cat_title
stringclasses
5 values
v_order
int64
1
116
v_position
int64
0
1
poem_text
stringlengths
15
47
poet_name
stringclasses
1 value
poem_id
int64
1
599
رباعی
1
0
در باغ چو شد باد صبا دایه‌ی گل
حافظ
27
رباعی
2
1
بربست مشاطه‌وار پیرایه‌ی گل
حافظ
27
رباعی
3
0
از سایه به خورشید اگرت هست امان
حافظ
27
رباعی
4
1
خورشید رخی طلب کن و سایه‌ی گل
حافظ
27
رباعی
1
0
لب باز مگیر یک زمان از لب جام
حافظ
28
رباعی
2
1
تا بستانی کام جهان از لب جام
حافظ
28
رباعی
3
0
در جام جهان چو تلخ و شیرین به هم است
حافظ
28
رباعی
4
1
این از لب یار خواه و آن از لب جام
حافظ
28
رباعی
1
0
در آرزوی بوس و کنارت مردم
حافظ
29
رباعی
2
1
وز حسرت لعل آبدارت مردم
حافظ
29
رباعی
3
0
قصه نکنم دراز کوتاه کنم
حافظ
29
رباعی
4
1
بازآ بازآ کز انتظارت مردم
حافظ
29
رباعی
1
0
عمری ز پی مراد ضایع دارم
حافظ
30
رباعی
2
1
وز دور فلک چیست که نافع دارم
حافظ
30
رباعی
3
0
با هر که بگفتم که تو را دوست شدم
حافظ
30
رباعی
4
1
شد دشمن من وه که چه طالع دارم
حافظ
30
رباعی
1
0
من حاصل عمر خود ندارم جز غم
حافظ
31
رباعی
2
1
در عشق ز نیک و بد ندارم جز غم
حافظ
31
رباعی
3
0
یک همدم باوفا ندیدم جز درد
حافظ
31
رباعی
4
1
یک مونس نامزد ندارم جز غم
حافظ
31
رباعی
1
0
چون باده ز غم چه بایدت جوشیدن
حافظ
32
رباعی
2
1
با لشگر غم چه بایدت کوشیدن
حافظ
32
رباعی
3
0
سبز است لبت ساغر از او دور مدار
حافظ
32
رباعی
4
1
می بر لب سبزه خوش بود نوشیدن
حافظ
32
رباعی
1
0
ای شرمزده غنچه‌ی مستور از تو
حافظ
33
رباعی
2
1
حیران و خجل نرگس مخمور از تو
حافظ
33
رباعی
3
0
گل با تو برابری کجا یارد کرد
حافظ
33
رباعی
4
1
کاو نور ز مه دارد و مه نور از تو
حافظ
33
رباعی
1
0
چشمت که فسون و رنگ می‌بازد از او
حافظ
34
رباعی
2
1
افسوس که تیر جنگ می‌بارد از او
حافظ
34
رباعی
3
0
بس زود ملول گشتی از همنفسان
حافظ
34
رباعی
4
1
آه از دل تو که سنگ می‌بارد از او
حافظ
34
رباعی
1
0
ای باد حدیث من نهانش می‌گو
حافظ
35
رباعی
2
1
سر دل من به صد زبانش می‌گو
حافظ
35
رباعی
3
0
می‌گو نه بدانسان که ملالش گیرد
حافظ
35
رباعی
4
1
می‌گو سخنی و در میانش می‌گو
حافظ
35
رباعی
1
0
ای سایه‌ی سنبلت سمن پرورده
حافظ
36
رباعی
2
1
یاقوت لبت در عدن پرورده
حافظ
36
رباعی
3
0
همچون لب خود مدام جان می‌پرور
حافظ
36
رباعی
4
1
زان راح که روحیست به تن پرورده
حافظ
36
رباعی
1
0
گفتی که تو را شوم مدار اندیشه
حافظ
37
رباعی
2
1
دل خوش کن و بر صبر گمار اندیشه
حافظ
37
رباعی
3
0
کو صبر و چه دل، کنچه دلش می‌خوانند
حافظ
37
رباعی
4
1
یک قطره‌ی خون است و هزار اندیشه
حافظ
37
رباعی
1
0
آن جام طرب شکار بر دستم نه
حافظ
38
رباعی
2
1
وان ساغر چون نگار بر دستم نه
حافظ
38
رباعی
3
0
آن می‌که چو زنجیر بپیچد بر خود
حافظ
38
رباعی
4
1
دیوانه شدم بیار بر دستم نه
حافظ
38
رباعی
1
0
با شاهد شوخ شنگ و با بربط و نی
حافظ
39
