question_id
stringlengths 24
24
| article_id
stringlengths 20
20
| title
stringlengths 1
179
| context
stringlengths 52
7.28k
| question
stringlengths 4
234
| answers
sequence |
|---|---|---|---|---|---|
4rCaushMDunTVDFIZ8rM_003 | 4rCaushMDunTVDFIZ8rM | พิพิธบางลำพู | พิพิธบางลำพู (อังกฤษ ; Pipit Banglamphu) เป็นศูนย์การเรียนรู้เชิงวัฒนธรรมชุมชนตั้งอยู่ใกล้กับป้อมพระสุเมรุ ถนนพระสุเมรุ ปัจจุบันอยู่ในความดูแลของสำนักทรัพย์สินมีค่าของแผ่นดิน กรมธนารักษ์ พิพิธบางลำพูสร้างขึ้นเพื่อส่งเสริมและพัฒนาชุมชนบางลำพูให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวบริเวณเกาะรัตนโกสินทร์ และเป็นศูนย์การเรียนรู้เชิงการศึกษาวัฒนธรรมชุมชนของชุมชนบางลำพู เปิดให้เข้าชมทุกวัน (หยุดเฉพาะวันจันทร์) เวลา 10.00 - 18.00 น. | สำนักทรัพย์สินมีค่าของแผ่นดิน อยู่กรมอะไร | {
"text": [
"กรมธนารักษ์"
],
"answer_start": [
175
],
"answer_end": [
186
]
} |
4rCaushMDunTVDFIZ8rM_004 | 4rCaushMDunTVDFIZ8rM | พิพิธบางลำพู | พิพิธบางลำพู (อังกฤษ ; Pipit Banglamphu) เป็นศูนย์การเรียนรู้เชิงวัฒนธรรมชุมชนตั้งอยู่ใกล้กับป้อมพระสุเมรุ ถนนพระสุเมรุ ปัจจุบันอยู่ในความดูแลของสำนักทรัพย์สินมีค่าของแผ่นดิน กรมธนารักษ์ พิพิธบางลำพูสร้างขึ้นเพื่อส่งเสริมและพัฒนาชุมชนบางลำพูให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวบริเวณเกาะรัตนโกสินทร์ และเป็นศูนย์การเรียนรู้เชิงการศึกษาวัฒนธรรมชุมชนของชุมชนบางลำพู เปิดให้เข้าชมทุกวัน (หยุดเฉพาะวันจันทร์) เวลา 10.00 - 18.00 น. | พิพิธบางลำพู สร้างขึ้นเพื่ออะไร | {
"text": [
"ส่งเสริมและพัฒนาชุมชนบางลำพูให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวบริเวณเกาะรัตนโกสินทร์"
],
"answer_start": [
213
],
"answer_end": [
285
]
} |
519ZP89WVFUAdvpxcHGn_000 | 519ZP89WVFUAdvpxcHGn | พินินฟารินา | พินินฟารินา เอส.พี.เอ. (Pininfarina S.p.A.) เดิมชื่อว่า คาร์รอซเซอเรีย พินินฟารินา (Carrozzeria Pininfarina) เป็นสำนักออกแบบยานยนต์สัญชาติอิตาลีที่มีชื่อเสียง ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1930 (พ.ศ. 2473) โดย บาตติสตา "พินิน" ฟารินา นักออกแบบและผู้สร้างรถยนต์ชาวอิตาลี มีผลงานออกแบบรถยนต์ให้กับบริษัทผู้ผลิตหลายราย เช่น เฟอร์รารี มาเซราติ คาดิลแลค เปอโยต์ จากัวร์ วอลโว่ อัลฟาโรมีโอ แลนเซีย มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่เมืองคัมบิอาโน ใกล้กับเมืองตูริน
ชื่อบริษัท มาจากชื่อเล่น "พินิน" (แปลว่า ลูกคนสุดท้อง เนื่องจาก บาตติสตา เป็นลูกคนที่ 10 จากจำนวน 11 คน) และนามสกุล "ฟารินา" ของผู้ก่อตั้ง ซึ่งต่อมาสมาชิกในครอบครัวได้พากันเปลี่ยนนามสกุลเป็น "พินินฟารินา" ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1961 หลังจากบาตติสตา ฟารินา เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1966 บริษัทบริหารงานต่อโดยบุตรชายชื่อ เซอร์จิโอ พินินฟารินา และหลานชายชื่อ อันเดรีย พินินฟารินา
หลังจากอันเดรีย พินินฟารินา เสียชีวิตอย่างกะทันหันเมื่อวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2551 ด้วยอุบัติเหตุทางถนนใกล้กับสำนักงานใหญ่ของบริษัท เมื่อรถเวสป้าที่เขาขับ ถูกชนโดยรถยนต์ที่ขับโดยผู้สูงอายุวัย 78 ปี ปัจจุบันพินินฟารินาบริหารโดย เปาโล พินินฟารินา บุตรชายคนสุดท้องของเซอร์จิโอ พินินฟารินา | พินินฟารินามีชื่อเดิมว่าอะไร | {
"text": [
"คาร์รอซเซอเรีย พินินฟารินา (Carrozzeria Pininfarina)"
],
"answer_start": [
56
],
"answer_end": [
108
]
} |
519ZP89WVFUAdvpxcHGn_002 | 519ZP89WVFUAdvpxcHGn | พินินฟารินา | พินินฟารินา เอส.พี.เอ. (Pininfarina S.p.A.) เดิมชื่อว่า คาร์รอซเซอเรีย พินินฟารินา (Carrozzeria Pininfarina) เป็นสำนักออกแบบยานยนต์สัญชาติอิตาลีที่มีชื่อเสียง ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1930 (พ.ศ. 2473) โดย บาตติสตา "พินิน" ฟารินา นักออกแบบและผู้สร้างรถยนต์ชาวอิตาลี มีผลงานออกแบบรถยนต์ให้กับบริษัทผู้ผลิตหลายราย เช่น เฟอร์รารี มาเซราติ คาดิลแลค เปอโยต์ จากัวร์ วอลโว่ อัลฟาโรมีโอ แลนเซีย มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่เมืองคัมบิอาโน ใกล้กับเมืองตูริน
ชื่อบริษัท มาจากชื่อเล่น "พินิน" (แปลว่า ลูกคนสุดท้อง เนื่องจาก บาตติสตา เป็นลูกคนที่ 10 จากจำนวน 11 คน) และนามสกุล "ฟารินา" ของผู้ก่อตั้ง ซึ่งต่อมาสมาชิกในครอบครัวได้พากันเปลี่ยนนามสกุลเป็น "พินินฟารินา" ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1961 หลังจากบาตติสตา ฟารินา เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1966 บริษัทบริหารงานต่อโดยบุตรชายชื่อ เซอร์จิโอ พินินฟารินา และหลานชายชื่อ อันเดรีย พินินฟารินา
หลังจากอันเดรีย พินินฟารินา เสียชีวิตอย่างกะทันหันเมื่อวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2551 ด้วยอุบัติเหตุทางถนนใกล้กับสำนักงานใหญ่ของบริษัท เมื่อรถเวสป้าที่เขาขับ ถูกชนโดยรถยนต์ที่ขับโดยผู้สูงอายุวัย 78 ปี ปัจจุบันพินินฟารินาบริหารโดย เปาโล พินินฟารินา บุตรชายคนสุดท้องของเซอร์จิโอ พินินฟารินา | บาตติสตา "พินิน" ฟารินามีผลงานออกแบบและสร้างรถยนต์ให้บริษัทใดบ้าง | {
"text": [
"เฟอร์รารี มาเซราติ คาดิลแลค เปอโยต์ จากัวร์ วอลโว่ อัลฟาโรมีโอ แลนเซีย"
],
"answer_start": [
315
],
"answer_end": [
385
]
} |
530kP7Dv7PMkpVlaafnt_000 | 530kP7Dv7PMkpVlaafnt | กลองตึ่งโนง | กลองตึ่งโนง หรือกลองแอว เป็นกลองล้านนาทางภาคเหนือ ตัวกลองจะยาว มากขนาด 3-4 เมตรก็มี ใช้ตีเป็น อาณัติสัญญาณประจำวัด และใช้ในกระบวนแห่กระบวนฟ้อน ต่าง ๆ ประกอบกับตะหลดปด ปี่แน ฉาบใหญ่ และฆ้องหุ่ย ใช้ตีด้วยไม้ เวลาเข้ากระบวนจะมีคนหาม[1]
กลองแอว เป็นกลองขึงด้วยหนังหน้าเดียว ทำจากไม้เนื้อแข็ง เช่น ประดู่ ไม้ชิงชัน ขึงหน้ากลองด้วยหนังวัวตัวเมียหรือเลียงผา แต่ละถิ่นมีชื่อเรียกต่างกันคือ จังหวัดเชียงใหม่เรียกกลองแอวหรือกลองตึ่งโน่ง จังหวัดลำพูนเรียกกลองเปิ้งหรือกลองเปิ่งโมง จังหวัดลำปางเรียกกลองตาเสิ้งหรือกลองตาเส้ง จังหวัดแพร่และจังหวัดน่านเรียกกลองอึด จังหวัดเชียงรายและจังหวัดพะเยาเรียกกลองอึดสิ้ง
กลองแอวมีพัฒนาการมาจากกลองหลวงที่มีใช้ตั้งแต่ พ.ศ. 2345 – 2427 ในสมัยพระเจ้ากาวิละ กลองแอวแบ่งตามเสียงเป็น 3 ประเภทคือ
กลองแอวเสียงใหญ่ เส้นผ่านศูนย์กลาง 13 – 15 นิ้ว
กลองแอวเสียงกลาง เส้นผ่านศูนย์กลาง 12.5 – 13.5 นิ้ว
กลองแอวเสียงหน้อย เส้นผ่านศูนย์กลาง 11 – 12 นิ้ว ปัจจุบันมีใช้น้อยลง เพราะเสียงเล็กแหลม เมื่อนำมาตีในวงติ่งโนง ทำให้ไม่สนุกครึกครื้นเท่ากลองแอวแบบอื่นๆ
หนังที่ขึงหน้ากลองแล้วให้เสียงดีที่สุดคือหนังเลียงผา แต่เมื่อเลียงผาเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง จึงเปลี่ยนมาใช้หนังวัวตัวเมียแทน โดยนิยมใช้หนังวัวที่ตกลูกมาแล้ว 3 ครอกขึ้นไป กลองชนิดนี้ต้องติดจ่ากลองเพื่อเทียบเสียงให้ตรงกับฆ้องอุ้ย จ่ากลองทำมาจากข้าวเหนียวบดแช่น้ำแล้วนำมาตำให้ละเอียดผสมกับขี้เถ้าไม้ลำไย สล่ากลองบางคนใช้ขนมจีนแทนข้าวเหนียว | กลองตึ่งโนง หรืออีกชื่อหนึ่งว่าอะไร | {
"text": [
"กลองแอว"
],
"answer_start": [
16
],
"answer_end": [
23
]
} |
530kP7Dv7PMkpVlaafnt_001 | 530kP7Dv7PMkpVlaafnt | กลองตึ่งโนง | กลองตึ่งโนง หรือกลองแอว เป็นกลองล้านนาทางภาคเหนือ ตัวกลองจะยาว มากขนาด 3-4 เมตรก็มี ใช้ตีเป็น อาณัติสัญญาณประจำวัด และใช้ในกระบวนแห่กระบวนฟ้อน ต่าง ๆ ประกอบกับตะหลดปด ปี่แน ฉาบใหญ่ และฆ้องหุ่ย ใช้ตีด้วยไม้ เวลาเข้ากระบวนจะมีคนหาม[1]
กลองแอว เป็นกลองขึงด้วยหนังหน้าเดียว ทำจากไม้เนื้อแข็ง เช่น ประดู่ ไม้ชิงชัน ขึงหน้ากลองด้วยหนังวัวตัวเมียหรือเลียงผา แต่ละถิ่นมีชื่อเรียกต่างกันคือ จังหวัดเชียงใหม่เรียกกลองแอวหรือกลองตึ่งโน่ง จังหวัดลำพูนเรียกกลองเปิ้งหรือกลองเปิ่งโมง จังหวัดลำปางเรียกกลองตาเสิ้งหรือกลองตาเส้ง จังหวัดแพร่และจังหวัดน่านเรียกกลองอึด จังหวัดเชียงรายและจังหวัดพะเยาเรียกกลองอึดสิ้ง
กลองแอวมีพัฒนาการมาจากกลองหลวงที่มีใช้ตั้งแต่ พ.ศ. 2345 – 2427 ในสมัยพระเจ้ากาวิละ กลองแอวแบ่งตามเสียงเป็น 3 ประเภทคือ
กลองแอวเสียงใหญ่ เส้นผ่านศูนย์กลาง 13 – 15 นิ้ว
กลองแอวเสียงกลาง เส้นผ่านศูนย์กลาง 12.5 – 13.5 นิ้ว
กลองแอวเสียงหน้อย เส้นผ่านศูนย์กลาง 11 – 12 นิ้ว ปัจจุบันมีใช้น้อยลง เพราะเสียงเล็กแหลม เมื่อนำมาตีในวงติ่งโนง ทำให้ไม่สนุกครึกครื้นเท่ากลองแอวแบบอื่นๆ
หนังที่ขึงหน้ากลองแล้วให้เสียงดีที่สุดคือหนังเลียงผา แต่เมื่อเลียงผาเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง จึงเปลี่ยนมาใช้หนังวัวตัวเมียแทน โดยนิยมใช้หนังวัวที่ตกลูกมาแล้ว 3 ครอกขึ้นไป กลองชนิดนี้ต้องติดจ่ากลองเพื่อเทียบเสียงให้ตรงกับฆ้องอุ้ย จ่ากลองทำมาจากข้าวเหนียวบดแช่น้ำแล้วนำมาตำให้ละเอียดผสมกับขี้เถ้าไม้ลำไย สล่ากลองบางคนใช้ขนมจีนแทนข้าวเหนียว | กลองตึ่งโนง เป็นกลองล้านนาทางภาคอะไร | {
"text": [
"ภาคเหนือ"
],
"answer_start": [
41
],
"answer_end": [
49
]
} |
530kP7Dv7PMkpVlaafnt_002 | 530kP7Dv7PMkpVlaafnt | กลองตึ่งโนง | กลองตึ่งโนง หรือกลองแอว เป็นกลองล้านนาทางภาคเหนือ ตัวกลองจะยาว มากขนาด 3-4 เมตรก็มี ใช้ตีเป็น อาณัติสัญญาณประจำวัด และใช้ในกระบวนแห่กระบวนฟ้อน ต่าง ๆ ประกอบกับตะหลดปด ปี่แน ฉาบใหญ่ และฆ้องหุ่ย ใช้ตีด้วยไม้ เวลาเข้ากระบวนจะมีคนหาม[1]
กลองแอว เป็นกลองขึงด้วยหนังหน้าเดียว ทำจากไม้เนื้อแข็ง เช่น ประดู่ ไม้ชิงชัน ขึงหน้ากลองด้วยหนังวัวตัวเมียหรือเลียงผา แต่ละถิ่นมีชื่อเรียกต่างกันคือ จังหวัดเชียงใหม่เรียกกลองแอวหรือกลองตึ่งโน่ง จังหวัดลำพูนเรียกกลองเปิ้งหรือกลองเปิ่งโมง จังหวัดลำปางเรียกกลองตาเสิ้งหรือกลองตาเส้ง จังหวัดแพร่และจังหวัดน่านเรียกกลองอึด จังหวัดเชียงรายและจังหวัดพะเยาเรียกกลองอึดสิ้ง
กลองแอวมีพัฒนาการมาจากกลองหลวงที่มีใช้ตั้งแต่ พ.ศ. 2345 – 2427 ในสมัยพระเจ้ากาวิละ กลองแอวแบ่งตามเสียงเป็น 3 ประเภทคือ
กลองแอวเสียงใหญ่ เส้นผ่านศูนย์กลาง 13 – 15 นิ้ว
กลองแอวเสียงกลาง เส้นผ่านศูนย์กลาง 12.5 – 13.5 นิ้ว
กลองแอวเสียงหน้อย เส้นผ่านศูนย์กลาง 11 – 12 นิ้ว ปัจจุบันมีใช้น้อยลง เพราะเสียงเล็กแหลม เมื่อนำมาตีในวงติ่งโนง ทำให้ไม่สนุกครึกครื้นเท่ากลองแอวแบบอื่นๆ
หนังที่ขึงหน้ากลองแล้วให้เสียงดีที่สุดคือหนังเลียงผา แต่เมื่อเลียงผาเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง จึงเปลี่ยนมาใช้หนังวัวตัวเมียแทน โดยนิยมใช้หนังวัวที่ตกลูกมาแล้ว 3 ครอกขึ้นไป กลองชนิดนี้ต้องติดจ่ากลองเพื่อเทียบเสียงให้ตรงกับฆ้องอุ้ย จ่ากลองทำมาจากข้าวเหนียวบดแช่น้ำแล้วนำมาตำให้ละเอียดผสมกับขี้เถ้าไม้ลำไย สล่ากลองบางคนใช้ขนมจีนแทนข้าวเหนียว | ตัวกลองจะยาว มากขนาดเท่าไร | {
"text": [
"3-4 เมตร"
],
"answer_start": [
71
],
"answer_end": [
79
]
} |
54TXM4UVNT0wmEYk2Og0_000 | 54TXM4UVNT0wmEYk2Og0 | ตำบลนาวง | ตำบลนาวง เป็นตำบลหนึ่งในจังหวัดตรัง เดิมเคยเป็นทุ่งนาที่ใช้เป็นสถานที่ฌาปนสถานเรียกว่า เปรวโคกแซะ ต่อมามีคณะกลุ่มบริษัทวัดมาจัดตั้งเป็นสำนักสงฆ์ขึ้นมาเรียกว่า วัดนาวง ต่อมารัชกาลที่ 5 ได้ทรงยกฐานะระดับหมู่บ้านเป็นระดับตำบลมีชื่อว่า ตำบลนาปยา หลังจากนั้นทางราชการก็จัดรวมพื้นที่ของตำบลนาวงรวมกับตำบลบางกุ้งเพื่อให้จัดระบบการปกครองได้ง่ายขึ้น แต่เมื่อมีประชากรเพิ่มมากขึ้นการปกครองก็ไม่สะดวกจึงได้จัดแยกสองตำบลนี้ออกจากกันอีกครั้ง มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์อ้างอิงว่าพื้นที่นี้เคยเป็นชุมชนที่เก่าแก่ของจังหวัดตรัง โดยมีการพบโบราณสถานและโบราณวัตถุที่เขาปินะ[1] ในปัจจุบันตำบลนาวงมีความเจริญรุ่งเรืองมากอันเนื่องมาจากสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญ การจารจรสี่ช่องทางจารจรที่สะดวกโดยมีถนนเพชรเกษมตัดผ่าน
ตำบลนาวงในสมัยยังปกครองด้วยสุขาภิบาลนาวงนั้น เคยได้รับการเสนอให้เป็นอำเภอนาวง เพราะในสมัยนั้นการปกครองยังเข้าไม่ทั่วถึง แต่ในปัจจุบันได้มีการจัดตั้งอำเภอขึ้นมาแทนโดยชื่อว่าอำเภอห้วยยอด | ตำบลนาวง ตั้งอยู่ที่จังหวัดใด | {
"text": [
"จังหวัดตรัง"
],
"answer_start": [
24
],
"answer_end": [
35
]
} |
54TXM4UVNT0wmEYk2Og0_001 | 54TXM4UVNT0wmEYk2Og0 | ตำบลนาวง | ตำบลนาวง เป็นตำบลหนึ่งในจังหวัดตรัง เดิมเคยเป็นทุ่งนาที่ใช้เป็นสถานที่ฌาปนสถานเรียกว่า เปรวโคกแซะ ต่อมามีคณะกลุ่มบริษัทวัดมาจัดตั้งเป็นสำนักสงฆ์ขึ้นมาเรียกว่า วัดนาวง ต่อมารัชกาลที่ 5 ได้ทรงยกฐานะระดับหมู่บ้านเป็นระดับตำบลมีชื่อว่า ตำบลนาปยา หลังจากนั้นทางราชการก็จัดรวมพื้นที่ของตำบลนาวงรวมกับตำบลบางกุ้งเพื่อให้จัดระบบการปกครองได้ง่ายขึ้น แต่เมื่อมีประชากรเพิ่มมากขึ้นการปกครองก็ไม่สะดวกจึงได้จัดแยกสองตำบลนี้ออกจากกันอีกครั้ง มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์อ้างอิงว่าพื้นที่นี้เคยเป็นชุมชนที่เก่าแก่ของจังหวัดตรัง โดยมีการพบโบราณสถานและโบราณวัตถุที่เขาปินะ[1] ในปัจจุบันตำบลนาวงมีความเจริญรุ่งเรืองมากอันเนื่องมาจากสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญ การจารจรสี่ช่องทางจารจรที่สะดวกโดยมีถนนเพชรเกษมตัดผ่าน
ตำบลนาวงในสมัยยังปกครองด้วยสุขาภิบาลนาวงนั้น เคยได้รับการเสนอให้เป็นอำเภอนาวง เพราะในสมัยนั้นการปกครองยังเข้าไม่ทั่วถึง แต่ในปัจจุบันได้มีการจัดตั้งอำเภอขึ้นมาแทนโดยชื่อว่าอำเภอห้วยยอด | ในรัชกาลที่ 5 ได้ทรงยกฐานะระดับหมู่บ้านเป็นระดับตำบลมีชื่อว่าอะไร | {
"text": [
"ตำบลนาปยา"
],
"answer_start": [
232
],
"answer_end": [
241
]
} |
57kGzl8eYVVQEDeaclbC_000 | 57kGzl8eYVVQEDeaclbC | พรรคเพื่อไทย | พรรคเพื่อไทย (ย่อ: พท.) จดทะเบียนจัดตั้ง เมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2551 โดยมี นายบัณจงศักดิ์ วงศ์รัตนวรรณ เป็นหัวหน้าพรรคคนแรก และ นายโอฬาร กิจเลิศไพโรจน์ เป็นเลขาธิการพรรคคนแรก
สำนักงานใหญ่ของพรรค ตั้งอยู่ที่ 1770 อาคารไอเอฟซีที ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ แขวงบางกะปิ เขตห้วยขวาง กรุงเทพมหานคร รหัสไปรษณีย์ 10310 ซึ่งเป็นที่ทำการเดิมของพรรคไทยรักไทย และพรรคพลังประชาชน (ย้ายมาจากอาคารนวสร ถนนพระรามที่ 3 แขวงบางคอแหลม เขตบางคอแหลม กรุงเทพมหานคร และ 626 อาคาร บีบีดี บิลดิง ซอยจินดาถวิล ถนนพระรามที่ 4 แขวงมหาพฤฒาราม เขตบางรัก กรุงเทพมหานคร 10500) และสำนักงานสาขาพรรคแห่งแรก ตั้งอยู่ที่จังหวัดพิจิตร ซึ่งเป็นสาขาพรรคพลังประชาชนเดิม[4] | พรรคเพื่อไทยจัดตั้งวันที่ | {
"text": [
"20 กันยายน พ.ศ. 2551 "
],
"answer_start": [
53
],
"answer_end": [
74
]
} |
58gpfXcbzmwbPZW4yMLZ_001 | 58gpfXcbzmwbPZW4yMLZ | ยุทธศักดิ์ ศศิประภา | พลเอก พลเรือเอก พลอากาศเอก ยุทธศักดิ์ ศศิประภา อดีตสมาชิกสภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ ประธานสมาพันธ์กีฬาแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม อดีตที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี (ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร)[3] อดีตรองนายกรัฐมนตรี ฝ่ายความมั่นคง อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ในรัฐบาลยิ่งลักษณ์ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พรรคเพื่อไทย อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม ในรัฐบาลทักษิณ อดีตนายทหารราชองครักษ์พิเศษ[4] อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พรรคไทยรักไทย และอดีตปลัดกระทรวงกลาโหม โดยสื่อมวลชนมักเรียกว่า "บิ๊กอ็อด" | ยุทธศักดิ์ ศศิประภา อดีตสมาชิกอะไร | {
"text": [
"สภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ"
],
"answer_start": [
57
],
"answer_end": [
85
]
} |
58gpfXcbzmwbPZW4yMLZ_002 | 58gpfXcbzmwbPZW4yMLZ | ยุทธศักดิ์ ศศิประภา | พลเอก พลเรือเอก พลอากาศเอก ยุทธศักดิ์ ศศิประภา อดีตสมาชิกสภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ ประธานสมาพันธ์กีฬาแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม อดีตที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี (ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร)[3] อดีตรองนายกรัฐมนตรี ฝ่ายความมั่นคง อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ในรัฐบาลยิ่งลักษณ์ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พรรคเพื่อไทย อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม ในรัฐบาลทักษิณ อดีตนายทหารราชองครักษ์พิเศษ[4] อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พรรคไทยรักไทย และอดีตปลัดกระทรวงกลาโหม โดยสื่อมวลชนมักเรียกว่า "บิ๊กอ็อด" | ยุทธศักดิ์ ศศิประภา เป็นประธานสหพันธ์อะไร | {
"text": [
"กีฬาแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้"
],
"answer_start": [
100
],
"answer_end": [
130
]
} |
58gpfXcbzmwbPZW4yMLZ_003 | 58gpfXcbzmwbPZW4yMLZ | ยุทธศักดิ์ ศศิประภา | พลเอก พลเรือเอก พลอากาศเอก ยุทธศักดิ์ ศศิประภา อดีตสมาชิกสภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ ประธานสมาพันธ์กีฬาแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม อดีตที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี (ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร)[3] อดีตรองนายกรัฐมนตรี ฝ่ายความมั่นคง อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ในรัฐบาลยิ่งลักษณ์ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พรรคเพื่อไทย อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม ในรัฐบาลทักษิณ อดีตนายทหารราชองครักษ์พิเศษ[4] อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พรรคไทยรักไทย และอดีตปลัดกระทรวงกลาโหม โดยสื่อมวลชนมักเรียกว่า "บิ๊กอ็อด" | ยุทธศักดิ์ ศศิประภา เป็นอดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงอะไร | {
"text": [
"กลาโหม"
],
"answer_start": [
160
],
"answer_end": [
166
]
} |
5DSJaRCOD4DtmnQ2dJNG_000 | 5DSJaRCOD4DtmnQ2dJNG | อิซาเบล ลูคัส | อิซาเบล ลูคัส (อังกฤษ: Isabel Lucas) เกิดเมื่อวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 1985[1] เป็นนักแสดงชาวออสเตรเลีย เป็นที่รู้จักจากบททาชา แอนดรูวส์ ในละครโทรทัศน์ของออสเตรเลีย เรื่อง Home and Away (2003-2006) เธอย้ายไปอยู่ลอสแอนเจลิสเมื่อต้นปี ค.ศ. 2008 และจากนั้นมีผลงานแสดงภาพยนตร์และทางโทรทัศน์อย่างเช่นในเรื่องTransformers: Revenge of the Fallen, The Pacific และ Daybreakers
อ้างอิง | อิซาเบล ลูคัส เกิดวันที่เท่าไร | {
"text": [
"29 มกราคม ค.ศ. 1985"
],
"answer_start": [
53
],
"answer_end": [
72
]
} |
