel hissediyorum çoğu zaman depresif ve çok yalnızım ve bunu arkadaşlarımla birlikteyken saklıyorum."
"Yaklaşık 3 yıldır (25f) flört oyununun dışında olduğumu söyleyerek başlayacağım. O LTR Haziran'da sona erdi ve sürüngen olduğu ya da reklamını yaptıkları gibi olmayan adamlarla çok sayıda ""randevusum"" oldu.
  
Hızlı ileri birkaç hafta öncesine gidin. Birkaç hafta önce internette bir adamla (26m) tanıştım ve daha yeni yüz yüze görüşmeye başladık. O, göründüğü her şeydir. İlk günümüz Perşembe gecesiydi ve o zamandan beri her gece dışarı çıkıyoruz. O, aradığım şeye uyuyor ve benim de onunkine uyduğumu söyledi. Cumartesi gecesi üçüncü randevumuzda benden özel kız arkadaşı olmamı istedi ve ben de neşeyle kabul ettim.
  
Cumartesi ve Pazar gecelerini seviştik ve harikaydı ama kendimi gerçekten kısıtlamaya çalışıyorum. Zaten acelesi olmadığını ve bana hiç baskı yapmadığını söyledi. Aslında, ikimiz de öpüşürken diğerinin çok ısındığını/ağırlaştığını fark ettiğimizde pes etme konusunda çok hünerli ve becerikliydik.
  
Bırakın bu kadar erken seks yapmayı, bu kadar çabuk anlayan biri bile olmamıştım ama havai fişekler uçuşuyor. İçimden, onun uzun vadeli bir kaleci olabileceğini hissediyorum ve o da aynı şeyi zaten ifade etti. Beni ailesine göstermeye hazır. Bu yüzden çok hızlı bir şey yapmak ve muhtemelen ilişkimizin mesafe kat etme şansını mahvetmek istemiyorum.
  
Temel olarak, bu hafta sonu bir fırsat geliyor. Birbirimizi sadece telefon/metin/e-posta yerine yüz yüze görmemiz teknik olarak bir haftayı geçti. Her düzeyde bağlantı kuruyoruz ve konuşma serbestçe akıyor. Şimdiye kadarki ilişkinin fiziksel olmaktan daha fazlası olduğunu hissediyorum. O da hazırsa kendimi zihinsel, fiziksel ve duygusal olarak hazır hissediyorum."
"Küçük erkek kardeşimde okumaya ilgi uyandırmaya çalışıyorum ama ona uygun romanlar bulmakta zorlanıyorum.

Meslek olarak bir elektrikçi, motosikletlere, arabalara ve sporlara ilgi duyuyor ve tarihsel olarak okumaya karşı bir isteksizlik göstermiş ama bence bunun tek nedeni a) ileri düzeyde okuyabileceğini düşünmüyorum ve b) bulamamış olması. onu ilgilendiren bir tür. 21 yaşında ve fanteziye, bilimkurguya ya da gerçekçi veya alışılmadık görünen hiçbir şeye ilgi duymuyor.

Biyografilerden, polisiye kurgudan, askeri kurgudan ve ilgili türlerden hoşlanacağını söyleyebilirim ama bunlara pek girmediğim için ilgisini çekebilecek şeyler bulmakta zorlanıyorum.

Öyleyse, r/books, önerilerinizle bana yardımcı olabilir misiniz lütfen?

Ne kadar büyüleyici olursa o kadar iyi çünkü bence dikkatini geliştirmesi gerekiyor. Ayrıca, yukarıda belirtilen nedenlerden dolayı okunması oldukça kolay olmalıdır.

Şimdiden teşekkürler!"
"30'lar M/K birkaç ay

Erkek arkadaşım bir gece eve giderken bir kadın otostopçuya rastladı. Eğer yapmazsa başının belaya girebileceğini düşünerek onu aldı. Onu eve bıraktılar, kendisiyle ilgili bazı kişisel şeyleri (saldırıya uğramak, vb.) Açıkladığı bir konuşma yaptılar ve rastgele şeylerde ona yardımcı olması için konuşmayla ilgili bir veya iki bağlantı mesaj atarak ona numarasını verdi. Ayrıca bir kız arkadaşı olduğundan bahsetmişti. Bana bundan bahsetti ve ben de ona rastgele insanları seçmesinden rahatsız olduğumu çünkü kim bilir kimleri tavladığınızı söyledim ve bu kadar olduğunu düşündüm. 4 gün sonra, ona mesaj atarak bir yerde mahsur kaldığını ve onu almasını istedi, gittiği yere doğru yoldaydı, o da yaptı. Onu almaya giderken bana bundan bahsetti, hoşuma gitmediğini ve üzüldüğümü söyledim ve zaten yapacağını söylediği için yine de yaptı. Erkek arkadaşıma %100 güveniyorum ama her şey beni rahatsız ediyor ve üzüyor ve nedenini anlamıyor. Birisi için iki kez iyi bir şey yaptığını düşünüyor ve bu sorun olmamalı. Günler sonra kendini aynı duruma düşüren ve ondan yardım isteyen bir yabancı için duygularımı dikkate almaması olarak görüyorum.

Kendimi çözmek ve bazı dış bakış açıları almak için bu konuda başka görüşler arıyorum."
"Buna başlamak için, ailemin şu anda 20 yaşında olan oğullarının bir nevi aziz olduğuna inandığı, oldukça muhafazakar bir aileden geldiğimi söylemeliyim. Son 2 yılımı evden uzakta çalışarak geçirdim, bu yüzden doğal olarak biraz kendimi keşfetmem ve deneyler yapmam bekleniyor. Geçenlerde cep telefonu servis sağlayıcımdan bir sözleşme yükseltmesi aldım ve şüpheli ve suç teşkil eden her şeyi sildiğimi düşünerek eski telefonumu anneme vermeye karar verdim. Whatsapp'ı yeniden indirdiğinde, hesabıma geri dönerek tüm kişileri, grupları ve konuşmaları geri getireceğini bilmiyordum. Ortaya çıkardığı bazı okuma materyallerinden memnun değildi. Sohbetlerimi asla silmem çünkü kimsenin buna vakti yok. Yani son 2 yılda yaptığım tüm konuşmalara hemen hemen erişimi vardı. Beyler, 2 yılda çok şey oldu. Bilmeleri gereken hiçbir şey yoktu. İlk başta annem için kaba bir uyanış. Bu konuda benimle yüzleştiğinde korkudan nasıl titrediğimi tahmin edebilirsin. Annenizin ondan saklamak istediğiniz her şeyi tek bir akşamda öğrendiğini hayal edin."
"Ben bir 19/f ile harika bir ilişki içinde olan bir 24/m'yim. Yaklaşık 10 aydır birlikteyiz ve her şey yolunda. O HARİKA ve ben daha fazlasını isteyemezdim. Sevimli, zeki, komik, bağımsız ve o kadar destekleyici ki neredeyse korkutucu. Ancak, kendimi ilişkimizi ikinci kez tahmin ederken buluyorum. Onun ""birlikte olmam gereken kişi"" olup olmadığına dair düşünceler neredeyse sürekli beni rahatsız ediyor. Dürüst olmak gerekirse redditörler, korkuyorum. İşleri daha da karmaşık hale getirmek için yeni taşındı (önceki oda arkadaşıyla BÜYÜK sorunlar yaşadıktan ve gerçekten gidecek başka yeri olmadığı için). Onu etrafta istiyorum, hayatımda istiyorum ama ne yapacağımı(ya da yapmayacağımı) bilmiyorum. Kendimi ""çim daha yeşildir"" sendromuyla buluyorum ve gördüğüm diğer her tatlı kız onlarla daha iyi olur mu diye merak ediyorum. Yine de ne daha iyi olurdu hiçbir fikrim yok. Onu seviyorum ve ailem onu ​​seviyor ama kendimi sahip olduğumuz bu iyi şeyden şüphe ederken buluyorum. Kendi yolumdan çekilip mutlu olmak istiyorum. Baska öneri? Bunun yürümesini GERÇEKTEN istiyorum.. bu şimdiye kadar sahip olduğum en iyi ilişki!

Teşekkürler beyler"
"Yani, üniversitemde kampüs içi bir kulüpte liderim. Yaklaşık bir hafta önce, erkek olan ancak kadın zamirleri kullanan arkadaşım Cameron geçen yıl bana karşı ""*derin, gerçek ve aşırı*"" duygular beslediğini söyledi.

Sadece heteroseksüel olduğumu ve ilgilenmediğimi, bunun arkadaşlığımızı değiştirmediğini açıkladım ve duygularımı itiraf etmeyi bir iltifat olarak kabul ediyorum (arkadaşım olduğu için aramızı garipleştirmemek için). Kampüste birbirimizle temas kurmadan ve birbirimizi görmeden geçen birkaç gün (bu hafta final haftası ve herkesin garip programları var) ama sonunda kafeteryada birbirimizi görüyoruz. Kısa bir sohbetimiz oldu ve ben ayrılırken o benim adımı haykırıp odanın öbür ucundan bana bir öpücük gönderene kadar yollarımızı ayırdık, aklımda sadece başımı sallayıp çekip gitmekten başka gerçek bir yanıt yoktu. Birbirimizi gördüğümüz son birkaç günde, çok yakın ve kişiseldi (duygularını açıklamadan öncekinden daha fazla) ve sürekli bana iltifat ediyordu (bu olaydan önce de yapmıyordu). Konuşmadan beri aşırı cilveli ve beni daha rahatsız hissettiriyor.

Temel olarak, açıkça heceledikten sonra bile ilgilenmediğim mesajını gerçekten almıyor. Bunu nasıl yapacağımdan emin değilim, çünkü aynı zamanda bir arkadaş olmaya çalışıyorum ve kötü ya da pislik olarak görülmemeye çalışıyorum (ve kampüs grubum için bir rol model olmam gerekiyor)."
"2011 yılının Ocak ayından beri düzenli bir işimin dışındayım. Kötü işveren deneyimlerinin bir karışımı oldu, ancak çoğunlukla gerçekten kötü kişisel tercihler. Çocuk nafakasının çok gerisindeyim, epeydir tam ödeme yapamadım ve çocuklarıma bakılmasını sağlayacak imkanım olmaması beni kesinlikle ürkütüyor. Son birkaç haftayı çocuklarıma bakmak için ne yapmam gerektiğine yeniden odaklanarak geçirdim. İki çocukla boşandım. Tam velayet bende değil, sadece iki haftada bir.

Bu sabah New Mexico'da bir iş teklif edildi (Louisiana'da yaşıyorum). Maaş, geçmişte herhangi bir işte kazandığımın iki katı olacaktı, bu yüzden sorumluluklarımı yerine getirecek araçlara kesinlikle sahip olacaktım. Çocuklarımdan uzakta olma fikrinden nefret ediyorum ama hafta sonları her zaman eve uçabilirim. Her normal ebeveynde olduğu gibi çocuklarım hayatımdaki en önemli iki kişi ve onları iki hafta görmemek bile yeterince zor. Bu işi alıp ömür boyu hazır olduklarından emin mi olmalıyım yoksa burada kalmaya çalışıp asgari ücretli bir işe girmeyi mi ummalıyım (TV haberlerinde çalışıyorum, buralarda iki kanal var ama kazandılar) Onlardan birinden kovulduğum için beni işe alın)."
"Atmak. Başlık hemen hemen her şeyi söylüyor, ancak uzun şöyle devam ediyor:

Nişanlım yaklaşık bir buçuk yıl önce çalıştığı şirketin satın alınmasıyla bu şirkette yönetici asistanı olarak çalışmaya başladı. Orada çalıştığı ilk ay içinde, binanın bodrum katında yaklaşık haftada bir paspaslanması/süpürülmesi gereken su birikintisi olduğunu fark etti. Patronuyla konuştu ve sorunun farkında olduğunu söyledi, ancak o sırada sorunu çözmek için hiçbir şey yapmıyorlardı (buranın mühendis ve mimarlarla dolu bir bina olduğunu unutmayın).

O zamandan yaklaşık bir yıl sonra hızlı ileri sar, nişanlım artık ofis müdürü ve bodrumda suyun yakınında bazı belgeleri temizliyordu ve üzerlerinde küf bulunan bazı planlar buldu, ardından şirketin başkanına haber verdi ve onun yanıtı şöyle oldu: ""Hasta olma ihtimalin olan bir ortamda çalışmak zorunda değilsin, artık orada çalışma. Konuyu inceleyeceğiz.""

Bir ay daha geçer ve konuyla ilgili hiçbir şey yapılmaz, bu yüzden işi kendi eline alır. Bir teftiş planlamak ve bir kalıp testi yaptırmak için patronundan izin alır. Birden fazla bina problemi olması ve ne olmaması dışında, küf testi siyah küf için pozitif çıkıyor.

Bunun yaklaşık 200-300 kişilik bir bina olduğunu ve birden fazla hamile kadının yaşadığını not etmeliyim. Orada çalışmaya başladığından beri nişanlımda astım ve ayrıca siyah küf maruziyetiyle tutarlı diğer semptomlar gelişti.

Elinde herhangi bir dava var mı?"
"Bu yüzden 6 yaşımdayken (11 yıl önce) büyükannemle kalıyordum çünkü ailem bir iş gezisi için şehirden ayrılmıştı ve bir film izlemeye karar verdik. Böylece o ve kız kardeşim bir tane bulmak için ayrıldılar. Bir film kiralayıp geri geldiler ve filme koydular. Şimdi çocukken kocaman bir korkaktım, kendi gölgesinden korkar gibi bir şeydim. Şimdi, Goosbump hikayelerini küçük bir çocukken okuduysanız, aslında onların gerçekten becerildiklerini anlayacaksınız. Kız kardeşim ""The Werewolf of Fever Swamp"" filmini almıştı ve filmi yaklaşık 25 dakika izledikten sonra çok korkmuştum. Ablam korktu ve yukarı çıktı ve karanlık bir odada kanepede oturan sadece ben pantolonuma sıçıyordum. Şimdi yukarı çıkacaktım ama başımı çevirmeye korkmuştum (evet bir kediydim), tam arkamda oturan bir Kurtadamın geriye baktığımda beni yemeye hazır olmasından korkuyordum. Şimdi, filmi izlediyseniz, o zaman karakterin Kurtadam'dan kaçtığı ve Kurtadam'ın bir bataklık çukuruna düştüğü bir sahne olduğunu bilirsiniz. O sahneden 14 yaşıma kadar tekrarlayan kabuslar gördüm. Bir bataklıkta uyanırdım ve bir Kurtadamın bana doğru koştuğunu görürdüm ve kaçmaya başlardım, Kurtadam beni kolayca yakalar ve sonra yüzümü yemeye çalışırdı ve ısırmak için içeri girdiğinde terler içinde uyanırdım ve korkardım. . Sonunda ""Haunting of Connecticut"" u izledikten sonra bunlar gitti ve evet, ölü insanlar hakkında ağlayarak ailemin odasına koştum .. aman tanrım, ne kadar genç, masum ve kocaman bir amdım."
"Takıldığım bu kız çok güzel, ama o çok tuhaf, bir gün içiyorduk ve sonunda takıldık ve onu yedim, seks yapmaya çalıştım ama bana izin vermedi (dışarıdaydık). tüm bunlar oldu) ve ondan sonraki gün tekrar buluştuk, ama sonra bana uğraşmamızın bittiğini söyledi.

Üşümeye geri döndük ve sonra cumartesi gecesi ona arabamda masaj yapıyordum ve sonra gömleğinin altına girip sırtını ovuşturmaya başladığım anda aşağı indim ve sonra ellerimi göğüslerine doğru hareket ettirmeye başladım ve sonra onları tuttum. ve bana izin verdi, onları nazikçe hissetmeye başladım ve hafifçe inlemeye başladı ve sonra elimi yavaşça bacağından yukarı hareket ettiriyordum ve o sadece elimi tuttu ve ""sadece oraya koy"" diyor ve ben onun amını ovuşturmaya başladım. , kulağımda inlemeye başladı ve neredeyse beni öpüyordu, daha ileri gitmeye çalıştım ama durdurdu ve sonra onu eve götürdüm

Çok takılıyoruz ve GERÇEKTEN iyi anlaşıyoruz ama bazen bu tuhaf anlar oluyor çünkü ortalık sessizleşiyor ve sadece birbirimize bakıyoruz ve hareket edip etmeyeceğimi bilmiyorum, dün gece arabamda sigara içiyorduk ve ben ona masaj yapmaya çalıştım, hayır dedi, bacağını hissetmeye çalıştım ve yapma dedi, bu kızların işi ne? Denemeyi bırakmalı mıyım? Bir gün onu her yerde hissetmeme izin veriyor ve ertesi gün ona dokunmama izin vermiyor, orada herhangi bir kızın ne yapılacağı konusunda tavsiyesi var mı? Onu hiç öpmeye çalışmadım, her zaman sadece bacaklarına, kıçına veya göğüslerine yöneldim, çünkü öpücüğü geri çevirip çevirmeyeceğini bilmiyorum, sadece onunla tamamen kafam karıştı."
"Kız arkadaşım, arkadaşı olduğunu düşündüğü bu adamla mesajlaşıyor. Eskiden bir grupla flört ederlerdi ama artık yapmadıklarını söylüyor. Bu sabah ondan ""Senin hakkında ateşli bir rüya gördüm"" diyen bir mesaj aldı. Bunun masum bir metin olduğunu ve hiçbir şey ifade etmediğini (yani cilveli olmadığını) savunuyor. Ona daha önce bana bu tür şeylerden bahsetmesini istediğimi söyledim ve o söylemedi.

Onu bu konuda çağırma hakkım var mı? Sinirlendi ve arkadaşların her zaman rüyalarında olup olmadıklarını birbirlerine söylediklerini söyledi. Tabii dedim ama bunun ateşli bir rüya olduğunu söylemek başka bir şeyi ima ediyor."
"Tamam, biraz arka plan. Tatilimizin son günüydü ve üçümüz onun (erkeklerin) odasında oturuyorduk. Sonunda striptiz pokeri oynadık. Yolun yarısında gitti ama bir dakika sonra döneceğini söyledi, ben de biraz daha kaldım. Geri döndüğünde yatacağını söyledi ama tatilimizin son günü olduğu için o zaman ayrılmak istemedim ve üzerimde hala kıyafetlerim vardı, o yüzden oyunu bitirelim dedim.

Onunla ayrılmadığım için gerçekten pişmanım ama hala tamamen giyinik olduğum için her şeyin yoluna gireceğini düşündüm. Bu bir yargı hatasıydı.

Alıngan olmaya başladı ve üstümü giymemi sağladı ki, ne yazık ki bunu yaptım. Sonra beni onunla seks yapmaya ikna etmeye çalışıyor. Reddediyorum. Ona bir el işi vermemi sağlamaya çalışıyor. Bir nevi okşuyorum. Göğüslerimin arasına koymaya çalışıyor ama ben uzaklaşıyorum.

Bu noktada kapı hızla açılıyor ve bu benim arkadaşım. Bir şimşek gibi fırladı, sonra bunun durumu daha kötü gösterdiğini düşündüm. Çantasını unuttuğunu ve hemen ayrıldığını söyledi. Daha geçen hafta arkadaşım bana ağlayarak odamıza döndüğünü ve beni ona kafa verirken yakaladığını söyledi.

Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Bir süre önceydi, bu yüzden rastgele bir yerden gündeme getirmek istemiyorum, ama biz oldukça iyi arkadaştık ve istediğim en son şey, tüm bunlar yüzünden onu mahvetmek. Kalmakla hata ettiğimi biliyorum ama doğrusu bu, çıplaklığın ve sözde cinsel eylemlerin yaygın olduğu türden bir tatildi."
"Bunun sadece bir lise ilişkisi olduğunu biliyorum ama çok uzun süredir çıkıyorduk. Duygularımı gösteremediği ve beni ihtiyacım olan şekilde rahatlatamadığı için ondan ayrıldım ve yaptığım her şey üzerinde çok kontrolcü olmaya başladı.

O benim hayatımın o kadar büyük bir parçasıydı ki, şimdi onu düşünmeden evime bile giremiyorum. Çok acıyor ama en iyisi bu biliyorum.

Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Zaman alacağını biliyorum ama sonsuza kadar böyle hissetmesini istemiyorum.

Dişlerimi sıkıp ilerlemeye devam mı etmeliyim yoksa bunu daha hızlı atlatmak için kullanabileceğim gizli bir iksir var mı?"
"Karım ve benim bebek sahibi olduğumuz için (sigortadan sonra) yaklaşık 2.700 dolarlık sağlık faturamız var.

Geçenlerde, özellikle bu masrafları karşılamak için 15 aylık sıfır faizli yeni bir kredi kartı başvurusunda bulundum, böylece gerekirse bunu ödeyebilir ve 15 ay dolmadan borcu kapatabilirim.

İşte durumumla ilgili diğer gerçekler:

1. Sadece ben çalışıyorum ve yılda 80 bin dolar kazanıyorum.
2. Toplam 3 çocuğumuz var.
3. Diğer önemli borç, eşimin yaklaşık 11 bin dolar borcumuz olan minibüsü ve yaklaşık 26 bin dolar öğrenci kredisidir.
4. Maryland eyaletinde yaşıyoruz.
5. Yaklaşık 2.500 $ nakit paramız var.
6. Mevcut kredi kartı borcumuzda yaklaşık 2.500 $ var (4 ay daha geçerli olan başka bir %0 kredi kartında olduğu için faiz tahakkuk etmiyor).

Zaten hastaneyi aradım, bakiyeyi tamamen ödersem indirim istedim ama bunu yapmadıklarını söylediler. Kendi 12 aylık geri ödeme planlarını teklif ettiler."
"Bu hafta Pazar günü takılmayı planlamıştık, küçük bir randevu olması gerekiyordu, gelip yürüyüşe çıkıyoruz ve sonra benim evimde bir film izliyoruz ve dün bana ulaşana kadar akşam altıya kadar değildi. , şarj cihazını arkadaşının evinde unuttuğunu söyledi. Önemli değil, tamam, biraz üzgün olsam da, özellikle o gece için gerçekten plan yaptığını söylediğinde, ama ""Ya yarın?"" Tamam dedim, kulağa hoş geliyor ama şimdi yarın ve yaklaşık bir saat yirmi dakika sonra işte olmam gerekiyor. Bugün bazı işleri ve işleri olduğunu söyleyerek geliş süresini uzattı, ben de tamam dedim. Unutmadıysa, bugün işim olduğunu biliyordu.

AMA... bu hafta iki kez iş dışında da takıldık (evet birlikte çalışıyoruz ama program değişikliği nedeniyle artık işte görüşemeyeceğiz), beni iki kere de davet etti. İkinci buluşmamızda el ele tutuşuyorduk ve onu öptüm ve her şey yolunda gitti. Bize neler olup bittiğiyle ilgili [burada] çok daha uzun bir ileti dizim var, ancak şimdiye kadar iyi anlaştık, bu yüzden tüm bunlara nasıl tepki vermem gerektiği konusunda kafam karıştı. Tekrar havalı mı oynayacağım, bir dahaki takılmamızda, ki bu hafta sonu olacak (tekrar müsait olduğumda) başlatmasına izin mi vereceğim, yoksa hafta içinde mi kuracağım, yoksa şimdi kurup inisiyatif mi alayım? ?

Ayrıca onunla bir hafta önce Pazartesi konuşmaya başladım, bu yüzden geçen hafta iki kez *takıldık* ve belki de biraz zamana ihtiyacı var?"
"Ben ve kız arkadaşım neredeyse 3 yıldır aralıklarla çıkıyoruz. Yaklaşık bir yıl önce ayrıldık ama aslında birlikte iyi olduğumuzu gördükten sonra bir araya geldik. Bu kızı gerçekten seviyorum ve onunla bir gelecek istiyorum. O da beni sevdiğini ve birlikte yaşamayı planladığımızı söylüyor.
.
Problem liseden en iyi arkadaşıdır. Onlar BFF ve birbirlerine her şeyi anlatıyorlar (rahatsız olduğum bir şey). Bu BFF benden hoşlanmıyor gibi görünüyor ve GF'yi benden ayrılması için aktif olarak teşvik ediyor. GF endişelerimi biliyor ve kendi kararını verdiğini söylüyor ama ben bu BFF'den gerçekten rahatsızım.

Bu durumu nasıl hallederim. Gelecekte sosyal durumlarda birbirimizi göreceğiz ve ondan kaçınmanın bir yolu yok. Bu yüzden nasıl davranacağımdan emin değilim."
"Ben ve kız arkadaşım bir eve taşınıyoruz. Şu anda ev aletleri ve mobilya satın almak zorunda kalıyoruz. Mesafemiz nedeniyle kız arkadaşım bu şeyleri bensiz aramaya gidiyor. Şimdiye kadar, gittiğimiz hızla, her şey - ev bile - onun adına olacak ve onun aletlerini, mobilyalarını ve evini onunla birlikte ödüyor olacağım.

Şimdi, kızı sevdiğimi biliyorum ve bir süredir birlikteyiz ama yine de bir çeşit güvenlik ağına ihtiyacım olduğunu hissediyorum. istemekle haksız mıyım? Bundan daha önce bahsetmiştim ve aynı eski ""ne, beni sevmiyor musun/güvenmiyor musun?""

Benim adıma bir şey olma konusunda isteksiz olduğunda veya benim kendi başıma alışveriş yapıp satın almamda isteksiz olduğunda, aynısını kendisi yaparsa tamamen iyi olduğu yerde, altta yatan bir nedeni veya olası gelecekteki riski düşünmemek zor."
"Benim için bu, üç ya da dört adım ötedeki odama girdiğim ve bir şeyin ayağımı yakalayıp oldukça iyi kestiği zaman olurdu. Kesildiğim yere bakardım ama hiçbir şey göremezdim. Bu, yaklaşık altı aydır devam eden bir sorun olmuştur. Neredeyse her gün ayaklarımın altında bir tür çizik veya kesik oluyordu.

Bugün yine kesildim, bu yüzden ne olabileceğine bir kez daha bakmaya karar verdim. Buldum! Evim inşa edildiğinde halıyı serdiğimden tahmin ettiğim gibi, bir tür zımba teli gibi görünüyordu. Hayır. Temel bir şey değildi. Lanet bir iğneydi. İki inçlik bir iğne. Benim halımda."
"İlişkimizin sonlarına doğru bana hep kızgınmış gibi görünüyordu. Kelimenin tam anlamıyla her şey hakkında tartışacağımız bir noktaya geldi. Doğum günü yeni geçti ve ona 400 dolara yakın para harcadım ama yine de bir tavrı vardı ve bana en zor zamanları yaşattı ve belki de artık aynı sayfada olmadığımızı fark ettiğimde.

Ayrılalı 2-3 hafta oldu ve başta iyiydim ama artık bilmiyorum. İkimiz de üniversiteye gittiğimizden beri ilişkimizin son 2 yılı uzun bir mesafe oldu ve eminim bunun her şeye bir etkisi vardır.

Bir yanım çaresizce onunla geri dönmek istiyor ama diğer yanım onun nasıl davrandığını biliyor ve bilmiyorum... denizde daha çok balık var... ama bu balığı seviyorum."
"2009 yılında üniversiteden iletişim tasarımı derecesi ile mezun oldum. O zamandan beri, yöneticilik yapan bir inşaat şirketinde grafik tasarım işi bulmaya çalışıyorum, böylece bırakabilirim. Hâlâ şu anki işimdeyim çünkü a) gevşek bir sürtüğüm ve yeterince iş başvurusunda bulunmadım/portföyümde çalışmadım vs. ve b) kasabamda genç tasarımcılar için pek fazla iş yok.

Arkadaşım birkaç gece önce beni aradı ve bir liderlik kursuna nasıl gittiğini ve bunun 'hayatını değiştirdiğini' anlattı. Kurstan sonra daha proaktif olduğunu ve onun yerine bilgilendirme toplantısına gitmem gerektiğini söyledi. Ayrıca bana 3 günlük kursun yaklaşık 600 $'a mal olduğunu ve teknik olarak sahip olduğumu ama gerçekten o kadar para harcamak istemediğimi söyledi. Hala bilgi oturumuna gidip gitmemeyi tartışıyorum."
"Gerçekten tuhaf bir istek.

Birçoğunuzun kıyafetlerini iyi niyet veya benzeri amaçlar için bağışladığınızı biliyorum ama tamamlamak istediğim birkaç projem var ve malzemelerim yok. Yine de siz yardım edebilirsiniz! Açıklamama izin ver

Eski tişörtlerini arıyorum. Çok büyük olanlar. İçinden büyüdüklerin.

İplik yapmalarını istiyorum. Ben bir Vet Tech öğrencisiyim ve yakında bir şeyler sattığımız bazı etkinliklerimiz var. Yerel barınağa her zaman bağışta bulunuyoruz ve oradaki hayvanlara sahiplenebilmeleri için gerekli veterinerlik prosedürlerini uyguluyoruz. Para toplamaya yardımcı olmak için, satılacak evcil hayvan yataklarını tığ işi yapmak istiyorum. Daha kabarık oldukları için tişört malzemesinden yaparsanız harika oluyorlar.

YARDIMINIZA İHTİYACIM VAR!!

İkinci el mağazalarımız lanet olası bir nedenden dolayı pahalı. Gömlek başına 3,50 dolar istiyorlar ve bunu karşılayamam, çünkü bir gömlek bir yatak yapmaz. Fakir bir üniversite öğrencisi olduğun için yaşasın =/ Adamlarının artık üzerime gelmeyen bir sürü tişörtü olduğunu biliyorum ve onlara sahip olmayı çok isterim =)

Diğer kumaşlara gelince, tişört ile aynı kalınlıkta ise, bu iyi olmalıdır. Veya herhangi bir yerinde keçeleşmemiş gerçek iplik kazaklarınız varsa (koltuk altı bölgeleri keçeleşme eğilimindedir, çünkü artık iplik ayrılmıyor. Artık ipliğin içini göremiyorsanız, o zaman keçelidir). Bunları ayırıp ipliği yeniden kullanabilirim, ancak bu çok daha zahmetli ve uzun bir süreç.

Yardımcı olmak isterseniz mesaj atın size adresimi vereyim. =) Gömleklerin yıkanmasını çok isterim tabi ki.

Satılmayan tüm yataklar köpekler bizde kaldıkları süre boyunca hastanemizde kullanılacaktır. Demek hala hasta yavrulara ve kedi yavrularına yardım ediyorsun =)"
"Yani ben ve kız arkadaşım 4 aydır çıkıyoruz ve lise son sınıfımızdayız. Notları düşük olduğu için ayrılmak zorunda kaldık. Danışman, notları her zaman düşük olmasına rağmen onu rahatsız etmeye devam etti. Danışman annesine erkek arkadaşı olduğunu söyledi ve annesi kızdı. Ona benden ayrılmasını söyledi.

Şimdi ailesi onu kontrol altında tutuyor ve danışman da öyle. Danışman, erkek arkadaşı olmadığından emin olmak için onu izleyen insanlara sahip. Hala arkadaşız ama onunla sadece 1 derste konuşabiliyorum ve ona sadece mesaj atabiliyorum.

Tekrar bir araya gelmek istiyoruz ama ne yapacağımızı bilmiyoruz. Ona daha sonra tekrar çıkma teklif edeceğimi söyledim ama tekrar bir araya gelip gelemeyeceğimize söz veremeyeceğini söyledi. Tek iyi şey, başka birini değil, beni hala sevmesi ama bu değişebilir. Biz mezun olana kadar mı yoksa notları daha iyi olana kadar mı beklemeliyim?"
"/r/legaladvice[1]'deki herkese merhaba, umarım iyi bir yeni yıl geçiriyorsunuzdur.
Şu anda, buradaki bilgilerle örtüşen bir alt kiralama dolandırıcılığına giriyorum.

Temel olarak dolandırıcılığın nasıl çalıştığı, sizinle asla telefon üzerinden değil, e-posta yoluyla iletişim kurmalarıdır. Bir e-posta gönderildiğinde bilgilerinizi isterler. İsim, telefon numarası, adres. Bu bilgileri onlara sağladıktan sonra banka onaylı bir çek gönderirler.
Size fazla ödeme yaparlar ve sonunda paranın geri kalanını göndermenizi isterler.
Çekin sonunda sahte olduğu anlaşılır. Ve onlara gönderdiğiniz para artık onların elinde, size sahte çekle ödeme yapılmayacak.
Dolandırıcıları dolandırmak istiyorum. Geri dönmemek üzere ülkeyi terk edeceğim. Belki 5 yıl sonra Amerika'ya dönerim.... Sence dolandırıcıları karşılıksız dolandırabilir miyim?

Bu kişiyle metin alışverişi yapıyorum ve hala hile yapıyorlar."
"İşte benim durumum: Bu kızla bir yılı aşkın bir süre önce tanıştım ve çıkmaya başladık, o zamandan beri arkadaşlarının çoğu hiç rahatsız olmadı. Bununla birlikte, son 5 ay içinde, onun en iyi arkadaşları olan bu erkek grubu ikimiz için de tam bir pislik oldular ve cinsellikle ilgili yaptığımız her şeye tamamen% 100 karşılar. Geçenlerde üçüncü aşamaya gitmeye karar verdik, kimseye söylemeyeceğime dair söz verdirdi çünkü okulu asla onun sonunu duymasına izin vermez ve gidip en kötü kişiye, o çocuklardan birine söyler. Bokunu çevirir ve tamamen depresyon-onu-kötü-hissettir moduna geçer ve onun dünyasını tamamen alt üst eder. Unutmayın, hepimiz depresyondayız ve kız arkadaşımla ben kesinlikle birbirimize sırılsıklam aşık oluyoruz ve genellikle birlikteyken gerçekten mutlu oluyoruz. Söylediği bazı şeyler yüzünden gerçekten çok üzgün ve ben ne yapacağımdan emin değilim. Üzüleceğim korkusuyla benimle konuşmak istemiyor ki bu muhtemelen beni üzmenin en iyi yolu ve arkadaşıyla da konuşmak istemiyor çünkü ve alıntı yapıyorum; ""Onunla konuşmak istemiyorum çünkü biz ayrılana veya ben kendimi öldürene kadar bunu yapmaya devam edecek ve ikisi de senin için iyi değil.""

En büyük sorunlardan biri de kendisi için en iyisini düşünmemesi ve sadece beni düşünmesi. Şimdi, bazılarına bu tür bir ilgi oldukça gurur verici olurdu, ama ben dikkatle pek iyi değilim ve o, dikkatinin yarısını bana, diğer yarısını da arkadaşlarına veriyor.

Ne yapabilirim?"
"Başlık her şeyi söylüyor. Ben son sınıftayken o kariyerini ilerletmek için yüksek lisans programında ve birlikte bir grup projesinde çalışıyoruz. Onda göze çarpan ilk şey, onun yaşındaki biri için çok enerjik olması ve hiç çocuğu olmadığını doğru bir şekilde varsaydım. Proje dışındaki konular hakkında sohbet ettiğimizde, ona sorabileceğiniz her şey hakkında pek çok bilge tavsiyesi var. Çok anlayışlı ve insanları oldukça iyi okuyabiliyor ve gerçekten arkadaş canlısı bir insan ve her zaman dürüst (bazı insanlarla başını belaya sokacağını kabul ediyor). Çok seyahat ediyor ve maceralardan payına düşeni aldı ve hayattan nasıl zevk alınacağını gerçekten biliyor gibi görünüyor. O mükemmel bir aşçı ve çıkmaya başladığı çoğu kadının sonuç olarak 10 kilo aldığını söylüyor.

Çıkmadaki dezavantajının kısa boylu ve kelleşmesi olduğuna inanıyor (bu konuda harika bir mizah anlayışı var). Bunun yanında çok formda ve çok zeki bir adam. Hızlı buluşma etkinliklerine gidiyor ama bu onun için pek iyi çalışmıyor. Birini gerçekten yeterince iyi tanımak için 4 dakika asla yeterli değildir ve o, yanında kendisi olabileceği birinin olmasını daha çok önemser. Ama ona bir sevgili bulma konusunda ne biliyorum? Ben sadece 21 yaşındayım ve kendim hiç gerçekten bir ilişki içinde olmadım. Ona, kişiliğin çok daha önemli olduğu insanlarla tanışmak için ilgi alanlarına girip girmediğini sordum, ama öyle görünmüyor. Sadece bu tür siteleri düşündüğünden bahsetti (ve adı reddit :D) ama iş ve okulla oldukça meşgul ki, dikkatini dağıtmak isteyeceğinden şüpheliyim (HEPİNİZ ne demek istediğimi biliyorsunuz).

Ona nasıl yardım edebilirim?"
"Geçen gün ona bizi bir yıl içinde nerede gördüğünü sordum ve 'farklı bir yerde yaşamak' dedi ve ben de 'birlikte mi' diye sordum. ve 'vay canına' gibi tepki verdi (şakacı ama şakasız bir şekilde) sonra bizi bir yer satın alıp birlikte yaşadığımızı görmediğini söyleyerek devam etti ve birlikte yaşamak isteyip istemediğimi sordu. baktığı yeni yeri aldığında... ""benimle yaşamanı istiyorum"" anlamında değil, ""gerçekten ister miydin"" tarzında (bunun HERHANGİ BİR şey olup olmadığını bilmiyorum) mantıklı ama daha çok yapmamızı önermiyor ama istediğimin bu olup olmadığını soruyor gibi) ve sonra konuşmayı bıraktı...

Şu anda onun bildiği ve üzerinde çalıştığım kaygı sorunlarıyla mücadele ediyorum. En çok mücadele ettiğim şey mantıklı düşünüp düşünmediğimi anlamak, bu yüzden bazen internete sormak yardımcı oluyor...

Bundan tekrar bahsedip önümüzdeki birkaç yıl içinde bir noktada benimle yaşamak istediğinden emin mi olmalıyım yoksa konuşmayı bırakıp sohbette tekrar ortaya çıkana kadar beklemeli miyim?

Erkek arkadaşıma karşı çok güvensiz davranıyorum ve pek çok soru soruyorum ya da onun nasıl hissettiği falan filan ... bu yüzden ilişkimizi zorlaştırdığı için bunu durdurmaya çalışıyorum. Ama bunu bırakmak için mücadele ediyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum...

Yani daha çok onun ve birlikte yaşama durumu hakkında ne yapmam gerektiğini soruyorum ama daha çok bundan tekrar bahsetmeli miyim, bahsetmemeli miyim?"
"En üst sıralarda yer alan bir yüksek lisans okulundayım, akademik olarak her zamankinden daha iyi durumdayım ve arkadaşlar ediniyorum - yine de mutsuzum.

 Sekiz aylık bir yeme bozukluğu nüksetmesinin ortasındayım. Yaz boyunca bir başarısız tedavi bölümü. Üç farklı terapist. Üç farklı diyetisyen. İki farklı doktor. Hepsi olmadığını biliyorum ama bu ufacık kasabada kimsenin benimle nasıl başa çıkacağını bilmediğini hissediyorum. Sinirli ve umutsuz hissetmek. Daha önce iyileşmiş ama geri dönemeyecek gibi görünüyor.

Geçmişte, mücadele ettiğimde tüm hayatım tamamen kontrol edilemezdi ve bu sefer bu olmuyor; bu beni endişelendiriyor çünkü bu her zaman değişim için bir katalizördü."
"Yani bu FU dün ya da yarından sonraki gün olmadı. Altı yıl önce ben 7. sınıftayken oldu. Yani o zamanlar diwali idi ve diwali'de hepimiz bir sürü havai fişekle oynarız.
Yan komşum olan Sam amcam yüklü miktarda roket ve kraker getirmişti. Kuzenlerim ortalığı yakmaya başladı. O zamanlar çok küçük olduğum için havai fişeklerle oynamama izin verilmiyordu. Böylece içimdeki yaramazlık modu AÇILDI. .3-4 roket alıp sokağımıza gittim ve yakmaya başladım. Sam Amca evimizin karşı tarafında oturuyor. En büyüğünü yakmaya hazırlanırken kuzenlerim geldi ve bunu yaptığımı gördü. Kullanma konusunda deneyimsiz olduğum için yakmak için. Ama onları görmezden gelip devam ediyorum. Roketi boş bir şişeye (tutmak için) koyup yakıyorum. Ondan sonrasını tam olarak hatırlamıyorum. Ama şimdi hatırladım, sanırım güçlü bir hava esintisi nedeniyle roket yere düştü ve patlamak üzereydi. Hepimiz korkarak gidip erteledik. Ve ben bir adım atar atmaz Flash gibi devam etti ve aynı anda Sam Amca kapısını açıp dışarı çıktı. Tatas ve alev aldı. Ve o an görülmedi. Sikim yanıyor diye şimşek gibi koşarak çocuk havuzuna takla attı. 2. derece yanık var.

Bir ay cezalıydım."
"Ben bir arkadaş grubuna aitim ve arkadaşlarımızdan biri annesinin kanserine kemoterapinin artık yardımcı olmadığını ve durumunun ölümcül olduğunu öğrendiğinde, görünüşe göre biri yenilebilir bir aranjman göndermemize karar verdi. Beni yanlış anlamayın, bence bu güzel bir jestti ama biz fakir üniversite öğrencileriyiz ve her birimizin 12 dolar atmasını içerecekti. Grubumuzda başka bir kızla sohbet ettik ve bunun çok fazla olduğunu ve belki başka bir şey bulabileceğimizi söyledim. Ayrılan arkadaşımız EA için hepimize teşekkür eden bir mesaj gönderene kadar bunu en son duydum. Şubat ayındaydı ve şimdiye kadar unutmuştum; ""sorumlu"" kız az önce mesaj attı ve ona EA için 12 dolar ödememi istedi.

Eşek olmak istemiyorum ama bedelini ödemeyi kabul etmedim ve yine de yapmam bekleniyor. Ben meyveye dahil olmadığımı düşünerek kendi kendime küçük bir şey gönderdim arkadaşımıza. 12 doların çok görünmediğini biliyorum ama oldukça meteliksizim ve dürüst olmak gerekirse ödemem gerektiğinin adil olduğunu düşünmüyorum. parayı isteyen kız ve ben pek yakın değiliz, bu yüzden bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum."
"Son zamanlarda, en iyi hayatlara sahip olmayan bu kızla çok konuşuyorum. Uyuşturucu ve alkole döndü, birkaç erkekle yattı ve bazı zihinsel sorunları var. Yeterince iyi görünüyor ve tam anlamıyla berbat biri değil. Geleceğini önemsiyor ve okulda başarılı. Şahsen, muhtemelen içmem gerekenden biraz daha fazla içerim ama o kadar. Okulda başarılıyım, hala bakireyim ve hiç uyuşturucu kullanmadım (ot bile, buna karşı bir şey yok, sadece gerçekten fırsatım olmadı). Temiz olmamı ve berbat olmayan bir hayatım olmasını gerektiren bir iş bulmaya çalışıyorum. Yine de bu kız her zaman aklımın bir köşesinde. Onu gerçekten önemsiyorum ve onu daha iyi tanımak istiyorum ama onun peşine düşersem geleceğimi kesintiye uğratabileceğini hissediyorum. Ben ne yaparım?"
"Merhaba millet,

Gönderi geçmişime baktığınızda, 3 çocuklu bekar bir baba (27) olduğumu göreceksiniz. 2 tanesinin velayeti bende, kalan 1 tanesi ortak velayettir.

Tam gün çalışıyorum, böylece çocuklarım mesai sonrası okul bakımına gidiyor. Çoğu sabah ve akşam, bölgedeki hastane için benimle aynı anda iki oğlunu bırakan ve alan bir anne, bir hemşire var. konuşuruz ama çok değil

Şimdi gerçekten çıkmıyorum. Çocuklara odaklandığım için ayrılıktan beri pek flört etmedim. Ama bu anne, beynim ona sormamı söyleyip duruyor ama ben bunu reddedip duruyorum çünkü:

1) Babamı değil de sadece onu görmeme rağmen korkarım ki ben
alınmış bir anneye çıkma teklif etmek Beni farklı bir açıdan görmesini sağlayabilirdi. Sence çocuklarına anne ve babanın birlikte olup olmadığını sorabilir miyim? Ve;

2) Reddedilmekten korkmak

2) Ben ayık bir tavuğum lol. Son gerçek ilişkim çocuklarımın annesiyle oldu. 18 yaşımdan geçen yılın başlarına kadar onunla birlikteydim. Bu yüzden kendime güvenim yok

NEDEN TAVUK EDİYORUM?!? Bir redditora yardım edin beyler! Oyuna geri dönmek için ne yapmalıyım?"
"Çok melankolik bir gençliğim oldu; Üç yaşımdayken hiç evlenmeyen ve ayrılan genç ebeveynlerim vardı. Farklı şehirlere taşındılar ve yeniden evlendiler. Dördü de hayatım boyunca farklı şekillerde tacizde bulundu. İki ev arasında değiş tokuş edildiğim için, babamın evindeki iki küçük kız kardeşimin ve annemin evindeki küçük kız kardeşim ve erkek kardeşimin ahır direği olmalıydım. Büyürken, içimde hep mutsuz ve yalnızdım ama bunu asla ifade etmedim. Sanırım çoğu kişi kadar kötü değildim ama yine de acıyordu.

Üniversiteye gittiğimde ve sonunda kurtulduğumda, hayatım her yönden büyük ölçüde düzeldi. İlk büyük ilişkime harika bir kızla başladım (19M, 19F ile bir yıllık ilişki içinde), ailesi beni seviyor, sevdiğim bir şeyi yaparak ilk işimi buldum, tüm derslerimde harikayım. Sonunda mutluydum, hayatım boyunca hiç olmadığım kadar mutluydum. Herkes bunu hak ettiğimi söylüyor ve bu benim yaşadığım korkunç çocukluk için bir ödül. Her gün ne kadar mutlu hissettiğimi anlatamam.

Yalnız olduğum zamanlar hariç. Yalnız kaldığımda, üzerime her şeyi kaybetmek üzere olduğum gibi korkunç, korkunç bir korku geliyor. Mutlu olmama izin yok. Yarın bir araba kazasında öleceğim. Kız arkadaşım zarar görecek. işimi kaybedeceğim. Gelecek dönem derslerimin içine sıçacağım. Her an her şeyin geçip gitmesini bekliyormuşum gibi hissediyorum. İyi yaşamanın sorun olmadığını ve tüm bunların olası olmadığını kendime hatırlatmak için mücadele ediyorum.

Olmam gerekenden daha yapışkan veya dikkatli olduğumu hissettiğim için ilişkimi zorlamaya başlıyor. Şu anda panik atak geçiriyorum çünkü beni evime bıraktı ve her zaman yaptığı gibi sağ salim döndüğüne dair bana mesaj atmadı. Muhtemelen şu anda evde Fallout oynadığını unutmuş, ama en kötüsünü hayal etmekten kendimi alamıyorum.

Bunun bitmesini istiyorum. Bunun yapılmasını istiyorum. Bunun üstesinden nasıl gelebilirim ve kendi mutluluğumla nasıl uzlaşabilirim?"
"Merhaba r/ilişkiler!

21 yaşında bir kadınım ve liseden ayrıldığımdan beri arkadaşlık kurmamın imkansız hale geldiğini hissediyorum. 16/17 yaşıma kadar okulda genel olarak sevilen biriydim ve çok yakın birkaç arkadaşım vardı. Gürültülü, çocuksu ve hayatı seven biriydim. Ne yazık ki zihinsel sorunlar geliştirdim (iki kutupluyum) ve birçok farklı nedenden dolayı çoğunu korkuttum/uzaklaştırdım. Tedavi olup üniversite için ayrıldıktan sonra (19 yaşında) yeni bir başlangıç ​​yapmaya karar verdim. Yeni şehir, yeni arkadaşlar değil mi? Ama o zamandan beri mücadele ediyorum.

Üniversitede tanıdıklarım var, hatta arkadaş diyebileceğin bazı kızlar bile. Ama okuldaki bu yoğun arkadaşlıkları, tamamen güvenebileceğim, kendimi bırakıp eğlenebileceğim insanları özlüyorum.. temelde bazı en iyi arkadaşlarım.

Genel olarak dersimde sevilirim ama çoğu insanın beni çok ciddi, fazla olgun, fazla sert gördüğünü düşünüyorum... Takıldığım insanlar sık ​​sık ne kadar ""orta yaşlı"" olduğumu söylerler. Bu iyi çünkü sanırım bu doğru ve nedenleri var. Daha az ciddi olmayı ve hayattan daha kendiliğinden zevk almayı çok isterdim ama bu beni korkutuyor ve yaptığım bazı korkunç manik şeyleri hatırlatıyor.

Bunu bazı kesin sorularla özetlemek zor ama temelde tekrar gerçek arkadaşlığı bulmak için neyi değiştirebileceğimi bilmek istiyorum. Korkularımdan nasıl kurtulabilirim ve çılgın giden ve yalnız münzevi arasında bir orta yol bulabilirim? Ve bu sonuncusu, yazma sürecinde aklıma geldi: ""Klasik ben"" olan birçok şeyi bıraktım ve geriye kalan tek şey, bu tuhaf, orta yaşlı, kariyer odaklı ben. Gidip iyi arkadaşım olabilecek insanları bulabilmek için önce kendimi/tutkularımı bulmam gerekiyor mu?"
"Tamam, küçük erkek kardeşlerim dışarıdaydılar ve onlara müstehcen sözler söyleyen bazı gençlerin yanından geçtiler. Babam daha sonra yanına gitti ve ona müstehcen sözler söylemeye başladıklarında onlara kesmelerini söyledi. Babam biraz sinirlendi ve onlara bağırdı. Kaydetmeye başladılar ve YouTube'da onlara bağırıyormuş gibi göründüğü bir video hazırladılar. Bundan sonra, yalnızca bulanık yüzlerle yeniden yüklenmesi için onu kaldırabildik. Bu videoda yer almasına hiçbir şekilde izin vermedik. Onları halletmenin bir yolu var mı?"
"Bugün erken saatlerde okulun basketbol maçına gitmeye karar verdim. Herkes eğleniyordu ve hepimiz çok heyecanlıydık. Bir de ortalıkta koşuşturan insanları oyun için heyecanlandıran okul maskotu vardı. Daha önceki oyunlarda, iyi bir arkadaşım maskottu ve dikkatimi çekmek için sık sık beni dürttü. Her neyse, okul maskotu gelip yüzüme dokunmaya karar verdiğinde oyundan zevk alıyordum. Arkadaşım olduğunu varsayarak ona durmasını söyledim ama devam etti, bu yüzden elimi göğsüne koyup tutkuyla gözlerine bakmanın komik olacağını düşündüm.

Maskot giysili kişi benim arkadaşım değildi. Maskot başlığının göz ağına baktıktan sonra bunu hemen fark ettim. Maskot ne olduğunu çabucak anladı, elimi itti ve tribünlerin arkasına kaçtı. Az önce olanların farkına vararak insanlara maskotta kim olduğunu sormaya başladım. Sadece arkadaşım değildi, aynı zamanda bir kızdı. Hayatımda hiç tanışmadığım rastgele bir kıza yanlışlıkla el yordamıyla dokunmuştum. Eve döndükten sonra tek düşünebildiğim, muhtemelen nasıl olup da yabancılara cinsel tacizde bulunan bir sapık olarak tanınacağımdı.

 Bu kişiyle hiç tanışmadım ama adını biliyorum. Nasıl göründüğünü bile bilmiyorum. Durumu nasıl düzeltirim?"
"*kahretsin, başlık şöyle olmalı: Kız arkadaşım ve ben yeni çıkmaya başladık*

Yaklaşık bir ay önce çıkmaya başladık ve çok iyi anlaştık. Onunla ilgili her şeye cidden bayılıyorum ve onu şımartmayı sevdiğim için birlikte yaptığımız çoğu şey için para ödemeyi umursamıyorum. Kesinlikle çok ilgili ve ilk birkaç randevumuz için birkaç kez ödeme yapmayı teklif etti ama ben reddettim. Şimdi teklif etmedi ki bu büyük bir sorun değil ama bazı şeyler için biraz daha sık ödeme yapmasını istiyorum.

Haftada 4-5 kez birlikte dışarı çıktığımız için bu bir etken. 50/50 olmasını umursamıyorum (ve istemiyorum), onun yerine belki 70/30. Şu anda 95/5"
"Başlık kafa karıştırıcı ve özür dilerim ama temelde benim durumum bu. Erkek arkadaşım lise son sınıfa gidiyor ve yapacak 1001 işi var. Bir sürü yaz ödevi var, üniversite için bir sanat portföyü oluşturuyor ve bitirme projesi üzerinde çalışmaya başladı. Ayrıca özgeçmişim için bir kurumda gönüllü olarak çalışıyorum ve özel ders öğretmeni olarak çalışıyorum.

Aramızda kalsın, kendimize ayıracak çok az zamanımız var. Bununla birlikte, arkadaşlarımızla, ailemizle ve bizimle vakit geçirmek de isteriz. Sonuçta bize çok az zaman kalıyor. Kızgın değilim, anlıyorum ki ikimizin de yapacak çok önemli işleri var. Onu çok özlüyorum ve kendimi kötü hissediyorum.

Bizim için zamanı günler öncesinden planlıyoruz, o günlerden biri de geçtiğimiz Salı. Grubunun prova yapması gerektiği için günü biraz kısaltmak zorunda kaldı ve bu benim için sorun değildi; bu iş ve onun bitirme projesinin bir parçası. Ancak yine de mantıksız bir şekilde üzüldüm ve bunun üzerine ağladım.

Birbirimizi daha az göreceğimiz için üzgünüm ve bu konuda kendimi suçlu hissediyorum. Kıskanç değilim ve tüm zamanını isteyen şımarık bir kız arkadaş olarak görülmek istemiyorum. İkimizin de üzerine düşen çok şey olduğunu ve bunun geleceğimiz için daha iyi olduğunu tamamen anlıyorum. Sanırım üzüntümle nasıl başa çıkacağım konusunda gerçekten tavsiye arıyorum. Üzüldüğüm için üzülüyor ve üzülmemem gerektiğini biliyorum çünkü yine de ara sıra görüşeceğiz."
"Daha yüksek maaşlı bir iş geldiğinde çalışmaya müsait olmak için o düşük maaşlı işleri geri çevirmeye devam ediyorum, ancak şu anda hiçbir gelirim olmadığında bu çok sinir bozucu olmaya başlıyor.

En azından biraz param olsun diye bana bir günlük işler veren bir personel şirketiyle çalışıyorum ve umarım işsizliğim yakında sona erecek... yine de bu kendi yerimi almam için yeterli değil.

Bütün gün evde oturup iş başvurusu yapmaktan hoşlanmıyorum. Evde hiçbir şey yapmadan oturmaktan hoşlanan birkaç insan tanıyorum - bunu nasıl yaptıklarını bilmiyorum. Gerçekten düzenli bir işi olmadan sadece 3 hafta oldu ve aylardır işsiz olan ve bunda sorun olmayan birini tanırken çıldırıyorum.

Daha düşük maaşlı bir fırsatı değerlendirirsem mutsuz olacağımı hissediyorum ve daha düşük maaşlı bir işe başladığımda daha yüksek maaşlı bir iş bana geri dönüyor."
"Yani yaklaşık bir aydır bir kızla çıkıyorum ve muhtemelen iki kez seviştik ve birkaç kez öpüştük. Biz sadece iki lise son sınıf öğrencisiyiz.

Benden gerçekten hoşlanıyor ve harika bir adam olduğumu düşünüyor ve ona iyi davrandığımı düşünüyor.

1) Neyse, yaklaşık 3 aydır yaz tatili için eve gidiyorum. İletişimde kalmamız ve birbirimizle konuşmamız gerektiğini ve geri döndüğümde telefonu açmamız gerektiğini söyledi. Ben yokken başka bir erkekle tanışacağından endişeleniyorum. Yapışkan ve tuhaf görünmeden onunla bu ve duygularım hakkında nasıl konuşabilirdim? Özel olmadığımızı anlıyorum ama o bir ilişki arıyor .. sadece ben dönene kadar beklememiz gerekiyor.

2) Seks yapmaya hazır olduğundan emin değilim. Yapmak istediği bir şey olup olmadığını anlayabilmem için birbirimize ne tür sorular sormalıyız?

3) Biz sevişirken onu yatağa yatırdım ve annesinin yolda olduğunu bu yüzden bir şey yapamayacağımızı söyledi. Ben de ""Sorun değil, bunu önümüzdeki hafta sonu yaparız"" dedim ve ""aslında bütün gün yapmam gereken bir şey var ve boş zamanım olup olmayacağından emin değilim"" gibi bir şey söyledi. Dürüst olmaktan korktuğu için mi yoksa sadece beklemek için mi yalan söylüyor bilmiyorum.

4) Zaten dört randevuda bulundum. Bir ilişki istemek için çok mu erken? Yaz tatilinden döndükten sonra kız arkadaşım olmasını istemek için beklemeli miyim?

İstemediği bir şeyi yapması için ona baskı yapmak istemiyorum ama onu mutlu etmek istiyorum. Geçmişte birkaç ortağı oldu ve deneyimli."
"Bu yüzden, kız arkadaşımla yaşadığım yeni daireme kısa bir süre önce internet bağladım. Bunu yaptığımdan beri, çalışmadığım zamanlarda zamanımın çoğunu reddit'te geçirdim. Bunu yaparken SO'mu görmezden gelmek. Bu yüzden ""Artık bana hiç ilgi göstermeyeceksin"" diyerek şikayet ediyordu ve ben de yarı şaka bir şekilde ""reddit'in ön sayfasındaysan, yapacağım"" dedim.

   Bunu ciddiye aldı ve bunu denemek için bir hesap ve bir öfke çizgi romanı yaptı, şaşırtıcı bir şekilde işe yaradı, bunu fark ettim ve bunu yapacak kadar önemsemesi çok şey ifade ediyordu. Ama yorumlara gerçekten üzüldü, insanlar ona muhtemelen bir kız, karma fahişe olmadığını, böylesine kötü bir çizgi roman yaptığı için kendini kötü hissetmesi gerektiğini söylüyordu. Sahte internet noktalarını biraz fazla önemseyenlerin sadece bir grup ama incinmiş orospu olduğunu açıklamaya çalıştım ama artık reddit'e gitmek istemediğini söyledi.

   Bu yüzden, gelecekteki çizgi romanlar ve hikayelerle çoğunuzu güldürebilecek yeni bir reddit kullanıcısını korkutup kaçıran karmaya değer veren eziklerin canı cehenneme demek için bu kişisel gönderiyi yapmak istedim.
Ayrıca olumlu oy veren ve onu ön sayfaya taşıyan cesaretlendirici güzel şeyler söyleyen hepinize teşekkür ederim.

   
  Buraya ilk geldiğimde reddit'i bu kadar çok sevmemin nedenlerinden biri, yardımsever topluluktu, görünüşe göre topluluk karma madenciliği yapan bir grup küçük piç kurusuna dönüşmüştü. Kalacağım çünkü reddit'in ne olabileceğini biliyorum, ama o bunu yapmıyor ve eğer bir çizgi roman için bu kadar kötü muamele görmeseydi gowild'e bir resim bile koyabilirdi (açıkçası sadece insanların olduğu o kadar çok çizgi roman gördüm ki) Sadece karma elde etmek için bir çizgi romanda bok hakkında söylenip duruyor ve kimse bir şey söylemiyor, bunlar onun komik küçük hikayesinden çok daha kötü)"
"Bu yaklaşık 45m önce oldu..

Yani normal zamanda tuvaleti kullanan son kişi ben olduğum için, diyelim ki, herkes yatmadan önce son kişide olduğu gibi, yarın sabah ilk kullanıcı için güzel ve temiz hale getirmek için ağartmak benim görevimdi. . basit!..

Uh-uh..

Sonsuz bilgeliğimle, söz konusu temizleme işlemine yardımcı olmak için bir çamaşır suyu kokteyli, Wilko's Rhubard ve Vanilya Kokulu Patlama Banyo Köpüğü (baştan çıkarıcı, biliyorum) ve Head and Shoulders'ın uygulanabileceğine karar verdim.. görünüşe göre değil!..

Sifon çekildikten sadece birkaç saniye sonra, tuvalet patlıyor ve her yere köpükler ve köpükler yayılıyor, taşıyor ve temelde bir tür köpük banyosu canavarı tesisat sisteminin derinliklerinden geçmiş ve sonra kendini banyomun zeminine sürmüş gibi görünüyor. dürüst olmak gerekirse daha fazla banyo yapan standart 15 yaşındaki bir kızdan daha baloncuklar.. delilik..

Sonra, uyku standardından hızla Incredible Hulk'a dönen rahatsız bir anne girdi .. onu bir gecede terk edecek ve baloncukların temizlenmesini umacak ..

Çok miktarda köpük banyosunun nasıl temizleneceğini bilen var mı?"
"Tek kullanımlık ve mobilde. Mobil cihazlarda nasıl etiketleneceğinden emin değilim.

""Fazla tutkulu"" olduğum için birden fazla partnerim benden ayrıldı. Birden çok ortak bana, işler iyi olduğunda her şeyin harika olduğunu söyledi. Ama işler kötü olduğunda, içinde bulundukları en kötü durumlardır.
Çıktığım son iki erkek, o zaman diliminde onlarla en az iki kez kavga ettiğim için bir ay içinde benden ayrıldı. En kötü yanı? Birbirimize bağırmadığımız için kavga ettiğimizin farkında bile değildim (ilk ilişkimde bu çok oldu. O zamandan beri pek olmadı çünkü şimdi bu davranışın ne kadar yıkıcı olduğunu anlıyorum ve iletişimde çok daha iyiyim) hislerim). Davranışımı değiştirmek için gerçekten elimden gelenin en iyisini yapıyorum ama küçük bir şey olacak, üzüleceğim ve sonra bunu aşamayacağım/aşamayacağım. Eski sevgililerimle yapıcı görüşmeler yaptım ve bana verebilecekleri en iyi tavsiye, eğer kavgacı tarafımı seven birini bulacağımı umarlarsa. Ama ben o tarafımı sevmiyorum.

Birden fazla ortağın benimle sorunları varsa ve hepsi çok benzer şeyler söylüyorsa, açıkça bir sorunum var. Bu sadece gerçekten romantik partnerlerde olur. Platonik ilişkilerimin neden bu sorunu olmadığından emin değilim. Ne yapabilirim?

Düzenleme: ""tutkulu"" benim sözüm değil. Birden çok ortak bunu kullandı. Pasif saldırganlık değil çünkü duygularımı iletmek için bundan kaçınmaya çalışıyorum.
Sanırım ""tutkum"" gereksiz kavgalara girmek? Bir keresinde üzgündüm ve yalnız kalmaya ihtiyacım vardı, partnerim kolunu etrafıma dolamak istemediğim için bunu kavga olarak değerlendirdi.
Şu anda bir profesyonel göremiyorum çünkü 1) sigorta ve para sorunları ve 2) Zihinsel sorunları küçümseyen bir mesleğe gireceğim ve onlar öğrenecek. Girmemeyi tercih ederim ama HIPPA ihlali falan yok ama ruhsal sorunlarım olduğunu öğrenirlerse VEYA ruhsal sorunlarım olmadığı konusunda yalan söylersem mesleğime giremem."
"Bu FU geçen yılın Aralık ayında oldu, bu yüzden beni affedin ve muhtemelen en kötülerimden biri.

Bu yüzden dünyadaki en yakın arkadaşım (ona AssHat diyelim) beni trollemeye bayılıyor. Ben de onu trollemekten zevk alıyorum. Son zamanlarda, bir şakanın parçası olarak facebook'una ciddi bir şey gönderme cesareti aldı. Şakanın işleyiş şekli şudur: Biri size gönderdiğiniz ciddi şey hakkında mesaj atarsa, onlar tarafından size duvarınıza göndermeniz için bir şeyler verilir. Şaka böyle yayılıyor ve bence biraz aptalca. Birkaç gün sonra duvarına ""Anneannem bugün cennete gitti"" yazısı astığını görüyorum. Tuhaf bir üslupla ve büyükannesinin sağlığının bozulduğuna dair hiçbir şey duymadığım için, bunun daha fazla insanı aptalca şakasına çekmek için yaptığı şaka gönderilerinden biri olduğunu varsaydım. Gönderinin yorumlarında bazı müminlerle dalga geçmenin oldukça komik olacağını düşündüm.

Yorumlara ""Elveda"" yazıyorum ve saniyeler içinde tanımadığım bir arkadaşından ""Bu korkunç. Neden böyle bir şey söylüyorsun?"" Daha iyi bir muhakeme eksikliği ile geri durmamaya karar verdim. Büyükannesi hakkında yalanlar yaymaya devam ediyorum: ""Korkunç bir insandı ve toplum için bir baş belasıydı"", ""Kedimi bile ezdi ve asla özür dilemedi"", ""AssHat'ın evine gittim ve 2. ."", ""O canavar tam anlamıyla bir naziydi!"", ""O yerin pisliği ve onsuz daha iyi durumdayız.""

Büyükannesinin gerçekten ölmüş olabileceği ihtimalini hesaba katmadan bile trolleme konusunda kendimi oldukça başarılı hissettim. O gecenin ilerleyen saatlerinde facebook'a döndüm ve yorumlarımın silindiğini ve AssHat'ın söylediğim korkunç şeyler hakkındaki yorumunun silindiğini gördüm. Görünüşe göre büyükannesi o gün gerçekten ölmüştü ve ben dünyanın en kötü en iyi arkadaşıydım. Tabii ki bolca özür diledim ve kendimi açıklamaya çalıştım ama yine de birkaç gün bana gıdıklandı."
"Yıllar önce ve tüm bunlar.

Yıllardır gittiğim bir müzik festivalindeydim ve birkaç kez yaptığım ve tanınmaya başladığım şiir slamlarında yarışıyordum.

Şimdi, bir yirmilik dişim yeni çekilmişti ve ağrı kesici kullanıyordum.

Hiç şiir slamı görmemiş olanlarınız için, bu birden fazla şairin parçaları seslendirmesidir ve size bir puan veren bir dizi jüri vardır, ilk on ya da öylesine bir sonraki tura, iki ya da üç tura gidersiniz ve bir şeyler kazanabilirsiniz. . Bu etkinliklere yerel şiir camiasından biri ev sahipliği yapıyor ve etkinliğin sunuculuğunu yapıyorlar.

İlk turda, çiviledim. Meladies adında oldukça gurur duyduğum çok uzun bir parça yaptım. Kızları tavlamak ve müzik yazmakla ilgili uzun bir çift anlamlıydı. Zevkli ama oğlum müstehcen mi? İlk turda belki 20 üzerinden 3. olmuştum.

İkinci turda, eşitlik ve adil muamele hakkında harika ve etkileyici bir parça yapan bir kızın hemen peşinden gidiyorum.

Burada, bu özel slamın yardımcı sunucusunun, o zamanlar kesinlikle bir şeyim olan oldukça çekici bir şair olduğunu belirtmek gerekir. Hatta ilk parçamdan biraz etkilenmiş görünüyordu! Gol!

Bu yüzden sıra bende ve ben, söz konusu yardımcı sunucuyla bazı güzel noktalar elde etmeye çalışarak ""Adamım bu sunuculara bırakalım, onu öldürüyorlar"" diyorum.

Ölüm sessizliği. Garip.

İkinci parçamı yapıyorum, özel bir şey yok, sadece biraz ritim ve kafiye. İyi puanlar, sırasında enstantane ve tüm bunlar.

Sonra yardımcı ev sahibi kız ayağa kalkar ve ""Orospular mı yoksa ev sahipleri mi dediniz?""

Görünüşe göre uyuşturucu aldığımda sözlerimi geveliyormuşum. ""Bir tutamda iki polis yapabilirim, aynı zamanda, yedi inç'i ayırmak ister misin?"" ve ""Ben de kafiye yapmaya başladım, o arka koltuk ritmini çarparak, çünkü kelimelerle bir yolum var, sonra onlarla bir yolum var."" Sonra, eşit haklarla ilgili tutkulu bir parça yapan bir kıza orospu derim."
"Ben her zaman kendi vergilerimi yaptım. Babam her zaman onun işini yapardı ve çocukluğum boyunca bana yardım eli vardı. Dünya Nesnelerin İnterneti diyarına geçmeye başladığında, babam kalem ve kağıt vergilerini halleder, sonra da bunu TurboTax'a çevirmesine yardım etmemi isterdi. İnceler, tatmin olunca iadesini yapar, ben de pasta alırdım.

Büyüdüğümde, kendi kişisel gelir vergisi beyannamelerimi her zaman böyle verdim. Yeterince açıksözlü. Birçok insan bunu yapar. Hep işime yaradı, ciddi bir sorunla karşılaşmadım, hep geri dönüş aldım (asla yetmese de kime?)

Ancak bu yıl benim için karmaşık bir vergi yılı. Önceki işverenimden devlet gelir vergisi alan bir eyalete taşındım. Ön uçta devlet vergilerini hallettiler, ancak onlarla çalışmamı Ağustos ayında sonlandırdım ve o zamandan beri başka bir yerde çalışıyorum, bu nedenle yılın o kısmı için devlet vergileri halledilmedi. Ayrıca 401k'mı erken bozdurdum. Biliyorum, büyük bir hayır-hayır ama bazen gerçekten yapmak zorundasın ve ben yaptım.

Birinci ve ikinci şirketlerde çalışarak kazandığımdan başka bir gelir elde etmedim. Bu yıl devlet dışında hiçbir gelir elde etmedim.

**gözü pek"
"Bu gönderi her yerde görünüyorsa özür dilerim.

Yani, başlık durumu hemen hemen özetliyor. Babam aile şirketinde çalışmak için memleketine gitti. Bu, ailemin tanıştıklarından beri en çok ayrı kaldıkları zamandır (1997 civarında, 1999'dan beri evli). annem, ikinci komutanı ""Jack"" ile giderek daha fazla konuşuyor. İşi çok yüksek stresli (insani yardım kuruluşu) ve ortaya çıktıkça acil durumlarla, dolayısıyla artan temasla uğraşmak zorunda.

Bahsetmeye değer başka bir şey de, annemin yaklaşık 2 haftadır eve nispeten geç gelmesi. Katılması gereken yemekleri olduğunu söylüyor. Jack ile ne zaman konuşsa (telefonla), işitemeyeceği bir yere doğru yürür. Şüphelerimi (yaklaşık 2 ay önce) başlatan olay, okuldan sonra onun ofisindeyken Jack'in içeri girmesiydi. Bir şey söylemek üzereydi ama orada olduğumu fark etti. Onunla özel olarak konuşup konuşamayacağını sordu, bu yüzden binanın başka bir yerine gittiler. Bana 10 dakika süreceğini söyledi. Bir buçuk saat sonra geri geldi. Dün, ayak işlerinden eve geldiğimizde ondan bir telefon aldı. Yine apartmanımızın tenha bir yerine yürüdü ve 20 dakika konuştular. Sanırım tüm bunlar varsayımlara dayalı.

Genellikle çamaşırlara yardım ederim ve bunu haftalık olarak yaparız, bu yüzden herhangi bir şey olduysa, yakın zamanda olmuş olmalı. Yurtdışında yaşayan 23 yaşın üzerinde 4 üvey kız kardeşim var (bu yüzden onlarınki olamazdı), ama sadece ailem ve [18M] ağabeyimle yaşıyorum."
"Merhaba,
4 ay önce 5,5 yıllık partnerim işten bir kızla ilişki sürdürmek için beni terk etti. Bildiğim kadarıyla, beni *aslında* aldatmadı, ancak kalbimde aynı hissettiriyor - daha kötü değilse de, çünkü o aslında sadece seks değil, bir ilişkinin TAKİP ETMİŞTİR. Çok erken pişman olduğunu söyledi, ancak iki ay boyunca birlikte olmaya devam ettiler ve işleri halletmek için bir kez bile benimle iletişime geçmeye çalışmadı.

Görünüşe göre kısa sürdü ve çuvalladığını ve hatalarının farkına vardığını ve sahip olduğumuz şeyin hayatta bir kez olacak türden bir şey olduğunu ""fark ettiğini"" söyleyerek geri döndü. tereddütlüyüm Kendimi çok incinmiş ve ihanete uğramış hissediyorum ve genel olarak ilişkimiz hakkında çok hayal kırıklığına uğramış hissediyorum. Onu seviyorum ve ona hala çok aşığım, ama bir daha çimen yeşildir sendromu yaşamayacakmış gibi hissetmiyorum. Ama yine de, biz hala genciz ve olayları nasıl ele aldığımız konusunda olgunlaşmamışız, bu yüzden belki gerçekten öğrenmiştir?

Bu yüzden gerçekten sorduğum şey, başkalarının bunun gibi bir durumla ilgili deneyimlerini duymak. Ona ikinci bir şans vermeye değer mi?"
"Nasıl başlayacağımı bilmiyorum, o yüzden aklıma geldikçe anlatacağım. Bu kız gerçekten benim en iyi arkadaşlarımdan biri ve onu bu açıdan çok seviyorum. Birbirimize karşı çok açığız ve fiziksel olarak birbirimizi çekici bulduğumuzun farkındayız.

 Cuma gecesi, ikimiz de oldukça sarhoş olduğumuz için (yaşa göre cezalandırmayın, ülkemizde 16'dan itibaren yasal içki içmek) bana döndü ve başka bir şey söylemeye çalışıyormuş gibi göründü, ama sonunda ""her neyse"" dedi. , Umurumda değil, umrumda değil, sadece takılabilir miyiz? Ancak bu gece biraz tuhaftı, çünkü birkaç arkadaşımız daha vardı ve birçoğu şimdiden sevişiyordu. Ben de bunun için gittim ve daha sonra başka bir arkadaşla da bağlantı kurdum. Muhtemelen konuyla ilgili bir ayrıntı, birkaç hafta önce bir partide biz de öpüştük, ama bunu bir hiç olarak kabul ettik.

Bu iyiydi ve hiçbir sorun yokmuş gibi görünüyordu, ancak daha sonra kızın bana tuhaf bir şekilde baktığını gördüm ve onun başlamasıyla tekrar bağlantı kurduk. ayrıca hepimiz başka bir arkadaşın evine düştüğümüzde, yanımda uyumak için geldi. En büyük zorluklar, birkaç ay önce bu kızın en yakın arkadaşlarından biri olan uzun süreli bir kız arkadaşımdan ayrılmamdan kaynaklanıyor.

Ayrıca, son zamanlarda (yaklaşık 2 aydır) başka bir kızla biraz ilişkim oldu ama ciddi bir şey değil. Cuma günü bundan da bahsetmişti ve buna üzgün görünüyordu, ancak bunun başka bir şeye üzüldüğü için olduğunu varsaydım (alakasız, buna girmeyeceğim). Daha sonra o gece orada olan, ikimizle de çok yakın olan başka bir arkadaşıma kızın beni sevip sevmediğini sordum ve ""elbette belli"" dedi ama arkadaş sevgisini kastediyor olabilir. Yani bu kızla bir şey aramıyorum ve o hiçbir şeyin olmayacağını biliyor ama ne yapmalıyım? onun romantik duyguları olduğunu kabul ediyorsun da benim yok? Yoksa her şeyi yanlış mı yorumluyorum (tamamen mümkün)?"
"Ben (19/m) bir aydan biraz daha uzun bir süre önce şu anki SO'm (18/f) tarafından çıkma teklif edildi ve o zamandan beri birlikteyiz. Onu bir arkadaştan başka bir şey olarak düşünmemiştim ama o çok havalıydı, ben de kabul ettim ve anlaştık. Hala nasıl hissettiğim konusunda kararsızdım ama o kadar iyi anlaştık ki onu bir arkadaştan daha çok sevdiğime emindim. İlişkinin yaklaşık iki haftasında, ikimizin de olmasını gerçekten beklemediğimiz ama tıklıyor gibiydik. Kış tatili için eve gittiğimiz için 2 haftalık bir yatak odasından sonra tekrar bir araya geldik ve işimizi yaptık. Telefonda konuştuğumuz ve tekrar birlikte olmayı beklediğimiz için karşılaşma için büyük umutlarım vardı ama daha sonra pek hoşlanmadığımı fark ettim. Sonra geçen hafta sonu geldi ve onunla cinsel bir şey yapmak gibi bir arzum yoktu. Verildi, hastaydım, bu yüzden bir mazeretim vardı. Onu çıkarıyordum ve iyiyim, onu mutlu etmeyi seviyorum ama sanırım ona cinsel olarak ilgi duymuyor olabilirim. Bunun bir ilişkide bir sorun olabileceği hiç aklıma gelmemişti, bu yüzden ne yapacağımdan emin değilim. Ondan neredeyse mümkün olan her şekilde hoşlanıyorum ... ama cinsel olarak o kadar değil. İlişkimizin diğer tüm yönlerinden zevk aldığım için buna nasıl yaklaşacağımdan emin değilim. Arkadaş olmak aslında şimdi kulağa hoş geliyor ama... bu konuda depresyona gireceğinden ve sadece arkadaş olmayı kaldıramayacağından endişeleniyorum. Ayrıca, üniversitede tamamen aynı sınıflardayız, bu yüzden fazla kıpırdanma odasına izin vermiyor. Ayrıca, bugün bu sonuca vardım, bu yüzden hâlâ yanıldığımı ve ondan tekrar hoşlanacağımı umuyorum (birkaç hafta oradaydım), bunun bir şansı var mı? Belki?"
"Mobildeyim yazım/format hataları varsa kusura bakmayın.

Bu adamla yaklaşık bir buçuk yıldır en iyi arkadaşız. Neredeyse her günümüzü birlikte geçiriyoruz ve eğer takılmıyorsak her gün mutlaka konuşur ve birbirimize her şeyi anlatırız. Birkaç ay önce duyguları yakalamaya başladım ama bu konuda hiçbir şey yapmadım çünkü benden hoşlanmadığını kesinlikle biliyorum. Pekala, tamam, onu bırakıp yoluma devam etmeliyim ve arkadaşlığımızı kaybetmeden bunu yapmaya çalışıyorum. Şimdiye kadar her şey yolundaydı.

Son zamanlarda biraz daha mesafeli ve biraz gölgeli. Kiminle mesajlaştığı/takıldığı konusunda bana yalan söyler ve benimle gitgide daha az konuşurdu. Kötü bir geçmişim olan bu kızla takıldığı ortaya çıktı (eski erkek arkadaşım beni onunla aldattı). En iyi arkadaşımın ona aşık olduğundan ve onu elde etmeye çalıştığından oldukça eminim ve bunun beni ilgilendirmediğini biliyorum ama bu beni gerçekten çok rahatsız ediyor, özellikle de bu piliç beni geçmişte ve şimdi incittiği için onunla takılıyor. Demek istediğim, birisiyle görüşüyor olması muhtemelen beni biraz rahatsız ederdi, ama onun o olduğu gerçeği suratına bir tokat gibi. Yapmam gereken bir şey var mı? Bu beni rahatsız ediyor ama onun arkadaşlığını kaybetmek istemiyorum."
"Ben de bu adamla çıktım. Ve biz çıkarken harikaydı: komik, akıllı, şefkatli, vb. ama o her zaman kıçını yalayan bir ilgi fahişesi tipi olmuştur. İlişki kötüye gittiği için beni terk etti ve ben de hayatıma devam etmeye çalıştım, ama beni her yaklaştığını gördüğünde, beni tutmak için bir şeyler yapardı (benimle takıl, özür dile, bana ne kadar harika olduğumu söyle, anladın mı?) öz).

Esasen, onun tarafından çokça manipüle edildim ve artık onu sevmeme veya istememe rağmen, yoluma devam edemiyorum. Ortak arkadaşlarımızın çoğunu (her zaman daha yakın olduğu) bana karşı çevirdi ve ben tüm durum için çok üzgünüm. Onu affetmeye her yaklaştığımda, ayrılmadan önce sahip olduğum tüm duygusal destek ve arkadaşlar olmadan yalnız kalmanın öfkesi beni zayıflatıyor. Lütfen yardım edin, gerçekten hayatıma devam etmek istiyorum ama bu zor çünkü lise ve o HER YERDE."
"Yıllar önce video oyun endüstrisinde düşüncelerimi zorlayan ve beni aktif tutan bir işim vardı. Ancak geçen yıl [Gizlilik Sözleşmesi nedeniyle Gizli] için çalışıyorum, ancak bu video oyun endüstrisinde Teknik Destek'teki Baş Koç'a daha çok bir çeviri. Hiçbir şekilde yaratıcı ve son derece sıkıcı değil. Yine de sorunum burada.

Birçokları gibi ben de birçok alanda başarılıyım ama birinin ustası değilim. Bir video oyun yapımcısı olarak bu iyi çünkü her şeyi iyi bilmeniz gerekiyor... her şey hakkında. Örneğin, tasarımda neyin iyi ve neyin kötü olduğunu söyleyebilirim ve nedenine dair yapıcı eleştiriler yapabilirim ama sıfırdan tasarlamamı sağlamak bana göre değil. Ben daha çok 'fikir adamı' diyebileceğiniz biriyim. Bir video oyunu için birkaç hikaye dizisi ve tasarım yazdım, ancak bunlar kitap, kısa öykü, roman, grafik roman olabilir, öncül her şey için oradadır. Bununla bir şeyler yapmanın ve yaratıcı bir çıkışa sahip olmanın bir yolu var mı? Reddit'te profesyonel bir yazar olmak isteyen ancak başlamak için fikirlere ihtiyacı olan biri var mı? Size olay örgüsü noktalarını, karakter arka planlarını, senaryoları, durumları anlatabilirim, adını siz koyun, onu sihirli bir hale getirebileceğim ve birinin onu okumak isteyeceği bir kağıt üzerinde gösterebileceğim konusunda kendimi kandırmayacağım."
"Büyük bir teknik şirkette çalışıyorum. Ekim ayında Teknik Lider veya Mühendis III pozisyonuna yeni terfi ettim. Ancak heyecan kısa sürdü. 3 hafta sonra tesisimi kapatacaklarını açıkladılar. Şimdi sevinçten depresyona geçtim. Tabii, yer değiştirebilirim ama bu noktada benim ve ailem için bu gerçekten bir seçenek değil. Bu alanda benim olduğum paraya yakın bir yerde kazanabileceğim başka bir iş olasılığı yok. Ben ne yaparım? Büyük bir risk aldım ve Teknik Program Yöneticisi pozisyonu için başvurdum. Bu promosyonu almama imkan yok ama olabilecek en kötü şey nedir?

5 Mülakattan sonra dün gece beni aradılar ve bana pozisyonu teklif edecekler. Teknik projeleri ve bunun bir başka promosyonunu yönetmek için gerektiğinde evden çalışıyorum ve seyahat ediyorum ve beni teknik yoldan yönetici yoluna koyuyor.

Bu inanılmaz. Nutkum tutuldu. 3 yılda 3 terfi ve tüm sorunlarım halledildi. Harika hissettiriyor ve henüz tam olarak içine girmedi.

Birine söylemem gerekiyordu ve bu, alabildiğim kadar yüksek sesle bağırmanın dijital versiyonu."
"pekala bazı arka plan bilgileri - 19 yaşındayım ve okulu yeni bitirdim, Avustralya'da yaşıyorum ve birkaç ay içinde Canberra'da (Avustralya'nın başkenti) üniversiteye gideceğim. Yaklaşık 4 hafta önce ailemle birlikte Avrupa'ya gittim - tatil için tüm Avrupa'yı dolaştık (zermatt, sonra chamonee, sonra paris, sonra...

sonra Saint Brieuc'a vardık. Ablam orada Fransız mübadelesine gitti ve üç kız kardeşi (biri 19, biri 21 ve biri 24) olan sevimli bir ailesi oldu, ablam şimdi 23 yaşında. 19 yaşında biriyle tanıştım ve ona aşık oldum. onu gördüğüm an anladım... Reddit, daha önce kız arkadaşlarım oldu ama beni böyle kekeleyen bir kızla ya da beni bu kadar mutlu eden ve yaptığı gibi mutlu eden bir kızla hiç tanışmadım..
Bununla ilgili en tatlı şey, ikimizin de 3 yıl Fransızca ve 3 yıl İngilizce yapmış olmamızdı, bu yüzden konuşmamız çok komikti ^.^ ve genellikle yakınlarda bir sözlük vardı... daha uzun cümleler için çevirmenler kullandık iphone.

şimdi soruya:
Fransa'dan döndüğümden beri onu her gün rüyamda görüyorum ve her gördüğümde kendimi gülümserken buluyorum.

Reddit... ne yapacağım?
Burada mutlu değilim, onsuz hayatımda bir amaç bulamıyorum ve o aynı şekilde hissetmese bile sadece onun yanında olmak benim için yeterli.. sadece onun arkadaşı olmak ve gülümsemesini görmek...
ama param yok ve ailem beni ayrıntılı tatillere göndermeyi reddediyor... Ayrıca dili bilmeden Fransa'da da geçinemezdim..

reddit'i kaybettim... ve sana geldim."
"Hayat boyu arkadaşım K, D ile dört yıllık bir ilişki içinde. Bağlılık hakkında konuşmaması dışında gerçekten iyi bir ilişkileri var. Konuyu açtığı zamanlarda (çok sık değil, tüm ilişkileri boyunca belki 3-5 kez), bir teklif beklemediğini, sadece ilişkinin durumunu bilmek istediğini hissettiğini söylüyor.

Resmi olarak sahibi olduğu bir evde yaklaşık 2 1/2 yıl birlikte yaşadılar. Diğer her anlamda evli bir çift gibi davranıyorlar (yine de çocukları veya ortak banka hesapları yok) ve onun onu sevdiğini ve ilişkilerinin ""tamamen içinde"" olduğunu hissediyorum. Çocuk istiyor ve o da istediğini söylüyor ama onları bir araya getirmek için plan yapmıyorlar.

Geçenlerde annesi, K'nin babasını 2007'de kanserden kaybettikten sonra erkek arkadaşıyla (her ikisi de 50'lerin sonlarında) nişanlandı. Bu onun için zor çünkü evliliğin güvenliğini istiyor ve annesine düğün işlerinde yardım etmek, daha önce görmezden geldiği duyguları eziyor. ""o kız arkadaşlardan biri"" olmamanın adı.

Gizliden gizliye hiçbir sorumluluğu olmayan bir evliliğin faydalarını istediğini hissettim ama ona en iyi tavsiyeyi verdiğimden emin olmak istiyorum. Şahsen, bitirmesi gerektiğini düşünüyorum. Evet, çoğu yönden harika biri ama gelecek hakkında konuşmayı reddediyor ve ona kendini bir yer tutucu gibi hissettiriyor. Bana göre, bunun hakkında konuşmamak sorun. Zor olacak ama bence o (IMHO) onu daha fazla kullanmadan bitirmesi gerekiyor. Dikkate alınacak bir şeyi mi kaçırıyorum?

Herkesin bilmesi için söylüyorum, D'nin ailesi hala birlikte ve görünüşe göre iyi bir evlilikleri var. Bildiği kadarıyla, hiçbir zaman ""büyük"" sorunları olmadı; evet, hiçbir evlilik mükemmel değildir ama bildiği kadarıyla (ve bu noktada aileyi oldukça iyi tanıyor), her zaman iyi bir evlilikleri olmuştur."
"Bu kızla yaklaşık 9 aydır çıkıyorum ve harika gidiyor. Birlikte olduğum ve tamamen mutlu olduğum ilk kız ve inanılmaz miktarda ortak noktamız var.

Ancak, yavaş yavaş onun geçmişini öğreniyorum ve bunun beni etkilemesine izin veriyorum. Geçmiş ilişkilerden/uçuşmalardan asla bahsetmemeye özen gösteriyoruz, çünkü bu önemli değil, sadece gelecek önemli. Geçmişte birkaç erkek arkadaşı olduğunu biliyordum ama başka bir şey duymadım. Çıkmaya başladıktan birkaç ay sonra, ortak arkadaşlarımdan onun ""çılgın"" geçmişi ve eskiden ne kadar vahşi olduğu hakkında haberler almaya devam ettim. Asla daha fazlasını duymak istemedim, bu yüzden sadece ayarladım ve endişelenmedim.

Geçen gün büyük bir ev partisindeydim ve oraya varmadan önce bir aileyi ziyaret ediyordu, bu yüzden henüz orada değildi ve çok fazla insan tanımıyordum. Mutfaktaydım ve iki adam onun hakkında konuşuyordu ve aptalca bir karar vererek etrafta dolaşıp onu dinledim (onlarla çıktığımı bilmiyorlardı). Görünüşe göre tek gecelik ilişkilerin kraliçesi gibiydi ve son birkaç yılda bir grup erkekle yatmıştı. Sonunda başka bir kız geldi ve katıldı ve ""evet, 50'den fazla erkekle birlikte olduğunu duydum!"" Gibi bir şeyler söyledi. İşte o zaman daha fazla duymak istemediğimi sonunda anladım ve odadan çıktım.

Beni etkilemesine izin vermemem gerektiğini biliyorum ama gerçekten öyle :(
Sanırım bunun bir nedeni, sıradan seksten hoşlanmamam ve geçmişte sadece kız arkadaşlarımla birlikte olmam. Seksi çok duygusal bir şey olarak görüyorum ve böyle şeyler duyunca öyle olmadığını düşünmeme neden oluyor. Bunu çok fazla düşünmenin çok aptalca olduğunu biliyorum çünkü birlikte gerçekten mükemmeliz ve ona güvenmemem için bana hiçbir zaman bir sebep vermedi.

Bu konuda endişelenmemek için ne yapabilirim? Beni etkilemesine izin verdiğim için gerçekten kötü hissediyorum ve mesafeli davranarak ve bu konuda endişelenerek işleri mahvetmediğimden emin olmak istiyorum.
Herkese teşekkürler!"
"Kendime hediye bulma konusunda pek iyi değilim ama geçenlerde internette bu yüzüğü gördüm ve dikkatimi çekti. Tamamen pahalı değil, yaklaşık 120 dolar. Gördüğümde havalı olduğunu düşündüm. Aslında siyah ve yanlarında harika gotik görünümlü çiçekler var ama teknik olarak bir nişan yüzüğü, web sitesinde öyle yazıyor.

Gerçekten pasif agresif bir şekilde erkek arkadaşımdan evlenme teklif ediyormuş gibi görünmek istemiyorum. Çünkü ben tamamen iyiyim ve neredeyse yaşayan bir çift olmaya devam etmeyi tercih ederim. Erkek arkadaşım evlilikle ilgilenmiyor. Eski sevgilisi büyük bir gelenekçiydi ve her zaman onunla rüya düğünü hakkında konuşurdu. Ona evlenmek istediği elbiseleri, yüzükleri ve mekanları gösteriyordu. Bu onu her zaman üzdü çünkü geleneksel romantizmden hoşlanmadığını söyledi ve ona kötü bir erkek arkadaş dediği ve ""onu gerçekten sevmemeli"" gibi şeyler söylediği için onu azarlayacağını söyledi. Onun yanı sıra, o da dindar değil ve parayı karıştırmamızı istemiyor çünkü kısmen çok farklı harcama tarzlarımıza sahip olmamız nedeniyle bunun daha fazla tartışmaya neden olacağını düşünüyor. Bunların hepsi benim için sorun değil (aslında ondan daha fazla kazanıyorum). Ama biraz tırsıyorum. Ona yüzüğü göstermeli miyim? Siktir et deyip kendime satın almalı ve daha az ""tartışmalı"" bir şey mi istemeliyim yoksa ona ""Nişan olduğunu biliyorum ama evlenme teklif etmeni önermiyorum"" diye önsöz ile mi sormalıyım?

Çok küçük bir sorun gibi görünüyor ve gerçekten büyük bir sorun değil. IRL'yi tanıdığım insanlara sormak istemiyorum çünkü ""Pekala, belki de sadece evlenmelisin! Neden evlenme teklif etmesin?"" vesaire."
"Tüm zamanımı ona ve hobilerime harcadım, internette çok uzaklara taşınan birkaç arkadaşım var ve şu anda şahsen vakit geçirecek kimse yok. Şu anda yeni insanlarla nasıl tanışacağımı bilmiyorum. Barmenliğe girmeyi ayarlıyorum ama işimde insanlarla tanışmak istemiyorum... Nereden başlamalıyım? Tekrar çıkmaya başlamaya hazır olabileceğim noktada, ama bununla nereden başlayacağımdan da emin değilim...

Ben oldukça ineğim ve diğer insanların inek veya inek olduğunu düşünecekleri pek çok şeyden zevk alıyorum, bu yüzden bu dikkate alınması gereken bir faktör OLABİLİR."
"Geçen hafta babamdan bir telefon aldım ve kız arkadaşımın eski sevgilisiyle ilişkisi olduğunu facebook hesabından paylaştığını söyledi. Facebook'unun silindiğini kontrol etmeye gittiğimde, onu aradım ve gönderinin ne hakkında olduğunu sordum ve bana onunla takılan arkadaşının (ironik bir şekilde benekleyerek) ve iyi arkadaşlarının telefonunu aldığını ve yaptığını söyledi. Facebook'unu telefonundan silmeye çalışırken onlardan birinden bunu yapmasını istedi.

 Haftanın ilerleyen saatlerinde, beni ve babamı Facebook'tan gerçekten engellediğini ve onların da takılırken çekilmiş resimlerinin olduğunu öğrendim. O gün onunla bu konuda yüzleştim ve bana bunun hiçbir şey olmadığını ve sadece beni sevdiğini söyledi, ancak bunu neden yaptığını bana asla söylemedi. İlişkisi 2 aydır sallantıdaydı ve canlı olarak nasıl hiçbir yere varamayacağı konusunda teğet geçti ve bunun, ilişkinin başka her şeyi umursayarak devam etmesinden her zaman endişe duymasından kaynaklandığına inandı, bu yüzden bir ""mola"" vermeye karar verdik. "" eğer istersen (birbirimizi görmüyoruz ama başka kimseyi de görmüyorduk).

Birkaç gün geçti ve bugün fotoğrafların kaybolduğunu görünce onun fb'sini tekrar kontrol etmeye karar verdim, ama şimdi babam aramadan birkaç gün önce bir ilişki yaşadıklarını söylüyor.

Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum, onunla tekrar konuşursam bana bir tür mazeret sunacağını hissediyorum, ama öyle olup olmadığından yüzde 100 emin olmamın hiçbir yolu yok; ve öyle olsa bile, neden benden ayrılıp yoluma devam etmeme izin vermiyorsun???"
"(M[21]) F[22] ile bir buçuk yıldır bir ilişki içindeyim ve gerçekten hiç iyi gitmedi. Bence farklı şeyler istiyoruz ve fazla uyumlu değiliz. Ondan yaklaşık bir yıl önce ayrıldım ve kendini öldürmeye çalıştı, böylece tekrar bir araya geldik.

Bu hafta gerçekten uyumlu olduğumu düşündüğüm bir F[19] ile tanıştım. O ve ben birkaç saat konuştuk ve pek çok ortak yönümüz var. Onu çok seviyorum ama o şu anda birinci sınıf öğrencisi ve ben de şu anda son sınıf öğrencisiyim, bu yüzden Mayıs'ta mezun olacağım ve önümüzdeki sonbaharda prestijli bir doktora programına başlayacağım.

Sorularım işte burada:
* Mevcut ilişkimle ilgili ne yapmalıyım? Bitirmem gerektiğini biliyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum.
* Diğer kız için ne yapmalıyım?
* Sence diğer kıza olan hislerim şu anki ilişkimden hoşlanmamamdan mı kaynaklanıyor?

Bana vereceğin her türlü yardımı takdir ediyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben bu Kasım ayında 7 yıldır birlikteyiz. 14 ve 15 yaşımızdan beri birlikteyiz ve hiç ayrılmadık. Bu noktada zaten birlikte yaşamayı çok isterdim ama ailesinin bir kuralı var, o üniversitedeyken nişanlanamayız, evlenemeyiz veya birlikte yaşayamayız.

Üniversitenin son yılına başlamak üzere ve şimdiden batı kıyısı için sıraya girmiş iş görüşmeleri var. Ben Batı'yı umut ederken, o Doğu ya da Batı kıyısında çalışmak istiyor. Şu anda Orta Batı'da (ABD) yaşıyoruz ama ayrı evlerde yaşıyoruz. İkimiz de hiç birlikte yaşamadığımız için, birlikte yaşamak için ülke çapında bir hareketin ilişkimizi bozabileceğinden endişeliyiz. Çift danışmanlığı yapmamızı önerdim. Yaklaşık bir yıldır kendi sorunlarım için kişisel olarak terapi görüyorum ve bunu çok faydalı buldum. Geçmişte çiftler danışmanlığını gündeme getirdiğim büyük kavgalar yaşadık ama o bundan rahatsız olduğu ve sorunlarımızı kendi başımıza çözebileceğimizi düşündüğü için gitmek istemiyor.

Büyük hamleyi yapmadan önce bu okul yılı için önleyici çift danışmanlığı yapmamızın faydalı olacağını düşünüyorum. Buna eskisinden biraz daha açık görünüyor çünkü o da endişeli ve gelecek için hazırlıksız hissediyor. Birlikte çok şey yaşadık ve din ve çocuklar gibi büyük şeyler konusunda hemfikiriz. Çok sağlam bir temelimiz var ve aramızda çok fazla sevgi var. İlk kez birlikte yaşadığımızda ilişkimizin gelişmesi için mümkün olduğunca hazırlıklı olmak istiyoruz.

Sorum şu ki, benzer bir şey yaşayan var mı ve başarılı olmamız için bize ne önerirsiniz? Sizce çift danışmanlığı bizim için iyi bir fikir mi? Lütfen deneyimlerinizi ve sahip olduğunuz tavsiyeleri paylaşın! Çok teşekkür ederim."
"Bu yüzden, bir bakkalda çalışıyorum ve başka bir departmanda her zaman tabak, suşi için çeşitli meyve ve sebzeleri almaya gelen bir kız vardı. Şimdi ara sıra Cantaloupe, Honeydey ve Karpuz alırdı ve ben her zaman ""güzel kavunları"" olduğunu söylerdim. Bazen onları taşıdığımı görünce bana da aynı şeyi söylerdi. Güzel bir koşu şakasıydı.

Muhteşem bir öğleden sonra, ürün buzdolabındaydık ve şakayı ben yaptım. Zarar yok değil mi? Yanlış. Görünüşe göre şarküteriden bir meslektaş, İngilizce bilmeyen suşi hanımı için bazı şeyler avlamak için bir patinajın arkasındaydı.

Görünüşe göre çok sert biri. Bu yüzden müdürüne gidip ""üretimdeki çocuklardan"" birinin cinsel yorumlarda bulunduğunu söyler. Sonra bir baktım ki yöneticimden iş arkadaşlarına cinsel yorumlar yapmama konusunda bir ders alıyorum."
"İlişkimde gerçekten depresif, acı ve bencil oldum. İş beni duvara itti ve birlikte yaşamak eğlenceli değildi. Uzun lafın kısası bu önsöz.

Bir gece bana dinlenmeye ihtiyacı olduğunu söyledi. O taşındı, ben yeni bir yer buldum ve ona zaman ve yer verdim.

Ona ihtiyacı olan zamanı ve alanı vereceğimi söyledim ama aynı zamanda bizim için savaşmak istediğimi de söyledim. Yaşadığım üç ayda, çok fazla ruh araştırması yaptım. Hatalarıma sahip çıktım. Sağlıklı bir şekilde ilerlemek için hayatımda değişiklikler yaptım. Ama her fırsatta, sadece onu düşünebiliyorum. Her sabah, yalnız uyandığımda... bir parçam yeniden ölüyor. Genelde oldukça güçlü bir insanım ama bu beni sakatlıyor.

Ona benimle işinin bitip bitmediğini sorduğumda, ""Buna şu anda cevap veremem"" yanıtıyla karşılaştım.

Önceki ev sahibimizden depozito çekini aldım ve bu Cuma onu bozdurmak ve konuşmak için buluşacağız.

Konuşmaya bir zaman çizelgesi koymanın kötü bir fikir olduğu konusunda anlaşmıştık ama bilmem gerekiyormuş gibi hissediyorum. Birbirimizi görebilmemiz için köpeğimizi getirmeyi teklif etti ama bunun benim için pek iyi bitmeyeceğini düşünmeden edemiyorum.

Sanırım o *hayatını* anlayana kadar kendimi kayıtsız hissettirildim.

Ben aşığım. Onu ölesiye özlüyorum. Günlük hayatımı sürdürüyorum, aslında en iyi kısmı gitmiş gibi hissediyorum."
"Bu hafta sonu erken saatlerde, üç yıldır görmediğim en iyi arkadaşımla yeniden bir araya geldim. Benim evimde kalıyor ve barlara gitmeye karar veriyoruz ve bu süreçte ilgilendiğim kız da dahil olmak üzere bir grup insanı davet ediyorum. İlk iki barda arkadaşlarım bana nasıl gideceklerini anlatıp duruyorlar. benim için kanat adam ve her şey üçüncü bara kadar harika çalıştı. Dokunuyoruz ve dans ediyoruz ve biraz hava almak için dışarı çıkma ihtiyacı hissedene kadar her şey harika gidiyor. Geri döndüğümde, benim için kanat adamlığı yapan iki arkadaş, birbirlerinin kanat adamlığını yapıyorlardı. Birkaç arkadaşım ve hoşlandığım kız evime gelip bir şeyler içip dinlenmeye karar verdi. Bir jest olarak, arkadaşlarımın dayanması için bir yatak örtüsü serdim ve burası her şeyin yokuş aşağı gittiği yer. Japon tarzı bir yer şiltesinde uyuduğumu unutmayın. Yorgun ve sarhoş karışımı, sosyal etkileşim miktarından zar zor konuşmalarda bulunduğum noktaya kadar boşaldığım yere başladı. Odadaki herkes tarafından tamamen kapatılmadan hiçbir şey söyleyemem. Bekaretimle ilgili şakalar ve gerçeğe itiraz etmek için yaptığım her türlü çürütme dahil. Şu ana giden gecenin geri kalanında sessiz kalıyorum. Ben 50 derecelik bir odada yastık, şilte, battaniye olmadan mahsur kalmışken, sevdiğim kız ve arkadaşım onlar için hazırladığım yatak örtüsünün üzerinde kaşıkla oynuyorlar."
"İkimiz için de ilk ciddi ilişki. Ailelerimiz birbirini seviyor, her şey tam anlamıyla MÜKEMMEL. Mali açıdan istikrarlı, mali ve akademik olarak hala bir karmaşayım (hala mezun olmadım, borçluyum), ama o beni her zaman çok destekliyor.

Birbirimizi seviyoruz ve onunla evlenmek istediğimi biliyorum. Ama aynı zamanda her şeyin bir zamanını belirleyen bir insanım. Bir anlam ifade etmeyebilir ama yirmili yaşlarımın başlarında rastgele eğlenip flört etmek ve yirmili yaşlarımın sonlarına yerleşmek istiyordum. En iyi arkadaşımla hayatta çok erken tanışmış olmam beni biraz üzüyor. Başka biriyle barışmayı hayal edemiyorum ama şu anda yerleşmeyi de hayal edemiyorum.

Yakında evlenme teklif etmeyi planladığı için biraz canı sıkılmıştı, ama ben bilmeden bu tür çiftlere gölge düşürdüm, bu yüzden zaten her şeyi planladığı için neredeyse gözyaşları içindeydi. Onu seviyorum ama her şeye zaman ayırmanın üstesinden nasıl gelebilirim? Ona ""1-2 yıl nişanlanmak için"" NORM ""demek ve bunun başkalarına nasıl görüneceğini düşünmek gibi mi? 6-8 ay nişanlanmak için yeterince mantıklı mı?

Aşkın mantıksız tarafını sevmiyorum!! Bir ilişkide savunmasız hissetmem mi gerekiyor? Çok mu hızlı hareket ediyor yoksa korktuğumu kabul etmekten mi korkuyorum? Onu incitmekten o kadar korkuyorum ki sırf onu incitmemek için buna katlanacaktım."
"İşe alma, yetenek yönetimi (insanların terfi almasına ve kariyer planı almasına yardımcı olmak) ve eğitim ve geliştirme faaliyetlerini yürütmenin bir kombinasyonunu yapan İK tabanlı bir işlevde çalışıyorum. Birkaç ay önce burada iş arayan bir adamla tanıştım ama o sırada hiçbiri müsait değildi. İyi niteliklere sahip olduğu için ona kartvizitimi verdim ve periyodik olarak kontrol etmesini ve onu aklımda tutacağımı söyledim.

Bana ayda bir veya iki kez e-posta gönderiyor, bunda sorun yaşamıyorum, ancak adımı %100 yanlış heceledi! Beni öldüren şey, adımın kartvizitimde açıkça yazılı olması değil, aynı zamanda şirketimin e-posta adreslerini ad.soyadı@şirketadı.com biçiminde ayarlaması. Bu nedenle, en azından başlangıçta adımı adres defterine doğru bir şekilde girmesi gerekiyordu.

Aptallık etmek istemem ama bu adamın adımı bu kadar sık ​​yanlış yazması beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. Adım her e-postanın imza satırında yer alıyor, bu yüzden her yanıt verdiğimde doğru yazımı görebiliyor, başka ne yapabilirim veya yapmalıyım?"
"Bu yüzden, sahte ama nispeten inandırıcı bir TIFU yazmanın ne kadar kolay olabileceğini göreceğimi düşündüm.

Yaklaşık bir buçuk saat önce şaheserimi bitirmiştim, hepinizi aldatmaya hazırdım. Bu sahte hikaye, birkaç yıl önce kuzenlerimden ikisiyle cinsel ilişkiye girmemi ve tek kullanımlık bir kamerada sakladığım bazı sözde fotoğrafları içeriyordu. Sahte hikaye, ben yokken annemin söz konusu sahte kameradaki fotoğrafları nasıl geliştirmeye karar verdiğini ayrıntılarıyla anlatarak devam etti, çünkü bu uydurma dünyada yakın zamanda bazı aile fotoğraflarımızı kaybetmiştik ve annem orada bazılarının olmasını ummuştu. Bu sahte hikayede tabi ki geliştirilip var olmayan fotoğrafları görünce çıldırdı.

Artık sahte hikayeyi biliyorsunuz, yazmayı yeni bitirdiğim zamana geri dönebilirim - işimden memnundum, aşağı indim ve köpeği yürüyüşe çıkarmaya karar verdim, yaklaşık 35 dakikaydım. Geri döndüm, bilgisayarım kapalıydı - tüm kablolar çekilmiş, herkes evden çıkmış, telefon açık. Açıkçası, ebeveynlerimden biri veya hepsi bunu okudu ve birini veya bir şeyi aradı. Üzgünüm, bu çok kötü yazılmış, bunu telefonumdan yazıyorum ve şu anda pek tutarlı durumda değilim. Ben bunu nasil anlatayim.."
"Bu yüzden erkek arkadaşım ve ben bir yıldan biraz fazla bir süredir çıkıyoruz. İlişkimiz oldukça iyi ve o, etrafta olması gerçekten harika bir insan.

İlişkimiz başladığından beri, dışarıda geçirdiğimiz gecelerdeki ortak tema, erkek arkadaşımın yeni boşanmış oda arkadaşının, açıkça istemesine rağmen kadınlarla sohbet etmek için yeterince çaba göstermemesi. İlk başta, erkek arkadaşımın eşine yardım etme arzusunu oldukça düşünceli buldum. Ancak şimdi dışarı çıktığımızda içki içmeyi kısıtlamaya çalıştığım için (erkek arkadaşımın da değindiği bir şey), erkek arkadaşımın bu kadınlarla sohbet ederek gerçekten kendi egosunu nasıl şişirdiğinin çok daha fazla farkındayım.

Bu, birkaç hafta önce, oldukça sarhoş olan erkek arkadaşımın, eşi rastgele bir piliçle yatmadıkça, bir ilişki içindeyken dışarı çıkmasının bir anlamı olmadığını söylemesiyle doruğa ulaştı. Daha sonra dışarıda bir gece geçirmenin benim için anlamının ne olduğunu sorduğumda, ""[önceden bahsedilen arkadaş için] sosyal doğrulama sağlamak için"" cevabını verdi, harika değil mi?

İlişkimiz boyunca sadık olduğuna ve sadık kalmaya devam edeceğine inanıyorum, ancak bu diğer kadınlarla uzun süre konuşarak veya eşine sohbet etmesi için 'tatlıları' işaret ederek uzun süreler geçirdiğinde, ben hala boktan hissediyorum. eskisi kadar içemediğim için can sıkıntısıyla mücadele ediyorum.
Diğer erkekler hakkında ne zaman şaka yapsam beni terk etmekten bahsediyor (erkekler korku oyunundan vazgeçmeli -.- Bu ilişkiye onu kaybetmekten korktuğum için değil, hayatıma gerçekten kattığı için değer veriyorum.)

Bir gece biri bana yaklaştığında, erkek arkadaşım onunla konuştuğum için bana sinir bozucu bir şekilde kızdı, rastgele bir adama sadece bir ilişkim olduğunu söylememe rağmen (ama erkek arkadaşım oldukça sarhoştu, bu yüzden bunu fazla düşünmedim) reaksiyon)."
"Merhaba reddit. İnterweblerin anonlarının ne önerebileceğini merak ediyorum.

Üniversitenin son dönemindeyim, mezun olduktan sonra yurtdışında yaşamayı/çalışmayı/seyahat etmeyi çok isterim ve genellikle evden uzakta yaşam deneyimi (yani bağımsız yaşama) isterim.

Sevgili annem hem anadilinde hem de İngilizce'de okuma yazma bilmiyor, ancak çok temel İngilizce konuşabiliyor (alışverişi yapacak, insanlarla kısa ve basit sohbet edecek kadar), bu yüzden bana çok güveniyor. Şu anda devletten yardım alıyor. Sürekli kötü görmesinden şikayet ediyor.

Soru şu - onun için ne tür işler mevcut olabilir? Taşınırsam bağımsız olarak hayatta kalmak için yapabileceği bir şey var mı?"
"Tamam, yani ben lise son sınıf öğrencisiyim ve bu yüzden bunu göndermek için en iyi alt yazı değilse şimdiden özür dilerim ve gerekirse seve seve taşırım.

Bununla birlikte, biraz arka plan anlatayım: Neredeyse üç yıldır bu kıza ara sıra aşık oldum. İki yıl önce ona çıkma teklif edecek noktaya geldim ve önce bir erkek arkadaşı olup olmadığını sorarak denedim, o da evet cevabını verdi ve sonra gergin/hayal kırıklığına uğradım ve gittim "" Tamam."" ve başka bir söz söylemeden uzaklaştı. Tüm bu olay hakkında gergin ve hala garip olduğum için onunla pek konuşmadım.

Ancak, şimdi, o bekar ve gerçekten bir şans verip ona bir film önermek istiyorum, ancak onu ne zaman koridorda görsem, çekiniyorum ve öylece yürümeye devam ediyorum. Sohbeti başlatamıyorum bile. Bu korkunun üstesinden nasıl gelebilirim ve o gerçekten tüm garip anı bana karşı kullanacak mı? Ve bir kıza böyle çıkma teklif etmenin en iyi yolu nedir? Daha önce kız arkadaşlarım oldu ama ya zaten tanıdığım insanlarla çıkmayı başardım ya da bana soruyorlar."
"Bir hafta sonu bütün ailem evdeydi ve hepimiz kroket oynuyorduk. Bir telefon görüşmesi için gittim, sonra geri geldim ve oynamaya devam ettim. Ablam ve kocası bir süredir çocuk sahibi olmaya çalışıyorlardı. Sıra bana geldiğinde, yukarı çıktım ve garip bir şekilde düzenlenmiş bazı çubuklar fark ettim. Daha yakından incelediğimde, çubukların üzerinde ""Bebek H"" yazdığını fark ettim. Aptallığım/rastgeleliğim nedeniyle, hiçbir şey düşünmüyorum ve arkamı dönüyorum. Ablam orada öylece dikilip bana bakıyordu, ""Aaave 5..4..3..2..'de alacak."" ve sonunda anladım. Amca olacağımı öğrenmenin gerçekten harika bir yoluydu. Birinin size iyi haberi ulaştırmasının en iyi yolu nedir?"
"Ben nispeten çekici bir adamım. Üniversitede son sınıf öğrencisiyim, pek çok organizasyonda (kardeşlik, Öğrenci Hükümeti, vb.) yer alıyorum ve kendimi mezuniyet sonrası oldukça başarılı bir hayata hazırladım. Yakın olduğum ama romantik olmayan bir ton kadın arkadaşım var.

Ancak, birini yemeğe götürmek istediğimi düşünmeye başladığımda, yeniden düşünmeye başlarım. Örneğin, birlikte çalıştığım (K21) bir kız var, arkadaş canlısıyım ve işte sürekli flört ediyoruz ama onu ne zaman yemeğe davet etsem donup kalıyorum. Potansiyel olarak ilgilendiğim başka bir arkadaşım (F20), numarası bende var ve ara sıra mesajlaşıyoruz ama ona ne kadar mesaj atacağımı, ona ne mesaj atacağımı vb.

Lisede hiç gerçekten çıkmadım ve üniversitede 4 ""büyük"" ilişkim oldu. Hepsi oldukça farklı başladı:

1: Çöpe atıldığımızda tanıştık, o biriyle çıkıyordu, ayrıldılar ve bir ay içinde çıkmaya başladık. Yemekhaneler dışında hiç randevuya çıkmadım.

2: Bir futbol maçında sarhoştum, takılmaya başladık ve bir hafta içinde birlikte olduk.

3: Sosyal bir yerde buluştu(ikisi de ayık), ama bir erkek arkadaşı vardı. Yakın arkadaştık ama asla gerçek randevulara çıkmadık. Ayrıldılar, birlikte yatmaya başladık.

4: Bir futbol maçında ayıkken tanıştım, onu biraz daha futbol izlemeye davet ettim, o gece takılmaya başladım.

Yani, açıkçası, cinsel şeylerden önce birkaç ay çıkmanın ve ilişkiyi tanımlamanın olduğu ""normal"" bir ilişkiye henüz başlamadım. Kaygıyı nasıl yenebilirim?"
"Hey millet,

Yani bu benim ilk gönderim ve sorması aptalca bir soru gibi görünebilir, ancak hayatımdaki daha büyük şeylerle ilgili diğer birçok sorudan kaynaklanıyor.

Bu yüzden, 2 yıldan biraz fazla bir süredir kız arkadaşımla birlikteyim, tüm ilişki boyunca iniş çıkışlar yaşadık ve işlerin yürümesi için elimden gelenin en iyisini yaptım. İşler düzeliyor gibi görünse de, kendimi mutsuz hissetmeye başlıyorum ve bunun devam etmesini isteyip istemediğimden biraz emin değilim. Yorgunum ve son zamanlarda hayatın neresinde olduğumu sorgulamaya başladım ve bu sadece bu ilişkiye devam etmek isteyip istemediğimi körüklüyor. birlikteyken her şey harika ama ayrıyken çok kavga ediyoruz.

Ben de ne istediğime karar verebilmek için ara vermeye karar verdim.

Şimdi soruya.

Birkaç yıl önce benimle çalışan eski bir arkadaşımla karşılaştım ve birkaç kez takıldık (ki bu harika bir BTW idi). Yarın beni biraz eğlenmek için davet edecek ve ben de gitmeyi düşünüyorum.

tek yakalamak Uçuğu var :/

temizken ve her zaman güvenli seks yapmışken ve virüsü ondan kapmamışken, her zaman biraz endişeliyim.

Açık ve kapalı olmamıza rağmen, bunu yaşamaktan ve ardından en kötüsünün olmasından korkuyorum. özellikle açma/kapama durumumla.

saol ne yapayım"
"Bağlam: Büyük bir şehre hemen hemen entegre olan büyük bir devlet okuluna gidiyorum. Kahverengi tenliyim (Hint).

Bugün, otobüs durağının yanındaki bir bankta oturmuş, sırt çantam yanımda, tek başıma incir newton yiyordum. Bir şehir polisi yanıma gelip ne yaptığım falan hakkında sorular sormaya başladı. Derse gitmeden önce burada oturup kahvaltı ettiğimi söylüyorum. Ceplerimi boşaltıp kimliğimi göstermemi istiyor. Gerçekten çok endişeli değilim ve saklayacak hiçbir şeyim yok, bu yüzden ona üniversite kimliğimi ve ceplerimin içindekileri gösteriyorum. Cebimde cüzdanım, telefonum, araba anahtarlarım ve arkasında şişe açacağı olan küçük (3 inçlik) bir çakı vardı. Bıçağı aldı ve neden bende olduğunu sordu, ben de ona şişe açacağı ve kutuları açmak için aldığımı söyledim (bir depoda yarı zamanlı iş). Bana oturmamı söylüyor, eşyalarımı benden uzağa sıraya koyuyor ve destek çağırıyor. Silahlı ve tehlikeli olduğumu telsizde açıkça belirtiyor. 30 saniye içinde biri erkek biri kadın iki polis daha ortaya çıkıyor. İlk polis beni ayağa kaldırdı ve ellerimi başımın arkasına koydu ve o ve diğer polis beni okşamaya başladı. Kadın polis sırt çantamı karıştırmaya başladı ve (sürpriz) 2 ders kitabı, bir dizüstü bilgisayar ve bir defter buldu. Bu noktada dersim yaklaşık 5 dakika sonra başlıyor, onlara derse gitmem gerektiğini söylüyorum ve bana hala ihtiyaçları olduğunu söylüyorlar. İlk polis bana ailem ve liseyi nerede okuduğum hakkında rastgele sorular sormaya başladı. Ve şimdi kadın polis cüzdanımı karıştırıyor, askeri kimliğimi buluyor ve diğer 2 polise gösteriyor, onlar da Marne olduğumu yeni anladılar. Hemen gitmeme izin verdiler ve ilk polis zamanımı boşa harcadığım için benden özür diledi.

Reddit bundan ne çıkarıyor?"
"Yaklaşık altı aydır diğer öğrencilerle kiracılık içindeyim ve onlardan biriyle gerçekten yakınlaştım - diğerleri yatak odalarında saklanıyorlar. Ancak, şu anda aşırı derecede dağınık.

İşlerin ara sıra çok dağınık olmasına gerçekten aldırmıyorum - bunun olmasını ve bazen meşgul olmamızı anlıyorum. Sadece kontrolden çıktı. Etrafında misafirleri ağırladıktan sonra asla ortalığı toplamaz (her yerde bira şişeleri), nadiren bulaşıkları yıkar - genellikle bu işi bitirmesi yaklaşık 3 gününü alır - ve eşyalarını evin her yerine bırakır.

Bu beni deli ediyor ve onunla bunun hakkında konuşmam gerekiyor ama hiçbir şeyi riske atmadan nasıl olur bilmiyorum! Lütfen bana bildirin."
"Bu yüzden işim beni vardiyalı çalışma için Kanada'ya gönderdi. 2 hafta çalışıp 1 hafta izin alıyorum. Postamı kontrol etmesi ve evde oturması için kız arkadaşıma dairemin anahtarlarını verdim. Ben yokken Netflix'i izlemesi için en iyi arkadaşını getirebileceğini söyledim ama o kadar. Görevime 5 gün kala bir arkadaşı var ve bir erkek arkadaşını davet ediyorlar. Hepsi içmeye başlar. En iyi arkadaşı dışında başka birinin geldiği gerçeğini saklayarak benimle yaklaşık bir saat erken görüştü. En iyi arkadaşı eski erkek arkadaşını arar ve tartışmaya başlarlar. Bu, erkek arkadaşlarıyla benim kız arkadaşımı odamda birlikte bırakıyor. Adam ona karşı pek çok duygu beslediğini ve sevişmeye başladıklarını söylüyor, sonra pantolonunu çıkarıyor ve kız arkadaşım yapamayacağını söyleyene kadar yaklaşık bir dakika seks yapıyorlar. Sonra tuvalete gitmek için ayağa kalkar ve onu takip eder ve evet yapabileceğini söyler. Onu tekrar içine koydu, ama yaklaşık bir dakika sonra tekrar durdurdu. Daha sonra ona üfleyip patlatamayacağını sordu ve kendini kötü hissettiğini söyledi, bu yüzden tekrar durmadan önce yaklaşık 30 saniye yaptı. Hemen ardından beni aradı ve ne kadar üzgün olduğunu ve bunun olacağını bilmediğini söyledi. Bana alkolün kesinlikle bir faktör olduğunu söyledi ve tüm çile, beni ne kadar sevdiğini fark etmesini sağladı. Çok yanlış olduğunu bildiği için ona durmasını söylediğini ama onu üzerinden atmanın zor olduğunu söyledi. Ben ne yaparım? Ben Kanada'dayken bu benim evimdeydi! Bunu geçmişe nasıl bakarım?"
"Bu tamamen tuhaf, bu yüzden böyle bir şeyi gerçekten tartışabileceğim tek yer internet. Bunu tartışacağınız diğer tek kişinin bir *çıkar çatışması* vardır (nedenini göreceksiniz).

İlk 2 ilişkim çok vanilyalıydı. Üçüncüsünde, delicesine çekici bir adamla tanıştım ve bu genel olarak seks konusunda kendime daha çok güvenmemi sağladı. O analla ilgileniyordu, ben ilgilenmiyordum. Sonunda, takıntılarımın üstesinden gelmem için beni ikna etti. Keşfetmeye başladıktan sadece birkaç hafta sonra benden ayrıldı.

Şu anki erkek arkadaşımı işaretle. Altı aydır çıkıyorum ama teknik olarak onu daha uzun süredir tanıyorum. Geçmişimi paylaşacak ve bu gerçeği gündeme getirecek kadar rahatım. Ona ilgilendiğimi söyle. *Memnun olacağını* düşünmüştüm!* Bunu görmezden gelmesi beni şaşırttı. Kendi sözleriyle buna gereksiz ve ""biraz fazla erotik"" diyor. O NE LAN?!!

Sonra tanıdığım bir arkadaşın şakacısı var. O erkek. NBD. O eşcinsel, bu yüzden eski sevgilim kıskanmadı. Bana bu güzel metal fişi aldı. Kısmen eğlenceli bir şaka olarak, kısmen de bundan hoşlanacağımı bildiği için. Yine NBD. Ona bir çift deri kelepçe aldım çünkü en büyük fetişinin kelepçelenmek olduğunu biliyorum. Birbirimize cinsel hediyeler alıyoruz.

Erkek arkadaşımı tekrar işaret et. Bunu duyar. Kesinlikle canlıdır. 24 saat benimle konuşmayı reddediyor. Sonra, soğuk kalır. Şimdiye kadar yaptığım her şey için beni sevdiğini söylüyor ama ben onun sınırlarını zorluyorum ve görünüşe göre onu rahatsız ediyorum.

Bununla hiçbir ilgisi olmadığını ve ona saygı duyarsam bununla hiçbir ilgim olmayacağını söylüyor. Şimdi sinirlendim. Yaramaz bir şey yapmanın yeni duyumlarından ve adrenalin patlamasından biraz keyif aldım. Onunla gizlice dolaşmayı hayal etmeye başladım. erkek arkadaşımı şaşırtmak Uçmayacak. biraz sinirlendim Ve üzgün. Ayrıca şimdi benim ne kadar rahat olduğum konusunda rahat olmadığı başka örnekleri de düşünmeye başlıyorum. Fazla mı düşünüyorum? Yardım."
"16 yaşımızdan beri 4 yıldır benimle olan kız arkadaşım ilgisini kaybetme belirtileri göstermeye başladı, uzun mesajlar atmama rağmen mesajları kısa, kısa ve basit ve farklı bir şey yapmama rağmen bazen beni yapışkan ve sinir bozucu buluyor. son 4 yıldan. Ona duygularımı mesaj olarak gönderdim ve birbirimize biraz zaman ve yer vermemiz gerektiğini ve hayatı için hiçbir şey yapmak istemediğini çünkü sadece 20 yaşında olduğumuzu ve birbirimizin ilki olduğumuz için keşfetmek istediğini söyledi.

Onu hala çok seviyorum ve birbirimize sadece bir hafta vermeye karar verdik ama ona anılarımızı göndermekten veya onunla konuşmak istemekten kendimi alamıyorum. Kalbim gerçekten çok acıyor çünkü o uzun zamandır hayatımın büyük bir parçasıydı ve şimdi işe ya da okula gittiğimde hayatım anlamsız geliyor.

Özellikle uyandığımda ve evde yalnızken her dakika kendimi çok kötü hissediyorum, bu konuda ne yapmalıyım? Evinde beklemeli miyim yoksa bugün ona mesaj atmalı mıyım (3 gün oldu)? Kendimi çok çaresiz, yalnız ve üzgün hissediyorum ve tek istediğim o.."
"Herkese iyi günler. Hepinize bir sorum var ve konuyla ilgili biraz kapanış ve tavsiye alabileceğimi umuyordum.

Bu nedenle, ruh halini belirlememe izin verin. ""Sabree"" ile geçen sömestr psikiyatri dersimde tanıştım ve o sırada kimseyle çıkmak ya da o sahneye girmek istemiyordum, anlıyor musun? Ancak, çalıştığım yere oldukça yakın bir yerde çalıştığını öğrenince ve doğal olarak, haklı nedeni ile onunla konuşmaya karar verdim.

Yine de tekrar flört sahnesine atlayıp başarısız olduğum bir dönemden sonra, iki Pazar önce onu işinde çalışırken gördüm ve çok zor bir karar verdim. Ve bu, Cuma günü ona bir kahve içmeye davet etmek ve o rakamları almaktı. Ancak ne kadar gergin olabileceğim için kendimi tutmam gerekiyordu.

Hal böyle olunca kısa bir süre sonra görevi bitirdim ve bum, rakamlara ulaştım! Mükemmel, değil mi?

Yine de konuşmaya başladık ve ardından çarşamba günü bomba patladı! Başlangıçta, ""tarih""i daha sonraki bir tarih için yeniden planlayacaktık ve bana kelime kelime şunları söyledi: ""Üzgünüm! Cuma günü Doğu'dan dönmeye çalışırdım ama erkek arkadaşımı ziyaret etmek istedim""

Sıçanlar, yine bu değil, biliyor musun? Yine de, aslında ilk kez orada olduğu iddia edilen Starbucks'ta dinlenmemiz için tam zamanında geri döndü, bu yüzden ole 'boy'dan bir an çalmam ve ona Star'ın prequel üçlemesini vermem konusunda kendimi oldukça havalı hissettim. İzlemem gereken savaşlar, böylece belki ileride, OT'yi onunla birlikte izleyebilirim.

Bununla birlikte, bu sorunun amacı, bundan sonra ne yapmam gerektiğidir. Bugüne kadar birkaç potansiyel kadını kilitleyebildiğim anda yapmayı planladığım şeye devam edin ya da devam edip tohumları yavaş yakma yöntemiyle mi ekmeliyim?"
"Biraz arka plan hikayesi: Kısaca LoudMouth veya LM diyeceğimiz bir arkadaşım vardı. LM'nin sır saklayamayacağını bilmeden önce, ona birkaç şey açıklamıştım. Ona iki kez bazı şeyler söyledim ve her iki durumda da gidip 'kazara' özellikle bilmeye çalışmadığım insanlara anlatıyor ... Sırlarımı. Ben de bu adamı hayatımdan çıkardım... Siktir et onu. Bunu bilmiyor.

Şimdi küçüklük için. Geçenlerde ortak bir arkadaş olan Kevin, aileme ait bir yerleşim biriminden taşındı ve Kevin memleketine geri dönmeye karar verdi. Bunu yaparken, Kevin birimde birkaç parça mobilya bıraktı. 2 ay ileri sarın ve LM bana üniteden bir mobilya almasına yardım edip edemeyeceğimi soruyor. Beni iki kez sırtımdan bıçakladıktan sonra benden bir iyilik isteyecek kadar küstah mısın? Siktir git, ben de ona 'hayat'la meşgul olduğumu söylüyorum. Bir hafta sonra ailemden mobilyayı isteyip isteyemeyeceğimi sordu. Buna göre ona 'kiracı ve ev sahibi arasındaki karşılıklı fesih anlaşması üzerine arta kalan mobilyalarla ilgili konut yasasını okuyun' diyorum. Bana ailem ve arkadaşımız arasında gerçek bir anlaşma bulamazsan, git kendine, o mobilya benim olduğu için bizde kalacak... Kaltak!' Ve kahretsin bu iyi hissettirdi..."
"Arka plan bilgisi: 24 yaşındayım (neredeyse 25), üniversiteden 2008'de mezun oldum. İşimde makul miktarda para kazanıyorum; Ailemin yanında birkaç yıl yaşadıktan sonra kendime bir ev ve güzel bir araba bulabilmem yeterliydi.

Birkaç gün önce bir arkadaşım, bu gece onunla ve başka bir arkadaşımla bir film izlemek isteyip istemediğimi sordu. İkisi de tiyatroda çalışıyor ve ücretsiz olarak misafir ağırlayabiliyorlar. Bu yüzden bedavaya gideceğimi varsayıyorum. Bugün ona bunu sordum ve bana başka bir arkadaşını ve onun erkek arkadaşını davet ettiğini (ve önce onları davet ettiğini iddia ediyor) böylece bedava biletleri aldıklarını söyledim. Dikkat edin, diğer arkadaşımıza misafir kartını kullanmalarının iyi olup olmadığını sorduğunu bile sanmıyorum.

Bu beni biraz rahatsız etti, bu yüzden ona bir şey söyledim ve o, ""pekala, bedavaya giremezlerse muhtemelen gitmeyecekler. Alınma ama çok fazla şeyleri yok"" gibi bir şeyle yanıt verdi. para ve bunu karşılayabileceğini hissediyorum."" Ayrıca parası olmadığı için orada çalışmasaydı nasıl gitmeyeceğine dair bir şeyler söyledi. O konuya girmeyeceğim bile, ama diyelim ki başka bir işi daha var ve meteliksiz olmasının tek nedeni saçma sapan saçmalıklara anlamsızca harcaması. Ondan sonra gitmesine izin verdim.

Diğerlerinden daha fazla param olduğu doğru, ancak üniversite kredileri, araba ödemeleri ve bir ipotek arasında, muhtemelen dördünün toplamından daha fazla borcum var.

Bana göre, hepimiz (veya en azından 3 misafir) bir biletin ücretini bölüştürsek daha mantıklı olur... Komik olan şu ki, eğer bana misafir kartı teklif edilmiş olsaydı, muhtemelen bileti şu kişilerden birine teklif ederdim: diğer ikisi neyse. Yani belki de bu sadece bir ego olayıdır ve kendimi hafife alınmış hissediyorum.

Peki Reddit nedir? Açgözlü müyüm? Egomanyak mı? Yoksa mantıklı mıyım?"
"Bir arkadaşım OK Cupid'den bir adamla çıkmaya gitti. Sonunda evine geri döndüler ve onun isteği üzerine korunmasız seks yaptılar. Daha sonra, ona çıkmakla ilgilenmediğini söyledi ve çılgına döndü ve ona sürtük diyen bir ton mesaj gönderdi. Mesajlardan biri ""ah, şanslısın sanırım, çünkü tam olarak sağlıklı değilim;)"" gibi bir şeyler söylüyordu.

Bu onu açıkça korkuttu, bu yüzden test yaptırmaya gitti ve adamın kendisine klamidya bulaştırdığını öğrendi. Bir hafta kadar sonra, tanıdığımız başka bir kızın, arkadaşımla takıldığı AYNI ZAMANDA onunla çıktığını öğrendik. Bu kız, onunla olan ilişkisinin özel olduğunu düşündü. Ayrıca onunla korunmasız seks yapmakta ısrar ettiğini söyledi.

Şimdi hepimiz onun ortalıkta dolaşıp kasıtlı olarak kadınlara CYBE bulaştırmasından korkuyoruz. Yapabileceğimiz bir şey var mı?"
"Dün gece annem almayı düşünürken Junior'ın evindeyken tuhaf bir rüya gördüm. Garajında ​​ağırlık ekipmanlarından bazılarına ve bir raftaki cip ışıklarına baktığımı hatırlıyorum. Annemin 60'ların devasa sarı üstü açılır bir arabası vardı... galaksi gibi falan... bu tamamen alakasız. Daha sonra arka bahçede bir organizasyon için casus olarak çalışmak ve evinin bu binasının 3. katına (ayrıca arka bahçede) çıkmak zorunda kaldım. Tesis bana MenInBlack'i hatırlattı... Bunların hiçbiri önemli değil ve alakasız... Uyandım ve kız arkadaşıma tuhaf rüyayı anlattım. Sonra birkaç saat sonra sabah 10 civarında işte ofis arkadaşıma ve iş arkadaşıma Junior Seau hakkında da tuhaf bir rüya gördüğümü söyledim. Hatta o sırada ""Kim Junior Seau hakkında rüya görüyor?"" peki..bam 16:00 Yahoo'ya tıklıyorum ve O ölü bulundu. Yani açıkçası biraz korktum. Bunun bok gibi tuhaf olduğunu düşünen kız arkadaşımı aradım... Aklıma gelen tek şey... kuzenim SanDiego'da yaşıyor ve son birkaç gündür onun ne yapmayı planladığı hakkında birbirimize e-posta gönderiyoruz. NewOrleans'a yaklaşan bir gezide. Bu kadar. Kuzenim San Diego'da yaşıyor ve nedense bilinçaltımda hiçbir sebep yokken Junior Seau hakkında bir rüya gördüm. Clearwater,FL'de yaşıyorum."
"Eski karım ve ben birbirimizi dokuz yıldır tanıyoruz. Bu dokuz yıl boyunca, üvey oğlumla bir baba/oğul ilişkisi kurmak gibi harika bir fırsatım da oldu. Oğlumun annesi sahip olduğum en iyi arkadaştı. Bazen ilişkilerin kendi sorunları olur, bu yüzden boşandık. Arkadaş kaldık ve hayatlarının bir parçası olabildik.

Haziran sonu ve Temmuz başında ciddi bir şekilde biriyle çıkmaya başladı. Onun için tek istediğim mutlu olmasıydı, o da öyleydi. Temmuz sonunda benimle konuşması gerektiğini söyledi. Öğle yemeği için buluştuk ve ağzından çıkan ilk kelimeler ""Benden nefret edeceksin"" oldu. O noktada bana yeni erkek arkadaşının beni görmesini istemediğini ama bunun onun seçimi olduğunu söyledi. Daha sonra bana, haftada en az bir kez takılmak, ev ödevi yapmak veya yerel spor takımlarından birine elimizdeki sezonluk biletleri kullanmak için göreceğim oğlumu göremeyeceğimi söyledi. Daha sonra bana durumu dört ay sonra yeniden değerlendireceğini ve üvey oğlumla (teyzesinin gözetiminde) konuşmak için bir kez daha görebileceğimi söyledi. Görüşmeden sonra beni tüm sosyal medyadan engelledi ve oğluma da aynısını yaptırdı.

Yıkılmıştım çünkü en iyi iki arkadaşımı kaybetmiştim.
Son 16 hafta, karşılaştığım en zor haftalardan bazıları oldu. Oğlumun teyzesiyle temasa geçtim ve bana kız kardeşinin oğlumla görüşme anlaşması hakkında ona hiçbir şey söylemediğini ve bu işe karışmak istemediğini söyledi. Benim için sorun yok, ailesiyle herhangi bir anlaşmazlığa neden olmak istemiyorum.

Bu Pazartesi dört ayın sonu olacak. Duruma nasıl yaklaşmam gerektiğine dair bazı fikirlerim var ama nasıl ilerleyeceğim konusunda herkesin fikrini almak istiyorum."
"Ayrıldığımızdan beri arkadaşız. Bu yaz ikimiz de okuldaki kadar meşgul değiliz, bu yüzden birbirimize çok sık mesaj atıyoruz. Sohbetleri hep o başlattı.

Aramızda hala bir şeyler olduğunu hissedebiliyorum, ya da belki çok fazla düşünüyorum.. neyse, eylül sonunda iki yıllığına yurtdışında okuyacak. Bana iki yıldan sonra hiçbir şey için plan yapamayacağını söyledi.

Ve benden hoşlansa bile kesinlikle bana asla haber vermeyeceğini biliyorum çünkü sadece iki ay kaldı, o tam da böyle bir insan. Ancak, muhtemelen bu yazdan sonra birbirimizi asla göremeyecektik - seneye memleketime döneceğim. Duygularımı bilmesine izin vermeli miyim bilmiyorum, sonucun arkadaşlığımıza zarar verip vermeyeceğinden emin değilim.

Herhangi bir yardımı takdir edin, teşekkürler!"
"Bu sorunun, kişinin her bir ebeveynle olan ilişkisinin türü ve kişisel ve profesyonel olarak hayatın hangi aşamasında olduğunuzla çok ilgisi olduğunu biliyorum.
27 yaşındayım, lisansüstü eğitim için iki eyalete taşındım ve kesinlikle krediyle yaşıyorum. Bu benim ilk dönemim ve 12 saat alıyorum. Ben eski bir öğretmenim, bu yüzden biraz profesyonel geçmişim var. Tasarruf yok. Yine de epey seyahat ettim. İlkbaharda bir asistanlık/staj çekimi. Param hiç bu kadar düşük olmamıştı. Kendimi öğrenci kredilerinin karanlık borç deliğine ne kadar derine soktuğumu fark etmek de korkutucu.
Önümüzdeki iki ay boyunca neredeyse bir kredi kartıyla yaşıyorum ve ailemden para istemeye çok utanıyorum. Burada veya orada bakıcılık yapabilirim, ancak dev bir üniversite kasabasında bakıcıya ihtiyaç duyan aileleri bulmak zaman ve çaba gerektirir (evet, her şey gibi). Elbette babama borcumu ödeyecek kadar organize olacağım. Zaten son dört beş ayda bana 1.000$'a yakın borç verdi ve kendisi gelir elde etmekte zorlandığı için kendimi biraz iğrenç hissediyorum. Anne başka bir hikaye - cebini gerçekten sıkı kavradı ve finansal tavsiye söz konusu olduğunda biraz agresif. Bu yüzden ona asla yaklaşmam.
Babam tanıdığım en nazik adam ve bağlantıları arasında en temiz itibara sahip, bu yüzden insanlar ona bu kadar güveniyor ve onunla ortak oluyor. Ancak nezaketi, bazen zararına olacak şekilde, onun en iyisini elde eder. Başka bir deyişle, geçmişte insanlar onun üzerine yürüdüler. Annem ise bana sürekli ödemeleri hatırlatıyor, kredimi soruyor, olaylara gerçekten beni mali açıdan yüzleşmek istemekten uzaklaştıracak şekilde yaklaşıyor. Muhteşem ebeveynlik. Büyüyen her şeyle birlikte her zaman böyle olmuştur. Babam asla hayır demiyor gibiydi, bana her zaman seçenekler/seçenekler verdi. Annem açık sözlü, kuru, net bir İngiliz HAYIR'ıydı. Her zaman ayaklarım yere sağlam basmadığımı söylerdi. Şimdi bir teğete biniyorum, o yüzden duracağım."
"Uzun mesafeli erkek arkadaşım hafta sonu evde ama beni gördüğüne o kadar da heyecanlı görünmüyor. Onunla dün akşam üniversitede ve işteyken otogardan dönerken karşılaştım. Hemen ona sarılmak ve onu öpmek istedim, ama o bunu görmezden geldi / karşılık vermedi. Örnek: Sokağımda yürürken onu kendime doğru çektim ve öptüm çünkü onu 3 haftadır öpmedim ve çok istiyordum. Zorla filan değildi ama sonra durmamız gerektiğini çünkü sokağın ortasında olduğumuzu (saat 22:30'du, etrafta başka kimse yoktu) ve 'sonraya saklamamız' gerektiğini söylüyordu (ben' Kolejde/işte 'sonra'). O da aynı şeyi söyledi ve beni eve bıraktıktan sonra öpüşürken 'kendimi kaptırdığımı' söyledi. Bu iyi bir şey değil mi?

Oldukça utangaç ve çoğu şeyi içselleştirme eğiliminde ama biz birbirimize karşı çok yakın ve açığız.

Bu sefer sadece 3 hafta ayrı kaldık ama diğer zamanlardan daha zor bulduk. Hepsi 'seni özledim' mesajlarıydı ama şimdi evde... Bilmiyorum.

Tepkisinin 'ne olması gerektiğine' dair gerçekçi olmayan beklentilerim olup olmadığını bilmiyorum. Üzerime atlayıp bana sarılmasını ve beni öpmesini istiyorum. Sanırım bunun istendiğini hissetmedim. AMA durumu fazla mı romantikleştiriyorum / idealize ediyorum bilmiyorum.

Not: 3 yıldır birlikteyiz ve 4 aydır uzun mesafeliyiz."
"Yani bazı komşularım var. Kendi başlarına kötü insanlar değiller, ama beni ve civardaki herkesi sinirlendirdiklerinden, kırmak istediğim birkaç alışkanlıkları var.

- Garaj yoluna, çimenlere ve sokakta garip açılara park etmiş, sürekli değişen bir dizi SUV'ları var. Evde 10 yetişkin gibi bir şey var ve çoğu zaman her biri için bir araba var.
Çimlere park etmek kesinlikle ilçe yasasına aykırıdır, ancak bir şikayet, diyelim ki... iki ay içinde ve genellikle günün ortasında, herkes işteyken, evde kim varsa masum olduğunu iddia eder. ve bunun sonu.

-Görünüşe göre, her SUV'un infrasonik spektruma ulaşan bas üretebilen bir ses sistemi ile donatılması gerektiğine dair bir tür kanunları var. Araçlardan birindeyseler, müzik açık ve bas camlarımda takırdıyor. Araba yıkamak? Bası arttır. Ön verandada mı oturuyorsunuz? Bas! Araba garaj yolunda ve dışarıda kimse yok mu? BAS! Ben ve başkaları onlarla birden fazla kez bu konuda konuştuk, ancak bir ay kadar sonra bu konuşmaları unutuyorlar ve oompa müziğini çalmaya geri dönüyorlar.

-Kaldırımı olmayan bir yerleşim bölgesinde olmamıza ve sokakların genellikle yetişkinler ve çocuklarla dolu olmasına rağmen aptal gibi araba kullanıyorlar. Onlarla bunun hakkında konuşuldu, ancak yine kısa/seçici hafıza ile."
"Erkek arkadaşım ve ben (Her ikisi de 24) 2 yıl ve birkaç aydır bir ilişki içindeyiz. İşler oldukça iyi gidiyordu, dün geceye kadar 'ya eğer' duyguları yaşadığını ortaya çıkardı.

İlişkinin çoğu için uzun mesafeliydik, ancak iki haftada bir birbirimizi gördük. 3 hafta önce, artık aynı bölgede işlerimiz olduğu için yan yana taşındık. İşler oldukça iyi gidiyor gibiydi. Sonra geçen hafta boyunca bana sarılmadığını, öpmediğini, bana dokunmadığını fark ettim ve işler onun için gergin görünüyordu. Sonunda, onun ilk kız arkadaşı olduğum için 'ya benim için daha iyi biri varsa? Daha önce hiç kimseyle çıkmadığıma göre ne istediğimi nasıl bilebilirim?' ve çeşitli ilgili sorular.

Ona bir şeyleri bitirmek isteyip istemediğini sordum, ama sürekli ""Bilmiyorum, bir parçam kalmak istiyor ve bir parçam bilmiyor"" diyor (ki bu onun bir parçamın ayrılmak istediği anlamına geliyor sanırım) . Biraz daha kurcalayınca, bazen çok benzediğimizi hissettiğini ve hiçbirimizin diğerini dışarı çıkıp bir şeyler yapmaya zorlamadığını söyledi... Ama bu benim gözümde doğru değil. Son 2 aydır dışarı çıkıp bir şeyler yapmaktan dolayı boş bir hafta sonu geçiremedik. Ayrıca bölgeye yeni taşındım ve ilk işime başladım, bu yüzden işleri düzene sokmakla meşguldüm (ama güven bana, dışarı çıkıp bir şeyler yapmayı çok isterim).

Sorum şu: Onun için neyin en iyi olduğunu anlamasına nasıl yardımcı olabilirim? Ayrılıp ona yer vermeli miyim?"
"Bu (Gelecekteki) Boşanmanın Benzersiz Özellikleri:
 - Annemin 18 yaş altı 1 çocuğu var.
 - Babamın eğitim için para ödediği bir büyük kardeşim var.
 - ""Özel ihtiyaçlarım"" var. (BirÇOK sağlık sorunu nedeniyle fiziksel engelliyim).
 - 1 yıldır bize daire parası veren var.
 - Babam duygusal olarak tacizde bulundu/ediyor, özellikle anneme karşı
 - Birkaç yıl önce anneme fiziksel olarak saldırmaktan 1 veya 2 kez hapse girdi.

Boşanma sürecine başlamadan önce benim/annemin bilmesi gereken bir şey var mı?

- - - Bütün bu velayet işi nasıl işliyor? Babam her zaman ortalıkta olmadığı için benim velayetimi alacağını sanmıyorum. Bütün gün ""işe"" gitti. Evdeyken bile odasında ya da motosikletiyle gidiyor. Bir tekerlekli sandalye minibüsüne ihtiyacım olduğunu ve annemin arabasının kullan-at olduğunu bildiği için bir motosiklet ve kendi arabası satın aldı. Onu en büyük kız kardeşimden daha genç biriyle aldattı. :/ Yani hakimin velayeti babam gibi birine vereceğini pek sanmıyorum. Özel sağlık sorunumun ne olduğunu bile bilmiyor. Sanırım paranoyaklaşıyorum."
"Bu yüzden en iyi arkadaşımın benimle romantik bir ilişki kurmak istediğini öğrendim.

En büyük sorun şu ki, ikimiz de erkekiz ve ben heteroseksüelim, bu yüzden onunla bir ilişki içinde olmak istemiyorum ama yıllardır benim en iyi kardeşim ve bazı zor zamanlarda bana gerçekten yardımcı oldu.

Bunun hakkında konuştuk ve ona göre bana sırılsıklam aşık olduğu ortaya çıktı ve kafasının karışmadığına veya bir aşamadan geçmediğine ve duygularının gerçek olduğuna dair bana güvence verdi.

Ona artık onun en iyi arkadaşı olmaktan rahat olmadığımı söyledim ve o da beni kaybetmek istemediği için istemediğim halde hala benimle nasıl takılmak istediğini söyleyerek cevap verdi. Ancak sonrasında beni endişelendiren bir şey söyledi; görünüşe göre ilk tanıştığımızda, en iyi arkadaşını (şimdi benim en iyi arkadaşım olan) çaldığımı hissettiği için benden nefret etti ve önceki en iyi arkadaşlarına karşı bu tür hislere sahipti. Bu beni endişelendiriyor çünkü en iyi arkadaşlarına karşı çok sahiplenici görünüyor ve hepsini kendine saklamak istiyor.
 
ayrıca bir kadın arkadaşımızdan yatağında onunla yatıp kucaklaşmasına izin vermesini istemek gibi bir dizi ürkütücü şey yaptı. En iyi arkadaş olduğumuz birkaç yıl boyunca bana tecavüz etme konusunda da çok şaka yaptı ve ben her zaman okulumuzdaki herkesin bize gey dediği gerçeğini uydurduğunu veya böyle rahatsız edici şakalar yapmaktan hoşlandığını düşündüm.

Arkadaşlığımızın çoğu boyunca benimle yatmak istedi ve bu, yatak odalarını paylaştığım bir adam ve şimdi ben uyurken ürpertici bir şey yapmış olabileceğinden korkuyorum. Artık ona güvenemem.

Tüm bu tartışma aynı zamanda çok yakın arkadaş grubumuzu da ayırdı ve şimdi arkadaşlarımı homofobik veya yalancı olmadığıma ikna etmeye çalışmak zorunda olduğum için hangi eylemlerin yapılacağı konusunda bazı tarafsız fikirlere ihtiyacım var. Daha da kötüsü, arkadaş çevremizdeki beş kişiden sadece birinin bundan haberi olmaması."
"Eski erkek arkadaşımla ilgili tavsiye arıyorum. Taşınacağımız dairelere baktıktan bir gece sonra sarhoş bir şekilde benden ayrılmadan önce 5 buçuk yıl çıktık. Kore'de bir yıl öğretmenlik yaptık ve ilişkimizin bir buçuk yılı boyunca Güneydoğu Asya'yı gezdik. Ayrılık için herhangi bir uyarı yoktu. Uzun vadeli bağlılıktan ve taşınmaktan korktuğundan şüpheleniyorum ama bunun benimle bir gelecek görmediği için olduğunu söyledi.

Yaklaşık 2 ay ayrı kaldıktan sonra arkadaş olmaya karar verdik... bu da kısa sürede faydalı arkadaşlara dönüştü. Bu son altı aydır oluyor. Geçen ay benimle olmayı denemek isteyip istemediğini veya başka birini bulup bulmayacağını görmek için beklemesi gerektiğini bilmediğini söyledi... benimle olmanın ""kolay"" olacağını çünkü beni çok iyi tanıyor Peki. Ne olduğumuzu söylemeyi reddediyor ve ben sadece pes edip etmemem ve bir daha asla bu şekilde birlikte olmayacağımıza inanmam konusunda fikir istiyorum.

O benim en iyi arkadaşım, bu yüzden elbette bu acıtıyor, ama onun geleceğini umarak zamanımı boşa mı harcıyorum bilmiyorum. Teşekkürler"
"18 yaşımdayken evden yaklaşık 700 km uzaklıktaki üniversiteye gitmek için ailemin evinden taşındım. Birinci yılımda kız arkadaşımla tanıştım ve o zamandan beri çıkmaya başladık, HERHANGİ bir kızla olan ilişkimi son derece dindar Müslüman ailemden tamamen bir sır olarak saklamak zorunda kaldım. Asıl sorun, birlikte yaşamayı istememiz ama aileme Eylül'de evden uzakta okula dönmeme izin vermeyeceklerini söylersem eminim. Onlara sadece F--- off demememin ana nedeni okul ücretimi karşılamaları ve ailemin ne düşündüğünü gerçekten önemsiyor olmam.

Bir yılı aşkın süredir çıktığım Asyalı bir kız arkadaşım olduğunu ve birlikte yaşamak istediğimizi aileme nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Annemin benim için seçtiği bir kızla evleneceğimi düşündüklerine eminim, tıpkı kız kardeşlerimin yaptığı gibi (ve hepimiz evliliklerinin ne kadar harika olduğunu biliyoruz)."
"7 yıldır internetten tanışıyoruz, fotoğraf alışverişinde bulunuyoruz, eskiden internette çok konuşuyorduk, birbirimizi çok seviyorduk ama son 2 yılda hiç birimiz görüşmedik.

Farklı şehirlerde çalışıyoruz, 6-7 saat araç mesafesi.

Birkaç ay önce işim bana onun şehrinde 5 ay çalışma fırsatı sundu. Ayrılmadan bir hafta önce onunla temasa geçtim ve ona çıkma teklif ettim; orada olduğumu bilmiyordu. Kabul etti ve herhangi bir cinsel veya romantik konu olmadan konuşmak için 6 saat kadar kaldık.

""Randevu"" sonunda bana ne zaman döneceğimi sordu ve ""artık numaram sende var, beni istediğin zaman arayabilirsin"" dedi. Ve ona belki tekrar görüşeceğimizi söyledim ve o ""tabii ki görüşeceğiz"" dedi ve hepsi bu, o zamandan beri benimle iletişime geçmedi ve yapmalı mıyım bilmiyorum ama işleri zorlamak istemiyorum ...

Şimdi biraz kendimden: Yakın zamanda 5 yıllık bir ilişkiden çıktım ve o şehre taşınmayı planlıyorum ve aklımda bu adama sıkışıp kalmış hissediyorum, çünkü o her zaman tanıdığım gibi: akıllı, ilginç, insancıl, yakışıklı vb

Taşınma benim için profesyonel fırsatlar anlamına geliyor ama patronumun gitmeme izin vereceğinden emin değilim ve son zamanlarda bu adam için de taşınmayı düşünüyorum ama bir şeyleri sonuçlandırmaya çalıştığımda kafam çok karışıyor çünkü benden hoşlandığından emin değilim. eski bir internet arkadaşından daha fazlası"
"Başlamadan önce, daha sonra herhangi bir karışıklığa mahal vermemek için size bir kız olduğumu söylememe izin verin. Ayrıca bu, en iyi arkadaşım(ed?) olarak gördüğüm çocuk.

Yani ben ve bu çocuk 6 yıldır arkadaşız ve gerçekten çok yakınız. İkimiz de lise son sınıf öğrencisiyiz. Bana Ekim'de çıkma teklif etti ve Noel'den önce terk etti. Bana ""Üniversite için ayrıldığımızda bitecek bir ilişkinin içinde olmak istemiyorum"", ""Lise flörtüm bitti"", ""Şu anda kendime odaklanmam gerekiyor"" gibi nedenler verdi. rezil ""Sadece arkadaşlığımızı mahvetmek istemiyorum"". Bunu duymak ne kadar berbat olsa da kabul ettim. Beni ne kadar çok istediğine ama sahip olamayacağına dair mesajlar göndermeye devam etti. Bana birisiyle çıktığını söylediği düne hızlıca ilerle. Eski bir kız arkadaş. Ne? Çıkmadan önce yaptığımız gibi hâlâ takılıp konuşuyoruz."
"Başvurularda, mülakatlarda vs. her zaman dürüst oldum, bu yüzden bu sabah çok ihtiyacım olan bir iş için iş görüşmesindeyken ve gelecek planlarım sorulduğunda, doğruyu söyledim: bir yıl daha şehir ve daha sonra yüksek lisansa gideceğim ve bu yüzden 1 yıllık bir pozisyon arıyorum.

Görüşmeyi yapan kişi daha sonra görüşmeyi durdurdu ve ""dürüstlüğümü takdir ettiğini, ancak [o] [bana] karşı dürüst olması gerektiğini"" ve başka türlü işe alınabilir olmasına rağmen, gidecek birini işe almayı/eğitmeyi haklı çıkaramayacağını söyledi. yıl. Yine de iki kez, bir şey değişirse ve lisansüstü okula gitmemeye karar verip bir yıl ertelersem onunla iletişime geçmemi söyledi.

Doğru olmasına rağmen görüşmecilere bir yıllık bir pozisyon aradığımı söylememeli miyim? Yaparsam onları mahvediyormuşum gibi hissediyorum ama aynı zamanda bu geçici bir iş ve bunun dışında iyi referanslarım var, yani bu vicdani bir bakış açısı dışında gerçek bir endişe mi? Bir veya iki gün içinde onunla iletişime geçip zaman çizelgemi yeniden düşündüğümü ve doğru olmasa bile bir yıl daha şehirde kalmak istediğimi söylemeli miyim? Neredeyse bunu yapmam gerektiğini ima ediyormuş gibi hissediyorum, ama aslında durumun böyle olduğunu hayal edemiyorum."
"18 yaşındayım, yakında 19 olacağım ve her zaman bir iş yeri açma düşüncem olmuştur. Henüz belirli bir türden emin değilim, çünkü çoğunlukla hala çok gencim ve yalnızca birkaç bin tane biriktirdim.

Ama her neyse, şu anda küçük bir franchise işletmesi için çalışıyorum ve kötü yönetiliyor. Hâlâ kar elde ediyorlar ve güçlü bir müşteri tabanına sahipler, ancak karlarını ve müşteri hacimlerini artırmak için yapabilecekleri çok fazla değişiklik olduğunu fark ettim. Bu bana başarılı bir iş yürütebileceğim konusunda güven veriyor çünkü benim yapmayacağım o kadar çok hata yapıyorlar ki.

Genç yaşta iş kurma riskini alan var mı? Yalnız olmasa bile, bir partnerle vb."
"Eski sevgilim ve ben 5 yılı aşkın bir süredir çıkıyoruz. Biz en iyi arkadaştık ve birçok ortak arkadaşımız vardı. O benim ilk aşkımdı ve ardından sınıfındaki bir kızla duygusal bir ilişki yaşamaya başladı. Ayrılık aylarca sürdü ve gerçekten dağınıktı. Bir yılı aşkın süredir konuşmadık ve şimdi benimle yaşayan yeni bir erkek arkadaşım var ve her şey yolunda gidiyor.

Ortak arkadaşlarımızdan biri son on yıldır benim arkadaşım. Geçenlerde eski sevgilime ulaşmam gerektiğini, arkadaş olmamız gerektiğini ya da en azından arkadaş olmamız gerektiğini ve ondan hâlâ nefret ettiğimi düşündüğü için bana ulaşmayacağını söylüyordu (ona ayrıldığımızda bunu yaptığımı söyledim. yukarı ve bu ona söylediğim son şeylerden biriydi). Ortak arkadaş ayrıca Eylül ayında bir doğum günü partisi vermeyi düşünüyor ve eski sevgili orada olacaktı. Uzun zamandır eski sevgilime ulaşmayı düşünmemiştim ve konuşmamamız sorun değil. Ama belki de sadece arkadaşça olmak için ulaşmam gerektiğini düşünüyorum çünkü bu yetişkinler için yapılacak bir şey olurdu. Ama şimdiki erkek arkadaşımın buna üzülmesinden de korkuyorum. Bilmiyorum, sanırım bu ortak arkadaş, birlikte geçirdiğimiz onca zamandan sonra en azından birbirimizle medeni olmamanın belki de yanlış olduğunu düşündürdü. Şimdi baktığımda duygusal ilişki yaşadığı kızın hala onun en iyi arkadaşı olduğunu görebiliyorum (bunun kararımı etkilemesi gerekip gerekmediğini bilmiyorum). Gerçekten tavsiyeye ihtiyacım var."
"En iyi arkadaşım bir süredir bir köpek almak istiyor. Her zaman dış yapraklara sahipti ve son köpeği bir yıl önce öldüğü için bir tane daha almaya hazırdı.

Onunla dikkatli bir şekilde konuştuktan ve işbirliği yaptıktan sonra, bir ""Noel hediyesi"" olarak yavrusunun parasını ödemeye karar verdik. Normalde Noel için köpek yavrusu olayına karşıyım ama o bir köpek yavrusu istedi, yılın zamanı böyle çalıştı.

Benim de 3 köpeğim var, hepsi kurtarıldı, köpek satın alma sürecine pek aşina değildim. Ama aslında sonunda bir yavru değirmeni desteklediğimi bilecek kadar bilgim var.

Bu yavru bir dış yapraklar, bana 350 dolara mal oldu, bu da bir dış yapraklar köpek yavrusu için inanılmaz derecede ucuz (İşaret # 1). ""Damızlık"" köpekleri görmeme izin vermedi (İşaret # 2). Yetiştiricinin ayrıca bir organizasyonu, sözleşmesi, veteriner kaydı, sağlık sertifikası, hiçbir şeyi yoktu. Köpeği ondan almamalıydım biliyorum. Bir yavru değirmeni destekledim. Bu zavallı yavru çiş ve dışkı ile lekelendi.

Peki neden yaptım? Arkadaşıma bir husky almaya o kadar kapılmıştım ki, yine onun da bildiğini, daha iyi bir karar veremedim.

Bahsetmiyorum bile, bu adamla köpek yavrusu almak için buluştuğumda yalnızdım. Daha önce erkek arkadaşımla onunla buluşmaya gitmiştim ve iyi olduğunu çünkü halka açık bir yerde buluşacağımızı ve geçen sefer tuhaf görünmediğini söyledi. Bu sefer yalnız gittim, fazla konuşmadı ve bana bakmaya devam etti. Köpeğe para ödeyip onu aldıktan sonra bana ona sarılmamı söyledi, korktum. Aptalca biliyorum ama sinirlenmesini istemedim, biraz huysuz görünüyordu. Ne yapacağını bilmiyordum. Hiçbir şey olmadı ama kendimi o duruma soktuğum için kendimi çok aptal hissediyorum."
"Bir çeşit tavsiyeye ihtiyacım var. Eski nişanlımla paylaştığım apartman dairesinde aşağıda oturmuş ağlıyorum. Yukarıda uyuyor. Birlikte bir hayat kurduk ve gelinliğim dolapta asılı duruyor. Ortak mülklerimizi ve banka hesaplarımızı paylaşma sürecine nasıl başlayacağım hakkında hiçbir fikrim yok ve açıkçası, bir deliğe girip bir daha hiç çıkmamak istiyorum.

Bu akşama kadar gayet iyi görünen ilişkimizi kurtarmak için harcayacak ""enerjisi"" olmadığı için bitirdi.
Geçmişte tartıştık ama Eylül'den beri hiçbir sorun yaşamadık. Yakın zamanda işini kaybetti ve mali açıdan zor bir dönemden geçiyoruz ama şimdiye kadar her şey harikaydı."
"İki buçuk yıllık erkek arkadaşım, ayrılmak istediği bombayı üzerime attı.

Onu her konuda destekledim. Ehliyetini kaybetmekten işten atılmaya, kardeşinin bağımlı olduğunu öğrenmeye, çılgın bir eski sevgiliyle uğraşmaya ve daha fazlasına kadar.

Sebepleri, benim zayıf stres yönetimim yüzünden hüsrana uğraması ve ayrıca artık uzun vadeli bir ilişki istemediğine karar vermesi.

Kaygım var, bu hayatım boyunca yaşadığım bir şey. Bunun için terapiye yıllar önce gittim ve yine geçen yıl ve son zamanlarda onunla topu düşürdüğümü itiraf ettim. Son zamanlarda doktorumla bazı yeni seçenekler keşfetmek hakkında konuşuyorum, belki ilaç kullanmayı düşünüyorum. Onun durumları kaygıma veya genel stresime yardımcı olmuyor ama bunun dışında ilişki harika. Birlikte çok eğleniyoruz ve hayata ve gelecekte nereye gitmek istediğimize dair pek çok aynı görüşü paylaşıyoruz. Çok fazla ortak yönümüz var ve kişiliklerimiz birlikte harika gidiyor. Son birkaç aya kadar harika bir erkek arkadaştı. Ona işlerin biraz tek taraflı gittiğini söylediğimde, o bana çıkmak istediğini söyledi.

Geçen hafta, en iyi arkadaşıyla bazı stresli şeyler (arkadaşlığın sona ermesi gibi şeyler) yüzünden oldukça büyük bir anlaşmazlık yaşadı ve bunun üzerine iş yerinde çok fazla stres altında olduğunu söyledi. Acaba bu ani karar, stresi kötü bir şekilde idare etmesi ve durumu çözmek yerine durumumuzla ilgilenmemeye çalışması olup olmadığını merak ediyorum.

Bu haftayı yeniden düşünmesini sağlamayı başardım ve Cuma günü tekrar konuşacaktık. Açıkçası, işleri yoluna koymayı seçeceğini umuyorum ama dürüst olmak gerekirse, ikinci kez ayrılacağımı düşünüyorum.

Bu konuda konuştuğum neredeyse herkes, bana bahsetmediği başka bir kız daha olduğunu düşünüyor. Tutmamız gereken sessizliği bozup sormak istiyordum ama onu daha fazla uzaklaştırmak istemiyordum. Cumaya kadar orada kalabileceğimi de sanmıyorum.

yardım."
"dört yıllık ilişkimin başında tamamen heteroseksüel olduğumu düşündüm, kadınlardan da hoşlandığımı fark ettim ama hiçbir zaman deney yapma arzum olmadı. cinsel olarak daha deneyimli hale geldikçe, bir kızla seks yapmak istediğimi fark ettim. yaklaşık 2 yıldır aklımda olan bir şey ve bu fanteziyi bir türlü aşamadım.

erkek arkadaşım bunu biliyor ama muhtemelen arzumun ne kadar güçlü olduğunun farkında değil. Tüm hayatım boyunca bunu yapmadan yaşayabileceğimi sanmıyorum, yani yapabilirdim ama kesinlikle bir şeyleri kaçırıyormuşum gibi hissederdim. ilişkilerimin cinsel hayatından ne kadar memnun olduğumu etkilemeye başladı (hala sık sık seks yapıyoruz ve bundan zevk alıyorum, ancak bir kız olsaydı nasıl hissedeceğim konusunda kafamı karıştırıyorum).

erkek arkadaşım aslında bunu yapmamın sorun olmayacağını söyledi ve bunun ateşli olacağını düşünüyor. hatta üçlü seks teklif etti (bunu yapabileceğimden emin değilim) veya beni başka bir kızla izliyor. Ben ikinci seçeneğe daha yatkınım, ama eğer kız onu da buna dahil etmeye istekliyse, bu fikir benim için biraz sinir bozucu olsa da, bunu düşünebilirim.

öyleyse sorum şu, cinselliğinizi ilişki dışında ona zarar vermeden keşfetmeniz mümkün mü ve eğer öyleyse, benimle (bizimle) yatmayı kabul edecek, koşulsuz, muhtemelen erkek arkadaşım olacak birini nasıl bulabilirim? izlemek veya katılmak?"
"Saygıdeğer Reddit kullanıcıları, tavsiyeleriniz çok makbule geçer.

Liseden mezun olduktan sonra pilot olma umuduyla hemen Harp Okuluna gittim. Geçen yaz sakatlık komplikasyonları nedeniyle ayrılmadan önce iki yılımı tamamladım (artık hizmet edemiyorum/uçamıyorum, ancak tamamen aktifim, askeri yaşam dışında gerçek bir engelim yok, vb.). Şimdi saygın bir liberal sanat kolejinde derecemi tamamlıyorum.
 
Şu anda, büyük ve küçük konsantrasyonlarımı nereye yerleştireceğimi belirliyorum. Kurumumdaki kısıtlamalar nedeniyle 1.Anadal ve 1 yan dal, 2.Anadal ve 2 yan dal veya 3.Çift ana dal alabilirim.
  
Uluslararası İlişkiler, Ekonomi ve Bilgisayar Bilimleri Arasında (Üniversite kariyerimde, mezuniyetimi geciktirmeden bu 3 tanesinden herhangi birini yukarıdaki yapılandırmalardan birine sığdırabileceğim bir noktadayım. Hepsi beni ilgilendiriyor.), hangisini nereye koymalıyım ve neden? (örneğin: Uluslararası İlişkiler bölümü, diğer ikisinde yandal…. Ekonomi ve Bilgisayar Bilimleri çift anadal, Uluslararası İlişkileri bırakma… Bilgisayar Bilimleri anadal ile Uluslararası İlişkiler ve Bilgisayar Bilimleri yan dalları… vb.)

Kayıt için, doktora için yüksek okula gitmeyi planlıyorum. eğer yapabilirsem (yukarıdaki konulardan herhangi birinde) veya en azından bir Yüksek Lisans için (mümkünse üniversiteden hemen sonra).

Araştırmayı kendi başıma tamamladım, ancak bugünün işgücünde bana hiç BS vermeyen zeki insanlardan ""gerçek dünya"" tavsiyelerini duymak isterim."
"""Arkadaş edinmek ve ne istediğimi bilmek için sürekli ilişkilerden kurtulmak istiyorum""

bana göre: yaz boyunca ve son sömestr boyunca ldr'yiz ve onun elinde çok zaman var. bu yüzden bir ilişki içinde olmadan arkadaş edinmek istemesi saçmalık. Kendisinin beklediği herhangi biriyle arkadaş olmasını engelleyen hiçbir şey yok. Yani, bu bana ""Bekar olmak istiyorum, böylece birçok insanla flört edebilirim/takılabilirim ve hiçbir sonuç olmadan istediğimi yapabilirim. O öyle olmadığını ve sadece arkadaş edinmek istediğini söyledi. Bunun dışında benim için hiçbir anlam ifade etmiyor.
İşte yaptığı reddit dizisi. Dürüst olmak gerekirse, aynı hesabın yorum yaptığı farklı bir ileti dizisinden bahsettiği için rastladım. Yazma stilinin tanıdık olduğunu düşündüm, bu yüzden tıkladım ve evet... 1,3,2 yazıyor"
"Geçenlerde [18M] duyarsız olduğum söylendi. Bunun ne anlama geldiğini gerçekten bilmiyorum çünkü her zaman umursadığımı falan gösterdiğimi düşünüyorum. Yaklaşık 4 aydır çıktığım bu kız [18F] bana duyarsız olduğumu ve onu tanımadığımı veya tanımaya çalışmadığımı, onu nasıl güldüreceğimi bile bilmediğimi söyledi. çok kayboldum Ne yapacağımı bilmiyorum. bana yardım et? Bunun yeterli bilgi olmadığını biliyorum ama başka birçok şey/faktör var. Sadece önemli veya daha dikkate değer olanların ne olduğunu bilmiyorum."
"Sevgili Reddit, bir sorunum var.
Tamamen alakasız içerikle Facebook'tan bıktım. Bu yüzden bugün bu hesabı silmeye karar verdim. Kız arkadaşıma mümkün olan en kısa sürede iletecek kadar gururluydum. Tepkisinin 180 derece farklı olacağını düşündüm. Beni desteklemek yerine, beni dışarı çıkardı.
Bazı ek sorunlar var, 7 hafta sonra benim şehrimden başka bir ülkeye gidiyor.
Ama benim düşüncem, yetişmek için Skype, Flickr, Gtalk/Gmail vb.

Öyleyse sorum şu, bir Facebook profiline bir ikinci benlik gibi davranmak yeni bir eğilim mi? (eğer sahip değilseniz, diğer akranların hayatından kayboluyorsunuz?)"
"Tek kullanımlık çünkü reddit yapıyor... Temelde onunla iş aracılığıyla tanıştım (farklı departmanlar çok nadiren etkileşim kurarız ve farklı patronlarımız vardır) ve konuştuk ve bazı ortak noktalarımız oldu. Daha sonra ertesi gün tırmanmak isteyip istemediğini öğrenmek için ona e-posta gönderdim, bana mesaj attı ve bir buçuk hafta boyunca iki kez gittik. Üçüncü kez takılışımızda ayrıca akşam yemeği ve içecekler aldık ve onu eve bıraktığımda ona iyi geceler öpücüğü verdim. İşlerin iyi gittiğini düşündüm. Sonraki günlerde biraz mesajlaştık ve sonra Pazar gecesi (Perşembe veya Cuma günleri) planları sordum, plan olmadığını söyledi, ben de akşam yemeği yemeyi çok isterim diye mesaj attım. Ondan haber alamadım, bu yüzden Pazar öğleden sonra tekrar mesaj attım ve temelde gelemeyeceğini söyledi, ben de Pazartesi veya Salı günü bir araya gelmeye ne dersin? Geri bir şey duymadım. Bu hafta sonu izinliyim, bu yüzden onunla takılmak isterim. Tekrar denemeye değer mi? Bana geri dönüp dönmediğini görmek için beklemeli miyim? Dediğim gibi, son randevumuzdan sonra güzel mesajlar aldık, bu yüzden ne olduğu konusunda kafam karıştı. Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir."
"Dün gece, Yeni Yılı kutlamak için bir arkadaşımın evindeydim ve gece yarısı olduğunda çalacağım bir havalı korna getirmiştim. Kornayı daha önce bazı arkadaşlarımı korkutmak için kullanmıştım ve birkaç arkadaşım Smash Bros oyunlarını bitirdiklerinde şaka olarak tekrar kullanmayı planlıyordum. Maçı bitirirler bitirmez kornayı kaldırdım ve bastım. düğmeye basın. Bununla birlikte, cırtlak ses ile karşılanmak yerine, memeden büyük bir PFFFFFT çıktı. Kutuda kullanılan gazın büyük bir kısmı daha sonra kutu ile gerçek korna arasındaki kenarlardan çıktı ve bu da elime doğru püskürtüldü. ""OH, BOK!"" diye bağırdım. ve artık donan elimi yıkamak ve kimyasallardan kurtulmak için banyoya koştum."
"Oral derken, benim onu ​​aşağılamamı kastediyorum, beni bir kez bile aşağılamadı, her zaman ""bir dahaki sefere"" diyor ve açıkçası ben de bir tane beklemiyorum çünkü ona düşmeyi seviyorum ve bu benim için yeterince iyi .

Bu yüzden, onu her aşağıladığımda, bana bundan ne kadar zevk aldığını ayrıntılı bir şekilde anlatıyor. Oral yapmayı SEVİYOR ve ben onu 10 seferden 8'ine çıkarabiliyorum ve bu ikimizi de son derece memnun hissettiriyor.

Küçük bir sorun, her zaman onu başlatan benim olmam. Hiç sormadı ve hep ben. Utangaç olduğunu düşündüm, bu yüzden lanet olsun, onu seviyorum, o seviyor, o zaman başlatacağım.

Bununla birlikte, son zamanlarda, oral tedaviyi tabiri caizse bir ""ödül"" olarak değerlendirdiğini düşünmeme neden olan bu eğilimi keşfettim. Zaman bizim tarafımızda olmadığı için genellikle sözlü konuşmadan önce ileri düzeyde planlar yaparız ve birlikte daha fazla zamanımız olduğunu bildiğim günlerde sormayı severim. Ancak, ne zaman onunla bir anlaşmazlığa düşsem, kusura bakma, sözlü iptal oluyor. Ne zaman bana kızsa, sözlü değil. Benden memnun olmadığında, tahmin et ne oldu, bütün hafta için sözlü planlar iptal oldu!

Gerçekten sinirlerimi bozmaya başlıyor çünkü sanki onu aşağılamama izin vermek benim için bir iyilikmiş gibi. Onunla bunun hakkında konuşmaya çalıştım ama savunmaya geçti ve onu sevdiğini iddia etti ve beni onu suçlamakla suçladı. Sohbetin sonunda ""Beni bununla suçladığına inanamıyorum, bu hafta oral yapmayalım"" dedi. Bunu nasıl yapmam gerektiğine dair bir fikriniz var mı redditörler?"
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 3 yıldır birlikteyiz ve birlikte bir çocuğumuz var. İki yıldır iki kutbu için yardım alması için yalvarıyorum. Eskiden fizikseldi ama artık değil.

Tartıştığımızda çok hararetli bir hal alıyor ve sonunda bağırıp çağırıyor ve ben tartışmanın çoğunu ona sesini alçaltması için yalvararak geçiriyorum.

Tüm mali durumlarımızla ilgileniyorum ve kira ödüyorum, çalışmadığı ve iki yıldan fazla bir süredir 3 aydan fazla bir süredir bir işte çalışmadığı için işler para açısından çok sıkı.

Fiziksel hale gelebileceği göründüğünde dışarı çıkmasını söylüyorum ve o bunu reddediyor. Sonra rastgele tartışmalarda gerçekten fırtına gibi esiyor ama bir şeyi kırmak ya da banka kartımla ayrılmak ya da onunla sahip olduğum tek eğlence biçimini almak için değil.

İşte burada karşılıklı bağımlılık devreye giriyor. Geri gelmesi için yalvarıyorum, bir parçam onsuz yaşayamayacağımı ve ona ve diğer tüm saçmalıklara ihtiyacım olduğunu hissediyor. Böyle hissetmek kendimden tiksinmeme neden oluyor.

Beni üzen şeyleri ona getirdiğim için ona kızdığımı ve ona kızdığımı söylüyor. Ona bir ev hayvanı gibi davrandığımı çünkü fizikselleşmenin eşiğine geldiğinde dışarı çıkmasını söylüyorum. Büyük kutbuyla mücadelesinde onu desteklemediğim için ilişkiden dışlandığımı (zihinsel sorunlarını çözecek donanıma sahip değilim, bu yüzden yardım alması için yalvarıyorum).

Bu ilişki 3 yıldır omuzlarımda olduktan sonra özgüvenim o kadar boktan ki. Bu birlikte bağımlılık duygularını nasıl sıralarım? Böylece geri gelmesi için yalvaran bir zavallı olmayayım.

Bitirmek için zor bir ilişki yaşayan başka biri var mı? İşleri nasıl sonlandırdınız ve büyük değişimle nasıl başa çıktınız?"
"Bir at ahırında çalışıyorum ve serçeler tam anlamıyla bir veba. Kuşlardan kurtulmamıza yardımcı olduğu ve tüylü boklarla ilgili stresi biraz atmamıza izin verdiği için, bir BB silahı aldığımızda birçoğunu devirmeyi başardık.

Yani atlara bindik ve biz (patronum, kızı ve iş arkadaşım) her zamanki gibi oturup saçmalıyoruz. Bu küçük serçenin zayıf bir şekilde duvara doğru uçtuğunu ve canı pahasına duvara tutunduğunu görüyorum. Bu yüzden, bir fırsat görünce koltuğumdan fırladım ve gidip bu küçük şeyi getirdim. Duvara uzanıp avucumun içine alıyorum ve bir anne kuş beni bombalamaya çalışıyor ama kuşu alıyorum ve bir tane yakaladığım için heyecanlanıp patronun çocuğuna gösteriyorum.

O tatlı bir kız ve 'yavru' kuşun üzerinden geçiyor ve kafasını falan okşuyor. Pekala, bu kuşu serbest bırakmanın zamanı geldi, gürültücü annesiyle çatı mertebesine uçabilsin. Çocukla kapalı arenaya gidin, ellerimi açıyorum ve küçük kuş havalanıyor ve biraz yükselmeye çalışıyor. Ve sonra siktir et.

İş arkadaşının yavrusu (sanırım 8 aylık) çırpınan şeyi görür ve peşinden havalanır, zıplar ve kuşu yakalar. Yavrunun çeneleri üzerine kapanırken gıcırdadı.

Yanımda duran küçük kız elleriyle ağzını kapatarak nefesini tuttu. Patron ve iş arkadaşı midemi bulandırmaya başladı ama ben kendimi çok kötü hissettim."
"Merhaba! 25 yaşındayım ve bekarım. Bir kıza çıkma teklif etme konusunda bana biraz tavsiye vererek yardım edip edemeyeceğinizi merak ediyordum. Bu [F23] Elizabeth (takma ad) ile geçen yıl üniversitede o ve ben birlikte bir yıllık bir programdayken tanıştım - bundan önce hiç tanışmadık. Bir yılın daha iyi bir bölümünü yakın çevrede, ortak arkadaşlar edinerek ve takılarak geçirdik. Onu gördüğüm andan itibaren ilgimi çekti - akıllı ve güzeldi. Ne yazık ki, ona asla çıkma teklif edemedim. Bir yanım, onunla her gün konuşmadığım için ilgilenmediğini söyleyip duruyordu, ne zaman ortak arkadaşlarla ara sıra bir araya gelsek, küçük bir sohbet olurdu. Geçen Aralık 2014'ten bu yana programın sona ermesiyle, onu aklımdan hiç çıkaramadım. Onu Facebook'ta ve cep telefonu numarasını biliyorum ama ona hiç mesaj atmadım. Ona gerçekten çıkma teklif etmek istiyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum. Ayrıca benden farklı bir şehirde yaşıyor (~45 dakika uzaklıkta). Ne yapmalıyım? Yardımınız için çok minnettarım."
"Kız arkadaşım ve ben 3 aydan biraz fazla bir süredir çıkıyoruz ve doğum günü yaklaşıyor. Onun için özel bir şey yapmak istiyorum. Ona hediye olarak ne alacağına/yapacağına karar vermek büyük bir mücadele oldu çünkü kelimenin tam anlamıyla HİÇBİR ŞEY istemiyor. O çok hayırsever bir insan ve her zaman gönüllülük ve bağış yapmayı düşünüyor. İlk başta onun seçeceği bir hayır kurumuna/kuruluşa bağışta bulunmayı düşünüyordum ama bunun yerine (veya belki bağışla birlikte) bir şeyler yapmak istediğime karar verdim. Arkadaşımın sahip olduğu bir 3B yazıcıya erişimim var, bu yüzden onu kullanarak bir şeyler yapmayı düşünüyordum. Ancak birkaç sorun var, bu yüzden siz redditörlere ricada bulunuyorum!

1) Sanatsal yeteneklerim yok ve grafiksel olarak hiçbir şey tasarlayamam. Bu nedenle zaten var olan bir şey olmalı (örneğin,thingiverse.com'daki şeyler) (Ya da siz harika redditörlerden biri beni harikanın ötesinde bir şey yapabilirse!)

2) Düşünceli ve biraz sevimsiz olmasını istiyorum ama onun hayırsever, hoş, zeki özelliklerine uygun bir şey.

3) Karar verdiğim nesneyi yapmak ve boyamak için yaklaşık 20 günüm var.

İşte şeyverse.com'da gördüğüm ve gözüme çarpan birkaç fikir:
[Kalp ve Anahtar](

[Güzel Bileklik](

[Bükümlü Bileklik](

Bunun için iyi bir alt dizin aradım ve bunun biraz düşündürücü bir soru olduğunu hissediyorum, bu yüzden neden buraya gönderdim."
"Bunların hepsi yaklaşık üç yıl önce ablam bana iPhone 3GS'sini verdiğinde oldu çünkü o bir iPhone 4'e geçiyordu. beraberinde gelen özellikler. O gecenin ilerleyen saatlerinde ana uygulamalara bakmaya başladığımda, Apple'ın bloatware'ine dalmaya başladım. Pasaport, gazete bayii, oyun merkezi ve tabii ki Sesli Notlar gibi uygulamalar.

Dinleyeceklerime hazırlıklı değildim. İlk birkaç not, kız kardeşimin (zayıf bir şekilde) şarkı söylemesi veya hayat hakkında ""düşündürücü"" sözler söylemesiydi. Ama sonuncusu farklıydı. Daha aptalca şeyler beklerken dinledim ve şok edici bir şey duydum. Kız kardeşimin erkek arkadaşı (şimdi eski) onunla konuşuyor ve ona GERÇEKTEN cinsel şeyler söylüyordu ve öpüştüklerini duyabiliyordunuz. Aniden, farklı bir lanet sesi duyulduğunda inlemeye başlar. Bu tam bir dakika sürdü (evet etkileyici zaman tomurcuk) ve sonrasında inanılmaz derecede rahatsız oldum. Ona bir daha asla eskisi gibi bakmayacağım.

Belki bir dahaki sefere abla bir telefon vermeden önce **her şeyi** sildiğinden emin olursun."
"Görünüşe göre ben tekrarlayan bir problemim var. Köpeğim (önceki sorunu ayak bileği ısırması olan) 2 veya 3 yaşında bir laboratuvar/basset hound melezidir. Bir barınaktan evlat edinildi ve bazı ayrılık kaygısı sorunları var (bizim uğraştığımız) ve genellikle çok çok muhtaç.

Son haftalarda karşılaştığım sorun şu: Yatak odasında uyuyor, ASLA benden farklı bir odada, yatağın yanındaki sandığında olmayacak. (Kapalı değil; tam da burada uyumayı seviyor.) Dışarısı biraz aydınlanır aydınlanmaz, yatağın etrafında volta atmaya ve durmadan sızlanmaya başlıyor.

İlk başta onu görmezden gelip sakinleşmesini bekledim ve sonra ona biraz ilgi gösterdim (elimde herhangi bir ikram yoktu, ancak belki birazını komodinin üzerinde tutmak kötü bir plan değildir). Bu yöntemin sorunu, aslında asla yerleşmemesidir. Tamamen havlamaya ve ulumaya başladığı noktaya ulaşana kadar sesi giderek daha da yükseliyor.

Bu konuda endişeliyim çünkü nihayet kalktığımda (yapmaktan başka seçeneğim olmadığı için), muhtemelen ona sızlanmanın ve havlamanın birini yataktan kaldırmanın yolu olduğunu söylüyorum. Birisi kalktığında hemen sakinleştiği için dışarı çıkmak zorunda olmadığını biliyorum.

Bunun nedeni ve nasıl düzeltileceği konusunda bir kayıp yaşıyorum. Herhangi bir içgörü çok takdir edilecektir!"
"Kış Tatili için üniversiteden eve arabayla gitmek için, araba paylaşımı listeleri için belirlenmiş yerel bir kampüs ilan panosuna danıştım.
Ülkeyi dolaşmaya karar veren (kendi deyimiyle) bir ""özgür ruh"" ile arabaya bindim.

Bir haftadan fazla bir süredir Los Angeles'ta evdeyim ve o lanet olası Vanagon'unu her gün evimin önüne park etti. Onu yoluna göndermek için beyhude bir çabayla dün ona benzin için 100,00 dolar verdim. Bunun yerine, bir parça ot aldı ve bütün gün kaldırımımda oturup onu içti.

Ailem şüpheleniyor, olması gerektiği gibi ama hiçbirimiz ne yapacağımızı bilmiyoruz. Gerçekten onun için üzülüyorum ve evimde duş almasına izin verdim, lanet olası şampuanımı çaldığını öğrendiğimde anında pişman oldum.

Ben bunu yazarken, minibüsünün karyolasından lanet olası pencereme bakıyor. Onun aylaklığından habersizmiş gibi davranıyorum ama yine de bu benim için doğası gereği sıkıntılı.

Dün gece gerçekten sıçtığım yer. O kadar stres altındaydım ki 15 shot içtim ve misafirhanemde yattım. Benim girdiğimi gördü ve benimle yatağa girdi. İçinde bulunduğu kötü duruma ve sarhoş sersemliğine sempati duyduğum için onu kovmadım ve sonuç olarak, ona aşık olduğumu düşünüyor ve bütün gün lanet olası sokağımda oyalanıyor."
"Her şeyden önce, bu elbette bugün değildi, birkaç ay önceydi. Bu yüzden sadece 2 saat olduğu için her gün sınıfa çok yüksek giderdim. Genellikle, otobüse yetişmek için ayrılmadan hemen önce birkaç nargile çekerdim, böylece otobüse bindiğimi hissedebilir ve tüm sınıfı çok yüksek harcayabilirdim. Bu özel günde, giyinmeden önce o vuruşları yaptım ve sonra otobüsü kaçıracağımı fark ettim ve o kadar çabuk giyindim ve ayrıldım. Otobüsteyken, otobüsteki diğer yabancılardan tuhaf bakışlar ve bakışlar aldığımı fark ettim. Muhtemelen fark etmeden tuhaf davrandığım veya sadece paranoyak olduğum için yazdım. Sonunda otobüsten indim ve sınıfa doğru yürümeye başladım, dehşet içinde aşağı baktım ve kotumun fermuarını açıp dantelli pembe iç çamaşırımla mükemmel bir şekilde fark edildiğini gördüm. Söylemeye gerek yok, o zamandan beri giyinmeden önce hiç kafayı bulmadım ve fermuarının kapalı olduğundan emin olmak için saplantılı bir şekilde fermuarımı kontrol ettim."
"Tamam, 33 yaşındaki bu kadınla birkaç ay önce tanıştım. Gerçekten çok iyi anlaştık ve birbirimizi epeyce gördük. Bence ikimizin de hayatımızda biraz şefkate ihtiyacı vardı.

Gideceğimiz bu şeyin geleceği gündeme geldi. Hiç bir ilişkim olmadı ve bu kadar dahil olduğum ilk kişi o. Uzun zamandır yerleşmek ya da çocuk sahibi olmak istemediğimi açıkladım. Kendini bununla iyi olduğuna ikna etti. Ama ne kadar uzun süre birlikte kalırsak kalalım ona çocuk verecek kişinin ben olmayacağımı biliyorum ve onun böyle bir bağlılık için giderek daha fazla talepte bulunacağını da biliyorum.

Artık birbirimizi görmeye değip değmeyeceğini tartışıyorduk. İkimiz de birlikte gerçekten iyi vakit geçiriyoruz (harika seks, harika sohbetler, bolca heyecan) ve hiçbirimiz bunun durmasını istemiyoruz ama bu ilişki aslında hiçbir yere gitmiyor. Her şeyin buna ne kadar süre tahammül edebileceğine bağlı olduğunu söyledim.

Soru şu ki, ikiniz de hiçbir yere varamayacağını bildiğiniz halde biriyle tatmin edici kısa vadeli bir ilişkiniz oldu mu? Ayrılık acısı yaşamaya değer miydi? Cadılar Bayramı ve şenlik ateşi gecesi ve Noel geliyor ve yalnız geçirmek için harika bir zaman gibi görünmüyor (gerçi ikimizin de bolca arkadaşı/ailesi var).

Benim düşüncem, önümüzdeki birkaç ay boyunca birlikte olabildiğince çok eğlenmek ve sonra dostane bir şekilde iptal etmekti. Tek sorun, birbirimizi görmeyi bırakmanın daha da acı verici olmasını istemiyorum. Elbette birkaç ay daha olması durumu şimdi olduğundan daha kötü yapmaz?"
"Herkese selam,

Bu yüzden tamamen bu kızdan hoşlanıyordum ama sonunda fışkırıyor. ""Ayrıldığımızdan"" beri her şeyi hemen hemen inkar ediyordum ama sonunda şimdi bana yetişiyor çünkü artık başka biriyle görüşüyor. Arkadaşlarım ve ailem hala o benim kız arkadaşımmış gibi konuşuyor. Bu kadar uzun süre bir kenara itmenin sağlıklı olmadığını biliyorum ama müzikle yüzleşmem gerekiyor.

Ailem temelde ona ailem gibi davrandı çünkü onu çok seviyorlardı. Başka birinin böyle bir deneyimi olup olmadığını merak ediyorum?

Bilmiyorum belki de sadece biraz hava atıyorum. Bu berbat."
"1 (720) 539-6698 numaralı telefondan neredeyse her hafta aranıyorum. Numaranın kredi kartı dolandırıcılığı olduğunu düşünüyorum. Otomatik mesaj, bunun kart sahibi hizmetleri olduğunu ve kredi kartınızın faiz oranını düşürebileceğini söylüyor. ""Bir temsilciyle konuşmak"" için 1'e bastım. Kişi telefonu açtığında, hangi şirkette çalıştığını ve ben Ulusal Arama Yapma Sicilindeyken neden beni aramaya devam ettiklerini sordum ve telefonu kapattı. Geri aradım ve ""Mike(?)'a ait posta kutusu dolu"" diyen doğrudan sesli mesaja yönlendirildi. Sinir bozucu telefon pazarlamacılarından daha fazlası olduklarından neredeyse eminim, insanların finansal bilgilerini çalmaya çalışıyorlar.

[Ulusal Do Not Call Registry] ile zaten bir şikayette bulundum, ancak bu pisliğin insanları dolandırmaya çalıştığı gerçeği hakkında herhangi bir şey yapabileceklerine dair inancım yok. Görünüşe göre telepazarlamacılar hakkında her şeyden daha çok endişeleniyorlar. Aptal telefon pazarlamacıları olsaydı bu kadar sinirlenmezdim, ama muhtemelen orada dolandırılan fakir insanlar olduğu için kızgınım. Bu pislik aylardır arıyor ama ben sadece kapatıyorum. Bugün yaşadım.

Bu pisliğin adaleti görmesini sağlamak için başka ne yapabilirim?"
"Ben ve SO'm yaklaşık altı aydır çıkıyoruz, ancak birbirimizi uzun zamandır tanıyoruz. Her şey mükemmel gidiyor, daha iyi bir kızla hiç tanışmadım ve daha mutlu olamazdım. Gelecek yıl 18 yaşına geldiğinde birlikte taşınmayı planlıyoruz çünkü ben taşınacağım ve o lise son sınıf öğrencisi (toplum kolejine çift kayıtlı) ve ailesi zaten liseden sonra ona destek olmayacak. (ebeveynleri çok katıdır ve pek bir şey yapmasına izin vermezler, yani tek başına randevulara çıkar veya yatıya kalır).

Ancak, son zamanlarda 8 saat uzaklıktaki bir üniversite için bir numaralı tercihim arasına kabul edildim ve gidip uzaklaşsam mı yoksa geride mi kalsam emin değilim. AA'mı almak için çok fazla para harcamak zorunda kalmamak ve SO'mla kalabilmek gibi etrafta dolanmanın kesin artıları var, ancak gelecekte kararımdan pişman olmak istemiyorum. Kolej deneyimi, uzaklaşmaya ve para biriktirmemeye ve SO'mla birlikte olmaya değer mi? Öte yandan, gidip para biriktirmediğim ve SO'mla birlikte olduğum için pişman olacak mıyım ???"
"Bu kızı yaklaşık bir yıldır tanıyorum ve ondan hoşlandığıma eminim ve onun da benden hoşlandığından neredeyse eminim. Beni sevdiğine ikna etmek için her türlü şeyi yaptı.

Birkaç hafta önce birlikte yemek yedik (sadece ikimiz), bir sohbette bundan bahsettiğim anda daha da alevlendi ve geçen hafta bir partide beni boynumdan ve yanağımdan öptü. Beni kıskandırmak için bazı girişimler olmuş gibi görünüyor. Arkadaşlarım ondan bahsetti ve başka bir arkadaşım bir ilişkiye girmek üzereydi, oysa açıkça durum böyle değildi, ikisinin de gerçekten ilgilenmediği açıktı. Benden benzer bir bağlamda bahsedildiğinde utançtan neredeyse ölüyordu (birkaç dakika koltuklarının altına saklandı ve kıpkırmızı kesildi). Birbirimize hayatımızın çok derin ve acı verici kısımlarını da anlattık ve bu konuda bana çok iyi davrandı ve her zaman yanımda olacağını söyledi.

Ancak, doğru şekilde yanıt vermediğimi düşünüyorum. Beni öptüğünde sarhoştum ve oldukça şok olmuştum, bu yüzden onu gerçekten istediğim gibi öpmedim. Ayrıca birkaç ay önce bir GF istemediğimi söyledim, istediğimde ama sosyal olarak çok yüksek olduğunu düşündüm ve daha sonra bana çok benzer nedenlerle bir BF istemediğini söyledi. Ayrıca bugün kesintiye uğradım, bu yüzden ona istediğim gibi çıkma teklif etme şansım olmadı. Görünüşe göre bu hafta oldukça morali bozuk ve onunla sadece iki kez konuştum. Bana onun hakkında bazı üzücü şeyler anlattı ve ben ona öyle çok sarılmak istedim ki, ama sarılsaydım, başkaları bana gülerdi diye düşünüyorum.

Gerçekten ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yok ve onu en azından Pazartesi gününe kadar bir daha görmeyeceğim. Bu gerçekten kişisel olmadığı için ona mesajla çıkma teklif etmek istemiyorum. Fikirler?"
"Kız arkadaşım ve ben yaklaşık bir yıl önce çıkmaya başladık. İkimizin de geçici olarak ex-pat olduğumuz yabancı bir şehirde tanıştık. Yaklaşık 5 ay sonra ABD'ye geri döndüm, 8'den sonra geri döndü. Uzun mesafe güçlüydük ama ikimiz de döndüğümüzde aynı değildi. Saatlerce ayrıydık ama hafta sonları birbirimize seyahat ederdik.

Sorun şuydu ki artık ortak hiçbir şeyimiz kalmamıştı, ortak arkadaşlarımız yoktu ve zararsız şeyler hakkında kavga çıkarmaya başladı.

Birkaç gün önce doruğa çıktı, bu yüzden birkaç gün ara verdik. Dün gece konuştuğumuzda ikimiz de bittiğini kabul ettik. Bir zamanlar her şeyin ne kadar güzel olduğundan, tanıştığımıza ne kadar mutlu olduğumuzdan ve bittiğini görmenin ne kadar üzücü olduğundan bahsettik. Bir gelecek olasılığından söz edilmiyordu.

Sonra bana beni ne kadar özlediğini, beni ne kadar görmek istediğini vb. Özel bir şey olduğumuzu bildiğini söyleyerek yaklaşık bir saat devam etti. Kendisine buluşma teklif ettiğimde, ""Hayır, tekrar bir araya gelmek istemiyorum. Kendimi bulmam gerekiyor. Bir ay sonra görüşelim"" dedi.

Ona duygularımı askıya alamayacağımı ve belki de bunu yapmamamız gerektiğini söyledim. O soğukkanlılıkla ""Tamam"" dedi...Ve o kadar. Sırf onu kesmek için bir ilişki olasılığını oluşturmak için neden arasın?

Buradan itibaren NC. Canım yanıyor."
"Dün gece bar atış havuzundaydım, kırklı yaşlarının sonlarında veya ellilerinin başındaki Latin Amerikalı bir adam, elimi sıkarak ve yanağımdan öperek yaptığım bir çekim için bana iltifat etti. Yeni bir bilardo oyuncusu ve birkaç içki derin olarak, bunu nazik bir jest olarak gördüm, teşekkür ettim ve oyunuma devam ettim.

Akşamın ilerleyen saatlerinde tek kişilik banyonun açılmasını beklerken yanıma yaklaştı. Beni öpmeye çalıştı, ona kibarca ilgilenmediğimi söyledim ve garip bir duruma dönüşmekten kaçınmak için banyo kapısı açılıncaya kadar sohbet ettim. Banyodan çıktıktan sonra hala koridordaydı, bana güzelim dedi ve ben de ""Çok tatlı. İyi geceler"" gibi bir şeyler söyledim ve arkadaşlarımla buluşmak için geri döndüm.

Gece boyunca, bu adamla banyonun dışındakine benzer 3 etkileşim daha oldu. Son seferden sonra ipucunu anlamadığı ve beni son derece rahatsız ettiği için bardan ayrılmaya karar verdim.

Bunun bana kaç kez olduğunu açıklayamam. 20'li yaşlarımın başında nispeten çekici bir kızım ve ""orospu"" değilim. Başka bir deyişle, bir erkeğe kaba bir şekilde ilgilenmediğimi söylemekten hoşlanmıyorum ve bunu yapmam gerektiğini de düşünmüyorum. Kibarca ilgilenmediğimi belirtmem yeterli olur diye düşünüyorum ve o kadar.

bu yüzden erkeklerin bunu kadınlara neden yapma eğiliminde olduğunu gerçekten bilmek isterim? ve bir erkeği nazikçe geri çevirmem ve tekrar eden, sınırda taciz etme, ""alınma"" girişimleri yaşamamam mümkün mü?"
"Geçen mayıs ayında (yaklaşık 8-9 ay önce) 2,5 yıllık eski sevgilimden ayrıldım ve zor olsa da doğru seçimi yaptığımı hissettim - başka kadınlarla çıkmam/deneyimlemem gerekiyordu, çok bayat olduğumuz şeyler ( gerçekten sessiz ve hareketsiz olabilir). Yaklaşık 3 ay önce konuşmayı tamamen bıraktık.

Bundan sonra kendimi çok daha iyi hissettim, gerçekten mutluydum ve hatta son zamanlarda gerçekten hoşlandığım bir kızla çıkmaya başladım. Ancak, artık bu yeni kızla çıkmaya başladığımdan beri, eski sevgilim hakkında çok şey düşünmeye başladım. Kendimi ikisini karşılaştırırken buluyorum ve bu eski ilişkimi özlüyor/eski ilişkimi romantikleştiriyor. Bu duyguların neden su yüzüne çıktığına dair hiçbir fikrim yok ve beni rahatsız ediyorlar. Onları nasıl durdurabilirim?"
"Tamam, bu birkaç gün önce oldu ama yine de buradaki çoğu gönderi bugünden geliyor.

Bu yüzden, manuel bir arabada öğrenen öğrenci bir sürücüyüm, şimdi tahmin edebileceğiniz gibi, yokuşlardan kaçınmak için her şeyi yapacağım noktaya kadar nefret ediyorum. Şimdi siktir et, gözümde neredeyse dikey olan belirli bir tepeye geliyordum, turuncuya döndüğünde ışıktan yaklaşık 30 metre uzaktaydım, bu yüzden doğal olarak paniğe kapılmaya ve hızlanmaya başladım. Tesadüfen bu yokuşta dönüş yapan ve YARISINI ŞERİDİNDE YARISINI BENİM ŞERİDİMİZDE durduran o sik kafalı sürücülerden biri oldu!! İşte orada, bu adama doğru gelen gaz pedalına basıyordum, babam diğer sürücüden sapıp kırmızı ışıkta geçmek üzereyken beni izlemeden önce üç kez durmamı söyledi. Keşke burada bitseydi ama hayır, kırmızı ışık yandığı için diğer arabalar gidebilirdi, burası babamın gerçekten kızdığı yer! Sadece sik sürücüsünden kaçmak için bir yöne sapmadım, aynı zamanda başka bir arabadan ters yöne saptım.

Babam bana kesinlikle çok kızmıştı. Bana arabayı kenara çektirdi ve sürücüleri değiştirdi, ardından eve giden yolun geri kalanında bana bağırmaya başladı. Açıkçası beni pencereden atacağını düşündüm."
"Bir yedeğim olmadan işimi bırakarak her şeyi batırdım. Öncelikle, yakında ayrılacağımı bile bile çalışmanın biraz etik dışı olduğunu hissettim. Satış bölümündeyim, bu nedenle çalışanların yatırım getirisi, diğer sektörlerde tipik olandan biraz daha fazla.
Kelimenin tam anlamıyla son kalan kişi bendim. Patronlarım, mühendislerim ve iş arkadaşlarım ben başlar başlamaz işi bıraktılar. Şirkette bir yıldan az bir süre çalıştım ve boktan bir şirkette zaman kaybetmek istemedim. Pozisyon alma konusunda kesinlikle yanıltıldım.
Birlikte çalıştığım birçok kişi, şirketlerinde başarılı olabileceğime dair bana %100 güvence verdi, ancak hiçbiri bunu başaramadı. Bu yüzden bu durumdayım.
Herhangi bir işsizlik için uygun değil.
Yani .. soruya:
Teksas'ta, özellikle Austin'de olanlar için, yeni bir iş bulana kadar kirayı / faturaları ödemek için (dilenmek dışında) nasıl / nereden yardım alabilirim.
Tahliye edilmeme yaklaşık bir hafta uzaktayım (bildirim değil, polislerin sizi kovduğu türden) ve bankada kelimenin tam anlamıyla eksi 60 dolarım var.
Satacak gerçekten değerli hiçbir şeyim yok ve durumumun geçici olmasını bekliyorum."
"Dün gece bir iş arkadaşım, onun erkek arkadaşı ve kuzeniyle bir bara gittim. Gece iyi başladı, ben ve kuzenle sohbet edip oldukça iyi anlaşıyoruz. Sonra 'eski sevgilisi' (bir süre konuştular ama ona ciddi bir şey aramadığını söyledi) ortaya çıktı ve bir süre birbirleriyle konuşarak geçirdiler. Sonunda ayrıldı ve onu bir süre görmezden geldim (yani, hadi benden eski sevgilisi için dışladı). Bildiğim bir sonraki şey, elimi tutuyor ve barın dışında tek başımıza sevişiyoruz (""Eski benden nefret ediyorum, sadece seninle sevişeceğim"" tipi bir şey olduğunu varsaydım, ama o çok tatlı ve ben birkaç içki içtim. içimde bu yüzden onunla gittim).

Öpüşme bittikten sonra eski sevgilisinden bahsettim ve bolca özür diledi ve onun orada olacağı hakkında hiçbir fikri olmadığını ve henüz onun yanında nasıl davranacağından emin olmadığını söyledi. Aralarındaki şeyin tamamen bittiğini söyledi. İkimizin de nasıl gerçek bir ilişki aradığından bahsediyoruz ve kesinlikle birbirimizi daha fazla tanımakla ilgileniyoruz. Numaraları değiştiriyoruz ve bugün birbirimizi görmek için planlar yapıyoruz, ancak hiçbir şey somut olarak belirlenmedi. İş arkadaşım bugün bana onun hakkında ne düşündüğümü sordu, çok havalı olduğunu söyledim ve benim hakkımda bir şey söyleyip söylemediğini sordum, görünüşe göre ""iyi öpüşüyorum"".

Bu yüzden onu bu öğleden sonra aradım ve takılmak için bir zaman sordum, bir arkadaşıyla öğle yemeğine gideceğini ve daha sonra iletişime geçeceğini ve bana iyi bir zaman bildireceğini söyledi (zaten akşam geç saatlere kadar işteydim). Birkaç saat sonra bana mesaj attı ve bir arkadaşıyla planları olduğunu unuttuğunu ve o zaman birlikte olmak istiyorsak yarın müsait olduğunu söyledi. Şimdi flört etmekten ve genel olarak karşı cinsten oldukça yoruldum, bu yüzden onun ""önceki planlarından"" hemen şüphe duydum. Dünyadaki en kendine güvenen insan olmadığımdan bahsetmiyorum bile, bu yüzden hemen beni ektiğini varsayıyorum.

Bir şeyleri fazla mı düşünüyorum? Haklı endişelerim var mı? Bu kızla kesinlikle ilgileniyorum ve işlerin yürümesini istiyorum ama zamanımı da boşa harcamak istemiyorum."
"Bu kızla bir arkadaşım aracılığıyla tanıştım ve anlaştık. Bir ay kadar seks ve flört ettikten sonra Teksas'a taşındı. Kaliforniya btw'de yaşıyorum. Bu yüzden yaklaşık bir yıl boyunca seks yapmaya ve konuşmaya devam ettik. Bir gün ""Hoşçakal"" diyor. Ve söylediğim hiçbir şeye cevap vermiyor.

Bana tekrar mesaj atmadan önce bir hafta geçiyor. Artık benden hoşlanmadığını ve arkadaş olmayı bırakmak istediğini söylüyor. Bu yüzden benimle konuşmayı kesiyor.

Şimdi ondan bir hafta sonra (bugün) bana üzgün olduğunu ve gerçekten bir şeyleri bitirmek istemediğini ve ayrılmaya çalışmasının nedeninin kendini öldürmeye çalışması olduğunu söyledi. cevap vermedim Ne yapacağımı bilmiyorum. İki eyalet ötede ve biz sadece konuşabiliyoruz. Ne..ne yapacağım ben?"
"İşte başlıyoruz. Kendimi çok zorluyorum ve ilişki senaryolarında bu kadar garip olmayı gerçekten bırakmam gerekiyor.

Geçen gece küçük bir parti verdim ve birkaç arkadaşımı davet ettim ve onlar da kendi arkadaşlarından birini getirdiler. Çok tatlı kız, parti gecesinden önce birkaç kez konuştuk ve oldukça benzer görünüyoruz. Bu yüzden geleceği için oldukça heyecanlıyım. Daha önce birkaç kez takılmak için planlar yapmıştık ve takılma günümüzü değiştirmemize neden olan şeyler ortaya çıkmaya devam etti.

Pekala, gece ilerliyor ve çok fazla likör tüketiliyor. İnsanlar yatmaya hazırlanıyor ve bayılmak/uyumak için yerlerini seçiyorlar ve bazıları o ve benim yatağımda berbat bir TV şovu izliyoruz. O da benim gibi %99 çıplak ve ben donup kaldım. Tamamen dondu, hiçbir şey yapmadı, hareket etmedi, hatta hiçbir şey ima etmedi. Yatağımda çoğunlukla çıplak olan bu kızla öylece uzanıp televizyona bakıyordum.

Hiçbir şey olmadı, ama çok yakında onun evinde tekrar takılmayı planlıyoruz ve yardıma ihtiyacım var. Tekrar o kadar aptal olmamam ve baş parmağım popomda öylece oturmam gerekiyor, ama nedense kendimi süper garip olmaktan alıkoyacak hiçbir şey yapamadım ve korkarım ki bir dahaki sefere birbirimizi gördüğümüzde yine olacak.

Sanırım gerginliğimin çoğu aptalca bir şey söylemek istememekten kaynaklanıyordu, hayatım boyunca 2 LTR'deydim (toplamda yaklaşık 10 yıl) ve flört etmenin ilk aşamalarında olduğumdan bu yana kolayca 10 yıl geçti ve ben Geri zekalı bir şey söyleyeceğim/yapacağım ve bu kızı korkutup kaçıracağım diye korkuyorum.

Burası bunu gönderecek yer olup olmadığından bile emin değilim, ama daha iyi bir yer düşünemedim, işte burada. Bunu yazarken biraz sarhoşum, bu yüzden mantıklı gelmiyorsa, lütfen beni bağışlayın."
Bu yüzden her hafta toplanan bir balo salonu dansı kursuna gittim ve güzel bir dansı olan bu kızla tanıştım - en uzun süre ~~dansları çok iyi bildiği için eğitmen olduğunu düşündüm!~~
"Herkese selam, bariz sebeplerden dolayı bu bir çöplük.

İyi maaşlı bir işte, sevdiğim insanlarla çalışıyorum. En büyük dezavantajı, büyük bir metropolün karşı tarafında çalışıyorum ve işe gitmem en az bir saat sürüyor. Havanın kötü olduğu günlerde, ya da biraz geç çıkıyorum, rahatlıkla bir buçuk saat, 3 saate kadar trafikte oturdum.

Şimdi, patronumuz teknoloji konusunda oldukça bilgili (ben teknoloji endüstrisinde çalışıyorum), genç, modern ama nedense TAMAMEN uzaktan çalışmaya karşı. Bu tuhaf, çünkü hepimiz tüm gün kendi ofislerimizde bilgisayarlardan çalışıyoruz, şirket sohbeti dışında birbirimizle zar zor konuşuyoruz ve onun buna bu kadar karşı olmasının açık bir nedeni yok. Her neyse, konuyu dağıtıyorum...

Bir reklam ajansında daha yaratıcı bir pozisyon için ek bir işte (haftada yaklaşık 20 saat) çalışıyorum. Kısa bir süre önce bunun PT olmasının tek sebebinin ben gemiye gelmeden önce sözleşmeli bir geçici personele sahip olmaları ve bu sözleşmenin neredeyse bitmek üzere olması olduğunu öğrendim. Geçenlerde bana geçici sözleşme biter bitmez tam zamanlıya geçmemi istediklerini ve bunun mevcut pozisyonumdan ayrılmamı gerektireceğini söylediler.

Yeni işle ilgili ayrıntılar çok daha iyi; müşteri toplantılarımız dışında yalnızca evden çalışmak, biraz daha fazla ödeme (30/saatten 34/sa'ya, yani çok büyük bir artış değil ama yine de) telefonum, internetim ve adobe CC aboneliğim için ödeme yapıyorlar.

Öyleyse, arka plan dışında, yeni iş Mart ortasında başlayacak (geçici bir başlangıç ​​tarihi olarak ayın 14'ü planlanıyor), şirketime 2 haftadan fazla önceden haber vermem iyi olur mu? Yoksa kartlarımı olabildiğince yakın oynamalı ve onlara minimum düzeyde bildirimde bulunmalı mıyım? Dediğim gibi, bana iyi davrandılar, tamamen onların kontrolünde olan faktörlerin bir kombinasyonu, beni gerçekten başka işler aramaya itti. Şaşırtıcı bir şekilde çok esnek değiller; Kesinlikle onların yanında yapmak istiyorum, ama aynı zamanda aşırıya kaçmak ve onlara bir şekilde beni mahvetme şansı vermek istemiyorum."
"Bunu kısa tutmaya çalışacağım.

Haziran 2013 Kredi Puanımda büyük bir düşüş fark ettim. Bir hastaneden tahsilat aldım (Kayıtlarda süper eski bir adresleri vardı ve tüm faturaları oraya gönderdiler, onları hiç almadım. Sonunda ödenmemiş fatura Tahsilatlara gitti.) Tahsile gönderildiği için artık çalışamaz oldum. hastane bunu ödüyor. Medicredit tahsilat acentesiydi, yarısını ödememe izin verdiler. Biraz para çekmem gerekti, geri aradım ve ödemeyi telefonla yaptım.

7 ay sonra başvurduğum bir Ev İpoteği için kredi raporu alıyorum, Hala ödenmemiş olarak görünüyor. Medicredit ile görüşüyorum, asla ödeme yapmayacağımı söylüyorlar. Banka ekstremden kanıt sağlıyorum, iletişim bilgileri merkezleriyle bağlantılıydı. Birine e-posta göndermem söylendi ve finans departmanından bakacaklar. Bunu yapıyorum ve işlem bilgilerinin bir kopyasını gönderiyorum. Kredi bilgilerime göz kulak oluyorum ve bu bilgiler Haziran'da kaldırılıyor. Eylül'e hızlı ileri sar ve tekrar ortaya çıktı. Bu konuda onlarla tekrar iletişim kurmaya çalışıyorum, ancak uzun süre bekleyin ve gönderdiğim birden fazla e-postamdan yanıt yok. Bundan sonra ne yapacağımdan emin değilim. Kredimden kaldırılmasını istiyorum. Ben ödedim ve kanıtım var. Hangi seçeneklere sahibim?"
"Kız arkadaşım ve ben yaklaşık bir buçuk yıldır çıkıyoruz ve son bir buçuk aydır uzun mesafe yapıyoruz. Birlikte geçirdiğimiz çoğu zaman harikaydı, birkaç pürüzlü dönemimiz olsa da, asla üstesinden gelemeyeceğimiz bir şey olmadı.

Ama birkaç gün önce kendimize biraz zaman ayırmaya, çıkmaya devam etmeye, işleri çözmek için biraz yalnız kalmak için bir haftalığına iletişimi kesmeye karar verdik. Bu arada özel kalacağımızı ve başka kimseyle hiçbir şey yapmayacağımızı çok net bir şekilde belirttik. Bugün tekrar konuştuğumuz ilk gündü ve konuşmayı bıraktıktan sonraki gece beni aldattığını hemen söyledi. Sarhoş falan değildi, sadece bazı kötü kararlar verdi ve bir şey diğerine yol açtı, o ve bu adam, ona Steve diyeceğiz, birlikte yatmışlardı.

 Çok üzgün ve bunu yaptığı için nefret ediyor, ilişkimizi sağlam tutmaya çalışmak istiyor ve ben de istiyorum. Steve onun okulda bir arkadaşıydı ve o zamandan beri konuşmadılar. Ona aramızda bir şeyler olmasını istiyorsa Steve ile bu kadar iyi arkadaş kalamayacaklarını söyledim. Ona grup ortamlarında takılmalarının sorun olmadığını söyledim çünkü aynı arkadaş gruplarına sahip olduklarını ve onunla iletişimi tamamen kesmek için oradaki neredeyse tüm arkadaşlarıyla bağlantısını kesmesi gerektiğini anlıyorum.

Bunu yapacağını kabullenmekte zorlanıyorum, çünkü bu onun temsil ettiği her şeye çok aykırı. Ben de şu anda ona güvenmekte zorlanıyorum çünkü 2 ay daha LDR'de kalmamız gerekecek, sonra ben de orada olacağım ve birlikte olabiliriz ama o zamana kadar düşüncesine katlanamam. bu adamı her gün görüyor ve genel olarak bu durumu iyileştirmek için ne yapabileceğimi bilmiyorum.

Ayrıca Steve aslında hafta sonu yaşadığım kasabada olacak ve onunla yüzleşmek istiyorum ama bunun iyi bir fikir olduğundan emin değilim."
"Çok fazla ayrıntıya girmek istemiyorum ama ikilemimin ne olduğunu anlayabilmeniz için yeterli.

Onunla internette tanıştım (belirli bir uygulama). Aynı şehirde yaşıyoruz, bir süre konuştuk, pek çok ortak yönümüz olduğunu öğrendik ve o son derece iyi biri. Sadece metin sohbeti yapıyoruz, diğerinin nasıl göründüğü hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyoruz ve bu noktada gerçekten umursamıyoruz. İşte şimdi karşılaştığım sorunlardan bazıları:
**1.** O 16 yaşında. Ben 20 yaşındayım. Bariz bir yaş farkı var ve onunla anlaşmaya devam etmenin tamamen etik olup olmadığını bilmiyorum.
**2.** Bir aydan kısa bir süre içinde kendi ülkesine taşınıyor. Onu daha yeni tanıyorum ve o çoktan taşınıyor. Oradayken benimle konuşmaya devam etmekte tamamen iyi gibi görünüyor ve bunu umursamıyorum. Ancak...
**3.** Bana yüz yüze görüşemeyeceğimizi söyledi. Ayrılmadan önce onunla gerçekten tanışmak istiyorum. Bunu burada yapmanın zor olduğunu söyledi + ailesi bundan hoşlanmayabilir. Gizlice nasıl buluşacağıma dair fikirlerim olmasına rağmen ısrar etmek istemedim. Hala onu gerçekten görmek istiyorum.

Yeterli bilgi yoksa özür dilerim, bu konuyu biraz aceleye getirdim. Ne yapacağım konusunda tavsiye arıyorum. Yaş farkı sorun olur mu? Değilse, şu anda en iyi hareket tarzım nedir?"
"Sadece şunu çıkarman gerekiyor:

5'7"" F olarak, egzersiz partnerim ve ilham kaynağım olan eski sevgilimle ilişkim sırasında 190'dan 155'e çıktım. Spor salonuna gitmeye devam etmem ve burnumu abur cuburlara çevirmem gerektiğini hatırlatan oydu. . Ayrılığımızdan sonra spor salonuna gitmeyi bıraktım, maraton antrenmanımı durdurdum ve içmeye başladım. ÇOK. İçkiyle birlikte, gece geç saatlerde yağlı aşırı yeme ve beni herhangi bir egzersiz yapmaktan caydıran akşamdan kalmalar geldi. 6 ay içinde ben TÜMÜNÜ geri kazandım.Hedefimden sadece 15 pound uzaktayken, en dibe kadar düştüm.

1. kareye döndüğümde, bugün bağcıklarımı bağlayıp koşuya çıktığım gün. Umarım olayların hızına geri dönmesi çok uzun sürmez. Eski sevgiliye ihtiyacım yok, bunu kendi başıma yapabilirim.

Benim pozisyonumdaki herkes için yarın yok. Şu anda var. Patates cipslerini çöpe at ve kıçını kaldır. Acımasız ol."
"MERHABA,

Youtube'dan komik klipler izleyerek bu kadar vakit kaybetmiş biri olarak en sevdiğim filmlerden (Team America, Dumb and Dumber, Friday, Talledega Nights vb.) komik klipleri youtube'a yükleyerek soruna katkıda bulunmaya karar verdim. ancak şu anda youtube'a aldığım DVD'lerdeki videolara erişimde sorun yaşıyorum.

Şu anda DVD Decrypter v. 3.5.4.0 kullanıyorum ve genellikle filmi dört veya daha fazla 15 dakikalık videoya bölüyor. Ancak çoğu zaman DVD Decrypter bana ya kullanılamaz video klipler veriyor (bir saniyelik falan) ya da herhangi bir nedenle videoyu otomatik olarak Fransızcaya koyuyor. Bu yüzden, filmin eksik olmayan veya Fransızca olmayan yalnızca dörtte birini gerçekten kullanabilirim. Eski DVD'lerin bana kullanılamaz video verme olasılığının daha yüksek olduğunu düşünüyorum.

Yine, tüm filmleri YouTube'a yüklemeye çalışmıyorum, sadece Heat'teki soygun sahnesi veya Full Metal Jacket'teki herhangi bir talim eğitmeni sahnesi gibi en iyi parçalarını yüklemeye çalışıyorum. **Bu tamamen yasa dışı değilse, daha önce söylediklerim yalnızca varsayımsal bir durumdu ve derhal göz ardı edilmelidir.** /jedi mind trick"
"Gerçekten uzun, üzgünüm.
Onunla iki yılı aşkın süredir birlikteyim ve onu ölesiye seviyorum. Biz en iyi arkadaşız ve sevgiliyiz. Her neyse, son iki yılda bildiğim kadarıyla beni iki kez aldattı. Fiziksel bir şey değil, ama ben evinden ayrıldıktan sonra bir kızı davet etti (kız oraya gitmedi) ve son zamanlarda eski sevgilisiyle temasa geçti ve ondan çıplak fotoğraflar aldı. Kanıt önümde olmasına rağmen ikisini de yalanladı. Ne düşündüğünü bilmediğini ama bunu neden yaptığına dair bana asla bir cevap veremeyeceğini söyledi. Benim için daha iyi bir arkadaş olan bir arkadaşı, onun çok sayıda kız arkadaşını aldattığından oldukça emin olduğunu söyledi. Arkadaş olmadığı erkekler benimle konuştuğunda aşırı korumacı davranıyor. Onu her şeyden çok seviyorum ama son zamanlarda kiminle konuştuğu konusunda biraz içine kapandı ve bana telefonunu vermeden önce tüm eşyalarını sildi. Bilmiyorum, belki paranoyağım. Benim için pek çok değişiklik yaptı ve böyle hissettiğimi biliyor çünkü onunla bunun hakkında konuşuyorum ve tek yaptığı ağlamak ve benim onun dünyası olduğumu söylemek ve ayrılırsam tekrar içmeye başlayacak (o bir alkolik) ) ve hayatından nefret ediyorum. Güven hala eksik ve onu geri kazanmam gerçekten zor. Üzgün ​​olduğunu söylediği için bunu aşmam gerektiğini düşünüyor gibi görünüyor. Siz ne düşünüyorsunuz? Zamanımı boşa mı harcıyorum? O 24 ve ben 21 yaşındayım."
"Son zamanlarda tanıdığım birkaç kişi 'WakUpNow' adlı bu işi tanıtmaya başladı. Seyahat, yiyecek ve diğer birçok harcamada indirim sunan bu işletme nasıl olduklarını ve işlerini pazarlayarak para kazanmanız için bir fırsat olduğunu bana anlatıyorlardı. Sistemin, belirli sayıda arkadaş ve aileyi bu işletmeye ""kaydoldurmak"" yoluyla çalıştığı söylendi ve ardından altınızda yeterince insan olduğunda, yalnızca pazarlayarak ayda 600 ila 10.000 ABD Doları kazanmaya başlayabilirsiniz. iş ve insanları kaydettiriyor ve sözde size ""makbuzun bir fotoğrafını çekip bir sosyal medya web sitesinde yayınlayarak ve"" bir iş toplantısında ""iddia ederek ve ardından şirket size geri ödeme yaparak"" size büyük indirimlerle tatil teklif ediyorlar. Şimdi biraz araştırma yaparken, bazı insanlar dolandırıcı olduklarını ve yapmadıklarını söylüyor, diğerleri bunun yasal bir iş olduğunu ve bir saadet zinciri olmadığını söylüyor.

Mantıklı cevaplar arıyorum. Piramit düzeni mi? Bu şirket nasıl para kazanıyor? Reddit'teki herkesin bu şirketle (iyi veya kötü) deneyimi vardır. **Bu şirketle ilgilenmiyorum**, yalnızca bu şirketin neyle ilgili olduğuyla ilgili ayrıntıları araştırıyorum."
"Herkese merhaba. [26d] kız arkadaşımın [24f] sözlerine güvenmekte biraz sorun yaşıyorum.

Arka plan:

Bir yıldır birlikteyiz ve bu süre boyunca onunla ilgilenen erkeklere ""fazla iyi"" davranmasıyla mücadele ettik. Erkekler ondan kahve ya da öğle yemeği yemesini isteyecek ve o bunun arkadaşça olduğunu varsayacak ve artık arkadaşça olmayana kadar gidecek.

Özellikle bir meslektaşı, haftada üç kez onunla birlikte işe gidiyor. Ondan kahvaltı/kahve/öğle yemeği istedi ve o gitti, bir arkadaşıyla tanıştığı için memnun. Akşam yemeğine kadar gittiğinde, o zaman ayağımı yere koydum ve ondan bu adamın art niyetleri olup olmadığını düşünmesini istedim. O zamandan beri sorun yok.

Adamın sinir bozucu hale geldiğini ve olgunlaşmadığını, iş yerinde uygunsuz şeyler söyleyeceğini (doğası gereği cinsel bir şey değil, sadece uygunsuz ofis dedikodusu) ve onu ne kadar sinir bozucu bulduğunu söyleyecek kadar ileri gitti.

Bugün bir ofis partisi vardı. Facebook'u güncellendi ve onu bu adamla birden fazla fotoğrafta gösteriyor, şaka yapıyor, kravatıyla oynuyor, gülüyor vs.

Onu kıskanmıyorum ama onun bu adam hakkında, ne kadar sinir bozucu, ne kadar itici ve bu adamdan ne kadar hoşlanmadığı hakkında şikayetini dinlediğimde ve sonra onun ve onun resimlerini görüyorum. Şaka yapmak, bazen sözlerini ve davranışlarını sorgulamama neden oluyor.

Bu konuyu ona açmalı mıyım?"
"Şu anda 19 yaşındayım ve dürüstçe söyleyebilirim ki kişisel olarak asla çocuk istemeyeceğim. Çocuklardan hiçbir şekilde hoşlanmıyorum, aslında diğer insanların çocuklarının harika olduğunu düşünüyorum, sadece hayatımın ~ 18 yılını başka bir insan için harcamak istemiyorum.

Bunu arkadaşlarımla ve benzerleriyle konuştum, bana sunabilecekleri tek olumsuz yönler (prosedür nedeniyle bariz enfeksiyon olasılığı dahil değil) aşağıdaki gibidir -

    1. Gelecekte fikrimi değiştirebilirim -

Asla çocuk istemeyeceğimi rahatlıkla söyleyebilirim, bu konuda arkadaşlarımla tartıştım ve her seferinde insanların can sıkıntısından çocuk sahibi olmasıyla sonuçlanıyor. Fikrimi değiştirsem bile, tersine çevirmelerin başarı oranı yüksek, tüp bebek tedavisinin başarısız olduğunu ve NHS'de 3 şans verildiğini söyleyin. Tüm bunların başarısız olduğunu söyleyin, IVF'nin gerçekleşmesi için gereken parayı asla ödeyemeyeceğim durumda olmayacağım.

    2. Birlikte olduğum kişi çocuk isteyebilir -

Durum buysa, birlikte olmak istediğim kişi olmayabilirler, öyle olsalar bile ve ben *1 numaraya bakın* buna mecbur kaldım.

____________________________________________________________

Bunun nedenleri basit, hiç düşünmeden bir kızı hamile bırakmayı başardığım bir duruma düşmek istemiyorum.

Konuştuğum herkesin bana deli demesini tuhaf buluyorum, halbuki bunu yapmamam için geçerli bir neden sunamıyorlar.

Reddit, tavsiyene kulak veriyorum, çoğunlukla benzer yaşta bu sorunu yaşayan insanlar.

Şimdiden teşekkür ederim."
"İlişkimizin başında çok büyük bir hata yaptım ve sarhoş olup eski erkek arkadaşımla yattım. O zamanlar duygularım hakkında her yerdeydim - erkeklerden/kadınlardan hoşlanıyor muyum? (ilk yattığım kadın) - ve sonunda herkesi incittim.

Birkaç ay sonra itiraf etmeye karar verdim çünkü işler daha da ciddileşiyordu ve ne olduğunu bilmesi gerektiğini düşündüm.

Ültimatomu onu tamamen devre dışı bırakmaktı. Konuşmak yok, hiçbir şey, bir daha asla. Bunun onun ve onun için anlamı nedeniyle son derece suçlu hissediyorum. Onu kesmem gerektiğini anladım ve kabul ettim ve hala ediyorum. Ancak kız kardeşim onunla hala iyi arkadaş ve ben 4 yıldır onunla karşılaşabileceğim durumlardan kaçınıyorum.

Ablam 'üstesinden gelmem' gerektiğini ve onu bir gün (örneğin, evlendiğinde) görmem gerektiğini söylüyor. Bu beni dehşete düşürüyor - GF'ime bundan bahsetmekten korkuyorum çünkü onun yanında herhangi bir yerde olmam gerekirse çok üzülür ve kızar - ama kız kardeşim benim kız kardeşim... 'Ben' demeyeceğim. gelmeyecek' O da geri adım atmayacak - eski sevgilim orada OLACAK.

Sebep olduğum (ve yarattığım karmaşa yüzünden gelecekte de yaratacağım) acıyı düşünüyorum ve çok utanıyorum. İşleri düzeltmek için ne yapabilirim, eğer bir şey varsa, bilmiyorum. Keşke hiç bu kadar aptal olmasaydım."
"Yavru köpeğimize 3 haftadır sahibiz ve sonunda dışarı çıkması gerektiğinde kapıya gitmesi için eğittik ama bugün aşılarını yaptırmak için veterinere götürdüğümüzde gitmemesi gerektiğini söylediler. dışarıda, çünkü Bordetella virüsü ortalıkta dolaşıyor.

O sadece 3,5 aylık ve ona Bordetella aşısı yapabilmek için 3 hafta beklememiz gerekiyor.

Artık onu yürüyüşe çıkaramadığımız için bütün gün evin her yerine işiyor ve dışarı çıkamadan enerjisini harcayamadığı için çok fazla yaramazlık yapıyor. Verandamızda üzerine işemesi için küçük bir alan oluşturmaya çalıştık ama asıl noktayı anlamıyor.

Bu aktif olarak endişelenmemiz gereken bir şey mi? Pek çok başıboş köpeğin olmadığı bir bölgede olduğumuzu ve etraftaki köpeklerin, yakınlarımızda yaşayan sahipleri olduğunu ve bu nedenle olması gerektiğini düşünerek, veteriner tavsiye etmese de onu yürüyüşe çıkarmaya devam etmeyi düşünüyoruz. aşılanmış"
"Bu kızla birkaç yıldır arkadaşım. Onun için sadece bir arkadaş, benim için değil, onun bildiğinden değil. Onun tipi olmadığımı bildiğim için hiç şansım olduğundan şüpheliyim ama kişisel cehennemde boğulmaya başlıyorum ve günah çıkarmaya devam etmeyi planlıyorum. Bunun için cevabı ne olursa olsun ona bir yüzük hediye etmek istiyorum. Tasarımı sembolik bir anlam taşıyacak çok özel bir yüzük seçtim ama bir sorun var - daha sonra yeniden boyutlandırılamıyor. Sipariş vermeden önce boyutunu bilmem gerekiyor. Sadece bir arkadaş olarak kendi yüzüklerine erişimim yok, elini hiçbir şekilde ölçemiyorum, sorunu sınırlayabileceğim ortak bayan arkadaşlarımız da yok. Bunu yapmanın tek yolu sormaktır. Ve bu yüzden tavsiyeye ihtiyacım var - düşünceyi kışkırtmadan ona yüzük ölçüsünü nasıl sorabilirim? Ya da en azından esprili bir şekilde yapın ki bunun bir tür şaka olduğunu düşünsün. Herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir."
"Bu benim ilk gönderiim ve bu aboneliğin var olmasına sevindim!

Yaklaşık altı gün önce, yaklaşık 1,5 saat boyunca gerçekten ağır bir antrenmana (dövüş sanatları) gittim. Ondan sonra kendimi oldukça iyi hissettim ve ertesi sabah gerçekten ağrıyordum (oldukça olağan şeyler).

Her neyse, şimdi sağ kulağımda rahatsız edici bir baskı var ve sürekli çınlıyor (zaten kulak çınlamam var ama bu çınlama beni utandırıyor).

Buna neyin sebep olduğunu bilen var mı? Bir çeşit soğuk algınlığı veya başka bir şey olmam mümkün mü? Bir doktora görünmek sorun değil, sadece işten izin almadan önce yapmam gereken şeyin bu olduğundan emin olmak istiyorum. Çok rahatsız edici değil ama iyiye gitmiyor...

Teşekkürler beyler."
"Yani, bu kızı son bir aydır görüyorum ve her şey çok yoğundu, her şey inanılmazdı, ondan uzak duramazdım ve aşık olduğumdan emindim.

Sorun şu ki, Ocak ayında iş için taşınıyorum, ~400 mil., Bunun nispeten kısa bir mesafe olduğunu biliyorum, ancak burası ülkenin uzak bir bölgesi ve ne sıklıkla geri dönebileceğimi bilmiyorum. LDR'yi bir kez yaptım ve bu en korkunç deneyimdi, tekrar yapmak istediğimi düşünmeyin.

Yine de daha büyük ve daha gerçek sorun, geçen hafta sonu bir iş gezisine çıkmam ve onu aldatmam. Dün döndüğümde buluştuk ve bana aşık olduğunu söyledi. Artık onun sevgisini hak ettiğimi düşünmüyorum ve onu gerçekten sevip sevmediğimden de emin değilim, yani, gidip onu becermek bu kadar kolaysa, o zaman bu aşk olamaz ve eğer bu bir hafta sonu olduysa, temelli taşındığımda ne olacak?!

Şey, beni sevdiğini söyledikten sonra, söyleyecek söz bulamıyordum ve yapabileceğim tek şey sessiz kalmaktı. Bana sırtını sevip sevmediğimi sordu ve ben de sevdiğimi düşündüğümü söyledim ama taşınma kısmını anlattım. Bunu zaten biliyordu ve sorun olmadığını ve çalışmasını sağlayacağını söyledi.

O tanıdığım en iyi kız ve harika bir insan ama onu sevdiğimi sanmıyorum...

Sanırım ben zayıf bir adamım ve tüm bunları yazmakla ne kazanmayı umduğumdan emin değilim, ama en azından tedavi edici, teşekkürler.

Ateş et, sanırım."
"Kocama yakın zamanda ömür boyu sürecek bir hastalık (fibromiyalji) teşhisi kondu. Harika bir evliliğimiz var ve onu çok seviyorum ama bununla başa çıkıp çıkamayacağımdan emin değilim. Kim olduğumun çok önemli bir parçası, hayatımı başka birini desteklemek için harcamak istemeyen biri. Çocuk sahibi olmamamın ve çocuk istemememin en önemli nedeni bu. Çalışamayan ve sürekli desteğime ihtiyaç duyan biriyle ilgilenmek bana ölüm gibi geliyor, kulağa ne kadar bencilce gelse de.

Ben de kocamı bırakmak istemiyorum. Çok sevdiğin birinden öylece ayrılmak düşünülemez. Yine de, zamanla bu sevginin öfke ve içerlemeye dönüşeceğinden endişeleniyorum. Özellikle de düzenli bir işte çalışıp evimize katkıda bulunamıyorsa.

Şu anda olduğu gibi, yanımızda bir ailesi yok ve kendini geçindiremeyecek. Bensiz ne yapacağı hakkında hiçbir fikrim yok. Artık, durumu göz önüne alındığında özellikle yıkıcı olacak bir sağlık sigortası olmayacaktı.

Bu kararı nasıl vereceğimi bilmiyorum: Sefalet ve kırgınlık dolu bir hayat yaşamak mı yoksa sevilen birini terk etmek mi?

Tavsiye, özellikle fibro ile yaşayan herkesten faydalı olacaktır."
"Hayatımın çoğunu tanıdığım en iyi arkadaşım dün evlendi ve ben onun sağdıcıydım. Karısının kız kardeşi baş nedimeydi. Herkesin yaş aralığı hakkında bir fikir vermesi açısından gelin ve damadın ikisi de 24 yaşında.

Her neyse, hepsinden bir devlet yaşıyorum, bu yüzden geçen hafta hepsini ziyaret ettim. Zamanımın çoğu son dakika düğün hazırlığı yapmakla geçtiği için baş nedimeyle çok zaman geçirdim. Geçen haftadan önce onunla birkaç kez tanışmıştım ama bu, birlikte ilk kez önemli bir zaman geçirmiştik.

Uzun lafın kısası, bazı masum flörtler gerçekleşti ve şimdi onu düşünmeden edemiyorum. Son ilişkimden bu yana 3 yıl geçti ve o zamandan beri kimseye karşı bir şey hissetmiyorum bile. Bu durumla ilgili birkaç şey beni garipsiyor/bana bunun bir yere varmadığını ve gitmemesi gerektiğini söyle:

1. Yaş farkı. Üniversiteden mezun oldum ve o lise son sınıfa bile başlamadı.

2. Yarı ciddi bir erkek arkadaşı var (lisede olabileceğin kadar ciddi sanırım). Onunla hiç tanışmadım.

3. Bunların hepsi eve yakın. İlişkiler söz konusu olduğunda uzun vadeyi düşünmeye başladım çünkü birçok arkadaşım nişanlanmaya veya evlenmeye başlıyor ve en iyi arkadaşımın karısının kız kardeşiyle çıkmak bana tuhaf geliyor.

Tüm bunlara rağmen ondan hoşlandığımı inkar edemem. Kısmen yalnız olduğum veya 3 yıldır romantik bir etkileşim yaşamadığım için olabilir, ama ne olursa olsun, duygular orada. Arkadaşımı ziyarete gittiğimde muhtemelen bir kısmı veya çoğu zaman yanımda olacağı için teması kesmek de gerçekten işe yaramayacak. Ayrıca, bir bütün olarak aileleriyle oldukça arkadaş canlısı oldum ve onların kötü tarafına geçmek istemem.

Bunu yazdıktan sonra, hangi tavsiyeyi aradığımdan gerçekten emin değilim. Sanırım onun hakkında romantik bir bağlamda düşünmeyi nasıl bırakacağım konusunda tavsiye arıyorum. Ya da belki de bunu göğsümden atmaya ihtiyacım vardı."
"Kasım ayında kolejimden bu kızla tanıştım. Çok sık mesajlaşıyoruz ve gece geç saatlere kadar ortak ilgi alanlarımız hakkında sohbet ediyoruz. Yakın arkadaş olduğumuzu söylemek güvenli. O da bana çok güveniyor gibi görünüyor ve bana oldukça kişisel şeyler söyledi.

Ona çıkma teklif etmek istiyorum ama bu biraz zor. Onunla yalnız kalmak zor çünkü her zaman bir veya iki arkadaş ortaya çıkıyor. Arkadaş grubundaki bir kişiyi pek sevmem, bu da işleri karmaşıklaştırıyor. Başka birinden hoşlanıyor gibi görünüyor, ama o diğer kişinin bir ilişkisi var ve ona pek iyi davranmıyor (bunu biliyor).

Ayrıca çekici, zeki veya aklınıza gelebilecek herhangi bir iyi özellik olduğuna inanmaması anlamında iltifatları pek iyi karşılamıyor. Sanırım iltifat arıyor olabilir ama aynı zamanda diğer erkeklerin onunla her zaman elde etmeye çalışmasından hoşlanmıyor.

Ona çıkma teklif edersem, beni onunla sadece yatmak isteyen başka bir pislik olarak görmesinden endişeleniyorum. Ona nasıl çıkma teklif etmeliyim?

Ayrıca, fırsatımı kaçırırsam diye fazla beklemek istemiyorum. Dönemin başlarında (daha az iş) olduğundan ve potansiyel rekabet edebilecek başka insanlar olmadığından, bir veya iki haftadan daha kısa bir sürenin en uygun zaman olacağını düşünüyorum."
"Hey millet! Tek kullanımlık hesap zamanı! İşte hikaye:

İki yıllık erkek arkadaşım, kadın olan en iyi arkadaşıyla bir haftalık bir sırt çantalı seyahate Tayland'a gidiyor. Kimse bir şey söylemeden, onunla daha önce tanıştım ve iki yıllık bir erkek arkadaşı var. Ancak, o çok çekici (benim çok daha güzel bir versiyonum) ve erkek arkadaşımla aynı ilgi alanlarını paylaşıyor. Hatta bir grup başka insanla birlikte yaşıyorlardı. Neden çıkmadıklarını merak etmeme neden oluyor. Erkek arkadaşıma bunu sorduğumda, bana onunla hiç takılmadığını, ona karşı hisleri olduğunu ve hatta ondan hoşlanmadığını söyledi. Hatta onun için küçük bir kız kardeş gibi olduğu için onunla asla çıkmayacağını söyleyecek kadar ileri gitti.

Son zamanlarda, o Güneydoğu-Asya'ya yaptığı uzun sırt çantalı gezideyken Tayland'da bir haftalığına onunla yalnız buluşmak istediğini söyledi. Bu konuda birkaç kez tartıştık. Sürekli bunun saygısızlık olduğunu ve gitmesini istemediğimi söyledim. Tabii ki, benim isteklerime karşı çıkıyor. Yakın zamanda tekrar bir araya geldik, bu yüzden henüz benimle tatile gitmek istemezse anlarım.

En iyi kadın arkadaşıyla yalnız olmadığı sürece Tayland'a tek başına mı yoksa bir grupla mı gittiğini umursamıyorum bile. Bunu saygısızlık olarak görüyorum. Ayrı yataklı pansiyonlarda kalacaklarını ve kendimi daha iyi hissetmem için her gün Skype üzerinden beni arayacağını garanti ediyor. Bu yıl kendi tatilimize gidiyoruz. Onu önemsiyorum. Henüz ilişkiyi bitirmek istemiyordum. Yine de, bunun çok fazla sınırı aştığını hissediyorum.

Aşırı tepki mi gösteriyorum, reddit?"
"M27, F25. Başlık temelde özetliyor. 5 aydır çıkıyoruz. Kız arkadaşımı (""Jane"") çok önemsiyorum ama bazen bu kadar kıskanç olabilmesi beni çok yoruyor.

Arkadaşlarımın %70'i kız derdim ama en yakın iki arkadaşım erkek. Geçen gün Jane ve ben birlikteydik ve bir arkadaşım yanımdan geçti. Tüm arkadaşlarıma yaptığım gibi ona merhaba dedim ama daha sonra Jane, onu gördüğümde yüzümün ""aydınlandığını"" ve açıkça ondan etkilendiğimi söyledi. Arkadaşa ilgi duyduğumu inkar ettim (çekmiyorum) ve konuyu değiştirmeye çalıştım çünkü bu konuşma hiç iyi bitmedi.

Bir dizi sorgulamaya başladı.

Jane: Benimle hiç tanışmadığın varsayımsal bir evrende, ""arkadaş"" ile çıkar mıydın?

ben: hayır

Jane: Ama belli ki onun güzel olduğunu düşünüyorsun.

Ben: Bu neden önemli? Dünyada bir sürü güzel insan var.

Jane: Demek onun güzel olduğunu düşünüyorsun.

Ben: Sence o güzel mi?

Jane: Evet.

Ben: Tamam, o güzel.

Jane: Demek ondan hoşlanıyorsun.

Ben: Hayır lütfen ağzıma laf sokma.

Jane: Belli ki onunla çıkacaksın ve bu benim için sorun değil.

vesaire...

Onu asla aldatmadım ve yapmayacağım da. Şu anda bu varsayımsal senaryoların bir ilişki için nasıl iyi olabileceğini anlamıyorum. Aynı zamanda Jane'in duygularına karşı duyarlı olmak istiyorum.

Ona bu konuda ne hissettiğimi söyledim."
"Kolejdeki ilk sömestrimi yeni tamamladım ve çok iyi yaptım - tüm A'lar ve B'ler. Kendi adıma gerçekten mutlu olmalıyım ama değilim. Kız arkadaşımın nasıl geri gelmeyeceğini düşünmekten sıkıldım.

Onun için mutlu olmadan önce. Çılgın, sıkıntılı bir geçmişle nihayet kendini açmaya ve çektiği duygusal yaralarla başa çıkmak için tedavi aramaya hazır. ama şimdi gerçekten yalnız hissediyorum.

Dönemin sonuna doğru, kız arkadaşımla arkadaş grubumuz arasında esasen büyük bir anlaşmazlık vardı. kız arkadaşımın tarafını tutmaya karar verdim ve son 3 haftadır arkadaş grubumuzdan kimseyle konuşmadım.

geri döndüğümde ne yapacağımı bilmiyorum. Benim için kimin orada olacağını veya yeni arkadaşlar edinmek isteyip istemediğimi bilmiyorum. Ben komik, mutlu-şanslı bir adamım ama son zamanlarda kendimi üzgün ve yalnız hissettim. Ocak ayında onu görmek için uçmayı planlıyorum ama tüm durumdan nefret ediyorum.

kız arkadaşımla resmiyet kazanmadan hemen önce bir güven olayı yaşandı -evdeki bir partide bir adamla birlikte oldu-- ve şu anda bunu tekrar yapacağı için midem bulanıyor. Yaptığı şey için üzgün olduğunu biliyorum ve beni bir daha asla incitmeyeceğine söz verdi ama buna inanabilir miyim bilmiyorum.

Görünüşe göre üzerimde çok şey var ve ne yapacağımı bilmiyorum. annem ve ben bir yıl sonra eve daha yakın bir okula transfer olmam gerektiğini düşünüyoruz. Bu olursa kız arkadaşımla birlikte başarabileceğimizi sanmıyorum.

herhangi bir düşünce takdir edilecektir. teşekkürler."
"Kız arkadaşımla yaklaşık bir yıldır bir ilişki içindeyim ve birlikte olduğumuzdan beri bağlılık korkularım artıyor. Biliyorum ikimiz de genciz ve gençler sonsuza kadar birlikte olacakmış gibi hissediyorlar ama tek bir kavgamız bile olmadı. Durmadan.

İlk bir araya geldiğimizde, sadece ""biraz almak"" hakkındaydı. Ancak zaman geçtikçe birlikte mükemmel olduğumuzu gördük. Aynı ilgi alanlarını, kişiliği paylaşıyoruz ve hala onu ilginç kılacak kadar farklılığımız var. Çoğunuz kendinize ""sorun nerede?"" diye soruyor olabilirsiniz.

Çoğu insan yaşlanınca evlenir. Arkadaşlarıyla barda olduklarında, deneyim kazanıyorlar, bir şeyler öğreniyorlar, yeni insanlarla tanışıyorlar ve anlatacak güzel hikayeleri oluyor. Dışarı çıkıp insanlarla tanışmak yerine, ben ve kız arkadaşım evde film izlemekten ve pizza yemekten mutluyuz. Kendime mutlu (kısa vadeli) izin verirsem, beni bu deneyimlerden mahrum bırakacak uzun vadeli bir ilişkinin (aşk) tuzağına düşebilirim. Tekrar bekar olmak istiyorum.

Sonra, sahip olduğum şeyi TAM OLARAK arayan tüm yaşlı insanlara (bu Reddit'teki bazıları gibi) bakıyorum. Eğer kız arkadaşımı şimdi terk edersem, bundan beş bunaltıcı yıl sonra sürünerek geri gelip onu başka bir adamla bulabilirim. Bu korkunç bir düşünce.

Yardıma ihtiyacım var."
"Bu sabah bir kafede bilgisayar sorunu olan genç bir bayana yardım ettim (dosya yüklemek için okul sitesine giriş yapamadım); Bu süreçte, (arama geçmişine göre hedeflenen) tüm Google reklamlarının mücevherlerle, özellikle nişan yüzükleriyle ilgili olduğunu fark etmeden edemedim. Hiçbir şey söylememeliydim ama web sitesi sorununun işe yaraması için önbelleğini, geçmişini ve çerezlerini silmek zorunda kaldım. ""Bu bir şeyi değiştirir mi?"" ""Ne demek istiyorsun?"" diyor, hedefli reklamların nasıl çalıştığını ve google'ın onun ring alışverişi yaptığını bildiğini anlattım. Garip, şaşırmış ve mutlu bir bakışla ""Bu erkek arkadaşımın dizüstü bilgisayarı"" diyor. Bundan sonra, dosya yüklemesine yardım etmeyi bitirmeye çalıştığımda ve erkek arkadaşının nişan planlarını potansiyel olarak mahvetmeyi düşünmemeye çalıştığımda, o sadece düğün planlamasının başlangıcı olduğunu hayal edebileceğim bir şeyde hayal kurmaya başladığında çok garipti."
"Bu yüzden, SO'mun merhum büyükannesinin bazı eşyalarını eve taşımasına yardım etmek için Upstate NY'ye gidiyordum. Bir olay olmadan CA'dan VA'ya yeni gitmiştim. Hedefimden 13 dakika uzaktaydım. Dizimin üzerinde duran telefonumdaki GPS'ime baktığımda yanımdan bir polis memuru geçiyordu. Beni kenara çekti. Dikkat edin, en sağdaki şeritte tam hız sınırına gidiyordum.

NY eyaletinde, orada yaşamıyorum ve daha önce 2 kez orada bulundum, herhangi bir türde elektronik cihaz tutarken araç kullanmanın yasa dışı olduğu ortaya çıktı. Bunun üzerine ehliyetimi alıp arabasında bir kontrol yapıyor. Aramayı yapması sonsuza kadar sürer. Aramayı yaparken arkasından başka bir memur içeri girer.

Daha önce polisleri izlemiştim. Destek geldiğinde asla iyi bir işaret değildir. Bende gizli bir park cezası veya izin belgesi olduğunu düşünüyorum. Harika bence, pantolonumu biraz kirletirken. Memur tekrar pencereme geliyor. Bana ehliyetimi verdi ve bana bilet vermek zorunda kaldığı için özür diledi. Bana savcının numarasını verecek kadar kibar ve boynuna saplamadığım sürece kalemini kullanmama izin veriyor. Boynundan bıçaklasaydım, beni cezadan kurtarır mıydı diye sordum. Hayır dedi.

Memura teşekkür ettim ve elimde basılı talimatlar varken araba kullanmama izin verilip verilmediğini sordum. Bana en azından NY'de kahve içebileceğimi, sigara içebileceğimi, kahvaltı yapabileceğimi ve Pazar gazetesini okuyabileceğimi söyledi. Sadece bir elimi direksiyonda tutmam gerekiyordu. Ona teşekkür ettim ve yoluma devam ettim."
"Merhaba /r/kişisel finans,

2008'de satın aldığım ve başlangıçta kendimde yaşadığım, ancak 2010'da daha iyi bir iş için taşındığımdan beri kiraya verdiğim bir apartman dairem var. Kira, mülk yönetim ücretleri, ipotek ödemesi, PMI ve HOA ücretleri arasında, bu mülke sahip olmak için ayda yaklaşık 250-300 dolar ödediğimi tahmin ediyorum.

Son birkaç yıldır mülkteki kiracılar bundan o kadar memnunlar ki, bana bir teklif yapmak için bir emlak acentesiyle (satın alırken kullandığımın aynısı) çalışıyorlar. Teklif edecekleri numarayı hala bilmiyorum ama benim endişem bu numarayı gerçekten nasıl işleyeceğim. Oyunda çok şey var gibi görünüyor:

* Mortgage ödediğim için aldığım ve almaya devam ettiğim vergi muafiyetleri
* Son 5 yılda ödediğim mülk yönetim ücretleri
* Son 7 yılda ödediğim emlak vergisi
* Ödenmiş olan tüm ipotek faizi
* Satışın bir parçası olarak değerlendirilecek vergiler
* Ödemem gereken %3 acente ücreti
* Dairede yaşarken ödemek zorunda olmadığım, satın almasaydım ödemek zorunda kalacağım kira

Biri, onu satmanın yaratacağı etkiyi gerçekten nasıl ölçeceğimi bulmama yardımcı olabilir mi? Ayrıca mali açıdan güçlü bir konumda olduğumu ve mülk sahibi olmanın beni hiçbir şekilde zorlamadığını da söylemeliyim. Şu ya da bu şekilde bir karar vermeden önce sayıları çalıştırabilmeyi ve neye benzediğini görmeyi gerçekten çok isterim.

İpotek ve diğer masraflar hakkında ayrıntılar sağlamaya yardımcı olursa, yorumlarda bunu söyleyin, ben de yapacağım."
"Tamam, bu biraz karmaşık. İşte bazı arka plan hikayesi:

Yaklaşık iki yıl önce çıktık ama işler her iki tarafta da çok fazla incinmeyle sona erdi. Aptalca bir şeydi, kontrolden çıkan küçük bir tartışmaydı çünkü mesafeliydik ve bununla nasıl başa çıkacağımızı bilemeyecek kadar gençtik. Onu asla gerçekten unutamadım ve birkaç ay önce onunla tekrar iletişime geçme adımını attım. O zamandan beri konuşuyoruz ve çok iyi anlaşıyoruz. İşte mesele şu...

Ona hala çok aşığım ve onunla birlikte olmaktan başka bir şey istemiyorum. Bana aynı şeyi hissettiğini ancak bir sonraki aşamaya geçmek konusunda emin olmadığını söyledi. Hâlâ çok uzaktayız (Birleşik Krallık'ın zıt kutupları) ve aynı şeyin tekrar olmasından korktuğuna inanıyorum. Bunu anlıyorum, üstesinden gelmek inanılmaz derecede zordu, ama artık farklı insanlarız, bunun gibi küçük anlaşmazlıkları daha iyi halledebiliriz. Evet, uzun mesafe yorucu ama buna değerse...

Ayrıca ondan ne 'bekleyeceğim' konusunda çok kesin fikirleri var gibi görünüyor. Bu benim için çok sinir bozucu, çünkü bunlar onun fikirleri ve potansiyel bir ilişkide gerçekten neye ihtiyacım/isteyeceğimle hiçbir ilgisi yok. Ben ona güvenmediğim, nerede olduğunu ve 7 gün 24 saat ne yaptığını bilmek istediğim için, tüm iyi niyetli konuşmamı yanlış okumuş gibi görünüyor, oysa ben gerçekte sadece gününü soruyorum. Ben sadece onunla ilgileniyorum, doğal olarak duygularımı göz önünde bulundurarak.

İkimiz için de çok zor bir durum. Ama onu çok seviyorum ve ona bunu göstermek için bir şanstan başka bir şey istemiyorum. Bunu görememesi bana büyük acı veriyor ve incinme riskine girmektense bunu bir kenara atacağından gerçekten korkuyorum. Bence güzel bir şey olabilir."
"İki yıllık kız arkadaşım Anne benimle hemen hemen aynı maaşı alıyor, bu yüzden birlikte yaşamaya karar verdiğimizde kirayı 50/50 paylaşmayı seçtik. İkimiz de sabit işleri olan genç profesyonelleriz.

Şu anda benzer maaşlara sahip olmamıza rağmen, Anne ve ben farklı geçmişlere sahibiz. Biraz varlıklı bir aileden geliyorum ve özel okullara giderek büyümüştüm ve üniversite masraflarını karşılamak için ailemden yardım almıştım. Anne mühendislik derecesi için üniversiteye gitti ve ailesi geçiniyor ama çok zengin değil. Ailesinde üniversiteye giden ilk kişi o. Belki de bu nedenle, son derece tutumlu, hala en ucuz yiyecek ve giyim mağazalarında satış için alışveriş yapıyor, örneğin ""ezilmiş mallar"" tipi bakkaliye ve iyi niyet gibi.

Son birkaç haftayı daireleri gezmeye gönderdik, her birimiz birlikte görmek için birkaç yer seçtik. Dürüstçe yeterince güvenli alanlarda olmadığını düşündüğüm küçük olanları seçti ve iyi durumda değildiler. Ayda 600 ila 700 dolar civarındaydılar.

""Çok büyük, tüm bu alanı ne yapacağız?"" veya ""Fiyat karşılığında aldığımız şey için çok pahalı."" Ayda 1000 ila 1500 dolar civarındaydılar.

Ona fiyat için aldığımız şeyin sadece daire olmadığını, bakım sorunlarının olma ihtimalinin düşük olduğunu ve geceleri mahallede dolaşırken güvende olacağını söylemeye çalıştım. Ve ekstra alanın (daha geniş oturma odası ve mutfak) misafirleri ağırlamak için iyi olacağını düşündüm.

Bir şeyleri tamir etmekte iyi olduğunu (ki öyle) ve daha kötü yerlerde yaşadığını ve kendi başının çaresine bakabileceğini söyledi.

Sorun şu ki, kendimi onun seçtiği eski gürültülü stüdyo dairelerden birinde yaşarken göremiyorum ve o da benim görmeyi seçtiğim yerler gibi düzgün bir yer için yeterince harcama yapmak istemiyor. Daha fazla kira ödemeyi düşündüm ama aynı gelire sahip olduğumuz için gerçekten 50/50 gitmeyi tercih ederim."
"Herkese merhaba

Ben (18E), kız arkadaşıma (17K) karşı son derece manipülatif, kontrolcü ve kıskanç bir erkek arkadaş olduğumu fark etmeye başladım. Yakın zamana kadar, yaklaşık 2 ay öncesine kadar her şey harika gidiyordu, bir sebepten ötürü çok az veya sebepsiz yere aşırı derecede kızıyor, kıskanıyor, sinirleniyordum.

Örneğin, ikimiz de atletizm koşucusuyuz (aynı liseye gidiyoruz). Bu onun pistteki ilk yılı ve tavsiyelerime dayanarak uzun mesafe koşu takımına katılmaya karar verdi (ben bir mesafe koşucusuyum ve kır koşusunun ilk yılında gerçekten keyif aldı) Ama şimdi sırıkla atlama denemeye karar verdi ve nedense bu beni mantıksız bir şekilde kızdırıyor ve yanında 2 kız daha olmasına rağmen bunun eğitim alan diğer 3 erkekle zaman geçireceği gerçeğini aşırı derecede kıskanıyor. bana ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok..

Mantıksız davrandığımı anlıyorum ve bunun için kendimi zihinsel olarak dövüyorum ve kendime bunu bir daha yapmayacağımı söylüyorum ama sonra tekrar oluyor ve aynı döngü başlıyor.

Üniversiteye gidiyorum ve birkaç ay içinde o lisenin son yılını bitirirken evden ~2 saat uzakta olacağım (O bir üçüncü sınıf, ben son sınıf öğrencisiyim). Teorim şu ki, ayrılmadan önce kalan 5-6 ay boyunca onu kendim için istiyorum çünkü onu iki haftada birden fazla göreceğimden şüpheliyim.
   
Evet, onunla bunun hakkında konuştum ve bana davranışlarımın değiştiğini fark ettiğini ve daha önce her ikisini de yaşadığım bir depresyon ve anksiyete nöbeti daha geçiriyor olabileceğimi söyledi. Dürüst olmak gerekirse en iyisi ve bana ""Her seferinde bir gün alır ve birlikte üstesinden geliriz"" dedi. Bunu onun ve benim için kolaylaştırmak için kendi tarafımda ne yapabileceğimi bilmek istiyorum."
"Asperger'im var. Aslında planladığım şeyler planladığım gibi gitmediğinde aşırı tepki gösteriyorum.

Şu anda bir işim olmadığı ve okula gitmediğim için hayatımda sıkıntılar yaşıyorum. Yalnız yaşıyorum. Çok fazla boş zamanım var ve gerektiği kadar meşgul olamıyorum. Küçük bir Newfoundland kasabasındayım. Oldukça izole ve arkadaşlıklar az. Birkaç kişiyle arkadaş olmayı başardı.

Sorun şu ki panik atak geçiriyorum çünkü arkadaşım beni asla bir saatten fazla ziyaret edemez. Bu bir 'çıkarı olan arkadaşlar' durumu, bu yüzden muhtemelen ona karşı da güçlü duygularım var. Kaygı (ve diğer faktörler), onun ve eşinin yanında olmamı engelliyor. Bu yüzden onu görmem gerektiğini bildiğim sıklıkta görmüyorum."
"Dün gece bir partide bir kızla tanıştım, uzun yıllar konuştuk ve sonra numaralarımızı değiş tokuş ettik, bu akşam beni bir barda bir içki içmeye davet etti, daha önce ona ne zaman gitmek istediğini mesaj attığımda gidemeyebileceğini söyledi. eğitim nedeniyle.
Havalı oynadım ve gelip gelmediğini söylemek için bana daha sonra mesaj at dedim.

Nasıl devam edeceğimden emin değilim, dün gece gerçekten iyi anlaştık ve o tarih ve yeri önerdi, mazereti meşru mu? Daha sonra mesaj attığı (eğer) için alternatif bir tarih ayarlamalı mıyım yoksa yarın sabah yeni bir tarih için onunla iletişime geçmeli miyim? Pozitif olmanız ve karşınızdaki kişiye kesinlikle onlarla vakit geçirmek istediğinizi bildirmeniz gerektiğini okudum. Onunla çıkmak için çaresiz görünmeden ona ilgilendiğimi göstermek istiyorum."
"TIFU, aslında bu bugünden değil, 2 yıl öncesinden. O zamanlar 16 yaşındaydım. Hiçbir zaman en atletik adam olmadığımı söylemeliyim (basketbol hariç, bunda şaşırtıcı derecede iyiyim), oldukça kısayım ve o zamanlar çok inek gözlükler takıyordum.

Aşık olduğum süper süper ateşli bir kız vardı, 12/10 bir kızdan bahsediyorum ve utangaçlığımla savaştıktan sonra onunla konuşmayı ve beden eğitimi sınıfımda onunla arkadaş olmayı başardım. Bazı kartlarla oynamak dışında sınıfta gerçekten hiçbir şey yapmadık. Her neyse, hala telefon numarasını alamamıştım ama sormaya da cesaretim yoktu. Yani bu kez antrenörler sahanın bir tarafını basketbol, ​​diğer tarafını voleybol için ayırıyor. Ve tabii ki onun önünde basketbol oynayarak hava atmaya çalıştım. Sürekli ona baktım ve gülümsedim ve beni izlerken gülümsedi, görünüşe göre işe yaramıştı. Meksika'dan Amerika Birleşik Devletleri'ne taşındığımı ve biraz futbol oynadığımı söylemeliyim, iyi değilim ama biraz saygı görebilirim. Her neyse, voleybolculardan biri tam benim bulunduğum yerde topunu alıyor ve süper zeki ben futbol becerilerimden bazılarını göstermeye karar veriyor. Voleybol sahaları biraz uzak olduğu için kendimi hazırladım ve topa çok sert tekme attım. Hayatım boyunca topa en sert vurduğum zamanın o olduğuna inanıyorum. Ve bir anda topun sevdiğim kişiye doğru geldiğini görüyorum, ağır çekimdeymiş gibi izledim. Bu konuda hiçbir şey yapamadım. Ve baam!! Kafadan vuruş, yüzüne vurdum ve bayılttım. Tıpkı diğerlerinin yaptığı gibi ona doğru koştum. Burnu kanıyordu ve yavaş yavaş bilinci yerine geliyordu. Tüm gücümle özür diledim ama hepsi boşunaydı. O gün okuldan çıktı ve ertesi gün geri geldi. Benimle bir daha hiç konuşmadı. Numarasını almaya çok yaklaşmıştım ve onu etkilemeye çalışarak her şeyi batırdım."
"Bu noktada bir yetişkin olduğumu düşünmeyi seviyorum. 3 yıllık lisede 7 AP'de başarılı oldum, bir işte kaldım ve sıfırdan kendi sosyal çevremi kurdum. Ayrıca ev işlerinin %100'ünü ben yapmasam da büyük katkı sağlıyorum. Araba kullanmıyorum ama üzerinde çalışıyorum ve yıl sonuna kadar tonlarca direksiyon başında kalmayı umuyorum. Sık sık engelli kardeşime bakarım ve çek hesabımın büyük bir kısmını zor zamanlarda aileme borç verdim. Depresyondan muzdariptim ve tenisi denemek istedim, tek başıma bir terapist ve koç için para ödedim.

Mesele şu ki, üniversite seviyesindeki dersler ve özgüven arasında, çevremdeki neredeyse herkes çocuk olduğum konusunda ısrar ediyor. Bebek yüzüm ve kaba mizah anlayışım yüzünden arkadaşlarım ve sınıf arkadaşlarımla bir tür şaka gibi. Çoğundan daha karmaşık şeyler yaşamış olmama ve duygusal olarak daha dengeli olmama rağmen, on iki yaşındaki bir çocuğun olgunluğuna sahip olduğum konusunda ısrar ediyorlar. Aptalca davransam da, olgunluğun 7/24 ciddi davranmaya sıkı sıkıya bağlı olmadığını düşünmeyi seviyorum ve çocukluğum birçok yönden cehennem olduğu için (neden en başta büyüdüm) çok fazla dayanamıyorum lise dramasını ciddiye alın ve akademisyenler için strese girmeyin. Genel olarak tanıdığım veya işte konuştuğum rastgele insanlar genellikle 20'li yaşlarımın başında olduğumu düşünüyor ve benimle gerçek bir yetişkin gibi konuşuyorlar, ancak beni daha iyi tanıyan insanlar bir çocuk zihnine sahip olduğum konusunda ısrar ediyorlar.

Eksik olduğum bir şey mi var? Çocukken söylenmemiş bazı dönüm noktalarını mı kaçırdım? Gerçekten sadece bir çocuksam, yetişkin olmak ne anlama geliyor?"
"Kocam (26) ve ben (22) 2 yıldır evliyiz ve pişman olmaya başlıyorum (ki bu gerçekten sahip olmak istemediğim bir düşünce). Ortalama olarak, haftada yaklaşık 4 kez kavga ettiğimizi söyleyebilirim.

Şu an bulunduğu asgari ücretli iş onu perişan ediyor, bütün gece ya bağırarak ya da beni görmezden gelerek bunu benden alıyor. Yeni bir iş bulması için onun için çevrimiçi bir özgeçmiş oluşturdum, ancak ona bakmayı bile reddediyor. Koçluk değilse, ilgilenmiyor. Sorun şu ki, formda değil ve sahada hiç tecrübesi yok (takıntılı bir şekilde NCAA/Madden oynamayı saymazsanız...).

Geçen yaz, işverenle sadece kısaca konuştuğunda herkese koçluk işi bulduğunu söyledi. İşi yazılı olarak alana kadar kendine saklamasını önermiştim ama bunu tamamen görmezden geldi. Açıkçası, işi alamadı ve serpinti, en azından söylemek gerekirse, çok garipti. Ayrıca daha da depresyona girdi ve haftalarca her gece hatasız kavga ettik.

Bu yıl dahil olmaya karar verdim ve onu benimle koşmaya teşvik ettim. İstemedi - zamanı olmadığını söyledi - ve bunun yerine bütün geceyi oyun oynayarak veya televizyon izleyerek geçiriyor. Bu fitness programlarından birini satın aldı, ancak pes etmeden önce sadece bir hafta kadar kullandı.

Onu seviyorum ama tembelliğini daha fazla kaldıramıyorum.
Kısa bir örnek verecek olursak oldukça tipik bir davranış - Onu yeni yavrumuzla yalnız bırakarak 6 aylığına yurt dışına gittim. Tüm oturma odamızı yatak odasına taşıdığını, kendini oraya kapattığını ve köpek yavrusunu hiç dışarı çıkarmadığını bulmak için geri döndüm. Halımız tahmin edeceğiniz üzere tamamen harap durumda ve yavrumuz bakımsızlıktan dolayı bir çok sorun yaşıyor.

Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum ve şu anda çekip gitmek bir seçenek değil."
"Başlamak için, geçen güne kadar telefonuna, FB'ye, hiçbir şeye bakmadım.

Ortalığı karıştırıyormuş gibi görünmesini sağlayan birkaç örnekten sonra (bunun hakkında konuştuk ve mazeretleri tamamen mantıklıydı, bu yüzden göz ardı ettim), paranoyaklaştım. Geçen gün bana bilgisayarının şifresini verdi. Facebook'ta denedim ve girdim.

Mesajlarına baktım ve onunla bu kız arasında bir konuşma buldum. Geçen yaz o arkadaşlarıyla bir bardayken büyük bir kavga etmiştik ve gerçekten sarhoş olmuştu. Bir kıza mesaj attı ve temelde ona kavga ettiğimizi söyledi ve ondan sikişmesini istedi ama gerçekten sarhoştu. Bunu yapmadılar çünkü mesaja bir gün kadar sonra sadece ne olduğunu soran kadar cevap vermedi. Bu bir yıldan uzun bir süre önceydi ama sorduğunu düşünmek bile canımı yakıyor.

Gözetlemek benim hatam ve kendimden başka suçlayacak kimsem yok. Çok yanlıştı ve tamamen pişmanım ama bulduğum şey için çok incindim."
"Daha önce ayrılığım ve bununla nasıl iyi olmadığım hakkında gönderi paylaşmıştım. Bir hafta oldu ve hala onunla iyi olmanın bir yolunu bulamıyorum. Kendimi çok boş hissediyorum ve aslında fiziksel olarak incinmiş durumdayım. Benim için çok önemli birini kaybettiğim için yıkıldım.

Yemek yerken ve uyurken çok zorlanıyorum... ve bazen gözyaşlarımı tutabilmek için elimden gelen tek şey bu oluyor. şeyler. Her zaman çok kırılmış hissediyorum. Bunun büyük bir hata olduğunu hissediyorum ve bunu istemedim ve hala istemiyorum. Daha önce (5 yıl sonra) bir ayrılık yaşadım ama geçen seferki bakış açım çok daha iyiydi. Onun kadar hasta değildim.

Bu sefer, adam istediğim her şeydi ve biz de aynı şeyleri istiyorduk. Kendisiyle daha sonra bir kez konuştum ve bana ifade ettikleri bu kararla ilgili içimdeki huzursuzluk ve rahatsızlık hislerinin hiçbirini dindirmedi. Ama şahsen bunun doğru olduğunu kafamda veya kalbimde anlamlandıramıyorum..."
"Abim D, hayatının en kötü kararını vermek üzere. Kız arkadaşı tam bir pislik. O hayatım boyunca tanıdığım en kötü insan. BABAMIN evine ot ve alkol getirdi. Bir yıldır onlarla yaşıyor. Kız arkadaşı onu aldatmıştır. Kız arkadaşı, sahip olduğu az miktardaki parayı çalıyor. İkisi de mcdonalds'ta çalışıyor. İşe gitmek için onu kullanıyor. Gelmesine izin vermiyor ve evime veya arkamızda yaşayan büyükanne ve büyükbabamıza girmesine izin verilmiyor.

Birlikte bir apartman dairesine taşınmaya karar verdiler. Eyaletimizin en kötü mahallelerinden birinde. Büyük olasılıkla vurulacak veya soyulacak. Kız arkadaşı ona her şeyin bedelini ödetecek. 8. bölüm falan yapıyorlar. Her ne ise, siciline geçecek ve kredisi çöpe gidecek.

Onunla konuşmayı ve neler olup bittiğini ve her şeyin ne kadar berbat olduğunu anlamasını sağlamak için birçok kez denedik. Onu seviyorum ama artık dayanamıyorum. Ne yapacağım reddit?"
"İşte hikaye. Elimden geldiğince kısaltmaya çalışacağım. Kız arkadaşımın arkadaşlarının çoğu (yaklaşık %80 diyebilirim) erkek. İlişkimiz son derece sağlıklı ve kelimenin tam anlamıyla büyük sorunlar yok. Ama erkek arkadaşlarından birine mesaj attığını görünce canımı sıkıyor. Olmaması için hiçbir sebep yok. Normalde takılmadığı veya çok sık görmediği insanlara mesaj atıyor ki bu tamamen normal. İlgilendiğini düşündüğüm herhangi bir eski erkek arkadaş veya erkekle konuşmuyor (her ne kadar onunla ilgileniyor olsalar da).

Garip olan şey, yaptığı şey tamamen normal olmasına rağmen beni rahatsız ediyor. Her zaman telefonunda değil. Nadiren üzerindedir. Ona birçok kez kiminle mesaj attığını veya kiminle takıldığını umursamadığımı çünkü tüm güvenime sahip olduğunu söyledim (gerçekten öyle). Ama garip bir nedenden ötürü, erkeklerin telefonunu havaya uçurması ve sürekli onu araması beni rahatsız ediyor. Benimleyken mesaj atmıyor veya aramaları açmıyor. Bazen tonlarca mesajla ve farklı insanlardan gelen cevapsız aramalarla uyanır.

Hiç telefonuna bakmadım, gözetlemedim ya da başka bir şey. Yanlış bir şey yaptığını düşünmüyorum.

Erkeklerden çok ilgi görmesini kıskanıyor muyum? O çok çekici, fit bir insan. Ama her şey onun çok fazla dikkat çekmesine bağlı ve bu beni rahatsız ediyor. Beni bütün gece ayakta tutmuyor ya da başka bir şey. Beni biraz rahatsız ediyor.

Bu muhtemelen normal ama biriyle çıkmayalı uzun zaman oldu. Bu normal mi? Duruma bakmanın daha iyi bir yolu var mı? Bu senin başına gelse ne yapardın?"
"Yaklaşık 2 yıl önce korkunç bir ayrılık yaşadım ve daha uzun bir süre için bu flört olayından tamamen çıktım. Eski sevgilim ayrıldıktan sonra sadece kısa maceralara giden adam oldum ama bu sefer farklı ama bunu doğru yoldan nasıl yapacağımı unuttum. Bunu mahvetmemek için nasıl davranacağım konusunda dürüst tavsiyene ihtiyacım var. İşte bazı ayrıntılar.

Birkaç hafta önce bir partide bu kızla tanıştım ve çok konuştuk ve onunla harika zaman geçirdim, bu yüzden numarasını istedim ve aldım. Ondan sonra birbirimize çok mesaj atmaya başladık ve ona sinemaya çıkma teklif ettim ve temelde harikaydı ama ciddi bir şey olmadı.

Öpücük Yok - sadece sarılmak.

tbh Bir şekilde utangaç olduğum için doğru bir yaklaşım yapmadım. Garip çünkü normalde tam tersiyim.

Bir sonraki görüşmemizde beni evine davet etti ve birlikte bir film izledik. İşler daha ""alınmaz"" hale geldi - kucaklaştık ve daha eğlenceliydik ama ailesi (bizi rahatsız eden küçük kardeşler dahil) evdeydi, bu yüzden yanağına bir öpücük sınırdı.

Şimdi yardımına ihtiyacım olan kısım geliyor. Ondan çok hoşlandığımı biliyorum ve uzun zamandır böyle hissetmemiştim ama o benim için aynı şeyi hissediyor mu bilmiyorum.

Onunla bu Pazar oldukça romantik bir Noel pazarında buluşacağım. Bu flört şeysini gerçek buluşmaya götürmek için tavsiyen nedir ve ona benim için ne hissettiğini gerçekten nasıl sorabilirim?"
"Dün kız arkadaşım ve ben halka açık bir havuzdaydık biraz rahatlamaya ve belki biraz okumaya yetişmeye çalışıyorduk. Ne yazık ki yağmur yağmaya başladı, bu yüzden havuz başında iki kişinin sığabileceği küçük bir gondolun altına sığındık. İkimiz oturmuş konuşuyor ve güzel vakit geçiriyorken bir tenis topu üzerimize sekti. 12 yaşlarında yaklaşık beş kişilik bir grubun bana baktığını fark ettim, bu yüzden yanlışlıkla topu devirip onlara geri yuvarladıklarını varsaydım.

İki dakika geçti ve başka bir top bana doğru uçuyor. Tekrar geri sardım. Üçüncü topun ardından bir şeylerin döndüğünü biliyordum ve çocuklar biz bakmadan bize bir top atana kadar bekleyip sonra koşup topu geri alırken izlemeye başladım. Birden fazla atıştan sonra, toplardan biri fırladı ve kız arkadaşımın göğsüne şaplak attı. Topladığım tüm tenis toplarını çitin üzerinden fırlattım ve gülen çocuklara baktım.

Cankurtaran gülümseyerek bize doğru yürüdü ve başka bir top atarlarsa ona haber vermemizi söyledi çünkü onları dışarı atmayı çok isterdi. Ayrıca çocukları azarladığını da belirtti.

Çocuklardan ikisi geldi ve bize alçakgönüllülükle özür diledi ama benim küçük intikamım çoktan planlanmıştı. Çocuklar cankurtaranın konuşmasından sonra top atmamışlardı ama çıkarken standının yanında durduk ve bize nasıl daha çok top attıklarını anlattık. Kız arkadaşım ve ben, havuz günleri aniden sona ererken muzaffer bir şekilde izledik."
"M; 24 burada. GF: 26
İlk kez 19 yaşında tanıştı ve o 21 yaşında.

Onu ilk birlikte olduğumuz ilk yıl aldattım. Görünüşe göre ilk kızla flört ettiğimi biliyordu, bazı arkadaşlarım da biliyordu.

İkincisi tamamen sarhoş bir durumdu. yaklaşık 1 1/2 yıl önce. Çocukluğumdan beri tanıdığım eski bir aile dostumuzla tanıştım. Arayı kapatmak için birkaç içki içmek için dışarı çıktık, benim evime geri döndük, bir içkiden sonra seviştik. Evli ve 1 çocuk babasıdır....

Ertesi gün ve yıllar boyunca daha da fazla at boku gibi hissettim. Yaptığım her şeyden ve kendime sakladığım her şeyden oldukça rahatsız hissediyorum. Bunu kimsenin bilmesine veya kimseyle konuşmasına izin vermekten çok utanıyorum. Beni çok seviyor ve yaptığım boku anlayacak kadar olgunlaştım.

Kendimi gerçekten bok gibi hissediyorum, ondan hemen ayrıldığım ve nedenini bilmesine izin vermediğim hissine kapıldım ... diğer tarafım, saygın bir düzeye çıkmak için savaşmanı ve söylemeni söylüyor.

Diğer kızlarla iletişim kurmaktan ve kendimi parti yapmaktan/dışarı çıkmaktan alıkoyuyorum. Şimdiye kadar yaptıklarımın ve etkilerinin farkındayım. Zaten ahlakımı yeniden değerlendirmeye ve günlük olarak uygulamaya başladım. Ona ve kendime yaptıklarımın yanı sıra bunu anladığıma göre şimdi ne yapacağımla başa çıkmak için kendimi zihinsel olarak hazırlıyorum.

Topluluğun durumum hakkında ne söyleyeceğini görmek istiyorum."
"En yakın arkadaşımla yaklaşık 2,5 yıldır çıkıyorum ve temelde çıkmaya başlamadan hemen önce birlikte yaşıyoruz. Bu bahardan sonra ikimizin de okulda bir yılı kaldı (o MS alıyor, ben de BS alıyorum) ve ondan sonra ikimiz de yaşayacak bir yer arayacağız, muhtemelen hem ailelerimizden hem de hepimizden farklı bir durumda. bizim arkadaşlarımız. Daha önce ilişkimizde yaşadığımız bazı sorunlar hakkında gönderi paylaşmıştım ve şimdi geri adım atmanın ve gerçekten istediğimiz şeyin bu olup olmadığını değerlendirmenin iyi bir fikir olacağını düşündüğüm bir noktadayım.

Yaklaşık bir hafta önce ayrı yaşama fikrini gündeme getirdim ve o gerçekten yanıt vermedi. Kulağa bir ayrılık gibi geldiğini söylüyor ve kapanıyor. Tamamen dürüst olmak gerekirse, ilişkimiz son zamanlarda biraz bozuldu ve sonunda bu olabilir. Ama ilişkinin yürümesini istiyorum ve o zamana kadar birlikte olacağımızı varsayarsak, gelecek yıl birlikte taşınmak gibi büyük bir karar vermeden önce yapılacak en iyi şey olarak ayrı yaşamayı görüyorum. Ayrı yaşamak istememin nedeni, ikimizin de bağımsız olmaktansa bu ilişki etrafında büyüdüğümüzü hissetmem ve ilişkimize ve kendime farklı bir bakış açısıyla bakmam gerekiyor. Umutluyum ama bir o kadar da şüpheliyim.

Onunla bu konuya tekrar nasıl yaklaşacağımdan emin değilim, ama er ya da geç bunu yapmak istiyorum. Herhangi bir rehberlik takdir edilecektir."
"Her şeyden önce, zaman ayırıp bunu okuyan ve hayatıma biraz yardımcı olan herkese teşekkür ederim.

Arıza: Bir kızla (17f) yaklaşık 5 kez romantik bir bağlamda takıldım, ara sıra öpüştük, başka bir şey değil. Ona Clara diyeceğim. Clara 3 yıllık bir ilişkiden yeni çıktı ve bana bunu tekrar yapmaya hazır olmadığını söyleyerek her şeyi bitirdi. Gerçek sebebin, cezasız bir şekilde diğer erkeklerle seks yapabilmesi olduğunu öğrendim. Bu berbat ve yalan söylememeliydi ama yine de tamamen onun kararı. Başka pek çok neden var, ama uzun lafın kısası, bu ilişkiyi daha fazla sürdürmeyeceğim ve bu bir şekilde birdenbire başladı. Bu 2 ay önceydi.

Ancak en iyi arkadaşı (17f) ve ben gerçekten iyi anlaşıyoruz. Ona Grace diyeceğim. Uzun lafın kısası, Grace'in yanında kendimi harika hissediyorum ve aramızda işler yolunda gidiyor gibi görünüyor. Dürüst olmak gerekirse, genel olarak harika bir insan. İkimizin de birbirimizden gerçekten hoşlandığımız çok açık.

Sorun: Grace ile bir ilişkim olsun istiyorum ama Clara ile aramızdaki bu geçmiş nedeniyle ilerlemeden önce başka bir bakış açısı edinmem gerekiyor gibi görünüyor. Grace'in veya benim birbirimizle bir ilişki sürdürmemiz adil, makul ve kabul edilebilir mi? Arkadaşlıklarını bozmak istemem ama bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum.

Düzgün işleyen bir toplumda karar açık olabilir. Ama unutmayın, burası lise ve Clara çok rekabetçi ve kıskanç biri, dikkat çekmekten mutlu. Aralarında geliştirdiği ilişki doğası gereği narsisistti ve tamamen hayatında yakışıklı ve başarılı bir ödül istediği gerçeğine dayanıyordu. Onun kötü olduğuna inanmıyorum, kesinlikle iyi nitelikleri var ama olumsuz yönlerini gözden kaçırmamanın önemli olduğunu hissettim, özellikle bu durumda."
"Medya geliştirme odaklı yeni bir mezunum. Şu anda nerede olduğumu bulmanın çok zor olduğu bir şey. Sonunda Kaliforniya'ya taşınmak zorunda kalacağımı her zaman biliyordum, aslında bunun için heyecanlandım.

İş ararken annem ve üvey babamla eve geri döndüm ama hiçbir şey umduğum gibi gitmedi. Başlıca sebepler, kendi alanımda uygulamalı deneyime sahip olmamam (dediğim gibi, burada bulmak zor) ve başvurduğum işlerin bulunduğu yerlerden çok uzakta olmam, bu da onlar için zorlaştırıyor. beni işe almak için (işe alım görevlilerine göre). Bu, benim ana sorunlarımı konum ve deneyim haline getiriyor, ancak deneyim sorunumu çözebilecek hiçbir şey bulamadığım için .. Konum sorununu çözmem gerekiyor.

Ana olaya gelecek olursak: Anneme (yaklaşık bir hafta önce) biriktirdiğim parayla Los Angeles'a taşınmayı düşündüğümü ve perakende sektöründe iş bulabileceğimi söyledim (ülke çapında bir şirkette 2,5 yıllık deneyim) . Açık pozisyonlar hakkında konum yöneticileriyle iletişime geçmeyi düşünüyorum). Ağzından çıkan ilk ve hemen kelimeler ""bu şimdiye kadar duyduğum en aptalca fikir"" oldu.

Annem çok siyah-beyazdır. Bir şeyi anlamıyorsa, bundan hoşlanmaz. Geçmişte (3 üniversiteyi kapsayan) psikolojik araştırmamı çocukça olarak nitelendirdi ve üniversitemden mezun olacağımı asla düşünmediğini ve gitmemin bir hata olduğunu söyledi.

Öte yandan, ailemin geri kalanı (şimdiye kadar planlarımı anlattım) hepsi çok destekleyici görünüyor.

Şimdilik hala annemle yaşıyorum (önümüzdeki ayın sonunda taşınmayı planlıyorum). Bu yüzden, ayrılmadan önceki son haftaların benim büyük bir hata yaptığımla ilgili sürekli bir bok şovu olmasını istemiyorum, ama aynı zamanda tüm eşyalarımla arabamı geri çekip ""bu arada ben"" demek de istemiyorum. Ülkeyi dolaşmak için ayrılıyorum"".

Ne yapacağım, ah bilge Reddit?"
"Onunla yaklaşık altı aydır birlikteyim ve birkaç kez bana psikopatik sınırda bir şey söylediği oldu. Bir keresinde bir şeye gülmekten kendimi alamadım (biraz histerik ama gerçekten elimde değildi) ve bana durmazsam yüzüme vuracağını söyledi, bir keresinde bana gideceğini söyledi kıçımı paramparça et (bu ne anlama geliyor?) ve birkaç kez buna benzer başka şeyler söyledi.

Ona bu tür şeyleri komik bulmadığımı söyledim ve bana bunların sadece şaka olduğunu söyledi ve özür diledi ama sonra tekrar yapacak.

Bunun dışında çok düşünceli, ilgili (bla bla), bu yüzden merak ediyorum bu büyük bir kırmızı bayrak mı yoksa onu yersiz bir mizah olarak mı almalıyım?"
"Bir haftadan kısa bir süre içinde bir işe başlar. Yakında patron olması için ondan bir telefon aldı ve bir nevi odadan çıktı. Bunu sorduğumda biraz ters görünüyordu, ben de konuya bastım. Bu adamla birkaç yıl önce (biz çıkmaya başlamadan önce) yattığı ortaya çıktı. Bunun tek seferlik bir şey olduğunu ve bir hata olduğunu ve onu çekici ve hatta ilginç bulmadığını söylüyor.

İşi daha birkaç hafta önce aldı ve bunun tamamen onun kontrolü dışında olduğunu biliyorum ama tüm bu durum hakkında kendimi garip hissetmeden edemiyorum. Öngörülebilir gelecekte bu adamla gerçekten yakın çalışacak ve işinin doğası gereği her zaman gerçekten geç saatlere kadar çalışmasına neden oluyor.

Ona güvenmemek için hiçbir nedenim yok ama bunu düşündüğümde içimdeki o hastalıklı duyguyu hissetmemek çok zor. Bunu ona söyledim ve gerçekten savunmaya geçti.

Tavsiye?"
"bu yüzden nereden başlayacağımı bilmiyorum. bu mobilde, bu yüzden yazım hataları için kusura bakmayın.

Arka plan: Tom ve ben bir yıldan biraz fazla bir süredir çıkıyoruz. Kültür içinde flört etmenin genellikle hoş karşılanmadığı geleneksel bir aileden geliyorum. Ben ve Tom 4 yıldır arkadaşız ama sonunda pes ettim ve bir randevuya çıktım çünkü açıkçası ondan çok hoşlandım. Bu Aralık ayında Tom, mezun olduktan sonra harika bir iş bulduğu için ülke çapında taşınmak zorunda kalacak. Burada sıkışıp kaldım çünkü lisansüstü okuluma bu eyalette devam edeceğim (hayalimdeki okula kabul edildim!!) yani sorun şu ki ne yapacağımızı bilmiyoruz

Geleceğimiz hakkında konuşurken aniden paniğe kapılmaya başladım. Demek istediğim, Tom'u düşündüğümde gerçekten mutlu olacağım harika, sevgi dolu bir gelecek görebiliyorum. Yine de bir yanım çıldırıyor. Bunun aşk olduğunu nasıl bilebilirim? Bir LDR bizi mahvedecek mi? Yoğun program, çok az veya sıfır yüz yüze etkileşime ek olarak konuşmamızı zorlaştıracak. Ya birbirimize küsersek? Ya başka birini istemeyi tercih ederse? Ya beni gerçekten sevmiyorsa? onun ""tek"" olduğundan nasıl emin olabilirim? öyle olduğuna inanıyorum ama...

Benim aşk anlayışım çok çarpık. Bu komik aşk paradigmasına sahibim (isterseniz daha fazla açıklayabilirim). Aşk fikirlerim, tek örneğimin filmlerden geldiği erken yaşlardan itibaren benimsendi. Korunaklı yanım mutluluğumu görmezden geliyor ve filmlerdeki gibi hayatımın ana aşk ilgisi olduğundan emin olmanın hiçbir yolu olmadığı için çıldırıyor."
"Yani son 2-3 yıldır sürekli şişen bir bademciğim var. İlk başta bunun sigaradan olduğunu düşündüm (çok sigara içmiyorum, belki birkaç yıl boyunca günde birkaç tane, bol bol haftalarca ara verdim) bu yüzden bıraktım. İyileşti ama tamamen düzelmedi, boğazımın arkası hala görünürken diğeri görünmüyordu. Antibiyotik yazan doktora gittim (ki bu pek bir işe yaramadı). Beni ameliyat istemeye yetecek kadar rahatsız etmedikçe, bu konuda bir şey yapmak için bir sebep olmadığını söyledi. Muhtemelen ona sigara içtiğimden bahsetmeliydim ama o sırada bu aklıma gelmemişti. Yine de kanser olduğundan şüpheliyim, gencim ve sigara dışında sağlıklıyım (Kulağa saçma geldiğini biliyorum haha)

O zamandan beri ara sıra sigara içiyorum (çoğunlukla sınavlar sırasında veya içki içtiğim gecelerde) ve bazen bademciğim iyi ama diğer zamanlarda, şu an olduğu gibi, gerçekten şişiyor ve rahatsız oluyor. Sigarayı bırakmam gerektiğini biliyorum ve plan da bu ama şimdilik buna neyin sebep olduğu konusunda herhangi biri fikir verebilir mi? Veya şişmeyi nasıl azaltacağınıza dair herhangi bir tavsiye? Gargara suyu, sirke vs denedim pek düzelme olmadı.

Daha önce bademcik taşı geçirdiğimi, ancak muhtemelen bir yıldan fazla bir süredir (görünür/farkedilebilir) bademcik taşım olmadığını söylemeliyim."
"Geçen Temmuz'da erkek arkadaşımın yanına taşındım... Ve memleketimdeki 5 yıllık güzel çikolata laboratuvarımı bir aileyle geride bırakmak zorunda kaldım. Ondan uzak olmak beni öldürüyor. Şu anda başka birinin evinin bodrum katında yaşıyoruz ve etrafta başka bir köpek olması konusunda telaşlı değiller. Bu yaz evden çıkmayı ve kendi dairemizi almayı planladık.. Mesele şu ki, buralarda hayvan dostu daireler bulmak zor ve ben ve erkek arkadaşım 7'ye 7 çalışıyoruz ve onu göremeyecektik. her seferinde bir hafta boyunca. Ayrılmadan önce bile her zaman içeride paspas yapıyordu, kendimi çok suçlu hissettim.

Şu an bulunduğu yerde mutlu olduğunu biliyorum, her zaman avlanmaya ve diğer köpeklerle oynamaya gidiyor, ancak geçmiş deneyimler nedeniyle (sevdiğim hayvanlardan ayrılmaya zorlanmak, bir kurtarmayla ilgileneceğine söz vermek ve bunu yapamamak) kendimi mecbur hissediyorum. onu yanıma almak için

Benim durumumda sen olsan ne yapardın?"
"Metin duvarı için üzgünüm! Bu, elbette, ikilemimin hassas doğası nedeniyle tek kullanımlık bir hesap.

Bölgemdeki şerif departmanında yeminsiz bir pozisyon için başvuru sürecindeyim. Birkaç gün önce yalan makinesini yaptırmak da dahil olmak üzere, sürecin çoğunu geçtim. Geçtim, bu mantıklı çünkü dürüsttüm.

İşin püf noktası şu: O seansta bazı bilgileri ifşa ettim ve bu beni işi almaktan diskalifiye eder mi bilmiyorum.
Kendimi genel olarak iyi bir insan olarak görüyorum - aziz değilim ama genel olarak çok kötü bir şey yaptığımı düşünmüyorum. (Bu arada, ben bir kadınım, 30'lu yaşlarımın ortalarındayım.)

Endişelendiğim şey şu: 15 yıl kadar önce, Napster/Limewire günlerinde bir dosya indirmiştim. Ne aradığımı hatırlamıyorum - her neyse, bu dosyanın adı zararsız bir şeydi ve neye bulaştığım hakkında hiçbir fikrim yoktu.
Çocuk pornosu olduğu ortaya çıktı. Ne olduğunu anladığım anda onu kapattım ve dosyayı sildim. Yani kasıtlı değildi ama bu benim çocuk pornosu gördüğüm (""izlediğim"") gerçeğini değiştirmiyor.

Yalan makinesinde bu konuda dürüsttüm ve sonuçlarımın böyle bir şeyi bilerek izlemediğimi yansıttığını düşünüyorum. O zamandan beri Interweb'lerde çok daha dikkatli oldum.

Muayene eden kişi, gözden geçirdiğimiz her şeyin departmana vereceği rapora dahil edileceğini söyledi. Umarım bu veya ifşa ettiğim başka herhangi bir şey (küçük hırsızlık, yıllar önce ot denemiş) beni diskalifiye etmez; Endişelenmemek için kendimi zor tutuyorum. Sırada özgeçmiş kontrolü var; Bunu sorunsuz bir şekilde geçmeliyim.

Herhangi bir tavsiye sözü olan var mı? Bunu düşünmeyi bırakmalıyım! Şimdiden teşekkürler."
"Sağlık nedeniyle biriyle kalmaya inanmıyorum.

Sevimli bir insan olan, ancak farklı ilgi alanları da dahil olmak üzere çeşitli nedenlerle uzun vadede benim için doğru olmayan erkek arkadaşım ve görünüşe göre ilişkimiz için çaba sarf etmeyi unutmuş gibi panik atak geçiriyor.

Cidden görüştüğü son kız onunla ilişkisini bitirdiğinde panik atak geçirip acil servise götürüldüğüne dair bana güvenmesini çok takdir ettiğim çok kişisel bir hikaye paylaşıyor. İşten bir hafta izin almak zorunda kaldı ve çok zor zamanlar geçirdi ve sonunda bir psikolog buldu.

O zamandan beri psikoloğa gitmeyi bıraktı.

Onunla işlerin iyi gittiğini görmüyorum. İlişkiden sıkıldım ve hoşlanmadığım uzun mesafeye girmek üzereydim. Birlikte son gecemiz olacaktı ve erkenden uyuyakaldı. Şans eseri şehirde kaldım ama o gecenin sonunda o kadar bıktım ki bittiğine karar verdim.

Ondan ayrılma konusunda çok endişeliyim. Onun Tanrı vergisi dünyası olduğumu veya onun gibi bir şey olduğumu düşünmüyorum. Bildiğim kadarıyla o da ayrılmak isteyebilir.

Daha önce sarhoşken büyük bir kavga etmiştik ve ben ondan ayrıldım. Sağlığımla ilgili son derece kötü şeyler söyledi ve ben kalktım ve ihtiyacım olan şeyin bu olmadığını söyledim.

Ağlamaya başladı ve yatağında nefes alamıyordu. Sonunda gece kalıp onu sakinleştirdim.

O zamandan beri işler düzeldi ama bu ilişkinin sonsuza kadar sürdüğünü göremiyorum ve onunla kalmanın adil olduğunu düşünmüyorum.

Bununla nasıl başa çıkılacağı konusunda herhangi bir önerisi olan var mı?

Ben onun 8 yıldır ilk ciddi kız arkadaşı ve ailesiyle tanışan ilk kızıyım.

Çıldırdığı son kız, aşık olduğunu söylediği bir FwB idi.

Daha önce ona, ayrılırsak ve hastalanırsa, isterse bana haber vermesi gerektiğine ve ona yardım etmek isteyeceğime dair söz verdim. Onun acı çektiğini görmek istemiyorum ve o bunu biliyor."
"Yani eski sevgilim ve ben uzun-kısa mesafeli bir ilişki içindeydik ve bu ilişkimiz üzerinde çok fazla baskıya neden oluyordu. Çok çabuk çok ciddileştik ve bu, güven hakkında bazı tartışmalara yol açtı (gelecekle ilgili sözlerine güvenip güvenemeyeceğim). Bu onun ilk ilişkisi ve bence bu onun için her şeyi daha da stresli hale getiriyor. Benimleyken sonsuza kadar gibi hissettiğimizi ve bu yüzden ilişkimizin stresli göründüğünü çünkü daha önce hiç kimseyle birlikte olmadığını söyledi. Ayrıca, tüm dünya ilişkimize karşı çıkıyor - farklı okullara gidiyoruz ve ben yatılı okuldayım, bu da sorunu daha da kötüleştiriyor. Onu haftada bir görüyorum.

Böylece bir tür ayrılık sonrası leke düzenlemesi bulduk - hiç tanımlanmadı, değil mi? Öpüşüyoruz, kucaklaşıyoruz ve seks yapıyoruz, hala bana bebeğim diyor ve beni hala sevdiğini söylüyor ve bu anlaşma genel olarak çok kafa karıştırıcı. Dahası, onun başka bir kızı öpmesi ve sonra beni öpmesi fikrini bağdaştıramıyorum. Demek istediğini anlıyorum, araştırmasında onu destekliyorum (bir nevi) ama bensiz hayatın nasıl olduğunu bilmek istiyorsa, hala bir ilişki içindeymişiz gibi davranmamamız gerektiğini düşünüyorum. Pastasını alıp onu da yiyemez, değil mi?

Onu gerçekten seviyorum. Birbirimizi seviyoruz, şüphesiz. Genç olduğumuzu biliyorum ama ikimiz de bu ilişki için çok şey feda ettik - sadece onun için ilk tercihim olan Early Decision (bağlayıcı olan) yerine ikinci tercihim olan üniversiteye başvurdum. Ve evet, biraz yerleştim ama başvurduğum okul hala inanılmaz derecede titiz ve genel olarak harika bir okul; yakındaki bir üniversiteye gitmeyi planlıyor. Onsuz olmak çok ama çok zor olacak ve onunla olmaktan başka bir şey istemiyorum ama bulduğumuz bu düzenlemede aslında onun yanında değilmişim gibi hissediyorum.

Sanırım son sorum şu: Onu bir an önce geri almak için nasıl bir yaklaşım izlemeliyim? Tuhaf bir ilişki bloğumuza uymalı mıyım (şüphelerime rağmen) yoksa neyi kaçırdığını anlaması için onu (en azından romantik olarak) kesmeli miyim?"
"Bu kızı yaklaşık bir yıldır tanıyorum ve onu pek çok kez gördüm. Onunla ilk kez yalnız takıldığımda (o bekardı ve hala bekar) istemeden oldu çünkü bir grup arkadaş bekliyordum ama hiçbiri gelemedi. Ona sadece ben ve o olacağını söylememe rağmen geldi. Benim için garip bir andı çünkü ne yapacağımı bilmiyordum. Böylece gece bitti ve eve gitti. Ayrıca, inanmakta zorlandığım, eğlendiğini söyledi. Haftanın ilerleyen saatlerinde, ertesi hafta ona akşam yemeği hazırlayarak bu garip geceyi telafi edip edemeyeceğimi sordum. Her şeyi sıfırdan yapmaya karar verdim. Yaptığım bazı şeylerin istediğim kadar iyi olmadığını hissettim. Eğlendiğini bir kez daha dile getirdi. Birkaç hafta ileri sar ve ona benimle aynı şekilde hissedip hissetmediğini sormaya karar verdim. Şu anda bir şey aramadığını söyledi. Kalbim biraz kırılmış olsa da soğukkanlılığımı korudum, olgun davrandım ve bir nevi başından savdım. Daha sonra herhangi bir gariplik olmadan takıldık. Benden, arkadaşımdan ve kız arkadaşından çizgi romana gitmemizi istediği yere hızlıca ilerleyin. Bundan bahsettiğim herkes bana bunun çifte randevu olduğunu söylüyor. Kadınları okumakta berbatım ve genellikle sinyalleri yanlış yorumluyorum. Mümkünse bazı arkadaşların görüşlerini almak istiyorum."
"Son birkaç aydır liseye gittiğim bu kız (Kız 1) benimle flört ediyor ve işler oldukça iyi gidiyor. Geçenlerde en iyi arkadaşına (Kız 2) benden hoşlandığını ve benimle nasıl olmak istediğini vs. söyledi.

Görünüşe göre 2. Kız, 1. Kız ile son birkaç aydır flört ettiğimizi öğrenmeden kısa bir süre önce benden hoşlanmaya başladı. İyi bir arkadaş olan 2. Kız benden hoşlanma konusunda sessiz kalmaya karar verdi çünkü 1. Kız ile aramı bozmak/arama girmek istemiyordu.

Ancak, son zamanlarda Kız 2 nihayet benden ne kadar hoşlandığını söyledi ve Kız 1'e her şeyi anlattı. Şimdi 1.Kız mesafeli davranıyor çünkü 2.Kızla arkadaşlığını bozmak istemiyor. Ama olay şu ki 2.Kız bu ilişkiden vazgeçmemesi için 1.Kızı teşvik ediyor çünkü 2.Kız 1.Kızın benden gerçekten hoşlandığını biliyor.
 
Bu noktada hem ben hem de 1. Kız birbirimizden kaçıyoruz ve ona karşı beslediğim bu duyguları öldürmek için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum çünkü onların arkadaşlıklarını mahvetmek istemiyorum. Beni öldüren şey ikimizin de birbirimizi sevmesi ve bu tek detay olmasaydı her şey mükemmel olurdu :(

2. Kız bile birlikte olmamızı istiyor ve benden hoşlanıp bunu 1. Kıza en başta söylediği için kendine kızıyor.
Tüm bunların ortasında sıkışıp kaldım ve geri çekilmeli miyim yoksa tüm bu durumda hala umudum olmalı mı bilmiyorum."
"Tamam, 1,5 yıllık erkek arkadaşım (31, Amerikalı) ve ben (24, kadın, Kanadalı) bir hafta önce ayrıldık. Kanada'da yüksek lisansa başlıyorum ve onun Amerika'da yeni bir işi var. Ayrılmak çok zor olacağından ve ikimiz de birbirimizi sonsuza kadar kapana kısılmış hissettirmek istemediğimizden, 'uzun mesafeli açık bir ilişki' denemeyi kabul ettik. Ancak, şimdiden birbirimizi gerçekten özlüyoruz.

Okula taşınmadan önce annemin evinde vakit geçirirken arkadaşlarımla dışarı çıktım ve şaşırtıcı bir şekilde çekici, zeki ve çok cana yakın bir adamla (33, İngiliz) tanıştım. Erkek arkadaşım bununla iyi olduğunu iddia etti, ben de bir şeyler içmek için İngiliz adamla buluşmaya karar verdim.

İyi vakit geçirdik ve her şey gerçekten doğal hissettirdi. İlişkileri açıkça tartıştık ve erkek arkadaşım hakkında epeyce konuştum. İlk başta ne istediğimden emin değildim ama gece ilerledikçe bu adamla kaçamak yapmaktan daha rahat olacağımı düşündüm.

Her şeyi ödemekte ısrar edecek, kapıları açık tutacak, bana yerini gösterecek, beni eve bırakacak ve beni öpmeye bile kalkışmayacak kadar gerçek bir beyefendiydi. Hareket etmeyen erkeklere alışkın değilim ve onun sıradan seksle ilgilenmediğinden mi yoksa erkek arkadaşıma takıldığım gerçeğine duyarlı olmaya mı çalıştığından emin değilim.

Onun motivasyonları hakkında bir fikriniz var mı?"
"Bugün özellikle zor bir gündü, çok olumlu olduğunu düşündüğüm bir görüşme için üç ay bekledikten sonra, en çok tercih ettiğim işler için bir teklif almadığımı fark ettim. Birkaç ısırıkla, yapabildiğim kadar çok işe başvurdum ama özellikle umut verici hiçbir şey yok. İşsiz kalmamın bu kadar uzun süreceğini bilmiyorduk, bu ikimize de yük oldu.

Kız arkadaşım benim için buradaydı: finansal, duygusal ve aradaki her şey için. Özellikle iş cephemde onca olumsuzluktan sonra, onun için sinir bozucu olduğunu biliyorum. Daireyi temizliyorum, market alışverişine çıkıyorum, çamaşır yıkıyorum ve işten sonra eve gelip rahatlayabilmesi için elimden gelenin en iyisini yapıyorum.

Onu ne kadar önemsediğimi ve benim için yaptığı ve yaptığı her şeyi ne kadar takdir ettiğimi ona nasıl gösterebilirim? Özellikle bu büyük darbeyi yedikten sonra bilmesini istiyorum. Tanrı onun özel hissetmeyi hak ettiğini biliyor."
"Hızlı tarih dersi:

Geçen yaz bir kız şirketimde çalışmaya başladı. Farklı departmanlarda çalışıyoruz. Çalışmaya başladığında fark ettim ve onu tanımak için çaba sarf ettim. Birkaç ay sonra, ona çıkma teklif ettim ve birisiyle ilişkisi olduğunu öğrendim...... bu daha sonra facebook arkadaşı olduğumuzda doğrulandı. Kişisel almadım ve işte arkadaş kaldık.

Son zamanlarda, birlikte takılmakla ilgilendiğine dair bir his alıyorum. İş dışında asla takılmıyoruz, sadece iş sırasında konuşuyoruz ve birlikte öğle yemeğine çıkıyoruz. Kişisel konulardan asla bahsetmeyiz, sadece güncel olaylardan bahsederiz. Oh, ve birkaç ay önce Facebook'u sildim. Sadece sormamamın nedeni, bekar olana kadar arkadaş olarak kaldığımı düşünmesini istememem ..... çünkü durum böyle değil. Ve ""Size zaten dahil olduğumu söyledim"" yanıtından kaçınmak istiyorum. Daha önce de belirttiğim gibi, ilişkiler hakkında asla konuşmayız, bu yüzden bunu soğukkanlılıkla gündeme getirmem garip olur.

Bu tür bilgileri bulmanın yöntemleri var mı?"
"Kız arkadaşımla 1 yıldan biraz fazla bir süredir ilişkimiz var. Geçenlerde mesafeli olduğum için ayrıldık ve onu aldattığımı düşündü (ki değildim). Ayrılmadan önce benimle olabildiğince fazla zaman geçirmek istedi ama son zamanlarda çok mesafeli. Eskiden neredeyse her gün bir gecede birbirimizin yerine giderdik, ama şimdilerde benim evime gelmek istemiyor ya da benim onunkine gitmemi istemiyor (İkimiz de kendi başımıza yaşıyoruz). Facebook'ta da benimle her zaman konuşurdu, ama şimdi hemen hemen sadece konuştuklarıma cevap veriyor ve sohbeti devam ettirmeye çalışmıyor. Cevap vermekte oldukça yavaşladı, ama ben yanındayken, ona mesaj atan diğer arkadaşlarına anında cevap veriyor.

Bu durumda gerçekten kayboldum çünkü artık benimle olmak istemiyormuş gibi hissediyorum. Anksiyete için şu anda SSRI ilaçları aldığını biliyorum. Ama biz ayrılmadan birkaç hafta önce onları alıyordu. Bu durumla ilgili açıklaması, çok çalıştığı ve asla yalnız kalmaya vakti olmadığı için biraz yalnız kalmak istemesidir. Bu beni rahatsız ediyor çünkü eskiden elinden geldiğince benimle olmak isterdi ve şimdi benim için zaman planlamaya bile çalışmıyor."
"Onunla çarşamba gecesi tanıştım. Numarasını aldım, nerede/ne zaman buluşabileceğimizi çoktan konuştuk (bir aylığına şehir dışında, yaklaşık 1,5 saat uzakta, bu yüzden ortada buluşabiliriz). Sohbet sırasında ne zaman müsait olacağını sordum, haftaya dedi ve sonra ayrıldık. Hemen ardından ona aptalca bir mesaj attım ve numaramı aldı, "" :) :P "" diye yanıt verdi (neden, bilmiyorum? Gülen yüzlerden nefret ederim).

Yani şimdi Cuma ve onunla konuşmak için PAZAR'a kadar beklersem bu biraz zaman alacak ve çekiciliği kaybolacakmış gibi hissediyorum. Şimdi koku mesajı göndereyim mi?"
"Ayrıldık ve bir yıldır kesinlikle iletişim kurmadık, aniden bana birdenbire şu mesajı attı:

""Gittiğim fuardaki bu adam sana o kadar çok benziyor ki çılgınca. Tek fark onun keçi sakalı olması. Biz birlikteyken sakal bırakmaya karar vermene çok sevindim. Bu yüzden sana söyledim. sana iyi bakmaz.""

Sonra adamın bir fotoğrafını ekledi. Belli belirsiz bana benziyor ve fotoğraf onun panayırda onunla poz verdiğini gösteriyor.
 
Ona hemen ""LOL. Büyütmemekte iyiyim. Geçerli bir noktan vardı."" Bir fotoğrafımı ekledim ve ona nasıl olduğunu basit bir şekilde sordum ""Nasılsın? Umarım iyisindir. Çok uzun zaman oldu.""

Ve asla cevap vermedi. İkimizin de iphone'ları var ve okundu bilgisi aldım ama o asla cevap vermedi.

Düşük yaptıktan sonra oldukça duygusal bir ayrılık yaşadık. O anın sıcağında kasıtlı olarak hamile kalmasını suçladım ama sonra özür diledim. Düşük yapmayı, onu suçlayarak yarattığım strese bağladı ama daha sonra beni suçladığı için özür diledi.

Oldukça karşılıklı bir ayrılıktı ve ikimiz de bunu aşmak için sessiz bir zaman istedik.

Nasıl olduğunu bilmek isterdim ama onu yanıt vermeye zorlamak istemiyorum ve bir yıl sonra ondan haber almak çok tuhaf.

Nasıl devam edeceğim? Ondan yetişmesini isteyebilir miyim?"
"Merhaba, daha önce hiç böyle bir şey yapmadım... hiç gibi. Bu yüzden bunu doğru yapıp yapmadığımdan bile emin değilim, okunacak bir kurallar listesi olacağını fark etmemiştim! Ama arkadaşlarımdan bunların yardımcı olabileceğini duydum, bu yüzden ona bir şans veriyorum. denemek.

Uzun lafın kısası, şimdi 1 aylık kocam, 6 yıldır birlikte. Pek çok iniş ve çıkış yaşadık ve birbirimize karşı çok açık olduk ve ilişkimizde gerçekten büyüdük. Evlenmemizin büyük bir nedeni de bu.

Birkaç gün önce telefonunda birlikte çalıştığı bir kızın çıplak resimlerini buldum. 2 yıl öncesine aitlerdi ve tarih, bana evlenme teklif etmesinden yaklaşık 3 ay önce önerildi.

İlk olarak, onun hile yaptığını aramıyor olmama rağmen, telefonuna bakmamın bile aptalca olduğunu biliyorum. Sadece şu anda bu sorunla ilgisi olmayan bir şey. Ama bu konuda benimle de açıkça konuşmaktan çekinmeyin.

İkincisi, onunla yüzleştim ve bana olanları aşamalı olarak anlattı. Benim endişem, bana veya kendisine karşı tamamen dürüst olmaması, çünkü birçok sorumu ""Emin değilim, uzun zaman önceydi"" veya ""Bildiğim kadarıyla, olan şey bu."" İlişkimizde nereye gittiğimizden emin olmadığı bir dönem olduğunu ve pek fazla seks yapmadığımızı söyledi. Ama dürüst olmak gerekirse, ilişkimizin o zamanı hakkında bana hiçbir zaman ipucu vermedi, özellikle de sadece aylar sonra teklif ettiğinden beri. Bunun yanlış olduğunu hemen anladığını ve kendini çok suçlu hissettiğini söyledi. Ama o resimleri sakladı ve onunla arkadaşlığını asla bırakmadığını biliyorum.

Şimdi evliliğimize bir ay kaldı ve bununla nasıl başa çıkacağımız konusunda endişeleniyorum... bununla nasıl başa çıkacağım!"
"""Blah blah'a kadar ne yapmak istediğimi hiç fark etmemiştim..."" ya da ""bu işler bana çok şey öğretmiş olsa da, artık bu alanda çalışmak istediğimi biliyorum çünkü falan"" gibi bir şey söylemek istiyorum.

Bunun gibi ifadeler, bir şeye başvurduğunuzda aşırı derecede pozitif olma kuralını çiğniyor. Öte yandan, ""göze çarpmak"" için bir ön yazı yazdığınızda samimi olmakla ilgili bir kural var. İkisi birden olmam imkansız.

25 yaşındayım, üniversite mezunuyum ve o alanda doğrudan deneyimim olmamasına (veya çok fazla iş deneyimim olmamasına rağmen - giriş seviyesine odaklanıyorum) yapmak istediğim şeyi yansıtan bir ön yazı oluşturmaya çalışıyorum. Meslekler). Oradaki tavsiye oksimoronik görünüyor. Ön yazıda dürüst olmanın sınırları nelerdir?"
"BT bize yerleşik bir telefona sahip bir ""homehub"" (yönlendirici) sağladı. Telefon hiç çalışmadı ve yine de o telefonu yalnızca parasını ödediğimiz 'ücretsiz' aramalar için kullanabiliyoruz. Çalışmadığı için ikinci bir telefon kullanmak zorunda kalıyoruz, bu da çok yüksek ücretler aldığımız anlamına geliyor.

Babam BT desteğini aradı ve tamir edip edemeyeceklerini ve onaramazlarsa değiştirip değiştiremeyeceklerini sordu çünkü hasarın bizimle ilgisi yok ve telefondaki tüm filtreler kontrol edildi ve değiştirildi, ancak yine de hiçbir şey yok. ""Telefonu mutlu bir şekilde tamir edeceğiz, sadece bize 140 £ ödeyin ve bir mühendis gönderelim"" dediler.

Açıkçası bunu istemiyoruz, sadece yeni bir merkeze sahip olmayı tercih ederiz, yani her iki taraf için de onu değiştirmeleri daha ucuza mı gelmeli? Onlara ne kadara mal olmalı, 40 sterlin mi?

her neyse, esasen kımıldamıyorlar, soyguncu piçlerin bize (ağır) ödediğimiz şeyi vermesini sağlamak için herhangi birinin önerebileceği bir şey var mı?"
"Neredeyse 28 yaşındayım ve yirmi yaş dişim yeni çıkıyor. Son birkaç gündür ÇOK ağrıyor ve alevlendiğinde ağrıyı neredeyse hiçbir şey durduramıyor. (Neyse ki dün gece durdu ve bugün henüz ağrımaya başlamadı). Onları aldırmam gerekiyor ama çalışmıyorum, bu şeyleri önden ödemek için fazladan fazla parası olmayan nişanlımla yaşıyorum (irtibat kurduğum her diş hekiminin yapılması gerektiğini söylediği gibi) ve ben sigortası yok.

Civardaki birkaç diş hekimini (hatta bir dişçilik okulu) aradığımda hepsi aynı şeyi söylediler; ""Hizmet sırasında ödeme yapmalısınız veya carecard.com'a girip finansman sağlamalısınız"". Pekala, kredim zaten geçmişimden kalma bir bok olmasaydı, bu HARİKA olurdu. Ağrılı dişleri çektirmek için tam anlamıyla onaylanmadım ve ne yapacağımı bilmiyorum. Beni doğru yöne yönlendirip yönlendiremeyeceklerini görmek için sosyal hizmetlere bir mesaj bıraktım ama deneyebileceğim başka bir yer bilen var mı?"
"Hey /r/ilişkiler! Burada yeniyim ama çaresizce yardımına ihtiyacım var, bu yüzden ilk şeyle başlayacağız.

Kız arkadaşım (Alana) ve ben (Ryan) 21 yaşındayız ve 2 yıl 3 aydır çıkıyoruz!

Her neyse, geçen Pazar, Akciğer Kanserinden vefat eden amcası olarak ilk aile ölümünü yaşadı. Şimdi daha önce vefat eden akrabalarım oldu ama en sonuncusu 5 yıl önceydi ve onlarla o kadar yakın değildim. Ancak ailesi *çok* yakın olduğundan herkesi çok etkiliyor.

Şimdi, bir partnerin bir akrabasının ölümünü atlatmasına asla yardım etmedim, bu yüzden nasıl davranmam/davranmam veya ne söylemem gerektiğinden emin değilim... Buna başka biri gibi mi davranıyorum?

İkincisi, babasıyla ilgili bir sorun var. Annesi ve babası hayatı boyunca boşandı ve annesi babasını ara sıra görerek büyüdü. Yaklaşık 4 yıl öncesine kadar tam olarak yakın değillerdi ama şimdi ilişkilerini koparıyorlar ve bununla nasıl başa çıkacağıma **HİÇ** bir fikrim yok.

Hiç böyle bir şeyle uğraşmadım... Nereden başlayacağım veya ne söyleyeceğim hakkında hiçbir fikrim yok. Babası ve ben oldukça iyi anlaştık ama kesinlikle gülünç olmadığı sürece verdiği her kararda onu destekleyeceğim.

İşte oradasınız ve herhangi bir yardım çok makbule geçer! Bunu yanlış alt dizine gönderdiysem özür dilerim ve beni doğru yöne yönlendirebilirsiniz."
"Ben bir eğitimci değilim ama arkadaşım şu anda işinde gerçekten zor zamanlar geçiriyor ve birinin yardım edip edemeyeceğini merak ediyordum.

**Sorun:**

Kaliforniya'da, müdürün iyice uçup gittiği bir sözleşmeli okulda çalışıyor. İlk başta, kesintiler ve birkaç işten çıkarma ile gelişigüzel başladı (o zamanlar bütçe kesintileri nedeniyle anlaşılabilir). Ancak, öğretmenleri bir zamanlar sahip oldukları tüm haklardan/korumalardan yavaş yavaş mahrum ettikçe durum giderek daha da kötüleşti. Şimdi, geç saatlere kadar çalışmayı reddederlerse/özel günlerini almazlarsa/öğretmenler sendikasıyla görüşmeye çalışırlarsa/müdürün liderliğiyle aynı fikirde olmadıklarına dair işaretler gösterirlerse vs. onları her an kovmakla tehdit ediyor.

Bu adam, normalde öğretmenlere söz hakkı verecek olan her türlü öğretmen kadrolu yönetim kurullarının toplantılarını sürekli olarak iptal etti. Şimdi, öğretmenlerin hiçbir saygısı veya katkısı olmadan okul için politikayı dikte ediyor. Kararlarından en ufak bir memnuniyetsizlik bile gösteren herkesi serbest bırakmakla tehdit etti.

Bu adam gelmeden önce buranın çok iyi bir okul olduğunu unutmayın. Sert bir sevgiye ihtiyaç duyan başarısız bir okul değildi. Akademik başarıya gelince, bu adam işe alındığından beri pek bir şey değişmedi (bu yüzden ilçeye yapılan şikayetlere rağmen hala bir işi olduğundan şüpheleniyorum).

Arkadaşımın bu adamı devirmek veya en azından işini korumak için yapabileceği bir şey var mı?"
"Bir aydan biraz fazla bir süredir bir erkekle ""takılıp kalıyorum"". İlk bir araya geldiğimizde birbirimizden açıkça hoşlandık - onu öpmeden önce farklı bir erkekle görüşmeyi bıraktım - ve hemen inanılmaz miktarda cinsel kimyamız oldu. Şimdi haftada 5-6 gece (ikimiz de üniversitedeyiz) diğerinin odasında uyuyoruz, bazen sadece kucaklaşıp uykuya dalmak ve seks yapmamak için.

Birlikte çok zaman geçirdiğimiz için, arkadaşlar bizden çift olarak bahsetmeye başladılar. Birkaç kez ""ne yapıyoruz"" konuşmasını yapmaya başladık, ama her zaman kısa kesildi-- ya da sarhoştuk ve artık bunun hakkında konuşmamamız gerektiğine karar verdik.

Onun bakış açısına göre, liseden kız arkadaşıyla karmaşık bir açık ilişkiyi nihayet bitirdi ve yanlış nedenlerle bir şeyler yapmaktan oldukça eminim.

Dün gece yatakta uyuyordu ve bana ilk kez beni sevdiğini söyledi. Bana ""aşık"" olmadığını, beni ""soğukkanlılıkla"" sevdiğini söyledi. Ona aynı şeyi hissetmediğimden değil, bizimle olan niyetini bilmediğim için duygularımı inciteceğimi bildiğimi söyledim. O da bilmediğini söyledi ve bu konuşmanın sonu oldu. Duygularımla dalga mı geçmeye çalışıyor? Bu noktada ne yapmalıyım?"
"Ne tür bir erkek seks istemez ki? Sürekli olarak başlatmam gerekiyor ve yaptığımda bile çoğu zaman kapatılıyorum. Bunun hakkında birçok kez konuştuk ve her zaman daha çok deneyeceğini söylüyor ama bu 2 hafta kadar iyi ve sonra sıfıra dönüyor. Ondan doktora gitmesini istedim ve o gideceğini söylüyor ama asla yerine getirmiyor.

şimdi güven kısmına gelince - Reddit'e çılgınca baktığını biliyorum ve geçmişte bazı şeyler buldum - Reddit hesabını hackledim (ki bunun benim için boktan olduğunu biliyorum) ve çıplak fotoğraflar yayınlayan birçok kızla sohbetler buldum. Geçen yıl ayrılmamıza neden olan sıradan bir karşılaşma için gönderi paylaştı ama o zamandan beri tekrar bir araya geldik. ayrıca benimle tanışmadan önce tek gecelik ilişki yaşadığı bir kızla tanışmak isteyen facebook mesajları buldum.

Eşyalarına bakmamam gerektiğini biliyorum ama ne zaman arasam bir şeyler buluyorum.
şimdi bakarsam tekrar bakmaktan korkuyorum. Tüm bunlardan bahsettik ve artık bir reddit hesabı olmadığını ve artık bu tür şeyleri yapmadığını söyledi ama ona olan güvenimi yeniden kazanamıyorum. Her zaman beni duygusal olarak aldatıyormuş gibi hissedeceğim. Bir yıl önce tekrar bir araya geldik ve o zamandan beri hiçbir şeye bakmadım ama her zaman onun hala yapıp yapmadığını merak edeceğim."
"Bir araya gelmeden önce 10 yıl arkadaştık. Bana bir keresinde korkunç çocukluğundan bahsetmişti. (Hikayesini sadece 3 arkadaşına anlattı)

Şimdi birkaç aydır bir çiftiz ve şey, bazen ona çocukluğunu hatırlatan şeyler biliyorum ama sanki bana söylediğini unutmuş gibi. Bu yüzden hiçbir şey olmamış gibi davranmaya devam ediyor.

Bazı örnekler
Geçenlerde Susam Sokağı gibi küçükken her çocuğun izlediği eski bir dizi izliyorduk ve o hiçbir şey hatırlamıyordu. (Bence kendini her şeyi unutmaya zorlaması.)
Noel'i sever ama sadece yemeği sever, Noel Baba'nın eşyalarını değil ve hediye almaktan nefret eder. (Çocukların Noel'de en çok sevdikleri şey budur.)
Ve çocuk yetiştirmekle ilgili TV şovları izlemek gibi şeyler. Gelecekte bizimkini nasıl büyüteceğimizi ve televizyondaki ebeveynler kadar korkunç olmayacağımızı konuşuyoruz. (Fakat çarpıcı, önemli olduğunu düşündüğü şeyler her zaman ebeveynlerinin onu travma yaratan şeylerden kurtarmak için yapmaları gereken şeylerdi.)

Sorunlarını uzağa koymayı sevdiğini biliyorum. Ama öte yandan, artık onun kız arkadaşıyım ve oldukça ciddiyiz, bunun hakkında belki sadece bir kez konuşmak iyi olmaz mı, bu yüzden sırrını bildiğimi/söylemeyeceğimi biliyor ve hepsinden önemlisi, Her zaman onun yanında mıyım?

Ne düşünüyorsun?"
"Tamam, temel olarak, küçük şeyleri bırakmakta çok fazla sorun yaşadığımı fark etmeye başladım. Örneğin, bir süre önce görüştüğüm bir kız vardı ve beni biraz karıştırdı, mesaj atmak, işleri organize etmek konusunda saçmalıktı, ama genellikle birlikteyken harikaydı.

Her neyse, bir hafta sonu baleye gitmemizi organize etmiştim ve öncesinde/sonrasında ne yapacağımızı planlamaya çalışıyordum ve bir gün önce ona mesaj atıp ne yapmayı hayal ettiğini/ne zaman yapacağını sordum. özgür olmak ama ertesi gün saat 3'e kadar, balenin başlamasına 2 saat kala ondan haber alamadım. Her neyse, cevap vermemesi için bir nedeni yoktu, özür de dilemedi ve bu beni rahatsız etti. Sonuç olarak, ona kızgın olma hissinden gerçekten kurtulamadım ve bu yüzden buluştuğumuzda, onunla birlikte olmak istiyormuş gibi davranmayı zor buldum. Akşamı mahvetti ve işleri gerçekten garip hale getirdi.

Şimdi yeni bir kız görüyorum ve bunun da benzer bir yoldan gideceğini hissediyorum. O kadar da kötü değil, ama takılmalarımın bu duruma düşüş olmasını gerçekten istemiyorum, onu görmeden önce birkaç içki içmeden bu duygudan nasıl kurtulacağımı bilmiyorum ve bu muhtemelen en iyisi değil eylem Planı! Aynı şeyi hisseden veya herhangi bir tavsiyesi olan var mı?"
"Merhaba - biraz garip bir soru / durum. Kısa olmaya çalışacağım.

A ülkesindenim, liseyi B ülkesinde okudum ve şu anda üniversite için Amerika Birleşik Devletleri'ndeyim. A ülkesinden arkadaşlarım B ülkesine bir buçuk aylık bir yolculuk yapıyorlar. Ailem B ülkesinde yaşadığı için arkadaşlarıma yaşadığımız şehre geldiklerinde bizim evimizde kalmalarını önerdim. oteller için ödeme yapmak zorunda değiller ve ailem onlara etrafı gezdirebilir.

Sorun, öğrendiğim gibi, *onunla başa çıkamam*.

Arkadaşlarımın ve ailemin bensiz (gerçek anlamda) anılar oluşturduğu düşüncesine dayanamıyorum. Mesela bunlar benim yüzümden bir araya gelen iki grup insan ve benim orada olmamam ve birlikte benimle ilgisi olmayan (eğlenceli) şeyler yapmaları beni gerçekten endişelendiriyor. Temel olarak, ailem onları restoranlara/turistik yerlere götürüyor ve temelde arkadaşlarıma şehri gezdirmek için harikalar.

Bunu çocukken de yaşadığımı hatırlıyorum, bir süredir su yüzüne çıkmadı. Ben 6-7 yaşlarındayken, çocukları okuldan alma sırası anneme geldi ve herkes arabaya benden önce bindi ve bu yüzden ben oraya varana kadar bir dakika kadar bekledi. Hep birlikte beni beklediklerini öğrendiğimde (gerçekten önemsiz bir süre, kimse umursamadı) yıkıldım ve ağladım. Açıklamaya çalıştığımda herkesin gerçekten kafasının karıştığını ve anlamadığını hatırlıyorum.

Bu yüzden, kesinlikle terapistimle konuşmam gereken bir şey, ama daha önce böyle bir şeyle karşılaşan var mı ve insanların bu konudaki düşünceleri neler öğrenmek istedim.

FOMO/kıskançlık/yurt özleminin garip bir karışımı gibi. Bunun normal olmadığını anlıyorum."
"Birkaç ay önce arabamı birine sattım. Hadi ona Bob diyelim. Tapuyu Bob'a imzaladım ve ona bir satış faturası/devir bildirimi imzalattım. Ertesi gün vergi tahsildarı ofisine postaladığım üç nüsha aldım. Yaklaşık iki aydır ne Bob'dan ne de vergi tahsildarından hiçbir şey duymadım. Sonra bugün, Bob'un bir arkadaşı geldi ve Bob'un onu başka birine, Jim'e sattığını söyledi. Bob, arabayı satın aldığında bu unvanı asla kendisine devretmedi. Bunun yerine Jim'e sattı. Jim gidip kendi adına etiketler almaya çalıştı ama alamıyor çünkü başlık hala benim adımın altında. Bob ve arkadaşı Jim'e numaramı verdiler ve durumla ilgilenemeyeceklerini söylediler ve Bob numarasını değiştirdi. Şimdi Jim benden onunla DMV'ye gitmemi ve unvanı ona devretmemi istiyor. Bence bu yasal değil. Çünkü arabayı Bob'a sattım ve zaten satış faturasını/virtüel bildirimini vergi tahsildarına teslim ettim. Yani bu benim kontrolümden çıktı ve Bob'un sorunu değil mi? Sanırım sorum şu, eğer bir şey olursa, bu konuda ne yapmalıyım? Alakalıysa Florida'da yaşıyorum."
"Son birkaç yılda iş sosyalleşmeye ve mutlu olmaya geldiğinde çok zorlandım. Şey, arkadaşlar biraz uyuşturucu kullandı ve bir süre yalnız kaldığımı sonradan öğrendim... ama ondan önce....

Kendime olan güvenimi kaybettiğim, özgüvenim düşük olduğu için vs. ondan uzak durmaya başladım. Sonunda ve karşılıklı olarak biriyle tanıştım. Utangaçtım ama o dışa dönüktü, bu yüzden sanırım bir şekilde dengelendi. Bana kendim hakkında çok şey sordu ve bu iyi hissettirdi. Bir dahaki sefere daha sık buluşacaktık... o geldiğinde rastgele yanıma geldi ve bana sarıldı ve beni bazı arkadaşlarla tanıştırdı. Biraz konuştuk, görünüşüyle ​​​​biraz ilgilendiğini söyledi ve sonra ağzından kaçırdı... sana numaramı vereyim, birazdan öğle yemeği yiyeceğiz ve öyle de yaptık. İyi gitti.

Onu gördükçe onunla daha fazla bağ kurdum, onunla rastgele bir selfie çektim, bu tuhaftı ama aynı zamanda ona verdiğim bir teşekkür için tatlı denildi.

Şimdi çok kaba veya düşüncesiz olduğu zamanlar oldu. Başkaları tarafından olgunlaşmamış olarak biliniyor ama bana yardım ettiği için çoğu zaman bunu geçmişe bakıyorum.

En tuhaf olay da beni takip etmesiydi. Arkadaşlarla bir maça gidecektim ve onu ve arkadaşlarını bir hafta kadar önceden davet ettim. Ona haber verdim ve meşgul olduğunu söyledi, ben de öyle bıraktım. Maça gidiyorum ve etrafta dolaşıyordum ve aşağı baktım ve onu ve tüm arkadaşlarını gördüm. Tamam, başka birinin gitmek için bir fikri olabilirdi ama hadi, temelde hayır dediği zaman orada ortaya çıkması biraz tuhaftı.

Gerekmedikçe çok fazla ayrıntıya girmek istemiyorum ama burada mı oynuyorum yoksa benden mi hoşlanıyor yoksa kişiliğinden mi yoksa ne olduğunu bile bilmiyorum. Şahsen ondan hoşlanmaya başladım ama onu bir süredir belirli nedenlerle görmedim."
"GF ve ben bir aydır birlikteyiz. İkimiz de ebeveynlerimizle yaşıyoruz. Bazen geceyi benim evimde geçirdi, ancak daha sonra ailesi tarafından azarlandı. Üzerinde uyumayı bırakması veya evden atılma tehlikesiyle karşı karşıya kalması konusunda uyarıldı.

Uyarılarını dikkate alarak, birlikte geçireceğimiz zamanı sınırlamaya karar verdik. Ancak birkaç gece önce, bir arkadaşın evinde parti yaptıktan sonra çok fazla içmeye başladık. Bir arkadaşım bizi GF'nin arabasını bıraktığı evime bıraktı. Eve gitmeden önce ona içeride ayılmasını söyledim. Sonunda bayıldık.

Bu bardağı taşıran son damla oldu. Artık gelmesi yasak. Yine de onun evine gelebilirim ama sıkı bir sokağa çıkma yasağı ve gözetim altında. İlişkimizi zorluyor.

Hala birbirimizi evin dışında görüyoruz, ancak mahremiyet içinde birlikte vakit geçiremediğimizden, ilişki biraz buhar kaybediyor.

Bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ve bu yüzden ayrılmak istemiyorum ama bu bizim kontrolümüz dışında olabilir. Yapabileceğim bir şey var mı?"
"Tamam uzun lafın kısası. Ailem aşırı korumacı ""kaplan"" tipi ebeveynlerdir. Video oyunları oynamamı %100 yasakladılar ve ben 12 yaşımdan beri onlara uyuyorum. Pokemon ile yeni 3DS'yi gerçekten almak istiyorum. Geçenlerde onlarla bunun hakkında konuştum ve hala oyun oynamamı %100 yasaklıyorlar.

Ben başarılı biriyim, %95 ortalamamı koruyorum ve seneye üniversiteye gireceğim. Çok sıkı çalışıyorum ve yaz işlerinden 10.4 bin dolar biriktirdim (bu yıl 4.3 bin dolar) ve gerçekten uzun zamandır istediğim bir şeyle kendimi ödüllendirmek istiyorum.

Annem ve babam bütün gün çalışıyorlar, bu yüzden 3DS'yi onlardan saklayabilirim ve benim aldığımı asla bilmezler. Hayatımda ilk kez aileme ""isyan"" edecektim. Yapmalımıyım? İstersem yarın gidip satın alabilirim. Ama soru şu ki... YAPMAM GEREKİYOR MU? Ailemin güvenine ihanet ediyormuşum gibi hissediyorum ama tüm hayatım boyunca onların kontrolü altındaydım ve artık yeter. Ama alırsam ve onların bundan haberi olmadığından emin olursam, canımı yakmaz, değil mi? Lütfen yardım edin aranızda böyle bir durumla karşılaşan oldu mu?"
"Geçen yıl birkaç kişiyle çıktım ve her zaman öyle görünüyor ki iş belli bir noktaya geldiğinde, her şeyi mahvediyorum. Uzun zamandır tanıdığım bu kızı son zamanlarda görüyorum ve yakın zamanda memleketimize geri döndü. Bf/gf başlığını hiç tartışmadığımız için muhtemelen kendime gereğinden fazla baskı yapıyormuşum gibi hissediyorum. O konuşmayı mutlaka yapmamız gerektiğini de düşünmüyorum, ama bu aşamada beni korkutan kesin bir belirsizlik varmış gibi hissediyorum.

Onun nasıl hissettiğini veya benim nasıl hissettiğimi sorgulamaya başladığımda, güvenim cehenneme gidiyor ve işte o zaman işler dibe vuruyor. Bunun öngörülebilir bir döngü olduğunu hissediyorum ve hiçbir şeyi aceleye getirmemek ve işler organik olarak gelişirken sadece sabırlı olmak konusunda bazı tavsiyeler istiyorum. Onu uzaklaştırdığım yerde bunu yapmaya başladığımı hissediyorum ve geçmişte yaptığım gibi bu kişiyle olan fırsatımı kaybetmek istemiyorum."
"Geçenlerde, erkek arkadaşımla altı aylık ilişkimin çoğunda, facebook ve okcupid'de diğer kızlarla ara sıra sohbet ettiğini öğrendim.

Asla aldatma niyetinde olmadığını ve yapamayacağını söylüyor ve dahası beni sevdiğini şimdi anladığını söylüyor, bana ilk kez birkaç hafta önce söyledi. Neye sahip olduğunun farkında olmadığını ve beni hafife aldığını söylüyor. Beni hak etmediğini ama onu affettiğim için çok şanslı olduğunu söylüyor. Mutlu olmayı hak etmediğini düşündüğünü ve tekrar aşık olmaktan korktuğunu söylüyor.

Tek yaptığı diğer kızlarla sohbet etmek, flört etmek ve onlardan takılmalarını veya takılmalarını istemekti. İki kızla takıldı ama hiçbir şey olmadığını söyledi ve ben bu konuda ona tamamen inanıyorum.

Acaba ciddi bir ilişkiden korktuğu için aldattığı doğru olabilir mi? Bir daha hile yapmayacağına gerçekten inanmak istiyorum ve beni sevdiğini fark ettiğinden beri bana davranış şekli tamamen değişti, ama insanların aldatmayı gerçekten asla bırakmadıklarına dair çok fazla hikaye duydum. Ama fiziksel olarak hiç aldatmadı yani acaba benim durumum farklı mı?

Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir! Çok teşekkür ederim!"
"Perşembe günü işimin tatil partisiydi ve gerçekten geçerken gördüğüm iş arkadaşlarımdan biriyle sohbet ettim. O muhteşem, zeki ve esprili ve görünüşe göre (derece/tez seçimlerinden siyasete kadar) her şeye sahibiz ve aramızdaki kimya inkar edilemezdi. Gerginliği hissedebiliyordunuz. İkimizin de ilişkisi var, bu yüzden hiçbir şey olmadı, hatta yaklaşmadı, ama ikimiz de bekar olsaydık muhtemelen işleri daha da ileriye götürürdük.

Partnerimle yaklaşık 8 aydır birlikteyim. Birlikte yaşıyoruz ve ilişkimizin hikayesi karmaşık ve kederle çevrili ama romantik ve işe yarıyor. Eşim muhteşem, yetenekli, ilgili ve sevgi dolu. Hiç kimse tarafından bu kadar değerli veya takdir edilmiş hissetmemiştim (biraz boğucu olsa bile) ve vücudunda kötü bir kemik yok. Ona kesinlikle bayılıyorum ve daha iyi bir erkek arkadaş isteyemezdim.

Suçluluk yatıyor çünkü o geceden beri iş arkadaşımı düşünmeden ve ikisini karşılaştırmadan duramıyorum. Entelektüel olarak farklı seviyelerde olduğumuzu ilk kabul eden partnerim olurdu (ona saygısızlık etmeden - kelime dağarcığının zayıf olduğunu kabul etti ve daha önce benimle konuşmasının beni yeterince uyarmadığına dair biraz güvensizliğinden bahsetmişti) oysa iş arkadaşım ve ben bütün gece partnerimin odaklanamayacağı veya anlayamayacağı şeyler hakkında konuşabildik, bu canlandırıcı ve unuttuğum bir duyguydu.

O geceden önce, aramızdaki entellektüel uçurumun sinir bozucu olabileceğini veya herhangi bir soruna yol açabileceğini fark etmemiştim. Ama şimdi bunu düşünmeden edemiyorum ve anlayan veya dikkat edebilen biriyle 5 dakikadan fazla tutkularımı tartışmayı ne kadar çok isterdim. Eşimi seviyorum, kelimenin tam anlamıyla her yönüyle mükemmel ve bana tamamen aşık olduğunu ve beni mutlu etmek için her şeyi yapacağını biliyorum.

Benzer bir durumda olan var mı? Bu sadece geçiştirebileceğim bir ot daha yeşil bir şey mi yoksa sizce bu ilişkimde asla tam olarak tatmin olmayacağımın bir işareti mi?"
"Erkek arkadaşlarım ve ben 3 yıldır birlikteyiz. O her zaman bir oyuncu olmuştur. Oyun günlerimin çoğu oğlum doğmadan önce olmasına rağmen bende de var. Anladığım kadarıyla onun işten gevşeme yolu bu. İki ay önce internette tanıştığı başka bir adamla oynamaya başladığı bir oyun var ve oynamaya başladığından beri sanki ben yokmuşum gibi geliyor. Benimle veya oğlumuzla hiçbir şey yapmak istemiyor. Hatta gece eve geç geldim ve geri döndüğümde 2 yaşındaki çocuğumuzu saat 22:00'de kanepede unuttuğu için hala uyanık buldum. Oyun bağımlılıkları nedeniyle pek ilgilenmediği ikinci bir oğlu var.

Bana geldiği tek zaman seks istiyor... ama onun tarafından o kadar ihmal edilmiş hissediyorum ki, asla bunun havasında değilim. Ve bunu yaptığımda, sırf ona karşı kendimi zorunlu hissettiğim için. Ona bu oyunu oynamak için çok fazla zaman harcadığını düşündüğümü söyledim ve hatta çiftler danışmanlığını gündeme getirdim. Hiçbiriyle ilgilenmiyor. Ve ciddi bir konuşma yapmaya çalıştığımda, kendini kapatıyor ve bu poker suratını sergiliyor, bu yüzden ne düşündüğü hakkında hiçbir fikrim yok ve bu konuşmalardan sonra bana asla cevap vermiyor.

Endişe sorunlarım ve depresyonum var ve onun bu oyuna bu kadar girmesiyle, artık ilişkiyi umursamıyormuş gibi hissediyorum ve bu sadece depresyonuma daha da batmama neden oluyor.

Onu bırakmak istemiyorum. Birlikte bir oğlumuz var. Ayrıca çalışmama rağmen kendimi ve oğlumu maddi olarak destekleyecek kadar kazanmıyorum. Hafta içi birkaç akşam lisans derecesi için okula gideceğim ama bunu tamamlamama hala birkaç yıl var.

Bu noktada kendimi kaybolmuş hissediyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. Onu oyun oynamaktan alıkoymak istemiyorum ama ailesine de daha fazla odaklanması gerektiğini hissediyorum."
"Bir tartışma sırasında geri alamayacağım aptalca bir şey söyledim ve erkek arkadaşım ayrılmak istiyor. Söylediklerim yüzünden artık bana güvenemeyeceğini hissettiğini söyledi. (Gelecekte onu aldatabileceğimi düşünüyor ve bunu yaşamak istemiyor.)

İlişkinin böyle bitmesini istemiyorum - işleri yoluna koymak istiyorum. Başlangıçta kararında kararlı olsa da, belki de şu anda çok üzgün olduğu için, her şeyi derinlemesine düşünmesi için belki bir hafta verebileceğine karar verdi, ancak söz vermiyor. Hafta sonuna kadar halledebileceğimizi düşünüyorsa beni görmeye gelecek. (Birbirimize 2 saat uzaklıkta yaşıyoruz.)

Bir şeyleri düzeltmeye yardımcı olabilecek ne yapmalıyım? İşleri yoluna koymanın en iyi yolu nedir? O çok mantıklı bir insan, eğer bunun bir anlamı varsa.

Not: Bunun benim hatam olduğunu ve terapide halletmem gereken sorunlarım olduğunu biliyorum. Olanların tüm sorumluluğunu alıyorum, bu yüzden lütfen beni azarlamayın. Sadece bu ilişkiyi mümkün olan en iyi şekilde nasıl düzelteceğimi bilmek istiyorum."
"Yaklaşık 20 yıldır evliler.

Yaklaşık 15 yıl öncesinden beri babam sık sık iş seyahatlerine çıkıyor. Çoğu zaman olduğu gibi, zamanın neredeyse yarısı gitti.

İki yıl önce, kız kardeşim ve ben, babamın seyahat ettiği ülkede bir kadınla romantik bir ilişki kurmaya çalıştığına dair yaklaşık dört yıl öncesine ait e-posta kanıtı bulduk. Sonunda annemize bazı e-postaları gösterdik. Bu konuda ustaca babamızla yüzleştik ama o lafı ağzından kaçırdı ve biz de çok uzun zaman önce olduğu için durumu akışına bıraktık.

Geçenlerde, bir iş gezisinden döndükten sonra, kardeşlerim ve ben onun yolculuk sırasında aldığı bir kutu prezervatif bulduk ve bunların bir kısmı kullanılmış, bu yüzden hala bir ilişkisi olduğundan şüpheleniyoruz ama muhtemelen başka biriyle.

Ne yapmalıyım? Bence bunu anneme söylemeden önce babamla yüzleşmeliyiz ve ona anneme söylemesini söylemeliyiz.
Yine de sonuçlarından korkuyorum çünkü gerçekçi olarak şu anda üniversiteden geçiyoruz ve şu anda neredeyse her şey için finansal olarak babamıza bağımlıyız. Barınma, yemek, eğitim vb.
Ne yapmalıyım? Ve bu konuda nasıl gitmeliyim?"
"Bütün bu bir ilişki içinde olmama olayı benim için pek iyi gitmiyor, özellikle de sosyal kaygı karışımımla. Bir buçuk yılı aşkın süredir bekarım. Bir ilişki içinde olmanın günlük kısmını gerçekten özlüyorum. Tıpkı birlikte markete veya alışveriş merkezine rastgele yapılan geziler gibi. Ya da her sabah birinin yanında uyanmak. Dışarı çıkıp yapmak istediğim şeyler var ama bazılarından kaçınıyorum çünkü onları birlikte yapacak biri olsaydı daha eğlenceli olacaklarını biliyordum. Bu yüzden çoğu zaman dışarı çıkmak yerine evde tek başıma kalıyorum. Ne yazık ki benim için, çıkacak bir kız bulma ve umarım bir ilişkiye dönüşme ihtimalim şu anda pek iyi değil ve yakın gelecekte onların düzeldiğini gerçekten görmüyorum. Sadece bu aşağı doğru sarmaldan çıkmama yardımcı olacak bazı öneriler veya tavsiyeler arıyorum."
"Anne tarafından her iki dedem ve dedem son zamanlarda hastaneye girip çıktılar. Anneme her seferinde iyileşmelerini izlemede yardımcı oluyorum ve bu son ziyaretler, gördüğüm en kötü ziyaretler. Büyükannem ve annem beni büyütmeye yardım ettiler ve anneme, teyzeme ve amcama Noel için çok özel bir hediye vermek istiyorum. Büyükannem ve büyükbabamın en iyi yaptıkları şeyi yaptıkları bir DVD yapmak istiyorum ve bu da konuşmak ve hikayeler anlatmak. Büyükannem ve büyükbabam kendi başlarına bir sohbeti sürdürmekte harikalar, bu yüzden video kamerayı sürekli açık tutarak bundan yararlanmayı umuyorum. Annem/teyzem/amcamla ilgili en sevdiğiniz anınız nedir, onlara söylemek istedikleri özel bir şey var mı ve diğer yaygın sorular gibi bazı genel sorular sormayı planlıyorum. İkisi de hastaneden kalifiye bir bakım tesisine yeni transfer edildi, bu yüzden tüm zamanımızı en iyi şekilde kullandığımdan emin olmak istiyorum. Videoya çekebilseydiniz sevdiklerinizden ne duymak isterdiniz?"
"İşte detaylar; erkek arkadaşım ve ben önümüzdeki yıl içinde bir ev satın almak istiyoruz - ancak dışarı çıkıp kiralarsak, peşinat için para biriktirmenin çok daha zor olacağını biliyoruz.

Ailesi, bodrumlarında (SO'mun şu anda kaldığı yerde) yaşayabileceğimiz, onu daha çok bir bodrum dairesi gibi yapmak için yenileyebileceğimiz ve gerçekten dışarı çıkıp kiraladığımızdan çok daha düşük bir fiyata kira ödeyebileceğimiz fikriyle bize yaklaştı. . (yaklaşık 300-500$/aylık)

Bununla birlikte, bu harika bir teklif olsa da tereddütlerim var. En büyüğüm sınırlar; her iki ebeveyni de emekli ve sık sık evdeler. Biz birlikteyken çoğu zaman odasına kapıyı çalmadan gelirler ve bir süre ortalıkta kalırlar.

Bununla *her zaman* bir sorunum olmasa da, beni biraz rahatsız ediyor. Bu yüzden, oraya taşındığımda daha sık takılacaklarından endişeleniyorum.

Anlıyorum, bu onların evi ve istediklerini yapabilirler - gerçi erkek arkadaşım kira ödüyorsak buraya öylece gelemeyeceklerini söylüyor (haklısın!).

Öyleyse sorum şu, kayınvalidenizle birlikte yaşarken onlarla sınır kurmak mümkün mü? ve eğer öyleyse, nasıl?"
"Böylece kız arkadaşım ve ben akşam yemeğimizi bitirdik ve bu mikro bira fabrikasına gitmeye karar verdik. İçeri giriyoruz ve bu iri sakallı barmen bize ""Kapalıyız!"" diye bağırıyor. ""Uhh ne? Cumartesi 6:30"" diye düşünüyorum. Bununla birlikte, bar oldukça boştu ve müşterilerin çoğu sekmeyi bırakıyor gibi görünüyordu. Bunun bir şaka olduğunu düşünerek kız arkadaşımla içeri girmeye devam ediyorum. İri yarı barmen yine ""Kapalıyız!"" diye bağırır. ama bu sefer biraz daha yüksek sesle. ""Eh, bu çok garip"" diye düşünüyorum ve dışarı çıkıp kız arkadaşıma ""Hadi bebeğim, kapalılar"" diyorum. Tam kapıya varmak üzereyken birinin, muhtemelen diğer birkaç pazarlıkçının barmenin şaka yaptığını söylediğini duydum. Dışarı çıkıyorum ve kız arkadaşım ""Gel içeri şaka yapıyordu"" diyor. ""Kahretsin bu saygısızlıktı. Paramı başka bir yerde harcayabilirim"" diyorum. Daha sonra, keşke onu emip içeri girip onunla bir bira içmemi istediğini, ancak davranışlarımdan dolayı bana fazla kızmadığını söyledi.

Bir yanım aptal gibi hissediyor, ancak başka bir yanım biraz hakarete uğramak ve paramı orada harcamak istememek için haklıymışım gibi geliyor. Kapalı olduklarına ve kandırılabileceklerine inandığım ve o insanlarla içeri girip takılmak istemediğim için kendimi aptal hissettim. Ne düşünüyorsun?"
"Hey millet,

Eski sevgilim (sadece 3 yıl utangaç bir şekilde çıktık) ve ben yaklaşık 6 ay önce ayrıldım ve bu konuda olgunlaşmadım. İlişkiden ikimiz de mutlu değildik ama ona ileride arkadaşça davranmak istemediğimi ve temelde onu bir daha asla görmek ya da ondan haber almak istemediğimi söyledim. Aynı mahallede yaşıyor olmamız, birlikte üniversiteye gitmemiz ve bazı ortak tanıdıklarımızı paylaşmamız bu durumu karmaşıklaştırıyor.

Ayrılmak benim için çok zor olsa da, o zamanlar beni pek rahatsız etmiyormuş gibi aptalca maço bir dürtüyle hareket ettim ve bana nasıl bu kadar sakin olduğumu sorduğunda, ona sadece olduğunu söyledim. Artık bir karar verdiğimiz için daha iyi hissettik.

Yani, bence bu benim bir ahmak olmama katkıda bulunuyor. Ve gerçekten pişmanım çünkü bu kadına saygım sonsuz. Ara sıra özür dilemeyi düşündüm çünkü bu yapılacak doğru şey gibi görünüyor, ama ayrılmasına 6 ay kala onu garipleştirmek istemiyorum.

 Onunla tekrar bir araya gelmek gibi bir arzum yok, onun da benimle tekrar çıkmakla ilgileneceğini sanmıyorum. Bununla birlikte, iyi şartlarda olmamızı ve muhtemelen bunu mahvetmiş gibi hissetmemizi isterim.

Hepiniz ne düşünüyorsunuz? Bu tür şeyler için geç olması hiç olmamasından daha mı iyi yoksa geç olmasından daha mı iyi?"
"Geçen hafta patronum programın gerisinde kalan özel bir projede bana yardım etmeleri için 2 kişiyi gönderdi. Birini çok iyi tanıyorum, diğerini pek tanımıyorum. Çok iyi tanımadığım, apartheid kaldırıldıktan hemen sonra ayrılan Güney Afrikalı beyaz bir adam. Bundan ne çıkartırsanız yapın. Girerken bana veri beslemelerini sağladım. Garip Afrikalı adam üzerine düşeni doğru yapmıyordu, yaptığı her şeyi iki kez kontrol etmeme neden oldu ve sağladığı varsayılan herhangi bir ""yardımı"" tamamen reddetti. Onu profesyonelce düzeltmek yerine, şaka yollu ona geri dönmesini ve beni kötü gösterdiği için yavaşlamasını söyledim. Gerçekten demek istediğim, yavaşlamak ve o boku doğru yapmaktı seni moron! ""Zaman ve kaynak kaybına neden olan profesyonel olmayan tutum ve davranışlar"" nedeniyle düzeltici danışmanlığımı yeni aldım. Geri döndü ve onlara görünüşe göre tüm operasyonu kum torbasına koyduğumu ve ""bir daha sizin emrinizde çalışmak için atanmamamı istedi"" dedi."
"Yani evet, bunun ne olduğunu gerçekten bilmiyorum ama buradaki kimseyi gerçekten tanımadığımı düşünürsek, bunun gönderi paylaşmak için güvenli bir yer olabileceğini düşündüm. Onun güçlü din anlayışı nedeniyle onun seçimi olan cinsel ilişkileri ertelemiş olmamız biraz alakalı ve buna saygı duyuyorum. Şu anda kız arkadaşımla bir LDR'deyim ve bu bir yılı aşkın süredir böyle. İlk başta harikaydı, seyahat ettik, NJ, NY'yi ziyaret etti ve hatta Peru'ya gittik, ancak son zamanlarda okulda sorun yaşıyor, bu yüzden bağlantı kurma şansımız olmadı. Birkaç gün önce tartıştık, asla benim yanımda olamadı ve sonunda ilişkimizi sürdürmek zorunda kaldım. İşte o zaman işler daha da kötüye gitti. İlişkimizin daha önceki aşamalarında ikinci aşamaya geldik, kendimi ona atmadım ama kendimi durdurmak için hiçbir şey yapmadım. Yani son bir yıldır, duruma göre ikinci aşamaya geçebiliriz (ve bunda gerçekten yanlış bir şey görmedim) ve yalnızca ikinci aşamaya geçebiliriz. Geçenlerde bunun onun için o kadar da masum olmadığını öğrendim ve bir şey söylerse ilişkimizi tehlikeye atabileceğini düşünerek sessiz kalıyordu. Kendimden gerçekten çok utanıyorum, affı için ona yalvardım, yani gerçekten ondan yararlandığım için dünyanın en kötü pisliğiymişim gibi hissediyorum ama şu anda bunun anlamsız olduğunu hissediyorum. Benden bir mola istedi ve sadece 2 gün olmasına rağmen bu duygudan kurtulamıyorum. Buradaki birçok insanın daha kötü sorunları olduğunu biliyorum ve gerçekten tüm bu insanlar için hissediyorum ama gidecek başka yerim yok, bu yüzden kimse yardım edemese bile, birazını dışarı atmak biraz daha iyi hissettiriyor."
"Üniversiteden yeni mezun oldum, sunucu olarak iş bulmaya çalışıyorum, ancak bu konuda çok az deneyimim var veya hiç deneyimim yok. İşi gerçekten istiyordum çünkü hizmet etmek deneyim kazanmak istediğim bir beceriydi. Bu yerel işletme beni işe aldı, onlara önceden deneyimim olmadığını ancak çabuk öğrendiğimi söyledim. Beni ilk gün bulaşıkçı olarak başlattılar ve ben de iyi idare ettim. İkinci gün beni komi olarak eğitmeye başlamak ve servis pozisyonuna gelmemi kolaylaştırmak istediler. Bu fırsatın bu kadar hızlı ilerlemesi beni çok heyecanlandırdı. Çok dikkat ettim, bir şey anlamadığım zaman netlik için bir soru sordum ve misafirlerle iyi ilgilenildiğinden emin oldum. Gecenin sonunda bana aferin dediler ve üzerinde çalışmam gereken birkaç şey olmasına rağmen ilk denemem için pek bir şey beklemiyorlardı.
Bugün işe gidiyorum ve (önceki gece orada olmayan) müdür beni oturttu ve yeterince iyi olmadığımı düşünmedikleri için gitmeme izin verdiklerini ve daha fazla restoranı olan birine ihtiyaçları olduğunu söyledi. deneyim. Orada sadece birkaç gün çalışmış olmama rağmen harap olmuştum. Birisinin sana yeterince iyi olmadığını söylemesi boktan, boktan bir duygu. Yani, zekiyim, yetkinim, bir şeyleri öğrendiğimde bir şeyler öğrenecekmişim gibi hissediyorum.

Son birkaç saattir daha fazla restoran pozisyonuna bakarak Craigslist'te geziniyorum ve hepsi aynı şeyi söylüyor ""2+ yıllık deneyim gerekli."" Bir bulaşık yıkama pozisyonu bile birkaç yıllık deneyime sahip olmak için gereklidir. Bence sorun hiç iş olmaması değil, az önce baktığım tonlarca iş var. Sadece işsiz havuzu o kadar büyük ki, işletmeler en giriş seviyesindeki işlerden bazıları için en yüksek nitelikleri talep ediyor. Öyleyse benim sorum şu ki, bu kadar nitelikli olmayan biri bugün dünyamızda nasıl rekabet edebiliyor?"
"Demek gerçekten hoşlandığımı bildiğim bir kız var. Sanırım okulumda çalışırken benimle konuşmaya gelmesi, bana tutkuyla sarılması, tüm boş zamanlarımızı birlikte geçirmemiz ve bütün gece konuşmamız gerçeğiyle benden hoşlanıyor.

Yakında ona çıkma teklif ederdim, ama bir süre önce bana bir erkek arkadaş için hazır olduğuna inanmadığını söyledi (birbirimize karşı çok açıktık), çok olgunlaşmadığını söylüyor ama yine de flört etmeye ve her şeyi yapmaya devam ediyor. Yukarıda listelenen şeyler, hatta beni bir saat uzaklıktaki evine, ailesinin arada bir yaptığı barbeküye davet etti. Ayrıca sadece ikimiz öğle yemeği için dışarı çıktık.

Yakında ona çıkma teklif etmek isterdim ama bunu doğru zamanda yapmak istiyorum. Ama ona nasıl çıkma teklif edeceğimi de bilmiyorum, bu işte yeniyim, hiç kız arkadaşım olmadı, çok istedim ama hiçbiri işe yaramadı. Sadece ne yapacağım konusunda bir tavsiye istiyorum. BTW onu bir aydır tanıyordu."
"[19F] SO'mun [25M] benden faydalandığından endişeleniyorum. İkimizin de yapacak çok şeyi var ama o eski, incitici bir ilişki yüküyle geliyor. Daha önce bir sürü sürtüğün peşinden gitti ama ben kesinlikle onlardan biri değilim. Ayrıca, beni her zaman çok eleştiriyor ve fikirlerimi olması gerektiği kadar sık ​​düşünmüyor. Ben daha gencim ve çok hoş biriyim ve kolayca istismar edilirim. Henüz yerleşmeye hazır değilim ama ikimizin de ailelerinden baskı görmeye devam ediyorum. Şimdi bir buçuk yıldır birlikteyiz."
"Hey millet, profesyonel bir koşucu değilim ama acemi olduğumu da söyleyemem. Birkaç yıldır koşuyorum ve koşuyorum, ama son zamanlarda daha ciddiyim ... Kaval kemiği atellerinden ve diğer ağrılardan adil bir pay aldım ama son zamanlarda farklı bir ağrıyla uğraşıyorum, ne olduğundan tam olarak emin değilim. yardım edip edemeyeceğinizi merak ediyorum

Bu aptal buzağı makinesini spor salonumda kullandıktan sonra (tamamen yanlış kullanmış olmalı) bacaklarım dizlerime kadar, özellikle de bacak dizime kadar gerçekten ağrıyordu. Ağrı hafiflerken tekrar koşmaya başladım ve dizimdeki ağrının hala orada olduğunu fark ettim. Sol dizimde sanki bir delik varmış gibi hissetmeye başladı? şapkanın alt kısmında ve koşarken dizim alt bacağımı yerine inmek için destekleyemeyecekmiş gibi hissettiriyor.

Aklıma gelen tek şey menisküsümü mahvettim ama dizim şişmedi, gayet iyi yürüyebiliyor ve spor yapabiliyorum. Tüm egzersizlerden yaklaşık bir hafta dinlendim ve bugün ilk koşuma çıktım. 2,75 mil boyunca tamamen iyi hissettim ve oralarda yavaş yavaş o sallanmanın geri geldiğini hissetmeye başladım, bu yüzden orada koşmayı bıraktım ve yürüdüm.

Herhangi bir fikri olan var mı? Biliyorum, gerçekten bir doktora görünmem gerektiğini biliyorum ama neler olup bittiğine dair herhangi bir ipucu veya fikir var mı?"
"Birkaç ay önce bir arkadaşımın bana durumunun kötü olduğunu ve yeni bir yere taşınması gerektiğini söylediği bir durum ortaya çıktı. Bana onunla bir yer bulup bulamayacağımı sordu. Onu yaklaşık 10 yıldır tanıyorum ve ona tamamen güveniyorum, bu yüzden sorun olmayacağını söyledim. Onunla takılmaktan her zaman çok keyif aldım ama her zaman bir ilişki içinde olduğu için ona karşı hiçbir şey hissetmedim. Ancak, o artık bekar ve bazı duygular ortaya çıkmaya başlıyor.

Bu duyguların muhtemelen basit bir tutku olduğunu biliyorum ama onlardan kurtulamıyorum. Her gün uyanıyorum ve onu düşünüyorum. Her gece yatağa girdiğimde onu düşünüyorum. Henüz taşınmadık veya taşınmak için belirli bir tarih belirlemedik ama taşınmadan önce ona duygularımı iletmem gerektiğini hissediyorum. Önümüzdeki birkaç ay içinde yer aramaya başlayacağız ve istemiyorum birlikte yaşarken ve her şeyi alt üst ederken bu durumu gündeme getirerek garip hale getirmek.

Sadece bu durumda ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu ona söylemek için biz taşınana kadar beklemenin onun için adil olmayacağını düşünüyorum. Ama ona duygularımı anlatarak onu bir arkadaş olarak kaybetmek de istemiyorum. Benimle taşınmak istediğini biliyorum çünkü muhtemelen birlikte taşınmak için güvenli bir insan gibi hissediyorum ama aynı zamanda bu duyguları içimde tutarak kendimi deli etmek de istemiyorum."
"Geçen yıl [24F]arkadaşımla tanıştım, hadi ona Finn [22M] diyelim. Finn donanmada tam zamanlı çalışıyor ve geçen yıl Şükran Günü civarında izin için evdeydi.

Ortak bir arkadaşımızın evinde buluştuk ve hemen anlaştık. Beni Facebook'a ekledi ve bir kez daha ziyaret etmemi istedi (izininin son gününde). Yolculuk yaptım ve harika bir geceydi. Bunun son olduğunu düşündüm. Birkaç hafta geçti ve Finn bana Facebook'tan mesaj atarak beni onu ziyaret etmeye davet etti. Hawaii'de görev yapıyor. Katılıyorum. Hawaii'yi mi kastediyorum? Kahretsin evet! Finn'le 10 gün kaldım ve burada yemek yedim. Evet çok seks vardı ama hiç beklemediğim çok fazla kişisel etkileşim vardı.

 Bu haftaya neredeyse bir yıl ileri sarın. Birkaç günlüğüne Finn'i ailesinin evinde ziyaret ettim. Sadece ailesiyle tanışıp onlarla yemek yemedim, aynı zamanda bana bir hediye verildi. Kardeşiyle yaptığım konuşmadan onlara daha önce benden bahsettiğini biliyordum. Üstelik annesi beni Facebook'ta ekledi. Bir ilişki içinde olsaydım, bileceğime ve kurulacağına inanmayı seviyorum. Ancak arkadaşlarım, Finn ve benim sahip olduğumuz şeyin, bir arkadaşın sosyal haklar düzenlemesinden daha fazlası olduğunu düşünüyor. Gerçekten neler oluyor? Gerçekten kafam karıştı."
"Oda arkadaşlarım, gf dahil, geçmişimizden bahsediyorlardı ve o pek bir şey söylemiyordu (en iyi arkadaşı, en iyi arkadaşının nişanlısı ve benim yaptığım kadar sorun yaratmadı). Ama anlattığı bir seks hikayesi beni çok etkiledi.

Bir erkekle iki kez birlikte oldu, biri otelde, biri onun evinde. Evinde biraz içiyordu ve anal denemek istedi. O istemedi ama o ""denemeden bilemezsin"" kartını oynadı. Başladıktan sonra hasta hissettiğini söyledi ve ""Ben çoktan başladım, duramam"" dedi. Ve bir dakika kadar sonra bitirdi.

Bir erkekle birlikte olması beni rahatsız etmedi, onun için havalı/sıra dışı olduğunu düşündüm. En çok vuran kısım, onu kaçınamayacağını hissettiği bir şeye zorlamasıydı.

Travma yaşamadı, sadece birkaç gündür ağrıdığını söyledi ama bunun olduğunu unutamıyorum.

Diğer şeyler: 9 aydır çıkıyoruz, olay geçen Mayıs ayında gerçekleşti. Beni çok etkilediğini biliyor ve bunun hakkında konuştuk.

Herhangi bir tavsiye?"
"İnsanların neden eski sevgilileriyle ""arkadaş"" kalmak istedikleri fikrine kafa yoramıyorum. Etrafta bir eski sevgilim var ve bu çocuklarım yüzünden. Aksi takdirde, mevcut ilişkime müdahale etmesini istemeyeceğim için hepsine tuğlaları vurmalarını söyledim.

7 aydan fazla olan şu anki erkek arkadaşım eski sevgilileriyle arkadaş kalmanın önemli olmadığını düşünüyor ve bu beni çok rahatsız ediyor.
Kendisiyle konu hakkında konuştum ve onlarla daha önce arkadaş olduğunu ve her zaman arkadaş kalacağını söylüyor. Bunda bir hayır görmüyorum ve hüsrana uğradım!"
"Trebek, diğer yarışmacılarla havadan sudan sohbet ederek çizgiyi aşıyor. Sırada Sen Varsın. Sen ne diyorsun?

İşte benimki: Birkaç yıl önce Almanya'da seyahat ediyordum ve Berlin'de bir pub gezintisine katıldım. Muhtemelen şikayet aldıkları için U-bahn'da (metro, metro, yer altı, her neyse) çok fazla gürültü yapmamamız konusunda önceden uyarıldık. Sinsi Kanadalı şeytan olduğum için, biraz kargaşaya neden olmak için sürünen Avustralyalıların oldukça büyük tamamlayıcısından yararlanmaya karar verdim. ""Waltzing Matilda""nın ilk birkaç mısrasını alçak sesle söylemeye başladım ve 10 saniye içinde trenin çoğu marşı yüksek sesle söylüyordu."
"Rover adlı bir web sitesi aracılığıyla iki küçük köpeğe bakıcılık yapıyorum. Bir ev sahibi şehir dışına çıkarken benimle internet üzerinden iletişime geçiyor, köpekleri izliyorum ve paramı alıyorum. Bu iki köpek 5 gece benimleydi. Tam zamanlı bir işim var. İşe gittiğimde eve geldim ve onlardan biri pahalı okuma gözlüğümü, dairelerimi ve iPhone'um için EarPod'larımı tamamen mahvetmişti. 100 dolardan fazla zarar verdiler. Parasını aldığımdan çok daha fazla hasar. O şeye ulaşmak için bir masaya atlamak zorunda kaldılar, yerde yatmıyordu. Sahibine köpeklerin mülküme zarar verdiğini söylemeli miyim? Ona söylersem, bedelini ödemesini beklemeli miyim? Yoksa bir yabancının köpeklerini izlerken aldığım risk bu mu?"
"Bunca zamandır başka biriyle çıktığını öğrendikten sonra 1 yıllık erkek arkadaşımdan ayrılmaya çalışıyorum. Yaklaşık 5 gün önce gerçeği öğrendim ve bitirdim. Önce inkarla, sonra öfkeyle tepki verdi. Şimdi özür diliyor ve eskisi gibi devam etmemizi istiyor.

Aramalarını ve kısa mesajlarını engelledim. Bana postayla mektuplar gönderdi. Bana 24 saat içinde 30-40 kez e-posta gönderdi ve o kadar üzgün görünüyordu ki, ""onunla konuşmayı düşüneceğimi"", yani telefonda söyleyerek cevap verdim. Sonra hemen buluşmayı planlamaya başladı. Şimdi bir nişan yüzüğü almaktan, işini bırakıp benimle başka bir ülkeye taşınmaktan vs. bahsediyor. Beni farklı numaralardan aramaya başladı ve sanırım arayan kimliğini saklıyor. Şu anda bir iş arıyorum, bu yüzden bilinmeyen numaralardan gelen aramaları gerçekten cevaplamak istiyorum ama korkuyorum.

O zamandan beri ona sadece açıkça bittiğini söyleyen kısa e-postalar gönderdim. Ona suçunun büyüklüğünü anlatmak için bana yalan söylediği çeşitli yolları listelediğim bir tane daha rant-y e-posta gönderdim.

Burada aklını kaçıran takıntılı bir insanla uğraştığım için endişeleniyorum. Bunu bir an önce bitirmek ve hayatıma devam etmek istiyorum. Fiziksel olarak ondan biraz korkuyorum çünkü yakınlarda yaşıyor, ama dürüst olmak gerekirse bana daha önce hiç elini kaldırmadı. Biz de aynı alanda çalışıyoruz ve o benden çok daha kıdemli.

Bu ilişkiye bu kadar saygısızca davranırken neden bu ilişkiye bu kadar çaresizce sarıldığını anlamıyorum. Her halükarda, onun hastalıklı zihninin sapkın içsel işleyişini biraz merak etsem de, öncelikle onun bana olan ilgisini kaybetmesini ve GİTMESİNİ istiyorum. İlişki sırasında oldukça kontrolcüydü ve şimdi onun psikopat bir takipçiye dönüşmesini istemiyorum. Onu kışkırtmak istemiyorum. İş o noktaya geldiyse, polisin bana (New York'ta) bu kadar sık ​​e-posta göndermesini/aramasını engellemesini sağlamak için herhangi bir yasal hakkım var mı?"
"Merhaba Reddit! Ben (20M) bazı ipuçları istiyorum, çünkü yarın ilk randevum var (3 yıldır bir kız arkadaşım olmasına rağmen, ama gerçek bir flört olmadı) ve sahile gidiyoruz.

Ortak arkadaşlarımız olan bu kızla birkaç gün önce bir festivalde tanıştım. Öpüşmedik ama konuştuk, el ele tutuştuk, biraz dans ettik. Ondan benimle çıkmasını istedim, ki bu çok zordu, çünkü bunu ilk kez birine soruyorum. Demek istediğim, standart bir *ilk* randevu gibi değil çünkü zaten birlikte biraz zaman geçirdik.

Gerçekten gergin ve heyecanlıyım. Onu yarın alacağım, sahile bisikletle gideceğiz, bu 30 dakika sürecek, peki ya sonra? biraz korkuyorum Bir şey getirmeli miyim (hava, yağmur ve güneşli olmasına rağmen süper değil, bu yüzden yüzmek yok), bir şeyler yapmalı mıyız? Alabileceğim tüm ipuçlarını istiyorum. Teşekkürler!"
"16 yaşındaki kız arkadaşım, 1 Eylül'de yakınlardaki bir gölde onunla takılırken, arkadaşı olduğunu sandığı -muhtemelen 16 yaşında- biri tarafından tecavüze uğradı. Bunun nedeni, ""birlikte iyi çalışacaklarını"" düşünmesi ve yalnızca ona göstermesi gerektiğiydi. Ben, 17 yaşındayım, o çarpık, boktan mantık sistemini anlamaya bile başlayamıyorum. Polise gitmeyi ya da bana onun adını vermeyi reddediyor çünkü incinmemi istemiyor ve polislerin yarardan çok zarar verdiğini düşünüyor.
Görünüşe göre ona tecavüz ettiğinde sağ bacağını o kadar sıkmış ki kadın büyük bir kasını zorlamış. Dün o ve arkadaşlarımdan biri ortalıkta dolaşırken onu daha da yırttı. Onu annesiyle birlikte acil servise götürdüm ve üç doz IV ağrı kesiciye, iki doz başka bir IV ağrı kesiciye ve iki doz kas gevşeticiye (ayrıca IV) ihtiyacı vardı. O zaman bile doktoruna ya da annesine benden başka kimseye tecavüzden bahsetmeyi reddetti. Ve ben bile düne kadar o ve daha önce bahsettiğim bir arkadaşım durumu daha da mahvedene kadar bacak yaralanmasının farkında değildim. Dün gece kendisine reçete edilen ağrı kesici ilaçlar ne zaman etkisini gösterse, onlar devreye girene kadar bir süre dayanılmaz bir acı çekiyor ve sakinleşebiliyor.
Buna ek olarak, tecavüzcünün daha sonra ""prezervatifinin yırtılmış olabileceğini"" söylemesi nedeniyle hamile olabileceğini düşündüğümüz yaklaşık iki haftalık bir dönem vardı. Onu ne zaman düşünsem sinirleniyorum ve bunu sadece onun bir şekilde ona güvenmesini sağlamak için söylemediğine ikna olmadım. Ayrıca sık sık bununla ilgili kabuslar görüyor.
Bu yüzden bu konuda konuşacak ve tavsiye alacak insanlara ihtiyacım var. Ne yapmam gerektiğini düşünüyorsun? Kime söylemeliyim? Bana adını söylemesi için onu nasıl ikna edebilirim?"
"O yüzden biraz baştan başlayayım, ben ve o ortaokulda 13 yaşındayken tanışmıştık. Birbirimizin ilk kız/erkek arkadaşı olmuştuk, birbirimize ilk öpücüğümüzü ilk sikişimize vermiştik. Ağaç içmeye başladığım liseye girene kadar her şey yolunda gitti, bu yüzden benden ayrıldı ve 4-5 aylık bir ara verdik ve bir şekilde hala iletişim halinde olacaktık. Bu süre zarfında biseksüel olduğumu fark ettim. Tekrar bir araya gelmiştik ve onunla tekrar birlikte olduğum için mutlu olduğum için bu duygular bastırıldı. Lisenin geri kalanı, yaz aylarında ara vermeye karar verdiğimiz mezuniyet sonrasına kadar iyiydi. Bu yaz boyunca, erkeklerden kızlara daha çok ilgi duyduğumu fark ettim. Şu anda eşcinsel olduğumu burada başka kimseye söylemedim ve başka kimseye söylemeyi planlamıyorum. Ona sadece onunla büyüdüğüm için anlatmıştım ve hayatında onu en iyi tanıdığım gibi hayatımda beni en iyi o tanıyor.

Şimdi gördüğüm sorun, bir kızla ilişkisi olan eşcinsel bir erkeğim. Şimdi beni yanlış anlamayın, onu ölesiye seviyorum ve hayatımdaki en iyi arkadaşım ve en önemli kişi olduğu için onu asla kaybetmek istemem. İşin zor yanı, gerçek cinsel çekiciliğimi bastırmak ama aynı zamanda ondan hoşlanıyormuşum gibi davranmak. Sadece arkadaş olup olamayacağımızı sormaya çalıştım ama bana sadece arkadaşım olamayacağını ve ya birlikte olup olmayacağını söyledi. Bunu anlayabiliyorum çünkü o bana derinden aşık ve bana ilgi duyuyor ve onunla bir erkek arkadaş olarak olmazsam yanımda olamaz. Onu aldatacağımdan ve onu inciteceğimden korkuyorum, bu da beni şu soruya getiriyor .... WTF ne yapmalıyım? onu hayatımda kaybetme düşüncesine dayanamıyorum..."
"Pekala, başlığa göre fiziksel tacize uğruyormuşum gibi göründüğünden eminim. Ve burada duygusal taciz söz konusu olsa da, mesele bu değil.

Lise son sınıfımızdan beri, dört yıldır birlikteyiz. Üniversite kariyerinin tamamı. Ama ona karşı eskisi gibi hissetmiyorum. Onu hala seviyorum, gerçekten seviyorum. Ama gelecek resmimde bizi birlikte görmüyorum. İlk kez dışarı çıkıp kendi başıma bir şeyler yapmak istiyorum. Asla tek başıma yaşamadım ve bunu yapmaya ihtiyacım var.

Geçen Haziran'da taşındık. Bir süre işler yolundaydı, ama şimdi yokuş aşağı gitti.

Artık ilişkiye bağlı olmadığım açıkken bunu devam ettirmenin benim için adil olmadığını biliyorum, ama hayatımda onsuz olmayı düşünmek canımı yakıyor. Ona neden olacağı acıyı düşünmek canımı yakıyor. Ve çoğunlukla, ayrıldıktan sonra tek başıma kalmaktan korkuyorum.

Hiç arkadaşımın olmadığı bir şehre taşındık ve tüm arkadaşlarım ve ailem iki saat uzaklıkta. Şahsen gidebileceğim kimse yok.

Korkarım asla başka birini bulamayacağım. Dört yıldan sonra yalnız kalmaktan ve her şeyle gidebileceğim o kişinin olmamasından korkuyorum. Her gün yatakta yalnız uyanmaktan korkuyorum. Bunu düşünmek beni çok üzüyor.

Bu yüzden, burada böyle bir şey yaşamış, konuşabileceğim biri var mı diye merak ediyordum. Gerçekten yardıma ihtiyacım var. Bu beni içten içe parçalıyor. Neredeyse her gün kaygı nöbetleri geçiriyorum ve o hiçbir şey bilmiyor.

Yardım. Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Okumak ve yanıtlamak için zaman ayıran herkese teşekkür ederim. Ben 20 yaşında ve kızlarla ilgili olarak hala kabuğumdan çıkan bir adamım. En büyük korkum ve en büyük engelim ne zaman sınır çekeceğimi bilmek (benim daha fazla olmaya çalıştığım gibi) kendinden emin olmak ve sapık/sapık olarak algılanmak. Daha önce bana görünüşte 'sevimli' olduğum söylendi, bu yüzden beni endişelendiren görünüşüm değil, sadece yanlış/kötü havayı yaymadığımdan gerçekten emin olmak istiyorum. Genel olarak konuşursak, sadece seks nedeniyle birini aramıyorum, duygusal düzeyde bağ kurabileceğimiz, birbirimize her şeyi ve tüm o aşırı duygusal şeyleri anlatabileceğimiz birini bulmaya çalışıyorum."
"Bazı hızlı ayrıntılar. Onu 2 yıldır tanıyorum, bir yıldır iyi arkadaşız ve son 2-3 ay içinde ikimiz de çok konuşmaya ve birbirimizden hoşlanmaya başladık. Hala lisedeyim (gelecek yıl son sınıf) ve gelecek yıl üniversiteye başlıyor. 2 hafta sonra 1 saat uzaklıktaki evine taşınıyor ve aynı hafta 2 haftalığına Avrupa'ya gidiyor. Temelde onunla 3 hafta yazı geçiriyorum ve bunlardan 2'si onun bir saat uzakta yaşamasından oluşuyor.

Ondan çok hoşlanıyorum. O şimdiye kadar bulduğum en iyi eş. Tüm doğru yönlerden birbirimize benziyoruz ve yine de ilgimizi sürdürecek kadar farklıyız. Benden dürüstçe değil ama 2 aylık sık konuşmadan bekleyeceğim kadar hoşlanıyor.

Şimdi sorun. Bir saat uzakta yaşayacak. Şimdi birkaç sorun ortaya çıkıyor. 1. Ulaşım. Ben araba kullanabilirim, o da kullanabilir. Ailem, çıktığımızı söylersem, onu haftada bir kez görmem için benzin parasını ödeyecekleri kadar nazikler. 2. Sanki onu hayatı tam olarak deneyimlemekten ve sahip olduğu yeni keşfedilen özgürlükten alıkoyuyormuşum gibi yanlış geliyor. Onunla bunun hakkında konuştum ve o da onun için aynı şeyi hissettiğini söyledi, sanki ona takılıp kalmam, yaşayabileceğim deneyimlerden beni alıkoyacakmış gibi. Ve 3. Sadece bir saat sürse bile uzak mesafe ilişkisinin gerçekliği. Hayat söz konusu olduğunda ikimiz de gerçekçiyiz. En olası sonucun ne olacağını düşündüğümüz şeyi görüyoruz. Bu konuda garip bir şekilde iyimser olmama rağmen, o hala gerçekçi. İşe yarayabileceği konusunda anlaştık, ancak bundan elde ettiğimiz şey onu haklı çıkarmak için yeterli değil.

Peki, senin fikrin nedir? Buna değer mi? yapmak gerçekçi mi?"
"Kocam 30 Ekim'de ayrıldı ve şimdi bir stüdyo motelde yaşıyor. Evliliğin düşündüğüm gibi olmadığını öğrendim, ama şimdi bir anlayış ve hazırlık noktasına geldim. Öte yandan o değil.

O yolun ortasında. ""Ne istediğimi bilmiyorum"" diyor. Çıkmayı denemek (başlangıçta hiç yapmadığımız gibi) ve birbirimize ait olup olmadığımızı görmek istediğini söyledi.

Bir şans vereceksen, en azından önce eve gelmen gerektiğine inanıyorum. Bence o ne kadar uzun süre giderse o kadar uzaklaşacağız. Öyleyse, sonunda düşüşünü hafifletmekse ne anlamı var?

Sağlam durmak (bir kez olsun benim için, onun için değil) ve bilmesini sağlamak istiyorum. Eğer denemek isterse birlikte yapabiliriz. Aksi takdirde henüz evlenmemiş biriyle çıkabilir. Tek başıma veya onunla birlikte ilerlemeye hazırım, ancak durgunlaşmayı reddediyorum ve bunun beni daha fazla kırmasına izin ver.

