text
stringlengths 0
889
|
|---|
तां शस्त्रवृष्टिम उरसा गाहमानं; कर्णं चैकं तत्र राजन्न अपश्यम |
गच्छ युध्येत्य अनुज्ञातॊ राघवाभिमुखॊ ययौ |
संतुष्टभृत्यसचिवॊ दृढमूलः स पार्थिवः |
ब्रह्मोवाच । तावेवं संविदं कृत्वा देवनायोपतस्थतुः । |
ख ___ बरदतीववाल (५) |
एवं बहुविधं राजन विलप्य करुणं पृथा |
इति समॊक्त्वा संजय बरूहि पश्चाद; अजातशत्रुः कुशली सपुत्रः |
तमश च कस्तं सुमहद रजश च; सत्त्वं च शुद्धं परकृतिं परां च |
ततस्तु निधनं प्राप्य ब्रह्मयोनौ प्रजायते ॥ |
योऽस्मान् दवेष्टि तमात्मा दष्ट यं वयं द्विष्मः स आत्मानं दवष ॥५॥ |
अगृह्णीतां च चरणौ मुदितौ पार्थिवस्य तौ |
सायुधानां च बाहूनाम उरूणां च विशां पते |
वरीव्र्जत सथविरेभिः सुशिप्रास्मे दधद वर्षणं शुष्ममिन्द्र| |
अशरीरं शरीरे स्वे निरीक्षेत निरिन्द्रियम् ॥ |
लक्ष्मणेन सह भरात्रा रामः सत्यपराक्रमः |
ततो नो देहिजीवसे| |
बा इद्रत पालगिढयों के वेश को धारण करना, श्रच्छ २ रतं को सवर सन्ु राजा |
करूषाः कॊसलाः काश्या मागधाश चापि दुद्रुवुः |
पुत्रं च वसुदेवस्य पाण्डवं च धनंजयम |
वञ्जुलो वेतसो ज्ञेयो भल्लातश्चाप्यरुष्करः ॥ |
आजघान रणे राजन परहसन्न इव भारत |
अधि पुण्यजनस्त्रीणां मुहुरुन्मथयन्मनः |
कॊ नार्हं मन्यते कृष्णं कॊ वाप्य एनं न पूजयेत |
वत्सकादि च कल्कितम् स्थितं दृढे जतु-सृते यव-राशौ निधापयेत् । |
ऋषभैकं सहस्रं गा दद्यात्क्षत्त्रवधे पुमान् ॥ |
6 . 160 |
जञातिसंबन्धिनस तुष्टाः शौचेन च नृपस्य नः |
न हय अन्यं परिपश्यामि वधे कं चन शुष्मिणः |
सयन्देते हि दिवा रुक्मं रात्रौ च दविजसत्तम |
सहस्रं रथसिंहानां दविसाहस्रं च दन्तिनाम |
सर्वौषधीभिर गन्धैश च समालभ्य महाबलाः |
वायुसंधारणॊ हय अग्निर नश्यत्य उच्छ्वासनिग्रहात |
हतेषु षट्सु बालेषु देवक्या औग्रसेनिना |
कस्य चित तव अथ कालस्य ऋषयः सतपॊ धनाः |
अहल्यां कामयानॊ वै धर्मार्थं च न हिंसितः |
वेणुहोत्रसुतश्चापि भार्गो नाम प्रजेश्वरः ॥ |
तस्य राक्षससिंहस्य निश्चक्राम मुखान महान |
अधमाः कलिमिच्छन्ति सन्धिमिच्छति मध्यमाः । |
वयाक्षिपन्न आयुधान अन्ये ममृदुश चापरे भुजान |
ब्रह्मराक्षस उवाच |
युगानाम आयुषॊ हरासं विज्ञाय भगवाञ शिवः |
तत्रैनम अर्जुनश चैव पार्षतश च सहानुगः |
नाशयिष्यामि मात्रत्वं भयं कार्षीः कथं चन |
कषिप्रं संनद्ध कवचौ सखड्गाव आत्तकार्मुकौ |
कृच्छ्रे स नरके मज्जेद अगाधे विपुले ऽपलवे |
सृष्टाः कालेन कालेन पुनर्यास्यन्ति सङ्क्षयम् । |
पञ्चैते पञ्चरात्रेण प्रशमं यान्ति लङ्घनात् ॥ |
तेजसः परतिसंहारम आत्मनः स चकार ह |