5DSJaRCOD4DtmnQ2dJNG_001 | 5DSJaRCOD4DtmnQ2dJNG | อิซาเบล ลูคัส | อิซาเบล ลูคัส (อังกฤษ: Isabel Lucas) เกิดเมื่อวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 1985[1] เป็นนักแสดงชาวออสเตรเลีย เป็นที่รู้จักจากบททาชา แอนดรูวส์ ในละครโทรทัศน์ของออสเตรเลีย เรื่อง Home and Away (2003-2006) เธอย้ายไปอยู่ลอสแอนเจลิสเมื่อต้นปี ค.ศ. 2008 และจากนั้นมีผลงานแสดงภาพยนตร์และทางโทรทัศน์อย่างเช่นในเรื่องTransformers: Revenge of the Fallen, The Pacific และ Daybreakers
อ้างอิง | อิซาเบล ลูคัส มีอาชีพอะไร | {
"text": [
"นักแสดงชาวออสเตรเลีย"
],
"answer_start": [
80
],
"answer_end": [
100
]
} |
5DSJaRCOD4DtmnQ2dJNG_002 | 5DSJaRCOD4DtmnQ2dJNG | อิซาเบล ลูคัส | อิซาเบล ลูคัส (อังกฤษ: Isabel Lucas) เกิดเมื่อวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 1985[1] เป็นนักแสดงชาวออสเตรเลีย เป็นที่รู้จักจากบททาชา แอนดรูวส์ ในละครโทรทัศน์ของออสเตรเลีย เรื่อง Home and Away (2003-2006) เธอย้ายไปอยู่ลอสแอนเจลิสเมื่อต้นปี ค.ศ. 2008 และจากนั้นมีผลงานแสดงภาพยนตร์และทางโทรทัศน์อย่างเช่นในเรื่องTransformers: Revenge of the Fallen, The Pacific และ Daybreakers
อ้างอิง | อิซาเบล ลูคัส เป็นที่รู้จักจากบทบาทอะไร | {
"text": [
"ทาชา แอนดรูวส์"
],
"answer_start": [
119
],
"answer_end": [
133
]
} |
5DSJaRCOD4DtmnQ2dJNG_003 | 5DSJaRCOD4DtmnQ2dJNG | อิซาเบล ลูคัส | อิซาเบล ลูคัส (อังกฤษ: Isabel Lucas) เกิดเมื่อวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 1985[1] เป็นนักแสดงชาวออสเตรเลีย เป็นที่รู้จักจากบททาชา แอนดรูวส์ ในละครโทรทัศน์ของออสเตรเลีย เรื่อง Home and Away (2003-2006) เธอย้ายไปอยู่ลอสแอนเจลิสเมื่อต้นปี ค.ศ. 2008 และจากนั้นมีผลงานแสดงภาพยนตร์และทางโทรทัศน์อย่างเช่นในเรื่องTransformers: Revenge of the Fallen, The Pacific และ Daybreakers
อ้างอิง | อิซาเบล ลูคัส รู้จักครั้งแรกในละครโทรทัศน์ของอะไร | {
"text": [
"ออสเตรเลีย"
],
"answer_start": [
151
],
"answer_end": [
161
]
} |
5DSJaRCOD4DtmnQ2dJNG_004 | 5DSJaRCOD4DtmnQ2dJNG | อิซาเบล ลูคัส | อิซาเบล ลูคัส (อังกฤษ: Isabel Lucas) เกิดเมื่อวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 1985[1] เป็นนักแสดงชาวออสเตรเลีย เป็นที่รู้จักจากบททาชา แอนดรูวส์ ในละครโทรทัศน์ของออสเตรเลีย เรื่อง Home and Away (2003-2006) เธอย้ายไปอยู่ลอสแอนเจลิสเมื่อต้นปี ค.ศ. 2008 และจากนั้นมีผลงานแสดงภาพยนตร์และทางโทรทัศน์อย่างเช่นในเรื่องTransformers: Revenge of the Fallen, The Pacific และ Daybreakers
อ้างอิง | อิซาเบล ลูคัส ปี ค.ศ 2008 เธอย้ายไปอยู่ไหน | {
"text": [
"ลอสแอนเจลิส"
],
"answer_start": [
208
],
"answer_end": [
219
]
} |
5EHpZ9x9oOM7osirWI94_000 | 5EHpZ9x9oOM7osirWI94 | วัดมุมลังกา | วัดมุมลังกา ตั้งอยู่ทางตะวันออกของถนนพระร่วง (ในปัจจุบันถนนพระร่วงถูกลาดยางทับบนแนวถนนเดิม) ไม่ปรากฏหลักฐานประวัติในการสร้าง เนื่องจากมีฐานเจดีย์ใหญ่ซึ่งเข้าใจว่าอาจเป็นเจดีย์ทรงระฆัง นักวิชาการสันนิษฐานว่าอาจเป็น วัดลังการาม ตามที่ปรากฏชื่อในจารึกวัดอโสการาม ที่กล่าวว่าสร้างขึ้นประมาณ พ.ศ. 1942 เจดีย์ประธานเหลือแต่ฐาน มีวิหารอยู่ด้านตะวันออกของเจดีย์ และเจดีย์รายรอบบริเวณนั้น ที่น่าสังเกตคือมีอุโบสถตั้งอยู่ในทิศตะวันตกขององค์เจดีย์ อันเป็นการวางผังที่พบในการสร้างวัดของกรุงศรีอยุธยา | วัดมุมลังกา ตั้งอยู่ทางตะวันออกของถนนอะไร ? | {
"text": [
"ถนนพระร่วง"
],
"answer_start": [
34
],
"answer_end": [
44
]
} |
5EHpZ9x9oOM7osirWI94_001 | 5EHpZ9x9oOM7osirWI94 | วัดมุมลังกา | วัดมุมลังกา ตั้งอยู่ทางตะวันออกของถนนพระร่วง (ในปัจจุบันถนนพระร่วงถูกลาดยางทับบนแนวถนนเดิม) ไม่ปรากฏหลักฐานประวัติในการสร้าง เนื่องจากมีฐานเจดีย์ใหญ่ซึ่งเข้าใจว่าอาจเป็นเจดีย์ทรงระฆัง นักวิชาการสันนิษฐานว่าอาจเป็น วัดลังการาม ตามที่ปรากฏชื่อในจารึกวัดอโสการาม ที่กล่าวว่าสร้างขึ้นประมาณ พ.ศ. 1942 เจดีย์ประธานเหลือแต่ฐาน มีวิหารอยู่ด้านตะวันออกของเจดีย์ และเจดีย์รายรอบบริเวณนั้น ที่น่าสังเกตคือมีอุโบสถตั้งอยู่ในทิศตะวันตกขององค์เจดีย์ อันเป็นการวางผังที่พบในการสร้างวัดของกรุงศรีอยุธยา | ไม่ปรากฏหลักฐานประวัติในการสร้าง เนื่องจาก ? | {
"text": [
"มีฐานเจดีย์ใหญ่ซึ่งเข้าใจว่าอาจเป็นเจดีย์ทรงระฆัง"
],
"answer_start": [
134
],
"answer_end": [
183
]
} |
5EHpZ9x9oOM7osirWI94_002 | 5EHpZ9x9oOM7osirWI94 | วัดมุมลังกา | วัดมุมลังกา ตั้งอยู่ทางตะวันออกของถนนพระร่วง (ในปัจจุบันถนนพระร่วงถูกลาดยางทับบนแนวถนนเดิม) ไม่ปรากฏหลักฐานประวัติในการสร้าง เนื่องจากมีฐานเจดีย์ใหญ่ซึ่งเข้าใจว่าอาจเป็นเจดีย์ทรงระฆัง นักวิชาการสันนิษฐานว่าอาจเป็น วัดลังการาม ตามที่ปรากฏชื่อในจารึกวัดอโสการาม ที่กล่าวว่าสร้างขึ้นประมาณ พ.ศ. 1942 เจดีย์ประธานเหลือแต่ฐาน มีวิหารอยู่ด้านตะวันออกของเจดีย์ และเจดีย์รายรอบบริเวณนั้น ที่น่าสังเกตคือมีอุโบสถตั้งอยู่ในทิศตะวันตกขององค์เจดีย์ อันเป็นการวางผังที่พบในการสร้างวัดของกรุงศรีอยุธยา | นักวิชาการสันนิษฐานว่าอาจเป็น วัดอะไร ? | {
"text": [
" วัดลังการาม "
],
"answer_start": [
213
],
"answer_end": [
226
]
} |
5EHpZ9x9oOM7osirWI94_003 | 5EHpZ9x9oOM7osirWI94 | วัดมุมลังกา | วัดมุมลังกา ตั้งอยู่ทางตะวันออกของถนนพระร่วง (ในปัจจุบันถนนพระร่วงถูกลาดยางทับบนแนวถนนเดิม) ไม่ปรากฏหลักฐานประวัติในการสร้าง เนื่องจากมีฐานเจดีย์ใหญ่ซึ่งเข้าใจว่าอาจเป็นเจดีย์ทรงระฆัง นักวิชาการสันนิษฐานว่าอาจเป็น วัดลังการาม ตามที่ปรากฏชื่อในจารึกวัดอโสการาม ที่กล่าวว่าสร้างขึ้นประมาณ พ.ศ. 1942 เจดีย์ประธานเหลือแต่ฐาน มีวิหารอยู่ด้านตะวันออกของเจดีย์ และเจดีย์รายรอบบริเวณนั้น ที่น่าสังเกตคือมีอุโบสถตั้งอยู่ในทิศตะวันตกขององค์เจดีย์ อันเป็นการวางผังที่พบในการสร้างวัดของกรุงศรีอยุธยา | ตามที่ปรากฏชื่อในจารึกวัดอโสการาม ที่กล่าวว่าสร้างขึ้นประมาณ พ.ศ. ใด ? | {
"text": [
"พ.ศ. 1942 "
],
"answer_start": [
287
],
"answer_end": [
297
]
} |
5EHpZ9x9oOM7osirWI94_004 | 5EHpZ9x9oOM7osirWI94 | วัดมุมลังกา | วัดมุมลังกา ตั้งอยู่ทางตะวันออกของถนนพระร่วง (ในปัจจุบันถนนพระร่วงถูกลาดยางทับบนแนวถนนเดิม) ไม่ปรากฏหลักฐานประวัติในการสร้าง เนื่องจากมีฐานเจดีย์ใหญ่ซึ่งเข้าใจว่าอาจเป็นเจดีย์ทรงระฆัง นักวิชาการสันนิษฐานว่าอาจเป็น วัดลังการาม ตามที่ปรากฏชื่อในจารึกวัดอโสการาม ที่กล่าวว่าสร้างขึ้นประมาณ พ.ศ. 1942 เจดีย์ประธานเหลือแต่ฐาน มีวิหารอยู่ด้านตะวันออกของเจดีย์ และเจดีย์รายรอบบริเวณนั้น ที่น่าสังเกตคือมีอุโบสถตั้งอยู่ในทิศตะวันตกขององค์เจดีย์ อันเป็นการวางผังที่พบในการสร้างวัดของกรุงศรีอยุธยา | เจดีย์ประธานเหลือแต่ฐาน มีวิหารอยู่ด้านใด ? | {
"text": [
"ด้านตะวันออกของเจดีย์"
],
"answer_start": [
332
],
"answer_end": [
353
]
} |
5Euu11xK0r5YcYnqUI0N_000 | 5Euu11xK0r5YcYnqUI0N | ดาราจักรชนิดก้นหอย | ดาราจักรชนิดก้นหอย (อังกฤษ: Spiral Galaxy) เป็นดาราจักรแบบหนึ่งในสามประเภทหลักของดาราจักรที่จัดแบ่งโดย เอ็ดวิน ฮับเบิล ในปี ค.ศ. 1936 ตามรูปร่างที่มองเห็น ในงานของเขาที่ชื่อว่า "The Realm of the Nebulae" (อาณาจักรของเนบิวลา)[1] จึงถูกจัดประเภทอยู่ในลำดับของฮับเบิลด้วย ดาราจักรชนิดก้นหอยประกอบด้วยแผ่นจานหมุนแบนๆ ของดาวฤกษ์ แก๊ส และฝุ่น มีจุดศูนย์กลางเป็นกลุ่มดาวฤกษ์หนาแน่นเรียกว่าดุมดาราจักร ล้อมรอบด้วยกลุ่มกลดแบบจางๆ จำนวนมาก ส่วนใหญ่รวมตัวกันเป็นกระจุกดาวทรงกลม
ดาราจักรชนิดก้นหอยได้ชื่อนี้จากรูปร่างภายนอกที่มองเห็น ซึ่งมักมีแขนสองแขนเป็นรูปก้นหอยยืดต่อออกมาจากดุมที่ใจกลางไปเชื่อมกับแผ่นจาน แขนก้นหอยเป็นแหล่งซึ่งดาวฤกษ์กำลังก่อตัวใหม่ มักสว่างกว่าบริเวณที่เป็นแผ่นจานโดยรอบ เพราะมีดาวฤกษ์ที่อายุน้อยและร้อนจัด ประมาณครึ่งหนึ่งของดาราจักรชนิดก้นหอยทั้งหมดพบว่าอยู่ในรูปแบบของโครงสร้างก้นหอยมีคาน ยืดต่อออกมาจากดุม เชื่อว่าดาราจักรทางช้างเผือกของเราก็จัดเป็นดาราจักรชนิดก้นหอยมีคาน แม้ว่าส่วนที่เป็นโครงสร้างคานจะสังเกตเห็นได้ไม่ชัดเจนนักจากตำแหน่งของโลกเราที่อยู่บนจานหมุน สมมุติฐานที่น่าเชื่อถือที่สุดได้มาจากการสำรวจเมื่อเร็วๆ นี้ โดยกล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์ ในการสำรวจบริเวณใจกลางดาราจักร[2]
ดาราจักรชนิดก้นหอยพบอยู่มากเป็นจำนวนถึง 70% ของดาราจักรทั้งหมดในเอกภพของเรา[3] พบได้มากที่สุดในเขตที่มีความหนาแน่นต่ำ และไม่ค่อยพบที่ใจกลางของกระจุกดาราจักร[4] | ดาราจักรชนิดก้นหอย ถูกจัดแบ่งโดยใคร | {
"text": [
"เอ็ดวิน ฮับเบิล"
],
"answer_start": [
103
],
"answer_end": [
118
]
} |
5Euu11xK0r5YcYnqUI0N_001 | 5Euu11xK0r5YcYnqUI0N | ดาราจักรชนิดก้นหอย | ดาราจักรชนิดก้นหอย (อังกฤษ: Spiral Galaxy) เป็นดาราจักรแบบหนึ่งในสามประเภทหลักของดาราจักรที่จัดแบ่งโดย เอ็ดวิน ฮับเบิล ในปี ค.ศ. 1936 ตามรูปร่างที่มองเห็น ในงานของเขาที่ชื่อว่า "The Realm of the Nebulae" (อาณาจักรของเนบิวลา)[1] จึงถูกจัดประเภทอยู่ในลำดับของฮับเบิลด้วย ดาราจักรชนิดก้นหอยประกอบด้วยแผ่นจานหมุนแบนๆ ของดาวฤกษ์ แก๊ส และฝุ่น มีจุดศูนย์กลางเป็นกลุ่มดาวฤกษ์หนาแน่นเรียกว่าดุมดาราจักร ล้อมรอบด้วยกลุ่มกลดแบบจางๆ จำนวนมาก ส่วนใหญ่รวมตัวกันเป็นกระจุกดาวทรงกลม
ดาราจักรชนิดก้นหอยได้ชื่อนี้จากรูปร่างภายนอกที่มองเห็น ซึ่งมักมีแขนสองแขนเป็นรูปก้นหอยยืดต่อออกมาจากดุมที่ใจกลางไปเชื่อมกับแผ่นจาน แขนก้นหอยเป็นแหล่งซึ่งดาวฤกษ์กำลังก่อตัวใหม่ มักสว่างกว่าบริเวณที่เป็นแผ่นจานโดยรอบ เพราะมีดาวฤกษ์ที่อายุน้อยและร้อนจัด ประมาณครึ่งหนึ่งของดาราจักรชนิดก้นหอยทั้งหมดพบว่าอยู่ในรูปแบบของโครงสร้างก้นหอยมีคาน ยืดต่อออกมาจากดุม เชื่อว่าดาราจักรทางช้างเผือกของเราก็จัดเป็นดาราจักรชนิดก้นหอยมีคาน แม้ว่าส่วนที่เป็นโครงสร้างคานจะสังเกตเห็นได้ไม่ชัดเจนนักจากตำแหน่งของโลกเราที่อยู่บนจานหมุน สมมุติฐานที่น่าเชื่อถือที่สุดได้มาจากการสำรวจเมื่อเร็วๆ นี้ โดยกล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์ ในการสำรวจบริเวณใจกลางดาราจักร[2]
ดาราจักรชนิดก้นหอยพบอยู่มากเป็นจำนวนถึง 70% ของดาราจักรทั้งหมดในเอกภพของเรา[3] พบได้มากที่สุดในเขตที่มีความหนาแน่นต่ำ และไม่ค่อยพบที่ใจกลางของกระจุกดาราจักร[4] | ดาราจักรชนิดก้นหอยประกอบด้วยอะไรบ้าง | {
"text": [
"ประกอบด้วยแผ่นจานหมุนแบนๆ ของดาวฤกษ์ แก๊ส และฝุ่น"
],
"answer_start": [
287
],
"answer_end": [
336
]
} |
5Euu11xK0r5YcYnqUI0N_002 | 5Euu11xK0r5YcYnqUI0N | ดาราจักรชนิดก้นหอย | ดาราจักรชนิดก้นหอย (อังกฤษ: Spiral Galaxy) เป็นดาราจักรแบบหนึ่งในสามประเภทหลักของดาราจักรที่จัดแบ่งโดย เอ็ดวิน ฮับเบิล ในปี ค.ศ. 1936 ตามรูปร่างที่มองเห็น ในงานของเขาที่ชื่อว่า "The Realm of the Nebulae" (อาณาจักรของเนบิวลา)[1] จึงถูกจัดประเภทอยู่ในลำดับของฮับเบิลด้วย ดาราจักรชนิดก้นหอยประกอบด้วยแผ่นจานหมุนแบนๆ ของดาวฤกษ์ แก๊ส และฝุ่น มีจุดศูนย์กลางเป็นกลุ่มดาวฤกษ์หนาแน่นเรียกว่าดุมดาราจักร ล้อมรอบด้วยกลุ่มกลดแบบจางๆ จำนวนมาก ส่วนใหญ่รวมตัวกันเป็นกระจุกดาวทรงกลม
ดาราจักรชนิดก้นหอยได้ชื่อนี้จากรูปร่างภายนอกที่มองเห็น ซึ่งมักมีแขนสองแขนเป็นรูปก้นหอยยืดต่อออกมาจากดุมที่ใจกลางไปเชื่อมกับแผ่นจาน แขนก้นหอยเป็นแหล่งซึ่งดาวฤกษ์กำลังก่อตัวใหม่ มักสว่างกว่าบริเวณที่เป็นแผ่นจานโดยรอบ เพราะมีดาวฤกษ์ที่อายุน้อยและร้อนจัด ประมาณครึ่งหนึ่งของดาราจักรชนิดก้นหอยทั้งหมดพบว่าอยู่ในรูปแบบของโครงสร้างก้นหอยมีคาน ยืดต่อออกมาจากดุม เชื่อว่าดาราจักรทางช้างเผือกของเราก็จัดเป็นดาราจักรชนิดก้นหอยมีคาน แม้ว่าส่วนที่เป็นโครงสร้างคานจะสังเกตเห็นได้ไม่ชัดเจนนักจากตำแหน่งของโลกเราที่อยู่บนจานหมุน สมมุติฐานที่น่าเชื่อถือที่สุดได้มาจากการสำรวจเมื่อเร็วๆ นี้ โดยกล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์ ในการสำรวจบริเวณใจกลางดาราจักร[2]
ดาราจักรชนิดก้นหอยพบอยู่มากเป็นจำนวนถึง 70% ของดาราจักรทั้งหมดในเอกภพของเรา[3] พบได้มากที่สุดในเขตที่มีความหนาแน่นต่ำ และไม่ค่อยพบที่ใจกลางของกระจุกดาราจักร[4] | พบได้มากที่สุดในบริเวณใด | {
"text": [
"ในเขตที่มีความหนาแน่นต่ำ"
],
"answer_start": [
1201
],
"answer_end": [
1225
]
} |
5Euu11xK0r5YcYnqUI0N_003 | 5Euu11xK0r5YcYnqUI0N | ดาราจักรชนิดก้นหอย | ดาราจักรชนิดก้นหอย (อังกฤษ: Spiral Galaxy) เป็นดาราจักรแบบหนึ่งในสามประเภทหลักของดาราจักรที่จัดแบ่งโดย เอ็ดวิน ฮับเบิล ในปี ค.ศ. 1936 ตามรูปร่างที่มองเห็น ในงานของเขาที่ชื่อว่า "The Realm of the Nebulae" (อาณาจักรของเนบิวลา)[1] จึงถูกจัดประเภทอยู่ในลำดับของฮับเบิลด้วย ดาราจักรชนิดก้นหอยประกอบด้วยแผ่นจานหมุนแบนๆ ของดาวฤกษ์ แก๊ส และฝุ่น มีจุดศูนย์กลางเป็นกลุ่มดาวฤกษ์หนาแน่นเรียกว่าดุมดาราจักร ล้อมรอบด้วยกลุ่มกลดแบบจางๆ จำนวนมาก ส่วนใหญ่รวมตัวกันเป็นกระจุกดาวทรงกลม
ดาราจักรชนิดก้นหอยได้ชื่อนี้จากรูปร่างภายนอกที่มองเห็น ซึ่งมักมีแขนสองแขนเป็นรูปก้นหอยยืดต่อออกมาจากดุมที่ใจกลางไปเชื่อมกับแผ่นจาน แขนก้นหอยเป็นแหล่งซึ่งดาวฤกษ์กำลังก่อตัวใหม่ มักสว่างกว่าบริเวณที่เป็นแผ่นจานโดยรอบ เพราะมีดาวฤกษ์ที่อายุน้อยและร้อนจัด ประมาณครึ่งหนึ่งของดาราจักรชนิดก้นหอยทั้งหมดพบว่าอยู่ในรูปแบบของโครงสร้างก้นหอยมีคาน ยืดต่อออกมาจากดุม เชื่อว่าดาราจักรทางช้างเผือกของเราก็จัดเป็นดาราจักรชนิดก้นหอยมีคาน แม้ว่าส่วนที่เป็นโครงสร้างคานจะสังเกตเห็นได้ไม่ชัดเจนนักจากตำแหน่งของโลกเราที่อยู่บนจานหมุน สมมุติฐานที่น่าเชื่อถือที่สุดได้มาจากการสำรวจเมื่อเร็วๆ นี้ โดยกล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์ ในการสำรวจบริเวณใจกลางดาราจักร[2]
ดาราจักรชนิดก้นหอยพบอยู่มากเป็นจำนวนถึง 70% ของดาราจักรทั้งหมดในเอกภพของเรา[3] พบได้มากที่สุดในเขตที่มีความหนาแน่นต่ำ และไม่ค่อยพบที่ใจกลางของกระจุกดาราจักร[4] | ดาราจักรชนิดก้นหอยคิดเป็นกี่เปอร์เซนต์ของดาราจักรทั้งหมดในเอกภพ | {
"text": [
"70%"
],
"answer_start": [
1148
],
"answer_end": [
1151
]
} |
5Euu11xK0r5YcYnqUI0N_004 | 5Euu11xK0r5YcYnqUI0N | ดาราจักรชนิดก้นหอย | ดาราจักรชนิดก้นหอย (อังกฤษ: Spiral Galaxy) เป็นดาราจักรแบบหนึ่งในสามประเภทหลักของดาราจักรที่จัดแบ่งโดย เอ็ดวิน ฮับเบิล ในปี ค.ศ. 1936 ตามรูปร่างที่มองเห็น ในงานของเขาที่ชื่อว่า "The Realm of the Nebulae" (อาณาจักรของเนบิวลา)[1] จึงถูกจัดประเภทอยู่ในลำดับของฮับเบิลด้วย ดาราจักรชนิดก้นหอยประกอบด้วยแผ่นจานหมุนแบนๆ ของดาวฤกษ์ แก๊ส และฝุ่น มีจุดศูนย์กลางเป็นกลุ่มดาวฤกษ์หนาแน่นเรียกว่าดุมดาราจักร ล้อมรอบด้วยกลุ่มกลดแบบจางๆ จำนวนมาก ส่วนใหญ่รวมตัวกันเป็นกระจุกดาวทรงกลม
ดาราจักรชนิดก้นหอยได้ชื่อนี้จากรูปร่างภายนอกที่มองเห็น ซึ่งมักมีแขนสองแขนเป็นรูปก้นหอยยืดต่อออกมาจากดุมที่ใจกลางไปเชื่อมกับแผ่นจาน แขนก้นหอยเป็นแหล่งซึ่งดาวฤกษ์กำลังก่อตัวใหม่ มักสว่างกว่าบริเวณที่เป็นแผ่นจานโดยรอบ เพราะมีดาวฤกษ์ที่อายุน้อยและร้อนจัด ประมาณครึ่งหนึ่งของดาราจักรชนิดก้นหอยทั้งหมดพบว่าอยู่ในรูปแบบของโครงสร้างก้นหอยมีคาน ยืดต่อออกมาจากดุม เชื่อว่าดาราจักรทางช้างเผือกของเราก็จัดเป็นดาราจักรชนิดก้นหอยมีคาน แม้ว่าส่วนที่เป็นโครงสร้างคานจะสังเกตเห็นได้ไม่ชัดเจนนักจากตำแหน่งของโลกเราที่อยู่บนจานหมุน สมมุติฐานที่น่าเชื่อถือที่สุดได้มาจากการสำรวจเมื่อเร็วๆ นี้ โดยกล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์ ในการสำรวจบริเวณใจกลางดาราจักร[2]
ดาราจักรชนิดก้นหอยพบอยู่มากเป็นจำนวนถึง 70% ของดาราจักรทั้งหมดในเอกภพของเรา[3] พบได้มากที่สุดในเขตที่มีความหนาแน่นต่ำ และไม่ค่อยพบที่ใจกลางของกระจุกดาราจักร[4] | รูปแบบโครงสร้างดาราจักรชนิดก้นหอย | {
"text": [
"มีคาน ยืดต่อออกมาจากดุม"
],
"answer_start": [
798
],
"answer_end": [
821
]
} |
5HtL1keHeOg41yCiVLNX_000 | 5HtL1keHeOg41yCiVLNX | วนิษา เรซ | วนิษา เรซ (หนูดี) เป็นบุตรสาวคุณชุมศรี รักษ์วนิชพงศ์ เจ้าของโรงเรียนวนิษา [1] จบระดับปริญญาตรี ในสาขาครอบครัวศึกษา Family Studies มหาวิทยาลัยแมรีแลนด์ คอลเลจพาร์ค สหรัฐอเมริกา[2] ซึ่งปัจจุบันมหาวิทยาลัยได้ปิดหลักสูตรดังกล่าวไปแล้ว [3] หนูดีจบปริญญาโทครุศาสตร์ (Master of Education) ในหลักสูตร จิตใจ สมอง และการศึกษา มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด สหรัฐอเมริกา [4] และเป็นจุดขายที่หนูดีใช้นำเสนอเพื่อประชาสัมพันธ์หนังสือและโรงเรียนของเธออยู่เสมอๆ
เช่นเดียวกับนักวิทยศาสตร์และนักการศึกษาจำนวนมากที่พูดกันมานับพันปี [5] หนูดีนำเสนอเรื่องที่ว่าคนทั่วไปก็สร้างและฝึกฝนให้ตนเป็นอัจฉริยะได้เช่นกัน และได้เขียนหนังสือที่มีชื่อว่า "อัจฉริยะสร้างได้' หนังสือบันทึกคุณแม่ และหนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์ จัดรายการวิทยุ “ชั่วโมงเศรษฐกิจ” ทางสถานีวิทยุจุฬา และ และ “ข้อคิดชีวิตนี้” ทาง อสมท. (100.5) เคยร่วมแข่งในรายการอัจฉริยะข้ามคืน เป็นผู้ชนะ ล้านที่ 15 ของรายการ | วนิษา เรซ เป็นบุตรสาวของใคร | {
"text": [
"คุณชุมศรี รักษ์วนิชพงศ์"
],
"answer_start": [
29
],
"answer_end": [
52
]
} |
5IoZVy4oXa2u2D9jCe0O_002 | 5IoZVy4oXa2u2D9jCe0O | การไม่มีศาสนา | การไม่มีศาสนา (อังกฤษ: Irreligion หรือ No religion) หมายความว่า ภาวะที่ไม่นับถือศาสนา ไม่แบ่งแยกศาสนา หรือเป็นปรปักษ์ต่อศาสนา[1] ผู้ที่มีภาวะดังกล่าวเรียกว่า ผู้ที่ไม่มีศาสนา[2]
ว่ากันตามแต่ละนิยามหรือความเข้าใจของบุคคล การไม่มีศาสนาอาจเข้าใจได้ว่าหมายถึง อเทวนิยม (atheism), อไญยนิยม (agnosticism), ศาสนวิมตินิยม (religious skepticism) หรือ มนุษยนิยมแบบฆราวาส (secular humanism) เป็นต้น สำหรับในบางสังคมอาจไม่ยอมรับการไม่มีศาสนา หรืออาจมีอคติต่อผู้ที่ไม่มีศาสนา เช่นการเหมารวมว่าคนที่ไม่มีศาสนาทั้งหมดคือคนที่ชั่วร้าย เป็นต้น บ่อยครั้งที่มีผู้วิพากษ์วิจารณ์ว่าผู้ก่อเหตุอาชญากรรมหรือผู้ก่อการร้ายเป็นผู้ที่ไม่มีศาสนา แม้ว่าผู้ก่อเหตุจะแสดงตัวว่ามีศาสนาก็ตาม | บางคนเหมารวมว่าคนที่ไม่มีศาสนาเป็นอย่างไร | {
"text": [
"คนที่ชั่วร้าย"
],
"answer_start": [
506
],
"answer_end": [
519
]
} |
5Ju7EN99unr2mqoJIeo2_001 | 5Ju7EN99unr2mqoJIeo2 | วังเทวะเวสม์ | วังเทวะเวสม์ เป็นวังที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสร้างพระราชทานสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเทวัญอุไทยวงศ์ กรมพระยาเทวะวงศ์วโรปการ เมื่อปี พ.ศ. 2457 บนที่ดิน 24 ไร่ 3 งาน 78 ตารางวา ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทางทิศเหนือของวังบางขุนพรหม ทางทิศใต้ของวังเทเวศร์ บนถนนสามเสน ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานให้