Ona zaman vermeli miyim, vermemeli miyim? Bu sorunun cevabının ne olacağından oldukça emin olarak soruyorum ama yine de soruyorum. Belki birisi bana gerçek bir umut verebilir ya da beni korkunç inkârımdan kurtarabilir. Geri gelecekmiş gibi hissediyorum. Sanırım kendimi kandırıyor olabilirim."
"Benden yaklaşık bir yıl önce ayrıldı çünkü benden hâlâ gerçekten hoşlanmasına rağmen, içine girmediğim birçok sorun yüzünden ""birlikte olamadık"". İşte bazı gerçekler:

- sadece 2 aylık tarihli, hatta ""resmi"" bile değildi.
-Asla 2 üssü geçmedim, işleri ağırdan almayı severdim.
-Genellikle oldukça yüzeysel olma eğilimindeyim, bu yüzden esas olarak kişiliğinden dolayı ilgi duyduğum ilk kız oydu, bu yüzden yavaş aldım.
-İlk tanıştığımızda her şey çok doğaldı, genelde randevularda yaptığım gibi onu etkilemeye bile çalışmıyordum, sadece doğal bir şekilde eğleniyorduk, karşılıklı çekim ve kimya oradaydı.

Ayrıldığımızdan beri diğer kızları gördüm, biriyle yaklaşık 6 ay çıktım, seks iyiydi ama sonunda çekiciliğimi kaybettim, başkalarıyla çıktım vs. Her gün eskisi gibi onu düşünmüyorum ama yine de sanki bir nedenden dolayı birlikte olmamız gerekiyormuş gibi hissediyorum, çok fazla kimya ve ortak şeyler, aynı kişilik ve benzer geçmişler. Neden böyle hissediyorum? Birlikte olamayacağımızı ve olmayacağımızı biliyorum, şimdi başka bir şehirde yaşıyorum, bu duygunun 'anlamına' mı yoksa bir şeye işaret etmesi mi gerekiyor?"
"Merhaba Reddit,

Burası bunun için doğru yer değilse özür dilerim. Sanırım benzer bir soru içeren bir konu gördüm ama şimdi bulamıyorum, bu yüzden herhangi bir tavsiye için minnettarım.

Erkek arkadaşımı yaklaşık 3 ay önce görmeye başladım ve o gerçekten inanılmaz. O esprili ve kibar ve onu inanılmaz, inanılmaz derecede yakışıklı ve atılgan buluyorum. Oldukça ortalama görünümlü bir kadın olduğumu ve zaman zaman asıldığımı düşünüyorum, ancak erkek arkadaşım etraftayken daha agresif veya nahoş bir hal aldığını fark ettim. Bir erkek bana asıldığında, genellikle sadece teşekkür ederim ama ilgilenmiyorum ya da bir erkek arkadaşım var. Erkek arkadaşım yanımdaysa, bazı adamlar ona bir kez daha bakıp ""Bu adam mı?"" veya ""Onun liginin dışındasın"" veya ""Sana daha iyi bir zaman gösterebilirim"". Erkek arkadaşıma tamamen saygısızca bir şey. Nereye geleceğini bilmiyorum ve genellikle tepki vermiyor. Kendine çok güvenen biri değilim, bu yüzden genellikle bunun kaba olduğunu söylerim veya görmezden gelirim, ancak o zamanlarda erkek arkadaşımı rahatlatmak için nasıl tepki verebileceğimi veya ne yapabileceğimi bilmek istiyorum. Biliyorum, ben olsaydım, muhtemelen biraz utangaç veya üzgün olurdum ama hiçbir şey söylemedi. Konuyu açmaya çalıştım ama o önemli bir şey değilmiş gibi başından savdı ve belki de önemli değil. Gerçekten üzgün değilse bunu önemli bir şey gibi göstermek istemiyorum ama bundan sonra bizim için iyi hissettiğinden de emin olmak istiyorum.

Saçmalık için özür dilerim! Yani reddit halkı, SO'nuzun bu adamlara nasıl yanıt vermesini istediğinizi veya daha sonra onun ilişkide kendinizi güvende hissetmenizi sağlamak için ne yapmasını veya söylemesini istediğinizi merak ediyorum.

Teşekkürler!"
"Bunu göndermek için doğru yer olup olmadığından emin değilim, değilse özür dilerim

Tamam, bunu olabildiğince kısa yapacağım.

Geçmişte benimle bir üçlü aracılığıyla cinsel ilişkiye girdiğim bu evli kadın ve eski sevgilim (o sırada evli değildi) benimle tekrar temasa geçti, konuşmaya başladığımızda bana güçlü duyguları olduğunu itiraf etti. benim için cinsel karşılaşmamızdan beri ve ben de aynısını itiraf ettim. Daha sonra bana evliliğinden çok mutsuz olduğunu ve pişman olduğunu söyledi. Bu yaklaşık iki aydır devam ediyor ve ona çok aşık oluyorum, o da bana bensiz kaybolacağını ve beni düşünmeden bir an bile gidemeyeceğini söylüyor. Çatışma, ahlaki inançlarım ve boşanmanın tek sebebi olmak istememem nedeniyle ortaya çıkıyor.

Lütfen hataları affedin, bunu göndermek için telefonumu kullanıyorum ve kocaman parmaklarım var."
"Birkaç yıl önce bir uçak kazasında ölen bir arkadaşım vardı. Benden 8 yaş büyük olmasına rağmen oldukça genç bir adamdı. Çok trajik ve beklenmedikti. Ailesi, ailemle uzun yıllardır iyi arkadaş oldu ve ben 10 yaşımdayken tanıştığımızdan beri onu benim için bir akıl hocası olarak görmüştüm - bana programlamayla ilgili birçok şey öğretti (ki bu benim de ilgimi çekiyordu). genç), bana bir öğrenme sevgisi aşılamaya yardımcı oldu ve bana genel olarak bir ton hayat dersi verirken, bunların bir arkadaşımdan geldiğini hissettirdi. Sonuç olarak, o harika bir adamdı.

Ailesi hala benimkini biraz ziyaret ediyor. Bir keresinde annesi ailemin yanındayken, onunla ilgili bazı anılarımı anlatmayı ve temelde ona ne kadar hayran olduğumu ve saygı duyduğumu anlatmayı düşünerek onu büyüttüm. Çaresizce bağırmaya başladı. Bu belki bir yıl önceydi. Bu hafta sonu yine ailemin evindeydiler. Ben, kız arkadaşım, ablam ve onun ablası oturmuş konuşuyorduk. Kız arkadaşımın sosyal açıdan beceriksiz, yüksek işlevli otistik 15 yaşındaki erkek kardeşi, bilgisayarlar hakkında çok şey öğrenmeye başladı ve ben de ona karşı arkadaşımı taklit etmeye çalışıyorum. Kız arkadaşımın erkek kardeşi bir şekilde sohbet konusu oldu ve ben de arkadaşımı büyüttüm. Kız kardeşinin bunu nasıl karşıladığından emin değilim - yüzünde bir an çok güçlü duygular belirdi, ama o bunu umursamadı ve sohbeti devam ettirdi.

Sorum şu, bu büyük bir gaf mı? Gelecekte onu büyütmekten kaçınmalı mıyım? Reddit, ne düşünüyorsun?"
"Yine zaman geliyor, yaklaşık dört yıldır aynı şirketteyim. Orada çalışmaya başladığımda, bunun iyi bir iş olacağını ve yükselmek için hiç sorun yaşamayacağımı düşündüm. Çok yanılmışım.

Birlikte çalıştığım herkes, pazarlama ve yönetim alanında dört yıllık bir derecem olduğunu biliyor.

Şirket genelinde genel müdürlük dahil olmak üzere çeşitli pozisyonlara başvurdum. Nedenine dair hiçbir sebep olmaksızın hepsi reddedildi. Eğitimimi bir değişiklik için gerçekten kullanabilmem için terfi ettirilmek üzere daha yüksek yönetim seviyeleriyle görüştüm. Hayır, benden iki yaş küçük bir çaylağı aldım ve onu yüksek lisans eğitimiyle tanıştırdım.

Beni becer tamam mı?

Şimdi tekrar olacak, yer değiştirdiğimde kararlaştırıldığı gibi terfi alacağım söylendi. İki ay sonra hala bir şey yok, ama şimdi bana yarın (18'i) bir görüşmem olduğunu söylediler çünkü pozisyon için vazgeçildi. Bu, röportaj yapmam gereken tarihi değiştirerek yalnızca ikinci kez geliyor. En iyi yanı, içeride promosyon yapmak için heyecanlı görünmüyorlar bile.

Yönetici olarak çalışma deneyimi olan insanlar olduğunu biliyorum ama temelde bir çuval paçavrası gibi ortalıkta savrulmak beni gerçekten sinirlendiriyor. Aynı şirkette işe alınan ve bir ay sonra terfi ettirilen insanlar oldu.

İŞ İNSANLARINDA KÖTÜ BİR EĞİTİMİM VAR, NE YAPTINIZI BİLİYORUM! Senin oyunlarına eşlik etmekten bıktım. Bu son lanet zaman. Benden iki seviye üstteki insanlar kadar sıkı çalıştım, özveri göstermek için elimden geleni yaptım ve şirkete sadık kalmak isteyen siz daha memnun müşteriler elde etmek için mümkün olan her şeyi yaptım."
"Erkek arkadaşım (36), yaklaşık 7 yıl önce 3 yıldır çıktığı eski sevgilisiyle hala iyi arkadaş. Onu aldattı, bu yüzden ayrıldılar. Başka bir eyalette yaşıyor, bu yüzden onunla hiç tanışmadım. Telefonda oldukça sık konuşuyorlar, sanırım en az ayda bir.

6 ay önce birlikte taşındığımızda, onunla evdeyken onunla telefonda konuşmamasını istedim çünkü bu beni kötü hissettirdi (görmezden gelindi), ama yine de istedikleri buysa, arkadaş olmalarını istedim.

Geçenlerde yeniden şehrimizde yaşadığını ve erkek arkadaşımın onu bana söylemeden iki kez gördüğünü keşfettim. Bana ihanete uğramış gibi hissettirdi ve ben bunu anlamadım.

İçgüdüm, bu kız hakkında daha fazla şey öğrenmek, böylece geçmiş ve şimdiki ilişkilerini daha iyi anlayabilir ve bu konuda daha rahat hissedebilirim. Onun hakkında daha fazla bilgi istemeli miyim yoksa bilmek durumu daha da kötüleştirir mi?

Birkaç ay önce ondan xoxo yazan bir mesaj gördüm ve o zamanlar beni rahatsız etmese de, şimdi ne tür bir iletişimleri olduğunu ve ilişkinin ne hakkında olduğunu merak etmeme neden oluyor. Olduğunda bahsetmemiş olmama rağmen bunu ve metni özellikle sormalı mıyım?

Ben kıskançlık duymadan bu konuda nasıl iletişim kurabiliriz?

Teşekkürler!"
"En azından bugün sıçtığımı öğrendim.
Geçen yıl 10 yaşındaki kız kardeşim ve ben amcamın evinde çok genç bir kutu kaplumbağa bulduk. Yavru kaplumbağaları yiyen milyonlarca hayvandan biri tarafından muhtemelen yeneceğini düşündük ve onu eve götürdük. Onu uzun süre sakladık ama pek sağlıklı görünmüyordu - muhtemelen ona çok iyi bakmadık ve ona doğru yemeği bile aldığımızı düşünmüyorum çünkü bazıları için yemeyi reddetti. sebep. Uzun bir süre sağlıklı görünmedikten sonra, hareket etmeyi bıraktı. Vefat ettiğini tahmin ederek onun için küçük şirin bir cenaze töreni düzenledik ve onu arka bahçeye (derin bir yere) gömdük. Bugün kutu kaplumbağalarının kış uykusuna yattığını öğrendim."
"Bu yüzden dürüst olmak gerekirse şu anda bir kaybım var. Gerçekten şu anki kız arkadaşımla harika bir ilişkim varmış gibi hissediyorum, ama benim bir ilişkiden istediklerim açısından kesinlikle kaçırdığı pek çok şey var. Müzik, televizyon, hobiler gibi pek çok konuda neredeyse hiç bağlantı kurmuyoruz ve dürüst olmak gerekirse seks bile benim zevkime göre biraz fazla mülayim.
  
Adil olmak gerekirse, her şeye hazır olduğu için oldukça eğlenceli olmasına rağmen, yaklaşık bir ay önce birlikte küçük bir tatile/yol gezisine çıkmamızın harika bir fikir olacağını düşündüm (Cuma - Pazartesi). Cumartesi günü göreceğimiz bir konser dışında (sadece ben istediğim için gitmeyi kabul ettiğini öğrendim... ki bu aslında tahmin edebileceğinizden daha büyük bir serseri) gitmeye pek hevesli değilim. Bu hafta sonunu atlatabileceğimi hissediyorum ama tüm bu süreçte onun duygularını da korumak istiyorum.
  
Ayrıca şu anda yapışkan bir durumdayız ve her seferinde birkaç günlüğüne beni ziyaret ediyor ve 1 saatlik tren yolculuğu mesafesindeki evine erişimi yok. Yani şu anda ondan ayrılırsam tamamen mahvolur, aksi takdirde benim dairemde uyumak zorunda kalır.
  
Buna benim çözümüm, haftaya tatilden sonra ondan ayrılmak ama bunun zalimce olup olmadığından emin değilim. Yasal olarak onu incitmek istemiyorum ama aynı zamanda bununla devam etmek istiyorum, ancak bu tatile devam etmekte biraz iyiyim... sadece ahlaki açıdan uygun olup olmadığından emin değilim.
  
Bu biraz rant oldu ama umarım bazılarınız burada neler yapabileceğime ışık tutabilir. Beni çok sevdiğini ve benden çok hoşlandığını biliyorum. Yani kesinlikle gösteriyor ama benim için orada değil.
  
Teşekkürler beyler"
"Başlamak için, genel olarak ilişkiler konusunda çok az deneyimi olan 21 yaşında bir üniversite mezunuyum. Ama bu harika kadınla (20 yaşında) yaklaşık 2 yıl önce (aynı dalda) kurslarımdan birinde tanıştım ve yaklaşık 5 ay öncesine kadar onunla arkadaş oldum.

Her şeyi birlikte yaptık: birlikte çalıştık, takıldık, video oyunları oynadık, adını siz koyun. Ama ona ne kadar aşık olduğumu bilmesini istediğime karar verdiğimde her şey alt üst oldu. Bu kadınla çok az şansım olduğunu biliyordum (çok çekici), ama ona birkaç randevu teklif etmeye değerdi.

Yine de dünyadaki tüm cesaretimi topladım ve ona nasıl hissettiğimi ve onunla çıkmam için bana bir şans verip vermeyeceğini söyledim. Yüzü, şimdiye kadar tanık olduğum en ruh kırıcı ifadeye sahipti. Bana boş boş baktı ve hiçbir açıklama yapmadan gitti. Daha sonra yanlış bir şey yaptıysam özür dilemek için onunla iletişime geçmeye çalıştım, ancak aramalarıma, mesajlarıma, mesajlarıma vb.

Bu yüzden o günden beri moralim bozuk ve kafam karışık, diğer şeylerin yanı sıra bunu asla söylememiş olmayı diliyordum. Arkadaşlığımızı çok özlüyorum. Ve onunla ilgili her şeyi unutup devam etmenin yardımcı olacağını düşündüm, ama onu hala arada bir görüyorum ve arkadaşlığımızın neden birdenbire bittiğini merak ediyorum. Sizce bu ona ne oldu? Neden şimdi bana karşı kızgınlık duyguları besliyor?"
"Bu yüzden altı ay önce bir kızla çıkmaya başladım. Gerçekten güzel kız, zıtız ama tüm iyileri çekiyoruz.

Tanıştığımızda bana gençliğinde bir spor yıldızı olduğunu söyledi. Havalı olduğunu düşündüm ama onun hakkında hissettiklerimi o kadar da etkilemedi.

Şimdi geçen yıl kendimi daha iyi şekle sokmaya çalışıyorum ve bunu tanıştığımızda ona söyledim. Yaklaşık üç ay sonra bir gün, aynısını yapmaya karar verdiğini söyledi ve eskiden nasıl çok formda olduğunu, çok ateşli olduğunu ve kendini bırakıp bana resimler gösterdiğini vb. açıkladı.

Onun adına memnun oldum ve nasıl gittiğinden beni haberdar etmesini istedim. Bu yüzden bana tüm bu şeyleri, dersleri, koşuları vb. Yaptığını söyleyip duruyor, ancak üç ayda tam anlamıyla hiçbir değişiklik olmadı. Ne zaman yemek yemeyi bitirsek, genellikle bir çeşit fast food ya da tuzlu yiyecekler yiyor.

Biraz kilo verdim ve iyi görünüyorum. Bu arada hikayeleri gittikçe azalıyor.

Bunu kulağa bir sik gibi gelmeden nasıl açacağımı gerçekten bilmiyorum. Ayrıca, ilerleyip ilerleyemeyeceğimizi sorgulamama neden oldu çünkü ben kendine bakan bir partner istiyorum ve o bunu yapmıyor, hatta istemiyor gibi görünüyor."
"Önümüzdeki hafta üniversitemde final haftası var ve kafamı kitaplara tıkayarak ve notları tekrar gözden geçirerek saatlerimi öldürüyorum. Çalışma arkadaşlarımdan biri bu sabah saat 9'da kütüphaneye gitmeyi ve bütün gün kalmayı planladı, ben de ""Saat 10 civarında uğrayıp seninle çalışacağım"" yanıtını verdim ve kesinlikle bunu yapacaktım, ama ben 2'ye kadar yatakta kalmaya karar verdim çünkü yorgundum. Geçen akşam benim şehrimde oynadıkları için üzerimde Lakers gömleğimle kütüphaneye gittim ve o sırada gömleğimi tekrarlamayı unuttum ve partnerim gülümseyerek, ""Oh, sen bir Lakers hayranı mısın? Söyleyecek bir şeyim var. Bil bakalım kiminle yaklaşık 2 saat önce tanıştım"". Lakers'ın bugün yolculuğunun bir sonraki durağına gitmeden önce üniversitemin spor salonunda antrenman yaptığı ortaya çıktı. Siktir et. Emekli olmadan önce Swaggy P ve Black Mamba ile tanışmak için son şansımı kaçırdım. Kelimenin tam anlamıyla, Kobe Bryant ile yüz yüze tanışan ve onunla sohbet eden dünyanın% 1'i. Siktir et beni Tembelliğime lanet olsun."
"Ben (29 ay) eski sevgilimden (23 kız) ayrılalı iki ay oldu. Çünkü kendimi geliştirmek için çok şey yaptım. Eğitimimi ikiye katladım, 27 kilo verdim ve zevk aldığım daha çok şey yapıyorum.

Sorun şu ki, ayrılığım dostane oldu. Biz sadece ayrı yollara giden iki kişiydik. Karşılıklı olarak üzerinde anlaşmaya varılmış olsa da, acı yakın zamana kadar hala oldukça çiğdi. Şimdi yeniden çıkmaya başlayacak konumdaymışım gibi hissediyorum! Bu benim için oldukça büyük bir adım, tek sorun sadece iki tür kadınla tanışıyor olmam. Birinci grup, arkadaşlık dışında hiçbir şey aramayan kadınlar. Tamamen iyiyim ama olası bir ilişki için kapıyı açmak güzel olurdu. Diğer tip beni çeken şey. ŞİMDİ bir ilişki içinde olmak isteyen, ŞİMDİ çocuk isteyen ve at sırtındaki büyüleyici bir prens tarafından her şeyin kendisine teslim edilmesini isteyen kadın türü. En kötü yanı, bunun son bir buçuk hafta içinde birkaç kez olması!

Mutlu bir orta yol bulamıyorum gibi görünüyor. Gerçekten hiçbir şeye acele etmek istemiyorum ve oturup bazı kızların erkek sorunları hakkında konuşmak, kendi sorunlarınız olduğunda hızla eskiyor."
"Kız arkadaşım bana, ona göstermediğim için ona aşık olmadığımı bildiğini ve onu incittiği için ayrılmamız gerektiğini söyledi. Haklı, ona öyle olduğumu gösterecek hiçbir şey yapmadım.

Şimdi, mesele şu ki, ilişkiye onu severek başladığımdan eminim, hala onun her yönden mükemmel olduğunu düşünüyorum ve hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istiyorum ama o benim sadece olduğumu söylüyor. Tüm bunları söyleyerek kendimi kandırmak mı? son zamanlarda çok kavga ediyoruz, ilişkide mutlu değil ve bence ona pek ilgi göstermemek benim hatam.

Bu gece kavga ettik, şimdi kendime soruyorum, onu seviyor muyum? sormam gerekirse, bu olmadığım anlamına mı geliyor? sonra ne? o zaman neden onu bu kadar çok seviyorum? neden hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istiyorum? bu neden oluyor ve bunu nasıl düzeltebilirim?

Bunun bir daha asla yaşanmayacağı kadar sevildiğini nasıl hissettirebilirim?"
"Merhaba millet

Yani erkek arkadaşımla 8-9 aydır bir ilişkimiz var. Bugün Anneler Günü ve ülke genelinde yaşıyorum bu yüzden Anneler Günü'nü annemle geçiremiyorum. Erkek arkadaşım beni Anneler Günü'nü annesi ve babasıyla geçirmeye davet etti, ama bu onun bir gün benim de annem olacağını ima etmek gibi garip hissediyorum, ama biz sadece 8 aydır birlikteyiz ve bence çok erken. Asla evlilik, çocuklar veya bunun gibi bir şey hakkında konuşmuyoruz, bu yüzden yakında evlenmeyi planladığımız için gerçekten kayınvalidem olmayacak, anlıyor musunuz? Bu konu hakkında konuşmadık çünkü bu hala yeni bir ilişki ve hala bazı şeyleri çözmeye çalışıyoruz. Anneler Günü'nü erkek arkadaşınızın ebeveynleriyle geçirmek için çok erken olduğunu mu düşünüyorsunuz yoksa bunu fazla mı düşünüyorum?"
"30 yaşındayım ve Pensilvanya'da yaşıyorum. Kredimden hiçbir zaman o kadar sorumlu olmadım, bunu kabul ediyorum. Aptal bir çocuktum ve bir yetişkin olarak bu beni incitiyor. Bir noktada neredeyse borcum yoktu ve sonra hastalandım. Yaklaşık 3 yıldır kronik bir tıbbi durumla uğraşıyorum ve bu sadece hayatımı almakla kalmıyor, aynı zamanda beni gerçekten kötü bir mali duruma sokuyor. Her şey o lanet olası kredi kartlarına geri dönüyor. Öyle bir noktaya geldim ki, tüm günlük harcamalarımı (çoğunlukla gıda ve benzin) kredi kartlarına koyduğum tahsilatlardan beni uzak tutmak için tüm param sağlık faturalarına gidiyordu. kartların limiti doldu, sağlık faturalarım birikmeye devam ediyor (hala hastayım ve hala tedavi görüyorum) ve bunlar yeterince kötü değilse, öğrenci kredim de var. Eklendi, yaklaşık 48.000 borcum var. Bunu yazmanın korkunç olduğunu söylemeliyim. İşlerin bu noktaya gelmesinden dolayı çok utanıyorum ve utanıyorum. Şu an itibariyle kredim tamamen mahvolmadı ama bunu daha ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum. Daha da kötüsü, doktorum hastalığım için beni başka bir eyalette tedavi programına alıyor, tedavinin ne kadar süreceğini bilmiyorum ama kısa süreli sakat kalma ihtimalim var. bir veya iki ay, yani maaşımın sadece 2/3'ünü alacağım. Herhangi birinin tavsiyesi var mı yoksa iflasın tek seçeneğim olduğu noktaya mı geldim? Şimdiden teşekkür ederim."
"İşte senaryo:

(E) arkadaşım(K) Pazar günü evleniyor. Süper eğlenceli olacak. Ancak, çok deli oluyor ve düğününde Baba/Kız veya Anne/Oğul dansı yapmıyor. Onun mantığı, ailesinin işleyiş şeklinin bu olmadığıdır.

Bu harika ve şık olurdu, ama daha çok geleneksel bir aile oldukları için Damatın Annesinin bundan tamamen mahvolacağını biliyorum.

Öyleyse Reddit, Gelin'in annesini nişanlısının annesiyle dans etmesine izin vermesi için nasıl değiştirebilirim?

Ayrıca, ona göre ""kavgaya neden olacağı"" için evlilik danışmanlığı yapmadılar. bu size bu durumu nasıl düzelteceğiniz konusunda artık bir fikir veriyorsa."
Gerçekten ayrıntılara girmek istemiyorum ama benim (23K) ciddi güven sorunlarım var ve SO'm (22M) ona olan tüm güvenimi paramparça etti. Art niyetli olma ihtimali varsa söylediği hiçbir şeye inanamayacağım bir noktadayız. Gizlilik politikası yardımcı olur mu yoksa beni daha paranoyak yapar mı? Başka öneriniz var mı?
"Tamam, kız arkadaşımdan bir hafta önce ayrıldım. Birlikte yaşıyorduk. Frenleme ikimiz de beklediğimiz için karşılıklıydı. İkimizin de küçük kavgaları oldu ama bu bekleniyordu. Ta ki dün iş yerinden birkaç kişiyle dışarı çıkana kadar. Döndükten sonra, saatlerce dans edip içki içtikten sonra makyajı biraz mahvolmuştu. Ben de ona vardiyası bittikten sonra fahişe gibi göründüğünü söyledim.

Hiçbir şey söylemedi ve hemen yattı. Ertesi gün bana günaydın bile demedi. Kalktım, giyindim ve bir arkadaşımla dışarı çıktım. Eve döndükten sonra, ilişkimizdeki her sorunla beni bombaladı. Ancak kavgayı ateşleyen şey ""fahişe olayı"" idi.

Sadece onu kızdırmak için söyledim, başka bir şey değil. Eve geldiğimde tüm kıyafetlerimin toplanmış olduğunu gördüm ve beni evden attı.

İşin kötüsü ülkede yeniyim ve hiç arkadaşım yok bu yüzden sanırım bugün bir otele yatacağım ve yeni bir yer aramaya başlayacağım.

Keşke her şeyi geri alabilseydim... Ama sanırım artık çok geç."
"Merhaba redditörler :)

2 yılı aşkın süredir bir ilişkim var ve mutluyum. Taşınmak için ev arıyoruz, BF 4 yıldır çalışıyor, üniversite son sınıftayım, iş arıyorum. Önümüzdeki sonbaharda düğünümüzü planlıyoruz, ondan sonra çocuklar vs. Onu gerçekten seviyorum ve hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istiyorum ama...

Geçen yaz bizden 1500 mil uzakta yaşayan [32 M] bir adamla tanıştım ve onu düşünmeden edemiyorum. Her gün birkaç kez aklımdan geçiyor. Birlikteyken kendimi çok tuhaf ama güzel hissettim. Birlikte biraz zaman geçirdik, çoğunlukla konuşarak ve arkadaş kaldık. Bazen sadece arkadaşlığı sürdürmek için skype üzerinden konuşuruz (BF bunu bilir). Onu aklım almıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum? Bana neler oluyor?"
"Biraz arka plan: 22, zayıf, 1'4"" ve şu anda 253 pound civarındayım. Son 3 hafta içinde soda ve tatlı çayı tamamen kestim, daha fazla taze meyve, sebze, kepekli tahıllar ve daha az beyaz yemeye başladım. ekmek, kalori alımımı azalttım (1390'a kadar) spor salonunda kardiyo yapmaya başladım (koşu bandında 1 eğimde, her gün yaklaşık bir saat 3 mil). 268'den başlayan ağırlık.

Şimdi, kuvvet antrenmanına başlamak istiyorum, böylece sadece yağ kaybetmekle kalmıyorum, aynı zamanda kasımı koruyorum/geliştiriyorum, böylece sonunda tüm bu kiloları verdiğimde sadece iğrenç, kırışık bir cilt kütlesi olmayacağım. Haftada 3 kez kuvvet antrenmanı yapmayı planlıyorum.

Bugün erken saatlerde (dün gece?) spor salonundayken, kullanmam gereken ağırlık makinelerinin bir listesini yazdım ve sadece rutinim hakkında ve kullanmam gereken başka makineler veya ihmal ettiğim kas grupları olup olmadığı hakkında insanların görüşlerini almak istedim. makineleri seçerken.

Biri ağırlık makinelerini kullanmamam gerektiğini söylemeden ÖNCE, onları tercih ettiğimi söylemek isterim çünkü serbest ağırlık kullanmaktan rahatsızım ve hepsi bu. Ağırlık kaldırırken form tutma yeteneğime daha çok güvendiğimde serbest ağırlıklara gideceğim, o zamana kadar üzerime bir şey düşürmeyeceğimi veya kaslarımı kemiklerimden ayırmayacağımı bilmek isterim. (Onlara oldukça bağlıyım, biliyorsun!) çünkü bir şeyi doğru yapmadım.

Her neyse, işte makine listem:
bacak presi
Kalça kaçırma/addüksiyon
Alt sırt (makinenin söylediği tek şey bu)
Bileşik sıra
Dikey göğüs presi
Kenara çekmek
havai"
"Babam, annemin kilosu, zindelik düzeyi ve nasıl biraz sürü faresi olabileceği konusunda hayal kırıklığına uğradı, bu yüzden etrafta her zaman fazladan şeyler var ve evi prezentabl tutmak zor.

Bir yıldan fazla bir süre bunu yapmakla tehdit ettikten sonra babam taşındı ve kendi evini ofisine yaklaştırdı. Bu yaklaşık 6 veya 7 ay önceydi. O zamandan beri, ailem birkaç haftalığına evlilik danışmanlığına, bir çiftler grup terapisine gitti ve şu anda bir ilişki kitabının ortasındalar. Söyleyebileceğim kadarıyla, babam bu süre zarfında annemi öpmedi, kucaklamadı ya da ona neredeyse hiç sevgi belirtisi göstermedi ve bu onun bedelini ödedi, oldukça depresyonda ve genellikle sabah 3'e ya da 4'e kadar yatmıyor. .

Ev, inekleri beslediğimiz, bir köpeğimiz, kedilerimiz ve traktörlü bir ahırımız olan makul büyüklükte bir arsaya sahip oldukça büyük bir ev. Babam hala düzenli olarak geliyor (çoğunlukla günün ortasında, muhtemelen annem işteyken ondan kaçınmak için) ve ineklerle ve bazı temel çiftlik işleriyle ilgileniyor, bu nedenle çiftliğin bakımıyla ilgili hiçbir endişem yok. şu anda.

İşte burada devreye giriyorum. 22 yaşındayım ve geçimimi sağlamak için bilgisayarları tamir ediyorum ve kendimi kolayca geçindirebiliyorum ve aslında para açısından oldukça iyi durumdayım. İlk taşındığında ve annem gerçekten perişan haldeydi, şu anda kendi evimi bulma ve 2011'in sonuna kadar taşınmayı planlama aşamasındaydım. Annem benden bu durum aralarında çözülene kadar taşınmamamı istedi. Planlarımı askıya aldım ama o hâlâ eve taşınmak istemiyor ve ben gerçekten taşınmak istiyorum. Annemi gerçekten yalnız bırakmak istemiyorum, eve boş bir eve gelmektense evin işlerine yardım etmem için etrafta olmamı ve konuşacak birinin olmasını seviyor.

Buradan devam etmem için bana ne tavsiye verebilirsiniz? Taşınmayı istemekle annemi yapayalnız bırakmak istememek arasında gerçekten çok kararsızım."
"karar veremiyorum :(

19 yaşındayım, üniversitede ikinci sınıf öğrencisiyim ve mimarlık okuyorum. Bununla birlikte, Ağustos ayından beri veri girişi yapan bir tıbbi fatura şirketinde çalışıyorum. Pazartesi/Çarşamba/Cuma ve bazen Cumartesi çalışıyorum. Sabah 9:30'dan akşam 5:00-18:00 arası çalışıyorum ve bir saat uzaklıkta. Salı ve Perşembe günleri tam anlamıyla bütün gün derslerim var. Dairemden sabah 9:45'te çıkıyorum ve akşam 22:00'de dönüyorum. Okula zar zor ayak uyduruyorum. Boş zamanımın tamamını ödev yaparak geçiriyorum. Artık zar zor uyuyorum. çok yoruldum.

Patronum beni yönetici asistanlığına terfi ettirmek istiyor. Çok ısrarcı ve Ocak ayından itibaren haftada en az 4 gün çalışmam konusunda ısrar ediyor. Kendi ofisimi, sağlık yardımlarımı alırdım ve orada gerçekten önemli olurdum. Sorun şu ki, zamanım yok. ""Haftada 4 gün çalışma"" programını karşılamak için haftada bir toplanan bir Matematik dersine geçersiz kılmaya çalışıyorum, ancak alabilir miyim bilmiyorum. Diğer tüm sınıflar, gün boyunca haftada en az iki kez toplanır. Diğer derslerim gece dersleri yani sorun değil.

Benim sorunum, umutsuzca bu işi almak istememem. Ancak, gerçekten paraya ihtiyacım var. Kiram aylık yaklaşık 500 dolar. Ayda yaklaşık 100 $ benzin (okula gidip geliyorum). Vücudumun yıprandığını hissediyorum ve her zaman mutsuzum. Ben sadece 19-- Kariyer istemiyorum! Dört gözle beklediğim tek şey Mimarlık derslerime gitmek, çünkü gerçekten ilgileniyorum. Borç alabilirdim ama buna şimdiden başlamak istemiyorum... Okula gitmeme daha çok var. Ailem buna bağlı kalmam için beni zorluyor çünkü onların da parası yok.

Lütfen bırakabileceğimi söyle :("
"Sevgililer Günü yaklaşıyor ve lezzetli çikolatalar ve tatlılar yapan harika bir şirket buldum. Arkadaşım ve onun (benim de yakın arkadaşım olan) yakın arkadaşları tarafından birer dostluk jesti olarak ve benim için çok şey ifade ettiklerini göstermek için küçük birer hediye vermek istedim. Hepsinin toplam maliyeti 20$ gibi, yani pahalı değiller. Asıl endişem, arkadaşlarımızdan birini sevmem. En iyi arkadaşım zaten biliyor. Bu tamamen platonik bir hediye olduğu için garip bir şekilde alınmasını istemiyorum. Hepiniz bununla ilgili bir sorun görüyor musunuz?"
"Ben çocukken aylarca her hafta sonu kiraladığım bir Looney Tunes filmi vardı. Babam beni dairemizin küçük kiralık yerine götürürdü, ben de hemen rafa gidip onu alırdım. Soru yok. Filmin hakkında hatırladığım tek şey, sonunda sona eren tüm Looney Tunes karakterleri ve bu İNANILMAZ tema parkıydı. Bu yüzden çok sevdim, tüm sürüşler çok eğlenceli görünüyordu. Son zamanlarda bunun peşindeyim ama hiçbir yerde bulamıyorum. Tekrar izlemek için can atıyorum (ve yeniden izlemenin çocukken içinde bulduğum macerayı mahvetmeyeceğini ümitsizce umuyorum)."
"İkimiz de 19 yaşındayız ve bu noktada yaklaşık 7 yıldır birbirimizi tanıyoruz. İkimiz de lisede başarılıydık, üniversitede iyiyim ama o değil. Bir mühendis olarak başladı, sonra iki sömestrde üniversite 1'den neredeyse başarısız olduktan sonra bunun kendisine göre olmadığını fark etti.

Yaz boyunca, yaz okuluna gitti ve yerel bir üniversitede (2 numaralı kolej) bir programa kabul edildi ve burada güz dönemi için kayıtsız öğrenci olarak devam ettikten sonra tam zamanlı öğrenci olacaktı. Onunla her şeyin yoluna gireceğini düşündüm; iyi görünüyordu ve duyduğuma göre sonbaharın başında iyi gidiyordu.

Ancak dün, okulu bırakıp tam zamanlı bir işte şansını denemeye karar verdiğini öğrendim. Bunun arkasındaki mantık, 4 dersinden 2'sinde kaldığı için; tamamen zaman kaybı olan dışarıdan bir öğretmen denedi ve görünüşe göre, kaydolmamış bir öğrencinin üniversitenin özel ders kaynaklarını kullanamayacağını söyleyen bir yasa var.

Bu yasayı internette hiçbir yerde bulamıyorum, ancak gerçekten var olsa bile, kaldığı derslerden biri, buradaki eşdeğerini A aldığım ve ona özel ders vermeye tamamen istekli olacağım bir ders. Onunla konuşmayı denedim ve mantığı dinlemiyor. Okula gitmek ve kılıç ustası çırak olmak için yanına taşındığında kız arkadaşının yanına taşınmak istiyor. Ne yazık ki evet, son satırı doğru okudunuz.

Yaşadığı ilçe, genel olarak eyaletteki en yüksek işsizlik oranlarından birine sahip, üniversite diploması olmayan biri için boşver; Hayatını bir kenara attığı hissine kapılıyorum ve çaresizce ona yardım etmek istiyorum. Birincisi, üniversitenin onu geri alması mümkün mü? Duyduğuma göre, geçen hafta sonunda okulu bırakmış. İkincisi, onu geri dönmeye nasıl ikna edebilirim - ve sorun yaşadığı derslerde ona yardım etmeye istekli ve yetenekliyim?"
"Temelde ben [22, f] bu adamla [28, m] ayda bir çıkıyordum, onun oldukça harika olduğunu düşündüm vs. Gerçekten bir şeyler hissetmeye başlıyordum.
Dün gece derin bir konuşmaya daldık. Başta aşk ve ilişkiler olmak üzere pek çok konuda alaycı bir bakış açısına sahip olduğunu söyledi. İnsanların ""birini"" bulamama ve hayatlarının geri kalanını biriyle geçirmeme ihtimalinin çok yüksek olduğunu söyledi. Bunun doğru olduğunu biliyorum ama birbirini seven iki ebeveynle büyümüş ve ailemde hiç boşanma olmamış biri olarak aşka çok olumlu bakıyorum (anne babası kötü bir şekilde boşanmış).

Ayrıca, hiç 6 yıllık bir ilişkisi olmamasına rağmen, bunun gerçekçi bir şekilde başka biriyle geçirebileceğiniz maksimum süre olduğuna inandığını söyledi. 6 yıl civarında bilmeniz gereken her şeyi öğreneceğinizi söyledi. diğer kişi hakkında ve o noktada bir ilişkiyi sürdürmek için gerçek bir neden yok. Daha önce 4 buçuk yıllık ilişkisi olan biri olarak ben tam tersini düşünüyorum ve 6 yıl sonra o kişiyi ancak daha çok sevecek ve onunla daha uzun zaman geçirmek isteyeceksiniz diye düşünüyorum.

Bunu sadece yaş farkına bağlamak istiyorum. İlişkiler konusunda saf mıyım? Böyle hissetmesi doğru mu? Bunu ciddiye almalı mıyım yoksa hayır mı?"
"Gayrimenkulle ilgili bu soru hakkında biraz tavsiye almayı umuyorum. Kız kardeşim ve kocası ilk evlerini satın almak için çalışıyorlar. Bana yaklaştılar ve ön ödemelerinde onlara yardım etmek isteyip istemediğimi sordular. Bu yardım, bana 5 bin dolar nakit vermeleri olacaktı ve ben de onlara 5 bin dolarlık bir çek yazıp bunun bir hediye olduğunu belirtiyorum. Komisyoncunun onlara bunu yapmalarını söylediğini söylediler.

Şahsen, böyle bir şeyin neden gerekli olduğunu anlamıyorum ve daha iyi bir terim olmadığı için kara para aklama gibi görünüyor. Nakit olarak 5 bin dolara sahip olmalarının, 5 bin dolar ""yetenekli"" olmalarından ne kadar farklı olduğunu anlamıyorum. Para paradır, değil mi?

Küçük Google aramamdan öyle görünüyor ki, paranın nereden geldiğini kanıtlamak için kişisel banka kayıtlarımı da teslim etmemi gerektiriyor. Saklayacak bir şeyim olmasa da, başka bir şekilde parçası olmadığım bir şeyde bu daha çok özel hayatın ihlali.

Bu yaygın olan bir şey mi?"
"Birkaç hafta önce, aynı zamanda arkadaşımız olan komşumuz, ev sahipliği yaptığı arkadaşının veda partisine bizi davet etti. Arkadaşı ülke çapında hareket ediyor.

Erkek arkadaşım komşumuzun arkadaşını tanıyor çünkü eski kız arkadaşı onunla yattı (onu onunla bir nevi aldattı). Onu şehirde görmüş ve biz bir araya gelmeden çok önce onunla yatmaya çalışmış. Partiden önceki son birkaç gündeki görünüşü hakkında birkaç yorum yaptı - büyük göğüsler, büyük popo, ""aslında oldukça çekici"". Bu beni rahatsız etmiyor ama onun gideceği tip olmadığımı biliyorum. Minyonum ama spor salonunda squat yaparak kıçımı yırtıyorum ve bizim için ganimet elde etmeye çalışıyorum.

Dün gece parti vardı. Saat 1:30'a kadar geç saatlere kadar çalışıyordu. Partiden saat 11 gibi ayrıldım. Eve geldiğinde çoktan sabahlığımı giymiştim. Çok sosyal değil ve evde kalıp benimle dinlenmeyi tercih ediyor ama nedense komşumuzun partisine uğramak istediğini ifade etti. Bu garipti çünkü partideki insanları gerçekten umursamıyor ve önceki durumlarda onları görmeyi unutmuştu. Ağır teçhizatını çekerek dört saattir ayakta duruyordu ve saat sabahın 2'siydi. Yine de gitmekte ısrar etti, ki bu benim için sorun değildi.

Bu sabah onu Facebook'ta ekledi ve kabul etti. Bu, olayların doruk noktasına baktığımda (önceki flört, bir hafta önceki yorumlar ve partide onunla konuşmak için yolundan çıkıp eve geldiğinde bana bunu anlatması) baktığımda beni rahatsız etti. partide 15 dakika kadar). Rahatsızlığımı ifade ettim ve savunmaya geçti ve sinirlendi.

Mantıksız mıyım?"
"Bu, benimle aynı üniversiteye giden bir adam. Ortak arkadaşlarımız var. Onu birkaç partide görmüştüm. Birkaç ay öncesine kadar belki 4 kez konuşmuştuk. Birkaç ay önce ulaştı ve yurtdışında olduğum için döndüğümde yetişip yetişemeyeceğimizi sordu. O sırada hiçbir şey düşünmedim, bu yüzden evet dedim.

İşte o zaman tüm mesajlarını gülen yüzler ve göz kırpmalarla bitirmeye başlar. Her zaman ""Ben sadece aptal bir adamım ;)"", ""Övgülerle doluyum. Bu benim yararıma :)"" gibi şeyler söylüyor, sanki kendini bana satmaya çalışıyor.

İsteksizce onunla kahve içmeye gittim. Dürüst olmak gerekirse, harika bir sohbet uzmanıdır. Adamla sadece arkadaş olmayı çok isterim. Onunla saatlerce konuşabilirim ama ondan hoşlanmıyorum ve bir ilişkiyle uzaktan yakından ilgilenmiyorum. Geçenlerde benden onunla tekrar takılmamı istedi.

Onu nazikçe hayal kırıklığına uğratmam gerektiğini anlıyorum. Ama açıkça benden hoşlandığını söylemedi. Orada hiçbir şey olmasa bile bir şeyi durdurmak zorunda kalacak kadar kendini çok düşünen bir kız olarak karşımıza çıkmak istemiyorum. Ona ""özür dilerim, gitmeyi çok isterdim ama bir ilişki aramadığımı açıkça belirtmek istiyorum"" deyip ""ahbap, senden sadece kahve istedim. rahat ol"" demesini istemiyorum. """
"Bugün din hakkında bir sohbetten sonra, iki yıllık SO'm bana bazen inançlarının 'aptalca' olduğunu düşündüğümden endişelendiğini söyledi. Bir pislik gibi konuşmak istemedim ve onunla aynı inançları paylaşmasam da bunun 'aptalca' inanması gerektiği anlamına gelmediğini söyledim.

...Ama dürüst olmak gerekirse, bir ateist olarak, onun bir tanrıya inandığı fikrini aklımın bir köşesine koymaya çalışıyorum çünkü din hakkında yalnızca ayda bir kez konuşuyoruz (asla gündeme getirmez, tamamen kabul eder) Dindar olmadığım gerçeği) ve bu kabul etmekte zorlandığım bir şey ve ilişkimizin hakkında konuşmaktan kaçındığım tek yönü bu.

Daha sonra bazen onun hakkında bir şeyi değiştirebilseydim, bunun onun inançları olacağını düşündüğünü söyledi. Buna ne diyeceğimi gerçekten bilemedim ve göz teması kurmadan onu bir şekilde başından savdım ve onu olduğu gibi sevdiğimi söyledim (ki bu doğru).

**Benim sorum şu: Yapabilseydim onunla ilgili bunu değiştireceğimi DERSİN kabul etmem beni kötü biri yapar mı?** Ölümden sonra ne olacağı fikrini tartışıyorduk - düşünemediğimi söylemiştim sonsuza kadar var olmaya devam etmekten daha korkunç bir şey varken, yok olmaktan daha kötü bir şey düşünemeyeceğini söylerken - bu beni tamamen şaşırttı ve ilk kez görüşlerimizin zıt kutuplar olduğunu ve büyük olasılıkla bu şekilde kalacağını anladım. Onu 'o' yapan kimyadan daha fazlası olduğuna ve bunun ölümden sonra bitmesini istemeyeceğine inanıyor.

O hiçbir zaman herhangi bir dini inanca sahip olmayacağım gerçeğini kabul etmekten son derece mutluyken, onda değiştirmek istediğim bir şeyler olduğunu kendime itiraf ettiğim için kendimi korkunç biri gibi hissediyorum.."
"Kullanıcı adımı bildiği için çöpe atıyor.

Arkadaşım (ona Jake diyelim) birkaç ay önce üniversiteye gitti. Jake son birkaç yıldır benim en iyi arkadaşım ve gitmesi gerektiğinde oldukça zorlandım. Arada bir ziyaret edeceğine söz verdi ve biz hala oldukça sık mesajlaştık / facebook mesajlaştık. Birbirimizi çok önemsiyorduk; birbirimize problemlerimizde yardım ettik ve o etrafta olmak çok eğlenceliydi.

Ancak, ayrıldıktan belki iki veya üç ay sonra Jake'in bir kız arkadaşı oldu.

Gerçekten harika görünüyordu ve bu onun ilk kız arkadaşı olduğu için Jake çok mutluydu. Bana onun hakkında her şeyi anlattı. Ve dürüst olmak gerekirse onun için daha mutlu olamazdım.

**sürekli **kız arkadaşına** mesaj atacağı için Jake'in ziyarete gelmesi biraz sinir bozucu olmaya başladı.

Abartmıyorum bile. Onunla konuşuyordum ve o sadece başını sallayıp telefonuna bakıyordu.

Onu bu konuda rahatsız etmek istemedim; Bir kız arkadaşı olduğu için mutlu olduğunu ve birlikte çok iyi göründüklerini biliyordum. Ama yavaş yavaş facebook konuşmaları durdu. Artık ziyaret etmedi. Jake'le ne zaman konuşmaya çalışsam, kız arkadaşıyla birlikteydi.

Onunla yaptığım son konuşmada artık benimle konuşmaktan hoşlanıp hoşlanmadığını veya benden sıkılıp sıkılmadığını sordum. Hayır dedi ama o zamandan beri konuşmadık.

Noel tatilinde bir grup arkadaşımın olduğu bir oyun gecesinde onu bir kez daha gördüm ama kız arkadaşını yanında getirdi ve bana bakmadı bile.

Arkadaşlarımın çoğu üniversite için ayrıldığından beri inanılmaz derecede yalnızım. En iyi arkadaşımı kaybetmek her şeyi daha da kötüleştirdi ve onu çok üzülmeden düşünemiyorum. Bildiğim kadarıyla, benimle konuşmayı bırakmasına neden olan hiçbir şey yapmadım ama bunun benim hatam olduğunu düşünmeden edemiyorum. En iyi arkadaşımı nasıl geri kazanabilirim?"
"Bu yüzden geçen gece aşık olduğum bir arkadaşımla bağ kurarak iyi vakit geçirdim. Yeni bekar olduğunu ve benimle ve bazı arkadaşlarla takılmak için geldiğini biliyordum. Gece geç saatlere kadar balkonda ortak deneyimler hakkında konuşurken baş başa kaldık. İkimiz arasında bir şişe yeni bitirmiştik ve kendime güveniyordum, bu yüzden öpmek için içeri girdim. Seviştik ve hava almak için ara verdiğimizde bunu odama götürmek isteyip istemediğini sordum. Seks yapmaya devam ettik ve tüm fiyasko sırasında prezervatifim ben fark etmeden düştü ve bu yüzden yanlışlıkla onun içine girdim. B planımız ve her şeyimiz var ve bolca özür diledim. Bunun için benden nefret etmediğini ve bunun sadece kötü bir durum olduğunu söyledi. Ondan sonra birkaç gün onunla konuşmadım. Ona bir mesaj atıp sıradan bir sohbete başlamalı mıyım? Benimle iletişime geçene kadar bekle?"
"Yani daha önce kız arkadaşlarım oldu ama okuldan ya da işten tanımadığım bir kızla hiç tanışmadım. Biraz kayboldum.

Her neyse; Geçen Çarşamba sevimli bir kızın numarasını aldım. Ya biraz utangaç ya da biraz baskıcı görünüyordu (""bir ara buluşalım mı?"" Aslında gece geç saatlerde ve ayrıca çok sık çalışıyorum, bu yüzden insanlarla vaktinden önce bir şeyler planlamam gerekiyor. Her neyse, evet dedi ve numarasını aldım.

Bununla birlikte, kızlar çok ileriyi planlamaktan pek hoşlanmıyor gibi görünüyor - sanırım bu her türlü kendiliğindenlik duygusunu öldürüyor (sp?)... Ben de Cuma günü ona mesaj attım ve Pazar (bugün) buluşmak isteyip istemediğini sordum. çünkü insanlar bugünlerde onları aradığınızda asla açmıyorlar. Cevap yok. Aradan çok zaman geçmiş değil ama yine de 2 gün bir metin yazmak için oldukça yeterli bir süre.

Bu öğleden sonra onu arayabileceğimi düşünüyorum (daha doğru bir yanıt alabilirim ve yine de bunu mesaj atmaya tercih ederim). Ama ben de arayarak hiçbir şeyi mahvetmek istemiyorum. Reddedilmekten korkmuyorum ama bilmemekten nefret ediyorum.

Yaşadığım yerde, telefonunuz için bir planın olmaması da yaygındır, bu yüzden onun yerine biraz para doldurup onu kullanırsınız. Telefonunda hiç para olmayabilir ve bu nedenle cevap veremeyebilir. Muhtemelen temenni...

Sadece ilgilenmiyor mu? Onu bir arasam iyi olur mu? İçimden bir ses, eğer ilgileniyorsa, ne yaptığımın aslında o kadar da önemli olmadığını söylüyor, ama şimdiden büyük bir gaf yapmak istemiyorum. Zaten sahip olmadığım sürece.

Muhtemelen bunu fazla düşünüyorum. Bir numara almanın büyük bir başarı olmadığını biliyorum, belki de bu kız beni hiç görmek istemedi, bu yüzden bu soruyu ""flört tavsiyesi"" olarak sormak biraz garip geliyor. Ancak hiçbir şey olmasa bile bazı genel temel kurallar gerçekten yardımcı olacaktır."
"(19/dk)
Cadılar Bayramı için benim evimde parti yaptık ve bir sürü erkek ve kız vardı.

(Bunun çok uzun zaman önce olmadığının farkındayım, btw)

Hayalet avcısı gibi giyinmiş bir kız vardı ve çok seksiydi.

Hemen DJ'e tema şarkısını çalmasını söyledim ve benimle dans etmesi için onu işaret ettim. Memnun oldu ve çalan şarkının çok ötesinde dans ettik. Bize içki almak için durdum, geri geldim ve o gitmişti. Biri arkadaşlarıyla birlikte gittiğini söyledi ve gitmeden önce beni bulamadığı için üzüldüm. Ama adını falan sormadığım için beni siktir et, değil mi?

Kütüphanedeki dün sabaha atla.

Bir bilgisayarda çalışan muhteşem bir kız görüyorum (bildiğim kadarıyla muhtemelen reddit'te veya pinterest'te). Ama o partideki kahrolası kızdı. Onunla konuşmaya başladım ve gitmeden önce beni bulmaya çalıştığı ortaya çıktı, ama arkadaşı orospuyu engelliyordu ve ""gitmek zorunda olduklarını"" söyledi: ""Sanırım kimse onunla flört etmiyordu? Ama kimin umurunda, ateşli hayalet avlayan pilici buldum. O kaltağı suşiye götürüyorum. Orospular sushiyi sever <3"
"Arka plan: Bu yılın başlarında benden ilk ayrıldığından beri açık/kapalı bir ilişki içindeyiz. Ülkeyi dolaşmadan bir gün önce bir LDR denememizi önerdi. Şimdi aradan bir ay geçti ve onu ziyaret etmek için bu şehre uçtum (biletleri 2 hafta önce ödedi).

Sorun: Yarın öğleden sonra gidiyorum ama o hala işle meşgul. Aynı zamanda duygusal olarak da mesafeli (hiç fiziksel temas yok, hatta yan yana oturmuyor) ve birbirimizle neredeyse hiç konuşmuyoruz. Ona yakın hissettiğim tek an seks yaptığımız zamanlar, çünkü o daha romantik davranarak başlayacak. Ayrıca beni ""arkadaşı"" olarak tanıttı.

Onunla başka nedenlerle dostane bir ilişki sürdürmem gerekiyor ama şu anda kendimi çok yalnız hissediyorum. Sonunun gelmeyeceğini biliyorum. Akıl sağlığımı korumak için yolculuğun geri kalanında ne yapmalıyım?"
"Esas olarak arkadaşım için soruyorum çünkü a) ilgili taraflar reddit kullanmıyor ve b) yakın arkadaşlarından hiçbiri gerçekten ne yapacağını bilmiyor.

**Geçmiş bilgileri:** Birkaç ay önce, arkadaşım ve eski oda arkadaşım (bundan sonra B olarak anılacaktır) annesinden (birkaç eyalet uzakta yaşayan) küçük kız kardeşinin (biz ona C diyeceğiz) bir telefon aldı. ) ona şiddet ve tacizde bulunmuştu. Uyuşturucu (meth ve eroin) ve hırsızlık geçmişi vardı ama ailesi onu öylece sokağa atmak istemiyordu.

B, onu memleketindeki kötü etkilerden uzaklaştırmak için birkaç aylığına yanına almayı kabul etti ve işler iyiye gidiyordu. C, bir devlet üniversitesinde temiz bir sayfayla işe başladı ve B, iki kişilik kirayı desteklemek için uzun saatler çalışarak yeni bir işe başladı. C de bu sıralarda kendini bir erkek olarak tanımlamaya başladı (bunun çok alakalı olup olmadığından emin değilim). Arkadaş grubumuz ikisini de destekliyordu ve zaman zaman birlikte takılmaya gelirlerdi.

Birkaç hafta sonra, B bana özel olarak C'nin (kilitli) odasından marihuana ve reçeteli ağrı kesiciler çaldığını söyledi. Şok olmuştum, çünkü onları birkaç kez gördüğüme bakılırsa işlerin yükselişte olduğunu düşünmüştüm, ama görünüşe göre C birinci sınıf öğrencilerinin her bir dersinde başarısız olmuştu.

C, B'yi sözlü olarak taciz etmeye ve dairelerindeki eşyalarına saygısızlık etmeye (ve çalmaya) ve ortalığı darmadağın etmeye başladı. B kilitlerini değiştirdi ama bana C ile yaşamaktan nefret etmeye başladığını söyledi. Kira kontratı bu yılın 4. çeyreğine kadar bitmiyor ve kardeşi için bu kadar çok çalışıp tedavi olduğunu bilmek beni incitiyor. karşılığında böyle.

Değerli eşyalarından bazılarını C'den uzakta benim evimde tutmayı ve eğer sadece kaçması gerekiyorsa kanepe alanında tutmayı teklif ettim. Keşke daha fazlasını yapabilseydim. Ona nasıl yardımcı olabilirim reddit?"
"( *Annem bugün bu soruyla bana geldi. Reddit'in ona yardımcı olabileceğini söyledim. Yazdığı şey:* )

Tiyatro aracılığıyla bir arkadaşım var, düzenli olarak çok az bir parayla (maaş) ışık tasarımı, set ve yönetmenlik konusunda yardım ediyorum. Teknik tiyatro hakkında pek bilgisi olmayan bir lise tiyatro öğretmeni, bu yüzden oldukça kötü olan bazı şovlarının kurtarılmasına yardım ettim. Müdür bile öğretmene çalışmalarımdan ne kadar etkilendiğini söyledi (tasarımlar için program kredisi alıyorum). Yaptığım işi seviyorum ve programa ve ona yardım etmeyi umursamıyorum.

En son gösteri, ışıklar ve set ile yüzlerce saatlik araştırma ve yapım gerektiren büyük ölçekli bir müzikaldir. **Sınıfına nasıl yapıldığını ""öğretmek"" için benden eskizlerimi ve diğer malzemeleri sınıfına koymamı istiyor.** Dükkana gelip bir şeyleri değiştirmeye çalışmayı seviyor.

Her şeyden önce zaman yok çünkü her şeyi yapmak için son dakikaya kadar bekliyor.

İkincisi, neden bahsettiğini bilmiyor.

Tasarım yöntemlerimin (yaratıcılıkla birlikte) tasarımlarımın öne çıkmasının bir parçası olduğunu düşünüyorum. Tüm araştırma materyallerimi onunla paylaşmak istemiyorum çünkü:

**1.** Tasarım derecemi almak için gerçekten çok çalıştım ve dereceyle mezun oldum ve ona işini nasıl daha iyi yapacağını öğretmek konusunda kendimi sorumlu hissetmiyorum.

**2.** Ona bilgilerimi verirsem, muhtemelen dükkana daha sık gelip bana işimi nasıl yapacağımı söyleyecek ve benim hiç sahip olmadığım kadar çok zaman harcayacak.

İlişkiyi tehlikeye atmadan ne yapabilirim?"
"18 yaşındayım lisedeyim, bir kız var ona Lena diyelim, transfer oldu ve hemen hoşuma gitti. Onu arkadaşıma gösterdim, hadi ona John diyelim. John arkamdan iş çevirip Lena'nın peşinden gitmeye devam ediyor. John ve ben yaklaşık 9 yıldır arkadaşız ama o her zaman biraz pislik olmuştur.

 Haftalardır bu konuda gerçekten tuzluyum ve dün gece onu yaptığımız karaoke gecesine bile davet etti. Ben de bu şansı değerlendirdim ve bütün geceyi ondan ne kadar hoşlandığımla ilgili şarkılar söyleyerek geçirdim, Jesse'nin kız arkadaşı, Mr. 1. yanlışım değil mi? Aslında bugün erken saatlerde benimle dövüşmeye çalıştı.

İşte ilginç olan nokta, Lena bana facebook'tan mesaj attı ve bana neler olduğunu sordu. Ona yüz yüze söylemem gerektiğini söyledim, bu yüzden benimle evimin yakınındaki bir parkta buluştu ve fasulyeleri döktüm, ona bütün yıl ondan ne kadar hoşlandığımı ve bunu John'a nasıl anlattığımı ve John'un yine de onun peşinden gittiğini anlattım. . Yaklaşık bir buçuk saat parkta oturduk ve konuştuk. Ayrılırken bana fazladan uzunca sarıldı, bunu çok fazla anlamlandırıyor olabilirim ama görünüşe göre benden hoşlanıyor olabilir. Ayrıca konuşmak istersem onu ​​aramamı veya mesaj atmamı söyledi. Ne yapmalıyım?"
"Yani 10 yıldır birlikteyiz ve bu süre zarfında her şeyin eskidiğini söyleyemem ama artık hiçbir şey kendiliğinden değilmiş gibi geliyor. Örneğin, ona yıllardır dile getirdiğim seksi asla başlatmayacak ve aynı cevabı alıyorum. Zaman geçiyor ve hiçbir şey değişmedi, değişmeyeceğini kabul ettim (hala cinsel açıdan çekici olduğunu ve gerçekleştiğinde seksin harika olduğunu söylüyor). Ama aktivite yapmak ya da belirli eylemler yapmak gibi şeylere gelince, her zaman ""peki ne elde edeceğim?"" Öyle ki, daha iyi bir terim olmadığı için bir fahişeyle birlikteymişim gibi geliyor. Sanki arzu ettiğim bir şey için ya mali olarak ya da başka bir edimle ödeme yapıyormuşum gibi. Bu, daha az başlamama ve ifadesine kızdığım için ara sıra ilgimi kaybetmeme neden oldu. Cinsel açıdan açgözlü olmadığımı söyleyebilirim, mümkün olduğunda sevdiği her şeyle onu memnun edeceğim ve edeceğim.

Ben de ara sıra bunu gündeme getirdim ve sağır kulaklara düşüyor gibi geliyor. Boş bir bakış ve bir ""tamam"" alıyorum. Yine de hiçbir şey değişmez veya ara sıra bu konuda kötü hisseder ve başlamaya çalışır, ancak bu, rızaya dayalı bir eylemden çok acıma eylemi gibi gelir.

Ona her zaman aktiviteler için ne yapmak istediğini, hatta nerede yemek yemek istediği gibi basit şeyleri soruyorum ve her zaman ""Bilmiyorum"" alıyorum. Ve tabii ki bir kez seçtiğimde ve sipariş verdiğimizde ya da oradayken, ""Keşke xyz'ye gitseydik"" gibi bir şeyler söylüyor."
"Neredeyse bir yıldır birlikteyiz ama şu anda bir LDR'deyiz. Okul için taşındı. Adamın ona karşı hisleri olabileceğine dair bir önsezisi olduğunu söylediği bu erkek arkadaşıyla takılırdı, ama o onun iyi arkadaşıydı. Onunla takılmasına aldırış etmedim ve ona gerçekten güveniyorum. Tatillerde bir aylığına geri geldi. Her şey harikaydı.

Geçen hafta geri döndü ve ilk gününde ertesi gün erkek arkadaşıyla öğle yemeği yemeyi planladı. Öğle yemeğine/brunch'a gittiler, takıldılar, çay alışverişine gittiler vs. Yine onun ondan hoşlandığından oldukça emin olduğunu söyledi. Bu durumdan rahatsız olduğumu kendisine söyledim. Ona karşı kesinlikle hiçbir şey hissetmediğini söyledi. Bir arkadaşla takılmanın yanlış olduğunu düşünmüyorum, ama ona karşı hisler besleyen ve ona umut verebilecek bir adamla yalnız kalması beni rahatsız ediyor. Başka birçok iyi erkek arkadaşı var ve zaman zaman onlarla tek başına takılıyor ki bu benim hiç umurumda değil. Bu adam, kendimi rahatsız hissettiğim ilk kişi.

Sonunda biraz tartışıyoruz. İlişkiyi riske atmak istemediği için artık onunla yalnız takılmayacağını söyledi. Ona rahatsız olmasına rağmen takılmasına gerçekten aldırmadığımı söyledim ve ondan dikkatli olmasını ve bilmeden onu yönlendirmemesini istedim.

Ona getirmem gereken başka bir şey var mı ??? Böyle hissetmek benim için güvensiz mi?"
"Başlık. Öncelikle açıklayayım, bu onun onlarla konuşmaya hakkı olmadığını söylemekle ilgili değil, istediği kişiyle konuşabilir. Bu çoğunlukla benimle ilgili.

Yani bunu gözetleme ya da onun gibi bir şey yoluyla bilmiyorum, biliyorum çünkü ilişkimizde bu çok açık. Bir yıldır çıkıyoruz ve beni aldatmak istemediğini biliyorum. Harika bir ilişkimiz var ve birlikte yaşıyoruz. Çok az tartışma veya sorun, genellikle mutlu bir çiftiz. Sıklıkla bunun gibi sorunları şişede tutuyorum ve kendime saklıyorum, çoğu insan güvensizliği ve güven eksikliğini çekici bulmuyor, bu yüzden göstermiyorum. Ancak içimi yiyor ve nedenini bilmiyorum, aklımdan atamıyorum.

Geçenlerde, düzenli olarak konuştuğu bir arkadaşının onunla düzüşme arkadaşı olduğu ve üzülmek veya bir şeyler döndüğünü düşünmek için 0 neden olmasına rağmen, bu açıklamanın beni rahatsız ettiği şeklindeki mantıksal çıkarıma geldim. Ona düzenli olarak mesaj atan başka erkekler de var ama bu tamamen zararsız (mesajları bana gösterdi)

İnsanların seksten sonra arkadaşlık kurabileceklerini biliyorum ama aynı zamanda bu güvensizlik duygularını kafamdan atamıyorum. Ne yapacağımı ya da nasıl hissettiğimi nasıl değiştireceğimi ya da onunla uzlaşıp üstesinden geleceğimi bilmiyorum. Ayrılmak istemiyorum, duygularımla başa çıkmak için çalışmak istiyorum ama buna nasıl yaklaşacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Bunu onunla gündeme getirmenin kötü bir fikir olduğunu hissediyorum, çünkü bu hiçbir şeyi değiştirmeyecek ve beni bir kontrol manyağı ve güvensiz gibi gösterecek, ki bunu yapmamayı tercih ederim.

Her konuda kendime güvenmek ve ilişkimize güvenmek istiyorum. Böyle hissettiğim için zavallı hissediyorum."
"Bu kızla (ve diğer iki kişiyle) 5 aydır yaşıyorum ve birkaç hafta içinde taşınıyorum. Burada yaşadığım süre boyunca onun için çıldırdım ama son birkaç haftadır bunu anlamaya başladık.

Dün gece yakındaki büyük parka gittik ve sadece üç saat konuştuk. Ona, eğer bir daha bekar olursa, aramızdaki şeylerin nereye gidebileceğini görmek istediğimi söyledim. Bunun onun erkek arkadaşını terk etmesini ve benimle çıkmasını istediğimi söylemenin saygılı bir yolu olduğunu düşündüm. Şimdi bir çıkmazdayım ve bir sonraki hamlemin ne olması gerektiğine dair hiçbir fikrim yok."
"Bu, Kaliforniya'da yerel bir sokaktan eve giderken oldu. Bir kavşağa yakın olmayan bir ana caddede sol şeritte gidiyordum. Diğer araba orta şeritteydi ve sanırım adam kör noktasını kontrol etmedi çünkü bir an sonra bana çarptığını anladım. Arabamdaki hasar yolcu tarafında (ön tekerleğin arkasında ama yan aynanın önünde) ve arabasındaki hasar sol tamponunda.

Polis raporu yoktu ve görünüşe göre adam bana çarptığında kavşakta sola dönmeye çalıştığımı iddia ediyor..? Görünüşe göre bir avukatı var ve ben de bir avukat tutmalı mıyım emin değilim. Oğlu bugün beni aradı ve sigorta bilgilerini ona yeniden e-posta ile göndermemi istedi çünkü ona verdiğim bilgiler görünüşe göre yanlıştı. Ancak sigortamla görüştüm ve adamın sigorta şirketiyle çoktan görüşmüşlerdi, bu yüzden yalan söyleyip söylemediğinden emin değilim. Ayrıca babası hasarların fotoğraflarını çekmediği için bana arabamın hasar resimlerini göndermemi istiyor. Bunu kabul etmemem gerektiğini biliyorum ama sigortalarımız zaten konuşuyor gibi görünürken ona sigorta bilgilerini göndermek bile güvenli mi?"
"Şu an gerçekten berbat bir durumdayım.

Erkek arkadaşımla bir buçuk yıldır bir ilişkimiz vardı. Sonra benden ayrıldı çünkü çok kavga ettik ve buna dayanamadı. Ayrıldıktan sonraki gün, beni geri alması için yalvardım. O benim ilk erkek arkadaşımdı ve bana çok iyi davrandı ve beni bu kadar önemseyen başka birini bulamayacağımdan korktum.

Şey .. beni oldukça kolay bir şekilde geri aldı ama çok endişeli olduğunu ve daha fazla özgürlük istediğini söylediği için ilişki için yeni kurallar oluşturduk. Bununla iyiydim. Ama sonra bir noktada, sadece bir gün olmasına rağmen bekar olmayı sevdiğini hissettim. Ona diğer kızları sikişmeyi falan dahil etme özgürlüğünü isteyip istemediğini sordum. Başka bir kızı bu şekilde deneyimlemekle ilgilendiğini söyledi. (Ben onun ilkiydim ve o benimdi, başka kimseyle olmadık).

Bir süre bu konuyu tartıştık ve onu kaybetmekten o kadar korktum ki, günün sonunda yanına geldiği kişi ben olduğum sürece neredeyse bekar olabileceğini ve kızlarla daha çok takılabileceğini söyledim. Onu tekrar kaybetmekten çok korktum ve o noktada onu geri kazanmak için her şeyi yapmam gerektiğini hissettim.

Bundan birkaç hafta sonra ffm deneyimine ihtiyacım olduğunu söyledim ve o heyecanlandı. Sonra ona bensiz başka bir kızı becermek için izin istiyor mu diye sordum, ""evet xd..."" dedi. Onu geri aldım ve her şey yolundaydı ama artık ona sahip olduğum için, başka bir kızı bensiz böyle deneyimlemek istemesi konusunda gerçekten endişeliyim…

Ne yapmalıyım, bu konuda ne hissettiğimi bilmiyorum. Onunla birlikte olmak istiyorum ve gerçekten tekrar ayrılmak istemiyorum, onun The One olduğunu hissediyorum. Birlikteyken çok güzel vakit geçiriyoruz. Ve bana çok iyi davranıyor.."
"-Bu doğru alt dizin değilse özür dilerim ama başlamak için iyi bir yer olduğunu düşündüm-

Bu yüzden üniversite kariyerime yeni başladım (woo) ve emin olmadığım bir şey bayan arkadaşlar. Lisede kız arkadaşlarım vardı ama GERÇEKTEN yakın arkadaşlarımın hepsi erkekti. Karma kattayım ve yakınımda yaşayan bir kıza oldukça yaklaşıyorum. Bir kız arkadaşım var (farklı bir okula gidiyor) ve bunu biliyor, bu yüzden benim arkadaşlıktan daha fazlasıyla ilgilenmediğimi biliyor (umarım), ama ben gerçekten yakın arkadaş olmakla ilgileniyorum. Ancak kız olan yakın bir arkadaşımla ne yapıp/yapamayacağımdan tam olarak emin değilim... Mesela yakın bir erkek arkadaşımla yemek yemeye gitmişsem ya da kampüsten bir mağazaya otobüsle gitmişsem. Bir erkek arkadaşınla bir şeyler yap bu garip olmaz ama kız arkadaşınla yapmadığın ama erkek arkadaşınla yapacağın şeyler var mı?
Yardımın için teşekkürler, onu yönlendirmek ya da bir arkadaşlığı mahvedecek bir şey yapmak istemiyorum çünkü onunla gerçekten arkadaş olmak istiyorum."
"tek kullanımlık

Öncelikle, uzun mesafeli ilişkimizde sınırlı iletişimimiz var. Şu anda sadece yurtdışında olduğu bir internet kafede internet erişimi var. Sadece 3 veya 4 haftadır bu LDR'deyiz, ancak ondan önce 3 yıldır birlikteyiz.

Sohbet ediyorduk ve sanki sakladığı bir şeyi ima ediyor gibiydi. Bu yüzden çok endişeli olduğum için üzerine bastım ve o yokken aldatılmak kesinlikle benim en büyük korkumdu, çünkü oldukça güvensizim. Bu yüzden bana kendisinin ve bir adamın oral seks yaptığını, hala seks yaptığını ve sarhoş olduktan sonra geceyi birlikte geçirdiklerini söyledi. Şimdi, bu noktada öfkeliydim, oldukça çabuk sakinleştim ama yine de üzgünüm (belli ki) İşte bu yüzden onun yalnız gitmesini istemedim ve tüm bu süre boyunca endişeli hissettim. Bana bunun birkaç gün önce olduğunu ve bir sonraki konuşmamızda bana anlatacağını söyledi, öyle de yaptı. Ayrıca bana, aynı olmadığı için benimle olma isteğini güçlendirdiğini söyledi. Şok oldum, inanamadım ve oraya koşup bunun neden olduğunu görmek istedim. Şimdi yaklaşık 5 saat bunun hakkında konuştuk. Biraz iyi olmakla daha üzgün olmak arasında gidip gelmek. Ama umutlu hissediyorum. Bana bir daha asla asla diyor. Buna değmezdi ve benimle tek eşliliğe çok daha uygun. Bu yüzden onunla kalmayı gerçekten istiyorum, onu her şeyden çok seviyorum ve bunun üstesinden gelmek istiyorum çünkü başarabileceğimize inanıyorum. Ancak reddit'in hile konusunda ""bir vuruşta dışarıdasın"" politikasına sahip bir geçmişi olduğunu biliyorum.

Yani, bunun üzerinde çalışmanın yolları veya ne yapılacağı hakkında herhangi bir tavsiye. Özellikle aldatılan ama ilişki olaydan sonra devam eden insanlardan tavsiye bekliyorum."
"Bu yüzden bunu olabildiğince kısa yapacağım: yaklaşık 2 yıllık erkek arkadaşım ve ben Noel için ne istediğimizi tartışıyorduk. Ne istediğimi sordu ve ben de sürprizleri sevdiğimi söyledim ama ona etsy'de beğendiğim birkaç kolye gösterdim (süper pahalı olmamalarına çok dikkat ederek, hepsi 20-40$ çünkü ikimiz de üniversite öğrencisiyiz ve yapabiliriz). Gerçekten bir ton harcamak)

Ona ne istediğini sordum ve istediği tek şeyin bir mandolin olduğunu söyledi. Pekala, bu oldukça pahalı, bu yüzden istediği başka bir şey olup olmadığını sordum (daha uygun fiyatlı bir şey olduğunu umarak) Gitar istiyorum (boş, çok pahalı gitar) gibiydi ama bu biraz çok dolar ama ben de istiyorum daha az pahalı olan mandolin.

Her neyse. Beni müzisyenler arkadaşında istediği türden mandolinle ilişkilendiriyor ve oldukça iyi reytinglere sahip en ucuzu 150 $ wtf. Bunun bir müzik enstrümanı için bir TON olmadığını biliyorum ama ben 19 yaşındayım ve üniversite birinci sınıf öğrencisiyim ve sadece 1 kişiye 150$ vermekte zorlanıyorum. Ama onu gerçekten mutlu etmek istedim ve ona başka bir şey alırsam hayal kırıklığına uğrayacağını hissettim, bu yüzden hemen hemen onu almaya karar verdim. Ama bu akşam konuşurken annesinden çok pahalı olan gitarı nasıl isteyeceğinden bahsediyordu. (onu tanıdığı için muhtemelen onun için anlayacaktır) Kendimi çok incinmiş hissettim. Nedenini bilmiyorum, sanırım bunun nedeni, eğer ben onun Noel'ini kutlamak için 150$ harcarsam ama o aynı lanet Noel'de 500-600$+ gitar alıyorsa--- Kendimi oldukça önemsiz hissedeceğim. Ve benden oldukça dürüst bir şekilde pahalı bir şey istemesi ve bana gerçekten başka fikirler/seçenekler vermemesi bile onun için aptalca görünüyordu. Normalde çok tatlı bir adamdır ve onu seviyorum.
Ama sadece alıngan ve aptal mıyım bilmiyorum? Ben miyim? Yoksa sadece açgözlü mü davranıyor?"
"Bu yüzden kız arkadaşım benden bilgisayarımın şifresini istedi. Bir tane yok ve ona o kadarını söyledim.

Görünüşe göre alışverişini bitirdikten sonra e-postama girmiş ve kendi kendine arama yapmış. Birkaç ay önce, birkaç eski arkadaşımla yaptığımız bazı kavgalar hakkında konuştuğum bazı eski gchat'leri buldu. Aşağılayıcı bir şey söylemedim, sadece olanları anlattım. Bu insanlar bize yakın bir yerde yaşamıyorlar ve şu anki ortak sosyal çevremizde değiller ve bana çok yakınlar ve yargılayıcı değiller, bu yüzden içimden bir şeyler atmanın uygun olacağını düşündüm. Ayrıca bir süre önce annemle ayrılıp (daha sonra) tekrar bir araya geldiğimizde bir e-posta alışverişim oldu, o sadece kavga etmişiz gibi geldiğini, ondan gerçekten hoşlandığını ve geri dönersek birlikte mutlu olurdu.

Bu onu çok kızdırdı ve o insanlara asla utanmadan bakamayacağını iddia ediyor. Şu anda apartman arıyor.

Sanırım buradaki asıl sorum, o kadar korkunç bir şey yapıp yapmadığım. Utanmasını anlıyorum ama bahsettiğim kötü bir şey değildi, sadece tartışmalardı. Ve açıkça arkadaşlarına benim hakkımda şikayette bulunduğunu söyledi. Sık sık görüştüğümüz arkadaşlar.

Diğer bir şey de, onları bulması biraz çaba gerektirdi. Sadece adını ararken bile, suçlayıcı herhangi bir şey bulmak için birkaç yüz mesajı gözden geçirmek zorunda kaldı. Dürüst olmak gerekirse, çok ihlal ediyor.

Okuduğunuz için teşekkürler. Aynı hataları tekrarlamamak için dürüst geri bildirim istiyorum. İlişkinin kurtarılabilir olup olmadığını bilmiyorum."
"O ve ben 8-9 yaşımızdan beri arkadaşız. Birlikte çok şey yaşadık ve hatta birkaç yıl oda arkadaşı olduk ve sonra o taşındı.

Uzaklaştığından beri, beni görmek istediğini söyledikten sonra, bunu yapmak için her türlü rastgele nedenle sürekli olarak bana kızıyor. Geçmişte bu konuyu ele aldığımda, ne anlama geliyorsa bencil olmakla ve bir balonun içinde yaşamakla suçlandım.

Birkaç ay önce, tartıştığımız bir tartışma sırasında tacizci annemin tarafını tuttuktan sonra barıştık ve daha sonra başka biri ona aynısını yapınca özür diledi. İşlerin daha iyi olacağını gerçekten düşünmüştüm, ama son birkaç ayda, iki kez şehre geldi, planlarında beni en sona bıraktı ve sonra - tahmin ettiniz - beni gördü. TEKRAR.

Sorum şu: Bu arkadaşlıktan vazgeçmeli miyim? Bu davranış yüzünden çok yoruldum ve incindim ve onun beni gerçekten umursayıp umursamadığını bile bilmiyorum. Sırf onuncu kez boşa çıkarmaları için umutlarımı yükseltmekten bıktım."
"Birkaç saat önce oldu. Ona ve başka bir arkadaşıma defalarca gitmeyeceğimi söyledikten sonra arkadaşım beni gitmeye zorladı. Gitmeyi kararlaştırdı. Gecenin çoğunu keşke gitmeseydim diyerek geçirdim. Bir arkadaşım, gidip birinin ona eziyet etmesini istediği için beni terk etti (bunun hiçbir yolu yok) ve ben bununla ilgili değilim. Zar zor tanıdığım hatunların her tarafıma sürtünmesini gerçekten istemiyorum. Çok az gördüğüm için en çok gittiğim diğer arkadaşım ve gittiğimde dans etmekti. Evet, dans etmek korkunç. Çıktıklarında sevgilisi onu erkek arkadaşı için terk eden bir çocuk tarafından açığa vurulmakla sonuçlandı. Oldukça boktan bir gece. Şiddetli sosyal kaygınız olduğunda ve büyük sosyal gruplara kapandığınızda yardımcı olmaz. Bilmiyorum, bu noktada biraz hava atıyorum."
"Merhaba, r/relationships.

20 yaşındayım, okumayı bırakmak istiyorum ama ailem okumaya devam etmemi istiyor. Şu anda, bundan bıktım. Öğretmen olmaya çalışıyorum ve stres beni öldürüyor. Durdurmak istiyorum çünkü bu beni son derece depresyona sokuyor ve bu zaten kız arkadaşımla ilişkimi olumsuz etkiledi. İki yıl okudum, ilkinden kaldım, öğretmenliğe başladım ve ilk yılı rahat geçtim. Şimdi ikinci yılımdayım ve artık yapamıyorum, bazı intihar düşüncelerim oldu (bunun üzerine harekete geçeceğimden değil, sadece bildiğiniz düşüncelerim vardı).

Bu duygularla babama okulu bırakma, etkili bir şekilde okulu bırakma ve işe başlama isteğimi ifade etmek için geldim. Ona inanamayarak bana baktığını söyler söylemez oldukça sert bir şekilde kapandım (anlaşılabilir, çünkü her zaman kimsenin desteğine ihtiyaç duymadan büyük şeyler başaracak olan bendim). Temelde bana, çalışmayı bırakırsam artık beni desteklemeyeceğini söyledi (çünkü başarısız olacaksın, zaten çok yol kat ettin vs. vs.). Bırakma arzumu bilen ve beni sonuna kadar destekleyen harika bir kız arkadaşım var.

Bunu anneme söylemedim ama babam ona söyledi (ki bu iyi). Şimdi her fırsatta bana, diplomamı alana kadar çalışmaya devam etmemi beklediğini söylüyor. Ona diplomamı alsam bile öğretmen olmayacağımı söyledim. Ama anlamam için ısrar ediyor.

Dürüstlük, tüm çile beni bir insan olarak çok mutsuz etti ve günlük hayatımı büyük ölçüde etkiledi. Okulu bırakıp çalışmaya başlamak istiyorum ama bunu yaparak ailemi (ve ailemi) kaybetmek istemiyorum.

Hikayemin biraz acıklı olduğunu biliyorum ama şu anda inanılmaz derecede üzgünüm.

Not: : ailemle hiçbir zaman iyi bir ilişkimiz olmadı, duygular asla tartışılmaz, seks veya benzeri şeyler hakkında hiç konuşmadık. Beni çok seviyorlar, biliyorum. İletişim, en azını söylemek gerekirse cansızdı."
"Öncelikle, bunu yanlış işaretleyip işaretlemediğimi bana bildirin.
Durum şu ki, erkek arkadaşımın eski sevgilisini çıkmadan önce tanıyordum. Ablasıyla arkadaştım ve o bana hep tuhaf davranırdı. Artık bana aşık olduğunu ve bir şekilde delicesine aşık olduğunu biliyorum, bu yüzden sadece utangaç davranıyordu. Yine de bu, aramızdaki pek çok düşmanlığa zemin hazırladı. İlişkileri hakkında bazı şeyler öğrendikten sonra, sanırım kısmen benim gibi olmak istediği için erkek arkadaşımdan ayrıldı (karmaşık). O ve kız kardeşi daha sonra erkek arkadaşımla tamamen iletişimlerini kestiler ve hepsi yakın arkadaş oldukları için ona çok fazla acı çektirdiler.

Bunun için kimseden özür dilemek istemiyorum, hepsi kendilerini bu pisliğin içine soktular. Ama erkek arkadaşım ve ben o zamandan beri ailevi büyük bir acil durum nedeniyle bu kızlarla uğraşmak zorunda kaldık ve ikisi de kız kardeşiyle hala arkadaş. Eski sevgilisinin benden hoşlanmadığını ve hala ona takılıp kaldığını düşündüğüm için pek çok pislik yaptığımı hissediyorum. Şimdi bunun bundan daha karmaşık olduğunu biliyorum, asla ona asılmadı ve muhtemelen benden her şeyden çok daha fazla çekindi.

Bir süre önce onu Facebook'ta arkadaşlıktan çıkardım. Erkek arkadaşım da onun tarafından ne kadar tehdit altında hissettiğimi öğrendikten sonra onunla arkadaşlıktan çıktı. Şimdi kendimi dev bir çılgın amcık gibi hissediyorum ve bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum.

Onlarla arkadaş olmayı gerçekten umursamıyor, ben de umursamıyorum, ama kendimi çok kötü hissediyorum. Eski sevgilisine özür dileyen ve davranışımı açıklamaya çalışan bir mesaj göndermeyi düşünüyordum, ama bu noktada bu... tuhaf mı bilmiyorum.

Sorum şu ki, sizce bu mesajı göndermeli miyim, göndermemeli miyim? Dürüst olmak gerekirse, sadece suları temizlemek istiyorum."
"Ben ve en iyi arkadaşım ""Jane"" [21f] yaklaşık bir yıldır en iyi arkadaşız, birbirimizi tanımadan önce o ""Paul"" [23m] ile çıktı. Ayrıldılar ama hala arkadaşlar. Üçümüz birlikte bir yaz kursuna gittik ve neredeyse ayrılmazdık. Ana kampüse dönün ve ""Paul"" diğer kızla çıkar ve ""Jane"" üzgündür ve onunla bir ay konuşmaz. Bir yıl ileriye gidelim, üçümüz hala çok yakınız, çoğu hafta sonu takılıyoruz. Şimdi Paul'den biraz hoşlanıyorum ama Jane'le çıktığı için bunu görmezden geliyordum, bu yüzden yapmamam gerektiğini biliyorum ve gelişigüzel bir şekilde birkaç erkekle daha çıkıyorum. Geçen hafta sonu Jane eve gidiyor (biz üniversite öğrencisiyiz). Cuma gecesi Paul'e mesaj atıyorum ve ikimizin de aynı filmi izlemek üzere olduğunu keşfediyoruz. Onunla izlemek isteyip istemediğimi soruyor ve hayır demem gerektiğini biliyorum ama demedim. Bu yüzden filmi onun evinde izliyoruz ve sonra bir arkadaşımıza gidiyoruz ve her şey yolunda. Beni eve bıraktı ve sonra birinci sınıftan, Jane'le çıktığı zamandan beri benden hoşlandığını söyledi. Ben de ondan hoşlandığımı ama Jane yüzünden hiçbir şey yapamadığımızı ve iyi giden bir ilişkimiz olduğunu ve bu şekilde devam etmemiz gerektiğini söyledim. O gece ve hatta ertesi gün birkaç kez kabul eder ve özür diler. Merak ettiğim şey, Jane'e her şeyi anlatıp anlatmadığım, ama ona söylemenin yardımdan çok acıtabileceğini düşünüyorum, çünkü onun bazı hisleri kaldığından şüpheleniyorum. Ayrıca onu incittiğimi düşünüyorum çünkü onunla bir cuma gecesi takılmak onu bunu yapmaya itiyor gibi hissediyorum. Şu anda hala mesajlaşıyoruz ve sanırım bunu görmezden geliyoruz ama o bugün bizimle takılmak yerine sınıfına erken gitti. Kendimi çok suçlu ve bencil hissediyorum ve bunu nasıl daha iyi hale getireceğimi bilmiyorum."
"Merhaba, öncelikle zaman ayırıp okuduğunuz için teşekkürler.

19 yaşındayım ve altıncı sınıfta tanıştık (üniversite?). Daha sonra üniversiteye gitti ve ben gitmedim .. Yani şu anda yaz boyunca döndüğü uzun mesafeli bir ilişkimiz var.

Her şey harikaydı ve onu maddi olarak mümkün olduğunca ziyaret ettim, onu görmek için çok fazla para, zaman ve çaba harcadım. Ancak ÇOK tartıştık.

Ayrıca bu süre zarfında ailevi sebeplerden dolayı kendime ve fitness seviyelerime gerçekten bakmaya başladım, bu da çok çalıştığım anlamına geliyor. Ancak o tam tersini yaptı. Üniversitede çok kilo alıyor ve bir günlüğüne olmadıkça umursamıyor gibi görünüyor ve sonra eski alışkanlıklarına dönüyor.

Ayrıca korkularımla konuştum ve ona artık onu AS olarak çekici bulmadığımı ama pek iyi gitmediğini söyledim. Yaklaşık 4 gün yolunu değiştirdi ve aynı zamanda kilosundan şikayet ettiğini bildiğim için kendine yardım etmeye çalışırken güvenini falan kırmış gibi beni farklı biri olarak görüyor gibiydi. Ben de ÇOK kiloluydum, bu yüzden nasıl bir şey olduğunu biliyorum.

Ağırlık mı, mesafe mi yoksa her şeyin ve genel hayatın karışımı mı bilmiyorum ama şimdi ondan çok uzak hissediyorum. Geçenlerde 5 günlüğüne ailesini görmeye gitti ve tüm zaman boyunca zar zor konuştuk veya mesajlaştık, bir gece yaklaşık 10 dakika ve gün boyunca idareli birkaç mesaj.

Herhangi bir tavsiyesi olan var mı? Belki de bu durum size tanıdık geliyor mu? Herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır"
"Bir işverenle çalışıyorum. 1 ay önce onunla iletişimimi kaybettim.
İşveren #2 aracılığıyla başka bir işe başvurdum. Geçen hafta bir görüşmem oldu, çok iyi geçti. Cuma günü bir teklif bekleniyordu (o zaman benimle iletişime geçeceklerini söylediler)

Bugün 1 numaralı işe alım görevlisinden durumumu soran bir telefon aldım. Ona bir teklifim olabileceğini ve hizmetlerine ihtiyacım olmayabileceğini söylüyorum. ""Hangi pozisyon ve şirketi sorsam sorun olur mu?"" diye soruyor. Ona söylüyorum (neden yaptığımı bilmiyorum).

Birkaç saat sonra, 2 numaralı işe alım görevlisinden işi almadığımı söyleyen bir telefon aldım. O NE LAN. Harika bir röportaj yaptığım için neden olduğu hakkında hiçbir fikri olmadığını söylüyor."
"Bunu olabildiğince kısa tutmaya çalışacağım. 3 yıldır eski sevgilimle çıkıyordum. Çok iyi bir ilişkimiz vardı ama sonunda din farklılığına geldi. Ben agnostiğim, o Hristiyan.

Benden ayrıldığında benimle evlenmek ve benden çocuk sahibi olmak istese de farklı inançlarımız nedeniyle yapamayacağımızı söyledi. Ama aynı zamanda bana hala tamamen aşık olduğunu da söyledi.

O zamandan beri hala bazı temaslarımız oldu, biraz yalvardım ve fikrini değiştirmesi için onu ikna etmeye çalıştım ama bu açıkça işe yaramadı. Benimle bir içki içmek için buluşmasını isteyene kadar yaklaşık 17 gün NC'ye gittim.

Dışarı çıktık ve çok eğlendik, temelde hala çıkıyormuşuz gibi davrandık. El ele tutuştuk, öpüştük, sonunda seks yaptık ve bana hala aşık olduğunu ama bir süre ayrı kalmamız gerektiğini söyledi. Tekrar birlikte olma şansımız olduğunu söyleyip durdu. Hemen şimdi.

Sonra bu hafta sonu tekrar kırana kadar 14 gün daha NC'ye gittim. Konuşma hemen hemen aynıydı, bana hala aşık ama yalnız kalmaktan ve eski arkadaşlarıyla yeniden bağlantı kurmaktan zevk alıyor. Ve daha fazla zamana ihtiyacı olduğunu.

Bırakmak ve devam etmek için elimden gelen her şeyi yapıyorum ama ikimizin de birbirimize aşık olduğumuzu bildiğimde bunu yapmak çok zor. Ona istediği alanı vermeye çalışıyorum ama zihnim o kadar duyguyla dolu ki, onunla temasa geçmeden çok uzun süre dayanamıyorum.

Sanırım ne yapacağımı bilmiyorum. Tamamen devam etmem ve onu unutmam gerekiyor mu? Açıkçası hala onunla birlikte olmak istiyorum, bu yüzden bana ""kendimizi bulduktan"" sonra tekrar birlikte olacağımızla ilgili tüm bu şeyleri söylediğinde ne yapacağımı bilmiyorum."
"Eşim[25] ve bana yönelik bir kavga ve sözlü ve zihinsel saldırıdan sonra narkotik/manipülatif annemi[50'ler], kolaylaştırıcı babamı[50'ler], altın çocuğu/nark ablamı[30'lar] kestim. Bu serpinti, yaklaşık 3 yıllık ileri geri bir ipucu oldu, asıl serpinti, bir gün kız kardeşimin oğlumu izlemesini istemememin ardından doğum günümde oldu.

Eşim ve ben yeni bir ev satın aldık ve taşındık, telefon numaramı değiştirdim ama bugün babam karıma mesaj attı ve annemi aramam gerektiğini söyledi, doktor acil ultrasonlar istedi ve muhtemelen son Noel'inin oğlu olmadan geçmesine izin vermemesini söyledi.

Hâlâ danışmanlık ve terapi arıyorum, sonunda kabul edilmiş hissediyorum, buna ihtiyacım var ve tekrar sohbet açmaya hazır olduğumu sanmıyorum... ama ya haklıysa?"
"İkimiz de 20'li yaşlarımızın ortasındayız ve birkaç yıldır birlikteyiz. Erkek arkadaşım kesinlikle harika ve onu paramparça seviyorum. Ancak... dişlerini nadiren fırçalar. (Aksi takdirde hijyeniktir, bu yüzden bu beni şaşırtıyor.)

Onunla bunun hakkında konuşma cesaretini ilk kez bulduğumda, ilişkinin birkaç ayı geçmişti. O zaman dişlerini haftada sadece birkaç kez fırçaladığını öğrendim. Dehşete kapılmıştım ve sonraki birkaç ay boyunca dişlerini daha sık fırçalaması için onu rahatsız ettim. Sonunda, çoğu gün dişlerini fırçalamaya başladı. Aylar sonra ve daha rahatsız edici bir şekilde, her gün dişlerini fırçalıyor, haftada birkaç kez diş ipi kullanıyor ve genellikle gargara kullanıyordu.

Ama son zamanlarda tekrar fark etmeye başladım. Nefesinin kokusunu birkaç adım öteden alabiliyorum. Onu öpmek iğrenç. Birkaç kez ön sevişmeyi yarıda kesip ondan dişlerini fırçalamasını istemek zorunda kaldım. Bazen fırçalayana kadar onu öpmeyi kesinlikle reddediyorum. Bunu yaptığımda her zaman sinirleniyor ve biraz kızıyor ama bence, lanet olası dişlerini fırçalaması gerektiğini şimdiye kadar anlamış olmalı.

Bunun saçma olduğunu hissediyorum; Ona haftada birkaç kez dişlerini fırçalamasını söylememe gerek yok. Onu öpmeyi reddetmemin ve/veya ön sevişmeyi yarıda kesmemin yeterli olacağını düşünmüştüm ama bu yine de oldukça düzenli bir şekilde oluyor. Amacımı anlatmak için ne yapabilirim? Bu konuda annesi gibi davranmaktan bıktım."
"Merhaba r/personalfinance, uzun süredir dinleyici, ilk kez arayan. Burasının bunu göndermek için doğru yer olduğundan tam olarak emin değilim, ancak burayı biraz incelediğimde denemeye değer olacağını düşündüm.

Arka plan: Haziran ayında çok ağrılı bir dişime kanal tedavisi yaptırdım. Diş hekimi sözde kökleri çıkardı ve dişimi geçici bir dolgu ile doldurdu. Bir sonraki adımı tamamlamak için bir hafta sonra geri gelmemi söylediler ama bir ay boyunca beni alamadılar. Geri döndüm ve çok fazla bakterim olduğunu ve bir ay sonra tekrar gelmemi söylediler. Bir ay sonra tekrar geldim ve aşırı kanaması olduğunu ve kanaması gerektiğini, bir ay sonra tekrar gelmem gerektiğini söylediler. Bu noktada, bir hafta içinde eyalet dışına taşınıyordum ve onlara bunu söyledim ve aslında bana kapıyı gösterdiler. Taşındıktan sonra röntgen çeken başka bir dişçiye gittim ve dişin ciddi şekilde çürümüş olduğunu ve çekilmesi gerektiğini söyledi. Çekimden önceki günlerde biraz ağrı yaşadım ve ağız cerrahı bana, sözde tamamlanmış kök kanalında hala bazı kök dokularının ağrıya neden olduğunu söyledi, bu tamamen duyulmamış bir şey değil ama kayda değer.

Pekala, tavsiyeye ihtiyacım olan kısım: daha dün, eski dişçimden postayla 300 dolarlık bir fatura aldım. Bunun ne için olduğunu sormak için aradım ve sigorta şirketinin eksik prosedürü karşılamayacağını söylediler. Onlarla işim bittikten aylar sonra, Kasım ayında bunun için bir fatura almamı çok ilginç buluyorum. Ayrıca o sırada diş hekiminden eksik bir prosedür için ödeme yapmam gerektiğine dair hiçbir şey duymadım. Sigorta şirketini aradım ve dişçiye röntgen ve başka şeyler göndermelerini söylediler, ama bunun benim için pek bir şey yapacağından şüpheliyim."
"Yıllarca babam March Madness için ofis havuzunu yönetirdi. Düşük 5 veya 10 $'lık giriş ücreti olan gündelik bir ofis faaliyeti olmasına rağmen, sonuçları kaydetmek ve her bir parantezini elle puanlamak için her sabah radyo dinlemek için uyanırdı. Artık tüm işi sizin yerinize yapan web siteleri var, ama o bir saflıkçıydı. Nisan ayında kanserden vefat ettiği için bu geçmiş turnuva onun son dönemiydi. Onu onuruna bir turnuva düzenleyerek hatırlamayı çok isterim.

Benim fikrim, 5 dolarlık bir giriş ücretine sahip olmak ve paranın yarısının ödül havuzuna, diğer yarısının da bir kanser araştırma hayır kurumuna gitmesini sağlamak (hangisinin en iyi olduğu önerileri takdir edilecektir, JimmyV.org'u düşünüyordum çünkü o bir Basketbol koçu). En azından eski iş arkadaşlarıyla birlikte düzenlemek istedim ama Almanya'da bir gazete için çalışıyorlar, bu yüzden potansiyel katılımcı sayısı azalıyor. Dünyanın dört bir yanından daha fazla insan dahil olursa daha kazançlı olur. Nereden başlamalıyım? Köşeli ayraçları barındırmak için ne yapmalıyım? Bunu yapmama izin var mı yoksa kumar sayılır mı? Araştırma yoluyla bunun çoğunu öğrenebileceğime eminim, ancak Reddit işbirliğinin sonuçlarına daha çok güveniyorum. Bana yardım edin lütfen. Reddit'e teşekkürler!"
"Şu anda başka bir adamla ilişkisi olan iyi bir arkadaşım var. Genelde iyi vakit geçiriyorduk, çok gülüyorduk, bir şeyler hakkında konuşuyorduk ama son zamanlarda bana karşı davranışları biraz değişti. Sorularıma kısa cevaplar veriyor, şakalarımı görmezden gelmeye çalışıyor, konuşmalar garip geliyor ve genel olarak benden uzak durmaya çalışıyor gibi görünüyor. Ara sıra onu hazırlıksız yakalayabiliyorum ve her şey normale dönüyor, ama sadece kısa bir süre için.

Bana öyle geliyor ki benden hoşlanıyor ya da bana aşık oluyor (ya da bu kelime nedir), ama şu anki ilişkisini bitirmek istemiyor. Davranışının nedeni bu olabilir mi? Ya da başka ne var? Her şeyi normale nasıl döndürürüm?"
"Geçen yıl bu adamla çıktım. Biz ayrıldıktan sonra çok çabuk hamile kaldı ve öğrendiğimde çok üzüldüm ve kıskandım çünkü keşke bir aile sahibi olma yolunda olsaydım. Sadakatsizlik yüzünden ayrıldık.

Şimdi ise, tek yapmak istediğim dışarı çıkıp hemen hemen her erkek tarafından sabanlanmak. Bir ilişki istemiyorum, sadece dışarı çıkıp intikam seksi yapmak istiyorum. Nedenmiş? Sanırım çok üzgün ve kızgınım. Ne yapacağımı ya da gerçekten bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum."
"Bu rezalet, ben reddit'i bilmeden birkaç yıl önce oldu ve şimdi bunu paylaşmak zorunda hissediyorum.

Yani yılbaşı gecesiydi ve kocamla benim evde fazla yiyeceğimiz yoktu. Ben de film izlerken yemek için ev yapımı patates cipsi yapmaya karar verdim. Bir tencere kullandım ve biraz yağ ısıttım. Cipsler iyi çıktı, onları asla yeterince ince kesemiyorum. Ocağı kapatıp filmimizi izlemek için koltuğa döndüm.

Yani dairemdeki mutfak bir köşenin arkasına saklanıyordu, bu yüzden alevleri daha erken fark etmemiz mümkün değildi.

Mutfaktan gelen uğursuz turuncu bir parıltı görüyorum, bu yüzden gelişigüzel bir şekilde yürüyüp köşeyi dönüyorum ve...
KAHRETSİN! ATEŞ! ATEŞ!

Kelimenin tam anlamıyla bir aptal gibi panikliyorum. Ve çok şükür kocam durumla ilgilenmek için oradaydı, aksi takdirde daireyi kesinlikle yakardım. Brülörü kapatmadığım, ancak en yüksek ayarda bıraktığım ortaya çıktı.

Böylece kocam mutfağa fırladı ve tutuşan yağ tenceresini kaptı. Biraz hızlı düşünerek yakındaki bir tavayı kapar ve mutfaktan kapıya doğru koşarken alevleri söndürmeye çalışır. Kapıyı açıyorum ve nihayet apartman kompleksinin girişinde kocam ateşi söndürüyor.

Ocağın davlumbazında siyah is kaplandı ve tavam parçalandı. Yeni yıla daireyi yakarak başlamadığım için mutluyum."
"Yani, her şeyden önce, erkek arkadaşımı çok seviyorum ve o da beni seviyor. Sonsuza dek birlikte olursak hiç şaşırmam.

AMA aynı zamanda sadece 20 yaşındayız. Üniversite son sınıfa gidiyoruz. Bu sömestr yurt dışındaydı, bu yüzden Ocak ayından beri birbirimizi görmedik, ama bu sadece beni ilişkiye daha fazla adadı ve istediğim şeyin bu olduğundan emin oldum.

Muhtemelen ikimizin de aynı şehirde çalışıp/yüksek lisans okuluna gidebileceğimizi ve mezun olduktan sonra mutlu olabileceğimizi biliyorum, ama aynı zamanda, nerede olursam olayım seyahat etmem/aldığım en iyi yüksek lisans okulunu veya iş teklifini almam gerektiğini hissediyorum. öyle (ve bence o da aynısını yapmalı), özellikle biz gençken.

Ama aynı zamanda, onsuz bunları yapmaktan mutlu olur muydum bilmiyorum. Uzun mesafenin ne kadar zor olduğunu biliyorum ve o benim için gerçekten önemli ama aynı zamanda neye karar verirsek verelim onu ​​çalıştırabileceğimizi de biliyorum."
"Aramız bozuktu ve onu 2 aydır görmedim. Temelde meth kullanımıyla ilgili bir sorunu vardı, psikotik hale geldi ve ben bundan bıktım. Ayrıca eski sevgilisiyle (onlar gey) harika arkadaş olmamdan da hoşlanmadı. Uzun lafın kısası, şimdi işleri yoluna koymak istiyor. Hala kullandığını düşünüyorum ama kabul etmiyor. Hemen normale dönebileceğimizi düşünüyor.. Bu yüzden iş yerimin dışında ve dışarı çıkıp merhaba dememi istiyor. Önce resmi olarak oturup konuşmak istiyorum. Ona duygularını incitmeyecek ama ciddi olduğumu ve hala ona inanmadığımı açıkça ortaya koyacak ne söyleyebilirim?"
"Bu yüzden, sıfırdan başlamaya çalıştığım yeni bir işletme için Facebook'ta bir reklam oluşturdum. Günlük 100 dolardan başladım. 3 gün sonra banka kartımda 3.000 $ değerinde çekim var.

Onlara neler olduğunu sormak için Facebook'u aradım ve temelde söylemem gereken tek kelimeyi duymak istemediler. Tüm tutumları ""bununla başa çıkmak"" idi. Bırakın **3.000$** değerinde! Bankamla kredi kartı masraflarına itiraz ettim.

Peki Facebook ne yaptı? KİŞİSEL Facebook hesabımı devre dışı bıraktılar. Beni yanlış anlamayın, Facebook'un çevrimiçi yapılacak tek şey olduğunu düşünen biri değilim, ama bunun bir değeri var. 700 Facebook arkadaşım vardı (var mı?) ve onların izini kaybetmek gerçek bir serseri olurdu.

Hesabımın devre dışı bırakılmasını istemek için Facebook'u tekrar aradım ve (özetle), ""Ücretler için anlaşmazlıkları kaldırın ve kişisel hesabınızı eski haline getireceğiz"" dediler. Siktir git!

3 bin ile karşılaştırıldığında kişisel Facebook hesabımla nispeten ENDİŞELİM DEĞİLDİR ve bunların hiçbirini neden yaptıklarını anlamıyorum, ancak daha fazla girdi istiyorum.

Reddit'e ne diyorsun? Bu şantaj mı? Herhangi biriniz bu kapasitede Facebook ile ilgilendiniz mi? Önerebileceğiniz herhangi bir ipucu/püf noktası/site var mı?"
"Açık olmak gerekirse, bu ilişkimizden ÖNCE oldu. Yani temelde bana arkadaşıyla ilişkimizden biraz önce çıktığını söyledi, ama ona çıplak fotoğraflar gönderdiğini ve hala kayıtlı bir telefon numarası olduğunu bana asla söylemedi. Silmesini istediğimde, ben de söylediğimde numarasını silmekte tereddüt etti ama ben de zorladıktan sonra sonunda yaptı. Arkadaşıyla çıktığını ama platonik olduklarını (fiziksel değil) söyledi, ta ki bugüne kadar 2 yıl sonra arkadaşından ona çıplak fotoğraflar gönderdiğini öğrendim (yani muhtemelen fiziksel de vardı) ve hatta bana çıplak fotoğrafları bile gösterdi. Beni kızdıran şey, ilişkimiz sırasında bundan bahsetmeyi hiç düşünmemiş olması."
"Çok uzun lafın kısası, üç yıl önce bir kez 8 aylığına ayrıldık, sonra yeniden alevlendik. Kalbimde tekrar bir araya gelmenin kötü biteceğini biliyordum ve öyle de oldu. İşe yaramayacağını kabul edemeyecek kadar inatçı ve bencildim, bu yüzden beni ne zaman terk etmeye çalışsa (ki bu genellikle oluyordu) ağlayıp yalvarırdım ve sonunda o kalırdı. Son 2 yıldır birlikte yaşadık .. kontrolden çıkacak sayısız kavgamız oldu, özellikle de kafam karışırsa. İçer ve her şeyi daha da kötüleştirirdim ve o bundan nefret ederdi ve bırakmamı isterdi ve ben söz verirdim .. sonra yapmazdım. Ona gerçekten kötü davrandım ve onu çok aşağılıyordum ve onunla ilgili her şeyi seçerek örgü örüyordum. Gerçekten zehirli bir durumdu ve artık bitti.

Peki şimdi... nasıl devam edeceğim? Bir canavar gibi davrandığını bilmenin bilgisi ile.. insan aslında nasıl hareket eder? Bunu mahvettiğim için kendimden nefret ediyorum. Onu gerçekten sevdim .. ama ona kötü davranırsam belki o kadar değil?"
"Herkese merhaba,
16 ay boyunca harika bir kızla çıktım. Korkunç bir iletişimsizlik ve her iki tarafın da uzlaşmak istememesinden duyduğumuz gurur yüzünden ayrıldık. Sonra bir buçuk ay ayrı kaldıktan sonra tekrar çıkmaya başladık. Birlikte olmadığımız zamanlarda olanlarla ilgili büyük bir kavga nedeniyle ayrılmadan önce iki hafta birlikteydik. Yaklaşık iki ay oldu ve yeniden konuşmaya başladık. Bu kıza karşı hala güçlü hislerim var ve onun da bana karşı hisleri var (benimki kadar güçlü olduklarını düşünmüyorum).

Burası benim delimamın devreye girdiği yer. Bana sayısız kez, özellikle çok genç olduğumuzdan beri, onunla çok fazla zaman geçirdiğimiz söylendi. Bunun büyük olasılıkla doğru olduğunu biliyorum, ama birbirimizin şirketinde olmayı çok sevdik. Ailem, özellikle de ailem, onu sadece yeni biriyle tanışmadığım için geri istediğimi düşünüyor. Tekrar çıkmaya başlamam ve benzer ilgi alanlarına sahip tanıdığım birini bulmam için teşvik edildim. Tekrar çıkmayı umursamıyorum, ama eski sevgilime karşı hislerimin gitmesini sağlayamıyorum ve onları da gerçekten istemiyorum. Ona karşı hala güçlü hislerim var ve onunla tekrar birlikte olmayı çok isterim ama eskisi gibi olmayacağını biliyorum. Ailesi ve benim ailem muhtemelen bu konuda ikimize de çok fazla stres ve saçmalık verirdi. Ama dürüst olmak gerekirse, umurumda olmazdı çünkü beni mutlu ediyor.

Bilmek istediğim, hepinizin ne yapmam gerektiğini düşündüğünüz. Onu bir arkadaş olarak kaybetmek istemiyorum, o yüzden sence geri çekilip diğer kızlarla çıkmalı ve sadece platonik olarak ona açık olmalı mıyım? Yoksa hislerime göre hareket edip ona yeniden romantik bir ilgi göstermem gerektiğine mi inanıyorsun?

Ne yaparsam yapayım artık kimsenin duygularını incitmek istemediğimi biliyorum. Ayrılmamıza rağmen onunla üçüncü kez birlikte olmayı istemekle bencillik mi ediyorum? Kaybeden biri olduğumu ve yeni insanlarla tanışmam gerektiğini mi düşünüyorsun?

Zaman ayırdığınız için teşekkürler, hayatımda bu tavsiye için başvuracağım başka kimse yok.
Not: Onunla bu gece sıcak içecekler ve sohbet için buluşabilirim."
"Tamam, okulumdaki yurtlarda yaşıyorum. Salonumda iki genç yurt yaşam sorumlumuz (bayan ve erkek) var. Hem yeniler hem de okuldan yeni çıkmışlar.

Benim özel salonum çok çok küçük yani herkes herkesi tanıyor. Böylece tüm yıl boyunca herkes bazı ayrıcalıklı muamelelerin devam ettiğini fark etti. Bazı RA'ların denetçilerin dairelerine girmesine izin verildi, dışarıdaki etkinliklere/tatil partilerine davet edildi ve genellikle denetçilerle ""soğuk"" davrandılar. Bunu herkes biliyordu ve kimse sesini çıkarmıyordu. Gözetmenler aynı zamanda eskilerin asla yapmayacağı şeyleri de yaptılar, örneğin belirli sakinleri ve RA'ları facebook'a eklemek, onları gönderilerde etiketlemek ve övmek gibi.

Mesela ben yurtta yönetici pozisyonunda olduğum için bir konferansa gittik ve danışmanlardan biri de gitti. Öyle oldu ki, favorilerinden biri de oradaydı. Bütün bunlar kanka ve kankaydı ve bazen çok kabaydı. Hatta onunla bir fotoğraf çekti ve ne kadar harika bir lider olduğundan ve onu ileri götürmeye ne kadar kararlı olduğundan bahsederek facebook'ta yayınladı.

Bu yüzden işe alma süresi gelecek yıl için dolaşıyor ve ben diğer bazı kişilerle birlikte Res Life pozisyonlarına başvurduk. Uzun lafın kısası, kim işe alındı ​​ve kim kayırmacılık hakkında düşündüğümüz her şeyi temelde sağlamlaştırmadı. ""İşe alma"" süreci bir şakaydı ve başvurular gönderilmeden önce kimi istediklerini bildikleri açıktı.

Sorun şu ki, biz (ben ve birkaç öğrenci) işe alınmadığımız için kızgın görünmeden bunu ele almak istiyoruz. Bazı profesyonellik eksikliklerini ele alan bir mektup yazmak ve ardından amirlerle bir toplantı yapmak istiyoruz. Mektup yazıldı ama şimdi ""siktir git"" gibiyim ben zaten seneye yurtta olmayacağım ve aynı zamanda konuşan arkadaşım da olmayacak. Biz işe alınanları çağırsak bile yine de işe alınacaklar. Ve kayırmacılık her işin bir yönüdür.

Herkes ne olduğunu bildiği halde bir şey söylersem aptal ve buruk görüneceğimi hissediyorum, bırakmalı mıyım?"
"En iyi arkadaşım (ona Sarah diyeceğiz) geçen yıl mayıs ayında yeni bir işe başladı. O zamanlar erkek arkadaşıyla dört yıldır birlikteydi ama işler o kadar iyi gitmiyordu. Bir meslektaşıyla (biz ona Bob diyeceğiz) gerçekten iyi anlaşmaya başladı. Birkaç hafta sonra, Bob'a aşık olduğunu itiraf etti ve onunla birlikte olmak için o zamanki erkek arkadaşından ayrıldı (Bob). Ve şimdi burada problemler başlıyor.

Bob'un zaten bir kız arkadaşı (Jen) var ve üç yaşında bir çocukları var ve birlikte yaşıyorlar. İlişkinin temelde bittiğini ve Jen'e karşı hiçbir duygusu olmadığını ve Sarah'yı sevdiğini ve onunla birlikte olmak istediğini söylüyor. Ama Jen'i terk etmekten korkuyor çünkü o akli dengesi yerinde değil, yapışkan ve işi yok ve kızını kaybedeceğinden ve Jen'in ona bakamayacağından ve kızına nasıl bakacağını bilmediğinden korkuyor. yalnız (ama Sarah'nın yardım etmekten fazlasıyla mutlu olacağından eminim) ve evet...

Bob ve Sarah yaklaşık 9 aydır bir ilişki içindeler ve Sarah giderek daha fazla hüsrana uğruyor. Ona doğru şeyi yapması için Bob'u zorlamasını söyleyip duruyorum ama o asla yapmıyor ve onu böyle görmek beni incitiyor. O onu asla terk etmezdi ve onun Jen'i asla terk etmeyeceğine inanmaya başlıyorum. Bazı günler sanırım Jen'e söylüyorum (onunla hiçbir bağlantım yok, hatta onu tanıyorum, adı ve facebook profili dışında) çünkü hem Bob hem de Sarah hiçbir şey yapamıyor, ama Jen'in hayatını mahvetmekten sorumlu olmak istemiyorum .

**Yaptıklarının son derece ahlaksız olduğunu biliyorum ve bunu hiçbir şekilde onaylamıyorum** (daha önce aldatıldım ve acısını biliyorum) ama Sarah umduğumdan çok daha fazla şekilde yanımda oldu çünkü şimdi geri vermek istiyorum. Ama ne yapacağımı bilmiyorum. Bana yardım edin lütfen?

Herhangi bir hata için özür dilerim, ingilizcem o kadar iyi değil"
Söz konusu arkadaşı ilkokuldan beri tanıyorum ve lise son sınıfa gidiyoruz. Hemen hemen her gece havadan sudan sohbet ediyoruz. Bu bir haftadır oluyor. Daha önce hiç kimseye karşı böyle hissetmemiştim ve bu beni geceleri uyanık tutuyor. Ona çıkma teklif etmeyi çok isterdim ama reddedilmekten ve benimle konuşmayı bırakmasından korkuyorum. Sormamak için bir sebep olmadığını biliyorum ve sadece devam et. Sadece gitmek dışında başka bir tavsiye varsa. Sormaktan başka benimle ilgilenip ilgilenmediğini anlamanın bir yolu var mı? Herhangi bir yorum takdir edilmektedir.
"Oda arkadaşlarımla bir kira kontratı hakkında bir sorum var ve ben imzaladım. Kampüs dışında genellikle üniversite öğrencilerine kiralanan bir evde yaşıyoruz.

Kira kontratımızın bir bölümünde ""Ev sahibi, varsa şu aletleri sağlamayı kabul eder: 2 Ocak, 2 Buzdolabı, 1 Bulaşık Makinesi, 1 çamaşır/kurutma makinesi ve Klima""

Ancak evimizde sadece bir ocak ve bir buzdolabı var. Ev sahibi şirkete e-posta gönderdim ve diğer mutfağa aletleri vermelerini istedim, çünkü kira kontratı onları bizim için sağlaması gerektiğini söylüyor. Cevabı şöyle:

""Merhaba X,
Kiralama şartlarında ve kiralama bedelinde herhangi bir değişiklik onaylanmayacaktır. Anladığım kadarıyla kira kontratınızda 2 buzdolabı ve 2 ocak belirtilmiş. Ancak küçük mutfaktaki buzdolabı ve ocak _____ Properties tarafından satın alınmamış, önceki kiracılar tarafından yıllar önce bırakılmıştır. Her yıl yeni kiracılar aletleri tutmayı kabul etti, ancak son zamanlarda aletler çalışıyor, bu yüzden mülkten çıkarıldılar... Mutfaktaki işler tamamlandıktan sonra, herhangi bir aletimiz var mı diye bakacağım. (belki bir buzdolabı) o sırada mevcut.
Teşekkür ederim,
Y""

Ev sahibi kira kontratını yazdı ve hiçbir değişiklik yapmadan imzaladık diye düşünüyorum. Bu, sözleşme şartlarına maddi olarak uygun değil mi? O yazdığına göre, onun aleyhine yorumlanmamalı mı (eğer bu madde muğlak bile olsa)? İkinci mutfağın çalışmaması maddi bir tahliye midir? Evimde altı kız yaşıyor, bu yüzden ya buzdolabının temin edilmesini ya da ikame miktarı kadar kiranın düşürülmesini gerçekten istiyoruz."
"Herkese selam. Çıldırıyorum ve biraz tavsiyeye/farklı bakış açılarına ihtiyacım var!

6 aydır SO'mla birlikte olduğumu söyleyerek başlayacağım ve gerçekten harika oldu. İçinde bulunduğum en iyi ilişki. Gerçekten iyi çalıştığımızı düşünüyorum ve onu çok seviyorum. Bununla birlikte, geçmişte beni endişeli, güvenilmez ve sanırım biraz hassas bırakan bazı boktan boktan ilişkilerim oldu. SO'mla tanışmadan önce tekrar çıkmaya başlamayı çok zor buldum - bu kadar savunmasız olmaya yeniden uyum sağlamak benim için kolay olmadı.

Her neyse, konuya geleceğim... SO'm ve arkadaşları geçenlerde doğum günlerinden biri için dışarı çıktılar ve daha sonra bana bu kulüpte bir kız yüzünden iki arkadaşıyla nasıl biraz kavga ettiklerini anlattı. ikisi de içindeydi. Şimdiye kadar arkadaşlarını ve ikisinin de kız arkadaşı olduğunu biliyorum. Daha sonra bana içlerinden birinin onunla nasıl anlaştığını ve kulüpte onu parmakladığını (hata) anlatıyor. Bu yüzden ilk tepkim sadece .. 'Onun bir kız arkadaşı mı var?!' Ve SO'm 'evet .. Ama o aynen böyle' diyor. Bu yüzden biraz uzaklaştım ve ne olduğunu soruyor ve ben sadece bundan ne kadar nefret ettiğimi söylüyorum ve düşünmek beni tiksindiriyor / üzüyor ve kendisinin böyle olmadığını söyleyerek sinirleniyor. Ama o zamandan beri o kadar korktum ki, onun iyi bir adam olduğuna inanıyorum. Geçmişte aldatıldım ve bunun tekrar olabileceğinden çok korkuyorum. Ya öyle ya da düşündüğüm iyi adam olmadığından korkuyorum. Ona güvenmeyi öğrenmem gerektiğini biliyorum, arkadaşlarının davranışları onun bir şey yaptığı veya yaptığı anlamına gelmiyor ama bunlar onun takıldığı türden erkekler olduğundan endişelenmeli miyim?

Kendime onun düzgün bir adam olduğunu söylemeye çalışıyorum ama özellikle takılmaya gittiklerinde her zaman aklıma geliyor."
"Çatışmayla ilgili bir sorunum olduğunu söylemeyeceğim, ancak küçük doğası ve sadece .. Kişisel olarak rahatsız olmam nedeniyle bu sorunları onunla gündeme getirmekten çekiniyorum. Kendini saldırıya uğramış hissetmemesi için uzlaşma hakkında konuşmanın güzel bir yolu ne olabilir? Bu kişiyle dört ay yaşamak zorundayım.

Geç saatlere kadar dışarıda kalıyor ve eve erken geliyor, ayaklarını sürüyerek ve kapıları çarparak beni uyandırıyor.

Her sabah kişisel rutinimi yapacak alanım olmuyor. Dişlerini fırçala, duş al, lens tak vb. Çünkü temelde tüm tezgahı kaplayan bu devasa makyaj setini çıkarıyor. Ya da 30 dakikadan fazla duş alıyor, bu da bana duş alıp derse gitmek için 20 dakikadan az zaman bırakıyor. Sınıfım 8'de ve ben hazırlanmak için 7'de kalktım, sırf o rahatlatıcı bir duş istiyor diye Altı'da kalkmak istemiyorum.

Ben her zaman üşüdüğüm bir bozukluğu olan küçük bir insanım ve klimayı sürekli olarak 50'nin altına çevirmesine yardımcı olmadı. Bu sabah ayrıldığımda odam 51'deydi. Bu çok saçma, değil mi?

Her şeyden önce, gülünç mü oluyorum? Bu sorunlar gündeme getirilemeyecek kadar küçük mü ve ben bunları toparlayıp battaniye alıp sabah 6'da kalkmalı mıyım?"
"Ben - 31, O - 31. Üç aydır çıkıyorduk. Onu babası vasıtasıyla tanıyorum. Tipim değildi ama takılmak için hazırdım. Beni her gün aradı ve konuşurduk. Kibar ve beyefendiydi, benim tipim değildi. Her dışarı çıktığımızda ödemeyi teklif etti. Sonra bu ırkçı rantlara devam etmesi beni gerçekten kızdırdı. Onu çok sabırla dinler ve fikrimi söylerdim, ancak siyah olarak, her iki durumda da, onu saygıyla dinlemenin veya ona siktirip gitmesini söylemenin fikrini doğruladığını fark ettim. Her randevu sarılmayla sona erdi ve tekrar takılmaya ilgi gösterdi. Yine de beni hiç öpmedi ya da her gün beni aramaktan başka ilgi göstermedi. Ayrıca iş arkadaşlarımla / ailemle buluşmaya geldiğinde de kaçamak davranıyordu ve bunun tersi de geçerliydi.

Sonra, hayalini kurduğum her şeye ve daha fazlasına sahip başka bir adamla (35 yaşında) tanışıyorum. O gerçekten zeki ve başarılı ve benim için deli oluyor. Erkeklerle hokkabazlık yapmayı sevmem, bu yüzden az önce konuşmayı bıraktığım ilk erkek. Ne yaptığımız belli değildi (akşam yemeğini memnuniyetle ödüyor ama hareket etmiyor) ve sosyal açıdan beceriksiz görünüyor. 1 numaralı adamla en son konuştuğumdan bu yana bir süre geçti, ama mesaj atmaya, yazmaya ve aramaya devam ediyor. Benimle konuşmayı ve takılmayı özlediğini söylüyor. Onun arkadaşı olmakla ilgilenmiyorum bile.

Bugün onu FB'de engelledim. Ama ona bittiğine dair sözlü bir mesaj vermek istiyorum. Ne derim?"
"Biri UNC eczacılık okuluna gidiyor, diğeri Hopkins tıp fakültesine gidecek, biri mezun olduktan sonra pratik olarak kendi alanında bir işe (istatistikler) sahip. Dün, arkadaşıma I-bankacılıkta bir iş teklif edildi ve üniversiteden 6 rakam yapacak.

Bilmek istiyorum, neden çoğunuz yaptığınız işte iyiyseniz veya öğrencilerin üst kademesinde olduğunuzu gösterirseniz, harika bir iş bulup çılgınca başarılı olabileceğinizi fark edemiyorsunuz.

Herhangi biriniz şikayet etmeyi bırakıp yararlı analitik beceriler (hesap, finans, organik kimya vb.) Okul, başarılı olmak ve istediğiniz her şeye sahip olmak için büyük bir şansınız olur mu?

Görünüşe göre özgüven kuşağı sonunda ""Çoğunuz kendi hatanızdan dolayı kaybedenlersiniz ve kaybedenler hiçbir zaman başarılı olamadılar"" mesajını alıyor ve çoğunlukla inkar ediyorlar.

Hafifletici nedenlerin olduğunun farkındayım (üniversite yok, ancak ulusal liyakat bursiyerlerine, özellikle düşük SES'e sahiplerse, tekneler dolusu para teklif edilse de), ancak çoğunlukla üniversite öğrencilerinin hepsi kendi sıradanlıklarının kurbanı gibi görünüyor."
"Birleşik Krallık'ta bulunuyorum.

İki hafta önce, ev arkadaşım bir dizi korkunç davranışı ve kirasını ödemeyi 'unutması' sonrasında evden çıkarıldı. Ev sahibi, hemen taşınırsa ödemek zorunda kalacağını düşünmediği (birkaç bin pound tutarındaki) geç kira ödemeleri nedeniyle onu mahkemeye çıkarıyor.

Dizüstü bilgisayarı dışında her şeyi bıraktı. Buna yatak takımları, giysiler ve çok para değerinde olduğundan emin olduğum bir sürü kişisel eşya dahildir. Gelip alması gerektiğini anlamış görünmüyor ve ""istediği zaman geleceğini"" söylüyor. Bildiğim kadarıyla, yeni bir yer almak için herhangi bir konut acentesiyle iletişime geçmedi bile.

Yeni bir yer bulana kadar onun eşyalarına takılıp kalmak istemiyorum; Taşınan yeni kiracılarım var! Belediye meclisiyle temasa geçtim ama gelip almaya gelip gelmediğini bekleyip görmemi söylediler ki bu pek yardımcı olmadı.

Reddit'in herhangi bir tavsiyesi var mı? Her şey yardımcı olur!

İlişkiler konusunda genel fikir birliği, onu bir kutuya koymak ve belirli bir tarihten sonra kaldırımda bırakmaktır. Bu kulağa hoş geliyor mu?"
"Öncelikle okula o kadar uzağa gitmiyor, sadece birkaç saat uzaklıkta. Konuştuk ve okul için ayrıldığında bile ilişkimizi sürdürmek istediğini söyledi. Beni endişelendiren, buranın bir parti okulu olması ve kopya çekmeyeceği konusunda ona güvenebileceğimi hissetsem de, düşünmeden edemeyeceğim bir şey. Partiye geldiği ilk gün bir adamın onunla takılmaya çalıştığını söylemesi bana yardımcı olmadı.

Uzun zamandır çıkmıyoruz, sadece birkaç aydır ve ondan hoşlanıyorum. Arkadaşlarım bana, eğer aldatırsa, aklında hayatıma devam edebileceğim kızlar olmasını söylüyorlar ama ben bunu yapabileceğimi düşünmüyorum.

Ben de okuldayım, bu yüzden onu ne sıklıkla ziyaret edebileceğimi veya ikametgahının ziyaretçilere izin verip vermediğini bilmiyorum. Nispeten sık sık ziyarete geleceğini söyledi, ama yine de düşünmeden edemeyeceğiniz bir şey.

Her neyse, okulda eğlenme özgürlüğüne sahip olabilmesi veya birlikte kalmaya çalışabilmesi için ondan (en azından bir süreliğine) ayrılmalı mıyım diye merak ediyordum. Ve beni aldatırsa ne yapmalıyım? Sadece paranoyak mı oluyorum?"
"Bunu uzun zamandır merak ediyorum ve sağlık geçmişi olan birinin tartabileceğini umuyorum... Görünüşe göre vücudunuzun hücrelerde yağ alan bölgeleri oldukça tutarlı ama rastgele, bununla kastetmiyorum tepeden tırnağa ya da başka garip bir şekilde şişmanlayın, hepsi aynı oranda şişmanlıyor; Bunun genetiğinizle çok ilgisi olduğunu varsayıyorum. Bu, yağın nasıl yakıldığını merak etmeme neden oluyor. Uzun zamandır yürüdüğünüzde alt vücudunuzda yağ yaktığınızı, mekik çekmenin karnınızda yağ yaktığını vb. Düşündüm. Ama bu her zaman geçici bir varsayımdı, gerçekten düşündüğümde hiçbir fikrim yoktu."
"Güney Amerika'da bulunan ülkemde Kış başladığından beri kendimi biraz depresif ve yalnız hissediyorum. Kendimi hiçbir şekilde iyi hissetmiyorum ve durum gittikçe kötüleşiyor. Asıl sorunum, geçmişimden kurtulamıyor gibi görünmem: hiç de kötü hissetmemem gereken küçük ve önemsiz durumlar. Sadece lütfen, bana yardım et. Sadece diğer insanlara sorun yaratan tam bir karmaşa gibi hissediyorum ve bunun üzerine işe yaramaz biriyim. Gerçekten değer verdiğim insanları benim için endişelendirdim, ama görünüşe göre onlar da bundan sıkılmaya başladılar ve onları gerçekten suçlayamam. Her kış aynı şey, her zaman nostaljik oluyorum ve yalnızlık her zaman yanımda gibi görünüyor."
"Yaklaşık beş haftadır bir erkekle çıkıyorum ve neler olduğu hakkında hiçbir fikrim yok.

Ortak bir arkadaş aracılığıyla tanıştık ve en son görüştüğüm erkekle ayrıldıktan yaklaşık bir saat sonra bana çıkma teklif etti (bir grupla çıkmıştık, bana erkek arkadaşla işlerin nasıl gittiğini sordu, ben de gideceğimi söyledim. Önümüzdeki birkaç dakika içinde ondan ayrılmak için, fb adam kısa bir süre sonra bana mesaj atarak birkaç gün sonra içki içmek isteyip istemediğimi sordu).

Harika bir ilk randevumuz var: birkaç içki ve bolca konuşma, ardından onun evinde bir film ve sevişme.

Birkaç gün sonra, ertesi Cumartesi bir şey yapmak isteyip istemediğini sordum ve ""Oh, uh, sana haber vereceğim"" dedi ve gerçekten de o hafta sonu meşgul olduğunu bana bildirdi.

Bundan bir hafta sonra arkadaşlarla dışarı çıktık ve beni seksi anlar için evine davet etti (ki bu harikaydı, btw).

İki gün sonra beni tekrar davet etti ve ona sadece bir ilişki olmanın uygun olmadığını söyledim. Sadece arkadaş olmamız gerektiğini söylüyor.

Ertesi Pazartesi, kısa, dar bir elbiseyle harika bir arkadaş olacağıma karar verdim. Seksi zamanlar başlar.

İki gün sonra, beni randevu olduğunu düşündüğüm bir şeye davet etti. O ödedi, ben de ödediğini farz edeceğim.

Gelecek Pazartesi günkü arkadaş gezisi yine sekse yol açar.

Geçen Perşembe, bir grup etkinliğine gittik ve sonrasında beni davet etti. Ona 1:2'lik bir tarih:seks oranını kışkırttığımı, bu yüzden onunla eve gitmeyeceğimi söylüyorum.

Sonunda, bu akşam onu ​​arkadaşlarımla bir etkinlikte görecektim ama arabam hareket ediyordu. Beni bırakmaya gönüllü olacağını umarak bunu ona söyledim; yapmadı, sadece arabam için üzgünüm dedi.

Bu adamdan gerçekten hoşlanıyorum ama her yerde karışık sinyaller var gibi görünüyor."
"Reddit'teki herkese merhaba, sana ihtiyacım var. 21 kadın burada.
Yani şu anda serbest çalışan bir sanatçı menajeriyim, bu da müzisyenlerin müzik yaratmaya odaklanabilmeleri için kariyerlerine devam etmelerine yardımcı olduğum anlamına geliyor.
Müvekkilimle birkaç haftadır çalışıyorum ve o kadar çok ortak yönümüz var ki (aynı müzik zevkleri, aynı ilgi alanları, erkek olsaydım hemen hemen o ben olurdum) ve kaçınılmaz olarak biz Sonunda gerçekten çok iyi arkadaş olduk ve yakın zamanda birlikte yattık.

Sadece buradan nereye gitmem gerektiğini bulmaya çalışıyorum. Kariyerinde başarılı olmasını istiyorum, çünkü sonuçta benim iyi olmam tamamen onun iyi olmasına bağlı, bu yüzden iş ve keyfi karıştırmanın kötü bir fikir olduğunu düşünüyorum. Ancak işe yaradığını görüyorum. Kendimi yakın zamanda bir ilişki içinde görmüyorum ve duygularımı uzak tutabileceğimi ve her şeyi platonik tutabileceğimi hissediyorum. Bir kadın olarak, ""ah çok erken pes ettin, çok kolay davranıyorsun"" sabitiyle savaşıyormuşum gibi hissediyorum ama gerçekten, bunu İSTEDİM. Kim bana bunu kendi isteğimle yaptığım için çok kolay olduğumu söyleyebilir, çünkü durum tersine dönseydi kimse ona ""kolay"" demezdi.

İş ve eğlenceyi karıştırmak hakkında ne düşünüyorsunuz? Her şey boka mı dönecek? İletişim anahtarı mı? Öndeyken bırakmalı mıyım?"
"Stacie ile yaklaşık 5 veya 6 aydır çalışıyorum. Onunla aynı pozisyona taşındığımdan beri son birkaç aydır daha çok konuşuyoruz. Birkaç kez kendiliğinden bir filme gittik ya da işten sonra birkaç içki içtik ve o da birkaç kez benimle ve arkadaşlarımla takıldı.

Bu yüzden sonunda kendimi ona çıkma teklif etmeye zorladım ve bunu bir randevu olarak kabul ettim. Bence eğlendi. Yaptım. Birbirimizi çok güldürüyoruz.

Ama sorun şu ki, her şeyi fazla düşünüyorum. çok konuşurum Beni aptal yerine koyuyor. Benden biraz daha büyük olduğu için mi (diğer tüm ilgi alanlarım benim yaşımla mı yoksa biraz daha küçük mü) yoksa uzun zamandır yaşadığım ilk şaşkın aşkımı yaşadığım için mi bilmiyorum.

Sanki aptalca bir şey söyleyeceğimden çok endişelendiğim için onun yanında tam anlamıyla rahat olmamı engelleyen bir duvar varmış gibi. Çıktığım diğer tüm kızlar bana her zaman net sinyaller verdiler ve çoğunlukla kendi başlarına hareket ettiler ve ben her zaman kolayca açık ve kendim olmayı başardım. Stacie ile bana olan ilgisini kesinlikle belli etmiyor, ne düşündüğü hakkında hiçbir fikrim yok ve yakınlaşmaya yönelik herhangi bir jest yapma konusunda bir boktanım. Gözlerinin içine zar zor bakabiliyorum, bu aptalca ve aptalca olduğunu biliyorum ama o duvarı geçemem.

Bu daha önce başıma hiç gelmemişti. Benden hoşlandığını biliyorum ve başka bir randevuya çıkıyoruz, sadece böyle hissetmeye devam edeceğim diye endişeleniyorum.

Düşüncelerim her yerde. Açıklığa kavuşturulması gereken bir şey varsa bana bildirin."
"23 yaşındayım ve konsolide etmem gerektiğini düşündüğüm makul miktarda borcum varmış gibi hissediyorum. Sadece izlenecek en iyi rotadan emin değilim. Tek bildiğim ilginin beni öldürdüğü. Sanırım sana borcumun ne olduğunu söyleyerek başlamalıyım -

Benim asıl katilim olan bir kredi kartım var. Şu anda bu kartta yaklaşık 3.500 dolarım var. Faiz %25 civarında. Her ay 200$ ödeme yaparken... benden en az 60$ faiz alıyor.
Ideal Image'da bir kredi hesabım var. Bunun için sadece 1.500$ kaldı ve faiz %26 civarında, ancak miktar daha düşük olduğu için benden ayda yaklaşık 3$ faiz alıyor.
Bir araba kredim var ve dürüst olmak gerekirse bunun faiz oranımın ne kadar olduğundan emin değilim, ancak ödemem gereken yaklaşık 9.000 $ kaldığını biliyorum ve ayda 293 $ ödüyorum.

23 yaşındaki biri için bunun çok fazla borç olduğunu hissediyorum. İyi idare ediyorum sanırım ama özellikle kredi kartı gitmiyor.
Muhtemelen üniversiteye yeni başladığımı ve bana 3.500 dolarlık sübvansiyonlu bir öğrenci kredisi verildiğini de belirtmeliyim. Gelecek yıl da bir tane daha almam gerekeceğini biliyorum. Birkaç yıl içinde mezun olana kadar bunu geri ödeme konusunda endişelenmeme gerek yok, ancak gelecekte kolayca geri ödeyebilmek ve zaten sahip olduklarımın üzerine yığılmasını istemiyorum.
Sanırım asıl sorum, daha düşük faiz oranına sahip küçük bir kişisel kredi alıp kredi kartımı ve İdeal İmajımı ödemem gerekip gerekmediğini sormak.
Umarım yeterli bilgi vermişimdir.

Herhangi bir tavsiye? Şimdiden çok teşekkür ederim!"
"Doğru, bu kızla iki aydan biraz fazladır birlikteyim; o çekici, aynı genel ilgi alanlarını paylaşıyoruz ve onu parçalara ayırmalıyım. Yakalayış? Dürüst olmak gerekirse, her şey tamamen anlamsız geliyor, ne zaman öpüşsek ya da sadece konuşsak, herhangi bir tatmin hissetmiyorum ve cansız bir nesneyle konuşuyor olabilirim. Bazı şeylere verdiği yanıtlar nadiren birkaç kelimeden uzun oluyor ve konuya geldiğimizde seks bile oldukça sıkıcı geliyordu.

Yani evet, buna kulak verdim ve ona işe yaramadığını söylemeye karar verdim, biraz ağladı ve genel olarak iyi şartlarda ayrıldık, her şey oldukça iyi hissettirdi. Sonra çok kötü bir şey yaptım ve onunla geri dönmeye karar verdim. Neden? Çünkü kendimi kötü hissettim ve tüm bunların benim dışımda kimsenin çuvalladığını inkar etmeyeceğim.

Şimdi asıl soruya: Ne yapmalı? İçeri girip ondan tekrar ayrılmak saçma görünür ve yakın gelecekte birkaç yakın ortak arkadaşımız olduğunu düşünürsek, bu da komplikasyonlara neden olur. Verilebilecek bir tavsiye varsa, burada bazı tavsiyelere ihtiyacım var."
"Eski sevgilim 5 hafta önce beni artık sevmediğini söyleyerek benden ayrıldı. İlişkide hiç de korkunç bir insandı ve ayrılmanın başka bir nedeni yoktu.

Ayrılık sırasında bazı korkunç şeyler söyledi. NC yapıyordum ama gerçekten kötü bir hafta sonu geçirdim ve bir saniye önce onunla konuşmaya başladım. Bununla ne elde edeceğimi bilmiyordum ama beni özleyip özlemediğini sordum. Tereddüt etti ve sonra bazen dedi. Temelde bu gerçekten hayır.

Kendime yaptıklarım için kendimi çok kötü hissediyorum. Numarasını silmedim ve yazdığım yerde üzerini çizdim. Neden yaptım? Bunun ne elde edeceğini sanıyordum?
Çok zayıflıyorum, devam etmeye çalışıyorum ama neden aklım onu ​​düşünmekten vazgeçmiyor? Neden 6 yıl sonra o umursamıyorsa ben neden bu kadar umursuyorum? Hayatımda olmak istemiyorken zamanımı onunla boşa harcamamalıyım, öyleyse neden öyleyim?

İyileşmeyeceğinden ve bunu atlatacak kadar güçlü olmayacağımdan çok korkuyorum. Aptal hissediyorum çünkü bunun hayatıma hükmetmesine izin vermemem gerektiğini biliyorum ve onsuz da ben olabilirim.
Lütfen biri biraz yardım edebilir mi, aklımı kaçıracak gibi hissediyorum. farklı şeyler yaparken bile hala onu düşünüyorum, bunu her gün halletmem gereken çok fazla şey hissediyorum."
"Son zamanlarda, kadınların kendileriyle flört eden, ""hayır""ı ""evet"" olarak kabul eden erkekler tarafından ürkütüldüğüne dair pek çok gönderi gördüm ve buna benzer şeyler. Kadınların gelişmeleri reddetme konusunda kendilerini daha rahat hissetmeleri gerektiğine ve toplumumuzda birey olmak için herkesin çok daha fazla özgürlüğe sahip olması gerektiğine katılıyorum.

Şimdi, biraz daha çapkın olmayı denemek istiyorum, doğal olarak arkadaş canlısı olan en iyi arkadaşım, hemen hemen her erkek ve kızla sahte çapkın ve hemen hemen herkes onu seviyor.

O olmaya çalışmak istediğimi söylemiyorum. Ama neredeyse hiç flört etmediğimi biliyorum çünkü flört edersem veya herhangi bir iltifat edersem, bunun ""sözlü taciz"" olarak alınabileceğini düşünüyorum. Mesela ""Hey falan, saçlarına bayıldım, çok güzel olmuş"" derim. Bir keresinde bir kızın saçının görünüşünü gerçekten beğendim, eşsiz bir renkti ve ona bu konuda iltifat etmek istedim. Yakınlarda bulunan bir bayan arkadaşıma kıza söylesem sorun olur mu diye sordum ve arkadaşım bunun ürkütücü olacağını söyledi."
"Bu adamı bir aydan biraz fazla bir süredir görüyorum ve harika gidiyor! Başlangıçta ona hemen ciddi bir şey istemediğimi ve dışarı çıkmadan önce onu tanımak için zaman harcamayı tercih ettiğimi söyledim. Bunun bana karşı çok saygılı olduğunu düşündü ve şimdiye kadar etrafta olması harika bir adamdı. Onunla her saniyeden ciddi anlamda keyif alıyorum.

Dün nihayet onu becerdim ve akıllara durgunluk veren bir şeydi! Haftada birkaç kez takıldığımız, birbirimizi aradığımız ve genel olarak o bir stand up adamı olduğu için kararım konusunda kendimi iyi hissettim. Seksin iyi olacağını biliyordum çünkü bana birçok kızla birlikte olduğunu söyledi, bu beni o kadar rahatsız etmedi.

Seks sonrası sohbet, gerçekte kaç kızla birlikte olduğunu sormama neden oluyor. İlk başta ""bilmiyorum bile"" dedi ve sonra ""50'yi geçti mi?"" Ve biraz güldü ve ""oooh evet"" dedi

Sesindeki ton, 50'den çok 100'e yakın olduğunu gösteriyordu ve şimdi bu beni rahatsız ediyor. Başlangıçta en fazla 30 kadın olduğunu varsaydım, ama 50'den fazla mı? Bu biraz aşırı görünüyor!

Sonunda bu adamla ciddi bir şeyin peşine düşmeyi gerçekten çok isterdim ama şimdi isteyip istemediğimden pek emin değilim. Çok derine inmeden kesmeli miyim? O kadar çok kadınla birlikte olmuş bir adama güvenmeli miyim bilmiyorum. Birkaç uzun vadeli ilişkisi oldu ama aralarında kadınları yakıyor gibi görünüyor.

Düşünceler?"
"**F26 (Avrupa), M24 (Amerikan)**

**Neredeyse 2 yıllık flört, çoğu zaman uzak mesafe.**

Ben (K26) batı kıyısında bir arkadaşımı ziyaret ederken tanıştık. Anında iletişim kurdum ve eve geldiğimde fb/skype aracılığıyla iletişimimi sürdürdüm. Denemeye değer olduğuna karar vermemiz sadece bir haftamızı aldı ve o zamandan beri mutlu bir şekilde çıkıyoruz, kıtalar arasında gidip geliyoruz. Uzak mesafeli olmamıza rağmen, neredeyse 7 ayı birlikte yaşamayı başardık, bu yüzden iyi anlaştığımızı ve önemli bir sorun yaşamadan birlikte yaşayabileceğimizi biliyoruz.

Fakat. Çok büyük bir sorunumuz var ve bu konuda gerçekten ne yapacağımızı bilmiyoruz, bu yüzden sizden yardım istiyoruz. O çocuk istiyor, ben pek istemiyorum. Kendi yöntemlerimde oldukça hazırım. Uzun mesafe kısmını bitirmek istiyoruz ama kalıcı olarak birlikte yaşamak vize alabilmem için evlenmek olur. Vize gerektirmeyen buraya taşınması çeşitli sebeplerden dolayı imkansız. Evlenmeyi ve hatta bir dereceye kadar oraya taşınmayı umursamıyorum (daha önce üniversite için Amerika'da yaşadım ve ailesi ve arkadaşlarıyla gerçekten iyi anlaşıyorum) ve onun da bu kısımla ilgili bir sorunu yok. ..ama...çocuk meselesi görmezden gelemeyeceğimiz bir konu. İkimiz de birbirimizi çok seviyoruz ve her şey bu kadar iyi giderken bu konudan ayrılmak çok acı verici. Bu benim ilk ciddi ilişkim, ""ciddi""yi nasıl tanımladığınıza bağlı olarak onun ikinci/üçüncü ilişkisi. Ne yapmamızı önerirsin? Kendi sorunlarım var - işimden ve hayatta bulunduğum yerden memnun olmamak - ama Suzy Homemaker'a gitmenin beni daha mutlu edeceğinden emin değilim. M24 ile tanışmadan önce, boşanmış ebeveynlerden geldiğim ve sonsuza kadar yalnız kaldığım (ilişki açısından) daha önce bir seçenek olarak düşündüğüm bir şey bile değildi."
"Bir süredir çevrimiçi flört yapıyorum ve son zamanlarda bununla biraz mor bir yama vurdum. Son 2 haftada iki randevum oldu, ikisi de kendi yaşımdaki kızlarla. Her iki durumda da bir şekilde kendimi bırakmaya ve işlerin nasıl ilerlediği konusunda fazla endişelenmemeye çalıştım ve her iki seferde de gerçekten keyif aldım.

Ne yazık ki, ilk buluşmadan çıkıp bir bağlantı kurmak için takılmayı gerçekten zor buluyorum. Sanırım bulunduğum her iki randevuda da birbirini izleyen faktörler oldu. İlki, yaklaşık 300 kilometre uzakta yaşayan biriyleydi (ben Hobart'tayım, o Launceston'daydı) ve önümüzdeki altı ay içinde Melbourne'a taşınmayı planlıyordu. İkincisi, Hobart'ta kalmayı planlıyor, ancak çıkar ilişkisi olan eski arkadaşlar hakkında çok konuşuyordu (bu da bana, benim tamamen soğuk olduğum tek eşli bir ilişkiyle ilgilenmediğini düşündürüyor).

Her iki buluşmadan da gerçekten keyif aldım ama sanırım onlarla sadece arkadaştan daha fazlası olarak ilgilendiğimi onlara yeterince gösteremediğimi hissediyorum. Sormak istediğim şey, düzenli flört veya ilişkiyle ilgilendiğimi belirtmek için gelecekte ne yapabileceğimdi. Yoksa olayların gelişmesine izin vermekten mutlu mu olmalıyım ve kendimi değiştirmeye çalışmaktan endişe duymamalı mıyım? Teşekkürler."
"3 yılı aşkın süredir birlikteyiz ama ilk bir buçuk yıl alkol ve uyuşturucu bağımlısıydı, bu da onu patolojik bir yalancıya dönüştürdü. Bağımlılığı sırasında beni 4 eski sevgilisiyle fiziksel olarak aldattı ve tüm bunların kökü bu olabilir. Şimdi, neredeyse 2 yıldır ayık ve beni incitmek için yaptığı her şey için sürekli özür diledi / telafi etti. Beni bir daha asla aldatmayacağına %100 güveniyorum ve bunu bana gösterdi. Eski sevgililer ona ulaştı ve hemen onları engelledi ve bana onunla iletişime geçtiklerini söyledi. O değişti ve ilişkimiz bu gezegendeki en sağlam, güven dolu, güvenli şey ama ben hala onun eski kız arkadaşlarını düşünüyorum. Her gün. Her gün, günde birkaç kez iki kızın da instagramını kontrol ediyorum. Beni engellerlerse yeni bir hesap oluşturup oradan kontrol ediyorum. Bütün günümü eski resimleri arasında gezinerek ve her yorumu okuyarak geçirebilirim. Yeni takipçileri olup olmadığını, yeni bir şeyde etiketlenip etiketlenmediklerini kontrol ediyorum, hepsini. Hesaplarını ve yüzlerini kendimden daha iyi biliyorum. Aile üyelerinin isimlerini, yaşadıkları yerleri, gittikleri konserleri, diğer eski sevgililerini, erkek arkadaşımın bile bilmediği şeyleri biliyorum. Bunu neden yaptığımdan veya bundan ne çıkacağından emin değilim. Artık beni ve erkek arkadaşımı düşünmüyorlar, peki neden onlara bu kadar takılıyorum?"
"Yani ben 20 yaşındayım ve kız arkadaşım şu anda 18 yaşında ve ben California'da yaşıyorum ve o Chicago'da yaşıyor. Daha önce hiç tanışmadık ama son bir yıldır her gün birbirimizle konuşuyoruz ve ikimiz de gerçek insanlar olduğumuzu biliyoruz, bu yüzden buna hiç şüphe yok. FaceTime yaptık ve hemen hemen her gece birbirimizle telefon görüşmeleri yaptık.

20 yaşında bir erkek olarak kariyerime yeni başladım ve onu bir an önce görmek istiyorum. Bu akıllıca bir fikir olur mu? Daha sonra, o üniversiteyi bitirirken oraya taşınmayı planlıyordum, çünkü okulumu zaten bitirdim ve zaten California'dan ayrılmak istedim. Oraya gidip gidiş-dönüş uçak bileti, oda ve yemek için ödeme yapmak biraz maliyetli olacak. Yolculuğun yaklaşık 500-600 $ civarında tutacağını tahmin ettim ama gerçekten her kuruşuna değdiğini düşünüyorum.

Şu anki yaşımda bunu yapmak akıllıca olur mu?"
"Kız arkadaşımın ebeveynleri katı Müslümanlar ve Müslüman olmayan biriyle çıkmasına izin vermiyor (kayıt için Kuzey Amerika'dayız, bu yüzden Müslüman olmamam alışılmadık bir durum değil).

Dört seçeneğimiz var:

* Geldi ve bir gayrimüslim olan benimle çıktığını söyledi ve reddedildi ve bir daha asla ailesiyle konuşmasına izin verilmedi. Sevdiği bir erkek arkadaşı var ama ailesi olmadığı için üzgün.

* Din değiştiriyormuş gibi yapıyorum, hâlâ görüşebiliyoruz, o ailesini ve başını sokabileceği bir çatıyı elinde tutuyor. **Din değiştirmiş gibi davrandığımı biliyor, rol yaptığımı ailesi bilmiyor**

* Ayrılıyoruz, ailesini koruyor ama üzgün çünkü onu seven bir erkek arkadaşı yok.

* Yaklaşık bir yıl içinde anne babasıyla arası iyi olana kadar bekleyeceğiz. Ancak o zamana kadar, temelde uzun mesafeli bir ilişki ki bu, bunu bu kadar uzun süre sürdürmenin zor olacağını düşünüyorum.

İkinci seçenek, tüm tarafları tatmin ettiği için daha cazip görünüyor, ancak bu hala büyük bir taahhüt ve ileride daha fazla karmaşaya yol açıyor. Benim endişem, 2. seçeneğin geçici bir çözüm gibi görünmesi ve gelecekte ters tepmesi. Ancak 1 ve 3 seçeneğinin kalıcılığı da ikimizi de çok ilgilendiriyor. Yani gerçekten 4. seçenek en iyi bahis gibi görünüyor, ancak kesin bir şey değil."
"(24/f) Hayatım boyunca her biri 4+ yıl süren iki erkek arkadaşım oldu. Asla uyuma ya da flört etme şansım olmadı. Erkeklerin daha genç kadınları tercih ettiğini biliyorum ve yaşlandıkça çekici bulduğum ve beni de çekici bulan erkeklerle yatmamın benim için daha zor olacağını hissediyorum. Çıkmak ya da yatmak istediğim erkekleri bulmakta her zaman sorun yaşadım.

Tek sorun şu anda bir erkek arkadaşım var, 4 yıldır çıkıyoruz. Onu çok seviyorum ama çok iniş çıkışlarımız oldu, geçmişte bana kötü davrandı ama ben onu affetmiştim. Onu affetmiş olmama rağmen, hiçbir zaman eskisi gibi olmadı. Sanırım geçmişin birleşimi ve bir süredir birlikte olduğumuz gerçeği vb. Bazen ondan sıkılmama katkıda bulunuyor. Sadece bir gün uyanıp kaçırdığımı hissetmek istemiyorum.

Onu terk etmek istiyor muyum yoksa etmeli miyim gerçekten bilmiyorum. Dediğim gibi, bana çok fazla mutluluk getiriyor ve onu seviyorum ve onu incitmek istemiyorum. çelişkili hissediyorum"
"Bunun ne olduğunu veya neden olduğunu bilmiyorum, ama bir kız bana 2 gün üst üste ilgi gösterirse, o zaman temelde benimle istediklerini yapabilirler.

Bir kız benimle birkaç gün üst üste konuştuğunda, benden hoşlandıklarını ve yakında bir ilişkiye girebileceğimizi hissediyorum. Bu benim için çok büyük bir sorun çünkü artık ondan gerçekten hoşlanmayacağım birini bulduğumda, bana gösterdikleri ilgiyi beğeneceğimden korkuyorum.

Ayrıca bunun olmasından nefret ediyorum çünkü bir şeyleri ÇOK fazla düşünüyorum (örneğin, 3 veya 4 ay sonrasını düşünmeye başlıyorum) ve bu hayatımı alt üst ediyor.

Aynı türden olan var mı? Ya da belki bir tavsiye falan.
Teşekkürler"
"Kız arkadaşım ve ben 1 yıldır çıkıyoruz ve ilişkimizde bir çatala geldiğimizi hissediyorum. Ben yurtdışında Avrupa'da çalışıyorum ve o Avrupa vatandaşı, o staj yaparken, lisansı bitirirken işte tanıştık. Stajını bitirdiğinde, bana İsveç'te bir yüksek lisans programı yapmak istediğini söylediğinde (ki bu benim için gerçekten uzak) hala birbirimizi ziyaret ediyorduk. Ustayı bitirmesi için 2 yıl beklersem benimle Amerika'ya geri geleceği konusunda uzlaşmak için bir anlaşma yapmıştık.

Ailemi ziyarete geldikten sonra, ailem bana ondan aldıkları duygunun, onun okuldan sonra Amerika'ya gelmeyeceği ve beni Avrupa'da tutmak için bahaneler üreteceği yönünde olduğunu söylediler.

Şu anda Avrupa'da çıkmaz bir işte çalışıyorum ve Amerika'ya geri dönebileceğimi ve çok daha fazla para kazanabileceğimi ve hayatımda çok daha mutlu olabileceğimi biliyorum, ancak yapmayacağıma dair bir söz verdiğim için onu terk ettiğim için kendimi çok suçlu hissediyorum. Onu bir iş için bırakma.

Geçenlerde büyük bir kavga ettik ve bu ilişkimizi büyük ölçüde zorladı, ama o özür diledi ve işler eskisi gibi olmaya başladı. Sadece kafam karıştı. Ailem ve arkadaşlarım benim için doğru olanı yapmamı, gerçekten istediğim işe gitmemi söylüyorlar.

Onu hala seviyorum ve beni gerçekten sevdiğini biliyorum.. Onu terk etmenin mahvolacağını hissediyorum

Ne yapmalıyım?"
"Atılanlar hazır olsun. Ben ve en iyi arkadaşım (erkekler) Brazzers'ın birlikte dövüşünü izliyorduk. Bu birbirini okşayarak ilerledi. (Gösteri sırasında) bunun bir daha asla olmayacağına karar verdik, asla. Bundan asla bahsetmeyeceğiz. İskelet toz olup rüzgarda uçup gidene kadar temelde dolaptaki iskelet olacak. Daha fazla bir şeye ilerlemedi. Anal şeyler yok, öpüşmek yok, oral yok, bunların hiçbir kısmı çekim veya duygulardan kaynaklanmadı. Bütün bunlar tamamen meraktandı. İkimizin de aşık olduğumuz kız arkadaşları var (Kızımın BİR olduğunu hissediyorum). Bu deneyime rağmen, kendimi asla biseksüel veya homoseksüel olarak düşünmem, başka bir erkek fikri hiçbir şekilde baştan çıkarıcı, baştan çıkarıcı veya beni hiçbir şekilde uyandırmaz veya heyecanlandırmaz. Bu deneyimi ne kadar tamamen silmek istesem de olan oldu. Bu noktada hiçbir şey garip değil, hala tomurcuklar, hala aynı eski kanka işlerini yapıyorlar (ateş etme, arazi sürüşü, purolar). Merak güçlü bir şekilde mevcuttu, hepsi bu. Reddit'in adamları, kaçınız (herhangi bir ölçüde) ""deney yaptınız"", ancak cinselliğiniz söz konusu değil?

**Şu Anda Kafamdan Ne Geçiyor**
Dürüst olmak gerekirse, iş herhangi bir şeye geldiğinde kendimi zor tutuyorum. Dürüstlük benim için çok önemli ve tüm deneyimlerinizin ayrılmaz bir parçası olmak da çok önemli. Açıkçası bunu kız arkadaşımla paylaşmayacağım ama aynı zamanda onunla her şeyimi paylaşıyorum. Reddit, bunun normal olduğunu, ucube olmadığımı ve bunu kız arkadaşım da dahil olmak üzere **HİÇ KİMSE** ile paylaşmamanın sorun olmadığını bilmek yardımcı olur. İçimden bir şeyler atmak için birine söylemem ve tartışmam gerekiyormuş gibi hissediyorum ve bunu yapmamın tek yolu Reddit Throw Aways.

Lütfen paylaşın"
"Kocamın annesi 70'lerinin başında, aşırı derecede obez ve hayatı boyunca ailesi ve arkadaşları tarafından emzirildi. Son derece şımarık ve bencildir.

Kişisel hijyeni o kadar kötü ki, kendi poposuna ve vücudunun yıkanması gereken diğer bölgelerine ulaşamayacak kadar kilolu olduğu için kendi kıçını silemiyor ya da düzgün bir şekilde banyo yapamıyor.

Dün tatilde kalmak için uçtuk ve kapıyı açtığında, vücudundan gelen koku, aşırı toz ve diğer korkunç kokuların karışımıyla hepimiz bunaldık, şok oldum ve ne diyeceğimi bilemedim, bu yüzden hiçbir şey söylemedi.

Kaldığımız odanın penceresini nefes alabilmek için açtım ama baş ağrısıyla uyandım ve burnum gri ve siyah toz parçacıkları veya havada ne varsa doluydu.

En küçük kızım nefes almakta güçlük çektiğini söyledi ve bunun havadaki toz miktarından kaynaklandığını düşünüyorum.

MIL'imin evini asla temizlemediği çok açık. Tuvaletin içinde su hattının altında siyah bir leke vardı ve her iki taraftaki koltuğun her yerine bok döküldü.

Yerler o kadar kirli ki ayakkabılarımı çıkarmak istemiyorum. Her yerde örümcek ağları var ve kitaplarının ve biblolarının her yerinde toz var (televizyondaki istifçilik programlarına kıyasla aşırı olmasa da istifçidir).

Uyandıktan yaklaşık bir saat sonra kocama kalacak alternatif bir yer bulmamız gerektiğini çünkü tatil zamanımı başka birinin pisliğini temizleyerek geçirmediğimi ve açıkça onun annesiyle kalmamızın sağlıklı olmadığını söyledim.

Alternatif olarak, annesine bir temizlik şirketinin maliyetini bir an önce gelip paylaşmaya hazır olup olmadığını sormasını önerdim (Noel'e bu kadar yakınken zor olabilir).

Bir aile üyesinin bu pislik içinde yaşamasını bekleyebilecek birine sinirlendim. Bu kadar pis olduğunu bilseydim, buraya seyahat etmeye asla zahmet etmezdim. Tatillerde uçuşlar için ödeme yaptıktan sonra iki haftalık bir otelin maliyetinden korkuyorum :("
"Biraz arka plan: Ben çok sosyal değilim ve o öyle. Asla birbirimizle çıkmadık ve çıkmak istemedik. Neredeyse hemen harika arkadaş olduk. Ona her zaman iyi davrandım ve yaptığı şeylerde onu destekledim.

Arkadaşım, hadi ona Blake diyelim ve lise birinci sınıfın başından üniversitedeki ilk sömestrimize kadar her gün mesajlaşırdım. Her gün derken, dürüstçe her gün demek istiyorum. Çok çeşitli konular hakkında konuşurduk (sınıftan çok kişisel konulara). Sonra rastgele bir gün bana cevap vermeyi bıraktı ve benimle bir daha asla iletişime geçmedi. Mutlu tatiller, doğum günleri vb. diledim ve hiçbir şey diledim. Gerçekten sadece bunun neden olabileceğine dair fikir istiyorum. Sanırım her şey hakkında konuşabileceğim o gerçekten yakın arkadaşımı özlüyorum."
"Başlık her şeyi söylüyor, yaklaşık 9 aydır aralıklarla birlikteyiz. Bu 9 ay içinde benimle ve benden önceki eski erkek arkadaşı olan bir kişiyle daha yattı. (Önemli olmayabilir ama ben hariç 4 erkekle cinsel ilişkiye girdi.) Onunla sadece yakın olduğum halde (aynı zamanda seks yaptığım tek kız)

Bugün erken saatlerde ona onu sevdiğimi ve onunla birlikte olmak istediğimi ama aynı zamanda farklı insanları deneyimlemek istediğimi söyledim.

Farklı ülkelerde uçakla 2 saat uzakta yaşıyoruz, bu yüzden birbirimizi sık sık görmek gerçekten zor. Onu en son bu ayın başında görmüştüm.

Benimle bir daha asla konuşmak istemediğini ve onu rahat bırakmak istediğini söyledi, bana ""Siktir git"" dedi ve benimle hiçbir şey yapmak istemediğini söyledi.

Bunu onun için nasıl kolaylaştırabileceğimi merak ediyordum. Onun üzülmesini istemiyorum. Sanırım tam olarak ne istediğimi bilmiyorum, sadece tavsiye ve onunla nasıl arkadaş olmaya devam edebilirim (en önemlisi, onunla kal ve yine de farklı insanları keşfedebileyim)

Biraz"
"Merhaba Reddit,

SO'm [25F] ve ben [30M] zamanın yaklaşık %95'inde harikayız. Bazen canımı sıkan küçük şeyler yapıyor ve ben de onların canımı sıktığını anında ona bildireceğim ve o da ne yaptığını anlayacak, özür dileyecek ve davranışlarını düzeltecek. Aptal maskaralıklarımla onu kızdırdığımda benimle aynı derecede iletişim kuruyor ve düzeltilmesi gereken her ne ise özür dileyip düzelteceğim.

Bununla birlikte, para, evlilik, seks ve genel duygular gibi daha büyük meseleler, ""otur"" konuşmaları olma eğilimindedir. Önemli bir konuyu gündeme getirdiğinde, dikkatle dinliyorum, işlemek ve uygun bir yanıt oluşturmak için bir dakikanızı ayırıyorum, sonra ona nasıl hissettiğimi söylüyorum ve birlikte bir eylem planı buluyoruz.

Masanın diğer tarafında, onunla bir sorunu gündeme getirdiğimde tamamen kapanıyor. Konuşmuyor, bana bakmıyor, hiçbir şey. Bence gözyaşlarını tutmak için elinden gelen her şeyi yapıyor. Kendime gelecekte hissettiğim her şeyi ifade eden bir mektup yazacağımı söyledim ama konuşmalar tam olarak planlanmış değil. Hatta beklemeye çalıştım ve ikimiz de *10 dakika* sessizce orada oturduk. Şaka değil. Kelimenin tam anlamıyla 10 dakika çünkü kendime 10 dakika sonra bir şey söyleyeceğimi söyledim.

Birbirimize hiç bağırmadık ve onu çok seviyorum. Önemli bir konuşma sırasında çok daha fazla karşılık vermesinin bir yöntemi veya bir yolu olduğunu umuyorum. Önemli konuşmalar sırasında nasıl tepkisiz kaldığı hakkında önemli bir konuşma yapmak kesinlikle istemiyorum."
"2 yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim ve son birkaç aydır birlikte yaşıyoruz. Şimdi, genel olarak onu 'erkek' olduğu ve arkasını temizlemediği için kabul etmeye başladım. Yine de bunda çok daha iyi durumda, bu yüzden ona bunu vereceğim. Her neyse, bu sabah her zamanki gibi biraz temizlik yapmak için aşağı indim ve yerden kumandayı almaya gittiğimde sandalyenin yanında duran beyaz bir mcdonalds kupası fark ettim. Bunun sadece bir içki artığı olduğunu düşünerek lavaboya boşaltmaya gittim ve sadece bardağa çiş olduğunu fark ettim. Sandalyenin arkasında ne kadar oturduğundan emin değilim ama GERÇEKTEN kötü kokuyordu. Dibi küllerle doluydu [sigara içiyor]. Onunla bu konu hakkında nasıl konuşacağımı ya da bu konuyu nasıl açacağımı gerçekten bilmiyorum. Kimseye tavsiye?"
"Erkek kardeşim ve kız arkadaşının ilişkisi hakkında tavsiyeye ihtiyacım var. Kız arkadaşına ""B"" diyelim. Temel olarak, erkek kardeşim onsuz bir an bile geçiremez. Annem onunla takılmak istiyorsa (örneğin öğle yemeği yemek), annem onunla takılmak istiyorsa, B'nin de orada olması gerektiğini iddia ediyor. Babam şu anda yurtdışında çalışıyor ve onu her biri 1-2 hafta olmak üzere yılda iki kez görüyoruz. Annem ve ben şu anda babamla Hawaii'ye bir tatil planlıyoruz ve erkek kardeşimize gidip gidemeyeceğini sorduk. B'nin yaz okulu olduğu için hayır dedi. B gidemiyorsa neden gidemiyor diye sorduk. B gitmediği için gitmek istemediğini söyledi. Babamla pek vakit geçiremeyeceğimizi, o halde neden bir haftalığına bizimle gelemeyeceğini söyleyerek onu mantıklı bulmaya çalıştık. Daha sonra B'nin ailesi olduğunu ve babamla takılmasını istiyorsak neden tatile gidip evde vakit geçirmiyoruz diyerek bizimle tartışmaya başladı. Kardeşim bize bencil dedi (ki gerçekten anlamıyorum). Erkek arkadaşım bizimle tatile gidemiyor (yeterli tatil günü yok) ve aile tatili olması gerektiği için onu getirmek aklımın ucundan bile geçmedi. Kardeşim onun normal olduğunu söyledi ve ben değilim. Yani, fırsat buldukça erkek arkadaşımla takılırım ama yine de sadece ailem ve diğer arkadaşlarımla geçirmek için ayırdığım zamanım var. Neden böyle davrandığını gerçekten anlamıyorum ve bu konuda annemle sürekli büyük kavgalara giriyor. Bu yüzden lütfen bana yardım edin, tamamen mantıksız mı davranıyor yoksa sadece ben ve annem mi?"
"Yani lisede arkadaş olduğum bir kız vardı, pek konuşmazdık. Yani temelde benimle aynı üniversiteye gitmeye başladı ve konuşmaya başladık. Lise boyunca benimle flört ettiğini ve hiç ilgilenmediğimi söyledi. Her neyse, bir şekilde seks falan filan hakkında konuşmaya başladık ve ikimiz de birbirimizle seks yapmak istiyoruz. Bu yüzden onu yaklaşık iki hafta boyunca yönlendirdim ve bunun başında sadece ortalıkta dolaşmadığını söyledi, bu garip çünkü onun bir ilişkisi var ve bizim seks yapmamız onun hile yapması anlamına gelir. Aslında birbirimize söylediğimiz bazı şeyler göz önüne alındığında, fiziksel olarak olmasa da çoktan aldattığını düşünürdüm. Yol boyunca ona duygusal olarak ilgi duymadığımı ve bir ilişki aramadığımı güçlü bir şekilde ima ettim. Sonunda bunu ona açıkça söyledim ve ""o sadece bir et parçası değil"" diyerek üzüldü. Sanırım bana kızsın ve benimle yatmasın diye kurdum. Ben bir bakireyim ve seks sonucunda ona karşı hisler geliştirmemi beklediğini düşünüyorum. ""Seks ve arkadaşlık istiyor ama daha fazlasını istemiyorsan, daha fazlasını vermeyeceğimi söyleyerek bana neden kızasın ki?"" dedim. ""Seks böyle olmaz. Bunu ikimiz de biliyoruz. Ayrıca benim istediğimin bu olduğunu kim söyledi. SENİN nerede durduğunu bildiğimi söylüyordum. Ve bu benim için tamam değil. Çünkü ben her şeye ve bundan daha fazlasına değerim."" ve ""Olduysa oldu ama çıkıp söylemek için mi? Sen bir pisliksin."" Kızgın gibi hissediyorum çünkü ona karşı hisler geliştirmek istemediğimi ve bunu kesinlikle fiziksel tutmam gerektiğini söyledim. Eh, şimdi zaten olmayacak ve açıkça batırdım çünkü başka biriyle çıkan biriyle böyle konuşmamam gerekirdi, ama sadece okuyarak insanların bunun hakkında ne düşündüğünü bilmek istedim. Benim bir pislik olduğumu düşünüyorsanız, konuşun, ne hissediyorsanız onu söyleyin ve bazı şeylerin açıklığa kavuşturulmasına ihtiyacınız varsa bana bildirin, bunu biraz daha okunabilir hale getirmeye çalışacağım."
"Hey millet,

Bunu, karımın hafif derecede istismarcı bir babayla (sözlü olarak taciz eden, hafif derecede fiziksel olarak taciz eden) zor bir büyüme geçirdiğini söyleyerek başlayayım.

Tartışmalar sık ​​sık hararetlenir ve karım öfkesiyle baş etmekte zorlanır. Görünüşte önemsiz şeyler kontrolden çıkarak onun zihinsel olarak çökmesine, bir şeyleri (bazen bana) fırlatmasına, bazen de bir şeyleri kırmasına neden oluyor. Bu olduğunda güvenliğim için endişeleniyorum; bana dokunmadan önce kendine zarar vereceğini söylüyor ama yine de etrafta olmak çok korkutucu. Bir terapistle görüştüğünü söylüyor ama asla sonuna kadar gelmiyor ve bazen sorunun ben olmakla suçlanıyor, genellikle daha sonra özür diliyor.

Tartışmalar bu hale gelmeden dağıtmak için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum ama onu sakinleştirmeye çalışmamın beyhude görünmesi beni hüsrana uğratıyor. Fiziksel eylemleri önemsiz görünse de, zihinsel dengesizliği nedeniyle tartıştığımızda hala güvenliğimden endişe ediyorum. Pek çok yönden iyi bir koca olma konusunda gelişebileceğimi inkar etmiyorum, ancak eylemlerim bu davranışı haklı çıkarmaz. İkimizin de güvenliği için korkuyorum.

Son tartışmamızdan bir örnek: Tüm gücüyle birkaç kez uzandığım başımın yanındaki yastığa yumruk atarak öfkelendi. Bana vurdu mu? Hayýr. Hâlâ korkunç muydu? Evet."
"Merhaba Reddit.

İşte gidiyor… Babamın erkek kardeşi, ben doğmadan çok önce, 1978'de Avustralya'da çalışmak için Avrupa'dan ayrıldı. Bu sırada 20'li yaşlarının başındaydı. Babam ve diğer kardeşler ona havaalanına kadar eşlik ettiler, kalkışını izlediler ve ondan bir daha haber alınamadı...

Daha sonra akrabalarım onu ​​farklı şekillerde aramaya çalıştılar - Avustralyalı yetkililer, Avustralya'da yaşayan diğer akrabalar, Kızıl Haç vb. aracılığıyla, başarılı olamadılar. Avustralya'ya gittiğini biliyoruz. Orada bekleyen bir işi olduğunu biliyoruz. Bunun dışında yetkililer en azından bir şey söylemeyecek. Geriye sadece göçmenlik seçim belgeleri ve havaalanında çekilmiş bir sürü fotoğraf kaldı.

İki olası senaryo olduğunu anlıyorum; a) bir şekilde öldü ve kayboldu veya b) isteyerek kayboldu ve radara yakalanmadı. Yine de neden böyle bir şey yaptığını kimse bilmiyor. Diğerleri, yetkililerin o ölseydi söyleyeceğini düşünüyor. Öleli uzun zaman oldu ve onun vefat etmesiyle iyi bir değişiklik olduğunu anlıyoruz ama çoğumuz hala pozitif kalıyoruz. 70'ler çok farklı zamanlardı ve isteseydin muhtemelen ortadan kaybolabilirdin.

Şimdi, internetin güçlü bir araç olduğunu biliyorum ve bu noktada size ve tavsiyelerinize dönüyorum. Onu aramak için internet nasıl kullanılır? Bir Facebook sayfası oluşturmanın işe yarayacağını düşünmüyorum ama nereden bakacağımı gerçekten bilmiyorum… Lütfen yardım edin."
"Geçen hafta bir gün içinde apartmanımda bu kadınla iki kez karşılaştım, her zamanki gibi gülümsedim, 'iyi günler' rutini. Cuma günü ikimiz de eve giderken onu tekrar görüyorum, beni tanıyor ve benimle konuşuyor. Aslında onu güneş gözlüğü takarken tanıyamadım, biraz kaba hissettim. Eve 10-15 dakikalık yürüyüş için eğlenceli bir sohbetimiz var. Binaya vardığımızda başka biriyle karşılaştık ve sohbetimize katıldılar. Telefon numarasını alma şansım olmadı.

Bugün, UPS ve FedEx görevlilerinin onlara bıraktığı posta kutularının yanında onun adının yazılı olduğu bir paket görüyorum (oldukça benzersiz, yani %99 o olduğundan eminim), üzerinde kesinlikle onun daire numarası var.

Sorum şu, kapısının üstüne veya altına onunla konuşmaktan hoşlandığımı, keşke numara değiştirebilseydim, daha fazla konuşmayı seveceğimi vb. notlar bırakmak ürkütücü/garip olur muydu? yoksa bir dahaki karşılaşmamızı beklemeli miyim?"
"Merhaba Reddit.

Birkaç gün önce, kırmızı ışıkta kendi işime bakıyordum ki, bir polis arabası yanımda sola dönüş şeridine girdi. Polise bakmak için döndüm ve hem o hem de ortağı bana bakıyor. Işıklar yeşile döndüğünden ve ben düz giderken sola döndüklerinden görmezden geliyorum. Birkaç saniye sonra dikiz aynamdan kavşağın ortasında 360 derece çektiklerini ve ışıklarının yandığını görüyorum. Beni takip etmeye başlayana kadar bir imdat çağrısı aldıklarını varsayıyorum. Yanlış bir şey yapmadığımı biliyorum çünkü yeşil ışık yandığında gittim ve 50KM'lik bir bölgede sadece 55 - 60KM yapıyordum (Evet, Kanada'dayım).

En yakın otoparka çekip arabamı durdurdum. Polis memurlarından biri pencereme doğru yürümeye başladı, ben de pencereyi bir santim kadar açtım. Memur, onun için almaya devam ettiğim ehliyetimi ve ruhsatımı istiyor. Ona ""Sorunlu memur ne gibi görünüyor?"" o da cevap veriyor, sorun değil, sadece kontrol yapıyorum."" ""Ne için kontrol"" diye soruyorum. ""Böyle güzel bir araba kullanmak için biraz genç görünüyorsun"" diyor. ailem 04 [Acura TL](

Yere serildim, çünkü bu başıma ilk defa gelmiyor, daha çok üçüncü başıma geliyor.

Reddit'e sorum şu. Güzel bir araba sürmek için çok genç göründüğüm için polisin beni ""kontrol"" yapmak için kenara çekmesine izin verilir mi? Arabanın çalıntı veya buna benzer bir şey bildirilmedi."
"Geçen hafta 2 odadan 1'ini esrarcım ve kız arkadaşına kiraladım. Sadece Eylül ayının sonuna kadar olması gerekiyordu.

Pazar öğlen bu adam beni arar ve bana söyler
""Hey dostum, kız arkadaşım beni terk etti. Artık evde kalmayacağım, paramı geri istiyorum!""

Bir yıl önce çırak olarak çalışmaya yeni başladığım için bu tür acil durumlar için gerçekten yedek fonum yok. Dairenin parasını annem ödüyor.

Şimdi, işin boktan olduğu yer burası. Bana bir ay için yaklaşık 500 € ödedi. Kira zaten ödenmişti ve parayı giysilere, elektronik eşyalara, içkiye ve tabii ki bazı bitkilere harcamaya karar verdim. Ayrıca anneme bundan bahsetmedim.

Bu adam dairenin ana kilidinin anahtarına sahip. Ne yazık ki bu evrensel bir anahtardır. Binaya, postama ve kapıya giden kapıyı açabilir. Neyse ki ikinci kilidin anahtarını vermedim.

Ona parasının bende olmadığını söylemeye çalıştıktan sonra çılgına döndü. Beni mesaj ve telefonla tehdit etti.

Panikledim. Her iki kilidi de kapattı. Ailemin evine gittim çünkü artık orada kendimi gerçekten güvende hissetmiyordum. Ailem eylül ayının sonuna kadar şehir dışında ve bu durumu çözebilmem için Tanrı'ya yalvarıyorum.

Annem öğrenirse muhtemelen beni öldürür, satıcı da büyük ihtimalle. Uyuşturucu kötü mkay çocuklar?"
"Kız arkadaşım ve ben 2 yıldır çıkıyoruz/çıkıyorduk. Son zamanlarda bazı büyük yaşam hamleleri yaptık - üniversiteden mezun olduk, NYC'ye taşındık, istihdam/işsizlikle uğraştık. O beni aldattı. İşsizliğimle ilgili bazı sorunlar yaşıyorduk, faturaları ödüyorduk, kendimizi bağlı ve yük hissediyorduk. Ben de ondan ayrıldım. Birkaç gün sonra ayrılmanın gerçekten istediğimiz şey olmadığına karar verdik ve şimdi bir ara veriyoruz.

Mola derken, ayrı apartmanlara taşınmamızı, lojistik şeyler dışında mümkün olduğunca az konuşmamızı, ikimiz de hayatlarımızı bağımsız bir şekilde bir araya getirmeye çalışmamızı, hem birbirimizden hem de genel olarak hayattan neye ihtiyacımız olduğunu çözmemizi kastediyorum. Şubat ortasında durumu yeniden değerlendireceğiz. Şimdiye kadar kendi alanımda tam zamanlı bir iş bulabildim ve bir seramik atölyesine kaydolabildim - ikisi de benim için oldukça önemli, ayrıntıları size ayıracağım.

Temel olarak ara vermiş olanlardan tavsiye istiyorum. Tekrar bir araya gelirsek, nasıl kaldığımız yerden devam edebilirim? Aldatmanın üstesinden nasıl gelebilirim? Ya tekrar bir araya gelmek istersem ve o iyi yaparsa ya da tam tersi. Bununla ilgili herhangi bir tavsiye veya kişisel deneyim yardımcı olacaktır. Çok teşekkürler."
"Yatırım/borsa hakkında neredeyse hiçbir şey bilmediğimi ve ne yazık ki henüz ""gerçek hayat"" ile karşı karşıya kalmadığımı, bu nedenle para yönetimi konusunda çok iyi olmadığımı belirterek buna giriş yapmama izin verin - ama deniyorum.

Şu anda işsiz olan yeni bir üniversite mezunuyum (sıfır öğrenci borcuyla mezun oldum). Tamamladığımda ücretli bir pozisyona dönüşme ihtimali çok yüksek olan ücretsiz bir stajyerliğim var ve bu arada gelirimi desteklemek için aktif olarak başka yarı zamanlı işler arıyorum. Şu anda bir iş bulana kadar ailemin bana gönderdiği aylık harçlıkla yaşıyorum (kirayı ve kamu hizmetlerini karşılıyor, ancak neredeyse hiç kalmadı). Mali açıdan aptal olduğum için yaklaşık 800 $ kredi kartı borcum var.

Son zamanlarda, çocukken ailemin bir Charles Schwab hesabına ""yatırım"" yapmam için yaklaşık 2 bin (sanırım) ayırdığını, ancak gerçekten fazla rehberlik sağlamadığını ve hiçbir zaman aktif olarak yatırım yapılmadığını hatırladım. Benim adıma olduğunu biliyorum ama ailemle bu konuda en son konuştuğumda muhtemelen ~15 yaşındaydım (babam bana bununla ilgili bazı belgeler verdi ama nerede olduklarını bilmiyorum).

Her neyse, bu yılki hedefim tamamen kendi kendime yetmek ve kredi kartı borcumu tamamen ödemek, ayrıca birikim yapmak ve genel olarak finansal olarak daha zeki olmak.

Sorum şu, bu 2k'yı arayıp kredi borcumu ödemek için kullanmalı mıyım? Hepsini geri çekmeyi (bu konuda daha fazla bilgi almak için babama sordum), borcumu ödemeyi, ertelediğim bazı araba tamirlerini halletmeyi ve ardından bir tasarruf/acil durum fonu başlatmayı düşündüm. Bu iyi bir fikir mi?"
"İkinci buluşmamızda ona bende Bipolar 2 olduğunu ve onun iyi olduğunu söyledim. Anlamasına yardımcı olan bozuklukla ilgili sahip olduğum bir kitabı ödünç aldı. Her şey yolundaydı ama son zamanlarda kötü bir depresyona girdim. Her şeye olan ilgimi kaybettim ve gerçekten samimi olma arzum yok ki bu onu gerçekten etkiliyor. Ayrıca, depresyonun yanı sıra sinirli değilim, bu yüzden sürekli sözlü olarak saldırıyorum. Bir psikoloğa görünmeye çalışıyorum ama sigortam bunu karşılamıyor, bu yüzden her ziyaretimde çok büyük bir para ödemek zorunda kalıyorum. Şu anda bunu karşılayamam.

Bu depresyon boyunca yarı mutlu anlar yaşadım. Bu yüzden, o anları yaşadığımda ve hala hiçbir şeyle veya yakınlıkla ilgilenmediğimde, bunu ona olan ilgimi kaybettiğimi anlıyor, ki ben DEĞİLİM. Onu çok seviyorum.

Yavaş yavaş zihinsel olarak tükendiğini görebiliyorum. Onu hayatımda istiyorum ve ona bunun geçeceğini söyledim, bunu biliyor ama güvensizlikleri onu en iyi şekilde etkiliyor. Dün gece bana eve kadar ağladığını söyledi ve şimdi yanına gelmekten korkuyor çünkü onunla yakınlaşmadığım için hayal kırıklığına uğramak istemiyor."
"Şu anki partnerimle Eylül ayında üniversite derslerimden birinde tanıştım ve hızla ona karşı hisler beslemeye başladım. O sırada, yaklaşık 6 aydır bırakmayı düşündüğüm 3 yaşındaki bir LDR'deydim.

Ekim ayında LDR'mi dağınık bir şekilde bozdum; birkaç hafta sonra, şu anki partnerimi romantik bir şekilde görmeye başladım.

Bunun gibi uzun bir ilişkiyi bitirdikten hemen sonra biriyle çıkmanın yaygın olarak kötü bir fikir olarak görüldüğünü biliyorum (ve pek çok iyi nedenden ötürü biliyorum). Ama hala son ilişkimi atlatıyor olsam da, yeni partnerime karşı bazı ciddi bağımsız duygular geliştiriyorum. Ve ilişkimiz, benim için iyi olandan çok birbirine bağımlı olduğunu fark etmeye başladığım önceki ilişkimden çok daha sağlıklı görünüyor.

Son erkek arkadaşımın bıraktığı boşlukları doldurmak için yeni erkek arkadaşımı kullanmamı engellemek amacıyla işleri ağırdan alıyoruz (şimdi bunu kendim doldurmam gerektiğini anlıyorum). Yeni partnerim, son ilişkimden kalan kırgınlığım ve üzüntüm konusunda çok anlayışlı. Ama işlerin nasıl yürümesi gerektiği ve bu yeni ilişkinin sağlıksız bir hal almadığından nasıl emin olunacağı konusunda bazı tavsiyeler kullanabilirim."
"Lojistik planladık, örn. rota, varış noktaları, bütçe, kiralık araç vb. Ama hazırlanmam gereken bir dinamik var: her saatimi onunla geçirecek olmam. Bütün gün, bütün gece, bir arabada, motellerde ve gezi yerlerinde.

Başka bir bayan arkadaşımdan, geçmiş yolculuğunda, seyahatin sonunda birlikte gittiği arkadaşından nefret ettiğini duydum. Başka bir şirket olmadan durmaksızın arabaya binmek ikisini de perişan etti. Bunun kız arkadaşımla olduğunu düşünmüyorum, ancak bu deneyimin aslında bir sabır testi olacağını fark etmemi sağladı.

Kız arkadaşımı bir yıldır tanıyorum ve size ilişkimizin süresi hakkında biraz bilgi vermek için onunla iki aydır çıkıyorum. Kesinlikle büyüyen bir yolculuk ve özel bir karayolu yolculuğunun ikimiz için de çok çekici geldiği bir noktadayız. Bazı daha önemli bağlamlar için, ikimiz de yakın zamanda işimizden çıkarıldık ve zihinsel olarak baskıyı azaltmak ve dinlendirici bir molanın tadını çıkarmak istiyoruz.

Bu geziyi onun, benim ve büyüyen bir çift olarak bizim için eğlenceli ve ilerici hale getirmek için yanımda getirebileceğim bazı belirli şeyler/zihniyetler/faaliyetler nelerdir? Bunu nasıl normal bir eski yolculuktan daha fazlasına ve tatmin edici ve bağ kuran bir deneyime dönüştürebiliriz?"
"/r/TIFU geleneğinin belirttiği gibi, bu olay birkaç ay önce oldu. Okulumun kros takımındayım ve genellikle oldukça büyük bir katılımın olduğu (yıllık bir etkinlik) bu toplantıdayız. Diğer takımlardan birinin, siyah beyaz bir dama tahtası desenini kaplayan bir ton K ile karakterize edilen bir forması vardır (takım adı K ile başlar). Arkadaşlarım ve ben liseli olduğumuz için bu takıma KKK adını vermeye karar verdik. Buluşma birkaç saat sürdü ve biz hala yarışımızın başlamasını bekliyoruz. Zaman geçirmek için takım arkadaşlarımıza tezahürat yapıyoruz. Yarışın son 100 metresinde, takım üyelerimizden biri (siyah olan), ""K takımı"" üyesinden başkası tarafından geçilmek üzere. Bir anlık heyecanla ""Hadi [X], KKK'nın seni yenmesine izin verme!"" diye bağırdım. Ne söylediğimi hemen fark ettim ve koçum bana sert bir şekilde konuştu ve başka bir şey olursa takımda açık bir nokta olacağını söyledi."
"Eski sevgilisi farklı bir şehirde yaşıyor ve onunla hiç tanışmadım ama onu Facebook'ta buldum ve ne yaptığını görmek için her gün onu kontrol etme gibi kötü bir alışkanlık edindim.

Mükemmel görünüyor ve o ve erkek arkadaşım yaklaşık 5 yıldır çıkıyor ve onu gerçekten seviyordu. Bir parçam, kadın ona sadakatsizlik ettikten sonra ilişki aniden sona erdiği için hala öyle olduğunu düşünüyor. İlişkilerinden bahsetmiyor.

Yapmaması gerektiğini biliyorum ama onunla nasıl biri olduğunu ve onun onu aldatmasına neyin sebep olduğunu çok merak ediyorum. İlişkilerinden emin değilim çünkü onunla tanışmadan önce hiç çıkmadım ama o başka birini seviyordu."
"2 yıl boyunca GF açılıp kapandı ve onun metinler ve çeşitli sosyal medya biçimleri aracılığıyla flört etmesiyle ilgili büyük sorunlar yaşadım... Onunla bu konuda ne zaman yüzleşsem, bunu daha iyi sakladı ya da farklı bir sosyal medya platformuna taşıdı.. .. Birçok kez ayrıldım ve üzerinde çalışması niyetiyle tekrar bir araya geldim ... Bu son kez buna karar verdim, ancak gerçekten olup olmadığımızı görmek için temassız bir ay 'ara vereceğimizi' söyledik. bunu istedim, sonra buluşup planlarımız hakkında konuşun.....

Buluşmak istemiyorum ama o ısrar ediyor, onu görmek kalbimin benim adıma karar vermesine neden olacak ve sonunda onunla tekrar olacağımı ya da en azından onunla tekrar yatacağımı biliyorum... Biliyorum Bu sağlıklı değil. Bu kadını derinden seviyorum, güven eksikliği ve cilveli davranışı sürdürme kararı olmasaydı, muhtemelen onunla evlenirdim. Bu aradan sonra gerçekten kendi üzerinde çalışmasını ve büyümesini ve hayatından mutlu olmasını istiyorum. Ondan resmi olarak ayrılmak istiyorum ama bunu sağlıklı bir şekilde nasıl yapacağımdan emin değilim. Kapatılması gerektiğini söylüyor ama ne diyeceğimi bilmiyorum. Onunla yüz yüze görüşmeyeceğim, telefonda konuşmak bile istemiyorum. Ama ikimizin de bunu geldiğimizden daha iyi bıraktığı sağlıklı ve yapıcı bir şekilde ayrılmak istiyorum....

Yardım?"
"Ben birinci sınıf öğrencisiyim (inşaat mühendisliği). Derslere giderek başladım ama çok geçmeden kendimi tüm bu şeyleri kendi başıma çalışabileceğime ve tüm bu derslere ihtiyacım olmadığına ikna ettim. Elbette sınavlarımı geçmek istiyorum ve tam bir ay sonra başlayacakları için derslerimin içeriklerini kontrol etmeye başladım, ayrıca her dönemin son derslerinin birkaç nedenden dolayı en önemli dersler olduğunu duydum.

Yani bu gün - dün - bütün bir gün okula gittim. Kimyanın teori dersi bitmişti, neredeyse tamamen anladım (iyi hissettiriyor), bir sonraki ders 15 dakika sonra. Bu sırada yanımda rastgele sevimli bir kız yer alıyor, yapacak ve kaybedecek hiçbir şeyim yok, onun için gidiyorum.

Sohbete sıradan bir ""merhaba"" ile başlayın, ilk başta konuşmaktan çekiniyor gibi görünüyor (utangaç ya da çok idk), adı Ellen, ona benimkini söyleyin, okul hakkında küçük bir konuşma yapın ve ona çıkma teklif etmeyi düşünün. Sohbet beklenenden çok daha iyi gidiyor, mizahı var ve oldukça da zeki, kimya hakkında konuşma noktasına geldik (sonraki ders bir egzersiz seansı). Ona ""arada sırada"" dersleri atladığımı ama kimyayı sevdiğimi ve onun da beğenip beğenmediğini soruyorum ve belki bir gece dışarı çıkıp konuştuğumuz şeye devam edebiliriz.

Kimyayı sevip sevmediğini sorduğum noktada bana garip garip bakmaya başladı. Sohbet bitti, ayağa kalktı ve ""Ders başlıyor. Yardıma ihtiyacın varsa elini kaldır Martin. Martin'di, değil mi?"" dedi...

>Mfw, Kimya Teknolojisi ve Malzeme Bilimi alanında doktora öğrencisidir.

>Oditoryumdan çıkın, egzersizleri evde kontrol edin"
"Biseksüelim ama pek çoğuna açık değilim ve uzun zamandır istememe rağmen hiç bir kızla birlikte olmadım. 3 ay önce gönüllü olduğum bir festivalde Hannah diyeceğim bir kızla mesaiye bırakıldım. Hannah'yla vardiyada çok zaman geçirdik ve keskin gaydarını kullanarak kızlardan hoşlandığımdan şüphelenmeye başladığından oldukça eminim, bu yüzden eşcinsel olduğuna dair birkaç imada bulundu ve sonra bana birkaç pas attı. Karşılık veremeyecek kadar utangaçtım, özellikle de o noktada festivale birlikte katıldığım, Hannah ve benim de birlikte çalıştığımız insanlara açık olmadığım için. Aptalca son vardiyamı numarası olmadan bıraktım ve onu bir daha hiç görmedim. Bugün gönüllü grubun Facebook sayfasında gezinirken ona çok benzeyen birinin yaklaşık bir hafta önce yaptığı bir gönderi buldum ve bunun Hannah olduğu ortaya çıktı. (Son 3 aydır onu aradığımdan falan değil.) Onu Facebook'a ekleyip onunla konuşmaya çalışmak garip olur mu, yoksa çok mu uzun zaman oldu? Bunu 3 ay sonra hala düşündüğüm için kendimi oldukça aptal hissediyorum ve gerçekten ürkütücü görünebileceğimden endişeleniyorum. Bunun gerçekten önemsiz göründüğünü biliyorum ama bir kızla ilk deneyimimi onunla birlikte yaşamak isterdim."
"Hey. Ben Amerikalı bir Erkeğim, 22 ve bir ay öncesine kadar günde 8 mil koştum, arazide (patika koşusu) ve her gün üst vücut egzersizleri yaptım. Ben vejeteryanım, ancak birkaç haftada bir sadece keçi peyniri ve bal yiyorum, bu yüzden sanırım neredeyse Veganım. Günde birkaç galon su ile süper sağlıklı bir diyet yaptım, işlenmiş gıda yoktu ve O-Tipi diyeti dindar bir şekilde takip ettim. 153 lbs sabittim ve 5' 10"" (sevgili arkadaşlarım için 177,5 cm ~~gölün diğer tarafında~~ diğer her yerde.)

Bir ay önce hayatımın aşkı ve ben hala harap olmama rağmen ortak işbirliği ile ilişkimizi bitirdik. İştahımı kaybettim ve egzersiz yapmayı bıraktım. Neredeyse bir ay boyunca (Oku: 24 gün) günlük diyetim sıvıydı, günde 400 kalori saf meyve suyu ve belki de 300 kalori soya sütü. Kilo verdim ve 120 lbs'ye yaklaşmış olabilirim. Son beş gün boyunca meyve, pirinç ve kinoa gibi katı yiyecekler yemeye başladım ve ne olursa olsun ishal oldum veya kustum. Hiç aç değilim ama ölmek istemiyorum çocuklar. Tıp da geliyor. Her gün, her sabah, öğle yemeğinde bir kez ve akşam yemeğinde iki kez. Yaşayan bir ailesi veya sağlık hizmeti olmayan fakir bir öğrenciyim. Bu son mu arkadaşlar?"
"Erkek arkadaşım da ben de 19 yaşındayız. Erkek arkadaşımın annesi, onunla ilişkimin tek dezavantajı ve onunla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim. Benden hoşlandığını iddia ediyor ama yalan söylediğini biliyorum. Bir yıl birlikte olmamıza rağmen bana bir şans bile vermedi.

Erkek arkadaşım bana bir söz yüzüğü aldı çünkü sonsuza kadar birlikte olmak istediğimizi biliyoruz. Hemen hemen herkes bizim için mutluyken, annesi bokunu kaybetti ve ilişkimiz hakkında kötü şeyler söyledi. Daha sonra mevcut kocasını dahil etti. Babası da bu konuda pek iyi değildi ama yine de karara saygı duydu. Biz genç olduğumuz ve genç yaşta evlendikleri için mutsuz olup boşandıkları için endişelenmelerini anlıyorum. Ancak bu kadın tanıdığım en büyük ikiyüzlülerden biri ve aslında 40'larında bir çocuk. Ona katlanamıyorum ve hayatımın geri kalanında onunla uğraşmaya hazır değilim. Sırf bana saygı göstermediğin ve bana kaba davrandığın için ""büyüklerine saygı duy"" şeyini asla takip etmedim, yaşım ne olursa olsun sana saygı duymayacağım. Bu canavar kadınla nasıl başa çıkılacağına dair bir tavsiyen var mı? Yerine örnek veririm, bir yıllık riyakarlığı yazmak çok şey."
"Bu oldukça uzun bir hikaye, bu yüzden noktaya getirmek için elimden gelenin en iyisini yapacağım. Babam, birlikte çalıştıkları bir kiremit işi hakkında bu adamla denizler ötesinden uğraşıyordu. Bir şey diğerine yol açtı ve adam onunla huysuzlaştı ve babamı tüm bu parayı ona borçlu olmakla suçlamaya başladı. Babamla bunun hakkında konuştum ve bana her şeyi açıkladı ve temelde olan şey, adam babama verdiği bir sürü bedava numune için ondan ücret almaya karar vermesiydi.

Babam açıkça ödemeyi reddediyor ve sonuç olarak adam öfkeleniyor ve bir blog ve onun adına yapılan birkaç inceleme hakkını hemen hemen çöpe atıyor. Şimdi babam ne zaman bir iş ya da birlikte çalışacak birini arasa sırf bizim geçinmemiz için biraz para bulsa, kendini kapatıyor. İnsanlar onun adını Google'da arayacak ve gördüklerine hemen inanacaklar.

Şimdi reddit insanlarına dönüyorum. Gerçekten biraz yardıma ihtiyacım olabilir. Bu şeyleri Google'dan çıkarmama veya en azından daha az görünür yapmama yardım edecek birine ihtiyacım var. Benim için herhangi bir tavsiyesi olan varsa, lütfen paylaşmaktan çekinmeyin :). Ayrıca isminin söylenenlere bakmasını istiyorsanız bana mesaj atın, size gönderebilirim."
"Oturma odasındaydı, televizyon izliyordu. Bu sabah 8:30 civarındaydı ve o egzersiz yapıyordu. Egzersiz bisikletinin sesini duymak için televizyonun sesini çok açtı ve beni uyandırdı. Onu geri çevirmesini istemek için oraya gittim. Zorunda olmadığını söyledi; Gürültümle uğraşmasın diye hep kulaklık kullandığımı ve o sırada kira ödediğim için bana biraz daha saygı göstermesi gerektiğini anlattım.

Aynı fikirde değildi. Odama geri döndüm, eşitlik eksikliğine oldukça sinirlendim. Kapımda kilit yoktu; ama hemen yanında bir şifonyer vardı, bu yüzden çekmecelerden birini kapının açılmamasına neden olacak kadar dışarı çektim. Sonra, hoparlörlerimi gerçekten yüksek sesle açtım ve bası olabildiğince yükseğe kaldırarak Gangnam Style'ı tekrar tekrar patlattım.

Aşırı çalındığı için Gangnam Style'dan nefret ediyorsanız, neden o şarkıyı seçtiğimi göreceksiniz. Şahsen ben umursamıyorum. Ama basımla ilgili bir şey var; duvarları titreştirerek çok fazla gürültü çıkarıyor. Söylemeye gerek yok, annem memnun olmadı ve interneti kapattı. Ama buna çok değdi."
"Yani biraz geçmiş hikaye. Erkek arkadaşımla yaklaşık 9 buçuk ay önce tanıştım. Oldukça sık takılmaya ve birlikte uyumaya başladık ve bir ay içinde özel olduk. Ondan sonra işler oldukça hızlı ilerledi. Birlikte taşındık, birlikte mobilya, televizyon ve araba aldık.

Anksiyete ve depresyon ile ilgili sorunları vardı. Ayrıca bacaklarında, ayak bileklerinde ve ayaklarında fiziksel ağrıya neden olan bir durumu var.

İlişkimiz sırasında sadece birkaç sorun yaşadık. Hile olmadı, bildiğim yalan yok, işlerin ters gitmesine neden olacak hiçbir şey olmadı. Ancak yine de işler ters gidiyormuş gibi geliyor.

Yaklaşık bir ay öncesine kadar her gün sevişiyorduk. Yeni şeyler denedik ve denedik. Haftada en az iki kez bana oral seks yaptı. Harikaydı. Bu yüzden seks daha az sıklaşmaya başladığında, onunla bunun hakkında konuştum. İlk başta bana deli olduğumu ve bunu hayal ettiğimi söyledi, ben de zaman verdim. Bir hafta kadar sonra hiçbir şey değişmedi. Onunla bunun hakkında tekrar konuştum ve bu sefer suçu depresyonuna, zayıf benlik imajına ve bacak ağrısına bağladı. Artık şanslıysam haftada bir seks yapıyorum ve seks yaparsak her zaman zirvedeyim.

Yani seks yapmamanın yanı sıra oturup Netflix izlemek ve kafayı bulmaktan başka bir şey yapmıyoruz. Asla randevuya çıkmıyoruz, yürüyüşe çıkmıyoruz ya da birlikte yemek yapmıyoruz ve dışarıda sigara içmediğimiz sürece nadiren konuşuyoruz.

Bunun da ötesinde, yaptığım şeylere sürekli sinirleniyor. Eskiden sevimli bulduğu şeyler bile. Bana aptalmışım gibi hissettiriyor.

Yani temelde bir ilişkide bu tür bir değişikliğin normal olup olmadığını merak ediyorum. Bundan önce sadece 2 erkekle birlikte oldum ve ikisi de dolandırıcı ve yalancıydı ve bana saygıları yoktu, bu yüzden korkarım benim normal fikrim aslında normal değil. Daha iyisini beklemeli miyim yoksa alabileceğimin en iyisi bu mu?"
"Erkek arkadaşımın annesi oldukça uzaktan üç haftalığına ziyarete geldi. Annesiyle düzgün ama asgari düzeyde bir ilişkimiz var. Onu sık görmüyorum ve onunla bağlantı kurmak biraz zor ama sonuçta hiç sorun yaşamadık. Ben babasına daha yakınım.

Genel olarak, başkalarının mutfaklarını temizlemenin iyi bir fikir olmadığını düşünüyorum. Bir şeyi yanlış yerleştirme veya kırma riskiniz çok fazladır, bu yüzden en iyisi ev sahibine bırakmaktır. Bu, asla bulaşıkları yıkamayı teklif etmeyeceğim anlamına gelmez, ama hayır derlerse, zorlamam.

Yemek yapmak benim hobim. Mutfağımda standart teflon tavalar ve kullanılmadığı için bir çekmecenin arkasına itilmiş plastik pasta fırçası yok. Özel bakım gerektiren el yapımı, antika ve pahalı aletlerim var ve bazı şeylerin özel bakım gerektirdiği için bulaşıkları yıkamak için bile kimseye güvenemeyeceğimi deneyimlerimle öğrendim. Birinin hobi marangoz dükkanını temizlemeyi teklif etmezsiniz ve ben de insanların hobi mutfağımı karıştırmasını istemiyorum.

Bu ve konukların herhangi bir ev işi yapması gerektiğini düşünmüyorum. En azından benim evimde değil.

Erkek arkadaşımın annesi farklı düşünüyor. Yardım etmek istiyor ve mutfağı temizlemek için ısrar ediyor. Erkek arkadaşım, katkıda bulunduğunu hissetmesi için en azından bulaşıkları yıkamasına izin vermem gerektiğini düşünüyor, ama muhtemelen tekrar yıkamam gerekecek. Mutfakta ""anne"" olacak bir yeri varmış gibi hissetmesine izin vermeyerek kabalık ettiğimi düşünüyorlar. Erkek arkadaşım ona nasıl temizlik yapılacağını öğretebileceğimi düşünüyor, ancak bu duygunun ona karşı çok küçümseyici ve bunaltıcı olduğunu ve ikimizi de sınadığını hayal edebiliyorum.

Mutfağım için bu kadar korumacı olmakta haksız mıyım?"
"Burada küçük bir tavsiyeye ihtiyacım var. 2009'da şu anki kız arkadaşım ve ben üniversiteden mezun olduk, ben muhasebe bölümünden, o da pazarlama bölümünden mezun oldu. Kariyer alanımda bir iş bulmam yaklaşık bir yılımı aldı; Ancak kız arkadaşım o kadar şanslı değildi. Sıradan ve sıkıcı işler alarak bundan en iyi şekilde yararlanmaya çalıştı.

2012'ye hızla ilerleyin, yarı zamanlı bir işi kabul eder ve okula dönme kararı verir. Ancak bu kez onun için Eczacılık okuluna gidebilmesi için kurslar almak.

Yarı zamanlı öğrenci olarak kaydolarak, Eczacılık ön koşullarını karşılamak için ihtiyaç duyduğu dersleri alır. Bununla birlikte, üniversitesinin tuhaf müfredatı nedeniyle, sınıflarından biri Eczacılık gereksinimlerini karşılamamaktadır ve bu nedenle, sonunda bunu yerine getiren bir sınıf lehine bırakmaktadır.

Twist, Eczacılık ön koşulunu karşılayan sınıfın, ihtiyaç duyduğu üst düzey dersler için üniversitesinin ön koşulunu karşılamadığı ortaya çıktığında ortaya çıkar. Yani şimdi sadece bu önkoşulları karşılamak için ek dersler alması gerekiyor. Bu, elbette, PCAT'lerini almasının ve nihayetinde Eczacılık okuluna girmesinin daha uzun süreceği anlamına gelir. Yirmili yaşlarının geri kalanında okulda olmak istemiyor ve hedefine ulaşırken ek borç/masraf yükü altına girmek istemiyor.

Sanırım ne yapacağımdan emin değilim; Mümkün olduğunca destekleyici olmaya çalışıyorum, onu dinliyorum, hayal kırıklıklarını ifade etmesine izin veriyorum ama işe yaramıyor gibi görünüyor. O veya benim buradaki seçeneklerimiz neler? İşe yaramaz olmak istemiyorum."
"Bunu yapıyorum çünkü bir işverenden potansiyel başka bir pozisyonla ilgili bir e-posta aldım ve şimdiye kadar şirketimde yalnızca 3 ay çalıştığım için görüşmeyi planlamadım.

Sorun şu ki, büyük bir şirket olduğum için, şirkette yükselmeyi düşünebileceğim herhangi bir yol yok gibi görünüyor. Patronlarımla konuştum ve etrafa sordum ama onlardan tek aldığım standart ""Sektör hakkında bilgi edinin"" yanıtı oldu. Bölümümdeki insanlara bakıyorum, hepsi benden yaklaşık 20-25 yaş büyük, gerçek bir otorite veya yükselme duygusu olmadan hepsi unvan değişikliğine gitmiş gibi görünüyor.

Babamla bu konuyu her konuştuğumda bana ""Senin bir planın olsun istiyorum"" diyor ve ona tüm bunları açıklamaya çalıştığımda üzülüyor ve benim ne yaptığımı bilmediğini tekrarlıyor. Bir tür planım var ama bu gerçekten bu şirkette kalmayı içermiyor çünkü çok büyük bir şirket olduğu için şirketin başka bir bölümüne gitmedikçe büyümek için bir fırsat görmüyorum (yine de görmüyorum). şu anda diğer bölümler için birçok fırsat).

Şimdi, bu kısım gerçekten hiçbir şeyle alakalı değil ama babam ve ben maaş konusunda en aptalca tartışmaya girdik. İnsanların konuştuğunu ve bölümümdeki herkesin benim ne kadar kazandığımı/bölümdeki diğer insanların ne kadar kazandığını bildiğini iddia ediyor. Bunun doğru olmadığını ve sadece yönetimin/İK'nın bildiğini iddia etmeye çalışıyorum. Babam, herkesin temelde diğer insanların müşterilere göre ne kadar kazandığına dair bir fikri olduğu ve bir kişinin maaşını gözetlemenin uygun konuşma falan olduğunu düşündüğü bir borsa geçmişinden geliyor. Hatta bir kişinin görüşmede maaş hakkında soru sorması gerektiğini iddia ediyor, görüşmeci tarafından gündeme getirilmediği sürece buna katılmıyorum."
"Serbest çalışan biriyim ve ülkemde serbest çalışan biri olarak, maaşım alanımdaki ortalamanın üzerinde olmasına rağmen sabit bir gelirim olduğunu kanıtlayamadığım için temelde kendi adıma kredi alamıyorum. Aileme küçük işlerinde yardımcı olmaları için bir araba almak istedim. Ben de teyzemden araba kredisini kendi adına koymasını istedim. Kabul etti ve arabayı geçen yıl aldım.

Sonra dün gece yemek yerken teyzemden bir mesaj aldım ve bana sordu:

>wifiproblem001, neden artık wifi'nizi paylaşmıyorsunuz? Parasını hemen ödüyoruz ama bir araba alabilmen için adımı ve kimlik bilgilerimi kullanarak sana iyilik yaptığımda neden bu kadar bencilsin?
   

Evde farklı sağlayıcılardan iki internet bağlantım var, böylece ana bağlantımın kesilmesi durumunda yedek alabilirim. İşim büyük ölçüde internete bağlı, bu yüzden internet bağlantımı gerçekten kaybetmeyi göze alamam. Yedek bağlantıyı nadiren kullandığım için teyzemle paylaşıyorum. İkimiz de daha önce maliyeti bölüşeceğimiz konusunda anlaşmıştık ama teyzemin bana verdiği son ödeme geçen Ocak'tı ve gerçekten zamanında ödemiyorlar. Bazen ayları atlıyorlar ya da canları ne zaman ödemek istiyorsa (bunlar ben ondan araba kredisi istemeden önceydi). Ben de ona son ödemelerinin geçen Ocak olduğunu söyledim ve artık wifi kullanmak istemediklerini düşündüm çünkü kızına sormaya devam ettim ve o da bilmediğini ve artık ödeme yapmadıklarını söylemeye devam etti. .

Şimdi, teyzemin bankadan krediyi iptal etmesini ve arabayı geri almasını istemesinden korkuyorum. Bunu yaptığını kesinlikle görebiliyorum çünkü oldukça şirret (birçok insan ondan nefret ediyor). Bankaya önceden ödediğim tüm para + başlangıçta ödediğim peşinat hepsi boşa gidecek. Ne yapmalıyım??"
"Bu cümleyi 2-3 kez duydum ve bıktım. Bazen, herhangi bir nedenle ilişkiyi BENİM bitirmemi istiyormuş gibi hissediyorum. Yaptığımız küçük bir tartışmadan sonra, şöyle bir şey oldu.

O: ""Seni kızdırıyorsam/üzüyorsam neden hala çıkıyoruz?""

Ben: ""Seni sevdiğim için mi? Bana bunun bitmesini istediğini mi söylüyorsun?""

O: ""Hayır""

Ben: ""Peki bunu neden gündeme getirdin?""

O: ""Seni çok seviyorum ve bunu ayrılarak çözmek istemiyorum ama seni incitmek istemiyorum""

O çok tatlı ve bana her zaman benimle ne kadar ""mutlu"" olduğunu söylüyor, seks hayatımız harika (benimle bekaretini kaybetti), birlikteyken hep harika zaman geçiriyoruz, vs... Sorunlarımızın çoğu iletişim eksikliğinden veya yanlış anlaşılmalardan kaynaklanır.

Son zamanlarda benden bir şey sakladığına dair bir ""hissediyorum"", normal ""davranıyor"" ama içimde bir şeylerin ""doğru"" olmadığına dair garip bir his var, örneğin, birkaç gün önce kız kardeşiyle çıktı. (bana söylediği buydu, dürüst olmak gerekirse emin değilim) bazı işleri yapmak için, bana ne yaptığını, nerede olduğunu ve neden mesajlarıma cevap vermediğini açıklarken ÇOK çekingendi... Bazıları işler biraz ""şüpheli"" görünüyordu.

Ablasıyla (ya da annesiyle) dışarı çıktığında bana her zaman ""Neredeyse eve geldik"" diye mesaj atıyor ama o gün ""Neredeyse eve geldim"" yazarak yalnız olduğunu ima ediyor. Belki de sadece deliyim. 3 saat uzakta yaşıyoruz, bu yüzden birbirimizi sadece haftada bir gibi görüyoruz."
"On ay önce, yaklaşık iki yıllık kız arkadaşımla ayrıldık. O ve ben birbirimiz için mükemmeldik. Şimdiye kadar kimseyle anlaşamadığım kadar iyi anlaştık ve tahmin edemeyeceğin kadar çok eğlendik. Tıkladık - her zaman çözebileceğimiz herhangi bir sorun. Bana asla açıklayamayacağım bir şekilde hissettirdi. Onu tüm kalbimle seviyorum ve bir daha asla onun kadar inanılmaz biriyle tanışmayacağımı ve kimseyi onu sevdiğim şekilde sevemeyeceğimi biliyorum. Bana göre o herhangi bir süper modelden veya film yıldızından daha güzel ve sanki kişiliklerimiz birlikte olmak için yaratılmış gibiydi.

On ay sonra, onu geri alamayacağımı anlamaya başlıyorum. Her şeyin daha iyi olacağına inanırsam gerçekten daha iyi olacağını düşünerek başından beri olumlu bir tavrım oldu. Depresyondayım ve sonunda umduğum bu mucizenin gelmeyebileceğini fark etmeye başlıyorum.

Onu o kadar eksiksiz ve eksiksiz seviyorum ki, onu kalbimden asla çıkaramayacağımı düşünüyorum ve başka biriyle tanışsam bile eskisi gibi olmayacağını biliyorum.

Reddit, hayatımın bu karanlık döneminde beni mutlu eden şeylerden biri oldu, bu yüzden size sormam gerek, şimdi ne yapacağım? Ne tavsiye verebilirsin?"
"Temelde benim sorunum, birine bir arkadaştan çok onunla ilgilendiğimi söylemekte berbat olmam. Ne olduğundan veya neden olduğundan emin değilim, ancak bu engeli aşamıyorum. Uzun süreli arkadaşlıklar kurmakta harikayım ama onlar kıza arkadaştan çok ilgi duymamdan kaynaklanıyor.

Kulağa ne kadar aptalca gelse de, duygularıma göre hareket edemediğim ve karşı tarafa arkadaşlıktan daha fazla yolla ilgilendiğimi söyleyemediğim için kelimenin tam anlamıyla ""arkadaşlık alanına"" ""sıkışıp kaldım"".

Son zamanlarda, bunun sadece kişisel olarak uğraştığım bir şey mi yoksa yaygın olup olmadığını merak ediyorum. Kendime/algıma yapabileceğim herhangi bir yardım/tavsiye/ipucu/değişiklik çok makbule geçer."
"Böylece, bu denizaltına giden yolu buldum çünkü annemle tartıştım ve kendimi bir tür ikiyüzlü gibi hissettim.

Annem ömür boyu sigara içiyor ve kardiyovasküler sorunları olmasına rağmen sigarayı bırakmayı reddediyor ve bu gece bu konuda tartıştık. İnatçılığı erken bir ölüme yol açacak ya da onu bir şekilde, şekilde ya da biçimde aciz bırakacak.

Ve onunla telefonu kapattıktan sonra kendimi ikiyüzlü bir hıyar gibi hissettim çünkü ona doğru tavsiyeyi vermeme ve sigara içmeye devam etmesiyle kesinlikle aptallık yapmasına rağmen... Ben de aynı şeyi yapıyorum kilomla Ah adamım bok gibi yiyorum. Artık yapamam, neredeyse 33 yaşındayım. Kalp krizi geçireceğim.

Bu yüzden, anneme kendine daha iyi bakması gerektiği konusunda ders vereceksem, bir örnek oluşturacağım ve kendime de daha iyi bakacağım.

Şu anda 1.66 boyundayım ve 175 kiloyum. Hedef ağırlığım 135 lbs. Vay canına, 40 kilo vermeyi deneyeceğime inanamıyorum. benim yaşımda. Bu mümkün mü? Göreceğiz. En azından deneyeceğim.

Plan, egzersiz için C25k ve Stronglifts'e başlamak (tabii ki HİÇBİRİNİ alamıyorum) ve diyeti temizlemek. Tansiyonum ön hipertansiyonun çok düşük sınırında ve kolesterolüm sınırda yüksek ve trigliseritlerim yüksek. Bu nedenle, önümüzdeki 3 ay boyunca elimden geldiğince DASH tarzı bir diyete bağlı kalmaya çalışacağım (dolayısıyla 90 gün SN olayı) ve ardından yeni bir kan testi yaptıracağım.

Kısa romanımı okuduğunuz için teşekkür ederim. Bunun bu kadar uzun olmasını istemedim ama bazen NyQuil'i aldıktan sonra yazdığınızda kelimeler akıp gidiyor."
"Kısacası: Bayan arkadaş, aylarca birlikte bir şeyler planladıktan sonra bizi hayal kırıklığına uğratarak iki erkek arkadaşını (ben ve en iyi arkadaşım) büyük ölçüde kızdırdı, genellikle onun yararına yeniden planladı ve bize makul bir miktara mal oldu.

O benim en iyi arkadaşım ama bunun tam bir saygısızlık olduğunu hissediyorum ve neden kızgın olduğumu anlamıyor gibi görünüyor. Özrü, ""Tartışmayı bırakabilir miyiz? Üzgünüm. İyi geceler."" gerçekten hiçbir anlamı olmayan konuşmayı bitirenler ve şu anda onunla konuşmak bile istemiyorum. Gerçekten berbat durumda ve bizim üzülecek bir şeyimiz yok ama ona kızdığım için kendimi kötü hissediyorum ve ona teslim olmamak için mücadele ediyorum. Özür dilemeyecek - bunu %100 biliyorum.

Dürüst olmam gerekirse, bu konuda biraz yeniyim. Davranışları duygularımı etkileyecek kadar yakın olduğum pek çok arkadaşım olmadı ve ilk kez bu kadar saygısızca davranıldığımı hissettim. Ben ne yaparım?"
"İlk olarak - bugün gibi bir günde 'üzgünüm' için üzgünüm - sadece gerçekten aklımda.

Pekala Reddit, bir yıl daha geldi ve Noel geldi - Perakende sektöründe çalışıyorum, bu yüzden etrafım her şeyi ailem ve arkadaşlarımla yapmaktan, herkese hediye almaktan vb. bahseden insanlarla dolu.

Kariyerim ve bu benim kendi seçimim olduğundan, bazen mağazaları yönetmek için farklı yerlere taşınmak zorunda kalıyorum, bu hala bir evet/hayır seçeneği ama yükselmek yapmam gereken ve gerçekten HAYIR dememem gereken bir şey. bu biraz da sizden istenen bir şey olarak (buna şu şekilde bakın, bir ömür boyu bir şans elde etmek için nelerden vazgeçmeye razısınız) - gerçi kendi hayatımın ne kadarından vazgeçtiğimi düşünmeye başlıyorum hayallerimi kovalamak için mi?

Artık ailemle yaşamıyorum ve onlardan kabaca 1200km uzaktayım (fazla değil, biliyorum ama 600 dolarlık uçuşlardan bahsediyoruz, muhtemelen dönüş için daha fazla) - kız arkadaşım şimdi daha da uzakta ve kahretsin mesafeyle orada da oldukça sertleşmek ve birbirimiz için orada olamamak.

Arkadaşlarımın çoğundan ayrıldım ve şu anda onlardan nadiren haber alıyorum (onlarla konuşmamak kısmen benim hatam olabilir, ama açıkçası çoğu zaman oldukça meşgulüm ve sonunda birbirimizden uzaklaşıyoruz).

Öyleyse reddit, size tüm hayat hikayesini vermeden, yol göstermenizi rica ediyorum:

İşim potansiyel olarak bana hayatımın geri kalanında rahatça yaşamam için (X) miktarda para verebilir, gerçekleştirmek istediğim bir rüyayı doldurabilir - ama bu süreçte arkadaşlarımın, ailemin ve sevdiklerimin yakınlığını kaybedebilirim - ama sonunda onları geri almak mümkün mü?

Yoksa şimdi çıkıp aileme ve sevdiklerime geri mi dönmeliyim (muhtemelen iyi iş beklentileri olmayan bir bölgede ve bazı yönlerden 'en iyi ikinci' ile yetinmeli miyim yoksa olmak istediğim yere ulaşmak için daha da çok çalışmalı mıyım?

Herhangi bir sorunuz varsa, cevaplamaya çalışacağım - Yani, bugün Noel'de yapacak bir şeyim yok, değil mi? Yalnızım ve kendimi düşünüyorum!"
"Hem yüksek lisans hem de lisans öğrencilerinin katıldığı bir kursta öğrenciyim. Parçası olduğum kısa vadeli bir araştırma grubunun çok daha yaşlı bir üyesi bana e-postayla çıkma teklif etti.

Neden onunla ilgilenebileceğimi hissettiğini veya neden bunun yapılacak uygun bir şey olduğunu düşündüğünü IDK. Birkaç hafta önce gruba yaşımı açıkladım ve ""çok gençsiniz"" dedi. Özellikle bu açıdan, benim hakkımda kesinlikle hiçbir şey bilmediği ve en ufak bir ilgi göstermediğim göz önüne alındığında, benimle bir randevu için yaklaşmasına şaşırdım ve şaşırdım.

Hemen yanıt vermedim--biraz şaşırdım-- ve beni korkutup korkutmadığını soran ifadeler ve benzeri şeyler içeren daha fazla e-posta göndermeye karar verdi.

Nazik ama doğrudan, profesyonel ve açık bir şekilde reddetmek istiyorum. Şöyle düşündüm: *davet için teşekkürler, ama şu anda kimseyi görmekle ilgilenmiyorum.*

Daha önce bu tür bir yanıtın net olmadığını ve genel olarak iletişim kurmanın iyi bir yolu olmadığını duymuştum. Bana yardım edin lütfen. Herhangi bir öneri takdir edilecektir.

Tamamen dürüst olmak gerekirse, reddetmenin arkasındaki gerçek sebep, çıkmak istememekten çok, uygunsuz ve hoş karşılanmayan bir istek olduğunu düşündüğüm bir şey tarafından itilmektir. Ona yanlış bir fikir vermek istemiyorum, sanki beklerse fikrimi değiştireceğim gibi."
"Bunu okumak/yanıtlamak için zaman ayıran herkese şimdiden teşekkür ederim. Geçen Ağustos ayında ben (29M) UZUN bir işsizlik döneminden sonra tam zamanlı çalışmaya başladım. Ondan önce serbest olarak grafik/web tasarımcısı ve fotoğrafçı olarak çalıştım ama bu, düzgün bir yaşam sürmek için yeterli değildi. Profesyonel ekipmanlara sahibim ve elimde 5 düğün var, ancak en büyük sorunum kendimi tanıtmak ve reklam yapmak (kendimi satma konusunda kendine pek güvenen biri değilim). Bu yeni işte, haftada 40 saatten fazla çalışıyorum ve saatte 15 dolar kazanıyorum. İş benim alanımla (grafik tasarım) ilgili ama yaratıcı bir pozisyon değil. Temelde şablonlara dayalı olarak bu şirket için siparişler topluyorum. Yeni teknikler ve yeni bir program öğrendiğim için ilk birkaç ay iyiydi ama şimdi kendimi bir robot gibi hissediyorum ve burası benim hayatımı/enerjimi emiyor. Hastalanmak yok, kişisel zaman yok, binanın kendisi bakımlı değil ve şirkette yukarı taşınacak hiçbir yer yok. Beni devam ettiren tek şey bunun kalıcı olmadığı fikri. Planım burada bir yıl geçirmek, biraz para biriktirmek ve gerisini zamanı geldiğinde halletmekti. SO'mla yaşıyorum ve çok düşük harcamalara sahip olduğum için şanslıyım (<$500/ay) Orada bulunduğum süre boyunca yaklaşık 15 bin tasarruf etmeyi başardım. Serbest çalışmanın getirdiği özgürlüğü özlüyorum ama düzenli bir maaş çekine sahip olmak kesinlikle güzel. Kendi bölgemde iş bulmak çok zor, bu yüzden bir yandan içinde bulunduğum durumda olduğum için kendimi şanslı hissediyorum ama diğer yandan çok daha iyisini yapabileceğimi hissediyorum."
"Merhaba ben üniversite birinci sınıf öğrencisiyim ve şu an bulunduğum okula ilk dönemimden sonra geçiş yaptım. Oradan gerçekten nefret ettiğimi düşündüm. Artık üniversiteden nefret ettiğimi sandığım şeyin aslında sadece vatan hasreti çektiğime inanıyorum. Şimdi evime yakın bir üniversiteye gideceğim için işler daha da kötü. Buradaki her şeyden eski okulumdan on kat daha fazla nefret ediyorum ve burada okuduğum şeyin benim için yürümeyeceğinden eminim: Orta Öğretim. Şu anda bir yol ayrımındayım ve eski okuluma geri dönmeyi ve Parklar ve Rekreasyon bölümünde bir Park Korucusu olmayı çok isterim, ancak daha yeni buradaki arkadaşımla bir apartman dairesine yatırım yaptım... Söylemeye gerek yok, Ne yapmalıyım diye uğraşıyorum. O okulda o bölümü gerçekten sürdürmek istiyorum ama yeni dairemde arkadaşımla yaptığım sözleşmeden nasıl çıkacağımı bilmiyorum. Arkadaşımı kötü durumda bırakmak istemiyorum ama o daireden iki saat uzakta olacak yeni bir okula nakil olmanın yanı sıra bir daire için para ödemenin gidilecek yol olduğunu düşünmüyorum. Sanırım yaz boyunca ailemle yaşayıp biraz para biriktirmeli ve sonra eski okuluma geri dönmeliyim, ama emin değilim. Lütfen ne düşündüğünü bilmeme izin ver."
"Erkek arkadaşım ve ben ikimiz de 24 yaşındayız ve neredeyse bir yıldır birlikteyiz. Son zamanlarda, en iyi arkadaşımın erkek arkadaşımın yanında biraz farklı davrandığını fark ettim. İlk başta pek düşünmedim ama her şeyi bir araya getirdikten sonra, onun ona büyük ölçüde aşık olduğu sonucuna vardım.

Her şeyden önce, HER ZAMAN onu ona bakarken yakalıyorum. Onu bizimle jakuziye davet etmeyi bıraktım çünkü erkek arkadaşım gömleğini çıkardığında, ona bakmaktan kendini alamıyor gibi görünüyor. Ayrıca o etraftayken o gergin kahkahayı alıyor. Sanki söylediği her küçük şeye gülecek ve şirin görünmeye çalışıyor. Grr.

Bu hafta sonu evimde bir parti verdim, bu yüzden hem en iyi arkadaşım hem de erkek arkadaşım oradaydı. Erkek arkadaşım bütün hafta sonu kendini iyi hissetmemişti, bu yüzden erken yatmaya karar verdi. Bu yüzden uyumak için yukarı odama çıktı ve beş dakika bile geçmeden en iyi arkadaşım nerede olduğunu soruyor. Ona yukarı çıktığını söyledim, o zaman ""Ah! Bana hiç iyi geceler demedi!"" Bu yüzden ona iyi geceler dilemek için yukarı odama yürüdü. 10 dakika sonra tekrar aşağı indi ve ""Onu yatırdım.. çok tatlı. Hehehe"" diyor. Bu noktada, sadece gözlerimi devirip kafamı dağıtmaya çalışıyorum ama yine de beni gerçekten rahatsız ediyor.

Yani ne yapacağımı bilmiyorum. EN İYİ ARKADAŞIN olduğu varsayılan erkek arkadaşına aşık olma konusunda nasıl konuşursun?"
"Bu kedi şu anda açık hava kedimiz olarak ön verandamızda yaşıyor, onu oldukça yakın zamanda satın aldık. Bir komşunun erkek kardeşi tarafından terk edilmiş ve muhtemelen sadece birkaç aydır açık hava kedisi olmuştur. Çaresizce içeri girmek istiyor ve biz de onu içeri almak istiyoruz. Tamamen pençeleri var, bu yüzden yeri paramparça edebileceğinden endişe ediyoruz ve ayrıca bir çöp kutusuna gidip gitmeyeceğini merak ediyoruz. Onu her zaman yasa dışı ilan ettirebiliriz, ama ev terbiyesi olayı benim asıl endişem. Son derece cana yakın ve belli ki insanlara çok alışık ve onu içeride ısınmasına izin verdiğimizde her zaman çok uslu davrandı (kış, ormanın boynumda yaklaşıyor). Herhangi bir düşünce veya ipucu?"
"Herkese selam,
Kulağa çok aptalca geldiği için bu soruyu sorduğuma bile inanamıyorum ama gerçekten bu adama yanlış bir hava vermek istemiyorum, bu yüzden konuyla ilgili bazı fikirleri duymak istiyorum. Sınıflarımdan birinde oldukça ilginç görünen bir adam var ve sınıfta bazen konuşuyoruz (derin sohbetler değil, sadece havadan sudan sohbetler). Onu yaklaşık 2 aydır tanıyorum. Onun hakkında bildiklerime göre (ilgi alanları, kişiliği), yine de ondan etkileniyorum. Onu biraz daha yakından tanımak istiyorum ve onu Facebook'ta eklemenin bunu yapmanın rahat bir yolu olabileceğini düşündüm. Ancak, ders dışında birbirimizi tanımadığımız için umutsuzca olacağından korkuyorum. Siz ne düşünüyorsunuz? Facebook'ta rastgele bir erkek eklemek garip mi ve bunu benim çaresizliğim olarak görecek mi? Biliyorum, biliyorum, bunu düşünmekten vazgeçtim ama hepinizin ne söyleyeceğini merak ediyorum."
"İşe giderken metroya biniyordum ki yanlışlıkla birine çarptım. Ona bir bakış attım ve ""benim hatam"" dedim. Kibarca omuz silkti.

Durağımı beklerken az önce olanları analiz ediyorum ve bu da beni özrümün sözcük seçimini düşünmeye yöneltiyor. O zaman, gömlekli ve kravatlı beyaz bir adam olsaydı asla ""benim hatam"" demeyeceğimi fark ettim. Adam siyah olduğu için (btw: Ben İspanyol'um), ""benim hatam"" demeyi seçtim.

Hafıza bankamda hızlı bir arama, başka bir örnekle sonuçlandı: hızlı bir ""hayır naber"" ve bir gülümsemeyle ""hey günaydın"".

**Pekala Reddit, bu beni hafif ırkçı yapar mı?** Birini ten rengine göre yargılıyorum. Yine de, ""şehirli"" giyinmiş beyaz bir adam olsaydı, aynı seçim kelimesini kullanırdım. *Omuz silkme*

**İlgili**: *Irkçılığın katı bir tanımına sahibim: ""Birine ten rengine göre davranış biçiminizi değiştirirseniz, bu ırkçıdır"". Ancak, şimdi bunun çok geniş olduğunu düşünüyorum. Bu tanıma dayanarak, olumlu ayrımcılık ırkçılıktır --- olumlu ayrımcılıkla aynı fikirde olduğumdan ya da olmadığımdan değil. **Irkçılığı nasıl tanımlarsınız?"
"Uzun lafın kısası, Temmuz ayında kız arkadaşımın yanına taşındım. O zamandan beri, kız arkadaşım yavaş yavaş bazı arkadaşlarla (çoğunlukla kızlar) iletişimimi sınırlıyor. Bu insanlardan bazıları sadece tanıdık, ancak birkaçı inanılmaz derecede yakın arkadaş.

Geçenlerde bayan arkadaşlarımdan biriyle iletişime geçmeye çalıştım, ona June diyelim. June'un erkek kardeşi rehabilitasyon programında ve nasıl olduğunu görmek istedim. Onunla kalkmaya çalışırken, June'un facebook hesabımda bloke edildiğini keşfettim. Sadece bu da değil, numarası da telefonumdan silinmişti.

Biraz daha araştırma, sadece June'un her şeyden kaldırılmadığını, aynı zamanda (tanıdığım) yaklaşık bir düzine insanın da cep telefonumdan ve tüm sosyal medyadan tamamen çıktığını gösterdi.

Açıkçası, bu kadar kontrolcü olmaya çalışacağı gerçeğine öfkelendim. Bence bu bardağı taşıran son damla olabilir ve cidden ilişkiyi bitirmeyi düşünüyorum. Sırf kızgınım diye sert bir şey yapmak istemiyorum ama. Sakin bir kafa tutmak istiyorum.

Sizce bu durumda ne yapmalıyım?"
"Bu hafta sonu en sevdiğim sanatçıyı destekleyen bir konserdeydim. Amfi tiyatronun çoğu ayaktaydı, ancak benim bölümümdeki *bazıları* ayakta değildi (arkamda ve sağımdaki bazı kişiler dahil). Setin sonunda aniden arkaya itildim ve oturmam söylendi. Onlara kesinlikle hayır, en sevdiğim sanatçıyı desteklemek istediğimi söyledim (sürekli AYAKTA AYAK diyen bu arada). Bu koltuklar için 100 doların üzerinde para ödedim ve harika vakit geçirmek istiyorum.. sonuçta bu bir konser. Bahsetmiyorum bile, benimle yüzleşmeden önce bana lakap taktıklarını duydum, bu yüzden şimdi kesinlikle oturmayacaktım. Sonra birkaç şarkı sonra yanımda oturan kadın, arkamdakilerin görmesine izin vermediğim için ne kadar kaltak olduğumu söyledi. Burada yanlış mıydım?"
"18 yaşındaki pek çok genç gibi ben de üniversiteye yeni başladım ve lise son sınıf öğrencisi olan kız arkadaşımı da geride bıraktım. Neredeyse 2 yıllık bir ilişkiyi kaybetmek istemediğimiz için, yine de birlikte kalmaya ve birbirimizi sık sık görmeye karar verdik (1 saat uzun yol)

Burada iki hafta kaldıktan sonra, kız olan yeni arkadaşlarımdan biri terk edildi ve biriyle konuşmak istedi. Ben olarak teklif ettim ve konuşmak için yurduna geri döndük. Birkaç saat rahatlattıktan sonra alınganlaşmaya başladı ve maalesef ben de öyle yaptım. Sonunda seks dışında her şeyi yaptık.

Hemen ardından ve şimdi bile, birkaç gün sonra, kız arkadaşımı hala tüm varlığımla sevdiğim için kendimi kesinlikle korkunç ve suçlu hissediyorum. İkimizin de asla unutamayacağı korkunç bir hata yaptığımı biliyorum. Davranışımı hiçbir mazeret açıklamıyor ve bana söyleyeceği potansiyel olarak her şeyi hak ediyorum.

Burada olma sebebim, eğer bu mümkünse, ilişkinin nasıl kurtarılacağı konusunda tavsiye almak. Bu hafta sonu beni ziyarete gelecek ve bunu mesaj yoluyla yapmamayı tercih ederim çünkü bunun duyguları tam olarak iyi yansıtmadığını hissediyorum. O buraya gelir gelmez ona söylemeyi planlıyorum çünkü beklemenin durumu daha da kötüleştireceğini hissediyorum.

Herhangi bir tavsiyeniz varsa, lütfen benimle paylaşın. Onu kaybetmek istemiyorum."
"Erkek arkadaşımla 11 aydır çıkıyoruz, ilk birkaç ayı aynı şehirde yaşadık. Son zamanlarda iş için taşındı ve şimdi farklı ülkelerde yaşıyoruz.

  İsteseydim gün boyunca mesaj atardık çünkü benim çalışma şeklim bu ve kayda değer bir şey olduğunda ilk söylemek istediğim kişi o. Bu ona pek iyi gelmiyor çünkü onu bombalıyormuşum gibi hissediyor ve başka şeyleri halledemiyor, ki bu benim için sorun değil. Mesajlaşmamı minimumda tutmaya çalışıyorum.

 Çoğu gece geceyi onunla geçirmek istediğimde boğulmuş hissettiği başka sorunlarımız da oldu ama üstesinden geldik.

 Yani şu anda bu uzun mesafe işini yürütmeye çalışıyoruz ve onun mesaj atmayı veya mesaj atmayı pek sevmediğini biliyorum, bu yüzden (çevrimiçi bir sürü uzun mesafe ilişkisi ipucunu okuduktan sonra) ilk uyanan kişinin olmasını önerdim. kalk ya da yatağa git diğer iyi geceler ya da günaydın mesajı atardı. Bu şekilde birbirimizi düşündüğümüzü biliyoruz ve bu, binlerce kilometre uzakta olsak bile günlük iletişimimizi canlı tutmanın bir yolu.

 Başlangıçta fikri beğenmiş ve iyi geceler ve günaydın mesajı atmış olsa da, son birkaç gündür bunu yapmadı. Konuyu ona açtım ve çok savunmaya geçti ve muhtaç olduğumu ve bana mesaj atmak istemediğini çünkü İSTEDİĞİ için olmak ZORUNDA olduğunu söyledi, ki bunu tamamen anlıyorum. İşleri akışına bırakmaya çalıştığım zamanlar dışında, iki günde bir mesaj alıyorum ve bu, uzun mesafeli bir ilişkiyi canlı tutmak için yeterli gelmiyor. Bu yüzden dışarıdan bir görüş istiyorum; Çok mu muhtaç durumdayım? Bana gösterdiği ilgi için minnettar olup bunu burada mı bırakmalıyım?"
"Birkaç yıl önce karım ve ben kendimizi eve genç bir çukur boğa getirirken bulduk. Zavallı köpek kimsenin haberi olmadan bir haftadır bir sandıktaydı. Bu yüzden bir iş arkadaşı aracılığıyla onu bizimle ve İngiliz işaretçimizle birlikte yaşaması için aldık.

Önümüzdeki birkaç ay harika. İlk çocuğumuzu beklediğimizi öğreniyoruz ve yeni köpeğimiz diğer köpeğimiz, arkadaşlarımız 2 köpek ve kayınvalidemin köpekleriyle çok iyi anlaşıyor. Sokakta yürürken garip bir köpekle karşılaştığımızda hiçbir sorunumuz olmuyor. Bütün bunlar bir Noel'de karımın ailesini ziyaret ederken değişti. Pitbull'umuz bir yatak odasında oynuyordu ve eski kör teriyerine çarptı, o da şaşırdı ve köpeğimize tersledi. Bu, başladıktan hemen sonra ayrıldığım hızlı bir kavgaya neden oldu. Her iki köpek de fiziksel olarak iyi, ancak bu, pitbullumuzun tanıştığı herhangi bir garip köpeğe karşı çok agresif olmasına yol açıyor.

Bu bizi şimdiye getiriyor. Birçoğunun küçük köpekleri olan komşularımızı çok seviyoruz. Ayrıca ailemizle sık sık kampa gideriz veya bir dağ kulübesinde vakit geçiririz. Bizim sorunumuz, başka it dalaşlarının olmasını engellemeye çalışırken, bunun saatli bir bomba olduğundan endişe etmemiz. Kardeşimin laboratuvarı, komşular dachshund ile güreş maçlarına girdi ve kamp yaparken rastgele birkaç köpeği kovaladı. Bu sorunların olmasını önlemek için, dışarıdayken her zaman tasma takmak ve hatta etrafta başka bir köpeğin olacağını biliyorsak ağızlık kullanmak gibi önlemler alıyoruz. Eninde sonunda başka bir hayvanın veya kişinin incineceğinden ve onun yere serileceğinden çok endişeleniyoruz. Agresiflere yardım etmeyi çok isteriz ama bir eğitmene paramız yetmez. Ayrıca onu yeniden barındırmayı düşündük, ancak sorumluluk sorunları konusunda endişeliyiz. Bu nedenle, bu duruma yardımcı olmak için neler yapabileceğimize dair herhangi bir fikri olan varsa, lütfen bana bildirmekten çekinmeyin. Ayrıca, merkezi utah bölgesindeyiz, eğer belirli bir bilgisi olan varsa, o bölgede yardımcı olabiliriz."
"Yaklaşık bir aydır görüştüğüm adamın pazartesi akşamından beri benimle iletişime geçmemiş olması beni biraz endişelendiriyor. Şu anda altı randevudayız ve işler oldukça iyi ilerliyor gibi görünüyordu. Pazar akşamı altıncı randevumuz vardı, geceyi onun yanında geçirdim ve çok eğlendik (henüz seks yapmamamıza rağmen, ona ilk kez oral seks yaptım), sonra ertesi gün temelde kalmamı istedi ve öğleden sonra saat 4'e kadar onunla takıl. Bütün gün benimle takılmak, kucaklaşmak ve televizyon izlemek istiyordu. Ve bana tatlı olan brunch yaptı. Beni metroya kadar geçirdi ve eve geldiğimde ona mesaj atmamı istedi. Yaptım ve biraz sohbet ettik, son mesajı gönderdim ve cevap vermedi. Şimdi Çarşamba öğleden sonra kesin ve ondan hiç haber almadım. Başlatırdım ama son mesajı Pazartesi gecesi gönderdiğim ve geçen sefer başlattığım için ısrarcı görünmek istemiyorum. Normalde her gün konuşuruz, genellikle birimiz liderliği üstlenirken diğerimiz bir gün önce yapmaz. İşler oldukça rahatladı, artık bana bebeğim diyor, arkadaşlarının önünde bana şefkat göstermek konusunda rahat, Pazartesiden beri radardan tamamen çıkmış gibi görünüyor. Ayrıca, normalde şimdiye kadar bir sonraki randevumuz için planlar yaparız ve bunun devamı gelmez. Son randevuyu seçtiğim için bu sorumluluğu ona vermem gerektiğini hissediyorum ve ısrarcı ya da aşırı istekli olmak istemiyorum. Ondan haber almazsam ne zaman endişelenmeliyim?"
"Tam 22 gün önce karanlık bir yerdeydim. İlginç olan, bunu biliyorum çünkü bu subreddit'te yayınladım. Aslında yayınladığımı yeni fark ettim, çünkü dürüst olmak gerekirse unutmuşum. Ne söylediğimi tekrar okudum ve o zaman ne dediğimi tam olarak anladığımı ve hatta aynı fikirde olduğumu söyleyebilirim. Yaptığımın berbat olduğunu ve istediğimin bu olmadığını anlıyorum ama biliyor musun? Ben bu lanet olası anda haklı olduğum kişiyim ve kahretsin, kendimi seviyorum. İyi hissettiriyor. Başkalarının söylediklerine bağlı kalmaktansa kendinizi gerçekten sevmek iyi hissettiriyor. Değerinizi, başkalarının sizi değerlendirmesine ilişkin yorumunuza dayanarak çıkarın.

BAK, ne var biliyor musun? Son iki gün içinde iki kız gibi biriyle çuvalladım ve bu çok boktan. Az önce 2 hafta gibi bir başarısızlık serisini kırdım! Ama komik olan şu ki, ben hala benim ve hala boktanım. Yaptığım aptalca hatalardan ders alıyorum ve buna ancak böyle sahip olabilirim."
"Oldukça fakir büyüdüm - korunaklı değil - ama fakir. 21 yaşıma kadar uçağa binmedim ve okyanusu hiç görmedim. 21 yaşımdayken iki günlüğüne Chicago'daydım. Ve Phoenix'ten geçtim - dokunduğum tek büyük, kalabalık şehirler bunlardı. DC'de kimseyi tanımıyorum ve şehrin bazı kısımlarını anlamıyorum? bölge? Birkaç kişinin bana tavsiye vermesini sağladım ve oda kiralayan birkaç kişiyle konuştum. Bazı insanlar her iki yönde de bir saat gidip gelmenin ve Silver Spring gibi bir yerde yaşamanın daha iyi olduğunu söylerken, diğerleri bana şöyle diyor: ""Mahalleler açısından Dupont Circle, Capitol Hill, Adams Morgan, Mount Pleasant, Columbia Heights'a bağlı kalın. Ve deneyin. bir metro istasyonuna yakın olmak (çok önemli!!)."" Yine de diğerleri bana buraların yaşamak için tehlikeli alanlar olduğunu söylüyor.

Bir de Pazartesi sabahı başlamamı istiyorlar. Cumartesi, 1200 mil uzakta mezun oluyorum.

Heyecanlıyım ve korkuyorum ve kedimi, en iyi arkadaşımı ve dairemi özleyeceğim. DC'ye taşınmalı mıyım? Kaybolacak mıyım? Soyulacak mıyım? DC ile ilgili en kötü şey nedir?"
"Üniversiteye gitmek için başka bir Avrupa ülkesinin başkentinde yaşayan Avrupalı ​​bir öğrenciyim. Kız arkadaşım, yaklaşık 3 yıldır burada yaşayan Amerikalı bir göçmen. İki yıldır çıkıyoruz ve yaklaşık 6 aydır birlikte yaşıyoruz.

Yaklaşık üç ay önce yine yabancı bir öğrenci olan başka bir kızla tanıştım. Anında fiziksel olarak ondan etkilendim ama fazla düşünmedim, bunun gibi şeyler her zaman olur. Ancak, iki haftalık bir süre içinde onu daha iyi tanıdıktan sonra çok aşık oldum. Bana karşı benzer hisleri olduğunu söyleyebilirim ama kız arkadaşımın güvenini boşa çıkarmak istemediğim için onu uzak tuttum. Diğer kızla bir ilişki sürdürmek için kız arkadaşımdan ayrılmayı düşündüm ama buna karşı karar verdim. Kız arkadaşımı çok seviyorum, birlikte olduğumuz süre boyunca hayatımda pek çok olumlu değişiklik yapmak için bana ilham verdi ve onunla birlikte olmaktan mutlu ve gururluyum. Ayrıca onunla bir ilişkinin bana gelecekte mutluluk getirmesi çok daha muhtemel. Diğer kız, geçmişte peşine düştüğüm türden bir kız ve onunla bir ilişki büyük olasılıkla sadece kalp kırıklığıyla sonuçlanacaktı.

Bazı arkadaşlarımla bir gece dışarıda ""diğer kıza"" ve onun bir grup arkadaşına rastladım. Uzun lafın kısası, geceyi onunla geçirmeye çok yaklaştım ama bunun yerine daha önce karar verdiğim gibi birlikte olma şansımızı yok ettim. Bunu istediğim için mi yoksa yapmam gerektiğini hissettiğim için mi yaptığımdan hala tam olarak emin değilim.

Aradan yaklaşık bir ay geçti ama diğer kızı aklımdan çıkaramıyorum. Kız arkadaşımla birlikteyken bile sürekli onu düşünüyorum. Bu konuda kendimi suçlu hissediyorum ve bunun hala ilişkimi etkilediğini hissediyorum. Artık onunla (diğer kızla) birlikte olmak istemiyorum, onunla ne zaman konuşsam veya onun hakkında bir şey duysam, sahip olduğumuz her şeyi bitirmek için doğru kararı verdiğimi onaylıyor. Kararımı verdim ve hayatıma devam etmek istiyorum ama nedense yapamıyorum."
"Şükran Günü'nde benden ayrıldı. Bunun şimdiye kadar yaptığı en zor şey olduğunu söyledi ve ikimiz de bir saat ağladık. Tekrar düşünmesi için yalvardım ama düşünmek için zamana ihtiyacı olduğunu söyledi. Şimdiye kadar ona ilişkiden ihtiyacı olan molayı gerçekten vermedim.

Neredeyse 2 haftadır NC'yim ve ondan tek kelime duymadım. Onu her gün özlüyorum ve 2 gün sonra bir ameliyatım var ve keşke onunla bunun hakkında konuşabilseydim çünkü ölesiye korkuyorum. Gerçekten bizim üzerimizde çalışmak istiyorum ama belli ki ona ihtiyaç duyduğu alanı vermem gerekiyor. Kendimle ilgili üzerinde çalışmam gereken çok şey olduğunu fark ettim ama biri bana ne yapacağım konusunda tavsiye verebilir mi?

23 yaşında, çok bağımsız, yalnız vakit geçirmeyi seviyor ve pek konuşmuyor. Ayrıldığımızda bunu başka kimseyle birlikte olmak için yapmadığı konusunda ısrar etti ve anladığım kadarıyla bu bir yalan değildi. Bana karşı hislerini kaybettiğini söyledi ama bunun 2 haftalık bir süre içinde olduğu konusunda ısrar etti ve bu doğru görünmüyor. Başına gelen en iyi şey olduğumu söyledi ve umarım bu hala doğrudur.

Bu benim açımdan aptalca olabilirdi ama NC'ye başladığım gün ona Sevgililer Günü için çiçek göndermiştim. Bu konuda çok iyiydi ve bana teşekkür etti ama onu rahatsız ettiğim bu duygudan kendimi alamıyorum.

Bu yüzden kendimi nasıl geliştirebileceğim ve onunla şansımı nasıl artırabileceğim konusunda genel tavsiye istiyorum. Açıkçası, onu benimle geri dönmesi için zorlamak istemiyorum. Ama onu dünyadaki her şeyden çok seviyorum."
"Arka plan bilgisi: O ve ben 6 aydan biraz fazla bir süredir çıkıyoruz. Temelde sırılsıklam düştü ve hızla birlikte hareket etti. Ağustos ayında hukuk fakültesinde ilk yılıma başlayacağım yeni bir şehre taşınmayı planlamıştık. Ayrılmış bir dairemiz var ve her şey hallediliyor. Hiç şüphem olmadı ve bana şimdiye kadar birlikte olduğum herkesten daha iyi davranıyor. Kendimi güzel ve arkadaşlığa layık hissettiriyor.

Birkaç hafta önce 5 günlük kısa bir iş gezisi için eyalet dışına gönderildi. Bir perakende şirketinde çalışıyor ve yeni bir mağazanın kurulmasına yardım ediyordu.

Döndüğünden beri, sadece biraz rahatsız oldu. Kendimi berbat hissettim (ve hala hissediyorum) ama boktan bir şey yaptım ve telefonunu karıştırdım.

Craigslist'te gündelik karşılaşmalar arayan bir adam ilanına yanıt verdiğini öğrendim. Kısaltmaları ve tipik formatı bildiği için e-postası kulağa çok rahat geliyordu. Şehirden ayrıldığı gün gönderdi. Adam 3 gün sonra cevap verdi ve erkek arkadaşım ev sahipliği yapmayı teklif etti. Bulabildiğim başka bir iletişim yok.

Onunla yüzleştiğimde, reklama neden yanıt verdiğine dair hiçbir fikri olmadığını söyledi. Gerçekte buluşmak istemediğini, ancak yalnızca çevrimiçi olarak biriyle konuşma dürtüsüne sahip olduğunu söyledi. Okuduklarımın sahip olduğu tek iletişim olduğunu ve beni asla fiziksel olarak aldatmadığını iddia ediyor. Ayrıca bunun bir erkekle cinsel olarak konuşmakla ilgilendiği tek örnek olduğunu söyledi.

Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Onu derinden seviyor ve önemsiyorum ve hiç kimseyle bu kadar kolay bağlantı kurmadım. Neye inanacağımı ve söylediklerinin saçmalık olup olmadığını bilmiyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben üç aydan biraz fazla bir süredir birlikteyiz. O benden çok daha muhafazakar ve aynı zamanda daha dindar ama bu, etkileşim şeklimizi asla etkilemedi veya onun hakkında hissettiklerimi etkilemedi. Geçen gün takılıyorduk ve ilişkiler hakkında konuşuyorduk. Ona Kafkasyalı olmayan herhangi bir kadınla çıkıp çıkmadığını sordum ve Asyalı bir kadınla ve Müslüman bir aileden gelen bir kadınla çıktığını söyledi. Bana aynı soruyu sormaya devam ediyor ve ben hayır diyorum ama siyah erkekleri her zaman çekici bulmuşum ama böyle bir adamla çıkma fırsatım hiç olmadı. Burası aşağılayıcı hale geliyor; Klas beyaz kızlar sadece beyaz, kahverengi veya Asyalı erkeklerle çıkıyor - siyah erkeklerle değil” Bu sadece ırkçı değildi, aynı zamanda bana hakaret ediyordu. Ona söylediklerinin çok yanlış olduğunu söyledim ve birkaç dakika baskı yaptıktan sonra ""Irkçılık değil ama sadece gerçekleri söylüyorum, yaşlanınca göreceksin"" diyerek savunmaya geçti ve ""tamam, ne yaptım"" dedi. yanlış olduğunu söyledi"" ve bir nevi düşürdüm. Bir gün oldu ve hala beni rahatsız ediyor. Tekrar gündeme getirmeli miyim? Ondan gerçekten hoşlanıyorum ama bu yönü beni endişelendiriyor... Renkleri, cinsel yönelimleri, sosyo-ekonomik durumları vb. böyle farklı zihniyetler.."
"Bu yüzden bazı arka plan hikayeleri için birkaç arkadaşımın yanına taşınıyorum. Bunlardan biri ve ailesi daha önce 3 yatak odalı ve ofisli bir evde yaşıyordu. Arkadaşım ve ben, ödemeleri mümkün kılmak için 2 iş arkadaşımızın taşınmasının harika olacağını düşündük. Pekala, çok fazla para kazanmıyorum ve arkadaşım ayda sadece 2700$'ın 600$'ını ödemem gerektiğini söyledi. Çünkü ofisi alıyorum. Hangisinin kapısı yok. Dolap yok ve en küçük oda. Yatak odasını büyütmek istediği için fazladan ödeme yapmayı kabul etti. Şimdi sözünü geri alıyor ve 700 dolar ödemem gerektiğini söylüyor. Benim odam da gürültünün ve ön kapının hemen yanında. 100 doların çok gibi görünmediğini biliyorum. Ama kirayı ödememe gerçekten yardımcı olur çünkü bu dönem de okula gidiyorum ve çalışıyorum. Kibarca söylemek nedir? 600'ü alamazsam gelecek ay evime taşınacağım."
"Herkese merhaba. Bu kızla yaklaşık iki aydır çıkıyorum ve ondan çok hoşlandım (hala hoşlanıyorum). Anladığım kadarıyla o da beni çok seviyordu (hatta belki daha fazla). En başından beri süper arkadaş canlısıydı, neredeyse her zaman önce bana mesaj attı vb. Hatta ilk öpücüğümüzü kendisi başlattı.

Şimdi sorun burada. Yaklaşık bir buçuk hafta önce tuhaf davranmaya başladı. Nedeni sorulduğunda, üniversitedeki olaylar ve şarkı söylediği korodaki derslerden dolayı bitkin olduğunu söyledi. Ve evet, gerçekten meşguldü, bir sürü konser ve filan. Ayrıca üzgün falan olduğunu söyledi, buna bahar hüznü dedi.
 

6 gün önce ona (mesaj yoluyla, çünkü boş bir haftası var ve farklı şehirdeki ailesinin evinde) bana hala benden hoşlanıp hoşlanmadığını veya benden sıkıldığını söylemesini istedim, çünkü onun hayranı değilim. bunun gibi. Kafasının karıştığını, insanlardan veya iletişimden biraz izole olduğunu ve neden böyle olduğunu bilmediğini söyledi.

Bana rahatlamamı söyledi çünkü bir şeyler düşünüyor ve hata yapmak istemiyor ve o boş haftasından sonra her şey netleşecek. Sonra ona ""Bunun nereye varacağını seziyorum. Düşünmeyi bitirdiğinde bana söyle. Bak, ne zaman olduğunu bilmiyorsun"" dedim. ""Tamam görüşürüz"" dedi. Yaklaşık 6 gün oldu hiçbir temas olmadan ve o ücretsiz hafta yarın sona eriyor.

Uzun metin ve kötü ingilizcem için özür dilerim, ama gerçekten üzgün ve kafam karışmış hissediyorum, ona mesaj atmamaya çalışıyorum. Ne yapmalıyım? Hiç kimse benzer bir şeyle uğraştı mı? LÜTFEN YARDIM ET."
"Ben kıdemli bir biyokimya bölümüyüm, eski müzikten zevk alıyorum - büyük bir ölü kafa - ve yazmayı gerçekten seviyorum. Ancak ailem benim gibi değil. Onlar dar görüşlü düz bilet Cumhuriyetçi seçmenler, hiçbiri üniversiteye gitmedi ve hepsi modern pop country müziğini seviyor; umursamıyorum, sadece bunun bir insan hakkında çok şey söylediğini düşünüyorum.

Şimdi, orada dururlarsa bu farklılıklarla başa çıkabilirim. Daha derin meseleler, içsel kişiliğim konusundaki cehaletlerinde ve sadece anlamaya çalışma konusundaki inatlarında temellenir. Lisede psikotik özellikli Majör Depresyon Bozukluğu ve daha sonra Bipolar 1 teşhisi konuldu. Birçok gün, yapabileceğim tek şey karanlıkta yatmak ve yaşamaya devam etmek için nedenler sıralamak.

Bu sık sık hiçbir şey yapamamak ailem tarafından tembellik olarak görülüyor ve beni azarlama biçimleri durumu çok daha kötü hale getiriyor. Ancak, 3.8 not ortalamam var ve nörobiyoloji alanında birkaç doktora programına kabul edildim. İyi maaşlı düzenli işlerim oldu, ancak bunu kendi başıma yapabileceğime inanmayı reddediyorlar.

Birçok kez arkadaşlarımla kaldım ve neredeyse ailemin onaylamayan bakışlarından çıktığım anda depresyon hafifliyor ya da en azından büyük ölçüde azalıyor gibi görünüyor. Bu zamanlarda kendimi bambaşka bir insan gibi hissediyorum, içmeden sarhoş olmak gibi, düşünce kalıpları değişiyor ve hava bile hafifliyor. Yine de eve döndüğümde, hâlâ geçici özgürlüğün verdiği keyifle uyanmış halde, bende bir terslik olmalı ve bireyselliğimi sorguya çekiyorlar.

Gerçekten sadece gitmek ve mutlu bir hayat yaşamaya çalışmak istiyorum ama kendimi Pavlov'un üzerinde deneyler yaptığı bir insan gibi hissediyorum. Bu zihniyetten nasıl çıkmak ve olmak istediğim kişi olabilirim?"
"Hepimiz lise ikinci sınıf öğrencisiyiz. Arkadaşım Hannah, Trent adında bir çocukla çıkıyor ve neredeyse iki yıldır ara sıra çıkıyorlar. Birkaç sorunları vardı ama ona çok güveniyor ve onu seviyor ve bekaretini almasına izin vermeyi düşünüyor.

Arkadaşım Emma'nın, Trent'le Hannah'yla bir araya gelmeden önce başlayan, faydaları olan bir arkadaşı var, ama ikisi de bunu asla durdurmadı. Emma'ya kimseye söylemeyeceğime dair yemin ettim ama Hannah'nın Trent'e ne kadar güvendiğini, birlikte bekaretlerini kaybedeceklerini ve birlikte mükemmel olduklarını bildiğini söylediğini duyduktan sonra... Böyle bir gerçeği nasıl saklayabilirim?

Emma ya da Trent anlaşmalarından kaç kişiye bahsetti bilmiyorum ama beşten fazla olmadığını biliyorum. Dürüst olmak gerekirse, insanlar öğrenirse muhtemelen suç benim üzerimde olur.

Hannah ile Emma'dan çok daha iyi arkadaşım ama Emma ile birçok dersim var ve o benim biyoloji partnerim. Kesinlikle kin besleyecekti.

Ne yapmalıyım? Sessiz ol ve akışına bırak ya da Hannah'ya söyleyip onu bekaret ve aldatma hakkında yalan söyleyen bir pislikten kurtar."
"GF ve ben 8 aydır birlikteydik. Bir gün konuşuyorduk ve bir şekilde 15 kişiyle yattığı ve bunların 2'sinin tek gecelik olduğu ortaya çıktı. Ona bundan pek hoşlanmadığımı ve ayrılmak istediğimi söyledim. Çıldırmadım, üzülmedim falan, ona sadece bunun bana göre olmadığını ve ayrılmamız gerektiğini söyledim. Bir hafta önce beni ilk kez sevdiğini söylediği için tüm bunların sona ermesinin oldukça kötü bir zamanlama olduğunu kabul edeceğim. Bunu göz önünde bulundurarak, neden bu kadar üzüldüğünü anlıyorum. Temelde ağladı ve yapmamam için yalvardı ama ben ayrıldım, eşyalarını evimden aldım, geri bıraktım ve bunun sonu olduğunu düşündüm.
Şey, yaklaşık 3 gün boyunca telefonumu ve sosyal medyayı havaya uçurmaya devam etti, temelde çıldırdı, ağlamaktan kızmaya geçti, bu yüzden onu her şeyde bloke ettim ve hayatıma devam ettim.
Bugünün erken saatlerine kadar her şeyin yolunda ve güzel olduğunu sanıyordum. Öğle yemeği için birkaç haftadır görmediğim bir arkadaşımla buluştum. Bana eski sevgilimin ona ve diğer insanlara benim hakkımda her türlü boktan yalan söylediğini söyledi. Örneğin 3 farklı kızla aldattığım için ayrıldığımızı, siyahilerden nefret ettiğimi ve Stormfront gibi siteleri ziyaret ettiğimi, gizliden gizliye ağrı kesici bağımlısı olduğumu duymuş. O NE LAN. Kelimenin tam anlamıyla bunların hiçbiri uzaktan bile doğru değil, bunları nereden çıkardığına dair hiçbir fikrim yok.
Şimdi olay şu, dostum ve eminim diğer yakın arkadaşlarım da bunun saçmalık ve yalan olduğunu biliyor ve komik bulduğunu düşünüyorlar, ama beni sadece biraz tanıyan insanların bu tür şeyleri duyacağından gerçekten endişeleniyorum. ve şey, ben berbat bir insanım ve genel olarak itibarımı mahvediyorum. Hakkımda bu saçmalığı yaymasını engellemek için ne yapmalıyım?!?!"
"Erkek arkadaşım LARP'lar. Hangisi Canlı Aksiyon Rol Yapma oyunudur. Partisi için, onu yöneten kıza onun için kişisel bir arayış yapıp yapamayacağını ve sonunda onun için satın almayı planladığım yeni Larp teçhizatının olduğu bir sandık olup olmayacağını sorma fikrim vardı.

Fikir, doğum günü partisi için arka bahçesinde küçük bir larp etkinliğine dönüştü. Sorun şu ki ben konuşmuyorum. Bu yüzden büyük olasılıkla partiyi dışarıda bırakmak zorunda kalacağım. Birkaç yıldır partilerinden birine gitmediğim için gitmeyi çok istiyordum. Geçen yıl sırt ameliyatından iyileşiyordum ve diğer yıllarda çalışıyordum.

Bunu şimdi açıklayıp gitmemeli miyim yoksa aptal olarak görülmeden fikri iptal etmenin bir yolu var mı?"
"Acılı bir aylık ayrılığın ardından evine gittim ve onu geri aldım. Bu birkaç gün önceydi. Uzun süre konuştuk, ikimiz de şikayetlerimizden ve ayrıca ilişkiden başlamak için ne istediğimizden bahsettik. Kendimi başarısız olduğum her şey için özür dilerken buldum. İlişkide yanlış bir şey yaptığına inanmadığından veya ondan şüphe etmek için hiçbir nedenim olmadığından endişe ettiğim ölçüde, daha az özür diledi.

O zamandan beri toplantımızın çoğunu, metinleri ve her şeyi başlatıyorum. Artık eskisi gibi beni aramıyor. Ayrılığa neden olan şeylerden bahsettiğimizde sinirleniyor ve kendimi onu görmek istediğim için özür dilerken buluyorum.

Çok fazla arkadaşı yok ve ayrı kaldığımız süre boyunca bir üniversite kulübünde daha aktif hale geldi. Şimdi olmak istediği yer orası. Onunla ne zaman konuşsam, her seferinde olduğu gibi konuyu açıyor. Daha fazla dahil olması gerektiğini anlıyorum ama bu, saklanmak için garip bir zaman.

Ayrılık/uzlaşma çok yeni olduğu için mi fazla telafi ediyorum yoksa kendimi kandırıyor muyum ve pek bir ilişkim yok mu bilmiyorum. Yolun yarısında benimle buluşmasını gerçekten istiyorum. Hiçbir şeye aşırı tepki vermek istemiyorum ama bok da yemeyeceğim."
"Merhaba, evlenmeyi düşünen genç tarafta olduğumu biliyorum ama erkek arkadaşım ve ben son altı aydır bir LDR'de (farklı ülkeler, dört saatlik uçuş mesafesinde) bulunduk ve olmaya devam edeceğiz. en az iki yıl daha, en az. Yakında evlilik ve geleceğimiz hakkında ciddi bir konuşmanın gerekli olduğunu hissediyorum.

Şimdi, bağlam açısından, bu ilişkiye nihai bir LDR olacağımızı bilerek ve muhtemelen yirmili yaşlarımızın ortalarında evleneceğimiz varsayımıyla başladık. Ancak, başvurduğum işi alıp almamama bağlı olarak hayatımızda büyük bir değişikliğin olabileceği bir noktaya gelmek üzereyiz. Onunla konuşmak ve seçeneklerimizi birlikte belirlemek istiyorum.

Ben de böyle devam edeceğimi düşündüm.

1. Ona genel olarak geleceğimiz ve evlilik (çocuklar, kendi ailelerimiz), değerlerimiz (din, kürtaj, eşcinsellik), mali durumumuz (şimdiki ve potansiyel gelecek) ve geleceğimiz hakkında ciddi bir konuşma yapmak istediğimi söyleyin. (sadece birimiz işi alırsak ne olur, ikimiz de işi almazsak ne olur, kalan iki yıllık ayrılığı atlatabilir miyiz, vs).

2. Düşünmek için zamanı olması için ona birkaç gün uyarı verin.

3. Evde oturup sohbet edin, kanepede kucaklaşın, birer bira (sarhoş olmayalım diye birer birer) ve sessiz müzik eşliğinde.

Bununla birlikte, kaçınılması gereken herhangi bir konu, soru, yorum veya tutum var mı (bu bariz bir şekilde açık değil)? Ya da üzerinden geçmemiz gereken ek konular, sorular var mı?"
"O Kuzeydoğulu ve ben Güneyliyim. Aralık 2012'de çıkmaya başladık. Tıbbi ikamet için Güney'de burada. Çok iyi anlaştık. Pek çok ortak noktamız vardı, her şeye güldük ve elimizden geldiğince hep birlikte olmak istedik. Hemen yarasadan tıkladık. Sonra Şubat 2013'te bir yanlış anlaşılma yaşadık ve yollarımızı ayırdık.

2 ay geçti ve onunla tekrar iletişime geçtim çünkü ona karşı hâlâ hislerim vardı ve nasıl olduğunu öğrenmek istiyordum. Benimle tekrar takılmayı kabul etmesini beklemiyordum ama yaptı. Takıldık ve kaldığımız yerden devam ettik, güldük, şakalaştık, alay ettik ve birbirimizle flört ettik. O gecenin ilerleyen saatlerinde ilk hareketi yaptı ve beni öptü ve ardından beni tekrar görmek istedi.

İkinci kez bütün gün benimle takılıyor. Şimdi el ele tutuşuyoruz ve özgürce sevgi gösteriyoruz. Bu süre zarfında West Coast'ta yaşamayı kafasına koyduğunu ve bir aylığına Avrupa'da olacağını öğrendim. Daha sonra benden üçüncü kez takılmamı istiyor.

Üçüncü kez takılıyoruz ve ertesi gün Avrupa'ya gideceği için ona karşı hâlâ hislerim olduğunu nasıl söyleyeceğimi bulmaya çalışıyorum. Ayrıca muhtemelen görmemem gereken West Coast için valizinde sertifikasyon evrakları gördüm. O gece daha sonra ona nasıl hissettiğimi anlattım ve üzgün olduğum için ağlıyorum. O da benim için aynı şekilde hissediyor ve o da gözyaşı döküyor. Bana ""Aramızda ne olacak bilmiyorum, iletişim halinde olmalıyız ve nerede olursam olayım beni ziyaret edebilirsin"" diyor. Ertesi gün ayrılır ve ""Seni özlüyorum ve seni düşüneceğim"" der.

Uzun süredir çıkmadığımızı biliyorum ama kısa olduğu için değerini düşürmezdim. Bildiğin zaman, sadece bilirsin. Kaçan o olacak gibi hissediyorum. Sanki birinden bir ay uzakta olmak onun beni unutması için yeterliymiş gibi hissediyorum."
"Arka plan: Bu adam birkaç ay önce kovuldu. Şirket ona tavrından ve iş arkadaşlarına, özellikle de benim de dahil olduğum kadın iş arkadaşlarına karşı ""tehdit"" etmesinden kaynaklandığını söyledi. Herkesin en sevdiği iş arkadaşı değildi - çok sessizdi ve biraz garipti - ama bence bunun nedeni, ekip olarak biraz klişe olmamız ve o geç gelen biri olmasıydı. Hepimizin oluşturduğu büyük garip aileye asla tam olarak uymadı.

O ve şirket, hak ettiğini düşündüğü ve şirket olmadığını düşündüğü işsizlik tazminatı için kavga ediyor. Ben de dahil olmak üzere eski iş arkadaşlarından birkaçı, onun tarafından asla tehdit edilmediğimizi ve esasen şirketin ondaki değerli bir çalışanını kaybettiğini iddia ederek onun için karakter ifadeleri yazdı. Şimdi şirket, aldığı işsizlik maaşını geri ödemesini talep ederek onunla yeniden kavga ediyor ve bunu mahkemeye taşıyor.

Şirket, bu adamın sözde tehdit ettiği iki özel olayı listeledi ve ben her ikisinde de bulundum. En azından kendimi tehdit altında hissetmedim ve bu yüzden şirkete dava açtığında beni tanık olarak çağırmak istiyor. Zaten davasında delil olarak birçok belge sunmuş ve beni ve bir kişiyi daha tanık olarak istediğini söylüyor.

İşin aslı, korkuyorum. İşimi tam olarak sevmiyorum ama kaybetmek de istemiyorum. Tanıklık yaparsam şirketin bana neler yapabileceğine dair çelişkili cevaplar aldım; en olası cevap, teknik olarak beni kovamayacakları gibi görünüyor, ancak işverenlerin çoğu zaman yaptığı gibi, kağıt üzerinde iyi görünmeleri için gerçek sebep bu olsa bile muhtemelen beni kovmak için başka nedenler bulabilirler. Bir bakıma bunun için kovulmaktan onur duyarım çünkü bunun doğru olduğuna ve gerçek olduğuna inanıyorum ama aynı zamanda bunu gerçekten karşılayamam. Ne yapacağımı bulmama yardım eder misin?"
"bu yüzden bunun bunun için doğru alt dizin olup olmadığından emin değilim! (veya subreddit'i böyle hecelerseniz bile...) ama yine de devam edeceğim!

yani temelde bu benim son birkaç yılım, düzgün ve çizgi roman tadında özetlenmiş olacak.

Her şey okulda başladı, kahramanımız hiçbir çaba sarf etmeden sınavları geçmek için süper güçler keşfetti! A'lar her yere uçuyordu, elbette bunalımdaydı ama kahretsin, her şeyi parlak renklerle geçiyordu.

sonra üniversiteye geldi, yine de geçti... düşük notlarla geçti ama aslında hiçbir şeyde başarısız olmadı!

yani üniversiteye uçuyoruz! ve sonra *BLAM* *POW* çifte sıkı çalışma ve zihinsel rahatsızlıklar onu yakalar (bunda hiç tesadüf yok ;] ) bu yüzden derslere katılmadığı/başarısız olduğu için okuldan atılır.

6 ay sonra... kahraman her yere iş başvurusunda bulundu ama hiçbir şey bulunamadı! fantastik zihinsel becerisi sayesinde müşterilerle kötü ilgileniyor! İyi olduğu işler üniversite vasıfları gerektiriyor ve eğitim veren birkaç şirketin birkaç zilyon başvuranı var.
zihinsel koşullar, 'iletişim' adı verilen bu zekice şey ve batı tıbbının birkaç seçkin seçeneği aracılığıyla ele alınmaktadır.
Arkadaşları ve kız arkadaşı onun 'sürekli moralini bozmaktan' bıktığı için sosyal hayat boşa gidiyor ve bu nedenle kahramana yalnızca bir sadık yardımcı tekme kalıyor.
Fakir olduğu için üniversiteye dönüş imkansız görünüyor! alt sınıf bir geçmişe sahip! ve geçen sefer onu sadece burslar kurtardı!

peki kahraman ne yapacak? umut gitti mi günü kurtarmak için bir kahraman olacaklar mı? öğrenmek için 'genç deha kötüye gitti'nin gelecek yılki baskısı için bizi izlemeye devam edin!

*öksürük"
"Yani şu anda 19 yaşındayım. Sanırım 21-23 yaşlarında, evli değil ve birkaç aydır saçımı kesiyor. Bana her zaman bir sonraki saç kesimimden dolar verir ve çok tatlı bir şekilde mırıldanır. Benimle kendi hikayelerimizi uydurmaktan bahsediyor ve ilgimi çok çekiyor. Onu aklımdan çıkaramıyorum ve dışarı çıkarken ""hayır"" dediğini duydum. Ayrılırken bir ilham patlaması yaşadım ve telefon numaramla adımı yazdım. Bir dolara vurarak, diğer kişiye bunu aldığından emin olmasını söyledim. Küçük bir ihtimalle yanlış numara yazmış olabilirim. Ne olursa olsun, saç kesim yerini arayıp orada olup olmadığını sormak istiyorum. Eğer öyleyse, biraz saç jölesi alıp ona çıkma teklif edebilirim. Bu akıllıca olur mu? Tavsiyeye ihtiyacım var!
Ertesi gün hala arayan yok... Gerçekten onunla yeni yıl arifesi geçirmek istiyorum. Onunla iletişim kurmak için daha fazla çaba göstermeli miyim? Bu bireyle bir ilişki kurabileceğimi ve cinsel fantezilerimi keşfedebileceğimi gerçekten umuyorum. Tek düşünebildiğim o. Reddit, bu durumla başa çıkmak için gerçekten tavsiyeye ihtiyacım var. çok kayboldum"
"Tamam, soruyorum ve aklıma gelen en ürkütücü olmayan şekilde tavsiye istemeye çalışacağım. İşte hiçbir şey yok. Yani temelde 17 yaşındayım ve ailemle tatile gittim. Branson'dayken hayatımdaki en harika kızla tanıştım. Muhteşem görünüyordu ve her şeyimiz ortaktı, yani bütün gün başka bir şey yapmadan konuştuk. Anında bir tık olduğumuzu anlamıştım, bu yüzden günün sonunda bana telefon numarasını verdi ve tesadüfen benden yaklaşık yarım saat uzaklıktaki nerede yaşadığını söyledi. Vedalaştığımızda, özellikle ne olacağını bilmediğim düşünüldüğünde, en iyi eva gibi geldi. Ertesi gün telefonum bozuldu ve tamir ettirene kadar ailem operatör şirketini değiştirdi ve sim kartım silindi. Soyadını veya telefon numarasını hatırlamadığım için çıldırmaya başladım. Devam etmem gereken şey, onun adı, mahallesi, hangi lise ve neye benzediği. Onu nasıl bulabileceğimi bilen var mı? Zaten sosyal ağları denedim ama boşuna."
"Erkek arkadaşım ve ben bir yıldır çıkıyoruz ve birbirimizi iki yıldan fazladır tanıyoruz. Benimle tanıştığından beri bana aşık olduğunu iddia ediyor, ancak o sırada bir ilişkim vardı. İlk çıkmaya başladığımızda, bir ilişkiden yeni çıkmıştım, bu yüzden hemen devreye girmekte tereddüt ettim. Bu, ona karşı hiçbir şey hissetmediğim anlamına gelmiyordu, sadece zamanımı alıyor ve her şeyin doğru olduğundan emin oluyordum. Benim için sırılsıklamdı ve nasıl davrandığı konusunda çok iyiydim.

Ancak, bir haftalık flörtten sonra araya girdi ve beni sevdiğini ve her şeyi benden istediğini söyledi. Buna hazır değildim, bu yüzden geri söylemem yaklaşık iki ayımı aldı.

Sorun şu ki, bir yıl sonra buna kırgın. Şimdi onun için sırılsıklam oldum ve başlangıçta onu reddettiğimi ve bunun duygularını değiştirdiğini iddia ediyor. Artık böyle bir sevgiyi hissedebileceğine inanmıyor. Beni duygusal olarak mahvetti ve ilişkimizi mahvetti. Şimdi mesafeli ve bazen kaba. Beni hâlâ sevdiğini ve bir gelecek istediğini iddia ediyor.

Aptalca olduğunu biliyorum ama kendimi suçlamaktan kendimi alamıyorum. Son birkaç ayda çok fazla strese neden oldu.

Bir şeyleri bitirmek istemediğim için nasıl devam edeceğimden emin değilim, ama duygusal bir enkazım ve artık ona güvenmiyorum."
"Yani eski sevgilim yaklaşık bir ay önce arkamdan biriyle görüştükten sonra benden ayrıldı. Bana dürüstçe bir iyilik yaptı ve keşke daha önce yapsaydı.

Bunu yaptıktan sonra, diğer adamla ve tüm bu zırvalıklarla resimler paylaşıyordu, ben de onu ve tüm arkadaşlarını kelimenin tam anlamıyla her şeyden engelledim. Benimle iletişime geçmenin tek yolu posta güvercini. Onu hayatımdan tamamen çıkardım, o zehir.

Geçenlerde gerçekten hoşlandığım bu kızla bir randevuya gittim ve ona ikinci bir buluşma teklif etmeyi planlıyorum. Psikopat bunu öğrendi...

Dün sabah bir e-postayla uyandım (gmail'i engellemenin tek yolu onları Spam klasörüne yönlendirmektir), ona bir randevuya çıkacağımı, beni unuttuğunu söylemediğim için ne kadar pislik olduğumu söyledi. vb. (uuuhhhh????? evet tamam).
Tamam her neyse, bunu komik buldum.

Öğleden sonra 2:54 civarına hızlıca ilerleyin ve engellenen telefon aramalarının ve metin mesajlarının günlüğünü tutan telefon aramasını engelleme uygulamamı kontrol etmeye karar verdim. 25 dakikalık bir süre içinde beni 28 kez aramaya çalıştığı ve masamda kahkahalara boğulduğum 33 taciz edici mesaj gönderdiği ortaya çıktı. Kaltak huysuz ol.

Artık görmezden gelmenin en iyi seçenek olduğunu biliyorum ve yaptığım da tam olarak buydu. Çıktığım bu kıza bir şey söyleyeceği için gerginim. Kimse sırf bir randevuya çıktı diye birisi tarafından taciz edilmek istemez ve bu çılgın kişiyi öğrenirse ikinci bir randevu pencereden uçup gider.

O deliyle iletişime geçmeden bu durumu nasıl/kontrol altına alabilirim? Bu yeni kıza bu kaçığı anlatmak zorunda mıyım? Eski sevgilimin arkadaşlarıyla görüşmeli miyim?"
"Eşim ve benim, yaklaşık bir yıl önce evlenirken uğruna çok şey yaptığımız (teşekkürden başka bir beklentimiz olmadan) bir çift çok yakın arkadaşımız var. Onları duşa soktuk, onlarla evlendim (internet sayesinde) ve eşim daha sonra güzelce düzenlediğimiz tüm olayı kaydetti. Son zamanlarda bize geri ödeme yapmak için güzel bir akşam yemeği için ödeme yapmayı teklif ettiler. Kabul etmek istemedik ama bunun bir seçenek olmadığını söylediler. Bu yüzden bize içinde 350 $'lık Visa hediye kartı olan bir kart verdiler ve birkaç kez reddettikten sonra, reddedersek gücenecekleri açık.

Peki reddit, bu 350 doları onları gururlandıracak şekilde nasıl kullanabiliriz? Düşüncelerimizden bazıları, onlara üzerlerinde isimleri yazılı tişörtler ve hediyelik eşyalar almak, harcadığımız her kuruşu belgeleyip videoya çekmek, 350 $ değerinde PBR ve sıcak kanatlar satın alıp bu başarıyı onların onuruna adamak. En yaratıcı fikirlerinizle bana ulaşın, gerçekten otel odası için ödeme yapmaktan daha fazlasını yapmak istiyoruz."
"İki yıl önce arkadaşım Trish yurtdışında okumak için yabancı bir ülkeye gitti. Orada, Frank adında bir adamla tanıştı ve anlaştılar.
Şimdi, bir yıllık bir araştırma programı için yabancı bir ülkeye geri döndü ve adamla tekrar görüşüyor.

Bence o kötü haber.

Geçen hafta erkek arkadaşım Facebook'ta Trish'e yabancı ülkeden nasıl keyif aldığını soran mesajlar gönderdi. Ayrıca, o bunda iyi olduğu için (ve o iyi değil) kısa bir makaleyi düzenlemek için yardım istedi. Mutlu bir şekilde ona yardım etti ve her şey yolundaydı.

Bunun dışında. İki gün sonra Trish facebook hesabını sildi ve yeni bir hesap açtı. Hiçbir erkeği arkadaş olarak eklemiyor.

Erkek arkadaşım başka bir ortak arkadaşına ne olduğunu sordu ve Trish'in erkek arkadaşının facebook mesajlarını gördüğü ve sinirlendiği yanıtı geldi - bu yüzden hesabı sildi ve sadece kızların arkadaş olduğu yeni bir hesap açtı.

Erkek arkadaşım, Frank'e sadece arkadaş olduklarını ve uzun süredir arkadaş olduklarını açıklayan bir mesaj gönderdi. Temelde ""sakin ol. Ona güvenmeyi öğren, ama güvenmediğine göre, onun fb mesajlarına sahipsin ve doğruyu söylediğimi görmek için onları okuyabiliyorsun"" dedi.
Frank, Trish'in erkek arkadaşı olduğunu ve onun dışında hiçbir erkekle konuşmaması gerektiğini söyleyerek yanıt verdi.

Bunu ona nasıl açıklayabilirim? Onunla iletişim kurabilmemin tek yolu yeni facebook hesabı - eminim ki Frank bunu izliyor. Trish'in Frank ve ailesiyle birlikte yabancı bir ülkede yaşadığını biliyorum ve taşınacak kadar parası olup olmadığını bilmiyorum. Bunun ötesinde, onunla mutlu görünüyor.

Frank'in evde erkek arkadaşlarıyla konuşmasına izin vermemesinin son derece ürkütücü ve tuhaf olduğunu düşünüyorum."
"Bu evliliğe aceleyle girdiğimizin tamamen farkındayım ama bu saf bir niyetle yapıldı. Temel olarak, ortağım ve ben bunu yapmak istedik çünkü Dubai'den (orada mutlu değildi, ben de iyiydim) ABD'ye taşınmak istiyorduk. K-1 Nişanlısı vizesine başvurmanın bu sorunu çözebileceğini düşündüm... işini kaybetmesi dışında (işinden nefret ediyordu ve çalışma saatlerine bağlı kalmıyordu) ve ben onu bir yılı aşkın bir süredir destekliyordum...

Los Angeles'a taşındık ve çalışma izni hala beklemede ama onunla diğer yollarda (güven, iletişim, sorumlu olmaya ve parti yapmaya gelince hayata bakış açısı) giderek daha fazla hayal kırıklığına uğruyorum - o benden çok daha rahat. Gerçekten mi).

Benim çözümüm, ilişkimizde ÇOK SAYIDA yapı oluşturmaktı. Kendimiz için bir bütçe yaptım, canımızı sıkan konuların bir listesini yaptım ve kurallar ve rutinler oluşturdum (bunları hiç geliştirmedik çünkü kıçımı boşaltmak için çok meşguldüm ve ilk defa daha net düşünecek zamanım oluyor) hayatımıza bir düzen getirmek için. Nihai hedefim, onu daha sorumlu hale getirmek ve daha yapılandırılmış bir hayata sahip olmak.

Sonunda, biz tanışmadan önce aldığı tüm kredileri (ve ben ödedim), onun için yaptığım tüm masrafları (kira, yiyecek, ailesini görmek için seyahat biletleri, vize, vize) geri ödemesi için bir program oluşturdum. masraflar vb.). Tutar aslında 30.000 $'dır (8 yıllık bir çalışma süresi boyunca ABD'ye taşınana kadar 60.000 $ biriktirmeyi başardığımı unutmayın).

Bunun benim için işe yaramasının tek yolu olduğunu hissediyorum. Ben sadece çok seçici, yapılandırılmış ve sorumluyum (bu, o kadar eğlenceli olmadığım anlamına gelse bile). Kendimi gerçekten suçlu hissediyorum ama aynı zamanda daha iyi hissediyorum (buna gerçekten bağlı kalıp kalmadığımızı görelim)."
"Birkaç hafta önce, 2 yıl sonra ilk kez okula geri döndüm. Özel sebeplerden dolayı ayrıldım. sosyal fobi ve bunun sonucunda depresyon. Şimdi benim yaşımdaki bu kızla tanıştım, birkaç dersim var ve son 2 haftadır birbirimizle biraz konuştuk. Artık hiç erkek arkadaşı olmadığını ve hala mücadele ettiği genel bir kaygı bozukluğu olduğunu biliyorum. Numarası bende var, telefonu bozuktu ve bir randevuyu iptal etmesi gerekiyordu, ben de ona telefonumu ödünç verdim (aslında numarayı ezbere bilmediği için simkartları değiştirmek zorunda kaldık) ve en azından bana numarasını vermesi gerektiğini söyledim. döndü ve yaptı. her neyse, ona gerçekten çıkma teklif etmek istiyorum ama bunu nasıl yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok (biliyorsun, sonsuza kadar yalnız), çok ""korkakça"" göründüğü ve ona şahsen sormak istediğim için ona telefonla veya sms ile sormaktan kaçındım. peki reddit bunu nasıl yapmalıyım, ona nasıl çıkma teklif etmeliyim ve neresi iyi bir yer olurdu?"
"Sezgilerim bana bu adamın eşcinsel olabileceğini söylüyor ama ben durumu zihnimde mantıklı hale getirmeye çalışıyorum.

Onunla ilk tanıştığımda onun biraz efemine olduğunu düşünmüştüm. Kıllı, tıraşsız ve derin bir sesi var ama sözlerini ve tavırlarını ortaya koyma şekli bende onun biraz eşcinsel olduğu hissini uyandırdı. Henüz benimle yatmayı denemedi. Yine de oldukça yoğun sevişme seanslarımız var. Yaklaşık bir aydır görüşüyoruz.

Geçmişte aşık olduğu kadınlardan ve beni ne kadar çekici bulduğundan bahsediyor. Yine de dürüst olup olmadığını bilmiyorum. Plan yapmak söz konusu olduğunda tuhaf olabilir, ancak dışarı çıkıp erkek arkadaşıyla takılabilir, sorun değil. Bu yüzden eşcinsel olup olmadığını anlamaya çalışıyorum."
"Harika bir ilişkinin başlangıcında, bir sabah yanımda kıvranan (eski)kız arkadaşım tarafından uyandım. İki ""ön nöbet"" geçirdi ve onu tamamen desteklememe rağmen utandım. Korkunç bir deneyimdi. Onları birkaç yıl önce aldığını biliyordum, ancak bunun olabileceği konusunda uyarılmadım.

Kıvılcım gitmişti - onu canlı tutma çabalarıma rağmen, ona karşı hislerimi kalıcı olarak değiştirdi.

İlişki o noktaya kadar harikaydı ve şimdi A: Ben bir pisliğim ve/veya B: Hayatımın bugüne kadarki en iyi ilişkisi olabilecek bir şeyi mahvettim hissinden kurtulamıyorum."
"Yaklaşık 10 ay önce 1 yıllık GF(20K)'m bana(27M) eskort olarak geçmişini anlattı. Tamamen iradesine aykırıydı ve BF zamanında onun tarafından organize edilen tecavüzler olarak başladı. Bununla uğraştığımı sanıyordum. Kelimenin tam anlamıyla aylardır bunu düşünmedim.

Sonra Drive'ı izliyorduk ve çatışma başladığında ve adam kızı motel yatağında tutarken komik davranmaya başladı. Silahlı şiddete tepki gösteriyordu ama bu benim zihnimi harekete geçirdi. Ve hepsi arka arkaya geldi. Açıkçası ona kızgın değilim. Onu asla suçlama, hala da suçlama. Hayatı cehennemdi ve desteğin olmadığında kötü şeyler kolayca oluyor.

Ancak eski sevgilisine zarar vermeyi istemekten kendimi alamıyorum. Tekrar işe giderken (o caddede çalışıyor) kendimi onu ararken yakaladım. Bugün bu adamın dışarıda hiçbir şey olmamış gibi hayatın tadını çıkararak dolaşması gerçekten midemi bulandırıyor. Ayrıca, onunla hiç tanışmamışken, birinin dünyasını yıkmayı bu kadar takıntılı hale getirdiğim için kendime de kızıyorum.

Bu kızı ölesiye seviyorum, o benim için her şey demek. Şu anda ilaçlarını bıraktı ve bununla kendi başına uğraşıyor, bu yüzden şu anda bunun hakkında konuşmaya pek istekli değil. Bu yüzden tamamen sıkışmış hissediyorum. Daha önce bununla uğraştım ama onun yardımını aldım.

Herhangi bir tavsiyesi olan var mı? 4 günde birlikte evden 1,5 saat uzakta bir apartmana taşınıyoruz, yani en azından eskiden götürüldüğü motellerin yanından geçmek sorun olmayacak. Ama o adam hala sokağın aşağısında. Açıkça ""onunla konuş""u biliyorum ve öyle olacak, ama şu anda gerçekten düzgün bir konuşma yapmak için Taşınma, çalışma, arabamı tamir ettirme vb. Konularda çok stresliyim."
"Size biraz arka plan vererek başlayacağım. Ben 16 yaşındayım ve küçük kız kardeşim 7 yaşında. Canı sıkılmıştı ve sokağın aşağısındaki arkadaşının evinde takılmak istedi. Ben de onu oraya götürdüm.

Oraya vardığımızda, arkadaşı bana yeni go-kartını göstermekte ısrar etti. Ben de emin dedim. Garajına gittik ve bana go-kartını gösterdi. Deneyebilir miyim diye sordum ve tabii ki dedi. Yaklaşık bir dakika etrafta dolaştım ve sonra indim.

Sonra kız kardeşim deneyip deneyemeyeceğini sordu. İlk başta şüpheliydim çünkü hiç böyle bir şey kullanmamıştı. Ama sonra *""Dört tekerleği var. Onu çevirecek falan filan yok.""* diye düşündüm.

Ben de ona yapabileceğini söyledim. Ona tüm kontrolleri gösterdim. Nasıl yönlendirilir, nasıl gidilir ve nasıl fren yapılır. Sonra uzaklaşırım ve gitmesine izin veririm.

Daha sonra doğruca bir Porsche'ye doğru sürmeye devam etti. Arkadaşının babasının Porsche'si. Herkes çıldırdı ve ona söylemek için içeri koştu. Ve daha da kötüsü, çok abarttılar ve ona çiziğin ***çok büyük*** olduğunu ve ona çarptığında ***çok hızlı*** gittiğini söylediler.

Babam bu konuda çok iyiydi ama kendimi lanet olasıca suçlu hissettim. Özür dilerim defalarca dedim. Ben de kız kardeşime özür dilemesini söyledim ama özür dilemedi.

Sonra yaklaşık 20 dakika sonra ayrılırken, kız kardeşime ona verdikleri tüm atıştırmalıklar ve her şey hakkında bu kadar soğukkanlı olduğu için teşekkür etmesini söyledim. Ama teşekkür etmek yerine, gitmek istemediği için ağlamaya başladı. Ağlama daha sonra çığlık atmaya, bağırmaya ve bana isimler takmaya dönüştü. Ayrılmayı reddettiği için sonunda onu oradan çıkarmak zorunda kaldım. Ayrılırken özür dilemeye devam ettim.

Hayatım boyunca hiç bu kadar stresli ve utanmış hissetmemiştim."
"Hey Millet! Bir süredir bu harika kızla çıkıyorum; ikimiz birlikte üniversiteye gidiyoruz. Yarıyıl 16 Mayıs'ta sona eriyor. Ancak sonbaharda transfer oluyor ve ikimiz de ayın 21'inde farklı okullarda yaz kurslarına başlıyoruz, bu yüzden bu işe başlamadan önce ona gerçekten özel bir şey ısmarlamak istiyorum.

Şu anda NY, Ulster County'de okula gidiyoruz.

Gerçekten açık havada ve müzikle ilgileniyor. Onu bir müzik festivaline götürmek istedim ama bu benim kanım için biraz fazla. Onu bir yere yürüyüşe/kamp yapmaya götürmek veya benzer bir şey yapmak ve belki de oralarda bir yerde bir gösteri yapmak harika olurdu. Ama ben sadece 250-300 $'ın bana tam olarak ne getirebileceğini görmek için suları test ediyorum, çünkü eminim ki seyahat masrafları / kamp o kadar pahalıya mal olmayacak, özellikle de üç eyalette bir yere gidiyorsam.

Bunun inanılmaz derecede genel olduğunu biliyorum, ancak kalan parayla ne yapılacağına dair başka önerileriniz varsa, bu çok makbule geçer!"
"Nişanlım [26/E] ve ben, 3 yılı aşkın bir süredir çıktıktan ve bir yıldır nişanlandıktan sonra Cumartesi günü evleniyoruz. Eskiden çok sevecen ve gösterişliydi (rastgele aşk notları, benimle olduğu için ne kadar ""şanslı"" olduğunu söylüyor, sebepsiz yere sarılıyor) ve düğün yaklaştıkça kendini daha da fazla kapatıyor gibi görünüyor. Düğün planlamasında çok aktif bir rol üstleniyor, ancak gerçekten evlenme konusunda hiç heyecanlı görünmüyor.

Oldukça genciz ve onun bu yeni ve önemli adım (evlilik) için heyecanlanmasını istiyorum. Ya ilk çocuğumuz olduğunda böyleyse? Yaşam deneyimlerinden/dönüm noktalarından duyduğu sevinci ifade edemeyen biriyle birlikte olmak istemiyorum. Sadece depresyonda hissediyorum. Dört gözle beklemem gereken şey bu mu?"
"**Arka plan bilgisi** - Yalnızca birkaç aydır çıkıyorduk ve bir ilişkiye başlıyorduk ama sonra işler çok ters gitti ve ilişki sona erdi. Onu seviyorum. Görünüşü ve kişiliği, bir kadında aradığım ve hayal ettiğim şeydi. Başından beri tıkladık. Yürümesi için elimden gelenin en iyisini yaptım, ama belli ki o aynı şeyi hissetmiyordu + üniversitede yeni hayatına başlıyordu, bu yüzden başında bu kadar çok fırsat varken neden zahmet etsin ki?

**Benim sorunum** - Çok acıyor. Kalp kırıklığı korkunç! Kalbimin telleri çok sert çekildi ve daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Berbat! O kadar uzun zamandır hayatımda bile değildi ama onu o kadar çok etkiledi ki! (muhtemelen çok fazla veya uzun süreli ilişkim olmadığını söyleyebilirsin). Sadece hayatıma devam etmek istiyorum! Ve ne diyeceğini biliyorum... dışarı çık ve yeni bir kadınla çık ama nedense bu o kadar basit değil, çoğu kadın benimle hiçbir şey yapmak istemiyor, aksi takdirde pek çok uzun süreli ilişki yaşardım ve kaybederdim. bekaretim artık Ve komik olan şey, çekici bile değilim.

Ayrıca, hayatımda bu kadar kısa bir süre için olan birini arzulamaktan kendimi alamamamın ne kadar kötü olduğunu da eklemek istiyorum, dışarıda boşanmış vb. pek çok insan yokken ve gayet iyi gidiyorlar. ! duygularım saçmalık!"
"Bu yüzden eski kız arkadaşım ve ben çok uzun süredir yakın arkadaştık ve sonunda bir ilişkiye girdik (30/12/15) ve birkaç ay önce (2/02/16) benden ayrıldı.

Onu çok sevdim ve hala seviyorum. Beni gerçekten mahvetti ve ilişkiden asla sonuç alamadım. İyi anlaştık ama artık konuşmuyoruz çünkü nedense benden hoşlanmıyor. Onu hala kolejde diğer erkeklerle konuşurken ve flört ederken görüyorum ve bu beni gerçekten kızdırıyor.

Ona karşı gerçekten korumacı ve takıntılıyım ve pişman olacağım çılgınca bir şey yapmadan önce onu unutmak istiyorum. Herhangi bir tavsiye?"
"Tamam çoook... nereden başlamalı? Bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce ""K2"" ya da temelde sentetik esrar denemeye başladım ve bazı çok tuhaf şeyler deneyimlemeye başladım. Temelde günlük kullanımdan birkaç ay sonra midemde yemek yiyemediğim bazı sorunlar yaşamaya başladım. Acıkırdım ama aynı zamanda bende yemek yememe isteği uyandıracak kadar şiddetli bir mide bulantısı hissederdim. Neredeyse bir buçuk ay boyunca yemek yemediğim noktaya geldi. Maddeyi bir yıldır kullanmıyorum ama sorun yaklaşık bir yıldır da devam ediyor, aniden yemek yiyebileceğim inişli çıkışlı dönemler yaşıyorum ve ardından bir sonraki öğünde tekrar delice hastalanıyorum. Neredeyse 50 kilo verdim. şimdi (172 pound şu anda 127'ye düştü) ve yaşadıklarımın görünürde bir sonu yok ve açıkçası endişelenmeye başlıyorum. Doktora gitmedim çünkü sağlık sigortam yok ve başlangıçta küçük bir doktor fobim var ve sanırım bir yanım bunun gerçekten kötü ve gerçekten pahalı bir şey olduğunu öğreneceğimden biraz korkuyor. Yani eğer doktorlar, hemşireler, sağlık görevlileri, bana neler olup bittiğini daraltmama ve düzeltmenin bir yolunu bulmama yardım edebilecek herhangi biri varsa, sana minnettar olurum. Cevaplamaya çalışacağım herhangi bir soru."
"Kıskançlığım bu ilişkide sorun olmaya başlıyor. Aslında, her zaman olmuştur. Geçen yıl, kız arkadaşımın arkadaş olduğu bir çocuk onu sınıfa kadar götürüp sevimli notlar yazmıştı (erkek arkadaşların yaptığı bir şeydi) ve benimle birlikte olacağından emin olup olmadığını sormuştu. Bu adamla konuşmayı hiç kesmezse ondan ayrılmakla tehdit ettim çünkü adam belli ki bir hamle yapmaya çalışıyordu. Artık üniversitede olduğuna göre, daha fazla erkekle takılıyor! Arkadaşlarının %75'i erkek, her zaman onunla takılıyor ve geçen yıl sahip olduğu ""arkadaş""tan sonra, onun arkadaşlarını kıskanmaktan ya da kızmaktan kendimi alamıyorum. Bununla ilgili sosyal medya kısmı, erkekler onun instagramdaki fotoğraflarına kalp gözleri koyuyorlar ve ben onlara arkalarını dönmelerini söylüyorum ve kız arkadaşım onlarla yüzleştiğim için bana kızıyor! ""Onlarla ne demek istediklerini bilmiyorsun, bu benimle flört ettikleri anlamına gelmiyor."" Haklı olduğunu anlıyorum, cevap vermiyor ama gördüğü ilgiyi beğendiği belli. Kıskançlığım da arkadaş grubumdan besleniyor. Arkadaşlarım eski sevgililerimle çıktı, bazı arkadaşlarımın diğer arkadaşımın eski sevgilisini nasıl becermek istediklerine dair kapalı kapılar ardında yapılan konuşmalardan ayrı kaldım, tam tersi. Bunu arkadaşlarıma asla yapmam ve benim dünyamda, kolejdeki veya lisedeki çoğu erkek, onunla takılırlarsa kız arkadaşımı almak ister. Ya da onu becermek istiyorum. Flört etmeye çalışan bir adamla çoktan karşılaştı ve ona numarasını sadece tartışırken ve ilişkimize ara verirken konuşmak için verdi. Kızgınlığım ve kıskançlığımla davranışlarımla onu da kıskandırdım ama büyük bir ayrılık onun yapışkanlığını bırakmasına neden oldu. Şimdi onun etrafındaki erkeklere karşı kızgın ve kıskanç olmaya sıkışıp kaldım ve şimdi aşırı korumacı hissediyorum."
"Ben ve gf'm yaklaşık 6 aydır çıkıyoruz ve geçenlerde bana bir ilişki içinde olmaktansa arkadaş olmayı tercih edeceğini çünkü bir ilişkinin çok fazla çaba gerektirdiğini söyledi.

Bunun çok fazla olduğunu düşünmesinin nedenleri var çünkü her zaman yalnız kalmaya alışkın ve bu nedenle, ister okul ödevi olsun, ister sadece kendi başına eğlenmek olsun, her zaman kendini meşgul edecek bir şeyler yapıyor ve denklemde benim de olmam işe yaramıyor. Hesaplıyor gibi görünmüyor. Ayrıca benim için endişelenme eğiliminde çünkü çok işlevsiz bir ailem var ve son zamanlarda bir depresyon nöbeti ile mücadele ettim.

Sonunda ona benim için endişelenmesine gerek olmadığını ve kendine odaklanması gerektiğini söyledim. Ancak bu, bana kesinlikle erkek arkadaşı değilmişim gibi davranmasına neden oldu ve ona her zaman kolumu ona dolayarak veya onu öperek yanında olduğumu hatırlatmak zorunda kalıyorum.

 Bunun için gerçekten üzülüyorum ve bu anlamsız gönderi için üzgünüm ama bunu bir şekilde çıkarmam gerekiyordu."
"Bu oldukça açıklayıcı. En iyi arkadaş/oda arkadaşı ve ben 2 yıldır birlikte yaşıyoruz. Çiğnemesi beni her zaman rahatsız etmiştir ama hiçbir şey söylemedim ama son zamanlarda birkaç arkadaş arkasından çiğnemesinin can sıkıcı olduğu yorumunu yaptı. Daha önce ağızdan nefes alan biri olduğundan bahsetmişti, bu onun için ağzından nefes almasının burnundan daha kolay olduğu anlamına geliyor, muhtemelen bu yüzden ağzı açık çiğniyor.

Çok uzun süre erteledim ama bazı arkadaşlar onun çiğnemesinin onları rahatsız ettiğini söylediğinde onun için biraz üzüldüm. Birkaç randevudan sonra onu terk eden bir adamdansa bunu benden duymasının onun için daha kolay olup olmayacağını merak etmeye başladım çünkü çiğnemesi iyi gelmiyordu. (Biliyorum, bu olmayacak daha aşırı bir durum ama ne demek istediğimi anlıyorsunuz.) O oldukça hassas bir kız ve onun kötü hissetmesini istemiyorum. yani... Bir şey söylemeli miyim? Yaptığım gibi görmezden mi gelmeliyim? Teşekkürler beyler."
"Kız arkadaşım bir otelde resepsiyonda çalışıyor, bu yüzden işten sadece 1 gün izin alıyor. Bu hafta çarşamba günü verdiler ve iki arkadaşı [m,f] ile bir restorana/bara gitti, ardından onlarla arkadaşının dairesine gitti.

Sonra ot içmeye başladılar ve bana rahatsız olduğunu ve hiç denemediği için ayrıldığını söyledi. Daha önce içiyordu ve saat sabah 5'ti, bu yüzden en iyi durumunda değildi. bu yüzden bir süre yürüdükten ve taksi aradıktan sonra bilinmeyen bir yerde mahsur kaldı, belki de o kadar güvenli değildi.

Beni aradı ama yarı uykuluydum ve önceki bir tartışma için konuşmuyorduk. Fazla bir şey söylemedim ve bana neler olduğunu anlatmadı ama sesi hıçkırıyormuş gibi geliyordu. Her neyse, ertesi gün aradı ve bana aynı hikayeyi anlattı ama paniklediği için eski erkek arkadaşını aradığını ve onu alıp dairesine bıraktığını söyledi. hiçbir şey yapmadıklarını, sadece onu evine bıraktığını söylüyor.

5 aydır çıkıyoruz ve 7 yıldır çift olarak birlikteyiz; Bence iyi ve dürüst bir ilişkimiz var, bazen tartışıyoruz ama birkaç gün sonra iyiyiz ve birlikte harika vakit geçiriyoruz. Ayrıca eski erkek arkadaşı bir tür pislik ve daha önce onu aldattı ve kokain kullanıyor, bu yüzden gerçekten güvenilir biri değil."
"Biraz arka plan hikayesi: 4 yıldır boktan bir ilişki içindeydi. Temelde sözlü/fiziksel tacize uğradı. Korkunç güven sorunları var. Sonunda bu cehennem deliğinden çıkıp beni çok takdir eden biriyle tanışabileceğim ta ki...

Kendimi ve kişiliğimi çekici buluyorum. Çıkmak, benimle bir ilişki içinde olmak vb. isteyen birçok erkeğim oldu (ve hala var). Bu harika ve hepsi. Bununla birlikte, nihayet yaklaşık 5 saat öncesine kadar GÜVENebileceğimi ve güvenebileceğimi düşündüğüm birini buldum, boktan bir şov bulmak için Facebook mesajlarını (ilişkimizde ilk kez dikkat edin) kontrol etme ihtiyacı hissettim. diğer kızlara ""Kocaman sahte memelerini beğendim"" ve ""bana iç çamaşırlı birkaç fotoğraf gönder"" ve tabii ki ""Sana tekrar çakmak istiyorum"" dahil olmak üzere çapkın sözler. Kendimi bok gibi hissediyorum ve hiç bu kadar incinmemiştim. Temelde SO'mu çıkardı ve ona beni terk etme seçeneği verdi ve o istemedi. Ona tekrar güvenip güvenemeyeceğimi görmek için bitirmeli miyim yoksa daha uzun süre devam ettirmeli miyim bilmiyorum."
"İş yerinde işler çılgına döndü ve pek çok şeyin ele alınmasından hoşlanmıyorum. Bu, bir Fortune 250 şirketinde kurumsal bir BT işidir. Kıdemli geliştiricim birkaç hafta önce işi bıraktı ve bu pozisyon bana teklif edildi, ancak son zamanlarda işler o kadar çılgınca oldu ki ayrıntıları tartışacak vaktimiz olmadı. *Artık büyük, görev açısından kritik bir uygulamadan yalnızca ben sorumluyum* ve bu çok fazla endişeye neden oldu. Bana ihtiyaçları var ve ben onları gerçekten bırakmak istemiyorum.

Yarın veya gelecek hafta bazı şeyleri tartışacağız. Burada ne yapacağımdan emin değilim. Çok mutsuzum ve tüm ekstra sorumlulukların yardımcı olmayacağından oldukça eminim. Bana bir ton para/ekstra teklif etselerdi, bazı şeylerin değişmesi şartıyla beklemeyi *düşünürdüm*."
"Sadece içimde acıyorum. Birincisi, çocuklar olmadan benimle vakit geçirmek istemiyor. İkincisi, çocuklarsız biraz zaman geçirmek isteyip istememem onun için hiç önemli değil. Dışarı çıkmak istemese bile yılda en az bir kez benim için çıkacağını düşünürdün, anlıyor musun?

Hayalindeki işi alabilmesi için ailemden 400 mil uzağa buraya taşındık. İş ve okul arasında genellikle haftada 80 saat gidiyor. Bir çocuğumuz duyusal işlemleme bozukluğu ve anksiyete/depresyon ile özel gereksinimli. Bir yandan serbest bir iş yürütmeye çalışırken ebeveynliğin çoğunu yapıyorum.

Ailem genellikle çocuklara yardım ederdi ama aile desteği olmadan ve o yokken bu çok zor. Ve taviz vermeyecek. Randevu gecelerinde hiç dışarı çıkmak istemiyor. İş için seve seve bir beyzbol maçına gider ya da arkadaşlarıyla golf oynamaya gider, ama benim için asla bir şey yapmaz. Ve benimle yalnız kalmak istemiyor gibi göründüğü için gerçekten üzülüyorum.

Randevu gecesinde dışarı çıkmak istemekle mantıksız mı oluyorum? Ne yapmalıyım?"
"Evet, biliyorum, çok büyük bir yaş farkı. Okulu bıraktım ve 17 yaşımdan beri çalışıyorum. Erkek arkadaşımla 18 yaşımdayken tanıştım ve bir yıl sonra birlikte yaşamaya başladık.

Okula geri dönmek istediğime karar verdim çünkü kariyerimde bir duvara çarptım. Perakende satış yapmakta sıkışıp kaldım ve hayatımın geri kalanında yapmak istediğim şey bu değil. Oyunculuk ve yazarlık yapmak için serbest çalışıyorum, ancak bunlar çok az ve çok uzak. Sanırım okula geri dönmek gerçekten ihtiyacım olan bir şey olacak.

Sorun şu ki, SO'm 8 yıl önce aynı okuldan mezun oldu ve şimdi orada öğretmenlik yapıyor. O çalışırken ben işimi bırakıyor ve öğrenci statüsüne dönüyordum. Bu bizi farklı yaşam evrelerine sokar. Bunun nasıl çalışacağından emin değilim. Her zaman çalıştım ve korkarım bu ilişkimizin dinamiklerini değiştirebilir.

Ayrıca insanlar, öğrencilerinden biriyle çıkan ve onunla yaşayan profesör hakkında konuşacaklar. Bunu bir sır olarak saklayamayız çünkü onun okuldan arkadaşları ve iş arkadaşlarıyla çoktan tanıştım. İlişkimizi zaten biliyorlar. Garip olacak.

Yakınımızda karşılayabileceğim başka bir okul yok. Öğretmenlik yaptığı okul, bölgenin en iyisi ve paramızın yettiği tek okul, bu yüzden gerçekten başka bir seçenek yok.

Aptalca kendimi endişelendiriyor muyum yoksa bunlar önemsiz şeyler mi?"
"Bu adamla yarı yakın zamanda tanıştım. Tinder'da. Eşleştik çünkü o benim evimden sadece birkaç mil uzakta olan aylık ordusu için güneye gitti. Bir süredir sürekli konuşuyoruz ve fotoğraf çekiyoruz ve o buluşup bir randevuya çıkmak istiyor. Mesele şu ki, aslında birkaç saat uzaklıktaki bir apartman dairesinde yaşıyor. Bir akşam yemeği [hatta bir akşam yemeği ve bir film] için bu kadar uzağa gitmek ve sonra eve kadar gitmek aptalca görünüyor.

Soo bu durumda ne yaparsın? Orada bir gece kanepede falan kalmayı ve ertesi gün tekrar takılmayı çok isterim. Ama insanların güvensiz olma olasılığı o kadar kökleşmiş ki, bundan biraz korkuyorum. Muhtemelen iyi bir sebep için.

Ama bu adamdan oldukça iyi hisler alıyorum. Konuşma şekli, söylediği şeyler. Tam adını ve adresini biliyorum ve o benimkini de bilmiyor. İsim konusunda yalan söylemediğini biliyorum çünkü şimdiye kadar üniformasının üzerinde isminin yazılı olduğu yüzlerce fotoğraf gördüm. Facebook arkadaşı değiliz ama onu takip ettim ve gördüğüm şeyleri ve orada sahip olduğu şeyleri beğendim. Ayrıca, ilgilenmezsem ne yapacağım konusunda endişelenmediğimi de açıklığa kavuşturmak isterim. Bu para cezasını kaldırabilirim ama güvenlik konusunda endişeliyim.

Gerçekten **güvende** hissediyorum. Ama aynı zamanda bu bokun ne kadar tahmin edilemez ve potansiyel olarak zararlı olabileceğini de biliyorum. Taşıdığım sert bir acımasız bıçağım ve topuz var. Ve [istersem daha fazlasını da bulabilirim] güvenli aramam olacak üç arkadaşım var. Soo ne yapacağım? Seçeneklerim nelerdir? Bunun potansiyel olarak iyi bir fikir olduğunu düşünmem **çok** saflık mı yoksa ne? **Daha fazla** güvende olmak için yapabileceğim bir şey var mı? Ya da benim için başka seçenekler sunabilir misiniz? Şu anda bir otel için ödeyecek param yok ve muhtemelen sonbahara kadar da olmayacak. Peki ben ne yapacağım?"
"Onu neredeyse 2 yıldır tanıyorum ve iyi arkadaşız.

Geçenlerde ona onun hakkında ne hissettiğimi söyledim, sadece gülümsedi ve ""yaz sıçraması"" gezisinden sonra benimle bu konu hakkında konuşmak istediğini söyledi.

O zamandan beri onu görmedim ve sohbet de etmedik.

Onunla yarın bir doğum günü partisinde buluşacağım ve nasıl tepki vereceğimi bilmiyorum.

Onunla konuşmalı mıyım yoksa her zamanki gibi mi davranmalıyım (arkadaşlar).

Demek istediğim, onun da benden hoşlandığı hissine kapıldım çünkü sadece gülümsedi ve bana sarıldı. genel olarak onun da beni daha çok sevdiğini düşündüm"
"4 aylık kız arkadaşımla vedalaştığım havaalanından yeni döndüm. O üniversiteye başlamak için memleketine dönüyor ve ben 12 ay sürecek bir üniversite değişimi için yurt dışına gidiyorum. Bu bir ayrılık değil çünkü hala birlikte olmayı çok istiyoruz ama hayatımızda olan önemli şeyler nedeniyle bu karmaşık bir hal alıyor.

Birbirimizi Noel zamanı civarında görme şansımız var, yani bundan yaklaşık 6-7 ay sonra, ama bu hala inanılmaz derecede uzak ve bu kadar uzun bir bekleyişle veya bir bütün olarak bu durumla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. .

Tabii ki sadece kendi açımdan konuşabilirim, ama ikimizin de birbirimize derinden aşık olduğumuzu biliyorum ama öngörülen (evet, bunun olacağını biliyorduk) koşullar, ikimizin de en önemlilerinden birini başlatmamız gerektiği anlamına geliyor. hayatımızın parçaları ve ayrı yollarımıza gidiyoruz.

İkimiz de olduğumuz şeylere başladığımız için çok heyecanlıyız ama aynı zamanda birbirimizden ayrılacağımız için de son derece üzgünüz (neredeyse dayanılmaz bir şekilde).

İlişkimizin neden bu kadar iyi gittiğini tam olarak açıklamak zor ama şimdi ne yapabileceğimi bilmek istiyorum. İletişim halinde olmaya devam edeceğiz ve bir gün yeniden başlamayı umuyoruz (herhangi bir biçimde, bir çift olarak veya sadece iyi arkadaş olarak). Gitmesine izin vermeden hemen önce ona her şeyi 'duraklattığımızı' söyledim, tamamen durdurmadığımızı – bir tür video kaseti gibi. Umarım bu gerçekçidir ve biraz korkuyorum ve şimdi sürekli etrafta olmadan kendimi biraz yalnız hissediyorum.

Nasıl etkili bir şekilde iletişimde kalacağıma ve bunu devam ettireceğime dair ipuçlarına ve bu berbat zamanda çenemi dik tutmak için biraz yardıma ihtiyacım var."
"Bunu, yakın zamanda büyükannemle yaptığım bir ziyaretten dolayı soruyorum. Ben ziyaret ederken teyzesi (büyük-büyük halam, ama büyükannemden sadece biraz daha yaşlı) da biraz uğradı. Şimdi teyzesinin üst katta birkaç vidası gevşemiş, bu yüzden ondan daha önce oldukça çılgın şeyler duydum, ama o gün söylediği her şeyin üstünde.

Büyükannemin arka bahçesindeki kuş yemliklerini görünce çok korkmuştu. Nedenini sorduğumuzda teyzesi, anneannemin arazisindeki onca kuş varken, bir sürücünün sokağa fırlattığı yanan bir sigarayı alıp yukarı uçup bacadan aşağı bırakabileceğini, böylece evin havasını yakabileceğini düşündüğünü anlattı. ev yanıyor.

Kahkaha atmaya çalışmamanın yanı sıra, bir kuş sigara gibi özellikle kötü kokan bir nesneyi eline alsa ve her yerden bir şekilde onu bacaya koysa bile (üzerindeki metal kafesi korumak için bile olsa) onunla mantık yürütmeye çalıştım. yağmur/döküntü dışarı), hiçbir şey yapmaz çünkü o baca bir doğal gaz fırınına gider, o da kesinlikle böyle bir şeyden yanmaz. Besleyicileri indirme konusunda hâlâ kızgındı."
"Şu anda üniversitedeyim ve bu harika kızla tanıştım. Birkaç randevuya gittik ve her şey harika gidiyor gibiydi. Yakın zamanda eski bir erkek arkadaşını unutduğu için işleri oldukça ağırdan almak istedi.

Ancak oda arkadaşıyla tanıştığımda, bu kızın kendisine karşı oldukça gölgeli davranan bir erkek arkadaşı olduğunu söyledi. Başka bir üniversiteye gidiyor ve geceyi sık sık diğer kızların evinde ""kanepede"" geçiriyor. Ayrıca son zamanlarda duvarına gönderiler gönderiyor ve şimdi kafam oldukça karıştı.

Bir şeyler döndüğünü biliyorum ama bununla nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum. Onunla açık sözlü olmayı gerçekten çok isterdim ama ne zaman yapsam tehlikeli görünüyor. Gerçekten bir şeyleri fazla düşünmeye başlıyorum ve neredeyse onun yüzüne vurmak için oradaymışım gibi hissediyorum.

Bu durumdan gerçekten nefret ediyorum çünkü bu kızla meşru bir ilişkim olabilirmiş gibi hissediyorum."
"Şu anki kız arkadaşımla 3 aydır çıkıyorum .. o harika bir kız arkadaş. Aşçılar temizlik vs. ben sormadan bile .. şimdiye kadarki en tatlı insan, yargılayıcı olmayan, onun yanında tamamen rahatım. Yine de onun için gerçekten çalışmak zorunda değildim, bir grup partide buluştuktan sonra takılmaya başladık ve temelde bana çıkma teklif etti.

Bu diğer kız, yaklaşık bir yıldır aşık olduğum biri, biz her zaman çok iyi arkadaşız.. uzun samimi ve din, hayat, gelecek vb. ikimizin de meşgul hayatları olduğu için geçen aylar geçti ve 3 yıllık bir erkek arkadaşla çok ciddi bir ilişkisi vardı. Birkaç hafta önce barda karşılaştık ve bana sevgililer gününden birkaç gün sonra ondan ayrıldığını söyledi (ah). Zaten toparlandığını biliyorum (bunu ele aldık) ve dün gece sarhoş bir metin konvoda, ikimiz de birbirimizden hoşlandığımızı itiraf ettik. Bu diğer kız muhteşem ve birçok erkek sürekli onunla birlikte olmaya çalışıyor. Erkek arkadaşını yaklaşık 3 ay önce terk etmiş olsaydı, kesinlikle ona bir hamle yapmaya çalışırdım..

Farkında olduğumu belirtmek istediğim iki alan:
1. Bunu düşündüğüm için bile bir pislik olduğumu biliyorum ve düşünme sürecinde bu kadar ilerlemiş olmam bu ilişkiyi fazla ciddiye almadığımın bir göstergesi.
2. Duygusal bir koltuk değneği olmamak için elimden gelenin en iyisini yaptım ve bu, son birkaç aydır konuşmamamızı da etkiledi.

Sorum şu, şimdi ne yapacağım?"
"Okie dokie! Yani, oldukça basit bir durum, sadece diğer insanların fikirlerine ihtiyacım var. Bu kızı birkaç aydır görüyorum, başlangıçta ciddi bir şey yok ve henüz çok ciddi bir şey yok. Ama hepimizin bildiği gibi, biriyle ne kadar çok zaman geçirirsen o kadar yakınlaşırsın. Yani kesinlikle yaklaşıyoruz.

Her neyse, birkaç ay içinde ben ve epeyce arkadaşım eğlenceli küçük bir gezi düzenledik ve bizimle birlikte gelen oldukça büyük bir grubumuz var. Şimdi sorun şu ki, bu daha çok 'tüm arkadaşlarını birlikte davet et' tipi bir durumdu, bu yüzden arkadaşlarımızın diğer arkadaşlarını davet etmesi vb. Şimdi, arkadaşlarımdan biri bilmeden daha önce yattığım birini davet etti, bu sorun değil, çünkü hala iyi anlaşıyoruz ve aramızda geçenlerden hiç bahsetmedik. Ancak görüştüğüm kız bizimle geziye geliyor.

Yani soru şu, ona diğer kızla olan geçmişimi anlatacak mıyım, anlatmayacak mıyım? Diğer kızla benim aramda artık kelimenin tam anlamıyla hiçbir şey yok, ama tabii ki görüştüğüm kızın bilmeyi mi yoksa bilmemeyi mi tercih edeceğini söylemek zor. Siz kızlar, yolculuktan önce size diğer kızdan bahsetmemi ister misiniz, yoksa hiçbir şey düşünmeyip hepimiz takılırken Tanrı'ya bunun ortaya çıkmamasını ummamı mı tercih edersiniz?

Bu benim için hiç önemli değil (tarih), ama görüştüğüm kız için çok büyük bir sorun olabilir. Seçenekler?"
"Bu bir süre önce oldu, arkadaşlarla bir alışveriş merkezindeydim.

Steam kredisi satın almak istedim ve dürüst olmak gerekirse neden olduğundan emin değilim. Sonuçta banka kartım var. Sanırım GTA V veya onun gibi bir şey içindi. 70 dolardı (AUD) ya da en azından ben bu kadar istiyordum. Bana 20$ ve 50$ kredi vermeleri gerektiği bilgisi verildi ve ben de tamam dedim. Sonra arkadaşlarım lazer etiketi oynamaya karar verdiler (Oldukça ciddiye alma eğiliminde olduğum bir oyun, fazla ciddiye alma eğilimindeyim)

Orası çok sıcak ve senin tek yaptığın etrafta koşmak, ayrıca ben fiziksel olarak hiç formda değilim. Ama her şeyimi lazer etiketine vermezsem lanetleneceğim. Böylece, 2 seansımızdan sonra eve gidiyorum ve soluk, kodsuz 50$'lık bir buhar kredisi alıyorum, bu bir lazer etiketi zayiatı haline geldi ve 20$'lık sesli bir kredi oldu. Onları aradım ve bu konuda yapabilecekleri hiçbir şey yoktu. Kanıtım yoktu. Bu yüzden, lazer etiketi ve spordaki inanılmaz rekabetçiliğim nedeniyle 50 $ dışarıdaydım."
"Bazı arka plan
Geçen sömestrde değişim yaptığım Finlandiya'dan bir değişim öğrencisi [22K] ile tanıştım. Bir psikiyatri dersinde tanıştık ve Pazartesi günü onun numarasını istedim ve o akşam çıktım. İlk buluşma (en azından benim varsayımıma göre) pürüzsüzdü. Kampüste dolaştık ve sonrasında biraz sokak yemeği yedik. Bu hafta sonu ikinci buluşmaya gitmeyi planlıyorum ama o bu hafta sonu boyunca Borneo adasını gezmek istediği için bunu reddetti. Ama gelecek hafta sonu ikinci bir randevu için sabırsızlanıyor.

-arka planın sonu-

Bu benim soruma geliyor - ah beklemek çok acı verici! Bir hafta daha beklemek oldukça kafa karıştırıcı. Bu yüzden bağlantıyı devam ettirmeye karar verdim. Ona günde en az bir ileti dizisi gönderdim. Ama çok fazla saldırgan olmanın onun gözünü korkutacağının farkındayım. Demek istediğim, Borneo'yu keşfederken kendine ait bir anı olmalı. Ama öte yandan, sohbeti devam ettirmek istiyorum.

Önümüzdeki Salı günü buraya gelmesini bekleyip, son sözlerini karşılayıp ikinci bir randevu için ilerlemeli miyim?

-veya-

En azından ""Şimdiye kadar tatilin nasıl geçti?"" Salı günü kampüse dönmesini beklerken mesajla mı?"
"17. yaş günüme 5 ay kala, bir partide (dürüst olmak gerekirse bir inek buluşması) bir kıdemli ile tanıştım ve sohbet etmeye başladık. Tıkladık. Benzer ilgi alanlarımız vardı ama bu pek bir anlam ifade etmiyordu - partideki herkesin öyleydi ve ben oradaki insanların çoğuyla anlaşamıyordum. Ancak uyumlu dünya görüşlerimiz vardı; Olayları aynı şekilde görmedik ama ilginç sohbetler yapacak kadar benzer şeyler gördük. Hızla arkadaş olduk; Onunla neredeyse her gün takıldım, ama kesinlikle haftada 2 veya 3 kez. Kısa sürede en iyi arkadaş olduk ve birbirimize çok şey anlattık - bekaretimi kaybetmem, onun kız arkadaşından cinsel yolla bulaşan hastalık kapma endişesi, ondan önce çıktığı 62 yaşındaki adamdan kapmış olması, kariyer planlarımız. , evren anlayışımız vb.

Yaklaşık on yıl sonra, onun Hawaii'deki düğününde sağdıcı bendim. Hatta o lanet olası rahatsız ayakkabıları bile giydim ve ailesi fotoğraf çekerken saatlerce iğrenç bir smokinin içinde dikildim. O benim kardeşim gibi olduğu için yaptım.

Binlerce kilometre uzakta yaşıyor olsak bile biz hala arkadaşız. Hala iletişim halindeyiz ve arada bir onu ziyaret ediyorum. Ancak, o zamandan beri onun gibi arkadaşlar edinmedim. İnsanlarla tanıştım ve onlara yakınlaştım ve bazılarıyla gerçekten bağlantı kurdum. Ama eskisi kadar yakın kişisel bir bağ hissetmiyorum ve eskisi gibi insanlarla bağlantı kurma ihtiyacı hissetmiyorum.

Bilmiyorum; belki de internettir. Belki de sadece yaşlanıyorum. Hayatım boyunca karımla ve gelişigüzel insanlarla tanışmaktan mutluyum. Artık ""arkadaş"" edinme ihtiyacı hissetmiyorum."
"Hesabı atın diyerek başlayın. Yine de kısa olmaya çalışacağım ve ardından ek soruları yanıtlayacağım.

23 yaşındayım M, bir kızla 5 yıldır arkadaşım ""Amy"" diyelim, Her zaman güçlü duygular olmadı ama onun arkadaşlığından her zaman keyif aldım ve ona dünyadaki en iyi ve tutarlı arkadaşlarımdan biri derdim. son 5 yıl Geçen yıl ona ondan hoşlandığımı söyledim, ne bekleyeceğinden emin değildim, cevabı: Yürümezsek en iyi arkadaşını kaybetmek istemediği için ne düşüneceğinden emin değildi. Hüzünle kabul ettim.

2 Ocak'a hızlı ileri sar, aynı Konuşmayı yapıyorum, hala bu duygularım olduğunu ve nereye gittiklerini görmek istediğimi söyle. Emin olmadığım için beni bir arkadaş olarak kaybetme riskini almak istemediği konusunda aynı cevabı veriyor, Bu sefer Elini tutuyorum ve arkadaşlığımızın bu yeni aşamasında ne olursa olsun ona Söz veriyorum, eğer işe yaramazsa her zaman yapacağız Arkadaş kal. ""İŞE YARIYOR!"" Çoğunlukla el ele tutuşup yürüyüşe çıkıyoruz, 2 hafta sonra el ele tutuşmamız alışılmadık bir durum değil ya da TV/Film izlemeye geldiğinde kucaklaşıyoruz, Bu gece iyi geceler öpücüğü için gidiyorum! başarılı ama sonra nasıl gidip geldiği ve hala arkadaşlığımızı riske atmaktan korktuğu ve bunun nasıl ilerlemeye devam etmek istemediği ve sonunda beni incittiği hakkında uzun bir konuşma yapıyoruz. Onu korkutmadan işlerin ilerlemesini sağlamak için ne yapacağımı bilmiyorum. Riske girmeye değer olduğunu açıkladım ama onun bunu rahatlık olarak gördüğünü düşünmüyorum. Herhangi bir tavsiye?"
"Hey millet. Şu anki işyerimde yaklaşık üç yıldır çalışıyorum. İşverenim çok cömert ve her yıl bize BT teknisyenlerini (ben bir yardım masası görevlisiyim ama biz küçük bir BT grubuyuz ve bundan çok daha fazlasını yapan birçok projede yer alıyoruz) eğitime gönderiyorlar. Bu, yurt dışında bir iştir ve bu, teknoloji eğitiminin çoğunun başka bir ülkede bir bölgede veya Amerika Birleşik Devletleri'nde çok uzakta yapılması gerektiği anlamına gelir. Daha yüksek maaş derecesine sahip diğerleri öğrenim ücreti alıyor, ben alamıyorum. Şikayetçi değilim, okuldan çıktığım ilk işim sokaktaki eğitimi bile karşılamıyordu...

Bu yüzden, Bilgisayar Bilimleri alanında çevrimiçi bir yüksek lisans planlayabileceğim bir teklif yazmak istiyorum, bu her yıl beni dışarı atmaktan, bir otele yerleştirmekten ve pahalı bir eğitim kursu için ödeme yapmaktan daha ucuz olacaktır. Bu konuda deneyimi olan var mı? Hangi formatı kullanmalıyım? Numuneleri nerede bulacağını bilen var mı? Buna ne isim vereceğimden emin değilim."
"Bu bir süre önce oldu ve bu konuda ne yapacağımı bilemedim.

Aşık olduğum bu kız (ona Z diyeceğiz) bir arkadaşımla oda arkadaşı. Arkadaşım bana tüm eviyle vereceği bir partiden bahsetti ve beni davet etti. Partiye başka bir arkadaşımla gidecektim. Z'yi göreceğim için gerçekten heyecanlandım çünkü bir süredir (belki 3 aydır) ona gerçekten aşık olmuştum. Mesele şu ki, çok utangaç olduğum ve ona bir şey söyleyemediğim için hiç gerçekten konuşmadık.

Ancak partiden birkaç gün önce nihayet onunla konuşacak kadar cesaretimi toplamıştım. Onunla sohbet ediyordum, 'Onu görmek beni ne kadar heyecanlandırdı ve onunla parti yapmayı nasıl dört gözle bekliyordum' gibi şeyler söylüyordum ve o da beni orada görmekten heyecan duyduğunu söyledi.

Arkadaşım ve ben partiye gittik ve gecenin başında Z partide değildi, bu yüzden tek başıma ürperiyordum çünkü arkadaşım Z'nin oda arkadaşıyla buluştu ve diğer insanlarla takıldılar, içki içtiler ve ot içtiler. partide (o gece içmedim ve ot içmem). Herkes parti yaparken birkaç saat tek başımaydım ama ayrılmadım çünkü nihayet Z ile ilk kez buluşup takılacağım için hala heyecanlıydım.

Partiye gittikten birkaç saat sonra Z nihayet geldi. Görünüşe göre bir gösteriye gitti ve orada sarhoş oldu ve eve geldi… başka bir adamla. Yanımdan geçerken beni kabul etmedi bile. Her yerindeydi ve tek yapabildiğim onu ​​yatak odasına götürürken izlemekti. Sonunda dışarıdan inlediğini duyduğumda ayrılmaya karar verdim."
"Kız arkadaşım ve ben 7 ay önce çıkmaya başladığımızda, hala ona deli olan ve karşılık vermeyeceğini söylemesine rağmen arada bir onu arayıp/mesaj atacak çılgın bir takipçisi olduğundan bahsetmişti. Pek düşünmedim.

Geçen hafta sonu bana, bu adamın ilişkimizi bozmaya çalışacağını söyleyerek onu aramaya çalıştığını söyledi. Ona bunu neden yapmak istediğini sorduğumda, bana karşı açık sözlü değildi ve bir şeylerin ters gittiğini hissettim.

Ben de diğer adamın numarasını buldum ve onu aradım. Şaşırtıcı bir şekilde, yıllar önce ona delice aşık olduğunu ve hayatını mahvetmeye ve ilişkilerini bozmaya çalışırken psikopat olduğunu söyledi. Ayrıca hafta sonundan önceki cuma günü, kendisini ve bir arkadaşını bardan bırakmasını isteyen bir mesaj attığını söyledi. Ayrıca, bir süre sonra birbirlerine mesaj attıklarını söyledi.

Tüm bunları kız arkadaşımla yüzleştirdiğimde itiraf etti ve her şeyin doğru olduğunu söyledi. Ama onunla konuşmasının tek sebebinin, eskiden hayatının büyük bir parçası olduğu için hesapları tutmak olduğunu söyledi. Araba isteme sebebine gelince, arkadaşıyla sarhoş olduğunu ve eve bırakılması gerektiğini söyledi (arabam yok).

Bana gerçeği söylemek istemediğini çünkü üzülmemi istemediğini söyledi. Ama gerçekte karşılık verirken neden yalan söyledi ve bana onun çılgın bir takipçi olduğunu söyledi? Ayrıca, gerçekten sarhoşken ondan bir gezinti istemesine şok oldum. Bana bunların hiçbirini söylemedi.

Dürüst olmak gerekirse, aldatmaya niyeti olduğunu düşünmüyorum ama sadece geçmişi bırakmak istemediğini düşünüyorum. Hâlâ beni sevdiğini ve benim yerime onu asla istemeyeceğini söylüyor ki buna inanıyorum.

Beni en çok korkutan şey, tüm durum hakkında nasıl yalan söylediği. Ona olan güvenimin ciddi şekilde ihlal edildiğini hissediyorum ve nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum. Bu affetmem gereken bir şey mi? Yoksa bunlar gelecekte böyle bir şey yapabileceğinin ve fırsatım varken dışarı çıkmam gerektiğinin işaretleri mi?"
"Harika erkek arkadaşımla 9 aydır çıkıyorum. 20'li yaşlarımızın başındayız ve son zamanlarda büyük ""L"" kelimesini kullanmaya başladık.

Geçen hafta sonu bazı arkadaşlarla dışarı çıktım ve bayılarak sarhoş oldum. Birkaç parça dışında geceyi tam anlamıyla hatırlamıyorum. Bir arkadaşım, bir erkek arkadaşım olduğunu ve hiç ilgilenmediğimi bilmesine rağmen, nedense beni erkek arkadaşının arkadaşlarından biriyle buluşturmaya çalıştı. Her neyse, gecenin ilerleyen saatlerinde ben gittiğimde adam beni eve götürmeye karar verdi. Hatırladığım şeylerden biri, benden ""buradan gitmemi"" istemesi ve hayır demesi. Ama bir sonraki anım, tanımadığım bir bölgede bir taksinin dışında durmak. Aşağıdaki anım, onun prezervatif paketini açması ve ardından giyinme anısı. Tüm bildiğim bu.

Endişelenmenin ötesindeyim ve son birkaç gündür ağlayan bir karmaşa yaşıyorum. Yine de yaptığım ilk şey, CYBE testi yaptırmak için kliniğe gitmek oldu. Hemşire bana test yapmak için çok erken olduğunu ama çok çabuk geldiğim için bana belsoğukluğu ve Klamidya ""ne olur ne olmaz"" tedavisi için hap verebileceklerini söyledi. Adam ayrıca bana facebook üzerinden e-posta gönderdi ve ben de seks yaptığımızı ve prezervatif kullanıldığını doğruladım.

Sana sorum Reddit, erkek arkadaşıma bundan nasıl bahsetmeliyim/söylemeliyim? Onu çok seviyorum ve bu konuda kendimi çok kullanılmış ve kirli hissediyorum. İnsanlar bana bunun cinsel saldırı olduğunu söyleyip duruyor ama kendimi sorumlu hissetmekten kendimi alamıyorum. İçtiğimde sınırlarımı bilmeliyim. Lütfen yardım et!"
"Ona güveniyorum. Ama artık birlikte sıfır zaman geçiriyoruz. Barda daha çok tanımadığım erkeklerle vakit geçiriyor, eve geç geliyor ve beni bütün gece ayakta tutuyor. En iyi ihtimalle birlikte vakit geçirdiğimiz zamanlarda kanepede oturup arkadaşlarına mesaj atıyor. Dün gece kavga ettik ve çocuklar futbol için sabah 7'de kalkmak zorundayken gece yarısı 2'ye kadar içmeye gitti. Böyle bir hayatım olmasını çok isterdim ama kimseyle tanışmak için zamanım yok çünkü tek yaptığım çalışıyorum, yani benim sosyal hayatım o... ve o bunun bir parçası olmak istemiyor. Ailenin geçimini sağlamak için işe gidiyorum, sonra onun tarafından görmezden geliniyorum. Gerçekten çok iç karartıcı."
"Kızıma biyolojik olarak benim olmadığını ne zaman ve nasıl söyleyeceğimi planlamaya çalışıyorum. O sadece 10 aylık, bu yüzden çok zamanım var.

Arka plan: Eşim ve ben ikincimizi denemeye başladığımızda, o sırada arkadaşımdan hamile kaldı. Bu kısımda sorun yok, alışılmışın dışında bir ilişkimiz var. Çıldırdı ve durumla hiçbir şey yapmak istemedi ve kürtajın olmayacağını öğrendikten sonra kefaletle ayrıldı. O her zaman benim kızımdı, ben yasal olarak onun babasıyım ve her zaman onun babası olacağım.

Gelecekte biyolojik babası hakkında bilgi edinmek isterse ona karşı tamamen dürüst olmak istiyorum ve onun izini sürmek isterse tamamen destekleyici olacağım (onun için bilgi sakladık). Tek endişem, biyolojik olarak benim olmadığı veya birinin hayatının bir parçası olmak istemeyeceği için üzülmesini istemem."
"Hey. Ben ve kız arkadaşım yaklaşık 1 aydır birlikteyiz. Problem aramızdaki mesafe ve aramızdaki mesafe 10-15 ay daha (minimum) olacak bu yüzden gerçekten zor ve sinir bozucu. Karşılaştığım sorunlar, bana çok derinden aşık olması, uzakta olduğu için onu acı içinde görmek canımı yakıyor, şu anda evde pek çok sorunum var, bu yüzden onu gerçekten ziyaret edemiyorum ya da tam tersi, ama şimdi haftada bir alıyoruz. Önceden haftada 5-10 kere falan konuşurduk ama evdeki sorunlarımdan dolayı pek mümkün olmuyor. Daha önce çok uzun süredir ağrısı olduğu için ara vermek istedi, düzelteceğiz dedim. Aradan zaman geçti ve anladım ki benim sorunlarım en az 3 ay daha devam edebilir. Düşüncem seni kırmaktı, böylece sebep olduğum acıdan kurtulabilsin, ama onunla bunun hakkında konuştuğumda, ayrılırsam daha çok acı çekeceğini anladım. Ama içimde bir yerlerde, gitmesine izin vermenin daha iyi olacağını biliyorum, bir ay kadar daha derin bir acı içinde olabilir, ama yavaş yavaş iyileşecek. Birlikte taşınana kadar her gün benimle acı içinde olmak yerine.
Tavsiyenizi ve bakış açınızı gerçekten almak isterim, aptal gibi mi düşünüyorum? Doğru mu düşünüyorum? Bu sorunu bir ayrılıktan daha iyi çözmek için ipuçlarınız var mı?"
"Bir kedi insanı olarak köpekler hakkında pek bilgim yok. Her gün komşularım işe giderken, köpeklerini dışarıda mama, su ve biraz ip oyuncakla bırakıyorlar. Sorun şu ki, babam evden çalışıyor ve sahipleri yokken 8 saat boyunca köpek havlayıp sızlanarak babamın telefon konferanslarını bozuyor. Komşularımızdan bunu şimdi iki kez halletmelerini kibarca istedik ve halletmediler, bu yüzden yardımına ihtiyacım var Reddit. Bu zavallı yavru köpeği sakin ve mutlu etmesi için hangi oyuncağı alıp çitin üzerinden atabilirim? Köpek mamasını düşündüm ama özel beslenme ihtiyacı olup olmadığını bilmiyorum. Yardım için teşekkürler!"
"Peki, c25k olayını yapıyorum ve üç haftadır bu işteyim. Bugün w3 d3 idi. Geçen Cuma (g2 g3) koşum, sol bacağımın yan tarafında, incik kemiğimin üstünde değil, bacağımın dışında, bir tür kramp gibi, bu tür bir sıkı ağrıya neden oldu. Şimdi önce geriniyorum ve Her koşudan sonra, ne olduğundan emin değilim. Bunun için gerçekten hiçbir şey yapmadım, geçeceğini düşündüm ama durdurmak için üç gün, birkaç buz torbası ve son olarak bir ısı pedi sürdü. .

Pazartesi, koşuma çıktım ve geri döndüm. Çok korkunç değil ama orada. koşular bu hafta daha uzun (3 dakika) ve o günkü koşu hızım zar zor koşuydu. Eve geldiğimde bacağımı 20 dakika jakuziye soktum ve ağrı geçti. Çarşamba günü aynı.

Bugün koşumu yapıyorum, öncekinden biraz daha hızlı koşuyorum ve ağrı geri geliyor. Koşarken, sadece küçük sancılar oluyor ama yavaşladığımda şiddetle geri geliyor. Nedense ayak bileğimi tam olarak hareket ettiremediğimi fark ettim, bu yüzden gevşemeye ve normal bir şekilde yürümeye çalışıyorum ama ağrı gittikçe kötüleşiyor ve kötüleşiyor. - Koşuyu bitiriyorum, geriniyorum tekrar arabama biniyorum ve çoğunlukla kayboluyor. Tüm o bölgede hâlâ gergin bir his var ama artık gerçek bir acı yok.

Bunu hiç yaşayan var mı? Yapmam gereken özel bir esneme var mı? Biraz kinesiyoloji bandı aldım ama doğru yere koyduğumu sanmıyorum."
"Teyzem her zaman oğlunun (kuzenimin) tıp fakültesine gitmesini ve doktor olmasını istemiştir. Ona göre, onun hayatında (ve sanırım onun hayatında) ""başarıya"" giden tek yol, onun zengin bir doktor olması. Babasının ne düşündüğü belli değil.

Ancak, üniversiteden çoktan mezun oldu ve iki yıllık Teach for America'yı (TFA) yeni bitirdi. Bundan gerçekten zevk almış gibi görünüyor ve bundan çok fazla yaşam deneyimi kazanmış, Facebook'ta gönderi paylaşmış vb. Biz (ailenin geri kalanı) onun iyi bir öğretmen olacağını ve birlikte iyi, mutlu bir hayat yaşayacağını düşünüyoruz.

Ama annesi bunu kabul etmez. Yıllardır tıp fakültesi başvurusunu erteliyor ve şimdi TFA bittiğine göre, kadın onu tekrar zorluyor. Annesine göre tıp fakültesine gitmek istiyor ama annesinin beklenti ve arzularına karşı gelmekten korktuğunu düşünüyoruz.

Onu bu ay görebiliriz. Eğer öyleyse, onu korkutmak ya da anneni dinleme müdahalesi gibi göstermek istemiyoruz. Aynı zamanda tıp fakültesine gitmek, onun ve annesinin pişman olabileceğini düşündüğümüz ciddi bir karar.

Ve onu görmezsek, elbette onu arayabiliriz. Her iki durumda da, bu durumla nasıl başa çıkabileceğimize dair herhangi bir tavsiye takdir edilecektir."
"Bu eve yaklaşık bir ay önce taşındım, bir oda ve bir banyo kiraladım. Ev sahibi benim yaşımda, onu ben taşınmadan önce tanımıyordum. Köpeği. 8 aylık laboratuvar Kıç ağrısı. Bu ayakkabı parçalayıcı sik kafa sayesinde taşındığımdan beri beş çift parmak arası terlik kaybettim.

Dün gece banyonun kapısını kapatmayı unuttum. Son derece temiz bir insanım ama son iki gündür banyomdaki çöpü boşaltmayı unuttum çünkü evde değil dışarıda bok yapıyoruz.

Tabiat ana bu kız için burada. Bu sabah saat 4'te, dışarıdaki köpek kulübesine havlayan küçük aptalla uyandım, nedense ondan ölesiye korkuyor ama lanet şeyi yakmak için çok komik. Ben de onu dışarı çıkarmak için kalktım ve ne biliyorsun? Banyomdaki cüce çöplüğümdeki her çöp parçası, her yere dağılmıştı. Her yer.

Tabiat ananın aylık olarak geldiğini söylediğimi hatırlıyor musun? Evet. Banyomun ve ORTAK oturma odamın her yerinde çöp var. Buna birkaç aptal plastik tampon takma şeyi de dahildir. ÇİĞNEDİĞİNİ. KULLANILMIŞ TAMPON YOK.. sadece plastik ekler.

İyi haber: Onları çöpe atmadan önce temizliyorum çünkü değilse bile. Ama yine de.. Kötü haber: Oda arkadaşı ev sahibi kardeşim işe gitmek için uyanmadan önce o evin her yerini aramak zorunda kaldım. Küçük hıyarın odasına bir şey getirmemesi için yukarıdaki Göklere dua etti. Ya da onun yatağı."
"Herkese selam. Format attığım için şimdiden kusura bakmayın şu an mobildeyim.

Çok yakın zamanda büyükannemin en iyi arkadaşı öldü. Onun için bir kız kardeş gibiydi ve ben de gençliğimden beri onunla çok yakındım. Ölüm şekli kesinlikle korkunçtu ve yanından geçerken büyükannem onu ​​kollarında tuttu.

Bu cuma açık tabutlu bir cenaze töreni yapılıyor ve büyükannem gitmek isteyip istemediğimi sordu. Ona yapacağımı söyledim. (Çok) uzaktaki bir aile için hayatımda daha önce iki kez cenazelerde bulunmam istendi, ancak reddettim.

Benim sorunum, ölümle/ölüyle iyi baş edemiyorum. Ben dindar değilim ama ruhaniyim. Herhangi bir türde ceset görmek beni son derece tedirgin ve rahatsız ediyor. Bir kişinin veya 'ruhun' herhangi bir parçasının öldükten sonra bedende kaldığına inanmıyorum, sadece bedenin kalan bir kap olduğuna, kişinin kendisinin değil ... Bu mantıklıysa. Büyükannem ve ailemin çoğu inançlarımı anlıyor ve saygı duyuyor ama aynı zamanda sevdiklerinin alnına son bir kez bakmasalar da en azından dokunmaları/öpmeleri onlar için her zaman bir gelenek olmuştur. Bırakın görmeyi vücuduna dokunabileceğimi sanmıyorum. Bunun nasıl bir şey olduğunu tam olarak tarif edemem ama bedenlerden bu kadar kötü bir his alıyorum ve daha önce hiç sevdiğim birini bir tabutun içinde görmemiştim.

Temel olarak, cenazede nasıl uygun şekilde davranacağım ve aynı zamanda kendimi rahatsız etmekten (elimden geldiğince) kaçınacağım konusunda biraz yardım istiyorum. Ayrıca genel olarak görgü kuralları, ne giymenin uygun olduğu, bunun gibi şeyler hakkında bazı ipuçları alabilirsem harika olur."
"Erkek arkadaşım ve ben bir süredir çıkıyoruz, ancak yeni bir okulda ilk sömestrine başladıktan sonra Ocak ayında ayrıldık. Ayrıldığımız süre boyunca, iki aya yakın bir süre boyunca bir kızla kaçamak yaptı. Sık sık geceyi onun evinde geçirirdi ama bildiğim kadarıyla sevişmekten ve biraz el yordamıyla ilerlemekten öteye gitmiyordu. Ona karşı hisleri olduğunu itiraf etti ve o da aynı şekilde hissetmediği için ilişkilerinin fiziksel kısmını bitirdi. Haziran sonunda tekrar bir araya geldik.

Buradaki sorunum, onların hala en iyi arkadaş olmaları ve neredeyse her gün onunla veya onunla ve (aynı zamanda onun arkadaşı olan) oda arkadaşlarıyla takılıyor. Diğer kadın arkadaşları söz konusu olduğunda kıskanan biri değilim ama o, ilişkimizin sona erdiği ve diğer kızla fiziksel ilişkisinin başladığı yere geri döndüğü için, kendimi korkunç hissetmeden edemiyorum. Ona güveniyorum ve onu seviyorum ama onu ona güvenecek kadar iyi tanımıyorum. Onun görüşü, sadece ""üstesinden gelmem"" gerektiği yönünde, ama bu gerçekten zor oldu. Ona, ""mantıksız bir istek"" olduğunu düşündüğü, onunla geçirdiği zamanı her gün yerine haftada iki ila beş güne düşürüp azaltamayacağını sordum.

Kıskandığımı biliyorum ama bu kızla geçirdiği zaman beni gerçekten rahatsız ediyor ve bana hissettirdiği his ilişkimizi tehlikeye atıyor. Yardım?"
"Birkaç ay önce bir MMO aracılığıyla bir arkadaşımla tanıştım. Onunla ve kocasıyla oynadım ve zamanla arkadaş olarak yavaş yavaş yakınlaştık. Birkaç hafta önce, erotik rol yapmaktan hoşlandığı ortaya çıktı ve bana bunu denemek isteyip istemediğimi sordu.

İşler harika gidiyor ama sonra kocası ve tüm bunlar hakkında ne düşündüğünü soruyorum. Bunun harika olduğunu ve onunla tamamen iyi olduğunu söylüyor. Birkaç kez daha yapıyoruz ve hatta bana kendisinin ve kocasının birkaç kez ne yaptığını anlatacak kadar ileri gidiyor.

Ancak bu artık bir sorun. Aynısını diğer partnerlerle yaptığında onu kıskanmaya başladığımı hissediyorum. Kocasıyla yaptıklarından bahsettiğinde ise hiçbir şey hissetmiyorum.

Bu normal mi? Bu konudaki duygularımı çözmekte zorlanıyorum. Onu sevseydim, onu ve kocasını da kıskanmaz mıydım? Gizlice yapışan mıyım? Çoğu zaman böyle hissettiğim için kendime kızıyorum."
"Ben okuldayken birlikte bir iş yürütüyorduk ki bu harika bir şeydi. Yılda yaklaşık 48 bin kazanıyoruz, ancak Güney Kaliforniya'da bu çok fazla değil. O yılda yaklaşık 35-50 bin kazanan işi yürütürken, bana üniversiteden yılda 35-45 bin civarında bir iş bulabilecek bir Lisans derecesi için okuldayım. Yılda 70-95K bana iyi geliyor.

Sorun okul, stajım ve işimizi yürütmek arasında İlişkimize ayıracak çok zamanım yok ya da sahip olduğumuz zamanı yeterince iyi kullanmıyorum.

Teorim, mezun olduğumda (üç ay içinde), stajım veya okulum olmayacak ve işime, işimize ve şimdiye kadar harika olan ilişkimize daha fazla zaman ayırabileceğim.

Zaten başarılı bir işi olduğu ve üniversiteden mezun olduğu (son on yıldır) uğruna çabaladığım bir şey için bu kadar çok çalışmam gerektiğinden nefret ediyor.

Şimdiki hedefim yılda 300 bin (uzun vadeli) yapan kurumsal bir pozisyon. İşin/zamanın buna değdiğini düşünmüyor (zaten geçim ücretini nasıl kazandığımızı görünce).

Bunu açıklığa kavuşturmak için evlenmeden önce ne yapmalıyım?"
"Erkek arkadaşım ve ben bir aydır çıkıyoruz. Çıkmaya başlamadan hemen önce seks yapmaya başladık. Şu anda (küçük) bir uzun mesafe ilişkisi içindeyiz ve en son onu ziyaret ederken seks hakkında tartıştık.

Onunla çıkmadan önce, o yıllar boyunca birden fazla kızla seks yaparken ben bakireydim. Cinsel dürtüm oldukça yüksek ve birbirimizi sadece hafta sonları gördüğümüzü düşünürsek, genellikle günde en az bir kez seks yapıyoruz. Ancak bunu aştığını söyledi.

Birkaç yıl önce ""seks yapmayı"" ve ""gerçek ilişkilerdeki"" insanların ilişkilerini sekse dayandırmadığını söyledi. Anlamadığım şey, bu argümanın tam olarak neyi başarmaya çalıştığı... çünkü ""gerçek ilişkilerde"" insanlar da seks yapıyor. Onunla seks yapmak istemesi için yeterince çekici olmadığımı veya seks yaptığımızda onun ilgisini çekecek kadar iyi olmadığımı hissettiriyor. Yine de niyetinin bu olduğunu sanmıyorum, bu yüzden lütfen birisi bunun arkasındaki düşünce sürecini anlamama yardım edebilir mi?"
"Erkek arkadaşım A ve ben bir yılı aşkın bir süredir çıkıyoruz. Son zamanlarda dövme ve piercing yaptırmakla ilgilendiğini ifade ediyor (şu anda hiç yok) ve saçını parlak pembeye boyadı. Kendimi ifade etmekten yanayım ya da her neyse, ama pembe saçı görünce ona olan ilgim kesinlikle %110'dan %30'a düştü. Bu alternatif şeyleri, özellikle de dövmeleri yapmaya devam ederse, bu onu benim için giderek daha itici hale getirecek biliyorum. Ona açıkça bana çirkin göründüğünü ve onu ciddiye almanın çok ama çok zor olduğunu söylemek istemiyorum ama aynı zamanda ona bir şeyler yapması için baskı yapıyormuş gibi hissetmek de istemiyorum. Bu soruna nasıl yaklaşılacağına dair tavsiye?"
"Tek kullanımlık kullanmıyorum ve elimden geldiğince dürüst olmaya çalışacağım. Ben heteroseksüel bir adamım, 26 yaşındayım ve kendimi hiçbir zaman önyargılı olarak görmedim. Ama son birkaç ayda şaşırtıcı bir gerçeğin farkına vardım.

Eşcinseller beni rahatsız ediyor.

Bu nefret ya da rahatsızlık değil. Belirli bir kişinin öfkemi uyandıracak bir şey yapmadığını varsayarsak, nefretin her türüne karşıyım. Eşcinsel evliliği destekliyorum ve kendimi bir LGBT müttefiki olarak görüyorum. Pek çok yakın gey arkadaşım oldu -çoğunlukla tiyatro sayesinde- ve haftanın 5 günü tıklım tıklım salonların önünde korkmadan erkekleri dudaklarından öptüm. Lezbiyenlere gelince, onlarla neredeyse herkesten daha iyi anlaşırım. Kadınlarla takılmayı seviyorum ve sen bütünü aldığında ""becerecek miyiz?"" resimdeki gerilim olabildiğince rahatlatıcı.

Beni rahatsız eden eşcinsel olmam değil. Eşcinsel oyunculuk - *gerçekten* eşcinsel oyunculuk. Herkes neden bahsettiğimi biliyor. Birisi olabildiğince gösterişli olduğunda samimiyetsiz görünüyor. Birisi çıkıp cinsel kimliğini ifade etme ihtiyacı hissettiğinde ya da bir gurur yürüyüşünde - çılgına dön, diyorum.

Ama tam bir kraliçe gibi davranan yetişkin erkekler gördüğümde, onlara büyümelerini söylemek istiyorum. Nascar şapkası takmış dört tekerlekli arabasında viski içen ve hareketsizliğe doğru eski ihtişamını sallayan yaşlı iyi bir çocuğun hissiyle aynı hissettiriyor. olgunlaşmamış duruş Blegh.

**AMA.** Burada tamamen yanılıyor olabilirim. Sadece bir pislik olabilirim. Bu beni rahatsız ediyor. Her zaman insanların kendilerini istedikleri gibi ifade etmekte özgür olmaları gerektiğine inanmaya çalıştım. Umarım öyle değildir ama buradaki hislerim önyargı mı? Ve bu IRL ile karşılaştınız mı? Onun hakkında nasıl hissediyorsun? Benden nefret etsen bile tüm sevgi ve saygılar sana."
"Merhaba r/dating_advice,

Bu daha önce ortaya çıktıysa özür dilerim, ancak biraz Google'da arama yaptıktan sonra durumum için iyi bir tavsiye bulamadım. Bu adamla internette tanıştım ve onunla yaklaşık 3 haftadır çıkıyorum. Rastgele çıkıyoruz ve başlangıçta ciddi bir şey istemedim ama onunla ne kadar çok zaman geçirirsem ondan o kadar çok hoşlanıyorum. Başlangıçta, birbirimizi son görmemizden en fazla 1 veya 2 gün sonra benimle randevu ayarlamak istedi ve kendi şehrinden yaşadığı zaman hakkında mesaj atma ve mesajlar gönderme konusunda çok iyiydi (yaklaşık 20 dakika uzakta yaşıyoruz) ve benim şehrime ne zaman gelecekti.

Sonra bu hafta Çarşamba günü, Cuma günü takılmamızı öneriyor. Zaten bazı arkadaşlarla mutlu saatlere davet edildim ve katılmak isteyip istemediğini soruyorum. Evet diyor. Ertesi gün ona mesaj atıp ne zaman ve nerede buluşacağımızı söyledim ve sadece işten çıktığında bana haber vermek için. **yanıt yok** alıyorum. Bu ilk uyarı işaretiydi. Bu yüzden arkadaşlarımla mutlu saatler geçirmek için oraya varıyorum ve sonunda ona nerede olduğumuzu söylemek için ona bir saat mesaj atıyorum.

SONUNDA bir saat sonra çok işi olduğunu ve buluşamayacağını söyleyerek bana mesaj attı. Çok sinirlendim ve incindim çünkü gerçekten anlaştığımızı hissettim ve o, birini öylece başından savacak türden bir adama benzemiyordu. Ayrıca ""yarın buluşmak ister miyim?"" diye mesaj atıyor. Aslında meşgul olduğumu söylüyorum. İyi olan şu ki (1 saat sonra), özür diliyor ve bana daha önce mesaj atması gerektiğini kabul ediyor. Ona evet yapması gerektiğini ve meşgul olduğumu ama Pazar gecesinden itibaren boş olacağımı söylüyorum. Şimdiye kadar cevap yok.

Gerçekten ne düşüneceğimi ya da ne yapacağımı bilmiyorum. İçgörü var mı?"
"Merhaba Reddit,

     Kız arkadaşım ve ben birbirimize aşığız. 1 yıl 4 aydır birlikteyiz. İkimiz de evlenmek istiyoruz ama üniversitedeyiz ve bir hizmet için paramız yok. Yemek, kira vb. masraflardan tasarruf etmek ve barınma durumlarımızı kolaylaştırmak için bu yıl birlikte taşınmak istedik. Şu anda yerim kalmadı ve yaşayacak bir yer bulmaya çalışıyorum. Bir oda arkadaşı ararken. Ancak, ebeveynleri çok muhafazakar ve ""genç bir Hristiyan kızın"" bir erkekle yaşamasını uygun bulmuyor. (Ben bir ateistim ve onaylamıyorlar.)
     Evlilik düşüncesi, konuştuğumuz ve kendimizi çok rahat hissettiğimiz bir konu. Birbirimizi gerçekten önemsiyoruz. Maddi sebeplerden dolayı evlenmek istiyorum. Ayrıca onu önce benimle yasal olarak evlendirerek onun için harika bir düğün olan büyük fikri mahvetmek istemiyorum.
     Potansiyel planım burada devreye giriyor. Adliyeye gidip yasal olarak evlenebileceğimizi düşünüyordum. Anne babasına ve benimkine söylerdik. Orada bile olabilirler. Güzel bir tören yapana kadar ismini değiştirmezdik. Arkadaşlarımıza nişanlandığımızı söyleyebiliriz. Sonunda hep istediği düğünü yapıp adını değiştirebilecektik. Adını bile değiştirebilir ve ardından yeminleri yenileyen bir anlaşma yapabiliriz.
     Herkesin, özellikle de kızların bu plan hakkında ne düşündüğünü merak ediyorum (çoğunuzun düğün fikrini sevdiğini biliyorum.) Sanırım ona bu gece anlatabilirim."
"Kız arkadaşımla yaklaşık 5 aydır çıkıyoruz ama öncesinde yaklaşık 2 yıldır arkadaştık. Ortak bir arkadaşımız var (artık gerçekten arkadaşım diyemediğim, hadi ona K diyelim) ve kız arkadaşım onunla takıldığında gerçekten üzülüyorum.

Geçmişte, onu üzdüğü için arkadaşı olan diğer insanların çıkmasını engellemeye çalıştı. Bunu benimle ve kız arkadaşımla yapmaya çalışıyormuş gibi hissediyorum.

Ne zaman kız arkadaşım K ile takılsa, onlarla aynı odaya bile giremeyecekmişim gibi hissediyorum. Kız arkadaşım mesajlarıma cevap vermiyor çünkü K onun zamanının geldiğini söylüyor.

Üzgün ​​olmamın ana nedeni, K'nin kız arkadaşıma aşık olan birinin önünde bana kötü sözler söylemesi. O kız daha sonra beni bir partide kenara çekti ve benimle gerçekten parçası olmak istemediğim 30 dakikadan fazla tam bir konuşma yaptı. Ne zaman kız arkadaşım K ile takılsa sırtımdan bıçaklanmış gibi hissediyorum. Sanki K çöpünün benimle biriyle konuşmasını umursamıyormuş gibi. K'nin benim hakkımda diğer insanlara, hatta kendi kız arkadaşıma söylediği diğer saçmalıkları kim bilebilir?

Ne yapacağımı bilmiyorum. Herkes K'yi şımartıyor çünkü herkesin ona nasıl kötü davrandığı hakkında ağlayıp sızlanacak ve sızlanacak, ama neden kimse benim nasıl hissettiğimi umursamıyor? Bu olaylardan biri dün gece oldu, birkaç haftalığına evde olduğum için kız arkadaşımla benim Facetime yapmamız gerekiyordu ama K tüm zamanını aldığı için yapamadı. Kızgınım ve değilim. Üzgünüm ve incindim ve onunla nasıl konuşacağımı ya da konuşmalı mıyım bilmiyorum."
"Ben [21 E], çıkma teklif etmek istediğim [ 22/K] arkadaşımla. Sınıfta ve dersten sonra birlikte öğle yemeği yediğimizde gerçekten iyi anlaşıyoruz. Mesele şu ki, ondan yapmasını isteyebileceğim tek bir şey bile düşünemiyorum. Mesela ben hiç bir şey yapmıyorum. En azından geçen yıl ordu beni reddettiğinden beri.

İkimiz de şu anda üniversite öğrencisiyiz ve finaller bitmek üzere ve benim arabam yok.

Ne yapması için ona çıkma teklif etmeliyim? Onu gerçekten bir filme davet etmek istemiyorum çünkü bunu yaparsam muhtemelen o kadar fazla etkileşime girmeyeceğiz. Ayrıca takılmak istediğim üç kadar kız var (saat 2'de kütüphanede tanıştığım) ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Ben de içkiden uzak durmak istiyorum çünkü o kadar çok içmeyi sevmem ama buna açığım.
Teşekkürler!"
"Temelde... erkek arkadaşım aldattı, benim gözümde. Eski sevgilisiyle duygusal bir ilişki kurdu ve ben onu yakaladım. Bu eski sevgilim konusunda hassas olduğumun farkındaydı ve duygularımı hiçe sayarak onunla cinsel anlamda konuşmaya devam etti. Özür diledi ve onunla iletişim kurmayı bırakacağına söz verdi ve bence bir dereceye kadar yaptı. Ama o zamandan beri yeni bir iş fırsatı için taşındı ve okulu bitirdiğimde onunla taşınmamı istiyor. Bu arada sürekli olarak sadakatsiz olduğundan endişeleniyorum... eski sevgilisiyle yalan söylemeyi çözerken koyduğumuz koşullardan biri, bana karşı tamamen şeffaf ve açık olmasıydı. İletişimin uzak mesafe ve güven sorunlarımıza yardımcı olacağını düşündüm ve o da kabul etti. Sırf güven inşa edebilmemiz ve beni günlük hayatına dahil edebilmemiz için benimle nerede ve kiminle olduğu hakkında konuşacağına söz verdi.

Ama o olacağını söylediği kadar açık değildi. İsimleri saklıyor (sanırım bir kadınla birlikte olursa çıldıracağımı düşünüyor) ama beni rahatsız eden bir şeyler saklıyor olması. Aramızda olanlardan sonra sonuca varmaktan nasıl vazgeçeceğimi bilmiyorum."
"30 yaşında bir kadınım. Annemle babamı hayatımdan çıkar ve erkek ve kız kardeşimle gergin bir ilişkim olsun.

Hala bazı teyzelerim ve amcalarımla (annemin kız kardeşleri ve erkek kardeşleri) konuşuyorum. Annemle yeniden iletişim kurmam için beni zorlamıyorlar, yapmam gereken şeyi neden yapmam gerektiğini tamamen anlıyorlar.

Ailemden birinin bebeği doğmasına 2 hafta kala anne karnında öldü. Yakın ailemin bu durumla ilgili tecrübesi var ve cenazede halalarım ve kuzenlerimin yanında olmak isterim.

Annemin katılacağını biliyorum. Onunla tek başıma yüzleşemeyeceğimi biliyorum, eğer üşüyorsa, konuşmak istiyorsa, bunların hiçbiriyle ilgilenmiyorum.

Erkek arkadaşımda yaşıyorum (ayrıca 30) ve 10 aydır birlikteyim. Kuşkusuz havalı yeni bir işe başladı, ancak kesinlikle bu işe takıntılı. Yaptığımız tüm konuşmalar, yaptığımız tüm işler onun işiyle ilgili. Bant genişliğine sahip olmadığı işle ilgili olmayan herhangi bir şey. Destek istemeyi denedim. Sarılmak istemek. Cenazeye gelmesini istiyor ve ailemle tek başıma ilgilenmem gerektiğini söylüyor. İşten izin almaya vakti yok (cenaze salı).

Nereden destek alabileceğimi veya kiminle konuşacağımı bilmiyorum. Birkaç sıradan arkadaşım var ama ihtiyacım olduğunu hissettiğim gibi dışarı çıkmama izin verecek kimse yok. Benimle gelecek kimse yok. Destek için dahili olarak bakıyor muyum?

Herhangi bir tavsiye harika olurdu. reddit'e teşekkürler. (evet, tek kullanımlık, gw gönderisi yok)."
"Tamam, yaklaşık bir yıldır erkek kardeşim bu kızla çıkıyor Shay süper havalı piliç biz oldukça iyi arkadaşız, onun Allison adında küçük bir kız kardeşi de süper havalı.

Allison ve ben tanıştığımızdan beri birbirimize hep çapkın olduk. Yaklaşık altı ay önce kız arkadaşından ayrılmış ve yaklaşık iki aylığına erkek kardeşim, kız arkadaşı ve benim yanıma taşınmıştı.

Allison ve ben, taşındığı süre içinde gerçekten yakınlaştık, bizimle kaldığı yaklaşık iki hafta içinde, takılmayı bitirdik. Bir eşya olmaya çalıştık, ablası Shay, erkek kardeşimle ilişkisinde sorunlara yol açma olasılığı nedeniyle bu fikirden gerçekten hoşlanmadı.

Shay'e kız kardeşi ve benim birlikte olmak istediğimi, annesi, kız kardeşi ve Allison'ın kavga ettiğini söylediğimde her şey çılgına döndü ve bu Allison ve benim aramda sorunlara yol açtı. bu konuda gerçekten kötü bir kavga ettik ve konuşmayı bıraktık. Dövüş, Allison ve benim aramda işler yolunda gitmezse işlerin getireceği drama hakkındaydı.

Birkaç ay ileri sarın Allison ve ben tekrar konuşmaya başladık ve sonunda birkaç kez seviştik. Daha fazla ilerlememeye karar verdik çünkü daha önce bu yoldan geçtik ve durduk. Ağabeyime olanları anlatmıştım ve geçen sefer saklamanın pek çok soruna yol açması nedeniyle Shay'e anlatmamı tavsiye etti.

Shay'e olan her şeyi anlattım. Ona Allison ve benim sadece arkadaş olacağımızı ve ilişkimizi sürdürmemeleri için onlara saygı duyduğumuzu söylemiştim.
Evet, bu bir hataydı, her seferinde aynı şey.

Şimdi ağzımı açtım diye herkes bana kızıyor. Buradan ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum ve gerçekten Allison'ı kaybetmek istemiyorum ama biliyorum ki..."
"Erkek arkadaşım ve benim harika bir ilişkimiz var, eksi büyük bir yemek sorunu.

Sarımsak ve soğana karşı her zaman hoşgörüsüz olmuştur ama tanıştığımızda çok daha yumuşaktı. Çıktığımız ilk yıl alerjisi olduğunu hiç bilmiyordum. Bir keresinde sarımsaklı patates kızartması yedik ve oldukça hastalandı ve bunu bana ilk kez o zaman itiraf etti.

Son 5 ayda çok kötü oldu. Pişmiş sarımsak ve soğandan bile hastalanıyor. En kötü olayı son zamanlarda oldu (titriyordu ve şiddetli karın ağrısıyla birlikte tüm vücut spazmları yaşıyordu, ardından bütün bir gece tuvalete koşmuştu). Ondan sonra ayağımı yere koydum. Artık sarımsak veya soğanla yemek pişirmek yok (ki bu benim için yıkıcı, çünkü BU MALZEMELERDEN ÇIKARMAYA KESİNLİKLE BAYILDIM). Restoranlarda çok dikkatli olmaya çalıştık ama onlardan kaçınmak neredeyse imkansız. Bu, onun bizi devam etmemiz için zorlamasına ve hastalanmasına neden oldu.

Beni hayal kırıklığına uğrattığını veya bastırılmış ve yumuşak yiyecekler yemeye takılıp kalmış gibi hissetmemesi için onu en iyi nasıl destekleyebileceğime dair bazı fikirlere ihtiyacım var. Yakın şehirlerimizdeki/yakındaki şehirlerdeki sonsuz restoranları denemek (yemek cenneti diyarında yaşıyoruz) birlikte yapmayı en sevdiğimiz şeylerden biriydi. Bunun yerini alacak bir akşam aktivitesi bulmak zor oldu. (Hala yürüyüş yapmak ve butik bira içmek gibi yemek içermeyen pek çok şey yapıyoruz, ancak şimdi bardan sonra eve dönüp ikimizin de heyecanlanmadığı sterilize edilmiş yemekler pişirmek zorundayız. hala dışarıda olma havasında).

Onunla mücadele etmek istemiyorum çünkü bunun yaşam tarzımız üzerindeki etkilerinden bıkıyor. Kendini bir yük gibi hissettiğini biliyorum. Ama onun incindiğini görmektense yumuşak yiyecekler yemeyi tercih ederim."
"İş arkadaşlarımdan biri çok yakışıklı. Biraz sohbet edip şakalaşıyoruz ama yaptığı bazı şeyler benimle flört ediyormuş gibi görünmesine neden oluyor (ki bu benim için tamamen sorun değil), ama emin değilim. Açık olmak gerekirse, bariz yaş farkı nedeniyle hiçbir şekilde bu adamla 'birlikte olmaya' çalışmıyorum. Benimle flört mü ediyor yoksa ben mi çok şey okuyorum merak ediyorum.

İlk olarak, zamanın yarısında bana ismimle hitap ediyor, diğer yarısında bana 'aşk', 'tatlım', 'bebeğim' vb. Bana gülümseyerek bakıp göz kırpacak. Ayrıca ara sıra görünüşümle ilgili ifadeler veriyor - örneğin, bir keresinde ondan bir konuda yardım istediğimde ""Anladım, tek yapman gereken orada oturup güzel görünmek"" dedi (aw! )

İşyerimde sadece 2 kız daha var (ikisi de bana çok yakın) ama onun onlarla etkileşime girdiğini hiç görmedim, bu yüzden herkese karşı böyle olup olmadığını bilmiyorum."
"Bu yüzden üniversitedeki son 2 yılımı uygun fiyat ve hastalık nedeniyle çevrimiçi olarak bitirmek zorunda kaldım. Eyalet dışında, bölgesel olarak akredite edilmiş bir devlet okulundaydı (bu yüzden hala %100 yasaldı ve tüm sınavlarım gözetim altındaydı). İlk yıldan sonra daha iyi oldum ama çevrimiçi bitirmek zorunda kaldım çünkü çevremdeki birçok okul son 60 ünitenin onlardan yapılmasını istiyor, bu yüzden okulda sebepsiz yere fazladan bir yıl gerekecekti.

Neyse, bana hep ""Orası nasıldı, hava nasıldı?"" diye soruyorlar. Bir yıldır hasta olduğumu ve bu yüzden bunu yapmak zorunda olduğumu söyleme fikrine kapılan bir görüşmeci vardı, hatta artık hasta olmadığımdan bahsetmiştim. İnternetten söylediğim için mi yoksa hastalığımdan mı anlayamadım.

Öyleyse, sadece daha önce gittiğim üniversiteyi karşılayamayacağımı söylemek akıllıca mı? Hangisi doğru. Hasta olduğum gerçeğini gündeme getirmiyor muyum? Tüm derslerimin kampüsteki öğrencilerle %100 aynı olduğundan bahsetmiş miydim?"
"Eskiden kötü bir sosyal kaygım vardı, bu yüzden arkadaş olmadığımız sürece erkek ya da kadın herhangi biriyle etkileşim kurmak zordu. Son birkaç yılda, kendimi nispeten sosyal açıdan becerikli sayacağım noktaya kadar çoğunlukla bunun üstesinden geldim. Yabancılarla konuşmalar başlatabilirim, bir partide güzel kızlarla konuşurken sorun olmaz vs.

Böylece, yeni bulduğum sosyal hünerimle nihayet insanlarla etkileşim kurdum ve arkadaşlığımdan zevk alan bazı kadınlar oldu. Harika değil mi? Çıldırarak ve temelde onları reddederek/arkadaş bölgelerini ayırarak yanıt vermem dışında, ilgilenmediğimi anlamaları için. Bilinçli bir karar gibi görünmüyor bile, beyin tarafından, gerçekten ne kadar çok istememe rağmen, olası herhangi bir romantik yükselişi dağıtmak için otomatik pilot gibi görünüyor.

Çok düşündükten sonra bunun hem özgüven hem de seks meselesi olduğuna inanıyorum. Yıllar boyunca insanların neredeyse teklif ettiği birkaç fırsata rağmen seks yapmadım. Reddetmelerim düşük özgüvenimden kaynaklanıyor - Fazla kiloluyum, çılgınca bir şey değil ama utandığım için başkalarının yanında gömleğimi çıkarmayı reddetmem yeterli. Henüz seks yapmadığım için de utanıyorum ve kişinin bunu çözeceğini düşünüyorum, bu da beni korkutuyor.

Ağırlık meselesi üzerinde çalışıyorum, 40 pound aşağı, 40 pound hedef ağırlığıma kadar. Seks olayı daha önemli. Gerçekten ilgilendiğim bir kişiyle tamamen başarısız olma endişesini azaltmak için parasını ödemeyi düşünüyordum ama bu fikir beni heyecanlandırmıyor. Ayrıca, yeterince tutkulu olursam karşı tarafın ne yaptığımı bilmiyormuş gibi görünmeyecek kadar endişelenmeyeceğine dair romantik bir fikrim var ama bu gerçekçi olarak 18 ay daha var.

Herhangi bir tavsiye veya ilgili anekdotlar çok takdir edilecektir."
"Bu kediyi yedi yıl önce sokaktan kurtardım ve aileme onu kurtarması için yalvardım. Bu yüzden kedimden ben sorumluyum ve onun aşırı işeme sorunu hakkında ne yapacağıma karar vermem gerekecek. Mesele şu ki, o bir açık hava kedisi, bu yüzden yakın zamana kadar evimize hiç işemedi. İşini her zaman bizim sokağın aşağısında bir yerde yaptı.

Dün kız kardeşimin çantasına, yatağına ve bir sürü kıyafetinin üzerine işedi. Mutfak tezgahına atladı ve yeğenimin biberonlarına işedi. Ailemin kullandığı tüm havlulara ve duşlarına işedi. Bütün duşlarımıza işedi. ***En kötü kısım bu değil!*** Kız kardeşim, kedinin gömleklerinin üzerine işediğini (o zamana kadar kurumuştu) fark etmedi ve çalışmak için onlardan birini giydi. Ve annem, kedinin duştan sonra kurulamak için kullandığı havluya işediğini bilmiyordu - ta ki mutfağı görene ve havlusunun tuhaf kokusunun aslında çiş olduğunu anlayana kadar. Evdeki herkes o kedinin indirilmesini istiyor.

Onu yere sermek zorunda kalan ben olurdum ve bunu yapmak istemiyorum. Kedim kaba, sinir bozucu ve sahip olduğumuz her kanepeyi ve yemek odası sandalyesini mahvetti. Yine de onu bırakmak istemiyorum çünkü son iki ayda dört köpeğim öldü (yaşlılıktan) ve bir tane daha yolda.

Şimdilik kedi kumu kurdum ama başka ne yapabilirim? Onu veterinere kontrol ettirmeli miyim? (yaklaşık 160 $ ​​.. ve kan testleri yaparlarsa 400 $) Daha önce bir evcil hayvana ötenazi yapmak zorunda kalmamıştım ama çok .. yanlış görünüyor, sanırım işeme durumu nedeniyle bunu yapmak."
"İşte uçurum notları.
Erkek arkadaşım çok açık sözlü
Oğlunun ve henüz tanışmadığım ailesinin velayeti onda
Kızların onlarla tanışmasına izin verme konusunda çok seçici.
Hepsi beni biliyor.
Ayrılma sorunları var ve sayısız kez aldatıldı.
Onunla dairemde güvenlik görevlisi olarak tanıştığımda, ailemin büyük bir kısmıyla tanıştı, bu yüzden benim ailem hakkında benim onun hakkında bildiğimden daha iyi bir fikre sahip.

Sonuç olarak, ona aşığım. Hayatımın en kötü zamanından beri hayatımın en iyi parçası oldu. Büyümeme yardım ediyor ve ben de ona bazı finans sıkıntılarında yardım ettim. Biz harika arkadaşız ve seks hayatımız öldürücü. Sanırım benzer ilgilerimiz var. İkimiz de içe dönüküz, basit şeyleri severiz.

Kısa bir süre önce bir ceza infaz memuru olmak için sınava girdi, ancak bu başarısız olursa, Ulusal Muhafızlara katılma konusunda ciddi planları var. Bunu tartıştık ve bu kadar uzun süre ayrı kalacağız... bazı şeyler olabilir. Beni geri tutmak istemediğini söyledi ve ben de bunun onu bir dolandırıcı olmadığım için engellediğim anlamına geldiğini düşündüm. Yapacağıma inanması için ona asla bir sebep vermedim. Beni önemsediği konusunda ısrar ediyor ve başka birini aramıyor.

Bu konuşma haftalar önceydi ve her şeyi şimdilik olduğu yerde tutma konusunda anlaştık. Harika bir sanal gün geçirdik ve o zamandan beri nerede olduğumuz konusunda harika hissediyorum. Dün gece telefonda iyi vakit geçiriyorduk ve buna nasıl geldiğimizi hatırlamıyorum ama ""Seninle bir gelecek göremiyorum"" dediğini hatırlıyorum. bir tavır ya da herhangi bir şey AMA yine de söyledi. İkimiz de gelecek hakkında konuşmuyoruz ama hayatında olmam fikrini eğlendirebileceğini bilmek güzel olurdu... ya da beni şimdi hayatından çıkarmak istemiyorsa bu konuda hiçbir şey söyleme. Ulusal Muhafızlar nedeniyle bir süreliğine ayrılıyor olabileceğini kabul etmem için bana bir sebep sunmadı."
"Şu anki uzun mesafeli erkek arkadaşımın sahip olduğum tek ciddi ilişki olduğunu söyleyerek giriş yapayım. Neredeyse bir buçuk yıldır çıkıyoruz. İkimizin de gittiği üniversitede tanıştık ve şimdi 9 saat uzaklıktaki kendi eyaletimize geri döndük. Buna değmeyeceğini düşünmeye başlıyorum, özellikle de çok genç olduğum için. Onu seviyorum ama aynı zamanda onun gibi ciddi bir ilişkim olmadığı için aşkın ne olduğunu bilmediğimi hissediyorum. Bana bir gün benimle evlenmek istediğini söyledi ve bu yakın zamana kadar beni rahatsız etmedi. Hayatım boyunca pişman olacağım bir hata yapmak istemiyorum.

