Datasets:

yankihue

/

TLDR

like 0

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [17 M] 5 aylık [18 K] LDR kız arkadaşımdan hile yüzünden ayrıldım ve olaylarla/sonraki adımda nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. POST: Merhaba /r/relationships, Geçenlerde 5 aylık kız arkadaşımdan beni başka bir erkekle aldatmasının ardından ayrıldım. Biraz bağlam, biz LDR İngiltere -> Finlandiya idik ve her biri bir hafta boyunca iki kez buluştuk, Finlandiya gezim gelecek hafta için planlandı. Ne yazık ki, topluluğumuzda oldukça dikkate değer olan çevrimiçi biriyle şüpheli faaliyetleri nedeniyle kıskançlıkla uğraşıyordum. Bu kıskançlık, sadakatsizliğinin çözülmesi olacaktı. Mümkün olduğu kadar kısa ve öz bir şekilde, bir keresinde onun Twitter hesabına girdim ve ona gönderilmiş bazı çok "arkadaşça" mesajlar buldum, ama cinsel bir şey yoktu, sadece... tuhaf. İtiraf etmeliyim ki çok sinirlendim ama o konuları hallettik. 3 gün öncesine hızlı ileri sarın ve sarhoş olmak için bir partiye gidiyor (HİÇBİR ZAMAN yapmadığı bir şey) ve ben onun Facebook'una giriş yapmaya karar verdim. Aptal ben, onun fotoğraflar gönderdiğini, seks istediğini ve hatta onunla olan fantezileri hakkında hikayeler yazdığını söylediğini görüyorum. Onunla yüzleşiyorum ve bana hasta olduğunu ve konuşamadığını söylerken Skype'ta seks yaptığını itiraf ediyor. Yaptığımın yasa dışı olduğunu biliyorum ama ne olduğunu öğrenmem gerekiyordu ve çok geçmeden öğrendiğim için mutluyum. Seyahatimden sonra ayrılmayı planladığını ve ailesini ziyaret etmekten çok mutlu olduğum için daha önce ayrılmak istemediğini söyledi. Bana yavaş yavaş aşık olduğunu ve diğer adama aşık bile olmadığını iddia ediyor. Kalbim çok kırıldı ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bu benim ilk ilişkimdi ve gelecektekiler için biraz endişeliyim. Onu arkadaş olarak mı tutuyorum? Kaldırılsın mı? Hissettiğim şeyle nasıl başa çıkabilirim? Kafam çok karıştı, herhangi bir yardım harika olurdu. Okuduğunuz için teşekkürler. TL;DR:

4 aylık LDR ilişkisi, kız arkadaşını aldatırken yakalamak, bir sonraki adımım ve nasıl başa çıkacağım konusunda kafam karıştı. Tavsiye ihtiyacı.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [19M] flört kız [20F] 3 haftalığına, İki aydır sırt çantasıyla gezmeye gidiyor, Tavsiye gerekli. POST: Merhaba Reddit! Pek flört etmediğim için bu gerçekten sadece tavsiye arıyorum ve bu durumu biraz özel buluyorum. Yaklaşık üç buçuk yıl önce yeni bir okula başladığımda, biraz ilgimi çeken bir kızla aynı sınıftaydım. gerçekten hoş. O zamanlar biraz korkaktım ve işleri garip hale getirmek istemedim. Ancak geçen yıl mezun olduğumuzdan beri onunla hiç iletişim kurmadım ama o zamandan beri ara sıra onu düşünüyorum. Birkaç ay önce gördüğüm bir rüyada göründü ve uyandığımda kendimi iyi hissettim ve ona çıkma teklif etmem gerektiğine karar verdim. İki aylığına sırt çantasıyla gezeceğini öğrendiğim bir randevuya gittik. Üç randevumuz oldu ve yakında bir tane daha çıkacağız ve dürüst olmak gerekirse, onun benimle ilgilenmesini istiyorum (zaten değilse) ama tam ayrılmak üzereyken onunla bir ilişkiye girmemek istiyorum. Bunu denemek ve yapmak biraz aptalca olacakmış gibi geliyor. Basitçe söylemek gerekirse, geri döndüğünde beni hatırlamasını istiyorum. Buradaki zor kısım, gerçekten her şeyi yapmak istemiyorum çünkü onun mümkün olduğunca fazla sorumluluktan kurtulması gerektiğini hissediyorum. Bence sırt çantasıyla seyahat ederken sevdiği her şeyi yapabilmeli. Benimle ilgilenmesini nasıl sağlayabilirim ki geri döndüğünde bir ilişkiye dönüşebilsin ama şu anda değil (eğer şimdi bir ilişki istiyorsa ama ben bundan şüphem yoksa)? Bu konuda dürüst mü olmalıyım yoksa sadece bekleyip geri döndüğünde ona tekrar çıkma teklif mi etmeliyim? TL;DR:

Başladı flört iki aydır sırt çantasıyla gezen kız, Geri döndüğünde ciddileşmesi için onu nasıl ilgilendirir?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [21 M], [21 K] için orada olmaya çalışıyorum ama bu sinir bozucu POST: İkimiz de üniversitedeyiz ve birbirimizi 2 yıldır tanıyoruz. Çıkmaya başladık ve ilişkimiz 2 aydır. Önceden gerçekten iyi arkadaştık ve dürüst olmak gerekirse bu kadınla geleceğimi görebiliyordum. Tabii şimdi onunla çok takılıyorum. Anksiyete sorunları var ve bazen aklını bir şeylerden uzaklaştırmak için telefonuyla oynuyor ve beni tamamen görmezden geliyor, ki bunu anlıyorum, ama öyle görünüyor ki, o böyle kapandığında sadece onunla konuşuyor ve tek başıma takılıyorum. bir süre ve çok olur. İlişkiyi önemsediğini göstermek için ara sıra bana dokunuyor. Umursadığını bilmeme rağmen beni umursamıyormuş gibi hissettiriyor. Onu desteklemek için ne yapacağımı bilmiyorum. Çıkmadan önce benimle her zaman bir şeyler, sorunları ve benzeri şeyler konuşurdu. Ama şimdi yanımda çok daha sessiz ve bir şeylerin ters gittiğini bildiğini sanmıyorum, ama ilişkide bu tür şeyler hakkında konuşmak için çok mu erken? Beni ve ilişkiyi önemsediğini biliyorum, endişesi onu ele geçirdi ve yardım edebilmesini istiyorum. TL;DR:

2 aylık GF beni görmezden geliyor, beni de incitse de endişesine yardım etmek istiyorum.

SUBREDDIT: r/dating_advice TITLE: Kadınlara fanteziler yansıtmayı nasıl durdurabilirim? POST: Kadınlara fanteziler yansıtmakla ilgili bir sorunum var. Birlikte çalıştığım bir kız var ve biraz konuştuk ve ben farkına varmadan kafamda onunla tüm bu fantezileri kurdum... Sırf onunla konuşmak için yolumdan çekilirdim çünkü bu günümü gün et. Kafamda bu fanteziyi kurdum ve onu bir kaide üzerine koydum, ama beni bir iş arkadaşından başka bir şey olarak görmediğini bir GERÇEK olarak biliyorum. Onun da bir erkek arkadaşı var. Her neyse, bu fanteziye sahip olmanın ne kadar yanıltıcı ve sağlıksız olduğunu anladım ve onunla konuşmak için hemen yolumdan çekilmeyi bıraktım. Koridorlara çarparsak merhaba diyeceğim ve havadan sudan konuşacağım ama bundan fazlası değil. Her neyse, onunla işte artık konuşmadığım için kendimi aptal gibi hissediyorum (adil olmak gerekirse, gerçekten kimseyle konuşmuyorum), ama yansıtmayı durdurmak için yapabileceğim tek şey bu. Acaba onunla eskisi kadar konuşmayı bırakıp bırakmadığımı fark ediyor mu? TL;DR:

Bir iş arkadaşına bir fantezi yansıttım ve onunla ÇOK konuşmak için yolumdan çekildim; ne kadar hayal olduğunu anladı ve temelde onunla konuşmayı bıraktı

SUBREDDIT: r/legaladvice TITLE: Mülk Yöneticisi, duygusal bir destek hayvanı olmama izin vermek için ayak sürüüyor POST: Geçenlerde bir terapistten duygusal destek hayvanına (ESA) ihtiyacım olduğunu belirten bir mektup aldım. Nazikçe ev sahibime (beni işletmenin sahibi olan mülk yöneticisine yönlendiren) bununla başa çıkmak için ne yapmam gerektiğini sordum. Mülk yöneticisiyle temasa geçtim ve aldığım terapist mektubunun bir kopyasını ona taradım. Ondan cevap almak için beş gün bekledim ve o sadece ben istediğim için cevap verdi. Bu konuyla ilgili olarak hukuk ekibiyle iletişime geçtiğini söyledi. Daha sonra bana, mektubu yazan terapistin California'da yaşadığını ve ben Illinois'de yaşadığımı ve bir süredir orada olduğumu (ki bu doğru) e-postayla gönderdi. ESA sürecinin çalışma şekli, belirtilerinizi çevrimiçi olarak doldurmanız ve ardından onu bir uygulama havuzuna göndermesidir. Benimkini kabul eden terapist tesadüfen Kaliforniya'daydı. Ona yerel terapistimden ve psikiyatristimden ek belgeler sağlamanın, sorunun bu olması durumunda (ki yasal olarak olamaz, ama her neyse) süreci hızlandırmaya yardımcı olup olmayacağını sordum. Ona bir süredir yerel terapistime gittiğimi ve bunun yakın zamanda gelişmiş bir durum olmadığını belirten mektubu aldım (sanırım yönetici sadece bir hayvanı hayvansız bir komplekse sokmak istediğimi düşünüyor). Üstümdeki bayanın bir hizmet köpeği var (sanırım epilepsi için) ve okuduğum kadarıyla ESA'ların srrvice hayvanlarla hemen hemen aynı haklara sahip olduğunu düşünüyorum. 1988 tarihli Federal Adil Konut Değişiklik Yasasına ve 1973 tarihli Rehabilitasyon Yasasının 504. Bölümüne baktım ve burada net olmalıyım. Ayak sürüdüğü ve bana izin vermediği için onu mahkemeye vermek için gerekçem var, değil mi? TL;DR:

Mülk Müdürü, sahip olmaya hakkım olduğunu belirten uygun belgelere sahip olmama rağmen, duygusal destek hayvanımı onaylamak için ayak sürüyor.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [22M] arkadaşım [21K] ile çok zaman geçiriyorum ve erkek arkadaşının bunu bildiğinden emin değilim. POST: Yaklaşık 3 hafta önce tanıştık ama aynı arkadaş grubunu paylaşıyoruz (Yaklaşık 2 yıl eyalet dışında yaşadım, bu sırada o memleketime taşındı). Sanırım tanıştığımızdan beri, o ve ben yaklaşık 8 kez takıldık, çoğunlukla kumsalda takılıyoruz ve gün batımını izliyoruz. Yine de olay şu. Tamamen platonik olmasına rağmen, erkek arkadaşının oldukça çekici (biraz kibirli olmama izin verirsen) bekar bir adamla bu kadar çok zaman geçiren kız arkadaşını imzaladığını hayal edemiyorum. Bu, ona söylemediğine inanmamı sağlıyor. Bu konuyu ona açmakta tereddüt ediyorum çünkü iyi bir şeyi mahvetmek istemiyorum, aslında çok eğleniyoruz ve herhangi bir cinsel gerilim hissetmiyorum. (Tamam... belki birazcık. Ama ben yuvayı yıkan değilim.) Reddit, ne yapmalıyım? TL;DR:

Son zamanlarda harika bir kızla takılıyorum, erkek arkadaşının birlikte ne kadar zaman geçirdiğimizi bildiğini sanmıyorum.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [25 K] erkek arkadaşımla [26 E] 7 yıl. Geçenlerde evliliğe ilgi duymadığından bahsetmişti. POST: 7 yıldır birlikteyiz, 8 yıldır, ki bu genç hayatımızın çoğu. Birlikte geçirdiğimiz zamandan zevk alıyoruz ve birbirimizi derinden sevdiğimize inanıyorum. 30 yaşına kadar evlenmek ve bir aile kurmak konusunda her zaman ön planda oldum. Çok yaşlanmadan önce her zaman çocuk sahibi olmak istemişimdir. Bu konuda çok nettim ve ailemizi birlikte kurabilmemiz için en geç 29 yaşında evlenmeyi umuyordum. Evlenmeye ilgisizliğini dile getirdi, hatta o zaman diliminde evlenmek istemediğini belirtti. Hazır olmasını beklememin kendisini kötü hissettirdiğini de belirtti. Bunu başından beri biliyordum, hazır olmasının biraz zaman alabileceğini. Sabırlı olmam gerektiğini biliyorum ve ara sıra şaka yapsam da ona asla gerçekten baskı yapmadım. Bu sabah kendimi korkmuş ve depresyonda hissediyorum çünkü evlilik her zaman kaçınılmaz olduğunu hissettiğim bir şeydi ve hayatımızın çoğunu birlikte geçirdik. Tüm bunların boşa gitmesini istemiyorum ve onu gerçekten herkesten çok seviyorum. Başka biriyle olmayı veya baştan başlamayı hayal edemiyorum ve bu olasılığı düşündükçe tıkanıyorum. TL;DR:

Evlenmek ve bir aile kurmak istiyorum. Taahhüt etmek istemiyor. Onun için hayatımı daha ne kadar askıya alabilirim? Ben ne yaparım?

SUBREDDIT: r/pettyrevenge TITLE: Çamaşırhanede gıcırtılı temiz intikam POST: Bugün okulumun yurdunun çamaşırhanesinde her zamanki gibi çamaşırlarımı yıkıyordum. Kıyafetlerimi katlamaya gelince, onları 20 küsurluk çamaşırlardan birinin üzerine katlayıp sepetime koyuyorum, bu da toplamda yaklaşık 1,5 çamaşırlık yer kaplıyor. Alışılmadık ama kimse gerçekten umursamıyor. Her neyse, ben bu kızın normal boyutta bir yükle geldiği her şeyi katlamamın yarısına geldiğimde. Giysilerinin bir kısmını bir çamaşır makinesine, birazını diğerine ve geri kalanını da benim katladığım çamaşır makinesine koyuyor. Beyazları siyahlardan/renklilerden ayırdığını varsaydım, ki bunu oldukça gereksiz buldum çünkü sadece beyazı siyahlardan/renklilerden ayırsa iyi olurdu. Katlamak için zaten farklı bir çamaşır makinesine taşınmıştım ama zaten katlamış olduğum çamaşır yığınlarını onun çamaşır makinesinde bıraktım, üste ihtiyacı olmayacağını ve zaten yakında ayrılacağını varsayarak. Pastanın üzerindeki krema, "o yıkayıcıyı kullandığı" için yığınları başka bir yere taşımamı istediğinde oldu. Tartışacak biri değilim, bu yüzden onları taşıdım. Taşıma işlemimi bitirdikten hemen sonra parayı ödedi, çamaşır makinelerini çalıştırdı ve gitti. Bana biraz rahatsızlık vermişti ama can sıkıcıydı çünkü yanımdaki çamaşır makinelerinin üzerinde birinin yıkanmış çamaşırlarından oluşan bir yığın vardı, muhtemelen çamaşırlar çok uzun süre yıkanmış olduğundan ve başka biri onları çıkarmaya karar verdiğinden, ben de ayrılmadan önceki köşeyle sınırlı. Sonra bana çarptı. Katlamamı bitirdim ve ardından yığının içindekilerin hepsini aldım ve üç rondelasının üst kısımlarına yaydım. Keşke onu çıkarken görebilseydim de ona kin dolu bok yiyen bir sırıtış yapabilseydim. TL;DR:

Yıkayıcı domuz 3 makine alıyor ve bana çamaşır yığınlarımı taşımamı söylüyor. Ayrılıyor ve ardından çamaşır makinelerinin üzerine büyük bir yığın temiz, ıslak giysi alıyor.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Arkadaşım [30M] şu anda GF [21K] ile yaşıyor, az önce FB'ye 1 yatak odalı bir daire aradığını bildirdi. Bir arkadaş olarak tavsiye arıyorum. POST: Ben 26 yaşında bir Erkeğim. Ben ikisiyle de arkadaşım. Onu neredeyse 5 yıldır tanıyorum ve onu yaklaşık 1 yıldır tanıyorum (arkadaş grubumuz onunkiyle takılırdı). Birlikte yaşamaya karar vermeden önce birkaç ay çıktılar (karmaşık ama mantıklıydı). Yaklaşık 6 aydır birlikte yaşıyorlar. Bugün Facebook'ta, aradığı için bölgede satılık 1 yatak odalı bir daire bilip bilmediğini soran bir gönderi yaptığını gördüm. Açıkçası, eğer bir şey olursa ne yapacağımdan emin değilim. Bunun ilişkilerinde bir sorun olduğu anlamına geldiğinin oldukça açık olduğunu düşünüyorum (son birkaç aydır gerginlikten şikayet etti, ancak bunu hiçbir zaman gerçekten ciddi göstermedi), ama doğrudan sormak bana düşmez. Onu başka bir arkadaşımızla takılacağımız yerel bir bara davet etmeyi düşünüyordum ama bu durumu çok mu belli ediyor bilmiyorum. Belki de o konuyu açmadığı sürece hiçbir şey yapmamalıyım. Ona ondan daha yakınım ama aslında her iki "tarafta" da değilim. TL;DR:

Erkek arkadaş 6 aydır GF ile yaşıyor, bugün FB'ye bölgede 1 yatak odalı bir daire aradığını söyleyen bir mesaj gönderdi. Arkadaş olarak tavsiye arıyorum.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [22M], aşık olduğum [19K] ile ilk randevuma çıkıyorum, tavsiyeye ihtiyacım var POST: Bu yüzden bunun sandığım kadar duyulmamış bir şey olmadığını hissediyorum, ama burada tavsiye isteyeceğimi düşündüm. Daha önce bir kızla tam anlamıyla hiç romantik bir şey yapmadım. Cuma günü onu akşam yemeğine çıkaracağım ve bu daha önce ilk defa bir randevum olacak, hatta bir kızla gerçekten uzun süre yalnız kalışım olacak. Birkaç haftadır her gün onunla ileri geri mesaj attığım için benimle ilgilendiğini hissediyorum. Aslında bana çıkma teklif eden o. Ama yaşadığım sorun bu değil. Kendimi bu alandaki her şeyde inanılmaz derecede deneyimsiz hissediyorum ve sanki biri dört aydan kısa bir süre sonra 23 yaşına giren biriyle çıkıyorsa, onların flört etmeye, öpüşmeye ve genel olarak sadece romantik olmaya aşina olmasını beklermiş gibi hissediyorum. . Sanki onu öpmek istersem, muhtemelen bir şeyleri alt üst edeceğim çünkü bu konuda hiç deneyimim yok ve çoğu insan ilk öpüşmelerini garip olarak tanımlar. Onu ilk buluşmada öpemeyeceğimin farkındayım ama onu görmeye devam edersem eninde sonunda olacak. Ona daha önce hiç kimseyi öpmediğimi veya daha önce hiç kimseyle çıkmadığımı söylemeli miyim? Yoksa bu konuda çok mu endişeleniyorum? TL;DR:

22 yaşındaki herif bir kızla hiçbir şey yapmadı ve sevgilime haber vermeli miyim, yoksa bu çok önemli mi, bilmek istiyor.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [21 E] GF [23 mm K] ile 8 aydır, "erkek arkadaşları" benim hakkımda düzenli olarak kötü konuşur POST: Bunu ona ben getirdim. Ona tek yaptırmaya çalıştıkları şey, beni davet etmeden partiye gelip onlarla vakit geçirmek, yoksa ona benim hakkımda hakaretten başka bir şey söylemiyorlar. "15 yaşında gibi görünüyor" "Çıkacağını düşündüğüm türden bir adam değil." Erkeklerin erkek olacağını söylüyor ve her zaman benim için ayağa kalkıyor ve bu harika olsa da, söylediklerini/düşündüklerini öylece geri alamayacakları için hala ne düşüneceğimi bilmiyorum. Benim için gerçekten iyi insanlar değiller. Ona iyi davranıyorlar, çünkü o yakışıklı ve çoğunun onun pantolonunun içine girmek istediğine inanıyorum. Yani benden hoşlanmadıkları kesin. Ona erkek arkadaşlarının gerçekten arkadaş olmadığını ama onun pantolonunu istediğini söylemem kabalık olur. Bazılarıyla sarhoşken sevişti, bu yüzden sanırım kandırılıyorlardı. Beni savunduğunu iddia etmesine rağmen bu insanlarla arkadaş kalması garip. Bayan arkadaşlarımdan herhangi biri kız arkadaşım hakkında kötü bir şey söylese, onları hayalet olarak görürdüm. Hayatımda bu olumsuzluğa gerek yok. Kız arkadaştan çok erkek arkadaşı var. Yani hayatında sadece birkaç kişi varmış gibi bile değil. Bunlar, sosyal ortamlarda takıldığı insanlar. Adlarını düzenli olarak duyuyorum. Bu hafta sonu okulunda resmi bir etkinliğimiz var ve bu erkek arkadaşların çoğu orada olacak. Normal davranmaya ve benden hoşlanmayan bir grup adamla sosyalleşmeye çalışacağım. Benim yerimde GF'leri olan başka adamlar olacağı için hepsi değil, ama çoğunluğu. "Erkekler erkek olacak", bu insanlarla takılması için meşru bir bahane mi? Arkadaş olmayı seçtiği insanlara göre onu yargılamak yanlış mı? Ne yapmalıyım? TL;DR:

Kız arkadaşımın "erkek arkadaşları" pislik ve "erkeklerin erkek olacağını" düşünüyor. Tekrar görürsem veya hissedersem, bunu ele almak için ne yapmalıyım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [25K] kocamın [31E] güzel kadınları öpmesine izin vermek istemiyorum. POST: 3 yıldır birlikteyiz. İlişkimiz biraz açık. Birbirimizin flört etmesine, eğlenmesine ve diğer insanları öpmesine izin veriyoruz. Ama son zamanlarda ayrıntılı olarak tartışmaya başladık ve ona bunu benim kişisel zevkime göre çok güzel olan kadınlarla yapmasını istemediğimi (tercihlerimiz farklı olabilir) söyledim, onların yanında olmaktan bile rahatsız oluyorum. Bundan gerçekten hüsrana uğradı ve bunun adil olmadığını söyledi. Güvensizliklerim üzerinde çalışmamı öneriyor çünkü bu beni daha özgür ve mutlu edecek. Öngörülebilir bir gelecekte olabileceğini düşünmüyorum ve şimdilik sadece özgüvenimi yok edebilir. Bunu yapmasına izin verirsem, büyük olasılıkla onun için seksi hissetmeyeceğim. Sadece eşit hale getirmek için bazı kısıtlamalara da tamamen hazırım. Ama seks hayatımızı ve duygusal bağımızı riske atmak istemiyorum. Kimin argümanları daha güçlü ve kim pes etmeli? TL;DR:

Kocam kimseyi öpmeme izin veriyor, benden daha çekici görünen birini öpmesine izin vermiyorum. Bundan memnun değil.

SUBREDDIT: r/GetMotivated TITLE: Artık insanlarla ilişki kuramıyorum. Yardım edin, Kurtlar! POST: Hey Kurtlar, yardımınıza ihtiyacım var. Hayatımın son 3 yılını bir tekdüzelik içinde geçirdim. Kulağa acınası geliyor, ancak 3 yıl önce ilk - ve bugüne kadarki tek - kız arkadaşımın benden oldukça kalpsiz bir şekilde ayrılmasıyla başladı. O zamandan beri insanlarla ilişki geliştirmeye olan tüm ilgimi kaybettim. Yıllardır sağlam bir arkadaş grubu oluşturamadım. Pek çok insan tanıyorum ama sadece yüzeysel olarak, aynı etkinlikte olduğumuzda. Ancak nadiren herhangi bir sosyal çevreye entegre olmaya davet edilirim. Bu benim hatam olabilir; Giderek artan bir şekilde, konuşma sırasında insanlarla empati kuramıyorum. İnsanların konuşmaya değer olduğunu veya benim konuşmaya değer olduğumu düşündüklerini düşünmüyorum. Neredeyse *yabancı* hissediyorum. İnsanların benimle yalnızca benden bir şeye ihtiyaç duyduklarında veya benimle ilişkilendirilmek çıkarlarına olduğunda konuştuğunu hissediyorum. Son zamanlarda, iki arkadaşım beni şok ettikten sonra daha da yorgun ve yabancılaştım. Sohbet ederken gelişigüzel bir şekilde seks yapmaktan bahsettim ve ikisi de koltuklarından fırladılar ve "NE? Bakire olmadığına inanamıyorum. Öyle görünüyorsun" dediler. Tamam, oldukça ineğim ama açıkça değil. Bakımlıyım ve şık giyinirim. Ben gözlüklü bir CS uzmanıyım, bu yüzden belki de eşantiyon budur. Ama kaç kişi benim hakkımda sadece görünüşüme dayanarak bu şeyleri varsaymıştı? Yıllardır tanıdığım insanlar tarafından bile belli bir insan tipi olarak hemen yargılanıp kovulmam bu insanlık hali mi? Başkalarını yatıştırmak için kim olduğumu değiştirmeden bunun üstesinden gelme şansım var mı? Sanırım beni üzen, hayatımda beni tatmin eden, hayatımı zenginleştireceğini bile bile zaman ayırabileceğim bir ilişkinin olmaması. Hayatımdaki her dönüm noktasında (üniversite, iş bulma, vb.) birdenbire her şeyin yerine oturacağını ve her şeyin daha iyi olacağını umuyordum. Ne yazık ki, yıllar çok az gelişme ile geçti. Kendimi bir parya gibi hissediyorum ve insanlara olan inancımı kaybettim. TL;DR:

İnsanlara inancım yok, bu yüzden herhangi bir ilişkim olamaz. Ya da belki tam tersi. Bunu değiştirmek isterim.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [26 K] küçükken en iyi arkadaşımın babası tarafından taciz edildim, şimdi onun 5 yaşında bir kızı var. arkadaşıma söyler miyim POST: Reddit'te her zaman pusuda bekleyen biri oldum, bu yüzden yanlış yere yazıyorsam özür dilerim ama yine de, gerçekten tavsiyeye ihtiyacım var! Küçükken hep en iyi arkadaşımın evinde uyurdum ve birkaç kez uyandığımda babasının uygunsuz bir şekilde bana dokunduğunu gördüm. Onu asla kabul etmedim, sadece karnımın üzerine döndüm ve uyumaya çalıştım. Hiç kimseye söylemedim ve sanırım çok utandım ve en iyi arkadaşımın hayatını mahvetmekten korktum. Aileme bile söylemedim çünkü biliyorum ki babama gidip çıldıracaklardı. Bunu derin ve karanlık bir sır olarak sakladım ve arkadaşımla takılmayı bıraktım. Zavallı kız neden takılmayı bıraktığımızı asla anlamadı ama ben onu artık göremiyordum. Ben gençken, eski en iyi arkadaşımla da çok zaman geçiren bir kızla tanıştım ve sarhoş oldu ve babasının ürkütücü olduğundan bahsetti. Ne demek istediğini açıklaması için onu defalarca zorladım ve sonunda bana TAM olarak aynı durumu anlattı. Ayrıca eski arkadaşımın babasının onu taciz ettiğini de deneyimlemişti. Neden bilmiyorum ama omuzlarımdan bir ağırlık kalkmış gibiydi. Utanç ortadan kalktı ve ailemle ve yakın arkadaşlarımla geçmiş deneyimlerim hakkında gerçekten konuşabildim. Sadece ben değildim ve bu adam sadece bir sübyancıydı. Ama şimdi eski en iyi arkadaşımın 5 yaşında bir kızı var. Ve kendimi neredeyse onu korumaktan sorumlu hissediyorum. Arkadaşım asla yanlış bir şey yapmadı, onunla yüzleşemediğim için arkadaş olmayı bıraktık. Ancak bu, kızının arkadaş edindiği ve arkadaşlarını kaybettiği ve nedenini anlamadığı bir kısır döngüye dönüşebilir. İnternette yayınlanan resimlerini görüyorum ve kendimi çok suçlu hissediyorum. Peki, söyleyim mi? Ne yapmalıyım? Hiçbir şey yapamam, değil mi? TL;DR:

Arkadaşımın babası beni taciz etti, babasıyla yüzleşemediğim için arkadaşlığımızı bıraktık ama şimdi 5 yaşında bir çocuğu var ve onun kendisini veya arkadaşlarını taciz etmesinden endişe ediyorum.

SUBREDDIT: r/dating_advice TITLE: Biraz çıkmazda (tavsiye takdir edilecektir) POST: Geçmişimi açıklamak gerekirse, Penn State'de 22 yaşında bir erkek öğrenciyim ve diğer öğrencilerle birlikte kampüs dışında bir apartman kompleksinde yaşıyorum. Muhteşem bir sarışın kız olan ve aynı zamanda bir erkek arkadaşı olan komşularımdan biriyle tanıştım. Bir erkek arkadaşı olduğunu ve onunla birkaç kez tanıştığını bildiğim için onun hakkında pek düşünmedim. Onu tanıdıktan sonra bu kıza karşı hisler geliştirmeye başladım. Otobüs durağında birkaç sohbet ve partilerde takılmak ve anında ona aşık olmaya başladım. İkimizin de ilgi alanları aynı, o aktif olmayı seviyor ve hatta WoW da oynuyor. (Doğru mu biliyorum?!) Onunla birçok konuşmadan ve saatlerce takıldıktan sonra, onun benim için mükemmel bir eş olduğunu anladım. Erkek arkadaşıyla olan durumu ve benim hakkımda ne düşündüğünden emin olmadığım için ona karşı duygularımı hiçbir zaman tam olarak ifade etmemiş olsam da, daha sonra aramızda karşılıklı bir çekim olduğunu öğrendim. Onu seçim yapması gereken bir konuma sokmak ya da hile yapmasını ya da buna benzer bir şey yapmak istemiyorum ama sanki onunla konuşmam ve aramızdaki sorunları çözmem gerekiyormuş gibi hissediyorum. Erkek arkadaşı hakkında pek konuşmuyor ya da onunla birlikteyken takılmak için bana mesaj atmıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. ( TL;DR:

) Erkek arkadaşı olan bir komşum var, sonunda ona karşı hisler beslemeye başladım ve onun da benden hoşlandığını öğrendim. Ne yapmalıyım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [24M], 2 ay önce ayrıldığımızdan beri dün eski sevgilimden [23F] haber aldım. Onu Facebook'ta arkadaşlıktan çıkardığım için üzgündü. Neden? POST: Ex dün bana mesaj attı (5 yıl çıktık) bana Mutlu Noeller diledi. Belli ki duyguları karıştırdı. Teşekkürler diyerek geri mesaj attım. Bana işin nasıl olduğunu sordu. Ona her şeyin yolunda olduğunu ve bir arkadaşımla Yılbaşı için İtalya'ya seyahat edeceğimi söyledim. Nedense bu onu biraz üzdü ve benimle sohbet etmeye çalışmaktan vazgeçti. Bir şekilde konu gündeme geldi ve onunla Facebook'ta arkadaşlığımı kaybettiğim için üzüldü (benden ayrıldı.) Ona yapmanın kolay olmadığını, iyileşmek için yapmam gereken bir şey olduğunu söyledim. Konuşmanın geri kalanı ondan birkaç kelimelik cevap aldı, ben de gitmesine izin verdim. Bununla nasıl başa çıkacağım? Neden Facebook arkadaşı olmamızı istesin ki? "Devam ederek" ilerleme kaydettiğimi hissediyorum ve şimdi bu beni biraz geriletti. TL;DR:

Ex, ayrıldıktan 2 ay sonra bana mesaj attı, ilk başta benimle konuşmaktan heyecanlı ve mutlu görünüyordu, üzgün olduğunu gündeme getirdiğinde sohbet hızla bozuldu, onunla Facebook'ta arkadaşlığımı kaybettim.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [28F] 10 aylık [31M] erkek arkadaşım tarafından takdir edilmediğimi hissediyorum POST: Birlikte yaşamanın eşiğindeyim, şu ana kadar her şeyi %100 hallettim. Dışarıda geçirilen günler, randevular, onunla vakit geçirmek. Hepsi benden. Alaycılığını her şey için kullanır ve tatlı olabilir ama çok nadiren. Kara mizahımız bizi bir araya getiriyor. Fiziksel olarak birlikteyken mutluyuz ama son zamanlarda benimle neredeyse hiç konuşmuyor. Örneğin bugün, yeni işimin haftasının bittiğini biliyor ve bana günün nasıl geçtiğini sormadı bile. Öğleden sonra 3'ü geçiyor. Uyanık ve çevrimiçi, her zamanki gibi başkalarıyla sohbet ediyor. Bana tek bir mesaj yok. İki kez üzüldüm ve ikisinde de ona sürekli olarak çevrimiçi olarak diğer insanlarla sohbet ettiğini bildiğimde kendimi ne kadar özel hissetmediğimi söyledim. İki kere de 'sadece saçmalık' olduğunu ve 'daha çok deneyeceğini' söyledi. Ve daha iyisini yapacağım demesine rağmen yine oluyor. Arada bir beni arayacağını söyledi. Hala bekliyorum. Daha önce kötü niyetli ilişkilerde bulundum ve bu davranış beni endişelendiriyor. Kendimi tekrar iki yıl ihmal etmek istemiyorum. İyi bir işi olan başarılı bir kadınım, egzersiz yapıyorum ve kendime bakıyorum ve genellikle çoğu şey hakkında çok olumluyum. Onun için elimden geleni yapıyorum. Ama bunun karşılıksız olduğunu hissediyorum. Ve sonra bir şey söylediğimde, onun "saçmalık" olduğu sonucuna varılıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Daha önce olduğu gibi gitmesinden korkuyorum ve bu, onunla konuşmayı ateşlemek istememe neden oluyor. Onun için yolumdan fazlasıyla çekiliyorum ve en son yaptığımda teşekkür bile etmedi. Bu beni gerçekten üzüyor ve ben ağlayacak türden biri değilim - sorunu bulup bir çözüm uyguluyorum. İşe yaramazsa, 2. çözüm vs... Onun için bir hiçmişim gibi hissediyorum ve yine de onun hayatındaki en iyi şey olduğum söyleniyor. Onun yanına taşınmayı tekrar düşünüyorum. TL;DR:

Sürekli olarak diğer herkesle sohbet ederken beni görmezden geliyormuş gibi hissettiği için, onun yanına taşınmayı yeniden düşünerek erkek arkadaşım tarafından tamamen takdir edilmediğini hissediyorum.