ตำหนักใหญ่ วังเทวะเวสม์ ออกแบบและควบคุมการก่อสร้างโดยเอดเวิร์ด ฮีลีย์ สถาปนิกชาวอังกฤษ ลักษณะเป็นอาคารแบบยุโรป 3 ชั้น หันหน้าไปทางแม่น้ำเจ้าพระยา ศิลปะแบบนีโอคลาสสิค ประกอบด้วยเสาไอโอนิก (Ionic) ที่มุขทางเข้าตำหนัก และเสาแบบคอรินเธียน (Corinthian) ที่ผนังอาคารชั้นบน ซึ่งออกแบบโดย การก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2461
อาคารย่อย ประกอบด้วยตึก 8 อาคาร ออกแบบโดยเอมิลโย โจวันนี กอลโล (E.G. Gollo) สถาปนิกชาวอิตาเลียน ผู้ดูแลการก่อสร้างพระที่นั่งอนันตสมาคม | พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงสร้างวังเทวะเวสม์ใครผู้ใด | {
"text": [
"สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเทวัญอุไทยวงศ์ กรมพระยาเทวะวงศ์วโรปการ"
],
"answer_start": [
77
],
"answer_end": [
150
]
} |
5Ju7EN99unr2mqoJIeo2_002 | 5Ju7EN99unr2mqoJIeo2 | วังเทวะเวสม์ | วังเทวะเวสม์ เป็นวังที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสร้างพระราชทานสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเทวัญอุไทยวงศ์ กรมพระยาเทวะวงศ์วโรปการ เมื่อปี พ.ศ. 2457 บนที่ดิน 24 ไร่ 3 งาน 78 ตารางวา ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทางทิศเหนือของวังบางขุนพรหม ทางทิศใต้ของวังเทเวศร์ บนถนนสามเสน ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานให้
ตำหนักใหญ่ วังเทวะเวสม์ ออกแบบและควบคุมการก่อสร้างโดยเอดเวิร์ด ฮีลีย์ สถาปนิกชาวอังกฤษ ลักษณะเป็นอาคารแบบยุโรป 3 ชั้น หันหน้าไปทางแม่น้ำเจ้าพระยา ศิลปะแบบนีโอคลาสสิค ประกอบด้วยเสาไอโอนิก (Ionic) ที่มุขทางเข้าตำหนัก และเสาแบบคอรินเธียน (Corinthian) ที่ผนังอาคารชั้นบน ซึ่งออกแบบโดย การก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2461
อาคารย่อย ประกอบด้วยตึก 8 อาคาร ออกแบบโดยเอมิลโย โจวันนี กอลโล (E.G. Gollo) สถาปนิกชาวอิตาเลียน ผู้ดูแลการก่อสร้างพระที่นั่งอนันตสมาคม | วังเทวะเวสม์ ตั้งอยู่ที่ใด | {
"text": [
"ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทางทิศเหนือของวังบางขุนพรหม ทางทิศใต้ของวังเทเวศร์ บนถนนสามเสน"
],
"answer_start": [
202
],
"answer_end": [
283
]
} |
5Ju7EN99unr2mqoJIeo2_003 | 5Ju7EN99unr2mqoJIeo2 | วังเทวะเวสม์ | วังเทวะเวสม์ เป็นวังที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสร้างพระราชทานสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเทวัญอุไทยวงศ์ กรมพระยาเทวะวงศ์วโรปการ เมื่อปี พ.ศ. 2457 บนที่ดิน 24 ไร่ 3 งาน 78 ตารางวา ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทางทิศเหนือของวังบางขุนพรหม ทางทิศใต้ของวังเทเวศร์ บนถนนสามเสน ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานให้
ตำหนักใหญ่ วังเทวะเวสม์ ออกแบบและควบคุมการก่อสร้างโดยเอดเวิร์ด ฮีลีย์ สถาปนิกชาวอังกฤษ ลักษณะเป็นอาคารแบบยุโรป 3 ชั้น หันหน้าไปทางแม่น้ำเจ้าพระยา ศิลปะแบบนีโอคลาสสิค ประกอบด้วยเสาไอโอนิก (Ionic) ที่มุขทางเข้าตำหนัก และเสาแบบคอรินเธียน (Corinthian) ที่ผนังอาคารชั้นบน ซึ่งออกแบบโดย การก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2461
อาคารย่อย ประกอบด้วยตึก 8 อาคาร ออกแบบโดยเอมิลโย โจวันนี กอลโล (E.G. Gollo) สถาปนิกชาวอิตาเลียน ผู้ดูแลการก่อสร้างพระที่นั่งอนันตสมาคม | ตำหนักใหญ่ วังเทวะเวสม์ ออกแบบโดยใคร | {
"text": [
"เอดเวิร์ด ฮีลีย์ สถาปนิกชาวอังกฤษ"
],
"answer_start": [
391
],
"answer_end": [
424
]
} |
5Ju7EN99unr2mqoJIeo2_004 | 5Ju7EN99unr2mqoJIeo2 | วังเทวะเวสม์ | วังเทวะเวสม์ เป็นวังที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสร้างพระราชทานสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเทวัญอุไทยวงศ์ กรมพระยาเทวะวงศ์วโรปการ เมื่อปี พ.ศ. 2457 บนที่ดิน 24 ไร่ 3 งาน 78 ตารางวา ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทางทิศเหนือของวังบางขุนพรหม ทางทิศใต้ของวังเทเวศร์ บนถนนสามเสน ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานให้
ตำหนักใหญ่ วังเทวะเวสม์ ออกแบบและควบคุมการก่อสร้างโดยเอดเวิร์ด ฮีลีย์ สถาปนิกชาวอังกฤษ ลักษณะเป็นอาคารแบบยุโรป 3 ชั้น หันหน้าไปทางแม่น้ำเจ้าพระยา ศิลปะแบบนีโอคลาสสิค ประกอบด้วยเสาไอโอนิก (Ionic) ที่มุขทางเข้าตำหนัก และเสาแบบคอรินเธียน (Corinthian) ที่ผนังอาคารชั้นบน ซึ่งออกแบบโดย การก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2461
อาคารย่อย ประกอบด้วยตึก 8 อาคาร ออกแบบโดยเอมิลโย โจวันนี กอลโล (E.G. Gollo) สถาปนิกชาวอิตาเลียน ผู้ดูแลการก่อสร้างพระที่นั่งอนันตสมาคม | ตำหนักใหญ่ วังเทวะเวสม์มีลักษณะแบบใด | {
"text": [
"เป็นอาคารแบบยุโรป 3 ชั้น หันหน้าไปทางแม่น้ำเจ้าพระยา ศิลปะแบบนีโอคลาสสิค ประกอบด้วยเสาไอโอนิก"
],
"answer_start": [
431
],
"answer_end": [
524
]
} |
5Ju7EN99unr2mqoJIeo2_005 | 5Ju7EN99unr2mqoJIeo2 | วังเทวะเวสม์ | วังเทวะเวสม์ เป็นวังที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสร้างพระราชทานสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเทวัญอุไทยวงศ์ กรมพระยาเทวะวงศ์วโรปการ เมื่อปี พ.ศ. 2457 บนที่ดิน 24 ไร่ 3 งาน 78 ตารางวา ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทางทิศเหนือของวังบางขุนพรหม ทางทิศใต้ของวังเทเวศร์ บนถนนสามเสน ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานให้
ตำหนักใหญ่ วังเทวะเวสม์ ออกแบบและควบคุมการก่อสร้างโดยเอดเวิร์ด ฮีลีย์ สถาปนิกชาวอังกฤษ ลักษณะเป็นอาคารแบบยุโรป 3 ชั้น หันหน้าไปทางแม่น้ำเจ้าพระยา ศิลปะแบบนีโอคลาสสิค ประกอบด้วยเสาไอโอนิก (Ionic) ที่มุขทางเข้าตำหนัก และเสาแบบคอรินเธียน (Corinthian) ที่ผนังอาคารชั้นบน ซึ่งออกแบบโดย การก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2461
อาคารย่อย ประกอบด้วยตึก 8 อาคาร ออกแบบโดยเอมิลโย โจวันนี กอลโล (E.G. Gollo) สถาปนิกชาวอิตาเลียน ผู้ดูแลการก่อสร้างพระที่นั่งอนันตสมาคม | อาคารย่อยของวังเทวะเวสม์ประกอบไปด้วยกี่ตึก | {
"text": [
"8 อาคาร "
],
"answer_start": [
680
],
"answer_end": [
688
]
} |
5Ju7EN99unr2mqoJIeo2_006 | 5Ju7EN99unr2mqoJIeo2 | วังเทวะเวสม์ | วังเทวะเวสม์ เป็นวังที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสร้างพระราชทานสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเทวัญอุไทยวงศ์ กรมพระยาเทวะวงศ์วโรปการ เมื่อปี พ.ศ. 2457 บนที่ดิน 24 ไร่ 3 งาน 78 ตารางวา ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทางทิศเหนือของวังบางขุนพรหม ทางทิศใต้ของวังเทเวศร์ บนถนนสามเสน ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานให้
ตำหนักใหญ่ วังเทวะเวสม์ ออกแบบและควบคุมการก่อสร้างโดยเอดเวิร์ด ฮีลีย์ สถาปนิกชาวอังกฤษ ลักษณะเป็นอาคารแบบยุโรป 3 ชั้น หันหน้าไปทางแม่น้ำเจ้าพระยา ศิลปะแบบนีโอคลาสสิค ประกอบด้วยเสาไอโอนิก (Ionic) ที่มุขทางเข้าตำหนัก และเสาแบบคอรินเธียน (Corinthian) ที่ผนังอาคารชั้นบน ซึ่งออกแบบโดย การก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2461
อาคารย่อย ประกอบด้วยตึก 8 อาคาร ออกแบบโดยเอมิลโย โจวันนี กอลโล (E.G. Gollo) สถาปนิกชาวอิตาเลียน ผู้ดูแลการก่อสร้างพระที่นั่งอนันตสมาคม | อาคารย่อยของวังเทวะเวสม์ออกแบบโดยใคร | {
"text": [
"เอมิลโย โจวันนี กอลโล "
],
"answer_start": [
697
],
"answer_end": [
719
]
} |
5OWnUWfFBIY3BnZQV4Zf_000 | 5OWnUWfFBIY3BnZQV4Zf | จังหวัดเฟลโฟลันด์ | เฟลโฟลันด์ (ดัตช์: Flevoland) เป็นจังหวัดในประเทศเนเธอร์แลนด์ ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศ ก่อตั้งเป็นจังหวัดเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1986 เป็นจังหวัดที่ 12 ของประเทศ โดยมีเมืองเลลีสตัดเป็นเมืองหลักของจังหวัด มีประชากรราว 394,758 คน (ค.ศ. 2011) ประกอบด้วย 6 เทศบาล | จังหวัดเฟลโฟลันด์ เป็นจังหวัดในประเทศอะไร | {
"text": [
"ประเทศเนเธอร์แลนด์"
],
"answer_start": [
43
],
"answer_end": [
61
]
} |
5OWnUWfFBIY3BnZQV4Zf_001 | 5OWnUWfFBIY3BnZQV4Zf | จังหวัดเฟลโฟลันด์ | เฟลโฟลันด์ (ดัตช์: Flevoland) เป็นจังหวัดในประเทศเนเธอร์แลนด์ ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศ ก่อตั้งเป็นจังหวัดเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1986 เป็นจังหวัดที่ 12 ของประเทศ โดยมีเมืองเลลีสตัดเป็นเมืองหลักของจังหวัด มีประชากรราว 394,758 คน (ค.ศ. 2011) ประกอบด้วย 6 เทศบาล | จังหวัดเฟลโฟลันด์ ตั้งอยู่ส่วนในของประเทศ | {
"text": [
"ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศ"
],
"answer_start": [
62
],
"answer_end": [
86
]
} |
5OWnUWfFBIY3BnZQV4Zf_002 | 5OWnUWfFBIY3BnZQV4Zf | จังหวัดเฟลโฟลันด์ | เฟลโฟลันด์ (ดัตช์: Flevoland) เป็นจังหวัดในประเทศเนเธอร์แลนด์ ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศ ก่อตั้งเป็นจังหวัดเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1986 เป็นจังหวัดที่ 12 ของประเทศ โดยมีเมืองเลลีสตัดเป็นเมืองหลักของจังหวัด มีประชากรราว 394,758 คน (ค.ศ. 2011) ประกอบด้วย 6 เทศบาล | จังหวัดเฟลโฟลันด์ ก่อตั้งเป็นจังหวัดเมื่อวันที่เท่าไร | {
"text": [
"1 มกราคม ค.ศ. 1986"
],
"answer_start": [
117
],
"answer_end": [
135
]
} |
5OWnUWfFBIY3BnZQV4Zf_003 | 5OWnUWfFBIY3BnZQV4Zf | จังหวัดเฟลโฟลันด์ | เฟลโฟลันด์ (ดัตช์: Flevoland) เป็นจังหวัดในประเทศเนเธอร์แลนด์ ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศ ก่อตั้งเป็นจังหวัดเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1986 เป็นจังหวัดที่ 12 ของประเทศ โดยมีเมืองเลลีสตัดเป็นเมืองหลักของจังหวัด มีประชากรราว 394,758 คน (ค.ศ. 2011) ประกอบด้วย 6 เทศบาล | จังหวัดเฟลโฟลันด์ ประกอบด้วยกี่เทศบาล | {
"text": [
"6 เทศบาล"
],
"answer_start": [
253
],
"answer_end": [
261
]
} |
5OWnUWfFBIY3BnZQV4Zf_004 | 5OWnUWfFBIY3BnZQV4Zf | จังหวัดเฟลโฟลันด์ | เฟลโฟลันด์ (ดัตช์: Flevoland) เป็นจังหวัดในประเทศเนเธอร์แลนด์ ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศ ก่อตั้งเป็นจังหวัดเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1986 เป็นจังหวัดที่ 12 ของประเทศ โดยมีเมืองเลลีสตัดเป็นเมืองหลักของจังหวัด มีประชากรราว 394,758 คน (ค.ศ. 2011) ประกอบด้วย 6 เทศบาล | จังหวัดเฟลโฟลันด์ มีเมืองอะไรเป็นเมืองหลัก | {
"text": [
"เมืองเลลีสตัด"
],
"answer_start": [
169
],
"answer_end": [
182
]
} |
5P7cIHDI58bRDhagqc5a_000 | 5P7cIHDI58bRDhagqc5a | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ (ญี่ปุ่น: Fujiwara no Nakako ; 1879 – 14 มิถุนายน 1970) พระชายาในจักรพรรดิญี่ปุ่นโดยเป็นพระชายาใน จักรพรรดิโกะ-โคงง จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 4 จาก ราชสำนักเหนือ แห่ง ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ และเป็นพระราชมารดาใน จักรพรรดิโกะ-เอ็งยู จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 5 | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ เป็นพระชายาของใคร | {
"text": [
"จักรพรรดิญี่ปุ่น"
],
"answer_start": [
86
],
"answer_end": [
102
]
} |
5P7cIHDI58bRDhagqc5a_001 | 5P7cIHDI58bRDhagqc5a | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ (ญี่ปุ่น: Fujiwara no Nakako ; 1879 – 14 มิถุนายน 1970) พระชายาในจักรพรรดิญี่ปุ่นโดยเป็นพระชายาใน จักรพรรดิโกะ-โคงง จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 4 จาก ราชสำนักเหนือ แห่ง ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ และเป็นพระราชมารดาใน จักรพรรดิโกะ-เอ็งยู จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 5 | จักรพรรดิญี่ปุ่นมีชื่อว่าอะไร | {
"text": [
"จักรพรรดิโกะ-โคงง"
],
"answer_start": [
119
],
"answer_end": [
136
]
} |
5P7cIHDI58bRDhagqc5a_002 | 5P7cIHDI58bRDhagqc5a | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ (ญี่ปุ่น: Fujiwara no Nakako ; 1879 – 14 มิถุนายน 1970) พระชายาในจักรพรรดิญี่ปุ่นโดยเป็นพระชายาใน จักรพรรดิโกะ-โคงง จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 4 จาก ราชสำนักเหนือ แห่ง ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ และเป็นพระราชมารดาใน จักรพรรดิโกะ-เอ็งยู จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 5 | จักรพรรดิญี่ปุ่น เป็นผู้อ้างสิทธิถึงอะไร | {
"text": [
"อ้างสิทธิ์องค์ที่ 4"
],
"answer_start": [
149
],
"answer_end": [
168
]
} |
5P7cIHDI58bRDhagqc5a_003 | 5P7cIHDI58bRDhagqc5a | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ (ญี่ปุ่น: Fujiwara no Nakako ; 1879 – 14 มิถุนายน 1970) พระชายาในจักรพรรดิญี่ปุ่นโดยเป็นพระชายาใน จักรพรรดิโกะ-โคงง จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 4 จาก ราชสำนักเหนือ แห่ง ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ และเป็นพระราชมารดาใน จักรพรรดิโกะ-เอ็งยู จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 5 | จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 4 จากราชสำนักอะไร | {
"text": [
"ราชสำนักเหนือ แห่ง ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้"
],
"answer_start": [
173
],
"answer_end": [
212
]
} |
5P7cIHDI58bRDhagqc5a_004 | 5P7cIHDI58bRDhagqc5a | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ (ญี่ปุ่น: Fujiwara no Nakako ; 1879 – 14 มิถุนายน 1970) พระชายาในจักรพรรดิญี่ปุ่นโดยเป็นพระชายาใน จักรพรรดิโกะ-โคงง จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 4 จาก ราชสำนักเหนือ แห่ง ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ และเป็นพระราชมารดาใน จักรพรรดิโกะ-เอ็งยู จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 5 | ฟุจิวะระ โนะ นะกะโกะ เป็นพระราชมารดาของใคร | {
"text": [
"จักรพรรดิโกะ-เอ็งยู จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 5"
],
"answer_start": [
234
],
"answer_end": [
285
]
} |
5PMTg8MduxwmLDPXzI2u_000 | 5PMTg8MduxwmLDPXzI2u | นาซีจัมปูร์ | นาซีจัมปูร์ (อินโดนีเซียและมลายู: nasi campur) หรือ นาซีเบอร์เลาก์ (nasi berlauk) เป็นอาหารประเภทข้าวที่วางเนื้อสัตว์ ผัก ถั่วลิสง ไข่ และข้าวเกรียบกุ้งไว้ด้านบน นาซีจัมปูร์กินกับเครื่องเคียงหลายอย่าง ทั้งผัก ปลา และเนื้อสัตว์ เป็นอาหารจานหลักในหลายพื้นที่ทั้งในอินโดนีเซีย มาเลเซีย สิงคโปร์ และเนเธอร์แลนด์ ในจังหวัดโอะกินะวะของญี่ปุ่นมีอาหารที่คล้ายกัน เรียกจัมปุรู
สูตรของนาซีจัมปูร์มีความหลากหลายในแต่ละพื้นที่ซึ่งมีความแตกต่างกัน ดังนี้
ในชวาเรียกนาซีจัมปูร์ว่านาซีราเมซ และมีรูปแบบที่หลากหลายทั่วทั้งเกาะ เครื่องปรุงที่พบบ่อยคือหมี่ทอด พบครั้งแรกในชวาตะวันตก
ในบาหลีเรียกอาหารจานนี้ว่านาซีจัมปูร์บาหลีหรือนาซีบาหลี ลักษณะพิเศษคือใช้เครื่องเทศผสมแบบบาหลีที่เรียกบาซาเกเน็ป นอกจากนั้น ยังใส่ทูนาย่าง เต้าหู้ทอด แตงกวา ผักโขม เต็มเป เนื้อวัว แกงผัก ข้าวโพด ซอสพริก นิยมห่อใบตองขาย
ชาวอินโดนีเซียเชื้อสายจีน พบในจาการ์ตาในพื้นที่ที่มีชาวจีนอยู่หนาแน่น นิยมเรียกว่านาซีจัมปูร์ตียงโฮอา หรือนาซีจัมปูร์แบบจีน นิยมใส่เนื้อย่าง หมูอบกรอบ หมูหวาน และสะเต๊ะ กินกับซุปไก่แบบจีนหรือซายูร์อาซินซึ่งเป็นซุปกระดูกหมูแบบอินโดนีเซีย อาหารแบบนี้ไม่พบในที่อื่นนอกจาการ์ตา | นาซีจัมปูร์มีเครื่องเคียงใดบ้าง | {
"text": [
"ผัก ปลา และเนื้อสัตว์"
],
"answer_start": [
205
],
"answer_end": [
226
]
} |
5PMTg8MduxwmLDPXzI2u_002 | 5PMTg8MduxwmLDPXzI2u | นาซีจัมปูร์ | นาซีจัมปูร์ (อินโดนีเซียและมลายู: nasi campur) หรือ นาซีเบอร์เลาก์ (nasi berlauk) เป็นอาหารประเภทข้าวที่วางเนื้อสัตว์ ผัก ถั่วลิสง ไข่ และข้าวเกรียบกุ้งไว้ด้านบน นาซีจัมปูร์กินกับเครื่องเคียงหลายอย่าง ทั้งผัก ปลา และเนื้อสัตว์ เป็นอาหารจานหลักในหลายพื้นที่ทั้งในอินโดนีเซีย มาเลเซีย สิงคโปร์ และเนเธอร์แลนด์ ในจังหวัดโอะกินะวะของญี่ปุ่นมีอาหารที่คล้ายกัน เรียกจัมปุรู
สูตรของนาซีจัมปูร์มีความหลากหลายในแต่ละพื้นที่ซึ่งมีความแตกต่างกัน ดังนี้
ในชวาเรียกนาซีจัมปูร์ว่านาซีราเมซ และมีรูปแบบที่หลากหลายทั่วทั้งเกาะ เครื่องปรุงที่พบบ่อยคือหมี่ทอด พบครั้งแรกในชวาตะวันตก
ในบาหลีเรียกอาหารจานนี้ว่านาซีจัมปูร์บาหลีหรือนาซีบาหลี ลักษณะพิเศษคือใช้เครื่องเทศผสมแบบบาหลีที่เรียกบาซาเกเน็ป นอกจากนั้น ยังใส่ทูนาย่าง เต้าหู้ทอด แตงกวา ผักโขม เต็มเป เนื้อวัว แกงผัก ข้าวโพด ซอสพริก นิยมห่อใบตองขาย
ชาวอินโดนีเซียเชื้อสายจีน พบในจาการ์ตาในพื้นที่ที่มีชาวจีนอยู่หนาแน่น นิยมเรียกว่านาซีจัมปูร์ตียงโฮอา หรือนาซีจัมปูร์แบบจีน นิยมใส่เนื้อย่าง หมูอบกรอบ หมูหวาน และสะเต๊ะ กินกับซุปไก่แบบจีนหรือซายูร์อาซินซึ่งเป็นซุปกระดูกหมูแบบอินโดนีเซีย อาหารแบบนี้ไม่พบในที่อื่นนอกจาการ์ตา | ชวาเรียกนาซีจัมปูร์ว่าอะไร | {
"text": [
"นาซีราเมซ"
],
"answer_start": [
467
],
"answer_end": [
476
]
} |
5PMTg8MduxwmLDPXzI2u_003 | 5PMTg8MduxwmLDPXzI2u | นาซีจัมปูร์ | นาซีจัมปูร์ (อินโดนีเซียและมลายู: nasi campur) หรือ นาซีเบอร์เลาก์ (nasi berlauk) เป็นอาหารประเภทข้าวที่วางเนื้อสัตว์ ผัก ถั่วลิสง ไข่ และข้าวเกรียบกุ้งไว้ด้านบน นาซีจัมปูร์กินกับเครื่องเคียงหลายอย่าง ทั้งผัก ปลา และเนื้อสัตว์ เป็นอาหารจานหลักในหลายพื้นที่ทั้งในอินโดนีเซีย มาเลเซีย สิงคโปร์ และเนเธอร์แลนด์ ในจังหวัดโอะกินะวะของญี่ปุ่นมีอาหารที่คล้ายกัน เรียกจัมปุรู
สูตรของนาซีจัมปูร์มีความหลากหลายในแต่ละพื้นที่ซึ่งมีความแตกต่างกัน ดังนี้
ในชวาเรียกนาซีจัมปูร์ว่านาซีราเมซ และมีรูปแบบที่หลากหลายทั่วทั้งเกาะ เครื่องปรุงที่พบบ่อยคือหมี่ทอด พบครั้งแรกในชวาตะวันตก
ในบาหลีเรียกอาหารจานนี้ว่านาซีจัมปูร์บาหลีหรือนาซีบาหลี ลักษณะพิเศษคือใช้เครื่องเทศผสมแบบบาหลีที่เรียกบาซาเกเน็ป นอกจากนั้น ยังใส่ทูนาย่าง เต้าหู้ทอด แตงกวา ผักโขม เต็มเป เนื้อวัว แกงผัก ข้าวโพด ซอสพริก นิยมห่อใบตองขาย
ชาวอินโดนีเซียเชื้อสายจีน พบในจาการ์ตาในพื้นที่ที่มีชาวจีนอยู่หนาแน่น นิยมเรียกว่านาซีจัมปูร์ตียงโฮอา หรือนาซีจัมปูร์แบบจีน นิยมใส่เนื้อย่าง หมูอบกรอบ หมูหวาน และสะเต๊ะ กินกับซุปไก่แบบจีนหรือซายูร์อาซินซึ่งเป็นซุปกระดูกหมูแบบอินโดนีเซีย อาหารแบบนี้ไม่พบในที่อื่นนอกจาการ์ตา | ชาวอินโดนีเซียเชื้อสายจีน นิยมเรียกนาซีจัมปูร์ว่าอะไร | {
"text": [
"นาซีจัมปูร์ตียงโฮอา หรือนาซีจัมปูร์แบบจีน "
],
"answer_start": [
867
],
"answer_end": [
909
]
} |
5RUqM3UoZaDUuOImWmLU_000 | 5RUqM3UoZaDUuOImWmLU | ต้นมะขาม | ต้นมะขาม
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Tamarindus indica L.