O bana karşı çok iyi ve asla yanlış bir şey yapmadı ama son zamanlarda artık pek çok şeyde bağlantı kurmuyormuşuz gibi görünüyor. Ayrılık yüzünden onunla konuşmak bir angarya gibi görünüyor çünkü mesajlaşma ve telefon görüşmeleri üzerinden neler olup bittiğini bilmek çok zor."
"Onunla yaklaşık 4-5 aydır çıkıyorum ve yaklaşık 2. aydan itibaren yaklaşan akıl sağlığı sorunlarının belirtilerini fark etmeye başladım. Ama onları görmezden geldim .. Şu anda son zamanlarda normal ben değilim, 3 haftadır göğüs enfeksiyonu hastasıyım, yorgunum ve hiçbir şeyi doğru yapamıyorum. Okuldaki notlarımı vb. etkiliyor.

* Bana 2 ay içinde beni sevdiğini söyledi ve karşılık vermemi bekledi, ben çok sarhoştum ve o biraz sarhoştu, nasıl devam edeceğimi bilmediğimi söyledim çünkü ilişkimizin henüz başlarındaydık ve Hâlâ duygularımı geliştiriyordum. Arkadaşlarımın önünde olay çıkarmaya başladı ve haykırdı ve sonra kanepeden kıpırdamadı ve sonra en iyi arkadaşımla eve gitmek için ayrıldığımda gitmeme izin vermedi.

* Bu ilk işaretti ve üçüncü ayda, sabah 5:20'de kalkmam gerektiğini bilmesine rağmen 30 dakikada gitmesi gereken bir noktaya gelmişti. Ona her zaman erken yatacağımı önceden söylerdim ve o yine de yapardı.

* Geçmişte kendine zarar vermeyle ilgili sorunları var ve daha önce farklı durumlarda her şeyi bitirmeye çalıştı, bir keresinde çok yakındı ve doktorlar hayatını kurtardı.

* Sabah 3 sularında sarılmak istemediğim ve uyumak istediğim için bana kızdığında evimden koşarak çıktım. Depresyonundan bahsettiğimiz için de üzgündü. Tabii ki ilk fırsatta peşinden koştum ve buz gibi havada pijamam ve gömleğimle yarım saat yürüdüm.

* Bu hafta bir psikoloğa gitmeyi kabul etti, ancak son birkaç haftadır o kadar depresif ve hissizim ki, bunu daha fazla yapıp yapamayacağımdan emin değilim. Az önce onunla telefonda konuştum ve düşünmek için zamana ihtiyacım olduğunu, buradan nereye gideceğimden emin olmadığımı söyledim..

> herhangi bir tavsiye?"
"Bu sabah boğaz ağrısıyla uyandı. Biraz su içtim ve bir ricola emdim, bu da semptomları bir döngü daha uyumama yetecek kadar rahatlattı.

İş yerindeki büyük toz paspasındaki kalıntıları silkelediğimde gizemli toz bulutunu soluduğumdan mı yoksa biraz üşüttüğümden mi emin değilim, ama her iki durumda da, bir süre sonra hala devam ediyor. biraz yemek yemek, duş almak ve bir pastil daha içmek. Hiçbir şekilde dayanılmaz değil, ama bir ibprofin alırsam iyi durumda olacağımı düşünüyordum. [Ama sonra birkaç yıl öncesine ait bir deney okudum] parasetamolün aksine ibprofinin semptomların süresini uzatabileceğini gösteriyor, potansiyel olarak azalan enflamasyonun bir sonucu olarak azalan bir bağışıklık tepkisi nedeniyle teorize edildi.

Deneyi yürütmek için kullanılan metodoloji rastgele ve dolayısıyla doğru görünüyordu, ancak tekrarlanıp tekrarlanmadığından veya daha ayrıntılı bir rapor olup olmadığından emin değilim.

>Rastgele kontrol denemesi, pratisyen hekimlerine solunum yolu enfeksiyonu semptomlarıyla başvuran 899 hastayı dahil etti. Farklı tedavi türleri aldılar; parasetamol, ibuprofen veya her ikisinin bir kombinasyonu. Katılımcılara daha sonra ya gerektiği kadar ya da düzenli aralıklarla (günde dört kez) almaları söylendi ve bazılarına da buhar solumaları söylendi."
"Tamam, bu kız benim 3 yıldır arkadaşım ve şimdiye kadar ona hiç aşık olmadım. O benden bir sınıf geride ve tanıştığımız yıldan sonra onu nadiren görebildim ama o zamandan beri neredeyse her gün mesajlaştık. İkinci yılımda kısaca görüştük ve o hafta çok eğlendik ama ailevi sebeplerden dolayı taşındı.

  İkinci sınıfta aşık olduğum ilk kişiden bir ayrılık yaşadım (Aşk diyorum çünkü ona karşı hissettiğim duyguları daha önce veya daha sonra hiç yaşamamıştım) ve teselliyi yemekte buldum ve kendimi gerçekten bıraktım. ve çok yemeye başladım ve alışkanlık bir süre kaldı. Bir yıl oldu ve son zamanlarda sorunumu kabul ettim ve kilo vermek için çaba sarf ettim. Diyet ve egzersiz yoluyla kilo veriyorum ve bu yavaş yavaş geliyor. Şu anda 1711 boyundayım ve 215 kiloyum.

  Şimdi, yukarıda bahsedilen ""ilk aşk"" ile ilgili başka bir sorun yaşadıktan sonra bu kıza aşık oldum. Sorunumu arkadaşıma anlattım ve bir şeyler konuştuk. Ondan sonra bir şeyler oldu, sohbetlerimiz değişti ve daha sık mesajlaşmaya başladık. Neden bilmiyorum ama onu her geçen gün daha çok sevmeye başladım ve onun benim için ne kadar mükemmel olduğunu anladım.

  Bunların hepsi iyiydi ve geçenlerde bana buraya geri taşınacağını söyledi. Beni son gördüğünde boyum ve kilom daha küçüktü ama artık şişman olmam beni endişelendiriyor. İlişkimizi ilerletmek istiyorum ama kilom konusunda çok bilinçliyim ve harekete geçmekten çok korkuyorum. Benim sorum ne yapacağım?"
"Saf saçmalıklardan oluşan aşk/flört hikayelerinizi paylaşın. başlayacağım
Bir randevuda. Sinemaya gittikten sonra bir partide takıldık, biraz içtik (ben biraz sarhoştum ama o içmedi). Benim yerime dönüyoruz ve kanepeye uzanıyoruz. O GERÇEKTEN azgın ve yakınlaşmaya başlıyoruz. Göğüslerini ve iç uyluklarını ovuşturmaya, pantolonunun aşağısına inmeye ve bizi soymaya başladım. Üzerime tırmanıyor ve soyunmaya devam ederek sevişmeye başlıyoruz.
Aniden, o lanet dışarı çevirir. Onu durdurmadığım için bana bağırıyor ve aramızdaki ilişki ne olursa olsun benden ""ayrıldı"". Yaklaşık bir saat tartıştık ve bana ""onu kullandığımı"" söyleyip durdu. Ayrıldıktan 10 dakika sonra, söylediği hiçbir şeyi ciddiye almamamı söyledi. Ne sikim.
Özür diledi ve bana hâlâ arkadaş olmamızı istediğini söyledi."
"Geçtiğimiz haftalar benim için bir kaos bulanıklığıydı. İşimle son derece meşguldüm, her yere gönderildim. Amirimle devam eden sorunlarım var. Kendilerinden başka kimseyi umursamadan ablam ve eniştemle uğraşmak zorunda kaldım; kız kardeş beni ne kadar korkunç biri olarak gördüğünü bilmeme izin verdi. Dönecek arkadaşım yok. Bunca yıldır o kadar yalnızım ki, bunu ne zaman değiştirmeye çalışsam nafile bir çabaymış gibi geliyor. Bu yıl 31 yaşıma giriyorum ve henüz bir eş bulamadım (hayatımın büyük bir kısmında hasretini çektiğim bir şey).

Hepsinden öte, kötü kararlar geçmişi olan başka bir aile üyesi atıldı / ayrıldı ve hiçbir şeyi, kalacak hiçbir yeri, etrafta dolaşacak hiçbir yolu yok; Hiçbir şey. Ben de elimden geleni yaptım ve onu bir haftalık uzun bir kalış süresine ayarladım. Ayağa kalkmasına yardım etmek istiyorum ama bulunduğum yerde kendimi çok yetersiz hissediyorum. Kendi hayatımı bile düzeltemiyorum, onun ayağa kalkmasına nasıl yardımcı olabilirim?

Çok fazla ayrıntı olmadığını biliyorum, ama anladım ki"
"Arka plan bilgisi: 26 yaşındayım. O benim ilk resmi kız arkadaşımdı. Bir yılı aşkın süredir birlikteyiz ama son birkaç haftadır artık ilişkimize yeterince enerji harcamıyorduk. Cuma günü bana 'Sana bir şey söylemem gerekiyor' dediğinde benden ayrılmasını bekliyordum. Aslında benden ayrıldı VE sonra bana iki hafta önce aldattığını söyledi. Bu ona dün gönderdiğim gerçek bir metin:

Sana bir şey söylemem gerek. Bu senin için pek hoş olmayacak ama söylemem gerek. Bana Paddy hakkındaki o hikayeyi anlattığın gibi. Cuma günü bunu duyduğumda, dürüstçe bununla başa çıkabileceğimi düşündüm. Tepkim dürüsttü ve söylediğim her kelimede ciddiydim. Sana kızgın bile değildim.

Ama o zamandan beri her geçen gün daha çok acıyor. Dün ilk kez ağabeyimin evinde ağladım ve şimdi antrenmanda yine ağladım. Bunu ilk kez hissediyorum ve çok kötü.

Ve gereksizdi. Ayrılabilir ve sonra istediğin kişiyi becerebilirdin. O zaman bilmeme gerek yoktu.

Ve bu rastgele bir hata değildi çünkü onunla iki kez yattın. Bunda kısmen benim de payım olduğunu biliyorum. Bu benim en büyük sorunum. Sana hak ettiğin gibi davransaydım (Evet, hala harika olduğunu düşünüyorum), bunlar olmayacaktı. Ve asıl sebebin bu olduğunu biliyorsun. Sadece bunu bana söylemek istemedin. Bu nedenle ""suç senin değil, benim"" gibi cümleler klişedir.

senden nefret etmiyorum Ne münasebet. Kabul etmekten nefret etsem de seni her gün özlüyorum. Ama Cuma günü sana söylemediğim tüm o şeyleri şimdi yapmak zorundaydım. Beni aldatman beni incitti ve bu berbat bir şey."
"Herkese selam! Ben 25/m 5'8"", yaklaşık 12 haftadır diyet ve egzersiz yapıyorum. Yaklaşık 20 kilo verdim, 240'tan başlayıp şu anda 218'deyim. Başladığımda birçok sosyal toplantıdan uzak durdum. ve sadece programıma odaklandım. Dürüst olmak gerekirse, ne kadar kazandığım konusunda biraz çekingendim. Ayrıca yüzümde çok fazla kızarıklığa neden olan bir cilt rahatsızlığım var. Her neyse, pek çok şeyi atladım. doğum günleri, mezuniyetler, vs. 8. hafta civarında tekrar dışarı çıkmaya başlayacak kadar kendime güveniyordum, diyet yüzümdeki kızarıklıkları büyük ölçüde hafifletti ve bir süredir hiç olmadığım kadar temizim. Arkadaşlarım kilo kaybımı hemen fark ettiler. .Bugünlerde daha çok toplantılara katılmaya başladım ve biraz pişman oldum haha.Bununla gelen tüm içeceklerden ve atıştırmalıklardan uzak durmakta zorlanıyorum.Her gün 2-5 poundluk bir tempoyla başlayarak hafta, son 2 hafta hiç kilo vermedim çok şükür kilo almadım."
"Merhaba, bu yüzden burada nasıl davranacağım konusunda tamamen kafam karıştı. Ona kendim sormayı düşünüyordum, ama kendisi yaptığında biraz şaşırdım, ama bence bunun nedeni sadece bir randevuya ihtiyacı olmasıydı. En azından ben öyle duydum ama tam olarak umduğum gibi değildi. Ortaokulda birkaç hafta çıktık ama ciddi bir şey değildi elbette ama şimdi ona karşı yeniden bir şeyler hissetmeye başlıyorum. Bir bakıma, son zamanlarda pek konuşmadığımız için ilk başta bana sorması biraz garip geldi. Şu anda bir randevu olarak gerçekten istemekle ya da sadece çiçeklerini almakla ona ne kadar heyecanlı olduğumu söylemek arasında tartışıyorum.

Sahip olduğum ana sorun birkaç basit soruya indirgeniyor: Bunu bir randevu olarak mı yoksa sadece arkadaş olarak mı kastettiğini öğrenmemin bir yolu var mı? Bu fikri onun kafasına sokmamın bir yolu var mı? Onu önceden tek bir randevuya çıkarmaya çalışmak iyi bir fikir mi ve bunu ona sormayı büyütmeli miyim?"
"Başlamak ve bağlam vermek için, liseden mezun olduktan iki yıl sonra, yaşadığım yerden bıktım gibi görünüyor. (Hayır, bu bir *vah bana* gönderisi değil.) Bu yüzden, her zaman hayatımda bir şeyi beğenmezsem değiştirmek isterim gibi bir tavrım oldu.

Birlikte büyüdüğüm insanların yanında olmayı sevmiyorum. Şehrimin subreddit'ine abone oldum ve görünüşe göre insanlar aşırı sıcak ve yapacak işlerin olmaması nedeniyle sadece nerede olmayı tercih edeceklerinden bahsediyorlar.

Ancak, şimdi siz redditörlerden yardım istiyorum ve kendi başınıza nasıl hareket ettiğinizi görün.

Aslında hangi şehre taşınmak istediğime *karar vermenin* ötesinde, (kararlarımı daralttım) Taşınmayı nasıl finanse edeceğim konusunda yardıma ihtiyacım var çünkü şu anda tamamen gerçekçi görünmüyor çünkü bu bana acı veriyor. Burada biraz kapana kısılmış hissediyorum. Şimdi taşınmam gereken ulaşımım var ve muhtemelen kira kontratım için bir aylık ödeme yapabilirim. Ancak, sadece bir üniversite öğrencisi olarak, telefonla kabul edilebilecek bir iş için düşünülecek deneyime sahip değilim. Giriş seviyesi bir işe ihtiyacım var. Görünüşe göre taşınmadan önce bir işe ihtiyacım olacak, çünkü iş bulmak için haftalarca maaş ödemeden uğraşamam.

Kendimi bir yakalama 22'de buluyorum.

Başarı hikayelerine ihtiyacım var. Siz redditörlerden herhangi biri varlıklı ebeveynlerin yardımı olmadan tek başına hareket etti mi veya hayalimi gerçeğe dönüştürmek için benim için kullanışlı ipuçları var mı?"
"Bu yüzden aynı yaştaki bu heteroseksüel bekar erkek meslektaşımızla çalışıyor. Kanka-dost gibiler, sürekli birbirlerine mesaj atıyorlar (kesinlikle onun bana yazdığından çok daha fazla), birlikte gülüyorlar ve şakalaşıyorlar ve aslında kasabada ailesi olmadığı için onu ailesinin evine şükran günü için davet etti (bu bugündü.)

Aldatmaktan endişe duymuyorum ama beni yanlış şekilde okşuyor, bir partide şaka olsun diye onun kıçını tokatladı (bunu gördüm) ve ona o anda bu konuda ne hissettiğime dair çok ciddi bir açıklama yaptım. (agresif değil, sadece çok iddialı.)

Hiçbir zaman kıskanç bir insan olmadım, benim de birkaç kadın iş arkadaşım var, onlara neredeyse hiç mesaj atmıyorum, özellikle sadece genel konuşmalar değil ve onlarla iş dışında takılmıyorum. Bunu asla yapmam çünkü bir karım var ve evli bir adam olarak yapmamın pek uygun olmayacağını düşündüm.

Bu konuda hiç rahat değilim, karım nedenini anlamıyor. Buna aşırı tepki mi veriyorum yoksa bu normal ilişki beklentileriyle uyumlu mu?"
"Merhaba, kısa bir arka plan hikayesi şu ki, eski erkek arkadaşım mutlu olmadığına karar verdi ve benimle tartışıp ne yapılabileceğini görmek yerine doğruca Reddit'e geldi ve burada insanlar bunun işe yaramadığını ve bitirmesi gerektiğini doğruladı. BT. Bence kimsenin onu benimle tartışmaya teşvik etmemesi çok yazık. Tek yaptığı, bana hakkında hiçbir fikrim olmayan bir ""deneme haftası"" vermekti ve o hafta boyunca hiçbir şeyi, sorunları veya düzeltmeleri tartışmadı. Karanlıkta tutuldum ve sonra aniden konuşmayı bitirdi ve benimle konuşmayı bıraktı. (Bana göre temas yok kuralı sadece gerçekten arkadaş olmak istemediğiniz birini unutmak için kullanılmalı. İnsanların düşündüğünden daha fazla zarar veriyor..)

Bu gerçekleştiğinden beri, kendimi yansıtabildim ve neyi yanlış yaptığımı kendi başıma öğrendim ve daha iyi, daha iyimser bir insan olma yolundayım. (Hayatımda beni perişan eden bazı iç karartıcı sorunlar vardı) Ama kararına kesinlikle kararlı olduğu için artık işleri yoluna koyma şansının pek olmadığını anlıyorum.

Benimle yüzleşememesi ve işleri halletmeye çalışamaması beni gerçekten üzüyor. Çözülebilecek bir düğümü kesmeyin. Harika bir adamı kaybettim ve onun için savaşmanın onu daha da uzaklaştırdığını biliyorum. O yüzden bu zamanı kendimi geliştirmeye ayırıyorum.

Açıkçası burada bazı iyi tavsiyeler var, ancak bagajınızın ve durumunuzun tamamen benzersiz olduğunu ve başka biri için aynı olmayabileceğini unutmayın. Sadece bazı insanların duruma tüm açılardan bakmadığına veya tarafsız tavsiye almadığına dikkat edin, bu nedenle tavsiyeniz aslında başka birinin hayatında bir başarı veya kırılma olabilir."
"Bu yüzden kadın olan bir arkadaşım var. O 24 yaşında, ben 26. 2 yıldan biraz daha kısa bir süredir arkadaşız. Benimle biraz planlar başlattığını düşünürsek, arkadaşlık karşılıklı. Bu yüzden bunu ortadan kaldırmak istiyorum, böylece herkes benim bu kızı takip eden bir NiceGuy olmadığımı bilsin.

En son geçen cumartesi bir partide buluştuk. Ondan önce 3 hafta önce bir film için ve ot kaselerini eşleştirmek için benim evimde takıldı (eşleştirme, otumu seninle içtiğim ve senin otunu benimle içtiğin yer). Genelde haftada iki kez falan konuşuruz. Şahsen değilsek, metin yoluyla konuşuruz. Bir haftadan fazla oldu ve ben hiçbir şey söylemedim. Onunla konuşmak istemediğimden değil ama gerçekten plan yapacak zamanım olmadı ve gerçekten söyleyecek çok şeyim yok. Ayrıca sosyal olarak endişeli ve biraz güvensizim, bu yüzden ona ulaşmamamın bir başka nedeni de onu sinirlendirmekten korkmam.

Arkadaşlığı ayakta tutmak için yakında bir ara devam etmek ve ulaşmak istiyorum, ancak sinir bozucu/ürkütücü olmak istemiyorum. Yine, belki de bazı şeyleri fazla düşünmeme neden olan şey kendi sosyal kaygımdır. Ama bunun sadece kendi endişem olup olmadığı veya haklı olup olmadığım konusunda ikinci bir görüş almak için buraya reddit'e geliyorum.

Yani kadınlar, bir erkeğin size hiç mesaj atmaması ürkütücü mü, özellikle de erkeğin sizden hoşlanmasını bekliyorsanız? Bir oyun oynadığını mı yoksa sadece hayatını yaşadığını mı düşünürsün?"
"Başlamak için, SO'mun çok şiddetli sosyal kaygısı var ve dikkatini ona çekmekte çok zorlanıyor. Bununla birlikte, iki yıldır birlikteyiz ve hala bana kız arkadaşı demeyecek veya ilişkimizi kamuya açıklamayacak. Bunun canımı yaktığını biliyor, bu konuda kötü hissediyor ama şu anda halka açık olmamızı istemiyor. Mesele şu ki, bunu tamamen normal bir şey olarak görüyor gibi görünüyor. Neden halka açık olmamızı istediğimi gerçekten anlamıyor ve bunu daha çok ilişkimiz hakkında övünmenin bir yolu olarak görüyor. Onu seviyorum. O, hayatımda sevdiğim ilk kişi ve uzun zamandır çok iyi bir arkadaşım. Ayrılsak bile, onu unutmamın tek yolu onunla bağlarımı tamamen kesmek olacakmış gibi hissediyorum. Bunu yapmak istemiyorum ve açıkçası artık ne yapacağımı bilmiyorum. Neden bu kadar korktuğunu anlamıyorum. Oldukça içe dönük, ki bu konuda temel bir anlayışa sahibim ve birbirlerinin özel hayatlarını gerçekten tartışmayan bir aileden geliyor, bu yüzden iki yıldır gelip onu görmeye geldiğimde, ailesi hiç konuşmadı. beni gerçekten çok takdir etti (hâlâ üniversitede ve evde yaşıyor). Aklımın ucundayım. Artık ne diyeceğimi bilmiyorum ve artık ne yapacağımı bilmiyorum. Beni kasten incitmiyor, sadece hayatını yöneten çok fazla endişesi var ve üstesinden geliniyor. Ondan ayrılmaktan başka tavsiyesi olan var mı? Sonucun böyle olmasını gerçekten istemiyorum..."
"Herkese merhaba... Size biraz bilgi vereyim. Yaklaşık 2 ay önce şirketim, işim de dahil olmak üzere departmanımı New York'tan California'ya taşıdı. Genç olduğum ve kariyerim için iyi olacağını düşündüğüm için gönülsüzce işime gittim. Burada tek bir kişiyi tanımıyorum -- ailem, arkadaşlarım vs. yok -- ve iş durumum her geçen gün giderek daha da zorlaştı. Yaşadığım yerden gerçekten nefret ediyorum ve işim beni o kadar stresli ve depresyona soktu ki, tekrar anti-depresan almaya başlamam gerekiyor. Hatta büyük panik ataklar bile geçiriyorum. Şirket taşınmada çok kurnaz ve desteksizdi, ancak beni 2 yıla hapsetti, yoksa taşınma masraflarını geri ödemek zorunda kalacağım. Keşke eve geri dönebilseydim ya da istifa edebilseydim ama yapamam. Ben ne yaparım?"
"Birkaç yıl önce yüksek lisansa geri dönmek için işimden ayrıldım. Okula geri dönmenin kariyerimde ilerlememe izin vereceğini biliyordum ama aynı zamanda öğrenci olduğum süre boyunca önemli ölçüde daha düşük bir gelirle yaşamak zorunda kalacağımı da biliyordum. Bazı aylar kira ödeyemediğim, arabanın tamire ihtiyacı olduğu vs. bir memur). Onlar için son derece müteşekkirim ve bu iyiliğe karşılık vermek istiyorum.

Artık okulu bitirdiğime ve seçtiğim kariyerde harika bir iş bulduğuma göre, onları hak ettikleri bir tatile götürmek istiyorum. İşte kurallar:

1. Amerika Birleşik Devletleri'nin doğu kıyısını hiç terk etmediler, bu yüzden onları yurtdışına bir geziye götürmek istiyorum. Yurtiçi seyahat de sorun değil, bu yüzden bazı öneriler duymaktan çekinmem.

2. Ailem hala genç ve sağlıkları iyi, bu nedenle fiziksel/maceracı aktivitelerle ilgili önerileriniz büyük beğeni topluyor. Ancak, kamp gezilerini veya vahşi doğada uzun süre uğraşmayı seveceklerini sanmıyorum.

3. Bunun ""hayatımın gezisi"" olmasını istiyorum, bu yüzden harika vakit geçirdikleri sürece kesinlikle para harcamayı umursamıyorum. Yine de çok varlıklı bir aile değiliz, bu yüzden önerileri makul tutalım.

4. Çoğunlukla kültürü, dinlenmesi, ilginç mutfağı ve fotoğraf çekme fırsatları olan bir destinasyon istiyorum ama bunun söylemeye gerek olmadığını biliyorum.

Her neyse, umarım yardımcı olabilirsiniz!"
"Yani kız arkadaşımın kaygısı var ve çok duygusal. Sorunları daha mantıklı çözme eğilimindeyim vs. Her neyse, ne zaman olduğuna bağlı olarak büyükannesinin cenazesine gidip gitmeyeceğimi sordu. Büyükannesi şu anda bakımevinde, bu yüzden zamanı çok yakında. Daha önce hiç cenazeye gitmedim ve kız arkadaşımın ailesiyle hiç tanışmadım.

Bükülme, babasıyla iyi bir ilişkisi olmaması ve onunla konuşmayı reddetmesidir. Bu, annesi ve babasıyla yaşayan kız kardeşi arasında gerilim yaratır. Bir cenazede ailesiyle tanışmanın uygun olduğunu düşünmüyorum ve büyükannesini hiç tanımıyorum. Kız arkadaşıma cenazeden eve döndükten sonra yanında olmak için işten izin alacağımı veya mümkün olan her şeyi yapacağımı söyledim (birlikte yaşamıyoruz). Ancak orada bana gerçekten ihtiyacı olduğunu ve elini tutacak birine ihtiyacı olduğunu söyleyerek ağlamaya başladı.

Bunun arkasındaki mantığı anlasam da bu benim için çok önemli çünkü 1. Babası ve o bir kan davası içinde ve gerçekten bir cenazede herhangi bir aile dramasının parçası olmak istemiyorum. 2. Annesinin cenazesinde annesi ve kız kardeşi veya herhangi bir aile ile tanışmak bana tuhaf gelecek. Herkes ağlayacak ve ben henüz hiçbirini tanımıyorum, bu yüzden onlarla ilk tanıştığımda hepsi gerçekten üzücü olacak. 3. Daha önce hiç cenazeye gitmedim ve en yakın şey, en sevdiğim çocukluk köpeğimi ailemle birlikte yere bırakırken odada olmak.

Kız arkadaşım ona bu sebepleri söylediğimde gerçekten üzüldü ve ona destek olacak bir erkek arkadaşı olmasını beklediğini söyledi. Bakış açısını anlıyorum, bu yüzden döndükten sonra onun yanında olmayı teklif ettim. Ama cenaze töreni sırasında gerçekten el ele tutuşmak istiyor.

Ne yapacağımı bilmiyorum! Ona daha fazla düşüneceğimi söyledim, ama yine de 'birinden onunla gitmesini istemek' zorunda kalabileceği için üzgün."
"Herkese selam,

Oğlum harika bir ev içi kreşe gidiyor. Bununla birlikte, görünüşe göre, harika, tatlı bakıcısı taciz ediliyor çünkü ben *soluk soluğa* bu sabah (araba yolunun aksine) sokağa park ettim (zamanladım) ...108 saniye. 2 dakikadan az. Garaj yolunda zaten başka bir çocuğu bırakan bir araba vardı ve anneyi tanıdığım ve ikimizin de ne zaman okula gideceğimiz konusunda aynı zamana ihtiyacımız olduğunu bildiğim için onu engellemek istemedim. Daha esnek bir programa sahip olan kocam genellikle oğlumu bırakır, bu nedenle genellikle beklemek büyük bir sorun değildir. Her neyse... etrafı çevrili bir topluluk değil. Halka açık bir cadde. Bu adamın onu arayıp taciz etmesi yasal mı? (Görünüşe göre bu diğer ebeveynlerin başına geldi ve demek istediğim, ahbap, bir hayat bul. Penceresinden dışarı bakıp sadece sokağa park etmiş arabaları mı arıyor? Görmüş olmalı. Görünüşe göre tam bir cam kase.) Buna gerçeği ekleyin. *her zaman* iş kamyonlarının birilerinin çimlerini temizlediği veya birisinin temizlik hizmeti olduğu için sokağa park edildiğini. Pekâlâ, tamam, çim adamların kocaman kamyonları saatlerce caddeye park etmesi harika ama 4 kapılı sedanımın 2 dakikadan az park edilmesi bir kriz.

Görünüşe göre, uygun vergileri ödemediğinden (ki yaptığı) ve diğer her türlü saçmalıktan şikayet etmek için ilçeyi aramakla tehdit etti. Cidden, bu konuda rock'çısını bıraktı. Ama yasal mı? O bir emlakçı, bu yüzden bilgileri halka açık. Onunla gerçekten iletişime geçmek ve arabam onu ​​çok rahatsız ediyorsa, aptalca tehditlerin arkasına sinmek ve bütün gün bebekleri izleyen tatlı bir kadını taciz etmek yerine *benimle* konuşması gerektiğini söylemek istiyorum."
"Pekala reddit, çok fena batırdım. Bu sabah kötü bir soğuk algınlığı ile uyandım ve okula hazırlanmadan önce duşa girdim. Kendi kendime ""Neden duşta burnumu sümkürmüyorum, yani, nasıl olsa her şey boşa gidecek?"" diye düşündüm.

Bu yüzden yırtılmasına izin verdim. Burnumdan büyük mukus parçaları uçarak küvetin dibine geldi. Aslında o kadar büyüktüler ki, hareket etmeleri için üzerlerine kasıtlı olarak su akıtmak zorunda kaldım. Kendimi ÇOK daha iyi hissederek duştan çıktım ve kıyafetlerimi giydim. Alt katta son eşyalarımı toplarken, oda arkadaşımın kalkıp banyoya girdiğini duyabiliyordum. Daha sonra onun ""Aman Tanrım!"" diye bağırmasının güzel sesleri bana serenat yaptı. Üst katta yarı koşarak yukarı çıktım ve onu banyoda durmuş küvete bakarken gördüm. Bana kelimesi kelimesine, ""Shadowheart321, erkeklerin ihtiyaçları olduğunu biliyorum, ama **LÜTFEN** onu duştan uzak tutup odanızda tutabilir misiniz?""

Küvetin içine baktığımda, yeni bir drenaj yakaladığımızı ve tüm pis balgamımın içinde sıkıştığını fark ettim. Çabucak anladım ve ona düşündüğü gibi olmadığını ve gerçekten hasta olduğumu ve burnumu sümkürmek zorunda kaldığımı ve öyle olmadığını vb. dehşete düşmüş bir yüzle küvet. Ben şakalaşırken, diğer oda arkadaşım yaygaranın ne hakkında olduğunu görmek için odaya girdi ve ben daha ne olduğunu açıklamaya çalışmadan önce küvete baktı ve kesinlikle bağırmaya başladı. Onlara *o* olmadığını kanıtlamak için son bir çabayla eğildim, elimi tahliye mandalına soktum ve burun pisliklerimden biraz aldım ve onlara derin bir nefes almalarını söyledim. Sonra ben avucumda bir avuç mukusla orada dururken ikisi de mide bulandırıcı görünerek banyodan çıktı. Ben sonsuza kadar duşun dibinden kendi yükünü alan ve onlara koklamalarını söyleyen adam olarak bilineceğim."
"Düzenleme: Wow, butthurt tüm gücüyle. Neden zorbalar, tecavüzcüler, katiller var diye sormuyorum, teşvik edilmesi gerektiğini de söylemiyorum.

 Doğanın bir parçası gibi göründüğü halde, güçlü olanın kontrolü ele geçirmek ve hükmetmek için her türlü fiziksel yolu kullanacak kadar neden bu kadar üstün olduğumuzu soruyorum.

----------------------------------------------
**Sorumluluk Reddi: Zorbalar elbette pisliktir ve onları gerçekten haklı çıkarmaya niyetim yok. Bu varsayımsal bir soru ve ben burada şeytanın avukatlığını yapmaya niyetliyim. Bana kulak ver.**

Tüm hayvanlar aleminde, hayvanın en büyük/en güçlü/en saldırgan örneğinin genellikle sürünün lideri olduğu, çiftleşme haklarını aldığı vs. görülmüştür.

Lider olan en nazik ya da en bilge aslan değil, hakimiyetini gösteren ve rekabeti korkutan aslan. Büyük kabadayı.

Yine de bir insan, başkalarını korkutarak veya daha büyük bir fiziksel varlığa sahip olarak hakimiyet veya güç gösterileri yaparak alfa olmaya çalıştığında, bunu kınıyoruz. Elbette bu sadece doğal seçilim, güçlünün zayıfı ele geçirmesi mi?

Bizler hayvanız ve uygar toplum *""bunun üzerinde olmak""* ya da zekanın daha büyük bir gereklilik olduğu hakkında hiçbir şey duymak istemiyorum. Diğer hayvanların (ve dolayısıyla bizim) ihtiyaç duyduğu tek zeka, rakiplerimizi zekice alt etmeye yetecek zeka olacaktır, ancak gerçek şu ki, en güçlü olan en küçük en zeki rakibe onu alt etmesi için ŞANS vermeyecektir, ya güçle ya da korkuyla hükmedecektir. ."
"21 yaşında bir erkeğim, kendimle sorunlarım var. Güvensizliklerimin ne zaman farkına vardığımdan emin değilim ama farkına vardığımda, şu anki eylemlerimin ve geçmiş eylemlerimin çoğunun güvensizliklerimden etkilendiğini fark ettim. O zamandan beri, eylemlerimin bilincindeyim ve sürekli olarak yaptığım ve yapmamam gereken/yapmamam gereken şeyler arasında mantık yürütüyorum. Ama durumumun farkına vardığımdan bu yana geçen 2 yıl içinde pek bir gelişme gösteremedim. Ben biraz yalnızım, pek arkadaşım yok. 3 yıl önce bir kız arkadaşım oldu ve onun benden ayrılması sorunlarımdan haberdar olmamı sağlayan olay oldu. Bazen bunun geçmişimden kaynaklanabileceğini düşünüyorum çünkü ailemin de benimle aynı anti-sosyal ve güvensiz davranışları gösterdiğini gördüm. Ama bunu değiştirmek istiyorum. Kendimin en iyi versiyonu olmak istiyorum. Güvensizliklerimin tezahürü olan bir versiyon değil. . . Kendimle ilgili tespit ettiğim güvensiz davranışlar şunlardır: 1) Kıskançlık 2) Yalnızlık (insanların yanında bile sürekli hissettiğim bir şey) 3) Kendine zarar verme (nadiren de olsa) 4) Korkaklık 5) Çaresizlik 6) zayıf öz denetim 7) duygusal olarak kararsız 8) aşırıya kaçma eğilimi Hakkımda birkaç iyi şey: 1) Yaratıcı 2) Tutkulu (ama bu belki de etkileme ihtiyacımdan dolayı) 3) İyi problem çözme becerileri . ."
"Kilo vermenin her yolunu deneyen, kendini aç bırakmaktan, günde 6 öğün yemek yemeye kadar yirmi iki yaşında bir insanım ama hiçbir şey değişmedi.
Eskiden beri kiloluyum.

Son zamanlarda aerobik denedim ama bedenimden çok utandığım için hemen bıraktım. 110 kilo 168 cm civarındayım ve düzenli adet görmüyorum. Pko, sakal ve bok belirtilerim var ama yaptığım testlerin hiçbiri pozitif çıkmadı.

Geçenlerde bir LDR'ye girdim (yaklaşık 4-5 yıl sonra) (nasıl göründüğümden utandığım için çıkmıyorum) ve SO'm ülkeye dönmeden önce ikimizin de kilo vermemiz gerektiğinden bahsetti, böylece birlikte daha çok eğlenebiliriz ve ona katılıyorum. Çoğu zaman yorgun ve çok tembel hissediyorum.
Kendimi rahat ve sağlıklı hissettirecek her şeyi denemek istiyorum.

Lütfen öncesi/sonrası fotoğraflarınızı, beni motive eden her şeyi gönderin. Sizce gerçekçi olarak 6 ayda ne kadar kaybetmem mümkün? Çoğunlukla kadınlar için, sizin için işe yarayan şeyler nelerdi?"
"Bunu daha önce hiç yapmadım ama gerçekte konuşabileceğim kimse yok. Kocam ve ben 4 yıldır evliyiz, 5 yıldır birlikteyiz. Başlangıçta çok yakındık. Birlikte olmadığımız zamanlarda bile yakındık. Bir araya geldikten bir aydan kısa bir süre sonra onun için 6 aylık bir konuşlandırmayı atlatmayı başardık.

Yıllar içinde bir şeyler değişti. Hiç samimi değiliz, seks yok, kucaklaşma yok, ""birlikte"" geçirilen zaman yok. Gidip kendi işimizi yapıyoruz ve temelde aynı yatağı paylaşan arkadaşlar olduk. Dün gece konuştuk ve benim için hala o ""kıvılcımı"" hissettiğini söylüyor.

Yapmıyorum.

İlişkimiz aşağıdaki şeyler yüzünden karmaşıklaşıyor:

- Ben şizofrenim ve çoğu zaman temelde benimle ilgilenmesi gerekiyor çünkü kendime bakamayacak kadar depresif / psikopatım. Bu onu bir tür bakıcı rolüne soktu.
- ABD'de yaşıyoruz ve aslen İngiltere'liyim. Ailem yok ve burada çevrimiçi olmayan tek bir arkadaşım var. Dışarı çıkmıyorum, sosyalleşmiyorum, gerçekten burada sahip olduğum tek şey o.

-Şizo için o kadar çok psikolojik ilaç alıyorum ki, zihin seks için belli belirsiz istekli olsa bile, vücut kesinlikle istemiyor. En son ne zaman gerçekten azgın olduğumu hatırlayamıyorum.

Hastalığımdan dolayı kendimi kapattım, açılmayı bıraktım. Üzerinde çalışmama rağmen hala pek açmıyorum. Duvarlarla çevrili bir insan oldum ve o kıvılcımı nasıl geri kazanacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Evliliğimi kaybetmek istemiyorum ama bunu düzeltemezsek böyle olacağından korkuyorum.

Herhangi bir tavsiye harika olurdu, gerçekten kayboldum."
"9 yaşımdayken, babam devasa lazer jetimizin ürettiği hiçbir şeyi asla geri dönüştürmezdi.

Bilgisayar odası benim yatak odamın bir parçasıydı. Bir gece, yatağımda uyuyan bir arkadaşım olduğu için bilgisayarın yanında bir karyoladaydım. İşemek için kalktım ama yeni yatağa aşina olmadığım için karanlıkta kapıyı bulamadım. Panikledim ve en yakın duvara işedim. Masa lambasını yaktım ve babamın değerli yazıcı kağıdı yığınının üzerine işediğimi gördüm. Ve duvar. Ve halı. Çok kızacağından emindim. O kağıtları sakladığına ve burası onun ofisi olduğuna göre, bunların önemli belgeler olduğunu düşündüm.

Çiş lekeli pijamalarımla (dolabı açıp arkadaşımı uyandırma riskini almak istemediğim için değiştiremezdim), çişimi çılgınca temizledim ve o sayfalardaki tüm metni elle yeni kağıda kopyalamaya çalıştım. bir kalemle. Ama birkaç yüz sayfalık beyaz kağıdın üzerine işediğim gerçeğini saklayacak bir şey yoktu.

Vazgeçtim ve ağlayarak yatağa gittim, sessiz kalmaya çalışıyordum çünkü arkadaşım birkaç adım ötedeydi ve onu uyandırıp ne yaptığımı görmek istemiyordum.

Babam ertesi sabah midemin düğümlendiğini hiç fark etmedi. Yeni bir eve taşınana kadar aylar geçti. Toplanırken kağıt yığınını aldı, dondum kaldım. Bir şekilde su hasarı almış gibi göründüklerini söyledi. Omuz silkti ve üzerlerindeki hiçbir bilgiyi kaydetme zahmetine girmeden hepsini çöpe attı. Hepsi değersiz. FML.

Bu kalan iz nedeniyle hala kağıdı sık sık geri dönüştürüyorum."
"Erkek arkadaşımın bağımlılık yapan bir kişiliği var. Eskiden meth bağımlısıydı ama şimdi birkaç yıldır temiz. Aynı zamanda ağır bir içicidir. İlişkimize birkaç ay kala kokain kullandığını öğrendim. Bu konuda sakin olmaya çalıştım ama sonra kullanımı hakkında bana yalan söylemeye başladı. Ondan durmasını istedim ve duracağını söyledi ama yine de durmuyor.

Pek kullanmıyor gibi ama sağlığından endişe ediyorum. Ne zaman bazı arkadaşları gelse, kendini teslim edip onlarla kokain yapmaktan kendini alamaz. Onu seviyorum ve çocuklar ve evlenmek hakkında konuştuk ve asla duramayacağından endişeleniyorum. Bana istediği zaman durabileceğini söylüyor ama şimdi durmazsa 5 yıl sonra nasıl duracağını düşünüyorum. Arkadaşları ona erkek olmasını ve ""hayalarını kesmesine"" izin vermemesini söylüyor. Tek istediğim kokain yapmayı bırakması. Ondan başka bir şey istemiyorum."
"Geçen hafta sonu arkadaşlarımı bir ev partisine davet ettim. Yaklaşık 4 aydır tanıdığım bir bayan arkadaşım heyecanla cevap verirken diğer herkes döküldü. Çok iyi arkadaş değiliz ama ortak bir arkadaş grubumuz var ve oldukça fazla takıldık.

Parti gününde, onun da pul pul dökülmesini beklediğim partinin ayrıntılarını ona mesaj atıyorum. Ancak sonunda geliyor ve oldukça eğlenceli vakit geçiriyoruz.

Ancak, yaklaşık iki hafta önce, gelişigüzel çıktığım bir kızdan ayrıldım. Acaba bilinçaltımda gerçekten orada olmayan sinyalleri aramaya mı çalışıyorum?

Çıkarılan bir tarafın etkileşimlerimize bakıp olayları değerlendirebileceğini umuyorum.

1. Son zamanlarda bir yan projemde bana çok yardımcı oluyor. Oldukça geniş bir ağına sahip ve son zamanlarda bundan çok yararlanıyorum.

2. Partide kolasını cömertçe benimle paylaştı. Ancak, bağlantısıyla beni ayarlama sürecinde. Cömertliği daha çok bana bir deneme çalıştırması vermekle ilgili olabilirdi.

3. Sık sık beni evin tenha bölgelerine kadar takip etti ve bu konuda gerçekten rahat hissetti. Ancak hiçbir zaman yanıma oturmadı. Tipik olarak birkaç inçlik bir alanı korudu.

4. İlk tanıştığımızda bir kız arkadaşım olduğunu bilip bilmediğinden emin değilim. Ayrıca yukarıda bahsedilen gf ile ilişkimin Ağustos ayında bitmesi planlanıyordu. Uzaklaşıyordu ve taraflardan hiçbiri uzun mesafe yapmak istemiyordu. Ortak arkadaşlarımızın çoğu bunu biliyordu ama bunu özellikle bilip bilmediğinden emin değilim.

Gece boyunca, sadece arkadaş olduğumuz varsayımıyla ameliyat ettim. Bir hamle yaparsam ve ilgilenmezse, onun ağını yan projem için kullanmaya çalışmak garip olurdu. Ayrıca bir parçam, şu anda biraz yalnız/benimle vakit geçirmenin en iyisi gibi geliyor."
"Uzun lafın kısası: Geçmişte çok, çok sağlıksız bir ilişki içindeydi ve bu ilişki bittikten sonra yaklaşık 2 yıldır kimseyle birlikte olmadı. İnternette ""Jane"" ile tanıştık ve duygusal, cinsel vb. açılardan çok hızlı geliştik/gelişiyoruz ve şimdiden içinde bulunduğum en sağlıklı ilişki gibi hissettiriyor.

Geçenlerde bana beni sevdiğini söyledi (bu çok yakında biliyorum, ama dediğim gibi, hızla gelişiyor) ve bu benim için hiç bu kadar hızlı olmadığı için başlangıçta beni biraz korkuttu, ama bunun hakkında ne kadar çok düşünürsem o kadar çok ben aynı şekilde hissettiğimi fark ettim ve onu da sevdim.

Şimdiye kadar ilişkide neredeyse hiç sorun olmadı, kişilik olarak çok benziyoruz, birlikte çok eğleniyoruz, birlikte çok zaman geçirmeyi seviyoruz, duygularımızı iyi iletiyoruz (bunu yazıyorsam belki ben o kadar değil) şu anda...), fiziksel olarak uyumlu, liste uzayıp gidiyor. Aynı zamanda ÇOK sevecen (ki aslında seviyorum) ve bana oldukça düzenli bir şekilde benim ne kadar harika olduğumu düşündüğünü, birlikte olduğumuz için ne kadar mutlu olduğunu ve beni ne kadar sevdiğini söylüyor.

Yine de, isterseniz tüm 'yeşil bayraklara' ve bana söylediği tüm bu harika şeylere rağmen, SÜREKLİ olarak yolunda gitmeyen şeyler veya işlerin ters gideceği konusunda endişeli ve endişeliyim.

 Nasıl hissettiği konusunda bana karşı dürüst olduğunu biliyorum ve birlikte olduğumuzda her şey harika, ama ne zaman yalnız kalsam bu endişeler içime sızıyor. doğru ol ve kafamda sürekli olarak ""Evet, bu harika, ama kesinlikle kötü bir şey olacak, böyle iyi bir şeyin sürmesine imkan yok.""

Tavsiye mi arıyorum yoksa sadece hava mı atıyorum bilmiyorum ama bunun beni ne kadar endişelendirmesinden nefret ediyorum ve keşke rahatlayıp şu ana kadar gerçekten çok harika olan şeyin tadını çıkarabilseydim. Ayrıca diğer insanlara olan güvensizliğimi bırakıp ona duygusal olarak tamamen güvenmeyi diliyorum."
"Gelecek yıl UC Irvine'de ikinci sınıf öğrencisi olacağım ve üniversiteyi karşılayabilmemin tek yolu kredi almak. Bana hibe veya burs olarak tek kuruş verilmedi. Neden hiçbir şey almadığımı anlamıyorum... Hispanik bir kadınım, lise sınıf birincisiyim (pekala...üstten alt...iki B+ aldım), 9 aldım AP derslerini aldım ve her testi geçtim, 7'si 5'li, boşanmış ebeveynleri olan 6 çocuktan biriyim...ah...doğru.... FAFSA'dan herhangi bir hak kazanmama yetecek kadar kazanıyorlar . Studio Art'ta iki katına çıkmayı ve Psych alanında doktora yapmak isteyen bir Bilişsel Psikiyatri uzmanıyım. Gelecek yıl okulumun ilk Doctor Who Kulübünü açıyorum ama...elbette...hiçbir önemi yok. Durumuma biraz sempati duyan herkesin bana yardım etmesini istiyorum. Bana başvurabileceğim bursları gösteriyor (her hafta çevrimiçi olarak başvurduğunuz işe yaramaz bursların yanı sıra...), nasıl para kazanılacağına dair tavsiyeler veya bilirsiniz... sevgi dolu bir bağış. Sana bir resim çizebilirim, lütfen. Okul için paraya ihtiyacım var. :[

Tanrım, yabancıların bana para vermesini isteme ne kadar acınası. beni affet internet. Paraya ihtiyacım var."
"Merhaba Reddit,

Öncelikle, Illinois'de yaşıyorum. 23 yaşındayım ve bu Mayıs ayında üniversiteden matematik lisans derecesi ile mezun oldum. Bunun için gitmiyordum, birdenbire oldu. Başlangıçta lise ve ortaokul matematiğini öğretmek için öğretmenlik sertifikamı almaya gidiyordum. Öğrenci öğretmenliği hariç tüm derslerimi tamamladım. Öğrenci öğretmenliği yapmadım çünkü içerik alanı testimi (matematik olan) geçemedim ve öğrenci öğretmenliği yapmadan önce bunu geçmek zorundasınız. Testi 5 kez şanssız yaptım. Sanırım sınav stresim ve matematikteki genel bilgi eksikliğim geçemememin nedeni. Matematik hakkında derecemi alacak kadar bilgim olmasına rağmen. Kim bilir? Illinois, yakın zamanda içerik alanı testine yalnızca beş kez girebileceğiniz bir yasa çıkardı. Yani istersem bir kez daha almama izin veriyorlar. Kabul etmedim ve sadece matematik derecemle mezun olmaya karar verdim. Her zaman bir kez daha sınava girmeyi veya sertifikamı başka bir eyalette almayı düşünürüm. Kocam ve ben herhangi bir yere taşınmaya hazırız (sahil tarafından tercih edilmesine rağmen). Sadece matematik sınavını asla geçemeyeceğimden ve bu nedenle zamanımı boşa harcayacağımdan korkuyorum. Ayrıca, sertifikamı başka bir eyalette almaya nasıl başlayacağımdan bile emin değilim. Tüm eğitim sınıflarını alarak zaten çok fazla zaman ve para harcadım ve hepsini tekrar almak zorunda kalmak istemiyorum.

Hayatımın çoğunda kreşlerde çalıştım. Ama daha yeni ayrıldım çünkü kocam bir iş buldu ve bundan nefret ettim. Daha birkaç gün önce parfüm ve kolonya satan kişilerin bu yöneticilik görevini üstlenmem istendi. Hiç yönetici olmadım ve gerçekten isteyip istemediğimi bilmiyorum. İyi ödüyor ve bir değişiklik olurdu, ama sanırım kalbim hala öğretmekle birlikte. Yine de, tüm olanlardan sonra, ""öğretme vidası"" diye bağırmak ve her şeyi unutmak istiyorum.

Öyleyse sorum şu, her zaman yapmak istediğim şey olan öğretmeye devam mı etmeliyim yoksa bu yöneticilik işini mi almalıyım? Sertifikamı almaya çalışırken birkaç yıl yöneticilik yapmalı mıyım?"
"/r/relationships'den tekrar gönderin çünkü size fikirlerinizi soruyorum. Bu konuda ne yapmalıyım?

Ben 22(k) ve o 27(e) neredeyse 28. Ona X diyelim. X ve ben üç yıldır çıkıyoruz. İkimiz de ortalama geliri olan ailelerden geliyoruz.

Şu anda üniversiteyi bitiriyorum, ancak birçok nedenden dolayı memleketime yakın bir yerde (X'in yaşadığı yer de oluyor) yüksek lisans yapacağım. Muhtemelen tanıdığım en hırslı insanlardan biriyim. Kendimi gelecekte başarılı olmaya gerçekten hazırlamaya kararlıyım ve şu ana kadar her şey benim için plana göre gidiyor. Seçtiğim alan için ihtiyacım olan bağlantılara sahibim ve hatta mezun olduğumda istediğim iş yerinde bir iş sözü verildi.

Sorun nedir, soruyorsun? Hayatım boyunca tanıdığım en az hırslı insanlardan biri. Güvenilmez ve maaş çeki için yaşayan maaş çeki olan asgari ücretli bir işi var. Son üç yılda durumunda kesinlikle hiçbir şey değişmedi. Evet, şimdi yaptığından biraz daha iyi bir iş için birkaç başarısız girişim oldu. Ama dediğim gibi, bunlar BAŞARISIZ girişimlerdi.

X ve ben ilk tanıştığımızda her şey eğlence ve oyundu. Geleceğimden ne istediğim hakkında hiçbir fikrim yoktu, bu yüzden onun her gün bütün gün hiçbir şey yapmaması konusunda gerçekten endişelenmedim. Ama şimdi bir kariyer hakkında düşünmeye başladım. X'ten çok daha gencim ve buna ŞİMDİ başlıyorum. Benimle aynı yöne gitmeyebileceğini gördüğüm için canımı yakıyor. Bu berbat. Onunla ilgili her şeyi seviyorum. Ne yazık ki önemli olan bu yönü hariç, ilişkimiz kusursuz. ASLA kavga etmeyiz (ilişkimiz boyunca yalnızca bir büyük tartışma düşünebilirim).

Ne yapacağımı bilmiyorum. Kalmalı mıyım yoksa gitmeli miyim?"
"Başlıktan da anlaşılacağı gibi, kız arkadaşım ve ben son birkaç aydır bazı sorunlarla karşılaştık. İlk çıkmaya başladığımızda neredeyse her gün seks yapıyorduk ama bu hızla düştü, şimdi ayda iki kez BELKİ'ye düştü. Bunun bir kısmı koşullardan kaynaklanıyor (ikimiz de bu yaz yoğun zaman alan stajlar yaptık), ancak bir kısmı da onun cinsel dürtü eksikliğinden kaynaklanıyor. Öyle bir noktaya geldi ki neredeyse hiç cinsel yaklaşımda bulunmuyor ve görünüşe göre sadece beni yatıştırmak için seks yapıyor. Açıkçası bu benim için sürdürülebilir bir şey değil.

Bu onun (ve benim) için karmaşık, hassas bir konu olsa da, birkaç yıl önce (biz çıkmaya başlamadan önce) cinsel saldırıya uğradığı için, bu konuyu ona açmakta tereddüt ediyorum. Birkaç konuşma yaptık ve benden hala çok etkilendiğini ve beni sevdiğini, ancak vücudunun seks yapamayacağını ve başına gelenlerden hala etkilendiğini söyledi. Ayrıca ilişkinin başında hiçbir şey söylemek istemediğini, ancak yaptığımız seks miktarının ""onun kaldıramayacağı kadar fazla olduğunu"" da sözlerine ekledi. Hâlâ benden etkilendiğine ve beni sevdiğine inanıyorum ve ilişkimizle ilgili diğer her şey harika, ancak romantik partnerler yerine ara sıra seks yapan en iyi arkadaşlara dönüştüğümüzü hissetmekten kendimi alamıyorum.

Buradaki soru şudur: bununla nasıl başa çıkacağım? Bir psikologla konuşmak ona biraz yardımcı olabilirmiş gibi hissediyorum. Başına gelenlerden hala etkilendiği açık. Onu gücendirmeden veya istemediği şeyleri tekrar ziyaret etmeye zorlamadan, mümkün olan en nazik, hassas şekilde bu konuyu halletmek istiyorum. Kendimi bu ilişkiye adadım ve bize yardım etmek istiyorum ama seks bunun bir parçası ve bunun onun ve benim iyiliğim için ele alınması gereken bir şey olduğunu hissediyorum."
"Bu Austin, Teksas'ta gerçekleşiyor

FWB = Avantajları Olan Arkadaş

Eski Alice'dir. Ortak eski sevgilimiz, yani daha önce üçümüz de çıkıyorduk ve sonra sebeplerden dolayı ayrılıklar oldu ve şimdi sadece ben ve Clarissa adlı FWB varız. Ex üzülmeyi hak ediyor ama bu davranış affedilemez.

Daha geçen hafta, bu eski sevgiliyle ""arkadaş"" olmaktan vazgeçtim. Haftalardır beni Clarissa'dan ayrılmaya ikna etmeye çalışıyor ve sonunda bana (Clarissa'dan Alice'e) alçakça bir şey ima eden sahte bir mesaj ekran görüntüsü gönderdiğinde onunla konuşmaktan vazgeçtim. Yalanlardan bıktığıma karar verdim ve artık iletişimde kalmakla ilgilenmediğimi açıkladım. Onu bulabildiğim her dijital iletişim ortamında (ve benden bilgi almak için kullandığı sahte profilinde) engelledim. Clarissa da aynısını yaptı.

Alice en son Clarissa'nın çalıştığı yeri aradı ve görünüşüne uyan birinin şirketin otoparkındaki arabasında ot içtiğini iddia etti. Alice daha sonra aynı şeyi söyleyen isimsiz bir Yelp gönderisi yapar. Clarissa'nın yönetimi onu özel olarak bir kenara çekti ve açıklama istedi ve hepsi, birinin ona kasıtlı olarak kişisel bir saldırı yapıyor gibi göründüğü konusunda hemfikirdi, bu yüzden hala işinde. Yelp incelemesi de zaten yayından kaldırıldı.

Bu tür davranışların yasal başvuru oluşturduğuna ne zaman karar verebileceğimi bilmem gerekiyor. Açıkçası, Alice'in telefon veya internet kullanma yeteneğini elinden alamam. İşin içine bir avukat tutsam, ""birisine fiziksel olarak veya geçim kaynaklarına gerçekten kanıtlanabilir zarar verene kadar, davanız yok mu?"" derler mi?

Misilleme yapmakla ilgilenmiyorum. Bu kişinin insanlardan tepki almakta başarılı olduğunu zaten biliyorum ve Clarissa ile ben onu tatmin etmemeye kararlıyız."
"Erkek arkadaşım ve ben 2 yıldan uzun bir süre önce üniversitede tanıştık, ancak geçen yıl biraz takılmaya başlayana kadar hiç yakın olmadık. Her neyse, Ocak ayında çıkmaya başladık ve ben ona çok mutluyum, çok rahatım ve çok aşığım. O benim ilk erkek arkadaşım (ciddi ya da değil).

California'lıyız ve bu yaz New York'a bir gezi planlıyoruz. Asla bir partnerle yalnız seyahat etmedik (yine, benim hiç olmadı ve onun sadece bir tane daha vardı) ve onun gerçekten batı kıyısının dışına çıktığını sanmıyorum.

Katolik ve muhafazakar bir bölgede büyüdüm. Ailem çok dindar ya da fanatik değiller ama bana her zaman ""evlenene kadar bekle, film izlemek için onun evine gitmen uygun değil, onunla seyahat edemezsin"" vs. zihniyeti aşılandı. Söylemeye gerek yok, ikimiz de ebeveynlerimizle birlikte yaşıyor olsak da, ailemin gezimden haberi yok.

Sorum şu: Her zaman uyumanın, seyahat etmenin veya ""evli"" şeyler yapmanın, erkeği daha az kararlı hale getireceğini ve gelecekte sizinle evlenme olasılığını azaltacağını duydum. Bir gün onunla evlenmek istediğimden gerçekten eminim ama erkeklerin farklı düşündüğünü biliyorum. Bu ne kadar doğru?

Herhangi bir yardım yardımcı olacaktır. Çok teşekkürler!!"
"Bu hikaye, üniversite yurt odamın temizlik gezisi sırasında başlıyor. Şifonyerin yerini değiştirirken tamamen siyah bir SD kart veya makul boyutta bir kart buldum (artık bende değil. Tam sayısını hatırlayamıyorum). Meraklı George olduğum için içeriği araştırmaya karar verdim. En çok göze çarpan şeylerden biri ve bugün hala hatırlayabildiğim bir şey, bir kızın yaptığı, ortalıkta zıplayıp yorulmadan ON İKİ kat gömleğini çıkardığı, göründüğü halde yorulduğu bir ""striptiz"" (çıplaklık içermeyen) videosu. sanki daha fazlası varmış gibi."
"Pek çok kronik ağrı sorunuyla uğraşıyorum ve uzun yıllar boyunca gerektiğinde 10 mg morfin sülfat aldım. Ağrıyı yönetmenin başka yollarını buldukça, sonunda taşındım ve bir ağrı kliniğiyle yeni bir ilişki kurmadım, bu yüzden morfinim bittiğinde onu bıraktım.

Ancak, zaman zaman, özellikle kötü olan bir yeteneğim oluyor. Aşırı derecede hasta olan bir arkadaşım, doktorlarının onu denediği zamandan kalma bir şişe morfin içmişti, ama işe yaramamıştı ve onu tekrar seyreltilmiş hale getirdiler, o da bana verdi.

Dün gece oldukça kötüydü, bu yüzden neredeyse bir yıl boyunca rafımda durduktan sonra bir tane almaya karar verdim.

Dün gece... tuhaftı ve bu sabah başım dönmüş ve perişan halde uyandım. Bir doktor randevusuna arabayla gitmem gerekiyordu ama bunun kötü bir plan olduğunu fark ettim. Sonunda arkadaşımın *çok* hasta olduğu ve ona 10mg morfin vermeyebilecekleri aklıma geldi. İşte o zaman bunun 10 değil **100mg** olduğunu anladım.

O yüzden sadece düşündüğüm gün burada yatacağım."
"Daha önce bir kızla yaşadıysanız veya bir kızsanız, bilmelisiniz ki kızlar çok tüy döker ve gevşek saçlarını evin hemen hemen her yerinde bulabilirler.

Anlaşılır bir şekilde, erkek arkadaşım banyomuzda bu kadar çok şey bulduğu için inanılmaz derecede sinirleniyor. Bu yüzden şimdi, ne zaman banyoya girsem, her zaman yere dökülen saçımdan bir demet alıp çöpe atıyorum. Ayrıca gevşek saçları yere düşmeden önce yakalayabildiğimden emin olmak için saçlarımı her gün fırçalarım.

Banyodaki her bir gevşek teli toplamayı başaramıyorum ve kabul edilemez bulduğu şey bu. Banyo zemininde saçlarımdan tamamen arınmış olmalı ama sorun şu ki çok fazla ve o kadar sık ​​döktüm ki tüm zamanımı tüm saçlarımı temizlemekle geçiremiyorum.

Mantıksız mı davranıyor?"
"Yani bu aslında birkaç yıl önce oldu. Kız arkadaşımla yakın zamanda aynı eve taşınmıştık ve bir gece oturup film izlemiştik. Filmin biraz başında beni gıdıklamaya başlamanın eğlenceli olacağına karar verdi, aşırı derecede gıdıklanıyorum, bu yüzden işlerin korkunç derecede ters gitmesi uzun sürmedi. Yüz üstü yatıyordum ve bacağımın arkasında bir nokta için gitti ve paniğim içinde döndüm ve yüzüne diz çökmeyi başardım.

İlk başta çoğunlukla sersemledi ve biraz acı çekerek onu silkeledi ve burnundan damlayan berrak bir sıvı fark edinceye kadar filmi izlemeye devam ettik. Bu yüzden onu muayene ettirmek için acil servise gittik ve sıvının beyin omurilik sıvısı olduğu ortaya çıktı. Böylece beynini çevreleyen sıvı sızarak beyin sapına batmasına neden oldu ve düşük basınçlı baş ağrıları çekmeye başladı.

Kafatasındaki sızıntının basıncını azaltmak için omurgasına bir dren koydular, ancak prosedür sırasında teknisyen giriş noktasını kaçırdı ve yanlışlıkla disklerinden birini fıtıklaştırdı. Bunun sonucunda iki omuru çöktü ve artık bir sinire baskı yapıyor. Bunun üzerinden dört yıldan fazla zaman geçti, çökmüş septumunu düzeltmek için bir ameliyat geçirdi ve şu anda sahip olduğu siyatiğine yardımcı olmak için sinir uçlarına lokalize ağrı kesiciler yerleştirerek birkaç işlem daha yaptıracak. omurları. Siyatiği kontrol altına aldıktan sonra omurgasını ameliyata hazırlayacaklar ve omurları ile bel fıtığını onarmaya başlayacaklar."
"Yani dün oldu.. En iyi arkadaşım (bir kız) Cuma günü bir arkadaşımla flört etmeye başladı. Bana hiçbir şey söylemedi .. Arkadaşım kısa mesaj alışverişini ekibin yarısına göstermeye karar verdiğinde öğrendim. Bu bok bir erkek gibi acıttı, bu ona karşı hislerim olduğunu öğrenmeme yol açtı.

Aralarında olanları bitirme yeteneğim vardı ama yapmamayı seçtim .. O mutlu olduğu için devam etmesine izin vermeyi seçtim. O yüzden Pazartesi gel sevişirler. Muhtemelen arkadaşımın ona karşı hiçbir şey hissetmediğimi düşündüğünü söylemeliyim. O zamana kadar yurdun yarısı neler olduğunu anlar ve onun hiçbir fikri yoktur.

O gecenin ilerleyen saatlerinde ondan konuşmamız gerektiğini ve işi batırdığını söyleyen bir mesaj aldım. İşler burada kötüye gidiyor.. Tüm bunları bildiğimi ve yurdun yarısının da bildiğini bilmesini sağladım. (Bana doğrudan bir soru sordu ve ona neredeyse hiç yalan söylemedim). O bokunu kaybetti. Şimdi bütün hafta sonu hiçbir şey söylemediğim için bana kızgın ve ben sadece iyi bir adam olmaya çalışıyordum."
"SO'm ve ben ağır, ağır kayaların üzerindeyiz. Taşındı ve iki haftadır kız kardeşinin yanında. Oğlumu çoğu zaman yanında tutuyor, ama onunla birlikte olabilmem için işten sonra onu almama ve sabah işe gitmeden önce onu yanına bırakmama izin verme konusunda iyi. Şu anda aklımı başımdan alan tek şey o.

Pürüzlülük kendi sorunlarımdan kaynaklanıyor. Bana BPD teşhisi kondu ve bunun ilişkiler açısından zor olduğunu söylemeye gerek yok. Yardım arıyorum ve ailemi geri kazanmak için elimden gelen her şeyi yapacağım. Kendi kişisel danışmanımla ilerleme kaydettiğimi düşünürse benimle çift danışmanlığı yapabileceğini söyledi.

Oğlumuzun bir hafta sonra doğum günü için bir parti vermeyi sormak için bugün ona mesaj attım. Tetiklerimden birini (oğluma veya onunla olan ilişkime zarar verecek herhangi bir şey) ateşledi ve ben havaya uçtum. Sanırım onunla tekrar bir araya gelme şansımı gerçekten incittim. Böyle olunca objektif düşünmek benim için zor oluyor. Teşekkürler"
"Bugün (birkaç hafta önce) küçük bir açık psikiyatri koğuşunda hastaydım. Pazar günüydü, haftanın bir günü sabah 7:30'dan sonra uyumamıza izin veriliyordu ve benim bir konserde oynamak için erken kalkmam gerekiyordu.

Sabah 6:50'de alarmım çalıyor ve kahvaltı yapmak için kalkıyorum. Ekmeğimi tost makinesine koydum, su ısıtıcısını çalıştırdım, sütü çıkardım ve hepsini yaptım ama kendi çay poşetlerimi ve yanımda getirdiğim kupayı almayı unuttuğumu fark ettim ve onları almak için odama geri döndüm. Mutfağa geri dönüyordum ki bu kırmızı ışıklar yanıp sönmeye, sirenler çalmaya ve 'tahliye, tahliye' diyen gerçekten tuhaf bir seslendirmeye başladı.

Böylece personel gizli deliklerinden dışarı fırlıyor ve herkesin yataktan kalktığından emin oluyor ve birdenbire çok yorgun, çok öfkeli, psikolojik olarak zarar görmüş/kırılgan gençlerden oluşan küçük bir ordu var. Tostumun yanmamış olduğunu, biraz tüttüğünü fark etmek için mutfağa koştum. Henüz kızarmış bile olmadığını görmek için tostu çıkardım.

Personel zorunlu oda kontrollerini yaparken herkes dışarı fırladı. Lanet olası itfaiye geldi. Ağlıyorum, uykusunu çaldığım bir genç ordusu var ve personel bana gülüyor ve onlara ihtiyacımız olmadığını açıklamaya çalışıyor. Görünüşe göre birkaç ay önce aynı şey olduktan sonra, bunun tekrar olmasını engellemek için alarmı yeniden kurmaya karar vermişler ve lanet olsun ki yapmamışlar.

Konsere gittim ama geri döndüğümde içeriden edindiğim birkaç arkadaş dışında herkes bana kızdı."
"Hey RA, yardıma ihtiyacım var. Ben (18M) eski sevgilimle (24M) birkaç aydır kararlı bir ilişki içindeyiz, ancak son zamanlarda benden ayrıldı. Hiçbir şekilde acı bir ayrılık değildi. Bu ikimizin de yaptığı bir şey değildi, sadece kişisel sorunları vardı (aslında düşündüğüm gibi bir yalan değildi) ve şu anda bir ilişki kurabileceğini düşünmüyor ve istemiyor. onun sorunlarının yükünü bana ver. Aslında, ikimiz de arkadaş kalacağımıza ve geleceğin bizim için ne getireceğini göreceğimize, ancak herhangi bir beklentide bulunmamaya karar verdik. Bunda sorun yok, sadece onu çok özlüyorum. Salı gecesi ayrıldık ve buradan nereye gideceğime dair bir tavsiyeye ihtiyacım var. Birkaç erkekle daha konuşmaya başladım ve bir adam (22M) gerçekten iyi ve sadece iyi ve düzgün bir adam, ama birkaç saatte bir eski sevgilimi düşünüyorum ve istemiyorum. Eski sevgilimi hala sevmem yanlış mı yoksa sadece birkaç gün olduğu için bu normal mi? Eski sevgilimle biraz duygusal bir bağım var ve onu hayatımdan çıkarmak istemiyorum çünkü biz çok iyi arkadaşız ve bir arkadaşlığa kapıyı kapatmak istemiyorum. Bu gece dışarıda olup olmadığı ve başka biriyle mi yoksa başka bir randevuda mı yattığına dair düşünceler kafamda dönüp duruyor. İkiyüzlü olduğum için kendimi kötü hissediyorum ama elimde değil, aklım ona doğru gidiyor. Bu yüzden sanırım benim için neyin en iyi olacağına dair bir tavsiyeye ihtiyacım var. Arkadaşlar çok teşekkür ederim ve konuyu biraz dağıttıysam kusura bakmayın."
"Geçen hafta ders çalışmakta güçlük çektiği için büyük bir kavga ettik ve daha iyi devam etmesi için zihnini boşaltması için ona ara vermesini ve yürüyüş yapmasını söyledim. Şimdi onu anlamadığımı ve istediği gibi desteklemediğimi söylediği için bana çok kızgın, ayrıca beni ayrılmakla tehdit ediyor. Onunla zar zor konuşabiliyorum (bu günlerde nadiren txt yoluyla konuşuyoruz) ve yarın okulda çok stresli bir sınavı var. Bunu biliyorum ve son mesajımda olanlardan dolayı üzgün olduğumu, çalışmasını önemsediğimi ve tüm bu durumu düşünmek yerine sınavına odaklanması gerektiğini söyledim. İşleri nasıl düzelteceğimi gerçekten bilmiyorum ve sırf bazı sınav stresi yüzünden onu kaybetmekten korkuyorum -_"
"İlişkinin detaylarına girmek istemiyorum ama mesafe nedeniyle birlikte olamadık.

İki yıldan fazla zaman geçti ve hayatıma devam etmeye çalıştım (yani diğer erkeklerle çıktım, ciddi bir ilişkim yok), ama bu adama karşı hala bu köklü hislere sahibim çünkü daha önce başka biriyle hiç böyle hissetmemiştim. Arkadaşlarımın teşviki üzerine ona karşı hala hislerim olduğunu ve kapatmam gerektiğini belirten bir mesaj gönderdim. Hâlâ bir tür yanlış umuda tutunuyordum (hala beni önemsiyor, inkar ediyor ve belki fikrini değiştiriyor) ve erkeklerle çıkmaya çalışmamla zehirlenmeye başlıyordu. Bu nedenle arkadaşlarım ona bildirmek için girdi.

Eski sevgilim, arkadaşlardan başka bir gelecek olmadığını görerek cevap verdi. Mesajlarının platonik olması gerekiyordu. Bu yanıtı bekliyordum. Demek istediğim, iki yıl aradan sonra, eğer bir erkek gerçekten bir şey isterse, bu konuda bir şeyler yapar, değil mi?

Benim sorunum, başarısız bir ilişkim olsaydı, kötü bir randevum olsaydı ya da kendimi yalnız hissetseydim, onu düşünürdüm. Onu böyle bir kaidede tuttum. Bu yüzden bu düşüncelere kapıyı tamamen kapatmam gerekiyor. Şimdi bu duyguları paylaşmıyor cevabını aldım.

İlerlerken herhangi bir tavsiye sözü takdir edilecek mi?"
"Neden yaptığını anlıyorum. 14 yıldır Ordudayım. Beş kez konuşlandırıldım (toplam 51 ay), dayanamadı ve benden ayrıldı. Ben ona her zaman sadık kaldım. Benden boşanmadan önce beni birkaç kez aldattığıma oldukça eminim. Çıkışlar aradığını söyleyebilirim. Artık kariyerimde bir noktadayım ki, eğer bırakırsam bu temelde bir milyon dolardan fazlasına sırtımı dönmek gibi olur. Bence zarar çoktan verildi. Hayatına devam etti, iyi adamlarla çıkıyor, bu onun için iyi. Devam etmekte çok zorlanıyorum. Onu çok düşünüyorum. Çok fazla aradığımı biliyorum. Çıkmayı denedim ama nedense kendimi dünyadaki en büyük sürüngen gibi hissediyorum. Benimle çıkan kadınlar, çevrimiçi profilimden oldukça heyecanlı görünüyor, ancak gerçek hayatta benden oldukça tiksiniyor. Sanırım gezegendeki en umutsuz havayı yayıyorum."
"Bu, geçen yaz UConn'da oldu. Connecticut'ta yaşıyorum.

En iyi arkadaşımın UConn'da dairesi olan bir kız arkadaşı var. İçmeyi severim ve ön ödemeyi ödemeden bir bara gizlice girmeye çalıştıktan sonra etrafta dolaşırken gerçekten sarhoş oldum.

Mutfaktan içeri girmeye çalıştık. Bufalo kanadı gibi kokuyordu, ben yol gösterdim.

Sıra dışı.

Neredeyse anında atıldık. Sarhoş benliğim olarak arkadaşlarımı kaybettim ve yeni arkadaşlar edindim, ki bunların kardeş çocuklar olduğuna inanıyorum.

Super Bowl'da sol köpekbalığı gibi dans eden sarhoş ve ateşli siyah kızlarla konuşmaya başladı. Lezbiyen bir arkadaşları olduğunu söylüyorlar. Sarhoş JJ sadece Barney Stinson'ın (HIMYM'yi seviyorum) ""Bir lezbiyeni düzleştir. Efsanevi"" dediğini duyar.

Lezbiyen arkadaşla tanışın, ilişki kurun ve dans edin, havalı bir kıza sarhoş bir şekilde aşık olun. Hayatımda ilk kez ilişkim bir anlam ifade ediyordu. Konuştuk ve bu kızdan gerçekten hoşlandım.

30 dakika sonra rastgele bir yatakhaneye ileri sarın. Rastgele başka bir adamla takılıyor. Ve başka bir dostum.

Benden sonra 3 erkekle daha çıktı. Lezbiyen olduğunu düşünmüyorum.

Sarhoş JJ umursamıyor. Kucağıma atladı ve diğer adamlardan sonra beni tekrar öpmeye başladı. Oynandığımı anlayana kadar hoşuma gitti.

Düzleştirebileceğim bir sürü lezbiyen olduğunu fark edene kadar kalbim kırılmıştı.

Bu rastgele yurttan ayrıldıktan sonra bir geyiğin saldırısına uğradım. UConn kampüsünün ortasında bir geyik üstüme atladı. Kaçtım ve bu hikayeyi reddit'e anlatmak için yaşadım.

O kadar kaybolmuş ve sarhoştum ki en iyi arkadaşımın kız arkadaşı beni bulmak zorunda kaldı. Bu sırada benden kaçan bir kokarcaya rastladım. Sahte lezbiyen kokusu yüzünden olduğuna inanıyorum."
"-Ben [21/f] bu adamla (24/m - hadi ona Guy diyelim) üniversitede kampüs içi bir işte çalışırdım. Guy'la çalışmaktan her zaman keyif almışımdır ama onu hiçbir zaman flört edilebilir biri olarak görmedim çünkü bir yıldan biraz daha uzun bir süre öncesine kadar bir erkek arkadaşım vardı.

-Guy birkaç yıl önce mezun oldu; Üniversite son sınıf öğrencisiyim. Guy'ı mezun olduktan sonra partilerde burada burada görürdüm ama hiç bire bir takılmamıştık ta ki...

-Bir iş arkadaşım ve ben Guy'la güzel zamanlarımızı hatırlıyorduk, bu yüzden nasıl olduğunu görmek için ona mesaj attım. Guy gelecek hafta beni içmeye davet etti. Araya yetişeceğini düşünmüştüm, ama sonunda çok randevu gibi oldu. Harika vakit geçirdim.

-Guy geçen cumartesi beni öğle yemeğine davet etti. Ona önceden mesaj atmak, tarihi neredeyse iptal edecek kadar fiziksel olarak midemi bulandırdı. Ama yapmadım. Gittim ve harika zaman geçirdim. Tekrar.

-Gelecek tarihleri ​​ima etti.

-Birden çok kişi bana Guy'ın bir süredir benden hoşlandığını söyledi.

-Sarılmak dışında fiziksel bir şey yapmadık. Onu fiziksel olarak büyüleyici bulmuyorum ama bunun anlaşmayı bozacağını da düşünmüyorum.

-Guy beni güldürüyor ve pek çok şeyde bağlantı kurduğumuzu hissediyorum. Son birkaç kez takıldık, hatta Guy'a karşı biraz romantik şeyler hissettim. Gerçekten onunla daha çok takılmak istiyorum.

AMA ŞU ŞEY:
Bu adama mesaj atmayı ve hatta takıldığımız zamanlar dışında onu düşünmeyi bile sevmiyorum çünkü bu benim midemi bulandırıyor. Bunları yazarken midem bulanıyor. Benim neyim var?"
"Pekala, bu Pazar 27'si, kız arkadaşımı evime götürmesi için aldım. Yolun yarısında annesinden bir telefon alır ve onu eve götürmem gerekir. Ne hakkında olduğunu bilmiyordum, bu yüzden onu bırakıp eve götürdüm. Evime döndüm ve babası bana mesaj attı, aldığı bazı bilgilere dayanarak artık kızını görmemi istemiyor. Buradayım, ""Pekala,"" diye düşünüyorum.

Ne olduğunu görmek için daha sonra kız arkadaşımı ararım. Ebeveynlerinin odasını gözetlediği ve iPod'undaki mesajları okuduğu (telefonunun yanı sıra metinlerini de aldığı) ortaya çıktı. Nasıl seks yaptığımızdan ve yada-yada bahsediyorduk. Ailesi ona bağırdı ve sonra babası bana bunu mesaj attı.

Dün resmen ayrıldık çünkü babasıyla tüm senaryo hakkında tartıştım (biliyorum, aptal ben) çünkü sırf seks yaptığımız için beni nasıl kızı için doğru görmediğini kaldıramadım. Bu yüzden benimle babası arasında olduğu için bitirdi.

O zamandan beri hala konuşuyoruz ve etrafta dolaşan pek çok duygu var - ikimiz de ilişkimizin bitmesini istemiyoruz. Çıkmaya devam etmemiz gerektiğine ailesini nasıl ikna edebilirim? Onu unutabileceğimi biliyorum ama bunun olmasını gerçekten istemiyorum. Sekiz ayda çok şey oluyor.. Dürüst olmak gerekirse onu sevdiğimi düşünüyorum ama belki de sadece gencim.

Cidden, bu durumla nasıl başa çıkmam gerektiği konusunda biri bana yardımcı olabilir mi? Gerçekten onunla kalmak istiyorum."
"Bunun nasıl devam edeceğini gerçekten bilmiyorum çünkü bu eski friendzone hikayesi ve bu konuda kendimi oldukça suçlu hissediyorum. Tinder'da akıllı, istikrarlı ve komik bir adamla tanıştım. Ama yakışıklı olmasına rağmen onu öpmek ya da onunla samimi bir şey yapmak gibi bir niyetim yok! Tabii yüz yüze tanışana kadar böyle hissedeceğimi söyleyemezdim.

Belli ki Tinder denen adam bir ilişki istiyor. Ve insanlara duymak istemedikleri şeyleri söylemekte çok kötüyüm. Pek flört etmedim ve bununla nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum. Duygularını incitmeden ona nasıl yaklaşabilirim? Benimle romantik bir ortamda tanıştıktan sonra benimle arkadaş olmak istemesi ne kadar olası? Onu hayatımda tutmak istiyorum çünkü yasal olarak birlikte vakit geçirmekten zevk aldığım çok az insan var. Sık sık mesajla ve FB'de sohbet ediyoruz ama bu gerçekten onunla yüz yüze konuşmam gereken türden bir şey gibi görünüyor. Ya da belki de, sadece bir kez çıktığımız için değil mi?"
"Önce biraz arka plan. Yaklaşık 2 yıldır ara sıra flört ediyoruz ve kesinlikle ona karşı hala hislerim var. Sanırım bu sefer daha da yaklaşıyor, her gece facebookta veya mesajla konuşuyoruz ve ayrıca okulda daha rahat sınıflardaysak. Sabahın erken saatlerine kadar çevrimiçi konuşuyoruz ve bu genellikle daha derin şeyler hakkında konuştuğumuz zamanlar.

Bugün (hafta içi bir gün) sohbet ediyorduk ve ilk başta mutlu ve komik görünüyordu, ama sonra biraz uzaklaştı ve tek kelimelik cevaplar vb. Asla böyle davranmaz ve kötü bir gün geçirmediğini biliyorum. Ona iyi olup olmadığını sormak istiyorum ama bu onu rahatsız eder mi bilmiyorum. Ayrıca bazı şeyleri fazla düşünüyor olabilirim ve bu sadece *o zaman* ya da onun gibi bir şey. Bunu onunla daha sonra/yarın konuşmalı mıyım?"
"Bu denizaltıdaki çoğu hikayenin aksine, bu aslında bugün oldu.

Benim ve kız arkadaşımın boş bir evi olduğu için, normalden daha sert ve daha gürültülü bir seks yapmaya karar verdik. Daha sert derken, yüze tokat atmayı, boğulmayı ve benzerlerini tartışmıştık demek istiyorum. Bu sırada şehre gitmeye başladım - temelde kız arkadaşımın suratına tokat attım.

Ben yaptıkça, o daha çok ilgileniyor gibiydi ve sonuç olarak ben daha çok yaptım. Bu bir kısır döngüydü.

Her neyse, bitirdikten ve cinsel ilişki sonrası biraz kucaklaştıktan sonra, bölgenin hafifçe morarmış olduğunu fark ettim. Biraz daha belirgin hale geldi, bu da büyük bir çürük alan ve kararmış bir göz haline geldi. Bu açıkça oldukça büyük bir sorun, ancak bu boktan pastanın asıl işediği şey, yarın akşam ailesiyle mangal yapacak olmamız.

Oh, söylemeyi unuttum, daha sonra ikimiz de aslında surat tokatlamaktan hoşlanmadığımızı açıkladık. Benim ne kadar ilgili olduğumla ilgilendi ve ben de onun ne kadar ilgili olduğuyla ilgileniyordum. Yani tüm bu deneyim boşa gitti."
"O [24] bazen söylediği şeylerle karışık sinyaller göndererek [19] aşırı analiz yapmama ve/veya buna kapılmama neden oluyor. Benden hoşlanıyor ama üzerinde çalıştığım fiziksel görünüşümle aynı fikirde değil. Ve bunu tamamen anlıyorum. Telefonda seks yapıyoruz ama ona artık bunu yapmak istemediğimi söyledim çünkü onu aşmaya çalışmama yardımcı olmuyor. Aşırı derecede bağlıyım ve nadiren biri hakkında böyle hissediyorum. Bu şekilde hissettiğimde duygusal olarak bana çok yatırım yapmaktan kendimi alamıyorum ama bu, çoğunlukla tek taraflı olduğu düşünüldüğünde kendimi sadece gülünç hissettiriyor. LÜTFEN BANA BİRAZ ANLAM VER."
"İlk kez gönderen - Umarım bunu sormak için doğru yer burasıdır.

Her neyse, son iki yıldır gerçekten yoğun bir hazırlık okulunda öğrenciyim. Hayatım bir eziyet - Geceleri rutin olarak dört saatin altında uyuyorum, günüm tamamen sabah 6:30 ile 21:30 arasında yapılandırılmış ve derslerimin gerçekten yüksek beklentileri var. Ayrıca birçok ders dışı ders yapıyorum.

Şimdiye kadar, başa çıkmayı ve nispeten mutlu olmayı başardım. 4.0 GPA için temelde kendimi fiziksel ve zihinsel olarak öldürmekle geçen iki yılı atlattım. Başarmak için süper motive olmuştum.
Ama bu yılın başından beri, bu tamamen çılgın yaşam tarzına ayak uyduramıyorum. Hâlâ motiveyim - çalışmak istiyorum. Ama yapamam. Kelimenin tam anlamıyla bir ödevin önünde saatlerce oturup kendime onu yaptırmaya çalışacağım ama yapamıyorum. Neden bilmiyorum ama artık umurumda değil. Ödevimi yapmayı imkansız buluyorum. Zamanlayıcılar ayarlamayı, işleri parçalar halinde yapmayı, konuları değiştirmeyi, köşeleri kestirmeyi, kendime ödüller ve aralar vermeyi denedim. Ama hiçbir şey işe yaramıyor - Ödevimi ancak sabah 3:00'te veya teslim edilmesi gereken gün dersler arasında bitiririm. Bu sürdürülemez.

Ailem bana tükenmişlikten muzdarip olduğumu, iki yıldan sonra bunu yapmaya devam edemeyeceğimi söylüyor. Haklılar. Ama işin gerçeği, en azından üniversiteye kadar bunu yapmaya devam etmem gerekiyor. Üçüncü yıla yeni başlıyorum ve akademik/üniversite özgeçmişi açısından gerçekten gevşemeyi göze alamam. (Zaten fazladan kursları ve etkinlikleri kestim, bu yüzden şimdi bile minimum düzeyde yapıyorum.)

Ayrıca okul konusunda biraz hayal kırıklığına uğradım/depresifim - yılın başlangıcı hem akademik hem de duygusal olarak benim için zordu. Ondan henüz kurtulduğumdan emin değilim.

Reddit'teki diğer gönderilere baktığımda, psikosomatik bir çöküşün ilk aşamalarında olabileceğimi düşünmeye başlıyorum."
"Atın çünkü bu beni tiksindiriyor.

Bir süredir devam ediyor ve ben her zaman bir şey söylemek konusunda kararsız kaldım. Doğru olanın ne olacağını bilmiyorum. ona söylemeli miyim? Her zaman ona söylemenin eşiğindeydim, ama bunda cidden berbat bazı faktörler var ve bence durum daha da kötüye gidiyor.

Barınma ve güvenlik gibi faktörler ne kadar sık ​​​​aldattığını ve çocukları olmadan 'eğlenceli' bir şey yaptığında onu asla davet etmediğini söylemeseydi, onunla birlikte olur muydu emin değilim. Nerede olduğunu anlamaya çalışması dışında onu birçok kez görmezden geldi.

Şimdi hamile ve çocuk onun bile olmayabilir, ama bu onun ilk çocuğu olduğunu düşündüğü şey olurdu. Onun kardeşi olduğum için buna dolaylı olarak dahil olmam kendimi bok gibi hissetmeme neden oluyor. Çocuklarına kendisinden olmamalarına rağmen sevgi verir ve onu aldatır. İkinci çocuğu olduğunda ve babasının kim olduğundan emin olmadığında sorumluluğu üstlendi. Onunla birlikte olmayabilirdi. Sanki onu kullanıyor ve hayatını boşa harcıyormuş gibi hissediyorum."
"Şu anki kız arkadaşımla yaklaşık bir buçuk yıldır birlikteyim. Açıkçası onu seviyorum ve önemsiyorum. Ancak bu ilişkide her şeyi yanlış yaptık. Çok erken çıkmaya başlıyoruz, çok erken seks yaptık, ÇOK erken birlikte yaşadık vs. İlk ""balayı"" aşamamızdan sonra her şey yokuş aşağı gitti.

Birlikte yaşadığımızdan beri ondan nasıl ayrılacağımı düşünüyordum. Açıkçası nasıl yapacağımı bilmiyorum. Gidecek yeri yok. Tek başına yaşayacak kadar para kazanmıyor ve yakın zamanda birlikte başka bir şehre taşındık (büyük hata), bu yüzden birlikte kalabileceği, hatta onu rahatlatabileceği hiç arkadaşı yok.

Öte yandan, yeni bir okula transfer oldum ve hemen diğer kıza inanılmaz derecede aşık oldum. Dersin içinde ve dışında birlikte çok zaman geçiriyoruz. Dürüst olmak gerekirse, onun gibi biriyle hiç tanışmadım ya da kimse hakkında böyle hissetmedim (klişe geliyor ama dürüst gerçek bu). Bu kızı elde etmek için her şeyi denemek istiyorum.

Sanırım size sorum şu, (birlikte yaşadığım) şu anki kız arkadaşımdan nasıl ayrılırım ve bu yeni kız hakkında ne yapmalıyım?"
"Pekala, kız arkadaşım ve ben birkaç hafta önce bir atölyede tanıştık. İyi anlaştık ve kamp bitti. Sonunda uzun mesafeli bir ilişkimiz oldu ve bir hafta boyunca iyi çalıştı.

Daha sonra, 'en iyi arkadaşı' (ya da en azından öyle olduğunu iddia ediyor) hesabından bana mesaj göndererek, yürümeyeceğimizi, beni gerçekten sevmediğini, onu hak etmediğimi, sonunda onu öldürebilir (evet ne) ve önceki bir ilişkisi nedeniyle neredeyse ölüyordu (kanıt veya açıklama yok mu?) vb.

Bu, bir hafta kadar devam etti, ben bu kişiyle mantık yürütmeye çalışıyorum (onlara Bilinmeyen olarak atıfta bulunacağız.) Mesajları aşırı derecede sahiplenici geliyor ve son derece kaba, yalvarmamı bekliyor. Tüm noktalarımı tamamen görmezden geliyor ve trollük yaptığımı söylüyor.

Daha sonra Bilinmeyen, kız arkadaşımla benim telefonda konuşmamıza izin veriyor, ancak yalnızca evet veya hayır sorularına cevap vermesine izin veriyor ve hangi soruları cevaplayabileceği konusunda bazı 'kısıtlamaları' var.

Bu arama sırasında sesi gerçekten üzgün geliyor :C
Sonunda, Bilinmeyen'in birçok tehdidi olduğunu ve Bilinmeyen tarafından kesildiğini söylüyor. Daha sonra kısıtlama kurallarını çiğnediğini ve onu bir daha görmeyeceğimi söylüyor.

Bilinmeyen, erkek olduğu ve tehditleri olduğu gerçeği dışında onun hakkında bilinen hiçbir ayrıntıya sahip değil. Benimle kız arkadaşının hesabı aracılığıyla iletişime geçti.

Herhangi bir yardım? Düşünceler, fikirler? Teşekkürler."
"Kız arkadaşımın birçok erkek arkadaşı var, bazılarıyla seks yaptığı, bazılarıyla da yapmadığı. Özellikle her zaman sevgiyle bahsettiği bir erkek arkadaşı var... Ona Chris diyeceğim. Daha önce onunla hiç yatmadığına, onların sadece iyi arkadaş olduklarına dair bana güvence verdi.

Bugün bir hayır-hayır yaptım ve telefonunu gözetlemeye karar verdim. Daha önce ona telefonundan asla bakmayacağımı söyledim ama içimde tuhaf bir his vardı ve sözümü bozmayı seçtim.

Birkaç gün önce ona hafta sonu için şehir dışında çalışıyor olabileceğimi söylemiştim. Görünüşe göre Chris'e mesaj attı ve ona hafta sonu için şehirden ayrılacağımı ve o gecelerden birinde gelip ""bir film izle ya da sadece takıl, lol"" olması gerektiğini söyledi.

Unutulmaması gereken bir şey, bu herifle aslında hiç tanışmamış olmam. Sadece sürekli ona mesaj atıyor.

Burada kafam karışmış halde oturuyorum. Ona her zaman güvendim ve atlayıp en kötüsünü varsaymak istemiyorum. Onunla sadece arkadaş olarak takılmak istemiş olabilir ve en iyi fırsatın ben şehir dışında meşgulken olacağını biliyor olabilir... Ama inanılmaz derecede şüpheli görünüyor.

Herhangi bir tavsiye? Benim için onunla yüzleşmek, onun metin mesajlarını gözetlememi kabul etmek olurdu. Onunla arkadaş olduğunu anlıyorum, ama bir kadın arkadaşıma mesaj atıp bir gece kız arkadaşım dışarıdayken ya da şehirdeyken ona gelmesini istemek benim için ne kadar çılgınca olurdu? Bunu asla yapmam."
"Evde olduğu halde hiçbir şekilde katkıda bulunmadığı için üzülmekte haklı mıyım?

Çok yavaş başladı, orada burada bir gece geçirirdi. Ve bu bir sorun değildi. Sonra yavaş yavaş burada çok daha fazla zaman geçirmeye başlar. Erken bir noktada, evine dönmeden bir hafta kaldı. Oda arkadaşıma bunu sordum ve şok oldu ve onun o kadar uzun süredir evde olduğunun farkında olmadığını iddia etti. Omuz silktim ve bir daha olmamasını rica ettim. Bir süre her şey yolundaydı ve sonra kapıyı çalmadan içeri girmeye başladı. Şahsen bunun diğer ev arkadaşlarına saygısızlık olduğunu düşünüyorum, bu konuda yanılıyor muyum? Bu, bugünlerde norm mu?

Onlardan eve vardığında lütfen kapıyı çalmasını istedim ve o çaldı ama sonra yine de eve girmeye devam etti. İstediğim gibi yaptıkları için bunun gitmesine izin verdim.

Sahip olduğum bir sonraki sorun, onun burada onsuz olması ve dahası, başka KİMSE olmadan burada olması. Planları varsa ondan önce veya o gittikten kısa bir süre sonra gelmesini anlayabiliyorum. Ama saatler öncesi veya sonrası biraz fazla gibi. Ve kimse yokken burada olmanın meydan okurcasına çizgiyi aştığını hissediyorum. Bu olaylar olmaya başladığında. Oda arkadaşıma burada yaşayıp yaşamadığını sordum. Ve yapmadığını söyledi. Endişelerimi tekrarladım ama bu sefer düz düşmüş gibiydiler. Görünüşe göre son zamanlarda her gün ve gece buradaymış. Arabasının garaj yolunda olmadığı nadirdir.

Bununla çizgiyi aştıklarını düşünmekle haksız mıyım?"
"Bu yüzden ben ve 4 yıllık kız arkadaşımın kaderinde bir süreliğine ayrılmak vardı, bunu nasıl yapacağımdan emin değildim. Sonra bir gün (çok aşık olduğum) iyi arkadaşlarımdan birinin benden hoşlandığını öğrendim ve o da onu sevdiğimi biliyor. Bu, işlerin ilerlemesine yardımcı oldu ve bir hafta önce kız arkadaşımdan ayrıldım.

Her neyse, o zamandan beri eskisi gibi görünmüyor. Eskisi kadar flört edip konuşmuyoruz. Bana işlerimi halletmem gerektiğini ve sınavlara (2,5 hafta sonra) odaklanması gerektiğini ve bitene kadar bunun hakkında konuşmak istemediğini söyledi.

Onunla takılmanın bir yolunu bulmalıydım, bu yüzden birlikte çalışıp çalışamayacağımızı sordum ve evet dedi. Şimdi, Cuma günü saat 14:00'te dersten sonra çalışacağız. **Sınıfta tek başınızayken bir kızla flört etmenin bazı yolları nelerdir? O yavaş hareket eden bir tip, bu yüzden herhangi bir hareket falan yapmayacağım!**

Şimdi sorum şu. Sadece yaklaşık 3 hafta daha evden uzakta olacağız. Bundan faydalanmak ve onu davet etmek istiyorum (daha önce birkaç kez geldi, sadece arkadaş olarak). **Cuma günü ders çalıştıktan sonra evimde film izlemesini istemem sizce mantıklı mı? Yoksa ona daha fazla yer vermeli miyim?"
"Arkadaşım 5 ay önce diğer arkadaşlarını ve ailesini bırakarak iş için ülke dışına taşındı ve burada tanıdığı tek kişi benim. İnternette bir forumda tanıştık ve yaklaşık 3 yıldır arkadaşız. Çok hassas ve çok utangaç biri, yani burada yeni arkadaşlar edinmemiş ve onun yerine başka insanlarla takılmayı tercih ederim dediğimde alınıyor. O benim en iyi arkadaşım ama boğulmuş hissetmeye başlıyorum. Onun etrafında yumurta kabukları üzerinde yürümek ve sürekli bahaneler üretip kendimi açıklamak zorundaymışım gibi hissediyorum. Plan yapmaktan hoşlanmıyorum çünkü canım istediğinde bir şeyler yapmayı tercih ederim ama onun her şeyin çok planlı olmasına ihtiyacı var ve bir şeyler ters giderse ya da beklediği gibi gitmezse üzülür. Sonunda özür dilemeyi gerektirmediğine inandığım şeyler için özür diliyor ve tartışmayı sevmediğim için pes ediyorum. Adamdan gerçekten hoşlanıyorum ama mutluluğundan bu kadar sorumlu hissetmeyi bırakabilmem için tekrar uzaklaşmasını dilemeye başlıyorum. Çünkü beni çok strese sokuyor. Arkadaşın ondan ayrılması dışında ne yapabilirim?"
"Bu kızla yaklaşık dokuz aydır internette konuşuyorum. O ülkenin diğer tarafında, bu yüzden yüz yüze tanışmadık ama her gün birbirimize mesaj atıp tweet atıyoruz ve birkaç ay önce bir sesli görüşmemiz oldu. Onunla neden bu kadar iyi anlaştığımdan tam olarak emin değilim - bir yanım, depresyon ve kaygı sorunlarımda bana yardım ettiği için bağlanıp bağlanmadığımı merak ediyor + küçük bir özel kolejde ilk yılımdı, bu yüzden yapmadım tam bir sosyal çevreye sahip olmak. Her halükarda, bir kez konuştuğumuzda susamayız ve neredeyse 9 aydır bu böyle. Her sabah onun mesajlarıyla uyanmasaydım ne yapardım bilmiyorum.

Yaklaşık bir veya iki ay önce, etkileşimlerimiz biraz daha ... cilveli olmaya başladı, sanırım buna diyebilirsiniz. Buna tam olarak neyin sebep olduğundan emin değilim, ama bazen konuşmalarımız yön değiştiriyor ve buluştuğumuz zaman sarılmak ya da öpüşmek hakkında konuştuğumuz ya da sadece bariz ""Seni seviyorum"" ve ""Seni kastediyorsun"" gibi utanç verici başlıklardan başka bir şey olmuyordu. bana çok"" Bu noktada yöneliminden de emin değilim - şimdiye kadar sadece arkadaş olarak konuşuyorduk, sanırım? Daha önce arkadaşlarımla bu tür bir alışverişim olmadı, bu yüzden bilmiyorum.

Oldukça muhafazakar bir ailede büyüdüm ve ailem bana asla sarılmadı, sözlü sevgiyi boşver. Bu benim için biraz kafa karıştırıcı çünkü ona karşı ciddi bir şeyler hissetmeye başlıyorum ama bunu sadece depresyonumda bana yardımcı olma rolü ve ona karşı arkadaş canlısı ve sevecen olma şeklindeki genel tavrı yüzünden mi hissettiğimi bilmiyorum. herkes."
"SO'm [M 29] yaklaşık 6 ay boyunca her hafta sonu başka bir kızla aynı yatağı paylaştı, yan odada benimle.

Aralık ayı gibi başladı. Bir gün bir gece dışarı çıktı ve geri dönmedi. Daha sonra bütün gece bir kızla video oyunları oynadığını öğrendim. O biseksüeldi ve uzun süreli bir kız arkadaşı vardı, bu yüzden fazla düşünmedim.

Sonra Noel için eve gittim ve döndüğümde oradaydı, birlikte satın aldığımız dairedeydi ve burada kaldığı belliydi. Onu Noel'de terk ettiğim için kendimi kötü hissettim, o yüzden öylece bıraktım. Ama mühür kırılmıştı.

Bundan kısa bir süre sonra her cuma ve cumartesi gecesi onunla birlikte gelmeye başladı."
"Sadece hissettiklerimin doğru olup olmadığını bilmek istedim. Temelde birine Cara, diğerine Steph diyeceğim iki kadın var. Steph'le bir akşam yemeği ayarladım (o harika bir aşçıdır), bir süredir birbirlerini görmedikleri için Cara itici güçtü. Bu 2 hafta önceydi. Birkaç kişi daha davet edildi, Cara, Steph'ten en sevdiği yemeği yapmasını istedi.

Akşam yemeği günü, Cara gelmez. Daha önce takılıyorduk ama başka şeyler yapmamız gerekiyordu, bu yüzden ayrı yollarımıza gittik (akşam yemeğinden 3 saat önce). Herhangi bir çağrıya veya mesaja cevap vermedi. Steph üzgündü ama sorun olmadığını söyledi (muhtemelen değil ama onunla bunun üzerinden konuşuyorum).

Endişelendim ve aradım ve ertesi gün (ondan son haber almamın üzerinden 24 saate yakındı) ve arkadaşı bisiklete bindiklerini söyleyerek telefonu aldı. Telefonu Cara'ya verir ve Cara'nın hasta olduğunu ve şu anda telefonunun yanında olmadığını söyler.

Steph ile konuştum ve Cara ne aradı ne de mesaj attı, hiçbir şey. biraz üzgünüm Açıkçası Cara'nın böyle davranacağını düşünmemiştim ve açıkçası hayal kırıklığına uğradım. Mesafe nedeniyle Steph'ten daha sık takılıyoruz ama şimdi onun kaba davrandığını hissediyorum. Ona zar zor cevap verdiğim veya onunla konuştuğum için Cara benden biraz gergin hissediyor (Boş zamanım olduğunda işlerinde ona ücretsiz yardım ediyorum).

Cara'ya düşüncelerimi söylemeli miyim?
- İnsanları ayağa kaldırmanın oldukça kaba olduğunu düşünüyorum.
- 22 saatten fazla bir süredir akşam yemeğine dahil olan hiç kimseyle iletişim kurmamak (yalnızca onunla iletişim kuran biri tarafından ulaşılmak) bizi endişelendirmeye neden oluyor
- Telefonsuz ""hasta"" olmak ama yine de dışarı çıkacak kadar iyi olmak? (boğa diyorum ama tamamen spekülasyon)
- Ve sonunda kendisi için planlanan bir akşam yemeğini kaçırdıktan sonra Steph'le iletişime geçememek.

Yoksa bu onun hayatı olduğu için yanılıyor muyum (aradığımda o ve arkadaşının sesi sinirli/gergindi?)"
"Coğrafya dersimde, son sınıfa giden büyük bir ödevi henüz tamamladık. Ve öğretmenim oldukça aptalca onları öğle yemeğinde masasının üzerinde bıraktı. Birkaç adam yukarı çıkıp sınıfımızdaki başka birinin sayfalarının fotoğraflarını çekti. Ayrıca fotoğrafları çeken adamlar pek zeki değiller ve orada çalışırken gördüğüm kadarıyla başarısız olacaklar. Bu insanların zaten çoğu konuda başarısız olma ihtimalinin yüksek olduğunu unutmayın. Bu kişi coğrafya dersimizin en başarılı kişilerinden biriydi ve herkes ondan kopya çekmeye çalışıyor. Bir şey olursa onun için üzülüyorum.
Her neyse, bunu yapan kişiyle artık arkadaş değilim. Ama onunla arkadaşken onun facebook hesabına erişimim vardı ve şimdi de öyle. Nedense hesabındaydım ve bir arkadaşından fotoğraflar için teşekkür mesajı aldığını gördüm. İlgimi çekmişti, bu yüzden bakmamam gerekmesine rağmen baktım ve bunlar o ders çalışmasının resimleriydi.
Şimdi biraz ikilemde kaldım. Onları kopyaladıkları için öğretmene şikayet edip etmeyeceğimden ve başka birinin facebook hesabında oldukları için azarlanma riskinden emin değilim. Ya da sadece hile yapmalarına izin verin.

Onları rapor edip etmeme konusunda karar veremiyorum. Bu konuda herhangi bir tavsiye çok yardımcı olacaktır!"
"En iyi arkadaşımdan iki kez kız arkadaşım olmasını istedim. İlk defa hazır olmadığını söyledi. İkinci kez ""Hala bilmiyorum. Arkadaş olmayı seviyorum"" dedi. Bunu bırakacağımın bir işareti olarak aldım. Tamam, yeterince adil. Devam et. arkadaş olacağız

Ama bana kavisli bir topla vurdu. Beni öptü. Birkaç gün sonra ona ne olduğumuzu sordum ve ""Bilmiyorum"" dedi. Onu biraz gözetledikten sonra, bana ailesiyle üniversitede çıkmayacağına söz verdiğini söyledi (bunun aptalca olduğunu kabul etti). Ona verdiğin her karara saygı duyduğumu söyledim ve ""Korkarım senin gibi bir erkek bulamayacağım. Benim için ideal erkeksin. İlk öpücüğümü, senin ilk öpücüğün Boşa git. İlk öpücüğüm olmanı istedim. Senden hoşlanıyorum. Ama tanıdığım ve sevdiğim en samimi erkeğe cevabım hayır, üzgünüm, çok üzgünüm "". Çok ağlıyordu ve ben bir şey söyleyemeden oturumu kapattı.

Anne babasına saygı duyar ve asla verdiği sözlerden dönmez. Karar verici faktörün onun gerçek hisleri değil, bu olduğunu hissediyorum. Eğer beklersem, ikimizin de üniversiteden mezun olmasını 2 yıl bekliyor olacağım.

 Duygulardan kör olduğum için yardıma ihtiyacım var. İnsanlarla kolay kolay çıkmam ve beni korkutan da bu."
"Dün nişanlım ve benim ""resmi olarak birlikteyiz"" yıl dönümüydü, ama iş için eyalet dışına seyahat ediyorum ve orada olamadım. Berbat bir sabah geçirdim ve çiçek siparişini zamanında alamadım, teslim edilecekleri zamana kadar ofis dışında olacağı için onları işi yerine bizim eve göndermek zorunda kaldım. ve bilinmeyen bir çiçekçi kullanmak zorunda kaldı. Her şey düzelecek sandım, unuttuğumu düşünüp eve geldiğinde onları görecek ve tamamen şaşıracaktı. İyi ki yanılmışım. Çiçeklerini göndermediğim için bana bağırdıktan SONRA onları benim gönderdiğimi düşündü, onları ofisine değil eve gönderdim (büyük hata, önemli olan tek şey onları gösteriş yapmaktır - kadınlar için çük sallamak gibi) ve onlar bok gibi görünüyordu.

YANİ, Sevgililer Günü'nde bunu telafi etmeye çalışıyorum ama yine de şehir dışında olacağım. Çiçekçi setini aldım ve aranjmanı seçtim ama kartta iyi bir mesaja ihtiyacım var. Ama sıkıcı ya da geleneksel bir şey istemiyorum.. Biraz da mizah istiyorum. Ama beni eşek gibi göstermeyen bir şey bulmakta zorlanıyorum (bazen benim doğam böyledir)."
"Tüm hayatım boyunca anne tarafından büyükbabam, evlatlarının, damatlarının ve torunlarının yaptığı her şeyde açıkça hayal kırıklığına uğradılar. Durumumuzu birkaç temel örneğe özetlemek gerekirse: Annem mavi yakalı bir işçiyle evlendi (büyükbabam, geçimini sağlamak için araba tamir ettiği için babama gerizekalı gibi davranıyor), amcam eşcinsel, bir sürü dövmem var. inatçı bir liberal ve paramı perakende sektöründe çalışarak kazanırken, erkek kardeşim geçimini sağlamak için bara yumruk atarak para kazanmak için üniversiteden ayrıldı. (BTW seçimlerimizden hepimiz çok memnunuz.)

Yıllar boyunca amcama eşcinselliğini kendine saklasaydı daha iyi olacağını söylemek gibi sayısız zalimce şeyler söylediler. Bununla birlikte, son zamanlarda annemle bu büyük tartışmalara giriyorum çünkü birdenbire hayatımızın üzücü bulabilecekleri tüm ayrıntılarını onlarla paylaşmamızı istiyor. (Yaşlandıklarını ve bizim bu bilgileri paylaşmamızın onları gereksiz yere rahatsız edeceğini düşündü.) BİRDEN ONLARIN HASSAS DUYGULARINI KORUMAK İÇİN YUMURTA KABUKLARININ ÜZERİNDE YÜRÜMEK ZORUNDA KALDIM?!?

Reddit, ona bu kadar kızmakla haksız mıyım yoksa ona ayak uydurmalı mıyım?"
"Burası bunu göndermek için doğru yer olup olmadığından emin değilim, ancak şu anki durumumla ilgili biraz endişe duyuyorum. Daha uygun bir sub varsa lütfen beni ona yönlendirin.

Yakın zamanda özel bir teknik programdan mezun oldum ve mezun olduğumdan beri çok sayıda iş teklifi ve görüşme talebi aldım. Aslında birkaç röportajı geri çevirdim.

Birkaç ay önce sıralanmış bir işim vardı, ama dürüst olmak gerekirse bu pek hevesli olduğum bir şey değildi, sadece benimle ilk temasa geçen onlar olduğu ve alanımdaki iş piyasasının nasıl olduğundan emin olmadığım için teklifi kabul ettim. O zaman A şirketini arayacağız.

Uzun lafın kısası, geçen hafta başka bir şirketle röportaj yaptım, hadi onlara B şirketi diyelim ve tüm beklentileri aştılar ve temelde bir hayalin gerçekleşmesi. Görüşme için tesislerine uçuşumun parasını ödediler, beni bir otele yerleştirdiler ve kiralık araba için para ödediler. Ayrıca, daha önce bir teklifini kabul ettiğim A şirketi bu hafta işe başlamamı beklediğinden, o sırada mevcut işverenime bildirimde bulunmuştum. B şirketi ile görüşmeden kendime güvenerek, ancak elimde herhangi bir teklif olmadan ayrıldım. Hızlıca bugün, A şirketine onlarla başlayamayacağımı bildirdim ve bu yüzden resmi olarak işsizim ve B şirketinden bir haber bekliyorum.

B şirketinin bir tür teklifte bulunmasını beklemek deli miyim? Sağlam bir şey bulmak için çırpınmalı mıyım? Kesinlikle gerekliyse birkaç ay devam etmemi sağlayacak kadar param var.

Biraz açıklama eklemek için, bu benim için tamamen karakter dışı, zaten sıraya dizilmiş garantili bir iş bulmadan hiçbir işverenden ayrılmadım. Bu alanda hiç deneyimim yok ama iyi miktarda genel yönetim deneyimim var."
"Bu yüzden, çalışma şansına sahip olmaktan heyecan duyduğum bir şirketten yeni bir teklif aldım. Pozisyon doğru, maaş doğru ve iş/yaşam dengesi umut verici görünüyor. Rekabet etmeme anlaşmasıyla imzalanması gereken ek bir anlaşmaya ek olarak bakmam için resmi bir teklif gönderdiler. Şirket, zamanını ve kaynaklarını beni iş için eğitmek için yoğun bir şekilde harcayacağından, böyle bir anlaşmaya olan ihtiyacı tamamen anlıyorum. Aynı zamanda deneyimsiz kişileri işe alan birkaç şirketten biridir, bu nedenle önümüzdeki birkaç ay boyunca sektöre özgü geliştireceğim tüm beceriler onlar sayesinde olacak. Yakın gelecekte şirketten ayrılma planım kesinlikle olmasa da, anlaşmanın dili beni endişelendiriyor. Anlaşmanın rekabet etmemeyi ihlal edeceğini belirttiği işlerin listesi, olması gerektiğini düşündüğümden çok daha geniş. Üstleneceğim asıl konumumla ilişkisi ne olursa olsun, temel olarak beni herhangi bir düzeyde herhangi bir araştırma pozisyonu yapmaktan alıkoyuyor. Fen diplomasına sahip biri olarak, temel olarak, ayrılmam/feshedilmem durumunda takip edebileceğim tüm işler, son istihdam günümden sonraki bir yıl boyunca yasak olacaktır. Anlaşmada kullanılan dil çok açık uçlu ve geniş ve bir şeyler yolunda gitmezse kendimi o pozisyona sokmaktan çekiniyorum. Başka biri bu kadar geniş bir rekabet yasağını imzalamak zorunda kaldı mı veya benzer bir anlaşmanın şartlarını başarılı bir şekilde müzakere eden oldu mu? Bu işi gerçekten kabul etmek istiyorum ve şirketten yakın zamanda ayrılmaya niyetim olmadığını bir kez daha yineliyorum. Yolun aşağısında bir yerden ayrılmaya zorlanırsam kendimi imkansız bir duruma sokmak istemiyorum.”"
"En iyi arkadaşımın kız arkadaşı beni bir arkadaşıyla birkaç ay önce çifte kör bir randevuda tanıştırdı. O gece harika geçti, hemen anlaştık, iyi geceler öpücüğü aldık, her şey yolundaydı. Birkaç randevuya çıkıyoruz, parkta yürüyoruz, akşam yemeği ve sinema vb. Ve işler düzelmeye devam ediyor. Sahip olmaya devam ettiğimiz tek sorun, gerçekten iletişim kuramamaktı, tarihler arasında bir hafta veya daha uzun süre konuşmazdık/seyrek konuşmazdık, konuşacak çok şeyimiz yokmuş gibi görünüyordu. Seks yaptık, seks harikaydı, ikimiz de son derece memnun ayrıldık. Ama buna ve randevularda yaşadığımız eğlenceye rağmen, gerçekten konuşmamaya devam ettik. İkimiz de bunun garip olduğunu fark ederek iletişim eksikliği için özür diledik ve kendimizi geliştireceğimize söz verdik. Yine de biraz uzaklaştık sanırım, bu arada hala seks yapmak için buluşuyoruz. Gerektiği kadar konuşmamamızın gerçekten kimin suçu olduğundan emin değilim, muhtemelen benim ne olursa olsun. Bu yüzden, tabiri caizse, ilişkiyi kestim çünkü ikimizin de işlerin ilişki yönüne göre bir cephe oluşturduğumuzu hissettim ve arkadaşlığımıza devam etmeyi teklif ettim. Aynı şekilde hissettiği için tüm bunları duyunca rahatladı, ancak ikimizden biri azıyorsa ya da her neyse, birbirimize cinsel olarak hâlâ açık olmamızı istedi. Bununla ilgili harika ve verimli bir konuşma yaptık ve şimdilik FWB olmayı kabul ettik. Bir ay ileri sar ve haftada bir ya da öylesine seks yapmaya devam ettik. Seks güzel olmaya devam ediyor. Bir FWB ilişkisinden daha fazlasıyla ilgilenmediğini çok iyi biliyorum ve dürüst olmak gerekirse ona karşı romantik olarak hiçbir şey hissetmediğim bir zamanı çok net hatırlıyorum, ancak düşüncemin mantıklı tarafı bana devam etmemi söylese de, ağrılı bir aşk hissediyorum. -hastalık, özellikle şimdi eski sevgilisi kasabada olduğu için. Böyle hissetmemem gerektiğini biliyorum ama dürüst olmak gerekirse, onu başka biriyle düşünürken göğsümün o korkunç sıkışmasına engel olamıyorum. Reddit'te ne yapmam gerekiyor? Herhangi bir tavsiye harika olmaktan öte olurdu, Okuduğunuz için teşekkürler."
"Her şeyden önce, tüm yazım ve dilbilgisi hataları ve özensiz yazım için özür dilerim. Bütün bu durum beni ağlatan, duygusal bir enkaz haline getirdi ve yazım yeterince acı çekti.

On altı yaşındayım ve ilk kalp kırıklığımla uğraşıyorum. Şimdi, çok mantıklı ve analitik bir insanım. Korkularımın ve endişelerimin aptalca olduğunu biliyorum. Ancak, onun gibi birini asla bulamayacağım hissinden kurtulamıyorum. Onun bana davrandığı gibi davranılmayı hak etmediğimi hissediyorum. Bana iyi davranan ilk erkekti ve sevildiğimi hissettiren tek kişiydi.

Reddit'te tanıştık. Facebook'ta yazdık, PM'ler skype'ta, mesaj attık, her şey. Her gün neredeyse bütün gün konuştuk. Onu sevdim ve o da beni sevdi. Her şeyi anlatacak kadar güvendiğim tek kişi oydu (özsaygı/vücut imajı/depresyon sorunları), beni mutlu eden tek kişi oydu. Bana her zaman onun için olduğumu söylerdi. Benimle evlenmek istediğini ve ben onun ruh eşiydim.

Ayrıldık. Benim için savaşacağını ve ona tekrar güvenmemi sağlayacağını söyledi ama asla yapmadı. Bunun yerine, artık eski en iyi arkadaşıma ""aşık oldu"". Ayrılmamızın üzerinden bir haftadan az zaman geçti. O çoktan hayatına devam etti ve ben yeniden birlikte olabilmeyi dilediğim için mutsuzum. Şimdi kendimi değersiz hissediyorum ve onun için hiçbir şey ifade etmiyormuşum gibi. Yılımızın onun için hiçbir şey ifade etmediğini.

Bu, hayatın boyunca bir pislik gibi davranılmak, sonra aniden sana bir kraliçe ya da tanrıça gibi davranan birini bulmak gibi. Sonra, o kişinin seni ezip sonra gerçekte olduğun gibi seni ayakkabılarından silmesi.

Bundan nasıl devam edebilirim?"
"Kız arkadaşım (29K) geçen hafta benden (28E) ayrıldı ama bazı tartışmalardan sonra tekrar denemeye karar verdik. Cumartesi günü tartıştık ve benden tekrar ayrıldı. Ayrıldım ve arkadaşlarımla takıldım. Sarhoş olmaya devam ettim ve başka biriyle takıldım ... Daha sonra Pazar günü benimle konuştu ve bir ara ayrı kalmaya ihtiyacım olduğunu söyledim, 2 hafta konuşmama konusunda anlaştık ve sonra bunu tekrar gözden geçireceğiz. Daha sonra Pazar günü bana mesaj attı ve ""biriyle takılırsan, benimle konuşmaya zahmet bile etme"" dedi. Sorularım şu: 1) yanlış bir şey yaptın mı? Yani benden yine ayrıldı, birlikte olmadığımızı ameliyat ediyordum ve inanılmaz derecede sarhoştum. 2) Ona şimdi mi söylemeliyim, 2 hafta sonra konuştuğumuzda mı söylemeliyim yoksa derinlere gömmeli miyim?"
"6 ay...6 ay!!!!! Hiç bu kadar ihanete uğramış hissetmemiştim. Kalbi kırık, kızgın beklediğin her şeyim. Ona aşık olduğundan oldukça emin olduğumu öğrendiğimden beri ağlamayı kesmedim ve asla benimle olmadı.
Kendimi nasıl toparlayacağımı bilmiyorum ve nasıl başa çıkacağım konusunda çaresizce tavsiyeye ihtiyacım var. Korkarım bundan kurtulamayacağım. Bir önceki ayrılığım beni neredeyse öldürüyordu ve bu da... Diğerini kek yürüyüşü gibi gösteriyor.

Sen sormadan önce yanlış bir şey yapmadım, yeni biriyle tanıştı, onunla bir ilişki kurdu (birlikte yaşamıyoruz) ve bana korkunç davranırken bundan bahsetmemeye karar verdi, her zaman onun berbat olduğunu düşünmeme neden oldu. benim hatamdı.

İnanılmaz derecede yalnız hissediyorum. Konuşacak kimsem yok.

Bunun muhtemelen çok genel bir soru olduğunu biliyorum, ancak benzer bir şey yaşamış birinden herhangi bir tavsiye var mı? ya da açıkçası yapmamış biri, uçurumdan aşağı yürümemi gerektirmeyen her türlü öneriye açığım. Yardım."
"MERHABA,

Eski sevgilim benden ayrıldı çünkü artık aynı şekilde hissetmiyordu ve hayatına devam edip başka erkeklerle tanışmak istiyordu ki bu bana söylediğine göre çoktan gerçekleşti. İlişkinin bittiğinin %100 farkındayım ve şu anda %100 devam etmeye çalışıyorum.

Arkadaşlarım son derece destekleyicidir ve eve gittiklerinde gece geç saatlere kadar beni her zaman sakinleştirir ve oyalarlar. Ayrıca ağırlık kaldırma gibi yeni hobiler edindim, yeni bir saç kesimi yaptırdım ve yepyeni bir insan olmaya çalışmak için hayatımda değişiklikler yaptım. Ancak geceleri uyuyamama ve uyusam bile aşırı erken uyanma gibi sorunlar yaşıyorum.

Geceleri, yalnızken kalbim bir yarış atı gibi atmaya devam edecek ve ne kadar denersem deneyeyim, bu duyguyu dağıtamıyorum. Bir televizyon programı izlediğimde ya da oyun oynadığımda, bu duygu devam ediyor ve ne yapıyorsam onu ​​yapmaktan beni uzaklaştırıyor. Sonunda sabah 3'te uyuyakaldığımda, her zaman sabah 7:30 civarında ~ onun hakkında güçlü düşüncelerle uyanıyorum ve kalbim yeniden çok hızlı atıyor. Dışarı çıkıp arkadaşlarımla yemek yediğimde, normal büyüklükte bir pho benim için genellikle kolay bir bitiş ama son zamanlarda yarısını bile yemek için mücadele ediyorum. Bütün iştahımı kaybettim.

Bunu aşmak için gerçekten çok uğraşıyorum ama gece ve sabah benim için çok zor, bu duyguların bana ulaşmasını engellemek için yapabileceğim bir şey var mı? Bu hafta sonu için bir danışman randevum var ama şimdilik siz deneyimli ve harika insanlardan gerçekten tavsiyeler almaya çalışıyorum, bu da artık o güçlü hisleri almama ve yemek yiyebilmeme yardımcı olacak.

Eski gönderimdeki tüm yanıtlar için çok teşekkür ederim, gerçekten karar vermeme yardımcı oldu ve en zor zamanlarımda bana yardım ettiğiniz için hepinize ne kadar teşekkür etsem azdır."
"Benimle, daha dün oldu. Sabah erkenden keskin mide ağrılarıyla uyandım, işemem gerektiğini falan düşündüm ve mesanem çok doluydu. Banyoya gittikten sonra hala çok acıyordu ve tam anlamıyla hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

Acil bakıma gitmek istemedim çünkü beni eve çok kötü gazım olduğunu veya başka bir utanç verici şey söyleyerek göndereceklerinden emindim. Neyse ki erkek arkadaşım beni ikna etti ve Acil bakımın henüz açık olmadığını anlayınca acil servise gittik ve ağrılarım başladıktan bir saat sonra oraya gittik. Oraya vardıktan sonra sakinleşmeye başladılar, bu yüzden şimdi bunun aptalca bir şey olduğundan daha da emindim ve sadece utanacaktım.

Kan tahlili ve tomografi çektikten sonra doktor geldi ve apandisit olduğumu ve apandisimin alınması gerektiğini söyledi. 12:30'da ameliyattaydım ve dünden beri ağrı kesici kullanıyorum ve bu gece ya da yarın taburcu olacağım.

Yani erkek arkadaşım benden daha inatçı olmasaydı apandisitimi yırtıp ölebilirdim çünkü tek arabamız var ve işe gitmeden 20 dakika önce beni hastaneye getirdi."
"Bu yüzden bir aydan biraz fazla bir süre sonra başka bir eyaletteki bir arkadaşımı ziyaret edeceğim. On yılı aşkın süredir arkadaşız ve her zaman çok iyi anlaştık. O akıllı ve çekici, birbirimizi nasıl güldüreceğimizi biliyoruz ve pek çok ortak yönümüz var. Bence burada bir arkadaşlıktan daha fazlası olabilir, ilişki potansiyeli olabilir.

Biraz arka plan: Bu kız ve ben birbirimizi üniversiteden beri tanıyoruz. Eskiden en iyi arkadaşlarımdan biriyle çıkardı, ama birbirimizi bu ilişkiden önce beri tanıyoruz ve o zamandan beri iletişim halindeyiz. Onlar ayrıldıktan sonra birkaç yıl ayrı kaldık ama son birkaç yılda tekrar iletişime geçtik ve arkadaş olarak yakınlaştık. Ona daha önce bir şeyler söylerdim ama yine de yaklaşık iki yıl öncesine kadar başka bir ilişki içindeydim ve şu ana kadar arkadaşımın çıktığı birinin peşine düşme konusunda isteksizdim.

Soru şu ki, bunu gündeme getirmek için en iyi zaman ne zaman? Biletler alındı ​​ve ne olursa olsun yolculuğu yapacağım. Her iki şekilde de eğlenceli bir ziyaret olacağından hiç şüphem yok. Ziyarete gitmek için uçağa binmeden önce bir şey söylemeli miyim? Oraya gidip ona şahsen sorabilmem için beklemeli miyim? (Sarhoş bir geçiş yapıp nasıl tepki verdiğine bakmalı mıyım? :-P ) Ne yapacağımı bulmama yardım et!"
"[Güncelleme](

Bu kızla bir süre (yaklaşık 2 ay) takılmaya başladım ve ondan gerçekten hoşlanıyorum ve yakında onunla ciddi bir ilişki kurmayı umuyorum. O da benden çok hoşlanıyor gibi görünüyor.

Bir problem var. Bir süredir bir yabancıdan tuhaf mesajlar/aramalar aldı. Bu iletişimler gerçekten tuhaf ve bazen onun için de korkutucu. Numaradan kaçınmaya çalışır ama bir süre sonra yabancı numarayı değiştirir ve onu tekrar taciz etmek için yeni bir numara kullanır. Gerçekten kafası karışık ve o kişiyi tanımıyor. Bazen o yabancıdan gelen aramaya cevap vermem için telefonu bana veriyor ama açtığımda karşı taraftan konuşma yok.

Onun için biraz endişeleniyorum ve başına kötü bir şey gelmesinden korkuyorum. Onu bu durumdan kurtarmak için ne yapmalıyım?"
"Geçen hafta sezonluk yarı zamanlı işimden, ""aileye"" ""uymadığım"" dışında hiçbir açıklama yapılmadan perili bir samanlıkta kovuldum. Maaşımı almak için evimden çiftliğe kadar kilometrelerce sürdüm ve maaşımın bir gün eksik olduğunu gördüm. Hemen durumu düzeltmeye söz veren sahiplerinin eşlerine getirdim.

Meğer orada olduğum gece, muhtemelen tam o anda, birisi ormanda vagonları takip ediyordu ve bir müşteriye BB silahıyla ateş ederek onu yaraladı. Telefonum kapandı ve televizyonum çalındı, bu yüzden ertesi hafta sonu maaşımı kontrole gittiğimde ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Danışmadaki kadın beni teşhis etti, patronu aradı, o da dedektifleri aradı, kim geldi? ve beni sorguya çekti.

Normalde, polislerle konuşmanın korkunç bir fikir olduğunun farkındayım çünkü kendi kendimi suçlama falan, ama tamamen hazırlıksız yakalandım ve sonunda ne olduğunu anlayana kadar neler olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu ve onlar beni doldurdu. Her ne olursa olsun, işverenin gözünde kendimi değersiz hissedebilirim ama psikotik bir suçlu değilim.

Korkarım onlara çok fazla şey anlattım (ki bu merhabadan sonra doğrudur) ve faili yakalamazlarsa peşime düşeceklerinden korkuyorum. Yalan makinesini kabul ettim ve avukatımla konuştum, avukatım bunu yapmamamı çünkü çoğu zaman sonuçsuz kalıyor. Dürüst ve zararsız olduğumu anlayacaklarını umduğum dedektiflerle iletişimimi kestim. Bununla birlikte, ailem, ikinci dereceden kanıtlara dayanarak basılma ve/veya aranma düşüncesiyle çıldırıyor."
"Yani durum şu. İş arkadaşım (Rebecca) ile yaklaşık 4 yıldır çalışıyorum. Aynı işe sahip değiliz ama düzenli olarak birlikte çalışıyoruz. Sık sık işle ilgili şeyler hakkında konuşmaya başlarız ve ardından yarım saat veya daha uzun süre kişisel konular hakkında konuşurken yan izleniriz.

Bu süre zarfında ona karşı hisler geliştirdim - pek çok benzer ilgi alanımız var ve onunla vakit geçirmekten gerçekten keyif alıyorum. Duyguların karşılıklı olup olmadığından emin olmadığım ve iş ilişkimizi tehlikeye atmak istemediğim için onlara göre hareket etmedim.

Son zamanlarda Rebecca, şirketimizin karşılayamadığı bazı yaşam hedeflerinin peşinden gitmek için işinden ayrılmaya karar verdi (burada biraz belirsiz olduğum için özür dilerim).

Bana bunu söylediğinden beri, benimle ilgilenebileceğine inanmamı sağlayan birkaç konuşma yaptık. Her şeyden önce, bu konuşmalar tamamen işle ilgili değildi ve üslup biraz farklıydı (açıklaması zor). İkincisi, yanımda oturan bir iş arkadaşım konuşmanın bir kısmına kulak misafiri oldu ve benden tamamen hoşlandığını söyledi.

Bu, diğer bazı şeylerle birlikte (birden fazla kez bana 'favori <işim>' dedi) sonuçta ilgilenebileceğine inanmamı sağlıyor.

Öte yandan, o çok arkadaş canlısı biri ve iş ve iş fonksiyonları dışında pek etkileşimde bulunmadık.

Bu alanda çok tecrübesizim, yani deli miyim? Genelde sosyal ipuçlarını okuma konusunda çok bilgisizimdir, bu yüzden ikinci bir görüş istedim.

Birbirimiz hakkında yeterince bilgi sahibi olduğumuz düşünülürse, bunun peşine düşersem, ona yaklaşmanın en iyi yolu nedir? Onu kahve içmeye davet etmek buradaki en iyi seçeneğim mi?"
"18 yaşında bir kızla birlikte oldum. Bakireydi, ben de bakireydim ama itiraf etmekten utanarak ona yalan söyledim. V kartımı gerçekten kaybetmek istedim, bu yüzden cephede oynadım.

Birkaç ay konuştuktan sonra nihayet ona kaybettim. İyi, ama genel olarak sinir bozucu bir deneyimdi. Bundan sonra tabii ki bağlılık bekliyordu. 18 yaşındaki aptal ben paniğe kapıldım ve onunla randevuya çıkmayı kabul etmeyerek işleri kestim.

Sadece seks için içinde olduğumu fark etti ve bana bunun yürümeyeceğini söyleyen bir mesaj attı. Rahatladım ve mahcup bir şekilde ""katılıyorum"" dedim.

O mesajla bağlılığımı test ettiğini hissettim, onun için savaşmamı bekledi ve ben yapmadım. Hafıza bulanık, ama ondan sonra konuşmadık.

Fazla mesai, bir kişi olarak değiştim ve yaptığımın kendi adıma son derece boktan bir hareket olduğunu anladım. Hala kendimi affedemiyorum, lanet olası cahil bir pisliktim.

Yüz defterini bir arkadaşımın hesabından buldum ve gerçekten bir özür mesajı göndermek istiyorum. Şahsen yapardım ama tuhaf yazları ziyaret etmezse artık benim kasabamda yaşamıyor. Facebook'um yok, bu yüzden bir tane oluşturmalıyım, önemli değil.

Beni şahsen görseydi muhtemelen yüzüme içki dökerdi ya da en azından konuşmak bile istemezdi.

 Çok mu geç? 7 yıl sonra özür dilemeye karar verdiğim için aşağılanır mıydı? Olmasına izin verirsem, onu bir daha görsem üzgün olduğuma inanmayacağını ve sadece söylediğimi hissediyorum."
"Ben 17, o 17. Erkek arkadaşı 16. Onunla sürekli takılıyoruz, bazı dersleri de paylaşıyoruz. Ayrıca onu daha uzun süredir tanıyorum (1 yıl). Sınıfları paylaşmıyorlar, o daha genç ve 1 aydır çıkıyorlar.
Mesele şu ki, onun hakkında bir FACEBOOK gönderisi yazıyorum ve aküsünü bitirdiğimiz için arabasını takviye ile çalıştırıyorum;

Ve bunun nasıl ""sadakatsizlik"" falan olduğu konusunda ona bir fırtınaya kapılır.
Şimdi gönderi hakkında ve ""herhangi bir sorun istemediği için 1. ay dönümümüz"" hakkında konuşurken bana mesaj atıyor. Sorunlarını sikeyim. Ne yapmam gerektiğine dair herhangi bir tavsiye var mı? İlişkilerine saygı duymam gerektiğini anlıyorum VE YAPARIM. Ama bunun üzerine sinirlenmesi benim için tehlike işareti."
"Nişanlım markette market alışverişi yapıyordu ve kasiyer ona puan kartı olduğunu anladığı şeyi almak isteyip istemediğini sordu. Hatta kredi kartı olmadığından emin olmak istedi çünkü birkaç ay içinde bir evi kapatmak üzereyiz ve hiçbir şeyin kredimizi etkilemesini istemiyoruz. Olmadığını söyledi ve kaydoldu.

SSN'sini girmeyi pek düşünmedi çünkü askerde bu senin kimlik numaran ve rütbendi ve girdiği zaman hepsi görünüyordu ve sonra bunun bir KREDİ KARTI olduğunu keşfetti. Buna itiraz etmek için yapabileceğimiz bir şey var mı? Zaten kredi raporunda belirdi ve başka bir kredi kartı istemiyor.."
"Yardıma ihtiyacım var reddit.

60'ını zorlayan babam, az önce kardeşimden ve benden 3 aylık ödenmemiş kirayı ödemek için para istedi. Toplam: 1.350 dolar.

Küçük bir arka plan hikayesi: Eskiden büyük bir çokuluslu şirkette çalışıyordu ama yaklaşık 8 yıl önce ceza aldı. Kıdem tazminatı aldı ve yaklaşık bir yıl içinde başarısız olan kendi işini kurmaya karar verdi. Tüm kıdem tazminatını buna harcadı. Şimdi, açıkça yeterince nakit getirmeyen başka bir işi var. O da şu anda iş arıyor.

Benden yaklaşık 5 yaş büyük biriyle yeniden evlendi ... Gerçekten çalışmıyor ama bazı serbest işler yapıyor, bu yüzden babama göre ""faturaları ödüyor"". Geçenlerde bir araba satın almak için daha yaşlı bir aile üyesinden 30.000 dolar aldı. Ayrıca bu aile üyesinin daveti üzerine sık sık seyahat eder. (örneğin, bu aile üyesi bunun bedelini öder...)

Babama herhangi bir *borç vermeyeceğimi* biliyorum, ancak karım ve ben buna karar verirsek ona veririz. Ancak, bazı köklü değişiklikler yapmadığı sürece bunun bir sonunu göremiyorum. Aynı şeyi tekrar tekrar yaparak farklı sonuçlar alacağına inanıyor gibi görünüyor ve açıkçası durumunu iyileştirmek için *kendini öldürdüğünü* görmüyorum.

Ancak, ona yardım etmezsem, muhtemelen kirayı ödemeyecek ve kovulacak. Yeni bir yer için parası da olmayacak...

İlginç olan bir diğer nokta ise, babamın durumu iyiyken babasına (dedem) ona *yardım etmesi için her ay para vermesidir. Ben de aynısını yapmak istemiyorum: İlgilenmem gereken kendi ailem ve hayatım var.

Peki reddit, ne yapmalı? Benzer bir durumda olan başka biri var mı? Düşünceleriniz lütfen?"
"(24f) Çarşamba gecesi ve 2 yıllık erkek arkadaşımın(29) hiç parası yok ve ertesi sabah sabah 6'da çalışıyor. Kimin gitmesi gerektiğini tartışarak geri dönüyoruz ve dördüncü oluyoruz. Sonunda gitmem gerektiğini söylüyor. Son 13 gün üst üste çalıştım ve yarın bir gün izinliyim. Fırsata atlıyorum.

Henüz bahsetmediğim önemli bir faktör, evde derin uykuda olan 3 yaşındaki güzel oğlum. Canlı erkek arkadaşı babası değil.

Ben üzerimi değiştirdikçe o üzülmeye başladı. Kız arkadaşlarım zaten evimde acele etmem için beni taciz ediyorlar. Çok çocukça davranıyor. Bu sadece benim evden daha çok çıkma isteği uyandırıyor. Bu konuda çocuk gibi davranıyorsa neden istediğini alsın ki? Daha sonra oğluma ve bana yük olduğu için kalmaya gidiyor ve bizimle tanışmadan önce daha fazla ayrıcalığı vardı. Bu yanıtı görmezden geldim ve ayrıldım.

1 saat .
Masadaki bütün arkadaşlarımı çağırıyor. Cevap vermeyi reddettiklerinde barı arar. O kadar utandım ki... Sonunda bakmaktan çekindiğim telefonumu kontrol ettim ve ortalıkta kötü mesajlar ve oğlumla birlikte evden çıkma tehdidi var.

Geldiğimde konuşma yoktu. Ertesi güne kadar yüzleşmeyeceğimi biliyor. Duygusal olarak değil, mantıklı bir şekilde tepki vermek önemlidir.

Bir yanım maça ona rağmen gittiğimi biliyor. O an kendimi haklı hissettim. Sadece bir çarşamba! Her günümü oğlum ve erkek çocuğumla ilgilenerek geçirdim.

 Ondan asla oğlumu izlemek gibi iyilikler istemem. Belki de bu yüzden...

Şimdiden gitmesine izin vermeyi merak ediyorum. Anlayıştan yoksun bir temel varsa, bunun bir parçası olmak isteyip istemediğimden emin değilim."
"İlişkimiz harika. Bazen, tüm ilişkilerde olduğu gibi, bir iletişimsizlik olur ya da stresten birbirimizle yetersiz kalırız. Haksızlık ettiğimizi neredeyse her zaman anlarız, hemen bir özür gelir ve her şey yolundadır. Ancak, metinle ilgili bir sorun olduğunda veya başka bir şey araya girdiğinde ve sonra bunu gündeme getirmem gerektiğinde, duygularımın incindiğini açıkladığımda her zaman ağlamaya başlarım. Olayın kendisi hakkında çok kötü hissettiğim için bile değil ve o anda bunun bir yanlış iletişim olduğunu ve birbirimizi sevdiğimizi ve birbirimizi incitmek istemediğimizi tamamen anlıyorum - daha çok kendimi kötü hissettiğim için kötü hissediyorum. . Genelde bu tür saçma şeyler yaparım ve bunun ağlanacak kadar kötü olmadığına onu temin ederim ve ağladığım için (hıçkırarak değil) bunu kontrol edemiyorum."
"Bunu olabildiğince kısa tutacağım.

Bugün berbat bir gün geçirdim ve arkadaşlarımla dışarı çıkmam gerekiyordu. İş dışında sık sık görüştüğüm ve arkadaş olarak gördüğüm iş arkadaşım beni kendisi ve arkadaşlarıyla birlikte dışarı davet etti.

Gittim, birkaç (üç) bira içtim. Arkadaşım ve ben iki bira hakkında konuşuyorduk ve içimde onu öpmek gibi garip bir dürtü oluştu. Bu romantik bir durum değildi, romantik şeylerden bahsetmiyorduk. Geçmişte benimle ilgilendiğini ima etti ama her zaman ilişkime saygı duydu. Erkek arkadaşımla iki yıldır birlikteyim ve onu çok seviyorum.

Hemen irkildim ve tuvalete gittim. Daha sonra kendimi masanın diğer tarafına çıkardım ve akşamın geri kalanında diğer insanlarla konuştum. Onu öpmedim ve ona bunu düşündüğümden bahsetmedim.

Sadece çıldırdım. Neydi o? Erkek arkadaşım ve ben uzun mesafeliyiz ve onu ayda sadece birkaç kez görüyorum, bu yüzden belki de sadece ilgi çekmek istediğimi düşündüm. Arkadaşımdan hiç hoşlanmadım ve daha önce onu öpmeyi hiç düşünmedim. Endişelenmeli miyim, yoksa bu sadece zorlu bir günün sonunda duygularımın tuhaflaşması mı?"
"Lütfen, kafamdan çıkmama yardım et. Bu mantıksız düşünceden bıktım.

1 yıllık erkek arkadaşının, 2 yaşında bir oğlunu paylaştığı eski bir karısı var (yaklaşık 2 yıldır boşanmış). Hamilelik sırasında resmen ayrıldılar ve o zamandan beri oldukça işlevsel ve havalı bir eş-ebeveynlik ilişkisi yaşadılar.

Ve sonra buradayım. Erkek arkadaşıyla mutlu. Oğlunu haftada iki kez, benim olmadığım günlerde görüyor. Onunla henüz tanışmadım, çoğunlukla program çakışmaları yüzünden ve bir süre beklemek istedik. Sonunda dört gözle bekliyorum.

Ama tanrım. Bu kadınla aynı evi nasıl paylaştığını düşünmeden edemiyorum. Birlikte bir çocukları olduğu için kıskanıyorum -- paylaşmak çok samimi ve özel bir şey! Hatta bir gece sarhoş oldum ve onun eskiden birlikte oldukları zamanların resimlerini içeren terk edilmiş eski photobucket hesaplarından birini buldum.

Ona ilişkilerini sordum, uzun süredir mutlu olmadığını söyledi. Emin olamayarak evliliğe koştu. Ve işler ters gittiğinde, onun hamile olduğunu öğrendiler. Boşandılar ve bu çocuğu ellerinden geldiğince büyütmeye çalışıyorlar.

Öyleyse neden umurumda? Cidden. Bundan çok sıkıldım. HERKESİN bir geçmişi vardır. Kendime ait ciddi bir yatılı ilişkim oldu. Birlikte olmayacağını bildiği birinden çocuk sahibi olma konusunda daha temkinli davranmadığı için içten içe o kadar kızgınım ki. Asla onun ilk karısı olmayacağım, asla ilk çocuğunu doğurmayacağım."
"Yani ben ve kız arkadaşım bir yılı aşkın süredir bir ilişki içindeyiz. Derin bir konu gündeme geldiğinde ve onu elimden gelen en iyi şekilde desteklemeye ve ona yardım etmeye çalıştığımda, bunun yeterince iyi olmaması asla başarısız olmuyor ve bu zamanlarda beni eski sevgilisiyle karşılaştırdığını hissediyorum.

Geçmiş ilişkisinin 4 yıl sürdüğü hakkında bir fikriniz olsun diye, bir kez ot içtikten sonra ona güvenmediği ve ilişki süresince bunu ona karşı tuttuğu için ayrıldılar ve sözde çok kavga ettiler. Neden bizi karşılaştırdığını söylediğime bir fikir olarak, geçenlerde boşanabilecekleri için ailesi hakkında bir konuşma yaptık.

Olumlu şeyler söyleyerek ve ona güven vererek onu teselli etmeye çalıştım. Ama eski sevgilisi gibi bununla uğraşan birine kıyasla yeterince sempatik olmadığımı söyledi. Çünkü sanırım eski sevgilisinin ailesi de o eski ilişkisinde birlikteyken boşanmıştı.

Sadece biraz yardıma ihtiyacım var, ne yapmalıyım, ona birçok kez beni onunla karşılaştırdığını hissettiğimde söyledim. Ona karşılaştırılmaktan hoşlanmadığımı söylüyorum ama bu durmadı. Hayatta uğraşmak zorunda olduğum belirli deneyimlerim olmadığı için ne dediğimi bilmediğimi düşünüyormuş gibi hissediyorum.

Bunu durdurmak için ne yapmalıyım yoksa bu, bu noktada sadece kaybedilmiş bir neden mi?"
"Güvenilir bir tür rehber bulmak için internette geziniyorum... ve şunu söylemeliyim ki, ya GoogleFu'm oldukça zayıf ya da Golden State'te gayrimenkul girme süreciyle ilgili gerçek bir bilgi eksikliği var.

Biri bana Güney Kaliforniya'da (tercihen O.C.) alınabilecek olası dersler vb. hakkında kısa bir açıklama yapabilir mi?

Online ders almak istemiyorum. Devlet tarafından onaylanan ve ehliyet sınavlarının geçilmesini hızlandıracak bir şey almak istiyorum. Acente ile komisyoncu arasında bir fark olduğunun farkındayım ve komisyoncu olmaya çalışıyorum. Felsefe lisans derecem var ve bunun bana yardımcı olup olmadığından emin değilim.

Ayrıca emlakçılık girişimimde bana bağlantı vs sağlayacak bir okula gitmek istiyorum.

İnternet aramamdan vazgeçtiğim an ""Hm... r/RealEstate zamanı (eğer varsa)"" gibiydim ve bakın... oldu. Ancak, r/RealEstate arzularım için çok küçük. Bu yüzden buraya geldim. Bu bir çapraz gönderi."
"Geçen yıl bir kızla tanıştım ve onu okulda daha iyi tanımaya başladım. Sonunda gerçekten iyi arkadaş olduk ve sonunda ona çıkma teklif etme cesaretini buldum. Hayır demedi ama duygusal olarak müsait olmadığını ve bir ilişki içinde olmak için biraz dengesiz olduğunu söyledi. Böylece sadece arkadaş olduk.

Birkaç gün önce, bunun hakkında biraz daha konuştuk. Hala daha ciddi bir ilişkiyle ilgilendiğinden emin olmak istedim (esas olarak arkadaş bölgeli olduğumdan korktuğum için). Ben değildim ve ilgilendiğini ve bizi hala birlikte görebileceğini, ancak hayatının böyle bir şeyi dahil etmek için hala çok telaşlı olduğunu söyledi. İlerlemeye hazır olduğunda bana bile söyleyeceğini söylediği için rahatladım. Ona asla böyle bir şey için baskı yapmam.

Peki bu süre zarfında onu nasıl teselli etmeliyim? Bazı depresyon sorunlarının üstesinden geliyor ama ne kadar parlak ve iyimser olduğunu görebiliyorum ve onun yanında olmak istiyorum. Bana hangi ipuçlarını verebilirsin?"
"Herkese merhaba, öncelikle, belirsiz başlık için özür dilerim, görünüşe göre başlıklarda berbatım, umarım geri kalanını yazmakta berbat olmam;)

Zorunlu mobil/yerel olmayan cümle.

Uzun lafın kısası, çok iyi bir arkadaşım oldu (25f), çok iyi bir bağımız vardı ama son birkaç haftadır aramız bozuldu.

Ancak sorun şu ki, tartıştığı dans öğretmeni olan başka biriyle kötü bir durumda.
Öğretmenini de şahsen tanıyorum, bu yüzden birkaç günden beri durumun her detayını biliyorum (ondan önce problemlerini gerçekten araştırmıyordum ama bu bir sohbette ortaya çıktı).

Şimdi sorun şu ki, sorunlarını çözebilmeleri için ikisine de ne söyleyeceğimi biliyorum, bildiğim bir şey arkadaşımı çok daha mutlu edecek.

Bununla birlikte, benim (veya bu konuda herhangi birinin) hayatına müdahale etmemden hoşlanmayacağını biliyorum ve sonuç ne olursa olsun bana olumlu tepki vermemesi muhtemel.

Peki sizce ne yapmalıyım?

Seçenek A, tamamen bunun dışında kalıyorum, hiçbir şey değişmiyor.

Seçenek B, sorunlarını çözmeleri için gerekli olanı yapıyorum.

Dürüst olmak gerekirse, onun mutlu olmasını (dans etmek onun için BÜYÜK bir şey) sonra bana kızmasını daha çok önemsiyorum, kahretsin, bunu kahramanca bir fedakarlık olarak görürdüm, benden nefret edecek ama geri dönüp bir şeyler yapabilir o seviyor

Bu yüzden B'ye doğru eğiliyorum, kendimi dahil et, bunu onun için düzelt, sonuçları ne olursa olsun.

İnsanlar, tavsiye lütfen, beni ikna edecek misiniz yoksa vazgeçirecek misiniz?

Şerefe!"
"Bu, geçen hafta yemek ve içeceklerden sonra ve seks sırasında oldu. O söyledi, ben de çuvalladım ve aynı şekilde karşılık verdim. Bu gece ona gerçeği söyledi ve fırtına gibi esip gitti. Bitti.

Kendimi berbat hissediyorum ama sarhoş bir arbedenin tam ortasında bunu üzerime düşürdü. Birinin benim hakkımda böyle düşündüğü için kendimi onurlu ve şanslı hissetmeliyim.
 
Geçen yıl birkaç ay çıktık ve daha yeni çıkmaya başladık ve bu oluyor. Bu gece söylememiş gibi davrandım ve zor durumda kaldığımda ona gerçeği söyledim.

Umarım onu ​​çok kötü becermemişimdir. O bunu hak etmiyor.

Neden bu kadar isteksiz olduğumla ilgili başka bir konu başlatacağım, ama işte bu: Bunu başka biri deneyimledi mi? Nasıl oldu?"
"Yani 35 yaşındayım ve 24 yaşında güneş gibi ateşli bir kızla birlikteyim. Gerçekten çok güzelmiş gibi, her zaman mutlu/arkadaş canlısı/pozitif/komik/zeki...

O harika ve ben onu çok seviyorum. Kızın benim ona olduğumdan daha çok bana bağımlı olduğu ilişkilerde olmaya alışkınım, bu yüzden bu benim için yeni ve tam bir emo gerizekalı gibi hissediyorum.

Beni yanlış anlama, o da benden gerçekten hoşlanıyor ve aramızda özel bir şeyler oluyor. Ama o benden, 24 yaşındaki bir gencin senden hoşlanabileceği kadar hoşlanıyor... bu umursamaz tavırla, bu inisiyatif eksikliğiyle ve benden hoşlandığını göstermenin anlaşılması çok zor bir yolu ile...

Şu anda Atlantik Okyanusu ile 2 ay daha ayrıyız. Ondan haber alamadığım her 2 günde bir, tam bir panik moduna giriyorum ve 'AMAN TANRIM SİKİŞTİ, başka biriyle tanıştı, onu kaybettim' diye düşünmeye başlıyorum. Tabii ki ona bunların hiçbirini göstermiyorum ama bu lanet olası korkunç ve felç edici bir duygu, sahip olmayı bırakmak istiyorum. Oldukça bağımsız olmaya ve hayatımda normalde böyle olmayacağım kadar çok şeyin olmasına alışkınım. Ama bu sefer, bu kız, ondan gerçekten çok hoşlanıyorum ve o her zaman derimin altında.

Bu yüzden onun şarkılarını yazıyorum (ben bir müzik yapımcısıyım) ya da ona çokça hoşlandığını bildiğim ama onu sevdiğini göstermek dışında benim için asla aynısını yapmadığı küçük sürprizler yapıyorum.

Sorum şu, bu ilişkide onu kaybedecek kadar endişelenmeyi bırakacağım bir noktaya nasıl ulaşabilirim ve daha da iyisi, durumu alıştığım, beni daha çok önemsediği duruma nasıl geri döndürebilirim? ! Aaaah çok rahat :p Şaka yapıyorum, ondan gerçekten hoşlanıyorum ve o beni fazla umursamıyor.

Teşekkürler. Tanrım. Onu o kadar çok seviyorum ki onu terk etmem gerekiyor xD"
"Tam açıklama: Bu yazının başlığını bir Modest Mouse şarkısından çaldım.

Geçmiş: Bu yılın başında ilişkim bitti (terk edildim). Son zamanlarda, özellikle Tinder, OKcupid ve Hinge gibi uygulamalar aracılığıyla makul miktarda flört ediyorum (pek çoğunuzun bildiğinden emin olduğum gibi, insanlarla yüz yüze tanışmak oldukça zordur). Bir kişiyle yaklaşık bir ay çıktım ama sonra bana gerçekten uygunsuz yorumlar yaptığı ve bazı tehlike işaretleri uyandırdığı için ondan ayrıldım.

Bunun dışında kendi isteğimle ikinci bir randevuya çıkmadım. Tecrübelerime göre, internet randevusu (birlikte takılmanın ötesinde bir şey ararken) inanılmaz derecede verimsiz ve zihinsel olarak yorucu. Randevularımla ikinci kez takılmakla ilgilenmedim, çoğunlukla benim tarafımda bir bağlantı eksikliği hissettiğim için, ancak bazı tarihler için bu duygunun karşılıklı olduğundan eminim.

Bakın, sonunda inanılmaz derecede ilgilendiğim biriyle şahsen tanıştım ve o alındı. Erkek arkadaşıyla ne kadar süredir çıktığını bilmiyorum ama bana göre bu yasak. Onun da bana biraz aşık olduğunu * düşünüyorum * (ondan kaçamak bakışlar yakaladık, birbirimizi sık sık güldürüyoruz) ve bekar olsaydı, onunla çıkma şansım olurdu.

Duygularım çılgına dönüyor - Onu daha iyi tanıma ve bire bir takılma şansım olmayacağı için inanılmaz derecede üzgünüm ve çevrimiçi randevuya geri dönecek sabrım olduğunu düşünmüyorum, çünkü şu an.

Pek çok arkadaşımın ilişkiler söz konusu olduğunda çok seçici olduğumu söylediğini açıklamalıyım. Bir yanım bunun iyi bir şey olduğunu düşünüyor, bir yanım onların haklı olduğunu ve yüksek standartlarımdan dolayı asla biriyle tanışmayacağımı düşünüyor.

Eminim birçoğu daha önce bu duruma düşmüştür. Bu tür bir gönül yarasının nasıl üstesinden gelineceğine dair tavsiyesi olan var mı?"
"Yaşadığım yerde mutlu değilim. Çok uzak olmayan bir ülkede yeni bir şehre taşınmak istiyorum (buradan oraya uçmak <1 saat sürer). Sevdiğim kızdan bir ay önce, gerçekten anlamadığım nedenlerle (yani bir aptal olduğum için) ayrıldım. 3 yıldır birlikteyiz.

Şimdi onu benimle taşınması ve birlikte hareket etmemiz için ikna etmek istiyorum. Benim hiç olmadığım yerde onun burada arkadaşları var. Ama ikimiz de birbirimizi seviyoruz. Bu şeyleri aşmanın en iyi yolu nedir? Benzer bir durum yaşayan var mı, ne yaptınız ve nasıl oldu?"
"Açık olmak gerekirse, yapışkan değilim, günlerce birine mesaj atmasam da umurumda değil, sadece aynı sayfada olup olmadığımızı anlamaya çalışıyorum. Ondan çok hoşlanıyorum. Son gerçek ilişkimden bu yana 7 yıl geçti ve o 7 yılda ilk kez bir kıza karşı böyle hissediyorum.

Şimdiye kadar net değilse, *her şeyi* aşırı analiz ederim. Dürüst olmak gerekirse, bir kız için böyle hissetmeden 7 yıl geçirmek sana çılgınca şeyler yaptıracak, bu yüzden bu yazı. Kötü bir haber olsa bile, kafamı rahatlatmaya ihtiyacım var çünkü bilmemek beni çok strese sokuyor.

Muhtemelen çılgınca ve duygusal olarak fazla yatırım yaptığımın farkındayım ama dediğim gibi, bu pek sık olmuyor ve keşke duyguların karşılıklı olup olmadığını bilebilseydim, çünkü bu noktada bir nevi en kötüsünü (kötü) varsayıyorum. alışkanlık).

Bana mesaj atmamasını, insanların canları olmasını vs. umursamıyorum diye yeterince vurgulayamıyorum, anlıyorum. ama bunun kötü bir işaret olması beni biraz endişelendiriyor ve bunu okuyan kadınların 24 saatten fazla bir süredir bir mesaja yanıt vermemenin muhtemelen hiçbir şey, muhtemelen pek iyi olmayan bir şey anlamına geldiğini düşünüyorlar mı diye merak ediyorum.

Eğer ben geri zekalıysam ve sen 24 saatin önemli olmadığını düşünüyorsan ve onun hala benden gerçekten hoşlanabileceğini düşünüyorsan, o zaman sadece söyle, duygularımı incitmeyeceksin.

Temelde her iki şekilde de bir tür güvenceye ihtiyacım var, çünkü bu olmadan 7 yıl uzun bir süre ve bu beni çok strese sokuyor, lol.

Saçmalıklarıma tahammül ettiğin için teşekkür ederim."
"Arkadaşımın tavsiyene ihtiyacı var.

Öncelikle, Kuzeybatı Pasifik'teki bir Teknoloji Okulunda üniversite öğrencileriyiz. Okulumuz yurt sağlamamaktadır, bu yüzden devam ederken hepimiz kendi dairemizi almak zorundayız.

İlk başta oda arkadaşı, hadi ona Bill diyelim, düzgün bir adamdı, sosyal açıdan biraz beceriksizdi ama üzerine düşeni yaptı ve hepsi iyi anlaştılar. Son iki yılda Bill yavaş yavaş burayı bırakmaya başladı. Çamaşır yıkamayı bıraktı, bulaşıkları yıkamayı bıraktı, neredeyse her şeyi yapmayı bıraktı. Yiyecekleri buzdolabına koyar ve unutur, arkada veya raflarda saklar.

Bill'in duvara itilmiş kirli çamaşır yığınları var. Yatağının çevresinde kalıp tabak yığınları, bozulmuş süt dolu bardaklar, poşetler dolusu aylık atıştırmalıklar, yarısı yenmiş paketler. Daireleri çöplük gibi kokuyor, kokuyu gidermek için pencereleri ve kapıları açık kalmak zorunda.

Yaklaşık üç ay önce, dönem yeniden başladığında arkadaşım Bob'un öksürdüğünü fark ettim. Okul hastalığına geri döndüğünü ve geçeceğini düşündüm; olmadı Yaklaşık üç hafta sonra Bob'u acil bakım merkezine götürdüm. Öksürüğüne bir tür kirletici maddenin neden olduğunu, bir süredir onu solumuş olması gerektiğini söylediler. Ve bu yüzden hafif bir Astım geliştirmişti.

İki ay ileri sar, Bob hala öksürüyor, Bill hala pisliği içinde yaşıyor. Bob onu kovmak ister ama Bill'in gidecek bir yer bulamayacağından korkar. Hayatını olabildiğince 'rahatsız' kılmak için Bill'e eziyet etmek istiyor. Bob'un nihai hedefi, Bill'in taşınmaya karar vermesi ve onu dışarı zorlama zahmetinden kurtarması için bunu sağlamaktır.

Pis oda arkadaşlarıyla nasıl başa çıktın?

Hayatını nasıl cehenneme çevireceğiz?"
"Kız arkadaşım (K 21) birkaç aylığına ayrıldı. Bu yüzden onu uzun bir süre göremeyeceğim. 10 aydır birlikteyiz.

Tamam, benim sorunlarım Facebook ile başlıyor. Bu kız rastgele bana arkadaşlık isteği gönderiyor. Ortak arkadaşlarımız var, neden olmasın? Yani bana mesaj atıyor. Sadece merhaba diyor, blah blah blah. Sonra benden KIK indirmemi istiyor. Devam ediyorum ve bunu yapıyorum. İlk söylediği şey
""Merhaba tatlım :)""

Bu, başka bir şey istediğine dair ilk ipucuydu. Yani hala sohbet ediyoruz. Sonra bunu dışarı atıyor, ""Yalnız mısın?"" Sonra ""resim takas etmek ister misin?"" Başım yukarıda değil de aşağıda düşünüyordum ve sonunda fotoğraf alışverişinde bulunduk. Çıplak olanlar.

Şimdi kendimi iyi hissetmiyorum. Yapmamalıydım biliyorum. Çok pişmanım. Ama bilmek istediğim, bunun hile olduğunu düşünüyor musun? Buluşup seks falan yapmamızın hiçbir yolu yok. Onlar sadece resimlerdi. Lütfen bana ne düşündüğünü söyle."
"Uzun zamandır gizlenen, ilk kez poster.

Lise aşkımla üniversiteden hemen sonra ikimiz de 22 yaşındayken evlendim. 3 harika yıldır evliyiz ve evlenmeden önce 6 yıldır çıkıyoruz. 3. yıldönümümüzden ve 25. yaş gününden kısa bir süre sonra bir araba kazasında öldü.

4 yıldır dulum ve diğer insanlara olan romantik ve cinsel ilgimi tamamen kaybettim. Kocam benim ilk ve tekimdi ve bunu değiştirmeye hiç niyetim yok. Bu şekilde rahat hissediyorum ve böyle kalmayı tercih ederim çünkü zevk aldığım mutlu ve tatmin edici bir hayatım var.

Ailem ise bunu anlamıyor ve çok yaşlanmadan evlenip çocuk sahibi olmam konusunda ısrar ediyorlar. Onlara istediğimin bu olmadığını söylemeye çalıştım ama o kadar dinlemiyorlar ki, kocam öldü diye yaşamayı bırakamayacağımı söylediler.

Onlarla nasıl başa çıkacağım?"
"İşte bu genç bayanla (k/22) tanıştım. O öğrenci öğretmenliği yapıyordu ve ben onun öğrencisi olduğu öğretmenle yakın çalışan bir geçici yardımcısıyım. Hemen çok iyi anlaştık. Hemen hemen her gün onun sınıfında olduğum için, iyi sohbetler ettik, genellikle karşılıklı şakalar yaptık, belki sınırda flört ettik. Ondan çok etkilenmiştim ama belli ki profesyonel olmak zorundaydım.

Biraz araştırma yaptım (ve bununla ona eğlenmek için ne yaptığını sordum) ve hiçbir erkek arkadaştan bahsetmedim. Ona çıkma teklif ettiğim için iyi hissettim ama asla zaman olmadı. Genellikle en az bir öğrencinin veya başka bir öğretmenin yanındaydık veya durum kaotikti ve uygun değildi. Yerleştirmesi sona erdi ama her zamanki gibi cana yakın bir şekilde denizaltına geri döndü, ancak yine ona soracak zaman yoktu.

Oradaki son gününde bir şansım olduğunu düşündüm. Boş vaktinde konuşmak için uğradım. İş aramakla ilgili her zamanki küçük sohbetimizi yapıyorduk ve o hafta sonu ne yaptığını sordum ve işi yanıtladı (Bana Dicks Sporting Goods'ta çalıştığını söylemişti) ve o hafta sonu kapanacağını söyledi. O ÇALIŞMADIĞINDA bir şey yapmak için soru sormak üzereydim... ve kesinlikle fazladan yardıma ihtiyacı olan bir çocuk içeri giriyor!! Ve tabii ki tüm dönem boyunca orada kalıyor!!!!!

Ondan sonra şansım olmadı. Şimdi okul yılı bitti, bu yüzden denizaltına geri dönmeyecek ve gelecek yıl okula dönüp dönmeyeceğimi bile bilmiyorum. Muhtemelen çalıştığı zamanlarda, sadece orada olduğunu görmek için mağazasına ""uğradım"", ama o değildi. (Bu büyük bir zincir, bu yüzden metro alanımızda birden fazla yer var). Bu yerler yaklaşık 15-30 dakika uzaklıkta ve çaresiz ya da bir takipçi olarak çıkmamak için onun peşinden böyle koşamam, ki değilim.

Denemeye devam etmeli miyim? Farklı bir şey denemek ister misin? Tamamen vazgeçmek mi? Kadınlarla **Korkunç** şansım oldu ve kesin gibi görünen bir şeyin ortadan kaybolduğunu görünce hayal kırıklığına uğruyorum ama vazgeçmeli miyim bilmiyorum."
"Bu soruyu göndermeye gittim ve ön sayfada başka bir eBay sorununun olduğunu gördüm. İşte hikaye: annem birkaç hafta önce eBay'deki bir satıcıdan yaklaşık 300 dolarlık bir ürün satın aldı. Bir kısmı hasar gördü, bu yüzden geri gönderip para iadesi alıp alamayacağını sordu. O kabul etti. Geri gönderdi, parasını iade etti ve olumlu geribildirim bıraktı. Hikayenin sonu, değil mi? Eh, bu gece ona bir e-posta gönderiyor ve (üslup biraz değiştirilmiş): ""Senin bir pislik olduğunu biliyordum, ama bu bildiğimden daha kötü. Cezai suçlamalara ve posta dolandırıcılığına dikkat et"" diyor.

Ona gönderdiği her şeyi geri gönderdi. Ona karşı olası bir şikayeti olamaz; söylediğim gibi, işlem için olumlu geribildirim bile bıraktı. eBay'e şikayette bulunmaya değer mi, yoksa onu görmezden mi gelmeliyiz?"
"Ben üniversiteli bir erkeğim [22] ve okulumdan Ocak ayından beri en iyi arkadaşlarımdan biri haline gelen üniversiteli bir kızla [19] çalışıyorum. Birlikte bir yaz kursuna gittik ve o benimle flört etti. Sonunda karşılık verdiğimde, arkadaşlığımızı bozmak istemediğini söyledi.

Bu sömestr için ileri sar. Açıkça benimle flört etmeye ve bana sürekli ""bebeğim"" veya ""yuh"" demeye başladı. Olanları hatırlayınca karşılık vermedim.

Dün bana ""mükemmel"" olduğumu düşündüğünü söyledi. Son zamanlarda ondan gerçekten hoşlanmaya başladım, bu yüzden ona aynı şeyi hissettiğimi söyledim ve yine arkadaş bahanesini kullandı. Hatta bana bir ay önce farklı bir arkadaşla çıkmaya başladığını ve bundan pişman olduğunu söyledi.

Sorum şu: Beni bir B planı olarak mı orada tutuyor?

Daha da önemlisi, eğer benim duygularımla böyle oynamak istiyorsa, o benim gerçekten arkadaşım mı?"
"Kız arkadaşım harika, tatlı, nazik, sevgi dolu, eğlenceli. Ona 2 yıl önce onu sevdiğimi söyledim ve o zamandan beri düzenli olarak söylüyorum. Ancak kendimi bunun doğru olduğuna asla tam olarak ikna edemedim.

Bu benim ilk ciddi ilişkim, daha önce hiç kimseyi sevmedim, bu yüzden karşılaştıracak bir şeyim yok. Onu sevdiğimi hissediyorum, ancak onu görme konusunda o kadar telaşlı olmadığım birçok durum var ve ayrı olduğumuzda onu aramak/mesaj atmak için pek bir dürtüm olmuyor. Yaklaşık 5 dakikalık yürüme mesafesinde yaşıyor ve onu çoğu gün görüyorum ama kendimi giderek daha fazla erkek arkadaşlarımla evde olmayı isterken buluyorum. Fakir öğrenciler olduğumuz için birlikte konuşmak, televizyon izlemek ve içmek dışında yapabileceğimiz pek bir şey yok. Çok farklı müzik zevklerimiz var ve o kulüp sahnesinden hoşlanırken ben hoşlanmıyorum. Erkek arkadaşlarım müzik zevkimi, iyi televizyona (onun izlediği boklara değil), video oyunlarına, yemek pişirmeye ve ara sıra esrar kullanımına olan sevgimi paylaşıyor. Arkadaşlarımla daha çok eğlendiğimi hissediyorum.

Öte yandan, kız arkadaşımla pek çok şey hakkında harika sohbetler yapıyorum ve onunla yatakta uzanmayı ve sarılmayı seviyorum. Ayrıca herhangi bir şey hakkında konuşabileceğim birinin olmasını ve iyi bir gün geçirmediğinde onu rahatlatmayı seviyorum. Son zamanlarda sarhoş bir tartışma nedeniyle benden ayrılmanın eşiğinde. İçgüdülerim onun sırtı için savaşmak, ama tüm bunlar aklımdayken, gerçekten isteyip istemediğimi bile çözemiyorum. Duygularım çok karışık görünüyor ve ne istediğimi bilmiyorum."
"2 yıldır birlikteyiz. Onun bir işi olmasına saygı duyduğumu ve bu işte ne kadar sıkı çalıştığına saygı duyduğumu ve onu takdir ettiğimi **tamamen açık bir şekilde** belirtmek istiyorum. Bir işi olmaması gerektiğini ya da bırakmasını istediğimi söylemiyorum.

Bunu anonim tutmaya çalışıyorum, bu yüzden ne yaptığından bahsetmeyeceğim, sadece çoğunlukla, oldukça ağır bir el emeği. Öğleden sonra 1'de işe gidiyor ve doldurması gereken daha fazla sipariş aldığı için bazen 11, 12 veya 1 AM'e kadar çıkmıyor. Eve arabayla gitmesi yaklaşık bir saat sürüyor. Yani, genellikle, 11:30-12:00 saatleri arasında gitmiştir. Berbat. Genelde haftada 5 gün çalışıyor ama bazen cumartesi günleri işe çağrılıyor.

Onunla ilk tanıştığımda ve ilk özel olduğumda, oldukça düzenli çalışma saatleri vardı. 9-5, tipik. Çalıştığı şirket kapandı ve bu işi buldu. Günde sadece belki 5 saat çalışmaya başladı ve sonra bu boka sıçradı çünkü birkaç adamı bıraktı.

Bu son 6 aydır devam ediyor ve ilişkimize ciddi bir zarar veriyor. Birbirimizi sadece geceleri yatağa girdiğinde görüyoruz (genellikle zaten uyuyorum, 8'de işte olmam gerekiyor) ve hafta sonları, genellikle yorgun olduğu için cumartesileri geç saatlerde uyuyor. Yani Pazar gerçekten bizim tek günümüz.

Onu seviyorum ama konuşacak hiçbir şeyimizin olmaması çok kötü çünkü o hep işte ya da uyuyor. Bir Cumartesi için plan yaptığımızda ÇOK sinirleniyorum ve sonra Cumartesi sabahı geliyor ve patronu arayıp onun içeri gelmesini istiyor. Hayır derse, muhtemelen kovulacak.

Ne yapabiliriz? Bir işi bırakmasını asla beklemezdim. Bu yüzden bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Bir çift olarak hiçbir şey yapmaya vaktimiz olmadığı için birbirimiz için var olduğumuzu hissediyorum.. hiçbir şey ilerlemiyor."
"Tamam, bu biraz açıklama gerektirebilir ama lütfen bana katlanın, gerçekten sağlam bir tavsiyeye ihtiyacım olabilir.

Kız arkadaşım ve ben okulda olduğumuzdan beri birlikteyiz. Aslında bu yıl 14. yılımızı kutluyoruz ve birbirimizle daha mutlu olamazdık. Şimdi de ilk birlikte olduğumuz zamanki kadar aşığız.

Sorun şu ki, o 14 yıldaki her şey tanıdığımız herkesten tamamen sırdı.
İlk bir araya geldiğimizde anneme biseksüel olduğumu söyledim ve çatıya vurdu. Diğer tüm açılardan harika bir ebeveyn ve onu çok seviyorum ama bunu yapmamı kesinlikle yasaklıyor. Bu yüzden ilişkimizi bir sır olarak sakladık, ikimiz de onun sonsuza kadar sürmesini beklemiyorduk.

Okuldan ayrıldığımda, beni engelli bırakan ve (bana inanılmaz bir şekilde bakan) annemle evde mahsur kalan bir tıbbi sorun yaşadım. Bir iş bulma veya kendimi düzgün bir şekilde destekleme imkanım yok. Annem genel olarak havalı bir hanımefendi olduğu için kız arkadaşımın birkaç yıl önce yanımıza taşınmasına izin verdi, ama bir arkadaş olarak - daha fazlası değil. İlişkimiz bir sırdı ve hala da öyle.

Kız arkadaşımın düşük gelirli bir işi var ve eğer taşınırsak bizi geçindiremez ve annem hala eşcinselliğin yanlış olduğu konusunda her zamanki kadar kararlı. Yakında otuzlu yaşlarımıza gireceğimiz için, kız arkadaşımla ben evlenmek ve kendimize ait bir yer kiralamak isteriz, ama anneme hemen söylersem, üstünü patlatıp onu kapı dışarı edecek ve artık hiç birlikte olamayacaktık.

İkimiz de bizi ekecek kimseyi tanımıyoruz ve ikimiz de tavsiyeden sağlık hizmetlerine kadar her şey için anneme çok güveniyoruz, ancak bu gidişle, bir daire çiziyor ve hiçbir yere varamıyormuşuz gibi geliyor. Lütfen yardım et, Reddit. Kaçırdığımız bu karmaşadan çıkmanın bir yolu var mı?"
"Unutkan anlamda değil. Artık beni ben yapan şeyin ne olduğunu bilmiyorum. Her zaman bir odadaki en zeki insan olduğumu hatırlıyorum ama şimdi yeni işimde deneyimsizliğim beni çevredeki en aptal insan yapıyor. Eskiden Jiu Jitsu'nun içindeydim, üniversitede başladım. Dört yıldır aynı partnerim vardı ve hatta çıkmaya bile başladık. Sonra Amerika Birleşik Devletleri'nin farklı bir bölgesine gitti ve ben de ona taşınabilmek için kendimi hazırlamaya başladım. Beni terk etti ve hocasıyla yaklaşık üç aylık bir süre içinde evlendi. Ne yapacağımı bilmiyorum, neredeyse artık dövüş sanatını yapmanın bir anlamı yokmuş gibi geliyor. Sosyal çevremin bir numaralı dövüşçüsü olmaktan her zaman kendimle gurur duymuşumdur. Biliyorum, yarım ülke uzakta oldukları için artık çevremde değiller, ama en azından eski sevgilim bir Redditor arkadaşım. (bu yüzden tabii ki kullan-at kullanıyorum.) Yeni bir iş bulamıyorum, ailemin evinden taşınamıyorum."
"4 yıldır aynı kızla çıkıyorum. Bunun 3'ünü birlikte yaşadık. Her zaman cilveli bir adam oldum ve bunun sorunlara neden olabileceğini biliyorum. İlişkimizin başından beri uzun vadeli hiçbir şeye hazır değildim, bekar olmak ve sahada oynamak istedim. İlişkimiz boyunca aptallık ettim ve kızlarla flört ettim, hatta göndermemem gereken bazı resimler bile gönderdim. Bu sadece bir kez değil, yaklaşık üç kez oldu. Ancak, geçen yıl bokumu toparlamak istedim çünkü o oldukça harika bir kız.

Neden bir ilişkim varken yaptığım gibi çıplak fotoğraflar gönderip flört ettiğimi bilmiyorum. Bu sadece yapmaktan heyecan duyduğum bir şey (ve sonunda inmeme yardım et). Yine de daha sonra bunun için kendimi suçlu hissedeceğim.

Eşimin babası annesini aldattı ve bu onu epeyce üzdü. Bu yüzden onun güven sorunlarını anlıyorum ve yaptığım şeyle ona yardımcı olacak hiçbir şey yapmadım. Beni her gün yakından izlediği nokta da burası. Tekrar yapıp yapmadığımı görmek için facebook'umu, telefonumu ve e-postamı kontrol ediyor. Nedenini bir kez daha anlıyorum.

En büyük sorunum geçmişte bunları yaptığım için bu ilişkiyi mahvetmiş gibi hissediyorum. Pek çok kez her şeyi batırmışken nasıl onun için mükemmel bir erkek gibi hissedebilirim? Parıldayan zırhlı şövalyeymişim gibi davranamam. Tüm bunlardan dolayı, bu ilişkinin durma noktasında olduğunu hissediyorum ve rahat olduğu için birlikteyiz. Bunu istemiyorum, geri dönüp ona iyi davranmak ve elimden gelenin en iyisi olmak istiyorum ama geçmişin buna izin vereceğini sanmıyorum. Ne yapabilirim?"
"Hey ilişki editörleri,

Üniversitedeki ilişkiler hakkında hızlı ve ilgi çekici bir sorum var. Bu durumda ne yapardınız? Bunu gerçekten düşündüğümde biraz garip geliyor. İşte benim kısa hikayem.

20 yaşındayım üniversitedeyim. Üniversitemizin onur programında hayattan zevk almak ve beynimi en yüksek kapasitede kullanmak. Üniversitemde birkaç yıl boyunca gerçekten harika insanlarla tanıştım. İlk başta kızlarla pek ilgilenmiyordum ama artık onların yanında rahatım. Daha önce değildim. Hâlâ biraz çekingenim ama artık hepsi halloldu. Yaşam tarzımı ve olumsuz alışkanlıklarımı değiştirdim ve doktor olmak için üniversitedeyim! Benim onur felsefe kursumdaki tek siyah adam ve diğer herkes beyaz. Siyah topluluğu temsil ediyor! Bu sofistike sınıflarda temsil edilmemiz gerekiyor! XD

Her neyse, bu çok hoş kızı geçen sömestrden tanıyordum. Rastgele bir olaydan sonra salonda buluştuk. Birbirimizi nasıl tanıdığımızı bilmiyorum ama her neyse, onunla konuşmayı gerçekten seviyorum. Ancak, bana herhangi bir şey yapmakla pek ilgilenmediğini söyledi. Dışarı çıkmak gibi. Şu an bulunduğu yerde oldukça rahat ve çıkmak istemiyor. Benden hoşlandığını ama böyle şeyler yapmak istemediğini söyledi. Oldukça anlaşılır.

Bir kız kardeşi var ve benden gerçekten hoşlandığını hissedebiliyorum! 0.o. Garip bir duygu, ama tek yaptığım merhaba demek için kibarca başımı sallamak ve beni gördüğünde gerçekten parlıyor. Ve onunla öğle yemeği yedim. Gerçekten güzel bir yemekti ve benzer ilgi alanlarımız var. O bir vejeteryan ve temizlik yapıyordu ve gerçekten güzel görünen bir salata yedi! Bu bile takdire şayandı! Çünkü ""vay canına, tam da bunu yapardım!"" diye düşündüm. Bir tür imada bulundu ve bana iyi hisler verdi, ama yanılıyor olabilirim."
"Yani, bu sadece iki hafta önce oldu ve ben daha şimdi bok fırtınasıyla karşı karşıyayım.

Kız arkadaşım vahşi arazi itfaiyeciliği yapıyor. Kısa vadeli, uzun mesafeli bir ilişki içinde olduğumuzu söylemeye gerek yok.

Arka hikaye: onunla iki yıldır arkadaşız. Mart'ta (Pi Günü!) bir araya geldik ve bahar tatilinde tatilini benimle geçirdi. Şey, o ve ben çok seks yaptık ve her yere kıyafetler fırlatıldı.

Geçen hafta odamı temizliyordum ve yatağımın ayakucunda ama karyolanın köşesinin içinde bir gömlek buldum. Ben de kız arkadaşıma söz konusu gömleğin fotoğrafını gönderdim ve ""Bunu burada bırakmışsın"" dedim. Dün eve gitti ve eşyalarını karıştırmaya başladı ve yanında getirdiği iki gömlek de vardı.

Bana ""Konuşmamız gerek"" diyen bir mesaj gönderdi. Bu aynı zamanda ""Kıçınızı sıkan dört kelime"" olarak da bilinir. Beni aradı ve iki gömleğinin de kendisinde olduğunu ve bende kimin gömleği olduğu hakkında hiçbir fikri olmadığını söyledi. Ona ""Bu iki kişiyiz"" dedim. Açıkçası bilmiyorum.

Onunla dalga geçmiyorum. En son Aralık ayında seks yaptım (muhtemelen bu seferki), ve sonra Ocak ayının başında işten gelen o kızla oyalanma olayı yaşandı ama seks olmadı. Onunla dalga geçmiyorum ama benim gibi hissetmesini de istemiyorum.

Ses tonu onu bırakacağını söylüyor ama benden şüphe etmesi için ona bir sebep vermeye çalışmıyorum."
"**YARIŞ AÇIKLAMASI:** 272 yıl arayla iki kasaba arasında 8 mil uzunluğunda bir yarış. 2016 yılından gidin ve 1744 yılına koşun ve tekrar geri dönün.

**ARKA PLAN:** ​​Tipik bir hikaye. Nisan 2015'te kilo verdim ve /r/c25k programını başlattım. Ondan önce hiç koşmadım. b210k ve yarı maraton eğitim planına geçiş yaptım. İlk yarımı yaptım. O zamandan beri bir grup koştu ve geçtiğimiz Haziran ayında 27.5 binlik bir parkur yarışını tamamladı.

**ANTRENMAN:** ​​Eylül ayında bir maratonum var, bu yüzden eğitimim buna odaklandı. Bu yarış bir ""eğitim koşusu"" idi.

**KURS:** Kolay bir sinir bozucu döngü. Toprak yollara ve patikalara geçmeden önce çoğu zaman asfaltta koşuyorsunuz.

**ARIZA:** İyi bir hızda koştu, gerçek bir şikayet yok.

**AYAKKABI:** Hoka One One Challenger ATR'leri. Onları sevdim."
"Ben 36 yaşında bir erkeğim, bayan 43 yaşında ve çocuklarımız ilkokulda/ilkokulda (burada 1-6. sınıflar) ön ergenlik çağındalar. 90'ların ortalarından beri birlikteyiz.

Yaklaşık dört yıl önce bir yaya geçidinde ona bir araba çarptı (sürücü hatası), altı ay hastanede kaldı ve kalıcı beyin hasarı yaşadı. Bu elbette tüm aile için büyük, istenmeyen bir değişiklikti ve hepimizi sarstı. Şu anda %15 engelli olarak derecelendirildi, ancak daha önce olduğu gibi aynı işyerinde BT'de çalışıyor. (O seçti, emekliliğe hak kazandı ama evde oturmaya dayanamadı.)

Sonraki yıllarda aşkın en basit tabirle bittiğini fark ettim. Duygularımı birçok kez sıraladıktan sonra artık ona güvenmediğimi anladım. Güven, bir ilişkideki en önemli duygudur, bu yüzden işlerin kötüye gitmesine şaşmamalı. Görünüşe göre bilinçaltım, kendisine eziyet edildiği için ona güvenilemeyeceğine karar vermiş. Kendimi kesinlikle yanlış bir şey yapmadığını ve daha önce olduğu gibi tüm saygıyı, sevgiyi ve güveni hak ettiğini anlayan mantıklı bir insan olarak düşünmek isterdim, ama hayır. Bu güvensizlik duygusu mantıklı düşüncelerle yenilmez ve ahlakım (aileyi bir arada tutmak) ile duygularım arasındaki mücadele gerçekten beni etkiliyor.

Birisi biraz benzer bir durumdaysa, nasıl başa çıktınız ve ilişkiyi yeniden rayına oturtmak * mümkün mü yoksa * mümkün mü? İşler nasıl çözüldü?

Herhangi bir tavsiyesi olan herkes elbette cevaplayabilir."
"Kız arkadaşım ve ben şu anda yaklaşık 3 aydır çıkıyoruz ve her şey ikimizin de umduğumuzdan daha iyi gidiyor. İkimiz de çok iyi bağlantı kurduk ve birbirimize bunun ikimizin de sahip olduğu en iyi ilişki olduğunu söyledik. Neredeyse her günümüzü birlikte spor salonuna giderek, evde dinlenerek veya bir randevuya giderek geçiriyoruz.

Ancak, son bir veya iki haftadır ikimiz de birbirimiz arasında biraz mesafeli hissediyoruz. Konuştuk ve bir ilişki içinde olmaya nasıl alışık olmadığını (üniversite boyunca bekardı) ve bağımsız ve kendi başına olmaya çok alışkın olduğunu söylerdi, ama öylece atmak istemediğini söylüyor. ve ayrılmak Dün birbirimize biraz zaman ayırmaya ve bunun nasıl gittiğini görmek için şimdilik haftada sadece bir veya iki kez görüşmeye karar verdik. Korkuyorum çünkü diğer ilişkilerinin daha önce de böyle bittiğini söylüyor.

O da Haziran'da barış gücüne (27 aylık gezi) gidiyor ve ben şu anda okula başlıyorum ki bu eminim ki tüm duruma stres katıyor.

Birkaç gün önce birbirimize yer açmaya çalıştık ama birbirimizi o kadar özledik ki tekrar görüşmek zorunda kaldık. O kadar iyi anlaşıyoruz (daha önce çıktığımızdan veya tanıştığımızdan daha iyi), bu yüzden bu işi olabildiğince iyi yapmaya çalışmak istiyoruz. Tüm bu durum hakkında herhangi bir tavsiyesi olan var mı? yani ne kadar süre ve ne ölçüde yer vermek iyi olabilir? Birlikte olmaya değer mi?"
"hakkımda birkaç gerçek:

1. annem ve benim çok iyi bir ilişkimiz yok ve ben bunu değiştirmek istiyorum

2. annem hep Thai masajı yaptırmak isterdi, ben de ""nasıl olur canım"" dedim

3. Ben biraz boynuz köpeğiyim (ilgili kullanıcı adı)

4. Çoğu insan gibi ben de ilk uyandığımda doğru düşünemiyorum.

5. Gergin olduğumda gülerim.

___
Bugün annemi Thai masajına götürdüm. Mesele şu ki, ben çok stresli bir adamım ve benden ona katılmamı istediğinde ""ne oluyor"" diye düşündüm ve kendime de masaj yaptırmaya karar verdim. Biraz R&R kullanabilirim. Masözüm, masözlükte tanrıların bir hediyesi olan sevimli Asyalı bir bayandı. 20 dakika hızlı ileri sar, soğudum

Russel Peters'ın yaptığı Tay masajı hakkında konuştuğunu bilen var mı? Değilse, işte işin özeti: Tayland'da, bir masajdan sonra ""[seni bitirirler] Her ne sebeple olursa olsun, bugün bir Tay masajı yaptıracağımı fark etmeden önce, o eylemi düşünüyordum.

Asyalı'nın kalçalarımın iç kısmına sürtünmesiyle uyandım ve her ovuşta *oraya* yaklaştığını fark ettim. Açıkçası ona dokunmayı planlamıyor, ama erkeğim şu anda sandığından yaklaşık 15 cm daha sağımda, çünkü benim şeyim boxerımın içindeydi. Sadece uyanıyorum ve lanet olası bir aptal olarak hiçbir şey yapmıyorum. Şu anda gerçekten beyaz Russel Peters olduğumu düşünüyorum. Şey, ~~Roma~~ Tayland'dayken...

**EEEKK** Almayı beklemediği büyük bir avuç dolusu şey aldı, çıldırdı ve **buraya dil ekleyin* diye bağırmaya başladı. Artık tamamen uyanmış olan ben, şimdi uyanmış olan ve bu olup biteni gören annemden 3 metre ötede, histerik bir şekilde gülmeye başlıyorum. Müdür, onun gözünde bir sapığım olduğum için gelip bizi oracıkta kapı dışarı etti. 3 saat falan oldu ve ben hala annemle konuşmadım. Reddit, TIFU"
"Güncelleme: Eski sevgilim dün gece bana bir mesaj göndererek onunla tekrar bir araya gelmek istediğimde neden okcupid profilim olduğunu anlamadığını, daha ""yalnız ve üzgün"" olduğumu söyledi. ve ona hala aşık olan kimse yoktu. Profilimi yaklaşık 2 hafta önce oluşturdum ve herhangi bir randevuya çıkmadım çünkü benimle iletişim kurmuyordu; bu arada, ayrıldıktan hemen sonra onunla tanıştığım hesabı yeniden etkinleştirdi ve randevulardaydı.

Ona hesabı hiç kullanmadığımı ve herhangi bir randevuya çıkmadığımı açıklamaya çalıştım ve başlangıçta sahip olduğu hesabı asla silmediği gerçeğini gündeme getirdim (sonunda hakkında konuşmuştuk) Evlendi, bu yüzden bana, evlenmeyi asla planlamadığı için profili korumuş gibi görünüyor).

Ayrıca, duymak benim için yıkıcı olan narsisistik kişilik bozukluğum olduğuna da inanıyor. Bu konuda psikiyatristime gittim ve psikiyatristim hayır, bende buna sahip olmadığını ve eski sevgilimin projeksiyon yapıyor gibi göründüğünü söyledi. İletişimi açmak ve bu ""teşhisi"" bırakmasını sağlamak amacıyla tüm bunları eski sevgilime anlattım ve hatta kişilik bozuklukları konusunda uzmanlaşmış bir danışmandan ikinci bir görüş aldım ve o da bende olmadığını söyledi. npd, ancak birlikte bağımlı davranışlarda temerrüde düşme belirtileri gösteriyorum. 2 tıp uzmanı bende npd yok demesine rağmen eski sevgilim onun istediğinin aksine bir şey söylediğimde ""bu klasik npd"" demeye devam ediyor.

O da, yalan söylediğim, sadece beni düşündüğü veya konuyu değiştirdiği için söylediğim her şeyi reddediyor. Mükemmel olmadığımı biliyorum ve ona çok fazla acı çektirdiğimi biliyorum, söylediğim herhangi bir şeyi alıp çarpıttığında devam edebilmemiz ve yeniden inşa edebilmemiz için aramızdaki şeyleri düzeltmeye çalışmak ve özür dilemek çok zor kastettiğimin tam tersine ve farklı şekillerde açıklamaya çalıştığımda yalan söylediğimi veya geri takip ettiğimi söylüyor.

Kötü bağlantı gönderdiğim için özür dilerim, dizüstü bilgisayarım öldü ve berbat bir tablet kullanıyorum:"
"Bu adamla on beş yaşımdayken çıktım ve o benden sadece birkaç ay büyük. Belki altı ya da yedi ay çıktık ve sonra beni aldattı, ben de ayrıldım.

Bir buçuk yıl kadar konuşmayı tamamen bıraktık ve ben iyiydim, ona fazla bağlanmamıştım, bu yüzden beni pek rahatsız etmedi. O noktadan sonra benimle temasa geçti ve önümüzdeki yıl (arkadaş olarak) ara sıra konuşurduk.

Onunla yaklaşık altı ay önce tekrar konuşmayı bıraktım ve şimdi son bir haftadır bana her gün mesaj atıyor. Yaptığımız sohbetlerden birinde bana hala aşık olduğunu ve yaptıklarından dolayı kendinden nefret ettiğini söyledi. Ona bunu neredeyse aştığımı ve kendini de affetmesi gerektiğini söyledim.

O zamandan beri sahip olduğu tüm kız arkadaşlarının ona beni hatırlattığını ve hala benimle çıkmakla ilgili rüyalar gördüğünü söyledi.

Ona doğrudan arkadaş olabileceğimizi söyledim ama onunla bir daha çıkmayacağım. Bunda yanlış olan tek şey, artık bana ne zaman mesaj atsa kendimi onunla konuşmaya mecbur hissediyorum, bu da beni çok uzun zaman önce olan bir ilişki hakkında daha fazla sohbete açıyor. Bu sadece garip ve iç karartıcı, onu mutlu olmaktan alıkoyuyormuşum gibi hissediyorum.

not; Metin üzerinden sohbet ettiğimizde, bana hala tatlım, tatlım vb."
"GF'm ve ben 3 yıldan biraz fazla bir süredir birlikteyiz ve ikimiz de saatler uzaklıkta farklı üniversitelerde üniversitede birinci sınıf öğrencisiyiz.

Birbirimizden ayrı kaldığımız ilk dönemlerimizde çoğunlukla her şey güzeldi ama bu ikinci dönem başladığından beri işler farklılaştı. Son zamanlarda birkaç şey yüzünden neredeyse ayrılıyorduk (kulağa aptal gibi gelmese de, bunların hepsi onun neden olduğu sorunlardı). Bir şeyler ve ilişki hakkında düşünmek için zamana ihtiyacım olduğunu açıkladım ve sonunda önümüzdeki birkaç hafta içinde işlerin nasıl gideceğini görmekte sorun olmayacağına karar verdim. ve işte buradayız.

O kadar uzakta olduğu için depresyonda olduğunu ve ben yokken evde yaşamak zorunda olduğunu ve burada geçirdiğim zamanın tadını çıkardığını kıskandığını söyledi.

Bu kızı gerçekten sevmeme ve her zaman onu mutlu etmek için her şeyi ve her şeyi yapmaya istekli olmama rağmen, son zamanlarda birkaç nedenden dolayı bitirmeyi düşünüyorum: Her zaman mükemmele yakın bir erkek arkadaş oldum (onun da ifade ettiği bir şey) ) her zaman kendi güvensizliklerinin vb. bir nedeni olarak ilişkiye sorunlar getirirken, onsuz ve LDR'siz daha mutlu olup olmayacağımı sorguladım, böylece üniversitede geçirdiğim zamanın stresi olmadan tadını çıkarabilirdim. bir LDR ve son olarak, sonunda ona ve 'tam üniversite deneyimini' asla yaşamadığım gerçeğine kızmak istemiyorum.

Bu kızı önemsiyorum ama benim için ve onun kadar kendi mutluluğum için de en iyisini yapmam gerektiğinin farkındayım. LDR, özellikle okulda ve işte uğraşılması gereken çok şey olabilir. Umarım duygusuz biri gibi konuşmamışımdır.

Bahsettiğim 'sorunları' da eklemeliyim: Önce eski sevgilisiyle beni kıskandırmak için konuşuyordu, sonra ona arkadaşlarımla bahar tatili için bir yere gideceğimi söylediğimde onsuz güzel bir hayat yaşamamı söyledi. , ama sonra bunun için özür diledi. Ve son olarak, muhtemelen onunla ilgilenen başka bir adama telefon numarasını verdi (bu, daha önce bahsedilen diğer ikisinin dışında hiçbir şey gibi görünmeyebilir ve bunların hepsinin 2 ay içinde olduğunu düşünürsek, bana ulaştı).

Teşekkür ederim"
"Atmak.
Açıkça düşünmekte zorlanıyorum, bu yüzden benimle birlikte bu ayıyı okuyorsanız. Bu yüzden, son birkaç yılda birkaç kişiyi kaybettim, son derece yakın olduğum son kişi. İlk başta, bazı garip düşüncelerle mücadele etsem de, iyi gidiyordum ve bir arada tutuyordum.

Son zamanlarda, içimde bir şeylerin değiştiğini hissediyorum, üzerime düzenli olarak çarpan bir ağrı dalgası var. Kimsenin anladığını veya gerçekten umursayacağını düşünmüyorum, ama bunun sadece kendimi izole etmeye çalıştığımı biliyorum. Ağlamaktan, zayıf görünmekten utanıyorum ve yakın olduğum insanlarla takılırken kendimi sahte hissediyorum. Bazen mutlu oluyorum ve dikkatim dağılıyor ama çoğu zaman etrafımdakilere karşı sinirli veya aşağılık hissediyorum ve bu çok canımı yakıyor. Bence bu keder zaten var olan zihinsel sorunları daha da kötüleştirdi.

Çeşitli yönlere çekmek için beni ezen düşünceler seline sahip olacağım ve hepsinin benzer bir nedeni var, bu da herkesi terk etmek ve bir şekilde kaçmak. Romantik ilişkimi bitirmek, ülkeyi terk etmek, tamamen bitirmek gibi düşünceler.

Acımdan kaçmak için madde kullanıyorum. Açıkçası, gerçekten işe yaramıyor, o zaman ayılmaya çalışacağım ve bu dayanılmaz.

Hafızamla, konsantrasyonumla mücadele ediyorum, genel bir huzursuzluğum var. Bu düşünce zincirine devam edersem neler yapabileceğimden korkuyorum ve geleceğin ne getireceği hakkında hiçbir fikrim yok. Uzun zamandır ilk kez hayatımda ne yapacağımı bilmiyorum ve önümüzdeki birkaç haftayı göremiyorum.

Tam olarak ne aradığımı bilmiyorum, özellikle ilişkimle ilgili olarak kimseye gerçekten söyleyemediğim bazı şeyler var. Arkadaşlarımın anlayışlı olacağını sanmıyorum. Birisi benzer bir hikaye paylaşır mı veya beni biraz aşağılar mı? Bir kayıptan sonra yakınlarınızla bağlarınızı kopardınız mı? Başa çıkma becerilerin var mı? Delirecek gibi hissediyorum."
"Bir tavsiye arıyorum - hafta sonu pirelenmeye başlamış gibi görünen bir kedi yavrusuna bakıcılık yaptım. Sahibi pire pisliğinin farkındaydı ama bu konuda hiçbir şey yapmadı (ve bunun olduğunu da bana söylemedi). Yavru kedinin üzerinde birkaç yetişkin pire buldum ve sahibine haber verdim ve kediyi tedavi etmesi gerektiğini söyledim. Şimdi, dairem hakkında ne yapmam gerektiğini merak ediyorum. Görünüşe göre bu, pirelerin ne zaman başladığı konusunda erken bir dönemdi, ancak endişeliyim çünkü eski kedim bu ayın başlarında vefat eder etmez yeni bir kedi sahiplenmeyi umuyordum. Daireme nasıl davranılacağına dair herhangi bir tavsiyeniz var mı ve olası pire istilası konusunda ne kadar endişelenmeliyim?"
"Erkek arkadaşımla bir aydır özeliz. Şimdiye kadar bir peri masalı gibi geldi. Son derece yakışıklı, fit, içki/sigara kullanmayan, tatlı dilli, düşünceli, benim gibi ev insanı, annesine destek olan ve son derece başarılı. Beni güzel otel süitleri ve gösterişli akşam yemekleri ile gezilere çıkardı, bana sonsuz iltifatlar yağdırdı, ister film izliyor olalım ister sadece arabasını birlikte yıkıyor olalım, birlikte her zaman harika vakit geçiriyoruz ve zorlu zamanlarda benim için orada oldu. zamanlar. Şimdiye kadar sahip olduğum bir ilişkinin en heyecan verici başlangıcı.

Yine de, bazı şeylerin ne kadar sağlıklı olduğunu merak etmeme neden olan bazı endişeler var:

1. Adını Google'da arattığımda, bu Mayıs ayı başlarında aile içi şiddet anlamına geldiği varsayılan ""DV INV""den tutuklandığını gördüm. Bu konuyu konuşmaya nasıl getireceğinizden emin değil misiniz?

2. Kıskanç biri olmadığını söylüyor, ancak arkadaşlarımla dışarı çıkarsam ertesi gün bana neredeyse hiç mesaj atmayacağını / planlarımız varsa beni görmeyeceğini fark ettim. ""Koşullu aşk"" gibi görünüyor

3. Beni incitmek için seksi seviyor. Bunun seksin tamamı olmadığını kabul ediyorum ama belki zamanın %10'u ve ona söylediğimde susuyor. Sapıklıkları anlıyorum ama bunun bir uyarı işareti olabileceğini biliyorum.

4. Benimle evlenmek ve çocuk sahibi olmak istediğini bana çoktan söyledi. (ona aşık oldum ve bu şeyler bana da harika geliyor)

5. Annesi ABD'ye kaçtığında 7 yaşına kadar babası ona ve annesine fiziksel tacizde bulundu.

Bunun gerçek olamayacak kadar iyi olduğunu ve bu kadar mükemmel bir şeyi hak etmediğimi düşünmem gerçeğiyle birlikte, bir aile içi şiddet örgütüne gönüllü olduğum için aşırı temkinli olmam çok olası. Buradan nereye giderim? Endişelerimi/tutuklanmasını tartışıyor muyum yoksa incinmemek için kendimi tutmaya mı çalışıyorum? Beni taciz edebileceğine dair bu ""hisse"" kapıldığım için deli mi oluyorum?"
"Video oyunlarını seviyorum ve onları erkek arkadaşımla oynamayı seviyorum ama kendime oyuncu diyemem. Erkek arkadaşımla 5 yıldır birlikteyiz, ikimiz de 23 yaşındayız ve onun bir dereceye kadar oyun bağımlılığı olduğuna ikna oldum. Ne kadar oynarsa oynasın, onlardan hiç sıkılmıyor gibi görünüyor.

İşten eve geliyor ve oyunlardan uyanıyor ve oyun oynuyor onun birlikte vakit geçirme tanımı ya bir şeyler oynamak ya da benim onu ​​oynarken izlemem. Bunun dışında gerçekten iyi bir adam ve onu seviyorum ama sürekli oyun oynamasına artık dayanamıyorum.

Onunla bunun hakkında konuşmayı denedim ama bunun sadece hobisi olduğunu söylüyor. Bazen oyunlarını benden daha çok sevdiğini hissediyorum. Randevuları iptal etti ve hatta oynayabilmek için bahaneler ve yalanlar uydurdu. Onunla bu konuyu da konuştum ama yanlış bir şey yaptığını düşünmüyor. Bir video oyunu bağımlısıyla ilişkinin nasıl yürümesi gerektiğine dair herhangi bir ipucu olan var mı?"
"Bazı Arka Plan: 3 yıldır çıkıyoruz, 2 birlikte yaşıyoruz. Ondan önce, bir yıl boyunca birbirimize ne hissettiğimizi söylemekten korkan en iyi arkadaşlardık.

Bir yıl önce birlikte yeni bir şehre taşındık ve bir aydan kısa bir süre önce imzaladığımız yeni bir kira kontratına başlayacağız. 2 yarı zamanlı işte çalışıyorum ve yüksek okula gidiyorum (ayrıca başka bir ücretsiz stajla). Ona hak ettiğini bildiğim türden bir hayat verebilmek için yüksek lisans yapmaya karar verdim.

Bu kızı tüm kalbimle seviyorum ve 5 gün önce tekrar arkadaş olduğumuzu hissettiğini söylüyor. Daha sonra işleri çözmek için yer istedi. Tek sorun, birlikte yaşıyoruz ve benim kendi evimin bodrum katında yaşamamın yanı sıra, ona başka nasıl yer vereceğimi bilmiyorum.

Ben aynı evdeyken onun benden sadece 10 metre uzakta olduğunu bilmek beni öldürüyor. Artık geleceğimin birlikte olmasını istediğim kişinin o olduğundan eminim, aynı zamanda ona ihtiyacı olan alanı vermeye çalışırken bunları ona nasıl bildirebilirim?"
"Reddit, çoğu soru sormak ve diğer kişi hakkında bilgi edinmek olduğunda birinci ve ikinci randevularda harikayım. Aslında, yeni insanlarla tanışmayı seviyorum çünkü havadan sudan konuşmakta oldukça iyiyimdir. Yine de birinci veya ikinci buluşmadan sonra, ne hakkında konuşacağım konusunda bir duvarla karşılaşıyor gibiyim.

Bu sadece 'kimya' sorunu mu (sikeyim, nasıl çalışıyor)? Arkadaşlarla ve o lanet arkadaşlık bölgesindeki kızlarla takılmak harika. İlgilendiğim bir kızla bir randevu durumunda bire bir ortamda yürümesini sağlayamıyorum. Sadece kimsenin herhangi bir ipucu olup olmadığını merak ediyorum. Teşekkürler!

(Not: Daha önce de ilişkim oldu (21 yaşında), ancak bunun, hiçbir yere gitmemelerinin ve bir şekilde başarısız olmalarının nedeninin bir parçası gibi göründüğünü hissediyorum.)"
"Tamam, kafam çok karışık. Bu konuda gerçekten tarafsız bir bakış açısına ihtiyacım var. Yani bu ""uzak mesafeli"" bir ilişki (ortalama olarak 2 haftada bir görüşüyoruz ama şimdi tam birkaç hafta birlikte oluyoruz) ve neredeyse altı aydır çıkıyoruz. İlişkimizin başında bana...hasar gördüğünü söyledi. Hangi kelimeyi kullandığından emin değilim. Görünüşe göre son kız arkadaşıyla olanlardan. Sanırım biz çıkmaya başlamadan önce 7-8 aydır ayrıydılar ve ilişkileri bir buçuk yıl gibiydi.

Dün gece nihayet ne demek istediğinin ayrıntılarını anladım. Mükemmel olduğunu düşündüğünü ve onunla çıktığı son yılının hayatının en iyisi olduğunu söyledi. Ama sonra okula gitti ve onun onun için söylediği kadar önemli olmadığına karar verdi. Bu onu mahvetti ve onun mükemmel olduğuna inanmaması gerektiğini kabul ediyor. Ama o ayrılıktan beri derin hisler hissedebileceğini hissetmediğini ve şimdi endişeli hissettiğini çünkü belki de o aşamada olduğumuzu düşünüyor... ve şimdiye kadar çok temkinli davrandığını söylüyor. fazla).

Üzüldüm çünkü bu, ilişkinin başında derin duygular hissedemeyeceğini bildiği anlamına geliyor. Bunun benim için adil olduğunu düşünmedim. Ve birine tekrar hissetmesi için ""koçluk yapmak"" zorunda kalmak istemiyorum... Bunu yapmak zorunda olmamalıydım. Görünüşe göre onu aşmamış ... ama kendisinin yeterli olduğunu ve hiç kimsenin TAMAMEN başka birini aşamadığını iddia ediyor. Üzülmekte haklı mıyım? Buradan nasıl devam edeceğim konusunda hiçbir fikrim yok...

Ve bir dış mesele - son birkaç gündür ona gerçekten mesafeliyim çünkü açıkçası can sıkıcıydı ve birlikte 2 yıldan fazla zaman geçirmemiz konusunda oldukça kötümserim (bu, mezun olduğum zamandı)... Yapmadım ona bunu söyledi."
"Bu aslında yaklaşık bir buçuk hafta önce oldu. Bu yüzden, yakın zamanda okula gitmek için Miami'den NYC'ye taşındım. Alışmak için buraya birkaç ay erken gelmeye karar verdim ve oldukça hızlı bir şekilde bir Verizon perakende mağazasında iş buldum (biraz deneyimim vardı).

Birkaç hafta önce işte bir gün biraz yavaştık ve henüz birkaç ay önce geldiğim için o kadar çok insan tanımıyorum. Bu adam telefon şarjı için geliyor ve ben ona seçenekleri gösterirken havadan sudan konuşuyorum. Ona nerede çalıştığını, aslen New York'lu olup olmadığını vb.

Birkaç gün sonra ona bir mesaj attım ve bildiği bu barda bir şeyler içmek için buluşmak üzere anlaştık. Ortaya çıkıyorum, içeri giriyoruz, burası bir tür dalış barı, ki bu benim hoşuma gidiyor. Biraz bar yemeği ve birkaç bira alıp sohbet ediyoruz.

Bazı yorumlara dayanarak, onun kadınlardan hoşlanmadığı hissine kapılmaya başladım ki bu iyi ama sonra onun BENİ sevdiği hissine kapılmaya başladım. Birkaç içki içtik ve bana bakmaya başladı. Dışarı çıkmak için bu bahaneyi uydurdum ve taksi çağırmadan önce onu metroya kadar götürmeyi kabul ediyorum. İstasyona varıyoruz ve benden çok hoşlandığını ve tekrar buluşmak istediğini itiraf ediyor. ""Teşekkürler, bir ara tekrar takılalım"" gibi bir şey topladım ve daha sonra ona sadece kadınlarla ilgilendiğimi ama iyi vakit geçirdiğimi söyleyen bir mesaj attım.

O zamandan beri, ondan romantik bir şekilde hoşlandığımı düşünmesi için yaydığım havayı sorguluyorum..."
"Bu çok uzun bir yazı olmayacak ama en azından ciddi bir sorun. Kız arkadaşım ve benim çok sevgi dolu bir ilişkimiz var ve kendimizi birbirimize adadık. Çok korumacı olma eğilimim var. O arkadaşlarıyla dışarıdayken ya da ben yokken bir şeyler yaparken sorun yaşıyorum. Ona bundan bahsettim ve harekete geçmediğim sürece bunun iyi ve biraz da sevimli olduğunu düşünüyor. Bu duygularla hareket etmedim ama ne zaman onun bir şeyler yaptığını ve birlikte olmadığımızı duysam, onu korumam ve her an yanında olmam gerektiğine dair çok ilkel bir içgüdü alıyorum ve bunun durmasını istiyorum. Fazla korumacı davranarak ilişkimizi boğmak istemiyorum. O benim etrafımda ve benim etrafımda eşit derecede yokken mutlu olabilmek için kendimi aşırı korumacı hissetmekten alıkoyabileceğim bir şey var mı?"
"Herkese merhaba, geçenlerde katıldım ve ""Patatesin ne olduğunu bilmemek"" yazısını okuduktan sonra bunu hatırladım ve bir meslektaşıma, TIFU'yu hep okuduğumuz için buraya koymamı söyledi.

Her neyse, bu yaklaşık 2-3 yıl önceydi, arkasında ""Miras Halıları"" yazan bir tabela olan bir arabanın arkasında gidiyordum. ""Araba"" ve ""evcil hayvanlar"" arasında, ayrı kelimeler gibi görünmeyecek kadar büyük olmayan, ancak meslektaşımın dediği gibi ""kafanızı karıştıracak"" kadar büyük küçük bir boşluk vardı. Aptal olduğum için bunu ""Evcil Hayvanlar"" olarak okudum ve düşünmeye devam ettim ve sonra bunun ne anlama geldiğine gülmeye devam ettim, hala aptal gibi anlamadım, sonra arkadaşlarıma gösterip iyi bir kahkaha atabilmek için bir fotoğraf çekiyorum.

Şimdi aptalca kafa karışıklığımın nedeni, bölgeme yakın bir araba galerisinden kaynaklanıyordu, eskiden sık sık geçerdim ve her zaman hangi yeni arabayı sergilediklerine bakardım. Yazı tipi ve renkler benzerdi ve doğrudan ""Miras Arabaları"" aklıma geldi.

Bu fotoğrafı çektikten sonra bir arkadaşımla buluştum ve ona fotoğrafı gösterdim, ""wtf bir Heritage CAR PET mi?"" ve gülerek bana tuhaf tuhaf baktı ""halıları mı kastediyorsun...?""

Kendimi çok aptal hissettim, fotoğrafı sildim ve o konudan hızlıca geçmeye çalıştım, biraz güldü ama sonra unuttu. Tam tersi olsaydı, lmao olurdum ve tanıdığımız herkese onun ne kadar aptal olduğunu söylerdim .... Şanslıydım ki o tek başınaydı ve henüz herkes tanışmamıştı."
"Çocuğum ve ortağı, fen derslerinde marshmallow atıcılar yapmakla görevlendirildi. Atıcıyı sınıfta tasarlamaları, inşa etmeleri ve çalıştırmaları, bir atışta kat edilen mesafeyi, hatmi hızını vb. ölçmeleri gerekiyordu. Her şey yolunda.

İşten eve dönerken oğlum beni aradı ve projenin kendisine düşen kısmını ödemek için biraz nakit almamı istedi. ""Sorun değil dostum, ne kadara ihtiyacın var?"" ""45 dolar, partnerim 90 dolar harcadı."" Yarın bitiyor.

WTF tepkimde yalnız mıyım? Param var, sorun o değil. 45 doları kolayca karşılayabilirim, ancak bence bu tamamen çirkin. Bu kadar parayı 8. sınıf fen projesine harcamak tamamen çılgınca ve okulda olması gerekenlerle orantısız. Bana bir not almak gibi geliyor. Ayrıca, bunun mühendisliğe iyi bir giriş olduğunu düşünmüyorum, çünkü X sorununa bir çözüm geliştiren çoğu insan, Y süresi içinde ve Z bütçesi altında bir çözüm bulmak zorundadır.

Fen bilgisi öğretmenine ve müdüre yazdım ve bunu tartışmak için yarın sabah müdürle buluşacağım. Fen bilgisi öğretmenine çocuğumun 90 dolarlık silah projesiyle eşleştirilemeyeceğini söyledim. Bu sabah saat 6'da Home Depot'a gittik ve çocuğumun kendi silahı için parçalar satın aldık ve PVC'yi bizim için 4,28 dolara kestik.

Geçmişimiz gereği oldukça varlıklı bir semtte yaşıyoruz. Fazla harcamanın beni gerçekten şaşırttığını söyleyemem. Bunun çocuklara akıl almaz öncelikleri ve alışkanlıkları öğrettiğini düşünüyorum."
"Hikaye başlığın gösterdiğinden daha karmaşık, kısa tutmaya çalışacağım.

Birkaç ay önce sarhoş en iyi arkadaşım benimle ilgilendiğini mesaj attı. Ona benim de aynı şekilde hissettiğimi söylüyorum, ancak onun tarafında bazı karmaşık faktörler var. Birkaç aydır bu garip belirsizliğin içindeyiz ve yaklaşık bir ay önce bana bunun doğru olmadığını düşündüğünü ve sadece arkadaş olmak istediğini söyledi.

Bu konuda oldukça incindim (özellikle konuyu o açtığı için). Birkaç hafta iletişim halinde kaldık (diğer tüm arkadaşlarımın tavsiyelerine rağmen). Sarhoş olduğum bir gece ona hala ona aşık olduğumu mesaj attım. Bu yaklaşık iki hafta önceydi.

Cevap vermedi. Metinlere cevap verme konusunda her zaman iyidir, bu yüzden bu kesinlikle kasıtlıdır. Ertesi gün, açıkça incinmiş duygulardan ve hayal kırıklığından kaynaklanan sarhoş bir patlama olduğu için birkaç özür mesajı yazdım ve bunu görmezden gelip gelemeyeceğini sordum. Sonunda birkaç gün sonra bana mesaj attı ve sinirlendiğinde yaptığı gibi tonu çok soğuk ve mesafeliydi.

Ona birkaç gün veriyorum ve sonra her şeyin yolunda gitmediği için üzgün olduğumu ve her şeyin normale dönebileceğini umduğumu söylüyorum. Cevap yok. Sonunda birkaç gece önce bana mesaj attı ve bana rastgele bir şey sordu. Cevap verdim ve ona eşit derecede zararsız bir soru sordum. Cevap yok.

Biri bana neler olduğunu açıklayabilir mi? Bu daha ne kadar devam edecek, 2 haftalık olduk. Tüm bunlar olmadan önce, ona hala bununla mücadele ettiğimi söyledim ve o da beni arkadaş olarak görmemeyi hayal edemediğini söyledi. Bana birçok kez en iyi arkadaşım dedi.

Birdenbire arkadaşım olmayı mı bitirdi? Sakinleşene kadar onunla konuşmayı kesmeli miyim? Sakinleşecek mi?"
"Küçük, işlevsiz bir aileden geliyorum. Her ailenin kendine göre işlevsiz olduğunu biliyorum, ama belki de çoğundan biraz daha fazla. Her neyse, gerçekten sadece 5 akrabam var. Ailem (boşanmış), teyzem ve amcam ve onların 2 çocuğu. Ve büyükbabam.

Hepimiz oldukça yakınız ve tatillerimi onlarla geçiriyorum. Bu noktada bir eyalet uzakta yaşıyorum ama iletişimde kalmaya çalışıyorum. Küçük kuzenim ve ben aynı yaştayız ve onu bir kız kardeş gibi görüyorum (tek çocuğum). Birlikte büyüdük, sayısız yazı birlikte geçirdik ve hatta yaşlandıkça benzer arkadaş gruplarımız oldu. Ona mesaj atmaya ve onu aramaya çalışıyorum ama nadiren cevap veriyor. Onu en son Aralık 2014'te görmüştüm ve gerçekten çok eğlenceliydi. Her zaman birlikte iyi vakit geçiriyoruz ve güzel sohbetler ediyoruz ama birlikte olmadığımızda ortadan kayboluyor.

Geçen hafta teyzemi aradım çünkü onunla konuşmak istediğim oldukça büyük aile sorunları vardı ama kimse cevap vermedi. Akşam beni aradı ve konuştuk. Erkek kuzenimin bir bebeği olacağı haberini hoparlöre verdi. Ocak ayında. Aylardan Ekim, bu yüzden epeydir biliyorlar ve bana söylememeyi seçtiler.

Onun için heyecanlı davrandım ve bir sürü soru sordum ama bir yanım çok kırılmıştı ve heyecanımı taklit ediyordu. Bana neden aylar önce söylemediklerini anlamıyorum. Bu, ailemde (ilk torunum) olabilecek çok büyük bir şey ve kendimi dışlanmış hissediyorum. Yakın ailemden oldukça uzaklaştım (annemle kötü bir ilişkim var), bu yüzden sahip olduğum tek aile umurumda değilmiş gibi hissetmek berbat.

Açıkçası benim hakkımda bu duyuruyu yapmak istemedim, o yüzden bir şey demedim ama sindirmekte zorlanıyorum. Bir süredir onlardan uzak hissettim ama neden değişikliği ve nasıl ilerlemem gerektiğini anlamıyorum. Bu konuda kırgın olmak istemiyorum ama umursamıyor gibi görünüyorlarsa da çaba sarf etmek istemiyorum.

Sadece üzgün olduğum için hava atıyorum."
"Yılda sadece bir kez görüştüğüm bir arkadaşım ziyarete geliyor ve geceyi benim evimde geçirecek ve bütün geceyi çekeceğiz. EN İYİ ŞEY: Sarhoş olup seks yapacağız, ikimiz de bunu zaten biliyoruz ve hatta bunun hakkında konuştuk, bu kesin bir şey. Neler yapabileceğimize dair eğlenceli fikirleri olan var mı? (seks olsun ya da olmasın) arabamı sıcak kutuya sokmayı ve bir iki film izlemeyi şimdiden planlıyoruz. yapılacak başka eğlenceli şeyler nelerdir? Onu gelecek yıla kadar görmeyeceğim için mümkün olduğunca çok şey yapmak istiyorum ve bunu ilk kez yapıyoruz. Bazı fikirler atın.
 
Dikkate alınması gereken bazı şeyler, başka insanlarla yaşadığım için sadece benim yatak odamda ya da geniş arabamda kalacağız."
"Bir gecelik işini bulana kadar her şey harikaydı. Eskiden her zaman gülümsüyordu ve mutluydu ve şimdi o... değil. Stresli, pek uyumuyor ve benim gelebildiğim tek gün Pazar ve günün büyük bir bölümünde uyuyor. Bu yüzden tekrar işe hazırlanana kadar bir süre kucaklaştık.

Şimdi, bu kadın için kesinlikle her şeyi yaparım. İşini pek sevmesem de orada çalışma kararını destekliyor ve onu cesaretlendiriyorum. Her gün onu sevdiğimi ve onu her yönden güzel ve mükemmel bulduğumu bilmesine izin veriyorum, ama şimdi umursamadığımı düşündüğünü söylüyor.

Ona ne söyleyeceğim hakkında hiçbir fikrim yok ve ikimizin de iş programımız nedeniyle Pazar gününe kadar konuşamam. Onu sevdiğimi kanıtlayamam ama buna ihtiyacım var. Onu kaybedemem ve bence onu bu hale getiren sadece bu işin stresi. Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok."
"Herkese selam! Bunu kısa tutacağım. Ayrıca mobildeyim o yüzden lütfen hataları mazur görün.

Bu adam ve ben 5 yıl çıktık. Geçen Aralık ayında ayrıldık ve birbirimizden 2 saat uzaklaştık. Geçen ay tekrar denemeye ve işleri son derece yavaş almaya karar verdik.

Dün sabah ona mesaj attım ve bu hafta sonu kız kardeşimin bulunduğu kasabaya (yaklaşık bir saat uzaklıkta, bu yüzden biraz koordinasyon ve planlama gerektirecek) Jurassic World izlemeye gitmek isteyip istemediğini sordum. Henüz bir gün belirlenmedi. Sabah 10'daydı.

Bölge yürüyüşler için harika olduğu için kasabaya gittikten sonra yürüyüş yapmak ve filmi yapmak isteyip istemediğini görmek için ona mesaj attım. Bütün gün bir şey olup olmayacağını sorarak cevap verdi. olacağını yanıtladım. Sonra bayılmak üzere olduğum için telefonumu kapatana kadar hiçbir şey duymuyorum. Bu sabah telefonumu kontrol ettim ve 12 saatten fazla bir süre sonra bana mesaj atarak ne zaman yola çıkacağımızı ve yürüyüş+film planımdan memnun olduğunu sordu.

Sorun şu ki, onun sessiz kaldığı tüm bu gün boyunca (12 saatten fazla!), arkadaşlarım bu hafta sonu benim de katılmak isteyeceğim şeyler için planlar yapmaya başlıyor.

Yani benim ikilemim şu. Cevap vermesini beklemediğim için haksız mıyım? Gelecekte bir noktada onunla bir şey olma potansiyeline sahip olabilecekken arkadaşlarımla herhangi bir plan yapmaya çalışmamalı mıyım? İnsanların meşgul olabileceğini biliyorum ama şahsen telefon başında bir adamın cevap vermesini bekliyormuş gibi hissetmek istemiyorum..."
"Kız kardeşim ve erkek arkadaşı neredeyse 4 yıldır çıkıyorlar ve 2 yıllık üniversiteleri (Kanada) boyunca birlikte yaşadılar ve nişanlım ve ben 2 1/2 yıldır birlikteyiz. 1 yıl birlikte yaşadıktan sonra 4 ay önce nişanlandık. Ablam yeni nişanlandığımdan beri onun nişanlanmasında herhangi bir sorun yaşayıp yaşamadığımı öğrenmek istediğini bana getirdi, önce ona onun adına mutlu olduğumu söyledim ve sonra bu olmadan önce ona kızgın olduğumu söyledim. çünkü anımızı elimizden alacaklarını ve nişanımızı göstereceklerini hissediyorum. Ona kızgın olduğumu söylediğimde özür diledi ve gerçekten yapabileceği hiçbir şey olmadığını ve nişanımızı almak istemediğini veya almayı planlamadığını söyledi, ama ben hala üzgünüm ve sanki sadece nişanlanmışlar gibi hissediyorum. bir üstümüze ve çünkü nişanlandık.

Buna üzüldüğüm için haksız mıyım yoksa o berbat bir kız kardeş mi?"
"Yani evet, bu noktada ne yapacağımdan gerçekten emin değilim. Bu kızı hayatımın çoğunda tanıyorum. Çok yakınız. Daha gençken ve ilk tanıştığımızda bir süre ""çıktık"", ama o zamanlar uzun mesafeli bir internet olayıydı ve gerçekten bir anlamı yoktu. Barışçıl bir şekilde sona erdi ve o zamandan beri yakın arkadaşız.

Mesele şu ki, artık arkadaşlıktan ne anlayacağımı bilmiyorum. Kıza karşı hislerim var ve bunun yoluma çıkmasına izin vermemeye çalışıyorum ama bazen zor oluyor. Sadece erkeklerin çocukça oyunlarında aptal yerine konmak için bir aşk ilgisinin peşinden koştuğunu gördüğümde canımı yakıyor.

Hislerimin karşılıklı olabileceğini hissettiğim zamanlar oluyor ama %100 emin değilim ve buna göre hareket edip sonra da işleri tuhaf hale getirmek istemiyorum. Açıkça flört ediyor ve şakalaşıyoruz, ama bunu hiçbir zaman karşı cinsten olan arkadaşlar arasındaki oyunbazlıktan daha fazlasını düşünmedim.

Bilmiyorum, belki de sadece deliyim ve sahip olduğum harika arkadaşlığa şükretmeliyim ama bir yanım emin değil."
"Bazı arka planlar için annem 2011'de vefat etti. Serbest meslek sahibiydi, eğitimli bir grafik tasarımcıydı ve kitap tasarlamaya başladı. Gerçek müşteriler için kitap tasarımı yaptı ve ardından Amazon'da bookurge/createspace aracılığıyla kamu malı kitaplar yayınlamanın bir yolunu buldu. Makul bir fiyata ciltsiz ciltli makul miktarda kitap aldı ve kısa bir çaba için yılda belki birkaç yüz dolar kazandı.

Açıkçası öldüğünde, kitaplarının Amazon'da hala mevcut olması dışında işi de onunla birlikte öldü ve bu yüzden gelir elde edildiğini ancak eski adresine hiçbir çek gelmediğini hayal ediyorum. Dürüst olmak gerekirse, o öldüğünde, bunun izini sürmek yapılacaklar listemin başında değildi.

Ama şimdi biraz zaman geçti, bazı eşyalarımı temizlerken bazı kağıtlara rastladım ve bu bana hatırlattı.

Devam etmenin en iyi yolları hakkında herhangi bir fikri olup olmadığını merak ediyorum. Daha fazla ayrıntı için .. Biz (babam ve ben) mirasını vasiyetsiz veraset yoluyla hallettik. Uzun hikaye ama vasiyeti vardı ama isim uygulayıcısı o zamandan beri ailenin hiç konuşmadığı biri haline geldi. Hikaye için yararlı olduğundan emin değilim ama sadece createspace'i ararsam ve ""hey ben bir5150'yim ve annem bu yayıncılık işini geride bıraktı"" dersem, mülküyle ilgili bazı mahkeme belgeleri isteyebilirler diye düşünüyorum."
"Bu yüzden yakında bir giriş seviyesi programlama pozisyonu için bir beceri doğrulama sınavım var ve bunun nasıl bir şey olduğunu ve hangi soruların sorulduğunu merak ediyorum. Aldığım her programlama dersinde (Bilgisayar Bilimi bölümü) inanılmaz derecede başarılı oldum ve C++'ı iyi bir şekilde C ve C# ile gerçekten iyi bir şekilde ele aldım ve anladım. Ancak, bazı/birçok konuya bakmayalı uzun zaman oldu ve zaman çerçevesi göz önüne alındığında, 2-3 yıllık programlama konusunda kendimi yenilemem pratik değil. Bulanık olduğum şeyler, ""Oh Evet!"" Gibi olacağımı biliyorum. MSVS'ye girdiğim veya gerçekten bir şey üzerinde çalışmaya başladığım an, ancak bir kalem ve kağıt sınavında bunu gerçekleştirecek kaynaklara veya zamana sahip olmayacağım. Sadece benim için ne sakladığım hakkında bir fikir edinmeye çalışıyorum."
"Zorunlu ""bugün olmadı""...

Yaklaşık 2 yıl önce, önceki şirketlerimden birinde pazarlamanın büyük bir kısmından sorumluydum ve tek grafik tasarımcıydım. Kısa bir süre önce ebeveynler ve çocukları için bir topluluk sosyal yardım ve eğitim programı başlattık.

Pekala, 10.000 broşürlük toplu baskı yapmak için tasarladığım topluluk/eğitim broşürleri vardı. Bunlar kiliselere, dinlenme merkezlerine, ilkokullara, kütüphanelere - bilirsiniz, topluluk organizasyonlarına ve kuruluşlara giderdi.

Broşürü tasarlarken, doğrulama amacıyla yalnızca rastgele bir 800'lük numara olan bir yer tutucu telefon numarası ekledim (kalması amaçlanmadı ve konumumuzun gerçek bir numarasıyla değiştirilmesi amaçlandı). Broşürler onaylandı ve baskıya gönderildi. Bu yer tutucu numarası kaldı.

Geldiklerinde, menajerim ve ben nasıl olacaklarını görmek için GERÇEKTEN heyecanlandık (onlar üzerinde gerçekten çok çalıştım). FedEx kutusunu açtık, çıkardık ve patronum numaranın olduğu sayfaya döndü ve ""Ah! Bu broşür için yeni bir numara mı aldınız?"" dedi. - Oynamak için aptalca davrandım ve ""oh noo..."" dışında pek bir şey söyleyemedim.

Telefonu alır ve çevirir ve buradaki iyi haber, bunun sahte bir numara olmadığı ortaya çıkıyor... kötü haber ise, bu bir telefon seks hattının numarasıydı.

Kovulmadım ve patronum soğukkanlılığını oldukça iyi korudu ve sadece ""tamam... bunu nasıl düzeltebileceğimize bir bakalım"" dedi - ben de broşür telefon numarasının üzerine yapıştırmak için bir sürü küçük kalıcı çıkartma sipariş ettim."
"Onunla her gün bütün gün takıldım ve sonunda ona aşık oldum. Yaklaşık 4 aydır bekar ve daha önce hep aynı erkek arkadaşı oldu. Yavaş yavaş oldu ve engellemeye çalıştım ama artık yapamıyorum. Hiç şansım olmadığını biliyordum ve o aynı şekilde hissetmiyordu, bu yüzden ona biraz zamana ihtiyacım olduğunu çünkü aşık olmaya başladığımı söyledim. Bana kızgın çünkü onunla çıkmak için onunla arkadaş olduğumu düşünüyor ki bu doğru değil. Ayrıca bölgede benden başka arkadaşı yok.

Arkadaşlığımızı değiştirmem gerektiğini kabul edemiyor ya da onunla takılmanın beni ne kadar incittiğini anlayamıyor. Tüm bunları ona söylemeden önce çok morali bozuktu. Gerçekten arkadaş olmak istiyorum ama onunla sadece arkadaş olabileceğimi ve en iyi arkadaş olamayacağımı kabul etmiyor. O zamandan beri beni birçok kez takılmaya ikna etmeye çalıştı ve ben kendi sağlığım için onu geri çevirmek zorunda kalıyorum. Kendimi bok gibi hissediyorum ve kendine zarar vermesinden endişe ediyorum."
"Bu yüzden üniversite yıllarımdan beri bazı kaygı/panik bozukluğu sorunlarıyla uğraşıyorum. En kötüsü, onunla tanışmamdan önceydi ve hemen hemen bir kriz geçirdim ve bir antidepresan hapı başlattım.

Onunla bundan yaklaşık bir yıl sonra tanıştım ve hayatım ne kadar iyi gittiği ve işler stabil olduğu için ilaçları bırakıp o noktada kaygımın nasıl olduğunu test etmeye karar verdim. Pekala, yaklaşık altı ay öncesine kadar her şey oldukça iyi gidiyordu, ta ki tıbbi kurullarım ortaya çıkana ve diğer hayat, endişemin yavaşça geri gelmeye başladığı ve son zamanlarda bazı sıkıntılı anlar yaşadığım bir yere kadar değişti.

Şimdi, kesinlikle gerekli olmadıkça ve bunun için başka seçenek veya başa çıkma mekanizması olmadığı sürece ilaç almayı sevmiyorum. Mesele şu ki, kaygının ortadan kalkabileceğini düşünüyor ve gerçekten anlamıyor. Annesinin ciddi bir kaygısı var, bu yüzden boşluk istediğimde veya farklı şekillerde tepki verdiğimde daha fazla anlayış göstermemesine şaşırdım.

Burada, SO'nuzun ruh sağlığını anlamadığı benzer bir durumda olan var mı? Oldukça dışa dönük biriyim ama bazen belirli durumlar/potansiyel sağlık korkuları beni düşündürüyor ve endişelendiriyor ve paniğe kapılabiliyorum."
"Uzun lafın kısası, 'kız arkadaşımı' 5 aydır tanıyorum ve ayrıcalık hakkında hiç konuşmadık ama sadece birbirimizi görüyoruz.

Çok çalışıyorum, spor salonuna çok gidiyorum, atletik biriyim ve elde ettiğimden emin olmak için taşaklarımı terlettiğim kariyer ve akademik hedefler belirledim. Bu arada, kız arkadaşım belki ayda bir kez spor salonuna gidiyor (antrenmandan çok en iyi arkadaşıyla sosyal bir şey gibi) ve kariyerine ve geleceğine fazla iş yapmıyor (benim not ortalamam 3.6, onunki 2.4). Bir yıl içinde üniversiteye başlayacak ve devlet kolejini fazla çalışmadan bitirmiş olsa da üniversitede çok mücadele edecek.

İkimizin de zorlu geçmişleri vardı ama görünüşe göre ben ondan daha iyi toparladım. Kendini toparlama konusunda çok ilerleme kaydetti ama ben onu daha da fazlasını başarması için motive etmek istiyorum."
"İlk olarak, mal haberleri. Artık kanserle yaşamıyor!

Bu sabah uyandığımda nedense telefonumu alıp hemen Facebook'a baktım. Bunu nadiren yaparım. Gördüğüm bu ilk gönderi, en iyi arkadaşımdan, kansersiz olduğu için bugünün güzel bir gün olduğunu duyuruyor. Şoktaydım çünkü kanser olduğunu bile bilmiyordum!

Açıkça bu bilgiyi benimle paylaşmamak için sebepleri var, ama bana söyleyemeyeceğini düşündüğü için kendimi kesinlikle berbat bir arkadaş gibi hissediyorum. Ayrıca, son 7 yılda kanser olacak birçok insan tanıdım ve ona her zaman ""falanca kanser var ve gerçekten üzgünüm, umarım bir an önce iyileşir"" derdim ve eğer ben ' Onun da kanser olduğunu bilseydim konuyu bu kadar açmazdım!

Arkadaşlığımız ve onun için neden yetersiz bir arkadaş olduğumu düşündüğüm hakkında biraz bilgi:
İlkokulda tanışmıştık ve kankaydık. Lisenin ikinci yılında taşınmak zorunda kaldım, bu yüzden birbirimizi eskisi kadar görmeyi bıraktık. Hala yapabildiğimizde takıldık ve o her zaman benim en iyi arkadaşımdı. Lisenin sonunda tacizci olduğu ortaya çıkan bir adamla çıkmaya başladım. 5 yıldır birlikteydik ve bu süre zarfında beni yavaş yavaş arkadaşlarımdan ve ailemden ayırdı ve bana en yakın insanlar hakkında kötü şeyler söyledi. (Ailemin beni ve diğer boktan şeyleri gerçekten sevmediği gibi şeyler.)

Her neyse, o ilişkiden çıktım, bu yüzden onunla tekrar daha çok takılmaya başladım. Mesafeli olarak geçirdiğim zamandan dolayı benden tamamen nefret etmemiş olması beni rahatlattı. Son beş yıldır farklı şehirlerde yaşıyoruz ama yine de arada bir görüşüp mektuplaşıyoruz. (Birbirimize her zaman salyangoz posta gönderdik)

Şu anda mektuplarından birine bir cevap üzerinde çalışıyorum, ancak kişisel bir mesajla değil sosyal medya aracılığıyla öğrendiğim için bu konuya nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. Ona bir mesaj bile göndermediğim için şimdiden kötü hissediyorum."
"Tamam, bu konuda kendimi çok kötü hissediyorum.
Kasım ayında ben ve SO'm 1. yıl dönümümüzü kutlayacağız ve tabii ki birbirimize ""hiçbir şey"" hediye etmeyeceğimizi söyledik ve tabii ki ikimiz de bunun bir yalan olduğunu biliyorduk.

Bu yüzden, onun ""hiç"" inin ne olduğunu yeni keşfettim ve bu yüzden kendimi kötü hissediyorum. Bilgisayarları sevdiğimi biliyor ve bilgisayarımı ilk kurduğumda herhangi bir grafik kartı satın almadım ve elbette ona bunu söyledim (birkaç kez ..her zaman (çoğunlukla ben) bilgisayarlardan bahsettim ..Ben bir aptalım ) ve şimdi bana yeni bir ekran kartı almak istiyor. Mesele şu ki, ben bir üniversite öğrencisiyim ve en son video oyunları oynadığımda yaklaşık 2 ay önceydi ve plaja gitmek ve hala devam ederken eğlenmek için çok az zamanım var veya hiç yok, PC'de oynamaktan bahsetmiyorum bile.

Yani tüm bunlar, keşfetmeseydim sorun olmazdı, ama bu şey pahalı ve Avrupa'da ziyaret etmediğimiz bir şehre gitmeyi tercih ederim. Pahalı olduğu için iki arkadaşımdan (ikisi de öğrenci; ama biri yardım etmeyecek kadar kibar) ve ailemden (onların da kendi mali sorunları var) yardım istedi. Onu tanıyorum, kimse ona yardım etmese bile sırf beni mutlu etmek için alacak ama şu anda buna ihtiyacım yok ve daha önce de söylediğim gibi para harcayabileceğim daha birçok şey var.

Yaptığım şey, onu Güney'de (Avrupa'da) bir yere götürmek istediğimi söylemek ve kurnazca ona herhangi bir kuruşun önemli olacağını ve materyalist bir şeye para harcamasını istemediğimi, bunun yerine parasını ona yatırmasını istediğimi söylemek oldu. gezimiz. Kabul etti, ama! ayrıca ""hiçbir şeyi"" seçmeye yürekli olduğunu ve ikisini de yapmaya istekli olduğunu söyledi. Ayrıca bir arkadaşımdan yardım istedim (biriyle temasa geçti ve meteliksiz olduğunu söyledi) ve ona onu aramasını ve ince bir şekilde birlikte vakit geçirmek için bir yere gitmenin daha iyi olacağını söylemesini söyledim.

Lütfen, neden pes etmediğini ve belki de onu başka bir şeyi seçmeye nasıl ikna edebileceğimi anlamama yardım et.

Teşekkür ederim!"
"Ben ve iki oda arkadaşım (her ikisi de 19/k) bir yıldan biraz fazla bir süredir evimizde yaşıyoruz ve ev sahibimizle aşağı yukarı hiçbir sorunumuz yok. Ancak yeni yıldan beri evimizin dördüncü odasını kiralamaya çalışıyor, bu yüzden neredeyse her gün / gün aşırı habersiz bir şekilde evimize geliyor, evi temiz tutmamız ve hiçbir kişisel eşyamızı bırakmamamız konusunda üzerimize geliyor. bir görüntüleme yaptığında prezentabl görünmesi için dışarı. Ev genellikle dağınık değildir, sadece bir örnek, işten çıktıktan bir gün sonra mutfak masasının yanında bir çift çorap vardı ve biraz sonra geldi ve bu konuda çıldırdı.

Normalde gelmesiyle ilgili bir sorunumuz yok ama çok fazla gün oldu ya ben ya da oda arkadaşlarımdan biri duştan çıktık ya da sadece elektrikçi bulmak ya da bizim bilgimiz olmadan evimize tamirci bulmak için başka bir şey. . Bu ya da sabah 8/9 civarında uyandırılmak ve bize önceden geldiklerini haber vermeden tekrar çalışabilmeleri için kendi yatak odalarımızdan atılmak.

Oda arkadaşlarım bu konuda aklını kaybediyor çünkü biz yokken evimizde birinin olup olmadığını asla bilemeyiz ve ev sahibimizin son zamanlarda nasıl davrandığını düşünürsek, bize söylemeden gelmesini gerçekten istemiyoruz (dün oda arkadaşlarımdan biri) eve geldi ve onu banyomuzu temizlerken ve eşyalarımızı ""prezentabl"" hale getirmek için hareket ettirirken buldu. Bundan birkaç gün önce yanımıza geldi ve kimin hangi yiyeceğe sahip olduğunu sormak için buzdolabımızı karıştırmaya başladı).

Beni yanlış anlamayın, gelip bir şeyleri tamir edecek ve evin yaşanabilir olduğundan emin olacak insanların olması hoşuma gidiyor ama ""Hey, elektrikçi 10 dakika sonra bitecek, onu mutlaka eve alın."" Yarın kirayı almak için gelecek ve ben bu konuya ona nasıl yaklaşacağımdan gerçekten emin değilim."
"Neredeyse 9 aydır Mary ile birlikteyim, tabii ki bu onun gerçek adı değil. Kasım ayının ortalarında, yakın zamanda antidepresanlara geri döndü. İşten, okuldan ve ""diğer şeylerden"" stresli hissettiğini söyledi (öyle olmadığını söylemesine rağmen ben olduğumu varsaydım. Şimdi böyle hissetmediğini söyledi, işler gittiğinden beri) yaklaşık 6-7 yıl önce lise sevgilisiyle ekşimiş, antidepresanlara ilk o zaman başlamış.

Ben de depresyondayım ama sanırım depresyona girmeme izin verdim çünkü onu mutlu etmeye o kadar çok odaklandım ki kendimi unuttum. Bu Cuma günü bir psikoloğa görünmek için randevu aldım çünkü üzerinde çalışmam gereken daha derin sorunlarım olduğuna inanıyorum. Ben depresyondayken, sanki bir yükü varmış gibi hissediyor ya da beni düzeltmesi için ona baskı yapıyormuşum gibi hissediyor. Bu onu korkuttu ve korkuttu. Ondan beni tutmasını ve bu yerden götürmesini isteyip durdum ve onun böyle hissetmesine neden olan da buydu.

Bu yüzden bugün benden ayrıldı çünkü kendini düzeltmek için zamana ihtiyacı olduğunu söyledi. Bana tekrar bir araya geleceğimize dair boş umutlar vermek istemediğini söyledi, ama bunu söyleyerek, tekrar bir araya geleceğimize dair umuda kapıldım. En azından, ikimiz de sağlam, iyi, mutlu ve ""sabit"" olduğumuzda. Bu zamanı daha iyi olmak için harika bir fırsat olarak kullanabileceğimi biliyorum. Şu anki sorun şu ki, onunla tekrar birlikte olabilmek için iyileşmek istediğimi düşünmeye devam ediyorum. Nasıl daha iyi olacağımı öğrenmek istiyorum çünkü... Ben sadece kendi iyiliğim için daha iyi olmak istiyorum. Onu gerçekten seviyorsam bunu yapmasına izin vermem gerektiğini biliyorum. Kendisi için zamana ihtiyacı olduğunda bencil olup onu yanında tutamam.

Sanırım, ne tür bir tavsiye aradığımı gerçekten bilmiyorum. Tekrar bir araya gelip gelemeyeceğimize dair kesin bir cevap olmadığını biliyorum. Belki de sadece olumlu geribildirim arıyorum."
"Üniversitede tanıştık ve 6 yıldır birlikteyiz. Geçen yaz nişanlandık ve bu yaz için bir düğün planlıyoruz. İlişkimizde birkaç iniş ve çıkış oldu - esas olarak geçmişte beni içip aldatmasıyla ilgili bir sorunum var (iki kez oldu). Büyürken zor bir hayatı oldu ve en büyük rol modelleri veya rehberliği değildi, bu yüzden baş etme becerileri ara sıra içki içmeyi içeriyor ki bu beni gerçekten rahatsız ediyor. Onu içki içmek yerine danışmanlık alması için cesaretlendirdim ve bir süre yaptı ama sonra durdu. Ayrıca aldatma, ilişkinin çok erken dönemlerinde ve ardından geçen yıl bir kez oldu. Son derece ağlamaklı ve özür diliyordu, ben de (belki safça?) onu affettim.

Öyleyse, şimdiye kadar hızlıca ilerleyin. İşler gerçekten harika oldu ya da ben öyle düşündüm. En az 8 aydır içki içmiyor ve gerçekten sağlığına dikkat ediyor. Bu geceye kadar gerçekten mutlu olduğumuzu sanıyordum. Telefonda yüksek sesle konuşmasıyla uyandım ve sessiz olmasını istemek için kalktım. Onu gördüğümde sarhoş olduğunu hemen anladım. Bir tartışmaya girdik ve ben sustum ve ağlayarak odadan çıktım. Beni takip etti ve bu sırada o da ağlıyordu ve ""artık yapabileceğini düşünmediğini"" söylüyordu. Ve bunun yapılacak doğru şey olup olmadığından emin olmadığını. Nedenini sordum ve temelde hiç başarılı bir evlilik görmediği için (doğru) ve ""daha iyi biri gelebilir"" dedi.

Kalbim çok kırıldı. Açıkçası bu konuşmanın böyle ve onun durumunda olmaması gerektiğini biliyorum ama oldu ve şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Bunda hiç umut var mı?"
"Ben [31 M] bir ilişkim oldu. Twitter'da tanıştık. Onunla [30 K] çıktım (Bu 4 yıl önceydi, 27 yaşındaydım), uzun mesafe, ilişki birkaç ay sürdü. Hiçbir sebep göstermeden Facebook üzerinden benden ayrıldı; benimle konuşmuyor

Çoğu kadın olan oldukça küçük bir IRL arkadaş çevrem [20'ler/30'lar E/K] ve daha geniş bir çevrimiçi arkadaş çevrem [20'ler/30'lar E/K] var. Özellikle birçok arkadaşım evlenirken/hamile kalırken giderek daha fazla yalnızlaşıyorum. Biriyle tanışmak için ""her şeyi"" deniyorum: İnternette flört, hızlı flört, arkadaşlardan beni düzeltmelerini istemek, vs. bir süredir. Bu çalışmıyor. Kimse benimle ilgilenmiyor.

Şimdilik çıkacak birini bulmaya çalışırken bir ilişki aramayı bırakmaya ve bunun yerine kendim üzerinde çalışmaya karar verdim, ancak bende neyin yanlış olduğundan ve neyi geliştirmeye odaklanmam gerektiğinden emin değilim. gerçekçi hedefler nasıl belirlenir, böylece gerçekten herhangi bir değişikliğe ulaştığımı biliyorum.

Kronik depresyon ve anksiyete, düşük benlik saygısı ve Asperger sendromum (AS) var.

Umarım mesajım mantıklıdır. Teşekkür ederim."
"İkimiz de 19 yaşındayız ve üniversitede ikinci sınıftayız ve bir süredir arkadaşız. Birkaç hafta önce işlerin nereye varacağını görmek mi yoksa sadece arkadaş kalmak mı istediğimi sordu ve açıkçası ben de ilkini seçtim. O hafta sonu gidip akşam yemeği yedik ve bu cuma onun arkadaşlarından birinin verdiği bir partiye gittik. İlk başta işler biraz garipti, ama sonuna doğru bir süre öpüşmeye başladık, onu binasına geri götürdüm, ona iyi geceler öpücüğü verdim ve kendimden oldukça memnun hissederek eve döndüm.
     İşin ilginç yanı, adımdan da anlaşılacağı gibi, hayatımın büyük bir bölümünde acayip gariptim ve hiç bir ilişkim olmadı. Az önce anlattığım şey, kelimenin tam anlamıyla bir kızla yaşadığım en uzak şey, bu yüzden ne yaptığım hakkında hiçbir fikrim yok. Bu kızla zaten iyi arkadaştım, bu yüzden ondan gerçekten hoşlanıyorum ve onun da benden bir dereceye kadar hoşlandığından oldukça eminim, peki şimdi ne yapacağım?"
"Üç yıldır birlikteyiz ve kız arkadaşımdan gerçekten fiziksel olarak etkilendiğim bir zaman düşünemiyorum. Onu ölesiye seviyorum, onunla birlikte olmama düşüncesi midemi bulandırıyor; yine de seksten, öpüşmekten ya da onunla gerçekten samimi olan hiçbir şeyden zevk alamıyorum.

Fiziksel çekim eksikliği bir yana, birbirimizin arkadaşlığından zevk alıyoruz. Benimle çok ilgileniyor, ihtiyaçlarımı önemsiyor ve ben de onunkini önemsiyorum. Kişiliklerimiz oldukça farklı, içine kapanık biriyim ve uzun süre sosyal etkinlikler yapmadan durabilirim. Bununla birlikte, o güçlü bir dışa dönük ve sürekli olarak farklı bir şeyler yapması gerekiyor. Son zamanlarda onunla sinemaya gitmek, evde takılmak ve arkadaşlarımızla barlara gitmek dışında daha fazla aktivite yapmam gerektiğine dair tartışmalarımız oldu.

Kısa bir özet vermek gerekirse. Ondan fiziksel olarak hoşlanmıyorum, kişiliklerimiz tamamen farklı ve onun gibi ilişkimize tam olarak bağlı hissetmiyorum. Yaptığı tüm aktiviteleri yapmaktan hoşlanan bir erkek bulmasını engelleyerek ona haksızlık ettiğimi hissediyorum. Ve dahası, ilişkiye kendi sevgisinden daha fazlasını katacak bir adam."
"Bir sabah erkenden küçük kardeşimi okula götürüyordum, oldukça sıcaktı, sabaha göre 33 santigrat derece civarındaydı.
Patikada yürürken okula doğru yaklaşıyorduk. Bu okulun bir yan sokaktan 2 girişi veya yokuş yukarı daha hızlı bir yürüyüş yolu vardır.

Hava sıcak olduğu için ara sokağa girmemizi önerdi ama sonra ben tepeye çıkalım dedim. Yolun karşısına geçmek için köşeyi dönerken, Çok az, diye mırıldandım. Tam söylediğim gibi köşeden bir cüce geçti ve bana hayatımın en büyük ölümcül bakışını attı. fark etmedim bile

Yüzüm kıpkırmızı oldu, Bu çok az kelimesinden kastım tepeyle ilgiliydi ama yine de yürümeye devam ediyoruz ve biraz utandım. Onu okula bıraktım ve sonra eve yürümeye başladım. Bilin bakalım otobüs durağında kim bekliyor? Cüce.

Yanından geçerken, yine bana en büyük ölümcül bakışını attı, içimden durup ne demek istediğimi açıklamak geldi ama bunun yerine yürümeye devam edeceğim ve hiçbir şey söylemeyeceğimi düşündüm.

Bir c * nt gibi hissediyorum."
"Buradaki fikri, birinin NYC metrosunun o kadar da kötü olmadığını iddia ettiği başka bir ileti dizisinden aldım. Bir gün, o zamanlar en sevdiğim punk gruplarından birini görmek için şehre gidiyordum. Mekana ulaşmak için şehir merkezine giden bir trene binmek zorunda kaldık. Bazı arkadaşlarımla trende otururken bir kadın çığlığı duyuyorum ve bir grup insan tiksinti dolu bakışlarla hemen trenin karşı tarafına doğru yürüyor. Şimdi, neyin bu kadar kötü olabileceğini görmek için kafamı odaklıyorum ve bu evsiz bir adam. Trende başka biri ona yardım ediyor ve ""bu bir insan, ben de bir zamanlar bu adam gibiydim, vs"" diye bağırıyor. Bu insanlar evsiz bir insana neden bu şekilde tepki verirler anlayamadım. Arkadaşım birdenbire ""siktir et"" diye bağırır ve trenden kaçar. İşte o zaman kedi ve enfeksiyon kokusu Zeus'tan gelen bir tokat gibi üzerime çarpar. Adamın ayağı basketbol topu büyüklüğünde şişmişti ve çürümüyorsa rengi atmıştı. Şimdi, koku ve görüntünün yanı sıra, gerçekten yaptığı şey, ayağındaki bir şeyin fırlaması ve trenin her yerinde kahverengimsi kandan oluşan ağır bir iz bırakmasıdır."
"O muhteşem. Komik, süper sevimli. Benden çok hoşlanıyor ve çok fazla fiziksel temasımız var. Sorun şu ki, ailesi süper-Hıristiyan ve fanatik olmasa da çok dindar. Ben bir ateistim. Bu onu gerçekten rahatsız etmiyor ve onun dini de beni gerçekten rahatsız etmiyor. Ama ilişkimizin sınırlarını daralttı.

Çıkma olasılığından bahsettik ve ona göre ilişki asla çok ileri gitmeyecek, yani evlilik. Sadece evleneceğini düşünürse bir ilişkiye girmek istediğinden değil, bu engeli asla aşamayacağımızı düşündüğünden. Birlikte harika olacağımızı ve yıllarca çıkabileceğimizi kabul ediyor ama sonunda bundan daha ileri gitmeyeceğimizi BİLİYOR.

Bence mutluluğu elde edebiliyorken almalıyız. Biteceğini bile bile bir ilişkiye girmek istemiyor ki bu bana karamsar ve biraz mantıksız geliyor. Aşk riskle ilgilidir ve bence bunun için çabalıyorsunuz ve sonunda canınız yanıyorsa, mutluluk buna değerdi.

Sanırım bu konuyu konuşmamızın bittiğini düşünüyor ama ben konuyu yeniden açmayı düşünüyorum. Argümanımı daha iyi ifade etmek için gerçekten olacağını düşünmediğim ama korkunç olacağı arkadaşlığını kaybetme riskini almalı mıyım?

Ayrıca, onun için kesinlikle yeterince iyi değilim."
"Kız arkadaşımla dört yıl önce bu sıralarda lisenin ilk günlerinde tanıştım. En iyi arkadaş olduk ve sonunda çıkmaya başladık. Bir yıldan biraz fazla bir süredir çiftiz.

Ben gerçekten utangaç bir adamım. Gerçekten dışa dönük bir kişiliğim yok ve yalnız zamanımın tadını çıkarabiliyorum. Kız arkadaşım çok dışa dönük ve şimdiden bir sürü partiye gitti ve sadece 2 haftadır üniversitede. Bir kız öğrenci yurduna katılmayı falan planlıyor.

Üniversitedeki ilk iki haftası boyunca bana şimdiden 3 erkeği geri çevirdiğini ve birkaç kez sarhoş olduğunu söyledi. Ama dün gece, Pazar gecesi sarhoşken yanlışlıkla bir adamı öptüğünü söyledi.

Bunun bir kaza olduğunu söylediği için fazla düşünmemeye çalışıyorum ama onun için en iyisi olmadığım düşüncesi aklıma gelip duruyor. Ona gelen erkekleri var ve o her zaman dışarıdayken, ben kalabalığı veya flört etmeyi pek sevmem. Belki de ona daha çok benzeyen ve onunla daha çok ortak noktası olan birini bulmasını engellediğimi düşünüyordum. Onu hala seviyorum ama belki onun için en iyi erkek ben değilim."
"19 yılımda başıma gelen en tuhaf şey bu. Bu kız, numaramı ortak bir arkadaştan çalmış ve yaklaşık 6 ay önce bana mesaj atmaya başlamıştı. Anında anlaştık ve hala da yapıyoruz, sohbet hiç bitmiyor ve birbirimizin vücudundan çok keyif alıyoruz.

Konuşmanın nasıl başladığını hatırlayamıyorum ama ikimiz de daha önce eskortluk yaptık ve ikimiz de bunun farkındayız. Son zamanlarda bıraktım ve hala yaptığının farkındayım, bu onu sevmeme engel değil.

Ama bugün twitter'da dolaşıyordum ve daha önce gördüğümden emin olduğum bir kedinin resmini gördüm. Ben de resme baktım ve Sarah'nın bana gönderdiği bir resme baktım, onun kedisiydi. Yani bu benim kafamı karıştırdı, Sarah sosyal medyayı hiç kullanmadığını söyledi. Ama onun popüler bir kamera kızı olduğunu öğrenmek için biraz araştırma yaptım ve biraz araştırma yaptım (bu konuda tamamen iyiyim). Sosyal medyasını buldum ve hepsi farklı bir isim altında. Bunun farkındayım, kendime eşlik etmek için alternatif bir ismim var (bunda yine de sorun yok).

Kafamın karıştığı şey, bunun nereye kadar gideceği? Harika olduğu için onu korkutup kaçırmak istemiyorum ama yine de bana yalan söylenmesini istemiyorum çünkü bu haliyle paranoyağım."
"Son zamanlarda bu sorunu yaşıyorum hastalık falan, ne olduğunu google'dan bulamadım.

İşte olay şu, bazen uyanıkken rastgele bu rüya gibi duyguya düşüyorum ve tekrar bilincim yerine geldiğinde nerede olduğumdan, kiminle olduğumdan habersiz hissedeceğim ve hatta bazen kim olduğumu sorgulayacağım, ancak bir an sonra her şey geri dönecek. yerleştirin ve normale döner. Her zaman biriyle konuşurken oluyor ve belki bazı kelimeler bu durumu aşamalı hale getirmiş olabilir, ancak şu ana kadar onaylayamadım.

Geçen ayın başlarında, Mart 2015'te olmaya başladı. Şimdi olduğundan daha kötü olacağından endişeleniyorum, önceden haber vermeden her şeyi unutabilirim.

Birisi bana ne olduğuna dair bir yön gösterebilir mi? Reddit doktorları bana yardım et. :(

*tanı amaçlı hakkımda birkaç bilgi daha: Düzensiz uyku düzenim var, kolej. Haftada bir esrar içiyorum. Duygusal çöküntü yok, hala annem var. Sigara içiyorum."
"Başlayacağım ama eminim daha iyi hikayeler vardır.

Geçenlerde büyük umutlarım olan bir kızla çıktım; oldukça ilginç, şehvetli ve eğlenceliydi. Ne yazık ki, onu her gün gerçekten etkileyen bir geçmişi/yükü vardı. Sosyal davranış olarak ailemle, arkadaşlarımla uyum sağlayamazdı... Ayrıca uzun vadeli hedeflerimiz aynı değildi. Sorun şu ki, ondan çok hoşlandım ve ona gerçekten nasıl hissettiğimi anlatmak zordu. Sonunda, ona her şeyi anlattım ve muhtemelen çok açık sözlüydüm ve duygularını gerçekten incitmiştim... Ama böyle olması gerektiğini yoksa ""son"" olmayacağını biliyordum... Her neyse işe yaradı, çağrıldı gerçek bir pislik. Böylesinin daha iyi olduğunu düşündüğüm için pişman değilim ama yine de kendimi bok gibi hissetmeme neden oldu.

Her neyse, muhtemelen bu özlü olandan daha eğlenceli hikayeler var. Hadi duyalım!"
"Evimden yaklaşık 8 saat uzaklıktaki federal bir araştırma tesisinde araştırma görevlisi olarak yaz işi buldum. Kartlarımı doğru oynarsam, gelecek yıl mezun olduğumda orada tam zamanlı bir işe girme şansım yüksek. Kız arkadaşım taşınmak istemediğini ve uzun ~~dönemli~~ mesafeli bir ilişki istemediğini söylüyor. Onu tamamen anlıyorum, hayattan ne istediğini söylüyor ve eğer onun planlarına uymazsam ilişkimizi sürdürmenin bir anlamı yok. O benim ilk gerçek ilişkim ve en iyi arkadaşım. Bu fırsatı reddedip onunla mı kalmalıyım yoksa işi alıp ayrılmalı mıyım?"
"Ben 23M ve o 20F

Tamam, bu harika kızla son bir aydır çıkıyorum, çok iyi anlaşıyoruz ve yalnızca 1 saat gibi süren küçük bir tartışmamız oldu. bugün biraz aptalca bir şey yaptım. Yazın bir arkadaşıyla başka bir ülkeye bir haftalığına tatile gideceğini söyledi. Kim olduğunu sordum ve bana hemen söylemeyeceği için erkek olup olmadığını sordum. (Bir sürü erkek arkadaşı olduğunu bildiğim için sordum, sonra bana erkek olmadığını söyledi)

Aptal ben. Biliyorum.

o işte ve ona üzgün olduğumu ve bazen geçmişimin bugünüme girmesine izin verdiğimi ve bunun bir daha olmayacağını söyleyen bir mesaj gönderdim. (işinin doğası gereği mola verene kadar bana mesaj atamaz)

Sadece 2 yıl önce çok ciddi bir ilişki içindeydim, aldatıldım (o kızla 3 yıl birlikteydim ve nişanlıydım). Bana yaptıklarından dolayı, başka bir ilişkiye girme isteğini hissetmem bile birkaç yılımı aldı. Bu kıza geçmişimi ve bana nasıl kötü davranıldığını anlattım. Aldatılana kadar hiç böyle değildim, şimdi her şeyi sorgulamak istiyor gibiyim. Kısmen bu yüzden biraz kıskanıyor olabileceğimi hissediyorum.

Ne yapmam gerektiği konusunda tavsiyesi olan var mı? Her şeyi sorgulamak istediğim yerde beni etkilediğini hissettiğimde mermiyi ısırmalı mıyım?

Reddit'e teşekkürler!"
"Geçenlerde bir arama iznim olduğunu öğrendim. 5/18 Pazartesi günü avukatımı aradım ve ne tür bir tutuklama emri olduğunu ve onu temize çıkarmam için ne yapılması gerektiğini öğrenmek için arama emri bölümüyle iletişime geçecekleri söylendi.

Bugün Perşembe ve onlardan tek kelime duymadım. Benim açımdan çok az gereksiz müdahale ile insanlara işlerini yapmaları için zaman vermekten yanayım, bu yüzden onları rahatsız etmeye başlamadan önce, cevap alamamanın normal olup olmadığını merak ediyorum.

Arka plan:
Geçen Temmuz ayında 1/8 gram esrar bulundurmaktan tutuklandım. Parmak izim alındı, kaydım tutuldu ve 30 dakika içinde serbest bırakıldım. O sırada kefaletten hiç söz edilmedi. Tutuklanmamın hemen ardından bu avukatı tuttum (hemen ödediğim 1500 dolar) ve mahkeme tarihi veya tutuklama emri çıkarılana kadar hiçbir şey yapamayacakları söylendi. Polisler tarafından postayla mahkeme tarihi olan bir tebligat alacağım söylendi. Hiç gelmedi ve benim adım (hala) hiçbir eyalet/ilçe arama emri arama web sitesinde görünmüyor. Yaklaşık üç ay boyunca her iki haftada bir arama emri bölümünü aradım ve adım hiçbir zaman bulunamadı. Ondan sonra aramayı bıraktım.

Arama emrim olduğunu bilmemin TEK nedeni, polis teşkilatında bir arkadaşımın olması. İyi bir işim var ve yakın zamanda, belirli bir yazılım uygulamasına erişebilmek için sabıka geçmişi kontrolünden geçmem gerektiğini keşfettim. Polis arkadaşımdan adımı aramasını istedim ve kesinlikle, arama iznim olduğunu gördü, bu da beni 5/18'de avukatımla görüşmeme neden oldu, bir yanıt alamadım ve bu da beni bu soruya yöneltti. Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir. Bunu şimdiden halletmek istiyorum."
"16 yaşımdan beri çalışıyorum ve az miktarda harcamayla (benzin, araba sigortası) yılda yaklaşık 12.000 dolar kazanıyorum. Kelimenin tam anlamıyla 18'ime yeni girdim ve kredi kartı almanın iyi bir fikir olacağını düşündüm. Dürüst olmak gerekirse, ""karşılayamayacağım satın almalar yapmak"" için buna ihtiyacım yok ama gerçekten sadece birinin kredimi oluşturmaya başlamasını istiyorum.

Babamla bunun hakkında konuştum ve Best Buy (aslında çalıştığım yer) gibi bir mağaza kartına başvurmanın veya güvenli bir kredi kartı almanın da iyi bir fikir olacağını söyledi. Her yerde kullanabildiğim için güvenli kredi kartı yolunu tercih ediyorum ve sürekli tek bir yerden alışveriş yapmadığım için kendimi sürekli olarak mağaza kartı olarak göremiyorum.

Alınabilecek en güvenli Kredi Kartlarından bazıları nelerdir? Yüksek bir kredi limiti konusunda endişelenmiyorum, daha iyi kelimeler olmadığı için sadece kredimin yükselmesini ve iyi olmasını istiyorum. Mevcut banka kartım bir Credit Union'da ve bunların ve Capital One'ın genellikle gidilecek en iyi yol olduğunu okudum.

Ayrıca Visa, Mastercard, Discover, AMEX ETC ile yapmanın daha iyi olup olmadığını da bilmek istedim."
"Erkek 16. Bu kızla birkaç haftadır konuşuyorum ve gerçekten uyuşuyor gibiydik. Birkaç hafta önce gerçekten cilveliydi ve ona çıkma teklif etmemi istiyor gibiydi. Ona çıkma teklif etmek için doğru zamanı bekliyordum ama o asla benimle yalnız başına çıkma teklif etmiyordu.

   Bir hafta geçti ve onunla konuşmaya çalıştım ve sanki benimle neredeyse hiçbir şey yapmak istemiyormuş gibi gerçekten mesafeli görünüyordu. Onun gerçekten cilveli ve sonra gerçekten mesafeli olmasıyla ilgili ara sıra bir ilişkimiz vardı. Bu 5 hafta sürdü. r/teenrelationships'te paylaştığım bu [konu] durumu oldukça iyi özetliyor.

   Her neyse, son bir çaba sarf etmeye/devam etmeye hazırım. İstediğim tek bir konuda tavsiye: Ona nasıl hissettiğimi söylemeli miyim? Sanırım bu, ona karşı olan hislerimi üzerimden atmama ve yoluma devam etmeyi kolaylaştırmama yardımcı olabilir. Öte yandan, dokunulur falansa ve bundan sonra benimle çıkmak isterse, o zaman hey, bu harika.

   Kızlara tüm bu bagajı aşırı yükleyerek nasıl hissettiğini söylemenin onlar için gerçekten adil olmadığının farkındayım. Bu kızla tamamen onarılamaz bir ilişki kurabileceğimin farkındayım. Son bir hendek çabası göstermeye ya da yoluma devam etmek için çaba göstermeye hazırım.

   Ne yapacağım, r/relationships? Ona nasıl hissettiğimi söylemeli miyim yoksa sadece askere mi gitmeliyim?"
"O kadar sinirliyim ki bu bir sorun bile. Bir ay önce erkek arkadaşımın ilişki durumunun liste dışı olarak değiştirildiğini fark ettim. Bir yıl önce çıkmaya başladığımızdan beri listeleniyor. Onunla konuşmaya karar verdim ve konuşma şöyle gelişti:

Gece için yatakta. Sadece ışıkları söndürdüm. Döndü ve ona baktığımı gördü ve bir şeylerin ters gittiğini anladı.

BF ""Ne?""

Bana ""Facebook'ta neden kız arkadaşın olarak listelenmiyorum?""

BF ""Değil misin?""

Ben ""Hayır.""

BF ""Ah, FB'nin bana tonlarca e-posta göndermesini durdurmasını sağlamaya çalışırken yanlışlıkla değiştirmiş olmalıyım."" Sessizlik. ""Neden endişelisin?""

Ben ""Şey... değişti. Farklı.""

BF ""Geriye çevirmemi ister misin?""

Ben ""Evet... Sadece konuşmamız gereken bir şey olmadığından emin olmak istedim.""

BF ""Değiştiğini bile bilmiyordum.""

Biraz sessizlikten sonra benimle alakasız bir konu hakkında konuşmak istediğini söyledi. Birlikte biraz daha az zaman geçirmek istediğini söyledi. Biriyle bu kadar uzun süre birlikte olmaya alışkın değil ve benim dahil olmadığım şeyleri yapma şansı elde etmek istedi. Aynı binada çalışıyoruz ve birlikte yaşıyoruz, bu yüzden ne demek istediğini anlıyorum. Ona her zaman yer vermek için çaba sarf ettim ama o bundan faydalanmıyor. Anladığımı ve zaman geçirmekten de zevk alacağımı söylüyorum. Sürekli birlikte kalarak aramızı bozmak istemediğini söylüyor. Bunu anlayabiliyorum.

Sorun burada. Facebook ilişki durumunu hala değiştirmedi. Endişelenmekte haklı mıyım? İlişki durumunu listelememesi için ona alan ve özgürlük vermeli miyim? Değişikliğin bir kaza olduğuna inanmıyorum ve beni ne kadar endişelendirdiğini gördü. Sanki ipucunu almam gerekiyormuş gibi hissediyorum."
"Adamım (20) ve ben (20) uyumsuzuz. Küçük aptalca şeyler üzerinde tartışıyoruz, farklı kişiliklere sahibiz (içe dönük ve dışa dönük) ve bence iki farklı olgunluk düzlemindeyiz.

Yaklaşık 1,5 yıldır birlikteyiz. Üniversitede tanıştı, notlar ve aile sorunları nedeniyle dönem sonunda okulu bıraktı. Bahar döneminin sonuna kadar LD'de birlikte kaldık. BEN
haziran ortasına kadar aramızdaki şeyler sona erdi; Başa çıkamadım.

Geçen Aralık ayında yine bir LD durumuyla tekrar bir araya geldik. İletişimde ve seçimlerimizde ve diğer şeylerde diğer kişiyi düşünmede büyük ilerleme kaydettik. Bu sefer çok farklı bir ilişkiydi, çok daha iyiydi.

Sonra Mart ayı sonlarında bana şu anda kayıtlı olduğum üniversiteye (endişeyle beklediğim gibi) değil, memleketimizdeki bir başka üniversiteye gideceğini çünkü onun için daha iyi bir durum olduğunu söyledi.

Şimdiye kadar hızlı ileri sarın. İki gün önce resmen kabul edildi. Artık etrafımda nasıl davranacağını ya da ne söyleyeceğini bilmediğini çünkü işler daha yeni çökmeye başladığını söylüyor.

Sonbaharda birlikte olmayacağımı bildiğim biriyle neden kalmak isteyeyim? Neden ikimizin de hayal kırıklığından kurtulmasına izin vermiyoruz?
Hala birbirimizi seviyoruz. Diğer üniversiteye gideceği için memnunum; onun için daha başarılı bir ortam olacaktır. Ama acıyor. Yaşadığım yerde hiç arkadaşım yok. İyi arkadaşlarımın hepsi birkaç saat uzakta yaşıyor ve ne kadar istesem de onları görmeye gidecek vaktim veya param yok.

Onunla kalmayı denemeye değer miydi? Ya da şimdi işleri kesmek mi?"
"Kız arkadaşıma kızdım, sarhoştum ve bir hata yaptım. Rastgele tanıştım. Seks yapmadık ama onunla eve gittim ve dalga geçtik. O zamanlar çok uzaktaydık ama birkaç hafta önce döndüm ve ona gerçeği itiraf etmem gerekti, bu yüzden ona her şeyi anlattım.

Belli ki çok incinmiş ve ondan af diliyorum ama beklemiyorum. Yakında 8 ay daha uzun mesafeli olacağız ve bana güvenemeyecek. O sevimli ve güzel bir insan, şefkatli ve şefkatli ve onu bu hata yüzünden kaybetmek istemiyorum, ama zaten sahip olduğum korku... Kayboldum. Buradan nereye giderim? Çok mu ileri gittim?"
"Hey /r/relationships, Öncelikle bunun benim ilk gönderim olduğunu ve bu alt yazıda pek çok harika tavsiye gördüğümü söylemek isterim ve bu yüzden teşekkür etmek istedim!

Bu yüzden bir süredir yerel marketime gidiyorum (Albertsons) ve orada çalışan süper sevimli bir kız var. Onunla hiç gerçekten konuşmadım ve onun hakkında hiçbir şey bilmiyorum, ama onunla bir şekilde konuşmayı denemeyi ve işlerin nasıl gittiğini görmeyi gerçekten çok isterim.

Belki bir gün ona bir kahve getirmek istedim ama korkarım ki bu birdenbire yapmak için biraz fazla tuhaf ya da garip. Ona nasıl yaklaşacağımı veya ne söyleyeceğimi gerçekten bilmiyorum. Onunla tanışacağım için gerçekten gerginim ama gerçekten istiyorum.

Onunla tanışmaya çalışmanın ve belki biraz flört etmenin en kolay veya belki de en pürüzsüz yolu nedir? Bir şekilde onun telefon numarasıyla bitirmek en iyi sonuç olur :)

Tavsiyen için tekrar çok teşekkür ederim!"
"Tamam, durum şu. Bir köşe rengi aldım ve beğendim. Sonra bunun için bir 8gig kart olan SanDisk SD kartını aldım.

Sonra Nook balını veya adı her neyse onu denedim ve iyi çalıştı, kartı ve nook botlarını nook balına koydum. Sonra kartı çıkardım ve köşeyi normal şekilde açabilmek için kaldırdım.

Böylece köşe doluyor ve kartı silip şimdilik normal şekilde kullanmak istediğime karar veriyorum. Ve .. Açıyorum ve ""boot"" diyor ve sadece 117mb. Yeniden biçimlendirmeyi denedim ve hala yalnızca 113mb kullanılabilir olduğunu söylüyor. Bu 8 GB'lık bir karttır."
"Hey Reddit, işe yaramazsa diye bunu bir gün erken yapıyorum! Kız arkadaşım ve ben genellikle çıkmaya başladığımız yıl dönümünü (1 Kasım) güzel bir akşam yemeği ve bir hediye ile kutlarız. Bu eylülde okula döndüğümden beri para sınırlı, bu yüzden süslü bir hediye yok.

İnsanların grubunun müziklerini dinlemesinden veya grubunu Facebook'ta eklemesinden daha çok sevdiği hiçbir şey olmadığını biliyorum.

Bir sürü görüş ve yorum alırsa, o gün için bulut 9'da olurdu. Reddit bunu gerçekleştirmeme yardım edebilir mi?

Birkaç parçayı dinleyin ve yalnızca gerçekten beğendiyseniz yorum bırakın!

Bir video izle:

Siteye göz atın!
www.unbuttonedmusic.com
Hayranı olmak!"
"Kız arkadaşımla Eylül'de tanıştık ve Ekim'de çıkmaya başladık. Şimdiye kadar işler harika gitti ve önümüzdeki birkaç ay içinde kötüye gideceklerini göremiyorum. Önümüzdeki Aralık'ta mezun oluyorum, yani o gittikten sonra birkaç ay daha burada olacağım.

Bir yılı aşkın süredir birkaç uzun süreli ilişki içindeyim ve daha önce hiç kimseye karşı bu kadar güçlü hissetmemiştim. Son zamanlarda Mayıs ayında ayrılık konusu açılınca ikimiz de duygulandık. Oldukça rekabetçi bir sektöre giriyor ve muhtemelen üniversiteye gittiğimiz yakın bölgede kalmayacak. Mezun olduktan sonra da buralarda kalmayı düşünmüyorum.

Takıldığımızda rastgele uzun mesafeli ilişki videolarını gündeme getiriyor ama sonra bunu yapamayacağını söylüyor (ki bu anlaşılabilir bir durum). Öte yandan, benim için uzun mesafe berbat olurdu, ama bu noktada bu ilişkiyi sürdürmek için kelimenin tam anlamıyla her şeyi yapmaya hazırım ki bu, birbirimizi sadece birkaç aydır tanıdığımızı düşündüğümde beni biraz korkutuyor.

Sanırım sadece bir tavsiye arıyorum, durumum için herhangi bir tavsiye. Onunla kalmak için her şeyi yaparım. Aynı zamanda, kendi işini yapmasına izin vermeli ve onu engellemekten kaçınmalıyım. Hala önemli miktarda zaman var ve bunu çözmem gerekiyor. Ben çok çelişkiliyim ve onun da öyle olduğunu biliyorum."
"Merhaba reddit, uzun süredir takipçi, ilk kez poster.
Erkek arkadaşım Luke ile 3 ve 1/2 yıldır birlikteyim ve çoğunlukla harika bir ilişkimiz var, bana karşı çok düşünceli ve ihtiyacım olursa kendi alanıma sahip olmama izin veriyor.
Benim asıl sorunum seks hayatımız. Haftada ortalama beş kez seks yapıyoruz, bunun harika olduğunu biliyorum ve onunla seks yapmaktan zevk alıyorum - ama tüm ilişkimizde bir kez bile beni orgazm kılmadı. Bir kez değil.

Temel olarak, bu konuyu onunla nasıl açacağım konusunda tavsiyeni arıyorum. Bak, onunla numara yaptım (ve yapmamam gerektiğini biliyorum), çünkü çok uğraştığını hissediyorum, ama hiçbir şey işe yaramıyor. Bunun temelde üç yıldır ona yalan söylediğimi hissediyorum, çünkü yaptığımız seksten zevk alırken, benim için hiç şaşırtıcı değil. Belki yeni şeyler denersek (ne olduğundan pek emin değilim ama bunu daha sonra çözeceğim) veya bir seks terapistine gidersek, bu benim için bazı şeyleri değiştirebilirmiş gibi hissediyorum.

Bunun, bu sayı için yanlış bir alt dizin olabileceğini biliyorum ama gerçekten bu konuyu ona nasıl açacağım konusunda bazı tavsiyeler almak istiyordum, yoksa yapmalı mıyım? Bunu duygularını incitmeden nasıl yapacağım konusunda gerçekten yardıma ihtiyacım var çünkü o harika bir insan ve onun kendini kötü hissetmesini hiç istemiyorum. Herhangi bir yardım minnetle kabul edilir!!"
"Hepinize merhaba,

Uzun süredir burada PF'de pusudayım ve öncelikle verdiğiniz tüm tavsiyeler ve yardımlarınız için teşekkür etmek istiyorum. Üniversiteden işgücüne geçiş yaparken benim için oldukça yardımcı oldu. Bununla birlikte, gelecek için uygun bir şekilde tasarruf ederken bir araba için neleri karşılayabileceğimi düşündüğünüzü merak ediyordum. Taşındığım şehirde daha önce yaptığım gibi arabasız yaşayabilirim sanıyordum ama iş ve yaşam durumum nedeniyle bu giderek zorlaşıyor. İşte yardımcı olacak bazı bilgiler:

* Vergi öncesi 70.000 $ Yıllık Maaş
* Öğrenci Kredilerinde ~28.000$ (ayda ~300$ min ödeme)
* 1150$ Aylık Kira

Mazda3'ü gerçekten seviyorum. Yaklaşık 20.000'e yeni bir araba almak isterdim, ancak önceki konulara bakarak topladığım kadarıyla, birkaç yıllık kullanılmış bir araba tavsiye ediyorsunuz. Benim durumum hakkında ne düşünüyorsun? Sanırım kullanılmış bir araç, düşük kilometreli biri için bana yaklaşık 15 bin dolar verirdi. Her iki durumda da bir araba kredisi almak zorunda kalacağım."
"Bu arkadaşlarla daha önce doğum günleri ve nişanlar gibi toplantılarda tanıştım, her şey yolundaydı ve erkek arkadaşımın zaman zaman ""erkekler gecesi"" yapmasıyla ilgili bir sorunum olmadı. Ben de clubbing yapmayı sevmiyorum ve erkek arkadaşımın dans etmediğini biliyorum ama bunun onun sosyal aktivitesi olduğunu düşündüm.

Geçen ay normalde yaptıkları gibi gece kulüplerine gidiyorlardı ve ben de onlara eşlik etmeye karar verdim. Yaptıklarını gördüğüm şeyler korkunçtu. Bu adamlardan bazılarının kız arkadaşları var!. Bunlar 30'lu yaşlarındaki adamlar ve 16 yaşından büyük görünmeyen kuru sevişen genç kızlardı. Güvenlik görevlisi müdahale etmeseydi, adamlardan 3'ünün dans pistinde aynı kızla seks yapacağından veya kim bilir hepsinin katılacağından eminim.

Bu onların asıl amacı erkeklerin dışarıda olduğu bir gece değildi ve tek amaçları rastgele kişilerle takılmaktı, ama bu bire bir tipte bir ilişki değildi. 2 veya 3 tanesi aynı kızla sevişiyordu, diğer 2'si başka bir sarhoş genç kıza gerçekten agresif bir şekilde beceriyordu, sanırım bir tür ""grup aktivitesi"" başlatmaya çalışıyorlardı.

Bunun ""erkekler gecesi"" dedikleri şeyin bu olduğuna inanamadım. Bf, ""evet bazen biraz kontrolden çıkıyorlar ama kimseyi incitmiyorlar, hepsi rızaya dayalı"" dedi

Dans etmediği ve arkadaşlarının hepsi aynı kişiyle takılmaya çalışmakla meşgul olduğu için ben etrafta yokken erkek arkadaşımın ne yaptığını merak etmeye başladım. Sessizce bir köşede oturup içki mi içiyor yoksa onlara mı katılıyor?

Beni daha önce aldattı, bir arkadaşının doğum günü partisinde bir kızı öptü ve ben sadece ortak bir arkadaşım aracılığıyla öğrendim. Bir ara verdik ve güveni yeniden inşa etmeye çalıştık ve bu iyi oldu. Ama şimdi bu hafta sonu yine ""oğlanlarla"" kulübe gitmek istiyor.

Gitmesini istemiyorum. Kontrol ediyor muyum? Kendisini bu duruma sokmamasını istemeye hakkım var mı?"
"Sonuçta, bu gerçekten boktan bir ilişki. Bana davranış şeklinden ve bana hissettirme şeklinden oldukça tiksindim, artık buna katlanmam gerekmiyormuş gibi hissediyorum.

Ondan ayrılmaya karar verdim, sadece zamanlama konusunda endişeliyim. Önümüzdeki hafta şükran günü için onu ve ailesini ziyaret etme planları yaptım bile. Bilet fiyatı batık bir maliyet, para her iki şekilde de harcanıyor, ondan tatil sonrasına kadar ayrılmak için beklemeli miyim bilmiyorum ve sosyal zarafet ve nezaket uğruna her şey yolundaymış gibi davranmaya devam etmeli miyim bilmiyorum. , ya da herkesi oyunculuktan kurtarmalı ve şimdi kesmeli ve evde kalmalı mıyım?

Buna ek olarak, okulda gerçekten zor bir hafta geçirdi. Çocuktan nefret etmiyorum ve bir ayrılık yüzünden sert bir şey yapmasını istemiyorum, ama bunu dikkate alıp hayatındaki her şeyi kontrol altına aldığında ayrılmayı beklemeli miyim?"
"Hey Millet,

Bu Kızla bir kez bir NCS'de (Ulusal Vatandaş Hizmeti) temelde gençlere yönelik bir kampta tanıştım. 1. iki hafta tatil, diğer 2 toplum hizmeti. Böylece özgeçmişimde güzel bir şey buldum.

Ancak bu NCS ile ilgili değil, orada tanıştığım bir kız hakkında. NCS'den önce çok utangaçtım, özgüvenim yoktu ve sadece olağan gençlik sorunları.

Bir kızla tanıştım, korkularımla savaşmayı başardım ve onunla konuştum, oldukça iyi anlaşmış gibiydik. Onu tanıdıktan 1 buçuk hafta sonra, muhtemelen ondan etkilenen tek kişinin ben olmadığımı bilerek ona çıkma teklif ettim.

Sonunda oldukça sağlıklı bir ilişkimiz oldu ama birçok çift meselesine daldık.

6 ay sonra bir şey oldu ve artık benimle olmak istemedi. Birbirimizden yaklaşık 45 dakika / saat arayla yaşıyorduk ve o sırada üniversiteye gidiyorduk, bu yüzden birbirimizi istediğimiz kadar göremedik.

Ona ulaşmaya ve onu bir hata yaptığımıza ikna etmeye yönelik birçok girişimden sonra bir şekilde pes ettim. Yani bugün hala birbirimizle arkadaş olarak konuşuyoruz.

Ayrılalı bir buçuk yıldan fazla oldu ama hala onu unutamıyorum.

Aranızda kötü bir ayrılık yaşayan ve bırakmakta zorlanan var mı?

Durumum hakkında daha fazla bilgi edinmek isterseniz, bana pm atmaktan çekinmeyin."
"Salı gecesi uyuyamadım .. hiç. 2 saatlik çok gecem oldu ama 10 yıldır ilk defa hiç uyumadım. Geçirdiğim 4 günlük hafta sonundan itibaren uyanıktım (geç uyuyabiliyordum) ve sonra saat 2:00 olduğunda ve hala uyumuyordum, endişelenmeye başladım ve bu da uykuya dalmamı engelledi.

Dün gece çok yorgundum, 21:45'te yattım ve hala uyuyamadım. Tekrar uyuyamayacağım için o kadar gergindim ki (kulağa nevrotik gelse de) bu olmadı. Saat 23:00 olduğunda, Nyquil'i aldım ve hiçbir şey yapmadı (geçmişte soğuk algınlığım olduğunda beni bayıltmıştı).

Bugün iş gününün sonuna yaklaşıyorum ve her şey hakkında çok huysuz ve aşırı duygusal olmama rağmen bir şekilde idare etmeyi başardım. Bir daha uyuyamamak beni endişelendiriyor. ""Çarenin"" sadece rahatlamak ve bunun için endişelenmemek olduğunu biliyorum ve gerisini vücudum halledecek, ama bunun o kadar kolay olduğunu düşünmüyorum. Bu gece uyumama yardım etmek için ne yapabileceğime dair tavsiye arıyorum. Her şey makbule geçer... Çaresizleşiyorum. Sabahları daha kötü hissedeceğim için ""sarhoş ol"" tavsiyesi yok. Teşekkürler!"
"Bunun aptalca olduğunu biliyorum. Herkesin osurduğunu ve onları içeride tutmanın sağlıksız olduğunu biliyorum. Ama diğer kız arkadaşlarımın hiçbiri benim etrafımda osurmazdı. Demek istediğim, ara sıra garip olanı duydum, ama yeni kız arkadaşımla gün aşırı.

Bunu iğrenç ya da komik olmak için yapmıyor - afedersiniz diyor ve önemli değilmiş gibi davranıyor. Ve mantıksal olarak öyle olmadığını biliyorum. Ama beni gerçekten rahatsız ediyor. Kötü kokmuyorlar bile, mesele o değil. Sadece onları duymak istemiyorum. Dürüst olmak gerekirse, ona daha az ilgi duymamı sağlıyor.

O kadar sık ​​osurmam ama ihtiyacım olduğunda, o etraftayken tuvalete giderim. Ondan da aynısını yapmasını istemek doğru olur mu? Bunu diğer kız arkadaşlarımın da yaptığını varsayıyorum.

Şu anki kız arkadaşımla sadece yedi aydır çıkıyorum, bu yüzden belki de bu yüzden henüz rahat değilim. Belki daha uzun süre birlikte kalırsak ve birbirimizle daha fazla yakınlaşırsak, sonunda buna razı olurum. Ama şu anda değilim, ona söylememin bir sakıncası var mı? Bununla ilgilenen veya bunu gündeme getirmenin hassas bir yolunu bilen başka biri var mı?"
"Yaklaşık bir yıldır birlikteyiz ve genel olarak, bu hayatımın en iyi ilişkisiydi. Erkek arkadaşım harika bir adam ve benim için her zaman çok tatlı, birlikte her zaman harika vakit geçiriyoruz ve önemli bir sorunumuz olmadı.

Beni potansiyel olarak endişelendiren ve kırmızı bayrak olabilecek tek bir şey var ve o da paraya biraz takıntılı görünmesi.

Erkek arkadaşımın kendi işi ve ona her yıl biraz para kazandıran birkaç yan projesi daha var.

Dürüst olmak gerekirse çok para kazandığı gerçeğine oldukça düşkün görünüyor. Örneğin, bazen ne kadar zengin olduğundan bahsediyor ya da daha fazla para kazanmaktan bahsediyor.

Dinlediği tüm müzikler hemen hemen parayla ilgili.

Tartışmalar yaptık ve bana onu gerçekten harekete geçiren ve tutkulu olduğu tek şeyin para olduğunu söyledi.

Ona hedeflerini sorduğumda, kelimenin tam anlamıyla olabildiğince çok para kazanmakla ilgili.

Yanında yaklaşık 10.000 dolar nakit taşıyor ve birçok şeyi 100/50 dolarlık banknotlarla ödüyor.

Ayrıca ara sıra bankadan çektiği bir yığın parayla oturup rap müzik dinlerken parayı saydığı bu garip şeyi yapıyor.

Parası yüzünden hiç aptallık yapmadı ya da herkesten daha iyi gibi davranmadı, ama dürüst olmak gerekirse Reddit, beni biraz tuhaflaştırıyor ve onun sığ olması beni endişelendiriyor.

Neden böyle olduğu hakkında hiçbir fikrim yok, üst-orta sınıf bir evden geliyor, kardeşleri ve ebeveynleri hiç böyle değil ve başka bariz sorunları veya güvensizlikleri yok gibi görünüyor. Bu onun ya da benim hayatımda olumsuz sonuçlara yol açan bir şey değil, ama dürüst olmak gerekirse biraz garip. '"
"edit: kardeş demek istedim

Bütün çocukluğum kız kardeşlerim bana karşı oldukça kötüydü ve annem onlara her zaman ""Kardeşinize bu kadar kötü davranmayın, hepiniz yaşlanınca arkadaşınız olmak istemeyecek"" derdi. bu ortaokulda başlayan gerçek oldu. güzel ve popüler oldukları için gerçekten ayrılmaya başladık ve ben pek öyle değildim. en küçük kız kardeşim bir keresinde ben üniversitedeyken beni sevmediğini söylemişti.

artık hepimiz büyüdük ve onlar olgunlaştı ve artık benim için kötü değiller ama yine de onlara yakın olmayı zor buluyorum. Onlara asla tavsiye için gitmem, onlara bir sır vermem ya da sadece hayatımı tartışmam. onların yanındayken hala çok endişeleniyorum. Artık öyle olmadıklarını ne kadar bilsem de, benim için ne kadar korkunç olduklarını düşünmeden edemiyorum ve kendimi açamıyorum.

kız kardeşlerim çok yakınlar ve her zaman birlikte bir şeyler yapıyorlar ve hatta hepsi eşleşen dövmeler yaptırmak için dışarı çıktılar. beni hala hiçbir şeye davet etmiyorlar ama benden hoşlanmadıklarını düşünmüyorum. ablamın benden hoşlandığını biliyorum, o da benim gibi bir tuhaf, bu yüzden bunu yapıyoruz. Kız arkadaşımdan ayrıldığımda beni savunan tek kişi oydu, geri kalanlar ve annem bana hayatımın en büyük hatasını yaptığımı söylediler.

herhangi birinin bu konuda tavsiyesi veya deneyimi varsa, çok makbule geçer."
"Merhaba, tipik ""lise son sınıf"" adamı olmadığımı belirtmenin önemli olduğunu düşünüyorum. Öne çıkma eğilimindeyim, belki öne çıkmıyorum ama kesinlikle diğerlerinden farklıyım. Kasabam oldukça küçük ve çoğu insan rap dinliyor, ben ise metal gibi daha ağır şeyler dinleyen birkaç kişiden biriyim, ancak Eminem'i de seviyorum! Mesele şu ki, o kadar çok arkadaşım yok, ama sahip olduklarım harika. Ayrıca oldukça utangaçım, bu birçok insanı şaşırtıyor çünkü genellikle tamamen siyah giyerim, ağır çizmeler giyerim ve bazen kemerimden zincirler sarkar.

En iyi arkadaşım var, o benim küçük kız kardeşim gibi ve ben de onun için bir erkek kardeş gibiyim. Yaklaşık 4 yıldır birbirimizi tanıyoruz. Ben ona aşıkken o da bana aşık olduğundan oldukça eminim, ama farklı ""aşamalarda"". Pek çok insan bizi bir çift olarak karıştırırdı, çünkü öpüşmeden, cinsel ilişkiye girmeden bir bütün gibi davrandık, bu pijama partisi yapmadığımız anlamına gelmez. Birlikte pek çok şey yapıyoruz, hatta bazen kendimizi birbirimizin cümlelerini bitirirken yakalıyor ya da aynı anda aynı şeyi söylüyoruz. Ailesi beni o kadar çok seviyor ki doğum gününde ona en yakın(kız)arkadaşıyla sürpriz yapayım diye bana evlerinin anahtarını ödünç verdiler. Şimdi 2 yıllık arkadaşlığımızın ardından aşk başladı, sonra bir nevi kayboldu ama yaklaşık bir-iki ay önce etkisini göstermeye başladı. Yine de onunla bu konuda konuşmalı mıyım emin değilim, çünkü aşk ""zamanı"" çoktan sona erdiğine inanıyorum. Benimle onunki hakkında konuşmadı ve benim de benimki hakkında konuşmaya cesaretim olduğunu sanmıyorum. Bu benim için garip bir durum, çünkü bu tür şeylerle hiç uğraşmak zorunda kalmamıştım, çünkü.. şey, sadece 19 yaşındayım. unutmalı ve şu an olanı tutmalı..Zor durumdayım!"
"6 aylık erkek arkadaşım ve ben açık ve kapalıyız. Bu sefer tamamen kapalı, göründüğü gibi. Bu ayrılık sürecinde, eski sevgilim tanıdığımız herkese benim bir yalancı olduğumu söyleyerek gitti ve tek yaptığım bu ... dikkat edin, bunları o kadar yüksek sesle söylüyor ki tüm sınıf onu dinliyor. İkimiz de 16 yaşındayız, btw.

Sanki etrafımızdaki insanlarla beni kızdıran konuşma konularını kasıtlı olarak gündeme getiriyor, sadece ben etraftayken. Bu hafta sonu tanıdığı bir kızla nasıl takılacağı hakkında konuşurken kulak misafiri oldum ve duymamı istediğini açıkça ortaya koyuyor. Klasöründe ona yazdığım bir mektubu çıkardı ve yerine eski sevgilisinin onun için çizdiği kabarcık harflerle adının bir resmini koydu.

Bana hayatında sadece benim bildiğim kişisel şeyler hakkında mesaj atacak ve ona umduğumun en iyisi olacağını ve sonunda mutlu olacağını söylüyorum ve beni sahte davranmakla suçluyor ve ""onu ""bırakmamı"" istiyor. yalnız sikiş."" Ben de öyle. Onunla konuşmuyorum ya da mesaj atmıyorum ama son zamanlarda onun hakkında sadece benim bildiğim şeyler hakkında bana mesaj atıyor. Geçen hafta bu 6 ayın boşa gittiğini, benim hakkımda hiçbir izlenimi olmayacağını çünkü o konuşmadan sonra beni bir daha düşünmeyeceğini söyledi ... onu herkesten daha çok mahvettim ve ben bir daha kızlara güvenmemesinin nedeni. Bu yüzden onu yalnız bırakıyorum ama her zaman önce benimle konuşur. Bunun nesi var?

Her nasılsa onu hala seviyorum... Yarattığımız tüm harika anıları ve birlikte yaşadığımız her şeyi düşünüyorum ve ağlıyorum... neden ve nasıl böyle bittiğini merak ediyorum. Ama onun bokundan bıktım ve kendimi onu umursamamaya, onu sevmemeye, ne yaptığını veya benim hakkımda ne düşündüğünü merak etmemeye ikna etmeye çalışıyorum. Nasıl yaparım? Gerçekten yardıma ihtiyacım var :/ Ama lütfen, nazik olun...16 yaşında olduğumuzu biliyorum ama lütfen kaba olmayın veya ona pislik demeyin...sadece ciddi bir tavsiye lütfen."
"Peki hikaye böyle devam ediyor. Partnerim ve ben, birkaç kez arkadaşlarımızı görmek ve birkaç parti vermek için Dublin'e gittik ve her zaman, bir mola vermeyi başarırsak İrlanda'da görülecek bazı harika manzaraların olduğu söylendi (Blarney kalesi, Galway, Giants Geçidi, vesaire).

Sıra bu yaz için tatillere bakmaya geldiğinde, bir şans verelim, tur yerine kendi işimizi yapalım diye düşündük ve kendimize bazı uçuşlar ayarladık...

...ama biraz tıkandık. Hemen hemen tüm araç kiralama şirketleri, araç kiralamak istiyorsak 8 yıllık ehliyetimizin olması ve 25 yaşın üzerinde olmamız gerektiğini belirtiyor. Ben 26 yaşındayım ama sadece birkaç yılım var ve o 23 yaşında ama 7 yılı var. Yani bazı organları satmaya istekli olmadıkça araba kiralayamayız.

Geriye toplu taşıma kalıyor. Ancak görebildiğimiz kadarıyla, büyük şehirler birbirine bağlı olsa da, en iyi yerlere ulaşmak için biraz daha özgürlüğe ihtiyacınız var, ki bu otobüsler ve tur otobüsleri sunmuyor gibi görünüyor.

Bunun böyle bir sorun olacağını bilseydik, arabamızı getirebilirdik. Sorun çözüldü. Ancak Ryanair'deki harika kurulum, biletlerimizi iptal etmek istersek yaklaşık 160 sterlinlik bir faturaya baktığımız anlamına geliyor!! (Tek seferlik kişi başı 40 £ ücret alıyorlar)"
"Temel olarak, insanların aldatma veya tekrarlanan yalanlar gibi bir olaydan sonra birbirlerine olan güvenlerini yeniden kazanmalarına yardımcı olan, başarılı oldukları herhangi bir egzersiz veya fikir arıyorum. Bunu denemeye ve çözmeye zaten karar verdim ve benzer bir şey tekrar olursa ilişkiyi bırakıp yoluma devam edeceğimi biliyorum ama buna gerçek bir %110 şans vermek istiyorum ve böyle bir şeye nereden başlayacağımı bilmiyorum Bu.

Onun tüm iletişimi tamamen kesmesi ve söz konusu kişiye bunun neden yanlış olduğuna dair bir mesaj yazması ve onunla bir daha asla konuşmaması hakkında konuştuk ve tüm bunlar, daha çok onunla nasıl birlikte çalışabileceğimiz konusunda tavsiye arıyorum. Bu güveni yeniden inşa etmek için. Zaman alacağını anlıyoruz ama nereden başlayacağımız konusunda hiçbir fikrimiz yok.

Olanların arka planı - Temelde şiddetli depresyonla uğraşıyor ve ilişkimizdeki sorunlar ve elimizde olmayan birçok stres etkeni nedeniyle o dönemi atlatmak için 2 kişiyle yakınlaştı. Bu süre zarfında çok haksızdım ve düşmanca davrandım ve çoğuna benim sebep olduğumu biliyorum, bu yüzden bu kulağa kötü gelse de, onu aşmaya ve işleri yoluna koymaya karar verdim. Geçenlerde insanlardan biri hakkında aralarında geçenler konusunda dürüst olmadığı bir yalan söylerken yakalandı ve bana ikisi hakkında da tüm gerçeği söylemediği için işin içinde başka biri varmış gibi hissediyorum, ama bu sadece olabilir aşırı düşünen şeyler.

Biraz tavsiyeye ihtiyacım var ve lütfen ""onu bırak ve daha iyi birini bul"" saçmalığından kaçınmaya çalış, çünkü bu gerçekten iyi ya da kötü istediğim şey değil ve nedenleri hakkında öğreneceğim her şeyi zaten biliyorum. bu karar, bu yüzden lütfen yapıcı olmaya çalışın."
"13 yıldır kocamla birlikteyim, bu yılların 8'inde evli ve 4 çocuğu var. Yıllar boyunca pek çok şey yüzünden çok zor zamanlar geçirdik ama daha çok onun arkamdan kadınlarla takılmaya çalışması yüzünden (bildiğim kadarıyla 6 olay). Yıllar geçtikçe özgüvenim, beni terk ettiği geçen yıla kadar burun dalışı yaptı. 5 aydır yoktu ve ben o sırada kendimi buldum. Muhteşem değilim ve biraz fazla kilolu değilim (5 fit, 140 pound) ama çirkin olmadığımı ve kendime hakim olabileceğimi biliyorum. Geçen haftaya hızlı ileri sar, kocam bana baktı ve ""beraber olmasaydık kimseyi bulamazsın"" dedi, inanamadım! Yerimde durdum ve ""ah evet, yapabilirim !!"" Daha sonra beni arkasından başka birini bulmaya çalışmakla suçladı, ki ben yapmadım! Sadece yapabileceğimi biliyorum! Sonra gözlerinde yaş varmış gibi baktı ve beni tamamen dışladı, o zamandan beri benimle konuşmadı. Onun sorunu ne? Sanki ona İHTİYACIM varmış gibi davranıyor!"
"Açıkça söylemek gerekirse, biraz mahvoldum ya da en azından öyle düşünüyorum. Ben bir porno bağımlısıyım, öfke sorunlarım var, sağlıklı duygusal sınırlarım yok ve bunun dışında çoğu zaman dengesizim. İyi ve kötü ilişkilerim var ama bu bir ilişkide sağlıklı olan bir şey değil.

Yaklaşık bir buçuk yıl önce, yardım edemediğim ama taciz edici bir ilişki olarak adlandırdığım bir ilişkiye dönüşen bir ilişki içindeydim (o zamanlar 16F). Büyük bir kısmı sağlık sorunları olan pek çok garip durum vardı, bu yüzden bana ne kadar bok gibi davranırsa davransın, onun yanında olmak zorunda hissettim. Bu, bunun çok kısaltılmış bir versiyonu ama bir noktada intihara teşebbüs etti, çok sık sözlü tacizde bulundu ve ara sıra fiziksel tacizde bulundu. Tüm sorunlarımın bu durumdan kaynaklandığını düşünmüyorum ama kesinlikle bir katalizör.

Fiziksel olarak tacizde bulunduğunda ona asla karşılık vermedim ama şimdi aynı tepkiyi vereceğimden emin değilim. Geriye dönüp keşke misilleme yapsaydım dediğim zamanlar oluyor (eğer yapsaydım o hastanede, ben de hapiste olurdum diye düşünmeden). Artık çok kolay saldırgan olma eğilimindeyim ve en kötü aşamalarımda bazen beni kızdıran insanları, özellikle de kadınları incitmeyi hayal ediyorum.

Bunun duygusal ve fiziksel olarak ne kadar zarar verebileceğini biliyorum ve bunu kimseye yapmak istemiyorum; Kendimi asla affetmezdim. Sonunda onları fiziksel olarak incitmesem bile, denediğim herhangi bir ilişkinin diğer tüm sorunlarım nedeniyle başarısız olmaya mahkum olduğunu hissediyorum (yakın zamanda tüm bu sorunlar nedeniyle gerçekten değer verdiğim bir kız tarafından reddedildim).

Burada tam olarak ne aradığımdan emin değilim, belki sadece biraz cesaretlendirme veya rahatlık. Bir süredir bir terapistle görüşüyorum, ancak ilerleme oldukça yavaş olduğu için başka birini görmeye başlayabilirim, eğer değilse, yok. Bunu okuyan kişiye teşekkürler."
"Atılır çünkü bu utanç verici. Her zaman kötü bir cildim oldu ve vücudumdaki sivilceler gençliğime göre önemli ölçüde daha iyi olmasına rağmen, hala göğsümde, kollarımda, sırtımda, boynumda ve popomda önceki sivilcelerden kopukluklar ve yara izleri var. Ne giydiğime çok dikkat ederim (asla kısa kollu veya sırtı açık olandan daha kısa bir şey ve ASLA herhangi bir mayo türü). Cildimi iyileştirmek için bir rejimim var, ancak yara izi aslında sivilcelerin kendisinden daha kötü - tüm vücudumun sivilceli ve iğrenç görünmesine neden oluyor!

Her neyse, bu nedenle, vücudum hakkında her zaman SON DERECE bilinçli oldum. Ek olarak, kilo vermiş olmama rağmen hala biraz gevşekim (isterseniz sıska-şişmanım) ve erkek arkadaşımla yalnızca sarhoşken (ve onun biraz alkol aldığından emin olduğumda) karanlıkta seks yapabilirim. hem de... Sanırım bu yüzden belki vücudumu fark etmez).

Bu sonbaharda ailesiyle birlikte bir plaj tatiline gidiyoruz ve çok korkuyorum. Bikini giyerken ÖLÜ yakalanmazdım ve neden kimsenin yanında bikini giymeyeceğime dair bir açıklama bulmaya çalışırsam kendimi tuhaf hissediyorum.

Uzun lafın kısası, vücudumun ciddiyetini fark etti mi bilmiyorum ama beni gün ışığında çıplak ya da ayık görmesine asla izin vermedim.

Benzer deneyimleri/önerileri olan başka biri var mı?"
"Ben de (K, 21) geçenlerde dairemden taşındım ve tek başıma yaşadığım yeni bir daire aldım. Hala eski dairenin kirasını ödüyorum ve kapıma kilit takıyorum çünkü onsuz oda arkadaşım odamı alacaktı ve bu hiç adil değil çünkü yaşamadığım bir daire için 450 ödüyorum... Neyse ben kira ödeyin internet ve elektrik ödemeyin (ben kullanmadığım için tabii ki) Isı ve su dahildir. **Şimdi merak ettim** Kapımın hala kilitli olduğundan emin olmak için daireye gittiğimde, kilitli olmadığını görürsem (oda arkadaşımın anahtarı olmadığı belli), kırdığı için polisi arayabilir miyim? ve giriyor? İkimiz de kiracıyız. Hayır diyeceğinizden oldukça eminim, yapamazsınız ama ben sadece emin olmak istiyorum. Dairedeki odam tamamen boş, bu yüzden hiçbir şey çalamadı. Hiçbir şey benim olmayan bir apartman dairesinde kira ödememin tamamen adaletsiz olduğunu düşünüyorum. Ne demek istediğimi biliyorsun? Kapımın kilidi açıldıysa ne yapabilirim? Bu arada New York'tayım."
"Konuyla ilgili birçok gönderiyi okuduktan sonra, arkadaşıma duygularımı söylemem ve bu işi bitirmem gerektiğini biliyorum. Ama bunu yapmanın en iyi yolu nedir? Bunu yaşayan ve tavsiye verebilecek olan var mı? Ya da incinmiş duyguları hafifletmenin en iyi yolu?

O ve ben birkaç yıldır arkadaşız, birçok benzer ilgi alanımız var. Birkaç ay önce en son erkek arkadaşından ayrıldı ve ben ona bu konuda yardım ederken gerçekten yeniden bağlantı kurduk. O zamandan beri çok daha sık takılmaya başladık ve hatta yaklaşık her hafta ""randevulara"" çıkıyoruz. Yine de, sadece platonik bir randevu kisvesi altındalar. Bir noktada ona karşı hislerim olduğunu fark etmeye başladım ve ilişkimizi gerçekten bir sonraki seviyeye taşımak istiyorum.

Artık sürekli konuşuyoruz ve neredeyse her gün birlikte video oyunları oynuyoruz. Birlikte ""geleceğimiz"" hakkında bir şeyler söylemeye ve geçmişte konuştuğumuz her türlü şeyi gündeme getirmeye başladı. Birlikte bir iş sahibi olmak ve kira kontratı bittiğinde birlikte taşınmak gibi. Ve genellikle işten çıkar çıkmaz veya uyanır uyanmaz bana bir mesaj gönderir (garip saatlerde çalışır). Bu yüzden, özellikle davranışları eskisinden çok farklı olduğu için, hislerin karşılıklı olduğunu hissediyorum. Her ne kadar geçen hafta ateşli olduğunu veya çıkabileceğini düşündüğü diğer erkeklerden bahsediyor olsa da. Kıskanç olup olmadığımı mı anlıyor yoksa benden hoşlanmıyor mu emin değilim. Ve en son bir ""randevuya"" gittiğimizde, oda arkadaşım bizimle flört etmekle dalga geçtiğinde, arabama doğru yürürken iki arkadaşın neden birlikte platonik randevulara gidemediğini anlamadığını söylemişti. Yine de, bunun sadece arkadaşça olduğunu düşünmesini sağlayacak şeyler söylediğime eminim.

Sıralama yaptığım için üzgünüm ama yazmam gerekiyordu."
"2,5 yıllık erkek arkadaşımdan 6 ay önce ayrıldım. İsteksizce arkadaş kalmayı denemeyi kabul ettim.

Sorun şu ki, konuşmak istediği tek şey ilişkimizdi ve tek yaptığı beni suçlamak ve suçluluk duygusu beni çelmekti. Ona bunu kaldıramayacağımı ve arkadaş olmamız gerektiğini düşünmediğimi söyledim. Gerçekten sinirlendi, bana ""Sanırım artık konuşmamalıyız"" dedi. Beni sosyal medyadan engelledi ve benimle iletişim kurmayı bıraktı. Bunun son olduğunu düşündüm.

Bir hafta sonra mesaj attı ve bana neden ona soğuk davrandığımı sordu. Kafam karışmıştı. Ona konuşmayı bırakma konusunda anlaştığımızı ve buna bağlı kaldığımı söyledim. Sonraki 3 ay boyunca bana mesaj göndermeye ve sesli mesaj bırakmaya devam etti. Bir tanesine cevap verme hatasını yaptım, bu da ""En iyi arkadaşımı özlüyorum"", ""Bunu bana nasıl yaparsın?"" ve hatta ""Bana istediğini söyle"" gibi şeylerle dolu daha fazla metne yol açtı. ölürüm ve seni rahatsız etmekten vazgeçerim.""

Gönderdiği her şeyi görmezden gelmeyi öğrendim. Sonra yakın arkadaşlarımdan bazılarına benim hakkımda ne bildiklerini sormaya çalışarak mesaj atmaya başladı. Arkadaşlarım akıllıdır ve ona hiçbir şey bilmediklerini ve bunun kendilerini hiç ilgilendirmediğini söylediler.

Eylül ayında kampüse döndüğümde (aynı üniversiteye gidiyoruz), mesaj atmaya ve aramaya devam etti ve bir kez bana yaklaştı. Sonra sonunda durdu. Bittiğini sanmıştım. Bugün bana FB aracılığıyla bir mesaj gönderdi (Bittiğini düşündüğüm için engelini kaldırmıştım).

Benimle ""sohbet etmek"" istiyor ki bu tacize bizzat devam etmek istediği anlamına geliyor sanırım. 6 ay oldu. Bu adamın beni rahat bırakmasını nasıl sağlayabilirim? Neden anlamıyor? Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir."
"2010 yılında üniversiteden mezun olan ve hayatımda ne yapmak istediğime dair hiçbir fikrim olmayan ve henüz tek bir iş başvurusunda bulunmamış 23 yaşında bir çocuğum. Geçen yılı ailevi sorumlulukların yüküyle ve derin bir depresyona girerek geçirdikten sonra, umutsuzca bir maceraya ihtiyacım var. Evde oturup depresyon içinde yuvarlanmaktan ve ailemin bende kalan azıcık enerjiyi emmesine izin vermekten yoruldum. Bu yüzden bu mekandan kaçıyorum.

Memleketim California'dan başlayıp otostopla/CouchSurf/wwoof ile Güney Amerika'ya gitmeye karar verdim. Kesin bir plan yapmıyorum ve gevşek bir şekilde güneye gitmeye çalışırken hemen hemen her yere gitmeye açığım. Mümkün olduğunca CouchSurf yapmayı umuyorum, ancak benim için maceranın bir parçası, plan yapmama özgürlüğüne ve esnekliğine sahip olmak, bu yüzden bir programım olmayacağı için bu zor olabilir.

Asıl planım Orta Amerika'da bir yere uçmak ve oradan başlamaktı, ancak uçuşu karşılayamıyorum. Bu da başka bir konuyu gündeme getiriyor: Adıma sadece yüzlerce dolarla ayrılıyorum. Planım, bedava bir yolculuk, yiyecek ya da kalacak yer bulamadığımda devam etmemi sağlamak için yol boyunca küçük bir iş bulmaya çalışmak. Böyle bir şeyin nasıl yapılacağına dair herhangi bir ipucu takdir edilmektedir. Ayrıca yol boyunca bazı gönüllü işler yapmayı gerçekten çok isterim.

Hiç böyle bir şey yapmadım, bu yüzden herhangi bir ipucu takdir ediliyor. Ve evet, bunun çılgınca bir fikir olduğunu biliyorum ama bu işe yaramaz siste evde bir yıl daha geçirirsem delireceğim. Gitmeden önce konuyla ilgili elimden geldiğince çok şey okumayı planlıyorum ve umarım Reddit'ten de faydalı tavsiyeler bulurum!"
"(Orijinal yazı burada: )

Kullanıcı adımı bildiğini bilmediğim için kullan-at hesap kullanmadım. O gün reddit'te uzun bir şeyler yazdığımı gördü ve gönderilerime bir göz atmaya karar verdi.

Önceki gönderim, görünüşe göre, davranışlarından ne kadar derinden etkilendiğime dair bir fikir edinmesine yardımcı oldu. Çöküşlerimi nasıl bu durum yüzünden mahvolduğumu gösteren bir işaret olarak algılamamış olabileceğini anlayabiliyorum, çünkü bazen hiçbir nedeni olmayan ve ağlama nöbetiyle sonuçlanan depresif ruh hali değişimleri yaşıyorum ve bu yüzden çöktüğümde nadiren nedenini açıklamaya çalıştı.

Ancak yazımı okuduğunda, sanki tarafsız bir üçüncü tarafmış gibi tartışmanın benim tarafımı okuyabildi. Ondan kurtulmak için ona neden ihtiyacım olduğunu çok daha iyi anlıyor.

Hemen onu her şeyden uzaklaştırdı ve özür diledi ve beni gerçekten sıkı tuttu ve bırakmak istemedi. Asla ve asla ondan ayrılmam gerektiğini hissetmemi istemediğini söyledi.

Şahsen, bağları koparmayı reddetmesinin sebebinin gururu olduğuna karar verdim. Bence o klasörü büyük olasılıkla inadına sakladı. Arada bir teması başlatmayı aynı nedenle bırakmadığını düşünüyorum. Ve sanırım bu nedenle onu Facebook'ta bir arkadaş olarak tuttu. Ne yapacağının söylenmesinden nefret ettiğine ve kontrol edildiğini veya ""kırbaçlandığını"" hissetmek istemediğine tamamen inanıyorum. Bunların hiçbiri söylediği herhangi bir şeye dayanmıyor, ama kişiliğine dayanan benim görüşüm.

Tartışma bitti ve üzerimden büyük bir yük kalkmış gibi hissediyorum. Şu ana kadar kaygı nöbeti yok, öfke yok, güvensizlik duygusu yok.

Ona birazcık bile olsa tekrar güvenmem çok uzun zaman alacak. Aslında, bir daha asla TAM güvenime sahip olmayacağı büyük bir ihtimal."
"(tek kullanımlık hesap ve bu yanlış alt dizin ise özür dilerim).

Bana bayılma geçmişi olduğunu söyledi ve dün bunu ilk elden gördüm ve çok korkunçtu.

2 saatlik bir araba yolculuğu yapmıştık ve arabadan iner inmez ""başının acele etmesinden"" şikayet etti ve arabaya yaslandı. Daha sonra gerildi, tökezledi ve hiç düşmedi ve ancak nöbet olarak tanımlayabileceğim bir şey yaşamaya başladı: gözler donuk, kollar/vücut gergin, yerde seğiriyor. 5-10 saniye sürdü ve bu süre zarfında tamamen tepkisizdi. Sonra neredeyse hemen ardından oturdu, biraz su istedi ve neredeyse tamamen normal haline dönmüş görünüyordu. ""Bayıldığını"" ve kafa acelesinden şikayet etmekle yerde uyanmak arasında hiçbir şey hatırlamadığını söyledi.

TARİHİ: Görünüşe göre bu, gençliğinin başlarında, genellikle bir süre hareketsiz kaldıktan sonra ayağa kalktıktan sonra başına gelmeye başladı. Daha yakın zamanlarda, yorucu bir antrenman yaptığı veya başka bir şekilde susuz kaldığı zamanlarla bağlantılıydı. Yılda 2-3 kez oluyor diyor. Daha gençken, doktorlar bunun büyümekte olduğu ve ""sisteminde yeterince kan bulunmadığı"" için olduğunu söylediler. Şimdi, bunun neden olduğu hakkında hiçbir fikirleri yok.

Reddit'in doktorları (ve/veya tıp öğrencileri), bu nedir? Bunun olduğunu görürsem, kendine zarar vermemesi için ne yapabilirim? Olmasını önlemek için yapabileceği bir şey var mı?"
"Yerel bir kafedeydim ve liseye birlikte gittiğim ama onu hiç tanımadığım bir kız gördüm. Benden bir sınıf aşağıda olduğuna inanıyorum. Her zaman onun güzel olduğunu düşünmüşümdür, ama hiçbir zaman yukarı çıkıp bir kıza çıkma teklif edecek cesaretim olmadı. Aynı şey bu durumda da söylenebilir.. Yaklaşık bir saattir oradaydı ve hiç konuşmadık ama bana birkaç kez baktı.

Onu Facebook'ta bulup çıkma teklif etsem/onunla konuşmaya başlasam ürkütücü olur muydu? Adının ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok ama eminim onu ​​bir yıllıkta bulabilirim. Bu konuda ne düşünüyorsun reddit?"
"Eski sevgilim beni 8 ay önce terk etti. Bunu aştım ama dolabımı karıştırırken onun kıyafetlerinin ve banyo malzemelerinin olduğu bir çanta buldum. Artık gerçekten konuşmuyoruz, ara sıra ""Sadece ölmediğinden emin olmak için arıyorum"" telefon görüşmesi ile benimle insanca konuşmaktan olabildiğince kaçınıyor. Benim bir kitabım var. Bir şeylerin garip bir şekilde geri dönmesinin gerekli olup olmadığını gerçekten bilmiyorum. Eşyaları öylece çöpe atarsam kendimi bir pislik gibi hissediyorum ama zaten gelip onu almıyor. Sanırım bu tür şeylerle ilgili diğer insanların deneyimlerini arıyorum."
"Ben ve eski sevgilim sadece 3 yıl utangaç bir şekilde çıktık , normal ilişki sorunları, sonunda çok güvensizdim ve o yeni deneyimler istiyordu. 3 yıl önce ayrıldık ve mesaj yoluyla zar zor konuştuk ve birbirimizi hiç yüz yüze görmedik. Kardeşlerimin mezuniyetine bile geldi ve konuşmadık.

Geçen hafta şükran günü arifesinde yerel barımızda gezinirken bana kendisinin ve annemin bir fotoğrafını mesaj attı ve sonra nerede olduğumu sordu. Ona sürünmenin bir sonraki durağını söyledim ve gelip merhaba diyeceğini söyledi. Oraya vardığında anında konuşmaya başlıyoruz, gülümsüyordu, saçlarını kıvırıyor ve gergin olduğu anlamına geldiği için dudağını ısırıyordu. Zaman kavramını kaybediyorum ve arkadaşları bir sonraki durağa gitmek istediklerini söylemeye başlıyor. Gelmemi istiyor ve isteksizce kabul ediyorum, araba dolu olduğu için hiçbir arkadaşı kucağıma oturmaya ""zorlanıyor"".

Bir sonraki barda, aynı şey, sadece sohbete çekilip konuşmaya devam ediyoruz. Bütün gece açıkça sarhoştu ve ben oldukça sarhoşum. Eve gitmek istediğini ve arkadaşının birlikte gitmesini beklemediğini söylüyor, ben de birbirimize yakın yaşadığımız için onu eve yürüyerek götürme fırsatını değerlendirdim. Yürürken beni tutuyor ve ""sıcaklık"" için beni tutuyor.

Evine dönüyoruz ve beni içeri davet ediyor. Yukarı çıkıp biraz konuşmaya başlıyoruz, sonra arkadaşı geliyor, arkadaşının hata yapmasını istemiyor. Bu yüzden eski sevgilim ayrılmamın daha iyi olduğuna karar veriyor. Beni kapıdan çıkarken görünce sıkıca sarıldık, gitmek için dönerken başımı tuttu ve bana iyi bir veda öpücüğü verdi.

Ertesi gün ona bunun ne anlama geldiğini sordum çünkü gerçekten hoşlandığı ve mutlu göründüğü bir erkek arkadaşı var. Bana tam olarak cevap vermiyor ve sarhoş olduğu ile bitirmeye çalışıyor. Bunu bir hata olarak kabul ediyorum ama şimdi beni rahatsız ediyor, neden tüm bunları bana yaptı. Onunla olmaya ihtiyacım yok ama bu duygusal olarak adil değildi ve bunun neden olduğunu bilmek istiyorum.."
"Birkaç yıl önce, 2009, yani sanırım polise ihbarda bulunmayı bıraktım, dışarıdaydım ve bir grup adam tarafından saldırıya uğradım. Ben kısa bir kadınım ve bu fiziksel bir saldırıydı - vurmak (tecavüz değil).

Geçenlerde facebook'ta çok dolambaçlı bir ""arkadaş"" zinciri aracılığıyla adamlardan birinin o gece çektiği bazı fotoğrafları buldum. Resmi olan kişiyi tanımıyorum ve o kişiyle gerçekten iletişim kurmak istemiyorum çünkü onlara ne yaptıklarını hatırlatmak ve bundan iyi bir kahkaha atmak istemiyorum, ne de sanmıyorum. onlarla konuşabilir.

Bu fotoğrafları facebook'a bildirmeyi denedim ve kaldırmayı reddediyorlar. Bu sadece otomatik bir sistem, bu yüzden hikayemi onlara asla anlatamam, sadece şikayet et'i tıklayın. Ve fotoğrafları tek tek bildirmeniz gerektiğinden, bazıları gerçekten bana saldırdıklarını göstermiyor, sadece yakınımdakileri gösteriyor, bu nedenle o fotoğrafı tek başına inceliyorsanız, o kadar da kötü görünmeyebilir, çünkü sadece bir ona gülen bir grup adamla çevrili bir kız. Bir bütün olarak raporlamanın bir yolu yoktur. Ayrıca bu fotoğraflara yapılan yorumlar korkunç, yaptıklarından bahsediyor ve şakalaşıyor.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Bu beni üzüyor ve kendimi çok çaresiz hissediyorum. Facebook'un böyle şeylere nasıl izin verebildiğini ve bir grup fotoğrafı şikayet etmenin bir yolu olmadığını anlamıyorum, çünkü bazılarını kaldırsalar bile gerisini dediğim gibi ""kötü"" bir şey göstermiyorlar çünkü gerisini bıraktılar. yukarıda, hala olanları hatırlatıyor ve o adamın facebook'unda geri dönüp arkadaşlarıyla gülebileceği bir şey var."
"Hey millet! Sadece ne yapacağım konusunda küçük bir tavsiye arıyorum.

Yakın zamanda yeni bir daireye taşındım ve yeni ev arkadaşımla çok iyi anlaşıyorum, ona April diyelim. O komik ve sakinleşmesi gerçekten kolay. Umarım iyi arkadaş olabiliriz.

Son zamanlarda (son 3 aydır) Aprils, bir flört uygulamasında tanıştığı bu adamla çıkıyor, Greg. Diğer randevuları geri çeviriyor ve Greg'ten hoşlandığı için diğer erkekleri görmenin yanlış olacağını iddia ediyor. Düzenli olarak takılıyorlar, sık sık mesajlaşıyorlar ve tüm bu güzel şeyler.

Uygulamada çok şanslı olduğunu düşünerek ben de indirdim. Greg'i gördüm. Çevrimiçiydi ve bir tarih isteği göndermişti, ancak bunun ne kadar zaman önce gönderildiğini söyleyemem. Anladığım kadarıyla hâlâ başkalarını arıyor.

Mesele şu ki, yeni ev arkadaşımı pek iyi tanımıyorum. Onun tek eşli olduğunu anlıyorum ama ilişkilerinin dinamiğini bilmiyorum. Bir şey söylersem garip olmasını istemiyorum ama aynı zamanda oynanmasını da istemiyorum."
"8 gündür yeni işimdeyim - yaklaşık 5 çalışanı olan küçük bir işletme. Kısacası, ayrılan ve büyük ölçüde farklı rollerde olan (her ikisi de orada 10 yıldan fazla çalıştı) ve her rol için yaklaşık 2-3 günlük eğitim verilen iki kişinin işini devralıyorum. Özenle not almama rağmen hala ne yaptığımı bilmiyorum.
İş içindeki her iki rolüm de diğer herkesin gününün sorunsuz geçmesine izin vermeli ama henüz erken günler ve işin küçüklüğünden dolayı bana tavsiyede bulunacak kimse yok. Her zaman meşgul olduğu için patronuma aptalca küçük sorularla gitmeye devam etmek istemiyorum ama hala öğrenecek çok şeyim var ama sanki şu anda hepsini bilmem bekleniyormuş gibi hissediyorum. Seleflerimden biri bana iyi olacağıma dair güvence verdi ve ben 2 gün çalıştıktan sonra ayrıldı. Patronuma, beni işe alarak bir risk aldığını hissettiği için (deneyimsiz olduğum için) mücadele ettiğimi söylemek istemiyorum ve yetenekli görünmek istiyorum.

Yarın işe gitme düşüncesi beni korkuyla dolduruyor, çünkü işleri kendi başıma halletmek zorunda kaldığım için derinliğimin çok dışında hissediyorum."
"Bana iki kez çıkma teklif eden bir kızı geri çevirmek:

Gördüğüm kadarıyla seçeneklerim şunlar:
* Mesajı kendisinin alıp alamayacağını görmek için davetini geri çevirin / oyalayın. Umarım yakın zamanda onunla karşılaşmam.
* İlgilenmediğimi bilmesini sağlayın, ancak sadece arkadaş olmak istiyorsa yine de görüşmeye hazır olur.
* Buluşmayı kabul edin, ilgisizliğimi iletmeye çalışın ve umarım anlar
* Buluşmayı kabul edin, zorlamaya çalışıyor gibi görünüyorsa ona ne hissettiğimi doğrudan söyleyin.

2. seçeneğe yöneliyorum ama emin değilim.

Teşekkürler!"
"Yaklaşık 3 hafta çıktık. Daha önce ikimiz de yakın bir ilişki yaşamamıştık ama (bence) bu 3 haftanın en az 2,5'inde gerçekten harika zaman geçirdik. Sonra birdenbire Bahar Tatilinden bir gün önce benden ayrıldı ama yine de arkadaş olmak istediğini söyledi.

Bahar tatilinde o kadar da kötü değildi çünkü birbirimizi sadece üniversiteden tanıyorduk. Ancak geri döndüğümde işler kötüye gitmeye başladı. Buradaki ~10 arkadaşımla aynı yurtta yaşıyor, bu yüzden onları tanıştırdım ve birlikteyken hep birlikte takıldık. Sorun şu ki, aradan sonra hala birkaçıyla takılıyor. Mola bittiğinden beri onlarla ve onunla takıldığım bir sefer oldukça garipti ve ikimiz de birbirimizden kaçtık (bir partideydi, bu yüzden kolaydı). Arkadaşlarım kısmen onu sürekli görmek zorunda oldukları için onu dışlamak istemiyorlar, ama o oradaysa (ki bu genellikle oluyor) benden takılmamı istemekte garip hissediyorlar çünkü bunun tuhaf olacağını düşünüyorlar (ki muhtemelen olacak) tekrar olmak).

Onunla birkaç kez bunun hakkında konuşmayı denedim ama beni başından savdı.

Başka biri benzer bir durumda oldu mu? Bununla nasıl başa çıkmam gerektiğine dair herhangi bir tavsiye var mı? O arkadaş grubundan kaçınmak, gerçekten düşünmek istediğim bir seçenek değil."
"Yaklaşık 9 aydır birlikteyiz. Tanıştığımızda anlık kimyaydı. İkimiz de oldukça dürtüsel ve tutkulu insanlarız ve bu başlangıçta çok belirgindi.

Ancak yaklaşık 8 yıl önce yaklaşık bir yıldır çok sevdiği bir kız arkadaşı vardı ve onu unutmam bana kadar sürdü. Şimdi, eski sevgilisini unutması bu kadar uzun süren biriyle hiç tanışmadım, bu yüzden bu gerçek tek başına beni zaten güvensiz yapıyor. İlişkileri çok tutkuluydu ama aynı zamanda çok işlevsizdi. Sefillerdi. Çok kıskanıyordu ve çalışamıyordu, o ilişkide 'var olmak'tan başka bir şey yapamıyordu.

Başlangıçta bizde böyle görünüyordu, ama bir şekilde değişti. Ve - sürekli olarak - onun her zaman onun büyük aşkı olacağından korkuyorum. Biz de çok tartışıyoruz, bu yüzden hepsi sıkıcı değil, ama tartıştığımızda, çoğu zaman gününe ve işine devam edebiliyor. Yapamam, o da eski sevgilisiyle yapamazdı. Ona ihtiyacı olduğunu söylüyor ama bana ihtiyacı yok ama benimle olmayı seçiyor. Beni çok sevdiğini söylüyor ve kesinlikle ilişkimizi ve hayatımızı istiyor ve artık onu asla düşünmüyor. Ama benimle onunki kadar yoğun görünmüyor. Beni daha fazla sevmiyor gibi görünüyor ve bu konuda nasıl hissedeceğimi bilmiyorum. Beni daha çok sevdiğini söylüyor. Bir sevgimiz olsun istiyor ama sevgimizin yanında bir hayatımız da olsun istiyor.

Beni yoğun bir şekilde sevmesini istemekle haksız mıyım?"
"Dün 4 yıllık ilişkimi bitirmek istediğimi açıklayan bir yazı yazdım.

Aynı şekilde hissetmediğimi, çünkü arkadaşlarımdan nefret ettiğini ve eğitimine devam etmek için şehirde kalacak parası olmadığı için benden kilometrelerce uzakta yaşadığını söyledim.

Bugün bir sınavda başarısız oldu ve onu görmek için önümüzdeki pazartesi gelecek.

Duygularım hakkında konuşmak için uygun bir an mı?

Doğru an olduğundan emin değilim ama onunla bir daha ne zaman yüz yüze geleceğimi bilmiyorum. Aylar olabilir.

Tavsiyeye ihtiyacım var."
"Büyükannemin yetmişli yaşlarında iki yeğeni var. Birkaç saat uzakta olmayı severler. İkizlerden birinin agresif bir lösemi formuna sahip olduğunu ve yakında ölmesinin beklendiğini öğrendik. Ayrıca bunaması var.

Büyükannem doksanlı yaşlarındaki biri için oldukça sağlıklı. Ancak konjestif kalp yetmezliği var ve bu yıl şimdiye kadar hastanede iki kısa kalış süresi oldu. Yeğenini seviyor ve öleceğini bilse yıkılırdı. Öğrenmesinin onu hasta edeceğinden korkuyoruz. Onun da ölmesinden korkuyoruz.

Yeğenleri yılda birkaç kez ziyarete gelir. Bunun dışında onlarla pek konuşmuyor. İkiz ziyarete geldiğinde büyükanne diğer yeğenini soracağı için bunu bir sır olarak saklamanın mantığından emin değiliz. Başkalarından bizim için yalan söylemesini istemek adil görünmüyor ve büyükanneme yalan söylemek (bana) doğru gelmiyor. Ama aynı zamanda çok korkuyorum.

Biz ne yaptık? Ona söylemeli miyiz? Eğer öyleyse, ona bu konuda yardımcı olmak için ne yapabiliriz?"
"Her şeyden önce, gerçekten sadece zihinsel olarak yorgunum. Ben iyi bir adamım ve hassasım. Karım beni aldattı. Ve kötü. Ona bir şans daha veriyorum ve o, doğru şeyi yapmakta ve güveni yeniden inşa etmek için çalışmakta muhteşemdi. Yine de büyük bir sorun geliyor...

Tüm bunlar olduğunda, destek için aileme ulaştım ve şimdi onlar, ilişkim üzerinde çalışma kararımdan pek de memnun değiller. Eşimle ayrıyız, 4 aydır birlikteyiz ama görüşmeye ve barışmaya devam ediyoruz. Birlikte yaşamıyoruz. Bana öyle geliyor ki ailem ve muhtemelen kayınbiraderim affedemeyebilir.

Dün gece aileme karımla bir şeyler üzerinde çalıştığımı söyleyen bir e-posta gönderdim. Şimdiye kadar aldığım tek yanıt, ""Tanrı'nın bizim için planının herkes tarafından kabul edilmesi için"" ""dua edeceğini"" söyleyen annemden geldi. Ayrıca, tüm bunlar olurken ""biraz fazla ifşa ettiğim"" için üzgün olduğunu ve şimdi her şeyin beni ısırmaya başladığını söyledi.

Hayal kırıklığına uğradım. Amacını anlıyorum ve hepsinin bugün, yarın veya yakın bir zamanda affetmelerini veya unutmalarını beklemiyorum. Ancak kendimi kara koyun gibi hissediyorum. Karımı geri almakla ve bir şans daha vermekle yanlış bir şey yapmış gibi hissediyorum. Zor zamanlarda aileme yaslandığım için yanlış bir şey yaptığımı hissediyorum. Aile bunun için değil mi??

Çok yakın bir ailem var ama bugün o e-posta, benim berbat durumda olduğuma dair uzun zamandır sahip olduğum hislerimi doğruladı. Nefret ettikleri bir kadınla evlendim. Geçmişte kendim için korkunç kararlar verdim. Ailemin beni küçümsediğini hissediyorum ve bugün bu duyguyu güçlendiriyor.

Neredeyse karımın davranışlarından mağdur olduğum için kızgın hissediyorum ama bugün esasen aileme yaslandığım için neredeyse yanlış bir şey yaptığım söylendi. Annem benim için acıdığını söyledi. Oğlunu acı içinde görmekten nefret ettiğini. Anlıyorum ki... Yakın ailemle olan ilişkimi ve evliliğimi kurtarma şansım var mı yoksa ikisi arasında bir seçim yapmak zorunda mıyım?"
"Bu yüzden Raymond adında bir adamın düğün partisindeyim. Gelecek ay lise aşkıyla evleniyor. Sağdıç ve ben ona birkaç hafta içinde bir bekarlığa veda partisi vermekle görevlendirildik ve ikimiz de gitmek istediğimiz yön konusunda kararsızız. Paranın bir seçenek olmadığını varsayarsak (annem birkaç ay önce öldü ve bana büyük bir miras bıraktı), daha iyi bekarlığa veda partisi ne olurdu? 1) Yakında karısı olacak (tüm varlıklarını kontrol eden) banka hesaplarını boşaltmasını ve tam Las Vegas'a indiğimizde onu terk ettiğini söylemesini sağlıyoruz. Yine de iyi vakit geçirmeye karar veriyoruz ve bir şekilde Raymond'u bu gece partiye gelmeye ikna edip ertesi gün geri dönüyoruz. Akşam yemeğine çıkıyoruz ve yakınımızda akşam yemeğinde rastgele bir kadın var (okuyun: eskort) Raymond'la çekicilik yapıyor. Raymond içki içmez, bu yüzden harika bir aktris olması gerekir ama bir şekilde Raymond'u partiye devam etmesi için evine geri dönmeye ikna ederiz. Onun yerine gidiyoruz ve bum, kapı tekmeleniyor ve erkek arkadaşı ve diğer bazı haydutlar içeri doluşuyor. Bir bakıyoruz ki, hepimiz başımıza çuvallar geçirmiş olarak çöle giden bir SUV'un arkasında gidiyoruz. Uzun lafın kısası, haydutlardan biri silahını (yüksüz) Raymond'un yanına bıraktığında hepimiz kendi mezarımızı kazıyoruz ve Raymond'ın kaybedecek çok az şeyi veya hiçbir şeyi kalmadığı için işlerin nasıl yürüdüğünü hepimiz görüyoruz. Sağdıç fikri şudur: 2) Raymond kısa bir adam ve tüm hayatı boyunca öyleydi. Bu nedenle, lisedeyken payına düşen zorbalığa uğradı. Buradaki fikir sağdıç ve Raymond için bir sürprizim olacak. Raymond'ı taşrada bir arkadaşımızın evinin bağlı olduğu garaja götürüyoruz. Daha sonra Raymond'a katlanır bir sandalyeye bağlı bir lise zorbasını sunuyoruz (okuyun: kafasına bir çanta geçirmiş rastgele bir aktör) ve sonra nasıl olduğunu görmek için Raymond'a (yine dolu değil) bir silah veriyoruz. Şimdi bu ciddi bir soru ama tam olarak açıklamak gerekirse, Damat Raymond'a Dövüş Kulübü'nden Raymond K. Hessel'in adını verdim."
"Kısa bir ilişki ve ben tarifi sanırım. 19 yaşında işsiz bir üniversite öğrencisiyim ve bu ilgilendiğim ilk kız ve herhangi bir ilişki yaşadığım ilk Noel'im, bu yüzden oldukça kayboldum. Ne yazık ki uzun mesafe, bu yüzden hediyeleri biraz kısıtlıyor. Ayrıca 21 yaşında ve flört konusunda az da olsa tecrübesi var. Bu olmadan önce bir yıldan biraz daha uzun bir süredir 'en iyi internet arkadaşlarıydık' ve muhtemelen bir aydan biraz fazla bir süredir ilişkimiz var.

Hobileri oldukça sınırlı, temelde video oyunları ve müzik. Ben de neden sevimsiz çiçek seçimiyle gitmeyeyim diye düşündüm. Ama kahretsin, çiçekler pahalıdır ve çok kolay ölürler. Temel olarak sorum şu, çiçeklere verilen tepki gerçekten buna değer mi? Kararım senin reddit'in, lütfen yardım et. Daha fazla bilgiye ihtiyacınız varsa, sadece sorun, çok kayboldum LOL."
"Bu yüzden kız arkadaşım (hadi ona Amy diyelim) ve ben 3 yılı aşkın süredir çıkıyoruz. Birlikte iyisiyle kötüsüyle çok şey yaşadık. O benim ilk öpücüğüm, ilk gf'mdi ve bekaretimi ona kaptırdım. Gelecek ve birbirimizle evlenmek hakkında birçok konuşma yaptık.

Okul içinde ve dışında düzenli olarak aynı arkadaş grubuyla takılıyoruz. Yaklaşık 10 kişiden oluşur. Yaklaşık 3 tanesi erkek. Mesele şu ki, hepimiz çok yakınız ve hemen hemen her zaman takılıyoruz. Gruptaki kızlardan birine çok yaklaşıyorum (hadi ona Nancy diyelim). Amy ile çıkmaya başlamadan önce onunla arkadaştım. Son zamanlarda, Nancy ile çok yakınlaştım. Amy'ye bile söylemeyeceğim birçok şeyi ona söyledim. Bazı insanlar bizi ""flört etmekle"" suçladı ve kolayca sinirlenen Amy'ye bunu söyledi. Şimdi, başlamak için arkadaş canlısı bir insanım. Tüm arkadaşlarımla iletişim kurmakta iyiyim ve hepsiyle dalga geçiyorum, bu yüzden bunu flört olarak düşünmüyorum.

Bu, son zamanlarda beni çok fazla baskı altına aldı. Grubumuz ağırlıklı olarak kızlardan oluştuğu için hemen hemen her gün kızlarla konuşuyorum. Ama kız arkadaşım yüzünden farklı davranmam gerektiğini hissediyorum. Amy kıskanmasın diye eskisi kadar gülemiyor ya da konuşamıyormuşum gibi hissediyorum.

Nancy bana güveniyor ve ben de ona güveniyorum. Biz hemen hemen en iyi arkadaşız. Ama ona aşık olabileceğimi düşünüyorum.

Amy'yi biraz daha az önemsemeye başladım ama onu hâlâ sevdiğimden oldukça eminim. Ondan ayrılmak da çok garip olurdu çünkü aynı grupta takılıyoruz ve sınıfımız çok küçük (97). Teşekkür ederim."
"Geçmişte yaşadığımız sorunlardan dolayı ve özellikle bu, birbirimizin ilk ilişkisi olduğundan, en mükemmel ilişkiye sahip değiliz. Ama genel olarak iyi bir ilişkimiz var ve birbirimizi çok seviyoruz.

Bu yüzden LDR olarak başladık ve göründüğü gibi bir süre daha LDR olacak. Gerçek hayatta tanıştığımızda, o gelmiş geçmiş en nazik, nazik, olgun adam. Temelde mükemmel adam. Ama son aylarda çok uzaktayken bazı hareketleri sinirlerimi oldukça bozuyor.

Her zaman video oyunları oynuyoruz, rekabetçi Counter-Strike. O bir tür profesyonel oyuncu ve mevcut en yüksek rütbe. Ben çok fazla yeteneğim yok ama rekabetçi yapımdan dolayı oyunu seviyorum. Yani birlikte oynadığımızda, diğer tüm oyuncular ondan daha düşük, çok daha düşük. Bu bir sorun yaratır. Ne zaman hata yapsak insanlara, bana bağırıyor. İnsanları bizimle oynadığına pişman ediyor. Ben de bazen pişmanım. Sonra ""trolleme"" var, insanlara küfrediyor, kaybettiğimiz her oyuna ""Aman Tanrım hileciler"" diyor, genellikle onlara çok kaba ve çok çocukça şeyler yazıyor. Oyunda video oyunları üzerinden insanlarla sık sık tartışır. Ne zaman biri saldırgan bir şey yazsa ona ""aşkım lütfen cevap verme lütfen beni seviyorsan"" diyorum ama o ""Aman Tanrım hadi ama insanları trollemeye bayılıyorum!""

Birlikte oynadığımız arkadaş grubumuz vardı. Davranışlarından dolayı ikisini kaybettik. Sonra sabit bir üç kişi daha bulduk. Geçenlerde iki kişi, ona nerede öldüğümüzü söylemediğim için tüm ekibe özellikle bana bağırdıktan sonra, yalnızca davranışlarından dolayı onu ve beni uzaklaştırdı. Çok utanıyorum ama ne söylersem söyleyeyim çok saldırgan oluyor. Ondan ayrılmak istemiyorum ama son zamanlarda onun tüm güzel imajını kaybettim."
"Özgeçmişimi güçlendirmek için bazı yönetici becerileri edinme umuduyla yaklaşık 2 yıldır yerel bir kar amacı gütmeyen kuruluş için gönüllü olarak çalışıyorum. Yine de şimdiye kadar, çoğunlukla her sezonun sonunda haber bültenlerini dosyalıyor, katlıyor ve paketliyorum, burada burada biraz bakım yapıyorum. MS Office ve veri girişi gibi bilgisayar programlarını kullanma konusunda daha fazla deneyim istiyorum/ihtiyacım var. Cebimde sadece belki birkaç avuç bilgisayar işi var. Gönüllü olduğum insanlar harika ve orada çalışabilseydim çok mutlu olurdum. Ama pek çok personeli var gibi görünüyor ve beni işe almak onların ilgi alanı dışında. Çoğu bilgisayar çalışmasına yalnızca personele izin verilir. Onlara karşı bir şey yok, ama son birkaç yılımı orada homurdanarak harcamış gibi hissediyorum.

Word'de üniversite ödevlerini yazmanın ve Publisher'da el ilanları yapmanın ötesinde, MS Office programlarında çok az pratiğim var. Excel, Access, adres mektup birleştirme vb. öğrenmek çok faydalı olacaktır. Daha önceki bir kar amacı gütmeyen kuruluşta, web sitelerini güncellemek için Wordpress kullanarak biraz html öğrendim. Bu kullanılmamaktan solmuş. Ofis işi için işverenin beni eğitmekten çekinmeyeceği ne tür bir yere başvurabilirim? Yoksa kâr amacı gütmeyen kuruluşlar tek seçeneğim mi? İkincisi ise, bana daha fazla ofis işi sağlayacak belirli türler var mı? Benimki kısmen galeri, bu yüzden ofis dışında daha fazla yardıma ihtiyaçları var. Bir yerde ideal olarak ücretsiz ders alabilir miyim?"
"20'li yaşların başında M.

Açıkçası, bu cevap, ilgili kişilere ve durumlara bağlıdır, ancak... flörtler için tipik bir yakınlık düzeyi olarak kabul edilen nedir?

Neden sorduğumun arka planı:

Tüm geçmiş ilişkilerim bir nevi... bir şekilde tökezledi. Açıklaması zor..um...Sanırım demek istediğim, hiç birine öylece çıkma teklif edip tüm ""resmi"" flört olayını yapmadım. Her zaman doğrudan aşık olan arkadaşlar olmuştur.

Geçenlerde bir arkadaşım aracılığıyla tatlı bir kızla tanıştım, ilginç biri ve çok iyi anlaşıyoruz, bu yüzden ona çıkma teklif ettim. Oldukça gayrı resmi bir şeydi, birlikte bir gösteriye gittik. Neyse. Ben eğlendim ve onun da eğlendiğini biliyorum. Dans ettik (birbirimizin yanında değil, *awk me*), çok konuştuk, biraz güldük ve genel olarak birbirimizi tanıdık. Şeftali. Bu yüzden onu bıraktığımda, garip suratına bir çuval tuğla gibi çarptı. Aniden sinirlendim ve sanırım sadece... tamamen ilgisiz biri gibi göründüm. Bu yüzden yolları ayırırken, ""Görüşürüz"" gibi belirsiz ve romantik olmayan bir şey söylediğimi düşünüyorum. Bu anlık bir hayal kırıklığı silsilesi oldu ve sonra ""En azından sarılabilir miyim?"" ve mutlu bir şekilde buna razı oldum ama... bu, geceye dair tüm görüşümü bir nevi alt üst etti. Demek istediğim, çok hızlı olmaktan ya da herhangi bir şeye acele etmekten çok korkuyorum... ama tabii ki kendim için biraz daha romantik bir şey umursamıyorum. Şimdi insanların bu resmi tarihlerden ne beklediklerini merak ediyorum. norm nedir? Beklentilerini falan boşa çıkarmış gibi hissediyorum ve kendimi bir pislik gibi hissediyorum. Elbette onu arayacağım ve bir başkasını deneyeceğim, ama bunun bir daha olmasını istemiyorum."
"Bu yüzden bugün çuvalladım ve şimdi acil serviste oturuyorum ve içim sıvı dolu ve genel olarak boktan hissediyorum. Dışarıdaki tüm koltuk doktorları için size biraz bilgi vereceğim. Temmuz ayının başlarında, kendime bakma konusunda ciddi olmaya karar verdim, 30 yaşında, nispeten Formda bir adamım. 180 boyundayım, geniş omuzlarım var ve 32 belime sığabiliyorum ama rahatlık için 34 giyiyorum 195 ila 197 kiloyum. ve günde yaklaşık 1000 kcal açığı çalıştırıyorum, bugün buna ulaşamadım, bunun yerine köpeklerimi almak için aileme uğradım komşularımla konuşurken inanılmaz derecede başım dönüyor ve kalbim hızlı atmaya başladı sonra onlara göre ben ele geçirildi. Uyandığımda iki komşu tamamen korkmuştu ve kendime işediğim için bok olduğunu biliyordum. Her neyse, herkes biraz çıldırdı ve ben kalp atış hızımı düşüremedim. Bir muz yedim ve biraz su içtim, bir saniyeliğine tekrar aşağı düştüm, tekrar oturdum ve üçüncü kez düştüğüm kamyonuma yaslandım ve birkaç saniye daha dışarıda kaldım. Bu benim son nöbetimdi ve kalbim çılgına döndükten sonra 120-130'a çarpıyordum ve tansiyon düşüyordu. Bu, titremem ve parmak uçlarımdaki hissi kaybetmemle başlayan dalgalar halinde gelirdi. Komşular beni evlerine aldılar ve acil servis doktoru olan başka bir komşuyu aradılar. Gelip, iyi olmadığımı ve muhtemelen yerel acil servise gitmem gerektiğini kabul etti. Bu beni şimdiye getiriyor, bir saleen torbası, bir potasyum torbası ve magnezyum aldım."
"Yani başlık, bir tarih belirlediğimiz hikayenin hemen hemen tamamı ve ben buna uyanmadan önceki gün:

O: Hey çok üzgünüm ama yarınki kahveyi başka bir zamana ertelemek mümkün mü? Dün gece kızlardan biri elini kesti ve ben onun vardiyasını kapatmak zorunda kaldım.

Ben:evet sorun yok

O: çok üzgünüm

Ben: hahah başka zaman iyi olur o zaman :)

O: Kesinlikle

Ben: Tam zamanlı mı çalışıyorsun?

O: Pekala, önümüzdeki birkaç hafta boyunca olacağım. normalde değil ama

Bana oldukça meşru bir bahane gibi geldi ama son yorum, bunun onun meşgul gibi davranma yolu olduğunu düşünmeme neden oldu. Sadece onun iyi bir kıza benzediğini düşündüğünüzü görmek istedim ama dürüst olacağım, önümüzdeki birkaç hafta bir randevu ayarlayarak onunla konuşarak tıka basa dolduramam."
"merhaba reddit..
Biraz tavsiyeye ihtiyacım var. Bu kızla yaklaşık 2 haftadır konuşuyorum. Geçen hafta sonu dışarı çıktık ve harika geçti. Başka bir randevu ayarlamak için çalışıyorduk ve bana mesafeyle ilgilendiğini söyledi (arabayla yaklaşık 30 dakika). Ona geri mesaj attım ve onunla aynı fikirde olduğumu söyledim ama bunun etrafında yollar var. Her neyse, bundan sonra bana Sue'nun denemek istediğini mesaj attı ve belki Cumartesi (yarın) için bir şeyler ayarlayabileceğimizi söyledi, bunun kulağa harika geldiğini ve dört gözle beklediğimi söyledim. O zamandan beri hiçbir şey duymadım (bu salı gecesiydi). Ona birkaç kez sadece işte iyi bir gün dilemek için mesaj attım (günde bir kereden fazla değil). Ne yapacağımdan emin değilim. Bir parçam ona tekrar mesaj atmak istiyor ama son yanıtından bu yana yaklaşık 5 mesaj geçti. Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir!"
"Bu yüzden hayatımdaki bayanlar konusunda pek şansım olmadı ama sonunda bir kız arkadaşım oldu ve şimdiden onun için deli oluyorum. Ateşli, zeki, komik, bir kızda istediğim her şey.

Bu yüzden benim evimdeyiz ve işler kızışıyor ve ağırlaşıyor ve öpüşmeye ve kıyafetlerimizi çıkarmaya başlıyoruz. Öncelikle, bundan önce bir kızla ulaştığım en uzak nokta, bir partide sarhoşken oral seksti. Her neyse, üzerimdekiler çıktı ve ben gitmeyi bekleyen bir kaya gibiyim.

Onu aşağılıyorum ve hala çok sertim ve o doruğa ulaşıyor ve bana olan iyiliğini geri vermeye hazır. Bana darbe yapmaya gittiğinde nedense yumuşamaya başlıyorum. Ona ve yaptığı cömert, ateşli aksiyona konsantre olmaya çalışıyorum ama odaklanamıyorum. Kafam çok karışık ve bunu telafi etmek için tekrar üzerine iniyorum ve ereksiyon geri geliyor.

Onu becermeyi bitirdiğimde düzmemi istediğini söylüyor ve ben onu becermek için kalkıyorum ve yine sertliğimi kaybediyorum. Ondan sonra kabul etti ve bir dahaki sefere bekleyebileceğimizi (hala bakireyim) söyledi. Önemli olduğunda neden sertliği kaybetmeye devam ettiğimden emin değilim. Herhangi bir şeyi değiştirirse, her zaman bir şeyleri düşünürüm ve çok fazla kendi kafamın içindeyim.

En iyi arkadaşımla bunun hakkında konuştum ve muhtemelen gergin olduğumu ama bekaretimi kaybetmeye tamamen hazır olduğumu söyledi."
"Merhaba arkadaşlar,

Bu yüzden birden fazla kişinin yanıma gelip ""Harika bir sesin var"" dediğini gördüm. Harika bir şarkı sesi değil, sadece hoş, dinlemesi kolay, konuşan bir ses. Sesimin aralığı da oldukça iyi, komutla yüksek ve alçak notalara basabiliyor. Hatta birkaç kişi bana “gidip bir şeyin sesi olayım” diyenler oldu.

Her zaman biraz güldüm, ama geçen gün gerçekten eşsiz bir sesim olup olmadığını görebileceğimi düşündüm. 25 yaşındayım, hiç oyunculuk/drama dersi almadım, şu anda harika bir kariyerim var ve şimdi bunun denemenin harika olabileceğine karar veriyorum. Buradan nereye gidileceği konusunda tavsiyesi olan var mı?"
"lütfen yardım et. 1,5 yıl önce bir narsistle taciz içeren bir ilişkiyi bitirdi. Beyaz erkek, 7 yaş büyük. Ondan sonra, bir başkasıyla ilişki kurma konusunda paranoyaklaştım. Korkmuş

İnternette yeni adamla tanıştım.

Kırmızı bayraklar:

aceleye getirilmiş şeyler

Bir hafta mesaj attıktan sonra flört profili silindi

3 boşanmadan birini ihmal ettiğini itiraf etti

Bana aşık olduğunu söylüyor

Söylediğim her şeye katılıyor gibi görünüyor

yanlış yapamam

Saatlerce, saatlerce ve saatlerce konuşuruz

Temel zaman çizelgesi:

3 ay sonra iş için kendi bölgesine taşınacağım için şehir dışında yaşıyor.

2 hafta sonra yüz yüze görüştüm

Çıkmaya karar verildi

çok dikkatli

Olabildiğince sık evinde olmamı istediğini söyledi.

Bu haftaya hızlıca ilerleyin:

Bir haftalığına onunla kalmaya geldim.

İlk 2 gün tutkulu

şimdi gergin hissediyorum

Onun tarafında mesafe hissediyorum

Sarhoşken daha samimi görünüyor

Çok bencil olabilir

O biraz soğuk ve çekingen olabilir

Onun başka bir narsist olacağından korkuyorum

Howeber, istediğim her şeyi yapıyor gibi görünüyor.

Aynı zamanda, pasif saldırganlık hissediyorum

Kötü niyetli ilişkimin bir sonucu olarak süper Bağımsız oldum

Yani buradayken hem çalışıyorum hem de ağ kuruyorum. 7/24 yanımda olmasına gerek yok.

Ama fizik olarak iyiyiz.

Bilmiyorum- beyaz erkekler tipik olarak soğuk mu ve Hispanik erkekler kadar tutkulu ve sevecen değil mi? Benden çok hoşlanıyor ama bir bakıma utangaç görünüyor.

Yaş farkı mı?

Ya da daha kötüsü- sosyopat? Bunun için endişelenmeden edemiyorum. Ondan bana HERHANGİ BİR ŞEY hakkında korktuğunu veya endişelendiğini söylemesini istedim ve o, hayır tatlım, çıldırmıyorum :)

Bu beni çok endişelendiriyor. Yardım. Hala beklemeye devam etmeli miyim?"
"Düğünüm hızla yaklaşıyor (Ağustosta bir Cuma). Fotoğrafçılık ikilemimi henüz çözemedim ve gerçekten bazı tavsiyelere ihtiyacım var.

İdeal olarak, birkaç saatliğine bir fotoğrafçı kiralamak isterim. Törenden önce belki toplam bir saat olmak üzere grup aile fotoğraflarının (ve benim ve FH'nin fotoğraflarının) çekilmesini istiyorum. Yaklaşık 20 dakika sürmesi gereken tören ve bir saat süren kokteyl saatinde de fotoğraf çekilmesini isterim. Artı belki resepsiyonun ilk 45 dakikası veya saati, ama bu pazarlık edilebilir. Bu toplamda yaklaşık üç veya dört saat eder. Bir gelin partim yok ve fotoğraflarda olmasını istediğim kişi sayısı muhtemelen toplam 20'dir (çoğu sadece birkaç fotoğrafta olacak). 500 düğün fotoğrafından oluşan bir albüm beklemiyorum.

Fotoğrafçılığa bir sanat olarak gerçekten değer veriyorum ve aşağılayıcı olarak görülmek istemiyorum. Sadece FH'm ve ben fotoğraflar için poz vermeye pek hevesli değiliz. İstemediklerim şunlar: şirin grup fotoğrafları, FH'imle birbirimize hasretle baktığımız fotoğraflar, hazırlanma fotoğrafları, elbisemin giymeden önceki fotoğrafları, yüzük fotoğrafları vs. Sadece tüm gün fotoğrafa ihtiyacım yok.

Öyleyse sorularım şunlar: Bunu yapmaya istekli, iyi kalitede bir fotoğrafçı bulmak mümkün mü? Eğer öyleyse, birini bulmak için nasıl giderim? Ne kadar ödemeyi beklemeliyim (çok, çok genel olarak)? Düğünümün Cuma günü olmasının bu konuda bana yardımcı olacağını umuyorum, çünkü çok popüler bir düğün destinasyonunda, düğün sezonunun en yoğun olduğu bir Cumartesi günü tipik düğün fotoğrafı paketinden vazgeçmeye istekli bir fotoğrafçı bulmayı asla beklemezdim. (kıyı Maine). Bir öğrenci fotoğrafçıyı işe almaya bile açığım.

Herhangi bir tavsiye veya öneri çok takdir edilecektir!"
"Kız kardeşim birkaç gün önce erkek arkadaşının uçuk olduğu konusunda ona yalan söylediğini söyledi. Önceden sorduğunda temiz olduğunu söyledi ve daha sonra uçuk olduğunu ancak ona söylerse ""onu kaybetmekten çok korktuğunu"" itiraf etti.

Manipülatif ve inanılmaz davranışına dair daha fazla kanıt sunmama gerçekten gerek yok, ama bunun ötesinde sürekli olarak onunla ne kadar ""savunmasız"" olduğundan bahsediyor ve alıntı yapıyorum, eğer ""hayatını kaybedeceğini"" söyledi. onu kaybettim..??? Bir aydan az bir süredir birlikteler. Manipülatif ve çılgın bir pislik gibi davranıyor ve onun umurunda görünmemesinden gerçekten korkuyorum.

Ona tam olarak ne düşündüğümü söyledim ve o da bana saygıyla ""erkek arkadaşını suçlamayı bırakmamı"" söyledi. Ona ulaşmak mümkün değil ve onu uzaklaştırmak ya da uzaklaştırmak istemiyorum çünkü bu adamın ne yapacağını bilmiyorum ve onu çok önemsiyorum.

Ne yapmalıyım? Şu anda sadece sessiz kalıyorum ve bunun dışında kalıyorum ama önerebileceğiniz bir şey varsa, bu gerçekten yardımcı olabilir. Ya da belki bana onun kendi kararlarını vermiş bir yetişkin olduğunu söylersin ki bu, beni endişelendirmesine ve yardım edecek hiçbir yolu olmamasına rağmen son zamanlarda kendime hatırlatmaya çalıştığım şeydi."
"Bir süredir erkek arkadaşımla birlikteyim ve annesi benimle daha önce tanışmıştı. İkimiz de hayatımızı gerçekten birlikte geçirmek istediğimize karar verdik ve şimdi o günü (düğünümüzü) planlıyoruz. İkimiz de yetişkiniz, vergilerimizi öderiz, çalışırız, vb. Ama annesine muhtemelen benim yaşadığım yere taşınacağını söyleyince annesi havaya uçtu.
Şimdi, ayrılmak istemesinin nedeni kişiseldi. Başka bir iş bulmak ve bağımlılık oluşturmaktı çünkü bulunduğu yerde olmaktan gerçekten rahatsız hissediyordu. Şu anki yaşam koşulundan pek memnun değil ve hayatında bir değişiklik yapmak istiyor.
Şimdi, size söylemem gereken bazı noktalar erkek arkadaşımın Çinli olduğu. Ve annesi Hong Kong Çin'den, bu yüzden geleneksel değerleri N ne değil ... Ben İspanyol'um, geleneksel bir İspanyol evinde büyüdüm.

Benimle çıkması onun için sorun değildi, bunu ciddi bir şey olarak algılamadı. Ama geleceğimizi birlikte planladığımızı görünce, telefon hizmetini kesecek ve beni görmek için şehir dışına çıkmasına izin vermeyecek kadar ileri gitti.
(Okulu bitirmek için annesiyle yaşadığını, okul masraflarını kendi karşıladığını ve kullandığı arabanın parasını ödediğini unutmayın, ancak onun adı altında.)
Yarış kartını çekecek kadar ileri gitti ve ona ""Meksikalı kızlar tembeldir ve ellerinden geldiğince iyi bir adama sarılırlar"" dedi.

İncinmiş hissediyorum, kaybolmuş hissediyorum ve her şeyden önce o inciniyor. Birlikte olmamızı etkilemeyeceğini açıkça belirtti ama o beni görmesini ve hatta benimle konuşmasını engellemek için elinden geleni yapıyor... Gelecek hafta onu telefon planıma ekliyorum (benim kendi planım var) ) ve kendi adına başka bir araba alabilmesi için birlikte para biriktireceğiz, böylece kadın onun üzerinde hiçbir güce sahip olamayacak.
Sadece... gerçekten acıyor. Onun için doğru kişi olduğumu annesine nasıl anlatabileceğim konusunda gerçekten tavsiyeye ihtiyacım var. Bu adamı hiç kimsenin sevmediği kadar seviyorum."
"Annem hamile olmama kızıyor, mutlu bir evliliğim var (bir yıllık) ve bu planlı bir bebek. Kocam[31m] bebek için çok heyecanlı ve sabırsızlanıyor.

Anneme söylediğimizde ilk tepkisi bebek yapmamamızı söylemek oldu. Kocamın benden nefret etmesine neden olacağını söyledi.

Şimdi bebeği doğuracağımı anladığına göre, doğumdan sonra beni ya tüplerimi bağlatmaya ya da tam histerektomi yaptırmaya çalışıyor. Kocam ve ben 5 yıl içinde başka bir bebek isteyebiliriz, bu yüzden açıkçası her şeyin çalışır durumda kalmasını istiyorum.

Beni üreme haklarımdan vazgeçmeye zorlayamaz ama onu nasıl durdurabilirim? Hatta OB'mi aramaya çalıştı. Annem hiçbir zaman çocuk sahibi olmamı veya evlenmemi istemedi, bu yüzden şimdi beni hayal kırıklığına uğrattı ve beni perişan etmeye çalışıyor."
"Bu yüzden tesadüfen bir kız olan sıradan bir tanıdığım, yarın kendisi ve arkadaşıyla San Fransisco'ya gitmemi istedi. Şimdi, kadınların yanında oldukça tuhafım. Bir kız arkadaşım oldu ve onunla hiç konuşmadığım için beni terk etti. Bu 4 yıl önceydi ama dürüst olmak gerekirse hiçbir şey gerçekten değişmedi. 8 saatlik yol ve ben oldukça gerginim. Arkadaşıyla hiç tanışmadım ve tanıdığım kızın arkadaşlarının ailesinin evinde kalıyoruz. Beni davet eden kızın benimle ilgilendiğinden/hala ilgilendiğinden oldukça eminim. Artık yanımda oturan bir erkek arkadaşı var (bana sorduğunda onunla takılıyordu). Sanırım bu durumda ne yapacağım konusunda biraz cesaretlendirmeye veya yardımcı tavsiyeye ihtiyacım var."
"Sadece 6 aydır birlikteler ve onunla hiç tanışmadım ama son zamanlarda her yerinde morluklar var. Saçını yoldu ve yüzünde izler bıraktı ama o hiçbir şey yapmak istemiyor. Hayatının çoğunda başı beladaydı ve korkarım bu sadece daha fazlasına yol açacak ve o geldiğinde bebek için de korkacak.

8 saat uzaklıktaki başka bir şehirde yaşıyorum ama bana neler olduğunu anlatan arkadaşlarım var ve karışmaktan ya da onu daha fazla incitmekten korktukları için kimse bir şey yapmadı ama bunu görmezden gelmenin ona hiçbir faydası olmayacağına inanıyorum. ve bebeği"
"Başlık her şeyi açıklıyor. Son zamanlarda 21 yaşına girdim ve özellikle izinli olduğum için akşamları içmeyi sevmeye başladım. Yarın yaklaşık üç aylık eğitim için ayrılıyorum. Kız arkadaşım ve ben, son gecemi birlikte lüks bir akşam yemeği yiyerek geçirecektik ki telefonuma çırayı açtı ve oldukça müstehcen konuşmalar buldu.

Ben kötü hissediyorum. Dün gece tek başıma içki içerken eğlenmek için uygulamayı indirdim. Kızlar bana istemeden telefon numaralarını verdiler ve sohbet için müstehcen fotoğraflar çekmek istediler. Hatta biri o gece buluşmayı bile önerdi. Uygulama dışındaki tüm kişileri kibarca reddettim.

Bunu ayık yapmazdım. Aslında askerlik eğitimi için gittiğim için bir süre daha içmeyeceğim. Geçen ikinci gece evde tek başıma içmenin eğlenceli olacağını düşünmüştüm ama diğer kadınlarla müstehcen konuşmalar yapmamı beklemiyordum.

Kız arkadaşım çok üzgün (haklı olarak). Yine de işleri yoluna koymak istiyoruz. Reddit, ne gibi tavsiyelerde bulunursun? Bu kızı gerçekten çok seviyorum ve ondan başka kimseyle birlikte olmak istemem. Kendimi çok aptal hissediyorum."
"Ben ve uzun süreli kız arkadaşım 7 yıldan biraz fazla bir süredir birlikteyiz. Son 3 yıldır çalışmalarımızdan dolayı uzak mesafe ilişkisi içindeyiz. Bekaretlerimizi birbirimize özledik ve oradan biraz keşfetmeye başladık.

10 yıldır porno izliyorum ve çeşitli fetişler ve cinsel arzular oluşturdum. Öte yandan kız arkadaşım tanıştığımızda kendine zar zor dokunmaya başlamıştı ve neyi sevdiği veya neyi denemek istediği hakkında çok az fikri vardı veya hiçbir fikri yoktu. Bu yüzden birkaç şeyi denemek ve neyi sevdiğimizi görmek için 'bilgimi' kullandık.

Bu süre zarfında, normal tutkulu seksinizden toplu sekse ve hafif bdsm'den anal sekse kadar pek çok şey denedik. Birkaç yıllık keşiften sonra netleşen şey, ikimizin de oldukça farklı zevklere sahip olduğumuz. Tutkulu normal seksi ve ara sıra kısıtlanmayı tercih ediyor. Anal oyun ve teşhircilik gibi şeylerle ilgileniyorum. Şu anda neyi sevdiği konusunda çok spesifik ve ben hala çok açığım ve hemen hemen her şeyi yapmaya istekliyim. Rahat bölgesinde kalması için şimdi koyduğu tüm bu kısıtlamalardan sıkıldığım için bu biraz çatışmaya yol açmaya başlıyor.

Ben onun yapmayacağı bazı şeyleri yapmak istiyorum ve o bizim binlerce kez yaptığımız ve beni gerçekten heyecanlandırmayan şeyleri yapmak istiyorken aynı zamanda seksten tam anlamıyla zevk almak ikimiz için de zor. artık değil.

Onu sevdiğim ve hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istediğim için ilişkiyi bunun üzerine paketlemeyeceğim. Bunun ilişkimizin geri kalanı için bir çatışma kaynağı olup olmayacağını ve bununla ilgili herhangi bir tavsiyesi veya fikri olan olup olmadığını bilmek istiyorum."
"Son zamanlarda kız arkadaşımın beni rahatsız eden şeyler söylediğini fark ettim. Şu anda pek iyi gitmiyoruz, bu yüzden bunun düşüncemi değiştirmesinden endişe ediyorum.

Esasen, son zamanlarda bir tartışma yaşadık ve şimdi aramızda konuşmak daha yapmacık oldu (bu arada, şu anda farklı ülkelerdeyiz). Beni endişelendiren şeyler, kendisini incitme düşüncesinden uzaklaştırmak için benimle konuşması gerektiği gibi şeyler söylediğinde ve onu mutlu etmek için bana güvendiğini ""bildiğimi umduğunu"" söylediğinde.

Aşırı bencil görünmek istemiyorum, bunun için endişeleniyorum. Tabii ki yardım etmek istiyorum ve çıktığımız süreden beri (yaklaşık bir buçuk yıldır) yardım etmek istiyorum. Sadece bu şeylerden bazıları yardım istemekten daha çok tehdit oluşturuyormuş gibi geliyor. Bu kısmen, önerilerde bulunmaya çalıştığımda çok zor olduğu, çözüm olarak istediği şey olmadığı veya basitçe işe yaramayacağı gerekçesiyle reddedilmesinden kaynaklanıyor.

Bunu yazarken kendimi suçlu hissediyorum ve son zamanlarda ilişkimizin geleceğini düşündüğüm için kendimi daha da suçlu hissediyorum. Ayrılırsam ne kadar suçlu hissetmem gerektiğini bildiğimden emin oluyormuş gibi geliyor. Son zamanlarda, ben ona bağımlı değilken onun bana bağımlılığını beslemekle suçlamasıyla bu daha da kötüleşiyor (bunu nasıl yaptığımdan emin değilim ve ona daha bağımsız olma yollarını sunmaya çalıştığımda, vuruldular) .

Burada bencillik edip kendimi çok mu düşünüyorum, onu yeterince düşünmüyor muyum? Yardım etmek istiyorum ve her şeyi kendimle ilgili yapmak istemiyorum ama bu düşünceler bana geri gelmeye devam ediyor. Ne yapacağımdan emin değilim, bu yüzden herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir.
Daha önce böyle bir şey yaşayan oldu mu?
Burada haksız mıyım ve aşırı savunmacı mıyım yoksa bu manipülatif mi?
En önemlisi, buradan nereye gideceğim?"
"İnternette iyi bir adamla tanıştık ve dışarı çıktık.

İlk buluşma harikaydı, 4 saat kaldık ve gerçekten iyi anlaştık.

İyi vakit geçirdiğini söyledikten sonra bana mesaj attı. O hafta daha sonra ona tekrar takılmak isteyip istemediğini soran bir mesaj attım ve hemen evet yanıtını verdi.

İkinci kez dışarı çıktı ve daha sertti. Oldukça karamsardı ama çok uzun bir vardiyadan yeni çıkmıştı ve bana özür dilemek için mesaj attı. Dürüst olmak gerekirse, eğer bu onun ""karamsar"" haliyse, tanıdığım erkeklerin %90'ından daha iyi ve ben hala eğleniyordum.

Beni HİÇBİR kez öpmedi. Takılmamasını isteyerek ondan hoşlandığımı oldukça açık hale getirdim vs ve nada.

Son derece dışa dönük ama diğer şeyler söz konusu olduğunda oldukça utangaç görünüyor, bu yüzden sadece kendinden emin olduğunu mu tahmin ediyor ve aslında utangaç olup olmadığından emin değilim.

Ayrıca yanıt verdiğinde paragraf uzunluğunda metinler gönderiyor ve bana sorular soruyor ama sonunda yanıt vermeyi bırakıyor.

Aslında bu adamdan gerçekten hoşlanıyorum ama onu rahatsız ettiğim için endişeleniyorum. Herhangi bir ipucu?

Konvoyu HER ZAMAN ben başlatmak zorundayım. Çok meşgul olduğunu biliyorum (yeni bir yere taşınıyor ve yeni bir iş) ama demek istediğim, birine mesaj atmak veya aramak 30 saniye sürüyor...

Onu rahatsız ettiğimi mi düşünüyorsun? Yoksa tekrar asılmasını mı istemeliyim?

Oyun oynamak ve test olarak bana mesaj atmasını beklemek istemiyorum çünkü bu yanlış geliyor ama tüm arkadaşlarımın söylediği şey bu... Bana sinsi ve tuhaf geliyor.

Ayrıca ertesi gün planlar yaparken bana mesaj atmasını istediğimde bile o konvoda bana mesaj atıyor. Asla bir şey başlatmaz.

Teklif etmesine rağmen son randevumuz için ödeme yaptım ve ayrılabileceğimizi söyledim çünkü sunucu faturayı bölme fikrinden dehşete düşmüş görünüyordu ve üzerinde sadece bir kartı vardı. beni alacağını söyledi
Bunu telafi etmek için tekrar çıktı. Bunu sadece kibar olmak için mi söylediğinden emin değil misin?"
"Biraz arka plan...

Bir buçuk yıldır kız arkadaşımla birlikteyim ve çok iyi anlaşıyoruz, aynı zevklere sahibiz ve her şey çok iyi gidiyor gibi görünüyor. Aslında bu, dört ilişkinin açık ara en iyisi. oldu.

Ama açıkçası, her şey bu kadar olsaydı, burada yayınlamazdım. İçtiğinde benim önümde diğer erkeklere karşı oldukça cilveli davranabiliyor. Sadece eğlendiğini takdir etsem de bu beni rahatsız etmiyor ve bir barda bir parça samimiyet tarafından tehdit edilmeyecek kadar ilişkimize yeterince güveniyorum.

Ancak bu, çokça gittiği müzik festivallerinde, geçen yıl bir Download'da (İngiltere'deki bir metal festivali) başlayarak değişiyor. Burada sarhoş uyandı ve doğruca çadırımızın dışına ürkütücü görünümlü bir adama gitti ve onu aydınlatırsa ona bir içki verip vermeyeceğini sordu, açıkça kabul etti ve ben şaşkın şaşkın çadırımda otururken onu motorlu tekneye bindirmeye başladı. Bunu bir sarhoş olarak kabul ederek, haysiyetimi bir kenara attım ve hayata devam ettim.

Şimdi bu yıl aynı festivale git ve yine sarhoş. O gün farklı grupları görmek için ayrı kaldıktan sonra kampımıza geri döndüm ve herkese şarkıcılardan birini gösterdiğini ve onun gibi başka bir adamın onu yakaladığını söylüyor. Ardından gelen sarhoş maskaralıkları, temelde herkesle kapılmaya başladı ve bir keresinde birisi şaka yollu bir şekilde yapmasını söylediğinde arkadaşlarımın yüzüne göğüslerini çıkardı.

Ayıkken ve benimle içki içerken ona tamamen güveniyorum, endişelenecek bir şey yok. Ancak arkadaşlarıyla festivallerde ne zaman içkiyi bırakacağını bilmiyor ve bu beni endişelendiriyor çünkü arkadaşlarıyla dışarıdayken, yani kontrolden çıktığında onu göremiyorum."
"Merhaba!

Ben 28 yaşında bir erkeğim, televizyonda ve doğrudan benimle konuşan insanları duymakta sürekli sorunlar yaşayan bir erkeğim. Başka sesler duyuyorum ama konuşmak biraz zor, özellikle aynı anda başka bir ses varsa.

yani bilgisayarımda çok az açık olan bir pencerenin yanında müzik dinliyorum. Geçen arabalardan yaklaşık 50 fit veya daha fazla uzaktayım, ancak geldiklerinde müziğim boğuk bir sese dönüşüyor ve söylenen kelimeleri anlayamıyorum.

Ayrıca insanlarla konuşurken sürekli kendimi tekrarlamam isteniyor. Ayrıca sık sık televizyonu kapatmam söylendi.

Bu sorunlara neden olabilecek herhangi bir ilaç kullanmıyorum."
"Bir chihuahua (pug mix) köpeğim var (1 yaşında/5 aylık). Onu genellikle bahçelerin olduğu, komşuların basketbol potasının olduğu (ayakta tutmak için suyla dolu olan) güvenlikli apartman kompleksi çevresinde yürüyüşe çıkarırız. Bir gün kuruması için bir halıyı güneşte bıraktılar ve çok hoşuna gitti (onu ovuyordu/dürtüyordu ve sanırım halı sallandığında/veya halının üzerine atlamak için onu kaldırdığımda bu onu korkutmuştu). Yakınında HİÇBİR YERDE bulunmadığından beri, artık o bölgenin yakınında dışarı çıkmak bile istemiyor (sadece lazımlığa gidecek ve hemen içeri geri dönecek). Onu oraya taşımayı ve sadece ona doğru yürümesini denedim, ama tam onu ​​yere indirdiğimde canını kurtarmak için eve koşuyor. Kuyruk bacaklarının arasında, onu daha önce hiç böyle görmemiştim.

Daha önce oraya gitmekten hiç korkmamıştı, HİÇ, her zaman oraya her zamanki yerinde lazımlığa gitmek zorunda kaldı ve o olaya kadar hiç sorun yaşamadı...

Daha önce hiçbir şeyden bu kadar korktuğunu görmemiştim. Ayrıca, bunun yakın zamanda bir komşunun arkadaşının köpeğini oynaması için getirdiğinden emin değilim (o bölgenin yakınında/dişi retriever/kaniş karışımı ama onu hiç görmedi).

Oraya yakın bir yere (bir patikaya) atıştırmalıklar koymaya ve korkmaması için yavaşça dışarı çıkmasını sağlamaya çalıştım, ancak parkurdaki tüm atıştırmalıkları yedikten sonra hemen eve koşuyor.

Ayrıca atıştırmalıkları basketbol potası tabanına koymaya çalıştım ve o yemeği yeni yedi (veya panik içinde onu görmezden geldi/üzerine bir şey düşecek mi diye bakmak için her zaman yukarı baktı)...

Ne zaman güvenlik alanından (evinden) çıksa yukarı ve etrafına bakıyor ama çoğunlukla yukarı... Basketbol potasının tehlikeli olmadığını görmesine nasıl yardımcı olabilirim? (yani güvenlidir ve şiddetli rüzgar koşullarında bile yakın zamanda devrilmez)"
"Pekala, bu iki gün önce, cumartesi öğleden sonra oldu. Sahneyi hazırlamak için güneyde oldukça büyük bir okula gidiyorum ve hafta sonları oldukça fazla içki içmek ve sosyalleşmekten ibaret. Birkaç kardeşimin yaşadığı eve saat 4 civarında geldim ve bir film izlemeye karar verdiğimiz zamanı öldürmek ve içmeye başlayıp dışarı çıkma zamanı gelene kadar sakinleşmek için. HBO kısa süre önce Bulletproof Monk'u taşımaya başladı, bu yüzden onu atıyoruz. Korkunç olduğu ortaya çıktı. Sonunda yatağının ucunda bir köpek gibi ~~yatay~~ yatarak uyuyakalıyorum.

     Uykuya dalmak, sikişmemin başlangıcıydı. Bir an korkunç bir yaratık tarafından kovalandığım bir kabusu hatırlıyorum, koşarken dönüp ona bakıyorum ama bulamıyorum. dört gözle bekliyorum BANG Bir şeye çarptım.

     Bu yüzden, bana ne olduğunu bilmeden, tomurcuğumun evinin merdivenlerini şiddetli bir baş ağrısıyla tökezleyerek çıkmaya geldim. Başımı ovuşturuyorum (geçen yıl Super Bowl'da Denver'dan daha kötü yenilmiş gibi üzülüyorum) ve elimin kan içinde olduğunu görüyorum. Temelde tüm arkadaşlarımın içtiği oturma odasına düşüyorum ve neler olup bittiğini ve ne olduğunu soruyorum. Konuşamıyorum ve beyin sarsıntısı geçiriyorum. Banyoya girdiğimde kafamın üst kısmında büyük bir yarık ve yüzümün her yerinde kan olduğunu görüyorum. Sonraki otuz dakika, tam bir şok içinde olduğum, nerede olduğumu bilmediğim ve bana ne olduğunu merak ettiğimden oluşuyor. Sonunda kendimi toplayıp arkadaşlarımla aramı açmaya başlıyorum. Bu, odasında uyuyakaldığım adamın elinde bir golf sopasıyla ön kapıdan girdiği zamandır... Parmakla göstermiyorum ama cidden, şimdi şüphelendim.

**TIFU** yatakta köpek stilinde uyuyakalarak, en iyi arkadaşımın golf sopasıyla kafama vurmasını sağlayarak ve büyük ölçüde beyin sarsıntısı geçirerek."
"İki ay önce kız kardeşim ve eşi çocukları için iki kedi yavrusu aldı. Aynı zamanda bir evcil hayvan sigorta şirketini aradılar ve ekonomileri pek iyi olmadığı için otomatik aylık ödeme planı almalarını istediler.

Bu hikayeyi kısaltmak için, işleri batırdılar ve yıllık ücretin tamamı için bir fatura gönderdiler ve aylık plan için evrak göndermeyi unuttular.

Geçen haftaya hızlıca ilerleyin. Yavru kedileri bir veterinerde kısırlaştırdılar, ancak daha sonra bir tanesinde bazı komplikasyonlar oldu ve dün gece ameliyat etmek zorunda kaldılar.

Ama bunu yaptırmadan önce, her şeyin yolunda olduğundan emin olmak için sigorta şirketini aradılar ve gerçekten de öyle olduğunu onayladılar.
Ancak işlem bittikten sonra şirket aradı ve sigortanın aslında geçerli olmadığını söyledi. Görünüşe göre, tüm batırdıkları **sonra** saymaya başladıkları 20 bekleme gününden geriye bir gün kalmış gibi görünüyor.

2100 dolarlık sağlık faturasının tamamını ödemek zorunda kaldıkları için kız kardeşim bundan tamamen mahvoldu. Bunu ödeme şanslarının tek yolu, bir yıldan fazla geri ödeme seçeneği olmayan bir kredi almaktı, bu da ekonomilerinin hala kaos içinde olacağı anlamına geliyordu.

Tüm bunlar, bir ton başka krediyi ödemeyi başardıktan ve ekonomilerini düzene sokmaya başladıktan sonra oldu.

Bugün işten eve gelip tüm bunları duyunca hemen ablamı aradım ve ""merak etme, tüm hastane masraflarını ben karşılarım"" dedim. Bunu duyduktan sonra gözyaşlarına boğuldu. Tekrar konuşabildiğinde, onlar ve ekonomileri için ne kadar önemli olduğu için bana teşekkür etmeye başladı.

Ayrıca, sigortanın geçerli olmadığı anlamına gelen kendi hatalarından dolayı, derhal sigorta şirketine şikayette bulunmaları ve ödemelerini sağlamaları gerektiğini söyledim. Ama artık kız kardeşim, bu devam ederken her ay nasıl hayatta kalacakları konusunda endişelenmesine gerek kalmayacak."
"Bu kızla bir süredir arkadaşım ama yaklaşık bir ay önce gerçekten yakınlaştık ve sürekli takılıyoruz. Dışarı çıktıktan sonra iki kez evine geri döndük ve onun hamle yaptığını anlayabiliyordum ama her ne sebeple olursa olsun aptallık ediyordum ve bütün gece sarılmaktan başka bir şey yapmadım. Geçmişte her zaman onun fiziksel olmaya doğru ilerlediğini ve benimle konuşmak veya takılmak için her zaman gerçekten hevesli olduğunu söyleyebilirdim ve ben her zaman anlayışlıydım ama sanırım işleri bir ilişkiye dönüştürmek için yeterince yapmadım. Bu gece kumsala gittik ve onu öpmeyi planlıyordum ama vücut dili ve tavrı bana bunu yapmamam gerektiğini söylüyordu, halbuki önceki zamanları düşündüğümde onu öpmüş olsaydım üzüleceğini ve o da öpeceğini biliyordum. şeyleri ilerletti. Şimdi emin değilim, bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ve onun da benden gerçekten hoşlandığını biliyorum, sadece ilgisinin gittiğinden endişeleniyorum. Belki her şeyi düşünmekten vazgeçiyorum ama kesinlikle hisler değişmiş ve çok daha az cilveliymiş gibi geliyor. Niyetimi netleştirmek için ne yapabileceğime dair herhangi bir ipucunuz var mı? O benden çok daha deneyimli, bu yüzden geçmişte bu kadar çekingen ve fırsat kollayan biri olduğumu düşünüyorum. Bu kızla gerçekten bir ilişki istiyorum ve onun da aynı şeyi hissettiğini biliyorum, özellikle birbirimize karşı duygularımızı asla romantik bir şekilde dile getirmemişken niyetimi nasıl açıklığa kavuşturacağımı bilmiyorum ama daha başından çok açıktı. o öyle davrandı ki, birdenbire bunu gündeme getirmenin gerçekten garip olacağını düşünüyorum."
"Tek kullanımlık çünkü menajerim bir redditor.