समं सर्वेषु भूतेषु तिष्ठन्तं परमेश्वरम्। विनश्यत्स्वविनश्यन्तं यः पश्यति स पश्यति।। |
दरुपदस्य तथा पुत्रा धृष्टद्युम्नपुरॊगमाः |
दरएड होमा चाहिए । यदि दनदीं स्थानों पर इरा धमका कर उसं डाल जवितो इमे बि |
तद्वच्च सूतिकाशौच+ ।दूषितौ पुरुषावपि । |
तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यच्छतु ॥३॥ |
विलोक्य मुमुहे सद्यः स इह ज्ञानगूहया |
वङ्ग पुण्ड्र किरातेषु राजा बलसमन्वितः |
कृतप्रतिक्रियं तेषां न नश्यति शुभाशुभम |
पराप्तवान परमं दुःखं पुत्रव्यसनजं महत |
सुमहत कर्म पाण्डूनां सथितः परियहिते नृपः |
कषिप्रम आनय गान्धारीं सर्वाश च भरत सत्रियः |
यदि चिसी श पष रिती किसान के ख चनाज को ला जदि, तो जे आगे चत |
निर्मनुष्यान गजस्कन्धान पादातांश चैव विद्रुतान |
नास्त्य अभाग्यतरॊ लॊके मत्तॊ ऽसमिन सचराचरे |
अरिष्टोडुम्बरप्लक्षैर्वटैः किंशुकचन्दनैः |
यन मे कृतं बराह्मणेषु न तप्ये तेन पार्थिव |
ॐ अनैश्वर्याय नमः । |
मन्त्रयाम आस सविचैर धर्मज्ञैश च पुरॊहितैः |
तयक्त्वा पराणान विचेष्टन्तॊ राम परियचिकीर्षवः |
दध्यौ ब्रह्म परं विप्राः प्रविश्य यमुनाजले ॥ |
अतीव कृष्णताराभ्यां रक्तान्ताभ्यां जलं तु तत |
आकाशात्पतितं तोयं याति स्वाद्वन्तरं यथा । |
[यति] |
] |
अब्रवीच च तदा सर्वान बलमुख्यान महाबलः |
रावणॊ नाम मे भराता राक्षसॊ राक्षसेश्वरः |
तत्रावगाढः सत्रीभूतॊ वयक्तं दैवान न संशयः |
भरी त विर्ैतो न्य व्यापारी तव तक माल म वेचे-जव तक वेह न विक जवे । प माल |
केन पर्जन्यमन्वेति केन सोमं विचक्षणम् । |
अतिहर्षम इमं पराप्तं शृणु मे तवं धनंजय |
तेषां विभो समुचितो भवतः समाजः |
गॊप्ता मगध राष्ट्रस्य दार्वॊ राजगृहे हतः |
तेना ते तन्वे शं करं क ते निषेचनं बहिष्टे अस्तु बालिति ॥४॥ |
उपकारम अजानन स कृतघ्न इति मे मतिः |
यथावत तान ऋषीन सर्वान अभ्यभाषत पूजयन |
मांसैर अभिजुहॊतीति तव राष्ट्रं मुनिर बकः |
ततः स नहुषम अब्रवीद अकार्य परवृत्त पापपतस्व महीम |
पितामहप्रसादेन ये हताः सव्यसाचिना । |
यः स्याद् अति-बलो धातुः सह-चारी सदा-गतिः ॥ |
वीर्यं यावद् अधीवासान् निपाताच्चोपलभ्यते ॥ |
तथैव तान परत्यविध्यत कुन्तीपुत्रॊ धनंजयः |
गच्छन्तं तु नमस्याथ सनाज्जातं गुरुर्गृहम् । |
नकुलं सहदेवं च ददर्श कुरुनन्दनः |
अभ्यागतमनुश्रान्तं सूर्योढं गृहमागतम् । |
देते बाले श्रौर भिक्षणियों को पाच सौ प्रति वपे पतन देता रहै । चरो फो इधर उधर |
हतैर नागैश च तुरगैर भग्नाक्षैश च महारथैः |
स तम अध्वानम ऐक्ष्वाकः सूतं मधुरया गिरा |
सोमवंशकरः श्रीमानादित्य इव तेजसा । |
अभ्यघ्नन समरे भीमं तैलधौताः सुतेजनाः |