วงศ์ : Leguminosae
ชื่อสามัญ : Tamarind
ชื่ออื่น : Tamarind
ลักษณะ : มะขามเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางจนถึงขนาดใหญ่แตกกิ่งก้านสาขามาก เปลือกต้นขรุขระและหนา สีน้ำตาลอ่อน ใบ เป็นใบประกอบ ใบเล็กออกตามกิ่งก้านใบเป็นคู่ ใบย่อยเป็นรูปขอบขนาน ปลายไบและโคนใบมน ดอก ออกเป็นช่อเล็กๆ ตามปลายกิ่ง หนึ่งช่อมี 10-15 ดอก ดอกย่อยขนาดเล็ก กลีบดอกสีเหลืองและมีจุดประสีแดงอยู่กลางดอก ผล เป็นฝักยาว รูปร่างยาวหรือโค้ง ยาว 3-20 ซม. ฝักอ่อนมีเปลือกสีเขียวอมเทา สีน้ำตาลเกรียม เนื้อในติดกับเปลือก เมื่อแก่ฝักเปลี่ยนเป็นเปลือกแข็งกรอบหักง่าย สีน้ำตาล เนื้อในกลายเป็นสีน้ำตาลหุ้มเมล็ด เนื้อมีรสเปรี้ยว และหวาน
ประโยชน์ทางสมุนไพร : เป็นยาระบาย แก้อาการท้องผูก ใช้มะขามเปียกรสเปรี้ยว 10–20 ฝัก (หนัก 70–150 กรัม) จิ้มเกลือรับประทาน แล้วดื่มน้ำตามมากๆ หรือต้มน้ำใส่เกลือเล็กน้อยดื่มเป็นน้ำมะขาม ขับพยาธิไส้เดือน นำเอาเมล็ดแก่มาคั่ว แล้วกะเทาะเปลือกออก เอาเนื้อในเมล็ดไปแช่น้ำเกลือจนนุ่ม รับประทานครั้งละ 20-30 เม็ด
ขับเสมหะ ใช้เนื้อในฝักแก่หรือมะขามเปียกจิ้มเกลือรับประทานพอสมควร | ต้นมะขามมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่าอย่างไร | {
"text": [
"ชื่อวิทยาศาสตร์ : Tamarindus indica L."
],
"answer_start": [
11
],
"answer_end": [
50
]
} |
5RUqM3UoZaDUuOImWmLU_001 | 5RUqM3UoZaDUuOImWmLU | ต้นมะขาม | ต้นมะขาม
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Tamarindus indica L.
วงศ์ : Leguminosae
ชื่อสามัญ : Tamarind
ชื่ออื่น : Tamarind
ลักษณะ : มะขามเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางจนถึงขนาดใหญ่แตกกิ่งก้านสาขามาก เปลือกต้นขรุขระและหนา สีน้ำตาลอ่อน ใบ เป็นใบประกอบ ใบเล็กออกตามกิ่งก้านใบเป็นคู่ ใบย่อยเป็นรูปขอบขนาน ปลายไบและโคนใบมน ดอก ออกเป็นช่อเล็กๆ ตามปลายกิ่ง หนึ่งช่อมี 10-15 ดอก ดอกย่อยขนาดเล็ก กลีบดอกสีเหลืองและมีจุดประสีแดงอยู่กลางดอก ผล เป็นฝักยาว รูปร่างยาวหรือโค้ง ยาว 3-20 ซม. ฝักอ่อนมีเปลือกสีเขียวอมเทา สีน้ำตาลเกรียม เนื้อในติดกับเปลือก เมื่อแก่ฝักเปลี่ยนเป็นเปลือกแข็งกรอบหักง่าย สีน้ำตาล เนื้อในกลายเป็นสีน้ำตาลหุ้มเมล็ด เนื้อมีรสเปรี้ยว และหวาน
ประโยชน์ทางสมุนไพร : เป็นยาระบาย แก้อาการท้องผูก ใช้มะขามเปียกรสเปรี้ยว 10–20 ฝัก (หนัก 70–150 กรัม) จิ้มเกลือรับประทาน แล้วดื่มน้ำตามมากๆ หรือต้มน้ำใส่เกลือเล็กน้อยดื่มเป็นน้ำมะขาม ขับพยาธิไส้เดือน นำเอาเมล็ดแก่มาคั่ว แล้วกะเทาะเปลือกออก เอาเนื้อในเมล็ดไปแช่น้ำเกลือจนนุ่ม รับประทานครั้งละ 20-30 เม็ด
ขับเสมหะ ใช้เนื้อในฝักแก่หรือมะขามเปียกจิ้มเกลือรับประทานพอสมควร | ต้นมะขามจัดเป็นพรรณไม้อยู่ในวงศ์ใด | {
"text": [
"วงศ์ : Leguminosae"
],
"answer_start": [
52
],
"answer_end": [
70
]
} |
5RUqM3UoZaDUuOImWmLU_002 | 5RUqM3UoZaDUuOImWmLU | ต้นมะขาม | ต้นมะขาม
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Tamarindus indica L.
วงศ์ : Leguminosae
ชื่อสามัญ : Tamarind
ชื่ออื่น : Tamarind
ลักษณะ : มะขามเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางจนถึงขนาดใหญ่แตกกิ่งก้านสาขามาก เปลือกต้นขรุขระและหนา สีน้ำตาลอ่อน ใบ เป็นใบประกอบ ใบเล็กออกตามกิ่งก้านใบเป็นคู่ ใบย่อยเป็นรูปขอบขนาน ปลายไบและโคนใบมน ดอก ออกเป็นช่อเล็กๆ ตามปลายกิ่ง หนึ่งช่อมี 10-15 ดอก ดอกย่อยขนาดเล็ก กลีบดอกสีเหลืองและมีจุดประสีแดงอยู่กลางดอก ผล เป็นฝักยาว รูปร่างยาวหรือโค้ง ยาว 3-20 ซม. ฝักอ่อนมีเปลือกสีเขียวอมเทา สีน้ำตาลเกรียม เนื้อในติดกับเปลือก เมื่อแก่ฝักเปลี่ยนเป็นเปลือกแข็งกรอบหักง่าย สีน้ำตาล เนื้อในกลายเป็นสีน้ำตาลหุ้มเมล็ด เนื้อมีรสเปรี้ยว และหวาน
ประโยชน์ทางสมุนไพร : เป็นยาระบาย แก้อาการท้องผูก ใช้มะขามเปียกรสเปรี้ยว 10–20 ฝัก (หนัก 70–150 กรัม) จิ้มเกลือรับประทาน แล้วดื่มน้ำตามมากๆ หรือต้มน้ำใส่เกลือเล็กน้อยดื่มเป็นน้ำมะขาม ขับพยาธิไส้เดือน นำเอาเมล็ดแก่มาคั่ว แล้วกะเทาะเปลือกออก เอาเนื้อในเมล็ดไปแช่น้ำเกลือจนนุ่ม รับประทานครั้งละ 20-30 เม็ด
ขับเสมหะ ใช้เนื้อในฝักแก่หรือมะขามเปียกจิ้มเกลือรับประทานพอสมควร | ต้นมะขามมีชื่อสามัญเรียกว่าอะไร | {
"text": [
"ชื่อสามัญ : Tamarind"
],
"answer_start": [
71
],
"answer_end": [
91
]
} |
5Ry8FLfbBgw7lbVehJaT_000 | 5Ry8FLfbBgw7lbVehJaT | ภาษากันนาดา | ภาษากันนาดา (กันนาดา: ಕನ್ನಡ) เป็นภาษากลุ่มดราวิเดียนที่สำคัญภาษาหนึ่ง ใช้พูดทางภาคใต้ของอินเดีย เป็นภาษาราชการของรัฐกรณาฏกะ เขียนด้วยอักษรกันนาดา เช่นเดียวกับภาษาท้องถิ่นอื่น ๆ ในรัฐกรณาฏกะ ได้แก่ ภาษาตูลู ภาษาโกทวะ และภาษากอนกานีที่เขียนด้วยอักษรกันนาดาเช่นกัน ภาษากันนาดาได้รับอิทธิพลด้านคำศัพท์จากภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษากลุ่มดราวิเดียนอื่น ๆ วรรณคดีรุ่นแรก ๆ ที่เขียนด้วยภาษานี้คือ กาวิราชมาร์กา ของกษัตริย์นริปาตุงา
ภาษากันนาดาเป็นภาษากลุ่มดราวิเดียนที่เก่าที่สุด มีประวัติย้อนหลังไปได้ถึง 2,000 ปี [3][4][5][6]ภาษาในรูปแบบภาษาพูดได้แยกอออกจากภาษาดราวิเดียนดั้งเดิมก่อนภาษาทมิฬและเป็นเวลาใกล้เคียงกับภาษาตูลู จากหลักฐานทางโบราณคดี การเขียนทางการค้าของภาษานี้เริ่มเมื่อราว 1500-1600 ปีมาแล้ว การพัฒนาในระยะแรกเป็นเช่นเดียวกับภาษาดราวิเดียนอื่น ๆ และเป็นอิสระจากภาษาสันสกฤต ในยุคต่อมาจึงได้อิทธิพลทางด้านคำศัพท์และวรรณคดีจากภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษาเตลุกุ ภาษามลยาฬัม และอื่น ๆ
จารึกภาษากันนาดาพบครั้งแรกในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช เมื่อราว พ.ศ. 313 [7][8] ศิลาจารึกภาษากันนาดาที่สมบูรณ์ชิ้นแรกคือ ศิลาศาสนะ เขียนด้วยภาษากันนาดาโบราณ รวมทั้งจารึกหัลมิที, อายุราว พ.ศ. 93 [9] จารึกภาษากันนาดาพบในอินเดียราว 40,000 ชิ้น และพบนอกรัฐกรณาฏกะด้วย เช่นที่ รัฐอานธรประเทศ รัฐมหาราษฏระ รัฐทมิฬนาดู รวมทั้งในรัฐมัธยประเทศและรัฐอุตตรประเทศด้วย | ภาษากันนาดาเป็นภาษากลุ่มใด | {
"text": [
"กลุ่มดราวิเดียน"
],
"answer_start": [
37
],
"answer_end": [
52
]
} |
5Ry8FLfbBgw7lbVehJaT_001 | 5Ry8FLfbBgw7lbVehJaT | ภาษากันนาดา | ภาษากันนาดา (กันนาดา: ಕನ್ನಡ) เป็นภาษากลุ่มดราวิเดียนที่สำคัญภาษาหนึ่ง ใช้พูดทางภาคใต้ของอินเดีย เป็นภาษาราชการของรัฐกรณาฏกะ เขียนด้วยอักษรกันนาดา เช่นเดียวกับภาษาท้องถิ่นอื่น ๆ ในรัฐกรณาฏกะ ได้แก่ ภาษาตูลู ภาษาโกทวะ และภาษากอนกานีที่เขียนด้วยอักษรกันนาดาเช่นกัน ภาษากันนาดาได้รับอิทธิพลด้านคำศัพท์จากภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษากลุ่มดราวิเดียนอื่น ๆ วรรณคดีรุ่นแรก ๆ ที่เขียนด้วยภาษานี้คือ กาวิราชมาร์กา ของกษัตริย์นริปาตุงา
ภาษากันนาดาเป็นภาษากลุ่มดราวิเดียนที่เก่าที่สุด มีประวัติย้อนหลังไปได้ถึง 2,000 ปี [3][4][5][6]ภาษาในรูปแบบภาษาพูดได้แยกอออกจากภาษาดราวิเดียนดั้งเดิมก่อนภาษาทมิฬและเป็นเวลาใกล้เคียงกับภาษาตูลู จากหลักฐานทางโบราณคดี การเขียนทางการค้าของภาษานี้เริ่มเมื่อราว 1500-1600 ปีมาแล้ว การพัฒนาในระยะแรกเป็นเช่นเดียวกับภาษาดราวิเดียนอื่น ๆ และเป็นอิสระจากภาษาสันสกฤต ในยุคต่อมาจึงได้อิทธิพลทางด้านคำศัพท์และวรรณคดีจากภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษาเตลุกุ ภาษามลยาฬัม และอื่น ๆ
จารึกภาษากันนาดาพบครั้งแรกในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช เมื่อราว พ.ศ. 313 [7][8] ศิลาจารึกภาษากันนาดาที่สมบูรณ์ชิ้นแรกคือ ศิลาศาสนะ เขียนด้วยภาษากันนาดาโบราณ รวมทั้งจารึกหัลมิที, อายุราว พ.ศ. 93 [9] จารึกภาษากันนาดาพบในอินเดียราว 40,000 ชิ้น และพบนอกรัฐกรณาฏกะด้วย เช่นที่ รัฐอานธรประเทศ รัฐมหาราษฏระ รัฐทมิฬนาดู รวมทั้งในรัฐมัธยประเทศและรัฐอุตตรประเทศด้วย | ภาษากันนาดาใช้พูดที่ใด | {
"text": [
"ภาคใต้ของอินเดีย"
],
"answer_start": [
79
],
"answer_end": [
95
]
} |
5Ry8FLfbBgw7lbVehJaT_002 | 5Ry8FLfbBgw7lbVehJaT | ภาษากันนาดา | ภาษากันนาดา (กันนาดา: ಕನ್ನಡ) เป็นภาษากลุ่มดราวิเดียนที่สำคัญภาษาหนึ่ง ใช้พูดทางภาคใต้ของอินเดีย เป็นภาษาราชการของรัฐกรณาฏกะ เขียนด้วยอักษรกันนาดา เช่นเดียวกับภาษาท้องถิ่นอื่น ๆ ในรัฐกรณาฏกะ ได้แก่ ภาษาตูลู ภาษาโกทวะ และภาษากอนกานีที่เขียนด้วยอักษรกันนาดาเช่นกัน ภาษากันนาดาได้รับอิทธิพลด้านคำศัพท์จากภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษากลุ่มดราวิเดียนอื่น ๆ วรรณคดีรุ่นแรก ๆ ที่เขียนด้วยภาษานี้คือ กาวิราชมาร์กา ของกษัตริย์นริปาตุงา
ภาษากันนาดาเป็นภาษากลุ่มดราวิเดียนที่เก่าที่สุด มีประวัติย้อนหลังไปได้ถึง 2,000 ปี [3][4][5][6]ภาษาในรูปแบบภาษาพูดได้แยกอออกจากภาษาดราวิเดียนดั้งเดิมก่อนภาษาทมิฬและเป็นเวลาใกล้เคียงกับภาษาตูลู จากหลักฐานทางโบราณคดี การเขียนทางการค้าของภาษานี้เริ่มเมื่อราว 1500-1600 ปีมาแล้ว การพัฒนาในระยะแรกเป็นเช่นเดียวกับภาษาดราวิเดียนอื่น ๆ และเป็นอิสระจากภาษาสันสกฤต ในยุคต่อมาจึงได้อิทธิพลทางด้านคำศัพท์และวรรณคดีจากภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษาเตลุกุ ภาษามลยาฬัม และอื่น ๆ
จารึกภาษากันนาดาพบครั้งแรกในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช เมื่อราว พ.ศ. 313 [7][8] ศิลาจารึกภาษากันนาดาที่สมบูรณ์ชิ้นแรกคือ ศิลาศาสนะ เขียนด้วยภาษากันนาดาโบราณ รวมทั้งจารึกหัลมิที, อายุราว พ.ศ. 93 [9] จารึกภาษากันนาดาพบในอินเดียราว 40,000 ชิ้น และพบนอกรัฐกรณาฏกะด้วย เช่นที่ รัฐอานธรประเทศ รัฐมหาราษฏระ รัฐทมิฬนาดู รวมทั้งในรัฐมัธยประเทศและรัฐอุตตรประเทศด้วย | ภาษากันนาดาได้รับอิทธิพลด้านคำศัพท์จากภาษาใด | {
"text": [
"ภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษากลุ่มดราวิเดียนอื่น ๆ"
],
"answer_start": [
300
],
"answer_end": [
348
]
} |
5Ry8FLfbBgw7lbVehJaT_003 | 5Ry8FLfbBgw7lbVehJaT | ภาษากันนาดา | ภาษากันนาดา (กันนาดา: ಕನ್ನಡ) เป็นภาษากลุ่มดราวิเดียนที่สำคัญภาษาหนึ่ง ใช้พูดทางภาคใต้ของอินเดีย เป็นภาษาราชการของรัฐกรณาฏกะ เขียนด้วยอักษรกันนาดา เช่นเดียวกับภาษาท้องถิ่นอื่น ๆ ในรัฐกรณาฏกะ ได้แก่ ภาษาตูลู ภาษาโกทวะ และภาษากอนกานีที่เขียนด้วยอักษรกันนาดาเช่นกัน ภาษากันนาดาได้รับอิทธิพลด้านคำศัพท์จากภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษากลุ่มดราวิเดียนอื่น ๆ วรรณคดีรุ่นแรก ๆ ที่เขียนด้วยภาษานี้คือ กาวิราชมาร์กา ของกษัตริย์นริปาตุงา
ภาษากันนาดาเป็นภาษากลุ่มดราวิเดียนที่เก่าที่สุด มีประวัติย้อนหลังไปได้ถึง 2,000 ปี [3][4][5][6]ภาษาในรูปแบบภาษาพูดได้แยกอออกจากภาษาดราวิเดียนดั้งเดิมก่อนภาษาทมิฬและเป็นเวลาใกล้เคียงกับภาษาตูลู จากหลักฐานทางโบราณคดี การเขียนทางการค้าของภาษานี้เริ่มเมื่อราว 1500-1600 ปีมาแล้ว การพัฒนาในระยะแรกเป็นเช่นเดียวกับภาษาดราวิเดียนอื่น ๆ และเป็นอิสระจากภาษาสันสกฤต ในยุคต่อมาจึงได้อิทธิพลทางด้านคำศัพท์และวรรณคดีจากภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษาเตลุกุ ภาษามลยาฬัม และอื่น ๆ
จารึกภาษากันนาดาพบครั้งแรกในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช เมื่อราว พ.ศ. 313 [7][8] ศิลาจารึกภาษากันนาดาที่สมบูรณ์ชิ้นแรกคือ ศิลาศาสนะ เขียนด้วยภาษากันนาดาโบราณ รวมทั้งจารึกหัลมิที, อายุราว พ.ศ. 93 [9] จารึกภาษากันนาดาพบในอินเดียราว 40,000 ชิ้น และพบนอกรัฐกรณาฏกะด้วย เช่นที่ รัฐอานธรประเทศ รัฐมหาราษฏระ รัฐทมิฬนาดู รวมทั้งในรัฐมัธยประเทศและรัฐอุตตรประเทศด้วย | วรรณคดีรุ่นแรก ๆ ที่เขียนด้วยภาษากันนาดาคืออะไร | {
"text": [
"กาวิราชมาร์กา ของกษัตริย์นริปาตุงา"
],
"answer_start": [
389
],
"answer_end": [
423
]
} |
5Ry8FLfbBgw7lbVehJaT_004 | 5Ry8FLfbBgw7lbVehJaT | ภาษากันนาดา | ภาษากันนาดา (กันนาดา: ಕನ್ನಡ) เป็นภาษากลุ่มดราวิเดียนที่สำคัญภาษาหนึ่ง ใช้พูดทางภาคใต้ของอินเดีย เป็นภาษาราชการของรัฐกรณาฏกะ เขียนด้วยอักษรกันนาดา เช่นเดียวกับภาษาท้องถิ่นอื่น ๆ ในรัฐกรณาฏกะ ได้แก่ ภาษาตูลู ภาษาโกทวะ และภาษากอนกานีที่เขียนด้วยอักษรกันนาดาเช่นกัน ภาษากันนาดาได้รับอิทธิพลด้านคำศัพท์จากภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษากลุ่มดราวิเดียนอื่น ๆ วรรณคดีรุ่นแรก ๆ ที่เขียนด้วยภาษานี้คือ กาวิราชมาร์กา ของกษัตริย์นริปาตุงา
ภาษากันนาดาเป็นภาษากลุ่มดราวิเดียนที่เก่าที่สุด มีประวัติย้อนหลังไปได้ถึง 2,000 ปี [3][4][5][6]ภาษาในรูปแบบภาษาพูดได้แยกอออกจากภาษาดราวิเดียนดั้งเดิมก่อนภาษาทมิฬและเป็นเวลาใกล้เคียงกับภาษาตูลู จากหลักฐานทางโบราณคดี การเขียนทางการค้าของภาษานี้เริ่มเมื่อราว 1500-1600 ปีมาแล้ว การพัฒนาในระยะแรกเป็นเช่นเดียวกับภาษาดราวิเดียนอื่น ๆ และเป็นอิสระจากภาษาสันสกฤต ในยุคต่อมาจึงได้อิทธิพลทางด้านคำศัพท์และวรรณคดีจากภาษาสันสกฤตเช่นเดียวกับภาษาเตลุกุ ภาษามลยาฬัม และอื่น ๆ
จารึกภาษากันนาดาพบครั้งแรกในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช เมื่อราว พ.ศ. 313 [7][8] ศิลาจารึกภาษากันนาดาที่สมบูรณ์ชิ้นแรกคือ ศิลาศาสนะ เขียนด้วยภาษากันนาดาโบราณ รวมทั้งจารึกหัลมิที, อายุราว พ.ศ. 93 [9] จารึกภาษากันนาดาพบในอินเดียราว 40,000 ชิ้น และพบนอกรัฐกรณาฏกะด้วย เช่นที่ รัฐอานธรประเทศ รัฐมหาราษฏระ รัฐทมิฬนาดู รวมทั้งในรัฐมัธยประเทศและรัฐอุตตรประเทศด้วย | จากหลักฐานทางโบราณคดี การเขียนทางการค้าของภาษากันนาดาเริ่มเมื่อประมาณใด | {
"text": [
"ราว 1500-1600 ปีมาแล้ว"
],
"answer_start": [
677
],
"answer_end": [
699
]
} |
5Te90BPOTSDvyi97KxmH_000 | 5Te90BPOTSDvyi97KxmH | เดอะแคทาลิสต์ | "เดอะแคทาลิสต์" (อังกฤษ: The Catalyst) เป็นเพลงของวงดนตรีร็อกชาวอเมริกัน ลิงคินพาร์ก ออกจำหน่ายเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2553[3] เป็นซิงเกิลแรกจากสตูดิโออัลบั้มชุดที่สี่ของวง อะเทาซันด์ซันส์ ซึ่งออกจำหน่ายในวันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2553 มิวสิกวิดีโอของเพลงนี้ กำกับโดยนักเทิร์นเทเบิลของวง โจ ฮาห์น ออกเผยแพร่ในวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2553[4]
"เดอะแคทาลิสต์" ได้นำมาเป็นเพลงประกอบตัวอย่างและเครดิตของวิดีโอเกม Medal of Honor เป็นเพลงเปิดของเกมอาร์เคดของบริษัทบันไดนัมโกะเกมส์ Mobile Suit Gundam: Extreme Vs. และใช้โฆษณาซีรีส์ เซอร์ไววิงเดอะคัต ของช่องดิสคัฟเวอรี่ แชนแนล เพลงนี้ยังได้อยู่ในวิดีโอเกม ลิงคินพาร์กรีเวนจ์ สำหรับ ไอโฟน, ไอแพด, และ ไอพอดทัช นอกจากนี้ "เดอะแคทาลิสต์" ยังได้นำไปใช้โฆษณาให้กับภาพยนตร์ในปี พ.ศ. 2554 เดอะลินคอล์นลอว์เยอร์ ด้วยกันกับนักแสดง แมทธิว แม็คคอนาเฮย์ | เดอะแคทาลิสต์ เป็นเพลงของวงดนตรีแนวอะไร | {
"text": [
"วงดนตรีร็อก"
],
"answer_start": [
50
],
"answer_end": [
61
]
} |
5Te90BPOTSDvyi97KxmH_001 | 5Te90BPOTSDvyi97KxmH | เดอะแคทาลิสต์ | "เดอะแคทาลิสต์" (อังกฤษ: The Catalyst) เป็นเพลงของวงดนตรีร็อกชาวอเมริกัน ลิงคินพาร์ก ออกจำหน่ายเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2553[3] เป็นซิงเกิลแรกจากสตูดิโออัลบั้มชุดที่สี่ของวง อะเทาซันด์ซันส์ ซึ่งออกจำหน่ายในวันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2553 มิวสิกวิดีโอของเพลงนี้ กำกับโดยนักเทิร์นเทเบิลของวง โจ ฮาห์น ออกเผยแพร่ในวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2553[4]
"เดอะแคทาลิสต์" ได้นำมาเป็นเพลงประกอบตัวอย่างและเครดิตของวิดีโอเกม Medal of Honor เป็นเพลงเปิดของเกมอาร์เคดของบริษัทบันไดนัมโกะเกมส์ Mobile Suit Gundam: Extreme Vs. และใช้โฆษณาซีรีส์ เซอร์ไววิงเดอะคัต ของช่องดิสคัฟเวอรี่ แชนแนล เพลงนี้ยังได้อยู่ในวิดีโอเกม ลิงคินพาร์กรีเวนจ์ สำหรับ ไอโฟน, ไอแพด, และ ไอพอดทัช นอกจากนี้ "เดอะแคทาลิสต์" ยังได้นำไปใช้โฆษณาให้กับภาพยนตร์ในปี พ.ศ. 2554 เดอะลินคอล์นลอว์เยอร์ ด้วยกันกับนักแสดง แมทธิว แม็คคอนาเฮย์ | เดอะแคทาลิสต์ เป็นนักร้องประเทศอะไร | {
"text": [
"ชาวอเมริกัน"
],
"answer_start": [
61
],
"answer_end": [
72
]
} |
5Te90BPOTSDvyi97KxmH_002 | 5Te90BPOTSDvyi97KxmH | เดอะแคทาลิสต์ | "เดอะแคทาลิสต์" (อังกฤษ: The Catalyst) เป็นเพลงของวงดนตรีร็อกชาวอเมริกัน ลิงคินพาร์ก ออกจำหน่ายเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2553[3] เป็นซิงเกิลแรกจากสตูดิโออัลบั้มชุดที่สี่ของวง อะเทาซันด์ซันส์ ซึ่งออกจำหน่ายในวันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2553 มิวสิกวิดีโอของเพลงนี้ กำกับโดยนักเทิร์นเทเบิลของวง โจ ฮาห์น ออกเผยแพร่ในวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2553[4]
"เดอะแคทาลิสต์" ได้นำมาเป็นเพลงประกอบตัวอย่างและเครดิตของวิดีโอเกม Medal of Honor เป็นเพลงเปิดของเกมอาร์เคดของบริษัทบันไดนัมโกะเกมส์ Mobile Suit Gundam: Extreme Vs. และใช้โฆษณาซีรีส์ เซอร์ไววิงเดอะคัต ของช่องดิสคัฟเวอรี่ แชนแนล เพลงนี้ยังได้อยู่ในวิดีโอเกม ลิงคินพาร์กรีเวนจ์ สำหรับ ไอโฟน, ไอแพด, และ ไอพอดทัช นอกจากนี้ "เดอะแคทาลิสต์" ยังได้นำไปใช้โฆษณาให้กับภาพยนตร์ในปี พ.ศ. 2554 เดอะลินคอล์นลอว์เยอร์ ด้วยกันกับนักแสดง แมทธิว แม็คคอนาเฮย์ | ลิงคินพาร์ก ออกจำหน่ายเมื่อวันที่เท่าไร | {