Birkaç ay önce bir üniversite işinde çalışmaya başladım, önce paraya ihtiyacım olduğu için başladım ama şimdi gerçekten seviyorum ve işimden ayrılmaktan nefret ediyorum. Vardiyalarım müsaitlik durumuna ve derslere göre zaman çizelgesine göre ayarlanıyor, bu nedenle bazen ekibimdeki bazı kişileri haftalarca göremiyorum. İlk vardiyamı birkaç ay önce iş arkadaşlarımdan biriyle çalıştım ve ilk tepkim onun tamamen benim tipim olduğuydu ama bunu aşmalıyım çünkü profesyonel olmalıyım. Onunla birkaç vardiya daha çalışın ve molalarda ilgi alanlarımız hakkında konuşuruz ve beni her zaman bir gülümsemeyle karşılar ve günümün nasıl geçtiğini sorardı. Oldukça sessiz bir adam ve onu ara sıra iş dışında kampüste görüyorum ama çok değil.

Sonra sıçtım ve duyguları yakaladım.

İşin püf noktası şu: Zaman çizelgesi müsait olduğu için onu Aralık ortasından beri görmedim ve neredeyse bir aydır konuşmamış veya birbirimizi görmemiş olmamıza rağmen ona karşı hisler beslememin tuhaf olup olmadığını bilmiyorum. ve bir yarım. O bu yıl mezun oluyor, bu yüzden bir yanım onun peşinden gitmek istiyor ama diğer yanım iş yerinde gerçekten işleri zorlaştırmak istemiyor. Ayrıca müfredat dışı faaliyetlerle ve diplomasıyla meşgul olduğunu da biliyorum, bu yüzden onun zamanını boşa harcamak istemiyorum. 'Tesadüfen ona rastlamak' için arkadaşlarıyla olduğu kadar iyi gideceğini düşündüğüm bazı gecelere gittim ama çoğu için görünmüyor, bu yüzden onunla dışarıda takılmadım. iş."
"Son zamanlarda çok titiz ve tartışmacı olduğum için özür diledikten sonra samimi olduk ve göğüslerimi gerçekten emmek istediğini söyledi (bunu sevdiğini biliyorum ve bazen yapmasına izin veriyorum) Bir kez denedi ve ben onu durdurdum ve devam ettim ama bir kez ikinci kez geldi (tekrar yapmaya çalışarak) yüzünü ittim, üzüldüm ve seksi durdurdum. Ne yaptığını sordum ve bunu yapmaya çalışmadığını ve ne yapmaya çalıştığını ""bilmediğini"" iddia etti. Ayrıca doruğa ulaşamadığı için üzüldü ve ben de saygısızlık ettiğimi ve kendimi rahatsız hissettirdiğimi ve üstüne üstlük suçlu olduğumu hissettiğim için üzüldüm."
"Merhaba,

Temel olarak, neredeyse iki yıldır sağ ayak başparmağımda bir plantars siğilim var ve son birkaç haftadır bununla oldukça amansız bir şekilde savaşıyorum. Dondurma tedavileri yapıyorum, salisilik asit uyguluyorum ve ölü deri katmanlarını temizliyorum.

En son deriyi aldığımda pazartesi gecesiydi. O kadar derine indim ki neredeyse siğilin dibine geldiğimi hissettim. Dibe yaklaşma girişiminde, çakımımla siğili aldım (sürekli olarak bıçağı ve ayağımı bol miktarda alkolle dezenfekte ettim ve eldiven giydim). Derine indim ama sadece çok az miktarda kan çekecek kadar derine. Daha sonra o geceden bu (Çarşamba) sabaha kadar bölgeye Salisilik asit tedavimi tekrar uygulamaya başladım.

Bugün, işte bütün gün ayak parmağım çok ağrıyordu ve siğilim olan yere oldukça keskin bir şekilde battı. Salisilik asitten olabileceğini düşündüm, bu yüzden işten eve geldiğimde kuru asidi çıkarmak için parmağımı elma sirkesine batırdım. Ancak bu, hepsini ortadan kaldırmadı. Ayrıca bu noktada ayak parmağımın oldukça ısındığını ve şiştiğini ve ayağımın geri kalanının da biraz ısındığını fark ettim. Bundan sonra, biraz izopropil alkol ve bir bıçak aldım ve ayak parmağımda kalan tüm görünür kuru asidi nazikçe ovdum/soydum. Ancak ayak parmağım daha iyi hissetmiyor. Şu anda yükseltilmiş ve neosporin ile kaplı olarak yatıyorum.

Uzun lafın kısası, bir çeşit enfeksiyon veya başka bir şey hakkında endişelenmeli miyim? Yoksa bu benim tedavime verilen normal bir tepki olabilir mi? Bilinen alerjim, başka ciddi tıbbi durumum veya buna benzer bir şeyim yok. Ben 20 yaşında beyaz bir erkeğim ve (umarım) sağlıklıyım.

Teşekkür ederim!"
"SO'mu seviyorum ama bu sorun son 6 aydır artıyor ve çoğu zaman onun hakkında ve hatta kendim hakkında ne hissettiğimi engelliyor. Bu söyleniyor, bu bizim tek sorunumuz ve bunun dışında ilişkide mutluyum.

O her zaman geç kalır. Burada veya orada 15 dakika değil, en azından her plan yaptığımızda veya diğer insanlarla (iş dahil) plan yaptığından bahsediyoruz. Arkadaşlarım beni de geç bıraktığı için ya da daha önce olduğu gibi gelmediği için fark etmeye başladılar. Geçmişte bu nedenle iş yerinde de başı belaya girdi.

 Birden fazla durumda, yapmayı kabul ettiğimiz bir şeye bir saatten fazla geç kaldı. Planlardaki değişikliği bana bildirmek için benimle iletişime geçse bu iyi olurdu ama asla söylenen bir şey yok. Başlangıçta buluşmayı kabul ettiğimiz zamanda telefonunu çalmam ve sesli mesajını defalarca dinlemem, geç gelmesi ve benim isteksizce kabul etmemle sona erdi. Her seferinde geç kalmasını veya pul pul dökülmesini beklediğim noktaya geldi.

Çoğu zaman bunun nedeni uykuya dalmış olmasıdır. Birine uyuduğu için kızdığım ve yanılıyorsam düzelttiğim için kendimi çok kötü hissediyorum ama bu sorunu kendim hiç yaşamadım. Planlarım varsa, örneğin 8'de biriyle buluşmak, ayakta olduğumdan emin olur veya emin olmak için bir alarm kurardım.

Geç kalmadığında, geç kaldığında, sakince, bağırarak, hıçkırarak, ona planları hatırlatarak onunla konuşmayı denedim ama beni bu şekilde asılı bırakmanın beni takdir edilmemiş hissettirdiğini anlamıyor. ve boktan.

Burada ona ve/veya kendime yardım etmek için ne yapabilirim?"
"Hikayesi şöyle: 6 yıl önce sevgili arkadaşım olduğu için birlikte kaldığım eski sevgilisinin evinde tanıştık. Bunca zaman boyunca birbirimizden hoşlandık ama bu konuda hiçbir şey yapmadık çünkü garip hissettirecek. Geçen cuma arkadaşım (eski sevgilisi) bir parti veriyordu ve bizi davet etti. Bütün gece beni ne kadar sevimli bulduğunu, benim hakkımda ne kadar sevgiyle konuştuğunu ve ne olmadığını söyleyip durdu. Gecenin sonunda bizi öptü ve biz de öyle yaptık. Ondan sonra tüm ilişkimiz değişti ve ona olan büyük aşkım açıkta bir patlama yaşıyordu. Sabaha kadar öpüştük. O tatlı, duyarlı, zeki, eğlenceli ve en iyi zamanı onunla geçiriyorum.

Mesele şu ki, bir erkekle 2 yıllık bir ilişkimi 5 ay önce mesafe ve ilgi kaybı nedeniyle bitirdim. İlgi kaybı dediğimde, tüm ilgimi kaybettim çünkü o 28 yaşındaydı, işi, diploması ve hiçbir şeyi yoktu, evlenmek, bir ailem olsun ve bir sürü şey istedim ama kıçını kıpırdatmadı. bilgisayar; Hatta sandalyesini kaldırmasına yardım ettim ve bunun için benimle savaştı. Şimdi aynı şeyin bu adama da olmasından korkuyorum çünkü haftada 3 gün berbat bir işi var ve diploması da yok.

Hayatımda hiç kimse için bu kadar deli olmadım, hayatımın 2 yılını birlikte geçirdiğim adam bile. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Birisi zihnimi boşaltmama yardım edebilir mi?"
"Eski sevgilim hafta sonu bana yaklaşık 3 aylık hamile olduğunu söyledi, hiçbir fikrim yoktu ve şimdiye kadar bana hamile olduğunu söylemedi.

Dün ne yapacağımızı konuşmak için buluştuk, bunun kendi kararı olduğunu ve hayatlarının bir parçası olmamı istemediğini ancak bana söylemediği için kendini suçlu hissedeceğini açıkladı.

Şahsen ben maddi ve manevi sebeplerden dolayı çocuk istemiyorum. Yani, asla daha az baba olmayacağım fikri ve onun bunun bir parçası olmamı gerçekten istemiyor, bununla gerçekten bir ilişki isteyip istemediğim konusunda ahlaki pusulamı çok zorluyor. çocuk.

Büyük bir hata yapıp yapmadığımdan emin değilim ve tavsiye istiyorum."
"Bir süre önce burada yayınladım, ancak atıldığımı hatırlayamıyorum.

Her neyse, temelde baba olacağımı öğrendim. Yalan söylemiyorsa çocuk benim. (Ki olabilir, insanların boktan olduğunu asla bilemezsin)

Bana hamile olduğunu ilk 7 ay söylemedi, ondan ayrıldığım için bana kin besliyor.

Ve şimdi çocuğa ne isterse onu koyacağını, benim adımın olmayacağını ve nafaka konusunda mümkün olduğunca beni becermeye çalışacağını söylemeye çalışıyor. Ayrıca avukatlarla görüştüğünü ve tam velayet kendisine verilecekmiş gibi davrandığını ve çocuğu hiçbir şekilde ziyaret edemeyeceğimi ve ziyaret edersem nadiren izlenen ziyaretler olacağını söylüyor.

Bunu yapabilir mi?

Tamamen berbat bir insan olduğu için onunla hiçbir şey yapmak istemiyorum.

Ama eğer benim çocuğumsa, mümkün olduğunca onun hayatında olmak istiyorum. Bu benim ilk doğan çocuğum, ilk doğan oğlum olacaktı. genlerimin devamı.

Bensiz adını söylemesi, ziyaretimi reddetmesi ve çocuk nafakasıyla beni becermesi mümkün değil, değil mi?

Mahkeme sistemi gerçekten bu kadar kadınlara yönelik mi? bu olamaz.

Temel olarak, burada ne yapabilirim? Çocuğun adına söz sahibi olabilir miyim ve beni herhangi bir velayetten/ziyaretten mahrum bırakma olasılığı nedir?"
"Liseden eski bir arkadaşımla doğası gereği çok bağımlı bir ilişkim var. Hiç çıkmadık ama genel olarak yaklaşık dört yıl (15-19 yaş) hep hayatımdaydı. O zamanlar onu en iyi arkadaş olarak sınıflandırırdım ama değişkendi ve sonunda hem incindik hem de bağlarımızı kopardık.
   İki yıl sonra Facebook'ta yeniden bağlantı kurduk ve nişanlım onunla konuşmamdan rahatsız olduğunu çünkü hayatımın çok istikrarsız bir noktasında olduğumu ve onun (arkadaşımın) acımasız olma eğiliminde olduğunu ifade ediyor. manipülatif.
   Nişanlımla aynı fikirdeyim, ancak arkadaşımla birkaç hafta konuştuktan sonra, şimdiden günlük bir şakalaşma kurduk - ve görünüşe göre o üniversiteye başladığından beri yollarını değiştirmiş.
   Bir mesaj hazırlamakta zorlanıyorum ve yaklaşık üç gündür ""cevap vermediğim"" için kendimi suçlu hissediyorum. Sadece... Geçersizleştirici, saldırgan veya küçümseyici görünmeden ne diyeceğimi bilemiyorum."
"Şu anda kız arkadaşımla Uzun Mesafe İlişkisi içindeyim. İkimiz de Amerika'da ülkenin farklı taraflarında üniversiteye gidiyoruz. Lise sevgilileriydik ve neredeyse 2 tam yıllık üniversiteyi bitirdik. Çok sevgi dolu bir ilişkimiz var ve onunla bir ilişkim olduğu için çok mutluyum.

Kız arkadaşım (ona Sue diyelim) bir kız öğrenci yurdunda ve içinde çok aktif. Geçenlerde Resmi dedikleri bir dansa gitti ve çok eğlendi. Bir randevuyu bu tür şeylere götürmek adettendir ve ben orada olmadığım için arkadaşları gidecek olan ama teknik olarak dansa girmesine izin verilmeyen birini aldı. Bununla bir sorunum olmadı çünkü dansta bir kez ayrı arkadaş gruplarıyla takılacaklarını düşündüm.

Sue bana olanın tam olarak bu olduğunu ve hatta adam tarafından nasıl ekildiğini söyledi - önceden buluşmak yerine arkadaşlarıyla dansta ortaya çıktı. Buna rağmen iyi vakit geçirmesine sevindim.

Az önce Facebook'a baktım ve Sue'nun yeni bir profil resmi var. O ve dün geceki adam. Elleri sırtında gülüyor ve iyi vakit geçiriyor ve adam biraz komik bir surat yapıyor. Bu sevimli bir resim ama nedense Facebook profil resminde başka bir erkeğin olması beni rahatsız ediyor.

Diğer resimlerinden bazılarına baktım ve bu adam birden fazla kez, hatta danstan önce ortaya çıktı. Ona aynı adam olup olmadığını sormak istiyorum, ama şu anda bir dans *performansında* (dün gece gittiği Resmi ile aynı değil) bu yüzden ulaşılamaz.

Normalde pek kıskanç biri değilimdir ama o resmi görmek beni üzdü ve nedense değiştiriliyormuşum gibi hissettirdi.

Sorum şu, kıskanmam için bir sebep var mı? Değilse, lütfen bana biraz mantıklı konuş! Ayrıca son zamanlarda bir sürü küçük tartışmaya girdik, bu yüzden bunu en kolay, en çatışmasız şekilde halletmeyi tercih ederim. Hiçbir şey değilse bunun için kavga etmek istemiyorum."
"En iyi arkadaşım Sally, Brian'la nişanlandı (isimler değişti). Sally harika bir arkadaş ve ben de Brian ile arkadaşım. Üçümüz birlikte çok takılıyoruz.

Bu kısmı kısa ve öz yapacağım. Geçenlerde psikiyatristim bana TSSB'm olduğunu söyledi. Çocukluk travması ve istismarının geri dönüşlerini yaşıyorum - Bunun olup olmadığından emin değilim ve çok travmatik. Sally tüm bunlar boyunca harikaydı. Beni dinledi, deli olmadığımı söyledi vs.

Dün gece Sally'nin Brian'a benim ona anlattıklarımı anlattığını öğrendim. Ben... Gerçekten incindim. Bu çok özel ve hassas bir konu ve onun gidip Brian'a söylemesini beklemiyordum. Aynı zamanda nişanlına her şeyi anlatıyorum, sır tutmuyorum vs. Bu benim sırrımdı. Benim hikayem. Kırılmamın ötesinde, ona söylediği için utandım. Bunu sindirmek benim için çok zor ve ""ben deli miyim?"" gibi hissettiğim birçok an yaşadım.

Üzülmeye hakkım var mı? Sally ile yüzleşmeli miyim?"
"Bu aslında bugün oldu...

Bu yüzden genellikle uyandığımda telefonuma yaklaşık 5 kez ertele tuşuna basarım ve her şeyi halletmek için yeterli sürede yataktan kalkarım ve zamanında çalışması için tam doğru zamanda kapıdan çıkarım... Belki. Daha erken uyanmak yerine, bir gece önce kıyafetlerimi hazırlamayı ve dişlerimi fırçalarken kahvaltı yapmak için çoklu görev yapmayı alışkanlık haline getirdim ve bu sabah yulaf ezmesi yerine peynirli tereyağlı tost yapmaya karar verdim. Hepsinin başladığı yer burası.

Bu yüzden tostu tost makinesinin fırınına attım, o mükemmel altın kahverengi ayarına getirdim ve dişlerimi fırçalamak için banyoya yöneldim. Mutfağa geri döndüğümde mutfağımı dolduran duman var (çok değil ama ekmeğin çıkması gerekenden fazla) ve 'Tostu nasıl yaktım, o kadar uzun süre gitmedim' diye düşünüyorum, bu yüzden kafamı çeviriyorum. ekmek kızartma makinesine ve açtığımda biraz duman çıkıyor ama ekmeğim kızartmanın yarısına gelmiş olabilir. Kız arkadaşımla benim bir gece önce pişirdiğimiz ve element üzerinde kurumuş ve yanmış bir yemek olabileceğini düşündüm.

O yüzden fazla düşünmeden üzerine biraz tereyağı ve birkaç parça asiago atıp ısının ikisini de eritmesi umuduyla katlıyorum. Sürmeye başladığımda bir ısırık alıyorum ve tadı berbat. Tadı duman gibi (çok da kötü değil) ama başka bir şey daha var - acı, korkunç bir tat. Parçayı yedim çünkü acıktım kahretsin! Sonra ikinci bir ısırık için gidiyorum ve yapamadım, ne kadar yemem gerekse de yapamadım. Bu yüzden kız arkadaşıma (ben yaptıktan bir buçuk saat sonra işte olması gerekiyor) ekmek kızartma makinesini kontrol etmesi/kullanmaması için mesaj attım çünkü içinde olmaması gereken bir şey var. Daha sonra bana bir mesaj gönderdi ve ""Evet, bir parça kurutulmuş tatlı patates .... ve 3 yanmış böcek var."
"Ben ve eski sevgilim Aralık ortasında ayrıldık, bir ay önce epey kavga etmiştik ve ikimiz de okuldan dolayı çok stresliydik. Benden ayrıldı çünkü ilişkimizin artık birbirimize faydası olmadığını ve aramızda hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığını düşünüyordu.

Belki 4 ay oldu ve pek konuşmadık (beni her şeyden tamamen engelledi). Bir süredir ders verdiği bir kızla görüşüyor ve ben de çıkıyorum. Geçen gün, yanlışlıkla dairesine teslim edilmiş bir paketle beklenmedik bir şekilde benim daireme geldiğini düşündü. Bana vermek için gelmesine gerçekten şaşırdım çünkü ayrıldığımızdan beri herhangi bir nedenle buluşmaya karar verdiğimizde halka açık bir yerde buluşmamız için ısrar ediyor. Uzun süre kalmadı ve benden uzak duruyor gibiydi (mümkün olduğunca uzak durmaya çalışmak gibi). Güzel bir etkileşimimiz oldu zaten herhangi bir olay yok ama şimdi nedense kendimi tuhaf hissediyorum.

Yani onu falan özlüyorum ama ondan da uzak duruyorum tabii ki. Neredeyse sadece tanıdıkmışız gibi sahip olduğumuz diğer tüm etkileşimlerden çok farklı hissettirdi. Bu duygudan hoşlanmıyorum, o kadar yakındık ki o benim en iyi arkadaşımdı, o kadar çok kişisel, mahrem ve duygusal şey paylaştık. Bunun beni neden bu kadar üzdüğünü bilmiyorum ama gerçekten öyle. Tabii ki arkadaş olmak istiyorum ama aramızdaki dinamikteki bu değişiklik üzücü ve neden olduğundan emin değilim."
"Görünüşe göre metin duvarı için şimdiden özür dilerim! Bunu kastetmedim.
Bu haftanın başlarında, eski sevgilim iyi bir öğrenci (ikimiz de üniversitedeyiz) ve iyi bir kız arkadaş olamayacağını söylediği için beni terk etti. Tüm bunlar olmadan önce birbirimizi pek göremedik ama yine de mesajlaştık ve en iyisini denedik.

Her zaman onun yanında oldum ve bundan en iyi şekilde yararlanabileceğimiz zamanı bulacağımız konusunda iyimserim. Memleketimizde kaldığı bir hafta sonundan sonra onu eve götürdüm ve bir şeyler çözmeye çalışıyoruz ama sonunda ayrılıyoruz ve kalbim kırılıyor

Hala onu eve götürüyorum ve elimden gelenin en iyisini yapıyorum ama bana uzun bir mesaj göndererek arkadaşlarımla veya bir ilişki içindeyken fotoğraflarımı görmeye dayanamayacağını ve bu yüzden beni sildiğini söylüyor. Tüm durum hakkında kafam karıştı ama bir şekilde bunun en iyisi olduğu konusunda kendi kendime konuşuyorum.

Ertesi gün okuldan eve geldiğimde kapının önünde bir çanta görüyorum. İçine baktığımda, birlikte geçirdiğim süre boyunca ona verdiğim her şey. ezildim. Kendimi ihanete uğramış, yalnız hissettim ve bunu hak edecek ne yaptığımı anlayamadım. Hızla oda arkadaşının Facebook'una baktım ve şehir merkezine gittiklerini görüyorum ve bence daha kötüsü. Onu tanıdığım onca yıl içinde hiç böyle davrandığını görmemiştim.

Şimdi biraz zaman geçti, daha iyi yapıyorum. Ne yaptığına çok fazla bakmamaya çalışıyorum ama kendimi yanlış hissediyorum ve içimden en azından onu Facebook'ta ya da okulda merhaba deme dürtüsü var. Başka birinin ilişki kurabileceğini veya rehberlik sağlayıp sağlayamayacağını merak ediyordum."
"Orijinal:

Yani bunu bir çeşit güncellemek için gerçekten bir güncelleme yok. Bana çekin Salı günü burada olacağını söyledi. Çek gelmedi Ona burada olmadığını söyledim ve buradan cevap gelmedi.

Bu yüzden bitirdim. Ona son birkaç yıldır ne kadar manipülatif bir yalancı orospu olduğunu ve gerçekten tüm öfkemi bıraktığını ve kesinlikle bunu hak ettiğini söylemek istiyorum (orijinal durum ve liseden beri bana yaşattığı onca şey göz önüne alındığında) ) ama içimden bir parçam bana devam etmemi söylüyor. Onu Facebook'tan engelle ve numarasını telefonumdan sil. Ancak birbirine bağlı birkaç arkadaşımız var ve durumu sadece erkek arkadaşıma ve kuzenime anlatmışken, onlar soru sormaya başladıklarında ne olacağını bilmiyorum.

Konuyla ilgili herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır. Erkek arkadaşım bana tam olarak ne için olduğunu söylemem için ısrar ediyor ve annem (nazik bir şekilde) ""Ben demiştim"" diyor ama ikisi de durumla bağlantılı, bu yüzden dışarıdan bir tavsiye almak. Herhangi bir konuda herhangi bir genişlemeye ihtiyaç duyulursa, açıklamaktan memnuniyet duyarım."
"Ben ve eski sevgilim yabancı olduk.

7 aydır ilişkimiz vardı sonra ayrıldık. Bu uzun bir hikaye, ne zamanım ne de tekrar hissetme isteğim var. Onu seviyorum, gerçekten seviyorum, ona aşık olmadığımı biliyorum, umarım bu bir anlam ifade eder.

Ayrıldığımızda bazı incitici şeyler söyledi, gerçekten incitici, birlikteyken beni de çok incitti, onu da incittiğimi biliyorum. Ama fark ettim ve kendime işleri daha iyi hale getirmeye söz verdim.

Yaklaşık bir ay önce söyledikleri için özür diledi ve en azından arkadaş olup olamayacağımızı sordu, yabancı olmamaya çalışıp çalışamayacağımızı sordu. Özrünü kabul ettim ve sadece arkadaş olsak bile onu elimden gelen her şekilde mutlu etmeye çalışmak istedim.

Aramızda işler harikaydı ama geçen Perşembe beni görmezden gelmeye başladı, nasıl olduğunu görmek için ona mesaj attım, herhangi bir şey yapıp yapmadığımı sordum, onu incitecek bir şey yaptıysam ondan özür diledim. Kimse bana ne olduğunu veya neden olduğunu söylemiyor.

Çoğu insan bana onu görmezden gelmemi, onu unutmamı söyledi. Yine de yapamam, onu önemsiyorum, ona yabancılaşmamamız için elimden gelenin en iyisini yapacağıma söz verdim. Gerçekten acı verici. Ayrıldığımızdan çok daha acı verici."
"Liseye döndüğümde, oldukça sıkı bir arkadaş grubu içindeydim. Yaklaşık iki yıl öncesine kadar, işlerin çığırından çıktığı zamana kadar neredeyse ayrılmazdık. Temelde eski sevgilim bu gruptaki yakın arkadaşlarımdan biriyle çıkmaya başladı. Pek umurumda değildi ama benimle hiçbir şey yapmak istemediğine karar verdi ve benim huzurumda olmayı reddetti, bu yüzden diğer arkadaşlarımla daha çok takılmaya başladılar, ben de onları daha az görmeye başladım.

Böylece insanlar taraf tuttu ve o dönemdeki arkadaşlarımın yaklaşık yarısı benden, diğer yarısı da onlardan yana kaldı. Bu gerçekten bir çatışma değildi, sadece beni görmemesi ve bu bir çeşit çatlak yarattı. Şimdi ayrıldılar; Aslında, onların tarafında hemen hemen tam bir romantik ilişki devri oldu ve ben köprüleri yeniden inşa etmeyi denemek istiyorum. Köprülerin yakılmadığı kadar terkedilmiş ve ihmal edilmiş olduğunu hissediyorum.

Ama bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum. İki yıl oldu ve onlarla çok az temasım oldu. Onları çok özlüyorum ve onlarla tekrar takılmak istiyorum. Nasıl yaparım? Denemeli miyim?"
"Bir arkadaşımla Wall Street'i İşgal Et hareketinden ve iş dünyasının hükümetteki varlığından bahsediyorduk. İdealler, motivasyonlar ve hareketin arka planı hakkında ileri geri konuştuktan sonra, konuşmayı şu sözlerle bitiriyor:

""Zaten bu çok aptalca. Bu konuda silahlanmanın ne anlamı var? Protesto etmek hiçbir işe yaramayacak. En iyisi hükümeti kendi doğal akışına bırakmak ve diğer tüm hükümetler gibi dağılmak. Biz sadece sıradan insanlarız. Hiçbir şey yapamayız"".

Bu, elbette, tamamen YENİ bir argüman doğurdu, ama beni düşündürdü.

-Bu kayıtsız tavır insanlar arasında popüler mi? (Bütün gün kolej çocuklarının yanındayım, bu yüzden bir balonun içindeyim).
-Hükümetin ""kendi bildiğini yapmasına"" izin vermek daha mı iyi?"
"Bu yüzden bir kızı kumarhanede akşam yemeğine çıkardım. İki meze (paylaşmadı), bir sürü içki, ardından salata ile gelen biftek ve ıstakoz sipariş etti. Akşam konuşmama gerçekten izin vermedi ama çoğunlukla şikayet etti. Telefonuna mesaj atmak için beni 28 kez görmezden geldi. Yemeğimiz geldi ve ıstakozu geri gönderdi ve karidesle değiştirdi. Bu yüzden karidesi yedi, bifteği ve beraberindeki sebzeleri yemedi. Bana öyle bir tavır takındı ki yemek yedikten sonra ona kumar oynaması için para vermedim. Gerçekten video slotuyla ilgileniyordu, ben de iyi geceler dedim ve ona (kibarca) ayrıldığımı söyledim. Bana yarım sarıldı, göz teması kurmak için başını makineden kaldırmadı ve bana teşekkür etmedi. Yaptığı diğer garip şeyler: daha fazla bahşiş vermemi söyledi (% 15 yeterli değildi) sonra hizmetten şikayet etti, çok sıcak olduğu için bacaklarının nasıl terlediğini, astımlı olduğumu bildiğinde duman ve bana doğru uçtu, sonra yemeğin sonunda daha fazla ücretsiz ekmek sipariş etti ve yedi.

Ben de tamam düşünerek oradan çıktım, tıklamadık, benimle ilgilenmiyordu, davranışını iğrenç bulduğum için kesinlikle onunla ilgilenmiyordum. Büyük bir şey yok, büyük bir kayıp yok. (aslında onun kaybı) Yani bir arkadaşım nasıl gittiğini sordu ve ben de eh, olmayacak dedim. Ona ne olduğunu anlattı ve ""Oh, sana bir güç oyunu yaptı"" dedi. O zamanlar pek düşünmemiştim ama bu yeni bir flört olayı mı? Ulaşılması zor oynamak gibi bir şey mi? Ama bunun yerine dikkat çekmek için tamamen otoriter mi yoksa kendini beğenmiş mi davranıyorsun?"
"Hayatımın aşkıyla 3 yıllık bir ilişkiden çıktım. Sayamayacağım kadar çok kez açılıp kapandık. Sadece çalışmıyor. Birbirimizi şiddetle seviyoruz. Ama görünüşe göre bu birlikte olabileceğimiz anlamına gelmiyor. Tüm Disney'imde, Nicolas Sparks, kara gözlü iyimserlik, ben bile asla birlikte çalışmayacağımızı kabul etmeye başladım.

Minnettar olduğum ülke çapında taşındı. Bu, kendimizi her zayıf hissettiğimizde birbirimizi görerek kendimizi yok etmekten vazgeçebileceğimiz anlamına geliyor. Temas kurmama konusunda anlaştık çünkü birimiz veya ikimiz için bir arkadaşlık girişiminde bulunmak ve sonunda diğerimizin başka biriyle yoluna devam ettiğini öğrenmek dayanılmaz olacak.

O benim en iyi arkadaşımdı. Ben onu çok özledim. Futbolu seviyor. Nefret ettim. Onunla süper bowling hakkında ve onu iş arkadaşlarımla nasıl izlemek zorunda kaldığım hakkında konuşmak istiyorum. Ona dayanamadığı deli kedimi ve bir şekilde nasıl delirdiğini anlatmak istiyorum. Ona acıklı bir köpek yavrusu reklamında nasıl ağladığımı anlatmak istiyorum ama çocuk istismarı reklamında değil çünkü kalbimin hayvanları sevmek için yaratıldığını biliyor ve bende insanlara karşı aynı zaaf yok. Her gün onun için üzülüyorum. Sadece bir hafta oldu. Ne yapmam gerekiyor? Ölüyormuşum gibi hissediyorum."
"Annemle hiçbir zaman kolay kolay konuşamadım. Ailem ben 3 yaşımdayken boşandı ve ben her zaman biraz baş belası ve sinirli bir çocuk oldum (ve şimdi yetişkin). Benden çok daha dışa dönük ve benden çok daha fazla konuşuyor. Ne yaparsam yapayım her zaman anlayışlı, yardımsever ve destekleyici oldu (hayatımı oldukça kontrol etmesine rağmen), ama nedense ona kızıyorum. O ve ben ne zaman yalnız kalsak tedirgin, hüsrana uğramış ve sinirlenmiş hissediyorum, bu yüzden alaycı ve huysuzlaşmadan ve onun söylediklerini ciddiye almadan düzgün bir konuşma yapamıyorum.

Dürüst olmak gerekirse, bende neyin yanlış olduğu hakkında hiçbir fikrim yok ve tüm hayatım boyunca beni yiyip bitirdi ve bunu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Zihnimde onunla olumlu bir ilişki kurmamı engelleyen bir zihinsel engel varmış gibi geliyor ve bunu düzeltmek için bir çeşit terapiye ihtiyacım varmış gibi hissediyorum. Çoğu zaman boktan biri olmama rağmen hayatım boyunca bana hoşgörülü davranmaktan başka bir şey yapmadı.

Mesele şu ki, onunla ilişki kurabilmek istiyorum ve tek istediğinin bu olduğunu biliyorum ama aklım kesinlikle bunu yapmama izin vermiyor. Ne zaman tek başıma kalsam, bu kadar kötü bir evlat olduğum için kendimden nefret ediyorum. Bu konuda herhangi bir deneyimi olan veya bu konuda herhangi bir tavsiyesi olan var mı? Teşekkürler.

Bunun beni ne kadar kötü bir evlat yaptığının tamamen farkındayım ama bunu değiştiremem."
"Telefonumda biçimlendirme sorunları olabilir.

 Yaklaşık 3 ay önce, yeni mezun olmuş ve iş görüşmesi sürecinde olan uluslararası bir öğrenciyle tanıştım. Başlangıçta beni çok güçlü bir şekilde takip etti ve bana olan ilgisini gösterdi. Sonra birdenbire mesajlarının sıklığı azaldı ve yanıt vermesi günler veya haftalar sürdü ve planlarımızı doğrulayan herhangi bir metni görmezden geldi. Ona bir sorun olup olmadığını ve neden eskisi kadar konuşmadığını sordum ve bir yanıt alamadım, bu yüzden bana olan ilgisini kaybettiğini varsaydım ve eskiden konuştuğumuz sohbet uygulamasından numarasını sildi.

Sonra yaklaşık bir hafta önce birdenbire benimle tekrar iletişime geçerek bana yanıt vermediği için özür dilediğini ve bir sürü röportaj yaptığı gerekçesiyle bana cevap verdiğini ve şimdi bir iş bulduğu için benden ikinci bir şans istediğini söyledi. . Ona ikinci bir şans vermeli miyim yoksa bunu yapmak için aptal olur muyum?"
"Yani ben şu anda Ontario'da yaşayan 22 yaşında bir eşcinselim. Okulumun son dönemini Aralık ayında bitirmek üzereyim ve Havacılık ve Uzay Mühendisliği Lisans Derecesi ile mezun oluyorum. Partnerimle 2+ yıldır birlikteyim, yazlar/tatiller boyunca onunla aylarca aylar geçirdim ve Ocak ayında onunla birlikte olmak için taşınmayı planlıyorum. Bir kooperatif işe yerleştirme yapmadım ve özellikle mühendislik deneyimim yok (perakende çalıştım, bir bakkalda berbat nakit işi ve Michelin'de kirli bir fabrika hattı işçisi). Ortağım AYRICA bu Aralık ayında Makine Mühendisliği bölümünden mezun olacak, ancak bir yerleştirme yaptı ve Kentucky'de sırada bekleyen bir işi var (-HARİKA- bir iş).

Sorunum : Onunla birlikte olmak için ABD'ye nasıl gidebilirim/orada kalabilirim? Derecemin beni NAFTA kapsamındaki belirli Vizeler için uygun kıldığını biliyorum (belirli Vizeleri hatırlamıyorum), ancak mevcut ekonomi ve deneyim eksikliğim nedeniyle uluslararası bir kişi olarak istihdamıma sponsor olacak kimse yok. Ortağımın işi belirli bir alanla sınırlı, bu yüzden ABD'de herhangi bir yerde iş bulup devam edip oraya taşınabileceğim bir şey yok ve işi yeni bir mezun için kesinlikle harika, bu yüzden hiçbir yolu yok' üzerinden geçiyorum.

Bence yasadışı göçmenler kötü bir şey, orası kesin, ama ""ziyaret edersem"" ve öylece kalırsam, bunu yalnızca heteroseksüel ve benimle aynı şeyi yapan herkesten daha az muamele gördüğüm için yapıyor olurum. Oraya yasal bir vatandaş olarak gitmek ve hayatımı yaşamak ve herhangi bir heteroseksüel çift gibi çalışmak istiyorum, ama kayboldum."
"Ben 24 yaşında bir erkeğim, şu anda SO'mla Birleşik Krallık'ta yaşıyorum ve ikimiz de ABD'deniz. O burada 6 ay daha kalırken benim çok yakında ABD'ye dönmem gerekiyor. Ancak asıl sorun şu ki, farklı eyaletlere geri dönüyoruz ve bir daha aynı yerde yaşayacağımızı düşünmüyoruz. Bunun dışında harika bir ilişkimiz var. Yıllarca uzun mesafeli olmak istemiyorsak ayrılmamız gerektiğini hemen hemen kabul ettik.
Öyleyse, bir ilişkiyi lojistik nedenlerle sonlandıran başka Reddit kullanıcıları var mı? Nasıl gitti? arkadaş kaldınız mı Tekrar barıştınız mı?
Paylaşım için teşekkürler."
"Bunun ana hesabıma bağlı olmasını istemediğim için kullan-at kullanıyorum. Her neyse, bir yıldır konuşmadığım bir arkadaşım var. Geçenlerde yeni bir facebook yaptım, onu ekledim (ki kabul etti) ve ona bir mesaj gönderdim. Liseden beri tanışıyoruz yani yaklaşık 5 yıldır.

Ona bir şeyler yakalamak için buluşmak isteyip istemediğini sordum, bu hafta boş olabileceğini söyledi (geçen cumaydı). Ona uygun bir zaman için bana mesaj atmasını söyledim ve o da emin dedi. Şimdi, tekrar cevap vermeyeceğinden neredeyse eminim, ki bu sorun değil, ama birçok arkadaşlığı düzeltmeye çalışıyorum. Şimdi 3 veya 4'ü 'geri yükledim'.

Yaşam tarzımı değiştirmeye çalışıyorum ve 'eski ben' pazartesi/salı birkaç mesaj gönderirdi, ama ürkütücü veya muhtaç görünmek istemiyorum. Gerçekten düşünülmüş bir özür göndermek istiyorum.

Sadece bunu düzgün bir şekilde iletmek için biraz yardıma ihtiyacım var. Sadece arkadaşım olmak istemediğini söylese bile, bunu gönül rahatlığı olarak göndermek istiyorum. Şimdiye kadar 'kalpten konuşarak' 3 iyi arkadaşlığı yeniden kurdum ama onlarla iletişimimi yeni kestiğim için oldukça kısa bir şeydi."
"Ondan ayrıldım çünkü bana pislikmişim gibi davrandı ve yanında olmamdan çok fayda sağladığı için benden asla ayrılmazdı. Çok mutsuzdum ve gerçekten kendimin en kötü versiyonuydum. Nefret ettim. Sonunda onu kırdım.

Şimdi, duygusal bir hız treni. Bazen çok daha iyi hissediyorum. Ama onu sürekli özlüyorum. Onu seviyorum. Ama onu geri istemediğimi *biliyorum* çünkü tekrar o kadar mutsuz olmak istemiyorum. Bedelini ödedim ve ona çok fazla şans verdim.

Ayrılalı iki hafta oldu ve Facebook sayfasında ""özel"" arkadaşlar edindiğini gördüm. Devam ediyor ve bunu görmek gerçekten kalbimi acıtıyor. Beslemelerini takip etmeyi bıraktım ama ne demek, bir daha sayfasına bakıp yine bu depresif döngüye düşmem. Onu şimdilik hayatımdan çıkarmak istiyorum.

İşte benim ikilemim. Numarasını sildim ve iletişim kurmuyorum. Ama ara sıra mesaj atıyor ve beni özlediğini söylüyor. İletişim kurmamızın amacını görmüyorum ve dürüst olmak gerekirse, aşk ilacının vücudumu terk etmesini imkansız kılıyor. İyileşmek için zamana ve alana ihtiyacım var.

Lütfen yardım et. Kaba görünebileceğimden korkuyorum ve bu kendimi onaylamamı ve kendim için ayağa kalkmamı engelliyor. Eski sevgilime bir mesajla arkadaş kalmaya karar vermiş olmamıza rağmen bunun daha sonra gerçekleşebileceğini ve iyileşmek için zamanım olabileceğini söylemek istiyorum."
"Bu, biçimlendirme açısından kötü çıkarsa, bunu telefonda yaparsam özür dilerim.

Eski sevgilim ve ben 2 1/2 yıl çıktık. Üniversitede tanıştık ve kısa sürede harika arkadaşlar olduk, bu da bizim çıkmamıza neden oldu. İlişki boyunca, ilişkilerden yana olmadığını ve beni çok sevdiği için benimle yalnızca bir ilişki içinde olduğunu vurguladı (her birimiz ilk ciddi ilişkimizdik).

Birlikte geçirdiğimiz süre boyunca başka bir adamı bir kez öptü ve bunun bir daha asla olmayacağına yemin etti ve benden sadece bir hafta sonra barışmak ve özür dilemek için ayrıldı. Yaklaşık 5 ay önce, üniversitenin son yılında bekar kalmak istediğini söyleyerek benden tekrar ayrıldı. Beni hala sevdiğini iddia etti ve eğer biriyle birlikte olacaksa bu ben olurdum.

Devam etmeye ve teması kesmeye çalıştım ama birkaç kez ona tekrar bir araya gelmek isteyip istemediğini sormama ve hayır cevabını vermesine rağmen, hayatımda alakalı kalmanın bir yolunu bulmaya devam etti. Ayrı kaldığımız süre boyunca sahip olduğu diğer erkeklerle takılmak istediğini söyledi.

Söylediğim gibi, durmasını istememe ve hatta bir noktada onu hastaneye götürmek zorunda kalmama rağmen iletişim halinde kaldı. Bir hafta önce evime gelip beni özlediğini söyledi ve işleri yoluna koymak için öğle yemeğinde buluşmak üzere sözleştik.

Öğle yemeğinde birbirimizi hala çok sevdiğimize ve işleri ağırdan almamız gerektiğine karar verdik. İstediği kişi olmadığımı anlarsa benim için işi bitireceğini söylüyor. Birkaç gün oldu ve onun bizim hakkımızda benim kadar ciddi olmadığını düşünmeden edemiyorum.

Sorum şu ki, bu noktada ilişkiyle uğraşmalı mıyım? Onu seviyorum ama tam bir baş belası ve beni çok üzdü. İkimizin de Mayıs ayında mezun olduğumuzu ve büyük olasılıkla farklı eyaletlere taşınacağımızı belirtmeliyim. Buraya kadar gelmeyi başardıysanız, verebileceğiniz herhangi bir yardım veya içgörü için teşekkür ederiz."
"Ben çok özel bir bayan arkadaşla ilişkisi olan 18 yaşında sağlıklı bir erkeğim. Cinsel olarak aktifiz ve oldukça iyi seks yapıyoruz. Seanslarımız boyunca 4-5 kez geliyor ama çoğu zaman hiç gelemem.

Bir kez boşaldım, ama ağrıdan sonra kendimdendi ve benim mastürbasyon yaptığımı görmek istedi, ama yaptığımda, sanki utangaçmışım ya da benzer bir etkiymişim gibi boşalmakta zorlandım. Onu çok çekici buluyorum ve yaptığımız seksten hoşlanıyorum, ancak genellikle kendimi yaklaşık bir saat veya daha fazla (ağrıyana kadar) seks yaparken buluyorum ve iyi bir cinsel deneyimden tam olarak zevk alamıyorum."
"Bugün, kilo vermeme yardımcı olacak bir kalori sayma sitesi aramak için bfs masaüstümde yeni bir musluk açıyordum. Sekmeyi açtığınızda en çok ziyaret ettiği siteleri gösteriyordu. Bunlardan biri bir BBW porno sitesiydi, küçük resim de iri, çıplak bir kadındı. Şimdi hiçbir şekilde sıska bir kız değilim. Ancak bu kadınlar morbid obezdi. Yanımda ki yatakta yatıyordu ve ben sakince söyledim. ""Oh, en iyi sitelerinden biri bir BBW sitesi, daha büyük kızları sevdiğini biliyorum, izlediğin porno türü bu mu?""

Şimdi reddit 5 yıldır birlikteyiz ve birbirimize gerçekten açığız. Benim porno türümün hentai ve esaret türü şeyler olduğunu biliyor, benimle birlikte bir kısmını izledi ve okudu. Bu yüzden tepkisine gerçekten hazırlıksız yakalandım. Beni tamamen kapattı, onu rahat bırakmamı ve bilgisayarda yapmam gerekeni yapmamı ve ona sormamamı söyledi. Sesi gerçekten soğuk ve kabaydı. Tamam dedim ve onu üzmek istemediğimi ve umarım sonunda benimle konuşabileceğini çünkü bilmek istediğimi söyledim. Cevap vermedi ve gitti ve uzandı.

 Günün geri kalanında benimle konuşmadı ve sonunda benimle sadece telefonumda ve DS'de oyun oynayarak 3 saat uyudu. Bu gece annemle planlarım vardı ve sonunda ona gitmem gerektiğini söyledim ve onu uyandırdım. Sadece bana baktı ve sonra yuvarlandı ve beni görmezden geldi. 20 dakika sonra ona tekrar söyledim ve bana tekrar baktı ve cevap vermedi. Ben de kalktım ve gittim. Bana neden bu kadar aceleyle ayrıldığımı ve her zaman bu kadar meraklı olduğumu soran bir mesaj attı.

Yani burada bir kaybım var. Bıraksam iyi olur diye düşündüm, belki utanmıştır. Ama tüm tuhaflıklarımı ve fetişlerimi biliyor, neden böyle tepki verdiğini anlamıyorum. Ne yapmalıyım? Onunla bu konu ve yanıtı hakkında konuşmayı denemeli miyim?"
"Şu anda Lima'dayım. Uzun lafın kısası, çantalarım Mexico City'de kayboldu ve onları ancak dün gece teslim aldım. Hiçbir şey olmadan geçen 5 gün bütçemi oldukça çabuk tüketti ve önümüzdeki birkaç gün içinde Cuzco'ya gitmem gerekiyor. Otobüs durağına gitmeden otobüs firmaları hakkında bilgi edinmenin oldukça zor olduğunu gördüm. Kaldığım hostel The Point bana sadece Cruz del Sur için saatleri ve fiyatları veriyor. Çok güvenli ve konforlu bir şirket ama ödemek istediğimden biraz daha fazla. Ayrıca, sadece kontrol etmek için otobüs durağına gitmek bir seçenek, ancak bu da harcamayı tercih etmeyeceğim 20-30 taban daha. Cebimde yaklaşık 115 Taban var ve önümüzdeki 8 gün için yaklaşık 500 tane daha var. İşleri yoluna koyup Ica ya da Huacachina'ya giden ucuz bir otobüs bulsam bile. Açıkçası ne kadar güvenliyse o kadar iyi. Sadece fiyatlar hakkında bir fikir edinmek istiyorum, Güney Amerika'ya ilk defa geliyorum.

Teşekkürler!"
"Geçenlerde MA'da NY'den CT'ye giderken üzerinde başka bir aracın plakası olan kayıtsız bir aracı sürerken kenara çekildim.

Annem arabayı birkaç gün önce satın almıştı ve geçici kayıt yaptırma konusunda sorunlar yaşıyordu, bu yüzden başka bir arabamızın plakası geçici olarak üzerine takıldı, böylece CT'ye sürülüp tescil ettirilebildi. Hem oraya sürülen araba hem de ""yeni"" (kullanılmış) araba geri sürülsün diye gittim.

Kenara çekildiğimde, güvenli olmayan bir hızda geçmek (kesinlikle benim hatam, çünkü bir polis memuru gördüğüm için başka bir arabanın yanından geçerken yavaşlamak gibi büyük bir hata yaptım) ve ""kayıtsız MV"" için yazılı bir uyarı verildi. Memur plakaları aldı ve arabanın çekilmesi gerekiyordu.

Çekici şirketinin numarasına sahibim, böylece annem/ben geri dönüp çekici ücretini ödedikten sonra arabayı alabiliriz (arabanın haczedildiğine inanmıyorum ama öyleyse, sanırım bununla da ilgilenmemiz gerekir) ve BT'de geçici plakaların alınması.

Google'a sorduğumda çözemediğim şey, eski plakalarımızı nasıl geri alacağımız ve ne gibi sonuçlarla karşılaşacağımız. Çekildiğim kasabadaki karakola telefonla ulaşmaya çalıştık ama şu ana kadar şansımız olmadı. Eski plakaları nasıl geri alacağımıza/eski arabamızı tekrar sürmemize ve ne yapmamız gerektiğine (hangi ücretler veya diğer yasal sorunlar bekleyebiliriz) dair herhangi bir önerisi/cevapları olan varsa çok minnettar olurum ."
"Hey, bir süredir tanıdığım bir kız var. Muhtemelen 5 yıl kadar. O esas olarak bir arkadaşın arkadaşıydı, bu yüzden hiçbir zaman çok yakın olmadık ya da onun gibi bir şey olmadı. Geçen yıl içinde, ara sıra ortak arkadaşlarımız olmadan takılmaya başladık. Arkadaşlarımız dışında onu ne kadar çok tanırsam, o kadar iyi bir eş olacağımızı düşünüyorum. Bununla birlikte, onun hakkında zar zor bir şeyler okuyabiliyorum, genellikle böyle şeylere karşı gerçekten anlayışlı olan bir arkadaşım da onun şu ya da bu şekilde okumanın zor olduğunu kabul etti.
Örneğin Yeni Yılda bir barda takıldık. Gece yarısı onun yanındaydım ve gece yarısı öpücüğünü yapmak için bana bakmadı bile. Ama sonunda aynı anda ayrıldık ve kol kola benimle trenimize yürüdü ve kolumu ona dolamama izin verdi ve başını omzuma koydu ve uyuyakaldı (sarhoştu, geç kalmıştı). Temel olarak, benim sorum şu, bu kızın benden hoşlanıp hoşlanmadığına dair gerçek bir eğilim olmadan, ortak arkadaş çevrelerimiz göz önüne alındığında ona çıkma teklif ederek aptalca bir hareket yapar mıydım, eğer koyarsam ilgili tüm taraflar için cehennem gibi garip olabilir. İçinde değilse orada. Ayrıca ben varken, uzun süredir bir arkadaşıma hiç çıkma teklif etmedim, bu yüzden oradaki herhangi bir hikaye/tavsiye de takdir edilecektir.
Aptal gibi konuştuğumun farkındayım, muhtemelen 5 yıldır bir kızdan bu kadar hoşlanmadığımdandır. Muhtemelen yaşadığım sorunların yarısı (veya daha fazlası)."
"Ben ve eski erkek arkadaşım yaklaşık bir ay önce uzun mesafeli olduğumuz için ayrıldık. 8 saatlik bir zaman farkıyla yaklaşık bir yıldır birlikteydik. Artık benden bu kadar ayrı kalmayı kaldıramayacağını ve bunun onu çok fazla strese soktuğunu söyledi. Ben de aynı şekilde hissettim; Çok fazla endişem vardı ve bu yüzden arkadaş olarak kalmaya karar verdik. ""Seni seviyorum"" ve evcil hayvan adlarını kesmemiz dışında hiçbir şey değişmemiş gibi düzenli olarak konuşmaya devam ettik. Ama 2 hafta önce yeni bir kız arkadaşı olduğunu öğrendim. Bana bundan bahsetmediği gerçeğine daha çok üzüldüm. Sanırım artık arkadaş olduğumuz için her şey hakkında konuşabilirdik, özellikle de bunun kadar önemli bir şey hakkında. Bana söylerse beni ""kaybetmekten"" korktuğunu söyledi.

Hala benimle düzenli olarak konuşuyor. Şimdi elimden geldiğince ondan uzak durmaya çalışıyorum. Yeni ilişkisine odaklanmayı tercih edeceğini düşündüm ve bu yüzden Tinder'da bir adamla konuşmaya başladım. Düzenli olarak, çoğunlukla seks için buluşurduk. Bir noktada telefonumu kontrol etmeyi unuttum, bu yüzden eski sevgilimden gelen aramalardan ve mesajlardan kaçınıyordum. Daha sonra, ondan kaçtığımı hissettiği için yanlış bir şey yapıp yapmadığını sordu.

Ona biriyle görüşeceğimi söylediğimde, gerçekten üzüldü/kıskandı ve hatta beni düzmek isteyen bir adamdan daha iyisini hak ettiğimi söyledi. Bunun hakkında 3 saat konuştuk ve bana karşı hala hisleri olduğunu, beni gerçekten sevdiğini ancak mesafelerin bizi geride tuttuğunu itiraf etti. Kız arkadaşının harika olduğunu ama benim kadar ""harika"" olmadığını söyledi. Aramızdaki bağı kaçırdı. Ben aynı şekilde hissediyorum. Ve şimdi sanırım kafamız eşit derecede karıştı. Yeni ortaklarımızı görmeyi bırakmayacağız çünkü en başa döneceğiz.

Sadece burada ne yapacağımı şaşırmış durumda. NC'ye gitmeli miyiz? (çok acıyacak) Onu ziyaret edip tekrar denemeli miyim?"
"Erkek arkadaşım [18/e] ve ben [19/f] bir yılı aşkın süredir birlikteyiz. Biz çok aşığız... ama işler yakında değişecek. Ben lise son sınıf öğrencisiyim ve o üçüncü sınıf (ikimiz de okula geç başladık). Üniversite için başvuruyorum ve büyük ihtimalle eyalet dışında olacağım. Bununla bir sorunu olmadığını ve ne olursa olsun birlikte kalmak istediğini söyledi. Benden çok onun üniversiteye gitmesi hakkında konuşuyor gibiyiz... 6 ay sonra ayrılan benken. Gittiğim için benden daha az üzgün görünüyor. Bazen düşünüyorum da, birlikte kalmanın ne anlamı var? Üzülmemin bir başka nedeni de geçen hafta bazı arkadaşlarla dışarı çıktık ve herkese yazın ülke çapında staj yapmak için bir aylığına ayrılacağını söylemesi. Ayrılmak zorunda kaldım ve eve geldiğimde ağlamaya başladım. Bunu önce bana özel olarak söylemeyi düşünmediği ve ayrıca benden önce gittiği ve umursamadığı için üzüldüm. Ne kadar uzakta olursak olalım beni seveceği konusunda hala kararlı... ama ben o kadar güvende değilim. Elbette destek olmak isterim ama bunun zaman alacağını düşünüyorum. Bazen, özellikle ilişkimizde gerçekten güvensiz olduğum aşamalara giriyorum. Bu, o aşamalardan biri olabilir... ama farklı hissettiriyor. Tavsiyeye ihtiyacım var. Tüm bu yolu orantısız mı üflüyorum?"
"Yani ben ve kız arkadaşım 7 aydan biraz fazla bir süredir çıkıyoruz ve her şey harika ama geçen ay işler kötüye gitti. Öyle olduğumu düşünmediğim halde onu manipüle ettiğimi söyledi. Bay ve o bunu derinlemesine konuştular ve ilişkimizin yürümesini istediğimizi söylediler. Ama kendini tamamen kaybettiğini söylediği için boşluk istediğini söyledi. Çok kötü bir depresyonum var ve bazen sebepsiz yere ona üzülüyordum ve bunu kendimle ilgili düzeltmeye çalışıyordum. İşlerin yürümesinin tek yolunun benim iyileşmem ve ilişkimiz için endişelenmemem olduğunu söyleyip duruyor.

 Ama bu beni her gün incitiyor çünkü onu okulda göreceğim ve onunla konuşamıyorum çünkü o hazır olana kadar sadece mesaj atmamız gerektiğini düşünüyor ama bu beni daha da kötü yapıyor çünkü onu kaybetmiş gibi hissediyorum ve yapmıyorum. Ne olacağını bilmiyorum. Sadece ne yapacağımı ya da söyleyeceğimi bilmek istiyorum. Denedim ve iyileşmeye devam ediyor ama o çok aklımda olduğu ve bu konuda hiçbir şey yapamadığı için yapamam."
"Neredeyse 2 yıldır bir kızla birlikteyim. Sonunda ailesine bizim gerçek bir şey olduğumuzu söyledi. Ona ailesinin boşandığımı bilip bilmediğini sordum (o ve annesi yakınlar). Hayır dedi, asla bilemezler. İngilizce bilmiyorlar, bu yüzden onları çok iyi tanımıyorum.

Yine şüphelerim var. Sır saklamayı sevmiyorum ve bu benim için çok büyük bir şey. Bunun halka açık bir kayıt meselesi olduğundan bahsetmiyorum bile, bu yüzden onu zaten saklayamazsınız. Beni gerçekten rahatsız ediyor.

Bu, onu bırakmayı düşünmeme neden olan bir dizi başka şey hakkında."
"Ben bir Kenyalıyım. Ve bununla şiddetle gurur duyuyorum (ve bu ne burada ne de orada ama ezici Omari yanıtı için hepinize Reddit'e teşekkür ederim, kankamı korudunuz). Şimdi ABD'de yaşıyorum ve burayı seviyorum. Kendimi Kenyalı-Amerikalı olarak tanımlıyorum.

Evden haberleri takip ediyorum ve bu beni hem üzdü hem de kızdırdı. ""İlkel enerji"", çılgınca bir neşe ve göğüs gümbürtüsü içinde tatalarını sallayan üstsüz kadınların görüntülerini çağrıştırıyor. Şimdi, kabul ediyorum, Kenya'da üstsüz dolaşan bazı kabileler var (ve bununla birlikte, o Google aramasıyla bir sekme açtıklarında izleyicinin yarısını kaybettim), ancak bunun uygunsuz bir slogan olduğunu düşünüyorum.

Belgesellerin bir bütün olarak Afrika hakkında tasvir ettiklerine rağmen, ilkel kelimesinin kullanılmasının haksız olduğunu düşünüyorum. Özellikle Kenya için konuşacağım. Ülkeden önemli katkılar oldu ve aklıma gelenlerden bazıları:
1. Doğu ve Orta Afrika'da Nobel Ödüllü ilk kadın profesörümüz oldu/oldu: Prof. Wangari Maathai (RIP)
2. Uzun mesafe sporcularımızı nasıl unutabilirim (karşı taraf için bu bir tartışma olsa da, aslanlardan kaçmak kesinlikle size öldürücü hamstringler verir)
3. Dünyanın ilk mobil para gönderme uygulaması (M-pesa)

Gelişmemiş miyiz hiç şüphesiz. Yoksulluğumuz var mı, mutlaka. Kendimizi yoksulluk batağından çıkarmak için elimizden gelenin en iyisini yapıyor muyuz? Evet. Ama ilkel... Sanmıyorum."
"8 aydır birlikteyiz, benden önce 11 erkekle ve benden 10 erkekle birlikte oldu ve eski FWB'leri veya aşık olduğu kişilerle hala iletişim halinde olacak. Bakımı çok az ve bazen bu adamlardan bazılarıyla gerçekten tanışacağım. İyi bir surat takıp samimi olabilirim ama sonrasında kendimi tuhaf hissediyorum. Bu adamlar için benden kaçacakmış gibi güvensiz. Bu şekilde hissetmekte haklı olduğumu hissediyorum, ama ona muhtaç olmak ve arada bir bu adamlarla konuşmayı bırakması gerektiğini söylemek istemiyorum. Sadece ilgi mi arıyor? En az biriyle ayda birkaç kez konuşacak, ama çoğunlukla bundan fazlasını değil."
"Kız arkadaşım ve ben 8 yıldır birlikteyiz ve hayatı boyunca evde ailesiyle yaşadı. Ailesi son derece gelenekçi ve onun geceyi benimle geçirme düşüncesi bile onları üzüyor. Son 6 yıldır birlikte biraz zaman geçirelim diye arkadaşlarının evinde olduğunu söyleyerek yalan söyledi. Nişanlanmayı ve sonunda evlenmeyi planladığımızı biliyorlar. Kız arkadaşım ve ben, ilişkimiz dışındaki diğer sorunlarla birlikte yaşayamadığımız için depresyona giriyoruz.

Birlikte pek çok seyahate çıktık ve birlikteyken tamamen mutlu ve kaygısızız, ancak son zamanlarda birlikte yaşamamak bizi gerçekten mutsuz ediyor.

Ona sadece benim yanıma taşınması gerektiğini söylemek istiyorum ama ailesine saygısızlık ettiğimin düşünülmesini istemiyorum. Bu yaşta ve birbirimize olan bağlılığımızda birlikte yaşamamamızın saçma olduğunu biliyorum ama o duvarı yıkıp ailesine birlikte taşınacağımızı nasıl söyleteceğimi bilmiyorum.

En büyük sorunlarımızdan biri de yıllar içinde arkadaşlarımızı kaybetmek. Çıkmaya başladığımızda, her birimizin iyi bir arkadaş havuzu vardı ama yıllar içinde bu arkadaşlar bizi çeşitli nedenlerle neredeyse terk etti.

Düşündüğüm tek şey bu olsa da evlenme teklif etmenin neredeyse imkansız olduğunu hissediyorum. Evlenme teklif etmek zorunda kalacağım ve sonra birlikte hayatımızdaki büyük adımın tadını çıkarmak yerine tekliften sonra ayrı yollarımıza gitmek zorunda kalacağımız beni üzüyor."
"Merhaba, ben büyük bir devlet üniversitesinde birinci sınıf öğrencisiyim. Bölümümdeki bu harika adama (18M, aynı zamanda birinci sınıf öğrencisi) büyük bir aşık oldum. Bölümümüz oldukça iddialı olduğu için, derslerle ve stüdyoda çalışarak (aynı stüdyo grubundayız) filan bir ton zaman geçiriyoruz. Giderek daha fazla ortak ilgi alanı keşfettikçe, gerçekten iyi arkadaş olduk. Birkaç hafta önce yerel senfoni oyununu izlemeye gittik ve sonunda bunun bir randevu olduğuna karar verdik. Harika zaman geçirdik ve o zamandan beri birkaç randevuya daha çıktık. 3 randevudan sonra nihayet birbirimizden hoşlandığımızı anladık. O zamandan beri düzenli olarak birbirimize mesaj atıyoruz ve izlediğimiz bu filmin son 10 dakikasında ona sarıldım. Birkaç gün içinde başka bir randevuya gidiyoruz ve ne zaman dtr yapıp yapmamamız gerektiğini merak etmeye başlıyorum. Ayrıca, onu ne zaman/nasıl öpeceğim? Çok mu erken? Onu sadece ~3 aydır tanıyorum."
"[32/m] arkadaşlarım, yabancılar ve ailemle oldukça samimi bir insanım. Kolayca aşırı paylaşım yapma eğilimindeyim, sık sık iç gözlem yapıyorum ve benim gibi olan diğer insanlarla çok hızlı ve derin bir düzeyde bağlantı kurmakta sorun yaşamıyorum.

Ne yazık ki buna eşim [32/k] dahil değil. Kapalı bir aileden geliyor ve kolay kolay açılmıyor. Bu, hayatının her alanında kendini gösterir. Ayrıntıları yabancılarla paylaşmaktan çekiniyor, benimle temel şeyler hakkında konuşmaya meyilli ve seksten oldukça sıkılıyor/ilgi duymuyor. Ama en önemlisi, yıllardır aramızda bir ""kıvılcım"" - onun için her şeyi yapmak istememe neden olan duygusal bir bağ - olmadığı hissiyle dırdır ettim.

Sahip olduğumuz şeyin derin bir duygusal ilişkiden çok bir dostluk gibi hissettirdiği bir noktaya geldim. Duygusal olarak tatmin etmeyen bir ilişki içinde olmaya istekli olmadığımı önerdim ve ona ayrılmayı düşündüğümü söyledim.

Terapistimiz, karımın daha fazla açılması için cinselliğiyle daha iyi temasa geçmesi gerektiğini düşünüyor, ama ben emin değilim. Bu, kök nedenden ziyade semptomları tedavi etmek gibi geliyor. Sorunun sadece seksten daha derin olduğunu düşünüyorum. Bence benimle duygusal olarak yakınlaşamıyor.

Basmakalıp bir şekilde, duygusal olarak yakın olamayan erkek ve onu arayan kız olduğunu biliyorum. Ama merak ediyorum, duygusal yakınlık kişinin ""yapmayı öğrenebileceği"" bir şey mi? Yoksa her zaman açılmakta zorlanacak mı? Ve son olarak, duygusal yakınlığın olmaması birinden boşanmak için sebep midir?"
"Kayınvalidem [50.f] erkek arkadaşımla [24.m] bir buluşma planladı ve beni [24.f] dışladı, kötü hissetmekle haksız mıyım?

Birlikte yaşıyoruz ve bir yılı aşkın süredir birlikteyiz. Ailem onu ​​her şeye dahil ediyor. İşsizse onu asla dahil etmedik. Annesi bugün ondan bir tema parkında vakit geçirmesini istedi... benden hiç bahsetmedi.

Şimdi, bazen annelerin aile zamanı istediğini anlıyorum. Ama sanırım biraz kötü hissediyorum, şey... Onunla yaşıyorum ve o gün de izinliyim. Sormuş olsaydı, hem o hem de erkek arkadaşım, büyük olasılıkla ""ailenle biraz zaman geçirmeye ihtiyacın var - git onu dışarı çıkar!"" diyeceğimi biliyorlar. Ya da başka birşey. İkisi de beni o kadar iyi tanıyor ki araya girmek istemem ve istemem.

Bugün, erkek arkadaşım bütün gününü beni şımartarak geçirdi, bu yüzden biraz üzgün olduğumu fark ettiğini biliyorum çünkü baş döndürücüden biraz sessizliğe geçtim. Kendimi kötü hissettiğimi saklamaya çalıştım. Kabul ettim ve anladığını ve muhtemelen öyle demek istemediğini söyledi. Bu onun annesi ve onu seviyor, bu yüzden beni o kadar kötü hissetmemeye çalıştığını biliyorum ama bu berbat.

Dün ben de onunla konuşmayı denedim. Onunla ilişkiler hakkında konuşurduk ve ondan tavsiye almaya çalışırdım. Erkek arkadaşımın öfkesiyle ilgili bir sorunu var (gerçekten harika bir adam ama kısa bir sigortası var) ve ona onu hayatı boyunca tanıdığı için ona yardımcı olacak ne yapabileceğimi düşündüğünü sordum. Kısaydı ve meşgul olduğunu ve çözmesi gerektiğini söyledi. Özür diledim. Biraz şok olmuştum çünkü her zaman açıktı ve daha önce bana tavsiyelerde bulunmak için çok uğraştı ve bunu yapmaktan mutlu görünüyordu... Bunun buna yol açıp açmadığını bilmiyorum? Bu garip."
"23 yaşındayım, erkeğim. Eski kız arkadaşım 25 yaşında. 4 yıl önce çok yoğun, kısa bir ilişkimiz vardı, 8 ay sürdü. Aşk nedir bilmiyorum ama o zamanlar kesinlikle ona aşık olduğumu düşünmüştüm. Çok güçlü bir duygusal bağımız varmış gibi hissediyorum. Ancak ikimizin de ciddi sorunları vardı. Çok fazla ilaç kullanıyordum. Kendi iyiliği için bana çok bağımlı hale geldi ve bu, kendimden uzaklaşmak istememe neden oldu. Ondan ayrıldım ve bu onun için çok zordu.

Ayıldım ve birkaç yıl önce eşcinsel olabileceğimi fark ettim. Her şey çok mantıklı geldi, daha önce biseksüel olduğumu ama kime ilgi duyacağımı kontrol edebileceğimi düşündüm. Gerçekten erkeklerle birlikte olmak istemedim, bu yüzden o tarafımı görmezden gelebileceğimi düşündüm.

Dışarı çıkmak konusunda çok isteksiz hissettim çünkü eski kız arkadaşımla ilişkimizin başlarında harika seksi zamanlar geçirdim. Ama aynı zamanda çok fazla takılma yaşadım. Seksle ilgili çok fazla endişe var.

Geçenlerde eski kız arkadaşıma eşcinsel olduğumdan oldukça emin olduğumu söyleyen bir e-posta gönderdim ve o bana benim için gerçekten mutlu olduğunu ve gerçek aşk için tek şansını mahvettiğini düşündüğünü ama gerçekten ilişkinin olmayacağını söyledi. Gay olduğum için zaten çalıştım. Bu harika ve biraz kapanış yapabileceği için onun için can atıyorum.

Ve böylece buluşup konuşmayı planlıyorduk. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve heyecanlıyım. Yeniden birleşecekmişiz gibi geliyor. Ama şimdi birdenbire ona karşı bir çekim hissediyorum, cinsel bir çekim. Onunla yatakta çıplak uzanmak ve samimi seks yapmak istiyorum.

Kafam çok karışık. Onu incitmek istemiyorum ama bu duyguları da keşfetmek istiyormuşum gibi hissediyorum. İçimden bir ses ona bu duygularımdan bahsetmemem gerektiğini söylüyor çünkü onunla bir ilişki içinde olmak istemiyorum çünkü hala erkeklerden hoşlanan tarafımı keşfetmem gerekiyor. Ben de ona karşı dürüst olmak istiyorum."
"Bir feragatname ile başlayayım: Ben hiçbir şekilde egoist değilim. Aslında, psikoz noktasına kadar kibirden nefret ediyorum. Bunun muhtemelen ""gerçek bir sorun"" gibi görünmediğini biliyorum ama beni dinleyin. İlk çıkmaya başladığımızda, ""bana ilgi duymasının"" sevimli olduğunu düşünmüştüm. Karşı cinsten bir üye tarafından bu kadar gereksiz bir şekilde iltifat edilmeyi gerçekten deneyimlemediğim gerçeğinden bahsetmiyorum bile. Neredeyse bir yıldır çıkıyoruz ve bana ne kadar ""ateşli"" ve ""mükemmel"" olduğumu ve bende nasıl tek bir kusur bulamadığını söylemekte yavaşlamadı (bunlar onun sözleri dikkat edin; Ben oldukça alçakgönüllü bir adamım, muhtemelen görünüş açısından zor bir 7'yim ve hiçbir şekilde mükemmel değilim). Ne kadar çok duyarsam, o kadar utandırıcı oluyor. En kötü yanı, bunu kendi kendini küçümsemesi için bir ölçü olarak kullanması ve ısrarla ona bu yoldan tamamen mutlu olduğumu söylediğimde ""sadece benim için yeterince ateşli olmak için günde iki kez çalışması"" gerektiğini söylemesi. bakıyor. ""Seninle ilgili hemen hemen her şeye tapıyorum"" ve ""Beni terk edersen ne yapardım bilmiyorum"" gibi şeyler söyleyerek bana olan hayranlığını hemen hemen her gün itiraf ediyor. Onunla ilgili hemen hemen her şeyi seviyorum ama bu küçücük sorun oldukça çıldırtıcı ve o bunları söyledikçe ona olan ilgim azalıyor gibi hissediyorum. Siz kızlar, erkekleri ""kıçlarını bir kaide üzerine koydukları için"" azarlarken bunu mu kastediyorsunuz? Diğer taraftan görmek garip. Ama evet, herhangi bir düşünce var mı? Ona konuyu anlatacak ama bu süreçte duygularını incitmeyecek ne söyleyebilirim?"
"Geçen hafta sonu (bahar tatilimizden önce) Cuma günü buluşmayı planlamıştık, ancak ikimizin de yapacak işleri olduğu için daha uygun olduğu için Pazar öğlen için yeniden planladık.

Bunun ışığında, şehir dışına çıkmadan önce işte fazladan bir vardiya almadım çünkü bu kızla öğle yemeği filan yiyeceğimi düşündüm.

Pazar dönüyor ve öğlen oldu ve bir mesaj bekledim ama hiçbir şey olmadı. İKİ saat bekledim, hala bir şey yok. Ben de ona mesaj attım, ""Hey, anlaşma nedir, yemek yiyecek miyiz? Hazır değilsen yemek yiyeceğim çünkü gerçekten açım"". ""Git yemek ye! Koşmak üzereyim ve sonra [oda arkadaşı] ile ayak işleri yapacağım!"" o ne lan? ""Öyleyse akşam yemeğini planlayalım o zaman?"" Hiç mesaj atmadı.

Şimdi, bu beni gerçekten sinirlendiriyor. Mesela, bu kızla buluşmak için bütün bir günü *planlayarak* ayırdım. Benden hoşlanmaman ya da benimle bu randevuya çıkmak istememen umurumda değil, Allah aşkına plan yapıp onları suya düşürmektense bana söyle yeter.

Dün kampüste ona rastladım. ""Üzgünüm! Sana mesaj atacaktım ama bir makaleyi bitirmek zorunda kaldım! Ama sana mesaj atacağım!"" Gerçekten cevap vermedim. Bahar tatilinin başında bir kompozisyon? Beni ayağa kaldırmanın ne kadar kaba olduğunu düşündüm ama yapmadım.

Bu akşam yemekte ortak bir arkadaşımla birlikteydim ve bu kızın, dürüst olmak gerekirse, bana mesaj atmayı unuttuğunu söyledi. Her şeyi unutmuştu. Daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştım, önemsiz planlarla bile. Sadece ben olabilirim, ama bana bir sürü saçmalık gibi geliyor.

Akşamın ilerleyen saatlerinde ondan bir mesaj aldım. Ondan tekrar takılmasını mı istemeliyim yoksa cevap vermeyip (kafamdan) ona defolup gitmesini mi söylemeliyim?"
"Buna en lanetleyici olduğu kanıtlanmış olan en kötü kısımla başlayacağım - 2009'dan Oregon'daki kaydımda bir Kabahat Hırsızlığı II var.

Dürüst olmak gerekirse, bu olay düşünce tarzımı ve hedeflerimi tamamen değiştirdi. O zamanlar kinezyoloji öncesi bir bölümdüm ve mahkumiyetimi tamamladıktan sonra kolejleri değiştirdim ve Suç ve Çocuk Suçluluğuna odaklanan bir Sosyoloji derecesi ile mezun oldum. 2011'de mezun oldum ve kısa bir süre önce işsizlik nedeniyle işten çıkarılana kadar ""basamaklı"" bir işte çalıştım.

Pekala, YARIN Oregon Eyaleti Çocuk Koruma Hizmetleri Departmanı ile bir grup görüşmem var. Bu giriş seviyesi pozisyon için ne kadar kalifiye olduğumu söyleyebilirim ama dürüst olmak gerekirse, sicilimde bir Hırsızlık II Kabahatinin ne kadar boktan göründüğünü düşünmeden edemiyorum.

2009'dan beri hayatımı gerçekten değiştirdim, kesinlikle uyuşturucu geçmişim yok ve bunu görmesi gerekebilecek risk altındaki gençler üzerinde bir etki yaratma fırsatına sahip olduğum bir kariyer alanına girmeyi seçtim. sabıka kaydı, başarılı OLABİLİRSİNİZ.

İlgili bir geçmişi veya tavsiyesi olan herkesin araya girmesine minnettar olurum. Daha önce hiç grup görüşmesi yapmadım ve ne bekleyeceğim konusunda hiçbir fikrim yok."
"Tamam, büyükannem ve annem ve üvey babam ve küçük üvey erkek kardeşimle başka bir evde yaşıyorum (yine de yakınlarda)

argüman benim hayatımdaki bir sorunu büyükanneme anlatmaya çalışmamla başlıyor ve sonra

Söylediği bir şeye sinirleniyorum, sonra onun hakkında bir veya iki kez konuşuyoruz, sonra kışkırtıcı bir şey söylüyor (beni sinirlendireceğini bildiği bir şey)

Ona sinirlendiğimi söylüyorum, konuşmayı bırakalım ve sonra o da öfkesini ifade ediyor ve ona neden kızdığını soruyorum ve yanıt her zaman şuna benzer bir şey oluyor çünkü bana kızdığını söyledin ve tek yaptığım birkaç tane sormaktı sorular.

Sonra annemi ararız, o da oringal problom'un söylediği şey üzerine bana bağırır, problemler tek başıma benim hatamdır ve bu sadece birbirimizi incitmeye çalışan herkesi derinden incitir (ben cadı dahil yanlış olduğunu anlıyorum) ve biter. yatak odama fırlıyorum

ve ertesi gün söylediğim incitici şeyler için özür dilerim

ve asla, ASLA bana söylenen incitici şey için özür dileme.
Lütfen tavsiye verin"
"Lise son sınıf öğrencisiyim, bu yüzden bu yazıya uzun vadeli bir şey aramadığımı ama yılı bitirmek için eğlenceli bir ilişki yaşamak istediğimi söyleyerek başlayacağım.

1. kız 16 yaşında, yani biraz genç ama çok çekici ve pek çok ortak ilgi alanımız/ benzer hobilerimiz var. Bir süredir ona biraz aşık oldum ama gerçekten hiçbir şey yapmadım. (2. sınıf öğrencisiyle 8. sınıf öğrencisiyle çıkmak biraz garip geldi) Ama ablasıyla arkadaşız ama bu bir sorun olur mu bilmiyorum.

2. kız 18 yaşında ve en iyi arkadaşı bana benimle takılmak istediğini söyledi. O çok komik bir kız ve aynı zamanda çok tatlı ama birçok kişiden hala eski sevgilisini unutamadığını duydum. Ayrıca cinsel açıdan çok daha deneyimli ki bu olumlu."
"Uzun süredir reddit avcısı. İlk kez gönderi. Kaçak hesap. Bunu olabildiğince kısa ve öz tutmaya çalışacağım.

Dün dönemin ilk gününe başladım. Elektrik Mühendisliği okuyan bir lisans alt son sınıf öğrencisiyim. Laboratuar dersinde ilk gün TA, ortakları seçmemize izin veriyor; Grup başına toplam 3. Şimdi genellikle (gevşemeyeceğini bildiğim) arkadaşlarımla her zaman ortak olurum ama onlar zaten kursu aldılar. Bu yüzden yeni insanlarla ortak olmak zorunda kaldım (ki bunda iyiyim). Bir grup buldum ve birlikte çalışmayı dört gözle bekliyordum. Ama sonra bu kız (birbirimizi tanıyoruz) geç geldi ve benimle oturmaya başladı. Yani artık bir grupta 4 kişiyiz. Daha sonra üyelerden biri, 3 kişilik başka bir grup oluşturmak için gönüllü olarak ayrıldı. Deneyimlerime göre, onun hiçbir şekilde çalışmadığını veya herhangi bir şekilde katkıda bulunmadığını biliyorum. Yazılı ve sözlü İngilizcesi zayıf.

Şu anda ne yapacağımı bilmiyorum. TA ile konuşabilirim ama umursamıyor gibi görünüyor. Her grupta zaten 3 kişi var. Sülüklerden/aylaklardan gerçekten nefret ediyorum. Gerçek dünyaya çıkmak ve gerçekten çalışan ekiplerde çalışmak için sabırsızlanıyorum. Baska öneri? Sadece acı çek ve onun sürmesine izin mi vereyim?"
"Karım her zaman hiç çaba harcamadan çok zayıftı (1.72"" 100 libre). Çoğunlukla abur cubur yemesine ve egzersiz yapmamasına rağmen hiç kilo almadı. deniyorum.

Ancak geçen yıl metabolizması ona yetişmeye başladı. Geçen Temmuz'dan (2015) bu yana yaklaşık 60 pound aldı, bu noktada hala 100 pound idi. Boyu ve yapısı göz önüne alındığında, şimdi çok farklı görünüyor. Bu konuda bana kendini küçük düşürücü yorumlar yaptı, bu yüzden bunun onu gerçekten rahatsız ettiğini biliyorum.

Bu haftanın başlarında 6 yaşındaki kızımız bana ""Annem nasıl bu kadar büyüdü? Geçen yıl okuldaki en küçük ebeveynlerden biriydi ve şimdi en büyüklerinden biri"" diye sordu. Bunun sorulması için hazırlıksız yakalandım. Bundan annesine hiç bahsetmediğinden emin olarak başladım. Daha sonra sağlıklı beslenmenin ve egzersiz yapmanın önemini anlattım. Söylemem gereken başka bir şey var mıydı? Ona söylemeyerek karımdan bir şeyler saklıyor muyum?"
"Merhaba, ciddi bir sorunum var ve bu sorunu savaş çıkarmadan ve servis dramasına neden olmadan nasıl çözeceğime dair hiçbir fikrim yok. Kız arkadaşım bir serserinin ötesinde. Ben de ortalama bir insan gibi temiz ve düzenliyim. Süper temiz değilim ama dağınık da değilim. Kız arkadaşım bir serserinin ötesinde ve kendine bakmıyor. Ben ve o Aralık ayında bir daire kiraladık ve birlikte taşındığımızdan beri ev her zaman iğrenç. Bazen o kadar iğrenç ki, burada yaşamaktan utanıyorum. Evi her zaman temizlerim. Asla yapmaz. Her zaman yaptığını söylüyor ama yapmıyor. Tarif edemeyeceğim kadar kötü şeyler aldım. Aslında neredeyse kusacaktım ve şaka yapmıyorum, bu ciddi. Beynim için tamir etmenin hemen ötesinde olan şeyleri temizlemek zorunda kaldım. Kız arkadaşımı seviyorum, seviyorum.. Ama böyle devam ederse artık onunla yaşayabileceğimi sanmıyorum. Pisliğin yanında uyumanın neden sorun olmadığını düşündüğünü bilmiyorum. Banyosu çok fazla şeyle dolu. Yerde kalan Tampon kağıtlarını temizlemek zorunda kaldım. Çöpünü banyosuna boşaltmak zorunda kaldım ve KULLANILMIŞ bir Ped buldum .. o kadar eskiydi ki kanlar SİYAH'a döndü. O kadar kötü kokuyordu ki tadı ağzımda.

Burnumun akmaması ve hapşırmaması için ilaç almam gereken alerjim var... O günkü zamanın %70'inde. Etrafta yatan eşyalarından o kadar çok toz var ki beni yiyor.

Duygularını incitmeden bu konuyu nasıl gündeme getireceğim ve gerçekten sonuç alacağım hakkında hiçbir fikrim yok.

Temizlemeyi umursamıyorum, ama her hafta. Ve temizliği bitirdikten sonra eski haline dönmesi sadece bir gün sürüyor.

Ne yapacağımı bilmiyorum, bazen içimden acaba belgeleri hiç imzalamadım ve onunla yaşamak için hiç ayrılmadım mı diye düşünüyorum.

Bu kadını seviyorum ama daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum."
"En iyi arkadaşım (ona Ella diyelim) çok kaotik bir yıl boyunca bir adamla (ona Patrick diyelim) çıktı. Bu süre zarfında onu çok sayıda kadınla aldattı ve her şeyin kendi aklında olduğunu ve ona güvenmemesinin tamamen kendi hatası olduğunu söyleyerek onu manipüle etti.

Sonunda tavsiyeme kulak verdi ve Patrick onu tanıdığı biriyle aldatınca o zehirli ilişkiyi bitirdi. Ella'yı aldattığı kız gerçekten özür diliyordu çünkü Ella'nın var olduğundan bile haberi yoktu ve sadece Ella ile iyi arkadaş olan iyi arkadaşına (Tam) söylediği için öğrendi ve Tam, adı hemen tanıdı.

Ayrıldıktan sonra, onun hakkında tüm ilişkinin neden bu kadar zehirli olduğunu açıklayan oldukça yıkıcı haberler öğrendi. Patrick iki kutupludur ve genellikle ilaçlarını almadan bir süre devam eder.

Ella bırakmakta oldukça zorlanıyor ve birkaç kez Patrick'le birlikte oldular. Geçen hafta onun evinde başka bir kıza (Rose) mesaj attığını fark etti. Ella bana bundan bahsetti ve bugüne kadar arkadaşım mesaj atıp arkadaşı Rose'un Patrick'le çıktığını söyleyene kadar bunu hiç düşünmemiştim.

Hemen Ela'ya söyledim. Bana, onun hakkında daha önce öğrenebileceği bir durumda olsaydı, bilmek isteyeceğini ve böylece bu durumdan tamamen kaçınabileceğini söyledi. Ve eğer Rose'un istediği buysa, Rose'un onunla iletişime geçmesinden memnun olduğunu.

Rose'a Patrick'in iki kutuplu olduğunu söylemeyeceğini, çünkü Patrick'in bu konuda oldukça özel olduğunu ve pek çok kişiye söylemediğini açıkça belirtmek için.

Buna nasıl yaklaşılacağı konusunda gerçekten tavsiyeye ihtiyacım var. Rose'u tanıyorum ama bu tür bilgilerle ona vuracak kadar iyi değilim ve ortak arkadaşımızı dahil etmek istemiyorum. Ayrıca harika bir insan olarak göründüğü için ona yalan söylediğimi düşüneceğinden endişeleniyorum."
"23/m 22/d

3 yıldır bir kızla çizgide yürüyorum. Okuması zor bir Gal, Duygular hakkında konuşmaktan kaçınır ve sert bir görünüm sergiler. Önce o benden hoşlandı ve ben işaretleri görmedim. Sonunda başka bir kızla ilgilenmeye başladım, yanlışlıkla oda arkadaşını öpmüş olabilirim...

Bazıları tanıdığım / arkadaş olduğum başka erkeklerle çıktı. Bir ayrılıktan sonra yurtdışında bir dönem geçirmek üzereydi, takıldık ve sonunda öpüştük. Sonra geçmişten gelen bazı duygulardan bahsettik. Daha sonra bir arkadaşımı öptü, sömestr için yurtdışından ayrıldı ve oradayken bana önceki iletişimlerimizden daha duygusal olan bazı e-postalar gönderdi.

O yokken bir kızla çıkmaya başladım ve biraz iletişimimizi kaybettik. Döndüğünde de bir ilişkiye girdi. İkimiz de ayrıldık ve tekrar konuşmaya başladık.

Takıldık, sarıldık, el ele tutuştuk ama öpüşmedik vs. Temas ve inisiyasyon konusunda hala biraz açık ve kapalı. O beni görmek isterse açık, ama benim onu ​​görmek istersem bu bir garanti değil. Sadece geçmişe takılıp kalmadığımı bilmiyorum, ama ondan gerçekten hoşlanıyorum ve her zaman çıkmış olmayı diledim, ama bunun duygularımı ve dikkatimi kullanmasına izin veriyor muyum?

Bu Fickle durumuyla nasıl başa çıkmalıyım, hepiniz başlangıçta işlerin böyle olmasından dolayı bana kızdığını düşünüyor musunuz?"
"On yedi yıldır evli E:42, K:39

Karımın cinsel olarak biraz gevşemesini ve bu süre içinde daha maceracı olmasını bekliyordum... onunla bir veya iki MMF'ye sahiptim, kısacası, tüm hayatımın en önemli anlarıydı - ama bunlar kuraldan çok istisnalardı. onlardan gerçekten zevk almasına rağmen. Bu beş ya da altı yıl önceydi ve bu günlerde onun bu tür şeylere hiç ilgisi yok, bu da benim için daha çok özlem duymasına neden oldu ve bu her gün üzerinde düşündüğüm bir şey haline geldi.

Yenilik faktörü dışındaki diğer kadınlarla ilgilenmiyorum ya da bu tür şeyleri yılda bir veya iki defadan fazla yapmıyorum - ve başka bir yere gidecek kadar üçlü bir ilişki istemiyorum (eğer o dahil değilse, Amaç ne? Her şey onu şımartmakla ilgili vb.) ve en önemlisi onu hala dünyadaki her şeyden daha çok seviyorum - öyleyse ne yapabilirim? Stres yüzünden yavaş yavaş hasta oluyorum, dünyada *gerçek* sorunları olan başka insanlar varken kendimi gülünç hissetmeme neden olan bir şey... ama aynı zamanda, içine düştüğüme inanamıyorum gençken kaçınmaya yemin ettiğim 'Karım keşke bu kadar kirli olsaydı' tuzağı. Tek bir hayatımız var ve benimki, her şeyin farklı olmasını dileme bulutu içinde kayboluyor... ve onun (ve çocuklarımızın) acı çekeceği noktaya kadar sertleşmek ve sapkın olmak istemiyorum... bunun şimdiden olmaya başlamasından endişeleniyor.

Biraz saçma olduysa özür dilerim, daha önce hiç böyle bir şey yapmadım ve bunu kimseyle tartışmadım. Cevaplarımdan ne çıkacağından emin değilim!"
"Bu aslında yaklaşık 4 saat önce oldu ve SO'm hala bu konuda bana cehennem veriyor.

Bir düğüne 4 saat araba sürmek zorunda kalmadan önce başarmam gereken şeylerin bir listesi vardı. Yapmayı planladığım şeylerden biri kulaklarımı 4G'den 2G'ye uzatmaktı. Banyoya gidip kulaklarımı esnetmek için bütün eşyalarımı çıkardım. Onları herhangi bir hıçkırık olmadan başarıyla esnetiyorum ve duşa atlıyorum. Bu noktada yola çıkmamıza yaklaşık 1 saat var ve benim hala yapmam gereken birkaç şey var. Bu görevleri tamamlarken zamanın nasıl geçtiğini anlamadan arabaya atlayıp ~5 dakika sonra düğüne gitmem gerekiyor. Bok. Yani SO'm beni acele etmeye başlıyor ve hazırlanmayı bitirmeye çalışıyorum. Dişlerimi fırçalamak için banyoya gittim ve o sıralarda SO'm bana bir şey sordu ve ona bakmak için döndüm ve yanlışlıkla daha önce kulaklarımı germek için kullandığım cerrahi yağ tüpünü alıp diş fırçama uyguladım. Elektrikli diş fırçamı ağzıma alıp açıp fırçalamaya başladım ve işte o zaman çok geç olduğunu anladım. SO'm bunun dünyadaki en komik şey olduğunu düşünürken, sağa ve sola madeni tükürüyordum ve kuru bir şekilde kabarıyordum. Sanırım buradaki iyi çıkarım, yiyeceklerin gırtlağımdan aşağı çok daha kolay kayacağı."
"Arkadaşım HS'den sonraki 6 yılda dünyayı dolaştı ve pek konuşmadık. Kısa bir süre önce memleketimize geri döndü ve bu da bize bu hafta sonu tatil boyunca takılma fırsatı verdi. Onu şahsen görmeden önce biraz mesajlaşmaya başladık. Oldukça zararsızdı, ama hala bana karşı hisleri olduğu açık. Bu hafta sonu takıldığımız zaman biraz tuhaftı. Bunun benden düşündüğü kadar hoşlanmadığından mı emin değilim (HS'den şu anda geçerli olan veya olmayan güçlü duygulara sahip olduğundan şüpheleniyorum) veya belki de hala bana karşı hisleri olduğu için rahatsız oldu. Belki başka bir şeydir...?

Bu yüzden şimdi bununla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim. Onunla konuşmaya devam etmek isterdim ama ona boş yere umut vermek de istemiyorum. Mümkünse, onu yönlendirmeden bir arkadaşlığı nasıl besleyebilirim? İlk arayan veya mesaj atan kişi olmasına izin vermeli miyim? Beni önemsiyorsa, asla temasa geçmemek boktan görünüyor, ama yine de bu onun boş yere umut hissetmesine neden olabilir... Bu mümkün mü?

Ayrıca birkaç şeyi not etmeliyim. Hayatında başka bir kadın var ama o başka bir durumda ve kararlı bir ilişki içinde değiller. Ayrıca 7 yıllık partnerim [m, 24] konuştuğumuzu ve onunla tatilde takıldığımı biliyor. Benimle konuşurken ve onunla takılırken tamamen buluyor."
"Geçenlerde iki oğlumu bu yaz ziyarete getirdim (annelerinden boşandım). Onlar buradayken, içlerinden birinin acil CT'si olması gerekti. Hiçbir şey olmadığı ortaya çıktı ve acil servis yolculuğu toplamda sadece 90 dakika sürdü, bu yüzden rahatladım.

Ayrıldıktan sonra hizmet verdikleri iddia edilen 3 ayrı kuruluştan toplam 3200 dolar tutarında 3 ayrı fatura aldılar. Oğlumun memleketi Washington'dan Medicaid var. İçeri girdiğimizde onlara sigortasını verdim.

Idaho'da yaşıyorum. Bu faturalarla ilgili konuştuğum herkes ""Washington ile sözleşmemiz yok ve zaten sözleşmeli bir sağlayıcı değiliz, bu yüzden uçmayacak"" diyor. Washington'daki DSHS ile temasa geçtiğimde, bana ""Washington eyaleti dışında olan hiçbir şeyi haber yapmadıklarını"" söylediler. Mesela, birisi seyahat ediyorsa veya babası başka bir komşu eyaletteyse, şansları yok demektir.

3200 dolarım yok. Bunun için aylık ödemeleri bile karşılayamıyorum, hala yıllar önceki kendi tıbbi bokum için aylık ödemeler yapıyorum ve yazın oğullarımı almak için tüm yıl biriktiriyorum.

Birinin Medicaid'e ihtiyaç duyacak kadar fakir olması bana hiç mantıklı gelmiyor ama bir hastane benim 3000 dolar ödeyebileceğimi düşünebilir."
"Pekala, bu yıl kimyada tanıştığım bir kız var, benden bir yaş küçük (lise son sınıf) ama *kesinlikle* benden hoşlanıyor ve ben de onun sırtından hoşlanıyorum. Sorun şu ki, sıfır flört deneyimim var ve sınıfta (kimyada) yaptığımız küçük konuşmanın veya başka ne hakkında konuşuyorsak onun ötesinde nasıl ""flört edeceğimize"" dair hiçbir fikrim yok.

Hiçbir ipucu yok gibi. Ondan hoşlandığımı bilip bilmediğinden emin değilim ve korkarım ona durup dururken bir randevuya çıkmak isteyip istemediğini sorarsam bunu çok abartılı bulur. Peki benden hoşlanıp hoşlanmadığından emin olmak için ne yapabilirim? Yoksa onu yemeğe falan mı davet edeyim?

Yine, flört etme, çıkma ya da başka bir şey konusunda deneyim yok. Halp!

AYRICA: Onu gerçekten yalnız görmüyorum, hemen hemen her zaman sınıfta, takılan insanlarla veya koridorda. Bu yüzden ona çıkma teklif etmezsem onunla gerçekten yalnız konuşamam sanırım."
"Bunun çoğunlukla romantik ilişkiler için olduğunu biliyorum ama biraz yardım almayı umuyorum.

Tüm sömestr boyunca ""Jen"" ile yaşadım. İlk başta her şey harikaydı ama sonra dağınık, yapışkan ve mızmızlanmaya başladı. Yarısı yenmiş puding kaplarını ortalıkta bırakıyor ve kirli kıyafetleri her yerde. Ben mutlu bir LTR'dayken o bekar ve bu konuda acı çekiyor (O oradayken asla odamızda takılmıyoruz ve bizim hızlı bir öpücükten fazlasını yaptığımızı hiç görmedi.). Yalnız kalmak ya da erkek arkadaşımı görmek için ayrılmaya çalıştığımda, bunun bir randevu olduğunu açıkça belirtmeye çalışsam bile, şikayet ediyor ve neredeyse onu da götürmem için bana yalvarıyor. Yalnız kalmaya dayanamaz - asla. Sadece 7 birim alıyor ve geçen hafta bir iş buldu, yani temelde her zaman odamızda oturup iPod oyunları oynuyor.

Yalnız kalmaya İHTİYACIM VAR, erkek arkadaşımı seviyorum ve bazen onunla yalnız vakit geçirmeyi seviyorum ve ona şefkat duymakta gerçekten zorlanıyorum. Çok fazla mali stres altında olduğunu biliyorum, bu yüzden ona nefret ettiğim her şeyin bir listesini vererek onu mahvetmek istemiyorum. Ama o öyle bir insan ki, ona en iyi arkadaş değil, sadece oda arkadaşı olmam gerektiğini söylesem kontrolden çıkar. Ve arkadaşlarımız aynı kişiler, yani o rastgele bir insan değil. Her şeyin harika olduğunu ve üniversitenin geri kalanında birlikte yaşadığımızı düşünüyor (bu etki için HİÇBİR söz vermedim, diye varsayıyor.).

Jen, kin besleyen zor bir insandır. Onun arkadaşı olduğum için mutluyum, ama o benim oda arkadaşım olduğu sürece, kişisel olarak onun yalnızlığına neden oluyormuşum gibi hissetmeden, yalnız başıma ve suçsuz erkek arkadaşımla geçireceğim zamana ihtiyacım var. Oda arkadaşı olarak onu bu kadar yalnız bırakmamam gerektiği konusunda arkadaşlarımıza beni suçlamaya başladı. Çıldırmasına, daha fazla strese girmesine ve benden nefret etmesine neden olmadan onunla nasıl konuşabilirim?"
"+5 yıllık işverenim daha büyük bir ana şirkete ait. Küçük şirketimiz kar marjını karşılayamıyor ve komşu eyaletteki başka bir şirkete satılması planlanıyor. Önemli işten çıkarmalar bekleniyor. Bana ""çalışmaya devam et"" listesinde olduğum söylendi, ancak işe gidip gelme benim için çok çok uzak olurdu (her yön için +3 saat). Ayrıca, çalışanların ""tutma"" listesinin yaklaşık bir yıllık (veya daha kısa) bir geçiş dönemi için planlandığı da belirtilebilir, bu nedenle yeni konuma yaklaşmak bir nevi masanın dışındadır. Yeni işyerimde bir iş teklifi alırsam ve bir şekilde reddedersem, işten çıkarılan diğer çalışanların alacağı kıdem tazminatını alma hakkım olmaz mı?"
"Üniversitede film okuyorum ve film ve televizyon yapımının tüm yönlerini öğreten birçok öğretim görevlisi var, hepsi de harika ilgili öğretim görevlileri. Ancak, Felsefi Gelenek olarak adlandırılan bir sınıfımız var ve hocamız, sınıfımızı olabildiğince belirsiz, gerçeklikle mümkün olduğunca az bağlantı kurarak, elinden geldiğince belirsiz hale getirmekten keyif alıyor gibi görünüyor. Örneğin, son dersimizden aldığım notları alın: ""Freud. Burunlar bağlantıdır? Örnek olarak rüyaları kullanın."" Tam delilik.

Önümüzdeki 3 gün içinde göndermemiz için 2000 kelimelik bir kompozisyon verildi. Bize hemen hemen her şeyi yazma özgürlüğüne sahip olduğumuz söylendi, bağlamın ne olabileceğine dair tek ipucumuz filozof Arthur Rimbaud'dan bir alıntı, ""Ben başkayım."" İlginç bir alıntı, ancak bunu dikkate almamız gerekmediği bize söylendi. İstesek Lamalar hakkında 500 Haiku yazabiliriz.

Yazmak için bir sürü konu düşündüm ama bir şeye odaklanamıyorum. Şimdi düşündüğüm şey kendi üzerimde bir çeşit deney yapmak ve bunu belgelemek.. Rüyalar, hipnoz, uykusuzluk vs. ile ilgili bir şeyler.

 İşte benim istediğim de bu, belgeleyebileceğim, üç gün içinde uygulayabileceğim ve bunu kendime zarar vermeden gerçekleştirebileceğim bir tür deney fikri. Her şey plana uygun giderse belgelediğim her şeyi yayınlayacağım."
"Merhaba Reddit! Bir atış kullanıyorum çünkü SO'm bir redditor.

Yani, 3 aydır harika bir adamla ilişki içindeyim. İkimiz de çok meşgul ve kariyer odaklı insanlarız ama her gece birlikte yemek yiyoruz ve her geceyi birlikte geçiriyoruz. (2 aydan fazladır ayrı yatmıyoruz). Beni delicesine mutlu ediyor; o birçok yönden benim en iyi arkadaşım ve şimdiden hayatımı onsuz hayal edemiyorum.

Son birkaç haftadır SO'ma onu sevdiğimi söylemek istedim ama birkaç nedenden dolayı korkuyorum.
1) ""çok erken"" olabilir.
2) Kendimi savunmasız hissediyorum.
3) Aslında son LTR'mden beri (iki yıl önceydi) birine onu sevdiğimi söylemedim.
4) İlk önce hiç söylemedim ve bir parçam bunun, önce erkeklerin söylemesi gerektiğine inanarak yetiştirilmemden kaynaklanabileceğini düşünüyor.

Ayrıca, son ilişkisinde, kız arkadaşına onu sevdiğini söyledi ve kısa bir süre sonra, aynı şekilde hissetmediği için artık onunla birlikte olmak istemediğine karar verdi. Sanırım aynı şeyin benim başıma gelmesinden çekiniyor.

Şimdi onun da beni gerçekten sevdiğini hissediyorum. Bana bakışı, ne kadar düşünceli olduğu, benim için yaptığı küçük şeyler, hepsi beni onun da beni sevdiğine inandırıyor. Tüm önemli aile üyeleriyle tanıştım, tüm arkadaşlarıyla tanıştım, Cadılar Bayramı için çiftler kostümü giydik vb. Ama bir düzeyde gerçekten bilmiyorum çünkü o söylemedi.

Sanırım sadece bu kadar korkmamın garip olup olmadığını ve ona nasıl hissettiğimi söylemek için çok erken olduğunu hissedip hissetmediğinizi bilmek istiyorum. İlk önce kadınların söylemesi hakkında ne düşünüyorsun?"
"Selam millet,

Yarın sınavım olduğu için kısa yazmaya çalışacağım. Yaklaşık bir ay önce bir partide bir kızla tanıştım. O zamandan beri neredeyse her hafta sonu takılıyoruz. Geçen hafta sonu seks yaptık (bekaretimi kaybettim.) Muhtemelen çok erken, ama her neyse. Konuşuyorduk ve ona sadece FWB türünden bir anlaşma değil, ciddi bir ilişki istediğimi söyledim. Bana ciddi bir ilişkiye hazır olmadığını ve ne istediğini bilmediğini söyledi.

Mesele şu ki bundan sonra takıldık ve her takılışımızda ondan daha çok hoşlanıyorum. Dün gece onu rüyamda bile gördüm... Duygularımı geride tutmaya ve bu konuda soğukkanlı olmaya çalışıyorum ama olmuyor. Hayal kurduğumda çoğunlukla onunla ilgili. Sanırım bağlanmamakla ilgili tavsiye istiyorum çünkü bu devam ederse sonunda incineceğimi biliyorum."
"Amcam geçen hafta vefat etti. Onu bir baba gibi sevdim ve üniversite masraflarımı karşılamaya yardım etti. Bana bir takma ad olarak 'Uğur Böceği' dedi ve hep öyle oldu. O öldüğünden beri, bununla tanınmak istemiyorum. Kız kardeşim [28F] [24F]ve kuzenim onlara onu hatırlattığı için bana böyle sesleniyor.

Bunun üzerine tartışmaya girdik. Onlara Uğur Böceği olarak anılmak istemediğimi, amcamla paylaştığım özel bir şey olduğunu söyledim. [25 yıldır] bana dedikleri gibi Ellie olarak bilinmek istiyorum.

Bu konuda taviz vermeye gerçekten istekli değilim. Bu noktada onlara biraz ara vermek istiyorum. Yas tutuyorum ve bana acı verici şekillerde onu hatırlatmaya devam ediyorlar.

Bununla nasıl başa çıkacağına dair bir fikrin var mı?"
"Yaklaşık iki yıl önce, sınıflarımdan birinden bir adama çıkma teklif ettim. Kabul etti ve harika bir randevuya çıktık. Bana çıkma teklif etmeyi düşündüğünü ama bunu yapamayacak kadar korkak olduğunu söyledi. Saatlerce konuştu, ortalığı karıştırdı ve komik bir iyi geceler öpücüğü verdi ve bunu tekrar yapmak istediğini söyledi.

Bu yüzden ikinci bir randevuda bir filme gittik. Başka bir harika randevu ve beni eve götürmesi çok heyecanlıydı. ""Beni bir daha ne zaman görebilir?"", ""Bu hafta sonu beni görebilir mi?"", ""Bir müzeye gidelim ve gerçekten harika vakit geçirelim."" Bunun gibi şeyler. Randevulara çıkıyorum ve birinin benden hoşlanıp hoşlanmadığını anlayabiliyorum. Bana ilgi duyuyordu. Bana iyi geceler öpücüğü verdim ve onu tekrar göreceğim için heyecanlandım.

Bir sonraki randevumuzdan birkaç gün önce planları onaylamak için sordum ve ""hala bir ara arkadaş olarak çıkabiliriz ama şu anda başka bir şey için zamanı yok"" dedi. sonra"" ve o kadardı.

Dün onunla sokakta karşılaştım, bana mahalleme yeni taşındığını söyledi. Benimle konuşmaktan mutsuz görünmüyordu ve konuştuğumuz birçok şeyi hatırlıyordu. Çok gülümsedi ve gerçekten arkadaş canlısıydı. Her neyse, hala tamamen ona aşığım, birbirimize çarptıktan sonra keşfettim. Devam etmemin bir yolu var mı?

Geçen sefer iptal ettiğine göre, öylece bırakmalı mıyım? Bir ara tekrar takılmak isteyip istemediğini sorabilir miyim? Arkadaş olarak bile mi? Onu facebook'ta eklemek ürkütücü olur mu? Her neyse, asıl soru, gitmesine izin vermeli miyim?"
"Bir devlet lisesinde öğretmenliğimin yedinci yılındayım. Mühendislik mezunuyum ve endüstride çalıştım. Bir süre evde oturan bir anne olduktan sonra, çocuklarımın okulunda fizik öğretmeni ilanı gördüm ve aldım.

Sistemimiz şu anda devletin izin verdiği asgari ücret skalasını ödüyor (ben de öyle yapıyorum). Ama duyduğuma göre öğretmenlerimizden bazıları mühendis oldukları için bundan biraz daha fazlasını -- neredeyse iki katı -- kazanıyorlar.

Çok fazla dikkat çeken özel projeler üzerinde çalışıyorlar (olması gerektiği gibi - ikisi de ulusal düzeydedir) ancak ders yüklerinin daha hafif olduğunu düşünüyorum. Ve projelerden biri üzerinde çalışan (ve kendisi de ulusal olarak tanınan) başka bir öğretmen var ve sanırım hepimiz gibi düşük maaş alıyor.

Sistem benim öğrettiklerimi öğretecek öğretmen bulmakta zorlanıyor. Bunu çok uzun süredir yapan sadece birkaçımız var. Ve ayrıca yaptığım şey için ulusal olarak tanındım.

Bana bu ücret eşitsizliğinden bahseden öğretmen de sözleşmemi yeniden müzakere etmem gerektiğini söylüyor. Bana bu öğretmenler bunu yapabilmiş gibi geldi -- bu iyi bir fikir mi? Bu konuda nasıl giderim? Sendikamızdan geçmeli miyim, geçmemeli miyim?

Not: Bu yıl üniversitede dört çocuğum var..."
"Henüz okula gitmeyen iki çocuğumla şu anda evde oturan bir anneyim (kalıcı bir şey değil). Emziriyorum ve çocuklarla gece boyunca 2-3 kez uyanıyorum. Asla tam bir gece uykusu alamıyorum. Kocam haftanın beş günü uzun vardiyalarda çalışıyor ve işe erken gidiyor, bu yüzden işten önce 20-30 dakikalık kişisel zamanı oluyor. Eve vardığında ikisi de uyuyordur.

Son zamanlarda ev işleri yapmayı bıraktı ve benden hepsini yapmamı bekliyor gibi görünüyor. Ev işleri için ondan çöpü dışarı çıkarmasını (toplayıp kapının yanında bırakıyorum) ve çamaşırları yıkamasını/kurutmasını istemiştim. Katlayacağımı söyledim. Ünitemizde çamaşır yok ve çöp kısa bir yürüyüş mesafesindedir ve özellikle buz, kar ve soğukta çocukları ve bir çamaşır kovası veya çöp torbasını taşımaya çalışmak büyük bir rahatsızlıktır. Genellikle haftada bir veya iki kez yemek yapar ama ortalığı dağıtır ve ocağı silmez veya tencereleri temizlemez. Onunla daha önce konuştum ve bazen unuttuğunu söylüyor.

Evde oturan bir anne olarak ev işlerinin çoğunu benim üstlenmem gerektiğini biliyorum ve çok bunaltıcı görünmemesi için bir temizlik programı kullanmaya karar verdim, ama gerçekten onun daha fazla yardım etmesi gerektiğini hissediyorum. Sadece ne sormanın adil olduğunu bilmiyorum. Hiçbir şey yapmadığı için oturup onunla konuşmam gerekiyor ve ondan bu iki şeyden daha fazlasına yardım etmesini istememin uygun olup olmadığını merak ediyorum. Şimdilik, evde iki kişi varken, emzirme ve geceleri emzirme/bez bakımıyla ilgilenirken, sizce uygun bir paylaşım nedir? Kendimi bilgisiz hissediyorum."
"Açıkçası, gerçekten bir Verizon çalışanının (tercihen şirketini pek sevmeyen biri) bunu okuyup içeri girmesini umuyorum, ama işte burada:

Bazı kaçırmalar oldu ve son zamanlarda Verizon'un beni mahvettiğini hissediyorum -- çalışanlarının bana ne yapıp ne yapamayacaklarını söylemelerine aldırış etmeden, hatlara sözleşme atama konusunda bazı saçmalıklar olduğunu düşünüyorum. BİRİSİ kanlı sistemi tasarlamak zorunda kaldığında ""bunu yapamayız"" denilmesinden nefret ediyorum. Ayrıca: Aşağı yukarı 1 1/2 yıllık bir sözleşmeye (sanırım) bağlıyım.

Yine de asıl amacım bu değil; Hikayenin sonu, sınırsız (gerçekçi olarak 5GB'lık sınır) olmaktan, berbat bir şansa sahip olmaya gittim sanırım ve şimdi hiçbir verim yok.

Bilmeyenler için Verizon'un seviyeleri (aylık):

* Kullandıkça öde, 1 MB - 1,99 ABD doları*
* 75MB - 10$*
* 2 GB - 30 ABD doları
* 5 GB - 50 ABD doları
* 10 GB - 80 ABD doları

*Akıllı telefon için uygun değildir (""yalnızca özellikli telefon"").

---------

Şunu açıklığa kavuşturmama izin verin: Verizon'un ""kulelerinde çok fazla kullanımı var"" (ve artık 4G ve iPhone'a sahip oldukları için daha fazlası); ancak altyapılarını yükseltmek yerine, müşterinin aldıklarını azaltıyorlar. Güzel, bunu ileri geri tartışabilirsin.

Anlamadığım şey, bunun (ve bir Verizon temsilcisinin doğrudan bana söylediği argümanın) bir tüketici için *daha iyi* olduğu. ""Pekala, ortalama bir insan 5GB kullanmıyor, 2GB bile kullanmıyor"" dediler (ve benzer bir şey söyleyen arkadaşlarım var). Bu teoride sorun değil, bana göre bu, MÜŞTERİLERİN PARALARININ KARŞILIĞI DAHA FAZLASINI ALMASI İÇİN 2GB İÇİN FİYATI DÜŞÜRÜN anlamına geliyor. Oh, 10 dolara 75 MB'ınız var mı? Bunun (ve kullandıkça öde) bant genişliği için GÜLÜLEBİLİR fiyatlar olmasının yanı sıra, ONLARA AKILLI TELEFON KOYAMAZSINIZ?!"
"7 aydır çıkıyoruz ve genel olarak aramızda her şey yolunda. Geçen gece oral seks yapmak için kullanılan başka bir sub reddit ile karşılaştım. Uzun lafın kısası yayınladım ve görünüşe göre kız arkadaşım reddit hesabımı biliyor ve gördü.

   Onu asla aldatmazdım ve onu seviyorum ama nedense gönderi paylaşırken üzerime bir heyecan geliyor ve alacağım tüm olası yanıtları düşünerek heyecanlanıyorum. Eşcinsel değilim ama sırf azgın olduğum için daha önce Craigslist'te erkek arayan erkekler bile yayınladım.

   Onu asla aldatmazdım ama sadece gönderi paylaşmak istedim çünkü bu benim kişisel fantezim sanırım? Hatta belki bir fetiş? Emin değilim ama sanırım benden ayrılacak ve hala cevap vermedi. Ne yapmalıyım?"
"Kız arkadaşım bu baharda Georgia'da bir barda başka bir kadını yumrukladıktan sonra basit darp etti.

Olaydan birkaç gün sonra, bir polis memuru onunla temasa geçti ve tutuklanması için emri olduğunu bildirdi. Teslim oldu ve kendisine yöneltilen suçlamanın kendisine bildirildiği hapishanedeki ilk duruşmasından önce 24 saat hapiste kaldı. Serbest bırakıldı ve mahkeme tarihini beklemek üzere evine gitti.

Geçen aya kadar ileri sar. Planlanan tarihte mahkemeye gitti, ancak davasının hazır olmadığı ve üç ay daha erteleneceği kendisine bildirildi. Avukatın ofisine yönlendirildi ve burada kendisine bir Mahkeme Tarihi Belgesi verildi (asıl unvanın bu olup olmadığından emin değilim, ancak üzerinde mahkemenin yeniden programlanması hakkında bilgiler vardı). Bu belge, revize edilen tarih ve saatin yanı sıra, karşı karşıya olduğu suçlamaları da listeliyor. Kâğıda baktığında, basit pilin yanı sıra yeni bir şarjın da dahil edildiğini fark etti, kiralık mastürbasyon.

Hiçbir yerde, ne memurun olayla ilgili raporunda ne de ilçe mahkemesi dava web sitesi sisteminde bu suçlamadan bahsedilmiyor, sadece bu planlama belgesinde. Onu bunun için tutuklamadığını veya suçlamadığını söyleyen tutuklama memuruyla temasa geçti.

Bu belge, avukatın ofisindeki biri tarafından elle yazılmış, bilgisayardan basılmamış, bu da bana bunun basit bir yazım hatası olduğuna inanmamı sağlıyor.

Sorum şu: Bu suçlamanın yanlışlıkla eklenmediğinden ve mahkemede gündeme geleceğinden nasıl emin olabiliriz? Şüphelendiğim gibi bir yazım hatasıysa, ilçeye kaldırılması için dilekçe vermek veya suçlamanın resmi bir yerde bulunmadığından emin olmak için yapabileceğimiz bir şey var mı?

Herhangi bir tavsiye en çok takdir edilecektir."
"İki yıl çıktık ve onu çok sevdim, onun gibi biriyle hiç tanışmadım. 3 saat uzaklıktaki okula gitti ve çok geçmeden mutlu olmadığını söylediği için benden ayrıldı.

Sonraki iki yıl boyunca, okuldan her ara verdiğinde eve gelir, iletişim kurardı ve ben pes edip onunla takılırdım. Sikiştik, randevulara gittik, her şey ve geçen yıldan itibaren tekrar bir araya gelmekten bahsetmeye başladı, facebook'una benim hakkımda hala beni unutmadığı sözler koydu.

Yine de, şahsen bana kötü davranmaya devam etti, umursamıyormuş gibi davrandı, arkadaşlarının önünde beni utandırdı, bir noktada bana her şeyin bittiğini ve ikimizin de yeni insanlarla takıldığımızı söyledi (denemiştim. onu aşmak için). 3 ayrı kez onu hayatımdan çıkarmaya çalıştım ve geri gelmeye devam etti. Her seferinde tam bir zihin sikişi.

En son veda ettiğim gün, seviştikten sonraki gündü ve yatakta uzanırken çevrimiçi randevu profilini incelemek için hemen telefonunu çıkardı. Neden bir tane olduğunu sordum ve yalnız olduğunu söyledi ve iyi .. Yeterince aldım. Onu hayatımdan çıkarmaya çalıştığım için çok kızmıştı ama buna mecbur olduğumu biliyordum. Bu 5 ay önceydi ve o zamandan beri ondan haber almadım.

Bugün facebook'ta geziniyordum ve beni etiketlediği bir fotoğrafa rastladım ve profil fotoğrafında başka bir erkeğin olduğunu gördüm ve kalbim yere düştü. Sefilim.

Onu nasıl unutabilirim?! Son iki yılda bir sürü farklı kızla çıktım ve hepsinden ayrıldım çünkü hiçbiriyle onunla yaptığım gibi bağlantı kuramadım. Lütfen, lütfen yardım edin."
"Bu yüzden bu kızı[f22] daha iyi tanımaya başlıyorum ve [m19] sıkılmadığımdan emin olmak istiyorum, bu daha önce başıma geldi. Dağlardaki bir bahar sınıfı etkinliğinde birlikte 2 hafta geçirdik. Oldukça sıkı bir nit grubu oluşturan yaklaşık 10 kişiydik ama ben ve o çok iyi anlaştık.

İki hafta boyunca temelde 7/24 birbirimizle birlikte olduğumuz için, konuşmak için mesaj atmak zorunda değildik (şahsen konuşabilirdik) veya buluşmayı planlamak zorunda değildik, birdenbire oldu ama şimdi eve döndüğümüzde ""şey""i istiyorum bir yere gitmek ama korkarım ki sıkılacağım.

Sıkılmamak ve bunu bir yere götürmek için ne yapmalıyım sizce? Oh ve bir şey daha, yaş olarak nerede birbirinden uzak olacağı konusunda ufak bir endişesi var ama çok büyük bir anlaşma olduğunu düşünmüyor ve bunu daha da ileri götürmekle ilgileniyor gibi görünüyor."
"Yaklaşık 2,5 yıl çıktık ve ayrılık (yaklaşık 5 ay önce) hem karşılıklı hem de yürek burkandı. Çıkmaya başladığımızdan beri ikimiz de Facebook'ta aktif değiliz, ancak bu gece oturum açmaya karar verdim ve benim ve onun bazı resimlerine baktım (niyetim bu değildi ama oldu).
    Kendi fotoğraflarımızı incelerken, ikimizin de en az 12 fotoğrafta görünmesine rağmen (daha fazla fotoğrafımız var ama görünüşe göre etiketlenmemişler) bir kere bile aynı fotoğrafta etiketlenmediğimizi fark ettim. yüklendi).
     O zamanlar ilişkiyi bitirmenin bizim için doğru seçim olduğunu ve ayrı kalmanın hala doğru karar olduğunu kabul ettim (hala bundan hoşlanmıyorum), ancak ikimizin de Facebook etiketlerinin olmaması garip geliyor.
    Böyle hissetmekle haksız mıyım?"
"10 ay önce r4r'de bir kızla tanıştım. İyi zamanlar, kötü zamanlar ve iyi zamanlar ve aradaki her şey yaşanmıştır. Onu olduğum her şeyle seviyorum ve ilişkimiz harika. Ancak ben iyi bir erkek arkadaş, iyi bir çalışan ya da bu konuda iyi bir şey değilim. O, herhangi bir insanın isteyebileceği her şeye sahip ve ben olan bu yük olmadan hayatta kalabilmesi için veda etmek istiyorum.

Bu forumları okuyor ve konu vedalaşmaya gelince biraz korkak olduğum için kişisel olmayan gönderi en iyisi olabilir.

Seni seviyorum Sarah. Lütfen harika olmaya devam edin."
"Puanlar:

* BT'de çalışıyorum ve oldukça yalnız bir adamım, onun hayatımda olması beni çok daha rahatlatıyor. Genel bir kaygım var, bu yüzden bu önemli.

* Ondan başka kimseden gerçekten ""aşk"" hissetmedim, berbat bir çocukluk geçirdim, bu yüzden bana bu kadar yakın birinin olması yeni ve heyecan verici

* Üniversite günlerim nispeten yoğundu, tekrar bekar olmanın heyecanını özlüyorum ama SO'yu incitmek istemiyorum, sürekli yaşıtlarımı düşünüyorum, gözlerim sürekli başka yerde geziniyor, artık SO'ya cinsel olarak ilgi duymuyorum

* Başka bir ülkeden öğrenci vizesi ile 8 aydır benimle yaşıyor. 2 kişilik bir yerde 6 kızla birlikte yaşadığı ve okul masraflarını karşılamak için hepsi aynı kırbaçlı restoranda çalıştığı için taşındı.

* Açıkçası birini incitmek berbat bir şey ve yalnızlık hissi ürkütücü (yeni şehir, yakın arkadaş yok)... ama kapana kısılmış hissediyorum, sanki çok daha fazla gelişebilirmişim gibi. Eskiden çok eşliydi, bir dürtüyle buna atladı.

* Ona asla evlenmeyi veya çocuk sahibi olmayı düşünmediğimi söyledim. 18 aydır tek eşli olduğumuzu kabul etti.

* başka pek fazla insan tanımıyor, bu yüzden bir miktar güvenlik teklif ediyorum, ancak ayrılarak bunu elinden almak hayatının büyük bir bölümünü mahveder, eve geri dönebilir"
"Kocam, Luna Kefalet Tahvilleri için bir [""Kaçak Kurtarma Temsilcisi""] için craigslist'te bir iş buldu. Bana bir iş görüşmesine gittiğini ve bu iş için onu sevdiklerini söylediklerini, bu yüzden onu eğitmesi için bu yaz bir ""oryantasyon/seminer""de kendisine yer verdiklerini söyledi. Oryantasyonda bir koltuk için 50 $ depozito vardı, çünkü kocamın dediği gibi, sadece 20 koltuk var ve görüşmede ona ekipmanının ve eğitim sınıfının 540 $ 'a mal olacağını ve daha önce ödemesinin bekleneceğini söylediler. seminere/oryantasyona katılmak. Kocam ve benim nakit paramız **aşırı derecede** düşük, bu yüzden ona bunu kabul etmesi gerektiğini gerçekten düşündüğümü söylemek konusunda kararsızım, çünkü bir sonraki maaş çekinin çoğunluğu 540 dolar ve ben önemli bir miktar getirmiyorum. paradan. Ben okuldayım ve sadece yarı zamanlı çalışıyorum ve şu anki işi sadece geçici ve en fazla birkaç ay daha sürecek, bu yüzden yeni bir iş bulmak çok önemli.

Tüm bu durum bana gerçekten kabataslak görünüyor, ancak mantıksız bir şekilde şüpheci olup olmadığımdan emin değilim. Benim endişem, parayı ödeyip seminere gitmesi ve ona ""Açık bir pozisyon olduğunda seni arayacağız"" gibi bir şey söylemeleri. Bu şirket hakkında daha fazla bilgisi olan var mı? Bulabildiğim tek şey, şirketin kendilerinin koydukları..."
"Ben bir kamyon şoförüyüm ve genellikle iyi para kazanıyorum. Ancak yeni bir şehre yeni taşındım ve iş bulmakta zorlandım çünkü bir sürücü olarak çoğu şirket bölgeyi ""bilen"" birini işe almayı tercih ediyor.

Bir kamyonu olan ve o kamyon için tek sözleşmesi olan bu kişiyle iş buldum. Beni işe aldığında işime kulak vereceğimi söyledi ama aradan üç aydan fazla zaman geçti ve işler gerçekten yavaşladı. Ve daha fazla iş çıkarmak için çok uğraşıyor gibi görünmüyor.

Moneywise, bana faturalarımı karşılayacak kadar para ödüyor, ama o kadar. AMA bazı günler hiç çalışmadığımı ve çalıştığımda genellikle günde ortalama 3 saat fiilen çalıştığımı unutmayın, bu yüzden adalet içinde anlaşmanın daha iyi kısmını alıyorum.

Ama olay şu. Ondan benzin için alabildiğim tek şey bir seferde 100 dolar olduğu için para sıkıntısı çekmeye başladığına inanıyorum. Ve bu sefer ben bugün onu rahatsız edene kadar banka hesabıma parayı yatırmadı.

Ve bu da farklı bir aile üyelerinin hesabındandı.

Öyleyse onunla bu konuda yüzleşmeli miyim yoksa ona hemen iki hafta önceden haber vermeli ve daha iyi bir şey mi aramalıyım? Aslında bir patron olarak adamı sevdiğimi ve onunla iş açısından hiçbir sorun yaşamadığımı unutmayın. Ve şimdiye kadar bana derhal ve zamanında ödeme yaptı. Az önce başka birinin banka hesabını kullanmayı benim için tehlike işareti buldum"
"TIFU çünkü annem buralardaki bir pizzacıdan yeni Atomic Hot Wings'i denemenin harika bir fikir olduğunu düşündü. Görünüşe göre Hot Wings o kadar sıcak ki, onları satın almadan önce bir feragatname imzalamanız gerekiyor. Beni tanıyan acı sos canavarı - sorun değil!

Eve geldiğinde hemen 3'ü örttüm. AŞIRI SICAKTILAR, TADINI AZ VEYA HİÇ YOKTUR, TAMAMEN BUNA HİÇ DEĞER DEĞİLDİR. Her iki durumda da, kendimi erkeksi hissettim. Göğsümde kıllar falan vardı.

Daha sonra yatağıma uzandım ve sebepsiz yere kendimi iyi hissetmeye başladım (bunu yaptığınızı biliyorsunuz!). Birdenbire, ilk başta biraz iyi hissettiren bu kötü yanma hissini hissetmeye başladım... çok geçmeden değil. Birdenbire size ancak üretramdan bir volkan patlaması olarak açıklayabileceğim büyük bir yanma oluyor. Lavaboya koştum ve boşuna soğuk su dökmeye başladım, küçük adamım tam anlamıyla onu yakıyordu.

Bir saat kadar sonra duşta oturup günahım için ağladıktan sonra geçti - dışarı çıktığımda herkes neler olduğunu biliyordu. Kız kardeşim bunu evdeki herkese söylemenin iyi bir fikir olduğunu düşündü ve şimdi hepsi bana Volcano Dick diyor."
"Bir süredir bazı sosyal kaygı ve olumsuz düşünme sorunlarıyla başa çıkmama yardımcı olması için bir süredir bir tür terapi (büyük olasılıkla CBT) aramayı düşünüyorum. Daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştım ve kendi başıma kendimi geliştirmekte oldukça iyi olduğumu düşünsem de, daha fazla ilerleme kaydetmek ve bazı şeyler hakkında dışarıdan görüş almak istiyorum.

Endişem, terapi ararsam ve bunu ödemek için sigortamı kullanırsam, bu bilgilerin iş ararken bir şekilde bana karşı kullanılabileceğidir. Barış Gücü'ne yeni bir başvuru yaptım ve bu başvurunun bir parçası olarak hiç psikolog görüp görmediğimi ve gördüysem onları en son ne zaman gördüğümü sordu. Hayır cevabını verdim, bu doğru, ama şimdi bir terapiste gider ve onlara söylemezsem, o zaman muhtemelen kuralları çiğniyorum ve öğrenirlerse işimin sonlandırılmasına (ve muhtemelen para cezasına/hapis cezasına) yol açabilir. .

Onlara söylemezsem bunu öğrenmelerinin bir yolu var mı? Bunun onları ilgilendirmeyen kişisel bir mesele olduğunu gerçekten hissediyorum ve şansımı etkilemesini istemiyorum. Teşekkürler!"
"Uzun bir ev arama döneminden sonra güneşli San Francisco'ya yeni taşındım ve sanırım bir süredir burada yaşayan yeni ev arkadaşımla şimdiden sorunlar yaşamaya başladım. O, atış oyunlarının, özellikle de Call Of Duty gibi savaş simülatörlerinin BÜYÜK bir hayranı ve şu anda okulu ya da işi olmadığı için onları tam anlamıyla bütün gün oynuyor. Genelde ev arkadaşlarımın ne yaptığına aldırmama konusunda oldukça iyiyim ama eve geldiğinizde/kanlı cinayet ve silah sesleriyle dolu bir evde kaldığınızda, bir süre sonra biraz yorucu oluyor. Mümkün olduğunca evden uzak durmaya çalıştım (San Fran bu konuda çok yardımcı oldu), ama sonunda hep eve gelmek zorunda kalıyorum.

Anlattıklarıma rağmen, o gerçekten iyi bir çocuk. Çok temiz, özel hayatıma/ilgi alanlarıma saygılı ve genel olarak oldukça iyi huylu. Bununla birlikte, konuyu onunla açarsam beni dinleyeceğini biliyorum, ancak nasıl dostça bir uzlaşmaya varılacağından emin değilim. Sesi kısmak pek yardımcı olmaz çünkü evimiz inanılmaz derecede küçük ve oyun istasyon odamın hemen yanında. Herhangi bir tavsiye veya fikir içtenlikle takdir edilecektir."
"Tamam aşkım. Bu kızla belki yaklaşık 3 ay önce tanıştım ve onun benden hoşlandığından şüphelendim çünkü resmen birbirimizle tanışmadan önce, çünkü o her zaman gittiğim her ev şovunda bana bakan o kızdı. odanın karşısından.

2 hafta önceki doğum günü partisine biraz ileri sar:
Benimle, benden neredeyse %100 hoşlandığına dair etkileşimleri oldu ve kendi eminliğimi artırmak için, birkaç arkadaşımız yanıma geldi ve ""hey, belli ki senden gerçekten hoşlanıyor"" gibi bir şeyler söyledi. .""

O gecenin ilerleyen saatlerinde hepimiz hala takılıyoruz ve bu kızın devam etmek üzere olduğu bir kamp gezisinden bahsediyoruz.
Kiminle kampa gittiğini sorduğumda cevabı ""... erkek arkadaşım"" oldu.
Ondan bahsetmek için çok heyecanlı görünmüyordu.

Tabii ki, onun bir erkek arkadaşı olduğunu öğrenmek benim için şaşırtıcıydı, ama tuhaf olan, son birkaç yıldır oda arkadaşlarının/en iyi arkadaşlarının da ""hangi erkek arkadaşın? Ne zamandan beri erkek arkadaşın var? ?""

Yani evet, nedense onun dışında kimsenin varlığından haberdar olmadığı bir erkek arkadaşı var.

2 gece öncesine, ortak arkadaşımızın programında ona rastladığım zamana ileri sar. Harika bir sohbet ettik ve gece onu arabasına götürmemle sona erdi ve telefon numaralarımızı değiş tokuş ettik."
"Bu kızla (o 20 ve ben 23) 2 aydır sohbet ediyorum, yakın bir arkadaşı vardı ve şu anda onu teklif ettiği için iletişim kurmadığı bir adam. Sonra ben geldim, rastgele sohbet ediyorduk ve numaralarımızı değiştiriyorduk, bu kızla pek konuşmadım. Şu anda akademik dersleri kötü olduğu için kendine olan güveni o kadar çökmüş durumda ki ve şimdi çok korkuyor. Onunla sabah konuştum ama ruh halini değiştiremedim, duyguları idare etmekte kötüyüm. Arkadaşının onunla nasıl başa çıkacağını falan bildiğini söylemeye başladı, şimdi uyuyacak, öğleden sonra arayacağımı söyledim. Reddit kullanıcıları, bu delikanlıya nasıl normale dönebileceğim konusunda yardım edin, çünkü nasıl yapacağımı bilmiyorum!"
"Benimki muhtemelen diğer insanların deneyimlediğinden emin olduğum şeyle karşılaştırıldığında o kadar da iyi değil, ama her neyse. Benim için oldukça şaşırtıcı bir deneyimdi. Bu bahar köpeğimiz ürküp tasmasını kaydırınca kayboldu. Anında ""hayatta kalma moduna"" girdi ve birkaç kez görmemize rağmen, bu kadar huysuz olduğu için kimseyi veya hiçbir şeyi tanımıyordu ve hemen hemen vahşi bir hayvan gibi davranıyordu. 2 1/2 gündür ormanda kayıptı. Onu yakalamak için hemen hemen her şeyi denedikten sonra, bize yaklaşmasını beklememiz gerektiğini anladık. Dondurucu soğuğun ortasında, sırılsıklam ıslak saman tarlasının ortasına bir kase yiyecekle oturdum ve onun bana yaklaşacak kadar cesur/aç olmasını bekledim.

Yaklaşık bir buçuk saat sonra, temkinli bir şekilde bana doğru ilerledi. Benden yaklaşık 10 metre uzakta durdu ve beni yiyeceklerden korkutmaya çalışarak agresif bir şekilde havlamaya başladı. Bu noktada onunla yumuşak ve sakin bir şekilde konuşmaya başladım ve yavaşça bir parça biftek uzattım. Bu arada BOKSUZ korkmuştum; benim Great Dane'im bana agresif bir şekilde havlıyordu ve yeterince yaklaştığında onu yakalamak için yalnızca bir şansım vardı... Denediğimde dişlerini koluma geçireceğini haklı olarak düşünmüştüm.

Elimden bifteği almak için uzandığında inanılmaz bir şey oldu. Bir saniye içinde gözlerinin tamamen boştan kim olduğumu tanımaya geçişini izledim. Hiç bu kadar net bir şekilde tam bir rahatlama ve mutlak mutluluk anına sahip bir hayvan görmemiştim. Yemin ederim, eğer biri karşılaşmayı filme almış olsaydı, bu bir aptal köpek filminin kilit sahnesi olurdu. (Yüzümü yalarken havada 1,8 metre zıplarken tutarsız bir şekilde haykırıp gevezelik ettiğimden bahsetmiyorum bile)."
"Merhaba, buraya ilk kez yazıyorum - ayrıca ingilizce benim ana dilim değil, bu yüzden lütfen hataları mazur görün.
Benim sorunum, reddedilmeyle baş edemeyeceğimi fark etmem. Bir erkek beni ""reddettiğinde"" veya bir ilişki istemediğini/ilgilenmediğini söylediğinde takıntılı hale gelirim (lütfen dikkat edin, takipçi değilim - ben *O* deli değilim) düşünmeden edemiyorum onun hakkında ve bende neyin yanlış olduğunu ve neden benimle ilgilenmediğini merak ediyorum.

İki gün önce olanlar yüzünden reddedilmeyle gerçekten baş edemediğimin artık farkındayım.
Bir kulüpte arkadaşlarımla parti yapıyordum, hoş ama tipim olmayan bir adam benden bir sigara istedi ve kısa bir konuşmadan sonra beni öptü. Gerçekten benim tipim değildi, ama iyi bir kimya vardı ve belki onunla FWB olmayı (ya da en azından denemeyi) çok isterdim, bu yüzden ona onu facebook'a ekleyip ekleyemeyeceğimi sordum. ""bazen takılabiliriz"" ve bana bunun harika bir fikir gibi geldiğini söylüyor ve ayrıca beni çalıştığı barda bir kahve içmeye davet ediyor.
Ertesi gün facebook'ta arkadaşlık isteğimi REDDEDER (görmezden gelmeyin, aslında REDDEDİR), ancak bir arkadaşımın bir arkadaşını ekler.

Söylemeye gerek yok, çünkü neyi yanlış yaptığımı göremiyorum. Çok yapışkan değildim ama çok ilgisiz de değildim. Sadece arkadaşça davranmaya çalıştım ve bundan zevk alıyor gibiydi.

Tabii ""Onu tanımıyorum bile, yazık olmuş"" ve bunun gibi şeyleri geçiştirmeye çalışıyorum ama aslında gerçekten çok kötü hissediyorum.
Benim sorunum ne bilmiyorum.
Herhangi bir tavsiye?"
"Yakalanırlarsa ne olacaktı? Bu, ödül avcılarının çağrılabileceği bir durum mu? Normalde bu durum orduda nasıl ele alınır: ceza olarak değil, daha ağır bir onursuzluk - bu şekilde firar eden biri hakkında ne düşünürsünüz? Firar ettikten SONRA vicdani retçi statüsü alabilirler mi?

Bu kısmen Snowden'dan ilham alan bir merak ama ben özellikle Irak/Afganistan'da bulunan ve muhtemelen hassas bilgilerle istasyonunu terk eden bir ABD Ordusu Korucusunu merak ediyorum. Bu olursa ne olur? Ordunun diğer şubelerinin sonuçlarını veya diğer ülkelerdeki benzer senaryoların olası sonuçlarını bilen biri varsa, bana bildirin. Ranger'larla ilgilenen ama Reddit kullanıcısı olmayan aile ve arkadaşlar nedeniyle çoğunlukla ABD Ordusu Korucuları'nı soruyorum. Kişisel anekdotlar kabul edilir.

Not: Amerikalı değilim ve bu nedenle merak ediyorum."
"Merhaba sevgili redditörler!

20 yaşındayım ve 23 haftalık hamileyim. En iyi arkadaşımla (23) bir yıldır bir ilişki içindeyim. Diyelim ki erkek arkadaşım ve ben onu pantolonumuzda tutamadık ve hamile kaldım. Öğrendiğimizde kürtaj için geç kalmıştık. Bazı böbrek problemlerim var ve hamilelik testleri negatif. Bu yüzden böbreklerim yüzünden adetimin geciktiğini varsaydık. ""Özel"" koşullar nedeniyle kürtaj için başvurabilirdik ama bebeği doğurmaya karar verdik. Böbreklerim şimdi iyi ve sağlıklı bir küçük kicker taşıyorum.

Koşullar yüzünden, en iyi arkadaşımın hayatını mahvediyormuşum gibi hissediyorum. Bebeği bir arada tutmaya karar verdik. Ben de ona fikrini değiştirdiği zaman çıkabileceğini söyledim. Bunun onun da sorumluluğu olduğunu ve beni sevdiğini söylüyor. Ama o sadece, pekala üzgün ve stresli görünüyor. Öte yandan bebek için mutluyum. İlk başta değildi ama bu fikre yeni alıştım. Sanırım tüm bu hamilelik hormonları iş başında, ama hissettiğim her tekmenin tadını çıkarıyorum ve bebeğimi kucağıma alma düşüncesi aklımı başımdan alıyor. İyi bir şekilde. :)

Tam olarak planladığım gibi değil ama bebek hayatımı mahvedecek gibi hissetmiyorum. Böyle mi hissetmeliyim? Bir tekme hissedersem veya hamilelik/bebek gelişimi hakkında yeni bir şey okursam, erkek arkadaşıma söylemeye korkuyorum. Ona hamile olduğumu hatırlatırsam nasıl hissedeceğinden korkuyorum. Onunla konuşmam gerektiğini biliyorum ama korkarım tamamen dürüst olmak yerine duymak istediklerimi söyleyecek. Keşke mutlu olsaydı. Benimle ve bebekle birlikte olma fikriyle ya da ayrılmaya karar verip vermeyeceğiyle. Kalbimi kırardı ama onu seviyorum ve öyle ya da böyle mutlu olmasını diliyorum.

Sen ne önerirsin? Ona ince bir şekilde nasıl hissettiğini sorabilir ve gerekirse sadece suçluluk duygusundan uzak durması gerekmediğine onu nasıl ikna edebilirim?"
"Geçenlerde uzun vadeli / uzak mesafeli bir ilişkiden çıktım ve bu iki kızın bir süredir benim için bir şeyleri olduğunu gördüm. Onlardan etkileniyorum ve ikisi de cinsel olarak bana ilgi duyuyor. Her birine ayrı ayrı sordum ve şu anda bir ilişkiden çok seksi istiyorlar ki bu benim için harika çalışıyor, ancak nasıl ilerleyeceğime dair hiçbir fikrim yok. Aynı zamanda hepimiz üniversitedeyiz. İkisiyle de üçüncü aşamaya geçtim ve hepimiz takıldığımız zaman aramızda hiçbir şey garip değil. Birbirlerine de söylediklerini sanmıyorum."
"Bu yüzden kız arkadaşım ve ben uzun yıllardır arkadaşız ve birkaç ay önce ""çıkmaya"" başladık. Artık birlikte olduğumuza göre, onun başka kaç tane erkek arkadaşı olduğunu fark ediyorum. Yani, çok saçma, bence 3 tane yakın arkadaşı var kızlardan. Bana davrandığı gibi onlara da davranıyor gibi geliyor bana. Takılacağımız noktaya kadar ve bir adamdan bir telefon alacak ve onunla yarım saat telefonda konuşacak. Bugün öğle yemeğinde masada uyuyordu (dün gece iyi uyuyamadı) ve diğer tarafındaki adam onu ​​yakalamaya karar verdi ve tam önümde onu gıdıklamaya başladı ve o sanki öyleymiş gibi güldü. tamamen normal. Şimdi, iyi bir arkadaşım var (kadın) ve kız arkadaşım ondan hoşlanmıyor çünkü o biraz orospu ve bir fahişe ve dürüst olmak gerekirse buna gerçekten katılmıyorum. Bu yüzden onunla ve genel olarak tüm kızlarla konuşmayı bıraktım çünkü o bu tür şeyler yaptığında bana nasıl hissettirdiğini biliyorum. Gerçekten artık bana gelmeye başladı. İşte sorum şu: Diğer adamların geri adım atması gerektiğini düşündüğüm için haksız mıyım? Daha önce bir kız tarafından aldatıldım ve bu beni içten içe öldürdü. Hile yapmayacağını bilecek kadar ona güveniyorum ama diğer erkeklere eskisi kadar güvenmiyorum. Çok mu koruyucu davranıyorum?"
"Bu yazıdan esinlenerek,

Devam edeceğim ve biraz uzun başlayacağım, bu yüzden bana katlan. Uzun zaman önce Jr. Lisesinde bir öğretmenim vardı, ona Bayan R diyeceğiz. Öğretmenler söz konusu olduğunda Bayan R gerçekten sevimsizdi. Nefesi kokuyordu, hepimize 5 yaşındaymışız gibi davrandı, sınıfını ciddiye aldı ve öğrencilere hiçbir konuda ikinci bir şans vermedi. Bu yüzden bir gün, sınıfa bir şeyler öğretmeye çalışırken onun ortasında kocaman bir osuruğunu yırtmanın komik olacağına karar verdim. Arkadaşlarımla üzerinden geçtim ve hepsi bunun çok komik olacağını düşündü. Böylece Massive Rip Operasyonu doğdu.

Yani temelde, Op: MR böyle bir şeye gitti. Konu yapısını falan tartışmanın ortasındaydı ve sonunda birinin yırtılmasına izin verecek kadar baskı oluşturmuştum. Dünyanın gördüğü en yüksek sesli toprağı sallayan osuruğu bıraktım. Sınıftaki arkadaşlarım histerik bir şekilde gülmeye başladı, bu da herkesin gülmesine neden oldu. Kötü nefes kokan parti pisliği Bayan R'nin yüzü kızardı ve beni sınıftan atmaya karar verdi. Daha sonra beni başka bir öğretmenin sınıfına gönderdi ve sınıfta bedensel işlevlerin uygunsuz olduğunu söyleyen 4-5 cümleyi 100 kez kopyalamak zorunda kaldım. Bugüne kadar, bir sınıftan atılmak için bundan daha çılgınca bir sebep görmemiştim.

Pekala Reddit, birinin sınıftan atıldığını görmenin en çılgınca sebebi nedir?"
"Benden yaklaşık 5 dakika uzakta yaşadığını söyleyerek başlamalıyım, birbirimizi 17 yıldır tanıyoruz, ama uzaklaşmayı mı seçiyor yoksa doğal olarak meşgul mü bilmiyorum.

İki aydır benimle takılmak için çaba sarf etmedi ve benimle takılmayı, hafta sonu yerine sadece hafta içi takılacağımız bir noktaya kadar reddediyordu.

Akıl sağlığıyla ilgili epeyce 'sorunu' olan bir annesi var ama bence zamanının çoğu temelde erkek arkadaşıyla geçiyor.

Beni ekiyormuş gibi hissediyorum ki bu sorun değil ama bana ulaşmaya çalışırsa ne diyeceğimi bilmiyorum. Ayrıca bana mesaj atmayı bıraktı ve bir buçuk ay içinde bana yalnızca bir mesaj gönderdi... Tekrar ulaşırsa arkadaşlığımı bitirmeli miyim?"
"Bir salonda ön büroyu yönetiyorum ve stilistlerimden birinin hastalanmasından sonra son derece stresli bir gün geçirdim ve tüm müşterilerini yeniden planlamak zorunda kaldım [çoğu bana çok kaba davrandı; bazıları bağırdı ve yüzüme kapattı]. Korkunç bir diş ağrısı çektiğini ve acil bir dişçiye gideceğini söyledi, ben de ona kendine bakmasını ve bu konuda endişelenmemesini söyledim. Eve yeni geldim ve menajerimin bugün Facebook'ta onun gününe ait bir sürü yeni fotoğraf paylaştığını gördüm. Onlara bakıyordum ve acil dişçide olması gereken stilistin resimlerden birinde yakalandığını fark ettim. Görünüşe göre onlar akvaryumda birlikte güzel bir gün geçirmişler, ben ise onun müşterileri tarafından sözlü tacize uğrayarak işte sıkışıp kaldım. Şu an çok kızgınım ama onlarla öylece yüzleşmek istemiyorum. Akıllarını sikmek istiyorum. İntikam istiyorum. Herhangi bir fikir?"
"Tamam, işte hikaye. İkinci çocuğum oluyor. Bir erkek çocuk olacak. İlkim bir erkekti. Onu sünnet ettirmek istemedim ama aile baskısına boyun eğdim. Bana söylenen şeylerden biri 'endişelenme, herkes yapıyor ve herkes iyi' oldu. Peki yeni doğan bebeğimin yüzündeki ilk duygusal ifadeyi gördükten sonra; korku, acı, kafa karışıklığı... en hafif tabirle benim için travmatikti. Evet, şimdi iyi ama bu hatıra beni her zaman rahatsız edecek. (Ve belki o da, kim bilir)
Yani, şimdi, 2 numaralı çocuk yolda, kendimi ve çocuğumu tekrar aynı duruma sokmayı kesinlikle reddediyorum! Tahmin edebileceğiniz gibi, bu konuda tamamen yalnız olduğumu hissediyorum. Evet, kocam yanımda duruyor ama bunun stresinden o da etkileniyor.
Yahudi olarak yetiştirildim ama hiç dindar biri değilim. Geleneği *her zaman* sorguladım. Kaşer yapmıyorum, Şabat günü seyahat ediyorum, resmi tatillerde bile tapınağa gitmiyorum. Bu yüzden, başka bir çocuğa, modası geçmiş bir geleneksel tören olduğunu hissettiğim şeyi yaşatmayı haklı çıkaramam. Bu doğru gelmiyor. Kutsama ve simitlerin dahil olduğu alternatif bir tören var;) ama kesme yok.
Tabii ki her iki erkeğin de farklı olması ve ileride çocuğum için sorun yaratıp yaratmayacağı konusu var.
Benim sorum şu, bu törenden geçen Yahudi erkekler var mı ve sizin için büyümek nasıldı? Bu yönden farklı kardeşler var mı ve bu ilişkinizi nasıl etkiliyor?
Sünnet olmayı veya sünnet olmayı nasıl dilediğiyle ilgili hikayesini paylaşmak isteyen varsa, duymak isterim."
"Erkek arkadaşım (29/e) ve ben (29/k) bir yıldır birlikteyiz ve birlikte yaşıyoruz. Geçenlerde para farklarımız hakkında ilk tartışmamızı yaptık. Tasarruf hesabımda düzgün bir yastık olmadığı sürece para biriktiren ve rahatsız hisseden tipim. Kendime nadiren eğlenceli şeyler alırım. Erkek arkadaşım fazladan kazandığı parayı harcamayı ve keyfini çıkarmayı tercih eden bir tiptir. Birlikte olduğumuzdan beri ikimiz de farklı harcama alışkanlıklarımız olduğunu biliyoruz.

Pek çok hobisi var; gitar çalmak, davul çalmak, evde bira yapmak, motosiklete binmek vb. Bu tür şeyleri satın almak için çok para gerektiren hobilerim yok. Birbirimizden öğrenmek istiyoruz. Paramla biraz daha gevşek olmam gerekiyor ve o da daha fazla tasarruf etmeye çalışmak istiyor.

Birikimim iyi bir kredi puanına sahip olmamı sağladı. Böylece hesap açabiliyorum (yani yeni bir cep telefonu hesabı, bir motosiklet için kredi alabiliyorum). Erkek arkadaşım eski hesaplara borcu olduğu veya kredi notunun kötü olduğu için bunları yapamıyor.

Banka hesabı olmadığı için sigortasının çekilmesi ve maaş çeklerinin doğrudan benim hesabıma yatırılması için banka hesabımı kullanması gerektiğinde bu hafta sonu ilk mali tartışmaya neden oldu. Hesap benim adıma olduğu için kredi çekebileceğinden endişelendim. Bu gerçeği söylerken pek nazik davranmadım. Küçümsüyordum, ""Hesabı her şey için kullanamazsınız çünkü kredili mevduat ücretine neden olabilirsiniz"" dedim. Bunu yapacağını ima ettiğim için gücendi. Bu hesabı bir süredir kullanıyor ve onun iki kez fazla para çekmesini önlemek için aslında para transfer etmek zorunda kaldım, ama gerçekte bunu ona asla söylemedim. Dün geceki tartışmamız sırasında konuyu açtım ki bu hiç adil değil. Konuyu açarken nereden geldiğimi anladığını düşünmedim.

Paranın ve finansın, ilişkilerin sona ermesinin önemli bir bileşeni olabileceğini biliyoruz. Öyleyse sorum şu, ilişkimizde bir soruna yol açmadan farklılıklarımızı halletmenin en iyi yolu nedir?"
"Yavaş yavaş birbirimizi tanımaya başladık. Bir gece sevişmeye başladık ve seks yapmak için evlenene kadar beklediğini söyledi. Harika olduğunu söyledim, arkadaşlığından zevk aldım ve onun harika bir insan olduğunu düşündüm. Her neyse, sevişmekten diğer cinsel eylemlere geçtik ve ilişkinin yaklaşık 9. ayında seks yapmaya başladık. Harikaydı, sağlıklı bir cinsel ilişki yaşıyorduk. Sonra üç hafta önce üzerime bomba attı... Herhangi bir cinsel ilişkiye girmek için evlenene kadar beklemek istedi...

Başından beri niyetinin bu olduğunu söyledi ve arzularına boyun eğdi. Ona baskı yapmadığımı ve isteyerek yaptığını ama şimdi kendini suçlu hissettiğini açıkça belirtti. Çıkmayı böyle hayal ettiğini söyledi. Benden 5 yıl önce uzun süreli bir erkek arkadaşı vardı ve onlar da cinsel olarak aktifti ama penetratif seks yapmadılar.

Bir hafta boyunca bu konuda uzun tartışmalar yaptık. Onun isteklerine saygı duyacağımı ve deneyeceğimi söyledim ama bu tartışmayı gelecek için açık tutmak istiyorum. Üç hafta sonra, bundan nefret ediyorum. Onun yanında rahat hissetmiyorum. Bana çok fazla şefkat gösteriyor ve onu çok seviyorum ve bu işi yapmak istiyorum ama cinsel ilişkiye girememeye dayanamıyorum.

Evliliği ciddi bir şekilde tartışmaya başladık ve bu ikimizin de istediği bir şey. Ağustos ayında bir tatil planlarken evlenme teklif edecektim ama şimdi nasıl hissettiğimi bilmiyorum. 2017'ye kadar yakınlaşmadan gidebileceğimi sanmıyorum... Ne yapacağımdan emin değilim."
"Erkek arkadaşım ve ben bir yıldır çıkıyoruz ve her şey kesinlikle mükemmeldi. Onu her şeyden çok seviyorum. Salı günü doğum günü ve beyzbol maçına gidiyoruz. Puan tablosunda benden bir doğum günü mesajı görüntüleyerek ona sürpriz yapmak istedim. Bir gün önce bilgisayarımdan e-posta hesabına giriş yapmıştı, ben de mesaj geldiğinde kameranın onu görmesi için koltuk numaralarımızı görmek üzere bilet onayımızı bulmaya gittim. Bu yüzden, gözetleme niyetiyle girdim, yemin ederim. Çöp kutusundaki eski bir arkadaşından bir e-posta aldığını fark ettim (bu arkadaşından birkaç kez bahsetti, çoğunlukla birkaç yıl önce nasıl ""ortadan kaybolduğundan"" bahsetti ve o zamandan beri gerçekten konuşmadılar. benden daha iyi ve ben açtım. ""Arkadaşı"" ona erkek arkadaşım hakkındaki cinsel fantezileri ve erkek arkadaşımı düzmekle ilgili harika anıları olduğu hakkında açık bir e-posta yazmıştı. Erkek arkadaşım e-postaya cevap vermedi, ama (ve Bunun kötü olduğunu biliyorum) Telefona baktım. Tek gördüğüm, erkek arkadaşımdan bu adama geçen gece erkek arkadaşımın gönderdiği ""resimleri silmesini"" isteyen bir mesajdı. Çıldırıyorum. Erkek arkadaşım şimdi uyuyor ve gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum.Yardım edin :("
"O ve ben çocukluğumuzdan beri en iyi arkadaşız ve birlikte bir sürü boktan şey yaşadık ve bugüne kadar hala en iyi arkadaşız.

19 yaşımızdayken bir adamdan hoşlanıyordu ve birkaç kez birlikte yatmışlardı. Bir ilişki istemiyordu ama o yaptı, bu yüzden ilişkiyi bitirdi ama yine de ona karşı hisleri vardı.

Aradaki zamanı hatırlamıyorum ama yanıma geldi ve onunla yattım. Bu zamana kadar taşınmıştı. Haber hızla yayıldı ve o öğrendi ve telefonda benimle yüzleşti. Sadece bir kez olup olmadığını sordu ve evet dedim. Sarhoş olup olmadığımı sordu ve evet dedim. İkisi de doğru değil. İki kez oldu ve sarhoş değildim. Bahane yok. Kız kodunu kırdım. Onu kaybetmekten o kadar korkmuştum ki, bu şekilde neler olduğunu anlayacağını ve arkadaşlığımı sürdürme şansımın daha yüksek olacağını düşündüm. Ona söylememekle ilgili bir kötü niyet olmadığını söylediğimde dürüstüm. Gerçek şu ki, ben bir korkaktım ve hala da olabilirim. Yıllar sonra gelip ona gerçeği söylediğimi öğrendim.

Yaygın bir kaygım var. Son zamanlarda her ne sebeple olursa olsun, bu olay her şeyden önce kaygı vurduğunda kafamda. Ona söylemem gerektiğini düşünmeye devam ediyorum ama bu sadece kendi suçluluğumu yatıştırmak ve duygusal acıyı azaltmanın bir yolu olabilir. Psikoloğumla bunun hakkında konuştum ve o çok uzun zaman önce olduğunu ve yaşanan eylemi bildiğini ve onu tekrar gereksiz yere incitmeye gerek olmadığını söyledi. Kaygımın bir çıkış yolu aradığını ve bu olaya kilitlendiğini düşünüyor gibi görünüyor. Dürüst olmak gerekirse olayı yıllardır düşünmemiştim. Her ikimizin de hayatında (evlilik, çocuk vb.) o kadar çok şey oldu ki, eski tarih gibi görünüyor. Ne yapacağımı bilmiyorum ve dışarıdan bir bakış açısını takdir ediyorum. Teşekkür ederim."
"Geçenlerde kız kardeşim hafta sonu üniversitede beni ziyarete geldi. Uzun lafın kısası, eski erkek arkadaşım (21M) ve benim çok uzun zaman önce tamamen bitmesi gereken bir rollercoaster ilişkimiz var ama her ne sebeple olursa olsun, hala kabul ettiğim (duyguları olan benim) olduğum sürece birlikte olduğu tek kişi. Ablam yine de onunla tanışmak istedi. Bu yüzden (kız kardeşim ve ben) bu hafta sonu onunla ve kardeşliğiyle takılıyoruz, içmeye gidiyoruz, hickeys fark ediyorum ve daha çok sarhoş oldukça daha çok üzülüyorum ve eve döndüğümüzde kendimi odama kilitliyorum. biraz ağla

Şimdi, kız kardeşim hala lisede ve bu hafta sonu ondan ben sorumluyum. Bu yüzden ben ağlarken, eski erkek arkadaşımın apartmanına gitmeye ve onların havuz partisine gitmeye karar veriyor ve ona daha önce bir kız arkadaşı olduğunu söylediğim (şahsen tanıdığım) bu adamla takılıyor. Bana nerede olduğunu söylemiyor, bu bilgiyi öğrenmek için eski sevgilime mesaj atmam gerekiyor.

Davranışları beni gerçekten incitti çünkü onun benim için orada olmasını bekliyordum (biz/biz? gerçekten yakındık) ve bunun yerine beni inciten kişiyle takılmaya gitti ve hile yapmaya karar verdi (sanırım aktif olarak değil ama o biliyordu ). Kız kardeşim kısa süre önce garip evresinden çıktı ve şimdi süper muhteşem, ama tüm dikkatler bir şekilde kafasına gitti, bu yüzden tüm bunları yapmasının nedenlerinden biri olduğundan şüpheleniyorum. Ben ne yaparım? Özür dilemedi ve benimle konuşamayacağını çünkü kötü bir şey söyleyeceğini söyledi (bu arada histerik bir şekilde ağlıyordum ... zor bir gün). Kız kardeşimi çok önemsiyorum ve son zamanlarda hayatım beni incitmeyi önemsediğim insanlarla dolu gibi geliyor. Onu hayatımda tutuyor muyum? Bununla nasıl devam edebilirim? Ailem birbirine gerçekten sıkı sıkıya bağlı ve ben (bir nevi, bazı ayrıntılar olmadan) aileme söyledim ve onlar bunu aşmam gerektiğini söylediler ve ben ağlarken onu bir saatliğine tek başına bırakmak kısmen benim hatamdı."
"Merhaba Reddit, bu biraz acıklı bir sorun gibi görünüyor ama yapacak hiçbir fikrim yok. Bana kesinlikle tapan 8 yaşında bir çocukla uğraşıyorum, eski sevgilim küçük kardeşim. Ne zaman ailesinin evine gitsem benimle oynamak isterdi. Benden gerçekten hoşlanıyor ve her zaman kardeşiyle ne zaman evleneceğimi sorardı. Okuldan hep bana çalışmalarını gösterir ve benden yardım isterdi. Ona tapan iki kız kardeşi daha var, küçük erkek kardeşlerini eski sevgilimden çok sevdiklerini her zaman fark etmişimdir. Eski sevgilim ve ablaları hiç anlaşamıyorlar

Eski sevgilim ve ben, Las Vegas'a bir iş gezisine gittiğinde beni aldattığı için ayrıldık (muhtemelen söylediği başka bir yalan). Bahanesi ""Bir yere amcık almam gerekiyordu"" idi. Bir haftalığına gitti ve gittiği gün iki kez seks yaptık. Yani eğer bir hafta boyunca seksi kurtaramazsa, o zaman sana ne diyeceğimi bilmiyorum.

Erkek kardeşi bana ev telefonundan mesaj atmaya devam ediyor (ev telefonu, mantıklıysa birinin evi araması için orada). Bana ne zaman oynamaya geleceğimi, tekrar ne zaman video oyunları oynayacağımızı soruyor. Tüm anlaşma ve ben onu görmezden geldiğimiz için gerçekten kötü hissediyoruz. Benden gerçekten hoşlanıyor ve bir ara onunla takılmayı/ona bebek bakıcılığı yapmayı çok isterim. Bu, potansiyel olarak eski sevgilimi görmem veya onunla konuşmam gerektiği anlamına gelir ve ben ona katlanamam. Onu görmeye dayanamıyorum.

Bununla nasıl başa çıkacağım?"
"Merhaba PF! Artık istikrarlı bir işim olduğu için üniversiteden atılmamı sağlamak için satın aldığım kullanılmış PoS arabasını değiştirmeyi düşünüyorum. Güçlü bir bütçem/tasarruf planım var ve şu anda bunu ~ 5 yıl içinde ödemek için öğrenci kredilerime asgari ödememin iki katını ödüyorum. Bu borcun, bir araba kredisinden iyi bir faiz oranı alma yeteneğim üzerinde ne gibi bir etkisi olabileceğini merak ediyorum.

Bazı detaylar...
Mayıs 2014'te mezun olduğumda öğrenci kredilerimde 16,5 bin dolarım vardı. Ekim 2015 itibarıyla yaklaşık 14,2 bin dolarım kaldı.

17.000-19.000 $ arası bir arabaya 10.000 $ (8.000 $ nakit ve 2.000 $ takas) yatırmak istiyoruz. Bu yüzden 7 bin dolar ile 9 bin dolar arasında finanse ederdim.

Aylık bakiyeleri iki kredi kartında 300-500 $ arasında çalıştırıyorum ama her ay ödüyorum. Kredi kartım olduğu dört yıl boyunca hiç bakiye taşımadım. Çok İyi bir kredi puanım var ama kredimde çok az geçmiş var."
"Dün gece saat 9:00 civarında, her zamanki yerimde karımla biraz televizyon izliyor ve bir oyun başlatmak üzereydim. Birdenbire kısa bir korna sesi duyduk, çok yakından geliyordu, sanki garaj yoluna park etmiş arabalarımızdan birinden geliyordu. Her şeyi yere atıyorum ve pencereye koşuyorum ve birinin arabalarımızdan koşarak bahçemde koştuğunu görüyorum. Anahtarlarımı kapıp dışarı koştum ve yan taraftaki bu adam omzunun üzerinden bana baktı ve kıçını kaldırdı. Gidip arabamı kontrol ediyorum ve gerçekten de her kompartıman açık ve her yer bok içinde.

Ben de onun peşinden girip çıkıyorum. Yakındaki boktan apartmanları bildiğim için gidilecek en iyi yönün bu olduğunu düşündüm. Birkaç köşeyi dönünce çitlerden atlayarak güvenlikli bir apartman kompleksine girdiğini görüyorum. Bunca zaman 911 memuruyla telefondaydım ve onlara bilgi verdim. Atladığı çite yaklaştım ve parlak ışıklarıma çarptı, gitti ve kovalamaya devam etmemin bir yolu yok.

İki saat sonra polisler gelip tüm bilgilerimi alıp bir rapor hazırlıyor. Arabayla işe giderken bu sabahı ileri sar. Adamın olduğu komşumun bahçesine bakıyorum. Ön bahçelerinden geçen büyük bir menfez var, kurumuş bir dere gibi. Bunun kıyısında beyaz bir gömlek var. Karımı arıyorum ve kontrol etmek için dışarı çıkıyor ve orada bir ticaret okulunun kimlik kartını görüyor.

Ben de bu eşyalar hakkında bilgi vermek için polisi aradım. Bir birim gönderdiler. Polis etrafa bakınmaya başlar ve adamın sosyal güvenlik kartına rastlar, birkaç saniye sonra ehliyetini bulur. Bu noktada, dolandırıcının menfezin orada olduğunu bilmediğinden ve bir kafa vuruşu yapıp uçarak bokunu düşürdüğünden oldukça eminim. Polis, adamın geçmişini araştırır ve esas olarak hırsızlıktan bir mil uzunluğunda bir sabıka kaydı vardır. Kimlikteki resim, açıklamamla mükemmel bir şekilde eşleşiyor."
"Kahvaltı için McDonalds'ta mola verecek zamanım olduğu için bu kötü bir durum değil. Ama yine de iyi bir fu. Dün gece normalden daha geç yattım. Normalden 3 saat sonra. 6 saat atla alarmım çaldı, kapat tuşuna bastım. 45 dakika sonra 2. ve son alarmım çaldı, her zamanki rutinim olan tuvalete gittim, bir vızıltı aldım, dişlerimi yaptım. Şimdi odama geri dönüyorum ve temiz bir iç çamaşırı ve bir havlu alıyorum. Yatağıma uzandım, sabah haberlerini açtım ve tekrar uykuya daldım.. Şimdi nerede başlıyor lanet olası. Normalde işe gitmem gereken saat 08:15 ve işe geç kalmadan yola çıkabileceğim en son saat 8:25. Uyanıp saate bakıyorum. Bak saat yarım olmuş. Hangi saat olduğunu kontrol etmedim. Ama saat yarımdı. Panikliyorum, taksi şirketini arayıp acil bir taksi istiyorum. Genellikle geç kaldığımda 15 dakikalık bir gecikme olur. Bugün durum böyle değil. Taksi 5 dakika sonra evimin önünde bekliyor. Bence bu sabah telaşı göz önüne alındığında biraz tuhaf ama işe zamanında gitmek istemenin paniğinde unut gitsin. Taksideyken telefonumu kontrol ediyorum. Sonra bana çarptı. Bir saat erken geldim. Saat 7:30 idi. İşte o zaman bana çarptı. Ben batırdım. Tam bir saat erken işteydim."
"Geçenlerde sevgilime geldim ve onunla ne yaptığım hakkında samimi bir şekilde konuştum. 2 yıl önce, yaklaşık bir okul dönemi boyunca birine aşık oldum, onunla konuştum, onunla konuştuğumu sakladım. Kendimi çok kötü hissettiğim için yapmışım gibi hissediyorum, birinin beni iyi hissettirmesi iyi hissettiriyor. Ciddi bir aşk/hoşlanma değildi. Ona duygularımı asla ifade etmedim ama sık sık konuştuk ve bunu sakladım ve objektif olarak geriye dönüp baktığımda bunun yanlış olduğunu anladım. Son zamanlarda başka birine aşık oldum, birinin benden hoşlanacağı için gurur duydum ama asla flört etmedim, onu asla s/o'm için istemedim ama asla cinsel sohbetler olmamasına rağmen yine onunla konuşmayı sakladım. Her ikisi de bir arkadaşınızla sahip olacağınız şeylerdi. Çoğunlukla okulla, ders çalışmakla ilgiliydi, bazen ailevi meselelerle, düzenli konuşmalarla ilgiliydi, asla cinsellik veya flörtle ilgili değildi.

S/o'mla evlilik görüyorum ve artık herhangi bir sır veya gizli duygu istemediğim için ona gelip bunu söylemek istedim. Ona karşı dürüsttüm, ona her şeyi anlattım, bazen bu adamlar hakkında fanteziler kurduğumu/düşündüğümü söyledim (yalnızca ikinci adam cinsel içerikliydi; ilk adam çoğunlukla sadece takılmayı düşünüyordu ya da onun beni fark etmesi ve beni öyle görmesi gibi fanteziler kuruyordu. güzel (şimdi ona geri dönmek biraz garip)). Ne kadar yanlış yaptığımı anladığım için ilk adamla bir yıl veya daha uzun süredir konuşmadım ve ikinci adamla da iletişimimi kestim. Onlarla konuşmaya devam etmeye hiç niyetim yok.

Ona bunu söyledim. Bunun duygusal aldatma olarak kabul edilebileceğini biliyorum, bu yüzden itiraf ettim. Onları düşüneceğim gerçeğinin her şeyi mahvettiğini söyledi. 7 yılı mahvettim artık bunu düzeltmek için çok geç diyor. Bunu bitirmesini hiç beklemiyordum. Bu gerçekten düzeltilemez mi?"
"Ben ve çok iyi bir arkadaşım üniversiteye gittik ve ikimiz de aslında birbirimizden ne kadar hoşlandığımızı fark ettik. Şimdi trenle 4 1/2 saat uzaklıkta yaşadığımız ve yaklaşık 100 sterlinlik bir maliyetle herhangi bir şeyi organize etmek çok karmaşık. Aramızda her zaman bu 'şey' vardı, ama ayrılana kadar bundan daha fazlası olduğunu hiç düşünmemiştim - şimdi çok geç. Onu unutmak ya da onunla tanışmak için neler yapabileceğime dair gerçekten bazı tavsiyelere ihtiyacım var, sadece ne yapacağımı bilmiyorum. 3-4 yıl beklemektense başka insanlarla görüşmeye başlamalıyız diyor ama onun başkasıyla birlikte olması düşüncesi beni öldürüyor ve ben kendimi başka biriyle kesinlikle göremiyorum."
"Demek bu adam var (lol). Yaklaşık bir yıl önce bir partiye gittim ve tanıdığım ancak ortak arkadaşlarımdan dolayı ve okulda benimle aynı programda olduğu için ünü olan bir adamla (W) tanıştım. Onunla neredeyse bağlanıyordum, onunla eve gidecek kadar ileri gidiyordum ama sonra bıraktım çünkü o sırada bir ilişkim vardı (birkaç masum öpücükten öteye gitmedik). Ondan gerçekten çok hoşlandım, bu da beni erkek arkadaşımdan ayrılmaya itti ama o sırada W başka biriyle birlikte olduğum için biraz kızmıştı ve benimle bir daha kaçma düşüncesi düşünmek istemiyordu. Ancak tüm bunlardan sonra benimle birkaç sosyal medyada arkadaş oldu ve nedensel bir ilişki sürdürdük. Uzun zaman oldu ve geçen yıl mezun oldu ve ortak metro memleketimize geri döndü. Şu anda tatil için evdeyim ve onunla yeniden bağlantı kurmayı gerçekten çok isterim ama durum tamamen değişmiş olsa bile bunu tamamen tuhaflaşmadan nasıl yapacağımı bilmiyorum. Ona her zaman aşık oldum ve bu eski erkek arkadaşın bizi engellemesinden nefret ediyorum, ancak artık bunun bir önemi yokmuş gibi hissediyorum ve daha önce doğru şeyi yaptığımı umardım.. Lütfen herhangi bir tavsiye için minnettarım !"
"Birkaç randevuya çıktık ve son birkaç gündür ilgi alanlarımız hakkında mesaj atıyoruz. Ben şehirden uzaktayken (tıbbi nedenler: planlı bir ameliyat olmak zorundaydı) bir telefonla bana açıldı ve aslında daha önce hiç çıkmadığını ve iyi olup olmadığını sormak istediğini söyledi. Tabii ki bence harika gidiyor! (garip değil ya da merak etmeyin) Bazı şeylere daha hassas davranmalı mıyım diye merak etmeme neden oldu... Ondan çok daha deneyimli olmama rağmen ÇOK uzun süredir flört oyununun dışındayım. yıl)

Daha az deneyimli bir erkekle çıkmak için aklınıza herhangi bir tavsiye gelebilir mi diye sormak istedim. Çıkma hakkında hiçbir fikrim yokken unutmuş olabileceğim herhangi bir ipucu veya şey var mı?

Şimdiye kadar sadece kucaklaştık ve bu şeyin güzel ve yavaş ilerlemesini sağlamak istiyorum, ancak bana daha yakın olma konusunda rahat hissetmesi için bazı hareketler yapmak istiyorum. bu mantıklı mı? Benim zevkime göre her şey hala kibar ve resmi... Her ne kadar harika olsa da randevularımızın parasını ödemek ve benim için arabanın kapısını açmak istiyor... Bu gerçekten beklediğim veya sonsuza kadar olmasını istediğim bir şey değil. Peki bu adamı nasıl ısıtırım?"
"Merhaba PF!

Birkaç haftadır bir reddit kullanıcısıyım ve şimdi biraz rehberlik istemek için bir hesap açacağımı düşündüm çünkü mevcut durumumda biraz kaybolmuş hissediyorum.

Long Island'da yaşayan 8-5 ofis işinde çalışan ve haftada iki kez üniversiteye giden 21 yaşında bir erkeğim (ortaklarımla mezun olana kadar son ders). Şu anda pek çok sorunu olan eski bir eski püskü arabam var ve sürekli olarak üzerimde öleceğinden korkuyorum. Üstelik ocak ayına kadar evimden çıkmam gerekiyor. Saatte 14 dolar kazanıyorum, şimdi okulla birlikte haftada yaklaşık 400 dolar, acil durumlar için biriktirdiğim sadece 2000 dolar ve sadece acil durumlar için kullanmak istediğim 2000 dolar limitli bir kredi kartım var. Açıkçası ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Ocak ayına kadar mümkün olan her kuruşu biriktiriyorum, böylece yeni bir arabanın yanı sıra iyi bir yaşam durumu elde etmeye çalışabilirim ama bu pek mümkün görünmüyor."
"Ben (20f) şu anda doğu kıyısında bir üniversite öğrencisiyim ve iki hafta içinde kendi alanımda 9 aylık bir staj fırsatı için batı yakasına taşınacağım. Çok heyecanlıyım ve bu fırsattan dünyalar için vazgeçmem. Ancak, neredeyse üç ay önce bir adamla tanıştım ve tesadüfen çıkmaya başladık. Ona hemen yakında ayrılacağımı ve bu işe karışmanın muhtemelen iyi bir fikir olmadığını söyledim. Beni bunun hafif ve eğlenceli bir şey olacağına ve ben gidene kadar iyi vakit geçireceğimize ikna etti. Geriye dönüp bakıldığında, bunu kabul etmek muhtemelen en iyi fikir değildi.

Birbirimize oldukça bağlandık ama benim yakında ayrılacak olmam ilişkimizi zorladı. Mesafeli davranıyor ve artık beni görmek veya benimle konuşmak için fazla çaba göstermiyor. Onu neredeyse her gün görmekten en fazla haftada bir görmeye gittim. Bu, birkaç farklı kavganın/tartışmanın gerçekleşmesine neden oldu. Bununla birlikte, gerçekten birlikte zaman geçirdiğimiz zaman, şefkatliyiz ve sanki hiçbir sorun yokmuş gibi. Tüm problemler bir anda ortadan kayboluyor ve bu beni sorunun sadece genel uyumsuzluktan ziyade benim ayrılmam olduğunu düşündürüyor.

Her neyse, bir süre önce, geri döndüğümde nasıl ikimizin de kaldığımız yerden devam etmekle ilgileneceğinden bahsetmiştik-- hiçbir şekilde beni ""beklemeyecek"", ama ikimiz de bekarsak, biz Bir şeyleri tekrar denemek isterim.

Sorum şu, 9 aydır yokken onunla konuşmamalı mıyım? Tüm NC olayını yapıp ben dönene kadar bekle? Yoksa yine de ona bazen mesaj atmalı mıyım ve belki de iletişimde kalabilmemiz için e-postalar yazmalı mıyım?"
"Bu yüzden, hetero hayat arkadaşımla craigslist'ten bazı kullanılmış arabalara bakıyordum. Kasabanın biraz gölgeli bir yerinde olan bir yere bakmaya gittik ve her şey harika gidiyordu. Ancak, sanırım yanlışlıkla arabasının sürücü tarafındaki camını, birinin kolunu içeri sokup kapının kilidini açabileceği kadar açık bırakmış. Buluşma/test sürüşümüz bittiğinde Nexus'unu hiçbir yerde bulamadı. Tüm eşyalarını çılgınca aradık ve bayana Droid'ini görüp görmediğini sorduk ama böyle bir şans yok. Görmeye geldiğimiz arabayı kontrol etmemize bile izin verdi ve lanet olası şeyi aramak için onu parçaladık. Hemen Verizon'a gittik ve çalındığını bildirmek için gereken her şeyi yaptık. Bunların hepsi BTW'de daha dündü. Bugün, yepyeni bir Nexus'u var (orada johnny olduğu için Verizon'a vermeli) ve amazon satın alımları için kayıplarını sayarken uygulamalarını yeniden indiriyor.

Tamamen sol alanın dışında, bize arabayı gösteren bayan aradı ve bagajda bulduğunu söyledi... ah... Arkadaşıma söyledim ve o da yeni arabasının bakiyesini ödersem yapabileceğimi kabul etti. sadece eskisini tut. Sorun şu ki: Okuma yazma bilmeyen oldukça akıllı bir telefonum ve bir araba alıp parasını yeniden biriktirdikten sonra yeni bir tane almayı planlıyordum (bir Nokia'nın ön ödemeli deposunu bir yenilikçi gibi sallıyorum). Eskisini alıp kullanabilmem için onu kurmamın bir yolu var mı? Çalındığını bildirdiğimizi unutmayın."
"Burada alışılmadık bir gönderi var, ama işte burada:

Oda arkadaşım, günün hemen hemen her saatinde bir ton ot içen bir adam. Aslında, bu sabah saat 9'da odamın yanındaki lavaboda nargilesini doldurduğunu duydum. Ot içmesinden memnunum, yani sen içiyorsun, ahbap. Hoşuma gitmeyen şey, ben iş yapmaya çalışırken (aynı duvarı paylaşıyoruz), onun odasından benimkine sızan korkunç koku (yine, hemen yan yana) ve onun gürültülü müziği. Sınırsız bir süre için gelen çok sayıda insan (arkadaşlarının istediği zaman içeri girebilmesi için kapı kelimenin tam anlamıyla açıktır). Bu adamlar suyumuzu, oda arkadaşımla anlaştığımız 50-50 oranında paylaşmaya uygun olmadığım bir oranda kullanıyorlar. Bu adamlar tuvalet kağıdımızı karşılayamayacağım bir oranda kullanıyorlar ve şimdiye kadar iki kez daha fazla almak için eczaneye topallamak zorunda kaldığım bir durumda sıkışıp kaldım. Bu adamlar her gece pizza sipariş ediyorlar ve sonra oda arkadaşım ondan bulaşık deterjanı almasını ya da lanet bir angarya yapmasını istediğimde büyük bir anlaşma yapıyor. Aslında ben bunu yazarken başka bir adam içeri girdi ve nargilesini temizledi. BEN. lanet olsun TAMAMLAMAK."
"Her yaz ailemle birlikte S. Ontario'da çoğu insanın birbirini tanıdığı küçük bir kamp alanında her yıl kamp yapmaya giderdim. Benim yaş grubumdaki insanlar büyüdükçe, kamp alanının ebeveynlerimizden ayrı bölümlerinde kendi başımıza kamp yapmaya başladık (bu genellikle 19 yaş ve sonrasıdır). Doğal olarak, o yaştaki herhangi bir insanın yaptığı gibi, diğer kampçıları rahatsız etmemek için içtik (Kanada'da yasal yaş 19'dur) ve ot içtik ve kampın diğer tarafında harika partiler düzenledik. Şimdi bu gölde kamp yaptığım son yılım, bir gece bir sürü insanla güzel bir parti verdik, bazıları tanıdık yüzler, bazıları yeni. Ertesi gün kampın yöneticisi site arkadaşlarıma ve bana reşit olmayanlara alkol verdiğimiz için 5 yıl kamp alanından men edildiğimizi bildirdi. Gerçekte olan şey, sorumsuz ebeveynlerin çocuklarının nerede olduğunu ve ayrıca içkilerinin nerede olduğunu (davet edilmeyen 15 ve 16 yaşındaki çocuklar açıkça ebeveynlerinin alkolünü çaldığı) izini kaybetmesidir. Gençlerin hiçbirine alkol vermediğimi biliyorum ve arkadaşlarımın da vermeyeceğinden eminim (o yaz kamp yapmaya yetecek kadar para biriktirmek için kıçımızı neredeyse asgari ücretle çalıştırdık. ekstra içki yok.) Karara itiraz ettik, ancak kapalı bir toplantıda yönetim kurulu kararı onadı. ah, sürerken iyi bir zamandı."
"Üzgün ​​olmamın geçerli olup olmadığını bilmiyorum ve biraz içgörü istiyorum.

2. yıl dönümümüz 20 Temmuz'du ve ona bir kolonya, sevdiği şekerlemelerden oluşan küçük bir çanta, yeni bir CD ve birkaç kişisel eşya daha aldım. Bana ne alacağına dair bir plan yapmamıza rağmen, bana henüz bir şey almadı. Planımız birlikte sephora'ya gitmekti ve o bana 30$ değerinde ürün alacaktı.

Bana mükemmel geliyordu. Ama maaş çekini almadan önce planlar yapmaya başlıyoruz ve o her zaman benzin ve hediyem için X miktarının kaldığını söylüyor. Yine de her ödeme aldığında parası olmuyor. Her zaman ailesinden ödünç almak isteyeceğini/maaş çekinden saklayacağını söyler ama her zaman bir şeyler çıkar ve beni alamazlar. Bu zaten en az 3 kez oldu. Dürüst olmak gerekirse gitme heyecanımı kaybettim çünkü hiç olmayacakmış gibi hissediyorum.

Bunu ona söyleyemiyorum çünkü ne zaman yapsam gerçekten üzülüyor ve çokça özür diliyor ki bunu takdir ediyorum ama devam etmektense (eğer durum buysa) beni alamayacağını söylemesini tercih ederim. bunu dışarı sürükle.

Üzüldüğüm için kötü hissediyorum, çünkü o 16 yaşında bir maaş çekiyle 16 yaşında. Ancak bu, söz verip yerine getirmediği gerçeğini değiştirmiyor ki bu üzücü.

Dışarıdan birinin görüşüne ihtiyacım var, böylece inceleyebileceğim bazı tarafsız görüşlere sahip olabilirim."
"Maliyemle askere gitmeden bir yıl önce çıktım. Hiç alkol sorunu yaşamadım. O zamandan beri yaklaşık 5 kez birbirimizi görmek için uçtuk. Birlikte geçirdiğimiz süre boyunca bir iki içki içeriz ama asla aşırı değildir.

Onu dördüncü kez ve son görüşümde bayılarak sarhoş oldu ve çok agresif ve kontrolcüydü.

İlk olay Las Vegas'ta yaşandı. Vegaslı biri olarak, belki de şehirdendir diye düşündüm, o yüzden bir şey demedim. İkinci sefer, bir Buddy'nin dağıtım partisi içindi. Hepsi sarhoş oluyordu, ben de ayrılmaya çalıştım. Ve son derece kontrollüydü. Beni itti ve sonra ağlayarak beni suçlu hissettirmeye çalıştı ve bu işe yaramayınca küçümseyici olmaya başladı. Sonunda annem beni almaya geldi.

Ertesi gün bunların hiçbirini hatırlamadığını söyledi ve bir daha asla bu kadar sarhoş olmayacağına söz verdi. Bu olayın üzerinden yaklaşık 6 ay geçti ama annem sonunu duymama izin vermiyor.

Endişelenmeli miyim?"
"Kısa bir bilgi, ben erkeğim (26) ve erkek arkadaşım (25) yaklaşık bir ay önce benden ayrıldı. Yaklaşık bir buçuk yıldır birlikteydik ve tüm ailemle tanıştı ve aşağı yukarı birlikte yaşıyorduk, bu yüzden ciddileştiğini düşündüm. Büyük bir kavgamız falan olmadı ama bunu yapan bir sürü küçük kavga ve sonlara doğru cinsel uyumsuzluktu. Ayrıldığımızdan beri takıldık ve harika zaman geçirdik (ve gerçekten harika seks). Bana tekrar bir araya gelmeyi düşündüğünü ve beni özlediğini, ancak bazı şeyleri çözmek için hala zamana ihtiyacı olduğunu ve gelişigüzel bir şekilde yeni biriyle çıkmaya başladığını söyledi.

Hâlâ beni görmek ve hayatında olmasını istiyor gibi görünüyor, ama açıkçası beni bu şekilde belirsizlik içinde tutmak benim için adil değil (özellikle başka erkeklerle tanışırken), bu yüzden onu görmemek için elimden geleni yapıyorum. o ve kendim yeni insanlar görüyorum.

Yine de... Onu hala sevdiğimi inkar edemem ve eğer işleri yoluna koyma şansımız olsaydı, eminim bunu almadığıma pişman olurdum. Filmlerdeki gibi büyük romantik jestlerin genellikle işe yaramadığını biliyorum ama ona, onun için kaydettiğim tek bir şarkının olduğu bir CD yollamayı düşünüyordum.

""Biliyorum zaten bizden çok bahsettik ama belki bununla kendimi daha iyi ifade edebiliyorum. Umarım iyisindir."" şeklinde kısa bir not eklemeyi planlıyordum.

Şarkının temel önermesi ""sana ihtiyacım var"" gibi ifadelerden uzak duruyor ve daha çok onun hakkında ne düşündüğüm ve beni de özlediğine karar verirse ve hayatımda olmak isterse onun yanında olacağım. Tekrar. Bir dip not, ben amatör bir şarkıcıyım ve geçmişte sesimi gerçekten sevdiği için üzüldü.

Bu çok mu umutsuz!?!?"
"* Bir şeyleri açıklamakta berbatım, bu yüzden mantıklı gelmiyorsa özür dilerim.

Her şeyden önce onu seviyorum.
Yoldan biraz arka plan çıkaralım.
Lisede tanıştık, o benim ilk ilişkim, ben onun ilki değilim. 5 yılı aşkın süredir birlikteyiz, evlenmek istiyoruz falan filan.

Sanırım artık ilişkiyi denemediğimi düşünüyor çünkü sonsuza kadar birlikte olmaya karar verdik.
Bilmiyorum .. bunu yapışkan olmadan nasıl yapacağım.

İlişkimiz boyunca aşık olduğu 2 kız arkadaşı oldu. Sanırım kıskandığım ve onu uzaklaştırmaya başladığım için, o da boşluğu doldurmak için onlara kilitleniyor. Bunun benim hatam olduğunu biliyorum. Dün gece bunun hakkında konuştuk.

Ben kiloluyum. Haftada bir veya iki kez duş alıyorum. Elimden geldiğince fazla tıraş olma. Dürüst olmak gerekirse bazı aile/iş sorunları yüzünden stresliyim ama kendimi ne kadar boşverdiğimi fark etmemiştim.

Bunların hepsini bana dün gece anlattı ve mantıklı geldi. Kendime bakacağıma dair zihinsel bir karar verdim. Düzenli olarak duş alacağım, sık sık tıraş olacağım, güzel giyineceğim ve spor yapmak için zaman/motivasyon bulacağım.

Beni asıl rahatsız eden, bunun yeterli olup olmadığını bilmiyorum. Bana hayatının geri kalanında benimle olmak istediğini söyledi. Ve onunla birlikte olmak istiyorum. Yapışkan olmadan çabaladığımı ona nasıl gösterebilirim?

Flört etmesi ve kızlarla takılması benim için sorun değil ama başka birine aşık olmasını istemiyorum.

Güvensiz olduğumu biliyorum. Ben sadece... ne tür şeyler yapabileceğime dair, denediğimi göstermek için tavsiyesi olan var mı diye merak ettim. Çünkü denemek istiyorum, ne yapacağımı bilmiyorum.
Onu boğmak istemiyorum ve artık umursamadığımı düşünmesini de istemiyorum."
"Harika bir adamla çıkıyorum ve bu ilişkinin kesinlikle uzun vadeli olduğunu görebiliyorum. Birlikte vakit geçirmeyi seviyoruz ve birbirimizi patlatıyoruz, birbirimizi dengeliyoruz, seks bomba gibi, vs.

Hayatımda son derece mutlu olduğum bir noktadayım - beden imajım, işim, arkadaşlarım, sadece genel olarak hayatım. O değil. Harika bir işi var ve mali açıdan ÇOK başarılı, ancak bu şehri sevmiyor ve yalnız hissetmekle mücadele ediyor. İki yıldır burada yaşıyor ve dışarı çıkıp insanlarla tanışmak veya şehri keşfetmek için fazla çaba sarf etmedi.

Birkaç yıl önce kalbi kırılmıştı ve bence ortalıkta dolaşıyor, iş değiştiriyor, ne kadar incinmiş olduğundan kaçıyor. Kesinlikle ne kadar komik olduğunun arkasına saklanıyor ve insanların onda bundan daha fazlası olduğunu görmelerine izin verdiğini düşünmüyorum.

Dün gece tüm bunlar hakkında samimi bir şekilde konuştuk ve umursadığım için gerçekten etkilenmiş görünüyordu ve daha önce kimsenin ona bunları sormadığını söyledi.

Öyleyse sorum şu, henüz kendinden memnun olmayan biriyle çıkmak riskli mi? Onun ""yetişmesi"" mümkün mü yoksa ben kendimi koltuk değneği gibi mi kuruyorum?"
"Erkek arkadaşımla dört yıldır birlikteyim ve birlikteyken çok mutluyum. Birlikte çok şey yaşadık ve o gerçekten harika.

Şimdi uzun mesafe yapıyoruz, o Virginia'ya taşındı, şu anda yurtdışında okuyorum ama birkaç ay sonra memleketimiz Oregon'a geri döneceğim. İnanılmaz derecede meşgul, bırakın Skype'ı telefon görüşmesi için zar zor zaman ayırabiliyor. Daha fazla aktivite biriktirmeye devam ediyor, bu yüzden daha da kötüye gidecek. Birlikte olmadığımız sürece hiçbir şekilde şefkat göstermiyor ve bunu fiziksel olarak da yapabiliyor.

Gerçekten hiç erkek arkadaşım yokmuş gibi hissediyorum ve en az 2 yıl daha bu tür bir durumda olacağız ama onu çok seviyorum. Ben ne yaparım?"
"* Herkese merhaba, ben A (23) N (22) ile ikimiz de Güney Amerika'da deniz aşırı seyahat ederken tanıştık. NZ'den A ve Mısır'dan N. İnanılmaz derecede iyi anlaştık ve sonraki birkaç haftayı birlikte seyahat ederek geçirdik. Kısa da olsa çok yoğun ve tutkulu bir deneyimdi. Bu bir yıl önceydi, o zamandan beri sürekli birbirimizle konuştuk ve skype yaptık. Ne ben onu aklımdan çıkarabildim, ne de o beni - öyle diyor.

* İkimiz de ne kadar zor olursa olsun birbirimizin mutlu olmasını istediğimiz konusunda hemfikirdik ve biriyle çıkmak için her birimiz için mutlu olmaya çalışırdık. Daha önce kurduğumuz gibi, uzun mesafe asla gerçek bir olasılık olmayacaktı. İkimiz de harekete geçmeyi düşündük ve pek olası görünmedi - ikimizin de planları vardı. Planlarım çeşitli nedenlerle suya düştü ve şimdi sahip olduğum planlar artık yok.

* Son zamanlarda, N yeni biriyle ilişkiye girdi ve bunun beni ne kadar etkileyeceğini fark etmemiştim. Doğru dürüst uyuyamadım, tek düşünebildiğim bu. Birkaç kez bunun hakkında konuştuk ama zor. Duygularımı mı karıştırıyorum bilmiyorum ama tek yapmak istediğim şu an kafamı kaldırıp onunla birlikte olmak. Bu fikri ona önerdim ve biraz istekli ama tereddütlü görünüyor çünkü yürümeyebilir, biriyle yeni çıkmaya başladı, ayrılmak zorunda kaldığımda ne olursa işler daha da zorlaşabilir vs.

* Ne yapacağımı bilmiyorum, daha önce böyle bir durumla karşılaşan oldu mu? Ne oldu? Ruhumu yatıştırmaya yardımcı olabilecek herhangi bir tavsiye veya başka bir şey?"
"Ben 27M ve eski 25F'im. 9 yıldır en iyi arkadaşlar 7 yıldır ciddi ilişki. Başka bir erkekten hoşlanmaya başladığı için benden ayrıldı. Sonra onunla yattığına pişman oldu. Tek istediği vurup bırakmaktı ama yatakta emdi.

Kelimenin tam anlamıyla yaşadığı en iyi seksi bıraktı. Ona ilk orgazmını ben verdim ve ondan sonra seviştiğimizde orgazm olmaması nadirdi. Bazen iki tane alırdı. En iyi arkadaşını terk etti. Gerçekten kendimiz olabileceğimiz ve rahat olabileceğimiz, her şey hakkında konuşabileceğimiz bir bağlantımız vardı. Kedisini terk etti. Kedimi seviyor ve hala onu çok özlüyor. Daha az stresli bir yaşam tarzı bıraktı. Yönetici oldu, yüksek stres ve daha düşük ücret için çok saat.

Bunların hiçbirini abartmıyorum. Dürüst olmak gerekirse, onu geri almak istemiyorum ama bazen bunu düşündüğümde veya arkadaşlarım konuyu açtığında, gerçekten tüm bunları nasıl bıraktığı beni şaşırtıyor.

Sadece sıkıldım ve merak ediyorum. Daha önce birkaç kez benimle iletişime geçti. Sence geri dönmeyi deneyecek mi yoksa hayır mı?"
"İkinci el duman hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Hayatımda hiç uyuşturucu kullanmadım. Konuştuğum bu kız sürekli sigara içiyor. Beraber yürüdüğümüzde sigara içiyor. Ona aldırış etmediğimi söyledim. Ve gerçekten umurumda değil.

ANCAK, bu ikinci el dumanın ne kadar kötü olduğunu merak etmeye başlıyorum. Biraz yanında olsan iyi olur mu? Bu herhangi bir şekilde hayatımı kısaltacak mı?

O sigara içiyorsa ve ben içmiyorsam bir ilişki hala yürüyebilir mi? Yoksa bundan sonra sigara içtiğinde ondan uzaklaşmak zorunda mı kalacağım?

Beni rahatsız eden ve bahsetmem gerektiğini düşündüğüm bir şey daha var. O bir Vegan. Ben değilim. Bana doğrudan onun önünde et yersem onu ​​rahatsız edeceğini söyledi! Mesela, bunun yüzünden hamburger falan alamıyorum! Bunun bir anlaşmayı bozup bozmadığını merak ediyorum.

Bu adil değil! Sigara içtiğinden şikayet etmiyorum ama burada vegan olduğunu bile bile et yememin ayıp olduğunu söylüyor. Çok fazla şey istiyormuş gibi hissediyorum. Yani, bir ara yemeğe çıkarsak beni vegan yemeye zorlar mı merak ediyorum. Kahretsin, sırf onunla birlikte olmak için vegan olmam gerekip gerekmediğini merak ediyorum.."
"Arka plan: Erkek arkadaşım geçen yaz Hukuk Fakültesinden mezun oldu. Gerçekten iyi iş çıkardı, hukuk incelemesindeydi ve sınıfının ilk %10'u arasında bitirdi. Gittiği okul hukuk fakülteleri arasında ilk 100'de yer almıyor ama yine de iyi bir üne sahip. O gittiğinde okul kuralları, öğrencilerin özel muayenehanelerde staj yapmasına ve mezun olduktan sonra iş sahibi olmaları için ihtiyaç duyacakları bağlantıları kurmalarına izin vermiyordu, stajı donanmadaydı.

Sorun şu ki, yüzlerce işe başvurmuş ve ya geri aranmıyor ya da çok yakınlaşıyor ve daha deneyimli birini buluyorlar. Onun için endişelenmeye başlıyorum. O benim için hala tatlı ve biz iyi gidiyoruz. Ama zaman geçtikçe daha çok morali bozuluyor ve ben endişelenmeye başlıyorum. Ne yapacağımı ya da ona nasıl yardım edeceğimi bilmiyorum. O çok çalışkan biri, bu yüzden bence bir işi olmaması kendine olan güvenine büyük bir darbe vurdu. Ona yardım etmek için ne yapabilirim?"
"Bir yıl geçtiğine inanamıyorum. Geçen yıl /r/nonprofit'te ılımlı bir büyüme gördüm. Bu yüzden lütfen uğrayın, merhaba deyin ve bize görüşlerinizi bildirin!
    
    
Ayrıca geçen yıl, bu TED konuşmasının bazı dalgalar yarattığını gördük: [Dan Pallotta: Hayırseverlik hakkında düşünme şeklimiz tamamen yanlış](

Pallotta'nın söylediklerinin bir kısmı hâlâ inceleme altında olsa da, harika bir fikir yayılıyor: Kâr amacı gütmeyen bir kuruluşun altyapısına yatırım yaparsak, muazzam bir şekilde büyüyebilir. Kâr amacı gütmeyen kuruluşlara ve STK'lara kendi araştırmalarını yapma imkanı verirsek, çalışmaları yalnızca ""yara bandı"" çözümleri sağlamakla kalmayıp sorunları *çözmede* daha etkili olacaktır.

Bununla birlikte, şeffaflık talep etmeliyiz -- ""[Amerika'nın En Kötü 50 Hayır Kurumu] tarafından ortaya çıkarıldığı gibi, dışarıda birkaç dolandırıcılık var. Temel olarak, ""Kids Wish Network"" gibi şeyler, ""Bir Dilek Tut Vakfı"" gibi davranarak para kazanıyor. .""

Bill Gates, daha iyi prezervatiflere daha fazla para yatırmak gibi garip bir seçim yaparken, aynı zamanda bu yıl ""[Verme Taahhüdü]'nü de imzaladı -- yüksek net varlığa sahip bireylerden oluşan bir grup, yaşamları boyunca servetlerinin yarısını bağışlama sözü verdi. (Bazı üyeler) , doğal olarak da inceleme altındadır, ancak bu yine de büyük bir sorundur).

**Son olarak ve en önemlisi, Reddit topluluğunun ""[üçüncü sektör] katılımı var** [bunun gibi] makalelerle ilgili farkındalığı artırarak kültürü yeniden şekillendirmeye yardımcı oluyorsunuz. Reddit kullanıcıları, sahip olduğunuz en büyük değer sizin girdilerinizdir . Fikirleriniz. Dünyadaki binlerce hayır kurumundan herhangi birinde çok değerli olabilecek birçok enerjik genç var. Sizin dahil olmak gibi bir göreviniz veya yükümlülüğünüz olduğuna inanmıyorum. Ben vaaz vermek için burada değilim. Ama katkılarınızın paha biçilmez olduğuna inanıyorum."
"Aralık ayının ikinci haftasında yani kış tatilinden hemen önce ayrıldık. Kış tatilinde ilk birkaç gün üzgündüm ve ağlayarak yatağa uzandım vs. Sonra arkadaşlarla eğlenmeye, spor salonuna gitmeye falan başladım. Bir gelişme hissettim ve ilerlemeye başladım. Benden çok daha hızlı hareket etti, çoktan eski sevgilisine geri döndü.

Şimdi, bugün okulun tatilden döndüğü ilk gündü. ona bakmadan duramıyorum Benimle bazı sınıf çalışmaları hakkında konuştu ve cehennem gibiydi. Yine bok gibi hissediyorum. Yine yalnız hissettim. Onu gördüğümde, o boşluk hissi geri geldi. Bunu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum lütfen yardım edin."
"Adam ve ben 3 yıldır yakın arkadaşız ve ondan hiçbir zaman etkilenmedim. Aslında, bunun düşüncesi bile beni iğrendiriyordu. Yaklaşık 48 saat önce kendimi ondan son derece çekici buluyorum ve bu beni gerçekten sinirlendiriyor. Birdenbire kendimi onun hakkında cinsel açıdan düşünürken ve onunla konuşurken nasıl ses çıkaracağım konusunda endişelenirken buluyorum. Buna neyin sebep olduğu veya birkaç gün içinde bu kadar aşırı derecede farklı hissetmenin nasıl mümkün olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Daha da kötüsü, dünkü Super Bowl partisinde ""Seni kesinlikle becerirdim"" hissinden vazgeçmiş gibi hissediyorum çünkü sonunda benimle seks hakkında çok konuşmaya başladı (bu kadar uzun süredir nasıl sevişmediğini tartışmak vb. vb) hiç tartışmadığımız bir konu. Birkaç biradan sonra olduğu kabul edildi.

Soru şu: Bunu tomurcukta nasıl kesebilirim? Tüm bu durum, değerinden çok daha fazla sorun gibi görünüyor ve ikimiz de üniversitede ikinci dönem son sınıflarız. Son zamanlarda hormonlarımın tamamen kontrolden çıktığını hissediyorum ve umarım buna sebep olan budur."
"Etrafta kim olduğumuza bağlı olarak SO'larımın ikili kişilikleri gibi hissettiren şeylerle başa çıkmakta sorun yaşıyorum. Bunun çiftler için yeni bir sorun olmadığını biliyorum ama bende
çokça mutsuzluk

Ev hayatı, SO'mun normal, tatlı, sevgi dolu, eğlenceli ve arkadaş canlısı olmasıyla karakterize edilir. Belirli insanlarla dışarıdayken, gürültülü, iğrenç, genellikle
olmadığı biri olmak için gerçekten çok çabalıyor gibi görünen ortalama kişi (ya da o zaman gerçekte kim?). Onun bu tarafı açıkçası beni korkutuyor. İki duygusal(ya da daha kötüsü?)
bildiğim işler ve hem ben
onun bu diğer tarafına atfet. Bunları çoğunlukla aştık ama onun 'kötü tarafı', benim onları tamamen aşmamı gerçekten zorlaştırıyor. yardım edemem ama
Diğer tarafı hala varsa, bir yıl önceki yalanları ve hileleri hâlâ yapabileceğini hissediyorum. O böyle olduğunda, oldukça karşı konulamaz bir duyguya kapılıyorum
panik, özgüven kaybı ve gerçekten dışarı çıkmam gerektiğini hissediyorum. Diğer tarafı elbette geri geliyor ve 4 yıllık ilişkimizle ilgili tüm güzel şeyler geri geliyor ve
Tüm kararlılığımı kaybettiğimi fark ettim.

Bir şekilde kapana kısılmış hissediyorum. Herhangi bir zamanda kim olacağını bilmiyorum ama bu konuda hiçbir şey yapamayacak gibi görünüyor çünkü kendimi kızı kaybetmeye ikna edemiyorum (iyi taraf mı?) Gerçekten yapıyorum
Aşk. Plan bu yaz nişanlanmak ve sonra evlenmekti ama bu sorun beni engellemeye devam ediyor. Onunla evlenirsem, gerçekte kiminle evlendiğimi bilmiyorum.

Sanırım diğer insanların yanında böyle davranmasına neden olan şey muhtemelen güvensizlikleri. Onunla birkaç kez bunun hakkında konuşmaya çalıştım ama gerçekten savunmaya geçti ve bunu reddediyor.
o sadece bana dönerken hiç olur.

Herhangi bir tavsiye?"
"Merhaba,

Kız arkadaşım yılbaşından önce benden ayrıldı. Beni sevdiğini ve benimle vakit geçiremediği için kendini bok gibi hissettiğini söyledi. Gitmesine izin verdim.

Birbirimize Noel hediyeleri gönderdik. Ayrılmadan önce ona aldığım bazı şeylere ek olarak, onun hakkında sevdiğim şeyler ve onu neden özlediğime dair notlarla dolu küçük bir kavanoz yaptım.

Onu suçlamaya çalıştığım için bundan nefret ettiğini söyledi. değildim. Sadece ona kişisel bir şey yapmak istedim. Yine de hediyeyi sakladı. Bütün bunları bana anlattı.

Şimdi konuştuğum tüm erkekler bunu yapmanın son derece üzücü ve acınası olduğunu söylüyor. O kadar ki şimdi başardığım için utandım.

Sormak istediğim, bunu yapıp ona hediye etmem kötü bir şey miydi? Şimdi yaptığımı sandığım kadar büyük bir hata mı yaptım? Yaptığım hediye yüzünden beni bir daha asla görmek istemediğini söyleyen bir mesaj attı. Bu bana büyük bir aşırı tepki gibi görünüyor ama? Sadece inkar mı ediyorum?

Sanırım sadece bu konuda bir şeyler yazmak ve havalandırmak için bir yer istedim.

Teşekkürler.

Ben 23, o 20."
"Yani asıl olay yaklaşık 2 hafta önce doğum günümde oldu ama şu anda ne yapacağımı bilmiyorum.

Yaklaşık 3 yıldır ona biraz aşık oldum ama asla aramızdaki herhangi bir şeyi mahvetme riskini almak istemedim.

Bu yüzden benim doğum günümdü ve beni aradı ve günü onunla geçirmek isteyip istemediğimi sordu, yapacak daha iyi bir işim olmadığından evet dedim. Parka gidip yaklaşık 2 saat dolaşmamızla başladı, sonra gidip film izledik ve sonrasında karnımız acıktı. Restoran masasında yaklaşık 10 dakika konuşup güldükten sonra bir şeyler yemeye karar verdik... Aklımdan ne geçti bilmiyorum ama ona gerçek bir randevu teklif etmeye karar verdim...

""Hey, uh, benimle çıkmak ister misin?""

Ağlamaya başladı... Kalktı ve koştu... Ve bunu yaparken yanlışlıkla masaya çarptı ve kasığına buz gibi su doldu...

O zamandan beri ondan haber almadım... Aramalarıma veya mesajlarıma cevap vermeyeceğim... Ve bugün okul başladı ve benden vebalı gibi kaçtı... Onunla nasıl yüzleşeceğimi bilmiyorum..."
"İlk önce [bu] silikon yapay penis yapımıyla ilgili nasıl yapıldığını gördüm, ancak silikon kalafat kullanılması önerisi biraz kabataslak göründü ve biraz daha araştırma yapmak, silikon kalafatın muhtemelen vücudunuza koymak için harika olmadığını doğruladı. Kil model ve lateks kalıp yöntemi sorunsuz görünüyor, ancak yanılıyor olabilirim.

Daha fazla araştırma, platinin (kalay yerine) kürlenmiş silikonun vücut fonksiyonlarıyla minimum etkileşim sağladığını öne sürüyor gibiydi. Sanat mağazalarından platin kürlenen silikon karışımları satın alınabilir. Kalıp/döküm yapmakla uğraşan ve oldukça iyi bir platinle sertleşen silikon seçimine sahip bir [mağaza] buldum.

Ancak fikir birliği, seks oyuncakları için kullanılan silikonun ""tıbbi sınıf"" olması gerektiği konusunda da görünüyor. Bunun ne anlama geldiğini ve bir sanat mağazasından alacağınız silikon türünden kimyasal olarak önemli ölçüde farklı olup olmadığını veya bir kişinin küçük miktarlarda karıştırması kolay olacak şekilde nereden elde edeceğini anlayamıyorum. ev yapımı"" ayarı. Evlerinde (veya çok küçük dükkanlarda) silikon seks oyuncakları yapan çok sayıda insan olduğunu biliyorum, ancak temas kurduğum hiç kimse yöntemlerini açıklamaya istekli değil (şaşırtıcı olmayan bir şekilde). Bir kişi hem ""tıbbi sınıf"" hem de ""sanat mağazası"" silikonu kullanıyor gibiydi, belki de bir kalıbın içini birincisiyle kaplıyor ve ardından ikincisini dolduruyordu (sadece bir tahmin)."
"Benimki basit çocuklarım. Kızımın bana dünyanın en iyi babası gibi hissettirdiği günü her zaman hatırlayacağım. Bazen toplantılara katılmak için gece geç saatlerde işe dönmem gerekiyor (dünyanın her yerinde ofisleri olan bir yerde çalışıyorum) ve bir gün ailemin okulu bitmeden evdeydim. Akşam yemeği yapıp onlara bırakmaya karar verdim ve bunu yaparken buzdolabında biraz kurabiye hamuru gördüm. Onlara kurabiye bırakmanın iyi olacağını düşündüm. Bu yüzden karım çocukları kreşten aldığında, kızımın zor bir gün geçirdiğini (sanırım 5 yaşındaki bir çocuğun geçirebileceği kadar zor) ve çok huysuz/üzgün olduğunu söyledi. Eve geldiklerinde oğlum yaptığım köriyi kokladı ve çok heyecanlandı ve sonra kızım kurabiyeleri buldu. Kurabiyelerin tadını çıkarmamı ve geç saate kadar çalışmak zorunda kaldığım için özür dilerim diyen küçük bir not bırakmıştım. Kızım ağlamaya başladı ve çok mutlu olduğunu söyledi. Eşim kısa bir video çekip iş yerinde bana gönderdi. Hiç bu kadar ihtiyaç duyulduğunu ve güvenildiğini hissetmemiştim, o zaman. Bu çocukların hayatımız boyunca bana her türlü endişeyi yaşatacağını biliyorum ama o koşulsuz sevgi hissini hiçbir şeye değişmem."
"İngilizce öğretmenim bazı üniversite arkadaşlarıyla Sineklerin Tanrısı tarzında bir adaya gitmişti. Gölgeli bir teknesi olan bir balıkçıya onları adaya götürmesi ve alması için 10 dolar ödedi. Adadayken, kıyıya çok sayıda kilo kokain vurdu. Öğretmenim ve arkadaşları ağaçların arasındayken, bölgedeki polisler gelip kokaini aldı. Birkaç gün sonra kıyıya çıktıklarında, polis tarafından takip edildiklerini fark ettiler ve sorgulanmak üzere tutuklandılar.
Ayrıca İtalya'daki bir at yarışında yetkililere basının yanında olduğunu ve basın rozeti olduğunu söyledi. Onlara YMCA kimliğini gösterdi ve ücretsiz olarak içeri girdi. (Pahalı bir yarıştı)
Küfür etmekte ve seks partisi demekte özgür hissediyor çünkü kovulmasını umursamıyor, ""Her zaman her yerde iş bulabilirim."" O oldukça harika."
"Sorununun ne olduğunu bilmiyorum. Dün gece uyumadan önce beni görmezden geliyor. Gecenin bir yarısı yemek yemek için biraz uyandı. Onunla konuşmaya çalıştım ama bana kızgındı. Bu sabah ona sorununun ne olduğunu sordum, eğer bir şey yaptıysam, herhangi bir sorun olduğunu inkar etti ama yine de beni görmezden gelmeye devam ediyor. Şu anda çok sinirliyim. Birlikte yaşıyoruz ve neredeyse 2 yıldır bir çiftiz. Genelde hiç sorun yaşamayız veya tartışmayız, biz mutlu bir çiftiz. Keşke bana söyleseydi. Ben. Bu yüzden. Sinirli.

Ne yapmalıyım? Ağzından kaçırana kadar onunla konuşmalı mıyım? Yoksa onu da görmezden mi gelmeliyim?"
"Bu boktan olay 30 dakikadan daha kısa bir süre önce oldu... Ödül alacak mıyım?

Arka plan: Ben bir lise öğrencisiyim ve genellikle zeka açısından üst grubun bir parçası olduğum için kendimle gurur duyarım, ancak her şeyi batırdıktan sonra oldukça alçaltıldım.

The Fuck Up: Bugün kimyadaydım ve bir laboratuvar yapıyorduk. Bu özel laboratuvarda, pota adı verilen küçük bir kase kullanıyorduk. Pota son dersin sonunda yıkandıktan sonra hala ıslaktı, bu nedenle ilk talimat onu kurutmak için bir ocakta ısıtmaktı.

Potayı gerekli iki dakika ısıttık ve soğuması için masaya oturttuk, soğurken kütlesini bulmamızı gerektiren bir sonraki adım için talimatları okumaya başladım. Ne yapılması gerektiğini hatırladığımda aklım laboratuvardan uzaklaşmaya başlamıştı. Derhal ""Bunu kitlememe izin ver"" dedim. Potayı tuttum. Alev alev yanan sıcak, sadece potadaki ateşle iki dakika ısıtılır. Onu elimden almaya ve acıyı durdurmaya çalışarak yandı. Yere fırlattım ve paramparça oldu.

Öğretmenimden ve diğer öğrencilerden aldığım bakışlar hayret dolu bakışlardı. İnanılmaz derecede sıcak bir potayı kapacak kadar nasıl bu kadar aptal olabildiğime şaşırdılar. Utandım ve yanmış parmağım acıyor."
"Bu yüzden reddit'te gezinmemin çoğunu telefonum aracılığıyla yapıyorum. Resimlerin yüklenmesi genellikle biraz zaman alsa da, çoğunlukla harikadır. Burası bir içerik paylaşım hizmeti fikriyle geldiğim yer.
  
Öyleyse, yaklaşık 150 KB olan [böyle bir şey] alın. Bu o kadar büyük bir resim değil ama ağ sıkışıksa yüklenmesi biraz zaman alabilir. Aynı miktarda içeriği alıp [buraya] ekledim. Bu ~7,5 KB çıktı. Bu, bir telefona hemen hemen anında yüklenebilmelidir. Birden çok sayfaya yayılan ve telefonuma yüklenmesi sonsuza kadar süren bazı resimler gördüğüm için bu oldukça küçük bir örnek.
  
Yani hizmetin faydaları
  
* Mobil cihazlarda daha hızlı yükleme süreleri olmalıdır.
* Sayfalar mobil/tablet dostu bir düzende oluşturulmuştur.
* Orijinal stili koruyorum
* Orijinal kaynağa bağlantı veriyorum
* Düşük bant genişliğine sahip siteler, reddit etkisinin acısını hissetmez
  
  
Her neyse, ne düşündüğünüzü bana bildirin. Ayrıca, sitenin adı hakkında daha iyi bir fikri olan varsa bana bildirin.
  
Reddit bu fikri beğenirse geliştirmeye devam edeceğim. Şu anda gerçekten bazı içerikleri seçtiğinizde oldukça yavaş olduğunu ve tüm sitelerde çalışmadığını biliyorum. Bu sadece bir prototipti ve siteyi nasıl hızlandıracağım konusunda bir ton fikrim var. Ayrıca bir grafik sanatçısından yardım alarak UI/UX'i yenileyeceğim."
"Onları çok seviyorum ve mesafeye rağmen ailemiz çok yakın, ancak birkaç ay sonra kafa boşluğum (DEHB ve geçmiş TSSB ve kaygı geçmişim) nedeniyle, onları görmediğim için eskisi gibi bağlı hissetmiyorum. çok uzun bir süredir ve altı ay geçtiğinden beri anılarım büyük ölçüde soldu.

Eskiden çokça ulaşırdım ama şimdi hiç ulaşma ihtiyacı hissetmiyorum. Onları son gördüğümden bu yana birkaç ay geçtiğine göre artık onlarla inisiyatif almasam sorun olur mu? Muhtemelen onları bir yıldan kısa bir süre sonra tekrar göreceğim. Onlara üzülüyormuşum gibi görünmesini istemiyorum, sadece 'ihtiyaçlarım' değişmiş gibi hissediyorum."
"Şu anki kız arkadaşım ve ben 4 yıldır birlikte yaşıyoruz ve bu süre zarfında toplam 10 veya 11 aydır bir işi oldu. Bu 4 yılda 3 işi oldu, 2'si istifa etti, 1'i kovuldu (gelmesi gereken zamanda gelmediği için) ve bu nedenle faturaları ödemeye yardımcı olacak oda arkadaşlarımız olması gerekti. Şu anda bir iş bulduğunda kendi başımıza bir yer bulmayı tartışıyoruz, ancak işe gitmek istemediğine karar verdiği sicili göz önüne alındığında bunu riske atmak istediğimden emin değilim. Bunun hakkında daha önce konuşmuştuk ve bunun olmayacağına dair bana güvence veriyor ama bu duyguyu üzerimden atamıyorum. Bundan emin olmakta haklı mıyım yoksa sadece aşırı tepki mi gösteriyorum?"
"Yani bu kızı yaklaşık 3 aydır tanıyorum. Dün arkadaşlarının bu konuda konuştuğunu duyduğuma kadar bir erkek arkadaşı olduğundan haberim yoktu. Bunca zaman, bir ilişkisi olduğunu asla ima etmedi veya söylemedi. Şimdi oldukça kalbi kırık. Gerçekten kalbi kırılmış gibi. Hiç yürümediklerini duydum ama ona hala derinden aşık. Onunla ayrıldıklarından beri konuşmadım, ondan önce hep konuşuruz. Şimdi, neler olup bittiğini bildiğimi (ayrıldığını ve bir erkek arkadaşı olduğunu) bilip bilmediğinden de emin değilim.
Onunla ilişkim, onu tanıdıktan bir ay sonra oldukça yakınlaştı. Neredeyse haftada 3-5 kez öğle ve akşam yemeği yiyoruz. Bana karşı onun hakkında çok 50/50 olduğum için bana her zaman karışık sinyaller veriyor. Gerçekten, bir erkek arkadaşı olduğunu hiç düşünmemiştim. Her zaman onun bir arkadaş olduğunu söylerdi. Muhtemelen sadece iki haftada bir falan buluşuyorlar. Şimdi, tüm bu duygulardan soğuması için ona zaman vermeli miyim? Onu teselli etmemeliyim ya da başka bir şey değil mi? Bir sonraki adım nedir? :("
"Uzun lafın kısası, erkek olan arkadaşım, sorunlarımı ve zihinsel kaygımı anlattıktan sonra şaka olsun diye bana neşter verdi. Beni görmeye o kadar hevesliydi ki, gün boyunca bana bir hediyesi ve benim için bir sürprizi olduğunu söyleyen mesaj attı. Diğer arkadaşlarımızla bir şeyler içmek için dışarı çıkmakta ısrar etti. İlk başta dışarı çıkmakta tereddüt ettim ama sonra gitmeye karar verdim. Arkadaşımı görünce sürprizin/hediyenin ne olduğunu sordum, dedi.

""Son zamanlarda moralinin bozuk olduğunu biliyorum, bu yüzden sana bir...""

Ve bana biyoloji pratiğinden çaldığı bir neşter verdi.
O kadar şok oldum ki, sanki çekiçle vurulmuşum gibi ve o kadar şok oldum ve utandım ki, az önce olanları idrak etmem biraz zaman aldı. Başka insanlar da vardı ve yarı gülüyor ve şaşırıyorlardı. Ne yapacağımı bilemedim, o yüzden ayrıldım.

Dürüst olmak gerekirse, nasıl hissettiğimi bilmiyorum. Ona her zaman çok iyi davrandım. Onu sevmeyen çok insan var ve ben onu her zaman savundum. Onda her zaman iyiyi gördüm. Ama şimdi onu nasıl görebileceğimi bilmiyorum. Özellikle de ona şu anda yaşadığım mücadeleleri ve krizimi anlattıktan sonra. Ama birinin bana git ve gerçekten kendimi öldür demesi çok yüzleştiriciydi ve sadece beni sözlü olarak taciz etmekle kalmıyor, aynı zamanda bana kendimi öldürmem için bir yol veriyordu ve hiç çekinmeden söylemesi ama buna gülmesi.

Ne yapmalıyım?"
"Ayrıntıları kısa tutmak istiyorum: Her ikisi de yaklaşık 9 aydır birlikteler. 4 ay civarında bir yerde ""Seni seviyorum"" demeye başlıyoruz ve o zamanlar gerçekten sevdiğimi varsaydım çünkü daha önce hiç aşık olmadım.

İşler gelişti ve sık sık bana ne kadar delice aşık olduğunu söylüyor, ama aynısını söyleyebileceğimi sanmıyorum, kahretsin onu gerçekten sevdiğimi sanmıyorum.

Beni yanlış anlamayın, o ŞAŞIRTICI ve bence etraftaki en iyi adam ve bu ilişki harika. Hâlâ bir ilişki içinde olmamızı istiyorum ama dürüstçe onu sevdiğimi söyleyemem ve ""Ben de seni seviyorum"" diye cevap vermediğimi fark etmeye başladı.

Geçmişte söylediklerime nasıl geri dönebilirim VE bu ilişkiyi HALA sürdürebilirim?"
"Sürekli kız arkadaşımdan ayrılsam mı ayrılmasam mı diye düşünürüm. Bir an kesinlikle bitmiş gibi hissedip ayrılık konuşmasını planlamaya başlayacağım, sonra bunu düşündükçe ağlayacağım ve sonrasında nasıl bu kadar üzüldüğümü anlayamıyorum. İlişkimizde gerçekten yanlış olan bir şey yok, onu seviyorum ve o benim en iyi arkadaşım - sadece onun tek olmadığı ve başka biriyle daha uyumlu olacağıma dair bu huzursuz his. Ayrıntılara girmenin bir anlamı olup olmadığından emin değilim, ama ben daha çok A tipiyim ve o kesinlikle değil ve bazen kendimi onun hayatını yaşama biçimini oldukça eleştirirken buluyorum. Asıl sorun şu ki, doktoraya başlamak üzereyim (Ağustos'ta) ve birlikte ülke çapında hareket etmeyi planlıyoruz. Bu yüzden gerçekten ŞİMDİ bir şeyler çözmeliyim, yoksa onun hayatını tamamen mahvedeceğim.

""Çim her zaman daha yeşildir"" diye bir şey olduğunu biliyorum, ama açıkça görülüyor ki insanlar çoğu zaman en iyi eşleşmeleri olmayan insanlarla çıkıyor. Hiç çok fazla çıkmadım (o benim ikinci ilişkim) ve bu yüzden orada ne olduğu veya benim ve GF'ler bağlantımın ne kadar nadir olduğu hakkında iyi bir fikrim yok. Sorun şu ki, gerçekten bilmenin tek yolu onu bitirmek.

Sadece bilmek istiyorum - bu şüphe duyguları hiç ortadan kalkacak mı? Ben bir enkazım ve tüm hayatımı bu şekilde yaşamayı hayal edemiyorum. Böyle bir şey yaşayıp diğer taraftan sağ çıkan var mı?"
"Eski sevgilisinden her bahsettiğimde bana biraz daha fazlasını anlattı. Sonunda, bu gece, biz çıkarken onunla birçok kez dalga geçtiğini itiraf etti.

Ben kötü hissediyorum. Bitirdim ve harap olduğunu biliyorum. Vedalaşmak beni üzdü. kirli hissediyorum Bir yalanı çok uzun süre yaşamış gibi hissediyorum.

Üstelik (açıklayamam ve anlamsız olduğunu biliyorum) ama biri onunla bu gece konuştuğumuzu öğrenirse kovulabilirim. Bir kilisede çalışıyorum ve bekar bir adam olarak büyümek için bir yıl bekar kalmaya söz verdim. Kulağa çılgınca geldiğini biliyorum, lütfen bu kısım üzerinde fazla durma.

Yer-uydu bağlantıma kiliseye olan bağlılığımı bozduğumu ve anında kovulma ihtimaliyle itiraf ettiğimi söyleme seçeneğine sahibim. Neyin daha kötü olduğunu bilmiyorum. Ortaya çıkma korkusu ve suçluluk duygusuyla yaşamak... veya onlara söyleyip itiraf etme ve kovulma ihtimali."
"Tek kullanımlık çünkü hesabımı biliyor.
Sürekli insanlarla çevrili çok içe dönük bir insanım diyerek başlayacağım. İK'da çalışıyorum ve 3 oda arkadaşım var ve nadiren nefes alacak bir anım oluyor. Kısa bir süre önce uzun bir tatil yapma şansım oldu ve bunu uzun zamandır istediğim bir şehirler arası yolculuğa çıkmak için kullanmak istiyorum. Planım yaklaşık 3 ay sürecek, birkaç milli parkta, büyük şehirde duracağım ve kardeşimi ziyaret edeceğim.
Buradaki mesele şu ki, en yakın arkadaşıma bundan bahsettim ve o da yeni mezun olduğu için onun da gelmesini istediğimi ve bunun onun için iyi bir zaman olacağını varsaydı. En iyi arkadaşımı severken, bu gezinin amacını bozuyor. En iyi arkadaş son derece dışa dönüktür, tek başına bir şeyler yapmak isteme kavramını anlamaz. Ayrıca oldukça prenses gibi ve muhtemelen planladığım birçok yürüyüş/doğa olayından şikayet edecek. Köpeğimi toplayıp gitmek ve hayatımda bir kez olsun huzurun ve sessizliğin tadını çıkarmak istedim. Birbirimizin suratındaki 3 ayın muhtemelen bir kavgaya neden olacağını biliyorum ve bu yolculukta uğraşmak istediğim son şey bu. Ona bunun tek başıma yapmak istediğim bir şey olduğunu söylememin bir yolu var mı yoksa onu getirip en iyisini ummalı mıyım? Tek başıma gittiğime pişman olur muydum, keşke yanımda biri olsaydı?"
"Bu kişiyle birkaç aydır arkadaşız ve dürüst olmak gerekirse çok iyi anlaşıyoruz. O komik bir adam ve kankalar olarak birlikte pek çok oyun oynuyoruz. Ne zaman birlikte dışarı çıksak ya da bir tür grup toplantısında olsak, şaka yollu her zaman sanki gizlice birbirimize derinden aşıkmışız gibi davranır ve alıngan oluruz. Ve şimdiye kadar onun heteroseksüel olduğunu düşündüm, bu yüzden pek düşünmedim. (Referans olarak, ben iki meraklı heteroseksüel bir erkeğim.)

Her neyse, bugün kabaca 2,5 yıl önce böyle hissettiğini fark ettikten sonra nihayet bana ve seçilmiş birkaç kişiye eşcinsel olduğunu söyledi. Onun adına gerçekten çok mutluydum çünkü dürüst olmak gerekirse omuzlarından büyük bir yük kalkmıştı ve bu konuda daha iyi hissettiğini bilmek beni mutlu ediyor. Ancak, şimdi inanılmaz derecede garip hissediyorum. Bu noktada onunla tüm ""eşcinsel çift"" rolünü oynamanın hala sorun olup olmadığından emin değilim, çünkü bunun onun üzerinde bir rol olmayabileceğini bildiğim için onun duygularıyla bu şekilde oynamak istemiyorum. parça.

Fırsat bulduğumda onunla konuşmayı deneyeceğim ve ne dediğini göreceğim, ama çok net cevaplar vermemesiyle ünlü ve dışarı çıkma cesaretini topladıktan hemen sonra ona baskı yapmak istemiyorum. ben ve birkaç kişi daha. Ama bunu yapmanın hala sorun olup olmadığını bilmiyorum ve başka kimseyle ""gey çift"" olayını gerçekten yapmadığı için bana karşı bir şeyler hissedip hissetmediğinden bile emin değilim. Burada ne yapmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum."
"Geçen Pazar, yaklaşık 5 gün önce bir kızla randevuya çıktım ve çok iyi geçti. Toplam 7,5 saat takıldık ve benden hoşlandığını söyleyebilirim. Ve ondan oldukça hoşlandığımı biliyorum. Karşılıklı mesajlaşıyorduk ve aslında epeyce sohbet başlatıyordu.

Önümüzdeki hafta sonu onu tekrar görmek isterim ama bir sorun var. Pilonidal kist olarak bilinen şeye sahibim. Bu kanserli olmayan, yaşamı tehdit etmeyen bir kist, şey... temelde popomda. Aslında, yaklaşık 10 yıldır bende var. Normalde çok acımaz ama birkaç ayda bir bir iki gün alevlenir ve sonra kendi kendine iyileşir. Bununla birlikte, son birkaç gündür, oturamadığım veya sırt üstü yatamadığım noktaya kadar, şimdiye kadarki en kötü alevlenmeyi yaşıyorum. Bir doktora göründüm ve bana bir antibiyotik ve narkotik bir ağrı kesici verdi ve beni bir cerraha yönlendirdi.

Şimdi, bu kistten ameliyat olmam gerekebilir, yani birkaç gün yatalak ya da ev hanımı olabilirim. Ayrıca ne kadar...öhö...fiziksel hareket yapabileceğimi ve hangi pozisyonlarda olabileceğimi de sınırlayabilir. Onu bu hafta sonu göremeyebilirim.

Ona ne söylemeliyim? Ona popo ameliyatı olacağımı söylemek istemiyorum çünkü... bu biraz utanç verici. Ayrıntılara girmeden ona bel ameliyatı olacağımı söylemeli miyim? Ona bu hafta sonu onu göremeyebileceğimi söylemeli miyim? Benim endişem, ya (1) bu hafta sonu beni göremeyecek olma konusunda sabırsızlanması ya da (2) ameliyatımdan iğrenip öylece bitirmesi.

Tabii ki, cerrahın ne önereceğinden emin değilim. Birkaç saat içinde cerrahla görüşeceğim ve o şimdi ağrıyı ve şişliği hafifletecek ve daha sonra daha kalıcı bir şey yapacak minimal invaziv bir prosedür uygulayabilir."
"Bir terapisti karşılayamayacak kadar fakir

Temel olarak, ailenin babamın tarafındaki herkesin kendilerinde bir sorunu var. Tüm kardeşleri bir şeye bağımlıdır (Sigaradan ağrı kesicilere, meth ve diğer şeylere kadar). Babam bir alkolik ve hayatımın yarısı boyunca bana ve kız kardeşime oldukça mesafeliydi. Yaklaşık bir buçuk yıl önce kendini öldürmeye çalıştı ve bu, bugün hala her ikisini de yapmakta olduğu ağır terapi ve madde bağımlılığı danışmanlığına gitmesine yol açtı. Sonunda alkolizmini körükleyen bipolar olduğu orada teşhis edildi. Ablası ve diğer bazı aile üyeleri de bundan muzdarip.

 Bilmek istediğim şey, benim de bipolar olma ihtimalim olup olmadığı. Gerçekten eksantrik olma aşamalarından ve çok az orta yol ile depresyon aşamalarından geçtiğimi biliyorum, ancak bipolar-izm hakkında pek bir şey bilmiyorum ve herhangi bir yanlış sonuç çıkarmak istemiyorum."
"Bu kızla yaklaşık 3 yıldır çıkıyorum ve annesiyle ilişkisinin her zaman tuhaf olduğunu düşünmüşümdür. Geçmişte çıktığım kızların çoğu nadiren anneleri hakkında konuşur, hatta anneleriyle konuşurdu, ama o inanılmaz derecede farklı. Sürekli annesine mesaj atıyor, günde 3-4 kez arıyor, bir çocuk gibi 'anne' diyor ve annesi hakkında bir şey duymadığım bir gün bile geçmiyor. Şimdi, annesinin hemen köşesinde yaşıyoruz ve son zamanlarda geceyi son 2 haftadır ara sıra orada geçiriyor. Annesinin yalnız olduğu ve onu özlediği için olduğunu söylüyor, ama ben buna bir türlü anlam veremiyorum.

İlk izlenimim, belki de onu aldatıyor ve bunu bir tür örtü olarak kullanıyordu, ama bana her zaman annesiyle takıldığı, film izlediği vb.nin fotoğraflarını çekiyordu. iş ve okul ve sonra sahip olduğu azıcık boş zamanı benim yerime annesiyle mi geçiriyor? Uzun bir nedenler listesi nedeniyle, ailesinin benden kesinlikle nefret ettiğini not etmeliyim. Kızlarına kendi eğitim masraflarını ve faturalarını ödettikleri için onlara ucuz ve değersiz dedim, ikisi de avukat olarak çok para kazanırken onu felç edici bir borç içinde bıraktı. Yani birden fazla tekneleri, üç farklı eyalette dört evleri ve altı spor arabaları var.. ama onu eğitim alsın diye borca ​​soktular.

Ama konuyu dağıtıyorum, ne yapabilirim? Manipülatif bir anne tarafından hayatından yavaş yavaş ayıklanıyor muyum? Muhtemelen bu konuda ekleyebileceğim bir ton şey var ama nispeten kısa tutmak istiyorum."
"Yavaş yavaş tamir ettiğim oldukça kötü bir kredim var.

Bir buçuk yıl önce eski arabam öldü ve yeni bir araba almam gerekiyor... aptal gibi kullanılmış yerine yeni alıp alamayacağımı görmeye karar verdim.

Kredim kötü olduğu için o şeyle ilgili korkunç bir APR aldım ve yine de anlaşmayı yaptım... çünkü kafamda yeni bir araba istediğimi düşünüyordum. Yani 60 aydır bu arabaya ayda 574 dolar ödüyorum - bunu karşılayabilirim, ancak bu, kazandığım her şeyle faturalarımı ödemeye yetecek kadar ve gerçekten çok fazla para koyacak çok fazla yer olmadığı noktada. tasarruf.

Şu an itibariyle arabada 42 ödemem kaldı. Her şeyi topladım ve bu, temelde şu ana kadar bu araba kredisinin faizini ödediğim ve hala arabanın değerinden daha fazlasını borçlu olduğum anlamına geliyor. Araba, yaklaşık %20'lik bir APR ile yaklaşık 22.000 $'a satın aldığım 2009 model bir Kia Sportage.

Mümkünse ayda 250-300 dolar rahatlıkla ödeyebileceğim bir noktaya gelmek istiyorum.

Ne yapmalıyım? Başarıyla yeniden finanse edebilir miyim? Arabayı takas edip kullanılmış bir araba almaya çalışmalı mıyım? Yeniden finanse edersem, bu işlemin nasıl yapılacağına dair herhangi bir öneri var mı?"
"İstatistikler: F/50/5'7"" SW: 234 lb / CW: 207 lb / GW: 159 lb (şimdilik)

Merhaba Losit! Burada gizlenmekten keyif aldım, çok yararlı ve bilgilendirici oldu, bu yüzden bu soruyu MFP (veya diğer kalori izleme uygulaması) kullanıcılarına soracağımı düşündüm.

Günlük kaydı için MyNetDiary kullanıyorum, genel olarak çok hoşuma gidiyor – kullanımı kolay, iyi veritabanı, vs. Sevmediğim tek şey, yumurtalardan nefret ediyor gibi görünmesi! Önerilen makroları, az yağlı, yüksek karbonhidratlı, sadece yağsız protein alımına doğru eğiliyor, bu benim için temelde iyi çünkü zaten bu şekilde yemeyi tercih ediyorum.

Bununla birlikte, bazı karbonhidrat kalorilerini feda etme pahasına, proteini biraz daha artırmak için diyetimi ayarladım. Hiçbir şekilde düşük karbonhidrat değil - sadece önerdiklerinden daha düşük * er * - çünkü deneyerek bu ince ayarın tokluk seviyemi önemli ölçüde artırdığını buldum. Yay!

MyNetDiary bunu yeterince iyi tolere ediyor (yani, ""Analizimde"" uyarı bayrakları yok)... Ed korusun, günüme tek bir büyük yumurta kadar az dahil etmediğim sürece. Sonra doymuş yağ ve kolesterol alımım hakkında sarı bayraklar alıyorum. Ve gerçekten boktan bir hal almak istiyorsam, tek yapmam gereken aynı gün kırmızı et (nadiren) ve/veya birkaç gram *hafif* tereyağı (arada sırada) yemek. TEHLİKE ROBINSON OLACAK! Grrr.

Günde en fazla 1 büyük yumurta yerim ve yumurtaları diyetimden çıkarmayacağım, sadece AF'yi bu uyarı bayraklarını görmeyi rahatsız edici buluyorum, sanki yemeğime domuz yağı falan atıyormuşum gibi. X/

MFP / diğer uygulamalar aynı şekilde ""davranır"" mı? Cevaplarınız için TIA!"
"Üç kişiyle birlikte bir evde yaşıyorum, öğrenci değiliz, hepimizin işi var ve görünüşte normal, toplumda işleyen yetişkinleriz. Ama bulaşıklar *asla* bitmez. Notlar yazdım, insanlarla oturup konuştum, kendi bulaşıklarımı kendim almaya çalıştım... bu çok cesaret kırıcı. Yemek yapmayı seviyorum ve mutfağımın ne kadar büyük, parlak ve güzel olduğunu seviyorum, ama her zaman çok iğrenç ve lavabo günlerce hep kirli bulaşıklarla dolu ve ocakta yemek birikintileri var ve bu insanlar gibi Birlikte yaşıyorum, arkalarını tamamen temizleyemiyorlar. Öyle ki, bazı tencere ve tavalarım günlerce içlerinde topaklanmış yemekle oturduğum için çizilip hasar gördü ve fırın tepsilerim tembel oda arkadaşlarım yüzünden tamir edilemeyecek şekilde hasar gördü. Taşınmak istemiyorum - Yaşadığım yeri gerçekten seviyorum, son üç yılda çok taşındım ve ilk ve geçen ayın kirasını ödemek, yetersiz birikimlerime büyük zarar veriyor. Sadece bulaşıkları nasıl yıkayacaklarını bilmeyen oda arkadaşlarıyla yaşayan ve bununla nasıl başa çıktıklarını ve başarılı stratejiler olup olmadığını bilmek istiyorum. İpin ucundaymışım gibi hissediyorum."
"Bu soru, son zamanlarda dinlediğim, eski kız arkadaşımın uzun zaman önce benim için yaktığı eski bir mix CD'den geldi. Her şeyden önce, bunu yapan tek kişinin ben olmadığımı varsayıyorum (umuyorum?). Ama bence hepimizin hayatımızın sadece güzel kısımlarını hatırladığımız, romantikleştirdiğimiz ve çok nostaljik hissettiğimiz alanları var. Peki, geçmişinizin hangi kısmına pembe gözlüklerle bakıyorsunuz?

Benim için 2005 yılıydı. O yılın başında çoğunlukla takıldığım bir arkadaş grubum vardı. Grup içinde dram baş göstermeye başlayınca, aynı sınıfta olduğum ama o kadar da iyi tanımadığım bu kızla konuşmaya başladım. Konuşmaya devam ettik ve o eski arkadaş grubundan farklı bir gruba (belli ki bu kız da dahil) geçmeye başladım.

Konuşmaya başladıktan yaklaşık bir buçuk ay sonra çıkmaya başladık. Sanırım bu kızla takılma telaşı ve bu yeni insanlar bana o kadar yabancı ama aynı zamanda taze geldi ki, garip bir şekilde canlandırıcıydı. O da biraz aynı müzikten hoşlanıyordu, ama aynı zamanda o sırada dinlediğimden çok farklı şeyler (çok sonrasına kadar gerçekten takdir etmeyeceğim pek çok şey). Ayrıca çevremde daha önce takdir etmeyi hiç düşünmediğim birçok şeyi takdir etmemi sağladı. Her şeyin çok Manic Pixie Dream Girl-ish göründüğünü biliyorum, ama bunun sadece şimdi onu romantikleştirdikten sonra geriye dönüp baktığımda bana böyle göründüğünden eminim.

Üç buçuk yıldır birlikteydik ve onu tüm bu süre boyunca sevsem de, sanırım o ilk yıla ve onun o versiyonuna çok altın bir bakış açısıyla baktım. Ne zaman izlediğim bazı filmleri ya da onun yüzünden dinlediğim müzikleri dinlesem, her zaman anıların akışı ve zamana nostaljik bakışım geri gelir."
"Herkese selam, Nereden başlayacağımı gerçekten bilmiyorum, bu yüzden sadece bir şeyler söylemeye başlayacağım.

Bir süredir ilişkilerimizde bazı sorunlar yaşıyoruz, ciddi güven sorunları, güvensizliği var ve duygusal olarak taciz ediyor.

Hata yapmadan hiçbir şey yapamayacağımı hissediyorum, bir kadın iş arkadaşım bana veda ederse veya bir kadın arkadaşım beni Facebook'ta eklerse, ""Kim o? Neden bana söylemedin?"" onlar hakkında daha önce?"" Bahsettiğim insanları araştıracak ve ondan daha güzel olup olmadıklarına karar verecek... Eğer gerçekten herhangi bir bayan arkadaşımı sosyal medyaya eklersem, onlar veya eylemleri hakkında saçma sapan konuşmaya başlıyor, ta ki kaçınmak için onları silmek daha kolay olana kadar. bela.

Bana karşı kullanabileceği ifadeler vermem için beni cezbetmeye çalıştığını da hissediyorum, örneğin. ""Bu resimdeki arkadaşıma bak, benden çok daha güzel değil mi?""

Bütün gün konuşmazsak çıldırır, onu haftada 2-3 kez görsem çıldırır.

Arkadaşlarımla vakit geçirmek istersem, bu bir sorunmuş gibi davranmaya başlıyor ama sorsam bile sorunun ne olduğunu bana söylemiyor.

Geçen hafta sonu ona artık bir bağımız yokmuş gibi hissettiğimi söyledim ve çığlık atmaya, ağlamaya ve kendini öldüreceğini söylemeye başladı.

Ona sahip olduğum tüm sorunları anlattım ve değişeceğine söz verdi ama sanırım artık çok geç...

Ona karşı hislerimin çoktan değiştiğini hissediyorum ve belki ona kızıyorum? Sanki eskiden onunla vakit geçirmeyi ve onunla konuşmayı seviyordum ama şimdi onu görmek bile istemiyorum.

Diğer insanlarla konuşmaktan ve diğer insanların yanında olmaktan daha çok keyif aldığımı hissediyorum.

Normalde büyük bir patlama yaşadıktan sonra veya ben bir şeye kızdığımda, normalde ertesi gün patlar ve ben bunu bir şekilde atlatırım - ama bu sefer farklı hissettiriyor.

Böyle hissetmem yanlış mı? Ve bu, son olduğu anlamına mı geliyor? Daha önce hiç ilişkim olmadı o yüzden tam emin değilim."
"Merhaba, Son zamanlarda MFP ile kalori saymaya başladım ve harika oldu. Beni daha fazla yemek yapmaya zorluyor (ki bunu yapmaktan zevk alıyorum) ve aslında ne istersem onu ​​yediğimden daha çok yediklerimi seviyorum. Ben bir Erkeğim 1,82"" ve 255 kiloyla başladım. İki hafta oldu ve bu sabah tartı 242'yi gösterdi. Çok hızlı kilo verdiğimden endişeleniyorum. MFP 1740 kalori hedefi önerdi ve ben hiç Aştım ve tipik olarak bu hedeften 2-300 daha aşağıdayım.Ayrıca çift günlerde 20 dakika sabit bisiklet ve düzensiz günlerde ağırlık/vücut ağırlığı egzersizleri yapıyorum."
"Yani arka plan...

Ergenlik çağındayken ve mastürbasyon benim için sıradan bir şey haline gelmeye başladığında (yaklaşık 8 yıl önce), bunu hep yatakta yapardım. Yorganım, yatağımın dış tarafı boyunca bu güzel sırtı yaptı, böylece diğer tarafına gelip içinde yuvarlanma ya da herhangi bir şey hakkında endişelenmeme gerek kalmadan orada kurumasına izin verebildim. Ailemizin hizmetçisi çarşafları haftada bir yıkardı ve bunu her gece yapmadığım için iz bırakmadığımı düşündüm.

Yanıldığım ortaya çıktı.

Burada bir ranzada, üst ranzada uyuduğumu belirtmeliyim. Altta uyuyan kimse yoktu, sadece orada uyumayı severdim. Her halükarda, lisedeyken, yatakta mastürbasyon yapmayı bıraktıktan çok sonra, alt ranzada kitap okurken duvarda bazı lekeler fark ettim. Sanki birisi duvara kola ya da başka bir şey damlatmış ve şurup kuruyarak bu küçük kahverengi çizgiler haline gelmiş gibi görünüyordu. Kökenlerini göremiyordum ama yukarıdan geldikleri açıktı. Araştırdım ve şüphe götürmez bir şekilde tüylü kendi kendime keşfetmemle oluşturulmuş birkaç etki alanı buldum.

Biraz korktum ve onları temizlemeye çalıştım, ama bu işe yaramayınca bunun muhtemelen hiçbir zaman önemli olmayacağını anladım; hiç kimsenin odamdaki bu duvara bunu fark edecek kadar yaklaşması için bir neden olmadı ve ailemin yatağı hareket ettirmeye ihtiyaç duyacağından şüpheliydim, böylece utanç verici sırrımı keşfettim. Bunda da yanıldığım ortaya çıktı.

Şu anda üniversitedeyim ve annem geçenlerde bana bu yaz eski odamdaki halıyı yeniden yapacaklarını söyledi. Bu kesinlikle onu bulacakları anlamına gelir. Yine de önümüzdeki hafta sonu ev bakıcılığına geri döneceğim; ailem gitmiş olacak Sadece ben ve bulduğunuz temizlik yöntemleri ne olursa olsun olacak."
"Merhaba reddit. 20 yaşında bir erkeğim ve bazı tavsiyeler almak isterim, bunu göndermek için yanlış bir alt diziyse özür dilerim.

Arka plan bilgisi ile başlayacağım.
Geçenlerde uzun bir ilişkiden çıktım ve temelde dağılmasının nedeni, en yakın arkadaşlarımdan biriyle çıktığımı söyleyen bir söylenti olmasıydı, ki bu bir kız, ona Emma diyelim. Bu asla olmadı, hem Emma hem de ben bu yüzden ilişkilerimizde çok şey yaşadık. GF'm bu söylentinin gerçek olduğuna karar verdiğinde ve bir tür geri ödeme olarak bu yüzden beni aldattığında ilişkim başarısız oldu. Emma ile benim aramda bir çekim olduğunu inkar edemem ama hiçbir zaman bunun üzerinde hareket etmedik. Emma da ilişkisinden yeni çıktı çünkü en iyi arkadaşının bu söylenti hakkında salak olmasından bıkmıştı.

Sorun
Emma ve ben, ikimizin de bir ortağı olduğunda her zaman diğer arkadaşlarla takılırdık. Ama bu gece Emma'dan bir mesaj aldım ve yarın gece sadece ikimiz video oyunları oynayarak, film izleyip biraz içelim mi diye soran bir mesaj aldım. Bu muhtemelen bizim takılmamıza yol açacak ve bunun muhtemelen sekse de yol açacağını söyleyerek pek de uzaklaşmamış olurum. Ayrıca bunun bizi sikişen arkadaş olmaya da götüreceğini söyleyerek çok da uzaklaşmamış olurum. Dürüst olmak gerekirse, onunla seks yapma hayalleri kurduğumu söyleyebilsem de, şimdi fırsat karşıma çıktı, ne yapacağımdan emin değilim.
Bir parçam onunla seks yapmak ve ilişkimi mahvettiği için nasıl olduğunu görmek istiyor ve onun bir sikişme arkadaşı olmasını umursamıyorum (ateşli sigara içiyor). Ama başka bir yanım, bunun arkadaş kalmayı daha iyi hale getirip getirmeyeceğini merak ediyor, ona en iyi arkadaşlarımdan biri olarak gerçekten değer veriyorum ve bu yüzden onu arkadaşım olarak kaybetmek istemiyorum.

Ve bu benim sorunum Reddit, sizce ne yapmalıyım?"
"Onlar gürültülü. Her zaman. Odalarındalarsa müzikleri açık ve sonuna kadar açık.

Müzik değilse, TV'leri kelimenin tam anlamıyla TÜM YOLDADIR. Mesela, sinema hoparlörlerini 10'a 14' bir odada hayal edin.

Suit tarzı yurtta kalıyorum. Duvarlar normal alçıpan tipi duvarlardır. Normal bir yurt gibi cüruf blokları değil.

Kahrolası subwoofer'ları falan var. Odam sallanıyor.

Sabah 10'dan akşam 10'a kadar müzik çalıyorlar. Veya hafta sonları saat 2. Onlar yüzünden uykum kaçıyor ve sonra bütün gün yorgun oluyorum. Ama kestiremiyorum çünkü çok gürültülüler.

Keşke okuldan başarısız olsalar. Şimdiki gibi.

Alt kattaki masaya şikayette bulundum ama gürültü yönetmeliği yok çünkü burası bir devlet okulu ve belediye tarafından değil devlet tarafından yönetiliyor.

Yaklaşık 10 gürültü ihlali şikayeti yazdım ama bu tam anlamıyla hiçbir işe yaramadı.

Onlardan nefret ettiğim kadar hiçbir şeyden veya birinden nefret etmedim.

Onlar yüzünden okulda kötüyüm. Bir dersten kaldım çünkü sabah 9:30 dersimden önce hiç uyumadım. Bu nasıl olur? Onlar hakkında birçok kişiye şikayette bulundum ve kimsenin bir şey yapmaya yetkisi yok. Burada yaşamak için onlar kadar para ödüyorum. Neden acı çekmek zorundayım?

Bazı insanlar okula sadece parti yapmak için gelmiyor.

Yoruldum, stresliyim ve ne yapacağımı bilmiyorum.

Okuduğunuz için teşekkürler."
"Burada benimle kal, biraz hikaye var.

Yani sinema işimde yarı zamanlı bir yöneticiyim (personelden bir adım yukarıda), Genel müdürümün ""yöneticiler personelle arkadaş bile olamaz"" kuralı vardır ve bunu sıklıkla göz ardı ederim. Bence, iş performansımı etkilemediği sürece, işte olmadığımda ne yapacağım konusunda söz hakkı yok.

Geçen gün görevdeki tek Müdür olarak çalışıyordum ve günün büyük bir kısmını bu tek adamla konuşarak geçirdim, ona Joe diyeceğiz. Joe ve ben genellikle vardiyalarda çok konuşuruz ama asla kişisel bir şey hakkında, daha çok en yeni filmler, hafta sonu ne yaptığımız vb.

Vardiyasının sonunda para çekmecesini dengelemesi için Joe'yu ofise getirdim ve o biz orada yalnız kalana kadar bekledi ve hiçbir yerden ""Bizi kötülükten kurtardığını görmek ister misin"" dedi.

Hiçbir şey düşünmedim ve ""İzlemek istiyorum, korku filmlerini severim ama arkadaşlarımdan hiçbiri benimle onları izlemez"" diyerek yanıt verdim.

""Çünkü onu görmek istiyorum..."" diye cevap verdi. O sırada başka biri kapıyı çaldı ve artık ofiste yalnız değildik, o kadar.

Şimdi önümüzdeki 2,5 hafta boyunca bir aile gezisine çıkacak.

Bana o filmi onunla görmek isteyip istemediğimi mi sormaya çalışıyordu? yoksa sadece havadan sudan mı konuşuyordu?"
"Eski modelden belden aşağısı felçli olan, hap kafalı bir über hristiyan tanıyorum ve facebook durumunu düzenli olarak ""İsa dün gece beni ziyaret etti ve 23 gün sonra tekrar yürüyeceğimi söyledi. Buna inanabiliyor musun? 23 gün içinde ben herkes iyileşecek! Kim dans etmeye hazır?"" Oldukça üzücü/acınası, ama daha da kötüsü, bir barda güzelleşip sarhoş olduktan sonra, erkeklerden onlara sakso çekmesine izin vermelerini istemeye başlayacak, ama bu genellikle işe yaramıyor, bu yüzden dilenmeye dönüşüyor ve sonunda ağlıyor Saat gibi ve bu saat onu bir şakaya dönüştürdü. Küçük bir kasaba ve insanlar onu 'sakat saksocu kız' olarak tanıyor. Onu barda görürsen, geleceğini biliyorsun. Onunla gerçekten arkadaş değilim; Onu bardan tanıyorum (evet, yalvardığı adamlardan biriydim), ama bunun tekrar tekrar olduğunu gördüm. Mesele şu ki, o her zaman aynı insanlarla birlikte, bu yüzden onlar da ne olacağını bilmek zorundalar, ama kimse ona kendini utandırdığını söylemek istemiyor gibi görünüyor ve sadece başlarını çevirip yapmasına izin veriyorlar. Hatta bazen insanlar, özellikle onu bir mucizeyle iyileşeceğine inandırarak bu davranışı teşvik ederler. Bir süredir beni rahatsız ediyor. Başka birinin benzer bir hikayeye tanık olması gerektiğini düşündüm."
"Böyle hissetmemem gerektiğini biliyorum ama bazen bu kişiyi düşünürken kendimi bulut 9'da yakalamaktan kendimi alamıyorum. Bence bu fiziksel bir aşktan daha fazlası ve bununla nasıl başa çıkacağım konusunda hiçbir fikrim yok. Hepimiz aynı üniversiteye gidiyoruz ama bu kız benim binamda yaşıyor, kurslarımdan birinde. Konuşmaya ve birbirimizi tanımaya başlıyoruz ama şu anki ilişkimde çok mutluyum ve kız arkadaşımı ölesiye seviyorum. Aşk geliştirmek yanlış mı? İlişkimde bunun olmasına neden olan eksik bir şey mi var? Ne yapmalıyım? Herhangi bir yardım takdir edilmektedir! :)"
"4 yıl ara sıra birlikteydik ama birbirimizi çok daha uzun süredir tanıyorduk. İlişkimiz bir hit and miss oldu. İkimiz de bizi mahveden şeyler yaptık ve bence her şey ikimiz için de gerçekten zehirliydi. Temassız büyük ayrılığımızın üzerinden bir yıl geçti ve **arkadaşlığı** gerçekten özlemeye başladım.

Bu kişiyle bir daha asla çıkamayacaktım ve eminim onlar da benim için aynı şeyi düşünüyorlar ama onlarla takılmayı veya onlarla konuşmayı gerçekten özlüyorum. Yine de konuşmayalı bir yıl oldu, neden birdenbire şirketi özlediğime dair kafam karıştı.

Sanırım bilmek istediğim şey .. Bir yıl boyunca temassız kaldıktan sonra, bunu unutup yoluna devam etmek daha mı iyi?

Ayrıca; Artık beni tatmin olmuş hissettiren mutlu ve sağlıklı bir ilişki içindeyim. Bunun yalnızlık hissi ya da bir şeyleri yeniden canlandırmak istemek olduğunu düşünmüyorum.. Sadece en iyi arkadaşımı kaybetmiş gibi hissediyorum ve bu şimdi nedense beni etkiliyor."
"Ben ve söz konusu kız aynı ilk okula gitmedik ve birbirimizi uzun zamandır tanıyorduk. Son birkaç aydır garip bir şekilde daha çok takılıyorduk: arkadaş mı yoksa flört yolu mu olduğundan emin değilim. Daha yakın zamanlarda konuşuyorduk ve ona düzgün bir şekilde çıkma teklif ettim - her zaman beni sevdiğini söyleyeceği gibi bazı şeyleri açıklığa kavuşturmak için :/ - evet dedi. Bir süreliğine.
Birkaç saat sonra beni aradı, her şeyden açıkça biraz rahatsız oldu ve arkadaşlığımızı kaybetmek istemediğini ve ""beni bir erkek kardeş gibi sevdiğini"" söyledi (bu canımı yaktı.) .

Daha yakın zamanlarda iyiydik ama dürüst olmak gerekirse onu çok fazla görmedim ya da gerçekten derinlemesine konuşmadım. İşte o zamanlar, sözde en iyi arkadaşım - birlikte bir grupta, kısa film şirketinde ve bir okulda birlikteyim -
onunla konuşmaya başladı ve bugün itibariyle ona çıkma teklif etti.

En iyi arkadaşım tarafından ihanete uğramış hissediyorum ve eski bana kızıyorum. sahip olduğu / idare ettiği yol için birkaç saat.

Herhangi bir arkadaşlığı bozmadan ve tamamen çocuk oyuncağı olmadan bununla nasıl başa çıkabilirim?"
"Sevgili reddit,
durumu açıklayayım. Ailem ve erkek kardeşimle birlikte yaşıyorum. Nispeten küçük bir köyde yaşıyoruz. Neredeyse 2-3 yıldır hepimiz toplu yaşamın ışıltısını kaybettiğini hissediyoruz. İlgi alanlarımız birbirinden ayrılıyor (ki bu normal ve bir şekilde kaçınılmaz), bir başkasıyla ilgilenme motivasyonu da düşük.
Geçen yıl okul eğitimimi tamamladım. Ondan sonra 1 yıl gönüllü hizmete başladım, birkaç ay sonra bitecek. Bu nedenle, bir çıraklık/öğrenim aramaya başlamam gerekiyor (aslında çoktan başladım). Ailem nereden başlayabileceğim konusunda önerilerde bulunuyor ve bu her zaman evde yaşamaya devam edebileceğim bir şey çünkü çok uzakta değil. Ama bu benim istediğim bir şey değil... Yalnız yaşamak istiyorum. Taşınmak ve kendi hayatımı kurmak istiyorum. Sadece artık evde rahat hissetmiyorum.
Ailem başka bir yere gitmek istediğimi biliyor, sonunda kendi hayatımı kurmanın benim hayalim olduğunu biliyorlar, biliyorlar ama eminim buna inanmayı reddediyorlar çünkü ben konuşmaya başladığımda hep aptalca bahanelerle geliyorlar. o konu hakkında Annem her şeyi açıklığa kavuşturmak için tüm niyetimi her zaman görmezden gelir. Gerçekten ciddiye almıyor. Babam bir keresinde bunun beni bırakmak istemediği için olduğunu söylemişti ama hey, sonsuza kadar onun küçük oğlu olamam.

Onlara ciddi olduğumu ve sadece rüya görmediğimi nasıl açıklayabilirim? Birinizin benzer bir durumu oldu mu?

Tabii ki ailemi seviyorum ve beni sevdiklerini biliyorum ama taşınma zamanı geldi, bu benim için en iyisi olur ve onlar da bundan faydalanır.
Bazı yanlışlıklar için özür dilerim, herhangi bir şey sormaktan çekinmeyin."
"Yaklaşık 5 dakika önce içeri girdim ve hiç çalışmadığım bir sınava girdim ve başarısız oldum. Bunun tamamen benim hatam olduğunu biliyorum. Ancak annem notlarımın ne kadar iyi olduğu konusunda son derece endişeli (haklı olarak, okul ücretimin yarısını o ödüyor) ve başarısız olduğumu öğrendiğinde beni evden atabilir.

 Ona okulu onun istediği kadar umursamadığımı ve artık endişelenmesine gerek kalmaması için hepsini kendim ödeyecek kadar para biriktireceğimi söylemek istiyordum. Onu kızdırmadan bunu ona nasıl söyleyebilirim? Bunun gibi şeyler hakkında sağduyusunu kaybedecek kadar çok duygusallaşıyor."
"Okcupid aracılığıyla tanıştık (10/10 tavsiye ederdi) ve o zamanlar onun 'çocuk' tercihlerine bakmak aklıma bile gelmemişti. Geçenlerde sayfasını tekrar ziyaret ettim ve profil özetine 'çocuk istemiyor' yazdığını gördüm.

Bir gün gerçekten ama gerçekten çocuk istiyorum, bu yüzden bunu görmek, özellikle ikimiz de ""Seni seviyorum"" ları paylaştığımızdan beri, oldukça cesaret kırıcıydı. Şimdi, çocuk sahibi olmaya başlama zamanı geldiğinde birlikte olacağımız bile söylenemez. Bence, bunun hakkında çok uzun süre konuşmaktan kaçınmak felaket olabilir.

Peki bunu ona nasıl anlatacağım? Konuyu açarak onu korkutmak istemem ama çocuk sahibi olmak benim için şart. Hiçbir koşulda çocuk istemediği anlaşılırsa ayrılmalı mıyız yoksa sadece bir son kullanma tarihimiz olduğunu kabul etmeli miyiz?"
"İlk kez poster, lütfen nazik olun!!

Küçük bir arka plan hikayesi, 17 yaşındayım ve engelli bir afişim var çünkü Temmuz ayında merdivenle ilgili garip bir kazada omurgamın bir kısmını kırdım. Şu anda tamamen iyiyim ama uzun mesafeler yürümek hala canımı yakıyor. Genelde levhayı kullanmadan park etmeye çalışırım ama boş yer yoksa veya boş yerler gerçekten çok uzaktaysa engelliler yerine park ederim.

Şimdi, yaşlılar ve kumsallardan başka neredeyse hiçbir şeye sahip olmamasıyla BİLİNEN bir kasabada yaşıyorum - temelde bir emekliler topluluğu. Pek çok yaşlı insan sadece yaşlı olduğu için engelli kartlarına sahiptir. İyi göründüğüm için afişi yukarıda park ettikten sonra arabamdan indiğimde çok fazla dik dik bakma eğilimindeyim.

Bugün markete gittim ve park edecek yer ararken birinin iki engelli yeri ve bir yaya geçidinin karşısına park ettiğini fark ettim. Sırtım her zamankinden daha fazla ağrıyordu ve bu beni gerçekten sinirlendiriyordu.
Bu yüzden her mantıklı insanın yapacağı şeyi yaptım.
Birkaç boşluk park ettim, araba dönüşüne gittim ve arabalarını kesinlikle en az 20 boş araba ile çevreledim."
"Geçen hafta amcamdan 2003 model bir BMW 330xi satın aldım. Ben şeyi sevdim. Bugün babasının jaguarını okula götüren ahmağın teki benim arkasında durduğum arabanın önüne çekmeye karar verdi, o iki araba çarpıştı ve duracak vaktim olmadığı için jaguara da çarptım (dikkat ediyordum, ben yavaşlamak için zamanım oldu ama tamamen durmadım, sahip olduğum birkaç saniye içinde 45'ten yaklaşık 25'e gittim) Her şey söylenip yapıldıktan sonra, 16 yaşındaki çarpışma için hatalı kabul edildi ve bir alıntı aldı.

Bu yüzden USAA'da sigortalıyım ve yarın arabamdaki hasara bakmak ve ne kadara mal olacağını hesaplamak için birileri gelecek. Arabayı ödemek için USAA'dan 7800 $ kredi aldım, arabanın hurda olduğu kabul edilirse bir sonraki hamlem ne olur? Çocuğa dava açıp ona (veya babasına) krediyi ödemesini sağlayabilir miyim? (Yapacağım demiyorum, sadece seçeneklerimi bilmek istiyorum)

Hava yastığı açıldı ve bazı insanlardan bunun arabayı parçalanmış olarak haklı çıkarabileceğini duydum ama aynı zamanda bunun bir sorun olmaması gerektiğini de duydum.

Araba hurdaya çıkmadıysa, sadece muafiyetimi öderim ve gerisini sigorta hallederim, ki bu büyük bir sorun değil.

Sadece arabanın hurdaya ayrıldığı kabul edilirse seçeneklerimi bilmek istiyorum.

Bu benim ilk büyük kazam ve ilk kazam kendi poliçemde olduğu için tüm bunlarda biraz yeniyim, bu yüzden lütfen bana yardım edin. Teşekkür ederim!"
"Korkarım bu biraz uzun olabilir. İsmi değiştireceğim ama ne yazık ki ayrıntılar muhtemelen onu ele verecek. Ne olursa olsun, her iki şekilde de biraz yastık konuşması yapacak, değil mi?

Her neyse, yaklaşık bir yıldır Ahmed (Suudi Arabistanlı uluslararası öğrenci) ile çıkıyorum. Dürüst olmak gerekirse, gerçekten sağlam bir ilişkimiz yok. İletişim temelde yoktur. Bunu ""sağlıklı bir ilişki"" olarak sınıflandırabileceğimi sanmıyorum. Yine de arkadaşlığından zevk alıyorum.

Doğal olarak bir sürü arkadaşı var, bazıları kız. Bu beni rahatsız etmiyor. Yine de beni rahatsız eden en küçük şeyler. Biraz kıskanç olduğumu kabul edeceğim (gerçi, aşırı derecede kıskanç olduğumu düşünmüyorum). Telefonuna bakmadım; ama ara sıra mesaj attığını görüyorum. Telefonunda tam ismim kayıtlı. Sürekli mesaj attığı kız (bir erkeğin erkek arkadaşıma öpücük surat göndereceğini sanmıyorum) 'Lil zihin okuyucu' olarak listeleniyor. Bu biraz garip. Lisanstan bir arkadaşına (sesine bakılırsa kadın da) uçak bileti almasına yardım ediyordu. Nereye uçtuğunu sordum (çoğunlukla merak) ve yönünü değiştirdi. Paranoyak olabileceğimi kabul etmeye tamamen hazırım, ama o bana karşı (hiç) o kadar şefkatli değil ve görünüşe göre benden çok bu kızlara bağlı.

Ona bu boku sormaktan nefret ediyorum çünkü yine paranoyak olabilirim, iletişimde kötüyüm ve o sorudan kaçınmakta çok iyi. Reddit, ben paranoyak mıyım (ve lütfen lütfen *lütfen* öyle olup olmadığımı söyle)? Onunla konuşmalı mıyım? Bir sorun mu var?"
"Programlama İÇERMEYEN bir pozisyonda çalışıyorum. Herhangi bir programlama yükümlülüğüm yok. İş arkadaşlarım ve benim yapmak zorunda olduğumuz çeşitli görevleri otomatikleştiren bazı programlar oluşturmak istiyorum. Yasal olarak, bu iş üzerinde kendi zamanımda çalışabilir miyim ve bu nedenle bunun için para alamaz mıyım yoksa yasal olarak işverenime fayda sağladığı için sadece işverenimin zamanında çalışmak zorunda mıyım? İşverenim, benden yararlanmak istemedikleri için şirket saatindeki yavaş günlerimizde her hafta birkaç saat bu konuda çalışmama izin verdi, ancak bunun için para almak istemiyorum, iş için yapmak istiyorum. öğrenme deneyimi ve eğlenceli olacağını düşündüğüm için."
"Bu geçen Pazartesi başıma geldi ve hala çok kötü hissediyorum.

Üniversitedeki ilk yıl derslerim şans eseri bana yalnızca bir ara sınav kazandırdı, oysa arkadaşlarımın birden fazla ara sınavı vardı. Daha da iyisi, bu ""ara sınav"" 10. haftadaydı, bu yüzden hazırlanmak için ~~ertelemek~~ için çok zamanım oldu.

Ara sınavdan önceki geceye hızlı ileri sar, çalışmak ve yanımıza almamıza izin verilen notlardan oluşan bir sayfa hazırlamak için gerçekten geç saatlere kadar uyumadım (bu bir bilgisayar kursuydu). İşim bittiğinde, yatağıma yığılmak için sabırsızlanıyordum, bu yüzden telefonumun alarmını çok hızlı bir şekilde 10'a kurdum ve tam da bunu yaptım (ara sınavım 11:30'du).

Ertesi sabah veya birkaç saat önce, günlük temizliklerini yapan hademelerin sesleriyle uyandım. Kendi kendime ""bugün bu kadar erken gelmeleri tuhaf"" diye düşündüm (genellikle sabah 11 civarında gelirler) ve alarmım henüz çalmadığı için yatağa geri döndüm. Bu bir işaret olmalıydı.

Bir süre sonra tekrar uyandım ve garip bir şekilde uykumun çok uzun sürdüğünü hissettim, çünkü alarmımın çalmasına sadece 5 veya 6 saat kalmam gerekiyordu.

Korkunç bir duyguyla telefonuma gittim ve açtım: ""12:35 pm"". Alarmımı sabah 10 yerine akşam 22'ye kurarak ne kadar berbat ettiğimi fark ettiğimde yüzümdeki tüm renk çekildi.

Bir süre ne yapacağımı düşündükten sonra, bunu telafi etmek için yapabileceğim bir şey var mı diye profesöre e-posta göndermeye karar verdim. Daha sonra uykumu bitirmek ve endişemden kaçmak için biraz kestirmeye başladım. Öğleden sonra 3:30 civarında uyanıyorum ve e-postamı kontrol ediyorum ve [bu mesaj](

O günün geri kalanında depresyondaydım."
"Kız arkadaşım ve benim (2 yıldır çıkıyoruz) makul bir yaşam tarzı konusunda çok farklı beklentilerimiz var. Her hafta sonu dışarıda yemek yemenin (2 kişilik yaklaşık 125 dolar), pahalı seyahatlere çıkmanın ve genellikle özgürce yaşamanın makul olduğunu düşünüyor. Ancak ikimiz de bir ton para kazanmıyoruz (ben 45 bin kazanıyorum ve o 28 bin + ayda birkaç yüz babasından kazanıyor). İlk başta tek katkıda bulunan bendim, son bir yıldır muhtemelen 65/35'lik bir paylaşım oldu (faturaların çoğunu bölüştük, ancak sonunda büyük faturalar bana kaldı).

Şimdi, kendi cihazlarıma bırakıldığında, ayda ~ 1500 $ harcayacağım. Onunla, kazandığım neredeyse her şeyi harcıyorum. Son zamanlarda sabit giderlerim biraz arttı (gece dersleri, araba bakımı, elektrik faturası zammı vb.) ve lüks harcamaları kısmam gerekiyor ama ona biraz olmadan dışarı çıkmayacağımı söylemek neredeyse imkansız. bir tür rahatsız edici konuşma. Genelde ondan daha fazla para kazandığıma işaret ediyor ama yine de babasından para alıyor ve benim sahip olduğum pek çok masrafa sahip değil (araba ödemeleri, araba/sağlık sigortası, gece kursları vb.) .).

Bunun da ötesinde, onu genellikle neredeyse her yere (işe, bakkala vb.) ısıtıcıyı patlattığında. Onun dışında harika bir insan ama masrafları üstlenmeye veya yaşam tarzını düşürmeye bu kadar isteksiz olması beni rahatsız ediyor. İşin tuhafı, gençken şımarık değildi. Hiç parmağını kıpırdatmak zorunda kalmadı (üniversiteye kadar çamaşır yıkamayı bile bilmiyordu), ama babası inanılmaz derecede tutumlu, bu yüzden belki de kaybettiği zamanı telafi ediyor.

Her neyse, bunu makul bir şekilde nasıl gündeme getirebilirim? Sevgililer Günü yaklaşırken, birkaç yüz lirayı kolayca düşürmem bekleniyormuş gibi hissediyorum, ancak yeni büyük harcamalarda olduğu gibi birikime dalmaya başlıyorum. Benzer bir şey yaşayan var mı?"
"Geçen gün 6 aylık kız arkadaşım ve ben [18M], ayrılmamız hakkında konuşmamıza yol açan biraz tartıştık. Onu terk edersem, başka biriyle çıkıyor olsam bile beni yine seveceğini ve onu tekrar sevmemi bekleyeceğini söyledi. Benden sonra bir daha kimseyle çıkmayacağını ve çıksa bile yine de bana karşı hisleri olacağını ve diğer adamda benim bir parçamı bulmaya çalışacağını söyledi.

Bu söylenecek inanılmaz derecede tatlı bir şey olsa da, yanlış zamanda geliyor çünkü ona karşı hislerimi kaybettiğimi hissediyorum. Korkarım yeterince ortak noktamız yok (aslında biz zıtız ve bu durumda zıtlıklar birbirini çekmiyor).

Ona kötü davranıp beni terk etmesini ve beni sevmekten vazgeçmesini istemiyorum çünkü bunu ona yapamam ama sadece arkadaş olmamız gerektiğini hissediyorum. Bunu ona korkunç davranmadan ve aynı zamanda bana karşı olan hislerini de zamanla kaybetmesini sağlamadan nasıl yapabilirim? Onun takıntılı bir eski sevgili olmasını istemiyorum.

Ondan memnun olmadığıma dair ince imalar vermeye çalışıyorum (cinsel temas yok, sohbetleri kısa tutmaya çalışıyorum, onunla daha az zaman geçiriyorum)."
"Her gün işe giderken her zaman birkaç evsizin yanından geçerim, çok sık onlara bozuk para vermem ama bu sabah kendimi iyi hissettiğime karar verdim. Ofisimin yakınındaki evsiz bir adama 4 dolar verdim ve bana bir fıkra anlatmayı teklif etti, ben de kibarca kabul ettim.

""Siyahlar neden şakalardan hoşlanmaz?"" ve sonra bekler ve ""çünkü onları komik bulmuyorlar!"" Çok komik bir şaka değildi ama kıkırdadım çünkü yapılacak doğru şeymiş gibi hissettim. Her neyse, onun komik olduğunu düşündüğümü düşünmüş olmalı, bu yüzden beni ofisime kadar takip etmeye karar verdi ve oldukça yüksek sesle inanılmaz derecede ırkçı şakalar yaptı. Yolculuk sırasında bana garip bakışlar atan birkaç iş arkadaşımın yanından geçtik."
"Yani neredeyse 9 aydır iyi arkadaşız ve ÇOK konuştuk. Çoğunlukla çevrimiçi, ancak fırsat buldukça yüz yüze takılıyoruz ve yaz boyunca biraz telefonda sohbet ettik. Bununla birlikte, bazen söylediği şeyler, benden gerçekten hoşlanıp hoşlanmadığını veya arkadaş olduğumuz gerçeğiyle daha rahat olup olmadığını ve benim yanlış anlamamdan korkmadığını merak etmeme neden oldu. Ve siz sormadan önce, evet, karşılıksız aşık olma/aşk meydana gelirse gerçekten ne olacağı hakkında konuştuk ve temelde gelecekte nelerin olup olmayacağını gerçekten tahmin edemeyeceğimiz konusunda hemfikir olduk. Ancak ikimiz de birbirimizin arkadaşlığını kaybetmek istemiyoruz, bu yüzden böyle bir durum olursa sanırım kimse itiraf etmez.

Ama şimdi bunun gerçekten olabileceğini düşünüyorum. Eğer öyleyse ne yapmalıyım? Geri çekilip beni aşması için ona boşluk veriyor muyum (çünkü kendimi hiçbir zaman onunla birlikte olmak isteyeceğimi öngörmüyorum)? Onunla yüzleşir miyim? Sanırım gerçekten görmezden geleceğim ve istediğini yapmasına izin vereceğim. İtiraf edip her şey normalmiş gibi devam etmek istemiyorsa ben de yaparım. Arkadaşlığımızı bozmak istemiyorum ve o bunun üstesinden gelecek kadar güçlü sanırım. Ama siz ne düşünüyorsunuz?"
"Bu yüzden, erkek arkadaşım genellikle işten sonra asla dışarıda kalmaz. Pazar ve Pazartesi günleri iş arkadaşını eve bırakıyor ve son zamanlarda biraz daha yaklaşıyorlar. Bu gece beni aradı (genellikle işten çıktıktan sonra telefonda konuşuruz) ve iş arkadaşının evine takılmak ve video oyunları falan oynamak için gideceğini söyledi. Bu arada iş arkadaşı da bir erkek, eğer önemliyse.

Bu beni neden üzüyor? Onunla gecenin sonunda konuşmayı dört gözle bekliyorum ve özellikle bugün zor bir gün geçirdiğimi bildiğinden, bu gece konuşmayacak olmamız beni üzüyor. Mantıksız olduğumu biliyorum. güvensiz miyim? muhtaç mıyım? O yüzden mi böyle tepki veriyorum?

Telefonda bana günümün nasıl geçtiğini sordu ve ne yaptığımı sordu vs. vs -- sadece hızlı bir kontrol. Sonra iş arkadaşından ayrıldıktan sonra hala uyanık olursam beni arayacağını söyledi. Ve eğer istersem, uykuya dalmaya başladığımda iyi geceler demek için onu arayabileceğimi söyledi.

Onu özlüyorum. Onu salı veya çarşambaya kadar görmeyeceğim ve yaklaşık bir haftadır da görüşmüyoruz. Bu sorunun aptalca göründüğünü biliyorum, ama muhtaçlığım gerçekten fethetmeye çalıştığım bir şey, bu yüzden bu biraz üzgün olma duygularıyla savaşmaya çalışıyorum."
"Yani ben ve kız arkadaşım (ikisi de 22) yaklaşık 3 aydır birlikteyiz, o kadar iyi anlaşıyoruz ki asla kavga etmiyoruz. Onunla konuşmaya başlamamızın nedeni, bebekliklerinden beri onun en iyi arkadaşı olan kuzeni ve eskiden diyorum çünkü birdenbire kız arkadaşımın hayatını cehenneme çevirmeye başladı, eski sevgilimle en iyi arkadaş oldu. gf ve sebepsiz yere onun hakkında kötü konuşmaya başladı. Kız arkadaşımın kaygısı var ama bununla oldukça iyi başa çıktı, ama sonra eski erkek arkadaşı onu aradı ve kuzeniyle iki kez seks yaptığını ve ona itiraf etmesi gerektiğini söyledi. Ondan sonra endişesi tavan yaptı ve bana karşı tavrı bile değişti. Sanırım sorum şu, ne yapmalıyım?"
"Partnerim ve ben üç yıldır çıkıyoruz ve birlikte bir bebeğimiz var. Kızım doğmadan önce iş düzenimiz hakkında konuştuk ve bir anlaşmaya vardık (ben çalıştım, o evde kaldı ve kızımıza baktı, maddi sıkıntımız yoksa ikimiz de çalışırdık). O an geldiğinde işe döndüm ve o evde kızımı izleyerek kaldı. İlk başta her şey mükemmeldi ama sonra her şey cehenneme döndü. Kızımızla zar zor ilgileniyordu ve bu süre boyunca video oyunları oynuyordu. Kavga ettik ama para sıkıntımız olmasına ve aşırı stresli olmama rağmen katlanmaya devam ettim.

Kızımızın aylarca önceden planladığı ve ödediği, eve (ülke genelinde) ziyaret etmeyi planladığım bir gezim vardı. Sonunda o kadar strese girdim ki, kendini toparlamadığı sürece geri gelmemekle tehdit ettim. Ben yokken konuştuk ve beni geri dönmeye ikna etti, ben de öyle yaptım.
Döndüğümde her şey tamamen farklıydı. O bir iş bulmuş ve benim programıma göre çalışmıştı, bu yüzden gün boyunca diğeri çalışırken kızımıza bakmak için nöbet tuttuk. Çok dikkatli olmaya başladı ve hatta birkaç randevuya gizlice girmeyi başardık.

Sorun şu ki, artık onu sevdiğimi hissetmiyorum. Sadece samimi olmak ve kucaklaşmak, sarılmak ve hatta öpmek gibi şeyler yapmak çok çaba gerektirir. İçimden gizlice ölüyormuşum gibi hissediyorum. O harika bir baba ve her kızı şanslı yapar. Şu anda yaşadığımız eyalette arkadaşlarım veya ailem yok ve faturalardan sonra kalan param yok, bu yüzden ondan ayrılırsam en azından sonuna kadar onunla yaşamaya devam etmem gerekir. Yılın. Terapiye gidip ilişkimizi yeniden canlandırmaya mı çalışmalıyım yoksa biriktirip taşınmalı mıyım?"
"Temel olarak, çocukluğumda bazı gerçekten korkunç şeyler oldu ve bu beni dıştan pek etkilemese de, bunu bilmek biraz önemli ve bazı şeyler beni harekete geçiriyor. Belirsiz bir fikri var, en azından geçerken bahsettiğim için öyle düşünüyorum ama gerçekten anladığını sanmıyorum çünkü son zamanlarda korktuğum şeyler için beni azarlıyor. sorunlar ya da her neyse ama bunu gerçekten anladığını sanmıyorum.

Bir acıma partisi arıyormuşum gibi ses çıkarmadan veya hafif TSSB'si olan duygusal olarak yüksek bakım gerektiren bir karmaşa olduğu için onu bana tamamen kapatmadan ona her şeyi nasıl açıklarım?"
"Bence pek çok düşüncenin arkasındaki finansman oldukça basit. Biyolojik ve kimyasal araştırmaların çoğu, bir hastalığı anlamak/iyileştirmek/tedavi etmek veya alternatif enerjiyle ilgili bir şeyle ilişkilendirilebilir. İnsanlar bunun için para ödüyor, insanlar bunu istiyor, insanların buna ihtiyacı var, bu yüzden bilim adamları bunu yapıyor.

Çoğu mühendislik birkaç amaç için yapılır: Savunma. Ticari bilgi işlem. Endüstriyel üretim ve arabalar gibi şeyler. Sattığımız şeyler, sattığımız şeyleri yapmak için yaptığımız şeyler ve ""bizi koruyan"" şeyler.

Her neyse, neden Mars'a gitmek istiyoruz? Mars'a bir insan misyonu planlamak için iklimi ve yüzey radyasyonunu belirlemek için mi? - neden Mars'a bir insan görevi isteyelim ki?

Mars'ın herhangi bir noktada yaşanabilir olup olmadığını görmek için - Bunu neden bilmemiz gerekiyor? Bunu belirlemek için neden milyarlarca dolar ve sayısız çalışma saati harcayalım?

Bu inanılmaz bir başarı ve uzay beni her zaman büyülemiştir, peki bu çalışmaları motive eden şey nedir?"
"Bu hikaye iki yıl önce, başka bir kızla yaşadığım bisiklet olayından birkaç ay sonra gerçekleşti. Bu kız sadece bir arkadaştı. Olgunlaşmamış genç bir çocuk olduğum için bu kızla dalga geçtim. Onunla bir Interact hizmetinde (lisemde bir toplum hizmeti kulübü) tanıştığımı ve kısa bir süre konuştuğumu hatırlıyorum. Bir veya iki hafta bizimle hayatlarımıza devam ettikten sonra, koridorda yürüyordum ve beni cips çantamı tutarken gördü ve dostça bir jest olarak ""Bana cips borçlusun"" dedi.

Yine olgunlaşmamış bir adam olduğum için onunla birlikte oynadım. Onu ne zaman koridorda görsem, ""Bana fiş borçlusun!"" derdim. ve ""Hayır, bana fiş wtf borçlusun"" derdi. Bir gün okuldan sonra bunu arkadaşlarının önünde yapmaya başladım ve onu utandırdım. Komik olduğumu düşündü ve bundan zevk aldı. Bir gün kendime birkaç paket cips aldım ve ona bir tane vermeyi denedim ama o reddetti. Verme konusunda oldukça ısrarcı olmama rağmen, yine de hayır dedi. Şimdi düşünüyorum da, şakacı bir şekilde hayır demesine rağmen, oldukça sinirlenmeye başladığını biliyorum.

Ertesi gün öğle yemeği saatinde masasının yanından geçtim ve çantayı kucağına attım. Şaka yapmıyorum, bu kız kalkıp onu bana geri vermeye çalışmak amacıyla bana ayırmaya başladı, ben de onunla birlikte gittim ve bir kovalamaca başlattım. Belki 50 fit kadar sonra, yere çarpma sesi duyuyorum. Geriye dönüp baktığımda 70'den fazla insanın önünde bok yediğini gördüm. Üç haftalık telefonu çatladı, dirseği ezildi, dizi kanadı. Evet, oldukça kötü bir düşüştü.

Onu hemşirenin ofisine götürdüm, cehennem gibi utandım ve bana bağırmasını bekledim, ama neyse ki yapmadı. Yaralarını temizlemesine yardım ettim, sardım ve özür diledim. O zamandan beri bana tek kelime etmedi ve beni görünce beni görmezden geldi. Daha önceki paylaşımlarımdan da anlayacağınız üzere lisede hiç oyunum olmadı."
"Bir süredir bu kıza karşı hislerim var, neredeyse her gün takıldığını biliyor. Çok fazla arkadaşı yok ve hem maddi hem de tıbbi açıdan biraz zorlanıyor. ~ 2 yıl önce (bana karşı hiçbir romantik duygusu olmadığını söyledikten sonra) tamamen ayırmaya karar verene kadar kapalı bir arkadaşlığımız vardı, bir kızla 9 aylık bir ilişkisi vardı ve ayrıldıktan sonra ortaya çıktı. yine birdenbire hayatımda, takılmak ve kurşun gibi hissetmek istemek. Yaklaşık bir ay önce, arkadaştan daha fazlası olmak isteyip istemediğini sordum ve cevabı ""eğer çıkarsak ve bir şeyler ters giderse seni bir arkadaş olarak kaybetmek istemiyorum"" oldu. Ona yardım etmiş olacağım ve yaşadığı hemen hemen her arızada hem finansal hem de duygusal olarak hala yanında olacağım, onu desteklemek için yanında olacağım, borç verdim ya da para verdim, yemek için para ödedim ya da her neyse. Ama ne zaman aramızdaki işlerin ciddileşebileceğini hissetsem, kibarca geri adım atıyor, Arkadaşların ve onu tanıyan insanların onun hakkında o kadar olumlu düşünceleri yok, o gerçek bir orospu olabiliyor. İnsanlar onun beni kullandığını söylediler ve ben de bu duyguya kapıldım, bunu biliyorum ama ona karşı duyduğum his bunun üstesinden geldi. Kulağa aptalca geldiğini biliyorum ama işler böyle, her gün birbirimizi görerek ve duyarak sohbet ediyoruz ve bu konuda sıkıcı bir his var. Buraya yazmamın nedeni sizin görüşleriniz, ona karşı her zaman hislerim olduğunu biliyordu/biliyor ve bunu sadece beni kullanmak için yapıyorsa, herkesin bana söylediği gibi ""Dev Amcık"" mı, nasıl ilerlemeli?"
"Bir süredir birlikte olduğum kız arkadaşım her zaman sanırım biraz ""değersiz"" olmuştur. Bunu her zaman ""eğlenceyi seven"" olarak açıklamaya çalıştım ama son zamanlarda bununla ilgili büyük bir sorun yaşıyorum. O en iyi kız ve gerçekten sevecen, ama kusana kadar içmeyi seviyor, sırtını mahveden anlamsız bir dövmesi var, kız kardeşi meme ucu halkalarına hayır dediği için dili ve göbeği halkası var (buna gerçekten çok sevindim) ve dar, açık kıyafetler giymeyi gerçekten seviyor. Oda arkadaşlarının geri kalanı kot pantolonla dışarı çıksa bile, kıçını zar zor kapatan bir etek giyecek. Onu gerçekten incitmeden bunu ona açıklamanın bir yolu var mı? Yoksa benim tipime daha uygun birini bulmam daha mı iyi?"
"Kuantum teorisi veya parçacık fiziği konusunda hiçbir şekilde uzman değilim. Ancak, insanlar soğuk füzyonu tartışırken neden Bose-Einstein kondensatlarının hak ettikleri ilgiyi görmediğini merak ediyordum. Kanımca, birisi buna çok para harcamalı (eminim bu kondensatı üretebilecek çok fazla laboratuvar var).

Tüm parçacıklar birbirinden ayırt edilemeyecek şekilde (atomlar arasındaki çekici ve itici kuvvetlerin çok önemli olduğu) aynı kuantum durumunda olduğundan, parçacıkları kaynaştırmak için mükemmel bir ortam gibi görünüyor. Birkaç deneyde, kritik yoğuşma kütlesine ulaşıldığında atomların patladığından bahsetmiyorum bile. Ayrıca bazı deneyler, iç patlama/süpernova benzeri patlamadan sonra atomların kaybolduğunu bildirmiştir. İster soğuk füzyon ister atomik depolama (yani depolama için çok sayıda atomu bir tekilliğe koymak) olsun, bu tür bir yoğunlaşmanın bir şekilde geleceğin birçok teknolojisine kaynak olmasının bir yolu vardır. Demek istediğim, Science/Discovery kanalı özelinde buna yakın bir şeyden bahsedildiğini hiç duymadım (ve haberlerde ASLA duymayacaksınız)."
"Yani ben bir okuyucuyum. Bir süre önce Barnes and Noble'a gittim ve bir Mark Twain kitabı aldım.
Her neyse, bana yardım eden bayan ödeme yapmak için cepheye gitmemi söyledi (bu olaydan önce B&N'ye hiç gitmedim) Ayrıca kekemeliğim olduğunu belirtmekte fayda var, bu yüzden adım gibi boklar söylemek acı verici.
Her neyse, öndeki bayan ""E-posta listemize kaydolmak ister misiniz?"" Hayır dedim ama ısrar etti, ben de söyledim.
Ona e-postamı söylemekte zorlandım, bu yüzden yazıp yazamayacağımı sordum ve bana sadece söylememi söyledi.
Harfleri ağzımdan çıkarmaya çalışırken, beni çıldırtan bu gülümseme büyüyor. ""Acele etme"" gülümsemesi değildi, sanki beni bir ara oldukça kızdıran bir gülümsemeye zorluyordu."
"Bu yüzden geçenlerde bacaklarımda ve midemde uyuz olduğunu öğrendim.

Haftaya tedavi için doktor randevusu aldım ama kaşıntı dayanılmaz olduğu için en azından biraz yardımcı olacak bazı doğal ilaçlar bulabilirim diye düşündüm. Çay ağacı ve neem yağları arasında, elma sirkesinde banyo yaparak, etkilenen bölgeleri acı biber banyosuyla da ıslatabilirsiniz. Sanırım biber yüzey akarlarını tam anlamıyla yakıyor.

Çaresiz olduğum halde, her şeyle bir banyo hazırladım: yağları, sirkeyi ve bir ton kırmızı biberi attım. Bunu neden düşünmedim bilmiyorum ama kendimi tamamen suya daldırdım. Garip bir his hissettiğimde birkaç dakika bacaklarımı ıslatıp ovuyordum. Bir an duraksadım, sonra acıyla inledim ve doğruca küvetten atladım. Alt katım her iki uçta da ... SEARING oldu.

Küveti hızla boşalttım ve hem hanımefendi organlarımı hem de kıç deliğimi durulamaya çalıştım, ama boşuna. İşemek biraz yardımcı oldu ama arka tarafımda kesin bir kanama var ve yanık beni öldürüyor.
Yaklaşık yirmi dakika oldu. Yazarken, kıçımda bir buz torbasıyla yatağımda uzandım, gitmesini umarak bunu atlamaya çalışıyorum.
Ben tam bir aptalım."
"Her zaman bir sonbahar düğünü istemişimdir ve bu yüzden düğünümü 4 Ekim 2014'te yapmayı umuyorum. Babam biraz eşeklik ediyor ve yapamayacağımı söylüyor çünkü o gün geyik açılıyor. Ayrıca geyik mevsiminde hiçbir noktada alamam, bu da sonbahar düğünü yapamayacağım anlamına gelir çünkü geyik mevsimi Ekim ayının tamamıdır. Eylül'de alabileceğimi söylüyor ama benim yaşadığım yerde Eylül'de yapraklar henüz dönmedi ve Ekim başı bile riskli ama geyik mevsiminin tam ortasında almamaya çalışıyorum. Geyiği yemesi ya da onun gibi bir şey bulmasına da güvenmiyoruz, bu onun için eğlence. Her yıl geyik avına çıkıyor ve bu onun her şükran gününü (Kanada) kaçırmasına neden oluyor, bu yüzden bence bunu emip 1-2 gün geç gidebilir, böylece istediğim zaman düğünümü yapabilirim. O benim diva olduğumu söylüyor, ben de öyle diyorum. Reddit'e aşırı mı tepki gösteriyorum? Düğün günü taşınmalı mıyım?"
"Zamanla bana karşı hisler geliştirdiğini itiraf etti ve onunla çıkmak istedi. Temelde onunla ilgili her şeyi seviyorum (gerçekten her şeye tıklıyoruz), ama onu fiziksel olarak çekici bulmuyorum (beni kapatmıyor hayır). Bazı insanlar, birini duygusal olarak gerçekten seviyorsanız, fiziksel çekiciliğin zamanla gelişebileceğini söylüyor ve aslında o, beni ilk başta fiziksel olarak çekici bulmadığını ama şimdi fiziksel olarak da beni gerçekten çekici bulduğunu söyledi. İyi karşıladı, benim hatam olmadığını söyledi, sonra bunun zamanla değişebileceğini düşünüp düşünmediğimi sordu ve ben de dürüstçe emin olmadığımı ama bundan şüphelendiğimi söyledim. Bir süre sonra benden şimdilik vazgeçmeyeceğini (belki daha sonra beni unutabileceği zaman) açıkça belirtti ve iyi olursam şimdilik arkadaş kalmak istediğini söyledi. Bununla birlikte. Ayrıca çok fazla acı çekmemeye çalışacağına söz verdi, ama evet, onun çok acı çektiğini hissediyorum.

Ayrıca, fiziksel çekim benim için gerçekten bir anlaşmayı bozuyorsa, bu gerçeği görmezden gelerek onunla çıkmamam gerektiğini (sadece mucizevi bir şekilde ortaya çıkarsa) söyledi. Şimdi, gerçekten kafam karıştı, onu gerçekten hayatımda istiyorum, aslında onunla çıkma fikrini düşünmeye başladım, ama şimdi onunla bu şekilde çıkmamın haksızlık olacağını hissediyorum. Ayrıca arkadaş kalmak onu gerçekten incitiyor, bunu hiç belli etmiyor ama ben sadece hissediyorum."
"2 yıldan biraz fazladır birlikteyiz. Üniversitelerimiz oldukça uzak olduğu için bu 2 yılın tamamında uzak mesafe ilişkisi içindeyiz. Aylık ziyaretler, yazlar birlikte. İletişimin çoğu metin ve IM yoluyla yapılır; nadiren skype yaparız.

Birlikte geçirdiğimiz zaman harika, bununla bir sorunum yok ama bu son dönem sorunlar, tartışmalar ve küçük hakaretlerle dolu bir tren kazası oldu. Ondan iki kez ayrılmayı denedim ve başaramadım. Ayrılıklar, gerçekten bağımsız davranmaya başlaması ve benimle nadiren konuşması ve onunla tanışmadan önce sevdiğim bir kız hakkında beni yalnız bırakmaması nedeniyle oldu. O zamanlar, söz konusu kızla ilişkimizin uzunluğu boyunca konuşmamıştım (ona May diyebiliriz). Ağlaması ve verdiği sözler beni daha iyi bir gelecek için umutlandırdı ve bu bir süreliğine iyi geldi.

Daha önce güvensizdi ama ben her hareketinde ona güven verdim. Son zamanlarda ona güven vermiyorum ve vermek de istemiyorum. Sorunlarının çoğunda ona yardım etmek zorunda kalmaktan bıktım; Demek istediğim, 2 yıldan biraz daha kısa bir süredir ona sürekli güvence veriyorum.

Bunu söylemek beni utandırıyor ama, onun huzurunda kadınlara tepeden bakıyorum; beni daha önce yakaladı. Kız arkadaşıma söylemeden May ile konuştum. Kıvılcımlar uçtu.

Ciddi şekilde azalmış olsalar da, kız arkadaşıma karşı hala hislerim var. Onu incitme fikrinden gerçekten hoşlanmıyorum. O gerçekten tatlı ve hassas bir kız."
"Bu adam çok kontrolcü, küçük şeylerden başlayarak (yemeğinizi bu şekilde değil, bu şekilde yiyin gibi) büyük şeylere (sanki kız arkadaşımın uygun olmadığına karar vermesi ve biz en kısa sürede benimle konuşmayı bırakacağını söylemesi gibi) kadar. evlenmek).

Genelde sevmediğim insanlarla görüşmeyi bırakırım. Ama bu sefer, pek çok düzeyde evcil bir lamba olduğu zaman arkadaşlığından gerçekten keyif alıyorum ve bazen daha iyi bir arkadaş edinemeyeceğimi düşünüyorum.

Ayrıca, insanları kaybetme fobisi var, ne zaman bir yolculuğa çıksak (3 günlük bir gezi gibi) ve yolculuk bitmek üzereyken çok karamsarlaşıyor ve tüm son günü/günleri alt üst ediyor. Ayrıca, onu ne zaman kesmeye karar versem çıldırıyor, ağlamaya başlıyor, beni defalarca arıyor, depresyona giriyor ve taşıyıcısını mahvetmeye başlıyor. Sonra kendimi suçlu hissediyorum ve onunla tekrar konuşmaya başlıyorum.

Bu benim için kolay değil ve bu bana çok zaman kaybettirdi. ne zaman fırsatı olsa, sorunlarımı bana yüklerdi. Son hakaretlerden bahsetmiyorum bile."
"Ne söyleyeceğimi tam olarak bilmiyorum ama gerçekten *kıskanıyorum* Sanırım bf'nin porno ve Nsfw tarama alışkanlıkları için doğru kelime bu. Bazen başka bir odada olacak ve nsfw bağlantılarını açacak veya ben ayrıldığımda bir şeylere göz atacak.

Kendimi kadınlarla tek başıma karşılaştırmıyorum ve bu şekilde kötü hissetmiyorum, ama ezici bir kıskançlık duygum var. Erkek arkadaşımın diğer kızlara baktığını ve başka kadınlara ilgi duyduğunu bilmek beni rahatsız ediyor. Bununla iyi olmam gerektiğini biliyorum ama bu beni biraz rahatsız ediyor, ki bu iyi. AMA BUNUN ÜZERİNE GEÇEMİYORUM. Obesif bir negatif saplantı gibi!

bazen reddit'teki nsfw gönderilerine göz atıyor ... ben onun yanındayken ama başka bir odadayken .. sadece bakıyor ama çırpmıyor. Ama bu kadar basit bir şey bile canımı sıkıyor.

**Sanırım gün boyunca çeşitli kadınlar, nsfw resimleri vb. ..ama bu beni olumsuz hissettiriyor ve kıskanıyorum ve bazen biraz sinirleniyorum.**

Bunu nasıl aşarım? Sahip olduğum olumsuz bir saplantı gibi. :("
"Dün gece kız arkadaşımla *arkadaşı* Adam hakkında konuştum. 17 yaşındayken onunla çalıştı ve bir kez birlikte yattılar, ardından yaklaşık 4 yıl seyahat etmek ve okumak için şehirden ayrıldı.

Ona göre Facebook'ta ve mesaj atarak iletişim halindeydiler ve son erkek arkadaşı bundan nefret ediyordu.

Yaklaşık 18 ay önce, yüksek lisans eğitimi almak için eve geri döndü ve o ve Adam birkaç kez birlikte oldular. Son seferden sonra onunla tekrar yatmak istemediğini söylediğini söylüyor.

O ve ben bir araya geldiğimizde birkaç kez öğle yemeğine ve kahve içmeye gittiler ama her seferinde onu evine geri dönüp seks yapmaya ikna etmeye çalıştı.

Birlikte olduğumuz 9 ayda, birkaç hafta öncesine kadar, açıkça bir sevişme umuduyla bir Cumartesi sabahı 4'te ona mesaj atana kadar iletişim kurmadılar.

Kız arkadaşıma %100 güveniyorum ve beni asla aldatmayacağını biliyorum. Sorun şu ki, hâlâ Adam'ın arkadaşı olduğunu düşünüyor.

Gençken onunla gerçekten ilgilendiğini ve birlikte çalıştıklarını ve sanırım birkaç kez arabasını tamir ettiğini ama kız arkadaşıma seks için mesaj attığında çizgiyi aştığını söylüyor.

Daha önce arkadaş olmuş olabilirler ama şu anki ilişkileri her ne ise, son derece sağlıksız.

Onunla bir daha asla yatmayacağı için sorun olmadığını söylüyor ama arkadaşların birbirlerine böyle davranmaması gerekiyor ve o sadece ona değil bana da inanılmaz saygısız davranıyor.

Onu hayatından tamamen çıkarması gerektiğini ona söyleme hakkım var mıydı?"
"Yani bizim alt bölümümüz bir grup ırkçı pislikten oluşuyor .... Üst-orta sınıfın oldukça iyi durumda olduğu bir bölge. Benim ""durumum"" toplum tesisleri alanından (havuz, basketbol, ​​tenis kortlarının olduğu yer) başlar. Elektronik anahtar kartı gerektiren, gerçekten geciktirilmiş bir güvenlik kapısı özelliği uyguladılar. Şimdi kartla giriş işlemi beni çok rahatsız ediyor çünkü kapı hiç açılmıyor ve sadece bip sesi geliyor.. Ben de üzerinden atlıyorum... 2 kapı var, biri kaldırıma açılan kapı, diğeri arabaların geçebileceği kapı. ...Güvenlik kameraları var (tenis oynamak için Allah korusun ya da neyiniz var)...Görünüşe göre ""beni"" ve ""bir refakatçiyi"" kapının araba kısmını açarken kameraya yakalamışlar.. Resimler çekildi ve tüm sakinlere dağıtıldı, ancak *biri* dürüstlükten ""biz"" diyerek yanıt verdi. Şimdi yönetim kurulu kapının tahrif edildiğini iddia ediyor ve tüm bu abartılı saçmalıklar, pek çok insan aynı yoldan geçmesine rağmen, ama elimizde hiçbir kanıt yok... erişimi engelliyorlar ve ""bize"" zararları fatura edeceklerini iddia ediyorlar ....Videolara/resimlere bakılırsa, bizi ""mahkum"" edemezler... çünkü ""ben"" bunun bir parçası olduğumu itiraf etmedim... Şimdi aklınızda bulundurun birçok soygun oldu bizim mahallede, posta da dahil olmak üzere garajımdaki en az bin şey için soyuldum... yine de gereksiz bir alana güvenlik eklemeyi seçtiler.. Şimdi kendimi savunmak için ne yapabilirim? Hasar açısından hiçbir şey yapmadığımıza inanmıyorlar, hiçbir şeyin mutlaka hasar görmediği oldukça açık, sadece kapı çekilerek açıldı... Mıknatıs geri çekilmiş devasa bir metal kapı... Yani içinde savunmam ne söyleyebilirim/yapabilirim?"
"Ailemle tüm bağlarımı koparmayı düşünüyorum, çünkü onlar şimdiye kadar benim için para ödüyormuş gibi hisseden (beni besleyen ve onlarla kira ödemeden yaşamama izin veren) bir grup kendini beğenmiş Hıristiyan insan. sadece onların kölesi, ama söyledikleri ve yaptıkları her şeye akılsızca katılmam bekleniyor. Kendi hayatımı sürdüremeyeceğimi düşünüyorlar ve şundan eminim ki, üniversitede uğraştığım/başardığım şeylerin yarısını bilseler beni kapı dışarı ederlerdi. Ayrıca istediklerini yaptığımda bana kızıyorlar çünkü beş dakika sonra fikirlerini değiştiriyorlar ve gerçekten isteyip istemediklerini görmek için beklediğimde daha da çıldırıyorlar. Bana hiç saygı göstermiyorlar ve yine de davranışları hiçbir değeri hak etmediği halde benden onlara saygı göstermemi bekliyorlar.

hakkımda bazı bilgiler
20 yaşındayım
Devlet kolejine gidiyorum, öğretmen olmak için okuyorum.
Dinsel şeylere pek ilgim yok ama ateist de değilim.
Yerel YMCA'mda yüzme eğitmeni/cankurtaran olarak çalışıyorum

Onlarla bağlarımı etkili bir şekilde kesebileceğim yollar düşünmeye çalışıyorum. Bu noktada bulduğum en iyi çözüm, ordunun bir koluna, örneğin donanmaya ya da başka bir şeye katılmak, çünkü işim tek başıma taşınıp eğitimime devam etmem için yeterli parayı vermiyor. (Okuldayken, her gün bir telefon beklemelerine rağmen beni ziyaret etmeyecek kadar uzağa gittiğimde her şey yolunda gidiyor. Yemek planım için para ödüyorlar, bu yüzden benimle iletişim halinde olmamı bekliyorlar. onlara)

Ayrıca gönderinin yazım kalitesi düşük olduğu için üzgünüm ama çıldırmadan önce bunu yazmam gerektiğini hissettim."
"O ve babam 3 yıl önce (nispeten) dostane şartlar altında boşandılar. 1-2 yıl içinde tekrar evlendi. Çok nadiren konuşurlar.

Sorun şu: Çok depresyonda ve hayatına devam edemiyor. Profesyonel hayatında nispeten işlevsel, ancak babamla konuştuğu gibi konuşacak birine sahip olmayı özlediğini açıkça belirtti (ikisi de çok zeki insanlar ve bunu arkadaşlıkları ve meslektaşları ile elde etmekte zorlanıyor). Çok fazla içme eğilimi var ve onu 'beceriksiz' sigaralarla yakalıyorum. Çevrimiçi flört için birkaç girişimde bulundu, ancak randevularını her zaman sıkıcı, sosyal açıdan beceriksiz veya ilgi çekici bulmadı. Şahsen, sorunun 19 yaşından beri babamla birlikte olmasından ve bu nedenle flört becerilerini geliştirmek zorunda kalmamasından kaynaklandığını düşünüyorum... muhtemelen utangaç ve bundan kaçınmayı tercih ediyor. Mutsuzluğun sizi oldukça sıkıcı bir randevu haline getirdiğinden bahsetmiyorum bile!

Endişeliyim çünkü yakında farklı bir duruma geçeceğim ve ben ayrılmadan önce onun yükselişe geçmesini istiyorum. Gönülsüzce terapiyi denedi ve bir süre antidepresan kullanmaya devam ediyor ama hiçbir yere varamıyor gibi görünüyor. Bence asıl mesele mutsuz olması, öz değerinin düşük olması ve erkekler konusunda fazlasıyla seçici olması. Onu doğru yöne taşımak için ne yapabilirim? Bunun içten gelmesi gerektiğini biliyorum ama onun üzüntü içinde debelenmesini izlemek beni deli ediyor. Duyarlı olmak istiyorum ama görünüşe göre o kadar açık ki, sadece sertleşmesi, kendini ortaya koyması ve mutluluğu hak ettiğini anlaması gerekiyor!"
"Eski en iyi arkadaşım[24K], Marie kocamla[33M] hiç tanışmadı. O ve ben çıkmaya başladığımızda onun bir resmini görmek istedi, ona bir resmini gösterdiğimde hemen onu ırkçı ve psikopat ilan etti. Sonunda konuşmayı bıraktık ve 4 yıldır konuşmadık.

Geçen hafta sonu benimle iletişime geçti, birlikte öğle yemeğine gitmek ve kocamla tanışmak istiyor. Ben istersem gideceğini söylüyor.

Onunla öğle yemeği için buluşalım mı bilmiyorum. Bazen onu özlüyorum, 7 yıldır arkadaşız. Ama bizi korkutmasını istemiyorum.

Onunla öğle yemeğinde buluşalım mı, görüşmeyelim mi?"
"Merhaba.

Taşındım ve internete kaydolmaya çalıştım. Aradım ve eski sakinlerin burada hala internet hizmeti olduğu ortaya çıktı. Sonra bunun bina için toplu bir hesap olduğu ortaya çıktı (yani belki de eski sakinler değil, oydu, bilmiyorum) ve başka biriyle iletişime geçmem gerekiyor. Henüz ""başka biriyle"" iletişim kurmadım. Yönlendiriciyi kurdum ve ""alıyor"" yanıp sönüyor. Bağlantı durumunda birçok bayt gönderip alıyorum. ""İnternet erişimi yok"" kısmı dışında her şey iyi görünüyor (yönlendiricideki ""gönderme"" ışığı da yanmıyor). Kurulum sırasında ISS'min MAC adresime ihtiyacı olabileceğini söylüyor. Sorunun bu olduğunu varsayıyorum. Ama gerçekten bilmiyorum. Farklı bir bağlantıdayım, kullanmaya çalıştığım bağlantı bağlanmıyor."
"~ 11K birikimim ve görünüşte yüksek bir faiz oranı ile öğrenci kredilerinde kalan ~ 3K bakiyem var. 2016 yılının Temmuz ayına kadar 'ödenmiş' olmama rağmen, hala her ödemede faiz isabetlerine maruz kalıyorum (genellikle kredi için ayda 100 ABD doları ödüyorum ve yaklaşık 87'si anaparaya gidiyor ve geri kalanı faiz). Devam edip kalan 3K bakiyemi şimdi ödeyip 8K birikimimi bırakmalı mıyım?

Dikkate alınması gerekenler: Lisansüstü eğitim için ülke çapında yeni taşındım. Şu an işsizim ve iş arıyorum. Önümüzdeki iki ay içinde yüksek lisans için başka bir kredi alabilirim (ve muhtemelen almak zorunda kalacağım). Bu yüzden, herhangi bir büyük masraf ortaya çıkarsa meteliksiz kalmazdım. Endişelenmem gereken tek ana endişe (standart faturalar ve sigorta dışında), ~ 625 / ay kira, şu anda 7 yaşında olan bir köpek ve şu anda hayatta kalıyor gibi görünen 1999 model bir araba, ama kim bilir."
"Hey Millet.

Geçenlerde erkek arkadaşımdan birçok nedenden dolayı ayrıldım. Birkaç gece önce dışarı çıktım ve epeyce ortak yönüm olan bu GERÇEKTEN sevimli adamla tanıştım. Numaramı aldı, ben de onunkini aldım ve beni facebook'ta ekledi. Tekrar takılmamız gerektiğini söylemek için bana mesaj attığı zamandan beri konuşmadık. Bu, ailemle ~ 3 saat uzakta 4 gün boyunca kalmam ama önemli bir şey olmaması gerçeğiyle biraz karmaşıktı.

Eski sevgilimin yeni fb şifremi fark etmemiştim. Kıskandı ve birkaç kişiyle birlikte bu adamı engelledi. Engellediği adamı yeniden eklemeye gittim ama gizli arkadaşlık istekleri var (tekrar ekleyemiyorum).

Çılgın eski erkek arkadaşın olduğu kız olmak istemiyorum ama facebook'ta tekrar arkadaş olabilmemiz için ona nasıl yaklaşabilirim? Onu tekrar görmeyi çok isterim ama birini arkadaş olarak ekleyip sonra engellenip görünürde bir sebep olmadan silinmenin garip geleceğini düşünüyorum."
"Birkaç ay önce bir konserde bir kızla tanıştım ve daha sık görüşmeye başladık. Yaklaşık iki hafta önce, öpüşmemizle ve genel olarak birbirimize çok düşkün olmamızla sonuçlanan canlı bir şovda harika zaman geçirdik.

İlgi alanlarımız çok benzer ve birbirimizin arkadaşlığından keyif aldık ama son görüşmemizde onun biraz daha mesafeli olduğunu hissettim. Orada arkadaşları vardı, ben de onların bilmesini istemediğini düşündüm.

Sonunda hala bir öpücükle ayrıldık ama buradan bakıldığında aynı ağırlığa sahip olduğundan emin değilim. Bir ara buradan çıkmayı umuyorum ama tonlarca ödevi var ve bunu nasıl çözeceğimi bilmiyorum. Mesajlaşırken pek farklı görünmüyor.

Ne yapmalıyım? Bu normal mi? ilişkiler hakkında hiçbir şey bilmiyorum"
"Hızlı özet şu ki, artık iki köpeğimle yaşamıyorum, bu yüzden onları gördüğüm zamandan en iyi şekilde yararlanmam gerekiyor. Ziyaret ettiğimde, ben etrafta koşuşturup onlarla oynarken birkaç saat gerçekten heyecanlanıyorlar. Bir süre sonra, gerçekten sıkılıyorlar ve süper depresyona giriyorlar. Sonraki günlerde canları sıkkın ve depresif bir şekilde ortalıkta dolanıp duruyorlar - zaten etrafta olduğumu biliyorlar, artık heyecan verici değiller, sadece sıkıldılar. Birbirleriyle oynamıyorlar bile.

Bazen oynamaları için yeni oyunlar icat ediyorum ve bu oldukça şaşırtıcı. Büyük köpeğimle (adı dante) kabuk oyunu oynadım ve sanki ilk kez canlanmış gibiydi. Birkaç saat sonra, ertesi gün boyunca neşeliydi, ancak birkaç tekrar oyunundan sonra bundan da sıkıldı. Onları çok nadir görüyorum, ne zaman gelsem onları mutlu edebilmek istiyorum. Alışılmadık köpek oyunları bilen var mı?"
"Yani kız arkadaşımla yaklaşık 2 yıldır çıkıyorum. Çoğu zaman iyi gidiyor gibi görünüyor, ancak sürekli ortaya çıkan bir ana sorunumuz var. Kız olan arkadaşlarımdan birinden nefret ediyor. Bu kız, üniversite boyunca ve sonraki yıllarda 6-7 yıldır benim arkadaşım. Ben ve bu arkadaş hiç seks yapmadık, öpüşmedik, çıkmadık ya da başka bir şey yapmadık, her zaman tam anlamıyla arkadaşlık oldu. Bir süre sonra kız arkadaşım bana, benim ve onun yakın arkadaşlığından rahatsız olduğunu ve benim arkadaşıma ondan daha yakın olduğumu düşündüğünü söyledi. Bu yüzden bu arkadaşla takılmayı hemen hemen bırakıyorum ve sadece çok ara sıra konuşuyorum. Ancak bu arkadaş benim arkadaş çevremin bir parçası olduğu ve oda arkadaşlarımın iyi bir arkadaşı ve aynı zamanda çok iyi arkadaşlarımdan birinin oda arkadaşı olduğu için zor.

Bana göre bu, onun bana güvenmesiyle ilgili bir sorun. Onu hiç kimseyle aldatmadım, aldatmaya da yaklaşmadım. Ben güvenilir bir insanım, artık geç saatlere kadar partiye falan çıkmıyorum. Ve bazen eski sevgilisinin ona mesaj attığını ve onlara hızlı cevaplar verdiğini biliyorum ama bu konuda asla endişelenmiyorum çünkü ona güveniyorum. Ayrıca, bu kişiyle ilişkim sadece arkadaşlığa dayalıysa, kiminle arkadaş olabileceğimin ve olamayacağımın söylenmesi fikrinden de hoşlanmıyorum.

Burada yanlış mıyım? Bu, tamamen aynı fikirde olmamama rağmen saygı duymam ve bir arkadaşlığı bitirmem gereken bir şey mi? O yanlış mı?"
"Bu kızla yaklaşık bir ay önce tanıştım ve yaklaşık dört kez çıktık. Geçenlerde beni en iyi arkadaşıyla takılmaya davet etti, bunun ""şeyimizin"" gelişebileceğini öne sürdüğünü varsaydım.

Her neyse, ikinci buluşmadan sonra, eğer ikisi öpüşmezse veya başka bir şey yapmazsa, bunun sadece zaman kaybı olduğunu ve kızın temelde erkeği kullandığını her zaman duydum. Bu kıza ondan hoşlandığımı açıkça söylemenin dışında, ona sarılarak, sarılarak vs. ondan hoşlandığıma dair neredeyse her türlü belirtiyi verdim ama o buna karşılık vermiyor. Beni sadece kullandığını ve/veya beni sadece bir arkadaş olarak gördüğünü düşünmeye başlıyorum. Bunu mahvetmeden önce, tüm bu çileyi tamamen bitirmeden önce hangi eylemleri yapmam gerektiğine dair fikirlerinize ihtiyacım var."
"Bu yüzden arkadaşımla geçen yıl yaz okulunda tanıştım. Harikaydı ve bazı arkadaşlarımız onun benim için yaptığını düşünürken benim hiçbir duygum yoktu. Hiçbirimizin bir fikri olmamasına rağmen bunu şiddetle inkar ettim.

Sonra yaz okulu bitti ve devamsızlık kalbimi daha da çok sevindirdi. Aylar boyunca birkaç kez takıldık ama ben genellikle okul işleriyle meşguldüm. Mesele şu ki, her takılışımızdan sonra, ezilme hissinin yerini mutlulukla karışık bir rahatlama olarak tanımlayabileceğim şey aldı.

Ayrıca aylar boyunca, işleri istediğimden çok daha fazla karmaşık hale getireceğini bildiğim için ezilme duygusundan kurtulmaya çalıştım. Ama nedense, ona her şeyi, tüm düşüncelerimi ve hislerimi anlatabileceğimi düşünmekle birlikte bu duygu sıkışmıştı. Bunu nasıl uygulayacağımı bilmiyordum.

Şubat ayında, bir kız arkadaşı olduğunu duydum (çünkü küçük orospu gibi kulak misafiri oldum). Şimdi, bu kızdan zerre kadar nefret etmiyorum. Onun varlığını bilmeden önce onu tanıyordum ve bana yanlış bir şey yapmadı. Aslında çok hoş biri. Ama kahretsin, kalbim ezildi ve o an ağlayacak gibi oldum. Yine, gerçekten işe yaramaz olduğu için ezilme hissini bırakmaya çalıştım. Ve yine kaldı.

Şimdi, onunla konuşmayalı yaklaşık 2 ay oldu. Onunla görüşüyorum çünkü ikimizin de farklı sebeplerden dolayı yaz okulu var ve bırakın bir merhabayı, ağzımızdan tek kelime bile çıkmamıştık. Yine de, onu gerçekten özlüyorum ve seve seve onun sadece arkadaşı olurum. Hiçbir şey olmamasındansa onu bir arkadaş olarak görmeyi tercih ederim. Yine de numarası bende var ama ona mesaj atmaya kıyamıyorum. Sanırım daha önce onu asla rahatsız etmeyeceğimi söylemesine rağmen onu rahatsız ediyorum.

Kapıyı kapatmalı mıyım yoksa arkadaş olmaya mı çalışmalıyım?"
"SO'm ve ben birlikte yaşıyoruz. birlikte yaklaşık bir yıldır. SO'nun, arkadaştan başka bir şey olmadığını iddia ettiği bir arkadaşı olmuştur. Onunla tanıştım ve yeterince iyi bir adama benziyordu. Bir süre, beni ihmal edecek kadar onunla sürekli konuştu. Onunla nasıl hissettiğim konusunda yüzleştim ve sorun bitmiş gibi görünüyordu. ama etkileşimlerine hiçbir zaman tam olarak güvenmedim. Birkaç gün önce ona bir mesaj gönderdi ve ben de okudum. Geri kalanını sadece çok fazla ayrıntıyla ileri geri seks yaptıklarını bulmak için okumaya yönlendiriyor. Bunun ne kadar süredir devam ettiğini bilmiyorum. Tek kurtarıcı gerçek, asla hile yapmaktan bahsetmemeleriydi. SO'm ve ben yepyeni bir güven düzeyi bulduğumuz harika bir hafta geçirdik (Cinselliğimiz hakkında açılmak vb.) Bu yüzden doğal olarak kendimi incinmiş ve ihanete uğramış hissediyorum vb. Ona hala güvenebileceğimi göstermeye çalışırken söyledim hala arkadaş olarak konuşabileceklerini söyledi. Üzerinde çalışıyoruz ve onu affettim. Beni ne kadar sevdiğini ve bunun çok ileri giden aptalca bir mesaj olduğunu göstermeye çalışırken beklediğimden çok daha iyi bir iş çıkarıyor. Ama ne hakkında konuştuklarını merak etmekten kendimi alamıyorum? Metinlerini ileri geri görmeyi istemekle yanlış mıyım? Tüm bunları aşırı yiyip takıntılı mıyım yoksa onlar hakkında bu kadar paranoyak olmakta haklı mıyım bilmiyorum. teşekkürler reddit."
"Bir aydır görüşüyoruz. Sinirlendim çünkü her zaman küçük can sıkıcı yorumlar söyleyerek beni bir şekilde aşağılamayı başarıyor. Bu yüzden iltifat aramaya karar verdim ve ona birlikte olduğu en yakışıklı erkeğin kim olduğunu sordum. Genelde kadınlardan çok seksi ve yakışıklı olduğuma dair iltifatlar alıyorum, kendimi çok iyi görünümlü bir erkek olarak görüyorum. İki erkek arasında tereddüt etmeye başladı ve birini seçti. Beni dikkate bile almadı. Ona sordum, listenizde var mıyım? Dedi ki: Ah evet, öylesin, belki de 3 numarasın (ama bunu kayıtsız bir tonda söyledi). Şimdi anlıyorum, en yakışıklı olmayabilirim ama beni en çok rahatsız eden ses tonu, bu adamlar hakkında konuşmaya başladığında, bunu çok fazla hayranlık ve övgü ile yaptı ve benim hakkımda hiç bu şekilde konuşmadı. Yani beni mahveden onun övücü tonuydu, oysa bende hiç böyle değil. Kızmaya hakkım var mı yoksa bende bir sorun var ve kendimi aşmalı mıyım? Ama bir nedenden dolayı beni aşağılamaktan hoşlandığını hissediyorum. Okul yıllarında çok çirkindi, bu yüzden bütün çocuklar ona güldü, bu onun bilinçaltı intikamı olabilir şimdi benden. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Aşırı tepki mi gösteriyorum?"
"Merhaba, bazı ""isimler"" ile başlayalım. Kız arkadaşımın ""adı"" Megan ve dahil olan 2 arkadaşım ""Julia"" ve ""Hannah""

Bunu kısa tutmayı umuyorum. Yani kız arkadaşım ve ben 6 aydır çıkıyoruz, o harika, ilişkimiz gerçekten harika. Ancak bugün biraz rahatsız edici bulduğum bir şey öğrendim. Uzun lafın kısası, iki arkadaşım Julia ve Hannah ile takılmamdan kız arkadaşım pek hoşlanmıyor gibi görünüyor. Bugün kız arkadaşım okulla ilgili bir şey için şehir dışındaydı, bu yüzden iki arkadaşımla takıldım. Megan'a her zaman ""evet, sanırım sen şehir dışındayken Julia ve Hanna ile takılıyorum"" gibi bilgiler verdim ve o genellikle ""haha tamam kulağa hoş geliyor"" gibi bir şey söylüyor. Ve ona ""bunda sorun yok değil mi"" diye sorduğumda ""Julia ile mi? Tabii ki"" derdi. Spot kahveye gidip birlikte yemek yeriz gibi birkaç kez oldu, her zaman üçümüz (Ben, Julia ve Hannah). Her zaman Megan'ın umursamadığına inandım... bugüne kadar.

Bugün Julia ve Hannah bana Megan'ın onlara karşı her zaman pek iyi davranmadığını söylediler. Salonda onlara ""bakmak"" gibi. Ya da birbirlerini gördüklerinde selam vermemek. Görünüşe göre Megan sadece onunlayken merhaba falan diyor. Her neyse, bunu hiç bilmiyordum. Dediğim gibi, Megan her zaman arkadaşlarımla takılmama gayet iyi bakardı. Ek olarak, çok sayıda erkek arkadaşı var, bu yüzden anlamıyor değil.. Megan'la çok takılıyorum, sadece TÜM zaman değil, arkadaşlarla takılmayı da seviyorum.

Sonunda, Megan'la bu konuyu konuşmak istiyorum (Mesaj olarak değil, şahsen). Onu ""suçluyormuşum"" gibi görünmeden bunu nasıl dile getirebilirim, sadece onların endişeleri hakkında konuşmak istiyorum. Teşekkürler, tarihte bunu yaşayan tek kişi ben olamam :P"
"Bu yüzden Mayıs ayında daireme taşındım. İlk günden beri işler hep ters gitti. Şimdi genellikle bir şeyler ters gittiğinde düzeltmeleri birkaç gün sürüyor, bu ciddi bir şey olmadığı sürece önemli değil. Taşındıktan kısa bir süre sonra dolaplarda fare pisliği olduğunu fark ettik. Daha sonra onları gördüğümüzü belirttik. Bakıma bildirdik ve gelip tuzakları kurdular. İyi bir 3 veya 4 fare yakaladık. Sonra birkaç haftada bir 1 yakalamaya ve birkaç günde bir görmeye/duymaya başladık. Apartman yönetimi bize tuzaklar göndermeye devam etti. Şimdi fareler bebek yapmış gibi görünüyor çünkü fareleri günde birkaç kez görüyoruz ve tüm yemeğime giriyorlar. yönetim bize tuzaklar sağlamanın tek yapmaları gereken olduğunu ve bizim sorunumuz olduğunu düşünüyor gibi görünüyor. Bu, tuzakların çözemeyeceği ciddi bir sorundur. Bir yok ediciye ihtiyacımız var ama gelecek için ödeme yapmak istemiyorlar. Ama bence bu bir sağlık riski. Yapabileceğim herhangi bir yasal işlem var mı? Ya da en azından harekete geçmelerini sağlamak için almakla tehdit mi?"
"Hayatımın çok çalkantılı bir döneminde Lisede ""ilk aşkım"" ile çıktım. Aileme biseksüel olarak açıldım ve arkadaşlarıma trans olarak açıldım. Kız arkadaşım o zaman süper destekleyiciydi. Bana yeni adımla hitap etti ve hemen tüm doğru zamirleri kullandı. Zorluklar karşısında beni cesaretlendirdi.

Sonra sadece biter. Kısa bir yurt dışı gezisinden eve dönüyorum ve o benden ayrılıyor. Artık beni sevmediğini söylüyor ve mesele bundan ibaret. ezildim

Bu yüzden, o zamanki en iyi arkadaşım bana bir şey sorması gerektiğini söylediğinde tüm bunlarla uğraşıyorum. Görünüşe göre onunla çıkmaya başlamak için benden izin istiyor. Bu aylar ya da yıllar sonra değil, dikkat edin, sadece birkaç gün. İyi bir arkadaş olmak istiyorum, evet diyorum. Benim açımdan bir hata.

Onları bir arada görmek beni öldürüyor. Bana bundan nefret ettiğini söylediği için onu hiç yapmadığım randevulara götürüyor (örneğin, kasabada hiçbir şey yapmadan geceler, örneğin). Bir hafta içinde resmen çıkıyorlar. Lisenin son yılı ve ben en iyi iki arkadaşımı yeni kaybettim.

Ve sonra her şeyin kattığı. Onu trans olmamın sadece dikkat çekmek için yaptığım bir hareket olduğuna ikna etti. Her ne sebeple olursa olsun, aniden benim yerime ona inandı. Bu yüzden birdenbire en iyi iki arkadaşımdan ve insanlara daha yeni geldiğim için üstesinden geldiğim tüm güvensizlikler için güvenlik ağımdan ayrıldım.

Yıllar sonra, beni olduğum kız için kabul eden harika bir kadınla birlikteyim ve o ikisi benim anladığım kadarıyla oldukça dağınık bir ayrılıkla ayrıldı.

Peki Reddit, arkadaşların seni nasıl sırtından bıçakladı?"
"Bu yüzden, hayır, benim ligimin dışında olan bir kız tarafından arkadaşlık bölgesi uygulanan anti-sosyal bir adam olmadığımı açıklığa kavuşturmak istiyorum.

Bu yüzden çok güzel olan bir arkadaşımı okul dansıma (baloya) götürüyorum ve ondan benimle bir randevuya çıkmasını rica ettikten sonra onunla daha çok ilgilenmeye başladım. Bu yüzden ona sordum ve sınavlarımı yazmayı bitirdikten sonra ve danstan (balo) önce bir randevuya çıkmayı planlıyoruz ve ona sorduğumda istekli görünüyordu, bu yüzden sanırım bu devam edecek bir şey. Ayrıca yılın başında bir arkadaşım ikimizi de dışarı çıkmaya ayarlamaya çalıştı ve bana söylediğine göre benimle ilgilendi ama bu asla olmadı çünkü o zamanlar birbirimizle rahat değildik ve öyleydi ilk başta onunla konuşmak zor.

Şimdi sorunlar üniversiteye gitmek için seneye yaşadığımız yerden 12 saat uzakta başka bir şehre taşınacağım gerçeğiyle başlıyor. Şimdi ilişkilere girdiğimde bağlı kalıyorum ama uzun mesafe benim için zor olurdu ve ondan emin değilim. Ona çıkma teklif etmeden önce konuyu ona açtım ve bu onu oldukça hayal kırıklığına uğratmış görünüyordu.

Benim için ikinci sorun, bu yıl aynı zamanda ilk kez birine aşık oldum ve ilk kez bir kız ona çıkma teklif ettiğimde beni reddetti - bu uzun ve karmaşık bir hikaye, açıklamak istemiyorum XD. Her neyse, bazı günler aklıma gelirdi ve bu konuda canımı sıkardı ve aynı zamanda benim sınıfımdan biri onu dansa getiriyordu, bu biraz berbattı. Aşık olduğum bu kızla konuşmayı bıraktıktan sonra dansa götürdüğüm kız benimle biraz daha ilgilenmeye başladı ve benimle daha sık konuşmaya başladı."
"Şu anda memleketimde staj yapıyorum ve benimle çalışan iki stajyer daha var. Ben evde yaşarken onlar birlikte yaşıyor ve yakınlaştılar. İçlerinden biri ne kadar kötü bir işçi olduğum hakkında konuşmayı gerçekten seviyor. Kendimi kötü bir çalışan olarak görmüyorum, sadece yaptığım işte çok bilinçliyim ve bu beni biraz yavaşlatıyor. işi hallederim

Memleketimde olmasaydım ne dediği umrumda olmazdı ama burası arkadaşlarımın ve ailemin yaşadığı yer. Liseden herkes üniversiteden eve geliyor ve hepimiz barda buluşuyoruz. Hiç şüphe yok ki diğer stajyerler de orada olacak.

İyi bir itibarımı korumak için çok çalıştım ama bu stajyerin ben ortalıkta yokken barda arkadaşlarıma beni kötüleyeceğini biliyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. İyi bir işçi olmak, Midwest'te yaşadığımdan beri birinin sahip olabileceği en iyi özelliklerden biri.

Bana yardım edin lütfen."
"Gençken - 1. sınıfta, hatta belki daha önce, IQ'm için test edildim. Annemle babamın bana doktorun IQ'mun onunkinden bile yüksek olduğunu söylediğini söylemekten nasıl gurur duyduklarını hatırlıyorum. Tam sayıyı hatırlamıyorum ama 140'ların sonlarında olduğunu biliyorum, muhtemelen 146. İlkokulun çoğunda kendimi o kadar zekiymişim gibi hissettim. Ancak lisedeki son yılımda ve üniversitedeki şimdiye kadarki yıllarımda kendimi o kadar akıllı hissetmemiştim. Zihnim zaman zaman durgunlaşıyor ve eskisi kadar hızlı tepki vermiyor gibi görünüyor. Bana sorun çıkaran bir problem üzerinde düşünebilmem gerektiğine dair puslu bir his gibi ve bu alıştığımdan çok daha fazla çaba gerektiriyor. Bunun hakkında ne düşüneceğimi bilmiyorum ama düşündüğüm konularda pratik yapmamak gibi bir şey deyip geçiştirmeye çalışıyorum. gerçi gerçekten bu mu bilmiyorum. Pek çok zararlı aktivite yapmıyorum - sadece idareli içiyorum ve uyuşturucu kullanmıyorum. Her gün egzersiz yapıyorum ve sağlıklı besleniyorum. Gerçekten yaptığım tek şey çok çok büyük miktarda video oyunu oynamak ve saatlerce bilgisayarımda olmak. Başka bir konuda bir yorum gördüm ve bu beni tekrar düşündürdü. Peki benim sorunum ne? Keskinliğimi geri kazanmak için yapabileceğim bir şey var mı ve aşırı saatler süren video oyunlarımı kesmeye başlamalı mıyım?"
"İşte arka plan. Ailem iş için (geçici) ülke dışına taşındı ve onunla ilgilenmem için beni evde yaşamam için terk etti. Büyük bir ev ve ıssız, bu yüzden arkadaşlarımın yanıma taşınıp taşınamayacaklarını sordum. Ailem A ve B arkadaşlarını kabul etti, ancak C ve D arkadaşlarına da izin verme konusunda tereddüt ettiler çünkü orada bu kadar çok insanın yaşamasını istemediler. Tüm bu arkadaşlar daha önce birlikte yaşadılar, bu yüzden A ve B, C ve D'yi bırakmak istemediler. Ailemi ikna etmeyi başardım ve iyi dediler, ancak herkesten aylık 300 $ kira alacaklarını söylediler (temelde sadece kamu hizmetlerini kapsar) .

Yaklaşık 2 ay önce, arkadaş A'nın erkek kardeşi, A kimseye haber vermeden gelir. Sadece birkaç günlüğüne olduğunu varsaydım, ancak birkaç hafta sonra hala orada, her zaman kanepede uyuyordu. A'ya sordum ve sadece hokey maçları için kaldığını söyledi. Bu noktada ailem onun burada olduğunu anladı (ağabeyim onlara söyledi) ve kimsenin onlara orada başka birinin yaşayıp yaşayamayacağını sormasına üzüldüler. Onlara durumu anlattım ve tamam dediler.

Stanley Kupası finallerinin üzerinden 3 hafta geçti ve o hala burada. Ailem onun hala burada olmasına ve ne zaman taşınacağına dair kesin bir planı olmamasına kızgın. Arkadaşımla bunun hakkında konuştum ve o, ailemin mantıksız davrandığını düşünüyor. Bu arada, her şeyin ortasındayım ve bunun için her iki taraftan da bok aldığım gerçeğini vurguluyorum. Öyleyse reddit, bu konuda mantıksız mıyım? Bunu anlaması için ona açıklamamın daha iyi bir yolu var mı?"
"Ben ve eski sevgilim 3 aydır birlikteydik ama ondan önce birkaç kez daha iyi arkadaştık. Bence harika bir kimyamız vardı ve ikimiz de ilişkiyi sevdik. Ne yazık ki, gelecek yıl okula gidecek ve ""oraya vardığımızda o köprüyü geçme"" fikrinden hoşlanmıyor, daha fazla acıtmadan önce bitirmeyi tercih ediyor. Ama buna bağlı kalmayı ve bitmeden önce (büyük olasılıkla sona ermeden) olabildiğince zevk almayı tercih ederdim. Ayrılmak istediği için ayrıldık. 1 ay sonra durumumuzu yeniden değerlendirip nasıl ayrı kalacağımıza karar verdik. 5 gün önceydi.

İlk birkaç gün, kalp ağrısı dışında fena değildi. Bugün, öğütücüsünü çoktan geri aldığını öğrendim. Çok cinsel biri olmadığını biliyorum ve neden bir ilişki istesin ki? Muhtemelen konuşmak için almıştı ama hala çok acıyor.

Ayrıca, burada belki bir yıl daha okula gideceğini yazdı, bu yüzden tekrar bir araya geleceğimiz konusunda bana biraz umut verdi. Bu umut beni endişelendiriyor ve üretken hiçbir şey yapamıyorum (eczacılık fakültesindeyim, buna ihtiyacım var!!)

Onunla nasıl hissettiğim hakkında konuşmalı mıyım? Yoksa acı çekerek beklemek mi?"
"merhaba reddit, 18 yaşındayım ve SO'm da öyle. 4 aydır çıkıyoruz ve tavsiye almak için internete giriyorum. Bu en iyi fikir değil ama siktir et çaresizim.

 Anlaşma şu ki, erkek arkadaşımın hamile bir eski sevgilisi var ve ben bunu çıkmaya başladığımızdan beri biliyordum. İlk başta bununla bir sorunum yoktu çünkü eski sevgilinin onunla hiçbir şey yapmak istemediğini söyledi, uzun lafın kısası, bu konuda birçok kez fikrini değiştirmeye devam etti ve evet (FML) ile sonuçlandı ve yarın bebek için alışverişe gidecekler kıyafetler ve kaygıdan çok kusuyorum.

Gerçekten ayrılmak istemiyorum çünkü onu seviyorum (aşk çoğu zaman mantıksız olmanıza neden oluyor, gözlerinizi bana ne kadar yuvarladığınızı görebiliyorum) destekleyici olmaya çalışmak istiyorum çünkü bu gerçekten çocuğun değil Hata ebeveynleri mahvetti, umarım bununla başa çıkacak gücüm vardır."
"Arka plan: Bugün halletmem gereken bazı önemli işlerim vardı. Evim için fazladan kira ödemem, gelecek ay başlayacağım yeni bir iş ve yeni bir ev (şu anda yaşadığım yerden taşınacağım) için referansları ve evrakları düzenlemem gerekiyordu. Ayrıca yakın zamanda yaklaşık dört yıllık SO'mdan ayrıldım, bu yüzden şaşırtıcı bir şekilde titreyen, duygusal bir enkazım.

Neil Blomkamp'ın filmlerini hep sevmişimdir; Bölge 9 harikaydı ve Elysium iyiydi. Chappie'nin eğlence dolu, aksiyon dolu bir buçuk saat gibi göründüğünü düşündüm. Ne kadar yanılmışım. Bu filmin ne kadar duygusal olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Filmi bozmadan, Chappie'nin (bir robot) dünyayı öğrendiği ve hayat hakkında düşündürücü sorular sormaya başladığı birçok sahne var. Filmde bir noktaya geldim ve tamamen kaybettim. Orada oturmuş, tuhaf bir nedenden dolayı kesinlikle gözlerimden yaşlar akıyordu. Ben çekingen bir adamım ve ayrılığımın yarattığı duygusal etki düşünüldüğünde, ağlama cephesinde çok iyi iş çıkardım. Her şey bu film sırasında ortaya çıktı.

On iki saat sonra, yaşamam gereken yeri kaybettim, yeni işime bir sözleşme göndermeyi geciktirdim ve bir sürü başka yarı önemli şeyi ayırtmayı/programlamayı unuttum."
"2,5 yıldır çıkıyoruz ve oldukça ciddileşiyoruz, ancak bu şeyin ilişkimizin başlangıcında (dört aylık) olduğuna inanıyorum ve bu beni rahatsız etmeye devam ediyor. Temelde erkek arkadaşım bana başka bir yerde olacağını söyledi ve bence yalan söyledi ve eskiden şimdi eski sevgilisiyle ilişkisini kesen kişiye karşı pek çok duygu beslediği bu kızı görmeye gitti. Bir gece ikimiz de çok içtikten sonra ona onu görmeye gidip gitmediğini sordum ve hayır dedi. Bu konuda yalan söylediğine oldukça eminim ve aylardır ikimiz de ayıkken ona sorup sormayacağım konusunda gidip geliyordum. İlişkimizin başında gerçekten bağlı olmadığı gerçeğini aklımdan çıkaramıyorum ve eğer gerçekten yalan söylediyse, bu ona karşı her zaman dürüst olduğumda bana söylediği yalanlar listesine eklenir.
Ona sormak istiyorum çünkü sonunda gerçekten olanlarla barışık olacağım.
Ona sormak istemiyorum çünkü geçmişte kaldı ve zaten bir kez gündeme getirdim."
"Bunu zaten askmen'de yayınladım, ama işte başlıyoruz:

Kız arkadaşımla yaşadığım bir durumu düşünüyordum ve adından da anlaşılacağı gibi, mantıklı mı yoksa aşırı tepki mi gösterdiğimi anlamaya çalışıyordum.

Senaryo: Kardeşliğimde oldukça önemli bir etkinlik için randevuyuz (giyinmiş ve ne olursa olsun), ikimiz de içerken sarhoş oluyoruz --> birlikte bir etkinlik yaparken rastgele ortadan kayboluyor ve ben onu bekliyorum-- > 30 dakikanın büyük bir kısmını bekliyorum --> Onu bulmak için her yeri arıyorum, sonunda onu boş bir koridorda başka bir adamın yakasını/kıyafetlerini çok samimi bir şekilde düzeltirken buluyorum --> adamla benim bir geçmişimiz var ve o çok büyük bir d-bag--> Sakin davranıyorum ve ona onu aradığımı söylüyorum, hala sarhoş/d-bag yakalanmış görünüyor ve ne yaptığını tam olarak biliyormuş gibi, buna göre geri adım atıyor--> benim gf ve özel bir odaya gidiyorum ve ona nerede olduğu hakkında hiçbir fikrim olmadığı için ne kadar sinirlendiğimi, bana mesaj veya başka bir şekilde nerede olduğunu yarım saat boyunca söylemediğini, sadece onu bulmam için söylüyorum. samimi olmak ve çok sevmediğim bir adama dokunmak--> Ağlamaya başlar--> biraz daha ağladıktan ve biraz fırtına gibi estikten sonra, sonunda gecenin geri kalanının tadını çıkaracak kadar barışırız.
Şimdi. O geceye dönüp baktığında, aşırı tepki verdiğimi ve üzülmemem/sinirlenmemem gerektiğini ve geceyi kısmen mahvettiğimi söylüyor. Sonsuza kadar kız arkadaşımı/randevumu arayıp sonra onu başka bir erkekle bulmam gerekmemeli diye düşünüyorum. Siz ne düşünüyorsunuz?"
"Yani, kız arkadaşım ve ben yaklaşık üç aydır çıkıyoruz. Şimdi, doğası gereği cilveli bir insan ama ben etraftayken diğer erkeklerle flört etme derecesi bence tamamen aşırı. Elbette, onun arkadaşlarıyla dostça kucaklaşıyorsun ve bu benim için gayet iyi. Ama sonra beni duvara iten birkaç şey daha var. Bir kere, erkeklerle tanıştığı anda, ben orada dururken flört etmeye başlayacak. (Evet, onu tanıştırdığım arkadaşlarım bile) Boş vaktinde erkeklerle flört etmek istiyorsa devam edebilir, ama bunu ben orada beceriksizce dururken yapması sinir bozucu. Ayrıca kesinlikle gülünç derecede flört ettiği bir veya iki erkek var. Örneğin, onun son derece yakın erkek arkadaşını ele alalım, ona Steven diyeceğiz. İkisi de aralarında kesinlikle hiçbir şey olmadığı konusunda ısrar ediyorlar ve açıkçası ben onlara inanıyorum. Başarısız bir şekilde, Steven ne zaman etrafta olsa onun her yerinde olacaktır. Ve erkek arkadaşının orada olmasının ne kadar garip olduğunu açıkça gösterecek, ama o devam edecek.

Her neyse, birkaç gündür bunu düşünüyorum ve onunla nasıl başa çıkacağımı bilmek istiyorum."
"Kuyu. Mahremiyet ihlali nedeniyle kendimi pislik gibi hissediyorum ama bunu birazdan açıklayacağım...

Her şey onun arabasını kullandığım zamana kadar gidiyor çünkü o sırada bir arabam yoktu. Bir çeşit ruj arıyordum ve sürücü ve yolcu koltuğu arasındaki depoda bir şişe adderall buldum.

Birkaç hafta hiçbir şey söylemedim çünkü nasıl yaklaşacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. Sonunda konuyu ""genel"" bir şekilde gündeme getirdim ve bana NYC'de yaşarken (1,5 veya 2 yıl önce) birkaç kez aldığını, ancak şu anda almadığını söyledi. SONRA bir hafta sonra konuyu gündeme getirdim, ona kazara BULDUĞUMU söyledim ve terapistinin bunu reçete ettiğini ancak almayacağını ve yeniden doldurmayacağını söyledi.

İşte korkunç kısım:

Metin mesajlarına baktım çünkü bir parçam ona güvenmiyordu. Ne buldum? Terapistine geçen hafta sonundan, terapistten adderall reçetesini yeniden doldurmasını isteyen bir metin mesajı.

Buna nasıl yaklaşacağım? Endişelenmem gerekip gerekmediğinden emin olmadığım için soruyorum. Herhangi bir şey söylüyor muyum yoksa sadece mahremiyete saygı mı gösteriyorum? Birlikte yaşarız. Bunun inanılmaz derecede ikiyüzlü olduğunun farkındayım ama bunu benimle paylaşması gerekmiyor mu? Ya da hayır? Bu şimdiye kadar başıma gelen en iyi ilişki... başka birinin benzer bir şey yaşayıp yaşamadığını merak ediyorum."
"Annemin erkek arkadaşı, ona hiçbir konuda yardım etmeyen ve sadece kira ödemeden bizimle kalan tembel bir pislik. O bir alkolik ve her gün içiyor. Haftada birkaç kez çalışmasına rağmen, ne zaman olduğundan emin değilim.

Yani içtiğinde bayılıyor. Boktan müziğini patlatmaya bırakıyor. Çoğu zaman uyuyakalıyorum ve bu beni rahatsız etmiyor ama Salı günü saat 2 olduğu için bu gece beni gerçekten etkiledi. En geç 11 veya 12'de kapatmasını bekliyordum.

Bu yüzden, internet bağlantısını patlattığı akıllı TV'den nasıl devre dışı bırakacağımı aradım. Yönlendiriciler uygulamamı yüklemeyi denedim, hiçbir şey. IP adresi yönlendiricime gitmeyi denedim, bağlı cihazı engellemek için hiçbir şey bulamadım. Yönlendiriciyi devre dışı bırakmak için sürekli olarak yeniden başlatmayı denedim, ancak yeniden bağlandığında yalnızca hafifçe tekliyor ve tekrar açılıyor.

Abim gece geç saatlerde oyun oynadığı veya diğer abim film izlediği için isim veya şifre değiştirmek istemiyorum. Yüzleşmeyen biri olduğum için onlara şifreleri değiştirmeyi açıklamak zorundayım.

Sonunda, her cihazın benzersiz olduğunu anladım. IP adresiyle değil, Mac adresi denen bir şeyle. Eski işlerimdeki BT görevlisinden, insanların geçmesine izin verecek bir şey yapmadığı sürece nasıl yalnızca wifi'ye bağlanmasına izin verebileceğini öğrendim.

Görünüşe göre buna net dişli yönlendiricimde erişim paneli deniyor. Yaptığım şey, onu etkinleştirmek, kardeşlerimin cihazlarını bulmak ve geçmelerine izin vermek ve o lanet televizyonun MAC adresinin ne olduğunu görmek için test etmekti. Ne olduğunu öğrendi ve geçmesine izin vermedi ve hala uyuyor.

Artık huzur ve sükunet içinde uyuyabilirim."
"Kısa ve basit olanı millet. Hem köpek hem de insan tüm isimler sahtedir. Nişanlım (26M) ve ben muhtemelen şu anda ""Pearl"" adlı bir köpeği evlat ediniyoruz. İkimiz de gerçekten Roma mitolojisine ilgi duyuyoruz ve köpeğe ""Minerva"" adını vermek istiyoruz.

Tesadüfen Minerva adında bir iş arkadaşım var. Aynı takımda değiliz, arkadaş da değiliz, bu yüzden Facebook arkadaşı olmamıza rağmen onunla pek konuşmam. Küçük bir ofis olduğu göz önüne alındığında, onu sık sık görüyorum ve köpeğimize ""onun adını verdiğimizi"" öğrendiğinde garip olacağından endişeleniyorum. Facebook'taki gönderilerimizi kesinlikle görecek."
"Eminim bu tür gönderiler zaman zaman kırpılır, bu yüzden bunları daha önce gördüyseniz özür dilerim.

Küçük bir tavsiye arıyorum. Başlamak için size bazı arka plan bilgileri vereceğim. 2002 yılında mezun oldum ve Hava Kuvvetleri'ne katıldım. Görevdeyken Radar Karıştırma Kapsülleri ve Test İstasyonları üzerinde çalıştım. Gençtim ve ilk kez evden ayrılıyordum, bu yüzden olması gerektiği gibi Yardımcılarımın peşine düşmedim. 2006 yılında onurlu bir şekilde taburcu edildim ve eve geri döndüm.

Ocak 2007'de yerel devlet kolejine kaydoldum ve Biyoteknoloji alanında AAS'ye başladım. Bundan vazgeçtim, bölümümü değiştirdim ve bunun yerine Mayıs 2010'da Elektronik Mühendisliği Teknolojileri bölümünden AAS ile mezun oldum. Kendi alanımda iş aradım ancak Ekim 2010'da bir fırının Sevkiyat Şefi oldum. hala burada.

Aradığım yön... Bilgisayarlarla ilgili bir alanda çalışmak istiyorum. Çabaya / paraya değip değmeyeceğini bilmediğim için herhangi bir Comptia Sertifikası almayı erteledim. CTU'nun Çevrimiçi programından, zaman kısıtlamaları ve aldığım derslerden talimat eksikliği nedeniyle yeni ayrıldım. Orada geçirdiğim süre boyunca bir Web Tasarım kursu aldım ve bundan keyif aldım.

İkinci bir AAS almaya çalışmalı mıyım? Bir lisans derecesi programı, iş ve para nedeniyle muhtemelen ulaşamayacağım.

Sahip olabileceğiniz işaretçiler için özgeçmişimi ekliyorum.

Şimdiden teşekkürler; metin duvarı için üzgünüm."
"Sanırım sürekli üzgün falan olmadığımı söylemeliyim, şimdi bile hayatım aslında birçok insanınkine kıyasla harika, sadece daha iyi bir zihniyete ihtiyacım var, bu yüzden o kadar üzülmüyorum.

İki yıllık erkek arkadaşım, beni sürekli taciz eden, tehdit eden ve şimdi bile sadece yanımda olmakla bir tür çukura düşecek kadar özgüvenimi mahveden eski sevgilisiyle beni iki kez aldattı. Beni neden bu kadar etkilemesine izin verdiğimi bilmiyorum, o benden daha tatlı değil ve ben onun için kesinlikle daha iyi bir insanım, ama ne zaman yanında olursa olsun, bu korku ve paniğe kapılıyorum ve kendimi sürekli onunla karşılaştırıyorum. .

Neden ondan ayrılmadım? Dürüst olmak gerekirse bazen gerçekten tatlı olduğundan emin değilim, yalnız hissetmeme yardım ediyor ve onu gerçekten seviyorum! Ama arkadaşlarıyla birlikteyken bana hiç mesaj atmıyor, yani her zaman benimle evde kalıp uyumak dışında hiçbir şey yapmak istemiyor (kucaklaşmayı seviyorum ama arkadaşlarıyla sürekli maceralarından bahsettiğinde ve sonra asla yanıma bir tane almak istemiyor çünkü ""yapacak bir şey yok"", bana sadece arkadaşlarıyla takılamayacak kadar yorgun olduğu zamanlar için oradaymışım gibi hissettiriyor) ve sürekli benden bir şeyler saklıyor. Bunun saçmalık olduğunu biliyorum ve daha önce denedim ama içimde güçlü bir korku hissi var ve bunu yapamıyorum.

Arkadaşlarımın beni sevdiğini biliyorum ve biriyle haftada belki bir, iki kez takılıyorum ama bu asla bir grupta değil ve böyle insan gruplarını bir araya getirebilen, takılan ve benzeri şeyleri her zaman kıskanmışımdır.

Sanırım sadece kendime olan saygımı artıracak ve belki de erkek arkadaşımla ne yapacağımı bulmama yardımcı olacak şeyler bulmak istiyorum."
"Geçen gece dışarıda yıldızlara bakıyoruz ve iyi vakit geçiriyoruz. Sarılarak öpüştük ve her şey harikaydı. Eve gitmek için kamyonuna bindiğimizde, bana ilişkinin hiçbir yere gitmediğinden emin olmadığını ve bir çıkmaza girdiğimizi söylemeye başladı. Sadece 3 haftadır çıktığımız ve ikimiz de işten meşgul olduğumuz ve birbirimizi istediğimiz kadar sık ​​görmediğimiz için bu kafamı karıştırdı. Birlikte öpüştük, seviştik, sarıldık, film izledik, seks dışında her şeyi yaptık. Yani nasıl bir çıkmazda olduğumuzdan emin değilim?

Söylediği bir diğer nokta da yavaşlayacağımızdı. Birbirimizin ebeveynleriyle tanıştık ve bir kez daha seks dışında her şeyi yaptık (ikimiz de bakireyiz). İşleri nasıl hızlandırabileceğimi gerçekten bilmiyorum? Belki birlikte daha fazla zaman?

Herhangi bir tavsiye çok takdir edilmektedir! :)"
"Tüm konularımda olduğu gibi, bilmek istediğiniz herhangi bir bilgi varsa, yorum yapmaktan çekinmeyin, soruları yanıtlamayı seviyorum.

Temel bilgi: Güney Carolina'da, taşrada yaşa ve temizlik işi yaparak saatte 8 dolar kazan.

Bu, bazı şeyleri fazla düşünüyor olabilirim ve muhtemelen kulağa olduğundan daha kötü geliyor olabilir, ancak 19 yaşına kadar nakit/iş biriktiremeyen biri için herhangi bir tavsiyeniz var mı?

Elimden geldiğince çok şeyi bir kenara koymaya çalışıyorum, kaldırabildiğim kadar çok yan iş/bahçe alıyorum ama bunun yeterli olmayabileceğini hissediyorum. Biraz kendi kendime yatırım yapmayı planlıyorum (örneğin, kolej) ancak gerçek bir yatırım yapmaya başlamalı mıyım emin değilim (örneğin, yatırım fonları ve benzerleri)

Her halükarda, herhangi bir küçük/orta satın alma işlemim yok ve bazı kişiler ve arkadaşlar şimdilik bir para piyasası hesabı önerdiler, çünkü çok çılgınca bir şey yapmayı planlamıyorum.

Pek çok insanın Kenar çubuğuna bak! diyeceğini biliyorum. Ve haklısın, ama ben sadece daha kişiselleştirilmiş tavsiyeler istemekten hoşlanıyorum.

Merak edenler için, çalışamıyor/para biriktiremiyor olmamın nedeni, hiç konuşmadığım bir ebeveynim ve ihtiyaç duymadığı şeyler için banka hesabıma baskın yapma eğilimleri. Bu yüzden pes ettim ve tüm boş zamanımı okul çalışmalarına odaklamaya karar verdim.

Artık bu bittiğine göre, şu anda saatte 8 dolar kazanıyorum, bankada yaklaşık 350-360 dolar var ve bununla ne yapacağımdan emin değilim. Fazladan saatler aldım ve umarım izin verilen maksimum yarı zamanlı saatleri almayı planlıyorum."
"1,5 yıllık erkek arkadaşım, zihinsel sorunlarım ve başka sorunlarım olduğu ve bunlar üzerinde çalışmadığım için geçenlerde benden ayrıldı. Ayrıca işimden ayrılmam ve büyük bir ameliyat olmam gerekiyor, ancak bunların hiçbirini birkaç ay daha yapamam ve bunun nasıl olacağına dair bir planım yok. Kendisi çok hasta ve sürekli üzüntümün onu gerçekten yıprattığını söyledi.

Fiziksel olarak bende neyin yanlış olduğunu görmek için kanımı almak için bir randevum var. Her zaman yorgunum, asla yeterince uyuyamıyorum, nadiren iyi ve enerjik hissediyorum ve her zaman başım ağrıyor. Bir psikiyatriste gitmek için başka bir randevu aldım çünkü depresyonla ilgili sorunlarımın sadece fiziksel olmadığını düşünüyorum. Kışın daha da kötüleşiyorlar ve bir ay önce ciddi bir şekilde kendimi öldürmekten bahsetmiştim, bu yüzden sanırım tüm bunları başlatan da buydu. Hastalığın *kendisinin* onu rahatsız ettiğini düşünmüyorum, sadece benim iyileşmeye çalışmıyor olmam gerçeği.

Haysiyetimi korumak istiyorum ama aynı zamanda elimden gelenin en iyisini yaptığımı bilmesini de istiyorum. İlerleme kaydettiğimi ona bildirmenin ve bir şeylere devam etmek isteyip istemediğini görmenin en iyi yolu nedir?

Ne düşündüğünü görmek için ona yaklaşık bir ay içinde kısa bir özet e-posta göndermeyi düşünüyorum. Bu hafta sonu ona mesaj attım (en iyi fikir değil ama benim için sorun yok) ve beni geri alma şansının 2/3 olduğunu ve beni hala sevdiğini söyledi."
"İtalyan entelijansiyasının Striscia la Notizia algısının nasıl olduğunu merak ediyordum. Bunu küçümsemek zorunda olduklarının farkındayım ama Berlusconi'yi desteklemeyen kaç tane kanal var? Görünüşe göre liberal sesler tamamen susturulmalı.

Ayrıca bu sadece meraktan :D. Bariz sebeplerden dolayı Giorgia Palmas'ın hayranıyım... ve yine de medyanın (ya da en azından İtalya'nın entelektüelleri arasında) onun hakkındaki algısının ne olduğunu merak ediyorum. Bir ""fahişe"" olarak mı görülüyor yoksa başka bir çekici kadın mı? Miss Italy'yi kazandı, bu yüzden imajının diğer showgirls/veline'den daha uysal olup olmadığını merak ediyorum.

Teşekkürler."
"Yani bu aslında bugün oldu. Büyük bir spor stadyumunda normalde bar ihalesi olarak çalışıyorum ve bugün daha önce çalışmadığım bir büfede çalışıyordum. Vardiyadaki temizlik noktasında satff'lardan biri benden '....' silmemi istedi ne dediğini duymadım, Kulağa bank gibi geliyordu ama bu doğru gelmedi ve ben de ""sen mi dedin?"" Tezgahları temizler misin?"", Cevabı evet, banklar oldu. Kioskun dışında, stadyumun etrafındaki bazı park sıralarına bakıyordum, tamam, bu tuhaf ama her neyse. Bazı barlarda barın dışındaki masaları temizledim ve burada işler böyleyse, her neyse gibiydim. Orada işlerin böyle yürümediği ortaya çıktı. bankları onayladığında, mutfak banklarını kastetmişti. Arka görüş tam bir orospu. bu noktada diğer personele büfenin hemen dışında rastgele bir bankta fırçaladığımı açıkladı. Hepsi vardiyanın geri kalanında iyi bir kahkaha attı ve eğlendiler. Oradaki bazı kızların da oldukça güzel olması, utancı daha da kötüleştirdi. Bundan sonra oldukça geri zekalı hissettim. Yakın zamanda orada tekrar kadroya alınmamayı gerçekten umuyorum."
"Temel olarak, bf (ona Andy diyelim) ve ben yaklaşık 1,5 yıldır birlikteyiz ve son 4-5 aydır tam bir kaos yaşanıyor. Bana ihanet edecek bir şey yaptı ve ona bir şans daha vermeye karar verdim ve sadakatini şimdi görmeme ve herhangi bir oyun oynamadığına gerçekten inanmama rağmen, hala küçük şeyler hakkında çok kavga ediyoruz (kuşkusuz yarısı benim hatam) ve Ne yapacağımdan emin değilim. Bir noktada, gelecekte evlenmek istediğim biri ve hala istiyormuş gibi konuşuyor, ama tek hissettiğim öfke çünkü çok çabuk sinirleniyorum ve beni kızdırmak için ne söyleyeceğini çok iyi biliyor. . Onu çok seviyorum ama ikimiz de okuldan ve çeşitli etkinliklerden aşırı derecede stresliyiz, bu yüzden her zaman birbirimizin düğmelerine basıyor gibiyiz. Eskiden sözlerimde çok kaba davranırdım ve sanırım artık bunu hiç yapmıyorum, ona lakap takmıyorum ama o kızdığında bana çok kaba isimler takıyor ve sinirlendiğinde ""o kadar ciddi olmadığını"" iddia ediyor. kelimeler (sanırım BU demek değil) ama beni gerçekten incitti.

Ne yapılacağına dair herhangi bir öneriniz var mı? Sakinleşmek ve sürekli birbirimize patlamamak için yapabileceğimiz herhangi bir egzersiz var mı?

""Ayrılmanın"" çoğu insanın söyleyebileceği bir şey olacağını biliyorum ama sevdiğim biriyle işleri bitirmeden önce yapabileceğim her şeyi yaptığımdan ve elimden gelenin en iyisini yaptığımdan emin olmak istiyorum."
"Ancak buna değer mi merak ediyorum.

Görünüşe göre Teksas'ta sertifikasyon zorunludur, bu nedenle işe başvurmak için bile, başvurmadan önce sertifika almanız ve kayıt olmanız gerekecek (en azından bana bir Walgreens teknisyeni tarafından söylenen buydu).

Etrafa baktığımda, test için inceleme olarak 40 $, test için 125 $ ve kayıt durumunuzu korumak için her 2 yılda bir tekrarlayan 40 $ değerinde kitaplar görüyorum. Maaş 9$~14$ civarındayken (yalnızca uzun bir süre çalıştıysanız 14$ alacağınızı farz ediyorum). Oh, ve sınava girmek ve kaydolmak neredeyse 2 aydan uzun sürüyor çünkü sınava başvurmanız, sınava girmeniz, sonuçları geri almanız, kayıt için başvurmanız ve ardından işlenmesi için 2~3 hafta gerekiyor.

Bu, zahmete değip değmeyeceğini merak etmeme neden oluyor.

Bir üniversiteden mezun oldum ve Biyoloji alanında lisans derecesine sahibim ve üzücü bir 2,5 not ortalamasına sahibim, bu da kendi alanımda bir iş bulma yeteneğimi engelliyor (veya sanırım alanımda iyi bir anlayışa sahip değilim, sadece araştırma görevlisi olarak çalıştım) daha önce ve bu çalışma çalışmasıydı).

Eczacılık teknisyeni pozisyonuna başvurmayı düşündüm çünkü eczacı olmanın neyi gerektirdiğini uygulamalı bir bakış açısından iyi anlamak istiyorum. Eczacılıkta eğitimime devam etme olasılığını düşündüm (biraz deneyim biriktirdikten sonra, çünkü sadece not ortalaması beni kayıt ofisinde alay konusu yapacaktır), ancak işe uygun olup olmadığımı sorguluyorum.

Beni yanlış anlamayın, aslında bir işe ihtiyacım var. 20 bin öğrenci kredisini biraz para kazanmadan ödemek kolay değil. Doğru, ailem zaten çoğunu ödedi ama şimdi aileme ödeme yapıyorum.

Çoğunlukla tavsiye almayı umuyorum, ya da bilirsin, ortalıkta bir iş varsa, bir iş.

Ben de araştırma görevlisi işlerine bakıyorum (çoğunlukla tomurcuklanan maya ile çalıştım) ancak henüz herhangi bir yanıt almadım veya iş ilanları benim sahip olmadığım deneyim gerektiriyor."
"Yani bu hikaye bir hafta önce başladı ve bugün sona erdi. Bir evde yaşıyorum ve komşularım 1 terk edilmiş ev (bir bayan Kanada'ya göç etti) ve diğeri hala bir şantiye ve taşınalı en az 2 yıldır böyle. bu 2 binada yuva yapan fareler. Kış olduğu için o küçük herifler her zaman açık kapıdan evime girmeye çalışırlar. Genellikle güvenilir yavru horoz İspanyol'um tarafından öldürülürler ama bu bir şekilde yaklaşık bir hafta boyunca ondan kaçmaya devam etti. Karım bazı tuzaklar kurmam ve orospu çocuğunu yakalamam için dırdır etmeye başladı ama ben her zaman köpeğe güvendiğimi söyledim.

  Bugün işten geldikten sonra eşim akşam yemeğini hazırlarken ben inernetlerde gezinirken bir anda ekranım karardı ve ekran kartımın fanı tam gaz çalışmaya başladı. 290x referansım var, bu yüzden fan, 2 elektrikli süpürge ve 2 saç kurutma makinesi gibi maksimum hızda, bunun gibi çok gürültülü çalışıyor. Bilgisayarı kapatıyorum, paneli çıkarıyorum ve video kartını kontrol ediyorum. Bios'u UBER modundan normale çeviriyorum ve bunun bir bios sorunu olup olmadığını belirlemeye çalışırken bilgisayarı tekrar çalıştırıyorum. Fan tekrar %100 çalışır ve kullanılmayan hdd bölmelerinden bir fare atlar. Bilgisayarı kapatıyorum, video kartını çıkarıyorum ve üzerinde biraz fare işediğini görüyorum.

  Küçük herif tam anlamıyla kartımın üzerine işedi. İzopropil alkolü aldım ve kartın arkasını çok iyi yıkadım, üzerinde yaklaşık 3 dakika saç kurutma makinesi kullandım. Fişi prize taktı ve acayip işe yaradı!! Bu arada küçük herif oturma odamın ortasında ölü yatıyordu ve köpeğim kuyruğunu gururla sallıyordu. Bilgisayar kasamdan atlayınca tam köpeğimin önüne atladı ve kıymetlimin üstüne işeyerek hak ettiğini aldı. Ayrıca çıkardığım ve arka plakayı koymayı unuttuğum bir tv alıcımın olduğu yuvaya girerek kasanın içine girdiğini de öğrendim."
"Yurt dışında yaşıyorum ve yaşadığım ülkeden bir kızla çıkıyorum. 3 yıldır buradayım ve 1 yıldır çıkıyoruz.

Bugün yılbaşı ile ilgili tartıştık, biliyorum çok uzak ama seyahatlerimizi önceden planlamayı seviyoruz. Eve gidip arkadaşlarım ve ailemle geçirmek istiyorum, Noel'de evde olacağım, bu harika, ama eve çok sık gitmiyorum (yılın yaklaşık 9-10 ayını yurt dışında geçiriyorum) ve ben onları çok özledim Bununla ilgili büyük bir sorunu var çünkü onun kültüründe Yeni Yıl çok önemli bir tatil (daha çok Noel gibi) ve bunun için geri gelmemi gerçekten istiyor.

İşte burada bencillik ettiğimi hissediyorum: Bu yaz yaklaşık 7 hafta evde olacağım ve beni iki kez ziyaret etmeyi planlıyor, harika olacak ve planladığımız bir sürü şey var. Gelip beni görmek için epeyce para harcıyor (Ülkeme girmek için vize alması da gerekiyor). Evden yaklaşık 1.000 mil uzakta yaşıyorum, bu yüzden MEGA uzak veya pahalı değil. Beni iki kez ziyaret ettiği ve ben de yeni yılda geri dönmek istemediğim için bu, ilişkide biraz bencillik ediyormuşum gibi hissettiriyor.

Bu yüzden onu pek umursamadığımı düşünüyor çünkü NYE için evde olmayı tercih ederim. Bu konuda kendimi oldukça suçlu hissediyorum ve tamamen anlayabiliyorum. Bu yaz gelip beni görmek için X para harcıyor ama onunla Yeni Yıl geçirmek için ülkemden erken ayrılmak istemiyorum, onu ne kadar sevsem de arkadaşlarımı ve ailemi görmek istiyorum. Onları çok özlüyorum, Noel'i babamla geçireceğim ama erken gidersem annemi görmeye gidecek vaktim olmayabilir. Ancak bu onun için BÜYÜK bir anlaşma ve evde kalmayı seçersem ayrılmayı bile düşünebileceğini söyledi.

Onu çok seviyorum ve o harika, nazik bir insan, onu kötü bir duruma sokmak istemiyorum. Ancak bu zor bir durum."
"Gerçekten sevdiğim biriyle ilişkim vardı. Birlikte yaşadık ve çok mutlu olduğumuzu düşündüm. Aylarca başka bir erkekle çok kişisel bir ilişkisi olduğunu öğrendim. Tanıdığım ama ilişkilerinin boyutunu bilmediğim bir adam. Bağlanmış olabilirler ya da olmayabilirler, ama benim için önemli değildi. Güvenime ihanet etti, ben de onunla ilişkiyi bitirdim ve taşındım.

Bu neredeyse bir yıl önceydi ve bunu aşamadığım için kendimi zavallı hissediyorum. Önce kendimi geliştirmeye çalıştım. Her gün spor salonuna gittim, kendimi meşgul ettim ve yapmak istediğim birkaç aktiviteyi yaptım. Güzeldi ama yine de ayrılıktan dolayı üzgündüm. Kibirli görünmek istemem ama ben sosyal bir adamım ve ortalamanın üzerinde görünüyorum. Sürekli randevulara çıkarak dikkatimi dağıtmaya çalıştım. Bu biraz yardımcı oldu, ama şimdi yaklaşık 4 aydır biriyle çıkıyorum (biz özel değiliz) ve özel olmaya başlamamız gerektiğini hissediyorum. Ne yazık ki, gerçek bir sebep olmadan kendimi ona karşı inanılmaz derecede güvenilmez buluyorum.

Partnerlerime her zaman çok güvendim (tabii ki bir hatayla) ve sağlıklı bir ilişkinin böyle olması gerektiğini düşünüyorum. Eşimden sürekli şüphe duymak istemiyorum ama ne yazık ki bu benim gerçeğim. Sorum şu, güvenme yollarıma nasıl geri dönebilirim? Şu an olduğum adam olmak istemiyorum."
"Yaklaşık 2 ay önce, duygularımı paylaşmayan bir arkadaşımdan/sevdiğimden bir ""ayrılık"" yaşadım (oldukça garip bir hikayeydi - gönderi geçmişime bakarsanız bunu ve birden çok güncellemeyi görebilirsiniz. tekrar ilgileniyorum). Tüm duygularımı büyük ölçüde yendikten ve hayatıma devam etmeye karar verdikten hemen sonra, Tinder benim için çalışmadığı için hemen OKCupid'e kaydoldum. Profilimi herkese açık hale getirir getirmez bir ziyaretçim ve ardından bir ""beğeni"" aldım. Onu ziyaret ettim ve ona bir beğeni verdim. Birkaç gün mesajlaştıktan ve bundan zevk aldığını hissettikten sonra telefon numarasını aldım ve mesajlaşmaya başladık. İkimizin de birbirimizle pek çok ortak yönümüz olduğunu öğrendik, yani ikimiz de basit bir ilişki aramıyorduk. Ayrıca benimkinden sadece 15 dakika uzaklıktaki bir üniversiteye gidiyor.

3 haftalık iyi iletişimle ileri sar --> Hafta sonu öğle yemeği için buluşmak isteyip istemediğini sordum. Hevesle kabul etti ve randevumuzu aldık (gerçi ben bunu gerçek bir ""buluşma""dan çok bir ""buluşma"" olarak göreceğim). Bundan zevk aldım ve o da beğenmiş gibi görünüyordu. Otoparkta yollarımızı ayırmadan önce, ona yakın gelecekte yeterince boş zamanı olduğunda benzer bir şey yapmak isteyip istemediğini sordum. Yine evet dedi ve okulumun dönemi onunkinden birkaç hafta önce bittiği için kolayca bir şeyler çözebileceğimizi söyledi. (Evim sadece 20 dakika uzaklıkta olduğundan, bu en uygunudur.)

Özetlemek gerekirse: 3 haftadır çevrimiçi sohbet ediyoruz ve dün gerçek hayatta tanıştık. Benimle konuşmaktan ve takılmaktan hoşlanıyor gibi görünüyor. Onunla bir ilişki sürdürmeye devam etmek istiyorum ve bence o da istiyor.

Benim sorunum, ona tekrar nasıl çıkma teklif edeceğimi bilmemem. Başka bir sıradan buluşma mı yoksa daha randevu odaklı bir şey mi olmalı? Ona resmi bir randevu teklif etmek isterdim ama bunun için çok erken olup olmadığından emin değilim. (Çıkarabileceğiniz gibi, flört pek bana göre değil ve bundan önce hiç çevrimiçi flört etmeyi denemedim.) Herhangi bir tavsiye çok makbule geçecek!"
"Çok işlek bir caddeye tek çıkışı olan güvenlikli bir otoparkı olan bir apartman kompleksinde yaşıyorum. Otoparktan sokağa çıkan araba yolu, her iki tarafta yaklaşık 2-3 araba uzunluğunda kırmızı bir park yasağı bölgesi ile çevrilidir, böylece çıkan arabalar karşıdan gelen trafik için net bir alan çizgisine sahip olabilir. Dairelerden birkaçı sokağa bakmaktadır ve cadde üzerinde yasal park yeri bulmak zor olabilir. Komşularımdan bazıları sürekli olarak otoparkın tek çıkışının yanındaki kırmızı bölgeye park ediyor, bu da karşıdan gelen trafiği görmeyi zorlaştırıyor. Birkaç defadan fazla, görüşüm engellendiğinden ve arabaları yeterince zaman göremediğimden veya yasadışı park etmiş arabanın etrafını görmek için daha uzağa gitmem gerektiğinden, neredeyse karşıdan gelen trafik tarafından neredeyse eziliyordum. Kompleksimizde bu sorunu yaşayan tek kişinin ben olduğumu hayal bile edemiyorum. Şu anda oraya park eden arabalara not yazıyorum, başka yere park etmelerini rica ediyorum yoksa çekici çağrılacak.

Sorum şu, arabayı çekmek için özel bir çekici şirketini aramama izin veriliyor mu yoksa polise mi başvurmam gerekiyor? Bu kadar önemsiz bir şey için polis kaynaklarını harcamaktan nefret ederim."
"Kız arkadaşım her şeyi anlattığım kişi ve bana her şeyi anlatıyor, onunla ilk öpücüğümü ve tüm o tatlı şeyleri yaşadım ama aynı zamanda gerçekten kendine güvenen bir insanım.

Sanırım şişmanım ki ilk tanıştıktan sonra bana tam bir yalan olduğunu söyledi (ve diğer insanlar da öyle), okulda gerçekten sessiz olma eğilimindeyim (farklı liselere gidiyoruz) ve ben gerçekten inek / ineğim (oyun bütün hafta sonu arkadaşlarımla video oyunları oynadım, kendi bilgisayarımı kurdum, python'da nasıl programlayacağımı düşündüm vs. devam ediyor (bence ben çirkinim, o gerçekten yakışıklı, vs. vs.).

Birlikteyken güzel vakit geçiriyoruz ve saatlerce konuşabiliyoruz ama eninde sonunda benden sıkılacağını hissediyorum.

Bunun hakkında çok fazla endişelenip endişelenmediğimi bilmiyorum, bunu nasıl aşacağıma dair bazı tavsiyeleri gerçekten takdir ediyorum çünkü daha önce bir ilişkideyken güvensizliklerle gerçekten uğraşmak zorunda kalmamıştım."
"Bu gece ebeveynlik karşıtımla tanıştım ve keşke bunun iyi bir deneyim olduğunu, birbirimizden öğrendiğimizi, güzel ve sakin bir tartışma yaptığımızı ve düşünceli bir şekilde diğerinin bakış açısını düşünerek kendi yollarımıza gittiğimizi söyleyebilseydim. Bunların hiçbirini söyleyemem. Oğlunun kamu mallarını yanlış bir şekilde kullanmasını izlediğini ve onu düzeltmek ve bunu bir öğretim anı olarak kullanmak yerine, durup annemin onu defalarca düzeltmeye çalışmasını izlediğini söyleyebilirim, ta ki sonunda çocuğa tam adını rapor etmesi gerektiğini söyleyene kadar seçimleri nedeniyle park mülkünün bozuk olduğunu fark ettikten sonra polise başvurdu. Bu kadın daha sonra anneme gelip polislerden bahsederek çocuğunu korkutmanın ne kadar KABA olduğunu anlatmak için inanılmaz bir cüret gösterdi! Kendi kendime bazı sözler söyleyerek araya girdim ve bana İsa'nın işleri böyle yapmayacağını söyledi. Kesinlikle katılmıyorum, Mesih harika bir adamdı ve öyledir çünkü uygunsuz davranışları KABUL ETMEZ. Aslında para değiştiricileri tapınağın dışına attı. Mesih gibi olmak, paspas olmamak ve asla kızmamak değildir. Mesih gibi olmak, ebeveynleri istemese bile çocuklara doğruyu yanlışı öğretmek, zor kararlar vermek ve cesur olmak demektir. Bu gece o küçük adam ve annesi için bundan ders çıkarsınlar diye dua ettik, ama onun oğluna, sizin eylemlerinizden ve seçimlerinizden sorumlu olmaktan çok onun egosunun ne kadar değerli olduğu dışında bir şey öğreteceğinden şüpheliyim. Bu cesaret kırıcı. Bu üzücü ve bu şekilde toplumumuzda artık çocuklar siyah, beyaz ve grinin küçük alanlarını tanımayacak ve siyah, beyaz ve grinin büyük alanlarını tanımadan büyüyecekler. Çocuklarım melek değiller ve toplum içinde yaramazlık yaptıklarında, kötü seçimleri savunmak yerine gidip insanlara özürlerini ve öğrendiklerini söylemelerini sağlıyorum. Ah! Kendi çocuklarıma ebeveynlik yapmak zor ama seninkine ebeveynlik yapmak çok saçma!"
"[uzun geçmiş hikaye burada](

Kız arkadaşım ve 1 yıllık en iyi arkadaşım beni yaklaşık 3 ay önce ('resmi olarak' 3 hafta önce) terk etti ve bu beni kesinlikle bir çıkmaza soktu. Uyumlu olmadığımızı, çok kavga ettiğimizi, onu aşağıladığımı ve bana karşı bir şeyler hissetmediğini düşündü... beni şaşırtan sayısız neden. Üstelik başka bir erkekle görüşmek istiyor. Ayrılık karşılıklı değildi ve bana ikinci bir şans vermeye çalışmak için çok yalvardım, yalvardım ve ikna ettim. Bir sürü metin, e-posta, mektup ve telefon görüşmesi. İşe yaraması için gerçekten savaştım ama artık çok geçti. Bana bunun olmayacağını ve kendimi geliştirmeye devam etsem bile duygusal yük nedeniyle benimle birlikte olduğunu asla göremeyeceğini söyledi. Harika bir adam olduğumu ve sadece arkadaş olmak istediğini ama artık yalvarmayı kaldıramayacağını söyledi.

Gerçekten ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok, bu kıza gerçekten aşırı derecede aşığım ve tamamen ayrılıp yoluma devam etmek için elimden gelenin en iyisini yapıyorum. Başlangıçta arkadaş olmayı denedim ama bu ciddi bir hataydı çünkü reddedilme ve ihmal edilme duygularına yol açtı. Ayrılıktan ve nerede yanlış yaptığımızdan çok şey öğrendim.... Kendimi gerçekleştirme konusunda çok şey yaptım ve durumumuzun birlikte yaşadığımız zamandan tamamen farklı olduğunu biliyorum. Sadık bir erkek arkadaş olabileceğim bir yerdeyim ve kesinlikle birlikte olduğumuz zamandan daha özgüvenli ve hırslıyım. Taşındığımdan beri çok daha iyi iletişim kurduk ve uyumlu olduğumuzu düşünüyorum. Sorun şu ki, hayatına devam etti ve beni etrafta istemiyor ve bunu anlıyorum.

Sanırım bir sonraki adımın ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok... kendimi ona kanıtlamak için arkadaş mı olmalıyım yoksa öylece ortadan kaybolmalı mıyım? Hayal görüyor olabilirim ama gerçekten ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok çünkü bu kız hayatımın çok önemli bir parçası."
"Lise son sınıf öğrencisiyim ve neredeyse 2 aydır bir gençle çıkıyorum. o gerçekten çıktığım ilk kişi ve aynı zamanda benim ilk öpücüğümdü. Ama geçenlerde bana hala bir ilişki içinde olmak isteyip istemediğini bilmediğini söyledi. Ondan sadece 3 randevudan sonra resmi olmasını istemek gibi bir hata yaptım ve o zamandan beri birbirimizi bile göremedik.

Telefonda ilişkimiz hakkında konuştuk ve benden hâlâ hoşlandığını ama şu anda bir ilişki istediğini düşünmediğini çünkü hayatında bana anlatmak istemediği şeyler olduğunu söyledi. . Hala bu kızı gerçekten önemsiyorum ama ne istediğinden emin değilim. Resmi olarak ayrılmadık ama o bir ilişki istemediğini söyledi ama yine de konuşabiliriz. Bana başka erkeklerle konuşmayacağını söyledi, ben de ona başka kızlarla konuşmayacağımı söyledim. Sadece konuşmak ve randevulara çıkmak gibi ""resmi"" olmadan önce normale dönmemizi mi yoksa onu bir süreliğine yalnız bırakmamı gerçekten isteyip istemediğinden emin değilim. Beni asla olmayacak bir şeyi beklemeye yönlendirmesini istemiyorum. Ne yapacağımdan emin değilim çünkü bu kıza hala değer veriyorum ve onu kaybetmek istemiyorum.

Ayrıca ona Sevgililer Günü için bir kutu çikolata ve bir kart aldım bile... Yine de vermeli miyim?

Bir şeyi atlarsam veya bu hikaye o zamandan beri gerçekten bir şey yapmadıysa, lütfen bana bildirin. Reddit'te gönderi yapma konusunda yeniyim"
"Yani başlık garip gelebilir ama inanın bana daha geniş bir açıklamada daha az garip geliyor. Her neyse, bir Katolik askeri okuluna gidiyorum. Büyük bir resmi dansımız var ve kardeş okuldan birini getirmem gerekiyor. Sanırım kime sormak istediğimi biliyorum ama onunla tekrar konuşmaya nasıl başlayabilirim? 2 yıl önce arkadaştık. Ama biz sadece farklı yollara gittik. Bir süre birlikte devlet okuluna gittikten sonra ikimizin de aynı ortak okullara gitmesi komik. Ama asıl mesele, onunla tekrar konuşmaya nasıl başlayabilirim? Okullar yılda sadece 4 kez görüşüyor. Çevrimiçi olarak garip bir mesaj başlatmak da istemiyorum. Ne yapmalıyım? (Ayrıca bu muhtemelen sadece dans için olurdu. Gün içinde sağlam bir ilişki için gerçekten zamanım yok, çünkü günde iki kez sabah 4'ten sabah 6'ya, sonra akşam 4'ten akşam 6'ya kadar pratik yapıyorum ama eğer şans gelirse belki o zaman beni yaşlandırabilir. :17 Onun:17)"
"Yaklaşık bir yıldır, giderek daha fazla insanın beni görmezden geldiğini veya gereksiz yere sert davrandığını fark etmeye başladım. Ortaokuldayım ve çoğu zaman insanların çoğu tarafından zorbalığa uğruyorum. Yaklaşık altı ay önce, birlikte video oyunları oynadığım (çoğunlukla league of legends) bazı insanlarla arkadaş oldum.

Bu insanlarla her gün oynardım ve Skype'ta çok konuşurdum, arkadaşlıklarını gerçekten takdir ettim. Bir süre önce insanlara kasabaya gidip bir şeyler yapmak isteyip istemediklerini sordum, herkes hayır dedi, bu her zamanki gibi çok garipti. O andan itibaren kimsenin benimle sohbet başlatmadığını, okul tatilinde bunu musallat etmediğini, kimseye mesaj atmadığımı fark ettim, bir kişiden mesaj aldım.

Bu kişi şu anda sevdiğim bir kız ve bu yüzden küçük bir sohbet hoş geldi. Ama bu uzun sürmedi, bir süredir artık o bile sohbete başlamayacak. İnsanlardan resmen vazgeçtim. Bahsedilen kişiye sık sık mesaj atıyorum ama cevaplar isteksiz görünüyor vs. ve zaten şansım olmadığını biliyorum. Bugün neden hala benimle konuşmaya zahmet ettiğini sordum, sözleri: ""Neden seninle konuşmaya zahmet edeyim? Çünkü umursuyorum ve umursuyorum çünkü umursuyorum ve istersem umursayabilirim.""

Şimdi bu çizgiyi zorluyor çünkü konuşmalara ve diğer yönlere baktığımda bunun bir yalan olduğundan oldukça eminim.

Buraya geldim çünkü bundan sonra ne yapacağımdan gerçekten emin değilim... İnsanlarla konuşmaya çalışıyor muyum? Ya da ne? Gerçekten hava atacak bir yere ihtiyacım vardı, herhangi bir tavsiye sözü için teşekkürler :)"
"Geçenlerde televizyonda Dove sabunu için bir reklam gördüm. Reklamda ekrana ""10 kadından 9'u kendini güzel bulmuyor"" şeklinde bir istatistik çıktı.

Benim gf [28f], bunu düşünen 10 kadından 9'una giriyor.

Sarışın, mavi gözlü ve minyondur. Tüm doğru yerlerde harika eğrilere sahiptir. Büyük göğüsler ve harika bir popo. Haftada üç kez egzersiz yapıyor. Bisiklet sürmeyi ve silahlarla ateş etmeyi seviyor! (Kişiliğinin de vücudu kadar güzel olduğunu düşünüyorum)

Sokakta yürürken, yanından geçtiğimiz hemen hemen her erkek onu kontrol eder. Bunu fark etmiyor. Erkek arkadaşlarımın hepsi, onun kadar güzel bir kız bulduğum için çok şanslı olduğumu bilmemi sağladı. Bayan arkadaşları vücudunu kıskanıyor. Biseksüel arkadaşı, onunla seks yapmakla ilgilendiğini bile ifade etti!