رباعی
2
1
کنجی و فراغتی و یک شیشه‌ی می
حافظ
39
رباعی
3
0
چون گرم شود ز باده ما را رگ و پی
حافظ
39
رباعی
4
1
منت نبریم یک جو از حاتم طی
حافظ
39
رباعی
1
0
قسام بهشت و دوزخ آن عقده گشای
حافظ
40
رباعی
2
1
ما را نگذارد که درآییم ز پای
حافظ
40
رباعی
3
0
تا کی بود این گرگ ربایی، بنمای
حافظ
40
رباعی
4
1
سرپنجه‌ی دشمن افکن ای شیر خدای
حافظ
40
رباعی
1
0
گر همچو من افتاده‌ی این دام شوی
حافظ
42
رباعی
2
1
ای بس که خراب باده و جام شوی
حافظ
42
رباعی
3
0
ما عاشق و رند و مست و عالم سوزیم
حافظ
42
رباعی
4
1
با ما منشین اگر نه بدنام شوی
حافظ
42
قطعه
1
0
تو نیک و بد خود هم از خود بپرس
حافظ
43
قطعه
2
1
چرا بایدت دیگری محتسب
حافظ
43
قطعه
3
0
و من یتق الله یجعل له
حافظ
43
قطعه
4
1
و یرزقه من حیث لا یحتسب
حافظ
43
قطعه
1
0
سرای مدرسه و بحث علم و طاق و رواق
حافظ
44
قطعه
2
1
چه سود چون دل دانا و چشم بینا نیست
حافظ
44
قطعه
3
0
سرای قاضی یزد ارچه منبع فضل است
حافظ
44
قطعه
4
1
خلاف نیست که علم نظر در آنجا نیست
حافظ
44
قطعه
1
0
آصف عهد زمان جان جهان تورانشاه
حافظ
45
قطعه
2
1
که در این مزرعه جز دانه‌ی خیرات نکشت
حافظ
45
قطعه
3
0
ناف هفته بد و از ماه صفر کاف و الف
حافظ
45
قطعه
4
1
که به گلشن شد و این گلخن پر دود بهشت
حافظ
45
قطعه
5
0
آنکه میلش سوی حق‌بینی و حق‌گویی بود
حافظ
45
قطعه
6
1
سال تاریخ وفاتش طلب از میل بهشت
حافظ
45
قطعه
1
0
بهاء الحق و الدین طاب مثواه
حافظ
46
قطعه
2
1
امام سنت و شیخ جماعت
حافظ
46
قطعه
3
0
چو می‌رفت از جهان این بیت می‌خواند
حافظ
46
قطعه
4
1
بر اهل فضل و ارباب براعت
حافظ
46
قطعه
5
0
به طاعت قرب ایزد می‌توان یافت
حافظ
46
قطعه
6
1
قدم در نه گرت هست استطاعت
حافظ
46
قطعه
7
0
بدین دستور تاریخ وفاتش
حافظ
46
قطعه
8
1
برون آر از حروف قرب طاعت
حافظ
46
قطعه
1
0
قوت شاعره‌ی من سحر از فرط ملال
حافظ
47
قطعه
2
1
متنفر شده از بنده گریزان میرفت
حافظ
47
قطعه
3
0
نقش خوارزم و خیال لب جیحون می‌بست
حافظ
47
قطعه
4
1
با هزاران گله از ملک سلیمان می‌رفت
حافظ
47
قطعه
5
0
می‌شد آن کس که جز او جان سخن کس نشناخت
حافظ
47
قطعه
6
1
من همی‌دیدم و از کالبدم جان می‌رفت
حافظ
47
قطعه
7
0
چون همی‌گفتمش ای مونس دیرینه‌ی من
حافظ
47
قطعه
8
1
سخت می‌گفت و دل‌آزرده و گریان می‌رفت
حافظ
47
قطعه
9
0
گفتم اکنون سخن خوش که بگوید با من
حافظ
47
قطعه
10
1
کان شکر لهجه‌ی خوشخوان خوش الحان می‌رفت
حافظ
47
قطعه
11
0
لابه بسیار نمودم که مرو سود نداشت
حافظ
47
قطعه
12
1
زانکه کار از نظر رحمت سلطان می‌رفت
حافظ
47
قطعه
13
0
پادشاها ز سر لطف و کرم بازش خوان
حافظ
47
قطعه
14
1
چه کند سوخته از غایت حرمان می‌رفت
حافظ
47
قطعه
1
0
رحمان لایموت چو آن پادشاه را
حافظ
48
قطعه
2
1
دید آن چنان کز او عمل الخیر لایفوت
حافظ
48
قطعه
3
0
جانش غریق رحمت خود کرد تا بود
حافظ
48
قطعه
4
1
تاریخ این معامله رحمان لایموت
حافظ
48