"text": [
"2 สิงหาคม พ.ศ. 2553"
],
"answer_start": [
107
],
"answer_end": [
126
]
} |
5Te90BPOTSDvyi97KxmH_003 | 5Te90BPOTSDvyi97KxmH | เดอะแคทาลิสต์ | "เดอะแคทาลิสต์" (อังกฤษ: The Catalyst) เป็นเพลงของวงดนตรีร็อกชาวอเมริกัน ลิงคินพาร์ก ออกจำหน่ายเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2553[3] เป็นซิงเกิลแรกจากสตูดิโออัลบั้มชุดที่สี่ของวง อะเทาซันด์ซันส์ ซึ่งออกจำหน่ายในวันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2553 มิวสิกวิดีโอของเพลงนี้ กำกับโดยนักเทิร์นเทเบิลของวง โจ ฮาห์น ออกเผยแพร่ในวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2553[4]
"เดอะแคทาลิสต์" ได้นำมาเป็นเพลงประกอบตัวอย่างและเครดิตของวิดีโอเกม Medal of Honor เป็นเพลงเปิดของเกมอาร์เคดของบริษัทบันไดนัมโกะเกมส์ Mobile Suit Gundam: Extreme Vs. และใช้โฆษณาซีรีส์ เซอร์ไววิงเดอะคัต ของช่องดิสคัฟเวอรี่ แชนแนล เพลงนี้ยังได้อยู่ในวิดีโอเกม ลิงคินพาร์กรีเวนจ์ สำหรับ ไอโฟน, ไอแพด, และ ไอพอดทัช นอกจากนี้ "เดอะแคทาลิสต์" ยังได้นำไปใช้โฆษณาให้กับภาพยนตร์ในปี พ.ศ. 2554 เดอะลินคอล์นลอว์เยอร์ ด้วยกันกับนักแสดง แมทธิว แม็คคอนาเฮย์ | เดอะแคทาลิสต์ เป็นซิงเกิลแรกจากสตูดิโออัลบั้มชุดที่เท่าไร | {
"text": [
"ชุดที่สี่"
],
"answer_start": [
161
],
"answer_end": [
170
]
} |
5Te90BPOTSDvyi97KxmH_004 | 5Te90BPOTSDvyi97KxmH | เดอะแคทาลิสต์ | "เดอะแคทาลิสต์" (อังกฤษ: The Catalyst) เป็นเพลงของวงดนตรีร็อกชาวอเมริกัน ลิงคินพาร์ก ออกจำหน่ายเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2553[3] เป็นซิงเกิลแรกจากสตูดิโออัลบั้มชุดที่สี่ของวง อะเทาซันด์ซันส์ ซึ่งออกจำหน่ายในวันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2553 มิวสิกวิดีโอของเพลงนี้ กำกับโดยนักเทิร์นเทเบิลของวง โจ ฮาห์น ออกเผยแพร่ในวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2553[4]
"เดอะแคทาลิสต์" ได้นำมาเป็นเพลงประกอบตัวอย่างและเครดิตของวิดีโอเกม Medal of Honor เป็นเพลงเปิดของเกมอาร์เคดของบริษัทบันไดนัมโกะเกมส์ Mobile Suit Gundam: Extreme Vs. และใช้โฆษณาซีรีส์ เซอร์ไววิงเดอะคัต ของช่องดิสคัฟเวอรี่ แชนแนล เพลงนี้ยังได้อยู่ในวิดีโอเกม ลิงคินพาร์กรีเวนจ์ สำหรับ ไอโฟน, ไอแพด, และ ไอพอดทัช นอกจากนี้ "เดอะแคทาลิสต์" ยังได้นำไปใช้โฆษณาให้กับภาพยนตร์ในปี พ.ศ. 2554 เดอะลินคอล์นลอว์เยอร์ ด้วยกันกับนักแสดง แมทธิว แม็คคอนาเฮย์ | เดอะแคทาลิสต์ ออกจำหน่ายในวันที่เท่าไร | {
"text": [
"8 กันยายน พ.ศ. 2553"
],
"answer_start": [
215
],
"answer_end": [
234
]
} |
5ULhBBNmXBL7ycF5PnqW_000 | 5ULhBBNmXBL7ycF5PnqW | เส้นฟรอนโฮเฟอร์ | ในทางฟิสิกส์และทัศนศาสตร์ เส้นเฟราน์โฮเฟอร์ (อังกฤษ: Fraunhofer lines) เป็นชุดของเส้นสเปกตรัมซึ่งตั้งชื่อตามนักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน โยเซฟ ฟอน เฟราน์โฮเฟอร์ (1787-1826) เส้นดังกล่าวเดิมจะสังเกตเห็นเป็นแถบมืด (เส้นการดูดกลืน) ในคลื่นที่ตามองเห็นของดวงอาทิตย์
ในปี ค.ศ. 1802 นักเคมีชาวอังกฤษ วิลเลียม ไฮด์ วอลลาสตัน เป็นบุคคลแรกที่จดบันทึกรูปลักษณ์ของแถบมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์ ในปี ค.ศ. 1814 เฟราน์โฮเฟอร์ค้นพบเส้นดังกล่าวแยกต่างหาก และเริ่มต้นการศึกษาอย่างเป็นระบบ และการวัดความยาวคลื่นของแถบเหล่านี้อย่างระมัดระวัง ทั้งหมดแล้ว เขาได้ทำแผนที่เส้นดังกล่าวมากกว่า 570 เส้น และให้ชื่อลักษณะสำคัญด้วยตัวอักษร A ถึง K และเส้นที่อ่อนกว่าด้วยตัวอักษรอื่น[1] การสังเกตแสงอาทิตย์สมัยใหม่สามารถตรวจจับเส้นเหล่านี้ได้หลายพันเส้น
อีกราว 45 ปีให้หลัง กุสตาฟ คีร์ชฮอฟและโรเบิร์ต บุนเซนสังเกตว่าเส้นเฟราน์โฮเฟอร์หลายเส้นเกิดขึ้นพร้อมกับเส้นเปล่งแสงอันมีลักษณะเฉพาะที่สามารถบ่งชี้ธาตุเคมีที่ได้รับความร้อนในสเปกตรัมได้[2] ทั้งสองได้รับข้อสรุปที่ถูกต้องว่าเส้นมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์นั้นเกิดจากการดูดกลืนโดยธาตุเคมีในชั้นบรรยากาศของดวงอาทิตย์ ลักษณะอื่นบางลักษณะที่สามารถสังเกตเห็นได้ถูกระบุว่าเป็นเส้นฐานพิภพซึ่งเกิดจากการดูดกลืนโมเลกุลออกซิเจนของชั้นบรรยากาศของโลก | เส้นฟรอนโฮเฟอร์คืออะไร | {
"text": [
"เป็นชุดของเส้นสเปกตรัม"
],
"answer_start": [
71
],
"answer_end": [
93
]
} |
5ULhBBNmXBL7ycF5PnqW_001 | 5ULhBBNmXBL7ycF5PnqW | เส้นฟรอนโฮเฟอร์ | ในทางฟิสิกส์และทัศนศาสตร์ เส้นเฟราน์โฮเฟอร์ (อังกฤษ: Fraunhofer lines) เป็นชุดของเส้นสเปกตรัมซึ่งตั้งชื่อตามนักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน โยเซฟ ฟอน เฟราน์โฮเฟอร์ (1787-1826) เส้นดังกล่าวเดิมจะสังเกตเห็นเป็นแถบมืด (เส้นการดูดกลืน) ในคลื่นที่ตามองเห็นของดวงอาทิตย์
ในปี ค.ศ. 1802 นักเคมีชาวอังกฤษ วิลเลียม ไฮด์ วอลลาสตัน เป็นบุคคลแรกที่จดบันทึกรูปลักษณ์ของแถบมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์ ในปี ค.ศ. 1814 เฟราน์โฮเฟอร์ค้นพบเส้นดังกล่าวแยกต่างหาก และเริ่มต้นการศึกษาอย่างเป็นระบบ และการวัดความยาวคลื่นของแถบเหล่านี้อย่างระมัดระวัง ทั้งหมดแล้ว เขาได้ทำแผนที่เส้นดังกล่าวมากกว่า 570 เส้น และให้ชื่อลักษณะสำคัญด้วยตัวอักษร A ถึง K และเส้นที่อ่อนกว่าด้วยตัวอักษรอื่น[1] การสังเกตแสงอาทิตย์สมัยใหม่สามารถตรวจจับเส้นเหล่านี้ได้หลายพันเส้น
อีกราว 45 ปีให้หลัง กุสตาฟ คีร์ชฮอฟและโรเบิร์ต บุนเซนสังเกตว่าเส้นเฟราน์โฮเฟอร์หลายเส้นเกิดขึ้นพร้อมกับเส้นเปล่งแสงอันมีลักษณะเฉพาะที่สามารถบ่งชี้ธาตุเคมีที่ได้รับความร้อนในสเปกตรัมได้[2] ทั้งสองได้รับข้อสรุปที่ถูกต้องว่าเส้นมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์นั้นเกิดจากการดูดกลืนโดยธาตุเคมีในชั้นบรรยากาศของดวงอาทิตย์ ลักษณะอื่นบางลักษณะที่สามารถสังเกตเห็นได้ถูกระบุว่าเป็นเส้นฐานพิภพซึ่งเกิดจากการดูดกลืนโมเลกุลออกซิเจนของชั้นบรรยากาศของโลก | เส้นฟรอนโฮเฟอร์ตั้งชื่อตามนักฟิสิกส์คนใด | {
"text": [
"โยเซฟ ฟอน เฟราน์โฮเฟอร์"
],
"answer_start": [
129
],
"answer_end": [
152
]
} |
5ULhBBNmXBL7ycF5PnqW_002 | 5ULhBBNmXBL7ycF5PnqW | เส้นฟรอนโฮเฟอร์ | ในทางฟิสิกส์และทัศนศาสตร์ เส้นเฟราน์โฮเฟอร์ (อังกฤษ: Fraunhofer lines) เป็นชุดของเส้นสเปกตรัมซึ่งตั้งชื่อตามนักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน โยเซฟ ฟอน เฟราน์โฮเฟอร์ (1787-1826) เส้นดังกล่าวเดิมจะสังเกตเห็นเป็นแถบมืด (เส้นการดูดกลืน) ในคลื่นที่ตามองเห็นของดวงอาทิตย์
ในปี ค.ศ. 1802 นักเคมีชาวอังกฤษ วิลเลียม ไฮด์ วอลลาสตัน เป็นบุคคลแรกที่จดบันทึกรูปลักษณ์ของแถบมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์ ในปี ค.ศ. 1814 เฟราน์โฮเฟอร์ค้นพบเส้นดังกล่าวแยกต่างหาก และเริ่มต้นการศึกษาอย่างเป็นระบบ และการวัดความยาวคลื่นของแถบเหล่านี้อย่างระมัดระวัง ทั้งหมดแล้ว เขาได้ทำแผนที่เส้นดังกล่าวมากกว่า 570 เส้น และให้ชื่อลักษณะสำคัญด้วยตัวอักษร A ถึง K และเส้นที่อ่อนกว่าด้วยตัวอักษรอื่น[1] การสังเกตแสงอาทิตย์สมัยใหม่สามารถตรวจจับเส้นเหล่านี้ได้หลายพันเส้น
อีกราว 45 ปีให้หลัง กุสตาฟ คีร์ชฮอฟและโรเบิร์ต บุนเซนสังเกตว่าเส้นเฟราน์โฮเฟอร์หลายเส้นเกิดขึ้นพร้อมกับเส้นเปล่งแสงอันมีลักษณะเฉพาะที่สามารถบ่งชี้ธาตุเคมีที่ได้รับความร้อนในสเปกตรัมได้[2] ทั้งสองได้รับข้อสรุปที่ถูกต้องว่าเส้นมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์นั้นเกิดจากการดูดกลืนโดยธาตุเคมีในชั้นบรรยากาศของดวงอาทิตย์ ลักษณะอื่นบางลักษณะที่สามารถสังเกตเห็นได้ถูกระบุว่าเป็นเส้นฐานพิภพซึ่งเกิดจากการดูดกลืนโมเลกุลออกซิเจนของชั้นบรรยากาศของโลก | เส้นฟรอนโฮเฟอร์เดิมสังเกตเห็นเป็นแบบใด | {
"text": [
"แถบมืด (เส้นการดูดกลืน) ในคลื่นที่ตามองเห็นของดวงอาทิตย์"
],
"answer_start": [
197
],
"answer_end": [
253
]
} |
5ULhBBNmXBL7ycF5PnqW_003 | 5ULhBBNmXBL7ycF5PnqW | เส้นฟรอนโฮเฟอร์ | ในทางฟิสิกส์และทัศนศาสตร์ เส้นเฟราน์โฮเฟอร์ (อังกฤษ: Fraunhofer lines) เป็นชุดของเส้นสเปกตรัมซึ่งตั้งชื่อตามนักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน โยเซฟ ฟอน เฟราน์โฮเฟอร์ (1787-1826) เส้นดังกล่าวเดิมจะสังเกตเห็นเป็นแถบมืด (เส้นการดูดกลืน) ในคลื่นที่ตามองเห็นของดวงอาทิตย์
ในปี ค.ศ. 1802 นักเคมีชาวอังกฤษ วิลเลียม ไฮด์ วอลลาสตัน เป็นบุคคลแรกที่จดบันทึกรูปลักษณ์ของแถบมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์ ในปี ค.ศ. 1814 เฟราน์โฮเฟอร์ค้นพบเส้นดังกล่าวแยกต่างหาก และเริ่มต้นการศึกษาอย่างเป็นระบบ และการวัดความยาวคลื่นของแถบเหล่านี้อย่างระมัดระวัง ทั้งหมดแล้ว เขาได้ทำแผนที่เส้นดังกล่าวมากกว่า 570 เส้น และให้ชื่อลักษณะสำคัญด้วยตัวอักษร A ถึง K และเส้นที่อ่อนกว่าด้วยตัวอักษรอื่น[1] การสังเกตแสงอาทิตย์สมัยใหม่สามารถตรวจจับเส้นเหล่านี้ได้หลายพันเส้น
อีกราว 45 ปีให้หลัง กุสตาฟ คีร์ชฮอฟและโรเบิร์ต บุนเซนสังเกตว่าเส้นเฟราน์โฮเฟอร์หลายเส้นเกิดขึ้นพร้อมกับเส้นเปล่งแสงอันมีลักษณะเฉพาะที่สามารถบ่งชี้ธาตุเคมีที่ได้รับความร้อนในสเปกตรัมได้[2] ทั้งสองได้รับข้อสรุปที่ถูกต้องว่าเส้นมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์นั้นเกิดจากการดูดกลืนโดยธาตุเคมีในชั้นบรรยากาศของดวงอาทิตย์ ลักษณะอื่นบางลักษณะที่สามารถสังเกตเห็นได้ถูกระบุว่าเป็นเส้นฐานพิภพซึ่งเกิดจากการดูดกลืนโมเลกุลออกซิเจนของชั้นบรรยากาศของโลก | ใครเป็นบุคคลแรกที่จดบันทึกรูปลักษณ์ของแถบมืดในสเปกตรัมดวงอาทิตย์ | {
"text": [
"วิลเลียม ไฮด์ วอลลาสตัน"
],
"answer_start": [
287
],
"answer_end": [
310
]
} |
5Wgru6RZoGg6RlzAFWVD_000 | 5Wgru6RZoGg6RlzAFWVD | แพ็ก กวัง-ฮย็อน | แพ็ก กวัง-ฮย็อน (เกาหลี: 백광현, Baek Gwang-hyeon, พ.ศ. 2168-2240) เป็นสัตว์แพทย์และแพทย์หลวงคนสำคัญในรัชสมัยพระเจ้าฮโยจงและพระเจ้าซุกจงแห่งราชวงศ์โชซ็อน ได้มีการนำเรื่องราวของเขามาสร้างเป็นละครชุดเกาหลีในชื่อภาษาไทยว่า ควังยอน หมอม้าแห่งโชซอน | แพ็ก กวัง-ฮย็อน เกิดปีอะไร | {
"text": [
"พ.ศ. 2168"
],
"answer_start": [
48
],
"answer_end": [
57
]
} |
5Wgru6RZoGg6RlzAFWVD_001 | 5Wgru6RZoGg6RlzAFWVD | แพ็ก กวัง-ฮย็อน | แพ็ก กวัง-ฮย็อน (เกาหลี: 백광현, Baek Gwang-hyeon, พ.ศ. 2168-2240) เป็นสัตว์แพทย์และแพทย์หลวงคนสำคัญในรัชสมัยพระเจ้าฮโยจงและพระเจ้าซุกจงแห่งราชวงศ์โชซ็อน ได้มีการนำเรื่องราวของเขามาสร้างเป็นละครชุดเกาหลีในชื่อภาษาไทยว่า ควังยอน หมอม้าแห่งโชซอน | แพ็ก กวัง-ฮย็อน เสียชีวิตปีอะไร | {
"text": [
"2240"
],
"answer_start": [
58
],
"answer_end": [
62
]
} |
5Wgru6RZoGg6RlzAFWVD_004 | 5Wgru6RZoGg6RlzAFWVD | แพ็ก กวัง-ฮย็อน | แพ็ก กวัง-ฮย็อน (เกาหลี: 백광현, Baek Gwang-hyeon, พ.ศ. 2168-2240) เป็นสัตว์แพทย์และแพทย์หลวงคนสำคัญในรัชสมัยพระเจ้าฮโยจงและพระเจ้าซุกจงแห่งราชวงศ์โชซ็อน ได้มีการนำเรื่องราวของเขามาสร้างเป็นละครชุดเกาหลีในชื่อภาษาไทยว่า ควังยอน หมอม้าแห่งโชซอน | แพ็ก กวัง-ฮย็อน ได้ถูก นำเรื่องราวของเขามาสร้างเป็นละครชุดเกาหลีในชื่อภาษาไทยว่าอะไร | {
"text": [
"ควังยอน หมอม้าแห่งโชซอน"
],
"answer_start": [
217
],
"answer_end": [
240
]
} |
5YKMsd03VxWeKub2QPD7_000 | 5YKMsd03VxWeKub2QPD7 | ตำนานลับจักรพรรดิเฉียนหลง | ตำนานลับจักพรรดิเฉียนหลง (อังกฤษ: The Mystery of Emperor Qian Long อักษรจีน: 钱塘传奇) เป็นซีรีส์ที่อิงประวัติศาสตร์ ฮ่องเต้เฉียนหลง ในสมัยราชวงศ์ชิง ตามประวัติศาสตร์ประเทศจีน ออกอากาศทางช่องหูเป่ย[1] ในประเทศจีน และออกอากาศทางช่องไทยรัฐทีวี ในประเทศไทย
เรื่องราว
หย่งเจิ้น องค์ชายสี่ ในราชวงศ์ชิง ได้ขโมยทารกชายจากบ้านหยวนหลง และนำบุตรสาวของตัวเองที่เพิ่งกำเนิดไปเปลี่ยน เพื่อให้ตนเองมีสิทธิ์ขึ้นครองราชย์บัลลังก์ตามกฏมณเฑียรบาล และเลี้ยงดูเด็กคนนั้นแทนลูกของตน ตั้งชื่อให้ว่าหงลี่
เมื่อหงลี่ได้เติบโตขึ้นเป็นหนุ่ม และเที่ยวพเนจรออนอกวังโดยไม่เปิดเผยฐานะของตน ระหว่างเดินทางก็ได้พบกับสตรี 2 นาง คือ หยู่เหนียง และ ลู่ซื่อเหนียง การพบกันทั้งสามจึงนำไปสู่การเกิดรักสามเส้า หงลี่ต้องพบปัญหาอย่างหนัก เมื่อเขาได้ทราบที่มาชาติกำเนิดของตนเองว่าตนเป็นใคร อีกทั้งสตรีทั้งสองคนที่ตนนั้นรัก วางแผนที่จะลองสังหารฮ่องเต้ซึ่งเป็นบิดาที่เลี้ยงตนมา | ตำนานลับจักรพรรดิเฉียนหลงอิงจากเหตุการณ์ใดในอดีต | {
"text": [
"ประวัติศาสตร์ ฮ่องเต้เฉียนหลง ในสมัยราชวงศ์ชิง "
],
"answer_start": [
99
],
"answer_end": [
146
]
} |
5YKMsd03VxWeKub2QPD7_001 | 5YKMsd03VxWeKub2QPD7 | ตำนานลับจักรพรรดิเฉียนหลง | ตำนานลับจักพรรดิเฉียนหลง (อังกฤษ: The Mystery of Emperor Qian Long อักษรจีน: 钱塘传奇) เป็นซีรีส์ที่อิงประวัติศาสตร์ ฮ่องเต้เฉียนหลง ในสมัยราชวงศ์ชิง ตามประวัติศาสตร์ประเทศจีน ออกอากาศทางช่องหูเป่ย[1] ในประเทศจีน และออกอากาศทางช่องไทยรัฐทีวี ในประเทศไทย
เรื่องราว
หย่งเจิ้น องค์ชายสี่ ในราชวงศ์ชิง ได้ขโมยทารกชายจากบ้านหยวนหลง และนำบุตรสาวของตัวเองที่เพิ่งกำเนิดไปเปลี่ยน เพื่อให้ตนเองมีสิทธิ์ขึ้นครองราชย์บัลลังก์ตามกฏมณเฑียรบาล และเลี้ยงดูเด็กคนนั้นแทนลูกของตน ตั้งชื่อให้ว่าหงลี่
เมื่อหงลี่ได้เติบโตขึ้นเป็นหนุ่ม และเที่ยวพเนจรออนอกวังโดยไม่เปิดเผยฐานะของตน ระหว่างเดินทางก็ได้พบกับสตรี 2 นาง คือ หยู่เหนียง และ ลู่ซื่อเหนียง การพบกันทั้งสามจึงนำไปสู่การเกิดรักสามเส้า หงลี่ต้องพบปัญหาอย่างหนัก เมื่อเขาได้ทราบที่มาชาติกำเนิดของตนเองว่าตนเป็นใคร อีกทั้งสตรีทั้งสองคนที่ตนนั้นรัก วางแผนที่จะลองสังหารฮ่องเต้ซึ่งเป็นบิดาที่เลี้ยงตนมา | หย่งเจิ้น องค์ชายสี่ ทำอย่างไรให้ตนเองมีสิทธิ์ขึ้นครองราชย์บัลลังก์ | {
"text": [
"ขโมยทารกชายจากบ้านหยวนหลง และนำบุตรสาวของตัวเองที่เพิ่งกำเนิดไปเปลี่ยน"
],
"answer_start": [
298
],
"answer_end": [
368
]
} |
5YgLxLBOkGQcnd191j0q_000 | 5YgLxLBOkGQcnd191j0q | กองกำลังร่วมป้องกันตนแห่งโคลอมเบีย | กองกำลังร่วมป้องกันตนแห่งโคลอมเบีย (สเปน: Autodefensas Unidas de Colombia) ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2540 เพื่อรวบรวมกองกำลังทางทหารต่อสู้กับกองกำลังติดอาวุธปฏิวัติโคลอมเบียเพื่อป้องกันผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของท้องถิ่น ได้รับการสนับสนุนจากพ่อค้ายาเสพติดด้วย ผู้นำคือการ์โลส กัสตัญโญ ปฏิบัติการมีตั้งแต่การลอบสังหารจนถึงสงครามกองโจร มีสมาชิกประมาณ 6,000–8,150 คน เข้มแข็งทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของโคลอมเบียและเริ่มขยายตัวไปทางเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ตั้งแต่ พ.ศ. 2542 ใน พ.ศ. 2543 กลุ่มนี้ได้ปะทะกับกองกำลังติดอาวุธปฏิวัติโคลอมเบียในเขตปาตูมาโย กองกำลังนี้เลิกระดมพลไปใน พ.ศ. 2549 | กองกำลังร่วมป้องกันตนแห่งโคลอมเบีย ก่อตั้งขึ้นเมื่อไหร่ | {
"text": [
"อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2540 "
],
"answer_start": [
77
],
"answer_end": [
98
]
} |
5YgLxLBOkGQcnd191j0q_001 | 5YgLxLBOkGQcnd191j0q | กองกำลังร่วมป้องกันตนแห่งโคลอมเบีย | กองกำลังร่วมป้องกันตนแห่งโคลอมเบีย (สเปน: Autodefensas Unidas de Colombia) ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2540 เพื่อรวบรวมกองกำลังทางทหารต่อสู้กับกองกำลังติดอาวุธปฏิวัติโคลอมเบียเพื่อป้องกันผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของท้องถิ่น ได้รับการสนับสนุนจากพ่อค้ายาเสพติดด้วย ผู้นำคือการ์โลส กัสตัญโญ ปฏิบัติการมีตั้งแต่การลอบสังหารจนถึงสงครามกองโจร มีสมาชิกประมาณ 6,000–8,150 คน เข้มแข็งทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของโคลอมเบียและเริ่มขยายตัวไปทางเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ตั้งแต่ พ.ศ. 2542 ใน พ.ศ. 2543 กลุ่มนี้ได้ปะทะกับกองกำลังติดอาวุธปฏิวัติโคลอมเบียในเขตปาตูมาโย กองกำลังนี้เลิกระดมพลไปใน พ.ศ. 2549 | จุดประสงค์ของการก่อตั้ง กองกำลังร่วมป้องกันตนแห่งโคลอมเบีย มีเพื่ออะไร | {
"text": [
"ป้องกันผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของท้องถิ่น"
],
"answer_start": [
170
],
"answer_end": [
209
]
} |
5aGQvAr75xD87XahrRgU_000 | 5aGQvAr75xD87XahrRgU | หลวงทัศนัยนิยมศึก (ทัศนัย มิตรภักดี) | พันตรี หลวงทัศนัยนิยมศึก มีชื่อตัวว่า ทัศนัย มิตรภักดี (22 กันยายน พ.ศ. 2443–10 พฤษภาคม พ.ศ. 2476) อดีตนายทหารม้าชาวไทย และผู้ร่วมก่อตั้งคณะราษฎรชุดแรก (7 คนแรก) ณ กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส และทำการปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475 | หลวงทัศนัยนิยมศึก มียศอะไร | {
"text": [
"พันตรี"
],
"answer_start": [
0
],
"answer_end": [
6
]
} |