Buradan çıkardığım şey, kendisi dışında herkese açıkça güzel olduğu. :(

Son zamanlarda alnına ve kaşlarının arasına botoks yaptırmak istediğini dile getirdi. Önleyici tedbiri bana söyleyecek.

Katılmıyorum ya da bunun kötü bir fikir olduğunu düşünmüyorum. Bunu yanlış bir nedenle yapıyormuş gibi hissediyorum. Bu yüzden kendini güzel değilmiş gibi hissediyor.

Geçen yıl meme küçültme ameliyatı oldu. Ve son zamanlarda kirpiklerini uzatmaya başladı. Bence bu alakalı.

Ne yapabilirim? Ona her zaman güzel olduğunu söylüyorum. Rastgele mesajlar göndereceğim, öğle yemeğine notlar bırakacağım, çiçekler. Güzel olduğunu kabul etmesi için yapabileceğim her şeyi.

Tüm vücudunu değiştirmesi gerekmeden önce kendini güzel hissetmesini istiyorum."
"İkimiz de üniversitedeyiz ama farklı üniversitelere gittik ve uzun vadede işleri yoluna koyacağımız konusunda anlaştık. Ancak sömestrimizin bir ayından sonra beni aradı ve sonsuza dek sürmemizi görmediği için benden birdenbire ayrıldı. İlk ay gerçeküstüydü, ne yapacağımı bilemedim, bu yüzden görmezden geldim. İkinci ay özellikle tek başıma çok içmeye başladım ve notlarım çok düştü.

Kış tatilimiz başladı ve aynı memlekette yaşıyoruz. Bu yüzden fikrini değiştirip değiştiremeyeceğimi görmek için onunla takılmak istedim, ancak Noel için genellikle bir haftalığına ayrıldığı için arkadaşları ve ailesiyle takılmak için zamanı olana kadar beklemek istedim.

Daha sonra bir ay önce biriyle tanıştığını ve çıktıklarını söyleyen bir mesaj aldım. Bunu söylediğinde kalbim kırıldı, en kötüsü, ona artık beni sevmediğini söyleyip söyleyemeyeceğini sordum, böylece hayatıma devam edebilirim ama bana karşı hisleri olduğunu ve sevmediğini söyledi. yeni adam (ilişkinin üzerinden sadece bir ay geçti, bu yüzden sanırım bu mantıklı).

Hala benimle olmasını istiyorum, bana bir şans vermesini istiyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Ondan vazgeçmem gerekirse nasıl devam edeceğim? Bana söylediğinden beri son birkaç gündür uykusuzluk ve iştahsızlık çekiyorum."
"9 aylık kız arkadaşım onu ​​neden sevdiğimi sordu. Onun hakkında diğer kız arkadaşlarda olmayan neyi sevdiğimi bilmek istiyor. Ondan onun için mi hoşlandığımı yoksa bunun benimle çiftler için bir şeyler yaparak zaman geçiren bir kız olduğu için mi olduğunu bilmek istiyor.

Bunu daha önce tartıştık ve ona 3 neden verdim. Bunların onu tatmin ettiğini düşünmüyorum ve bu yüzden buraya herhangi bir girdi aramaya geldim. Biraz baktım ve bunun tartışıldığını görmedim, bu yüzden, eğer öyleyse, bir bağlantı göndermekten çekinmeyin.

Daha önce söylediklerim:

1. Her zaman başımın arkasında bir yastık olduğundan emin olmak gibi küçük şeylerle bana çok iyi davranıyor. O çok düşünceli.

2. O çok dayanıklıdır - ters gidebilecek her şeyin ters gittiği bir akşam geçirdik. Çok buz pateni yaparken düştüğü için morlukları vardı, bir garson üzerine içki döktü, sonra banyoya giderken ayağı kaydı. Yine de harika bir akşam geçirdik ve o eve gitmeyi reddetti çünkü bu, planlarımızı alt üst ederdi.

3. Geçmiş yaşam olaylarından dolayı çok özgür ruhlu. (burada detaya girmek istemiyorum)

Düşünceler?"
"Öncelikle işimi sevdiğimi söylememe izin verin. Harika bir yerde sevdiğim şeyi yapıyorum ama içinde bulunduğum alana göre çok para kazanmıyorum. Kâr amacı gütmeyen bir müze kurumunda video prodüksiyonu ve AV teknik desteği yapıyorum. işin ikincil unsuru. Maaşım, alanımdaki giriş seviyesi bir pozisyon (~ 30 bin) için zar zor yeterli, ancak bu noktaya kadar yaptığım iş giriş seviyesinin çok ötesinde, ama bu ne burada ne de orada.

Benim içinde bulunduğum durum, patronumun başka bir yerde işe girmesi, unvanının AV müdürü olması ve benim onun işini almamı ama şu anda sahip olduğum yaratıcı sorumluluklarımı sürdürmemi istiyorlar. Yaratıcı videolar çekmeye devam etmek istediğimi kabul etsem de, onun iş yükünü (karşılaştırıldığında nispeten az) benimkinin üzerine minimum bir zam ile atmaya çalışacaklarından bıktım. Burada çok fazla kar amacı gütmeyen bir rütbe kültürü var, çok üstler ağır ve yukarı doğru hareketlilik herkesin bildiği gibi zor (ayrıntıları anlayabilecek herhangi biri için bir uyarı olarak).

Ve benim sorum şu, ek sorumluluklar içeren terfi için bana teklif etmelerinin ne kadar adil olduğunu samimi ve çatışmasız bir şekilde nasıl anlarım? Şu anki patronuma ne kadar kazandığını sorabileceğimin farkındayım ama bu uygun veya yasal görünmüyor, ayrıca 20 yıldır burada, bu yüzden her zaman kıdem kartını alabilirler. Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir, şimdiden teşekkürler!"
"Son 2 yıldır bu kızla çalışıyorum. O zamanlar birbirimizle sohbet etmek için çok zamanımız oldu ve geçen yıl ona gerçekten çıkma teklif etmek istedim. Sorun şu ki, o 17 yaşında (yeni yıldan kısa bir süre sonra 18) ve ne kadar genç olduğu düşünüldüğünde yaş farkının çok büyük olduğundan endişeleniyorum. 17 yaşında biriyle çıkan 23 yaşındaki biri bana biraz yırtıcı geliyor.

Çıkmaya gelince, neredeyse hiç deneyimim yok ve çıkma teklif ettiğim ilk kişi o olabilir. Çok içe dönük biriyim ve ilgimi çeken biri bir yana, herhangi biriyle konuşmakta zorlanıyorum. Ancak bu kızla konuşmayı herkesten çok daha kolay buluyorum ve onun gerçekten benim için mükemmel olduğunu hissediyorum. Bağımsız olarak aynı televizyon programlarını ve hatta radyodaki programları keşfettik ve izledik! (Radyo dinleyen kaç genç tanıyorsunuz?). Hatta benimle aynı derece için okumaya başlamak üzere.

Onun benim için çok genç olduğunu mu düşünüyorsun? Ona çıkma teklif etsem garip olur muydu?
Her zaman onu düşünüyorum ve gerçekten ona çıkma teklif etmek istiyorum ama diğer insanların (ailem, onun ailesi ve arkadaşlarımız) bu konuda ne düşüneceğinden emin değilim. Ve nasıl tepki vereceğinden emin değilim."
"Kilo vermek istemeye başladığımdan beri bu benim için bir sorun oldu - doğum kontrolü almaya başladım ve en yüksek kiloma geri döndüm, bu gerçekten GW'mden sadece 30 pound fazla ve teknik olarak fazla kilolu bile değil.

Annem, babam ve kız kardeşimin hepsi aşırı kilolu - ne yazık ki kız kardeşim genlerimi almadı ve temelde benim yaptığım gibi yemesine rağmen hayatımız boyunca bu şekilde oldu. Annem hayatım boyunca fazla kilolu oldu. Babam da, gerçi daha da fazla - artık 50'li yaşlarına geldiğine göre.

Ne zaman aileme kilo vermek istediğimi söylemek istesem suçluluk duyuyorum, neredeyse utanıyorum. Tek düşünebildiğim onlara hakaret ettiğim. Kız kardeşime göre 'güzel olan benim', annem diyet yapmaya çalıştı ve başarısız oldu ve onlara giderek teknik olarak fazla kilolu bile olmadığım halde 30 kilo vermek istediğimi söyledi (nispeten yakınım - 5 veya 10 kilo daha yapar) suratına bir tokat gibi geliyor. Ailemi Seviyorum. Onları yargılıyormuşum gibi hissetmelerini istemiyorum. Kız kardeşim muhteşem. Ailem harika, güzel insanlar. Onların desteğini almak isterdim ama bunu isteyebileceğimi sanmıyorum. Özellikle babam, onlardan benimle yapmalarını isteseydim abur cuburdan vazgeçmezdi... ve onlardan benimle yapmalarını istemek suratımıza daha da büyük bir tokat gibi geliyor. Sanki kendi kilo verme hedeflerim, onların daha sağlıklı beslenmelerini sağlamak için sadece bir hile.

Sorun şu ki, evde olduğumda, ki bu genellikle çok yakında olacak, evde her türden ıvır zıvır var ve annem yemek yapmaktan nefret ediyor, bu yüzden çoğu zaman gerçekten yüksek kalorili şeyler sipariş etmeyi veya paket servis yapmayı tercih edecek. Sadece kilo vermemi zorlaştıracağından endişeleniyorum.

Annem gerçekten hassastır, kız kardeşim de öyle. Burada biraz kayboldum."
"Ve geri döndüm.

İşte orijinal gönderi:

Bunların hepsini okumak istemeyenleriniz (benim gibi) için, uzun ve kısa, eski sevgilim ve ben bir buçuk yıldan fazla çıktık (bunun yarısından fazlasını birlikte yaşadık). Ben iş için farklı bir eyalete taşındıktan sonra Ekim 2014'te benden başka biri için ayrıldı. Ocak ayının başlarında kısa bir süre (~ 3 hafta) barıştık ve bu barışma sona erdi çünkü başlangıçta beni uğruna terk ettiği adamla beni iki kez aldattı ve onlar hala birlikteler. Uzlaşma dönemimizde, adamın eski sevgilimi ilk birlikte oldukları 2 ay boyunca aralıksız aldattığını öğrendim (craigslist'teki anonim seks reklamlarını düşünün).

O zamandan beri, yıllardır ulaşmaya çalıştığım şehirdeki bir buji apartmanına birlikte taşındıklarını öğrendim. Bunun neden benim için en iyisi olduğuna dair yazabileceğim kitaba rağmen, kendimi hâlâ içinden çıkamadığım bir kıskançlık duygusuyla boğuşmuş buluyorum. Yıllardır üzerinde çalıştığım hayatı yaşıyorlar - onun ve benim çok uzun zamandır planladığımız hayatı. Ve onlar için bu sadece bir gecede oldu. Sonbahara kadar orta ölçekli bir güney şehrinde mahsur kaldım ve bu noktada nereye gideceğimi bilmiyorum. Ve mesele sadece birlikte yaşamaları değil -- her zaman yaşamak ve yerleşmek istediğim şehirde birlikte yaşamaları. Ve bu beni öldürüyor.

6 aydan fazla zaman geçti ve ne kadar devam etmeye çalışırsam çalışayım, hala kesinlikle sıkışmış hissediyorum. Bu acı kıskançlık duygularının üstesinden nasıl gelebilirim? Kıskanmamam için sebepler var mı? Bu normal mi? Herhangi bir yardım takdir edilmektedir."
"başlayacağım

Bu gece oda arkadaşlarımdan biriyle yeni bir restoranda yemek yemek için dışarı çıktık. Harika olduğu ortaya çıktı: TONLARCA muslukta bira, harika yemekler (Sosis ve Karides tabağını yedim) ve her masada bir TV vardı. Söylemeye gerek yok, deplasman maçlarını izlemek için yeni yerimi buldum.

Arkadaşım ve ben eve gitmek için arabaya bindik ve ikimiz de ne kadar tıkalı olduğumuzdan bahsediyoruz. İkimiz de o kadar çok yedik ki neredeyse midemiz bulanacak. Buna gülüyoruz ve eve gidiyoruz. Sonra telefonum çalıyor. Bu benim annem. Liseyi bitirdiğim kasabada üniversiteye gidiyorum ve bu akşam ailemle akşam yemeği yemem ve onlarla biraz zaman geçirmem gerektiği ortaya çıktı.

Ona, evet, okulla meşgul olduğum için unuttuğumu ama şimdi yolda olduğumu söylüyorum. Hızla oda arkadaşımı bırakıyorum, ellerimi yıkıyorum ve Cajun baharatlarıyla dişlerimi fırçalıyorum ve sonra oğullarına akşam yemeğini unutturdukları için hissettiklerinden daha kötü hissetmemeleri için onlarla yemek yemek için ailemin evine gidiyorum. onlarla.

Sanırım az önce iki tam öğün yemek yedikten sonra kusmak üzereyim..."
"On dört aydır çıkıyoruz. Erkek arkadaşım her zaman bana karşı her konuda çok dürüst olmuştur, bu onun hakkında ilk sevdiğim şeylerden biri. Ona bir soru sorsam, ne olursa olsun dürüst bir cevap verirdi. Bununla ilgili sorunum yaklaşık altı ay önce, ilişkimizin ilk ayında başka bir kızdan hoşlandığını ve çıkmamalarının tek nedeninin onu iki kez reddetmesi olduğunu söylediğinde başladı. Kalbimi kırdı. Ama cevabını gerçekten bilmek istemediğim şeyler veya sormadığım sorular hakkında dürüst olmaya başladı, örneğin başka bir kızın ne kadar seksi olduğunu veya harika göğüsleri veya kıçı olduğunu söylemek gibi. aynı çizgiler Anladım gibi. Hepsi çok çekici. Bana her zaman gerçekten çekici bulduğu pornolardan bağlantılar gönderir.

Ancak sorun, kesinlikle korkunç bir öz imaja sahip olmam ve bunun iyi bir nedeni olması gerçeğinde yatıyor. Çok az eğrim var veya hiç yok ve midemde biraz fazladan kefal var. Hiçbir şekilde şişman değilim ama kesinlikle sıska da değilim. Ve sevdiği ya da çekici olduğunu düşündüğü her kız, kocaman bir göğse ve kocaman bir popoya sahiptir ve mükemmel derecede zayıftır. Victoria Secret modelini düşünün. Kıvrımlı değillerse kısa, sevimli, zayıf ve sarışınlar ki bu benim tam tersim.

Asıl vurucu dün, bana kurgusal bir karaktere aşık olduğunu söylemenin iyi bir fikir olacağına karar verdiğinde geldi. Çıldırdım, muhtemelen olması gerekenden biraz daha fazla, ama bundan çok yoruldum. Bunun için kavga etmeye başladığımızda, sadece ""oynaması eğlenceli"" olduğunu kastettiğini söyleyerek sözlerini yemeye başladı. On dakika önce onun ne kadar sevimli, mükemmel ve harika bir göğüs dekoltesiyle çekici olduğundan bahsediyordu, ki bu sadece ""oynaması eğlenceli"" olarak tercüme edilmelidir. Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu çok seviyorum ve diğer tüm kızların arkasında ikinci bir seçenekmişim gibi hissetmekten yoruldum. Ne yapabilirim? Kendimi daha uzun süre bu kadar değersiz hissedemem."
"Yaklaşık bir yıl önce üniversitede yaklaşık 6 kişilik bir grupla arkadaş oldum. Oldukça yakınlaştık ve hepimiz aynı üniversitede farklı kariyerler okusak bile her zaman takılmak için zaman buluyoruz.

Hızlı ileri, birkaç hafta önce, yeni dönem ve birlikte bir sınıf gördüğümüz için gruptaki kızlardan biriyle çok daha fazla takılmaya başlıyorum. Ondan çok hoşlanmaya başladım ve onun da benden hoşlanıp hoşlanmadığından emin değilim, bazı karışık sinyaller alıyorum.

Peki, ona nasıl hissettiğimi söylemeli miyim? Onu daha iyi tanımak ve arkadaştan daha fazlası olarak bağlanmak istiyorum. Korkum, hepimiz bir araya geldiğimizde daha da garipleşecek ve onun arkadaşlığını ve grupla olan genel ilişkimi kaybetmek istemem.

Ona çıkma teklif edip tepkisini görmeye ne dersiniz? Buradaki en iyi hareket tarzını gerçekten bilmiyorum.

Bu sömestr bittiğinde onu her seferinde daha az görmeye başlayacağım ve bu yüzden bir karar vermem gerekiyor.

Bunun bir Lise genç sorunu gibi geldiğini biliyorum, sanırım HS'de o aşamayı asla düzgün bir şekilde yakmadım. Bir ara başlamalıyım, değil mi? :)

Okuduğunuz için teşekkürler."
"Merhaba redditörler!

Her şeyden önce İngilizcem için özür dilemek istiyorum, ama göreceğiniz gibi (umarım değil), anadilim değilim.

23 yaşındayım, üniversiteden yeni mezun oldum ve ilk işime yeni başladım. Şimdi, benim işim ilginç falan, ama bu bir ofis işi ve buna uygun olmadığımı hissediyorum. Ben maceracı bir tipim, etrafımda bir şeyler olsun istiyorum ve sabah 9'dan 6'ya kadar işe gitmek beni öldürüyor.

Aklıma gelen tek şey, çoğunlukla Avrupa, Asya ve Kuzey Afrika'da bir bisiklet gezisi. Sorun şu ki, ortalama maaşı 350 Euro veya 450 USD civarında olan bir ülkedenim. Maaşım biraz daha yüksek - yaklaşık 450 Euro, ancak okuduğuma göre hala yeterli değil, böyle bir gezi için gerekli, cadı yaklaşık 30000 ABD Doları.

Sorum şu ki, birisi parasız böyle bir şey yaptıysa ve bana bazı ipuçları verebilir mi? Dışarıda uyumayı ya da bazı yerlilere yemek ve kalacak yer bulma konusunda yardım etmeyi düşünüyorum. Bu halledilebilecek bir şey mi? Kız arkadaşımla gitmeyi planlıyorum ve pek fazla kişinin bizi içeri alacağını düşünmüyorum.

Herhangi bir yardım çok takdir edilecektir!"
"Son zamanlarda, neredeyse açıkça İspanyolca konuşan Maria adında bir Latin kızı görmeye başladım. Ortak bir arkadaşımız aracılığıyla tanıştık ve Maria arkadaşımız aracılığıyla beni tekrar görmek istediğini (bir randevu) iletti.

Bu yüzden telefon numaralarımızı değiş tokuş ettik ve birkaç randevuya çıktık. Gerçekten anlaştık ve geçen hafta benimle bir ilişkide olmak istediğini söyledi. İnanılmaz bir kişiliğe sahip çok çekici bir kız olduğu için ona, onunla özel olmayı çok istediğimi söyledim.

Yani harika bir şekilde anlaşıyoruz, o benim İspanyolca öğrenmeme yardım ediyor ve ben de ona İngilizce konusunda yardım ediyorum. Önümüzdeki birkaç ay içinde 18. doğum günü için düzgün bir şekilde akıcı konuşmayı umuyor.

Arka plan bilgisi bir yana, asıl sorunun zamanı geldi. Derin Güney'den geliyorum ve ailemin çoğu tam olarak ırkçı değil ama ırklararası ilişkilere kaşlarını çatıyorlar. Daha sert üyelerden bazıları benden ""dışlanabilir"" bile. Annem (şu anda bulunduğum yerden çok uzakta olmayan) hiçbir şekilde ırkçı değil, bu yüzden bu konuda endişelenmiyorum. Peki ya ailemin geri kalanı? Maria yakında benimle Alabama'da hafta sonu burada kalmak için gelmek istiyor, ama bu konuda biraz gerginim."
"Yani bu oldu... yaklaşık 2 dakika önce. (Ah, günün kendisinde olan gerçek bir bok mu? Evet.)

Animemi rastgele izliyordum. Bu durumda One Piece, yeni bir kola şişesi (coca cola) almak için onu duraklatmıştır. Diziye kaldığı yerden devam ederken izlerken şişeden birkaç büyük yudum alıyorum, ağzımdakini bitirmek için kahkahamı tutuyorum ve aptal ben bir büyük yudum daha almaya karar veriyor. Kahkahamı tutamadığım için ağzım kolayla dolu, kahkahayı burnumdan ve ağzımdan dizüstü bilgisayarıma püskürtüyorum. Sonuç: Dizüstü bilgisayarım, cep telefonumdan bunu yazarken olabildiğince çok temizliyorum."
"İlk 5-6 ay cinsel hayatımız normal geçti. Her gün olduğu gibi seviştik ve güzeldi.
Ama doğum kontrol aşısı olduğumdan beri içimden o kadar sık ​​seks yapmak gelmiyor. Ve son birkaç haftadır kendimi gerçekten kötü ve yorgun hissettim.
Yani mazeret uyduruyormuşum gibi görünmesini anlıyorum ama olan bu değil.
Her neyse. En son 4 gün önce seviştik. Ve 2 haftadan beri sadece iki kez ""iyi seks"" yaptığımızı söylüyor.
Bunun için gerçekten üzgünüm ama bazen seks yapma hissi yok. Bana neden beni azgınlaştırmaya çalışmasına izin veremediğimi soruyor ama mesele azgın olmakla ilgili değil, mesele benim azgın olmak bile istemememle ilgili.
Dünden beri bu konuda iki kavga ettik çünkü seks hayatımızı benim kontrol ettiğimi düşünüyor ki bu bir bakıma doğru ama içimden geleni yapmanın ve bir şey istemiyorsam ona söylemenin nesi bu kadar kötü.
Bana bağırıyordu ve ben de özür dilemeye devam ettim ama görünüşe göre duymadı.
Artık istemem bile dedi ve evden çıktı.
Dün olduğu gibi onunla sevişmeyi planlıyordum ama bu şekilde değil, sadece gitmek istememe neden oluyor.
Yardım."
"Tamam, işte biraz arka hikaye. 22/F/Austin, Teksas. 3 yıldır estetisyenim ve çok sıkıldım. Austin Community College'da üniversiteye başlamak istiyorum ve hangi bölümde okuyacağımdan %100 emin değilim. Teknoloji ve bilimle ilgili bir şeyler yapmak istiyorum (ama çok fazla değil, hayatımı matematik/bilimin yönetmesini istemiyorum) ve yönetim . İyi bir banka, biraz teknik bilgi ve bolca yönetim yapabilmek istiyorum. Yönetim rolleri ve bunların tüm operasyonu gerçekten nasıl şekillendirebilecekleri beni her zaman büyülemiştir. Hangi alanda uzmanlaşmam gerektiği hakkında bir fikrin var mı? Yönetim Bilişim Sistemleri hakkında bir şeyler okudum, ilginç görünüyor... ama bir çalışanın bunu beslemesi için ne yapmam gerekir? Çok zor. ACC Danışmanları, tüm eşyalarımı teslim edip bir veya iki test yapana kadar benimle buluşmayacak ve sabırsızım, bu yüzden hepinize soruyorum"
"Öncelikle bu kadını seviyorum. O sevgi dolu, güzel ve akıllı.

Tanıştığımızda komşu kasabalarda yaşıyorduk ama iki yıl önce hukuk fakültesine başladığında bir saat uzağa taşındı. Herkes beni hukuk fakültesinin onu uzaklaştırabileceği konusunda uyardı, ama şaşırtıcı bir şekilde, sık sık telefon görüşmeleri ve ziyaretlerle ilişkimize bağlı kalmaya devam ediyor. İlişkimizde sorun yaşayan benim.

Kafamın içinde neler olup bittiğini açıklamaya çalışmak için karanlıkta bir bıçak almak üzereyim. O ziyaret ettiğinde aşırı gerginim, bu da stresli işim ile birleşince beni sinirlendirebilir. Ayrıca, bazı şeyler hakkında oldukça anal tutucu olabilirim; evimi yeniden düzenlediğinde, sütü buzdolabının ters tarafına koymak kadar az, ona sinirleniyorum. İlişkimizdeki mutsuzluğumun ardındaki nedenin tahminim, bir tür iç kargaşayla uğraşıyor olmam. Birkaç yıl önceki bazı travmalarla uğraşıyorum ve ilişki bazı olumsuz duyguları kazıyor olabilir.

Kız arkadaşım harika bir dinleyici ve herhangi bir değişiklik yapmaya istekli görünüyor. Mesele şu ki, hangi değişikliklerin beni mutlu edeceğini bilmiyorum. Ona X, Y ve Z'ye ihtiyacım olduğunu söyleyebilirim. Ve harika olduğu için X, Y ve Z'yi verecek, ancak yine de kararsız olma ihtimalim var.

Ona, ilişkiye devam etmek isteyip istemediğimden emin olmadığımı söyledim. Bana söylediği son şey, mahvolduğu, yanlış bir şey yaptığını hissettiği ve yaşadığım her şeyde bana yardım etmek istediğiydi. Bana biraz yer vermeyi kabul etti ve muhtemelen telefonunun başında bekliyordur. Onu incitiyor olmam beni öldürüyor ve ilişkimiz üzerinde çalışırsam onu ​​incitmeye devam edeceğimden korkuyorum. Yine de onu kaybetmekten korkuyorum.

Bu arada, bu şimdiye kadar yaşadığım en uzun ve en sağlıklı ilişki. Birkaç ay önce, hayatımı onunla geçireceğime emindim. Bana neler oluyor?"
"Birkaç yıl önce NYC'de yaşıyordum ama son birkaç yıldır taşındım ama yine de arkadaşlarımla iletişim halinde olmak için sık sık NYC'yi ziyaret ediyorum.

Yani bu Salı Gecesiydi ve bu kızla ilgili planlarım vardı. NYC'de yerel bir bulvarda buluştuk ve herhangi bir planımız yoktu. Ben de Coney Island'a gidelim dedim ve o da benimle gelmeyi kabul etti. Hedefe ulaşmak için 2 saat boyunca toplu taşıma araçlarına biniyoruz.

Coney Island'a varıyoruz ve etrafa bakıyoruz, fotoğraf çekiyoruz ve sonra birkaç gezintiye çıkıyoruz. Geç oluyor, yer kapanmaya başlıyor, bu yüzden kasabamıza dönmeden önce bir şeyler atıştırıyoruz. Yiyecek aldık ve yemek yerken tüm bu randevunun parasını ödedim, bana yemeğinin bir kısmını yememi teklif etti, bu da benim yanımda rahatmış gibi geldi.

Sonunda tren istasyonuna geri dönüyoruz ve bana onun için doldurulmuş bir hayvan kazandırmaya çalışan bir adam tarafından durduruluyorum ve ben de kazandım. Sonunda gece yarısı trene binmek için yola çıkıyoruz ve sabah 2'ye kadar şehre geri dönmüyoruz. Annesini metro durağında alması için aradı ve sonunda sabah saat 2'de tanıdığım birinin randevunun sonunda onu öpmemi engellediğini gördüm. Bunun yerine birbirimize kocaman sarıldık.

Gecenin sonunda yollarımızı ayırdık, eve sağ salim gitmem için bana mesaj attı ve gerçekten iyi vakit geçirdi. Birkaç gün oldu ve dün eve giderken onunla konuşmadıktan sonra bugün uyanır uyanmaz ona mesaj attım. Ona Günaydın dedim ve onu çok özledim ama bir yanıt alamadım."
"Ben (e/31) şu anda çıkmak istediğim bir ilişki içindeyim. İlişkiyi bir yıldan uzun bir süre önce bitirebilirdim ama trajik bir şekilde annesi kansere yakalandı. O çileden geçerken onu terk etseydim, kendimi sonsuza kadar suçlamış olurdum.

Ne yazık ki annesi yakın zamanda vefat etti. Anlaşılır bir şekilde kalbi kırılmış ve şimdi her zamankinden daha fazla onun yanında olmam gerektiğini biliyorum, ama yine de çaresizce bu ilişkiden kurtulmayı istiyorum.

İlişkimize ÇOK yatırım yaptı, bu da şu anda ona gerçekten yüklemek istemediğim çok daha fazla kalp ağrısına neden olacak. Duygusal olarak bu kadar perişan olduğu sürece onunla kalmaya kararlı mıyım? En az bir veya iki yıl daha bu işin içinde miyim? Ona dürüstlüğü borçlu olduğumu biliyorum ama bu sefer daha fazla stresi kaldırabilir mi bilmiyorum."
"Şu anda ""yaşınızın yarısı artı 7"" kuralından daha genç bir kızla oldukça iyi bir ilişki içindeyim. Aslında reşit olma yaşına (16) yeni ulaştı ve 5 aydır oldukça ciddi bir şekilde çıkıyoruz. Dürüst olmak gerekirse, başlangıçta bu konuda oldukça kötü hissettim çünkü gençken gerçekten genç kızlarla çıkan yaşlı erkeklerden hep nefret ederdim. Şimdi bir zamanlar nefret ettiğim şey oldum...

Onunla ilk tanıştığımda Chris Hansen'ın bazı kameralarla geleceğini gerçekten hissettim.

Ama hayır, henüz herhangi bir cinsel ilişkimiz olmadı. Ancak, ondan çok daha fazlasını sevdiğimi dürüstçe söyleyebilirim. Benim yaşımdaki diğer kızlardan çok daha olgun, dürüst ve açık sözlü ki bunu gerçekten çekici buluyorum.

Ayrıca bana annesinin babasıyla 15 yaşında tanıştığını, 5 yıl sonra evlendiğini ve o zamandan beri mutlu olduğunu söyledi. Bu bana bir çeşit umut veriyor.

Do Ebeveynler Biliyor mu?: Şu anda annesi sadece ""konuştuğumuzu"" biliyor ama ilişkinin derinliğini bilmiyor. Aile dostu olduğu için annesini şahsen tanıyorum. Ancak henüz kendimi kızının refakatçisi olarak tanıtmadım. 18 yaşına geldiğinde tüm aile ile tanışmayı ve selamlamayı tercih ederim.

Şu anda benzer (başarılı) bir deneyime sahip olan başka redditörler olup olmadığını merak ediyorum."
"Aklıma takılan ana hikaye, oda arkadaşım ve gruptaki herkesin kesinlikle nefret ettiği bu adamla ilgiliydi. Hayatım boyunca adını hatırlayamıyorum, bu yüzden ona ""Dave"" diyeceğim. Görünüşe göre Dave herkes için bir pislikti ve bu hikayeden çıkarılacak bir şey varsa, o da grup meraklılarını kızdırmamaktır.

Oda arkadaşımın lise grubu bir yarışma için otobüsle farklı bir şehirdeki okula gidiyordu. Dave bütün hafta gruptaki insanlarla uğraşıyordu ve kendisi de bir grup üyesi olarak onlara yarışmada eşlik edecekti. Otobüs yolculuğu yaklaşık 4-5 saat sürecekti ve bir grup tromboncu (oda arkadaşım dahil) Dave'e geri dönmek için harika bir fırsat olacağına karar verdi. Grup odasına gizlice girdiler, Dave'in trombon kutusunu açtılar ve ağızlığını çaldılar.

Birer birer, adamlar sırayla krikoya girdiler. Biri kıçına soktu. Bir diğeri buna kızdı.

Daha belirgin sıvıları silmeyi garanti ettiler, ancak şeyi durulamadılar. Bunun yerine, onu Dave'in çantasına geri soktular ve otobüsün altındaki depo bölümüne yüklenmesini izlediler. Orada, ağızlık oturdu. Mayıs olduğunu söylemiş miydim? Mayıs ayıydı. 5 saat boyunca o ağızlık, bir arabanın bagajında ​​fetişi seven bir fahişe gibi bok, sidik ve meni içinde kavrularak oturdu. Otobüs nihayet durduğunda, Dave onu çıkardı ve hiçbir sorun yokmuş gibi trombonunu çaldı."
"Feragatname: Bu, vasat ve belirsiz soru kategorisine giriyorsa özür dilerim, ancak başka nasıl ifade edeceğimi bilmiyorum.

Ben yeni mezunum, İngiltere'deki üniversiteden geçen yıl çıktım. Kariyer açısından henüz hayatımda gerçekten yapmak istediğim bir şey bulamadım, bu yüzden şimdilik bir çağrı merkezinde kafa karıştırıyorum. Bu soruyla ilgili olarak, üniversitemin (Oxford) gerçekten elinizi tutan türden bir yer olması muhtemelen yardımcı olmuyor - en azından konaklama, yemek vb.

Seyahat etmek ve dünyayı görmek istediğimden eminim, özellikle de bir geçiş dönemindeyim, ama nereden başlayacağımı hayal bile edemiyorum. Ne zaman zihnim konuya dönse ve küçük ülkemin dışındaki dünyanın imkansız karmaşıklığını düşünmeye başlasa, neredeyse bir korku duygusuyla çarpılırım. Bu korkunun bir kısmı, sanırım, bunu gerçekten yapmak için asla cesaretimi/kararımı/her ne olursa olsun toparlayamayacağım endişesidir.

Beni yanlış anlama, yurtdışında bulundum - birçok kez. Bununla birlikte, yalnızca Avrupa'da ve yalnızca 'seyahat' yerine tatil olarak adlandırılabilecek şeylerde olmuştur.
İnsanların bir yıl veya daha uzun süreler boyunca uzaklara gittiğini duyduğumda veya okuduğumda, bunu nasıl yapabildiklerini merak ediyorum. Muazzam miktarda paraya mı mal oluyor (ki bende yok)? Uzaktayken çalışıyorlar mı? Eğer öyleyse, insan böyle bir şeyi nasıl organize eder? En basitine kadar, nereye gideceklerini, yerler arasında nasıl hareket edeceklerini, her şeyi nasıl seçiyorlar.

Bu yazının bir kısmı gerçekten sadece hayal kırıklıklarımı boşluğa atıyorum. Ancak kapısız pencereli bir odanın köşesine sıkışmış bir gence cesaret verici sözler söyleyen olursa çok makbule geçer."
"Kız arkadaşım ve ben 2 yıldır çıkıyoruz ve dürüstçe söyleyebilirim ki daha önce hiç biriyle bu kadar mutlu olmamıştım. Oldukça ciddileşiyoruz ve ikimiz de birbirimizi derinden seviyoruz ama benden 6 yaş büyük olduğu için endişelenmekten asla vazgeçemedim...

Kız arkadaşım tanıştığımızda bakireydi ve onun yatağa girdiği ilk erkek bendim. Ayrıca daha önce hiç kendi başına yaşamadı ve ailesine çok bağımlı. Ben ise o zamanlar kendi başıma yaşıyordum ve daha önce ilişkiler konusunda çok daha fazla deneyimim vardı. Bu nedenle, benden 6 yaş büyük olmasına rağmen benden çok daha olgunlaşmamış ve yaşından en az 8 yaş daha genç görünüyor. Ondan çok daha ciddi ve sorumluyum ve hayatımda çok daha fazla deneyim yaşadım. Sonuç olarak, ilişkide her zaman daha yaşlı, daha olgun biri gibi hissettim ve onu her zaman kendimden birkaç yaş küçük biri olarak gördüm.

Buna rağmen görüşmediğimiz zamanlarda aramızdaki yaş farkını düşünmeden edemiyorum. Yaşlanınca nasıl olgunlaşacak? Hala genç, canlı benliği olacak mı? Endişelerimin çoğu, benden büyük olduğu için ilişkimizi asla onaylamayan geleneksel babamdan kaynaklanıyor. Ona göre, bu tür ilişkiler geçicidir ve sonunda benden daha az enerjiye sahip olacak biriyle olmaktan sıkılırdım. Bu endişeler kafama giriyor, çünkü gerçekten ciddileşmeye başlıyoruz ve hayatımın geri kalanını güçlü bir bağ kurduğum bu muhteşem kadınla mı geçirmeliyim yoksa boşa harcamayı mı bırakmalıyım diye merak ediyorum. onun zamanı ve devam et...

Öyleyse sorum şu, herhangi birinizin bunun gibi bir ilişki deneyimi var mı? 6 yıl endişelenecek bir şey mi? Yaşlı bir kadınla birlikte olmanın artıları ve eksileri nelerdir? Zaman ilerledikçe herhangi bir şey için endişelenmem gerekiyor mu?"
"Pekala Reddit, bu kızla bir haftadan biraz fazla bir süredir çıkıyorum ve bugün bana mesaj attı ve kendisinde HPV olduğunu öğrendiğini söyledi. Alt katta bir tümsek fark etti ve internette aradıktan sonra paranoyaklaştı ve doktora gitti. Bunun üzerine doktor baktı ve ona HPV olduğunu söyledi ve ona bir ilaç verdi ve onu yoluna gönderdi.
Bu noktada, bildiğim tek şey bu. Ne düşüneceğimi, nasıl hissedeceğimi bilmiyorum, kızmalı mıyım yoksa kızmamalı mıyım, sadece bilmiyorum. En azını söylemek için biraz korktum.
Sanırım sorum şu, bu benim için ne anlama geliyor? Erkeksi organlarımda siğil çıkar mı? Bu temelde ne anlama geliyor? Abur cuburuma siğil bulaşacak mıyım? Bu beni hayatımın geri kalanında mahvedecek mi?
Sadece çevrimiçi görünemeyecek kadar şaşkınım çünkü eminim ki bu beni çıldırtacak (özellikle WebMD'den uzak durmak). Sahip olduğunuz herhangi bir bilgi çok takdir edilecektir.
Evet, bu bir kullan-at hesabıdır. Bazı arkadaşlarım gerçek kullanıcı adımı biliyor. Karmayı umursama."
"Kuzenim çok yakın, kardeş gibi, beraber büyüdük.

Birkaç ay önce, kendisinin ve uzun süredir erkek arkadaşının (30'lu yaşlarında), hayatı boyunca asla çocuk istemediğini söylemesine rağmen (ikimiz de zor çocukluklar geçirdik) bir çocuk sahibi olmak istediğini duyurdu.

Bu tür şeyleri neredeyse hiç başlatmadığı ve şu anda paralarının oldukça kısıtlı olduğu gerçeğine rağmen, beni ve babamı önümüzdeki hafta akşam yemeği için kendisinin ve erkek arkadaşının evine davet etti.

Diğer şeyler (tuhaf akşam yemeği daveti dahil) beni onun büyük bir şey duyuracağına inandırdı ve aklıma gelen birkaç şeyden biri de onun hamile olduğu.

Çeşitli nedenlerden dolayı onun (veya erkek arkadaşının) iyi ebeveynler olacağını düşünmüyorum. Onlarla bu konuda tartışmayacağım, olayı büyütmeyeceğim, hatta duygularımdan bahsetmeyeceğim. Bu onların kararı ve söyleyeceğim veya yapacağım hiçbir şey onların kararını değiştirmeyecek.

Endişelendiğim şey, onlar adına hemen mutlu olamayarak duygularını incitmek. O biraz duygusal olarak kırılgan ve uh... Histrionik mi?

Böyle duyguları saklamakta veya numara yapmakta iyi değilim... Bu beni gerçekten endişelendiriyor. Ne yapabilirim?"
"İşte gerçekler.
-İlişkimiz seneye uzak mesafe ilişkisine dönüşmek üzere. SO'm yaklaşık 2~3 yıllığına (bu kesin değil, daha uzun olabilir) beş ila altı farklı zaman dilimi uzaktaki bir yere gitmek zorunda kalacak.

-Bir LDR ikimiz için de anlaşmayı bozamaz. ANCAK, eğer 20'li yaşlarımın ortasında bir LDR'de olacaksam (ve dolayısıyla zamanın %95'inde yalnız olacağım çünkü birbirimizi üç ayda bir belki birkaç günlüğüne yalnızca bir kez görebileceğiz) ve işte o zaman şanslıyız), diğer kişinin inanılmaz derecede özel biri olmasına, çok uzun zamandır hayatımda olmasını istediğim biri olmasına ihtiyacım var.

-SO'mu hayatımda istiyorum.

-Dinlerimizin farklı olmasından dolayı bu mümkün mü bilmiyorum.
 (Benim dinim yok, o dindar bir Hristiyan)

-İnanç farklılıklarının kısa süreli ilişkilerde daha az etkili olabileceğine, ancak uzun süreli ilişkilerde konuşulması gerektiğine inanıyorum.

Bu yüzden kendimizi bir LDR'ye adamadan önce 'bu ilişki nereye gidecek/gidebilir' konuşmamız gerektiğini düşünüyorum. Beklentilerimizi ortaya koyun, kuralları belirleyin, geleceğimiz hakkında konuşun ve eğer kesinlikle yürüme umudunu göstermiyorsa, o zaman birbirinizin iyiliği için bundan vazgeçin.

Onunla konuşup konuşmamam gerektiği konusunda çelişkili değilim ama ne zaman konuşacağım. Üç ay sonra ayrılacak. Şimdi konuşmayı yapıp bunu aşmalı mıyım, yoksa şimdi birlikte geçirdiğimiz zamanın tadını çıkarıp sohbeti o ayrılmadan birkaç hafta öncesine mi bırakmalıyım?"
"Tanıştığımızda kocam ve ben korunaklı bakireydik. Bir mazeret değil, neden olgunlaşmamış aptallar olduğumuza dair biraz bilgi. Her neyse, bağımsız ""yetişkinler"" olabilmek için katı, narsist, eleştirel ebeveynlerimize (annem, onun babası) karşı isyan etmek zorunda kaldık.

Hâlâ nasıl yaşayacağımızı bilmiyoruz ve acı verecek kadar aptalca hatalar yaparak zor yoldan öğreniyoruz. Yılbaşı gecesi, ertesi gün ödenmesi gereken kirayı ödemek için 500 $ nakit yatırmak üzere bankaya gidiyorduk. Bir an elindeydi, sonra yok oldu. Adımlarımızı takip etmek için geri döndük ve rüzgarda sürüklenen birkaç yalnız 20 dolarlık banknot gördük. O öğleden sonra ikimiz de güzelce ağladık. Kirayı telafi etmek ve ek faturaları da ödemek için SADECE yeterli paramız olduğunu düşündüğüm için sonunda bunu aştım. Banka hesaplarımız bir süreliğine 5 dolardan az olurdu ama bir sonraki maaş çekine kadar idare ederdik.

O da almadı. Babası annemden daha kötüydü, bu yüzden kocam zaten düşük özgüven, depresyon vb. Şimdi daha iyi, ama bunun onu hâlâ rahatsız ettiğini biliyorum.

Neyse dün yine oldu. Çıkardığı 60 doları vardı ve cebinde, cüzdanında ya da benim cüzdanımda değil. Yine, bu konuda gerçekten üzgün. Onu hesabımdan çekmek ve onu bulduğumu söylemek istiyorum. Belki daha iyi hissetmesini sağlar. Ama birbirimize hiçbir şey hakkında asla yalan söylemeyiz. Sır tutmuyoruz ve ne kadar incitici olursa olsun tüm gerçeği söylüyoruz. Korkarım bu beyaz yalan, gelecekte daha fazla yalan için bir engel olacak."
"Nereden başlayayım .. Son zamanlarda (genel olarak) mutsuzluğun ötesindeyim. İlk defa böyle hissetmiyorum ama normalde bu kadar uzun ""sürmez"". yani bişeyler geçiyorum..

İkimizin de birbirimize karşı hisleri var, bir ilişkimiz yok ve her gece birlikte televizyon izliyoruz. Kendim değildim ve son derece sinirli olduğumu ve hemen hemen saatli bir bomba olduğumu biliyorum, bu yüzden ona hasta olduğumu söylüyorum (ben de öyleydim ama daha çok duygularımla ilgiliydi) ve izleyeceğiz birkaç gün içinde tekrar. Sürekli beni kontrol ediyor .. Her gün. Ona iyi olduğumu söylüyorum ama gerçekten yalnız kalmak istiyorum ve o bırakmayacak. Kavga ediyoruz (Kesinlikle ben başlattım ama uzak durmaya çalışıyordum). Özür diledi, ama onunla bir haftadan fazladır hala konuşmadım, ama ben hala tamamen aynıyım, bu yüzden hala tek başıma olmam gerektiğini hissediyorum.. Ve ne demek istediğimi ya da nasıl olduğunu söyleyemem Hissediyorum. Ama bu duygu ne kadar sürecek? Sonsuza kadar?

Küçük bir yanım onunla bir daha asla konuşmak istemiyor ama geri kalanım her şeyin eskisi gibi olmasını istiyor. Yalnız olmak beni daha mutlu etmeyecek ama zaten mutlu değilim, bu yüzden..

Genel olarak sevecen / sevecen bir insan değilim. ""Seni seviyorum"" bile demiyorum, anneme sarılmıyorum ve daha çok değer verdiğim kimse yok. Onu umursuyor muyum? Kesinlikle 3 yıl oldu, ama bugünlerde hiçbir şey beni mutlu etmiyor - Artık onunla televizyon izlemekten zevk alıp almadığımdan bile emin değilim, ama bunun geçici bir duygu olup olmadığından emin değilim ve her şey beni incitiyor . Ama ileride pişman olacakmışım gibi hissediyorum. Çoğunlukla harika anlaşıyoruz ama ben hala kararsızım. :(

Bu bir karışıklıksa özür dilerim. Tavsiye çok makbule geçer, teşekkürler."
"Temel olarak, geçen gece dairemde benimle ve sadece 10 veya 15 gerçekten yakın arkadaşımla küçük bir buluşma düzenlemeye ikna oldum. Bu insanlardan bazılarıyla ilkokuldan beri çok iyi arkadaş oldum, diğerleri burada üniversitede birinci sınıfta tanıştığım, temelde tüm kişisel eşyalarım konusunda güvenebileceğim herifler. Ve ben, eğer arkadaşlarımı bir geceliğine eğlendirmeye ikna olursam, fazladan yol kat etmek, iyi bir ses sistemi kurmak, vs. konusunda hiçbir sorunum olmayan türden bir insanım. müzik yayını yapmak için kullandığım 400 dolarlık tabletim.

Her neyse, birkaç saat ileri saralım... hepimiz iyi vakit geçiriyoruz, herkes uğultu yapıyor, gülüyor, dans ediyor ve insanlar sırayla kendi cihazlarını prize takarak şarkı seçmeye başlıyor. Buna aldırış etmedim çünkü tabletimin hoparlörlerin hemen yanında oturduğunu düşündüm, her neyse. Bu, gecenin ilerleyen saatlerinde aramaya gidip hiçbir yerde bulamayana kadar böyleydi. Böylece krikoya alındı. Neden bu kadar detay verme gereği duydum bilmiyorum ama evet.

Tanımadığım sadece 3 kişi vardı (ve gerçekten iyi arkadaşımla geldiler), bu yüzden harika olacaklarını düşündüm. Onlarla daha iyi arkadaş olan adamla konuştum ve bana sempati duydu, onlardan beni istedi ve hepsi her şeyi reddediyor. İyi arkadaşlarımdan hiçbirinin bana böyle bir şey yapmayacağından %99,9 eminim, ama bunun temeline inmek için başka ne yapabileceğimden emin değilim. Arkadaşlarımın takıldığı insanları sorgulamak istemiyorum çünkü bu tamamen mümkün, bu sadece büyük bir anlayış; ama değilse ve bu yabancılar onu KABUL ETMİYORSA, alternatif açıklama, uğraşmak zorunda kalacağımı asla ummadığım bir şeydir."
"Bir ay önce, SO'm Uni'ye taşınana kadar mutlu bir ilişki içindeydim, beni unutacağından veya yeni birini bulacağından korktum ve ona bunu söyledim. Benimki sıkışıp kalmışken onun hayatı devam ediyor diye üzülmüş ve kıskanmıştım. Bana ihtiyacı olmasını istedim ama olmadı. Mutsuzdum ama bunu kendime yapıyordum. Bilinmeyen tuhaf bir nedenle, onu kötü hissettirmenin her şeyi düzelteceğini düşündüm ve onu uzaklaştırmaya devam ettim. Geçen gece ona ""Hiçbir yere gitmeyeceğine söz ver?"" diye mesaj atana kadar bunu yaptığımı fark etmemiştim. ve yapamadı. Anında ne yaptığımı fark ettim ve her parçasından pişman oldum. O başıma gelen en iyi şey ve onun gibi biriyle hiç tanışmadım. Dün biraz konuştuk ve nasıl hissettiğimi, yaptıklarımdan pişman olduğumu ve onu kaybetmek istemediğimi söyledim. Bana davranış şeklimin onu rahatsız ettiğini söyledi ama gerçekten çabalamıyordu, ben de onu uzaklaştırmasaydım ve yaptığım şeyi yapmasaydım bunu yapmak istemeyeceğini söyledim. Burada kaldı ve bir saat önce ayrıldı.

Sanırım onu ​​çok ileri götürdüm ve beni eskisi gibi görmüyor. Bunun bitmesini gerçekten istemiyorum, o benim için her şekilde mükemmel ve onu tekrar mutlu etmek istiyorum. Sanırım daha fazla konuşmamız gerekiyor ama her şeyin eski haline dönmesini istemediğini veya zaten böyle hissettiğini öğrenmesinden korkuyorum.

Tavsiyeye ihtiyacım var, ne yapacağımı bilmiyorum. Korkunç hissediyorum, tam bir aptaldım. Herhangi bir soru sormaktan çekinmeyin, bu konuda yeniyim."
"İyi görünümlü bir adam olmadığımı söyleyerek başlayalım. Ama bu kız sağlam bir 9/10'du. Çok ortak yönümüz vardı ve çok iyi anlaşıyorduk. Bu gerçekten çıktığım, gerçek bir ilişki yaşamak ve uzun süre birlikte olmak istediğim tek kızdı. Yaklaşık bir ay önce, konuşmayı bıraktık ve aramız bozuldu. Yine de biraz konuşurduk ama eskisi gibi değildi.

    Bugün erken saatlerde, onun en iyi arkadaşıyla konuşuyordum (biz de bir süredir arkadaşız) ve esasen birlikte olduğumuz süre boyunca eski sevgilisiyle takıldığı / seks yaptığı söylendi. Bu adama karşı bir nefretim var, en iyi arkadaşımın benzin deposuna şeker döktü ve beni birçok kez vurmakla tehdit etti. O beyaz çöpün özüdür.
    
    Arkadaşımı mahvetmeden onunla bu konuda yüzleşemem ama gerçekten bu çocuğu kesinlikle dövmek istiyorum. Sıska küçük piç, nakavt edilmeden yanımda 10 saniye durmazdı. Yanlış yapan o olduğu için ona kızmam gerektiğini biliyorum ama hayatımda asla bir kıza dokunmam, bu yüzden bu bok parçası en iyi şey.
    
    Rant için özür dilerim, gerçekten onu göğsümden çıkarmak zorunda kaldım. Rant subreddit'i kullanırdım ama anlayabilecek insanların duymasını istedim."
"Bu yüzden kampüste dolaşırken, son birkaç gündür daha önce hiç görmediğim ama gerçekten gözüme çarpan bu kızı gördüm. Tek şey, onun hakkında kesinlikle *sıfır* bilgim olması. Zilch. Adı, yaşı, bölümü, hiçbir şey hakkında hiçbir fikrim yok. Aynı zamanda, yaz için üniversiteden ayrılacağım, belki kalıcı olarak (mezun oluyorum ama burada kalıp iş bulmanın bir yolunu arıyorum), ama her şeyden çok, ayrılmak istemiyorum burada herhangi bir ""Ya eğer?"" ve tüm o caz ile.
  
Reddit, sadece arada bir gördüğün bir kıza ürkütücü gelmeyecek bir şekilde sormanın en iyi yolu nedir?"
"Merhaba, umarım sorum için doğru başlık budur, değilse özür dilerim.

Geçenlerde Credit Karma'daki hesabıma göz atıyordum ve ""1 hesap koleksiyona girdi"" mesajını gördüm. Bunun doğru olamayacağını düşündüm, bu yüzden baktım ve ""Enhanced Recovery Company"" adlı bir ajans tarafından tahsilatlarda 277 $ bakiyem olduğunu söyledi. Aynı sıralarda annem, şirketin ev telefonuna benim için mesajlar bıraktığını bildirdi.

Tek borcum araba kredisi ve bir kredi kartı olduğu için bunun yasal bir borç olabileceğine ihtimal vermiyordum. Ayrıca, annemin telefon numarasını nasıl bulduklarını da bilmiyorum, çünkü o numarayı on yıldan fazla bir süredir kendi numaram olarak kullanmadım. İmzaladığım her kiralama ve sözleşme kişisel cep telefonu numaramı kullanıyor.

Yaklaşık iki ay önce şirkete taahhütlü posta yoluyla bir borç doğrulama mektubu gönderdim ve bunu aldıktan sonra telefon görüşmeleri durdu ve o zamandan beri onlardan haber alamadım. Bunun kredi raporumdan çıkarılması için bir sonraki adımın ne olması gerektiğini merak ediyorum.

Bana verebileceğin herhangi bir yardım için teşekkürler!"
"Sevgili reddit, bunu gerçekten içimden çıkarmam gerekiyor.
Lisede ben (bugün 19ay) en iyi arkadaşımı (bugün 19f) farklı görmeye başladım ve onun aslında harika bir kız olduğunu keşfettik, bu yüzden birbirimize aşık olduk, çıktık ve 2 yıllık mükemmel bir ilişkimiz oldu.

Lisenin sonunda, şehrimde olmayan bir kursta lisans eğitimi alacağıma karar verdim, bu yüzden taşınmak zorunda kaldım ve birlikte kalmaya ve uzun mesafeli bir ilişki kurmaya karar verdik.

Ayda iki kez yanına giderdim, o beni ziyaret edemezdi çünkü çok zor bir üniversitede okuyor ve cumartesi günleri bile dersi var.

6 aylık uzun mesafeli bir ilişkiden sonra, çok fazla ıstırap olduğunu fark etmeye başladık ve maddi sorunlar yaşamaya başladım ve onu görmeye gidecek biletleri karşılayamadım.

Ayrılmaya ve sadece arkadaş olmaya karar verdik, bunun çok zor olduğunu biliyorum ama imkansız değil. O harika bir kız, çok destekleyici ve şimdiye kadar duyduğum en iyi tavsiyeleri veriyor! Hayatımdan kaybolmasına izin veremem.

Sorun şu ki, ayrıldıktan 2 hafta sonra mesajlarıma cevap vermiyor, benden çok hoşlandığını ve bana aşık olduğu için kimseye aşık olmayacağını söyledi ve nasıl sürdürebileceğimizi anlamıyorum. tavrıyla arkadaşlık(metinlere cevap vermiyor).
Ben ona hala aşığım!

Diğer bir şey de, kursumdan gerçekten hoşlanmıyorum ve gerçekten kasabamda başka bir kurs yapmak istiyorum, ancak bu ancak 2015'in başında mümkün olacak.

Reddit halkı, sizce arkadaş kalabilir miyiz? Kasabama geri dönersem daha iyi bir araya gelebileceğimizi düşünüyor musun? Yapacak herhangi bir tavsiyeniz veya yorumunuz var mı?

Şimdiden teşekkürler!! :)"
"Nisan ayında, sekiz yıllık erkek arkadaşım benden ayrıldı ve son bir yıldır benimle kalmasının tek sebebinin temizlik, yemek vb. evlenmek istiyorum (o noktada hayatımın geri kalanını birlikte geçirmeyi planladığım kişi oydu). O zamandan beri benimle iletişime geçiyor ve bunu kastetmediğini ve tekrar bir araya gelip evlenmek istediğini söylüyor. Orijinal yorumlarını duyduktan sonra ona geri dönmeyi reddettim ve bunu yapmaya hiç niyetim yok.

Ancak yorumları beni gerçekten incitti ve arkadaşlarıma ve aileme güvenme yeteneğime zarar verdiğini hissediyorum. Ben bir partiye taze pişmiş kurabiyelerle gelen kişiyim, kendinizi hasta hissettiğinizde çorbayla karşınıza çıkan kişiyim vs. ama korkarım beni uygun ve yararlı biri olarak görüyorlar ve gerçek bir arkadaş olarak değil. Eski erkek arkadaşımın son bir yıldır mutsuz olduğunu anlayamadığım için (bana söylediği ve benim anladığım kadarıyla, o benden ayrılana kadar her şey çok güzeldi), korkarım bunu yapamıyorum' Başkalarının da yalan söyleyip söylemediğini söyleme.

Kendimi açıp arkadaşlarım ve ailemle paylaşmamı zorlaştırdı ve hepsine şüpheyle yaklaştığım için kendimden nefret ediyorum. Birkaç hafta önce bana çıkma teklif edildi ve adam tam bir sevgili, ama ben hala korkuyorum. Korkumu nasıl yenebilirim ve arkadaşlarıma, aileme ve potansiyel önemli diğer kişilere onlara davranılması gerektiği gibi davranabilirim?"
"Arkadaşım (22E), ona A diyelim, yanıma geldi ve en yakın arkadaşının (B) kız arkadaşıyla aldattığını söyledi. Bir aylığına şehirde ve yakında geri dönecek. Birlikte yattıktan sonra, A'ya onunla birlikte olmak için B'yi terk etmek istediğini söyledi. A ona uzun mesafe yapmadığını (başka bir ülkede yaşıyor) ve bunu söyleyip durmasına rağmen uyumaya devam ettiklerini söyledi. Sonunda B'den ayrıldı ve şimdi duygusal destek arayan B'ye sahibim. Bu sırrı saklamak ve B'yi rahatlatmak zorunda olmak beni mahvediyor.

B, A'ya kendisine bir iyilik yapıp kendi evinde uyumasına izin verip vermeyeceğini sordu (ona tamamen güveniyor) ve A'nın (B)'nin arkasından birlikte yattıklarına dair hiçbir fikri yok.

B şimdi A'ya büyük bir iyilik borçlu olduğunu düşünüyor ve ona hediyeler, iyilikler, ayak işleri falan alıyor.

Yakında eve gidecek ama bu benim bulunduğum konumu değiştirmiyor.

Ben ne yaparım? Hiçbir şey bilmiyormuş gibi mi davranacağım yoksa B bilmeyi hak ediyor mu? B'nin nasıl tepki vereceğini bilmiyorum."
"Vergi tavsiyesi vermekten bıkmış olmanız gerektiğini biliyorum ama işte başka bir soru. H&R Block gibi birine vergilerimi ödemesi için mi ödemeliyim yoksa son iki yıldır yaptığım gibi H&R Block çevrimiçi yazılımını mı kullanmalıyım bilmek istiyorum. Yaklaşık 60 $'a mal oluyor, bence onları yazılımlarını kullanarak dosyalayın ve gerçek bir H & R mağazasında yaptırmanın yaklaşık 150 - 200 $ civarında olduğunu düşünüyorum.

Ben bekar bir anneyim, bu yüzden bakmakla yükümlü olduğum bir kişiyle evin reisini talep edeceğim, bu yıl iki işim oldu, yani iki W2'm var ve işsizlik talebinde bulunmam gerekiyor - ve işsizlikten hiç vergi almadım. Ayrıca talep etmem gereken günlük bakım masraflarım var. Ben de bu yıl taşındım ama elli milden fazla değil ya da iş için (bunun vergilerle ilgili olduğunu biliyorum).

Geçen yıl, çevrimiçi yazılımı kullanarak kendimi dosyaladığımda, koşullarım hemen hemen aynıydı (hareket etmemek dışında), bu yüzden onları kendim dosyalamak benim için zor değil. Çok fazla parayı geri alamadım, ki bu bir bakıma iyi, çünkü yıl sonunda büyük bir getiri elde etmemek için vergilerimi ayarladım - çünkü neden devlete bedava kredi veresiniz? ve tüm bunlar.

Öyleyse, onları benim için dosyalaması için birine ödeme yapmalı mıyım (bir şekilde daha büyük bir getiri elde edebilir miyim acaba) yoksa buna değmez mi ve bunları kendi başıma yapmaktan daha iyi olur.

Eklemek isterim ki H&R Block'a takılıp kalmadım, sadece geçmişte kullandım.

Zaman ayırdığın için teşekkürler."
Bir bisiklet kazası geçirdim ve bileğimi kırdım ve omzumu ayırdım ve biraz yol döküntüsü. Röntgen çekmek için 4 saat beklediğim hastaneye gittim. Ayrıca bana her iğnenin ne kadara mal olacağı söylenmeden bana enjekte edilen ağrı kesici ilaçlar verildi. Bana toplamda yaklaşık 4 kez enjekte ettiler. Ayrıca yoldaki kızarıklıkların bir kısmını temizleyip üzerime geçici bir alçı yapıştırdılar ve beni başka bir doktora yönlendirdiler. Bu bana 1867 dolara mal oldu. Bu biraz haksızlık gibi görünüyor. Ağrı kesici istemedim ve bana ne kadara mal olacağı da söylenmedi. Burada bir şeyim olup olmadığını bilen var mı? Herhangi birinizin benzer bir durumdan başarı öyküsü var mı???
"80'lerin başında veya ortalarında çocukken bir kitabım vardı ... kötü bir ayakkabı bağı yeme alışkanlığı olan bir kedi hakkında. Oburluk/aşırı hoşgörü hakkında ahlaki bir hikaye anlatır ve kedi büyür ve büyür. Daktiloları ya da belki sadece anahtarları da yediğini düşünüyorum. Kedinin ebeveynleri bir noktada devreye giriyor. Kedi azarlanır - belki bir doktor tarafından? - kediyi bu tür yiyecekleri ölçülü yemeye ikna eden. Şalgam da olabilirdi? ama şalgam kısmını farklı bir kitapla karıştırıyor olabilirim. Kitap, kedinin kilo vermesiyle sona eriyor ve o yalnızca *arada sırada* bir daktilo anahtarına giriyor. Çizimleri hatırlıyorum -- ayakkabı bağcıkları ağzından sarkan bir kedi ve sanırım çeşitli daktilolar ve farklı görünümlü anahtarlar vardı. Hatırladığım kadarıyla çizimler siyah beyazdı, kalem stilindeydi. Açıkçası bu kitap bende bir etki bıraktı. Yeğenime hediye etmeyi umuyordum ama hiçbir yerde bulamıyorum. ""Kedi"", ""daktilo"", ""ayakkabı bağcığı"" terimlerinin genellikle birleştirilmediğini ve kolayca bir şeye işaret edeceğini düşünürsünüz. Bu kitabın Amazon'da veya Google'da hemen çıkan bir hit olmadığına inanamıyorum. Neredeyse 30 yıl sonra hala onun hakkında konuşacak kadar sevdim. Ailem deli olduğumu düşünüyor ama bunu uyduracak kadar yaratıcı olduğumu bile düşünmüyorum...

Reddit, lütfen bu kitabı bulmama yardım eder misin?"
"Bu yüzden üniversiteye yeni başladım ve okulun ilk günkü konserinde okulun bizim için düzenlediği konserde sevimli bir kızla tanıştım. O yaz oryantasyondan beni hatırladı ve bütün gece dans ettik ve sonra bir arkadaşının odasında takıldık.

Haftanın çoğunda takıldığımız, çokça kucaklaştığımız ve biraz seviştiğimiz için işler bundan bir şekilde ilerledi. Benden gerçekten hoşlandığını sanıyordum ama dün gece bir partideydik, ilk kez içki içiyordu. Gecenin çoğunda beni görmezden geldi ama ben bunu alkole bağladım. Sonra bugün, ondan şu anda bir ilişki istemediğini, ancak üniversiteyi deneyimlemek ve hala arkadaş olmak istediğini söyleyen bir mesaj aldım.

Birini bulmadan önce üniversiteyi deneyimlemek istemesini anlayabiliyorum, ama o benden gerçekten hoşlanıyormuş gibi göründüğü ve ben de ondan gerçekten hoşlandığım için bu beni gafil avladı. Ona tabii ki hala arkadaş olabileceğimizi söyledim ama şu anda biraz kararsızım çünkü sadece bir hafta olmasına rağmen orada bir şeyler olduğunu düşündüm. Ne yapabilirim? Kesinlikle arkadaş kalmak istiyorum, ama yine de bundan bir şeyler çıkarabileceğimiz bir yol olup olmadığını bilmek istiyorum."
"Yani temelde birkaç gece önce bir kız arkadaşıma bir mesaj gönderdim (3 aydır birlikteyiz, özel değil, biraz platonik ama tamamen fiziksel değil), ancak daha sonra yanıt vermek için orada değildim ve bu onu MAD'e götürdü. Gerçekten çok yakınız ama bu küçük aptalca şey yüzünden beni tamamen görmezden gelmeye başladı :|

Dürüst olmak gerekirse çok daha kötü hissedeceğimi hayal etmiştim... çünkü bir yanım onun beni özlemeye başlayacağını biliyor... ama bir yanım da merak ediyor, kahretsin, ya gerçekten böyle biterse ??? Ayrıca, bu kadar küçük bir şey için bu kadar çılgına dönmesi, bana onun o kadar da harika olmadığını hissettiriyor, sonuçta (kurşun kaçtı?)...

Sadece kimsenin bu konuda deneyimi olup olmadığını bilmek istiyorum. Onunla olabildiğince seyrek iletişim kurmaya çalışıyorum, ancak yanıt verip vermediğini görmek için günde en az bir kez ""merhaba"" demeyi deneyin. Denemeyi bırakıp beklemeli miyim? Orada olup olmadığını kontrol etmek yerine ona bir şey söylemeli miyim?"
"Merhaba millet!
Bu yüzden erkek arkadaşım ve ben üniversiteye başlamadan önceki yazdan beri birlikteyiz (aynı okula gidiyoruz). Üniversiteye gitmeden önce, altı aydan kısa bir süredir çıktığı lisedeki kız arkadaşıyla ilişkilerini bitirdi. Yıllığını buldum ve içinde ona yazdığı, daha önce tanışmayı ne kadar dilediğini, onu çok özleyeceğini ve sonunda aşk imzalayacağını anlatan notunu buldum. Bana onun hakkında ciddi olmadığını söyledi - aslında, bir gece bana onunla sadece lise son yılında sevişmek için çıktığını söyledi.
Noel Tatilinde, ""onun mahallesindeydi"" (yaşadığı yerden çok uzaktaydı) ve ondan kahve almasını istedi... ama o bana çok sonrasına kadar söylemedi, hiçbir şey olmadığı konusunda ısrar etti ve bana hiç söylemediğini söyledi çünkü o önemli olduğunu düşünmüyordu.
Onunla her zaman konuşuyor (geçen dönem bir sabah yanlışlıkla benimki yerine onun telefonunu aldım ve ondan ""şaşırtıcı"" hakkında bir facebook mesajı geldi ... tam olarak sabah 9'da eski kız arkadaş konuşması değil) ve bu beni SON DERECE rahatsız ediyor. Bununla birlikte, eski kız arkadaşının oldukça berbat bir ev hayatı oldu ve bu konuda kendini kötü hissettiğini biliyorum ama yine de ona güvenip güvenemeyeceğimi bilmiyorum. Hala ona karşı hisleri olmasının kesinlikle mümkün olduğunu söylüyor - ama şimdi benimle olmasına rağmen, onun hakkında hala böyle hissedip hissetmediğini bilmiyorum. Bana yardım et?
Kimse sormadan konuşmalarını okumadım!"
"17 aydır birlikteyiz. Geçmişte yaptığı şeyleri düşündüğümde beni çok üzüyor ve hayal kırıklığına uğratıyor. Bazı örnekler:

1. Striptiz kulübünde kucak dansı yapmak
2. Kasabaya gelen ve ona karşı hisleri olduğunu bilen bir bayan arkadaşla koca bir hafta sonu planlamak
3. Eski sevgilisini unutmamak ve bunun hakkında konuşmaya istekli olmamak ya da bunun bir sorun olmadığına dair kendimi güvende hissettirmemek (tabii ki öyle...)
4. Çevremdeki diğer kızlara iltifat etmek
5. Bitirmeme yardım etmeye çalışmıyor, bence seks asla bizimle ilgili değil - çoğunlukla o bitirdiğinde bitiyor

bir kaç tane daha sayabilirim...ama uzatmayacağım..
Bu durumlar hakkında konuştuk ama her zaman onları sağlamlaştırmak için özür dilemesiyle bitiyor, ama beni temin etmek için değil.

Daha fazlasını ve daha iyisini hak ettiğimi hissediyorum. İlişkiye devam etmek istiyorsam bunu sağlıklı bir şekilde nasıl atlatırım?"
"Temel olarak olan şey, erkek kardeşimin üniversiteye farklı bir eyalette gitmesiydi. Kız arkadaşı bizim memleketimizde üniversiteye gitti. Neredeyse her gün görüntülü sohbet ettikleri düşünülürse işler oldukça iyi gidiyordu. kış tatilinde ziyarete geldi ve her şey yolundaydı. Daha sonra tekrar üniversiteye gitmek için ayrıldı ve işte o zaman işler yokuş aşağı gitmeye başladı. Erkek kardeşimin kız arkadaşının facebook sayfasında bu adamdan [haydi ona jake diyelim] pek çok gönderi fark ettim. Tüm bu gönderiler bir sohbetin parçası gibi görünüyor, bu yüzden sadece yorumlarda yanıt vermek yerine duvarında gönderi paylaşarak yanıt verdiğini varsaydım. Duvarına bakmaya çalıştım ama özel olarak ayarladı. Bu beni biraz endişelendirdi ve kardeşimi de endişelendirdi. Kıskanç görünmek istemiyordu, bu yüzden olayı büyütmedi. Bununla birlikte, onunla bunun hakkında konuştu ve o sadece sınıftan bir arkadaş olduğunu söyledi.

3 ay ileri sar ve şimdi kardeşim geri döndü. Ağabeyim daha sonra yirmilik dişlerini çektiriyor ve evde kalmak zorunda kalıyor. Ailem işteyken ve ben okuldayken, erkek kardeşimin kız arkadaşı, arkadaşı tarafından kolejinden (üniversitesinde hala okul var) bırakıldı. Üniversiteye geri dönmek için yaklaşık 30 dakika içinde ayrılması gerektiğini ve yakınlardaki bir parktan arkadaşından alınacağını söyler. Erkek kardeşim onu ​​parka götüreceğini söyler ama o şiddetle reddeder. Sorunu zorlamak istemedi, bu yüzden uyuyor. Daha sonra onu almaya gelen ""arkadaşının"" gerçekten Jake olduğunu öğrenir. Daha sonra onunla bunun hakkında konuşur ve bir kez daha sadece arkadaş olduklarını söyler. Onunla cilveli bir şekilde konuşmasını istemediğini söyler."
"Eski sevgilim ve ben üç yıldır birlikteyiz ve onun için mükemmel olduğumu söylediği ve yerleşmeye hazır olmadığı için benden ayrıldı. Onu kimsenin sahip olmadığı ve muhtemelen kimsenin de yapamayacağı kadar mutlu ettiğimi söylüyor. Yerleşmek için çok genç olduğunu düşünüyor. Onu inanılmaz derecede mutlu eden biriyle ilişkisini bıraktığı için aptal mı? Yoksa kararına saygı mı duymalıyım?

Bu saçmalık mı? Geçmişte cinsel olarak başıboş kalma arzusu nedeniyle birkaç kez ayrıldık, bu yüzden kafam tamamen karıştı. O zamandan beri çok olgunlaştı ve ilişkiye daha çok bağlı görünüyor (tabii ki öyle olmayana kadar). Ya benimle dalga geçiyor ya da pişman olacağı büyük bir hata yapıyor.

Bunun ihtiyacı olan bir mola olduğunu iddia ediyor. Ama bununla iyi olmalı mıyım? Kafam çok karıştı. Onu şimdiye kadarki en mutlu kişi yapan biriyle nihayet anlaşmadan önce, oyun oynamak ve parti yapmak için son bir mola vereceğinden çok emin ve kendinden emin görünüyor. Gitmesine izin verip ne kaybettiğini anlamasını mı sağlamalıyım yoksa olgunlaşıp büyümesi için ona zaman mı vermeliyim?

Hala duruyor, saçmalıyor mu değil mi bilmiyorum."
"Ben Oxford Üniversitesi'ndeyim ve o Edinburgh Üniversitesi'nde. İki aylık ayrılığın ardından neredeyse ayrılıyorduk ve neyin ters gittiğini bildiğimiz halde (iletişim eksikliği, uzaktan deneyim eksikliği, onun zihinsel olarak kötü bir yerde olması, vb.) ve şimdi her zamankinden daha çok aşığız. Ayrıyken birbirimiz için yapabileceğimiz küçük şeylerle ilgili bazı tavsiyelere gerçekten minnettar olurum. Onu özlüyorum, onunla çok konuşuyorum. İlişkilerin genellikle bundan sağ çıkamayacağını biliyorum ama bence bunda iyi bir şansımız var, onunla çıkmaya başladığımdan beri fevkalade kolay oldu ve birlikte gerçekten iyi gidiyoruz. Neredeyse hiç tartışmayız ve bu, ""birbirimizin karşısına çıkmaktan çok korkmak"" değil, ""biz sadece bokla aynı sayfada olma eğilimindeyiz ve bu konuda sohbet edebiliyoruz"" tartışmamaktır. Sadece çok genciz ve bu zor ve her zaman meşgulüz ve bunu kaybedersem bunu korumak için elimden gelen her şeyi yaptığımı bildiğimden emin olmak istiyorum."
"Bu kız hakkında daha önce bir gönderi paylaşmıştım ama kısa bir geçmiş olsun diye, birbirimizi bir süredir tanıyoruz, yaklaşık bir yıldır duyguları olmasına rağmen yaklaşık 4-5 aydır çıkıyoruz. Birkaç gün önce benimle ilişkisini bitirdi ve sanırım bunu daha çok havalandırmak için yazıyorum, çünkü bugüne kadar ayrılığa karşı uyuşmuştum.

Geri çekildiğini anlayana kadar birkaç hafta. Resmi olmak için baskı altında hissettiğini ve çok büyük miktarda dış stres nedeniyle, özellikle de büyükannesinin aylardır hastanede çok hasta olması nedeniyle korktuğunu söyledi. Yaklaşık 2 hafta önce büyük bir kavga ettik, bir randevu için plan yapma konusunda çok çekingendi ve son zamanlarda tarihler konusunda tuhaf davrandığı için sinirlendim. Birkaç gün önce konuştuk ve ona zaman tanımak ve nereye gittiğini görmek istediğini ancak o kavgadan sonra aniden duygularını kaybettiğini söyledi.

Dürüst olmak gerekirse, mahvoldum. Bu kıza çok aşık olmuştum ve ona bir şeyler yapması için baskı yaptığım ve duygularını kaybetmesine neden olduğum fikri, yutması zor bir hap. Bununla birlikte, bir şeyleri ""düzeltmek"" ve tekrar denemek için yapabileceğim çok şey olduğundan şüpheliyim ve beni incittiği için o kadar suçlu ki, hâlâ duyguları olup olmadığını veya onları yeniden geliştirip geliştirmediğini bana söyleyeceğinden bile şüpheliyim. Yine de, herhangi bir tavsiye, yorum, bilgelik sözleri çok makbule geçer."
"20'li yaşlarımın başındayım ve geçimimi sağlamak için hoparlörler ve amplifikatörler yapıyorum. Burada yaklaşık bir yıl çalıştım, hiçbir deneyime sahip olmadan işi sıfırdan yapmayı öğrendim. İki patronum bağıran, küfreden ve neredeyse hayatımı cehenneme çeviren berbat insanlar. Çok vasıflı bir iş ama asgari ücret alıyorum, süpermarketlerde çalışan insanlardan daha az maaş alıyorum vs! 6 ay sonra maaşıma zam yapılacağı söylendi ama bu olmadı. Konuyu açmamaya ve yeni bir iş bulmaya karar verdim. Aylardır uğraşıyorum ama nafile.

4 Ağustos'ta ayak bileğimi kırdım, yani günde 9 saat ayakta durmam gerektiği için tam anlamıyla çalışamıyorum. Patronum beni defalarca aradı ve işe gelmem için bana rüşvet verdi, nasıl top oynamadığımı ve temelde şirkete bağlı olmadığımı söyledi. Bu beni iş başvurusunda bulunmaya teşvik etti ve yarın bir yönetici işi için görüşmem var. Birisi bana biraz tavsiye verebilir mi?

Metin duvarı için üzgünüm...."
"Daha önce hiç olmadığı kadar reddit konusunda yardıma ihtiyacım var, bu panonun uzun süredir okuyucusu olarak, gönderen kişinin ben olacağımı hiç düşünmemiştim ama burası tavsiye isteyebileceğimi hissettiğim tek yer..

Geçmiş: Ben (30 E) ve kız (24 K) iki yıldan fazla bir süre önce ortak arkadaşlar aracılığıyla tanıştık ve çok iyi anlaştık, bir yıl sonra bir ilişkiye girdik ve sadece iki ay önce birlikte yaşadık. Herkes gibi bizim de farklılıklarımız ve küçük kavgalarımız var ama gerçekten her şey harikaydı, ta ki evliliği tartıştığımız noktaya kadar.

İkimiz de koruyucu ailede büyüdük, ben 10 yaşımdayken evimden alındım, o 7 yaşlarındaydı, bu yüzden her zaman ortak noktamız oldu ve bu konuda birbirimize güvenebildik.

Son zamanlarda: Biyolojik babam vefat etti, bu benim için çok az şey ifade ediyordu, üvey babam beni evlat edindiğinden beri ve kesinlikle harika oldu. Ancak .. Birlikte olduğum kadın da babası olduğu için cenazeye davet aldı.

Eşyalarını çoktan topladı ve en iyi arkadaşıyla kalıyor. Bu durum o kadar berbat ki, gerçekten böyle şeylerin olabileceğine inanmıyordum. Parçalandım.. Gerçekten öyleyim, bu kadını sevdiğimi hissettim, birlikte geleceğimizi düşündüm ve şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Fiziksel olarak çizgiyi aştık ve bunun hakkında konuşmaya çalıştığımızda bozuldu ve ağlamaya başladı, artık benimle konuşmuyor.

Tıpkı daha fazla geçmiş gibi.. Evet daha önce geçmişlerimizden bahsetmiştik, evet ebeveynlerimizden bahsetmiştik ama her zaman ""annem uyuşturucu bağımlısıydı ve babam sarhoştu"" ayrı soyadlarımız var ve dürüst olmak gerekirse sadece Akraba olabileceğimizi HİÇBİR ZAMAN düşünmedim. Ben ne yapacağım? Dürüst olmak gerekirse aşık olduğumu hissettim ve bir günde her şey alt üst oldu."
"Kız arkadaşım [19/K] ve ben [22/E] yaklaşık 10 aydır birlikteyiz ve yaklaşık 7-8 yıldır birbirimizle yaşıyoruz.

Borderline'ı var. İlk başta sorun yoktu, onunla baş edecek gücüm ve gücüm vardı. Ama zamanla, tüm varlığımı parçalara ayırıyor. O çok kıskanç. Onu hiçbir şekilde aldatmamış olmama rağmen, diğer cinsiyetten arkadaş edinmeme izin vermiyor. Çünkü ona sadık kalmayacağımı düşünüyor.

Bugün ona artık onunla bir ilişki içinde olmak istemediğimi söylemeye çalıştım ama bittiğini söylediğimde sadece ""HAYIR"" dedi. Hıçkırarak ağlamaya başladı ve bunun yerine onunla daha sonra konuşmam için bana yalvardı (heceleyerek mi?). Ne kadar zayıf olsam da bunu ona inkar edemezdim. Onu seviyorum ama uzun vadede birlikte mutlu kalmamızın bir yolu yok.

Ondan nasıl ayrılacağına dair bir tavsiyen var mı?"
"Kızım hasta ve dün gece yatmadan önce kanepede kıvrılmış haldeyken iPad'de My Little Pony izlemesine izin verdim. Orada sorun yok. Ancak o yattıktan sonra ben de yattım, sanırım uyandı ve iPad'i aldı. (Yatağa yatırırken şifonyerinin üzerine bırakmıştım, daha önce hiç almadığı için kalkıp alması hiç aklıma gelmemişti).

Her neyse, uzun lafın kısası, önerilen videoları yeterince tıkladı ve sonunda birisinin benim küçük midillilerimin öldürüldüğü bir videoyu gördü. Bana bundan bahseden kocama koştu, ama o serçe parmağın boynuzunu (?) kestiklerini ve onu başka bir midilliyi kesmek için kullandıklarını söyledi. Oldukça kötü olduğunu söyledi. Çok üzgündü ve dün gece yanımıza geldi.

Bu yüzden hemen iPad'e bir şifre koyduk ve YouTube'u sildik (ortada kötü içerikleri filtreleyen bir YouTube çocuk uygulaması var, böylece zaman zaman normal içerikleri izleyebiliyor. Kablolu veya uydumuz yok, bu yüzden çocuk şovlarını izleme şekli).

Bu sabah bana ""anne, büyükannenin ne zaman öldüğünü hatırlıyor musun? Dün gece midillilerin ölmesini izledim"" dedi. Bu konuda söylediği tek şey buydu (ona nasıl hissettirdiğini sordum ama oldukça tarafsızdı ve bunu gördüğü için üzgün olduğumu söyledim). Onun için başka ne yapabilirim? Korkunç şeyler söz konusu olduğunda zaten biraz ürkek bir çocuk, sevdiği Cadılar Bayramı hariç. Ona videonun Cadılar Bayramı için sadece bir numara olduğunu söylemek uygun olur mu? Yoksa bir daha açmadığı sürece konuyu açmamalı mıyım?"
"Bu yüzden Montana'dan yeni bir bölgeye taşındım. Tumblr/4chan dökümlerini falan okurken, bunun benim başıma geleceğini hiç düşünmemiştim.

Bu yüzden işten sonra bir Wendy's'e gidip biraz patates kızartması ve hemen ardından Folfing'e gittiğimde yanımda bir ayaz olsun. Araba yolunda uzun bir sıra var, ben de içeri giriyorum. Kapıya yaklaşırken arkamdan daha genç bir kadın giriyor.
Şimdi, HERHANGİ BİRİNİN arkamdan bir kapıdan girmesine tepkim, kapıyı benim için açması/açık tutması.

Peki sen de siktir et KADIN. Kahretsin çocuklar. Gerçek insanların sıradan ve hoş bir jestle ""tetikleneceğini"" bilmiyordum... Yani kahretsin, kapıyı herhangi biri için açık tutardım, ama sanırım bazı ""köpek akrabası pentaseksüel"" biri için kapıyı açık tutmak,
A. Tecavüz.(Ne bok?)
B. Bir ataerkilliği desteklemek (wtf?)
C. ""Üzgünüm hanımefendi"" dedim, bu bir kadının (ya da dışarıdan bir kadını tasvir eden... sanırım) hoşlanmadığı bir şeyi yapmanın normal bir tepkisiydi."
"Herkese merhaba, yakın zamanda 4 yıllık özel bir kolejden Hemşirelik Lisans derecemle mezun oldum. Devlet kredilerinin yanı sıra özel krediler almak zorunda kaldım. Özel kredilerim hakkında bir sorum var. Burada görebileceğiniz gibi, anapara bakiyelerimi, faiz oranlarımı ve birikmiş cari faizi gösterir.

 %13.250 kredinin faiz oranı sabit, diğerleri değişkendir. Hem özel hem de devlet kredilerimi bir an önce ödemeyi gerçekten çok istiyorum ve bunu yapmanın en iyi yolunu bulmaya çalışıyorum.

 Onlarla ilgili evrak işlerinin ifadesi konusunda biraz kafam karıştı. 2009 yılında çektiğim kredi için ön ödeme ile ilgili ibare ""Ön ödeme cezaya neden olmaz. Ön ödemeyi seçerseniz, herhangi bir kredi kullandırım ücreti veya kredi yoluyla tahakkuk eden finansman giderleri için geri ödeme hakkınız olmayacaktır. geri ödeme tarihi"" Bu, borcumu ödersem sadece cari faizi ve anapara bakiyesini ödemem gerektiği anlamına mı geliyor? Evraklar, 15 yıl içinde ödersem yaklaşık 19.344 $ ödeyeceğimi söylüyor, ancak daha erken ödersem daha az öder miyim?

Diğer 3 kredi farklı ifadelere sahiptir. ""Kredinizi erken öderseniz ceza ödemezsiniz. Finansman ücretinin bir kısmını geri alma hakkınız olmaz"". Bana öyle geliyor ki, daha erken ödeseniz bile, 15 yılda birikmiş olan tüm faizi ödemeniz gerekecek. Düşüncelerim doğru mu?

Ayrıca tüm bu bilgileri göz önünde bulundurarak kredilerimi geri ödeme konusunda nasıl bir yol izlemeliyim? 27.000 $ devlet kredim + faiz artı bu özel kredilerim var."
"1.5 yıldır kız arkadaşımla çıkıyorum. Geçen Cumartesi günü, ailesi ve kendisi bir tartışmaya girene ve ailesi beni ""olumsuz"" olmakla suçlayana kadar işler harika gidiyordu (Tartışmalarında ortak bir tema, adımı gündeme getiriyor).

(Kız arkadaşımın ailesiyle aramız hep sorunlu olmuştur. Onlar gibi parti yapmayı ve içki içmeyi sevmediğim için beni sevmiyorlar. Bunu tuhaf bir davranış olarak görüyorlar sanırım.)

Kız arkadaşım ve ailesi basit bir tartışmaya girdiler ve kız arkadaşımın ""olumsuz"" tavrının nedeni olarak benim adım gündeme getirildi. Kız arkadaşım daha sonra bana mesaj attı ve ailesinin benden hoşlanmadıkları için ondan nasıl nefret ettiğini kaldıramadığını söyledi. Anne babası yerine beni seçemediği için benden ayrılmak istiyor. Onu kaybetmek istemiyorum ve hiç de bizim için savaşıyor gibi görünmüyor."
"Bunun doğru alt dizin olup olmadığından emin değilim, ama yine de buraya koyacağım.

Geçen yıl liseden mezun oldum ve orada takıldığım insanların çoğuyla hemen hemen bağlantım koptu. Uni bu yılın Mart ayında başladığında ve o zamandan beri arkadaş edinmek için gönülsüz bazı girişimlerde bulundum, ancak bunu nasıl yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Şimdi otobüsü kaçırdığımı düşünüyorum, çünkü herkesin arkadaşları var gibi görünüyor ve mevcut bir arkadaş grubuna kendimi nasıl enjekte edeceğim konusunda hiçbir fikrim yok. O-haftasında bir grupta olduğum, ara sıra konuştuğum birkaç kişi var ama orada bir sonraki adımı nasıl atacağımı da bilmiyorum."
"Herkese merhaba, ilişkimizde sadakatsizlik sorunlarına neden olmaya başladığından beri erkek arkadaşımla porno izlerken mücadele ediyorum. Son zamanlarda her zamankinden daha iyiyiz ve pornoyu gevşettim ve onun ne izlediğini bilmediğim sürece bu konuda iyiyim.

Son zamanlarda burada (reddit) baktığı birkaç gif gördüm ve bu tür şeyleri görüntülemesiyle her zaman daha büyük bir sorunum oldu çünkü onlara doğrudan mesaj atabiliyordu (bu geçmişte bir sorundu). Tüm bunlarla elimden geldiğince iyi olmaya çalışıyorum ama o, insanların internette yayınladıkları şeyleri görüntüleme konusunda ne hissettiğimi açıkça biliyor.

Diğer imzanız bu tür şeylere baktığında kendinize ne diyorsunuz? Bu konuda bana ne tavsiye verebilirsiniz? Bu şeylerle ilgili sorunlarım olduğunda her zaman gerçekten savunmaya geçiyor, bu yüzden yardım için başka nereye başvuracağımı bilemedim."
"Pekala çocuklar, işte anlaşma. On dokuz yaşındayım ve geçen yıl sağlıklı, mutlu bir yetişkin olmak için öğrenmem gereken şeyler hakkında çok şey öğrendim.

Bunlardan biri, ailemle, özellikle de annemle olan ilişkimin duygusal olarak taciz edici olduğu gerçeğini kabullenmek.

Bu ömür boyu süren ilişki temelde beni mahvetti ve insanlara güvenmekte inanılmaz derecede zorlanıyorum. Birincil bakıcınız tarafından birçok kez incitildiğinizde, birine karşı savunmasız olmak zor, anlıyor musunuz?

Ama ben değişmek istiyorum. Mutlu olmak için değişmek istiyorum.

Nazik, sevgi dolu ve sonsuz sabırlı bir erkek arkadaşım olduğu için İNANILMAZ şanslıyım ve onun koşulsuz sevgisi, onun için aynı türden biri olmak için çok çabalamamı sağladı. Cidden, lotoyu kazanmış gibi hissediyorum. Tanrı gerçek, erkek arkadaşım kanıt.

Şu anda o üniversitedeyken uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz. Hala evde yaşıyorum. Planım önlisans derecemi almak, bir iş bulmak ve buradan defolup gitmek.

Güvenebileceğim ve ağlayabileceğim insanları sevmek ve kabul etmekle çevrili olduğum bir hayat hayal ediyorum. Bir şeyleri içimde tutmaktan çok yoruldum. İnsanlarla kucaklaşmak istiyorum.

Sağlıklı arkadaşlıklar İSTİYORUM. Ama doğrusunu söylemek gerekirse, çok ama çok korkuyorum. Kime güveneceğimi bilmiyorum - Bir kişinin güvenilir olup olmadığını nasıl ölçeceğimi bilmiyorum. Artık incinmek istemiyorum."
"Yemekle ciddi anlamda berbat bir ilişkim var. Sanki içimde bir şeyler kırılmış gibi hissediyorum, sanki bu parazit kendini ele geçirmiş ve beni onu beslemeye zorluyor.

Evimi başarı için stokladım. Önemsiz değil. Günaha yok. Ama kelimenin tam anlamıyla 24 saatlik servoya gittim ve bu özlemi durdurmak için 25 dolarlık kek ve çörek aldım.

Bir şeye can attığımda, sanki o istek kafamın içinde bağırarak ilgi talep etmeye başlar, ta ki sonunda tüm diğer düşünceleri bastırıp ben bu isteği tatmin edene kadar tüm üretkenliği durdurana kadar. Bir zorlama gibi geliyor. Bir sonraki vuruşu arayan bir bağımlı gibi. NEFRET ETTİM.

Kendi vücudumun kontrolünü bu kadar kaybetmiş hissetmekten nefret ediyorum. Diyet, egzersiz, başarı, açgözlülük, aşırı yeme, başarısızlık döngüsünden nefret ediyorum.

İlerlemenin anahtarının, yarına odaklanarak ve açıkça önemseyerek daha fazla sabote etmek yerine kendimi affetmek ve hiçbir şey olmamış gibi hedefime devam etmek olduğunu biliyorum. Ama nasıl bilmiyorum. Spiral yapmak istemiyorum.

 Her türlü tavsiyeye açığız. düşünceler. acıma Hiç kolaylaşıyor mu? Kaybetmek için 64 kg/140 lb aşağı bakıyorum."
"İki gün önce ben ve 1,5 yıllık SO'm tartıştık. Tuhaf bir şey yok, tüm çiftlerin tartışması var ve bizde başkaları da oldu.

*Bazı arka plan bilgileri için: O tam zamanlı bir öğrenci ve annesi her istediğini ödüyor ve ben ayda 180 saat gece vardiyasında çalışıyorum, bu yüzden evde pek kalmıyorum.*

Bu farklıydı ama. Arkadaşlarından birine benim hakkımda yalan söylediği için tartıştık. Ona bunu sordum ve beni kastetmediğini, eski sevgilisini kastettiğini ve koymayı unuttuğunu söyledi. Daha sonra benimle bir aile yemeğine gelmek isteyip istemediğini sordum, o da yanıtladı.

* ""Aslında beni arkadaşımın (yalan söylediği aynı arkadaşı) evine giderken bırakabilir misin?

""K"" diye cevap verdim çünkü hem hakarete uğradım hem de sinirlendim (bunu hep yapıyor.) o zaman boşver dedi. Ondan sonra ona, özellikle de hiçbir zaman düzeltmediği için, yalan söylediği arkadaşının evine gitmek istemesinden hoşlanmadığımı söyledim.

Bu, onu bana çevirmesine ve kendimi bok gibi hissetmeme neden oldu. Kilom, ona güvenmemem, benden fazla fatura ödediği, bütün gün evde kalıp temizleyen bir ev SO olmadığım hakkında yorumlar yaptı.

Biraz daha tartıştık ve sonra sadece konuşuyor gibiydik, ancak şimdi ona karşı hissizleşiyorum. Seks yapmak istemiyorum, onu öpmek istemiyorum, onunla konuşmak bile istemiyorum. Neden böyle hissettiğimi bilmiyorum ama bunun durmasını istiyorum ve üstesinden gelmeye çalıştım. Önemli değil mi?

Bunu nasıl aşarım?? Bu sana oldu mu? Ne yaptın/yapacaktın?"
"*Arka plan: 3 1/2 yıldır birlikteyiz, 2 yıldır birlikte yaşıyoruz. Bir söz yüzüğüm var ve biz birbirimizin en uzun, en mutlu ilişkisiyiz. Diğer her düzeyde, her şey harikadır.*

Yani, temelde erkek arkadaşım yaklaşık bir buçuk ay önce bir iş buldu ve bu oldukça emek yoğun bir iş, erken bir başlangıç. O zamandan beri seks hayatımız yavaş yavaş öldü ve ben alışmakta zorlanıyorum. Eskiden haftada ortalama 2 ya da öylesine bir şeydi, orada burada garip sözlü seanslar vardı. Çoğunlukla oldukça sağlıklı. Her neyse, başladığından beri hep oldukça yorgun. Makul bir şekilde, fiziksel bir işi olduğunu anlıyorum... Ama eğer şanslıysam, haftada bire düştük. Bu ay yaklaşık üç kez seks yaptık/kandırıldık. Eskiden tavşan gibiydik ama bu tabii ki zamanla yavaşladı ama ben hiçbir zaman tatminsiz olmadım.

Şimdi sorun şu ki, onun çalışmaktan bitkin düştüğünü anlasam da, bunu kişisel algılamamak için kendimi zor tutuyorum. Kendimi reddedilmiş hissediyorum. Benimle yatmakla ilgilenmiyor gibi hissediyorum. Durumun böyle olmadığını biliyorum, ama yarı düzenli bir şekilde reddedildiğinizde, bu sizi etkilemeye başlar ve güveninizi yer.

Ona nasıl hissettiğimi söyledim ve o her zaman özür diliyor ve bunun benimle hiçbir ilgisi olmadığına dair güvence veriyor, o sadece çok yorgun. Ama hiçbir şey değişmedi. Bundan sonra ne yapacağımdan emin değilim. Ona arada bir denemesini istediğimi söyledim, çünkü havasında olmasa bile, genellikle yola çıktığımızda mutlu bir şekilde gelir (ve tam tersi).

Her neyse, benzer bir durumda olan varsa, nasıl başardığınızı bilmek isterim. Bir uzlaşma var mıydı? Ve hayır, açık bir ilişkimiz olmayacak. Biz tek eşli bir çiftiz ve mutlu bir şekilde böyle olmasını tercih ediyoruz :)"
"Merhaba millet. Bu gönderiyi kişisel başvuru için kullanıyorum ama aynı zamanda Avrupa'da seyahat eden Amerikalılar için güncel bir tema olduğu ve ihtiyacı olan insanlar için harika bir bilgi olduğu için herkese açmak istiyorum. Bu bilginin yalnızca, Avrupa'nın ATM'lerini dönüştürmekte olduğu gerçek çip ve pin gereksinimleri sorununu bilen ve deneyimlemiş olan içeriden kişilerden geleceğinden şüpheleniyorum.

Bununla birlikte, lütfen aşağıdaki şekilde bir yanıt gönderin:
Ülkeler: Hala Çalışıyor [atm adları] / Chip & Pin Gerekiyor [atm adları]

Londra, Paris, Brüksel, Amsterdam, Berlin ve Münih'e seyahat edeceğim, bu şehirler hakkında bilgisi olan varsa lütfen cevap versin, iki hafta sonra ayrılıyorum :)"
"Birlikte yaşamaya başladığımızda gelirim düşüktü ve faturaları o yönetiyordu. Zaman geçtikçe geç ödeme bildirimleri görmeye başladım ve onları bulduğumda kavga etmemek için para yönetimini devralmaya karar verdim. Ücretsiz harcama ödeneği olarak ayda 200 dolar verildi. Geçmişte bazı para sorunları olduğunu biliyordum, kredi kartı borcu ve temerrüde düşmüş bir kredi, hepsi biz tanışmadan önce ödendi. Bu yüzden bazı harcama sorunları olduğunu anlamalıydım.

Geçen yıl iki büyük zam ve bir iş değişikliği aldı ve ben de önemli bir maaş zammı aldım. Hane gelirimiz 50 binden 100 bine çıktı. Öğrenci kredilerini agresif bir şekilde ödediğimiz bir yılın ardından, şimdi ev ile kredileri arasında 97 bin borcumuz var. Aylık faturalarım artmadığı için borçları kapatmak ve acil durum fonu için birikim yapmaya çalışmak istiyorum.

Sorunlar, kocam şimdi ne kadar kazandığımızı anlayınca başladı. Her zaman cömert bir adam olmuştur, ama şimdi arkadaşlarıyla dışarıdayken insanlara yiyecek ısmarlıyor. Daha çok kazandığımız için daha çok harcayabileceğimizi düşünüyor. Ayrıca bir sürü video oyunu satın alıyor, dışarıda yemek yiyor, market alışverişinde savurganlık yapıyor.

Harcamalarını kısmasını istiyorum ama bir şeyleri gözden kaçırdığında konuyu açtığımda her zaman kötü adam benim gibi bitiyor. Yeni parayı öylece harcayamayacağımızı kafasına sokmak için daha iyi bir yola ihtiyacım var. İşleri daha da kötüleştirmek için arabalarımızdan biri parçalandı ve kullanılmış bir araba almak için birikimlerimizi (acil durum fonunu değil) harcadık. Ona bir süre sıkı yaşamamız gerektiğini söyledim ve ertesi gün suşi yemeye gidebilir miyiz diye soruyor!"
"En iyi arkadaşımla 3 yıldır bir ilişki içindeyim. Ve şimdi nasıl ilerleyeceğimizden emin değiliz.

Şu anda, üniversiteyi Mayıs ayında yeni bitirdik ve birbirimizi (neredeyse) hiç göremedik. En büyük sorun saatlerimizin ters olması. O en az 17:00 - 23:00 arası, Salı - Pazar, hafta sonları çiftlerle çalışıyor ve ben 8-5 M-K bir işte çalışıyorum.

Bu aşılabilir olabilir, ancak ciddi bir kaygı komplikasyonu var. Beraber olduğumuzda ona bu konuda yardımcı olabilsem de, iletişim kuramamak onun için gerçekten zor oluyor. Bunu, samimiyetimizin zayıfladığı gerçeğine ekleyin ve onu kırmamız gerektiğinden korkuyoruz.

Ancak yine de birbirimizi gerçekten önemsiyoruz ve en iyi arkadaşımızı kaybetmek istemiyoruz.

-----

Komplikasyonların olduğu yer burası ve benim tavsiye istediğim yer burası.

Onu koparırsak, kendimizi başka insanları bulma pozisyonuna sokarız. Bu, birbirimizi kolayca daha fazla incitebileceğimiz, hatta birlikte olduğumuz insanları incitebileceğimiz anlamına gelir (örneğin, tamamen ayrılmamışsak veya diğerleri yerine birbirimizle tekrar bir araya gelmeye karar verirsek). Ayrılmazsak, o zaman (özellikle o) birbirimiz için doğru olup olmadığımızı veya sonunda birlikte olursak gelecekte zor zamanları atlatıp atlatamayacağımızı bilemeyeceğimizi hissederiz. .

------

Bana yapılacak ""doğru"" şeyi söyleyemediğini biliyorum ama bana fikirlerini verebileceğini umuyordum. Bu konuyu darmadağın ettik ve bu ikimizin de konumumuz hakkında daha iyi hissetmesine yardımcı olmuyor. Gerçekten sadece dikkate almamış olabileceğimiz bazı şeyleri duymak istiyorum.

Yorumlarda daha fazla açıklama yapmaktan mutluluk duyacağım, ancak sizin için kısa ve basit tutmak istedim. Bunu ona da anlatacağım, isterse eklesin. Kullanıcı adı llamaears.

Teşekkürler!"
"Benden iki sınıf geride olan Penelope ile daha yeni çıkmaya başladım. Lisemizde koro ve müzikal sırasında tanıştık; ve tipik olarak genç ilişkiler başladığında, birbirimiz için çıldırıyoruz.

Sorum iki yönlü ama genel olarak olabileceğim en iyi erkek arkadaş olmak için şema boşluğunu aşmak için dürüst bir girişimde bulunduğum fikriyle /r/relationships'e genişletiyorum.

Her şeyden önce aramızdaki en bariz fark iki yaş farkımız. Bu aramızda çok büyük bir sorun değil ama ileride sorun olabilir, (ebeveynlerin kaşlarını kaldırması, akranların ürkek olması vs.) Peki ona karşı etik yükümlülüklerim neler, (ikisinden büyük olan) Daha fazla ortak zemine sahip olmak için iki yıllık boşluğu nasıl aşabilirim ve olumsuz toplumsal yargı konusunda ne yapabilirim?

Cehaletime katkıda bulunan ikinci faktör, Penelope'nin oldukça kötü bir sosyal kaygıya sahip olmasıdır. Yalan söylediğime ve ilişkinin gerçek olmadığına inandığı ve nasıl hissettiği hakkında konuşmakta güçlük çektiği bölümleri keyfi olarak yaşıyor. Ara sıra anksiyete atakları da yaşıyor. Kaygısı, bunu ilişkimiz için ciddi bir engel olarak görmeme yetecek kadar ileri düzeyde değil, romantik bir ilişkiye girme kararını vermeden önce onu bu bilgiyle birkaç aydır tanıyordum. Kaygısı ortaya çıktığında onu daha az utandırmak için ne yapabilirim? Aynı sorunu yaşamayan biri olarak, ileriye dönük daha eğitimli ve empatik olmak için ne bilmeliyim?"
"Ailemle birlikte yeni bir eyalete taşındım. 20'li yaşlarımdayım ve bir sorunum var. Doğru insanlarla tanışmış gibi görünmüyorum.

Daha önce yaşadığım eski arkadaşlarımın hepsi yollarına devam ediyor. Benim için hala iyi arkadaşlar ama mesafe, ne kadar iletişim halinde kaldığımızı etkiliyor.

Spor salonunda tespit ettiğim veya leke aldığım insanlar ve üniversitedeki sınıf arkadaşlarım gibi tanıdıklarım var.

Ama bilinçaltımda o tanıdıkların bundan fazlası olmayacağı hep var.

Sanırım bunun nedeni, kurmaya çalıştığım tüm arkadaşlıkların ya başarısız olması ya da zaten kurulmuş olan arkadaşlıklara izinsiz giriyormuşum gibi hissetmem.

Bilmiyorum sanırım tuhafım? Bu yanlış alt dizindeyse gerçekten üzgünüm. Bunu /Relationship veya /Foreveralone'da yayınlayacaktım ...ama depresyonda değilim, yalnız değilim veya ilişki tavsiyesine ihtiyacım yok. Gerçek bir arkadaşlığın nasıl kurulacağı konusunda gerçekten şaşkınım. ><"
"25F ile birkaç randevuda bulundum, ben 24M'yim. Tinder'da tanıştık ve ondan gerçekten hoşlanıyorum. Sadece iki randevuda bulunduk ve ikisinde de seviştik. Ciddi bir şey değil ama bunun nasıl sonuçlanacağını düşündüğümde kafam biraz karışıyor. Sanırım şimdi onunla gerçek ilişkinin dinamiklerini düşünmeye başlıyorum.

Birkaç faktör:
Yaklaşık yarım saat uzaklıktaki farklı şehirlerde yaşıyoruz ve ikimizin de arabası var. Benim şehrimde çalışıyor. Ama benim endişem, gerçek bağlantılarımızın olmaması (yani iş veya ortak hobilerimiz). Sonuç olarak, tarih programımızın oldukça zorunlu olduğunu ve sadece takılmanın rastgele bir yolu olmadığını hissediyorum (aslında ya bir randevudayız ya da hiç takılmıyoruz). Bu benim yaşımda normal mi? Bu dinamik benim için yeni çünkü üniversite dışında (en azından ortak çalışmalarımızın olduğu yerde) gerçekten hiç çıkmadım. Geçmişte, ders çalışmak gibi şeylerle takılmak ve ardından aralıklı olarak gerçek tarihler planlamak her zaman doğaldı, ama şimdi bu kızla takılmanın tek yolu ""çıkmak"" gibi görünüyor. Özünde, birbirini arkadaş olarak tanımak ve sonra çıkmak yerine ""bugüne kadar çıkmak"". Sadece bana zorunlu geliyor. Bununla birlikte, kararlı bir ilişki içinde olmayı çok isterim ve buna gerçek bir bağlılık vermeye hazırım.

Sanırım sorularım şunlar: kolej değiştikten sonra flört nasıl değişir? genel olarak, siz/20'li yaşların ortalarındaki genel halk, bir ilişkiyi yürütmek için güçlü çabalar göstermeye daha mı meyillisiniz? Bu yaştaki ilişkiler nasıl olur da televizyon karşısında oturur gibi sıradan bir hal alır?

Şu andan itibaren eğilimim sadece akışa devam etmek ve işlerin nasıl yürüdüğünü görmek. Ama ondan hoşlandığımı bilip de bunu gerçekleştirmenin bir yolunu görememek bir yanımı endişelendiriyor."
"Erkek arkadaşımla üniversitede tanıştım, 5 1/2 yıldır birlikteyiz. Dürüst olmak gerekirse, ilk tanıştığımızda ondan o kadar etkilenmemiştim. Ama anlaştık ve bana iyi davrandı, ben de ona sadık kaldım. Üniversitede eğlendik ve mezun olduğumuzda işler daha ciddi hale geldi çünkü 4 yıldır birlikteyken bu bariz yoldu.

Yani şimdi bir yıldır birlikte yaşıyoruz ve evlilikten bahsediyor. Eskiden birlikte olmamız gerektiğini düşünürdüm. Çok iyi anlaşıyoruz ve hayata dair inançlarımız birbiriyle çok uyumlu. Ama ilişkimiz ya da birlikte bir yaşam konusunda heyecanlı değilim. Bizi ayıracak kadar büyük bir kavgaya hiç girmediğimiz için buraya geldiğimizi hissediyorum. Mutsuz olduğumdan değil, kulağa ne kadar korkunç gelse de gerçekten başka biriyle daha mutlu olabileceğimi düşünüyorum. Ama bir hata yapmaktan endişe ediyorum. Ya ""kişiliğimi"" hayatımın erken dönemlerinde bulmuşsam ve sadece sıkılmışsam? Ya bu olabildiğince mutluysa ve gerçekçi olmayan beklentilerim varsa? çok rahatım Onunla evlenip mutlu olmak benim için kolay olurdu. Ama gerçekten mutlu olacağımı sanmıyorum. Tutkulu aşkı bulabileceğimi düşündüğüm için aptal mıyım?

Onunla biraz bunun hakkında konuştum ve bana karşı o tutkulu aşkı hissettiğini düşünüyorum, ama ona karşı böyle hissetmediğim konusunda ona karşı dürüst oldum. Ona, onun hakkında aynı şekilde hisseden biriyle olmayı hak ettiğini ama yine de gitmemi istemediğini söyledim. Onun için böyle hissetmemi sağlayabileceğini düşünüyor. Kalbini kırmak istemiyorum ama sanırım onunla kalarak onu daha çok incitiyorum..."
"Merhaba,

İlk bir araya geldiğimizde, tatlı ve sevimli kız arkadaşım bana yüksek sesle ve net bir şekilde porno izlemeyi sadakatsizlikle eşitlediğini ve bunu yaparken yakalanırsam benden ayrılacağını söyledi.

Mesajını tamamen reddettiğimi ve ara sıra porno izlemeye devam ettiğimi hemen kabul ediyorum; asla etraftayken ve asla seks hayatımız pahasına değil, onun arkasından ve ben sık sık bir utanç sancısı hissettim. Yine de yapmaya devam ettim.

Sonunda olması gerekiyordu. Bunu dün keşfetti ve o zamandan beri harap durumda, uzun süre kontrolsüz bir şekilde ağlıyor. Yine de nazik davrandı, beni ne kadar sevdiğini söyledi ve başkalarından çok beni teselli etti (ki bu konuda kendimi çok garip hissettiğimi söylemeliyim).

Vahiyden hemen sonra, ne kadar hayal kırıklığına uğradığımı anladığım için ona benden ayrılmasını teklif ederek sahiplendim. Benimle kalacağını ama bir daha pornografi izlersem biteceğini söyleyerek teklifi geri çevirdi. Desteğimin onun için son derece değerli olduğu kişisel sorunları olduğunu görünce ondan da ayrılamam. Uzaklaşmak onu mahvedebilir.

Söyleyecek fazla bir şey yok. O ve ben birlikte son derece iyi anlaşıyoruz ve hala benimle kalmak istediği için kendimi şanslı saymalıyım ve onun güvenini geri kazanmak için çok çalışmam gerekecek. Porno ve sadakatsizlik arasındaki denkleminin zorlandığını düşünmeme rağmen, uyarısını kesinlikle dikkate almadım ve şimdi bedelini ödüyorum. Yine de kendimi perişan hissediyorum, zina yapan biri olarak damgalandım ve gelecekteki ilişkimizin tamamen onun insafına kalacağından korkuyorum.

Son birkaç gündür inanılmaz miktarda öfke ve nefret var ama şimdi her şeyi yoluna koymanın benim sorumluluğum olduğunu görüyorum. Yine de, bunu yaparken tamamen uysal mı olmalıyım yoksa onun güvenine ihanet etmeme rağmen kimseyi öldürmediğimi mi iddia etmeliyim?

Sadece fikrini duymak istiyorum. Gözden kaçırdığım bir şey mi var?"
"Not: Aşırı kaygı ve panik bozukluğu da dahil olmak üzere akıl hastalığım var, bu yüzden lütfen nazik olmaya çalışın.

Uzun mesafeli ilişkim söz konusu olduğunda çok fazla güvensizliğim var. Neyse ki benim için kopya çekmek endişe ettiğim şeylerden biri değil. ancak, o ve ben yaklaşık altı haftadır birbirimizi görmedik. bu benim ilk ldr'ım ve beni görmekten kaçınmadığını ve bunun sadece uzun mesafeli bir ilişkinin doğası olduğunu aklımda tutmaya çalışıyorum. önümüzdeki hafta sonu için geçici planlarımız var ama henüz onaylamadı ve bu benim için çok fazla endişe kaynağı oldu.

bugün bunu ondan çıkardım, benden utandığından ya da beni oyuna getirdiğinden korktuğumu söyledim ve ondan neden planlarımızı henüz gerçekleştiremediğini bana açıklamasını istedim ve ona bunun tek yol olduğunu söyledim. sakinleşebileceğim bir yol. Ona bir sürü panikli mesaj gönderdim ve bu biraz yoğundu.

O zamandan beri sakinleştim ve kısaca konuştuk ve şu anda bana ne kadar kızgın olduğunu ölçmeye çalışıyorum. bana geri döndüğünde ""vay canına, kahretsin, az önce neye geri döndüm"" diye mesaj attı ama ondan sonra bana henüz taahhütte bulunmadığını çünkü tam olarak ne olduğunu bilmediğini söyledi. henüz önümüzdeki hafta sonu için ve sağlam bir planı yoksa her şeyi sonlandırmaktan rahatsız.

Şu anda ilişkimizin durumu hakkında çok endişeliyim. bana kesinlikle biraz kızgın gibi görünüyor, ama benden ayrılmayı veya bunun gibi bir şeyi düşünseydi, beni yaptığı gibi rahatlatmaya çalışacağını sanmıyorum. bu makul bir sonuç mu? gelecekte bunun gibi şeylerle nasıl daha iyi başa çıkabilirim?"
"Yani o ve ben 13 yaşımızdan beri birlikteyiz ve bir süre önce taşındı. Bir süredir uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz ama bu ilişki azalmaya başladı. Benden birkaç ay önce ayrıldı ama ben onu geri kazanmayı başardım. Sadece birkaç ayda bir ziyaret ediyor.

Yakında geri gelecek ama kendimi daha önce hiç konuşmadığım başka bir kıza çekici buluyorum. Şu anki kız arkadaşım harika ama birbirimizi zar zor görüyoruz ve her geri döndüğünde aşkının azaldığını söylüyor.

Her gün konuşuyoruz ve yaptığım her şeyi seviyor. Sırf bu diğer kızın peşine düşebilmek için (henüz konuşmadığım bile) ondan önceki ilişkiyi bitirmek için bir bahane mi arıyorum bilmiyorum. Yani çekim en hafif tabirle yüzeysel ama benim ahlakım ve vicdanım olmasaydı çoktan onunla iletişime geçip konuşmaya çalışırdım diye derin bir his var içimde.

Sıkıştım. Objektif bir karar veremiyorum çünkü solan ilişkimizi haklı çıkarmaya çalışırsam, bu diğer kızın peşine düşmek için bir bahane gibi geliyor. Bu sadece geçici bir şey olabilir ve ne yapacağımı bilmiyorum."
"Uzun süredir pusuda olan, ilk kez poster yada yada. Yani trend gibi bu da bugün olmadı, belki 2 hafta önce oldu. Yaz döneminde müzik dinlerken birdenbire bir can sıkıntısı hissettim ve boktan olacağını bildiğim halde rap şarkısı yapmanın eğlenceli olacağına karar verdim ama bu sadece arkadaşlarımla benim aramda önemli değil.
 Kalan yıl boyunca boktan rap şarkıları yapmaya devam edecektim ve şimdiye kadarki en iyi şarkım, şarkıdaki kızın tanımı olarak belirli bir kızı kullanan, hiç kimse hakkında çılgın bir serbest stil haline geldi.

**Şimdi siktir git**

 Arkadaşım ve ben arabasında dinleniyorduk ve şarkıyı tekrar dinlemeye karar verdiğimizde şarkıda anlattığım kız aniden yanıma geldi. Hiç düşünmeden onu arar (Bunu okuyorsan senden nefret ediyorum) ve ona yeni rap kariyerimi anlatır ve dinlettirir. Herkes gülüyor ve gülümsüyor ama geleceğini biliyordum. TAM OLARAK onun açıklaması başlıyor ve ifadesi boş bir ifadeye dönüşüyor ve ardından arkadaşım erkek arkadaşına ateş ediyormuşum gibi bir yorum yapıyor. Şimdi bana rapçi dediğinde hala gözlerinin içine bakamıyorum."
"Uzun lafın kısası: GF'm bir yılın biraz altında ve ben üç ay önce ayrıldım. Geçenlerde bir trajedi yaşayana kadar son tartışmamızdan beri konuşmamıştık. Bana sempati mesajı attı ve bu, tekrar konuşmaya ve aramızda olanlar için birbirimizi affetmeye başladı.

Şimdi çıkmaya başlamadan önceki arkadaşlığımıza geri döndük: günlük mesajlaşma ve şakalaşma. Programlarımız nedeniyle henüz birbirimizi şahsen görmedik ama yakın zamanda ayarlamak istiyorum. Açıkça ona karşı hala hislerim var ama sanırım bunu ""beni henüz unutmadı"" anlamında düşünebilir, sanki bir ilişkiyle ilgilenmiyormuşum gibi. Onu geri istiyorum.

Hala romantik hisleri olduğunu veya geri dönmekle ilgilendiğini gerçekten belirtmedi ve benim hakkımda ne hissettiğini bilmiyorum, sadece beni çok özlediğini ve her gece bana mesaj atmak istediğini ama yapamadığını söylediğini biliyorum. biz ayrıyken Tabii bunun nedeni her zaman yakın arkadaş olmamız olabilir.

Birlikteyken işler oldukça yoğundu: birbirimize ""Seni Seviyorum"" demek ve fiziksel şeyler. Hâlâ duyguları olmadığına kendimi ikna edemiyorum.

Onu geri almanın bir yolu var mı? En azından hangi yöne dönmem gerektiğine karar verebilmem için bana karşı bir şeyler hissedip hissetmediğini söyleyebilir miyim?"
"Bu yüzden bunu kısa tutmaya çalışacağım. Geçen yıl hayallerimin kızıyla tanıştım, hayatım boyunca meşru bir şekilde konuşmaktan zevk aldığım tek kız oydu ve bunu yapmak için elimden gelen her türlü bahaneyi kullanırdım. Biraz dışarı çıktık ve ilk başta harikaydı ama o kadar sırılsıklamdım ki gerçekten utanç verici şeyler söyledim ve yaptım, yapıştım ve yapabileceğime dair hiçbir fikrim yokmuş gibi kendimi aptal yerine koydum. Geriye dönüp baktığımda benden de ayrılırdım bir kaçık gibi görünüyordum. Bir yıl sonra hızlı ileri sarın, bu kızı 3 aydan biraz fazla bir süredir görüyorum ve onun tarafından işlerin ciddileştiğini söyleyebilirim. Ve ilk başta ondan gerçekten hoşlanmış ve onunla birlikte olmaktan zevk almış olsam da, beraberinde gelen her şeyle birlikte, eski sevgilimi hala unutamıyorum. Yaptığı her şeyi sadece eski sevgilimin nasıl yaptığını ve onunla ne kadar uyumlu olduğumu hatırlıyorum. Yaptığı her şey bana çok mantıklı geldi ve bu seferki (o harika biri olmasına ve onunla geçirdiğim zamandan memnun olmama rağmen) bana öyle hissettirmiyor.

Bunu nasıl kapatabilirim? Onunla ilgilenmiyor muyum yoksa bu sadece eski sevgilimi aşamadığım için katladığım bir engel mi emin değilim."
"Merhaba, sabah 5:16'da burada oturmuş bunu yazarken başka erkeklerle olan ilişkilerimi düşünüyordum. Çok az kez onlar için bir şey hissettim, ancak birkaçına karşı delicesine aşık oldum - asla uzun sürmez, çabuk tükenir.

 Anlıyorum, gencim ama ""zamana bırak, hala gençsin"" sözlerini duymak aşağılayıcı olmaya başlıyor, duygusal olarak çoğu evli çiftten daha zekiyim... Bazı harika randevularda, romantik anlar yaşadım ve bir kral gibi davranıldım, ama tek hissettiğim bu neredeyse sığ ya da boş duygu.

 Tanıştığım ve yaklaşık 3 aydır birlikte olduğum bu adama/28'e bir örnek vereceğim: İçki içerken tanıştık ve güzel sohbet ettik - çok hoş bir şekilde tıklandı, harika seks, harika iletişim, ihtiyacım olan şefkat türünü aldım (sevişme, fiziksel) ama tüm bu zaman gerçekten boşunaydı, bir yere gideceğimizi düşündü ve bana bayat ama tatlı bir şekilde erkek arkadaşı olmamı istedi ve ben reddettim. Gözyaşları içindeydi ve bana ""Neden? Seni pislik! Umursuyormuş gibi bile görünmüyorsun!"" ""bok parçası!"" Ama bu benim hatam, ona karşı böyle hislerim yoktu, düştüğüne dair işaretleri görmeliydim ama sanırım onu ​​şımarttım, ta ki yüzümde patlayana ve dürüst olmaya çalışana kadar.

 Şimdi zamanımı rastgele insanlarla takılarak geçiriyorum, çoğu beni tekrar görmek istiyor çünkü benden ""seviyorlar"", onlara benden daha fazlasını beklememelerini söylüyorum. Ama neden? Neden daha fazlasına sahip değilim? Neden insanların bana karşı bir şeyler hissetmeye başladığı an, benim onlara karşı hiçbir şey hissetmediğimi en çok anladığım an oluyor?

Bu konuda konuşacak birine ihtiyacım var - tanıdığım hiç kimse bana yardım edemedi, en iyi arkadaşıma sormadı ama bunu çözecek içgörüye sahip olacağından şüpheliyim (bunu kötü bir şekilde kastetmiyorum, o gerçekten benim hayatım)"
"Ben [K21] ve 2 yıl 7 aylık erkek arkadaşım[M19] son ​​zamanlarda sorunlar yaşıyoruz (bazıları geçmişte yaşadığımız gibi küçük sorunlar, diğerleri yeni olanlar ve beni rahatsız etmeye başlıyor).

Çıkmaya başlamadan önce 2 yıldır arkadaşız, bu yüzden birbirimizi oldukça iyi tanıyoruz. Pek benzerliğimiz olmayabilir ama onu sevmemin nedenlerinden biri de bu çünkü ondan çok şey öğreniyorum. O bir oyun delisi ve onun sayesinde asla oynayacağımı düşünmediğim video oyunlarını (örn. Skyrim) ve izlemeyeceğimi düşündüğüm filmleri (örn. Ucuz Roman, Ultramarines) deneyebildim.

Onunla daha önce hiç güven sorunu yaşamadım ve tam tersi. Daha önce hiç bu tür bir sorun yaşamamıştık ve onunla güven sorunları yaşamalı mıyım gerçekten emin değilim. Sanırım sadece endişeliyim çünkü şu anda farklı bir durumdayız -- Ben çoktan mezun oldum ve onun hala yaklaşık bir yıllık üniversitesi kaldı.

Yeni arkadaşları olduğunu biliyorum ve olduğu için mutluyum ama bazen bana karışık mesajlar gönderiyor. Bana arkadaşlarından ve gününden bahsederdi ama özellikle belirli bir kişi söz konusu olduğunda, bazı şeyleri geride bıraktığını hissedebiliyorum. Sanırım beni asıl endişelendiren, ne yaptığının farkında olmayan bir insan olması. Önceden söylemedikçe birisinin onunla flört ettiğini bilemez ve birisi ona söylemedikçe flört ettiğini veya diğer kızları eğlendirdiğini bilemez. Belirli bir kızla konuşurken bir ""kalıp"" içine girdiğini fark ettim, benimle kur yapmaya başladığında da benzer bir model. Yakın arkadaş olarak başladık ve oldukça yakınlaşmaya başladıklarını söyleyebilirim. Bu bir işaret mi?

Bu sadece benim hayal gücüm mü yoksa bir şeyin peşinde miyim emin değilim. Onu çok seviyorum. Sadece bunun sadece kafamda olmadığından emin olmak istiyorum. Ben ne yaparım? Onunla bunun hakkında konuşmaya çalıştım ama beni yanlış anladı."
"Erkek arkadaşımla 6 aydır çıkıyorum ve en iyi arkadaşlarımdan biri onun hakkında hep olumsuz şeyler söylüyor ve bu beni gerçekten rahatsız ediyor. Moda ve oyunculukla ilgileniyor, biraz ""feminen"" giyiniyor ve davranıyor ama tamamen heteroseksüel.

Arkadaşım, ilk çıkmaya başladığımızda, onun gizlice eşcinsel olduğu hakkında şaka yapardı. Bunu hafife almaya çalıştım ve onunla çıktıkça bunun kaybolacağını düşündüm.

Geçmiyor ve bana onun hakkında kaba şeyler söyleyip duruyor ve hatta bunu onun önünde yaptı. Bugün ne kadar kaba davrandığı için ona çok kızdım, kot pantolonunun çok zayıf olduğu hakkında bir yorum yaptı ve bir siki olup olmadığını ve nasıl oturacağını sordu, Dikkat et, bol eşofman giyiyordu. Ve o özensiz bir insan ve ona kızdım ve hemen hemen bir berduş gibi giyindiğini, güzel kıyafetler giyemeyecek kadar şişman olduğunu ve boktan göründüğünü söyledim. Bunu söylediğim için kendimi suçlu hissediyorum ama aylardır onun hakkında son derece kaba şeyler söylüyor ve artık buna dayanamıyorum.

Bunu söyledikten sonra gitti ve o zamandan beri ona mesaj falan atmadım, önce bana ulaşsa bile gerçekten planlayıp planlamadığımı bilmiyorum. Ben mi hatalıydım yoksa o mu?"
"Öncelikle, uzunluk için özür dilerim.

Ciddi yardıma ihtiyacım var. Kocam ve ben parayla ilgili oldukça ciddi sorunlar yaşıyoruz. Tembel olduğumuzdan değil, sadece gerçekten dar bir noktadayız. r/Frugal'da gönderi paylaşmayı denedi, ancak ""zorunlu olmadığını harcamayın, iyi olacaksınız"" dışında herhangi bir tavsiye almadı. Bizim için o kadar basit değil. Her ay tüm faturalarımızı ödeyecek kadar para kazanmıyoruz.

Temel olarak, son zamanlarda çok hastalandım. Kendi başıma ayakta duramadığım veya yürüyemediğim için yaklaşık 5 aydır işsizim. Elimizden geldiğince para biriktiriyorduk. Hatta su ve şampuan tasarrufu uğruna saçımı kestirdim (tek başıma duş alamadığımdan bahsetmiyorum bile). Ama tüm çabalarımıza rağmen başaramıyoruz. Kocam ayda yaklaşık 1000 dolar kazanıyor. Kiramız bize 650 dolara, cep telefonlarımız 70 dolara ve kamu hizmetleri genellikle (internet dahil) yaklaşık 70 dolara mal oluyor. Hala benzin ve yemek için para ödemek zorundayız. Hastane faturalarım ve (yaklaşık 3 yıldır kullanmadığımız) kredi kartım nedeniyle tahsilatlara gönderildik. Daha 7 ay kontratımız var ve aileden para isteyemiyorum çünkü onları zaten kullandım.

Lütfen, herhangi birinin meşru bir tavsiyesi varsa (""paranıza daha dikkat edin"" tavsiyesi yok, lütfen), sizden haber almak isterim. Her şey yardımcı olur."
"Dediğim gibi yaklaşık 6 aydır çıkıyoruz. İş hayatımızı etkilememesi için ilişkimizi gizli tuttuk. Ayrıca harika bir ilişkimiz var ve sadece bana işte ne yapacağımı söylemesi gerektiğinde karmaşıklaşıyor ki bu, mağazanın farklı alanlarında çalıştığımız için çok nadirdir.

3 hafta önce yeni bir patronumuz oldu. 48 yaşında, aşırı kilolu, biraz cinsiyetçi, kel ve uzun burun kılları ve kulak kılları vb.

Hafta sonu boyunca hem SO'm hem de patronumuz çalışmak zorunda kaldı. Perakendede çalıştığımız için hafta sonları bizim için normal. Patron, SO'ma metin üzerinden kasadan şikayet ediyordu ve şaka yollu onun büyük gri kare şey olduğunu söyledi. Cevabı ""sanırım şaplak atma zamanı"" oldu, ikimiz de şok içinde yatakta oturduk. Demek istediğim, ikimiz de SO'ların kıçıma baktığını biliyorduk ama bu kadar ileri gideceğini düşünmemiştik. SO'm çok şok oldu. Ne söyleyeceğini bilmiyordu, ben de ona bunun ne kadar uygunsuz olduğunu söylemesini söyledim ki bir daha yapmasın. Bana hiçbir şey söylemek istemediğini çünkü adamın işte o kadar meşgul olduğunu ve ondan kurtulmaya çalışacağından korktuğunu söyledi. Bir şey söylememesine üzüldüm. Bana göre onun sessizliği, ona söylediği şeyin doğru olduğunu söylüyordu. Ama neden hiçbir şey söylemediğini anladım. Sonunda bunun hakkında tartıştık, barıştık vs. Ama yine de bu adamın yanında olmak tuhaf. Her şey bitmeden önce ona vurmak istiyordum. Bilgin olsun ona vurmayacağım. Bunu yapmaya devam ederse bir şeyler söyleyeceğini söyledi.

Peki bu durumda ne yapardınız? Benim durumumda olmak ve benim SO durumumda olmak."
"Bu gece [23F] ile [27M] ilk randevum, çevrimiçi olarak tanıştık ve 4 gün boyunca mesajlaştık ve çok fazla görüşmeden önce. Pek çok benzer ilgi alanı, hem manifatura hem de yüz yüze iyi sohbet. Buluşmadan önce fotoğraf alışverişinde bulunduk ve onun evime geri dönmesini ve bardan sonra bir filme sarılmasını tartıştık ve evet muhtemelen dedi.

Bu gece barda birkaç içki içtik, 1,5 saat kaldık ve telefonuna bir sürü mesaj alıyordu, oda arkadaşlarının enchilada pişirdiğini ve eve gidip birlikte yemek yemesi için onu çok ikna ettiğini söyledi. onlara...

Bu yüzden sarılmayı/filmi bıraktı, tekrar takılmak isteyip istemediğini sordum ve ""Evet kesinlikle ve ikimiz de sevdiğimiz için Yüzüklerin Efendisini birlikte izlemeliyiz"" dedi. Onu arabasına götürdüm ve dudaklarından hızlı bir öpücük aldım, dilsiz.

Karışık sinyaller bana öyle geliyor değil mi? Her iki şekilde de gidebilir, benden hoşlanıp hoşlanmaması?"
"Sadece bunu göğsümden çıkarmam gerekiyor ve bazı tavsiyelere ihtiyacım var. Bu adamla yaklaşık bir ay önce tanıştım ve hemen anlaştık. Bakire olduğum için bir ilişkide çok erken seks yapmak istemesiyle ilgili sorunlarımız vardı. Sonunda bunun için gittim ve yaptım. Onunla bu kadar çabuk yapmak konusunda gerçekten emin değildim ama gerçekten istiyordum ve aslında oldukça harika bir deneyimdi. Hiç pişman değilim ve sanırım daha hazır olamazdım. Ondan sonra, mesajla ""Seni seviyorum"" diyene kadar iyiydik. Ona ""Aşk güçlü bir kelimedir"" dedim. Bu onu tetikledi ve ""Boş ver. Bir daha söylemeyeceğim"" dedi. Artık mesajlarıma cevap vermiyor.

Ona aşkın duymayı ya da bizzat söylemeyi tercih edeceğim bir şey olduğunu söyledim. Beni sevdiğine inanıyorum ama bana aşık olmayabilir. Ona karşı güçlü hislerim var ama hiç aşık olmadığım için söyleyemem. O benden çok daha deneyimli ve benim sahip olmadığım halde geçmişte ciddi ilişkileri oldu. Artık onunla iletişime geçmemeyi düşünüyordum ve umarım o da benimle tekrar iletişime geçer. Aksi takdirde, onun tarafından seks için kullanıldığı için ömür boyu yara izi kalacağımı düşünüyorum."
"Ben ve o arkadaş olarak başladık, sonra biraz daha fazla oldu.

Kendim hakkında biraz arka plan bilgisi. Romantik ilişkilere asla girmek istemiyorum. Onunla arkadaş kalmak istiyorum ve bu benim son kararım. Ancak bu yaşımda tabii ki seks yapmak istiyorum.

Dün gece ilk kez birlikte ""uyuduk"". Hayır, seks yapmadık; Sanırım birbirimize sarılarak aynı yatakta uyuduk. Evet, onunla arkadaş kalmak istiyorsam buna neden izin verdim ki... Doğruyu söylemek gerekirse, aklım hep seksteydi. Bana dokunmasını istiyordum. Sorun şu ki, sıradan bir ""çıkar sağlayan arkadaşlar"" ilişkisinden fazlasını istiyor gibi hissediyorum. Ben sorun olmadığını ima etmedikçe bana dokunmamak için son derece dikkatliydi. Ona karşı gerçek romantik duygularım olduğuna inanmıyorum çünkü eylemlerimi dikte eden tek şey cinsel organım gibi görünüyor.

Temel olarak, erkek arkadaşımla arkadaş kalmak istiyorum ama hormonlarım onu ​​yönlendiriyor. Seks yapmak istiyorum ama o aksini düşünüyor.

Ben ne yapayım."
"Gece yarısı bir benzin istasyonunda çalışıyorum, bu yüzden çoğu gece oradaki tek kişi benim. Yani, geç kalmayı göze alamam ya da değiştireceğim kişi sadece sinirlenmekle kalmaz, aynı zamanda çalışma saatlerini aşma riskini de alabilir (Allah korusun, lanet olası yer zamanında çalışmadıkları için onlara fazladan bir dolar öder). Ayrılmak zorunda kalmama yaklaşık 10 dakika kala hazırlanırken sıçma ihtiyacım oldu. Ve tabii ki iş bitene kadar beklemeye karar verme hatasını yaptım (bu yüzden buraya neden yazıyorum).
Neyse ki bu bir ""pantolonuma sıçtım"" hikayesi değil, hafif bir rahatsızlıkla vardiyamda birkaç saat çalışabildim ama çok büyük bir sorun yaşamadım. Saat 3 civarındaydı ve çok yavaştı (sabah 1'de bira satmayı bırakıyoruz, bundan sonra öldü). Artık bokumu almanın tam zamanı olduğuna karar verdim. Yaklaşık 5 dakika sonra kapının çaldığını duydum... FUCK...
Yine de geri dönülmez noktaydı, birkaç dakika bekleyebilirlerdi. Sonra korkunç ""MERHABA BURADA KİMSE VAR MI?!"" Hızlıca bitirdim ve dışarı çıktım. Patronumun 20 yaşındaki şımarık şirret velediydi. Her şeyi siktir et. 10 dakika beklediğini (ki bu saçmalık) ve ""Annem bunu duyacak"" diyerek bundan büyük bir anlaşma yapıyor. O her şeye aşırı tepki veren türden bir insan ve umarım müdürüm bunu anlar... Umarım"
"Pekala, ben ve kız arkadaşım yaklaşık altı aydır birbirimizle yaşıyoruz ve kabaca 2 yıldır çıkıyoruz. Kira sözleşmesindeki tek kişi benim adım ve şu anda ekmek kazanan benim. Kız arkadaşım, benim olduğum yerde yaşamak için evden yaklaşık 30 mil uzağa taşındı.

Şimdi ince ayrıntılara geçelim.
Son zamanlarda gf'me giderek daha az ilgi duymaya başladım. Kısa sürede iyi miktarda kilo aldı, şimdi genellikle bu beni çok fazla rahatsız etmezdi. Bununla birlikte, hayattaki ""dürtü"" eksikliğiyle birleştiğinde, iticiliği iki katına çıkar. Faydaları olan bir tür işe girmekle pek ilgilenmiyor gibi görünüyor ve haftada 10 ila 15 saat gibi düşük bir ücretle çalışmak konusunda rahat.

İkincisi, ailemle ve onunla çok büyük sorunlar var, şimdi ne yazık ki telefondayım, bu yüzden kısa keseceğim, aile üyelerimle son bir yılda meydana gelen sorunları düzeltmekle ilgilenmiyor. Bu çözülmemiş sorunlar benim için biraz strese neden oluyor ve aslında kendi aile üyelerimle ilişkilerimde gerginliğe neden oluyor.

İki yıllık gf'den nasıl ayrılabilirim? Benim dairemde yaşadığında, dairedeki eşyaların çoğu benimdir. Dekorasyonların, yatağın ve çeşitli bibloların sahibi. Elektronik, kanepeler, bürolar vb."
"Doğum günleri kız arkadaşım için her zaman zor olmuştur. Çocukken kimsenin gelmediği birkaç parti vermiş ve lisenin ortalarında eyaletlere taşındığından beri yakın arkadaş edinememişti.

Burada, üniversitede arkadaş edinmek için çok uğraşıyor. İnsanlarla yüzeysel olarak iyi konuşuyor ama gerçek arkadaşı yok. Hiç bir üniversite partisine davet edilmedi ve çoğu zaman birçok tipik aktiviteyi kaçırdı.

Birinci sınıf oryantasyonundan beri 3 yıldır birlikteyiz. Benim arkadaşım yok ama bu şekilde mutluyum. Onunla vakit geçirmiyorsam, kendimi tutmayı seviyorum. Doğuştan dışa dönük olduğu için boş zamanlarını benimle ya da kulüp toplantılarında insanlarla bağ kurmaya çalışarak geçiriyor.

Küçük bir parti düzenleyip düzenleyemeyeceğimi sordu, ben de bazı tanıdıklarımı, oda arkadaşlarımı vs. davet ettim. Davetiyeleri de çok önceden verdim. Kız arkadaşıma nasıl haber vereceğimi bilmiyorum, çok heyecanlı. Bedava yiyecek ve içecek sağlamanın arkadaş edinmek için harika bir yol olacağını düşündü. Ama insanlar bunun için bile gelmek istemiyor. Ne yapabilirim?"
"Erkek arkadaşım ve ben neredeyse iki yıldır birlikteyiz ve son 6 aydır birlikte yaşıyoruz. Her şey harikaydı ve hiçbir şeyi değiştirmezdim. Bu yıl doğum günüm için dışarı çıktı, bana birkaç kıyafet ve bir video oyunu aldı ve beni yemeğe çıkardı. Benim için oldukça fazla para harcaması gerektiğini biliyorum. Pekala, şimdi onun doğum günü yaklaşıyor ve yıl sonu. Geçimimi sağladığım tüm maddi yardım kiraya ve yemeğe gitti ve banka hesabımda 2 dolarım var. Öğrenci olmadığı için yeni bir iş buldu ve son bir aydır bize bakıyor ama ondan önce her şeyin parasını ben ödedim.

Okul ve spor nedeniyle bir iş bulabileceğim veya herhangi bir para kazanabileceğim bir konumda değilim, tenha bir bölgede yaşıyoruz ve plazma bağışlamak gibi ek gelir için pek fazla seçeneğimiz yok. Sanırım doğum gününü özel ve unutulmaz kılmak için temelde hiç para olmadan onun için neler yapabileceğime dair seçenekler arıyorum. Onu umursamadığımı düşünmesini istemiyorum, sadece şu anda ona para harcayacak durumda değilim."
"Eminim bu konu binlerce kez tartışılmıştır, ama bir kez daha gözden geçirelim.

CC'lerimi her ay ödüyorum, kredim iyi, falan filan.

Ancak, bana haftada 2-3 CC başvurusu gönderen Chase'e karşı kendimi yaramaz ve sinirli hissediyorum. Onları parçalamak bir PITA'dır ve posta ücreti ödenmiş zarflarda rastgele çöp postalamak eskimektedir.

Bunun çocukça, kötü karma vb. olduğunu biliyorum, ancak CC şirketleriyle uğraşmak isterim (gerçi serpinti ile uğraşanların posta merkezindeki 8 $/saatlik fakir çalışanlar olacağını biliyorum). Olduğu söyleniyor, benim gereksinimlerim, CC'lerle bu tür karışıklıkların olması:
a) **Yasal**
b) **Hızlı** (CC teklifi başına 20 saniyenin altında)
c) **Ucuz ve kolay** benim açımdan (tuğla yok - çok fazla ağır kaldırma ve postane her halükarda 13 oz'un üzerindeki paketleri şahsen göndermenizi sağlıyor)
d) **Güvenli ve sıhhi** (örneğin postada çürüyen et veya köpek pisliği yok)

Büyük şirketlerin açık zarfları kesmek, içindekileri çıkarmak vb. için otomatik makineler kullandığını biliyorum ve sağlıklı bir dozda simin bu makineleri yapıştıracağını duydum (bana mantıklı geliyor). Şimdiye kadarki en iyi fikrim bu.

Ayrıca, herhangi birinin CC tekliflerini kullanmanın pratik yolları varsa (örneğin, evimi ısıtmak için kullanırdım, ancak şöminem yok ve zarfların arkası boş değil, bu yüzden kullanamıyorum. alışveriş listeleri için), onları duymak isterim. Evcil hayvanım olsaydı onları parçalamak ve hayvan yatağı olarak kullanmak (""Hamsterim cılız teklifinize sıçıyor, Chase!"") Harika olurdu."
"Önsöz olarak, ilişkinin başlangıcında seks konusunda gerçekten açıktım. Ona, daha önce kimseyle yapmış olması benim için sorun olmasa da, ondan önce kimseyle yapmadığım için bana haber vermesi gerektiğini söyledim. Ayrıca, özel biriyle ilk seferimden vazgeçmek istediğimi de açıkça belirttim ve ilişkinin üzerinden bir yıl geçtikten sonra, doğru kişinin o olduğuna karar verdim. Ondan önce oldukça ciddi 3 kız arkadaşım oldu ama asla onların ilk sevgilim olmasını istediğim noktaya gelmedim.

Dürüst olmak gerekirse, şimdi ilişkimize dönüp baktığımda biraz hasta hissediyorum. Benim v kartımı nasıl aldığı ve benim onunkini nasıl aldığım hakkında şaka yapardı. Her zaman onun ilki olduğum için ne kadar mutlu olduğunu söylerdi. İlişkide bu kadar uzun süre bana bu kadar kolay yalan söyleyebildiği için gerçekten ihanete uğramış hissediyorum. Bunun ilişkinin sonu olduğuna inanıyorum.

Bu kadar ihanete uğramış hissettiğim için deli miyim? Muhtemelen ilişkiyi bitirmek için yarın kız arkadaşımla konuşacağım."
"Herkese merhaba. Yakın zamanda melez, 3 yaşında dişi bir köpeğim oldu. Şimdiye kadar mükemmeldi (kaza yok, istenmeyen çiğneme yok), ama ben işte yokken onu eğlendirmenin bir yolunu bulmayı çok isterim. Şu anda televizyonu açık bırakıyorum ve ayrılmadan önce en az 1/2 ila bir saat yürüyüş yaptığından emin oluyorum (sabah 4:45'te işte olmam gerektiğinde bir saat yürümek zor/zor olacak) -sık sık değil ama oluyor.Genellikle işe ne kadar geç gitmem gerekiyorsa, onu daha uzun ve daha sık gezdirmeye özen gösteriyorum). Önceki sahibine göre dışarıda daha uzun süre yalnız bırakılmaya alışkın, ama çok akıllı bir köpek olduğu için yapacak hiçbir şey olmadan sıkılmasını istemiyorum. (Daha önce köpeklerim oldu ama ilk defa yalnız bir köpeğim oldu."
"Önümüzdeki birkaç hafta içinde bir arkadaşımla uzun bir araba yolculuğuna (10 saat) çıkacağım ve dizüstü bilgisayarıma internet erişimi sağlamak için telefonumdaki 3G bağlantısını kullanmanın bir yolunu bulmaya çalışıyorum. (ve bir arabada 10 saat mahsur kaldığınızda herhangi bir internet iyi bir internettir)

Daha önce Verizon ile bir Palm Pre+'ım vardı ve bununla birlikte oldukça hoş olan ücretsiz bir kablosuz ortak erişim noktası hizmeti geldi. Ne yazık ki Sprint'ten Motorola Photon'umda bu yok.

Biraz araştırma yaptıktan sonra, sahip olduğum en yakın seçeneğin sprint'ten bir etkin nokta planı için 40 doları ödemek olduğunu fark ettim. Dürüst olmak gerekirse, bu planın sadece 5 dolar olduğunu hatırlıyorum, tuhaf olan da bu. Açıkçası, müşteri destek görevlilerini bu konuda aradığımda, neden bahsettiğim hakkında hiçbir fikirleri yoktu.

Artık telefonumu rootlayabileceğimi ve muhtemelen tam olarak aradığımı yapacak bir uygulama alabileceğimi biliyorum, ancak ne pahasına olursa olsun telefonumu rootlamaktan kaçınmaya çalışıyorum."
"Ben meteliksiz bir üniversite öğrencisiyken, BF'm her hafta vergiden sonra yaklaşık 1 bin kazanıyor. Uluslararası öğrenci olduğum için çalışamıyorum. Sık sık dışarıda yemek yemeyi önerir ve yemeklerimiz genellikle 20-30 dolara mal olur, bahşişler dahildir (bu onun için bir saatlik çalışmadır). Her zaman bir çek ister ve yemeğin parasını öder. Yurt odam çok küçük olduğu için hafta sonu her zaman onun evine giderim, bu yüzden yemek yapmayız ve hafta sonu belki üç kez dışarıda yeriz.

Ödemesine izin verdiğim için kendimi kötü hissediyorum ama iki kişilik akşam yemeğine param yetmiyor, bu yüzden bazen ona bir içki ısmarlıyorum ya da sinema bileti alıyorum. Neredeyse her şeyi onun ödemesi konusunda hâlâ kötü hissediyorum, bu yüzden bunu nasıl yapacağım? Ödemesine izin vermeli miyim (hiç umursamıyor gibi görünüyor ama bu beni rahatsız ediyor. Para avcısı olmak istemiyorum)? Lütfen bana bir öneride bulunun!

Zaten akşam yemeği yediği için ona bir içki ısmarlayacağımı söylememe rağmen, ilk buluşmamızda her şeyi (akşam yemeği ve içecekler) ödedi. O gerçekten iyi biri ve bu ilişkideki tüm işi onun yapmasını istemiyorum. Herhangi bir yorum, tavsiye ve öneri takdir edilecektir!"
"Başlıktan da anlaşılacağı gibi, ne hakkında konuşacağımızı ya da birbirimizle gerçekten nasıl konuşacağımızı bilmiyoruz. Ondan gerçekten hoşlanıyorum (çok) ve o da bana karşı aynı şeyi hissediyor ve ne yapacağımı bilmiyorum. Birkaç gün önce 2 ay cezalıydı (cezalar söz konusu olduğunda annesi biraz delirir), bu yüzden onu şahsen görmek ne yazık ki söz konusu bile olamaz. Zaten ikimiz de yüz yüze bir o kadar tuhafız...

Bunun her ilişkide bir noktada olduğunu ve bunun için endişelenmemeyi başka bazı yerlerde gördüm, ama bununla nasıl başa çıkacağımı asla bilmiyorum. Birbirimize karşı daha güvenli ve açık olmamız gerektiği konusunda ikimiz de hemfikiriz, ancak konuşacak yeni bir şey yok gibi görünüyor ve olsaydı bile bunun hakkında nasıl konuşacağımızı bilemezdik."
"24,E / 23,K

Önceki ilişkilerimin ikisinde kıskanç bir tiptim ve bu şekilde olmaktan büyük ölçüde dersimi aldım. Şu anda kız arkadaşımla birlikte yaşadığımız 2 yıllık bir ilişki içindeyim. Onu seviyorum ama yaşadığım şeyler yüzünden artık kıskanç bir tip değilim. Bir daha böyle davranmana izin vermeyeceğim. Kıskanmadığım için bana kızıyor. Beni yanlış anlama, bir erkek ona dokunsa onu yere sererdim. Ama bana, başka bir erkeğin onun çekici falan olduğunu düşünmesini kıskanmadığım için onunla gurur duymadığımı veya ona değer vermediğimi hissettirdiğini söyledi. Kıskançlığı çok mu hafife alıyorum? Bir ilişkide kıskançlığın sağlıklı bir yanı olduğunu düşünmüyorum ama öyle görünüyor."
"Aranızda ne var bilmiyorum ama nasıl oluyor da hem eski erkek arkadaşım hem de eski üç yıllık aşkım ve ben her şeyi bitiriyoruz ve siz ikiniz de su gibi bu kız için hemen kestirip atıyorsunuz. ve çölde ölüyorsun.

Sözde entelektüelliği endişelerinin en küçüğü. Evde yaşamak zorunda kalacağınız kadar değersiz bir lisans derecesine sahip olmanın ve sürmeyi seçtiğiniz tek arabanın berbat bir 80'ler Beemer olmasının nesi bu kadar çılgınca çekici bilmiyorum çünkü bu sizin için yeterince yenilikçi, ama görünüşe göre bu kız lanet göğüsler, çünkü Instagram'da ikinizin de beğenmediği bir fotoğraf ya da Facebook'ta aptal, varoluşsal bir durum yok. Siz iki çocuk birbirinizi tanımıyorsunuz bile ama var olduğunuz umurunda bile olmayan bir kıza tapmanız sinirlerimi o kadar yıpratıyor ki, gözlerimi oymaktansa paslı bir kaşıkla oymayı tercih ederim. Instagram'da herhangi birinizi takip etmeye devam edin.

Elbette, kısmen annesinin tam İspanyol kanından dolayı biraz çekici. Cilt tonu doğal olarak beyaz bir kız karamel ve saçları normal bir kahverengi tonu olsa da, o ela gözleri gerçekten yenemezsiniz... İşte flaş bir haber çocuklar: *size göre çok uzun.* Kelimenin tam anlamıyla kule gibi yükseliyor ikinizin üzerinde, hatta onun çirkin Urban Outfitters bağcıklı dairelerinde bile. Kendinize hakim olun, ikiniz. Senden hoşlanmıyor ve zavallı görünüyorsun."
"Yani ilişkimizin uzunluğu karmaşık... Onu 4 yılı aşkın süredir tanıyorum ve her zaman çok yakındık, ancak teknik olarak o yılların yaklaşık 1'inde her ikisi nedeniyle ""çift"" olduk. bizi ayrı tutan kişisel sorunlarımız (temelde alkolizmle uğraşıyordu ve o sürekli sarhoşken onun yanında olmak istemiyordum, ama o yıllardır ayık ve ben ona tekrar güvenmeyi öğrendim) .

Harika bir okul programına kabul edildiğimi öğrendikten sonra, aynı zamanda bu kişi hakkında gerçekten ciddi olduğumu ve onunla bir geleceğim olmasını istediğimi fark ettim! Mesela, ben taşınmasaydım çoktan evlenmiş olurduk... Benimle ilgili gerçekten ciddi ve ayrılmam konusunda destek olmaya çalışıyor ama bunun bittiği anlamına geldiğinden endişelendiğini biliyorum.

Onunla kalmamak ve ayrılmaya karar vermek gerçekten acı vericiydi ve şimdi eğitimimi ilk sıraya koymaya karar verdiğim için, bunun bizi nereye bıraktığından emin değilim. 2 yıl içinde bana katılması mümkün olabilir, ancak kendi kariyer taahhütleri nedeniyle bundan daha erken olamaz."
"Kısaca, ailem yaklaşık 6 yıl önce ayrıldı ve bunun dostça olmayan bir boşanma olduğunu söylemek, son derece hafif bir ifade olur. Babam yaklaşık üç yıl önce yeniden evlendi. Annem bekar olmaktan memnun değil ve oldukça mutlu. SO'mu ve benim nişanlı olduğumuzu bilen tek kişi IRL, annem ve kız kardeşimdir (bu sadece yüzük baharda bitene kadar).

Artık nişanlım ve ben düğünle ilgili daha fazla ayrıntıyı tartıştığımıza göre (mekan, düğün türü, fotoğrafçılık vb.), bunun muhtemelen büyük bir sorun olacağını fark ettim.

Geçmişte annem 'Baban getiriyorsa gitmek istemiyorum' (ona mantıksız olduğunu söyledim), 'Onu hiçbir aile fotoğrafında istemiyorum, yapacak bir şeyi yok' gibi şeyler söyledi. seni büyütmekle' (anlaşılabilir ama yine de mantıksız olabilir), vs.

İnsanların düğünlerde geleneksel olarak nasıl oturduğundan bile emin değilim ama kayınpederlerin aynı masaya oturduğunu sanıyordum? Bunun olabileceğini sanmıyorum ve annem ve nişanlımın ailesi aynı masada otururken babam ve karısını başka bir masaya oturttuğum için kendimi koca bir pislik gibi hissederim. Ve aynı şekilde, annemi dışarıda bırakamam ve babamın müstakbel kayınvalidemle oturmasını sağlayamam, gerçekten üzülürdü.

Ne yapalım?"
"Başlık yeterince iyi açıklıyor. Eski sevgilimden yaklaşık bir buçuk yıl önce ayrıldım, onu unuttum ve şu anki kız arkadaşıma çok aşığım. Eski sevgilimden sonra, benim için hissetmelerine rağmen hiçbirine karşı bir şey hissetmediğim birkaç kızla görüşerek biraz çılgınlığa gittim. Onlara karşı hislerim olduğunu fark edip etmediğimi görmek için ""denedim"" ama dürüst olmak gerekirse, kimya yoktu. Bundan bir süre zevk aldım çünkü daha önce ilk ilişkimde yaşadığım korku veya acıyı yaşamadan birinin arkadaşlığından (takılmak, seks yapmak) zevk alıyordum. Artık çılgınlığın biraz çocukça olduğunu biliyorum ve hiçbir şey hissetmeme rağmen o kızlarla devam ettiğim için pişmanım ama kesinlikle büyüdüm ve bu beni hiç hissetmediğim duyguları hissettiğim bir ilişkiye getirdi. hissettim - O kadar rahatladım ki, aslında bunları tekrar ve hatta daha büyük bir ölçekte hissediyorum.

Benim sorunum şu; İlk ilişkimde, sonunu yaşamaktan korkmuyordum çünkü kalp kırıklığının ne olduğunu bilmiyordum, bağlamım yoktu ve bu nedenle sondan korkmuyordum. Şu anda o kadar çok aşığım ki, geçmişte son ilişkim bittiğinde yaşadığım acıyı tekrar yaşamaktan sürekli bir korkum var ve daha da fazlası çünkü şu anda ne kadar aşık olduğum göz önüne alındığında, korkarım ki kalp kırıklığının üzüntüsü de büyüklük olarak daha büyük olacaktır.

Bu normal mi? Çok karamsar olduğumu biliyorum, gerçekten bu ilişkinin yakın zamanda biteceğini düşünmüyorum, ama çok sık en kötü senaryoyu düşünürüm"
"Tamam, netlik için kısa bir arka hikaye:
Birkaç yıl önce babasıyla ayrıldığımızdan beri oğlumla hiç önemli birini tanıştırmadım. Erkekleri onun önünde teşhir etmemeye bir noktaya değinmeye çalıştım ve dürüst olmak gerekirse, çıktığım hiçbir erkek hakkında onları bir araya getirmeyi düşünecek kadar ciddi hissetmedim.

Bu yüzden, birisi nihayet onunla tanıştığında ne olabileceği olasılığını düşünerek çok fazla zaman harcamadım.

Şu anki erkek arkadaşım ve ben bir aydan biraz fazla bir süredir birlikteyiz. Oğlumla tanışma konusunu ona açma fikrini kafamda canlandırmıştım ama en iyisi o bu konuyu açana kadar beklemenin daha iyi olacağına karar verdim, çünkü bu onun buna hazır olduğu anlamına gelir.

Konuyu o açtı ve şimdi sadece üçümüz birlikte hayvanat bahçesine gitmeyi planlıyoruz.

İşte burada biraz tavsiyeye ihtiyacım var ya da belki birinizin beni biraz rahatlatmak için yaşamış olabileceği benzer bir durum.

Kesinlikle bu adama aşık olmaya başlıyorum. Şimdiye kadar her yönden harika. Ama bu onun üstesinden gelemeyeceği kadar fazla gelirse ne yapacağım? Daha sonra onunla konuşabilmeyi ve çocuğumun neye benzediğini bir an gördükten sonra bu ilişkiyi sürdürmekle ilgilenip ilgilenmediğinden hâlâ emin olup olmadığını sorabilmeyi isterdim. Bu, sorulacak/konuşulacak uygun bir şey mi ve eğer öyleyse, bunu ne zaman gündeme getirmeliyim?

Ona en sevdiği müzikalin biletlerini sürpriz olarak aldığımı (ve ucuz değillerdi!) ve randevumuzdan sonra ""Teşekkürler"" olarak ona vermeyi planladığımı bir not olarak belirtmenin önemli olduğunu düşünüyorum, ama ben Böyle bir şeye hazır olmadığına karar verirse, ona küçük bir servet harcadıktan sonra benimle kalmak zorunda hissedebileceğinden korkuyordu... O zaman yine de ona vermeli miyim yoksa beklemeli miyim?"
"hokay,

Mumford & Sons'un ""After The Storm"" şarkısını dinlerken rahatlıyordum, ""Çünkü ölüm çok dolu ve insan çok küçük"" sözlerini duyduğumda ve bundan bir salise sonra beynim aşırı hızlandı ve gerçek bir şok gibi, insan varlığını düşünme gücünü yeni kazanmış gibi hissettim.

Açıkçası, kendi şaşkınlığımdan hareketle, aynı duyguları umarak düşünceye geri dönmeye çalıştım. Bu aşamada artık çok geçti, yine ölümlüydüm ve ölümü hayatın bir parçası olarak görüyordum ama onun katıksız ciddiyetini idrak edemiyordum.

Bunu açıklamayı düşündüğümden çok daha zor buluyorum ama bunun olduğu tek zaman bu değil. İkinci Dünya Savaşı'nda ölen milyonları düşündüğümde, aniden bir anlığına sarsıldım ve insanların ülkemizi savunmak için girdikleri çalkantılı zamanlar, sonra düşünceye döndüğümde, tekrar kavramak imkansızdı."
"Ben ve eski sevgilim 5 ay önce ayrıldığımızda neredeyse 2 yıldır birlikteydik. Ayrılık karşılıklıydı ve arkadaş kalmaya karar verdik. Bu dönemde bekar olduğum için gerçekten mutlu hissettim, kendimi gerçekten iyi hissettim. Bir süre sonra ben ve eski sevgilim kötü bir şekilde tartışmaya başladık ve bana karşı takıntılı olmaya başladığı için arkadaş kalmanın onun için sağlıklı olmadığını görebiliyordum. Üniversiteye gitmek için ayrılmadan hemen önce iletişim kurmamaya karar verdik ve o zamandan beri dağınık durumdayım, her gün ağlıyorum ve durmaksızın onu düşünüyorum.

Uyuyamıyorum çünkü sadece onu düşünüyorum ve zihnim pişmanlıklar ve ilişkinin yürümesi için ne yapabileceğim hakkında yarışıyor. Birkaç hafta sonra Noel için eve döneceğim ve tek düşünebildiğim onunla iletişime geçmek. Onunla iletişim kurmamam gerektiğini biliyorum ama tek düşündüğüm bu ve onu unutmak için ne yapacağımı bilmiyorum."
"Bir yıldan biraz fazla olan kız arkadaşım bazen Tumblr'ında çıplak fotoğraflarını paylaşıyor ve bundan gerçekten rahatsız oluyorum. Kendimi ikiyüzlü gibi hissediyorum çünkü r/GW'de paylaşım yapmamız konusunda bir sorunum yoktu, bu benim fikrimdi. İsimsiz yabancılara saçmalamak ve kıkırdamak için kendi resimlerini göndermek benim için sorun değil, ama onun Tumblr'ında olduğunda hiç de anonim değil, erkek ya da kadın, çoğunlukla onun arkadaşları oluyor. Müstehcen paylaşım yapmıyor, çoğunlukla oldukça zevkli. Arkadaşlarının onu çıplak görmesi fikrinden gerçekten rahatsızım. Bunu kabul etmemem normal mi yoksa sadece aptal ve kıskanç mı davranıyorum? Bu durumda nasıl hissedersiniz?"
"Yani ben ve erkek meslektaşım, dışarıda geçen bir geceden sonra üçüncü bir meslektaşın evinde kalıyorduk. Erkek meslektaşım kanepeye düştü ve ben tamamen mahvoldum, çok fazla içki içmiştim. Bayan meslektaşımızın yanında çökmeyi seçtim. Hiçbir şeyin olmaması gerekiyordu. Üstüme oturmasıyla bir nevi uyanıyorum ve kuru kambur ve bir sonraki saniye bilincimi geri kazandığımda, elim pantolonunun altında ve eli pantolonumun dışında sikimi sıkıyor. Sonra seks yapmak isteyip istemediğimi soruyor. Sadece geri çekildiğimi hatırlıyorum ve sonra yataktan ayrılıyor. Kızı hiç öpmedim bile. Bu küçük karşılaşma bende bir suçluluk duygusu uyandırdı ve endişe düzeyi tavan yaptı.

Herhangi bir cinsel karşılaşmaya yönelik herhangi bir niyet veya fikir asla olmadı. Dürüst olmak gerekirse biraz kullanılmış hissediyorum. Kızımı çok derinden seviyorum. Hayatımın geri kalanını onunla geçirmeye hazırım.

Sizden tavsiyeye ihtiyacım var. Ona tam olarak nasıl olduğunu anlatmalı mıyım ve beni affedebilirse, hayatının geri kalanında benim ve başka birinin resmiyle yaşamak zorunda kalacak. Yoksa olduğu gibi mi bırakmalıyım, neredeyse kontrol edemediğim sarhoş bir hata."
"Dr. X benim profesörümdü. 30'lu yaşlarında. 24 yaşındayım. Bölümümü değiştirdim ve o şimdi benim danışmanım ve ben tamamen eziliyorum. Bekar ve benden onunla araştırma yapmamı istedi.

Ne yapmam gerektiğini bilmem gerekiyor? Bu işe yarayacak mı yoksa kötü bir fikir mi? Biraz ortak noktamız var gibi görünüyor ve konuşmalarımız gerçekten kolay ve akıcı. Sadece önümüzdeki iki yıl boyunca birlikte çalışacağımızı ve içine girersek gelişeceğini biliyorum. Onu her saniye görmek ve ona, hey, senden hoşlanıyorum demek istediğim noktadayım."
"4 yıldır erkek arkadaşımla birlikteyim, 2 yıldır birlikte yaşıyorum. O benim ilk ciddi ilişkim ve ben de o olduğunu sanıyordum ama En İyi arkadaşıma yaklaştıkça aşık olmadığımı anlıyorum. artık erkek arkadaşımla ve suları arkadaşımla test etmek istiyorum.

Arkadaşım zaten benimle birlikte olmakla ilgilendiğini ifade etti ve dürüst olmak gerekirse, o benim mükemmel bir erkek tipim. Beni daha fazla takip etmesini engelleyen tek şey erkek arkadaşım ve 8 saat uzakta, Kanada'da yaşıyor olması. Vizem onaylandıktan sonra onun Providence'ına yaklaşmayı planladığımı O'na zaten söyledim.

 Gerçekten kafam karıştı çünkü çok güçlü hislerim var
Onun için ama erkek arkadaşımı ve ailesini de seviyorum.

Suları arkadaşımla test etmeli miyim, yoksa burada mı kalmalıyım?"
"Selam. Ben mucizevi bir şekilde yaklaşık 8 aydır bir kız arkadaşını elinde tutmayı başaran 15 yaşında bir erkeğim. Onu çok seviyorum.

Yaklaşık iki saat önce ona yatmadan hemen önce pijamalı bir fotoğrafımı göndermeye karar verdim. Cevap verdikten sonra, ""Ücretsiz bir gömleksiz fotoğraf göndermek zorunda hissediyor musun?"" Normalde bunu asla ciddi bir şekilde söylemezdim. Sadece bir şakaydı ve bunu gördüğünü sandım.

Şaka bir yana, isteği biraz zorluyorum. O kısımdan sonra cevap vermiyor, ben de bunun bir şaka olduğunu bilmesine izin verdim. Bunu komik bulmadı; gerçek olduğumu düşündü.

Duyarsız, sik hareketimden sonra temizlemeye çalışırken kızdı ve ağladı. Aslında onun bu şekilde ve bu kadar sert tepki verdiğini görünce oldukça şaşırdım. Son bir saattir özür diliyor ve onu teselli etmeye çalışıyordum. Hiçbir şey yardımcı olmuyor.

Sonunda kendimi korkunç, pişman, çaresiz ve kendimden tiksinmiş hissediyorum."
"Yani bir bakkalda kasiyerim ve normalde kasadayken gerçekten çok fazla bir şey görmezsiniz, ara sıra bana şirin diyen orta yaşlı bir kadın alırsınız ya da hattımdan bir ateşli gelir, ama bunun dışında pek bir şey olmaz. Birkaç gün önce çalışıyordum ve muhtemelen kapanış saatinden 5 dakika önceydi. Mağazadaki 2. ve son müşteriyi arayarak kayıt yaptırıyordum. Her zamanki otomatik pilot soruları (""Merhaba, her şeyi yolunda buldunuz mu"") ve boş laflarla başlıyorum. Mağazada yaptığımız bir sürü vegan kek falan vardı, ben de ona olayın ne olduğunu sordum, doğum gününün yaklaştığını söyledi. Ve sonra senin asla yapmadığın bir şeyi yapmaya başladım, yani bir kadının yaşını tahmin ediyorum, şans eseri düşük tahmin ettim. 18 yaşındayım, 20 olduğunu tahmin ettim, biraz daha yaşlı göründüğünü düşünmeme rağmen tokat yemeye çalışmıyordum. Bana 22 yaşında olduğunu söyledi. Yüksek lisans yapıp yapmadığını sordum. Hayır, şimdilik okulu bitirmediğini, ana dalının hukuk olduğunu söyledi.

Daha fazla konuşmaya başladığımızda, üniversitede değil de 18 yaşında olmanın kızlarla tanışmak için ne kadar berbat olduğunu gündeme getirdim. Son kız arkadaşım 22 yaşındaydı ve yaşım nedeniyle benden ayrıldı. ""Yaş sadece bazı kadınları rahatsız ediyor, senden hoşlanıyorum ve senin yaşın beni hiç rahatsız etmiyor"" dedi.
""Doğum günümü kutlamama yardım etmek ister misin?""...

Kasiyer olmak beni kadınlardan çok habersiz yaptı (zaten olmadığımdan değil)

""HARİKA, makbuz ister misin?"" dedim.

Bana hayal kırıklığına uğramış bir şekilde baktı ve aldı ve uzaklaşmaya başladı. Bu noktada iş arkadaşlarımdan biri omzuma dokunuyor ve ""aptal mısın ahbap? git onun numarasını al, senden hoşlanıyormuş"" diyor. Ve sonra söylediği her şey sonunda kafamda yerine oturdu ve onu tekrar arayıp numaramı bir kağıda verdim. Gülümsedi ve gitti"
"Duygusal olarak etrafıma oldukça etkileyici duvarlar ördüm. Değer verdiğim veya beni önemsediğini söylediğim herkes beni oldukça incitti. (Bunun nesnel olarak doğru olamayacağını biliyorum ama böyle hissettiriyor) O yüzden mesafemi koru.

İnsanların bana sırt çevirmeyeceğine güvenmiyorum. Terapistime güvenmem 2 yılımı aldı ve adama sırlarımı saklaması için para ödüyorum. Tahmin edilebileceği gibi, bu arkadaşlığı zorlaştırdı ve ilişkileri imkansız hale getirdi.

İnsanlara yaklaşmaya çalışıyorum ama bu bir ton endişeye neden oluyor. Uğraştığım kişinin beni geri çektiğini veya beni sırtımdan bıçaklayacağını düşünmeye başlıyorum. Birkaç kişiye duygusal olarak yatırım yapmayı denedim ama hiçbir zaman işe yaramadı ve bu benim cesaretimi daha da kırıyor.

İnsanlara duygusal olarak yatırım yapmayı nasıl daha az korkutucu hale getirebilirim ve işler istediğim gibi gitmezse/olmadığında nasıl halledebilirim?

Berbat, işim bütün gün etrafta olmayı içeriyor ve benden hoşlanıyor gibi görünüyorlar, ama kendimi öylece açıp onları içeri almama izin veremem."
"Merhaba r/ilişkiler.

Bu yanlış alt diziyse, lütfen beni doğru yöne yönlendirin. Artık ne yapacağımı bilmiyorum.

Allan* ve ben, kendisine Borderline Kişilik Bozukluğu teşhisi konmadan kısa bir süre önce, 6 ay önce ayrıldık. 2 yıldır birlikteydik, birlikte yaşıyorduk ve bir kedimiz oldu. Olanların onun hatası olmadığını biliyorum, ama bunu nasıl atlatırsın?

Birkaç ay önce ondan tekrar bir araya gelmesini istedim, o kadar sarhoştu ki ertesi sabahı hatırlamadı ve sanırım o anda içimde bir şeyler yine kırıldı. İşlerin yürümesi için çok uzun süre uğraştım ve bunun bardağı taşıran son damla olduğunu hissettim. Bir aylık NC'den sonra, onu ziyaret etmek istedim (aynı şehirdeydi) ve tekrar bir araya gelmek istiyor ama bana nasıl hissettiğini bile söylemedi! Korkularım hakkında konuşmaya çalıştım ama hiçbir yere varmadı. Duygularımla baş edemediğim bir noktaya geldim, bu yüzden onları uzaklaştırıyorum ve şimdi temelde kendimi boşlukta hissediyorum.

O benimle konuşmazken ben nasıl böyle bir şeye karar verebilirim? Biriyle hiç bu kadar güçlü bir bağım olmamış gibi hissediyorum ve dürüst olmak gerekirse bir daha olur mu bilmiyorum. 6 ay oldu ve ben de onun için aynı şeyleri hissediyorum ama farklı olacağını bilmeden kendimi buna katlayamam.

Eğer çekip gidersem, hayatımın aşkı olduğunu düşündüğüm kişiyi kaybetmekle nasıl başa çıkacağım? Başka biri hakkında nasıl böyle hissedeceğim?

Herhangi bir tavsiye sözü çok makbule geçer, kendimi çok kaybolmuş hissediyorum. Karışık olduysa kusura bakmayın, kendi düşüncelerimi bile işleyemiyorum."
"Bunu olabildiğince kısa tutacağım.

3^^(imsi) yıl birlikteydik (2 yıl birlikte yaşadık), ama son 7 ay oldukça boktandı.

Standart hikaye - başka biriyle tanıştı ve bunu saklıyordu. Ne zaman sorgulasam, benim hatam olması için çarpıtıyordu. Paranoyaktım/yapışkandım/onun başka arkadaşları olmasını istemiyordum. Sürekli kaygı yüzünden oldukça hasta oldum ama durmadı.

Sonunda elbette her şey ortaya çıktı ve ayrıldık ama ortak kira kontratımızın geri kalanını yaşamak zorunda kaldık... ki bu hiç de eğlenceli değildi. Herhangi bir pişmanlık göstermedi ve bir kız arkadaşı olmasına rağmen diğer kızla görüşmeye devam etti.

Kira kontratımız bittikten sonra, kaçmak ve yeni bir başlangıç ​​yapmak için başka bir ülkeye (1000 mil uzakta) taşındım ve onu hayatımdan çıkarmaya başladım.

Onu gördüğümden bu yana 7 ay ve son görüşmemizin üzerinden 5 ay geçti. Ancak bu hafta, 3 ay önce danışmanlığa başladığını ve tamamen farklı bir yerde olduğunu ve nasıl bir pislik gibi davrandığını anladığını ve bunun için ülkeme gitmek istese bile konuşmak istediğini söyleyen bir e-posta gönderdi.

Katılıyorum. Gelecek hafta sonu konuşmak için geliyor.

Ama şimdi ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. İnsanlar gerçekten bu tür şeyleri aşabilir mi?"
"Yani, uzun lafın kısası. Juggalos olmayan ortak arkadaşlar aracılığıyla tanıştık ve başarılı olduk. O aslında çok zeki, son derece muhteşem ve bir CNA olmak için okulu yeni bitirdi. Aptal juggalo, ölü nilüfer ve Kotton Mouth King dövmeleriyle kaplı, kulakları gergin ve bir ton piercing olduğu için çelişkiliyim. Çok değil ama beni tereddüte düşürecek kadar, diyor ve hap bağımlılığından çıkıyor, iş bulmak için mücevherlerini örtmek veya çıkarmak da istemiyor. Bir kişi olarak kendini geliştirmeye çalışıyor ama yine de aileye bağlı kalmak istiyor. Sence bir hokkabaz olmak ve çöp olmamak mümkün mü yoksa onun beynini yıkamak mümkün mü? yüksek sesle gülmek"
"Bir keresinde öğle yemeği yemek isteyip istemediğini sormak için arkadaşımı aradım ve biraz telefonda konuştuk ve tabii ki onunla metroda buluşmamı söyledi ama bekle çünkü duş alacaktı. Bu yüzden bekledim, bekledim ve sonunda bir saat geçti ve arkadaşımdan hiç haber alamadım. Arkadaşımı dışarıda mı diye defalarca aradım, ama hiç açmadı, ben de bir şey almak için metroya tek başıma gitmeye karar verdim. Metroya geldiğimde içeri giriyorum ve orada oturan arkadaş grubumu görüyorum (aradığım kişi dahil) ve o sadece ""Oh mannnn"" diyor, ayağa kalkıyor ve bana sarılıyor ve ""Özür dilerim"" diyor. Yemeğimi sipariş ettim ve gerçekten garip olduğu için ayrıldım."
"Geçtiğimiz Ekim ayında ben (19K) tinder aracılığıyla gerçekten harika bir adamla (20M) tanıştım. Orada burada birkaç randevuya gittik ve gerçekten iyi anlaştık.

Ancak iş takılmaya geldiğinde bazı sorunlarla karşılaştık. Biraz boş zamanım olsaydı, çalışıyor ya da okulda olurdu (ikisini de tam zamanlı yapıyor). Ve boş zamanı olsaydı, o sırada okulda olurdum ya da evde olmazdım (artı, henüz ehliyetim yok, bu yüzden ulaşım da bir faktördü). Bu, takılmamızı ve birbirimizi daha fazla görmemizi gerçekten zorlaştırdı.

Bugün Snapchat'te konuşmaya başladık ve bana bunun artık yürüyemeyeceğini düşündüğünü söyledi. Ezilmiştim çünkü ondan gerçekten hoşlanmaya başlamıştım ve hatta bana karşı da hisleri olduğunu söyledi. Bir süre kendi üzerinde çalışmak istediğini söyledi. Ona gelecekte işler yolunda giderse tekrar denemeyi düşünüp düşünmeyeceğini sordum. Bana bunun ne zaman olacağına bağlı olduğunu söyleyerek doğrudan bir cevap vermedi.

Peki /r/ilişkiler için size sorum doğru kişiyle yanlış zamanda tanışmak mümkün mü? Ve evet ise, sonunda işler yoluna girebilir mi? Şu anda gerçekten incindim ve nasıl hissedeceğimi bilmiyorum çünkü bu daha önce hiç başıma gelmemişti."
"Başlangıç ​​olarak yaptığım şey yanlıştı. Olaya karışan diğer çocuk konudan uzaklaşıyor. Kalmama izin verildi ve basitçe bileğime bir tokat yedim ve bir daha yapmamam söylendi, ancak aileme bu konuda konuşabilmeleri için okulu aramalarını söylemem söylendi.

Yaptığım şey için biraz cezayı hak ettiğimi tamamen anlıyorum ama yıllardır düz A öğrencisiyim. Bir testi zar zor geçersem ailem biraz hayal kırıklığına uğrayacak tiptedir. Son zamanlarda notlarım düşüyor, çoğunlukla yaptığım konuların çoğuna aslında ihtiyacım olmadığı ve çalışmak için hiç motive olmadığım için, ama bu tabuta çakılan çivi olacak. Arkadaşım kursta gerçekten zorlandığı için benden benimkini kopyalamasına izin vermemi istemişti ve ben de izin verdim. Okul anladı ve dürüst olmak gerekirse kendimi aptal gibi hissediyorum.

Ama ailem aşırı korumacı ve dürüst olmak gerekirse aşırı tepki vereceklerini ve benim bir tür iblis çocuk olduğumu düşüneceklerini düşünüyorum. Bir hata yaptım, büyük bir hata ama okulda olduğum süre boyunca bunu kafama takacaklar. Zaten onlarla her gün küçük saçmalıklar yüzünden tartışıyorum, ama bu bir bok fırtınası olacak. Bununla hiç uğraşmak zorunda kalmaktan korkuyorum. O yüzden birkaç saat içinde anneme bundan bahsetmem gerekiyor ki o da okula telefon edebilsin. Ona söyleme cesaretini nasıl toplarım? Ayrıca onları bunun tek seferlik bir hata olduğuna ikna ettin mi?"
"Yaklaşık bir buçuk yıldır birlikte olduğum kız arkadaşımın kendine zarar verme geçmişi var (benim de öyle, ama onunkinden daha geçmişte). Çıkmaya başladığımız sıralarda kendisini daha mutlu hissetmesinin ana sebebinin ben olduğumu söyleyerek kendini kesmeyi bıraktı. Bildiğim kadarıyla, dün birkaç haftadır kendini yağla yaktığını açıklayana kadar, nüksetmeyi hiç düşünmemişti. Bu beni şok etti ve üzdü; Artık 'yeterince iyi değilmişim' gibi hissetmekten kendimi alamıyorum...

Bir doktora ya da danışmana gitmeyi ya da fiziksel acının tesellisi dışında herhangi bir yardım aramayı reddediyor. Bana tekrar zarar vermeye başlamasına neyin sebep olduğunu söylemiyor ve kendine zarar vermesinin beni ne kadar incittiğini anlamıyor gibi görünüyor.

Ne yapmalıyım? İlişkimiz hakkında neredeyse onun fiziksel ve zihinsel sağlığı kadar endişelendiğim için bencil miyim?"
"Geçenlerde bir borç tahsildarından Columbia House'a 50.50 dolar borcum olduğunu söyleyen bir telefon aldım. Orijinal ifadenin bana ne zaman gönderildiğini sordum ama bana bu bilgiyi veremediler. Ancak bana verdikleri adrese göre 2006 - 2010 yılları arasında olduğunu biliyorum. Columbia House'da bir hesap açıp birkaç DVD sipariş ettiğimi hatırlıyorum ama eminim ki sözleşmenin gerekliliklerini yerine getirirdim ve sonra hesabı kapattı. Orada yaşadığım süre boyunca onlardan bir fatura gördüğümü hatırlamıyorum. Yapsaydım, öderdim! İşte bugün bu telefonu alıyorum ve kredi kuruluşlarına bildirildiğini ve bir an önce ödemem gerektiğini söylüyorlar. Açıkçası bunu kredi raporumda istemiyorum ama dürüst olmak gerekirse onlara borcum olduğuna inanmıyorum. Bir Google araması yaptım ve Columbia House ve BMG'den benzer şikayetleri olan bir grup insan var. Bunun bir tür dolandırıcılık olabileceğini düşünmeye başlıyorum ama emin olmanın hiçbir yolu yok. Demek istediğim, uzun zaman öncesine ait kayıtları kim tutuyor?! Peki bir sonraki hamlem ne? Columbia House, kredi kuruluşu, yerel polis, Better Business Bureau, başsavcılıktan (Minnesota) bir kişi vb. ile iletişime geçin."
"Bu hafta dolabımı düzenliyordum ve kız kardeşime bağışlamak ve vermek için yığınla kıyafet yapıyordum. Ablam hevesli bir motorcu, yüzücü, koşucu (aynı vücut tipine sahipken, benden çok daha kaslı.) Ben 1710"" boyundayım ve kesime/markaya bağlı olarak 10-14 arası giyiyorum. giyim Doktora öğrencisi olarak 3. dönemimdeyim ve programıma başladığımdan beri 20 kilo aldım. ""Şişman"" kıyafetlerim üzerime dar geliyor ve ""artık bana olmayan"" bir yığın kıyafet görmek beni rahatsız ediyordu. çok cesaret kırıcı. Ekim ayında diyetimde bazı değişiklikler yaptım - fast food yemekten kaçınıp evde kendi yemeğimi pişirmek, soda yerine su içmek. Ayrıca yavrularımı her gece (10-15 dakika arası) yürüyüşe çıkarıyorum. Her zaman stres yiyen biri oldum ve ""rahat yiyeceklerim"" glütensiz ekmek ve makarna, peynir ve granolalı yulaf ezmesidir. Haftada 3 kez okula gidiş-dönüş 2 saat araba kullanıyorum. İşim bilgisayar başında oturup çalışmamı gerektiriyor. Okula ek olarak (ki bu yeterince stresli!) Hayatımda birçok şey oldu - işte yüksek devir, yakın arkadaşlarımın hastalanması, ailemden birinin vefat etmesi, faturaları ödeyecek kadar paramın olmaması. Bir anti-depresan alıyorum (2006'dan beri). r/loseit'teki başarı hikayelerini okumayı seviyorum ve daha uzun yürüyüşler yapmak ve karbonhidrat tüketimini ölçülü tutmak gibi daha fazla değişiklik yapmaya başlamak için cesaretlendirildiğimi hissediyorum. Bir başarı hikayesi olmasını da dört gözle bekliyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben, ikimizin de büyüdüğü ve Noel'de iki yıl birlikte olacağımız yerden yaklaşık iki saat uzaklıktaki bir üniversite kasabasında tanıştık. Tesadüfen, ebeveynlerimiz yaklaşık dört mil uzakta yaşıyor. Geçen yıl Şükran Günü/Noel harikaydı! Şükran Günü'nün yarısını/yarısını geçirdik ve ailem Noel için ailesinin yanına gitti, gerçekten güzeldi.

Ancak, bu Ağustos ayında erkek arkadaşım ve ben iki eyaletten uzağa taşındık ve onun yüksek okula başladığı yer ve ben tam zamanlı bir işe başladım. Ailemi ÇOK özlüyorum ve erkek arkadaşım ailesini daha az umursayabilir. Ancak iki kez ziyarete gittiler ve her iki tatil için de eve gitmemiz için ikimize de bilet aldılar ki buna son derece minnettarım çünkü bu benim veya ailemin karşılayabileceği bir şey değil. Onlardan ayrı kaldığım en uzun süre bu.

Bu yılki sorun, ailemin Şükran Günü'nü ağabeyimin akrabalarıyla ve Noel'i üvey babamın ailesiyle geçirecek olması. Doğal olarak onlarla birlikte olmak istiyorum ama aynı zamanda erkek arkadaşımın ailesiyle de vakit geçirmek zorunda hissediyorum çünkü bana bilet aldılar ve özel tatillerde erkek arkadaşımdan ayrı kalma fikrinden nefret ediyorum, özellikle de bu hiç de iyi gitmeyeceği için. tek seferlik bir şey olsun. Ailemle yılda sadece birkaç gün geçirebilsem, her saniyem onlarla birlikte olsun, yakın hissetmediğim ve birlikte vakit geçirmekten hoşlanmadığım erkek arkadaşımın ailesiyle boşa gitmesin istiyorum.

Dürüst olmak gerekirse, ayrı vakit geçirmekte bir sorunum yok ama evlendiğimizde kocamdan dört mil uzakta tatil yapmak garip olacak gibi görünüyor. Beni rahatsız etmezdi ve tüm yıl boyunca onları gerçekten görebildiğim tek zaman ailemden ayrı kalmanın beni ne kadar üzeceğini biliyorum.

Sonunda biliyorum, bunu emmem ve ailelerle sırayla görüşmem gerekiyor ama bu kalbimi acıtıyor. Erkek arkadaşımı çok seviyorum ve buraya taşındığımız için çok mutluyum, bu yüzden ailemle vakit geçirmek konusunda bencil olmama izin verilip verilmediğinden emin değilim. Burada bir çözüm var mı?"
"Bunu açıklayabilmemin tek yolu bu olduğu için yeşil metne gidiyorum.

\> ben ol

\> 17, sıkılmış, azgın af

\>Haftaya doğum günü yaklaşıyor

\> Telefonumu al ve GF'ye mesaj atmaya başla

\> Ona gününün nasıl geçtiğini sorun vb.

\> sonunda bir duraklama noktasına geldik

\> thisismychance.gif

\> *hey, haftaya doğum günüm geliyor, yapmak istediğin bir şey var mı?*

\>*pek sayılmaz* diye yanıt verir

\> *peki, uhhh... yapabilir miyiz?*

\> *ne?*

\> iptal.jpg

\> *Seni sadece bir aydır tanıyorum. Böyle davranacaksan seninle kalabileceğimi sanmıyorum*

\> sik beni, ben bir aptalım

\> Şimdilik hoşçakalın, sabah benimle konuşmayın lütfen

\> ilişki.exe sonlandırıldı, yedek bulunamadı

Vallahi bunun olmasını ben istemedim, ben bencil bir aptalım. Özür diledim ama nafile. Bunu istediğim için kötü bir adam mıyım? Muhtemelen bir pisliğim."
"Ben 19 yaşında bir erkeğim ve o 19 yaşında bir kadın. İşte benim sorunum bu, birkaç ay önce, belki Kasım ayında tanıştık ve arkadaş olarak anlaştık. Onu tanımak için biraz zaman harcadım ve ondan hoşlandığıma karar verdim ve ona çıkma teklif ettim ve dışarı çıktık, harika zaman geçirdik ve o kadar. Kısa bir süre sonra, benden pek hoşlanmadığını söyledi, biraz cesaretim kırılmıştı ama buna saygı duydum ve bana söylediği için ona saygı duydum.

Arkadaş kalmaya karar verdik ve o zamandan beri birbirimizin arkadaşlığından zevk almaya devam ettik, ancak şimdi ilgilenmeye başladığı ve belki de hiçbir şey söylemediği hissinden kurtulamadım. Oldukça utangaç ve eğer ilgilenirse, beni zaten reddettiği düşünülürse, bana söylemek konusunda ne hissedeceğinden emin değilim.

Öte yandan, her şeyi yanlış okuyup okumadığımdan da emin değilim. İşlerin gidişatından memnunum ama kesinlikle onunla çıkmayı kabul ederdim. Ona çıkma teklif etmeli miyim? Eğer her şeyi yanlış anlarsam, arkadaşlığımızı öylece keseceğinden endişeleniyorum. Ne yapacağım konusunda gerçekten kafam karıştı."
"TAMAM! Nişanlım ve ben birbirimizi 2008'den beri tanıyoruz. Onunla üniversitedeki ikinci sınıfımın ikinci ayında, birinci sınıfının ikinci ayında tanıştım, ikimiz de Pensilvanya'da küçük bir liberal sanat kolejine yerleştik. Komşu memleketlerimizden ortak arkadaşlar aracılığıyla (birbirimizden beş dakika uzakta yaşadık, birbirimizin arkadaşlarını tanıyorduk, öğrenci başkanlığı seçimlerinde kafa kafaya gittiği piliçle birinci sınıfta oda arkadaşıydım)... ama... birbirimizi hiç tanımadık)... büyülü koşullar sayesinde tanıştık; Aptal bir kız öğrenci yurdu sözü veriyordum ve o işlerin akışına yeni giriyordu... yeni çevresinde geziniyor ve alkışlıyordu...

İLİŞKİMİZ (artı 7 yıllık atışmalar, öpüşmeler, kavgalar ve bolca sevgi ve iletişim...)

+Yurt Dışında Eğitim/Seyahat: Viyana, Paris, Roma/Ven
buz, Londra, Prag, Amsterdam, Brüksel...
+ Yüksek Lisans (2012)
+ Enstitüye Başladım
+ Hukuk Fakültesi
+BENİM *İLK* yetişkin İŞİM
+MEZUN, LMSW
+KATILIM!!! (4.4.15 o kadar kişisel ve anlamlıydı ve titizlikle uygulanmıştı.. MUTLUYUM.
+Hukuk fakültesinden MEZUN
+ BAR SINAVI!!

Ailelerimiz yakın. Ailem ona bu klas michael kors messenger evrak çantasını aldı....

O benim en iyi arkadaşım, hayat arkadaşım, sevgilim, büyüğüm. Tüm önerilere açığım!"
"Son derece çelişkili hissediyorum. Bazı bursların biraz para vermek veya okul ücretini azaltmak için o kadar çok miras gerektirmediğini biliyorum, ancak meşru olarak baskı gören veya olumsuz deneyimler yaşayan insanlardan para alıp almayacağımı bilmiyorum. mirasları nedeniyle şeyler. Ailem üniversite için bulabildiğim kadar çok para bulmamı istiyor (bir işim var, annem kas hastalığı nedeniyle engelli ve babam beni yapması gerektiği gibi desteklemek istemiyor), ama Burs alsam bile başlamak için yeterli param olmayacağı konusunda sürekli endişe içindeyim. Ancak, farklı durumlarda insanları incitmek istemediğim için bunu formlara dökme konusunda hala çelişkiliyim. Lütfen yardım et reddit."
"Kısacası geçen Cumartesi dairemiz için bir kira sözleşmesi imzaladık ve o gün anahtarları aldık. Bugün, kiralama ofisi aradı ve ikimize de kira kontratımızdaki kira tavizlerini veremeyeceklerini söyledi.

- imtiyaz 1, 2 ay ücretsizdi (gelecek ay ve geçen ay, 16 aylık kiralama ile), toplam değeri 3100$

- imtiyaz 2, 1200 $'ın üzerindeki kira süresi boyunca aylık kirada %5 tercih edilen işveren indirimiydi

- bu sabah yapılan arama, kiralama uzmanının, yöneticinin 2 imtiyaz sunamayacaklarını, hiçbir zaman vermediklerini ve ""sistemlerinin"" 2 imtiyazın girişini destekleyemeyeceğini (ve denetimlerde sorgulanabilir olacağını) söylemesini içeriyordu. ve sadece birini seçmem gerektiğini

- Kızgınım, çünkü bu bir yem ve geçiş gibi geliyor ve daha küçük tavizden vazgeçersem 1200 $ kaybediyorum, bu ilk etapta imzalarken dikkate alınan bir husustu; Bir hata olsa bile, neden darbeyi alayım?

- 1200 doları başka bir şekilde nasıl telafi edecekleri konusunda pazarlık yapmaya istekli değiller (bana kira kontratını satın alabileceğimi söylemek dışında, herhangi bir ""sistem"" sınırlamasını dengelemek için ayın 3'ü veya 0,8'i ücretsiz... Endişe, bunun adil konut konularına girmesi

- uygun bir şekilde, kira kontratımın kopyasında onların imzaları yok -- sadece benim ve eşimin imzaları var

Bunu yarın nasıl düzeltebilirim? Buraya iş için yeni taşındık. Nakliyeciler yarın eşyalarımızı getiriyor, kamu hizmetleri başlıyor ve 16 aylık drama ya da 16 aylık bir kontrat satın alıp yeni işime başlarken yeni bir ev bulmaya çalışmak istemiyorum."
"Bu subreddit'i dini olarak okudum ama kocam ve ben burada ne yapmam gerektiği konusunda anlaşamıyoruz ve bu konuda konuşabileceğim kimse yok, buraya yazıyorum. Mobildeyim yazım/gramer hataları için kusura bakmayın.

Her yıl yaptığım gibi bu yıl da çalışmamı gizli santa/kris kringle düzenledim. Ekibimizde eyaletler arası birkaç kişi var, bu yüzden onlar da dahil edildi. Tamamen isteğe bağlıydı ve ilgilenen herkes Elfster bağlantısı aracılığıyla kaydoldu, bu yüzden istemeyen kimseye katılması için baskı yapmadım. 20 dolarlık bir limit/bütçe. Sonunda kimliklerini ortaya çıkarmak isteyip istemedikleri de hediyeyi veren kişiye kalmış.

Ofiste birçok insanla arkadaş olduğum için, bana gizli Noel Babalarına ne alacaklarını sordukları için birçok insanın kime sahip olduğunu zaten biliyorum. Eyaletler arası olan bir adam (ona Dougie diyelim) iş arkadaşım Trish'in yanında olduğunu söyledi. Bu hafta şehirdeydi, bu yüzden onu gördüğümde bana Trish için verdiği hediyeyi verdi, ben de ona tutunabilir ve gelecek hafta değişimi yaptığımızda ona verebilirdim.

Beyler - Bana Noel partisine giderken 7-11'den aldığını söyledi. 2 dolarlık dükkandan almış gibi görünen küçük mavi ahşap bir saat. Bahsetmiyorum bile - Trish onu almak için koştuğunda dışarıda bekliyordu ve muhtemelen bir marketten gizli Noel Baba hediyesini alıyormuş gibi şaka yapıyordu.

Ben ne yaparım? Paketleyip ona vermem için bana verdi. Gerçekten kendi paramı harcamak ve ona farklı bir hediye vermek istiyorum (günün bir kelimesi veya gerçekten seveceği bir şey gibi - İngilizce anadili değil) veya belki de sabahı anonim olarak masasına bırakmak - ama kocam bunun benim sorunum olmadığını söylüyor. Ama o kadar boktan bir hediye ki... açtığında gerçekten hayal kırıklığına uğrayacak. Yardım."
"Mevcut ilişkime girmeden önce son 2 ilişkimde yanmıştım, sadece bu durumla ilgili çünkü şu anki kız arkadaşım bu konuda her şeyi biliyordu ve konu güven olduğunda yarı uzun vadede bunun beni nasıl etkilediğini biliyordu.

Kız arkadaşımı, küçük kız kardeşimin eski en iyi arkadaşı olduğu için yıllardır tanıyorum. O ve yaklaşık 4 yıllık son uzun süreli erkek arkadaşı (Sanırım) benimle tanışana kadar birbirlerinin yaşamlarında oyalanacaklardı, ya da öyle diyor. Taciz etti ve ona (iki kez) vurdu, onu aşağıladı, aldattı, arkadaş edinmesine izin vermedi, o içki içmek için dışarı çıkarken evde kalmasına neden oldu vs. vs. vs. yaptığının tam tersi. Dün gece kanepede otururken e-postalarını inceliyordu ve kendisine bir ek gönderdiğini fark ettim. Açmasını istediğimde açtı ve bu, Instagram'dan silmeden önce Instagram'dan kurtardığı, kendisinin ve yukarıda tarif ettiğim exbf'nin yaklaşık 2 yıl önce tatildeyken öpüştüğünü gösteren bir resimdi.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Aşırı tepki mi gösteriyorum bilmiyorum. Ona bunu neden yaptığını sordum ve ""Ben bir istifçiyim, her şeyi biriktiririm"" dedi ama bu açıklamayı kabul etmeyince aşırı duygusallaştı ve sinirlendi çünkü benim saçma sapan bir adam olmadığımı biliyor ve bunu biliyor. benim için bu biraz saçmalık. Silmeden önce Instagram'ındaydı... Instagram'da birlikte çekilmiş başka fotoğrafları var ama bunu e-postasına kaydetti ve sonra Instagram'dan sildi. Kafam o kadar karışık ki, yine oynanıyormuş gibi hissediyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum çünkü onu seviyorum ama bu tür boklar için bir ilişkinin henüz çok erken olması, onların ya hala birbirlerinin hayatlarında oyalandıklarını ya da onun onu unutmadığını düşünmeme neden oluyor..."
"Çizgi romanları severim. Onlar hakkında Reddit'te paylaşım yapmaktan zevk alıyorum ve gelişmekte olan bir koleksiyonum var. Yeğenim evime geldiğinde kitaplarıma bakmayı çok seviyor ama [özellikle bir kitap var] raftan indirmeyi seviyor çünkü okurken bana her karakterin kim olduğunu sorabiliyor.

Her neyse, geçen hafta ona bu karakterlerin normal isimleri olduğunu söylediğimde ve ona öğretmeye başladığımda aklını başından aldı. Özellikle Batman, Superman, Green Lantern ve Wonder Woman'ın gerçekte kim olduğunu öğrenmek istedi, ben de ona söyledim.

Düne hızlı ileri sar, çocuk odasının tatilden önceki son günü, bu yüzden annesi (kız kardeşim) onu almaya gidiyor. Anaokulundaki öğretmen ona küçük bir olay olduğunu ve sadece bilmesini istediğini söyledi.

Kreşteki 20 çocuk ve 3 yetişkinin önünde herkese Süpermen'in gerçek adının *Clark Cunt* olduğunu söyledi.

Yetişkinler onun hatasına gülmemeye çalıştılar ve aslında Kent olduğunu açıkladılar ama yeğenim kararlıydı ve ""Amcam bana onun Clark Cunt olduğunu söyledi"" dedi. Ablam işin komik tarafını buldu, sanırım daha kötü olabilirdi, onun yerine Kış Askeri olabilirdi."
"Öncelikle 4 ay kadar önce ablamın arkadaşı (ona Kim diyelim) yolcu koltuğundayken bir trafik kazası geçirdim. U dönüşü yaptım ve arabanın geldiğini görünce sanırım yanılmışım ve tam şeride girmek üzereyken arkadan çarptım. Arabam kontrolden çıktıktan sonra paramparça oldu ve Kim (söylemeliyim ki, onun tam bir velet olduğunu düşünüyorum ve ondan hiç hoşlanmıyorum ama kız kardeşim onu ​​evine götürmem için bana yalvardı, ben de yaptım) hastanede kaldı. kafasında dikişler. Ben de berbat hissettim ama başka bir şey düşünemeyecek kadar korkmuş ve paniğe kapılmakla meşguldüm. Polis raporu, bunun tarafsız bir hata olduğunu söyledi. Peki benim anlamadığım şey şu. Kim, hastane faturalarını ödemek için 10.000 dolarlık bir çekle bitirdi, ben de masrafları bana ait olacak şekilde başka bir araba almak zorunda kaldım ve sigortam arttı. Ona bir çek verdiler ve eminim ki daha hastane faturasını ödemeden tüm parayı çarçur etti. Neden böyle çalışıyor?"
"Ben annemle büyüdüm. Sakallarımı uzatmaya başladığım yaşa geldiğimde, bana bir tıraş bıçağı ([bunun gibi] ve biraz tıraş kremi aldı ve ben gerisini bir şekilde çözdüm.

Genelde sıcak duştan sonra tıraş olurum (döküntüleri falan açar diye düşünüyorum). Yüzümü jel/köpükle kaplarım ve önce damara sonra da tahıla karşı hareket ederim. Sonra herhangi bir noktayı gözden kaçırırsam veya tıraş bıçağı körelirse ve hala biraz kirli sakal varsa, gidene kadar tekrar tahılla giderim.

Bu kadar.

Sakalım [bu] gibi görünüyor çünkü onu nasıl şekillendireceğimi veya şekillendireceğimi bilmiyorum. Ne dudağımın üstünde ne de ensemde saç yok. Sakal biraz fazla uzadığında, hepsini tıraş edeceğim ve baştan başlayacağım çünkü ne halt ettiğimi bilmiyorum.

Elektrikli tıraş makinesi almayı düşünüyordum çünkü:

1. Yüzüme her gün hızlı bir şekilde bir kez daha bakabileceğimi düşünüyorum, kendimi nispeten temiz tıraşlı tutabilirim veya eğer becerebilirsem, sadece ince bir kirli sakal tabakasıyla (ki bunu hanımların işitiyorum) beğenmek).

2. Tıraş bıçağı almaktan daha ucuza gelir.

3. Dört günde bir defadan fazla tıraş olursam sık sık boynumda oluşan jilet yanığı yapmazlar (ki bu berbat çünkü çekici görünmediğini düşündüğüm soluk bir boyun sakalım var).

Yani evet... Herhangi bir öneriniz var mı? İyi elektrikli tıraş makinesi önerileri? Daha pahalı bir tıraş bıçağı *büyük* bir fark yaratmayacağı ve yatırıma değmediği sürece bir tanesine harcayabileceğim yaklaşık 50 dolarım var."
"Tamam, ön dişlerimi gerçekten almadım ama başlığı atlayamadım ve çoğu TIFU gönderisi başladığında, benimki de biraz arka planla başlıyor. Hızlı olmaya çalışacağım.

Yani 6. sınıfta her gün yaptığım gibi bisikletimle okula gidiyordum. Aniden, hiç tanımadığım bir ahmağın teki beni bisikletimden atmaya karar verdi. Bunu beklemiyordum ve bu yüzden bisikletimin çivisini tekmelediğinde çok sert bir şekilde yoldan çıktım ve ön lastiğim dik giderken bisikletten uçtum ve dişlerim önde olacak şekilde kaldırıma çıktım. Neyse ki dişlerimde sadece bazı çatlaklar vardı ve gerçekten fark edilmiyorlardı. Öte yandan dudağım tamamen yarılmıştı ama bu kısım gönderi için önemli değil.

İşte burada yaklaşık bir hafta önce arkadaşlarımın evinde birkaç bira içiyorum ve Mario kart içme oyunu oynarken çekim yapıyorum, daha fazla insan ortaya çıktığında, bu yüzden daha fazla kontrol cihazı almak için Gamestop'a gideceğiz. (Ayık şoför sürdü belli ki) Arkadaşım odasından çıkarken yukarı bakıyor ve katlanır çatı katı merdivenlerini indirmek için kullandığınız çekme halatlarının plastik parçasına üflüyor, ne demek istediğimi anlıyorsunuz. (Evimdekinin fotoğrafını ekledim ama plastik parçası yok) Her halükarda ipi yukarı çekiyor ve oldukça yüksek yapıyor ve ben de sonsuz sarhoş bilgeliğimle onun ""rekorunu"" kırmaya karar verdim. . Şimdi arkadaşımdan birkaç santim kısayım ve nefesim plastik saplı şeye ulaşmadan dağılırsa onun ""rekorunu"" geçmemin hiçbir yolu olmadığını biliyorum. Doğal olarak bu, yükseklik farkını telafi etmek için yerden biraz zıplamamı sağlıyor. Zıplıyorum, nefesimle itiyorum, ipin sadece birkaç santim yukarısındaki plastik parçayı alıyorum. Bunu şerbetçiotundan aşağı inerken ağzımı kapatmam ve plastik parçanın dişimin arkasına takılıp kırılması takip ediyor. Ertesi gün dişçiye gittim ve dişimi yapıştırdım. Annem Noel hediyesi olduğunu söyledi."
"Reddit, korkunç bir sorunum var. Şu anda, bu kızla görüşüyorum (çıkmıyorum), Amanda'yı (15/k) arayacağız. Başka bir kız var, ona Libby (15/k) diyeceğiz.

Arka plan bilgisi: Amanda ile bir sınıfta tanıştım ve birbirimizden hoşlandık. Ondan bir okul görevlisine davet ettim ve o da kabul etti. Yaklaşık bir yıldır barbekü ve bowling gibi şeyleri gruplandıracağız. *çıkmıyoruz*, ama yaşlanınca bunu planladım (kişisel görüşüm, çoğu flört ilişkisinin gençken başlayıp kötü bittiği yönünde). Her neyse, Amanda'yı görmemin yaklaşık yarısında Libby hayatıma girdi. Arkadaş olarak başladık, daha fazlası değil ama yavaş yavaş en iyi arkadaşlar olduk. Süper yakın arkadaşlar gibi. Her neyse, konuştuk ve yakınlaştık. Şimdi, günümüze dönelim. Amanda ile hala görüşüyorum ama Libby'den gerçekten hoşlanıyorum ve o da benden gerçekten hoşlanıyor. Şimdi, beni yanlış anlamayın, Amanda harika bir kız ve ilişkimizin devam etmesini çok isterim ama Libby... Libby'den gerçekten hoşlanıyorum ve uzun vadede daha iyi olacağımızı düşünüyorum. Ama ondan ayrılarak Amanda'yı incitmek istemiyorum! Bazen, keşke benim ve Amanda'nın ilişkisinde artık benden hoşlanmadığı bir şey olsaydı ya da öyle bir şey olsaydı, sırf Libby'yle birlikte olabilseydim. Ama... Ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Kafam çok karıştı. Yardıma ihtiyacım var. Lütfen yardım et!

Not, küçük, özel bir okuldayız. Bir şey olsaydı, herkes bundan haberdar olurdu."
"Bu yüzden başlamadan önce, ayrılıklar konusunda kötü olduğumu belirtmeliyim.

Yani fu üzerine. Dün yeni evime taşındım ve görüştüğüm kız ona Emily diyelim, işten önce takılmak için geldi. Her şey yolundaydı ve gülüyorduk ve sonra işe gitti, daha sonra telefonumu kontrol ettim ve Emily'den bir whats app mesajı aldığımı gördüm çünkü artık birbirimizi görmememiz gerektiğini çünkü o hazır değildi. herhangi bir şey. Birbirimize bu konuda mesajlaştık ve arkadaş olarak yeniden başlamaya ve işlerin ilerleyip ilerlemediğini görmeye karar verdik.

Ani değişikliğin neden olduğunu bilmek istediğim için bunun hakkında yüz yüze konuşup konuşamayacağımızı sormama rağmen bu fikirle ilgili değildim. evet dedi, bu yüzden bugün buluşmayı planladık, ancak bir şeyler içmeye hazır olduğuma karar verdim ve ev arkadaşımla evimin köşesindeki bara gittim, çok fazla içki içtim ve sadece gecenin bazı kısımlarını hatırlıyorum ve sarhoş olduğum barın Emily'nin çalıştığı yer olduğunu fark ettim.

Şimdi mesajlarıma cevap vermiyor ve bence aptalca bir şey yapmış olabilirim ve onu sonsuza kadar kaybetmiş olabilirim."
"Eski kocam aşırı derecede kıskançtı.. Hikayenin bazı kısımlarını daha önce reddit'te anlattım sanırım ama tamamını hiç yayınlamadım.

Topluluk içindeyken başımı kaldıramıyordum, yeri veya ayaklarımı izlemek zorundaydım. Makyaj yapmama veya herhangi bir erkekle konuşmama izin verilmedi.

Eğer onun 'kurallarından' herhangi birini çiğnersem, o zaman yenilirdim... Sade ve basit.

Bununla başa çıkabilirim... Baş edemediğim şey, artık ondan uzakta ve boşanmış olmam... Devam edemiyorum.

Hala insanların gözlerine bakamıyorum. Erkeklerle konuşmak benim için çok zor. Ve herkesten iltifat almama rağmen, görünüşüm hakkında her zaman çok kötü hissediyorum. Biri bana doğru hızla ilerlediğinde irkiliyorum ve onlar için bir açıklama bulamamak utanç verici...

Aklım her zaman onunla birlikteyken eğitildiği şekle geri dönecekmiş gibi hissediyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum.

Şu anda, hayatım boyunca başka kimseyle çıkmayabileceğimi ve bunda sorun olmayacağını hissediyorum. Çünkü o zaman bir daha incinmeyeceğimi biliyorum... (Bu duygunun eninde sonunda gideceğini biliyorum, bu yüzden bana söylendi)

Bu tür bir durumda başka kimse oldu mu? Eğer öyleyse.... Normal halinize dönmek için ne yaptınız? İnsanlara tekrar güvenmek istiyorum, güvenimi geri istiyorum... Sadece hayatımı geri istiyorum.

Rant için özür dilerim. Bu gece uyumadım ve kendime acıyorum. Buraya kadar geldiyseniz, okumak için zaman ayırdığınız için teşekkür ederiz."
"Merhaba, ben bir 22F'yim ve son zamanlarda üniversitemden [21M] bir adamla çıkmaya başladım.

İki yıl önceki son uzun süreli ilişkimden bu yana neredeyse tamamen bekarım ama geçen yıl sonbahar ve kış boyunca çok ciddi bir kaçış yaşadım. Adamım [25M] ve ben birkaç ay boyunca birbirimize çok aşık olduk (sonunda işler yolunda gitmedi. Farklı bir kıtaya taşınmak zorunda kaldı). Oldukça zor bir ayrılıktı (eğer buna ayrılık diyebilirseniz) ve bir ay öncesine kadar, şimdi son kez konuştuğumuz zamana kadar gerçek bir kapanışla bile yüzleşemedim.

Şimdi ikilemime geri dönelim. Şimdiye kadar bu yeni flört dinamiği hakkında karışık hislerim var. Bu yeni adam tatlı, çok nazik, çekici ve epeyce ortak yönümüz var, bu yüzden çıkmamız konusunda kendinden geçmemem için hiçbir neden yok. Buna rağmen, şu anda kendimi çok savunmasız hissediyorum ve son kaçışımdaki kadar kötü incinmek istemiyorum, bu yüzden sanırım biraz toparlanıyorum. Benim sorunum, tüm bunları fazla mı düşündüğümü, kimyamız yoksa veya başka biriyle çıkmaya hazır olup olmadığımı anlayamıyorum. (Ya da yeni erkekle çıkmaya devam etmek adil olsa bile, ikinci kez düşünüyorum)"
"Bu kızla sadece bir ay çıktım ve lezbiyen olabileceğine karar verdiği için benden ayrıldı. Ayrılalı henüz bir haftadan biraz fazla oldu ve o kadar uzun sürmediği için bunu kabul ettim ve iyi şartlarda ayrıldık.

Ancak, herkes tamamen kalbim kırılmalıymışım gibi davranıyor. O benim ilk kız arkadaşımdı ve ondan gerçekten hoşlandım, ama bundan insanların olmam gerektiğini düşündüğü kadar rahatsız değilim. İnsanların kendimi bulmak için zaman ayırmam gerektiğini ve şimdi başka birini bulmak isteyerek işleri aceleye getirdiğimi söylediklerini duymaya devam ediyorum.

 Bu kadar çabuk ilerlemem gerçekten yanlış mı, yoksa işleri kendi hızımda mı yapıyorum?"
"Başlangıçta bu kızı HS'de çıktığımız için tanıyordum ve onun bana ilgilenmediğini söylemesi, işaretler göstermesiyle devam etti. Tüm arkadaşlarımız bizim mükemmel olduğumuzu düşündü ve hatta ailesinden bazıları bana kayınvalide diyor.

Her neyse, karar veren onlar olmadığı için onların fikirleri pek umurumda değil. Ancak bunca zamandan sonra bıktım ama sert önlemler almaktan kaçınıyorum çünkü ana grubumuz sadece ortak arkadaşlar. Arkadaşlığımıza/ilişkimize çok fazla yatırım yaptım ve bundan bıktım (referans için örnek: doğum günü onu bir kumsala, bir dağa ve eve götürdüm. Hatta ona sıfırdan bir pasta yaptım. Akşam 8'den sabah 5'e kadar.) Tek yaptığı bir şeye ihtiyacı olduğunda bana mesaj atmak. Birkaç hafta önce benim doğum günümdü ve o bunu umursamadı/bilmedi ve bundan hiç bahsetmedi. Açıkçası bu tek taraflı bir ilişki ve ben bununla iyi değilim."
"Merhaba, işte benim hakkımda bazı arka plan bilgileri.
Kilomdan dolayı ilk kez 19 yaşında göğüs ağrısı ve seğirme (öleceğimi sandım) nedeniyle acil servise gittim. Doktorlar bunun stresten olduğunu ve bu kadar stresli olmamayı öğrenmem gerektiğini söylediler. Onlara sigorta bilgilerimi verdim, sigortamın geçerliliğini yitirdiği ortaya çıktı, annem beni hiç bilgilendirmedi, bu yüzden benden yaklaşık 900 dolar fatura kestiler. O zamandan beri borcumu ödemeye çalıştım, hatta ikinci bir iş buldum ve daha düşük bir aylık prim için pazarlık ettim. Ancak o zamandan beri iki işimi de kaybettim ve ödeyemedim. Garip bir şekilde, her ay banka hesabımdan 75 doları almayı bıraktılar.
Aslında bu, dolandırıldığıma inanmama neden oldu çünkü...
Tahsildar Grace'i aradım, açmıyor.

 * Artık bana borçla ilgili mektup göndermiyorlar
* Ne zaman arasam uzakta görünüyor* Bir kere aradığımda ""dizin değiştirmiş ya da w/e"" demişler.
* Artık bana borçla ilgili mektup göndermiyorlar
Ayrıca hastaneden bir fatura daha gönderildi. Bir araba kazası geçirdim ve arkadan bir kamyon çarptı. Bir şekilde yaşadım ama omurgam hiç eskisi gibi olmadı. Son deneyimimden dolayı bu faturayı ödeme konusunda gerginim. İşimi kaybetmemden dolayı biriken diğer borçlarım yüzünden ödeyebileceğimi bile düşünmüyorum. Saatte 7.50 dolar kazanıyorum, yemek yerken bu parayı nasıl öderim...??"
"Erkek arkadaşım güneyde harika bir iş buldu ve 4 aydır burada yaşıyoruz. Tamam hoşuma gitti ama ailem ve arkadaşlarımla (ve köpeklerle!) birlikte olmayı kaçırdığım için gerçekten üzülüyorum. Bu iş, onun için uzun soluklu bir kariyer olma potansiyeline sahip ve şirketin birçok eyalette birden fazla yeri olmasına rağmen ailemin bulunduğu eyalette olacaklarından emin değilim. Bu benim için bir sorun.

Ona çok aşığım ve bir gün evleneceğimizi görebilirim, ancak sanki bir dönüm noktasındaymışım gibi hissediyorum, burada ona adaırsam bu sevdiklerim olmadan bir hayata adamaktır. Ve tüm ailemle gerçekten yakın bir ilişkim var. Onunla birlikte olmak için taşındığımı biliyordum ama bunun uzun vadeli bir taahhüt olmasını istemedim. Onunla konuyu gündeme getirdim ve beni gelecek planlarına dahil etmediğini kabul etti, ancak onları değiştirmek istemiyor gibi görünüyordu.

Taşınmadan önce, burada birkaç yıl kalacağımıza genel olarak karar verilmişti, ben ya okula geri dönerken ya da bir iş bulup para biriktirirken o öğrenci kredilerini kesecekti. Kulağa hoş geliyordu ama son zamanlarda önümüzdeki 5 hatta 10 yıl kalmaktan çokça bahsediyor. Ve bunun değişeceğinden emin değilim..."
"Bu yüzden şimdiye kadar harika giden yeni (imsi) bir ilişki içindeyim. Dün büyükannem öldü ve spor salonunda olduğum için kız arkadaşıma mesaj atarak ona haber verdim. Anlayış göstermek için hemen aradı, ama o araba kullanıyordu ve ben spor yapıyordum, bu yüzden işim bittiğinde onu arayacağım konusunda anlaştık. Bunu yaptım, cevap vermedi (önemli değil), sonra bir saat içinde arayacağını bildirmek için biraz sonra mesaj attı. Bu sabaha hızlı ileri sarın ve benimle hiç iletişim kurmamıştı. Metin yok, arama yok, hiçbir şey yok. İşe geldiğimde onu gördüm (aslında birlikte çalışıyoruz) ve bu noktada biraz üzüldüm. Anneannemin vefatına hala biraz üzülmenin yanı sıra geçen akşam benimle iletişime geçmek için herhangi bir çaba göstermemenin düşüncesizce olduğunu düşündüğüm için de üzgün olduğumu bildiğini sanmıyorum.

Temelde ayak işleri / ev işleri ile meşgul olduğunu öğrendim, ki bu iyi. Açıkçası, aramamış olması umurumda bile değil. Bununla birlikte, gelecekte ondan en azından bir şeylerle meşgul olduğunu bana bildirmek için mesaj atmasını istemeyi düşünüyorum. Mesele şu ki, ondan hiç haber alamadığımda, ona bir şey olup olmadığını merak etmek de dahil olmak üzere her türlü şey kafamdan geçiyor. Uyumamı zorlaştırıyordu. Böyle bir istek aşırı derecede muhtaç mı? Bu konuda ""erkeksi"" olmaya çalışıyorum ama bu tür şeyler duygularımı incitiyor ve bazen onun bana karşı düşüncesiz davrandığını hissediyorum."
"SO'm ve ben üç yıldır birlikteyiz. Bu süre zarfında, işlerle ilgili bazı sorunları oldu. Bu noktada üniversiteye gitmeyi göze alamaz ve yapmak istediği şey için okula gitmek için yaklaşık bir saat uzağa taşınmamız gerekir (ki bu noktada, karşılayamayız ama bunu yapmak için para biriktirmek).

Şu anda işinden son derece mutsuz, öyle ki her zaman inanılmaz derecede depresif görünüyor. Patronu onu dinlemiyor (yönetim pozisyonunda) ve ayrıca saatlerini azaltıyor. Başka bir şey bulmasını çok isterdim ama o, alacağı herhangi bir işin tamamen aynı olacağını düşünüyor. Endişeyle ilgili sorunları var ve iş başvurularını doldurmak, kendisini kapatacak kadar çok strese neden oluyor. Sevdiği bir şey ya da şu anki durumundan farklı olacak bir şey bulması için onu motive etmeye çalışıyorum ama neredeyse hiçbir şeyde umut görmüyormuş gibi.

Destek olmak istiyorum, işte yaşadığı tüm sorunları dinliyorum ve daha katlanılabilir olması için önerilerde bulunuyorum. Ayrıca ona kasabada başvurabileceği başka yerler sunmak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum. İşteki mutsuzluğu evde onu o kadar etkiliyor ki, bir an önce bu işi bırakıp başka bir iş bulsun istiyorum. Bir gün çocuk sahibi olmak isteriz, ancak ideal olarak rahat ve istikrarlı olduğu bir işi olduğunda.

Rahatlık alanlarını gerçekten aşması ve ona daha iyi işlerin var olduğunu göstermesi için onu nasıl motive edebilirim?"
"Erkek arkadaşım ve ben neredeyse beş yıldır (30 Ağustos!), herkesin isteyebileceğini düşündüğüm en sevgi dolu ve harika ilişki içinde birlikteyiz. Aynı şeylere değer veriyoruz, ağlayana (ya da osurana) kadar birbirimizi güldürüyoruz, birbirimizin ailelerini seviyoruz, ilgi alanlarımızı paylaşıyoruz ve birbirimizin kişisel zamanına ve alanına saygı duyuyoruz. Kendimi bu adamla 60 yıl sonra görebiliyorum, iki yaşlı osuruğun torunlarımızın pahasına güldüğünü. O benim erkeğim ve ben onun kızıyım. Gerçekten hepsi bu kadar. Ayrıca, seks AMAZEBALLS.

Benimle evlenmek istediğini biliyorum ama ""doğru zamanı"" bekliyormuş gibi hissediyorum. Finansal olarak biraz daha istikrarlı olana kadar, falan filan olana kadar bekliyorum. Sanırım bir veya iki yıl içinde finansal olarak daha büyük bir yere taşınmaya, bir köpek almaya ve tüm o ""çocuk öncesi"" evlilik şeylerini yapmaya hazır olacağız. Güzel, uzun bir nişan ve hepimiz hazırız.

teklif etmek istiyorum Şahsen, bundan keyif alacağını düşünüyorum. Uzun bir feminist çizgisinden geliyor. ""Hayır"" diyeceğini sanmıyorum ve gerçekten en büyük korkum onun gök gürültüsünü çalmam. Aklımda gerçekten muhteşem bir şey var ama ben çılgınca bir şey yapmadan önce Reddit'in bunu ele almasını isterim.

Siz ne düşünüyorsunuz beyler? Bunun için gitmeli miyim yoksa önce soruyu açıp açmayacağını görmek için beklemeli miyim?"
"Yeni kız arkadaşımla ilk ciddi ilişkime yeni girdim (biraz utangaçım). Onu yaklaşık 5-6 haftadır haftada bir kez görüyoruz ve ilk buluşmamızdan bu yana her gün birbirimizle birçok kez mesajlaşıyoruz ve daha yeni özel olmaya başladık. Birbirimizin yanında kendimiz olabilir ve her şey hakkında konuşabiliriz. Bununla birlikte, bazı insanların sahip olduğu o aşk telaşını, o sırılsıklam duyguyu yaşadığımı sanmıyorum. Bu normal mi? Bazı insanlar bu aşamadan geçmiyor mu? Birbirimizi haftada sadece bir kez gördüğümüz için mi (neredeyse bir saat uzakta yaşıyor)? Çok yakınlaştık ama henüz seks yapmadık.
  
Birbirimizle kendimiz olup her konuda konuşabilsek de (en azından bildiğim kadarıyla) o kadar çok ortak hobimiz yok. Ancak bu o kadar garip olmamalı çünkü bazı insanların bu şekilde iyi ilişkileri var (bazı arkadaşlarım dahil). Bu neden olabilir mi? Eğer öyleyse, bunu aşmanın bazı yolları nelerdir?
  
Son olarak, onun ilgisini ve ilişkiyi nasıl canlı tutabilirim? Spontan tarihler? Sadece ben ol?"
"Otomatik üretim/hizmetler ve bunun toplumumuzun tüm yönlerine nasıl nüfuz etmeye hazır olduğu hakkında çok düşündüm. İlginç bir örnek, Google'ın geliştirmekte olduğu sürücüsüz arabadır. Bu, yalnızca her gün işe gidip gelenleri etkilemekle kalmayacak, aynı zamanda araba kullanmanın birincil gelir kaynağı olduğu kamyon taşımacılığı, taksicilik, pizza teslimatı vb. sektörleri de etkileyecektir. Çin güvenli bile değil. Yalnızca temel bakım gerektiren makinelerle değiştirilebilecekken, büyük olasılıkla yorulacak, tükenecek veya daha iyi ücret/çalışma koşulları talep edecek bir insana neden ödeme yapasınız?

Otomasyon bizi başımıza çevireceğinden, toplumun ve ekonominin nasıl uyum sağladığını görmek ilginç olacak. Özellikle temel ekonomiyi düşündüğünüzde, potansiyel olarak milyarlarca insan önümüzdeki yirmi yıl içinde işsiz kalacaksa, artık gelirleri olmayacak. Gelirleri olmadan üretilen ürünleri artık satın alamazlar, bu da ürün üretiminin tüm cephelerde gerilemesine neden olur. Nasıl bakarsanız bakın, mevcut ekonomik model dünyanın tam otomasyonuna iyi uyum sağlayamayacak.

Aynı zamanda korkutucu ve heyecan verici. Düşüncelerin neler?"
"Ben [K25] benden üç yaş küçük bir erkek kardeşle ailenin en büyük çocuğuyum. Şimdi büyüdüm ve geçmişe baktığımda, ailemin, özellikle annemin bana ve erkek kardeşime karşı farklı muameleleri olduğunu hissediyorum. Bizi çok seviyor, eminim. Ama onun kardeşime karşı daha korumacı olduğunu hissediyorum.
Annem ASLA hayatım boyunca bana rehberlik etmedi. Bana her zaman bir insan olarak her şeyi kendi başıma öğrenebileceğimi söylerdi. Yani çoğu şeyi kendi kendime, arkadaşlarım aracılığıyla, örneğin okuyarak öğrendim. Annemin ilginç yanı, yaptığım her şeyi, sanki onun için asla yeterince iyi değilmişim gibi eleştiriyor. Ailemin rehberliği olmadan kendi başıma bir şeyler öğrenmenin ilk defa mükemmel olmayacağımı biliyorum ama yine de, asla yeterince iyi olmadığımı söylüyor. Mesela 4 yılda iki derece ile 3.7 not ortalamasıyla mezun olmak kuzenimin başarısı kadar iyi değil. Bu tür şeyler ilişkimizin annem ve erkek kardeşim arasındaki kadar yakın olmamasına neden oluyor.
Öte yandan annem kardeşimi asla eleştirmez ve onu her zaman korur. Ama en ufak bir sorun olduğunda ""facebook ayarını değiştirmek"" gibi bir sorun olduğunda kardeşimden değil benden yardım istiyor.
Öyleyse, dışarıdaki ebeveynler için, annemin neden bana karşı sert olduğunu, ancak yine de bir sorun olduğunda, erkek kardeşimle daha yakın bir ilişkisi olmasına rağmen, erkek kardeşimden değil, benden yardım istediğini söyleyebilir misiniz?"
"Doğrudan konuya girersem, muhtemelen en kötü insanım çünkü yaptığım şey hem bana zarar veriyor hem de kıza yalan söylüyor. Geçmişte, özellikle sevmediğim bir dizi kız arkadaşım oldu. Her zaman sorunumun inek bir adam olmak olduğunu düşünmüşümdür, sadece birinin bana ilgi göstermesinden hoşlanıyorum. Ama şimdi bunun bir şekilde daha kötü olduğunun farkındayım - o kişinin engellerini yıktığını, sizi içeri aldığını ve size gerçekten aşık olduğunu fark ettiğinizde bu duyguya kur yapıyorum. Sana aşık olana kadar birini asla tanıyamazsın.

Bu beni nereye bırakıyor? Kendimi bir pislik olarak etiketleyebilirim ya da en azından artık farkında olduğum için bunu çözene kadar insanlarla gerçekten çıkmaması gereken biri olarak etiketleyebilirim. Bu yüzden nasıl bir pislik olduğumu duymakla ilgilenmiyorum. Beni başka nerede bırakıyor? Beni güzel kızlarla uzun süreli ilişkiler içinde bırakıyor ama birini kendi isteğimle sevmenin nasıl bir şey olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Ya da belki birini kendiliğinden sevmek demeliyim. Bu yüzden beni de tam olarak iyi bir noktada bırakmıyor.

Anlayışı olan var mı? Neden böyle olabilirim, ne yapabilirim. Birlikte olduğum her kız beni kesinlikle sevdi ve ben çok iyi bir erkek arkadaş oldum çünkü bunu yapmayı seviyorum, bu yüzden ilişkiler bunun için farklı değil. Aradığım kişiyi her zaman bulamıyorum, çünkü bana aşık olan bir kız olduğunda 'yerleşiyorum'? Bilmiyorum. Düşüncesi olan var mı?"
"Küçük bir arka plan hikayesi: Malezya'da yaşıyorum, Brunei'de çalışıyorum (bu ülkelerin nerede olduğunu bilmiyorsanız Google'da arayın)

Bu yüzden geçen hafta tatillerde arkadaşlarımla Deadpool'u izledim ve acayip harikaydı. Artık tatilim bittiğine ve iş yerime döndüğüme göre, iş arkadaşlarımla tekrar izlemeye karar verdim.

Onları sinemaya giderken tüm eğlenceli Deadpool gerçekleriyle heyecanlandırıyordum ve onu izlemek için çok heyecanlıydılar. Ta ki sinemaya varıp Deadpool'un hiç gösterilmediğini fark edene kadar. Hızlı bir Google, Brunei'de yasaklandığını ortaya çıkardı. Şimdi, hepsini boşuna heyecanlandırmakla beni suçlayan 5 kızgın iş arkadaşım var."
"Ne zaman fazla odaklanma gerektirmeyen aktiviteler yapsam, aşırı derecede yoruluyorum ve neredeyse kontrol edilemez bir şekilde gözlerimi kapatıp uykuya dalma dürtüsü hissediyorum. Bu, kilisede, sınıfta ve hatta araba kullanırken olur (sadece şehirler arası araba kullanmak gibi düşük aktivite alanlarında).

Kiliseye gitmeyi ve vaaz dinlemeyi seviyorum ama uyanık kalamıyorum. Araba sürmeyi seviyorum ama yine uyuyakalıyorum. Derslerim anlaşılır çünkü çoğu sıkıcı ama yine de uykuya dalmak için neredeyse kontrol edilemez bir dürtüm var. Sadece bunları yaptığımda yoruluyorum ve durup daha fazla odaklanma veya beyin aktivitesi içeren bir şey yaptığımda tamamen uyanıyorum ve istesem de uyuyamıyorum.

 Ben her gece 8 saat uyuyan 21 yaşında beyaz bir erkeğim. Sadece birkaç aylık bir uyku numarası yatağım var. Bu, 17 yaşımdan beri oluyor. Yapabileceğim bir şey var mı? Bunun için gerçek bir teşhis?"
"Erkek arkadaşımla birkaç aydır çıkıyorum ve şu anda uzun mesafeli bir ilişki içindeyim. O harika - her zaman skype aramaları başlatıyor, bana rastgele sevgi dolu e-postalar gönderiyor, seks mesajları başlatıyor, Amazon aracılığıyla bana hediyeler gönderiyor vb.

Ancak beni korkutan, beni duygusal olarak aldatma ihtimali. Bu alt konuda, OP'lerin eşlerinin/SO'ların onları aldatmasıyla tamamen gafil avlandığı bazı örnekler var. Telefonuna/dizüstü bilgisayarına asla dokunmadığım ve onu haftada yalnızca birkaç saat ziyaret ettiğim için, diğer kızlara mesaj atsa/arasa bile hiçbir fikrim olmazdı.

Ayrıca ilişkimizin ilk ayında (ayrıcalığı ve ilişki durumunu onayladıktan sonra) bir olay oldu. Onu Tinder'da tanıştığı bir kızla sohbet ederken yakaladım, biz de bu şekilde tanıştık. Zararsız bir metin alışverişiydi ama onu aramak istedi, o da reddetti. Bana bunun bir tartışmamız olduğunu ve sadece bir arkadaşıyla konuşmak ve aklını başından almak istediğini söyledi. Bunu kabul etmeye karar verdim.

O olaydan bu yana birkaç ay geçti ve bunu onunla tartışırken benim için adil olmadığını düşünüyorum. Onu affetmeye karar verdim, böylece buna bağlı kalmalıyım. Çoğu zaman paranoyaklaştığımı biliyorum - o gerçekten harika bir erkek arkadaş, çok sevgi dolu ve temelde tüm boş zamanını benimle geçiriyor. Ancak birkaç gün önce onu ziyaret ettiğimde, o Facebook'tayken omzunun üzerinden baktım ve geçenlerde okulundaki güzel bir kıza sadece merhaba ve nasılsın diye mesaj attığını gördüm. Bunun saçma olduğunu biliyorum - sonuçta onlar sınıf arkadaşı ve belli ki herkesle konuşabiliyor. Ama bütün gün biraz korkaktım.

Bu güvensizliklerden nasıl kurtulurum? Bir erkek arkadaş sevgi dolu ve ilgiliyse, bırakmalı mıyım?"
"Ben başlatırım. Geçmişe Dönüş: Altıncı sınıftayım, acı verecek kadar garip ve anlaşılmaz derecede utangaç. İngilizce sınıfımdaki bazı çocuklar her gün benimle dalga geçiyorlar, anlamıyormuş gibi yaptığım kelimeler kullanıyorlar (fahişe, sürtük, amcık külçesi, zenci vb.) Bazen bana onları diyorlar, bazen ne anlama geldiklerini anlamadığım için benimle dalga geçiyorlar (ben yaptı).

Hasta taklidi yapıyorum ya da okula gidememek için her gün bir bahane buluyorum. Sonunda ailem benimle bu konuda yüzleşir ve beni, McDonald's'ın ortasında, o pisliklerin söylediği her şeyi tekrar etmeye zorlar. HİÇ bu kadar dehşete kapılmamıştım, her hece bir zehirli çimento bloğu gibi hissettim. Ama neyse ki, küçük piçler sonunda kanunu koyan cesur İngilizce öğretmenim sayesinde uzaklaştırıldılar."
"Alıştıklarını ve insanların [şikayet ettiğini] anlıyorum çünkü karma alan çok sayıda ""eğer oy verirseniz"" türü gönderiler vardı. Bununla birlikte, onlardan karmayı kaldırmak, bazı şeyleri değiştirmiş gibi görünmüyor. Bunlar her zaman bildirilmiş ve silinmiştir (kaldırılmadan önce [archive.org tarafından arşivlenen] sayfalarda hiçbiri açık değildir). Hala zaman zaman ortaya çıkıyorlar (aslında bunu yazdığım yerin hemen yukarısında ""*Başlığınıza"" oy verin ""if ile başlamanız galaksiler arası yasayı ihlal ediyor.*"" demesine rağmen), sonra rapor edilip kaldırılıyorlar.

Bununla birlikte, bunun etkilediği bir etki, öfke çizgi romanlarının oluşturulması ve ekran görüntülerindeki artıştır. Hatta geçen seneye göre bu artışı fark ettim. Şimdi, kişisel gönderiler karmaya sahip olsaydı bunların olmayacağını veya her zaman uygunsuz olduklarını söylemiyorum, ancak ekran görüntüleri olarak yayınlananlar yerine kişisel gönderiler olarak daha iyi olabilecek bazı şeyler olduğu açık. öfke çizgi romanları ve kişisel gönderiler için karma eksikliğinin bunda bir rol oynadığını düşünmemek zor.

O yüzden bence bu kararı tekrar gözden geçirmeliyiz. Bana öyle geliyor ki kişisel gönderiler reddit'e orijinal içerik ekliyor ve teşvik edilmeli. Bu çok ve çok popüler olan subreddit mükemmel bir örnek. Kendi gönderileri * dışında * hiçbir şeyi kabul etmez. [IAmA], bundan etkilenen ve aynı zamanda oldukça popüler olan popüler bir alt dizinin başka bir mükemmel örneğidir. Öyleyse, kişisel gönderilerin karma almasına izin vermememiz için herhangi bir neden var mı? Eğer yoksa onlar için en uygun karma ne olurdu?"
"Üniversitenin birinci yılında çıktığım bir kız birdenbire aradı ve yeni yılı onunla geçirmek isteyip istemediğimi sordu. Evet dedim ama şimdi ne kadar şişmanladığımı görür görmez hayal kırıklığına uğramasından endişe ediyorum. Bu yıl 160 kilodan 200 kiloya çıktım. Beni neredeyse üç yıldır görmedi, bu yüzden değişikliği kesinlikle fark edecek. Eskiden gerçekten iyi seks yapardık ve bu kadar uzun süre birlikte kalmamızın tek nedeni bu. Sesinden sadece bir ilişki aradığını anlıyorum ama aslında bana gülüp gitmemi söylemesinden korkuyorum. İptal mi etmeliyim?"
"MERHABA!

Erkek arkadaşım biz çıkmadan önce çok fazla porno izlerdi ve kendisini ""sürekli otuzbir çekiyor"" olarak tanımlıyor. Beraber taşındığımızdan beri yavaşladığını biliyorum. Geçenlerde onu bir iş arkadaşının Facebook resmine mastürbasyon yaparken yakaladım.

Kendini pornoyla tatmin etmekle, birlikte çalıştığı gerçek bir insanla kendini tatmin etmek arasında bir fark gördüğümü anlamıyor. Bunun farklı olduğunu düşünmüyor ve konuyu saptırıyor.

Bana göre büyük bir fark var ve ben durumdan hiç memnun değilim.

Yani merak ediyorum...
ÇOCUKLAR: Bu normal bir erkek olayı mı? Genel olarak erkekler, çevrenizi paylaştığınız birine mastürbasyon yapmak arasındaki farkı görmüyor mu, bu sizin için porno kadar kişisel değil mi?

KIZLAR: Aşırı mı tepki gösteriyorum? Bununla rahat eder miydin?"
"merhaba reddit,
Lisede başarılı olamadım ve B sınıfı bir sosyal bilimler kolejine kabul edildim. Üniversitedeki ilk dönemimi birinci sınıf olarak yeni bitirdim ve not ortalamam şu anda 2.4. Bu gerçekten kötü ve daha iyisini yapabileceğimi biliyorum. Ertelemenin her zaman kontrolü ele almasına izin verdim ama lisede yaptığımdan çok daha iyi yapıyorum.

İkinci sınıftan sonra transfer olmak istiyorum, eğer bundan sonra gerçekten iyi not ortalamam (3.5+) alırsam, NYU, UC Davis, USC, vs. gibi bir üniversiteye transfer olma şansım olacak mı?

Şimdiye kadar aldığım ders, Fizik (Hesap tabanlı) 1, Matematik 1, Mikroekonomi ve Kompozisyon yazmak. Önümüzdeki dönem Fizik (hesap tabanlı) 2, kalk 2, Makroekonomi ve Bilgisayar bilimi almak üzereyim. Şu anda hangi alanda uzmanlaşmak istediğimden emin değilim, ancak Fizik Anadalına ve Ekonomi Yandalına yöneliyorum."
"Her ihtimale karşı tek kullanımlık hesap.

Kısa hikaye ve bağlam:

Kız arkadaş, yakın zamanda yenilenmiş bir çalışma tatili vizesiyle burada. Söz konusu vizeyi yenilemek için bir arkadaşımızdan bir iyilik istemek zorunda kaldık. Kız arkadaş, güvenen tip olduğundan, oda arkadaşı dahil (yakın zamana kadar arkadaşımız olan) yakın olduğu kişilere bu sürecin ayrıntıları hakkında bilgi verilir.

Evdeki durum aptalca sebeplerden dolayı birkaç haftadır giderek kötüleşiyor. Sonunda ayrılmaya ve kendi yerimizi aramaya karar verdik. Kız arkadaşımın doğum günü yakında geliyor ve ben ayrılmadan önce onun için bir doğum günü partisi düzenlemeye karar verdim. Oda arkadaşı, önümüzdeki 2 hafta boyunca hiçbir gün olmadığını söyleyerek duruma tamamen karşı çıktı çünkü işi ve başka planları falan filan vardı. Agresif bir şekilde kendi yolunu talep etmeye başladığında ve ben ona bir tiran dediğimde durum tırmandı.

İzni olmadan tek bir kişiyi bile kabul edersek göçmen bürosuna gidip onu sınır dışı ettirmeye çalışmakla tehdit etti.

Ne yazık ki, bunun inandırıcı bir tehdit olduğunu düşünmeme yetecek kadar sert bir hıyar. Şimdi durumum şu: Taşınmamıza 2 hafta kaldı, tehdidini gerçekten yerine getirmeden onunla olabildiğince çok nasıl sevişebilirim ve kinci bir pislik olmanın bedelini ona ödetebilirim."
"Geçen Ekim (2012) bir yılı biraz aşkın süredir kız arkadaşımdan ayrıldım. Bunun nedeni tatil olması ve kuzenlerimi ve SO'larını birlikte görmem mi, yoksa arkadaşlarımın nişanlanması mı, yoksa konuşmayı planladığım ve denemeyi ve belki de başlamayı planladığım kız mı bilmiyorum. Geçen hafta sonu bir düğünde olan bir şey beni ilgilendirmiyor ya da sadece yalnız olduğum için ama son zamanlarda onu daha çok düşünüyorum. Ayrıldık çünkü ara sıra tüm çiftlerin yaptığı gibi küçük aptalca şeyler yüzünden kavga ettik ama esas olarak arkadaşlarım o etraftayken benim normal benliğim olmadığını söylediği ve bundan nefret ettikleri için. Dışarıda benim için istediğim her şeye sahip daha iyi bir insan olması gerektiğini ve aradığım eşle yetinmek zorunda kalmamam gerektiğini düşündüm. Temelde Reddit'in ne düşündüğünü merak ediyorum.

Sabırlı olup başka insanlarla çıkmaya devam edip işlerin nasıl yürüdüğüne mi bakmalıyım yoksa onunla tekrar bir araya gelip orada bir şey olup olmadığına mı bakmalıyım?

Tekrarlar ve diğer korkunç dilbilgisi/yazım için özür dilerim"
"Bu büyük değişikliği yapmak için gerekenlere sahip olup olmadığımdan %100 emin değilim ama Veteriner olmak hayatta gerçekten yapmak istediğim bir şeymiş gibi hissediyorum.
     Biraz arka plan. Şu anda 24 yaşındayım, 3 yıl önce finans derecesi ile mezun oldum. Şu anda sigorta satmaya odaklanan bir finans temsilcisiyim. İşimden nefret etmesem de kişiliğime uymadığını düşünüyorum. Ama kolay kolay pes etmeyi sevmediğim için bir süre devam ettim. Veteriner olma fikri benim bir çinçillam olduğunda ortaya çıktı.
zamanında veterinere götürmediğim için geçti ve gerçekten çok seviyorum
hayvanlar. İnsanlar bana sıcak bir insan olduğumu ve çocuklarla harika olduğumu söylüyorlar ve
hayvanlar. Bunun, başkalarının olmamı istediği şey değil, kendi bulduğum bir şey olduğunu hissediyorum.
     Gerçeğe dönersek, bu konuda biraz araştırma yaptım. Bu programa sahip en yakın lisansüstü okul Cornell üniversitesidir (NY'da bulunuyorum) Muhtemelen bilim veya tıp alanında lisans yapmam gerekecek. 8 yıl daha okuldan biraz emin değilim, ama sanırım başka seçenek yoksa. Bir diğer endişem para, bankada sadece 10k kadar param var, emeklilik ve hayat sigortası parama dokunamıyorum. Herhangi bir federal hibe almaya hak kazanabileceğimden emin değilim. Ayrıca ailemle birlikte geri taşınmam gerekebilir. Aklıma gelen bir fikir, bir okula girmeyi beklerken, yüksek bakiyeli ürünü komisyonculuk yapmak. Ayrıca bir veterinerin veya okula geri dönen bir kişinin içgörü ve deneyimlerini takdir edeceğim."
"Lütfen bana bir tavsiye ver. 2 yılı aşkın süredir şu anki erkek arkadaşımla birlikteyim. İşler bir süredir iyi değil, çoğunlukla benim açımdan. Ne yazık ki tüm yanlış sebeplerden dolayı ona bağlı kaldım. Onu incitmek istemedim, ciddi bir değişiklik yapmak için genellikle büyük bir zorlamaya ihtiyacım var ve bunu bitirirsem ona ne olacağından korkuyorum. Benim dışımda insanlarla güçlü ilişkileri yok, birbirine çok bağımlı, depresyon ve anksiyete yönlerini gösterebiliyor vb. İlişkimizde 2. kez diğer insanlarla kirli mesajlar alışverişinde bulunduğunu keşfettim. Onu ilk kez affettim çünkü ona yeterince ilgi göstermediğim için kendimi suçladım, ayrıca eski sevgilimle onun isteklerine karşı hala yazışıyordum. Bu sefer geçmişe bakamıyorum, çünkü çoğunlukla bir ÇIKIŞ yolu arıyorum. Kendi zihinsel ve duygusal iyiliğim için bu ilişkiyi bitirmem gerekiyor. Yine de yardım edemem ama onu terk edersem kendine zarar vereceğinden endişeleniyorum."
"Merhaba Reddit!

SO'm ve ben mezun olduktan sonra ticari sanatta iş bulma umuduyla Missouri'den Austin, TX'e taşındık (ikimizin de Grafik Tasarım ve İllüstrasyon dereceleri var). Burada birkaç ay yaşadıktan sonra bazı korkularım gerçeğe dönüştü. 90'ların sonunda, 2000'lerin başında başlayan büyük patlamadan gerçekten faydalanmak için çok geç kaldık. Şu anda, daha pazarlanabilir olma umuduyla, SO'm durumunda web dev'i öğrenmek ve benim durumumda Java OOP'yi yeniden öğrenmek için çalışıyoruz. Ama yine de büyük bir sorun var...

Buradaki trafik kutsal bir çatallanma KABASİ!!

Hikayeler duyduk ama gerçekten kırılma noktama gelmem bugün hayatımın 2 saatini trafikte harcamamı gerektirdi. Otoyollar berbat ve yakın zamanda düzeltmeyecekler. Daha sonra müteahhit olarak iş bulursak ve evimizin 5 mil yakınında iş bulursak bu mümkün olabilir. Bununla birlikte, etrafta o kadar çok değişken ve baş ağrısı var ki, kira kontratımız biter bitmez taşınmayı ciddi olarak düşünüyoruz.

Bu da beni birkaç soruya getiriyor:

1. Austin, diğer ABD şehirlerine göre teknoloji işleri için herhangi bir gerçek fayda sunuyor mu? (Oracle dışında burada büyük bir kampüs kurmaya hazırlanıyor)
2. Teknoloji endüstrisinde 10-15 yıl önceki Austin'e benzer erken büyüme belirtileri gösteren başka ABD şehirleri var mı?

Okuduğum makalelerin çoğu modası geçmiş gibi göründüğünden veya zaten çok büyüyen şehirleri işaret ettiğinden, bu tek boynuzlu at şehirlerinde yaşayan insanlardan ilk elden deneyim almayı umuyoruz. Ayrıca en azından bu korkunç trafikten bir an önce uzaklaşmak için Dallas ve Houston'da iş aramayı tartışıyoruz ama aynı zamanda uzun oyunu da düşünmek istiyoruz."
"Erkek arkadaşım (29) ve ben (28K) yaklaşık 7 aydır birlikteyiz. Gerçekten harika bir ilişkimiz var ve biri dışında pek çok ortak noktamız var... Benim kendi evim var ve o annesiyle yaşıyor.
İlişkimizi resmileştirmeden önce, onun yaşam durumundan bahsettim ve bana onun evine ancak bir yıl önce uzun süreli eski sevgilisiyle ayrıldıktan sonra taşındığını söyledi. Bana para biriktirdiğini ve yakında kendi evini almayı planladığını söyledi. Bu 7 aydan uzun bir süre önceydi.
Bir yer ya da oda arkadaşı aradığını, hatta bundan bahsettiğini hiç görmedim. Ayrıca masalarda garsonluk yaptığı ve parasının azlığından bahsettiği için para biriktirdiğinden şüphem var.

ŞİMDİ, sığ, şirret bir kız arkadaş olduğumu düşünmemen için, onun geçmişinden bazılarını eklemek istiyorum...
Bir restoranda sahip olduğu hizmet pozisyonundan daha iyi bir iş bulabileceğini biliyorum. 4 yıl Hava Kuvvetlerinde görev yaptı ve yeniden askere alınmamaya karar verdi. Bunun için onu suçlamıyorum çünkü konuşlandırıldığı sırada pek çok boktan şey gördü. Artık okula gitmek için para alma fırsatına sahip (GI faturasıyla) veya iyi maaş veren bir sözleşmeli iş bulabilir.
Tüm potansiyelini kullanmasını istemekle haksız mıyım? Çok motive olmadığını hissediyorum ama onu bu konuda gücendirmek veya dırdır etmek istemiyorum... o oldukça hassas. Kendimi bu adamla evlenirken kolayca görebilirdim ama bu kesinlikle geleceğimiz için düşünülmesi gereken bir şey."
"Bunu göndermek için en iyi yerin burası olup olmadığından bile emin değilim ama işte burada:

Yaklaşık 3 gün önce arkadaşım ve sınıf arkadaşım (ona Katie diyelim) tarafından bu cumartesiyi birkaç kasabadaki (buna A kasabası diyelim) bir eğlence parkında geçirmeye ve ayrıca belki biraz film izlemeye davet edildim. Staj yaptığı şirket (X) de A şehrinde bulunuyor ve onlara eğlence parkı ve sinema için ucuz bilet veriyor. Tabii dedim ve birkaç arkadaşımı davet edip edemeyeceğimi sordum. Evet dedi ben de yaptım ama davet ettiğim herkes önceki zorunluluklardan dolayı gidemedi.

Biraz arka plan: sınıf arkadaşlarımın çoğu X şirketi için stajyerlik yapıyor, bu yüzden sınıf arkadaşları için grup bir araya gelme partisi türü bir anlaşma olacağını varsaydım. Katie ve ben iyi arkadaşız, biraz samimi olduk ama onunla herhangi bir ilişki istemiyorum ve onu gerçekten *o kadar* çekici bulmuyorum.

Yaklaşık bir saat önce Katie'den bir telefon aldım ve A kasabasındaki sınıf arkadaşlarımın hepsinin barıştığını veya hafta sonu için başka planları olduğunu söyledi. Biraz kafası karışmış ama konuştuk ve cuma gecesi bir parti, ertesi gün lunapark ve sinema için planlar yaptı. Telefonda kulağa kötü gelmek istemedim ama herkesin temelde barıştığını duymak, beni davet etmek için art niyetleri olup olmadığını merak etmeme neden oluyor (her şeyden önce Cuma gecesi bir partiye). Hatta tüm Cuma gecesi ve Cumartesi boyunca temelde ben ve onun olacağını ve genel olarak beni görmek için çok istekli olduğunu kabul etti.

Hatta gitmeli miyim? Temelde herhangi bir hareket yaparsa onu geri çevirmek zorunda kalacağım. O zaman birlikte geçirdiğimiz zamanın geri kalanı çok garip olurdu. Kendi arabam olduğu için her zaman uçabilirim ama bu GERÇEKTEN boktan ve benim için incitici olur. Potansiyel varsa, bu durumdan tamamen kaçınmak isterim. A kentine neden 2 saat araba süremediğime dair bir son dakika bahanesi bulmak gerçekten çok kolay."
"Öğrenme şeklim belirli bir modeli takip etme eğilimindedir. Deniyorum, hata yapıyorum, kendimi kapatıyorum ve yoğun bir hüsrana uğruyorum. Bu benim daha fazla hata yapmama, elimdeki göreve odaklanamayacak kadar sinirli olmama neden olacak.

Bu, araba sürmeyi öğrenme sorunu haline geldi. Deneme sınavı yapıyordum, her şey yolunda gidiyordu. Bir yola girmek üzereydim ve sol tarafımdan girmek istediğim alana girmekte olan bir arabaya yol veremedim. Amirim fren yapmak zorunda kaldı ve bunu bana gösterdi. Sağımdaki arabalara odaklanacaktım, soldaki arabayı bile görmedim ve bir parçam arabaların o yönden geleceğini bile fark etmemişti.

Aptallığım karşısında şaşkına dönmüştüm, o kadar çok kızmıştım ki. Sakinleşmem istenen noktaya kadar rant, çılgınlık. Hayal kırıklığını kontrol edemedim, kendimi parçalara ayırma dürtüsünden başka bir şey değildi. Geriye bakıp sadece utanmış ve aptal hissedebiliyorum. Hata yaptığım için aptalım ve davranışımdan utanıyorum ama bu beni yeni bir hata yapmaktan ve aynı şeyi yapmaktan alıkoymuyor.

Bu kadar bariz şeyleri bilmiyorsam teste hazır olmadığımdan kısmen korkuyorum ve kısmen davranışlarıma kızıyorum, utanıyorum, her şeyden.

Neden böyle davrandığım hakkında hiçbir fikrim yok, başka kimse var mı? Bunun üstesinden nasıl gelebilirim?"
"Üzgünüm arkadaşlar, bu her yerde olacak. Telefondayım ve hikaye yazmakta pek iyi değilim.

Lise aşkımla 3 ay önce evlendim (yaşasın!) Ve donanmayla yaptığı seyahatlerde onu takip etmek için eyalet dışına taşındım. Ayrılmak umurumda değildi çünkü tatillerde her zaman eve gideceğimizi biliyordum ve o gidemezse eve tek başıma giderdim. Aileme çok yakınım ve ziyaret etmesem perişan olurum! Ne yazık ki kocam, çılgınca ırkçı oldukları için ailesiyle o kadar yakın değil. O beyaz ve ben İspanyol'um. O kadar ırkçı ki beni evlerine bile almıyorlar. Kocama ve küçük kardeşlerine benim ve İspanyol topluluğu hakkında en kötü şeyleri söylüyorlar. Kocam her zaman beni savunur ya da öylece çekip gider. Adliyede nikah kıydık ve ikimizin de aileleri şahitliğe davet edildi. Bütün ailem geldi ve ondan bir kişi bile aramadı. Ailem kesinlikle kocama bayılıyor, çok sevgi dolu ve açık. Ve tabii ki Noel'de yanlarında kalmamızı istiyorlar. Ailemi seviyor ama ailesi onun Noel'de evlerinde kalmasını istiyor... Bensiz. Bunu gerçekten düşünüyor olmasının ne kadar acı verici olduğunu tarif bile edemiyorum. Yine de küçük kardeşlerini görmek istediğini anlıyorum. Gitmesini istemiyorum. Benimle ailemin yanına gelmesini istiyorum. Evim, ikimizin de sevildiği ve kabul edildiği bir yerdir. Ailesi beni pislik ve iğrenç hissettiriyor. Bu çılgınca çünkü ailesi çok fakir / beyaz bir pislik ve ben çok varlıklı ve medeni bir aileden geliyorum.
Ondan orada kalmamasını istemem bencillik ve şirretlik gibi geliyor. Onun ailesi olduğunu biliyorum ama çok mantıksızlar. İncindiğim ve benimle eve gelmesini istediğim için haksız mıyım?
Ayrıca, bunun dışında harika bir evliliğimiz var. Bu temelde tek sorunumuz. Ve yıllardır bununla uğraşıyoruz."
"4,5 yıldır çıkıyoruz. İlk 3 yıl her şey çok güzeldi, hafta içi veya hafta sonları görüşürdük ve hiç sorun yaşamazdık, belki sürekli 1-2 kez kavga ederdik.

Geçen yıl birlikte taşındık ve o zamandan beri seks sıfıra indi ... Noel'de yaşayacak başka bir yer bulana kadar ailemizin evine geri döndük ve Nisan'dan beri birlikte yaşıyoruz.

Yavaş yavaş seks ölmeye başladı. Yaklaşık 2 yıldan beri İYE / pamukçuk ile ilgili sorunları var ve şimdi bir aydan fazla bir süredir seks (veya herhangi bir şey) yapmadık. Artık, bazen acı çekmesine ve incinmesine neden olduğu için seksten rahatsız olamayacağını hissediyor. Geçenlerde bir konuşma yaptık ve çok seksi biri olmadığını söyledi (ilk 3 yıl boyunca edindiğim izlenim bu değildi). 2 vibratörü olduğunu biliyorum (birini farklı bir odadaki çekmecede saklıyor) ve işe yaradıklarını biliyorum.

Bu konuda kendimi depresif hissetmeden edemiyorum. Cinsel olmadığını söylüyor ama bana öyle geliyor ama beni ilgilendirmiyor. Benim için bir ilişkide seks ya da herhangi bir fiziksel sevgi oldukça önemlidir, ama onun için ikisi de önemli görünmüyor. Ben ne yaparım...? Ne yapılabilir...?"
"Yani ben 23 yaşındayım ve erkek arkadaşım 36 (evet, biliyorum, çok büyük bir yaş farkı var ama neredeyse bir yıldır birlikteyiz ve iyi gidiyor). Geçenlerde bacağımı oldukça kötü bir şekilde kırdım ve önümüzdeki 2 ay koltuk değneklerinde olacağım ve üzerine ağırlık koymama izin verilmiyor. Erkek arkadaşım kendi evinde yaşıyor ama her gece yatmadan önce ve sabah işe gitmeden önce bana yardım etmek için burada kalıyor.

Öğle tatilinde beni kontrol etmek ve öğle yemeğinde bana yardım etmek için eve gelir, sonra işe geri döner. Evden çalışıyor ve işi bittiğinde gelmeden önce geceleri kendi projelerini yapıyor. Yardımını takdir ediyorum çünkü bu koltuk değneklerinde kesinlikle çaresizim ama yardımına ihtiyacım olduğu için bana kızmaya başlamasından endişeleniyorum.

Ona benden zaman ayırmaya çalışıyorum, arkadaşların gelip burada burada ona yardım etmesini sağlamaya çalışıyorum ama bu haftada sadece birkaç kez. Bacağım/alçım yüzünden seks yapamıyoruz, sadece ara sıra duş alabiliyorum, eşofman dışında bir şey giyemiyorum.. Son zamanlarda elimden gelenin en iyisini yapmıyorum ve ona beni neden sevdiğini hatırlatmak istiyorum. Fikirlerinizin/önerilerinizin olacağını umuyordum. Herhangi biriniz benzer bir durumda oldunuz mu?"
"... ve genel olarak, bu benim için hiçbir şekilde sorunlu değil. Bahse girerim buradaki birçok insan bu ayrımın kapsamına giriyor.

ANCAK, bir okula sahip olmamak ve halka açık parklarda gizlice ders vermeye (kulağa geldiği kadar müstehcen değil) veya yerel bir toplum merkezinde (şu anda yapmakta olduğum) bir sözleşme anlaşması imzalamaya zorlanmak, ÇOK, ÇOK az kişiyle ders vermek Sahip olduğum öğrencilerin hem zaman hem de para açısından maliyeti ağır. Bu noktada toplum merkezine para kaybediyorum. Öğrenci(ler)den aldıklarımın %100'ü, merkezin aylık ücretinin %60'ını karşılıyor.

Anlaşılması kolay sorun. Sert hava ihtimalinin yüksek olması nedeniyle içeride eğitim verilmesi gerekiyor. Çatı paraya mal olur. Para öğrencilerden gelir. 1 sağlam öğrencim var. para yok :S

Çözüm biraz daha karmaşık. KILIÇ sanatını bırakın, dövüş sanatlarına bile ilgi uyandırmak yeterince zor. Pek çok insan, ""Sadece bir silah alacağım OLOLOLOLOLOLOL!"" Kılıç ustalığını ciddiyetle çalışmak için çok özel bir insan türü gerekir (sürekli olarak bir yıldan daha uzun süre çalışmanın sizi ""ciddi"" olarak nitelendirdiğini söyleyeceğim) ve onları bulmak kötü bir şey.

Düşünebildiğim tüm düşük maliyetli reklamcılık yöntemlerini denedim, ki bu pek fazla sayılmaz (el ilanları bırakmak, craigslist reklamları, bilirsiniz, bedava şeyler). ŞİMDİ daha fazla merak etmeye başlıyorum... Gördüğüm birçok reklam çeşidini göz önünde bulundurarak buna ""profesyonel"" demekten nefret ediyorum... diyelim ki ""maliyet yoğun"" bir yaklaşım daha iyi olabilir. Daha fazla öğrenciyi çekmeye en iyi nasıl yaklaşılacağına dair herhangi bir önerisi/fikri/düşüncesi olan var mı? ""Gazeteye ilan ver""den daha soyut önerilere tamamen açığım. En iyi yollar muhtemelen en basit olanlardır ama ben buradayken uğrayıp sorayım dedim :D"
"Arka plan:

Bu benim ilk rodeom değil. Daha önceki bir ilişkiden bir kızım var ve ilgilendiğim kişilerle ve hatta bu konuda yabancılarla sohbete başlamakta hiçbir sorunum yok. Geçmişte yeterince iletişimsel olmamakla suçlandım (bu yakın ilişkilerle sınırlı değil). Heyecanlı olmadığımdan falan değil. Aslında harika bir dinleyiciyimdir. Ben iyi bir hafızaya sahibim. Başkalarına *ihtiyaç duyduklarında* yardım etmek için elimden geleni yaparım ama hediye vermede ve diğer incelikli şeylerde başarısız olurum.

Bu yüzden bu kadına gerçekten ilgilendiğimi ve onu korkutmadan dinlediğimi nasıl gösterebilirim diye düşünüyorum. Son birkaç gündür her gün konuştuk ve onun hobileri ve ilgi alanları hakkında çok şey öğrendim ve onu büyüleyici (ve tabii ki çok çekici) buluyorum, bu yüzden her şeyi yaptığımı bilmek isterim. İşleri iyi bir başlangıç ​​yapmak için bitirin.

Herhangi bir yardım takdir edilecektir!"
"Erkek arkadaşım ve ben 8 aydır çıkıyoruz. Birkaç yıldır depresyondan muzdarip ve onunla ilk tanıştığımda (doktorlara göre bir defaya mahsus) görkemli sanrılardan oluşan bir psikotik krizden muzdaripti. Hastaneye gitti ve iyileşene kadar (2 hafta) kaldı. Sessiz, sıkıcı bir ilişkimiz var, düşük cinsel dürtüsünden dolayı neredeyse hiç seks yapmıyoruz, ama sorun değil. Ona hâlâ bayılıyorum.

İlişkide onun verdiğinden çok daha fazlasını veriyorum ama buna değer olduğunu düşünüyorum çünkü onu çok seviyorum. İlişkilerimiz sırasında iletişimde de korkunçtu. Çok fazla arama veya mesaj yok ama konuşmadan bir haftayı hiç geçmedik.

2 hafta önce, benim için çok stresli bir dönemde (ve hala da öyle) (üniversitenin sonu, davalar, doğum günü, evden taşınma) benimle konuşmayı bıraktı. Bir hafta sonra akıl hastalıkları nedeniyle görüştüğüm ailesini aradım ve babasıyla birlikte Sidney'e uçtuğu söylendi. Bana hediye alabileceğine dair şaka yapan 1 mesaj gönderdi. Ailesine göre 2 gün sonra dönmüş. Ondan bir hafta daha haber alamadım. Bunun benden korkakça ayrılma şekli olduğunu düşündüm.

Biraz delirmiş olabileceğimi kabul ediyorum ama beni terk ettiğine karar verdikten sonra son bir ""Özür dilerim, bir daha mesaj atmayacağım veya aramayacağım"" mesajı gönderdim. 2 gün sonra bana "":'( Çok üzgünüm. Korkunç olduğumu biliyorum, ağlamayı kesemiyorum"" diye mesaj attı, birkaç saat bıraktım ve benim için hiçbir şeyi netleştirmediğini geri mesaj attı. Hala birlikte olup olmadığımıza gelince.

Hala bana mesaj atmadı ve ne yapacağımdan veya ne demek istediğinden emin değilim. Beni sevdiği için mi yoksa beni terk ettiği için mi ağlıyor ve kötü hissediyor? Ne olursa olsun, sadece bilmek istiyorum.
Onun eylemleri veya hangi eylemleri gerçekleştirmem gerektiği konusunda bir bakış açısı arıyorum."
"Ben (21 k) son bir yıldır bazı oda arkadaşlarımla bir apartman dairesinde tek başıma yaşıyorum. Şu anda prestijli bir özel koleje kayıtlıyım ve erkek arkadaşımın evinde bir çekmecede yaşarken 3.7 not ortalamamı koruyorum. Bir buçuk yıl içinde iki lisans derecemle mezun olma hayalimden çok az dikkat dağıtıyor. Erkek arkadaşımla (22) iki yıldır çıkıyorum ve Kasım ayından beri geleceğimizi ve birlikte yaşama olasılığımızı tartışıyoruz. Benden bir yüzük seçmemi istedi ve her an bana soracağını tahmin ediyorum.
Son derece muhafazakar bir aileden geliyorum (""Southern Belle"" zihniyetini düşünün) ve kucaklanıp alkışlarla karşılanmayacağımı biliyordum. Ama dün babamla dört saatlik bir araba yolculuğu için yalnızken, bana çok kırıcı şeyler söylemeye başladı. Dediğim gibi bunu tahmin etmiştim.. ama şimdi hissettiğim acı tahmin ettiğimden çok daha fazla :/ dedi ki:
- Sana çocukken öğrettiğim derslerden hiçbir şey öğrenmedin.
- doğruyu yanlışı bilmiyorsun.
- inanılmaz derecede bencil davranıyorsun (annem süslememe yardım etmek istiyor, ama ahlaki olarak taşınmaya karşı çıktığı için yardım etmeyecek).
- sadece senden faydalanacak.
- senin için yeterince iyi olan herhangi bir adam, itibarını koruyacaktır.
- büyükanne ve büyükbabanı düşün.
- bir söz verdin ve şimdi onu bozuyorsun (mezun olana kadar nişanlanmayacağıma veya evlenmeyeceğime söz verdiğimi iddia ediyor ve bunu aynı şey olarak görüyor. O konuşmayı zerre kadar hatırlamıyorum. .

Her neyse Reddit.. Ben sadece onun yorumlarına dışarıdan bir bakış istiyorum. İşi bu kadar zorlaştırdığı ve bana bir suçluluk duygusu yaşatmaya çalıştığı için çok kırıldım ve depresyona girdim. Siz ne düşünüyorsunuz?"
"Arkadaşlarımızdan oluşan büyük bir grup bu hafta sonu kamp festivaline gidiyor ve büyüklüğü ve hepimizin farklı günlerde gelmesi nedeniyle kız arkadaşımla aynı çadırı paylaşmam pek mümkün değil.

Geçenlerde festival için ""ara vermemizi"" önerdi. İlk başta şok olmuştum ve bunun benimle vakit geçirmek istememesinden mi, benden hoşlanmayı bırakmasından mı, hatta başka erkeklerle dışarı çıkmak istemesinden mi olduğunu anlamadım.

Açıkçası hayır dedim ve bunu neden istediğini sordum ve bana güvendiğini ancak arkadaşlarıma güvenmediğini ve diğer kızlarla çıkıp biraz dalga geçmem için beni kışkırtacaklarını düşündüğünü söyledi.

Tüm durum hakkında gerçekten kafam karıştı, ara vermek isteyip istemediğimi görmek için ""beni test ettiğini"" söylüyor, ancak bu bana güvenmiyormuş gibi geliyor. Ayrıca, dalga geçeyim diye ayrılmamızı önerdiğini görünce, belki de benden sandığım kadar hoşlanmadığını hissediyorum..

Tüm bu durum hakkında gerçekten kafam karıştı ve sadece bazı yabancıların fikirlerinin bana bu konuda rehberlik etmesini istiyorum."
"Gerçekten kafam karıştı, herhangi bir tavsiye takdir edilecektir.

Bu yüzden. Son bir yıldır iyi arkadaşlar/en iyi arkadaşlar olarak başladık ve daha yeni birbirimizi romantik bir şekilde takip etmeye karar verdik (sadece yaklaşık bir ay oldu).

Zaten oldukça bağlı ve (çoğunlukla) onun için doğru kişi olduğuma inanıyor. Pek bağlı olduğumu söyleyemem ama işler kesinlikle beklediğimden çok daha hızlı ilerledi. Tüm bunlara rağmen, ilgimi ilk kez dile getirdiğimde (çok uzun zaman önce değil) aynı şekilde karşılık verdiğini ama benim hakkımda ne hissettiğini/hissetmediğini tam olarak bilmediğini düşünürsek, onun böyle hissettiğine inanmakta zorlanıyorum. bir ilişki sürdürmeye hazır hissediyorum. Kısa süre sonra geldi ve kararını verdi, ancak ilk şüphelerini düşünmeden edemiyorum.

Gerçekten kafam karıştı çünkü son ilişkimde fena halde yanmıştım - ÇOK yalan söyledi, beni kullandı ama aynı zamanda sevgi dolu muydu? - ve aynı şeyin tekrar başıma gelmesini GERÇEKTEN istemiyorum. Özellikle şu anki ilgim inanılmaz bir birey olduğu için ve nasıl bu kadar şanslı olduğumu anlayamıyorum.

Bu ilişkideki kötü deneyimimin ÇOK kalıntılarını mı taşıyorum yoksa onun ne kadar doğru olduğunu belirleyene kadar duygularımı askıya alarak temkinli mi davranıyorum bilmiyorum. Kendini kanıtlamaya çalışmasına ve çok tatlı olmasına rağmen, ondan şüphe ettiğim için kendimi korkunç biri gibi hissediyorum."
"Onun hakkında ARKA PLAN bilgisi. Babasıyla sorunları var ve bir depresyon vakası var. Yerleşmekten korktuğu için açılabilecek gibi görünmüyor. Bana klostrofobik hissettiğini söyledi.

Onunla bir aydan biraz fazla bir süredir çıkıyorum ve bugün seks yapmak üzereydik ve ön sevişme yaşadık ve sertleşemedim çünkü sadece hissetmek istedim. Bunu anlayamamamın kendi hatası olduğu için aldı ve tüm ruh halini kaybetti ve suçu kendine yükledi ve ona öyle olmadığını söyledim çünkü ondan hoşlandığım için biraz gergindim. Daha sonra bana daha önce bir ilişkide bu yola girmediğini, onu mahvedebileceğinden korktuğunu söyledi. Bana ya sadece arkadaş olabileceğimizi ve artık öpüşme/seks yapamayacağımızı ya da sadece seks yapabileceğimizi ve onunla duygu olmadan yapabileceğimizi söyledi. Bana cinsiyeti seçersem, onun diğer erkeklerle birlikte olmasına itiraz etmem gerektiğini ve ondan hoşlandığım ve gerçekten kıskanacağım için buna itirazım olmadığını söyledi. Bu sadece benim bir parçam. Daha sonra 20 dakika sessiz bir şekilde yatakta uzandık ve sonra sessizliği ben bozdum ve vücut pozisyonuma kendini kapattığını söyleyebilirim. Sonlara doğru hava biraz daha neşelendi, eski fotoğraflarımıza baktık. AMA gecenin sonunda ayrıldığımda, veda öpücüğü yoktu, sadece sağlam bir veda. Üzgünüm çünkü bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ve o da benim balo randevum, ki bu bir ay sonra ve işler ters giderse onun yanında duygusal olamayacakmışım gibi hissediyorum çünkü bu beni çok incitecek."
"Merhaba /r/yasal tavsiye!

Ev sahibimi sormadan önce yazmıştım.
 

Durum bitti ve ben taşındım, ancak şimdi, kiraladığım kişi depozitosunu geri alana kadar depozitimi geri vermeyi reddediyor. Durumunu ve depozitosunu bilmiyorum ama kendisine anahtarlarımı iade ettiğimi ve 30 gün olduğunu ve bir çek beklediğimi söyleyen birkaç bildirimde bulundum. Cevabı, çekini almadığı için, kendisininkini alana kadar benim depozitomu vermeyeceğidir.

Burada benim seçeneklerim neler? bekler miyim Ayrıca rahatsız edici olan şey, onun ülke dışından olması ve yaz için memleketine (sanırım orta doğuya) gidiyor olması, bu yüzden bu kısım beni biraz endişelendiriyor."
"Yani bu kimya dersini alıyoruz. Partimiz iki bloğa ayrılmıştır. Aynı konuyu kimya dallarına da öğreten bu profesörün emrindeyiz. O da bizimle kimya ana dallarında kullandığı aynı derecelendirme sistemini kullanıyor. Bloğumuzun çoğu başarısız oluyor ve yetişemiyor. Bu konuyu lisedeyken gerilere götürebildiğim için ayak uydurabiliyorum diyebilirim. Peki ya blok arkadaşlarım? Diğer blokla aynı olan farklı bir öğretmen istiyorlar.

Ama bu beni düşündürüyor. Bu doğru mu? Demek istediğim, kimya uzmanlarıyla aynı miktarda bilgi alıyor olmamız bir profesyonel. Tek sorunumuzun çoğumuzun başarısız olması olması gerçekten geçerli mi?

Arkadaşımla bu konuda tartışıyoruz. Dava hakkında daha fazla bilgiye ihtiyacınız olursa, sizi haberdar etmeye devam edeceğim.

Düşündüğüm şey, üniversitede öğretmenin haksız olacağı veya konunun zor olduğu konular olacak ve bazen sadece üzerinden geçmek zorunda kalacağız. Ama sonra arkadaşım, yakın olduğum blok arkadaşlarıma karşı duyarsız olduğumu söyledi çünkü çoğu başarısız oluyor ve ben 'sadece denemeliler ve bunu aşmalılar' zihniyetine bağlı kalıyorum.

Orada hiç öğretmen var mı? Konuyla ilgili ne var? Benzer bir şey yaşamış olabilecek öğrencilere ne dersiniz, herhangi bir tavsiye?"
"Bu birkaç hafta önce oldu. Erkek ve kızlardan oluşan bir karışım olan arkadaşlarıyla bir gece dışarı çıktı.

Ertesi gün birlikte tatile gittik. O ilk günün akşamı, önceki gece adamlardan birinden bir hickey aldığını söyler. Bana bu adamın sarhoşken arkasından geldiğini ve boynunu ısırarak iz bıraktığını söyledi. Bu konuda tamamen açıktı ve söyleyebileceğim kadarıyla hiçbir ayrıntıyı saklamaya çalışmadı. O zamanlar bu makul görünüyordu ve bunun hakkında daha fazla bir şey düşünmedim.

Bununla birlikte, bunu düşünecek zamanım olduğu için, birine bir hickey vermenin biraz zaman alacağını biliyorum. Bildiğim kadarıyla, rastgele bir adamın boynunu ısırması olamaz.

Acaba ona bu konuyu suçlayıcı olmayan bir şekilde açmanın en iyi yolu hakkında bana bazı tavsiyeler verebilir misiniz diye merak ediyordum, çünkü ona tamamen güveniyorum, sadece bazı soruların cevaplanmasına ihtiyacım var sanırım."
"Merhaba. Lise son sınıf öğrencisiyim ve tahmin edebileceğiniz gibi üniversitelere bakıyorum. Gerçekten mühendislik için Purdue'ye gitmek istiyorum ve içeri girme şansımı ve girmeme yardımcı olabilecek herhangi bir ipucunu söyleyip söyleyemeyeceğinizi merak ediyordum. Reddit'in bu tür şeyler hakkında pek çok bilgeliği olduğunu düşündüm. Her neyse, biraz arka plan için, kampüste yaşamak isteyen eyalet dışından bir öğrenci olurdum. (Son sınıf dahil) 4 yıl İngilizce (İngilizce I-IV), AP US Gov dahil 3 yıl sosyal bilgiler, 6 yıl Matematik (Alg I/II, Honors Geom, Honors Precalc, AP Stats ve AP Calc) aldım ), 4 yıllık bilim (Fizik Bilimi, Biyo., Kimya ve AP Fizik), 4 yıllık Band, bazı alakasız seçmeli dersler ve 2 yıllık yabancı dil (Almanca). 3.7 not ortalamam var. SAT sınavım için 650 Matematik, 550 Krit aldım. Okuma ve 490 Yazma. Çok yakında çıkacak olan ACT'yi alacağım. HER ZAMAN, sahip olduğum bazı sorular. Sadece 2 yıllık bir yabancı dile sahip olmanın kabul edilme üzerinde büyük bir etkisi var mı, SAT'a tekrar girmeli miyim, ACT'de daha iyi yaparsam sadece ACT'yi mi yoksa ikisini birden mi göndermeliyim ve son olarak şansımı artırmak için ne yapabilirim ve ne yapabilirim? Yukarıdaki bilgilerle kabul edilme şansım var mı? Herhangi bir yardım için teşekkürler! Bu benim için büyük bir karar, bu yüzden herhangi bir yardım harika olurdu."
"Bu yüzden birkaç yıldır kilo vermeyi, sağlıklı olmayı, hayatımı değiştirmeyi vb. istiyorum (ihtiyaç duyuyorum). Sorun şu ki, beni devam ettirecek ve motive edecek kadar iyi bir neden bulamıyorum. , hatta tekrar denemeye başlamak için. Bu aptalca, biliyorum.

İşte küçük bir bilgi/arka plan:
Yaş:19
Yükseklik: 5'1""
Ağırlık: 150 lbs
Geçmiş: Birkaç sağlık sorunuyla mücadele etti/hala mücadele ediyor (şiddetli migren, GÖRH, asit reflü, gecikmiş mide boşalması, fibromiyalji fikri de gündeme geldi). Sürekli ya okulla ya da yazlık bir iş/staj bulmaya çalışırken stresliyim ve sürekli yorgunum (ne yaparsam yapayım uyku akıllıca, hiçbir şey yardımcı olmuyor).

Daha sağlıklı bir kilo almanın ve kendimle ilgili bir şeyler yapmanın hayatımın muhtemelen her alanında kendimi tonlarca daha iyi hissetmemi sağlayacağına %100 eminim: özgüven, dışa dönük olma, endişelenebilme/almam gereken şeylere konsantre olabilme bitti, vb. Ama tüm bu sorunlar ve kötü, harika bir erkek arkadaşla, başlamamı / devam etmemi sağlayacak bir motivasyonum / ilhamım olacağını düşünürdüm. Mesela, bir şekilde aşağılanmam veya buna zorlanmam gerektiğini düşünmeye başlıyorum, ama gerçekte bu iyi bir fikir olmayabilir.

Temelde bana herhangi bir konuda yardımcı olabilecek herhangi bir yardım/tavsiye/fikir arıyorum. Hayatımı o kadar çok değiştirmek istiyorum ki, ama aptalca bir nedenden ötürü bunu kendime yaptıramıyorum ve birkaç yıldır deniyorum. :/"
"Buraya kadar motivasyon hikayemi anlatmak istedim ve belki motivasyonlarının nereden/neden geldiğinden emin olmayan bazı arkadaşlara yardımcı olur.

Birkaç ay önce çok sevdiğim biri gitti. Kalbim kırıldı. Sebep bizim durumlarımızdı, bu yüzden farklı olsalardı ikisinin de seçeceği bir şey değildi. Bu beynimde bir şeyleri harekete geçirdi. Bu, kilo verme yolculuğuma başladığım zamandı. İlk başta, kırık kalbimi dağıtan tek şey buydu. Zaman geçtikçe, kilo verme motivasyonumun SADECE bu yüzden mi olduğunu da sorguladım.
Son zamanlarda, onunla yeniden bağlantı kurabildim. Hiçbir şey eskisi gibi değil, ama tüm zaman boyunca çaresizce istediğim şey buydu. Ama bugün, kilo verme yolumun ve daha sağlıklı bir versiyona giden yolun benim için artık daha önemli olduğunun farkına vardım. Hala o kişiyle yeniden bağlantı kurmak istiyorum, ama artık biliyorum ki, sadece kendim için sağlıklı oluyorum. Bu mükemmel bir histi. Hayatımda onlarla ya da onlarsız devam edeceğimi biliyorum. Başlamak için katalizördü, ama devam etmek için yakıt değildi. Bunu kendimde buldum."
"Dün benden ayrılmaya çalıştı. Bunun çok fazla arkadaş gibi davranmamızdan kaynaklandığını ve ondan hoşlanmadığım için ilişkimizi umursamıyormuşum gibi göründüğünü söyledi. Onu aradım ve ondan gerçekten hoşlandığımı ve onu kaybetmek istemediğimi söyledim ve bir çift olmaya başlayacağımıza söz verdim. Bana inandığını ve benimle takılmak istediğini söyledi. Takıldığımızda ona benden hala hoşlanıp hoşlanmadığını sordum ve evet dedi ama ona neden benden ayrılmaya çalıştığını sorduğumda bilmediğini söyledi. Ona gerçekten bir çift gibi davranmak isteyip istemediğini sordum, umursamadığını söyledi (wtf). Ona doğrudan ne istediğini sordum ve o da ne istediğini bilmediğini söyledi. ne yapmak Yine de takılmak için harika zaman geçirdik."
"MERHABA,

Yani 3 yıldır birlikteyiz ve farklı ülkelerde yaşıyoruz. İlkokulda 5 yaşımızdan beri birbirimizi tanıyoruz, sonra ailem ve ben memleketimi terk edince birbirimizin izini kaybettik. Annelerimizin çok yakın arkadaş olduğunu belirtmekte fayda var. Bu yüzden, 5 yıl önce oradaki en iyi arkadaşımla çok iyi arkadaşken tekrar iletişim kurduk. 3 yıl önce arkadaşlarımı ve ailemi ziyaret etmek için memleketime gittiğimde onunla tanıştım ve iki kez görüştük. O zamandan beri, ona sürpriz yapmak için iki kez memleketime uçtum ama beni hiç görmedi çünkü ailesi çok katı ve evden çıkmasına izin vermiyorlar. Bunun %100 doğru olduğunu biliyorum. Sorun şu ki, ailesine asla karşı çıkmaz, onları her zaman dinler ve arkadaşlarıyla dışarı çıkmasını reddettiklerinde asla onlara karşı gelmez.

Şimdi ailesiyle birlikte bulunduğum ülkeye geldi ve hala 5 dakika beni görmeye çıkamıyor... ailesine sorduğunda annesi bu fikre razıydı ama babası reddetti. Daha sonra dışarı fırladı ve kendini odaya kilitledi. Babası birkaç saat sonra özür dilemek için geldi ve onu alışverişe götürmeyi teklif etti... ve o kadar, artık ona kızgın değildi. Onu çok özlüyorum ve en az 4 yıl memleketime gidemeyeceğimi biliyorum ve onu bu kadar uzun süre görmemeye dayanabilir miyim bilmiyorum. Birkaç gün içinde bulunduğum ülkeden ayrılıyorlar ve ben onu en azından birkaç dakikalığına görmek istiyorum. Ona ailesini dinlememesini söylemek istiyorum ama kendi çıkarım için birine isyan etmesini söylemenin yanlış olduğunu düşünüyorum. Herhangi bir yardım lütfen? Bununla nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum."
"Son zamanlarda her iki üniversite mezuniyetimizin yaklaşmasıyla çok daha kötüleşen bir anksiyete bozukluğum var, derslerim çok iş ağırlıklı ve işte başarısız olabileceğimden korkuyorum. Bu nedenle, sertleşemediğinde gözyaşlarına boğuldum (bu, çok yorgun olduğunda nadiren oluyordu ama şimdi her seferinde oluyor). Yakınlaşmak üzereyken inanılmaz derecede endişeli olduğunu söyledi çünkü gerçekten iyi performans göstermek istiyor ve gerçekten beni ağlatmak istemiyor ama bu onun dikleşmesini imkansız kılıyor, sonra ben ağlıyorum...

Evet, destekleyici olmak ve beni rahatsız etmiyormuş gibi davranmak için gerçekten çok uğraştım ama bu gerçekten zor (ve açıkçası ben berbat bir yalancıyım). Özellikle daha sonra diğer odada ağladığımı duyduğunda. Olmasını engelleyemiyorum! Ağladığımı ondan saklamaya çalışıyorum ama bildiğini biliyorum ve bu onu endişelendiriyor, bu da bir dahaki sefere performans gösterememesine neden oluyor.

Bu olumlu geri bildirim döngüsünü nasıl durdurabilir ve tekrar stressiz, keyifli bir seks yaşayabiliriz?"
"Birkaç gün önce onun Facebook arama geçmişine rastladım. Listeyi görmek için aşağı kaydırdım ve sürekli gelen yaklaşık 3 kız (arkadaş) var. Her ay birkaç kez ""___ CuteGirlA'yı aradı"" yazıyordu. ama bir kız diğerlerinden daha fazla arandı...

sonra onunla yüzleştim. Ben ona kanıtı gösterene kadar ilk başta bu konuda yalan söyledi. ve ""sürünen bir bağımlılığı"" olduğunu mu söyledi? ve bunu her yaptığında kendini kötü hissettiğini ama kendini durduramadığını.. Ama şehvet için değil sadece eğlence için olduğunu söyledi.. böyle bir şey var mı?

Defalarca özür diledi ve beni gerçekten sevdiğini söyledi. ve güvenimi geri kazanmak için her şeyi yapardı ve hatta benim için Facebook'u sildi. ama kendimi çok ihanete uğramış hissediyorum ve bu beni daha iyi hissettirecek ne yapacağımı bilmiyorum.. ona tekrar güvenebilir miyim?"
"Aslında önümüzdeki bahara kadar mezun olmayacağım, ancak bunun sormak için iyi bir zaman olacağını düşündüm, bu yüzden işleri düzene sokmak veya muhtemelen tavsiye edilen bazı şeyleri takip etmek için bolca zamanım var.

Hikaye şöyle: 35 yaşındayım, Deniz Piyadeleri gazisiyim ve evli 3 çocuk babasıyım. Bu aralar eşim pek kazanmıyor ve benim mavi yaka maaşımla zar zor geçiniyoruz. 43-48 bin/yıl (fazla mesai uygunluğuna bağlıdır).

İşimden nefret ediyorum ve sonunda başka bir şeye geçebilmek için derecemi bitiriyorum. Ne yazık ki, yeni mezunlara saatte 13-15 $ teklif edildiği ve diğer tekliflere veya fırsatlara göre oldukça iyi olduğu için bunu aldığına dair çok fazla korku hikayesi duydum.

Eğitimime rağmen, tabiri caizse, şu anda ""kapıdan çıkar çıkmaz"" kazandığımdan daha fazlasını ödeyen hiçbir şeye geçemeyeceğimden korkuyorum.

Gerekirse hareket etmekten korkmuyorum ve ihtiyacım olan hemen hemen her şeyi öğrenebilirim. Lisans derecem, üniversitemde yalnızca genel bir Yetişkin Derecesi programı olan ""Bütünleştirici Liderlik Çalışmaları"" nda olacak.

Yüksek lisans programına devam etmekten korkmuyorum ama mümkünse önce şu anki işimden ayrılmak istiyorum.

Herhangi bir tavsiyesi olan var mı?"
"Ben (27 yaşında bir erkek) yaz boyunca bir kadınla (25) internette konuşmaya başladım ve o benim için mükemmel görünüyordu. Saatlerce telefonda konuşurduk ve harika bir bağlantımız olurdu, neredeyse her şeyimiz ortaktı ve o tam olarak bir sonraki ilişkim için aradığım kişi gibi görünüyordu. Yaklaşık 4 ay bekledikten sonra nihayet hafta sonu onunla yüz yüze görüştüm.

Şey, onunla birkaç kez takıldım ve o gerçekten harika biri. Ama bekar olmayı şimdiden özlüyorum. Bf/gf olmadığımızı biliyorum ama düşündüğüm gibi romantik bir ilişkim var mı bilmiyorum. Ayrıca sevimli ama fotoğraflarda çok daha iyi görünüyordu. Bunu düşünürken bile kendimi pislik gibi hissediyorum ama burada dürüst olmam gerekiyor. Şimdi ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Tanışmadan önce ona başka bir ilişkiye hazır olduğumu söyledim ama artık onunla takıldığıma göre artık bunu istediğimi sanmıyorum. Bağlantı, sanal olarak olduğu gibi şahsen orada değil. Onu yönlendirdiğim için kendimi kötü hissediyorum ama bunu onunla tanışmadan önce gerçekten hissediyordum. Benden çok hoşlandığını söyleyebilirim ama ona karşı hislerim artık eskisi kadar güçlü değil.

İnternette konuşurken ona artık tek gecelik ilişkilere girmediğimi ve yerleşip istikrarlı bir ilişki kurmaya hazır olduğumu söyledim ve o da aynısını istedi. Şimdi tanıştığımıza göre artık hissetmiyorum.

Onunla tanıştığım gün ailesiyle zaten tanıştım (iş yerimin Noel partisindeydiler) ve tatil için beni ziyaret ederken benimkilerle tanışıp tanışmayacağını sordu. Bütün bunlara hazır değilim. Çevrimiçi hissettiğim bağlantıya dayanacağımı düşünmüştüm, ama şahsen aynı değildi. Belki bu kulağa önemsiz geliyor, bilmiyorum.

Peki, tüm bunları ona bir pislik gibi görünmeden nasıl açıklarım? Onun duygularını incitmek istemiyorum. Ben çapkın bir tip değilim ve tüm bunları önce ona açıklamadan onunla seks yapmak istemiyorum."
"BF ve ben birkaç aydır çıkıyoruz. ilk başta sürekli takıldık ve her gün, bazen günde iki kez seks yaptık.
Son iki aydır gittikçe daha az takılıyoruz. Muhtemelen şimdi haftada en fazla 1-2 kez. Genellikle ikinci kez takılırsak, bu başka insanlarla olur, bu yüzden seks yapmayız, bu da kelimenin tam anlamıyla haftada bir kez seks yaptığımız anlamına gelir.

Gerçekten baş edemiyorum. İdeal olarak haftada 3-4 gün ihtiyacım var. Ona daha önce ne zaman isterse seks için bana vurabileceğini söyledim ama bunu hiç yapmadı. Ayrıca her zaman mesajla seksi konuşmalar yapardık ama şimdi temelde hiç yapmıyoruz. Sonunda ona bir süre önce bunu tekrar yapmaya başlamak istediğimi söyledim ve o da kabul etti ama yapmadık. Birkaç kez metin üzerinden yaramaz bir şeyler başlatmaya çalıştım ve o gerçekten bunu kabul etmedi.

Bence en büyük sorun yeterince takılmamak ama onun iki günde bir görüştüğümüz bir ilişki istediğini sanmıyorum."
"Kız arkadaşım ve ben 4 yıldır birlikteydik ve yakın zamanda VA'ya taşındık. İş bulamadı, bu yüzden işlerimde ve kişisel işlerimde bana yardım etmeye başladı. Bu, banka hesabına kişisel ve işime erişim sağladı.

Uzun süre işler yolunda gitti ama ilişkimiz bozuldu ve ben şehir dışındayken o taşındı. Aldığı kişisel eşyaları/parayı gerçekten umursamıyorum... zaman içinde geri alınabilir ve onu zaten sokakta istemiyordum. Ama işletme hesabımı yaklaşık 7500,00 için temizledi. O para aslında benim değildi, henüz distribütöre ödemediğim şeyleri sipariş eden müşteridendi. Yani artık bu şeyleri yeniden sipariş edip müşterilerime gönderecek gelirim yok.

 Polisi aramadan önce onunla mantık yürütmek için yaklaşık bir ay bekledim ama şimdi başka seçeneğim yokmuş gibi hissediyorum. Hiçbir şeye cevap vermedi ve şimdi teslimat yapmadığım için müşterilerim kızıyor.

varsa seçeneklerim nelerdir? Avukat tutacak param yok ki bu beni buraya getirdi."
"Haftanın 5 günü 30 dakikalık öğle yemeği molası ile günde 8 saat, saatte 24,11 Avustralya Doları + %9,5 süper ücret ödeyerek Çarşamba günü yeni bir işe başlamak. Bu bir çağrı merkezi işi, soğuk arama değil. Müşterilerden elektrik faturaları vb. ile ilgili soruları yanıtlıyoruz. Bu iş için sözleşme 6 aylıktır (deneme süresi). İşimi iyi yaptığım ve gevşeklik yapmadığım sürece 6 ayın sonunda sözleşmemin uzatılacağı söylendi. Ayrıca şirkette aile arkadaşlarım var, bu yüzden sorgumun amacı için sözleşmemi uzatacağımı söyleyelim. Ayrıca önümüzdeki aylarda bir ağ/sistem yönetimi sertifikası almayı düşünüyorum (al ya da ver, yaklaşık 2 bin dolara mal olacak).
7 yıllık geri ödeme dönemli kişisel kredi borcum ve kredi kartı borcum 3 bin dolar kabaca 21 bin dolarım var. Bunları olabildiğince çabuk ödemek istiyorum. Şu anda artık yaşamadığım bir yerde 23 Ağustos'a kadar haftada 193 $, telefon faturası için ayda yaklaşık 85 $ ve başka bir şey için ayda 55 $ (16 Ekim'e kadar) kira ödüyorum. Şu anda kredi kartı için ayda sadece 58 dolar ödüyorum (bir süredir bu rakam civarında sabit kalıyor, bu yüzden artık kredi kartıyla hiçbir şey satın almadığım için bunun sadece kart ücreti olduğunu düşünüyorum) ve kredi için 217 dolar (sanırım bu aylık). Yani, kredi kartı ücretinin aynı kaldığını varsayarsak, önce ödeme yapmak daha iyi ne olabilir?
Bununla ilgili herhangi bir yardım gerçekten minnettarım."
"Bu yüzden, yakın zamanda tekrar iletişim kurduğum eski sevgilime belki geceyi benim evimde geçirebileceğini önerdim. O gerçekten harika bir kız ve bana karşı hâlâ çok güçlü hisleri olduğunu biliyorum.

Menfaatleri olan arkadaş olmayı umursamıyormuş gibi davranıyor, ama açık olsaydım benimle bir ilişki istediğini ve isteyeceğini biliyorum. Ama dürüst olmak gerekirse, bir ilişkiye girmek istemiyorum çünkü hayatım şu anda gerçekten berbat ve tuhaf. Ayrıca bazı boktan şeyler yaşıyor ve ben zaten ondan yararlanmak istemiyorum çünkü onu önemsiyorum. Ayrıca seksin sadece eğlenceli bir şey olmaktan çok duygusal bir şey olmasıyla ilgileniyor.

Ama gerçekten çelişkideyim. Onunla yatmak onun bir ilişkiyi daha çok istemesine neden olur muydu? Onu incitmek istemiyorum ve evet bu iyi olurdu... ama sizce bu onun daha kötü hissetmesine neden olur mu?"
"Bu kız ve ben bir yıl çıktık. Onu beş yıldır tanıyordum ve onu tanıdıktan bir ay sonra ona aşık oldum. Her neyse, bir yıldan biraz fazla çıktıktan sonra, üniversitede çıktığı birine karşı hisleri olduğuna (ve beni aldattığına) karar verdi, bu yüzden ayrıldık. Ona çok aşıktım ve hayatımı onun etrafında kurmayı planlıyordum.

İlk iki hafta kesinlikle harap olmuştum. Tekrar içmeye başladım (birkaç yıldır alkoliktim, ancak aklım kurudu). Çok depresyona girdim ve birkaç gün intihar etmeyi düşündüm.

O zamandan bu yana bir ay biraz daha yaşlandım ve şimdi kendimi iyi hissediyorum. Tekrar çıkıyorum ve artık onun hakkında olumlu ya da olumsuz hissetmiyorum. Aslında muhtemelen görüştüğüm bir kızla başka bir ilişkiye girmek üzereyim. Mesele şu ki, hala bir düzeyde ona aşık olduğumu hissediyorum, ama bu beni etkilemiyor gibi görünüyor. Bu normal mi yoksa bende mi bir sorun var?"
"Uzun lafın kısası 6 yıllık bir ilişkim vardı. Ne yazık ki aşık oldum, son bir veya iki yıldır seks yoktu ve genel olarak sağlıklı bir ilişki istemiyor.

Tüm bunlar bir yana, beni hâlâ seviyordu ve benim tek kişi olduğuma inanıyordu. Ayrılık onu tamamen gafil avlamıştı (öyle olduğunu söyledi ama ben sorunlarım hakkında konuşmaya çalıştım ve asla dinlenmedim, ciddi bir şekilde inkar etmiş olmalı).

Ayrılalı 2 ay oldu ve internette flört sahnesiyle uğraşıyorum ve birkaç kızla karşılıklı ilgim var, özellikle biri.

Eski sevgilimi gerçekten mahvedeceğim korkusuyla onunla herhangi bir şeyin peşinden koşmaya korkuyorum. Artık eski sevgilime romantik bir yatırım yapmasam da onu hala bir arkadaş/kişi olarak önemsiyorum. Bu duygulara sahip olduğum için aptal mıyım ve büyüyüp beni mutlu eden şeyi mi yapmalıyım?"
"Merhaba TIFU, lütfen biçimlendirme konusunda kötüyüm, acelem var ve yorgunum, bu yüzden lütfen nazik olun. Şimdi başlayalım

Bugün kız arkadaşımla okuldan sonra otobüs durağında bekliyorduk ve oynamaya başladık (cinsel anlamda değil sapıklar). İşte sahne, oldukça iyi yapılı bir adamım ve SO'm çok kısa ve çok zayıf. Kolumla onu tutuyorum ve burnunu dürtüyorum, sonra sesimi çıkarıyor, sonra burnunu dürtüyorum, sonra ""miip"", ""boop"" veya ""oy"" gibi rastgele ifadeler söylemeye başlıyoruz. Birden müdürümüz gelir ve der ki:

""Böyle devam et, uzuuuun güzel bir sohbet için ofisime geleceksin"".

Şimdi oldukça şakacı biri olarak biliniyor, bu yüzden sadece biraz gülüyorum. Yaklaşık 15 saniye sonra, ürkütücü olmaya başlayan bir gülümsemeyle soğuk ve acımasız bakışlarını kırmadı. Yüzümde biraz kafası karışmış bir ifade görüyorum ve destek için kız arkadaşıma bakıyorum ve elbette o başka yere bakıyor. ona soruyorum:

""Bekle efendim kafam karıştı, tam olarak ne oluyor?""

Çok yaklaştı ve şöyle dedi:

""Onu bıraksan iyi olur yoksa benimle gelirsin."" Sesinde gülümseme yok, cinayet.
Bu noktada, şu seçeneklerle bir kitle etkisi seçim menüsü hayal ediyorum: çıktığımızı işaret et, kız arkadaşımı bırak ve başımı sallayıp tamam de, sadece Rusça konuşuyormuş gibi yap, bir ninja ol ve onu döndürerek tekmele onu. boğaz. Donup kaldım ve 'tamam' diye mırıldandım ve kız arkadaşımı bıraktım. Sonra 'daha iyi' der ve uzaklaşır. O gittikten sonra garip bir şekilde güldük ve şu anda şaka yapıyoruz."
"Yani patronumun babası öldü. Gece vardiyasında çalışıyorum ve patronumu yılda yalnızca bir kez, yıllık incelemeler yaptığında görüyorum. Onunla kişisel bir bağlantım yok ve onu bir ""arkadaş"" olarak görmüyorum.

Cenazeye gidip gitmeyeceğim soruldu ve hayır deyince şeytanlaştırıldım, ""Neden olmasın? Bir arkadaşının cenazesine gitmez misin?""
Ben de arkadaşım olmadığını, babasını tanımadığımı ve merhumla gerçek bir bağım yokken gitmemin saygısızlık olacağını söyledim. Bu hafta sonu çalıştığımdan ve cenaze vaktinde uyumak zorunda kaldığımdan bahsetmiyorum bile.

Daha sonra taziye hediyesi için para yatırmam istendi, bu genellikle ekibimden geldiğinde yerel bir yere verilen bir hediye kartıdır. Benden çok daha fazlasını kazanan birinin benim katkımdan ihtiyacım olduğu kadar yararlanacağını düşünmüyorum. Kontrol etmek (ve /r/ödünç almak) için çekle yaşıyorum ve yakında ikinci bir işe başlıyorum.

Şimdi gitmediğim, 20 dolar vermediğim ya da cenazeye gitmediğim için bok yiyorum.

Yanlış mıyım?"
"Korkunç derecede hiperaktif cinsel dürtüm, güvensizliklerim ve duygularımla ilgili sorunlarım var. 3'üyle de uğraşmak beni gerçekten bir karmaşa içinde bırakıyor ve sonuç olarak bazen gözlerimi sessizce yastığıma doğru ağlıyorum.

Pek çok yönden cinsel olarak yetenekli olmak ve bunun için bir çıkış yolu bulamamak, bu geceki gibi haykırdığım noktaya kadar, çılgınca bir cinsel hayal kırıklığı ve kıskançlık yaratıyor. Başkalarına karşı son derece bitkin ve bana en yakın olanlara karşı küskün hissetmeme neden oluyor ve böyle hissetmem gerektiğini biliyorum.

Teyzeme sadece güvenebilirim çünkü annem şizofreni hastası ve büyükannem nefret dolu, istismarcı biri. Bunu nasıl gündeme getirmeliyim? Bunu gündeme getirmeli miyim? Sorunumu nasıl çözebilirim?"
"Sean ve ben bir MMORPG aracılığıyla tanıştık ve birkaç ay ileri geri garip flört ettikten sonra çıktık, bunun gibi şeyler. Geçen yıl eylül ayında ilk kez buluştuk (ülkeme uçtu ve aslında birbirimizden o kadar da uzak değiliz, ~1 saatlik yolculuk)
O zamandan beri ortalama 3 gün boyunca 2-3 ayda bir uçtu. Kültürlerimiz gençlerin flört etmesine kaşlarını çattığı için, genellikle aileme arkadaşlarımla o gün buluşacağımı söylerdim.

Açıklığa kavuşturmak için, onunla sadece gündüzleri takılıyorum ve geceleri eve dönüyorum. Yaklaşık 3 ay önce, onun yerine uçmam gerektiğine karar verdik, çünkü 1) onun için giderek daha pahalı hale geliyor, 2) ailesi benimle gerçekten tanışmak istiyor ve 3) birlikte geçirdiğimiz sınırlı süre boyunca daha fazla kişisel alan istiyorduk. Sorun burada. Erken rezervasyon yapmak/iptal etmek daha ucuz olduğu için ikimiz için seyahat programını planladım, uçak biletleri ve konaklama ayarladım. Annem, söz konusu ülke bir saat uzakta olmasına rağmen, sözde bir yabancıyla farklı bir ülkede görüşeceğim düşüncesini *reddetiyor*. Gezinin Eylül başında olması bekleniyor.

Önceki ilişkim pek iyi bitmediği için düşünmesini anlıyorum ama ona bunu tek başıma yapacak kadar olgun olduğumu kanıtlamak istiyorum. Aşkın ne anlama geldiğini anlamadığıma ve bunun sadece köpek yavrusu aşkı olduğuna inanıyor. Olabilir, ama içtenlikle elimden gelenin en iyisini yapmak istiyorum. Erkek arkadaşıma ve erkek kardeşlerine bayılıyorum ve onları en az bir kez yüz yüze görmek isterim. Herhangi bir başlangıç ​​adımı var mı? Sorulursa ayrıntıları eklemeye hazırım."
"Bu yüzden, evlenme teklif etmeyi planladığım hafta sonu benden biraz zamana ve alana ihtiyacımız olduğuna karar verdi (planlarımı bilmiyordu), ilişkimiz ve bir süredir halının altına süpürülen bazı konular hakkında konuşmaya başladık. sonunda her iki tarafımızda da gün ışığına çıktı. 2 haftalık uzay ve zamandan sonra, işleri yoluna koymak için ulaşmaya başladım, daha fazla zamana ihtiyacı olduğunu söyledi, işler üzerinde birlikte çalışmamız gerektiğini söyledim, biraz tartıştıktan sonra ona zaman verip veremeyeceğime karar verdi. ve boşluk sonra bitti ve benden ayrıldı. Zaman bir gün boşluk dahil olmak üzere toplam 6 hafta oldu. Bunca zaman iletişim halinde kaldık ve bazı günler tekrar bir araya gelmeyi ima ediyor gibi görünüyor ve diğer günler çok soğuk davranıyor ve bir daha asla bir araya gelemeyeceğimizi söylüyor, sadece umudunu kes. Tüm bu ileri geri, onun şimdi biriyle çıktığını duydum, bu yüzden sordum ve o olmadığını söyledi, o sadece bir erkekle arkadaş ama çok konuşuyorlar ve birbirlerini tanıyorlar ama bu kadar. Sonra ertesi gün beni ne kadar sevdiğini söylüyor ve fotoğraflarımızı sosyal medyadan sildiğim için üzülüyor (yine de haftalar önce benimle arkadaşlıktan çıkmıştı). Benimle arkadaşlığını sürdürmek istediğini söylüyor ama ona yapamayacağımı söyledim, hala ne kadar aşığım ve özellikle başka biriyle konuşuyorsa değil çünkü bence bu BS'dir. ama başka birine zamanını ve ilgisini vermeye istekli. Onu daha önce hiçbir kadını sevmediğim kadar çok seviyorum, o şimdiye kadar nişan yüzüğü aldığım ilk ve tek kız. Ailem ona bayılıyor, çocuklarım ona bağlandı ve ona anne dedi, oğlu da bana aynısını yaptı ve bana baba dedi. Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum, depresyonda hissetmekten ve bir gün umutlanıp ertesi gün beni yere seren bu duygusal Rollercoaster'da olmaktan yoruldum. Ne yapmamı önerirsiniz?"
"Selam Dünya!

Bir süredir reddit'in etrafındayım (bir süre gizlendim, gerekip gerekmediğine karar verdim), bu yüzden reddit'in kovan zihninin nasıl çalıştığına dair genel bir anlayışa sahip olduğumu hissediyorum. Bu sabah işe gitmeden önce ön sayfayı kontrol ediyordum ki arkadaşım, Rush Limbaugh'un Bayan Fike'a (Kadın sağlığı savunucusu) ""sürtük"" dediği yazısını görmek için omzumun üzerinden sayfayı kontrol etti. Tam bir embesil değil ve haklı olarak bunu benim gibi rahatsız edici buluyor. Daha sonra sola baktı ve o sırada gönderinin 1919 olumlu oy aldığını gördü. Artık, olumlu oyların, başkalarının onları bulabilmesi ve ayaktakımına katılabilmesi için ön sayfaya iyi gönderiler yapmasına yardımcı olduğunu biliyorum, ancak arkadaşım, reddit'in Limbaugh duyarlılığını gerçekten sevdiğini anladı. Bu konu hakkında herhangi bir düşünceniz var mı? Bir ""ayaktakımı"" düğmesi yüklensin mi?"
"Biraz arka plan, 4 farem var; 2 albino, 2 siyah beyaz. Geçen haftalarda, albinolardan biri (dikkat edin, neredeyse körler), bir metre yükseklikteki kafesinden atlamayı ve sonra odamızı keşfetmeyi öğreniyor. İşe yaramayan bir sürü çözüm denedik ama dün masayı değiştirdik ve şimdi aşağı atlayamayacağını düşündük ve yaklaşık üç saat boyunca atlamadı.

Bu sabah uyandığımızda masamdaki (kafesinden yaklaşık 15 fit uzakta ve yerden yaklaşık 3 fit yükseklikte) bir bardak suyun devrildiğini ve oyun bilgisayarıma su döküldüğünü bulduk. Onu yatağın altında bulduk ve geri koyduk.

Şimdi bilgisayarımı açıp q-ucu ile parçaları kurutuyorum, teller, her şey kuru görünüyor. Açıyorum, anakart, GPU, CPU,"
"***Bu, hesap değişikliği nedeniyle yeniden gönderidir***

Yani hemen hemen olan şey şuydu:
Arkadaşım bana her zaman ara öğün için yemek alır (lisede), neden? Fikrim yok. Zaten olmaya başlayan bir şey. Bana süt ve bir çörek (ABD için çörek) aldı ve ben de sütü alıp sinekliğimin olması gereken yere koydum ve bu şekilde bando odama gittim. Oraya vardıktan sonra herkesi güldürdüm ve sonra gülmeye başladım ve süt kutusu bacağımdan aşağı indi. Ben odanın içinde umutla dolaşırken, diğer bacağımı tekmeleyerek bu süt kutusunu çıkarmaya çalışırken herkes daha çok güldü. Sırtımı kapıya yaslamıştım ve ben oralarda dolaşırken öğretmenim içeri girdi ve o bunu yaparken süt dışarı aktı. Onu aldım ve odadan çıkmak için döndüm ve sonra onun oldukça kafası karışmış göründüğünü gördüm. Bana ""Ne yapıyorsun?"" diye sordu. Buna bir kutu süt verdim ve ""Bir şekilde suyum tıkandı"" dedim ve sıçtığımı ve aptal gibi göründüğümü bilerek hızla odadan çıktım ..."
"Ayrılmasından sonraki 2 ay boyunca arkadaşımı tamamen destekledim. Yanlış olduğunu bilsem bile, eski sevgilisi hakkında söylemek zorunda olduğu her şeye koşulsuz olarak katıldım. Ona elimden gelen tüm sempatiyi gösterdim; Onun için oradaydım.

Ama işte üç ay kadar sonra buradayız ve hala neredeyse her gün eski sevgilisinden bahsediyor, ona nasıl yanlış yaptığına dair küçük fikirli yorumlar yapıyor, bu da beni gerçekten çığlık atmak istiyor. Eski sevgilisi pek yanlış bir şey yapmadı, yine de ondan her şeyini çalmış ve kaçmış gibi bahsetmekte ısrar ediyor.

Arkadaşım tüm bu karamsar yorumları yaptıktan sonra durumunu görmesi için alternatif yollar vermeye çalıştım. Onun ""eski sevgilim tam bir pislik, benim için üzül, dünya benden nefret ediyor"" zihniyetiyle oynamaktan gerçekten yoruldum. Keşke bunu ""eski sevgilim gitti ve kimin umurunda çünkü artık bitti. Kendim için üzülmek hiçbir şeyi çözmez, bu yüzden devam etsem iyi olur ve kendime izin ver. Dışarıda benim için başka insanlar var."" Ama ne zaman onunla bu kavramlardan herhangi birine yaklaşsam, beni vuruyor ve ben sadece onun duymak istediklerini karşılaması gereken kötü bir arkadaş olarak etiketleniyorum (eski sevgilisinin bir göt suratlı olduğu ve onun için üzülmeliyim) . Her zaman haklı olduğuna, asla yanılmadığına inanması büyük bir faktördür. Sözünü bir müjde olarak değerlendirmem gerektiğini düşünüyor, bu da karşıt bakış açılarını gündeme getirmeyi imkansız kılıyor.

Ona ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Eski sevgilisi ne zaman gündeme gelse beni utandırıyor çünkü ne söylememi istediğini zaten biliyorum. Nefret ettim. Kurbanı oynamasına izin vermekten bıktım. Keşke 2 aydır kızamık bir şekilde çıktığı *ilk* eski sevgilisini unutsa. Ama onu haksızlığa uğramış kurbanı oynama rutininden ne kadar nazikçe ikna etmeye çalışırsam çalışayım, her zaman vuruluyorum.

Herhangi bir husumet doğmadan onunla bu konuya nasıl yaklaşılabilir? Ben ne yaparım?"
"Bu uzun olacak ve reddit diğer yazımı yedi. BU YÜZDEN

**Geçmiş hikaye:** Hiç flört etmedim. Her zamanki gibi. Aşırı kiloluyum ve Güney ABD'de ırksal bir azınlığım; bu yüzden yaşadığım yerde bayanlarla bağlantı kurmak benim için zor oldu. Kendimi geliştirmek için yola çıktım ve oraya gidiyorum; kendine güven falan dahil.

**Mevcut Durum:** Bir arkadaşım, tanımadığım bir kıza (A) mesaj atmak için telefonumu ödünç aldı. Kim olduğunu merak ederek bana mesaj attı, ben de durumu açıkladım. İşte burada ilginçleşiyor. Arkadaşım ve bu kızın bir yıldan daha eskilere uzanan çılgın bir geçmişi var. Onun için kanat uçuruyorum; tamamen bir yabancının yapabileceği en iyi şekilde onunla arasını düzeltmesine yardım etmeye çalışmak.

Aslında işe yarıyor! İletişimi kolaylaştırmaya yardım ediyorum ve onlar işleri yoluna koymaya başlıyorlar! (yay) Ben de şaka yollu ""A""ya (sadece birkaç gündür tanıyorum) bana ateşli, bekar arkadaşlarından herhangi birini ayarlayarak bana borcunu ödeyebileceğini söylüyorum. Başka bir kızın (B) iyi bir eşleşme olabileceğini düşünüyor ve ondan bana tuzak kurmasını istiyorum. Kabul ediyor ve elinden geleni yapacağını söylüyor.

Bu yüzden ileri geri şakalaşmaya devam ediyorum ve dün (ilk metinden yaklaşık hafta sonra) sonunda ""A"" ile buluşmaya gittim. Bazı biralar, bazı arkadaşlar ve herkes tarafından iyi vakit geçirildi. Bir dahaki sefere o seksi bayan arkadaşı ""B""yi getirmesini hatırlatırım.

**GELİYOR!**

Bu yüzden. ""B"" hakkında çok az şey biliyorum. Ben, A, B ve başka biri bu Cumartesi bir hokey maçına gidiyoruz. ""A""ya ""B""yi sordum ve o ""B""yi düşünüp düşünmediğini ve ben tıklayacağım. ""A"" yapacağımızı düşünüyor.

Planım sadece oyunda eğlenmek; ""B"" nin numarasını alın ve ilk karşılaşmadan sağ çıkarsak 1'e 1 daha fazla bir şey ayarlayın; ama şansımı artırmak için yapabileceğim başka bir şey var mı?"
"Kız arkadaşımla yaklaşık 9 aydır çıkıyoruz. Oldukça şiddetli teşhis edilmiş depresyonu ve kaygısı var ve ben onun yanında olmaya çalışıyorum, onu günde en az bir kez arıyorum ve ayda en az bir kez görmeye çalışıyorum.

Asıl sorun, gittiği kolejin biraz parti okulu olması ve madde bağımlılığı görmenin ona panik atak vermesi olsa gerek.

Bugün, oda arkadaşları haftanın yaklaşık 3 günü eve sarhoş geldikleri ve bunu görmeye dayanamadığı için yurdu değiştirdi. Sonra bu gece yerde tanıştığı bir arkadaşıyla konuşuyordu ve bu arkadaşı birlikte sarhoş olmalarını önerdi. Kız arkadaşım aceleyle hayır dedi ve yaklaşık 10 dakika sonra ağlayarak beni aradı.

Gerçekten çözüm odaklıyım. Bununla başa çıkmakta iyi değilim ve dönem başladığından beri haftada en az bir kez oluyor ve geçen dönem haftada yaklaşık iki kez oldu. Tanıdığı herkesin içki içtiğini veya uyuşturucu kullandığını ve okulundaki herkesten nefret ettiğini söylediğinde, içgüdüsel olarak sorununu çözmeye başladım ve ona bazı kiliselere gitmesini ve belki daha az uyuşturucu kullanan çocuklarla tanışmasını tavsiye ettim (ikimiz de aynıyız). dini) veya yeni insanlarla tanışmak için okuldaki bir kulübe katılın. Bu genellikle sadece ""Bu BENİM kilisem değil!"" veya ""Hayır, hepsi de uyuşturucu kullanıyor olacak!""

Cevap olarak bunun gerçekten yanlış bir şey olduğunu hissediyorum, ama aksi takdirde ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu yapmazsam, onunla bir saat telefonda oturur ve onun için burada olduğumu söylerim. Bunun da yardımcı olduğunu düşünmüyorum."
"Tamam, demek istediğim flört deneyimim şöyle dursun sıfır flört deneyimim var ama daha 16 yaşındayım yani bu bekleniyor. Bu gerçekten basit, bu yüzden sadece konuya inmeye çalışacağım.

Mesaj attığım bir adam benimle iki kez konuşmaktan hoşlandığını söylüyor ama sohbetleri asla başlatmıyor. Bunu yapmaktan her zaman nefret ediyorum çünkü onu sinirlendiriyor ya da yapışkan davranıyormuşum gibi hissediyorum ve bu nedenle onunla şahsen yüzleşemiyorum ya da ona mesaj atmaya devam edemiyorum, ona uzun süredir mesaj atmıyorum (muhtemelen 2- gibi) 3 hafta) çünkü aynı hafta onunla başka bir sohbete başlarsam ondan ilgisiz bir hava alıyorum, bu yüzden gözüm korkmuş hissediyorum ve geri adım atıyorum. Zor olan başka bir şey de, onunla 9. sınıftan beri dersim olmadı, bu yüzden ... bu 3 yıl boyunca yüz yüze tanışmak için pek zamanım olmadı. Buna rağmen bana yaklaşırsa onunla yüz yüze konuşmakta sorun yok, sadece benim ona doğru yürümem zor ve sohbet başlatmak kötü çünkü bunu yakın arkadaşlarımla bile yapmıyorum.

Yine de sohbet başlatmak için konuşmaya çalışmalı mıyım (mesaj yoluyla ... gerçekten iletişim kurmamızın başka yolu yok) yoksa onu romantik bir ilişki biçiminde unutup arkadaş olmaya devam mı etmeliyim...

(daha fazla ayrıntıya ihtiyacınız varsa, sormaktan çekinmeyin)

Üzgünüm, tipik bir genç kız olarak çıkıyorsam, sadece arkadaşlarım ""erkek sorunlarımı"" umursamıyor veya dinlemekle uğraşmak istemiyor çünkü asla onlara göre hareket etmiyorum, bu yüzden bazı basit tavsiyeleri takdir ediyorum."
"Bugün saçımı kestirdim.

Saçımı kesen Asyalı bayana bahşiş verecektim ve normalde bu yerde yaptığım gibi kartımdan 4 dolar daha çekmesini istedim. Çok az şey biliyordum, sistemlerini, bahşişinizi makbuza yazdığınız normal bir bahşiş yöntemi olarak kabul eden bir yöntemle değiştirmişlerdi.

Makbuzu doldurup ona geri verdikten sonra (yeni bahşiş verme tarzını kastederek) ""Sence nasıl?"" diye sordum. İlk başta anlamadı, ben de daha yüksek sesle tekrarladım, ""Bu senin için nasıl?"" Makbuza baktı, hızla başını salladı ve eşit derecede yüksek sesle bahşişin ""iyi, iyi"" olduğunu söyledi.

Oradaki diğer sekiz kişi tarafından çıkarken bana tuhaf bakışlar verildi. Kapıyı kapatana kadar hatamı fark etmemiştim. En kötüsü de saçını çok iyi kestirdi ve muhtemelen daha fazla bahşişi hak etti ama ben fakirim."
"Kız arkadaşım ve ben bir yılı aşkın süredir çıkıyoruz ve yakında okulun son dönemine birlikte başlayacağız. Bu yılın başlarında, üniversiteye gitmenin en iyi eylem planının, ilişkiden memnun olmadığımız için değil, bireysel olarak gelişmemiz gerektiğini kabul ettiğimiz için ayrılmamız olacağına karar verdik. ve bunun gibi diğer şeyler. Oranlar, liseden üniversiteye giden ilişkilere karşı yığılma eğilimindedir.

Artık bu konuda ne hissettiğimi bilmiyorum. Yine de iyi hissetmiyor.

Onu seviyorum. Ona her gün tekrar tekrar aşık oluyorum ve bu anlaşmaya yaklaştıkça onu daha çok seviyorum. İlişkiye eklenmiş son kullanma tarihi ile onu sevmek aptalca görünüyor, ama gerçek hissettiriyor ve duramıyorum.

Bunun hakkında epeyce konuşmaya çalıştık ama konuşma pek bir yere varmıyor çünkü artık nasıl hissettiğimi bilmiyorum. Bunun hakkında konuşmak da canımı yakıyor. İnsanları yakınımda bırakmak zorunda kalmanın nasıl bir şey olduğunu biliyorum ve bunların sadece bilgisayarımdaki resimler, telefonumdaki kelimeler veya masamdaki fotoğraflar olduğunu bilmek canımı yakıyor. Onu bir hatıra yapmaya hazır mıyım bilmiyorum.

Bu konuyu ilk konuştuğumuzda ikimiz de o kadar emindik ki, birbirimizi sevmemize rağmen üniversiteden önce ayrılmamız en iyisiydi. Ama şimdi merak ediyorum, gerçekten istediğim, mezuniyetten sonra da çalışmasını sağlamak mı? İlişki hakkındaki kendi duygularımı ve durumun gerçekliği hakkındaki düşüncelerimi çözmek için yardıma ihtiyacım var."
"Yani iki yıldır çıkıyoruz ve ilişkimizdeki tüm ateş söndü. Artık ondan hoşlandığımı sanmıyorum ve başka insanlarla çıkmaya başlamak istiyorum. Dün büyük bir çöküş yaşadık çünkü son zamanlarda seks yapmıyoruz ve haklı olarak bu konuda üzgündü. Onunla yatmak istemediğim için temelde kendimi kötü hissettirdi, bu yüzden yattık ve bu şimdiye kadarki en kötü şeydi. Daha önce hiç bu kadar iğrenç hissetmemiştim ama her saniyesinden nefret ettim ve sonrasında ağlamak istedim çünkü onun bu konuda ne kadar tam tersini hissettiğini görebiliyordum.

Bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Bence o bizi bir gelecekle görüyor ve ben görmüyorum. Ama cesaretimi kaybetmeye devam ediyorum ve geleceğin onsuz nasıl olacağından korkuyorum. Onu romantik anlamda görmüyor olmam onu ​​artık umursamadığım anlamına gelmiyor ve o hayatımın o kadar büyük bir parçası ki biz ayrıldığımızda pek çok şey değişecek, grubumuz gibi. arkadaşlar ve yaşam durumumuz. O benim arkadaşım ama bundan sonra arkadaş olmamızın bir yolu olmadığını biliyorum çünkü ayrılmamız gereken tüm nedenleri muhtemelen unutacağım ve tekrar bir araya geleceğiz.

Yaklaşık 8 ay önce bana daha yakın olmak için şehrime taşındı ve burada benden başka gerçekten kimsesi yok. Onu yalnız bırakmaktan korkuyorum. Yalnız kalmaktan korkuyorum. O şimdiye kadar yattığım tek kişi ve o benim en iyi arkadaşım. Nereye gideceğimi bilmiyorum ve ne diyeceğimi bilmiyorum ve önümüzdeki birkaç günü nasıl atlatacağımı bilmiyorum."
"Ben içe dönük bir adamım ve genellikle tek başıma mutluyum ama son birkaç haftadır çok yalnızım. Hiç yakın arkadaşım yok, bu yüzden çoğu zaman konuşacak kimsem yok. Son 3 hafta kadar, bir iş arkadaşım işten sonra onunla takılmamı istedi ve ben de onunla gittim. Sanırım şehre yeni geldiği ve henüz arkadaşı olmadığı için biraz yalnız. Erkek arkadaşı sözleşmeli bir iş için geçici olarak başka bir şehirde bulunuyor. İş yerindeki odalarımız hemen hemen yan yana olduğu için gün içinde çokça görüşürüz.

Onunla konuşmaktan zevk aldığımı fark ettim ve o da benimle takılmaktan hoşlandığını söyledi. O zamandan beri işten sonra çokça takılıyoruz. Parkta yürüyüşe çıkar, film izlerdik vs. ve hemen hemen her şey hakkında konuşurduk. Erkek arkadaşından da çok bahsediyor ve ben gerçekten onun hakkında, hikayelerini, zaferlerini ve sorunlarını duymakla ilgileniyorum.

Son zamanlarda ona karşı hisler beslemeye başlayana kadar tüm bunlardan mutluydum. Ne tür duygular? Ondan gerçekten hoşlanmaya başlıyorum ve hatta başka biriyle çokça takıldığında üzülüyorum ve biraz kıskanıyorum. Orada, tamamen mahvolduğumu fark ettim. Erkeğine de saygımdan dolayı onun sadece bir arkadaş olmasını istiyorum, daha fazlası değil.

Ben şimdi ne yapacağım? Aklım düzdü: ""Hayır, bu aptalca, bize hiçbir şey olmayacak, ne bir milyon yıl geçse, ne de asla."" Ama duygularımı kontrol edemiyorum.. Bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Şimdi teklif ederse onu öper miyim? Kesinlikle hayır. Ama işte olmadığım zamanlarda onu çok düşünüyorum ve bu beni üzüyor. Biraz tavsiye alabilir miyim?"
"19 yaşımdayken aileme açıldım. Herkesi bir döngüye soktu ama dramatik bir şey değildi. Ailem çoğunlukla Güneyli Baptist, bu yüzden eşcinselliği kabul etmiyorlar ama kimse bana bir şey söylemiyor. Geçmişte, bir erkek arkadaşım olduğunda, ailemin evinde ağırlanırdı. Ben bir alevci ya da başka bir şey değilim. Neredeyse tanıştığım herkes benimle tanıştıklarında eşcinsel olduğumu bilmiyor. Yani, aileme eşcinsel olduğumu gerçekten hatırlatmıyor.

Ancak biri eşcinsel hakları veya evlilik hakkında bir konu açtığında çok rahatsız oluyorum. Mesela dün gece haberlerde Romeny'nin mezuniyet töreninde eşcinsel evlilikten bahsettiğine dair bir hikaye varken. İçimde çıldırıyordum. Nasıl hissedeceğimi ya da ne düşüneceğimi bilmiyordum. Hikaye bitene kadar donakaldım. Kimse bir şey söylemedi. Ama nedense, böyle şeyler haberlerde veya sohbette gündeme gelmediğinde kendimi hep rahatsız hissediyorum.

Vurgulayayım, ailem beni çok seviyor ve eşcinsel olduğum için beni asla kötü hissettirmedi."
"Erkek arkadaşımı sadece 4-6 haftada bir görüyorum. O, yarı dindar bir Müslüman, aşırı dindardı ama 1 yıl sonra erken yaşta boşandı (26). O zamandan beri pek çok partneri oldu ve düzenli olarak uyuşturucu kullanmak, içki içmek, evli kadınlarla seks yapmak ve namaz kılmamak gibi gayrimüslim davranışlarda bulunuyor.

Girmeyeceğim nedenlerden ötürü, onunla bir tür guguk ilişkim var. Bu adama tamamen aşığım ve davranışları beni pek rahatsız etmiyor çünkü sonunda beni her zaman başkalarına tercih ettiğini defalarca kanıtladı. Beni sevdiğini söylemedi ama sevdiğini hissedebiliyorum. Güvenimiz tam. Onun için her şeyi yapmaya hazırım; sadece sorması yeterli. Bu hariç...

Karşı kıyılarda yaşıyoruz - o California'da, ben NY'da. Ona %100 ayarladığım Big Sur ve Carmel'de güzel, romantik bir hafta sonu ayarladım. Geçen hafta ona iyi ramazanlar diledim ve bana ""Ah, sana söylemeyi unuttum. Ramazan boyunca -hiç- dokunamayız. Üzgünüm"" dedi.

Geçmişte defalarca günah işlediği için ve ailesiyle birlikte olduğu zamanlar dışında Ramazan ayında gündüz saatlerinde yemek yemek de dahil olmak üzere bu beni çok üzdü. Onu ziyaret etmek ve ona harika bir hafta sonu ayarlamak için çok çaba sarf ettim.

Sanırım onunla seks ""ihtiyacım"" yok, ama o nasıl her iki şekilde de olabilir? Müslüman olmanın ne anlama geldiğini seçiyor ve seçiyor. Canımı yakıyor. Onunla evlenir, çocuklarım olurdu. Cali'de onunla birlikte olmak ve onunla sonsuza kadar ilgilenmek için NY'de bildiğim her şeyden vazgeçerdim ve hatta olması gerektiği kişi olmasına izin verirdim. Hatta birçok eşten biri (ben agnostiğim, Bilginize). Onu seviyorum. Beni tutmayı bile reddediyor.

En azından gece saatlerinde sarılmak ve öpmek için hangi argümanları ileri sürebilirim? Hatta seks yapmak?"
"Bu yüzden, bu döneme normal bir ders yükü olduğunu düşündüğüm bir şeyle başladım, ancak önceki dönemlerden çok daha kötü olduğu ortaya çıktı. Sonuç olarak, dönemin ilk 2/3'ünde çok çalıştım ve sonuç olarak her gece çok geç saatlere kadar ayakta kaldım (her sabah saat 3-4'te). Bu sömestrde tam olarak bir izin günü vardı ve tahmin ettiğiniz gibi ben biraz daha çalıştım.

Şimdi, üç hafta kala, derslerime odaklanmak ve işlerimi bitirmek için yapabileceğim tek şey olan bir noktaya kadar tükenmiş durumdayım. İşleri daha erken/daha hızlı halletmem gerektiğini biliyorum, ancak çevrimiçi zaman kaybetmemi zorla engellemek için [Leechblock] kullanmak zorunda kalıyorum.

Yine de gece geç saatlere kadar işimi yapmanın yollarını buluyorum. Bu durgunluktan çıkmak ve önümüzdeki üç haftayı güçlü bir şekilde bitirmek için kendimi nasıl motive edebilirim?"
"Neredeyse 7 yıllık erkek arkadaşımın atlamadan itibaren her zaman gerçekten kötü bir güven ve kıskançlık sorunları olmuştur ... ilk başta anlamadım ama bana ilk aşkının (ki bu uzun vadeli) onu oldukça travmatik bir şekilde aldattığını anlattı. Sabrımın ve sadakatimin verdiği güvencenin, ona yıllar boyunca gardını indirmeyi ve yeniden güvenmeyi öğrenmesine yardımcı olacağını düşündüm.....ama olmadı..

Kıskançlığı ve paranoyası beni ve ilişkilerimi oldukça etkiledi .... ne zaman dışarı çıksam, hile yaptığımı ya da aldattığımı düşünüyor... ve ben ona karşı sadık ve dürüst olmaktan başka bir şey olmadım... ve o yine de olacak bana asla tam olarak güvenme...

Buna ek olarak .... tanıdığım insanlar veya çevrimiçi flört aracılığıyla beni birçok kez duygusal olarak aldattı .. ve karşılığında şimdi beni paranoyak, güvensiz ve kıskanç yaptı ... aynı zamanda ... ve ben sürekli bu şeytanlarla savaşmak

Tüm bunları neden burada açıkladığımı bile bilmiyorum çünkü muhtemelen herkes onunla birlikte olmamam gerektiğini anlıyor... ama biz birlikteyiz ve işlerin yürümesini istiyoruz. Oldukça fazla şey yaşadık ve aile gibi birbirimize karşı derin bir tarihi ve sevgiyi paylaşıyoruz ve ilişkimizin kusurlu olduğunu ve üstesinden gelmemiz gereken pek çok engel olduğunu biliyoruz... sadece başkalarının hikayelerini duymayı merak ediyorum... gerçekten bilmiyorum aptal olduğumun söylenmesini istiyorum çünkü bunu bütün gün arkadaşlarımdan duyabiliyorum, bu yüzden reddit'teyim."
"Geçenlerde bir buçuk yıllık erkek arkadaşımla paylaştığımız odadan taşındım. İlişkimiz kötüye gidiyordu ve ben kendimi tamamen kaybetmiştim ve mutsuzdum. Sonraki ilk birkaç hafta berbattı ve bana inanılmaz derecede kızmıştı, ancak geçen hafta iki tarafımızda da neyin yanlış gittiğini anlama ve durumu düzeltme yolunda büyük adımlar attığımızı hissettim. İki gün sonra çift terapisi randevumuz var.

Ancak bu gece aniden ortadan kayboldu ve telefonu bütün gece kapalıydı. Oda arkadaşları (tanıdıklarım) beni aldattığını söyleyerek benimle iletişime geçtiler, ancak ondan hoşlanmadıkları ve bizi ayırmaya çalıştıkları için yalan söylediklerine beni ikna etti (makul bir senaryo, çok olgunlaşmamış ve onu perişan etmek için makul bir şekilde böyle bir şey yapar). Ona inandım. Ama bu gece bir önseziyle, OKcupid'e sahte bir giriş yaptım ve bazı istatistiklerini girdim. Kendisini bekar, yakın zamanda uzun süreli bir ilişkiden çıkmış ve kısa süreli flört arayan olarak tanımladığı profili ilk açılan profildi. Son girişi bugün saat 16:30'da (işten ayrılmadan kısa bir süre önce) yapılmış.

İşleri halletmek adına ona şüphe avantajı vermeye çalışıyorum ama zor zamanlar geçiriyorum. Herhangi bir bilgelik sözü takdir edilecektir. reddit'e teşekkürler."
"Başka bir alttan çapraz paylaşım çünkü bu daha uygun görünüyor.

**Yazım hataları veya net olmayan cümleler için şimdiden özür dilerim. Sarhoştum ve bunu telefonumdan yazıyorum.**

Tamam, dünden önceki güne geri dönüş. Yakın arkadaşlarımdan biri [17/f] erkek arkadaşından (başka bir arkadaşım) ona bok gibi davrandığı için ayrıldı. Bunu yapmadan önce beni [17/m] aradı çünkü yanında olmamı istedi duygusal destek için ev. Kısa bir süre takıldık ama çok geç olmadan eve gitmem gerekiyordu çünkü sabah çok erken saatlerde işim vardı. Ertesi gün (dün) 12'de (kısa vardiya) çıktım ve tekrar takılmak istediği için evine gittim. Bir sürü film izlemeye başladık (birimiz izlemediği için izlemek istediğimiz dev bir listemiz var), ancak ikinci filmin yarısında şaraptan biraz heyecanlandık (karar vermek için yeterli değil) ve diğer kişinin kulağınıza üflememesine çalıştığımız ve diğerinin kulağına üflemeye çalışan kişinin ""kaybettiği"" bu garip oyunu (ya da her ne haltsa) oynamaya başladık. Idk, bok garipti. Her neyse, bu bizi çok fazla temasa ve birbirimize çok yakın hale getirdi. O kadar yakın olduğum noktalar vardı ki dudaklarımızın hafifçe birbirine değdiğini hissedebiliyordum ve onu çok ama çok öpmek istiyordum (ve sanırım o da istemiş olabilirdi) ama öpmedim. İkimiz de enerji kaybetmeye başladığımızda, kanepeye uzandık ve o elimi tutarken bir tür kaşıklamaya başladık. Bu bölüm vızıltı sonrasıydı (alkol başladıktan yaklaşık 4 saat sonra).

O günü sevdim. Çok eğlendik. Onunla bir ilişki başlatmak istiyorum. 9 ay önce onun için aynı şekilde hissettim ama onu unuttuğumu düşündüm. Ama bunun yanlış olduğunu biliyorum. Yanlış çünkü bir ilişkiden yeni çıktı ve yanlış çünkü eski sevgilisi benim arkadaşlarımdan biri. Ben ne yaparım?"
"Dün kız arkadaşıma uzun mesafeli ilişkimizin benim için aşırı zor olmaya başladığını söyledim. Depresyondan ve kendime zarar verme düşüncelerinden muzdaripim ama o gitmeden önce benim kaçışım gibi davrandı. Ona açıldığımda, sonunda benim için orada biri varmış gibi hissettim. Daha mutlu olamazdım. Ama sonra eyalet genelinde bir üniversiteye gitmek için ayrılmaya karar verdi. İçten içe harap olmuştum. Yine de onu tebrik ettim ve çok aşığız çünkü birlikte kalmaya karar verdim.

Maalesef bugün depresyonuma yenik düştüm ve kendimi kestim. Onunla bu kadar yakınlaştıktan sonra artık başka biriyle zaman geçirmek benim için zor. yorucu buluyorum Bir terapiste gidiyorum ve ilaçlar alıyorum ama hiçbir şey işe yaramıyor gibi görünüyor ... Kendine zarar verme, hala her gün düşündüğüm bir şey. Bu yalnız olma duygusuyla daha da kötüleşiyor.

Dünkü sohbetimizi özetlemek gerekirse, ağlamaya başladı ve benden onu bırakmamamı istedi. Beni önemsediğini bilmek güzel olsa da, sanırım asıl amacımı kaçırdı. Bu ilişki artık depresyonumu daha da artırıyor... Ne yapmalıyım? Onunla olmak istiyorum ama onun da ne yapacağını bildiğini sanmıyorum..."
"Bu kızla 6 ay önce tanıştım. Numarasını almam biraz zaman almıştı ama ilk buluşmamızdan itibaren her şey sihirliydi. Çoğunlukla çekingendi ama gecenin sonunda biraz dans ettikten sonra öpmek için içeri girdim. İlk buluşmaydı ama oldukça güzel geçti. Günler sonra öpücük hakkında konuştuk ve bunun kendisinin yapmadığı bir şey olduğunu söyledi. Öyle olmadığını ve iyi bir kız olduğunu söyledi. iyi dedim Bu bana benzersiz olduğuma dair güven verdi ve aynı zamanda bu kızın ona göre bazı erdemleri olduğunu (ki bu benim için iyi) zihnime aşıladı. 2 hafta geçer ve sevişiriz. 2 ay geçti aşık oldum. 3 ay sonra üzerime büyük bir bomba attı.
Bana bir süredir dünyayı dolaştığını ve rastgele erkeklerle çok yattığını söyledi. O kadar çok şey oldu ki, bir hafta 3 farklı erkekle seks yaptı. Bana {ilk randevuda öpüşmez ve o iyi bir kızdır} hakkında anlattığı her şeyin samimiyetsiz olduğunu hissettim. Hatta bana bir erkekle korunmasız seks yaptığını çünkü prezervatif takmayı reddettiğini ve onunla yatmaya devam ettiğini (diğerleriyle de yatarken) söyledi. Hatta o ülkeden ayrılmadan önce onunla bir kez daha yatmayı bile bir noktaya getirdi. Bu durum hakkında ne yapardınız veya düşünürdünüz? Kayboldum ve beynim bunu düşünmekten geri kaldı."
"4 aydır çıkıyoruz ama çıkmadan önce birkaç yıldır birbirimizi tanıyorduk. Erkek arkadaşım sabah işe gitmeden önce bir şipşak yaptık ama bu beni daha fazlasını istemeye bıraktı. Dün bütün gün ona özlemimi daha çok bıraktığını ve gece eve geldiğinde onu istediğimi söyleyip duruyordum.

Böylece gece geldi, kanepede sevişiyorduk ve ben ilerledim. Bütün gün onu istediğimi söylediğim için bu bir sürpriz olmamalıydı. Onu öpmeye ve sürtmeye başladım ama bundan pek hoşlanmadığını görebiliyordum. Neden bilmiyorum ama gerçekten sinirlendim, ayağa kalktım ve ona ""Tamam, oynamak istemediğini görüyorum, o yüzden seni rahat bırakacağım"" dedim. Birkaç dakika uzaklaştım ve sonra tekrar yanına oturmak için geldim. O sırada başını yere eğdi ve ağlamaya başladı. Kendimi gerçekten kötü hissettim!

Özür diledim ve konuştuk. Bana ağırdan almaya çalıştığını söyledi çünkü geçmiş ilişkilerinde her zaman çok seks yaptı ve sonunda kalbini kırdı. Bir şekilde, çok fazla seks yaparsa ilişkinin kötüye gideceğini ilişkilendiriyor. İşlerin uzun vadede yürümesini istediğine ve ilişkimiz konusunda ciddi olduğuna dair bana güvence verdi, ben sadece bu kısmı anlamaya çalışıyorum.

Ne zaman azgınken bana yaklaşsa onu tatmin etmekten mutluluk duyuyorum ama dün gece ona yaklaştığımda kendimi azarlanmış hissettim.

Abarttım mı? Birkaç gün sekse ara vermek gibi ona bir süre yaklaşmamaya çalışmalı mıyım?

O çok hassas bir adam ve bunu zaten biliyorum. Onun duygularına karşı düşünceli olmak istiyorum. Yine de aynı zamanda ihtiyaçlarımı da anlamasını istiyorum."
"Bu inanılmaz derecede garipse özür dilerim...

Dün kısa bir uçak yolculuğundaydım ve yanına oturduğum bir kızla gerçekten güzel bir sohbete daldım. Pek çok seviyeye tıklıyor gibiydik ve o giderken bana sarıldı. Daha sonra yaklaşık bir saat kadar ışınlandım.

Bana ait olmadığım bir sosyal paylaşım sitesindeki profilini verdi. Buna daha çok ""ne olacağını gör"" tavrıyla giriyorum. Harika bir arkadaş olacağını düşünüyorum ama birbirimizi daha iyi tanıdıkça bu seviyeleri tıklamaya devam edersek bir ilişkiye açık olurum. Bir hesap oluştursam, oraya biraz içerik atsam ve onu takip etmek için birkaç gün beklesem ürkütücü olur mu?"
"SO'm ve ben Haziran ayından beri bir LDR'de birlikteyiz, onun Avrupa'da bir fahişe okurken (onunla internette tanıştım). Tatil için burada olacak, bu yüzden yakında birlikte olacağız (bunun için kendinden geçmiş ve baş döndürücüydük)

Her gün gün doğumundan gün batımına ve Skype'a mümkün olduğunca sık mesaj atıyoruz. Geleceğimiz çoğunlukla şimdiden planlandı ama çocuklar gibi diğer şeyler o buraya geldiğinde tartışılacak. Haftada 1-2 kez, son mesajı arasında minimum 3-4 saat boşluk olacak. Bu süre zarfında, onu ne kadar sevdiğimi, benim için ne kadar önemli olduğunu, gününün nasıl geçtiğini ve benzeri şeyleri sorduğumu söylemeye devam ediyorum. Benden 5 saat ileride olduğu için boşluklar konusunda bunu her zaman hesaba katarım.

Fiziksel olarak korumak için orada olamayacağım için her zaman endişeleniyorum, bu yüzden bu her gün aklımda. Uzun boşluklar oluştuğunda daha da endişeleniyorum, bu yüzden ona her saatten 30 dakikada bir mesaj atıp ona bir soru soruyorum. Çoğu kadının bundan nefret ettiğini bildiğim için yapışkan olduğumu düşünmesini istemiyorum. Birbirimizden bu kadar uzak olduğumuz için onun varlığı konusunda ne kadar endişelendiğimi biliyor.

4+ saat sonra, ""Seni seviyorum"", ""seni özledim"", ""seni yazdım"" diyerek yanıt verir. Ona sorun olmadığını ve güvende olduğunu bildiğim için mutlu olduğumu söylüyorum ... hemen ardından beni sevdiğini söylüyor."
"Bunu okumak için zaman ayırdığınız için teşekkür ederiz; bu, arkadaşlarıma veya aileme sormakta gerçekten rahat hissettiğim bir şey değil.

Üniversiteden bir yıl önce mezun oldum ve evimden yaklaşık 2000 mil uzaklaştım. Kız arkadaşım hala orada yaşıyor ve ben taşındığımdan beri uzun mesafe işini yapıyoruz. Bu sonbaharda üniversiteden mezun oluyor ve planı (ve her zaman öyle olmuştur) batı kıyısında benim yanıma taşınmasıydı.

Sorun şu ki, bu çok büyük bir taahhüt ve bunu yapmaya hazır olduğumdan emin değilim. Üniversiteye başladığımızdan beri birlikteyiz, yani 4 yıldır ve ilişkimiz her açıdan iyi. Sık sık kavga etmeyiz ve çoğu yönden anlaşabiliriz. Ama buraya taşınırsa, bu sadece benim için. İş beklentileri bizim memleketimizde olabileceği kadar iyi değil ve burada benden başka kimseyi tanımıyor. Başka bir yerde çimlerin daha yeşil olup olmayacağından emin değilim; Buraya taşındığımdan beri daha çok ortak yönüm olan kızlarla tanıştım.

Bir yanım sırf kendimi buna hazır hissetmiyorum diye uzun vadeli sağlıklı bir ilişkiyi çöpe atmanın çılgınca olacağını düşünüyor ve diğer yarım da şu anda şüphelerim varsa zamanla her şeyin daha da kötüleşeceğini düşünüyor. ve onu şimdi buraya getirmek haksızlık olur.

Benzer bir durumda olan var mı? İşler nasıl gelişti? Herhangi bir tavsiye var mı?

Yine, bunu okuduğunuz için gerçekten minnettarım. Gerçekten soracak başka kimsem yokmuş gibi hissediyorum ve bu düşüncelerimi tüketiyor."
"Pekala, 3 buçuk hafta öncesine geri sarın. Bugün çöp günü. Baharın erimesi henüz bu noktaya gelmedi ve önceki akşam biraz dondurucu yağmur yağdı ve ardından her şeyi örtmek için bir kar örtüsü örttük. Normalde ev işlerini yapmak için gerekenden biraz daha fazla bekleyenlerdenim. Bugün, genellikle yaptığım gibi 5 dakika önceden değil, çöpçü gelmeden çok önce çöpü kaldırıma bırakmaya karar verdim. Kaldırıma doğru yuvarlanırken, tam sokakta güzel, pürüzsüz bir buz parçasına çarptım ve doğruca kıçımın üstüne düştüm. Etrafımdaki sahneyi alarak birkaç dakika orada yattım. Gömleğimde ve pantolonumda artık sadece kirli kedi kumu olduğunu varsayabiliyorum. Kullanılmış gazeteler şimdi komşunun bahçesine uçuyor ve ben bir gün önce buzdolabını temizlediğimde çürüyen yiyeceklerin kokusunu zar zor alıyorum. Yavaşça ayağa kalktım ve şu anda tepeden aşağı yuvarlanan cam şişeler kadar uzakta yarattığım pisliği temizleme düşüncesiyle eve geri döndüm. Bunun sadece basit bir morluk olmayacağını, aslında bileğimi ve kolumu kırdığımı çabucak anladım. Şimdi burada vurucu var. Ağabeyim beni acil servise götürmek için evime geldiğinde, o anda tuz kamyonundan başka kim sokağımı açıp saban sürmeye karar veriyor. Normalde çöpü çıkarmak için yaptığım gibi 30 dakika bekleseydim asla düşüp kolumu kırmazdım. Şimdi en az 3 hafta daha alçıdayım."
"Reddit,
Yardıma ihtiyacım var. Başıboş kediler bahçeme giriyor ve sebzeler ve otlar da dahil olmak üzere ekilen tüm bitki örtüsünü mahvediyor. Çöp kutusu olarak kullanıyorlar ve pis. Bahçemin etrafı çitle çevrili ama bu kediler neredeyse 5 fit zıplayabildikleri için onları dışarıda tutmuyor. Yırtıcı hayvan idrar peletlerini denedim ve işe yaramadı. Evin nasıl kurulduğundan dolayı harekete geçen su fıskiyelerini kuramıyorum (açıklaması zor).

Bu daha önce hiç olmamıştı, ancak yakın zamanda komşumun sahiplendiği bir kediyi beslemeye karar vermesiyle başladı. Sadece bir kediydi ama sonra başka bir kedi geldi ve kedicikler yaptı (şimdi hemen hemen yetişkin boyutunda). Bir de komşumun kedilerin sığınması için kurduğu küçük bir köpek kulübesi var. Gördüğüm kadarıyla hiçbirini evine almadı ve mahallede ve insanların arka bahçelerinde dolaşıyorlar. Dün yeni yavrular olduğunu gördüm, bu yüzden kedi muhtemelen tekrar doğurdu. Bunu yetkililere falan bildirebilir miyim? NYC'de yaşıyorum."
"Ben akıllı bir çocuktum. Gerçekten çabalamadan bir biyoloji testinde başarılı olabilirdim ve okumayı severdim. Ama bazen başkaları için biraz boktan ve biraz da çirkin ördek yavrusuydum. Ve sonra, ergenlik bir yardım eli uzattı ve ben çok daha güzelim ve en azından çok daha iyi olduğumu düşünüyorum.

Ama şimdi bir nevi ""yavaş olan"" benim. Sadece etrafımdaki şeyleri fark etmiyorum, asla *düşünmüyorum*. Bir süre önce biraz peri günü hayalperest piliçken biraz iyiydi, ama o bile gitti. Daha az hayal gücü. Sadece biraz... boş hissediyorum. Daha akıllı olmak istiyorum ve okul çalışmalarım... en hafif tabirle cansızdı. Ben çok çalışkan biri değilim, proje almakta ve onlar üzerinde çalışmakta iyiyim, oyun yapmak, ahşap işleri yapmak gibi, sorun değil. Ama yazma ve deneme/araştırma? Allah korusun. İngilizceyi her zaman sevmişimdir ama artık bundan zevk bile almıyorum.

Ben de pek esprili değilim, şakacı olmaya çalışmayı bırakmam gerektiğini hissediyorum ama sonra ne diyeceğimi bilemiyorum ve sonunda hiçbir şey söyleyemiyorum. Öyleyse, /r/advice , bana yardım et. Kendimi geliştirmek için ne yapabilirim?"
"Karımın bir ikilemi var (ve dolaylı olarak benim de var)...

Bölgemizdeki iş fırsatları onu oldukça hayal kırıklığına uğrattı. Eğitimi iş ve BT'nin birleşimi, bunun iyi bir kombinasyon olacağını düşünebilirsiniz, ancak mutlu olduğu bir iş bulamamış. BT pozisyonlarını oldukça kolay bir şekilde yakalayabiliyor gibi görünüyor (özellikle dahili masaüstü desteği), çünkü İK departmanları BT'de bir kadın gördüklerinde dizleri titriyor gibi görünüyor, ancak işe girdiğinde kimse ona BT'nin olduğu gibi saygı duymuyor, dürüst olalım, boyun eğen- sakallılar ve kendi sesini duymaktan hoşlanan insanlar. Aklına gelen herhangi bir fikir, başlangıçta genellikle kötü fikir olarak kabul edilir, ancak bir hafta kadar sonra, bir adam aynı sonuca varır ve bu, ona hiçbir itibarı olmaksızın dünyanın en harika fikridir.

Şu anda ideal işi değil, düşük maaşlı bir müşteri hizmetleri pozisyonunda. Başka bir şehre taşınacaktık, ancak kariyerimi sağlamlaştırmaya yardımcı olan çok iyi bir iş buldum ve vazgeçemiyorum (Ben de BT'de çalışıyorum ve onun olarak katlandığı saçmalıklara inanamıyorum. Son zamanlarda yaptığım işlerde kesinlikle aynı şeyi görmüyorum).

Yani, evden çalışmakla ilgilendiğini ifade etti, belli ki bu tür işler yerel bir şantiyede yayınlanmayacak, sizi evden çalışma konusunda gerçekten yönlendiren bir kaynak var mı? ""Evde çalışma"" işlerini büyük ölçüde doğası gereği efsanevi olarak değerlendirdim, çünkü duyduğum çoğu şirkette halihazırda yüksek maaşlı bir pozisyonda olan ve yalnızca uzaktan çalışmaya geçebilecek kişiler tarafından yapılıyor.

arka plan"
"Ben üniversitede son sınıf öğrencisiyim ve bu kızla iki yıldır gerçekten iyi arkadaştık (öyle miydi?). Son zamanlarda... yaklaşık 11 aydır sanırım bu noktada takılıyoruz ama oldukça garip bir durumda arkadaş kalıyoruz. Bana karşı hisleri olduğunu keşfettim ve üçüncü yılıma girerken aynısını onun için geliştirdiğimi fark ettim. Görünüşe göre, bir şekilde, çıkarları olan dağınık bir arkadaştan gerçekten kaçınacağız.

Her neyse, o ve ben çıkma olasılığı hakkında açık bir konuşma yaptık. Önce halletmem gereken bazı şeyler olduğuna karar verdik, ama ikimiz de bu fikre kapıldık ve (bu noktada gerçekten kaçınılmaz olarak) çıkmaya başlayana kadar platonik arkadaş olmayı kabul ettik.

Ve sonra, o konuşmadan birkaç gün sonra, gerçekten çok sarhoş oldum ve ortak arkadaşlarımızdan biriyle seviştim. Hoo çocuk. Bu ortak arkadaşımızla konuşup bunun aptalca bir hata olduğu konusunda anlaşırken, arkadaşım (haklı olarak) çok incindi. Hafta sonu için eve gitti ve konuşmayı kestik ama geri geldi ve beni hayatından çıkarmak istemediğini ama onun güvenini gerçekten kırdığımı, onu yeniden inşa etmem gerektiğini ve arkadaşlığımızın asla eskisi gibi olmayacağını.

Dürüst olmak gerekirse, hepsini hak ediyorum - gerçekten aptalca bir hata olmasına ve aklım başımda asla böyle bir şey yapmaya niyetim olmamasına rağmen, gerçek şu ki bunu zaten sarhoşken yaptım ve gerçekten çuvalladım.

Buradan yapacak çok şey olduğunu bilmiyorum - bu arkadaşla çıkmayı gerçekten çok istesem de, bu olasılığın neden sonsuza kadar masadan kalktığını kesinlikle anlayabiliyorum. Sanırım bu noktada, buradan ne yapılacağına dair herhangi bir tavsiyesi olan birinin olup olmadığını bilmek istiyorum; Onu gerçekten önemsediğimi ona kanıtlamak ve bu güveni yeniden inşa etmek istiyorum. Bütün bunlar hakkında gerçekten çok kötü hissediyorum. Böyle bir durumda olan var mı? Ne yaptın/bundan ne öğrendin?"
"Oldukça basit görevleri (bence) eşime devretme konusunda sorunlarım var. Programım işle oldukça meşgul ve kendimi ondan 1) ikimizin de anladığı bir konu hakkında konuşmak için HOA'ya gitmesi, 2) bir sonraki seyahatinde Costco'da mürekkep kartuşlarını yeniden doldurması gibi şeyler yapmasını isterken buluyorum. 3) almak istediği dersleri almak için yerel bir koleje kaydolmasını sağlayın (başlamak için benden yardım istedi ve ben onu çevrimiçi başvuru, ders programı vb. konusunda yönlendirdim), 4) doldurun (veya en azından yapın) yapabileceği kısımlar) göçmenlik evraklarını, 5) doktor randevularını ve takiplerini yapmak.

Sabırsızlığımın çoğu, elinden gelenin en iyisini yapmadığını hissetmemden kaynaklanıyor. Yardıma ihtiyaçları olduğunda nasıl temiz bir el atacağını bilmeyen ve yardıma ihtiyaçları olmadığında bunu kendileri yapan, işbirliği yapmayan bir iş arkadaşıyla çalışıyormuşum gibi hissediyorum. Yapmasına yardım etmesini istediğim her şeyde, dağınık (önemsiz) sorularla daha fazla zaman harcıyorum veya Google'ı kullanarak kolayca çözebileceği şeylere yardım ediyorum. Ayrıca etkisiz insanlarla uğraşmak kişisel olarak çok sinir bozucu ve özellikle yaşamak için gerekli görevleri tamamlayamamak sinir bozucu.

Biz bir araya gelmeden önce hayatında hiç fatura ödemediğini biliyorum, yani hayatta kalmak için gereken prosedürel beceri setine pek sahip değildi. Görünüşe göre bu, bunları yaparken bir kaçınma/güven eksikliği olabilir. Bu konuda nasıl yardımcı olabilirim?

Sorunun ne olduğunu anlamıyorum çünkü evimizin ev ihtiyaçlarını karşılamak için çok çaba harcıyor ve bu konuda harika bir iş çıkarıyor. Ayrıca çalışmadığı ve evde yaptıklarıyla aşırı yüklenmediği için çok şey isteyecek gibi görünmüyor. Kesinlikle tembel değil."
"Depresyon ve kaygıdan muzdaripim. Motivasyonumu ve konsantre olma yeteneğimi kaybettim. Beni en çok sinirlendiren şey, son birkaç yılda öğrendiğim konuların çok azını (neredeyse hiçbirini) hatırlayamıyorum (ek olarak okul dışındaki hayatımı hatırlayamamak).

Fiziksel bir hastalığın (artık çözüldü) üstüne bu metal meseleleriyle o kadar çok mücadele ediyordum ki, geçen dönem iki ""eksik"" aldım (bu, profesörlerin kursu bitiş tarihinden sonra bitirmeme izin verdiği anlamına geliyor) ve üniversiteye dönüşümü gelecek yıla erteledi.

Temel olarak, bu anıları geri getirmenin bir yolu var mı? Malzemeye her baktığımda başarısız gibi hissediyorum çünkü onu anlamıyorum. Hiçbir şey öğrenmeyeceksen diplomanın ne anlamı var? Sadece kendimle ne yapacağımı bilmiyorum."
"Kocam bir kadınla çok uzun zamandır arkadaş. O bir lezbiyen. Ona Gwen diyeceğiz. Gwen ve şu anki ortağı Kelly ile tanıştım. Yaklaşık 5 yıldır birlikteler ve çok iyi insanlar. Bazen Kelly'nin kocamla olan amacını merak ediyorum. Ona karşı biraz alıngan ve Gwen onun ilk lezbiyen ilişkisi. Ama artık birbirimizden çok uzakta yaşadığımız için onları yılda bir kereden az görüyoruz.

Şimdi sorun burada. Görünüşe göre, benimle tanışmadan önce, Gwen ve o, eşinden bir bebek sahibi olmak isterse nasıl sperm bağışlayacağı hakkında konuşurlardı. Sanırım o ve Kelly bir bebek sahibi olmak istiyorlar ve kocamın spermini kullanma fikrini gündeme getirdiler. DNA'sının çocukları için yeterince iyi olduğunu düşünmelerinin bir onur olduğunu söylüyor. Sorun şu ki, buna tamamen karşıyım. Kocamın başka bir kadından başka bir çocuğumuz olmasını istemiyorum (bir çocuğumuz var ve bir tane daha yolda). Bunun gerçekten benim için bir anlaşma kırıcı olduğunu düşünüyorum.

Gerçekçi değil miyim? Bu sormaları tamamen normal bir şey mi? Bununla iyi olmalı mıyım? Açıklamamda yeterince açık olmadıysam tüm soruları yanıtlayacağım."
"Ben ve erkek arkadaşım yaklaşık 5 aydır özel bir ilişki içindeyiz, ancak 2 yılın büyük bir bölümünde birlikteyiz. İngiltere'de yaşayan bir arkadaşı var. O biraz daha genç, sanırım belki 15 ya da 16? Ve ona karşı hisleri olduğunu biliyordum çünkü biz birlikte olmadan önce ona sürekli kışkırtıcı resimler gönderirdi. (18 yaşından önce ve onları aldıktan sonra da sildi.) Artık bir erkek arkadaşı var sanırım.

Her neyse, bu kızla bir skype mesajı bulmak için telefonunu karıştırdım. Her zaman ona asla cevap vermeyeceğini ve sinir bozucu ve yapışkan olduğunu söylerdi. Bulduğum mesajlar aslında onun sohbetleri başlattığını gösteriyordu. Her neyse, önemli değil.

Sonra benden bahsettiği bir mesaj gördüm. Beni soran bir şey falan söylemişti. Ona ""bir nevi onun kızı olayım ama gerçekten bağlılıktan korktuğu için değil"" dedi. Ne?

Onunla bu konuda yüzleşiyorum, sinirleniyor ve bunun çok uzun zaman önce olduğunu söylüyor. Bazı kaba şeyler söylüyor. Belki 8 veya 9 ay öncesinden beri olurdu, çünkü bana öyle derdi. Ama değildi. Daha iki ay öncesine aitti. O zaman beni sevdiğini söyledi ve o zamanlar herkese kız arkadaşım olduğunu söyledi. O zamanlar ilişkimizde bir karışıklık yoktu. Hatta birlikte yaşamayı planlamıştık.

Onu bu konuda aradım ve ""benim aksime"" her zaman asılmadığını ve ona ilgi gösteren ve ona her zaman kızmayan biriyle konuşmanın iyi hissettirdiğini söyledi. Bundan sonra kendimi biraz kötü hissettim ama onunla her zaman konuşmaya çalışıyorum ve asla karşılık vermeyen o.

Bir veya iki hafta oldu ve o zamandan beri onunla işleri bıraktım ama yine de beni üzüyor. Ne zaman konuyu açsam, telefonunu karıştırdığım için kızıyor. Bana ona güvenmem gerektiğini söyledi, ancak telefonunu her aradığımda ona güvenmemem için bir neden verdi. Ben ne yaparım?"
"Yani ben ve SO'm 4 aydır birlikteyiz ve her şey harika gidiyor gibiydi. Ama önce ben ona mesaj atmadıkça/aramadıkça artık bana mesaj atmadığını/aramadığını fark etmeye başladım. Çıkmaya başladık, sadece günümün nasıl geçtiğini görmek için bana her zaman mesaj atar veya beni arardı. Tatlı olduğunu düşündüm. Tabii ki ben de inisiyatif alıp ona mesaj atar veya arardım.

Şimdi her şey çok tek taraflı görünüyor, ona mesaj atacağım ve yaklaşık dört-beş mesaj sonra cevap vermeyi bırakacak. Geçenlerde, bekleyip bana mesaj atıp atmayacağına bakmaya karar verdim. Üç gün oldu ve aldığım tek şey bir facebook statüsündeki beğeniydi. Meşgul olmadığını biliyorum çünkü okuldan yaz tatilinde ve haftada sadece 2 gün gibi çalışıyor.

Artık sürekli ilgiye ihtiyaç duyan bir kız değilim ama gün aşırı bir ""hey"" belki iyi olur. Bunu gerçekten büyütmek istemiyorum çünkü birlikteyken çok dikkatli ve tatlı.

 Sadece deli mi oluyorum, bu erkekler için normal mi?"
"Cidden, kendimi bu işe bulaştırdığım için bir aptalım.

Aşık olduğumda, kişiye otomatik olarak şüphenin faydasını ve güvenimi veririm. Biliyor musun, birini seviyorsan bu otomatik olarak ona güvenebilmen gerektiği anlamına gelir diye düşündüm. Korktuğu için bana güvenmediğini söylese, buna hiç düşünmeden inanırdım.

Buna inanacak kadar aptal mıyım gerçekten? Bu adam tam bir ortalığı karıştırıyor, sadece aşk yüzünden ve sadece *sadık* olduğum için aksini düşünecek kadar aptal olduğuma inanamıyorum. Aptal aptal aptal.

Ama şimdi kendimi uyuşturacağım. Bunda gerçekten iyiyim. Sürekli en kötüsünü varsayacağım. Ona aşık olmaya devam etmek için kendime izin vereceğim (çünkü dürüst olmak gerekirse, denesem kendimi durduramazdım) ve tüm bu zaman boyunca olduğum kadar sadık kalacağım, *ama ben' Ona bir bok için güvenmiyorum*. Siktir et.

Neyin geleceğini zaten biliyorum. Muhtemelen en başından beri oynanıyorum ve kesinlikle şu anda da oynanıyorum. Bu adamın beni gerçekten sevdiğini düşünmek aptallık olurdu.

Yani gerçekten, neden özel olduğumu düşündüm? Sadece benimle olmak isteyecek kadar özel olduğumu düşünmeme neden olan şey neydi? Buna sadece istediğim için inandım, ama ne oluyor? Daha büyük bir aptal olabilir miyim? Lanet etmek.

Sürdüğü sürece tadını çıkaracağım. Er ya da geç kullanıldığım ve dışlanacağım daha açık bir şekilde ortaya çıkacak ya da ihanet ortaya çıkacak. Ne olursa olsun önce gelir. Yani en azından şimdilik, nasıl becerildiğimin tam olarak farkına varmadan onu sevebiliyorum.

Kalbimi kırmak gerçekten harika olacak çünkü o zaman gerçekten uyuşabilirim. İnsanlara duyduğum herhangi bir inanç emilir ve yerini soğuk bir tarafsızlıkla değiştirirdi. Savunma adına insanları kalbimden çıkaracağım. En başından beri kimseye güvenmezsem, o zaman beni becerme şansları olmaz. Mükemmel."
"Bir arkadaşımla tatildeyken bir barda bir adam GF [24F] 'ye yaklaştı, ona bir erkek arkadaşı olduğunu söyledi ve bu adamla konuşmaya devam etti, sonunda akşam onu ​​öptü. O gece (sabah 5) bana ""konuşmalıyız"" diye mesaj attı, ertesi gün saat 17.00'de uyandım (iş nedeniyle uyku programım tuhaf) ve bana ne yaptığını anlatmaya devam ediyor. Şoktayım ve başka gerçekten kötü aile boklarıyla uğraşıyorum (bu noktada bilmiyor, ona anlatmak için geri dönmesini bekliyordum) bu yüzden zar zor konuşuyoruz.

Ertesi gün konuştuk ve olanlar konusunda dürüst ve ben onu affetmeye başlıyorum.

Bugün (döndüğünde) evine gittim ve konuştuk, güzeldi, o an tepki gösterdim ama şimdi (saatler sonra) içimi yiyor. Ertesi gün ben uyanmadan önce bu adamla barda tanıştığını ve o bazı ""pislik"" yorumları yapmadan önce ""seviştiklerini"" ve ayrıldıklarını söyledi.

Affetmeye hazırdım ama bu ikinci perde benim için daha kötü, bu adamla tanışmayı kabul ettiğinde sarhoş değildi, ondan ayrılacağımı bildiği için ""harap olduğunu"" söylemesine rağmen. SONRA sarhoş olup bu adamla sevişmeye başladı, sanırım bana tüm olay hakkında mesaj yazarken.

Onu affetmek istiyorum, çok utangaç ve alkol kullanmıyor, anladığım kadarıyla ve gösterdikleri kadarıyla bunu oldukça zorlaştırıyor. İkinci görüşme beni rahatsız ediyor. Onu seviyorum.

Onu affetmek istediğim için deli miyim?"
"Yani kız arkadaşım [F 26] ve ben [M 25] bir yıldır birlikteyiz ve bugün bizim yıl dönümümüzdü. Son iki hafta, ikimiz de rastgele saçmalıklar konusunda birbirimizin sırtındaydık, bir çeşit karşılıklı stresli hassas ağ.

Dün gece telefonda her şeyi daha iyi hale getirmek için ne yapmamız/değiştirmemiz gerektiğini konuştuk ve gecenin sonunda hem huzurumuzu bulduk hem de her şeyin daha iyiye gitmesi için hazırdık. Ama bu sabah birdenbire ""Onu korkunç bir insana dönüştürdüm"" ve ""Söylediğin her şey beni incitiyor"" diyerek beni terk etti.

Bu ilişkide, mevcut tüm zamanımı ve paramı ona yatırdım ve o, berbat bir 2 hafta boyunca birlikte geçirdiğimiz tüm güzel zamanlardan vazgeçmeyi başardı. Şu anda Reddit'te kendimi pek iyi hissetmiyorum, bu yüzden her tür yorum takdir ediliyor, kendimi yalnız hissediyorum."
"Bu olgunlaşmamış bir sorun gibi görünebilir, ancak insanların bu konuyla ilgili farklı bakış açılarını arıyorum. Bu kızla 2 yıldır çıkıyorum (lise son sınıftan üniversite ikinci sınıfa kadar, aynı okul, planlanmamıştı). Her şey yolunda gidiyordu ve balayı aşamasının sonsuza kadar süreceğini hissettim ama her zaman bittiği için yavaşladı.

 Sanırım bu iyi çünkü ilişkimiz üzerinde çalışmayı öğrendik ve ikimiz de bir ilişkiyi sürdürmenin kolay olmadığını anladık. Pekala, son zamanlarda bütün gün birbirimize mesaj atmak benim için sıkıcı hale geldi ve bunu düşündüğümde aklım ""ona olan ilgini mi kaybediyorsun?"" ""sıkıldın mı?"". Birkaç gün önce tatilden döndüğünde ona tüm bunları anlattım. Kabul etti ve biz de ikimizin de 20 yaşında olduğumuzu söyleme yoluna gittik ve bu zor çünkü üniversitedeyiz ve ikimizin de farklı dürtüleri var. İkimiz de orada bizden daha iyi bir şey olup olmadığını merak ettiğimiz konusunda hemfikirdik çünkü bu ikimizin de sahip olduğu ilk ciddi ilişki. 2 hafta ara verip nasıl hissettirdiğini görmemizi dilediğini söyledi (hareket eden herhangi bir şeyi sikmek gibi değil, bekar olmanın nasıl bir his olduğunu görmek gibi) ve hemen ardından normale dönebilmemizi istedi.

Bu pratik değil. İkimiz de ilişkiye çok değer veriyoruz ama benim için bayatlamış gibi görünüyor, çünkü esas olarak okuldayken ulaşım eksikliği/tembellik nedeniyle genellikle aynı şeyi yapıyoruz. İyi durumda olmama, vücuduma olan özgüven eksikliği gibi hayatımdaki diğer güçler mi yoksa sadece bir yetişkin olmanın stresi mi olduğundan emin değilim. Ben de hayatın bayatladığını hissediyorum. Bir kariyer hakkında düşünmeye başlamak ve her şey stresli, bu yüzden sadece uyuşmak benim savunma mekanizmam haline geldi. Bu sadece bir yayılma etkisi olabilir. Bu yüzden farklı bakış açıları ve tavsiyeler için yalvarıyorum. Herhangi bir açıklayıcı cevaba ihtiyacınız varsa, sorarsanız sağlayabilirim. Bunu birine ilk kez söylüyorum ve bu kadar ileri giden herkesi takdir ediyorum!"
"Üniversitede bir öğrenciyim ve tüm duygusal, duygusal duygularımı bir adama (hadi ona Mike diyelim) itiraf edecek ve ona çıkma teklif edecektim. Hafta sonları elimizden geldiğince takılıyoruz. Mike'ı birkaç aydır tanıyorum ve dediğim gibi, aşırı duygusal filan - ona çıkma teklif edecektim.

Akşam yemeği için bir restorana giderken, bana yeni oda arkadaşından bahsetti (diyelim ki Joey). Joey ve Mike ilkokula geri döner. Görünüşe göre lisede çıkmışlar ve Joey'nin ailesi onun eşcinselliğini öğrendiğinde tüm iletişimini (telefon, facebook, e-posta her şeyi) aldılar. Mike bana yıllardır kimsenin Joey'i görmediğini veya ondan haber almadığını ve ona sahte bir Facebook hesabı aracılığıyla mesaj attığını ve Joey'nin ailesinden kaçmak için ülke çapında hareket ettiğini, ancak bunu yaparken Mike'ın yanına taşındığını söyledi.

Bu yüzden akşam yemeğinde ve yolun geri kalanında şok oldum, çünkü Mike aynı zamanda onların birlikte olmalarının büyük olasılığından bahsediyor. Hakkımda hiçbir şey söyleyemedim, bu yüzden planladığımızdan daha erken ayrıldım. Korkum, onların bir araya gelmesi ve benim toz içinde kalmam. (Muhtemelen oluyor zaten) ve hala Mike'a karşı tüm bu hislere sahibim ama arkadaşlığımızı mahvetmek ya da bu pembe dizi hikayesinin önüne geçmek istemiyorum. Bunu ona söylemek için son şansımmış gibi hissediyorum. Yapmalımıyım? Bu iyi bir fikir mi?"
"Biraz arka plan:

Sahip olduğum tüm eski sevgililerim ([mevcut] en son [ayrılalı iki aydan az] olan istisna dışında) evli ve ilgi duyanların hepsinin çocukları var.

Her biri.

En son eski sevgilim, birlikte daha iyi olmak için ara vermemiz gerektiği kisvesi altında benden ayrıldı ve birbirimiz için değil kendimiz için daha iyi olabilmemiz için alana ihtiyacımız var gibi şeyler söylemeye devam etti.
Sonra bugün, ayrılmamızdan iki aydan kısa bir süre sonra, mümkün olan her şekilde başka biriyle birlikte olduğunu öğrendim, ayrıca biz hala birlikteyken onunla tanıştığında hayatını geçireceği kişinin o olduğunu anladı. ile."
"erkek arkadaşım ve ben bir buçuk yıldır çıkıyoruz ve 10 gün önce ara vermesi gerektiğini söyledik çünkü son zamanlarda daha çok tartışıyorduk ve bir süreliğine bazı arkadaşların yanına taşındık.

5 gün önce konuşalım dedi, geldi ve konuştuk. çok kırıldığını ve benim hakkımda ne hissettiğini bilmediğini ve zamana ve yere ihtiyacı olduğunu ve bir şeyler yapması için baskı altına alınmaması gerektiğini söylüyor. Ona yer verdim, haftada bir birlikte takılmanın, ortak arkadaşlarla takılmanın, birbirimize mesaj atmanın sorun olmayacağına karar verdik. ayrıca molayı ne kadar iyi idare ettiğime şaşırdığını, daha çok üzülmemi ve üzülmemi beklediğini söyledi.
O zamandan beri onu görmedim, daha sonra birkaç mesaj alışverişinde bulunduk ve bu sabah mesaj atarak bugün benimle takılmamı isteyeceğini ancak hasta olduğunu ve bulaşıcı olduğunu söyledi. Beni bu kadar çabuk görmek istemesini beklemiyordum.

birkaç gün içinde takılacağız. ne beklemeliyim? molanın sonuna yaklaştığının bir işareti olabilir mi? beni özlediği veya beni hala sevdiği anlamına gelebilir mi?"
"Bu geçen Cuma gecesi oldu ama sonuçları şahsıma bugüne kadar düşmedi.

Alaka düzeyi için biraz arka plan hikayesi - Geçici olarak annemle tekrar yaşıyorum ve o bu adamla çıkmaya başladı, ona ""Güveç"" diyeceğiz. Güveç büyük bir doucher ve onu kullanıyor, sonra ona kendini bok gibi hissettiriyor, işten eve geldiğimde bununla başa çıkmam gerekiyor. 5 aydır çıkıp çıkıyorlar.

Bu yüzden geçen Cuma gecesi Stew ve Annem başka bir anlaşmazlığa düştüler ve annem yine büyük bir pislik olduğu için eve üzgün bir şekilde geldi. Yerleşip yattıktan sonra kız kardeşime bu konuda mesaj attım. Stew'in ne kadar hıyar olduğunu ve hasar kontrolü yapmak zorunda kalmaktan ne kadar yorulduğumu şiirselleştiriyorum.

Tam gönderirken fark ettim ki ablamla yeni bir sohbet başlatmak yerine aslında annemin bana, kız kardeşime ve... Stew'e gönderdiği eski bir grup mesajına cevap verdim.

Ertesi gün işten eve geldiğimde annem ilk başta bana çok kızdığını söyledi ama sonra haklı olduğumu anladı ve Stew'e bunun ikisi için de uyandırma çağrısı olduğunu söyledi. Kendi deyimiyle, her şeyin yolunda olduğu ve hatta gelecek hafta sonu şehir dışına çıkma planları yaptıkları ima edilmişti.

Bu yüzden bugün işten eve geldim ve annem gözyaşları içinde bana Stew'in ondan yeni ayrıldığını ve benim kısa mesajımı bahane olarak kullandığını bildirdi. Daha sonra bana yalnız kalmaktansa bok gibi davranılmayı tercih edeceğini söylemeye devam ediyor.

Şimdi bütün ailem benden nefret ediyor."
"Son ilişkim yaklaşık 4 yıl önceydi. O zamandan beri yakın zamana kadar başka bir kızla konuşmadım bile. Kesinlikle harika olacak şekilde şekillenen biriyle tanıştım ve hiç kimseyle bu kadar ortak noktam olmadı. Yakın arkadaşlarım bile değil. Kimse mükemmel olmadığı için mükemmel kelimesini kullanmaktan çekinirim ama o *benim* için mükemmel olabilir.

Şimdi kötü kısma geldik. Son ilişkim dağıldığında, hayatım da dağıldı. Son birkaç ayda 4'ünü kaybetmeyi başardığım 9 taş kazandım. İnanılmaz derecede depresyona girdim ve birkaç kez kendi canımı almayı düşündüm. Hiç iyi idare edemedim. Kesinlikle kendimden nefret ettim. Aynaya baktığımda hissettiğim kırgınlığı kelimeler tarif edemez.

Sanki şimdiye kadar yaşadığım her küçük sorun dev bir sorunla sonuçlanmış ve beni tamamen çökertmişti. Birkaç yıldır bir hayatım yoktu ve arkadaşlarımı veya ailemi 2 yıldan fazla bir süredir görmedim bile. hayatımın parçalarını toplamaya başladım.

Dört ay önce antidepresan kullanmaya başladım ve çoğu zaman her şey daha iyi hissettirdi. Spor yapmaya başladım, kilo vermeye başladım. Biraz yalnız olduğumu fark etmeye başladım ve ilişkileri yeniden keşfetmek istedim.

Benim için mükemmel bir eşleşme olan biriyle tanışacağımı bilmiyordum. Şimdi korku ve şüpheyle doluyum. Pek çok olumsuz soru zihnimi dolduruyor. Bazen bana iltifat ettiğinde bunu içimde hissediyorum. Bana değersiz olduğumu ve söylediklerini dinlememem gerektiğini söyleyen küçük ses. Diğer zamanlarda kendimi dünyanın zirvesinde hissediyorum, sanki hiçbir şey beni yıkamaz.

Kafam karıştı. Kendimi savunmasız hissediyorum ve mutluluğu hak etmiyorum ve neler olup bittiğiyle yüzleşmeme yardımcı olacak herhangi birinin tavsiyesi olup olmadığını merak ediyordum. Son zamanlarda her şey yolunda gidiyor ama yine de moralim bozuk. Hayat daha yeni güzelleşmeye başladı, 4 yıl daha ışıkların kapanmasına dayanamazdım."
"En tuhaf sorum aslında o kadar da tuhaf değildi, ancak koşullar bir şekilde onu tuhaflaştırdı.

Bana öldüğünde ne olduğunu soran dört yaşında bir çocuğa bakıcılık yapıyordum. O anda çok şaşırdım çünkü dört yaşında bir çocuğun bu soruyu sormasını beklemiyordum. Ona elimden geldiğince dürüst ve açık bir şekilde, elbette anlayabileceği şekilde cevap vermeye karar verdim. Orada oturup yarım saat bunun hakkında konuştuk, ona kimsenin gerçekte ne olduğunu bilmediğini, bazılarının öbür dünyaya inanırken diğerlerinin inanmadığını, başına geldiği için korkmasına gerek olmadığını söyledim. sonunda herkes ve bunun yaşamanın kaçınılmaz bir sonucu olduğunu.

Buna nasıl tepki verdiğine çok şaşırdım, mutlu görünüyordu ve iyi uyuyordu. Her nasılsa yine de sorması garip... Ama ona elimden geldiğince dürüstçe cevap vermekten memnun oldum."
"Tek başıma yaşamak zorunda olduğum koşullardan dolayı ailemle yaşamak söz konusu değil ve küçük kardeşim de evden çıkmak istiyor. Temmuz ayına kadar ayda 400 dolara bir oda kiralıyorum ve sonra tek başımayım. NJ'de yaşıyorum ve çok yakın olduğumuz için Philadelphia'ya taşınmak istiyoruz. İşe gidip gelebileceğim ama şehirde göz kulak olmayı planlıyorum. Erkek kardeşim haftada yaklaşık 30 saat çalışarak 8.75 kazanıyor. Haftada 40 saat çalışarak saatte 13 saat kazanıyorum ve bazen zamanla, ki bu da bir buçuk saattir. Vergilerden sonra iki haftada bir 804 kazanıyorum. 11.000 borcum var ama aylık ödemeler yapıyorum ve bu Cuma kredimi oluşturmak ve ayrıca acil durumlar için bir şeyim olması için bir kredi kartı alacağım. Sorum şu, bu yapılabilir mi? Philadelphia'ya taşınırsam geçiş ücretleri için 80$ ödemek zorunda kalacağım, bu da ek bir masraf olacak. Buna değer mi emin değilim. Kira hariç güncel faturalarım aşağıdaki gibidir.
75 telefon
91 araba sigortası
borçlara doğru 50
30 çeşitli Netflix vb.
Ayda 800'ün yapılabilir olduğunu düşünüyorum, ayrıca kamu hizmetlerimizin olacağını da biliyorum."
"Reddit,

M(21), GF F(20) ile yaklaşık 3 aydır birlikteyim (önceden 2 ay daha çıkıyoruz) ve birlikte çok mutluyuz. Kavga, tartışma vs yok. Mesele şu ki, ne zaman ikimizden biri uzak gelecekte olacak bir olayı gündeme getirse, olayı söylemeden önce ""hala birlikte olduğumuzu varsayarsak..."" demek için bilinçli bir çaba harcıyoruz....

Örneğin: Kız arkadaşımın doğum günü gelecek yıl, Vegas'a gitmek istiyor (tamamen üzgün), ancak bu fikri ortaya atmaya başlamadan önce, ""21. yaş günüm için, bence Vegas'a gitmek harika olur"" dedi. ! *bir an duraklayın* Ayrılacağımızı söylemiyorum, ama hala birlikte olduğumuzu varsayarsak, bir grup insanla gitsek çok eğlenceli olur... (vb.)""

Gelecekteki bir olayı gündeme getirirken aynı şeyi yapma eğilimindeyim, ""Oraya vardığımızda o köprüyü geçeceğiz ama gelecek yıl biz... ).""

Bu normal mi? Yoksa sonunda ayrılabileceğimiz fikrini bilinçli olarak beslememiz, ilişkinin doğasında yanlış olan bir şeyler olduğu anlamına mı geliyor? Normalde insanların kafalarında ""gelecekte olası ayrılık"" düşüncesi bile yokmuş gibi hissediyorum.

İlişkinin de olgunluğunun genç olduğunun farkındayım, ancak soru ne kadar az olursa olsun hala geçerliliğini koruyor. reddit'e şimdiden teşekkürler."
"Birkaç ay önce erkek arkadaşımın bir kızla konuştuğunu ve onunla flört ettiğini öğrendim. Nasıl öğrendiğime dair çok fazla detaya girmek istemiyorum ama yaklaşık 3 haftalık bir dönem geçirdik ve bir şeyleri çözmeye çalıştığımız için çok fazla konuşmadık. Çok fazla konuşmadığımız (ve resmi olarak ara vermediğimiz veya ayrılmadığımız) halde, onu temelde kız arkadaşı yaptığını biliyorum. Beni gerçekten rahatsız ediyor. Bazen rastgele bir şey yapıyorum ve zihnim otomatik olarak buna geri dönüyor ve sonunda depresyona giriyorum. Sürekli paranoyaklaşıyorum ve ben başka bir şeyle meşgul olabilirken onun geri dönüp onunla konuşabileceğini düşünüyorum. Zaten bunun büyük bir hata olduğunu ve kimsenin benim yerime geçemeyeceğini söyledi. Bu sadece yeni bir aşık olma deneyimiydi ama aptalcaydı. Biraz yardıma ihtiyacım var, bu yüzden bu kadar moralim bozuk olmasın ve ilerleyelim. Zamanla daha iyi hale geldiğini biliyorum, ama hala içimde olan acıyı aşmama yardım edebilecek bir şey var mı?"
"2 yıldır birlikteyiz ve harika bir ilişkiydi, yakın ilişkilerimiz de vardı, temelde birbirimizin evinde yaşıyorduk ve çok mutluyduk, o beni sevdi, ben de onu sevdim.
bir hafta (bir ay önce) geziye gittiği ve bir sürü erkekle tanıştığı için çılgınca kavgalar ettik ve ben onu kıskandım, o hafta çok fazla gerginlik yaşadık ve her şeyi alt üst eden 1 kavga oldu, ondan sonra evim ve ayrıldık, bir hata yaptık ve o geceyi benimle geçirdi (son gecemiz).
ondan sonra çok kavga ettik, temelde birbirimizi çok incittik ve bana gerçekten saldırgan şeyler söyledi, sanırım aynısını ona da yaptım.
şimdi konuşmuyoruz, onunla konuşmaya çalışırsam muhtemelen beni engeller (whatsapp, facebook kullanarak).
Onu çok seviyorum ve onu geri kazanmak istiyorum ve bence o da beni seviyor ama benimle olmak istemiyor, onu nasıl geri kazanabilirim? Hissetmeliyim, bir ay oldu ve hiçbir şey değişmedi, sanırım beni hala seviyor ama benimle olmak istemediğini söyledi.

not: geçmişte yaklaşık 4-5 kez ayrıldık ama her seferinde tekrar bir araya geldik, birbirimize ne kadar kızdığımızın önemli olmadığını ve her zaman tekrar bir araya geleceğimizi çünkü birbirimizi sevdiğimizi söyledi.

kötü ingilizce için özür dilerim"
"Ve ben sadece meh hissediyorum. Pek çok karışık duygu.