SUBREDDIT: r/askwomenadvice TITLE: Erkek arkadaşıma [24] saçlarının seyrelmesi için bir şeyler yapmasını nasıl nazikçe önerebilirim? (x-post r/AskMen) POST: Erkek arkadaşım 24 yaşında ve son bir yıldır saçları tepeden incelmeye ve tacından kaybolmaya başladı. Birkaç yıldır birlikteyiz ve birlikte yaşıyoruz ve bu gidişle bir gün evlenirsek hiç şaşırmam. Daha sonra kel kalacağını hayal etmekle ilgili bir sorunum yok, ama o daha 24 yaşında! Ve ben 23(K) yaşındayım ve bu da saçsız bir erkek arkadaşa sahip olmak için çok genç hissettiriyor. Rogaine'i falan kullanmasını istiyorum ama bu konuda kendimi çok sığ, önemsiz ve ikiyüzlü hissediyorum. Elbette onu olduğu kişi ve benim için partner olduğu için seviyorum ama hayatımın geri kalanında onun kafa derisine bakmam gerekiyor, anlıyor musun? Ayrıca ondan biraz daha uzunum, bu yüzden onu gerçekten görebiliyorum. Hala yapabiliyorken elinden geleni yapsa ne güzel olurdu. Ama "Hey, belki on kilo vermeyi hiç düşündün mü?" demesini istemem. veya "Sivilceye gerçekten iyi gelmesi gereken bu yüz temizleyiciyi senin için aldım!" ya da bana bunun gibi bir şey ve ona öyle gelmeyecek ne söyleyebileceğimi hayal bile edemiyorum. Bunu nazik ve nazik bir şekilde nasıl gündeme getirebilirim ve ona, hiç saçı olmasa bile onu seveceğimi, ancak onun adına biraz çaba göstermenin muhtemelen uzun bir yol kat edeceğini bilmesini nasıl sağlayabilirim? Bir yolu var mı, yoksa şu anda sahip olduğu şeyin tadını çıkarıp bunu unutmalı mıyım? Teşekkürler! TL;DR:

24 yaşındaki erkek arkadaşın saçı dökülmeye başlıyor ve ona Rogaine falan kullanmasını tavsiye etmek istiyorum, kulağa sığ, önemsiz ve duyarsız görünmeden, eğer böyle bir şey mümkünse.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [26 M], 7 aylık nişanlım [26f] ile birlikte, 3 1/2 yıl şimdi şüphelerim var ve bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. POST: 3 1/2 yıl önce tanıştık ve o oldukça dindar ve ben bir agnostiğim. Farklılıklarımızı çok erken ve daha sonra birçok kez tartıştık, ancak bu bir "sorun" değildi. İkimiz de inançlarımıza oldukça bağlıyız ve inandığımız şeylere inanmak için iyi nedenlerimiz var. Birbirimizin inançlarına saygı duyuyoruz, ancak düğün tarihi yaklaştıkça bu konuda büyük sorunlar yaşamaya başladı. Gelecekteki çocuklarımızı "hristiyan" bir evde büyütmeye, yani onları her Pazar kiliseye götürmeye ve hem nişanlımla hem de onlarla gitmeye fazlasıyla istekli olacağımı belirttim. Artık bundan asla zevk alamayacağım ve çocuklar büyüdükten sonra tek başına gitmek zorunda kalacağı gerçeğiyle ilgili sorunları var. Yine, son 3 1/2 yılda yaptığı bir şey. Bir çift olarak şaşırtıcı derecede az sorunumuz var ve birçok konuda hemfikiriz. Ama bu birdenbire ortaya çıkıyor. Onunla daha çok kiliseye gitmeye başlayacağımı belirterek çok uzlaşmacı davrandım. Her zaman kiliseye açık olma duruşunu korudum, ancak bunun benimle herhangi bir düzeyde bağlantı kurmadığını açıkça belirttim. Katolik olarak yetiştirildim, şeytani olmayanlara ve işlere gittim, hiçbir şey benim için gerçekten önemli değil. Sadece benim için sade ve basit değil. Ama "yaşama biçimini şekillendiriyor" diye ısrar ediyor vs. Kısacası, beni iyi bir insan yapmak için kiliseye ihtiyacım yok. Bana saygısızlık edildiğini ve din gibi bir şeyin normalde çok iyi ve sevgi dolu bir ilişkinin önüne geçtiğini hissediyorum. TL;DR:

Nişanlım, daha önce birçok kez uzun uzadıya tartıştığımız bir konu olmasına rağmen, düğünlerden aylar önce bana kilise delisi oldu.

SUBREDDIT: r/tifu TITLE: Spor salonu sahibinin erkek eskort gibi görünmesini sağlayarak TIFU POST: Bunu birkaç gün sonra gönderiyor olmama rağmen, iki gün içinde ikinci TIFU'ya inanamıyorum. Bu yüzden kontrol etmek için yeni bir spor salonuna giriyorum, sahibiyle konuşuyorum (sahibi kendi spor salonunda çalışıyor). Bana etrafı gezdiriyor, birkaç jimnastik faresi de bizi takip ediyor, çünkü jimnastik fareleri kendi işlerine bakmadan başka ne yaparlar. Tur bitti, herkes masanın etrafında toplanmış spor salonunu beğenip beğenmediğimi kontrol ediyor. Ona bir aylık, tüm yıl vb. Fiyatların ne olduğunu soracaktım. Bunun yerine, "Peki, bir aylık fiyatlarınız nedir?" Spor salonundaki tüm farelerden Cue kıkırdar, sahibi yere bakar, utanır ve başını sallar. Kafam karıştı ve bana geç geliyor. Elini sıktım, tur için teşekkür ettim ve koşarak oradan ayrıldım. TL;DR:

Sahibinden GYM oranlarını sormak yerine, ondan HIS oranlarını soruyorum. Spor salonu arkadaşlarının önünde onu seks işçisi gibi gösterdi.

SUBREDDIT: r/self TITLE: Lütfen Japonya Dışında Yapılan Nintendo Oyunlarının Kökeni Üzerine Bir Tartışmayı Çözmeme Yardım Edin POST: Son zamanlarda arkadaşım ve ben Nintendo oyunlarının kalitesi konusunda tartışmaya girdik (medeni olmak için onun adı verilmeyecek). Kendisini Nintendo oyunlarının kökeninin galibi ilan ettiği bir tartışmamız vardı. Japonya'da yalnızca iyi Nintendo oyunlarının yapıldığını iddia etti ve onu Austin, Teksas merkezli Retro Studios tarafından Mariokart 7 gibi bazı oyunlarıyla yapılan oyunlara yönlendirdim (IGN'de 10 üzerinden 9, bizimkinin 85'i). Japonya dışında geliştirilen iyi oyunlar olarak Metacritic'te 100 ve Amazon'da 5 üzerinden 4,6 yıldız) ve Donkey Kong Country Returns (IGN'de 10 üzerinden 9, Metacritic'te 87 ve Amazon'da 5 üzerinden 4,5 yıldız). O oyunların Japonya'da yapılan franchise'lara dayandığı için sayılmadığını ve aldıkları puanı diğer oyunların üzerine kurulu oldukları için aldıklarını söyledi. Bununla birlikte, oyun fikri Japonya'da tasarlanırken, bu belirli oyunların ABD'de yapıldığını ve bunun, hayran kitlesi olan önceden var olan çizgi romanlara dayandıkları için Marvel filmlerinin belirlediği rekorların sayılmadığını söylemek gibi olduğunu savundum. Her biri kendi değerlerine göre başarıya ulaştı ve kaynak materyalden ödünç almaları, ondan ayrı sayılmadıkları anlamına gelmiyor. Argümanımı dikkate almadı ve "Wii Us öküzler ve ibneler içindir ve sizin boynuzunuz yok" dedi ve bunlar yalnızca "küçük Japon aletini emen Nintendo hayranları çocuklar yüzünden" iyi oyunlar olarak kabul ediliyor. Ayrıca, yalnızca yenileri gibi eski Nintendo oyunlarını oynayanların, yeni Mario oyunlarını sevmediğinin kanıtı olduğunu söyledi. Wii'den beri sadece Nintendo oyunları oynayan ben, Nintendo oyunlarını sevdiğim için aynı fikirde değildim. Bu noktayı tartışmadı ama "Pekala, bu tartışmanın galibi olarak hala memnunum" dedi. Daha sonra bana tüm muhakemeleriyle birlikte son argümanlarını gönderdi, bu argümanı benimkiyle karşılaştırabilmeniz için aşağıda yayınlayacağım. Son/ TL;DR:

Benim iddiam, Nintendo oyunları için fikirler Japonya'dan gelse de, Retro Studios gibi stüdyolar Japonya dışında harika Nintendo oyunları yapıyor ve bu oyunlar NES günlerinden hayranlar kadar yeni hayranlara da hitap ediyor.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [23F] ve 8 aylık erkek arkadaşım [21M] ile eleştirileri atlatmakta güçlük çekiyoruz. POST: Bağımsız yaşıyorum ve çok iyi kazandıran, herhangi bir derece gerektirmeyen ve istersem bol bol izin almamı sağlayan bir işte çalışıyorum. Emeklilik için bir IRA'm var. Derece peşinde değilim. Herhangi bir hobiye veya ilgiye çok uzun süre bağlı kalmam. Memnun biri olduğumu ve durumum için çok minnettar olduğumu söyleyebilirim. Ailesiyle birlikte yaşıyor, tam zamanlı bir öğrenci ve çok yoğun bir programı var. Hafta sonları çalışıyor. Neye tutkulu olduğunu ve yaşamak için ne yapmak istediğini genç yaşından beri biliyordu. Çok erteliyor ve depresyon teşhisi kondu. Beni kıskandığını itiraf etti. Bana tembel ve dar görüşlü olduğumu söylüyor. Kazandığım parayı çarçur ettiğim için hak etmediğimi söylüyor; Dışarıda daha çok çalışan ve buna benden daha çok ihtiyacı olan insanlar var. Hak etmediğim bir yeteneğe sahip olduğumu, çünkü daha tutkulu insanların bunun için adam öldüreceğini kabul ediyor. Bana örnek alabileceği biri olmayı dilediğini söyledi ama değilim. Bana pek saygı duymadığını çünkü kişisel gelişim arayışına dair hiçbir işaret göstermediğimi söylüyor. incinmiş hissediyorum Onunla hayatımı paylaşmaktan korkuyorum. Korkarım beni yargılamaya devam edecek ve asla kabul edilmiş hissetmeyeceğim. Bu duruma ilişkin anlayışımı genişletmek ve tüm seçeneklerimi ve durumu düzeltmek için yapabileceğim eylemlerin olası sonuçlarını görmeme yardımcı olmak için bu duruma ilişkin farklı bakış açıları okumak istiyorum. Bu bir yabancıya nasıl görünür? Daha önce benim durumumda olan var mı? Kimse onun oldu mu? TL;DR:

Depresif erkek arkadaş onun için yeterince hırslı/ilham verici olmadığımı düşünüyor. Üstesinden gelemiyorum. Yeni bakış açılarına/fikirlere ihtiyacınız var.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [18M] babamı [46M] 8 yıldır görmedim, dün Facebook'ta arkadaşlık isteğimi kabul etti. Ne yapmalıyım? POST: 2007'de babam başka bir kadınla ilişki yaşamak için annemi terk etti, 15 yıldır evliler ama düzenli olarak tartışıyorlardı ve 10 yaşındaki ben dışında ayrılması pek sürpriz olmadı. İlk iki hafta babam hayatımda çok kaldı, çoğu gün ziyaretime geldi ve elinden geldiğince beni şımarttı. Bununla birlikte, zaman geçtikçe, ilk ayrılmadan birkaç ay sonra tekrar ziyaret etmeyene kadar daha seyrek ziyaret etti. Bu, özellikle öfkemi kontrol etme konusunda birçok sorun geliştirmeme neden oldu ve bu nedenle babama karşı hala oldukça fazla kırgınlık besliyorum. 5 yıl sonra, şimdi 2012, 15 yaşımdayken, sahte bir facebook hesabı açtım (hile olduğunu biliyorum) ve yeni hayatı hakkında daha fazla bilgi edinmek için babamı facebook'ta eklemeye çalıştım. O zaman tek bulabildiğim, onun ve "metresinin" [35ishF] 'güncel' bir fotoğrafıydı. Düne atlayın ve yanlışlıkla 3 yıl önce oluşturduğum sahte facebook hesabına giriş yaptım. Görünüşe göre, hesap açıkça sahte olmasına ve kelimenin tam anlamıyla bir çocuk tarafından oluşturulmuş olmasına rağmen babam arkadaşlık isteğimi kabul etmişti, bu yüzden bu fikrin asla işe yaramamasını ve hemen unutmamı bekliyordum. Hesabına bakındıktan sonra annemi uğruna terk ettiği kadınla evlendiğini ve ondan bir çocuğu olduğunu öğrendim, şimdi 1 yaşında bir erkek çocuğu... Bunu öğrenmenin en kötü yanı, onun buna verdiği sevgiyi görmek. çocuk, 10 yaşında beni terk ettikten sonra ve yeni arkadaşlarının ve ailesinin onu gördüğü harika insan. Reddit, ne yapacağım? Bana verdiği zararın cezası olarak intikamcı davranıp herkese gerçekte kim olduğunu göstermeye çalışıyor muyum? Yoksa bu fırsatı affetmek ve yılların acısını ve pişmanlığını uzlaştırmaya çalışmak için mi kullanacağım? TL;DR:

Babam, 8 yıl önce annemi ve beni metresiyle yeni bir hayata başlamak için terk ettikten sonra Facebook'ta arkadaşlık isteğimi kabul etti. Reddit'te ne yapmalıyım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Aşık olduğum bir kızla "arkadaş" ilişkimi nasıl sürdürürüm? POST: Şimdi 21 yaşında (erkek) bir üniversite öğrencisiyim ve bu 'LZ' kıza 7. sınıftan beri aşığım. O zamanlar, aşık olduğum kızla bir şekilde arkadaş olmama rağmen, kızlara karşı tam olarak emin değildim. Artık yakın arkadaşız ve hala kendimi ondan çok etkilenmiş buluyorum. Hiç gerçekten bir ilişki yaşamamış olmama rağmen (bağlı ilişkilere inanıyorum, henüz mümkün olduğunu düşünmediğim şeyler) ama şimdi kızlara karşı daha açık ve küstahım. Aslında bir aptal olarak çıkıp arkadaşlığımızı mahvetmekten korkuyorum (kaybetmek istemediğim bir şey) çünkü hala ondan hoşlanıyorum. Onunla arkadaş olmanın ötesine geçebileceğimi sanmıyorum ama en azından onun arkadaşı olabilirim. Arkadaşlığımızı sağlam tutmak için ne yapabilirim? TL;DR:

10 yıldır bir kıza aşığım, yakın arkadaşız ve hala ondan hoşlandığım için arkadaşlığımızı bozmak istemiyorum.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [25 E] GF [24 K] ile 3 aydır, istismarcı eski sevgilisiyle tekrar bir araya gelmek istiyorum POST: Bu çok dindar kızla eski ofisimde tanıştım. Zeki ve güzel bir kız, ne yazık ki çok zayıf ve hiç de neşeli görünmüyor. Yani tipim değildi. İhtiyaç ve kıskançlık nedeniyle kendisini sözlü olarak taciz etmeye başlayan erkek arkadaşından bana ve arkadaşıma şikayet etti. Ben ve arkadaşlarım bunun kötü niyetli bir ilişkinin başlangıcı olduğunu biliyorduk. İlişkileri, tokatlanıp ayrıldığı noktaya kadar kötüleşir. Ona bir şans daha vermesi için yalvaracağını ve taciz dolu ilişkilerinin yeni bir döngüsüne tekrar tekrar başlayacağını biliyordum. Başkalarının (erkek, kadın, güzel, çirkin) sorunlarını kendi sorunum olarak kabul etme gibi kötü bir huyum var. Bu yüzden depresyon döneminde ona destek vermeye ve önceki ilişkisinin ne kadar kötü olduğunu göstermeye çalıştım. Ailedeki herkesi Facebook'ta gözetlemeye devam eden tacizci babasını bana açıkladı. Ona acıdım ve bu süreçte ona karşı hisler geliştirdim. Yaklaşık bir ay sonra birbirimizle çıktık (Savunmama göre, seks yapmak için nezaket kullanan türden "İYİ ADAM" değilim). Eski sevgilisi bu 3 aylık süre boyunca mesaj üzerinden zaman zaman onu taciz etmeye devam etti ama o onu asla engellemedi. Sırf güvende olmak için hiçbir şey yapmamı istemedi ve bunu kilisesindeki herkesten saklamaya çalıştı. Geçen hafta ikisi de birbirleriyle tekrar konuşmaya başladılar. Onunla bir arkadaş olarak konuştuğunu ve çılgınca bir şey yapmasını istemediğini söyledi. Ta ki bu hafta sonuna kadar, bizi birlikte görüp ona mesajlar yüzünden davranmaya başlayana kadar, sonra herhangi bir mesaj gönderemeden onu engelledi. Ondan gerçekten korkmuştu ve bir hafta dairesi yerine otelde kalmaya karar verdi. Önümüzdeki hafta sonu ondan kaçmak için ona yeni bir daire bulmayı planladık (Yeni ofisi benim evimden çok uzakta olduğu için birlikte taşınamıyoruz). Dün gece onu teselli etmeye çalıştım. Bir süre konuştuk. Sonunda yıkıldı ve bana eski sevgilisi olmadan yaşayamayacağını itiraf etti. Onsuz yaşamaktansa dayak yemeyi tercih ediyor. TL;DR:

Babası sorunu ve istismarcı bir eski sevgilisi olan dindar ve muhteşem bir kızla tanıştım. Ona yardım etmeye çalıştım ve sonunda onunla çıktım. Şimdi eski sevgilisini geri istiyor.

SUBREDDIT: r/loseit TITLE: Arkadaşlarımın hepsi pizza sipariş etti. Pes etmek yerine kendime bir sürü kabaklı pizza-lokma yaptım. Arkadaşlarımın hepsi kıskançtı!! POST: Yani dün gece arkadaşlarımın her yerindeydik (yenisine hazırlanmak için tüm Star Wars filmlerini yeniden izliyorduk!!) ve diğer herkes pizza sipariş etti. Pes etmek yerine kabak pizza lokmaları yaptım. Temelde büyük bir kabağı alıp ince dilimler halinde dilimliyorum, dilimlerin üzerine pizza sosu ve Trader Joe's az yağlı mozzarella koyuyorum ve 400 derecede 15 dakika fırında pişiriyorum. Dürüst olmak gerekirse, tadı hala şişmanken yediğim BagelBite'lardan ÇOK daha iyi ve 20'den fazla "ısırık" için 265 kalori için, gerçek pizza yiyen arkadaşlarımdan daha fazla hacim yedim! Dahası, hepsi yemeğimin koktuğunu ve daha iyi göründüğünü söylediler ve ben de ısırıklarımı yememek için onlarla savaşmak zorunda kaldım!! Büyük zaman kazan. TL;DR:

Tüm arkadaşlarımın yaptığı gibi pizza sipariş etmek yerine kabak pizza yaptım - aldıkları pizzadan daha iyi lokmalar!!

SUBREDDIT: r/relationship_advice TITLE: 7 yıllık en iyi arkadaşım, 5 yıllık faydaları olan arkadaşım oldu. Bununla ilgili yanlış bir şey var mı? POST: Ben ve bu adam ortaokuldan beri arkadaşız. Eskiden en büyük inekti, insanlar onun üzerine yürüdüler, hatta insanlar onun zihinsel engelli olduğunu bile düşündüler, çok garipti. O sadece acınasıydı. Bana gelince, bir sürü arkadaşım vardı ve bütün erkekler beni istiyordu. Liseye geldiğimizde her şey değişti. Birinci sınıfta kıdemli bir kızla tanıştı ve onu değiştirdi. Onun sayesinde tüm popüler insanlarla arkadaştı. Sivilceleri düzeldi, diş tellerini çıkardı ve bir aygıra dönüştü. Sürekli sevişiyordu ve tüm partilere gidiyordu. Ve bana gelince... bazı hatalar yaptım ve insanlar bunun için bana zorbalık yapmaya başladı. Artık kimse benimle arkadaş olmak istemiyordu. Kimse benimle çıkmak istemedi. Bekaretimi bu adama kaptırıp beni terk ettikten sonra, ne kadar popüler olsa da arkadaşım başa çıkmama yardım etmeyi teklif etti. Böylece gündelik seks yapmaya başladık. Her ilişki arasında, beş yıl boyunca onunla yatardım. Ve hala yapıyorum. O benim ortaokuldan konuştuğum tek arkadaşım ve onunla seks yapmayı ve sonrasında arkadaş olarak eğlenmeyi seviyorum. Ama bunda bir terslik var gibi hissediyorum. Bir ilişkiyi 8 aydan fazla sürdüremem ama bu "ilişkiyi" 5 yıldır sürdürüyorum. Bunda bir terslik var gibi hissediyorum. Hatta bu adam 29 TL olduğumuz halde hala bekarsak evlenelim dedi;DR:

7 yıllık çok yakın arkadaşım 5 yıldır sevişme dostum. İkimiz de birbirimizi en iyi ve en kötü hallerimizde gördük ve hala bekarsak 29 yaşında evleneceğimizi söyledik.

SUBREDDIT: r/AskReddit TITLE: Reddit'te en iyi Pissed Myself hikayen hangisi? İşte dün geceden benimki. POST: Peki. Hala zihinsel olarak bundan kurtulamadım, bu yüzden lütfen biraz kötü yazımla ilgilenin. Evimden bir blok ötede bir bar işlettiği için eski sevgilimi iş yerinde ziyaret etmek gibi kötü bir alışkanlığım var. Uzun lafın kısası, oda arkadaşım, arkadaşımız ve ben kazara eski sevgilimin Noel partisini mahvettik, deli gibi dövüldüm, aptal bir amcık sunucuyla Nunavut hakkında hararetli bir tartışmaya girdim (biliyorum), sarhoş bir şekilde yalpaladım evime bir blok, çırılçıplak soyulmuş, dizüstü bilgisayarımda reddit'i açmış, kek yemeye kalkmış ve bayılmış. Sabah 4'e hızlı ileri sarılıyorum, uyanıyorum ve aletimden 5 fitlik bir yarıçap içindeki her şey çişle sırılsıklam oluyor. Aptal aletim yatak odamda bir yangın hortumu rutini yapmıştı, sikime en yakın şey olan macbook'um [Smiling Jerry's] ve ucuz birayla basınçlı suyla yıkanmıştı. Sarhoş sersemliğimde, klavyedeki her tuşta küçük bir su birikintisi gördüğümü hatırlıyorum. Duş aldığımı ve sonra sidik dolu yatağıma geri döndüğümü belli belirsiz hatırlıyorum. İş için zamanında uyandım ve bir grafik tasarımcı olduğumu ve bunun büyük bir sorun olduğunu hatırladım. Çılgınca dizüstü bilgisayarımı açmaya çalıştım ki bundan hemen sonra yapmamam gerektiğini fark ettim ve hiçbir şey. Kaloriferin önüne yan yatırıp işe gittim oradakilere anlattım ve güldük. Patronuma haber geldi ve günün geri kalanında bana iş makinelerinin hiçbirine işemememi hatırlattı. Eve geldim ve hala hiçbir şey yok. Neredeyse 5 Gb müşteri dosyası gitti. Portföyüm için tüm orijinal dosyalar gitti (falan filan onu yedeklemeliydim, ben bir beyefendinin lanet olası masturbasyon aracı salağıyım). Tüm lisanslı yazılımlarım gitti. (tüm korsan yazılımlarım gitti) Tüm boktan pornolarım gitti. Pozitif kalmaya çalışıyorum. TL;DR:

Bayılırken dizüstü bilgisayarımı sıfırdan hortumla çalıştırdım, istemci klasörleri, yazılım, hayatım gitti.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Bir yıldır tanıdığım kız (21f), hayatı ve bizimle ne yapacağına karar vermesine yardım etmemi istiyor. Tanrı aşkına ne diyeceğim? (21dk) POST: Yurtdışı gezisinde biriyle tanıştım. Bir yıldır tanışıyoruz ve internetten konuşuyoruz. Erkek arkadaşı var ama beni biraz daha ilginç bulduğunu söyleyebilirim. Beni daha çekici, ilginç bulduğunu ve diğer önceki ve şimdiki erkek arkadaşının aksine kararlı olduğumu açıkça belirtti. Sorun şu ki, ikimiz de uzun mesafe yapamıyoruz. 4 ay sonra tekrar okula başlamak için taşınıyor ve şu anki erkek arkadaşıyla işlerin muhtemelen biteceğini düşünüyor, ikisi de bunu biliyor ve erkek ona umursamadığını ama şimdi bir karar vermesi gerektiğini söyledi. Okulda onun yanında hareket etme, çalışma ve yaşama fırsatım var. Bunu çok istediğini söylüyor ama erkek arkadaşıyla ne yapacağı konusunda kafası karışmış görünüyor (eğer ayrılırlarsa bunun onun suçu olacağını düşünüyor). Şimdi ne yapacağını bilmiyor. Karar vermesine yardım etmemi istiyor ve ben ona ne diyeceğimi bilmiyorum. TL;DR:

Yakın arkadaşı, muhtemelen ayrılacağı bir erkek arkadaşıyla takılıp kalmıştır. Benden hoşlanıyor ve yaklaşmamı istiyor. Ayrıca ne yapacağına karar vermesine yardım etmemi istiyor ve ben ne söyleyeceğimi bilmiyorum.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: 20[E] Romantik bir boşlukla boğuşuyor 19[E] POST: Bu yüzden iki yıldır bir adama karşı derin tohumlanmış hislerim var. Başlangıçta benim için çok iyi olduğunu ve çok genç olduğumuzu düşünerek onu geri çevirmiştim. Biraz ayrı yaşıyorduk, o şehrin kalbindendi ve ben banliyölerdeydim. İkimiz de lisedeyiz ve eşcinsel olduğumu açıkladığım için duygusal olarak kafam çok karışıktı. Reddetmem onu ​​son derece incitti ve sonraki iki yıl boyunca bolca özür diledim ama iyi bir dostluk kurduk. Onu yaklaşık ayda bir kez görüyordum. Temmuz ayı başlarında bir şeyler değişti. Arkadaş bölgesi engelini aştık ve son derece samimi iki hafta geçirdik. O bir orkestra kampındayken (o harika bir çellocu) her zamankinden daha fazla konuştuk ve geri döndüğünde fiziksel bir ilişki kurduk. Bekaretini almama kadar gitti. Hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Gerçekten keyifli bir deneyimdi. Hiç bu kadar mutlu olmayı yaşamamıştım ve o kadar rahatlamıştım ki iki yıl önceki hatamı düzeltebildim. Sonra iki hafta sonra gezilerimizden birinin ardından nihayet nerede olduğumuz konusunda onunla yüzleştim. Gerçekten bir hiç olmadığımız için somut bir temel istedim. Romantik aktiviteye ara vermemiz gerektiğini ve duygusal olarak hazır olmadığını söyledi. Diğer ayaktaki ayakkabılar değil mi!? Söylemeye gerek yok, ezildim ve hala öyleyim. Son bir aydır hala arkadaş olarak takılıyoruz ama ondan aşırı derecede sıcak ve soğuk duygular almaya devam ediyorum. Onu ölçemem. Duruşumuz ve bana karşı hisleri hakkında onunla tekrar yüzleşmek istiyorum. Devam etmeli miyim yoksa onu beklemeli miyim bilmek istiyorum. Düşünmek her ikisini de incitiyor. Ama sorarsam bunun onu uzaklaştıracağını hissediyorum. Ona karşı hala çok güçlü hislerim olduğu için onu kaybetmek istemiyorum. Gerçekten ona ne söylemem gerektiği veya bu durumu nasıl ele almam gerektiği konusunda tavsiye istiyorum. Pazartesi günü onunla birkaç ortak arkadaşımla takılıyorum. Sadece onunla takılmak istedim ama bir arkadaşının geleceğini söyledi ben de en iyi arkadaşımı davet ettim. TL;DR:

Hoşlandığım adam romantik bir ara vermemiz gerektiğini söyledi ve kalbim kırıldı. Onunla nasıl hissettiğim hakkında nasıl konuşacağım konusunda tavsiye istiyorum.

SUBREDDIT: r/dating_advice TITLE: Nerede durduğumuza dair hiçbir fikrim yok. POST: Bu yüzden epeydir tanıdığım bir adamla aslında takılmaya başladım. Her zaman platonik olduğunu varsaydım ama bir gece bir partiye gittim ve o da oradaydı. Bir süre konuştuk ve arkadaşı, bu adamın benim "gerçekten sevimli" olduğumu düşündüğünü söylemek için beni kenara çekti. Parti devam ediyor ve o alınganlaşıyor. Birdenbire (yine de onun başlattığı) sevişmeye başlarız. Ondan beni eve bırakmasını istedim ve sevişme epey bir süre devam etti ama erken kalkmam gerektiği için gitmem gerekiyordu. Gitmek zorunda olduğum için oldukça hayal kırıklığına uğramış görünüyordu, ama bu onun sarhoş olması da olabilirdi. Ertesi gün ona mesaj attım ve hiçbir şey hatırlayamayacak kadar sarhoş olduğunu söyledi. Temel olarak, satın almıyorum. İşin tuhafı, o geceden önce hiç takılmadık ama sonrasında ÇOK daha fazla takıldık. Hatta beni arkadaşlarıyla birlikte bir lunaparka davet etti. Bir ay sonra, ona gerçekten neler olduğunu sormak istedim, bu yüzden bir gece (sarhoşken) sabah 2'de ona mesaj attım. Ona partiden gerçekten bir şey hatırlayıp hatırlamadığını sordum ve hiçbir şekilde cevap vermedi. Onu haftalık akşam yemeği partilerimize davet ettim ve geldi ama metin hakkında hiçbir şey söylemedi. Temel olarak, neler olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Çok fazla karışık sinyal alıyormuşum gibi hissediyorum. TL;DR:

Erkek arkadaşıyla sarhoş makyaj. Olaydan sonra daha çok takılmaya başlıyoruz ama o bir şey olduğunu kabul etmek istemiyor.