5aGQvAr75xD87XahrRgU_001 | 5aGQvAr75xD87XahrRgU | หลวงทัศนัยนิยมศึก (ทัศนัย มิตรภักดี) | พันตรี หลวงทัศนัยนิยมศึก มีชื่อตัวว่า ทัศนัย มิตรภักดี (22 กันยายน พ.ศ. 2443–10 พฤษภาคม พ.ศ. 2476) อดีตนายทหารม้าชาวไทย และผู้ร่วมก่อตั้งคณะราษฎรชุดแรก (7 คนแรก) ณ กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส และทำการปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475 | หลวงทัศนัยนิยมศึก มีชื่อจิงว่าอะไร | {
"text": [
"ทัศนัย มิตรภักดี"
],
"answer_start": [
38
],
"answer_end": [
54
]
} |
5aGQvAr75xD87XahrRgU_002 | 5aGQvAr75xD87XahrRgU | หลวงทัศนัยนิยมศึก (ทัศนัย มิตรภักดี) | พันตรี หลวงทัศนัยนิยมศึก มีชื่อตัวว่า ทัศนัย มิตรภักดี (22 กันยายน พ.ศ. 2443–10 พฤษภาคม พ.ศ. 2476) อดีตนายทหารม้าชาวไทย และผู้ร่วมก่อตั้งคณะราษฎรชุดแรก (7 คนแรก) ณ กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส และทำการปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475 | หลวงทัศนัยนิยมศึก เกิดวันที่เท่าไร | {
"text": [
"22 กันยายน พ.ศ. 2443"
],
"answer_start": [
56
],
"answer_end": [
76
]
} |
5aGQvAr75xD87XahrRgU_004 | 5aGQvAr75xD87XahrRgU | หลวงทัศนัยนิยมศึก (ทัศนัย มิตรภักดี) | พันตรี หลวงทัศนัยนิยมศึก มีชื่อตัวว่า ทัศนัย มิตรภักดี (22 กันยายน พ.ศ. 2443–10 พฤษภาคม พ.ศ. 2476) อดีตนายทหารม้าชาวไทย และผู้ร่วมก่อตั้งคณะราษฎรชุดแรก (7 คนแรก) ณ กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส และทำการปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475 | หลวงทัศนัยนิยมศึก ทำการปฏิวัติสยามในปีอะไร | {
"text": [
"พ.ศ. 2475"
],
"answer_start": [
209
],
"answer_end": [
218
]
} |
5d3tt5jfmHsPZQ8Lnb16_000 | 5d3tt5jfmHsPZQ8Lnb16 | จุลทรรศนศาสตร์ | เดิมการศึกษาวัตถุที่มีขนาดเล็กมาก เช่น วัตถุที่อยู่ไกล วัตถุที่อยู่สูง เป็นต้น ใช้เพียงแว่นขยายและเลนส์อันเดียวส่องดู เช่นเดียวกับการใช้แว่นขยายส่องดูลายมือ ช่วงปี พ.ศ. 2133 แซคาเรียส แจนเซน ช่างทำแว่นชาวดัตช์ ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ ประกอบด้วยแว่นขยายสองอัน ต่อมา กาลิเลโอ กาลิเลอีได้สร้างแว่นขยายส่องดูสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ในปี พ.ศ. 2208 รอเบิร์ต ฮุกได้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบที่มีลำกล้องรูปร่างสวยงาม ป้องกันการรบกวนจากแสงภายนอกได้ และไม่ต้องถือเลนส์ให้ซ้อนกัน เขาส่องดูไม้คอร์กที่ฝานบาง ๆ แล้วพบช่องเล็ก ๆ มากมาย เขาเรียกช่องเหล่านั้นว่าเซลล์ ซึ่งหมายถึงห้องว่าง ๆ หรือห้องขัง เซลล์ที่ฮุกเห็นเป็นเซลล์ที่ตายแล้ว เหลือแต่ผนังเซลล์ของพืชซึ่งแข็งแรงกว่าเยื่อหุ้มเซลล์ในสัตว์ จึงทำให้คงรูปร่างอยู่ได้ ฮุกจึงได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่ตั้งชื่อเซลล์
ในปี พ.ศ. 2215 อันโตนี ฟัน เลเวินฮุก ชาวดัตช์ สร้างกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์เดียวจากแว่นขยายที่เขาฝนเอง แว่นขยายบางอันขยายได้ถึง 270 เท่า เขาใช้กล้องจุลทรรศน์ตรวจดูหยดน้ำจากบึงและแม่น้ำ และจากน้ำฝนที่รองไว้ในหม้อ เห็นสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ มากมาย นอกจากนี้ เขายังส่องดูสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ เช่น เม็ดเลือดแดง, กล้ามเนื้อ เป็นต้น เมื่อเขาพบสิ่งเหล่านี้ เขารายงานไปยังราชสมาคมแห่งกรุงลอนดอน จึงได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์
พ.ศ. 2367 ดูโธรเชต์ นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศสศึกษาเนื้อเยื่อพืช และสัตว์พบว่าประกอบด้วยเซลล์
พ.ศ. 2376 โรเบิร์ต บราวน์ นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ เป็นค้นแรกที่พบว่าเซลล์และพืชมีนิวเคลียสเป็นก้อนกลมๆ อยู่ภายในเซลล์
พ.ศ. 2378 นุก นะดือจาร์แดง นักสัตวศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ศึกษาจุลินทรีย์และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ พบว่าภายในประกอบด้วยของเหลวใส ๆ จึงเรียกว่า ซาร์โคด ซึ่งเป็นภาษาฝรั่งเศสมาจากศัพท์กรีกว่า ซารค์ (Sarx) ซึ่งแปลว่าเนื้อ
พ.ศ. 2381 มัททิอัส ชไลเดน นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ศึกษาเนื้อเยื่อพืชชนิดต่าง ๆ พบว่าพืชทุกชนิดประกอบด้วยเซลล์
พ.ศ. 2382 ชไลเดนและทีโอดอร์ ชวาน จึงร่วมกันตั้งทฤษฎีเซลล์ ซึ่งมีใจความสรุปได้ว่า "สิ่งมีชีวิตทุกชนิดประกอบไปด้วยเซลล์และผลิตภัณฑ์จากเซลล์"
พ.ศ. 2382 ปูร์กิเญ นักสัตวิทยาชาวเชโกสโลวาเกีย ศึกษาไข่และตัวอ่อนของสัตว์ชนิดต่าง ๆ พบว่าภายในมีของเหลวใส เหนียว อ่อนนุ่มเป็นวุ้น เรียกว่าโพรโทพลาสซึม
ต่อจากนั้นมีนักวิทยาศาสตร์อีกมากมายทำการศึกษาเกี่ยวกับเซลล์ด้วยกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ และได้พัฒนาให้ดียิ่งขึ้น จนกระทั่งปี พ.ศ. 2475 นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมันคือแอนสท์ รัสกาและมักซ์ นอลล์ ได้เปลี่ยนแปลงกระบวนการของกล้องจุลทรรศน์ที่ใช้แสงและเลนส์มาใช้ลำอิเล็กตรอน ทำให้เกิดกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนขึ้นในระยะต่อ ๆ มา ปัจจุบันมีกำลังขยายกว่า 5 แสนเท่า | พ.ศ. 2133 ใครเป็นผู้สร้างกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ | {
"text": [
"แซคาเรียส แจนเซน"
],
"answer_start": [
174
],
"answer_end": [
190
]
} |
5d3tt5jfmHsPZQ8Lnb16_001 | 5d3tt5jfmHsPZQ8Lnb16 | จุลทรรศนศาสตร์ | เดิมการศึกษาวัตถุที่มีขนาดเล็กมาก เช่น วัตถุที่อยู่ไกล วัตถุที่อยู่สูง เป็นต้น ใช้เพียงแว่นขยายและเลนส์อันเดียวส่องดู เช่นเดียวกับการใช้แว่นขยายส่องดูลายมือ ช่วงปี พ.ศ. 2133 แซคาเรียส แจนเซน ช่างทำแว่นชาวดัตช์ ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ ประกอบด้วยแว่นขยายสองอัน ต่อมา กาลิเลโอ กาลิเลอีได้สร้างแว่นขยายส่องดูสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ในปี พ.ศ. 2208 รอเบิร์ต ฮุกได้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบที่มีลำกล้องรูปร่างสวยงาม ป้องกันการรบกวนจากแสงภายนอกได้ และไม่ต้องถือเลนส์ให้ซ้อนกัน เขาส่องดูไม้คอร์กที่ฝานบาง ๆ แล้วพบช่องเล็ก ๆ มากมาย เขาเรียกช่องเหล่านั้นว่าเซลล์ ซึ่งหมายถึงห้องว่าง ๆ หรือห้องขัง เซลล์ที่ฮุกเห็นเป็นเซลล์ที่ตายแล้ว เหลือแต่ผนังเซลล์ของพืชซึ่งแข็งแรงกว่าเยื่อหุ้มเซลล์ในสัตว์ จึงทำให้คงรูปร่างอยู่ได้ ฮุกจึงได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่ตั้งชื่อเซลล์
ในปี พ.ศ. 2215 อันโตนี ฟัน เลเวินฮุก ชาวดัตช์ สร้างกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์เดียวจากแว่นขยายที่เขาฝนเอง แว่นขยายบางอันขยายได้ถึง 270 เท่า เขาใช้กล้องจุลทรรศน์ตรวจดูหยดน้ำจากบึงและแม่น้ำ และจากน้ำฝนที่รองไว้ในหม้อ เห็นสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ มากมาย นอกจากนี้ เขายังส่องดูสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ เช่น เม็ดเลือดแดง, กล้ามเนื้อ เป็นต้น เมื่อเขาพบสิ่งเหล่านี้ เขารายงานไปยังราชสมาคมแห่งกรุงลอนดอน จึงได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์
พ.ศ. 2367 ดูโธรเชต์ นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศสศึกษาเนื้อเยื่อพืช และสัตว์พบว่าประกอบด้วยเซลล์
พ.ศ. 2376 โรเบิร์ต บราวน์ นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ เป็นค้นแรกที่พบว่าเซลล์และพืชมีนิวเคลียสเป็นก้อนกลมๆ อยู่ภายในเซลล์
พ.ศ. 2378 นุก นะดือจาร์แดง นักสัตวศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ศึกษาจุลินทรีย์และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ พบว่าภายในประกอบด้วยของเหลวใส ๆ จึงเรียกว่า ซาร์โคด ซึ่งเป็นภาษาฝรั่งเศสมาจากศัพท์กรีกว่า ซารค์ (Sarx) ซึ่งแปลว่าเนื้อ
พ.ศ. 2381 มัททิอัส ชไลเดน นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ศึกษาเนื้อเยื่อพืชชนิดต่าง ๆ พบว่าพืชทุกชนิดประกอบด้วยเซลล์
พ.ศ. 2382 ชไลเดนและทีโอดอร์ ชวาน จึงร่วมกันตั้งทฤษฎีเซลล์ ซึ่งมีใจความสรุปได้ว่า "สิ่งมีชีวิตทุกชนิดประกอบไปด้วยเซลล์และผลิตภัณฑ์จากเซลล์"
พ.ศ. 2382 ปูร์กิเญ นักสัตวิทยาชาวเชโกสโลวาเกีย ศึกษาไข่และตัวอ่อนของสัตว์ชนิดต่าง ๆ พบว่าภายในมีของเหลวใส เหนียว อ่อนนุ่มเป็นวุ้น เรียกว่าโพรโทพลาสซึม
ต่อจากนั้นมีนักวิทยาศาสตร์อีกมากมายทำการศึกษาเกี่ยวกับเซลล์ด้วยกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ และได้พัฒนาให้ดียิ่งขึ้น จนกระทั่งปี พ.ศ. 2475 นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมันคือแอนสท์ รัสกาและมักซ์ นอลล์ ได้เปลี่ยนแปลงกระบวนการของกล้องจุลทรรศน์ที่ใช้แสงและเลนส์มาใช้ลำอิเล็กตรอน ทำให้เกิดกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนขึ้นในระยะต่อ ๆ มา ปัจจุบันมีกำลังขยายกว่า 5 แสนเท่า | พ.ศ. 2208 ใครเป็นผู้สร้างกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบที่มีลำกล้องรูปร่างสวยงาม | {
"text": [
"รอเบิร์ต ฮุก"
],
"answer_start": [
351
],
"answer_end": [
363
]
} |
5d3tt5jfmHsPZQ8Lnb16_002 | 5d3tt5jfmHsPZQ8Lnb16 | จุลทรรศนศาสตร์ | เดิมการศึกษาวัตถุที่มีขนาดเล็กมาก เช่น วัตถุที่อยู่ไกล วัตถุที่อยู่สูง เป็นต้น ใช้เพียงแว่นขยายและเลนส์อันเดียวส่องดู เช่นเดียวกับการใช้แว่นขยายส่องดูลายมือ ช่วงปี พ.ศ. 2133 แซคาเรียส แจนเซน ช่างทำแว่นชาวดัตช์ ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ ประกอบด้วยแว่นขยายสองอัน ต่อมา กาลิเลโอ กาลิเลอีได้สร้างแว่นขยายส่องดูสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ในปี พ.ศ. 2208 รอเบิร์ต ฮุกได้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบที่มีลำกล้องรูปร่างสวยงาม ป้องกันการรบกวนจากแสงภายนอกได้ และไม่ต้องถือเลนส์ให้ซ้อนกัน เขาส่องดูไม้คอร์กที่ฝานบาง ๆ แล้วพบช่องเล็ก ๆ มากมาย เขาเรียกช่องเหล่านั้นว่าเซลล์ ซึ่งหมายถึงห้องว่าง ๆ หรือห้องขัง เซลล์ที่ฮุกเห็นเป็นเซลล์ที่ตายแล้ว เหลือแต่ผนังเซลล์ของพืชซึ่งแข็งแรงกว่าเยื่อหุ้มเซลล์ในสัตว์ จึงทำให้คงรูปร่างอยู่ได้ ฮุกจึงได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่ตั้งชื่อเซลล์
ในปี พ.ศ. 2215 อันโตนี ฟัน เลเวินฮุก ชาวดัตช์ สร้างกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์เดียวจากแว่นขยายที่เขาฝนเอง แว่นขยายบางอันขยายได้ถึง 270 เท่า เขาใช้กล้องจุลทรรศน์ตรวจดูหยดน้ำจากบึงและแม่น้ำ และจากน้ำฝนที่รองไว้ในหม้อ เห็นสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ มากมาย นอกจากนี้ เขายังส่องดูสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ เช่น เม็ดเลือดแดง, กล้ามเนื้อ เป็นต้น เมื่อเขาพบสิ่งเหล่านี้ เขารายงานไปยังราชสมาคมแห่งกรุงลอนดอน จึงได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์
พ.ศ. 2367 ดูโธรเชต์ นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศสศึกษาเนื้อเยื่อพืช และสัตว์พบว่าประกอบด้วยเซลล์
พ.ศ. 2376 โรเบิร์ต บราวน์ นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ เป็นค้นแรกที่พบว่าเซลล์และพืชมีนิวเคลียสเป็นก้อนกลมๆ อยู่ภายในเซลล์
พ.ศ. 2378 นุก นะดือจาร์แดง นักสัตวศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ศึกษาจุลินทรีย์และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ พบว่าภายในประกอบด้วยของเหลวใส ๆ จึงเรียกว่า ซาร์โคด ซึ่งเป็นภาษาฝรั่งเศสมาจากศัพท์กรีกว่า ซารค์ (Sarx) ซึ่งแปลว่าเนื้อ
พ.ศ. 2381 มัททิอัส ชไลเดน นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ศึกษาเนื้อเยื่อพืชชนิดต่าง ๆ พบว่าพืชทุกชนิดประกอบด้วยเซลล์
พ.ศ. 2382 ชไลเดนและทีโอดอร์ ชวาน จึงร่วมกันตั้งทฤษฎีเซลล์ ซึ่งมีใจความสรุปได้ว่า "สิ่งมีชีวิตทุกชนิดประกอบไปด้วยเซลล์และผลิตภัณฑ์จากเซลล์"
พ.ศ. 2382 ปูร์กิเญ นักสัตวิทยาชาวเชโกสโลวาเกีย ศึกษาไข่และตัวอ่อนของสัตว์ชนิดต่าง ๆ พบว่าภายในมีของเหลวใส เหนียว อ่อนนุ่มเป็นวุ้น เรียกว่าโพรโทพลาสซึม
ต่อจากนั้นมีนักวิทยาศาสตร์อีกมากมายทำการศึกษาเกี่ยวกับเซลล์ด้วยกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ และได้พัฒนาให้ดียิ่งขึ้น จนกระทั่งปี พ.ศ. 2475 นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมันคือแอนสท์ รัสกาและมักซ์ นอลล์ ได้เปลี่ยนแปลงกระบวนการของกล้องจุลทรรศน์ที่ใช้แสงและเลนส์มาใช้ลำอิเล็กตรอน ทำให้เกิดกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนขึ้นในระยะต่อ ๆ มา ปัจจุบันมีกำลังขยายกว่า 5 แสนเท่า | พ.ศ. 2208 ใครเป็นผู้สร้างกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์เดียวจากแว่นขยายที่เขาฝนเอง แว่นขยายบางอันขยายได้ถึง 270 เท่า | {
"text": [
"อันโตนี ฟัน เลเวินฮุก"
],
"answer_start": [
782
],
"answer_end": [
803
]
} |
5d3tt5jfmHsPZQ8Lnb16_003 | 5d3tt5jfmHsPZQ8Lnb16 | จุลทรรศนศาสตร์ | เดิมการศึกษาวัตถุที่มีขนาดเล็กมาก เช่น วัตถุที่อยู่ไกล วัตถุที่อยู่สูง เป็นต้น ใช้เพียงแว่นขยายและเลนส์อันเดียวส่องดู เช่นเดียวกับการใช้แว่นขยายส่องดูลายมือ ช่วงปี พ.ศ. 2133 แซคาเรียส แจนเซน ช่างทำแว่นชาวดัตช์ ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ ประกอบด้วยแว่นขยายสองอัน ต่อมา กาลิเลโอ กาลิเลอีได้สร้างแว่นขยายส่องดูสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ในปี พ.ศ. 2208 รอเบิร์ต ฮุกได้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบที่มีลำกล้องรูปร่างสวยงาม ป้องกันการรบกวนจากแสงภายนอกได้ และไม่ต้องถือเลนส์ให้ซ้อนกัน เขาส่องดูไม้คอร์กที่ฝานบาง ๆ แล้วพบช่องเล็ก ๆ มากมาย เขาเรียกช่องเหล่านั้นว่าเซลล์ ซึ่งหมายถึงห้องว่าง ๆ หรือห้องขัง เซลล์ที่ฮุกเห็นเป็นเซลล์ที่ตายแล้ว เหลือแต่ผนังเซลล์ของพืชซึ่งแข็งแรงกว่าเยื่อหุ้มเซลล์ในสัตว์ จึงทำให้คงรูปร่างอยู่ได้ ฮุกจึงได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่ตั้งชื่อเซลล์
ในปี พ.ศ. 2215 อันโตนี ฟัน เลเวินฮุก ชาวดัตช์ สร้างกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์เดียวจากแว่นขยายที่เขาฝนเอง แว่นขยายบางอันขยายได้ถึง 270 เท่า เขาใช้กล้องจุลทรรศน์ตรวจดูหยดน้ำจากบึงและแม่น้ำ และจากน้ำฝนที่รองไว้ในหม้อ เห็นสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ มากมาย นอกจากนี้ เขายังส่องดูสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ เช่น เม็ดเลือดแดง, กล้ามเนื้อ เป็นต้น เมื่อเขาพบสิ่งเหล่านี้ เขารายงานไปยังราชสมาคมแห่งกรุงลอนดอน จึงได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์
พ.ศ. 2367 ดูโธรเชต์ นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศสศึกษาเนื้อเยื่อพืช และสัตว์พบว่าประกอบด้วยเซลล์
พ.ศ. 2376 โรเบิร์ต บราวน์ นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ เป็นค้นแรกที่พบว่าเซลล์และพืชมีนิวเคลียสเป็นก้อนกลมๆ อยู่ภายในเซลล์
พ.ศ. 2378 นุก นะดือจาร์แดง นักสัตวศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ศึกษาจุลินทรีย์และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ พบว่าภายในประกอบด้วยของเหลวใส ๆ จึงเรียกว่า ซาร์โคด ซึ่งเป็นภาษาฝรั่งเศสมาจากศัพท์กรีกว่า ซารค์ (Sarx) ซึ่งแปลว่าเนื้อ
พ.ศ. 2381 มัททิอัส ชไลเดน นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ศึกษาเนื้อเยื่อพืชชนิดต่าง ๆ พบว่าพืชทุกชนิดประกอบด้วยเซลล์
พ.ศ. 2382 ชไลเดนและทีโอดอร์ ชวาน จึงร่วมกันตั้งทฤษฎีเซลล์ ซึ่งมีใจความสรุปได้ว่า "สิ่งมีชีวิตทุกชนิดประกอบไปด้วยเซลล์และผลิตภัณฑ์จากเซลล์"
พ.ศ. 2382 ปูร์กิเญ นักสัตวิทยาชาวเชโกสโลวาเกีย ศึกษาไข่และตัวอ่อนของสัตว์ชนิดต่าง ๆ พบว่าภายในมีของเหลวใส เหนียว อ่อนนุ่มเป็นวุ้น เรียกว่าโพรโทพลาสซึม
ต่อจากนั้นมีนักวิทยาศาสตร์อีกมากมายทำการศึกษาเกี่ยวกับเซลล์ด้วยกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ และได้พัฒนาให้ดียิ่งขึ้น จนกระทั่งปี พ.ศ. 2475 นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมันคือแอนสท์ รัสกาและมักซ์ นอลล์ ได้เปลี่ยนแปลงกระบวนการของกล้องจุลทรรศน์ที่ใช้แสงและเลนส์มาใช้ลำอิเล็กตรอน ทำให้เกิดกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนขึ้นในระยะต่อ ๆ มา ปัจจุบันมีกำลังขยายกว่า 5 แสนเท่า | พ.ศ. 2367 ใครเป็นผู้ศึกษาเนื้อเยื่อพืช และสัตว์พบว่าประกอบด้วยเซลล์ | {
"text": [
"ดูโธรเชต์"
],
"answer_start": [
1207
],
"answer_end": [
1216
]
} |
5d3tt5jfmHsPZQ8Lnb16_004 | 5d3tt5jfmHsPZQ8Lnb16 | จุลทรรศนศาสตร์ | เดิมการศึกษาวัตถุที่มีขนาดเล็กมาก เช่น วัตถุที่อยู่ไกล วัตถุที่อยู่สูง เป็นต้น ใช้เพียงแว่นขยายและเลนส์อันเดียวส่องดู เช่นเดียวกับการใช้แว่นขยายส่องดูลายมือ ช่วงปี พ.ศ. 2133 แซคาเรียส แจนเซน ช่างทำแว่นชาวดัตช์ ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ ประกอบด้วยแว่นขยายสองอัน ต่อมา กาลิเลโอ กาลิเลอีได้สร้างแว่นขยายส่องดูสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ในปี พ.ศ. 2208 รอเบิร์ต ฮุกได้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบที่มีลำกล้องรูปร่างสวยงาม ป้องกันการรบกวนจากแสงภายนอกได้ และไม่ต้องถือเลนส์ให้ซ้อนกัน เขาส่องดูไม้คอร์กที่ฝานบาง ๆ แล้วพบช่องเล็ก ๆ มากมาย เขาเรียกช่องเหล่านั้นว่าเซลล์ ซึ่งหมายถึงห้องว่าง ๆ หรือห้องขัง เซลล์ที่ฮุกเห็นเป็นเซลล์ที่ตายแล้ว เหลือแต่ผนังเซลล์ของพืชซึ่งแข็งแรงกว่าเยื่อหุ้มเซลล์ในสัตว์ จึงทำให้คงรูปร่างอยู่ได้ ฮุกจึงได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่ตั้งชื่อเซลล์