Yaklaşık 2,5 yıldır güzel bir kızla çıkıyorum. Oldukça çekici, benden çok daha zeki ve çok tatlı. Ne yazık ki, mesafeliyiz ve en az bir yıl daha uzak mesafeli kalacağız.

Dün gece, tanıdığım bir kız bana resmen seks teklif etti. Ona evet, buraya gel, lütfen demeye BURAYA yaklaştım. Bu kız yerli, benim sokağın yukarısında yaşıyor. O her zaman güçlü bir şekilde ilgi duyduğum türden bir kız (sanırım manik peri rüyası kızı türü) ama aslında hiç çıkmadım. Nihayetinde, onu yukarı davet ETMİYORUM. Ama sonrasında bütün gece yatakta dönüp durdum.

Hile yapmayı düşündüğüm için bile kendimi suçlu hissediyorum; Muhtemelen gerçekten eğlenceli olabilecek bir geceyi kaçırdığım için pişmanlık duyuyorum - bir tür daha derin melankoli ile birleştiğinde *asla* tanımayacağım tüm kızları düşündüğümde hissediyorum; Hile yapmadığım için rahatlıyorum; Bunun ilişkimin durumu hakkında kesinlikle söylemesi gereken şey için üzülüyorum; ve dürüst olmak gerekirse, bu duygulardan hangisini en güçlü şekilde hissettiğimi bilmiyorum. (Doğruyu söylemek gerekirse, son zamanlarda işler *zorlaştı*. Başlamak için uzun mesafe zor ve sevgilim birkaç aylığına ülkeyi terk edecek ve hatta DAHA AZ temasımız olacak; klinik olarak depresyonda bir süredir ve iyiye gidiyor gibi görünmüyor ve bununla başa çıkmak zorlaşıyor ve gerçekçi olarak, muhtemelen bir 1,5 yıl daha mesafeli olacağız, en iyi durum senaryosu).

Okuduğunuz için teşekkürler. Gerçekten bir sorum olduğundan emin değilim - esas olarak bunu aklımdan çıkarmak istedim. Yine de düşünceleriniz kesinlikle hoş geldiniz."
"Yani temelde okula gitmek için 3 hafta önce ayrıldım ve okul evden 8 saat uzakta (o hala lise son sınıf öğrencisi). O ve ben çok yakınız, bu yüzden hala birlikteyiz. Dayanılmaz bir hal alırsa ayrılacağımızı düşündük ama şimdiye kadar iyiydi. Her neyse, görünüşe göre adeti gecikmiş. İkimiz de hemen sonuca varmak istemiyoruz ama hamileyse, yanında olmadığım için ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Ailesi onlara söyleseydi onu öldürürdü ve biz de bunu onlardan saklamak için elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz. Ama ne yapacağımız konusunda hala bir fikrimiz yok. Yani temelde seçeneklerimizin ne olduğunu ve onu aşağıdan nasıl rahatlatabileceğimi merak ediyorduk."
"Boyfriend ile yaklaşık 8 aydır çıkıyorum ve bu büyük bir sorun ya da anlaşmayı bozmuyor. Onu çok seviyorum ve üniversiteyi bitirdiğimde evlenmeyi planlıyoruz. Ne yazık ki, bu uzun zamandır bir sorun ve son birkaç gündür gerçekten sorun olmaya başladı.

Bak, zaman geçtikçe onunla daha çok seks yapmak istiyorum. Seksi, ona yakın hissettiğim birkaç yoldan biri olarak görüyorum. Yine de onun için seks, sevdiği kişiyle yapılacak fazladan bir şey. Bir şeyler yapmak için çok yorgun olduğu günler olması dışında sorun yok. Ve buna saygı duysam da, onu en az gördüğüm günler oluyor, bu da ona daha da yakın hissetmeme neden oluyor. Geri çevrilmek canımı yakıyor, beni incitmek onun canını yakıyor ve onu incitmek benim canımı yakıyor, saire vesaire. Son birkaç gündür bu kadar zor olsa da, ikimiz de bunun ertelenmektense bir an önce çözülmesi gereken bir sorun olduğu konusunda hemfikiriz.

Konumum değişmek ve uğraşmam gereken kendi sorunum. Yine de yapmamam gerektiğini ve ulaşabileceğimiz bazı orta yolların olduğunu düşünmüyor. Gerçekten ne yapacağımdan emin değilim. Mastürbasyon gerçekten işe yaramıyor ve onu söndürmeye zorlamak bir seçenek değil.

EDIT: Bunu her gün yapmak istiyorum. Ben...bunu ne kadar sıklıkta yapmak istediğini gerçekten bilmiyorum, sadece başladığı zaman onu asla geri çevirmediğimi biliyorum."
"8 ayını tanıyor, onu parçalara ayırıyor. Her yönden benim için oldukça mükemmel olduğuna kesinlikle inanıyorum. Ona bayılıyorum.

Bir veya iki ay öncesine kadar, bazı kişisel şeylerle uğraşmak zorunda kaldığında, yaklaşık 4-5 ay boyunca bir çift gibi hareket ediyorduk. Onu ""bizi"" bir kenara koymaya zorladı ve o zamandan beri yakınız ve her zamanki gibi hemen hemen aynıyız, ancak neredeyse tutarlı değiliz.

Sanırım onu ​​unutmam gerekiyor ama bu çok zor çünkü hala etrafımda her zaman yaptığı gibi davranıyor. Onunla arkadaş olamayacağımı hissediyorum çünkü o bana aşıktı ya da bana aşık ve ben ona aşığım ama nedense birbirimize bağlanmamızı engelleyen bir şeyler var.

Kafamdaki ""duygular"" için bu kadar yakın bir arkadaşımı kesmeyi haklı çıkaramıyorum ama her gün bana birdenbire beni sevdiğini söylemesini dilemek çok acı verici."
"Erkek arkadaşımla ayrılalı uzun zaman olmadı. Harika bir seks kimyamız vardı ve gün boyunca ve uyumadan önce sık sık birlikte seks hayal ederdim. Alışkanlık oldu galiba..?

Artık ayrıldığımıza göre, sorun olur mu bilmiyorum. Bir yandan, bence bunlar sadece kirli düşünceler, herkeste var. O benim ilk ve tek cinsel partnerim oldu ve şu anda gerçekten başka kimseye ilgi duymuyorum. Öte yandan, korkarım hayatıma devam etmemi zorlaştıracak.

Son zamanlarda kendimi bunu yapmamaya zorluyorum ama cinsel hayal kırıklığım rüyalarımda kendini gösteriyor! Arka arkaya 3 gündür, 3 farklı erkek arkadaşımdan cinsel şeyler yapmak/seks yapmak/fiziksel şefkat görmekle ilgili rüyalar görmeye devam ediyorum. Benim sorunum ne bilmiyorum."
"Tamam, işte burada, babam (60 yaşında) çok uzun yıllar yer döşemecisi olarak çalıştı (temelde tüm hayatı boyunca). Vücudu temel olarak ondan vazgeçtiği için son 5 yılda pek çalışmadı.

Şu anda Toronto'da temelde sosyal yardımla yaşıyor ama gerçekten *çalışmak istiyor*. Ama kimse onu işe almaz. Ona karşı çok şey var:

* 60 yaşında
* Saldırı Sabıka Kaydı - bir adamın kamyonuna içindeyken kürekle vurmak (af sürecinde, görünüşe göre 3 yıl sürüyor)
* Ehliyet yok
* İyi bir iş referansı yok (tüm hayatını sözleşme yaparak geçirdi ve çok fazla köprü yaktı)
* Toronto'da bir ailesi var ama çok azıyla iyi geçiniyor.
* Çabuk öfkelenir. O harika bir babaydı, ama onu kızdıranlarla asla iyi anlaşamadı, bu da bizi...
* Hayatı boyunca bir sürü boktan insanla takılmış, fırsat buldukça seni kazıklayan tip. çok az arkadaş :(

Temelde ona ne önereceğimi bilmiyorum. Nereden iş bulabilir? Yer döşeyemez, işlev göremeyecek kadar yaşlı. Saldırı kaydı nedeniyle müşterinin karşılaştığı hiçbir şeyi yapamaz. Ofis becerisi yok.

Lütfen reddit yapın, herkesin önerilerini alacağım.

Son bir nokta, bu yıl bir noktada iki dizini de değiştirmesi gerekiyor. Yani yaklaşık 12 hafta sakat kalması bir yana, bütün gün ayakta durması gereken bir işi muhtemelen yapamaz."
"Karşı cins tarafından görmezden gelinmeye alışkınım. Birden iki erkek arkadaşımın benden hoşlandığı dikkatimi çekti.

Biri, Jake [20/M], aslında benim eski sevgilim. O ve ben daha önce iki kez bir ilişki içinde olmayı denedik, yarı kötü şartlarda sona erdi, ancak arkadaşlığımızı yeniden bir araya gelmeyi tartıştığımız noktaya kadar büyük ölçüde yeniden kurduk.

Diğeri, Matt [22/E], son ilişki bittiğinde benim için oradaydı ve genel olarak harika bir adam. Aslında birkaç ortak arkadaşımızın bir araya gelmemiz gerektiğini ima ettiğini söyleyebilirim.

Jake ve benim ortak bir arkadaşımız da tekrar bir araya gelmemiz gerektiğini ima ediyoruz.

Bu adamların ikisini de kendi tarzlarında seviyorum. Onlara öncülük etmek istemiyorum.

Birini mi yoksa diğerini mi seçeceğim? Yoksa ikisini birden mi keseyim? Ne tür şeyleri dikkate almalıyım?

Durumla ilgili içgörü vermek zorunda kalabileceğiniz tüm soruları yanıtlayacağım."
"Bu yüzden çoğunlukla bana 19/20 gibi göründüğüm ve bebek suratlı olduğum söylendi. Yaşlanınca sahip olmanın harika bir özellik olduğunu bilsem de, bunun bir sapkınlık olduğunu ya da konu flört olduğunda kadınların beni ciddiye almasını sağlayacak kadar beni yeterince erkeksi yapmadığını hissediyorum. Bayan arkadaşlarım, meslektaşlarım ve benzerleri bana çok iyi, yüksek enerjili bir adam olduğumu söylediler, ama iş kadınlara çıkma teklif etmeye gelince, ortalıkta dolanma eğilimindeyim ya da söylemeye cüret ediyorum. , onlar gidip daha erkeksi erkeklerle çıktıkça ""freind zone"" a alın. Kadın redditörlerin benim durumumdaki biri için ne gibi tavsiyeleri var?"
"Bunu bir hafta önce gönderiyor olsaydım, onu gerçekten sevdiğimi söylerdim (bu şekilde). Bir yılı aşkın bir süredir akıl hocam ve bana birçok kişisel sorunda yardımcı oluyor. Onunla ilgili ""cinsel"" olduğunu düşündüğüm rüyalar görürdüm, ama son zamanlarda bazı şeyleri bir araya getiriyorum ve bu cinsel arzu, sarılma arzusundan başka bir şey değildi. 5 yıl önce taşındığımdan beri sahip olmadığım baba figürüne dönüştü. Tek sorun, kendi karısı ve çocukları olması. 20 yaşında bir ""kız"" almak muhtemelen onun için işe yaramayacak.

Ayda bir akşam yemeği için buluşuruz ve işlerin nasıl gittiğini tartışırız. Bu ay kendime olan güvenim ve kişinin başkaları için bir şeyler yapmaya ne kadar istekli olması gerektiği hakkında çok konuştuk (iki yıl önce tecavüze uğradım ve o zamandan beri kendime olan güvenimi mahvediyor). Başarılı olduğu için ne kadar mutlu olduğunu ve kendime zarar verici davranışıma tanık olmanın onu ne kadar incittiğini fark ettim. Son zamanlarda kıçımı çalıştırmamın tek sebebinin onun onayı olduğunu söylediğimde yakın zamandaki bir başarıdan bahsediyorduk. Ayrıca artık güvendiğim çok az insan olduğundan ve muhtemelen dünyada uğruna her şeyi yapacağım tek kişinin o olduğundan da bahsetmiştim.

Gerçek bu ama bunu ona söyleyerek mentor/menti ilişkimizi mahvediyormuşum gibi hissediyorum. Onun onayına bu kadar çok ihtiyaç duymamın/onun için her şeyi yapabilmemin bir nedeni de, yanlış yönlendirilmiş olsa da ona bir yıldan fazla aşık olmamdı ki bu, bu noktada ilişkimizin dışında bırakılması gereken bir şey. Bunu gündeme getirdiğim için kendimi suçlu hissediyorum ve bir parçam, çizgiyi tekrar geçmeden ilişkimizi bitirmem gerektiğini düşünüyor. Ailesinin durumu göz önüne alındığında ona olan şu anki aşkımın uygun olduğunu bile düşünmüyorum. Ben sadece onun hayatını zorlaştırıyorum.

;"
"Bayan sınıf arkadaşlarımdan birinin arkadaşı olan bir kız var. Kız benim okuluma gitmiyor ama oldukça yakın bir yerde yaşıyor. Onu kısa bir süre önce Facebook'taki fotoğraflarının bolluğundan fark ettim -- o bir fotoğrafçı ve dürüst olmak gerekirse çoğu insanın fotoğraflarından daha fazla albümü var -- ve ilgi alanları hakkında daha fazla şey öğrendikçe onunla aşırı derecede ilgilenmeye başladım.

Birkaç kez dolaylı olarak veya sonuçsuz olarak etkileşimde bulunduk, örneğin, ona inanılmaz fotoğraflarından birkaçı için iltifat ettiğimde (bazen onları Instagram'a atıyor) ve yanıt olarak bana teşekkür ettiğinde. Ayrıca son zamanlarda gönderilerimi ve fotoğraflarımı ""beğeniyor"" ve Facebook'ta beni oldukça güvenilir bir şekilde ""dürttü"".

Bu sosyal ağ etkileşimlerinin aşırı derecede anlamlı olduğu yanılsamasına kapılmadım ve şu ana kadar çevrimiçi etkileşimlerimizden herhangi bir kaçınılmaz sonuç çıkarmadım. Onları burada büyük ölçüde, üzerinde çalışılacak ""var olduğumu biliyor"" temeli olarak tanımlıyorum.

O vesileyle ona yaklaşma şansım (veya cesaretim) olmamasına rağmen, onu yalnızca bir kez şahsen gördüm.

İlk izlenimlere çok inanırım.
Kurşunu ısırıp resmi olarak *çevrimiçi* iletişim başlatmalı mıyım yoksa *yüz yüze* bir toplantı düzenlemeye mi çalışmalıyım (tercihen, ancak zamanında gerçekleştirmek daha zor) emin değilim. ve havalar ısınınca oraya elma yemeye gitmeyi ve ona rastlarsam kendimi tanıtmayı planlıyordum."
"Bu kızla birkaç haftadır okulda konuşuyorum (ona Sarah diyeceğim) ve zaten birbirimizden hoşlandığımızı belirledik, birkaç kez takıldık ve daha önce öpüştük , ama bir şey beni rahatsız ediyor. Geçen yıldan beri seks yapmadığını iddia ediyor ve bana eski sevgililerinden hiçbiriyle konuşmadığını söyledi, ancak iki arkadaşım bana farklı durumlarda nasıl düzenli olarak seks yaptığından bahsettiğini söyledi. eski sevgilisi Onunla bu konuda yüzleştim ve eski sevgilileriyle konuşmadığını ve bir yılı aşkın süredir kesinlikle kimseyle seks yapmadığını söyleyerek inatla yalanladı. Dokuz yarda boyunca ""diğer insanlar yerine bana güvenmelisin"" ve tüm bunlarla gitti. Ona inanmayı seçtim ve bir iki hafta mutlu oldum, ta ki arkadaşlarımdan biri bana Sarah'nın seks konusunda yüzüme karşı yalan söylediğini söylediğini söyleyene kadar.

Onunla bir kez daha yüzleştim ve yine her şeyi reddetti ve diğer insanları dinlemek yerine ona güvenmem gerektiğini söyledi ve her şey için oldukça üzüldü. Bana seks yapmadığını nasıl kanıtlayabileceğini soruyor.

Şimdi bana bu tür şeylerin bana yalan söylemesi için bir nedeni olmadığını söyleyen iki arkadaşımı tanıyorum ama aynı zamanda bana yalan söylemek için bir nedeni olmadığını (ya da en azından olmaması gerektiğini) hissediyorum. Daha önce seks hayatımız konusunda oldukça açıktık.

 Kimi dinleyeceğim arasında kaldım çünkü onun seks yapıp yapmadığını gerçekten kanıtlamanın bir yolu yok. Eski sevgililerinden herhangi biriyle konuşmak söz konusu bile olamaz.

Ona umutsuzca inanmak istiyorum ama iki ayrı insanın bana onun hakkında aynı hikayeyi anlatması şüpheli görünüyor. Bana olan hislerini itiraf ederken eski sevgilileriyle seks yapıyorsa, o zaman kesinlikle bir ilişkiye dahil olmak istediğim biri değil.
Şimdi bana doğruyu söylediğini nasıl kanıtlayabileceğini soruyor ve ona verecek bir cevabım yok."
"Merhaba Reddit! Çok hızlı bir şekilde ele almam gereken biraz tıbbi geçmişim var, ama onu böleceğim. Şimdiden teşekkür ederim. ( K , 18 yaşında )

Ekim 2015 İlk İYE'mi oldum. 4-6 haftada bir gelmeye başladılar. Bir nefroloğa görünmem için yönlendirildim. Ultrason çektikten ve görünüşte bir böbreğim olduğunu ortaya çıkardıktan sonra bana böbrek hastalığı teşhisi koydu. Sol, doğumdan beri işlememiş gibi görünen sağı telafi etmek için büyüdü. Ayrıca sağ böbreğinde ""küçük bir taş"" dedikleri şey vardı.

Daha sonra, bir sonraki nefrolog ziyareti sırasında başka bir İYE geçirirsem bir üroloğa görünmem için yönlendirildim. Yine bir tane buldum. Bu yüzden nefrologdan önce oraya planlanmış bir ziyaretim vardı.

Bu, Haziran 2016 civarındaydı. Bir aydan fazla bir süre geçmeden mide virüsü gibi görünen bir hastalıktan hastalandım. Tüm belirtiler. 48 saatten uzun sürdü ki bu garipti. Ağrı ve kanlı dışkı olduğunu düşündüğüm şey nedeniyle iki acil servis ziyaretim oldu. BT taraması sağ yumurtalığımda bir kist ortaya çıkardı ama bu çok da büyütülmedi.

Sonra bir GI doktor tavsiyesi. Benim için çok sayıda test planladı. Dışkı örneği testim C. Difficile toksin B ile pozitif çıktı. Bunun için şimdi Flagyl alıyorum. Günde 3 kez 500 mg. 3 Ekim'de endoskopi ve kolonoskopi oldum.

Bugün, karnımın alt kısmında İYE ağrısı diyeceğime çok benzer bir ağrı yaşadım. Ben de tuvalete gittiğimde yanma hissi yaşadım. Biraz endişelendim ve üroloğumu görmem gerekip gerekmediğini merak ediyordum. Bir dahaki sefere İYE olacağıma inandığımda kliniğe gitmemi istedi.

Teşekkürler, tüm tavsiyeler çok makbule geçer!"
"Merhaba Reddit,

Gördüğüm pek çok kaba insan yüzünden yorulduğum için bu, Reddit'teki ilk gönderim. Ancak, kurşunu ısırmaya ve yine de göndermeye karar verdim, çünkü tarafsız bir topluluktan bazı tavsiyeler istiyorum. Her neyse...

Bir süredir web geliştirmeyi öğreniyorum ve yakın zamanda yerel bir pazarlama ajansında maaşlı bir işe girdim. Tasarımları dönüştürüyordum ve hatta birçok Wordpress ve özel PHP çalışması yapıyordum. Ancak yönetimle ilgili bazı sorunlar nedeniyle şirket kapatıldı ve beni işsiz bıraktı. Sorun, benim bu şirkette sadece dört aydır çalışıyor olmamda yatıyor. Yaşadığım kasabada web geliştirmeyle uğraşan başka şirket yok, bu yüzden başka bir web işi bulma konusunda biraz şansım kalmadı. Yani, başka bir yerde iş bulamazsam. Tabii ki, bilgimin (HTML/CSS dışında), finansal olarak bir şekilde hareket etmeyi bırakın (21 yaşındayım ve çok fazla birikimim yok), başka bir yerde başka bir işe girmeme yetecek kadar iyi olduğuna inanmıyorum. Mümkünse perakende işlere geri dönmekten kaçınmak isterim ama gerekirse kesinlikle herhangi bir işte çalışırım. Sanırım Reddit'te söylemeye çalıştığım şey, benim yaşımdaki, benim pozisyonumdaki, benim deneyimime sahip biri için, web endüstrisinde ilerlemeye devam etmem için dört ay boyunca düşmek yerine ne yapmamı önerirsiniz? içinde?"
"Yirmili yaşlarımdayım, üniversiteyi bitirdim ve yaklaşık bir buçuk yıldır tam zamanlı olarak çalışıyorum. Son bir yıldır dışarı çıkıp dünyayı keşfetmek (yurtdışında öğretmenlik yapmak, bir gemide mürettebat olarak gönüllü olmak vb.) ile profesyonel kariyerimi kurmak (bu noktada belirsiz) arasında gidip geldim. Grubumdaki arkadaşlarım zaten lisansüstü okuldalar ve geleceklerini planlıyorlar. Olaylara acele etmem gerektiğine pek ikna olmadım. Benim görüşüme göre, sadece birkaç yıl daha gençliğim var (24 yaşındayım) - Daha fazla yaşamadan önce onu yaşamak istiyorum. Masa kölesi olmak istemiyorum. Öte yandan, çok çalışmanın ve kendimden bir şeyler yapmanın önemini anlıyorum. Önemsiz olmak istemiyorum. Dışarıdaki deneyimli insanlar, içinde bulunduğum duruma biraz ışık tutmak ister mi? Bunu çok takdir ediyorum."
"Bunu FH'imden daha çok takdir edeceğinizi düşündüm, bu yüzden onun yerine buraya boşaltıyorum...haha. Burada küçük bir geçmiş hikaye - Mart ayında elbisemi geri sipariş ettim ve o zamandan beri iştahımın fırlamasına neden olan bir ilaç aldım. Her zaman minyon oldum, bu yüzden birkaç ay içinde 10-12 pound kazanmak özgüvenime biraz darbe oldu (biliyorum, çok daha kötü olabilirdi ve hala sağlıklı bir kilodayım ama ben Bu konuda tamamen bebeklik yapıyorum.) Pazartesi gecesi elbisemin içinde olduğuyla ilgili heyecan verici bir haber aldım, bu yüzden bu gece onu almaya gittim! Yaşasın/lütfengodihopeithala uyuyor. Hanımefendi onu başıma takmamı istedi... ve kalçalarımdan aşağı sarkmıyor. Hiç gibi. Cue büyük panik ve ben sessizce içten içe ölüyorum. Birkaç dakika denedikten sonra benim adım atmaya karar verdi ve neyse ki bu işe yaradı! Vay canına. Hala kalçalarımda biraz rahat ama tamamen yapılabilir. Bonus rahat bir nefes: Elbisemi gerçekten kaldırdıklarını öğrendim, bu yüzden alışveriş yapmak için daha uzun süre bekleseydim kaçırmış olacaktım!"
"Herkese selam, konuştuğum bu kızı okumakta zorlanıyorum. Durumun ne olduğunu kısaca özetleyeceğim.

Yaklaşık üç ay önce çalıştığım mağaza alev aldı ve başka bir yere işe tayin edildim. Oradayken birkaç kızla tanıştım, konuştuğum kişi onlardan biri. Diğer kızlardan biri hakkında uyarmak ve bana mesaj atacağını söylemek için bana numarasını verdi. Bu yüzden her gün mesajlaşmaya başladık ve bir kez takıldık ve Cumartesi günü bir randevuya gidiyoruz. Kulağa kolay geliyor değil mi?

Bu gece ona mesaj yazarken ona iltifat ettim ve bana insanların ona iyi davranmasına alışık olmadığını ve bizim sadece arkadaş olduğumuzu söyledi. Lafı dolandırmamaya ve ona ondan hoşlandığımı söylemeye karar verdim, o da buna her zaman çok yaygın olan ""Ben aynı şekilde hissetmiyorum"" yanıtını verdi.

Takip etmeye karar verdim ve neden olmasın diye sordum. Bana şu anda bir ilişki aramadığını söyledi. Bu yüzden moralim bozukken, aniden mesaj atıp Cumartesi günü hala dışarı çıkıp her gün mesaj atmaya devam edip etmeyeceğimizi sorduğunda mesaj atmayı bırakmaya karar verdim. Sadece isterse dedim ve gülen yüzle evet cevabı aldım.

Sonra takılırken ondan hoşlanmamın onu rahatsız edip etmeyeceğini sordum ve ""Hayır çünkü birbirimizi tanımaya başlayacağız"" dedi. Hatta Cumartesi günü çıkacağımızı bir tarih olarak onayladı.

Peki benden hoşlanmak istiyor mu, şimdiden seviyor mu yoksa hiç istemiyor mu? Yanlış yönden bakıyor olabilirim ama tüm tavsiye ve önerileri takdir ediyorum."
"[Kişisel Sorunlar] Bu kızla sadece iki yıl önce çıktım, sonra dörtlü olmamız gerektiğini iddia ederek beni işinden bir çiftle aldattığını itiraf ettikten sonra ondan ayrıldım ama o rahatlıkla bana söylemeyi unuttu bu konuda.

Her neyse, şimdiye hızlıca ilerleyin (yaklaşık bir yıl sonra) ve onu tüm grup toplantılarımıza davet etmeye devam eden bir çocukluk arkadaşım var (ona Joe diyelim).

Birlikte olduğumuz süre boyunca arkadaşlarımla iyi geçindiğini ve yeni tanıdıklar edindiğini anlıyorum, ancak çoğu iyi arkadaşım ayrıldıktan sonra onunla konuşmayı bıraktı ve bir süre işler yolunda gitti. Şimdi birdenbire arkadaşlarımla dışarı çıktığım her yerde o var ve herkesle çok iyi anlaştığı için kendimi boktan biri gibi hissediyorum ama keşke bana yaptıkları yüzünden defolup gitse.

İşleri karmaşık hale getirmek için Joe'yu kız arkadaşıyla tanıştırdı ve iki hanımefendi Joe ve benim kadar yakın olmasalar da, ondan onu geleceğimize davet etmemesini istesem kendimi kontrolcü bir pislik gibi hissederdim. -birlikte.

Bu yüzden sanırım sorum şu: Müdahale etmeye çalışmalı ve muhtemelen nevrotik, sert bir kontrol manyağı olarak mı karşılaşmalıyım (muhtemelen doğru) yoksa kayıplarımı bir kenara bırakıp bu grupla bu kadar çok takılmayı bırakmalı mıyım? Başka arkadaşlarım da var ama bu çevre benim çocukluk/okul arkadaşlarım.

Kaybet-kaybet gibi bir his..."
"Beni yanlış anlama. Çekici insanları hepimiz fark ederiz. Sorun bu değil. Sorun şu ki... biz dışarıdayken güzel vücutları işaret ediyor. Televizyon izlediğimizde aktrislerin ağzından salyalar akıyor. Ama sonra cinsel bir şeye başlamaya çalışıyorum ve onun başlamaması için milyonlarca bir bahanesi var. Bundan nefret ediyorum... Kendine olan saygından yalnızca senin sorumlu olduğunu biliyorum ama benimki hızla düşüyor. Ben çekici değilim. Spor yapıyorum ve onu her gördüğümde güzel giyiniyorum. Sadece bana öyle bakmasını istiyorum. Bunun beni ne kadar incittiğini söylemeye çalıştığımda her zaman başından savıyor. Sadece olgunlaşmadığımı söylüyor ve insanları fark etmediğini düşünmek aptalca. Bir kez daha, bana öyle bakabilseydi %100 umursamazdım. Libidosunun düşük olduğunu iddia ediyor, ama benim gözümde bu doğru değil... bir yılı aşkın bir süre önce bir araya geldiğimizden beri böyle ve bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben son zamanlarda çok kavga ediyoruz. Pek çok iletişim sorunu yaşadık ve ona tavrı verme, işleri daha da kötüleştirme ve çok küçük sorunlar olan şeyleri orantısız bir şekilde abartma sorunları yaşadım. Özür dilemek ve üzüldüğü için düşünceli olmak yerine üzüldüğünde ve küçük şeylere aşırı tepki verdiğinde savunmaya geçiyorum. Bazen iyi niyetli bir şey söyleyeceğim ya da yapacağım ama bu ona kaba geliyor ve ben o sırada bunu fark edemiyorum, bu da onun havaya uçmasına neden oluyor ve bu çok saçma bir hal alıyor. Her şey orantısız bir şekilde patlamadan kavga edemiyoruz.

O artık ömrünün sonuna geldi ve ben bu ilişkinin bitmesine dayanamıyorum çünkü önümüzde yapacak çok şey var. Ona işleri düzeltmek için yeni bir yol sunmamı ve bunun artık ilişkimizde sık rastlanan bir şey olmayacağına dair güven kazanmamı istiyor. Onu aşağılamadan ne söyleyeceğimi ya da gelecekteki dövüşlerde her şeyin daha iyi olacağına dair ona nasıl güvence vereceğimi bilmiyorum. Sahip olduğum biraz öfkeyle başa çıkmak için terapiye gitmiştim ve çok şey başarabildim. Ama aynı bahaneleri defalarca duyduğunu ve hiçbir şeyin değişmediğini söylüyor. Biri bana bu deliliği düzeltmeme yardım edecek bir eylem planı versin! YARDIM.

Bu noktada bir plan düşünmesi gerekenin sadece ben olduğumu düşünüyor. İkimizin birlikte olması gerektiğini ona en iyi şekilde nasıl söyleyebilirim?"
"Benimle aynı durumda olan veya bu durumu yaşayanlardan fikir almak umuduyla buraya yazıyorum. İşte temel bilgiler:

Yaklaşık 1 yıl önce Matematik alanında lisans derecesi ile üniversiteden mezun oldum. Mezun olduktan sonra yaklaşık 3 ay iş aradım ama başarılı olamadım.

Bilgisayar Bilimleri yan dalım var, bu yüzden teknik alanda iş arıyordum. Web geliştiricisinden BT masasına, QA analistine kadar her şey.

 O noktada, kelimenin tam anlamıyla ilgili bir iş deneyimim yoktu (Yalnızca öğrenci olarak yarı zamanlı ve yazlık işlerde çalışıyorum)

80'den fazla işe başvurduktan ve 5'ten az yanıt aldıktan sonra peyzaj mimarı olarak eski yaz işime geri döndüm. Daha sonra bir web geliştiricisi olarak gönüllü olabileceğim küçük bir başlangıç ​​şirketi bulabildim.

6 ay ileri sar, hala tam zamanlı olarak başlangıçtayım, ancak herhangi bir gelirim olmadan daha fazla devam edemem. Ayrıca edindiğim deneyimin çok değerli olduğunu düşünmüyorum. Bu şirket çok yapılandırılmamış ve programlama açısından bir ""akıl hocam"" yok, iş sorunlara geldiğinde genellikle başvurulacak kişi benim. İş başvurusunda bulunmaya devam ediyorum ama başarılı olamıyorum.

Sorum şu, seçeneklerim neler? Yeterince para biriktirdim okula geri dönebilirim ama hangi program? Üniversiteye gitmeli miyim, bir Master programına girmeyi denemeli miyim? hatta 2. bekar mı?
(Kanada'lıyım, bu yüzden kolej burada daha düşük seviyeli bir Üniversite gibidir, genellikle daha pratik derslerle birlikte Üniversiteler daha teorik dersler sunar)

Bu deneyimin bana yeni bir iş bulmasını umarak buna katlanmalı mıyım?

İçinde bulunduğum en kötü durum değil ama yakında bir şeyler yapmam gerekecek gibi hissediyorum.

Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir!"
"F/23/5'2"" SW: 190lbs GW: 135lbs CW: 140lbs -- -50lbs Ocak ayından beri

Ocak ayından beri burada pusuya yatıp diğer insanların inanılmaz başarı öyküleri hakkında yorum yapıyorum ve bugünün küçük NSV'sinden sonra bazı fotoğrafları paylaşmanın zamanı geldiğine karar verdim.

Ocak ayında, Noel'den bir fotoğrafımı (albümde) gördükten sonra, değişiklik yapma zamanının geldiğine karar verdim. Kendimi bildim bileli fazla kiloluydum (dürüst olmak gerekirse obez). Mutsuz ve umutsuzdum ve neredeyse kendimi sonsuza kadar böyle olmaya teslim etmiştim. Şişman ve sonsuza kadar yalnız, eğer istersen. Sonra dediğim gibi o resmi gördüm ve artık yeter dedim. İçimde bir şeyler tıklandı ve kıçımı kaldırıp spor salonunu aradım ve üyelik satın aldım. Söz konusu üyeliği satın aldıktan sonra spor salonuna gerçekten adım atmam hala bir haftamı aldı, ama yaptım. Bir C25K uygulaması indirdim, tükettiğim HER ŞEYİ MyFitnessPal'e kaydetmeye başladım ve bir Fitbit satın aldım. Bu üç şey birlikte üzerimden kiloların düşmesine neden oldu.

Şimdi 8 ay sonra ve 50 lbs daha hafifim. Durmadan 4 mil koşabilirim ve sürekli olarak günde 1200-1400 kalori arasında yerim. Hala orijinal hedefimden 5 pound uzaktayım ve bu son 5 pound kolay kolay çıkmıyor -- ama kendimden memnunum. Sadece mutlu değil, kendimi de seviyorum çocuklar. Bence çok iyi görünüyorum ve sonunda sadece kendim olma konusunda kendime güveniyorum.

Her neyse, buraya kadar okuduğunuz için teşekkürler. Ve dışarıdaki insanlara ilham veren hepinize teşekkürler. Hepiniz bir kızın isteyebileceği EN İYİ motivasyonsunuz. Devam edin arkadaşlar."
"Tamam, daha önce gerçekten hiçbir şey yayınlamadım, bu yüzden bu garipse veya doğru yapmıyorsam kusura bakmayın.

Şu anki erkek arkadaşımla 15 yaşımdayken ve lise ikinci sınıftayken çıkmaya başladım, o 16 yaşındaydı ve bir üçüncü sınıf öğrencisiydi. Şimdi ikimiz de üniversitedeyiz. Delicesine yakınız. Kelimenin tam anlamıyla TÜM zamanımızı birlikte geçirmek gibi. O benim için inanılmaz derecede önemli ve her şeyi birlikte yapıyoruz. Onu çok seviyorum ve bir insan olarak ona inanılmaz saygım var.

Sorun şu ki ikimizin de ilişki dışında arkadaşı yok.

Yani ikimizin de arkadaşı var. Gerçekten çok arkadaşımız var ama artık birbirimizden başka kimseyle bağlantı kurduğumuzu hissetmiyoruz. Açıklaması zor.

İkimiz de lisedeki tüm arkadaşlarımızı ektik. Bunun bir kısmı ilişkimiz yüzündendi ama çoğu lise boktandı.

Bu yıl üniversitede tonlarca yeni arkadaş edindim ama hiçbiriyle bağ kurduğumu hissetmiyorum. Her şey gerçekten zorunlu hissettiriyor ve sürekli olarak benimle takılmayı sevdiklerini söylemelerine rağmen benden gerçekten hoşlanmadıkları için sürekli paranoyak oluyorum.

Erkek arkadaşımla muhtemelen ayrılmamız gerektiğini biliyorum, birçok nedenden dolayı buraya yazmaya zahmet etmeyeceğim ama yapamayacağımı hissediyorum çünkü o zaman hiç arkadaşım olmayacak. (Gerçekten bağlantı kurduğum ve etrafta olmaktan zevk aldığım arkadaşlar gibi.)

Sanırım gerçekten merak ettiğim ve burada varmaya çalıştığım şey, başka birinin buna benzer bir şey ifade edip etmediğidir. SO'mu seviyorum ama 15 yaşımdan beri birlikteyiz ve gitme zamanının geldiğini biliyorum, sadece korkuyorum çünkü bir daha kimseyle bağlantı kuracakmışım gibi hissetmiyorum."
"Adil uyarı, bu benim Reddit'teki ilk gönderim ve mobildeyim. Lütfen benimle çıplak ol.

Bir hafta önce, hayatımı yavaş ama istikrarlı bir şekilde iyileştirmek için (umarım) ömür boyu sürecek bir yolculuğa başlamaya karar verdim. Bir terazi aldım ve kendimi 340 libre olarak tarttım. 400 pound'a yakın beklediğimi düşünürsek, muhtemelen olmam gerektiği kadar üzülmedim.

İşte o gün ilk adımı attım. Bir myfitnesspal hesabı oluşturdum ve hiçbir değişiklik olmadan benim için tipik bir günü takip ettim. Çok, çok çabuk tiksindim. Beni büyüleyen iki şey keşfettim. İlki, fazla yememem. Ancak inanılmaz miktarda kalori içerim. İyi bir günde İKİ BİN kalori aldığımı fark ettim. Açıkçası en çok neyi değiştirmem gerektiğini belirledim, değil mi? Sağ.

Ertesi gün ve o zamandan beri her gün soda içmeyi tamamen bıraktım ve şeker/kafein yoksunluğu olduğuna inandığım bir duruma girdim. Yıllarca yüzlerce kalori değerinde soda içmek beni biraz darmadağın etti. Kendime haftada 1 bardak kolaya izin veriyorum ve şimdiye kadar bu, herhangi bir istek duymayı engelledi, yaşasın!

Şimdi ihtiyacım olan tavsiye için. Dediğim gibi, bir yıl içinde 100 pound kaybetmeyi umarak fitness arkadaşımla ilerlememi izliyorum. Myfitnesspal, haftada 2 librelik bir kayıpla beni günde yaklaşık 2500 cal'a koyuyor. Ve aslında bunu karşılamakta zorlanıyorum. Bir günde yemem önerilen kaloriye yaklaşamıyorsam endişelenmem gerekip gerekmediğini merak ediyorum. Not, aç hissetmiyorum."
"SO'm (30 E) ve ben (23 K) aylardır depresyona girdiği için kendini tutması nedeniyle ara vermeye karar verdik. Hayatım boyunca OKB, Kaygı ve Depresyon gibi zihinsel sorunlarım oldu, bu yüzden bunun onun için ne kadar zor olduğunu ve bunun nereden geldiğini anlıyorum.

O beni hayatından çıkarmak istemiyordu, ben de onu kaybetmek istemiyordum. Biz birbirimizi deli gibi seviyoruz.

Hiçbirimiz daha önce bir ""mola"" vermedik ve bunun işe yaramasını/faydalı olmasını istiyoruz.

""Seninle bir gün geriye bakmak ve bunun bizi daha da yakınlaştırdığını ve daha güçlü kıldığını kabul etmek istiyorum"" dediği gibi.

Böylece, iletişim sorumluluğunun ona ait olduğuna karar verdik ve o beni günde iki kez konuşmak için arıyor. Bugün buluştuk {sohbeti Cuma günü yaptık} çünkü o *gerçekten* beni görmek istedi. Onu da görmek istediğimi itiraf edeceğim.

Bu yüzden ara vermiş olanlar ve başarılı olanlar lütfen tavsiyede bulunun!

Temel kurallarınız nelerdi, molanız ne kadar sürdü, başarılı olduğundan emin olmak için ne *yaparsınız*?"
"Dün gece dışarıda bir esrar içtikten sonra, et lokantası tarzı patates kızartması yapmak için mutfağa gidiyorum. Fritöz zaten kapalıydı ve ısınmıştı, bu yüzden patatesleri sadece birkaç dakika içinde yaptım, sorun değil. Bitirdikten sonra fritözü kapattım ve bir tabağa aldım. İşte benim saçmalığım burada başlıyor. Sorun şu ki, portatif fritöze ihtiyacımız olmadığında onu buzdolabının üstüne koyuyoruz ve benim sorunum şu ki, ben 1,71""im, bu yüzden fritözü indiren veya kaldıran genellikle ben değilim. Aslında hiç geri koymayı denemedim.Ama tezgahta fazla yer yoktu ve evdeki diğer insanlara karşı düşünceli olmak ve yine de koymak istedim.Yerden indirmeyi başardım. Kafam iyi olmadan önce yavaşça bir sandalyenin üzerine çıkarak, ama yüksekteyken tekrar yerine koymaya gittiğimde, diğer elimle fritözün oturduğu tahta tahtanın yan tarafını sağlam bir şekilde kavrayarak bir garsonun tabağı tutması gibi tutmaya çalıştım. .Geriye dönüp baktığımda bunu yağın biraz daha soğumasına izin verdikten sonra yapmalıydım.Ve gerçekten çok pişmiş olmama yardımcı olmadı.Çok yavaş koydum ama neredeyse buzdolabının üstüne geldiğinde içindeki yağ fritözü sağa sola salladı kapağın altından bir kısmı üstten çıkıp üzerime düştü başka bir olay olmadan fritözü buzdolabının üstüne ittim ama sonra çenemin ve göğsümün yandığını fark ettim. Tek düşünebildiğim, acıyan her yerine soğuk su dökmek ve yağı yıkamaya çalışmaktı. Yağ gömleğimin içine ve içine düşmeden önce çeneme çarptı ama neyse ki gömleğim, göğsüme çarpmadan önce yağın çoğunu emdi. Yani elimdeki tek şey birkaç hafif ve can sıkıcı yanıktı. Ve gecenin geri kalanını hemen hemen o olayı kafamda yeniden yaşayarak ve tamamen döksem ya da yağ çok daha sıcak olsaydı ne olacağını hayal ederek geçirdim. Patatesler lezzetliydi ama."
"Kız arkadaşım ve ben birkaç hafta önce ayrıldık. İlk yas tutma acısını geçtim ama ayrılmamızın büyük resimde bir tür hata olduğunu hissediyorum. Çok kez çıktım ve hiç kimseyle kendimi daha yakın veya daha fazla evimde hissetmedim. Onu gerçekten birçok düzeyde ruh eşim olarak düşünüyorum. Neden ayrıldığımızı söylemek zorunda kalsaydım, bunun bir güven ihlali olduğunu söylerdim. Hile veya başka bir şey gibi büyük bir olay olmadı, daha çok, savunma yapmadan iletişim kurmamızı zorlaştıran uzun bir küçük hatalar silsilesiydi. Sonunda oldukça büyük bir iletişim kopukluğu yaşadık. Bazı kötü alışkanlıklar edindik ve bunların farkında olmamıza ve aktif olarak kırmaya çalışmamıza rağmen onları kıramadık. Gelecek için umudum olduğu için ona tutunamayacağımı biliyorum ama yaralarımıza iyileşmesi için biraz zaman tanıdığımızda, ona yeni bir sayfa açabileceğimize inanmak istiyorum. Bu tamamen mantıksız bir şey mi? Teşekkürler."
"Geçen hafta fast-food işimde bir iş toplantısı yaptım. Patronum deneyeceğimiz yeni bir kuraldan bahsedene kadar her şey normal gidiyordu. Sizi konuşurken ya da tembellik yaparken yakalarsa, bir çetele puanı alırsınız ve hafta sonunda her bir çetele işareti için maaşınızdan 5 dakika kesilir. Okula tam zamanlı gidiyorum, bu yüzden sadece hafta sonları yarı zamanlı çalışıyorum. Bu beni etkilememeli çünkü neredeyse orada değilim ve olduğumda çok çalışkanım. Endişelendiğim şey, patronumun bir pislik olması ve umursamadığı insanlardan keyfi olarak kesinti yapabileceğini düşünüyorum çünkü bu, çok fazla gri alanı olan ve yöneticinin nasıl uygulayacağına dair hiçbir gözetimi olmayan bir kural gibi görünüyor. BT. Yaptığı şey yasal mı? Ve eğer değilse, alınacak uygun eylem planı ne olacaktır?"
"Welland, Ontario'da üniversitenin 2. yılındayken (ugh) 6 kızla yaşadım. Ben erkeğim. Biri kuzenim, diğeri onun arkadaşıydı. Diğer 4 tanesi bu hikayenin parçası değil.

Her neyse - kuzenimin bu arkadaşıyla 2,5 yıldır Facebook'ta konuşmadım/duymadım/görmedim/görmedim ve bugün kuzenime DOB'umu, göbek adımı ve ev adresimi soruyor (Toronto'da, Welland'dan uzakta) ).

Daha önce hiç böyle bir şey başıma gelmediği için bu benim için çok ürkütücü. Pekala Reddit, geçmişinden insanları içeren ürkütücü takipçi hikayelerin neler?"
"Erkek arkadaşım ve ben 20'li yaşların başındayız ve 2 yıldan biraz fazladır çıkıyoruz. Annesinin aşırı derecede muhtaç olması dışında her şey harika gidiyor. Onu anlamsız şeyler hakkında günde birkaç kez arıyor. Ne zaman evlerinin yanında olsam, odasında bizi kontrol ediyor, beni görmezden geliyor ve o gün onu strese sokan şey hakkında onunla konuşuyor. Ben her bittiğinde, bulaşıkları kaldırmak veya çöpü çıkarmak gibi kendisinin kolayca yapabileceği işleri yapmasını istiyor. Ne zaman bir yere seyahate çıksak (ki bunu çok yapıyoruz) Ne yaptığımızı ve eğlenip eğlenmediğini görmek için ona sürekli mesaj atıyor ve arıyor. Arkadaşlarla dışarı çıktığımızda, ertesi gün izinli olmasına rağmen ona çok geç kalmamasını söyleyen bir mesaj atıyor. Annesinin her zaman aramasının ve ben onların evindeyken bizi rahatsız etmesinin beni ne kadar rahatsız ettiğini onunla birkaç kez konuştum. Kabul ettiğini ve onunla bunun hakkında konuştuğunu, ancak hiçbir şeyin değişmediğini söyledi. Gelecekte evlenmeyi planlıyoruz ama annesi bu kadar muhtaç olduğu için beni deli ediyor ve bu beni strese sokuyor. Bununla nasıl başa çıkacağım konusunda tavsiyeye ihtiyacım var çünkü bunun ilişkimizi zorladığını hissediyorum. Herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır. Üzgünüm, bu çok uzun .. bir süredir beni rahatsız ediyor. Yardım için teşekkürler!"
"Abim son zamanlarda tuhaf davranıyor, hep sakindi falan, çok iyi ama son zamanlarda içine kapandı...

Son bir aydır hep 3:00 - 4:00 gibi piyano çalarak uyanıyorum, 9:00 - 10:00 gibi çalmaya devam ediyor sonra buzdolabına gidiyor, hızlıca bir şeyler yiyor sonra geri dönüyor odasına ya yine oyun oynuyor, ödev yapıyor ya da yatağında müzik dinleyerek ışıkları söndürüyor...

Sen gidip onunla konuşmadıkça konuşmuyor!? ve şimdi onu kızdırmak imkansız, çok iyi biri olduğunu biliyorum ama önceden biri onunla dalga geçse sinirlenirdi ama şimdi biraz uyuştu... Ona sevdiği yemeği yapmaya çalıştım bana teşekkür etti ama yemeğini hiç bitirmedi. Bulaşık ve hatta kilo vermiş, onun nesi olduğunu merak ediyorum, uyuşmuş gibi davranıyor ve çok fazla boşluk bırakıyor...

Ona nesi olduğunu çok sordum, ama cevabı her zaman (hiçbir şey), aşık olduğunu düşündüm ve kalbi kırıldı ama hayır dedi, bu doğru değil ve onda bir sorun yok ... dün gece sordum tekrar ona ama bu sefer ısrarımdan rahatsız olduğunu söyledi...

Ne yapacağımı bilmiyorum Gerçekten endişeliyim... Sizce depresyonda mı yoksa normal mi davranıyor? Çok mu endişeleniyorum?"
"12 yaşımdan beri fotoğrafçılığa aşığım, bunun için okula gittim ve yaşam kalitemi iyileştirmek için bırakmaya karar vermeden önce birkaç yıl profesyoneldim (kendim için fotoğraf çekmeyi bıraktım + yalnızca kendim için fotoğraf çektim) para = mutsuzdu). Son 8 aydır bir şirkette video konusunda uzmanlaşmış kreatif direktör olarak çalışıyorum.

Şirketimiz, ülkenin dört bir yanından birkaç yüz çalışanı yıllık bir toplantı ve tatil partisi için şirket merkezimize davet ediyor ve bu sırada her çalışana yeni bir biyografi fotoğrafı veriliyor. Ayrıca partide çekilmiş çok sayıda fotoğraf var ve bunun için genellikle bir fotoğrafçı tutuyorlar.

Henüz bir fotoğrafçının işe alınmadığını duymuştum ve patronuma üst kademelerin fotoğrafları çekmemi bekleyip beklemediğini sordum. Bundan gerçekten sorumlu olmak istemediğimi de belirttim.

Bugün, patronumun temel olarak fotoğrafları çekmemi ve partinin tadını çıkarmamı VE yüzlerce portre ve etkinlik fotoğrafı çekmemi önerdiği bir e-posta zinciri aldım. Anında öfkelendim ve bir saatliğine ayrılmak zorunda kaldım.

Patronumun bunun gibi bir işin içerdiği işin miktarının farkında olmadığını biliyorum ve muhtemelen bir fotoğrafçı tutmak yerine beni kullanmanın daha kolay olacağını düşündü. Normalde çok dengeli ve anlayışlı bir insanım ama fotoğrafçılığın yanlış anlaşılmasını içeren herhangi bir şey beni kör bir öfkeye sevk ediyor ve yapabileceğim tek şey oradan ayrılıp bir süre sakinleşmek."
"Ayrıntılara fazla girmeyeceğim ama temelde bu yılın Nisan ayında 8 yıllık bir ilişkim bitti. Yeterince arkadaşça ayrıldık, ama sonunda kızdı ve sonuç olarak sosyal çevremizde serpintiler oldu. Haziran sonunda yeniden konuşmaya başladık ve kısmen yanmış köprüler nedeniyle Ağustos'ta kesin olarak ayrıldık.

Tekrar çıkmaya başlamak istiyorum ama başlamam gerektiğinden pek emin değilim. Ayrılmamızla ilgili tutumu (yalan söylemesi, destek almak için abartması vb) sonucunda neredeyse tüm ""arkadaşlarımızı"" kaybettim. Bu beni kızdırıyor ama duygusal desteğe benden daha çok ihtiyacı var. Olduğu söyleniyor ... Şimdi yalnızım. Neredeyse 2 arkadaşım var ve ikisi de kendi hayatlarıyla meşgul. Kendimi yalnız hissettiğim için bir ilişki aramak gibi bir hata yapmak istemiyorum.
Benim de pişmanlık duygularım var ve bazen ilişkimizi özlüyorum ama daha çok eski sevgilim için onun içine düştüğü durum yüzünden üzülüyorum (ikimizin de hata yaptığını biliyorum). Neredeyse hormonal falan geliyor çünkü sebepsiz yere duygusal olarak rastgele yıkılacağım. 4 köpeğimiz vardı ve çocuklarımı da kaybetmişim gibi hissediyorum (onları yıllarca yavru olarak aldım). Düzgün bir şekilde ilerlemek için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ve böyle bir ilişkiye girmeyi yanlış hissederim. Tam zamanlı çalışıyorum, 3 yıldır düzenli olarak spor salonuna gidiyorum, elimden geldiğince dışarı çıkıyorum.
Eh bilmiyorum, bunu tekrar okumak, aklımın ne kadar dağınık olduğunu görebilir. Siz ne düşünüyorsunuz? Devam etmek için randevu? Başkalarına karşı adalet içinde mi duruyorsunuz?"
"Kısacası, şimdiye kadar oldukça yetersiz bir hayatım oldu. Çirkinim, kısayım, zayıfım ve o kadar da zeki değilim.

 Çok az yeteneğim veya ilgi alanım var, çok az arkadaşlığım var (çoğu hızla azalıyor), anlaşılmaz bir şekilde mırıldanmadan ve onların huzuruna çıkmaya cesaret ettikleri için kafamda onlardan özür dilemeden kadınlarla konuşamıyorum ve ben Hayatım boyunca kendimi öldürmediğim bir gelecek hayal edemiyorum.

Yıllar geçtikçe, benim yaşımdaki insanlara karşı, benden en az kırk yaş büyük olmayan birine kendimi zar zor tanıtabileceğim bir noktaya kadar neredeyse sakatlayıcı bir korku geliştirdim.
Geçmişte benimle alay eden bilinçaltı bir insan konseyi tarafından yönetiliyorum ve davranışlarımı, benden nasıl davranmamı bekleyeceklerine dair düzenlemelere hemen hemen bağlıyorum. Benden çizdikleri karikatürü yaşıyorum, bana çizdikleri geleceği gerçekleştiriyorum.
Hayattan memnun olmanın nasıl bir şey olduğunu neredeyse unutmuşum, kendi varlığıma karşı muazzam bir kayıtsızlık tarafından yönetiliyorum. Doğru düzgün yemek yiyemiyorum, doğru düzgün uyuyamıyorum, terapiye gitmeyi denedim ama bakış açımın yanılmaz olduğuna inandığım için kendimi her zaman söylenenlere kapılırken buluyorum. Ben gerçekten var olmak için yaratılmamış mıyım? Yaşamaya devam etmesi amaçlanmayan bir genetik aksilik mi?
Ne yapabilirim? Neredeyse size geliyorum çünkü zavallı saçmalamalarımı ifade edecek başka bir yolum yok, neredeyse altı aydır hayatımın çoğunu düşüncesizce Reddit'te gezinmeye, başkalarının ilginç hayatlarını görmeye ve sahip olmayı dilemeye adadım. Aynı. Sayısız klişeyi gözden geçirdiğim hayat değiştiren tavsiyenin en sık kullandığım yerden gelmesi uygun olur sanırım.

Özellikle 'Kendini öldüren adam' olarak bitirmek istemiyorum ama bu giderek daha olası görünüyor. Görünüşe göre bana tahsis edilen hayatı yaşamak istemiyorum.

Buraya kadar okuduğun için üzgünüm."
"Bir süredir çıkıyoruz ve son birkaç aydır bir LDR içindeyiz. İşler ikimiz için de, maddi olarak ve aile hayatımda benim için kötü gidiyor.

Sorun şu ki, bazen tamamen susuyor, sadece ""sessiz günler"" istediğini söylüyor ve anlık mesaj mesajlarına çok hızlı yanıt vermiyor veya öylece ortadan kayboluyor. Ben çok konuşkan biri değilim, çok içine kapanık biriyim ve sohbeti tamamen kendi başıma sürdürmekte zorlanıyorum. Veya konuşursam, söylediğim bir şeye sinirlenir, gözlerini devirir veya bana ""hayal kırıklığı"" ifadesi verir.

Günler geçtikçe, ona tersleyene kadar daha fazla hüsrana uğrayacağım. Sonra özür dileyecek ve kendi sorunlarıyla uğraştığını ve beni zaten sahip olduğumdan daha fazla strese sokmak istemediğini söyleyecek (1. Ailem yüzünden stresliyim ama o beni daha çok strese sokuyor çünkü düşünüyorum ki, teması keserek ilişkimizi zayıflatıyor ve ""ayrılana kadar yavaş yavaş ayrılalım"" senaryosuna neden oluyor)

Giderek daha fazla sinirlenip daha fazla kadın ""dramasına"" neden olarak yardım etmediğimi biliyorum ama ilişkimiz için gerçekten endişeleniyorum.

Onunla konuşmaya çalıştım, sorunlarını konuşmak için bir zaman ayıralım dedim ama konuşacak zamanım olduğunu söylediğimde her zaman ""oh ben iyiyim"" diyor.

Herhangi bir yardım takdir edildi."
"Kız arkadaşım (24 yaşında) Hugo Boss'ta stilist/satış görevlisi. İyi bir tarzı var ve bir araya getirdiği kıyafetler beni her zaman iltifat ediyor. Bir yıldan biraz daha kısa bir süredir Hugo Boss'ta çalışıyor ve tutarlı satış, müşteri satma ve yönlendirmelerle ilgili sorun yaşıyor. İyi bir başlangıç ​​yaptı ancak müşterilerini ve yönlendirmelerini daha hızlı genişletmenin yollarını arıyor.

Finans sektöründeyim ve ona müşteri kazanmak için yaptığım bazı şeyleri göstermeye çalıştım ama modaya geçiş biraz farklı ve işe yaramışa benzemiyor.

Reddit, özellikle moda dünyasında bir stilist/satış ortağı olarak iş defterinizi oluşturmanın bazı yolları nelerdir?"
"Pekala, yani geçen ay facebook'u hakkında ketum davrandı. Birlikte olmadığımız zamanlarda sık sık devam ediyor ama ben onun evindeyken devam etmiyor. Onunla olsam da olmasam da daha önce devam ederdi ama son zamanlarda durdu. Birkaç hafta önce, telefonu bana sırtını dönmüş halde konuşmaya çalıştı. Bir bakış yakaladım ve mesajlarına girmeye çalışıyordu. ama şimdi cep telefonunuzdan insanlara mesaj göndermek için haberciyi indirmeniz gerekiyor. Bu, o durduktan sonra. Bu beni korkutuyor ve endişelenmeli miyim bilmiyorum? Neden bunu benden saklama ihtiyacı duyuyormuş gibi hissetmek zorunda kaldığını bilmiyorum. Facebook'uma girip mesajlarımı kontrol ediyorum ve kiminle konuştuğumu görebiliyor. Geçen hafta ona neden birlikteyken facebook'a girmediğini sordum ve artık neredeyse hiç girmediğini söyledi. Uyumadan önce ona aptalca bir mesaj göndermek için telefonuma haberciyi indirene kadar ona inandım. (Sabah dersimden eve yeni döndüm ve bilgisayarımı açmak istemedim.) 3 dakika önce aktif olduğunu söyledi. Bu yüzden kafam çok karışık ve onunla konuşmam gerektiğini düşünüyorum. ama ona güvenmediğimi düşünmesini istemiyorum. Beni korkutan genel olarak facebook hakkında böyle davranıyor. Bu konuda ketum davranıyor, facebook'unu açıkça çokça kontrol ederken nasıl zorlukla başa çıktığı konusunda bana yalan söyledi. Bunu daha önce de gündeme getirdiğim için onunla bu konuda nasıl konuşacağımı bilmiyorum. Tüm bu şey hakkında endişelenmeye başlıyorum... Korkarım bunu gündeme getirirsem bir tartışma başlatacak. Bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Ne yapmalıyım?"
"Başlangıçta onunla tinder'dan tanıştım. Çok çekici, oldukça zeki ve atletik. İyi iletişim kuruyor ve hatta sağlıklı bir sağduyu dozuna sahip. Hırslı ama gerçekçi. Gerçekten de istenmeyen hiçbir özelliği yok, ancak nedense ona aşık olmadım.

Bu nedenle, onunla düzgün bir şekilde çıkacak ve romantik jestler yapacak enerjiyi ve coşkuyu bulmakta zorlanıyorum. Normalde, biriyle ""hoşlandığımda"", onlar bana enerji verir ve onlar için her şeyi yaparım, ama onunla o kadar yolumdan çıkmadım.

Daha sonra aşık olmak için benzer hisseden var mı? Bunun ondan ayrılmamı gerektirecek kadar önemli olup olmadığına dair bir fikriniz var mı? Hayatımı uzun süre birlikte geçirmek istemediğim biriyle çıkmak için motive değilim ve eğer bir şeyleri bitirmek için uygun bir zaman olsaydı, şimdi olurdu, özellikle de Tatil sezonundan önce."
"Altı yıldır birlikteyiz, yaklaşık sekiz aydır evliyiz. İlişkimiz boyunca farklı doğum kontrol yöntemleri (prezervatifler, genellikle hap kullanıyor vb.) arasında geçiş yaptık. Vazektomi yaptırmak istedim çünkü bir süredir birlikteyiz ve çok şükür hiç hamile kalmadık (bazı yakın yanlış aramalar oldu ama kürtaj yaptırmak zorunda kalması gibisi yok). İkimiz de DINKS olduk (çifte gelir, çocuk yok) ve ikimiz de çocuksuz bir hayata yürekten inanıyoruz. Yıllar boyunca bunu açıkça konuştuk ve her zaman aynı fikirde olduk. Dört gün önce öğrendi ve şimdi bana çok kızdı ve bana zar zor yanıt veriyor. Randevuyu iptal etmek zorunda kaldım ve sanırım bir tür belirsizlik içindeyim. Bunu çözene kadar hiçbir şey yapmak istemiyorum, sanki şimdi yaparsam, o kızgınken daha çok incinmiş ve kızgın hissedecek.

Tabii ki ne fark eder diye sordum, ikimiz de çocuksuzuz vs. Ben? vb. Tamam, yeterince adil, bu yüzden özür diledim. Şimdi bunun hakkında konuşabilir miyiz? Hala kızgın olduğunu söyledi ve beni erteledi.

Peki buna nasıl yaklaşmalıyım? O zamandan beri özür diledim ve ona bir hediye aldım ama olmaz. Bazılarınızın onun çocuk istediğini düşünebileceğini biliyorum ama durumun bu olduğundan şüpheliyim, tam anlamıyla tanıştığımızdan beri aynı fikirdeyiz. Büyük ölçüde batırdığımı düşünün. Tavsiye? Yine hafta sonuna giriyoruz ve bu, yaşadığımız en uzun kavgalardan biri."
"Ben 34(k) ile 40(m) evli biriyim. Yaklaşık 7 yıldır bir ilişkimiz var. Seks neredeyse yok. Olduğu zaman, o kadar ezbercidir ve o kadar çok çaba gerektirir ki, uyandırılması ve uyanık kalması zordur. Uzun süre eşimi suçladım ama artık suçlamıyorum. Birlikte olmayı seviyoruz ve evliliğimizi pragmatik yollarla gerçekleştiriyoruz. Niyetimiz birlikte kalmak ve ilişkiyi sağlam tutmaktır.

Duygusal olarak hüsrana uğradığım ve daha fazlasını dilediğim zamanlar oluyor. Kendimi suçlu hissediyorum çünkü gizliden gizliye arzuladığım şeyler bir şekilde evliliğin kutsallığını ihlal ediyor. Sanırım nasıl baş edeceğimi bilmiyorum. SO'm, durumumuzun normal olduğunu ve gerilemenin eşinize aşırı doymaktan kaynaklandığını söylüyor."
"Neredeyse beş aydır birlikteyiz. Sorunu daha net hale getirebilecek bazı şeyler. Birbirimize yaklaşık 30 dakika uzaklıkta yaşıyoruz. Onun arabası var ama benim yok. İki otobüse binerek onu görmeye gidiyorum ve onun yerine ulaşmam bir saatten fazla sürüyor.

Dün gerçekten çok üzüldüm. Gün içinde ara sıra mesaj atarak bunu ona anlatıyordum. 5 civarında, onun evine gelip gelemeyeceğimi sormaya karar verdim. Bana arkadaşlarının onun yerine geleceğini söyledi. Ona gecenin geri kalanında yatakta yalnız kalmak ve paspaslamak istemediğimi söyledim. Gerçekten kötü bir gün geçirdiğim için gerçekten üzgün olduğunu söyleyerek cevap verdi. Dün gece ondan duyduğum tek şey buydu.

Üzüldüğünde onu her zaman destekleme eğilimindeyim. Evine gittim ve sadece üzgün olduğunda yanında olmak için evinin dışında iki saatten fazla bekledim (anahtarım yoktu).

Burada cumartesi sabah 10 ve bana mesaj atmasını bekliyorum. Ona yarın onu görmek istemediğimi (planlarımız vardı) ve dün geceyi kız arkadaşını rahatlatmak yerine arkadaşlarıyla takılarak geçirmeyi seçtiğini söyleyeceğim, bana önceliklerinin ne olduğunu anlatıyor.

Doğru şeyi mi yapıyorum? Bazı şeyleri atlamış olabileceğim için bana soru sormaktan çekinmeyin.

Düzenleme: Bu benim için orada olmadığı ilk sefer değil. Neredeyse her seferinde olur. Her zaman yaptığı başka bir şey vardır."
"Reddit'i sadece iki hafta önce keşfettiğimi unutmayın (beni sonsuz savaş olayı getirdi ve o zamandan beri burada kapana kısıldım). İki gün öncesine kadar, ön sayfadaki tüm bu lanet olası kedileri ve ""karma makineleri"" gözden geçirmek zorunda kaldığım için kendime kızıyordum ve kendi kendime ""Bütün kedilerin nesi var? Bir gönderi yayınlamak için biraz deli olmalısın"" diye düşünüyordum. kedi resmi.""

...ve şimdi bu yazıyla karşınızdayım...

ön sayfaya göz atıyorum, yiyeceğe ulaşmak için çantayı karıştıran bir kediyle ilgili resimli bir yazı görüyorum ve hemen beynim şöyle diyor: ""Hey, karımızın kedisinin böyle bir şey yaptığı bir resmimiz var. , göndermeliyiz!""

/r/aww gönderilerinin hacmine dayanarak, bu tür davranışların sigara içmekten, crack veya eroinden daha fazla alışkanlık oluşturduğunu rasyonelleştirdim. kedileri bile sevmem: Karımın sahip olduğu küçük piç, eskiden ayakkabılarıma işerdi. Sabah ilk iş ayağınızı soğuk kedi çişine soktuğunuz, yarı uyanık olduğunuz için uyuduğunuz ve şimdiden işe geç kaldığınız oldu mu? Hayır efendim, onları sevmiyorum.

""Ateşle oynamasak iyi olur evlat."" Beynime söylüyorum ve bu fikri bir kenara bırakıp işime bakıyorum.

O dündü.

Bugün görünüşe göre HALA bu lanet resim hakkında düşünüyorum ve sormalıyım, bu şekilde mi bağımlı oldun?

Kendimde ve başkalarında /r/aww yapma riski altında olabileceklerine veya /r/aww ile ilgili bir sorun geliştirmiş olabileceklerine dair ne tür uyarı işaretleri aramalıyım?

/r/aww bağımlıları için ne tür destekler ve tedaviler var? On iki adımlık bir program var mı?"
"Hayatımda bir ilişkim oldu. Lisede başladı, geçen yıl bitti ve beni, söyleyebileceğim kadarıyla benim için gerçekten harika olan ve istediğim her şeyi çivileyen biriyle çıkma konusunda ne yaptığım hakkında hiçbir fikrim olmayan boktan bir durumda bıraktı. Bir ortak arıyorum.

Söyleyebileceğim kadarıyla, o da benim için aynı şekilde hissediyor. Çok konuşuyoruz, tonlarca ortak noktamız var ve birlikteyken genellikle gerçekten harika vakit geçiriyoruz. İnternette tanıştık ama nispeten yakın yaşıyoruz ve gelecek ay buluşmayı planlıyoruz.

Benim sorunum, çok *çok* yapışkan olduğumu bilmem. Konuyu açtım ve umursamadığını söylüyor ama o başka bir şey yaparken onunla konuşurken kesinlikle mesafe ve soğukluk hissediyorum. Ayrıca ben işteyken veya o sınıftayken mesajlaşarak ve ikimiz de evdeyken çevrimiçi olarak konuşarak onunla her zaman iletişim halinde olmaya çalışıyorum.

Olgunlaşmadığımı veya bu durumda çok ""yapışkan"" olduğumu hissediyorum ve normalde sıkıldığımda ve hiçbir şey yapmadığımda piyano veya oyun oynarım veya Reddit/Youtube'a göz atarım, ama onunla tanıştığımdan beri ve her şey başladı Biraz ciddileşerek, ""ah kahretsin ben ne yaptım neden şimdi benimle konuşmak istemiyor"" dışında hiçbir şeye odaklanamıyorum. Onunla benim yapamayacağım bir şey yaptığında küçük bir kıskançlık krizi baş gösteriyor ama sürekli onun ilgisini beklemenin kesinlikle saçma olduğunu biliyorum.

Ciddi bir sorun haline gelmeden önce bu duyguyu sistemimden atmak istiyorum. Benden hoşlandığını ve arkadaşlığımdan hoşlandığını biliyorum ama yine de bunun fazlasının ilişkiyi yeterince yükselmeden önce bozacağını biliyorum."
"Tamam Reddit; Bilim hakkında benden çok daha fazla şey biliyor gibisiniz ve eminim ki çoğunuz bu soruyu kendi zevkinize göre cevaplayabilirsiniz, ancak sizinle aynı bilimsel eğitime sahip olduğumu varsayarsanız beni eğitmeyi başaramayabilirsiniz. Örgün fen eğitimim 11 yıl önce, ben 16 yaşındayken durdu. O zamandan beri başıma gelenler ve bilim adamlarıyla sohbetlerim oldu. (Konuşarak öğrenmeyi seviyorum). Lütfen yavaş yavaş anlatın...

İşte benim evrim teorisinin ilkelerine dair anlayışım;

Yaşayan bebekler yapmak için yaşıyorsanız, aferin genleriniz aktarılır. Eğer yapmazsanız, üzücü zamanlar, genleriniz artık hiçbir şeye katkıda bulunmuyor.

Belirli bir gen size rakiplerinize karşı bir eş, barınma ya da bir kışı atlatmak vb. için bir avantaj sağlıyorsa, o zaman hayatta kalmanıza ve bir ya da iki bebek yapmanıza yardımcı olacaktır. Bu şekilde, yavaş yavaş yardımcı olan genler korunurken, yardımcı olmayan ve hatta engellemeyen genler yavaş yavaş ayıklanır. Güzel, mantıklı ve mutluyum. Değin...

İnsan evriminin son aşamalarını düşünüyorum; Bir noktada eğrinin oldukça önüne geçtik. En yakın evrimsel akrabamızdan çok daha zeki ve uyum sağlayabiliriz, değil mi? Silah ve kıyafet gibi teknolojiler geliştirdik. Çok daha iyi uyum sağlayabiliriz. Yani bir noktada rekabetimiz sanırım diğer türlerle olmayı bıraktı ve sadece kimin o seksi kızla yattığına ve geçen kış o kar fırtınasından kimin sağ çıktığına bağlıydı. Belki de vadinin bu bölümünde kimin uyuyacağı konusundaki kavgalarla ilgiliydi.

Demek istediğim şu. Orada çok miktarda güzel yaşanabilir verimli dünya var. Maymunları şu anda sahip olduğumuz avantajın %25'i oranında bile yendikten sonra, neden onlardan bu kadar önce gelişmeye devam ettik? Diğer insanlarla olan rekabetimiz kesinlikle yeterince şiddetli değil mi? Ancak şimdi gerçekten nüfusun sürdürülemez olduğu bir yerdeyiz. Neden şimdiye kadar evrimleşmiştik?

Uzun ve dolambaçlı olduysa özür dilerim. Keşke bu fikirleri açıklamak için kısa yolu bilseydim."
"Bu adamla bir aydan biraz fazla bir süredir çıkıyorum ama boş zamanımızın hemen hemen her saniyesini birlikte geçirdik. Haftada 6 yatıya kalma ve cuma gecesi - Pazartesi sabahı bir saniye ara vermeden olduğu gibi. Yani ortalama bir aylık ilişkinizden çok daha ciddi hissettiriyor.

Anneler Günü hafta sonunu onlarla geçirmem için beni davet etti. Birkaç saat uzakta yaşıyorlar. Zaten tatil için eve gitmeyecektim, yani bu bir faktör değil.

Sorularım:

1. Tatil ne olursa olsun bütün bir hafta sonunu ailesinin evinde geçirmek için çok mu erken?

2. Ailemle önemli saydığım bir tatili ailesiyle geçirmek için çok mu erken?

İçgüdülerim bana en az bir ay daha beklemem gerektiğini söylüyor, ancak bu reddimin ilişkiye gölge düşürmesini veya onun duygularını incitmesini istemiyorum."
"ne yapacağımdan emin değilim..

Birkaç kez takıldık ve yemek yemeye gittik, birlikte çalıştığımız için birbirimizi biraz görüyoruz ve çok mesajlaşıyoruz/konuşuyoruz. Birkaç aydır bu böyle ama son bir ayda daha da kızıştı. Bana onun en iyi erkek arkadaşlarından biri olduğumu söyledi ve ""arkadaşlığımız"" bitmesin diye birlikte üniversiteye gitmekle ilgilendiğini ifade etti. Ona gerçekten nasıl hissettiğimi söylemek istiyorum ama işin çok tuhaf bir hal almasını da istemiyorum. Hiçbir zaman sinyalleri ve ipuçlarını okuyan biri olmadım, bu yüzden daha ciddi bir ilişkiyi ima edip etmediğini size söyleyemem.

Birlikte çalışmasaydık, ona gerçek hislerimi anlatabilirdim gibi hissediyorum. Şu anda çok bunaltıcı çünkü ondan gerçekten hoşlanıyorum ama bu benim üniversite seçme yaklaşımımı alt üst ediyor ve işime bir İngiliz anahtarı getirebilir. Ayrıca bazı ek bilgiler, zaten erkek arkadaşı falan yok, aynı okula gitmiyoruz ve birlikte baloya gitmeyi çoktan konuştuk."
"Herkese selam, Davamla ilgili yapabileceğim bir şey olup olmadığından bile emin değilim ama bu noktada her şeyi denemeye hazırım. Üniversitem için bir öğrenci muhasebe topluluğunun saymanıydım ve bir mali sıkıntı baş gösterdiğinde, geri ödemek niyetiyle bir miktar parayı ön plana çıkarmak için mevcut fonlarımı kullanmak gibi aptalca bir karar verdim. Ancak, tam olarak geri ödeyemeden, grubun akademik danışmanı durumu fark etti ve onu ilçeye götüren üniversite polisine teslim etti. Çeklerin tüm kopyalarına erişimleri olduğunu ve diğer öğrenci kurulu üyeleriyle konuştuklarını bildiğimden, tüm bilgilerimi açık şekilde verdim ve onlardan hiçbir şey saklamaya çalışmadım. 14 Ağustos 2014, bir bölge mahkemesi tarafından ağır bir şekilde sahtecilik suçundan mahkûm edildim. 23 yaşında olduğum ve bununla tamamen tek başıma uğraştığım için, savcının diğer sahtecilik ve zimmete para geçirme suçlamalarını düşürmesini sağlayabilen mahkeme tarafından atanan bir avukat tutmak zorunda kaldım. Toplamda, söz konusu meblağ 4.000 dolardı ve cezanın verildiği tarihte tam olarak iade olarak ödendi. Mahkemeye çıkmayı beklerken 6 saat dışında hapiste hiç vakit geçirmedim, hiçbir zaman denetimli serbestlik veya başka bir mahkeme emri şartı almadım Maalesef bir avukat tutmanın ve mahkeme tarafından atanan bir avukat tutmanın olası artılarını araştırmadım ve şimdi 24 yaşındayım. , iş bulamıyor. Hayatımı bir nebze olsun düzene sokmak için okuldan bir yıl ara verdim, özgeçmiş kontrolü yapmayan düşük ücretli bir iş buldum ama okulu bitirmeye yaklaştıkça beni tatmin edecek bir iş bulamamaktan korkuyorum. kendi başıma hayatta kalmama izin ver. Ceza verildikten 5 yıl sonra okuldan atılmak için başvurabileceğimi biliyorum ama bu aynı zamanda bir iş bile bulamazsam okulu bitirerek zamanımı boşa harcadığım anlamına geliyor. Bazıları kolay kurtulduğumu söyleyebilir, ancak diğer benzer davalara baktığımda tazminat ödendiğini ve suçlamaların düştüğünü görüyorum. Hayatıma devam etmeye ve bundan geri dönmeye hazırım ama bir şelaleden yukarı yüzmeye çalışıyormuş gibi hissediyorum."
"Temel bilgiler: 28 yaşında, saatte 15 dolar kazanıyorum, sıfır birikimim var ve yaklaşık 10 bin kredi kartı borcum var. Vergilerden sonra ayda yaklaşık 1.900 dolar kazanıyorum. Şu anda daha fazla ödeyen ve aynı zamanda 401K ve sigorta sunan bir iş arıyorum çünkü şu anki işim ikisini de yapmıyor.

Geçenlerde bununla başa çıkmak için ailemin evine taşındım.

Kira, kamu hizmetleri veya diğer faturaları ödemiyorum. Ailem mutfağı dolu tutma konusunda cömert davranıyor ve her gece akşam yemeği hazırlıyoruz, bu yüzden yemek masraflarım düşük. Aslında sadece gaz, kişisel banyo malzemeleri ve ara sıra yiyecek almam gerekiyor.

unbury.us'u kullanarak borcuma 1.500 dolar yatırırsam Nisan 2016'ya kadar ödeyebileceğime karar verdim. Kartopu yöntemini kullanıyorum. Faiz oranlarım %22,9 (bu 5 Ağustos'ta ödenecek), %19,99, %19,24 ve %14,24.

Bu bana yaşamak için ayda 400 dolar verecek, borcum ve benzin almak dışında hiçbir masrafım olmadığı düşünülürse şimdilik iyi.

Ancak... Borcuma daha az para yatırmak ve bir şeyleri birikime yatırmak daha mı akıllıca olur merak ediyorum? Bu yüzden borcu ödemek daha uzun sürer, ancak harcamayacağım bir şeyi ayrı bir tasarruf hesabına koyabilirim."
"Ailem mahallemizdeki pireleri kontrol etmek için kelimenin tam anlamıyla HER ŞEYİ denedi (Ön Cephe, Avantaj, Diyatomlu Toprak, Şafak Bulaşık Sabunu vb.!) ve hiçbir şey işe yaramadı. Bölgemdeki birçok evcil hayvan sahibiyle konuştum (veteriner asistanı olarak çalışıyorum) ve birçoğu, pirelerin genellikle önerilen tedavilere dirençli hale geldiği benzer sonuçlar bildiriyor. Şimdiye kadar işe yarayan tek şey Comfortis, ancak buna oldukça şiddetli olabilen tepkiler veren birkaç köpek okudum. Köpeklerim iyi, yaklaşık bir yıldır kullanıyoruz ama onlara zarar verme veya onları riske atma fikrinden hoşlanmıyorum.

Onlara blue Dawn bulaşık deterjanı ile banyo yaptırmak tüm pireleri öldürür ama açıkçası daha fazlasının geri gelmesini engellemez. Sadece temas halinde öldürür ve onları fazla yıkamayacağız çünkü bu da sağlıklı değil. Kalıcı bir şey arıyoruz.

Bununla ilgili başka deneyimi olan veya Comfortis hakkında ayrıntılı bilgisi olan ve evcil hayvanınızın sistemine ciddi zarar verip vermediği hakkında bilgisi olan var mı? Evet, veteriner asistanı olduğumu biliyorum. Patronum kesinlikle Frontline'ı tavsiye ediyor ve ona bunun işe yaramadığını ve köpeklerimin hala pirelerle kaplı olduğunu ve onları rahatlatan tek şey olduğu için Comfortis kullanmamız gerektiğini söylediğimde beni tam anlamıyla dinlemiyor. Bu durumda bir kaynak değil.

Sadece diğer evcil hayvan sahiplerinin (özellikle San Diego'dakiler) pireler için ne yaptığını görmek istedim... burada sahip olduklarımız mutant falan, çünkü onlar üzerinde neredeyse hiçbir şey işe yaramıyor!"
"Her şey geçen cuma başladı, partideydik ve çok sarhoştum, bunun için bana kızdı ama ondan özür diledim ve beni affettiğini söyledi.

Ve geçen hafta onu konsere götüreceğimi söyledim ama önce bilet almam gerekiyor. Ve biletleri aldım. Benim hatam, ona konserden bir gün önce bahsetmem ve o da gidemeyeceğini söylemesiydi. Konser günü buna kızdı ve onsuz gitmeyi tercih ettiğimi ama arkadaşlarımla gitmeyi tercih ettiğimi ve ona yalan söylediğimi söyledi. Bunun doğru olmadığını ve en başından beri onunla gitmek istediğimi söyledim. Böyle düşünceleri olabileceği için bile üzülüyorum. Kızgındı ama sonra tamam dedi. Artık bu konsere tek başıma gitmek isteyip istemediğimi bilmediğimi söyledim ve o da gitmem gerektiğini söyledi.

Bu sabah ona bu konserde olduğumu ama tadını çıkaramadığımı söyledim. Ona acımak istediğimi ve konuşmak istemediğini söyledi. Ben şimdi ne yapmalıyım?"
"4 yılı aşkın süredir boşandım. 2 1/2 yıldır harika bir adamla çıkıyorum. Bana, çocuklarıma karşı harika oldu ve hayatlarımıza pozitif olmaktan başka bir şey yapmadı. Çocuklarım ve ben içine kapanık ve içine kapanık insanlarız ve insanları içeri almakta yavaş davranıyoruz. Kulağa ne kadar aptalca gelse de, onların onunla gerçekten bağ kurmasını beklemiyordum (ve bu biraz zaman aldı) ama 3'ü de öyle ve bu çok doğal oldu. ve çok yavaş. Ama şimdi taşlaştım. O harika biri ve onu tanıdığım için asla pişman olmayacağım ama korkarım ki uzun vadeli çalışamayacağız ve incinecekler ve başka bir başarısız ilişki görecekler. Babaları alkolik ve onu her hafta kısaca görüyorlar ama orada gerçek bir baba ilişkisi yok. BF ve ben harika bir şekilde anlaşıyoruz ama aramızda 6 çocuk varken bir sonraki adımı hayal etmekte ve bunun herkes için en iyisi olmasını sağlamakta zorlanıyorum. Sonsuza kadar böyle devam edeceğini düşünüyorum ama korkarım ki ilişki ilerledikçe daha fazlasını isteyebilirim ve ne kadar istesek de bu işi yapmak bizim için zor olabilir. Sadece buradan nereye gideceğimden emin değilim. Orada olan veya ilişki kurabilen birinin olup olmadığını merak ediyorum."
"Az önce ABD'deki en büyük danışmanlık şirketlerinden birinde iş teklifi aldım. Şu anda bir arka plan kontrolü yapıyorlar. 5 yıl önce marihuana bulundurmaktan, araç gereç bulundurmaya indirgenen bir kabahat aldım. Başka yasal sorunları olmadı ve verilirse uyuşturucu testini geçebilir.

Temel olarak sorum şu, sözleşme teklifini iptal etme ihtimalleri ne kadar? Başvuru sırasında bir özgeçmiş kontrol formu doldurdum ve her konuda dürüst ve açık sözlüydüm. Hiçbir şey için mi korkuyorum yoksa 5 yıl önceki aptalca hatamın geri gelip beni rahatsız edeceğinden endişelenmekte haklı mıyım?"
"Ben onun ülkesinde tatildeyken tanıştık, temas kurduk ve internette konuştuk. Birkaç kez uçtum, aşık olduk, bu yüzden şu anda ilişkimizin 6. ayındayız ve uzun mesafeliyiz.

Sorun şu ki, tuhaf bir mizah anlayışı var. Şaka anlayışı, tamamen ciddi bir tonda saldırgan bir şey söylemektir, ancak diğerlerinin bir şekilde onun şaka yaptığını anlaması beklenir (başka bir deyişle, Poe'nun kanunu iş başında). Söylemeye gerek yok, onun bu şakaları yaptığını duyan çoğu insan onun şaka yaptığını anlamıyor. Buna biraz alıştım, bu yüzden çoğu zaman ciddi olup olmadığını anlayabiliyorum ama bazen çok inandırıcı geliyor. Mesela dün bana cinsiyetçi bir şey söyledi. Canımı yaktı, ama muhtemelen kötü bir niyeti olmadığını ve konu bu konuya geldiğinde cahil olabileceğini düşündüm, bu yüzden nazikçe söylediklerinin neyin yanlış olduğunu açıklamaya çalıştım. Tepkisi beni çok üzdü, bu yüzden olay çıkarmamak ve pişman olacağım şeyler söylememek için iyi geceler dedim ve oturumu kapattım. Ertesi gün, bolca özür dilediği ve bunun için çok üzüldüğü mesajlarıyla uyandım. Görünüşe göre o da şaka yaptığımı düşündü, bu yüzden benimle oynadı, oysa bana söylediğim şey için benimle dalga geçiyor gibi göründü. Ve bu ilk kez olmuyor. Onunla daha önce bu konu hakkında konuşmayı denedim ama tek yanıtı ""Cidden bunları söyleyeceğimi nasıl düşünürsün? Gerçekten benim bu kadar berbat bir insan olduğumu mu düşünüyorsun?"" Ama kesinlikle bunu kastetmiş gibi göründüğünde başka ne halt düşünmem gerekiyor?! Söylediklerinin beni üzdüğünü söylediğimde bile şaka yaptığımı düşünüyor.

O kötü bir insan değil, aslında çok nazik ve tatlı, bu yüzden onu ciddiye aldığımda neden üzüldüğünü anlıyorum. Ama aynı zamanda herkesin onun gibi mizah anlayışına sahip olmadığını ve herkesin onun gibi her zaman şaka yapmadığını anlayacak kadar yaşlı olduğunu düşünüyorum. Ne yapmalıyım reddit?"
"Kız arkadaşımla yaklaşık 7 aydır birlikteyiz. Geçmişiyle ilgili biraz kafam karıştı. Diğer 13 erkekle yattı ve bu benim için biraz bunaltıcı. Bu subreddit'te çok dolaşıyorum ve bu konuyla ilgili tüm gönderileri gördüm. Bunun benim sorunum olduğunu biliyorum, onun değil. İlişkimizi etkilemesine izin vermemek için elimden gelenin en iyisini yapıyorum ve şimdiye kadar gerçekten iyi bir iş çıkardım, ancak geçmiş seks deneyimlerini gündeme getirdiğinde bunu yapmak gerçekten zorlaşıyor.

Ona 3 farklı durumda bunları bilmemeyi tercih ettiğimi söyledim. Bunu her bir şeyden bahsettiğinde ifade ediyorum. Dün gece bana başka bir erkekle anal seks yaptığı ve bundan hoşlanmadığı bir zaman hakkında bir hikaye anlattı. Konuyu açtığı için biraz kızdım. Özür diledi ve ben de sorun olmadığını söyledim. Yine de oldukça kızgınım.

Onun geçmişiyle ilgili hislerim hakkında hiçbir zaman gerçek bir tartışma yapmadık. Bu şeylerin beni neden rahatsız ettiğini açıklamak benim için zor. Sanırım benimle denemeyeceği şeyleri başka erkeklerle denediği için kıskanıyorum. Onun sahip olduğu en iyi şey olmadığımı biliyorum. Diğer erkeklerle çok daha müstehcen şeyler yaptığını biliyorum. Birlikte olduğu en tatlı ya da en iri adam olmadığımı biliyorum. Sadece 14 numaraymışım gibi hissediyorum. En iyi sevgilisi olmadığımı bile itiraf etti. Yine de sormam benim hatamdı. Egomu öldürüyor. Birkaç kişiyle de birlikte oldum ama benden çok daha renkli bir seks hayatı oldu. Bu şekilde düşünmenin mantıklı olmadığını biliyorum ama bu içgüdüsel duyguyu yenmek zor.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Geçmiş seks hayatı hakkında konuşmayı bırakamıyor gibi görünüyor. Onunla bu konuda daha geniş bir tartışma yapmam gerektiğini biliyorum ama bunu nasıl gündeme getireceğimi veya ne söyleyeceğimi bilmiyorum."
"Yaklaşık 8 ay önce çok kötü bir kavga ettik. Beni bir yalanla yakalamıştı (aldatmakla ilgili değil, ama onun için önemli olan geçmişim hakkında yalan söylediğim bir şeydi). Benden ayrılmanın eşiğindeydi. Birdenbire, yaklaşık birkaç hafta sonra iyiydik ve bu nedenle nadiren kavga ettik.

Şimdi, yaşadığı bir çöküşün ardından, aslında benden ayrılmak isteyebileceğini ancak bunu yapamayacağını çünkü finansal nedenlerle bana büyük ölçüde (düşündüğümden çok daha fazla) güvendiğini fark ettim. Temelde sokakta olurdu ve annesi de öyle olurdu (parasını yarı zamanlı işinden gönderir). Sadece o olsaydı, kendi sözleriyle ""özgür"" olabileceğini söyledi (ama bence şansı olsaydı özgür olacağını * ima ediyor olabilirdi.

Ne söylediğinden %100 emin değilim, maddi destek olmasaydı şu anda kesinlikle benimle *olmazdı* ya da en azından böyle bir seçeneği olmadığı için üzgündü.

Anlayamıyorum ve açıkçası sapmış durumdayım! O yeni uyudu ve ben ne yapacağımı bile bilmiyorum.

Bunu istemeyen birini benimle olmaya zorlamak istemiyorum, aşk tek yönlü bir sokak değildir. Benimle olmak için ""elinden gelenin en iyisini yapmaya"" çalışsa bile, özellikle evlenmeyi planladığımız için, benimle yalnızca% 100 içinde olan birini istiyorum.

Ne yapalım? Onu %100 olmadığı için terk edersem (ya da öyle olduğunu düşünüyorum), üstelik o ve annesi sokakta (ya da en iyi ihtimalle akrabalarıyla kanepede sörf yaparken) kendimi suçlu hissederim."
"Backstory, ilk kez taşınıyorum, evde biraz zaman geçirdim para biriktirmek ve tüm bu güzel şeyler. Hiç oda arkadaşım olmadı. Tüm bunların ne anlama geldiği hakkında hiçbir fikrim yok, ancak genel ilişki kurallarının geçerli olacağını varsayıyorum(d). Oda Arkadaşım bir arkadaş(evet, biliyorum...""birlikte yaşadıktan sonra arkadaşınız olmayacak"") Ancak kaygısı ve kişisel sorunları bazı sorunlara neden oldu....

    Mesela erkek arkadaşımın gelmesi. Biz özel insanlarız ve genellikle benim odamda kalıp birlikte kitap okuruz. Ancak oda arkadaşım, onu rahatsız edeceği için hiç izin verilmediğini haykırdı. Şimdi, adil kira payımı ödüyorum, daha büyük odayı almasına rağmen eşit olarak bölüştük. Rahatsız edici, gürültülü olmadığı, klozet kapağına işemediği veya TP'yi üstüne yerine altına koymadığı sürece, ara sıra yatmasına izin vermem gerektiğini düşünüyorum. Şu anda ayda 4 gün pazarlık yapıyoruz. Ayrıca arkadaşlarımın gelmesini de istemiyor, asla.

    Başlangıçta Perşembe/Cuma günleri taşınmayı planlıyordum, ancak son dakika planları nedeniyle Cuma/Pazar gününe geçmek zorunda kaldım. Bu, Pazar günü birlikte orada olmamızla sonuçlandı. Gittiği her yerde tepinmekle ve sorduğum sorulara sessizlikle karşılandım .... Şimdi bir daha asla ve asla plan değişiklikleri olmayacağını söylüyor. İlk plan tek plandır. Onunla mantık yürütmeye çalıştım, öfke nöbeti geçirmek yerine bana Pazar günü taşınmama diyebileceğini söyledim, ama o hazır. Onunla mantık yürütmeye çalıştığımda, bana açıkça bir yetişkin gibi düşünemeyeceğimi, bu nedenle planları değiştirmek için ayrıcalıklarımı elimden aldığını söyledi. Öğle yemeği planları, akşam yemeği planları, genel takılma planları .... vb. Bu arada, neredeyse her plan yaptığımızda, genellikle sadece bir veya iki saat önce beni terk etti.

    Kendimi neye bulaştırdım??? Bu kadar isteksiz biriyle uzlaşmaya varmak için bunu nasıl yönlendirebilirim? Kira kontratı imzalandığından beri buna zaten takıldım. Sadece bundan en iyi şekilde yararlanmanın bir yoluna ihtiyacım var."
"Eşim ve ben hayatın stresli bir döneminden geçiyoruz. Stresin neredeyse tamamı ilişkiden kaynaklandı, ancak stresle başa çıkma şeklimiz nedeniyle birbirimizden uzaklaşmaya başlıyoruz. Uzun lafın kısası, 5 yıldan uzun bir süre önce çıktığı ve bizden ülke çapında yaşayan eski sevgilisiyle konuşmaya başladı. Şaka yollu birlikte nasıl kaçmak istediklerinden bahsetmişlerdir (O ​​da evlidir). Eşim ve ben, yaşam durumumuzun değiştiği son 3 aya kadar çok yakındık. Onunla konuşmasının çoğunun, ona hava atması ve konuşacak birini bulması ile uğraşması gerektiğini hissediyorum. Tüm mesajlarını gördüğüme dair hiçbir fikri yok. İlişki sorunlarımızı düzeltmek ve yolumuza devam etmek için çalışıyoruz, şimdiye kadar iyi gitti. Ama bu benim için büyük bir gerileme ve büyük bir sürpriz. Gerçekten benim ve arkadaşlarımın bundan şüphelendiği şey bir koltuk değneğiyse, orantısız bir şekilde patlama riski olmadan gerçek niyetini öğrenmek için ona bu konuda nasıl yaklaşırım?"
"1 yıllık uzak mesafe ilişkim bugün bitti. Birbirimizden 2 saat uzakta yaşıyoruz ve telefonda konuşmuyoruz, bu yüzden ona mesaj attım ve neden daha fazla dayanamayacağımı ve bittiğini açıkladım. Biz farklı ilgi alanlarına ve görüşlere sahip iki farklı insanız, bu yüzden doğal olarak yürümez ve ben de çıkmak isterim. Ben de ona açıkça söyledim ve şimdi kabul etmeyi reddediyor. Bunu halletmeye istekli olduğunu ve bir araya gelebileceğimizi söylüyor ve buna gerçekten onun kararı olmadığını ve birlikte olmak istemiyorsam birlikte olmayacağımızı söylüyorum. Sadece 1 kişinin gerçekten istediği bir ilişkiye sahip olamazsın. Kadar basit. Peki ben ne yapacağım? Ona ne söyleyeceğim?"
"Tamam, başlamak için bu bugün olmadı, daha çok 12 yıl önce.

Bu yüzden İrlanda'da küçük bir taşra ilkokuluna gittim. Toplam belki 200 öğrencimiz vardı, buna rağmen benim sınıfım (6. sınıf, okuldaki en yüksek sınıf, hepimiz yaklaşık 12 kişiydik) 5. sınıfla bir odayı paylaşıyorsa. Okul küçük bir kasabanın hemen dışında ve nadiren de olsa su tamamen kesiliyordu. Ben okuldayken bu sadece belki iki kez oldu.

Bir gün okul gününün sonlarına doğru su gitti. Günün sonunda dışarıda beden eğitimi vardı ve sonrasında bazılarımız alınana kadar oynamaya devam etti. Eve gitmeden önce eşyalarımı almaya gittim ve ellerimi yıkamaya gittim. Musluğu açtı ama hiçbir şey çıkmadı. Bu aşamada okul temelde boştu ve öğretmenler evlerine gitmişti. Fişin lavaboda olduğunu fark etmedim ve su çıkmadığı için musluğu tekrar kapatmayı düşünmedim.

Ertesi sabaha doğru çekim yapın ve oda tamamen sular altında kalır. Odanın yaklaşık %90'ı halı olduğundan tamamen ıslanmış ve kokmaya başlamıştır. Bu noktada haziran başı ve İrlanda havasının kötü olduğunu bilsem de güzel bir yazdı. Okulun son 2 haftasını dışarıda geçirmek zorunda kaldık (kelimenin tam anlamıyla okulda bizim için yer yoktu) ve bazı fiili işler yaparken çoğunlukla oyun oynamalıyız. Ortaokul sınavlarına çoktan girmiştik, bu yüzden çalışacak bir şey yoktu.

Kimseye benim olduğumu söylemedim ama yaptığımı hemen anladım. Sanırım benim için çalıştı ama küçük bir okul olduğu için muhtemelen okula epey paraya mal olduğunu biliyorum. Müdür de suçu üstlendi çünkü bundan kaçınmak için muslukların kapalı olduğundan emin olmak için kontrol ediyordu. Onun için üzülmüştüm ama benim için oldukça iyiydi."
"Bu yüzden bunu kısa ve tatlı yapmaya çalışacağım ama söz vermeyeceğim. birkaç ay önce ben (17f) bir müzikale gittim ve çeşitli etkinliklerden bir adam gördüm. Onu hatırlayarak, onu facebook'ta aradım ve onunla arkadaş oldum, ancak hemen hemen aynı kişi, aynı beğeniler, aynı aktiviteler ve ortak bir arkadaş olduğumuzu öğrendim. Bunun oldukça havalı olduğunu düşündüm ve bir süre daha düşünmedim. Birkaç hafta önce bir konuşma turnuvasında karşılıklı beni onunla resmen tanıştırdı ve dürüst olmak gerekirse ne olduğunu bile bilmiyorum. Zar zor cümle kurabiliyordum, yüzüm kızarmıştı, neredeyse korkutucuydu. Bunun için gerçekten gitmek istediğime karar verdim.

Daha sonra eve geldim ve onunla facebook üzerinden iletişime geçtim ve okul için yaptığımız bazı şeyler hakkında konuştuk. Sonunda onu yerel bir oyuna davet ettim ve sohbet sona erdi. Yaklaşık bir hafta sonra, bir balo randevusu bulmaya çalıştığım için üzgünken, birdenbire ona çıkma teklif etme cesaretini topladım ve yaptım... Kolayca tahmin ettiği gibi hayır dedi, pohpohlandı ve sahip olduğum için beni tebrik etti. toplar ama birbirimizi hiçbir şekilde tanımıyoruz. Her neyse, hala böyle tuhaf olduğum için belki bir şeyler yapabilirim diye düşünüyorum ama bu tür şeylerde bayanların katkısını merak ediyordum."
"2 yıldır birlikteyiz, şu anda kirayı ödeyebilmek için birlikte yaşıyoruz. Ama son 2 aydır ilişkimiz oldukça kötü gidiyor. Birbirimizle pek konuşmuyoruz, boş zamanlarının tamamını bilgisayar başında geçiriyor, ben genellikle ders çalışıyorum veya arkadaşlarla takılıyorum. Son sevişmemiz 2 ay önceydi.

 O her zaman biraz inekti ama şu anda bunun oldukça kontrolden çıktığını hissediyorum. O ve her zaman birlikte vakit geçirmek için iyi bir adamdı ve konuşabileceğim biriydi, -%50 kira ikimize de çok yardımcı oldu. Ama şu anki durumumuz için oldukça üzgünüm.

Bilgisayardaki duvar kağıdı bir anime kızı, bu oldukça normal, ama aynı kız telefonunda da bir duvar kağıdı, hatta ONE SAME ANIME GIRL'in bazı figürleri var. Onunla bunun hakkında konuştum ve bana onu sevdiğini söyledi.

...... Vay

İsmi Google'da arattım ve o 14 yaşında, düz göğüslü tabii ki.

Hiçbir şey olmamış gibi davrandım, zaten umursamıyormuş gibi.

Ondan ayrılmak istediğimden emin değilim, o hala oldukça güvenilir, dinleyen biri ama bu beni biraz ürkütüyor."
"Yılın son günü. Ailem oldukça büyük ve çoğu insan birbirinden ayrı yaşıyor. Bu yıl için büyükannemin evinde buluşmaya karar verdiler: çok büyük olmayan bir evde 21 kişi yaşıyorlar. Çoğunun aşırı sağcı olduğunu da söylemeliyim, bu da onlara eşcinsel olduğumu söylememi zorlaştırdı, bu yüzden sürekli erteledim.

Okurken telefonumun ışıkları kısıp durduğunu belirtmeliyim, bu yüzden ekranı 10 dakikada karartıp 15'te kilitledim.

Bugün erkek arkadaşımla tuvalette seks yapıyorduk. Bir süre sonra çok azdım, bu yüzden telefonumu lavaboya attım ve hızlı bir duş almaya gittim. Bitirdikten sonra üzerime bir şeyler giymek için kuzenimle paylaştığım odaya gittim.

Tahmin edebileceğiniz gibi, telefonuma ışıkları söndürecek kadar uzun süre dokunulmamıştı ama kendi kendine kilitlenecek kadar değil. Kuzenim telefonumu aldı ve ben ve erkek arkadaşım arasında bir sürü müstehcen mesaj gördü.

Ve bana söyledi. Bana sert söyledi.

Bana pek bir şey söylemediler, sadece birkaç yargılayıcı bakış attılar. Uçuşumu transfer etmek çok pahalı olduğu için geceyi yalnız geçiriyorum."
"Sevgili Reddit,

Küçük kız kardeşim birkaç hafta önce üniversiteye gitmek için ayrıldı. Evinden uzakta yasal bir üniversiteye gidiyor ve onunla daha fazla gurur duyamazdım.

Ancak, o hiçbir zaman gerçekten evden uzaklaşmadı ve neredeyse TÜM arkadaşları evde kaldı. Değişimle başa çıkmakta gerçekten zorlanıyordu. Endişe ve sinir krizleri geçiriyor (ki bu daha önce başına ASLA gelmemişti) ve bununla kendini hasta ediyor. Ona yardım etmek istiyorum; önümüzdeki bir veya iki ayı atlatmasına yardım et (nasıl hissettiğini tamamen biliyorum - bunu birkaç yıl önce yaşadım).

SO....Ona biraz kurabiye, bir veya iki iyi kitap içeren küçük bir hediye paketi yapıyorum ve ona kendimden tavsiyelerle dolu küçük bir not defteri veya not defteri yapmak istiyorum (okulu geçen yıl bitirdim ve uzaklarda yaşadım. bir yıl yurtta, bir yıl evden uzakta ve bir dönem DC'de), ailem ve SİZ!!!

Reddit topluluğuna katılmanın yanı sıra, ona üniversite, hayat, herhangi bir şey hakkında anlatabileceğiniz şey NEDİR!!!

Ona gönderdiğim paketin resimlerini daha sonra yayınlayacağım."
"(17) kız arkadaşım(15), adını J koyacağız, yaklaşık 6 aydır birlikteyiz ve annesiyle tanıştığım günden beri onu aşağılıyor, ona kötü davranıyor ve daha önce de dövmüştü. J'nin annesi kırklı yaşlarının ortalarında ve sigara içmek, içki içmek, çalışmak ve rastgele erkeklerle sürekli seks yapmaktan başka bir şey yapmıyor. Bu şeyler kendi içinde kötü değil ama kendini kızına yansıtıyor.

İki hafta önce onun evinde yalnızken yakalandık. J ve ben film izliyorduk ama annesi çıldırdı. Neden kızdığını anlayabiliyorum ama yaptığı şey bence haddini aşan bir şeydi. Çünkü bu noktadan önce duyduğum tek küçümseme J'den geldi. erkek kardeş en azından biraz değerlidir.""

Kalmak ve J'yi korumak istedim ama yapabileceğim hiçbir şey olmadığını biliyordum. J'nin annesi, J'nin işine yarayan her şeyi aldı. Telefonunu, iPod'unu,"
"Çalıştığım yerde bordroyu kontrol etmekten sorumluyum ve ödeme döneminde (2 hafta) insanların kaç saat çalıştığını görüyorum. Her zamankinden daha hafif bir ay geçirdik ve birkaç kişi bu nedenle eskisi kadar çalışmadıklarını söylüyordu. 80 saat olması gereken, daha çok 70-75 gibiydi. Bir kişi zar zor 60'ı kırdı.

Bu ödeme döneminde iki yarım gün almasına rağmen patronumun 80+ saati olduğunu fark ettim. Ücretli izin süresini (PTO) fazla telafi etti. Bu ay boyunca günde 8 saatten fazla çalışmamasına rağmen (günde 7 saate yakın çalışıyordu) yarım günlerine zaman ekleyerek her izin gününde yaklaşık 10 saate sahip oldu. gün). Sürekli olarak bütçeden şikayet ediyor ve biz (çalışanlar) malzemeye ihtiyaç duyduğumuzda (biliyorsunuz, işlerimiz için) şikayet ediyor. Kazanmadığı fazladan izin alarak ve hatta hemen hemen tek kişiyken (ne olursa olsun herkesten en çok çalışan bir uzman var) fazla mesai alarak şirketi kandırıyor gibi hissediyorum. PTO aldığı için kızgın değilim, kızgınım çünkü maaş çekini artırmak için kasıtlı olarak 8 saatten fazla ayarladı.

Sorun şu ki, bu konuda hiçbir şey yapamam. Çok düşük bir pozisyonum var ve hakimiyetim yok. Şirketteki/şirketteki üst kademeleri ayırt edemem, çünkü onun hepsiyle arası iyi ve bu beni tekrar ısırmaya başlayacak. Diğer çalışanlara söyleyemem çünkü bu ofiste daha fazla dram ve gerilim başlatır. Ayrıca, durumdan faydalanarak yaptığı şeyin etik dışı olup olmadığından veya gerçekten yanlış bir şey olup olmadığından da tam olarak emin değilim.

Peki bu etik dışı mı yoksa yasa dışı mı, yoksa ben sadece ofis siyasetine alışkın değil miyim?"
"Psikotik eski kız arkadaşımdan birkaç ay önce ayrıldım. Neden ayrıldığımız önemli değil, ama o benim için deli gibiydi ve bu sinir bozucu olmaya başladı, ben de bitirdim. Bir yıl beraberdik.

Ayrıldıktan sonra çılgına döndü ve benim hakkımda saçma sapan konuşmaya ve dedikodular yaymaya başladı. Gerçekten uğraşmak istemediğim bir sürü gereksiz dram.

Geçen yıl okula esrar getirdiğim için birkaç hafta uzaklaştırma aldım (süper aptalca bir karar, bana söylemene gerek yok.) Eski sevgilim bir haftadan fazla bir süre SÜPER üzüldü ve sinirlendi ve annesi bu konuda gerçekten soğuktu. . Bu önemli.

Annesi her zaman biraz kaçık ve tuhaftı ama onunla hiçbir zaman gerçekten bir sorunum olmadı, zararsız görünüyordu. Dürüst olmak gerekirse, her zaman oldukça iyi anlaştık ve beni sevdi ama kızından ayrıldıktan sonra diğer ebeveynlere benim hakkımda her zaman saçma sapan konuştu. Baştan savdım, önemli değil, sadece olgunlaşmamış olması.

Hayır, üç ay sonra, arkadaşımla konuşuyorum ve o ""hey, [eski] kişinin annesi futbol maçlarında tüm ebeveynlere senin hakkında '[eski] kişinin uyuşturucu bağımlısı eski erkek arkadaşı olduğunu söylüyor. ' Gerçekten mi?

Cidden öyle bir noktaya geldi ki, bu ailenin saçmalıklarıyla uğraşmaktan yoruldum ve üç aylık ayrılık sonrası dramın ardından hala buna katlanmak zorundayım.

Diğer ebeveynlere benim hakkımda konuşması ve bana ""eski uyuşturucu bağımlısı"" demesiyle nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Esrar bile zar zor içiyorum. Bu çok olgunlaşmamış ve onu durdurmak istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum."
"o gerçekten benim en iyi arkadaşım. Aramızda hiçbir şey olmadı, ona sevişmek istediğimi söylemem (boşa harcandı), o sadece beni aşağıladı ve sarhoş olduğumu söyledi... o zamanlar bu beni GERÇEKTEN rahatsız etmedi çünkü ondan O KADAR hoşlanmadım (tamam belki bir nebze). ama şimdi ona gerçekten aşık oluyorum, ama o yepyeni bir şeye giriyor ..

o her zaman uyuşturucu (ot, asit, E) ve ben de (ot ve asit) kullanmıştır, ancak şu anda bazı ""zorlu"" dönemlerden geçiyor ve biraz depresyonda. geçen hafta bir kulüpte başka bir arkadaşıyla kokain içti, bu hafta yine yaptı ve ottan başka bir şey yapıp yapmadığını sorduğumda, sadece sarhoş olduğunu söyledi, ki bu açıkça bir yalandı (daha sonra başka bir arkadaş tarafından doğrulandı) bu bana neredeyse bütün gün kokain kullandığını söyledi..).

""Öğrenirsem"" ULTRA sinirleneceğimi ve onu kullanmayı bırakmasını ya da onunla konuşmayı tamamen bırakmasını sağlayacağımı biliyor. Bunu düşündüm. ama korkarım bu onu daha da içine çekecek... ki bu gerçekten istemediğim bir şey. şimdi yapmasına izin mi vermeliyim yoksa onu tamamen görmezden mi gelmeliyim bilmiyorum ... yardım edin.

ve evet.. kokain gerçekten anlaşmayı bozuyor."
"Bu hafta sonu ilk kez bir partide iyi arkadaşımın [bir aydan biraz fazla] yeni erkek arkadaşıyla[22] tanıştım. Kısa bir arka plan, 14 ve o 15 yaşındayken tanıştılar ve ona aşık oldu ama karşılık vermedi, ancak kısa süre önce barıştılar ve çıkmaya başladılar. Onun dairesine taşınmak üzere.

Her neyse, onunla tanıştığım gece sessizdi ama iyi görünüyordu, ta ki içmeye başlayana kadar. Neredeyse bir şişe cin içti, çoğunlukla doğrudan şişeden içiyordu. Sonrasında sarhoş bile görünmüyordu. Sürekli herkesin önünde arkadaşımı azarlıyordu. Kilosu hakkında yorum yapmak, zekasına hakaret etmek, rasgele olduğunu ima etmek ve sürekli onunla tartışmak. Sonraki saniye onu öpecek ve onu sevdiğini söyleyecekti.

En korkunç an, adamın eğilip yüzüne küçük bir tokat atması ve söylediği bir şey için onu azarlamasıydı. Bunu bir kereden fazla ve benim ve başka birinin önünde yaptı.

Daha sonra diğer arkadaşıma ne düşündüğünü sordum ve o bunun bir oyun olduğunu ve beni etkilemek için tuhaf ve yoğun görünmeye çalıştığını (?) söyleyerek başından savdı.

Arkadaşımla erkek arkadaşı hakkında konuşmak istiyorum ama dinlemeyeceğinden ya da ona anlatacağından ve onun onu bana karşı çevirmesinden korkuyorum. Herhangi bir tavsiyesi olan var mı?"
"13 yaşımdan beri hep kafam karıştı. Genelde gay pornosu izlerdim ama düz de izlerdim.

Kızlara veya erkeklere aşık olurdum ama hakkında daha duygusal hissettiğim kızlar, erkekler daha fiziksel. Bazen kendimi kızlara aşık olmaya zorluyormuşum gibi hissediyorum çünkü istediğim buydu, ama gerçekten bilmiyorum.

Gay olduğumu söylemeye ve kafa karışıklığını bitirmeye neredeyse hazırdım ama bu kızla tanıştım ve ona aşık oldum.

O benim en iyi arkadaşım ve onu seviyorum, sadece fiziksel olarak neyi sevdiğimi bilmiyorum.

Sevişiyoruz, sertleşiyorum, beklediğiniz gibi her şey yolunda gidiyor. Bazen bir erkeği daha çok istiyormuşum gibi hissediyorum ama yine de bir kadınla her şeyi yapabilir ve bundan hoşlanabilirim.

Bazen seks sırasında tahrik olmamın tek sebebinin iyi hissettirmesi olduğunu ve onun kadın olması beni etkilemiyormuş gibi hissediyorum.

Kafamda ileri geri tartışmalar var ve ne düşüneceğimi bilmiyorum?"
"Yani evet. Arkadaşım (ona Casey diyelim) bazı kişisel konularda zor zamanlar geçiriyor ve ben de onu bu hafta sonu takılmaya davet etmeyi düşündüm. Beni bu gece olan bir oyuna davet etti ve ben de kabul ettim. Bu adamı (hadi ona Jake diyelim) yaklaşık bir ay önce rastgele görmeye başladım. Birkaç randevumuz oldu ama pek konuşmuyoruz ve son zamanlarda onunla pek takılamıyorum çünkü finaller ve projelerle meşgulüm. Bu yüzden bana mesaj attı ve onunla oyuna gitmek isteyip istemediğimi sordu.

Ne yapacağımdan emin değilim. Teknik olarak önce Casey ile gitmeyi kabul ettim ama onunla birlikte gelirsem ve karşılaşırsak, bu garip olur. Onu birlikte gelmesi için davet etmeli miyim bilmiyorum. Casey son zamanlarda çıkan ve ona üçüncü bir tekerlek gibi davranan birkaç arkadaşımızla sorun yaşıyor, bu yüzden bunu ona yapmak istemiyorum. Bunun ""zor zamanlar geçiriyorsun, o yüzden hadi kızlar gecesi yapalım"" gibi bir şey olması gerektiğinden bahsetmiyorum bile. Ama bunu Jake'e açıklamaya çalışırsam anlayacağını sanmıyorum. Ona zaman ayırmaya istekli olmadığım izlenimini edineceğinden endişeleniyorum. Yaklaşık bir buçuk hafta içinde gidiyor ve bütün yaz birbirimizi görmeyeceğiz ve bu hafta sonu gerçekten hiç boş zamanım yok, o yüzden evet. Ne yapmalıyım?"
"Üzgünüm, bunun için doğru alt dizin değilse, asla gönderi göndermem ve bunun nereye gitmesi gerektiğini bilmiyorum. Gerekirse lütfen beni yönlendirin.

16 yaşındayım ve Lisedeki ilk yılım için 4 AP sınıfındayım. İkinci sınıfta 2 AP dersi aldım. Emin olmamakla birlikte tıp alanında kariyer yapmayı planlıyorum.

asıl sorum şu; çok mu çalışıyorum Derslerim nedeniyle **kesinlikle** boş zamanım yok. Bir keresinde okuldan eve 3 inçlik klasörle dolu iki sırt çantası, 5 defter ve iki ders kitabıyla geldiğimde; Masamda oturuyorum ve masamın minderi tahta bir sandalye gibi acımaya başlayana kadar ödev yapmaya başlıyorum. 15:00 - 22:00 saatleri arasında ev ödevi yapıyorum (yine de bu saatler arasında akşam yemeği yiyorum) ve sonra uykuya dalıyorum.

Gerçekten bir sosyal hayatım yok ve AP derslerimin çoğu inanılmaz derecede zor. Bu yıl 4 AP sınıfında olabilirken, geçen yıl 2 dersimin (AP Çevre Bilimi, AP Fizik) ortalama notu sırasıyla A ve C idi. Geçen yılki Acc PreCalc dersim de C ile geçti. Sayılarla aram iyi değildir. Şimdi AP Bio, AP Calc AB, AP English ve AP Stats'a sahibim ve bunlardan mevcut notlarım sırasıyla A, C, C, A. Ve sadece Ekim. Yardıma ihtiyacım var. :[

Danışmanımla konuşup bazı dersleri AP olmayanlara mı geçirmeliyim? Zorla ilerlemeli miyim? Dürüst olmak gerekirse 2 yıldır kendimi sürüklüyorum, hep *sadece* geçip gidiyorum. Daha zor derslere girmeye devam ediyorum çünkü böyle kolejlerin, konuyla ilgili kendi gelişimim henüz tam olarak gelişmemiş olsa bile, daha kolay olacağına inanmaya devam ediyorum.

Ne yapmalıyım? Bu konudaki tüm yardımlarınız için teşekkürler!"
"Bir cane corso mutt evlat edindim ve ev sahibim (çoğunlukla karısı) onu tutamayacağımızı söylüyor. Köpek bir mücevherdir. O nazik sevgi dolu ve tatlı. Ev sahibimin köpeğiyle (ayrıca tehlikeli ırklar listesinde) sosyalleşti ve birbirlerini çok seviyorlar. Oynamak ve birbirleriyle kabadayılık yapmak ikisinin de günlerini güzelleştirir. Ev sahiplerinin sigortasını kontrol etti ve köpeği tutarsak onu bırakacaklarını söylediler, ancak 31 Ekim itibariyle bu uygulamaya benim eyaletimde izin verilmeyecek (mevzuat kanunla imzalanıyor). Bu köpeğin gitmesine izin vermeyi aklım almıyor. O harika. Burada herhangi bir seçeneğim var mı, yoksa sonuçsuz bir mücadele mi?

İşte burada"
"başlamak ve bağlam vermek için çalışıyorum, gizlilik amacıyla adını vermeyeceğim büyük bir eğlence parkı zincirinde sezonluk bir iş buldum. bir çalışan olarak bedava bilet ve paso alıyoruz. onlarla birlikte gelen kurallardan biri, onları satmamıza değil, sadece başkalarına vermemize izin verilmesidir. Facebook'ta düzenli olarak konuşmadığım kaç kişinin birdenbire bu geçişleri indirimli olarak satmayı teklif ettiğimde en iyi arkadaşım olmak isteyeceğini görmeye çalıştım. Birkaç saat sonra kalktıktan ve beklediğim sonuçları aldıktan sonra gönderiyi sildim.

bugün işimin güvenlik ofisine çağrıldım ve küçük bir odada benimle yaklaşık 1/2 saat görüştükten sonra açığa alındığımı ve soruşturma altına alınacağımı söylediler. soğukkanlılığımı korudum çünkü yanlış bir şey yapmadım ve aslında onları asla satmadım ama yine de bu hafta daha az saat ve daha küçük bir maaş çeki anlamına geliyor"
"Kız arkadaşım 27, evlenene kadar seks/ön sevişme/birlikte yaşama olmaması gerektiğine dair çok güçlü inançlarla büyüdü, ardından hiçbir zaman sağlam bir ilişkisi olmadı, hiç seks yapmadı veya aşık olmadı. İşleri bir perspektife oturtmak için, yakın zamanda (ilk) orgazmına ulaşmıştı, bir gece ona kıyafetlerini düzeltirken yardım etmiştim.

Yani burada çıkıyoruz... haftada birkaç kez yemeğe çıkıyoruz, gençler gibi kanepede sevişiyoruz. Onu cinsel olarak çok fazla zorlarsam, o zaman eski haline döner ve bu birkaç hafta boyunca yapılmaz. Bu arada, ilişkimizi ilerletmezsek (ön sevişme, geceyi geçirmek, hatta belki bir noktada birbirimize taşınmak), onunla asla evlenecek kadar yakın olamayacağımı düşünüyorum.

--------------------------------------------

Değerlerini sorduğumda ise şunları söylüyor. :

""Bir araba gibi test sürüşü yapmak istemiyorum"".

""Eş gibi davranacaksam, neden eş olmayayım"".

""Evliyken çekip gitmek daha zor"".

""Benimle evlenmeyen biriyle yaşıyor olsaydım kendimi daha az hissederdim"".

""Evlilik vergiler için harikadır"".

""Şu anda yaptığımızdan daha fazlasını yapmadan önce nişanlanmam gerekiyor"".

""Bir ev almak istediğini biliyorum, ama evlenmeden taşınmayacağım (evlendikten sonra birlikte ortak bir ev almamızı istiyorum, bu yüzden ikimizin de tapusu vardı ve eş asla ""bu BENİM evim"" diyemez) "".

""İstersen bir ön anlaşma imzalayabiliriz"".

--------------------------------------------------

Sanki bu, bir ilişki için bir formül, eksi bir şekilde iyi bir ilişkiye dönüşecek olan aşk.

Yukarıda bunların hiçbirini görmüyorum .. Temel aşk istiyorum, normal bir cinsel yaşama dönüşecek ve güçlü bir ilişkiye, ardından evliliğe dönüşecek aşk.

Şu anda bunların hiçbirini hissetmiyorum ve işte ağırdan bahsediyor, modası geçmiş resmi flört. Beni yanlış anlamayın, bu kızı seviyorum ama bundan her bahsettiğinde daha da uzaklaşıyorum."
"Bunu kısa ve tatlı tutacağım, çünkü yaralar taze ve ham olduğu için duygusal roller coaster'a binmekten kaçınmayı tercih ederim.

Bu dün gece oldu. 2 yıldır birlikteyiz, 10 aydır birlikte yaşıyoruz. Bu süre zarfında hayatımızın pek çok yönünü birleştirdik - ailelerimizin birbiriyle tanışmasından (bu harika bir zamandı!), kariyerlerimizi birleştirdik (ikisi de müzisyen) bu yüzden çalışmaya ve birlikte olmaya çok zaman harcadık. ; Bunun kısa bir liste olduğunu biliyorum, ancak bunun kısaltılmış hali olduğunu ve istenirse ek ayrıntılar uygulayabileceğimi unutmayın. Bu deneyimler ve nihayetinde birlikte inşa ettiğimiz hayat (ve birlikte inşa etmeye devam edeceğini varsaydık, okuyun: eşleşen kariyer hedefleri, evlilik hakkında tartışmalar, aile yadigarı yüzüğünün yeniden boyutlandırılması hakkında bilgi edinmek için kuyumcuya ziyaretler, vb.) , ödüllendirici ve hayatımın verimli yılları. Birkaç hafta öncesine kadar bensiz devam edeceğini söyleyene kadar.

Şimdi mantıklı bir sonraki adımın ne olduğunu merak ediyorum. Ayrılmayı düşündüğünden milyon yıl geçse bile haberim yoktu ve bu nedenle bir çıkış planına gerek olmadığını düşündüm. Haliyle Temmuz ayına kadar devam eden ortak bir kontratımız var. Kira sözleşmesini bozacak cezayı ödeyemediğim ve aylık kirayı tek başıma ödeyecek kadar kazanamadığım için daha da sıkı bir bağ içindeyim.

Kendimi aşırı derecede kaybolmuş ve yalnız hissediyorum, ancak verebileceğiniz herhangi bir tavsiyeye gerçekten minnettarım."
"Pekala Reddit, Şeytan'dan (AKA Bank of America) yerel bir kredi birliğine geçmeye çalışıyorum ve çevrimiçi başvuru sürecinde yakın tarihli bir yetersiz kredi geçmişi nedeniyle onlarla bir çek hesabı açamayacağımı söyledi. para kaynağı. Temmuz 2011'den beri BofA hesabım var ve reddedildiğim tek bir olay oldu, bu yılın 30 Eylül'üydü. Ayrıca geçen ayın başlarında bir Target kredi kartına başvurdum ve reddedildim. Sizlere asıl sorum şu: Böyle şeyler ne kadar süre benim tarihimde kalır ve beni etkileyebilir? Özellikle yetersiz borç fonu."
"Merhaba Reddit. Bu, arkadaşımın çöp kutusu, ilk kez reddit'te gönderi paylaşıyor, bakalım nasıl olacak.

Ben 23 yaşında bir erkekle çıkan 20 yaşında bir kızım. Yaklaşık 9 aydır birlikteyiz. Onu seviyorum. O beni seviyor. Geçmişte aldatıldım, yalan söylendim, hayatımda çok olumlu bir erkek figürü yok. Erkek arkadaşım bunların hepsini biliyor.

Önümdeki diğer kızlara bakmasıyla ilgili sorunlarımız oldu ama halletmediğimiz hiçbir şey olmadı. Birlikte çok zaman geçiriyoruz ve onunla olmayı seviyorum.

Son zamanlarda, güvensizliklerim beni en iyi şekilde etkiliyor. Ben çekici bir kızım ama erkek arkadaşımın gezinen gözlerinin kendimi berbat hissetmeme neden olmasına izin verdim. Beni başka bir kız için terk edeceğinden sürekli endişeleniyorum.

Son zamanlarda her konuda sonu gelmeyen bir kavga ediyoruz. Korkularımı ve endişelerimi dile getirdim ve üstesinden geldik. Ancak dün gece özel bölgesini kontrol etmek için doktoruna gitmek istediği konusunda bir şaka yaptı (bu ayrıntıyı özellikle belirtmişti.) Doktoru oldukça çekici bir genç kadın. Buna çok üzüldüm, kız arkadaşına başka bir kızın sana dokunmasını istediğini söylemenin neresi komik anlamıyorum.

Gerçekten üzüldüm ve şakası için özür diledi. Bu beni daha iyi hissettirmiyor. Onu çok seviyorum ve onun da beni sevdiğini biliyorum. Ama gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum.

Ne yapacağım konusunda bir tavsiyeniz var mı? Artık onun memnuniyeti konusunda daha da güvensiz hissediyorum... Sadece sevildiğimi, takdir edildiğimi, istendiğimi ve saygı duyulduğumu hissetmek istiyorum."
"Bu kızla internette bir Hintli flört sitesinde tanıştım.

Kız harika - süper tatlı, önceki ilişkileri/tarihleri ​​konusunda açıktı, gerçekten iyi eğitimli bir kız, biraz zanaat ve sanat projelerini seviyor.

Bir yıl kadar sonra evlenmek istiyor. Onunla dört kez tanıştım ve ara sıra telefonda konuşuyorum.

Dikkatimi çeken birkaç şey, her şey hakkında hiçbir madde olmadan sohbet etmeyi sevdiğiydi (örneğin, alışveriş merkezine gidip xyz almak için bir kupon kullandı, bunu kız kardeşim pişirdi, vb.). Şahsen ben, onun hakkında bir şeyler öğrenmeyi gerçekten yararlı bulmuyorum.

Ayrıca, biraz daha hızlı hareket ediyor gibi görünüyor ve şimdiden bana aşık olmuş gibi görünüyor. Öte yandan henüz fazla kimya hissetmiyorum."
"Ben ve eski erkek arkadaşım yaklaşık bir ay önce uzun mesafeli olduğumuz için ayrıldık. 8 saatlik bir zaman farkıyla yaklaşık bir yıldır birlikteydik. Benden bu kadar ayrı kalmayı kaldıramayacağını ve bunun onu çok fazla strese soktuğunu söyledi. Ben de aynı şekilde hissettim; Çok fazla endişem vardı ve bu yüzden arkadaş olarak kalmaya karar verdik. ""Seni seviyorum"" ve evcil hayvan adlarını kesmemiz dışında hiçbir şey değişmemiş gibi düzenli olarak konuşmaya devam ettik. Ama 2 hafta önce yeni bir kız arkadaşı olduğunu öğrendim. Bana bundan bahsetmediği gerçeğine daha çok üzüldüm. Sanırım artık arkadaş olduğumuz için her şey hakkında konuşabilirdik, özellikle de bunun kadar önemli bir şey hakkında. Bana söylerse beni ""kaybetmekten"" korktuğunu söyledi.

Hala benimle düzenli olarak konuşuyor. Şimdi elimden geldiğince ondan uzak durmaya çalışıyorum. Yeni ilişkisine odaklanmayı tercih edeceğini düşündüm ve bu yüzden Tinder'da bir adamla konuşmaya başladım. Düzenli olarak buluşurduk, çoğunlukla seks için. Bir noktada telefonumu kontrol etmeyi unuttum, bu yüzden eski sevgilimden gelen aramalardan ve mesajlardan kaçınıyordum. Daha sonra, ondan kaçtığımı hissettiği için yanlış bir şey yapıp yapmadığını sordu.

Ona biriyle görüşeceğimi söylediğimde, gerçekten üzüldü/kıskandı ve hatta beni düzmek isteyen bir adamdan daha iyisini hak ettiğimi söyledi. Bunun hakkında 3 saat konuştuk ve bana karşı hala hisleri olduğunu, beni gerçekten sevdiğini ancak mesafelerin bizi geride tuttuğunu itiraf etti. Kız arkadaşının harika olduğunu ama benim kadar ""harika"" olmadığını söyledi. Aramızdaki bağı kaçırdı. Ben aynı şekilde hissediyorum. Ve şimdi sanırım kafamız eşit derecede karıştı. Yeni ortaklarımızı görmeyi bırakmayacağız çünkü en başa döneceğiz.

Sadece burada ne yapacağımı şaşırmış durumda. NC'ye gitmeli miyiz? (çok acıyacak) Onu ziyaret edip tekrar denemeli miyim?"
"Bir iş arkadaşım, AIM üzerinden ""Sana keçi kafasını vermeden önce bazı ön testler yapacağım"" dedi.

Onu düzeltmeli miydim? Eğer öyleyse, nasıl cevap vermeliydim?

Reddit'e soruyorum çünkü dilbilgisi nazileri ve ne zaman böyle davranılması gerektiği konusunda (güçlü) fikirleri olan birçok insan var.

Bence ana mesaj yeterince iyi aktarıldığı sürece tek kelime etmiyorum. (Örneğin, herkes dilbilgisi nazisinin ne olduğunu bilir. ""gramer"" ve/veya ""nazi""nin büyük harfle yazılması gerekip gerekmediğini öğrenmek için zaman ayırmalı mıydım? Ben öyle düşünmüyorum.) Ama aynı zamanda umursamıyorum biri beni düzeltirse Bu benim kendi eğitimim için bir nevi ve sanırım kendimi kelimelerle ne kadar iyi ifade edebileceğimi geliştiriyor.

Yani, iş arkadaşımla yaptığım konuşmada, ne demek istediğini bildiğim için hiçbir şey söylemedim. Ama şunu da düşündüm, ""Ya bu cümleyi tekrar yanlış kullanırsa? Ya daha sonra biri onu düzeltirse ve hiçbir şey söylemediğim için doğru kullanımını bilmediğimi düşünürse?"" Bunun hakkında çok fazla düşünüyor olabilirim.

Her neyse, ne yapardın?"
"hızlı arka plan:

Bir FHA kredisinde ömür boyu PMI'dan kaçınmak için% 3'lük bir düşüşle geleneksel bir ev satın almak. Sürecin oldukça ilerisinde ve komisyoncu, sözleşme oranının %4 olduğu bazı rakamlar çalıştırıyor (yüksek uçta olduklarını söyledi), APR %4,8'e çıkıyor ve bu, sözleşme oranından APR'ye oldukça büyük bir sıçrama gibi görünüyor. neredeyse tam bir yüzde.

Komisyoncuyla telefonda konuştum ve bunun oldukça büyük bir sıçrama gibi göründüğünü söyledi ve benim gizli ücretler falan aradığımı düşündü, gerçekten değildim. Daha yüksek olabileceğini önermesine rağmen, ben sadece% 3 düşürüyordum."
"Bahar tatilim dün başladı ve yol boyunca çeşitli üniversitelerde durarak Güney Kaliforniya'dan Kuzey Kaliforniya'ya gitmeyi planlıyorum. Los Angeles'tan geliyorum ve UC Santa Barbara, UC Berkeley'de duracağım ve sonunda UC Davis'te duracağım. Tüm hafta boyunca gitmeyi planlıyorum, bu yüzden araba gezilerini ayıracağım, bu yüzden her yolculuk her yere 4 saat olacak.

Yemek ve gaz ücretlerini dikkate aldım. Her ihtimale karşı hastanelerin ve acil servislerin yerlerini bilmem gerekip gerekmediğini merak ediyordum.

İlk defa böyle bir gezi planlıyorum ve yalnız gideceğim. Ayrıca ailemi bunu yapmama izin vermeye ikna etmek için yardıma ihtiyacım var. Onlara ne söylemeliyim? 19 yaşındayım ve kendimi sorumlu görüyorum. Eskiden çok hoşgörülüydüler, ancak son zamanlarda benim bölgemde gençlerin araba kazası geçirdiğine dair artan hikayeler nedeniyle geri çekildiler."
"Bunu r/relationshipadvice'de de yayınladım

Yani biraz bilmece içindeyim. Kız arkadaşım her yönden harika ve onunla birlikteyken hayal edebileceğim en büyük eğlenceyi yaşıyorum. Gerçekten uzun vadeli bir potansiyele sahip olduğumuza dair benim (ya da onun) zihninde hiç şüphe yok. Neredeyse her açıdan mükemmel bir şekilde örtüşüyoruz, ancak iyi bir şekilde örtüşmediğimiz bir nokta bu yazının başlığı.

Ben ateistim ve o reformdan geçmiş bir Yahudi. O benim inançlarıma saygı duyuyor ve ben de onunkine tamamen saygı duyuyorum. Mesele şu ki, eğer bir gün birlikte kalırsak ve çocuklarımız olursa onların Yahudi olarak yetiştirileceğini (yani İbranice okuluna gitmek, bar/yarasa mitzvah yapmak, vb.) Bu konuda taviz vermeye hiç istekli değil. Çocuk sahibi olmanın çok uzak bir gelecekte olduğunu anlıyorum ama gelecekte işe yaramayacaksa şimdi bitirmeyi ve diğer kızlarla eğlenmeyi düşünüyorum.

İnançlarım (veya inançlarım olmaması) nedeniyle çocuklarımı dinsel olarak yetiştirmeye tamamen karşı çıkarak haksız mıyım emin değilim, ama onların bu şekilde yetiştirilmeleri fikrine katlanamıyorum. Bunun nedeni, benim dindar bir şekilde yetiştirilmemem, oysa oldukça dindar annesi tarafından Yahudi olarak yetiştirilmiş olmam olabilir (kız arkadaşım, çok şükür annesinden çok daha az dindardır).

Bu yazının uzunluğu için özür dilerim, ancak kız arkadaşımın dini inançları nedeniyle değil, geleneği sürdürmek için Yahudi çocukları yetiştirmeye inandığını belirtmenin önemli olduğunu düşünüyorum. Ayrıca Yahudi olarak yetiştirilirken oluşan ağın önemli olduğuna inanıyor (yani tapınak bağlantıları).

Şimdi bitirmeli miyim? Yoksa Yahudi çocukları yetiştirmenin tamamen normal bir şey olduğunu ve neredeyse tüm çocukların dindar bir şekilde yetiştirildiğini anlamalı mıyım?"
"Hey, işte mevcut durumumuzun kısa bir özeti. Bu yüzden bu kızla neredeyse bir yıldır arkadaşız. Bu dönem (Üniversite 3. Sınıftayım) onu aklımdan çıkaramadım. Açık ve kapalı bir ilişkisi oldu, ama yine de düzenli olarak döndüğü adam benim. Ona içki, yiyecek ısmarlarım (bir grupla dışarı çıktığımızda), onu eve götürürüm, vb. Arkadaşlarımın hepsi ondan hoşlandığımı görüyor ve burada takılmaktan hoşlanıyorlar (ki bu onun açık ve kapalı erkek arkadaşlarının sevmediği önemli bir şey). Son zamanlarda, özellikle diğer adamla ~= kapalı olduğu için daha ileri gittim. Bu mesajı gönderdim ve bu cevabı aldım. Beklediğimden daha iyi gitti. Reddit, hala friendzone'lu muyum yoksa ona çıkma teklif ettiğimi biliyor mu sanıyorsun?"
"Öncelikle, ben 24 yaşında sağlıklı bir erkeğim: 1,71"" 165 kilo. Hiç ameliyat olmadım.

Yaklaşık bir ay önce hayatımdaki ilk tam temas sporumu oynadım ve epeyce yere serildim. Sırtımın alt kısmında ağrı yaşadım, ancak bazen sırtımın alt/orta kısmındaki çok özel bir yerden keskin bir ağrı oluyordu. Yaklaşık bir ay geçti ve hiçbir şey değişmedi. Sırtımı esnetirken/uzatırken veya egzersiz yaparken (squat, deadlift, bent over row) ağrı hissediyorum. Ağrıyı ilk fark ettiğimden beri, bu belirli kaldırmaların sıklığını ve ağırlığını hafiflettim ve daha bu hafta bazı röntgenler çekildi:

Arka-Ön Görünüm:
Sol-Sağ Görünüm:

Bana L2'de bir yanlış hizalama ve L4-L5 arasında kemik mahmuzlarını gösteren küçük kırmızı oklarla disk dejenerasyonu olduğu söylendi. Bunu çevrimiçi olarak inceledim ancak durumun böyle olup olmadığına dair aşırı derecede kesin olan herhangi bir şeye rastlamadım. Sırtımın durumuyla ilgili olarak sadece biraz takviye veya başka düşünceler arıyorum.

Dediğim gibi, bu benim için tamamen yeni, bu yüzden bunun profesyonel tedaviye ihtiyacım olan bir şey olup olmadığı veya kendi başıma tedavi edebileceğim bir şey olup olmadığı konusunda şüpheliyim."
"Eski sevgilimle bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce üniversitede kısa bir ilişkimiz oldu (yaklaşık 2 ay). Nispeten iyi şartlarda bitirdik. Birbirimize deli olmamıza rağmen ikimiz de hayatımızın zor anlarındaydık. Bazen birbirimize ayıracak vaktimiz yokmuş gibi geliyordu. Bu yüzden ikimizin de incinmesini önlemek istedi ve her şeyi bitirmeye karar verdi. En azından bir şeyler denemeyi umduğum için, benim gözümde hiçbir yerden gelmedi. Ama aynı zamanda onu geri kazanmak için fazla bir şey yapmadım. Diğer kızlarla çıkmama ve hayatıma devam etmek için elimden gelenin en iyisini yapmama rağmen onu asla tam olarak unutamadım. Sonraki aylarda kısa karşılaşmalarımız oldu ve bu onun da beni unutmadığını kanıtladı.

İkimiz de mezun olduk ve birkaç ay memleketime döndükten sonra yeni bir şehre taşınmaya karar verdim. Öyle oluyor ki aynı şehirde yaşıyor. Taşınma sebebim bu değil, o şehirde oturan birçok arkadaşım var, mezun olduğum okulla aynı durumda, bu yüzden üniversite arkadaşlarımın çoğu da orada yaşıyor. Ama şimdi bir iş ve ev bulma sürecindeyim, eski sevgilim kendiliğinden bana tekrar mesaj atmaya başladı. Artık oraya taşındığımın farkında ve beni görmeyi ne kadar çok isteyeceğinden bahsediyor.

Hala bu kızı unutmadım ve tekrar incinmekten korkuyorum. Ayrılmamızın ardından bir süre gerçekten karanlık bir yerdeydim ve çok uzun zaman önce, nihayet geri dönmeye doğru adımlar attığımı hissettim. Yeniden bir araya gelme düşüncesi beni heyecanlandırmıyor desem yalan olur ama eskisi gibi aynı yola gidemem.

Tüm bunları nasıl yapmalıyım?
Risk, bir şans daha vermeye değer mi?"
"Ben (20, E), O (K, 18).

Bir yıldır birlikteyiz ve onu zaman zaman sinir bozucu bulsam da günün sonunda ondan hala çok hoşlanıyorum. Kendine erkek fatma diyor ama açıkçası ben bunu görmüyorum, ağırlık kaldırmaktan, boks yapmaktan ve erkek kıyafetleri giymekten hoşlansa da yaptığı şeylerde erkek davranışına hiç benzemiyor.

Düzenli olarak regl döneminden ve ""neler yaşadığını anlamadığımdan"" şikayet ediyor. Ayrıca erkeklerin nasıl kolay yaşadıklarını ve hayatta kızların yaşadıklarını (çocuk doğurma, regl dönemi vb.) yaşamak zorunda olmadıklarını söylediği zamanlar da vardır. ""Erkeklerin işi o kadar kolay ki istedikleri her şeyi yapabilirler. ETC, ETC."" Onun hakkında hiçbir şey düşünmedim.

Daha bir hafta önce bana kız olarak doğmayıp erkek olarak doğmayı dilediğini söyledi. Bu doğal olarak beni şok etti ve ona açıklama için ciddi olup olmadığını sordum. Bir dakika düşündü ve evet dedi. Sonra kız olmanın tek güzel yanının benimle olması gerektiğini ekledi. Sonra bana sadece tırnağını uzun tuttuğunu, saçını yaptığını ve sevdiğimi bildiği için elbise giydiğini söyledi.

Bu sadece bir aşama mı? Onunla ilgili bir sorun mu var? Endişelenmeli miyim?"
"Yani bu, buradaki bazı problemlere kıyasla biraz uysal ama işte yine de gidiyor. Arkadaşım evleniyor ve benden sağdıç olmamı istedi ama oldukça iddialı bir şekilde tören için temiz traşlı olmamı istediğini söyledi. O sırada hazırlıksız yakalandım ve sorulduğu için mutlu oldum, bu yüzden tamam dedim. Ancak bunu düşünecek zamanım olduğu için, bunu sormasının onun için oldukça haksızlık olduğunu düşünüyorum. Bu sakalı uzatmam aylarımı aldı ve bundan çok hoşlanıyorum. Pek çok insan bana uygun olduğumu söyledi ve bu aslında bir anlam ifade ediyor. Son kız arkadaşım anız kalma hissine dayanamadı, bu yüzden her gün ıslak tıraş olmak zorunda kaldım ki bunu yapmaktan nefret ediyorum. Bu ilişki gerçekten kötü bir şekilde sona erdi ve sakal bırakmak hayatıma devam etmeye çalışmanın bir parçasıydı. Arkadaşım bunu bilmiyor ve oldukça derin bir depresyona girdiğimde görünüşüme bakmayı bıraktığım için sakalı çoğunlukla dağınık olmam bağlamında gördü. Şimdi bundan kurtulmaya çalışıyorum ve yeniden çaba göstermeye başladım. Sakal hala yerinde ama çok daha düzgün ve dün gece arkadaşım onu ​​ilk kez böyle gördü (bir seferde uzun süre çalışıyor ve benden telefonda sağdıcı olmamı istedi). Dün gece düşünceli bir şekilde sakalıma bakıyor gibiydi, belki de bunun sadece bir dağınıklık değil, bir tarz olduğunu fark etmişti. Dün gece konuyu açmadım çünkü bencil olup olmadığımdan emin değildim. Ben miyim? Tekrar uzayacağını biliyorum ama şu anki uzunluğa gelmesi aylar alacak."
"Ben iki oğlu olan bekar bir anneyim ve kız kardeşim benden çok daha genç. O, benim muhafazakar görüşlerimin aksine çok liberal görüşlere sahip 20 yaşında bir üniversite öğrencisi ve fikirleri hakkında genellikle çok sesli. Oğullarımdan biri 11 yaşında ve ona çok saygı duyuyor. Bazen sadece eski annesiymişim gibi hissediyorum ve bir şeye ihtiyacı olduğunda, örneğin ev ödevlerine yardım etmek için gittiği tek kişi o.

Son zamanlarda seçimlerin gerçekten büyük bir konu olması nedeniyle, kız kardeşim oğlumla sık sık bu tür şeyler hakkında konuşuyor ve onun görüşleri, benim onun inanmasını istediğim şeylerden açıkça gerçekten farklı. Kendi çocuklarımı yanlış yetiştirdiğimi düşünüyor gibi hissediyorum. İkimiz de aynı dini ailede büyüdük ama o çok daha genç olduğu için çok farklı zamanlarda. Hala ebeveynlerimizle kiliseye gidiyor ama muhtemelen sadece onları mutlu etmek için. Dini görüşleri benim çocuklarıma aşılamak istediğim şeye hiç benzemiyor. Örneğin, oğlumun ikisi de kilisemizde bir Pazar gençlik grubundalar. Büyük oğlum (14) pek aldırış etmiyor ama küçük olan isyan etmeyi ve şikayet etmeyi seviyor. Bir noktada, kız kardeşime oğluma bu gençlik grubunda olmanın önemli olduğunu açıklayıp açıklamayacağını sordum ve o, ""Hayır, bunu ona söyleyebileceğimi sanmıyorum çünkü buna kendim de inanmıyorum"" dedi. ... O gençlik grubunda tek yaptıkları ona nasıl düşüneceğini söylemek ve onu böyle yetiştirmek istiyorsan o zaman yardım etmeyeceğim.

Gerçekten ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Küçük oğlum geçenlerde yanıma geldi ve ""Anne, neden Mitt Romney'e oy veriyorsun? Teyzem onun kötü bir başkan olacağını ve kendisinden farklı insanları umursamadığını söylüyor."" Nasıl cevap vereceğimi bilmediğim şeyler bunlar. Ablam ve ben pek yakın değiliz (o en küçük kardeş ve ben en büyüğüm - diğer kardeşlerimize çok daha yakın). Peki buna nasıl yaklaşmalıyım? Kız kardeşimle veya oğlumla nasıl konuşabilirim?"
"Kız Arkadaşımın erkek arkadaşları var (çoğu normal kadın gibi) ve ondan hoşlanan birkaç tane tanıyorum ve bu hafta sonu onlardan biri (bir ton ana sınıfında) Sarhoş ona duygularını ifade eden bir mesaj attı. Bunun büyük bir sorun olduğunu düşünmüyor ama ben bu konuda Umursamamakta çok zorlanıyorum. Sorunun benim tarafımla nasıl başa çıkacağımı bulmak için biraz yardıma ihtiyacım var. Sanırım bu, sonunda benden sahip olduklarımı almaya çalışan gerçekten tanımadığım bazı cılız adamların düşüncesi. Endişelenecek bir şey olmadığını garanti ediyor ama ben bir erkeğim ve beynimizin nasıl çalıştığını biliyorum ve bir ilişkiyi gerçekten çok kolay bir şekilde mahvedebileceğinin farkındayım ve bu beni çok korkutuyor.
Tavsiye harika olurdu. Teşekkürler"
"Bu kızdan hoşlanıyorum (ona Q diyelim) ve sonunda arkadaşlarımdan birine (Q'nun da yakın arkadaşıdır) ulaştı ve Q'nun da benden hoşlandığını ancak bir ilişkiye hazır olmadığını anladı. Ayrıca Q'dan hoşlandığımı da ağzından kaçırdı. Yani Q benim ondan hoşlandığımı biliyor ve o da benden hoşlandığını bildiğimi biliyor. Ben sadece bir çocuğum ve ilişki başladıktan birkaç ay sonra muhtemelen yerde ölü olacak ama ne halt. Bunun tavsiye istemeye değecek bir şey olmadığını biliyorum ama daha önce hiç böyle bir durumda bulunmadım, bu yüzden herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır. Bu yaklaşık bir veya iki hafta önce oldu ve ona gelip video oyunları oynamak isteyip istemediğini sormayı düşündüm (Video oyunları oynamayı seviyor, ikimizin de wii u ve şut ve benzeri şeyler var) ama korkutmak istemiyorum onu süper saldırgan falan olarak göstererek. O sadece derslerimden birinde ama yine de onunla her gün konuşuyorum. (metnin üzerinden) Ne yapmam gerektiğinden emin değilim ve korkarım sonunda hiçbir şey yapmayacağım."
"Orijinal yayının bağlantısı:

Kabul edeceğim, orijinal gönderimdeki tavsiyeyi tamamen görmezden geldim. Hemen bitirmeliydim ama kurtarabileceğimi düşündüm. İki buçuk yıl sonra benim için çok şey ifade ediyordu.

Neyse mayıs sonunda ailesiyle birlikte sahile gittim. İş sorunları nedeniyle sadece iki gün kalabildim (geceleri kumsaldan 9 saat geri döndüm, onunla daha fazla zaman geçirebilmek için doğruca ofise gittim), ama yeterli olmadı. Her zaman ""ona ikinci koyduğumu"" söyledi ve yaklaşık bir hafta boyunca beni görmezden geldi.

Bana geri dönen ilk mesajı ""İkinci olmayacağım, bitti!"" Bir şov yaptığını biliyordum ama kendimi bunu unutup hayatıma devam etmeye ikna edemedim. Sonunda evinde buluşup geceyi birlikte geçirene kadar onu geri almaya çalıştım, denedim ve denedim. Gecenin bir yarısı uyanmış ve sadece tavana bakıyordum ki sonunda bana bu şekilde davranan biriyle birlikte olmak istemediğimi fark ettim - bir nevi üstüme çullanan biriyle.

Kalktım, gittim ve bir daha geri dönmedim. Yaklaşık üç hafta oldu ve ben memnunum.

Ne zaman onu özlediğimi düşünsem, sırf onun için yalvarmamı sağlamak için dünyanın en aptalca nedeniyle beni ""terk ettiğini"" hatırlıyorum. Altı ay önce duygusal olarak aldattığını hatırlıyorum. Onun, ""biz"" düşüncesini özlüyorum ama sonra bunun gerçekte nasıl bir şey olduğunu anlıyorum.

Ondan nefret etmiyorum - gerçekten nefret eden bir tip değilim. Ama nihayet kendim olabildiğim ve günlük uğraşlarımda mutlu olabildiğim için mutluyum. Başından beri haklıydın, reddit. Yardım için teşekkürler."
"Şimdiki eski sevgilimden ayrılalı neredeyse tam 2 ay oldu. Sebebimi açıkladım ve o da bunu kabul etmiş görünüyordu. Temas etmemek için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım, ancak yol boyunca nasıl olduğunu görmek için birkaç e-posta gönderdim, biraz daha fazlasını açıkladım, vb.
Artık buna üzülmüyorum. En ufak değil. Onu gerçekten özlemiyorum bile, bu bana doğru şeyi yaptığımı söylüyor.
Şimdi, ona iki haftayı aşkın bir süredir e-posta göndermedim ve neredeyse her gün e-posta göndermeye devam ediyor. Çok çaresizler. Ona durmasını, bittiğini söylemek istiyorum, cidden. Cevap vermiyorum ve o giderek daha fazla gönderiyor, beni boktan şekillerde manipüle ediyor.
Ona durmasını söylemem gerektiğini hissediyorum ama denerken öleceğini ya da benden başka bir şeyi olmadığını söyledi. Hayatında iyi bir yerde değil ve korkarım ona geri adım atmasını söylemem ona yapacak."
"Sevgili FH bugün evden çalışıyor, ben ofiste bir saat uzaktayken gözlerini sildi. Yatağımı uzun uzun düşünürken, tasarladığım ve bastırdığım tarihlerin bugün gelmesi gerektiğini fark ettim ve onlara göz kulak olması için ona hızlı bir mesaj gönderdim.

>**Ben**: Oh, hey--Bugün cinsel yolla bulaşan hastalıklara yakalanıyor olmalıyız

>**FH**: Onları istemiyorum!

>**Ben**: güle güle

>Emin misin?

>Bazılarını almak için çok para ödedim...

>**FH**: neyi kastediyorsunuz?

>**Ben**: Tarihleri ​​Kaydet lol

>**FH**: bu alt dizin için çok fazla zaman harcıyorsun

>ve böyle devam edersen, seninle sadece programlama jargonuyla konuşacağım

>**Ben**: :'(

Demek istediğim, gerçekten - cinsel yolla bulaşan hastalıkları kim istemez ki?! ;)

Umarım bu hikaye bugün sizi gülümsetmiştir!"
"İki yılı aşkın süredir birlikteyiz ama bugün çok büyük bir kavgaya tutuştuk. Arada sırada erkek arkadaşımın öfkesinden kör olduğu büyük kavgalar yaşıyoruz.

Takıları hiç sevmedim ve ilkokuldan beri tek bir takı takmadım, kulaklarım bile delinmedi. Bu gerçeğe rağmen erkek arkadaşım bana takı almaya devam ediyor.

Bu noktaya kadar bu konuda kaba davranmadım çünkü bir hediyeyi gerçekten reddetmemelisin. Ama olabildiğince kibar olmaya çalışırken ona mücevherleri sevmediğimi ve asla takmadığımı belirtiyorum. Nedense benim hakkımda bunu anlayamıyor ve bana takmadığım takılar aldığı için kızmaya devam ediyor. hediye. Asıl niyeti için ona hâlâ teşekkür ediyorum, ama hangi noktada bana bireysel beğenileri ve hoşlanmadıkları olan biri gibi davranmaya başlamalı? Benden tipik ""kız"" şeylerini sevmemi bekliyor. Bana çok kızdı ve bana nankör diyor. İç çekmek. Belki de haklıdır. Asla sevemeyeceğim bir şey ama yine de minnettar olmam bekleniyor :/

Ayrıca yeni çıkmaya başlasaydık anlardım ama bunun üzerinden iki buçuk yıl geçti. Yine de ona ilgi alanlarımla ilgili yalan söylemek istemiyorum.

O da şu anda benden ayrılmaya çalışıyor... ama bunu her sinirlendiğinde yapıyor."
"Ben (26f) son zamanlarda yeterince uyuyamıyorum, bu yüzden dün gece biraz boş zamanım olduğunu bilerek, 3 melatonin almaya ve yeniden canlandırmak için gerçekten iyi, derin bir REM uykusu almaya karar verdim. Erkek arkadaşım (28m) her zamanki gibi bira içiyor ve bir arkadaşıyla video oyunları oynuyordu. Çok fazla düşünmedim. 6 saat sonra ileri sarın ve yangın alarmının çalmasıyla uyanıyorum. Ocakta yanan dev bir ramen tavası görmek için mutfağa koştum. Mutfak dumanla dolmuştu, bu yüzden ocağı kapattım ve pencereleri ve kapıları açmak için koştum.

Neredeyse lanet olası evi ateşe veriyordu. Alarmdan uyanmam *uzun* zamanımı aldı çünkü alarm rüyamın ortamına girdi. 3 melatonin aldım. Normalde hiçbir şey için uyanmam. Şu an çok sarsıldım. Bir köpeğimiz ve iki kedimiz var. Daha kötü olabilirdi biliyorum ama bunun ciddiyetini görmesini nasıl sağlayabilirim?! İçkisi kontrolden çıktı ve bunu ""önemli bir şey"" değilmiş gibi geçiştireceğinden endişeleniyorum."
"PNC'li bu 500 dolarlık teminatlı kredi kartımı neredeyse iki yıldır kullanıyorum. Ben de annemin araba kredisi boyunca sürdüm. Bu yılın başlarında PNC nakit oluşturucuya başvurdum ve reddedildim, ancak hedef kredi kartı (hedefte %5), sallie mae (Amazon'da %5) ve Amazon kredi kartı (bunu sallie'yi öğrenmeden önce yaptım) için onaylandım. . Başlangıçta bana hedef için 300 limit verildi, ancak beş ay sonra limiti 800'e çıkardılar. Amazon ve sallie ikisi de bana 3100 limit verdi.

Geçenlerde pnc cash builder'a tekrar başvurdum ve yine reddedildim. Kredi tutarı ve gelirimden gerçekten hoşlanmıyorlar. Her neyse, artık gerçek bir kredi akışım olduğuna göre, devam edip güvenli kredi kartını feshedebilir miyim? Aylık 3 dolar alıyor ve artık bana ödül veren kartlarım olduğu için onu kullanmak için bir neden göremiyorum. Pnc cash builder istiyorum çünkü kullandığım çek hesabı şubesi bu, ancak araba kredisinin iki yıldan daha kısa sürede kaybolacağını düşünmüyorum. Sanırım citi çifte nakit kartı var ama bu yıl çok fazla sert çek aldığım için hak kazanacağımdan şüpheliyim. Güvenli kart, sahip olduğum en eski kredi limitidir, bu yüzden ondan kurtulduğumda kredi puanım muhtemelen bir darbe alacaktır. Sallie/target kartları geri almayacak değil mi?"
"Bu yüzden yarın sabah ailemle tatile gidiyorum. Dün gece ben ve 9 aylık kız arkadaşım büyük bir kavga ettik ve bana hakkında yalan söylediği pek çok şey anlatmıştı. Beni aldatmadı ve bunu biliyorum. Bu gece sabah ben ayrılmadan önce gece benimle kalacaktı ama onun yerine şimdi beni aradı ve arkadaşının evinde kalacağını söyledi.

Son 5 yıldır gittiğim her tatil berbat geçmiş gibi görünüyor. Ben ve eski eski gf'lerim tatildeyken hep kavga ederdik ve bir keresinde eski kız arkadaşım tatildeyken beni aldattı, bu yüzden kim olursa olsun, uzaktayken SO'ma güvenmekte her zaman zorlanıyorum.

Yaklaşık bir buçuk yıldır aşırı derecede depresyondayım. Gerçek depresyon ve kaygı gibi, sadece biraz üzüntü değil. Aşırı endişem var, bu yüzden her zaman bir şey için endişeleniyorum ve beynim her zaman yarışıyor. Ailem beni mutlu etmek için ellerinden gelen her şeyi denediler ve bunu çok takdir ediyorum, gerçekten yapıyorum ama mutlu olamıyorum.

Bu hafta gerçekten ailemle birlikte bu zamanın tadını çıkarmak istiyorum. ama üzüleceğimi ve kız arkadaşımın ne yaptığını merak edeceğimi biliyorum (cep telefonu yok, bu yüzden bana yalnızca WiFi olduğunda mesaj atabilir). Dün gece bana söylediği tüm şeyler (bana hakkında yalan söylediği tüm şeyler) için endişelenmemek istiyorum. Ama yardım edemiyorum ama her zaman aklımdan geçeceğini biliyorum .. bana söylediği her şey. Ve beni üzecek.

Bu tatilde gerçekten mutlu olmayı ve eğlenmeyi istiyorum, çünkü ailemin beni ve kardeşlerimi mutlu etmek için tatile gitmek için bu kadar uğraşması beni çok kötü hissettiriyor ve benden nefret ettiklerini söylediklerinde canım acıyor. tatillerde hep hüzünlü

Herhangi bir tavsiye? Dinlediğiniz için hepinize teşekkür ederim. Metin duvarı için özür dilerim"
"Ben (f28) 18 aylık erkek arkadaşımı (k30) seviyorum ve evlenmeyi planlıyoruz. Hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istediğimi biliyorum. Aklımda hiç şüphe yok. Ancak çalıştığım yer nedeniyle, bir zamanlar çok güçlü hisler beslediğim eski sevgilimle (m29) karşılaşma ihtimalim var. Aslında 2 yıl önce işleri bitirdiğimizde sisli kalan havayı temizlemek için onunla konuşmak istiyorum. Bence onunla konuşmak ve içimden bir şeyler almak, resmi olarak şu anki ilişkimde ilerlememe izin verecek. Ama bunu erkek arkadaşıma nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Bir parçam ona söylersem anlayacağını ve ona karşı dürüst olmamı takdir edeceğini düşünüyor çünkü o böyle. Ama üzüleceğinden de endişeleniyorum ve bu isteyeceğim en son şey."
"Reddit. Tavsiyeni kullanabilirim. Hiç hayatınızın en kusurlu döneminde sizin için mükemmel insanla tanışmış gibi hissettiniz mi? Üniversiteden mezun olmak üzereyim ve bunun benim için anlamı, sonunda boktan memleketimden kaçıp ülkenin diğer ucuna taşınabileceğim. hayalimdeki şehir

Sorun şu ki 2 yıl önce harika bir kadınla tanıştım ve ona aşık oldum. Beni sevdiğini söylüyor ama ikimizin de arkadaşlarının, ailesinin veya herhangi bir desteğin olmadığı bir yere 3000 millik taşınmaya istekli değil.

Şimdi üniversite bitti gibi hissediyorum, eğer burada biraz daha kalırsam ayaklarımı buraya dikmeye başlayacağım. O zaman hayallerimin peşinden gitmediğim için kendimi sonsuza kadar tekmeleyeceğim.

Ama ya bu kız benim için en iyisiyse? Ya yeni şehirde hiç arkadaş edinemezsem? Ya karşılığını vermeyen dev bir risk için her şeyi bir kenara atarsam?

Pişmanlık için kendime ne hazırlarsam hazırlarım gibi geliyor.

Bunun alışılmadık bir durum olmadığını anlıyorum. Belki diğer insanlar için nasıl çalıştığını duyarsam, seçimim konusunda beni daha az endişelendirebilir."
"5 aydır şirketimde Pazarlama Asistanıyım. Bu benim okuldan sonraki ilk işim ve daha mutsuz olamazdım. Fazla çalışıyorum ve düşük maaş alıyorum ve işin içinde olmasam bile her zaman suçu üzerime alıyorum. Artık iyi bir iş/yaşam dengem yok. Diğerleri hiçbir şey yapmazken evde ücretsiz olarak çalışmaya devam etmediğimde aşağılanıyorum. Bahsetmişken, kalifiye olmadığım ancak amirimin umursamadığı diğer çalışanların işlerinin kilit görevlerini üstlendim. Ne yaptığımı anlamadığım için bu görevleri tamamlayamıyorum. Ayrılmak istiyorum ama potansiyel işverenlerin ""5 ay""a kaşlarını çatmasını istemiyorum. Biraz daha kalabilirim ama daha fazlasını kaldıramam. İstifa etmek ve potansiyel işverenlerin deneyimlerimi küçümsememeleri ne zaman kabul edilebilir olur?"
"Bunu düzeltmek için Utah'daki uzman. Aleks, omurgasını esnetmeye yardımcı olmak için yaklaşık üç gün traksiyona tabi tutuldu, böylece her şeyi düzeltmek için kafasının arkasını açmaya yetecek kadar yer kaldı. Ameliyat beklediğimden iyi geçti. Birkaç hafta önce eve getirildi ve invaziv ameliyat nedeniyle motor becerilerinin çoğunu kaybetmesine rağmen iyi durumda görünüyordu.

Yaklaşık iki hafta önce ilerlemesini kontrol etmek için bir MRI çektirdi. Ne yazık ki bu, ameliyatın başlangıçta düşünüldüğü kadar iyi çalışmadığını gösterdi. Aleks'in Utah'a geri dönmesi gerekiyordu.

Geçen Pazar Salt Lake City'ye geldi ve Pazartesi günü 2 numaralı ameliyatı oldu. Bu iyi gitti ve ilki kadar istilacı değildi (burnundan çalışarak işleri temizleyebildiler). Dün takip etmek için bir X-Ray çektiler ve biraz daha temizlemek için tekrar içeri girmeleri gerektiğini anladılar. Tahmin edebileceğiniz gibi, Aleks bunu duyunca panik atak geçirdi. Üçüncü ameliyat, ameliyat noktasına daha iyi erişmek için ağzının çatısını kesmeyi içerir.

Ben bunu yazarken Aleks üçüncü kez ameliyatta. Kendisine geçmiş olsun ve acil şifalar diliyorum. Sırf tekrar düzgün konuşabilmek ve yutkunabilmek için aylarca fizik tedaviye girmesi gerekecek. 13 yaşındaki bir çocuğun başına böyle şeyler gelmemeli."
"Hikaye, 1990'ların başında bir akşam yemeği partisi için bütün bir somon pişirmeye karar vermesiyle başlar. Gitti ve NE Ohio'daki evinin yakınındaki mükemmel bir balık canavarından zaten temizlenmiş olan vahşi canavarı aldı. Balık mongresi, büyükannemin onu BULAŞIK MAKİNESİNDE hazırlayıp hazırlamayacağını sordu.
Büyükannem kafası karışmış görünerek ""Bunu hiç duymadım!"" dedi. Kadın süreci anlatmaya devam etti:

- Balığın içini ve dışını biraz tuz ve karabiberle tatlandırın.
- İki kat ağır hizmet tipi folyoya sıkıca sarın.
-Balığı bulaşık makinenizin üst rafına koyun ve başka bulaşık veya sabun olmadan çalıştırın.
-Hemen servis yapın.

Söylemeye gerek yok, kendisinin ve misafirlerinin sahip olduğu en iyi somon balığıydı ve bunu sizinle paylaşmak istedim."
"Onun,

O kızı 3 yılı aşkın süredir tanıyorum ve ondan sadece bir arkadaştan çok etkilendiğimi yalnızca bir yıl önce anladım. Bu arada onun bir erkek arkadaşı oldu ve ben şimdi nasıl davranacağımı gerçekten bilmiyorum.

İşleri daha da kötüleştiren şey, oldukça utangaç ve inek olmam ve inisiyatiften daha reaktif olmam. Yine de bir ilişkide inisiyatif bekleyen kız tipidir.

Ona duygularımdan bahsettim ve o zamandan beri bu konuya hiç dokunmadık. Fiziksel olarak en ileri gittiğimiz şey birbirimizin elini tutmak ve sarılmak ama bunun daha çok bir dostluk nezaketi olup olmadığından emin değilim. Şu anki ilişkisinden o kadar da memnun olmadığından bahsetmişti, ancak ""daha eğlenceli"" olduğu için başkalarını davet ettiğim özel takılmalardan kaçınmaya çalışıyor.

Şimdi gitmenin en iyi yolunun ne olacağından emin değilim. En önemlisi, bana karşı daha derin hisleri olup olmadığını bilmek istiyorum. Bunun nedeni, fazla ileri giderek arkadaşlığımızı mahvetmekten nefret etmem. Ama bunu nasıl öğrenebilirim, bunu bir sohbette ifşa etmek bir seçenek değil çünkü bu çok bencilce olur ve sanırım o da benim niyetimden eşit derecede emin değil. Ve arkadaşlarla kalıp ne olacağını göreceğimi düşünüyorum, sadece arkadaşlık alanında kilitli kalacağım."
"Bu kızı yaklaşık iki yıldır tanıyorum ve ona karşı her zaman hislerim oldu. İki yıl önce ona onun hakkında ne hissettiğimi söyledim ve bana karşılık vermediğini ve o zamanlar benim için sorun olmadığını çünkü bu konuda oldukça iyi olduğunu söyledi. Bundan sonra birkaç ay boyunca giderek daha fazla flört etmeye başlayacaktı, bu yüzden belki şimdi benden hoşlanıyordur diye düşündüm ama bir süre sonra beni yönlendirdiğini fark ettim. Onunla konuşmayı bırakmaya karar verdim çünkü bana davranış şekli benim için oldukça zehirliydi.

Şimdi bu iki yıl önceydi ve arada bir bana merhaba diyecek (sohbeti başlatan asla ben değilim) ve konuşurduk ama sonra benimle flört etmeye devam eder ve benimle hiç ilgilenmediğini bildiğimde beni yönlendirirdi. Sohbeti tekrar keserdim. Benimle hiç ilgilenmediğini biliyordum çünkü aynı şeyi birkaç başka erkeğe yaptığını gördüm.

Birkaç hafta önce benimle tekrar konuşmaya başladı ve bu sefer flört etmesi ve pek artmayan şeyler (beni evine davet etmesi ve diğer şeyler). Arkadaşım daha sonra bana, yıllar boyunca benimle flört ettiği tüm süre boyunca, aslında beni onunla tanıştıran arkadaşlarımdan biriyle ara sıra bir ilişki içinde olduğunu ve tüm bu süre boyunca bana tavsiyeler verdiğini söyledi. Çabaya değmediği için onunla konuşmayı bırakmaya karar verdim ama o benim için her zaman iyi bir arkadaş oldu. Doğru olanı mı yaptım?"
"Birkaç ay önce bir arkadaşımla birbirimize karşı hisler geliştirmeye başladık. 3 yıllık bir ilişkisi vardı ve bana sık sık bu ilişkiden ne kadar mutsuz olduğunu ve ona ne kadar kötü davrandığını anlatırdı. Aramızdaki şeyler ciddileşmeye başladı ve ilişkileri dağılmaya başladı.

Kış tatilindeki üniversite öğrencileri olarak, geçen ay her gün takılmaya başladık. Sonunda ondan ayrılabileceğini kabul ettiğini söyleyebilirim. Birbirimizi çok mutlu ediyoruz ve sık sık kendi ilişkimizi ve geleceği tartışıyoruz.

Tam sonunda onunla bitirmek için gücünü topladığını düşünürken, annesine kanser teşhisi kondu. Onunla 3 yıldır birlikte olmak, ailesine çok yakın ve ondan ayrılmanın kaldıramayacağı kadar fazla olacağını düşünüyor. Beni kaybetmek istemediğini ama şu anda onu incitme riskini alamayacağını söyledi.

Açıkçası bu zor bir durum ve anlıyorum ama onun mutlu olmadığını bildiğim için üzülmekten kendimi alamıyorum. Onu mutlu etmek istiyorum ve yapabileceğimi biliyorum ama bu noktada ne yapacağımdan emin değilim. Ve hayır, en başından onunla ilişki kurmamam gerektiğini duymak istemiyorum."
"Bir güncelleme olmasa da, bu daha önce yaptığım, açık ve kapalı olduğunu düşündüğüm bir gönderiden durum değişikliği. Diğer gönderide daha fazla arka plan var.

Önceden:

**Özet**

""Zoe"" [27F] akıllı, başarılı ve kibar. Ona olan hislerimi uzun zaman önce itiraf etmeliydim. Aynı zamanda, güvenilir bir arkadaş olduğu için onun yanında kendime daha çok güveniyorum ve kişisel ve profesyonel olarak bana o kadar çok ilham verdiği için onu kaybetmenin büyük bir kayıp olduğunu düşündüğüm için kendime daha az güveniyorum. Ama şansımı kaçırdım ve iki ay boyunca ondan uzaklaştım çünkü ikimizin de yoluna çıkmak istemediğim son derece yoğun kariyerleri var.

Geçen hafta onunla yeniden bağlantı kurduktan sonra ona çıkma teklif ettim ama o başka bir adam getirmek istedi. Reddit'in teşvikiyle ona doğrudan bekar olup olmadığını sordum. Cevabı, öyle olduğu ve adamın sadece bir tanıdık olduğuydu, ancak bundan sonra yanıt vermeyi bıraktı, bu yüzden ilgilenmediğini ve değerli bir arkadaşımı kaybettiğimi düşündüm.

Bugün yeniden bağlandı ve bana çıkma teklif ediyor. Bu akşam. Başka bir adamdan söz edilmiyor. Kafam çok karışık. Buna en az beceriksizlikle nasıl yaklaşılır?"
"Lisede olduğumdan beri sadece çok çalışmaya ve bir üniversiteye gitmeye odaklandım ve hayatım kurulmuş olacaktı. Kahretsin, bu sanrılı düşünme biçiminin yanlış olduğunu bile biliyordum ve kendime sürekli hayatın o noktaya hızlı ilerlemek yerine hedefe ulaşmak için yapılan yolculuktan daha fazlası olması gerektiğini hatırlatırdım.

Yine de yapamadım. Hiçbir zaman umursamaya değecek bir arkadaşım olmadı ve daha iyi bir yere gelmeyi düşünmekten asla vazgeçemedim. Giderek daha alaycı ve karamsar oldum. Yine de zorlamaya devam ettim. Duyguların sisli pusunun içinden geçmiş.

Ailem ve ben bir dil engeli nedeniyle çok uzağız (ingilizce baskın ve ispanyolca ikinci sırada, bu yüzden o kadar net ifade edemiyorum) ve onların muhafazakar görüşlerinin çoğuna katılmıyorum.

Şimdi üniversitenin ikinci yılındayım, notlarda nispeten iyi durumdayım ve sağlık ve zindelik harika. Ama yardım edemiyorum ama her zamankinden daha yalnız hissediyorum. Karşı cinsle hiç gerçek bir ilişkim olmadı ve ne zaman bir kızla konuşmaya çalışsam, hiçbir ortak noktamız yokmuş ya da benim ligimde değillermiş gibi hissediyorum. Bu da sonuç olarak kendimi daha da yabancılaşmış ve depresif hissetmeme neden oluyor.

Sosyalleşmek için partilere gitmeyi denedim ve eminim ki bu kısa süre için harika hissettiriyor ama daha sonra gerçekten yakınlaşabileceğim ve duygularımı paylaşabileceğim hiç kimsenin olmadığını fark ettim."
"Merhaba reddit!

Annemle bazı ilişki sorunları yaşıyorum. Biz çocuklar, onun kocası ve babamız ve hatta yabancılar söz konusu olduğunda, o şimdiye kadar tanıştığım en güçlü insan, en ateşli savunucu.

Ama kendine gelince değil.

Annemin ciddi alerjisi var. Evden çıkamama gibi alerjiler çok sık görülür. Nefes almada güçlük, kalp atışında artış sorunları (tıbbi terimden emin değilim). Dünyadaki tüm yenilebilir şeylerin yaklaşık %90'ına alerjisi var. Tuz/biber/tavuk/sığır eti ve birkaç sebzeye indi.

Çevresel alerjiler ve birçok kimyasal hassasiyeti bir yana, fazla kilolu. ""TV'de"" miktarı değil, sağlığı üzerinde yadsınamaz bir olumsuz etkiye sahip olduğu noktaya kadar.

Şu anda yapabileceği küçük egzersizleri yapmak istiyorum.

Yapamama nedenleri oldukça anlaşılır. Birkaç gün hafif egzersiz yapabilir (hiçbir zaman daha ağır egzersizler yapacak kadar uzun süre dayanamamıştır) ancak sonrasında bir dönem hastalanır (nefes almakta güçlük, bok gibi hissetme vb.). Dikkatli olduğunu iddia ediyor ve bundan şüphe etmem için hiçbir sebep yok.

Ama çok çabuk pes etmiş gibi hissediyorum. Sonrasında ne hissederse hissetsin bunu yapması gerekiyor. Komisyon bazlı ödeme yapan evde bir işi var. Yani hasta olup çalışamıyorsa işini olumsuz etkiler. Ailemin mali kaynakları çok kısıtlı, bu yüzden bu gerçek bir fark yaratıyor. Farkı kapatmayı ve kötü hissetme riskini alıp ne olursa olsun egzersizi yapması anlamına gelirse yardım etmeyi teklif ettim.

6 aydan bir yıla kadar düzenli bir rutine bağlı kalırsa, yolculuğun sonunda farklı biri olacağına dair bir his var içimde. Ama onu devam etmesi için ikna edemiyorum....

Dürüst olmak gerekirse çok uğraştı ama böyle bir şeyin üstesinden gelmek için gereken neredeyse insanüstü çabaya sahip değil.

Son zamanlarda bunun hakkında uzun bir konuşma yaptık ve ne yapacağımı bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye?"
"Bir süre önce buraya (kız arkadaşımdan geri adım atmakla ilgili bir yazı yazmıştım. Yaptım ama sorunun kaynağı bu değildi. Kaynak ne kadar zıt kutuplarda olduğumuz ve iletişimsizlikti. Sürerken de eğlenceliydi, bir leeetle oldu) seks, ama kesinlikle onunla geri döneceğimi düşünmüyorum.Ancak, hala lisede olduğum için (hatta küçük bir tane. Hemen yanına soyunuyorum) ve aynı arkadaş grubundayız, onu görüyorum ve açıkçası onu unutmak inanılmaz derecede zor. Ayrılığın hemen ardından daha arkadaş canlısı olduk ama bu kesinlikle onu unuttuğum anlamına gelmiyor. Her zaman bu kadar zor mudur? Belki çok mu zor alıyorum? ? Bu durumda nasıl ilerliyorsunuz? Genel olarak nasıl ilerliyorsunuz? Bir yolu varsa, hemen yeni bir ilişkiye girmeden bir ilişkiyi özlemekten nasıl vazgeçersiniz?"
"Bu sadece birkaç saat önce oldu.

Bugün her gün olduğu gibi okulumun spor salonuna gittim ve bugün bacak günü. Müthiş. Ayrıca bir ödevi bitirmek için bütün gece ayakta kalmaktan yorulduğumu da not etmeliyim ama bugün erken bitirdiğim için okulda 6 saat güzel bir şekerleme yaptım. İşimi hallettim mi; leg press, leg curl, leg extension, baldır kaldırma vb. Soyunma odasına geri dönerken bir grup kadının geldiğini gördüm. Kız voleybol takımı olmalı. Duş almak için eşyalarımı almaya gittim; havlu, duş jeli ve şampuan ve daha ne olduğunu anlamadan dolabımı anahtarlarımla birlikte kilitledim. Ben suyu açana kadar işlem yapmadı. Şimdi buradayım, şans eseri bir havluyla anahtarlarımı unuttuğumu fark ettim ve resepsiyona gitmeye karar verdim. Neyse ki spor salonumuz küçüktü, bu yüzden ön kısım çok uzak değildi. Spor salonu kurulurken şans eseri kız voleybol takımı hala salonlarda bekliyordu. Kilidimi benim için kesip kesmeyeceklerini sormaya gittim ve havlumun yeterince sıkı sarıldığını düşünerek gevşedi... muhtemelen 12 veya 15 kızın ve yoldan geçen birkaç kişinin önünde... Hemen ayırttım soyunma odasına geri döndüm ve orada oturdum ve her şeyin yavaşça ilerlemesine izin verdim. Öndeki adam gülmeden duramadı, benim için çok üzüldüğünü ve bütün kızların da güldüğünü söyledi...

Tek umabileceğim, başka kimsenin beni tanımaması ve her şeyin bir anda yok olması ve hiçbir şeyin olmaması. Yarın okulda yüzümü gösterebileceğimi sanmıyorum..."
"Bu yüzden (aynı zamanda patronum olan) arkadaşım ve görüştüğüm/takıldığım kızla bir partideydim. Oldukça büyük bir parti ve herkes içki içiyor vs. Kız arkadaşım biraz tuhaf davranıyor, diğer erkeklerle flört ediyor ve genellikle bana karşı pek ilgilenmiyor. Ona yorgun hissettiğimi ve gitmek istediğimi söylüyorum. Kısa bir süre dışarı çıkıyorum ve döndüğümde arkadaşım/patronumla sevişiyor. Temelde ona azarlamamla, gidip kendini becermesini, her şeyi mahvettiğini vb. söylemem ve onunla arabaya binmem için bana yalvarmasıyla sona erdi. Sonunda tamamen başka biri tarafından bırakıldım. İkisi de oldukça üzgün görünüyordu ama o zamandan beri ikisiyle de gerçekten konuşmadım. Ne yapacağımdan emin değilim, birçok karışık duygu, Salı günü iş yaklaşıyor ve onu görmem gerekiyor."
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 6 aydır birlikteyiz ve her şey gerçekten harika. İlk başta ona açılmakta biraz zorlandım ama bunda daha iyi oluyorum ve her şey gerçekten iyi gidiyor.

Bazen beni rahatsız eden tek şey seks hayatımız. Eskiden daha maceracıydı ama şimdi çoğu aynı eski gibi görünüyor. Artık kesinlikle seks yapmıyoruz ve belki haftada bir seks yaptığımız yerde biraz düştü. Ve zamanın sadece yarısını bitirebiliyor gibi görünüyor. Ona baskı yapmak ya da sövüyormuş gibi görünmek istemediğim için ona bunu sormak istemiyorum ama bunun neden olduğunu biraz merak ediyorum.

Beni rahatsız etmesine izin vermemem gerektiğini biliyorum ama biraz başladı. Onun için yeterli hissetmek istiyorum ve bu olduğunda istemiyorum. Ayrıca inanılmaz derecede tembel olduğunu ve seksin onun için bir ilişkinin en önemli parçası olduğunu düşünmediğimi de ekleyebilirim.

Özellikle daha önce bu durumda olan erkek veya kadınlardan gelen herhangi bir fikir takdir edilecektir."
"Orijinal Gönderi:

Dün terapistimle iletişime geçtim ve onunla konuşmak için hastaneyi ziyaret ettim. Yazdırdığım ipliği ona gösterdikten sonra beni geri almayı kabul etti.

Bunun düşündüğümden çok daha ciddi olduğunu ve ilaçlarımın bazı ek ilaçlarla birlikte ayarlanması gerekebileceğini söyledi. Ne olduğunu özellikle söylemedi çünkü açıkça ilaç yazamıyor. Bana randevu verdi ve psikoloğumla konuşacağını söyledi."
"""Artık bu çekişmeye dayanamıyorum"" dedi ve gidecek bir yer bulmamı söyledi.

Konuştuk ve çok yapışkan olduğumu ve lezbiyen olan ve sadece karımı isteyen ve bu gerçeği saklamayan oda arkadaşımızı [22] kıskandığımı söyledi. Tüm boş zamanını söz konusu oda arkadaşıyla geçiriyor (ya da ben öyle hissediyorum) ve en ufak bir şeyde bana bağırıyor. Oda arkadaşı, onun sahip olduğu en iyi (ve TEK) arkadaşı, bizim alan kodumuzda yaşıyor ve evde yayın yapmaktan ve IM'de yarattıkları RP(roleplay) karakterlerinden başka bir şey yapmıyorlar.

 Bizimle tekrar denemek istediğini ve görünüşe göre ayrılmanın boşanma anlamına gelmediğini veya kızımız dışında onunla hiçbir şey yapmak istemeyeceğimi düşündüğünü söyledi.

Çalışmıyor ve paranoyam, hepsini geri almasının tek sebebinin benim birincil gelir olmam, oda arkadaşımızın faturalarımızın 1 / 4'ü bile olmayan 150'den fazla ödemeyi reddetmesi olduğunu düşünmeme neden oluyor.

Seks gitti, nadiren birlikte bir şey yaparız. Her şey kızımızın doğumundan sonra yokuş aşağı gitmeye başladı, seks sorunu için onu suçlamıyorum çünkü dürüst olmak gerekirse bunun doğum kontrolü ""implanon"" olduğuna inanıyorum.

ben iyi bir babayım
 ve sadece kızım için en iyisini istiyor... Korkarım en iyisi boşanmamız olacak.

.. biz konuşurken, o hafta boyunca oda arkadaşı, oda arkadaşının ailesini ziyaret ederek başka bir durumda... herhangi bir tavsiye?"
"Yani bu yaklaşık 20 dakika önce oldu.

Arka bahçedeydim, hasarlı bir fıskiye başlığını değiştiriyordum. Eskisini kazdım ve deliğin yavaş yavaş çamurlu suyla dolduğunu fark ettiğimde çıkardım. O kadar karanlıktı ki, 5 inç derinliğindeki bu deliğin dibini göremedim. Bu yüzden, yeni sprinkleri alıyorum, 1 inçlik bir erkek kaplini tabana takıyorum ve ardından buna 1 inçlik başka bir dişi kaplini takıyorum, böylece yeni sprinkler biraz daha yükseğe oturacak ve biçme sırasında daha görünür olacak. Bunu deliğe indirdim ve altta başka bir erkek ucu olduğunu varsaydığım şeye takılacağını umarak bükmeye başladım.

Bunu yaklaşık 2 veya 3 dakika yaptıktan sonra sinirlenmeye başlıyorum. Etrafa bakmak için uzandım ama delik benim boz ayıya benzeyen ellerim için çok dar. Suyu çıkarmak için havlu kullanmayı denedim, boşuna. Söz konusu suyu kullanarak toprak duvarları çamura çevirerek elim daha iyi otursun diye deliği genişletmeye çalışıyorum. Bu noktada, eski fıskiye kafasına baktığımda, bir kürek kullanarak deliği büyütmeye ve muhtemelen daha fazla kir ve moloz düşmesine on saniye uzaklıktayım. aptallığımın farkına varıyorum. Alt kısmına, dişi bağlantımı takmaya çalıştığım erkek bağlantı var.

Yeni dişi kaplini çıkarıyorum, fıskiyeyi içeri sokuyorum, iyice döndürüyorum ve vam, bam, boosh. Çukuru doldurdum ve şimdi burada oturuyorum, arkadaşlarımdan hiçbiri etrafta olmadığına sevindim. Hatamı anlayınca 1 dakika içinde yaptırıp konuşturdum."
"2 yıldır arkadaşlar, yaklaşık yarım yıldır çıkıyorlar. Kimya oradaydı.

Yaz stajı için eyalet dışına çık, mesaj yoluyla terk edil. Bir aydınlanma ve gerçekte kiminle olmak istediğini nasıl bildiği hakkında bir şeyler söylüyor.

Benim de dahil olduğum bir organizasyonun parçası ve sık sık görüşüyoruz. O yokmuş gibi davranıyorum ve o da aynı şekilde var. Temas yok, ayrılıklardan sonraki rutin.

Birdenbire, altı ay sonra, olabileceklerin ve tüm bu saçmalıkların seline kapıldım. Özellikle başka birini arzuladığı için ondan beni geri almasını isteyemeyecek kadar gururluyum ama düşünceler durmuyor. Her gün, eskisi gibi orada olmasını bekleyerek evimden çıkıyorum. onu aramak istiyorum

Bugün onu gördüğümde dürtüsel olarak onunla konuşuyorum (facepalm). Onunla geçmişte yaptığım gibi şakalarla ve çok fazla bilgi/yorumla dolu konuşuyorum. Ayrıca aşırı açık sözlüyüm ve peşine düşmek istediğini düşündüğüm kızın adını doğrulamasını istiyorum. Ona karşı hislerim olduğunu fark etmiş olması umurumda değil. Sadece bu aptal düşüncelerin gitmesini istiyorum. İdeal olarak, ona karşı hiçbir şey hissetmemeyi de tercih ederim. Unutma, benim için her şey birdenbire birdenbire bana çarpmış gibi geliyor.

Sorum şu, ""devam etti"" durumuna ulaşmak için ne yapabilirim? Herhangi bir yaratıcı fikir? Düzenli olarak dahil olduğum ve arkadaşlarımla etkileşimde bulunduğum birçok hobim var, bu nedenle ""hobi/arkadaş bul"" gibi yanıtlar almamayı tercih ederim."
"Erkek arkadaşım ve ben birkaç ay önce yerel bir hayvan barınağından bir köpek kurtardık. O, başıboş bir Alman Çoban karışımı olarak listelendi ve onun muhtemelen bir GS/laboratuar/çukur karışımı olduğunu düşünüyoruz. 2-3 yaşlarında olduğunu tahmin ettiler ama sokak çocuğu olduğu için kesin olarak bilemediler. Onu yaşadığımız şehirde dolaşırken bulmuşlar.

Her neyse, onu eve getirdiğimizden beri HARİKA gidiyor. Bir süre çekingendi, ama bizi ve arkadaşlarımızı sevmeye ve güvenmeye başladı ve genel olarak oldukça harika bir köpek oldu (kaza yok, kedimizle iyi geçinmeye çalışıyor, vb.). Çok çalıştığım ve erkek arkadaşım evde daha sık olduğu için, ikimiz de onu dışarı çıkarıp onunla oynamamıza rağmen, onu daha sık beslemeye başladı.

Mesele şu ki, erkek arkadaşıma inanılmaz derecede bağlandı. Normalde onu gördüğü için heyecanlıdır ki bu normaldir ama sürekli onu takip eder ve gözlerini ondan alamamaktadır. Onunla oynuyor olsam, onu sevsem ya da ilgi duysam bile, eğer o oradaysa, ona bakıyor. Bugün erken saatlerde, beni öpmek için eğildiğinde, dikkatini çekmek için sesler çıkarmaya başladı. Ne zaman ayrılsa, biraz sızlanır.

Yakında yeni bir işe başlıyor ve eskisi kadar sık ​​evde olmayacak. Erkek arkadaşıma daha az bağlı olmasına yardım etmek istiyoruz ki erkek arkadaşımın her zaman geri geleceğini bilsin ve biz olduğumuzda bu kadar endişeli hissetmesine gerek kalmasın (sürekli erkek arkadaşımdan onay bekliyormuş gibi). Ev. Erkek arkadaşımın yokluğunda daha rahat olmasına ve ona daha az bağlı olmasına yardımcı olacak herhangi bir önerisi, ipucu veya püf noktası olan var mı?"
"Hayatım boyunca ""uygulamalı bir iş"" istedim. Masa başı iş fikrinden nefret ediyorum, sadece belli belirsiz ilgilendiğim bir kariyer için üniversiteye gitmekten nefret ediyorum. Ancak kaynak ve oto tamir gibi işler genç kana ihtiyaç duyan alanlar haline geliyor. Üniversitedeki ilk sömestrimi neredeyse bitirdim ve şu anki bölümüm Sosyal Hizmet. Çok heyecanlı değilim ve çaba sarf etmek için motivasyonum yok. Üniversite aşırı pahalı ve mutlu değilim. Benim için ücretsiz olduğu söyleniyor. Bursum okul ücretini kapsıyor ve ailemin ödemesi gereken tek şey kitap ve araba bakımı. Benim işim: 2020'ye kadar Sosyal Hizmet alanında lisans derecesine sahip olacak bir öğrenci. Yakınımda yerel ticaret okulları var. Okuduğum üniversiteden çok daha yakın. Belki kış tatilinde Kaynak programları için araştırma yapmak istiyorum ama ailemin hiç onaylamayacağını biliyorum. Yaşayan tek kişinin üniversite diplomasına sahip olduğu fikrine çok bağlılar. Ama mutlu değilim. Etrafa bakıp onlara söylememeli miyim yoksa açık sözlü olup aktif olarak beni durdurmaya çalışma riskini mi almalıyım?"
"İşte arka hikaye:

Birkaç aydır fare sorunumuz var. Zehir kullanmak yerine yerlerini değiştirme fikriyle bir dizi insancıl tuzak kurdum.

Masa oyunlarımın arkasında koşan birini gördüm, bu yüzden birkaç güzel büyük küvet aldım ve onunla dalga geçmeye çalıştım, ne yazık ki bu süreçte sırtını incittim ve o yuvarlandı, gözleri yanıp sönüyor ve paniklemiş görünüyordu. Acı çekmesini istemediğimden, hemen en iyi hareket tarzının onu yakındaki açık pencereden dışarı atmak olduğunu anladım. 2 saniyelik serbest düşüşün, 30 saniyelik çekici-ve-biraz-gazeteyi-bulmaya tercih edildiğini düşündüm.

Onu yola fırlatmaya çalıştım ama sanırım ani bir rüzgar planı bozdu ve biraz sürüklenerek omzuna bir trafik görevlisine vurdu (pekala, tricep ama meh), o da fark etmemiş gibiydi.

Şimdi kendimi suçlu hissediyorum, bu yüzden **ters giden iyi niyetli hikayelerle dikkatimi dağıtmak size kalmış Reddit**."
"Çeyrekleri kurtarabileceğimi keşfettim ama başka pek çok şeyi kurtarmakta biraz sorun yaşıyorum. Çeyrek olarak 600 $ muhtemelen biraz fazla ve onu yatırmak istiyorum. Ayrıca kendimden uzaklaşmam gereken yaklaşık 2000 dolarım var. Ve sonra tüm bunlara yatırım yaparsam, bunun üzerine haftada yaklaşık 50-75 yatırım yapmak isterim. Bu yüzden, eklemesi kolay ve emekliliğimden tamamen ayrı bir şeye ihtiyacım var sanırım.

Kişisel finansla uğraşırken bir diğer şey de 2010'da 2013'e kadar raporlanmayan bir koleksiyonum olması. Birçok kez iptal ettiğim bir spor salonu üyeliği için ve görev bilinciyle her yıl raporlarımdan çıkarmaya çalıştım. Şimdilik iyi bir kredi oluşturmaya çalışmak için, bir kredi birliği aracılığıyla güvenli bir kartım ve ayrıca her ikisi de 500 $ karşılığında güvenli bir kredim var. Ayrıca 3 ayda bir kullandığım 2store kredi kartım var. PF'nin başvurabileceğimi bildiği herhangi bir ücretsiz kredi kartı şirketi var mı? Kredi puanım yaklaşık 580. Kredimi artırabilecek herhangi bir şey harika olurdu."
"Herkese merhaba, buraya ilk kez gönderi gönderiyorum. DirecTV deneyimimi, kaydolmayı düşünen herkese yardım etme umuduyla paylaşmak istedim.

DirecTV'ye bir yıldan biraz uzun bir süre önce katıldım çünkü Time Warner Cable'dan son derece memnun kalmamıştım. DirecTV'nin yeni müşterilere sunduğu teşviklerden/avantajlardan biri, NFL Sunday Ticket paketinin ücretsiz sezonudur. Bu pek çok insan için güzel bir avantaj sanırım ama benim için pek kullanışlı değil çünkü yerel takımı takip ediyorum ve tüm maçlar yerel televizyonda yayınlanıyor.

Bu yıla hızlı bir şekilde, Ekim fatura ekstreme baktım ve DirecTV'nin yenilemeyi seçmediğim lanet olası NFL Pazar Bilet paketi için son birkaç aydır benden ayda 40 $ aldığını öğrendim! Otomatik ödemem var, bu yüzden normalde faturama çok yakından bakmıyorum ve Ekim ekstreme kadar fark etmedim. Müşteri hizmetlerini aradım ve sonunda benim için ilgileneceğini söyleyen birini bulmadan önce dört farklı seviyeden insanla konuşmak zorunda kaldım. Arama 45 dakikadan fazla sürdü ve sinir bozucuydu.

İki hafta sonra bir sonraki faturamı aldım ve tahmin ettiniz. Orada NFL Pazar Bileti için 40 dolarlık bir ücret daha var. Tekrar aradım ve bir önceki aramamda konuştuğum ilk üç kişinin hesabı not ettiğini öğrendim, o kadar ki yapabilecekleri en fazla masrafların yarısını bana kredi olarak vermek olduğunu söylediler. Konuştuğum son gözetmen hesabı asla not etmedi - ne kadar uygun. Telefonda 55 dakika daha harcadım ve dört kişiyle daha konuştum, ancak suçlamaların yarısını bana kredilendirmekten başka bir şey teklif eden hiç kimse olmadı. Bu noktada DirectTV'ye karşı küçük çaplı bir dava açacağım ve Temmuz'da sözleşmem biter bitmez hizmetimi iptal edeceğim."
"Tamam...yani ben ve bu kız, iki aydır çıkıyoruz. O bir bakire ve ben de bakireyim. Kahretsin, o çok masum, komik bile değil.

Ancak, son zamanlarda çok daha fazla fiziksel olmaya başladık. Yaklaşık ikinci haftadan beri birlikte uyuyoruz. Aynı yatakta birbirimize sarılır sonra uyurduk. Biraz anlaşabiliriz ama çoğunlukla sarılmak ve uyumaktı.

Sonra kuru sevişmeye başladım ve o karşılık verdi ve giysiler çıkmaya başladı. Ancak sadece belden yukarısı. Bir sutyeni nasıl düzgün bir şekilde çıkaracağımı çabucak öğrendim.

Ve sonra, geçen hafta içinde, üçüncü aşamaya geçtik. Yatarken giydiği şortun dışına sürtünmemle başladı ve sonra şortun içine girmemi sorun edip etmediğini sordum ve hayır dedi, ben de yaptım. Ve daha önce de bana bir el işi verdi. Yine de çoğunlukla, benmişim gibi hissediyorum.

Ve onu anında istiyorum. Ve bunu istiyor - hiçbir zaman istememişti. Ama sonrasında kendimi hep bok gibi hissediyorum. Pişman olduğumu söyleyemem ama kendimi kötü biri gibi hissediyorum. Bunu başlattığım ve neredeyse sınırları zorladığım için kendimi kötü hissediyorum.

Sanırım, burada her şeyden çok istediğim şey, bunun olması mı gerekiyor? Bu, yaptığınız andan itibaren *hissetmeniz* gereken şeylerden biri mi? Mesela, ne zaman yapıyorsun ve ne zaman yapmıyorsun? Kulağa ne kadar kötü gelse de, bu onun gerçekten ""tek"" olmadığına ve bunu bildiğim halde ondan ayrılmam gerektiğine dair bir işaret olabilir mi?"
"Bekaretimi iki hafta önce tanıdığım en harika adama kaptırdım ve o geceden önce bakire olduğumdan haberi yok.

Hiç çıplak bir adam görmemiştim, bir erkeğe hiç yakından dokunmamıştım ya da kendime böyle dokunulmamıştım! Senetten sonra ortaya çıkacağımı düşünmüştüm ama o benim yatakta harika olduğumu düşünüyor!! (Harika rehberler ve tavsiyeler için teşekkürler r/sex)

Bir yılı aşkın süredir yakın arkadaşız ve bu süre zarfında ona en uzun ilişkimin 18 ay olduğunu (3 aydı) ve 6 aydır biriyle yaşadığımı söyleyerek (benim var) eski erkek arkadaşlarım hakkında yalan söyledim. evimi hiç kimseyle paylaşmadım).
Ben de ona 6 kişiyle birlikte olduğumu çünkü bu yaşımda bakire olmaktan çok utandığımı söyledim. Ailem ve arkadaşlarım hiçbir zaman öğrenemediler. Bunu bir terapiste yalnızca bir kez itiraf ettim ve bunu söylerken gözyaşlarına boğuldum. Aşağılandım.

O zamanlar ona bu kadar yakın olacağımı ve bekaretimi ona kaptıracağımı bilmiyordum. Yalanlar o kadar derinleşti ki ona gerçeği söylemek inanılmaz derecede zorlaştı.

Ne yapmalıyım?

Kendimi onunla uzun vadeli görebilirim. Belki daha da uzun. Bunu kendime saklayabilirim, çünkü ona geçmiş ilişkiler hakkında konuşmak istemediğimi söyleyebilirim ama öğrenirse mahvolacağından korkuyorum.

Psikolojik olarak gerçeği itiraf edemediğimi gerçekten düşünüyorum. Son 20 yıldır yaşadığım şeyden çok utanıyorum. Bu benim gerçek mutluluk için ilk şansım ve kendimi normal bir insan gibi hissediyorum. Daha önce hiç böyle hissetmemiştim.

Herhangi bir tavsiye memnuniyetle karşılanacaktır."
"Erkek arkadaşım (22 ay) ve ben (21 kız) yakın zamanda 3 yıllık bir ilişkiden ayrıldık çünkü bir gelecek görmediğini ve bağlanmaktan korktuğunu söyledi. Birbirimizi seviyoruz ve birbirimizin yanında olmayı seviyoruz ama sonunda benden ciddi bir şey istemeyebilecek biriyle birlikte olmaktan korkuyorum ki buna hazırım. Herkes boşluğa ihtiyacım olduğunu söylüyor ve biliyorum, ama uzak durmak çok zor. Birimiz duygularımızı yitirseydik ya da umursamasaydık daha kolay olurdu ama ikimiz de umursamıyoruz. Onunla olmayı çok istiyormuşum gibi gösteriyorum ama tüm enerjini, sevgini ve zamanını adadığın böyle bir ilişkide güvensiz hissetmek çok zor. Şehirde aynı blokta çalıştığımız için sık sık görüşebiliyoruz. Tanıdığım herkesin bana nasıl önyargılı cevaplar verdiğini görünce siz redditör arkadaşların eleştirisine ihtiyacım var. Herhangi bir güvensizlikle dayanamayacağımızı düşündüğüm için işleri tamamen mi bitiriyorum (çünkü ben de onu gördüğümde çok mutlu hissederek ona liderlik ediyormuşum gibi hissediyorum) yoksa bir şans daha verip ne olacağını göreyim mi? Herhangi birinin yoluma gönderdiği her şeyi takdir ediyorum."
"Oda arkadaşımın taşındığımız son faturaları ödemeye niyeti olmadığına eminim. Buna dair doğrudan bir kanıtım yok, ancak oda arkadaşımla ciddi bir şekilde aramızın bozulduğu bir durumdayım ve o, beni yüzlerce küçük şeyde mahvetmek için elinden geleni yapıyor gibi görünüyor. Ayrıca, kendisini defalarca özür dilemeden ""intikamcı"" olarak tanımladı. Artık kira kontratımız bittiğine ve taşındığımıza göre, geçen ayki kamu hizmetleri veya internet faturaları vb. payına düşeni ödemeyeceğinden korkuyorum (bunlar benim adıma). Kendimi korumak için yapabileceğim bir şey var mı yoksa sadece emmeye hazırlanmalı mıyım kabul etmeli miyim? Ayrıca sonrasında birbirimizi görmemiz ve farklı şehirlerde yaşamamız için hiçbir sebep kalmayacak."
"GF'm kısa süre önce nişanlım oldu. Eminim bir süredir kafasında bu günü planlıyordur ama şu ana kadar duyduğum tek iki detay bunun ""60 bin dolarlık bir düğün"" olduğu ve bunun bedelini ""damat/ailesinin"" ödediği. Referans olarak, aslen ABD'li değil (gençlik çağında vatandaş olmasına rağmen), bu yüzden kültürü burada ağırlık kazanıyor. Kültürü (orta doğu), abartılı olaylarda ve bunu destekleyecek profesyonel başarıda büyük.

Bu düğünü teknik olarak karşılayabiliriz, çünkü aramızda yılda yaklaşık 300 bin dolar kazanıyoruz, ancak ben daha düşük bir orta sınıf geçmişinden geliyorum ve tek bir etkinlik için 60 bin dolar harcamak saçma görünüyor. Hatta ailemle olumsuz duygulara neden olabilir çünkü kimse yarısı kadar bile pahalıya mal olan bir düğün yapmadı.

Sorun şu ki, sadece ""hayır"" demek istemiyorum çünkü o zaman ucuz görünebilirim. İstediği günü alması gerektiğine inanıyorum ama aynı zamanda daha azına (belki 20-30.000 $) harika bir düğün yapabileceğini düşünüyorum, bu yüzden benim görevim onu ​​mutlu olabileceğine ikna etmek, özellikle de bunun anlamı varsa diğer dönüm noktalarını etkilemesini engelleyebiliriz. Mesela 1-2 yıl içinde ev almaktan bahsetmeye başladı bile. Bizim bölgemizde ortalama bir ev 1 milyon doları aşıyor, bu yüzden ön ödemeye eşit olarak katkıda bulunacaksak pahalı bir düğün bu zaman çizelgesini bir yıl kadar geriye itecektir. (Düğün faturasını %100 ben ödüyorum, unutmayın). Ayrıca ikimiz de mümkün olan en kısa sürede finansal olarak işten bağımsız olmaya çalışmak konusunda hemfikiriz ve genel olarak tutumlu insanlarız. Örneğin, eski, ucuz bir apartman dairesinde yaşıyoruz ve o yakın zamanda kullanılmış bir araba satın aldı.

Burada ne yapabilirim? Amerikalı olmayan ortakları olan kişilerin tavsiyeleri özellikle takdir edilmektedir."
"Gerçekten koş/yürü demeliyim, sadece ""koşmak"" için yeterince gelişmiş değilim.

""Bilmesi gerekenlere"" bağlı kalmaya çalışacağım ve bunu kısa tutacağım...

Geçen sonbaharda yarım maraton için antrenman yaptım, sonunda resmi maratonda koşmadım/yürümedim (mali sorunlar), bunun yerine normalde işimi yaptığım bir parka gittim, 13.1 mili kendi başıma koştum/yürüdüm (zamanım geldi) 3:11:17 idi). Ekim ayındaydı. Kasım Zar zor koştum (belki toplam 10 gün, 10k dahil, ancak diğer koşuların çoğu 1,5-3 mil idi). Aralık veya Ocak aylarında hiç koşmadım ve Şubat ayı ortalarında haftada 2-4 gün koşmaya başladım ve geçen hafta topu düşürdüğüm zamana kadar (bir tür dağınık ayrılık) bununla tutarlı oldum.
Bu yüzden Kasım ayından beri 3 milden fazla koşmadım ve 11 Mart'ta kaydolduğum bu yarı maraton için kendimi gerçekten hazırlıksız hissediyorum. İnanılmaz derecede destekleyici olan ve bunun için gitmemi isteyen bir arkadaşım var, ama kendimi aptal yerine koyacağımı (4 saatlik bir zaman sınırımız var) veya daha kötüsü, sonunda kendimi inciteceğimi hissediyorum.
Sonunda sadece kendi bedenimi bildiğimi biliyorum, ancak eldeki bilgilerle, herhangi bir tavsiye, görüş çok makbule geçer. Ortada sallanıyorum, bu yüzden koşma hakkında bir şeyler bilen yabancılardan bazı tavsiyelerin yardımcı olabileceğini düşündüm."
"Merhaba /r/relationships, reddit'te yeniyim, 20 yaşında bir mühendislik fakültesinde öğrenciyim ve oldukça utangaçım/içe dönük/kızlarla ilgili sizi rahatsız eden her neyse.

Bildiğiniz gibi mühendislik okullarında kız öğrenci oranı çok düşük ve bu durum erkeklerin kızlarla yakınlaşmasını zorlaştırıyor...

İşte hikaye şu (ve anadilim olmayan ingilizcem için üzgünüm): tıp fakültelerinden bazı öğrenciler okulumuzda bir veya 2 yıl geçirme şansı buluyor ve bizimle aynı dersleri alıyorlar ( ben dahil). Bu öğrencilerden biri de haftada 2 gün benimle aynı dersleri takip eden sevimli bir kız. Utangaç biri olarak ve bahsettiğim orantısızlık nedeniyle okulumda kız arkadaş bulamayacağımı düşündüğüm için 2 hafta öncesine kadar onunla hiç konuşmadım. Bazı dersleri kaçırdığım için derslerini ödünç alıp alamayacağımı sordum, bana kibarca cevap verdi, el yazısı kötü olsa bile dersleri bana verebileceğini söyledi vs... Sonra telefon numaramı istedi, nerede değildi kurslarını dolabıma koyacağı ve ben de bir sonraki kursta onu buraya geri vereceğim kadar önemliydi.

Bu yüzden ilk olarak ertesi gün bana mesaj attı, ne yazdığını anlamakta herhangi bir sorun yaşayıp yaşamadığımı sorabileceğimi söyledi ve yuva günü derslerini dolabımda bulduğumdan emin olmak için tekrar mesaj attı ve eğer istersem sorabilirim. sıkıntıları vardı blablabla

Bir sonraki ders, kursları ona geri veriyorum ve bana tatillerimi nasıl planladığımı falan sormaya başladı, bana karşı çok sevimliydi imo haha

Şimdi bir hafta tatil oldu ve onu pazartesi tekrar göreceğim.
Yani bu çok basit, benimle ilgilenip ilgilenmediğini bilmiyorum ama ben onun içindeyim ve kendimden emin olmam dışında bundan sonra ne yapacağıma dair hiçbir fikrim yok (bu, bundan sonra ne yapacağımı açıklamıyor. bu arada).
Oldukça iyi görünüyorum ama o benim ligimin dışında mı yoksa başka bir şey mi bilmiyorum..

Yorum yapmaktan çekinmeyin :)
Teşekkürler"
"Hoşlandığım bir kız var ve onun benim hakkımda aynı şekilde hissetmediğinden oldukça eminim.

Eskiden birlikte çalışırdık ve yaklaşık bir hafta önce 300 mil uzaktaki bir şehirde işe girdi. Hala her gün konuşuyoruz/mesaj atıyoruz ve beni çok özlediğini söylüyor ama bu daha çok ""arkadaş"" anlamında.

İşte üzücü kısım. Onu düşünmeden duramıyorum, hiçbir şeye odaklanamıyorum. Bütün gün düşündüğüm sadece o. Bu benim üretkenliğimi etkilemeye başladı ve çoğu zaman üzgünüm.

Bazılarınızın onunla tüm iletişiminizi kesmeyi önereceğini biliyorum ama bu şu anda gerçekten yapamayacağım bir şey. En azından önümüzdeki birkaç hafta, yeni arkadaşlar bulana kadar, çünkü ara sıra beni arayıp/mesaj atmaya devam ediyor.

Reddit'te yardımına ihtiyacım var, lütfen."
"Bir kafede çalışıyorum ve kız arkadaşımın kız kardeşini bu adamla sevişirken gördüm. Hepsi birbirinin üzerindeydi. Gerçekten meşguldük ve iş arkadaşlarımın ""bir odaya ihtiyaçları var, burası bir kahve dükkanı"" dedikleri için onları belirtmeleri dışında onları asla fark etmezdim. Onu hemen tanıdım ve Temmuz ayında başka bir adamla evlenmesi gerekiyor.

Beni göremediler. Karışmak istemedim. Ama onlar gittikten sonra, sahilin temiz olduğunu düşünerek bazı masaları temizlemeye geldim. Bir şey için geri geldi. Tuvaleti kullanmayı düşünüyorum yoksa bir şey unutmuş. Beni gördü ve tersledi ve gördüğümü ona söylemem için bana yalvarmaya başladı. Hiçbir şey görmediğimi söyledim ama o bir şekilde biliyordu.

Gitti ama bana ""bitmediğini"" ve konuşmamız gerektiğini söyledi. Eve yeni geldim ve kız arkadaşım bana mesaj attı ve kız kardeşiyle aramda neler olduğunu sordu. Ona ne söylediğini bilmiyorum ama bilmediğimi söyledim. Bana kız kardeşinin üzgün olduğunu ve gelmem gerektiğini mesaj atıp duruyor. Küçük bir çocuk gibi görünmek istemem ama bu saatte evden çıkmama izin verilmiyor. Ona ailemin oraya gitmeme izin vermeyeceğini mesaj attım. Onlarla buluşmak için gizlice dışarı çıkarsam evime geleceklerini söyledi. Bunun zor olacağını söyledim. Lütfen dedi!

Ne yapabilirim? Ne yapmalıyım? Şu an biraz korktum."
"Az önce oldu. Mutlu bir şekilde merdivenlerden yukarı fırlayıp yatmaya hazırlanıyorum. Dişlerimi fırçalıyorum ve sonra ani bir işeme dürtüsü hissediyorum. Trou'yu düşürdüm ve gitmesine izin verdim, idrarımı tuvalete püskürttüm.

Yarısında, ellerimi bırakmak üzereyken, tuvalet kağıdına tırmanan bir örümcek görüyorum. Panikliyorum ve geriye doğru sarsılıyorum, idrarım her yere dağılıyor. Sonra, bebek yapıcım dışarıdayken, idrarımdan damlayarak, bu canavarlığı kovmak için en yakın ölümcül şeyi alıyorum. Hava tazeleyici.

Sürünerek uzaklaşırken püskürtüyorum. Sonra onu kaybettim. Bu yüzden pantolonumu geri çektim ve koştum. O piç öldüğünde yerleri temizleyeceğim."
"MERHABA. 23 yaşındayım, erkeğim.

Onu 14 yaşımdan beri tanıyordum, benden bir yaş küçüktü. Yıllarca neredeyse her gün takılırdık - o benden hemen aşağıda yaşıyordu. Gerçekten iyi arkadaştık ve arkadaşlığımız ben yaklaşık 19 yaşıma kadar sürdü. Gerçekten saf bir gençtim ve bazı büyük sinyaller vermesine rağmen bana karşı hisleri olduğunu asla fark etmemiştim.

Benim de ona karşı güçlü duygusal hislerim vardı ama o zamanlar onları gerçekten anlamıyordum. Ben geç açan biriydim. Pek çok zorluk yaşadım ve biraz yıkıcı bir duruma girdim. Sonunda onu kendimden uzaklaştırdım, onu korumak için yaptım ama bu arkadaşlığımızı mahvetti. Sanırım şimdi benden nefret ediyor.

O zamandan beri onu sadece bir kez gördüm (5 yıl oldu) ve ikimiz de birbirimizi tamamen boş bıraktık. Onunla iletişim kurmaya falan çalışmadım, kolayca iletişim kurabilirdim ama onunla konuşmak ve şimdi benden nefret ettiğini öğrenmek istemiyorum. Hala biraz onu düşünüyorum ve hatta onunla ilgili rüyalar görüyorum. (cinsel olmayan). Garip olduğunu biliyorum ama onu takip etmiyorum ya da herhangi bir şekilde karıştırmıyorum bu yüzden canını yakmasın, değil mi?

Bu geçmişte kaldı. Mevcut problemdir. Cinsel veya duygusal olarak kimseye ilgi duymuyorum. Seçeneklerim var, fena görünmüyorum ve geceleri ilgimi çekiyor ve benden hoşlanan birkaç arkadaşım var. Ama hiçbiri beni ilgilendirmiyor.

Bunun gerçekten acınası olduğunu biliyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum. Onu unutmak istiyorum ama yine de başka birini çekici bulamama sorunum var. Şimdiye kadar sadece bir kızla yattım ve garip bir şekilde sevdiğim kıza çok benziyordu. Yine de seks, mastürbasyon yapmaktan daha zevkli değildi ve hepsi de oldukça vasattı."
"Temelde 2 yıldır kız arkadaşımla çıkıyorum ve annesi beni çekici bulmuyor ve bunu kız arkadaşıma dile getirmeye devam ediyor. Beni rahatsız etmemesi gerektiğini biliyorum ama annesinin ne hissettiğine gerçekten değer veriyor. Duygularımı incitiyor çünkü onun da beni o kadar çekici bulmamasından korkuyorum.

Arka plan:
En ateşli erkek olduğumu düşünmüyorum ama görünüş bölümünde ortalamanın üzerinde olduğuma inanıyorum. Yine de çok çekici ve bence annesi kızı için yeterince iyi olmadığımı düşünüyor. Annesi bu tür şeyleri gündeme getirdiğinde, onları başından savdığını ve ""onları ciddiye almadığını"" söylüyor.

Bu noktada ne yapacağımı bilmiyorum çünkü kız arkadaşımı çok önemsiyorum ve annesinin kız arkadaşımın zihnine onun için iyi olmadığım konusunda bir tohum ekmesini istemiyorum... Ancak asıl önemli olan, yakın zamanda nişanlanmış olmamız. ve bu konuşmalar daha sık hale geldi ve gerçekten cildimin altına girmeye başladı."
"10 yıldır köpeğim var ve onu ölesiye seviyorum. Kız arkadaşım, bundan yıllar sonra birlikte bir evimiz ve bahçemiz olduğunda bir köpek yavrusu almak istiyor. Yine de o sıralarda, köpeğim ortalıkta olabilir ya da olmayabilir. Bununla birlikte gelecek duygulara hazır değilim.

Köpeğim öldükten sonra, kesinlikle duygusal yatırım nedeniyle bir daha köpek isteyip istemediğimi bilmiyorum. Evcil hayvanlara karşı oldukça duygusalım ve onları ölesiye seviyorum ama yine de, bunu yaşamak isteyip istemediğimi bilmiyorum."
"Tamam, yeni başlayanlar için evet, inanılmaz derecede genciz ve bazılarınız muhtemelen evlilik gibi büyük bir karar vermeden önce daha fazla insanı deneyimlemeyi ve beklemeyi söyleyecektir. Çok şey yaşadık ve birbirimizi çok seviyoruz, iyi anlaşıyoruz ve her zaman her şeyi konuşuyoruz ve birbirimizin ihtiyaçlarını kendimizinkilerin önüne koyuyoruz.

Her neyse, ikimiz de gerçekten evlenmek istiyoruz, bu karardan çok eminiz ve hayatımızda bu yeni adımı birlikte atmak için doğru zamanın geldiğini düşünüyoruz. Ancak şimdi benimle evlenmek istiyor ve ben lisans derecemi aldıktan sonra evlenmeyi düşünüyordum. Hiçbir şekilde işleri aceleye getirdiğini düşünmüyorum ama 18 yaşında evlenirsem ailemin beni onaylamayacağını hissediyorum ve ailemin seçimime üzülmeyeceği bir düğün yapmayı gerçekten istiyorum. çok genç evlen. Ayrıca üniversitede olduğum için çok stresli bir dönem ve çok fazla iş ve enerji gerektiriyor ve belki mezun olduğumda bir düğün planlamak daha iyi olur?

Onu tüm kalbimle seviyorum ve şimdi onunla tamamen evlenirdim ama bir parçam ailem için bir hayal kırıklığı olacağımı ve aşırı stresli olacağımı düşünüyor (ailem orta yaşlarına gelene kadar kimsenin evlenmesi gerektiğini düşünmüyor. yirmili yaşlarım ve ben lisans derecemle mezun olduğumda 22 olacağım ve o 26 olacak, erkek arkadaşım bu kadar uzun süre beklemenin anlamsız olduğunu düşünüyor çünkü ikimiz de şimdi bunu istiyoruz)."
"İki aydan uzun bir süre önce arkadaşım için bir Noel hediyesi sipariş ettim. Satıcıyla e-posta yoluyla iletişime geçtim ve bir haftadan fazla bir süredir onlardan haber alamadım. Daha sonra Facebook Sayfalarını aradım ve onlara doğrudan mesaj attım. Bana ekran yazıcılarının tatil nedeniyle kapalı olduğunu ve paketimin ""yakında"" gönderileceğini söylediler.

Yine paket olmadan iki haftadan fazla bekledim. Onlara tekrar mesaj attım ve paketlerden birinin ofiste unutulduğunu ve önümüzdeki salı günü düzelteceğini söyleyerek cevap verdiler. Yine iki hafta geçti ve ona tekrar mesaj attım. Paketimin gönderildiğini belirtiyor (tesadüfen aynı gün, muhtemelen mesajıma cevap vermeden önce). İki hafta daha bekledim ve SONUNDA paket bugün geldi.

Arkadaşım, paketi almam için geçen süre nedeniyle kesinlikle kısmi geri ödeme veya indirim istemem gerektiğini söylüyor. Noel'i VE sevgililer gününü bu hediyeyi verme fırsatı olarak kaçırdım ki bu gerçekten berbattı. Üründen tamamen memnun kaldım ve tekrar iş yapmaya istekliyim, ancak görünüşe göre bunun başına gelen tek kişi ben değilim.

İndirim/kupon/iade isteme hakkım var mı?"
"Ailesi önümüzdeki hafta sonu tatile gidecekti ve ben davetliydim ama gittiğimde kendimi suçlu hissedecektim ve ondan önce ondan ayrılmak istedim. Yine de bunun en iyi fikir olmadığını hissediyorum.
   
   Kız arkadaşımı seviyorum ama o her zaman içki içmek ve ot içmek istiyor ki bu benim için iyi değil. Üstesinden gelmeye çalıştım ama ne yaptığını bilmek beni her zaman geceleri uyutmuyor. Sıkı davranıyormuşum gibi göründüğünü biliyorum.
  
Sadece anneme değil, bana da fiziksel olarak tacizde bulunan alkolik bir üvey babayla büyüdüm ve ne zaman devreye girmeye çalışsam ve alkol beni yediğinden beri benim için bir hayır oldu. Gerçek babam da bir uyuşturucu satıcısıydı, bu yüzden davranışları ve ortalıkta hiç bulunmadığı için hep uyuşturucuları suçladım.
  
 Bir bakış açısından ne kadar mantıksız davrandığımı görebiliyorum ama bu konuların üstesinden gelemiyorum. Onunla bu konu hakkında konuşmayı denedim ve eğer onu istemezsem hiçbir şey yapmayacağını söyledi ve hala bana bunları sadece beni daha iyi hissettirdiği ve geçmişimin yapması gerektiği için söylediğini söylüyor. kararlarını etkilemez. Onu çok seviyorum ama bu sebepler beni yiyor."
"Annem gençken beni doğurdu. Ailemde üniversiteye ilk giden benim. Onlardan uzakta kendi yerim ve iyi bir ilişkim var, bu yüzden oldukça iyi durumda olduğumu söyleyebilirim.

Annem yeniden evlendi ve kız kardeşim oldu. Her zaman onu tercih ettikleri açık. Teknik olarak başka bir adamın piç çocuğu olduğum için, yeni babamın aşırı muhafazakar Katolik ailesine uyum sağlamakta zorlandım. Evlendiklerinde ben yedi yaşlarındaydım. Onları yılda bir kez görmeye çalıştığım için ailem bu hafta beni ziyaret ediyor. Onun huysuz ergen tavrından ve annemin bariz kayırmacılığından bıktım zaten. Babam çoğu şeyi bir nevi kontrol ediyor ve görmezden geliyor, bu yüzden onu pek umursamıyorum. Bununla birlikte, annemle bir kavgaya girersem, her zaman onun yanında yer alır (anlaşılabilir), ancak bunu, kavganın ne hakkında olduğu konusunda hiçbir ipucu sahibi olmayı umursamayacak ve otoriter davranacak şekilde yapar. (hiç hoş değil)."
"Bu yüzden arkadaşım ve ben yakın zamanda çıkmaya karar verdik. Birkaç haftalığına sıradan, münhasır olmayan bir ilişkimiz oldu ve dün gece ona özel olmak istediğimi söyledim.

Mesele şu ki, diğer kadınlara ne kadar ilgi duyduğundan çok bahsediyor. Bana ne zaman bir kadın X veya Y giyse, kim olursa olsun azgın olacağını söyledi. Sırf resimlerine bakabilmek için pek çok kadın arkadaşını Facebook'ta tutuyor (ve bana daha önce söylediklerine dayanarak sanırım onlara mastürbasyon yapıyor, bilmiyorum). Hala eski sevgilisiyle konuşuyor.

Ve dün gece, ayrıcalıklı olmak istediğimi söylediğimde ve başka bir şeyden bahsederken, şöyle bir şey söyledi: ""Fiziksel yanım, beni beceren herkesi becerirdi. iyi hissettirdiyse kir.""

Buna üzüldüğüm için tuhaf mıyım? Diğer insanlara ilgi duymanın hayatın bir parçası olduğunu anlıyorum ve bu beni rahatsız etmiyor. Onun porno ya da buna benzer bir şey izlemesi umurumda değil. Hareket eden hemen hemen her şeyi becermeye istekli olma tavrı, kadın arkadaşlarına karşı cinsel duygular besliyor… Sanırım rahat edebileceğimden daha kişisel.

Kendimi gerçekten boktan hissetmeme neden oldu. Bu normal mi? Bu şeylerle iyi olmam mı gerekiyor? Beni aldatacağını sanmıyorum ama sanırım bu bana onunla seksin özel bir şey olmadığını hissettiriyor ve bir ilişkide bu duygudan hoşlanmıyorum. Bütün bunlar dün gece ona özel olmak istediğimi söyledikten sonra gün ışığına çıktı. Bu tür şeyleri önceden bilseydim, içine atlar mıydım emin değilim."
"Bu yüzden neredeyse bir yıllık kız arkadaşım bir üniversite etkinliğinde sınıftan bir adamla tanıştı. Arkadaş oldular ve ben kıskanç bir tip değilim, bu yüzden hiçbir şey düşünmedim. İlk olarak, onun evinde sadece ikisi ile bir film izlemeye gittiğinde şüphelendim, ama heybetli bir pislik olmak istemediğim için bu konuda hiçbir şey söylemedim (bu yaklaşık 2 hafta önceydi ve onlar yaklaşık bir ay önce tanıştım). Bugün sınava gitti ve telefonunu evde unuttu. Sürekli mesajlar ve telefon aramaları alıyordu, bu yüzden ailevi bir acil durum olabileceğini düşündüm ve kontrol etmek için telefonuna baktım. Adamdı ve ona her türden cinsel mesaj gönderiyordu ve yanıtları o kadar cinsel değildi ama yine de bazı şeyler söylüyordu. Ondan en az bir kez birlikte olduklarını anladım (sanırım seks), ama görünüşe göre buna bir son vermeye çalışıyor. Ben ne yaparım?"
"Bu gece geç saatlere kadar uyumaya karar verdim, böylece bazı TV şovlarını yakalayabilir ve birkaç film izleyebilirim.

Gece evin içinde dolaşmak zorunda kalmamak ve kimseyi uyandırma riskini almamak için odama götürmek istediğim yiyecek ve içecekleri almak için mutfağa gittim. Buzdolabında büyük bir kola şişesi buldum ve daha küçük bir şişeyi doldurmaya karar verdim (şişe evimde bulunan tüm bardaklardan daha fazlasını alabilir).

Biraz video oyunu oynadıktan sonra yerleşip ilk filme başlamaya karar verdim. Filmin yaklaşık 10. dakikasında bu sesi duydum, tıpkı bir şişe kola açıp gazların salınması gibi ama sürekliydi, bu yüzden durdurup araştırmaya gidiyorum. İlk başta ne olduğunu tam olarak çözemedim ve paranoyaklaşmaya başladım (nedenini bilmiyorum, sadece yaptım). Garip sesin kaynağını bulmak için odamda etrafa bakınmaya başladım. Fan olabileceğini düşündüğüm için xbox'ımı kontrol ettim, kapalı mı diye bilgisayarımı kontrol ettim, düzgün kapanmış mı diye pencereyi kontrol ettim ama her şey yolundaydı.

Birdenbire arkamda bir POP sesi duydum ve neredeyse kalp krizi geçiriyordum. Arkamı döndüm ve şişenin kapağının fırladığını gördüm. Sanırım şişeyi genişleten kolanın içindeki gazlar kapağın fırlamasına neden oldu. Bu yaklaşık 10 dakika önce oldu ve kalbim hala çok hızlı atıyor.

Herkese not: Coca-cola'yı bir şişeye koymayı düşünüyorsanız, kapağı vidalamayın!"
"Bu dün gece oldu. Üniversiteye yeni başladım ve dün gece bir grup arkadaşımla üniversitenin düzenlediği birinci sınıf danslarından birine gittik. Hepimiz yurtta biraz ön oyun oynadık ve gece için dışarı çıktık. Ne yazık ki biraz fazla içtim ve grubuma (10-15 erkek ve kız) biraz ayılmak için odama geri döneceğimi, ancak parti bittikten sonra geceye devam etmek için hepsinin geri gelmelerini söyledim. maskaralık.

Geri döndüm, sarhoştum, onlara ne söylediğimi unuttum ve sonunda göbeği açtım ve mastürbasyon yapmaya başladım. Tabii ki, 30 dakika sonra, tüm katım parti yapmaya çalışırken koşarak odama geldi... ve beni maymuna şaplak atarken çıplak kıçımı gördü. Kızlar çığlık attı ve erkekler odadan çıkmadan önce kıçlarına güldüler. Üniversitede kendinizi yeniden keşfetmeniz için çok fazla..."
"Ben (22 K) erkek arkadaşımla (20 E) yaklaşık bir yıldır beraberiz.

Son zamanlarda konuşuyoruz ve kendini duygusuz hissetmeye başlıyor (kontrol edemediğini ve bunu ortadan kaldırmaya yardımcı olacak hiçbir şey bilmediğini söylüyor) ve bana ilişkimize bir şeyler olup olmadığını görmek için biraz zaman vermek istediğini söyledi. biz ayrılmadan önce iyileşebilir.

Bu konuşmayı yaptığımızdan beri (yaklaşık bir hafta önce), kendimi çok kötü hissediyorum. Bu ilişki için çok çaba harcadım ve onu seviyorum ve bitirmek istemiyorum. Benden ayrılacağı ve ilişkimiz için endişeleneceği konusunda her zaman paranoyak olmaktan kendimi alamıyorum.

Bu yüzden önce soruyorum: tüm duygularını kaybetmekten kaçınmak ve (temelde) bir münzevi olmak ve sonra beni hayatından çıkarmak için yapabileceği bazı şeyler nelerdir? İkincisi: Bunun kesinlikle olacağı konusunda endişelenmeyi nasıl durdurabilirim? Kelimenin tam anlamıyla bunu düşünmeden edemiyorum ve bu günlük hayatıma müdahale ediyor. Kendimi midem bulanırken, yemek yemek istemezken, başım ağrırken ve hatta yıkılıp ağlarken buluyorum.

Artık böyle hissetmek istemiyorum ama onu da kaybetmek istemiyorum. Onunla bitirmek beni daha iyi hissettirmeyecek. Onun gerçekten özel biri olduğunu düşünüyorum ve ilişkimizde hiçbir zaman büyük bir sorun yaşamadık... Lütfen yardım edin!"
"Merhaba reddit. Yeni gelen, burada! Yıllardır gizleniyorum. Aslında çok uzun. Yani bu, bunu değiştirmek için bir bahaneydi çünkü Reddit bunun için en iyi yer. İsmim başlangıçta sadece hızlı olmaktı, ama şimdi onunla devam edeceğim!

İşte lanet olası anlaşma. Şu anda İngilizce 102 alan bir üniversite birinci sınıf öğrencisiyim. Araştırma konumum İnternet Sansürü. Gözlemsel bir çalışma yapmam gerekiyor. İnternetin kendisini, örneğin bir forumu veya cehennem, hatta Reddit'i kullanmama izin veriliyor. Birisi, dünyadaki bir kişinin sesiyle ilgili bir gazete için Occupy Wall Street'i inceledi. Başka bir kişi, seçtiği Thoreau konusu için Transandantalizm hakkında bir konferansa katıldı.

Benim sorunum, ne yapabilirim? Bunun için tamamen kayboldum.
Alacağım duruş internet sansürüne KARŞI. Sansürlenmeye başlamadan önce ne kadar paçayı kurtarabileceğimi görmek için bir forumda sınırları zorlamayı düşündüm.
Ayrıca, internet sansürü sizi finansal, duygusal veya HERHANGİ BİR biçimde etkilediyse, sizinle bir e-posta röportajından zevk alırım.
Benim de röportajlara ihtiyacım var...

Metin duvarı için ÖZÜR DİLERİM. İyi Adam Greg gibi ol ve bana yardım et, lütfen! Sonsuza dek sana borçlu kalacağım.

Teşekkür ederim!"
"Ben ve kız arkadaşım yaklaşık 4 yıldır birlikteyiz, çok hoş bir ilişki, birbirimize her şeyi anlatıyoruz ama yine de birbirimize kişisel alanımız olmasına izin veriyoruz ve hala etrafımızda arkadaşlarımız var. İkimiz de farklı üniversitelere gidiyoruz, birbirimizden yaklaşık 2-3 saat tren yolculuğu uzaktayız ama aynı memlekette yaşıyoruz, bu yüzden yine de teneffüslerde birbirimizle haftalarca birlikte oluyoruz. Üniversitede 2 yıl sürdük ve ikimiz de son sınıftayız.

Üniversiteden sonra evden ayrılıp Londra'ya taşınmak istiyor ve ben henüz ne yapmak istediğimden tam olarak emin değilim.

Bugün kız arkadaşımla yatıyordum ve ağlamaya başladı ve yüzünü örttü ve onu rahatlatmak ve sorunun ne olduğunu sormak birkaç dakika sürdü ve 'bizde miyiz?' dedim. Ve bu, ikisi de çok üzgün olan ilişkimiz hakkında bir konuşmaya yol açtı. Bu çok birdenbire ortaya çıktı.

Artık ikimizin de oldukça bağımsız olduğunu, ilişkinin eskisi gibi olmadığını söyledi ve ben de ona bir ölçüde katıldım. Oldukça evcilleşti ve birbirimizi üniversitede geçirdiğimiz haftalar kadar sık ​​görmüyoruz. O da üzgündü, ben de öyleydim, birbirimize sarılıp ağlamaya devam ettik. Bir ara önerdik (ilk dönemi kastettiğini varsayarsak en azından Noel'e kadar) ve sarıldık, mesele şu ki bir aranın iyi olacağını düşünmüyorum. Böylece sadece bizi daha bağımsız hale getirecek.

Birbirimizi paramparça seviyoruz ve eğer bu sona doğru gidiyorsa kendimi çok yalnız hissediyorum ve onsuz ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. O benim hayatımın çok büyük bir parçası. Onsuz hayal edemiyorum.

Eve geldiğimde bana bazı kalpler mesaj attı ... Ben de aynı mesajı gönderdim ve bana 'Sadece iyi geceler demek istedim' mesajı attı ve ben de iyi geceler dedim.

O zamanlar ara vermenin olumlu bir şey olabileceğini düşünmüştüm ama şimdi bana mesaj atmasını umarak telefonuma atlayan bir köpek yavrusu gibi oturuyorum. onu şimdiden çok özledim :("
"Merhaba /r/ilişkiler,

Başlıktan da anlaşılacağı gibi, 18 yaşındayım ve internet üzerinden bir kızla tanıştım ve yüzünün gerçek bir resmi yüklenmemiş olmasına rağmen ilk günden gerçekten hoşlanmaya başladım. O aplikasyonda herkese yüzünü göstermekten korkuyordu ve başta özel sohbette bana fotoğraf göndermek de istemiyordu. Resmimi değiştirdikten sonra bana mesaj attı ve ben de onun yüzünü gerçekten görmek istediğimi söyledim. Teslim etti ve beni çok mutlu eden bir fotoğraf gönderdi. Her neyse, son haftalarda sohbet ediyorduk ve çok iyi anlaşıyorduk.

Dün bana, insanların birbirleriyle 'buluşabileceği' uygulamayı neden indirdiğimi sordu. Ona profilinde bahsettiği nedenden dolayı söyledim ve bu 'Ne olursa olsun' gibi bir şey. Sonra bana bir surat gönderdi ve uyuyacağını söyledi. 'Evet, iyi geceler ve iyi uykular Güzel' diye cevap verdim. Mesajı okudu ama cevap vermedi.

Ertesi sabah ona iyi uyuyup uyumadığını ve nasıl hissettiğini sordum. Çok iyi uyuyamadığını söyledi. Ona bunun neden olduğunu sordum ve gerçekten bilmediğini ve bir şey hakkında çok fazla düşünmüş olabileceğini söyledi. Her zaman onu dinlemek için yanındayım dedim ve 'Belki sonra :)' dedi.

Bana her zaman bu kadar iyi ve arkadaş canlısı olup olmadığımı sordu ve ben de kiminle konuştuğuma bağlı olduğunu söyledim. Ayrıca mesajlaştığım tek kızın o olduğundan (ki bu gerçekten doğru) ve çok sempatik olduğundan bahsetmiştim. Bana sempatik davrandığım konusunda da aynı şeyi söyledi ve kendimi çok mutlu hissettim.

Şimdi bunların iyiye işaret olup olmadığını merak ediyorum. Bir ay kadar sonra ondan bir randevu istemeyi düşünüyordum. Biliyorum çok uzun zaman oldu ama ben hep böyleydim. Önce insanlar hakkında daha çok şey öğrenmeyi ve sonra onlardan benimle çıkmalarını istemeyi seviyorum.

Ama yine de, okuduğunuz için teşekkürler. :)"
"Ben ve kız arkadaşım 20 yaşındayız. Ben bir erkeğim ve o kadın. Yaklaşık 3 aydır birlikteyiz ve ikimiz de aynı üniversiteye gidiyoruz. Arkadaş olarak başladık ve sürekli flört eder, seks hakkında konuşur, güreşir ve kucaklaşırdık; ikimizin de seksin olmasını istediğimizin hemen hemen her göstergesi. Ve sonunda oldu; menfaatlerle dost olduk. Seks harikaydı ve günlük. Hatta 100 günde 100 kez seks yapmayı denemeye karar verdik. 20. günde 27 kez seks yapmıştık ve buna bir hafta ayrı kalmamız da dahildi. Doyumsuzdu, ona zar zor yetişebiliyordum.

Seks yapmaya başlamadan önce bile ona karşı her zaman bir şeyler duymuştum ve zaman geçtikçe birlikte daha çok zaman geçirmeye başladık. Sonunda ona zaten bir ilişkiyi resmen resmileştirmeye istekli olup olmadığını sordum. Sevincime evet dedi.

Ve biz gerçekten bir çift olduktan hemen sonra, libidosu bombalandı. Kontrol dışı koşullar bizi 100 gün içinde 100 kez girişimimizi iptal etmeye zorladı ve resmiyet kazandığımızdan bu yana geçen üç kısa ay içinde günde bir veya iki kez seks yapmaktan belki haftada bir veya iki kez seks yapmaya geçtik. Dahası, artık biz bir ""biz"" olmadan önce yaptığımız gibi flört etmeye eskisi kadar anlayışlı veya ilgili değil.

Ben çok, çok cinsel bir insanım, güçlü bir ilişki için sağlıklı, sık cinsel yaşamın şart olduğunu hissediyorum. Ayrıca iletişimin önemli olduğunu düşünüyorum, bu yüzden ona yaklaştım ve onunla olanları tartıştım. Neler olduğu hakkında ikimizin de bir fikri yok ve ikimiz de bundan hoşlanmıyoruz. Ama cinsel ilerlemelerimin kız arkadaşım tarafından reddedilmesinden o kadar yoruldum ki, artık cinsel ilişki başlatmak bile istemiyorum noktasına geliyor.

Öyleyse sorum şu, ne olabilirdi ve bunu nasıl düzeltebilirim? Ve düzeltemezsem, fiziksel reddedilmeyle başa çıkmak için bazı ipuçları nelerdir?"
"Ben ve eski sevgilim 2 yılı aşkın süredir birlikteydik ve tam 4 ay önce bugün ayrıldık. Bu 3 gün önce oldu.

Temelde bazı arkadaşlarla dışarı çıktım ve tamamen ve tamamen boktan bir suratla karşılaştım.
Kendi başına fena olmasa da eski sevgilimin en iyi arkadaşıyla tanıştım ve onunla konuşmaya başladım.

Sonra eski sevgilimin ayrılık için üzülmeyi bırakmasının çok uzun zaman aldığından bahsediyor ve sonra sarhoş sersemliğim içinde eski sevgilime hala umutsuzca aşık olduğumu ve muhtemelen evleneceğimi söyleyerek yüzüne gülmeye başladım. eğer ayrılmasaydık sonunda onu. Çok sarhoştum ve susmam gerektiğini biliyorum ama hepsi kelime kusmuğuydu.

Ertesi sabah uyandığımda ona eski sevgilime hiçbir şey söylememesi için mesaj attım çünkü onu bu tür bir duruma sokmak istemiyorum çünkü o zaten yoluna devam etmeye başlamışsa bu adil olmaz ve ben de yapardım. Ben bir aptalım diye engellenmektense bunu yapıp mutlu olmayı tercih eder.

Asla cevap vermedi, bu yüzden eski sevgilime söyleyeceğini / zaten söylediğini ve neden bahsettiğimizi sorduğunda en iyi arkadaşıma söylediğini ve genel olarak bazı şeyleri kendine saklayamayacağını düşünerek (kulağa kaba ve kaba geliyor ama yapamam) gerçekten ifade etmenin daha iyi bir yolunu düşünün)

Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Eski sevgilimle iletişime geçip kendimi açıklamalı mıyım yoksa akışına mı bırakmalıyım? öyle ya da böyle biliyor."
"Bir hafta önce yerel benzin istasyonunda çalışan şirin bir kasiyer bana numarasını verdi. Sonunda akşam yemeği ve içki içmek için dışarı çıktık, çok eğlendik ve o gece onun evine geri döndük ve seks yaptık.

Randevudayken aslında bir erkek arkadaş ve uzun vadeli bir şey aradığını söyledi, ben de öyle.

Şimdi geçen hafta benimle zar zor iletişim kuruyor. Genellikle her zaman önce konuşmayı (metin ve aramalar üzerinden) dener ve başlatırım ve o yanıt verdiğinde genellikle hızlıdır ve ayrıntılı değildir. Bazen bir seferde birkaç saat bana cevap vermiyor.

Bugün bana ateşi olduğunu ve kendini hiç iyi hissetmediğini söyledi, ben de kendisini daha iyi hissetmesi için ona biraz ilaç getirmeyi teklif ettim ve o da bunun iyi olacağını söyledi. Ben de sırf o sırada işte olduğunu ve bundan bahsetmediğini öğrenmek için evine gittim. Kendimi tam bir pislik gibi hissettim. Öyleyse söyle bana reddit , ben sadece bir ganimet çağrısı mıydım yoksa gerçekten işleri (süper) yavaş mı alıyor?"
"Bu yüzden buraya ulaşıyorum çünkü esasen eski sevgilimi unutmakta zorlanıyorum, o kişi olduğunu hissettim (ayrılalı neredeyse 3 hafta oldu).

Molasında (tatilinde) başka biriyle yakınlaştığını öğrendiğimde haber vermeden ayrıldık ve geri döndüğünde benim için farklı hissettiğini söyledi. 3 yıllık güzel zamanlar, ortak hayaller, korkular ve hedefler ve birlikte geleceğimiz için birlikte çalışmamız, bir hafta uzakta olmakla birdenbire mahvolmak için kafamı toparlamakta zorlanıyorum.

Yıkılmış hissediyorum ve daha önce çocukluk nedenleri ve önceki bir ilişki nedeniyle zaten güven sorunları yaşadım, daha da kötüleştiklerini hissediyorum (bu konuyu ona daha önce açtım). Özellikle aile odaklı pek çok hedefi ilk olarak ortaya koyduğu için kendimi güvende, sevilmiş ve istenmiş hissetmemi sağladı. Her şeyin bir anda alt üst olması beni mahvetti.

Eminim herkes bir ayrılıktan sonra böyle hissediyordur ama dalga dalga gelen duygularla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim. Bilirsin, bazı günler diğerlerinden daha iyidir, ama sonra neredeyse her gece bununla ilgili kötü rüyalar görüyorum. Ayrıca, çoktan yoluna devam etmiş olması ve bu diğer kişiyle zaten kararlı bir ilişki içinde olması da yardımcı olmuyor ve aklım ona doğru sürüklenip duruyor.

Peki ben ne yapacağım? İleride bir yerde ona ulaşma ve bitirmeye çalışma fikriyle boğuşuyordum ama bunun iyi bir fikir olacağını düşünmüyorum. Bilmiyorum. Bu tür bir reddedilmeye gerçekten alışkın değilim, harika gidiyormuş gibi hissettiren bir ilişkiden çok daha fazla. Özellikle açılışımı çok rahat hissettiğim ve pek çok ortak yönüm olduğu için, anlıyor musun?"
"Biz gençken daha sık oluyordu ama son birkaç yıldır daha iyi hale geldi. Ancak son zamanlarda 3 kez oldu ve her olaydan sonra kendimi kötü hissettim.

İlkinde ona defalarca çakmakla oynamamasını söylediğimde çakmakla oynamaya devam etti ve onu yere itip hafifçe tekmeledim.

Sonra bugün onu antrenmandan almak zorunda kaldım ve bana yanlış yeri söyledi. Oraya gittim, hiçbir yerde bulunamadı. Daha sonra onu aradım, ona bağırdım ve oraya vardığımda kıçını tekmeleyeceğimi söyledim.

Yani bana doğru yeri söylüyor ve onu diğer 3 arkadaşıyla görüyorum. Arabadan indim, ona bağırmaya başladım ve sonra ona vurmaya gittim. Kendini savunmaya gitti ama yine de birkaç hafif vuruş yapmayı başardım. Sonra arkamı dönüp arkadaşlarına bağırdım. Sonrasında kendimi çok kötü hissettim. Kardeşime vurdum ve arkadaşlarının önünde onu rezil ettim.

 Başka bir sefer onu sinemaya götürmek zorunda kaldım ve arkadaşlarının önünde bana aptalca bir şey söyledi ve ben de ona sert bir tokat attım. Kendimi bir bok parçası gibi hissettim.

Mesele şu ki, başka şeylere de sinirleniyorum ve bu bardağı taşıran son damla oldu. Yine de kendimi korkunç hissediyorum.

Bunu nasıl durdurabilirim? Çok uzun süre birlikteyken beni kızdırdığını fark ettim ve şükürler olsun ki 2 hafta sonra üniversiteye geri dönüyorum."
"Görünüşe göre bugün araba kapısı yapma yeteneğimi kaybettim.

Birkaç saat önce geri dönüşüm için birkaç şişe bırakmak ve biraz tatlı, tatlı Pepsi almak için dükkanlara gittim. Şimdi bu, düzenli olarak yaptığım bir aktivite, bu yüzden *bunu* mahvetmek için kesinlikle yer kalmayacağını düşünürsünüz, değil mi? Evet, ben de öyle düşündüm.

Ancak dünya aksini düşündü.

Ben de sizin gibi yeni aldığım renkli şekerli suyumu arka koltuğa koyuyorum, kapıyı kapatıyorum ve bedenimi ön koltuğa yerleştirmeye hazırlanıyorum. Ancak burası, görünüşe göre kapı açma yeteneğimi kaybettiğim yer, daha önce sayısız kez şahsıma hiçbir zarar vermeden yaptığım bir şey. Kolu tut, kapıyı aç--

Bir düşünce derhal beynime girmeyi başarıyor: ""Lanet olsun, sanırım kafam patladı.""

Evet, kapıyı tam alnıma açmayı başarıyorum. Sadece bu da değil, özellikle ağrılı tuğlalarla dolu bir çanta gibi koltuğa atlayıp hasarı incelediğimde, kiralık bedenimin şu anda yüzümün geri kalanını parlak kırmızıya boyamaya çalıştığını görüyorum.

En azından araba kullanmıyordum ve Pepsi güvende."
"Bazı arka plan bilgileri - Ben 25 yaşında bir kadınım. Şu anda yaklaşık 235 lbs ağırlığındayım. Önceki yüksek kilom 306 pound idi ve geçen yıl bu zamanlar 184 pound'a inmiştim. Geçen baharda bir ameliyat oldum, depresyona girdim, bir yıl boyunca kelimenin tam anlamıyla abur cuburdan başka bir şey yemedim ve verdiğim kilonun yarısını geri aldım.

30 gün önce kendimden bıktım ve kafamı toparlamaya karar verdim. MFP hesabımın ve mutfak terazimin tozunu aldım, yediğim her şeyi kaydetmeye başladım ve o zamandan beri fast food veya gazlı içeceklere dokunmadım.

Şimdi, henüz bahsetmediğim bir şey var ki ben bir diyaliz hastasıyım. 19 yaşımdayken nadir görülen bir otoimmün hastalığa yakalandım ve neredeyse ölüyordum. Ailemle yaşamak için üniversiteyi bırakıp ülkenin diğer ucuna taşınmak zorunda kaldım. O zamandan beri bir sürü çılgınca şey oldu ve ben hayatımın geri kalanında diyalize gireceğim. Bunu yönetmenin bir parçası da her üç ayda bir yerel periton diyalizi kliniğindeki doktor randevularına gitmektir. Kan tahlili yaparlar, diyetisyenle görüşürsün, eczacıyla görüşürsün, tansiyon falan bakarlar, doktorla görüşürsün. Yaklaşık üç saat sürer.

Kan tahlilim geleneksel olarak boktandı. Fosfor, kalsiyum, potasyum seviyelerim her yerdeydi. Kalsiyumumu tek başıma yönetmek için günde 10 hap kullanıyordum.

Şimdi, bu yazının asıl noktasına gelelim.

Dünkü klinik randevumda, kan tahlillerimin TÜMÜNÜN normal aralıkta düştüğü bilgisi verildi.

Hepsini.

İlaçlarımın %50'den fazlasını bıraktım çünkü artık onlara ihtiyacım yok.

Diyetisyen/beslenme uzmanı (fark var mı? Bilmiyorum) şaşırdı. Sadece diyetimle bu kadar önemli bir değişiklik yaptığım için benimle gurur duyduğunu söyledi. Doktor da etkilenmişti, bu benim için gerçekten çok şey ifade ediyordu çünkü o çok katı, saçmalamayan bir tip. Sırf birinin kendini daha iyi hissetmesi için bir şeyler söyleyecek türden biri değil.

Her neyse,"
"Benim hikayem:

Lisedeki en çalışkan çocuk değildim ve bu nedenle üniversiteye gerçekten başladığımda burs bulmayı veya para vermeyi son derece zor buldum.

Kasım 2011'de büyükanne ve büyükbabamın yanına taşındım. Üniversite masraflarımı karşılamak için hemen bir iş buldum. O zamanlar, büyükannem ve büyükbabam, beni bırakın, kendilerini desteklemekte inanılmaz derecede zorlanıyorlardı. Ailem tarafından temelde mali olarak terk edilmiştim, çok az parası olan veya hiç parası olmayan benim adıma. Her neyse, büyükbabamlar iflas başvurusunda bulunmayı düşünmeye başladılar. Ekim (2012)'de bir gün erken saatlerde dedem işten eve dönerken direksiyon başında uyuyakalmış ve meydana gelen trafik kazasında hayatını kaybetmiş. Hayat sigortası anlaşması yaklaşık 500 bin ödedi. Tüm kalbimle sevdiğim dedem, üniversite eğitimi aldığımı görmekten başka bir şey istemiyordu. Şimdi 7 ay sonra kısa bir süre sonra önlisansımı 4.0 ile bitiriyorum. Umarım birkaç yıl içinde cerrah olma yolunda ilerliyor olacağım ve bana bakmama yardım eden büyükanneme bakacak kadar para kazanacağım."
"Babam depresif, karamsar, alkolik bir münzevi. Şu anda işsiz. Kontrolü dışında olduğunu iddia edeceği çeşitli sorumsuz nedenlerle birçok işten kovuldu. Ne zaman onunla olan durumunu rasyonalize etmeye çalışsam ve bir çıkış yolu arasam acıma kartını çekiyor. İtiraf etmeliyim ki, ona izin verdim. Cep telefonu sağlayıcımın aile planında kalmasına (ücretsiz olarak) ve kendi adına sahip olduğu az miktardaki parayla faturalarının bir kısmını ödemek için çek hesaplarımdan birini kullanmasına izin verdim.

Bu gece çek hesabından fazla para çektiğini öğrendim, bu yüzden onu yarın kapatacağım. Ayrıca o zamandan beri (para biriktirmek için) karımın aile planına dahil olmak üzere cep telefonu operatörlerini değiştirdim, bu nedenle cep telefonu hizmeti yarın da iptal edilecek, çünkü bu sadece mali cebimde bir delik açıyor.

Yüzüm mavi olana kadar onunla konuşabilirim. Kendi sonumla ilgili sorumlu adımlar atabilirim. Ama onu motive edecek hiçbir şey yok gibi görünüyor. Dışarı çıkıp bir iş bulmak için bolca zamanı oldu. O büyük bir teçhizat şoförüydü (tüm bu işleri çarçur etti), şimdi en azından dışarı çıkıp sadece geliri için basit bir iş bulabilirdi, ama yapmıyor. Emekliliğini tüketti, emekli maaşını çekemiyor (çünkü 'henüz' yapamayacağına inanıyor, bu yüzden iki yolu da denemiyor... Bence bu küçük ve boşanma anlaşması nedeniyle sadece yarısını alıyor. ) ve evini ve sahip olduğu her şeyi kaybetme sürecindedir.

Yarın hesapları kapattıktan sonra ne yapacağım?!"
"Kızım ve ben birkaç aydır birlikteyiz. Ancak, hala iletişim halinde olduğu bir adam var ve bu beni endişelendiriyor. Bu adam onun eski LTR'si olur. İlişkinin başında, onunla yattığını flört aşamasındayken bana söyledi. Dürüstlüğünü takdir ettiğimi söyledim ve yolumuza devam ettik ve artık özeliz.

Bu adamla arkadaş kalmak istiyor ve ona bunu biraz tuhaf bulduğumu söyledim. Uzun süredir birlikteydiler ve ona kimi görebildiğini ve göremediğini söylemek bana düşmez. Yine de bana onu hayatından çıkarmayacağını söyledi.

Sosyal medya ve metin yoluyla hala iletişim halinde olduklarının farkındayım. Birbirlerini gerçekten görüp görmediklerinin farkında değildim ama hafta boyunca gördüklerine dair güçlü bir şüphem vardı. Ona sordum ve temiz geldi. Birlikte olduğumuz süre boyunca yaklaşık haftada bir kez platonik olarak görüşüyorlar. Belli ki hala ona aşık. Beni rahatsız eden kısım, bana gerçekten takıldıklarını söylememiş olması. Sanırım bana hala iletişim halinde olduklarını söyleyerek bunu örtbas etti."
"Tamam aşkım. Yani bu birkaç dakika önce oldu. Odamda oturmuş, yatmadan önce biraz Bukowski filan okuyordum. Saate bakıyorum ve sabahın 2'si olduğunu görüyorum. Bu sabah bir randevum olduğunu görünce, çıldırmaya başladım.
 Kitabımı kapatıp dişlerimi fırçalamak ve kontaklarımı çıkarmak için banyoma koşuyorum. Bunu bitirdikten sonra, aşırı derecede yorgun ve hasta olarak, orada ne yaptığımı unutarak birkaç dakika aynada kendime bakarak orada dikildim. Sonra omuzlarımdan birinde bir demet siyah saç fark ettim. Düşünmeden usturamı alıp onları tıraş etmeye çalıştım. Biraz fazla iyi çalışıyor. Cildim kadar saçımı da beraberinde götürüyor.
 Her yerim kanamaya başlıyor. Ben tezgahın altından ağır yara bantlarımı çıkarırken hepsi lavaboya ve fayansa bulaşıyor. Sonunda kendimi iyileştirdim ama şimdi omzum bir orospu çocuğu gibi ağrıyor ve banyom berbat durumda."
"Hey millet, bugün bunu daha önce yayınladım:

Yararlı yorumlarınız için hepinize çok teşekkür ederim. Daha önce bu konuda biraz moralim bozuktu ama onunla bunun hakkında konuştum. Onunla konuşmak konusunda biraz endişeliydim çünkü geçmişte beni rahatsız eden şeyler hakkında dürüst olmam, onun herhangi bir şeyi gerçekten çözmek yerine benden bir şeyler saklamasına yol açtı. Ek olarak, ""hiçbir şey"" olarak algılanabilecek şeyleri çok büyütüyormuşum gibi görünmek istemedim.

Konuşmamıza bu sorumluluk reddi beyanıyla başladım ve o benim ne hissettiğimi bilmek için çok ama çok istekliydi. Bir şey hakkında konuşmak istediğimi söyledim ve sohbete girmekten çekindim ama bu kez beni cesaretlendirdi.

Ona beni yemeğe çıkarması ve beni ziyarete gelmesi gibi şeylerin gerçekten çok tatlı hareketler olduğunu ve onları gerçekten takdir ettiğimi söyleyerek başladım - ve o bunları yaptığında içim ısınıyor ve tüylerim diken diken oluyor. Ama sonra bunları kadın arkadaşları için de yaptığını öğrendim ve sonra bu kadar mutlu hissettiği için biraz aptal hissediyorum. Belirli olaylara dikkat çektim - beni görmeye gelmek için 2 saat araba kullanmak, molada beni ziyarete gelmek ve beni yemeğe çıkarmak. Ve kendimi çok özel hissetmeme neden olan karşı olaylara dikkat çektim.

Çok anlayışlıydı ve benim için yanlış anlamalarımı temizledi. Görünüşe göre bazen kadın arkadaşları için para ödüyor ama kesinlikle daha pahalı akşam yemekleri için değil (bazen beni dışarı çıkardığı yemekler gibi). Ek olarak, balo salonu partnerini görmeye gitmek için iki saat araba sürmesi sadece bir seferlik bir şeydi - daha sonra bunun çok zahmetli olduğuna karar verdi ve onun yerine onunla pratik yapmak için çaba göstermesini istedi. Yine de beni görmeye gelmek için mesafeler kat etme konusunda hevesli olduğundan bahsetti. :)

Bu konuşmadan sonra kendimi çok sıcak ve mutlu hissettim. Ona nasıl hissettiğimi söylemekten korkuyordum ama sonrasında kendimi çok daha iyi hissettim ve ona söylediğim için teşekkür etti. Konuştuğumuz için gerçekten mutluyum ve bu sefer iletişim kurma konusunda kesinlikle daha iyi olduğumuzu hissediyorum.

Tüm harika desteğiniz/tavsiyeleriniz için Reddit'e teşekkür ederiz. :D"
"Bu inanılmaz, eğlenceli, sevgi dolu kızla tanıştım ve yaklaşık iki aydır çıkıyoruz. O bir partnerde istediğim her şeye sahip ama ne zaman onunla olsam kurtulamadığım bir duygu var.

O, etrafındaki herkesle konuşan ve dalga geçmekten ve kendini aptal gibi göstermekten öteye gitmeyen, gülünç derecede dışa dönük bir kişidir. Onunla ilgili en sevdiğim şeylerden biri bu olsa da, diğer insanlarla birlikteyken bu batan yetersizlik hissine kapılıyorum.

Ben sosyal ve dışa dönük biri olsam da, etrafta başka insanlar olduğunda kendimi görünmez hissediyorum, çünkü o hemen hemen hepsiyle sosyalleşecek ve değişen sürelerde zar zor bana bakacak veya benimle konuşacak. Okul kafeteryamızda baş başa rahat bir an yaşıyorsak, sanki ben orada değilmişim gibi, aniden ayağa fırlayıp arkadaşlarından biri odaya girerse onu selamlamak için yürüyebilir. Bu kadar kolay bir şekilde önceliğim kaldırıldığı için her an değiştirilebileceğimi hissediyorum.

Ona da durması gerektiğini söyleyemem, çünkü en son isteyeceğim şey benimle vakit geçirmesi, çünkü mecburmuş gibi hissediyor.
Sonunda ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum; Onların sohbetlerine katılmalı ve insanlarla tek başına konuşmasına asla izin vermeyen türden bir erkek arkadaş mı olmalıyım? Kendimi berbat hissetmiyormuş gibi davranarak başka bir şeyle mi meşgul olayım? Bütün bunları fazla mı düşünüyorum?"
"Bu yüzden Yakima Washington'da bir striptiz kulübü arıyorduk. Orada şans yok. Ama Nena's Finest adlı, Yetişkin Eğlencesi ve Hizmetleri etiketleriyle hit almaya devam ettik. Adreslerini internetten aldık, o yüzden arabayla geldik. Vardığımızda üst-orta sınıf bir mahalle ve söz konusu adres oldukça güzel bir tripleks. Bu sabah saat 2'de. Onları aramaya ve ne hakkında olduklarını görmeye karar veriyoruz. Bu yüzden onları ararız ve cevap verirler. sabahın ikisinde. Şoktan çok hızlı bir şekilde kurtularak bunun gerçekten Nena's Finest olup olmadığını soruyoruz. Cevap veren adam öyle olduğunu onaylıyor. Sonra ne sattıklarını soruyoruz. Telefonu yüzümüze kapattı. Bu nedenle, fast food dışında hiçbir saygın işletmenin genellikle sabahın ikisinde açık olmadığı gerçeğini bir kenara bırakırsak, buranın bir genelev olduğuna makul ölçüde ikna olduk.

Ertesi gün tekrar aradık ve farklı bir adam cevap verdi ve Nena's Finest hakkında sorduğumuzda neden bahsettiğimiz hakkında hiçbir fikri yok. Bunun üzerine adrese geri dönüyoruz ve kapıya gittiğimizde küçük bir çocuk cevap veriyor. Ayrılıyoruz. GPS, diğer adresin caddenin hemen aşağısındaki daha küçük bir ev olabileceğini söylüyor. Orada kapıyı çaldığımızda tatlı yaşlı bir hanımefendi cevap veriyor ve Nena's Finest'in ne olduğunu bilmiyor ama insanların adresini hep karıştırdığından bahsediyor. Ve işte buradayız. Daha sonra geri dönüp tekrar deneyeceğiz, ancak Reddit buradaki anlaşmanın ne olduğunu öğrenirse bu harika olur."
"Bu yazının başarısından sonra:

Reddit'ten tavsiye isteyecek kadar cesaretim var.

Yaklaşık 9 yıl önce genç bir kızın kafası karışmıştı ve kolejimize ona saldırdığımı ve tecavüz ettiğimi söylemenin tedavi edici olacağını düşündü. Birkaç ay önce okulumuzda bir silahlı saldırı oldu ve sanırım beni herhangi bir mahkeme veya itiraz olmaksızın okuldan attılar.

En iyi öğrenci değildim (aspergerlerim vardı ve çok şey yaşıyordum) ve gerçekten çok şey yaşıyordum. Okulda olmamalıydım ama her şey hayatım boyunca daha da derin.

Yıllar sonra okula başvurdum (yaklaşık 2 yıl önce) ve adımı temize çıkarmak için dağlar kadar kanıt getirdim. Beni okuldan attılar ve benimle konuşmayı ya da temyiz dilekçemi vermeyi reddettiler.

Bu süre zarfında suçlayıcıya yaklaştım ve o açıkça bazı şeyler yaşadığını ve onlara yalan söylediğini itiraf etti. Bu itiraf bende kayıt olarak var.

Kadınları veya okulu dava etmek için yeterli kanıtım/kanıtım olduğunu hissediyorum ama bu konuda gerçekten bir şey yapamayacak kadar 'zayıf' ve 'savaştan yıpranmış'ım.

Sık sık arkadaşlarımdan bir avukat çağırmama yardım etmelerini istiyorum ama kimse gelmedi. Belki Reddit yapabilir?"
"Bu kızı benimle bir lunaparka davet ettim. El ele tutuştuğumuz için orada işler biraz tuhaflaştı ve beni yakaladı ve birkaç sürüşte bana sarıldı. Tema parkından sonra ""Şimdiye kadarki en iyi tema parkı gezisi için çok teşekkürler <3 :)"" dedi. Ertesi gün, kilisesinin düzenlediği bir gençlik etkinliğine gitmemi istedi. Tabii dedim ve o ""bunun onun için çok önemli olduğunu"" ve ""harika zaman geçireceğimizi :)"" anlatmaya devam etti. Ben de eğlenceli olacağını düşünmüştüm, ama gerçekte beni kendi halimle, tamamen yabancılarla baş başa bıraktı (TAM BU NEDENLE gitmek konusunda emin değildim.) Ertesi gün daha kötüydü... O getirdi yanında başka bir adam ve beni görmezden gelip beni tekrar terk etmekle kalmadı, aynı zamanda bu adama karşı temkinli davranmaya başladı. Tanrım, varlığımın onun için ne kadar önemli olduğunu görebiliyorum... Henüz gerçekten çıkmadığımızı biliyorum ama adamım, onu böyle görmek çok berbattı. Artık gitmemeyi düşünüyorum (bu bir haftalık bir etkinlik) ama tartışmalar ve ""vaazlar"" aslında aydınlatıcı ve gitmemek, temelde söz konusu vaazların öğretilerini görmezden gelmek olur - ama onu görmekten gerçekten zevk alır mıyım bilmiyorum bunun gibi ve uzun vadede duygularım üzerinde nasıl bir etkisi olacak (şimdiye kadar kendimi incinmiş ve ihmal edilmiş hissediyorum...)"
"Yani bu kız ve ben son 5 aydır oldukça ciddi bir ilişki içindeyiz. O biraz daha büyük ve eski bir ilişkimden yeni aşık olduğum 5 yaşında bir kızı var. Her zaman çocuk istemişimdir ve bu bana baba olmanın nasıl bir şey olduğunu tattırdı.

İkimiz de birbirimizi çok seviyoruz ve çocuk da ben de birbirimizi seviyoruz. Küçük kızı balık tutmaya, hayvanat bahçesine, köpekle yürüyüşe vs. götürdüm.

SO'm ve ben yaklaşık iki aydır birlikte yaşıyoruz ve durumumuz nedeniyle biraz zorlu geçti ama aramızdaki ilişki açısından harikaydı.

Detoksta tanıştık ve birkaç ay rehabilitasyona gittim. Ben oradayken konuştuk ve eve geldiğimde bir araya geldik.

Ciddileşmeye başlamamızdan kısa bir süre sonra ve ben çocukla ilişki kurmaya başladım, Facebook'ta gördüğü şeyler yüzünden eski sevgilim hakkında pek çok soru sormaya başladı. Eski sevgilimin hala bana aşık olduğuna ve çok uzun süredir birlikte olduğumuzdan ve hala birlikte bir sürü fotoğrafımız olduğuna inanıyor ki bunda ben de suçluyum. Son birkaç aydır eski sevgilimle yaptığımız birkaç gündelik konuşmayı sordu ve ona dürüstçe bunun sadece gündelik bir konuşma olduğunu söyledim.

Aksini düşünüyor gibi görünüyor ve tekrar bir araya gelmemizin an meselesi olduğuna inanıyor. Ona bir ilişki içinde olsun ya da olmasın bunu yapmamın hiçbir yolu olmadığını söylüyorum ama o ısrarcı.

Kendisinin ve kızının kalbini kıracağımdan çok korkuyor.

Bu noktada ona başka ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Tüm fotoğraflarımızı sildim, onu arkadaşlıktan çıkardım, lütfen onunkini kaldırmasını söyledim.

Bu, SO'mu aksi yönde ikna edecek hiçbir şey yapmadı.

Tüm bunların neyle ilgili olduğuna veya benim açımdan bir sonraki olası hamlenin ne olabileceğine dair küçük bir bakış açısı istiyorum.

Bu kadını ve küçük kızını gerçekten seviyorum ve onları kaybetmek istemiyorum."
"Kız arkadaşım ve ben haftada bir tanıdığımız bir adamın içki dükkanına gideriz ve genellikle bira ya da her ne içiyorsak onu almaya giderim. Her zaman arabada oturması yakın zamana kadar beni hiç rahatsız etmemişti. Tanıdığımız adam ortak bir arkadaşın arkadaşı. Birkaç ay önce ona bunu sordum ve başını belaya sokmak istemediğini söyledi.

O zamanlar bu biraz meşruydu çünkü o burada H-4 vizesiyle bulunuyordu (babası burada H-1 vizesiyle ve durumu ona bağlı). Ancak yaklaşık bir ay önce yeşil kartını aldı. Ona neden şimdi içkilerimizi almak için benimle gelemediğini sordum ve hala aynı şeyi söylüyor.

Doğal olarak, yakalanırsak başımızın aynı oranda belaya gireceğine dikkat çekiyorum, ki zaten bir yılı aşkın bir süredir bu adamdan sürekli olarak alışveriş yaptığımız için zaten olmazdık. İkimizin de alkol almak için canımızı tehlikeye atmasının bir anlamı olmadığını biliyorum ama başını belaya sokmak istemediği için içkilerimizi almak için içeri girmem gerektiğini düşünmesi canımı sıkıyor. .

Ben ondan çok daha fazla maaş aldığım için içkilerin parasını ödemeyi umursamıyorum, ama onun benden daha önemli olduğunu falan düşündüğünü düşünmeden edemiyorum çünkü gitmek için boynumu riske atmamı umursamıyor. alkol al, ama kesinlikle benimle içeri girmeyi bile reddediyor.

Giriş? Tavsiye? Ne söylemeliyim ya da yapmalıyım? Yoksa sadece emmek mi?"
"Selam millet!

Biraz ikilemdeyim:

Okuldan benim sınıfımdan hoşlandığım bir kız var. Bunu ona geçen hafta söyledim ve o da benden hoşlandığını söyledi.

Dün, onunla ve başka bir sınıf arkadaşıyla (bir erkek) içki içmeye çıktı. Benim için kanat adamı olacağını söyledi, bu yüzden gerçekten bir ""tehdit"" değildi.

Her neyse, hepimiz oldukça sarhoş oluyoruz ve ben ikisini de partiye devam etmeleri için evime davet ediyorum. Wingman'ın planı, kısa bir süre sonra bizi yalnız bırakarak gitmekti.

Evime yürürken bana şöyle dedi: ""Umarım biz sadece arkadaş olduğumuzu biliyorsundur, sadece bir şeyler içmeye geleceğim, sonra ekinimle eve gideceğim"" (Cinsel olarak değil, sadece yan yana yaşıyorlar.)

Yani, esasen arkadaş bölgeli oluyorum... Kahretsin..

Ama sonra evime dönüyoruz, ekin adam sigara içmeye gidiyor ve benimle sevişmeye başlıyor. Birkaç kez daha sevişiriz/birbirimizi okşarız. Ama sonra ""Seninle yatamam, benim sınıfımdasın. Herkes beni yargılayacak"" falan diyor.......

Sonra ek adamla eve gider ve o geceyi evinde geçirir... AMA sabah beni aradı, durumu açıkladı, hiçbir şey olmadığını söyledi, sadece eve fazladan 40 dakika yürümek istemedi...

Ayrıca bana o kızın eve yürürken ona benden gerçekten hoşlandığını söylediğini ve aralarında hiçbir şey olmadığını bildiğimden emin olmak için beni aramasında ısrar ettiğini söyledi.

Yani evet. Bunu iki durumdan biri olarak görüyorum.
1. Ben aslında arkadaş bölgeliyim ama o sadece erkeklerin ilgisinden falan hoşlanıyor. Benden gerçekten hoşlansaydı, kalırdı.
2. Benden hoşlanıyor, öyle kolay kolay vazgeçmek istemiyor falan..

gerçekten bilmiyorum garip bir durum...

Ne yapacağına dair bir fikrin var mı?
Onu görmezden gelip başka kızlarla takılmayı düşünüyorum. Bu oyunların aptalca olduğunu ve çaresiz/muhtaç olmadığımı ona bildirin.

Ya da belki ona dün gecenin ne anlama geldiğini sorun.

Ya da sadece ona çıkma teklif et?"
"Her şeyi yeniden düşünebilmek için birkaç gün ara verdikten sonra kız arkadaşımdan resmen ayrıldık.

Orada bir sürü ayrıntı var, okumak zorunda değilsin ama en iyisinin ondan ayrılmam olduğuna karar verdim, çünkü kötü zamanlar iyiye ağır basıyordu ve aramızda bazı şeyler oldu ve üstesinden gelemedim. .

Yanlış karar verdiğimi düşünmeden edemiyorum. Daha önce iki küçük ayrılık yaşadık ve ben onu özlemeye devam ettim, tüm güzel zamanları düşündüm ve sonunda iyiden daha çok kötü zamanlar geçirmek için onunla geri döndüm. Hiçbirşey değişmedi. Tekrar olmasını istemiyorum ama benimle iletişime geçmeye çalışırsa pes edeceğimden endişeleniyorum. Ayrılığı pek iyi karşılamadı ama kırgın olmam, mutlu olmamam ve kendime odaklanmam gerektiği konusunda nasıl hissettiğimi açıkladıktan sonra biraz anladı ama yine de çok üzgündü. İkimiz de birbirimizden özür diledik ve numarasını engellemeden önce onun için en iyisini diledim.

Kendimi çok üzgün hissediyorum, sanki bir yanım eksikmiş gibi.. Bununla nasıl başa çıkacağım?"
"Aslında hikayeyi anlatan abla benim ama neyse. Doğum günüm için Six Flags'e gitmeye karar verdim. Ağabeyim gitmeden önce biraz ilaç almam gerektiğini söyledi. Ablamın orada olacağı ve öğrenirse beni mahvedeceği gerçeğinden dolayı reddettim. Bu yüzden kardeşim gitmeden önce mantar alıyor, ot, asit içiyor ve içki içiyor. Ağabeyimin ya yüksek bir toleransı var ya da toplum içinde oldukça normal davranması tuhaf, bu yüzden sorun bu değildi. Sorun şuydu ki piposu cebindeydi ve piposu düştüğünde biz Superman'deydik. Bir şeyin düştüğünü duydum ama bana o fuuuuuuuuuuuuck bakışını atana kadar hiçbir şey düşünmedim. İşte o zaman bir çalışan parçayı aldı ve onun olduğunu anında anladım ama hiçbir şey söylemediler, bu yüzden yolculuk devam etti. Yolculuk bittikten sonra hiçbir şey olmadı. Kız kardeşimi beklemek zorunda kaldık ama o gelirken güvenlik de geldi ve kardeşime dışarı kadar eşlik etti. Ağabeyim bir aptal ama bolca özür diledi ve günümü mahvettiği için kendini kötü hissetti. Onu mahvetmedi, aptal hareketleriyle günümü güzelleştirdi. Ve hayır boruyu geri vermediler. keşke yapsalar.. bayıldım o pipoya :("
"Ayrı yaşadığımız için ayrıldık sonra biraz konuştuk ama sonunda kavga ettik ve artık konuşmuyoruz. Onunla tekrar bir araya gelmeyi denemek için ona vermek istediğim bir mektup var. Ona gönderebilmek için arkadaşlarından adresini istedim ama kötü anıları canlandırdığım için benden haber almamasının onun için en iyisi olduğunu düşünüyorlar. Beni tüm sosyal medyadan engellediği için ona kendim mesaj gönderemiyorum.

Onu hala gerçekten seviyorum ve tekrar bir araya gelebilmemiz için küçük bir şans olabileceğini düşünüyorum, yaklaşık 2 aydır ayrıyız. Yine de bir şekilde bu mektubu ona ulaştırmaya çalışmalı mıyım yoksa öylece bırakmalı mıyım, şu anda berbat çünkü o her zaman aklımda."
"Bu dönem, oldukça iyi bir ders olan daha yüksek bir matematik dersindeyim. Belki 30 kişilik bir sınıf. Bununla birlikte, ben (ve sınıfımdaki diğer pek çok kişi) bir kişi nedeniyle konsantre olmayı giderek daha zor buluyorum. Bu adam geleneksel olmayan bir öğrenci. Her gün odanın önünde oturuyor ama ciddi kişisel hijyen sorunları olduğu için çevresinde her zaman küçük bir boş koltuk halkası oluyor. BÖ. Bir paket sigara dumanı kokusuyla birleşince vücudundan yayılıyor.

Daha da kötüsü, bir çeşit otizmi varmış gibi görünüyor. Ders sırasında hem görsel olarak (öne oturur) hem de işitsel olarak rahatsız edici (koltuklar gıcırdar) koltuğunda ileri geri sallanır.

Bununla birlikte, pastanın üzerindeki kiraz, uzun sınıflar boyunca yalnızca ağzından nefes almasıdır. Bunun sağlıkla ilgili bir sorun mu yoksa psikolojik bir şey mi olduğu hakkında hiçbir fikrim yok, ancak nefesi (yumuşak konuşsa da) profesörü duymayı zorlaştıracak kadar yüksek.

Reddit'te ne yapacağım? Bunlar gerçekten olmaması gereken sorunlar gibi görünüyor, ancak herhangi bir şey yapılabilir mi?"
"Bu tür bir soru için doğru alt reddit değilse şimdiden özür dilerim.

Son 2 yıldır illüstrasyon becerilerimi yavaş ama emin adımlarla geliştiriyorum. 18 yaşındayım, liseden yeni çıktım ve muhtemelen 1-2 yıl içinde illüstrasyon alanında lisans için üniversiteye gideceğim.

İnternetten/kütüphaneden kaynakları kullanarak kendime daha iyi olmayı öğretmeme rağmen, gelişme yavaş oldu. Görülebilir, ancak hala bu yaşımda ve ne kadar süredir çizim/resim yaptığım yerde olmam gereken yerin gerisinde olduğumu hissediyorum.

Kendi kendini eğiten birçok sanatçıyla tanıştım ve yaptıkları şey için asla üniversiteye gitmedim, yine de kendimden çok başka biri tarafından öğretildiğinde daha hızlı öğrendiğim için üniversitenin bana çok yardımcı olacağını düşünüyorum.

Sorum şu, bu gerçekten mümkün mü? bazı insanlar kendi kendine öğretmekte daha mı zorlanıyor? Eğitimi sürdürmek için adanmışlığım ve ilgim var, ancak kendime talimat vermekten çok talimat almaya çok daha iyi yanıt veriyorum. Bu normal mi?"
"Benim 10 yılım, bu gece işten ayrıldıktan sonra bir benzin istasyonunda durup bana su getirdi, döndüğünde bir kadının ona asılmaya başlayıp dokunup dokunamayacağını soran bir hikayesi vardı. saçını, geceyle ilgili planlarını, eğer numarasını alabilirse. Bana alyansını gösterdiğini ve evli olduğunu söyledi, tuhaf karşılaşmaya güldük ve sonra hemen uykuya daldı.
Banyoya gittim ve geri döndüm ve çok çabuk bayıldığı için alarmının kurulu olup olmadığını kontrol ettim. İşte o zaman, bağlantılarının onun adı ve numarasıyla açık olduğunu fark ettim....
Reddit, ne yapacağım? Tuhaf durumlardan nefret ettiğini bildiğim ve sırf ondan kurtulmak için onun numarasını aldığını gördüğüm için ona şüphenin faydasını mı sağlıyorum yoksa sadece saf mı oluyorum? Bir kıza yardım edin lütfen."
"Bu yüzden bunu bir süreliğine aklımdan çıkarmak istiyordum, işte gidiyor.

Aralık 2009'da internette tanıştığım bu kızla konuşmaya başladım. Hiçbir şey düşünmedim ve tek yaptığımız sadece çevrimiçi konuşmak ya da mesaj atmaktı. Kısa süre sonra beni telefonla aradı ve oldukça ciddileştik. Onunla saatlerce konuştuktan sonra bağımlılık yapan bir kişiliğe sahip harika bir insan. Sorun? O 35 yaşında 2 çocuğu var ve ben 21 yaşındayım Muhasebeci olmak için okuyorum. En uzun zamandır ikimiz de bir ilişkiyi çok istiyorduk ama kendi kendime bunun asla yürümeyeceğini çünkü ikimiz de hayatımızın tamamen farklı 2 aşamasındayız dedim. Ben çocuk istiyordum ve onun zaten çocukları vardı. Böylece onun bir ilişki arzusuyla savaştıktan sonra en iyi arkadaş olduk ve ikimiz de son derece mutluyuz.

(Benim yaşlarımda olan) eski erkek arkadaşından ayrıldı ve bir buçuk yıl sonra kısa süre önce tekrar bir araya geldiler. Bu konuda biraz berbat hissediyorum ama kendime bir ilişki istemeyen kişinin ben olduğumu hatırlatıp duruyorum. Hayatına girdiğim için sonsuza kadar minnettar ve hayatında başına gelen en iyi şey olduğumu söylüyor. Depresyona girdiği karanlık bir dönem geçirdi ve o depresyon döneminden çıkmasının sebebinin ben olduğumu söylüyor.

Eski sevgilisiyle geri döndükten sonra bile, bana hala beni sevdiğini ve depresyonundan kurtulması için ona yardım ettiğim onca şey yüzünden bunu sonsuza kadar seveceğini söylüyor. Fırsat verildiğinde hayatının geri kalanını benimle geçireceğini çünkü benim olduğumu bildiğini söyleyerek daha da devam ediyor. Ben aynı şekilde hissediyorum. Böyle düşündüğüm için bana aptal diyebilirsin ama ben böyle hissediyorum, bu kıza karşı hissettiklerimi kalbimin ifade etmesine hakkım var.

Her neyse, çıktığın kız, gerçekten istediği adam ona bunun asla olmayacağını söylediği için seninle çıkıyor olsaydı ne hissederdin?"
"Zorunlu Pazar öğleden sonra oldu.

Makarna pişiriyordum, makarna kaynadığı için ocak sıcaktı ve şu anda baktığımız kedi kendi iyiliği için fazla meraklanmaya başladı.

Yemek kokusunun nereden geldiğini anlamak için birkaç kez sobanın üstüne atladıktan sonra onu kaldırıp yan odaya koydum ve kapıyı kapattım.

Sanırım geri dönmeyi çok istiyordu çünkü tek duyabildiğim kapının altındaki halıya saplanan çivilerdi. Sonunda ses kesildi, yemek pişirmeyi bitirdim ve tüm mutfak malzemelerini geri yükledikten sonra kediyi serbest bırakmak için kapıyı açmaya gittim.

Kapının açılmaması dışında. Kedi halıyı kenarlarından çekmiş ve kapıyı kapatmıştı.
SO'mu aradım ve üç saat sonra beni mutfaktan çıkarması için derslerinden gelmesini sağladım.
Son birkaç saatimi halıyı kenar raptiyelerine yeniden tutturmakla geçirdim. Çarşamba günkü ev incelememizden önce her şeyi düzeltmek için herhangi bir ipucu takdir edilecektir!"
"Tamam, kız arkadaşım bana mesaj attı ve **EĞER** şişman olsaydı ondan etkilenip etkilenmeyeceğimi sordu. [Sohbet] Şişman kadınlara ilgi duymuyorum, bunu biliyor çünkü ben hiç şişman biriyle çıkmadım, ben şişman değilim ve hepsinden önemlisi, SHE şişman değil.

Ona daha önce onu seveceğimi ama şişman kadınları sevmediğim için ona cinsel veya fiziksel olarak ilgi duymayacağımı söyledim. Sığ olduğumu söyleyerek üzüldü. Ben sığ değilim, şişman kadınlara ilgi duymamakta hiç yanlış bir şey yok. Ben buyum.

Daha sonra öyle olmam gerektiğini söyledi çünkü o hala aynı kişi ve benim cevabım basitçe şu olurdu: Her zaman önemli olan kişilik değildir, sana iyi görünen birine ilgi duymalısın ve eğer şişmansan, sen bana iyi gelmez

Ama anlamanız gereken bir nokta var ki, kız arkadaşım şişman değil, yakınlarda değil. O benim gözümde kesinlikle iyi.

Bununla nasıl başa çıkabilirim?!"
"Bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine birkaç subreddite gönderi paylaştım. Yanlış yaptıysam beni affet.
  
Çok az giydiğim bir sürü Brooks Brothers ve Brooks Brothers benzeri oxford gömleğim var. İş arayan redditörlere, onlardan röportajlar veya başka bir şey için yararlanabilecek bir çift göndermekten memnuniyet duyarım. Nakliye masrafları nedeniyle muhtemelen sadece Amerika Birleşik Devletleri'ni düşünüyorum. Ayrıca kurtulmam gereken birkaç spor ceketim var. Gömlekler 16 - 4/5 bedendir Spor ceketler 38-42 Normaldir. Bu şeylerin çoğu, şu an olduğumdan biraz daha ağırken, yaklaşık 5 '8"" ve 185 lbs iken bana uyuyor. Çok fazla öğe yok, ancak bunları kullanabilecek insanlar için bazı USPS'lere yatırım yapacağım."
"Ben [25M], onun [21K]

Üstelik 1. ayda beni sevdiğini söylemesi, 3. ayda evlilikten, 6. ayda çocuk sahibi olmaktan ve birlikte yaşamaktan bahsetmesi, 8. ayda hayatının geri kalanını benimle geçirmekten bahsetmesi ve hemen kırılması 9. ayda benimle, 11. ayda yeni bir ilişki içinde ve şu anda 13. aydan beri (32 yaşında) yeni adamla yaşıyor.

Pek çok farklı insandan bunun bir kırmızı bayrak olduğunu ve bunu görmem gerektiğini duydum... Hayattaki hedeflerini tartışırken, tek tutkusu sadece evlenmek, bir aile sahibi olmak ve burada kalmaktı. evde anne"
"Geçen hafta sonu erkek arkadaşımı sınıfına bırakacaktım ki park yerinden geri geri çıkıyordum ve aslında arkamdan bir arabaya çarptım. Kedi ve köpek yağmuru yağıyordu, bu yüzden arabadan atladım, hasar olup olmadığını kontrol ettim ve herhangi bir hasar görmedim, bu yüzden arabama geri döndüm ve döndüğümde bilgilerimi bırakacağımı düşünerek erkek arkadaşımı sınıfına sürdüm. durumunda. Döndüğümde yağmur durmuştu ve bilgilerimi onun ön cam silme bezinin altına bıraktım ve erkek arkadaşlarımdan yaklaşık 2 saat uzaklıktaki üniversiteme geri döndüm. Görünüşe göre tekrar aşırı şiddetli yağmur yağmaya başladı ve erkek arkadaşım, bilgilerimi bıraktığım kağıdın su bastığını ve yok olduğunu ve yağmurda fark etmediğim bir göçük olabileceğini bildirdi. Burada ne yapmalıyım Reddit."
"Organize olmama ve öğrenci kredisi borcu dağımın altından çıkmak için bir plan oluşturmama yardımcı olması için yeni bir finansal planlamacı tuttum. 25 yaşındayım ve yüksek büyüme potansiyeline sahip iyi maaşlı bir işim ve oldukça büyük bir tasarruf hesabım var - şu anda en büyük engelim yüksek faiz oranlı büyük bir öğrenci kredisi borcu.

Tavsiyesi, özel bir rezerv stratejisi olarak bir kişisel hayat sigortası poliçesi almaktır. Ona göre, MEC'den yararlanarak vergi ertelenmiş büyüme, vergisiz dağıtım, rekabetçi getiriler, yüksek katkılar, teminat fırsatları, kayıpsız provizyonlar, garantili kredi seçenekleri, yapılandırılmamış kredi ödemeleri, likidite, kullanım ve kontrolden yararlanacağım.

Temel olarak, zamanla onu kişisel bir banka olarak kullanırdım ve bir ev satın almak, kredilerimi ödemek vb. Tek sorun, bulduğum diğer her şeyin ölmeden önce parayı kullanmayı planlıyorsam bunun kötü bir tavsiye olduğunu söylemesi. İkinci bir görüş arıyorum ... bu konuda herhangi bir fikriniz var mı? Servetimi büyütmeye başlamak için alternatif fikirler var mı?

Ayrıca öğrenci kredilerimin asgari tutarını elimden geldiğince ödememi tavsiye etti. Bunu yapmak zor çünkü faizim şu anda ödemelerimi aşıyor ve anaparam ayda yaklaşık 700$ artıyor. Oldukça belirsiz hissetmek ve herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır. Teşekkürler!"
"Başlık 1+ Yıllık ilişki diyor mu Ben (22) onun (19) Hatta bunun biraz açılıp kapandığını düşündüm. o gerçekten beni değiştiren ve beni gerçekten mutlu eden birkaç kişiden biriydi. O doğal bir flört (sanırım) pek çok erkeğe bakıp gerçekten sosyal olacak türden. Lisede ot satmak da dahil olmak üzere ergenlik hayatında müstehcen şeyler yapmadan önce itiraf etmişti. Ayrıca reşit olmadığı düşünüldüğünde bile içmeyi her zaman sever. Ergenlik hayatının sürtük zamanlarından birkaçı sarhoşken yaşandı. Onunla tanıştığımda, neyin içine girdiğimi biraz biliyordum. ve çözmeye çalıştık. Asla denememem gereken bir şey denedim ve bu onu değiştirmeye çalışıyordu. İlişkimizde flört etmek ve dik dik bakmak gibi gerçekten birçok hata yaptı. ama ona her zaman birkaç şans verdim ve sonunda bunu çözdük (ya da yaptığımın bu olduğuna inanmaya çalıştım). Şimdi birkaç hafta önce ailesiyle birlikte Meksika'ya gitti. ve ikimiz de Facebook şifremizi biliyoruz. Ve daha bugün kontrol etmeye karar verdim ve onun beni çoktan aldattığını öğrendim. ve hatta farklı adamlarla daha fazlasını planlamak. Şu anda bunların hepsini işlemedim bile. Bu gerçekten bared için çok fazla. Hayatımda günlerim ve gecelerimi yapan tek şey oydu. ve bunların hepsi gitti. Zaten hayatımın en kötü zamanını yaşıyordum. ve şimdi bu beni alçaltacak, tüm bunların nasıl yürüyeceğini bile bilmiyorum. Gerçekten yakın bir ailesi, ebeveynleri ve ülke dışından tek Arkadaşı olmayan içe dönük, bağımsız bir işsizim. O benim her şeyimdi. ve tekrar aldatılmanın öfkesini hissediyorum. Facebook'una girip kendine sürtük demek geliyor içimden. Zor bile olsa bunu yaptığım için pişman olabilirim ve kulağa gerçekten çocuksu geliyor. Beni yapmamaya ikna edebilirsen lütfen Reddit. bana yardım ederdi."
"MERHABA! Umarım bunu buraya yazmama izin verilir, yoksa ilişkilere taşırım.

Vücut tipim ektomorf olup, uzun mesafeli koşular için kullanışlıdır. Eskiden 58,5 kiloydum, boyum 183 cm idi. Her zaman biraz daha fazla kilo almayı denemek istemişimdir, ancak birçok kez başarısız oldum. Kumsalda gömleğimi çıkarabilmek istiyorum, uçup gitmeden futbol ve diğer tüm aktiviteleri yapabilmek istiyorum.

Sıska adam sorunlarından bıktım, spor salonuna gidip daha çok yiyerek değişmeye karar verdim. Ama şimdi bu değişim nihayet gerçekleşmeye başlıyor, ailem yavaş yavaş devam etmem için cesaretimi kırıyor ve durmamı tavsiye ediyor. Birkaç ay içinde 58,5 kilodan 64,6 kiloya çıktım ve aldığım sonuçla gurur duyuyorum. Ama ailem kilomun 64,6 kiloda kalması ve 75 kiloya (hedefim) çıkmaması gerektiğine inanıyor.

Dizlerimin ve bileklerimin dayanamayacağına ve yaşlandığımda artık düzgün yürüyemeyeceğime inanıyorlar. Bir başka inanış da ''Ektomorf olduğun için ağırlık kaldırmak vücuduna zarar veriyor'', bu da beni sinirlendiriyor... çünkü dışarıda pek çok başka ektomorf var ve gayet iyi gidiyorlar, değil mi? Bana söyledikleri başka bir gerekçe de şu ki, şimdi çok çalışsam da bunun bir önemi olmayacak çünkü yaşlandığımda vücudumun kontrolüne sahip olmayacağım ve aniden şişmanlayacağım veya zayıflayacağım ve bu nedenle egzersizi artık işe yaramaz hale getireceğim.

Ailem haklı mı, kesip çıkarmak gerçekten vücuduma zarar veriyor mu ve gelecekte bunu yaptığım için pişman olacak mıyım? Yoksa hala sıska iskeletimi görmeye alışmışlar mı ve değişimi sevmiyorlar ki ben buna daha çok inanıyorum ama kendimden şüphe duyuyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben çok farklı iki evde büyüdük. Benimki çok muhafazakardı ve onunki çok liberaldi.

Tüm çiftlerde olduğu gibi, yetiştirilme tarzımızın evlilik dahil dünyanın nasıl olması gerektiğine dair algımızı etkilediğini görüyoruz. Bir düğün istiyorum, büyük ya da gösterişli değil, ama sonsuza dek birlikteliğin ve aile ve arkadaşlarla kutlamanın halka duyurulması. Evliliği, bir çifte mali ve yasal olarak fayda sağlayan yasal bir bağlayıcılık olarak görüyor, ancak şu anda bu faydalara ihtiyaç duyacak bir konumda olduğumuzu görmüyor. Onun evliliğe olan inancıyla evlenseydik, bu ancak en uygun ve faydalı zamanda olurdu.

Nereden geldiğini görebiliyorum, aşk aşktır ve Bay ve Bayan unvanı bu duyguları değiştirmiyor (ya da en azından değiştirmemeli). Ayrıca nereden geldiğimi anladığını da biliyorum ama kabul edilebilir bir uzlaşma bulmakta zorlanıyoruz.

Çoğunlukla, geleneksel olmayan, uzun vadeli ilişkilere sahip olan veya sahip olan redditör arkadaşlarından tavsiye veya anekdotlar arıyor."
"Çok hızlı bir geçmiş..

Yaklaşık 10 ay önce bir kızla tanıştım ve yaklaşık bir saat konuştuk ama hiçbir iletişim bilgisi alamadık. Birkaç ay öncesine kadar onu bir daha hiç görmedim, beni bir şekilde hatırladı ve numaralarımızı değiş tokuş ettik.

Arkadaş canlısı/cilveliydik ve kendimizi çok rahat ve birbirimize bağlı hissediyoruz.

Geçen hafta takıldık ve onu öptüm. Ağlamaya ve ""benden nefret edeceksin"" demeye başladı ve yaklaşık 6 aydır biriyle görüştüğünü itiraf etti. Hayatına geri döndüğümde çok şok hissettiğini ve temelde bana aşık olduğunu ve ne yapacağını bilmediğini söylüyor.

Birlikte olduğu adam ""iyi bir adam"" olduğu için bok gibi hissettiğini söylüyor ama benim için güçlü hissediyor. Ona seçmesi gerektiğini söyledim ve bildiğini söyledi.

Hala ondan ayrılmadı ve benimle konuşmayı bırakmadı.

Kafam karıştı ve biraz incindim. Benim için bazı sorulara cevap verebileceğini umuyordum.

Benden gerçekten hoşlanıyor olması mümkün mü ve bu nadir görülen bir durum mu? Bana daha önce hiç aldatmadığını ve şimdi kendini berbat hissettiğini ve iyi biri olduğu için ne yapacağını bilmediğini ama gerçekten benimle birlikte olmak istediğini söyledi.

Bir seçim yapması gerektiğini vurgulamaya devam etmeli miyim?
Acı verici çünkü o ve ben dürüstçe çok iyi anlaşıyoruz ve birbirimizi sonsuza kadar tanıyormuşuz gibi hissediyoruz/vs... diğer adamdan farklı olarak kelimenin tam anlamıyla mükemmel bir durum.

""Benimle olmak istiyorsan önce ondan ayrıl"" mı demeliyim? Peki beni aldatmayacağını nereden bileceğim? O tür bir insana benzemiyor ve geçmişi falan hakkında bana karşı acımasızca dürüst.

Bir ilişkideyken başka birine aşık olduğu ve iyi sonuçlandığı bir deneyim yaşayan var mı?"
"7 ayım var. genel olarak iyi bir kedi olan yaşlı kedi yavrusu. Erkek arkadaşım ve ben her zaman onun kötü olduğu zamanlar dışında iyi bir kedi olduğu konusunda şaka yaparız. Düzenli olarak yaptığı iki şey kötü davranıştır: kanepeyi tırmalamak ve akvaryumdan su içmek. O da yapmaması gerektiğini biliyor ve ben de bildiğini biliyorum çünkü yakalandığını görünce duruyor ve uzaklaşıyor.

Küçükken onu bu tür davranışlardan caydırmak için su tabancası kullandık. İlk başta işe yaradı ama sonra buna alıştı ve kabul etti. (Artık banyo ve duşlara katılmakla yetiniyor) Sonra tıslamayı denedik. Bunun da gerçekten çok yardımcı olduğundan emin değilim. Erkek arkadaşım şimdi disiplin için kulağını ısırıyor. Yaramazlık yaptığı her seferin ardından, onu odadan ya da alandan kovalıyoruz ama beş dakika sonra, akvaryuma geri dönüyor. Akvaryumdayken ona tıslamaya başladım, onu kaldırıp suyuna getiriyorum ve kanepeyi eştiğinde onu tırmalama direğine getiriyorum. Ona bu davranışları yapmamasını öğretmek için yapabileceğimiz daha çok şey var mı yoksa sadece ona göz kulak olmaya devam mı etmemiz gerekecek?"
"[f21] erkek arkadaşım [m21], yıllardır uğraştığı kronik bir böbrek bozukluğunun getirdiği çok fazla kaygı ve depresyon nedeniyle yakında terapiye gidecek.

Birbirimizi sınırlı miktarda gördüğümüz ve yalnızca bir yere yemek yemeye veya sinemaya vb. gittiğimiz flört tarzı bir yaşam tarzına geri dönmeye karar verdik. apartmanlarda uzun süre takılmak.

Normalde ayrı kaldığımızda olduğu gibi iletişim halinde olmaya devam edeceğiz.
Aynı üniversiteye gidiyoruz, bu yüzden birbirimize ihtiyacımız olursa asla birbirimizden çok uzaklaşmıyoruz.

Kendine odaklanabilmesi ve daha iyi olabilmesi için boş alana sahip olmanın en iyisi olduğunu düşündük.

Terapinin yanı sıra doğru terapisti bulmanın da uzun bir süreç olduğunu ve onun için iyileşmeden önce daha da kötüye gitme ihtimalinin olduğunu anlıyorum.

Tek istediğim, kendi mutluluğumu korurken ve gittikten sonra terapi deneyimi konusunda olumlu kalmasına yardımcı olurken, bu süreçte ona nasıl destek olabilirim?"
"Bu Cuma günü oldu, ama şimdi bunu yayınlamaya başlıyorum.

Arkadaşım ve ben Cuma gecesi F&F7'yi izlemeye gittik. Son gösteri için bilet almak zorunda kaldık çünkü diğerleri tükendi. O yüzden saat 22:00'de içeri girip yer buluyoruz. Bu noktada ikimiz de uzun bir gün geçirdik ve yorulduk. Film 11'e kadar başlamadı, biz de rahatladık. Oturduktan yaklaşık yarım saat sonra çok tatlı iki kız içeri giriyor. İkimiz de onları fark ediyor ve incelemeye başlıyoruz. Onları kontrol ettiğimizi fark etmeleri uzun sürmedi; şaka yollu, arkadaşım yanındaki koltuğa vurdu. Bizi şaşırttı, geldiler ve iki sandalyeye oturdular. Bunun en yeni Hızlı ve Öfkeli filmi olduğunu tekrar edeyim. Ve bu iki gerçekten sevimli kız kendi özgür iradeleriyle içeri girdiler, hiçbir erkek onları izlemeleri için getirmiyordu. Film oynuyor, bizim gibi onları izleyerek büyüdüyseniz inanılmaz bir film. Tüm film boyunca ne zaman arkadaşıma baksam, birinin bize baktığını görebiliyordum. Dışarı çıktığımızda saat neredeyse 2 olmuştu. Film hakkında konuşmak ve uykuyla savaşmak arasında, yanımıza oturan ve belli ki onlarla konuşmamızı isteyen kızları tamamen unuttuk. Evime geri döndü ve kanepeme düştü. Ertesi sabah uyandığımızda, havaya uçurduğumuzu biliyorduk."
"6 aydır birlikteyiz, her şey çok güzeldi. inişler ve çıkışlar, ama harika. birlikte çok zaman geçiriyoruz, birbirimize iyi davranıyoruz ama bu işte yeniyim ve yardıma ihtiyacım var.

yaklaşık 8 gün önce ayrıldık ve o sırada internet üzerinden bir adama telefon numarasını verdi. hiç tanışmadıklarına veya takılmadıklarına yemin ediyor, ancak onu aramaya ve onunla çok konuşmaya başladı ve hatta aramalarına cevap vermesini sağlamak için acil durumlar hakkında yalan söyledi. anladığım kadarıyla onu rahatsız ediyor.

Şimdi tekrar bir araya geldiğimizde, 2 gece önce ona onu rahat bırakmasını söyleyen çok uzun bir mesaj gönderdi ve onunla tekrar konuşmaya başladı.

kızmalı mıyım içgüdüm onun numarasını alıp onu aramak ve bu işi halletmek. öfkelendiğimi düşündüğü için üzgün ama bugün onun numarasını engelledi ve onu arayıp artık onunla konuşmasına gerek olmadığını söylemek istiyorum, onun konuşmasını istemiyor.

Lütfen yardım edin, yanlış tepki vererek bu ilişkiyi sabote etmek istemiyorum, siz ne yapardınız? numarasını bloke etti ve buradan nereye gideceğini göreceğimizi söyledi."
"Bu yüzden, güçlü hislerim olan bir kızla çok ilgileniyorum. Ancak sorun şu ki, kararlı bir ilişki içinde olmak istemiyor. Bu kız ve ben çok eskilere gidiyoruz. Son zamanlarda birkaç randevuya çıktık ve çok eğlendik. Hatta bana kararlı bir ilişki içinde olma ihtimalimizin yüksek olduğunu bile söylemişti. O zamandan beri, onu yeniden tanıştırdığım bazı iyi arkadaşlarım da dahil olmak üzere birçok başka insanla da randevuya çıktı.

Kıskançlıkla uğraşmaktan yorulduğum için ona bir ilişki yaşama şansımız olup olmadığını sordum. Evet dedi, ama o kadar küçüktü ki alakasızdı. Daha sonra, yakın gelecekte yanıtladığı biriyle ilgilenip ilgilenmediğini sordum: hayır. Oyun oynamak isteyen bir insan değilim, bu yüzden ona duygusal olarak bittiğimi ve randevulara çıkmayı ve mesajlaşmayı bırakmamız gerektiğini söyledim. Hâlâ takılmak ve arkadaş olmak istiyor ki bence bu iyi bir fikir ama bu zor olacak.

Reddit'i görüyorsun, ben gerçekten çok iyi bir adamım. Ben bir pislik değilim. Bir şey yapacaksam, doğru yapacağım. Bir kızın peşine düşeceksem, birkaç randevuya çıktıktan, gerçekten yakınlaştıktan ve çok eğlendikten sonra onunla kararlı bir ilişki kurmaya çalışacağım.

Öyleyse sorum şu: Bundan tamamen vazgeçmeli miyim? O sadece herkesle duygusal olarak ilgilenmek isterken, bir adam olarak bağlılık isteyen benim olmam bana biraz tuhaf geliyor. Yapmak istemesini sağlayacak yapabileceğim bir şey var mı? Bana daha önce tanıştığı en iyi ve en tatlı erkek olduğumu söyledi ama bu yaşta bunun bir lanet olduğuna da inanıyorum. Benim yaşımdaki kızlar iyi erkeklerle birlikte olmak istemez. Bana hayatta bekar olmanın tadını çıkarabileceğin çok küçük bir pencere olduğunu ve bunu kaybetmek istemediğini söyledi."
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 4 yıldır birlikteyiz. Geçtiğimiz aylarda, yeni kurduğu işinde çok fazla stres yaşadı ve birkaç nakit sorunu yaşadı. Dürüstçe söyleyebilirim ki, %100 yanındaydım, onu destekledim, yere düşerse ona sarıldım, hatta işlere yardımcı olmak için el ilanları bastırdım ve bölgeme astım.

Ancak, son bir haftadır kendi sorunlarımla gerçekten mücadele ediyorum. Her zaman onunla neler olup bittiğine odaklanacağımızı ve bana asla gerçekten nasıl olduğumu sormayacağını fark ettim.

Dün gece tartışırken onunla bunun hakkında konuştum ve duygularımın çoğunu ondan çıkardığımı fark ettim. Geçen yıl bu zamanlar (çok yakın olduğum) büyükannemin hastanede ölmek üzere olduğunu söylediğimde ağlamaya başladım + Annem, babam ve babamın yeni kız arkadaşıyla (tamamen farklı bir hikaye) çok fazla stres ve baskı yaşıyorum. ) ""Büyükannen yeterince adil öldü evet ama acısını benden alamazsın"" diyerek bana çok kızmıştı. Özür diledim ve onun için olduğu gibi şu anda burada ona gerçekten ihtiyacım olduğunu söyledim, bu da beni biraz daha ağlattı."" ardından ""AĞLAMAYI BIRAKIN! Beni gerçekten kızdırdın ve şimdi beni durdurmak için ağlıyorsun.""

Bu benim için gerçekten çok acı vericiydi. Çok üzüldüm ve gözyaşlarımın manipülatif olduğu söylendiğinde çok incindim. Bugün onun yanında kendimi oldukça garip hissettim. Ne zaman üzülsem, durumun hala ona odaklanması gerekiyor, bu çok kafa karıştırıcı. Ya AYRICA bir şeyleri olduğu için ya da odağı tekrar ona getirdiği için.

Duygularımı bastırmakta zorlanıyorum ve beni sevmesi gereken biri tarafından baltalanıyorlar.

Bu durumla nasıl başa çıkabilirim?"
"Amirimiz, iş arkadaşları için her türlü iyi niyete sahiptir. İyi huylu ve bakımlı bir insandır. Ancak çalışma tarzı biraz düzensiz ve sisteme fazla güveniyor çünkü onun çalışmaya ne kadar alışık olduğuna inanıyorum. Ayrıca çok çekingendir ve düşüncelerini ve endişelerini ifade etme eğilimindedir. Benim izlenimim, bir şeyleri konuşmaktan kaçınma eğiliminde olduğu.

İş arkadaşım, ona Mary diyelim, kısa süre önce şirketimizi milyonlarca dolarlık davaya çevirebilecek en büyük hatayı yaptı. Mary yakın zamanda yeni bir departmana transfer oldu/terfi etti. Bununla birlikte, işimizin doğası çok hassas olmasına ve ayrıntılara her türlü dikkati gerektirmesine rağmen, amir nedeniyle departman kültürünün çok rahat olduğuna inanıyorum. Takip etmesi gereken resmi bir eğitimi yoktu. Başka bir iş arkadaşı tarafından ne yaptığımızı gözden geçirdi. Hata, iş arkadaşının göreve ilk gidişinde oldu. Ne yazık ki, durum biraz daha karmaşıktı ve sonunda hatayı yaptı.

Neyse ki sorun çözüldü. Ancak, Mary'ye bir haftalık ücretsiz işten çıkarma artı 90 günlük denetimli serbestlik cezası verildi. Denetimli serbestlik süresi boyunca, 90 gün boyunca basit bir işte çalışması istendi. Müfettiş ve Mary'nin üç gün önce tam olarak ne olduğu hakkında oturup konuşmaları gerekiyordu ama henüz olmadı. Mary'ye en azından kendi tarafını paylaşmayı ve birkaç nedenden dolayı olanlar hakkında konuşmayı hak ettiğini söyledim; Uygun bir eğitim olması gerektiğine dikkat çekmek için, ayrıca hikayenin kendi tarafını anlatmanın onun hakkı olduğunu düşünüyorum.

Olanları sadece ondan duydum. Dedikodu yapmaktan ve başkalarıyla bunun hakkında konuşmaktan kasıtlı olarak kaçındım. Amirime Mary ile konuşmasını söylemeyi şiddetle tavsiye ediyorum. Endişelendiğim şey, çok ileri mi gidiyorum yoksa bir çizgiyi mi geçiyorum. Ama bir ekip olarak çalıştığımız için konuşmanın gerçekleşmesi gerektiğini hissediyorum.

Ayrıca süpervizörün eğitim eksikliğinin farkında olabileceğini ve bu nedenle sorumluluk kısmından kaçınmaya çalışmasının mümkün olduğunu düşünüyorum. Ama bu sadece benim spekülasyonum. Çok mu ileri gidiyorum? yapılacak doğru şey nedir?"
"27 yaşındayım, felsefe lisans derecem ve psikoloji yandal derecem var. Ms/bs kombine inşaat mühendisliği için okula geri döndüm. Ancak, artık döndüğüme göre derece toplamaya devam etmek istiyorum. İnşaat mühendisliği, kimya ve matematik, mimari tasarım, nükleer mühendislik ve astronomi dallarında yan dal dereceleri almak istediğimi kafama koydum. 30 ya da 31 yaşıma kadar hepsini bitirebileceğimi düşündüm, ancak o zaman 32'ye kadar iş gücüne ya da yüksek lisansa başlamayacağım ve 35'e kadar yüksek lisans ya da ilgili iş deneyimim olmayacak. hepsini ödüyor..... Dışarıdaki redditörler, seçimlerinizin sonuçları hakkında olumlu ya da olumsuz söyleyecek bir şeyleri olan bir sürü derece alıyor."
"23 yaşında bekar bakire bir tıp öğrencisiyim. Çıkacak birini bulmaya çalışıyorum ama görünüşe göre her kız ya buraya geliyor ya da hiçbir şey aramıyor. Ayrıca, birine çıkma teklif etmeye bile isteksizim çünkü bir ilişkim olduğu için hayatımın büyük ölçüde değişmesinden korkuyorum. Buna rağmen, hoş bir kızla tanıştığımda ve onun bir ilişkisi olduğunu öğrendiğimde hala moralim bozuluyor. Tüm arkadaşlarım sonsuza dek mutlu yaşarken 30'larımda yalnız kalmak istemiyorum. Bütün bunları umursamayı nasıl bırakabilirim?"
"Yani bir süredir birlikteyiz ve sağlam ev ortakları ve arkadaşız. Drama yok, v. az kavga. Ev işlerini ve finansal sorumlulukları bölüştük. İkimiz de kazançlı bir işte çalışıyoruz, ben ortaokulda öğretmenlik yapıyorum, o üniversitede öğretmenlik yapıyor. İçine girdiğimiz küçük mücadeleler oldukça kolay bir şekilde yönetiliyor - genellikle sadece huysuzca birbirimize keskin nişancılık, oldukça seyrek.

Kulağa mükemmel geliyor, değil mi? Çocuklardan bahsediyoruz-- Balık tutmam ya da yem kesmem gereken yaştayım. İlgileniyorum, ama biraz çiğnemek gibi değil.

İşte olay. Biz birbirimize pek uygun değiliz. İlk birlikte olduğumuzda sürekli seks yaptık ve şimdi nadiren oluyor - yine de olduğunda hala iyi. Bir şeyleri ayrı ayrı yaparak çok fazla boş zaman harcıyoruz ve bazen sadece ara sıra faydaları olan oda arkadaşıymışız gibi geliyor. İlişkiler konusunda amansızca pratik davranan ebeveynlerle büyüdüm ve onların kalıplarına alıştığımı hissediyorum.

Çocuklar hakkında konuştuğumuzda, bazen ""Um, gerçekten bu ilişkiyi sonsuza kadar sürdürmek istiyor musun?"" diyen küçük bir ses var. Benim için iyi olduğunu düşündüğümden çok birlikte olduğum kişiye benzeyen türdenim - onunla birlikte olmak dramatik değil ama aynı zamanda oldukça hareketsiz ve kendiliğinden değil. İki harika, maceracı ebeveynim vardı ve çocukluğumu çok sevdim. Birbirimiz üzerinde kötü etkilerimiz olduğundan endişeleniyorum. Ayrıca, eski sevgiliyle ortak ebeveynlik düşüncesi kulağa korkunç geliyor (boşanmış veya ebeveynleri boşanmış kişiler için kusura bakmayın).

Şikayet etmek için deli miyim? Benim yaşımda, aynı zamanda iyi bir eş olan dramsız bir arkadaşla olmaktan mutlu olmam gerekmez mi? Ya da sıkılırsam daha da kötüleşir mi?"
"Bir yıl önce arkadaşım korkunç bir kaza geçirdi ve Kaiser'de harika bir yardım aldım. Gece boyunca onunla kalırken hemşirelerden ağrı kesici isteyen stresli bir an yaşandı. arkadaşım uyuşturucu için yalvarırken hemşirenin önünde bayıldım.

Acil durum kodunu aradı ve ben tekerlekli sandalyeye bindirilip acil servise götürüldüm. Oraya vardığımda nefesimi tuttum ve kendimi iyi hissettim ve içimde çalıştırması gereken testin güzel bir Penny'ye mal olacağını bilerek serbest bırakılmayı talep ettim. Sigortasız bir öğrenciyim. okulumun beni koruyacağı konusunda ısrar ettiler ve bilgilerimi aldılar. 8 ay geçti ve borç tahsilatından borcumun çoktan satıldığına ve 1000 dolar borcum olduğuna dair bir telefon aldım. çift ​​hanelilerin altında birikimim olduğu için ödeyemedim.

Borcumu affedebilecek, hak kazanabileceğim bir program veya fon bilen var mı? Görmezden geldim neredeyse yarım yıl oldu ve korkarım daha uzun süre görmezden gelirsem beni mahvedebiliriz"
"Fidelity aracılığıyla 401k'ya yatırılan eski bir işverenimden biraz param var. Uzun lafın kısası (kısmen tüm hikayenin ne olduğundan emin olmadığım için) 401k'daki para bir kasa hesabına taşındı ve orada oturmaktan başka bir şey yapmıyordu ve ben onun bir şeyler yapmasını istiyorum.

Hem babamın hem de büyükbabamın Wells Fargo'da hesapları var, ayrıca Wells Fargo'nun benim şehrimde danışmanları olan bir yeri var. Bu yüzden gitmenin yolu olacağını düşündüm, onlardan hoşlanan ailem var ve gerçekten içeri girip biriyle yüz yüze konuşabilirim.

Görünüşe göre Fidelity'den parayı nasıl transfer edeceğimi bilmedikleri bir sıkıntıdan sonra, danışmanla konuştum ve o temelde sadece American Funds aracılığıyla bir yatırım fonu önerdi ve 31 yaşında olduğumu görünce agresif bir plan önerdi ( ki bu mantıklı olan en az bir şeydir). Bana Amerikan Fonları hakkında bazı broşürler veriyor, ödeme oranının %5,75 olduğundan bahsediyor ve beni basitçe yoluma gönderiyor.

Tüm bunları anlamaya çalışırken buraya geldim ve verilen bilgileri okumaya başladım. Görünüşe göre Vanguard'ın çok daha iyi harcama oranlarına sahip olduğunu ve potansiyel olarak yüksüz olduğunu görüyorum, bu yüzden bir an önce Wells Fargo'dan çıkmam gerektiğini düşünmeye başlıyorum. Neye baktığımı veya bilgileri nerede bulacağımı tam olarak bilmemek sinir bozucu. Vanguard'ın web sitesine kısaca bakmaya çalışmak gibi ve tüm fon seçeneklerini veya hangi oranlara veya yüklere sahip olabileceklerini göremiyorum. Bu Amerikan Fonu broşürlerine bakmakla aynı şey. Hala karanlıktaymışım gibi hissediyorum. Sonra burada yatırımların hedeflerinizin ne olduğuna bağlı olduğunu okudum. Benim hedeflerim? Ne tür hedefler koymam gerektiğini bile bilmiyorum.

Sanırım sadece biraz tavsiye ve daha fazla bilgi arıyorum. Görünüşe göre öğrenecek çok şey var ve henüz herhangi bir bağlantı kuramıyorum."
"Nereye soracağımdan pek emin değildim ama bulabildiğim kadarıyla r/travel en mantıklısıydı.. neyse..

Haziran'da NYC'den Seattle'a ya da San Francisco'ya taşınıyorum ve bunu gerçekten nasıl yapacağım diye kafamı kaşıyorum. Şu anda birkaç arkadaşımla (biri seyahat için uçuyor, diğeri ATL'den hareket ediyor ve U-Haul kullanıyor olabilir) bir yolculuğa çıkmayı planlıyorum. Taşınacak çok fazla şeyim yok - çoğunlukla nakliyeyi planladığım kutular ve sonra yolculuk için yanıma alacağım biraz daha (değerli eşyalar, vb.). Temel olarak, hafif seyahat etmek istiyorum, ancak daha kırılgan olan şeyleri alacağım.

Sanırım aşağıdakiler hakkında fikir arıyorum:

-Kiralama şirketleri (arabalar için)

-O mesafe için araba kiralamak bile mantıklı mı (kullanılmış mı??)

-Konaklamada para biriktirmenin yolları (Kamp yapmaya bayılırım!)

-Nakliye şirketleri; öğeler (çoğu giysi- gemi mi yoksa alın mı?)

Bilmiyorum. Bu benim için çok yeni bir şey. Sanırım herhangi biri ülke çapında hareket eden bu çılgın şeyi deneyip tamamladıysa, herhangi bir içgörü yardımcı olacaktır."
"Bu dün gece geç saatlerde oldu ve hala ne yapacağımdan emin değilim. Dün gece photobucket'te gezinirken bir erkek ve bir kadının resmine rastladım. Fotoğrafa tıkladım ve hemen ne yapacağımı bilemedim. Görünüşe göre bir ilişkiden toplu bir fotoğraf koleksiyonuna rastladım. Peki ben ne yapacağım? Şey, bir gizemden hoşlanırım, bu yüzden onu çözmeye çalışırım. Keşfettiğim şey, hayal ettiğimden daha uğursuzdu...

'Erkek', 'kadın'ın (görünüşe göre baharda mezun olduğu için) öğrenci olduğu bir lisede koçtur. Üstelik biraz araştırınca aynı civardaki bir ortaokul öğretmeniyle evli olduğunu ve bir kızları olabileceğini öğrendim. Photobucket hesabı, öğrencinin babasının adıyla oluşturulmuş ve öğrencinin mezun olmadan çok öncesine kadar uzanan çok sayıda suçlayıcı resim ve metin içeriyor. Şimdi... Ne yapacağımı bilemedim... HEY, belki karısı bilmek ister diye düşündüm. Bu yüzden onun adını buldum, ona ilişkiden fotoğrafların olduğu bir imgur albümünün bağlantılarını ve fotoğraf kovasının doğrudan bağlantısını içeren bir mesaj gönderdim. Ayrıca sitede bulduğum okul e-postasını da e-postayla gönderdim. Henüz cevap vermedi.

ŞİMDİ. Bu sadece bir ilişki olsaydı, üzerime düşeni yaptığımı düşünüyorum. AMA... bu bir öğrenci ve bir öğretmen arasında geçtiği için... burada açıkça daha fazlası söz konusu.

BU YÜZDEN. Reddit, yardımına ihtiyacım var. BEN NE YAPARIM. Müdüre e-posta gönderilsin mi? Anonim kalmayı tercih ederim.

Ayrıca, kanıtım var ama bunu nasıl yapacağımdan emin değilim, bu yüzden bir mod bana mesaj atmak isterse bu harika olur. Bazı düzenlenmiş resimlerim var ama reşit olmayan birinin 'fotoğraflarını' sızdıran hiçbir şey yayınlamak istemiyorum."
"Geçenlerde bir bayiye gittim ve arsasında gerçekten sevdiğim ve iyi bir anlaşma yapabileceğimi düşündüğüm bir araç için nasıl bir finansman bulabilirim diye baktım. 10.000 TL kredi talep ettim.

O zamanki kredim nasılsa, 12 aylık kredi geçmişim ile %100 zamanında ödemelerim vardı, ayrıca Best Buy kredisinden iki aydır devam eden yeni bir hattım vardı. Bu kredi talebinden önce 678 puanım vardı.

Bayi ile konuştuktan ve kredimi çalıştırdıktan kısa bir süre sonra, finansal olarak bir araba alacak kadar hazır olmadığıma karar verdim. Yaralanmaya hakaret eklemek için, önümüzdeki birkaç hafta içinde finansman için 18 farklı banka ve kredi birliği ile temasa geçtiklerini öğrendim ... hepsi kredimi reddetti. Reddedilme nedenlerini belirten her mektubu okurdum ve puanımın düştüğünü görürdüm... 658...647...630...625... ve şimdi 615, şimdi sorgulamaların sonundayım. Bu süre zarfında, Best Buy'tan gelen BİR ödemeyi kaçırmayı başardım, bu da tek bir faiz ücreti ve sonraki ay yakaladığım çift ödemeyle sonuçlandı. Şu an bunun ödemesini yapıyorum.

Ayrıca bir kredi kartı başvurusunda bulundum ve onaylandığıma inanıyorum (mevcut bankam aracılığıyla olduğu için) ve önümüzdeki hafta bir tane alacağım."
"Yani, ben Hindistanlıyım ve daha yaşlı bir kız arkadaşa sahip olmak biraz tabu. Ailem üzgün olduklarını öğrendiğinde... ve bu yetersiz bir ifade. İlişkimiz henüz 7 aylıktı ama o zamanlar bile ciddiydik. İşler soğudu ve şimdi ailem iyi.

Ziyarete gittiğimde annesiyle tesadüfen evinde karşılaştım. Kızı için endişesinden bahsetti. Kızının yakında evlenmesini ve onunla birlikte olmak istiyorsam bunu bir yıl içinde yapmamı nasıl istiyor. Dalmaya başlamadan önce kendimi biraz finansal olarak kurmak istediğim için gf'me bunun 2-3 yıldan önce olmayacağını zaten söylemiştim. Anlıyor gibiydi. Bu fikirle iyi oldu.

Ancak, birkaç aydır iş cephesinden memnun değil. Ben de yaklaşık 4 ay önce depresyon geçirdim ve hala iyileşiyorum. Gelecek yıl Temmuz'dan sonra işinden ayrılacak ve bir yıl boyunca farklı işler keşfedecek. Bunu yapacak kadar para biriktirdi. Gelecek yıl ben de farklı yollar keşfedeceğim için planını tamamen onaylıyorum.

Yine de son zamanlarda ilişkisine karşı garip bir tavır aldı. Gelecek yıl veya 2016'nın başında evlenmek istiyor. Bunun pazarlık konusu olmadığını söylüyor. Bu kadar çabuk evlenmek istemiyorum. Henüz 2013 yılında mezun olduğum için biraz daha çalışmam gerektiğini hissediyorum. Yeterince çalışmadığımı, yeterince yalnız olmadığımı hissediyorum.

Eski sevgilisiyle 4,5 yıllık ilişkisinin ardından ayrılık yaşamıştı. Evlenmesine 4 ay kala şeker hastası olduğunu her zaman bilen adam ailesine söylemiş ve hemen düğünü iptal etmişler. Bunu pek iyi karşılamadı ve aşırı derecede güvensiz hale geldi. İlişkimizin de teması bu. Ciddi olduğuma dair ona sürekli güvence vermeye çalıştığımda çok güvensizdi.

Seneye evlenmek istemiyorum ama bu ilişkiden de vazgeçmek istemiyorum. Lütfen tavsiye."
"Geçenlerde, BebopVox'un [konuyla ilgili video] aracılığıyla Minecraft Convention dolandırıcılığı ""Meeting of the Mines""tan haberdar oldum.(

(TL;D-Watch: Kevin Roman adlı zengin adam bir Minecraft kongresi düzenledi. Nickelodeon, Red Bull ve Play N Trade sponsorluğunda olduğunu iddia etti. 200 Lego Minecraft seti gibi bir sürü şey dağıtma sözü verdi. , ve 10 Playstation 4. Yalnızca bir tane"
"Üniversiteden yeni mezun olan Northwestern Mutual, bizi her biri (eşim ve ben) için 300 bin dolarlık 80 yıllık bir hayat sigortası planına ikna etti. Primler, aylık toplam yaklaşık 70 dolardı. O zamandan beri her birinin 75 binini kalıcı hayat sigortasına çevirdik. Şimdi primler aylık 200'ün üzerinde.

Bu yüzden, tüm bunları iptal etmek ve onlarla 30 yıllık bir plana sokmak için bir toplantı ayarlıyorum, büyük ölçüde bu alt konudaki tavsiyeler nedeniyle. Bu benim için çok daha fazla bütçe ayırmalı. Ve aradaki farkla birkaç borcu halletmeyi ve sonunda farkı bir RothIRA'ya dönüştürmeyi planlıyorum.

30 yıllık sigortayı onlar aracılığıyla sürdürmeyi planlıyorum. Ama bir Roth IRA'ya girdiğimde, bunu vangaard veya daha düşük ücretlerle yapacağım. NWM, yıldan yıla %5 almakla ünlüdür ve daha iyi faiz getiren başka birçok seçenek gördüm.

Umarım, 30 yıl içinde (27 yaşındayım), finansal olarak oldukça hazır olacağım ve ya daha yüksek bir oranda başka bir dönem hayat sigortası alacağım ya da ideal olarak endişelenmeme gerek kalmayacak kadar bir emeklilik hesabım olacak. .

Oradaki mali danışmanım, eminim hata yaptığım konusunda kararlı olacaktır. Bunu zaten bir e-postada ima etti. Sadece doğru bilgiyle donanmış olduğumdan ve bu konuya girerken kararımdan emin olduğumdan emin olmak istiyorum ve tüm bunlarda oldukça yeniyim.

Doğru şeyi yapıyorum, değil mi?"
"Geçen cumartesi iyi bir arkadaşım evlendi. Resepsiyonda, tüm iyi düğün resepsiyonlarında olduğu gibi açık bir barı vardı. Anahtarlarımı ve arabamı bir arkadaşıma bıraktığımda, araba kullanmak zorunda kalmayacağımı bildiğim için normalden biraz daha sert gideceğimi düşündüm.

Resepsiyon 5 civarında başladı ve 10 civarında bitti, bu yüzden bu süre zarfında oldukça sarhoş oldum. Resepsiyon çok erken sona erdiği için, birkaçımız dışarı çıkıp şehir merkezindeki bazı barlara gitmeye karar verdik.

İşin bokunun başladığı yer burası ve bunların çoğunu geceden gelen üçüncü taraf hesapları ve metinler/aramalar aracılığıyla bir araya getirmek zorunda kaldım. Aşağıya inerken, yeni görmeye başladığım ve gerçekten sevdiğim bu kıza mesaj atmaya başladım, gelip bizimle buluşmasını sağlamaya çalıştım. O ve arkadaşları dışarı çıkıp oraya bizden belki bir, bir buçuk saat sonra varmaya karar verirler. O zamanlar içmeye devam etmiş ve alkol tüketiminin bayılma noktasını geçmiştim. Bu yüzden buluşuruz, içmeye devam ederiz ve sabah 2:00 civarında barlar kapanır ve otostopla kızların evine geri dönerim. Kızlar evindeyken hatırladığım tek şey, kanepelerinde çöpe atılmak ve bir noktada sadece ayrılmaya karar vermek. Yaklaşık 20 mil ötedeki eve yürüyerek gideceğimi düşünerek kapıdan çıktım. Neyse ki biraz aklım vardı ve bir şekilde bir Uber yolculuğu sipariş ettim ve sabah 4-4:30 civarında eve döndüm.

Oda arkadaşlarım evde değildi ve anahtarlarım hala arkadaşlarımın evindeydi. Şaşırtıcı bir şekilde, tüm şans bana karşı ve oraya vardıktan kısa bir süre sonra telefonum kapanıyor. Bu yüzden dairemin önünde bayılmaya ve oda arkadaşlarımın eve erken dönmesini ummaya karar verdim. Gitmiyorlar ve ben de anahtarlarımı ve arabamı almak için bir taksiye binmek üzere 7-11'e yürüyorum. Sonunda öğlen daireme gir, telefonumu şarj et ve kıza yapmış olabileceğim aptalca bir şey için özür dileyen bir mesaj at ve gerçekten hiçbir şey hatırlamadığımı söyle. Tek aldığım ""Sorun değil"" oldu ve o zamandan beri ondan bir haber alamadım. Şimdi bir ilişkiyi daha başlama şansı bulamadan mahvettiğimi düşünerek deliriyorum."
"Geçmiş ilişkilerimde güven/güvensizlik/duygusal sorunlar yaşadım ve şimdi bunları şu anki erkek arkadaşımla yeniden yaşıyorum (yaklaşık 6 aydır birlikteyiz). Güvensizliklerimin özgüven/değer sorunlarından kaynaklandığını görebiliyorum... Bu konuda gerçekten utanıyorum ama SO'larıma bağımlı hale geldim. Başlangıçta çok sayıda gerçek arkadaşım yok, bu yüzden fazladan bağlanıyorum. Bundan hoşlanmıyorum, bu yüzden ilk ayrılığımdan beri özgüvenimi ve bağımsızlığımı inşa etmek için çok çabalıyorum ve kendimi çok geliştirdim ama hala tam olarak olmam gereken yerde değilim. Hâlâ mevcut BF'mden güvence ve ""ihtiyaç duyulması"" için can atıyorum. Bazen duygulandığımda, beni güvende hissettiren şeyler söylüyor, bu yüzden daha duygusal olmam için beni şartlandırdığını düşünüyorum... Son iki aydır bir roller coaster yolculuğundaydık ve şunu fark ediyorum, ve o zor adımı atmaya karar verdim ve biraz daha kendim üzerinde çalışmaya çalışabilmek için bir ara istedim. Ancak, bu zamanı ""ortalıkta dolaşmak"" için kullanacağımı düşündüğünü ve güven sorunları yaşamaya başladığını söyledi...

Neden ortalıkta dolanacağımı düşündüğünü anlamıyorum... İkimiz de olgunlaşmamış mıyız? Neler oluyor? Şu anda aramızda olup bitenler hakkında üçüncü bir kişinin bana fikir vermesini istiyorum. Ayrıca, ilişkimizi bırakmadan güvensizlik sorunum üzerinde nasıl çalışabilirim?"
"Merhaba,

Akrabam telefonla birine araba sattı. Bu kişi bir banka havalesi gönderdi (bu, tahsil edildi ve para cezası yatırıldı). Ancak, sözlü anlaşmanın bir kısmı, gelip arabayı almaları gerektiğiydi. Araba korkunç durumda, satıştan önce satın alan kişiye resimler gösterildi. Aylar geçti ve bu kişi hala başaracağını söylüyor.

Yapmayacağına inanıyoruz ve gitmesini istiyoruz.

Gelip alması için ona bir ""x"" gün bildirimi göndermek istiyorum, yoksa yeniden satarız veya çöpe atarız.

Havaledeki iade adresine, gelip arabayı almak için 30 gününüz olduğunu söyleyen taahhütlü bir posta mektubu göndereceğimi düşündüm, bunu görmezden gelirseniz ve arabayı alamamanız, öğenin kaybedilmesine ve geri ödeme yapılmamasına neden olur.

Burada bir şeyi mi kaçırıyorum yoksa planım kulağa sağlam mı geliyor? Hatta gerekli mi?

Bu konuyu ne zaman google'da arasam, çoğunlukla sahibi olmayan terk edilmiş arabalardan veya evlerini terk etmiş kiracılardan bahseden insanlar buluyorum.

Zaman ayırdığınız için teşekkürler."
"Ben (26M) bu kızla (21K) bir aydan fazladır çıkıyorum. Geçenlerde ona özel olmamız gerektiğini söyledim ama buna pişman olmaya başlıyorum. Birkaç sorun var: Birincisi, aramızdaki fiziksel mesafe ve ikincisi, bana karşı orantısız duyguları.

Ailesi benden yaklaşık 20 dakika uzakta yaşıyor, bu yüzden ilk birkaç randevumuz için mesafe önemli değildi. Ancak yaşadığım şehre 2,5 saat uzaklıktaki bir kolejde / okuduğum okulda lisans öğrencisi. Yukarı çıktım ve hafta sonunu evinde geçirdim ve o geçenlerde geldi ve ailesi ve benimle zaman ayırdı.

İşte o zaman bir konuşma yaptık ve özel olmaya karar verdik. Her 2 haftada bir birbirimizi sırayla görmeyi kabul ettik. Kişisel etkileşim eksikliğini telafi etmek için oldukça sık mesaj atıyor ve skype yapıyoruz.

Bana karşı yoğun hisleri olduğu açık ama ben o kadar çılgın bir ""aşk"" hissetmiyorum. Örnek: Facebook'u sohbet işlevi dışında neredeyse hiç kullanmıyorum, ama o duvarımı bir şeylerle dolduruyor. Beni görmeye geldiği son buluşmamızın sonunda 2 hafta veda zamanı geldiğinde gerçekten ağladı.

Beni yanlış anlama. Harika anlaşıyoruz. Benzer bir mizah anlayışımız, benzer inek ilgi alanlarımız ve benzer siyasi görüşlerimiz var. Cinsel uyumluluğumuz saçma. Bana karşı hissettiği bu genç hayranlığı hissetmiyorum.

Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum; Ben tam bir ilişki çaylağıyım. Mesafenin çok rahatsız edici olmasından endişeleniyorum. Onun küçük kalbini kıracağımdan endişeleniyorum. Onunla açık bir ilişki kurma fikrini dolaylı olarak bir kenara attım ama o buna hiç yanaşmadı. Harika anlaşıyoruz ama bir parçam bunu kesmem gerektiğini düşünüyor. Birkaç hafta sonra onu ziyaret etmeyi geçici olarak kabul ettim. Yardım?"
"Bu yüzden uyuşturucular hakkında her zaman ""geleneksel"" görüşe sahip oldum, yani. bütün uyuşturucular kötüdür vs. Ot içen arkadaşımla tanıştığımda uyuşturucular konusunda biraz ufkumu açmaya çalıştım. Ot içmesiyle ilgili bir sorunum yok, aslında onunla birkaç kez denedim.
Ancak dün gece bana birkaç hafta önce kendisinin ve birkaç arkadaşının MDMA yaptığını söyledi. Bu konuda ne hissettiğimden emin değilim. Yetiştirilme tarzım nedeniyle, her zaman MDMA'nın sizi büyük bir tarz yüzünden becereceğini düşündüm, ama biraz araştırma yaptıktan sonra kendimi biraz daha iyi hissettim. Yine de huzursuzum. ""Muhtemelen tekrar yapmak istemem, eğlenceliydi ve her şey ama ehh"" dedi.
Eroin, crack, meth gibi daha da zor şeyleri denemekten çekinmeyeceği konusunda endişelenmekte haklı mıyım?
Buna ek olarak hissettiğim belirli bir huzursuzluk var, tam olarak tespit edemediğim, bence bu harika, harika arkadaşımın asla yapmayı düşünmediğim şeyleri denemesinden kaynaklanıyor ve bu ona yeni bir yön açıyor. Daha önce hiç görmedim. Ama bu benim sorunum, onun değil."
"Merhaba ben bu işe iki yıl önce başladım. Başka bir yere gitmeyi düşünüyorum. Sadece iyi bir seçim yaptığımı sizinle teyit etmek istedim.

Ben işe başladığımda 4 ay önce işe başlayan bir iş arkadaşım vardı, beni azarlar, bağırırdı ve ustabaşım ortalıkta dolaşarak bu iş arkadaşının şimdiye kadar gördükleri en iyi ve en iyi işçi olduğunu söylerdi.
Bu iş arkadaşı işten ayrıldıktan bir ay sonra gidip patronuma sözlü taciz ve tacizi anlattım.

Önümüzdeki 8 ay boyunca bu ustabaşı bana ters ters baktı ve diğer şeylerin yanı sıra daha çok çalışmamı ve iyi bir işçi olmadığımı söyledi.
Ona bana adil davranmasını söyledim ve bu doğru değil.

Böylece işler bir süreliğine düzeldi. Şimdi son üç aydır. Artık benimle hiç konuşmuyor bile. Benimle konuşmak için işimiz aracılığıyla konuşacak.
Onunla konuşmayı denedim ama tek aldığım tek kelimelik cevaplar

Sanırım ya benden nefret ediyor ya da kendim için ayağa kalktığım için benimle konuşmaya çekiniyor.

Yeni bir iş arıyordum ve iki ay içinde yeni bir iş bulabilirim. Ama bu noktaya gelmesi beni biraz yiyor ve oh evet o herkese karşı iyi (keşke büyüse ve benimle kafasındaki sorunlar hakkında benimle konuşsa)"
"Redditçiler,

Büyük bir üniversite öğrencisi grubu (21+) bu hafta sonu resmi bir etkinlik için Dallas şehir merkezine gidiyor ve Cumartesi günü bizi meşgul edecek bir şeyler arıyoruz. Her iki cinsiyet için de eğlenceli olacak, yapacak eğlenceli bir şey arıyoruz. En büyük kısıtlama, araba kullanamamamızdır, bu nedenle alternatif ulaşım araçlarını (DART, taksiler, vb.) kullanmak zorunda kalıyoruz. Şehir merkezinde veya yukarıda belirtilen ulaşım araçlarıyla kolay erişilebilir yerlerde herhangi bir yer öneriniz varsa, lütfen bana bildirin. Ayrıca, reddit'teki benzer düşünen troller için lütfen Jaguarlar veya Araf'ı önermeyin. Yardımlarınız için teşekkürler."
"Başlangıç ​​olarak karımı seviyorum ve onun mutlu olmasını istiyorum ama değilim. Dürüst olmak gerekirse evlenmemizin sebebi olan, ikimizin de çok sevdiği bir oğlumuz var. Evlenmeden önce iki yıl birlikte yaşıyorduk ama o zamanlar gerçekten özgüven sorunları yaşıyordum.

Bir araya geldiğimizde yılda zar zor 40 bin kazanıyordum, bu da 20'li yaşların ortalarında bekar bir Ortabatılı için geriye dönüp bakıldığında oldukça saygın bir rakam. Ancak kendimi çalışmalarıma ve işime adadım ve şimdi bir yüksek lisansım var ve bunun üç katını kazanıyorum.

İlişkimizle ilgili sorunum, ben azimliyken ve her zaman öğrenecek yeni bir şeyler ararken, o bunun tam tersi. Yıllar boyunca onu okula geri döndürmek (benimle tanışmadan önce okulu bıraktı) veya bir iş bulmak (benimle birlikte olduğundan beri bir kez bile olmadı) veya topluluğa dahil olmak için birkaç kez girişimde bulundum. reddeder. Bu işlerle ilgilenmediğini söylüyor. Sürekli seyahat etmeyi, yemek yiyecek yeni yerleri istiyor ve hayal ediyor ve hafta sonlarını ailelerimizi o kadar çok aktiviteyle dolduruyor ki, onun yapmadığı işleri yapmaya vaktim yok.

Daha da kötüsü, oğlumuz doğduğundan beri sekse gerçekten ilgi duymuyor. Başka bir çocuktan o kadar korkuyor ki bu onun libidosunu mahvetti. Onunla konuşmaya, ne istediğini, onu neyin rahatlatacağını sormaya çalıştım ama aldığım tek şey ""Artık ilgilenmiyorum"" oldu.

Mükemmel değilim, tüm bunlara karşı sabırlı olmaya çalışıyorum ama sonunda sinirleniyorum çünkü her şeyi sağlamak için harcadığım saatlere ve fedakarlığa kıyasla onun hayatının ne kadar kolay olduğu konusunda kırgınım.

Öyleyse soru şu: Boşanmak istediğim için gerçekten korkunç bir insan mıyım?"
"Ben gerçekten ne olursa olsun (fiziksel şiddet hariç) temelde çenedeki her şeyi kopyalayacak türden bir adamım. Biraz tartışacağım ama patlayacak gibi olur olmaz hemen konuyu değiştiriyorum. Bu benim için bir zorunluluk çünkü ne zaman patlasam temelde maymun gibi oluyorum. Kapılara delikler açtım, duvarları ezdim, bana en yakın olanı olabilecek en tatmin edici şekilde kırdım vs. Ancak hiç kavga etmediğim bir kişi 3 buçuk yıllık kız arkadaşım. Onu huysuzluğum konusunda her zaman uyardım ama bu geceye kadar bana gerçekten inanmadı ya da benim doğuştan ""iyi adam"" olduğumu görmedi. Ama bu gece beni gerçekten harekete geçirdi ve ben de birdenbire bana en yakın şeyi aldım, en yakın kapıya fırlattım ve ardından en yakın kapıya büyük bir yumruk atmaya devam ettim, kapı menteşelerinden düştü (dayanıksız bir kayar kapı) ). Ne yaptığımı görünce temelde gözyaşlarına boğuldu.

Şimdi onun bu tarafımı bir daha görmesini istemiyorum ama tüm bu öfkenin içimde yavaş yavaş birikmesinden ve sonra tek seferde serbest kalmasına izin vermekten bıktım, ancak sorunlarım hakkında konuşmaya çalıştığımda Sadece bir tane hakkında konuşamam, onları bir araya getirmeye başlarım ve temelde kendimi yukarıda bahsedildiği gibi bir öfke patlaması noktasına kadar sararım.

Öfke sorunlarımda kendime yardım etmek için ne yapabilirim?"
"Bu kızla yaklaşık bir yıldır çıkıyorum. İşler iyi ve bence çok iyi anlaşıyoruz. Çekişmelerimiz var ama hey hangi çiftin yok.

Yine de beni rahatsız eden, olabildiğince çok insanla tanışması gerektiğini iddia etmesi; insanlarla ""bağ kurmaya"" gerçekten takıntılı.

Geçen gün bir grup arkadaşıyla bir bara gittiğimizde, çok sayıda erkek aldı. Gördüğüm kadarıyla, bağlam olarak oldukça masumdu, ancak işimiz bittikten sonra birlikte olabileceği insanların aktif bir ""listesini"" çıkarması beni biraz rahatsız etti... Sanki Ben de aynısını yaptım, o da rahatsız oldu.

Ona bunu sorduğumda, bunun sadece arkadaşça karşılaşmalar için olduğunu ve insanlarla ""bağ kurmak"" istediğini söyledi. Şimdi dikkat edin, bunu çok yapıyor. Belli ki 50'li/60'lı yaşlarında bir adamın sahibi olduğu rastgele bir mağazaya gidecek ve onunla çok arkadaşça davranacak çünkü kadın bağlantı kurmak istiyor... Bunun doğası gereği cinsel olduğunu düşünmüyorum.

Bunun normal bir davranış olup olmadığını bilmiyorum ama yine de.

Benden önce pek çok erkekle çıktı ki bu iyi. Ama biri bana diğerlerinden daha çok geliyor. Görünüşe göre Tayland'a yaptığı bir gezide, yatmak istedi ve bir hostel barmeniyle ilişki kurdu. Sonra tatilden sonra, onunla daha fazla ""bağ kurmak"" için geri döndü. Ama görünüşe göre artık onunla bağlantı kurma arzusu yok ve ben onun hiper ""bağlanma"" davranışının bir tür tuhaf olduğunu düşünmeye başlıyorum ... Bir şeyin günah keçisi olduğunu bilmiyorum.

Biraz fazla mı kıskanıyorum? Hâlâ aktif olarak erkek arkadaşlar arıyor olması beni rahatsız etmeli mi? (gerçekten beni rahatsız eden sebep). Birinin insanlarla bağlantı kurmaya bu kadar çaresizce ihtiyaç duyması bana gerçekten garip geliyor."
"Bu biraz romantik değil sanırım. Yakın zamanda twitter'da birkaç yeni arkadaş edindim. Hepsi kız. Hepsi oldukça sevimli ama bir kez internet ilişkileri beni yaktı ve gerçekten başka bir ilişki aramıyordum.

Pekala... Sarhoş oldum ve kızlardan birine onun gerçekten sevimli olduğunu düşündüğümü ama ""bu konuda ciddi bir şey kastetmediğimi"" söyledim.

Sabah uyandım ve ne yaptığımı fark ettim ve özür diledim ve tam olarak ""hayır hayır, birinin senin güzel göründüğünü düşündüğünü bilmek her zaman güzeldir :)"" oldu.

Bu konuda kendimi kötü hissediyorum ve kendimi bir sürüngen gibi hissediyorum ama daha fazla özür dilemenin her şeyi daha da tuhaflaştıracağını hissediyorum. O zamandan beri konuşmadık ve çok fazla arkadaşım yok (bunun gibi çok sıradan olanları bile) ve yanlışlıkla birini becerdiğimi düşünmek beni daha da kötü hissettiriyor.

Gerekirse değiş tokuş edilen mesajları tam olarak ekleyebilirim."
"Yani ben ve iki arkadaşımın NYS'de üniversite için bir dairemiz vardı. İkinci kira kontratımızın yarısında, ev sahibimiz bizi tahliye etmekle tehdit etti, bu yüzden bir arkadaşım ve ben başka bir daire bulduk. Birkaç ay sonra, ev sahibi 10.000 $ zarara yol açtığımızı iddia etti. Ev 80 yaşındaydı ve yıllarca üniversite öğrencilerine kiralamayı ve daireyi ihmal etmeyi bize yüklemeye çalışıyordu. Biz de onunla temasa geçen bir avukatla temasa geçtik. Aylarca süren görüşmelerden sonra, parayı 3 şekilde ödemek mahkemeye gitmekten daha kolay olduğu için, sadece işi bitirmek için 8.500$'lık bir anlaşmaya vardık. Kısa süre sonra ev sahibinin evi sattığını öğrendik, yani artık yeni bir sahibi var. Ev sahibinin avukatından yaklaşık 3 aydır bir haber alamadık. Ev sahibinin mülk sahibi olmadan dava açabilecek olup olmadığını merak ediyordum."
"Durumla ilgili tavsiyeye ihtiyacım var ve bu sub reddit'teki insanların zaten benzer bir seçim yapmak zorunda kalmış olabileceklerini veya benimkinde bana yardımcı olabileceklerini düşündüm.

Uzun tüylü bir İran kedim var ve o 13 yaşında, bu 13 yıl boyunca ona sahip oldum, o benim 4. doğum günü hediyemdi. Geçen hafta neredeyse bütün gün uyumaktan başka bir şey yapmıyor, sadece 8 saatte bir su için kalkıyor ve artık yemek yemiyor.

Onu Veterinere götürdüm ve bazı kan testleri ve taramalar yaptılar ve böbrek yetmezliği olduğu ortaya çıktı, bunun son aşamaları yani 'tedavisi' yok. Veteriner, kedimin tavrına hayran kaldığını, çünkü hala mutlu bir şekilde mırladığını, ancak böbreklerinin şu anki durumuyla çok acı çekiyor olması gerektiğini söyledi.

Açıkçası onun acı çekmesini istemiyorum ama çok erken veda etmek de istemiyorum, tavsiye lütfen?"
"Böylece nişanlım ve ben California'da daha eski bir eve taşındık. Bir iş için taşındık ve birikimlerimizin çoğunu depozitomuza ve ilk ayların kirasına yatırdık (depozitomuz çok büyüktü). Ancak taşındığımızda evin yeterince temiz veya taşınmaya hazır olmadığını fark ettik ve birkaç gün içinde tüm evde ve garajda kötü bir hamamböceği istilası olduğunu fark ettik.

Ev sahibine sorunu yazılı olarak bildirdik ve hemen çözülmezse imha tuzaklarını ek kiradan düşerek başlayacağımızı ve oradan gideceğimizi söyledik. Ama geri duymadık.

Bununla birlikte, haşere kontrolünde bazı arkadaşlarla konuştuğumuzda, popülasyonda makul bir göçük oluşturmak için kolayca 350-500 dolarlık tuzaklara bakıyor olabiliriz. Ve o zaman bile, yine de profesyonel yardım ve temizlik gerektirebilir.

Kelimenin tam anlamıyla derin bir hamamböceği fobim var. Aslında tek ve en büyük korkum. Hiç uyuyamadım ve ağlamak istiyorum çünkü her yerdeler. Cildim her zaman sürünüyor çünkü onları bulmaya devam ediyoruz. Evimde yalnız kalmaktan korkuyorum ve gitmeyi çok istiyorum. İmha işi için biçilmiş kaftan olduğumu düşünmüyorum (dolapları, çekmeceleri, kileri, garajı vb. çekip çıkarmak ve her yerde karkasları, yumurtaları temizlemek).

Kira kontratını feshetmek ve evi hemen oturulamaz hale getirmek istesem de, şehrimizde ciddi bir konut sıkıntısı var ve başka bir yer edinmemiz neredeyse imkansız, özellikle de tüm depozito/birikimlerimizin mevcut ev sahibinde olması nedeniyle. .

Lütfen yardım et! Ben ne yaparım? Arabamda veya otelde yaşamayı düşünüyorum (tazmin edebilirsem) ama ne yapacağımı bilemiyorum. Hedeflerim burada hamamböcekleriyle yaşamak değil ve sorunu olabildiğince zamanında halletmek."
"Benim küçük Sammy 11 yaşında. O her zaman, kalp üfürümlü ve kötü kalçalarla doğmuş, çöplerin en küçüğüydü. Yaklaşık 7-8 ay önce çok hastalandı. O zamandan beri bir sürü ilaç kullanıyor. İyi bir iyileşme gösteriyor gibi görünüyordu, ancak geçen ay ciddi bir düşüş yaşadı. İştahı yok, neredeyse hiç enerjisi yok ve o kadar zayıf ki bir ton kilo kaybetti. Acı çektiğini söyleyebilirim. Bu beni çok üzüyor ama ötenazi onun için yapabileceğim tek şey olabilir. Kalbi anestezikler için çok zayıf olduğu için ameliyat söz konusu değil."
"8 aydır birlikteyiz, 4-5 aydır mesafeli bir ilişki içindeyiz, inişli çıkışlı ama birbirimizi seviyoruz.
Eylül'de üniversite için bulunduğum yerden taşınacağım ve bulunduğu şehrin üniversitesine gitmemi istiyor.
Onunla yaşamak isterdim ama birkaç şey beni paramparça ediyor: her şeyden önce, havanın 7/24 boktan olduğu ve yapacak pek çok şeyin olmadığı küçük bir şehirde (150.000 nüfuslu) yaşıyor. . Bu şehir aynı zamanda ebeveynlerimizin ve arkadaşlarımızın yaşadığı yerden 600 km uzakta. Son olarak, en az bir yıl boyunca haftanın 7 günü (biz?) birlikte yaşayabileceğimizden pek emin değilim.
En çok korktuğum şey, üniversite için yıllardır pek sevmediğim bu şehirde olmak, işler kötüye giderse, ama mesafeyi kapatmak için fırsatı değerlendirmezsem ihanete uğramış gibi hissedecek.
Siz ne düşünüyorsunuz?"
"Çok hızlı bir arka plan hikayesi: Beni bu kızla birkaç yıl önce (5 yıldan fazla bir süre önce) tanıştıran arkadaşlarım var ve onu gerçekten pek düşünmedim ama geçen yaz birdenbire benimle konuşmaya başladı. , ve sürekli mesajlaşıyor, hatta skype çekiyorduk (Sanki ona skype yapmak için eve gitmek için arkadaşlarımın evinden ayrılırdım ve bunu daha önce bir kız için hiç yapmadım, delicesine aşık olmuştum), ama işte işin püf noktası, o bir erkek arkadaş. Normalde ilişkisi olan bir kızla dalga geçecek bir adam değilim ama bu kızdan gerçekten hoşlandım, o da benimle ilgileniyor gibiydi ve benimle konuşmaktaki niyetinin ne olduğunu bilmiyordum. bir erkek arkadaşı varken mavi. Erkek arkadaşından ayrılmasını önerdiğimde konuşmayı bıraktık ve o zamandan beri ne olabileceğini düşünmeden edemiyorum.

Bu yüzden sanırım ne yapmam gerektiğini merak ediyorum. Erkek arkadaşından ayrılıp toparlanmasını mı beklemeliyim yoksa onunla tekrar konuşmaya başlayıp ondan hoşlandığımı mı söylemeliyim? Herhangi bir tavsiye yardımcı olur! Teşekkürler"
"Nedenini açıklayamam ama çocukluğum boyunca ailem ağladığımda beni taciz etti.

Annem de babam da bana güler, lakap takarlardı. Ben sadece yaklaşık 5 yaşındaydım.

İncindiğimde ya da üzüldüğümde ağlar, güler ve bana ""sahtekar"" derdim. Ben susmayınca kızarlardı ve ben susana kadar dayak yerdim.

Yaklaşık 8 yaşında ağlamayı bıraktım. Bunu hiç yapmadım çünkü başımı belaya sokmak istemedim.

Ailem de daha iyiydi. Bana gülmediler ya da şaplak atmadılar.

13 yaşımdayken annem lösemiden öldü. Gerçekten üzücüydü ve babam bana onun öleceğini söylediğinde ağladım. O kadar çok ağladım ki komşular polis çağırdı. Onunla vedalaştığımda sesim acımıştı.

Ondan sonra sadece babam ve ben kaldık. Beni nasıl büyüteceğini gerçekten bilmiyordu. O çalışırken annem genellikle bunu yapardı. Başım belaya girdiğinde beni dövmeye başladı ve ben artık ağlamayana kadar da durmadı.

Hayat kolay değildi. Notlarım kötüydü ve kötü notlar yüzünden okuldan atıldım.

Ama şimdi 18 yaşındayım ve beni incitmeyeli neredeyse bir yıl oldu. Şimdi üzgün olduğumda ağlıyorum ve bu harika.

Zayıf değilim, numara yapmıyorum. Üzgünüm, ağlıyorum ve sonrasında kendimi daha iyi hissediyorum."
"merhaba reddit,

Son birkaç haftadır kendimi dün gece pek uyumadığın ya da biraz akşamdan kalmış gibi hissediyorum. O tür bir sislilik, çamurluluk, havasız kafa ya da nasıl tarif etmek istersen. Hafifçe hasta olduğunuzda veya ateşiniz düştüğünde olduğu gibi.

Hafif bir baş ağrısı da. Her zamankinden daha fazla uyuyorum, bazen çok daha fazla ama uyandığımda çok yorgun hissediyorum.

Mesela bugün bir finalim vardı ve 9 saatten fazla uyudum. Hafif bir baş ağrısı ve havasız bir kafa ile süper yorgun uyandım. Konsantre olmak zordu ve bir canavar içtikten sonra bile aynı şeyi hissettim. Daha sonra bir kahve daha içtim ve hala yorgundum.

Hasta olduğumu düşünmüyorum çünkü birkaç hafta oldu ve bunun dışında kendimi iyi hissediyorum. Mono değil çünkü küçük bir çocukken bende zaten vardı.

Ne olabilirdi? Endişelenecek bir şey var mı? Bilişsel güçlerimi yavaş yavaş kaybediyor muyum ve kaderimde beta yerine omega ya da her neysem o olmaya mı mahkumum?

Zaman ayırdığınız için teşekkürler!"
"Ben ve bu kız bir süredir aynı yerde çalışıyoruz, sadece ürkütücü gelmeden onunla konuşmaya başlamanın bir yolunu bulmakta zorlanıyorum. Hafta içi üniversiteye gittiği için sadece hafta sonları çalıştığı bu yerde tam zamanlı çalışıyorum. Bu bir perakende işi, bu yüzden hafta sonları çok meşgul.

Gerçekten çalıştığı günlerde onunla kısa sürelerde konuşabiliyorum, ancak bunun sadece gevezelik etmekten çok daha fazlası olduğunu düşünmeyin. Sohbet etmek için neden birkaç dakikadan fazla zaman ayıramadığımız neredeyse her zaman bir müşterinin yardıma ihtiyacı oluyor veya başka bir yerde bana ihtiyaç duyuluyor.

Konuştuğumuz zamanlarda çok tatlı ve enerjik birine benziyor, daha yakından tanımak istediğim biri. Çalışırsa günde sadece birkaç dakika konuştuğumuz için, doğrudan numarasını istemenin tuhaf olduğunu düşünüyorum. Onunla daha fazla konuşabilmeyi ve onun kim olduğu hakkında daha fazla bilgi sahibi olabilmeyi isterdim. Ondan sonra, sonunda bana ilgi duyup duymadığına bakın ve oradan gidin.

Böyle bir durumda (bu kısa karşılaşmalardan birinde) onun numarasını istemem garip olur mu? Öyleyse, ürkütücü görünmeden onun numarasını alabilmemin bazı yolları nelerdir? Bu benim en büyük sorunum. Biriyle konuşmak ve onu tanımak konusunda gerçekten bir sorunum yok, ancak onunla gerçekten etkileşim kurma şansımın olmaması, bu durumu yanlış bir şekilde gelişebilecekmiş gibi gösteriyor."
"Nişanlımla neredeyse bir yıl önce tanıştığımı ve hemen tıkladığımızı söyleyerek başlamak istiyorum. Adamı ezelden beri tanıyormuşum ve ona her şeyi söyleyebileceğimi hissettim. Daha önce kimseye karşı böyle hissetmemiştim. Çıkmaya başladıktan 5 ay sonra nişanlandık. Benden önce evlenmeye kesinlikle hazırdı, çünkü biz nispeten genciz (24 yaşında) ve ben her zaman daha sonra evlenmeyi planlamıştım, ancak ""o"" ile zaten tanışmışsam beklemenin bir anlamı olmadığına karar verdim.

Evlenme konusunda şüphelerim var gibi hissediyorum. Küçük şeyler hakkında tartıştığımızda, tartışmalar büyük boyutlara ulaşır. Nişanlımın istediği kadar ""sevgi dolu"" veya duygusal değilim. Bunu benimle iletişim kurma konusunda inanılmazdı ve bunu yaptığı için onunla gurur duyuyorum çünkü bunun zor olduğunu anlıyorum. Ve onun kadar romantik olmadığıma katılıyorum ve üzerinde çalışmayı kabul ediyorum.

Mesele şu ki, bazen kavga ettiğimizde çok inatçı oluyor. İlk başta çarpık olanın sadece benim bakış açım olduğunu umuyordum ve yanılmaktan korkuyordum, ama şimdi tartıştığımızda sık sık orada sessizce oturup sadece onun söylediklerini dinliyorum. Dövüş şekli adil değil - bir şey için özür dilesem bile, yeterince özür dilemediğimi söylüyor. Sessiz kalırsam, beni savaşmak istemekle ve denememekle suçluyor. Bakış açımı anlatmaya çalışsam, onu yeterince dinlemediğimi söylüyor. Tartışmadığımızda harika ve düşünceli biri ve herkesin tartıştığını biliyorum ama tartıştığımızda kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki anlatmak istediğimi anlatamıyorum ve saatlerce, hatta bazen bir veya iki gün konuşmayı bırakıyoruz. Bundan önce sadece iki ilişkim oldu ama bunlar o kadar ciddi değildi. Bu normal mi?"
"Yaklaşık 4 aydır bir kızla görüşüyordum ve aslında FWB idik. Pek çok sorunumuz vardı, çok farklı kişiliklerimiz var ve kelimenin tam anlamıyla ayrıldık ve iki haftada bir tekrar bir araya geldik. Geçen sefer ayrıldığımızda gerçekten kötü bir tartışmaydı ve temelde benimle yattı.

Bugün erken saatlerde bana uzun bir e-posta mesajı gönderdi ve temelde sorunlarımız olmasına rağmen arkadaş olarak iyi anlaştığımızı söyledi, ki bu bir bakıma doğru. Bana sataştığı için özür diledi ama yine de onu affettiğimden emin değilim. Şimdi sadece arkadaş olma fırsatı sunuyor, bunu daha önce birkaç kez önermiştim ve beni yere serdi. Şimdi aslında her zaman istediğim şeyi alabilirdim, ama artık istemiyorum. Devam ettim ve içinde bulunduğumuz durum ne olursa olsun tartışmaya devam edeceğimizi hissediyorum.

Onun arkadaşlık teklifini bir nevi reddetmek kötü mü? Bunu o kızmadan veya sinirlenmeden nasıl yapabilirim?"
"Şu anki kız arkadaşımla yaklaşık 6 aydır çıkıyorum ama daha önce yaklaşık 3 aydır gelişigüzel çıkıyorduk. İkimiz de bir yıllığına okumak için taşınacağımı biliyorduk, bu yüzden resmi olarak çıkmaya başlamaya asla karar vermedik. Ancak bir ay birbirimizi görmeden şükran günü için eve geldim ve uzun mesafeli çıkmayı deneyip deneyemeyeceğimizi sordu ve ben de buna razıydım.

İşler iyi gidiyordu, neredeyse her gece skype'tan görüşüyorduk ve Noel'de görüştük ve birkaç hafta önce beni okulda ziyarete geldi. Uzak ve neredeyse gizli davranmaya başladığı yakın zamana kadar her şey yolunda gidiyor gibiydi. Son zamanlarda erkek arkadaşlarıyla takıldığını ve erkeklerin ona asıldığına dair hikayeler duyuyorum ve kıskanmamak gerçekten çok zor. Hiçbir zaman kıskanç bir tip olmadım ama uzun mesafeliyken ve o kesinlikle muhteşem olduğu için bunu çok zor buluyorum. O şimdiye kadar birlikte olduğum en çekici kadın ve onunla aynı şehirde yaşayan birçok farklı erkekle çıkabileceğini biliyorum.

Ona kıskançlığımı veya şüphelerimi söylemedim ve niyetim de yok ama onu gerçekten önemsiyorum ve birlikteyken her şeyin ne kadar harika olduğunu biliyorum. Onu kaybetmemek için yapabileceğim bir şey olup olmadığından emin değilim.

Onu birkaç hafta sonra bir haftalığına tekrar göreceğim, sonra üç ay (şimdiye kadarki en uzun süre) birbirimizi görmeden gidiyoruz ve bunun ilişkinin sonu olabileceğinden korkuyorum.

Buna dayanarak, R/ Relationships'teki insanlara birkaç sorum var.

* Sadece paranoyak mı oluyorum yoksa endişelenmeli miyim?

* SO'nuzla birlikte olamadığınızda kıskançlıkla nasıl başa çıkıyorsunuz?

* Çekici kız arkadaşlarınıza asılan erkeklerle nasıl başa çıkıyorsunuz?

* Onu yanımda gördüğümde, bu ilişkinin benim için ne kadar önemli olduğunu, yapışkan veya kıskanç davranmadan ona göstermek için yapabileceğim bir şey var mı?"
"Bu yüzden birkaç yıl önce en iyi arkadaşıma tesadüfen aşık oldum. Bazen kulağa ne kadar saçma gelse de ruh eşi olduğumuza gerçekten inanıyorum. Birbirimizin cümlelerini bitiriyoruz ve hala onu ne zaman düşünsem kalbimin attığını hissediyorum. Onu tutmak bile vücuduma elektrik gönderiyor. Bunun kimyasal bileşene dayalı artık cinsel çekicilik mi yoksa daha fazlası mı olduğunu bilmiyorum. Yine de tek sorun, bir ilişki açısından ikimizin de tamamen farklı şeyler istemesi ve aynı süreklilikte olmamamızdı. Hayal kırıklığına uğradım ve neredeyse ondan nefret etmeye başladım ve onu uzaklaştırdım ve aslında onun haberi olmadan başka biriyle evlendim. [Evlendim çünkü benim yaşımda böyle yapıyorsun. Sağlam bir şey istedim] Bu noktada ne kocam ne de bu adam her biriyle ilişkimin boyutunu bilmediğim için suçluluk duyuyorum.[Kocam ve benim harika bir ilişkimiz var ve tüm ihtiyaçlarım karşılanıyor] ancak, En iyi arkadaşımı görmeden, düşünmeden ya da ona yalan söylemeden duramıyorum. Bunun bir ilişki olacağına dair hiçbir fikri olmadığı için, buna böyle diyebilirseniz, onunla tam teşekküllü bir ilişki yaşadığımı hayal ediyorum. Öyleyse reddit, ne yapacağım? Kalbim, ruhum ve bedenim bir erkek istiyor ve kafam boşanmayı düşündüğün için bile bir aptal olduğunu söylüyor çünkü en iyi arkadaşım bu tür bir bağlılık için her iki şekilde de hazır değil ve kocam harika bir adam. İkisini de kaybedip bencil kaltak olduğum için kendimi suçlayıp temize mi çıksam? İlişkim var mı ve duygularımın sadece bastırılmış cinsel gerilim olduğunu umuyor muyum? Yoksa tüm bağlarımı koparıp evliliğime devam mı etmeliyim?"
"Yazım hataları ve biçimlendirme sorunları için özür dilerim, bunu mobilden yazıyorum.

Ocak ayında konağımızın kira kontratını imzaladık. Ev sahibimiz mülkün sahibidir, orta yönetim şirketi yoktur. Finansal nedenlerden dolayı NC'ye geri taşınmak için kira kontratımızı bozuyoruz ve ilk günden beri ev sahibimizle harika bir iletişim hattımız var. hiçbir ödemeyi kaçırmadan bütçe sorunlarımıza uyum sağlamak için adımlar. Bütçe sorunlarımıza karşı anlayışlı, ancak kira ödemeleri konusunda çok hoşgörülü veya bağışlayıcı değil.

Yarın kamyonla yola çıkıyoruz ve (tamamen bitmiş) bodrum katındaki mobilyaları çıkardıktan sonra duvar panellerinde su hasarından dolayı eğilme fark ettik. Etkilenen iki duvar dış duvarlar ve hasar zemin seviyesinin hemen altında, temel sorunlarına işaret ediyor. O kadar kötü değil ki mobilyalarımız zarar gördü ve halılar ıslak değil ama duvarlarda kesinlikle nem var.

Birkaç kişiye yeri göstermiş olmamıza rağmen, henüz kira sözleşmesi imzalamış yeni kiracımız yok. Yeni kiracılar kontratı imzalayana veya mevcut kontratımız Ocak ayında bitene kadar kirayı ödemekle sorumluyuz. Burada bir aylık kirayı daha karşılayamayız, bu yüzden bir an önce yeni kiracılar bulmamız çok önemli.

Sorum şu, ev sahibine bunu yarın fark ettiğimizi Pazartesi günü incelemeyi yapmadan önce söylesek mi? Pazar gününden sonra burada olmayacağız. Endişelendiğimiz şey 1) onarımlar yapılırken kiralanamaz hale gelirse yine de kira için belaya mı gireceğiz ve 2) buna rağmen ev sahibine bildirmezsek herhangi bir zarardan sorumlu muyuz? yapısal/inşaat sorunu olmak?"
"Bu kızla olan ilişkimde sohbetin çok iyi akmadığını ve genellikle boşluklar ve uzun sessizlikler olduğunu görüyorum. Birbirimizin arkadaşlığından zevk aldığımız için bu ikimiz için de iyi.

Bununla birlikte, yaz boyunca birbirimizi pek görmediğimiz için mesajlaşmaya başvurduk ve pek çok kısa, hatta tek kelimelik yanıtlar alıyorum. Bunun bir ilgisizlik işareti olduğunu biliyorum ama benden hoşlandığından ve benden kurtulmak istemediğinden oldukça eminim çünkü şimdiye kadar -- yapardı. Kısa ve öz metinlere ilgi çekici bir yanıt bulmaya çalışmaktan sıkılırım ve çoğu zaman vazgeçerim. Muhtemelen yapılacak en iyi şey bu değil ama aksi halde konuşma uzayıp gidiyor ve zorlaşıyor.

Bu bazen benimle ilgilenmiyormuş gibi hissetmeme neden olabilir, çünkü ilgiden yoksun bırakıldığımı hissediyorum, ancak bazen duygularını çok ince bir şekilde gösterdiği zamanlar oluyor - benden hoşlandığına dair bana güven veriyor.

Diğer erkekler tarafından incitildiğini ve hatta aldatıldığını bildiğim için bunun geçmiş ilişki sorunlarıyla ilgili olduğuna inanıyorum. Birinin sana ısınmasının zaman aldığını anlıyorum ama birlikte olduğumuz çoğu zaman onun için başka bir erkekmişim gibi hissediyorum. Duygularının karşılık görmesi benim için her ilişkide çok önemli çünkü onları ciddiye alıyorum ve işleri yoluna koymak için adım atıyorum.

Bu yüzden buraya bilgelik ve tavsiye sözleri aramaya geldim. Sizin kadar kendini ifade edemeyen veya duygularını göstermekten korkan biriyle karşı karşıya kalırken yapılabilecek en iyi hareket tarzı nedir?

Herhangi bir yardım bana yardımcı olacaktır ve bunu okumak için zaman ayırdığınız için teşekkürler."
"Selam millet.

Eski sevgilim ve ben 2 yıl ayrı kaldıktan sonra tekrar konuşmaya başladık. Bundan önce iki kez çıktık, bu bizim 3. denememiz. Tekrar konuşmaya başladığımızda ve birkaç randevumuzdan sonra, hala birbirimizden hoşlanmamıza ve ikimiz de ""mola"" sırasında kimseyle birlikte olmamamıza rağmen işleri ağırdan almak istediğimize karar verdik. Son birkaç hafta boyunca her gün, bazen tüm gün (Facebook veya whatsapp) konuşuyorduk, geçen haftaya kadar konuşmanın ortasında yanıt vermeyi bıraktı. Sadece meşgul olduğunu düşündüm, bu yüzden rahatsız olmadım. Ancak son mesajıma 8 gün cevap vermemesinin ardından oyun oynamak istediğini hissediyorum ve buna uygun değilim.

Açıkçası, onun tamamen ""ortadan kaybolması"" ve sonra hiçbir şey olmamış gibi davranması için sinirlendim (muhtemelen onun peşinden koşmayacağımı anladığı için, bugün bana tamamen rastgele bir şey hakkında mesaj attı).

Oynamak istemiyorum ve 24 yaşında hala bu işin içinde olan biriyle aramı yeniden alevlendirmek istemiyorum. Ancak aşırı tepki veren bir sürtük olarak da karşılaşmak istemiyorum, bu yüzden sorum şu:

Ona akıl oyunları oynamak istemediğimi söyleyip sonra da olduğu gibi mi bırakmalıyım? Bunu güzelce nasıl halledebilirim?"
"Bu kızla üniversitenin ilk haftasında oryantasyon sırasında tanıştım. Birkaç hafta sonra benden oldukça düzenli olarak etkinliklere gitmemi istemeye başladı ve çok yakınlaşmaya başladık. İlişkimizin romantikleşebileceğini düşündüm ama sonra bana eşcinsel olduğunu ve sadece arkadaş olmak istediğini söyledi. Bu benim için bir nevi duygusal bir darbe oldu çünkü o, gerçek bir romantik ilişkiye şimdiye kadar olduğum en yakın kişiydi, ama bunu aştım ve arkadaş kaldık.

Onunla bir süre pek konuşmadım, ta ki bir sonraki dönemin yaklaşık bir ayında, aniden benden onunla akşam yemeği yememi veya oldukça düzenli bir şekilde, örneğin haftada bir veya iki kez sinemaya gitmemi istemeye başladığında. Erkeklerden hoşlanmadığını söylediği için bu olayları sadece dostça jestler olarak yazdım. Her hafta sonu beraber sarhoş olmaya başlayınca işler daha da karıştı. Sarhoş olunca çok değişiyor. Birisi ona lezbiyen olup olmadığını sordu ve bunun ""en iyi teori"" olduğunu söyledi. Sonra kendiliğinden partilerde erkeklerle sevişmeye başladı. Bu noktada, cinselliği konusunda duygusal olarak biraz karmaşık olduğunu fark ettim ve bu konuyu açmamaya karar verdim. Ama sonra bir gece gerçekten sarhoş oldu ve en iyi arkadaşımla sevişti ve bunun için kendini gerçekten kötü hissetti ve ertesi gün benden özür diledi, bu yüzden onun cinselliğinin biraz karmaşık olduğunu bildiğimi kabul etmem gerekti. Her neyse, geçen gün yine sarhoş oldu ve bana aşık olduğunu söylemeye başladı ve ben ne yapacağımdan pek emin değildim (ayrıca tamamen ayıktım).

Yani şimdi gerçekten ne yapacağımdan emin değilim - bu konuyu ona açmalı mıyım? Hala ona karşı hislerim var ama her şeyden çok, oldukça kırılgan görünen kendi duygusal durumuna zarar vermekten endişeleniyorum. O benim en iyi kadın arkadaşım ve bunu mahvetmek istemem.

Ayrıca, stilde bir hata yaptıysam özür dilerim, bu benim Reddit'e ilk gönderi gönderişim."
"Bu yüzden onunla yaklaşık bir ay önce tanıştım ve en başından anlaştık. İlk 3 hafta (haftada 4 gece) aralıksız takıldık ve benimle gerçekten bir gelecek görebileceğini söyledi.
tek sorunumuz, büyümem gereken şeyler olduğunu düşünmesi.

Geçen hafta bir gece yatakta uzanmış sadece konuşuyorduk ve ""benim için çok gençsin"" dedi ve ben ""ne demek istiyorsun"" dedim, nasıl çalışmam ve ailemin evinden taşınmam gerektiğini açıklamaya başladı. 40 saat hafta yani O kendimi şımarık bir prenses gibi hissediyor çünkü ailemin durumu iyi ve ben üniversitedeyken benimle ilgileniyorlar. Bunu söylediğini duymak, sanki bir bebekmişim ve onun için yeterince iyi değilmişim gibi, kendimi gerçekten kötü hissetmeme neden oldu.

Ertesi sabah beni eve bıraktı ve ona mesaj atıp ayağa kalkana kadar ara vermemiz gerektiğini söyledim (bu benim açımdan olgunlaşmamış bir dürtü kararıydı çünkü gerçekten arayı bozmak istemiyordum) ve o cevap verdi sadece ""Tamam"".

Onu gerçekten deli gibi özlüyorum ve daha bağımsız olmak, işlerin yürümesi için yapmam gereken bir şeyse, yapacağım. Konuşmamızın üzerinden yaklaşık 5 gün geçti ve onu arayıp onu özlediğimi veya başka bir şey söyleyerek mesaj atıp aramamam gerektiğini bilmek istiyorum çünkü kendimi gerçekten onunla birlikte görebiliyorum."
"Ben (22m)

Gf (21f)

4 yıldır çıkıyor. (Her iki bakire de takılmadan önce)

Gf az önce bana bir partiden sonra sarhoşken rastgele bir adamla seks yaptığını itiraf etti. *Çok* utanıyor/pişmanlık duyuyor ve onu terk edeceğimden korkuyor (bunu ona yapsaydım beni terk edeceğini kabul ediyor).

Bana söyleyen kişi olduğu için mutluyum ve bunun beni ne kadar incitmediğini garip hissediyorum (gerçekten üzgün olduğunu bilmeme yardımcı oluyor). Ona hala güveniyorum.

Daha önce bir ffm üçlüsü yapma fikriyle oynadık (biraz bi-meraklı) ama sonrasında ne kadar delice kıskanacağını bildiğim için buna karşı karar verdim.

Şimdi bunu telafi etmek için her şeyi yapacak ve üçlüyü önerdi. Bunu suçundan kurtulmak için mi söylediğinden ve istemediği bir şeyi yapmasını istemediğinden emin değilim. Ve en önemlisi onu kaybetmek istemiyorum.

Erkekler ve kızlar, olması gereken tek şey üçlü mü? Üçlü seks yapmak ilişkileri olumsuz etkiler mi?"
"Üç yıl çıktık ve üç buçuk yıl önce ayrıldık ve ona karşı her zaman hala hislerim oldu. Ailesiyle zor zamanlar geçirdiği için ayrıldık ve çok kavga ediyorduk ama sanırım birbirimizi hala çok seviyorduk.

Bir gece beni özlediğini söyleyen bir mesaj gönderdikten sonra tanıştık ve ben de özlediğimi söyledim. Buluştuğumuz zaman, nedense bana, beni çok üzen bir ilişkiye geri dönmeye hazır olmadığını söyledi.

Ona bağlı kalması gerektiğini söylediğimi hatırlıyorum, çünkü sonunda devam edecek ve başka birini sevecek, hatta evlenecektim.

Sonunda 2,5 yıldır çıktığım başka biriyle tanıştım. O her yönden mükemmel, başka bir insanda aradığım her şeyi tam anlamıyla işaretliyor, ama eski sevgilimi özlemekten kendimi alamıyorum, asla sahip olmadım.

Başka birine karşı hislerim varken biriyle kalmamın haksızlık olduğunu biliyorum, ama dürüst olmak gerekirse, bu şekilde devam etmek zorunda kalsaydım yalnız öleceğimi hissediyorum, eski sevgilimi asla özlemeyeceğimi sanmıyorum ve onunla olmak istiyorum

Berbat, çünkü her zaman işleri yoluna koyacağımızı düşünmüştüm ve şimdi o kapı kapandı. kalbim kırıldı

Benim tavsiyem, eğer birini düşünmekten vazgeçemiyorsan, çok geç olana kadar onun peşinden git."
"Tek kullanımlık hesap

6 ay önce küçük erkek kardeşim anneme yaptığı sporu fiziği ""ürkütücü"" olan doktoru bulduğunu ve bir daha ona dönmek istemediğini anlatmıştı. Doktorun ona uzun süre dokunduğunu anlattı, ama annem bunun onun odada o olmadan ilk muayenesine verdiği tepki olduğunu düşündü. 6 ay sonra, başkaları tarafından doktora benzer suçlamalar yapıldığını öğrendikten sonra annem onunla konuştu ve doktorun yaptığının yanlış olduğunu bildiğini ve bunun onu gerçekten korkuttuğunu itiraf etti. Ayrıntıya girmeyeceğim ama tarif ettiği şey tartışmasız tacizdi. Annem şikayette bulunmaktan korkuyor çünkü durumu zaten olduğundan daha fazla anlatmak zorunda kalmasını istemiyor. Şahsen, bununla şimdi uğraşmamanın onu yolun aşağısında gerçekten mahvedeceğini düşünüyorum. Reddit, bu konuda annemin yanında mısın yoksa benim mi? Bununla ilgilenen herhangi bir profesyonel avukat, psikolog vb varsa, şu anda doğru karar nedir?"
"Umarım bunu yeterince iyi tasvir edebilirim.

Arka plan, 3 yıldır evliler, kayınpeder bir kaza geçirdiği için onlarla yaşıyor.. kayınvalide her zaman iyi bir adam gibi görünüyordu.

Tamam, 2 ay önce hamile ablam doğum gününden bir gün önce evimizi aradı ve gelip onu almamızı söyledi.

Gittik ve ilk gördüğüm şey her şeyin darmadağın olduğu... o ağlıyor, adam yatakta uzanıyor. Ona neyin yanlış olduğunu soruyoruz ve bu konuda konuşmak istemediğini söylüyor.

Ablamla ayrılıyoruz ve bize 7/24 babasına baktığı için sinirlendiğini ve bundan bir tartışma çıktığını, bir süre hiçbir şey olmadığını ama kız kardeşim resimlere bakarken onlar yatakta uzanıyorlardı. Geçenlerde vefat eden büyükannemizin... ağlıyordu ve kavga yüzünden ağladığını düşündü ve bebeğe ""zarar vermemek"" için ona vurdu... ve görünüşe göre bu ikinci kez oluyor.

Eve geldiğimizde burnunun kanadığını fark ettik, boşanmaya o kadar kararlıydı ki ""özür dileyen"" bir mektup gönderdikten birkaç gün sonra fikrini değiştirdi.

Kendimi suçlu hissediyorum çünkü kız kardeşime dokunduğu için ona vurmalıydım ama ilişkileri bozma gibi bir huyum var bu yüzden hiçbir şey yapmadım.

Şimdi ailem geri döndü ve nasıl olduğunu bilmiyorum ama bunun üzerinden konuştular ve şimdi biz kardeşlerin bunu unutmamızı ve her şey normalmiş gibi davranmamızı istiyorlar."
"Bentwood yöntemiyle ahşap halkalar yapıyoruz. Bu, tahtadan bir halka kesmek yerine ince şeritler alıp onları buharla büktüğümüz ve çok güçlü ve dayanıklı bir halka oluşturduğumuz anlamına gelir. Bentwood genellikle mobilya yapımında görülen bir tekniktir. Her bir yüzüğü yapmamız dört ila altı saatimizi alıyor.

ABD veya Kanada'ya nakliye dahil 57 $'lık bu teklifi kabul etmeleri için ilk 50 redditor'a 220 $'a kadar olan yüzüklerimizden herhangi birini teklif ediyoruz. Değerli taşlar hariç 240$'a kadar olan bir yüzük için 75$'a hediye çeki seçeneğimiz de mevcuttur.

Bunu neden yapıyoruz? Bize Güney Ontario'dan Kuzey Ontario'ya taşınma fırsatı verildi (830 mil veya 17 saatlik sürüş farkı!), ancak yaşam alanını elde etmek için 10 gün içinde taşınmamız gerekiyor ve bize yardımcı olması için hızlı fonlar oluşturmamız gerekiyor. hareketi göze al.
Yüzüğünüz, satın alma tarihinden itibaren 6-8 hafta içinde teslim edilecektir. [Daha Fazla Ayrıntı Gör]("
"Diğer 4 arkadaşımla ortak bir evde yaşıyorum. Dün gece, arkadaşlarımdan biriyle Xbox oynarken saat 3 civarında (20K) bir arkadaşımdan gelmemi isteyen bir telefon aldım. İçiyordu ama erken döndü ve yalnız olduğunu söyledi (kesin sözleri). Gelmek istedi ve gelebileceğini söyledim. Bu kızı birkaç yıldır tanıyorum ve birlikte yaşadığım adamlardan biriyle FWB idi.

Görünüşe göre oldukça yakın olan evinden sadece yürüyordu ve telefon görüşmesinden 5 dakika sonra benimkine geldi. Birlikte olduğum arkadaşımla aşağıdaydım ve onu içeri aldık. Başka biriyle çıkmamı beklediğini sanmıyorum (bundan %100 emin olamaz). İlk yorum yaptığı şeylerden biri, geçmişte hiç yapmadığı yeni saç kesimim ve görünüşüm (ikisi de olumlu) hakkındaydı.

Ona çay yaptım ve kısa süre sonra başka bir ev arkadaşı ne olduğunu görmek için geldi (önceki FWB'si). Konuşmanın çoğu doğrudan benimle onun arasındaydı ve orada olduğu süre boyunca gerçekten güldük.

Yaklaşık bir saat sonra geri dönmeye karar verdi ve ben ve arkadaşlarım odama geri döndük. Hemen bana asıldığını ve onu geri çekmem gerektiğini öne sürdüler ama o noktaya kadar, tanımadığı/sevmediği insanlarla yaşadığını bildiğim için gerçekten sıkıldığını/yalnız olduğunu varsaydım. İşin aslı, ikisinin de odada yalnız kalmasına asla izin vermiyorlardı, bu yüzden sadece şaka mı yaptıklarından emin değildim.

Açıklığa kavuşturmak için, daha önce hiç böyle bir şey yapmadı ve sadece ayda birkaç kez gördüğüm bir arkadaş. Ayrıldıktan kısa bir süre sonra ona mesaj attım ve iyi olup olmadığını sordum ve o da döndüğünü söyledi.

Sizce flörtleşiyor muydu? O zamanlar ilgilendiğine dair yeterince sinyal verdiğini kesinlikle hissetmedim ve şimdi bile geriye dönüp baktığımda bunun pek olası olmadığını düşünüyorum."
"Bunu kısa(ish) yapmaya çalışacağım.
Bu yüzden hayatımda yalnızca bir kararlı ilişkim oldu; lise ve üniversite aşkım. Sekiz yıldır birlikteydik. Bekaretimi kaybettiğim adam ve sahip olduğum tek erkek arkadaş o. Ancak, bu Ocak ayında ayrıldık. Artık tamamen aştım. O zamandan beri pek kimseyle çıkmadım, sadece birkaç kahve ve öğle yemeği randevusu. Ruh halim ve libidom için çok kötü olduğu ve bazı fiziksel şikayetlere neden olduğu için hapı bırakmaya karar verdim. Ocak ayından beri seks yapmadım, benim için sorun yok.

Ama şimdi bu adamla çıkmaya başladım ve ondan gerçekten hoşlanıyorum. Bunu itiraf etmek gerçekten korkutucu çünkü aşkın bu başlangıç ​​aşamasını yalnızca BİR KEZ yaşadım: neredeyse dokuz yıl önce. Üç kez çıktık, öpüştük ve gelecekte ona erkek arkadaşım demeyi umuyorum.

Ancak bu bok beni korkutuyor. Sekiz yıllık ilişkimden dolayı süper deneyimli olduğumu düşünmüştüm ama hiçbir şey bilmediğim ortaya çıktı. Üç randevu oldu ve seks yapmadık. Kız arkadaşlarım, henüz seks yapmadığım için tuhaf ve iffetli olduğumu ve muhtemelen dördüncü veya beşinci randevu istemeyeceğini söylüyor. Endişelendiğim şey seksin kendisi bile değil, lanet olası hap. Sadece prezervatif kullanmak istemiyorum ama hapı daha üç ay önce bıraktım ve adetim hâlâ tam anlamıyla düzenli değil. Sadece vücudumu tekrar mahvetmek istemiyorum ama belki onu mutlu etmeliyim?

Ayrıca, erkek arkadaş-kız arkadaş olmayı ne zaman düşünmeye başlıyorsun? 1,5 aylık bir süreçte sadece üç randevu oldu, bu çok mu kısa? Uzun? Normal?

Temelde ben dev bir acemiyim ve tavsiyeye ihtiyacım var."
"Kız arkadaşımın annesi aramızdaki tüm elektronik iletişimleri engelliyor (Numaram, e-postam, youtube, hatta imgur hesabım bile bir tür izleme listesine alındı, bu da GF'nin başı belaya girmeden onunla konuşmamı engelliyor. Annesi yetişkin olmayı ve konuşmayı reddediyor. Birbirimizden bir saat ayrı yaşıyoruz, henüz hiçbirimiz araba kullanamıyoruz ve araba kullanabilsem bile, o #renegadelyfe ile ilgili değil ve gizlice dışarı çıkmazdı ve o da gitmezdi. Dışarı çıkmasına izin verilmiyor. Annesi okul etkinliklerinin %99'una gitmesine izin vermiyor, sırf orada olma OLASILIĞIM diye. Lütfen dikkat, ben ""o çocuk"" değilim. Uyuşturucu kullanmıyorum, deniyorum saygın olmak gerekirse, ben (bilgime ve arkadaşımın görüşüne göre) bir pislik değilim.Ne yapmalı, reddit?Ve evet, buna değer."
"Başlıktan da anlaşılacağı gibi evimden taşınmam gerekiyor. Şu anki yaşam durumum sağlıklı değil ve çoğu gün annem ve bana davranış şekli yüzünden en az bir saat ağlıyorum. O da hamile. Bir süre önce bunu okuyanlar için bu ve şu anki durumum hakkında bir yazı yazdım ve tanıdık geliyor.

Erkek arkadaşlarımın ebeveynleri daha önce kısaca teklif ettiler ama ciddi olup olmadıklarını bilmiyorum... Yakın zamanda onlara sormayı planlıyoruz, şu anki ev hayatımın bu kadar kötü olduğunu bilmiyorlar ve ben' Bunun bir olasılık olup olmadığını sorduğumuzda onlara söylemeyi düşünüyorum.

 Biraz arka plan olarak, erkek arkadaşımın ağabeyi lise son yılında bir kızı hamile bıraktı ve uzun bir süre onlarla yaşadı (o zamandan beri taşındılar) tembeldi, ortalığı karıştırdı ve temelde çocuğunu onlarla birlikte bıraktı. Gidip yaptığı her şeyi yapabilirdi. En azından bir iş aramak için evlerine gelirdim ama umarım zaten bir tane, ehliyeti (bir tane yoktu, daha yeni aldı) ve arabası, lise mezunu (okulu bıraktı), bir tacizci ev, üniversitede artı yemek pişirip temizlik yapıyorum ki o asla yapmadı. Gerçekten bu şeylerin onları benim lehime çevireceğini umuyorum. Ayrıca orada sadece yaklaşık bir yıl veya biraz daha uzun yaşardım ama çok fazla değil. Lütfen ilişki yargılamayın, genciz biliyorum ama bu benim tek seçeneğim ve biz birbirimizi çok seviyoruz.

Ailesi biraz katı ve başka bir torun sahibi olmaktan bıkmış durumda. Bu benim aleyhime işleyecekti. Bu noktada tek başımıza bir odada olmamamız gerekiyor, eğer böyle bir şey olursa bu yaygın olurdu...
Ayrıca bir yılı aşkın süredir birlikteyiz."
"Günaydın/Öğleden Sonra r/tavsiye,

Daha önce Reddit'te hiç paylaşım yapmadım, ancak (sizin iyi insanların genel güvenilirliğine dayanarak) şimdi başlamak için iyi bir zaman olacağını düşündüm.

Yaklaşık bir yıl önce iş için Midwest kasabamdan batı kıyısına taşındım ve kısa süre önce geri döndüm. Yeni evim için gaz/su/elektriği kurmak için bölgemdeki Kamu Hizmet Sağlayıcılarını arıyordum, ancak geçmiş bir miktar borcum nedeniyle gazın ayarlanamadığı konusunda bilgilendirildim.

Genelde bu tür şeylere ayak uydurmakta iyiyimdir, ancak yalnızca insanım, bu yüzden ödeyecek küçük bir meblağım olacağını varsaydım. Belki bir kira kontratının sonunda kaçırdığım bir ay ya da onun gibi bir şey. Ancak, üniversitede arkadaşlarımla paylaştığım bir evin değerinin 500,00 dolar civarında olduğu söylendiğinde paniğe kapıldım. Bu miktarın 2013 yılında tahakkuk ettiğini belirtmişlerdir.

Son 3 günümü o evden tam olarak ne zaman taşındığımızı bulmaya çalışarak geçirdim (üniversiteydi, bu yüzden temelde her yıl yeni bir yerimiz olurdu) ve şimdi kira kontratının 31/05/ tarihinde bittiğini öğrendim. 2012. Temel olarak, oturumu kim devraldıysa, hizmeti kendi adına değiştirmedi ve ben iptal talebinde bulunmadım (ilk ev, daha önce ""yönetilen"" apartmanlarda kiraya dahil oldukları için hiçbir zaman kamu hizmetleri ödemek zorunda kalmadım, diğer bahaneler).

Sorum şu ki, bu ücretler için gerçekten sıkıntıda mıyım ve ne gibi bir başvurum olabilir? Ödeyebilecek gücüm yok ama ödemenin de bana ait olduğunu düşünmüyorum. Daha önce bu tür şeylerle ilgili herhangi bir deneyimim olmadığı için herhangi bir tavsiye gerçekten takdir edilmektedir."
"1,5 yıldır çıkıyor ve bu kızı hep sevmişti. Ancak, doğduğundan beri onu duygusal olarak taciz eden narsist bir annesi var. Bu nedenle ciddi bir öfke sorunu yaşıyor. Gerçekten çok sinirlendiğinde beni incitmek için elinden gelen her şeyi söyler. İnişler ve çıkışlar ve işler iyiye ve kötüye gittikten sonra, sonunda bana fiziksel olarak saldırdığı bir olay yaşadık. Orada çizgiyi çektim ve işleri bitirdim. Birkaç gün temassız kaldıktan sonra beni ağlayarak ve gözyaşları içinde aradı, son derece özür dileyen ve şimdi mantıklı (sürpriz sürpriz...). Ondan nefret etmediğimi ama birlikte olamayacağımızı açıkladım. Her zaman arkadaş olabiliriz. Sonra üzerime bomba attı.

Önceki gece ikisi de çok sarhoş olan iyi arkadaşlarımdan birinin onunla bir partide olduğunu ve evini takip ettiğini ve geceyi geçirmek istediğini söyledi. Sonunda kendini ona zorladı ama kadın pes etti ve onunla seks yaptı. Daha sonra ona durmasını söyledi ve onu eve gitmeye zorladı. Benden defalarca özür diledi ama onu geri alamam. Hele o gece olanlardan sonra.

Bu kızın beni ne kadar sevdiği ve benim onu ​​ne kadar sevdiğim çok açık. Ama tüm bunları bana yapmamış gibi davranamam.

Arkadaşlık durumuyla nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum, ihanete uğramış hissediyorum."
"Herkese selam. Tamamen kayboldum ve boktan bir şekilde korkuyorum.

Başlamak:

18 yaşımdayken, başka bir eyaletteki üniversiteye gitmek için kötü niyetli bir evden ayrıldım. Bana fafsa'mı gönderirsem mali yardım alabileceğim söylendi - ancak birkaç denemeden sonra bunu yapamadım çünkü babam beni bir şekilde engelliyordu. O zamanlar bağımsız olarak başvurabileceğimin farkında değildim. Kısacası, o kolejden tahsilata giden 18.000 $ borç tahakkuk ettirdim.

Daha sonra memleketime döndüm ve o zamandan beri başka bir kuruma devam ediyorum ve federal öğrenci yardımı aldım - ancak lisede dereceme katkıda bulunmayan çift kredili dersler aldım, ancak sonunda federal kredi saat sınırıma sayıldım bu yüzden daha fazla federal yardım reddedildi ve itirazım kabul edilmedi.

Şimdi kariyerimin son dönemindeyim. Şu an 2 dersim var ve yaz boyunca 2 ders alıp ondan sonra mezun olabileceğim. Ama bu sömestr ve bir sonraki dönem için ödemek için kredi almam gerekiyor ve temerrüde düştüğüm için onaylanamayacak gibi görünüyor.

Şimdiye kadarki planım üniversiteyi bitirmek ve ardından o 18 bini ödemeye başlamaktı. Şu anda hem o krediyi ödeyip hem de yaşam masraflarımı karşılayabilmemin hiçbir yolu yok.

Temerrüdün üzerinden 5 yıl geçti ve bir şekilde kredi alıp bu temerrüdün 7 yıllık sınırına ulaşmasına izin vermeli miyim bilmiyorum (çünkü bunun öğrenci kredisi sayılacağını düşünmüyorum...) veya o 18 bini temerrütten çıkarmak için bir borç geri ödeme kurumundan geçmeye çalışmam gerekirse."
"Hipnotistlerin insanlara bir tür hipnotik durumdayken bir şeyler yapmaları için ""talimat"" verebildikleri hakkında çok şey gördüm/okudum (hipnotik durumu etkinleştirildiğinde bir eylem gerçekleştirecek olan klasik uyuyan ajan casusu gibi). Bir süre önce izlediğim ve bunun mümkün olduğunu ve etkili olduğunu gösterdiği iddia edilen bir tanesi de dahil olmak üzere, bunu sergileyen pek çok film ve eğlence TV şovu oldu. Uyuşturucu/alkol/zihinsel durum terapisinde hipnozun kullanımı da var ve bunu destekleyecek pek çok anekdot niteliğinde kanıt var.

Ancak benim sorum, öğrencilerin hipnotize edilip normal bir sınıfta olduğu gibi materyal öğretilip öğretilemeyeceği ve hipnotik bir durumda değilken bu bilgiyi faydalı bir şekilde koruyup koruyamayacağı etrafında dönüyor. Ben bir üniversite öğrencisiyim ve (burada sürpriz değil) bir sınava hazırlanırken bu fikir aklıma geldi."
"İki aydır devam eden bir kızla çıkıyorum ve ikimiz de oldukça mutluyuz. Geçenlerde onsuz bir etkinlikteydim ve bazı arkadaşlarla içiyordum ama ayrıldık. Pek iyi tanımadığım başka bir grup insanla karşılaştım ve bir süre benimle konuşmaya başladılar.

Yeni insanlarla, kızlardan biri belirli bir evde bir partiye gitmeyi planlayıp planlamadığımı sordu ve ben de evet dedim. Beni oraya kadar takip etti ve biraz daha içtik. Oldukça sarhoş olduğum için ayrıntılar çok net değil ama sanırım benimle sevişmeye başladı ve ben onu durdurmadım.

Sonra, kendini pek iyi hissetmiyor, ben de ona biraz su ve kraker getirdim ve onu eve bırakabilecek arkadaşlarından birini aradım. Arkadaşı buraya gelir ve onu gitmeye ikna etmeye çalışır ama o burada uyumak ister. Arkadaşına sorun olmadığını ve aşağıda uyuyacağımı söylüyorum (bunu gerçekten kastetmiştim). Kız onunla yatmamı istiyor, ben de istiyorum. Bir süre orada yattık, sonra biraz seviştik, sonra o beni sevişmeye ikna etmeye çalıştı ve ben bundan kaçmaya devam ettim ama sonunda oldu.

Daha önce bir ilişkide hiç aldatmadım ve bunun olmasına izin verdiğim için kendimi çok kötü hissediyorum. Kız arkadaşıma nasıl haber verebilirim ve başka tavsiyeler var mı?"
"İşte orijinal gönderi

Ben de bu sabah onu aradım, neler olduğunu öğrenmek için. Dün gece ona mesaj attım ve cevap vermedi. Ortak bir arkadaşım bana nasıl olduğumu soran bir mesaj attı ve sonunda onun partiye hiç gitmediğini bana bildirdi. Dün gece ne yaptığını sorma zahmetine girmedi.

Telefonda yaklaşık bir saat konuştuk ve onu hiçbir zaman hiçbir şeyle suçlamadığımı ve sadece duygularımı paylaştığımı vurguluyorum. O kadar anlayışlı değildi ama nereden geldiğimi biliyordu. Ondan, ""Hala bunu yapmak istiyor muyum bilmiyorum ama sanırım devam edebiliriz"" ondan aldığım tek şey bu."
"İstenirse daha fazla ayrıntı verebilirim, ancak semptomlar konusunda takıntılıyım, bu yüzden olayları aşırı analiz edip etmediğimden emin değilim.

Her zaman duygularımla bağlantım koptu ve çok kısa bir an dışında başka biri için gerçekten gerçek bir üzüntü hissettiğimi hatırlamıyorum.

İnsanları kabul etmek istemediğim kadar çok kez kullanmakla suçlandım ve bunu inkar etsem de artık inkar edemem.

Yapmaya çalışsam bile uzun süreli arkadaşlıklar kuramıyorum ve arkadaşlıklarım genellikle sadece hoşlandığım karşı cinsten insanlarla oluyor çünkü çaba gösterebildiğim tek insanlar onlar oluyor. ile konuşurken

İnsanları hayatımla ilgili ayrıntıları bilmekten olabildiğince uzak tutarım, özellikle de o kişiyle yansıtmaya çalıştığım imajı tehlikeye atıyorsa.

Gerçekten bir sosyopat olmadığımı umuyorum çünkü anladığım kadarıyla bu başkaları için empati kurmayı imkansız hale getirir."
"İşler uzun süredir gergin. Babam bir kaza geçirdikten ve ben mahvolduktan sonra ilişkimizi bir daha asla tam olarak tutturamadık, ancak sahip olduğumuz sorunlar uzun süredir devam eden sorunlar. Pek çok sorunumuzun temelinde yatan pek çok kaygı ve depresyon sorunu var ve ikimiz de son derece inatçıyız.

İster bakkaliye için para, ister ortak ev eşyaları, isterse de günümü duyacak bir kulak olsun, ondan bir şeyler isteyebileceğimi hissetmiyorum. Birbirimizin zaaflarından hüsrana uğruyoruz ve bu, birbirimizde gördüğümüz iyiliği gölgede bırakıyor. Genel olarak, gerçekten sağlam bir ilişkimiz vardı, ancak zamanla milyonlarca küçük şey onun altını oydu. Memnunum ama o başlangıçta sahip olduğumuz kıvılcımı istiyor ki bence yıllar sonra devam etmesini beklemek mantıksız. Büyümek, değişmek ve birlikte bir hayat geliştirmek istiyorum ama değişiklik yapması için ona güvenmiyorum.

Tüm söylenenler, onu çok seviyorum ve onun incindiğini görmek beni incitiyor ama bu şekilde devam edip edemeyeceğimizi bilmiyorum. İkimiz de bir şeyleri bitirmek konusunda tereddütlüyüz ama yapılacak doğru şeyin bu olduğunu hissediyorum. Onu kurtarmak istiyorum ama aynı zamanda bitirmek de istiyorum ve çok kayboldum ve parçalandım. Belki bir ara verip yeniden bir araya gelsek? Ne yapacağımı bilmiyorum.

Gerçekten bittiğini nasıl anlarsınız?"
"Sağlam sosyal becerilere sahip normal, arkadaş canlısı bir insanım ama aynı zamanda cinsel açıdan geç olgunlaşan biriyim. İlk kez dört yıl önce arkadaş olduğum ve aşık olduğum bir adam olan ""Ben"" ile seks yaptım. Takıldık ve harikaydı ama sonra hemen beni görmezden gelmeye başladı ve bir daha asla gerçekten konuşmadık. O zamanlar gerçekten rahatsız ediciydi ama hayal gücümün herhangi bir esnemesiyle kalbim kırılmadı.

Dört yıl ileri sar. Ben'den beri hiç cinsel ya da romantik ilişkim olmadı. Sonra yaklaşık sekiz ay önce, Ben rastgele yeni profil resmimi beğendi. O zamandan beri onu çok düşünüyorum ve neden olduğundan emin değilim. Ona mesaj atmadım, profiline bile bakmadım, ama onunla yeni şehrimde karşılaştığım ve benden onunla akşam yemeği için buluşmamı istediği küçük bir fantezim var.

Buraya gönderiyorum çünkü bana oldukça saygısız davranan ve hiçbir zaman gerçekten duygusal bir bağ kurmadığım bu adam fikrine neden bu kadar takıntılı olduğum konusunda kafam çok karıştı."
"Küçük bir bağlam:

Onunla yaklaşık 4 yıldır birbirimizi tanıyoruz. Üniversitede tanıştık. Birlikte dersler vardı. O ve erkek arkadaşı mola verirken kısa bir kaçamak yaptı. Şimdi birlikte çalışıyoruz (ona işi ben verdim) ve aynı ofisi paylaşıyoruz. Gerçekten iyi arkadaşlar, ona karşı her zaman güçlü hislerim oldu. 3 yıllık bir kız arkadaşım var, 10 yıllık sevgilisiyle birlikte.

Biz de bu adamla okula gittik, ona Roy diyelim. Roy berbattı, olgunlaşmamıştı, düşüncesizdi, her yerde sevimsizdi. Roy ve arkadaşım (ona Joyce diyelim) hiçbir zaman gerçekten anlamadığım bir dostluk sürdürdüler.

Birkaç ay önce bana Roy'un tacizci olduğunu ve onu yalnız bırakmayacağını söyledi. Roy'un ona aşık olduğunu her zaman biliyordum ve ona iletişimi kesmesini söyledim. Bu bir süre devam etti. Şimdi daha iyi olduğunu ve onu rahatsız etmediğini söyledi. İyi.

Bugün ofisimde yalnızım. O gün izin aldı. Etrafta kimse yok. Geride bıraktığı bazı günlüklerini fark ettim. Bunu yaptığım için berbat olduğumu biliyorum ama bazı girişleri okumaya karar verdim. Hala ona karşı hislerim var ve herhangi birinde yer alıp almadığımı merak ediyordum.

Kelimenin tam anlamıyla, Roy'a olan ilgisini anlatan sayfalarca sayfadan başka bir şey değil. Ondan ne kadar hoşlandığı, öpüştükleri zamanlar vs. hakkında sayfalar dolusu sayfalar dolusu. Buna inanamıyorum. Önyüklemek için, ""Roy Awfulfriend4o9 değil, onu manipüle etmek kolay değil ..."" diyen bir giriş buldum. Mükemmel. Kendimi pislik gibi hissediyorum.

Bunu gerçekten hak ediyorum. Sayfaları açar açmaz sordum. Öfke ve utançtan titriyorum."
"Erkek arkadaşım ve ben ikimiz de 20 yaşındayız ve birlikte yaşıyoruz. Bir süre bu yılın Mayıs ayına kadar uzun mesafe kat ettik. Sosyal medyada benimle veya bizimle ilgili tek bir şey paylaşmadı. Resim yok, durum yok ve dışarı çıkıp eğlenceli veya havalı bir şeyler yaparsak, her zaman ""bu akşamki konser için sabırsızlanıyorum"" gibi bir şey oluyor ve o kadar. Etiketleme yok, tanıma yok, hiçbir şey yok. Bunun kulağa birinci dünya sorunu gibi geldiğini biliyorum ama bilmiyorum, bu sadece garip. Yapacağını görmek için birkaç ay bekledikten sonra ilişkimizi resmileştirmeye başlayan da bendim. Reddit boşver, belki saçmalıyorum ama endişelenmeli miyim? Ve kulağa aptalca gelmeden bunu ona nasıl anlatabilirdim?"
"Durum şu: Babam küçük bir ofisten kendi nöropsikoloji muayenehanesini yürütüyor. Nadiren hasta görüyor ve tek çalışan ailem, bu nedenle ofis alanında temizlik ve düzen hiçbir zaman bir öncelik olmadı. Ancak, yıllarca dergi yayınlarını ve araştırma belgelerini yerde, dosya dolaplarının üzerinde, her masanın üstünde vb. bıraktıktan sonra, kontrolden çıktı. Bu çok büyük bir sorun ama babam her şeyi temizlemekle uğraşacak vakti olmadığını iddia ediyor.

Birkaç haftalığına eve gidiyorum ve bu karışıklığı düzeltmeye yardım edebileceğimi düşündüm. Organizasyon sürecine nasıl başlanacağı veya bazı iyi nihai hedeflerin neler olabileceği konusunda tavsiyesi/hileleri olan var mı?

Kısacası, sınırlı alana ve dolu dosya dolaplarına sahip bir ofiste tonlarca kağıdı düzenlemenin ve saklamanın bir yolunu arıyorum. Bilgileri kolayca sayısallaştırabilirim, ancak basılı kopyaları da saklamak en iyisi olacaktır."
"[18M&F] ortaokuldan beri arkadaşız ve iki yıldan biraz daha uzun bir süre önce çıkmaya başladık. Yaklaşık bir yıl önce 16/17 yaşımdayken erkekleri çok daha fazla fark etmeye başladım ve bugün heteroseksüel yerine gey pornosu izlemeyi tercih etmem yönünde gelişti, bana bu işlerin nasıl yürüdüğünü sorma.

Bu kıza karşı hislerimi değiştirmiyor, neredeyse tüm gençlik yıllarım boyunca en iyi arkadaşım oldu. Tüm ilklerimizi paylaştık, seks hayatımız harika ve tamamen güvenebileceğimi hissettiğim tek kişi o (belki eşcinsel olayı dışında).

Tüm bunlara rağmen, üniversitede bir gece hata yapıp bir adamla takılmaktan korkuyorum ki, onu bu şekilde incitmeyi hayal bile edemesem de, itiraf etmeliyim ki bu benim ilgimi çok çekiyor. Sırf mahallemde tanıdığım adamlar var mı diye öğrenmek için altı ay önce grindr'a kaydoldum ve bu beni hasta etti.

İki hafta önce bana her yıl bu kadar uzun süre ayrı kalmayı hayal edemediğini ve benim üniversitemde benzer kurslar bulduğunu ancak bunun ona daha pahalıya mal olacağını söyledi, bu yüzden bu konuda ne hissedeceğimi veya ne yapacağımı bilmiyorum."
"Karşılaştırma ve tezat denemeleri yaptım ve Eleştirel Düşünceler yazdım. Ama asla Eleştirel Analitik Düşünceler. Öyleyse **Ne Hakkında Yazmalıyım?**

Prof'umuz aynen şöyle dedi:
1) Okumalardan birinden temel bir fikir/kavram seçin **Tamam Güzel, bu oldukça basit**
2) ""Tek Fikir""i daha fazla malzemeyi tartışmaktansa daha derinlemesine keşfedin, ancak daha yüzeysel **Tamam, sanırım önce yer doldurmak için fikrimin ne olduğundan ve ne hakkında olduğundan bahsedeceğim""
3) TARİF ETMEYİN. ANALİZ. OKURUN METİNİ BİLDİĞİNİ VARSAYIN. **Yani, sanırım yukarıdaki fikrim işe yaramayacak...**

Diyelim ki konumuz Adalet ile ilgili. Dolayısıyla, okuyucunun adalet hakkında HER ŞEYİ bildiğini varsayarsam ve bu konuda benim bir şey söylememe yer kalmazsa. O zaman ne demeliyim?"
"Tamam, burada bir tavsiyeye ihtiyacım var ya da sadece bana her şeyin yoluna gireceğini söyleyen birine ihtiyacım var.
IRL-arkadaşlarımla duygular ve benzeri şeyler hakkında konuşmakta zorlanıyorum, bu yüzden şöyle: 29 yaşındayım, 2 yıldır bekarım (bazı ilişkiler/tek gecelik ilişkiler ve benzeri şeyler yaşadım). Bu kızla birkaç ay önce tanıştım, ilk randevuda seks yaptık, ikincisi ama ondan sonraki iki buluşmamızda değil. Ve bu kızı pek düşünmedim ama son zamanlarda düşündüm, mesajlaşıyoruz ve snapchat yapıyoruz ve bir şeyler hissetmeye başlıyorum. Sorun şu ki, başka bir adamla görüşüyor ve onunla yatıyor, bu konuda açık ve sorun değil.. Yeni çıktığımız için ben de biraz uyudum, dediğin gibi oldukça rahat. Ama ondan başka kimseyle çıkmıyorum/görmüyorum. Bu kızı ne kadar sevdiğimi bile bilmiyorum, 22 yaşında ve bu çok genç. Her neyse, son zamanlarda hayatım yokuş aşağı gidiyor, biraz kayboldum, gerçekten ne iş istediğimi bilmiyorum vesaire. Özel olmadığımızı biliyorum. Bütün bunları biliyorum. bu beni yiyor!"
"Tamam, kocaman bir tane sıçıyorum.

İki gün önce, mutfak masamızda çalışırken arkadaşıma bir bardak çay götürdüm.

Kupa ıslaktı, elimden kaydı, masaya çarptı ve MacBook'una çay sıçradı.

Hemen dizüstü bilgisayarı aldım, şeyi ters çevirdim (elektronikten nem uzakta) ve gücü kapattım.

Sonra temizledik, mac'u sildi ve muhtemelen iyi olacağını söyledi - endişelenme. Daha sonra mac'u tekrar açar. Mac çalışıyor.

Birkaç saat sonra şarj cihazını prize takmaya gider ve pilin şarj olmadığını fark eder. Güç kablosu mac'u açık ve çalışır durumda tutar ancak pili şarj etmez.

Yani şimdi onu gerçekten yıkıyorum. O şeye baktırmak için ""dahi"" çubuğuna kayıt yaptırır. Tamir tahmini - £570 (GBP.) Garantiyi geçersiz kılacağı için başka bir yerde tamir ettirilemez.

Ben bir öğrenciyim ve bankada kira vb. ödemek için bundan daha az param var, faturaları ödeyen yarı zamanlı bir işim var.

Bütün parayı toplar mıyım? Biraz sorumluluk alması gerekiyor mu? Sigortası yok. Herhangi bir tavsiye harika olurdu, çünkü bunu halletmeden uyumayacağım."
"Merhaba millet. Burada yardıma ihtiyacım var. Değişim öğrencisiyim ve üniversitemde bir yıl yurt dışına gitmeyi düşünen bir adama anadilimi öğretiyorum. Çıkmaya başladık. (Bu iki ay önce bile değildi.) Harika bir kimyamız var, beni güldürüyor ve gerçekten bana açılmaya başladı.

İki hafta önce yurtdışında geçireceği yıl için başka seçenekleri düşünmeye başladı. Gitmemek mesela. Veya başka bir yer. Ve birkaç gün önce bana benim yüzümden üniversiteme gitmek için baskı hissetmek istemediğini söyledi. Geçen yıl aynı zamanda değişim öğrencisi olan bir kız arkadaşı olduğunu ve onun peşinden gitmek için ciddi planlar yaptığını ama bitirdiklerini ve son anda her şeyi değiştirdiğini. Bana ""sonradan şimdi daha iyi, güven bana"" dedi; ""seni ne kadar az görürsem o kadar iyi"".

Yani, temelde, incindiği için üzgünüm. Ama gerçekten bunun işe yarayabileceğini ve bir süreliğine de olsa mutlu olabileceğimizi düşünüyorum - ve ona söylemek için cesaretimi toplamaya çalışıyorum ama tavsiyeye ihtiyacım var: bu iyi bir fikir mi? Bunun işe yarama ihtimali var mı? Bunu nasıl söyleyebilirim?"
"Kız arkadaşımdan Şubat ayının başında ayrıldım ve tüm bu süre boyunca ona hala aşığım ama başarılı bir şekilde onunla hiç iletişim kuramadım. Birbirimizin ilk aşkıydık, bu ne anlama geliyorsa onu gerçekten incittiğimi biliyorum. Eylül ayından beri Avrupa'yı tek başıma dolaşıyorum ve onunla iletişim kurmak için güçlü bir arzum var. Tüm bu süre boyunca fb'de arkadaştık, ancak kısa süre önce beni sildi, bu benim için sadece hatırlatmaların canımı yaktığını, ayrıca neden onu engellediğimi ve hayatını görmemeyi seçtiğimi gösteriyor.

Sadece iletişim kurmak, kafasında/hayatında neler olup bittiğini görmek için ona yazmak haddi aşıyor mu? Onu benimle olması için zorlamaya çalışmıyorum ama onu özlüyorum ve bu beni çekiyor, hayatımı engelleyici şekillerde etkiliyor. Mümkünse, eskiden çok yakın olduğum kişiyi tanımak istiyorum."
"Eski erkek arkadaşım ve ben 7 ay kadar çıktık. O her zaman gerçekten meşguldü ve kendimi o kadar ihmal edilmiş hissettim ki ilişkiyi bitirdim. Yine de hayatımda yaşadığım en iyi seksi yaşadık. Biz arkadaş kaldık.

Sonra diğer adamla çıkmaya başladım, Tom. Tom ve ben iki buçuk yıldır birlikteydik. Birlikte yaşadık ve artık olmayana kadar her şey harikaydı. O 28 yaşında ve ben 25 yaşındayım ve sanırım bana ilgi duymayı bıraktı çünkü benimle asla yatmaya çalışmaz. Her şeyi ben başlatmak zorunda kaldım ve zamanın yarısında, ek bir şey kullandığı için beni reddediyordu. Cinsel olarak tıklamadık. Aslında, ona nasıl sert seks istediğimi söylediğimde, ""tecavüzden hoşlanmadığını"" söyledi ve kendimi gerçekten boktan hissettirdi. Geçen Perşembe günü ondan ayrıldım (çok kibardı, fikrimi değiştirmeye çalışmadı, artık ilgilenmediği çok açık) ve o taşınma sürecinde. Evimde kalmıyor, sadece hafta sonları toplanıyor (ben kız kardeşlerimde kalırken) ve bu hafta sonu sonunda çıkmış olması gerekiyor.

Son zamanlarda eski sevgilimle ayrılığım hakkında konuşuyorum ve o gerçekten destekleyici oldu. Destekleyici bir ""pantolonuna girmek istiyorum"" gibi değil, sadece gerçekten harika bir dinleyici. Muhtemelen en iyi arkadaşlarımdan biri ama onu gerçekten becermek istiyorum. Aslında bunun hakkında konuştuk. İkimiz de tekrar çıkmak istemiyoruz, ikimiz de bunun şimdiye kadarki en iyi seks olduğu konusunda hemfikirdik. Sorum şu - eski sevgilimle çıkarlar yolunda yapışkan arkadaşlara mı gideceğim? Arkadaşlığımızı ""mahvetmek"" istemiyorum ama daha önce seks yaptık ve bunun arkadaşlığımızı daha da güçlendireceğini hissediyorum. O, cinsel açıdan şimdiye kadarki en açık insan, her türlü fanteziyi keşfediyoruz. Tabii ki Tom'un tüm boku evimden çıkana kadar kimseyle yatmayacağım çünkü o kapıyı gerçekten kapattığımdan emin olmam gerekiyor. Yaklaşık 5 aydır seks yapmadığımı unutmayın."
"Son ilişkim (4 yıl) gerçekten kötüydü. Eski erkek arkadaşım (E/23) beni sözlü olarak taciz etti, aldattı ve güvenimi büyük ölçüde sarstı.

Bana çok iyi davranan yeni bir erkekle (E/22) gerçekten harika bir ilişkim var (K/22) şimdi (7 ay)! Onu gerçekten seviyorum ve çok mutluyum :) Ama bazen içimde bunun gerçek olamayacak kadar iyi olduğu ve beni aldatacağı ya da son adamın yaptığı gibi kalbimi kıracağı korkusu var (biliyorum olacak asla bir SO'nun bir ilişkide beni incitmeyeceği/beni aldatmayacağının garantisi olma).

Bana endişelenmem için bir sebep vermediği için yeni erkek arkadaşımla böyle şeyler hakkında endişelenmemin haksızlık olduğunu düşünüyorum. Son erkek arkadaşım tarafından güven seviyem ciddi şekilde düştükten sonra tekrar incinme konusunda endişelenmemek çok zor.
Kendime ve yeni ilişkime güvenmek için son ilişkinin acısını üzerimden atmak için ne yapabilirim?

NOT: Benim yaşadıklarımı yaşayanların fikirlerini almak isterim! Bu durumun bir ilişki meselesinden daha fazlası olduğunu düşünüyorum. Daha fazla güven kazanmak, geçmiş acılardan yola çıkmak ve yeniden güvenmeyi öğrenmekle ilgili. Nasıl ilerleyeceğiniz konusunda biraz tavsiyeye ihtiyacınız var lütfen! Gerçekten onu takdir ederim :)"
"Yani bu aslında az önce oldu...İşteyim, belli ki üretken değilim ve reddit'te geziniyorum. Beni pek bakmadığım bir denizaltı olan /r/creepy'ye götüren bir bağlantıya tıklıyorum. Görünüşe göre o denizaltına göz attığınızda ekranda küçük bir leke var. Bunun farkında değildim.
Siktir git, başladı...Önce eski tükürüğü ve parmakla silmeyi kullanarak 5 dakika harcadım, ardından tamamen şişirilmiş rüzgarlık ve havluyu denemek ve temizlemek için harcadım. Kirli olmadığına göre ekranın sönmek üzere olduğunu düşündüm. Bu açıkça benim hatam olmadığı için patronumu aradım ve söz konusu lekenin resmini ona mesaj attım. Zaten yeni bir bilgisayar sipariş ettiler, teknisyen kızını arayıp ""düzeltmeyi"" deneyecek. Bilgisayarı kapattım ve ofisine koydum ve göz atmaya devam etmek için orada tuttuğu dizüstü bilgisayarını aldım.
Bu da beni söz konusu sayfaya geri dönüp lekeyi tekrar görmeme neden oluyor. Az önce /r/creepy tarafından trollendiğimi fark ettim. Umarım kızı reddit'i çok fazla kullanmaz :)"
"Dürüst olmak gerekirse, bu bilginin ilişkimiz bağlamında ne kadar önemli olduğundan emin değilim.

Erkek arkadaşımla birkaç aydır çıkıyorum ve o, bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce, ilk tanıştığımızda dans pistinde yaptığımız sarhoş öpüşmenin benim ilk öpücüğüm olduğunu bilmiyor.

O zamandan beri birçok insanı öptüm, bu yüzden öptüğüm tek kişi o değil. Ona geçen yıl dans pistinde öpüştüğümüzü ve bunu zar zor hatırladığını söyledim ki bunda bir sorunum yok.

Temel olarak, ilk öpücüğüm duygusal olarak o kadar önemli değildi (ama oldukça iyiydi), ama ilk öpücüğümü birlikte yaptığım adamla çıkıyor olmam... ilginç. İlk öpücüğü değildi. O benim ilk erkek arkadaşım; Ben onun ilk sevgilisi değilim. Ayrıca, seks yaptığım ilk (ve tek) kişi o, ama onun seks yaptığı ilk kişi ben değilim.

Ona ilk öpücüğüm olduğunu söylemeli miyim? Bunu komik bir tesadüf mü bulacaktı yoksa tüm bu şeylerde benim ""ilkim"" olmasına biraz şaşıracak mıydı? Benim aşırı yapışkan olduğumu ya da tüm bunları planladığımı falan düşünmesini istemiyorum. Geçmiş karşılaşmamız nedeniyle ikinci karşılaşmamızda ona biraz fazla ilgi duyduğum doğru ama bu kesinlikle ona olan ilgimin temeli olmadı.

Ona hiç söylememekle birbirimizi daha uzun süre tanıyana kadar beklemek arasında gidip geliyordum. Yine de ilk öpücük konusu bundan önce bir noktada gündeme gelebilir."
"Merhaba, bu kızı muhtemelen yaklaşık 8 aydır tanıyorum ve oldukça iyi arkadaşız diyebilirim. Düzenli olarak sohbet ediyoruz ve oldukça özel konuşmalar yaptık. Bir kızın senden hoşlandığını söylemekle ilgili hiçbir fikrim yok. Kızlarla aram berbat.

Şimdi en iyi arkadaşlarım, ona tam olarak nasıl hissettiğimi söylemem için beni zorluyorlar ve arkadaşlığımızı mahvetme konusunda çok gerginim, özellikle de ona çok değer verdiğim için. Şimdi en iyi arkadaşlarımdan biri, bir hafta içinde ona söylemezsem benim yerime ona söylemekle tehdit etti. (Şimdi bununla gerçekten devam edip etmeyeceği 50/50 şans gibi).

Bu yüzden sanırım, birinin bana aşık olmamı istememe yardımcı olacak bir tavsiyesi olup olmadığını merak ediyordum, umarım beni reddederse arkadaş kalabileceğimiz bir şekilde.
(Eğer yardımı dokunacaksa, o büyük bir BBC Sherlock hayranıdır.)"
"Arkadaşımın çok fazla uykuya ihtiyacı var gibi görünüyor. Bir kere, geç saatlere kadar arkadaşlarıyla oyun oynuyor. Ama sonra, genellikle ~ 3pm'e kadar kalkmıyor. Bu yaklaşık 12 saat uyku demek! 20 yaşında biri için bu normal mi?

Haftalardır, alarmına yedek olarak onu uyandırmak için sabahları onu arıyorum. Sorun şu ki, aradığımda uyanmıyor. Benimle konuşuyor (gerçi sersemlemiş ama yine de), ama sonra *uykuya geri dönüyor*. Uyandığını kanıtlamak için bana mesaj atacağını söylüyor ama asla yapmıyor. Her zaman önce ona mesaj atıyorum ve bu konuda doktora gitmesini önerdim ama ofisin tuhaf saatleri var ve sadece belirli günlerde arayabiliyorsun? Genellikle bunun için vaktinde olmaz.

Ek olarak, yazlık işlere başvuruyor ama yoğun uykusu nedeniyle kendine pek bir pencere açmıyor.

Bir yanım aramaktan vazgeçmem gerektiğini düşünüyor, çünkü onun değişmeyi yeterince istemesi gerekebilir. Diğer yanım ondan vazgeçemeyecekmişim gibi geliyor. Onu hayal kırıklığına uğratmak istemiyorum. Ancak, bir insan çalar saat gibi hissetmekten yoruldum.

Belki bu konu için doğru yer değil ama tüm bu uyku meselesinde biz çok çok iyi arkadaşız. Bu, ilişkimizi mahvedecek kadar hüsrana uğramak istemiyorum. Ona yardım etmek istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. (""Arkadaş olmayı bırak, sana * iyilik yapmıyor"" demek tam olarak bir seçenek değil.)"
"Yaklaşık bir yıl önce, bu adam arkadaşımın kız kardeşini baloya davet etti. Onunla ilgileniyordu ve temelde onunla hiç ilgilenmiyordu. Evet dedi, ama sadece arkadaş olarak. Bundan sonra bile, ona karşı hâlâ hisleri olduğu açıktı. Onunla çıkmakla pek ilgilenmiyordu ama belki onunla birkaç randevuya çıkmayı deneyebilirdi. Gerçekten ilgilenmediğinden emin değildi ya da daha önce gerçekten bir ilişki deneyimi yaşamadığı için korkmuştu.

Bu adamı tanıyorum çünkü birlikte bir sınıfımız var ve birlikte oturuyoruz. Biraz utangaç ama tatlı ve eğlenceli. Birlikte biraz zaman geçirdik, bir gönüllü etkinliğinde bir grup çocuğa birlikte liderlik ettik ve belli ki her gün onun yanındayım. Ona karşı kesinlikle en azından bazı hislerim var ve karşılık verip vermediğini gerçekten söyleyemem, o genel olarak çok sessiz bir insan.

O ve arkadaşımın kız kardeşi birkaç randevuya çıktılar ve görünüşe göre biraz garip ve çok platonikti. İkisi de diğerine herhangi bir hamle yapmaya çalışmadı ve işler genellikle çok gergindi. Mesela, oturup birbirini öpmek ve sonra gergin bir şekilde öpüşmemek hakkında aleyhte bir konuşma yapmak gibi. Onu bir dahaki görüşünde onunla olan her ne ise bitirmeyi planlıyor, ancak bunun gerekli olup olmayacağını bile bilmiyor çünkü bir aydır takılmadılar bile. Her ikisinin de sahip olduğu herhangi bir ilgi öldü.

Daha önce de söylediğim gibi, bu adamı biraz seviyorum. Mezuniyet yakında ve yakında aynı alanda olmamıza rağmen yollarımızı ayıracağız. Platonik çıksa da çıkmasa da ona numaramı vermeli miyim? Yoksa sadece uzaklaşmalı mıyım?"
"r/jobs halkına selamlar!
Son zamanlarda yaptığım işin bir adım ötesinde bir iş arıyordum. Tam olarak ne yaptığımı açıklamak biraz zaman alabilir ama kısa versiyonu şu: Mikroçipler yapıyorum.

Oradaki bir aile üyesine yardım etmek için Austin'e taşınmak istiyorum ve bana uyabilecek birkaç pozisyon gördüm. Ama sonra yüksek öğrenim engeli var. Görünüşe göre garson olmak için dört yıllık bir dereceye ve iki önlisans derecesine ihtiyacınız var (abartı, ama demek istediğimi anladınız).

Şu anki işimde, orada çalışmadan önce varlığından bile haberdar olmadığım makinelerin nasıl çalıştırılacağını öğrendim. Ürünümüzün nasıl yapıldığını, tüm adımlarını ve nedenini öğrendim.

Hatta daha önce toz toplayan bir makineyi ihtiyaçlarımıza uyacak şekilde değiştirmek için mühendislere yardım ettim.

Bütün bunlar alakasız geliyor çünkü herkes özgeçmişinde çabuk öğrenen biri olduğunu söylüyor. Benim durumumda, bu spekülasyon değil. Bu bir gerçek.

Maça referanslarım var. Mühendisler, Teknisyenler, Yöneticiler, hatta doğrudan CEO'muza rapor veren bir adam.

Bununla birlikte, diplomam olmadığı için fark edilmeyeceğimi veya hızla elenmeyeceğimi hissediyorum. (Bazı durumlarda iş görevlerine bakmama ve havai fişek ve elektrikli testere hokkabazlığı yaparken söz konusu işi başımın üstünde durarak yapabileceğimi bilmeme rağmen. Yine abartı. Ben hokkabazlık yapamam.)

""Bir derece alın"" dışında herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır.

Saygılarımla, Mad Fake Scientist."
"Bu yüzden yakın zamanda eski sevgilim M ile yeniden bir ilişki kurdum. Yaklaşık beş aydır birlikteyiz ve her şey harika. Tek sorun annem. M'yi görmeyi reddediyor ve sürekli onun hakkında korkunç şeyler söylüyor.

M ve ben daha önce birlikteyken (sadece birkaç haftalığına) başka bir kıza sarıldı. Kalbim kırılmıştı. Harap oldum.

Ben de 10 yaşındaydım. Beşinci sınıfta beni ""aldattı"". 16 yıl önce. Hiç öpüşmedik bile. Dürüst olmak gerekirse bunun komik bir hikaye olduğunu düşünüyorum.

Annem insanların asla değişmediğini söylüyor ve arkadaşım aldatan kocasını geri almak istediğinde desteklemediğim için ikiyüzlü olduğumu söylüyor. Durumumun farklı olmadığını ve saf olduğumu söyledi.

İnsanların kişiliklerinin 6 yaşında nasıl belirlendiğinden ve onun dolandırıcıdan iyi insana geçmesinin hiçbir yolu olmadığından bahsetmeye devam ediyor. İlişkimizi gerçekten zorladı çünkü her konuştuğumuzda konuyu gündeme getiriyor. Bundan önce iyi bir ilişkimiz vardı ve o benim romantik hayatımın hemen hemen dışında kaldı. Bu şekilde davranacağını asla hayal edemezdim.

Arkadaşlarım ve diğer ailem ilişkimi destekliyor. Babam destekleyici ve görünüşe göre bu konuda çok tartışıyorlar. Sadece annemle nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum."
"Hey millet, biraz tavsiyeye ihtiyacım var.

Aptal gibi görünmek istemem ama geçenlerde üniversite sınıfımda bir kızla tanıştım. İyi biri ama onu çok az tanıyorum ve ilgilenmiyorum. Son birkaç haftadır bana mesaj attı ve ben de cevap verdim. Sorununun ne olduğunu bilmiyorum ama 5 dakika içinde cevap vermezsem telefonumu patlatmaya başlıyor. Beni onu dışlamaya çalışmakla suçluyor. Yine onunla arkadaşım ama hiç yakın değilim. Onu üniversitede haftada bir görüyorum. Ona bu kadar endişelenmeyi bırakmasını söyledim ve mantıksız davranıyordu. Ona hemen cevap vermememin onu rahatsız edip etmediğini ve bana mesaj atmayı bırakması gerektiğini söyledim. Belli ki benimle ilgileniyor ama bilinçaltında ilgilenmediğimi ona tekrar söyledim. Ayrıca ona ilişkiye ara vermenin en iyisi olabileceğini söyledim ve o da kabul etti. 10 dakika önce hiçbir şey olmamış gibi bana mesaj attı. Ne yapalım? Kötü mü oluyorum yoksa?"
"[Midnight] adında 11 yaşında kısırlaştırılmış bir kedim var (9 yılını bir ahır kedisi olarak geçirdi ve temas kurduğu her kedinin patronuydu (kısırlaştırılmamış erkekler dahil). ona meydan okumaya çalışan birkaç kısırlaştırılmamış erkek.Patron olmasına izin verildiği sürece diğer kedilerle iyi geçiniyor.İki yılın büyük bir bölümünde mutlu, kapalı, bekar bir kedi.

Erkek arkadaşımın 15 aylık kısırlaştırılmış iki kedisi var, [Giggles] ( ve [Jaclyn] ( Giggles (çok cana yakın) ve Jaclyn (ürkek), çöp arkadaşı olmamalarına rağmen birlikte evlat edinildiler. Onlar [arkadaşlar] (ama çoğunlukla kendi işlerini yaparlar.

Üç kedi de Temmuz ayından itibaren birlikte yaşayacak. Yeni bir dairede buluşacaklar - üçü için de tamamen tarafsız bir alan. Onları birbirleriyle tanıştırırken atılacak adımları biliyorum. Reddit: Buna benzer bir şey yapmış diğer insanlardan hikayeler/deneyimler arıyorum. Keşke önceden bilseydim dediğiniz ne öğrendiniz?"
"Yaklaşık bir ay önce bir konserde bir kızla tanıştım ve arkadaşıma benden çok hoşlandığını açıkça belirtti.

Onu bir araya getirdim ve onu tanımak için onunla buluşmayı ayarladım, onunla birkaç kez görüştüm ve her ikisi de gerçekten iyi gitti ve benden hoşlandığına dair her zamanki iyi işaretleri gösterdi. İkinci seferden sonra, ona mesaj atmama hatasını yaptığımı düşünüyorum ve sonra geriye dönüp baktığımda (önce bana mesaj atıp atmayacağına bakıyordum ki bu muhtemelen yapılacak aptalca bir şeydi). O zamandan beri, şimdi aniden ilgisiz görünüyor, bilmiyorum.

Sanırım başka birine geçmem en iyisi ama gelecek için kimse ne yapmış olabileceğimi söyleyebilir mi?"
"Diğer kızlarla flört etme geçmişi var ve geçmişte beni fiziksel olarak mı yoksa internet üzerinden flört ve çıplaklık mı olduğundan pek emin değilim. Bugün nereye gittiği konusunda yalan söyledi ve benim de gelmemi istemedi. Telefonuna baktım çünkü dokunduğunuzda temiz bir su damlası görünümü veriyor, ben de bunu yapmak için oynuyordum, bir kızdan buluşacaklarını söyleyen bir metin mesajı açıldı. Bir kızla takılırsa aşırı tepki vereceğimi düşündüğü için mi söylemediğinden emin değilim? Ya da başka amaçlar için gidiyorduysa. Önce onun evine gidip gitmeyeceğini sordu, sonra başka bir yerde buluşmaya karar verdiler."
"Komşum ve ben 2014 yazından (Temmuz civarında) beri harika bir ilişki kurduk. O harika bir adam, harika bir baba ve çim bakımı da dahil olmak üzere pek çok ortak yönümüz var. Ben olduğum kişi olarak, çimiyle ilgili yardım isterse, çim biçme makinesini, ot yiyiciyi ve biçme makinesini ödünç almak da dahil olmak üzere her zaman yardım ettim. Sık sık ekipman için benzin ödüyor, bir şeyler ters gidiyorsa veya yanlışsa onarım yapıyor ve her zaman hem çimlerin (benimkinin hem de annemin) büyük etki yarattığından emin oluyor. Ama annem, kendisinin, ekipmanının ve hatta benim avantajımdan çok fazla yararlandığını düşünüyor. Ekipman kullanma maliyeti, aşınma ve yıpranma, gaz, zaman vb. göz önüne alındığında, onunla yaptığım iş için bana ödeme yapması gerektiğine inanıyor.

Bunu ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ve yanlış yaparsam harika bir arkadaşımı ve hatta daha iyi bir komşumu kaybedeceğimden korkuyorum. Biri bana tavsiyede bulunabilir mi?"
"Temel olarak, yakın zamanda bu çok hoş çocukla tanıştım ve anında aşık oldum. O çok tatlı ve benim için mükemmel bir eş olduğunu hissediyorum ve o da aynı şeyi hissediyor! Birbirimizi sadece bir aydır tanıyoruz ve ikimiz de 19 yaşındayız.

Ne yazık ki... ikimiz de genciz ve üniversitedeyiz ve o, ayın 21'inden başlayarak tüm yaz boyunca ailesinin yanına taşınıyor. Yani yaklaşık 4 ay boyunca kabaca 4 saat ayrı kalacağız.

Sorum şu, şimdi ne yapmalıyım? Bu noktada onun için gittikçe daha çok düşüyormuşum gibi hissediyorum, ama korkarım ki o gittiğinde gerçekten üzgün ve yalnız olacağım. O dönene kadar onu görmeyi bırakmalı mıyım? Yoksa iletişimde mi kalalım? Mantıksız olmama yardım et, çünkü benden onunla uzun mesafeli bir ilişki içinde olmamı isterse, bunu düşünebilirim."
"Ben de eski kız arkadaşımdan 3-4 ay önce ayrıldım. Ana sebep, uzun mesafe olmasıydı ve şimdi bunun işe yaramadığını anlıyorum çünkü onunla uzlaşmayı reddettim ve onunla yaşamak için yarı yolu yarıladım. Şimdi yapacağım şey...

Her neyse, göç etmek istiyorum ve bu yüzden seçtiğim yerde tatile (ayrılık sonrası*) gittim. Orada uzun zamandır tanıdığım (f/25) bir kızla tanıştım ve anlaştık. Çoğunlukla düştüğümüz anlar olmasına rağmen harika bir zaman geçirdik! Ona onun için geri geleceğime söz verdim ve çok düzenli olarak Skype / WhatsApp üzerinden konuşuyoruz.

Geçen gün eski sevgilimi özlüyordum ve ona bir mesaj gönderdim. Anlayışlı ama temkinli görünüyordu ve buluşmayı kabul ettik. Onu ve ona ne söyleyeceğimi düşünmeden edemiyorum. Onu geri istiyorum.

Ama diğer kızı da istiyorum.

Daha onu pek tanımazken yurtdışındaki kızla 'mükemmel kız' senaryosu hayal ettiğimi düşünüyorum. Onunla olur mu onu bile bilmiyorum. Belki bir kompleksim var ama onu hayal kırıklığına uğratmak istemiyor gibiyim.

Ama ben de eski sevgilimi geri istiyorum.. Bildiğim kadarıyla eski sevgilim yoluna devam etti ve beni geri istemiyor. Onu görmeli miyim? Seçeneklerimi açık tutmalı mıyım? Reddit'e tavsiyen nedir?"
"Radyoda bir One Direction şarkısı dinlerken aklımdan geçen düşünceye engel olamadım. Bugünlerde en iyi 40 pop istasyonunda yaygın olan üç ana mesaj var gibi görünüyor: Kadınların cinselleştirilmesi, sorunlarınızı partilerle ortadan kaldırma dürtüsü ve siz her yönden güzel ve mükemmelsiniz.

Bu mesajlardan ikisinin belirli bir kitleye pazarlandığını iddia ediyorum: Güvensiz gençler/genç yetişkinler. Sorunlarınızı partiler halinde ortadan kaldırma dürtüsü, güvensizlikten bir kaçış sağlar. ""Sen güzelsin!"" izleyicinin kendi değerlerinin yeniden güvence altına alınmasına ihtiyacı olmadıkça, asla bir izleyici kitlesi üzerinde çalışmaz.

Üçüncü mesaj, diğer iki mesajı etkili kılan güvensizlikleri yaratmaya çalışır. Tüm kadınların bu modele uymadığı açık olduğundan, kadınların cinselleştirilmesinin güvensizlik aşılamaya yardımcı olduğunu düşünüyorum. Bana kare bir çenenin ve mavi gözlerin güzelliğin özü olduğu söylenseydi ve bende ikisi de olmasaydı, açıkçası kendimi daha kötü hissederdim. Ve bunu unutmanın bir yolunu öneren veya bana aksini söyleyen bir şarkı çok makbule geçer."
"Bir yıldır nişanlıyım ve 75 kişilik orta boy bir düğün planlamaya başladım. Obama'nın ilgisi sayesinde (ya da 300 $ para cezası ödeyerek) geçen Ekim itibariyle düğünü 4 ay ötelemek zorunda kaldık. Kimse bize yardım etmeyi teklif etmediği için çoğu şeyi kendimiz de geçiyoruz ve bu boyutun listeyi tutmanın yönetebileceğimizden en az 3000 $ daha fazla olduğunu fark ettik. Listeyi 35'e indirdik, esasen yakın aile ve düğün partisi artı bize yardım edenler. aile dramı nedeniyle 50'ye çıkardık ve yine de işe yaradı, çünkü ikram paketimiz ve mekanımız bu kadar (maks.) Sonunda işler bir araya geliyordu ve bunu hallettiğim için kendimi iyi hissediyordum. Düğüne tam olarak bir ay kaldı, tüm davetler alındı ​​ve şimdi annem listemin hala küçük olduğuna karar verdi ve ekstra yemek, pasta ve konuk listemizi ikiye katlamak için ne gerekiyorsa o ödeyecek. Maksimum seviyem 50, bunu yapmak için planlamaya tamamen baştan başlamam gerekecek ve yalnızca bir ayım var ve esasen herkesle iletişime geçip az önce aldıkları davetiyeyi çöpe atmalarını ve onu neyle değiştirmelerini söylemem gerekiyor. çözmek. Yeni bir mekana, yeni bir kiliseye, muhtemelen yeni bir zamana ve yemeğe ihtiyacım olacaktı. Kimin davet edileceğini bile bilmiyorum!
Sadece ne yapacağımı bilemiyorum!"
"Herkese merhaba, ben 24(bayan) 27 yaşındaki erkek arkadaşımla bir buçuk yıldır beraberiz. O harika ve genel olarak her şey harika.

Geçmişte duygusal ve fiziksel olarak aldatıldım. Şu anki erkek arkadaşımın bunu yaptığını düşünmüyorum... ama endişeliyim.

Cep telefonunu aşırı derecede koruyor, şifreyle kilitli tutuyor. Müşteri hizmetlerinde birçok genç kadınla çalışıyor ve onları Facebook'ta ekliyor. İş arkadaşları eklemenin çok yaygın olduğunu biliyorum ama bu beni rahatsız ediyor.

Çok mu hassasım?

Öyleyse sorum şu, size göre sadakatsizlik olarak kabul edilen nedir?"
"2 hafta önce son 2 yıllık kız arkadaşımla ayrıldık. O zamandan beri arkadaş kalmaya çalışıyoruz ama zor oldu. Bana onun en iyi arkadaşlarından biri olduğumu ve bana karşı hislerinde değişen tek şeyin artık bir ilişki istememesi olduğunu söylüyor. Hala beni önemsiyor ve sürekli konuşuyoruz. Birkaç günde bir takılıyoruz ve çok eğleniyoruz. Ancak romantik duyguların ortadan kalktığı konusunda ısrar ediyor.

Ona hala aşığım ve ayrılmak istemiyordum. İlişkiye bir şans daha vermesi için acımasızca uğraştım ama o bu duyguların gittiği konusunda kararlı. O benim en iyi arkadaşlarımdan biri ve sırf bittiğini kabul etmekte zorlanıyorum diye onu hayatımdan kaybetmek istemiyorum. Bu benim ilk uzun süreli ilişkim ve ilk büyük ayrılığım. Onu nasıl atlatacağımı bilmiyorum. İlişkinin üstesinden gelmeme yardımcı olmak için yapabileceğim bazı şeyler nelerdir? Geri dönmediğini ve ona karşı beslediğim duyguları arkadaş kalabilecek kadar körelttiğini nasıl kabul edebilirim?"
"Herkese selam,

İlk kez arayan, burada uzun süredir dinleyici. Yemek pişirme hakkında daha fazla bilgi edinmek için Yeni Yıl kararımın bir parçası olarak dün bir biftek aldım. Şimdi, burada bir bifteğin nasıl pişirileceğine dair yüzlerce yazı olduğunu biliyorum. Kızartma, çevirme, fırında bitirme vb. Birçoğunu okudum, ancak daha spesifik tavsiyeler almanın benim için daha iyi bir fikir olduğuna karar verdim.

Bu akşam bifteği pişirmeyi planlıyorum. Bu, güzelce mermerleştirilmiş 1,25"" - 1,5"" kesimli kemiksiz bir antrikot. Dry-aging olduğuna inanmıyorum. Bu sabah önceden baharatlanmış olduklarını görünce yemek pişirmek için bir Lodge 12 ""Dökme Demir Tava satın almak için dışarı çıkmayı planlıyordum, ancak biraz araştırmadan sonra tavayı yeniden baharatlamak doğru görünüyor. Bununla ilgili sorun sürecin saatler alacağı ve benim o kadar zamanım olmayabilir. Diğer seçeneğim, bifteği fırında bitirme seçeneğini bırakan, plastik saplı, sıradan bir 12 ""kızartma tavası. Erimiş tencere istemediğim sürece dışarı.

Sürecin geri kalanına gelince, tuzlamadan önce bifteği yaklaşık 40 - 60 dakika oda sıcaklığına getirmeyi planlıyorum ve kızartmadan hemen önce tuzlamaya karar verdim. Kızartmaya gelince, bitkisel yağım ve açık tereyağım var. Bifteği yağda pişirme ve şef Ramsey gibi tereyağında bitirme fikrini seviyorum, ancak yine de çevirme yönteminde hala havadayım. Bir kez veya sürekli olarak çevirmek, soru bu! Uzun araştırmalardan sonra ve ilk kez bu kadar güzel bir et kesimi ile, 1 çevirme yerine her 15 - 20 saniyede bir çevirmeye daha fazla eğiliyorum. Bunun nedeni, bu oranda bir biftek pişirmeye aşina olmadığım için, pişirme süresini daha iyi ölçebileceğim ve daha eşit bir kızartma elde edebileceğim, çünkü her bir tarafı ne kadar süre pişireceğim konusunda emin değilim. çevirme yöntemi.

Reddit kullanıcıları, bana ne gibi tavsiyeleriniz var? Her şey ve her şey memnuniyetle karşılanır. Teşekkürler!"
"Bu yüzden, bir buçuk yıldır ara sıra bir tür arkadaşlık kurduğum bu kızdan hoşlanıyorum. Ne zaman başlasa, bir dereceye kadar duygular geliştiriyorum ve şimdi bu inkar edilemez.

Onunla ne zaman konuşsam politika, felsefe ve buna benzer şeyler hakkında çok konuşuyoruz ve sadece ikimiz olduğumuzda sohbet hep cinselliğe dönüyor. Direkt olarak değil ama yaptıklarımız, hoşlandıklarımız vs. gibi.

Bunu çoğu arkadaşıyla yapmadığını öğrendim ama aynı zamanda arkadaşlarıyla normalde çok fiziksel (dokunaklı) ve benimle değil.

Bana hala eski sevgilisini unutmaya çalıştığı ve depresyonu olduğunu ve zaman zaman endişe verici ve sorunlu davranışlarda bulunduğunu kesinlikle söyleyebildiği söylendi. Ona yardım etmek için daha iyi bir konumda olmak istiyorum.

Birkaç hafta önce ona mesaj atmaya çalıştım. İlk konuşma oldukça iyi gitti ama bir sonraki denememde cevap yazmadı. İlgisizlikten mi yoksa başka sebeplerden mi bilmiyorum.

Ayrıca onun cinsel şeylerden daha fazlasını istemesini nasıl sağlayacağımı bilmek istiyorum, çünkü benden biraz hoşlanıyorsa bunu yalnızca konuşmalarımıza dayanarak istemesi olasıdır. (Ya da benimle rahat olabilir, kim bilir?)

Ne yapmalıyım?"
"Her şeyden önce, üzücü bir hikaye ya da başka bir şey değil, aldattığını ya da onun gibi bir şey olduğunu düşünmüyorum. Ülkemdeki sevgililer günü yaklaşıyor ve benim kız arkadaşıma sürpriz yapmak için oldukça basit bir fikrim vardı ve bu ona birkaç gül vermeyi kapsıyordu. Mesele şu ki, niyetimi kendi başına takdir edeceğini bilsem de, gerçek çiçekleri falan isteyip istemediğini bilmiyorum, bu yüzden gülleri sevip sevmediğini ve almak isteyip istemediğini öğrenmek istedim. ama sürprizi bozmamak için farkında olmadan. Bu bilgiyi ondan nasıl alacağına dair bir fikrin var mı?"
"Açıklamak üzere olduğum nedenlerden dolayı atılan hesap ..
Diğer TIFU gönderileri gibi, Bu da yaklaşık bir ay önce başıma geldi.

Ben oldukça sessiz bir adamım, genellikle kaynak merkezinde aynı programdan bazı sınıf arkadaşlarıyla oturur ve her zaman beni sohbet konuşmalarına katkıda bulunmaya ikna etmeye çalışan bir arkadaşım olur. İşte burada TIFU devreye giriyor, masadaki insanlar kimden hoşlandıklarından, yakın zamanda aşık olduklarından vs. Aslında, sadece konuşmalara katkıda bulunmak istedim ._.) Onlara sevdiğimi söylüyorum, programımızın diğer akışında ona 'Amy' diyelim, aslında gerçekten havalı, tatlı, girişken, arkadaş canlısı bir kız olduğunu düşünüyorum. Hatta bugün dışında çoğu zaman öğle yemeğinde bizimle oturur. Masadaki herkes birinden hoşlandığım için şok oldu, hatta onun bir kız olduğu için daha da şaşırtıcı (Onlar benim öyle olduğum izlenimine kapıldılar..'O' olmadığım gibi.) Sonunda Amy'ye bir kahve içmeye çıkma teklif etmek zorunda kalıyorum. . (İşte burada İKİNCİ FU devreye giriyor) FACEBOOK SOHBETİYLE sordum, herkes omzumun üzerinden ona sorduğumdan emin olmak için bakıyordu, Heyecanla bir cevap bekledikleri için 'OKU' olarak işaretleniyor.. Dakikalar geçiyor ve arkadaşım 'Lisa'nın' telefonu birkaç dakika sonra hemen çalıyor, ona az önce kahve içmeye gitmesini istediğimi söyleyen 'Amy' mesajı. Amy hemen Lisa'ya beni sadece bir arkadaş olarak gördüğünü söyler ve Lisa mesajı okur- masamıza yüksek sesle ve herkes garip sessizlikten oturdu, ardından herkes açıkça reddedildiğim için bana üzülmeye çalışırken ben utanç içinde koltuğuma oturuyorum.

Ertesi gün, bir sabah kursuna yürüyorum ve koridorda ona çarptım ve aynı masada oturduğumuz için farlara yakalanmış geyikler gibi olduğumuz için işleri ne kadar tuhaf yaptığımı önceden fark edemedim. Bundan sonra sömestrin son iki haftasını ondan kaçarak geçirdim. (eskiden sadece el sallardık ya da merhaba derdik)."
"Bir ay önce tanıştık. Her şey harika gitti. İki hafta sonra ""resmi"" olduk. Her şey hızlı ve öfkeli başladı. Bana beni sevdiğini söyledi ve EMİN olduğunu, hayatındaki her şeyden çok benim ""tek"" olduğumdan emin olduğunu söyledi. Bana oğluyla tanışacak ve takılacak kadar güvendi. Kızımla tanıştı. Her şey harikaydı, seks bile.

Geçen salı onun evinde kaldım ve biz yatana kadar her şey yolundaydı. Üşüdü. Bana hiç dokunmadı, seks yok. Çarşamba gecesi, aynı şey, hatta bu kez tamamen giyinik uyumak. Cumartesi gecesi yine aynı şey. Ertesi sabah ona mesaj attım ve bana neler olduğunu anlatmasını istedim. Dedi ki: ""Belki de hızlı hareket ettik. Sen inanılmaz derecede tatlı bir adamsın... Sadece çalışmasını istediğim kadar hissetmiyorum""...

Ona mesaj atıyorum ve hadi bunun hakkında konuşalım çünkü beni hissetmediğine inanmıyorum; Benden hoşlanmasaydın, oğlunla tanışmama izin vermezdin. Ailene benden bahsetti vs.

Akşam yemeğini kabul etti ama bazı şeyler yüzünden görüşemedik. ""Yarın düzgün düşünürken konuşalım. Bunaldım. Özür dilerim"" dedi. Bunu konuşmak için bu gece onun evine gideceğim.

Sizce burada neler oluyor?"
"Bir keresinde arkadaşımla takılıyorduk, ona DJ, kardeşime ""Brock"" ve aile dostumuza ""Kurt"" diyeceğiz. Küçük kasabamızda bir BP'ye bağlı Mc Donald's'a gittik ve büyük alkolsüz içecekler aldık, sonra caddenin karşısına geçmeye karar verdik ve bu dik yokuştan kasabamızın oturduğu göle indik. Bu dik yokuşun aşağı yukarı yarısında bir çukur vardı. Brock ve Kurt konuyu kolaylıkla aştılar ve DJ önce benim gitmemi istedi. Ben de dâhi olduğum için çukurdan atlayıp tepeden aşağı koşabileceğimi düşündüm. Deliği temizler ve dibe daha hızlı inerdim. İki kuş bir taş değil mi? Yanlış-o. ""DJ, içkimi tut!"" dedim, sonra delikten atladım, koşmaya başladım. Şimdi, yemeğe yabancı olmadığımı, kilolu bir adam olduğumu belirtmemin önemli olduğunu düşünüyorum. Bununla birlikte, her şeyin çok hızlı, çok gerçek olduğunu fark ettim. Fanatik bir şekilde yavaşlamanın bir yolunu aradım ve önümde küçük bir ağaç fark ettim... Oyun geyiğinin üzerinden geçen bir oklava gibi onu buharla devirdim. Yaralanmaya hakaret ekleyerek, ağacı sığınak olarak kullanan bir örümceği bir şekilde yuttum. Sonra dibe vurdum... yüzüme. Hemen alttaki pürüzlü kayaların içine. Hemen yanlarına yuvarlandım. Temelde aynı anda hem ağladım hem de güldüm. Sonra DJ geldi ve ""DJ dostum"" dedim. ve ""Uhhh ... evet?"" ""İçkimi hala içiyor musun?"" dedim. ""Evet dostum"" diye cevap verdi. ""Ver şunu, bir örümcek yuttum ve boğazıma geldi."" Söyledim. Kaltağı yere sermek için bir içki aldım ve en azından patron yiyen bir örümcek gibi dışarı çıkmaya çalıştım. Mükemmel bir gün böylece biter..."
"Birkaç yıl oldukça zor zamanlar geçirdim (boşanma, sağlık sorunları) ve bununla pek iyi başa çıkamadım. Çok fazla arkadaşım yok ve bu süre zarfında çoğunu kaybettim.

Yine de bir adam her zaman yanımda durdu. Birbirimizi uzun yıllardır tanıyoruz ve o benim düğünümde sağdıcıydı. Onu kardeşim olarak görüyorum ve ayda birkaç kez görüşürdük. Ama son bir iki yıldır çok mesafeliydi ve pek konuşkan değildi. Sırayla etkinlikler düzenlerdik ve her zaman birbirimizi bir şeylere davet ederdik. Şimdi bir şeyler başlatmalıyım ve onun genellikle gidememesinin bir nedeni vardır. Artık e-posta almıyorum ve geçenlerde benim davet edilmediğim bir yeni eve taşınma partisi verdi.

Onunla gerçekten takılmak istiyorum ve dürüst olmak gerekirse bir arkadaşa ihtiyacım var, ama arkadaşlığın neredeyse bittiğini ve bana gerçeği söyleyemeyecek kadar iyi olduğunu hissediyorum."
"Yüce Reddit, bana kulak ver..

Reddit'e giderse, bu alt yazıya giderse ve bu özel gönderiyi görürse atılır...

Dönüş:

Yani neredeyse dört yıldır birlikteyiz. Harika bir ilişki, tüm bu iyi şeyleri delicesine yakın. Birkaç kaba yama ama sebat ediyoruz. Arkadaşlarıyla birlikte yaşayan kız arkadaşı, aldığı öğretmenlik stajı nedeniyle eve taşınmak zorunda kaldı, maaşı yok, sadece yüksek lisans okuluna burs veriyor.

Taahhüt:

Geçen Haziran'da kira kontratım bitmişti ve üniversite arkadaşlarım olmadan daha iyi bir bölgeye taşınmak istiyordum. Kız arkadaşım çok mutlu, birlikte yaşamayı konuşuyoruz.

 Müthiş keseli sıçan, ikimizin de işlerinin merkezine yakın güzel bir yer bulduk. Bahsi geçen staj nedeniyle kiradaki payını tam olarak ödeyemeyeceğini bana bildirdi. Önemli değil. Ben faturaları ödeyebilirim ve o elinden geleni yapabilir. İkimiz de kira sözleşmesini imzaladık.

Kira Eylül'de başlıyor, okul filan yüzünden, taşınma tarihi Aralık, bunda sorun yok çünkü iyiyim. Peki Aralık, bir Ocak hamlesine dönüştü... o da bir Şubat hamlesine dönüştü... bu da Mart ayının başına dönüştü... ve Mart ayının sonuna dönüştü.

Prestij:

Bu yüzden, onunla yaklaşık bir saat önce telefonda görüştüm ve taşınması konusu gündeme geldi çünkü yardım etmek için işten izin istemem gerekiyor (perakende müdürü :0). Şimdi Mart'ı yapabileceğini düşünmüyor. Gerçek cehennem nedir?

Hayatımıza devam etmek istiyorum ama o bahaneler uydurup duruyor. Her zaman onunla yaşayabileceğimi bilene kadar evlenmiyorum. Ne yapmam gerektiği konusunda hayal kırıklığına uğradım. Onu sevdiğim için ona bir ültimatom vermek istemiyorum ama bir noktada bu ilişkinin bir sonraki aşamaya, yani evliliğe çıkıp çıkamayacağını bilmem gerekiyor. Bu noktada bende mi, ilişkimizde mi yoksa onda mı bir sorun var anlamaya çalışıyorum. Herhangi bir girdi var mı?"
"Bu Cumartesi (8 Şubat) ailem ve ben, bu sonbaharda gideceğim, evden yaklaşık bir buçuk saat uzaklıktaki üniversiteye arabayla gideceğiz. Ailem tüm hayatım boyunca sigara içti, bu yüzden kokuya karşı oldukça duyarsızlaştım, ancak birçok eğitmen ve sadece rastgele görgü tanığı kişimdeki koku hakkında yorum yaptı. Bu, komite üzerinde iyi bir izlenim bırakmayacak (en azından ben komite olduğunu düşünüyorum. Her iki şekilde de farkedilecektir). En azından annemin sigara içmemeyi düşünüp düşünmediğini çok kibar bir şekilde sormaya çalıştım, ama bana biraz güldü ve bunun gerçekten o kadar da fark edilmediği ve karakterimin kazanması için yeterli olması gerektiği hakkında bir sürü kaba, alaycı yorum yaptı. görüşmeciler. 1. Kişiliğim en iyisi değil ve röportajlarda çok iyi değilim ve 2. Rekabet zorluysa, verilen ilk izlenime ineceğinden eminim ve sigara kokusu Özür dilesem ve ailem sigara içiyor olsa bile iyi bir izlenim VERMEYECEĞİM.

Eğitmenler/danışmanlar tarafından bana verilen bazı öneriler şunlardır: tarçınlı sakız çiğnemek, kıyafetlerimi paketlemek ve oraya gidene kadar saçımı örtmek (ki pek hevesli değilim çünkü gerçekten nerede değişeceğimi bilmiyorum) bunun gibi bir şey) ve arabaya pişirme vanilyası koymak? Bundan pek emin değilim. Bunlardan herhangi biri işe yarayacak mı? Diğer önerilere açığız."
"Bunun biraz sığ bir soru olduğunu biliyorum ama işte, erkek arkadaşım ve ben yaklaşık bir yıldır çıkıyoruz ve onu çok seviyorum - biz genciz, ""sonsuza kadar birlikte"" olacağımız konusunda hiçbir yanılgım yok. çünkü bok oluyor ama bu haliyle onunla çok mutluyum. Gerçekten tek sorunum onun çok ama çok zayıf olması.

Kilosuyla mücadele ettiğini biliyorum, yeme bozukluğu yok ama sadece kilo alacak kadar yemek yemeye çalışıyor. Boyu ve yaşına göre aşırı kilolu ve dürüst olmak gerekirse onun için endişeleniyorum. Yüzü her zaman gerçekten sıska ve köşeli, gözlerinin altında sürekli koyu halkalar var (zaten her zaman kırmızıdır, ne hakkında olduğunu bilmiyorum) ve dürüst olmak gerekirse, belinin kalınlığı bacağımla aynı büyüklükte olduğunu düşünüyorum, ki bu mümkün değil o kadar iyi ol Yani bunun bir kısmı sağlık açısından geliyor.

Ancak bir kısmı da kuşkusuz benim kendi tercihlerim. Daha kalın adamları zayıf olanlardan daha çok severim - Yırtılmasını falan beklemiyorum, kahretsin, onun biraz tombul olmasını tercih ederim. Ben de biraz şişmanım, çok fazla kilolu değilim ama yine de oldukça tombul ve samimi bir şey yapmak istediğimde - kucağına oturmak ya da başka bir şey gibi - onu kıracakmışım ya da onu eziyormuşum gibi hissediyorum. - ki bu benim kendi güvensizliğim, ama onun ağırlığının yardımcı olduğunu düşünmüyorum. O da gerçekten kemikli - bazen ona düzgün bir şekilde sarılmak ya da seks yapmak gerçekten canımı yakıyor çünkü kalça kemikleri çok fazla çıkıntı yapıyor ve uyluklarıma çarpıyor.

Bu konuya göt gibi çıkmadan nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum çünkü insanların kilonuz hakkında yorum yapmasının ne kadar boktan olduğunu biliyorum. Ve özellikle yüzde elli onun sağlığı için endişelendiğim ve yüzde elli ona olan gerçek ilgim hakkında endişelendiğim için. Bu yüzden sadece bunu nasıl gündeme getireceğime dair öneriler arıyorum ve bunu daha fazla ""Sağlığınız için endişeleniyorum ve sağlığınızı/kilonuzu iyileştirmek de size olan ilgimi artıracak"" şeklinde tartışıyorum."
"Biraz uzun bir hikaye, ama bunu olabildiğince kısa yapmak için elimden gelenin en iyisini yapacağım. 10 aydır çıkıyoruz, neredeyse bir yıldır. Bir sürü erkek arkadaşı var ve ne zaman onlarla takılsa aşırı derecede sinirleniyor ve rahatsız oluyorum. Bundan daha önce bahsetmiştik ve onlarla eskisi kadar takılmıyor ama yine de ara sıra takılıyor.

Takıldığı erkeklerin kız arkadaşları olduğunu ve güvenilir adamlar olduğunu biliyorum ama kim olursa olsun, bu beni çok rahatsız ediyor.

Elbette bunun çok daha fazlası var, ama bu sadece işin özü. Bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum. Sadece onunla başa çıkıp öyle olmasına izin mi vermeliyim? Bunu yapmak benim için artık çok zor :/ ben de bunun hakkında kavga etmek istemiyorum, geçmişte zaten çok şey yaşadık. Peki ne yapmalıyım... herhangi bir tavsiye?"
"Benim için birkaç gün önceydi. Burada Comcast kullanıyoruz (maalesef bizim bölgemizde bulabildiğimiz tek şey) ve konuşmak zorunda olduğum kadın iş dışında asla bir bilgisayara dokunmamış ve kıçından konuşmamış olmalı. İnternetimizin yaklaşık 25 MBS olması gerekiyordu ama 3-4 alıyorduk (bir hafta kontrol etmek için speedtest.net'i kullandık). Bu yüzden, neler olup bittiğini görmek / bir teknisyenin gelmesini sağlamak için aradığım her şeyi kontrol ettikten sonra. Aldığım kadın ilk 15 dakikayı bana her şeyin yolunda olduğunu söyleyerek geçirdi. Sonunda ona ulaştıktan sonra, bana onlarla her şeyin yolunda olduğunu ve benim kablosuz yönlendiricim olması GEREKENİ söylemedi. En iyi kısım? Ben kullanmıyorum. Ben katıyım. EVİMDE bir kablosuz yönlendirici bile yok. Umursamadı. Bu benim kablosuz yönlendiricimdi. SONRA 20 dakika daha nihayet kurulumumu açıkladıktan sonra yavaş olduğunu nasıl bildiğimi soruyor. Ona, kontrolü çevrimiçi olarak hız testi ile sunucularına yaptığımı söyledim. Bana bunun doğru olmadığını ve ONLARIN testini kullanmam gerektiğini söyledi. Yaptım ve 2'deydi. speedtest.net'ten DAHA KÖTÜ. Kullanmam gereken kablosuz yönlendiricime geri döndü. Sonra hemen kapattım, geri aradım ve birinden benim için bir teknisyen için uygun bir yer ayarlamasını istedim. Beni departmana aktardılar ve durumumu açıkladıktan sonra 4-5 tık sesi duydum ve ""Oh evet sorun burada, bir teknisyen yarın 2'de sizin için düzeltmek için orada olabilir (bu onların sonuydu, bir tür sinyal sorun.) Adam geliyor, 10 dakika sonra gitmek için iyiyim. Normalde amirlere şikayet etmem ama onun adıyla geri aradım ve kesinlikle BÜYÜK cehalet ve onun benim dinlediğim hiçbir şeyi dinlememesi ZORUNDA KALDIM söylemek"
"Öncelikle, çok nadir olmadığından emin olduğum için bunu daha önce yaşamış olan insanlardan haber almak isterim.

Eşim (33K) ve ben (37E) 10 yıldır evliyiz ve 12 yıldır birlikteyiz. Tanıştığımız geceden itibaren çocuk istediğimi ve yaklaşık 6 yaşımdan beri sahip olduğumu ifade ettim.

Son birkaç yıldır hamile kalmayı umuyorduk ve geçen yıl Clomid'in yardımıyla çok çalışıyoruz (klomid sadece son 3 ay olmasına rağmen).

Geçen ay çocuk sahibi olmanın hayatını, vücudunu vb.

Bu son ilaç tedavisinden sonra hamile kalmadık. Daha sonra nihayet çocuk istemediğini ve bunu sadece benim için yaptığını itiraf etti. Orijinal planımız, kendi planımızı denemek ve başarısız olursa evlat edinmeyi sürdürmekti.

Şimdi, anne olmak istemediği gerçeğini kabul ettiği için masadan evlat edinilmek istiyor.

Ne yapacağımdan emin değilim. Karımı seviyorum ama hiç çocuk sahibi olamamak beni mahvediyor.

Yani, sohbette boşanma gündeme geldi, ama işte bu konudaki düşüncelerim. Birincisi, onu seviyorum ve boşanmak için başka sebep göremiyorum. Sırf istediğim bir şey yüzünden onu terk ettiğim için kendimle nasıl yaşayabilirim? İki, 37 yaşındayım... Gerçekten benimle birlikte olmak ve ben 45 yaşımdan önce çocuk sahibi olmak isteyecek başka bir kadın bulma ihtimalim nedir? Ve üç, arrrg ne oluyor...gerçekten mi??

Ve kimse söylemeden önce... Evet, çocukların zor olabileceğini biliyorum. Gençlere dönüşürler ve dev bir para batağı olurlar. Sonunda hapse giren ve Gotham'ı havaya uçurmak için kaçan korkunç insanlar olabilirler. Ama tersi de bir ihtimal... Çocuklarla çalışıyorum ve her gün onlarca hatta daha fazlasıyla etkileşim kuruyorum. Nasıl olduklarını biliyorum..."
"Merhaba, bu gönderiyi tetikleyen şey, dün kız arkadaşımın bana olası bebek isimlerinin bir listesini göstermesiydi. çok rahatsız oldum çünkü

a) Kendimi çocuklar hakkında düşünmeye hazır hissetmiyorum
b) Kendi çocuklarıma sahip olmak istediğimi hiç sanmıyorum.

Bu, geç saatlere kadar ayakta kalmama ve kendimi çok tuhaf hissetmeme ve ilişkimiz hakkında çokça yeniden düşünmeme yol açtı. Yaşlı bir kadınla ilişki içinde olmak birçok yönden garip. Onun zaten bir işi var, ben daha üniversitedeyken ve bazen o 5 yıl sonra yaşıyormuş gibi geliyor, oysa ben gençlik yıllarımı bir türlü bırakamıyorum. Ben teist değilim, o katolikken ve Evlilik, çocuklar ve dünya algımız vb. gibi temalar tam olarak aynı sayfada değil, ama her zaman ""bunu göründüğünde anlayabiliriz"" dedik. uzun süre birlikte olmak"" başında. Ama şimdi gerçekten öyle görünüyor ve kendimi hiç hazır hissetmiyorum.

Ailelerimiz baskı yapmaya başladı ve bu beni de gerçekten rahatsız ediyor. Ona çocuklardan emin olmadığımı söyledim ama sanırım artık onları aslında hiç istemediğimi biliyorum. Nedenleri hakkında konuşmak istemiyorum, lütfen inanın bana iyice düşündüm.
Bunu sistemimden çıkarmam gerekiyordu, çünkü benim için gerçekten zor, ama şu anda onunla bu konuyu konuşmalı mıyım bilmiyorum.
Ne düşünüyorsun?"
"Bunu yeni bir gönderi yaptım ama gönderi geçmişime bakarsanız, bunun devam eden bir sorun olduğunu göreceksiniz. Arka plan şu ki, iki küçük çocuğu olan bir adamla çıkıyorum, evliliği yaklaşık üç ay önce sona erdi ve o zamandan beri epeyce yattı.

""Özel"" olmayı kabul etmiştik ve ondan telefonundan tinder'ı silmesini istemiştim ve o silmişti. Ama boşandığından beri düzenli olarak takıldığı kadınlardan en az biriyle yattığını biliyorum. Önceden arkadaşmışlar gibi, sonra boşanma oldu ve birlikte yattılar ve şimdi ""sadece arkadaş olarak"" takılıyorlar. Yalan söylediğini düşünmüyorum ama bu beni rahatsız ediyor. Çoğu zaman geceleri çalışıyorum, bu yüzden saat 10'a kadar onun evinde takılıyorum ve sonra ben gittikten sonra bana bu kızın geleceğini söyleyecek. Endişelenmemek elde değil çünkü (birlikte yattıklarına göre) açıkça ondan etkileniyor. Ona bunun beni rahatsız ettiğini söyledim ama o onların sadece arkadaş olduklarını söylüyor, bu yüzden artık ona bu konuda dırdır etmek istemiyorum, o tür biri olmaktan nefret ediyorum.

Onun dışında her şey bizim için çok iyi gidiyor. Onunla çıkmak bir rüyanın gerçekleşmesi gibi ve birlikte çok eğleniyoruz. Artık çocuk bakımı var, bu yüzden birkaç gerçek randevuya çıkabildik ve harika gittiler. Gelecekte ne istediğimiz hakkında konuşuyoruz ve planlarımız sıralanıyor.

Bir diğer potansiyel kırmızı bayrak, ailesine ve arkadaşlarına çıktığını söylemek istememesidir. Ayrıldıktan sonra çok erken olduğu için ona saldıracaklarından endişeleniyor. Birlikte olmamıza büyük bir sır gibi davranmıyor, sanki hala toplum içine çıkıyoruz falan ama bu yine de kendimi tuhaf hissetmeme neden oluyor."
"Yıllardır Eczane teknisyeniyim ve hala okuldayım, şimdi tıp öncesi yapıyorum. TÜM eczane okulu masraflarını karşılayacak ve biter bitmez bana istikrarlı ve iyi maaşlı bir iş sağlayacak yeni bir iş buldum. Ya da pre-medite devam edip daha çok seveceğimi hissettiğim ama yine de yıllar ve yıllar gerektiren bir MD olurum...

Her ikisinde de eğitim konusunda yeterince iyi olacağımdan eminim, ancak birinin tamamı ödenecek ve diğeriyle, çalışmalarımdan ve çalışmalarımdan zaman ayırmak istemeyeceğim için büyük bir kredi almam gerekecek."
"Ben [29M], kız arkadaşım [28K] ile üç yıldır bir ilişki içindeyim ve uzun vadeli (evlilik olarak da bilinir) olasılıkları ciddi bir şekilde tartışıyoruz. İyi haber şu ki, ikimiz de birbirimizle uzun vadede bir gelecek görebiliyoruz ve harika bir iletişimimiz var.

Pek iyi olmayan haber şu ki, ikimiz de çocuklar konusunda kararsızız. Birimizin çocuk isteyip diğerinin istememesi bir şey olurdu ama şu anda ikimiz de çocuklar hakkında bir karara varmış gibi görünmüyoruz. Bunun hakkında uzun uzadıya konuştuk ve çocuk isteyip istemediğimiz konusunda nihai bir duruşa varamadık.

Bazı yönlerden kendimizi iki ebeveyn ve bir veya iki çocuktan oluşan bir aile birimi olarak hayal edebiliriz. Bu görüntü bizi öğürtürmez veya başımızı döndürmez. Ama sonra dikkat dağıtıcı sorunlar ortaya çıkıyor. Bir vaka benim tıbbi durumum. Şimdilik iyi huylu ama istatistiksel olarak konuşabilecek bir beyin tümörüm var ve bu ikimizi de endişelendiriyor.

Sonunda istikrarlı işler bulursak bu değişebilir veya sağlamlaşabilir mi? Şu anda ben üniversite son sınıftayken o sözleşmeli öğretmen olarak çalışıyor. İkimiz de yüksek lisans yapacağız, yani (ideal) zaman dilimimize göre 3-4 yıl sonra kendimizi istediğimiz işlerde görüyoruz."
"Bir süredir sorunlarımız var ve genellikle bunlar üzerinde tam anlamıyla kavga etmesek de, işler çözülmediğinde birbirimize karşı huysuzlaşma eğilimindeyiz. Kuşkusuz, ikimiz de harika iletişimciler değiliz.

Son gerçek kavgamızdan sonra, bana danışmanlığa gitmemiz gerektiğini yoksa ayrılmamız gerektiğini söyledi. Danışmanlığı denemeyi kabul ettim. Aklında gitmek istediği belirli bir grup var, ben de seansları ayarlayayım dedim ve gidelim. Bu 3 hafta önceydi.

O zamandan beri herhangi bir ayar yapmaktan vazgeçti, gitmeye istekli olduğu tek yerin adını bilmediğim için kuramıyorum ve yeniden atışmaya başlıyoruz. Şimdi öyle bir noktadayım ki, bir şeylerin ters gittiğinden bahsedersem veya X, Y veya Z yapılsaydı takdir edeceğimi söylersem, başka bir kavga çıkarmaya çalışmakla suçlanıyorum.

Burada aklımın ucundayım, eğer yapılmadıysa ilişkimizi bitirmekle tehdit ettiği şeyi yapması için ona baskı yaptığım için haksız mıyım?"
"Bu yüzden onunla üniversitede çıkıyordum ve sonra işler biraz azaldı. Bir yıl sonra konuşmaya başladık... ikimiz de birbirimizi hâlâ sevdiğimizi anladık. Ben batı kıyısında yaşıyorum, o doğu kıyısında yaşıyor. Ziyarete geliyor, bu harika, tekrar bir araya gelmek istiyor ama ben gerçekten duygusal olarak tam olarak salıvermiyorum çünkü birlikte değiliz. Bunu, sadece seks yapmak için ziyarete gelmesini ve tekrar çıkmaya hiç ilgi duymamasını istedim. Buna nasıl cevap vereceğimi bilmiyorum ve birlikte 3 gün geçirdikten sonra tekrar bir araya gelmemiz gerektiğinden emin değilim ve bu yüzden yaklaşık 3 hafta konuşmayı bıraktık. Şimdi 3 hafta sonra ve biraz deliriyorum çünkü onu geri alma şansım vardı ve onu ne kadar sevdiğimi çok geç fark ettim, temelde her şeyi batırdım. Bu daha önce de oldu, bu yüzden ona onu geri istediğimi söylersem muhtemelen benden nefret edecek... ne yapacağım?"
"Yani bu yaklaşık 20 dakika önce oldu. Sessiz oyun gecemi bitirmiştim ve yatmadan önce duş almaya karar verdim. Aşağıya yemek tabağımı getirirken oda arkadaşımın dışarıda olduğunu fark ettim.

Küçük bir bilgi: Oda arkadaşımın evde olduğunu biliyorsam, başka birine nezaketen, duşa giderken kıyafetlerimi alıp en azından pantolonla çıkarım. Evde değilse, nasıl hissettiğime bağlı olarak boxer giyebilir veya giymeyebilirim.

Her neyse, kurulandıktan sonra kapıyı açıyorum ve odasının dışında, banyonun hemen bitişiğinde duran iki kız var. Kesinlikle pantolon veya boxer giymiyordum. Kısa bir gariplik bir yana, omuz silktim ve odama, koridorun aşağısına doğru yürüdüm.

Rahatsız olma eğiliminde değilim, çünkü askerde olmak gerçekten utangaç olmanı engelliyor. Yine de onlar adına konuşamam, kesinlikle şok olmuş görünüyorlardı."
"Buraya bağlantılar, resimler, videolar, tartışmalar, müthiş fedakarlık ve ara sıra meme(ler) için geliyorum. RandomdudeORgirl123'ün 400 puan almasını önemsememin tek nedeni, ön sayfada yer alması ve ilk önce dikkatimi çekmesi. Ayrıca gönderinin iyi olacağı konusunda (bir nevi) garantim var. Evet, olumlu oy almak güzel hissettiriyor ve bazen yorumum unutulacak kadar olumsuz oy alırsa, o zaman utançtan onu siliyorum, ancak bir ekran görüntüsü yayınlayıp daha fazla olumlu oy aldılarsa, başkalarını karma fahişeliğe çağırmak ne işe yarar? orijinal gönderiden daha mı? Adamın bedava pizzayı almasıyla ilgili ekran görüntüsü gönderisini gerçekten beğendim ve o haklı, reddit bunun gibi şeyler için harika ve o yeniden gönderi olmasaydı, bu harika hatırlatıcıyı kaçırırdım.
Ayrıca, kendime sadece bir oy verebiliyorsam nasıl fahişelik yapabilirim?
""Hak ettiğini düşündüğümden daha fazla puanı var""ı bırakalım ve ""güzel... olumlu oy"" ya da ""meh.. kendi haline bırak"" ya da ""öf.. olumsuz oy""a geri dönelim."
"Yani, kız arkadaşım ve ben neredeyse 3 yıldır birlikteyiz. Mükemmel olmadılar ama kimin ilişkisi? İnanılmaz bir zaman geçirdim ve yine de onu çok seviyorum. Yaklaşık 2 ay önce ayrıldık ve o zamandan beri hala görüşüyoruz ve ara sıra takılıyoruz, bu sırada onunla daha önce pek yapmadığımız gerçekten eğlenceli ve güzel şeyler yapmak için zaman ayırıyorum. randevulara çıkmak gibi ilişkiler. Geçen gün birdenbire durmak istediğini söyleyene kadar işler harika gidiyordu. İlişkimizin bir yere varacağını düşünmediğini ve sadece bekar kalmak istediğini söylüyor. Tabii ki, yeni birini bulduğunu, birine aşık olduğunu veya muhtemelen eski en iyi arkadaşımla takıldığını düşünerek kafam çıldırıyor (ki bu benim için bile inanması zor ama yine de kafamın içinde) Son 2 aydır hayatım aşağı doğru gittiği için bununla başa çıkmakta çok zorlanıyorum. Ayrıldık, yaşam düzenimi kaybettim, arkadaşlarımı kaybettim ve daha geçen hafta sonu işimi kaybettim. Ve şimdi onu da kaybedeceğim. Çok yalnızım ve korkuyorum. Beni teselli edecek ve benimle olacak kimsenin olmadığı yeni bir yerdeyim ve onu kaybetmek istemiyorum. Sadece seks de değil, onunla takılmayı, eğlenmeyi ve hayatı birlikte deneyimlemeyi kaybetmek istemiyorum. Benim için evlilik malzemesi olduğunu söyleyemem ama yaptığımız işi hâlâ seviyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kafamın bir yanı onun haklı olduğunu söylüyor, yürümeyebilir ama diğer yanım onu ​​hayatımda tutmak için her şeyi yapmak için haykırıyor. Lütfen reddit yapın, herhangi bir tavsiye veya yardım benim için dünyalara bedel."
"Erkek arkadaşım (22) ve ben (22) yaklaşık 4 yıldır çıkıyorduk. Orada yaklaşık 11 ay önce Bahar'da kısa bir ayrılık oldu çünkü mutsuzdum/takdir edildiğimi hissetmiyordum/onun uzun kötü alışkanlıklar listesine ve tavrına artık katlanamıyordum. O ayrılıktan sonra 'değişti'. Bir ilişkinin olması gerektiğini düşündüğüm gibi her şeyi yaptı. Böylece birkaç hafta sonra tekrar bir araya geldik.

Sonbahara hızlı ileri sarın: Eski alışkanlıklarına geri döndü ama daha kötüsü. Ama hala iyi zamanlar var, bu yüzden onları görmezden geliyorum. Ve ilişkimiz devam ediyor. Ama Kış geldiğinde, mutlu değiliz. Yani yaklaşık bir hafta önce ayrıldık.

Ve sonra her şey tekrar olur. O değişir'. Değişikliğin çoğunun, doktorunun ona şekillenmesi gerektiğini söylemesi olduğunu söylüyor ve sorunumuzun çoğunu şişmanlamış ve bu konuda bilinçli olduğu gerçeğine bağladı. Şimdi koşuyor, egzersiz yapıyor, iyi besleniyor ve sigarayı bırakıyor ve daha heyecanlı ve daha mutlu görünüyor ve beni dinliyor ve aramızda gerçek bir iletişim var ve şefkat ve seks gösteriyor (evet, biz kırıldık) yukarı, bunun kötü ve kafa karıştırıcı olduğunu biliyorum) ve video oyunlarını sildi ve sonsuz saatler boyunca reddit'te oturmayı bıraktı (alınma, reddit). Daha önce olmayan her şey.

Geçen sefer beni geri kazanmaya yarayan geçen sefer yaptığını yapıyor, ama çok daha büyük bir çabayla ve bence daha samimiyetle.

Aptal olmak istemiyorum. Artık bir ilişkide her şey istediğim şey olduğuna göre, onunla vakit geçirmek güzel. Ama bizde, ayrıldığımızda bir erkek arkadaş/gf olmamız daha iyi gibi görünüyor. Gerçekten ne yapacağımı şaşırdım. Onunla vakit geçirmek istemiyorum. Ama hemen içine atlamak ve döngüyü tekrarlamak istemiyorum. Değişti mi ve bu değişiklik bizi çalıştırmaya yetti mi yoksa bu, uzayacak olan başarısız bir ilişki mi? Lütfen, bir tavsiye alabilir miyim? Ne istediğimi bilmiyorum."
"Erkek arkadaşımla iki aydır çıkıyorum. Konuşmaya başladıktan bir ay sonra çıkmaya başladık ve başlangıçta zordu çünkü üniversiteden sonraki yaz mevsimiydi ve ikimiz de evdeydik, birkaç ay birbirimizi göremeyecektik. Okula döndükten sonra (birkaç hafta önce), birlikte olmanın o kadar da iyi olmadığını fark ettim. Konuşacak hiçbir şeyimiz yokmuş gibi hissediyorum, mizahtaki farklılıklar, giderek daha rahatsız edici hale gelen ""benimle dalga geçmeye"" (akne, kilo vb. Hakkında şakalar yapıyor) eğilimli. Aslında duygusal olarak ondan hoşlandığımı hissetmiyorum ama daha önce hiç ilişki yaşamadığım için bunun sadece benim çok seçici olmam ve yüksek beklentilerim olması olup olmadığını anlayamıyorum. Ayrılmalı mıyım, yoksa birinden ""hoşlanıp hoşlanmadığımı"" gerçekten anlamak için 2 aylık flört çok mu kısa? Demek istediğim, iyi davrandığımızda ve gerçekten konuşup güldüğümde kendimi harika hissediyorum ama diğer zamanlarda kendime sürekli ilişkiden gerçekten zevk alıp almadığımı veya sadece zamanımı boşa mı harcadığımı sormam gerekiyor."
"Öğlen civarında tazımın ağzında iki küçük yumru olduğunu ve öğleden sonra 2'de bir golf topu boyutuna kadar şiştiklerini fark ettim. Normal veterinerimiz o gün için rezerve edildiğinden onu acil veterinere götürdük ve bize temelde onu halihazırda kullandığı Rimadyl ve Tramadol'da tutmamızı ve ameliyat olmadan yapabilecekleri hiçbir şey olmadığını söylediler.
biraz endişeliyim; Pazartesi günü onu normal veterinerimize götürene kadar iyi olacağını söylediler, ancak ilaç hiçbir şey yapmıyor gibi görünüyor ve ağzı eskisi kadar şişmiş. Veteriner çok aceleci görünüyordu ve çoğunlukla kan tahliline baktı ve o kadar. Onu daha rahat ettirmek için sıvının bir kısmını boşaltmalarının bir yolu var mı? Yemek yiyemiyor çünkü çok şiş ve korkarım bu onun içmesini de zorlaştıracak.
Acil durum veterinerinin bunu halletme biçiminden gerçekten memnun değilim ve tavsiye arıyorum. Bu ameliyatın/diğer tedavilerin ne kadara mal olduğunu bilen var mı? O gerçekten yaşlı ve mümkünse büyük bir ameliyattan kaçınmak isterim."
"Nereden başlamalı, o ve ben 3 yıldır uzun mesafeli bir ilişki içindeydik. O ve ben son birkaç aya kadar (2013 Kasım civarında) oldukça iyi anlaştık; sürekli savaştık ve bir şeylerin ters gitmediği bir gün bile geçiremedik. Karşılıklı olarak iptal ettik ama yine de planladığımız gibi bir Noel ziyareti yapmaya karar verdik. Bu benim açımdan bir hataydı.

Bu ziyareti yaptığımızdan beri, bir noktada tekrar bir araya geleceğimizi hissettim, açıkçası olmadık. Arkadaş olmaya çalıştık ama bu benim için çok zordu, sanki benim erkek arkadaşı olmamı istiyor gibiydi, birbirlerine karşı hiçbir yükümlülüğüm yoktu. Boşluğa ihtiyacım olduğunu normalde olduğundan daha fazla öfkeyle dile getirdim ama benimle her konuştuğunda ""Seni özledim"" veya ""Bugün seni düşünüyordum"" oldu. Bunları bana söylerdi ve sonra bir daha asla bir araya gelemeyeceğimizi hatırlatırdı. Söylemeye gerek yok, onunla konuşmak beni üzdü; ona, bir daha asla sahip olmayacağım, geçmiş deneyimlerimin sürekli bir hatırlatıcısı olarak sahip olmak.

Ayrıldığımızdan beri kendimi hep üzgün hissettim, eskiden birlikte yaptığımız şeyleri ve tabii ki onunla Skype'ta, League of Legends'ta, yüz yüze ne kadar zaman geçirdiğimi düşünmeden edemiyorum. vs. O ziyaret yüzünden onu unutmak biraz daha zor oldu ve dürüst olmak gerekirse, yapacak kimsem veya zamanımı dolduracak hobim olmadığı için bu beni çılgına çeviriyor.

Öyleyse sanırım size r/Relationships sorum şu, hayatıma nasıl devam edip zamanımı doldurabilirim? Tekrar çıkmaya nasıl başlarım? üç yıl boyunca bir kişiye alıştım ve şimdi nasıl flört edeceğimi bile bilmiyorum, bu nasıl bir duygu.

**Düzenleme**: Ondan nasıl boşluk istediğim için onunla konuşmamızın bittiğine eminim. Bugün Facebook Messenger aracılığıyla özür diledim, ama eminim görürse cevap vermeyecek veya okuma zahmetine katlanmayacaktır."
"Herkese selam,

Hayatımın çoğunda kardeşime böbrek vermekle görevlendirildim. Bu konuda her zaman şakalaşırdık ve bunu hiç bu kadar ciddiye almamıştık ama artık o gün yakın.

Özellikle hızlı bir koşucu veya hiçbir şekilde uzman değilim. Bir maraton koştum, daha hızlı bir maraton koşmak için antrenman yapıyorum ve bu bahar ilk ultra koşumu yapmayı planlıyorum.

Ancak, bunların herhangi birinin tek böbrekle yapılabilir olup olmadığını bilmiyorum. Tam bir maraton yapmanın mümkün olup olmadığını bile bilmiyorum. Bunun hakkında birincil doktorumla konuştum (o konunun uzmanı değil) ve birkaç ay içinde uzman görüşü almak için bir nefrologla görüşeceğim.

Kendimi kaybolmuş hissediyorum. Koşmak hayatımın bir parçası oldu ve beni daha iyi bir insan yaptı. Bu vazgeçmek istediğim bir şey değil ve bencilce bu donör olayının 5 yıl daha ertelenmesini diliyorum, böylece 100 mil ultra hayalimdeki boş hedefi deneyebilirim.

Burada bana gelecek yıllar için umut ve ilham verecek herhangi bir böbrek koşucusu olup olmadığını merak ediyorum."
"O 24 yaşında ve ben 21 yaşındayım. Yaklaşık yarım yıldır görüşüyoruz. İkimiz de hayatımızın ""erkek arkadaş/kız arkadaş"" olmaya hazır olmadığımız bir aşamasında olduğumuz konusunda hemfikirdik çünkü ikimiz de tamamen dağınıkız, yine de her şeyi bir çiftin yaptığı gibi yapıyoruz. Şimdi beni yanlış anlama, bu ""Seninle ilgilenmiyor"" durumlarından biri değil çünkü onun ""kız arkadaşı"" olmayı reddeden ben değilim.

Sadık olduğunu, bir ilişki içinde olmaya hazır olduğunu ve beni asla yanlış yapmayacağını biliyorum. Ama bahsettiğimiz aynı problemler hala var: Hiçbir şeye tutkusu yok - sadece tutkusunun ben olmasına izin veremem. Motive olmaz ve istediği şey için savaşamaz. Liste uzayıp gidebilir ama temelde bir partnerde aradığım şey o değil.

Zaten seni sevdiğimi söyledi, ben de birkaç kez söyledim ve sevdiğimde de gerçekten hissettim. Ama birlikte vakit geçirdikten sonra kendimi hep çok boş hissediyorum. Bir şeyler eksik gibi. Hissettiğim şey gerçekten aşksa aşkın ne olduğunu sorgulamamam gerektiğini biliyorum.. Kendimi yanıtlar için Google'da ararken buluyorum. Bana sevginin diğerinin kusurlarını geçmiş olduğunu görmek anlamına geldiğini söyleyen yazılar görüyorum. Yapmadığımı biliyorum ve sadece bu da değil, kusurları beni giderek daha fazla rahatsız etmeye başlıyor.

Onunla işleri bitirmeyi denedim ama ikimiz de bırakamayacak kadar zayıfız. Birbirimize çok güveniyoruz ve o bırakamıyor. Dürüst olmak gerekirse, çoğu zaman kavga etmesek de çok mutsuzum. O anlayışlı, hassas, tatlı ve bir kızın isteyebileceği çoğu şeyi yapıyor. Bir parçam beni aldatmasını ya da çirkin bir şey yapmasını diliyor, böylece ondan kopabileyim. Benim sorunum ne bilmiyorum, neden sadece anı yaşayıp tadını çıkaramıyorum? Nasıl çıkarım?"
"Kız arkadaşımda HTC Inspire var. Aslında geçen yaz iyi çalışan bir tane aldı. Birkaç ay önce telefon, her seferinde saatlerce sık sık hizmet vermeye başladı. Mağazaya götürdük sim kartı değiştirmişler. Aramaların kesilmesi, kısa mesajların gönderilememesi ve hizmet olmamasının hiç yardımcı olmadı.
  
AT&T'yi aradık ve telefonu değiştirmelerini istedik. Aldığı ilk telefon DOA idi, bu yüzden ona aynı bağlantı sorunları olan başka bir telefon gönderdiler. Bunu, servisi olan ancak günde birkaç kez yeniden başlayacak olan yenisi için geri gönderdi. Onu geri göndermesini söyledim ama servisi olduğu sürece sorun olmadığını söyledi.

Yaklaşık bir ay sonra telefon diğerleriyle aynı şeyi yapmaya başlar, servis yoktur. 3 gündür hiç servise gitmedi. AT&T'nin kendi bölgesinde bir sorunu yok çünkü ailesi aynı planda ve diğer herkes kusursuz hizmet alıyor.

Sadece servisi olacak bir telefon istiyor. Sözleşmesinin bir yıl daha bittiğini sanmıyorum ama çalışmayan bir telefonla bu kadar uzun süre dayanamaz. Ona çalışan bir telefon sağlamadıkları için neden onlara ödeme yapması gerekiyor? Çalışan bir telefon almayı garanti etmek için ne yapabilir?"
"Merhaba sevgili redditörler,
bir sorunum var ve yardımına ihtiyacım var.^^
İşte Arka Plan:
Hafta sonu bir arkadaş partisine gittim. Ve bu kız vardı. Onu bir süredir sessizce tanıyorum ve biz bir nevi iyi arkadaş olduk. Beraber takıldık ve biraz eğlendik. Şimdi o akşam daha sonra bana yaklaşacaktı ve sonunda kucaklaşmaya başladık. Ayrıca bazı öpüşmeler de vardı. ;)
Şu anda memleketimden uzakta (partinin yapıldığı yer) sessiz, farklı bir şehirde çalışıyorum ve yaşıyorum. Ve eve geldiğimde annemlerin evinde kalıyorum. Annem, gecenin bir yarısı tanımadığı insanları eve getirdiğim için o kadar paralı değil, bu yüzden benim evime gidemedik. Ve o kız başka bir şehirde yaşıyor, bu yüzden onunkına da gidemedik. benimle yer
İşte benim sorunum. O, çok fazla ONS veya bunun gibi şeyleri olan türden bir kız değil, bu yüzden bu daha ciddi bir şeye dönüşebilir. (Ki ben de isterim) O günden beri, beynim sanki SÜPER MEGA HYPE MODU etkinleştirildi. Bunun potansiyel olarak kötü olabileceğine inanıyorum. Kendimi nasıl sakinleştirebileceğime dair bir tavsiyen var mı? XD

Ayrıca İngilizce benim ilk dilim değil. Yaptığım tüm dilbilgisi ve yazım hataları için çok özür dilerim."
"Kız arkadaşıma Noel için safir taşlı som gümüş bir kolye aldım. İndirimden aldım, normal 175 dolar, ben 50 dolar ödedim. Bugün ailesinin evine gidiyor (hiç anlaşamıyoruz). Ona da bir kolye aldılar (muhtemelen bu yıl ona 1000 dolar harcadılar). Ailesi, Noel'den önce ona 3 büyük hediye verdi. Bugün içeri giriyor ve iki büyük çanta taşırken söylediği ilk şey ""Çok fazla eşyam var"" oluyor. Sonra bana aldıkları kolyenin benim ona aldığımın 6 katına mal olduğunu anlatmaya devam ediyor. Neden sinirlendiğimi anlayamıyor. Sinirlenmekle haksız mıyım? Ailesinden aldığı hediyelerin ne kadar pahalı olduğundan bahsetmesinin kabalık olduğunu düşünüyorum."
"İki yıldan fazla bir süre önce kız arkadaşım ve ben gizlice çıkmaya başladık. Gizliydik çünkü ailem (ırkçı?) sadece benim gibi Asyalı kökenli insanlarla çıkmamı istiyorlar ve o beyaz. Sonunda, okulumuz çok küçük olduğundan ve söylentiler çılgınca yayıldığından, personel belki yaklaşık bir yıl önce öğrendi. Gittik ve ailemize gitmemeleri gerektiğini bildiklerinden emin olduk ve hepsi kabul etti. Şimdiye kadar hızlıca ilerleyin ve müdür ve rehberlik danışmanı ailemi aradı ve tüm hikayeyi onlara anlattı. Görünüşe göre gizlilik kurallarını aşmak için isim söylemek yerine ""kız arkadaşı ve annesi"" gibi genel kelimeler kullanmak zorunda kaldılar. Bunu bazı yakın arkadaşlarımızla konuştuktan sonra, kimsenin bunu yapmasına neden olabilecek herhangi bir içgörü veya bir şey duymadığı ve bu onlara çok alışılmadık bir durum. Ailem bana okul yönetiminin ""O daha düşük bir sosyal sınıfta, daha iyisini yapabilir"", ""Notlarını düşürüyor"" (4.0 not ortalamam var) vb. şeyler söylediğini söylediler. ayrıca ""O beyaz bir pislik"" ve ""O bir altın avcısı"" gibi şeyler söyledi, bunların ikisinin de yanlış olduğundan eminim. Kahretsin, ailem onunla 3 dakikadan fazla konuşmadı bile. Şimdi oyun bitti, ne yapacağımdan emin değilim. Yakalanırsam onunla gizlice konuşup gelecek yıl için yiyecek ve okul malzemeleri dışında her şeyi kaybetme riskine mi gireceğim? Bir yıl içinde tekrar bir araya gelmek için düzenlemeler yapmalı mıyım? Yoksa pes edip bittiğini kabul mü etsem? Tüm bu stres beni gerçekten etkiliyor ve en iyi seçimin ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Bunların hepsini okuduğunuz ve bana herhangi bir geri bildirimde bulunduğunuz için teşekkürler!"
"Karım ve ben kendimizi biraz korkak bulduk. Son birkaç yılda ailelerimizde (acil olanlar dahil) 5 ölüm meydana geldi, apartman kompleksimizin taşınmamız gereken gün altına girmesi ve bu tür diğer kaba şeyler nedeniyle evsiz kaldık. Bununla birlikte, ikimiz de birbirimizi çok seviyoruz, sadece hayatta kalma ve ertesi güne kadar hayattan zevk almayı unuttuğumuz bir durumda sıkışıp kaldık. Sorun şu ki, konu eğlenmek olduğunda ikimiz de kendi küçük dünyalarımızdayız ama sadece kötü zamanlarda bir araya geliyoruz.

Ulaşıp sevdiği daha çok şeyi yapmaya ve onu sevdiği şeyleri keşfetmesi için cesaretlendirmeye çalışıyorum ve bizde de var. Zevk aldığım şeyleri yapmak istediğini söylüyor, ancak ne zaman aktivitemi gerçekten yapmaya gelince, yapmamak için bir sebep buluyor (yani çok yorgun) ve yapmak istediğim şeyin kötü zamanlaması için beni suçluyor.

Sevdiğim bazı şeyler: yürüyüş, sırt çantasıyla gezme, kampçılık, kaya tırmanışı, her türlü spor, masa oyunları (tekelden eksene ve müttefiklerden hakimiyete), her türlü video oyunu, bulmacalar, aksiyon/gerilim/korku filmi izlemek, gitmek spontan tarihlerde, sadece ne olacağını görmek için çılgınca rastgele şeyler yapmak (insanlara zarar vermeyecek) veya rastgele bir şey sanırım. Sadece programın ve katılığın monotonluğunu kırmaktan zevk alıyorum."
"Bu adam Roman'ı 4 aydır görüyorum, gerçekten çok tatlı. Takma adı ""The Gentle Hulk"", istediği bir isim değil ama insanlar onu bu şekilde etiketledi.

O 1,80 gibi iri bir adam ve gerçekten vücut geliştirmeyle ilgileniyor.

Bugün arkadaşlarımdan biriyle bir kafedeydik ve Roman'la yarın hangi filmi izleyeceğimiz hakkında konuşuyordum. Şaka yollu bir bilek güreşi yarışması önerdim, kolunu masaya koydu ve ""dikkat et"" dedi.

Kolu benimkini gölgede bıraktı, kütüğe kıyasla bir sopa gibiydi. Kazanmama izin verdi ve ""hayır, beni yendin"" gibiydi. Biraz sonra kalkıp bir şeyler yapmaya gitti.

Arkadaşım bana, böyle bir şeyi kazanmama izin verirse güvenimi zedeleyeceğini söylemeye başladı. Kazanmama izin vermesinin gerçekten kaba olduğunu ve bana ""zayıf"" muamelesi yapmaması gerektiğini söylüyordu.

Daha önce hiç bir erkekle çıkmadım ama bunları söylediğinde doğruyu mu söylüyor?"
"Gördüğüm bu kız harikaydı ve ona güvenmemek için hiçbir nedenim olmadı. Onunla çıkmaya başladığımdan beri eski sevgilisi resimde. Şimdi özeliz ve o benim gf'im olmayı kabul etti. Eski sevgilisinden hâlâ tuhaf metinler/snaplar aldığını fark ediyorum. Televizyon izliyor olsaydı ve telefonunu kontrol ettiğinde yanımdaysa, adının geldiğini görebilirim. Merak etmiyorum. Hala onunla nasıl konuştuğuna dair hiçbir şey söylemedi.

Bu haftaya hızlı ileri sar, bir arkadaşı aracılığıyla geçen çarşamba onun evinde kafayı bulup biraz televizyon izlediğini öğrendim. Geçen cumartesi onu randevu gibi görünen bir yere götürdü. Kuşları beslemek ve ardından akşam yemeği için bir restorana.."
"Bir İngiliz anadalıyla ne yaparsanız yapın, makul bir ücret almanın hiçbir yolu olmadığını duydum.

Yayınlanmış bir yazar ya da bundan geçimimi sağlayacak kadar başarılı bir yazar olmaya karar verdim. Zor olduğunu duydum ve yazımı geliştirmek istiyorum. Ailem bana üniversiteye gitmem gerektiğini aksi halde sigortayı karşılayamayacaklarını söylüyor. Deneyime dayanarak, üniversitede yazmaya devam etmek veya kendi başınıza başlayarak sağlam maaşlı bir işe başlamak en iyisi mi?

Kimseden benim yerime karar vermesini istemiyorum ama üniversitede paramı boşa harcıyormuşum gibi hissediyorum ve film/oyun/video oyunları dışında zevk aldığım tek şey okumak/yazmak. Her şeye şüpheyle yaklaşacağım, ancak ipuçları yazmak bile yardımcı olabilir. Çalışmaktan nefret ediyorum ve zihnimi canlandırmayı seviyorum. Sürekli düşünüyorum, bu da işi eziyetli hale getiriyor. *Zengin olmak istemiyorum, mutlu yaşamak ve ilgimi çeken şeylerin peşinden gitmek istiyorum."
"23 yaşındayım, üniversiteden mezun oldum ve o zamandan beri tam zamanlı çalışıyorum. Yaşıma rağmen birçok insan bana liseli gibi göründüğümü söylüyor. Sanırım minyon olmam ve 1.60 boyunda olmam yardımcı olmuyor. Kıyafet açısından, onu tarif etmem gerekirse, sanırım H&M ve Urban Outfitters karışımı olurdu.

Erkek arkadaşım 31 yaşında ve öyle görünüyor. Tarzı daha çok Uniqlo ve Banana Republic. Onunla veya bizimle ilgili hiçbir sorunum yok ama yaş farkımız onu çok rahatsız ediyor, özellikle de çok daha genç göründüğüm için.

Geçen hafta bir plaj konserine gittik ve bazı arkadaşlarının bizimle buluşabileceğini söyledi. Saçlarımı iki topuz yaptım (Baby Spice'ı düşünün) ve bol bir üst ve maksi etek giydim. Sonunda arkadaşlarının çoğuyla görüşemedik çünkü çok kalabalıktı ve onları bulamamıştık.

Bu gece geçen hafta ne saçımı ne de kıyafetimi kazdığından bahsetti ve ""çok genç"" göründüğümü söyledi. Bütün bunlardan dolayı arkadaşlarıyla tanışmam konusunda biraz çekingen davrandığını söyledi. Kendisinden çok daha genç biriyle çıkması hakkında ne düşüneceklerinden, onu olumsuz yargılayacaklarından korktuğunu söyledi. Arkadaşlarıyla bir şeyler yaptığımızda benden daha fazla ""giyinmemi"" ve daha ""olgun"" giyinmemi istedi (tam olarak onun sözü değil, ama aklıma gelen en iyisi bu).

Ona ne yapabileceğimi göreceğimi söyledim ama bununla ne yapacağımdan emin değilim. Elbette arkadaşları üzerinde iyi bir izlenim bırakmak istiyorum ama aynı zamanda giyinmemi istediği tarzın benim tarzım olmadığını da hissediyorum ve ""ben"" olmadığımı hissetmek istemiyorum.

Uzlaşmanın bir yolu var mı? Ne yapardınız/nasıl tepki verirdiniz?"
"Bu yüzden birkaç yıldır erkeklerden hoşlanıyorum ama eşcinsel olmayan bir bölgede yaşadığım için hiç bir erkekle ilişkim olmadı. Bir kızla ilişkiye başlayacak durumdayım ama henüz kararlı bir ilişki içinde olmak istediğimden emin değilim.

Kafamın karışmasının nedeni, kendimi söz konusu kızla uzun vadeli bir ilişki içinde görebilmem, ancak onunla bir şeye başlarsam üniversitedeyken bir erkek bulma fırsatını kaçıracağım gibi hissediyorum (eylül). Cinselliğim ruhumun ve kişiliğimin büyük bir parçası ve erkeklerden hoşlandığımı keşfetmek hayatımda önemli bir andı. Melodramatik olmak istemem ama fırsatım varken gerçekten eşcinsel kültürü deneyimlemek istiyorum.

Zamanlama konusunda gülünç davrandığımı biliyorum ve hala eşcinsel olma şansım olacağını biliyorum ama gerçekten sonunda o kızla evlenebileceğimi düşünüyorum. Benden uzun süredir hoşlanıyor, birbirimize çok benziyoruz, benimle aynı okula gitmek istiyor ve annesi bile birkaç kez sohbette (biraz şaka da olsa) evlenmemiz gerektiğini gündeme getirdi. .

Her neyse, başıboş dolaşıyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum."
"Evet, az önce ondan gelen bir aramayı kaçırdım. Geri aradığımda beni birazdan arayacağını söyledi. Bu yüzden osuruyorum, yapacak bir şeyler arıyorum. Bodrumda kısa bir süre televizyon izledikten sonra tekrar yukarı çıktı. O aradığında ben yatağımda oturmuş telefonumla uğraşıyordum. Bana bir şey yapıp yapamayacağını sordu ve ben de biram bittiği için bira olup olmadığını sordum. Birasını içebileyim ve o da benden bir şeyler çalabilsin diye evine gitmeye karar verdik. Dışarı çıktığımda yanan bir şey kokusu aldım. Sadece yanan *bir şey* değil, yanan sigara izmaritleri gibi kokuyordu. Son zamanlarda arka verandada ve bodrum kapısının dışında bir sigara içmiştim, bu yüzden kontrol etmeye gittim. Arka verandada hiçbir şey olmuyordu ama yaklaşık 10-15 dakika önce sigaramı söndürdüğüm yerde softball büyüklüğünde parlayan kırmızı bir tomar sigara izmaritleri vardı. Şimdi ""kül tablamızın"" ne kadar güvensiz olduğunu anlıyorum çünkü bir bitkinin girebileceği dayanıksız plastik bir şey, sigara izmaritleriyle doluydu VE çam samanından bir yatakta oturuyordu! Bu yüzden hortumu alıyorum ve bu parlayan popo ölüm ateş topunu kolayca söndürüyorum ve rahat bir nefes alıyorum.

Peki o sıralarda arkadaşımın evine gitmeye karar vermeseydim kim bilir neler olurdu. Önümüzdeki yarım saat içinde, en fazla bir saat sigara içmek için dışarı çıkardım ve o zaman hala için için yanıyorsa kokusunu alırdım. Ama dediğim gibi, bir çam samanı yatağında parlayan bir ölüm topuydu, bu yüzden kolayca tutuşabilir ve sonra kim bilir ne olurdu.

Oh, ve karım şehir dışında. O aramayı yaptığınızı hayal edin. Tatlım, umm, ben uh, evi yaktım. *titriyor* O sırada 4 çocuğumun da evde olduğu gerçeğini düşünemiyorum bile.

Riski azaltmak için kıçımızı koymak için kesinlikle bir tür kutu alacağım. Sadece sigarayı bırakmalı.

Tesekkurler dostum. Oh, evini yeniden finanse etmeyi düşünüyordu ve bunu benimle görüşmek istedi."
"Bu alt gruptaki insanların gençlik dramalarını küçümseme eğiliminde olduklarını biliyorum ama bu son zamanlarda beni rahatsız ediyor.

Eski SO'm, ona Jane diyebiliriz, ortaokulda önemli bir süre boyunca bir ilişki içindeydi. İlişkiden sonra, onunla bir tür ""gey en iyi arkadaş"" arkadaşlığı sürdürdüm; çok çok yakın bir platonik ortaklık. Jane, lise boyunca aşk arayışımda beni destekledi ve ben de ona yardım etmeye çalıştım, ancak henüz hiç şansı olmadı.

Geçenlerde üçüncü bir kızla çıkmaya başladım, ona Jill diyeceğiz. Jill, Jane ile aynı küçük arkadaş grubunda yer alıyor ve ben Jill'e lisenin bu yılının başında ilgi duymaya başladım. Jane beni destekliyordu, ama şansım hakkında büyük şüpheleri vardı Jill, ta ki Jill'in ondan hoşlandığımı bildiğini ve bir randevuya aldırış etmeyeceğini anlayana kadar. Bu konuşmaların görüntülerini görmüş olmama rağmen, Jane bana Jill'in çıkmak istemediğini söylüyor, bunun yanlış olduğunu biliyorum çünkü sohbet etmeye başladık ve yakında resmi bir ilk buluşma yapmaya hazırız.

Bunun haberi gelir gelmez Jane bana her zamankinden daha düşmanca davranmaya başladı. Her gün birkaç saat sohbet etmekten son 2 hafta içinde ikiye çıktık. Ayrıca bana daha çok hakaret ediyor (bu önemli çünkü birbirimize karşı çok alaycı bir tavır sergilememize rağmen çizgiyi aşmaya ve kaba olmaya başladı). Jane buradaki çabalarımı engelliyor; Bu yeni ilişkime izinsiz girmesi haksızlık. Bununla birlikte, bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum çünkü Jane muhtemelen benim en iyi arkadaşım ama yine de büyük bir baş belası.

Burada ne yapacağımı bilmiyorum; Jane ve Jill arasında seçim yapmam gerektiğini düşünmüyorum ama görünüşe göre bu seçimi yapmak zorundayım. Birisi neler olduğunu açıklayabilir mi? Bir süredir flört oyununun dışındayım, bu yüzden hangi sorunların olduğunu gerçekten anlamıyorum."
"Üniversite son sınıflarıyız. Eskiden bir şeydik ama herhangi bir bağlılık (mezuniyet falan) istemediğimiz için aramızı bozduk. Onun çok meşgul olduğunu biliyorum. Son birkaç haftadır hafta sonları yüksek lisans okullarını ziyaret etmek için şehir dışındaydı.

Kış tatilinde bir seyahate çıktı ve ondan istediğim bir şeyin bana geri getirileceğini biliyorum.

Bana gerçekten cevap vermiyor. Çok düzensiz. Ona arkadaş olmak isteyip istemediğini sordum (temelde ayrıldığımıza göre). Ve yaptığını söyledi, her zaman ona mesaj attığım kadar cevap verecek vakti olmuyor.

Sadece ne yapacağımı bilemiyorum. Tüm çabayı ben gösteriyormuşum gibi geliyor ama yine de onunla arkadaş olmak istiyorum."
"2,5 yıldır kız arkadaşımla birlikteyim ve son birkaç aya kadar her şey çok güzeldi. Şu anda üniversitenin son yılındayım ve kız arkadaşımla yaşıyorum ama hayatımda bekar olmaktan daha mutlu olacağım bir noktaya ulaştığımı hissediyorum. Hayatta, kız arkadaşımla kalırsam elde edebileceğime inanmadığım bazı hırslarım var.

Dediğim gibi, üniversitemin son yılındayım ve ülkemdeki (İngiltere) lisansüstü programları araştırıyorum. Bağlı değilsem ve kız arkadaşım şehrimizde kalmaya kararlıysa, kariyerimde daha iddialı olabilirim. Bir araya geldiğimizde askıya aldığım seyahat planlarım vardı ve onunla kalırsam bunları gerçekleştiremeyeceğim için hayal kırıklığına uğradım. İlişkide daha önce olduğum kadar mutlu değilim, bu ona bağlı değil, sadece yerleşmek yerine dışarı çıkıp hayatımı biraz daha yaşamak istiyormuşum gibi hissediyorum ki bunu hissetmiyorum. yapmaya hazır Yakında evlenmemizi istediğini biliyorum ki bu şu anda kesinlikle hoşuma gitmiyor. Sadece şu anda biraz kapana kısılmış hissediyorum."
"Geçen günlerde oldukça rahatsız edici görüntülerle karşılaştım. Bunlardan birini r/vinyl'de gördüm, düzenli olarak ziyaret etme eğiliminde olduğum tek denizaltı. Orada, bir redditor, bir albümün mastering'ini dijital muadili ile karşılaştırmalı olarak tartışmak için bir başlık açtı. Grup berbat olduğu için kulağa 'komik' geldiği şeklinde bir yanıtla karşılandı. OP'nin muhalifi daha sonra, söz konusu grup için hoşnutsuzluğunun kapsamlı, ancak çocukça bir nit toplamasına gitti. OP'nin r/vinyl 'r/elitistmusiccirclejerk' demesine neden oldu. Sub, plak ve dinleme ipuçlarının tartışılmasında yardımcı olabilirken, aynı zamanda insanların koleksiyonlarını paylaştığı bir yerdir, birkaç kişinin jargonuna göre.

Dün gece r/music'te, OP'nin insanların popüler müzik yayınlamasıyla yetindiği bir başlıktaki yorumları okuyordum. Diğerleri, çeşitli, daha belirgin alt bölümleri kontrol etmesini önerdi. Bu, insanların diğer denizaltılarla bağlantı paylaşmanın 'aşağı' zevklere sahip olanları daha küçük denizaltılarına götürdüğünü ve onları mahvettiğini söylemesiyle karşılandı.

Aynı şey, resimlerle ilgilenen hemen hemen her denizaltı için söylenebilir. Özellikle, insanların daha uygun bir şeye gitmesi yerine ayda bir kez 'köklerine geri dönen' r/WTF. Birkaç binden fazla aboneye ulaşan herhangi bir denizaltı, bu şekilde dönmeye mahkum görünüyor.

İnsanların böyle hissetmesini cesaret kırıcı buluyorum. Bazıları bir denizaltının içeriğinden şikayet edecek ve diğerleri alternatifler önerildiğinde üzülecek. Reddit'in bağlantı ve paylaşıma dayalı bir topluluk olduğunu ve kabul edilebilir bir yayın sağlamak için pek çok seçeneğin mevcut olduğunu düşünürsek, dalga geçenler (beğendiklerini yayınlayıp diğerlerinin yapacağını bildikleri) arasındaki savaşın bu kadar şiddetli bir elitizmle karşılandığını görüyorum. temel düzeyde bile olsa benzerlikleri takdir edenlere karşı nefret/sevmeme).

Bunun hakkında ne hissediyorsun? Tartışmak!"
"Bunu hiç anlamıyorum.
İki yıldır arkadaşız. Basitçe söylemek gerekirse, onun arkadaşı olarak, tam bir aptal veya başka bir şey olmak zorunda kalmadan havalı kalabalığın içindeydim. Ama onun arkadaşı olmamın sebebi bu değildi, çünkü ikimiz de minecraft ve toribash oynuyorduk ve ikimiz de trollface'in ne olduğunu filan biliyorduk ve birbirimizi güldürmeye çalışıyorduk. Son zamanlarda beni görmezden geldiğini hissettim. Ayrı sınıflara konulduk ama rotasyonların yarısında hala görüşüyoruz. Matematikte, verilen beyaz tahtalar ve keçeli kalemlerle odanın içinde dolaşıyorduk. Biraz güldük. Ve genellikle okuldan sonra skype'ta konuşup bok oynarız ve youtube izlemek ya da başka bir şey yapmak istediğimizde ara veririz. Son birkaç gündür skype kullanmıyoruz. Ve tam da bugün ortak bir arkadaşını evine getirirken, evlerimiz aynı yol üzerinde olduğu için onunla birlikte yürüyebilecek olmama rağmen başka bir yol seçmeye karar verdi.
Şikayet eden bir kız gibi konuştuysam özür dilerim. Sadece tekrar arkadaş olmak istiyorum."
"Biliyorum, buraya yazmak için biraz gencim ama gerçekten hızlı bir tavsiyeye ihtiyacım var ve akıl sağlığımla biraz mücadele ediyorum.

Bu yüzden şu anki kız arkadaşımla sadece 3 haftadır çıkıyorum ama bir yıldır en iyi arkadaşız ve Birleşik Krallık'ta yaptığımız iki aylık sınavlar olmasaydı aylar önce çıkacaktık.

Her neyse, yaklaşık bir yıl önce, bana kötü bir hastalık teşhisi kondu ve çok fazla kilo vermeme neden oldu (zaten zayıftım) ama aynı zamanda bir şekilde beni çok üzdü ve bir noktada depresyona soktu. Hastalığı hastanede kısa süreli yendikten sonra, hala ara sıra mutlulukla mücadele ediyorum.

Kız arkadaşımla ilk tartışmamı yaptığım dün geceye hızlıca ilerleyin. En iyi yerde olmadığım için benim hatamdı ama doğrudan ailem dışında hiç kimse akıl sağlığı sorunlarımı bilmiyordu. Bana gf söylemem gerektiğini biliyordum ve yaptım; ama aptalca bir Facebook mesajında ​​ve şahsen değil çünkü yürüyemeyecek kadar uzakta yaşıyorum ve dürüst olmak gerekirse korktum. Şimdi biliyor ve ona hemen söylemediğim için kızıyor, Facebook'ta kısa bir konuşma yaptıktan sonra bir şey söylemeli miyim bilmiyorum; esas olarak kendime zarar vermediğimden veya buna benzer bir şey yapmadığımdan emin olmak.

Ancak, ilk ilişkimin eski kız arkadaşım kendini kestiği için bittiğini ve ben yine korktuğumu biliyor. Ondan gerçekten ayrılmak istemiyorum ama ciddi şekilde canı yanan biriyle birlikte olmanın nasıl bir şey olduğunu biliyorum. Benden pişmanlık duymadan ayrılabileceğini bilmesini istiyorum; ona bir ilişkide onu tuzağa düşürdüğümü hissettiğimi söyledim.

Sanırım sorduğum şey, şimdi ne yapmalıyım ve onun iyi olduğundan emin olmak için yapabileceğim bir şey var mı? Gençlik ilişkilerinin bir şey olduğunu biliyorum ama bir yetişkine ve hızlı cevaba ihtiyacım var. Tüm bunları okumak için zaman ayırdığınız için teşekkür ederiz."
"16 yaşımdayken eski erkek arkadaşımla kürtaj oldum.
suçluluk duygusuyla yaşamak,
iki yıl sonra erkek arkadaşım (23 E) ve ben (18 K) (bir yıldır birlikte olmak) o sırada hamile kaldılar.
İlk başta kürtaj olmak istedi.
Kabul etseydim kendimle yaşayamazdım.
Aradan 2 ay geçti ve biz hiç bu kadar aşık olmamıştık. Tatil mevsimiydi ve Noel arifesinde kanamaya başladım. Acile gittim ve doktorlar her şeyin yolunda olduğunu söyleyip beni eve gönderdiler. (o gün bir sonogram gördüm) Ayrıca o gün işte olduğu için yoktu,
Noel'den sonraki gün, düşük yaptım.
Hayatımda hiç bu kadar boş hissetmemiştim.
ne zaman bir bebek görsem üzülüyorum ya da bebek
Çocuk sahibi olmak istiyorum ama ona ne zaman söylesem ""şu anda olmaz"" ya da ""30'umda belki"" diyor.
yaklaşık 2,5 yıldır birlikteyiz. Ama onu ne kadar sevdiğim ve çocuklarıma sahip olmasını istediğim için bu benim için bir anlaşmayı bozabilir."
"Birbirimizle birlikte olduğumuz süre boyunca duygusal olarak çok dengesizdim. Her zaman onu düşünüyorum, ama o kadar aşırı bir hal aldı ki çalışmalarım bundan çok zarar gördüğü için dersleri tekrar almak zorundayım. Bana geri mesaj atmayınca ağlayarak patladım. Onu kaybetmekten çok korkuyorum, korku felç ediyor.

Bana aşık ve benimle birlikte olmak ve ona güvenmek istiyor.

Normalde böyle değilim ve bunu ondan olabildiğince saklamaya çalışıyorum (korkarım ne kadar takıntılı olduğumu görürse onu korkutup kaçırabilirim), ama bu hayatımı mahvediyor. Aşırı yemek yiyorum çünkü stresli hissediyorum. Hiçbir şeye konsantre olamıyorum. uyuyamıyorum Ondan başka hiçbir şey önemli gelmiyor. Bunun ne kadar sağlıksız olduğunun farkındayım ve bu benim başıma geldiği için gerçekten utanıyorum.

Sürekli korkuyorum ve kalbimin kırılmasını bekliyorum, çalışamıyorum. Güvensizliğin ortadan kalkması ve tüm bu çileyi aşıp hayatımı geri alabilmem için bunu bitirmeli miyim?"
"m20, o f20

Ayrılalı 3 ay oldu. Geçen yılın toplam ~6 ayında çıktık (ortada bir yerde büyük bir kırılma)

Hayat daha iyiye gitmiyor. Buraya daha önce tavsiye almaya geldim ve çok şey okudum, zaman her şeyin ilacı... Sanki her şey kötüye gidiyor gibi hissediyorum. Yanlışlıkla her gün bir noktada düşünüyorum ve [nihayet] uyumadan önce hep düşünüyorum. Kendi kendime depresyon teşhisi koyduğum bir noktaya geldi. Muhtemelen bir ilişkiden daha derine iniyor ama o kesinlikle benim depresif ruh halimin en büyük tetikleyicisi ve katalizörü. Son zamanlarda bir psikiyatriste gittiğimi ve ciddi bir şekilde depresyonda olmadığımı belirlediğini belirtmek gerekir."
"Telefonumu kullanarak herhangi bir kötü dilbilgisi veya yazım hatası için şimdiden özür dilerim.

Eşim ve ben bir ev satın alma sürecindeyiz (ve şu anda sözleşmemiz var). Ev son birkaç yıl içinde yepyeni bir şekilde yeniden inşa edildi ve onu gördüğümüzde ona sahip olmamız gerektiğini biliyorduk. Ev teftiş sürecinden birkaç şeyin çözülmesi de dahil olmak üzere süreç bu noktaya kadar nispeten sancısız geçti.

Düne hızlı ileri saralım: hukuk bürosu satıcılardan birinin öldüğünü bildiren bir yazışma gönderir, ancak kalan eş hala satışı sürdürmek niyetindedir. Anında pişmanlık ve keder başlar; kişiyi pek tanımama rağmen. Sonra karım geçerli bir noktaya değiniyor: Ya kişi evde ölürse? Bu bilgi göz önüne alındığında, kendimizi ilerletmek için hala rahat olacak mıyız? Hey, satıcılar genç, muhtemelen bir tür kaza olduğunu düşünerek bunu reddettim (burada duyarsız görünmeye çalışmıyorum, sadece amacımı anlatmaya çalışıyorum).

Dün gece avukatımızla konuştum ve temel olarak bağlayıcı bir sözleşmemiz olduğu ve (bir cinayet veya evdeki bir tür haksız ölüm dışında) satıcı ilerlemek istediği sürece ilerlememiz gerektiği söylendi. Bunun dışında, bir davacıyı dahil etmemiz gerekecek ve bu eminim ki büyük bir baş ağrısı yaratacaktır.

Şimdi, satıcının gerçekten de evde (aniden) öldüğünü öğrendik.

Nasıl hissedeceğimi veya ne düşüneceğimi bilmiyorum. Belki de aşırı tepki veriyoruz? Eşim bu durumdan benden daha çok rahatsız ama ben yine de huzursuz hissediyorum. Her türlü tavsiyeye veya yapıcı eleştiriye açığız. Böyle hissetmekte haklı mıyız? Yoksa tabiri caizse halının altına süpürmeye çalışmalı mıyız?"
"Biliyorum biliyorum. Neden tek yaptığımız sikişmek olacak kadar kızayım ki, değil mi? Açıkçası can sıkıcı bir hal alıyor ama ikimizin de gerçekten ortak bir yanı yok. Oynadığı tek oyun Skyrim (ki bunu seviyorum) ve onu benimle başka oyunlar oynamaya ikna etmeye çalıştığımda, beni küçümsüyor ve ""onu video oyunlarına kaptırmaya çalışmayı bırakmamı"" söylüyor. Reddit dışında gerçekten ortak ilgi alanlarımız yok ve artık onu sevip sevmediğimden tam olarak emin değilim. Demek istediğim, onu şimdi haftada bir veya iki kez görüyorum çünkü sikişmekten o kadar yoruldum ki bu beni sinirlendiriyor. Bununla birlikte, onu üzgün görmekten nefret ettiğim için ondan ayrılmak istemiyorum. Onunla bunun hakkında her konuşmaya çalıştığımda, ""Tamam, daha az sevişeceğiz"" diyor ve 30 dakika sonra beni tekrar becermeye çalışıyor. Gerçekten anlamıyor. Zeki (tüm AP sınıfları, hepsini 80 veya üstü ile geçiyor) ama seks yapmama kavramını anlayamıyor gibi görünüyor. Son zamanlarda onu görmekten kaçınıyorum çünkü şey... Yapamıyorum. Böyle hissettiğimde değil. Ne yapmamı tavsiye edersin?"
"Bir yıl önce üniversiteye başlamak için yakındaki bir kasabaya taşındım. Ortak arkadaşlar aracılığıyla John adında bir adamla tanıştım ve anında anlaştık. Birkaç ay sonra çıkmaya başladık.

O gerçekten harika bir insan. İnanılmaz derecede düşünceli, tatlı ve destekleyici. İşim ve okulum beni meşgul ediyor, ancak fırsat buldukça birlikte takılmak için zaman bulduk ve bu her zaman haftamın en önemli olayıydı. Bu ikimiz için de ilk ilişki ve birlikte çok mutluyduk. Pek çok ortak hobi ve ilgi alanı. Hatta belirsiz müzik zevklerimizde harika bir uyum yakaladık!

John harika bir insan olmasına rağmen motivasyondan yoksundur. Onu tanıdığımdan beri biriktirdiği parayla yaşıyor ve şu anda bir iş aramıyor (teşvik etmeme rağmen).

Motivasyon eksikliğini değiştiremeyeceğime ve en azından işi olan biriyle çıkacak kadar kendime saygı duymam gerektiğine inanarak ondan birkaç ay önce ayrıldım. Ayrıca, yakınlık hakkında ne hissettiğimden emin değilim. Henüz herhangi bir seks yapmamış olmamıza rağmen, bunun muhtemelen yakında olacağını hissettim. 25 yaşında gergin olmak benim için garip mi yoksa sadece geç olgunlaşan biri miyim ve fırsat buldukça deneyim kazanmalı mıyım karar veremiyorum.

Bugün alışveriş yaparken tesadüfen karşılaştık ve kahve içtik. Onu ne kadar özlediğimi fark ettim. O da beni özlüyor ve tekrar bir araya gelmek istiyor.

Tekrar bir araya gelmeli miyiz? İşsizlik sorununa takıldığım için en iyi arkadaşımı ""atmam"" aptalca mı? Yoksa bir mermiden kaçtım mı ve zamanın ağrıyan kalbimi iyileştirmesine izin mi vermeliyim?"
"neyse, işte gidiyor. Son birkaç aydır ve artan bir düzenlilikle cep telefonuma şaka çağrıları alıyorum. Her zaman farklı bir numaradan ve ABD'nin her yerindeki alan kodlarından geliyordu, ama her arama ukala bir yetişkinden geliyordu, onların bir Otomotiv grubundan ya da buna benzer bir şeyden geldiklerini söylüyordu. İlk başta kulağa tamamen yasal geliyordu ama sonra Bob'la konuşmak istiyorlardı. Bob olmadığım için, onlara burada Bob adında kimsenin olmadığını, numaranın yanlış olduğunu söylerdim. Numaramı bana tekrar ederler ve Bob Zurncle ile konuşmak istediklerini söylerlerdi. (Bob Senin Amcan, belki kaçırırsın) Söylemeye gerek yok, özellikle arayan kişi çok fazla sorun yaşadığından, sahte alan kodlarını taklit ettiğinden ve her zaman bu korkunç basmakalıp sahte Hintçe aksanı kullandığından, bu giderek daha sinir bozucu hale geldi. Bugün bu aramalardan bir tane daha aldım ve bıktım. Cevap verdim ve hemen Bob'un Amcasını istediler ve ben birdenbire küfretmeye, bağırmaya, neden hayatlarında yapacak daha iyi bir şeyleri olmadığını sormaya başladım, hatta hatta bir kadının lütfen dediğini işittim efendim, açıklayayım. Kayıtlarımız, Ocak ayında bir araba sigortası teklifi için çevrimiçi bir istek doldurduğunuzu ve bunu şu anda açıkça sahte olan Bob Zuruncle adıyla gönderdiğinizi gösteriyor, ancak görünüşe göre gerçek telefon numaranızı kullanmışsınız, bu nedenle aramalar yapılmış.

Jibber's Crabpst, aptallığı iyi yaparım."
"Erkek arkadaşım tatillerde ailesiyle birlikte bir geziye gitti, bu yüzden Noel'de veya Yeni Yıl'da birbirimizi görmedik. Bunu bildiğim için, gitmeden önce ona bir Noel hediyesi vereceğimden emin oldum ve onu ayın 25'inde açmasını söyledim. Döndüğünde bana hediyemi vereceğini söyledi, bu yüzden benim için sorun olmadı.

Geri döndüğünde ona birlikte güzel bir akşam yemeği pişirmeyi teklif ettim, tatil için ayrı olduğumuz için bir tür küçük kutlama. Tamam dedi ama heyecanlı görünmüyordu. Sonra aptalca bir kavga ettik ve bana havasında olmadığını söyledi. Bu yüzden hiç o güzel akşam yemeğini yemedik ve bana hediyemi bile vermedi, vereceğini söyleyip dursa da, sadece zamanı ya da doğru anı olmadı.

Ben materyalist bir insan değilim ve bana bir şey vermemesi umurumda bile olmaz. Bana vereceğini söylemesi beni rahatsız ediyor ama bir buçuk ay oldu. Bunu unutmalı mıyım yoksa biraz takdir edilmediğimi hissetmem sorun olur mu? Fazla uzatmak istemiyorum o yüzden yorumlarınızı bekliyorum :)"
"Dediği gibi, hoşlandığım bir kadın buldum ve o da benden hoşlanıyor ama bir sorun olabilir.

İlk önce biraz arka plan:

Onunla birkaç gün önce ortak bir arkadaşım aracılığıyla tanıştım. Ona M diyeceğiz. Ben ve M konuşmaya başladık ve ikimiz de aramızda anlık bir kıvılcım hissettik. Yaş farkımızın yanı sıra ikimizin de pek çok ortak noktası var, ikimiz de video oyunlarını, hayvanları, film izlemeyi seviyoruz, adını siz koyun.

Yani potansiyel sorun:

Bu gece konuşuyorduk ve sohbetimiz sırasında bana gerçek bir akıl sağlığı sorunu olan BPD (Sınırda Kişilik Bozukluğu) teşhisi konduğunu söyledi. Benim sorum şu, çok iyi anlaşsak ve ondan gerçekten hoşlansak da, bırakmalı mıyım? Yoksa bir şans vermeli miyim?"
"Bu yüzden bu harika adamla bir yıldan fazla bir süredir çıkıyorum. Onu tamamen seviyorum ve hayatım boyunca hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Aynı zamanda içinde bulunduğum en uzun ilişki.
Erkek arkadaşımla eyalet dışındaki üniversitede tanıştım ve yazın farklı eyaletlerde oluyoruz. Eski sevgilimin yaşadığı memleketimdeyim.
Ne zaman etrafta dolaşsam, kendimi onun genellikle bulunduğu tüm yerlere bakarken, arabasını ve hatta onu bir an için ararken buluyorum. Bunu /neden/ yaptığımdan tam olarak emin değilim.

Eski sevgilimle dört aydır çıkmıştım, şu anki olana kadar yaşadığım en uzun ilişki. O zamanlar aşık olduğum ilk kişinin o olduğundan emindim, ama şimdi şu anki ilişkimde olduğum için ona hiç aşık olup olmadığımdan ve sadece delicesine aşık olup olmadığımdan bile emin değilim. Benimle ilişkilerini bitirdi ve ardından önümüzdeki birkaç gün beni şahsen görürse beni görmezden gelmeye devam etti, beni FB'de engelledi vb. O zamandan beri onu gerçekten görmedim, yani çalıştığı kafeye girdiğimde ve beklenmedik bir şekilde onu gördü ve kapı eşiğinden bile uzaklaşmadan sağa döndü ve sola döndü.

Sadece biraz kafam karıştı. Çok daha uzun süreli erkek arkadaşıma bu kadar aşıkken ve çok mutluyken neden eski sevgilim hakkında hala tuhaf hissettiğimi ve tuhaf davrandığımı bilmiyorum.

Başka birinin bu konuda deneyimi var mı? Daha fazla ne hissettiğimi anlamam için herhangi bir yardım gerçekten makbule geçer veya gerçekten benzer deneyimleri paylaşan herhangi biri, bu yüzden yalnız olmadığımı biliyorum! Gerçekten makbule geçer."
"Onu seviyorum. Biliyorum, o harika ve ona doyamıyorum.
Ama her zaman mutsuz olduğum bir şey varmış gibi hissediyorum.

1. Artık seks yapmayı o kadar çok istemiyormuş gibi hissediyorum. Takıldığımızda, bir noktada boynunu öpmeye, ona dokunmaya vs. başlayacağım. Sadece şikayet ettiğimde dalga geçmeye başlayacak. Beni seviyor, sarılmayı ve öpmeyi seviyor, ama benim kadar aktif değil ve ne zaman seks yapsak, önce boşalıyor ve beni asılı bırakıyor.

2. Asla romantik değil, şirin şeyler yapmıyor, tek yapmak istediği odasında oturmak. Ki bu güzel, kucaklaşıyoruz filan ama ben dışarı çıkıp bir şeyler yapmayı seviyorum. Asla bir şey yapmak istemez.

3. Onu görmeye gitmezsem onu ​​göremiyorum. Arabası yok ki bu berbat bir şey çünkü benden yaklaşık 30 dakika uzakta yaşıyor, ki bu çok uzak değil, ama mecburum dışarı çıkıp onu gören kişi olmak bazen acı vericidir. Onu iki haftadır görmedim çünkü onu görmeye gidemedim ve denemek için hiçbir şey yapmıyor.

Ona sabırlı davrandım, birkaç aydır işi yoktu, her şeyin parasını ödedim, bizi her yere götürdüm, yapmak istediğim her şeyi araba kullanmam, ödemem vs. Bu ilişkide HER ŞEYİ yapıyorum.
Stresliyim ve son derece mutsuzum.

ANCAK.

Onu gördüğümde çok mutlu oluyorum, onu çok seviyorum, sevdiğimi biliyorum. Ama ilişkiden çok mutsuzum. YARDIM! Ne yapacağımı bilmiyorum. Konuyu açmaya çalışıyorum ama sonra üzülüyor ve bana ""Duygularını incittiğimi"" ve zor zamanlar geçirdiğini söylüyor. Çok sabırlıyım, zor zamanlarında yanında oldum ama yorulmaya başladım."
"Ben ve kız arkadaşım mart ayı civarında birbirimizle konuşmaya başladık ve Mart sonunda çıkmaya başladık. Yani neredeyse 3 aydır çıkıyoruz. Benim dışımda sadece bir uzun süreli ilişkisi oldu ve bu çok daha uzundu, 2 yıldır çıkıyorlardı. Ayrılmalarının nedeni, erkek arkadaşının cinsiyet açısından ne istediğini bilmemesiydi. Ondan ayrılan o değildi ve uzun süredir bu konuda üzgün olduğu açıktı.

2015 yazında erkek arkadaşından ayrıldı. Bu oldukça yakın bir zamandı, ancak dün öğrendim ki ayrıldıklarından beri 2016 Ocak/Şubat ayına kadar seks yaptıklarını öğrendim. O ve eski sevgilisi hala snapchat ve metin üzerinden konuşuyorlar. mesajlaşma, ancak oldukça nadirdir ve yaptıkları küçük sohbetler uygunsuz değildir ve daha çok arkadaşların yapacağı bir sohbettir.

Beni rahatsız eden, onunla neden tekrar seks yapmayacağına dair açıklaması, artık benimle istediği zaman seks yapabileceği için bunun için hiçbir nedeni olmayacağını söyledi. Bunun beni bu kadar rahatsız etmesinin nedeni, mezun olduktan sonra ya bir yıllık ya da yaz boyu sürecek bir seyahate çıkmayı planlaması. Ve bu süre zarfında onu hiç görmeyeceğim ya da çok az göreceğim ve duygusuz seksle ilgili bir sorunu yoksa, aldatmanın çok gerçek bir olasılık olduğundan endişeleniyorum.

Ancak bu benim ilk gerçek ilişkim ve güvensiz olabilirim."
"Bir aydır benim için çok tatlı olan ve bana prensesi gibi davranan bir adamla çıkıyorum. Onun kişiliği temelde bir erkekte istediğim şey ve beni çok mutlu ediyor. Ancak son zamanlarda bir insanı ne kadar kıskandığını ve erkek arkadaşlarımdan hiçbiriyle takılmamı istemediğini açıkladı. Ben küstüm ve güveni gündeme getirdim ama güvendiğini söyledi ben bir şey yapmayacağım. Nereden geldiğini anlamadığımı düşünüyor ama kıskanmamaya çalışacak.

Başka bir notta ... Üniversitedeyim ve bir iş ve ders dışı etkinliklerle geleceğim hakkında bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Hayatta çok şey istiyorum. O ise sadece bir lise mezunu ve hayatta çok ilerlemek için pek bir motivasyon görmüyorum. bu beni rahatsız etti..

Herhangi bir şeyi resmileştirmeden bitirmeli miyim? Beklemeli miyim? Bütün bunları ona söyleyip onu gücendirmek istemiyorum."
"Yani ben (E23) iki yıldır bir kızla (K21) çıkıyorum. Bazen takdir ettiğim olgunlaşmamış bir yanı var ama şimdi bu onu geride bıraktı. Öyle bir noktaya geldi ki, eski lise tarzına geri döndü, burada erkek arkadaşlar buluyor, kendilerini sevmelerini sağlıyor ve sonra onlarla sıcak soğuk oynayarak oyunlar oynayarak onları kendine çekiyor (onlara çıkma teklif ettiriyor) sadece onu bırakması için bir tarihte). Ayrıca bana karşı çok kaba davrandı, öyle ki hafife alınıyormuşum ve bunu yapmak için arkadaş olduğu adamlar gibi oynanıyormuşum gibi hissettiriyor. Sanırım bana ihtiyacı yokmuş gibi bir bağımsızlık duygusu kazanabilmek için kaba olmaya çalışıyor. Bana kaba davrandığında nasıl cevap vermeliyim? Ona kaba davranmak mı yoksa onu görmezden gelmek mi? Almaya inanan şımarık bir kız olduğunu ve yaptığı her şeyin doğru olduğunu (geçmişte ailesinin onu ne kadar incittiğinden dolayı) hesaba katmak muhtemelen önemlidir, bu yüzden onunla her konuşmaya çalıştığımda onun yöntemlerini hisset, bana onun gibi davranmayı hak ettiğini hissettiriyor. Bir buçuk yıldır bana karşı çok cömert ve cömert olduğu bir tarafını gördüm ama bu tür davranışlar son bir aydır yeni başladı. Hayır, ondan ayrılmak istemiyorum, bu bir dönem olabilir ve umarım sabırla eski günlerine döner."
"Merhaba Reddit,

Uzun süredir gizlenen ve ilk kez poster. Geçenlerde tanınmış bir üniversiteden yönetim bilimi derecesi ile mezun oldum (matematik, mikroekonomi, ekonometri vb. ağırlıklı birçok ekonomi dersi).

Mezun olalı yaklaşık 5-6 ay oldu ve gerçekten hayatımda ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçek dünya hakkında hiçbir şey bilmediğimi ve bölümümdeki birçok insanın sahip olduğu iş kişiliğine ve zihniyetine sahip olmadığımı fark ettim. Bununla birlikte, staj veya benzeri bir şeyle ilgili hiçbir deneyimim yok. Ben sadece ders alan ve genel kulüp aktiviteleri, içki ve oyun dışında hiçbir şey yapmayan bir üniversite öğrencisiydim.

Kendi bölümümde yanlış bir seçim yaptığımı ve okula geri dönmem gerektiğini hissediyorum (konuyla ve bununla ilgili açık olan iş fırsatlarıyla ilgilendiğim için bilgisayar bilimleri derecesine bakıyorum). Böyle bir şeyin nasıl yapılacağı hakkında hiçbir fikrim olmamasına rağmen.
Benim merak ettiğim şu. Başka bir lisans derecesi almak için okula geri dönmek akıllıca mı yoksa bölümümde iş bulmaya devam mı etmeliyim? Ayrıca okula geri döneyim diyenlere eski üniversiteme mi döneyim (burada bir kol bir bacak ödemek zorunda kalacağım) yoksa bir ortak bu alan için yeterince iyi mi?

Bu, ""Yardıma ihtiyacım var, lütfen bana tüm cevapları verin, benim açımdan herhangi bir iş olmayacak"" türünde bir soru gibi görünüyorsa özür dilerim. Bir bilimden geçiş yaptıktan sonra bu ana daldan mezun olmak için fazladan bir yıl harcadığım ve tüm arkadaşlarım hayatlarının bir sonraki aşamasına geçmiş gibi göründüğü için geçen ay aşırı derecede depresyondaydım.

Not: Sorulardan hiçbiri iyi bir fikir gibi görünmüyorsa, herhangi bir cevap harika olurdu. Sonunda okuldan çıktığımda bardağım kırılmış gibi hissediyorum. Bölümümü gerçekten sevmediğimi ve alacak ders olmadığımı öğrendiğimde, her şeyi yapabileceğimi hissediyorum; ancak, başka bir hata yapmak istemiyorum (gerçekten düşünmeden bilimden yönetim bilimine geçmek gibi)."
"uyarı: uzun

Eskiden iyi bir çocuktum. İyi notlarım vardı. Çok az yalan söyledim ve herkese saygılıydım. Onu neyin tetiklediğini bilmiyorum. Beynimin, çalışmayan şeyleri önemsememe neden olan kısmı gibi. Okulda kötü notlar almaya başladım. Yani gerçekten kötü gibi. Yaz okulunu alamayacak kadar şanslıydım ama yine de berbattım. En kötü yanı, bir ap sınavı için özel ders vermeye çok para harcadılar ve sonunda 2 aldım. Ayrıca testlerde çok kopya çektim. Aileme yalan söylemeye başladım ve onlara başka şeyler yaparken ders çalıştığımı söyledim. Sonra notlarda bir düşüş görmeye başladıklarında beni cezalandırdılar. Genelde dersimi alır ve kendimi bu gibi durumlardan kurtarırdım ama bu sefer yapmadım. Kötü şeyler yapmaya devam ettim ve sadece bana yardım etmeye çalışan kendi ebeveynlerime ve kardeşlerime saygısızlık etmeye başladım. Sonunda arkadaşlarımın çoğunu kaybettim ve çok fazla kilo aldım ve kötü şeyler yapmaya başladım. Anneme yalan söylemeye başladım ve arkadaşlarımla eve yürüdüğümü/okuldan sonra kalacağımı söyledim ama aslında banka hesabımdan parayı çektim ve abur cubur/işe yaramaz şeylere harcadım ve eve geç geldim. Hala okul yılının geri kalanında bunu yapmama izin vermelerine şaşırdım. Ben de tüm paramı kullandığım için ailemden para çalmaya başladım. Asla öğrenmediler, ama bu konuda kendimi çok kötü hissediyorum. Çalışmaya/egzersiz yapmaya çalışıyorum ama bu alışkanlıkların hiçbirine asla bağlı kalamıyorum."
"Tamam, bu bugün değil, 2005'teydi.

Babam Londra'da birkaç yapım şirketinde çalıştı ve sık sık iş aracılığıyla ve sosyal arkadaşlar olarak ünlülerle tanıştı. Londra'da Ian McKellen'in Dul Twankey olarak oynadığı bir Pandomim izlemeye gitmek için bilet almayı başardı. Gösteri Aladdin'in bir yorumuydu.

Gösteriden sonra oyuncu kadrosunu görmek için kulise gittik ve 10 yaşında biri olarak çok heyecanlandım çünkü lanet Gandalf'ı şahsen görecektim! Vay canına!

Mekanın kulis alanına giriyoruz ve büyük bir giyinme odasının içinde tüm oyuncuların makyajlarını ve kostümlerini vb. [ Pot Noodle] sabahlık ve yüksek topuklu ayakkabılarla bir tabakta (gösteri kıyafetinin bir parçası)

Onu gördüğümde yüzüm aydınlandı, babam merhaba demek ve onun imzasıyla şovla ilgili kitapçığı imzalamak için yanıma geldi.

Babam kim olduğumu söylerken ayağa kalktı ve 'Ahhh!! Sizinle tanışmak harika genç Mr_Murdoc!' Ama elimi sıkmak için eğilirken yanlışlıkla onunkine uzandım ve Pot Noodle'ını onun ve sabahlığının her yerine devirdim. ""Aman Tanrım!"" ve her tarafına bulaştığım tüm noddles ve sosu silmeye başladım. Diğer oyuncular deli gibi gülüyordu.

O da güldü ve tamam olduğunu ve imzalayabilmem için kitabı bana vermesini söyledi. Sonunda yaptığı bazı filmlerden ve LOTR'ları ve X-Men'i ne kadar sevdiğimden bahsettik. Hala sahip olduğum tüm imzalarıyla ayrıldım (aşağıya bakın).

Ian, eğer bir şekilde bunu okursan, harikaydın. Gerçek bir beyefendi ve arkadaş canlısı biri, elbise için üzgünüm.

**Kanıt"
"Bariz bir şekilde hesabı çöpe atıyorum çünkü çok fazla gönderi paylaşıyorum ve yorum yapıyorum ve sadece bazı hızlı tavsiyelere ihtiyacım var.

Bir süre önce bir OKCupid hesabı açtım ve oradaki bazı insanlarla konuşmaya başladım. Gerçekten harika görünen bir kızla tanıştım. Görüşmeye başladık ve oldukça iyi arkadaş olduk.

Yaklaşık bir ay önce onu evime takılmak, film izlemek, gitar çalmak vb. Ben de kurşunu ısırdım ve ona nasıl hissettiğimi söylemeye karar verdim. Ondan aldığım tek şey, pek çok ortak yönümüz olduğuydu ama şu anda arkadaş olarak bizimle daha mutlu. Biraz hayal kırıklığına uğradım çünkü çok iyi anlaşıyor gibiydik ve bir şeyler oluyor.

Bu kadar olduğunu düşünerek (birçok zorluktan sonra) aklımdan çıkardım ve işlerime devam ettim. Mezun olmadan hemen önce tekrar dışarı çıktık ve tüm günü birlikte Londra'da yürüyüş yaparak ve parklarda oturarak geçirdik. Gerçekten harikaydı ve onun daha fazlasını istemediğini bilmemize rağmen bu kadar iyi geçinmemiz sinir bozucuydu.

Bundan sonra birkaç ay seyahate çıktım (mezuniyet sonrası gezi). Ben yokken benimle tekrar çıkma teklif etti. İşte benim sorunum da burada, dışarı çıktık ve yine saatlerce oturup sohbet ederek geçirdik. Acaba yanlış bir şey mi yaptım yoksa yanlış bir fikre mi kapıldım diye düşünmeden edemiyorum. Ona bu gece bir konsere çıkma teklif ettim ve başka bir işi olmasına rağmen gelip takılmak için kısa kesiyor. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Birlikteyken her şey harika görünüyor ama ona bunu sorduğumda o kadar emin değildi.

Çok utangaç olduğunu söylemeliyim ve önceki ilişkisinin oldukça uzun (5 yıl kadar) olduğuna inanıyorum.

Reddit'in harika kovan zihninin verebileceği herhangi bir tavsiye için teşekkürler!"
"Diyelim ki John [21m] adında bir adam var. John, Paula'dan biraz hoşlanıyor ve onun kendisini iyi bir adam olarak görmesini, onunla iyi bir itibar kazanmasını falan istiyor. John ona Game of Thrones'tan bahsediyor ve o da buna gerçekten ilgi duyduğunu ve hatta şov yayınlanmaya başlamadan önce birkaç kitap okuduğunu söylüyor.

John heyecanlanıyor çünkü ikisi de aynı şeyi çok seviyor! Sonra ona ikinci sezonun dvd kutusunu ödünç vermeyi, iyi bir adam olmayı ve belki de yavaş yavaş kalbini kazanmayı teklif ediyor. Kabul ediyor!

Paula daha sonra dvd kutusunu başka bir adamın evine götürmeye, onunla diziyi izlemeye ve John'un masraflarını karşılamaya devam ediyor. Paula orospu mu?"
"Geçen Noel'de yaşlı bir kadın bazı anahtarlar bulduğunu ve onlarla ne yapacağını bilmediğini söyleyerek kapımı çaldı. Herhangi birinin talep etmesi ihtimaline karşı onları elimde tutacağımı söyledim. 6 ay geçti kimse anahtarları toplamadı ben de attım.

Dün gece kapı komşum anahtarların onun olduğunu neden geri vermediğimi haykırarak karşıma çıktı. O kesinlikle aşağılıktı. O kadar şaşırdım ki sadece özür diledim. Elini bana doğru kaldırdı ve arkasını döndü. Evime girdim, kapıyı kapattım, yemek yaptım, geceme devam ettim.

Sorun şu ki, çok gaza geliyorum. O kadar kızgınım ki, gitmesine izin vermek için mücadele ediyorum. Özür dilediğim için kızgınım, onun anahtarları olduğunu bilmiyordum, kasıtlı olarak yanlış veya kötü bir şey yapmadım.

Onun tavrını değiştiremeyeceğimi biliyorum, sadece benimkini değiştirebilirim. Onunla uğraşmak yardımcı olmayacak, onu görmezden gelmeli ve hayatıma devam etmeliyim.

Şimdi onu nasıl bırakıp ""yapmalıydım"" ve ""neden yapmadım"" takıntısını nasıl bırakabilirim? Neredeyse hiç uyumadım ve günüme devam etmeye odaklanamıyorum. Nasıl sakinleşir ve devam edersiniz?"
"27 yaşında bir erkeğim ve 19 yaşında bir bayanla bir mağazada çalışıyorum. Son birkaç aydır, özellikle bana çok cilveli davrandı ama yaş farkı nedeniyle ilk başta ona hiç ilgi göstermedim. Benimle projelerde ekip kurmanın yollarını bulurdu ve tüm iş arkadaşları aramızda bir şeyler olduğunu varsayana kadar her gün işte birlikte olurduk ama ikimiz de bunu ele almadık.

Ondan hoşlanmaya başlıyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum. Bana çok mesaj atıyor ve skype'ta sohbet ediyoruz, çoğunlukla sadece şakalaşıyor ve cilveli şeyler yapıyoruz. Verdiği ipuçlarından bana bir şeyler kattığına oldukça eminim ama bir erkek arkadaşı olduğundan da oldukça eminim ama ne zaman konuyu açmaya çalışsam konuyu değiştiriyor ya da belli belirsiz onun bir arkadaş olduğunu söylüyor.

Birkaç gün önce onu rastgele bir adamla el ele tutuşurken gördüm. Beni görmedi ve daha sonra bana bir şey sormak için mesaj attı ve ben de cevap verdim ve o gün ne yaptığını sordum. ""Alışveriş yapan bir arkadaşla takıldım"" gibi bir şeyler söyledi. Şimdi ne olduğundan emin olmadığım garip bir durumda sıkışıp kaldım. Hala yaş farkı hakkında çekincelerim var, bu yüzden bu iyi bir şey olabilir. Hiçbir şeyin peşine düşmemeli miyim? İletişimi kesmek mi? (zor...birlikte çalışıyoruz ve oradaki herkes bir nevi neler olduğunu biliyor, bu yüzden genellikle bizi bir ekip oluşturuyorlar) Sadece arkadaş mı kalalım? Aldatacak bir tipe benzemiyor ama yine de... Onu sadece 4-5 aydır tanıyorum ve 2-3 aydır ciddi arkadaşım, bu yüzden onu ÇOK iyi tanıdığımı söyleyemem . Saçma yazı için özür dilerim. sarhoş gibi..."
"Ben 21 yaşındayım ve o 20, yaklaşık 19 aydır çıkıyoruz.

Bununla birlikte, cinsel olarak çok aktif bir çiftiz, 21 yaşında bir erkek olarak, 21 yaşında bir erkeğin cinsel dürtüsüne sahibim. Bu nedenle seks konusunda tamamen rahat olduğunu biliyorum, bir kez bile bunu inkar etmedi ve her zaman seksle ilgileniyor, ancak neredeyse *iki yılda* bir kez bile kışkırtmadı. Bunu ona pek çok kez dile getirdim ve her seferinde özür diledi ama sonra anında unutuldu ve *hiçbir şey* değişmedi.

Ne yapacağımı bulamıyorum çünkü ona bunun beni ne kadar rahatsız ettiğini söylemek, beni rahatsız ettiğini bildiği uzun süredir hiçbir şeyi değiştirmediyse, bunu düzeltmek için yapabileceğim pek bir şey yok.

Bunun beni neden rahatsız ettiğini merak ediyorsanız, çok basit: Bir ilişkideyken seksi çok önemli bir şey olarak görüyorum ve sizi görmelerine izin verirseniz, onu önemsediğinizi göstermenin en açık yolu olarak görüyorum. tamamen çıplak ve onları memnun edeceksiniz. Bu nedenle, başlamak için bir gram bile çaba sarf etmemesi, sevişmemesi beni çok rahatsız ediyor. Neredeyse 2 yıldır *her seferinde* yaşıyorum.

Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir!"
"28 yaşıma yeni girdim ve gerçekten zor bir hayatım oldu. Çocukken annem tarafından cinsel, fiziksel ve zihinsel işkence gördüm. Sonuç olarak, bana şiddetli depresyon, OKB, TSSB ve neredeyse tüm hayatım boyunca uğraştığım işlerle teşhis edildi. Ayrıca lupus var.

Son derece destekleyici olan ve açıkçası beni hayatta tutan babamla yaşıyorum. Bir terapist görüyorum ve 5 farklı ilaç alıyorum. Açıkçası pek ilerleme kaydetmediğimi hissediyorum. Bir işim yok (terapist şu anda çalışıyor olmamın iyi bir fikir olmadığını söylüyor) ve bir arabam yok (sürmekten çok korkuyorum ve bunun asla değişeceğini sanmıyorum). 250 pound ağırlığındayım (bir noktada 300 idi), bu yüzden ben de obezim. SGK alıyorum, bu yüzden sağlık sigortası / ve biraz harçlık alıyorum.

Hayatım boyunca yakalamaca oynadım ve son zamanlarda biriyle ilişki kurmak istiyorum. Arkadaşlarım var (yalnızca çevrimiçi), ama ben de çıkmak istiyorum. Tecrübe olarak, bir kızın elini tutmadım, hatta öpmedim bile. Okcupid'i denedim ve hatta daha sonra kimseyi bulamayacak kadar şişman olduğumu söyleyene kadar iyi gittiğini düşündüğüm bir randevum vardı.

Benim durumumda, oraya nasıl çıkıp insanlarla tanışırım? Bunun bir terapist sorusu olduğunu biliyorum ama o da benim ne yapmam gerektiği konusunda kararsız.

Babam çekici ve harika bir kişiliğe sahip olduğum konusunda ısrar ediyor ama bana aksini söyleyeceğinden cidden şüpheliyim."
"Benimle kal. Yakında üvey oğlum 23 yaşında ve bodrumumda mahsur kaldı. Annesi, dört yıllık üniversite programını bitirdiğinde sahip olacağı iş için ulaşımı olması için yakında arabasını ona vereceğini söyleyene kadar okulda başarılı oldu.

2,5 yıl boyunca ödevleri teslim etmekten ve ortaya çıkmaktan başka hiçbir şey yapmadan A notu aldıktan sonra, notları aniden düştü. Son yılında ikinci dönem bitmeden kaldı ve Noel'den sonra bir iş bulacağını söyleyerek okulu bıraktı - olmayan bir şey.

Şimdi, hayatının geri kalanını bodrumda video oyunlarından başka bir şey olmadan yaşamasına izin verirsek mutlu olacağını söylüyor.

Zeki olduğunu anlamak için onunla konuşmam uzun sürmedi. Onu bir danışmana götürmeyi başardım ve o, onun hiçbir depresyon veya şizofreni belirtisi göstermediğini, bunun yerine çok yüksek derecede sosyal kaygı gösterdiğini söyledi. Düzenli olarak kendini sabote ediyor. ""Dışarı çıkamamak"" için geç saatlere kadar uyumak vb.

Bütün gün uyuyor, bütün gece video oyunları oynuyor (Onu yönlendiriciden engelledim ama komşularımdan birinin şifresi yok). Benim ondan istediğimden fazlasını yapmıyor ve onlar bile genellikle ona bir şeyi yapmasının birden fazla kez söylenmesi gerekiyor.

Onun bakıcısı olmaktan, randevular için onu uyandırmaktan, dışarı çıkması için zorlamaktan bıktım. Ve nişanlım ve ben, kendisi için hiçbir şey yapmayacakken ona yardım etmeye çalışırken beklemeye almaktan veya hayatları askıya almaktan yorulduk. Kimse için bir değeri olmadığını söylüyor.

Danışmanlık devam ediyor, ancak ilerleme kaydetmiyor gibi görünüyor. Gündüzleri oyun konsoluna, laptopuna erişimi olmayacak, sıkılıp kendi başına bir şeyler yapmasını umarak onu evden çıkarmayı düşünüyoruz.

Bu durum veya yarım yamalak çözümümüz hakkında ne düşünüyorsunuz? Bunu nereye götürebileceğimize dair başka bir fikriniz var mı? Kendi başına başarılı olduğunu görmek isteriz ve kaldırıma basit bir çizme yerine ona yardım etmeyi tercih ederiz."
"(/r/okcupid'den yeniden gönder çünkü ben aptalım)

Tamam, bunu sormak zorunda kalan bir lise öğrencisi gibi hissediyorum ama reddit'in bana burada yardımcı olabileceğini umuyordum. Yeni bekarım ve oyuna geri dönmeye çalışırken tamamen kaybolmuş gibi hissediyorum.

Okc'de bir adamla tanıştım. İşler gerçekten iyi gidiyor gibi görünüyor. Resmi o kadar heyecan verici değildi ama pek çok ortak yönümüz vardı, ben de ona bir şans verdim. O komik, inek, tüm favori stand-up komedyenlerimi seviyor, Firefly'ı seviyor, falan filan. Kağıt üzerinde, mükemmel adam. Şahsen? O da MUHTEŞEM. Ve hala komik ve inek. O, ihtiyatlı bir iyimserlikten ziyade, hakkında gerçekten heyecan duyduğum, okc'de tanıştığım ilk adam.

İşin püf noktası şu: Dört harika randevumuz oldu ama o bir hamle yapmadı. Yanağa bir öpücük bile konmadı. Beni çekici bulmadığını merak etmeye başlıyorum. Hayatı boyunca inek olan ve seksi olduğunun farkında olmayan bir adama benziyor, bu yüzden kendine güveni olmayabilir. İlk hareketi yapmaya can atıyorum ama aynı zamanda onun eski kafalı olduğundan da şüpheleniyorum ve bu onu tamamen kapatır. Ben ne yaparım? Harekete geçmenin doğru olduğunu hissetmeden önce genellikle kaç randevuya çıkarsınız? Reddit'teki erkekler, başlatan kadın hakkında ne düşünüyor?"
"Tek kullanımlık hesap burada, bu yüzden yetersiz kullanıcı adını bağışlayın.

Yani erkek arkadaşım ve ben yaklaşık bir buçuk yıldır çıkıyoruz. Farklı tuhaflıklar deneyerek seks hayatımızı renklendirmek istediğimize karar verdik. Şu anki seks hayatımız sıkıcı değil, daha çok ikimiz de cinsel ufkumuzu genişletmeye karar verdik. İlginç ve eğlenceli olabileceğini düşünüyoruz. (Ve evet, bu sağlıklı ve istikrarlı bir ilişki.) İkimiz de ilgileniyoruz ama keşfetmeye başlamadan önce bazı tavsiyeler veya öneriler istedim. Hangi hileleri deneyeceğimiz, onu nasıl güvende tutacağımız ve bize yardımcı olabilecek her şey hakkında öneriler arıyorum."
"Erkek arkadaşımla bir yılı aşkın süredir ara sıra çıkıyorum. Çıkmaya başlamadan önce bir süre arkadaştık. İçki içtiği için pek çok sorun yaşadık ve tıbbi sorunları varken onunla ilgilenerek kendimi yorduktan sonra yeterince takdir edilmediğimi hissettiğimde ve bir keresinde bir kız ona sürekli çıplak fotoğraflar gönderdiğinde ve o cesaretini kırmadığında. . Bu yüzden birkaç kez ayrıldık.

   Onunla tekrar bir araya gelmeye devam ediyorum çünkü onu çok seviyorum. O, birlikte bir gelecek kurmak istediğim ilk kişi. Nerede iş bulursa bulsun onu takip etmeye istekli olup olmayacağımı sordu (doktorasını alıyor ve öğretmenlik pozisyonları bulabileceği her yere gitmesi gerekecek). Kabul ettim. Benimle evlenmek, çocuk sahibi olmak ve gelecekteki tüm paketi istediğini söyledi. Bunu daha önce hiç istememiştim ama onunla istiyorum.

  Son zamanlarda tuhaf davranıyor, birlikte yaşamak istediğini söyledi, ancak bazı yerlerden bahsettiğimde rahatsız ve tuhaf göründüğünü gördüm, geçen ay hiç gelecek hakkında konuşmadı ve mesafeli görünüyor.
  Bu sabah telefonundan sesler geliyordu ve gidip baktım (telefonlarla sorunumuz yok, sürekli benimkiyle oynuyor.) Mesaj menüsü açıktı ve kısa süre önce mesaj attığını gördüm. 5 yıl önceki sözde nişanlı olduğu eski sevgilisine, ancak uzun mesafe boyunca onun sadakatsizliğinin bir kısmından sonra ayrıldılar. Ona ""Hala her günün her saniyesi onu düşündüğünü"" ve onu çok özlediğini söyledi ve onu araması için yalvardı. Başka bir eyalette yaşadığı için fiziksel olarak etkileşimde bulunmadıklarını biliyorum ama yapmıyorum. Bunu bulmakla nasıl başa çıkacağınızı bilin. Onu gördüğümde uyuyordu ve eşyalarımı yeni aldım, ona metinleri nasıl gördüğüme ve davranışlarının ne kadar acımasız olduğuna dair bir not bıraktım ve oradan ayrıldım. Şu an evdeyim ve tam bir enkazım. Onu hala seviyorum ve benimle bir gelecek istediğine inanıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum ve kendimi aptal gibi hissediyorum."
"Yani (şimdiki eski) kız arkadaşım beni bir buçuk ay önce terk etti. Boşluğa ihtiyacı olduğunu söyledi ve beni bir ay boyunca görmezden geldi (hatta 1 hafta sonra en iyi arkadaşlarına beni terk ettiğini söylediğini düşündü) ve bana bittiğini söyleyen bir mesaj GÖNDERMESİ için o kadar uzun süre beklemek zorunda kaldım (biraz sik hareketi) . Her neyse, artık sorun bu değil. Devam etmek istiyorum çünkü o da devam ettiğini söyledi. Onu hala çok seviyorum, hatta şimdiye kadar yaptıklarından dolayı muhtemelen ondan nefret etmem gerektiğini düşündüm. Şimdiye kadar ona onunla bir süre konuşmayacağımı söyledim ama bu yeterli değil, Facebook'ta dışarı çıkıp parti yaptığı fotoğraflarını görüyorum ve bunun gibi şeyler ve bu bana onu ne kadar özlediğimi hatırlatıyor. Hâlâ birlikte olsaydık, özellikle sevgililer gününden ve doğum gününden bu yana, bir hafta içinde birkaç günlüğüne onu görmek için uçacak olmamın da faydası yok.

İşte son planım, onun bir arkadaşıyla konuşmak ve onun iyi olduğundan emin olmasını ve eski sevgilimin onunla neden tüm bağlarımı kopardığımı anlamasını sağlamak istiyorum (fb'den arkadaşlığı kaldırmak, skype/snapchat/'dan silmek/ instagram/mesajlar) çünkü o hayatta ""zor"" zamanlar geçiriyor ve bazen bunalıma giriyor, umurumda olmasa da onu daha boktan hissettirmek istemiyorum...

Umarım bu mantıklıdır, herhangi bir fikriniz var mı?"
"Hayatımın aşkı ve ""biri"" olarak düşündüğüm kişi yarın Avrupa'dan buraya taşınıyor. O da benimle aynı şirkette çalışıyor olacak. Bir yılı aşkın süredir buradayım ve geçen yaz başka bir ofisimizde stajyerken tanıştım.

Şirketimdeki insanların son birkaç aydır aramızda bir şeyler olup bittiğine dair hiçbir fikri yok. İlk tanıştığımızda ikimiz de bir ilişki içindeydik ve birbirimize karşı beslediğimiz hisler yüzünden onlardan uzaklaştık.

Bundan önce, bırakın ilişkiyi, daha önce hiç işyerinde aşk yaşamamıştım ve ne bekleyeceğim, iş ile flört hayatı arasındaki bu sınırları nasıl koruyacağım ve siz bilgili insanların ekleyebileceği diğer şeyler hakkında gerçekten bazı tavsiyelere ihtiyacım var. Bir şehirde yeni olmanın ve bir ilişki içinde olmanın da zor ve kısıtlayıcı olabileceğini biliyorum.

Ona karşı beslediğim duyguların ne kadar yoğun olduğu konusunda gerginim ve bu duygular kesinlikle karşılıklı. Sorunlarımız oldu (birbirimizi sadakatsizliklerimize sürükleyerek) ve bu ikinci şansı gerçekten mahvetmek istemiyorum. Birlikte çalışma olayı, düşünmeye başlamak için iyi bir engel gibi görünüyor."
"Başlığın garip geldiğini biliyorum ama başka nasıl ifade edeceğimi bilemedim.

Kız arkadaşım göğüslerimi tutuyor ve meme uçlarımı çimdikliyor, ne yaparsak yapalım, yemek yapıyor olabilirim, duşta, arabada vs. Ona söylüyorum ve durmasını istiyorum ama yine de yapıyor.

Ama bazen söylemem gereken %99 başarı oranına sahip bir şey ""beni azdırıyorsun"" ve hemen duruyor. Bence bu saçmalık ve dün gece yine oldu ve gerçekten çok üzüldüm.

Bir şeyler döndüğünü biliyordu, ben de ona söyledim ve ""meme uçlarımın ağrılı veya hassas olduğunu söylersem, onları gerçekten sert bir şekilde çimdikleyecek ve buna güleceksin ama azgın olduğumu söylediğim anda duracaksın."" Ve ""oh harika, bu yüzden şimdi seksle ilgili bir sorun yaşıyorsun"" dedi ve ben de ""hayır, meme uçlarımın incindiğini söylemenin seni durdurmadığı ama azgın olduğumu söylemenin beni bir bok gibi hissettirdiği gerçeğiyle ilgili bir sorunum yok"" dedim. Bunu benim açımdan görmüyor musun? Azgınım dersen hemen yerin dibine girerim, azgınım dersem bırakırsın bu bir bok"".

Bu yüzden yatak odasından fırladı ve uyuduğumu düşündüğünde geri geldi ve şimdi uyandık, bana sessizce davranıyor.

Bu ilişkinin bitmesine izin mi vermeliyim? Olduğu zaman gerçekten kendimi bok gibi hissettiriyor."
"Bu yüzden birkaç hafta içinde üniversiteye (18/m) gitmek üzereyim. Bu kızla (18/f) Book of Faces'te (Facebook, soyut düşünme yeteneği olmayanlarınız için) tanıştım ve konuştuk ve sonunda bana numarasını verdi ve birbirimize mesaj attık. Bu noktada en az bir aydır mesajlaşıyoruz ve ondan gerçekten hoşlanıyorum. Nedenini bilmiyorum çünkü onunla hiç yüz yüze tanışmadım. Ona çıkma teklif etmeyi düşünüyorum ama elbette önce onunla yüz yüze takılmak istiyorum. Ve onun da benden hoşlandığından oldukça eminim. Reddit, onunla ilk tanıştığımda ilgilenebileceğimi bilmesi için ne yapmalıyım? Ayrıca benimle ilgilenmesini sağlamak için ona mesaj atmak için bazı eğlenceli şeyler ne olabilir?

Ek bilgi: İkimizin de ortak bir arkadaşı var ve bu arkadaş benim için iyi şeyler söyleyeceğini söyledi."
"Tek kullanımlık hesap, çünkü.

Geçen ay üç hafta boyunca iş için seyahat ediyordum. Ben ayrılmadan hemen önce eski bir arkadaşım benimle temasa geçti ve yakınlarda iş görüşmeleri yaparken benimle kalıp kalamayacağını sordu. Ona etrafta olmayacağımı ama daireme ücretsiz girmesine izin vereceğimi söyledim. Sonunda iki hafta kaldı ve oradan harika bir şekilde ayrıldı. Ancak, o dönem için faturalarımı ödemeye yeni başlıyorum ve elektrik faturamın normalden ÇOK daha yüksek olduğunu fark ettim. Faturamı daha önce hiç bu kadar yüksek görmemiştim ve sonbahar genellikle en ucuz aylardır çünkü iklim çok nötrdür. Bildiğim çoğu apartmanın aksine, her birim kendi hizmetlerinden sorumludur, yani aldığım her fatura kendi dairemin kullanımı içindir (binadaki tüm kiracılar arasında paylaştırılan toplam maliyet yerine). O dönemin büyük bir bölümünde apartmandaki tek kişi oydu. Yerimi bedavaya kullanmasına izin vererek doğru şeyi yaptığımı sanıyordum ama şimdi bu konuyu açmalı mıyım diye merak ediyorum.

Bir daha birinin dairemi kullanmasına izin vereceğim bir duruma gelirsem, enerji kullanımıyla ilgili bir tür şart koymalı mıyım? Ücret alan ""o pislik"" ben mi olmalıyım?"
"Yani, bir süredir, bir arkadaşıma karşı oldukça ciddi hisler besliyorum. Onunla tanıştığımda ciddi bir ilişki içindeydim ama o zamandan beri bitti. Son bir yıldır biraz daha yakınlaştık ve gerçekten onun da ilgilenebileceğine dair ondan sinyaller aldığımı düşündüm.

Ciddi ilişkiden ayrıldıktan kısa bir süre sonra, arkadaşımla daha güçlü bir şekilde ilgilenmeme rağmen, her şeyi batırdım ve farklı bir adamla görüşmeye başladım. Belirsizlik korkum, arkadaşım için risk almak yerine beni ""güvenli bahis"" yapmaya itti.

Gördüğümü sandığım sinyallere gelince, o ve ben epeyce mesajlaştık ve sevdiğim bazı müzikleri paylaştık. İlgi alanlarımızı birbirimizle paylaştık ve hatta hoşuma giden bir şeyi hatırladı ve bana bununla ilgili bir hediye aldı. Eskisinden daha fazla yalnız vakit geçirdik ve çok eğlendik.

Şimdi biriyle görüşüyor ve ben bunu en son görüştüğüm adamla aramı bozana kadar görmedim. Sadece beklemeli miyim? Onun da aynı şeyi hissedebileceğini varsaymakla haksız mıydım? Şimdi de ""güvenli bahsi"" alıyor olması mümkün mü? Ona duygularımla yaklaşmalı mıyım? Kimsenin ayağına basmak istemiyorum, sadece mutlu olmak istiyorum."
"Eşimle çıkmaya başladığımızda her gün sürekli konuşuyorduk ve haftada 3-4 gün görüşüyorduk. Bu son iki hafta içinde, onunla konuşmaya başlamam gerektiğini hissediyorum, yoksa bana mesaj atmayacak veya beni aramayacak. Ve şimdi onu haftada bir görüyorum. Doğru, arabası olmadığı için şu anda beni ziyaret edemez ve bu yönünü anlıyorum, beni etrafta istemiyor gibi görünüyor. Bana birlikte yaşamamızı düşündüğünü söyledi, ama artık gerçekten iletişim kurmazken bunu nasıl yapacağız? Onunla daha önce aramızda hissettiğim mesafe hakkında konuşmuştum ama sor özür dilerim diyor ve gerçekten değişmiyor. Endişelenmeli miyim? Artık bana günün saatini veremiyorsa kalmalı mıyım? Blaghughughughagh. Bununla nasıl başa çıkılacağı konusunda tavsiyeye ihtiyacım var."
"Merhaba, ben 17 yaşında lise son sınıfta bir erkeğim ve geçen gün o kadar da harika olmayan bir şey yapmış olabilirim. Onu gerçekten korkunç şeyler yapmaya zorlayan gerçekten boktan bir erkek arkadaşı (ona Doug diyelim) olan (ona Patrice diyelim) adında bir arkadaşım var, örneğin onu aletini emmeye zorladı ve kadın durmasını istediğinde , ona susmasını söyledi ve sürekli olarak diğer kızlara sik resimleri gönderdi. Bununla ilgili daha fazla ayrıntı eklemek için, ona aşırı derecede bağımlı ve yalnız kalmaktan korkuyor, bu yüzden ondan ayrılmadı. Yani, her neyse, arkadaşlarım onunla çıkmayı bırakmasını istedikleri için beni onunla buluşturmaya çalışıyorlar, onun hakkında gerçekten çok seksi olması dışında pek bir şey bilmiyordum, bu yüzden tabii ki kabul ettim. Bir parti vermek için bir grup arkadaşımı evime davet ettim. Çoğu sonunda gelmedi ama Patrice geldi. Ondan sevişmesini istemek gibi büyük bir hata yapana kadar sohbet ediyorduk (beni aptal olduğumla yargılama). Tereddütlüydü ama doğrulamak için arkadaşına baktı. Arkadaşı, sorun olmadığını söyledi, bu da Patrice'in Doug'a söyleme demesine yol açtı (adın ona gerçekten uyduğunu bilmiyorum), biz de seviştik. Daha sonra, yaptığı onca şeye rağmen onu hala sevdiğini düşündüğü için kendini gerçekten suçlu hissetti. Arkadaşlarım hala onunla çıkmamı istiyor ama buna nasıl yaklaşacağımı gerçekten bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye harika olurdu."
"Bu yüzden dün gece sarhoş Kevin'in biri evime girmeye karar verdi ve anında mutfak masamı devirdi (orospu ekmek kızartma makinemi kırdı >:/) ve o giderken arka bahçede bir kuka izi bırakmaya başladı. Oda arkadaşım tüm bunları duydu ve polisi aradı, evin karşı tarafındaki yatağımda mışıl mışıl uyuyordum. Bu yüzden sabah 3:30'da bir polis memurunun yüzüme ışık tutup kim olduğumu ve içki içip içmediğimi sormasıyla uyandım, sonra iki memur daha odama geldi ve dolaba, yatağın altına vs. bakmaya başladı. .. Uykulu halimde bir şekilde 1 Nisan olduğunu ve bunun bir şaka olması gerektiğini (Arkadaşlarımla tamamen olasılık dahilinde) bu yüzden kıkırdamaya başladım ve ""Saçmalık!"" ve bana bir şeyler soran polisi işaret etti. İç çamaşırlarımla dışarı çıkmamı istedi ve bana sahada ayıklık testi yaptı ve ardından beni biraz daha sorguladı. Gecenin geri kalanında uyuyamadım ve ardından erken bir ders ve eğlenceli bir hikaye vardı."
"Onunla liseden beri çıkıyorum ve şimdi üniversitenin yarısına geldim. Temelde birbirinin etrafında dönüyordu. Bu ayrılık benim ve diğer herkes için BÜYÜK bir sürprizdi. Geçmişte hiç sorun yaşamamıştık ve bunu bitirmesinin tek nedeni ""Erkek arkadaşımla değil, en iyi arkadaşımla çıkıyormuşum gibi hissediyorum"" idi. Bunu nasıl okuyacağım ya da denemem gerekip gerekmediği hakkında hiçbir fikrim yok.

Devam etmem gerektiğini biliyorum, çünkü bunu yapma şekli, gerçekten canımı yaksa da muhtemelen kaçınmam gereken bazı önemli karakter sorunları olduğunu gösteriyor.

Sorun şu ki, nereden başlayacağımı bile bilmiyorum. Tüm hayatımın %10'unu onunla geçirdikten sonra tamamen kayboldum. Yapmaktan zevk aldığım her şey onun sayesinde oldu ve şimdi yalnızım.

Üstüne üstlük, çoktan yoluna devam ettiğini açıkça belirtiyor ve bu benim duygularımı gerçekten incitiyor. Sanki geçen iki yıl onun için hiçbir şey ifade etmiyormuş gibi.

Kısacası, ne sorduğumu gerçekten bilmiyorum. Sanırım sadece hava atıyorum, tavsiye istiyorum ve destek istiyorum."
"Çok sulandırılmış özet:

Ben ve 7 kişilik bir grup (toplam 8) bir evde birlikte yaşamak istiyoruz. 3'ü kontrat imzaladı ama diğer 5'i imzalamadı çünkü kontrat boktandı ve bir avukata revize ettirdik ve avukat imzalama dedi. İmzalayan üç kişi parayı yatırdı...sırasıyla 100, 200, 880. Avukat gitti ve bazı (çok az) değişiklik yaptı ama yine de çok sorunlu. Ama diyelim ki sonunda bu evde yaşamak istemiyoruz, kira sözleşmesi değiştiği için parayı geri almanın bir yolu var mı ve teknik olarak ""Artık kira sözleşmesine katılmıyorum"" diyebilir miyiz yoksa hayır diyebilir miyiz?

Yer: New York"
"Hakkımda kısa bir özet [30M] - bir yılı aşkın bir süre önce, içinde bulunduğum çok sağlıksız uzun süreli bir ilişkiyi bitirdim. Çok fazla manipülasyon vardı ve ilişkiden çıktığım için mutlu olsam da, bundan kurtulmam yaklaşık bir yılımı aldı. Güvenimi yeniden inşa ettim ve şimdi yeniden bir mutluluk ekosistemim var. Hayattan daha mutlu olamazdım.

Birkaç ay öncesine hızlı ileri sar, güzel bir kızla [23F] tanıştım ve anında onu yakaladık. Tek sorun şuydu - başka bir eyalette yaşıyor ama burada bir ailesi var ve kasabayı ziyaret ediyordu. Ne olursa olsun, numara alışverişinde bulunduk. Yaklaşık bir ay sonra ailesini tekrar ziyaret etti ve birkaç kez takıldık. Harikaydı ve ondan gerçekten hoşlanmaya başladım. Yaklaşık bir ay sonra başka bir ziyarette tekrar geldi ve birkaç gün daha takılarak geçirdik ve ben ona aşık olmaya başlıyorum. Ondan çok hoşlanıyorum ve neredeyse gerçek dışı bir kapasiteyle anlaşıyoruz.

Her şey iyi olmalı, değil mi? Şey, son zamanlarda bunun uzun mesafe kısmını kabul etmekte zorlanıyorum. Onu ayda sadece birkaç kez görüyorum ve yanında olmadığım zamanlarda onu çok özlüyorum. Eyaletime taşınmakla ilgilendiğini ifade etti, ancak bunun sadece benim için olduğuna inanmadan edemiyorum ve onun bunu yapmasını istemiyorum.

Sadece bu da değil, **yeniden** yeniden mutlu ve bağımsız olmaya başlıyorum ve bu kadar çabuk bir ilişkiye geri dönmenin bunu baltalayabileceğinden korkuyorum. Bir parçam kendi hayatımı yaşamak, özgür olmak ve geçmişte çok daha uzak bir ilişki sürdürmek istiyor. Benimle ilgili ciddi olduğunu ve bir eşya olmak istediğini ifade etti.

Bu iki şeyi aklımda tutarak, ona karşı dürüst olmak ve nasıl hissettiğimi bilmesini istiyorum. Sadece onu incitmek istemiyorum ve bence ilerlemeye devam edersek bu her şeyi daha da kötüleştirebilir. Aynı zamanda, *Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve hala onu istiyorum.* Kafam karıştı ve ne yapacağımı bilmiyorum! Ne yapacağımı bulmak için nasıl gitmeliyim?"
"İlişki konusunda kafası karıştığı için ayrıldı, oldukça uzaklaşmaya başladı vs. Bir nevi toparlanan bir ilişkiydi demeliyim, ancak ikimiz de duygularımız samimiydi ve en azından ilk 2 ay onu yürütmek istedik. Ayrıldıklarından beri eski sevgilisiyle hiç teması olmadı (ikisi arasında çok fazla incinmiş duygu var).

Birkaç hafta ileri sarın ve tekrar her şeyin normale dönmesini ve arkadaş olmasını istediğini söyleyen mesajlar gönderiyor. Sık sık takılmak istiyor, üç kez reddettim ama Noel alışverişine gitmek için buluştuk. Biraz garipti ve sonunda sarılmak... arkadaşça değildi, çok garipti.

Şimdi bundan birkaç hafta sonra, sadece gelebileceğimi umarak doğum gününe katılmamı istiyor (bana bir facebook daveti ve bir mesaj gönderdi).

Ayrıca hakkında hiçbir şey bilmediğim ama maalesef arkadaşımın onu tanıdığı yeni bir 'arkadaş' olduğunu da eklemeliyim. O da davet edildi, ancak bir ilişki içinde olup olmadıklarını yalnızca tanrı bilir (gerçekten bilmemem gerektiği için hiç sormadım).

Şimdi buradayken ona karşı hala hislerim olduğunu söyleyebilirsin ama benim yerimde olsaydın ne yapardın? Aklımda sadece onu ve ortak bir arkadaşı tanıdığımı, geri kalan insanların kim olduklarına dair hiçbir fikrim yok.

Bir kadın neden 3 aylık bir ilişkisi (uzaklaştığı) ile arkadaş kalmak istesin ki? Ayrıca çok fazla iletişim olmadığını da not etmeliyim, 4 ay önceki ayrılığımızdan bu yana tam anlamıyla belki haftada bir veya iki kez (evet 4 AY...)"
"Bu kızla 8 ay falan ilişkim oldu. İlişkimizin son kısmı uzun mesafeydi. Birlikte harika ve pek de harika olmayan anlar yaşadık. Bu benim ilk ilişkimdi ve hiç kimseye böyle hissetmemiştim, gerçekten aşıktık.

Ama birlikte geçirdiğimiz son haftalar farklıydı. Bana soğuk davranmaya başladı. ""Sadece arkadaş kalmalıyız"" gibi şeyler söylemeye başladı. Ama paylaştığımız onca şeyden sonra onun sadece arkadaşı olamazdım ve beni sevdiğini biliyordum (en azından o noktaya kadar). Bu yüzden normal davranmaya devam ettim ve bir gün ona onu sevdiğimi söylediğimde üzüldü ve bir kavgadan sonra artık konuşmamamız gerektiğini söyledi.

Her şey yolundayken, şimdiye kadarki en sevgi dolu ve şefkatli kızdı. Ama üzüldüğü ve üşüdüğü o kötü günleri kötülerdi. Çeşitli sağlıksız ilişkileri ve eski erkek arkadaşlarının onu aldatması gibi kötü deneyimleri ve buna benzer şeyler yaşadı. Ayrıca son zamanlarda bazı kötü şeyler yaşadı.

Arkadaşlarım bana başka biriyle ilişkisi olup olmadığını sordu ama ben yüzde 100 öyle (çok sosyal değil, her zaman küçük bir arkadaş grubu oldu ve erkek arkadaşı değilse asla bir erkekle birlikte olmadı).

Böylece tekrar iletişime geçtik ve onu hala sevdiğimi biliyorum, bu 2 ayda onu çok özledim. Ama tekrar bir araya gelip eskisi gibi harika zamanlar geçirsek harika olsa da, tekrar incinmek istemiyorum. Onu suçlamıyorum ya da ona kızgın değilim ama beni kötü hissettirdi.

Bu duruma nasıl yaklaşmalıyım? Onu seviyorum ama ona her şeyimi tekrar verebilir miyim/vermeli miyim bilmiyorum."
"Bu yüzden uzun olabilir ama tavsiye isteyebileceğim insanlar tükendi. Şu anda Gazetecilik Okulu'nda üçüncü sınıf öğrencisi olacağım ve Stratejik İletişim, özellikle reklamcılık eğitimi alma yolundayım. Her zaman gerçekten kararsız bir insan oldum ve bir bölüm seçmekte zorlanacağımı biliyordum. Son zamanlarda, insanlar ve internetin iş bulamayacağımı öne sürmesi gibi birçok şey nedeniyle gazetecilik rotasını ikinci kez tahmin ediyorum (reddit'te çok fazla zaman harcıyorum ve bu çok insanlık karşıtı), korku işin düşük ücretli olması ve üniversitede zamanımı boşa harcadığım ve STEM'de olmadığım için ticaret okuluna gitmem gerektiği düşüncesi. Gelecekteki iş beklentilerim hakkında korkmak istemiyorum. Yaptığım şey hakkında kendinden emin hissetmesi gereken türden bir insanım.

Kariyer danışmanıyla korkularım hakkında konuşmaya gittim ve çok güven vericiydi. İyi olduğun bir şeyi yapmanın en iyisi olduğunu ve ""insanlar iş bulur"" dedi ve benim endişelenecek bir şeyim yok. Daha sonra aynı tavsiyeyi bir Sanat Tarihi bölümüne verip vermeyeceğini sordum ve ""Tabii ki veririm, onlar da iyi işler buluyorlar ve hiçbir şey bölümle sınırlı değil"" dedi. Bu doğru mu? Çünkü beni çok korkuttu. Bunu söyleyerek hiç yardımcı olmadı. Tek düşünebildiğim, eski ""4 yıl içinde kahve servis ederken eğlenin, falan filan"" idi ve Sanat Tarihi ve Felsefenin ana dalda mükemmel seçimler olduğunu düşünüyor gibiydi.

Bu yüzden geçen gün aynı J-okulu ana dalımı sürdürme ve aynı zamanda tıp fakültesi önkoşul derslerini alma fikrini buldum. Biliyorum, önceden hazırlanmaya öylece karar veremezsin, ama ben öyle yaptım. Dürüst olmak gerekirse, sadece finansal olarak güvenli bir geleceğe sahip olmak ve endişelenmemek istiyorum ve bunun bana bir yedek plan vereceğini düşündüm. Bu iyi bir fikir mi?

Sonra tıp fakültesi istatistiklerine baktım ve girmenin çok zor olduğunu fark ettim ve not ortalamam zaten çoğu okulun istediğinden daha düşük, işte bu kadar.\ Herhangi bir tavsiyesi olan var mı? Başlıca öneriler? çok kayboldum..."
"Yani kız arkadaşım ve ben 4 aydan biraz fazla bir süredir birlikteyiz. Her şey harikaydı, harika bir şekilde anlaşıyoruz, benzer ilgi alanlarını paylaşıyoruz ve birlikte bir şeyler yapmayı seviyoruz. Sevişirken işler harika, sadece eğlenceli, asla garip değil ve gerçekten iyi vakit geçiriyoruz. Bununla birlikte, ne zaman sevişmenin ötesinde bir şeyi kışkırtmaya çalışsam, beni kurnazca itiyor (pozisyon değiştiriyor, gömleğini aşağı çekiyor vb.). Onunla bunun hakkında konuştum ve sevişmenin ötesinde şeyler yapmakta tamamen iyi ve rahat olduğunu söylüyor (hiç yapmadığını bilmeme rağmen), ama şu anda hiç istemiyor gibi görünüyor. Bunu tekrar gündeme getirip onunla konuşmamı nasıl tavsiye edersin?"
"Pekala, bugün sadece erkek arkadaşımla olan ilişkimi düşünüyordum. Ben onun ilk kız arkadaşıyım (O 28 ve ben 19 yaşındayım, büyük yaş farkı biliyorum ama bunda hiçbir sorun görmedik, ikimiz de olgunuz ve kendi başımıza yaşıyoruz, vb.) kızlarla nasıl konuşulacağını asla bilemedim. Arkadaşları bunu doğruladı. 4 aydır çıkıyoruz ve benden 5 dakika uzakta yaşıyor, bu yüzden neredeyse her gün birbirimizi tam anlamıyla görüyoruz. Başlangıçta bana her zaman ne kadar harika olduğumu ve benim için ne kadar deli olduğunu söylerdi. Şimdi, bu tür şeyleri söyleyen tek kişi benim. Bunun büyük bir sorun olmadığını biliyorum, çünkü benimle ilgilenildiğinden emin olarak, kucaklanarak vb. fiziksel yollarla ilgilendiğini gösteriyor. bende kalayım Birlikte harika vakit geçiriyoruz ve ona her zaman, o kadar fazla takılmamamız gerektiğini düşünüyorsa sorun olmadığını bilmesini sağlarım. Her zaman bana sahip olmak ve zaman geçirmek istiyor gibi görünüyor. Seks harika, sadece cinsel ilişkimizin duygusal ilişkimizden daha gelişmiş olduğunu hissediyorum. Yani bu var. Ben biraz utangaç bir insanım, ama iş duygularıma gelince değil, onu gerçekten önemsiyorum ve onun için sırılsıklam oluyorum. Bunu bilmesine izin verdim, ama nedense, ilişkimizin bu noktasında, ona ara sıra ""Benim için dünyaları kastediyorsun"" veya ""Senin için deli oluyorum"" demekten daha çok duygularımız hakkında konuşulmasını bekliyorum. ona karşılık veriyor. Seni sevdiğimi söylemekten bahsetmiyorum ama ilişkinin nereye gittiğine dair konuşmalar olması gerektiğini biliyorsun."
"Dün yanlışlıkla Motorola Atrix 2'mi düşürdüm ve ekranı çok kötü bir şekilde çatladı. Telefonum hala tam olarak çalışıyor, ancak mesaj yazarken veya web'de gezinirken vs. ne yaptığımı görmek biraz zor.

Her neyse, aptalca telefonum için sigorta satın almadım ve gelecek Mayıs'a kadar yükseltme hakkım yok! AT&T, taahhütsüz bir telefonu küçük bir indirimle almak kadar bazı seçenekler sunuyor, ancak yeni bir telefon için 300-600 $ harcamak şu anda gerçekten bütçede değil. Yeni bir sözleşme başlattığınızda, AT&T'nin telefonlarını fiyatın çok altında (yani, 500$'lık bir telefon için 100$) sunduğunu biliyorum, bundan faydalanabilir miyim? Yapmayacakmışım gibi görünüyor, ama politikalarının bu şekilde nasıl çalıştığı konusunda biraz kafam karıştı! Yerel mağazamı ziyaret etmeyi düşünüyordum.

Bu yüzden [Motorola'nın onarım merkezine] bakıyordum ve fiziksel olarak kötü muamele görmüş telefonları tamir etmeyeceklerini söylediler - bu, düşme, suya batma, ezilme, ısıya maruz kalma vb. anlamına gelir.

Telefonunuzu gönderirseniz tamir edecek birkaç web sitesi buldum. [Doktor Hızlı Düzeltme] bunu 110$'a yapacak ve hala [CPR]'den bir fiyat teklifi bekliyorum(

Öyleyse sorum şu, aranızda bu şirketi kullanan veya kullanan birini tanıyan var mı? Bu şirketlere güvenmeli miyim? Herhangi bir tavsiyen var mı? Telefonumu tamir ettirmek için ne yapmalıyım?"
"Bu yüzden internette azgın bir bayan arkadaşla tanıştım. Ev dolu, bu yüzden coupe aracımda sevişmenin sorun olmadığına karar verdik. Biraz baloncuk paylaştık ve sonra yolcu koltuğuna geçtik. İşler o kadar ısınmaya başladı ki, araba yoğuşma ve benzeri şeylerle dolu olduğu için kapıyı açmak zorunda kaldım. Lanet araba, kapılar açıldığında ve anahtarlar kontaktayken bip sesi çıkarıyor, bu yüzden anahtarı aksesuar konumuna getirdim - pek düşünmedim. Kovalar dolusu ter birbiri üzerine çekildi ve koltuk arkalığına damladı.

O akşam daha sonra onu bıraktıktan sonra gösterge panelimdeki SRS ışığını fark ettim. Kahretsin, arabayı çok fazla sallamış ve olay ölçeri çalıştırmış olmalı. Etrafta dolaştım ve yerel uzmanla ertesi gün iş yerindeyken beni ziyaret etmesi için iletişime geçtim.

Bugün geldi ve bilgisayarını gösterge panelime bağladı.
O: ""Hmm... sensörle ilgili bildirilen bir arıza var gibi görünüyor"".
Ben: ""Ah, evet. Lanet şey geçmişte oynandı. Ne diyor?""
O: ""Yolcu koltuğundaki sensörde bir arıza bildiriyor.""
Ben"" ""Hm... evet hafta sonu arabamda bazı şeyler taşıyordum"".
O: ""Oh, burada sıvıya daldırma göstergelerinin söndüğü yazıyor. Koltukları ıslattın mı?""
Ben: *kızararak* ""eee... evet arabamı da temizledim. Belki de koltuğu ıslatmışımdır. Hay aksi."".

80 $ sonra ve sistemimi sıfırladı ve gelecekte bir şeyleri hareket ettirirsem veya temizlersem, sensörleri tetiklememek için kontağımı kapatmamı söyledi."
"**Aslında bu benim çok inatçı biri olmamdan kaynaklanıyor.**

Biri bana inanmazsa, onların önünde *""Ben demiştim""* diyebilmek için her şeyi yaparım.

 Yaklaşık altı yıldır koşmadım ama dün birine şaka yollu ""Yarın tekrar koşmaya başlayacağım"" dedim ve o sadece yüksek sesle güldü. Koşunun tüm terini üzerimden attıktan sonra şimdi bornozumla burada yatıyorum. Ayrıca patronum bu uygulamayı bu hafta içinde bitiremeyeceğime inandı. Bugün Salı ve ben çoktan bitirdim.

Geriye dönüp baktığımda, bu hep oluyor. ancak bir kez yanıldıklarını kanıtladığımda, devam etmek için elimden gelenin en iyisini yapmıyorum çünkü başarma duygusuna kapılıyorum.

Zaten bir yıl öncesine kıyasla nispeten üretken bir insan yapan bazı güzel günlük alışkanlıklar ediniyorum, ancak bu numara beni gerçekten çok etkiliyor.

**Nokta/"
"Hey, buraya ilk kez gönderiyorum ve kendimi nasıl idare edeceğimden emin değilim.

Geçen Ekim'de (2013'te) uzun süredir kız arkadaşımdan ayrıldım. Lisenin çoğunda ve üniversitenin büyük bir bölümünde yaklaşık 6 yıl çıktık. Çıktığım ilk kızdı ve ona gerçekten değer veriyordum. Ondan ayrıldım çünkü ikimiz de fiziksel olarak (çok şiddetli değil ama onun yüzünden kolumda bir yara izi var) ve sözlü olarak birbirimize tacizde bulunduk.

Ayrıldıktan sonra arkadaş kalmaya karar verdik ve her şey yolunda gidiyor gibiydi. Ancak, bir kulüpten tanıştığı bu adamdan ayrıldıktan hemen sonra (yaklaşık 2 hafta içinde) ona asılmaya başladığını fark ettim. Ona karşı hiçbir çekiciliği olmadığını iddia ediyor ama bir çift gözü olan herkes karşılıklı bir çekim olduğunu görebilir. Şimdi ben bu adamı sevmiyorum çünkü biz hala çıkarken ona asılmıştı. Bugün onu ve onun 21. yaş gününü birlikte kutlarken çekilmiş bir fotoğrafını görmek için Facebook'a girdim.

Biliyorum, onu kıran benim ve bunu yapmak benim hatam, ama elimde olmadan kendimi... ihanete uğramış hissediyorum? Bu normal mi? Kendimi nasıl idare etmeliyim? Kendimi hâlâ ona bakarken bulduğum için bir şeye yumruk atmak istiyormuşum gibi hissediyorum ama bu sadece elimi kırar. Ne düşüneceğim/hissedeceğim konusunda kararsızım ve çevremde bu konuda konuşabileceğim başka kimse yok. Peki, herhangi bir fikri olan var mı?"
"İki yıldır evliyiz. Yakın zamanda yeni bir bebeği oldu (ve 2 yaşında) Kocanın oyun bağımlılığı ile ilgili sorunları var. Oyun ve onun ayakta kalıp oyun oynayarak geçirdiği geceler hakkında kavga ettik. Konuştuğu bu adam bizim için kavgalara neden oldu çünkü koca onun hakkında savunmaya geçiyor (adam yanlış yapamaz çünkü bu kadar çok ortak noktası olan biriyle ASLA tanışmadı).

Bu mesaj oturumunu nasıl yorumlarsınız?

KOCA: Üzgünüm, daha önce atlamak zorunda kaldım. bugün bir sürü bok oluyor. Lanet olası araba şimdi bozuldu. sadece pil olabilir ama ben tamirci değilim. Yağmur yağdığında yağar. 19:56
DİĞER ARKADAŞ: Evet öyle 20:06
DİĞER ADAM: Bana aşık oldun ama 20:24
HUBBY: bunu nasıl alacağından emin değilim lol. 20:40
DİĞER ARKADAŞ: Evet mt lol 20:40
KOCA: lol. en azından Google Voice'a sahibim, bu yüzden 20:42'de mesaj yazamıyorum
DİĞER ARKADAŞ: Hah 20:43"
"Samsung kısa süre önce, uygun cihazlarından birini satın aldığınızda bir yıllık ücretsiz Netflix almak için bir promosyon başlattı. Bir süredir Galaxy Tab S'yi araştırıyordum, bu yüzden sonunda karar verdim ve Samsung'un Amazon'daki resmi mağazasından sipariş ettim. Paketi teslim aldığımda promosyon sitesine gerekli bilgileri girdim ve seri numaramın geçerli olmadığı söylendi. Canlı sohbet desteğine atladım ve bir müşteri hizmetleri temsilcisiyle konuştum. Cihazı ABD'de sipariş edip Amazon'un ABD WEB SİTESİ'nden ABD'deki evime gönderilmesine rağmen, bana bir şekilde uluslararası bir sürüm gönderildiğini ve bu nedenle promosyona hak kazanmadığımı bildirdi. Ancak mesele şu ki, resmi şartlar ve koşulları baştan sona okudum ve hiçbir yerde bunun bir ABD cihazı olması gerektiğini söylemiyor. Yasal olarak ABD'de ikamet etmem gerektiğini söylüyor ki öyleyim; Boston, Massachusetts'te yaşıyor. Şimdi bir amirle konuşmama izin vermeyen 4 temsilciyle konuştum. Bana promosyonu yürüten Prize Logic'in bir numarası verildi, ancak onu aradığımda tek seçeneğimin onlara bir mesaj bırakmak olduğunu keşfettim. Belirttikleri politikaları ihlal ettikleri için onlara karşı yapabileceğim herhangi bir yasal işlem var mı?"
"İlk olarak, bu sabah diş hekimimdeyim ve çıkardıkları tarihler arasında iş (ve dolayısıyla sigorta sağlayıcı) değiştirdiğim için sigortamın aldığım bir implantın kurulumunu karşılamayacağı söylendi. kırık diş ve implant tabanını yerleştirin ve şimdi gerçek kapağı takmaları gerektiğinde.

Sonra bankama gidip neden bir değil iki kredi kartımın Pazartesi günü akşam yemeğinde reddedildiğini anlamaya çalışıyorum. Açıklamaları ""Efendim, kredi kartınızı Ekim ayından beri kullanmadınız, bu yüzden muhtemelen çalıntı olarak işaretlendi, sonra akşam yemeğine 480 dolar harcamaya gittiniz, biz de bunun dolandırıcılık olduğunu varsaydık ve kartlarınızı devre dışı bıraktık."" Ben de ""Yani siz bana önce kartımın çalındığını düşündüğünüzü ama bana söylemediğinizi, sonra dolandırıcılık yapıldığını düşündüğünüz için iki kartımı da devre dışı bıraktığınızı söylüyorsunuz ama vermediniz."" 'Hey, bir şeylerin şüpheli olduğunu düşünüyoruz' demek için beni arama zahmetine girdiniz mi?""

Yani evet,"
"Temmuz 2011'de Nevada, LAS VEGAS'taki bir dükkandan ilk silahım olarak bir glock satın aldım. Bir ay sonra, evin etrafında silah bulunduracak kadar sorumlu olmadığımı fark ettim. Yaz sonunda ödemesi şartıyla bir arkadaşıma satıyorum. Benimle 3 hafta konuşmayı bıraktı ve sonunda ona ulaştım. Bana otoyol devriyesi tarafından kenara çekildiğini söylediğine göre glock'tan seri numarasını aratmışlar ve çalıntı çıkmış. 3 gün hapiste kaldı. silahı nasıl aldığına dair bir sürü kağıt doldurdu. Artık bir yerel ve ATF soruşturması var.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Silah deposu bizi mahvetti. Karakoldan biriyle konuştu ve yerel silah deposunun sorumlu olmadığı hiçbir şey olmadığını söylediler. Sıcak mal sattıklarını düşünürsek, bunun tamamen saçma olduğunu düşünüyorum.

biri bana yardım etsin."
"Gerçekten havalı görünen biriyle (ne yazık ki çevrimiçi) tanıştım. Beni güldüren ve gerçekten konuşmayı dört gözle beklediğim biri. Birbirimize skype yapmaya başladık. Ne yazık ki, benden yaklaşık 3 saat içeride yaşıyor, bu da takılmak için makul miktarda planlama gerektiriyor. Takılmakla ilgilendiğini ifade etti, ama ne zaman planları gündeme getirsem, huysuzlaşıyor. Daha geçen gece, bir öğleden sonra x, x ve x yapabileceğimiz ve çok eğleneceğimiz konusunda her şeyi ortaya koydum. Ayrıca onunla takılmaya gelmeyeceğimi de.

Daha yakın olan diğer erkeklerin aksine (kuşkusuz birlikte harika bir geçmişe sahip olmadığı) benimle tanışmanın tuhaf hissettiğini söyleyip durdu. Tüm bu adamlarla tanışmaktan kendini kirli hissettiğinden bahsetti (8 randevusu daha oldu, ama onlarla benim kadar skype'lamadı veya onlarla arkadaş olmadı) -- bir fahişe gibi. Ona benimle rahat olup olmadığını sordum (ki bu sorun değil) ama benim iyi olduğumu ve şahsen takılmak için o kadar eğlenceli biri olmadığını hissettiğini söyledi.

Eğleneceğimizi ve ne zaman istersem eve gidebileceğim konusunda ısrar ettikten sonra fikrini değiştirdi ve deneyebileceğimizi söyledi. Böylece bir gün ayarladık ve hala tamamen iyi olduğundan emin olmak için onu bir gün önce arayacaktım. Yine de bu konuda karamsarlığa düştüğünde ne diyeceğimi bilmiyorum. Özellikle ""Seninle takılmak istiyorum ama bilmiyorum"" dedi Belki de ne olacağı konusunda gergindir?"
"Ben 15 yaşındayım. kadın ve yaklaşık 4 yıldır benimle olan uzun süredir en iyi kadın arkadaşımı (bir yaş büyük) kaybettiğime eminim.

Okulda sadece iki arkadaşım vardı ve 'o' onlardan biriydi. Asla çok fazla tartışmazdık ama anlaşamadığımız zamanlar çok nadirdi. Zaten bir hafta boyunca -sanki varlığım orada değilmiş gibi- görmezden gelinmiştim ve her zaman bunun yanlış bir şey söylediğim için olduğunu varsaydım (ondan özür dilerim, yemin ederim). Ama eninde sonunda hep iyi anlaşacaktık.

Yaz için ayrılmadan önceki birkaç gün içinde, etkileşimlerimiz biraz tuhaflaşmaya başladı ve dersler döndüğünde zaten onunkinden farklı bir okula gideceğimi biliyordum. O günlerde onun benden başka öğrencilerle sohbet ettiğini görürdüm. Her zaman diğer en iyi arkadaşımla konuşurdu (üçümüz 4 yıldan uzun süredir gerçekten yakın arkadaşız) ve beni sohbete dahil etmezdi. Çevrimiçi mesajlarım okunmadı. Elbette ona yanlış bir şey yapıp yapmadığımı sordum; her zamanki gibi gözlerime bakmadan ""hayır"" derdi.

Ve şimdi nihayet beni sosyal medyada engelledi. Şimdi 3 ay geçti ve ne yanlış yapmış olabileceğimi anlayamıyorum bile. pek arkadaşım yok Artık yeni bir üniversitedeyim, geçmişimin o kısmını unutabilir ve yoluma devam edebilirim ama kendimi buna ikna edemiyorum. Yıllarca paylaşılan deneyimleri öylece unutamazsın, değil mi?
 

Kahretsin, bazen onu rüyamda bile görüyorum. Ona harika bir arkadaş olarak tapıyorum, daha az değil. Ama birlikte geçirdiğimiz son birkaç günde, beni pervasızca görmezden gelirdi ve en azından neyi yanlış yaptığımı söylemezdi - ve bu beni gerçekten incitirdi. Nadiren duygusal olurum, ama şimdi bana bak.

Herhangi bir yardım şiddetle takdir edilecektir. Hatalı olan bensem, söyle - açığım. Uzun gönderi için özür dilerim."
"Hepsine çok güvendiğim ve iyi geçindiğim altı kişiden oluşan bir üniversite süitinde yaşıyorum, aslında o kadar iyi ki, telefonumu kilidi açık bırakıyorum ve bir aptal gibi ortalıkta yatıyorum. Oda arkadaşım AZ geçenlerde ilgilendiği bir kızdan çıplak fotoğraflar aldı ve bize gösterdi. Hangisi harika! Bir yan not olarak, AZ'nin bilgisi dahilinde değil, geçen dönem onunla takıldığımı bilmek hikaye için önemlidir.

Bugün A'dan Z'ye, telefonundan ve ipad'inden bu kızın çıplak fotoğraflarını neden kendime gönderdiğimi soran bir dizi mesaj aldım. Aslında bunu yapmadığımı belirtmekte fayda var. Telefonumu iki kez kontrol ettim: Çıplaklık yok. Onu bilgilendiriyorum ve ona göğüsleri ve kıçları olmayan çorak bir çorak arazi olan galerimin ekran görüntülerini gönderiyorum. Yurda geri döndü ve bana ipad'ini (görünüşe göre kilidi de açık bırakıyor) ve telefonunu gösteriyor. Telefonunda, mesajlarımız açıkça birinin bana bir ara çıplak fotoğraflar gönderdiğini gösteriyor. İPad'inde kanıtlar silinir. Ona telefonumu gösteriyorum ve bana inanmıyor ki bu makul.

Benim kişisel teorim, birisinin onları ipad'inden gönderdiği, telefonumdaki resimleri sildiği ve ardından, mesajın hala telefonunda olacağını bildiği halde ipad'teki mesajları sildiği ve onları silmeye çalışmışım gibi görünmesini sağladığı. Onunla birlikte olduğumu bilen diğer oda arkadaşlarım da artık şüpheleniyor ve şimdi masumiyetimi kanıtlamanın hiçbir yolu olmayan süitimin pisliğiyim."
"Yani yapabildiğim kadarıyla, babamla her zaman çok yakın oldum. Annem klinik olarak deliydi ve ben 13 yaşımdayken nihayet kaçıp bizi terk edene kadar ikimiz de onun tacizinin kurbanıydık. Her zaman dünyaya karşı o ve benim olduğumuzu hissettim.

4 Temmuz'da eve geldiğimde gergin olduğunu ve önemli bir şeyden kaçındığını biliyordum. Sonra birdenbire eve genç bir kız gelir ve o onun kız arkadaşıdır. Yay!! Oh ve sadece Ocak ayından beri çıktıkları ve her şeyin kirazı olduğu için değil ... Ekim'de doğması gerekiyor.

Babam rahatladığında ve ben nefesimi tuttuğumda ve hafta yerleştikten sonra (babam benim görüşüme çok saygılıydı ve ailesiyle kalması için önceden ayarladı --- görünüşe göre bu durumu onaylayanlar) onun çok olduğunu söyleyebilirim. mutlu ve heyecanlı, aslında onu yıllardır görmediğim kadar çok. Ayrıntıları konuştuğumda, tedarikçilerinden birinde stajyer olarak çalıştığını ve yaş farkının aslında onlara bir engel değil, konuşacak bir şey verdiğini söyledi. Üniversitede, iyi bir aileden geliyor ve onlar evlenmeden önce, babamın mirasının hepimiz için adil olması için hepimizin bir avukatla görüşmemizi açıkça belirtti. Yani en azından sözüne göre o, babamın parasının peşinde olmayan düzgün bir insan.

45, 40 ve hatta 35 yaşında olsaydı tüm bunlar harika olurdu... ama o 23 yaşında. Ve bu çok tuhaf görünüyor. Bu beni üzüyor ve onu kaybediyormuşum gibi hissettiriyor. ""Onu"" benden aldığı için onu affetmekte zorlanıyorum.

Herhangi bir yardımı SEVİYORUM."
"İngiltere'ye taşınmak için eş vizesine başvuruyorum, sorulardan biri şu şekilde:

""Ceza gerektiren bir suçla ilgili başka bir ceza aldınız mı; örneğin ihtar, kınama. İngiltere'de veya başka bir ülkede uyarı veya benzeri cezalar aldınız mı?""

3 yıl önce trafik kazası geçirdim ve mahkemeye gitmem gerektiğini bilmeden mahkemeye gitmedim ve ehliyetim askıya alındı ​​ve hakkımda tutuklama kararı çıkarıldı. Ancak durumu derhal düzelttim ve her şeyi hallettim. Bunun hala sicilimde olup olmadığını ve bu bilgileri başvuruma dahil edip etmeyeceğimi nasıl öğrenebilirim? Görmek için sürüş kaydımın bir kopyasını almam yeterli mi? Bu bana bilmem gereken her şeyi gösterecek mi?"
"Neredeyse son beş aydır üniversitemde bir kızla çıkıyorum.

Doğum günüm iki hafta önce, bahar tatilimiz sırasındaydı. Mola için ayrılmadan önce (birkaç günlüğüne memleketime geldi), bana bir hediye alacağını ama nedense gerçek doğum günüme kadar muhtemelen alamayacağını söyledi. Sevk edildiğini falan düşündüm ve ona bunun önemli olmadığını ve bana bir hediye aldığı için mutlu olduğumu söyledim.

Doğum günümde, kutlamak için bir Fransız Restoranında güzel bir brunch yapmaya gittik. Yemekten sonra, randevularda normalde yaptığımız şey olan çeki bölüşürüz diye düşündüm ama o çeki alacağını söyledi. Ona teşekkür ettim ve bana mutlu yıllar diledi. Ondan sonra günün geri kalanını beraber geçirdik, sanat galerisine gittik vs. Çok güzel bir gündü.

Ama o zamandan beri hediye cephesinde hiçbir şey olmadı, güzel bir kart bile. Doğum günümde bana yemeği ""hediye etmiş"" olabileceğinin farkındayım, ama durum buysa, sanırım heyecanlanmadığımı söyleyebilirim. Sonuçta, yemek toplam 30 dolardı ve 15 dolar, haftalık tarihlerimizden birinin bölünmesinde sahip olacağından çok daha fazla değil.

Muhtemelen konuyu çoktan açardım ama henüz açmamamın birkaç nedeni var. Öncelikle, geçen hafta kız arkadaşım için gerçekten stresli geçti ve onun tabağına daha fazlasını eklemek istemiyorum. Ayrıca, son zamanlarda finansal olarak oldukça sıkıntılı durumda ve ondan daha fazla para harcamasını istemem çok kötü olurdu.

Reddit'te ne düşünüyorsun? Mantıksız mıyım? Bunu hassas ama aynı zamanda etkili bir şekilde nasıl halledebilirim? Başka bir maaş çeki alana kadar beklemeli miyim?

Düşüncelerin için teşekkürler."
"Bir yıl önce ayın 28'inde hayallerimin kızıyla tanıştım. Her şey harikaydı, harika bir kimya ve çekim vardı, adını siz koyun.

Hızlı ileri 2 ay (evet biliyorum) ""Ona ciddi olduğumu göstermediğim"" için kıçımı terk ettim ... aynı zamanda o, hızlı ilerliyor olabiliriz. Yavaşlamak istemesi benim için sorun değildi. Her gece bir öpücük yeterli olurdu, sekse ihtiyacım yoktu. O beni terk etti ve o zamandan beri harap durumdayım. Zamana ihtiyacı olduğunu söyledi... Bekliyordum.

Yine de mükemmel değildim, yalan söyledim. İlk konuşmaya başladığımızda ilişkim ve cinsel geçmişim olduğunu ima ettim, isteyerek bakire olduğum için alay edilmekten bıktım, evet birkaç kez oldu. Bu yüzden deneyimim olduğunu düşünmesine izin verdim.

Beni terk ettikten sonra ona bundan bahsettim. Onu çok kızdırdı ve temelde ""Seni içeri aldığım için kendimden nefret ediyorum"" dediği yere geldi. Bu yaz ortasıydı ve 2 hafta sonra yeni bir erkek arkadaşı oldu. Sanırım resimde bensiz zamana ihtiyacı vardı. Sorun değil, bunu berbat ettim ve bununla yaşamaya çalışmak zorunda kalacağım.

Benim sorum, onu gerçekten nasıl aşabilirim? Sert ve hızlı düştüm. Mart ayından beri bu kişisel ızdırabı yaşıyorum. Onu unutmaya çalışıyorum, kendime, o benim olsaydı, eski sevgilisinin günahlarının bedelini ödediğim sorunlara dönüşmesine izin vermeyeceğini söylemeye çalışıyorum. Ne yapmalıyım? Her şey, her şey, sadece herhangi bir tavsiye duymaya ihtiyacım var. Çünkü kendim çözemiyorum."
"Kullanılmaz çünkü kullanıcı adımı biliyor.

Bu kızla yaklaşık bir buçuk yıl önce tanıştım ve tanıdıktık. Aslında pek konuşmazdık ama aynı yerde ama farklı bölümlerde çalıştığımız için birbirimizi tanıyorduk.

Yaklaşık 10 ay önce, iyi bir arkadaşım bu kızla çıkmaya başladı. O zamanlar onu tanımadığım için pek umursamıyorum.

Yaklaşık 3 ay önce iş yerinde departman değiştirdim ve birlikte çok yakın çalışıyoruz. Hemen tıklar ve bir gecede en iyi arkadaş oluruz. Yaklaşık bir ay içinde bu kıza karşı hisler geliştirmeye başladım ve kendime onları görmezden gelmem gerektiğini söylemeliyim.

Şimdi 2 ay daha oldu ve ikisiyle birlikte takıldığımda ya da onunla takıldığımda yavaş yavaş beni parçalamaya başlıyor çünkü ona nasıl hissettiğimi söylemek istiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum ve gerçekten iki ilişkiyi de riske atmak istemiyorum ve bu gerçekten beni etkilemeye başlıyor. Ne yapmalıyım?"
"Bu nedenle, hemen hemen her dini doktrinde tarif edilen cennet kavramını düşündüğümde, yaşayan her insanın insan ruhunun huzur ve mutluluk içinde yaşadığı sonsuz bir genişlik düşünüyorum.
Ve kesinlikle söyleyebiliriz ki, ruh bedenimizden başka bir şeydir, çünkü bizi harekete geçiren odur, ancak sözde ölümden sonra bedenimizi terk eder. Bundan, ruhun kütlesinin olmadığı ve herhangi bir uzaya sonsuz sayıda sığabileceği sonucuna varabiliriz.
Fiziki lojistik de dahil edildiğinde, şimdi soruyorum - cennette nasıl olurdu? Binlerce farklı sonuca varabiliriz, ancak her dini metindeki ortak tema nedir? Bu iyi.
Şahsen iyiyi düşündüğümde herkesin birbirine fayda sağladığını ve kimsenin zarar görmediğini ve herkesin barış içinde yaşayıp büyüyebileceğini düşünüyorum. Yine de insanlar bir şekilde başkalarının kendilerini doğrudan olumsuz etkilemeyen eylemlerini alakasız trajedilerin nedeni olarak görüyorlar. Bu noktada özellikle aşırı Hıristiyanların eşcinsellik konusundaki duruşundan bahsediyorum. Ve insanlar herhangi bir şekilde kendilerine zarar verildiğini düşündüklerinde karşılık vermeleri doğaldır ve bu nedenle Orta Doğu'da geri tepme ve ABD'de önyargı görüyoruz (maalesef bu, geylerin başkalarını incittiğine kendilerini inandıran çok daha batıl inançlı insanlar tarafından yapılıyor) tıpkı eylemsizlik [dua] yoluyla kanseri tedavi edebilecekleri gibi, kişisel özdeşleşme nedeniyle). Açıkçası, aynı şekilde ırksal önyargıyla ilgili başka örnekler de var ve daha bilgili biri yorum yapmak isterse dış ilişkilerde uzmanlık iddia etmeyeceğim. Ama bana göre, herkes başkalarının hayatlarını anlayıp kabul etse, hatta herkes zamanını ve parasını bağışlasa bile, en azından kendilerini hiçbir şekilde başkalarına zorlamasa, dünya daha çok cennet gibi olurdu."
"Beyler, sahip olduğum bu duygularla nasıl başa çıkacağımdan emin değilim.

Bana daha önce arkadaşından bahsetmişti ve onunla geçen sömestr tanıştığını. Aynı ana dili konuşuyorlar, bu yüzden ortak noktaları var. Biz çıkmaya başlamadan önce takılırlardı, sahile giderlerdi, şehir merkezine falan giderlerdi. Onunla ilgilendiğini söylüyor ama olmadığını açıkça belirtti.

Sosyal medya sitesine baktığımda (kişinin en son ne zaman çevrimiçi olduğunu ve çevrimiçi olup olmadığını söyler), siteyi yalnızca onunla konuşurken kullandığını görüyorum. O çevrimiçi olduğunda o da çevrimiçi oluyor, bu yüzden genellikle gece geç saatlerde saat 12-2 gibi konuşuyorlar. Bu sabah baktığımda ikisi de aşağı yukarı aynı saatlerde çevrimiçiydi. Şimdi buluşacaklarını hissediyorum ve bunu benden falan saklayacak diye endişeleniyorum. :/

Kız arkadaşım bana ona güvenmemem için bir sebep vermedi ama bir keresinde ona mesaj attım ve uyuduğunu söyledi ama açıkça ikisi de çevrimiçiydi ve birbirlerine mesaj atıyorlardı. Bazen beyaz yalanlar söylemeyi seviyor, o böyle. Konuyu nasıl açacağımı bilmiyorum çünkü o benim gözetliyormuşum gibi hissetmeden onların konuştuklarını bilmemin hiçbir yolu yok."
"SORUMLULUK REDDİ: Lisedeyim ve bu bir hafta önce oldu.

Benden hoşlandığını ve konuşacak birine ihtiyacı olduğunu çünkü ""herkes ondan nefret ediyor"" diyen bir kız vardı, biz de konuşmaya başladık. Bir süre sonra yakınlaştık, onu derslere kadar götürürdüm ve her yürüdüğümde bana sarılırdı ama bir süre sonra bir adam ona hamle yaptığı için benimle konuşmayı bıraktı. Görünüşe göre o sırada benimle diğer adam arasındaydı. Onu derslere kadar götürmeme, hatta bu seferlik onu görmek için birini ekmeme rağmen, benim yerime onu seçti ama sonunda o kazandı. Sadece arkadaş olmamızı istediğimi açıkça belirtmeme rağmen mesajlarıma cevap vermemeye başladı. Bir süre sonra, onunla facebook'ta başka bir konvoya başlamak için gittim ve artık ona cevap veremediğim ve profilini görüntüleyemeyeceğim anlaşıldı. Beni engellediğini öğrenmiştim. Yeni erkek arkadaşının ona beni tüm sosyal medyalardan engellemesini söylediğini farz ediyorum çünkü muhtemelen önceki mesajlarımızı görmüştür, bunun nedeninin daha önce konuşmuş olmamızdan kaynaklandığını ve ne zaman kızdan söz açsam kızgın bir yüz ifadesi takındığını ve ayrıca beni engellediği için. Bu yüzden en iyi arkadaşıma bu konuda şikayette bulunduğumu öğrendikten sonra kıza beni nasıl engellediğini mesaj attı ve kız ""Bilmiyordum"" dedi. Bugüne kadar çok hızlı ilerleyin ve arkadaşım onunla yüzleştikten sonra bile beni hala engelledi. Sanırım onunla yakın zamanda konuşmayacağım."
"İlk birkaç hafta o kadar depresyondaydım ki günde sadece 1-4 saat uyuyabiliyordum ve bir şeyleri fazla düşünmeden edemiyordum. Şimdi son birkaç gündür iyi uyuyorum ve ileriyi düşünmeye başladım. Onu hala özlüyorum, biraz üzgünüm ve neredeyse her gün onun rüyasını görüyorum. Gerçi günün büyük bir kısmında şimdi iyiyim.

Ayrıca bir aydır yapmadığım için son zamanlarda gerçekten azdım. Escort almayı düşünüyorum. Geçen hafta bir gecelik veya ilişki yaşamak istiyordum ama şansım yaver gitmedi. Ortalamanın üzerinde göründüğümü düşünmeme rağmen, Tinder'daki hiçbir eşleşme özgüvenimi gerçekten düşürmedi. Stresli hissediyorum, bir gece için bir eskort tutmalı mıyım yoksa bu çok büyük bir hata mı olur?"
"Mesele şu ki, bu kızla neredeyse iki aydır çıkıyorum ama onun bir erkek arkadaşı var... İlk konuşmaya başladığımızda bana bu adamın onunla ne kadar boktan biri olduğunu anlatırdı, mesela, onunla hiç çıkmadı. akşam yemeği yemedi, onu hiç ziyaret etmedi, arkadaşlarıyla içmeyi tercih etti ve ona neredeyse hiç mesaj göndermedi. Mesele şu ki, beni sevdiğini ve benimle olmak istediğini söylüyor ama bu adamdan ayrılmıyor...
Adamdan hala biraz hoşlandığını bana itiraf ettirdim ve bu onun gitmesine izin vermesi zor. Sonra öyle değil... kendisi gibi gençlerin adayla birlikte katıldığı bu siyasi partiye girdi. Bu nedenle partinin koordinatörü ondan sekreteri olmasını istedi, 25 yaşında. İçine girdiğinden beri farklı oldu... o üşüdü ve ben onu bırakıp soğumaya çalışıyorum ve bunun onu kesin olarak terk etmek üzere olduğumu görünce yeniden tatlı olmaya başlıyor... Yani iki tane var erkek arkadaşıyla ve onunla birlikte olmak isteyen 25 yaşındaki bu yeni adamla ilgili sorunlar yaşıyor.
Biri düşünebilir, dostum, orada ne halt ediyorsun? Ama okulda 18 yaşında 10 yaşında gibi davranmasına neden olan bir akıl hastalığı olan erkek kardeşime yardım ediyor ve onunla arkadaş. Kardeşime gerçekten yardım edecek kadar iyi bir kız olmadı, çünkü çoğu sabrını yitiriyor... Onunla arası iyi ve onu mutlu ediyor... ona göre, erkek arkadaşını önümüzdeki hafta terk ediyor, böylece biz birlikte olabiliriz. birlikte, ama diğer adam yüzünden hala bunu düşünüyorum... Sanırım duyguları konusunda kafası çok karışık... ama her neyse, bitsin istiyorum... Bilmiyorum beni gerçekten seviyor mu yoksa ben sadece bir oyunum..."
"Hey millet, burada kalori saymayan başka biri var mı diye merak ediyordum. Bununla ilgili deneyiminiz ne oldu? Tavsiye? Olumlu ve olumsuz!?

Arka plan: Eskiden 110kg (242.5 lbs) ağırlığındaydım ve en düşük halimde 76kg (167 lbs) idim. Bu sürdürebileceğim bir şey değildi. Kalori sayımı 1400'dü, her gün 45 dakikadan bir saate kadar kardiyo yaptım ve her gün kendimi tarttım.

AMA bazı günler sadece 900 kalori yerdim (sık değil ama asla iyi bir fikir IMO değildir) ve tartı konusunda kendimi yenerdim. Temel olarak, sayılara takıntılı olmaya başlamıştım.

Diz yaralanması ve mide sorunları yaşadım, bu yüzden egzersizi geri çekmek zorunda kaldım. Ayrıca yeni bir ilişkiye girdim ve sürekli kalori saymak istemedim. Yani bu iki faktör arasında kilo aldım.

Bu sefer kalori saymak istemiyorum ve egzersizimi kontrol altında tutmak istiyorum (dizim daha yeni bitti...). 5 ayda 10 kilo verme hedefi koydum (tamamen mümkün!) tatlı yemek

Amacım bunu sürdürülebilir bir alışkanlık haline getirmek - benim için - kalori sayımı değil. Bence kısa vadeli, topu yuvarlayan bir şey olarak kalori sayımı harika ama şimdi bunu 'birinci aşama' olarak görüyorum. Beslenme ve porsiyonlar hakkında bir farkındalık yarattı. Ve fiziksel aktivite artık yaşam tarzımın bir parçası (Günde on bin adım atmayı hedeflediğim bir koşu bandı masam var).

Pazartesi günü başladım ve şu ana kadar 0,5 kilo verdim, bu yüzden işe yarıyor gibi görünüyor.

Kalori sayımı yapmaktan vazgeçen başka biri var mı? Senin için nasıl gidiyor?"
"Deneyimin alanımla son derece alakalı olması dışında özgeçmişime koymayı düşünmezdim. Gelecekteki işverenim/mülakatçımla, sahip olduğum belirli deneyimler ve bu geçmiş işten kazandığım bilgiler hakkında konuşacağımı hayal ediyorum. Aslında işi sevdim ve keşke daha iyi sonuçlansaydı.

Ne yazık ki, esasen başarısızlığa hazırdım - yönetimin büyük ölçüde dahil olmadığı, bat ya da yüz tipi bir eğitimdi. İş görevlerinin/zaman yönetiminin/beklentilerinin her türlü taslağı ""düzenlenme sürecindeydi"" ve işin nasıl yapılacağına dair birbiriyle çelişen tavsiyeler/talimatlar veren birkaç farklı denetim personeli vardı. Bir soru sorduğumda, zaten bilmediğim için eleştirildim. Soru sormadan bir şeyler yaparsam ve anlamaya çalışırsam, işleri belli bir şekilde yapmadığım için eleştirilirdim. Son olarak, diğer çalışanlar zamanında bitirmek için her zaman kestirmeden gittiler ve saçma sapan işler yaptılar. İşim yapılmadan işten çıkmakta zorlanıyorum, bu yüzden sadece görevlerimi gerçekten tamamladığım için değil, aynı zamanda başkalarının bitiremeyeceği şeyleri de tamamladığım için düzenli olarak diğerlerinden daha geç kalıyordum."
"Erkek arkadaşım için sırılsıklamım. Neredeyse iki yıldır birlikteyiz ama onu tüm hayatım boyunca tanıyormuşum gibi hissediyorum. Keşke onu uzun zaman önce tanısaydım... Bu adamı ne kadar sevdiğime, önemsediğime ve taptığıma sürekli *huşu* içindeyim. Ona aptalca aşığım; *Daha önce hiç böyle hissetmemiştim* derken kendime güveniyorum. Onunla birlikte olduktan sonra, daha önce hiç gerçekten aşık olmadığıma eminim.
Bazen ona bakıyorum ve ""nasıl... ne... nasıl... ben kimim ki bu olağanüstü insanı burada yanımda bulunduruyorum?""
Onunla geçirdiğim kısacık zaman bana bir ömür mutluluk vermeye yetiyor. AMA, ona söylemeye korkuyorum. 1-2 yıl bir insanla birlikte olmak için o kadar uzun bir süre değil ve ona onu sevdiğimi söylesem de onu önemsiyorum ... bu duygular sadece hizmet. Onu korkutmak istemiyorum. Benim bir psikopat olduğumu düşünmesini istemiyorum. Ayrıca benim kalpsiz bir orospu olduğumu düşünmesini de istemiyorum. Biliyorum gencim ama iş ""Seni sonsuza kadar seviyorum"" olayına gelince biraz yavaş ilerliyorum.
Bu gece, o ve ben Noel'imizi yapıyoruz; Akşam yemeği yapıyorum, kurabiyeler pişirdim ve hediyeleri paketledim... Ayrıca ona kendimi ne kadar harika hissettirdiğini anlatan bir mektup yazdım - ona söylemek için çok mu erken? Birkaç ay daha beklemeli miyim?"
"Merhaba,

Kendimle ilgili arka plan bilgisi - Ailemden uzakta ilk kredi kartını arayan yeni bir üniversite mezunuyum. 789 kredi puanım var (kredi kartı başvurumu reddeden Chase'e göre, Creditkarma'daki en son sorguma göre 785). 11 yıldır kendi adıma, 6500$ harcama limitli, benzin ve küçük alışverişlerimde kullandığım, her ay ailem tarafından tam olarak ödenen kredi kartım var, bu yüzden gecikmem yok. Kredi puanıma göre ödemeler. Kredi raporumda ayrıca 6 aylık faizsiz ödemesiz dönem içinde ödenen bir öğrenci kredim var.

Durumun arka planı - Yaklaşık bir ay önce bir banka hesabı açtığımda Chase Sapphire Preferred Card için ön onay aldım. 2 hafta önce internet üzerinden başvurdum ve bir hafta önce ""Kredi geçmişi oluşturacak kadar uzun süre açılmış birkaç döner hesap, Kredi geçmişi oluşturacak kadar uzun süre açılmış yeterli hesap yok"" gerekçesiyle reddedildim. Anladığım kadarıyla, bu nedenler temelde yeterince uzun süredir kredi geçmişim olmadığı anlamına geliyor. Ön onay aldığımı, o zamandan beri kredi raporumda yeni bir şey çıkmadığını ve 11 yıldır açılan makul bir harcama limitli kredi kartım ve birkaç yıldır açılan bir kredim olduğunu düşünürsek bu çok garip. yıl.

Sorum şu: Daha fazla bilgi için Chase ile iletişime geçmeye değer mi? Bir çeşit hata olmuş olabilir mi? Yoksa kredi sicilimdeki biri için normal mi?

Yan soru - Bu konuda Chase ile iletişime geçmenin bir anlamı yoksa önerebileceğiniz başka kartlar nelerdir? Capital One Venture Rewards kartına veya CO VentureOne Rewards Card'a bakıyordum."
"Kız arkadaşım ve ben üniversitede tanıştıktan sonra bir yıldan biraz fazla bir süredir çıkıyoruz. Yaklaşık yarısında mezun oldum ve üniversiteden ayrıldım. O zamandan beri uzun mesafe yapıyoruz, ancak bu sadece 2 saatlik bir yolculuk (bunun çok uzun bir mesafe olmadığını anlıyorum). O zamandan beri, ziyaret etmek için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım, bazen o yapıyor (en fazla 3 haftada bir, genellikle iki haftada bir, arka arkaya hafta sonları nadir değildir). Biraz muhtaç ve yapışkan olabilir. Makul sınırlar dahilinde bu ihtiyaçları karşılamaya çalışıyorum. Bakım paketleri gönderiyorum, onunla sık sık konuşuyorum ve birbirimizi gördüğümüzde onu şımartmak için elimden geleni yapıyorum. Aşkımızı sürdürmek için elimden geleni yapıyorum.

Ancak, biz ayrıyken kendini üzgün buluyor ve ilişkiyi ikinci kez tahmin ediyor. Geleceğimiz hakkında endişeli çünkü öngörülebilir bir gelecekte aynı şehirde olmayacağımız kuvvetle muhtemel. Buna rağmen, ona tamamen bağlıyım. O iyi bir insan, birlikte olmak ve bir geleceğe sahip olmak istediğim türden bir kadın. Ne yazık ki endişeli çünkü üzüntüyü uzak mesafeli olmanın bir parçası olarak görüyor. Benim için, elimden gelenin en iyisini yapmayı ve potansiyel olarak uzun mesafelerde başarısız olmayı tercih ederim. Onun için, daha sonra daha fazla incinmektense şimdi çıkmayı tercih ederdi. Bununla birlikte, içtenlikle benimle birlikte olmak istediğini, ancak bir ilişkideki ihtiyaçlarını karşılama yeteneklerimden emin olmadığını ve kendine güvenmediğini söylüyor.

Ne yapabilirim? Ona uzun mesafe kat edebileceğimizi ve yine de sağlıklı bir ilişkimiz olduğunu nasıl gösterebilirim?

Yoksa bunun yürümeyeceğini kabul etmek zorunda mıyım? Onun ve benim için yapabileceğim en iyi şeyin her şeyi akışına bırakmak olduğunu mu? Birlikte olduğumuzda ne kadar mutlu olduğumuzu çok iyi bildiğim halde, ""uzak mesafeyi"" ayrılık sebebi olarak kabul etmekte zorlanıyorum."
"Bu alt dizindeki yapay cennet sorusunu okuyordum ve bu beni çok düşündürdü... Son zamanlarda çok sayıda bilimkurgu dizisi izliyorum ve yapay hayata insanların sahip olduğu hakların verilmesi gerektiği noktasında kendi kendime tartışıp duruyorum.

Bir süre düşündüm ve insanların robotlara benzediği sonucuna vardım. Bildiğim kadarıyla, bizi insan yapan her şeyi (bilinç, öz-farkındalık, vb.) Bu seviyeye ulaşan her tür yapay zekaya aynı hakların verilmesi gerektiğini düşünüyorum, değil mi?

Ama aynı zamanda yapay zeka, bir bilgisayarın bilinç, öz-farkındalık vb. taklitlerinden ibaret olmaz mıydı? Beynimizin taklidi dışında biz de bu kadar mıyız?"
"Üniversitede bir öğrenciyim ve geleceğimi planladım ve hayatımın sonraki ~ 10 yılı için sözleşme imzaladım. 1 yıllık kız arkadaşım üniversiteden sonra tam olarak ne istediğini bilmiyor. Okula gitmek, öğretmen olmak ya da doğrudan kendi alanı olan jeolojiye girmek gibi birkaç fikri var. Yaklaşık bir yıl sonra, mezun olduktan sonra nerede yaşamam ve çalışmam gerektiği işverenim tarafından bana söylenecek ama şimdilik bilmiyorum.

Üniversiteden sonra benimle taşınırsa kariyerini feda edeceğini ve asla bağımsız bir insan olamayacağını söylüyor. Bu onu gerçekten rahatsız ediyor ve üzüyor çünkü son zamanlarda üniversiteden sonra ne yapacağını bilmediğini fark etti. Görünüşe göre bu fikir birdenbire ortaya çıktı, birlikte mutlu olduk. Bu yüzden artık birlikte olmamamız gerektiğini söylüyor. Bence onun mantığı mantıklı değil. Ne istediğini bilmiyorsa ve hala beni sevdiğini iddia ediyorsa, bağımsızlığı konusunda neden bu kadar endişeleniyor? Bir şekilde onun bağımsız olmasını engelliyor muyum? Bu benden ayrılmak için bir bahane mi? Anlamadığım bir şey mi var?"
"Kız arkadaşım ve ben yaklaşık bir yıldır çıkıyoruz ve ailesi beni yaklaşık aynı süredir tanıyor. Geçen hafta sonu, ikimiz de üniversitede aynı bölümden mezun olduk. Dün kız arkadaşımı tekrar görmeye gittiğimde bana bir zarf verdi ve ailesinin ona onu bana vermesini söylediğini söyledi. İçinden mezun olduğum için beni tebrik eden bir kart ve 50 dolarlık bir çek çıktı.

Şimdi bunun çok büyük bir meblağ olmadığını biliyorum ama anne babasını gördüğümde nasıl tepki vereceğimden emin değilim. Kız arkadaşım da ne yapacağını bilmiyor. Parayı almalı mıyım yoksa geri vermek kabalık olarak mı kabul edilir? Almam gerekirse, onlara nasıl teşekkür etmeliyim? Ne derim?

Bu benim ilk ilişkim, bu yüzden böyle bir şeyle ilgili gerçekten hiçbir fikrim ve deneyimim yok. Reddit'e yardım et!"
"Ben oldukça arkadaş canlısı ve dışa dönük bir adamım ama bir konuda kafam karıştı. Genelde insanlara gülümser ve içtenlikle selam veririm (hatta yabancılara), ama başörtülü Müslüman kadınları gördüğümde gülümseyip gözlerine bakarak bana güceneceklerinden endişe ediyorum. Sonunda, yanlışlıkla göz teması kurarsam, onları gücendiriyormuş gibi hissetmemek için hemen bakışlarımı kaçırıyorum ama bu daha da kaba görünüyor.

ABD'deyim ve kökenim Doğu Hindistan (Hindu). A'dan Z'ye yaşıyorum ve başörtülü kadınlar bu eyalette ayrımcılıkla muhtemelen zaten çok zorlanıyor. Sadece doğru olanı yapmak istiyorum. Hintli geçmişimle Müslümanlara benziyorum ve bunun daha da fazla gücenme yaratacağından endişeleniyorum, sanki gerçekten iyi bir adam olduğum halde alay ediyormuşum gibi bir şey.

Dün nişanlımla alışveriş merkezindeydik ve konu gündeme geldi. Arkamızdaki sıradaki kadınlara gülümseyip merhaba dedim ve biraz şaşırmış göründüler. Berbat mı ettim?"
"Hey /r/Koşu,
15 yaşında lise 2. sınıf öğrencisiyim. Kısa bir süre önce stres kırığım (sol ayak, ikinci metatars) olduğumu öğrendim ve ara vermek zorunda kaldım. Umarım Mart sonu / Nisan başında tekrar koşmaya başlayabilirim ve bir yarışa girebilirim (muhtemelen üniversite değil, çünkü okulumuz CIF'e giderse sezon Nisan sonu, Mayıs başında bitiyor).

Her neyse, tekrar koşmaya başladığımda tamamen formdan çıkmak istemiyorum, özellikle de zaten üç uzun ayımı kardiyo geliştirmek için harcadım. Kardiyomun (ve kas gelişimimin) tamamen ortadan kalkmamasını sağlamak için yapabileceğim herhangi bir tavsiye var mı? Öncelikle 1600 ve 3200 yaptığım için kardiyo özellikle önemlidir.

Yerel spor salonumun bir el bisikleti vardı ama ailemin maddi durumu pek iyi değil, bu yüzden katılmak zorunda kalmamaya çalışıyorum. Şu anda garajımdaki bisikletleri ters çevirdim ve onları el bisikleti olarak kullanıyorum, ancak kardiyomu koşmak ve hatta gerçek bir el bisikleti gibi çalıştırmıyorlar. Ayakkabım ayağımda olduğu için bisiklete binemiyorum ve Salı günü havuz antrenmanı yapıp yapamayacağımı görmek için doktora gideceğim (yapabilsem bile havuzum yok, bu yüzden izin almam gerekecek) bir arkadaşınızın havuzunu kullanın ve bu muhtemelen haftada sadece 3 kez olabilir).

Kardiyo için herhangi bir fikre ek olarak, hangi ağırlık antrenmanını yapmalıyım? Yukarıda bahsettiğim gibi, sonbaharda atletizm ve arazide mesafe yapıyorum. Ekibimiz ağırlık çalışması yapmıyor ama herkes bunun önemli olduğunu söylüyor. Artı, geri döndüğümde tekrar yaralanmamak için kendimi güçlendirmem gerekiyor. Sağ dizimdeki tendinit ve osgood-slatter (yazım?) nedeniyle krosta birinci yılımda yoktum, bu yüzden takım arkadaşlarımın yaralanmalarına daha yatkın görünüyorum. Her neyse, bunu okumak için zaman ayırdığınız için teşekkürler."
"Bunun dışında gerçekten başka bir sorunumuz yok.

Bir fabrikada günde 8 saat çalışıyor ve ayrıca hafta sonu geceleri dansçı. Ayrıca, üniversiteye gidiyor (Ürün tasarımı. Ben de orada okuyorum) ve ne kadar az boş zaman bulursa, tasarımlarımızı incelemek veya üzerinde çalışmak için harcanıyor.
Akşamları okula gidiyoruz ve haftada üç kez o da antrenman yapıyor, bu yüzden hafta içi günlerde birbirimizi görmemiz söz konusu değil.

Ayrıca ebeveynlerimizle birlikte yaşıyoruz, bu da birlikte geçirdiğimiz zamanın kalitesini daha da sınırlıyor. Sonunda belki iki haftada bir görüşürüz ve aile koşullarımız nedeniyle belki üç haftada bir seks yaparız.

Bu zaten birkaç kez gündeme geldi ve benim yüzümden yaptığı şeyden vazgeçmesini istemiyorum çünkü daha sonra pişman olacağını biliyorum. Şu anda çalışmıyorum ve buna rağmen çok az boş zamanım var ama onu görmek için programımı ayarlayabilir ve idare edebilirim.

Dün bana kasabamızda bir kültür festivali olduğunu ve arkadaşlarıyla orada dans edeceklerini söyledi. Onunla gitmeye davet edilmedim. Festivalden bir saat önce kahve içmek için buluşabileceğimizi ve onu bir saat görebilmek için her yönden 1,5 saat seyahat etmem gerektiğini söyledi. Bugün çalışmam gerektiğinden buna uygun olmadığımı ve onun tüm aktivitelerinden birkaç saat kaldığında birbirimizi görebilmemizin beni üzdüğünü söyledim.

İşte olay şu, ""zamanım yok"" durumunun gerçek olduğunu anlıyorum ama yine de beni üzüyor. Bunu kendisinin de hissettiğini ve asla özgür olamamaktan yorulduğunu ama ""geçeceğini"" söylüyor. Bir şeylerden vazgeçmediği sürece geçmeyeceğini biliyorum ama vermesinin sebebi ben olmak istemiyorum.

Senden burada rica ediyorum, reddit, bana ondan ayrılmamı söyleme, bu seçenek çoktan değerlendiriliyor. Sadece bunu ona nasıl söyleyeceğim ve doğrudan ve basitçe ayrılmadan nasıl çözeceğim konusunda tavsiyeye ihtiyacım var."
"Dün yaşadığım en kötü deneyim, erkek arkadaşım evdeydi ve ben bir şeyler hazırlıyordum ve yan odadan ablamın erkek arkadaşıma bağırdığını duydum, ne olduğuna bakmak için dışarı çıktım ve yumruğunu gördüm. O kahrolası suratında. Onu ondan uzaklaştırdım, tokatladım ve ona küfretmeye başladım ve annemle babamın benim için bıraktığı BENİM paramken masadan onun parasını çaldığını söylemeye çalıştı ve onu alan bendim. . Onun olduğu konusunda ısrar etti (değil) ve erkek arkadaşımdan özür dilemeyi reddetti. Erkek arkadaşım gittikten birkaç saat sonra odama geldi ve ah, belki senindi, ama yine de beni tokatladığın için bir kaltaksın diyor.

O kadar kızmıştım ki, erkek arkadaşıma vurup haksız yere onu hırsızlıkla suçlarsan ne olur diye düşündüm. Şimdi bana sürtük davranıyor ve bunu nasıl çözeceğimi bilmiyorum. Bu konudaki görüşleriniz nelerdir? Ve yine de ondan özür dilemeyi reddetti.."
"Fare teriyerimi (Bella) 2006 yılında aldım, yaklaşık 6 aylıktı. Ailem ona erken bir doğum günü hediyesi aldı. Bu benim ilk köpeğimdi ve onu aldığımda 6. sınıftaydım. Son zamanlarda farklı davranıyor. Yaşlı olduğunu biliyorum ama google'da sıçan teriyerinin ortalama ömrünün 17-24 yaşında olduğunu okudum. Hiç veterinere gitmedi, ailemin veteriner ücretleri ve köpekler için haplar için fazladan parası yok. Bunun dışında mutlu, canlı bir kız oldu. İşte bazı belirtiler:
-Yavaş yürür ve yavaş tepki verir; yuvarlanmak ya da oturmak gibi bir ziyafet için ona yapmasını söylediğim şeyi bile zar zor yapıyor. Sadece bana bakıyor.
- mutfağa bizim karo üzerinde yürürken kaydı.
-Halıya oldukça sık işiyor.
-Şimdiye kadar ön dişlerinin çoğunu kaybetmiş ve arka azı dişleri çürüyor.
-Zil çalınca kapıya koşmaz.

Onun için oldukça endişeleniyorum çünkü bu sabah kapı eşiğine küçük bir adım attıktan sonra eve giremedi. Bu hafta sonu veterinere gitmeyi ve sorunun ne olduğunu görmeyi düşünüyorum. Kendi paramla meteliksiz bir üniversite öğrencisiyim ama bebeğimi böyle görmeye dayanamıyorum. Eve giderken neredeyse panik atak geçiriyordum çünkü annem işten sonra hemen eve gelmiyordu. Yalnız kaldı.

Onunla dışarı çıkmaya çalışıyordum ama o çok yavaş ve çoğu zaman içeri geri dönmek istiyor.

Ayrıca dişleri olmadığı için yemeklerinin taze pişirilmesini (hindi kıyması ve balkabağı veya buna benzer bir şey) istiyorum."
"Ben 21/k ve 22/m ile yaklaşık 2 ay önce tanıştım. Bir ay öncesine kadar gerçekten konuşmaya başlamamıştık. Neredeyse her hafta sonu bana mesaj atıp takılmak isterdi ama ben her zaman meşguldüm.

Sonunda aynı fikirdeyim ve sinemaya gidiyoruz ama bunun sadece arkadaş olarak olduğundan %99 eminim. Biletlerimizi ayrı aldık ve tiyatronun içinde buluştuk. Orada hiçbir şey olmadı.

Ondan sonra, çevrimiçi olarak çokça mesajlaşmaya/sohbet etmeye başladık. Pek çok ilginç sohbetimiz oldu ve benim gerçekten iyi biri olduğumu ve iyi tavsiyeler verdiğimi söyleyip durdu. Bir şekilde bir gün seks konusuna girdik ve o zamandan beri işler oraya mı takıldı? Sonunda birkaç kez seks yaptık.

Göğüsleri olan her şeyle flört etme eğilimindeydi, bu yüzden onun flört etmesinden bıkmıştım. Ama bir noktada ona neden bu kadar çok kadının peşinden gitmek zorunda olduğunu sordum. Bu yeterli. Biri onu alırsa, bunun yeterli olacağını söyleyerek cevap verdi. Ona bunu bulmanın zor olmaması gerektiğini söyledim ve o sadece ""Kim? Sen?"" Buna cevap veremeyeceğimi söyledim ve daha fazla takip etmedi. Sonra seks yapmayı bitirdik ..

Seks mesajlaşması yüzünden bir şeyler mi varsayıyorum yoksa onun ""arkadaşlarla seks yapmaktan"" daha fazlasıyla ilgilenebileceğini düşünmek geçerli mi bilmiyorum (eğer bu bir şeyse .. Bilmiyorum). Bunu daha önce hiç yapmadım, bu yüzden prosedürü bilmiyorum.

Dediğim gibi, göğüsleri olan her şeyle flört eden türden bir adam ama onunla özel olarak konuşurken, bunun güvensizlikleri gizlemek için bir tür ilham perisi olduğunu düşündüm. Bunu benimle bir kadın olduğum ve istekli olduğum için mi yapıyor yoksa benden gerçekten hoşlanıyor ve bundan daha fazlasını mı istiyor bilmiyorum.. En çekici kişi ben değilim, bu yüzden onun gerçekten olduğunu varsayabilirim. gerçek ve sadece pantolonuma girmek için değil, çünkü kimse bunu istemiyor .. 3 yılda olmaz."
"Yeni bir daireye yeni taşındım, eski bir evde ve kiralama acentesi pek profesyonel değil. Taşındıktan sonra, üst katımdaki dairelerden birinde yaşayan bir adamın (yaklaşık 50'li yaşların sonlarında, ağır Doğu Avrupa aksanı) küçük bir video kamerayla binada dolaştığını fark ettim.

Bu beni ürküttü, bu yüzden ev sahibime bir e-posta gönderdim, o da basitçe ""Oh, falan filan, kamerasını seviyor ama çoğunlukla zararsız"" oldu. Tamam, o yüzden onu görmezden geliyorum. Haftalarım satın almaya gittiği için onu birkaç kez daha gördüm, ancak kamerasını yalnızca beni veya diğer kiracıları gördüğünde çıkardığını ve asla kendi başına olmadığını fark ettim. Bugün ona çok kibar bir şekilde beni filme almayı bırakıp bırakamayacağını sordum ve yanıtı aceleyle ve yüksek sesle geldi.

""Bu ülkede yasa dışı değil, uyanın, uyanın. Bu yasa dışı değil""

Onu filme çekmekten alıkoymaya çalışmadığımı, sadece bunun bir parçası olmak istemediğimi açıklamaya çalıştım. Girişine giden merdivenlerden geri geri yürürken kendini tekrarlamaya devam etti. Ontario Kanada'da yaşıyorum ve bildiğim kadarıyla insanları toplum içinde filme almak tamamen yasal. Bu adamı hapse atmak falan istemiyorum, sadece onun film koleksiyonunun bir parçası olmak istemiyorum.

Her neyse Reddit, birisi bana bu duruma nasıl yaklaşılacağı konusunda küçük bir tavsiyede bulunarak yardımcı olabilirse çok sevinirim."
"AMAÇ: Birleşik Krallık'ta Tarih okuyan bir öğrenciyim. Diğerleri gibi ben de önümüzdeki on yıl içinde bana pek faydası olmayacak bir derece yapıyorum; Dirseğime kadar borca ​​batacağım ve bunu geri ödemek için bir ofis işi bulma arzum olmayacak. Aslında üniversite benim için arkasını görmekten memnuniyet duyacağım bir formaliteydi; ailem gitmemi istedi, ben de gittim; Kendi hayatımı yaşamaya başlamadan önce yapmam gereken son şey bu.

Kanada'ya taşınmak (derecemi bitirdikten sonra) ve orada bir hayat yaşamaya başlamak ne kadar zor olurdu? Kanada'yı seçtim çünkü dürüst olmak gerekirse, oradaki Esrar kültürü yüzünden. Ben bir yazarım ve orada yazacak harika bir şeyim varmış gibi hissediyorum; Yasallaştırma hareketinin bir parçası olmayı, yetiştirici olmayı, her neyse çok isterim: Sadece bir macera istiyorum! Kaliforniya da uygun bir seçenektir.

Bunun biraz boş bir hayal olduğunun farkındayım ama cidden bunun ne kadar mümkün olduğunu bilmek istiyorum. Borcum VİZE almayı zorlaştırır mı? Kanada'da herhangi bir iş var mı? Başka bir yere taşınsam daha mı iyi olur? Geliştirmem gereken herhangi bir beceri var mı? Hiç şansı olmayan saf bir aptal mıyım? Gidip BT'de çalışmalı mıyım? veya ailemin istediği gibi diplomasi?

Bana verebileceğiniz herhangi bir tavsiyeden memnun olurum."
"Altı aydır harika erkek arkadaşımla birlikteyim ve işler ciddileşmeye başladıkça, uzun vadede dayanıp dayanamayacağımızı sorgulamaya başlıyorum... İlk birkaç ayda biz flört, onu artık görmemeyi düşündüm çünkü tamamen farklı iki dünyadanmışız gibi hissettim. Konuştuğu her şeyle çok ilgileniyordum ama çoğu şey bana çok yabancıydı. Yemek, müzik ve kültürde farklı zevklerimiz var (Ben Asyalıyım ve çok geleneksel bir Asyalı ailede büyüdüm, o beyazımsı/Avrupalı)...

Buna rağmen birbirimizi görmeye devam ettik ve işler iyi gidiyor, ancak bazen biraz temkinli hissediyorum çünkü tam olarak uyuşmadığımızı hissediyorum. Onu, kendi kültürünü paylaşan ve yanında daha rahat olabilen ve şakalarına sadece gülmekle kalmayıp aynı zamanda birlikte oynayabilen bir kızla hayal edebiliyorum (eğer bu mantıklıysa... İngilizcem berbattır).

İyi anlaşıyoruz, büyük sorunlarımız yok, çelişen inançlarımız da yok ve beni çok önemsediğini biliyorum ve bunu göstermek için pek çok şey yapıyor ve hatta son bir tartışma sırasında (bununla ilgiliydi) ben ve bazı sorunlar... tipik gf mızmızlanması...) ""çözümlemeye hazır"" olduğunu (YERLEŞTİR ya da olduğu gibi çöz daha ciddi mi demek istediğinden emin değilim... umarım şimdilik ikincisini kastediyor), ama ben Bu kültür çatışması yüzünden dayanabilecek miyiz diye düşünmeden edemiyoruz. Ayrıca ben onun ilk kız arkadaşıyım ve ne istediğini bildiğini söylese de (ben), korkarım ki GERÇEKTEN bilecek kadar deneyimlememiş... Onu insan olarak çok seviyorum ve eğer işe yararsa dışarı çıkarsa çok mutlu olurum ama korkarım sonunda onu sıkarım... Beraber kalırsak bu ileride sorun çıkarır mı?"
"Avrupa'da yaşayan bir arkadaşım var. 9'dan beri arkadaşız ve hala konuşuyoruz. bu yüzden ondan bir telefon aldım (o da benim gibi bir ps3 oyuncusu olduğunu unutmayın) ve benden ona Ghost Recon Future Solider adlı bir oyun almamı istedi. Oradaki oyunların iki katına mal olduğunu biliyordum ve yazın onu göreceğim, bu yüzden neden olmasın diyorum ve ona oyunu alıyorum. Gidip onu gördüğüm ve oyunu (oynamadığım diğer birkaç oyunla birlikte) ona verdiğim yaza hızlı ileri saralım. Gerçekten mutlu görünüyor, bu yüzden gidip onu kurmasını izliyorum. Her şeyi ayarladıktan sonra, çok oyunculu için DLC pasaportu bölge kilitli olduğundan, çevrimiçi oynayamayacağı anlamına geldiği için öfkelenmeye başlıyor. Ben de bir oyuncu olarak üzgün görünüyorum çünkü bu yüzden oyun oynadığını biliyorum ama sonra başka bir ŞEHİRDEKİ bir oyun mağazasıyla takas etmeye çalışıyor! Yorulduğum için onun evinde kalabilir miyim diye soruyorum ve evet diyor. Sabah gel hesabıma girip ps3'üne indirerek sorunu çözüyorum bana teşekkür ediyor ve dün gece 1 saatlik öfke yokmuş gibi oynuyor."
"Bu bir çöplük.

Geçen yılın Ocak ayından Ağustos ayına kadar bir kızla çıktım. Oldukça samimiydik ve düzenli olarak seks yapıyorduk, bu da çoğu zaman benim onun içini bitirmemle sonuçlanıyordu. (Doğum kontrol hapı kullandığı için karşılıklı zevk aldı.) Oldukça kötü bir ayrılık yaşadık ve bir süre konuşmadık.

Bu yılın Mayıs ayında, söylediği şeyler için özür dileyen rastgele bir mesaj gönderdi. Oldukça heyecanlı (ve sanırım biraz yalnız) hissederek, onunla buluşup ona yetişmeyi teklif ettim. İlişkimizi yeniden alevlendirmeye hiç niyetim yoktu ama hey, olası seks. Böylece bir barda buluştuk ve sonunda onun evine gittim. Normal tarzımızda seks yaptık ve geceyi burada geçirmeye başladık. Ertesi sabah durumumuzu tartıştık ve ben ilişkimizi ilerletmek istemediğimi itiraf ettim. Biraz isteksizce kabul etti.

Yaklaşık bir aydır yeni bir kızla görüşüyorum ve her şey harika! Her seviyeye tıklıyoruz, o muhteşem ve kendimi sürekli onu düşünürken buluyorum. Bu kadar kısa bir süre sonra biri tarafından bu kadar ilgimi çektiğimi hatırlamıyorum. Sanırım mükemmel kızı buldum. Hariç...

Bugün eski sevgilim beni aradı. O hamile. Bir süredir gizlice doğum kontrolünden çıkmıştı ve bir çocuğun ""bizi kavga etmekten alıkoymanın"" ve ""bizi tekrar yakınlaştırmanın"" bir yolu olacağını düşündüğünü itiraf etti.

Evet. Sanırım sıçtım. Ne yapacağımı ya da görüştüğüm bu kızın bunu nasıl karşılayacağını bilmiyorum."
"Başlık çok şey söylüyor.

Onunla tanıştığımda bir erkekle çıkıyordu. İyi arkadaş olduk ve oldukça açık konuşabildik.

Bana kabaca günde bir kez seks yapmaya ""ihtiyacı olduğunu"" söylerdi, bu hem kendisi hem de erkek için iyi.

Geçen yılın kış tatili yaklaşıyor ve ilişkisinden memnun değil ve adamı benimle aldatıyor (Bugüne kadar bu konuda kendimi kötü hissediyorum ve adama yaptığım şey hakkında ne kadar kötü hissettiğimi anlattım).

Birbirimize çok bağlı olduğumuz sadece bir kaçamak değildi ve onu ilişkimize çok çabuk sevdiğimi biliyordum. Onun da beni sevdiğini biliyorum.

Hiçbir zaman çok iyi bir seks hayatımız olmadı (ilk birkaç kez bombaladım) ve asla düzelmedi. Bunun hakkında konuşmayı, olayları renklendirmeyi, spontane olmayı vb. denedim. Hiçbir şey işe yaramıyor. Seks yapmak istediğini ve bunu daha sık yapmamız gerektiğini söylüyor ama bu gerçekten olmuyor. Benimle beni etrafta tutacak ve tekrar konuşmamı engelleyecek kadar seks yaptığına inanıyorum. (yaklaşık ayda bir)

Bunu düzeltmek istiyorum çünkü onu seviyorum ama o şimdiden cinsel dürtüsünü yavaşlattı. Evlenir ve çocuk sahibi olursak, bu onu çok daha fazla etkiler.

Herhangi bir tavsiye?

OH, söylemeyi unuttum, seks eksikliğinin arkasındaki mantık şu: ""Seks yapmasak bile bana dikkat edeceksin, onunla seks yapmasaydım öylece yuvarlanır ve uyurdu. "". Sanırım daha iyi bir erkek arkadaş olduğum için cezalandırılıyorum."
"Tabii ki başlayacağım.

15 yaşımdayken, eski bir arkadaşımı ziyaret etmek için yazın Ottawa'ya gittim. Ortak bir arkadaşımızı ziyaret etmek için yaklaşık bir saat şehir dışına çıkana kadar her şey yolunda gidiyordu. Onunla tanıştıktan ve ailesiyle küçük bir konuşma yaptıktan sonra, biraz dondurma almak için ayrıldık.

Geri dönerken, arkadaşım çılgınca sıçramalar yapmaya başladı (onu etkilemeye mi çalışıyordu yoksa sadece deliriyor muydu, hala bilmiyorum) ve etkilenebilir genç bir genç olduğum için onu taklit etmeye karar verdim. . Bu hendeğe gelene kadar her şey yolundaydı. Kısmen orangutan olan dostum, onu mükemmel bir şekilde ölçeklendirdi. Yolun çoğunu geçtim ama sol bacağımın üzerine düşerek onu kırdım. Çıkardığı ses bir ağaç dalının kırılmasına benziyordu ve çok duyulabilirdi. Bacağımı hareket ettirmeye çalışana ve yapamayana kadar ilk başta ne olduğundan emin değildim.

Ambulans çağırdılar ve beni utanç verici bir şekilde bir tahtaya kaldırdılar ve içeri taşıdılar. Acı o kadar şiddetliydi ki ciğerlerimin tepesinde acı içinde çığlık atmaktan başka bir şey yapamadım ama bayılabileceğim kadar şiddetli değildi. Sonraki 30 dakika, hastaneye giden yoldaki her tümseğe çarptığımızda, saf kıvranan bir ıstırabın bulanıklığıydı.

18 yaşında olmadığım için önce beni bir çocuk hastanesine götürmeye karar verdiler. Bacağımı yerine oturtmaya çalışırken bana biraz anestezi vermek istediler. Size şunu söyleyeyim, gençken çocuk anestezisi sizi bayıltmaz, sadece bayıltır. Önünüzde ara sıra akıl almaz bir acıyla sarsılan bir grup Alice Harikalar Diyarında tipi imge hayal edin.

Sonunda beni gerçek bir hastaneye götürdüler, bacağımı alçıya aldılar ve durumum 'korkunç'tan 'iyi değil'e yükseltildi."
"Bir yıldır harika erkek arkadaşımla birlikteyim. O harika, ona henüz söylememiş olsam da onu sevdiğimden oldukça eminim. Aylar önce arkadaşımla Ağustos'ta Portland'a gitmek için bilet almıştım çünkü çok ucuzlardı. Meğer arkadaşım izin alamıyor ve biletler iade edilmiyor ben de erkek arkadaşıma gitmek isteyip istemediğini soruyorum ve uçak biletini ben ödeyeyim diyorum. ""Benimle gelmek istediğini"" söylüyor. Erkek arkadaşımın şu anda bir işi yok, bu yüzden otel odasının yarısını ona ödettiğim için kendimi kötü hissediyorum, ona üç gece boyunca otel odasını hiç düşünmeden ödeyeceğimi söylüyorum. Şimdi işler bana en az 850 dolara mal olacak. Onun da beni sevdiğini söylemediğini düşünmeye devam ediyorum, nedense benim için muhtemelen 850 dolar harcamayacağı gerçeğini düşünmeden edemiyorum. Ona bu kadar çok para harcadığım için kendimi aptal gibi hissediyorum. Bu konuda ona kızmaya başlayacağımdan endişeleniyorum. Duruma nasıl yaklaşacağımı veya son oyunumun ne olmasını istediğimi bile bilmiyorum."
"Kız arkadaşım ben yokken genellikle yalnız kalıyor ve artık hiç yakın arkadaşı olmamasının da bir faydası olmuyor. O, yakın bir arkadaşına kilitlenecek türden bir insan ama ne yazık ki artık o arkadaşları yok (çoğu harika insanlar değildi, bu yüzden o bu ilişkilerden büyüdü). Sorun şu ki, onun kaptığı kişi benim. açık ve ben her zaman yanında değilim. Meşgul olduğumda veya arkadaşlarımla takılabileceği arkadaşlarının olmasını istiyor ve ayrıca bazı hobilere tekrar girmek istiyor. Bunların hepsi kulağa oldukça iyi geliyor, ancak insanlardan - özellikle kızlardan - oldukça korkuyor ve yeteneklerini aşırı derecede eleştiriyor, bu da onun gözünü korkutmaktan vazgeçmesine neden oluyor.

Onu bu şeylerin peşinden gitmeye nasıl teşvik edebilirim veya ne tür tavsiyeler verebilirim? Son zamanlarda gerçekten suçlamamaya çalışıyorum ve ""bunu yapmalısın"", ""bunu yapmalısın"" falan filan demek onu daha az motive edebilir. Eskiden yazmaya gerçekten meraklıydı ve ona onunla bazı şeyler yazacağımı söyledim (çöp olmama rağmen). Bunun, yazarlığına yeniden güven vereceğini söyledi. Benim endişem, sonunda buna bel bağlaması, yani ben yokken artık bundan keyif almaması."
"Ben ve annem, onun yıllarca ve yıllarca süren tacizinden sonra bir yıl önce birbirimizden uzaklaştık. Ağabeyim [29M] de benzer sorunlar nedeniyle ondan uzaklaşmış durumda, ancak teması olmamasından çok teması az. NC karşılıklıdır. Bana görmezden geldiğim bir Noel kartı gönderdi. Ondan başka bir şey yok.

Yaklaşık beş yıl önce annemin borç paraya ihtiyacı vardı. 10000 dolar civarında. Ağabeyimden de benzer miktarda borç aldı. Ayrıldığımızda, onun için öldüğümü ve o parayı bir daha asla görmeyeceğimi söyledi. Ayrıca kardeşimin parasını geri almayacağını da söylemişti. Ayrıca evindeki eşyalarımı atacağını da söyledi. Onu kaybetmeye razı oldum. Ondan kurtulmak için ödenmesi gereken küçük bir bedel.

Geçenlerde erkek kardeşim benim bazı eşyalarımı bulduğunu söyledi ve almam için kutuladı. Garip. Sonra birkaç gün önce, postada bir çekle parasını geri alacağını söyledi. Paramı da geri almayı beklemem gerektiğini söyledi. Eşyalarımı almak için benimle iletişime geçip geçmeyeceğinden emin değilim. Eşyalarımı geri istiyorum ve parayı geri istiyorum. Onu geri almak için ona yaklaşmalı mıyım? Beklemeye devam etmeli miyim? Onu gördüğümde nasıl davranmalıyım? Eşyalarımı gerçekten geri istiyorum ve bunun olmasını manipüle etmek için farklı davranmak konusunda hiçbir sorunum yok."
"Evet, 28 yaşındaki yetişkin kız kardeşim gelinliğimi denerken beni izliyordu ve ben de düğünden önce 5-10 kilo vermek istediğimden bahsetmiştim. Cevabı ""Oh güzel! O zaman düğün için sosis gibi görünmeyeceksin!"" Uhh..kaba mı?

Aranızda bir süre önce AMA'nın ailesinin onu ""şeytan tarafından ele geçirilmiş"" olduğu için gönderdiğini hatırlıyorsa, o bendim, bu yüzden ailemden birinin incitici bir şey söylemesine hiç şaşırmadım ama yine de canımı yaktı. Ve panikledim. İşten büyük bir ikramiye aldığımı öğrendiğimde, gidip yepyeni bir elbise almam gerekip gerekmediği konusunda strese girdim çünkü diğeri beni sosis yaptı.

Ne var biliyor musun? elbisemi seviyorum Bana harika görünüyor ve biri sosis gibi göründüğümü düşünürse, fikirlerini kendilerine saklayabilirler çünkü bu beni ŞAŞIRTICI hissettiriyor. Hanımlar kimsenin sizi aşağı çekmesine izin vermeyin çünkü deneyeceklerine söz veriyorum. Söyledikleri veya yaptıkları şeyler hakkında endişelenmeniz için gereken zamanı bile hak etmiyorlar."
"Erkek arkadaşlarına evlenme teklif etmeleri için beceriksizce baskı yapan kız arkadaşlarıma her zaman sinmişimdir. Bunu asla istemedim - benimle olduğu için yeterince heyecanlı olan birinin şansını deneyip soruyu sormasını istedim. Ancak korkarım karışık sinyaller verdim. Erkek arkadaşımın kendisi için düşünmesini istedim, bu yüzden ona sıfır baskı uyguladım.

Nişanlı olmadığımız sürece asla bir BF ile yaşamak istemedim, ancak bölgemizde yaşamanın maliyeti çılgıncaydı, bu yüzden ya birlikte yaşamak ya da her birinin 3 oda arkadaşı olması (sonrasını temizlememiz gerekiyor). Birlikte yaşamaya başladığımızda, bu durumda bir yıl içinde ilerleme görmek istediğimi açıkça belirttim. Şimdi neredeyse iki yaşındayız.

Bana evlenme teklif etmesini *istemesini* istedim. Bence bu, daha kısa bir flörtten gelen romantik bir şey - bu, bir kişinin ""bildiği"" anlamına gelebilir. Ancak, üç yıldır birlikteyiz ve hiçbir şey - şu anda neredeyse tüm arkadaşlarımızın nişanlı veya evli olması dışında. Korkarım gerçekten bana sorarsa bunun nedeni benim istediğimin tam tersi olan dış baskı olacak.

Bir velet gibi konuşuyorum ama bu kadar uzun sürmemesi gerektiğini düşünüyorum. Bu noktada, üç yıldır benden isteyecek kadar emin değilse (ikisi ortak evi olan ve hiçbir sorunu olmayan mali durumu olanlardan) belki de onunla birlikte olmamalıydım."
"Kız arkadaşım ve ben ilişkimizin başlangıcından beri birlikte uyuyoruz ve son zamanlarda yatak odasında nazikçe daha fazlasını tanıtmaya çalışıyorum. onun her zaman bir oyuncağı olmuştur ama ben işleri biraz daha eğlenceli hale getirmek için daha fazla pozisyon ve deneyim sunmaya çalışıyorum.

geçen gün dalga geçmeye başladık ve yaptığım hiçbir şeyi beğenmediğini (her zaman yaptığım şeyi), sevişmeyi sevmediğini ve yeni bir şey istemediğini söyleyerek beni aniden durdurdu. Tamamen kapandı ve bundan sonra bana bir kelime daha söylemedi.

ertesi gün bana ""gerçekten korkunç seks dahil gerçekten korkunç ilişkileri"" olduğunu ve ""geçmiş ilişkilerinden dolayı seksle ilgili sorunları olduğunu"" söyleyen bir mesaj attı.

Buradan nereye gideceğinden emin değilim, bunun hakkında konuşmayacak, ayrıca artık yatakta ne istediği hakkında hiçbir fikrim yok (tek istediğinin normal seks olduğunu söylüyor). İdeal olarak onun bir şekilde iyileşmesini ve bana açılmasını isterim. Bir süreliğine hep birlikte sevişmeyi bıraksak mı? Bir terapist görmesini önerebilirim ama bunun pek iyi gitmediğini tahmin ediyorum."
"Herkese merhaba, **Bunun olgunlaşmamış ve önemsiz olduğunu biliyorum** ama o diğer kızlar için beğenirken benim facebook/instagram gönderilerimi veya fotoğraflarımı hiç beğenmeyen en iyi arkadaşıma kızıyorum.

Başkalarının, hatta sadece yakın arkadaşlarının eşyalarını beğenmese veya hakkında yorum yapmasa hiç umurumda olmazdı.

Onunla bunun hakkında konuştum ve yapmayacağını söylediği tek şey bana olgunlaşmamış dedi :(

Herhangi bir tavsiye? Bu olumsuz duyguları yenmek için ne yapmalıyım?! Bu aptalca sosyal medya şeylerine üzüldüğüm için aptal gibi hissediyorum ama kıskanıyorum ve üzülüyorum :("
"Böylece, Avrupa'daki prestijli yüksek lisans programına kaydoldum ve (bunu vurgulamak istiyorum) bu şansı değerlendiremem. Mesele şu ki, aileme büyük ölçüde duygusal olarak bağlıyım ve mükemmel bir ilişkimiz var. Bu üniversiteden mezun olmak iyi bir iş bulmamı ve o ülkede sonsuza kadar kalmamı sağlayabilir (başlangıçta niyetim buydu), ancak ailemi belki yılda bir kez ziyaret etme düşüncesi bana pek uymuyor. Daha da kötüsü, bu kızla (gerçekten hoşlandığım ama buna ilişki demek için çok erken) yaklaşık bir hafta önce tanıştım ve kim bilir, belki de o kızdır? Dostum, hayat asla kolay değildir.

Sevgili reddit halkı, böyle bir şey yaşadınız mı?
Lütfen bana bazı tavsiyeler verin."
"Kız kardeşim MN'de yaşıyor ve çalışıyor. Tanınmış bir kuaförde güzellik uzmanı olarak çalıştı/çalışıyor. Birkaç yıldır sektörde çalışıyor ve zamanının büyük bir kısmı şu anki iş yerinde geçiyor.

Nisan ayında sağ elinde ve bileğinde ağrı ve uyuşma (şiddetli karpal tünel) şikayeti başladı. Endişeli, birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcısını aradı. PCP'si, işle ilgili bir yaralanma gibi göründüğü için iş sağlığı doktoru olması gerektiğini söyledi. Yeni doktora gitti ve işverenine haber verdi. Ek olarak, yaralanmasının doğrudan mesleğinin bir sonucu olduğu söylendiği için, bir işçi tazminat talebinde bulunmak için tüm doğru adımları attı.

İşte burada işler karışıyor... Ablam hemen iddialarını açtı ve patronundan/yöneticisinden talepleri kendi taraflarına iletmesini istedi. Patronu, sigorta sağlayıcısına herhangi bir talepte bulunmadı ve eyalet yasalarına uymadı. Patronu ona defalarca evrak teslim ettiğini söyledi ama ablam kontrol etmek için şirketleri aradı ve patronu böyle bir şey yapmamıştı.

Pek çok arama, e-posta ve yasal tavsiyeden sonra... patronu nihayet iddiayı sundu. Bu, kız kardeşimin başlangıçta tüm evraklarını teslim etmesinden sonraki AYLARDI. Bu arada, bekliyor ve çalışmıyor. Hakim elini kullanamadığı için şu anda herhangi bir geliri yok. Reçeteli tedavisine devam etti ve doktoruyla yakın işbirliği içinde çalışıyor ve şimdi bir avukat tuttu.

İşvereninin nihayet açtığı iddia reddedildi. Reddi, yaralarının işten olmadığını iddia ediyor. Avukatı, bu inkarın büyük ihtimalle patronunun iddiada çok geç kalmasından kaynaklandığını söyledi. İfade vermesi planlanmış ama o zamana kadar çalışamayacak. Temyizinin büyük olasılıkla reddedileceği ve sigortanın bunun bir ""kadın sorunu"" olduğunu iddia edeceği söylendi.

Geri ödemesini alamayacak. Tıbbi faturalarını karşılamayacak. Bu çözülene kadar çalışamaz.

Başkalarının bununla karşılaşıp karşılaşmadığını soruyorum. Yapabileceği başka bir şey var mı? Seçenekleri neler? İşverenin kusuru nedeniyle tazminat talep edebilir mi?"
"Erkek arkadaşım ve ben yaklaşık 2 yıldır birlikteyiz, başlangıçta fiziksel olarak yavaşladık. Bilerek değil, ama ikimiz de ebeveynlerimizle yaşadığımız ve iş programlarımız yakınlaşmak için çok az zamanımız olacak şekilde yaptığı için.

Yakınlaşmaya başladığımızda, çok iyiydi. O sahip olduğum en iyi sevgili. Yaşam durumumuz ve çalışma programlarımız göz önüne alındığında, haftada sadece belki 1 kez, en fazla 2 kez seks yapma fırsatımız oldu. Hiçbir zaman buna her zaman, hatta haftada 1-2 defadan fazla ihtiyaç duyan seks delisi bir adam olmadı. Ben, geçmiş ilişkilerimin hepsi olmasa da bazılarında daha sık seks yapmaya alışkındım, ama bizim durumumuzda işe yaradı.

İlişkimiz gerçekten çok iyi. Bana saygı duyuyor, hırslı, iyi bir işi var, ailemle iyi anlaşıyor vs. Son zamanlarda ayda 1 kez oldu ve korkarım bu, başka türlü mükemmel olduğunu düşündüğüm bir ilişkiyi mahvedecek. Seks yaptığımızda çok zevk alıyorum ama daha sık seks yapma ihtiyacı hissettiğimi söyleyemem. Belki de o kadar meşgulüm ki daha az meşgul olduğum zamanlarda seks hakkında eskisi kadar düşünmüyorum...

İkimizin de hala çok farklı çalışma programları var, o akşamları çalışıyor ve ben günlerce çalışıyorum, bu yüzden geceleri nadiren seks yapıyoruz. Genellikle sabah oluyor ama son zamanlarda bunun için bile çok meşgulüz gibi görünüyor. Bağlama oturtmak gerekirse, yakın zamanda çalışma saatlerinin daha uzun olduğu ve birbirimizi eskisi kadar görmediğimiz yeni bir işe başladı.

İlişkimizin o mahrem kısmını daha platonik bir hal alacak kadar kaybedeceğimizden endişeleniyorum. Ondan önce, bir ilişkide çok fazla seks yapmaya alışmıştım, bu yüzden onun düşük cinsel dürtüsünden başlamak bile bir uyumdu. Buna benzer bir durumda olan ve bana tavsiye verebilecek başka biri var mı? her şey yolunda mı gitti?"
"Yani kızım birkaç ay önce 8 yaşına girdi ve tüm hayatı boyunca kedisi ona eşlik etti. Kedisi onunla yatar, onu takip eder, kucağına oturur ve ona yaptığı hemen hemen her şeye katlanırdı.
  
İşte zor kısım. Kızım dışarı çıkmak için acele ederken kapıları kapatmakta zorlanıyordu ve o tam olarak kapatmayınca eşim ya da ben kapıyı kapatacağız. Üç hafta önce o dışarı çıktığında ikimiz de odada değildik ve kapı kedisinin dışarı çıkmasına yetecek kadar açık kaldı.
  
Kedisi geri gelmedi. Kayıp ilanları yaptık ve mahalleye astık ve birinin onu alması ihtimaline karşı yerel sığınma evleriyle iletişime geçtik. Bir ton telefon aldık ama hiçbiri onun kedisi değildi.
  
Geçen hafta yerel barınaktan bir telefon aldık ve resimlerle ve yaşla eşleştiği için gelip bu kediye bakmamız gerektiğini söylediler. Kızım hala kreşteydi ve karım da ben de evden çalışıyorduk. Arabayla gittik ve söz konusu kediyi gördük ve o bizimdi. Yaralanmıştı, FIV ile enfekte olmuştu ve kendi başına ayağa kalkamıyordu. Veteriner faturası çok yüksek olurdu ve evde FIV'si olmayan başka bir kedimiz var, bu yüzden onu uyutmak için arama yaptık.
  
Kedi kaçtığından beri her gün kızım onu ​​soruyor ve barınakta kaldığı günden beri karım her sorduğunda ya da iyi bir yuva bulduğunu umduğunu söylediğinde odadan çıkıp ağlamak zorunda kalıyor. son olarak soru: kızıma kedisinin geri gelmeyeceğini söylemeli miyim? Bunu karımla tartıştım ve onun her gün sorması konusunda bir şeyler yapmamız gerektiği konusunda hemfikiriz ama bir evcil hayvanın ölümüyle başa çıkmaya hazır olup olmadığını bilmiyoruz."
"Biraz arka plan: Kız arkadaşımla 9 aydır birlikteyiz, bunun 5'inde ne yazık ki ülkenin diğer ucundayım ama haftada bir kez skype yapıyoruz. Yaşadığım yerde birlikte çalıştığım kız kardeşini ziyarete gidiyordu, böylece tanıştık.
Benden yaklaşık 7 saat uzakta yaşıyor ve (henüz) araba kullanmıyor, bu yüzden onu hafta sonları ayda bir ziyaret ediyorum (söz konusu 5 ay hariç).
Çok utangaç bir kız, kız kardeşi daha önce bir erkek arkadaşı olduğunu söylüyor ama çok ileri gittiğinden, korunaklı bir şekilde yetiştirildiğinden şüpheliyim.

Yani temelde bir ay önce eve döndüm ve bir haftalığına onu ziyarete gittim. Ben ayrılmadan önce o aylarda 'temas'ımız her yerde el ele tutuşmayı, yatağına sarılmayı, sevişmeyi içeriyordu ve hemen hemen aynı kaldı.
Sarılırken çok korumacı görünüyor, gömleğini göbeğinin üzerine çekiyor ve öpüştüğümüzde göğsünü koruyor (sadece 2. aşamayı zar zor yaptığımı söyleyebilirim).
İkimiz de birbirimizi sevdiğimizi söyledik ve birbirimize sevgililer günü hediyeleri gönderdik ve içinde 'sen harika bir erkeksin, seni tekrar görmek için sabırsızlanıyorum, seni seviyorum ve özlüyorum' vs. yazdı.

Bu konuda onun kadar ben de oldukça tecrübesizim bu yüzden biraz yardıma ihtiyacım var arkadaşlar ikimiz de uzun süreli bir ilişki istiyoruz ama çok agresif olmadan onu kabuğundan çıkarmam gerekiyor, birbirimizi görmeye çok az zamanım var. diğer.
Onunla konuşmayı denemeli miyim? ne söylemeliyim?
Şirketimin beni yaşadığı yere nakletmesini sağlamaya çalışıyorum çünkü burada çalışmasına imkan yok (20000'e karşı 1 milyonluk kasaba) ama muhtemelen gelecek yıl bu zamana kadar olmayacak."
"Hoşlandığım adamla epeyce konuştum ama nedense bugün gazete almaya giderken önümdeydi ve arkasını dönüp ""Ne var Bianca?"" dedi. Sert bir adam gibi görünmeye çalışıyordu ama oynadığını biliyordum.

Hiçbir şey söylemedim, çünkü gerçekten ne söyleyeceğimi bilmiyordum ve önceki dersimde olan bir şey yüzünden biraz kasvetli bir ruh halindeydim ve korkunç ruh halim muhtemelen yüzüme ve arkadaşına yansıdı ( Kim bir kız ve muhtemelen birlikte olduklarını düşünüyorum çünkü birbirlerine yakın olmak için her fırsatta yakınlaşıyorlar) ""Senden gerçekten nefret ediyor"" dedi.

'HAYIR YAPMADIM!!!!!!' İçimden çığlık attım ama bir şey demedim çünkü yine ne söyleyeceğimi bilemedim ve durumu daha da garipleştirmek istemedim, o yüzden gidip oturdum. Bu beni daha da kötü bir ruh haline soktu ve sanırım onunla gelecekteki tüm iletişimim mahvolacak.

Ayrıca onunla daha çok konuşmaya ve onun arkadaşı olmaya çalışıyordum ama gerçekten gidip onunla konuşma zamanı geldiğinde her zaman kelimelerimi kaybediyorum. Bazen yanıma geliyor ama bu asla uzun bir sohbet değil ve korkarım arkadaşının söyledikleri yüzünden artık onu bile yapmayacak. Lütfen bana bunu nasıl düzelteceğimi ve arkadaşlığımıza doğru yolda nasıl başlayacağımızı söyle!"
"10 yaşlarındaydım ve arkadaşım ve ben, bir adamın bir peniyi çekiçle dümdüz ettiği harika bir reklam filmi gördük (şu anda ne sattıklarını bilmiyorum). (Bunun nereye gittiğini bildiğinizi düşünüyorsanız, kesinlikle haklısınız.) Nedense bunu denemenin harika bir fikir olacağını düşündük, ancak bir kuruş bulamayınca bir düzleştirmeye karar verdik. kuruş. Şaşırtıcı bir şekilde, madeni paralar ve madeni paralar farklı malzemelerden yapılıyor, bu yüzden fazla ilerleme kaydedemiyorduk ama iyi küçük ilkokul çocukları gibi, evimin yanındaki kaldırımda sırayla çekiç sallıyorduk. Sıra arkadaşıma geldiğinde, Roosevelt'in yüzünün ondan yaklaşık 40 derece açılı olduğunu fark ettim ve nedense onun ölümüyle yüzleşmesi gerçekten çok önemli görünüyordu, ben de parayı çevirdim. Ben nevrotik, mızmız bir çocuktum, bu yüzden annem ağladığımı duyduğunda bunun küçük bir şey olduğunu düşündü ve tüm kanı görmeden önce gözlerini devirerek dışarı çıktı. Şans eseri, herhangi bir kemiğimi kırmadım ama önümüzdeki birkaç hafta boyunca otobüsteki tüm çocukları iğrendirecek harika bir şeytan tırnağım vardı."
"Erkek arkadaşım zor bir çocukluk geçirdi. Anne babası, o yaklaşık 5 yaşındayken ayrıldı. Annesi, babasından zihinsel/cinsel tacize uğradı ve bu, onun ona yeterince bakmamasına neden oldu. Ve erkek arkadaşımın babası boşandıktan sonra çok içmeye başladı. Hâlâ babası (artık temiz) ve üvey annesiyle yaşıyor ama annesiyle o kadar yakın değil (onu her ay görüyor). Bana gençken bir baş belası olduğunu söylediğine göre, DEHB teşhisi konmamış ama büyük olasılıkla ona sahipmiş.

Her neyse, asıl mesele bu - erkek arkadaşımın şu anda pek çok sorunu var. Onu seviyorum ama son zamanlarda birkaç aksilik oldu. O harika bir erkek arkadaş, kendine yaptıkları beni de etkiliyor. Geç kaldığı için işinden kovulmak gibi (hemen yenisini buldu ama yine de). Ya da bir dersi bırakmak (hala okulda, ben Mayıs'ta mezun oldum ve şimdi tam zamanlı bir işim var) çünkü bunda pek başarılı değildi. Ya da memleketinde içki içerken ve SÜRÜŞ yaparken nostaljik ve hüzünlü olmak.

Kararları yüzünden onun ve geleceğimiz için endişeleniyorum.

Daha önce psikiyatriste gitmiş. O ve ben ikimiz de araştırdık ve yetişkin ADD'si, kaygısı, depresyonu olduğundan oldukça eminiz, bilmiyorum...

Sadece birinin bana yardım alabileceğine ve ilişkimizi mahvetmeden önce hayatını toparlayabileceğine dair güvence vermesini istiyorum. Birlikte değilken sürekli onun için endişeleniyor olamam. Ya da bununla nasıl başa çıkabileceğimi bana bildirecek ve ona yardım edecek biri."
"Bazen bir modelin parçaları ortaya çıkar ve uğursuz görünürler...

2013'te karım ve ben Michigan'da aileden bir ölümle uğraşırken ayrı yaşıyorduk. Seattle'daki eski evinde yaşama fırsatı doğdu ve kariyerlerimizi orada birleştirdik. Birlikte yaşamamızın bir yılında, işinden memnun değildi ve haftada 4 kez danışman olarak iş için seyahat etmeye başladı. Onu temelde hafta sonları görüyorum.

Altı ay önce, San Antonio'da büyük, güzel bir yeni eve takıntılıydı ve hayatımızda yeni bir sayfanın başlayacağı yer olacağına ikna olmuş görünüyordu. Böylece evi satın aldık (ikimiz de eşit katkıda bulunduk) ve işverenimi işimi oraya taşımama izin vermeye ikna ettim. Şimdiye kadar, çok iyi. Taşınmaya hazır olmamızdan bir ay önce, kültürü sevmediğini söyleyerek Teksas hakkında şüpheleri var.

Şimdi karım San Diego'da yeni bir işi kabul etti. Bu yüzden, kariyerimi yeni bir yere taşımak için - bu yıl ikinci kez - ayrıntılı planlar yapıyorum. Kolay değil.

Bu gece, eğer orada yaşamaktan hoşlanmazsam (San Diego'yu kim sevmez ki?) ya da işimi taşımak benim için çok zahmetliyse, beni mutlu etmek için hayatını ayarlamayı ""bittiğini"" söyledi. Seattle'a alışma konusunda sert ve zor olduğumu ve hemen bir ev almayı kabul etmeyerek orada yaşama deneyimini 'mahvettiğimi' söylüyor.

Bu beni yere seriyor... görünüşe göre onun değişen taleplerine uyum sağlayan benim. Bir veya iki yıl sonra San Diego hakkındaki fikrini değiştirirse Seattle'a geri taşınacağını söylüyor.

Son iki yıldır mali sebeplerden dolayı da boşanmayı tartışıyor (vergilerden oldukça fazla etkileniyoruz ama bu öneri canımızı yakıyor..)"
"Yarı zamanlı çalışan 27/f mezunu bir öğrenciyim. Artık teknik olarak ayrıldığım erkek arkadaşım 31 yaşında ve şu anda işsiz ama yarı zamanlı ders alıyor. Bu yılın sonuna kadar tam zamanlı bir işe sahip olmak istiyor.

İkimizin de sorunları var ve bu ilişki üzerinde fazladan stres yaratıyor ama erkek arkadaşımın sürekli olumsuzluğu ve motivasyon eksikliği çok büyük bir sorun haline geldi. Erkek arkadaşım her iki kulağında %50'den fazla işitme kaybıyla doğdu ve işitme cihazı yardımı olmadan pek çok şeyi duyamıyor. Ergenlik yıllarına kadar hiç iyi duyamıyordu ve daha önce duyamadığı birçok şeyi duymasına yardımcı olan daha iyi işitme cihazları aldı. Üniversiteden mezun olmuş ve bir işte çalışmış olmasına rağmen, hayatının bu noktasında iyi duyabilmesine rağmen, kendisini hâlâ bir kurban olarak görmektedir.

Cidden şimdiye kadar tanıştığım en kendinden nefret eden insan. Onu cesaretlendirmeye çalıştım ama sabrım tükeniyor. Başlarda erkek arkadaşımın işitme engelli olması umurumda değildi çünkü hiç iletişim sorunu yoktu, işitme cihazlarıyla çok iyi işitebiliyor ve işitme engelli olmasına rağmen oldukça özgüvenli ve sosyal birine benziyordu. Şimdi, ilk birkaç ay numara yaptığını düşünmeye başlıyorum ve gerçekten kızgın ve olumsuz bir insan olmaktan memnun. Ne zaman birisinin işitme cihazlarına baktığını düşünse ya da işitme kaybıyla ilgili iyi niyetli sorular sorsa çıldırıyor. Arada bir olacağını ikimiz de biliyoruz ama her seferinde sinirleniyor ve kendini kapatıyor.

İstediği zaman harika bir erkek arkadaş olabiliyor ve ben hala onun kocaman bir kalbi olan iyi bir insan olduğuna inanıyorum. Yakın gelecekte sadece arkadaş olmaya ve ikimiz de hazır olduğumuzda tekrar denemeye karar verdik, ama onu tamamen unutmalı mıyım yoksa onu uzaktan desteklemeli miyim bilmiyorum. Pek çok olumlu özelliği var, çok zeki, şefkatli ve düşünceli. Hâlâ hayatını değiştirebileceğine inanıyorum ama çok mu umutlanıyorum bilmiyorum."
"Reddit'te ve mobilde ilk gönderi paylaşıldığında biçimlendirme sorun olabilir.
Dün, kartım bir ödeme için kabul edilmeyince banka hesabımı çevrimiçi olarak kontrol ettim. Abone olduğumu bile bilmediğim bir abonelik üzerinden yapılan bir satın alma nedeniyle banka kartımda -60$ bakiyem olduğu ortaya çıktı. Banka hesabımda sadece 0,23¢ (sorumsuzca, biliyorum) vardı ve aboneliğin maliyeti 12 dolardı. Yani, 12 dolarlık ücretin yanı sıra, ilk ücreti aldıktan bir hafta sonra ödemediğim için -34 dolarlık bir kredili mevduat ücreti ve -15 dolarlık bir ek ücret aldım. Yani şimdi 60 dolarlık bir ücretim var ve bunun kredimi veya bankamı herhangi bir şekilde etkileyip etkilemeyeceği hakkında hiçbir fikrim yok. Kredi kartım yok, hiç olmadı ve bugün borcumu ödemeyi planlıyorum. Bu ücret beni ve kredimi herhangi bir şekilde etkiler mi?"
"geçenlerde, uzun süreli bir ilişkiden yeni çıktım. Açıkçası üzüldüm ama ne yazık ki bütün arkadaşlarım imdadıma yetişti. En iyi erkek arkadaşım yaz için ayrılmadan önce benimle çok zaman geçirdi. O, arkadaşlarım ve ailemin geri kalanı eski sevgilimi çok çabuk unutmama yardım etti ve şu anda geçmişi oldukça geride bıraktığımı söyleyebilirim.

Yeni sorun şu ki, dedi arkadaş ve ben iletişim halinde kaldık. Bununla demek istediğim, geçen ay boyunca konuşuyorduk. Eski sevgilimle çıkarken bile hep oradaydı ve onunla daha çok bir bağ hissediyorum. En iyi arkadaşıma aşık olmuş olabileceğime inanıyorum ve bu beni deli ediyor. Benden hoşlanmadığına ikna oldum. Ancak tüm arkadaşlarım bunun tersini düşünüyor ve bana devam etmemi söylüyor. Muhtemelen onu idealleştiriyor olabilirim ve en iyi arkadaşımı idealleştirmek istemiyorum. Arkadaş olarak ilişkimizi seviyorum ama daha fazlası var mı diye düşünmeden edemiyorum. Şu anda kafam çok karışık, devam mı etmeliyim yoksa olduğu gibi mi tutmalıyım? Bir fırsatı kaçırmak istemiyorum ama garip olmasını da istemiyorum."
"Kanada'da 3 yıl okudum ve gerçekten iyi bir Mühendislik üniversitesine girmek için çok çalıştım. Ailemin tamamı mühendislerden oluşuyordu, anne tarafım hariç - bunlar öğretmenler ve tıp doktorlarıydı.
Ailem ve ağabeyim bana çok umut bağladılar ve başarılı olmamı istiyorlar. Üniversiteye başladığımda çok mutlu oldular. Yine de mücadele ediyorum ve ailem 50'li yaşlarında olduğu ve erkek kardeşim de zaten çalıştığı için onları endişelendirmek istemedim. Şu anda benim bulunduğum üniversiteden mezun oldu ve işinde çok başarılı.

Böylece ailedeki en genç ve en az deneyimli kişi olarak onlara her şeyin yolunda olduğunu (olmadığını) söylemeye karar verdim.

En çok Lineer Cebir ve Fizikte zorlandım. Bu yüzden onları incelemek ve tüm ödevleri geride bırakmak için çok fazla (belki biraz fazla) zaman harcadım - sadece ara sınavlar ve finaller hakkında endişeleniyorum. Bazen çok çalıştım ve derslerde uyuyakaldım, derslere geç kaldım vs.

Vize geldiğinde çoğu zaman arkadaşlarımla çalıştım. Ancak sorunları anlayıp çözebilmiş olmama rağmen - ara sınavlar geldiğinde - verilen soruların hiçbirini yanıtlamak için işleyemedim. Finallerde de aynı şey oldu - her gün arkadaşlarımla çalıştım ama sonucum dayanılmaz derecede küçük düşürücüydü.

Arkadaşlarla nasıl çalıştığıma gelince, her birimiz soru ve problemlerden oluşan bir listeyi ayrı ayrı bitiriyoruz. Hepimizin işi bittiğinde, birbirimizin çalışmalarını çapraz inceliyoruz ve tartışmalarda birbirimizin hatalarını düzeltiyoruz.

Şimdi, ilk dönemimde sınıfın en kötü ortalamasıyla, yani geçme notunun çok altında kaldım. Ailemin bundan haberi yoktu ve ağabeyim işten yeni çıktığı için birlikte Noel'i kutluyorlar. Yakında eve gidiyorum ve aileme ne diyeceğimi bilmiyorum. Onları üzmek istemiyorum - ailem beni 3 yıldır ve kardeşimi 4 yıldır görmüyor. Yurtdışında okurken/çalışırken (özellikle - Kanada'da)."
"Arkadaşlığımızın 2. yılından beri en iyi arkadaşıma aşığım. Bu dünyada güvendiğim tek kişi o.
Ne zaman mükemmel kızını tarif etse, beni tarif ediyor, farkında olduğunu bile sanmıyorum. Hatta ""En iyi arkadaşımla evlenmek istiyorum"" diyecek kadar ileri gidiyor.
Kafa karıştırıcı çünkü şu ana kadar benimle hiç ilgilenmiyor. Harika anlaşıyoruz, şakalaşıyoruz ve eğleniyoruz.
Onu son dört yıldır seviyorum, ilk fark ettiğimde bilmesini sağladım. Ama arkadaşlığımızı bozmak istemediğini söyledi. O zamandan beri duygularım yokmuş gibi davrandım. Ona yararlı ilişki tavsiyeleri bile veriyorum.
Bu dünyada güvenebileceğimi bildiğim tek kişi o.

Bilmek istediğim, onun da bana aşık olmasını nasıl sağlayabilirim? Onun için doğru kişi olduğumu ona nasıl gösterebilirim?"
"MERHABA; öncelikle erkek arkadaşımla birlikte, diğer 3 oda arkadaşıyla birlikte kiraladığımız annesinin eski evinde yaşıyoruz. Bu kız bekaretini biz çıkmaya başlamadan 3 ay önce alan kız... bu yüzden onunla yaşamak benim için biraz zor.

Son zamanlarda gerçekten ukala davranıyor ve bana bokmuşum gibi davranıyor. Gerçekten huysuzlaşıyor, köpeğime bağırıyor ve dün çamaşır yıkadığım için sinir krizi geçirdi??? Bir arkadaşına benim hakkımda saçma sapan konuştuğunu, sinir bozucu olduğumu ve tek yaptığımın evdeki yemeği yemek olduğunu söylediğine kulak misafiri oldum. Tamam; her şeyden önce, 10 haftalık hamileyim, evet, yemek yiyeceğim. İkincisi, zaten bakkaliye almıyor, ben sadece erkek arkadaşımla ne alıyorsak onu yiyorum.

Neyse; şimdi tüm ortak arkadaşlarımız ne zaman gelseler bana tuhaf davranıyorlar, sanki benimle konuşmaktan korkuyorlarmış gibi. Onlardan birini bir kenara çektim ve ne olup bittiğini sordum... ve o benimle yaşamak için bir ineğe sahip olduğunu ve ben taşınana kadar bekleyemeyeceğini söyledi vb. Hangisi olursa olsun, aldığım için mutluyum ondan da uzaklaşıyorum ama onun umrumda değil.. Önemsediğim insanları potansiyel olarak bana karşı çevirmeye çalışmasını umursuyorum."
"Arkadaşıma Donna'yı arayacağız diye mesaj atıyordum ve işler yolunda gidiyordu ama sonra gerçekten tuhaf davranmaya başladı ve artık arkadaş olmamızı istemediğini söyledi ve sonra katı bir şekilde platonik arkadaş olmamızı istediğini söyledi (sık sık birlikte vakit geçirirken sevişmeye başladık ve bir randevuya çıktık ama daha önce kararlı bir ilişkiye hazır olmadığına karar verdi ki bunu anladım ama yine de öpüşecektik ve neredeyse en az iki kez seks yapacaktık. ama neyse, bugün ben hazırdım ona mesaj attı ve tuhaf davranmaya başladı ve nasıl katı bir şekilde platonik olmak istediğini ve artık beni öpmek istemediğini söyledi.Ben de bunun muhtemelen iyi bir fikir olduğunu söyledim, böylece ilişkimiz taviz vermez veya kafa karıştırıcı artı duygularım Zaten ona karşı daha platonik bir tavır takınmıştım, çünkü beni zor durumda bıraktığını ve benim ona aşık olup sürekli onun sevgilisi olmaya çalışacağımı düşünmesini istemiyordum.İşte bu noktada bilgilendirdi. bana oda arkadaşının kesinlikle platonik olmayı istemekle ilgili satır yazdığını ve her şeyi. Sonra yine de sevişmeyi bırakmamızın bizim için iyi olacağına karar verdi. Böylece sohbet bir süre daha devam etti ama dün gece sevişip ona sarılmama ve beni onu kendisi için sevmemekle ve sadece onu sevmemekle suçlamama rağmen artık ona karşı romantik duygularım olmadığını söylediğim gerçeğini gündeme getirmeye devam etti. benim için yaptığı şeyler Oradan sonra işler kızıştı ve şimdi onun artık benim arkadaşım olmayacağından gerçekten endişeleniyorum vs.

Buradaki birinin bana gerçekten bu durumla ilgili herhangi bir fikri olan bir tavsiyede bulunabileceğini umuyordum çünkü muhtemelen onu kaybetmemin bir sonucu olarak tamamen kayboldum ve çok karanlık bir yerdeyim."
"Bu birkaç yıl önceydi, 2012'de Noel yaklaşıyordu. Dairemin kapısını kilitlememek gibi gerçekten kötü bir alışkanlığım vardı ve bunun bir gün beni kıçımdan ısıracağı fikrine kapıldım.

Çarşamba gecesiydi, öğrenci gecesiydi ve ben ve kız arkadaşım yatakta uzanıyorduk. Koridorda bazı şeyler olduğunu duyabiliyorduk ama hiçbir şey düşünmedik, sanki biri sarhoş dönmüş ve dairesine girmekte zorlanıyor gibiydi. Sonunda bir kapının kapandığını duyduk, oldukça yakın geliyordu. Kız arkadaş bana dönüyor ve bizim mi diye soruyor. Olmadığından emindim ve bu yüzden görmezden geldik.

Bildiğimiz bir sonraki şey, sadece bir tişört ve don giyen bir kız yatak odamıza giriyor. Yataktan fırladım ve ona gitmesini söyledim, o da onun dairesi olduğunu iddia ederek ayrılmamızı söyledi. Daha sonra odamızdan çıkıyor ve tuvaletimizi kullanıyor. (Bu noktada, ne yapayım?) Bir beyefendi olarak işini bitirmesini bekliyorum, sonra tekrar gitmesini söylüyorum, mutfağımıza/oturma odamıza girmesini engelliyorum, karşı karşıya geliyor ve ben buna dokunmak istemiyorum, içeri girmesini engellemek için hiçbir şey yapmıyorum. Orası. Gitmesi için biraz daha uğraş, sonra polisi ara çünkü kız neredeyse hiçbir şey giymiyor ve açıkça sarhoş, uğraşmak istediğim bir şey değil.

Ben ve kız arkadaşım daha sonra polisin gelmesini bekleyerek biraz zaman geçirdik, bu arada bu kız işe götürmek için dışarıda bıraktığım öğle yemeğinin bir kısmını yiyor, romumdan biraz içiyor ve sonra panjurların her yerine kusuyor. Polis birkaç saat sonra geldi. Hastasını temizlemek için bırakıldım."
"Merhaba, yasal tavsiye. Bu durumda olduğuma inanamıyorum.

Geçenlerde bir bakkalın asıl müdürü ayrıldıktan sonra Mağaza Müdürlüğüne terfi ettim (daha önce yaklaşık 6 ay müdür yardımcısıydım).

Birkaç hafta önce bir kadın tuttuk, adını Sally koyalım. İşinde fena değil (sadece temel kasiyer işleri) ama 6,66 $'a eşit ödemeleri işleme koymayı reddediyor. Biliyorum kulağa çılgınca geliyor.

Mağazamız 28 sentle biten her şeyi bir hile olarak fiyatlandırıyor (bir nevi Brandsmart gibi). Yani fiyatı 6,28 Dolar olan herhangi bir şey, vergiden sonra 6,66 Dolar'a kadar çıkar ve çoğu zaman insanlar yalnızca tek bir ürünü satın alır (bunu Sally burada çalışmaya başladıktan sonra öğrendim).

Bu her gerçekleştiğinde, yöneticilerden veya amirlerden biri reddettiği için görevi devralmak zorunda kalıyor ve bazen işlere bir somun anahtarı atıyor. Bunu HR'ye getirdim ve bu onun dini özgürlüğü olduğu için hiçbir şey yapamayacağımı söylediler (çünkü 666, Hıristiyanlıktaki canavarın sayısıdır).

Mesele şu ki, aynı dine sahibiz; hatta aynı kiliseye gidiyoruz! Ama bu işlemleri çalmamak için bu bahaneyi kullanabilmesi gerektiğini düşünmüyorum. Onu mağazanın başka bir yerine taşımayı teklif ettim ama stok yapmak ya da başka bir şey yapmak istemiyor.

HR, saatlerini azaltmamam konusunda beni uyardı, yoksa başım belaya girerdi, ama bunun gibi önemsiz şeylerle ilgilenmek zorunda kalırsam işimi nasıl düzgün yapabileceğimi anlamıyorum.

Haklı olduğumu söyleyen bir yasa veya başka bir şey var mı? İşin tüm yönlerini yerine getiremeyecekse işi almaması gerektiği konusunda %100 haklı olduğumu bilmeden İK'ya geri dönmek istemiyorum.

Ve eğer yanılıyorsam, gülünç olduğunu düşünsem bile buna katlanabileceğimi düşünüyorum."
"Son ilişkim 10 ay sürdü ve ona her şeyimi verdim. Bir gün bana ""sorun sen değilsin, benim"" diyene kadar mükemmel bir eşleşme gibi görünüyordu (şiddetli depresyondan muzdarip olduğu için bu geçerli olsa da). Biraz zamanımı aldı ama toparladım. Bu yaklaşık 4 ay önceydi.

Şimdi ileri sar. Bundan sonra, sıradan randevulara çıkmaya ve yeni insanlarla tanışmaya başladım. Aslında bundan gerçekten zevk aldığımı fark ettim. Bana okul çalışmalarına odaklanmam için alan sağladı (mühendislik bölümüyüm ve kampüste 3 işim var, bu yüzden oldukça meşgulüm) ve sosyal hayatımda bir açıklık sağladı. Birkaç hafta önce, bu adamla bir partide tanıştım ve flört etmeye başladık, çılgınca değil, öpüştük, sonra ben ayrıldım. Bunun tek seferlik bir şey olduğunu düşünmüştüm ama tatilden önce birkaç randevuya çıktık ve şimdi çokça konuşuyoruz.

Bir ilişki istediğini açıkça belirtti. Akıl oyunları oynamıyor (eski sevgilim oynuyordu ve bundan nefret ediyordum) ve gerçekten çok tatlı ve şaşırtıcı derecede uyumluyuz. Dürüst olmak gerekirse, gerçekten iyi çalıştığını görebiliyordum. Sorun şu ki, bekar hayattan gerçekten zevk aldığımı keşfettim. Bir ilişkiye bu kadar çok şey verdikten ve onun bocalamasını izledikten sonra, ihtiyacım olan her şey olabileceğimi fark ettim ve bu yeni adam harika olsa da, bir 'ilişkiye' bağlılığın gerçekten olmasını istemiyorum. Hala çok gencim ve üniversitenin tadını çıkarmak istiyorum. Aynı zamanda, potansiyel olarak gerçekten harika bir erkeği kaçırmak da istemiyorum, onu asla incitmek de istemiyorum. Yardım?"
"Yaklaşık 5 ay oldu ve hayatıma devam etmeye ve onu düşünmeyi bırakmaya çalıştım ama sadece onunla konuşmak istiyorum. Benden ayrıldıktan sonraki gün iyiydim ve bir nevi şoktaydım. Ama sonra, ayrıldığımız haftadan sonra gerçekten muhtaç görünerek işleri batırdım ve o beni temelde kesti. O zamandan beri ona biri Kara Cuma ve biri Noel'de olmak üzere 2 mesaj gönderdi, ancak cevap yok. Tekrar bir araya gelmek ya da en azından onu tekrar görmek ya da onunla konuşmak isterdim ama onun istediğini sanmıyorum. İlişki sırasında sahip olduğu en iyi erkek arkadaşın ben olduğumu ve daha önce hiç kimseyi sevmediğini söylüyordu; 3 ay çıktık ve temelde aynısını söyledim. Ayrıldığımızın ertesi günü beni aradı çünkü bir olayla ilgili arayacak kimsesi olmadığını, kendisine çok yakın birinin hastanede olduğunu ve temelde benden korktuğunu ve benden ayrıldığında bunu söylediğini söyledi. üzerinden bir yük kalktı. Ne yapacağımı bilmiyorum. Geçen ay alkole döndüm ve bunun iyi olduğunu düşünmüyorum. Üzgünüm, bu çok dağınık ama onunla nasıl konuşabileceğime dair herhangi bir tavsiye harika olurdu. herhangi bir soruya cevap vereceğim"
"Yani, okul birkaç ay önce Temmuz sonunda başladı. İkinci sınıftan yeni çıkmış, üçüncü sınıfa başlamaya hazır. Her şey aynı, onu gördüğüm an... ee... huşu içinde olduğum bu kız dışında? Hangi terimi kullanacağımı bilmiyorum...

Onunla okul gibi sıradan konular hakkında konuştum. İş ve diğer şeyler hakkında soru sormak. Yeni olduğu için fazla arkadaşı yoktur. Yasal olarak bir konuşma başlatmak ve onun numarasını, snapchat'ini vb. istemek konusunda gerçekten gergindim... çünkü reddedilmekten ve nasıl göründüğümden korkuyorum. Dürüst olmak gerekirse, o kadar yakışıklı olduğumu düşünmüyorum, ama sanırım herkes de öyle. Yaygın anksiyete bozukluğum var (teşhis oldum, ilaç alıyorum) ve kızlar söz konusu olduğunda benim için gerçekten zor.

Ondan gerçekten hoşlanıyorum ve temel olarak söylemek istediğim şey, tuhaflaşmadan ona nasıl yaklaşıp numarasını isteyeceğim? Biraz ürkütücü görünüyor ama bunun nedeni muhtemelen ona aşık olmam."
"Arka plan: Ben lisenin üçüncü yılına giden bir kızım ve Kanada'da yaşıyorum. Üniversiteyi düşünmeye başladım ve işle ilgili bir şeye karar verdim, ya ekonomi, ticaret, finans vs.

Ancak (Hintli) ailem, onlara yapmam gereken şeyin bu olduğunu söylediğimde beni ciddiye almıyorlar çünkü benim için kabul edilebilir tek seçeneğin tıp fakültesi olduğuna inanıyorlar.

Annem bir doktor ve babam iş dünyasında çalışıyor / MBA yaptı, bu yüzden annem yerine neden onun izinden gidemediğimi anlamıyorum. Hayatımı çöpe atıyormuşum gibi değil, finansta çalışmak saygın, iyi kazandıran bir kariyer. Lisede pek çok işletme dersi aldım ve tutkumun bu olduğunu biliyorum.

İşle ilgili bir derece için üniversiteye gitmeyi makul bir şekilde tartışmak yerine, tıp fakültesine gitmezsem hayatımın nasıl sefil olacağı konusunda bana nutuk çekmeyi tercih ediyorlar. Sadece doktor maaşıyla tatmin edilebilecek 'pahalı zevklerim' olduğunu söylüyorlar.

Şimdi tıp fakültesinden taviz vermediğimi görünce çaresiz kalmaya başlıyorlar. STEM ile ilgili her şeyin de tamam olduğunu söylüyorlar. Aileme STEM tutkum olmadığını söyledim, teknoloji kursu aldığım ve programlama/kodlamadan nefret ettiğim örneğini kullandım.

Buna cevaben annem kelimenin tam anlamıyla ""Beğenip beğenmemen önemli değil, maaşını aldığın zaman mutlu olacaksın"" dedi. Ben de ona sırf parayla mutlu olabilmek için nefret ettiğim bir konuda 4 yıllık bir derece (bırakın hayatım boyunca böyle çalışmayı bir yana) çekmeyeceğimi söyledim.

Korkarım son sınıfa girdiğimde ve üniversite başvuruları zamanı geldiğinde, işletme diploması almama yardım etmek yerine tıp fakültesine geçmem için hala yalvaracaklar.

Bunu göndermek için daha iyi bir alt düzenleme varsa, lütfen bana bildirin."
"Eşimle 3 yıldır evliyiz ve birbirimizi çok daha uzun süredir tanıyoruz. Bir çocuğumuz var. Birlikte olduğumuz bu sürenin çoğunda ilişkimiz sallantılıydı ama ayrılmaya değecek bir şey yoktu.

O oldukça dindar bir aileden geliyor, ben ise nispeten hümanist, agnostik eğilimlerim var ve dine neredeyse aynı önemi vermiyorum. Bununla her zaman bir sorunu olmuştur, ancak şimdi umudunu kaybetmiş gibi görünmektedir ve ayrılmak istemektedir.

Ailem benim için önemli ve bu farklılıkların/sorunların hayatımızı ve çocuğumuzun geleceğini mahvetmek için yeterli olduğunu düşünmüyorum. Bunun nasıl düzeltileceğine dair bir fikriniz var mı?"
"Bu yaklaşık 2 yıl önceydi ama oldukça büyük bir bok. Böylece o gün bir arkadaşım benimkinde kaldı ve ertesi sabah kahvaltıya gittik. Yaşadığım yerin yakınında bir sürü Çin yemeği tezgahı var ve onları biraz erişte için tavsiye ettim. ""Helâl olduğu sürece evet tabii"" diyor (çünkü o Müslümandı ve aslında çok bağlıydı). Düşünmedim ve yemeğin yemesi için %100 güvenli olduğuna dair ona güvence verdim.

Sonraki şey erişte ve biraz domuz eti yemekti. Domuzun aslında domuz eti olduğunu bilmeden yiyor. Buradaki yemeklerin harika olduğunu ve etin gerçekten çok iyi olduğunu söyleyip duruyor vs. Kahretsin."
"Reddit, sana bir sorum var. Yirmi yaşındayım, iki yıldır yüksek gerilim elektrik aksamları yapan aynı firmada çalışıyorum, burada iş güvencem iyi, işverenim ve firma sahibi şahsen benim gibi ve işimden memnun. Ancak bu biraz çıkmaz sokak. En iyi ücretli teknisyenler, ki ben buyum, yılda sadece 35-40 bin dolar kazanıyor. Orada kalabilir ve finansal olarak güvende olabilir ve geçinmeye yetecek kadar para kazanabilir ve bazı daha önemsiz hobilerimi kolaylaştırabilirim, ama orada çalışmaktan gerçekten mutlu olacağımı sanmıyorum, çünkü iş arkadaşlarım biraz yüksek yapıyor-- stres.
   Tüm hayatım boyunca Mid Michigan'da yaşadım, Yakın bir arkadaşım son birkaç yılda Aspen Colorado'da birkaç farklı stajda bulundu ve onunla oraya taşınmak isteyip istemediğimi sordu. Seveceğimi söylüyor ve açıkçası, seveceğimi düşünüyorum. Yeni bir yerde, yeni insanlarla yeni bir başlangıç ​​yapmayı çok isterim, genel olarak yeterince sevilen bir insanım ve yeni bir yerde yeni arkadaşlar edinmekte çok az sorun yaşarım veya hiç sorun yaşamam. Orada iş aramalı ve bir hevesle Colorado'ya mı taşınmalıyım yoksa burada kalıp aynı şirkette çalışmaya devam etmeli ve başka alanlarda deneyim yaşamamalı mıyım?
     Devam edecek çok az şeyle veya hiçbir şeyi olmadan yeni bir yere büyük bir hamle yapmış olan herkesten bu konuda tavsiye istiyorum. İlk taşınma ve masraflar için kullanabileceğim birikmiş yaklaşık altı bin dolarım var, ama buna değer mi? Sadece bir önseziyle kalkıp ülkenin yarısını geçmeli miyim? Şu anki işimde asla tam anlamıyla mutlu olamayacağımı biliyorum, ama bildiğim kadarıyla, her şey alevler içinde yere düşebilir ve meteliksiz, işsiz ve evimden çok uzakta olurdum ve küçük sahip olduğum yakın aile. Bu plan bugün yeni oluşmaya başladı, uzun gönderi için özür dilerim."
"Bu adamla bir haftadır beraberiz. Onu daha önce tanıyordum ama pek konuşmadım. İkimiz de bir partide taktık, şimdi birbirimizi görüyoruz, bir nevi. Hala son derece taze. O zamandan beri birkaç kez sahilde takıldık ve saatlerce konuştuk. Aslında bu adamdan gerçekten hoşlanmaya başlıyorum ve onunla birlikte olmak ve onu daha iyi tanımak istiyorum. Gerçi yarından itibaren 10 günlük bir iş gezisi var, bu yüzden takılamayacağız. Bir şey söylemeli miyim? Ona çok mesaj atmalı mıyım? Takılmamız falan için beni yerlere götüren oydu ama yapışkan veya sinir bozucu görünmek istemiyorum, aslında bu benim huysuzluklarımdan biri. Günde birkaç kez mesaj atıyoruz ve o her zaman gerçekten uzun metinlerle yanıt veriyor.

Birkaç yıl önce kötü bir deneyim yaşadım ve hala zihinsel olarak biraz yaralıyım. Bugün onunla birlikteyken sarılma ve öpüşme konusunda oldukça samimiydik ve korkarım ""garip"" olarak çıktım. Ben de ona geçmişte olanları çok yüzeysel bir şekilde anlattım. Bana uzun bir süre baktı ve bana uzun uzun sarıldı.

Onu korkutmaktan korkuyorum, kimse bana ""açılmam"" ve tamamen rahat olmam için yeterince uzun süre vermiyor gibi görünüyor. Ve bu adam gerçekten buna değer. Henüz çok erken olduğunu biliyorum ama her şeyimi vermek istiyorum ve nasıl davranacağım ya da her neyse onun beni bırakıp gitmesinden korkuyorum."
"Başlık her şeyi söylüyor. Arkadaşım, erkek arkadaşıyla/nişanlısıyla ya da her neyse, 8 ay aradan sonra tekrar bir araya geldi. Bu süre zarfında, tüm biseksüel/lezbiyen olayı için gerçekten şehre gitti ve bu süre zarfında neredeyse yalnızca kendisini bir lezbiyen olarak tanımladı. Arkadaşım ve kocasıyla üçlü yaptı ve yakın kaldılar.

Bununla birlikte, eski sevgilisiyle geri döndükten sonra, diğer arkadaşıma hala çıplak fotoğraflar gönderiyor ve ""10-15 dakika gizlice tuvalete gidecekleri"" çifte randevuları teşvik etmeye çalışıyor. Arkadaşım gururlandı ama tereddüt etti. Erkek arkadaşının bunun farkında olması ve poli olmalarından memnun olması muhtemeldir, ancak poliden hiç bahsetmedi ve aldatmanın daha önce herifle ilgili bir sorun olduğunu biliyorum.

O adamla hiç tanışmadım ama içimden öyle bir his geliyor ki bu benim SO'm olsaydı, bilmek isterdim. Ama burnumu sokması gerekmeyen boka mı sokuyor?"
"Şimdi çok daha iyiyim ama iki ya da üç yıl önce oldukça kötü bir dönemden geçtim. Kollarımda, karnımda ve üst uyluklarımda nispeten hafif birkaç yara izi ile sonuçlandım. Bunlar genellikle fark edilmez ve bazı insanlar onları işaret etse de, onları umursamamak oldukça kolaydır. Bununla birlikte, kollarımın üst kısmında çok daha derin yara izlerim var ve şimdi yeniden yaz geldiğine ve tişörtler ve atletlerle dışarı çıktığıma göre, insanlar onları sormaktan vazgeçmiyor. Yükseltilmişler, ağırlar ve çok bariz bir şekilde kendi kendilerine zarar veriyorlar.

Görünüşe göre patronumdan İspanyol profesörüme kadar herkes (tüm sınıfın önünde, bu gönderiye neden olan da buydu) onları işaret etti. Bazı insanlar bu konuda iyi ve tabii ki bazıları gerçekten kaba ama bu beni her zaman rahatsız ediyor çünkü onlara ne söyleyeceğimi bilmiyorum.

Yara izlerini kapatıcı ile kapatmayı denedim ve onları daha az fark edilir hale getirmek için bazı ev ilaçları kullandım ama şimdiye kadar hiçbir şey gerçekten işe yaramadı. Yakın zamanda gideceklerini sanmıyorum ve ben Amerika'nın güneyindeyim, bu yüzden bütün yazı uzun kollu veya kazaklarla geçirmek zor olurdu.

Yaralarımın hayatımın geri kalanında utanmam gereken bir şey olduğunu hissetmek istemiyorum. Ama aynı zamanda geçmişimin çok kişisel ve acı verici bir bölümünü yabancılara her zaman açıklamak zorunda kalmak istemiyorum. Küçük çocuklar söz konusu olduğunda çılgınca bir hikaye uydurup bu konuda gülebilirim, yetişkinler söz konusu olduğunda onlara genellikle bunların sadece eski yara izleri olduğunu söylerim ama bazı insanlar bu ipucunu gerçekten algılamazlar. İş arkadaşlarımdan biri, omuz silkmeye çalıştıktan sonra bana sadece ilgi aradığımı söyledi. Ama yabancılarla ilgi, acıma ya da terapi seansı istemiyorum; Bu yaz sadece kısa kollu giyebilmek istiyorum.

Sanırım bu konudaki görgü kurallarını bilmiyorum. Endişelerini takdir etsem de bu konuda gerçekten konuşmak istemediğimi bilmeleri için insanlara ne söyleyebilirim? Yoksa şimdilik emip uzun kollu giymeli miyim?"
"Cumartesi gecesi kasabadaydım, sarhoş bir şaka girişiminde tanıdığım herkesten kaçtıktan sonra evde telefonum olmadan kaldım.
Bu yüzden ertesi sabah icloud'u kullandım (bu arada oldukça havalı) ve telefonumu birkaç mahalle ötedeki bir apartmana kadar takip ettim. Ekrana ""oda arkadaşımın numarasını arayın, size bir ödül bile vereceğim"" diye bir mesaj koyun... Ama arayan olmadı.
Sonra acil durum dışı polisi uğrayıp ciddi bir tarza sahip olup olamayacaklarını görmek için aradım, ama bu işe yaramadı.
Hâlâ orada olduğunu görebiliyorum ama şu anda pili %5 ve yakında sonsuza kadar kaybolabilir.
Ben ne yaparım? İyi bir kişinin geri vereceğini umarak bu apartman kompleksindeki her kapıyı kırın, ancak bu süreçte potansiyel olarak bıçaklanacaksınız? Ya da sadece bir silme olarak kabul edin ve devam edin?"
"Hey Millet. Bu konuyu röportaj ipuçları aramak için kullandım ve işe yaradı! A firmasındaki işe alım müdüründen sözlü bir teklif aldım.

Sorun şu ki, diğer 2 rakip firma ile de görüştüm ve bu süreç şu ana kadar oldukça iyi gitti. B firmasında 2 telefon görüşmesi ve bir yüz yüze görüşme ve C firması ile 2 yüz yüze görüşme ve bir telefon görüşmesi yaptım.

Artık A firmasından bir teklif aldığıma göre, B ve C'den buraya gelmeyi çok merak ediyorum. Buna nasıl yaklaşacağımdan emin değilim çünkü A firmasını fazla bekletmek istemiyorum. Her firmanın ayrı ayrı beğendiğim özellikleri var ve hepsinden bir teklif gelse kesinlikle benim için çok zor bir seçim olur. Bu süreci, bir kararın B firması tarafından mı yoksa C firması tarafından mı verildiğini öğrenecek kadar hızlandırmanın bir yolu var mı?"
"Herkese merhaba, bunu hızlı yapmaya çalışacağım!

Bu yüzden köpeğim bir bağ yırtığıyla yatırıldı ve yaklaşık 10 haftadır öyle. Belli ki hapsedilmekten bıkmış, ancak çoğu süreç boyunca tamamen soğuk davranıyor, ancak eğitiminde biraz geri adım atmasını bekliyordum.

Son zamanlarda (son iki hafta), gece onu tuvalete götürdüğümde tanımadığı insanlara havlıyor. Adil olmak gerekirse, burası onun için nispeten yeni bir daire/alan ve yatırıldı ve komşuları keşfedemedi/tanışamadı.

  Genellikle şöyle geçer: Milly uzakta bir insan görür ve alarma geçer (kulaklar yukarıda, kuyruk yukarıda, gözler odaklanmış). Ben genellikle bu noktada ""Hey Milly, sadece komşumuz. Orada olduklarını haber verdiğin için teşekkürler!"" diyerek dikkatini dağıtmaya çalışırım. Onlar bize doğru yürümeye devam ederse ya da biz onlara doğru yürümeye devam edersek, genellikle halkının çılgın selamlama dansına başlar (kıçını tamamen sallar, bir yandan diğer yana umut ederek, kulakları yukarıda ama gevşemiş halde). Daha rahat bir selamlama üzerinde çalışıyoruz. Bu noktada genellikle onu oturturum ve sakinleşene kadar yanımda kalmasını sağlarım.
Pekala, bize doğru hareket etmezlerse (açıkça tetikteyken yeterince adil) veya yaklaşmasına/araştırmasına izin verilmezse havlayacaktır. Alçak bir havlama değil, daha yüksek bir ""hey, sen! Arkadaş?"" bir çeşit havlama. Bu noktada sert bir şekilde ""yeter"" diyorum ve yanıma gelene kadar onunla çalışıyorum ve ardından uyarandan uzaklaştığında sakince oturuyoruz. Tamamen sakinleşip dinledikten sonra bir ""teşekkür ederim"" ve bir ödül alır. Koşma/oynama/keşfetme/komşulara merhaba deme ve biraz enerji atma şansı bulduğunda bunun ortadan kalkacağını hissediyorum, ama belki de değil ve insanlara havlama alışkanlığını dizginlemek istiyorum, özellikle de çünkü oldukça büyüktür (binadaki çoğu köpeğe kıyasla) ve bazen ondan zaten korkmuş gibi görünen insanlara havlar."
"GameStop'ta bir iş görüşmem var, merak ediyordum da biri bana bu görüşme için ne kadar giyinmem gerektiğini söyleyebilir mi? Az/fazla giyinmek istemiyorum. Ayrıca, bu bir özgeçmiş getirmem gereken bir şey mi? Başvurumu yaptım ve mülakatı kazandım ama işi de almak istiyorum. Başka bir perakende mağazasında 3 yıl müdür yardımcısı olarak daha önce deneyimim var. O zamandan beri okul için eyalet dışına taşındım ve iyi şartlarda ayrıldım. Bu işe sahip olmayı GERÇEKTEN çok isterim. Herhangi bir tavsiye takdir edilecektir!"
"Aptalca bir soru, biliyorum. Ben sadece 21 yaşında şımarık/depresif bir üniversite öğrencisiyim. Yaklaşık bir veya iki ay önce işimi ve kız arkadaşımı kaybettim ve facebook'ta ve telefonumda hiç konuşmadığım bir ton kişiyi sildi. Üniversitemde bir sürü tatlı kız var ama hala liseden kalma bir utangaçlığım var. Çoğu erkeğe kıyasla oldukça iyi göründüğümü düşünüyorum ve giyim tarzım da iyi görünüyor. Lisede bir sarmaşık olarak çıktım ve üniversiteye başladığımdan beri durdum. Daha fazla arkadaşa ihtiyacım var çünkü gerçekten sık sık konuştuğum sadece bir çiftim var. Her zaman kolejimdeki bu oyun odasına giderim, burada insanlar takılır veya ev ödevi üzerinde çalışır ve genellikle masaj koltuğunda yarım saat oturur. Oradaki bazı kızlarla konuşmak istiyorum ama utangaçlığım beni engelliyor ve herkes tarafından görülemiyormuşum gibi hissediyorum. Nasıl sohbet başlatacağımı bilmiyorum ve bir sürüngen gibi görünmek istemiyorum. Fark ettiğim kızların çoğu ya ödev yapıyor ya da dizüstü bilgisayarlarıyla uğraşıyor ve ben onları rahatsız etmek istemiyorum. İltifat etmeyi seviyorum ama henüz hiçbir kıza iltifat etmedim. Ben de benimle aynı ilgi alanlarına sahip bir kız arkadaş isterdim ama flört web sitesini denedim ve sadece genç kızlar veya çekici olmayan kızlar benimle ilgileniyor ki bence bu garip. Gerçekten geeky şeyler hakkında konuşan ineklerin bile kız olan arkadaşları var. Bir şey mi kaçırıyorum?"
"Erkek arkadaşımla üç yılı aşkın süredir beraberiz. Geçen hafta, neredeyse bir gecede bir şeyleri bitirmem gerektiğini anladım. İstemiyorum ama zorundaymışım gibi hissediyorum. Geçen Pazar bütün gün erkek arkadaşım beni rahatsız etti. Yanlış bir şey yapmıyordu, yaptığı her şey beni sinirlendiriyordu. Eve geldiğimde aynı şekilde hissetmediğimi anladım ve tam anlamıyla panik atak geçirdim. Bütün hafta bu konuda korkunç bir endişe yaşadım. Ona aşık olduğum hissinden kurtulamıyorum. Onun hatası olduğunu düşünmüyorum, o iyiydi. Beni taciz etmez veya bana saygısızlık etmez. Sanırım onun hakkında eskisi gibi hissedemeyeceğimi yeni fark ettim.

Dün gece seks yaptığımızda, kendimi bir yabancıyla seks yapıyormuş gibi hissettim. Sadece bitsin istedim. Çıldırıyorum çünkü üç hafta önce onunla çok mutluydum ve çok aşıktım ve şimdi bu düşüncelere sahibim ve bu bir yargı hatası mı yoksa aşk bu kadar çabuk değişip solabiliyor mu bilmiyorum. Bitirme düşüncesi beni ağlatıyor, ağlatıyor, kalbimi yanıyormuş gibi hissettiriyor. Sanki gösterecek hiçbir şeyim olmadan üç yıldır biriyle birlikte olduğum için başarısızmışım gibi. Onun bir başkasıyla olduğu düşüncesini ya da artık hayatımda olmadığı düşüncesini düşünmeden edemiyorum ve bu inanılmaz derecede üzücü. Kendimi bu belirsizliğin içinde gibi hissediyorum. Onu sevdiğim gibi ama onunla evlenecek ya da hayatımı onunla geçirecek kadar değil.

Sevgililer Günü'nde bir hokey maçına gittik ve bütün gün o çok iyi, çok sevecendi. Ama kendi kendime bunun doğru olmadığını düşünmeye devam ettim. Evet gibi beni seviyor ama ben ona onun bana aşık olduğu kadar aşık hissetmiyorum.

Başka kimse böyle hissetti mi? Aşık mıydım yoksa balayı sahnesinden yeni mi çıktım? Geçen haftaki panik atağımdan sonra doktora gittim ve lexapro aldım ve kendime depresyonda olduğumu ve onun erkek arkadaşım olmadığını söylemeye çalışıyorum ama bilmiyorum."
"Yani bu kızla üç aydır mesajlaşıyoruz, sosyal medyada birbirimizi takip ediyoruz ve geçen ay telefonda konuşmaya başladık.

Ona kesinlikle aşık oldum ve onun da benden hoşlandığını biliyorum. Pek çok derin kişisel sorunu paylaştık ve tavsiye için ilgili arkadaşlarımızdan çok birbirimize güvenmeye başladık. Şimdiye kadar bir süredir çıkıyor olabilirdik ama gerçek hayatta ne zaman buluşmaya çalışsak beni ekiyordu.

Okulda ağır bir şekilde zorbalığa uğradı ve ona yaygın anksiyete bozukluğu (YAB) teşhisi kondu. Vücudu, cinselliği ve duygularıyla ilgili pek çok sorunu var. O kadar çirkin olduğunu düşünüyor ki resimlerde görünmeyi hak etmiyor, bakire ve bir erkeği sadece bir kez öptü, paniğini yenmek için suratını asmaya çalıştığında. Onu anlıyorum ve gerçekten sabırlı ve destekleyici oldum ve başka hiçbir erkekle kendini hiç bu kadar iyi hissetmediğini söylüyor. Ancak, ona ne kadar harika olduğunu söylemekten daha fazlasını yapmaya çalışıp çalışmamam gerektiğini bilmek istiyorum. Sanki gerçekten yüz yüze sahneye çıkamıyor ve sadece bir ekranın arkasında kendisi olabiliyormuş gibi hissediyorum. Ne yapmalıyım?"
"bu muhtemelen daha önce sorulmuştur.

3 aylık iki pomchi yavrum var. Onlara her şeyi öğretme sürecindeyim ve tabii ki iki çöp arkadaşım olduğu için bu çaba iki katına çıkıyor. Ayrıca onlara (oğlanlara) ""bırak"" ve ""bırak"" öğretiyorum. Biri düşürür, diğeri bırakmaz.

Anlamayan, Nintendo DS şarj cihazımı tuttu ve telin fişini (soket kısmı değil, DS'ye giden kısım) çiğnedi. Çiğnemesini istemedim çünkü artık çıplak teller görünüyordu ve hala prize takılıydı ve ayrıca yutabileceği plastiği çiğnemesini de istemiyordum, bu yüzden bırakma komutunu verdim, onu bazı lezzetli ikramlarla baştan çıkardı ama o şarj aletini yanında tutmaktan memnundu.

açıkta kalan tel parçası yüzünden onu ulaşamayacağı bir yerden almaya karar verdim (zamanın %90'ında hırlamıyor veya umursamıyor)

bu sefer yaptı. tersledi ve beni ısırmaya çalıştı. elime aldım ama çok küçük olduğu için acımadı.

Onu aldıktan sonra, herhangi bir parçasını kaçırıp kaçırmadığımı görmek için oturduğu battaniyenin çevresini yokladım ve iki kez daha ısırıp elimi kırmaya çalıştı.

Saldırganlıktı.

Bırak ya da bırak ya da ikramlarla baştan çıkarıcı şeyler işe yaramazsa (veya henüz öğrenmedilerse) ne yapmamı önerirsin?

veya yanlışlıkla düşürdüğüm benim için tehlikeli veya değerli bir şeyi çiğniyorsa ve beni şiddetle ısırmaya çalışıyorsa... bundan sonra onu nasıl disipline ederim?

Elbette bundan kaçınmaya çalışabilirim, ama OLDUĞUNDA ne olur?

evet, onlara komutları öğretme sürecindeyim ama beni ısırdıktan sonra DOĞRU ne yapacağımı bilmem gerekiyor, bundan nasıl kaçınacağımı değil.

Üzgünüm. uzun"
"Ben ve arkadaşım ""Joe"" yaklaşık iki yıldır arkadaşız. Biz arkadaş olduktan yaklaşık bir yıl sonra söz konusu kızla çıkmaya başladı. O, ben, o ve bazı ortak arkadaşlar, insanlar gibi takılırdık.

Son altı ayda o ve ben birbirimizden gerçekten hoşlandığımızı fark ettik ama asla söylemedik. O ve eski sevgilisi yaklaşık bir hafta önce ayrıldılar, yapmaması gereken bir şey yaptı ve ilişkilerinde bardağı taşıran son damla oldu.

Sevgililer gününde ikimizin de randevusu olmadan bir araya geldik, onun evinde takıldık ve oturup sohbet ettik. Her şey bizim bir ilişki içinde olmamıza neden oldu, birlikte olduğumuz için mutluyum ama bir şey var. Eski/arkadaşım birbirimize karşı bir şeyler hissettiğimizi veya dün bir araya geldiğimizi bilmiyor.

O harika bir arkadaş ama ne yapacağımı bilmiyorum, çıldırıyorum. Arkadaşıma eski sevgilisiyle çıktığımı söyleyerek ilişkimi bozmak istemiyorum ama durumu bilmesini istiyorum.

Onunla çıkmamayı kabul edene kadar beklemeyi ve sonra ona söylemeyi düşünüyordum. Sanki devam etmiş gibi hissediyorum, bu o kadar da büyük bir durum olmayabilir. Ne yapmalıyım?"
"Biraz özgeçmiş... Bu kız benimle aynı ilkokula gitti ve şu anda benimle aynı liseye gidiyor. Dürüst olmak gerekirse, aynı ilkokula giden kız kardeşim bana ondan bahsedene kadar onun varlığından bile haberim yoktu. Benden iki sınıf altı, bu yüzden onunla konuşmak ya da ona yaklaşmak bile zor. Lisede birlikte olduğumuz tek ""ders"" öğle yemeğidir ve kendi arkadaş grubumuzla otururuz.

Bir ay önce ben eve tek başıma yürürken, o da bir grup arkadaşıyla sokağın karşı tarafında eve yürüyordu. Yolun yarısında, sokağın karşısından birinin bana bağırdığını duyuyorum. Başımı çeviriyorum ve o zıplıyor ve ""Seni seviyorum!!!!"" diye bağırıyor. el hareketleri ve her şey ile birden çok kez gibi. Hatta ""güle güle !!"" sokağıma döndüğümde Kim olduğuna dair hiçbir fikrim olmadığı ve ona komik/kafam karışmış bir bakış attığım için başlangıçta şaşırdım. Sanırım o günkü ifade/hareket eksikliğim onu ​​gerçekten sinirlendirdi, ama bence o benim çıkmak isteyeceğim türden bir insan olurdu.

Bugüne hızlı ileri sar, daha önce böyle çılgınca bir şey yapmamıştı ve ben sadece günlük okul rutinimi falan yapıyordum. Ona benim de ondan hoşlandığımı söylemek istiyorum ama bunu nasıl yapacağım konusunda kafam karıştı (çünkü onun hakkında adı dışında çok az şey biliyorum) ve o her zaman arkadaş grubuyla birlikte. Son karşılaşmamızdan bu yana çok uzun süre beklediğime göre, benden hâlâ hoşlanıyor mu yoksa tüm bunlar sadece bir şaka mıydı?

Herhangi bir tavsiye veya girdi takdir edilecektir!"
"Tamam, oraya gönderdiğim bir süredir biliniyor. Aylar önce, eğer çıkacak olsaydık, sadece üstsüz resimlerde sorun olmayacağından bahsetmişti, ama ben bu dönüşümü tamamen unutmuşum çünkü ben bir pulum. Uzun süredir birlikte değiliz, bu yüzden tekrar göndermeden önce onunla konuşmayı düşünmedim bile. Bir süredir orada gönderi paylaşıyorum ve eski sevgilimin bununla iyi olmasına alıştım. Burada boku yediğimi kabul ediyorum. Onunla bunun hakkında konuşmalıydım.

Dün gece kendime kaydettiğim bir resmi ve eski sevgilimin fb sohbet geçmişi paylaştığı fotoğrafları yayınladım, bu yüzden uygulamayı buna açtım. O fotoğraflarda onun da çıplak fotoğrafları vardı. Erkek arkadaşım şimdi kasten eski sevgilimden çıplak fotoğraflar sakladığımı düşünüyor, durum böyle değil.

Dürüst olmak gerekirse saklayacak hiçbir şeyim olmadığını hissettim, bu yüzden telefonumu çaldığı için kızmadım. Telefonumdan geçmesinin tek nedeni, ölmekte olan telefonumu prize takarken açtığım uygulamaları kapatmaktı. Gözetlediği için üzgün değilim.

Peki bunu düzeltmek için nasıl gideceğim? Bütün bunlar için bana gerçekten çok kızgın."
"Bu dün gece oldu ve sonsuza kadar pusuda olduğum için bunun kötü bir ilk gönderi olmayacağını düşündüm. :D

Saat 12:00 ve ben arkadaşlarımla kampa gidiyorum. Ben hariç herkes uyuyor. Evin sadece bir mil kadar uzakta olduğunu fark ettim ve son derece sıkılmış ve aptal benliğim olarak, arkadaşlarıma bir oyun oynamaya karar verdim.
Birkaç saat önce kamp ateşinde kızartılmış sosisli sandviçlerimiz vardı ve aklı başında hiçbir kampçı sosisli sandviçle kamp gezisine ketçap getirmeyi unutmaz.
Çadırımın olduğu yerden sadece birkaç metre ötedeki ormana giden dağınık bir ketçap izi yaptım. Mümkün olduğu kadar çok kullandığınızdan emin olun, böylece sabah hala orada olur. Kamptan ayrılmaya devam ettim.
Nereye gittiğimden neredeyse emindim. Neredeyse aynı evlerin olduğu bir banliyöde yaşıyorum, böylece bu boktan şeyin nasıl olduğunu görebilirsiniz. Dışarısının zifiri karanlık olduğunu unutmayın, bu sabah 1 civarında. Evime genellikle arkadaki sürgülü cam kapıdan girerim çünkü her zaman kilitli değildir. Kapıya doğru yürüdüm, kilitli olduğunu görünce şaşırdım. Sadece yorgunum ve şimdi uyumak istiyorum, bu yüzden düşüncesizce merdivenlerden güverteye çıktım ve oradaki kapıyı denedim. Yarı uykulu bir şekilde yaptım ve odama doğru ilerlemeye başladım. Yolu yarılamıştım ki buranın benim evim olmadığını ve 12-13 yaşlarında bir kızın oturma odasından şok içinde bana baktığını fark ettim.
Hemen arka kapıdan dışarı fırlıyorum ve sokağa çıkıyorum. Kendi evime ulaşmayı başardım (ve benim evim olduğunu kontrol ettim.) Odama geldiğimde hemen hemen yatağımın üzerine yığıldım.
Şimdi saat 8, telefonumu kontrol ettim ve arkadaşlarımdan gelen birkaç cevapsız arama ve kısa mesaj gördüm, ne güzel deneme gibi şeyler okuyorlardı."" O noktada buna kanmamalarına rağmen biraz rahatlamıştım. Onlardan gerçekten beklemiyordum."
"Arkadaşım 'Sean' ve ben birbirimizi üç yıldan biraz fazla bir süredir tanıyoruz. Oldukça iyi arkadaşız, ancak bir süre önce üniversitemizden mezun olduğunda bir şekilde iletişimimiz koptu. Yine de oldukça büyük bir arkadaş grubumuzu paylaşıyoruz ve genellikle onun nasıl olduğunu biliyorlar ve onu gezilerimize davet etmeye çalışıyorlar. Grup aracılığıyla Sean'ın şehir dışından daha genç bir kız olan (19) 'Maggie' ile çıktığını biliyordum.

Ancak geçen Nisan ayında, Sean birdenbire benimle iletişime geçti ve görünüşte nasıl olduğumu görmek için haberci üzerinden sohbetler başlatmaya başladı. Birkaç ay iletişimsiz kaldıktan sonra onunla tekrar konuşmaktan keyif aldım ve konuşmalarımız başladıktan kısa bir süre sonra bana beni düşündüğünü ve bir noktada birlikte yatmak istediğini söyledi. Hâlâ Maggie ile olup olmadığını sordum ve geçen ay ondan ayrıldığını söyledi.

Sonraki aylarda şakalaşmaya devam ettik ve sonunda bu önümüzdeki Cumartesi için ilk 'tarihimizi' planladık. Oldukça heyecanlıydım ve bugün arkadaş grubumuzdan bazı çocuklarla takılıyordum. Sean'ın en iyi arkadaşı 'Matthew', Sean ve benim birbirimizi gördüğümüzü bilmiyor gibiydi, bu bana tuhaf geldi, çünkü Sean Matthew'a her şeyi anlatıyor. O günün ilerleyen saatlerinde Matthew, geçen hafta sonu ""Sean ve kız arkadaşı"" ile takıldığını da düşünmeden söyledi.

Bir yanlış anlaşılma mı yoksa aşırı tepki mi verdiğimden emin değilim ama Sean'ın hâlâ Maggie ile görüştüğünden ve onun arkasından benimle yatmaya çalıştığından endişeleniyorum. Bir yıl kadar önce ona büyük bir aşık oldum (bunu biliyordu ve o sırada geri dönmedi) ve benden ve duygularımdan yararlanmaya çalışıyor olabileceğinden endişeleniyorum. Kulağa suçlayıcı gelmeden bu konuyu ona nasıl açabilirim?"
"Bu birkaç hafta önce Hindistan'a yaptığım tatilde oldu. Arka hikaye: Hint tuvaletlerinde genellikle tuvalet kağıdı yoktur ve çoğu zaman basitçe yere çömeldiğiniz bir delik değildir. Özellikle iğrenç bir sıvı boku ya da yerel halkın ""Delhi göbeği"" dediği şeyi bırakmaya gittim. Ayrıca yakın zamanda ailem bana çok pahalı gözlükler vermişti ve onları kaybetmemek için can atıyordum. Bu yüzden, gözlüklerim başımdan düşüp deliğe düştüğünde, bu hiç bitmeyen ishal selini salıvermek için çömelmiştim. Kör bir panik ve korku içinde, gözlüğümü bulmak için elimi dipsiz bok çukuruna soktum ve kolumu dirseğime kadar boka batırdıktan sonra sonunda onları bulup çıkardım. Bokla kaplı oldukları için onları takmadım ve bunun yerine onları yıkayacak bir yer bulmak için yarı kör bir şekilde dışarıda tökezledim ve içinde büyük bir su kabı olan bir insan kuyruğu olduğunu düşündüğüm bir şeyle çevrili küçük bir kulübe buldum. Kalabalığı yararak boka bulanmış kolumu ve bardakları bu soğuk su kabında çabucak duruladım, bardakları doğru yerlerine koydum ve şanslı kaçışımdan oldukça memnun hissederek dışarı çıktım. Kuyruğun elinde çeşitli sürahiler ve bardaklar tutan insanlarla doluydu ve barakanın üzerinde parlak kırmızı kalın harflerle ""İÇME SUYU"" yazan bir tabela vardı."
"Önceki oda arkadaşımın 14 Kasım 2012'den beri bana 500,00 dolar borcu var. Onun iyi bir arkadaş olduğunu düşündüm, o yüzden biraz açıklamama izin verin. Erken taşınacağı için son ayın kirasının yarısını ödemeyeceğine ve karşılığında depozitonun yarısını bende tutacağıma dair sözlü bir anlaşma yaptık. Haklısın. Onu birkaç yıldır tanıyorum, her neyse; Sağ? O zamandan beri, taşınma denetimi, depozito iadesi aklımızda yanlış bir miktar vardı. Alışılmış aşınma ve yıpranmadan sonra yaklaşık 800$ almayı bekliyorduk (800$'ı ödediğimizi sandığımızı görünce) ama apartman kompleksimizin dokümantasyon ekibi güvenlik depozitosu için yalnızca 299$ ödediğimizi gösteriyor. Mantıklı değil ama benim tarafımı destekleyecek evrak işim yok, bu yüzden ne yapabilirim. Önceki oda arkadaşıma, kirasının son ayı ve o ayın son yarısı için bana hala borcu olduğunu açıklayan mesajlar gönderdim. Bana borcu olduğunu kabul ediyor. Babası devreye giriyor ve Ocak ayı sonuna kadar bana ödeme yapacaklarını sözlü olarak kabul ettiğimiz bir telefon görüşmesi yapıyor; en geç 31. Onlarla facebook sohbeti, gmail mesajları ve telefon görüşmeleri yoluyla birçok kez iletişim kurdum ancak yanıt alamadım. Bu durumu düzeltmek için gerçekten ne yapabilirim?"
"İş sözleşmemde yapılan değişikliklerle ilgili seçeneklerim nelerdir? İstihdamımı etkilemeden kabul etmediğim bir şeyi imzalamayı reddedebilir miyim?

Arka plan:
Sınavlarımızı ve eğitimlerimizi işverenim karşılıyor. Yakın zamana kadar bu maliyetleri geri ödememiz gerekeceği belirtilmemişti. Geçen ay (bir sonraki sınava kayıt olmamdan 2 gün sonra), maliyetin oluşmasından sonraki 36 ay içinde şirketten ayrılmamız durumunda maliyetleri geri ödemekle yükümlü olacağımız duyurulmuştu. Bugün tarafımıza sözleşmemizde bir değişiklik olduğu ve değişikliklerin derhal uygulamaya konulacağına dair bir belge verildi.

Benim sorunum, 31 Mart'ta bir görüşmem var. Şirketle ilk görüşmemi yaptım (1 Mart) ve beni ikinci bir görüşme için aradılar.

Mevcut işverenime borçlu olacağım maliyetleri £530 olarak hesaplıyorum. Şu anda yalnızca 1.106 £ kazanıyorum ve maaşımdan bu miktarı kaybetmeyi göze alamam veya faturaların/kiranın yarısını ödeyemem ve SO'mun bana yardımcı olacak mevcut fonları olmaz.

Bu belgeyi imzalamayı reddedebilir miyim? Sınavlara girmeden önce bu masrafları kabul etmediğime ve bilseydim kesinlikle girmeyeceğime göre buradaki en akıllıca hareket nedir?

Benim sorunum, sonunda işi alamazsam yaygara koparmak ve gerginlik yaratmak istemem. Ancak öte yandan, görüşme umut verici (şirkette bir arkadaşım var ve daha önce tanıştığım Yöneticiler görünüşe göre ona gidip ne kadar etkilendiğimizi söylediler... bu yüzden umutluyum).

Bence bu yeterli bilgi... ama gerekirse genişletmekten mutluluk duyarım. Yeni iş, 4.500 sterlinlik bir maaş artışı olacaktır; yürüme mesafesi, böylece daha az yakıt maliyeti; daha az seyahat süresi vb."
"Merhaba Reddit,

Bu subreddit'te ilk kez poster. Lisanstan mezun olalı yaklaşık 14 ay oldu ve giriş düzeyinde, pazarlama veya satışta tam zamanlı bir pozisyon bulmakta sorun yaşıyorum. İlk mezun olduğumda, mülakatlardan ve benimle iletişime geçen işe alım uzmanlarından adil bir pay aldım, ancak resmi bir teklif almadım veya şirketin uygun olmayabileceğini fark ederek süreci tamamladım.

Şu anda lisans derecesi gerektirmeyen 13 $ / saat ödeyen bir işte çalışıyorum, bu yüzden öğrenci kredilerimi ve diğer faturalarımı ödemede başımı suyun üstünde tutuyorum, ama zar zor. Evde yaşıyorum ve para biriktiriyorum, ancak bu noktada maaşlı bir pozisyona sahip olmam ""GEREKİYOR"" diye cesaretimi kırmaktan kendimi alamıyorum ama yok.

Özgeçmişimi anahtar kelimelerle iş tanımına göre ayarlıyorum, aktif olarak LinkedIn kullanıyorum, ağ oluşturmaya uzanıyorum ve bilgisayarlar tarafından gönderilen otomatik ret e-postası dışında hiçbir şey gerçekleşmiyor gibi görünüyor.

Haftada en az 2 işe başvuruyorum ve başvuruma kişiselleştirilmiş bir ön yazı eklesem bile bu noktada özgeçmişime insan gözüyle bakılmadığını hissediyorum. Burada, lisans sonrası yaşamlarının son yıllarında ""kariyer"" işlerini bulmak için mücadele eden benzer deneyimlere sahip başka redditerler olup olmadığını merak ediyorum, çünkü bazen tek benmişim gibi hissediyorum. Herkes deneyimlerini paylaşabilirse, onları duymak isterim."
"Bu yüzden kız arkadaşımın ne demek istediğini, hatta doğru şeyi yapıp yapmadığımı anlamakta sorun yaşıyorum. Bazı arka plan bilgileri için, bu benim lise dışındaki ilk gerçek ilişkim ve onun da. Ona göre, çıktığı ilk iyi adam benim. Bekaretimi ona kaptırdım ve onun seks yaptığı, konuşmak ya da sarılmak için bir saatten fazla kalan ilk erkek benim. Daha önce çıktığı erkekler ona tek gecelik ilişkilermiş gibi davranmışlardı: gümbür gümbür.

Yaklaşık bir hafta önce adeti başladı. Önemli değil. Ama adeti durduktan sonra hala biraz mesafeliydi. Neler olduğunu sordum ve ağlamaya başladı ve her şeyi boşalttı. Geleceğimiz için endişeliydi, ona yetemeyeceğim için endişeliydi, geçmiş ilişkilerinin hepsi bir ay sürdü ve hepsi gitti. Üzerinde çalışmak istiyor ve şu anda hala konuşuyoruz ve birlikteyiz ama şüphelerim var. Bana anlattıklarından anladığım kadarıyla, bunlar aklına gelen mantıksız düşünceler. Yardım etmek için ne yapabileceğimi sorduğumda, ""ihtiyaç duyduğunda ona yer vermemi, ihtiyaç duyduğu/istediği [benimle] konuşmasına izin vermemi"" söyledi. Artık aramızda hiçbir şey hissetmiyor olabileceğinden endişeleniyorum. İyimser olmaya çalışıyorum ama geri iyi hisler alamadığınızda bu zor.

Bir şeyi temizlemem gerekirse, bana haber ver. Gerçekten kafam karıştı. Saf mıyım, bir şey mi kaçırıyorum? Çok mu iyiyim?"
"Harika bir ilk randevumuz oldu, onunla konuşmak gerçekten çok kolaydı ve o gitmeden önce kısaca seviştik. Harika bir kıza benziyor.

Büyük bir hokey hayranı olduğunu öğrendim, bu yüzden birkaç gün sonra ona benimle bir maça gitmek isteyip istemediğini sordum. Cevabı: *""Çok tatlısın, ama gerçekten kötü hissediyorum çünkü biletlerimi almanı kesinlikle istemezdim! Bir maça gitmeyi çok isterim. Her şeyi yapmaktan mutlu olurum, olmadı. kadar pahalı olmak!""*

Onu maça davet ettiğim için biletleri elbette ödeyeceğimi ve onları almaktan mutluluk duyduğumu söyledim. Ama yine de dışarı çıkmak istediğini ancak biletleri alma teklifimi kabul edemeyeceğini söyleyerek yanıt verdi. (Burada 50 $'lık biletlerden bahsediyoruz, çok aşırı bir şey yok).

Maçı birlikte televizyonda izlemek için anlaştık. **Yine de ona sürpriz yapıp biletleri almalı mıyım? Yoksa gerçekten söylediği gibi gitmek istemediğini mi düşünüyorsun?**

Ayrıca Ocak'ta yurt dışında okuyacak (hala üniversitede, ben mezun oldum), onunla çıkmak sorun olur mu?
Teşekkür ederim!"
"Bu yüzden gf(steph) kız kardeşimin bebeğini (aoife, 8 aylık) 5 gün boyunca, kız kardeşi ve kocası hastanesinde baş kardiyolog olarak işi için bir tür tıbbi konferansa giderken izliyoruz. bir gün sonrasını küçük bir kaçamağa çevirmek istediler. bebeği izlemek mesele değil. ikimiz de büyük İrlandalı Katolik ailelerden geliyoruz, bebeklere bakmak bizim için eski bir şapka.

sorun steph'in yeni star trek filmini izlemek istemesinden kaynaklanıyor. ama bir bakıcı bulamadık, bu yüzden bizimle biraz eğlenmek istedi. Benim için de görmek istesem de, eğer bir bakıcı bulamıyorsan sinemaya gidemezsin. 2 saat boyunca ani ve yüksek seslere maruz kalacak bebeğe ya da 12 dolar ödediği bir film için bebek ağlamasını dinlemek zorunda kalan sinemaseverlere haksızlık.

Bunu ona açıklamaya çalıştım ama tek yaptığı kavga çıkarmak oldu. Dürüst olacağım. ben masum değilim yüksek sesle ve bir saat boyunca savaştık ve düşürüp haşlamadan önce değiştik. Vazgeçmeden ve tamamen bırakmadan onun pozisyonumu anlamasını nasıl sağlayabilirim?"
"Son zamanlarda, nişanlımın daha fazla kontrolcü olduğunu ve çok kısıtlayıcı bulduğum kurallar koyduğunu fark etmeye başladım.

Geçmişte koyduğu kurallar konusunda onunla yüzleştim ve bu kuralları değiştirme ve hatta mutlu bir ortama gelme arzumdan taviz vermeyi/kuvvetlendirmeyi reddediyor.

Bu, onunla birlikte eğlence amaçlı ot içmeye başladığımız zamanlarda başlayan bir sorun haline geldi ve ben de orada arkadaşlarımla ve kendi başıma daha çok sigara içmeye başladım.

Endişeli ve endişelerini yatıştırma girişimlerime rağmen, yerinden kıpırdamayı reddediyor ve başlangıçta uyguladığı kuralları daralttı. Üst üste iki günden fazla sigara içtiğimde de oldukça pasif-agresif."
"İki buçuk yılı aşkın erkek arkadaşım ve ben yazdan hemen önce ayrıldım (benim için üniversiteye gitmeden önce, ikinci sınıf üniversite yılından önce). Okuldan dönünce farklı davranıyordu, biraz uzaklaştık; emin olmadığımı söyledim, ertesi gün benden ayrıldı. Yaz boyunca iki kez neredeyse tekrar bir araya geldi, o başlattı ve ikisinde de bitirdi. Ben (aptalca) lisedeki en iyi arkadaşıma yaz boyunca toparlandım, eski erkek arkadaşım ayrılmamızın sebebinin kendisi olduğunu düşünüyor ve bu yüzden beni hor görüyor. Okula ikisiyle de kötü bir şekilde ayrılıyorum, eski erkek arkadaşım numaramı bloke ediyor, benimle konuşmayı reddediyor vs.

Eylül üniversite birinci sınıf öğrencisi, okulda tanıştığım yeni adamla tanışın ve başlayın. Ona aşık olun ve şu anda birlikteyiz, iyi gidiyoruz ve ikimiz de mutluyuz. Eski erkek arkadaşım benimle yaklaşık iki hafta önce iletişime geçiyor, şimdiki erkek arkadaşıma etkileşimimizi anlatıyorum. Sonunda eski erkek arkadaşıma sayfalarca yazıyorum ve onun da duyguları olduğunu düşünüyorum. Konuşmayı bırakmak istiyor; Ben üzülürüm; beni hala sevdiğini, birlikte olmak istediğini ve her şey için üzgün olduğunu söylüyor.

Eski erkek arkadaşımla tekrar birlikte olma ihtimalini düşündüğüm için bile üzülüyorum. Şu anki ilişkimin inişleri ve çıkışları var ama yine de güzel ve harika. İki hafta sonra eski erkek arkadaşım gibi iş amaçlı eve gidiyorum ve buluşup konuşuyoruz. Aynı anda iki kişiyi sevmek mümkün mü? Artık duygulara tutunuyor muyum? Şu anki erkek arkadaşım ve eski sevgilim için üzülüyorum ve hangisiyle birlikte olacağıma dair duygularımı ayırt edemiyorum. Bu ikisine de haksızlık ve tekrar suçlu ve kötü hissetmek istemiyorum ama yanlış bir seçim yapmak da istemiyorum. Beni hala sevdiğini söylemeden önce eski sevgilime olan hislerimi dikkate almadım ve duygusal olarak hile yapmak istemiyorum, ancak bunun oluyormuş gibi göründüğünü fark etsem de. Ne yapalım?"
"Pekala, Şubat 2012'nin sonlarından beri 55 kilo verdim (256-199 / dalgalı) ama işte bölüm değiştirdiğim ve günde yaklaşık 5 mil yürüdüğüm için egzersizi bıraktım, günde yaklaşık 2 saat çalışıyordum 5 haftada bir kez ve kalori alımını yaklaşık 1200-1500'de tutmak.
 
Yaklaşık bir ay önce sırt ağrılarım vardı ve nihayet geçen hafta zar zor yürüyebiliyordum. doktora gittim ve iki rüptüre disk nedeniyle sırt ameliyatı olmam gerektiği söylendi.
2 aydan biraz fazla bir süre yatak istirahatinde olacağım. Düğünüm yaklaşık 12 hafta sonra! Ağırlığın biriktiğini hissedebiliyorum! ):
Ağırlığı nasıl uzak tutacağıma ve zaten çok çalıştığım şeyi geri almamaya dair herhangi bir ipucu var mı?"
"Merhaba r/Relationship_Advice.

Bu yüzden Pazartesi gecesi 2 aylık kız arkadaşımla ilişkimi bitirmeye karar verdim.

Yaklaşık bir haftadır bir şeyleri bitirmeyi düşünüyordum, şimdi kalbimin gerçekten içinde olup olmadığına dair şüpheler içeri girmeye başladıktan sonra.

Bu benim ilk *ciddi* ilişkimdi ve sadece 2 aydır birlikte olmamıza rağmen işler benim için çok hızlı, çok hızlı bir şekilde hızlandı ve dürüst olmak gerekirse, ilişkinin yoğunluğundan bunalmış hissettim.

İçedönük olduğumu itiraf ettim ve kendi başıma yaşamaya o kadar alışkınım ki bu yüzden bir ilişkinin içine dalmak benim için uğraşmam ve başa çıkmam gereken büyük bir değişiklikti - boğulmuş hissettim.

Onu gerçekten ve gerçekten sevdim ve hala ona karşı hislerim olduğuna inanıyorum ama onunla aynı düzeyde bağlılık gösteremeyeceğimi hissetmeye başlıyordum ve onu bilmeye yönlendirmenin adil olmadığını düşünüyordum. Kalıcı olduğunu görmedim.

Durumumu ona açıklamak için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım ama onun tam olarak anladığını sanmıyorum - ve belki siz de anlamayacaksınız. Sadece bitirmekle doğru şeyi yapıp yapmadığımı bilmek istiyordum.

Teşekkürler."
"Ben 21 yaşında bir erkeğim ve olaya karışan kadın da 21. Birbirimizi yaklaşık beş yaşından beri tanıyoruz. O aşık olduğum ilk kızdı, çok eski bir hatıra ama çok iyi hatırlıyorum.

İkimiz de çok gençken taşındı ve ben onu yaklaşık on altı yaşına kadar görmedim. Son beş yıldır düzenli olarak seks yapıyoruz ve tamamen dürüst olmak gerekirse, sahip olduğum en iyisi bu. Birbirimize asla ""bağlı"" olmadık ve hiçbir zaman normal bir ilişkiye benzeyen bir şeye sahip olmadık.

Esasen ""lanet olsun arkadaşlar"" ama ben her zaman son derece derin bir duygusal bağlılık hissetmişimdir. Bu harika anlayış hissini ve ondan gelen bu titreşimi hissediyorum. Uzak mesafelerle ayrıldığımız zamanlar oldu ama yine de ikimiz de her zaman yeniden birbirimize kavuşuyoruz.

Soruna gelince: ikimiz de sürtüğüz. Her zaman başka insanlarla yattık ve başka insanlarla çıktık ve ilişkimiz temelde kısa ve yılda birkaç kez çok yoğun ""uçuşmalar"". Son zamanlarda olsa da, esasen iktidarsız hale geldim. Fiziksel olarak ondan başka kimseyle seks yapamam. Bir kızı eve götüreceğim ve kız tarafından ne kadar çekici ve açık olursam olayım ereksiyon olamayacağım birçok son derece utanç verici durumda bulundum. Beynim ne isterse istesin, vücudum sadece bir kadınla seks yapmak istiyor gibi görünüyor...

İlişkimizin olduğundan daha fazla olduğundan hiç bahsetmedik, ama şimdi tek ben olmak istiyorum. Bu istekle ona nasıl yaklaşabileceğim konusunda hiçbir fikrim yok ve hayır derse buna devam edip edemeyeceğimi bilmiyorum...

Ve reddederse... geliştirmiş gibi göründüğüm bu zihinsel engeli nasıl aşabilirim?"
"Ablam ve ben ikimiz de evde yaşıyoruz. Üniversiteden yeni mezun oldum ve Ağustos'ta tekrar başka bir şehre taşınıyorum. İnşallah bu hareket daim olur.

Ablamın erkek arkadaşı ondan yirmi yaş büyük. Bir evi yok (anne babası, kız kardeşi ve bizim evimiz arasında gidip geliyor). İki kez boşandı ve iki evliliği arasında üç çocuğu var (velayetinin çok azına sahip olduğu - bu iki haftada bir olan bir durum). O bir sigara tiryakisi. Onu çok kaba ve yıpratıcı buluyorum ve çocuklarına karşı saygısız olduğunu görüyorum. Onun hakkında ""tüyler ürpertici"" diyen bir ""havam"" var. Kaldırımda bu adamın yanından geçecek olsam karşıdan karşıya geçerdim.

Kız kardeşimin ürkütücü biriyle çıkması umurumda değil. Yakın değiliz, arkadaş değiliz. Bu adamda bir şey görüyorsa, tamam. Onun için iyi.

Benim sorunum, hiçbir yerde yaşamadığına göre esasen burada yaşıyor. İşten eve dinlenmek isteyerek geliyorum ve o sigara kokuyor ve akşam yemeği için aldığım yemeği yiyor. Beni huzursuz hissettiriyor. O buradayken evden çıkmaya çalışıyorum ama son zamanlarda bu sürekli olmaya başladı. Ablam bana onun burada kalmasının umurunda olup olmadığını sordu - evet dedim, bu beni rahatsız ediyor. Cevap olarak sadece suçlayıcı bir tavır aldı ve ondan hoşlanmadığım için bana bağırdı. Bu adamla yaşayarak bu birkaç ayı nasıl atlatacağımı bilmiyorum."
"Erkek arkadaşım bir reddit avcısı olduğu için ana hesabımdan farklı bir hesap.

Kendimle ilgili birçok güvensizliğim var ve bunun erkek arkadaşımla aramıza girmesinden korkuyorum. Aşırı özgüvenli olmak, yıllardır mücadele ettiğim bir şey. Bunu biliyor ve beni rahatlatmaya çalışıyor ama bazen güvensizliklerimin beni yenmesine izin veriyorum ve saldırıyorum.

Beni olduğum gibi sevdiğini söylüyor, ama görünüşüm konusunda çok bilinçliyim. O doğal olarak çok zayıf ve ben ondan yaklaşık 35 kilo daha fazlayım, bu yüzden onun yanında oldukça çekingen hissediyorum. Onunla daha önce güvensizliklerim hakkında konuştum ve herhangi bir olumsuzluk veya güvensiz hissetmem gereken herhangi bir şey görürse, bunların önemli olmadığına karar verdiğini söyledi. Öyleyse bu iyi bir şey mi, yoksa bu, benimle çıkmasının daha sonra onun için bir kırılma noktası olabilecek bir ""olumsuz yanını"" geride bırakmaya çalıştığı anlamına mı geliyor? Küçük şeyler hakkında endişelenme alışkanlığım var, bu yüzden gerçekten endişe verici olabilecek bir şey ile sadece benim çok fazla endişelenmem arasında ayrım yapmakta zorlanabilirim.

Güvensizliklerimle nasıl başa çıkabilirim ve bunun bir sorun haline gelmesini önlemek için kendimi nasıl daha fazla kabul edebilirim? Özbilincimin aramıza girmesini istemiyorum."
"Gazetecilik için okula gittim ama 2009'da mezun olduktan sonra sektöre girmek için mücadele ettim. Bir yıl kadar önce bir yazılım şirketinde iyi bir iş bulana kadar her zaman ücretsiz olarak çıkmaz işlerde çalışırken burada burada serbest çalıştım.