ในปี พ.ศ. 2215 อันโตนี ฟัน เลเวินฮุก ชาวดัตช์ สร้างกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์เดียวจากแว่นขยายที่เขาฝนเอง แว่นขยายบางอันขยายได้ถึง 270 เท่า เขาใช้กล้องจุลทรรศน์ตรวจดูหยดน้ำจากบึงและแม่น้ำ และจากน้ำฝนที่รองไว้ในหม้อ เห็นสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ มากมาย นอกจากนี้ เขายังส่องดูสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ เช่น เม็ดเลือดแดง, กล้ามเนื้อ เป็นต้น เมื่อเขาพบสิ่งเหล่านี้ เขารายงานไปยังราชสมาคมแห่งกรุงลอนดอน จึงได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์
พ.ศ. 2367 ดูโธรเชต์ นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศสศึกษาเนื้อเยื่อพืช และสัตว์พบว่าประกอบด้วยเซลล์
พ.ศ. 2376 โรเบิร์ต บราวน์ นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ เป็นค้นแรกที่พบว่าเซลล์และพืชมีนิวเคลียสเป็นก้อนกลมๆ อยู่ภายในเซลล์
พ.ศ. 2378 นุก นะดือจาร์แดง นักสัตวศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ศึกษาจุลินทรีย์และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ พบว่าภายในประกอบด้วยของเหลวใส ๆ จึงเรียกว่า ซาร์โคด ซึ่งเป็นภาษาฝรั่งเศสมาจากศัพท์กรีกว่า ซารค์ (Sarx) ซึ่งแปลว่าเนื้อ
พ.ศ. 2381 มัททิอัส ชไลเดน นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ศึกษาเนื้อเยื่อพืชชนิดต่าง ๆ พบว่าพืชทุกชนิดประกอบด้วยเซลล์
พ.ศ. 2382 ชไลเดนและทีโอดอร์ ชวาน จึงร่วมกันตั้งทฤษฎีเซลล์ ซึ่งมีใจความสรุปได้ว่า "สิ่งมีชีวิตทุกชนิดประกอบไปด้วยเซลล์และผลิตภัณฑ์จากเซลล์"
พ.ศ. 2382 ปูร์กิเญ นักสัตวิทยาชาวเชโกสโลวาเกีย ศึกษาไข่และตัวอ่อนของสัตว์ชนิดต่าง ๆ พบว่าภายในมีของเหลวใส เหนียว อ่อนนุ่มเป็นวุ้น เรียกว่าโพรโทพลาสซึม
ต่อจากนั้นมีนักวิทยาศาสตร์อีกมากมายทำการศึกษาเกี่ยวกับเซลล์ด้วยกล้องจุลทรรศน์ชนิดเลนส์ประกอบ และได้พัฒนาให้ดียิ่งขึ้น จนกระทั่งปี พ.ศ. 2475 นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมันคือแอนสท์ รัสกาและมักซ์ นอลล์ ได้เปลี่ยนแปลงกระบวนการของกล้องจุลทรรศน์ที่ใช้แสงและเลนส์มาใช้ลำอิเล็กตรอน ทำให้เกิดกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนขึ้นในระยะต่อ ๆ มา ปัจจุบันมีกำลังขยายกว่า 5 แสนเท่า | โรเบิร์ต บราวน์ เป็นนักศึกษาประเทศอะไร | {
"text": [
"อังกฤษ"
],
"answer_start": [
1331
],
"answer_end": [
1337
]
} |
5gccHR69JfhQRicXh4Rv_000 | 5gccHR69JfhQRicXh4Rv | หอพลังความร้อนจากดวงอาทิตย์ | หอพลังความร้อนจากดวงอาทิตย์ คือโรงผลิตไฟฟ้าจากพลังงานความร้อนแสงอาทิตย์ที่มีลักษณะเป็นหอคอยสูง รับความร้อนที่เป็นรังสีจากดวงอาทิตย์จากกระจกเรียบจำนวนมากที่สามารถปรับเข้าหาดวงอาทิตย์เสมอ(เรียกกระจกแบบนี้ว่า heliostat) ที่อยู่ด้านล่าง หอคอยนี้จะสะสมความร้อนและทำตัวเหมือนเตาความร้อนสูง เปลี่ยนความร้อนให้เป็นพลังงานไฟฟ้า พลังงานไฟฟ้าที่ได้ ถือว่าเป็นพลังงานทดแทนที่ยั่งยืนไร้มลพิษแบบหนึ่ง
การออกแบบในตอนแรกๆจะใช้แสงที่ถูกโฟกัสนี้ไปทำให้น้ำร้อน ไอน้ำที่ได้จะนำไปใช้หมุนกังหันไอน้ำ แต่ปัญหาคือ ถ้าไม่มีแสงอาทิตย์ก็จะผลิตไฟฟ้าไม่ได้ การออกแบบใหม่โดยใช้โซเดียมเหลวเป็นตัวเก็บพลังงานความร้อนและได้รับการสาธิตให้เห็นจริง ต่อมาใช้เกลือหลอมเหลว (โพแทสเซียมไนเตรท 40% โซเดียมไนเตรท 60%) เป็น'ของเหลวใช้งาน'ได้ถูกนำมาใช้ผลิตไฟฟ้าในหอพลังความร้อนในปัจจุบัน ของเหลวใช้งานนี้มีความสามารถเก็บความร้อนได้สูงมาก ซึ่งใช้ในการเก็บพลังงานความร้อนก่อนที่จะใช้ต้มน้ำเพื่อขับกังหัน การออกแบบวิธีนี้จึงสามารถผลิตกระแสไฟฟ้าได้แม้ไม่มีแสงอาทิตย์ | หอพลังความร้อนจากดวงอาทิตย์คืออะไร | {
"text": [
"โรงผลิตไฟฟ้าจากพลังงานความร้อนแสงอาทิตย์"
],
"answer_start": [
31
],
"answer_end": [
71
]
} |
5gccHR69JfhQRicXh4Rv_002 | 5gccHR69JfhQRicXh4Rv | หอพลังความร้อนจากดวงอาทิตย์ | หอพลังความร้อนจากดวงอาทิตย์ คือโรงผลิตไฟฟ้าจากพลังงานความร้อนแสงอาทิตย์ที่มีลักษณะเป็นหอคอยสูง รับความร้อนที่เป็นรังสีจากดวงอาทิตย์จากกระจกเรียบจำนวนมากที่สามารถปรับเข้าหาดวงอาทิตย์เสมอ(เรียกกระจกแบบนี้ว่า heliostat) ที่อยู่ด้านล่าง หอคอยนี้จะสะสมความร้อนและทำตัวเหมือนเตาความร้อนสูง เปลี่ยนความร้อนให้เป็นพลังงานไฟฟ้า พลังงานไฟฟ้าที่ได้ ถือว่าเป็นพลังงานทดแทนที่ยั่งยืนไร้มลพิษแบบหนึ่ง
การออกแบบในตอนแรกๆจะใช้แสงที่ถูกโฟกัสนี้ไปทำให้น้ำร้อน ไอน้ำที่ได้จะนำไปใช้หมุนกังหันไอน้ำ แต่ปัญหาคือ ถ้าไม่มีแสงอาทิตย์ก็จะผลิตไฟฟ้าไม่ได้ การออกแบบใหม่โดยใช้โซเดียมเหลวเป็นตัวเก็บพลังงานความร้อนและได้รับการสาธิตให้เห็นจริง ต่อมาใช้เกลือหลอมเหลว (โพแทสเซียมไนเตรท 40% โซเดียมไนเตรท 60%) เป็น'ของเหลวใช้งาน'ได้ถูกนำมาใช้ผลิตไฟฟ้าในหอพลังความร้อนในปัจจุบัน ของเหลวใช้งานนี้มีความสามารถเก็บความร้อนได้สูงมาก ซึ่งใช้ในการเก็บพลังงานความร้อนก่อนที่จะใช้ต้มน้ำเพื่อขับกังหัน การออกแบบวิธีนี้จึงสามารถผลิตกระแสไฟฟ้าได้แม้ไม่มีแสงอาทิตย์ | หอพลังความร้อนจากดวงอาทิตย์มีหลักการทำงานอย่างไร | {
"text": [
"เปลี่ยนความร้อนให้เป็นพลังงานไฟฟ้า"
],
"answer_start": [
284
],
"answer_end": [
318
]
} |
5ge4VMHkcwSTEDeS2D3o_000 | 5ge4VMHkcwSTEDeS2D3o | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเต | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเต (สเปน: Aquiles José Guzmán Matute) เป็นนักมวยสากลชาวเวเนซุเอลา เกิดเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2508 ที่รัฐอันโซอาเตกี สถิติการชก 31 ครั้ง ชนะ 14 (น็อก 8) เสมอ 3 แพ้ 14
กุซมันขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2528 เสมอกับโฮเซ เฮ กัสติโย ที่เวเนซุเอลา การชกในช่วงแรกของกุซมันส่วนใหญ่จะแพ้กับเสมอ และเคยชกแพ้คะแนนเฮซุส โรฮัสด้วย จนกระทั่งชกชนะน็อกเอดิซอน ตอร์เรส ยก 6 เมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2534 ได้ครองแชมป์เวเนซุเอลารุ่นฟลายเวต ต่อจากนั้นก็ได้ครองแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวต เมื่อ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 ชนะน็อกอีวาน โมราเลส ยก 10 และหลังจากนั้น กุซมันก็มีโอกาสได้ขึ้นชิงแชมป์โลกครั้งแรก โดยเดินทางไปชิงแชมปืโลกรุ่นฟลายเวต สมาคมมวยโลก ที่เกาหลีใต้เมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2535 ซึ่งกุซมันเป็นฝ่ายชนะคะแนนคิม ยง-คัง ได้แชมป์มาครอง แต่พอชกป้องกันตำแหน่งครั้งแรกก็แพ้คะแนนดาบิด กริมันไปเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2535 เสียแชมป์ไป
กุซมันขึ้นชกชนะอีก 2 ครั้ง ก็ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นเดิมอีกครั้งเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ.2537 แพ้คะแนนแสน ส.เพลินจิต ไม่ได้แชมป์ จากนั้น กุซมันขึ้นชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวต เมื่อ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2538 ผลปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนเลโอ กาเมซ ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน ปีเดียวกัน ขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต สมาคมมวยโลก ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อกอาลิมี กอยติอา ยก 5 ต่อมา ใน พ.ศ. 2539 กุซมันได้ชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวตอีกครั้งเมื่อ 7 ตุลาคม ซึ่งเป็นฝ่ายชนะคะแนนเลโอ กาเมซ ได้แชมป์ไปครอง จากนั้น ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต สมาคมมวยโลก อีกครั้งเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2540 ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนหยกไท ศิษย์ อ. ไป เมื่อกลับมาชกป้องกันแชมป์ WBA Fedelatin ก็เป็นฝ่ายแพ้น็อกฮิลเบร์โต กอนซาเลซ ยก 6 เมือ 27 กันยายน พ.ศ. 2540 เสียแชมป์ไป
หลังจากนั้น กุซมันหยุดชกไปถึง 3 ปี กลับมาชกอีกครั้งเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2543 โดยเป็นการชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นแบนตัมเวต ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนราฟาเอล มาร์เกซ กุซมันขึ้นชกอีกเพียงสองครั้งเท่านั้น หลังจากที่ชกแพ้น็อกเอดิซอน ตอร์เรส ยก 4 เมื่อ 9 กันยายน พ.ศ. 2544 กุซมันก็แขวนนวมไป | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเตเกิดวันที่เท่าไหร่ | {
"text": [
"เกิดเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2508"
],
"answer_start": [
93
],
"answer_end": [
122
]
} |
5ge4VMHkcwSTEDeS2D3o_001 | 5ge4VMHkcwSTEDeS2D3o | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเต | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเต (สเปน: Aquiles José Guzmán Matute) เป็นนักมวยสากลชาวเวเนซุเอลา เกิดเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2508 ที่รัฐอันโซอาเตกี สถิติการชก 31 ครั้ง ชนะ 14 (น็อก 8) เสมอ 3 แพ้ 14
กุซมันขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2528 เสมอกับโฮเซ เฮ กัสติโย ที่เวเนซุเอลา การชกในช่วงแรกของกุซมันส่วนใหญ่จะแพ้กับเสมอ และเคยชกแพ้คะแนนเฮซุส โรฮัสด้วย จนกระทั่งชกชนะน็อกเอดิซอน ตอร์เรส ยก 6 เมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2534 ได้ครองแชมป์เวเนซุเอลารุ่นฟลายเวต ต่อจากนั้นก็ได้ครองแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวต เมื่อ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 ชนะน็อกอีวาน โมราเลส ยก 10 และหลังจากนั้น กุซมันก็มีโอกาสได้ขึ้นชิงแชมป์โลกครั้งแรก โดยเดินทางไปชิงแชมปืโลกรุ่นฟลายเวต สมาคมมวยโลก ที่เกาหลีใต้เมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2535 ซึ่งกุซมันเป็นฝ่ายชนะคะแนนคิม ยง-คัง ได้แชมป์มาครอง แต่พอชกป้องกันตำแหน่งครั้งแรกก็แพ้คะแนนดาบิด กริมันไปเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2535 เสียแชมป์ไป
กุซมันขึ้นชกชนะอีก 2 ครั้ง ก็ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นเดิมอีกครั้งเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ.2537 แพ้คะแนนแสน ส.เพลินจิต ไม่ได้แชมป์ จากนั้น กุซมันขึ้นชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวต เมื่อ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2538 ผลปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนเลโอ กาเมซ ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน ปีเดียวกัน ขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต สมาคมมวยโลก ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อกอาลิมี กอยติอา ยก 5 ต่อมา ใน พ.ศ. 2539 กุซมันได้ชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวตอีกครั้งเมื่อ 7 ตุลาคม ซึ่งเป็นฝ่ายชนะคะแนนเลโอ กาเมซ ได้แชมป์ไปครอง จากนั้น ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต สมาคมมวยโลก อีกครั้งเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2540 ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนหยกไท ศิษย์ อ. ไป เมื่อกลับมาชกป้องกันแชมป์ WBA Fedelatin ก็เป็นฝ่ายแพ้น็อกฮิลเบร์โต กอนซาเลซ ยก 6 เมือ 27 กันยายน พ.ศ. 2540 เสียแชมป์ไป
หลังจากนั้น กุซมันหยุดชกไปถึง 3 ปี กลับมาชกอีกครั้งเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2543 โดยเป็นการชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นแบนตัมเวต ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนราฟาเอล มาร์เกซ กุซมันขึ้นชกอีกเพียงสองครั้งเท่านั้น หลังจากที่ชกแพ้น็อกเอดิซอน ตอร์เรส ยก 4 เมื่อ 9 กันยายน พ.ศ. 2544 กุซมันก็แขวนนวมไป | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเตได้แชมป์เรียกชื่อว่าอะไร | {
"text": [
"แชมป์เวเนซุเอลารุ่นฟลายเวต"
],
"answer_start": [
440
],
"answer_end": [
466
]
} |
5ge4VMHkcwSTEDeS2D3o_002 | 5ge4VMHkcwSTEDeS2D3o | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเต | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเต (สเปน: Aquiles José Guzmán Matute) เป็นนักมวยสากลชาวเวเนซุเอลา เกิดเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2508 ที่รัฐอันโซอาเตกี สถิติการชก 31 ครั้ง ชนะ 14 (น็อก 8) เสมอ 3 แพ้ 14
กุซมันขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2528 เสมอกับโฮเซ เฮ กัสติโย ที่เวเนซุเอลา การชกในช่วงแรกของกุซมันส่วนใหญ่จะแพ้กับเสมอ และเคยชกแพ้คะแนนเฮซุส โรฮัสด้วย จนกระทั่งชกชนะน็อกเอดิซอน ตอร์เรส ยก 6 เมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2534 ได้ครองแชมป์เวเนซุเอลารุ่นฟลายเวต ต่อจากนั้นก็ได้ครองแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวต เมื่อ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 ชนะน็อกอีวาน โมราเลส ยก 10 และหลังจากนั้น กุซมันก็มีโอกาสได้ขึ้นชิงแชมป์โลกครั้งแรก โดยเดินทางไปชิงแชมปืโลกรุ่นฟลายเวต สมาคมมวยโลก ที่เกาหลีใต้เมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2535 ซึ่งกุซมันเป็นฝ่ายชนะคะแนนคิม ยง-คัง ได้แชมป์มาครอง แต่พอชกป้องกันตำแหน่งครั้งแรกก็แพ้คะแนนดาบิด กริมันไปเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2535 เสียแชมป์ไป
กุซมันขึ้นชกชนะอีก 2 ครั้ง ก็ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นเดิมอีกครั้งเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ.2537 แพ้คะแนนแสน ส.เพลินจิต ไม่ได้แชมป์ จากนั้น กุซมันขึ้นชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวต เมื่อ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2538 ผลปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนเลโอ กาเมซ ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน ปีเดียวกัน ขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต สมาคมมวยโลก ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อกอาลิมี กอยติอา ยก 5 ต่อมา ใน พ.ศ. 2539 กุซมันได้ชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวตอีกครั้งเมื่อ 7 ตุลาคม ซึ่งเป็นฝ่ายชนะคะแนนเลโอ กาเมซ ได้แชมป์ไปครอง จากนั้น ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต สมาคมมวยโลก อีกครั้งเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2540 ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนหยกไท ศิษย์ อ. ไป เมื่อกลับมาชกป้องกันแชมป์ WBA Fedelatin ก็เป็นฝ่ายแพ้น็อกฮิลเบร์โต กอนซาเลซ ยก 6 เมือ 27 กันยายน พ.ศ. 2540 เสียแชมป์ไป
หลังจากนั้น กุซมันหยุดชกไปถึง 3 ปี กลับมาชกอีกครั้งเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2543 โดยเป็นการชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นแบนตัมเวต ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนราฟาเอล มาร์เกซ กุซมันขึ้นชกอีกเพียงสองครั้งเท่านั้น หลังจากที่ชกแพ้น็อกเอดิซอน ตอร์เรส ยก 4 เมื่อ 9 กันยายน พ.ศ. 2544 กุซมันก็แขวนนวมไป | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเตป้องกันตำแหน่งครั้งแรกแพ้ให้กับใคร | {
"text": [
"ดาบิด กริมัน"
],
"answer_start": [
809
],
"answer_end": [
821
]
} |
5ge4VMHkcwSTEDeS2D3o_003 | 5ge4VMHkcwSTEDeS2D3o | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเต | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเต (สเปน: Aquiles José Guzmán Matute) เป็นนักมวยสากลชาวเวเนซุเอลา เกิดเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2508 ที่รัฐอันโซอาเตกี สถิติการชก 31 ครั้ง ชนะ 14 (น็อก 8) เสมอ 3 แพ้ 14
กุซมันขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2528 เสมอกับโฮเซ เฮ กัสติโย ที่เวเนซุเอลา การชกในช่วงแรกของกุซมันส่วนใหญ่จะแพ้กับเสมอ และเคยชกแพ้คะแนนเฮซุส โรฮัสด้วย จนกระทั่งชกชนะน็อกเอดิซอน ตอร์เรส ยก 6 เมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2534 ได้ครองแชมป์เวเนซุเอลารุ่นฟลายเวต ต่อจากนั้นก็ได้ครองแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวต เมื่อ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 ชนะน็อกอีวาน โมราเลส ยก 10 และหลังจากนั้น กุซมันก็มีโอกาสได้ขึ้นชิงแชมป์โลกครั้งแรก โดยเดินทางไปชิงแชมปืโลกรุ่นฟลายเวต สมาคมมวยโลก ที่เกาหลีใต้เมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2535 ซึ่งกุซมันเป็นฝ่ายชนะคะแนนคิม ยง-คัง ได้แชมป์มาครอง แต่พอชกป้องกันตำแหน่งครั้งแรกก็แพ้คะแนนดาบิด กริมันไปเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2535 เสียแชมป์ไป