Yazılım işi oldukça harika oldu, iş için seyahat edebiliyorum, iyi bir maaş alıyorum ve çok küçük ve rahat bir atmosfere sahip olduğu için çalıştığım şirketi seviyorum.

Ama bu gazetecilik değil ve ben yazamıyorum. Günlük sorumluluklarım söz konusu olduğunda, bunlar sıkıcı ve büyük ölçüde eğlenceli değil. Ama ""hey, iyi bir işim olduğu için şanslıyım"" diye düşündüm ve hayatımın beni götürdüğü yerin burası olduğu gerçeğine kendimi teslim ettim ve önümde uygun kariyer yolunu kucakladım. Zamanımın çoğunu alıyor, bu da çoğunlukla yazmayı tamamen bırakmama neden oldu.

Sonra geçen gün, yerel gazetemin Genel Yayın Yönetmeni birdenbire bir telefon aldı ve kadrolu yazar pozisyonu için röportaj yapmak isteyip istemediğimi sordu. Evet dedim ve yarın görüşmem var. Göz alıcı bir konum değil ama beni gazeteciliğe geri döndürüyor ve hayatımda ilk kez yazmaktan başka hiçbir şeye odaklanmama fırsat veriyor. Bu bizi ikileme getiriyor.

Personel yazarlığı pozisyonunun muhtemelen şu anda kazandığımdan önemli ölçüde daha az ödeyeceğini biliyorum, bu nedenle bir teklif alırsam, aslında zevk almadığım bir şeyi yaparak rahat ve gelecek vaat eden bir kariyer ile bir şans denemek arasında seçim yapmak zorunda kalacağım. çok az para kazanırken ömür boyu süren hayalimde.

Burada kararımı verecek birini aramıyorum, sadece artıları ve eksileri değerlendirdiğim için ek görüşler arıyorum. Belki bazılarınız kendi profesyonel yaşamınızda benzer bir karar vermek zorunda kaldınız?"
"Geçen yıl bazı arkadaşlarla Tayland'da seyahat ederken kız arkadaşımla tanıştım. Onunla sahilde arkadaşlarıyla tanıştım ve oldukça iyi anlaştık. O akşam daha sonra hep birlikte dışarı çıktık ve sonunda müstakbel kız arkadaşımla yattım. O zamanlar, bu olağan bir tek gecelik ilişki gibi geliyordu ama beni Facebook'ta ekledikten sonra konuşmaya devam ettik ve Birleşik Krallık'ta tekrar buluşup çıkmaya başladık.

Hala iyi anlaşıyoruz ve uzun mesafeli bir ilişki olmasına rağmen (her ikisi de Üniversitede) kendimi tatmin olmuş ve mutlu hissediyorum.

Birkaç hafta önce, eski cinsel partnerlerimiz hakkında bir konuşma yaptık. Sadece bir uzun süreli erkek arkadaşı olduğu ve Tayland'a gidene kadar hiçbir şeyi olmadığı ortaya çıktı. Seyahat ederken, bir gecelik ilişkide (ben dahil) dört erkekle yattığını itiraf etti. Benimle tanıştıktan sonra ve biz hala çok konuşurken bir adamla yattığını söyledi.

Nedense bu beni gerçekten üzdü ve kendimi garip hissettirdi. Son birkaç hafta içinde bunu bir nevi kabullendim ama son zamanlarda yine aklımda oynuyor. Özellikle tatilde bu kadar kısa sürede yapıldığında, beş cinsel partnerinden dördünün tek gecelik olması hoşuma gitmiyor. Bilmiyorum, onu üzmek istemiyorum ama onu düşünmeyi zor buluyorum ve bana sanki 'kolay' biriymiş ve tatil boyunca herhangi bir rastgele adamla geri dönecekmiş gibi hissettiriyor. Bu şekilde düşünemeyeceğimi anlıyorum ama her şey beni üzüyor. Ayrıca benden sonra biriyle yatmış olması beni daha da kötü hissettiriyor. Sanki tanışma şeklimiz hiç de özel değilmiş gibi hissediyorum, aslında tanışma şeklimizi düşünmek beni biraz garip hissettiriyor.

Tüm bu olanlarla ilgili düşüncelerim ve duygularımla nasıl başa çıkacağımı gerçekten bilmiyorum çünkü ilişkimizdeki diğer her şey yolunda ve karışmasını istemiyorum."
"Küçük bir arka plan:

Babasının sahibi olduğu bir oda arkadaşımla bir yer kiralıyordum. Kira sözleşmesini imzalamak zorunda olmadığım için yaşam düzenlemesi harika oldu, böylece istediğim zaman geri çekilebilirim ve babası oldukça rahat.

Oda arkadaşlarım ayrılmadan önce, o ve arkadaşı gelip sakinleşirdi ki bu benim için tamamen iyiydi. Şimdi, oda arkadaşım ikinci kez eroin kullandığı için rehabilitasyonda ve ""rolünü düzeltmek"" için arkadaşını barındırmak istiyor. Eroin kullanma geçmişi olduğundan ve hâlâ da olabileceğinden onu tanımıyor veya ona güvenmiyorum. Daha da kötüsü, balkonumun üstündeki oluklarda yaklaşık 25 şırınga buldum. Genelde paranoyak değilimdir, ancak genel alanda rehin almaya aday olabilecek birçok değerli öğem var (ör. surround sistem hoparlörleri, tv ve oyun sistemleri). Ayrıca oda arkadaşım, arkadaşı için bir dizi anahtarı kopyalamanın uygun olup olmadığını sormuştu, ben de ""Hayır, hayır"" diye yanıt verdim. BR kapımı zaten kilitledim.

Bu konular hakkında henüz babamla veya oda arkadaşımla konuşmadım ama bugün işten sonra en büyük önceliğim bu."
"Hepimiz üniversitedeyiz ve üçüncü yılımız için kalacak yer arıyoruz. Başlangıçta, hem yakın olduğumuz ve işe yarayacağını düşündüğümüz için, hem de kısmen herkesin zaten oda arkadaşları olduğu için arkadaşım (kime Jen adını vereceğim) ve erkek arkadaşının yanına taşınacaktım. gelecek yıl ve seçeneklerimin tükendiğini hissettim.

Daha bugün ortak bir arkadaşımız (ona Sam diyeceğiz) onun ve şu anki oda arkadaşının yanına taşınmamı istedi ve şimdi ne yapacağımdan emin değilim. Bir yandan Jen ve ben yakın arkadaşız ve erkek arkadaşıyla da iyi anlaşıyorum. öte yandan Sam benden onun yanına taşınmamı istedi, aklında zaten mükemmel bir yerde bir yer var ve tabiri caizse '3. tekerlek' olma fikrinden her zaman biraz rahatsız oldum. Sam, Jen ile birlikte yer aradığımı bilmiyor, sadece gelecek yıl için bir yer aradığımı biliyor.

Bu şekilde eğilmeye başlasam da ve daha da önemlisi, onun yerine Sam'in yanına taşınırsam ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. herhangi bir tavsiye yardımcı olur çocuklar."
"Kardeşim kanunla küçük bir sorun yaşadı ve Reddit'in ona bir tavsiyede bulunabileceğini umuyordum. Olanların kısa bir özetini yazmasını istedim:****

-----

Sol arka lambam sönükken araba kullandığım için kenara çekildim. Arabamda üç yolcu vardı, toplam dört kişi. Arabada ot yoktu, kimse sarhoş değildi ve o öğleden sonra saat 4'ten beri kimse arabada sigara içmemişti. Ancak arabamın orta konsolunda bir boru ve bir öğütücü gözden kayboldu. Memur arabama yaklaştı ve şu konuşmayı yaptık.

GÖREVLİ: Arka far açıkken araba kullandığın için seni kenara çektim.

MATT: Üzgünüm, memur bey. Bittiğini biliyorum, mümkün olan en kısa sürede düzeltmeye çalışıyorum.

MEMUR: Arabada bilmem gereken bir şey var mı?
MATT: Hayır, memur bey.

GÖREVLİ: O zaman aramamda bir sakınca var mı?

MATT: Üzgünüm memur bey ama aramalara asla izin vermem.

GÖREVLİ: Neden?

MATT: Bir vatandaş olarak haklarım dahilinde.

Bu noktada memur başka bir şey söylemez ve uzaklaşır. Arkadaşlarımdan biri onun bir köpek ünitesine seslendiğini duyar. Ancak bunu yapacağını bize asla bildirmedi. Bana arka lamba için bir alıntı yazdı ve ben de altını imzaladım/tarih attım. Ancak, köpek ünitesi gelene kadar bana vermedi.

Memur daha sonra bana ve yolcularıma arabayı terk etme talimatı verdi, ardından uyuşturucu köpeği arabamı koklamaya başlamadan önce (bir aramaya izin vermediğimi söylememe rağmen) her birimizi ""silah aramak için"" aramaya başladı. Bana köpeğin arabamı uyardığını söyledikten sonra ona borunun ve öğütücünün nerede olduğunu söyledim. Daha sonra onlara el koydu, arabamın geri kalanını aradı, boru ve öğütücü için bir alıntı yazdı, sonra bana arka lamba için bir alıntı verdi."
"Böylece ikinci işim olarak bir restoranda çalıştım, yaklaşık bir buçuk ay sonra işler planladığım gibi gitmedi. Detayları ayıracağım. Ancak bugün işten ayrılacağımı biliyordum, sadece mesaimin bitmesini bekleyecektim.

İşte o zaman diğer yiyecek koşucusu bin yıllık gibi davranmaya başladı. İlk olarak, ordudaki görev süresinin uzunluğu konusunda neredeyse benimle tartışıyordu. Her zaman 4 yıl olduğunu düşündüm, görünüşe göre ona göre, HER ZAMAN 3 yıldı.

Sonra pencerenin önüne oturup yiyeceklerin çıkmasını beklerken karşı taraftan ""Eğer bir şey yapmıyorsan temiz ol"" diye bağırdığını duyuyorum.

Şimdi, hayatım boyunca restoranlarda çalıştım, temizlik yönünü anlıyorum ve genellikle temizlik yapan biriyim ama tezgahı yeni silmiştim ve biletin gelmesini beklerken bir sunucuyla konuşuyordum.

Bu orospu kim olduğunu sanıyor?

Sonunda, buzu yeniden dolduruyorum ve bir yönetici yanıma gelip ""her şey yolunda mı? Yemek koşucusu sadece konuştuğunu ve hiç çalışmadığını söyledi, iyi misin?""

Hayır, yapmadı.

İşte orada koptum. Sakince ama. Kapatmak için programdaydım ve yaklaşık 15 dakika içinde çıkıyordu. Geçen haftalara ait bahşişlerimi ve maaş çeklerimi almak için ofise gittim. Müdür neden 1015'te ayrıldığımı biraz sorguladı, ben sadece 1030'da ayrılacağımı ve hemen sonra saatin biteceğini söyledim. Yöneticilerimiz programları hiç kontrol etmiyor.

Bahşişlerimi ve çeklerimi topladım ve dışarı çıktım. Fark edecekleri ve kapanana kadar kalmasını sağlayacak kadar erken ayrıldığımı bilmek."
"Bu yüzden, birkaç gün önce bir fap yapmaya karar verdim ve ayrıca saç kremi/şampuan kullanmanın iyi bir fikir olduğuna karar verdim. Hayır, iyi bir fikir değildi. İlerleyen günlerde penisim/çuvalım kuru, ""sıkı"" hale gelirken, sadece çuvalım sert ve kırmızı olacaktı. Onlar da çok kaşındı. Sonra olaydan birkaç gün sonra bir kez daha fap yapmaya karar verdim ve sanırım ... menimde kan mı vardı? Emin değildim ama temizlik yaparken kırmızı gördüm. Bu bende üretrit olabileceğini düşündürdü, bir doktora görünmeli miyim? Saç kremindeki kimyasallardan geliyor, bu yüzden gidip gitmeyeceğinden emin değildim. 17 yaşındayım ve ailemle yaşıyorum, bu yüzden bu biraz zor bir durum."
"Bir kız ve ben yakın zamanda çıkmaya başladık. Uzun lafın kısası, geçmiş cinsel deneyimlerinden bahsediyordu ve eski FWB'sinin (erkek) (şu anda en iyi arkadaşı da) sekste çok iyi olduğunu söyledi.

Ona bunun beni biraz kıskandırdığını söyledim ve o da hemen parmaklamada iyi olduğumu vb. ve çok sevecen biri olduğumu vb. samimi olduğundan eminim.

Bir erkeğin onunla seks yapmış olması ya da her neyse onu kıskandığımı düşünmüyorum çünkü bunların hepsi geçmişte kaldı. Sanırım onun en iyi seks partneri olmadığımı bildiğim için kendimi güvensiz hissediyorum ki bu gelmiş geçmiş en aptalca şey ama elimde değil.

Üstesinden gelmeli miyim? Veya yapmam gereken bir şey var mı?

Bunun hakkında fazla düşünmemeye çalışacağım. Ancak, onun en iyi arkadaşıyla tanışma şansım çok yüksek. Onun önünde kendimi gerçekten güvensiz / çekingen hissedeceğimi hissediyorum. Bu duyguyu hafifletmek için ne yapabilirim?"
"Ben: 22f. Bf: 22m.
4 yıllık tanışma, 3 yıllık arkadaş, 1 yıllık flört (toplam 8 yıl)

Çok mutlu, sağlıklı bir ilişki ve birlikte geleceğimiz konusunda kendime güveniyorum.

Birinci yıldönümümüzden birkaç gün önce yüzük ölçümü sordu ve ben de içten içe çıldırdım ve cevapladıktan sonra konuyu değiştirdim. Ertesi gün konuyu açtım ve nişan yüzüğüne hazır olmadığımı bildiğinden emin oldum ve bana bir yüzük almadığına dair güvence verdi.

Bana bir söz yüzüğü alacağını hiç düşünmemiştim, çünkü ben çok geleneksel biri değilim ve şirin şeylerin pejmürde olduğunu bildiğimi biliyor. Her zaman yanımda olacağına söz vererek bana verdiğinde çok şaşırdım. ""Önceden nişanlı"" olma fikrinden gerçekten hoşlanmıyorum çünkü tipik bir söz yüzüğü, bir gün evlenme sözü verme sözü anlamına gelir...

Gerçekten sevimli olduğunu düşündüm - acı verici bir şekilde. Ama aynı zamanda bir erkek alyansına benziyordu ve sonunda onu geri verdim. Önceki gün verdiğim tepkiden bu konuda heyecanlanmadığımı anlayabilirdi. Utanmıştı. Önümüzdeki hafta bunun hakkında konuştuk; Ona bana bir nişan yüzüğü verirse ""evet"" diyeceğimi söyledim (gerçi ikimiz de bunun bir süre olmayacağı konusunda hemfikiriz).

Yapışkanlıktan hoşlanmamamla, ilişkimizin o fiziksel sembolünü elime alma arzusu arasında sıkışıp kaldım. Onu geri istemem aptallık olur mu? Ya da daha kadınsı olanı istemek için mi? İlkinin takla atacağını ve ikincisinin seçici ve kontrolcü olacağını hissediyorum. ne yapmak"
"Merhaba, öncelikle ingilizcem için özür dilerim...

bu yüzden gerçekten çok sevdiğim bir kızla çıkıyorum ama farklı ülkelerde yaşıyoruz ve birbirimizi sadece tatillerde görebiliyoruz ve her ay 1-2 hafta bitiyor, bu zor ama bir yıldan fazla sürmeyecek Daha yakına taşınmayı planlıyorum.

Ama geçen hafta sonu onun evine ilk kez geldiğimde (genellikle benimkine gelirdi) ve ailesiyle tanıştığımda, her şey yolunda gitti ve her şey ama şimdi çok üzgün çünkü görünüşe göre beni çok özlüyor ve o O hafta sonu gelmememi tercih etmiş gibi araya giren düşüncelere kapıldım.

 Onu kaybettiğimi düşünmüyorum ama tekrar mutlu olmasını istiyorum. Ve şimdiye kadar her şeyi çözmüş olsa bile, tüm dinlemelerim ve tavsiyelerim pek yardımcı görünmüyor ...
Ona göstermek için başka ne yapabilirim?"
"Erkek kardeşim ve ben, gelecek yıl oda arkadaşı olan bir arkadaşımın kedilere alerjisi olan bir kedi yavrusunu evlat edindik. Şimdiye kadar her şey yolunda, çünkü biz kedilerle birlikte büyüdük (Onlarla ilgilenmemiz için neye ihtiyacımız olduğunu biliyoruz), ancak oldukça önemli olduğunu düşündüğüm bir konuda anlaşamıyoruz.

Ailem, evde kedi yetiştirirken, mutfakta bir kase kuru kedi maması ve bir kase su bırakırdı. Yavru kedimizi bu şekilde beslemek istedim, bir kasede biraz besleyerek ve aşağı indiğini fark ettiğimizde neredeyse sabit bir seviyede tutarak. Ağabeyim, ebeveynlerimizin kedilerimizi besleme şeklinin en yaşlı kedimizin kilo almasına katkıda bulunduğuna karar vererek (Neredeyse 16 yıldır bizimle ve 2 veya 3 yaşından beri şişman ve erkek kardeşim görünüşe göre annemin ne sıklıkta olduğunu unutmuş. yaşlı kediyi hindi ve diğer kedi mamaları ile tedavi etti), bana yavru kediyi sadece belirli zamanlarda ve belirli porsiyonlarda beslememiz gerektiğini söylemeye çalışıyor.

Bu bana yanlış geliyor, çünkü hala büyümeye devam edecek ve bir yavru kedide kilo alımı konusunda endişelenmesi gerektiğini düşünmüyorum. Ve ona her zaman dolu bir kaseyi dışarıda bırakmasını söylemeye çalışmıyorum, ancak kardeşin onaylamadığı bir zamanda yavru kedi acıktığı zaman için birazını orada bırakmasını söylüyorum."
"Yani bu hafta sonu oldu. Bunu neden yaptığımla ilgili bir görsel oluşturmak için, bir donut / kahve dükkanının hemen arkasındaki bir binada yaşıyorum. Dışarı bakıyorum ve binalarını 30 metre bile uzakta göremiyorum. Geçenlerde, binalarının arka tarafına yeni bir projektör taktılar ve bu lamba doğrudan benim daireme yansıyordu. Gerçekten parlak, gerçekten sinir bozucu. Geç oldu ve henüz herhangi bir karartma perdesi almaya gidemiyorum. Bu yüzden dahi olduğum için, karşı koyma ve bu konuda bir şeyler yapma zamanının geldiğine karar verdim. Sabah 1 gibi kafeye gittim, çoktan kapanmışlar. Parlak sel lambasının altında, AÇMA / KAPAMA kolu olan büyük bir kutu bulunur. Bu yüzden kolu büyük bir TERCHUNK ile fırlatıyorum, bam, ışık söndü. Gururla evime dönüyorum ve ışığın karanlığının tadını çıkarıyorum. Geç oldu, neyse, ışık söndü.

Ertesi sabah, biraz yiyecek ve kahve sipariş etmek için o kafeye uğradım. Bir gecede elektrikleri kesildiği ve bazı ürünleri kaybettiği için sipariş ettiğimin yarısını yapamayacaklarını söylemelerine rağmen. Neredeyse beyazlaşıp kahvemle çıkarken ne yaptığımı fark etmem biraz zaman aldı."
"Kız arkadaşım ve ben lise boyunca mutlu bir şekilde çıktık ve şimdi üniversitede uzun mesafe yapıyoruz. Bazı sorunlar yaşıyoruz çünkü ona pek iyi şeyler yapmadığımı düşünüyor.

Birlikte geçirdiğimiz yıllara dönüp baktığımda aşkı, mutluluğu, el ele tutuşmayı, öpüşmeyi ve güzel olan her şeyi görürken, onun gördüğü yalanlar, kavgalar, ayrılık ve kötü olan her şey.

Benim bakış açımı görmesine nasıl yardımcı olabilirim? Güzel anılar ve duygular uyandırmak onu ancak bir geceliğine mutlu edebilir. İlişkimizle ilgili kötü şeylerin çoğu, onun başımıza gelen kötü hiçbir şeyin peşini bırakmamasından kaynaklanıyor. O sadece benimle üzgün hissediyor."
"12 yaşımdayken babam annemden boşandı. 15 yaşımdayken şu anki karısıyla tanışana kadar her hafta sonu onun yanında kaldım ve daha önceki düşüklerinden dolayı beni görmenin ona acı verdiğini söylediği için bıraktım.

Tek kelime etmeden benimle görüşmeyi bıraktı ve uzaklaştı ve evlendi. Ayrıca vazektomiyi tersine çevirdi ve şimdi 14 ve 6 yaşında iki oğlu oldu.

Hala babamın yanında ninemi ziyaret ediyorum ve o, yabancılaşmanın tümünün karısının (ve tabii ki onun da hatası) olduğuna inanıyor. Bana en büyük erkek kardeşimin varlığımı bildiğini ve *bir gün benimle tanışmak isteyebileceğini* söyledi. Tüm Facebook sayfalarına düzenli olarak bakıyorum, bu yüzden nasıl göründüklerini biliyorum. Şu anda onun için muhtemelen 30 yaşında tuhaf bir kadından başka bir şey olmadığımın bilincindeyim.

Ninem şimdi 81 yaşında ve onlarla tek bağlantım. En büyük erkek kardeşimle iletişime geçmeyi düşündüm ama o 18 yaşın altındayken bunun üstesinden gelmenin biraz zor olacağının farkındayım. Ayrıca annesi muhtemelen onlarla kurmayı umduğum herhangi bir ilişkiyi sabote etmek için elinden gelen her şeyi yapacaktır.

Ben ne yaparım?"
"Lisedeyken, heteroseksüel bir öğrenciydim ve kavramları anlayabiliyordum ve bunların gerçek dünyaya nasıl uygulanacağı hakkında eleştirel düşünebiliyordum, ancak lisedeki Sr yılımdan beri akademik olarak karşılaştırmalı performans gösteremedim. Çoğu zaman kendimi anahtarlarımı veya cüzdanımı nereye bıraktığımı hatırlamadan unuturken buldum ve tanıdığım herkesten daha fazla anahtarlarımı arabada kilitledim (arabanızın kilidini açmak için eski kız arkadaşınızı aramanız oldukça utanç vericidir) çünkü herkes meşgul).

 On dokuz yaşımdan beri sağlık sigortam olmadı çünkü o zaman Medicaid'in süresi doldu ve çok fazla endişe duymadığı için bu konuda bir doktora görünemedim. Zaman geçtikçe, şimdi üniversitedeki Jr. yılım ve muhtemelen 7 dakikadan fazla derse dikkatimi veremediğimi fark ettim. Gerçekten sorun olmaya başladı. Unutkanlık son 3-4 yıldır beni rahatsız etti, çünkü sık sık bir şeyler yapmanın ortasında olacağım ve neden ve hatta ne yaptığımı unutacağım.

Her neyse, bugün arkadaşıma DEHB haplarından birini içip içemeyeceğimi sordum çünkü sınıftaki diğer tek önemli ödevimdeki zayıf notumu telafi edecek önemli bir ödevim vardı. Yıllar sonra ilk kez dikkatim dağılmadan işime gerçekten odaklanabildiğim için yaralandım ve kendimi doğrudan makalemle ilgili olmayan bir görev üzerinde çalışırken bulduğumda, odağımı kolayca değiştirebildim. tam olarak düşüncelerimin kaldığı yerden devam ederek kağıdıma geri döndüm. Sanırım DEHB tavsiyesi olan arkadaşım ve kendi sabırsızlığım yüzünden çok fazla almış olabilirim ama hapın etkisini hissettiğimde yıllardır olmadığı kadar net düşünebiliyor ve okuyabiliyordum.
 İlgili bir soruda, televizyon ve video oyunlarının ADD veya DEHB üzerindeki etkisi nedir?"
"Yani bundan tam iki hafta sonra, benden yaklaşık 13 saat uzakta farklı bir eyalette yaşayan kız arkadaşımla ilk kez fiziksel olarak tanışacağım!

Onunla ilk olarak bazı arkadaşlarımla birlikte olduğum bir Skype görüşmesinde tanıştım. Onu ekledim ve konuşmaya başladık ve sekiz ay sonra flört etmeye ve birbirimizle esprili sohbetler yapmaya ilerledik ve şimdi buradayız!

Aynı anda ne kadar heyecanlı ve gergin olduğumu kelimeler ifade edemez. Daha önce fiziksel ilişkilerim oldu ama daha önce hiç kimseyle onunla yapabileceğimi hissettiğim kadar aynı düzeyde bağlantı kuramadım! Sadece 3 aydır birlikte olmamıza ve bizi ayıran oldukça büyük bir fiziksel mesafe olmasına rağmen, ona çok değer veriyorum ve onunla tanıştığımdan beri kendimi şimdiye kadarki en mutlu hissettim!

Onunla şahsen görüşmeden önce, onunla görüşmeden önce onunla konuşmam gereken şeyler veya sizin önerebileceğiniz başka herhangi bir şey olup olmadığı konusunda kimsenin bana tavsiyesi olup olmayacağını merak ediyordum. İnanılmaz heyecanlıyım ve onunla tanışmak için sabırsızlanıyorum!

Herhangi bir yanıt çok takdir edilecektir!"
"Bu yüzden profesörümle küçük bir kaçamak yapmak gibi bir hata yaptım. Bunun son derece aptalca olduğunu biliyorum ve pişmanım. O zamanlar güvensizdim, yalnız hissediyordum, heyecan vericiydi.. Bir hata yaptım ve yanlış olana teslim oldum. Yine de, kafamı toparlar toparlamaz bitirdim. Asla 'sağlıklı' olmadı ve sadece kafam karıştı. Evliliğinde kötü bir yerdeydi ve benimle konuşmaktan zevk aldı ve arkadaşlığı daha fazla bir şey için yanlış yorumladı ve peşinden gitti. Ben gençtim ve pek iyi bir durumda değildim, merak ettim ve pes ettim. Birkaç ay takıldık ve dönüştüğüm kişiden gerçekten nefret ettim. Bitirdim ve o pek iyi karşılamadı. Onunla profesyonel bir ilişki dışında hiçbir şeyle ilgilenmediğimi söyleyeli 5 ay oldu. Ve hala hayırı cevap olarak kabul etmemiştir. Bana e-posta gönderdi ve bir gün yeniden düşünmem ve ona gerçek bir şans vermem için yalvardı. Beni bekleyeceğini. Kendimi nasıl daha net ifade edeceğimden emin değilim. Benimle konuşması ve kapanması gerektiğini söylüyor. Bana söylemesi gereken şeyleri olduğunu, son birkaç aydır içine hapsedildiğini ve aklını başından alması gerektiğini. Benimle konuşarak ihtiyacı olan kapanışı bulamayacağını söyledim. Gerçekten bir terapistle veya bir profesyonelle konuşması gerektiğini, çünkü ben bununla başa çıkacak niteliklere sahip değilim. Bana aşık olduğuna dair hayali bir fikri var ve ruh eşi olduğumuzu iddia ediyor. Yapmak istediğim son şey ateşe yakıt eklemek."
"Kısacası, biz ayrıyken ondan neredeyse hiç haber alamıyorum ve kısa mesajları çok mesafeli ve etkilenebilir. Birlikte olduğumuzda tutkulu ve harika. Bağlılık sorunları olduğunu ve flört etmesinin ya da duygularını göstermesinin zor olduğunu söylüyor. Birlikte olmaktan çok ayrı zaman geçirdiğimiz için bu benim için bir sorun haline geldi. Benimle olmak istediğini biliyorum ama gözden kaybolur kaybolmaz artık yokmuşum gibi geliyor. Bana sürekli (şahsen) hayatında olduğu için çok müteşekkir olduğunu ve sabırlı olmamı takdir ettiğini söylüyor. Ama çoğu zaman sanki bir tuğla duvarla çıkıyormuşum gibi hissediyorum. Her iltifat standart bir ""Teşekkür ederim"" ile karşılanır ve her tarih önerisi ""belki"" ile karşılanır. Onu bu konuda birkaç kez aradım ve bana gerçekten bunun üzerinde çalıştığını söyledi. Ona yardım etmek için ne yapacağımı ya da bir tuğla duvarla çıkıyormuşum gibi hissetmemem için nasıl yapacağımı bilmiyorum."
"Geçen yılın başında yeni çıktım ve Ocak ayında bu yeni adamla tanışana kadar sahada oynuyordum. O harika bir adam - yakışıklı, zeki ve eğlenceli ve ortalama olarak haftada birkaç kez birbirimizi gördüğümüz için duygular karşılıklı görünüyor.

İlk randevumuzda, bir yıllık uzun bir ilişkiden yeni çıktığını ancak fazla bir şey söylemediğini ve bunu aşmış gibi göründüğünü söyledi. Bununla birlikte, birlikte daha fazla zaman geçirdikçe, eski sevgilisi hakkında daha çok konuşmaya başladı ve ben onun hala duygusal olarak ondan kurtulmak için mücadele ettiği izlenimini edindim.

Geçmiş ilişkisi hakkında konuşmasını dinlemek benim için çok garip. Bir yandan, hiç ciddi bir ilişkim olmadı ve iyileşme süreciyle gerçekten empati kuramıyorum. Ama bunun ötesinde, kendimi ikinci bir muz gibi hissettiriyor - sanki ben sadece, ayrılığının darbesini toparlamak ve yumuşatmak için birlikte vakit geçirdiği bir adammışım gibi. Dramatik davranıyor olabilirim ama bazen böyle hissediyorum.

Hala büyük bir öfkeyle uğraşıyor. Eski sevgili, bu hafta başlarında onu bir şekilde kızdırdı ve adama gönderdiği küfür dolu, kızgın metinlerden oluşan geniş bir koleksiyonu bana okudu. Şaşırtıcıydı ve gerçekten bunun potansiyel bir sorun olduğunu fark etmemi sağladı. Aramız hâlâ iyi ve ondan çok hoşlanıyorum ama endişeliyim.

Sadece biraz geri bildirim istedim. Hareket tarzım nedir? Kendime mesafe koymalı mıyım yoksa üstesinden gelmeye çalışmalı mıyım?"
"Merhaba millet. Ben ilk kez poster yapıyorum, bu yüzden biçimlendirmem kapalıysa özür dilerim ve ayrıca bu boktan şeyin bir yıldan uzun bir süre önce olduğunu ancak bugün olmuş gibi anlatacağımı belirtmeliyim. (Çünkü böylesi daha kolay.)

Diş teli takan genç bir kızım. Ayrıca şunu da belirtmeliyim ki arka dişlerimin üst sıralarında eksik bir dişim var yani dişim orada olmadığı için tel herhangi bir yere tutunmuş gibi olmuyor. Üst telimi diş tellerime takmıştım ve salı günü ortodontistime gitmek için beklemek zorunda kaldım çünkü onları görmeme izin verecekleri tek gün o gündü ve o gün de Cuma idi.

O zamanlar sik torbası erkek arkadaşım çok talepkardı/tacizciydi vs. ve ona oral seks yapmamı talep etmişti. Diş tellerimin telleri falan çıktığı için bu konuda rahat değildim. Ona yapmamayı tercih edeceğimi söylememe rağmen hala ısrar etti ve sonunda ona bj verdim.

Nedense hızımı değiştirmemi istemişti. Sonra kafamı tuttu ve beni biraz hızlandırdı. İşte o zaman oldu. Diş tellerimden fırlayan tel onu aletinden bıçaklamıştı. Diş tellerimden çıkan telin penisinden geçtiğini hissettim. Onu aletinden çıkardım ve çekerken hissettim. Penisini damarlı görünen bir alan gibi bıçakladığımı fark ettim.

Panik halindeydik ve ben ağlıyordum. Acısını dindirmek için buz, havlu falan almaya gittim. Bir hastaneye falan gitmeyi önermiştim (çünkü onun kahrolası aletini bıçaklamış gibiydim) ama o buna karşı çıktı (çünkü o sırada reşit değildim ve ailem vs.) Birkaç saat sonra iyiydi."
"Tamam, bunun daha uzun versiyonu için şu anki kız arkadaşımla yaklaşık 3 buçuk yıldır bir ilişki içindeyim ve birlikte mutluyuz ve hala mutluyuz. Bununla birlikte, ne zaman yeni bir kızla tanışsam, bana biraz ilgi duyabileceğini düşündüğüm birkaç cilveli gülümsemeden kendimi alamıyorum ve bana olan ilgileri artana kadar onlara bakıyorum. Bunu aynı anda birden fazla kızla yapabilirim ve şu anki GF'mi bu kızlardan biri için bırakırsam her şeyin nasıl olacağını merak ederek her zaman çok zaman harcıyorum. Mesela şu an mesela 'C' adında bir kız var, derslerimden birinde yeni tanıştım, adını ciddi bir FB takibi sırasında öğrendim ve derslerde ve laboratuvarlarda bu anları hep yaşıyoruz, onun hoşlandığını söyleyebilirim ben ve ondan hoşlandığıma dair net bir his veriyorum. Şu anda tek düşünebildiğim o, onun hakkında hiçbir şey bilmiyorum ama sanki onunla çıkmak istiyormuşum gibi görünüyor..? Bu konuda ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çünkü bu kızı unutursam genellikle yeni bir kız bulurum, yardım edin?"
"Merhaba Reddit,

Bu kızla 4 aydır çıkıyorum ve uzun lafın kısası harikaydı. Şikayet etmemeliyim ama yine de kendimi başka bir numaraymışım gibi hissetmeye devam ediyorum.

Detaylandırmama izin ver. Ben bakireyim ve bundan önce pek fazla ilişkim olmadı (2). Öte yandan, birkaç erkekle birlikte oldu ve bakire değil. (Bazı özgüven sorunları vardı, bu yüzden yakında seks yapmak istemiş olabilir.)

Yani şimdi seks yapmayı düşündüğümüz noktaya geliyoruz. Ne kadar istesem de, sıradan bir numaraymışım gibi hissediyorum. Sanki anlamsız olacakmış gibi."
"Temel bilgilerle başlayacağım. Ben ve en iyi arkadaşım (bundan sonra ona Rose deyin) Eylül ayından beri gerçekten yakın arkadaşız. Hatta birkaç kişi, biz bu kadar yakın olmadan önce bir ilişki içinde olduğumuzu varsaydı.

Ekim ayında oldukça iyi bir adamla çıkmaya başladı, ancak uzun bir mesafeydi ve yürümedi, bu yüzden Yeni Yıldan önce ondan ayrıldı.

Yaklaşık bir hafta sonra, benden ve Rose'dan önce çıktığı eski sevgilisinden bir mesaj aldı. Bana söylediğine göre, onunla gerçekten mutluydu. Onun için birçok yönden harikaydı, temelde iyi bir kimyaları vardı. Ama 9 ay sonra henüz seks yapmadıkları için onu terk etti. Rose, beklemiş olsaydı, şimdi bile birlikte olacaklarını hissettiğini söyledi. Bu adamdan hala gerçekten hoşlanıyor ve onun mutlu olmasını istiyorum.

Ama onun bir pislik olduğu hissinden kurtulamıyorum. Sırf seks yapmak için rahat olmaları için biraz daha beklemek istedikleri için birini terk etmenin aşağılık olduğunu düşünüyorum. Elbette onları sadece seksle değil de gerçekten önemsiyor olsaydın, biraz beklerdin?

Biraz bağlam için burası Birleşik Krallık, yani yasal yaş 16 ve ilişkileri sırasında 16/17 idi.

Peki ne yapmalıyım? Onun mutlu olmasını istiyorum ama bence bu adamla daha önce çok mutlu bir ilişkisi olsa bile tekrar bir araya gelmesi onun için yanlış bir şey."
"Son 3 yıldır erkek arkadaşımla (23) birlikteyim ve çılgın iniş çıkışlarla dolu olmasına rağmen adamı tüm kalbimle seviyorum. İkimiz de tanıştığımızda gerçekten ilk görüşte aşktı ve daha önce hiç hissetmediğim bir ışıltı dalgasının vücudumu ele geçirdiğini hissettim ve bu adamın hayatımın aşkı olacağını içten içe biliyordum. Başından beri işler hiçbir zaman kolay olmadı ama dürüstçe üstesinden geldik çünkü onun beni sevdiğini biliyorum ve ben de onu seviyorum. Beni kendimden daha iyi tanıyor ve bugün olduğum daha iyi insan olmama yardım etti ve ona çok müteşekkirim. İlk bir buçuk yıl boyunca ona korkunç davrandığımı ve ona asla yapmamam gereken şeyler yaptığımı dürüstçe söyleyebilirim ve keşke bunu geri alabilseydim ama bunu hayatta yapamayacağımızı hepimiz biliyoruz. Bunları neden yaptım? Zor bir çocukluk geçirdiğime ve berbat ilişkiler içinde olduğuma inanıyorum ama o tüm kötü şeylerin üstesinden geldi ve sonunda bana hala bir prenses gibi davrandı, ama ona verdiğim sorunların miktarına kimse katlanamıyor. Cidden, hak etmediğimi hissettiğim biriyle kutsanmış olduğum anlaşmalardan biri. Ona karşı her zaman kötü değildim ama olmam gereken en iyi kız arkadaş da değildim.

Şu anda hala birlikteyiz ama son bir buçuk yıldır ara sıra çıkıyoruz ve bu beni deli ediyor, ikimizi de deli ediyor, birbirimizi aldattık, birlikte en kötü şeyleri söyledik ve işler zorlaşınca ayrıldık , ama her zaman birbirimize giden yolu buluyoruz ve birbirimizi bırakamıyoruz. Hiçbir zaman bir şeylerin bitmesini istemiyorum ama artık bittiğimizi düşünmenin ve sonra birbirimize dönüp bitirebileceğimize inanmanın acısını kaldıramayacağım bir noktaya geldi. Sadece biraz destek aramaya veya herhangi birinin madenci gibi bir durumda olup olmadığını görmeye çalışıyorum."
"Yani .. bu çok vasat bir problem gibi görünüyor ama beni en uzun süredir rahatsız ediyor.

1. Yaklaşık dört aydır birlikteyiz.
2. O benim kız arkadaşım değil. Kız arkadaş olma unvanından hoşlanmadığını ve ilk erkek arkadaşının berbat olduğunu söylüyor. Yani sadece sahip olduğu önceki ""erkek arkadaşları"" ile ""çıkıyordu"". (Yani teknik olarak sadece 1 erkek arkadaşı oldu ve diğer erkekler sadece ilişkiydi)
3. Hiç zamanı olmuyor ya da vakit bulamıyor (İnanılmaz derecede meşgul olduğunu söylüyor). Bir süre takılmak için çok zorlamazsam, muhtemelen iki haftada bir takılıyoruz.
4. Başka ne bilmiyorum. O gerçekten hoşlanacağımı düşündüğüm biri ve öyle oldu. Önceden, o süper utangaç bir kızken (aslında sosyal açıdan tereddüt ediyor gibiydi) benim çok havalı, süper dışa dönük biri olduğumu düşünürdü (onunla ilgilenmeden önce söylediği şeyler). Ama şimdi, kişiliği ve dürtüsü ve şimdiye kadar çıktığım diğer tüm kızlardan ne kadar farklı ve benzersiz olması nedeniyle asla düşünmeyeceğim şekillerde onunla ilgileniyorum.
5. Ayrıca korkarım ki çok hızlı hareket ettik. İlk buluşmada seks kötü müydü? Üzerinde bir gerilim oluşmadığı için bir ilişki kurmayı zorlaştıracak kadar mı yaptı?
6. Beni hiç kimseyle tanıştırmadı ve ne zaman birini bekliyorsa beni kapı dışarı etti.
*Sadece ortaokuldan liseye kadar hayatını yalnız geçiren bir tip olduğunu inşa etmek istiyorum. Bana böyle davranmasının nedeni bu muydu?
7. Onun için sadece bir seks arkadaşı mıyım?

Sorduğum asıl soru, bana gerçekten ilgi duymadığı için bana zaman ayırıp ayırmadığı ve ilişkiyi bitirmem mi yoksa bir tür ültimatom mu vermem gerektiği. Ya da gerçekten meşgul olduğu ve ilişkimizden gerçekten fazla zaman beklemediği, ancak gerçekten bir ilgisi olduğu için mi? Ayrıca birbirimizden sadece 3 blok ötede yaşıyoruz."
"Hey /r/koşuyor,

Geçen hafta öğretmenim bana okulun bir koşu düzenlediğini söyledi. Herkes, okuldaki herkesin katılacağı 8 saatlik bayrak yarışının bir parçası olan 20 dakikalık koşuya katılmak zorundadır. Ya da dilerseniz 6 kişilik bir grup oluşturarak tam 8 saati onlarla birlikte koşabilirsiniz.

Şaka yollu bir şekilde bir arkadaşıma 8 saatlik koşunun tamamını yapmak isteyip istemediğini sordum, evet dedi, sonra başka biri grubumuza katılmak istediğini söyledi ve şimdi yapacağız... Biz 10 dakikalık bölümler halinde koşmanın en iyisi olacağına karar verdim, böylece herkes on dakika boyunca sekiz kez koşacak.

Olay şu ki, durumum hiç de iyi değil. Geçen Perşembe 1,8km'yi 13 dakika 28 saniyede (8,03km/s) koştum ve bugün 2,33km'yi 14:23'te (9,72km/s) koştum. Sormak istediğim iki şey var:

-Daha uzun süre koşabilmem için dayanıklılığımı artırmak için iyi bir strateji ne olabilir?

-Koşmanın ilk 10 dakikasını bitirdikten sonra, sonraki 10 dakikayı ve ardından tekrar koşmak için mümkün olan en kısa sürede (~50 dakika) dayanıklılığı nasıl geri kazanabileceğim.

16 yaşındayım, koşu iki hafta sonra olacak, sizce bu mümkün mü? Kendime sadece şunu yapayım diyorum :)"
Dün gece bana kokain kullandığını söyledi ve ben bunu onaylamıyorum. Ancak hayatının geri kalanında kullanmaya devam etmek istediğini söyledi. Arada bir olan bir şey olsaydı iyi olurdu ama konuşma şekli bunu sık sık yapacak kadar seviyormuş gibi geliyor. Yılın başında ona yalan söylediğimi unutmak için kokain kullandı... bu yüzden benim hatam olduğunu hissediyorum. Endişeliyim çünkü ebeveynleri kokain kullandı ve uyuşturucudan ölmelerine neden olan birçok sorun yaşadı. Onu seviyorum ve ne olursa olsun devam edeceğini söylese de kalıp ona yardım etmek istiyorum. Diğer yarım git diyor. Sadece beni tutmak için savaşmayacağından korkuyorum. Onu o kadar çok incitmekten korkuyorum ki pervasızca bir şey yapıyor... Kayboldum ne yapmalıyım?
"Benim [M40] çok güzel ve seksi bir karım var [33] ve 8 yıldır evliyim. 1 ve 5 yaşlarında iki küçük çocuğumuz var. Yaklaşık iki yıl önce karımın birlikte çalıştığı biriyle 'duygusal bir ilişki' yaşadığını öğrendim. Bu yaklaşık altı ay sürdü ve hatta en azından kısmen onun için karısını terk etti. Fiziksel bir şey olduğunu reddediyor, ancak kahve randevularına vb. gittiler ve açıkça uygunsuz anlar ve muhtemelen kısa mesajlar vardı. Beni incitmek istemediğini söyleyerek ayrıntılara girmeyi reddediyor.

Olanları değiştiremem ve aslında kapsamını gerçekten bilmek istediğimi düşünmüyorum. Olanlar için üzgün olduğunu ancak tam sorumluluk almadığını ve olanları kısmen uzun çalışma saatlerime ve ilişkimizi etkilediğini söylediği iş stresine bağlıyor. Çok zorlu bir dönem geçirdik ama sonunda teması kesti ve artık birlikte çalışmıyorlar. Ondan sonra ikinci çocuğumuz oldu ama hiçbir şey eskisi gibi olmadı.

Neredeyse hiç seks yapmıyoruz (yaklaşık 4 ila 5 ayda bir) çünkü libidosunun olmadığını ve ayrıca çok kötü disparoni yaşadığını söylüyor. Oldukça sevecen ama benim tarafımdan herhangi bir fiziksel ilerlemeye direniyor ve daha fazla zamana ihtiyacı olduğunu söylüyor. Bir yılı aşkın bir süredir bir jinekoloğa gidiyor ama işler daha iyi değil.

Aklımın ucundayım. Eskiden haftada en az iki kez harika seks yapardık. Daha fazlasının olduğunu düşünmeden edemiyorum. Terapiyi denedik ama işler daha iyi değil. Onu takip etmesi ve başka bir şey olup olmadığını öğrenmesi için bir özel dedektif tutmayı düşündüm. Ona doğrudan başka birinin olup olmadığını veya şu anda boşanmış olan 'diğer adam' ile teması olup olmadığını sordum. Her şeyi reddediyor ve bu büyük kavgalara yol açtı. Karımı geri almak için çaresizim!"
"Harcamalarınızı takip etmenin akıllıca olmadığını biliyorum... herkes bunu yapması gerektiğini biliyor. Ancak, bankaları tarafından bildirilen bakiyeye güvenen insanlara, özellikle de sıkı bütçeleri olan mali sorumluluk çaylaklarına bir uyarıda bulunmak istedim.

Birkaç yıldır neredeyse sadece çevrimiçi bankacılık yapıyorum. İlk başladığımda, harcamaları takip etmenin en uygun, sorunsuz, hatasız yolu olacağını düşünmüştüm... Ne de olsa, çevrimiçi olduğum her an görebileceğim şekilde orada. Ancak, zihinsel bakiyemin hesabımda gösterilen bakiyeden farklı olduğunu hemen fark ettim. Neden? Çünkü satın almalar mutlaka gerçek miktarlarda gerçek zamanlı olarak gerçekleşmez. Çeşitli satıcılar bazen tam tutarı fiilen ödemeden önce daha küçük bir miktara yetki verir. Arabamı benzinle doldurmak için 60 dolar harcadığım durumu düşünün. Üç gün sonra, 60$ hala hesabımdan çıkmadı. Ancak, daha sonra değişecek olan 1 ABD doları tutarında bir yetkilendirme ücreti vardır. Bankamın bildirdiği bakiyeye bakarsam, aslında sahip olduğumdan daha fazla param olduğunu düşüneceğim. Bu, bir ipucu bıraktığınızda da olur. **Neredeyse hiçbir zaman ters yöne gitmediğine dikkat edin. Hesabınızda neredeyse hiçbir zaman bankanız tarafından bildirilenden daha fazla para olmayacak. Bu sistematik bir hatadır.**

Benim için, herhangi bir zamanda, bildirilen bakiyemin gerçekte sahip olduğum paradan yaklaşık 100 $ *fazla* olduğunu söyleyebilirim. Benim gibi sıkı bir gemi yönetiyorsanız, bu büyük bir hata payıdır."
"GF'm ve ben sadece 3 ay önce tanıştık ve çıkmaya başladık. Çok mutluyuz, hep gülüyoruz, pek çok ortak noktamız, benzer yaşam hedefleri...

Ama yaklaşık bir buçuk hafta öncesinden başlayarak, onun kariyerim hakkında (Ben başarılı bir serbest çalışanım ama konserlerim arasında bu kadar çok boş zamanım olmasına kızıyor), tavırlarım, davranışlarım hakkında bir şeyler eleştirmeden bütün bir gün geçiremiyoruz. alışkanlıklar. HER GÜN. gerçekten. Onunla bu konuda kavga etmiyorum ve benim hakkımdaki hayal kırıklıklarını dile getirmesine izin veriyorum (dürüstlüğü her zaman memnuniyetle karşılarım), ama görünüşe göre durum daha da kötüye gidiyor.

Bugün, sık sık dırdır etmesi ve neden birdenbire bunu bu kadar sık ​​yapmakta ısrar etmesi ve bunun beni nasıl etkilediği hakkında onunla yüzleştiğimde, ""Bu onu kızdırıyor ve benim bundan haberdar olmamı istiyor çünkü asla olmayacak"" dedi. bana söylemezse değişir"".

Sanırım bu konuda nasıl hissedeceğimi gerçekten bilmiyorum. Son zamanlarda her zaman küskün ve sinirli görünüyor ve zararsız (cidden, zararsız) birkaç alışkanlığımı ve tavırlarımı değiştirmem konusunda ısrar ediyor (yani ""çok hızlı yiyorum"" ""çok abartıyorum"" ""bulaşıkları bulaşıklara koymuyorum) bulaşık makinesini yeterince düzenli bir şekilde yıkayın"" ).

İlişkiler için taviz vermekten mutluyum ama bu çizgiyi aşıyor mu? Ondan asla böyle bir beklentim olmadı, asla. Daha derin bir sorunla bağlantılı olduğundan endişeleniyorum."
"Kaçırma, belli ki. Uzun lafın kısası, kendimi kesmeye bağımlıyım. Depresyon, kaygı, AHDH, TSSB, Tourette ve kronik uykusuzluğum var. Ve evet, tüm bu şeyler doktorlar tarafından en az iki kez teşhis edildi. İlgi aramıyorum, sadece çözüm.

Sık sık kendimi kesmem. Belki birkaç ayda bir. Kullandığım ilaçlar beni çok düz hissettiriyor, bu yüzden bazen sadece acıyı seviyorum. Diğer zamanlarda (bu gece olduğu gibi) sadece stresi azaltmak içindi. Erkek arkadaşım bunun kendimi incitmekten çok bir dürtüyü tatmin etmek olduğunu anlamıyor.

Bana bir profesyonel görmemi söyleyecek insanlar aramıyorum. Bir profesyonel görüyorum, birçok ilacımı reçete edildiği gibi alıyorum ve bir terapist görüyorum.

Sadece... Dışarıda kesme bağımlısı olan başka insanlar var mı? Alternatifler nelerdir? Bunun sağlıklı olmadığını biliyorum. Durmam gerekiyor ve tavsiye arıyorum, herhangi bir tavsiye. Terapistim bana buz küplerini tutmayı denememi söyledi ama işe yaramadı. Kendimi kötü incitmeye ya da kötü dikkat çekmeye çalışmıyorum (insanlar görmesin diye kalçamı kesmeye başladım) bazen buna ihtiyacım var ama erkek arkadaşımı o kadar çok seviyorum ki onunla evlenmek istiyorum. Ama anlaşılır bir şekilde, kesmemden nefret ediyor.

Hatalı olduğumu biliyorum, kesmemem gerektiğini biliyorum. Ama cidden yardımcı olamaz. Üzerimdeki yaralar beni çok utandırıyor çünkü insanların onları gördüğünü biliyorum, ben onların baktığını görüyorum. Sadece bir alternatife ihtiyacım var. Erkek arkadaşımı o kadar çok seviyorum ki, onun benim deli bir deli olduğumu düşünmesini istemiyorum.
Cildin çalışması için bir tıraş bıçağına kimin ihtiyacı var? Çok destekleyici ve sevgi dolu ama belli ki bunun durmasını istiyor. Kim yapmaz ki?

İyi bir tavsiyesi olan kronik kesiciler var mı? Şimdiden teşekkür ederim."
"Erkek arkadaşım ve ben bir buçuk yıldır çıkıyoruz ve Noel'de Erkek Arkadaşın Ailesiyle yapmayı kabul ettim. Bununla birlikte, annesi ileri MS hastası ve yakın zamanda birkaç ameliyat geçirdi ve belli ki devam eden ciddi tıbbi sorunları var. Ayrıca çok depresif ve etrafta olması zor - bu yaz bir haftalığına onu ziyaret ettim ve sonunda deliriyordum. O çok güçlü bir kadın ve pek çok şeyi yapamamayı diğer insanlara ne yapmaları gerektiğini söyleyerek telafi etti ki bu çok çabuk zorlanmaya başlar. Tıp fakültesinde olmam bu durumu daha da kötüleştiriyor ve bu yüzden tüm doktorlarıyla yaşadığı tüm sorunları bana anlatmak ve gördüğü bakımdan şikayet etmek istiyor. (Bu, onun yanında yaşayan birçok arkadaş ve aile üyesini zaten yabancılaştıran bir özellik.) Onlarla birlikte evde kalıyoruz ve gerçekten durumdan uzaklaşmam veya kendime zaman ayırmam için yer yok. Geçen Noel, o ve erkek arkadaşı aynı ""insanlara ne yapacaklarını söyleme"" sorunu hakkında kavga ettiler ve bu, onu Noel sırasında ve sonrasında dört gün boyunca hastaneye kaldıran şiddetli bir alevlenmeye neden oldu. Erkek arkadaşım bu konuda kendini suçlu hissediyor ve gerçekten bu Noel'in daha iyi olmasını istiyor ve ben çok korkuyorum.

Reddit, iyi bir insan ve nazik olmak istiyorum ama aynı zamanda Noel'imin (gerçekten öldürücü bir tıp fakültesi yılının ortasında aldığım tek tatil) tamamen tıbbi sorunlar ve aile dramasıyla dolu olmasını istemiyorum benim olmayan bir ailede"
"Amazon kartımda 2.363,74 dolarım var ve ayda yaklaşık 200 dolar ödeme yapıyorum. Son beyanıma göre, ayda 99 $ ödeme yapmak, ödemesi 3 yıl sürecek. Bu kartı aldığımda ne yaptığımı bilmiyordum ve kesinlikle fazla harcadım (cehaletim, beni 2500 dolara onayladılar). Neden bu kadar çok harcadığımın gerekçesi bu tartışmayla ilgisiz. Bakiyeyi %26'dan daha düşük bir faiz oranıyla farklı bir kredi kartına aktarmak gibi bunu ödemem için daha iyi bir seçenek olup olmadığını merak ediyorum.

Bu denizaltı hakkında çok fazla okuma yaptım ve bu, mali durumumu düzeltmem için beni tetikledi. Artık maaş çekinden maaş çekine yaşamak istemiyorum ve üzerimde beliren borç duygusu iyi değil. Geçen ay Mint'i kurdum ve harcamalarımı takip etmeye başladım. Geçen ayın sonunda bazı makul bütçeler belirledim ve bu ay içinde kalmak için benim deneme çalışmam. Önceleri körü körüne uçuyordum, param varsa harcıyor ve yoksa kesiyordum. Finansal olarak düzenli olduğumdan emin olmak için nelere bakmalıyım? Roth ira'nın buradaki yeri hakkında çok şey okudum ve buna henüz bakmalı mıyım gerçekten merak ediyorum.

23 yaşındayım üniversite 5.sınıfım. Yaklaşık 33 bin dolarlık öğrenci kredisi borcum var, bu yüzden bu Mayıs'ta okuldan ayrılmadan (mezun olmadan) istediğim son şey, öğrenci kredilerimin ödemelerini yaparken bir Amazon kartından faiz birikmesi. Ders alırken kampüs içi bir işte çalışarak ayda yaklaşık 600 $ kazanıyorum. Çalışma saatlerim tamamen tükendi (yeni Obamacare kuralları nedeniyle haftada 25 saat), bu yüzden ayda en fazla çalışabileceğim / kazanabileceğim şey bu."
"Ben [24] O [28], 6 aylık ilişki.

Erkek arkadaşım bana saygı duymuyor değil. Bana daha çok saygı duymasını istiyorum. Bana hayran olmasını ve mümkün olduğunca sık beni en iyi halimde görmesini istiyorum. Belki bu sequitor değil ama pek saygıya layık olmayan pek çok TV karısı var. Eşler genellikle bir tür engel olarak görülür. Onun aklında hiç o şekilde olmak istemiyorum. Onun gözünde büyük saygıya layık bir kadın olmak için ne yapabilirim? Girdiniz için teşekkürler!"
"28 yaşındayız, bir yıldır birlikte yaşıyoruz, neredeyse iki yıldır birlikteyiz, birbirimizi birkaç yıldır tanıyoruz. Birbirimizi derinden seviyoruz ve önemli bir sorunumuz yok. Evlilik sıklıkla tartışılır.

*Benim argümanım:*
Asla çocuk istemiyorum ve nörolojik bir şey büyük ölçüde değişmedikçe fikrimi değiştireceğimden şüpheliyim. Çocukları sevmiyorum, onlara para harcamak istemiyorum ve onlarla geçirdiğim zamanın karşılığını almıyorum.

Bir noktada (önümüzdeki beş yıl içinde) tüplerimi bağlamayı düşünüyorum ve şu anda bir RİA'm var.

*Argümanı:* Erkek arkadaşım benim genlerimi taşıyan çocukları seveceğimi düşünüyor. Haklı olduğundan şüpheleniyorum: Bir şekilde biri beni çocuk sahibi olmaya zorlasaydı, muhtemelen onu severdim çünkü o çaresiz ve onu sevecek birine ihtiyacı var ve sonuçta benim.

BF, SAHD olacağı için hayatımın mahvolmayacağını, hamilelikten bol bol paramız olmasını sağlayacağını söylüyor.

*Teklifim:* 30 yaşına gelmeden bir haftayı bir çocuğa bakması gerektiğini söyledim. Ve hala çocuk istiyorsa, başka bir konuşma yaparız. Biyolojik saatimin bir şekilde devreye girmesi mümkün, ama pek olası değil.

*Teklifi:* BF, gerekirse bekar bir baba olacağını ve bağışlanan bir yumurta / taşıyıcı anne ile çocuğu tek başına büyüteceğini söylüyor. Ama o beni bırakmak istemiyor. Bu bana saçma geliyor, çünkü onunla birlikteysem ikincil bakıcı ben olacağım. Hayatı farklı olacak; muhtemelen farklı bir insan olacaktır.

""Bir şekilde işleri yoluna koyacağız"", onun nakaratıdır. Bu sorunun anlaşmayı ne kadar bozacağını düşünmek istemiyor.

*Sorular*: Ayrılmamızın zamanı geldi mi yoksa gerçekten fazladan iki yıl beklemem gerekiyor mu? Erkek arkadaşımın teklifi makul mü, yoksa asla işe yaramaz mı?

Herhangi bir yanıt için çok minnettarım ve daha fazla ayrıntıya ihtiyacınız varsa bana bildirin."
"Kocam bir teklifi geri çevirdi ve iki haftadır başka bir teklif almadı. 100'den fazla yere başvurdu ve stresli. Bağırmaya başladı.

Kocam, babanın karısına ve kardeşlerine teslim olmaları için bağırdığı bir ailede büyüdü. Kocamın babası olmasını istemiyorum. Gerçi son birkaç hafta içinde yaptı. Hatta bugün arzularına boyun eğeyim diye bana bağırmaya çalıştı. Ayrıca işleri tersine çeviriyor ve her şey için beni suçluyor.

Sakin, sevgi dolu kocamı geri istiyorum. Onun yerine bağıran bir adamım var. Bunu Nasıl Çözebilirim?"
"Kız arkadaşım ve ben birbirimizle etkili bir şekilde iletişim kurmakta biraz zorluk çekiyoruz. Duygularımı dile getirmekte çok zorlanıyorum ve bu, ilişkimizde biraz sorun olmaya başladı. Duygularımla temas halinde olmak, onları etkili bir şekilde söze dökmek ve iletmek bir yana, benim için çok zor. İş yerinde olup bitenler gibi hayattaki küçük şeylerden uzun uzadıya bahsetmek benim için bile zor.
  
İnsanlara hemen hemen sadece bilmesi gereken şeyleri söylüyorum. Bunun bir ilişki için çok sağlıksız olduğunu biliyorum ama bu benim çok zorlandığım bir şey. Sadece hayatım ve duygularım hakkında bir şeyler paylaşmaktan çok rahatsız hissediyorum. Kız arkadaşım, ne zaman bir anlaşmazlığa düşsek, çok uzun süre devam ettiklerinden ve ne düşündüğümü/hissettiğimi iletebilmemin çok uzun sürmesi nedeniyle diş çekmek gibi hissettiklerinden şikayet etti. Bunu bilerek yapmıyorum ve bu benim için çok üzücü. Çoğu zaman, ne hissettiğimin tam olarak farkında bile değilim. Bağlanma teorisine gelince, yelpazenin kaçınan tarafındayım ve hissettiklerimin çoğunu gömme eğilimindeyim. Kız arkadaşımla bir şeyler paylaşabilmek istiyorum ama açılmak benim için çok zor. Bu, kendimi bildim bileli sahip olduğum bir davranış kalıbı. Değiştirmek için yapabileceğim bir şey var mı? O kadar kökleşmiş hissediyor ki neredeyse otomatik geliyor. /r/relationships herhangi bir öneriniz var mı? Zaten bir terapist görüyorum ve çok yavaş da olsa yardımcı oluyor."
"Yani, bu yaklaşık 4 yıl önce. Lise ikinci sınıftaydım.
Ben ve arkadaş grubum bu birinci sınıf öğrencisinin adını okulun ilk haftasında duyduk.. Harika bir adı vardı. Nasıl karşılaştırılabilir bir şey yapabilirim bilmiyorum.. Ona Barry Powers diyeceğiz. Öyleydi, süper kahraman tipi bir isim. Her neyse, birinci sınıf yoklamasında Barry Powers adını duyduk ve ""lanet olsun! Ne hastalıklı bir isim!"" Ve bu adamı bulmayı nihai görevimiz haline getirdik.
Ve böylece aradık.
Haftalar sürdü.
Diğer birinci sınıf öğrencileriyle tanıştığımızda, ""Barry Powers'ı tanıyor musunuz?"" Ve ""nasıl biri?"", ""Onu en son nerede gördünüz?"" ve ""Onu nerede bulabiliriz?"" gibi diğer sorular. Bu çocuğu gerçekten bulup ismini tebrik etmek istedik.
Böylece, iki hafta boyunca etrafta dolaştıktan, araştırıp sorduktan sonra, birine Bay Powers'ı sorduk ve cevapları ""ah, tam orada."" bize gözlerinde korkuyla bakan adama çılgınca heyecanlandık ve kestirdik. Geriye dönüp baktığımızda, öğle yemeğini tek başına yiyen zavallı çocuğu bir köşede 4 kişiyle çevrelemiştik. ""Hey dostum. Siz Barry Powers mısınız?""
""E-evet.."" Cevap vermeyi başardı.
""oh, pekala, tatlı bir ismin var!"" Söyledim.
""Tamam.."" diye mırıldandı Güçler. Şimdi, bir sonraki an, her zaman güneşli bir bölümün sonu gibiydi; arkadaşlarım ve ben etrafa ve birbirimize baktık ve ""ne güzel başardık, şimdi devam ediyoruz"" diye karar verdik.
Kısa bir süre sonra, bu zavallı adamın bunun her zaman büyük bir bezdirme ritüeli olduğunu düşündüğünü duyduk. Ve bu kadar çok kişiye sorduğumuz için, birinci sınıfın çoğu, burada rastgele bir adam seçip onu yakaladığımız ve ona bir şey yaptığımız çılgınca bir bezdirme olduğunu düşündü. Hata!"
"Kız arkadaşım şu anda hayatında zorlu bir dönemden geçiyor. Son derece zor bir konuyu işleyen bir üniversite öğrencisidir. Ailesini hayal kırıklığına uğratma korkusuyla şu anda üzerinde çok fazla baskı var.

İki hafta önce ölüm ve var olmamakla ilgili saplantılı düşünceleri olmaya başladı. Bu beklenti, onu her gün birkaç panik atak geçirme noktasına kadar korkuttu. Dindar değil ve öbür dünyaya inanmıyor. İlk başta kiliseye gitmek yardımcı oldu gibi göründü, ancak o, ölümden sonraki yaşama gerçekten inanamayacak kadar meraklı ve bilimsel düşünceye sahip.

Şimdi panik ataklar yatışmış görünüyor ama hala bu düşüncelere sahip. Genellikle bir saatlik bir iş göremezlik dönemi ve ardından aniden saatlerce çalışmak için enerji toplamak olarak kendini gösterir. Artık ailesiyle bu konuda konuşmak konusunda rahat hissetmiyor çünkü ona deli olduğunu söylüyorlar. Bana bu duygunun o kadar dayanılmaz olduğunu, bazen var olmamış olmayı dilediğini söyledi.

Onu mümkün olduğu kadar çok fiziksel aktivite yapması için cesaretlendiriyor ve desteğimi gösteriyorum, ancak kendisini daha iyi hissetmesi için başka ne yapabileceğimi bilmiyorum. Şimdi ölüm konusundan kaçınmaya çalışıyorum çünkü söylediğim hiçbir şey onu daha iyi hissettirmiyor; söylediğim her şeye ""ne anlamı var, sonunda hepimiz ortadan kaybolacağız"" diye karşı çıkıyor. Bu düşüncelere sahip olmadığında oldukça normaldir, ancak bunlar onun günlük işleyişini etkileyecek kadar sık ​​meydana gelir.

Çeşitli nedenlerle doktora gitmek şu anda gerçekçi bir seçenek değil."
"Amerika'da 500 mağazası olan bir moda şirketinin Pazarlama / e-ticaret Direktörü olarak mülakata girdim. Dijital pazarlama ve yaratıcı yön konusunda 10 yıldan fazla deneyime sahibim. Ayrıca 2 makul büyüklükteki moda markasının pazarlamasını yürüttüm. E-ticaret pazarlamasının Başkan Yardımcısı olan son derece deneyimli bir kişiyle tanıştım.

Kendi becerilerime bakış açımı tamamen değiştiren bazı içgörüler getirdi. Ana becerimin, aynı fikirde olduğum yaratıcı yön yeteneğim olduğunu söyledi (çoğunlukla yaratıcı yön pozisyonlarında bulundum). Ayrıca, esas olarak SEO, SEM, CRM alanlarına odaklandığı için pozisyonun uygun olmayacağını da sözlerine ekledi - ancak bu üç alanda da kapsamlı deneyime sahibim.

Aklımın uçtuğu yer burası ve rehberliğe ihtiyacım var.

İşe alırsa, 1-2 yıl içinde 10 milyon dolar kar sağlayacak ve garanti edecek bir plan oluşturduğumu görmek istediğini söyledi.

Pazarlama kampanyaları oluşturdum, video reklamlar hazırladım ve hayal edebileceğiniz her türlü çevrimiçi pazarlama hesabını oluşturup yönettim AMA benden hiç böyle bir görev yapmam istenmedi. Marka bilinci oluşturma, sosyal medya, ücretli arama, SEO ve etkileşimli pazarlama ile ilgili hemen hemen her şeyi anlıyorum.

Kendimi her zaman yetenekli bir pazarlamacı olarak düşündüm ama bu röportajdan sonra gerçekten düşünmeme neden oldu.

Pazarlama Direktörü olmak için doğru deneyime sahip değil miyim ve bunu geliştirmek için ne yapabilirim? Burada neyi özlüyorum?"
"Bu kısa ve tatlı olacak.

Şu anda diğer 3 oda arkadaşımla bir evde oda kiralıyorum, çok iyi anlaşıyoruz ve birbirimize çok saygı duyuyoruz. Evimdeki yerler çok gıcırtılı ve gürültülü, ayrıca kapılar açılırken çok ses çıkarıyor, bu yüzden mümkün oldukça geç saatlerde odamdan çıkmamaya çalışıyorum. Ben çok yaratıcı bir zihne sahibim, bu yüzden erken saatlerde çok fazla uyanık kalıyorum, bu yüzden zor olabilir.

Bir gece gerçekten geç oldu ve tuvaleti kullanmam gerekiyor, oldukça basit... ama bu gece kendimi ekstra kibar, cesur ve kendinden emin hissediyordum ve 1) oda arkadaşlarımı uyandırmamak ve 2) için bir su şişesinin içine işemeye karar verdim. hayatım boyunca bir şişeye işeme hayalimi gerçekleştir.

Bu, düşündüğüm kadar sorunsuz gitmedi... su şişesinin çevresi benim için yeterince büyük değildi... düzgün bir şekilde kullanmam için. Sonunda yatak odamın zeminine işedim ve FU'mu tersine çevirmek için banyoya koşarak oda arkadaşlarımı başarıyla uyandırdım ve kendimi rahatlattım."
"Bu kızla tanıştım (ona sadece Scarlett diyelim) ve eşim onu ​​yaklaşık 2 yıl önce işe aldığımda, o ve ben kısa sürede iş dışında oldukça iyi arkadaş olduk.

Geçen Noel'de Scarlett ile ilişkileri sallantıdayken konuşmaya başladım, o zamanlar ona karşı hiçbir şey hissetmediğim için tamamen manevi destek olarak, ilişkileri uzun sürmedi ve bir veya 2 ay sonra kendi yollarına gittiler.

Scarlett ve ben o zamandan beri çok yakın arkadaş olduk, her hafta akşam yemeği yiyoruz, iki günde bir kahve yiyoruz ve o aynı zamanda benim boks partnerim. Beraber çok zaman geçirdik.

Şimdi, son birkaç aydır duyguların geliştiğini ve çok daha büyük bir şeye dönüştüğünü görmeye başladım. Belki de aynı şekilde hissetmeye başladığına dair birkaç işaret aldım, ancak bu sadece bir temenni olabilir.

Scarlett şu anda yurt dışında, bir hafta sonra geri dönecek ve onu çok özlüyorum, ancak Facebook'a aşağı yukarı her gün giriyoruz.

Yani onun en iyi arkadaşı olmak, aşılması gereken büyük bir engel, ikincisi, eşimin takılmamıza aldırış etmemesine rağmen, eğer hisler karşılıklıysa ve bir ilişki olursa, hem bu dostluğu hem de uyumlu bir iş yerini kaybederim. .

Tanrı aşkına ne yapacağım?"
"Merhaba Reddit. Yazımı okuduğunuz için şimdiden teşekkürler ve cevaplar için çok teşekkür ederim. 8 aydır kız arkadaşımla birlikteyim ve birbirimizi çok seviyoruz ve onsuz kendimi hayal edemiyorum.

Ben tanrıya inanmıyorum ve o hristiyan. Onun dini aslında herhangi bir soruna neden olmuyor. Benimle bunun hakkında konuşmuyor ve kabul ediyor, inanmıyorum. Sorunumu gerçekten açıklayamıyorum. Dinler ve bazı durumlarda nasıl çok kötü olabilecekleri hakkında filmler ve belgeseller izledikten sonra genel olarak dinler hakkında biraz korkuyorum. Bu filmlerin aşırıya kaçtığını ve çoğu dinin hoş olduğunu biliyorum ama yine de beni korkuttular çünkü nedense tüm dinleri genelleştiriyorum ki bu tamamen yanlış.

Sadece filmler değil, kötü hikayeler anlatan başka insanlar da fikrimi değiştirdi. Eskisi kadar açık fikirli değilim. Ve sadece olmak istiyorum, keşke bunu düşünmeseydim.

Onun inandığını her düşündüğümde içimde kötü bir his oluşuyor. Onunla bunun hakkında konuşmaya çalıştım ama bu onu üzüyor. Hristiyan insanların iyi insanlar olduğunu biliyorum ve neden böyle hissettiğimi gerçekten bilmiyorum. Daha açık fikirli olmak istiyorum. İstiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. İçimdeki bu kötü duyguyu nasıl durdurabilirim?"
"Merhaba, evet, o evleniyor. Mayıs başında aptalca bir tartışma yüzünden beni terk etti. Birkaç gün sonra duygularımızdan falan bahsettik ama hiçbir şey olmadı. Birbirimize hala birbirimizi özlediğimizi vb. söyledik ama ben zor zamanlar geçiriyordum, bu yüzden çok düşünmem gerekti.

Bir ay geçti ve facebook duvarında başka bir erkekle [23] bir fotoğraf ve ""Mutluyuz"" yazan bir fotoğraf gördüm ve hemen sinirlendim ve ona yazdım. Bana onun sadece bir arkadaş olduğunu söyledi, ona inandım. Ertesi akşam evinde buluştuk, gelişigüzel konuştuk ve sonra seks oldu. Seks yaparken bana beni sevdiğini söyledi, ben de onu sevdiğimi söyledim. Tatlım, belki bu işe yarar.

Ondan sonra birkaç gün sohbet ettik, sonra tekrar buluştuk, seks yaptık, olağan birkaç şey.. Sonra beni görmezden gelmeye başladı. Sonra birdenbire o ""arkadaş"" bir erkek arkadaş oldu. O zaman ilişkimiz bir roller coaster gibiydi. Bir gün beni seviyor, diğer gün sevmiyor. Birlikte takılırdık, öpüşürdük falan, sonra yine hiçbir şey olmazdı.

Geçen hafta, o ""arkadaş"" ile evleneceğine dair bir mesaj aldım (ondan birkaç gün önce, benden hala hoşlandığını söyledi ve bir demet öptü). İnanamadım. Geçen hafta onu bundan vazgeçirmeye çalıştım ama hiçbir şey çıkmadı. Acele ettiğini, bunun bir hata olabileceğini anladığını ve hatta beni sevmediğini söyledi. Dün ortak bir arkadaşıyla buluştu ve o arkadaşına mutlu olduğunu, beni görmek istemediğini ve yanına gelirsem polisi arayacağını söyledi. Şimdi, müstakbel kocasını benimle nasıl aldattığı konusunda onunla yüzleştiğimde sinirlendi.

Yani düğün tarihleri ​​13 Ağustos, ayrılığımızın üzerinden sadece 3 ay geçmiş olacak. Hala inanamıyorum."
"Bu bugün oldu..

zorunlu: sınıfımdaki en utangaç çocuğum ve dar giysiler giyme konusunda bir üne sahibim

İşte burada, lise halter sınıfımda, 3 kiloluk curl yapan bir grup kız ve 35 kiloluk curl yapan erkeklerle çevriliydim.
Kesinlikle tüm erkekler arasında en atletik değilim ve biraz kasım olmasına rağmen, vanilyalı dondurma ve şekerden oluşan güzel bir yağ tabakası tüm kas belirtilerini kucaklıyor. Diğer spor salonlarında olduğu gibi, her yerde aynalar var. Kendimden emin bir şekilde odaya giriyorum, çenemi yukarıda tutuyorum, 3 pound kaldıran kızlara bakıyorum ve 35 kaldıran erkekler tarafından aşağı bakıyorum. Biraz ağırlık alıyorum ve aynada kendime bakmak için dönüyorum.
Ve orada gördüm.
En dar, en saçma görünen tişörtü giyiyordum. Meme uçlarım mükemmel bir şekilde tasvir edildi ve etraflarındaki tüm yağlar da aynı şekilde.
[Böyle görünüyordum](

Herkes bana bakıyor. Ben işimi yapıyorum ve herkes öylece bakıyor. Dersin sonunda, sınıftaki tüm çocuklar bununla ilgili bir açıklama yaptı. (Utangaç bir çocuk olarak kesinlikle korkunç).
**BUNUN ÜZERİNDE** öğretmenim, bu tür gömlekleri giymeyi bırakmazsam notumu B'ye düşüreceğini söyledi."
"Kız arkadaşım dün gece kolejinde bir ev partisine katıldı (ben başka bir kolejdeyim) ve içki içiyordu ve başka bir adama elle mastürbasyon yapmaya zorlandı. Durumun onun kontrolü dışında olduğunu anladığım için ona kızmıyorum. Yine de çok incindim ve ne yapmam gerektiğinden emin değilim. Bu adamı artık acı hissetmeyene kadar dövmek istiyorum ama bunun işleri daha da kötüleştireceğini biliyorum ve ne yapmam gerektiğinden emin değilim. Onu destekledim ve onu ne kadar önemsediğimi ve elimden geldiğince sevdiğimi hatırlattım, hatta son dakikada küçük planları bile iptal ettim, bu da seyahat için dd olduğum ve ilkinde bilet aldığım için çok fazla kafa karışıklığına neden oldu. Onu görmek için otobüse binmek. ama ona yardım etmek için yapmam gereken bir şey varmış gibi hissediyorum ve ona yardım etmek için elimden gelen her şeyi yapmaya hazırım."
"Uzun lafın kısası, geçen Mayıs ayında iletişimle ilgili bir alanda Master'ımı tamamladım. Okuldan hemen sonra, BT ile ilgili herhangi bir konuda deneyimim veya bilgim olmamasına rağmen BT'de çalışmak üzere işe alındım. İşin beklentilerini karşılayamadım ve bugün bir eylem planını tartışmak için içeri girdiğimde, bana işe alındığımda bana yardımcı olacak bir eğitim planının olmadığı ve kimsenin de olmadığı söylendi. benimle çalışma zamanı Yöneticime, ""Yani temelde, işe alındığım andan itibaren başarısız olmaya hazırdım"" dedim ve o da kabul etti. Yöneticim ""tekrar yola çıkmak"" için iki haftalık bir plan teklif etti, ancak beklentileri karşılamazsam büyük olasılıkla işten çıkarılacağımı, bu nedenle kıdem paketini alıp kendi şartlarımla ayrılmam gerektiğini açıkladı. Yani kıdem tazminatı almak için kendi isteğimle ayrıldım ama şimdi bir işim yok."
"Balo elbisemi internetten yeni satın aldım ve dehşet içinde üzerime tam oturmadığını gördüm. Ne yazık ki elbise ben onu alana kadar 3 ülkeden geçti ve bu yüzden elbiseyi geri göndermek için son tarih çoktan geçti. Bu yüzden elbiseyi uygun hale getirmeye kararlıyım. Hazirandaki balodan önce yaklaşık 15 kilo vermek istiyorum ve kaybetmenin bana yardımcı olup olmayacağını merak ettim!

17 yaşındayım, K, 5 7"" ve yaklaşık 185 kiloyum. Diğer bir deyişle kiloluyum. Üst vücudum biraz hacimli (ಠ_ಠ) olan kaslı bir tip oldum ve yağ kaybetmek istiyorum, o kadar da değil kas. En temel donanıma sahip mütevazı bir spor salonuna erişimim var ve artık havalar ısınmaya başladığından beri dışarıda bir şeyler yapmaya da açığım. Ancak erişemediğim şey, yaşadığım sürece uygun gıda. Fakir bir öğrenci olarak ev sahibi bir ailede... Bu nedenle çok fazla lüks yiyecek almaya gücüm yetmiyor.

Losit'in yiyecek, sağlıklı atıştırmalıklar ve diğer şeylerle ilgili hangi seçeneklere sahip olduğum ve spor salonunda hedeflerime ulaşmak için ne yaptığım konusunda bazı sağlıklı ipuçları var mı? :)"
"Başlamak için, evet, genç olduğumuzu biliyorum ve bir şeyler olur, yaş hakkında söylenme.

Onunla bir yıldan fazla bir süre önce tanıştım, yakınlarda yaşıyor l, onunla tanışacağım için gerçekten gergindim ama deneyecektim. Çok uzun sürdü, Missouri'ye taşındığını ve muhtemelen geri dönmeyeceğini söyledi. Çalıştırmaya çalışacağıma karar verdim. Çok şey yaşadık, kendine zarar vermeyi bırakmasını sağladım ve çok daha mutlu görünüyordu. Ara sıra bana erkeklerin onu öptüğünü söylerdi ama bir bok oluyor, o çok uzakta ve kızlar ilgiyi sever, onu suçlayamam. Ama onu ""sevdim"", birçok insan bunun yıllar sürdüğünü söylüyor, ben de etrafına alıntılar yapıyorum. Onu çok önemsediğimi söyleyelim. Bu duygu aramızda karşılıklıydı.

Ama sadece arkadaş olmaya değil, çıkmaya başlıyoruz. Snapchat çektik ama babası koruyucuydu sanırım bu yüzden yakın zamana kadar konuşamadı (bu gün hala konuşmadı). Muhtemelen onu şimdi arayabilirim. Ama konuya geri dönecek olursak, birbirimizi önemsiyorduk ama onun pislik olan arkadaşları vardı ve birisiyle olduğunu bilerek onu öptü. Bana bizden emin olmadığını söyledi, ona uzun ve sevimli bir mesaj gönderip uyuyorum. Onunla birlikte olmak istediği tek erkeğin ben olduğumu söyleyerek uyanın, çünkü ben çok tatlıydım falan.

Birkaç gün geçti, bir erkeğe sarılıp öptüğü hikayesindeki resimler. Beni çok rahatsız ediyor ve ilk başta acıyor. Onunla konuşmayı bıraktım ve öylece düştü. Gerçekten hiç kötü hissetmedim. Önceden depresyona giriyor ve orospu oluyordum. Ama beni rahatsız etmedi. Sadece arkadaş olduğumuzu ve zamana ihtiyacım olduğunu anladım. Geri taşınırsa, falan filan ile geri dönmeyi düşünürdüm.

Mesele şu ki, ya bağlantım koptu ya da kendime üzüldüğüm için büyüdüm. Hala kötü bir şey olup olmadığından emin değilim ama gerçekten her zamankinden daha iyi hissediyorum."
"X ile çevrimiçi bir flört sitesinden tanıştım, ciddi bir ilişkiden yeni çıkmıştım ve çok hızlı bir şey aramıyordum.

Yaklaşık 2 ay unvansız kaldıktan sonra ""resmi"" olmaya karar verdik ki bu harikaydı X'i gerçekten seviyorum ama X sert bir aşk türü adam. Romantizm ya da sevimli küçük şeyler yapılmaz, dışarı çıkıp film ya da randevu geceleri gibi şeyleri birlikte yapmayız. Hep yapacağız diyor ama sonra bir şey oluyor ve olmuyor. (Örneğin doğum günümde bana bilim merkezine gideceğimizi söyledi. O gün yeterli vaktimiz olmadığını çünkü kedileri beslemeye gitmesi ve aileme gitmeden önce duş alması gerektiğini ve çekime gideceğimizi söyledi. onun yerine silahlar, ki biz de yapmadık.) Sadece iki arkadaşıyla tanıştım, beni onlarla dışarı davet etmiyor, her zaman ""Önce onları görmem gerek, sonra geleceğim."" Arkadaşlarımla vakit geçirmeye hiç niyeti yok.

Bunların yanı sıra, onun arkadaşlığından hoşlanıyorum ve ondan hoşlanıyorum ama sonra Y [20m] ortaya çıktı. Y bana her gün mesaj atıyor, beni tanımakla ilgileniyor, her şey hakkında harika sohbetler yapıyoruz. Y'yi çekici buluyorum ama X'e sadık olduğum için Y ile hiç vakit geçirmedim. Y etrafta olduğundan beri X'e karşı duygularım inişli çıkışlı. Daha da önemlisi, benimle konuşmaması (meşgul bir insan ama son zamanlarda günün iyi bir kısmından birkaç kelimeye geçti.)

Nasıl hissettiğim konusunda kafam karıştı. Y sadece bir ayartma mı? Y, X için sahip olduğum boşluğu mu dolduruyor? X benim zamanıma değer mi?

Bak bu sana aptalca bir saçmalık gibi gelebilir ama 4 yıldır flört etmiyorum bu yüzden kendimi liseli bir çocuk gibi hissediyorum."
"Bu ilişki kesinlikle eski ama bu gece gerçekten doğru şeyi yaptığımı umuyorum.

UZUN süre birlikteydik ve sonsuza kadar birlikte olacağımızı düşündük. Sonra bir şey oldu. İlk kez nasıl orgazm olacağımı anladım ve yatak odasında daha talepkar hale geldim, tam da onun cinsel olarak daha fazla bastırıldığı sırada. Bir porno zulasına sahip olmasının uygun olmadığına karar verdi ve onu silmekte ısrar etti, ancak ondan lütfen saklamasını istedim. Her zaman yanlış yapıyormuş gibi hissettiğini söyleyerek seksi başlatmayı bıraktı. Daha dışa dönük oldum ve bundan hoşlanmadı ve bu yüzden 3 farklı kez bir ilişkim olduğuna karar verdi (hile yapmadım ama o yaptığımı düşündü). Ona beni baştan çıkarmasını gerçekten istediğimi söyledim ve o da baştan çıkarmanın kötü bir şey olduğunu ve benim de onu istemekten kötü olduğumu söyledi. Yaptığı ve onaylamadığım bir şey olmasını dilediğini, böylece vazgeçip işleri biraz dengeleyebileceğini söyledi. Ama onun küçük ahlaksızlıklarında yanlış bir şey görmedim; eğer onu mutlu ettiyse, bunu yaptığına sevindim.

Esasen, hayatımda gerçekten istediğim, onun sağlamaya istekli olmadığı ve benim istememi istemediği şeyler olduğunun farkına vardım. Ben de ayrıldım. Kalmak sahtekârlıktı ve kalırsam kötü davranmaya başlayacağıma ve sonunda hile yapacağıma ikna oldum (sadece bunun hakkında hayal kurmak yerine).

İyi Kız Arkadaş Gina olmak istedim, her zaman anlayışlı olmaya ve başa çıkabilmeye istekliydim ama sonunda sabrımın sınırına ulaştım. Ayrıldığım için berbat bir insan olduğumu açıkça düşündü. Yapabileceğim, yapmadığım başka bir şey var mıydı?

Sanırım size sorum şuna geliyor -- **("
"merhaba reddit,

Buraya birkaç soru sormaya geldim... Okuduğunuz için şimdiden hepinize teşekkür ederim.

Ben bir polis memuruyum, erkek arkadaşım bir barmen. Yaklaşık 3 yıldır birlikteyiz. Çok inişler ve çıkışlar yaşadık.
İlk tanıştığımızda (ben LE'de olmadan önce) sık sık barlarda takılırdık. Şimdi, gece vardiyasında çalışıyorum ve devriye alanım, temelde gece boyunca sürekli sarhoşlarla uğraştığım büyük bir bar grubu.

Erkek arkadaşım o bar alanında barmen. Son zamanlarda dışarı çıkıyor ve bu barlar bölgesinde sabah 1'e kadar içiyor (sanırım çoğunlukla bira). Bunu ben gece boyunca işteyken yapıyor. Bunu haftada 3-4 kez yapıyor.

Bazen işimi yapmak için o alanda çok çalıştığım için duygularım inciniyor... Küfür, kustu, iş kazası, DWI vb. Ben bütün gece kıçımı toparlarken erkek arkadaşımın bu barlarda takılıp içki içtiğini düşünmek beni incitiyor. Ara sıra olsa, sorun etmezdim. Ama haftada birkaç gece.

İşimin tehlikeli olduğunu biliyorum ve bununla başa çıkmam için kariyerimi seçtim. Herhangi bir özel muameleyi hak ettiğimi düşünmüyorum ama işe gitmeden önce eve gelip vedalaşmak veya herhangi bir şey yapmak yerine dışarıda kalıp içmeye karar vermesi de canımı yakıyor. Her gün orada ol demiyorum ama... Belki bana bir mesaj falan atarsın en azından.

Beni rahatsız etmesine izin verdiğim için kötü hissediyorum ve bu şekilde hissetmek istemiyorum. Ayrıca kiminle olduğunu veya sonunda ne zaman eve gideceğini bilmiyorum, bu da durumu artırıyor.. Durumla ilgili duygularımı biliyor ama bazen istediğini yaptığını ve bunu geçiştireceğini veya sadece özür dileyeceğini hissediyorum. daha sonra için.

Onu dırdır etmek istemiyorum, o yetişkin bir adam... Ama aynı zamanda, kariyerimi göz önünde bulundurarak onunla potansiyel bir geleceğim olup olmadığından emin değilim.

Erkeklerin bunu yapması normal mi ve ben mi fazla tepki gösteriyorum?"
"Mart ayında birlikte çalışmaya başladığımızda tanıştığım, birlikte çalıştığım bir kız var (o 16, ben 17 yaşındayım). Yavaş yavaş birbirimizle konuşmaya başladık ve Mayıs ayına kadar kesinlikle benimle konuşmakla ilgilendi. Mayıs ayı ortalarında iş programımız nedeniyle bir süre görüşmeyi bıraktık. Numarasını ve Snapchat'i Mayıs ayı başlarında aldım ve o zamandan beri bana her gün çokça mesaj atıyor/snaplıyor ve beni de aradı/facetime yaptı. Bana sevimli şeyler söyledi, bana bazı sırlarını anlattı ve benim hakkımda tonlarca kişisel soru sordu. Benimle konuşmayı sevdiğini ve söylediğim ve yaptığım çoğu şeye güldüğünü söyledi.

Daha geçen çarşamba aramız tuhaf ve aniden bozuldu. Geçen Çarşamba işte tekrar görüştük ve ikimiz de o zaman görüşeceğimizi biliyorduk ve o günün erken saatlerinde bile mutlu bir şekilde mesaj atıyor ve birbirimizi kırıyorduk. Ancak işe başladığım an, bana sadece bir bakış attı ve arkasını döndü. Bana 'merhaba' bile demedi. Onunla konuşmayı ve onunla eğlenceli sohbetler yapmayı denedim ama zar zor yanıt veriyordu ve benimle konuşmak istemediğini anlayabiliyordum. Perşembe gününden beri ara sıra ona mesaj atmayı ve anlık sohbetler göndermeyi denedim ve yanıtları gerçekten rahatsız edilmek istemiyor ve ben rastgele bir yabancıymışım gibi görünüyor. Farklı bir şey söylemedim veya yapmadım, bu yüzden neden bana her zaman mutlu bir şekilde mesaj atmaktan beni tekrar görür görmez benimle konuşmak istememeye geçtiğine dair hiçbir fikrim yok.

Onu bu çarşamba işte tekrar göreceğim. Onunla bunun hakkında konuşmayı denemeli miyim? Onu görmezden mi gelmeliyim? Ona eskisi gibi mesaj atmayı/çekmeyi denemeli miyim? Herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır. Uzun okuma için özür dilerim."
"Erkek arkadaşımı gerçekten seviyorum ama bir süre önce bana geçmişiyle ilgili bir şey anlattı ve ben bunu unutamıyorum.

Birlikte yaşamaya başlar başlamaz önceki kız arkadaşı onu aldattı. O zamandan beri birkaç yıl geçti, ama ilk başta bana birlikte yaşadıkları yıl boyunca hiç seks yapmadıklarını söyledi. Sonra dışarı çıktı ve bana her gün seks yaptıklarını ve çoğu zaman onunla yaşadığını, ""meth dışında her şeyi"" denediğini söyledi.

""Uyuşturucudandı, tamamen onun suçu değil"" diyerek bir şekilde atlattım. Sigara bağımlısıyım ve bırakmaya çalışıyorum, bu yüzden elektronik sigaraya başladım. Ona benim de yapmasını istemediğimi çünkü bu beni rahatsız ettiğini çünkü bunu bir kaçış olarak yapacağından endişelendiğimi söyledim ve bu bana geçmişteki durumu düşündürdü. Onu skype üzerinden sesle yaparken yakaladım ve ona gerçekten üzüldüm. Bana bunu aşmam gerektiğini söylüyor, ancak bir erkek arkadaşım bana bir birim verdiği için vape yaptığımda kıskanıyor (onun sesini duyduğumda sesi duyuyorum ve hatırladığım için üzülüyorum). Sadece ""yetmezse ne olur"" diye düşündüğüm için yapmasını istemedim. Bu onun başka şeyler yapması için bir kapı olurdu ve daha önce çok fazla uyuşturucu kullandığı için gerçekten endişeleniyorum.

Çok mantıksız mıyım bilmiyorum. Nasıl üstesinden geleceğimi bilmiyorum ve bu beni öldürüyor. Benimle hiçbir ilgisi olmadığını biliyorum ama onun böyle bir şey yapabilmesi beni deli ediyor. Bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum ama onunla birlikte olmak istiyorum. Uzun vadeli bir ilişki kurmaya çalışıyoruz ve tüm ailesiyle tanıştım. Sıkılan ben miyim bilmiyorum."
"İşte durum.

Ben 19 yaşında bir erkeğim, üniversite birinci sınıf öğrencisiyim ve sınıfımdaki bu kızla çıkmak istiyorum. Ona aşığım ve oldukça havalı birine benziyor.

**Aslında bu kıza çıkma teklif ederken biraz temkinliyim;** **onunla çıkma fikri beni çok heyecanlandırıyor!** İlk (üç aylık) ilişkime üç ay kaldı ve bu kıza çıkma teklif etmeyi düşündüğümde heyecanlanıyorum. İlk ilişkimin ne kadar fevkalade harika olduğunu hatırlıyorum ve potansiyel olarak o harika hislere yeniden sahip olmak *harika* olurdu.

**Sağlıksız sayıda beklentim mi var?** Var mı diye endişeleniyorum! Her derste bu kızın kişiliğini ondan hoşlanmaya yetecek kadar gördüm, ama onunla neredeyse hiç etkileşim kurmadım! Henüz var olmayan bir şey için heyecanlanıyorum!

**Ayrıca, eski ilişkimden uzaklaştığımdan oldukça eminim.** Kim olduğum konusunda rahatım. Yalnız kalmaktan rahatım. Biraz zaman aldı ama sonunda gerçekten bekar hayattan zevk almaya başladım. Yeni arkadaşlarla tanıştım ve yeni şeyler yaptım. Eğleniyorum!

Bu, son ilişkimi tamamen unuttuğum anlamına gelmiyor. Her gün hissettiğim duyguları hatırlıyorum. Bununla birlikte, çoğunlukla hislerim olan birini mutlu edebilmeyi ve hislerim olan birine sarılmayı özlüyorum. Bunları tekrar yapabilmek harika olurdu ama bunlar benim mutlu olmam gereken şeyler değil.

Siz ne düşünüyorsunuz? Şu anda bir ilişkiye girmem sağlıklı mı? Hazır değilken ilişkiye girenleriniz için-- benim yerimde miydiniz? Yoksa tüm bunlar normal mi ve tamamen iyi mi?"
"Her şeyden önce, bu esas olarak Facebook messenger'ı kullanmamızdan kaynaklanıyor, o ziyaret ettiğinde normalde sorun yok, ancak sıkıldığımız anlar oluyor.

İlişkimizin başlangıcında her şey eğlenceli ve ilginçti. Onunla geç saatlere kadar ayakta kaldım, sadece konuştum. Son zamanlarda onunla konuşmayı bir angarya olarak buldum, belki kendimi buna mecbur hissediyorum, belki de söyleyecek hiçbir şeyimiz olmadığından. Buna üzülüyor ve sinirlenip strese girsem de onu kaybetmek istemiyorum. Saçma sapan saçmalıklardan bahsediyormuş gibi geliyor ve ben cevap vermek zorundayım. Önce pirinci, sonra çikolatası, ardından hayali internet imgur'u işaret ediyor.

Bunun asıl nedeninin bu olup olmadığından emin değilim, ancak diğer insanlara karşı böyle hissediyorum, kesinlikle çevrimiçi sohbetlere karşı bir ilgisizlik ve insanlara çok kızıyorum. Ruh halim genellikle, özellikle geceleri, Facebook konuşmalarımızın çoğu gerçekleştiğinde değişiyor. Gün boyunca onunla neredeyse hiç konuşmuyorum ve böyle olması hoşuma gidiyor.

Özetlemek gerekirse, o mu, ben mi yoksa sürekli çevrimiçi konuşma mı olduğundan emin değilim, çünkü bir araya gelmeden önce çevrimiçi olarak insanlarla neredeyse hiç konuşmadım. Bana delicesine aşık ve ben her zaman sinirleniyorum ve ona bağırıyorum, bir şekilde yanlış bir şey yaptığını düşünüyor, aslında öyle olmadığını bilmeme rağmen.

Temmuz'da bir tatil rezervasyonu yaptırdık ve sürer mi bilmiyorum, biraz çalışmam gerektiğini biliyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Ben sabırsız bir kıçım."
"Ben (24K) bu adamla (26ay) bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce çevrimiçi bir flört sitesi aracılığıyla tanıştım. Birkaç randevuya çıktık ve birlikte yatmaya başladık ve ona karşı hislerim vardı. Maalesef bana karşı romantik duyguları yoktu, bu yüzden takılmaya ve arkadaş olmaya devam edip edemeyeceğimizi sordu. Geriye dönüp baktığımda buna hayır demeliydim ama hayal görüyordum ve onunla takılmak hoşuma gidiyordu.

Yani geçen yıl, arkadaş olarak takılıyorduk, ama biraz tuhaflıklar eklendi. Birkaç aydır, sosyal yardım durumu devam eden bir arkadaşımız vardı, ama bunu kestim çünkü bu konuda pek iyi değildim. duygusal olarak (büyük şok). Yıl boyunca neredeyse her gün mesajlaştık ve o benim en iyi arkadaşlarımdan biri oldu. İlişkimizin doğası hakkında bana karışık mesajlar veren pek çok kafa karıştırıcı konuşma vardı ama çoğunlukla onun bana karşı romantik duyguları olmadığı izlenimini edindim.

Yaklaşık bir ay önce ona karşı hala hislerim olduğunu fark ettim. Sanırım bir süredir var ama görmezden geliyordum. Ona bu kadarını söyledim ve ayrıca onunla uzun süre görüşmemem/konuşmamam gerektiğini çünkü benim için çok zor olduğunu söyledim. Karışıklıktan çok yoruldum ve onu ne kadar özleyeceksem de uzun vadede benim için en iyisinin bu olduğunu düşünüyorum. Ona bunu söyledim ve kendimi çok net bir şekilde ifade ettim, ama o buna gerçekten üzüldü - umutsuzca arkadaş kalmak istiyor ama bunu neden yapmam gerektiğini anlıyor gibiydi. O benim en iyi arkadaşlarımdan biri ve her şeyi bu şekilde (ve çok aniden) bitirdiğim için kendimi aptal gibi hissediyorum ama başka bir seçeneğim olduğunu bilmiyorum. 2 hafta oldu ve hala bu konuda daha iyi hissetmiyorum. Ben deli miyim? Başka biri benzer bir durumda oldu mu?"
"Merhaba, bu benim ilk gönderim (tek kullanımlık gözlemler) ve mobildeyim, bu yüzden lütfen yazım/gramer hatalarını mazur görün.

Kız kardeşimle yaşamak korkunç, 2 yaşındaki şımarık biri gibi davranıyor, yataktan yeterince hızlı hareket edemediğimde cildime kazdığı yerden bileğimde bir yara izi var.

Bugün McDonalds istediğim için bana bağırdı ve sonra pes edip kendime biraz nachos yapmaya gittiğimde bana şişko bok, kahrolası kaltak dedi ve sonra bana vurdu ve yüzüme bir somun ekmek fırlattı.

Daha sonra odama girdi ve benim sakinleşmemin tek yolunun eğer gitti.

Lütfen bunun bir kereye mahsus olduğunu ve benim Justin'in mızmızlandığını düşünmeyin, annem bunun kardeşlerin yaptığı bir şey olduğunu söylüyor ama bu, o 13 yaşına geldiğinden beri neredeyse her hafta oluyor.

Ailem boşandı ve babamızdan nefret ediyor. Ablam eve katkıda bulunmadığından, annem çoğu zaman her şeyi karşılamamıza yardımcı olmak için çalışıyor - oysa ben yapıyorum.

Anneme ne yaptığını söylüyorum ama o sadece kız kardeşimi anlatıyor ve sonra annem işe geri dönmek zorunda kalınca kız kardeşim daha da kötüleşiyor.

Onunla bu şekilde baş etmeye devam edemem ve kendimi çok kötü hissediyorum çünkü aileni ölene kadar sevmen gerektiğini bildiğim halde onu sevmiyorum.

Lütfen taşınana kadar onunla başa çıkmak için başa çıkma mekanizmaları istiyorum."
"Bu adamla, bir yıllık uzun bir ilişkiden sonra ilk erkek arkadaşımdan ayrıldıktan sonra tanıştım. Başlangıçta ondan hiç hoşlanmadım ama 5 ay sonra eski sevgilimden ayrıldıktan sonra birbirimizi görmeye başladık. Kişiliğinden o kadar etkilendim ki, ilginç ve azimli. Eski sevgilimde olmayan her şey; olgunluk, motivasyon, iyi iletişim, kendiliğindenlik (ayrıldığımız her şey) onda var. Ayrıca cinsel açıdan harika ve 20 yaşındaki çoğu çocuğun aksine, yaşamıyor veya ailesine bağımlı değil.

Tek sorunum, onun eski sevgilim kadar çekici olmaması ve benim fiziksel olarak hiçbir şey hissetmiyor olmam. Bununla birlikte, eski sevgilim istisnai bir şekilde, haksız bir şekilde çekiciydi (çoğu kızın her zaman bahsettiği bir şey) ve düzgün bir adamdı, ama çok kusurluydu. Ona doyamıyordum ve benim için mükemmeldi.
Ama şimdi, sürekli olarak yeni erkek arkadaşım için fazla iyi olduğumu ve daha iyisini yapabileceğimi söyleyen arkadaşlar alıyorum. ""Standartlarımı gerçekten düşürdüm"". (Gerçekten ""daha iyi"" değilim ama onun ne kadar harika bir adam olduğunu anlamıyorlar).

Onunla seks yapmaktan hoşlanmadığımdan değil. tam tersi Menfaatleri olan arkadaş olarak başladık. Ama onu eski sevgilimle olduğum gibi gördüğümde, onun her parçasını sevdiğimde asla şehvetle boğulmuyorum.

Kendimi çok sığ hissediyorum ama ikisini de karşılaştırmadan duramıyorum. Onun için gerçekten fiziksel bir şeyler hissetmek istiyorum."
"Yaklaşık bir yıldır birlikteyiz ama 7 yıldır arkadaşız.

Şu anki erkek arkadaşımla çıkmaya başlamadan önce ciddi şekilde akıl hastası (sanrılı, duyulan sesler, manik depresyon vb.) bir adamla duygusal olarak taciz edici bir ilişkiden çıkmıştım, ona Adam diyeceğim.

Sevdim çünkü o tatlıydı, ilgiliydi, çabuk sinirlenmezdi, bana saygılı davranırdı vb. Son ilişkimden çok farklıydı. Adem'in de iyi bir işi, yüksek lisansı vardı ve başının çaresine bakmıştı. Hırslı ve yakışıklı, tüm paket

Son 8 yıldır çalıştığı ve yüksek lisansını yaptığı sektör ciddi bir düşüş yaşadı. O da dahil tüm arkadaşları işten atılıyor. Çok az iş var veya hiç yok ve 4 aydır işsiz.

Artık çalışmıyor. Köpeğini gezdirmeyi neredeyse tamamen bıraktı. İşten çıktığımda yapıyorum (genellikle benimle gelir ama öneride bulunmam gerekiyor) ve şimdi neredeyse hiç iletişim kurmuyoruz.

Ayrıca işten dolayı aşırı egzersiz yapmayı zorlaştıran bir dizinden sakatlandı. Bu onun en sevdiği şeylerden biriydi ve sık sık birlikte koşmaktan zevk alırdık.

Geçenlerde ona daha fazla yakınlığa ihtiyacım olduğunu söyledim ve iletişim eksikliğimiz beni çok mutsuz ediyor. Özür diledi ve deniyor ama etrafımda gülümsemeye zorlaması gerektiğini düşündüğü için kendimi kötü hissediyorum. Böyle sevildiğim için kendimi suçlu hissediyorum çünkü onun sorunlarını benim hakkımda yapmaya çalışmıyorum ama artık nasıl destekleyici olacağımı bilmiyorum.

Onu mizah anlayışı ve hırsı (diğer şeylerin yanı sıra) için sevdim ama ikisi de neredeyse yok oldu. Son ilişkimde bu kadar uzun süre depresyonda olan biriyle uğraştıktan sonra, şu anki ilişkimi sürdürmeye çalışmayı yorucu buluyorum.

Vücudunun kırıldığını ve hayatını artık anlamsız olan bir derecede boşa harcadığını hissediyor. Depresyonda olduğu için onu suçladığımı söyleyemem ama böyle devam edemem."
"Kız arkadaşım nihayet yaklaşık bir ay önce benden vazgeçti. Ailemle bunun hakkında konuşuyorum ve biraz daha perspektif istiyorum.

Aspergerli bir baba tarafından büyütüldüm. OSB'li bir anne ve bipolar bir baba tarafından büyütüldü. Duygusal/sevgi dolu etkileşimi öğrenmenin ana yönteminin gözlem olduğunu düşünmekten öğrenecek en iyi örneklere sahip olmadığını söylemeye gerek yok. Annem elinden geldiğince telafi etmeye çalıştı ama bence bu, beni de gerçekten etkileyen zorba bir aşka yol açtı.

Her neyse. 20 yaşıma kadar ÇOK dindar bir evde yaşadım. Dışarı çıktığımda tanıştığım bir kadına kilitlendim ve kısa sürede evlendik. Yaklaşık 5 yıl sonra benden boşandı. Başka bir kadınla tanıştım ve tekrar bağlandım. Bir kez daha beni terk etti.

Bu yüzden. İlişkilerimi neyin mahvettiğine (ve asıl soruma) dair son zamanlarda farkına vardığım şey, birinin beni sevdiğini ve umursadığını anlamakta ÇOK ÇOK sorun yaşadığımdır. Ailemle iki uç noktayı yaşadım ve artık sevginin her şeklini reddediyorum. Bana hayran olduğunu söyleyen veya bende iyi bir şey bulduğunu söyleyen insanlara güvenmiyorum/inanmıyorum.

Soru kısmı: Bununla başa çıkmak için ne yapabilirim? Benzer durumda olan başka kimse var mı? Nasıl sevildiğimi hissedeceğimi ya da birinin beni gerçekten sevdiğini nasıl söyleyeceğimi bilmediğimi hissediyorum. Arkadaşlarla, aileyle, kız arkadaşlarla, iş arkadaşlarıyla vb. ilişkileri mahvediyor. Aynı kalıbı defalarca takip ediyor gibiyim ve bundan bıktım.

Ayrıca yıllarca depresyon/anksiyete ile uğraştım, ancak mevcut sorunlarımın köklerinin bunlar olduğuna inanmıyorum. Bence bu, keşfetmek ve her türlü girdiyi memnuniyetle karşılamak istediğim daha derin bir kök."
"Ne zaman sokağa çıksam insanlar bana garip kızgın bakışlar atıyorlar. Sosyal etkinliklerdeyken insanlar gelip benimle konuşmaktan veya sohbet etmekten korkuyorlar (ve ben her zaman başlatma ihtiyacı duyuyorum).

Paranoyak olduğumu söylemeye başlamadan önce, arkadaşlarıma ve tanıdığım insanlara bana ilk baktıklarında benim hakkımda ilk izlenimlerinin ne olduğunu sordum. Hepsi gözdağı verdiğimi söylediler ve nedenini bilmiyorlar.

Utangaç ve çekingen bir insanım ama beni tanıdıktan sonra çok naziksiniz. Ne çirkinim ne de çok güzelim sadece ortalama görünüyorum. Ben de çok zayıfım.

Ne yapacağına dair bir fikrin var mı?"
"Erkek arkadaşım Noel'den önce benden ayrıldı ve kelimenin tam anlamıyla paramparça oldum ve kendime onu unuttuğumu söyleyip durduğum kadarıyla, değilim. O benim ilk erkek arkadaşımdı ve belki de bu yüzden iletişimde kalmaya çalışıyorum ama artık benimle hiçbir şey yapmak istemiyor. Ve bu benim kalbimi kırıyor.

 15 yaşından beri en iyi arkadaştık ve sonra ben 18 yaşıma gelene kadar 2 yıl çıktık, o 19 yaşındaydı. Telefonlarıma cevap vermiyordu, mektuplarıma cevap vermiyordu, umurunda bile değildi. Bu yüzden yeni şehrine gitmenin her şeyi düzelteceğini düşündüm. Uçaklara ve trenlere para harcadık ve yeniden bir araya geldik ve bu tekrar normalmiş gibi geldi, onun yeni arkadaşlarıyla tanıştım ve hepsini sevdim!! En harika birkaç gün geçirdim ve gitmem gerektiğinde ağladım. Anneme harika olduğumu düşündüğünü ve tüm arkadaşlarının beni çok sevdiğini ve beni her gün özlediğini söylemek için mesaj attı. Hayat tekrar yoluna girdi.
Haftalar geçti ve işler yine sürüklendi, aynı şeyler bir geceye kadar oldu, bana mesaj attı ve beni aldattığını söyledi ve bu yeterince kötü değilse 'annesine artık bir şey olmadığımızı söyledi'.

Şimdi Nisan ve onu düşünmeden edemiyorum. Sürekli iletişimde kalmaya çalışıyorum ve o arkadaş olabileceğimizi söylüyor ama onunla konuştuğumda çok kuru davranıyor, muhtemelen kendi iyiliğim için. O zamandan beri birkaç çocuğu öptüm ve dışarıda geçirdiğim bir geceden sonra uzun bir süre ""aşkım"" ile kucaklaştım ama hiçbir şey bana onu gülümserken görmek kadar neredeyse aynı duyguyu vermiyor.

Buna daha ne kadar katlanmam gerekiyor?! Ve süreci nasıl hızlandırabilirim çünkü sosyal medyasına bakılırsa kesinlikle beni aşmış ve uzun zamandır da öyle. 2 koca yıl boyunca duygusal olarak ondan çok daha fazla yatırım yapmış olmamdan nefret ediyorum!!!"
"Bu kızla yeni çıkmaya başladım, ikimiz de yeni tanıştık.
Ben özel bir adamım, samimiyeti ve mahremiyeti severim. Bununla birlikte, bu kızın çok aktif bir facebook'u olduğunu yeni fark ettim ve başka türlü kendimden çok emin olduğumda ve birlikte dışarıdayken onun yanında kendime güvendiğimde bu beni çok rahatsız ediyor.

1.000'den fazla arkadaşı var (200'ün altındaki sayıma kıyasla, Facebook'tan nefret ediyorum) ve yaptığı tüm gönderiler (sıkıcı/önemsizden harika haberlere/fotoğraflara) 30-50 ""Beğeni"" alıyor ve bunların hepsi ahbaplar.

Bu kızdan gerçekten hoşlanıyorum ve sanırım ""onu neden sevdiğimi"" düşünmeye başlıyorum... siz ne düşünüyorsunuz? Takip etmeye devam etmeli miyim?

Gönderi gönderiyorum ve soruyorum çünkü neyin 'normal' olduğunu anlamak istiyorum... ve bunu görmezden gelip diğer bin erkeğin ondan hoşlanabileceği gerçeğini kabullenmeli miyim diye mücadele ediyorum ama tek olan benim onunla eve mi gideceğim, yoksa oyun randevusu değil, uzun vadeli ciddi bir ilişki aradığım için şimdi bırakmalı mıyım?

Ayrıca, gerçekten güvence altına aldığım herhangi bir tarih arasında 3-5 yıllık bir ""aralık"" var, reddedilmeye alışkınım. Bu yüzden şimdi gerçekten çok heyecanlıyım ve benimle vakit geçirmekle ilgilenen birinin olduğu gerçeğine değer veriyorum, bu da ne yapacağıma karar vermeyi daha da zorlaştırıyor..."
"Beni gerçekten çok sevdi. 28 yaşında, gerçekten hiç kimseye ""aşk"" ya da hatta tutkuya yakın bir şey yaşamadım.

Geçmişte birkaç kez kendi iyiliği için ondan ayrılmaya çalıştım ama asla tam anlamıyla tutunamadım. Birini incitmeyi VE kendini sıkılmış/yalnız bırakmayı seçmek zor ve ben yeterince güçlü değildim. Sonunda son zamanlarda gerçekten onunla yaşamak, evlenmek falan istemediğimi fark etti ve oldukça dostane bir şekilde ayrılmaya karar verdik.

Şu anda gerçekten, gerçekten inanılmaz derecede sıkıldım ama eminim ki gelecekteki herhangi bir insanı aynı boktan konuma koyardım. Şimdi bile, benimle ilgilenen bir kız var ve geçen sefer (ya da geçmişte herhangi bir zamanda) hissettiğim gibi, her şey hakkında tamamen aynı ılık duyguya sahibim. Beni en çok önemseyen insanların hayatlarını alt üst ediyormuşum gibi hissetmekten yoruldum.

Sihirli bir ""doğru kişinin"" gelip tüm bunları değiştireceğini ve bu noktada ne yapacağım konusunda gerçekten hiçbir fikrim olmadığını şüpheli buluyorum."
"10 aydır birlikteyiz ve son aylar biraz zor oldu çünkü 5 aydır değişim programı için yurt dışındayım.

20 yaşındayım ve bu benim ilk ilişkim. Ondan önce 2 kişiyle daha seks yaptım (tek gecelik ilişkiler).
Erkek arkadaşımla seks iyi ve beni mutlu ediyor. Ama deneyim eksikliğim göz önüne alındığında, onun o olup olmadığına henüz kendim karar veremiyorum gibi hissediyorum. Sadece seksten bahsetmiyorum, genel olarak uyumluluktan bahsediyorum. Beni tüm kalbiyle seviyor ve ben de onu seviyorum ama aklıma bir şüphe düştü.

Bir süre bekar kalsam, eğlensem, yatsam, ilişki dert etmesem daha iyi olmaz mı diye kendi kendime soruyorum. Ve ayrıca: kendime ait bir kişilik oluşturmak ve kendimi bulmak (bu klişe gelebilir ama kendimi bulmam gerektiğini hissediyorum).

Kısacası: İyi yıllarımdan vazgeçmekten, çok çabuk yerleşmekten, seks ve flörtle ilgili daha fazla deneyim şansımı kaybetmekten ve henüz kim olduğumu tam olarak bilmediğimden korkuyorum. Ben ve hayattan ne istiyorum.

Bu sebeplerden dolayı ayrılmak daha doğru olacaktır. Ama bunun yapılacak en iyi şey olup olmadığından emin değilim çünkü onu seviyorum ve 5 yıl sonra kendimi onunla görebiliyorum. Ve onu bu kadar incittiğim için kendimi kötü hissederim.

Öyleyse sorularım: Bir süreliğine özgür yaşamanın potansiyel bir kocayı kaybetmeye değer olduğunu düşünüyor musunuz? Bu şüphelerin olması normal mi? Ne yapmalıyım?"
"Yaz başlamadan önce yerel bir barda çok zeki, nazik bir adamla tanıştım. Anında birbirimize çok ilgi duyduk / ilgi duyduk, ancak kısa süre sonra onun geçmiş ilişkilerinden çok fazla bagajı olduğunu fark ettim. Karşılığında hemen aldattığı diğer iki kız tarafından aldatılmıştı. Bana 7 yıl boyunca bir kız arkadaşı olmadığını, sadece bir süre orada burada FWB'leri olduğunu söyledi. Bir aylık flörtten sonra ailemi ziyaret etmek için denizaşırı bir geziye çıktım. Kasabada kaldı ve eski FWB'lerinden biriyle beni hemen aldattı. Bir şeyler ters görünüyordu, bu yüzden ondan ayrıldım (sadece ondan ayrıldıktan SONRA bana FWB'den bahsetti). Ayrılık sırasında oldukça sertti, bununla kimseyi incitmek istemediğini ve bunun önemli olmadığını söyledi. Üç ay sonra şehre geri döndüğümde, birdenbire bana mesaj attı ve onunla takılmamı istedi. Mesajını görmezden geldim. Ama onu çok özlüyorum. Onunla geri dönmek istiyorum. Bütün arkadaşlarım/ailem beni onun hakkında uyardı ama ben umurumda bile değil."
"6 haftalık veya seyahatim sırasında kullanmak üzere bir Eurail Pass satın alma ile her bir bileti ayrı ayrı satın alma arasında karar verirken şu faktörleri değerlendiriyorum:
1) Maceramın bir kısmında 26 yaşıma gireceğim (artık genç olarak kabul edilmiyorum).
2) Geçici güzergahım Wroclaw - Berlin - Prag - Budapeşte - Viyana - Venedik - Roma - Floransa - Pisa - Barselona - Paris - Amsterdam, bunlardan birkaçı bireysel bilet olarak pahalı.
3) Kolaylık olması için küçük bir prim ödemeye razıyım.

Raylı sistem tecrübesi olanlar için genç tarifesinden yararlanabileceğim için global pass almamı tavsiye eder misiniz yoksa her bileti ayrı ayrı almak mı daha iyi olur?"
İki ay önce neredeyse bir yıl süren kötü bir ilişkiden çıktım. Bir yılı aşkın süredir ilk randevuma çıkmadım.. Bu kızla Tinder'da tanıştım ve sadece takılmak istemediğimi açıkça belirttim. Hem esrar içiyor hem de 90'ların çizgi filmlerini seviyor olmamıza kadar konuşuyoruz ve pek çok ortak noktayı paylaşıyoruz. Telefonda oldukça yumuşaktım ama gerçek hayatta çok utangaçım. Son ilişkimden çıktığımdan beri biraz daha az utangaç olduğumu düşünüyorum ama bu kızı gerçekten şaşırtmak istiyorum. Yeni Hızlı ve Öfkeli filmini izleyeceğiz. Ben çok utangaç ve kibar olduğum için ikimiz de pasif insanlarız ve karar veren kişi olmaktan hoşlanmadığı için tıpkı benim gibi görünüyor. Ben de karar vermeyi sevmem ama hangi filmi ne zaman izleyeceğime karar verdim. Ne yapmalıyım?
"Hey, burada 21 m, bir aydır 19f ile çıkıyor,

Bu yüzden birkaç ay önce harika bir insanla tanıştım, isteyebileceğim her şeye sahipti, çıkmaya başladık ve işleri gerçekten aceleye getirdim (cinsel olarak ve sahip olduğumuz her şeyi etiketlemek). Yaklaşık bir ay sonra benimle işleri bitirdi. Ve 5 ay sonra onu unutmaya başlıyorum. Ondan pek çok şey için özür dilemek istiyorum ama onu geri istediğim imajını vermek için çok geç olduğunu hissediyorum, istemiyorum.

Harika bir insan ve harika bir arkadaş olduğu için onu tekrar hayatımda istiyorum.
Ama onunla zar zor 5 ay konuştuktan sonra ondan özür dilemek için çok geç olduğunu düşünüyorum.

Düzeltmeye çalışmalı mıyım?
Yoksa her şeyin bittiği gerçeğini kabullenmeli ve hepsi benim hatam olmasına rağmen onu hayatımdan tamamen çıkarmalı mıyım?"
"Yani ben ve kız arkadaşım 2 yıldır birlikteyiz. İstediğimiz sıklıkta (mesafe) birlikte yaşamıyor veya görüşmüyoruz ama kendimizi çok adadık. İlk başta cinsel olarak keşfediyor ve deneyimliyorduk, ancak kısa süre sonra azaldı ve şimdi yolumuza çok bağlıyız.

Bir metin duvarı olacaktı, bu yüzden onu bu kadar daralttım. Bunlar benim sorunlarım:

* Artık sadece bir pozisyon yapıyoruz, bu onun favorisi.
* Daha fazla pozisyon ve başka şeyler denemek istiyorum.
* Ona seks sırasında nelerden hoşlandığını sordum, belirli bir çekiciliği veya denemek istediği herhangi bir şeyi yok gibi görünüyor. Her şeyin olduğu gibi mutlu.
* Ancak bazı şeylerim var, çılgınca değil. (Örgülü saç, favori pozisyon, çizme giymesi)
* Bu tür şeyleri sahiplenmekten ve açık olmaktan korkuyorum çünkü o kolayca alınıyor. (Bir keresinde farklı bir pozisyonu tercih ettiğimi söylediğim için üzülmüştüm)
* Oldukça iffetli ve bu basit şeyleri bile tuhaf bulabiliyor.
* Ona nasıl açık olacağımı bilmiyorum. Bir yandan, daha önce açılmadığım için kızacağından veya tatmin olmadığımı düşüneceğinden (bir bakıma doğru) ve çıldıracağından endişeleniyorum.
* Öte yandan, bir şey söylemezsem hiçbir şey değişmeyecek ve benim için daha da kötüleşecek ama o zaten mutlu.
* Onu da memnun edecek şeyler yapmaktan son derece mutluyum. Bu konuda bencil olmak istemiyorum.

Sadece birbirimize karşı açık olmamızı ve o buna kızmadan *yeni şeyler denememizi istiyorum. Bir erkek ne yapabilir?"
"Koşu bandında 10-12 dakikalık zorlu koşularla halter için ısınmak için spor salonuna gitmeye başladığım yazdan beri, ortalama hızımın 7:00/km'den 6:10 ile 6:20 arasına düştüğünü gördüm. . Pazar günü, belki de soğuk ve çıldırtıcı bir yağmur olduğu için, ona uzun bir süre boyunca hiç olmadığı kadar sert verdim ve Peterborough Ontario'daki James Run 10k'yı 59:22 ile bitirdim-- son 10k'ımdan bu yana müthiş bir düşüş 1:08'de koştum.

Mesele şu ki, çok daha kolay bir tempoda yapmaya meyilli olduğum uzun koşuların hipnotik zevkinden her zaman gerçekten zevk almışımdır (Mayıs'ta 2:23, 6:45/km ile bir buçuk koştum). Daha hızlı koşarken bu zevkin HİÇBİRİNİ alamıyorum. Aksine, her saniyeyi koşmak için ne kadar zamanım kaldığını düşünerek ve pratik olarak işim bitene kadar saniyeleri sayarak geçiriyorum.

Hızınızı geliştirmiş olanlarınız, bunun daha iyi olduğunu düşünüyor musunuz? Kendinizi ezilmiş hissetmeden yeni hızınızda güzel bir 15k'ye adım atmayı daha kolay buluyor musunuz? 5:57/km'de 15k koşmayı hayal edemiyorum, halbuki bunu 7:00/km'de yapmak neredeyse benim zevk tanımım."
"Açıklamak için:

Ölen her şeyin fosil yakıta, fosile ya da benzeri bir şeye dönüşmeyeceğini hepimiz biliyoruz. Ancak bazı şeyler yapar. Ayrıca Dünyanın normal, bazıları yıkıcı geçişlere gittiğini de biliyoruz, ancak yıkım yoluyla yeni evrim dalları gelir ve bazı durumlarda gider.

Kocam ve ben dün bir Justice Files davası (lol) üzerine bir tartışmadan sonra bunun hakkında konuşuyorduk. Eğer Dünya başka bir büyük 'değişim' yaşarsa, ona verdiğimiz zarar, gezegenin geleceğini garanti altına almak için yapılması gerekenleri yapmasını engeller mi? Dünya'ya, bir sonraki evrim aşamasına geçemeyeceği bir noktaya kadar zarar verdik mi?

Her halükarda, soru basit:"
"Bunu olabildiğince kısa yapmaya çalışacağım.

Kız arkadaşımla lisenin üçüncü yılında çıkmaya başladık ve sonunda aynı üniversiteye gittik. İlk taşındığımızda ikimiz de biraz bunalmıştık ve geçiş sırasında birbirimize sahip olmamız ikimiz için de gerçekten yardımcı oldu.

Her zaman yeni durumlara oldukça kolay uyum sağladığım için, 3. hafta civarında oldukça rahat olmaya başladım. Bir ton insan tanıdım, yeni arkadaşlar edindim ve tüm derslerimde çok başarılı oldum.

Öte yandan, daha zor zamanlar geçiriyor. Hiç arkadaş edinmemiş gibi hissediyor, derslerinde gerçekten zorlanıyor ve kendini oldukça kaybolmuş hissediyor. Onun yanında olmak için elimden gelen her şeyi yapıyorum ve elimden geldiğince onunla vakit geçiriyorum ama görünüşe göre iki farklı dalga boyundayız.

Başımızın belaya girmesinin ana nedenlerinden biri, bir ton insanla tanıştığım ve harika vakit geçirdiğim için, beni her şeyden alıkoyacağından endişe etmesi. Mesele şu ki, yeni arkadaşlar falan tanımak istiyorum ama bunu onunla yapmak istiyorum. Her zaman onu arkadaşlarımla takılmaya ikna etmeye çalışıyorum ama o asla mutlu görünmüyor. Nedenini sorduğumda hep ""onlar senin arkadaşın, birbirinizi tanıyorsunuz"" diyor.

Onunla arkadaşlarım arasında bir seçim yapmak zorundaymışım gibi hissetmeye başlıyorum ve bunu istemiyorum. Onunla olmayı seviyorum ama görünüşe göre son zamanlarda sahip olduğu tek şey benim.

Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir! Uzun yazı için özür dilerim!

("
"Merhaba Reddit, uzun zamandır gizlenen, ilk kez poster. Kaçak hesap. Ben 22 yaşında bir kadınım ve o 29 yaşında bir erkek. Yaklaşık altı haftadır birbirimizi tesadüfen görüyoruz.

Başlangıçta bir barda bir arkadaşımız aracılığıyla tanıştık ve ilk başta işler tuhaftı, ama sonunda geç bir yemek yemeye gittik ve vurduk. Tanıştıktan sonra oldukça sık mesajlaşmaya başladık (belki günde bir kez) ve birkaç randevuya çıktık. İlk olarak üçüncü randevumuzda yattık ve harikaydı. O zamandan beri, neredeyse her zaman birlikte yatmamızla biten birkaç randevuya çıktık. Tüm bunların sıradan olduğunu düşünüyorum ve asla bir ilişki veya daha fazlasını tartışmadık.
Ama benim sorunum şu: benden tüm bu gerçekten güzel, süslü akşam yemeği randevularına gitmemi istiyor. Arkadaşlığından zevk alıyorum ama şu anda sahip olduğumuzdan daha fazlasını takip etmek istemiyorum. Çekici, cömert ve tatlıdır; ama ilgi çekici bir bağlantımız yok gibi görünüyor ve diğer nedenlerin yanı sıra yılın başında çok uzun ve yoğun bir ilişkiden çıktım (bu yüzden biraz bekar kalmak istiyorum).
Sorum şu: Endişelerimi dile getirmem için uygun zaman ne zaman olur? Bu hafta beni bir randevuya davet etti. Oraya gidip ona söylemeli miyim? Yoksa reddedip hemen ona bu tarihlerin bizim durumumuz için biraz fazla olduğunu düşündüğümü mü söylemeliyim? Benim kişisel felsefem her zaman olmuştur, diğer kişi bunu gündeme getirmedikçe ciddi olmayı tartışmayın. O gündeme getirmedi. Sanırım en büyük endişem, randevularımızın parasını onun ödemesi (kendi payımı veya içkilerimi ödemeye çalışıyorum ve bana asla izin vermiyor) ve sonunda resmi olmak istemezsem bu haksızlık gibi görünüyor. O harika bir adam ve onu herhangi bir koşul olmadan görmeye devam etmek istiyorum."
"2 yıllık en iyi arkadaşım ve oda arkadaşım, sunacak çok şeyi olan harika bir kız, ancak ilişkilerinde, özellikle de ayrılıklarda acımasız. Lisede, tipik olarak bir sonraki erkek veya kızla olan ilişkisini örtüştürerek onlarla başa çıktı. Sonuç olarak, bekar olduğunda kendisiyle ne yapacağını bilmiyor. Üniversitede sadakatsizliğin doğru yol olmadığına karar verdi ama bu, işleri daha da kötüleştirdi. 1 Numaralı Adam çılgındı, bencildi, sahipleniciydi ve zekasının çoğunu, onun kendisinden nefret etmesi için tam olarak ne söyleyeceğini bilmeye ayırdı. Ayrılıkları 4 aydan fazla sürdü. Her gece, arkadaşımın aynı anda hem çığlık atmasına hem de ağlamasına neden olan birden fazla doruk noktası olan kan dondurucu bir bağırış maçıydı. Haftada en az bir kez çaresizlik çukurundan çıkıp gururla her şeyin bittiğini ilan ederdi. Hatta biraz çıkmayı denedi, ancak bu, Guy # 1 ile geçirdiği geceler için yalnızca daha fazla yem sağladı. Bu süre zarfında, özlü film geceleri ve dondurmadan (hiç kesintiye uğramayan) bu adamla uğraşmaya kadar her şeyi denedim. Klinik olarak deli olmasaydı, bana rakip olmadığını anlardı, ama en azından onu yordum. Bundan sonra, diğer oda arkadaşları ve ben yaşayacak yeni bir yer aramaya başladık, ama birdenbire en iyi arkadaşım 2 Numaralı Adam'ı buldu ve kavga yavaş yavaş sona erdi. Beni tanımak için çaba sarf ettiği ve en iyi arkadaşım bir hafta sonra 1 Numaralı Adam'a geri döndüğü için, onlar kaçınılmaz olarak yeni bir başlangıç ​​yaptıklarında ona dostça bir tavsiye verdim: ""Şimdi git, yapacak bir şey yok."" Buradasınız."" Elbette, yine oluyor. Neyse ki, 2 Numaralı Adam sadece çılgın, bencil, sahiplenici ve zekasının çoğunu tam olarak ne söyleyeceğini bildiği için saklıyor, ama sesini yükseltmekten hoşlanmıyor. Şimdiye kadar kavgaları görmezden geldim ve onu meşgul ettim. Şimdi kendisini bu devam eden viskoz döngüye uygun hale getirmek istiyor."
"23 yaşında bir kadınım ve tüm hayatım boyunca sporcu oldum. Üniversitede 4 yıl softball oynadım ve oldukça iyi durumdaydım. Bu açıkça bir ton güçlü egzersizle elde edildi. Şimdi okulu bırakalı bir yıl oldu ve yaklaşık 20 kilo aldım. Son yılımda patlayan bir diz, sezonun hemen ardından antrenmanlarımı biraz raydan çıkardı. Kendimi acıyla yaşayabileceğimi bulduğum için dizimi düzeltmedim. Güçlü bir vurucu ve yakalayıcı olarak her zaman biraz daha kalın / kaslı oldum. Oyun günlerimin çoğunda 180 kilodaydım, 3 yıl önce hastalık yoluyla en az 170 kiloya ulaşmıştım. Şimdi 205-210 civarında oturuyorum.

 Kesinlikle obez değilim, hala çok fazla kas kütlesi taşıyorum, ancak 160 gibi normal bir yaşam ağırlığına ulaşmak istiyorum. Egzersiz rejimim haftanın 6 günü çalışıyor. Her biri, yaklaşık 30 dakikalık tam vücut devre stili kuvvet antrenmanı ve aralıkları içeren bir koşu (2-3 mil)/bisiklet (5-6 mil)/eliptik (30 dakika) seansı içerir.

Benim sorunum kilo verememek. Vücudumun oldukça yüksek yoğunluklu bir egzersiz programına alıştığını düşünüyorum, bu nedenle kilo vermeme yardımcı olmuyor. Dizim zıplamaktan, ağır squat yapmaktan, aşırı koşmaktan nefret ettiği için eski egzersiz alışkanlıklarına pek dönemem. Diyetim gün boyunca çoğunlukla sebze ve meyvelerden oluşuyor ve ardından ailemle birlikte et, sebze, patates / makarnadan oluşan daha geniş bir oturma yemeği. Son zamanlarda kendimi laktoza duyarlı buldum, bu yüzden belki de süt ürünlerini kesmek olumlu sonuçlar verebilir. Kalori izleyicimi kullanarak, genellikle günde 1500 cals civarındayım. Sık sık (hafta sonu) içki içtiğimi kabul ediyorum, ancak o günlerde içkiye yer açmak için kalori alımımı değiştirmeye çalışıyorum.

Bu kiloları nasıl vereceğime dair fikirlerim tükendi. Aşırı paleoya gitmek veya egzersiz rutinimi yükseltmek zorunda kalmak istemiyorum. Benim için yanmayacak yiyeceklere karşı ek hassasiyetlerim olabileceğini mi düşünüyorsun? Bunu nasıl harekete geçireceğime dair bazı ipuçlarına ve fikirlere ihtiyacım var!!"
"Gerçekten hoşlandığım adam (m18) başka bir kızdan bana hiçbir şey söylemeden onunla baloya gitmesini istedi(f17). Ona haftalar önce bana sormasını gerçekten istediğimi söylemiştim. Ve onu orada bıraktım. Birkaç hafta sonra ona bana sorup sormayacağını sordum çünkü bir elbise alıp alamayacağımı bilmem gerekiyor. İşte o zaman bana birisini balosuna davet ettiğini söyledi. Daha sonra bir haftadan kısa bir süre sonra olan baloma gidebileceğimizi söyledi. Sonunda gittik ve harika zaman geçirdim, ama şimdi başka bir kızın onun her yerinde olacağı hissine kapıldım. ve ona tam olarak ne olduğunu sormak istiyorum. Sanki ben bir şey söylemeden önce ona sormuş gibi. Ya da tam olarak ne oldu. Ama bunu nasıl karşılayacağımdan ve hatta ona bu konuda nasıl yaklaşacağımdan tam olarak emin değilim."
"erkek kardeşim kız arkadaşıyla birkaç aydır çıkıyordu ki kız arkadaşının kız kardeşi bana mesaj atmaya başladı. Ona çıkma teklif etme cesaretini toplamadan önce iki ay boyunca mesajlaşıyoruz (sahilde ekleyebilirim).

Sonra ilişkimizin üçüncü haftasında erkek kardeşim ve kız arkadaşı ayrıldı. Şu anda onun birinci önceliği olamayacağını ve bunun onun için adil olmadığını söyledi. Sonra sonraki hafta kız arkadaşım bana gelip ihtiyaçlarımı karşılayamayacağını ve ayrılmak istediğini söyleyerek ayrılmak istiyor. ""Hiçbir şey değişmeyecek ve hala arkadaş olabiliriz"" gibiydi, saçmalık düşündüğüm şeydi.

Ayrılmak istediğine dair herhangi bir işaret göstermediği ve bana ilişkimizde herhangi bir sorundan bahsetmediği için bu, kafamı tamamen karıştırdı. Ama kız kardeşinin yaptıklarından mı yoksa sırf onun yüzünden mi yaptığını merak ediyordum (çoğu şeyi birlikte yapıyorlar). Bunu ilk ilişkim olduğu için mi abarttığımı bilmiyorum ama beni son derece kafam karıştı ve üzgün / yalnız bıraktı. Eskiden ona her zaman mesaj atardım ve şimdi bana mesaj atmıyor ve bu beni depresyona sokuyor."
"Cebimde bir not vardı, bir çeşit aşk notuydu ama değil. Ceplerimi temizlemek için masamın üzerine koydum. Arkadaşım okumaya çalıştı, ben de geri aldım. Sonra elimden kaptı ve okudu.

Okurken tüm yol boyunca güldü, sonra yanımda oturan kıza gösterdi. Kimseye, özellikle de mektubun kime ait olduğunu söylememesini söyledim.

Yanımdaki kız başka bir kıza söyledi. Benimle hafifçe dalga geçtiler ama aldırış etmedim. Bana iyi davrandılar ve kimseye söylemediler.

Öğle yemeğinde, mektubu yazdığım çocuk (aslında vermeye niyetim yoktu) yanıma geldi ve düz bir yüzle ""Bir şey biliyorum"" dedi. Daha sonra uzaklaştı. Panikledim ama sakin kalmaya çalıştım. Sohbete devam ettim ve bana gülümsedi, bu onun fazla rahatsız olmadığına dair iyi bir işaret, ama ondan asla emin olamam.

Arkadaşıma anlattı mı diye sordum. İlk başta hayır dedi ama gülüyordu. Sonra bana mektuptan bahsettiğini ve onunla dalga geçtiğini söyledi. Ona üzgün olduğumu ve yapmamasını söylediğimi söyledim. Sadece üstesinden gelmemi, benden hoşlanmadığını ve her zaman bana hakaret ettiğini söyledi. Tüm ders boyunca gülmeye ve benimle dalga geçmeye devam etti.

Bu konuda korkunç hissediyorum. Çok aptalca. Ne yapmalıyım?"
"Temel olarak, bundan 50 yıl sonrasını hayal edin, direnen her türlü savaşçıyı nazikçe, kibarca ve güvenli bir şekilde alıp onları çare benzeri bir minimum güvenliğe teslim eden sıcak uçan damlalar gibi, tamamı uzaktan kontrol edilen kusursuz ve acısız ölümcül olmayan savaş teknolojilerine sahibiz. konforlu, yurt benzeri olanaklara sahip hapishane. Orada çoğunlukla rehabilite edilecekler ve kısa süre sonra serbest bırakılacaklardı. Biri gönüllü olmadıkça sorgulama veya istihbarat toplama yok... bazı rejim liderliği üyeleri savaş suçları/insanlığa karşı suçlar vb. ile karşı karşıya kalabilir, ancak ölüm cezası şansı yoktur.

Ayrıca işgalin tüm amacı demokrasiyi tesis etmek olacaktır.

Bizim tarafımızdaki her robot dövüşçüsü bir insan tarafından kontrol edilecek, bu nedenle hiçbir robotun otomatik kararları olmayacak ve her ABD robotunun her eylemi yüz küçük kameradan canlı olarak kaydedilecek ve bir milyon yayın kanalında canlı olarak halka yayınlanacak ve hiçbir şansı olmayacak. her şeyi sansürleyin.

Yerel seçilmiş temsilcilerle işbirliği içinde on yıllık altyapı iyileştirmeleri, eğitim ve anayasa yazımından sonra ayrılırdık.

Son bir nokta - bunun bir halk olarak kendi kaderini tayin hakkını engellediğini söyleyenlere, sadece bu senaryoda, tek bir kalıtsal diktatör tarafından kontrol edildikleri için, başlangıçta kendi kaderini tayin etmediklerini açıklığa kavuşturmak istiyorum. Buradaki fikir, kendi kaderini tayin hakkını demokrasi yoluyla mümkün kılmak olacaktır."
"Hadi başlayalım. Bu kızla bir yılı aşkın süredir arkadaşım. Bu tanıdığım kısa bir süre önce bir partiye ev sahipliği yaptı ve bana ""onu sarhoş edip becereceğini"" söyledi. Ona ucube olmayı bırakmasını söyledim ve parti boyunca her zaman onun yanında olduğumdan emin oldum.

Birkaç hafta ileri sarın ve bu huysuz ebeveynler ona bir Mo-ped aldı. O zamandan beri motoruyla onu baştan çıkarmaya çalışıyor ve ne kadar aptalca davrandığının farkında değil. Her neyse, bu salak ayrıca doğum günü hediyesi için 200 sterlinin üzerinde para harcadı. Parayı nereden bulduğundan hala emin değilim. Onun karanlık yanından tamamen habersiz ya da sadece görmezden geliyor. Kadınlarla anlatmak gerçekten zor. Sorum şu, yukarı çıkıp ona çıkma teklif etmeli miyim? Yoksa bir pislik olup ona tanıdıklarımın davranışlarını mı anlatmalıyım? Gerçekten kafam karıştı reddit, bana yardım et."
"Merhaba Reddit.

Yaklaşık bir buçuk hafta önce bu süper harika kızla tanıştım. Gerçekten hemen vurmadık. Adamlar onun her yerinde kaynıyordu. Numaramı istedi ve o zamandan beri düzenli olarak görüşüyoruz ve konuşuyoruz.

Birkaç gece önce benimle bir konserde tanıştı ve hemen anlaştık. Dans etmek, öpüşmek, öğütmek, işler. O gecenin geri kalanında el ele tutuştuk, birlikteymişiz gibi davrandık ve bu gerçekten ""doğru"" hissettirdi.
Sonunda geceyi benim evimde geçirdi. Romantik bir şekilde birbirimizin gözlerine baktık, epeyce öpüştük ve birbirimizin kollarında uyuyakaldık.

Bu durum gerçek olamayacak kadar iyi görünüyor, değil mi? Çünkü öyle.
Oda arkadaşı, görünüşe göre erkek arkadaşını görmek için dün memleketine geri döndüğünü söylüyor. Bana ailesini göreceğini ve onlarla vakit geçireceğini söyledi.

Bana aynı şeyi yapabilecek bir kız için zamanımı boşa harcamak istemiyorum ama aynı zamanda ona gerçekten aşık oluyorum.
Onunla bu konuda nasıl yüzleşirim (hatta bu konuda onunla yüzleşmeli miyim)?
Başka tavsiye var mı?"
"Bunu, şişman insanlara karşı hiçbir şeyim olmadığını belirterek başlayayım. Diğerleri gibi bir vücut şeklidir ve bu şekilde saygı gösterilmesi gerekir.

Bununla birlikte, hem kız arkadaşım hem de ben formda kalmayı tercih ederiz. Yaklaşık bir yıl önce, birimiz kilo almaya başlarsa diğerimizin bunu onlara haber vereceği konusunda anlaşmıştık. Şey, son birkaç ayda biraz daha ağırlaştı. Hiçbir şekilde çılgınca veya itici bir şey yok (ne olursa olsun ondan etkileniyorum) ama bu sözü verdiğimiz zamanı düşünmeden edemiyorum.

Çok yakınız ve iyi iletişim kuruyoruz ama bazen oldukça duygusal olabiliyor, bu yüzden onu incitmek yapmak istediğim son şey. Bana annesinin kısa süre önce kilosu hakkında yorum yaptığından ve kendisinin (benim SO'mun) oldukça kırılmış göründüğünden bahsetti.

Arka plan için ve ortaya çıkabilecek bazı yorumları önceden yanıtlamak için: Birbirimize çok yakın yaşamıyoruz ve nispeten yoğun programlarımız var, bu yüzden ondan spor salonunda bana katılmasını istemek zor olurdu. Diğer aktivitelerle aktif ama diyeti harika değil.

Bir şey söylemeli miyim? Yapsaydım, nasıl gündeme getirirdim?"
"İlişkimizin en başından başlamak istiyorum. Aynı matematik dersindeydik ve bir gün ikimiz de özel ders için geldik ve hemen anlaştık. Aynı gün numarasını aldım ve o günden sonra aklımdaki tek şey o oldu.

Bu kızın gerçekten benim için yaratıldığını düşünüyorum. 24 Ekim 2014'te konuşmaya başladık ve 31 Ekim'de çıkmaya başladık. Bu bana ve diğer herkese aceleye getirilmiş gibi geldi ama onu yıllardır tanıyormuş gibi hissettim. Birbirimizi tanıdığımız ikinci gün zaten en derin sırlarımızı tartışıyorduk. Onu 2 gün tanıdıktan sonra ailemden başka kimsenin bilmediği şeyleri ona anlattım.

Biz okul arkadaşlarımızın her zaman birlikte ve mutlu olduğumuz için tavsiye almaya geldikleri bir çiftiz. Yine de bazı endişelerim var. Telefonda veya skype'ta konuşmayı kesinlikle asla bırakmıyoruz... asla. Pazar günleri kilisede veya okulda olduğum ve hatta o zaman bile mesajlaştığımız zamanlar konuşmadığımız zamanlar. Her gün okuldan onu eve bırakıyorum ve eve yürürken onu arıyorum. Eve geldiğimde uyuyana kadar hala konuşuyoruz sonra okula gidip tekrar ediyoruz. Hafta sonları veya tatillerde Skype'ta uyanırız, tüm gün Skype'ta konuşuruz, sonra Skype'ta uyuyup tekrar ederiz. İkimizin de hiç ayrılmadığı gerçeğinden dolayı bunun sağlıklı bir ilişki olup olmadığını bilmiyorum. Aldırmıyoruz, birbirimizi seviyoruz ama yer olmaması kötü bir şey mi merak ediyorum.

Ayrıca aynı kolejlere gitmeyi planlıyoruz ve ikimiz de bilgisayar bilimleri uzmanı olmak istiyoruz. Bu kadar ekşi ortak noktamızın olması kötü mü? Farklı olduğumuzu düşünebildiğim tek şey müzik ve bazı video oyunları.

Son olarak, dayanabilecek miyiz bilmek istiyorum. Herkes yükseklerin havalı çiftlerin asla sürmediğini söylüyor ama biz bunun sonsuza kadar sürmesini gerçekten istiyoruz. Sadece hayal mi kuruyoruz ve bunun er ya da geç sona ereceği gerçeğini görmemiz mi gerekiyor? Daha fazla bilgiye ihtiyaç varsa sorular sorun ama cevaplara ihtiyacım var Çalışıp çalışmayacağımız konusunda endişelenmekten nefret ediyorum. Teşekkürler."
"Dün gece sevgililer günü randevumuzda geleceğimiz ve ne istediğimiz hakkında konuşmaya başladık.

 Gelecek yıl üniversitede stresimizi paylaşacak biri olarak birbirimize sahip olmaktan keyif alacağımı ona ifade ettim (birbirimizden yaklaşık iki saat uzaklıktaki okullara gitmeyi planlıyoruz). Üniversitenin bireyler olarak büyümek isteyeceğimizi ve gelişeceğimizi beklediği bir zaman olduğunu söyleyerek yanıt verdi ve üniversiteye gittikten sonra çıkmaya devam etmek istediğini gerçekten ifade etmedi. Onunla kalmam ve gideceği okula kadar onu takip etmem gerektiğini hissettirmek istemiyor, ikimiz de aynı alanda okumak istiyoruz ve ona başvurmuş olmayı dilediğimi söyleyip duruyorum. eve daha yakın olduğu için gittiği okulla aynı.

 Ondan gerçekten hoşlanıyorum (evet, bunun tüm lise sevgilisi olayı olduğunu biliyorum) ve gerçekten iyi anlaşıyoruz, ancak ara sıra depresyona giriyor ve beni dışlıyor, ancak ne kadar uzun süre çıktıysak o kadar az üzülüyor ve daha fazlasını paylaşıyor. daha önce yaptı."
"Yaklaşık bir hafta önce bir partiden sonra sarhoşken arkadaşlarımdan biriyle seks yaptım. Daha önce aramızda kesinlikle hiçbir şey olmamıştı ve hiç kimse herhangi bir duygu hakkında bir şey söylememişti, bu yüzden bu bir tür sürprizdi, ama garip falan değildi.

Ondan sonra birkaç kez seks yaptık ama birlikte çok zaman geçirdik çünkü o aynı zamanda benim yakın arkadaşlarımdan biri ve arkadaş grubumun merkezinde yer alıyor. En iyi arkadaşım, etrafımda davranışlarından beni sevmeye çok yakın göründüğünü söyledi. Söyleyebileceğim şeylerin gerçek olduğunu söylüyor ama hepsi birdenbire ortaya çıkmış gibiydi.

İlişki hakkında pek konuşmadık ama sürekli bana uygun bir randevu soruyor ve soruyor!

Gerçekten bir şey istemiyorsam ona liderlik etmek istemiyorum ama henüz bilmiyorum. Neredeyse hiç zaman olmadı, bu yüzden ona karşı hisler mi geliştiriyorum yoksa geliştirmeyecek miyim bilmiyorum. Emin değilsem ve benden gerçekten hoşlanıyorsa onu görmekten hoşlanmamın yanlış olup olmadığını bilmiyorum - sonunda ondan hoşlanabilirim ama o zaten bana o kadar düşkün ki sonunda onu incitmek istemiyorum. . Özellikle her şeyden önce onu bir arkadaş olarak kaybetmek istemiyorum.

Ondan hoşlandığımdan henüz emin olmadığım halde onunla yatıp onu görmek yanlış mı? Ne olabileceğini bilmiyorum ama henüz emin olmadığım bir şeye kendini fazla kaptırmasını istemiyorum."
"Bu kızla Okcupid'de tanıştım. Anlaştık ve birkaç mesajdan sonra ona akşam yemeğine çıkma teklif ettim ve o da ""Önümüzdeki birkaç hafta gerçekten meşgulüm ama ne yapabileceğime bakacağım"" diye yanıtladı. Beni hoş bir şekilde hayal kırıklığına uğrattığını ve ondan bir daha haber almayı beklemediğini düşünüyorum.

Dört gün sonra bana numarasıyla mesaj attı! Kelime. Önümüzdeki birkaç gün içinde birkaç kez mesajlaşıyoruz ve ona bir kez daha çıkma teklif ediyorum ve aynı türden bir yanıt alıyorum. Bununla birlikte, dürüst davrandığını düşünüyorum çünkü en başta bana sadece numarasını vermekle kalmadı, aynı zamanda seks hakkında konuştu, bana nasıl dans edileceğini öğretmek istedi ve gerçekten ilgilendiğini kanıtlayan diğer tüm bu şeyler. Hatta hiç tanımadığı biri olan bana sürekli yanıt vermesi onun dürüst olduğunu söylüyor.

Bundan sonra şu anda bulunduğum Florida'ya tatile gidiyorum (neredeyse iki hafta oldu). Ona gelecek hafta yine meşgul olup olmadığını sordum ama acemice bir hata yaptım, aynı anda ona başka bir ileti dizisi verdim ve o benim ilgilendiğim asıl soru yerine buna kilitlendi. Birkaç gün sonra (yaklaşık 3-4 gün önce) tekrar soruyorum ve ""Bakalım ne yapabilirim :)"" diyor.

İşte bugün buradayım. Cuma günü dönüyorum. Yaklaşık 3 haftadır bu kızla biraz konuşuyorum. Onu Cumartesi günü bir randevuya ikna etmek için ne söylemeliyim? Bana başka bir şüpheli yanıt verirse, DAHA FAZLA denemeye devam etmeli miyim? Cevap verdiği sürece, açıkça ilgileniyor, değil mi? Ona 4. kez çıkma teklif ettiğim için bunu görünce acınası görünmek istemiyorum."
"Bu Ağustos'ta bir futbol kampında bir kızla tanıştım ve ondan telefon numarasını istemeye karar verdim (teyzesi orada yaşadığı için yaşadığım yeri sık sık ziyaret ettiğini söylediği için). O zamandan beri kabaca haftada bir kez birbirimize mesaj atıyoruz. Onu kamptan beri yüz yüze görmedim ve onunla tekrar yüz yüze olmayı gerçekten çok isterim çünkü o, 14 yaşımdan beri aşık olduğum ilk kız. Bunu nasıl yapacağımdan emin değilim çünkü ben Yeterince ilgilenip ilgilenmediğinden veya ilgilense bile bir ilişkinin yürüyüp yürümeyeceğinden emin değilim.

İlgi konusunda emin değilim çünkü Kasım ayında ona ondan hoşlandığımı söylemeye karar verdim ve benden hoşlanıp hoşlanmadığına dair hiçbir zaman açık bir yanıt almadım ve konuşmalarımız biraz nadirdir, son zamanlarda bana sohbetlerimizi sevdiğini söyledi.

İlişkinin uygun olup olmadığından emin değilim çünkü o yaklaşık bir saat on beş dakika uzakta yaşıyor (ben araba kullanabilirim, o kullanamıyor) ve zamanının çoğunu seçkin voleybolla geçiriyor (haftada 4 antrenman, bir turnuva) Neredeyse her haftasonu). Voleybol ayrıca onun ilgisinden emin olmama neden oluyor çünkü konuşmalarımızın seyrek olmasının nedeninin bu olup olmadığını anlayamıyorum.

Onu tekrar görmek için nasıl aktif bir girişimde bulunmalıyım veya teyzesini ziyaret edip onu görmesini beklemeli miyim?"
"ben bir erkeğim
En iyi arkadaşlarımdan biri gitmişti ve geceyi burada geçiriyordu. Gecenin erken saatlerinde facebook'a girmek için bilgisayarımı kullanıyordu ve hesabı hala açıkken uyuyakaldı.---

Geçenlerde benim için her şeyi ifade eden biriyle zor bir ayrılık yaşadım. Bir şeyleri bitirme konusunda çok çelişkiliydi ve nedenleri konusunda her zaman belirsiz ve belirsiz kaldı. Benimle olamayacağını söylemesinin en somut nedeni, bizim inanç farkımız ya da daha doğrusu onun inancına karşı benim inançsızlığımdı. Onu inancına indirgeyeceğimi ve onu Tanrı'dan uzaklaştıracağımı. İnandığı her konuda onu tamamen destekledim ve bu konuda onu rahatsız etmemeye veya inancına karşı herhangi bir itirazda bulunmamaya özen gösterdim. Her neyse, bana olan duygularını tam olarak ifade etmesinin önünde her zaman bir şeyler vardı.

---arkadaşımın facebook hesabına erişimim konusuna geri dönelim... Merak ettim ve arkadaşımla eski sevgilim arasındaki bazı mesajlara baktım. Adımı aralarındaki 12.000 mesajın tamamında aradım ve ikisinin arasında ortak bir konuşma konusu olduğum ortaya çıktı. Özellikle, arkadaşım ona onun için yanıldığımı ve ona karşı hislerimin gerçek olmadığını söylüyor. Ayrıca, bana olan hislerinden her bahsettiğinde, bana karşı gerçek hisleri olmadığını ve bunları başından savması ve kendisiyle benim aramda bir mesafe yaratması gerektiğini söylemeye de dikkat çekti.

Bunların hepsini o yatağımda benden birkaç adım ötede uyurken yaptım. Sabah 8'e kadar uyumadım ve ona bundan henüz bahsetmedim.

O seviyede gözetlemeye gitmek benim için dürüst değildi ama onun garip davranışlarına ve belirsiz ses tonlarına neyin sebep olduğunu anlamak bir bakıma rahatlatıcıydı. Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok."
"Öncelikle 17 yaşındayım.
Günü havai fişekleri güzel bir şekilde görmek için bazı arkadaşlarımla kamp yaparak geçirdim ve gerçekten iyi bir yer bulduk.
Az miktarda içki içtik, bu yüzden her zamankinden biraz daha emin hissediyordum. Kısa süre sonra benzer yaştaki büyük bir kız grubu bölgeye girdi ve alfa moduna geçip onlarla konuşmaya başladık. Biraz içmişlerdi, ama neredeyse hiçbiri sarhoş ya da karaktersiz değildi (sanırım), bu yüzden herkes mutluydu.

Gerçekten sevimli ve konuşması hoş birini buldum. İyi anlaştık ve ""Geceyarısı Öpücüğü"" ritüeli vardı, bu yüzden elbette birbirimize sarıldık ve daha sonra kısa bir fikir alışverişi oldu. Erkekler arasında kendine pek güvenen biri değilim, bu yüzden bu güzel bir başarıydı. Grupla yakında buluşacağımıza söz verdik, ancak hayatta olduğu gibi bunun asla meyve vermeyecek birçok boş vaatten biri olduğunu hissediyorum.

Ertesi gün Amerika'ya gitmek için ayrıldı ve aldığım günün ertesi günü Facebook'una güzel bir yolculuk geçirmesini ve takılmamız gerektiğini umduğum benzer bir mesaj bıraktım. Buluşacağını ille de kabul etmedi ama ne zaman döneceğini söyledi, bu yüzden sanırım aynı (Görüyorsundur, her işi ve gramer nüansını fazla düşünüyorum).

Diğer kızlarla tanışmadık ama umarım aramızdaki bağ devam eder. Arkadaşımın yakında bedava bir evi olabilir, bu yüzden belki bu yeterli olacaktır. Gerçekten nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum ve bunun yol kenarına düşen düzinelercesinden biri olmasını istemiyorum."
"Harika bir kadınla üç yıl çıktım ve geriye dönüp baktığımda bunu hak etmemiştim. Harika zaman geçirdik ve beni oldukça ciddi bazı kişisel bokların içinden gördü, ama aksiliklerle iyi başa çıkamadım. Çok fazla içtim ve o işinde mükemmelleşirken ve duvardaki yazıyı görünce kendimi kronik olarak yetersiz istihdama bıraktım. Beni terk etti ve canımı yaktı. Canımı yaktı çünkü beni motellerde uyumaya ve kanepede sörf yapmaya iten şeyin eylemlerim olduğunu biliyordum.

Ancak, yaklaşık bir yıl sonra geri çevirmeyi başardım. Gideceği gibi kafamı düz bir şekilde geri vidaladım ve çok çok uzak bir eyalette yeni bir işe kilitlendim. Ve harika oldu. İşimi tekrar sevdim, arkadaşlar edindim ve gerçekten hoşlandığım bir kadınla tanıştım. Birbirimizin aileleriyle tanışacak ve aylar öncesinden seyahat planları yapacak kadar sevdiğim bir kadın. Zorba benim için. Fakat...

Eski sevgilim ve ben konuşmaya devam etmeyi başardık ve sonunda dostça şartlar. Hala zaman zaman birbirimize şakalar yazıyoruz ve onun iyi durumda olduğunu duymak güzel. Ve bunu gerçekten kastediyorum. Ona bir arkadaş olarak gerçekten değer veriyorum. Ama odadaki fil bizim başarısız ve oldukça ciddi ilişkimiz. Demek istediğim, ""Ah, bu arada, seni üç yıldır sevdiğimi söylediğimi biliyorum ama şimdi cidden başka birini seviyorum"" nasıl denir?

Sanırım onu ​​kızdırmadan bu konuyu açmanın bir yolunu sormuyorum, bu bilgiyi ağzından kaçırmanın en incelikli yolunu istiyorum."
"Sağlam bir maaş (45 bin dolar), tam sağlık yardımları ve tüm iyi şeylerle ilk ""büyük"" iş teklifimi az önce kabul ettim. Bu iş beni yeni bir eyalete, küçük bir üniversite kasabasına götürecek. Evler uygun fiyatlı (50.000-120.000 $ aralığına bakıyorum) ve borcum yok, yaklaşık 10.000 $ birikimim ve eski ama çalışır durumda ve ödenmiş bir arabam var. Bir ev kredisi için ~ 150.000 $ 'a kadar ön yeterlilik kazandım. Muhtemelen bir FHA kredisi olması gerekecek çünkü peşinat için fazla param yok.

Kafamda küçük bir ev satın almak harika bir fikir gibi görünüyor. Son 5 yılda olduğu gibi paramı başka bir ev sahibine ""vermek"" yerine mülke yatırıyor olurdum. Ama tüm aile üyelerim bunun kötü bir fikir olduğunu düşünüyor. ""Çok iş var"" ya da ""belki de taşınacağın kasabayı sevmeyeceksin"" tavsiyeleri var.

Bazı büyük sorunları gözden kaçırıyor muyum? Hayatımın erken dönemlerinde bir ev satın alma kararını verirken neleri dikkate almalıyım? Yeni gelir akışımı başka bir şeye yatırmak daha iyi olur mu? Birikim dışında, yaklaşık 200 dolar değerinde vasat hisse senedim var. Başka yatırım yok."
"Pensilvanya'dayım

Toplamı yaklaşık 12 bin olan tüm teminatsız borcumu ortadan kaldıracak olan Bölüm 7 İflas Dosyası Vermeli miyim yoksa engelliliğimin devreye girmesini beklemeli miyim? çıkarılacak ve omurgam yeniden yapılacak.

Mayıs 2014'te kısa vadem bittiğinden beri hiçbir gelirim olmadı, sadece biriktirdiklerimle ve babamın beni yemek yemeye devam ettirmek için sağlayabilecekleriyle hayatta kaldım. Tüm ameliyatlarım bitene kadar çalışamayacağım ve engelliliğimin devlet tarafından ne zaman onaylanacağına dair HİÇBİR fikrim yok. Ancak 2014 yazından itibaren geri ödemem olacak. Davamın sonuçlanmasının yaklaşık bir veya iki yıl alabileceği söylendi, ancak alacaklılarım tarafından dava edilmeye hazırlanıyorum. Hiçbir varlığım yok, bu yüzden ne yapabileceklerinden emin değilim, ama bir tür tekdüzeliğin içinde sıkışıp kaldım. Bu yılın mayıs ayında evleneceğim, nişanlım günün büyük bir kısmını hastane yatağında geçirdiğim için düğün masraflarını karşılıyor ve o da garsonluk yapıyor. O tamam dese de hatalarımı onun hayatına sokmak istemiyorum. O zamana kadar bunların ödenmesini veya silinmesini istiyorum.

Şu anda Medicaid ve Gıda pulları alıyorum, bu yüzden tonlarca yardımcı oluyor. Ama borçlu olduğum borçlarla başım gitgide derinleşiyor. Ocak ayında arabamı ve geçen sonbaharda dairemi bankaya kaptırdım. Noel hediyesi bile alamadığım 2 yaşında bir kızım var ve tüm bu çile başıma gelmeye başlıyor ve beni gerçekten üzüyor. Ameliyatlarımdan beri aşırı derecede depresyona girdim ve hayatımın bu kadar şiddetli bir şekilde değişmesine neden olan oldukça kötü zihinsel çöküntüler yaşadım.

Şimdi ne yapmam gerektiğine dair dürüst bir tavsiye istiyorum. Bilmiyorum, başka ne yapabileceğimden emin değilim."
"Bu yüzden yakın zamanda arkadaşlığımız sırasında ona karşı hisler geliştirdiğim kadın arkadaşım tarafından romantik bir şekilde reddedildim. Ama arkadaşlığımızı neredeyse anında sürdürdük. Düşüncelerim, reddedilmek acı verici olsa da, onunla iletişim kurmayı bırakırsam değişmeyecek. Ve ona karşı hislerim olsa da, benimle olmak istemeyen biriyle birlikte olmak istemiyorum. Ve önce ve uzun süredir arkadaş olduğumuz için, onunla iletişimimi azaltmak veya durdurmak için hiçbir nedenim yok.

Bu arada en iyi arkadaşım (ve diğerleri) onunla bir an önce iletişim kurmamakta ısrar ediyor. Şimdi depresyonda olduğumu ve daha da kötüye gideceğini söylüyor.

Reddit'teki pek çok insan, iletişim halinde olmanın, gerçekleşmeyecek olan karşılık umudumu besleyeceğini söylüyor ve yine de bilinçsizce bir şeyler umduğumu kabul etsem de, buna göre hareket etmeyeceğim."
"Yani, kadınlarla ilgili boktan bir hafta/ay/yıl geçirdim ve bunun sadece bende olduğunu düşünmeye başladım...
yani, 25 yaşında bir erkeğim ve bir yılı aşkın süredir beni sinirlendiren bir eski sevgilim oldu. Beni artık sevmediği için terk etti, sonra başka biriyle çıktı ve ben buna bir son vermeden önce bir yıllığına bana geri döndü. Onunla 8 aydan fazla konuşmadım ve bu süre zarfında birkaç randevuya gittim, hepsi ilk randevuyla sona erdi ve ikincisi olmadı. Sonra, bu kızla tanıştım, benimle birkaç randevuya çıktı ve sadece iletişimi kesti ve mesajıma asla cevap vermedi (hayır, telefonunu havaya uçurmadım, sadece cevap vermeyince ona mesaj atmayı bıraktım.)
Ondan bir ay kadar haber alamayınca çarşamba günü bana durup dururken mesaj atarak film izlemek isteyip istemediğimi sordu. Evet dedim ve bugün izlemeye gittiğimizde bana ""çok kötüyüm abimle gördüm kusura bakma"" dedi sorun yok başka bir şey yaparız dedim. Bahanelerden başka bir şeye dönüşmedi, ben de sadece siktir et dedim, zorlamayacağım.
Şimdi, bugün, eski sevgilim takılmak ve konuşmak için beni aradı. Tamam dedim, konuşuruz, öğle yemeğine çıkarız ve ""kızmayacağına söz verir misin?"" Ona sadece söylemesini söyledim. ""Başka bir erkekle çıkıyorum ama bu yürümezse tekrar bir araya gelmek ister misin?"" dedi. Bir şey demeden öylece çıktım.
Asperger'ım var ama çok iyi çalışıyorum, sadece kötü sosyal becerilerim var. İlk fiziksel çekim bir kez etkisini yitirdiğinde, yavan ve sıkıcı biri olduğumu hissediyorum. Neyi yanlış yapıyorum ya da ben değilim bilmiyorum. Kızlar normalde böyle midir yoksa ben mi şanssızım?!?!
Bana söylenenlere göre ""çok iyi görünüyorum"", bu yüzden bana randevuları veren şeyin bu olduğunu düşünüyorum, ama kişiliğim boktan. ve evet, onlarla çıkmadan önce asperger olduğumu biliyorlar."
"Bu adamla yaklaşık üç aydır çıkıyorum. Geçen ay arkadaşlarının [M] evine gittim ve üçümüz takılıyorduk ki arkadaşları [F] ağlayarak ve üzülerek ortaya çıktı. Onunla bir şeyler hakkında konuştum ve gerçekten çok iyi anlaştık ve yeni bir arkadaş edindiğim ve en iyi arkadaşımın arkadaşlarıyla iyi geçindiğim için çok mutluydum. Onunla mesaj attım ve onunla takıldım ve gerçekten onun gerçek bir arkadaş olduğunu hissediyorum.

Sonra dün, çocukluğumdan beri arkadaşım [30F] geldi ve işte bir dizi uzun vardiyanın sonunu kutluyorduk. Oldukça sarhoştuk. Böylece erkek arkadaşım ve bayan arkadaşım geldiler ve içmeye başladılar. Çocukluk arkadaşım yeni kız arkadaşına onun ve erkek arkadaşımın birlikte okula gidip gitmediğini veya nasıl tanıştıklarını sordu, sadece yeni insanlarla tanışıp sarhoş sohbeti yaparak. Sonunda eskiden çıktıklarını kabul edene kadar ikisi de söylemeyecek.

Benim sorunum bu konuda nasıl büyüyeceğimi bulmak. İkisine de güvenmiyorum, tekrar birlikte olacaklarına dair hiçbir fikrim yok... Sadece bundan hoşlanmıyorum ve neden böyle olduğumun gerçek nedenini bulmak için duygularımı gözden geçiremiyorum. bu konuda üzgün. Bu noktada, ikisini de görmek veya onlarla takılmak istemiyorum."
"Kurtarma kedimiz Abby, yemek konusunda her zaman seçici olmuştur. Onu ilk aldığımızda oldukça hastaydı ve zaten yemek yemeyi sevmiyordu, bu yüzden bu daha da zordu. Ne zaman bir yemeği sevdiğini düşünsek, bir hafta içinde yemeyi bırakıyor ve bir daha yemiyor (Sadece bir aylık erzak aldıktan sonra...).

Mesele şu ki, kediyi inatla alt etmeye çalıştık ve bu asla kazanamayacağımız bir tavuk oyunuydu. Ve sonra kediciklerin kulübesi jabba olan iki numaralı kedicik Ollie geldi.

Ollie, Abby'nin kasesinde kalan yiyecekleri yemekle kalmayacak, aynı zamanda Abby onu istemiyor ve aktif olarak küçük kız kardeşine veriyor. O kadar kötüleşti ki, Abby geceleri açlıktan berrak safra kusuyordu... onları ayırmaya, yeni yiyecekler almaya, atıştırmak için kuru mama vermeye çalıştık... işe yaramadı, yemek yemedi. Kimse sormadan önce veterinere gitti ve seçici olduğunu söylediler.

Abby'yi bir sorun olup olmadığını görmek için yanımıza aldığımızda veterinerimizden bebek için bir hediye paketi almamıza hızlıca ilerleyin. Royal canin sütten kesen kedi maması var ve Ollie'nin beğenip beğenmediğini görmek istedik. Bilin bakalım kim beğeniyor? Abby. Kitty crack kokain, bilmiyorum. Normal kedi mamasının üzerine serpmeye başladık ve tahmin edin ne oldu.. onu yiyor. Baharat gibi.

İşte bizim şüphemiz, bunu yapmak uygun mu? Veteriner bu konuda gerçekten pasif görünüyordu ve bunun ne kadar iyi olduğunu bilmiyorum. İçeriğine baktım ve neredeyse vitamin dolu bir kuru gıda gibi görünüyor. Birkaç gramdan fazla yemesin diye serpiyoruz."
Arka plan: Üniversitenin başlarında çıkmıştık ve bir yıl kadar ara vermiştik. Birlikte olmadığımız süre boyunca [FWB kızı] ile cinsel ilişki yaşıyordu. Şimdi en iyi arkadaş benzeri bir ilişki için tekrar bir araya geldik.
"Yani Reddit oldukça zor durumdayım. En iyi arkadaşlarımdan biri bir kız olur. (Ben erkeğim). Ona her şeyden çok tapıyorum ve sadece arkadaş olduğu geçmişine karşı hislerim olabilir. Benim için şimdiden bir Noel hediyesi seçtiğini ve bunu bana vereceği için oldukça heyecanlı olduğunu öğrendim. Bu konuda oldukça duygulandım ama aynı zamanda çok rahatsız oldum. Onun zaten sevdiğinden oldukça emin olduğum bir erkek arkadaşı var. İyiliğe karşılık verip ona bir hediye almalı mıyım? Nasıl bir ilişki içinde olduğunu görünce, ona asılmaya çalışıyormuş gibi görünmek gerçekten istemiyorum. Ama yine de, ona kendim bir hediye vermediğim için kaba veya umursamaz olarak çıkmak istemiyorum. Kahretsin, yoksa ben geri zekalı bir şekilde paranoyak mıyım? Yardım."
"Üniversitede bir işkoliktim ve buna bağlı olarak Fortune 50 listesindeki bir şirkette yüksek maaşlı bir yönetici pozisyonu elde ettim. Ne yazık ki, umduğum kadar harika bir fırsat değildi. Bana asla zamanında ödeme yapmadı ve yiyecek ve faturaları ödemek için ailemden borç almak zorunda kaldım. Kalıcı konumuma rapor vermem gereken bir hafta önce beni nişanlımdan, ailemden ve arkadaşlarımdan 80 milden fazla uzağa yerleştirdi. Haftada 60 saatten fazla çalışana ve tatillerde çalışmaya zorlanana kadar çalışmam gereken saatleri kademeli olarak artırdı. Üstüne üstlük, insanların sık sık bağırdığı, ağladığı ve birbirini parçaladığı son derece düşmanca bir çalışma ortamı vardı.

Tüm bu nedenlerle ve daha pek çok nedenle dört ay sonra görevimden ayrıldım. İşi aldığımda, hayatımın sonraki birkaç yılını mükemmel bir şekilde planladığımı düşündüm ve kefalet için tamamen ezik gibi hissettim. Mali eşim işi bıraktıktan sonra çok daha mutlu göründüğümü söyledi ve bunun doğru bir karar olduğu konusunda bana güvence verdi. Yine de, ""mükemmel"" bir yedek iş olmadan üç haftalık iş arayışından sonra cesaretimi kırmaktan kendimi alamıyorum.

İlerlemem için tavsiyesi olan var mı?"
"Bu benim ilk gönderim olduğu ve ne yaptığım hakkında hiçbir fikrim olmadığı için yaptığım hatalar için özür dilerim. Lütfen nasıl geliştirebileceğimi bana bildirin.
---
Ablam yaklaşık 3-4 hafta önce erkek arkadaşı tarafından terk edildi. Sadece yaklaşık 4 aydır çıkıyorlardı ama o bu adamdan gerçekten hoşlanıyordu ve görünüşe göre bu adam da ondan gerçekten hoşlanıyordu (arkadaşları her zaman onun ona nasıl baktığı falan hakkında konuşuyorlardı).

Her neyse, birlikte dersleri olmadığı ve onu sadece sabahları, öğle yemeğinde, okuldan sonra ve hafta sonları gördüğü için ondan ayrıldı. Başka bir kız bulduğuna ve bunun sadece bir kaçamak olduğuna inanıyor. Aşkın hala orada olduğunu söyledi ve bence bu ona tekrar bir araya gelecekleri konusunda umut verdi ama bunun olacağını sanmıyorum.

Sürekli konu dışına çıkıyorum. Onu unutmaya çalışıyor ve başka bir adam ona çıkma teklif etti ama evet demek istemedi ama yine de yaptı çünkü hayır deseydi kendini kötü hissedecekti. Şimdi ne zaman onunla bir şey yapsa onu eski sevgilisiyle karşılaştırıyor. Nasıl aynı hissettirmediği hakkında devam ediyor ve onun yanında eski sevgilisiyle yaptığı gibi ""kelebekler"" uçuşmuyor veya gergin değil.

Hala eski sevgilisiyle arkadaş ve ona mesaj atıyor ve en iyi arkadaşı onun en iyi arkadaşıyla çıkıyor, bu yüzden onu neredeyse her gün görüyor.

Peki eski sevgilisini unutması için ne yapabilirim?

---

Metin uzunsa özür dilerim"
"Hepinize merhaba! Bu yüzden, ergenlikte büyürken bile her zaman bu zihniyete sahiptim ve ilişki geçmişi veya tek gecelik ilişki geçmişi olmayan bir ortak istiyordum. Bir kişinin ilişkilerinde sahip olduğu partner sayısını hiç umursamadım (Benim yaşıma göre çok sayıda ilişki olmadıkça, o zaman bu başlı başına bir endişe olurdu.) ama ilişki kurmak hiçbir zaman tam olarak uymuyor gibiydi. Ben. Kişisel olarak seksi her zaman samimi ve ayrıcalıklı bir şey olarak gördüm, ama her zaman arkadaşlarıma ve diğerlerine ve onların vücutlarını nasıl paylaşmak istediklerine destek oldum! İnsanların tek gecelik ilişki yaşayıp da değer verdikleri biriyle samimi seks yapabileceklerini biliyorum. Ama sanırım benim gibi bir ilişki için sekse değer veren birini istiyorum.

Çıkmadığım diğer insanları desteklediğime ve ilişkilerdeki eş sayısını umursamadığıma göre, bunu istemekle hâlâ iffetli davranıyor muyum? Sanırım kendimden bu kadar şüphe etmemin nedeni, eşcinsel bir erkek olarak topluluğun büyük bir kısmının ilişki kültürü olması ve bu değerlere sahip birini isteme arzusuna sahip olduğum için bile iffetli hissediyorum. Ama öte yandan, bazı insanlar sadece Katoliklerle çıkmak ya da evlenene kadar seks yapmak istiyor, bu yüzden benim ne istediğim neredeyse mantıksız gelmiyor.

Nihayetinde bunu bir partnerde aramanın mantıklı olduğunu düşünüyor musunuz?"
"Adından da anlaşılacağı gibi, 18 yaşımızdan beri ve tüm üniversite yıllarımız boyunca 4 yıldır birlikteyiz. Artık ikimiz de mezun olduğumuza ve düzenli işlere girdiğimize göre taşınmak istiyoruz. Birlikte yaşamanın en mantıklısı olacağını düşünüyor ve nişanlanıp bir süre evlenmemekten de bahsetmiş. 20'li yaşlarımın sonlarına kadar nişanlanmak veya evlenmek istemiyorum (her zaman planım buydu). Ayrıca, en azından bir düğün planlayana kadar birlikte yaşamanın uygun olmadığını düşünen geleneksel annem ve büyükannemin yanındayım.

Birkaç yıl sonra hala birlikte olursak, kendimi onunla evlenirken tamamen görebilirim. Ama aramıza giren şeyleri de görebiliyorum. Başka bir ülkede yaşamaya kararlıyım ve aslında önümüzdeki birkaç yıl içinde başka bir ülkede altı ay geçirmek zorunda kalabilirim. Şu anda yaşadığımız kasabada kalmak istediğini her zaman dile getirdi. Ben de çok kronik hastayım (ölümcül bir şey değil ama bazen zayıflatıcı) ve ben bir alevlenmeden geçerken bunu pek iyi idare etmiyor.

Onu kesinlikle tüm kalbimle seviyorum ve herkes birlikte mükemmel olduğumuzu düşünüyor ama ben hala tereddütlüyüm. Duygularını incitmeden ve onu sevmediğimi düşünmesine neden olmadan, birlikte yaşamak ve henüz nişanlanmak istemediğimi ona nasıl söyleyebilirim?"
"Tıraş olmak için elektrikli tıraş makinesi kullanan bir adamım ve hiç tıraş bıçağı kullanmadım, ancak dün Walmart'taki kasa istasyonunda Pawn Star Rick Harrison'ın tek bıçaklı güvenli tıraş makinesini gördüm. Erkek tıraş bıçağına benziyordu ve alfa erkeği olduğum için onu satın aldım. Tıraş bıçağını çeneme dayadım ve sağa kaydırdım, hayatımda aldığım en yakın tıraştı.

 Ondan sonra seksi vücudumun diğer kısımlarını tıraş etmeye başladım ve sonunda sakalımı, göğsümü, kollarımı, bacaklarımı, kıçımı, kasıklarımı ve evet hatta taşaklarımı tıraş ettiğim noktaya geldim ve kendimi yeni bir erkek gibi hissederek duşa atladım. ve aynamda on dakika kendime hayran kaldım ve sonra düştüm.

 Bu sabah uyandım ve hemen her şeyi batırdığımı fark ettim, güneş yanığım varmış gibi hissediyorum ve cildimin her yerinde küçük kağıt kesikleri var ve yanıyor! Bu tam boka batmaya neyin sebep olduğuna dair tek tahminim, tıraş olurken veya tıraştan sonra tıraş kremi sürmemiş olmamdı, jilet yanığı böyle mi hissettiriyor?!"
"Argümanı, ikimiz de başlattığımız için teknik olarak ikimizin de kurucu ortağı olduğumuzdur. Kurucu olmak, başlangıçta sadece bir kişinin olduğu anlamına gelir. Beni buna başlamam için gerçekten cesaretlendirdiğini hissediyorum, ancak başlangıçta işin çoğunu ben yaptım ve o daha çok insanları dahil etme rolünü üstlendi. Şirketi kurduğumu ortaya koymanın onun içindeki rolünü tamamen ortadan kaldırdığını söylemem gibi hissettiğini ve çok kırıldığını söyledi.

Aşırı tepki mi veriyor? Ben öyle görmedim ama yanlış mı yaptım?"
"Pekala, ben F25'im ve o M27ish.

En iyi arkadaşlarımdan biri ve ben, ikimiz de ilkokuldayken bir yaz kampında tanıştık. Ondan birkaç yaş büyük bir erkek kardeşi vardı ve üçümüz mahallede maceralara atılır ve her yerdeki yerel oyun alanlarını ortalığı kasıp kavururduk. Lise başladığında, arkadaşım ve ben birbirimizden uzaklaşmaya başladık. Ailesi inanılmaz derecede dindardı ve benimki değişen siyasi ortamda giderek daha liberal hale geliyordu. Ailelerimiz her ne kadar arkadaş olarak kalsa da, ailesinin bizi kötü bir etki olarak görmesinden kendimi alamıyorum. Birbirimizin aşağısında yaşamamıza rağmen, arkadaşım ve erkek kardeşi eğitimlerinin geri kalanında özel Hıristiyan okullarına gönderildiler, bu da bana onu ya da erkek kardeşini görmek için daha az neden verdi.

Yıllar geçiyor, arkadaşımın erkek kardeşi üniversite için eyalet dışına taşınıyor ve o liseyi bitirdikten sonra onun peşine takılıyor ve dört yıl sonra eve geri dönene ve ondan yardım istemeye karar verene kadar onlardan gerçekten haber alamıyorum. yapmak istediğim bir site Bu konuda gerçekten birbirimize bağlı olduğumuzu hissettim. O gerçekten havalıydı ve inanılmaz derecede yardımsever, eğlenceli ve üstelik akıllıydı! Özel okullara gitmesine rağmen, sivil haklar konusunda çok açık fikirli, benzer siyasi bağlantılarımız var, aynı TV şovlarını izliyoruz ve müzikalleri sevmekten utanmıyor.

Asıl sorunum, korkunç ilişkiler geçmişim olması. Çoğu insanın düşündüğü şekilde korkunç bile değil. Aseksüel olma ihtimalim çok yüksek gibi hissediyorum. Bugün olduğum kişi olmama yardımcı olduğunu hissettiğim dört büyük ilişki yaşadım ve bunun için minnettarım ama hepsi partnerimle seks yapmak istemediğim gerçeğiyle sona erdi.

Onun yanında kendimi güvende hissediyorum çünkü onun asla benim rahat bölgemin dışında bir şey yapmayacağını biliyorum. Ancak partnerlerimi tatmin edemediğim için kendimi suçlu hissettiğim için pek fazla ilişki kurmuyorum. En büyük endişelerimden biri, sonunda benden hoşlanmaya başlarsa ve biz çıkmaya başlarsak ve bir şey bizim ayrılmamıza neden olursa, bu ailemizin zaten kırılgan olan ilişkisi için kötü şeyler anlamına gelebilir.

TAMAM YANİ"
"Erkek arkadaşımı yaklaşık 8 yıldır tanıyorum, 3 yıldır birlikteyiz. Yaklaşık 15 yaşından beri sigara içiyor.

Biz birlikte olmadan önce bile sigarayı bırakmak istediğini söyledi. Yarın bırakacağını ya da paketi bitirmesi gerektiğini ve sonra bırakacağını ya da benzerlerini söylediği bu şeyi yapıyor. Bunu haftada en az bir kere söylüyor. O zaman gerçekten denemeyecek. Aynı akşam yeni sigaralar alacak.

Sigara içmesinden nefret ediyorum ama bu konuda yardımcı olabileceğimi sanmıyorum. Bu, kendi başına yapması gereken bir şey.

Sorun şu ki, bu belirsizlik içinde olmaktan gerçekten hoşlanmıyorum. Ben her şeyin net olmasını seven bir insanım. Yani bu sürekli 'sigarayı bırakıyorum ama pek değil' demek sinirimi bozabilir. Çoğu zaman kafamın üzerinden uçmasına izin veriyorum ama bazen beni gerçekten rahatsız ediyor.

Bununla nasıl başa çıkacağım? Ona yardım etmemin bir yolu var mı?"
"Dün bazı paketleri postalamak için postaneye gittim. APC'yi (Otomatik Posta Merkezi) her zaman yaptığım gibi kullandım [hatlarla uğraşırken zaman kazandırır]. Bazı nakliye etiketleri satın aldım ve aşağıdan almaya gittim. İlk başta makinenin ilk etiketi yanlış yazdırdığını düşündüm ama sonra bunun bir fazlalık olduğunu anladım. Birisi onu yanlışlıkla bırakmış - sanırım makinenin nasıl çalıştığını anlamamışlar. Artık Syosset, NY (11773) şehri için fazladan bir etiketim/damgam var. Bu alandaki herhangi birine rastgele bir mektup/kartpostal göndermekten memnuniyet duyarım. Bir şeylerin boşa gittiğini görmekten nefret ediyorum. P.M atmaktan çekinmeyin. Eğer istersen. Teşekkürler."
"Ben ve eski sevgilim geçen hafta ayrıldık, 9 aydır çıkıyorduk. Ayrılığa katılmıyorum ama o bizim uzun süreli bir ilişki için gerekenlere sahip olmadığımızı düşünüyor. Ona göre biz yakın ve iyi arkadaşız ama çok iyi arkadaş değiliz. Ve zaman kaybedip sonunda ayrılmak yerine şimdi bitirmeliyiz.

Sorun şu ki, ben işimizde takım lideriyim ve teknik olarak onun patronlarından biriyim. Bir çağrı merkezinde çalışıyoruz ve olmaması gerektiği halde iş arkadaşlarıyla oturup konuşacak. Aramaların gelmesini önleyen kuyruklarda oturacaklar veya aramaları kaçırıp tekrar giriş yapmayacaklar. İnadına onu hedef alıyormuşum gibi görünmeden işte ortalığı karıştırmayı bırakmalarını onlara nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Aktif olarak dolaşıyorum ve diğer çalışanların da odaklanmasını ve çalışmasını sağlıyorum. Ama ayrılık ya da kıskançlık yüzünden ona katı davrandığımı düşünüyor gibi hissediyorum.

Bu noktada, üst yönetime gidip özellikle onu hedefliyorum demesin diye, neredeyse onun bir şeyleri yanına almasına izin vermem gerektiğini hissediyorum."
"27F/5'10""/GB: 275 CW: 231 GW: 160

Son üç haftadır 231-232 arasında kayıpsız gidip geldim. Platoların olabileceğini biliyorum, ancak bunu kırıp kıramayacağımı görmek için tipik sorun giderme adımlarından geçtim.

Merak ettiğim şeylerden biri, MFP'nin kalori alım hedefimi çok yüksek tutup tutmadığı. Şu anda haftada 2 pound kaybetmek için günde 1330'u hedeflemem gerektiğini söylüyor. Daha önce birisinin TDEE'nizi kendi başınıza belirlediğinden bahsettiği bir gönderi görene kadar hiçbir şey düşünmemiştim. Bunu yaptığımda, 2 pound kaybetmek için kalori alımımın günde 1234 olması gerektiğini gösterdi. Her ikisi de sedanter olarak ayarlandı.

Bir şey hakkında kafam mı karıştı yoksa MFP kalori alım hedefimi biraz fazla mı ayarlıyor?"
"Bir hafta önce yeni bir üniversiteye transfer oldum, bu yüzden zaten biraz meşgulüm, ama sınıflarımdan birindeki bir kıza şimdiden oldukça ilgi duyuyorum. O kadar büyük bir sınıf değil ve sıralar var ve son dersinde yanına oturdum, bu yüzden ona yaklaşmak o kadar da sorun olmamalı.

Sorun şu ki, ona nasıl çıkma teklif edeceğimi gerçekten bilmiyorum. Çıkma konusunda oldukça deneyimsizim, ama bu durumda onun adını bilmiyorum, yaşadığım bölge hakkında da pek bir şey bilmiyorum. Makul büyüklükte bir şehir, bu yüzden yapacak işlerim olduğuna eminim.

Durumla ilgili tek bildiğim, içinde bulunduğu bir sınıfken ona nasıl yaklaşıp çıkma teklif edebilirim?"
"Daha önce kimseyle çıkmamış yeni bir kızla çıkıyorum. Benim dairemde yaşıyor ve çok iyi anlaşıyoruz, aynı ilgi alanlarına sahibiz, vs. Dışarı çıktığımızda veya bana kendimi sorduğumuzda asla bir şeyler için ödeme yapmaya çalışmaz. Çoğu zaman onun konuşmasını dinliyorum. Ona sorular soruyorum ama benimle hiç ilgilenmiyor gibi görünüyor... daha çok konuşmak ve kendini özel hissetmek istiyor... ve beleş bir yemekle ilgileniyor gibi. İlişkilerde yeni olduğunu biliyorum ve bu benim ilk rodeom değil... ne yapacağımdan emin değilim. Önceki ilişkilerimde kızın bir şey yapıp yapamayacağımızı sormasını beklerdim ve sonra bunun bedelini sınırlarına kadar ödemesine izin verirdim... bu onun için çok uygun görünüyor. Bunu zor buluyorum çünkü o benim apartman kompleksimde yaşıyor, bu yüzden fiziksel bir sınır yok. Oh ve yedi haftadır çıkıyoruz. Haftada birkaç kez dışarı çıkıyoruz ve her seferinde ben ödüyorum."
"O (k 19) beni terk edeli (19 yaşında) ve tatilde çalışmak için başka bir ülkeye uçalı altı haftadan uzun zaman oldu. Ama yeni üniversite dönemi önümüzdeki hafta başlıyor ve biliyorum ki eninde sonunda yollarımız kesişecek.

Yaklaşık bir yıl çıktık ve o benim ilk yıllarımızdan beri en iyi arkadaşımdı. Arkadaşları ve sürekli partiye ve kulübe gitme ihtiyacı hakkında bazı güven sorunlarımız ve diğer önemsiz kavgalarımız oldu. Berbat müzik ve sarhoşların olduğu karanlık gece kulüpleri yerine evde sessiz geceleri tercih ederim. Onu çok seviyordum ama içimdeki güvensizlik ve paranoyayla onu kendimden uzaklaştırıyordum... Dayanamadı ve beni terk etti. O benim kalbimi kırdı.

Ben Mühendislik ve Fizik okuyorum ve o Hukuk ve Sanat okuyor, bu yüzden kampüste muhtemelen birbirimize rastlamayacağız. Ancak sorun şu ki, ikimiz de üniversitedeki birçok ortak kulüp ve topluluktan ayrıyız. Biz de 2 belirli derneğin yöneticisiyiz, bu yüzden ister istemez yönetim kurulu toplantılarını ve etkinliklerini göreceğim... Ne yapacağımı bilmiyorum... Onunla karşılaşabileceğimi sanmıyorum...

Bu etkinlikleri ve toplantıları atlamalı mıyım? Katılmalı mıyım? Ben ne yaparım?!"
"Oda arkadaşlarım ve ben yerel bir kolejden yaklaşık 3 blok ötede bir ev kiraladık ve bu ev yaklaşık 2 yıl önce önceki kiracılar tarafından partiler için kullanılıyordu. Mülkü kiralamadan önce yakınlarda bir kolej olduğunu bilmiyorduk. Kolej çağında olduğumuz için sık sık arkadaşlarımızı içki içmeye veya takılmaya davet ediyoruz (hepimiz 21 yaşındayız), ancak ya 20 dakika uzaklıktaki devlet kolejlerine gidiyoruz ya da iş kolaylığı için burada yaşıyoruz. Kasabanın gerçek bir polisi kapımızı çalmadı veya herhangi bir gürültü şikayeti olmadı, ancak kampüs güvenliği evimize geldi ve hiçbir arkadaşımız üniversiteye gitmediği halde bir parti verdiğimizden ve reşit olmayanların içki içtiğinden şüpheleniyor. Okulun özel konutumuzu taciz etmesini engellemenin bir yolu var mı? Bu, son 6 haftada 5 kez oldu ve önümüzdeki birkaç yıl için kiralamayı planlıyoruz."
"Son zamanlarda en iyi arkadaşım (en azından ben öyle olduğunu düşünüyorum) ve son zamanlarda pek konuşmuyorum ama onunla konuşmak için zaman bulduğumda çok mesafeli görünüyor ve diğer insanlarla konuşup benden kaçıyor. BTW aynı sınıfta değiliz ama aynı öğretmene gidiyoruz ve o benimle araba paylaşımı yapıyor. Genelde tüm konuşmayı ben yaparım ve o sadece dinler ama ne gördüğümü asla umursamaz.

Ayrıca çok sinir bozucu ve olgunlaşmamış olduğu için tüm kalbimle nefret ettiğim bir ortak arkadaşımız var. 'En iyi arkadaşım' onunla bizden daha uzun süredir arkadaş. Üçümüz konuştuğumuzda beni bir kenara itecekler. Kendimi çok takdir edilmemiş hissediyorum.

Bunu hiç konuştuk ama bana hala çöpmüşüm gibi davranıyor. Kötü niyetli bir arkadaşlığın içindeymişim gibi hissediyorum ve arkadaşlarımın bana anlattıklarına göre bu, ruh halimi etkiliyor. Genelde neşeli bir adamımdır ama bu olunca depresif ve mesafeli oldum.

Ne yapmalıyım? Onunla konuşursam ne diyeceğim? İstemediğim için bu arkadaşlığı bitirmeli miyim, onunla çok güzel anılarım var. Yardıma ihtiyacım var."
"Kız arkadaşını gerçekten seviyorsan, başka insanlarla seks yapmak ister misin?

Erkek arkadaşım bana, uzun süreli tek eşliliğin onu korkuttuğunu (bildiğim kadarıyla, önceki tüm ilişkileri tek eşliydi) ve yılda bir ya da öylesine bir ""kenarda bir şeyler"" olmasını istediğini, çünkü yenilik çekici olduğunu itiraf etti. .

Ben bir biyoloji ineğiyim ve aşk erkek beyninin vazopressin salgılamasını sağlıyor, bu da erkeğin eşine sadık olmak istemesine neden oluyor. Sadık olma arzusu eksik gibi göründüğüne göre, acaba aşk da eksik midir? Beni aldatacağını söylemiyorum - o iyi bir adam ve ona tamamen güveniyorum. Ama başka kadınlarla yatmasına izin vermemi istiyor (zamanın küçük bir kısmında ama yine de).

Yılda bir FFM üçlüsünün sorun olmayacağını söyledim, çünkü bu onun başka biriyle yakın bir şekilde yalnız kalmasından çok daha az acı verirdi ve sanırım bunun üstesinden gelebilirim.

Ama şimdi şüphe duymaya başlıyorum, çünkü bence bu gerçekten uzun vadedeysek (yani: sonsuza dek) uzun vadede işe yaramaz. Sanırım gerçekten kıskanabilir ve tersleyebilirim ve bu ilişkimizi mahveder. Ve ben bu adamı gerçekten ama gerçekten çok seviyorum, bu yüzden berbat ötesi olur.

Ama temel olarak sizden (erkeklerden) bilmek istiyorum:"
"2014'ün başında yeni bir hayata başlamak ve kız arkadaşımın yanına taşınmak için NY'a taşınmıştım. 2014'ün tamamını onunla nişanlanarak geçirmiştim ve her şeye rağmen güzel bir yıldı.

Orada burada, özellikle de her iki taraftan da şiddetli hale gelen kavgalar yaşadık, ancak genellikle zamanında barıştık ve tekrar memnun kaldık. Bir gece öncesine kadar gülüyor, fıkralar anlatıyorduk.

Ertesi gün (Aralık 2014), işten eve geldiğimde tüm kişisel eşyalarının gitmiş olduğunu görüyorum. Televizyonu, koleksiyonları, kıyafetlerinin bir kısmı, bagajı... hepsi gitti. Not yok, uyarı yok, hiçbir şey yok. Daha sonra bir şekilde tren istasyonuna vardığını ve Teksas'a giden bir trene atladığını öğrendim.

İşlerin iyi gittiğini düşündüğüm için tamamen kırılmış hissediyorum, ta ki yüzüme yalan söylediğini, eşyalarını önümde topladığını, sadece kıyafetlerini karıştırdığını söyleyerek yalan söylediğini fark edene kadar. Onun için her şeyden vazgeçtim. TX'deki işimdeki menajer pozisyonum, TX'teki evim, sadece her şey ve NY'ye taşınarak tüm bahislerimi bu ilişkiye koydum ve şimdi herhangi bir iyileşme olup olmadığını merak ediyorum.

Tekrar sevmek istiyorum. Ondan daha iyi birini bulmak istiyorum ama hiçbir kadının benim için doğru olmayacağından çok korkuyorum. Ve bununla birlikte, benimle uzaktan yakından ilgilenebilecek herhangi bir kadının bundan aldığım duygusal yaralarımdan kurtulmak istemeyeceğinden ve sadece kayıp bir dava olacağımdan endişeleniyorum.

Bir parçam sadece ""erkek gibi davranmam"" ve acıyı saklamam gerektiğini düşünüyor. Bu, genç iş arkadaşımın, mağazamıza (benzin istasyonu) giren bazı rastgele kız telefon numaralarını almamı sağlamaya çalışmasından kaynaklanıyor.

Sanırım asıl sormaya çalıştığım şey, normal bir rutine dönüp bu depresyonu atlattıktan sonra, duygularım kadar taşıdığım yaraları mı saklamalıyım yoksa doğru kadın benimle iş birliği yapıp bu durumu kabul edecek mi? bana yardım etme zamanı?

Başka herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir. Üzgünüm, bu yazı her yerde. Soruları da cevaplayacağım."
"Bu aslında bugün oldu, belki de kesin olarak dört saat önce. Kız arkadaşımla çok sağlıklı bir cinsel ilişkimiz var. İkimiz de en az bir kez bir şeyler denemeye açığız ve birbirimizi rahatlatmanın yeni yollarını denemeye bayılıyoruz.

Her zaman sahip olduğum ama asla işe yaramayan bir istek, rezil alarm horoz oral seks. Bu fikre açık ama benim uykum o kadar hafif ki, kurduğu herhangi bir alarm sürpriz yönünü mahvediyor. Alçak ve işte bu sabah doğal olarak benden önce uyandı.

Ben uykunun rüya döngüsündeyken o heyecanlanmaya başlıyor. Oğlanları okşamaya ve kasabaya gitmeye başladığında, kendimi müşterilerle dolu bir kampçı dükkanında çıplak 'uyanırken' buluyorum. Özellikle yaşlı bir adam battaniyenin altında komik bir şey olduğunu gördü ve gülmekten öldü.

Panik modu devreye giriyor ve aşağı baktığımda artık normal ayakkabılarımı giymediğimi görüyorum. Bir ayağımda asker botu, diğer ayağımda bağcıklı nike ayakkabılarım var. Çılgınca kampçıda ayakkabılarımı aramaya başladım. Bu başarısız olduğunda, en azından zaten giydiğim ikisinden biriyle eşleşen birini bulmam gerektiğine karar verdim. Hiçbir yerde bulunamadılar ve yeni botlar ve bir çift powerlace nike satın almak için çok meteliksizim. Buralarda bir yerlerde panik zirveye ulaşıyor ve gerçekten uyanıyorum, ayakkabılarımı bulmalıyım diye bağırarak yataktan fırlıyorum.

Kız arkadaşı, çok cömert cinsel iyiliğinin sonucu olarak tamamen kafası karışmış ve biraz rahatsız olmuştur. Yine de açıkladığımda gülmekten öldü."
"Kız arkadaşım ve ben bir hafta önce ayrıldık. O benden ayrıldı. Sonunda çıkarları olan arkadaş olmak istedi ve ben hayır dedim. Bunu yaparsam hayatıma devam etmemin daha zor olacağını söyledim ve bu bana kullanılmış gibi hissettirdi. Bu yüzden dün gece onu gerçekten özlemiştim ve favori şarkımızdan bir şarkı sözü yayınladım ve yanına kırık bir kalp koydum. Uzun süre çıktık. Her neyse, 1 hafta konuşmadıktan sonra bana mesaj attı ""yani devam etmen gerektiğini söylüyorsun ama bunu gönderiyor musun?"" Nasıl yanıt veririm? Bunu söyleme şekli biraz kabaydı ama dürüst olmak gerekirse onu özlüyorum ama bana kötü davrandığı için geri adım atmıyorum. O olgunlaşmamış. Ayrıca bir sürü erkekle flört ediyor ve benden ayrıldı. Güzel bir iyi cevap ne olurdu?"
"2 ay önce, ona pislik gibi davranan bir adamla kötü bir ilişkisinden çıktı. Komik, dışa dönük ve çok enerjik. Bazen bazı erkeklerle biraz flört ediyor.

Her gece metin üzerinden konuşuyoruz ve birlikte bir dersimiz var. Her zaman birbirimizle dalga geçeriz, şakalaşırız ve güleriz. Bazı tartışmalarımız gerçekten derin. Başka insanlara söylemediği birçok şeyi bana anlattı.

İlk başta bir ilişki aramadığını söyledi, ancak son zamanlarda kendisine pislik gibi davranılmaktan bıktığı için onu hak ettiğini gösterecek bir adam aradığını söyledi.

Örneğin bugün, projemiz üzerinde birlikte çalışırken, benden onunla aynı sandalyeyi paylaşmamı istedi. Bana bakıp güler, kulağıma fısıldar ve bana iyice yaklaşırdı. Başını omzuma yaslayacaktı. Sürekli birbirimizle dalga geçiyorduk ama gerçekten cilveli görünüyordu.

Ama diğer grup üyemiz bunu fark edip çıkıp çıkmadığımızı sorduğunda, sanki hiçbir şey yokmuş gibi hızlı ve yumuşak bir şekilde hayır dedi. Bu da ilk değil.

Bazen bekar hayattan zevk almaktan bahsediyor ama aynı zamanda bana bir daha aşık olup olmayacağını ve erkeklerin onunla her zaman nasıl ilgilendiğini soruyor. Bazı geceler bana tam bir bilgi düzeni veriyor, bazılarında ise sinirlenmiş görünüyor ve sohbeti kısa sürede bitiriyor.

Çoğu zaman bana ne kadar harika olduğumu ve böylesine harika bir arkadaşı kaybetmenin aptallık olacağını söyler. Ancak sohbette ilişkiler ortaya çıktığında, genellikle ""Umarım doğru kızı bulursun, sen harika bir insansın"" gibi bir şey söyler.

Sadece çok açık ve kapalı ve birkaç işaretçiye ihtiyacım var."
"/r/legaladvice'den xpost, /r/personalfinance'ın iyi içgörülere sahip olacağını öne sürdükleri gibi



Hayatımın, ailem için birçok meseleyi halletmeye yardım ettiğim bir aşamasındayım. Chicago, IL'de (vergi avukatı mı? emlak avukatı mı? cfa?) danışmak için doğru kişilerin kim olduğunu bulmam gerekiyor. Ailemin durumu ile ilgili olarak:



- Sadece sosyal güvenlik geliri (addl: elimden gelen her konuda yardım)
- 50-75 bin kredi kartı borcu
- Ana eve 300 bin borcumuz var (satamıyorum, deniyorum)
- Miras kalan ~175 bin mülk (geçmişte kiralamış - ipotek kalmamış - çok satılabilir)



Hem mülkleri (vergi ve diğer sonuçlar) satmanın hem de $'ı kiralık mülk satışından genel borç + emekliliğe doğru kullanmak için korumanın en iyi yolunu anlamam gerekiyor. Çok teşekkür ederim!!!"
"Yağmur yağdı!!! (Bilin bakalım nereliyim) 2 ay kadar önce ehliyetimi aldım, 2 hafta sonra yazdan zar zor kazandığım parayla bir araba aldım. Araba başkalarına göre boktandı ama benim için tam bir yarış arabasıydı. Bok gibi görünüyordu ama bir şampiyon gibi koştu. Her neyse, hiç yağmurda araba kullanmadım, bu yüzden işten eve dönerken başımın belaya gireceğini biliyordum. Hidro planya bana tanıdık geldi ama bunun gerçek sonuçları olduğunu asla bilmiyordum. İyi bir mil için (Dominic toretto sesiyle) özgür olduğum sıra bana geliyor. Dönüşte büyük bir su birikintisi vardı. Bundan tamamen kaçınmaya çalıştım ama sağ ön lastiğin suya çarpacağını biliyordum ve anladım. ""Deniz uçağı"" kelimesini hatırla, evet, sıçtım. Sol ön lastik devrilip battı ve yolun kenarına dönmeme neden oldu. Kenara yaklaştıkça su daha derindir. Motorum boğuldu, gerçekten mahvoldum. Anahtarı çevirmeye çalışmanın işleri daha da kötüleştireceğini biliyordu. Ayak bileği derinliğindeki suda dışarı çıktım, sürtüğü boşa aldım ve dönüşün köşesine ittim. Tüm bu çıkmazın iyi tarafı, bir kamyon şoförü teçhizatından çıktı ve suyla dolu arabayı kenara itmeme yardım etti. Sudan çıkar çıkmaz yarış arabama hayat vermeye çalıştım. Bir kez geri döndüğünde, onu eve ayırdım. Bir vuruntu sesi dışında öncekiyle aynı şekilde koştu. Gürültü sadece düşünmek acıtıyor. Diğer redüktörlerin tavsiyelerine göre, daha fazla hasara neden olmadan kullanımı kolay veya güvenli olamaz. En azından bir başkası için biraz para kazanmak için zaten bir craigslist reklamı yaptım. F sen ""EL NINO"""
"Eski erkek arkadaşım ve ben 2 yıldır aralıklı olarak çıkıyoruz. Ve yaklaşık 5 kişilik en iyi arkadaşlar. Mesafe nedeniyle Mayıs sonunda ayrılmaya karar verdik.

Birbirimizi seviyoruz, evlenmek istiyorduk ama hayallerimden vazgeçmek istemediğim ve onun 4 yıl daha orduyla sözleşmesi olduğu için evlilik pek olası görünmüyordu.

Onunla birlikte olmak için hareket edebilmek için hayatımı onunkiyle eşleştirmeye çalışırken bir yıldan fazla bir süredir kendimi tutuyordum / tutuyordum. İlişkimiz ne kadar harika olsa da, LDR'miz beni paramparça ediyordu. Bunu gördü ve bitirme zamanının geldiğine karar verdi. Ayrılmamız oldukça karşılıklıydı, ikimiz de ilişkimizin büyümemizi engellediğini biliyorduk. Ama duygularımız asla gerçekten gitmedi.

Mayıs ayının sonundan bugüne kadar, O ve ben umutsuzca teması koparmaya çalıştık. Ona artık ""sadece arkadaş"" olamayız demiyorum. Bu yüzden konuşmayı keseriz, iki hafta içinde birimiz bozulur ve diğerini ararız. Sonra ""sadece arkadaş"" olmaya karar veriyoruz çünkü konuşmamak çok acı verici ama bu seks yapmaya, seni seviyorum ve her gece telefonda konuşmaya dönüşüyor. Birbirimize yatırım yaparak saatler ve saatler harcıyoruz. Temelde daha önce olduğumuz şeye geri dönüyoruz.

Bunu bu gece dördüncü kez yapamayacağımıza karar verdik. Uyuşturucu bağımlılığı gibi ve tekrar tekrar kötüye gidiyoruz. Duygularımıza rağmen ilişkimizi temiz bir şekilde nasıl bitiririz?"
"O bir süpervizör, ben ise giriş seviyesi bir çalışan olarak işimizde tanıştık. O dört yıldır oradayken ben yedi yıldır orada çalışıyorum. Çabucak aşık olduk ve o zamandan beri güçlü bir şekilde birlikte olduk.

Ancak birkaç ay önce ben de süpervizörlüğe terfi ettim. Mutluydum çünkü hedeflerimize ulaşmak bizim için daha fazla para demekti. Onun da mutlu olduğunu sanıyordum. Ancak şimdi iş yerinde benimle tartışmaya ve bir hata yaptığımda veya bir görevi tamamlamam çok uzun sürdüğünde beni utandırmaya başladı. Bana saygılı bir şekilde hitap etmediğini hissettiğimi ve yanıt olarak hiçbir şey söylemediğini nazikçe bilmesine izin verdim.

Bu havaya uçurma zamanlarından birkaçı, utanç verici ve profesyonellik dışı bulduğum diğer iş arkadaşlarının önünde gerçekleşti. Ertesi gün tabii ki hiç olmamış gibi.

Kendimi tam bir başarısızlık gibi hissettiriyor ve her seferinde kalbim kırılıyor çünkü bu dünyadaki herkesten daha çok sevdiğim kişi bu. İş tartışmalarımızın ilişkimizi etkilemesini istemiyorum ama bana o kadar kızıyor ki benimle konuşmayı tamamen bırakıyor.

İki kez evlendi. Ben geç açan biriyim. Bu, şimdiye kadar sahip olduğum ilk (ve umarım son) uzun vadeli ilişkim. Bu yüzden seni seven birinin nasıl bu kadar sert konuşabildiğini ve en ufak şeylere bu kadar çabuk sinirlenebildiğini anlamakta güçlük çekiyorum."
"[Bir çilingir arayarak FU yapan bir adamın bu hikayesi] bana kilitli bir araba içeren kendi TIFU'mu hatırlattı. Bu birkaç yıl önce oldu ama yine de göndereceğim ...

İş için seyahat etmeye yeni başlamıştım ve bir müşteriyle 2 günlük bir ziyaret için rastgele bir Midwest eyaletindeydim. Fly in, kiralık araç, otel, müşteri, yemek, otel, müşteri, hava limanı, ev. Bu hikayede iki şey önemlidir:
* Kiralık arabam beyaz, iki kapılı bir Pontiac'tı.
* Sonbaharın sonlarıydı, neredeyse kıştı, hava soğuyordu ve bölgeyi gece boyunca donduran bir don olayı olmuştu.

Böylece...Müşteri ziyaretimin sabahı uyanıyorum ve kiralık arabama doğru yola çıkıyorum. Kilidi açmak için anahtarı kilide sokun... anahtar dönmüyor. İlk düşündüğüm şey ""Harika, kilit donmuş."" Bunu neden düşündüm bilmiyorum... ama bu beni FU'ya hazırlıyor.

Kilit donmuş olduğu için onu çözeceğime karar verdim. Odama geri dön, buz kovasını al, sıcak suyla doldur. Kilit mekanizmasına geçeceğini ve açabilmem için ısıtacağını umarak arabanın camına atmaya devam edin. Anahtarları tekrar deneyin. Neşe yok. Git başka bir kova sıcak su getir ve tekrarla. Hala neşe yok.
Sıcak suyla dolu 3. buz kovamla otoparka girerken otoparkın karşısına bakıyorum. ""vay canına, bir başka beyaz 2 kapılı kiralık Pontiac. Şansın nedir?""

Bir ampul yanar. *Diğer* arabaya doğru yürüyorum, anahtarımı takıyorum...VOILA. Açılır. Etrafa bakıyorum... burada yapacak bir şey yok!... ve kimse beni görmeden elimden geldiğince hızlı bir şekilde park yerinden fırlıyorum."
"Ben sadece doğal olarak arkadaş canlısı bir insanım, bu yüzden kendimi derslerde arkadaş edinirken bulacağım. Bazen yanımda oturan bir adamla sohbet edeceğim ve harika anlaşıyoruz! Ancak, açıkçası arkadaştan fazlası olmakla ilgilenmiyorum - ama yine de onlarla takılmak ve yeni insanlarla tanışmak isterim! Ve benden numaramı istediklerinde, özellikle de bu kadar sıradan bir bağlamdaysa, hayır demenin biraz düşmanca olacağını düşünüyorum. Sohbet etmeyi sevdiğim insanlarla takılmayı seviyorum ve zaman zaman takılacağım birkaç erkek arkadaşım daha var.

Bu benim için zor çünkü ""ah, evet, bir erkek arkadaşım var"" demek için iyi bir an varmış gibi hissetmiyorum. Yeni tanıştığım birine bundan önceden bahsetmek zorunda ve rahatsız hissediyorum. Erkek arkadaşıma çok bağlıyım ve onu çok seviyorum, harika bir ilişkimiz var. Önden ""BAĞLI BİR İLİŞKİ İÇİNDEYİM"" diyemediğim ve arkadaş olduğum bu adamlara liderlik etme potansiyelim olduğu için kendimi suçlu hissediyorum.

Onlardan herhangi biriyle takılırsam, ""evet, yani bir erkek arkadaşım var..."" dersem, eğer gerçekten ilgilenirlerse ve arkadaşlığımı flört olarak okurlarsa, daha sonra suratıma bir tokat olacakmış gibi hissediyorum. . Sanırım insanları hayal kırıklığına uğratmaktan korkuyorum. Ama yeni adamlarla veya insanlarla tanıştığımın ilk birkaç saniyesinde bundan bahsederken kendimi daha da garip ve agresif hissediyorum.

Sadece beklemeli ve sonra gelişigüzel bir şekilde sohbete mi bırakmalıyım? Bu tür durumlara yaklaşmanın doğru yolu nedir?"
"İkimiz de boşanma sürecinden geçiyoruz. İkimizin de çocukları var. Yaklaşık altı ay önce bir tanışma sitesinde tanıştık.

İyi tarafı: Entelektüel olarak çok şey paylaşıyoruz. Birbirimizi pek çok düzeyde ""anlıyoruz"". Kahkaha, kültür, hatta zayıf noktalarımız ve sorunlarımız. Artı, seks harika. Gerçekten harika. Beni seviyor.

Kötü: Birbirimiz için fazla zamanımız yok. Ebeveynlik ve iş nedeniyle, haftada iki kez biraz zaman geçirmek için acele ediyoruz. Çocuklarım onunla hiçbir şey yapmak istemiyor. Hızlı bir toplantı denedik ve kötü geçti. Çocuğunu sevmiyorum, ebeveynliğini takdir etmiyorum. Söylemesi korkunç ama ""daha iyisini yapabilirdim"" gibi hissediyorum. (O daha büyük bir kız). O klas olmaktan çok eğlenceli ve onu ailemle tanıştırmak beni biraz tuhaf hissettiriyor.

Sorun: Hayatımda ona yer yokmuş gibi hissediyorum. Çocuğunun yanında olmak beni strese sokuyor, çocuklarımla onun varlığı konusunda yumurta kabuğundayım. Onunla birlikte olmak için benim için önemli olan bazı şeyleri (antrenmanlar, bütçeyi korumak, ev işleri) kaydırıyorum. Öte yandan, beni başka kim sevecek merak ediyorum. Onu hayatımda kaybetmek istemiyorum çünkü o gerçekten harika bir insan. Ve seksi fena halde özlerdim.

Sorunum: Nasıl devam edeceğimi bilmiyorum. Bir yandan ayrılmam gerektiğini hissediyorum. Muhtemelen ganimet aramasına dayalı bir ilişkiye açık olsa bile, bu konuda kendimi iyi hissetmiyorum. Ben de onu incitmek istemiyorum. Ve gerçek şu ki onu seviyorum. Bunu uzun vadede uygulanabilir kılmak için değişen hiçbir şey görmüyorum. Yardım?"
"Romantik olarak ilgilendiğim erkeklerin benimle ilgilenmediği bu sorunla karşılaşıp duruyorum. Bu doğru, herkes herkes için değil ama bu bir kalıp haline geliyor ve ben çok rahatsız oluyorum. Duygularımı bilmelerine rağmen, benimle yatmayarak arkadaşlığa devam etmeyi haklı çıkarıyorlar (bc sanırım duyguların seks olmadan da oluşabileceğinin farkında değiller). Elbette kullanılmak istemem ama birine onlar hakkında ne hissettiğinizi söylemek ve başından savmak inanılmaz derecede sinir bozucu.

 Bunun [25m] ile olan en son adama, duygusal akıl sağlığım için onunla arkadaşlığımı sürdürmek istemediğimi söylememe rağmen, gerçekten nasıl arkadaşım olmak istediğini ve fiziksel hiçbir şeye başlamak istemediğini tekrarlamaya devam etti bc arkadaşlığıma değer veriyor. Bir ilişki içinde olmaya açık ama benimle romantik olarak ilgilenmiyor. Görünüşe göre sadece arkadaş olmak istemediğim için oldukça üzgün. Sadece bu rutinden kurtulmak için bir tavsiye arıyorum, kendimi oldukça sınırlı bir flört havuzunda sıkışıp kalmış buluyorum, bu yüzden istediğim gibi çıkamam."
"Yani, uzun lafın kısası, bir kızla 2 yıldan fazla çıktım ve bu bir nişanla sonuçlandı. Her zaman derinden aşıktık ve bugüne kadar bunun özel bir şey olduğunu ve sahip olduğumuz en iyi ilişki olduğunu savunuyoruz. Ancak eski sevgilimin vizesi bitip ülkesine dönünce (geçici olması gerekiyordu) işler ters gitmeye başladı. O yeni bir hayata uyum sağlıyordu ve ben hukuk fakültesine başlamakla birlikte.

Ancak kış tatilinde onu görmeye gittim ve inanılmaz bir zamandı ve işleri yoluna koymaya karar verdik ama ben ayrıldıktan sonra aynı rutine düştük ve ocakta yollarımızı ayırdık. Bu süre boyunca, her gün iletişim halinde olduk ve temelde her zaman yaptığımız gibi hareket ettik, ara sıra orada burada tartıştık ve onun, benim için sadece bir engel olan mesafeden çok korktuğunu iddia ediyor. Daha fazla konuşmak istemediğim bir dönemden geçtim, ama o her zaman beni bundan vazgeçirdi ve yakın zamanda konuşmaya devam etmeyi, onun dediği gibi ""her şeyin doğal akışına"" izin vermeyi kabul ettiğimde, birdenbire konuşmadık. bu kadar Ancak annesini ziyarete geliyor ve geldiğinde onu ziyaret etmem için bana yalvardı, ben de onu görmek için bir bilet aldım. Şimdi biraz endişeli görünüyor ve belki de birbirimizi görmeden önceki hafta konuşmamız gerektiğini (önümüzdeki hafta sonu gideceğim) ve her şeyi kesin olarak çözmeyi umduğunu söylüyor.

Uçaktan indiğimde neyin içine giriyorum? bu süre boyunca ilişki durumumuzu fb'den çıkarmayı reddetti ve ailesine ayrıldığımızı bile söylemedi, ancak bana bir tavır veriyor ve şimdi son zamanlarda endişeli görünüyor."
"Annem eski bir donanmada neredeyse on yılı aşkın süredir çalışıyor. Çalıştığı süre boyunca, istismarcı işverenler olarak girip çıkıyorlar. Bu, büyük bir şirketten beklemeyeceğim bir şey olduğundan değil, yakın zamanda dava açmaya değer veya annemin lehine bir şey olması gerektiğine neredeyse emin olduğum bir şey oldu.

Geçen gün saatinde annem banyolardan birini temizliyordu ve çöpü dışarı çıkarırken kağıt havluların altında yüzü yukarı dönük bir şırınga vardı! Eline şırıngayı batırdıktan sonra öğrendi ve bu şırıngada önceden kan olduğunu fark etti!!! Daha sonra (belli ki) her türlü hastalık için taranması için hastaneye getirildi ve o iğnenin mikroskobik olarak HIV ile kontamine olma olasılığını önlemek için yoğun ilaçlara başlama seçeneği vardı, ancak ilaçlar onu çok hasta edecekti. Eski donanmanın bu durumla ilgili yaptığı tek şey, halkın kullanmasın diye banyoları kilitlemekti.

Bu durumla ilgili annemin lehine kullanabileceği bir şey var mı? Şırıngayı Old Navy'ye teslim etmedi çünkü onlar durum hakkında çok soğukkanlı ve umursamaz davranıyorlardı."
"Küçük kutu aromalı sütleri severim ve açmadan önce karıştırmaları için hızlıca sallarsınız. Genelde meşrubat içmem ama Üniversite müzik teorisi sınavı söz konusu olduğunda gazlı bir şeyler kullanabilirim diye düşündüm.

Oturuyorum, sınav başlıyor. Kola şişemi aldım ve iki kez hızlıca salladım ve hemen açtım, ne cehennemi serbest bıraktığımı fark etmeden. Her tarafıma fışkırıyor, telefonum ve önümde oturan piliç onu ıslatıyor. Vahşi bir yeti gibi çığlık atıyor ve şimdi elimde 3 metrelik bir yarıçap içinde sınavların mahvolduğu tamamen boş bir şişe tutuyorum. Tam bir eşek gibi görünüyorum ve profesörün boş sınavı kalmamıştı, bu yüzden yarın yapmam gerekecek. Islattığım civciv de gözyaşlarına boğuldu, özür diledim ama bunun için çok geçti.

Telefon da kızarmış."
"(Uzun oldu ama çok şey yaptım ve seçeneklerim tükeniyor)

Bu yüzden 3 yıldır yazmaktan ve çizmekten bilek ağrılarım var. Esnemek ve dinlenmek için sık sık molalar verir, ergonomik ekipmanlara yatırım yapar, çalışırken ayakta durur, oturduğumda masamı ergonomik olarak hizalar, elime sıcak ve soğuk sargılar uygular, ibuprofen alır, geceleri dirseklik takardım. ve tüm gün elimi kullandığımda.

Ağrı geçmişte yönetilebilirdi ve ben sadece 26 yaşındayım. Formdayım, bol meyve ve sebze yiyorum, içki içmiyorum veya uyuşturucu kullanmıyorum. Reçete bile yok. Anksiyete dışında hastalık veya hastalık yok. Elim dinlendiği sürece veya yapabildiğim her zaman sol elimi kullandığım sürece (baskın olmayan), el hızla iyileşir.

Aylarca işsiz kaldıktan sonra, sanat diploması ve sosyal kaygısı olan biri başka pek bir şey için nitelikli olmadığı için minnettar olduğum bu veri girişi işini aldım. Ayrıca 9-5 programı, gerçek tutkum olan geceleri serbest sanat yapmama izin verdi.

2 hafta oldu ve sağ elim şimdiye kadarki en kötü ağrıyı çekiyor. Yukarıda listelenen tüm yöntemlerime rağmen elim sürekli ağrıyor. Geçici ajansım sağlık sigortası sunuyor, ancak bunu karşılayabileceğimden emin değilim. Bende olsa bile, bir doktordan randevu almam muhtemelen aylar sürerdi.

çok korktum Birkaç ay idare etmem gereken bir miktar birikimim var, ama aylarca bana panik atak yapmayan bir şey bulmaya çalıştıktan sonra bu işi gerçekten kaybetmek istemiyorum. Ama elimin zarar görmesini de istemiyorum. Ne yapmalıyım?? Çaresizleşiyorum, lütfen yardım edin!"
"Birkaç hafta önce, sekiz aylık [23M] kız arkadaşım [20K], bazı arkadaşları aracılığıyla bir barda rastgele bir adamla [20s M] tanıştı. Onunla hiç tanışmadım ama birbirlerini hızla facebook'ta eklediler ve şimdiden günlük olarak birbirlerine snapchat gönderiyorlar.

Henüz onu bununla yüzleştirmedim çünkü beni kıskanç falan bulmasından korkuyorum ama bir erkekle bu kadar çok fotoğrafı ileri geri göndermesini uygun bulmuyorum. özellikle yakın zamanda tanıştıkları için sadece arkadaşlar.

Onunla bunun hakkında konuşmalı ve ona bu yeni adamla snapchat yapmayı kolaylaştırmasını mı söylemeliyim yoksa bu enstantanelerin hiçbirini görmediğim için sakinleşmeli miyim, bu yüzden endişelenecek bir şey olamaz mı?"
"son 6 aydır neredeyse her gün, en azından birkaç saatte bir birbirimizle konuşuyoruz ve bu sabah beni görmezden gelmeye mi başladı? Onu sosyal medyada aktif görüyorum ama söylediğim hiçbir şeye cevap vermiyor ki bu garip. ama ne kadar iletişim kurduğumuzu fark etmeye başlıyorum, belki bu sağlıklıdır?

Daha önce gerçekten ""sağlıklı"" bir ilişki içinde olduğumu sanmıyorum, bir yılın son gf'si beni bir yıllık bir ilişkide ayrı partilere gitmeye karar verdiğimiz tek gece aldattı ve her gün iletişim kurduk. peki bir şey söylemeli miyim yoksa... çok mu yapışkanım?"
"Yani ben 26f, kız kardeş 29f.

Kız kardeşime flört ilişkisi konusunda nasıl yaklaşacağım konusunda tavsiyeye ihtiyacım var. ""WTF sen deli misin?!"" den daha iyi bir şeye ihtiyacım var. Kız kardeşimden evli bir adamla ilişkisi olduğunu yeni öğrendim. Bu kulağa kötü geliyor ama aslında daha da kötüleşiyor.

Daha önce erkekler hakkında konuştuk ve çıktığı insanlardan hiç heyecan duymadım ama bu pastayı alıyor. Bana her şeyi anlatmadı ama sahip oldukları beni çok endişelendiriyor. Evli bir adama aşık olduğunu söylüyor. Ayrılmak isteyen ama boşanma konusunda korkak olan ve henüz boşanma davasına başlamamış evli bir adam. Gideceğini söyleyip duruyor ve bunu resmileştirirse kız kardeşimin orada olacağına dair güvence almaya çalışıyor.

Bu ""harika"" adam da ona bir çocuk vermeyi ama onunla evlenmemeyi teklif etti. Bu aklımı başımdan alıyor. Bu adam ezik gibi görünüyor ve bir şekilde kız kardeşim bunu görmüyor. Karısını aldatıyor olması ve kız kardeşimin sık sık donanmada görevlendiriliyor olması ki bu da onun uzun süre evde olmadığı anlamına geliyor, onun sadece yan taraftaki ilişkisi olduğunu düşünmeme neden oluyor.

Yaklaşan büyük bir tren kazası görüyorum ve kız kardeşimi seviyorum ama onu savunmaya geçmeden nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. Sık sık kendi fikrinin doğru olduğuna ve diğer herkesin yanlış olduğuna inanır. Hareketlerini durduramayacağımı biliyorum ama ona yardım etmeye çalışmak istiyorum. Söyleyeceğim herhangi bir şeyin muhtemelen bir fark yaratmayacağını biliyorum ama denemek zorundayım. O benim ablam ve onu seviyorum ama erkeklerle her zaman sorunları oldu, muhtemelen biyolojik babasının onu ve annemi terk etmesinden kaynaklanıyor.

Yani .. ne söyleyeceğine dair bir fikrin var mı? Onu yabancılaştırmadan duruma nasıl yaklaşılır? Bir şekilde ona bu adamın iyi bir adam olmadığını göstermeye nasıl çalışırım?"
"Bu adamla sekiz yıl önce ikimiz de aynı enstrümanı çalmaya başladığımızda tanıştım. O zamandan beri ona hep biraz aşığım. Ben başka erkeklerle çıktım, o da başka kızlarla çıktı, ama ikimizin de bekar olduğu bu son birkaç ayda, gerçekten ona aşık oldum. Onun için üzülmek gibi. (Bunun genç bir kızdan kulağa ne kadar klişe geldiğinin farkındayım, ama olan bu.) Bugün, aylarca süren karışık sinyallerden sonra, baloda olumsuz bir yanıt, ardından söz konusu yanıt için özür, çoğu reddedilen randevu daveti ve iki tarafımızda da flört; Sonunda ona olan hislerimi döktüm. Onun ne kadar harika olduğunu düşündüğümü ifade ettim ve aldığım tek yanıt bir ""teşekkür ederim gurll"" oldu. Bana açıkça beni en iyi arkadaşı olarak gördüğünü söyledi ve hepsi bu. Bu yüzden, arkadaşlığımızı bozmadan (kendime mesafe koymak ve onunla konuşmamak gibi) onu aşmam gerektiğini anlıyorum. Sanırım bu noktada her zaman onun arkadaşı olacağım, daha fazlası değil. Reddit, ona olan hislerimi yenmemi nasıl önerirsin? Çünkü dürüst olmak gerekirse şu anda berbat durumdayım."
"Ben(E28) ve kız arkadaşım(K24) 2 aydır çıkıyoruz, birlikte çalışıyoruz ve işten sonra yerel barlara gideceğiz. Kasabadan birçok insanla etkileşim içinde olduğumuz bir işte çalışıyoruz. Dışarı çıktığımızda erkekler sürekli ona geliyor ve onunla konuşuyorlar (ki bunda sıfır sorunum var) ama benim sorunum, neredeyse cilveli görünmesi ve bize veda etmeye gelen insanlara sarılması.
 Bana göre onlarla flört ediyormuş havası veriyor. Aslında bir adam bizim işyerimize geldi ve ona telefon numarasını verdi. Şimdi orospu değilim, bu adamlara beni rahatsız ettiğinde bir şeyler söylüyorum.

Sorum şu ki, ona arkadaşça davranmasının ve erkeklerle vedalaşmasının müsait olduğu veya ilgilendiği izlenimini verdiğini söylemek yanlış olur mu?
Bu tür şeylerle biraz sesini kısmasını istemem yanlış mı?"
"Tüm geçim masraflarını (yiyecek/faturalar/kira/giderler) gelir tabanına göre bölüştürüyorduk. Dışarı çıkıp arkadaşlarıyla eğlenmeyi daha çok sevdiği için bunu onun lehine değerlendirdim ve o mutlu olduğu sürece umursamıyorum.

Görünüşe göre o kadar da mutlu değildi ve benden ayrıldı. Ama kira $1300/ay ve kira/sigorta/faturalar toplam yaklaşık $1750/ay aramızda. Ayrıca kira kontratı çok saçma ve onu bozmak için 4 aylık kira karşılığı ücret istiyor. Bu yüzden temel kuralları belirledim ve hala paylaştığımız miktar için şimdi 50-50 olduğunu söyledim. O zaman ile şimdi arasındaki fark, onun için ayda 200 dolar daha fazla. Birkaç ay önce yaptığı bir otomobil talebi için düşülebilir 500 $ nedeniyle önümüzdeki iki ay boyunca ödeyemeyeceğini söylüyor, ki bu gerçek.

Ancak, yeni payını ödeyememesi üzerine saçmalık dedim. Korkunç harcama sorunları var, bu yüzden aylık gelirini bütçelendirdim ve tüm yaşam masraflarından sonra (muafiyet hariç) ayda yaklaşık 600 doları olduğunu gösterdim. Ona, çoğu insanın beklenmedik faturalarla karşılaştığında birikimlerinden çıkardığını ve sonra zaman içinde zararı telafi ettiğini söyledim. Bundan hoşlanmadı çünkü biriktirdiği sadece 1200 dolar var ve bu da Temmuz'da Keys'e yaptığı aile gezisi için.

Onun banka hesabının bir parçasıyım ve bu nedenle çek ve birikimlerine doğrudan kendi hesabımdan erişebiliyorum. 100 doları (iki ödeme dönemine bölünmüş 200 doları) çekmeyi ve kendi başına halletmesine izin vermeyi düşünüyorum. Şimdilik kira ödemeye ara vermek istediği bu saçmalığı oynamayacağım, çünkü asla ödemeyeceğini biliyorum çünkü onu kredi kartı borcundan çıkardığımdan beri bana zaten 700 dolar borcu var. 2 yıl önce bir araya geldi."
"Birkaç hafta önce bu delice güzel, zeki, komik, genel olarak harika kadınla çıkmaya gittim. Gerçekten iyi gitti ve onu çok sevdim. Bana en başından beri evli olduğunu ve açık bir ilişki içinde olduğunu söyledi ve ben bundan gerçekten etkilenmedim. Açık bir ilişki içinde biriyle ""çıkmanın"" ne anlama geldiğini tam olarak düşünmediğim için umursamadığımı düşünüyorum.

Şimdi onunla ikinci bir randevuya çıkmak üzereyken, nasıl davranmam beklendiği konusunda biraz korkuyorum. Ona, çıkacağım ve sevimli şeyler söyleyeceğim ve ona karşı hisler beslememe izin vereceğim herhangi bir kız gibi mi davranacağım? Yoksa bundan kaçınmaya ve buna sadece cinsel bir ilişki olarak mı davranmaya çalışıyorum? İlk buluşmada çok seviştik ve onu evime geri davet etmem mi yoksa çok mu erken olduğundan emin değildim, bu yüzden iyi geceler dedim. Sanırım bu sefer onu geri davet edeceğim? Ve buradan sonrası sadece cinsel mi? Erkeklerle anlamsız seks yaptım ve bu yeterince kolay, ama bir kızla duygularımı ayıramayacağımdan endişeleniyorum, çünkü bunlar kalbimi gümbür gümbür attırıyor. İçgörü var mı?"
"Öncelikle, İngilizce benim orijinal dilim olmadığı için kötü dilim için kusura bakmayın.



Geçenlerde erkek arkadaşımın son üç aydır eski sevgilisiyle gizli bir flört yaşadığını öğrendim. Bu konuda yalan söylüyor ve gerçekten incinmiş hissediyorum. Artık ona güvenmiyorum. Onu gerçekten seviyorum ve onu affetmek ve geçmek istiyorum.



İlk başta gerçekten özür diledi ve tekrar telafi etmek için her şeyi yapmak istedi. Onun yaşadığı okula gidiyorum ama ailem başka şehirde. Bu yüzden öğrendikten sadece iki gün sonra Noel tatili için ayrılmak zorunda kaldım. Tüm güven sorunlarım ve incinmiş hissetmemle bu, ilişkimize zarar verdi. Artık bitkin hissediyor ve daha iyi hale getirmek için çalışmak istemiyor. Bunun yerine beni incittiğim ve bundan büyük bir şey çıkardığım için kendimi suçlu hissettirdi. Ve şimdi onun kırdığı şeyleri düzeltmeye çalışırken yalnızım ve kendimi gerçekten yalnız hissediyorum.



Tatil için ayrılmadan önce her gün birbirimizi arayacağımıza söz verdi. Ve bunu evde olduğum beş günde bir yaptık. Bu gece ona benimle biraz konuşmak isteyip istemediğini sordum, hatta onu aradım. Ama beni geri çevirdi. Ve konuşmak istemediğini söyledi.



Ne yapacağımı bilmiyorum. Üzgünüm, yalnızım ve kendimi değersiz hissediyorum. Sanki artık beni ve duygularımı umursamıyor bile. Bir şey söylemeye korkuyorum ama onunla tüm bunları konuşmak istiyorum. Ama nasıl ve ne diyeceğimi bilmiyorum. Bunu yaparsam daha da uzaklaşacağından korkuyorum.



Bu adamdan gerçekten ayrılmak istemiyorum. Bu yüzden lütfen reddit yapın, tüm bunları anlamak için yalnızca biraz içgörüye ve yardıma ihtiyacım var."
"işte buradayım, bir yılı aşkın süredir çıktığım harika bir kız arkadaşım var. Bence o mükemmel ama bizim durumumuz öyle değil; ben altı yıl boyunca (yüksek lisans) okulda olacağım sırada o ülkenin diğer ucunda gerçek bir işte çalışıyor

Ondan gerçekten hoşlanıyorum ama dürüst olmak gerekirse, onunla yakın zamanda gerçek bir ilişki kuramayacağımın farkındayım. Bu arada birlikte mükemmeliz, ailelerimiz birbirini seviyor ve çoğu insanın gözünde evli olmak zaten kaderimizde var.

okulda beni tamamen şaşırtan başka bir kızla tanıştım, şu anda çıktığım kıza hiç benzemiyor ama onunla sadece arkadaş olarak takılmayı seviyorum ve bende ortaya çıkardığı şeyleri seviyorum. Bir gece ikimiz de gerçekten sarhoş olduğumuzda, ikimiz de birbirimize karşı karşılıklı duygularımız olduğunu itiraf ettik (hayır, kız arkadaşımı asla aldatmam). Hâlâ iyi arkadaşız ve hâlâ çok iyi arkadaşız ama bu noktada bir tür nihai sonuca varmam gerekiyor ki ikisini de birbirine düşürmeyeyim.

bu yüzden ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok, dürüst olmak gerekirse muhtemelen şu anki kız arkadaşımla çıkmayı tercih ederdim ama gerçekte koşullar o kadar dayanılmaz ki buna ayak uydurabilir miyim bilmiyorum

bu arada benden gerçekten hoşlanan ve gerçek bir ilişki içinde olabileceğim harika bir kıza sahibim.

Bunu beklemeye/çalışmaya değer mi yoksa beni bu kadar mutlu edecek biriyle bir şansı kaçırır mıyım?"
"Tamam, bu biraz karmaşık, bu yüzden kısa tutmaya çalışacağım. Evde 4 erkekle yaşıyorum ve onlardan birine çok aşık oldum. Eve ilk taşındığımda bir erkek arkadaşım vardı. Ayrıldıktan sonra, oda arkadaşım *Drew* söylediğim ilk kişiydi ve onun için ağlamama izin verdi (o biraz OKB ve onun için ağlamasına izin verdiği ilk kişinin ben olduğumu söyledi).

Her neyse, zaman geçti ve Cadılar Bayramı'nda benimle bir fotoğraf çekti ve iki kolunu da bana doladı ve işime geldi ve neredeyse beni öpüyordu. Yine de biraz sarhoştu.

Böylece daha fazla zaman geçti ve bağ kurmaya devam ettik. Ve diğer oda arkadaşımın 21. doğum günü partisinden biriydi, bu yüzden hepimiz gerçekten sarhoş olduk ve kanepedeydik ve ben onu gıdıklamaya başladım ve gecenin geri kalanında herkesin önünde kucaklaştık.

Ama sonra biraz uzaklaştığımızı hissettim, bu yüzden incinme korkusuyla bir duvar örmeye başladım. Onunla boşluk hakkında yüzleştiğimde, onu engelleyenin ben olduğumu ve daha odamdan çıkmadan kulaklıklarımı taktığımı ve onunla göz teması kurmayacağımı ve bundan hoşlandığını söyledi. ona merhaba de.

Bu yüzden ondan gerçekten karışık duygular alıyorum ve arkadaşları onun bir kadına yaklaşmayacağını, ona karşı agresif davranmaları gerektiğini söylediler. Harekete geçmekten korkuyorum ve o bana karşı aynı şekilde hissetmiyor.

Peki Reddit, benden hoşlanıyor mu? Harekete geçmeli miyim? Ve eğer öyleyse, ne yapmalıyım? O bir ameliyathane uzmanı, bunun yardımcı olup olmayacağından emin değilim."
"Yani bu başlıkta her zamanki gibi bugün değil, bu hafta sonu oldu.
Biraz arka plan bilgisi, ben ve bu çocuk, tinder'da tanıştıktan sonra yaklaşık bir yıldır sohbet ediyoruz. Her gün telefonda konuşuyoruz, mesaj atıyoruz, snapchat falan yapıyoruz ama sadece birkaç kez görüştük çünkü ondan hoşlandığımı anlamadı. O zamandan beri birbirimizi ne kadar sevdiğimiz hakkında konuştuk.

Her neyse, geçenlerde bir iş için ülke değiştirdi ve onu görmenin benim için hoş bir sürpriz olacağını düşündüm. Bu yüzden ona söylemeden uçuş rezervasyonu yaptım ama sır saklamakta kötüyüm, bu yüzden ona anlattım. Cuma akşamı ona varıyorum, her şey iyi başlıyor, akşam yemeği ve içki içmeye gidiyoruz vs. Bu yüzden onu sevdiğimi ağzımdan kaçırdım, içki konuşması gibi, ondan hoşlanıyorum ama ona aşık değilim, ama ona bunun nedenlerini söylüyorum (eminim sarhoş olmamın iyi niyeti vardı.)

Ertesi sabah akşamdan kalma olarak uyanıyoruz ve bundan bahsediyor. Ona sadece sarhoş olduğum için söylediğimi nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum, bu yüzden onunla kaçıyorum. Beni yatakta bırakıp aşağı indi, ben de uyumaya devam ettim. Birkaç saat sonra hala yalnız uyanıyorum. Günün geri kalanı biraz garip, kanepede ona sarılmaya çalışıyorum ve o beni omuz silkiyor. O gece dışarı çıkıyoruz ve bir arkadaşını davet ediyor. (Sadece 2 gece kaldım.) Uzun lafın kısası, hafta sonunun geri kalanında soğuktu. Birkaç yüz pound israf."
"Yani onun da benim de instagramımız var ama hiçbir şey paylaşmıyorum çünkü hayatımı gizli tutmayı seviyorum ve tüm sosyal medya olayına deli değilim.

Bir şeyler göndermesiyle ilgili bir sorunum yok, paylaştığı tüm sevimli şeyleri görmek hoşuma gidiyor ve sık sık fotoğraflarımızı paylaşıyor. Ama aynı zamanda gömleksiz fotoğraflarını da yayınlıyor ve bazen kızlar onun ne kadar çekici olduğunu ya da her neyse onu yorumluyor.

Rahatsız olmakta haklı mıyım? Hiçbir şey söylemedim çünkü kontrol etmek istemiyorum ve gerçekten benim yerim olduğunu düşünmüyorum. Ama gerçekten, ona her zaman iltifat ediyorum ve ne kadar iyi göründüğünü söylüyorum, neden instagramda rastgele yabancılardan sürekli onaya ihtiyacı var?

Eski sevgilim sosyal medyayla pek ilgilenmiyordu ve bu onun hakkında hoşuma gitti. Belki sadece farklı insan türleri vardır ve ben şu anki erkek arkadaşımla gerçekten uyumlu değilim? Dikkat çekme tutumu benim için gerçekten bir engel."
"Üniversitenin son yılındayım ve hayatımın bu aşaması sona ererken bir sonraki hamlemi planlıyorum. Erkek arkadaşımla 8 aydır birlikteyiz. Şu anda yaşadığım şehirde tanıştık ve çıkmaya başladık ve 6 ay önce bir iş için yaklaşık 2 saat uzaklıktaki bir şehre taşındı. LDR'yi denemeye karar verdik ve çalışmasını sağladık. Okulu bitirdiğimde onun yanına taşınmam ve onun bölgesinde bir iş aramam konusunu derinlemesine tartıştık. Onun alanında benim alanımda birçok iş fırsatı var ve bunun ikimiz için de olumlu bir hareket olduğundan eminiz.

Annem, öğrenci borcumu (10 bin dolardan az olacak) hızlı bir şekilde ödemek için eve geri dönmem gerektiğine inanıyor. Amacını anlıyorum ve başlangıçta kabul ettim - bu konuşmayı erkek arkadaşım ve ben bir tartışma içindeyken yaptık, bu mesafenin bir sonucuydu ve o zamandan beri çözüldü. Şu anda annem, onunla ve babamla [53M]% 100 geri taşındığımı düşünüyor.

Annemle gergin bir ilişkim yok ama okula gitmek için taşındığımda ilişkimiz kesinlikle düzeldi. Ailemi ziyaret ettiğimde en çok sonbaharda okula gitmek için taşınacak olan erkek kardeşim [17M] ile vakit geçiriyorum. Mutlu olduğum sürece babamın nereye gittiğim konusunda bir fikri olduğunu sanmıyorum.

Nereye gitmek istediğime karar verdim - Bunu çok düşündüm ve seçeneklerimi değerlendirdikten sonra erkek arkadaşım ve ben birlikte yaşamaya karar verdik. Anneme kararımı söylediğimde incinip itiraz edeceğinden korkuyorum. Onunla daha önce hiç böyle bir konuya yaklaşmak zorunda kalmamıştım ve nasıl devam edeceğimden emin değilim."
"Faturalarla ilgili yardıma ihtiyacı olduğu ve gidecek bir yere ihtiyacım olduğu için geçen marttan beri kız kardeşimle yaşıyorum. Eşi Ocak 2012'den beri cezaevindeydi ve elinden gelenin en iyisini yapıyordu ama 2013'ün sonlarına doğru işini kaybetti ve paraya ihtiyacı vardı. Mart 2014'te babam kira parasını çaldı ve sorun çıkardı, bu yüzden evden taşınmak zorunda kaldık. Ablam faturalara yardım ettiğim sürece onunla kalabileceğimi söyledi. Aynı ay işimi kaybettim, bu yüzden ikimiz de sabit bir gelire sahibiz ama işleri birlikte yürütmeyi başardık. Sonunda ekimde iş buldum ve yeni bir yer için para biriktirmek yerine yardım etmek için daha fazla para ödemeye başladım. Bugün kocası geldi ve onun evi olduğu için ikimizi de evden atmaya karar verdi. Aralarında bir süre sorunlar vardı, bu yüzden sanırım eve gelip onu ve beni kovmaya karar vermesine neden olan şey buydu çünkü başından beri orada olmamı hiç istemedi. Çıkmak için önümüzdeki haftaya kadar zamanım var. Korkuyorum çünkü hiç arkadaşım falan yok, bu yüzden gidecek hiçbir yerim yok. Kız kardeşim bana söylediğine göre bir arkadaşında kalacak. Benim adıma sadece 400 dolarım var ve kiralık bir yer bulmak zor çünkü her şey bundan daha fazla ve çoğu depozito gerektiriyor. Doğu Los Angeles bölgesinde sahip olduğum çok az şeyle kiralayabileceğim bir yer bilen var mı? Çok düzenli ve sessizim ve kendime saklıyorum, bu yüzden sorun olmayayım. Uyuşturucu falan kullanmıyorum ve çok açık fikirliyim. Birisi lütfen yardım edebilir mi, gerçekten başka nereye başvuracağımı bilmiyorum."
"Merhaba Reddit, şu anda S/O'mdan yaklaşık 500 mil uzaktayım ve derecemin geri kalanında (kararıma bağlı olarak 3-4 yıl kaldı) bu üniversitede kalmayı planlıyorum. Bu sonbaharda ancak uzun mesafe haline gelen uzun mesafeli bir ilişki içindeyim. 2,5 aydır çıkıyoruz.

Daha önce bir sorun yaşadık ve o bendim, bir partide bir kızla dans ediyordum ve o arkasını dönüp beni öptü (onu durdurmadım). Ertesi gün ona söyledim ve bir ara ayrıldık. Hala bu telefon görüşmesini ve nasıl tepki verdiğini düşünüyorum ve bu beni paramparça ediyor. Yapılması gerektiğini biliyordum ve göğsümden bir tuğla kalkmış gibiydi ama değer verdiğim birini böyle duygusal bir duruma sokmam beni mahvediyor.

Bu kızı seviyorum ve hayatımın geri kalanını onunla geçirmeyi hayal ettim ama temelde tüm genç yetişkin hayatım boyunca bir ilişki içinde olduğum için bekar olma deneyimini kaçırıyormuşum gibi hissediyorum. Sadece endişelenmemek ve kendime odaklanmak istiyorum (Bazen mutlulukla mücadele ediyorum ve geçen dönem pek iyi değildim) ve dışarı çıkıp eğlenmek istiyorum ama aynı zamanda ondan ayrıldığım için pişmanlık duymaktan da korkuyorum. ez onu

Acı çekmesini, ağlamasını ya da bana kızmasını istemiyorum, bu kız bugün olduğum kişinin büyük bir parçası oldu ve onu ölesiye seviyorum. Yapsaydım, mesajlaşmanın kaba ve düşüncesiz olduğu için onu aramam gerektiğini biliyorum ama telefonda kalbinin kırıldığını duymaya hazır mıyım yoksa onunla devam etmek isteyip istemediğimi bilmiyorum. Bu."
"Eşim ve ben, ailemle birlikte denizaşırı bir geziye çıkmamız gerekiyordu. Yolculuk, ailemin aslen nereli olduğu Hindistan'aydı ve ailem (beyaz olan) karıma bazı manzaralar ve sesler göstermek istedi.

Ne yazık ki, biz ayrılmayı planlarken annem kalp krizi geçirdi. Tamamen iyileşmesi gerekiyor ama geziyi ertelemek zorunda kaldık. Her şeyden önce, annemin iyi olmasına sevindim ve bunun için ödeyebileceğiniz hiçbir bedel yok. Yeniden planlama hakkında bilgi almak için havayolumuzu aradım ve rezerve ettiğimiz bilet türü göz önüne alındığında, tıbbi bir acil durum için bile bunun bir seçenek olmadığını söylediler. Yani, temelde, benim için ÇOK para olan 4 bin doları kaybettim (gerçekten herkes için).

Ailemin bileti bir yıla kadar tamamen değiştirilebilir. İşte benim sorum. Bileti iade edemeyeceğimi aileme söylemek istemiyorum çünkü annemin kendini suçlu hissetmesini falan istemiyorum. Bu tıbbi sorun nedeniyle sahip olduklarından daha fazla strese girmelerini istemiyorum. Ancak, tam bir geri ödeme almamı beklemelerini ve bu yıl geri ödemeden gelen fonları kullanarak Hindistan'a gideceğimizi düşünmelerini de istemiyorum. Başka bir bilete gücüm yetmez. Ne yapmalıyım?"
"Belki beş ya da altı hafta önce, erkek arkadaşım telefonunda konuşurken ben de onunla oturuyordum. Nedenini hatırlayamıyorum, ama bir noktada mesajlarına gitti ve büyük bir kaydırma yaptı (ne kadar ileri gittiğini görmedim). Durduğunda, ""Diane"" den ""Fo sho"" yazan bir mesaj gözüme çarptı. Bu ismi bilmiyorum ama erkek arkadaşım serbest çalıştığı ve çoğunun adını bilmediğim birçok insanla konuştuğu için hakkında hiçbir şey düşünmedim.

Sonraki birkaç hafta boyunca, ara sıra kendimi Diane'in kim olduğunu merak ederken buldum. Erkek arkadaşımı suçlanmış hissettirmek istemedim ve ona güveniyorum ama bir süre sonra sormanın ne zararı olduğunu anladım. Ben soracağım, o bana onun öğrencilerinden birinin annesi falan olduğunu söyleyecek ve her şey yoluna girecek.

Dün gece yemekten sonra takılıyorduk ve olabildiğince gelişigüzel bir şekilde ve mümkün olduğunca suçlamadan, ""Hey, bunun aptalca olduğunu biliyorum ve bu kadar anlamsız bir şey için endişelendiğim için üzgünüm ama bana Diane'in kim olduğunu söyleyebilir misin?"" dedim. Birkaç hafta önce sen telefonunla konuşurken o isimde birinden bir mesaj gördüm.""

Neden bahsettiğim hakkında hiçbir fikri yoktu. Diane'i tanımıyor. Telefonunu çıkardı, mesajlarına gitti ve ""Diane"" ile ""fo sho"" kelimesini aradı. Sıfır sonuç. Neredeyse bir yıl geriye gitti, Diane yoktu. Bir cevabı olmadığı için üzgün olduğunu ancak mesajlarının hiçbirini silmediğini söyledi. Beni kollarına aldı ve bana asla yalan söylemeyeceğine söz verdi.

Sanırım ya yalan söylüyor ya da ben o mesajı görmedim, değil mi? Üçüncü bir olasılık için çaresizim. Harika bir ilişkimiz var, ondan hiçbir şeyden şüphelenmek için hiçbir nedenim yok. Aynı zamanda, akıl sağlığıma gerçekten değer veriyorum. Orada bile olmayan bir şeyi bu kadar sıkı kavradığım fikri, onun bana yalan söylediği düşüncesinden neredeyse daha ürkütücü. Bunu nasıl halletmeliyim?"
"Erkek arkadaşım ve ben bir yılı aşkın süredir akrabalarımızla yaşıyoruz. Birikim yuvamı kurmam, maddi ve kariyerim ile ayaklarım üzerinde durmam ve tabii ki çok daha düşük giderlere sahip olmam için harika bir yol oldu. Erkek arkadaşım da yakın zamanda yeni bir iş buldu. Taşınma, para biriktirme ve kendi evimizi alma konusunda benim kadar hevesli görünüyordu. Aynı zamanda anlamsızlıktan hoşlanmadığımızı paylaşıyor gibiydik.

Kırmızı bayrağımı işaretleyin: dün bana, gideceğimiz bir etkinlik için bir kıyafete 1 binden fazla harcadığını bildirdi. Bu kıyafeti fiyat etiketini haklı çıkaracak kadar kullanacağını düşünmüyorum. Ayrıca, bir araya gelmekten bu kadar çok bahsettiğimiz daireye para harcanmasının daha iyi olacağını düşünüyorum. Şimdi mali durumu ciddiye aldığını ve parası konusunda dar görüşlü olduğunu düşünmüyorum. Aşırı tepki mi gösteriyorum? Bu benim için potansiyel olarak çok büyük bir anlaşmayı bozuyor çünkü kişisel olarak kötü finansal kararların daha büyük sorunların göstergesi olduğunu düşünüyorum."
"Bazı arka plan hikayeleri için, üniversite için kampüste yaşadım. Eski sevgilim yan daireme taşındı ve kısa sürede gerçekten yakınlaştık. İngiltere'deki bir üniversiteden bir yıllığına değiş tokuştaydı ve HIZLI bir şekilde vurduk.

Birimlerimiz yan yana olduğu için birlikte yaşamaya başladık. Birlikte yemek pişirdik, her gece birlikte kaldık, birlikte çalıştık vs. Ama Master eğitimini tamamlamak için İngiltere'ye dönmesi gerekeceğini biliyorduk. Bunu ilişkinin başlarında tartıştık ve o ayrıldığında karşılıklı bir ayrılığa karar verdik. O zamanlar ""evet, bununla başa çıkabilirim. Hazırlanmak için çok zamanım var, devam ederken bunun tadını çıkaracağız"" diye düşündüm.
çok yanılmışım Birbirimize çok aşık olduk ve o benim en iyi arkadaşım oldu. Neredeyse iki aydır İngiltere'ye döndü, ama biz hala bir çiftmişiz gibi konuşuyoruz ve sonunda birlikte bir gezi planladık. Yaklaşık üç hafta sonra, onunla seyahat etmek için iki haftalığına İngiltere'ye gidiyorum (önerisi, ama ikimiz de daha önce bunun hakkında konuşmuştuk)

İngiltere'ye gitmeden önce aradaki zamana nasıl yaklaşacağımdan pek emin değilim. Bir çift gibi davranıyoruz, skype/mesajlaşma (yakın zamanda bana beni sevdiğini söyleyen bir mektup ve bahçesindeki bir ağaçtan el yapımı bir kitap ayracı gönderdi) ama bunun ne olduğundan açıkça bahsetmedik.

Demek istediğim, başka insanlarla gelişigüzel görüşüyor muyuz bilmiyorum? Daha geçen gece yetişmek için bir bayan arkadaşıyla buluşacağını söyledi ama eve vardığında bana mesaj attı ve bu saat neredeyse sabahın 5'iydi ve ağzımda kötü bir tat bıraktı çünkü otomatik olarak bazı şeyleri varsaydım. iki günde bir bana beni özlediğini söylüyor ve ben oradayken planladığı her şeyden bahsediyor.

Bunun ne olduğu hakkında o konuşmayı yapmak için orada olana kadar beklemeli miyim? İletişimin kesinlikle önemli olduğunu biliyorum, ancak oraya gitmeden önce beceriksizlik/hayal kırıklığı riskini almak istemiyorum ve bazen yüz yüze konuşulmadığı zaman bazı şeyler yanlış aktarılıyor.
Tavsiye?"
"25 yaşında bir kadınım, 23 yaşında bir erkekle çıkıyorum. Amerika Birleşik Devletleri'nin doğusunda yaşıyoruz, ben yüksek lisans okuluna gidiyorum, o hukuk fakültesine gidiyor. 3 aydır çıkıyoruz ve son bir buçuk aydır özeliz. Bu noktada birbirimize erkek arkadaş ya da kız arkadaş demiyoruz ama o birkaç haftada bir kalıyor ve ben birçok kez onun evinde kaldım. Şahsen çok şefkatli ve mesajlarında bana arabanın kapılarını açıyor, toplum içinde el ele tutuşuyoruz, öpüşüyoruz vb. Sadece bir arkadaşıyla tanıştım ama birkaç kız arkadaşına resmimi gösterdi.

Neyse soruya gelelim. Bana ne yaptığımı soruyordu ve ona arkadaşımın FB'nin ateşli erkek arkadaşları olan lise sınıf arkadaşlarımızı nasıl takip ettiğini anlattığını dinlediğimi söyledim. Ve ""Demek seni takip ediyor? haha ​​jk"" dedi ""sana cevap vermek için, evet :)"" dedim ve sonra ""bu, erkek arkadaş unvanını talep ettiğin anlamına mı geliyor haha?""

Bu erkek arkadaşı mesajını tamamen görmezden geldi ve sohbete devam etti. Konuyu bir daha açmadım ve yakın zamanda da açmayı düşünmüyorum. Bunun erkek arkadaş unvanını almaya hazır olmadığı anlamına geldiğini varsayıyorum. Ama ona kendimi saldırgan, yapışkan bir kızmışım gibi hissettirmeden nasıl tekrar gündeme getiririm? Altı aylıkken onun GF'si olarak kabul edilmek isterim çünkü aksi halde ilişkinin ilerlemediğini hissederdim. Benim için erkek arkadaş/kız arkadaş ünvanı ilişkimizi değiştirmez, sadece ilişkimize olan güvenimi pekiştirir. Şimdilik bunun için endişelenmeyeceğim, ancak gerekirse konuyu nasıl yeniden açacağım ve/veya neden erkek arkadaş unvanını almaya hazır olmadığı (bildiğim sayısız olasılık) konusunda bazı tavsiyeler istiyorum."
"Ben [E/23] bir buçuk yılı aşkın süredir evliyim. Karımı [K/25] kesinlikle seviyorum ve birlikte çok mutluyuz. Harika bir seks hayatımız var. Onu aldatma arzum yok ve onun içten ve dıştan kesinlikle muhteşem olduğunu düşünüyorum.

Sorun şu ki, ne zaman küçük kız kardeşinin yanında olsam, ona karşı cinsel arzuyla dolup taşıyorum. Kelimenin tam anlamıyla düşünebildiğim tek şey bu. Birbirimize yakın olduğumuz tüm zamanı onu çıplak ve onunla seks yapmanın nasıl bir şey olduğunu hayal ederek geçiriyorum.

Neyse ki, 700 mil ayrı yaşıyoruz ve ben yılda sadece 2-3 kez onun yanındayım. Ancak eşimin ailesiyle kaliteli zaman geçirmem ve eşime olan arzum, aile gezileri vb."
"Bir wifi şifresi ararken [bunu] kız arkadaşımın defterinde buldum. Bunun bir cinsel eşler listesi olduğundan %99 eminim ama boş isimlerden veya okun ne anlama geldiğinden pek emin değilim.

Açıklığa kavuşturmak için, bunu gördüğümü bilmiyor ve bu yüzden ondan ayrılmayı düşünmüyorum bile. Endişelenmemin nedeni, benden önce 3 erkekle yalnızca cinsel herhangi bir şey yaptığını söylemesi ve bana yalan söylenmiş gibi hissetmem. Geçmişi beni çok rahatsız etmiyor ama bu liste çağımıza göre biraz geniş gibi.

Reddit'te ne düşünüyorsun? Bu ilişkimizi etkilemeli mi? Ve sadece meraktan soruyorum, bana tüm bunların ne anlama geldiğini söyleyebilir misin? Sanırım oldukça iyi bir fikrim var."
"İşte biraz arka plan. Her zaman biraz boktan olduğunu düşündüğüm bir pazarlama danışmanı tutan küçük bir girişim için çalışıyorum. Çalıştığı bu markalara her zaman atıfta bulunur, ancak web sitesi yoktur ve bir işletme web sitesi veya çevrimiçi, örneğin LinkedIn'deki geçmişi aracılığıyla çalışma geçmişi yoktur.

Geçenlerde onun Instagram'ındaydım ve yanlış göründüğünü fark ettim. Biraz araştırma yaptıktan sonra takipçilerinin %95'inin sahte olduğu ve beğeni satın aldığı sonucuna varabilirim. Üstüne üstlük, özel jetlerin, dünyanın dört bir yanındaki moda şovlarının vb. fotoğraflarını çaldığına dair kanıtım var.

İş yerinde sosyal medyada ne kadar iyi olduğuyla övünüyor. İşin püf noktası şu, yakın zamanda salıverildim çünkü şirketinin benim işimi yapmasını istiyor ve ""kimlik bilgilerini"" yaptıkları işte harika oldukları izlenimini vermek için kullandı. Sahte profilini işaret ettiğim için bir pislik gibi görünmek istemiyorum ama bunu işverenlerime makul bir şekilde nasıl yapabilirim? Üstelik patronla arkadaştır."
"Bu kızla birkaç hafta önce tanıştım ve arkadaş olduk. Arkadaş olduk çünkü içinde bulunduğu ilişkide ona yardım edecektim. Bana erkek arkadaşı ve ona kızdığı şeyler hakkında... ve onların seks hayatları hakkında bir şeyler anlatırdı. UZUN lafın kısası ayrıldılar. Hala benimle konuşur, sonra beni koridorlarda yürürken bulurdu. Sonra bazen bana da mesaj atardı. Bazen onu bana bakarken yakalardım.
 
Zor olan şeylerden biri de popüler olması. Ben araya giren biriyim. O da gerçekten güzel ve bence o benim ligimin ÇOK dışında. Ama arkadaşlarımdan biri (kız olan), elde edilmesi zor oynadığını söyledi. Ayrıca benimle hiç takılmak istemedi ama diğer erkek arkadaşlarıyla istiyor. gerçekten bilmiyorum Harekete geçip arkadaşlığımızı mahvetmek istemiyorum. Yani benden hoşlanıyor mu yoksa sadece arkadaşça mı davranıyor bilmiyorum. Onun için gitmeyi denemeli miyim bilmiyorum. Herhangi bir tavsiye yardımcı olacaktır. Teşekkür ederim"
"Bu yaz yurtdışında okumak için iki aylığına Güney Kore'deydim. Oraya gitmeyi seçtim çünkü ablam ilkokul İngilizce öğretmeni olarak Güney Kore'de yaşıyor ve onu ziyaret etmek istiyordum. Yarısına yetecek kadar parayı toplamak için bir yıl boyunca birikti (diğer yarısını burs karşıladı).

Bunun yaklaşık bir ayını kız kardeşimde geçirdim. Birbirimizi görmediğimiz uzun süre boyunca ikimizin de değiştiğini anladım, bu yüzden başka türlü beni rahatsız edecek çeşitli şeyleri omuz silktim ve birlikte takılıp, arayı kapatarak ve eğlenerek harika zaman geçirdik. Her neyse, bir aylığına Amerika'ya döndüğümde ve bana mesaj atarak ben ayrıldıktan birkaç gün sonra zehirli bir ilişkiye girdiğini, bir dizi sağlık sorunuyla karşı karşıya kaldığını ve yeni bulduğunu söylediği bugüne hızlı ileri sarın. stres kaynaklı bir fıtığı olduğu (her ne olabilirse) ve nedeninin bir kısmı benim ayrılmamı kaldıramamasıydı.

Bana tüm bunları anlatır anlatmaz, özellikle içinde bulunduğu ilişki konusunda (söylediği ayrıntılar beni gerçekten rahatsız etti) havaya uçurmaya ve hafife almaya çalıştı. Üstelik öğretmenlik sözleşmesini yeniden imzalamaya ve en az bir yıl daha kalmaya karar verdi. Bu durumun bir kısmından benim sorumlu olduğumu biliyorum (özellikle de en başta ona Güney Kore'de öğretmenlik yapma fikrini ben verdiğim için) ve ona yardım etmek için daha fazlasını yapabilirdim ama o zamanlar onun bunu yaptığına dair hiçbir fikrim yoktu. etrafta olmama çok güveniyordu. Benden dört yaş büyük ve yakın zamana kadar arkadaş bile olmadık. Benden her zaman daha uzun / daha güzel / daha olgun olduğu için ona her zaman saygı duydum ve heyecanlanmakla o kadar meşguldüm ki, onun başka birçok sorunu olduğunu görmek için bana eşitmiş gibi davranıyordu.

Sırf ona yardım etmeye çalışmak için elimden geldiğince çabuk Kore'ye dönmeyi planlarken buluyorum kendimi. Ama gidemiyorum, çünkü üniversite son sınıfımdayım, artık seyahat edecek param yok ve okul beklentileri yüzünden doğru düzgün düşünemiyorum."
"O benim ilk ciddi ilişkim ve onu seviyorum. O da beni seviyor ve sanırım her zaman onun yanında olmayı istemekle ilgili bir sorunum olabilir. Neredeyse her gün birbirimizi görüyoruz ve o her zaman geceyi geçiriyor. Ama öyle bir noktaya geldi ki, arkadaşlarıyla falan çıktığını bilsem onları biraz kıskanıyorum çünkü o onlarla birlikte, benimle değil. Ve sanırım bu, onun sevgisini ya da şefkatini eskisi kadar göstermediğini hissetmeme neden oluyor. Arkadaşlarla falan takılmam gerektiğini biliyorum ama yakın zamanda buraya taşındım ve pek fazla insan tanımıyorum. Ayrıca iş/okul programım dışarı çıkmamı bir nevi yasaklıyor ve üstelik küçük kardeşimin velayeti bende, bu yüzden temelde aynı zamanda bir babayım. Aptalca olduğunu bildiğim halde onları benim yerime seçtiği hissinden nasıl kurtulabilirim ama bazen böyle düşünüyorum."
"Geçmiş: GF ve ben birbirimizin ilk ciddi ilişkisiydik ve 3 yılı aşkın süredir birlikteyiz. İkimiz de bu kadar uzun süredir bir ilişki içinde olduğumuz için çok genciz ama tanıştığımızda gerçekten iyi anlaştık (ve hala öyle!). İlişkimiz, aynı liseye gitmekten farklı kolejlere geçişten bile kurtuldu. Yine de sürüş mesafesindeyiz, bu da çok yardımcı oluyor. Birbirimizi kesinlikle seviyoruz ve birbirimizin en iyi arkadaşıyız.

GF geçenlerde bana, yan yana insanlarla randevuya çıktığımızdan emin olmak için ikimizin de muhtemelen başka insanları görmemiz gerektiğinden bahsetti. Evlilik hakkında şaka yapmaktan ciddi bir seçenek olarak bahsetmeye doğru ilerledik, ama ikimiz de aklımızda herhangi bir şüphe ile bu konuya girmek istemiyoruz. Bu yüzden ona, diğer insanları denemenin uzun vadede kesinlikle iyi bir fikir olduğunu hissettiğimi ama aynı zamanda korktuğumu da söyledim. Beni sevdiğine ve hiçbir şeyin olmayacağına ve bunun sadece birbirimiz için doğru olduğumuzdan emin olmak için olduğuna dair güvence verdi, çünkü neredeyse karşılaştıracak hiçbir şeyimiz yok. Ona tamamen inanıyorum ve güveniyorum, ancak her birimizin farklı bir sonuca varma olasılığından korkuyorum. Aynı zamanda, farklı ilgi alanlarına sahip biriyle çıkma ve bunu deneyimleme olasılığı da ilgimi çekiyor.

Temel olarak, &"
"Birkaç ay önce internette bir kızla tanıştım. Anında ondan etkilendim, onda sevdiğim ama açıklayamadığım bir şey vardı. Çok mesajlaştık, sonra telefonda konuşmaya başladık. Sürekli birbirimizle konuşuyoruz ve birbirimize birbirimizi sevdiğimizi söylüyoruz. Onunla ilgili her şeyi gerçekten seviyorum ve onunla birlikte olmak istiyorum. Bu arada 12 saat uzakta yaşıyoruz. Sonunda Haziran ayında birbirimizle buluşmaya karar verdik.

Yine de bir sorun var. Arada bir, benim için yeterince iyi olmadığını söylüyor. Daha iyi bir kız bulmalıyım, çünkü o benim istediğim şey değil. Tanıştığımızda onun kim olduğunu sevmeyeceğimden korkuyor. Benden şahsen hoşlanmayacağından da korkuyorum. Onu şahsen şimdi sevdiğim gibi seveceğime eminim.

Ona onu ne kadar sevdiğimi ve istediğim her şeyin o olduğunu söylemek için çok uğraştım çünkü o öyle. Benim için yeterince iyi olmadığını düşünmeye devam ediyor.

Ne yapabilirim? İstediğim kızın o olduğunu bilmesi için ne yapmalıyım?

kötü yazılmış yazı için üzgünüm"
"Eski sevgilim ve ben yaklaşık bir yıl 8 ay boyunca aralıklarla çıktık. Tanıştığımızda 18F (ben) ve 20M (o) idik. Her neyse, bir kez ayrıldık, sonunda tekrar barıştık ve sonra tekrar ayrıldık. Bir süre arkadaşlık olayını denedik ve sonra işler öyle bir noktaya geldi ki, ikimiz de üniversiteden tatildeyken ""birlikte"" olacağız ve ardından kendi okullarımızda ""arkadaş olacağız"". Diğer kızla çıkmaya başladığında işler karıştı ve onun ona karşı hisler beslediğini ve onun onu umursamadığını söyleyebilirim, bu yüzden ona bunun diğer insanlara karşı adil olmadığını ve ikisine de sahip olamayacağını söyledim. durumlar (ben evde, o okulda).

 Belli bir süre birbirimizle görüşemeyeceğimizi söyledim. O zamanın sadece yarısı oldu, ama görünüşe göre zaman çerçevesini çok ciddiye alıyor. (Benim yaşımdaki kız kardeşiyle gerçekten yakınım. Onunla bir gece devam edip etmediğini sorduğumda bunu konuştuk, ben de bunu yapmasını istiyorum). Yaz boyunca mezun olduktan sonra olası işlere bakıyordu ve eyalet dışında ve benden daha uzakta oldukları için belirli işlere başvurmayı veya teklifleri kabul etmeyi reddetti ve bizi zorlayacak hiçbir yere taşınmak istemedi. tekrar bir araya gelmek

Sırf o zaman dilimi dolduktan sonra tekrar bir araya gelebileceğimizi umduğu için bir şirketteki potansiyel hayalindeki işini geri çevirebileceğini bildiğim için kendimi korkunç hissediyorum. Benim koyduğum temassız kuralı çiğnemeden böyle aptalca bir şey yapmadığından nasıl emin olabilirim? Ona yardım etmek için yapabileceğim başka bir şey var mı?

Bu noktada o 23 yaşında ve ben yakında 21 olacağım. Yüksek lisans için (eğer gidersem) veya taşınmamı gerektiren bir iş bulursam eyalette kalamayabilirim ve onun bu fikri anladığını sanmıyorum."
"Birkaç aydır çıkıyoruz. Onu çok seviyorum ve o da bana aynısını söylüyor.

Geçmişe Dönüş - Benim ülkemde yaşamayan, ondan bir şeyler isteyen bir arkadaşı var ama o istemiyor. Aslında, ona olan hislerini zaten ona söylemişti, ama o onu sadece bir arkadaş olarak görüyor (Bu, geçen yıl eski sevgilisiyle birlikteyken oldu)

Ona bekarken ilişki kurmaları gerektiğini söyledi. Ona ilgilenmediğini söyledi. Konuşmaya devam ettiler, benimle tanıştı, çıkmaya başladık. Her nasılsa bunu biliyor, bekarken ondan ilişki kurmasını istediğini geri alıyor.

Flashforward - Kadın ona ilgilenmediğini söylediğinde bile, onunla tekrar denemek için ülkeye geldi. Şimdi, bana ""kendi durumu ve bizim durumumuz hakkında karışık duygular beslediğini, ancak bana karşı hisleri hakkında değil, çünkü beni çok sevdiğinden emin"" olduğunu söyledi. Ve benimle konuşması gerekiyor. Onu kaybetmekten korkuyorum ve onu ÇOK seviyorum."
"Bu benim hikayemin kısa versiyonu. Güneybatı Virginia'da yaşıyorum. Eşim üç yıldır Facebook üzerinden taciz ediliyor. İnsanlar yalan ve söylentileri yaymaktan ailemize ve arkadaşlarımıza kadar her şeyi yaptılar, ikimiz için de sahte hesaplar açtılar, okuldan atılmamız için üniversitemizle iletişime geçmek amacıyla sahte hesaplar açtılar ve birinin yaptığını hayal edebileceğiniz her şeyi yaptılar. Facebook üzerinden hayatını mahvetmek için. Bunu yaptıklarından biri, mahkemeler bizi çocuk istismarından mahkum etmeye çalışırken, çocuğumuzun bir hafta süreyle çocuk koruma servislerine alıkonulmasıyla sonuçlandı.

Şimdi size Reddit'e gelmemin nedeni, gittiğimiz her polis teşkilatının bize nasıl herhangi bir yasayı çiğnemediklerine veya bir şeyler yapabileceklerini ancak davanın daha düşük bir seviyeden başlatılması gerektiğine dair saçma sapan sözler vermesi ve bu da kazandı. Hiçbir şey yapma. Öyleyse benim sorum şu, bu insanları bırakmaları veya bizi içine çektikleri cehennemin bedelini ödemeleri için makul olarak ne yapılabilir?"
"Kız arkadaşımla 15 aydır çıkıyorduk.

**Geçen hafta kız arkadaşım Facebook hesabıma girdi ve birkaç kızla mesaj geçmişimi okudu.**

**geçmişte flört ettiğim belirli bir kızı arıyordu ve buldu.**

Daha önce bir kez bu kızla flört etmem konusunda tartışmıştık ve birkaç ay onunla konuşmayı tamamen bıraktım (belli ki söylediğime inanmadı).

Şubat'taki doğum günümde ve (mesajcı kız) Haziran'daki doğum günümde kızla benim aramda mesajlar buldu. Cilveli olduklarını söylemeye gerek yok ama onlara göre hareket etmeye hiç niyetleri yok. Kız Avrupa'da yaşıyor ve ben Doğu Kıyısında yaşıyorum. Ama kız arkadaşım onunla konuşmayı bıraktığıma ve tüm ilişkimiz boyunca flört ettiğime inanmıyor.

Bunu çürütecek hiçbir kanıtım yok, onun artık sosyal medyada olmaması dışında (artık sildiğim Facebook hariç)

Evet, flört etmemin en başta aptalca olduğunu biliyorum ama mahremiyete büyük bir saldırı varmış ve onun mesajları en başta görmemesi gerektiğini düşünmeden edemiyorum."
"Hey İlk kez poster burada, bu yüzden nazik olun. Ya da değil. Ne istersen yap - ben kimim ki sana ne yapman gerektiğini söylerim

Uzun lafın kısası, biriyle bir yıldan fazla çıktı ve harika zaman geçirdi. Ben 30 M ve o 29F. 30 yaşıma geldiğimde biraz korktum (evleneceğim kız bu mu? Diğer herkes mi evleniyor? Evlenmemi mi bekliyor? Öpeceğim son kız bu mu? Beraber yatacağım?) Tavsiye Herkesten ""peki sevsen anlarsın/ sevsen bunları aklına bile getirmezsin ve bilirdin"" gibi şeyler aldım.

 O tür bir adam olduğumu düşünmüyorum - karar vermekte zorlanıyorum ve çoğu zaman hislerimle temas halinde olmadığımı itiraf etmeliyim. Ayrılık eylüldeydi ve şimdi temmuzda.

Finansta çalışıyorum ve saatler berbat ve her zaman yorgunum ve onu kırmamın nedenlerinden biri de bu ama temelde her gün onu düşündüm - ama korkarım ki (1) Belki beni geri almayacak ve( 2) Belki anlaşamayacağız ve onun kalbini tekrar kıracağım ve onu gerçekten gerçekten incitmek istemiyorum.

Uzun lafın kısası, romantik müzik dinlediğimde onu düşünüyorum (F&^& sen Michael Buble!) ve son zamanlarda güzel zamanlardaki eski fotoğraflarımıza bakmaya başladım. Şu anda başka nedenlerle hayatım biraz berbat olduğu için geçmiş ilişkimizi romantikleştirdiğimi ve beni mutlu eden son şeyi arıyorum gibi hissediyorum. Başkalarını uyudum/öptüm ve hala onu düşünüyorum. Başka bir kızı/kadını tanımakla gerçekten ilgilenmiyorum çünkü umrumda değil…..

Beklemeye devam edersem ve o birini bulabilir ve şansımı kaçıracağımdan korkuyorum ve pislik olmaya çalışmıyorum ve onun mutlu olmasını inkar etmiyorum ama ben mutlu olabileceğimi ve onun mutlu olabileceğini hissediyorum. eğer lanet olası düşüncelerimi toparlarsam ve bokumu bir araya getirirsem

Bana yardım et Obi Wan Reddit"
"Belki 2 veya 3 ay önce internette bir adamla konuşmaya başladım ve çok hızlı ilerledi. Ben sadece 18 yaşındayım ve o 25 yaşında, evden taşınmış olmama ve kendimi desteklememe rağmen. Bütün gün, her gün konuşuyoruz, hemen hemen her gece arıyor ya da yüz yüze görüşüyoruz. O benden gerçekten ama gerçekten hoşlanıyor ama sorun şu ki ben ondan o kadar hoşlanmıyorum. Her şey yolundaydı, yakın zamana kadar onu asla görmeyecek olmanın ne kadar berbat olduğundan bahsetmiştim. Birkaç gün ileri sarın ve bana yaşadığım şehre süper ucuz bir uçak bileti bulduğunu söyledi. Onu ziyarete gelip duygularını incitmeyi gerçekten düşünmeden veya istemeden ona açık olup olmayacağımı soruyor dedim. Elbette! Tam o sırada ve orada satın aldı ve şimdi korkuyorum. Zaman geçtikçe ona olan çekiciliğim azalıyor ve onun benden esas olarak onun ideal 'mükemmel kızı' olduğum için hoşlandığını görebiliyorum. O benim mükemmel erkeğim değil, ona bağlanmak istemiyorum ve ona karşı bir şeyler hissettiğimden bile emin değilim. Uçak bileti olmasaydı, muhtemelen onu yönlendirmemek için onunla konuşmayı bırakırdım ama şimdi tüm bu parayı beni görmeye gelmek için harcadığı için felç edici bir suçluluk duyuyorum ve onun yapmasını bile istemiyorum. O buraya geldiğinde bu devasa görünüşü sergilemek zorunda kalacağımı hissediyorum çünkü onun duygularını incitmek istemiyorum. Ne kadar iyi seyahat ettiği konusunda sinir bozucu bir şekilde konuşurken ona karşı sabrımı kaybetmemek için içimdeki sabrın her zerresi gerekiyor (unutmayın, 5'i tek başıma olmak üzere 10'dan fazla ülkeyi ziyaret ettim. O hiç gitmedi Amerika dışında), ne kadar havalı ve onu ne kadar çok kız istiyor. Dürüst olmak gerekirse, artık neredeyse hiç cinsel çekim hissetmiyorum ve bu yalana ayak uydurmak bunaltıcı hale geliyor. Ne yapacağımı, nasıl yapacağımı, uçak biletlerinin iade edilip edilmediğini bilmiyorum. Yardıma ihtiyacım var ama bunu arkadaşlarıma söylemeye utanıyorum çünkü internette tanıştığımız için utanıyorum."
"Fazla içine girmeden, biz çıkarken eski sevgilim için bir tür pisliktim. İlişkinin sonuna doğru, benimle tüm temasını kestiği ve arkadaşlarının onun için bana bir şeyler söylemesini sağladığı noktaya kadar gerçekten kötüleşti.

Bu yaklaşık 10 yıl önceydi ve ikimiz de kendi ciddi ilişkilerimize geçtik.

Böyle bir pislik olduğu için ona büyük bir özür borçluymuşum gibi hissediyorum. Sorun şu ki, mevcut S.O.'mu istemiyorum. Ben endişelenirken onun bu konuda çıldıracağını bilmek.

Ayrıca artık bir anlamı olup olmadığından da emin değilim, örneğin eski sevgilim muhtemelen hayatına devam etmiş ve beni hiç düşünmüyor.

Son zamanlarda onu daha çok düşünüyorum ve hatta rüyamda onunla konuştuğumu ve özür dilediğimi görüyorum."
"Yaklaşık bir ay önce her zaman popüler olan OKCupid'de tanıştık ve o zamandan beri yaklaşık 8 randevudayız. İkinci buluşmamızda birlikte eve gittik ve seks yaptık ama sonrasında herhangi bir gariplik olmadı ve sabah kahve içerken başka bir randevu ayarladık.

Geçen hafta Perşembe günü biraz ""bu nereye gidiyor?"" hiçbir zaman gerçekten bir ilişkisi olmadığını veya kapsamlı bir şekilde çıkmadığını itiraf ettiği konuşma. Geçmişte çıktım ve ilişkilerim oldu, bu yüzden bazı insanlar için biraz garip yeni bir dünya olduğunu anlayın. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ama yüz yüze çıkma dışında müsait görünmüyor. Beraber olduğumuzda harika vakit geçiriyoruz, bolca eğleniyor ve güzel sohbetler ediyoruz ama ayrıyken mesajlarımı görmezden geliyor, benimle sık konuşmuyor ve ben sohbet başlatmaya çalıştığımda sıkılmış görünüyor. Bu beni biraz şaşkın ve hüsrana uğratıyor."
"Bu kızla Kasım ayı başlarında tanıştım ve o zamandan beri her gün birbirimizle konuşuyoruz. Uyumadan önce bana hep iyi geceler diler ve ben de ertesi gün hep günaydın diyerek karşılık veririm.

Onun hakkında biraz daha bilgi vermek için, 2 yıllık erkek arkadaşından yaklaşık altı ay önce ayrıldı ve o zamandan beri çokça çıkıyor.

Bu haftanın başlarında, bana ayrıcalıklı olmak istemediğini ve başka biriyle çıktığını söyledi. Sonra, dün benden hoşlandığını söyledi ama çok fazla deneyimim olduğunu düşündü. Bunu, hayatı ya da istediği herhangi bir şeyi keşfetmediğini ve hiç bekar olmadığını, bu yüzden çıkma konusunda kafasının karıştığını söyleyerek takip etti. Bence o her haliyle çok sevimli.

Unutulmaması gereken bir şey daha, ilişkimizin tamamen metin mesajları aracılığıyla olduğu. Biraz uzakta yaşıyor ve kötü zamanlama falan yüzünden hiç buluşamadık. Yine de, önümüzdeki Perşembe akşam yemeği yemek için geçici planlarımız var.

Reddit, ne yapmalıyım?"
"Hey millet,

Bu yüzden son zamanlarda işte zorlanıyorum ve yeni bir şey denemek için can atıyorum. Kız arkadaşım da benzer bir durumdaydı ve yakın zamana kadar yeni fırsatlar arıyordu.

İkimiz de Londra'da yaşıyoruz ama Dublin'deki iş fırsatlarını değerlendiriyorduk. Ne yazık ki durumu yakın zamanda değişti ve ailesine yardım etmesi gerektiği için şimdi Londra'da kalması gerekiyor ki bu tamamen anlaşılabilir bir durum ve ayrıca iş yerinde terfi aldı.

Aylardır Londra'da yeni iş başvurusunda bulunuyorum ama neredeyse hiç yanıt alamıyorum. Geçen hafta Dublin'deki roller için 2 son başvuruyu göndermeye karar verdim ve önde gelen teknoloji/sosyal şirketlerden biriyle son aşamaya gelen bir röportajı başarıyla tamamladım - bu fırsatın pek sık karşıma çıkmadığına inanıyorum.

Kız arkadaşım kesinlikle harika ve ne kadar hırslı olduğumu biliyor ve oraya gidersem kesinlikle denemek isteyeceğini söyledi ama bencillik ediyor olabileceğimden veya bunun benimle sonuçlanabileceğinden endişeleniyorum. onu kaybetmek mi?

Neyse ki Dublin çok uzak değil ve birkaç hafta sonunda bir geri gelmeyi ve arada bir onu da uçurmayı planlıyorum ama yine de biraz endişeliyim.

Bu başka bir şirket için olsaydı, o zaman aklımdan bile geçmezdi ama bu fırsat gelecekte o kadar çok kapı ve seyahat/yer değiştirme fırsatları açabilir ki, kaçırmalı mıyım emin değilim.

Buradaki herhangi bir yardım veya tavsiye, özellikle benzer bir durumda olanlardan çok makbule geçer."
"Yaklaşık bir yıldır ara sıra bir kızla çıkıyorum. Çeşitli sebeplerden dolayı işler karmaşıktı ama sonunda stabil hale geldi ve yaklaşık bir aydır bunun üzerinde çalışıyoruz.

Böyle hissettiğim için kendimi deli gibi hissediyorum ve bunu kabul ediyorum ama elimde değil. Takıldığımızda bu harika, ikimiz için de gerçekten harika. Her şeye rağmen hala birlikte aptalca bir eğlencemiz var.

Sorun şu ki, ne zaman onunla takılmasam, ikimizi düşünerek gerçekten üzülüyor ve endişeleniyorum ve bunu durduramıyorum. Bunun kişisel bir sorun olduğunu varsayıyorum ama nasıl düzelteceğimi bilmiyorum."
"Geçenlerde, bir akıllı telefon flört uygulamasından biriyle tanıştım (tinder değil ama benzeri). Birkaç gün konuştuk ve benzer ilgi alanlarımızın olduğunu fark edince dün buluşmaya karar verdik. İkimiz de harika bir öğleden sonra geçirdik ve o gerçekten yakınlaşmak istediğim biri. Tek sorun, 60 mil uzakta yaşıyor olması, günlük bir gezi için yeterince yakın ama akşam yemeği ya da onun gibi bir şey için biraz fazla uzak. Ben de büyük bir şehirde yaşamıyorum ve 60 mil birkaç ilçeyi aşıyor.

Sorum şu ki, bir saat uzakta yaşamama rağmen onunla nasıl bir sonraki seviyeye geçebilirim? Araba sürmeyi umursamıyorum ama bu noktada hala birbirimizi tanımaya başlıyoruz ve rahat hissetmek için bir tür planlı aktivite yapmamız gerekiyor, aynı yerde yaşamıyorsanız ve iki meşgul insansanız bunu koordine etmek zor.

Herhangi bir tavsiye takdir edilmektedir!"
"Kocamla 10 yıldır birlikteyiz, 2 yıldır evliyiz. Onu seviyorum, iyi biri, bana iyi davranıyor ama işinden nefret ediyorum. Satışta (esasen perakende) çalışıyor ve her hafta sonu sürekli geceleri çalışıyor ve temelde yükselme potansiyeli yok.

Okula gitmeden hemen önce bu işte çalışmaya başladı, okulu bitirdi ve sonra tamamen aynı işe geri döndü, tüm zamanını gelecekteki işlerinin ne kadar harika olacağına ve nasıl bir şeyler aramaya başlayacağına ayırdı. başka hemen, ect, ect, ect. 5 yıl oldu. Hâlâ farklı bir işe girmekten ve yükselebileceği ve iyi bir geleceğe sahip olabileceği bir kariyere geçmekten ve çok para ödediği eğitimini gerçekten kullanmaktan bahsediyor.

Ama bunun olması için hiçbir şey yapmıyor.

Gerçekten sinir bozucu olmaya başladı. Onsuz hafta sonu gezilerine çıkmaya, onsuz bir şeyler planlamaya başladım çünkü onun tatile çıkamayacağını biliyorum ve daha iyi bir şey bulmaya çalışacağına bile inanmıyorum. Bunun için ekonomi suçlanamaz, örgün eğitim almamış insanlar için bile tonlarca çok iyi yüksek ücretli işin olduğu bir yerde yaşıyoruz.

Destek oldum, yardım etmeyi teklif ettim, ona sonsuz önerilerde bulundum, onu tanıdıklarla tanıştırdım ama o hiçbir şey yapmıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Üzgünüm başlık uzundu, bu olabilir. Nasıl yaklaşacağımdan emin olmadığım özel bir durum. Ben yarı zamanlı bir fast food restoranında çalışıyorum, o ön tarafta müşterilere hizmet verirken genellikle arkada yemek hazırlıyor. Bu nedenle, kelimenin tam anlamıyla konuşma şansımız veya zamanımız yok. Ancak cepheden birkaç kişi ayrıldı, bu yüzden bugün onunla 2 saat antrenman yaptım.

Güzel geçti, güldük, sohbet ettik, biraz tanıştık ve ikimiz de çokça gülümsüyorduk. Ancak bundan sonra cephede çalışıp çalışmadığımdan emin değilim, bu yüzden onunla konuşmak için tek şansım olabilirdi - şimdiye kadar. Başladığından beri onu tanımak istedim, o kadar tatlı bir gülümsemesi var ki, yollarımız kesiştiğinde her zaman arkadaş canlısıydı ama şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Bugün benden bir yaş büyük olduğunu (17 yaşında) ve seneye üniversiteye gideceğini öğrendim. Onu düşünmeden edemiyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bana karşı çok iyiydi ama onu bir daha asla göremeyebilirim artı benden büyükse bu garip mi? Demek istediğim, buradan nereye gideceğim? O zeki, benzer bir kişiliğe sahibiz ve ondan gerçekten çok hoşlanıyorum ama benim hakkımda ne hissettiğini bilmiyorum. Onunla sadece 2 saat konuştum sadece... ne yapmalıyım?

Üzgünüm, eğer bu bir tür havalandırmaysa, sadece gerçekten bir tavsiyeye ihtiyacım var, ne halt edeceğim? Sanırım ona deli gibi aşığım. Burada gerçekten tavsiye almak isterim."
"Benimkiler Steven King'in ""Beyazlı Kadın"" ve ""O"" adlı filmlerinden. Ailem çok hoşgörülü ve kız kardeşimle benim çocukken bazı tüyler ürpertici/korkutucu filmler izlememize izin verdiler. Size en ürkütücü iki tarafımı anlatacağım.

1) ""Beyazlı Kadın""- Yani bu filmi izlemiş olanlar için şöyle bir sahne var, genç oğlan bu küçük kızın öldürülmesini ""izliyor"" ama kimse ve katil de göremiyor. Sahnenin beni her zaman etkileyen kısmı, albino beyaz elbiseli küçük kızın kelimenin tam anlamıyla yerden birkaç metre yukarıda kanlı bir cinayet çığlıkları atarak, bir vestiyerde görünmez bir saldırgan tarafından yabancılaştırıldığı kısımdır. Bu bok hala beni çok korkutuyor ve sırf o film yüzünden bir okuldaki ""vestiyer""e/dolaba sonsuza kadar girmeyeceğim. *Ayrıca film boyunca devam eden ürkütücü bir ıslık çalan şarkı var, hala unutamıyorum ve üzerinden 10 yıldan fazla zaman geçti.

2) Steven King'in ""IT"" filminde Pennywise'ın Georgie'yi almak için kanalizasyonda ortaya çıktığı ve ""Hey Georgie, hepimiz burada yüzüyoruz!"" dediği kısım. Ne kadar zaman geçerse geçsin, bu ifadeyi ve onu gördüğümde ne kadar korktuğumu her zaman hatırlayacağım. İnsanları daha tanıdık hale getirmek için kapalı ve iğrenç yerlerden (lağım) nefret ediyorum ve tüm kötü palyaço olayı beni rahatsız ediyor. *Ayrıca, Georgie'nin fotoğrafının kardeşi bakarken kitapta kanamaya başladığı kısım. Gerçekte ne var?"
"Erkek arkadaşımla gerçekten mutluyum ama benim (biraz büyük) sorunum önceki ilişkilerim hakkında hiçbir şey bilmek istememesi. Kendisi hakkında konuşmayı da sevmiyor ama geçen gece bana önceki ilişkileri hakkında bir sürü şey anlattı. Diğer kız arkadaşlarını duymak hoşuma gitti çünkü onun hakkında daha fazla şey öğrenmeme yardımcı oldu. Ancak benimki hakkında hiçbir şey bilmek istemiyor; benim hakkımda kendi başına öğrenmek istediğini söylüyor. Bu beni üzüyor çünkü beni umursamıyormuş gibi hissettiriyor ve bilmesini istediğim şeyler var!

r/relationships, buna bakış açınız nedir? Çok şey mi istiyorum yoksa mantıksız mıyım? S/o geçmişiniz hakkında ne kadar şey biliyorsunuz? Geçmişinizden bir şey paylaşır mısınız? Neden ya da neden olmasın?"
"Onu gerçekten sevdiğimi düşünüyorum ve onun da beni sevdiğini düşünüyorum [eminim]. Yaklaşık iki yıldır çıkıyoruz. yıl dönümümüzde kavga ettik çünkü bana ortak bir arkadaşa aşık olduğunu düşündüğünü söyledi. Ona böyle hissederse birbirimizi görmeye devam edebileceğimizden emin olmadığımı söyledim.

 gece ilerledikçe eve gittim ve o içmeye devam etti.
onu aradı ve aldı, onunla yatamayacak kadar sarhoş olmasına rağmen geceyi birlikte geçirdiler. bana birkaç gün sonra söyledi

canımı yaktı ama yavaş yavaş bunun bir hata olduğunu kabul etmeye başladım. ama şimdi onu arayıp kahve içmeye çıkıp onunla konuşmadığı için özür dilemek istediğini söylüyor. onlar iyi arkadaşlardı, bu yüzden onun tek kadın arkadaşının önüne geçmek istemiyorum. ama bence hala ona aşık olduğunu düşünüyor. Çok sevdiği bir arkadaşını kaybetmenin onu ne kadar üzdüğünü görebiliyorum. ama hazır değilim ve birbirlerini görmelerine bir gün razı olup olmayacağımı da bilmiyorum."
"Uygun bir wingsuit ve paraşüt alarak başlardım. Daha sonra dört tekerlekli bir aracı bulabildiğim en yüksek zirveye sürer ve uçurumdan dümdüz inerdim (önceden aşağıda hiçbir şeye çarpmadığından emin olarak), sonra kollarımı açar ve uçardım.

İlk uçuşumdan sonra turboşarjlı bir Hayabusa sokak bisikleti alıp çöle götürür ve saatte 180 mil sürmenin nasıl bir şey olduğunu hissederdim.

Daha sonra büyük bir yat satın alır ve dünyayı gezmeye başlar, yol boyunca bazı yerlerde durur ve yeni insanlarla tanışmak, yerler ve kültürler görmek için sırt çantamla gezmeye gider, yol boyunca düşmanlarda kalır ve barları ziyaret ederdim.

Bu hedeflerin birçoğunu gerçekleştirdikten sonra, sonunda tüm zamanımı ve enerjimi müziğime ayıracak paraya sahip olacaktım. Müzik benim bir parçam, şarkı söylüyorum ve birçok enstrüman çalıyorum.

Birkaç yıl müzik yaptıktan ve albümler kaydettikten sonra, muhtemelen bir insani yardım çalışanı olurdum ve hayatımın geri kalanını insanlara fırın yapmayı ve çocuklarına uygun yiyecekleri sağlamayı / temiz su bulmayı / dünyanın muhtaçlarına yardım etmeyi öğreterek geçirirdim. ."
"Hey r/relationships, tavsiyene ihtiyacım var. Bunu mobilden gönderiyorum, bu nedenle biçimlendirme hataları için şimdiden özür dilerim!

Erkek arkadaşım L ile 2 yıl önce tanıştım. Anında anlaştık ve aramızdaki kimya deliydi. Yaş farkının biraz tuhaf göründüğünü biliyorum ama şimdiye kadar çok az mücadele ile başardık.

Yaklaşık 1,5 yıl çıktıktan sonra Ağustos ayında birlikte taşındık. İlk çıkmaya başladığımızda, birbirimizi her gördüğümüzde seks yapıyorduk. Haftada 5-7 kez oluyordu. Doğal olarak ilişkimiz olgunlaştıkça seks biraz yavaşladı. Son bir buçuk yıldır ayda belki iki kez seks yapıyoruz ve her seferinde buna başlamam gerekiyor. Birlikte yaşadığımızdan beri (4 ay) bir kez başladı. Şimdi saf değilim ve her gün porno izlediğini ve mastürbasyon yaptığını biliyorum. Telefonundaki pornoya rastladım. Kendime bu konuda tamamen iyi olduğumu ve bunun beni hiç incitmediğini söylemeye çalışıyorum. Ama artık kendime yalan söyleyemem. Kırıldım. Her gün benim yerime pornoyu seçiyor. Benimle hiç seks yapmamasının duygularımı nasıl incittiği ve kendimi istenmeyen hissettirdiği hakkında onunla daha önce konuşmaya çalıştım ve bu konuşmalar onun bana binlerce bahane vermesine ve ertesi gün bir kez başlatmasına ve her şeyin geri dönmesine yol açtı. birkaç aydır olduğu gibi. Pornodan hiç bahsetmedim çünkü onu bana tercih edeceğinden gerçekten korkuyorum... O gerçekten hayatımın aşkı ve bunun dışında ilişkimiz neredeyse mükemmel. O çok ilgili bir adam ve hayatımın geri kalanını birlikte geçirmek istediğim kişinin o olduğunu biliyorum. R/ilişkiler, seks hayatımızı nasıl düzeltirim? Daha sık seks yapmak istiyorum ve bunu daha çok onun başlatmasını istiyorum. Onunla konuşmam gerektiğini biliyorum ama nereden başlayacağımı bilmiyorum."
"Merhaba,

Ben 22 M'yim ve 22 F kız arkadaşımla yaklaşık 11 aydır çıkıyorum. İçin için için için yanan şey, son birkaç ayda gerçekten azaldı. Başlangıçta Grad School için California'ya gidecekti ve esasen benimle olmak için yaşadığımız yerde kalmaya karar verdi. Ondan bunu yapmasını ben istemedim, gitmesini savundum. Sonunda kararını destekledim çünkü yapman gereken buydu. Birkaç ay sonra hızlı ileri sarın, birlikte yaşıyoruz ve her şey harika, ama sadece birkaç aydır birlikteyiz. Son birkaç ay boyunca, görünürde hiçbir sebep yokken ona giderek daha fazla sinirlendim. Aşırı derecede muhtaç ve yapışkan ve sürekli olarak onaylayıcı sözler/öpücükler/kucaklaşmalar istiyor, ama onu çok sık öpme isteği duymuyorum. Onu daha çok sevdiğim harika bir arkadaş olarak görmeye başladım ama ona aşık olup olmadığımdan emin değilim. Benzer bir durumda olan herhangi birinden daha az rahatsız olmak için herhangi bir ipucu var mı? Dürüst olmak gerekirse yanlış bir şey yapmıyor ve benim için yaptığı her şey için son derece minnettarım. Tamamen mutlu değilim. Herhangi bir tavsiye?"
"BAĞLAM: Üniversite kampüsü.

Tamam, ben içe dönük biriyim. 100 metreden tanıdığım birinin bana doğru geldiğini görürsem, göz teması kurmak ve el sallamak için iki metre öteye gelene kadar beklerim. Bundan önce göz temasından hemen hemen kaçınıyorum, bu yüzden ikinizin de birbirinizi gördüğünüz ama henüz merhaba demek için çok uzakta olduğunuz o garip durumu yaşamazsınız. Ben böyle çalışıyorum.

Bir ya da iki kez (birkaç hafta önce) bazı ortak arkadaşlarla yurdumuzdan geçerken tanıştığım sevimli bir kız var.

Düzenli olarak birlikte olduğum insanlardan biri geçerken ona merhaba diyor ve onunla benden çok biraz daha fazla etkileşime girdi.

Aşağıdaki senaryo, onunla tanıştığım zaman ile bugün arasında birkaç kez oldu:

Bir kaldırımda birbirimize doğru yürüyoruz - birbirimizi uzaktan görüp tanıyoruz, bu yüzden BAM... O birkaç metre öteye gelene kadar göz temasından kaçınıyorum ve o sırada selam vermek için başımı kaldırıyorum ama o düşünüyor Ben gitmeyeceğim, o da diğer tarafa bakarak yanından geçip gidiyor.

Yine, bu birkaç kez oldu. Acı verecek kadar garip ve her seferinde hüsrana uğramış suratlar yaparak uzaklaşıyorum...

Bugün bu ilk kez olduğunda, olağan göz temasından kaçınmaydı, ancak yaklaşık 30 saniye sonra ona baktım ve o da bana bakıyordu.

Yani bugün ondan sonra zaten bir kez oldu... Onu yine aynı durumda gördüm, ama o kadar uzak değildi. El salladım... ""El salladığını görüyorum ama muhtemelen ben değilim çünkü beni asla kabul etmiyor"" bakışı attı. Öldürmek için içeri girmeye karar verdim. ""Kızın adı... Hey!"" dedim, tekrar el salladım, şapşalca sırıttım, biraz güldüm ve başka bir kaldırıma farklı bir yöne döndüm, sinmiş ve görmezden gelmeli miydim bilemeden suratımı buruşturmuştum. onu tekrar

Ne pahasına olursa olsun, bir arkadaşıyla birlikteydi, ""hey!"" dedi, kocaman sırıttı, biraz kıkırdadı ve el salladı.

Tüm bunlar boyunca ne düşündüğünü sanıyorsun... Kadınlar söz konusu olduğunda kesinlikle hiçbir fikrim yok."
"Kusura bakmayın uzun oldu durumu başka türlü tam olarak ifade edemedim

Bu yüzden. Her şeyden önce bu kızı üç yıldır tanıyorum ve ondan gerçekten hoşlanıyorum. Fiziksel çekiciliğin sınırlarını aşarak açıklayamadığım bir şeye doğru ilerledi. Bu kıza birçok kez çıkma teklif etmeye çalıştım ama reddedilme korkularım nedeniyle kendimi bunu yapmaya ikna edemiyorum.
------------------------------------------
Diğer bir sorun da, bir gün benimle aktif olarak konuşacağı için bana karşı ne hissettiğini bilmiyorum. Diğer günler beni tamamen görmezden gelecek. Ayrıca benimle diğer erkeklerden farklı konuşuyor. Arkadaşımla oldukça gürültülü ve gürültülü ama benimle konuşurken çekingen ve neredeyse korkmuş görünüyor.
------------------------------------------
Onun ""ruh hali değişimlerine"" bir örnek birkaç hafta öncesine ait. Arkadaşlarından biri gerçekten berbat bir duruma girdi. ""potansiyel olarak"" tecavüze uğradı. O, (aşkım) danışmanın ofisinin önünde benim sınıfımdaki başka bir arkadaşıyla birlikte ağlayarak duruyordu. Doğal olarak yukarı çıkıp neyin yanlış olduğunu soruyorum. Tüm bu durumu öğrendikten hemen sonra bazı tavsiyeler verdim. Arkadaşı gülümsedi ve bana teşekkür etti, yine de bana sarıldı. İlk kez doğrudan şefkat gösterdiğini unutmayın.
-------------------------------------------------- --
Ertesi gün sınıfa giderken yanından geçiyordum ve onu sınıfta otururken gördüm, kırmızı gözlerine baktığımda ağladığını anladım. Hemen bir kağıda bir not karaladım ve ona konuşacak birine ihtiyacı olursa orada olacağımı söyledim. O zamandan beri benimle tek kelime konuşmadı."
"GF (19) ve ben (19M) yaklaşık bir yıldır çıkıyoruz. O benim ilk kız arkadaşım ve ikimiz de birbirimizi seviyoruz. Birkaç küçük kavga dışında harika anlaşıyoruz ve bir sorun dışında gerçek bir sorunumuz yok. Seks yapmayacağım. Diğer her şeyi yaptığımız gibi bu fizyolojik bir şey değil ama kesinlikle hamilelikten korkuyorum. Kürtajı asla düşünmeyeceğini biliyorum ve küçük bir şans olsa bile hamile kalması beni korkutuyor. Asla korunmasız seks yapmam ve eğer seks yaparsam prezervatif takardım (hap kullanıyor). Her iki yöntem de verildiğinde hamilelik şansının inanılmaz derecede düşük olduğunu biliyorum, ancak paranoyak zihnime göre bu yeterince iyi değil ve (birçok kez gerçekten istememe rağmen) seks yapmamayı seçiyorum. Bir gün seks yapacağım, ama bu olursa, seks yaptığımda baba olmaya hazır olmam gerektiğini düşünüyorum. Kız arkadaşım, temelde ilişkimizin başından beri seks hakkında ne hissettiğimi biliyordu ve bunun büyük bir sorun olmadığını ve bunun üstesinden gelebileceğimizi söyledi. Şimdi bunun bir sorun olduğunu ve bunun hakkında konuşmamız ve 'bunun için çalışmamız' gerektiğini söylüyor. Bunun tamamen makul bir fikir olduğunu biliyorum ama içten içe fikrimi değiştirmeyeceğimi biliyorum ve bu yüzden beni terk edeceğinden korkuyorum. Ne yapmalıyım? Ona doğrudan fikrimi değiştirmeyeceğimi söylemeli miyim? Yoksa değişmeyeceğini bildiğim halde ""bunun için çalışabiliriz"" mi diyorum? Onu seviyorum ve onu kaybetmek istemiyorum. Herhangi bir yardım/tavsiye çok makbule geçer :). Şimdiden teşekkürler!"
"Yakında ailemin evinden taşınacağım ve çok uzağa taşınacağım (New York'tan Güney Carolina'ya) ve mahvolmamanın en iyi yolunun ne olduğunu bulmaya çalışıyorum. Reddit'te arama yaptım ve görünen o ki, taşınan insanların çoğu, işlerin zor ama yönetilebilir olacağı bir yerde yeterince zengin, sadece ipuçları arıyorlar. Sıralanmış bir işleri var ya da taşınacakları bir SO'ları var, bu da işleri kolaylaştırıyor.

Şu anda sadece bir GED'im ve üniversitede bazı derslerim var. Bir süreliğine bir arkadaşımda kalıyorum, bu yüzden barınma hemen sorun değil (yine de taşınmadan önce bakıyorum) ve oraya vardığımda doğru bir işim yok (aldıklarım) röportaj istemek bunu şahsen yapmak istiyorum, bu yüzden oraya gelene kadar beklemem gerekiyor).

Birlikte yaşadığım ebeveyn beni birçok kez çılgınca becerdiği için taşınıyorum (aptal olduğum ve imzaladığım şeyleri ödemesi için ona güvendiğim ve benden para çaldığım için kredi puanımı düşürdüm) ve ben Sırf burada yaşamak çok pahalı olduğu ve en azından diploması olmayan insanlar için iş piyasası olmadığı için New York'tan taşınıyorum.

Oraya yerleştiğimde ve devlet okul ücretini ödemek zorunda kalmadığımda üniversiteye geri dönmek istiyorum ama taşınma konusunda delicesine gerginim ve alabileceğim herhangi bir tavsiye arıyorum. Benzer bir durumda olan birinin bana tavsiyede bulunabileceğini umuyorum."
"Bu hikaye, bir hafta önce 1 Haziran Pazartesi günü başlayan iki haftalık bir zaman çizelgesine sahiptir. Avustralya'da yaşıyorum, şimdi 11. Perşembe.

Geçen Pazartesi, hayalimdeki şirkette reklamı yapılmayan bir giriş pozisyonu için mülakata girdim. Tüm yıldızlar aynı hizada: Onlar için acil bir durumdu ve söz konusu şirkette çalışan bir arkadaşımın arkadaşı sayesinde en hızlı şekilde yanıt verdim.

Kendilerine portfolyomu gösterdikten sonra tanıştığım üç kişi çok heveslendiler, ofisi gezdirip insanlarla tanıştırdılar. Ertesi gün aranacağım söylendi.

Salı günü, sorunu dahili olarak çözebilecekleri konusunda bilgilendirildim, ancak yine de beni başka bir projeye dahil etmek istediler. Çok yakında konuşacağımız söylendi.

Cuma günü (uzun bir hafta sonuydu), çalışma saatlerinden sonra gemiye gelmem için bir fırsatın ortaya çıktığını ve Salı günü benimle iletişime geçileceğini söyleyen bir e-posta aldım. Onlara teşekkür ederek ve onlardan Salı günü haber almayı umduğumu söyleyerek cevap verdim.

Salı geldi ve telefon görüşmesi veya e-posta olmadan geçti. Geçmesine izin verdim çünkü Salı, başlangıçta röportaj yaptığım projenin başlangıç ​​günüydü (doğru başladığından emin olmaya çalışmakla meşgul olduklarını ve temasa geçmek için zamanları olmadığını hayal ettim).

Çarşamba geçti ve benimle iletişime geçilmedi.

Öğle yemeğinden sonra perşembe ve bana en son e-posta gönderen kişiyi sadece check-in yaparken bırakmayı düşünüyorum.

Bugün e-posta göndermeli miyim yoksa yarına kadar beklemeli miyim?"
"Yani, şu anda üniversitedeyim (bizim Birleşik Krallık'ta üniversiteden önce böyle söyleme şeklimiz) ve bir buçuk yıldır bu kızla birlikteyim. Onu seviyorum ve harika biri olduğunu düşünüyorum. Ama dezavantajı şu ki, 18 yaşındayım. Gidip pek çok farklı yerde pek çok farklı şey deneyimlemek istiyorum ama onunla gidip seyahat edip harika şeyler yapamam. Gidip bu işleri kendim yapmak ve yeni arkadaşlar edinmek istiyorum.

Bununla birlikte, ona bununla yaklaşırsam kabul edeceğinden, ancak geri döndüğümde ilişkisine devam edeceğinden endişeleniyorum. İkimiz de birbirimiz hakkında aynı şeyleri hissediyoruz, bu çok açık. Değinilmesi gereken bir diğer nokta da, kendisinin Avustralya'yı dolaşmak için planlar yaptığıdır.

Bu çok bencilce bir gönderi gibi görünebilir, ancak umarım hepiniz benim genç olduğumu ve dünya hakkındaki bilgimi genişletmek ve kendi bireysel deneyimlerimi yaşamak istediğimi anlamışsınızdır. Bunun olması için 2 yıl kadar bakıyorum. Uzun bir süre olduğunu biliyorum ama adından da anlaşılacağı gibi, onunla çok genç tanıştım. Eleştiri aramıyorum, insanların kendi benzer deneyimlerini ve durumla nasıl başa çıktıklarını arıyorum. Okuduğunuz için teşekkür ederim, cevap vermezsem uyuyorum."
"Bu benim buradaki ilk gönderim, bu yüzden bana katlanın.

Geçen hafta erkek arkadaşımla balo hakkında konuşuyorduk ve sohbet bir şekilde sekse döndü. Evlenene kadar perhiz yapmak istediğini söylerse ne yapacağımı sordu ve ben de ona bunu düşünmem gerektiğini ama muhtemelen aramızda yürümeyeceğini söyledim. Bunu hiçbir zaman ciddi bir soru olarak düşünmedim, ama sonra seksin benim için onunla bir ilişkiden daha önemli olduğu konusunda endişelendi ve onu çok sevdiğime ve bunu yürütmek istediğime ikna etmek için 30 dakika harcadım.

Benden daha düşük bir cinsel dürtüye sahip olduğunu zaten biliyordum, bu da konuşmadan sonra beni tahrik etmeye çalıştığında kendimi daha da kötü hissetmeme neden oldu. Zorlanmış gibi geldi ve ona benim yüzümden yapmak istemediği hiçbir şeyi yapmaması gerektiğini söyledim ve durdu ama yine de üzgün ve hayal kırıklığına uğramış görünüyordu. Şimdi seks yaptığımızda numara yapacağından endişeleniyorum. Rahat olmadığı hiçbir şeyi yapmasını istemiyorum ama bunu ona söylediğimde, benimle gerçekten konuşmuyor ya da konuşmayacağına dair bana güvence vermiyor.

Benzer bir durumda olan var mı? Ona yardım etmek için ne yapmalıyım?"
"Eski erkek arkadaşım James'i arayalım. Tamam, öncelikle, onun gerçekten eski sevgilim olup olmadığını gerçekten bilmiyorum, çünkü hemen hemen iletişim halindeyiz ve büyümesini bitirdiğinde bana geri döneceğini söyleyip duruyor.

Son zamanlarda James'in babası iyi değildi ve ameliyat olması gerekiyordu. Kanada'da yaşamak, sağlık hizmetleri hemen hemen ücretsizdir, bu nedenle hastane faturaları sorun değildir. Ancak bu hastalık nedeniyle önümüzdeki 3 yıl çalışmaya devam edemeyecek. James, elektrik mühendisliği lisans eğitimini yeni bitirdi, ancak stajyerliği veya ilgili çalışma deneyimi yok. Kendisi de çalışan annesi, 5 kişilik ailesini geçindirmek için tek başına çalışmayı göze alamayacağını söylüyor ve ona iş bulması için baskı yapıyor. Orada olmadığım için ona tam olarak ne söylediğini bilmiyorum ama geçen hafta James telefonda bana ağlayarak bir iş bulması ve büyümesi gerektiğini ve bunu yapmak için ara vermek istediğini söyledi. .

James, onunla birlikte olduğum yıllar boyunca biraz gevşedi ve ara sıra bana bok gibi davranırdı, bunun için onu azarlardım. Ama her zaman ona elimden geldiğince yardım etme ihtiyacı hissettim. Bu hale gelmesi kısmen benim hatam, çünkü onu iş başvurusu yapmaya zorlayan bendim (onun için özgeçmişini ve ön yazılarını hazırlar, ayrıca işlere başvururdum). Mülakatlar alacaktı ama maalesef geçemiyordu. İş bulma konusundaki başarım ve onun başarısızlığı nedeniyle, bazen bana ""sadece kız olduğun için işe alınıyorsun"" diyor.

Her neyse, kendini gerçekten düşük hissediyor ama benden başka onu destekleyecek kimsesi yok, ama o sadece işleri çözene kadar arkadaş olmak istedi.

İstediği huzuru bulsun diye ondan uzaklaşmak istedim ama beni aradı ve eşlik etmemi istedi, bu yüzden anlamıyorum... Neden gaga istedi.

Onu desteklemeye devam etmeli miyim, yoksa onu kendi haline mi bırakmalıyım?"
"(ATMAK)

Bana yardım edemez, çünkü bende psikiyatrik bir sorun yok... Ama bir sorunum var pes ediyorum, ben de pes ediyorum. Sahip olduğum her işi bir süre sonra bıraktım Mutsuz değilim ya da zevk almıyorum, bir gün uyanıyorum ve artık gitmek gelmiyor içimden.
3.5 not ortalamam vardı ve üniversiteden 6 ders kala ayrıldım. 23 yaşındayım ve artık kolay sürüşümün artık işe yaramayacağını hissediyorum ve tüm arkadaşlarım başarılı olmaya başladıkça geriliyorum, ben akıllı bir adamım ve çok yetenekliyim ama hiçbir sebep yokken kendimi cezalandırıyor gibiyim.

Genelde çok mutluyum ama her şeyi mahvettiğimi fark etmek beni endişelendirmeye başladı. Daha iyisini yapmaya çalışıyorum ama yine de bir işe girme konusunda kötü kararlar alıyorum. Hayatım boyunca ADD yaşadım ve bunun bir şekilde katkıda bulunduğunu hissediyorum, ancak psikiyatrist motive olmadığımı ve hayatım dibe vurmak ve motive olmak için benim için çok kolay olduğunu söyledi. Ama dibe vurmak istemiyorum, tersine çevirmek ve oraya varmadan vazgeçmeyi bırakmak istiyorum...
Ama kafamı toparlayamıyorum... Eminim birçok insanın benzer sorunları vardır ama üstesinden gelmiştir, benim istediğim şey, odaklanmamı sağlamama ve o günleri atlatmama yardımcı olabilecek teknikler veya alıştırmalar. ""meh"" demek ve işe gitmemek istiyorum."
"Eski sevgilim, yakın zamanda kanserden vefat eden eski erkek arkadaşının babasına yakındı. Daha önce ona yakın birçok insanı kaybetti ve bu onun için üzülmeme neden oluyor. Bana artık bir ilişki içinde olamayacağını çünkü ""beni içine çekmek"" istemediğini söyledi. Bu benim için çok kötü bir haberdi çünkü bu olay olmadan önce çok iyi gidiyorduk ve ona gerçekten bu konuda yardım etmek istiyordum. Hala onun yanında olmayı gerçekten çok istiyorum çünkü zor bir dönemden geçtiğini biliyorum ama mesele şu ki bu konu hakkında asla konuşmak istemiyor, kendini işiyle o kadar meşgul ederek unutuyor ki bununla başa çıkıyor. Tümü. Sadece şu anki durumumda onun yanında nasıl olabileceğime dair bir tavsiyeye ihtiyacım var, çünkü kişisel olarak hayatımda önemli birini kaybetmedim. Ben de bencilce konuşmak ve çok daha kötü şeyler yaşadığını bildiğim için onu kaybettiğim için ne kadar boktan hissettiğimi anlatmak istemiyorum."
"Bu benim ilk gönderim, bu yüzden yapabileceğim reddit hataları için özür dilerim.

Partnerim (29/E) ve ben (24/K) yaklaşık iki yıldır birlikteyiz ve birlikte bir ev almayı planlıyoruz. İkimiz için de çok heyecan verici ve güçlendirici bir yol ve bu kararımızla ailelerimizden çok övgü aldık. Ortaklarımın ailesi de depozitomuzu (halihazırda biriktirdiklerimizle birlikte) başlatmamıza yardımcı olmak için bize önemli bir miktar vermeyi teklif etti. Bu çok istediğim bir şey olmasına rağmen, bazı çekincelerim olmaya başlıyor, çünkü çoğunlukla son birkaç aydır tam zamanlı bir iş bulmaya başarısız bir şekilde denediğim için kendimi suçlu hissediyorum. Ortağımı benden daha fazla para yatıracağı ve muhtemelen bir süre daha fazla ödeyeceği bir konuma getirmenin yanlış olduğunu düşünüyorum. Sadece yarı zamanlı çalışırken ve çok daha az katkıda bulunurken ailesinden para aldığım için de kendimi suçlu hissediyorum. Ailem boşandı ve babamın her şey için nasıl çalıştığı hakkında tartıştığını duymak zorunda kaldım ve hepsini annem aldı. Bu, finansal olarak partnerimle bile kesin olmam gerektiğini hissettiriyor.

Lütfen redditör arkadaşlar bana bir tavsiyede bulunun?!!"
"Her şeyden önce: **platonik**. Profesörlerimden hiçbiriyle çıkmakla kesinlikle ilgilenmiyorum. Ben eşcinselim ve o evli.

Bu profesörle birkaç dersim oldu ve resmi olarak danışmanım olmasa da, geçen yıl oynadığı rol buydu: kariyer yolları, yüksek lisans başvuruları ve okul ile okul arasındaki dengeyi nasıl kuracağım konusunda bana yardımcı oldu. kişisel sorumluluklar. Bu sömestr yaptığım bağımsız bir çalışmayı o yönetiyor ve bu haftaki işleri gözden geçirdikten sonra, genellikle başka şeyler hakkında konuşmak için biraz zaman harcayacağız - dersler, seyahat, aile, yemek, vs. onunla konuştum ve dönem için tüm notlar girdikten sonra, sırf sosyal olmak için ondan öğle yemeği yemesini istemenin uygun olup olmayacağını merak ettim. Daha önce profesörlerimle akşam yemeği yedim ama bu hep seyahat bağlamında oldu ve bir grup insanın parçası olmayacağı için şüpheli görülebileceğini hissediyorum. Mezun oluyorum, bu yüzden onunla başka bir ders alma şansım yok."
"Tamam... Şu anda 26 yaşında bir erkeğim. Emin olmadığım bir kızla 8 aydır bir ilişkim var. Şu anda 30 yaşında olan eski iş arkadaşım ara sıra Match.Com'dan erkeklerle çıkıyor. Her neyse, iş arkadaşı olarak onunla sık sık içki içerim (son 5 ayda biraz daha az sıklıkta) ve genellikle uzun bir HARİKA oluruz. Ne zaman sarhoş olsa erkek bulamadığını söylüyor ve biraz stres atmayı nasıl isteyeceğinden bahsediyor. Bunun hakkında birkaç kez konuştuk ve birkaç kişi daha uyumlu olabileceğimizden ikimize de bahsetti. En yakışıklı erkek değilim ama bayanlarla aram iyi. Her neyse bir sorum var.
 ""
Esasen bana ikimizin de sadece arkadaş olduğumuzu söylüyor ama sonra sadece yatmak istediğini söylüyor. Her zaman açık açık oynarım. ""İş arkadaşı olmasaydık kesinlikle senden etkilenirdim"" dediğimde ""Evet, biz sadece arkadaşız"" demesinin ""lütfen bana bir hamle yap"" kodu olup olmadığından emin değilim. Başka kimseyle görüşmediğini biliyorum ve sanırım bu durumda ben olabilirim."
"Hey Millet. Kolej sınıflarımdan birinde bir kız var (üniversitenin başlarında yani biz 16/17 yaşındayız, temelde lise son sınıf öğrencileri, normal üniversite öğrencileriyle karışık) ve çok tatlı. Ona çıkma teklif etmek istiyorum. Planım kendimi kütüphanede tanıtmak (ikimiz de dersler arasında ve sonrasında orada takılıyoruz gibi görünüyor) Sonra ders falan hakkında konuşmak... Sonra bir yere çıkmak için bir davetiye ve umarım onun numarası ama nereye gideceğini söyleyerek ayrılmak. .. İkimiz de araba kullanamıyoruz ama kampüste bir kafe var ama biraz berbat (her zaman dolu ve yiyecek iyi bir şey yok) Ondan kısa bir yürüyüşe çıkmasını istesek (kampüsten yaklaşık 10-15 dakika, muhtemelen 2 saatlik molamız sırasında) kahve/donut almak için (dunkin donuts'ta). Ayrıca doğrudan tarih kelimesini kullanmak yerine bunu bir çalışma zamanı olarak gizlemeli miyim? Bu planla ilgili tek sorun, paylaştığımız dersin (benim farklı zamanlarda aldığım başka dersleri olabileceğini biliyorum) gerçekten kolay (dünya dinleri) ve gerçekten çalışmayı gerektirmiyor."
"Erkek arkadaşım ve ben (ikisi de 27) yaklaşık iki yıldır birlikte yaşıyoruz ve çıkıyoruz (başka bir oda arkadaşıyla birlikte yaşayan arkadaşlar olarak başladık.) Ben bir kızım. Sadece biraz tavsiyeye ihtiyacım var, teşekkürler. :)

Sorun şu ki, her zaman benden çok daha düşük bir cinsel dürtüye sahip olmuştur. Ayda belki 3 veya 5 kez seks yapıyoruz ve yaptığımızda genellikle ikimiz için de tatmin edici oluyor. Ama genellikle çok yorgun olduğunu ya da erken kalkmak istediğini, bu yüzden seks yerine uyuması gerektiğini ya da inanılması zor başka bir bahane olduğunu söyler. Temelde onun seksi başlatmasını beklemek zorundayım. Benden çok etkilendiğini iddia ediyor ve ben de ondan son derece etkileniyorum.

Hala seks başlatmak ve onu baştan çıkarmak için çok fazla baskı hissediyorum, bunu yaptığımda nadiren işe yarıyor ve bu da genellikle sebepsiz yere heyecanlanmamla sonuçlanıyor. Herhangi bir baştan çıkarmaya teşebbüs edip etmeme ve reddedilme riskine girme konusunda kafamda sürekli bir çelişki var.

Tüm bu durum yavaş yavaş özgüvenimi aşındırıyor ve giderek daha farklı biri gibi davrandığımı hissediyorum. Onunla bunun hakkında konuştum ama o bunu çok kişisel alıyor (anlaşılır bir şekilde) ve temelde onu olduğu gibi kabul etmem ya da ayrılmam gerekiyor.

Bu ayrılmak için kötü bir sebep mi? Bunun nedeni alkolizm olabilir mi? Böyle bir durumla başa çıkmanın etkili yollarını bulan var mı? Mastürbasyon, duygusal veya fiziksel olarak, SO'mla seks kadar tatmin edici değil."
"Hızlı geçmiş, çok kısa bir süre sadece kızımın babasıyla birlikteydim. O askerdeydi ve o 2 yaşındayken taşındı. Onun düzgün bir adam olduğunu ve elinden geldiğince işin içinde olduğunu ve her zaman destek ödediğini, hediyeler verdiğini ve her fırsatta onu gördüğünü düşündüm.

Geçenlerde askerle birlikte şehrimize geri döndü ve kızım çok heyecanlandı. Tüm değişikliklerden memnun değilim çünkü onu iyi beslediğini düşünmüyorum, spor yapmasını istiyor (iki kızım da çok sanat ve bilgisayar odaklı). Şimdiye kadar tüm bu şeylere aldı çünkü o çok yakışıklı, karizmatik ve iki yıldır profesyonel bir futbolcuydu. Ona aşırı derecede aşık, bununla ilgili sorunlarım olsa bile bunu durdurmak istemiyorum.

Az önce bana okuldan sonra onu lanet olası bir silah poligonuna götüreceğini mesaj attı. Kesinlikle hayır dedim. Güvenli değil ve hiçbir şekilde silahların şekline veya biçimine inanmıyorum ve yasaklanmalı ve her silah sahibi tutuklanmalı ve ömür boyu hapse atılmalı (evet, o kadar güçlü hissediyorum). Gözaltı hakları olduğunu ve yasal olduğu sürece istediğini yapabileceğini söyledi. Kesinlikle hayır dedim. Evime geldiklerinde yüz yüze konuşabileceğimizi söyledi.

Bunu bir kenara bırakıp kızımı hemen okuldan alıp uzaklaştırma kararı çıkarmak istiyorum. Bu mide bulandırıcı. Ben bir anne ayıyım ve kimse çocuklarımla bu şekilde sevişemez.

Benim derste olduğum günlerde onu okuldan alacağına dair (yasal değil ama yazılı ve imzalı) bir anlaşmamız var. Ama anladığım kadarıyla mahkemede kullanılabilir ve sanırım teknik olarak yaptığı şey yasa dışı değil (ama bence fena halde ahlaksız)

Biri tavsiye verebilir mi?"
"Merhaba millet. Yani, SO ve ben bu gece uzun bir konuşma yaptık. Bir sürü gözyaşı ve özür falan. Mesele şu ki: eğer bana kızarsa, bu sadece bir yanlış anlaşılma olsa ve bunun için çoktan özür dilemiş olsam bile, bana saatlerce kızgın kalacak.

Üstelik küçük şeylere sinirlendiğim için sinirleniyor (çünkü o bir erkek ve ona açıklamaya çalışsam da bu şeylerin beni neden üzdüğünü anlamıyor).

Genel olarak: Uyumlu olup olmadığımızdan şüphe ediyor çünkü yaptığımız bazı temel şeyler diğer kişiyi rahatsız ediyor.

Aptalca şeyler hakkında çok kavga ettiğimizi ve sonunda bu şeylerin birbirimizle konuşmaktan çekinmemize neden olduğunu hissediyorum (bazen sadece önümüzdeki 10 yıl boyunca devam edebilecek çatışmadan kaçınmak için kendimi savunmama eğilimindeyim. saat).

Bu bizim 'uyumlu' olmadığımız anlamına mı geliyor? Bunu nasıl düzeltirim? (2 yıl)"
"""Heteroseksüel"" diyorum çünkü bir kadınla bir buçuk yıl geçirdikten sonra bu beni böyle sınıflandırır mı bilmiyorum.

Bir süre önce bir lezbiyenle tanıştım ve iyi arkadaş oldum. Benden hoşlandı, bir hamle yaptı, harika hissettirdi ve o zamandan beri görüşüyoruz. Bugün duygusal bir gün geçirdik ve ayrılmaya çok yakındık, bunun nedeni uzun süreli bir kadınla birlikte olmaktan korkmam ve tereddüt etmem. Kayıt için, bir SO'da aradığım her şey o.

İşte burada yol ayrımındayız ve nereye gideceğimi bilmiyorum. Bir yandan isteyebileceğim tek şey oydu ve gitmesine izin verirsem aptallık etmiş olurum. Öte yandan, bir kadınla uzun süreli birlikte olma konusunda belirsizliklerim var. Hayatım olarak tasavvur ettiğim gibi değildi, ailemin buna uygun olmadığından bahsetmiyorum bile. Ya bunu bitir ya da bizimle ilişkini bitir.

Bekleyip ne olacağını görmeli miyim? Yoksa bitirip bir gün mü arayacağım? Uzun süredir bu işte ve bana sık sık benim olduğumu söylüyor.
Bilginize - o 31 yaşında ve ben 28 yaşındayım. Ve seks harika."
"Mümkün olduğunca kısa tutmaya çalışacağım:

Üniversite yıllarımın çoğunda, (o zamanlar) benim ligimin çok dışında olan güzel bir kızla yakın arkadaştım. Evet, iyi ve gerçekten arkadaş bölgesindeydim. Geçen yıl sadece birkaç aydır tanıdığı bir adamla evlendi. Geçen ay kocasıyla kavga etti ve evlerinden taşındı. Evimde onu teselli ettiğimiz bir gecede olaylar birbirini izledi ve seviştik. Sonraki üç hafta boyunca buna devam ettik ve çoğunlukla yatak odasında olmak üzere birbirimizle çok zaman geçirdik.

Şimdi boşanma davası açmaktan, ""bizden"" ve geleceğimizden bahsetmeye başladı. Bir ilişkiyle ilgilendiğimi veya FWB'lerden başka bir şey olmakla ilgilendiğimi asla ima etmedim. Üniversitede tanıdığı ve o zamandan beri çok değişen kişiliğime dayanarak onu bir kız arkadaş olarak isteyeceğimi varsayıyor gibi görünüyor.

Birkaç nedenden dolayı, özellikle onunla bir ilişkiye girmek istemiyorum. Kararında beni hesaba katmadan onun için doğru olanı (boşanma ya da boşanmama) yapmasını istiyorum. Tek seçeneğimin kurşunu ısırmak ve onunla bir ilişki istemediğimi açıkça söyleyerek onu bir arkadaş olarak kaybetme riskini almak olabileceğini hissediyorum. Bu durumda olan başka kimse var mı? Onu kolayca hayal kırıklığına uğratmanın ve arkadaşlığımızı kaybetmemenin bir yolu var mı?"
"Her zaman kapalı bir ilişkimiz oldu, herhangi bir sosyal ağımız yoktu ve karşı cinslerle konuşmadık. Ancak bir arkadaşının evine taşındığında değişti. Arkamdan sosyal ağlar kurdu, sürekli beni kontrol etmeye, dışarı çıkmaya (okula ya da işe gitmiyor) devam etti ve bana yalan söylemeye devam etti.

Onunla kalmamın tek nedeni, bir ayrılığın okulda, özellikle de finallerde beni gerçekten inciteceğini bilmemdi. Okul bittikten sonra kestim ve ben onunla tekrar konuşmaya başlayana kadar bir hafta boyunca beni geri almaya çalıştı. Her şey yolundaydı ve sonra annesinin evine bin mil uzağa taşınmak zorunda kaldı.

Üniversiteden bir yılda mezun olduğum için uzun mesafe birlikte kalmaya karar verdik. Bana karşı çok iyi davrandı ama son birkaç gündür bana uzun süredir mesaj atmıyor. Araştırmaya karar verdim ve bölgesindeki erkeklerle tanışmak için bir flört sitesi ve snapchat kullandığını öğrendim.

Fake hesap açıp onunla konuşmaya başladım. Benimle flört etmeye başladı ve erkek arkadaşı vb. olmadığını söyledi. Sabah onu arayacağım, ne diyeceğim? Hiç arkadaşım olmadığı için ağlayarak ve hayatımı içerek çok kırıldım. Tüm hayatım ona ve okula adanmıştı.

Beni en çok endişelendiren şey okulda konsantre olamayacak olmam. Bazı zorlu mühendislik dersleri aldığım son yılım ve bunun beni paramparça edeceğini biliyorum.

O dışarıda hayatının en güzel anını yaşarken ben okula nasıl konsantre olurum? Yarın sabah ona ne söylemeliyim?

Herhangi bir destek için şimdiden teşekkürler."
"Erkek arkadaşım ve ben lisenin üçüncü yılının sonunda bir araya geldik ve şimdi üniversitede ikinci sınıftayız. İkimiz de birbirimizin ilk her şeyi olduk - ilk ilişki, ilk aşk, ilk seks partnerleri vs. Onu sevdiğimi biliyorum ama bu noktada sadece 20 yaşındayım ve buna hazır olup olmadığımı bilmiyorum. bu dev adım!

Bir gün benimle evlenmek istediğini ifade etmiş; En az 25 yaşına kadar evlenmeyi düşünmek istemediğimi ifade ettim. Çok motive ve kariyer odaklı bir insanım ve yerleşmeden, evlenmeden ve sahip olmadan önce birçok şeyi başarmak istiyorum. çocuklar.

Onunla ayrılmak istemiyorum. Hayatımda romantik olarak ilgilendiğim başka kimse yok ve erkek arkadaşım kelimenin tam anlamıyla gelmiş geçmiş en iyi erkek arkadaş. Romantizm bölümünde eksik olabilir, ancak onunla bu konuda konuştuğumdan beri büyük ölçüde gelişti. O harika bir adam - UCF'ye gidiyor ve ben de UF'ye gidiyorum ve bu yüzden onun transferi genellikle bir gelişme olur, bu konuda gerçekten kötü hissetmiyorum.

Ama bazen onunla sonsuza kadar birlikte olmak isteyip istemediğimi sorguluyorum. Sonsuza kadar uzun bir zaman ve bildiğim ve deneyimlediğim tek şey o. SO'larıyla yaşayan başka arkadaşlarım var ama onlar da şimdiden nişan ve evlilik düşünüyorlar, bu fikir beni korkutuyor.

Onun hakkında diğer insanların ilişkilerinde olduğu kadar emin olmadığımda onun yanına taşınmam uygun olur mu? Ya da belki sadece bağlılık korkum var mı? Ailem boşandı ve daha önce gerçekten güçlü, uzun süreli bir ilişkiye tanık olmadım, yani bu mümkün.

YARDIM!"
"Uzun hikaye ama sevdiğim bu kız bugün olduğu yere geri döndü.

Aylardır ondan hoşlanıyorum, sanırım ondan hoşlandığımı çok iyi biliyor çünkü bu sürenin yarısında onunla birlikte olmak için birçok girişimde bulundum.
O artık benim arkadaşım (arkadaşları paylaşıyoruz) ve beni önemsediğini biliyorum. ""Friendzone""dan şikayet edenlerden olmak istemiyorum, onun arkadaşı olmayı seviyorum ama bazen canımı yakıyor.

En azından ona karşı hislerim olduğunu kabul etmesini ve onlara saygılı davrandığını bilmesini isterim.

Tabii ki, içten içe onun benden hoşlandığını kabul etmesini isterim ama gerçek şu ki o sevmiyor...

Öyleyse reddit, ona yazmalı mıyım? kısa bir şey olsa bile? Bir daha burada buluşur muyuz bilmiyorum, belki bir ay sonra geri gelir, belki de onu bir daha hiç görmem.

Dün gece ondan biraz yalnız kalmaya cesaret edemediğim ve tüm bunları söylediğim için kendimi suçlu hissediyorum. Ayrıca kendime daha fazla güvenmeye çalışıyorum ve ""kolay"" yazma yolunu seçmenin ters etki yaratacağını düşünüyorum.

Bu konudaki içgörü için herkese teşekkürler, kafam karıştı. Ayrıca, ben bir İngiliz yerlisi değilim.

**O 23, ben F 26 (bir çeşit SAP)"
"Herkese merhaba, okuduğunuz için teşekkürler.

Bu yüzden yaklaşık 6 aydır rastgele bir erkekle görüşüyorum. Ondan çok hoşlanıyorum ama benimle bir ilişki sürdürmek istemediği açık. Bununla bir sorunum yok çünkü çok meşgulüm.

Her neyse, geçen cuma benim doğum günümdü. Ondan yaklaşık bir hafta önce benimle takılmasını istedim. Belki dedi. Çarşamba gecesi ona planı mesaj attım ve hiç cevap vermedi. Sonra doğum günüm geliyor ve ondan haber alamıyorum. Hiç. İyi ki doğdun mesajı bile yok. Doğum günüme gelmiyor ve orada olmayacağını söyleyen mesajlar bile atmıyor.

Erkek-kız arkadaş olmadığımızı biliyorum ama 6 aydır birlikte yattığımız için duygularım gerçekten incindi (bu örnekler genellikle köpeğini köpek parkına götürmek, birlikte akşam yemeği pişirmek, sanat sergilerine gitmek vb. içerir) ve yine de bana doğum günümü kabul edecek kadar saygı duymuyor... Kibarca bir davet reddine rağmen...

Yapışkan davranıyormuşum ve ondan erkek arkadaş muamelesi bekliyormuşum gibi görünmeden nasıl hissettiğimi aktaracak şekilde onunla bu konuda nasıl konuşacağımı bilmiyorum. Onunla aynı binada yarı zamanlı çalışıyorum, bu yüzden muhtemelen Pazartesi günü onunla karşılaşacağım ve gerginim.

Neden böyle davrandığımıza dair herhangi bir fikriniz/tavsiyeniz/anlayışınız var mı?"
"Her iki uçta da brüt hikaye, btw.

Görünüşe göre bir tür mide virüsü kaptım ve bu nedenle köpek gibi hastayım.

Hasta olduğumda, ne yediğim umrumda değil, çünkü bir uçtan bir diğerinden fışkıracak.

12:00'de oradayım.

Önemi varsa, orada çalışırdım ama iki yıldır çalışmıyorum. (Lanet olası Tanrı'ya şükürler olsun çünkü İsa'ya yemin ederim ki orada bir gün daha geçirmek zorunda kalsaydım, muhtemelen orada beş buçuk yıl çalışmanın beni çoktan yaptığından daha fazla delirmiş olurdum). Etkileşimde bulunduğum çalışanın adını bilmiyordum. Başka bir not: Ben orada çalışırken, isim etiketinizi takmadıysanız, bu bir insta-yazmaydı).

Yoldan çıktım, üzgünüm. Bu yüzden McD's'e gittim ve altı dakika bekledim. görünüşe göre kısa kadrolular. Bu kısmı anlıyorum. ama anlamadığım ve oldukça iğrenç bulduğum şey, kanayan bir kol sergilemek, kanadıklarını açıklamak ve masaları temizlemek için kullanılan aynı tip bezle temizlik yapmaktı. Ayrıca anlamadığım şey, ""boş ver"" dediğimde ve kusmanın eşiğinde dükkandan dışarı fırladığımda beni geri getirmeye çalışıyor."
"Lise sonrası hayatımın neredeyse tamamı boyunca bekardım ya da en basitinden biriyle çıktım. Bunun için sayısız sebep vardı, ama çoğunlukla, beni hiç rahatsız etmedi.

Şu anki kız arkadaşımla 14 ay önce çıkmaya başladım, birlikte çalışmamıza ve çıkmaya başlamadan önce yaklaşık 3 yıldır tanıdık olmamıza rağmen. Kim olduğumu biliyordu ve her gece esrar içmem, bira imalatçısı olarak yeni mesleğime çok zaman ayırmam, her zaman spor izlemem vb. gibi alışkanlıklarımı kabul ediyor gibi görünüyor.

Artık birlikte yaşadığımıza göre, bir hata yapmış olabileceğimi düşünmeden edemiyorum. Harika anlaşıyoruz ve sürekli kavga etmiyoruz. Ama bir parçam hala bu ""kendimi neyin içine soktum?"" hissinden kurtulamıyor.

Örneğin, kız arkadaşım evdeki belirli şeyler konusunda çok seçicidir ve çoğunlukla ben değilim, ama kendimi iddia ettiğimde çok kolay bir şekilde oldukça eğilip bükülüyor. Bunun neden önemli olmadığını açıkladığımda çabucak üstesinden gelecek, ancak benim mantıma biraz daha makarna sosu eklemek istemem konusunda 10-15 dakika sinirlenmesi beni endişelendiriyor, çünkü göründüğü gibi ikinci bir düşünce gerektirmeyen şey.

Bu tür şeyler her zaman olmuyor, ama genel olarak küçük şeyleri çok fazla terlediğini, göründüğü kadarıyla kolayca strese girdiğini ve kendini kapattığını fark ettim (sessiz, pek duyarlı değil, üzgün görünüyor). Bu endişelenecek bir şey mi yoksa böyle bir bağlılığa alışık olmadığım için bahaneler mi uyduruyorum?"
"Merhaba millet. Şu anda gerçekten harika bir adamla bir LDR'deyim. Bir yılı aşkın süredir tanışmamıza rağmen oldukça taze. Bu yılın başında çıkmaya başladık, yani 4-5 aydır birlikteyiz. Her şeyin taze olduğunun farkındayım ve belki de sadece zaman vermem gerekiyor, ama tek bir tartışmamız, kavgamız veya anlaşmazlığımız olmadı. Yani, *istediğimden* değil, sadece tuhaf bulduğum için.

Bu normal mi? Herkesin ilişkilerde tartışmanın tamamen normal olduğunu söylediğini biliyorum, bazı insanlar *kavga etmemenin* anormal olduğunu söylüyor, ama biz yapmadık. İkimiz de oldukça olgun ve mantıklıyız, ikimiz de biraz yalnızız ve birbirimizle çalışmak ve konuşmak dışında pek bir şey yapmıyoruz ve pek çok ortak noktamız var, bu yüzden sanırım gerçekten bir nedenimiz yok. *kavga etmek* ama bunun biraz garip olduğunu hissediyorum."
"Özgeçmiş: Ben (K26) Erkek arkadaşımla (M26) 10 yıldır ilişki içindeyim. Şu anda ailesinin evinde kalıyorum ve yarı zamanlı bir işim var, o tam zamanlı çalışıyor.

Bugün başka bir şehirdeki bir iş için bir değerlendirmeye katılmam gerekiyordu ama işten zevk alma konusunda şüphe duyduğum için gitmedim ve bu yüzden değerlendirmeyi kaçırdım. Bu bir hataydı ve bir iş değerlendirmesine katılmamak için korkunç bir sebepti. Şu anda yarı zamanlı çalışıyorum ve tam zamanlı bir işe ihtiyacım var, bu yüzden bu değerlendirmeye gitmemek çocukça ve yanlıştı. Gitmediğim için kendimi suçlu ve kötü hissediyorum ve bunun için kendimi dövüyorum. Bunu tekrar yapmayacağım.

Erkek arkadaşım benden son derece hayal kırıklığına uğradı (beklendiği gibi) ama aynı zamanda çok kızdı, bu kararı verdim. Gitmediğim için zaten aptal hissediyorum ve bu bir hataydı ama erkek arkadaşım bana lakap takarak ve bunun için kendimi kötü hissettirerek tepki vermeye karar verdi.

Öğleden sonra 2'de işi vardı ve ben ona bu haberi sabah 8 gibi söyledim. Öğleden sonra 1'de bana neden hala kızgın olduğunu sordum ve ""Kızgın değilim çünkü artık seni umursamıyorum"" şeklinde yanıt verdi. Bu kendimi korkunç hissetmeme neden oldu.

İşe gitmeden önce, ona bunun için zaten bok gibi hissettiğimi söyledim ve buna 'bok gibi hissetmelisin çünkü sen bir boksun' diye cevap verdi. Bana yer, zaman ve para israfı olduğumu söyledi. ve zavallı olduğumu.Bugün onun tepkisi ve o değerlendirmeye katılmama hatası yüzünden bütün gün kendimi son derece depresif ve değersiz hissettim.

Tepkisi doğrulandı mı? Böyle mi davranmalı? Benimle hayal kırıklığına uğramasını anlayabiliyorum ama bunun çok aşırı olduğunu hissediyorum."
"4.5 yıllık partnerimden ayrılmam gerekiyor ama nereye gideceğimi bilmiyorum.

Uzun lafın kısası... biz sadece iki farklı insanız ve hayattan iki farklı şey istiyoruz. Arkadaş olarak yeterince iyi anlaşıyoruz ama aramızda çok az romantik ve cinsel (taciz ediciydi) çekim yok. Tek yaptığımız ya birbirimizi görmezden gelmek ya da küçük saçmalıklar için çekişmek. Birkaç gün önce, ona yemek hazırlamamı istemediği için elimden bir bıçak kapmaya çalıştı. Toksik ötesidir.

Ne yazık ki finansal olarak ona %100 bağımlıyım. Tek başıma hayatta kalamam. Eğitimim yok, işim yok, adıma hiçbir şeyim yok. Kronik depresyon ve kaygıdan muzdaripim ve tam zamanlı bir işin stresini kaldıramadım. İşleri çok zorlaştırıyor.

Ailem sevgi dolu ve destekleyici ama benim üzerinde uyuyabileceğim bir kanepeleri yok denecek kadar az. Kendi mali sıkıntılarını yaşıyorlar ve ben onlara yük olamam. Ayrıca güvenli barınma ihtiyacı olan evcil hayvanlarım var.

Nereye gideceğim? Kendimi kapana kısılmış hissediyorum. İlişkim çok yıkıcı ve daha da kötüye gitmeden önce bitmesi gerektiğini biliyorum. Ama nereye gideceğim? Kime başvuracağım? Kısmen beni bu duruma sokan biriyle yaşarken kendi kıçımı toparlamaya başlamayı anlayamıyorum bile. O hiç destekleyici veya canlandırıcı DEĞİLDİR ve eğer depresyonla yaşadıysanız, bunun her şeyi ne kadar zorlaştırdığını bilirsiniz. Ve kendimi finansal olarak destekleyecek duruma gelmem YILLAR sürebilir.

çıkamıyorum..."
"Önce biraz arka plan. Okuldan beri çıkıyoruz ve 10 yılı aşkın süredir birlikteyiz ve bir süredir evliliği tartışıyoruz. Ayrıca eğlenmek için plastik halkalar ve rastgele nesnelerle birçok sahte teklif yaptık. Geçen ay birlikte bir yüzük seçtik, bu yüzden yakında sormasını bekliyordum.

Bugün seks yaptıktan ve kıyafetlerimizi giydikten sonra bana yatakta hevesle baktığım sertifikayı gösteriyor. Sonra kutuyu çıkardı ve bana yüzüğü gösterdi. ""Harika, öyle mi?"" dedim, sonra ben daha yatakta yatarken tek dizinin üstüne çöktü ve beceriksizce şakacı bir şekilde ""benimle evlenir misin"" diye sordu. Evet elimi uzat dedim ve yüzüğü taktı. Yüzüğü biraz inceledikten sonra biraz kafam karıştı ve ciddi olup olmadığını sordum, ciddi olduğunu söyledi. Biraz hayal kırıklığına uğradım, biraz ıslanmasına izin verdim ve sonra yarın (gittiğimiz normal bir yerde) yeniden yapmasını önerdim ve temelde ona nasıl yapacağını söylüyorum çünkü ""gerçek""imizi açıklamak istemiyorum. "" aileye ve arkadaşlara teklif.

(Not: Birlikte yaşamıyoruz)

Başta çok mutluydum ama şimdi evde uyumaya çalışıyorum ama olumsuz düşüncelere kapılmaktan kendimi alamıyorum. Bunun için ne kadar az çaba ve düşünce harcadığı ve bu konuda daha fazla araştırma yapmanın ne kadar kolay olacağı (hobileri için çok daha fazla araştırma yapıyor) gibi. Cevabın evet olacağını bildiği için bu konuyu fazla düşünmediğini düşünmekte haklı mıyım? Daha iyisini hak ettiğimi düşünmeden edemiyorum.

Saçma sapan konuştuğum için özür dilerim, sadece hissettiklerimin doğru olup olmadığını veya bir şeyleri fazla mı düşündüğümü bilmek istedim. Korkarım bu, mutlu bir anı olması gereken şeyi lekeleyecek."
"Başlayacağım - 8 ile 16 yaşlarım arasında şehir dışında yaklaşık bir saat yaşadığımda, birkaç kedimiz ve köpeğimiz (ayrıca kuşlar, kobaylar, tavuklar, atlar, midilliler ve ördekler) ve karnımızı doyurmak için işlerimiz vardı. üç çocuk arasında kediler ve köpekler listelendi. Bir mülk olarak, geri dönüşüm kutumuz evin yakınında hiçbir yerde olmayan garajın yanındaydı. Eve belki 25 metre uzunluğunda bir patikayla bağlanıyordu ve hayal gücü kuvvetli 10 yaşında biri olarak size söyleyebilirim ki, bu evrendeki en uzun yürüyüştü.

Bir kutu köpek ya da kedi mamasının sonuna yaklaştığımızda, kardeşlerim ve ben, kıyametin garaja yürümesinden ve sorumluluktan kaçmaktan (ve bunun sonucunda ortaya çıkan terörden) kaçınmak için kutuda ne kadar az bırakabileceğimizi 'test etmek' bir alışkanlık haline geldi. ) bir sonraki kardeşe.

Her gece tenekede 'saçma miktarlar' şikayetleri bulunduğunda ve sonuç olarak 'tenekede bırakılan gülünç miktarlar' (daha sonra bir inç olarak tanımlandı) katı bir şekilde yasaklandığında, ebeveynlerimiz bunun farkına vardı ve bu durum ciddi şekilde cezalandırıldı. ."
"18 yaşımdan beri evden çalışıyorum. 2 yıldır başka bir ülkeye taşındım ve hep bir iki arkadaşımla yaşadım ve hep alışveriş yapan, bize yemek yapan bir şefimiz vardı ve sonra bir kez de evimizi temizleyen hizmetçimiz vardı. bir hafta. Her şeyi çok daha kolay hale getirdi çünkü evde çalışacaktık ve her seferinde yemek pişirmek ya da dışarı çıkmak için endişelenmemize gerek kalmadan her türlü şeyi yapmak için zamanımız olacaktı.

Yaklaşık 8 ay önce memleketime geri döndüm ve kız arkadaşımla o sıralarda tanıştım. 6 aydır birlikteyiz ve iyi anlaşıyoruz ve küçük tartışmalarımız var ama hiç de büyük bir şey değil. Ama hala kendi şefim ve hizmetçime sahip olmamdan kesinlikle nefret ediyor ve kendi işlerimi yapmalıyım ve böyle devam edersem beni terk edebileceğini söyledi. Arada bir benim için yemek yapması ve evimi temizlemesi için birini tutarsam herhangi bir sorun görmüyorum. O buradayken yemek yapmasına izin veririm ve burada hizmetçi / şef olmaz ama yalnızken onları bitiririm. Bu konuda iyi değilse ve son 3 yıldır yapmadığım temizlik/yemek yapmaya kendi başıma başlamalıysam ne yapmalıyım bilmiyorum.

Birlikte taşınıp bir aile kurarsak bunun nasıl işe yarayacağından bahsetti ve ben ona bunun hiçbir şekilde etkilemeyeceğini ve yalnız yaşadığım sürece kendi şefim/hizmetçim olmayı planladığımı söyledim. Gerçekten sinirlendi ve ona biraz zaman vermesini söyledi."
"Biraz arka plan bilgisi için, şu anda küçük bir sanat okulunda yüksek lisans okulunda olan 23 yaşında bir kadınım. Yaklaşık bir buçuk yıl bekar kaldıktan sonra, kısa süre önce tatmin edici, uzun vadeli bir ilişki bulmak amacıyla flört arenasına geri dönmeye karar verdim. Bazı bağlamlarda, sahip olduğum son ilişki, ben farklı bir okuldayken farklı bir durumdaydı ve pek iyi bitmedi.

Bazılarını tahmin ettiğim çeşitli nedenlerle yeni eyaletimdeki / şehrimdeki / okulumdaki insanlarla tanışmakta gerçekten zorlanıyorum. Bununla mücadele etmek için çevrimiçi buluşmayı denemeye karar verdim. Daha önce OKC'deydim (aslında son erkek arkadaşımla bu şekilde tanıştım), ancak yeni alanımda pek başarılı olamadım, bu yüzden Match.com için parayı harcamaya karar verdim. Gidiyor... Pekala. İki büyük şehir arasında yaklaşık bir saat yaşıyorum, bu yüzden maçlarımın çoğu bir ya da diğerinin içinde oluyor. Bir adamla epeyce konuştum, ancak çakışan programlar ve mesafe nedeniyle, onunla gerçekten *tanışma* şansım olmadı ve muhtemelen bir hafta kadar daha olmayacak.

Temel olarak, bunu birkaç nedenden dolayı gönderiyorum: 1. Çıkmaktan yoruldum. Bir ilişkiyi çok isterdim ama birlikte olmak istediğin bir kişiye ulaşmak için gereken türden bir işten nefret ediyorum. Flört ederken nasıl eğlenirim? 2. Daha fazla insana, özellikle de sohbet ettiğim bu adama bir şans vermem gerektiğini hissediyorum, ama hangi noktada ""buluşmamız gerekiyor yoksa ben çıkıyorum"" demem gerekiyor? Ya da bu nedenle, *herkese* ne kadar şans vermeliyim? Çok seçici olduğumu nasıl anlarım? 3. İlginizi çekebilecek insanlarla, küçük bir alanda, yoğun bir programla, düzenli topluluğunuzun dışına çıkma fırsatı olmadan nasıl tanışırsınız?

Bu da bir tür rant, bu yüzden net olmayan bir şey varsa özür dilerim ve açıklamamı veya daha fazla ayrıntıya girmemi istemekten çekinmeyin. Durum hakkında oldukça hayal kırıklığına uğradım ve bazı düşüncelere ya da sadece konuşmaya bayılırım. Ve hiçbir şey değilse, Reddit'i dinlediğiniz için teşekkürler."
"Chicago'da yaşıyorum ve taksilerden nefret ediyorum. Çok hoşlanmak. Yemin ederim o küçük sarı piçler tüm kötülüklerin kaynağı. Soykırım mı? Taksiler. Ebola mı? Taksilerdi. Bana burnumun büyük olduğunu söyleyen dördüncü sınıf öğretmenim? Kahrolası taksiler.

Lincoln Park'ta 24. kattaki bir apartman dairesinde yaşıyorum ve güzel bir yaz öğleden sonra bir kase üzüm, bir balkon ve bir fırsatım oldu. Hamburgerlerim ızgarada, balkonda bir şezlonga yaslandım ve taarruza başladım. İlk taksiye ilk üzümümü attım, ıskaladım. Elbette, ama hey, önemli olan düşüncedir.

Birkaç üzüm sonra, üstü açık bir araba geldiğinde yeminli düşmanımın mide bulandırıcı sarı çatısını hedefleyerek sulu mor bir ölüm topunu aşağı fırlattım. Güzel araba, diye düşündüm üzüm hedefine doğru uçarken. Sonra rüzgar sertleşti. Son varış noktasına giderken silahımı gözden kaybettim. Sonunda onu, sevimli beyaz üstü açılır arabanın sürücüsünün kel kafasını tutarak yoldan çıktığını görmeden hemen önce buldum. Siren sesleri duyduktan ve bir polis arabasının kazara kurbanımın yanında durduğunu gördükten sonra şimdi ofisime kapandım."
"Merhaba Reddit, uzun süredir dinleyici, ilk kez arayan.

Burada biraz arka hikaye ile başlayacağım.

Temmuz ayının sonlarına doğru Cep Telefonum oldukça sık bir şekilde (günde en az iki kez, genellikle daha fazla) kapanmaya başladı, garantimin bitmesine yaklaşık bir ay kaldığını bildiğimden, doğrudan telefonumu aldığım mağazaya gittim ve durumu anlattım. sorun. Bana halledileceğine dair güvence verdiler ve kırık telefonumu postalamam için gerekli tüm ambalaj vb. İle birlikte evime ödünç bir telefon gönderilmesi için sipariş verdiler.

Şimdi bu onların yaklaşık bir buçuk ayını aldı ve bu süre zarfında her şeyin yolunda olduğundan emin olmak için mağazaya geri döndüm. Bazen bu şeylerin yedeklendiğini, ancak endişelenmeye gerek olmadığını açıkladılar. Sabırla istedim ve paket, gereken her şeyle birlikte geldi.

Bozuk telefonumu hemen postaladım.

Bu yüzden dün (telefonumu geri postalamamın üzerinden bir aydan fazla bir süre geçti ve sorunu ilk bildirdiğimden bu yana 3 aydan birkaç gün eksik) nihayet telefonumu geri aldım, ancak herhangi bir onarım yapılmadı. Görünüşe göre şirketin telefonu almasını beklediğim süre içinde garanti süresi dolduğundan, OOW (garanti dışı) kabul edildi.

Çok sinirlendim ve hemen müşteri hizmetlerini aradım. Konuştuğum adam (kendisi çok yardımcı oldu) hesap bilgilerimi kontrol etti ve hikayemi doğruladı, ardından amiri ile konuşmaya gitti. Yapılabilecek bir şey olmadığı ortaya çıktı, bu onların politikası. Operatör tamamen benim tarafımı tuttu ve temelde bunun saçmalık olduğunu düşündüğünü söyledi, sorun için hesabıma 50 dolar yatırdı ve önümüzdeki birkaç gün içinde beni araması gereken başka bir departmana ayrıntılı bir şikayette bulundu.

Şimdi konuştuğum operatör, ayrıntılı mektubuyla birlikte bu konunun bir sonraki telefon görüşmesinde çözülmesi gerektiğinden emin görünüyordu. Ne yazık ki onun güvenini paylaşmıyorum. Bir sonraki telefon görüşmesini nasıl halletmem gerektiği konusunda bana tavsiyesi olan var mı???

Şimdiye kadar çok sakin ve anlayışlıydım ama kararlıydım."
"Bu yılki Cadılar Bayramı için Birinci Sınıf Er Bradley Manning olarak gitmeyi düşünüyorum (kim olduğunu bilmiyorsanız, adını Google'da arayın). Bu kesinlikle sizin tipik Cadılar Bayramı kostümünüz değil, ama ben genellikle tipik bir şey yapmam.

Bradley'i iyi bir zevkle temsil etmek ve arkadaşlarıma ve iş arkadaşlarıma kendisine yöneltilen suçlamalara yol açan olayların geçmişi, davanın şu anki durumu, Wikileaks hakkında bilgiler ve çeşitli sızıntılardan öğrendiklerimiz hakkında bilgi vermek istiyorum. , Julian Assange ve ona yönelik iddialar vs. Bir askerin kimliğine büründüğüm veya üniforma yasasını herhangi bir şekilde çiğnediğim şeklinde görülmemek için yalnızca Cadılar Bayramı'nda işte ve evde giyinmeyi düşünüyorum. Fikrimi kimseye dayatmayacağım, sadece sorulursa gerçekleri sunun.

Geçmişte giyilen bazı tartışmalı kostümler oldu, bu yüzden yanlış anlaşılacağına inanmak için hiçbir nedenim yok, ama aynı zamanda tabu ya da herhangi bir şeyi rahatsız edecek ya da üzecek herhangi bir şeye basmak istemiyorum. Benim çalışma alanım."
"Yani geçmişimden dolayı 20 yaşındayım ama bunun üstesinden gelmek için çalışıyorum. Biraz zaman alsa da herkesle iyi anlaşırım ama hiç takılacağım yakın arkadaşlarım filan olmadı.

Son 4 veya 5 yıldır iş için tüm Avustralya'yı dolaştım, bu yüzden biriyle tanıştığımda onu yalnızca 2 belki 3 aydır tanıyorum ve sonra onlarla bir daha asla konuşmuyorum. İçki ya da parti yapmıyorum, bu yüzden çok sayıda insanı dışarıda bırakıyorum ama benim gibi daha çok insan olmalı ama nerede ve nasıl?

Ekstra not, eski Kız Arkadaşım FB hesabımı sildi çünkü tüm arkadaşlarını ekledim ve yeni bir tane yapmakla asla uğraşamazdım."
"Son derece güçlü bir yarı-uzun mesafe ilişkisi geliştirdik. Sadece çok az kez içki içer ve sadece arada bir nargile içer. Neredeyse her gün ot/tütün içiyorum, içki içiyorum ve başka uyuşturucular kullanıyorum. Umurunda olmadığını söylüyor ama yine de onun önünde bir tütün ürünü içmeyi reddediyorum. İkimiz de üniversite boyunca birlikte kalmayı ve sonunda birlikte olmayı planlıyoruz. Gerçekten umursamıyor gibi görünüyor ve ikimiz de daha fazla rutin geliştirip büyüdükçe sakinleşeceğime inanıyoruz ve bu yaşta birlikte kalacaksak, bu yaşın bunları yapmak için son şansım olduğuna inanıyorum. 'vahşi Şeyler."
"Tatlım, beni kendine yakın tutmana ve beni bir daha asla aldatmayacağına dair güvence vermene bayılıyorum. Çıktığımız ilk yılda yaptın ve arayı sakinleştirmek ve güveni yeniden kazanmaya çalışmak iki ayımızı aldı. Sana ikinci bir şans verdim. Ama şimdi senin başka bir kızla konuştuğunu düşünemiyorum bile. Çünkü ilk seferinde ne gibi planların olduğundan habersizdim. Bunu yazarken bile, çığlık atmak ve etrafa bir şeyler fırlatmak istiyor gibi hissediyorum.

Midem bulanıyor ve kız arkadaşım yok... hepsi rekabetten korktuğum için. Kabul edeceğim: Gerçekten güvensizim. İyi hissetmek için erkeklerin ilgisine ihtiyacım var. Ama arkadaş olduğun herhangi bir kızın beni sırtımdan bıçaklayacak ve kalbini benden alacakmış gibi hissetmek... beni diri diri yiyor.

Bir sonraki dövüşümüzü planlamak için kaç saat harcadığımı sana anlatamam. Ama işler daha iyiye gitmiyor, çünkü her şeyi kafamda uydurduğumu ve onları olduğundan daha kötü gördüğümü söylüyorsun. Ve derinlerde bir yerde, beni her şeyden çok sevdiğini biliyorum. Bu son üç yıl hayatımın en iyi yıllarıydı ama aynı zamanda çok stresliydi.

Ama seni tamamen kendime istiyorum. Ve eğer benim ""çılgın"" davranışım (en iyi arkadaşın böyle ifade etmiyor mu?) seni elinde tutmak için gerekliyse, kahretsin - devam edeceğim.

Sana ihtiyacım var. Ailemden geriye kalan sensin ve hayatımın geri kalanını seninle geçirmek istiyorum."
"28 yaşıma giriyorum, yakın zamanda yeni bir şehre taşındım ve sosyal çevremi yeniden başlatmak zorunda kaldığım için (taşınmaktan ve yeni bir işe başlamaktan) ve bu ezici ""ah kahretsin, ben"" duygularına kapılıyorum. Bir gün öleceğim.""

Ya bu yeni iş yürümezse ya da dairemi karşılayamazsam? Artık babamın annemle evlenip beni doğurduğu zamandan daha yaşlıyım ve bu düşünce beni ürkütüyor! Her gün kız arkadaşıma bakıyorum (benimle taşındı) ve birlikte yaşlandığımızı görüyorum ama aynı zamanda birlikte genç olduğumuzu da görüyorum. Sonra büyükbabamı ve onların hayatlarını ve çocuk sahibi olmalarını görüyorum KUTSAL BOZUK, hepsi çok çılgınca.

Sanırım, gerçekliğin bu kesin farkındalığıyla şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Zaman, yaş, hayat. Bu bok hızla geçiyor! Korkutucu! Hepiniz bu derin varoluşsal kavrayışlarla nasıl başa çıkıyorsunuz? Anı yaşamak ve tadını çıkarmak için herhangi bir ipucu var mı? (Deniyorum!)
Teşekkür ederim!"
"Lütfen düşüncelerimi toparlamama yardım edin... Cidden ne yapacağımı şaşırıyorum.

Erkek arkadaşımla 3 yıldır çıkıyorum ve o harika biri. Geçen yıl uzun bir mesafe kat ettik ve kıskanç ve güvensiz eğilimlerim olduğunu ilk kabul eden ben olacağım. Bir süre önce eski bir e-postasına göz attım ve 6 yıl önce Craigslist'te birkaç kez trans kadınlarla gündelik karşılaşmalar aradığını gördüm. Çıkmaya başladıktan sonra hiçbir şey yayınlanmadığından, konuyu açmayı düşünmedim, özellikle de yaptığı e-posta alışverişlerinden hiçbir şey olmamış gibi göründüğü için.

Nedense, bugün kendi bölgesinde Craigslist'in M4T altındaki gündelik karşılaşmalar sayfasını kontrol etmeye karar verdim ve üzerinde resminin olduğu bir ilan buldum. Çıplak olduğu için birkaç ay önce sadece bana gönderdiği kesindi. Reklamının arasında ""Güvenli her şeye hazırım. Hala aradığımı bulamadım"" yazıyor.

Şoktayım, aldatılmış gibi hissediyorum - eğer henüz değilse, o zaman bu kasıtlı bir aldatma gibi geliyor. Cidden ne yapacağımı ya da ne düşüneceğimi bilmiyorum. Onunla bu konuyu hemen konuşmam gerektiğini biliyorum ama işten birkaç saat önce çıkıyor. Bunu bulduğumu nasıl dile getireceğimi bile bilmiyorum - çok rastgeleydi ve daha önce onun e-postasına göz attığımı ve daha önceki gönderileri bulduğumu ortaya çıkarmanın en iyi fikir olup olmayacağını bilmiyorum. bugün beni Craigslist'i gözetlemeye yönlendirdi.

Lütfen yardım edin... Şu anda bunun dışında hiçbir şeye konsantre olamıyorum ve çıldırmaktan kendimi alamıyorum."
"Evet, friendzone kelimesinden de nefret ediyorum çünkü bu, ya kızların ilgi çekmek için erkeklerle dalga geçtiğini ya da alternatif olarak erkeklerin seks yapmak için arkadaş gibi davrandıklarını ima eder. Bununla birlikte, dikkatinizi çekti, yani meh.

Bu yüzden son zamanlarda işlerim zorlaştı. İlk kız arkadaşım tarafından terk edildim ve ciddi sağlık sorunları ortaya çıktıktan kısa bir süre sonra. Nöbet benzeri bölümler ve bir sürü başka semptom arasında, flört etmek için fazla zamanım olmadı.

Aynı zamanda bu her zaman istediğim bir şeydi ve 22 yaşının sonlarında bu eski (S) ile çıkmaya başladığımda benim için çok önemli olan bir şeydi. hissetmek... yalnızlık... Sanırım bunun için kullanılan kelime bu. Eski sevgilime mesaj atmaya devam ettim, agresif bir şey yok ya da sadece bir ""hey"" demek ve beni durdurmak için arkadaşlarımı ve ailemi aramakla tehdit edene kadar 2 ayda bir bazı muhtaç takipler. O zamandan beri kendimi... bilmiyorum... deli gibi hissediyorum. Kısa bir süreydi.

Son birkaç ayda sağlık düzeldi. Daha fazla arkadaş ediniyorum ve iş ve doktor ziyaretleri dışındaki ilgi alanlarına geri dönmeye başladım. Eskiden takıldığım bir kıza mesaj attım ve bir komedi şovunda performans sergilemek için buluştuk. Diğer arkadaşlar da oradaydı, bu yüzden bir randevu gibi değildi ama onunla vakit geçirmekten gerçekten hoşlanıyordum. Tekrar yapmak için planlar yaptık.

Sanırım endişem şu ki... diğer tüm arkadaşlarım tamamen bir SO ile birleşti. Daha fazla komedi yapmak istediğim ve bunu birlikte yapacak birini istediğim gerçeğini ekleyin. Biriyle çıkmaya çok hevesliyim ama durumumdan ve eski halimden bunun onun için iyi bir fikir ve hatta adil olduğundan emin değilim. Belirtilerimden bazıları işleri biraz zorlaştırabilir. Birlikte şov yapabileceğim bir arkadaşım olsa iyi olurdu... ama sağlığımın nereye gideceğini bilmiyorum ve bu, bildiğim her şey için son şansım olabilir. Süper deneyimli değilim, bu yüzden orada olmayan bir şeyi okuduğum için de endişeleniyorum."
"Bunu nereye göndereceğimden emin değildim, bu yüzden burası yanlış yerse, beni başka bir yere yönlendirin.

Oda arkadaşım bu yıl kış tatilinde [Pathways Core Training, inc.] adlı bu ""eğitim atölyesine"" gitti.

 İlk başta bunun sadece bir grup terapisi organizasyonu olduğunu düşündüm ve bunu yaptığı için daha iyi olduğunu düşündüm, ancak son zamanlarda tuhaf davranıyor. Bu kamptan önce bana çok benziyordu ve eminim çoğunuz alaycı, şüpheci, rahat ve sosyal açıdan biraz garip. Kısacası, etrafta olması gereken harika bir adam. Bugünlerde sürekli gergin (en azından bana karşı) ve eleştiriyi veya herhangi bir hakareti kabul etmeyi reddediyor. Zalim olduğumdan değil, biz sadece erkeğiz ve erkekler böyle şeyler yapar.

Bütün bunlara rağmen, şimdiye kadarki en mutlu ve en özgür kişi olduğunu iddia ediyor. Sürekli olarak ""kutsanmış"" kelimesini içeren durumlar paylaşıyor ama ben veya herhangi biri bunun hakkında biraz olumsuz bir şey söylerse, savunmaya geçiyor ve sinirleniyor.

Yukarıda listelenen davranışlara ek olarak, bu ""Eğitim"" çalıştayı için aktif olarak işe alım yapmaktadır. Annesi, iki arkadaşı ve henüz bir aylık kız arkadaşı, geçen Aralık/Ocak'ta o zamanki kız arkadaşı tarafından zorla gitmeye zorlandığından beri hepsi gitmiştir.

Ben sadece psikoloji programımda bir lisans öğrencisiyim, ancak bu, birinin bir tarikata katılmasına / beyninin yıkanmasına dair tüm uyarı işaretlerini taşıyor gibi görünüyor. Bu Dallas merkezli grubu duyan veya onlarla herhangi bir deneyimi olan başka biri var mı? Bu adam benim en iyi arkadaşlarımdan biriydi ve onun için endişeleniyorum. Ayrıca arkadaşlarımın da kool-aid içeceğinden endişeleniyorum."
"Tam olarak başlık ne diyor, ama ben yorganın altındaydım ve geldiğimde telefonundaydı. Ona neye baktığını sordum ve bunun onun flipboard uygulaması olduğunu söyledi. Şey, gözlüklerindeki red tube pornosunun yansımasını gördüm. Yalan söylemesi ve onu tek başıma sakso çekmemle ikna etmeye yetmemiş olmam gerçeği beni biraz incitmişti. Bilmiyorum, belki fazla hassasım ama biraz moralim bozuk. Pornoya bakması umurumda değil ama ben onu aşağılarken o pornoya yandan mı bakmaya çalışıyor? Bu benim duygularımı incitiyor. Çok mu hassasım? Ne diyeceğimi bile bilmiyorum."
"Başlamak için, bu konuda yarı iyi olduğumu söylemek isterim. Ama bazı endişelerim var. ona C diyelim. Üç ay boyunca, sırılsıklam aşık olduğum mantıklı (ya da mantıksız, nasıl bakmak istersen) sonucuna vardım.

Şahsen ben evliliğe inanmıyorum. Normal Hristiyanlıktan sapan kendi kişisel inançlarım var. Benim için, imzalı bir kağıt parçası ve bazı parlak metaller için Tanrı'nın umurunda olacağını sanmıyorum. Tek umursadığı şey, onun kalbimdeki karım olup olmadığı (henüz değil).

Ne olursa olsun.
Ama önce evlenmemiz gerektiği konusunda ısrar ediyor. İlk endişem, bu kadını ne kadar sevsem de, ya fiziksel olarak uyumlu olmasaydık? Evleneceğimizi söyle ve bunu öğrenelim. Hayatımın geri kalanını seks yapmadan geçiremem. Bunun için ikimizin de bir başkasının kollarına atılmasını da istemiyoruz. Reddit'te bu sorunu yaşayan var mı?

İkincisi, onun ilk erkek arkadaşıyım. Ve kafamın arkasında bu küçük ses sürekli bana ""asla ilkinle kalmıyorsun"" diyor. Bana karşı hisleri var. Ama ya hayatına devam etmeye karar verdiyse... sırf bu yüzden? Burada hiç kimse ilk erkek arkadaşınızla veya kız arkadaşınızla kaldı mı?"
"Başlamak için, hem ben hem de kız arkadaşım hala lisedeyiz ve 7 ayı aşkın süredir çıkıyoruz ve birbirimizi çok seviyoruz.

Hikaye şu ki, bir gece işten sonra eski/arkadaşım[17K] bana mesaj atıp takılmak isteyip istemediğimi sordu ve o sırada eve gitmek istemediğim için ""neden olmasın?"" (Bu, 1 numaralı hataydı). Bana mesaj attığında genellikle yaptığım gibi kız arkadaşıma mesaj atmayı unuttum, vardiyam bitmesine rağmen hala çalıştığımı söyleyerek ona yalan söyledim (hata # 2).

Eski sevgilim ve kız arkadaşımla onun arasında ortak olan başka bir arkadaşım[18F] ile takılırken, diğer arkadaşım bir snapchat alıp gf'ye gönderdi ve beni zaten kazdığım çukura daha derine kazdı. Yani bu sefer mahvoldum ve bunu bilmiyordum bile.

Ertesi sabah, konuşmamız gerektiğini söyleyerek beni aradı. Benimle bu konuda yüzleşiyor ve ben her şeyi itiraf ediyorum. Daha sonra ""Artık sana güvenemiyorum ve bana yalan söylediğine inanamıyorum -OP-"" diyor.

Onu tamamen kaybetmeden önce güvenini geri kazanmama yardım edecek bir fikre ihtiyacım var. Bana yardım etmezsen ve yaptığımın yanlış olduğunu söylersen anlarım ama reddit /r/relationships topluluğuna zavallı bir gencin yaptığı karmaşadan kurtulmasına yardım ederlerse sonsuza kadar minnettar olurum. Herhangi bir fikir yardımcı olacaktır."
"En yakın arkadaşım bir buçuk yıldır onu tamamen ezen ve masaya tek bir iyi şey getirmeyen bir kadınla evli. Geçen yıl daha da kötüye gitti ve şu anda tüm ev işlerini (temizlik, yemek pişirme, tamirat, kar temizleme, bulaşık, çamaşır vb.) ona yaptırıyor. Dün gece öğrendim ki artık yeni bir iş bulma umudu olmadan işini bırakıyor. Tam zamanlı, biraz da el emeğiyle, yüksek stresli bir pozisyonda çalışıyor. Ayrıldığı iş bir kitapçıydı ve çok zor olduğu ve ""beğenmediği"" için işi bıraktı. Ayrıca, daha fazlasını karşılayamayacakları için eski bir dövücü kullanırken, ödeme yaptıkları yeni (gaz yakan) bir arabası var. Sık sık alışveriş merkezine gidip tasarımcı kıyafetleri alırken, ona sürekli olarak istediği belirli bir bakkal ürünü gibi şeyleri ""çok pahalı"" olduğu için satın alamayacağını söylüyor. En kötü yanı, devasa bir ""feminist"" (ikiyüzlü okuyun) olması ve kolay bir yaşama hakkı olduğunu ve ilgilenilmesi gerektiğini hissetmesidir. Ayrıca ona her gün bok gibi davranıyor ve benim önümde bile ona emir vermekten ve onu azarlamaktan korkmuyor. Benim için bardağı taşıran son damla, onun son zamanlarda anti-depresyon ilaçları almaya başlama ihtiyacı ve onun işini bırakmaya karar vermesi oldu. Durumun ne kadar kötü olduğu konusunda kesinlikle kör (veya muhtemelen inkar ediyor) ve ne zaman bu konuda bir şeyden bahsetsem, çok savunmaya geçiyor ve yaptığı her şeyi destekliyor. Birlikte bir ton zaman geçirdik ve 15 yıldır arkadaşız, ama korkarım onunla oturup gördüğüm her şeyi anlatırsam ve ona ne kadar kötü davranıldığını anlatırsam bana tamamen kapanacak. Benim için dünyalara bedel olduğu için arkadaşlığını gerçekten kaybetmek istemiyorum, ama durumu değiştirmeye çalışmadan ona böyle davranmasına izin verdiğim için kendimi çok kötü hissediyorum. Reddit, sence ne yapmalıyım?"
"Yani bu kızı neredeyse 3 yıldır tanıyorum. Tanıştığımızda bir süre çıktık ama işler biraz daha ciddileşmeye başlayınca 2 yıllığına Avustralya'ya taşındı (benim savunmamda, biz çıkmaya başlamadan önce biletleri almıştı).

Şimdi geçen kasım ayında geri geldi, o sırada ben denizdeydim (Donanmada çalışıyordum). Şubat ayından beri tekrar görüşüyoruz, sinemaya, restoranlara gidiyoruz, sadece birbirimizin mekanlarında takılıyoruz vs, eğlenceliydi.

Birkaç gün önce ona, gerçekten ciddi bir şey aramadığını söylediği bir ilişki hakkında ne düşündüğünü sordum. isteksizce kabul ettim. Birbirimizi bir süredir tanıdığımıza göre, sırf bu yüzden onu görmezden gelmeye başlamayacağım, arkadaş kalsam daha iyi.

2 gün önce evimde onun da geldiği bir parti verdim. Diğerleri uykuya daldığında, bütün gece uyumadık, içtik ve aptalca çizgi filmler izledik ve yarın hiç bir ucube yokmuş gibi kaşıklandık (bundan korkunç mavi toplar aldık). Bir ilişki aramadığını söyleyen bir kız için, bu biraz tuhaftı, ""faydası olan arkadaşlar"" gibi bir davete mi bakıyorum? Kafası karışmış

Uzun yazı için kusura bakmayın görünmez patates olsun."
"Her iki Kanadalı da burada, ikimiz de yaz için Kanada'dayız ama bu sonbaharda birlikte Avrupa'ya taşınmayı planlıyorduk. 2 yıldır aynı şehirde çıkıyoruz ve şimdi 1 yıllık LDR'miz bitmeye çok yakın, ama birdenbire ilgisini kaybediyor gibi görünüyor (çok daha az mesaj/çağrı, duygu).

Soru basit: Ona mesaj atmayı/aramayı bırakırsam, kıtlığım onun beni bırakmak istemediğini anlamasını sağlar mı? Birisi bunun başka bir gönderide bana olan ilgisini artıracağını söyledi ve bu, belki de eski ben olmanın ve onun üzerimden geçmesine izin vermenin onu tutma şansımı artırmayacağını düşünmeme neden oldu."
"Öyleyse hikaye, en iyi arkadaşımın kız arkadaşının ondan bir süreliğine ayrılacağına dair bu batan duyguya sahip olmamla devam ediyor. Bundan beri ona defalarca onu incitirse beni aramasını ve onun için onların olacağımı söyledim. Bu geceyi mesajlaşarak geçirdik ve yarın gece gelecek, böylece konuşabiliriz.

Böyle bir şey yaşadığımda ona bazı şeyler anlattım. Ona onların yanında olduğumu ve her şeyin yoluna gireceğini söyledim. Kız arkadaşının biraz boşluk istediğini söylemesine rağmen ona yalan söylemedim. Bu yüzden ona iki hafta verecek ve bundan sonra onunla tekrar iletişime geçmeye çalışacak. Ne tür bir şeyin kurtarılabileceğini görün. Bu neredeyse başıma gelenlerin bir aynası.

Arkadaşıma zor olacağını, beklemenin en kötü kısım olduğunu ve olacağını söyledim. Beklerken yanında olacağımı da hatırlattım. Hayatındaki bu acı anında.

Tavsiyeye ihtiyacım olan şey, şu anda gerçekten acı çeken kalbi kırık arkadaşıma başka ne söyleyebilirim. Sadece onun yanında olmak, onu elimden geldiğince rahatlatmak istiyorum. Lütfen bana yardım edin, herhangi bir tavsiyeyi çok takdir edeceğim, hepinize çok teşekkür ederim.

**Bağlam** İkimiz de yirmili yaşlarımızdayız. O, bir buçuk ila iki yıldır ortak arkadaşlarımızın kız kardeşiyle çıkan heteroseksüel (düşüncelerim olmasına rağmen) bir erkek. Ben beş yıldır ona aşık olan (o dahil herkese) gizli bir MTF'yim. Bu benimle ilgili değil, bu yüzden duygularımın dahil olmasına gerek yok. Sadece şeffaflık için eklendi."
"**Dikkat: Hayranlara saygısızlık etmek istemiyorum bu yüzden lütfen bunu yanlış anlamayın.**

...ama biri bana neyi kaçırdığımı açıklayabilirse fikrimin değişmesine fazlasıyla açığım.

İşime gidip gelme bir saat sürüyor, bu yüzden kütüphaneye katıldım ve deliler gibi podcast'ler ve sesli kitaplar okuyorum.

Sesli kitap koleksiyonlarını gözden geçirirken, hiç okumadığım tüm LOTR kitaplarına sahip olduklarını gördüm - gençken istedim ama bir türlü bulamadım. Filmleri hiç izlemedim çünkü önce kitapları okumak istedim çünkü ben de böyle bir ineğim. 90'ların ortalarında PC'de Interplay LOTR macera oyununu yarım saat oynarken aldığım kısa tanıtım dışında seri hakkında kesinlikle hiçbir şey bilmiyordum.

Bu yüzden ilk birkaç disk için biraz monoton buldum. Anlatıcı tarafından pek çok garip şarkı, Shire'ın acı verecek kadar uzun açıklamaları ve küçük karakterler için tuhaf bulduğum pek çok şecere. Ama gidecek 14 diskim kaldığı için toparlanacağını varsaydım.

Şu anda 9. diskteyim (ayrıkvadi'ye geldikleri sırada) ama onunla kesinlikle ilgilenemiyorum, gerçi denemekten yoksun değilim. Her işe gidip geldiğimde, sadece müzik veya haberleri dinlemektense dinlemeye devam etmem daha da zorlaşıyor. Ne zaman yeni bir disk alsam, birkaç saatlik ödevimi yeni bitirmiş gibi hissediyorum ve bir sonrakine başlamak için kendimle pazarlık etmem gerekiyor.

Sevmediğimden değil. Tolkien'in tarzını seviyorum, karakterler gülünç derecede iyi gelişmiş ve 1950'lerde ne kadar çığır açıcı olduğunu takdir edebiliyorum... Bu kadar çok insan için neyin bu kadar ilginç ve heyecan verici olduğunu anlayamıyorum ve kesinlikle yapabilirim' Tüm üçlemeyi bitirmek için 50+ saat daha harcamayı hayal etmeyin.

Kefaletle salı günü kütüphaneye geri götürmeden önce biri fikrimi değiştirebilir mi?

Analiziniz için önemliyse, benim normal zevkim Philip K. Dick, Kurt Vonnegut, David Sedaris ve bilim, politika ve din hakkında kurgu dışı. En sevdiğim kitap Gaiman/Pratchett'in Good Omens'i."
"Link aslı, sigorta şirketleri aracılığıyla deneyin ve çözün diyen yorumun tavsiyesini aldım.

Sigorta durumum halledilirken Vitara'mı barındıran tamirhanenin park yerinde duruyorum...

Sigortacım işyerinin sigortasıyla görüşün dedi, sigortaları yokmuş meğer. Sigortamın talimatı, sıkı oturmak ve bir tazminat eksperinin bizimle iletişime geçmesi ... Durumun böyle olmaması gerektiği ortaya çıktı.

Bu yüzden, bize yapabileceğimiz bir şey olmadığını söyledikleri için, biraz yağ koyup yeni bir kapakla çalıştırmaya çalışırdık.

Tam bu sırada tamirhanedeki adam filtreden yağ geldiğini ve ilk yağ değişimini yapan yağhanenin yanlış filtre kullandığını fark etti.

Bu yüzden,"