กุซมันขึ้นชกชนะอีก 2 ครั้ง ก็ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นเดิมอีกครั้งเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ.2537 แพ้คะแนนแสน ส.เพลินจิต ไม่ได้แชมป์ จากนั้น กุซมันขึ้นชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวต เมื่อ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2538 ผลปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนเลโอ กาเมซ ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน ปีเดียวกัน ขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต สมาคมมวยโลก ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อกอาลิมี กอยติอา ยก 5 ต่อมา ใน พ.ศ. 2539 กุซมันได้ชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวตอีกครั้งเมื่อ 7 ตุลาคม ซึ่งเป็นฝ่ายชนะคะแนนเลโอ กาเมซ ได้แชมป์ไปครอง จากนั้น ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต สมาคมมวยโลก อีกครั้งเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2540 ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนหยกไท ศิษย์ อ. ไป เมื่อกลับมาชกป้องกันแชมป์ WBA Fedelatin ก็เป็นฝ่ายแพ้น็อกฮิลเบร์โต กอนซาเลซ ยก 6 เมือ 27 กันยายน พ.ศ. 2540 เสียแชมป์ไป
หลังจากนั้น กุซมันหยุดชกไปถึง 3 ปี กลับมาชกอีกครั้งเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2543 โดยเป็นการชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นแบนตัมเวต ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนราฟาเอล มาร์เกซ กุซมันขึ้นชกอีกเพียงสองครั้งเท่านั้น หลังจากที่ชกแพ้น็อกเอดิซอน ตอร์เรส ยก 4 เมื่อ 9 กันยายน พ.ศ. 2544 กุซมันก็แขวนนวมไป | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเตแพ้ครั้งสุดท้ายใ้ห้กับใคร | {
"text": [
"เอดิซอน ตอร์เรส"
],
"answer_start": [
1826
],
"answer_end": [
1841
]
} |
5ge4VMHkcwSTEDeS2D3o_004 | 5ge4VMHkcwSTEDeS2D3o | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเต | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเต (สเปน: Aquiles José Guzmán Matute) เป็นนักมวยสากลชาวเวเนซุเอลา เกิดเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2508 ที่รัฐอันโซอาเตกี สถิติการชก 31 ครั้ง ชนะ 14 (น็อก 8) เสมอ 3 แพ้ 14
กุซมันขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2528 เสมอกับโฮเซ เฮ กัสติโย ที่เวเนซุเอลา การชกในช่วงแรกของกุซมันส่วนใหญ่จะแพ้กับเสมอ และเคยชกแพ้คะแนนเฮซุส โรฮัสด้วย จนกระทั่งชกชนะน็อกเอดิซอน ตอร์เรส ยก 6 เมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2534 ได้ครองแชมป์เวเนซุเอลารุ่นฟลายเวต ต่อจากนั้นก็ได้ครองแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวต เมื่อ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 ชนะน็อกอีวาน โมราเลส ยก 10 และหลังจากนั้น กุซมันก็มีโอกาสได้ขึ้นชิงแชมป์โลกครั้งแรก โดยเดินทางไปชิงแชมปืโลกรุ่นฟลายเวต สมาคมมวยโลก ที่เกาหลีใต้เมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2535 ซึ่งกุซมันเป็นฝ่ายชนะคะแนนคิม ยง-คัง ได้แชมป์มาครอง แต่พอชกป้องกันตำแหน่งครั้งแรกก็แพ้คะแนนดาบิด กริมันไปเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2535 เสียแชมป์ไป
กุซมันขึ้นชกชนะอีก 2 ครั้ง ก็ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นเดิมอีกครั้งเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ.2537 แพ้คะแนนแสน ส.เพลินจิต ไม่ได้แชมป์ จากนั้น กุซมันขึ้นชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวต เมื่อ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2538 ผลปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนเลโอ กาเมซ ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน ปีเดียวกัน ขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต สมาคมมวยโลก ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อกอาลิมี กอยติอา ยก 5 ต่อมา ใน พ.ศ. 2539 กุซมันได้ชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวตอีกครั้งเมื่อ 7 ตุลาคม ซึ่งเป็นฝ่ายชนะคะแนนเลโอ กาเมซ ได้แชมป์ไปครอง จากนั้น ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต สมาคมมวยโลก อีกครั้งเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2540 ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนหยกไท ศิษย์ อ. ไป เมื่อกลับมาชกป้องกันแชมป์ WBA Fedelatin ก็เป็นฝ่ายแพ้น็อกฮิลเบร์โต กอนซาเลซ ยก 6 เมือ 27 กันยายน พ.ศ. 2540 เสียแชมป์ไป
หลังจากนั้น กุซมันหยุดชกไปถึง 3 ปี กลับมาชกอีกครั้งเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2543 โดยเป็นการชิงแชมป์ WBA Fedelatin รุ่นแบนตัมเวต ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนราฟาเอล มาร์เกซ กุซมันขึ้นชกอีกเพียงสองครั้งเท่านั้น หลังจากที่ชกแพ้น็อกเอดิซอน ตอร์เรส ยก 4 เมื่อ 9 กันยายน พ.ศ. 2544 กุซมันก็แขวนนวมไป | อากิเลส โฮเซ กุซมัน มาตูเตหยุดชกไปกี่ปี | {
"text": [
"3 ปี"
],
"answer_start": [
1635
],
"answer_end": [
1639
]
} |
5mNjT8DEshOr1YT4vqps_000 | 5mNjT8DEshOr1YT4vqps | ทางหลวงรัฐออนแทรีโอหมายเลข 416 | ทางหลวงคิงส์หมายเลข 416 (อังกฤษ: King's Highway 416) ซึ่งบ่อยครั้งมักถูกเรียกว่า ทางหลวงหมายเลข 416 (Highway 416) และ ทางหลวงอนุสรณ์ทหารผ่านศึก (Veterans Memorial Highway) เป็นทางหลวงพิเศษสายหนึ่งในทางหลวงหมวด 400 ของรัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา เชื่อมทางหลวงทรานส์แคนาดา (ทางหลวงหมายเลข 417) ในกรุงออตตาวาเข้ากับทางหลวงหมายเลข 401 ระหว่างเมืองบรอกวิลล์กับคอร์นวอลล์
ทางหลวงพิเศษความยาว 76.4 กิโลเมตรสายนี้เป็นเส้นทางการค้าที่สำคัญจากทางหลวงระหว่างรัฐหมายเลข 81 ระหว่างรัฐนิวยอร์กกับภูมิภาคออนแทรีโอตะวันออกผ่านทางหลวงหมายเลข 401 และยังเป็นเส้นทางเชื่อมต่อที่เร็วที่สุดระหว่างออตตาวากับนครโทรอนโต ทางหลวงหมายเลข 416 นี้ตัดผ่านพื้นที่ชนบทขนาดใหญ่ ยกเว้นปลายสายทางด้านเหนือซึ่งตัดเข้าสู่ย่านชานเมืองของกรุงออตตาวา | ทางหลวงรัฐออนแทรีโอหมายเลข 416 เป็นทางหลวงของรัฐใด | {
"text": [
"รัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา"
],
"answer_start": [
217
],
"answer_end": [
242
]
} |
5mNjT8DEshOr1YT4vqps_001 | 5mNjT8DEshOr1YT4vqps | ทางหลวงรัฐออนแทรีโอหมายเลข 416 | ทางหลวงคิงส์หมายเลข 416 (อังกฤษ: King's Highway 416) ซึ่งบ่อยครั้งมักถูกเรียกว่า ทางหลวงหมายเลข 416 (Highway 416) และ ทางหลวงอนุสรณ์ทหารผ่านศึก (Veterans Memorial Highway) เป็นทางหลวงพิเศษสายหนึ่งในทางหลวงหมวด 400 ของรัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา เชื่อมทางหลวงทรานส์แคนาดา (ทางหลวงหมายเลข 417) ในกรุงออตตาวาเข้ากับทางหลวงหมายเลข 401 ระหว่างเมืองบรอกวิลล์กับคอร์นวอลล์
ทางหลวงพิเศษความยาว 76.4 กิโลเมตรสายนี้เป็นเส้นทางการค้าที่สำคัญจากทางหลวงระหว่างรัฐหมายเลข 81 ระหว่างรัฐนิวยอร์กกับภูมิภาคออนแทรีโอตะวันออกผ่านทางหลวงหมายเลข 401 และยังเป็นเส้นทางเชื่อมต่อที่เร็วที่สุดระหว่างออตตาวากับนครโทรอนโต ทางหลวงหมายเลข 416 นี้ตัดผ่านพื้นที่ชนบทขนาดใหญ่ ยกเว้นปลายสายทางด้านเหนือซึ่งตัดเข้าสู่ย่านชานเมืองของกรุงออตตาวา | ทางหลวงรัฐออนแทรีโอหมายเลข 416 เชื่อมเส้นทางใดกับเส้นทางใด | {
"text": [
"เชื่อมทางหลวงทรานส์แคนาดา (ทางหลวงหมายเลข 417) ในกรุงออตตาวาเข้ากับทางหลวงหมายเลข 401 "
],
"answer_start": [
243
],
"answer_end": [
329
]
} |
5mNjT8DEshOr1YT4vqps_002 | 5mNjT8DEshOr1YT4vqps | ทางหลวงรัฐออนแทรีโอหมายเลข 416 | ทางหลวงคิงส์หมายเลข 416 (อังกฤษ: King's Highway 416) ซึ่งบ่อยครั้งมักถูกเรียกว่า ทางหลวงหมายเลข 416 (Highway 416) และ ทางหลวงอนุสรณ์ทหารผ่านศึก (Veterans Memorial Highway) เป็นทางหลวงพิเศษสายหนึ่งในทางหลวงหมวด 400 ของรัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา เชื่อมทางหลวงทรานส์แคนาดา (ทางหลวงหมายเลข 417) ในกรุงออตตาวาเข้ากับทางหลวงหมายเลข 401 ระหว่างเมืองบรอกวิลล์กับคอร์นวอลล์
ทางหลวงพิเศษความยาว 76.4 กิโลเมตรสายนี้เป็นเส้นทางการค้าที่สำคัญจากทางหลวงระหว่างรัฐหมายเลข 81 ระหว่างรัฐนิวยอร์กกับภูมิภาคออนแทรีโอตะวันออกผ่านทางหลวงหมายเลข 401 และยังเป็นเส้นทางเชื่อมต่อที่เร็วที่สุดระหว่างออตตาวากับนครโทรอนโต ทางหลวงหมายเลข 416 นี้ตัดผ่านพื้นที่ชนบทขนาดใหญ่ ยกเว้นปลายสายทางด้านเหนือซึ่งตัดเข้าสู่ย่านชานเมืองของกรุงออตตาวา | ทางหลวงรัฐออนแทรีโอหมายเลข 416 มีความยาวเท่าไหร่ | {
"text": [
"76.4 กิโลเมต"
],
"answer_start": [
385
],
"answer_end": [
397
]
} |
5mNjT8DEshOr1YT4vqps_003 | 5mNjT8DEshOr1YT4vqps | ทางหลวงรัฐออนแทรีโอหมายเลข 416 | ทางหลวงคิงส์หมายเลข 416 (อังกฤษ: King's Highway 416) ซึ่งบ่อยครั้งมักถูกเรียกว่า ทางหลวงหมายเลข 416 (Highway 416) และ ทางหลวงอนุสรณ์ทหารผ่านศึก (Veterans Memorial Highway) เป็นทางหลวงพิเศษสายหนึ่งในทางหลวงหมวด 400 ของรัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา เชื่อมทางหลวงทรานส์แคนาดา (ทางหลวงหมายเลข 417) ในกรุงออตตาวาเข้ากับทางหลวงหมายเลข 401 ระหว่างเมืองบรอกวิลล์กับคอร์นวอลล์
ทางหลวงพิเศษความยาว 76.4 กิโลเมตรสายนี้เป็นเส้นทางการค้าที่สำคัญจากทางหลวงระหว่างรัฐหมายเลข 81 ระหว่างรัฐนิวยอร์กกับภูมิภาคออนแทรีโอตะวันออกผ่านทางหลวงหมายเลข 401 และยังเป็นเส้นทางเชื่อมต่อที่เร็วที่สุดระหว่างออตตาวากับนครโทรอนโต ทางหลวงหมายเลข 416 นี้ตัดผ่านพื้นที่ชนบทขนาดใหญ่ ยกเว้นปลายสายทางด้านเหนือซึ่งตัดเข้าสู่ย่านชานเมืองของกรุงออตตาวา | ทางหลวงรัฐออนแทรีโอหมายเลข 416 เป็นเส้นทางการค้าสำคัญระหว่างรัฐใด | {
"text": [
"ระหว่างรัฐหมายเลข 81 ระหว่างรัฐนิวยอร์กกับภูมิภาคออนแทรีโอตะวันออกผ่านทางหลวงหมายเลข 401"
],
"answer_start": [
439
],
"answer_end": [
527
]
} |
5mlQAZfwDPn0UTTiIOE2_000 | 5mlQAZfwDPn0UTTiIOE2 | ต้นขิง | ต้นขิง
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Zingiber officinale Roscoe
วงศ์ : Zingiberaceae
ชื่อสามัญ : Ginger
ชื่ออื่น : ขิงแกลง ขิงแดง ขิงเผือก
ลักษณะ : ไม้ล้มลุกสูง 0.3-1 เมตร มีเหง้าใต้ดิน เปลือกนอกสีน้ำตาลแกมเหลือง เนื้อในสีนวลมีกลิ่นเฉพาะ แทงหน่อหรือลำต้นเทียมเช่นเดียวกับไพล ใบเดี่ยว เรียงสลับรูปขอบขนานแกมใบหอก กว้าง 1.5-2 ซม. ยาว 15-20 ซม. ดอกช่อแทงออกจากเหง้า กลีบดอกสีเหลืองแกมเขียว ใบประดับสีเขียวอ่อน ผลเป็นผลแห้ง มี 3 พู
ประโยชน์ทางสมุนไพร : ตำรายาไทยใช้เหง้าขิงแก่ทั้งสดและแห้ง เป็นยาขับลม แก้อาเจียนแก้ไอขับเสมหะ และขับเหงื่อโดยใช้เหง้าสดขนาดนิ้วหัวแม่มือต้มกับน้ำหรือใช้ผงขิงแห้งชงน้ำดื่ม จากการทดลองกับอาสาสมัคร 36 คนพบว่าผงขิงป้องกันการเมารถเมาเรือได้ดีกว่ายาแผนปัจจุบัน (dimenhydrinate) ในเหง้ามีน้ำมันหอมระเหยประกอบด้วย menthol, bornelo, fenchone, 6-shogoal และ6-gingerol menthol, มีฤทธิ์ขับลม borneol, fenchone และ 6-gingerol มีฤทธิ์ขับน้ำดี ช่วยย่อยไขมันนอกจากนี้พบว่าสารที่มีรสเผ็ดได้แก่ , 6-shogoal และ6-gingerol ลดการบีบตัวของลำไส้ จึงช่วยบรรเทาอาการปวดท้องเกร็ง | ต้นขิงมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่าอย่างไร | {
"text": [
"ชื่อวิทยาศาสตร์ : Zingiber officinale Roscoe"
],
"answer_start": [
8
],
"answer_end": [
54
]
} |
5mlQAZfwDPn0UTTiIOE2_001 | 5mlQAZfwDPn0UTTiIOE2 | ต้นขิง | ต้นขิง
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Zingiber officinale Roscoe
วงศ์ : Zingiberaceae
ชื่อสามัญ : Ginger
ชื่ออื่น : ขิงแกลง ขิงแดง ขิงเผือก
ลักษณะ : ไม้ล้มลุกสูง 0.3-1 เมตร มีเหง้าใต้ดิน เปลือกนอกสีน้ำตาลแกมเหลือง เนื้อในสีนวลมีกลิ่นเฉพาะ แทงหน่อหรือลำต้นเทียมเช่นเดียวกับไพล ใบเดี่ยว เรียงสลับรูปขอบขนานแกมใบหอก กว้าง 1.5-2 ซม. ยาว 15-20 ซม. ดอกช่อแทงออกจากเหง้า กลีบดอกสีเหลืองแกมเขียว ใบประดับสีเขียวอ่อน ผลเป็นผลแห้ง มี 3 พู
ประโยชน์ทางสมุนไพร : ตำรายาไทยใช้เหง้าขิงแก่ทั้งสดและแห้ง เป็นยาขับลม แก้อาเจียนแก้ไอขับเสมหะ และขับเหงื่อโดยใช้เหง้าสดขนาดนิ้วหัวแม่มือต้มกับน้ำหรือใช้ผงขิงแห้งชงน้ำดื่ม จากการทดลองกับอาสาสมัคร 36 คนพบว่าผงขิงป้องกันการเมารถเมาเรือได้ดีกว่ายาแผนปัจจุบัน (dimenhydrinate) ในเหง้ามีน้ำมันหอมระเหยประกอบด้วย menthol, bornelo, fenchone, 6-shogoal และ6-gingerol menthol, มีฤทธิ์ขับลม borneol, fenchone และ 6-gingerol มีฤทธิ์ขับน้ำดี ช่วยย่อยไขมันนอกจากนี้พบว่าสารที่มีรสเผ็ดได้แก่ , 6-shogoal และ6-gingerol ลดการบีบตัวของลำไส้ จึงช่วยบรรเทาอาการปวดท้องเกร็ง | ต้นขิงเป็นพืชสมุนไพร และมีชื่อทางสามัญว่าอย่างไร | {
"text": [
"ชื่อสามัญ : Ginger"
],
"answer_start": [
77
],
"answer_end": [
97
]
} |
5nyrklJN2F6DZXnf2lu1_001 | 5nyrklJN2F6DZXnf2lu1 | หญ้าข้าวนก | หญ้าข้าวนก (ภาษาอังกฤษ: jungle rice, birdsrice) ชื่อวิทยาศาสตร์: Echinochola colonumเป็นพืชในวงศ์หญ้า เป็นพืชฤดูเดียว ขึ้นเป็นกอ สูง 30-60 ซม. ต้นสีม่วงอมแดงหรือสีเขียว ใบเป็นเส้นตรง ยาว 10 - 15 ซม. ดอกช่อแบบพานิเคิล มีช่อดอกย่อย 3 -10 อัน ยาว 5-15 ซม. ออกดอกตลอดทั้งปี ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด ขึ้นได้ทั้งในดินแห้งและน้ำท่วมขัง มักพบเป็นวัชพืชในนาข้าว และพื้นที่เกษตรกรรมในที่ดอน พบได้ทั่วประเทศไทย
เป็นพืชที่พบได้ทั่วไปในทวีปเอเชียและทวีปแอฟริกา มีถิ่นกำเนิดในอินเดียมีการใช้เป็นพืชอาหารถ้าเกิดความอดอยาก ในชาดและซูดานนำเมล็ดของหญ้าชนิดนี้มาบดเป็นแป้งและนำไปทำขนมปัง ในรัฐราชสถาน ประเทศอินเดีย นำเมล็ดของหญ้าไปหุงกินแทนข้าวได้ ข้างฟ่างในอินเดีย (Echinochloa frumentacea)ได้ปรับปรุงพันธุ์ไปจากพืชป่าชนิดนี้ มีปลูกเป็นธัญพืชเฉพาะในอินเดียเท่านั้น ในสหรัฐ ออสเตรเลียและแคนาดาปลูกเป็นพืชอาหารสัตว์ เมล็ดรับประทานได้ โดยหุงในน้ำหรือนำไปคั่วใช้เป็นอาหารในยามขาดแคลน นำไปหมักทำเบียร์ ใช้เป็นอาหารสัตว์ ในชวานำยอดอ่อนไปรับประทานเป็นผัก โปรตีนในเมล็ดไม่มีกลูเตนจึงไม่เหมาะกับการนำไปทำขนมปัง | หญ้าข้าวนกส่วนมากพบที่ทวีปใด | {
"text": [
"ในทวีปเอเชียและทวีปแอฟริกา"
],
"answer_start": [
417
],
"answer_end": [
443
]
} |
5q2JkZyov50boGNbcweM_000 | 5q2JkZyov50boGNbcweM | สปีดเดมอน (เพลง) | สปีดเดมอน (อังกฤษ: Speed Demon) เป็นเพลงป็อป[1] ของนักร้องชาวอเมริกัน ไมเคิล แจ็กสัน จากสตูดิโออัลบั้มที่ 11 Bad เพลงที่แต่งและร่วมผลิตโดยแจ็คสัน กับ ควินซี โจนส์ วางจำหน่ายเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1989 ในรูปแบบซิงเกิลเชิงพาณิชย์สำหรับทั้งอัลบั้มและภาพยนตร์ในปี ค.ศ. 1988 เรื่อง มูนวอคเกอร์ ดิ้นมหัศจรรย์ เพลงนี้ได้รับการชื่นชมจากนักวิจารณ์ร่วมสมัย | สปีดเดมอน เป็นเพลงแนวอะไร | {
"text": [
"เพลงป็อป"
],
"answer_start": [
36
],
"answer_end": [
44
]
} |
5q2JkZyov50boGNbcweM_001 | 5q2JkZyov50boGNbcweM | สปีดเดมอน (เพลง) | สปีดเดมอน (อังกฤษ: Speed Demon) เป็นเพลงป็อป[1] ของนักร้องชาวอเมริกัน ไมเคิล แจ็กสัน จากสตูดิโออัลบั้มที่ 11 Bad เพลงที่แต่งและร่วมผลิตโดยแจ็คสัน กับ ควินซี โจนส์ วางจำหน่ายเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1989 ในรูปแบบซิงเกิลเชิงพาณิชย์สำหรับทั้งอัลบั้มและภาพยนตร์ในปี ค.ศ. 1988 เรื่อง มูนวอคเกอร์ ดิ้นมหัศจรรย์ เพลงนี้ได้รับการชื่นชมจากนักวิจารณ์ร่วมสมัย | สปีดเดมอน เป็นเพลงของใคร | {
"text": [
"นักร้องชาวอเมริกัน ไมเคิล แจ็กสัน"
],
"answer_start": [
51
],
"answer_end": [
84
]
} |
5q2JkZyov50boGNbcweM_002 | 5q2JkZyov50boGNbcweM | สปีดเดมอน (เพลง) | สปีดเดมอน (อังกฤษ: Speed Demon) เป็นเพลงป็อป[1] ของนักร้องชาวอเมริกัน ไมเคิล แจ็กสัน จากสตูดิโออัลบั้มที่ 11 Bad เพลงที่แต่งและร่วมผลิตโดยแจ็คสัน กับ ควินซี โจนส์ วางจำหน่ายเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1989 ในรูปแบบซิงเกิลเชิงพาณิชย์สำหรับทั้งอัลบั้มและภาพยนตร์ในปี ค.ศ. 1988 เรื่อง มูนวอคเกอร์ ดิ้นมหัศจรรย์ เพลงนี้ได้รับการชื่นชมจากนักวิจารณ์ร่วมสมัย | สปีดเดมอน มาจากสตูดิโออัลบั้มที่เท่าไร | {
"text": [
"11 Bad"
],
"answer_start": [
106
],
"answer_end": [
112
]
} |
5q2JkZyov50boGNbcweM_004 | 5q2JkZyov50boGNbcweM | สปีดเดมอน (เพลง) | สปีดเดมอน (อังกฤษ: Speed Demon) เป็นเพลงป็อป[1] ของนักร้องชาวอเมริกัน ไมเคิล แจ็กสัน จากสตูดิโออัลบั้มที่ 11 Bad เพลงที่แต่งและร่วมผลิตโดยแจ็คสัน กับ ควินซี โจนส์ วางจำหน่ายเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1989 ในรูปแบบซิงเกิลเชิงพาณิชย์สำหรับทั้งอัลบั้มและภาพยนตร์ในปี ค.ศ. 1988 เรื่อง มูนวอคเกอร์ ดิ้นมหัศจรรย์ เพลงนี้ได้รับการชื่นชมจากนักวิจารณ์ร่วมสมัย | สปีดเดมอน ว่างจำหน่ายเมื่อไร | {
"text": [
"12 ตุลาคม ค.ศ. 1989"
],
"answer_start": [
185
],
"answer_end": [
204
]
} |