SUBREDDIT: r/relationship_advice TITLE: [19ay] bu kızla [19f] iki hafta önce tanıştım, ona Noel tatilinden önce onun hakkında ne hissettiğimi söylemek istiyorum...[Güncelleme] POST: [Orijinal gönderi]( Tamam, yaklaşık bir saat önce onu tam anlamıyla kollarıma aldım. Birlikte izlemeye başladığımız şovumuzun bir bölümünü bitirmek üzereydik (beyaz yakalı, bu arada 10/10 tavsiye ederdi) ve Normalde yaptığımız gibi bölümler arasında biraz konuşalım diye Netflix'in bir sonraki bölüme geçmesini engelledim.Bunu yaptıktan hemen sonra ve onunla konuşmak ister gibi başımı çevirdiğimde (aslında onu öpecektim) gitmesi gerektiğini söylüyor, sınavlarına biraz daha çalışması gerektiğini ve erken yatması gerektiğini söylüyor (yarın sınavı olmamasına rağmen, bu tamamen anlaşılabilir, sonuçta final haftası). bu onu öpme planımı bir nevi durdurdu. Hafifçe 10-15 dakika daha kalmasını sağlamaya çalıştım ama gitmesi gerektiği konusunda ısrar etti. Onu arabasına kadar yürüttüm ve ona sarılarak veda ettim. Muhtemelen, "Ne kadar aptal, onu arabasına götürdüğünde onu öpmeliydin!" diyorsun. İnan bana bunu düşündüm ama gitmesi gerekiyordu ve bu onun daha uzun süre kalmasına neden olurdu ve zaten onu öpmek istediğim an o değildi. Aradan önce bir kez daha bir araya gelmeyi tartıştık ama açıkçası olur mu bilmiyorum. İşte bu sefer sormam gereken şey şu. Ben şimdi ne yapmalıyım? Umarım birbirimizi bir kez daha görürüz? Pes edip gitmesine izin mi vereceksin? Ayrılmadan önce onunla vedalaşmak ve sonra onu öpmek için buluşmaya mı çalışıyorsun? Onu arayıp bu gece mi yoksa başka bir gece mi konuşmalıyım? Bana ve hisleri yakalama yeteneğime ve onlar üzerinde yeterince hızlı hareket edemediğime lanet olsun. TL;DR:

Kız vardı, kızı öpecektim, kız ayrılmak zorunda kaldı, kızı öpemedim, kızı bir daha görüp görmeyeceğimi bilmiyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Kahretsin.

SUBREDDIT: r/relationship_advice TITLE: [18/e] Kız arkadaşım [18/e] aseksüel olabileceğini düşünüyor POST: Kız arkadaşım ve ben 2+ yıldır çıkıyoruz, ancak son zamanlarda bana aseksüel olabileceğini düşündüğünü söyledi. Yani, oral ve diğer cinsel faaliyetlerde bulunduk (seks hariç), ancak cinsel herhangi bir şey için arzu duymaktan çok beni memnun etmenin daha önemli olduğunu fark etti. İyi hissettirdiğini söylüyor (bir insanın uyarıldığında hissetmesi gerektiği gibi), ancak bunu yapma ihtiyacı hissetmiyor. Zevk alabilmek istediğini ve aynı zamanda cinsel yakınlık istediğini söylüyor, ancak bunu hissetmiyor. Bunun sadece bir aşama ya da libido eksikliği olduğunu düşünüyorum, ancak seçim yapma yetkisinin olmadığı konusunda beni temin ediyor (eşcinsellik bir seçim değil gibi). Paylaşabileceğiniz bir tavsiye veya bilgi var mı? TL;DR:

Kız arkadaşım aseksüel olduğuna ve hiçbir zaman cinsel bir şey yapma ihtiyacı hissetmediğine inanıyor; sadece zevk aldığım için.

SUBREDDIT: r/loseit TITLE: Kişi yemekle olan duygusal bağını nasıl koparır? POST: Oldukça aktifim, 1.60", 160 pound civarındayım ve ÇOK FAZLA kısaltmak istiyorum. Oldukça tıknaz bir alt kısmım ve daha küçük bir gövdem olan "kıvrımlı" dediğiniz kişiyim. Her zaman bir tür sorunum olmuştur. yemek yeme konusunda. Ya hiç yeterince yemedim ya da çok fazla yedim. "Duygusal yeme" ifadesi benim için her zaman kafa karıştırıcı olmuştur çünkü benim için bir (veya üç) pizza yemenin beni mutlu edeceğini düşünmüyorum * daha iyi hissetmek*, bu sadece insanların yaptığı bir şeydi, ben de anlatıyı takip ettim. Aynısı tatlılar veya diğer "kötü" yiyecekler için de geçerli. Gerçekten üzgün olsaydım (örneğin ciddi bir ayrılıktan sonra), hissetmeyi fiziksel olarak kullanırdım Mutsuzluğumdan uzaklaşmak için dolu. Bütün meselenin tükettiğinden daha fazla kalori yakmak olduğunu biliyorum ama NASIL? Yiyeceklerle olan her türlü psikolojik bağımlılığını ve duygusal bağını nasıl kırarsın? Zihnimde daha az belirgin olmak için YEMEK zorunda kalmam? (Gıdayı daha çok bir yakıt kaynağı olarak ve ağlayacak omzum olarak daha az eşitlemek için kendimi yeniden eğitin). Kalori alımımı önemli ölçüde azaltıyor muyum? Ben ne yapacağım? TL;DR:

Her zaman çok az ya da çok yedim ve aktif olmama rağmen kilo vermekte zorlanıyorum. Yardım.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [26m] 1 yıllık kız arkadaşıma [25f] nasıl davrandığımı unutamıyorum POST: Kalbim kırıldı ve bu konuda kendimi gerçekten suçlu hissediyorum. Temelde olan şey, Cumartesi gecesi arkadaşlarıyla dışarı çıkmasıydı. Sevdiği için bunu her hafta sonu yapıyor. Bazen koğuşlardan sonra arkadaşlarının evinde uyuyor (çünkü araba kullanamayacak kadar sarhoş ve arkadaşlarının evi yakınlarda) Ertesi gün eve geldi. Onu bir adam tarafından bırakıldığını gördüm ve ona kim olduğunu sordum. James olduğunu söyledi ve dün gece parti yaptılar. Sonra ondan daha fazla ayrıntı istedim vs. Neden onun kolonyası gibi koktuğunu sordum ve bana çok dans ettiklerini ama bundan başka bir şey olmadığını söyledi. James'in onu neden bıraktığını sordum. Bana James'in kendisi ve arkadaşıyla birlikte arkadaşlarının evine geldiğini söyledi. Arkadaşlarının yerini biliyorum ve burası küçücük bir yer (burası bir stüdyo dairesi) ve 1 yatak ve 1 kanepe var, bu yüzden ona insanların nerede uyuduğunu sordum ve bana kendisinin ve James'in aynı yatakta uyurken arkadaşı uyuduğunu söyledi. kanepe. Şimdi bana aralarında hiçbir şey olmadığını söylüyor ve ben ona inanıyorum çünkü ona %100 güveniyorum. Sonra sinirlendim ve sonunda bir tartışmaya girdik ve ona bağırdım. Sonunda yıkıldı ve ağladı ve annesini aradı ve ona olanları anlattı. Annesi polisi aramasını tavsiye etti. Ya annesi aradı ya da birileri bizi duydu çünkü polisler geldi ama şükürler olsun ki tutuklanmadım (davranışımla tutuklanmalıydım sanırım) Yaptığımdan çok utanıyorum ve insanların bilmesinden utanıyorum ( komşumuz, annesi). Kendimi gönüllü olarak danışmanlığa ve aile içi istismarı önleme kursuna kontrol ettim. Ona daha önce hiç bağırmadım ama korkarım ki bu benim tacizci olabileceğimin bir işareti. İlişkimiz nispeten yeni, bu yüzden sürekli aklımda "ya olsaydı" var. Bu çirkin anı nasıl atlatırız? TL;DR:

Kız arkadaşım dışarıda eğleniyordu, sonunda ona bağıran tacizci bir pislik oldum, hala bu konuda kendimi suçlu hissediyorum, bunu nasıl çözebilirim?

SUBREDDIT: r/relationship_advice TITLE: Biriyle nasıl iletişim kurulur? [22/M] POST: Pekala, son zamanlarda kendimi bir arkadaşıma oldukça çekici buluyorum. Başka bir arkadaşlarına sordum ve muhtemelen onlarla bir şeyler başlatma şansım olacağını düşünüyorlar. Benim gibi içe dönük biri için bu kendi başına oldukça zordu ama şimdi işin asıl zor kısmı. Çıkma teklif etmek istediğim kız herhangi bir sosyal medyayı kullanmayı reddediyor, bu yüzden sadece [öncelikle mesajlaşmak için] bir telefonu var, ki ben onun numarasını bilmiyorum. Şimdiye kadar hiçbir arkadaşımdan numarayı istemedim çünkü onun arkadaşlarından numarayı almanın biraz yanlış olduğunu düşünüyorum. Ama birbirimizi tam olarak neredeyse hiç görmüyoruz, bu yüzden onunla yüz yüze daha doğrudan olamam. Peki, sol alandan tamamen çıkmadan ona çıkma teklif etmeye çalışmak için herhangi bir önerin var mı? TL;DR:

Bir kıza çıkma teklif etmek istiyorum: facebook kullanmıyor, onunla pek görüşmüyor ve numarası yok.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [28m] arkadaşım [25m] geçen gün beni rahatsız eden bir şey söyledi, bu gece onunla bu konuda yüzleşeceğim. POST: Justin ve benim yaklaşık on yıldır arkadaşız diyeceğimiz dostum, son dört yılda daha da yakınlaştı. O benim küçük kardeşim gibi, onu ölesiye seviyorum ama son zamanlarda beni rahatsız eden bazı cinsiyetçi/kadın düşmanı şeyler söyledi ve eğer gerçekten kadınlar hakkında böyle hissediyorsa, yakın zamanda kız arkadaşının yeni olmasına şaşırmadım. ondan ayrıldı Takılıyorduk ve bir kadın arkadaşımın normalde yaptığı bir şey hakkında tavsiyemi istediğinden bahsetmiştim, ancak tavsiyemi asla ciddiye almıyor ve sonra olması gerektiğinde şikayet ediyor. Buna yanıtı, "çünkü kadınlar dinlemiyor" oldu. Cinsiyetin ne kadar önemli olmadığını açıklayarak yanıt verdim, o hala kadınların erkekleri dinlemedikleri için genellikle yapmaya çalıştıkları şeyde başarısız olduklarını savunuyordu. Ona birkaç kez açıklamaya çalıştıktan sonra sessizce oturduk, sonra düştü. Bu 4 gün önceydi, hala canımı sıkıyor ve bu gece onunla bunun hakkında konuşacağım. İstediğim şey, belki de sohbeti gerçekten nasıl açacağımıza dair bazı görüşler. Buradaki herhangi biri bu konuşmayı herhangi biriyle yapmak zorunda kaldı mı? Kardeşim dediğim birini kaybetmek istemiyorum ama hayatımda böyle insanlar olamaz. Bunu mümkün olan en şefkatli ama kararlı şekilde halletmek istiyorum. TL;DR:

uzun zamandır arkadaşım bana bazı cinsiyetçi şeyler söyledi, bu gece onunla bunun hakkında konuşacağım, konuşmayı nasıl düzgün bir şekilde ele alabilirim?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Erkek arkadaşıma[17E] olan hislerim ve 2,5 yıllık ilişkim hakkında [17K] kafam karıştı POST: Erkek arkadaşım ve ben 2,5 yıldır çıkıyoruz, O benim her şeyimdi ve kalbim için çok değerli. Onu gerçekten seviyorum. İkimiz de lisenin son yılındayız ve kendimi çok üzgün/kafam karışmış/bıkkın hissediyorum. Bize ne olacağı konusunda kafam çok karıştı. Birkaç aydır ilişkimizden %100 memnun değilim ama onu hala seviyorum. İlişkinin eski evli bir çift gibi hissetmeye başladığını hissediyorum. Bekar olmanın nasıl bir şey olduğunu merak ediyorum ama onu hayatımda kaybetmeyi veya potansiyel olarak onu başka bir kızla görmeyi düşündüğümde kalbim acıyor. Daha önce kızmayacağım küçük şeyler yüzünden ona kızmaya başladım. Bana her sabah "günaydın" mesajı atmamak ya da kucaklaştığımızda uyuyakalmak vb. Böyle küçük şeyler için ona kızdığımda kendimi çok kötü hissediyorum ama bu öfkenin nereden geldiğine dair hiçbir fikrim yok. ve çok gerçek hissettiriyor. Bazı kötümser/depresif düşüncelere sahip olma eğilimindeyim ve endişeden muzdaripim. Ve erkek arkadaşımı kaybetmek kaygımı biraz artırıyor. Yardım için teşekkürler! TL;DR:

Kız, erkek arkadaşını ölesiye sevdiği halde onunla ilişkisini sürdürüp sürdürmeyeceği konusunda kafası karışmış, ama bundan gerçekten sıkılmış.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Benim (22E) ve GF'm (25K) arasında garip ve üzücü bir durum POST: Her şeyden önce bu bir savurganlıktır. Bu kızla yaklaşık 3 aydır çıkıyorum, o 25, ben 22. Bir ay önce ona kız arkadaşım olmasını söyledim ve kabul etti, her ilişki gibi inişlerimiz ve çıkışlarımız oldu. Onu gerçekten çekici buluyorum ve her zaman onunla sevişmek istemişimdir; "benimle seks yapmaya gerçekten hazır olmadığı veya emin olmadığı" için reddettiği, hatta bazen ona baskı yaptığımı ve bunun onun için rahatsız olduğunu söyledi. Birkaç gün önce benimle sevişmeye hazır olduğunu söyledi, kendine bunun neden birdenbire gerçekleşmediğini soruyor olabilirsin. O ailesiyle yaşadığı ve ben de benimkiyle yaşadığım için seks yapabileceğimiz bir otel odası dışında bir yerimiz var. Bunun üzerine bir otel odasına gitmeye karar verdik, yanıma alkol getirmemi söyledi, ikimiz de çok hızlı içmeye başladık, önce onunla sevişmeye çalıştım ve "Biraz daha içelim" yanıtı aldım, çok şaşırdım. ama kabul etti, gerçekten sarhoş olduktan sonra öpüşmeye falan başladık, üzerimde oral seks yaptı ama ilişkiye girdiğimizde uyuyakaldı ya da bayıldı ve dürüst olmak gerekirse, son zamanlarda karşılaştığım en garip durumdu. Giyindim ve onu eve götürdüm, ertesi gün bana hiçbir şey hatırlamadığını söyledi (ki bence saçmalık) Ona tam olarak ne olduğunu anlattım ve neden benimle seks yapmak için o kadar sarhoş olması gerektiğini sordum. Bana gergin olduğunu çünkü benden gerçekten hoşlandığını ve aynı zamanda utangaç olduğunu söylüyor (benden daha yaşlı olduğunu ve daha önce başka erkeklerle seks yaptığını unutmayın) benden sürekli bir şans daha istiyor ama ben gerçekten bilmiyorum ne yapmalıyım, bazı tavsiyeler kullanabilirim. Şimdiden teşekkür ederim. TL;DR:

Kız arkadaşımla ilk kez seks yapmaya çalıştık, sarhoş oldu ve biz oradayken bayıldı.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [23 M] kız arkadaşımın [20 F] telefonunda başka erkeklere mesaj attığını ve bunu sakladığını öğrendim. POST: Kız arkadaşım ve ben yaklaşık 10 aydır birlikteyiz ve birlikte yaşıyoruz. Geçen gün yeni işinden bir adamla mesajlaştığını öğrendim. Metinlere baktığımda, beni aldatmaya niyeti olmadığı, ancak ilgiden çok hoşlandığı anlaşılıyor. Bu, elbette onu neredeyse kapı dışarı edeceğim büyük bir kavga yarattı. Pişmanlığını gösterdi ve beni artık onunla konuşmayacağına ve bir daha asla böyle bir şey yapmayacağına inandırdı. Bunu aşmaya çalışıyorduk ki, ilişkimiz boyunca onun da bir önceki yıl gittiği kolejinden başka bir adama mesaj attığını telefonunda gördüm. Metin mesajları, başka bir kıza söylemeyeceğim şeyleri söylemesini içeriyordu. Uygunsuz bir şey yok ama yine de çok yanlış. Yine aldatmanın gerçekleştiğini düşünmüyorum ama bu kısa mesajlar kesinlikle kalpten bir bıçaktı. Bu ek metinleri bulduktan sonra onu dışarı attım ve şu anda annesinin evinde. Bunların hepsi şimdi oldu ve sanırım nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum. Tüm bunlardan çok net bir şekilde mahvoldu ve eve dönmesine izin vermem için bana yalvarıyor. Bana yaptıklarından dolayı ne kadar incindiğini görüyorum ama bu onu geri almam için yeterli mi bilmiyorum. Buradaki asıl sorum şu: "Bulduğum şeyler yüzünden bu ilişkiyi bir kenara atmaya değer mi?" Bunun ne kadar yanlış olduğunu ve söylediği bazı şeylerin ne kadar zehirli olduğunun farkında olmadığını itiraf etti. Öyleyse devam etmeli miyim? Bunu bir daha asla yapmayacağını kanıtlaması için ona bir şans vermeli miyim? Ona bir şeyleri düzeltmesi için bir şans veriyor muyum? Ben ne yaparım? Herhangi bir geri bildirim için teşekkür ederim. TL;DR:

Kız arkadaşım arkamdan başka erkeklerle mesajlaşıyor. Aldatmadı ama bariz bir vicdan azabı göstermesine rağmen bu sinyaller yetmeli mi?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: ben 27/K, kocamla 29/E; FB'de eski sevgilisiyle "yanlışlıkla" arkadaş olduğunu söylüyor POST: (27/K) kocam (29/E) eski sevgilisini yanlışlıkla FB'ye eklediğini söyledi. Bu gün ve yaşta biriyle yanlışlıkla arkadaş olmak bile mümkün mü? İşte küçük bir arka plan... Bu, kullanılıp atılan bir hesap çünkü onun ben olduğumu kesinlikle bilecektir. Bir gece FB sayfasına bakıyordum ve "yakın zamanda (buraya eski sevgilinin adını girin) ile arkadaş oldum" yazıyordu. Kendi kendime bunun biraz karışık olduğunu düşündüm çünkü ayakkabı diğer ayağında olsaydı çok kızacağını biliyordum. Hemen sonuca varan biri değilim, bu yüzden gelişigüzel bir şekilde ona bunu sordum ve mahcup bir şekilde bu konuda tuhaf hissettiğimi kabul ettim. "Ne? Hayır, onunla arkadaş değilim" dedi. Ona gördüklerimi anlattım ve bir süre duraksadı, sonra "Sanırım yanlışlıkla ona arkadaşlık isteği göndermiş olabilirim" dedi. Ayrıca bunun bilerek yapılacak çok berbat bir şey olacağını ve üzgün olduğunu söylemeye devam etti. Bunun, onunla arkadaş olmayacağı anlamına geldiğini ve bunun sonu olacağını varsaydım..... yapmadı. İKİ HAFTA sonra ve onunla arkadaşlıktan çıkmadı. Ben ne yaparım? Ayrıca, şahsen hiç tanışmadığını kabul ettiği birkaç kızla daha arkadaş oldu, ancak onlar onun arkadaşlarını tanıyorlar .... o zaman açıklama biraz uzaklaşıyor. Yine, erkekler benimle FB'de arkadaş olduklarında, onları nasıl tanıdığımı (iş arkadaşları, vb.) Sorduklarında çok tuhaflaşıyor. Bu nedenle erkek arkadaş eklememe ve onu rahatsız edecek durumlardan kaçınma eğilimindeyim. Ayrıca bir eski sevgili ekleyerek günaha davet etme fikrini de sevmiyorum. Durum hakkında ne kadar çok düşünürsem, o kadar dağınık görünüyor. Yanlışlıkla birisini ekleseniz bile, isteğinizi kabul ettiklerinde bir bildirim alırsınız, yani bilmesi GEREKİR. Hepiniz ne düşünüyorsunuz? Endişelenmeli miyim? Facebook'ta yanlışlıkla birisiyle arkadaş olmanın mümkün olduğunu düşünüyor musunuz? Yardım lütfen! TL;DR:

[27/K] kocam [29/m] eski sevgilisini Facebook'ta "yanlışlıkla" eklediğini iddia ediyor.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [21/K], 3 yıllık aldatan erkek arkadaşımdan [21/E] ayrıldım, o sevgilisiyle ve ben hayatıma devam edemiyorum POST: Eski sevgilin aldattığı kızla hemen bir araya gelince hayatına nasıl devam edersin? Patolojik bir yalancıyla çıktım. Boşanmış alkolik ebeveynlerle kötü bir şekilde yetiştirildi, bu yüzden her şey hakkında yalan söylüyor. Neredeydi, ne yapıyordu, kime mesaj atıyordu, her şeyi. En masum şeyleri bile doğruyu söylemezdi. İlişkimizin yaklaşık bir yılında, onunla tanışır tanışmaz kızdan hoşlanmadım. İki yıl boyunca şikayet ettim ve o bunu gittikçe daha iyi sakladı. Çıkmanın son 6 ayı cehennem gibiydi, birçok nedenden dolayı, sadece kız için değil. Ben onun telefonunu karıştıran kötü kız arkadaştım ama her yaptığımda suçlayıcı başka kanıtlar buluyordum. Benim hakkımda şikayet ettiği ve onun ona ayrılmamız gerektiğini söylediği birçok konuşma. Aniden Snapchat'i indirdiğinden bahsetmiyorum bile ki bu ÇOK karakter dışıydı. Sonunda ipi kestim. Manipülatif saçmalıklara daha fazla dayanamadım. Hiçbir zaman tam bir hile kanıtım olmadı, ancak kararımı haklı çıkarmaya yetecek kadar kanıtım vardı. Şimdi ayrılığın üzerinden iki ay geçti ve kendimi her zamankinden daha kötü hissediyorum. Ayrıldıktan sonraki bir hafta içinde zaten her anlarını birlikte geçiriyorlardı. Tüm bu yeni alışkanlıkları geliştirdi. ASLA eve 10'dan önce gelmezdi ve yine de evinin yanından geçeceğim (bir şeyler yaparken, ürkütücü şeyler getirmeden) ve o öğleden sonra 6'da orada olacak. Onu düzenli olarak görmeliyim ve sürekli sohbet ediyor. En iyi arkadaşım onunla yaşıyor ve bana eski sevgilimin bu sabah eve şortuyla geldiğini söyledi. Bu kadar kötü hissetmek için HİÇBİR nedenim yok. Sonuçta ondan ayrıldım. Ama ben sadece So'yum. Lanet olsun. Sinirli. Son 3 yılım boşa gitmiş gibi hissediyorum. Herkes zamana bırakmam gerektiğini söylüyor. Ama zaman geçtikçe kendimi daha kötü hissediyorum. Sadece spiral yapıyorum. İnanılmaz derecede incindim ve o da onu becermesine izin verecek bir sonraki kıza kaçtı. TL;DR:

3 yıllık erkek arkadaşımdan ayrıldım, aldattığına dair şüphelerimi doğruladım. Bunun gitmesine nasıl izin veririm? Kızgın olmaktan çok yoruldum.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [28M], kız arkadaşımın [24K] seksi resimlerine sahibim ve şimdi benden biraz istiyor... POST: Merhaba, yeni kız arkadaşımla yaklaşık 5 aydır birlikteyim ve o harika. Birkaç hafta önce ona seksi fotoğraflarını çekip çekemeyeceğimi sordum ve sürpriz bir şekilde evet dedi. Şimdi onun bir düzine fotoğrafı ve bir videosu var. Çoğu biz sevişirken çekildi ve bir kısmında onun yüzünü görebiliyoruz. Birkaç gün önce o da benim fotoğraflarımı görmek istediğini söyledi. Ve... Ne yapacağımdan emin değilim. İlk tepkim hayır demek olurdu çünkü vücut imajımla ilgili sorunlarım var ve kontrolüm dışında fotoğraflarımın olması fikrinden gerçekten hoşlanmıyorum. Ama bu adil değil çünkü bende onun resimleri var ve o da aynı şeyi söyleyebilir... Siz ne düşünüyorsunuz? Teşekkürler! TL;DR:

Ben [28M], kız arkadaşımın [24F] seksi resimlerine sahibim ve şimdi benden biraz istiyor. Ne yapalım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: ~1 yıllık [20M] arkadaşım [20K] artık yakın olmadığımız için üzgün ve bu beni sinirlendiriyor POST: Bir yıl kadar önce tanıştık ve çok çabuk yakınlaştık. Zaman geçtikçe ben, kız arkadaşım ve yakın arkadaşlarım onu ​​oldukça sinir bozucu bulmaya başladılar. Bunun da ötesinde, birçok konuda da farklılıklarımız var (hem karakter hem de ilgi alanları açısından). Geçen yıl oldukça büyük kavgalar yaşadık, bazıları birbirimizle birkaç hafta konuşmamamızla sonuçlandı. Ona katlanmakta oldukça iyiydim çünkü bazen çok eğleniyoruz ve o iyi bir arkadaş olabiliyor. Son zamanlarda işimle aşırı derecede meşgul oldum ve o giderek daha talepkar hale geldi. Bu beni gerçekten rahatsız etti, çünkü çok meşgul olmama saygı duymadığını ve diğer arkadaşlarımın hiçbiri onun arkadaşlığından hoşlanmazken onu dahil etmemin benim için zor olduğunu hissediyorum. Ona kız arkadaşımın ve yakın arkadaşlarımın onun arkadaşlığından hoşlanmadığını açıkladım, bu yüzden bunu ondan saklıyormuşum gibi değil. Beni ne zaman sinirlendirse, beni özellikle neyin sinirlendirdiğini her zaman saygılı ve sakin bir şekilde açıkladım. Ancak 2 haftada bir bana geliyor ve "eskisi kadar yakın" olmadığımız için üzgün olduğunu itiraf ediyor. Bunu dinlemeyi giderek daha üzücü ve sinir bozucu buluyorum, özellikle de kendimi defalarca tekrar ettiğimi fark ettiğimde. Ona karşı sabrım tükeniyor. Arkadaş olmak istemediğimden değil ama eskisi kadar yakın olmadığımız doğru. Ona nedenini (saygıyla) açıkladım, ancak onu dinlemek zorunda kaldığım için hayal kırıklığına uğradığım ölçüde bana şikayet etmeye devam ediyor. TL;DR:

Bir arkadaşım artık eskisi kadar yakın olmadığımız için üzgün ve her şeyin değiştiğini kabul edemiyoruz.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [19 K], 1 yaşındaki SO [21 M]'imin eski kız arkadaşının Facebook fotoğrafına mastürbasyon yapmış olabileceğini düşünüyorum POST: Yani bu, bunu çılgınca düşünen ben olabilirim, gerektiği gibi bana biraz anlam vermekten çekinmeyin ama burada hiçbir şey yok Dün sabah SO'mu dairesinde uyandırdım, muhtemelen onu aşağılamamam gerektiğini söylemeden önce ortalıkta dolaştık. önceki gece uyuyamadığında mastürbasyon yaptığı için. Önemli değil, zaten seks yapıyoruz ve sonrasında yatakta uzanıyorduk ve o benim için Facebook'ta bir şeyler çıkarmaya karar verdi. "Ara" çubuğuna yazmaya gidiyor ve en üstte onun adını görüyorum, bu da önceki gece aradığı son şey olduğunu gösteriyor. Bunları kafamda birbirine bağladığımda çok üzülüyorum ama hiçbir şey yokmuş gibi davranıp kendimi toparladım. Boşuna mı çıldırıyorum? Koşullar benim için çok şüpheli. Ayda birkaç kez onu arama geçmişi var (biliyorum çünkü Facebook'ta sık sık benim önümde bir şeyler arıyor ve adını birkaç kez en üstte gördüğümü hatırlıyorum). Aşırı tepki mi gösteriyorum? Değilse ona bununla nasıl yaklaşmalıyım? Ne yapmalıyım? TL;DR:

Sanırım SO'm eski sevgilisinin Facebook'unda mastürbasyon yapmış olabilir, ikinci dereceden kanıtları çılgınca düşünüyor muyum? Yoksa haklı mı? Ne yapmalıyım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [22F], 8 aylık erkek arkadaşım [26 E] ile, kız arkadaşları benden nefret ediyor ve dürüst olmak gerekirse, neden olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Onu öylece bırakır mıyım? POST: Ben [22K] erkek arkadaşımla [26M] 8 aydır birlikteyim. Bayan arkadaşları benden nefret ediyor ve neden olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Ona beni görmesi veya onlarla arkadaş olması konusunda ültimatomlar verdiler, ben etraftayken benimle hiç konuşmadılar (var olduğumu kabul etmeyi bile reddediyorlar) ve genellikle bana ve erkek arkadaşımla olan ilişkime saygısızlık ediyorlar. Kendisi ve ben şimdilik uzun mesafeli olduğumuzda (üniversiteyi bitiriyorum ve yaşadığı evdeyim, molalarda) onlarla daha fazla zaman geçirmesini ve ayda ortalama 2-4 gün onu görmesini talep ediyorlar. onu veya diğer 26-28 gün onu görme olanağına sahip olmak. Açıkçası bu duruma çok üzülüyorum. Onlarla etkileşim kurmaya ve onları tanımaya çalıştım ama benim için gerçekten çok kötüler. Erkek arkadaşımla bunun hakkında konuştum ve neden bu kadar zorlandığımı anlamıyor. Bunun yanlış olduğunu düşünüyor ama bu konuda bir şey yapabileceğini ya da yapması gerektiğini düşünmüyor. Bu konuda bir şeyler yapmasını istemekle haksız mıyım? Gitmezse onu bırakmalı mıyım? TL;DR:

Erkek arkadaşımın bayan arkadaşları benden nefret ediyor, bana kötü davranıyor ve ilişkim hakkında olumsuz yorumlar yapıyorlar. Erkek arkadaşımın bu konuda bir şeyler yapmasını beklemekle haksız mıyım? Gitmezse onu bırakmalı mıyım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [25F] 30 kilo verdim ve şimdi 3 yıllık erkek arkadaşım [30M] çok zayıf olduğumu söylüyor. Ben ne yaparım? POST: Erkek arkadaşım ve ben ilk tanıştığımızda kabaca 10 numaraydım. Bir süre beni korkutacak kadar fiziksel olarak her zaman çok, çok formda olmuştur. Yaklaşık bir buçuk yıl önce, kendimi gerçekten kilo vermeye adamaya karar verdim. Vegan oldum ve haftaya bağlı olarak haftanın 5 veya 6 günü spor yapıyorum. Şimdiki ölçülerim: 32DD, 25 beden bel. Ben 5'2''. Harika göründüğümü düşünüyorum. Sonunda vücudumdan gerçekten ama gerçekten çok memnunum. Geçen haftalarda yorum yapmaya başladı. Bu gece bana salak kafa dedi (kafamın vücudum için çok büyük olduğunu ima ederek) ve "o kadar da küçük olmadığım" zamanlardan hoşlandığını söyledi. Hala biraz "yumuşaklığım" var, onu kaybetmedim ve bunun için mutluyum ama evet, önemli ölçüde daha küçüğüm. Neler olduğu/ne yapmam gerektiği konusunda gerçekten kafam karıştı. Başlangıçta *çok* destekleyiciydi. Ve şimdi nihayet onun liginde olan biri gibi görünüyorum. Herkes birlikte harika göründüğümüzü söylüyor, hayatımda hiç bu kadar iltifat almadım. Her zaman güzel bir yüzüm oldu ama artık daha belirgin. Ne yapacağım reddit? Sırf onu memnun etmek için tekrar kilo almaya başlayamam ve bunun yüzünden ilişkimi bir kenara atmak istemiyorum, ama kendimi kaya ile sert bir yer arasında gibi hissediyorum. TL;DR:

Bir buçuk yıl içinde 8 elbise küçülttü, şimdi erkek arkadaşım bu konuda pislik gibi yorumlar yapıyor. Kayboldum.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [26m]Asyalı gf[22f]'ye Asyalıları diğer etnik kökenlerden daha çekici bulduğumu söyledim. Kızgın. POST: Kız arkadaşımla sekiz aydan biraz fazla bir süredir çıkıyorum. Ben Alman soyuna sahibim, oysa onun soyu Çinli. Harika anlaşıyoruz ve sık sık seks yapıyoruz. Pazartesi günü benim evimde birkaç içki içtikten sonra neyi çekici bulduğumuz, genel olarak çekicilik vb. Bana ne demek istediğimi sordu. Onları daha çekici bulduğumu söyledim. Onları daha çekici buluyorum ve bir kadında tercihim olsa bu olurdu. Pekala, gitti ve onunla olmamın sebebinin Asyalı olduğu için mi olduğunu söyledi? Farklı bir ırk olsaydı, kesimi yapmaz mıydı? "Sarı humma" olan adamların onun ırkını fetişleştirmesi, ürkütücü ve ırkçı olması. Kelimenin tam anlamıyla 4 eski sevgilisinin de beyaz olduğunu ve Toronto'nun ezici Asyalı bir bölgesinden olduğunu söyledim, bu yüzden beyazları fetişleştiriyor mu? Bunun hiçbir şeyle ilgisi olmadığını söyledi ve ona "beyazları Asyalılardan daha çekici buluyor musunuz?" Her erkeğin farklı olduğunu ve çekiciliğe giden birçok faktör ve başka şeyler olduğunu söyledi ama sorudan kaçındı. Beni fetişleştirirse çok seveceğimi söyledim, bu sadece ekstra güçlü bir çekim katmanı. Biraz daha tartıştık, bira kutusunu bana fırlattı ve kalkıp gitti. Son 3 gündür zar zor mesajlaştık, sadece ne yapıyoruz vs ve birbirimizi görmedik. Ne yapmalıyım? Özür dileyebilirim ama bu bana aptalca ve samimiyetsiz geliyor. Ve onun beni tuttuğu standartta kendini tutmaması beni rahatsız ediyor. TL;DR:

Asyalı gf'ye Asyalıları daha çekici bulduğumu, o Asyalı, onu fetişleştirdiğimi düşünüyor, şimdi görece sessiz muamele ve ne yapacağımı bilmiyorum.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Tavsiyeye ihtiyacım olan yeni insanlarla ve çeşitli duygularla tanışmak. ben m21 POST: Son zamanlarda zorlu bir ayrılık yaşadım ve hayatıma devam etmeye çalışıyorum. Ayrıca depresyonumdan çıkmaya veya en azından kontrol altına almaya çalışıyorum. Açıkçası arkadaşlara ihtiyacım var. Sadece birkaç tane var. Pek bir şeyin olmadığı bir eyalette yaşıyorum. Michigan'da yaşıyorum ve insanlarla nasıl tanışacağımı bilmiyorum. Nereden başlamalıyım? Arkadaşlık siteleri yaptım ve onlar benim için yapmıyorlar. Mesaj attığım kişilerin yarısı asla yanıt vermiyor ve genellikle başka kimseyle de ilgilenmiyorum. Ben de gerçekten kendimi bulmaya çalışıyorum. Çok uzun bir yoldan geldim ama sosyal bir hayatım yok. Ayrılık konusunda zor zamanlar geçirmemin nedeni de bu olabilir çünkü o şu anda yoluna devam ederken ve diğer erkeklerle konuşurken bile ona tutundum. Ben de kendimi nasıl mutlu edeceğimi bulmaya çalışıyorum. Şu anda bir kitapçıdayım ve dışarı çıkmak beni gerçekten mutlu etmiyor. Kendimi benimle mutlu etmek için ne yapabilirim? Çünkü kendimle mutlu olana kadar, sadece gönül yarası ve kötü ilişkilerim olacak. TL;DR:

yeni insanlarla tanışmak ve umarım güçlü ilişkiler, arkadaşlıklar veya romantik ilişkiler kurmak istiyorum. Ama artık kendimle nasıl mutlu olacağımı bilmiyorum. Yaptığım hiçbir şey işe yaramıyor gibi görünüyor.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Sınıfımda hoşlandığım bir kıza[20?f] ondan hoşlandığımı söylemek istiyorum ama onu gerçekten tanımıyorum. POST: Filmlerdeki gibi oldu sanırım. Ders bittikten bir gün sonra çıkmak üzereydim ki, sınıfta yanımda oturan bu harika kız beni arayıp ceketimi koltuğumda unuttuğumu söyledi. Geriye baktım ve temelde ona bağlandım. "Oh! Teşekkürler!.. H.. İyi günler" diyorum. Kısa bir süre sonra "kahretsin, bu çok cüretkardı, bu çok kötüydü" düşüncesi geldi. Böylece dönem geçiyor ve sonunda kendi kendime "siktir et" diyorum ve ona olan hislerimi itiraf etmeye karar veriyorum (bu karar bugün alındı) ve belki geçen dersten önce küçük bir not veya mektupla ona çıkma teklif ediyorum. Beni reddederse nasıl cevap vermeliyim? Mektubu onu ürkütmeyecek şekilde nasıl yazmalıyım? Bunu söylüyorum çünkü sömestr boyunca diğer insanlarla ve o zaman ceketle sohbet ederken rastgele sorular dışında hiçbir etkileşimimiz olmadı. TL;DR:

Bir kız gibi, bir mektup/not kullanarak duygularını itiraf etmek ve ona çıkma teklif etmek ister. Nasıl yazmalıyım? Reddederse ne diyeceğim?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [21f] ültimatom verdim, eğer iki yıllık SO [23dk] bana isimler takmaktan vazgeçemezse, gidiyorum. Bunda haksız mıyım? POST: Neredeyse iki yıldır birlikteyiz ve bir yıl önce birlikte yaşadık. İsim arama o zaman başladı. Pek çok soruna neden olduğumu anlıyorum ve bunlar yeniden ortaya çıkıyor. Bunun sinir bozucu olduğunu anlıyorum ve düzeltmek için adımlar atıyorum. Ben deliyim, pek mantıklı değil. Ama buna bir isim listesi denmeyi hak ediyor mu? Zaten bu hafta kavga ettikten sonra, bana birkaç isim taktı ve ben bundan ağlarken, çıkmamı istediğini söyledi. Gecenin geçmesine izin vermek için başka bir odaya taşındım. Ama konuşmak için gelip kalıp kalmayacağımı sorduğunda, bana bir daha isim takmayacağına dair söz verip veremeyeceğini sordum. Cevap vermedi, evet ya da hayır demediğim için hayal kırıklığına uğradı. Biraz sonra ona bunun benim ültimatom olduğunu söylüyorum: bana lakap takmayı bırak yoksa giderim. Ve bana gitmemi söyledi. İsim takmanın benim defalarca sorunlara neden olmamdan daha kötü olmadığını söylüyor, çünkü bu onun bana lakap takmak istemesine neden oluyor. Onu seviyorum. Onunla bir hayat kurmak için her şeyi bıraktım ve hepsini bir kenara atmak istemiyorum. Ama ne yapacağım? TL;DR:

SO, ben bir ültimatom verdikten sonra ilişkimizi kurtarmak için bana nantes demeyeceğine söz vermeyecek. Bunu yapmakla yanlış mıyım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben(M24) gfs(20) mesajlarına masumca baktım, şimdi çelişkili.. POST: Kız arkadaşım ve ben 8 aydır çıkıyoruz. O 20 yaşında ve ben 24 yaşındayım. Merakımdan ona benim hakkımda ne söylediğini görmek için en yakın arkadaşına yazdığı mesajlara baktım, keşke yapmasaydım. O ve ben özel olmadan önce, bir süredir tanıdığı ve ondan hoşlanan bir adam tanıyordu ve biz bf / gr olmadan hemen önce bir kez takıldılar. Hala onunla arkadaş ve ara sıra onunla konuşuyor, yine de ona karşı hiçbir şey hissetmediğine yemin ediyor, işte tepeden aşağı indiği yer burası. En yakın arkadaşıyla onun arasında bir mesaj okudum ve gerçekten üzücüydü, onunla ilgili rüyalar gördüğü için nasıl bir sorun yaşadığından bahsetti. Arkadaşı ona kiminle bir gelecek gördüğünü sordu ve ikimiz dedi. Arkadaşı ona beni gerçekten sevip sevmediğini sordu, evet dedi. Daha sonra, onun için her şeyi kolaylaştırmak için şimdiden bir kız arkadaş edinmesini dilediğini söylemeye devam etti. Ona karşı hisleri olduğuna dair şüphelerimle onunla yüzleştim ve bana çok kızıyor ve savunmaya geçiyor ve reddediyor, reddediyor, reddediyor - Metni gördüğümü ona söylemedim. Ona kiminle arkadaş olup olamayacağını, kiminle konuşup kiminle takılamayacağını asla söylemeyeceğimi söyledim. Ama ona gerçekten bu adamla arkadaş olmayı bırakmasını söylemek istiyorum, sorun şu ki, o onunla ve tüm ailesiyle arkadaş. Bu güzel kadına o kadar aşığım ki ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Onunla arkadaşı arasındaki bir metni masum bir şekilde okuyup onun ne düşündüğüne tökezlediğimi itiraf ediyor muyum? Ona arkadaşlığından mı yoksa kendimden mi ültimatom vereceğim? Her şey hakkında ne yapacağım? TL;DR:

! Gf ve en iyi arkadaşı arasındaki bir metni okuyun. Ona daha önce sorduğum başka bir adama karşı hisleri olabilir. Metni okuduğum konusunda onunla yüzleşiyor muyum? Ültimatom? Yardım lütfen.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Erkek arkadaşım [26/e] dün gece beni [20/f] boğdu. POST: Tüm hikaye tam olarak net değil çünkü o sırada sarhoştum. Bir partideydik ve ben gitmeye hazır değildim, o hazırdı ve bana kızıyordu. Fazla kaba davrandığımı falan düşünmüyorum ama farklı bir partiye gitmek istiyordum. Eve gitmek istemediğim için sinirlenmiş ve kanepede uzanırken beni boğmaya başlamış olmalı. Beni ne kadar boğduğunu hatırlamıyorum ama sonrasında buna gerçekten çok üzüldü ve çok ağlamaya ve özür dilemeye başladı. Ne yapacağımı bilmiyorum, 9 aylık flörtümüzde harika bir adam oldu ve daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştı. Affetmeli miyim yoksa bu olacakların bir işareti mi? TL;DR:

Erkek arkadaşım iyi bir adam ama ilk kez beni boğdu ve ne yapacağımdan emin değilim.

SUBREDDIT: r/pettyrevenge TITLE: Korna çalma III POST: Üniversitedeyken, sabah 8'de derslerim vardı ve bu genellikle ön sırada park etmek anlamına geliyordu. İlk dersim çıktığında, herkes gelip park yeri bulmaya çalışıyordu. Birinci ve ikinci dersim arasında neredeyse bir saat ara vardı, bu yüzden sonraki derslerim için her şeyi arabamda bırakacaktım. Derslerin ilk haftası, kitaplarımı değiştirmek için arabama giderdim. Hırsızları cezbetmemek için her şeyi bagajda bıraktım. Her gün bagajımda çantamdaki şeyleri değiştirirdim ve sabırsız bir soytarı yerimi beklerken korna çalarak ve bana derse geç kaldıklarını söylerdim. Komik, seni derse geç bırakanın ben olduğumu hatırlamıyorum. Her gün bununla uğraştığım ilk haftadan sonra, o sırada etrafta olan hiç kimsenin iyi bir insan olmadığına karar verdim. İnsanlar asla açılmayacak bir yer için sıraya girerken, insanlar gideceğimi sansınlar diye arabama binip orada oturup radyo dinleyip ödevlerini yapardım. Bazen, bir dakika daha beklemeleri için onlara ekstra umut vermek için ayağımı fren pedalına bile koyardım. TL;DR:

Sabırsız öğrenciler palyaço gibi davranırlar, sabah erkenden ön sıradan park yerinden ayrıldığımı düşünmelerini sağlarlar. Aslında günün yarısı park halinde kaldı.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: 6 yıllık [24/K] en iyi arkadaşım [24/K] bana inanılmaz derecede bağlanmaya başladı. Bununla nasıl başa çıkacağım? POST: En iyi arkadaşım "Christy" her zaman genel olarak endişeli ve kırılgan bir insan olmuştur. Ağlaması ya da çıldırması için fazla bir şey gerekmiyor. Yetişkin hayatında yaşadığı cehennemin büyük bir kısmına tanık oldum ve istendiğinde her zaman teselli vermeye, tavsiye vermeye veya dikkatimi dağıtmaya istekli oldum. Pek çok aynı zevk ve ilgi alanını paylaşıyoruz ve onun güzel günlerinde birlikte tonlarca eğleniyoruz. Yaklaşık 2 yıl önce, 3 yıl süren ve erkeğin kendisine cinsel tacizde bulunmasıyla biten çok kötü bir ilişkiden çıktı. O zamandan beri duygusal bir enkaz haline geldi, her türlü psikolojik tedaviyi reddediyor ve alkolle kendi kendini tedavi etmeyi ve flört sitelerinden yabancılarla güvenli olmayan seks yapmayı reddediyor (haftada ~5 erkek). Açık olmak gerekirse, onu utandırmıyorum, sadece sağlığı ve güvenliği için endişeleniyorum (zaten birden fazla ve neyse ki tedavi edilebilir std'lere yakalandı). Hepsinden öte, bana aşırı derecede bağlı hale geldi. Beni her gün günde birkaç kez arıyor, 5 dakikadan fazla saçma sapan sesli mesajlar bırakıyor ve bana tüm olumsuz duyguları hakkında paragraflar yazıyor. Onunla her etkileşime girdiğimde inanılmaz derecede bitkin hissediyorum. Bana saatlerce endişelerinden, bu hafta becerdiği erkeklerden, eski bedeninden/hayatından ne kadar nefret ettiği hakkında konuşuyor... vb. Konuyu daha hafif bir şeye değiştirmeye çalıştığımda, hep ona geri dönüyor . En kötü yanı, eve gitmeye veya telefon görüşmesini bitirmeye çalıştığımda, ne olup bittiğime bakmaksızın çaresizce etkileşimimizi genişletmeye çalışması. Ona karşı hislerim konusunda açık sözlü olmayı denedim. Ne kadar meşgul olduğum konusunda yalan söylemeyi denedim. Hiçbir şey işe yaramıyor, bu yüzden artık onun telefon görüşmelerini ve mesajlarını günlerce görmezden geliyorum. Ama bu onu durdurmuyor. Sadece daha çok zorluyor ve hatta bana sosyal medyada mesaj atmaya ve eski resimleri yorumlamaya/beğenmeye başvuruyor. Onun ihtiyaç anında kendimden uzaklaşmak istemek için böyle bir araç gibi hissediyorum ama boğulmuş hissediyorum. Ne yapmalıyım? Ben kötü bir arkadaş mıyım? TL;DR:

Çok muhtaç ve duygusal olarak dengesiz bir en iyi arkadaşım var ve bu duruma bir pislik olarak çıkmadan ve/veya bir arkadaşımı kaybetmeden nasıl yaklaşacağım hakkında hiçbir fikrim yok.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: İnternette tanıştığım erkek arkadaşım [24m] ile yaşamak için eyaletleri [20f] taşıdım, bu kadar yapışkan olmayı nasıl durdurabilirim? POST: Bir buçuk yıllık erkek arkadaşımla birlikte olmak için rahatlık alanımdan oldukça uzaklaştım. Buraya yaklaşık 6 ay önce taşındım ve ilk başta yapışkanlığın sadece bir aşama olduğunu düşündüm ama durmadı. Bunun şu anda burada sahip olduğum tek şey olduğu için olduğunu düşünme eğilimindeyim ve işim sosyalleşecek insanları bulmayı zorlaştırıyor. Ay sonunda kendi evimize taşınıyoruz, şu an ailesiyle yaşıyoruz. O tam olarak bilmeden ona bu kadar yapışmayı nasıl durdurabilirim? Yapışkan olmamdan hoşlanıyor ve bana her zaman bundan hoşlandığını söylüyor, ama bu benim için gerçekten zor çünkü o hiç yapışkan değil. Pek ciddi bir ilişkisi olmamıştır ve duygularından bahsetmekten veya romantik olmaktan o kadar da hoşlanmaz. Benim için bu zor çünkü uzaktayken duygularını her zaman ifade edebiliyordu ve bu hoşuma gidiyordu. Ama şimdi şahsen ben olduğum için o sözlerin ve şeylerin artık o kadar da önemli olmadığını düşünüyor. Herhangi bir yardım veya tavsiye takdir edilmektedir!! TL;DR:

Erkek arkadaşımın yanına taşındım ve rahatlık alanımdan taşındım ve ona gerçekten yapıştım. Bana bundan hoşlandığını ama geri çekilmediğini söylüyor. Fark edilmeden bu kadar yapışkan olmayı nasıl durdurabilirim?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Arkadaşım [26 E] ve ben [25 K] birlikte yattık ve bu arkadaşlığımızı mahvetti. Nasıl devam edebilirim? POST: Bu adamla yaklaşık 3 yıl yakın arkadaştım. Yeni bir şehre taşındığımda edindiğim ilk arkadaştı ve birlikte çok zaman geçirdik. Aramızda her zaman bir kimya vardı ama arkadaşlığına gerçekten değer veriyordum ve onunla romantik bir şeyin peşinden koşarak işlerin karışma riskini almak istemiyordum. Ancak, zaman zaman içkiyi biraz fazla kaçırır ve sonunda öpüşürdük. Her zaman zararsızdı ve asla öpüşmekten öteye gitmedi. Ama saat gibi, her sevişmemizde tuhaflaşıyor ve birkaç hafta benden kaçıyordu. Sonunda her şey her zaman normale döndü ve bunun beni çok fazla rahatsız etmesine izin vermemeye çalıştım. Bunu onun sinir bozucu bir karakter özelliği olarak kabul ettim ve bunun hakkında hiç konuşmadık. Asıl sorun, bir gece içtikten sonra seks yaptığımızda ortaya çıktı. O gece olaydan sonra kısaca nasıl hissettiğimizi konuştuk ve sonunda yattığımız için gerçekten mutlu olduğunu söyledi. Daha önce yaptığı gibi birkaç hafta ortadan kaybolup beni görmezden gelemeyeceğine dair bir şaka yaptım ve o da olmayacağını söyledi. Bu yaklaşık 6 ay önceydi ve yattığımız geceden beri onu ne gördüm ne de ondan haber aldım. Ona birkaç kez ulaşmaya çalıştım, ancak bir diyalog açmaya tamamen tepkisiz. Gerçekten değer verdiğim birinin bana bunu yapması beni incitti. Her zaman uğraştığım pek çok güvensizlik ve güven sorununu geri getirdi ve bundan sonra ilerlemekte zorlanıyorum. Çok yakın olduğum biri bana bunu yaparken birine nasıl güvenebilirim? Hiçbir açıklama yapmadan beni hayatından bu kadar kolay çıkarmış olduğu gerçeğiyle nasıl yüzleşeceğimi bilmiyorum. Sanırım sorum şu, buna benzer bir durumda olan başka biri var mı ve bunu nasıl aşarsınız? Ondan hiçbir cevap alamayacağımı anlıyorum, peki bununla nasıl barışacağım? TL;DR:

Yakın bir arkadaşımla seks yaptım ve hemen benimle tüm ilişkisini kesti. Bunu neden yaptığını bilmeden nasıl kapatabilirim?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Umursamayan biriyle bir ilişkiyi kurtarmak için tüm çabayı harcıyormuşum gibi hissediyorum POST: Ben (22 m) ve kız arkadaşım (19 k) çok kısa bir süredir birlikteyiz. Sadece bir aydan fazla bir süredir gerçeğim. İlk günlerde her şey harika gidiyordu ve ikimiz de gerçekten mutlu görünüyorduk. Teyzeleri, kız arkadaşımın artık onunla yaşamasına izin veremeyeceğine karar verdi ve onu kovdu, bu yüzden gidecek hiçbir yeri olmadığından onu yanına aldım. Bunun yapılması gereken çok büyük bir seçim olduğunu biliyorum ve herkes çok erken olduğunu söylüyor. Ama kız arkadaşımın sokaklarda yatmasına izin vermeyecek kadar iyi bir adamım. Hala teyzeleriyle yaşadığı ve annesi birkaç yıl önce vefat ettiği için babasıyla kalamaz. Ama taşındık ve işler harika görünüyordu. Onu sebepsiz yere terk eden ve onunla tüm iletişimini engelleyen iki yıllık eski sevgilisinin aniden tekrar iletişime geçtiği ve arkadaş olmak istediği ortaya çıktı. Bunun hakkında tartıştık, ben bunun kötü bir fikir olduğunu söyledim ve o onun hayatının büyük bir parçası olduğunu ve arkadaş olmak istediğini söyledi. Bununla ilgili bir sorun yaşamayacağımı kabul ettim ve kabul ettim (gerçi yine de bundan hoşlanmıyorum) Şimdi farklı görünüyor. Duygularım hala güçlü ama artık ondan bana karşı hiçbir duygu hissedemiyorum. Ona dokunmamı, onu tutmamı hatta öpmemi bile istemiyor. Şimdi ikimiz de televizyon izliyormuş gibi yaparken, kelimenin tam anlamıyla yanında sessizce oturuyordum. Onunla duygularım hakkında konuşmayı denedim ama bunu burada yapmak istemiyor. Facebook'ta "eski seni hala sevdiğinde ama onlar aynı hissetmiyorken" gibi bir fotoğraf yayınladı. Belli ki hala hisleri olacak. Ama onu seviyorum ve aynı şeyi hissetmediğini biliyorum ama kötü adam gibi görüneceğim ve onu kaybetmek istemediğim için bu konuyu açamıyorum. Bu ilişkiyi kurtarmak için yapabileceğim bir şey var mı? Yoksa artık benim hissettiklerimi hissetmeyen biri için zamanımı mı harcıyorum? TL;DR:

kız arkadaşım eski sevgilisiyle konuşuyor, artık benim için aynı şeyleri hissetmiyor çünkü onu eski sevgilisine kaptıracağımdan korkuyorum

SUBREDDIT: r/AskReddit TITLE: Kanada hükümeti neden eşcinsel hakları nedeniyle Rusya'ya eğitim gezilerini reddetme hakkına sahip? POST: Ontario Kanada merkezli bir seyahat acentesiyim. İki yıldan fazla bir süredir 40'tan fazla öğrenci (8-14 yaş) için bir gezi üzerinde çalışıyorum. Bir seyahat programı oluşturdum ve bu geziyi gerçeğe dönüştürmek için doğru ve yasal önlemleri aldığımı Ontario Seyahat ve Turizm Kurulu ile onayladım. Bu, Moskova merkezli 20 günlük bir müzik programı olacaktı ve Kanada'nın bu genç vatandaşlarının Moskova'daki bazı müzeler, sanat eserleri, sergiler ve müzik salonları hakkında kültürel bir genel bakışa sahip olmalarını sağlayacaktı. Moskova'nın kötü şöhretli müzik salonlarında diğer öğrencilere yeteneklerini ve becerilerini gösteren iki performans sergileyeceklerdi. Bu etkinliği koordine eden öğretmenler, öğrenciler, veliler ve ortaklar, bu denetimli gezinin tüm taraflar için faydalı olacağı ve hiçbir şekilde tehlikeye atmayacağı veya riske atmayacağı konusunda hemfikirler. . Uluslararası Eğitim Programları Konseyi danışmanları tarafından öncelikle ilgili öğretmenler ret konusunda bilgilendirildi. Rusya'daki eşcinsel karşıtı ilişkiler nedeniyle bu etkinliği planlamayı bırakmaları istendi. Bu nasıl mümkün olabilir ve bunu tartışmak için hangi adımları atabilirim? Bu eğitici müzik programının birçok koordinatörüyle kişisel temas halinde olacağım ve bu sırada öğrencilerin eğitim amacıyla seyahat etmelerine artık İZİN VERİLMEYEN kesin nedeni açıklayan bir mektupla karşılaşacağım. TL;DR:

Rusya'nın gey karşıtı ilişkileri nedeniyle eğitim amaçlı seyahat hakkı reddedilen ilkokul çocukları için Moskova'ya bir müzik gezisi planlamak.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: 1 yaşındaki kız arkadaşım (18/K), benim (18/E) onu sevdiğimi söylememe, hatta aşk konusunu tartışmama bile izin vermiyor. POST: Kız arkadaşım ve ben neredeyse tam bir yıldır çıkıyoruz ve aylar önce bir ilişki içinde olmayı tartışmıştık. Birkaç kez aşk konusunu açtım ve her seferinde beni sevmediğini ve onu sevdiğimi söylememi istemediğini söyledi. Garip çünkü çoğu zaman bana oldukça bağlı. Bu noktada ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Bu konuda konuşmak istemediğini çok net bir şekilde belirtmişti. Her gün bunu düşünüyorum. Hemen hemen her gün birbirimizi arıyoruz ve her ayrıldığımda onu sevdiğimi söylemek istiyorum ama o benim söylememi istemiyor. Herhangi bir tavsiyeye çok ihtiyaç duyulacaktır. TL;DR:

1 yıllık kız arkadaşım onu ​​sevdiğimi söylememi istemiyor, beni sevdiğini söylemek istemiyor, onunla bunun hakkında konuşmasına izin verilmiyor.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [17 E] ve kız arkadaşım [16 K] kiminle takılmam gerektiği konusunda farklı sayfalardayız. POST: Öncelikle, bu bir israf, çünkü benim gerçek reddit hesabımı biliyor ama /r/ilişkilerine girdiğine inanmıyorum. Kısa tutmaya çalışacağım ve gramer/biçimlendirme sorunları için şimdiden özür dilerim. Her neyse, durum şu: 15 aylık kız arkadaşım ve ben, kiminle takılmam ve kiminle takılmamam gerektiği konusunda süregelen bir anlaşmazlığımız var. Bu kulağa ne kadar küçük gelse de, hem duygusal olarak hem de arkadaşlıklarım üzerinde gerçekten bir etkisi olmaya başlıyor. Tüm sağlıklı ilişkilerde olduğu gibi normalde ikimiz de bir şeyler konuşmaya çalışırız ama o hiçbir şekilde taviz vermeyi reddediyor. Onun uzlaşma versiyonu, onlarla takıldığımda yanımda olması. Bununla ilgili sorun şu ki, çok çalışıyor ve o zaman bile arkadaşlarım ve ben yalnız olmakla ilgili birçok konuşmayı ve bağ kurmayı kaçırıyoruz. Bunun anlamı, odamda çok fazla zaman geçirdim, kendimi kapana kısılmış hissediyorum ve bundan çok ama çok bıktım. "Hey, _____ ile takılmaya gidiyorum!" ve "Bunu yaparsan bu ilişkide olabileceğimi sanmıyorum." Onun tarafını tutacak olursak, altta yatan ve asla çözemediğimiz bir nedenle terk edilme sorunları yaşıyor. Ondan ayrılıp tek başıma arkadaşlarımla takılmaya gidersem, onlarla yaşayamayacağım bir deneyim yaşayacağımı düşünüyor ve bu nedenle bir nedenden dolayı kendini aşağı hissetmesine neden oluyor. Bu basit, "ergenlik" sorunu için özür dilerim ama aylardır bir uzlaşma bulmaya çalışıyoruz ve ben tamamen kayboldum. TL;DR:

Arkadaşlarla takıldığımda kız arkadaşım üzgün/yalnız hissediyor. Adil bir uzlaşmayı nasıl sağlarım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [27F] eski erkek arkadaşım [28M] artık iş arkadaşım. Kız kardeşi [25F] ondan uzak durmazsam hayatımı mahvetmekle tehdit etti. POST: Eski sevgilimle yaklaşık 1,5 yıldır birlikteydik. 4 yıl önce ayrıldık. O otistik. Düşük işlevli değil ama iletişim ve sosyal etkileşimlerle önemli ölçüde mücadele etti. O 1,5 yıl boyunca elimden geleni yaptım ama çok zordu. Onu sevdim ve onun için en iyisini istedim ama onunla birlikte olmak çok zorlaştı. Böylece çıktım. Ayrılmamızı istemedi ve değişmeye çalışacağını söyledi ama daha önce bana bunun sözünü çok kez vermişti. Onu suçlamıyorum, bu bir engel ama o ilişkide kalamazdım. Yaralanacağını biliyordum, bu yüzden bununla başa çıkmak için yardım almasını önerdim. Her neyse, iletişimde kalmadık. O zamanlar kız kardeşiyle arkadaştım ama ondan ayrıldıktan sonra benimle hiç konuşmadı. Geçen hafta yeni bir işe başladım. Aynı yerde çalıştığından haberim yoktu ama onu orada gördüm. Çok konuşmadık, sadece burada çalışmaya başladım. Büyük bir şirket ve farklı departmanlarda çalışıyoruz, sık sık karşılaşmayız. Bugün kız kardeşi beni aradı ve öğle yemeği yemek istedi. Katılıyorum. Şey, benden tamamen korktu. Onu hiç böyle görmemiştim. Akla gelebilecek her şekilde benden nefret ediyor gibiydi. Bana eski sevgilimle konuşmamam gerektiğini, ona bakmamam gerektiğini, hayatına girmeye çalışmamam gerektiğini ve ona yaklaşmak için her şeyi yaptığımı öğrenirse emin olacağını söyledi. hayatım yaşayan bir cehennem ve onun neler yapabileceği hakkında hiçbir fikrim yok. Öfke düzeyi karşısında şok oldum ve ona bir şey olup olmadığını sordum ve bana soru sorma hakkım olmadığı için ayrıldığımı söyledi. Tehditleri tekrarladı. Hala şoktayım. Annem şiddet yanlısı biri olduğunu düşünmememe rağmen polise gitmem gerektiğini düşünüyor. O kızgındı. Burada ne yapacağımı bilmiyorum. TL;DR:

Otistik erkek arkadaşımı 4 yıl önce terk ettim. Şimdi yeni işimde iş arkadaşıyız ve kız kardeşi bana gelip onu rahat bırakmazsam hayatımı cehenneme çevirmekle tehdit etti.

SUBREDDIT: r/AskReddit TITLE: Şu anda sağlık sigortası olmadığı için SO'm depresyonu için nasıl yardım alabilir? POST: İlişkimizi etkileyen depresyon döngüsünde erkek arkadaşıma nasıl yardımcı olabileceğimi bilen var mı? Şu anda sağlık yararları olan bir kariyeri yok ve yakında 26 olacak, bu nedenle ücretsiz olarak terapi veya tıbbi seçenekler aramayı göze alamaz. BF'mle harika bir ilişkim var. İyi iletişim kuruyoruz, harika seks yapıyoruz ve sağlıklı en iyi arkadaşlarız. İlişkimiz için endişeleniyorum çünkü bazı kimyasal dengesizlikler (sanırım), mevcut işinden nefret etmesi, para sorunları ve onun / bizim geleceğimizle ilgili korkuları nedeniyle bu depresyon dalgalarına giriyor. "Meşgul ol, egzersiz yap, doğru ye vs..." dışında ona nasıl yardım alabileceğine dair herhangi bir önerisi olan var mı? Bu adamı çok önemsiyorum ve birbirimizi seviyoruz ama depresyonunun benim için "haksız" olduğunu düşündüğü için başa çıkmam gerekiyor. Sürekli yaşadığı bu sıkıntılarla beni incitmek istemediği için gitmeme izin vermeyi düşündü, bu da biraz ilgi eksikliğine neden oluyor ve ilişkimiz dahil her şeye odaklanıyor. TL;DR:

Erkek arkadaşın depresyonu ilişkimizi etkiliyor, henüz sağlık sigortası yokken ona nasıl yardım edebilirim??

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [20 M], gf [18 K] ile 6 aydır birlikteyim, ancak onun kız arkadaşı olmamasından endişeleniyorum. Bu bir sorun mu? POST: Bir süredir bu kızla çıkıyorum ve ondan gerçekten hoşlanıyorum. Zeki, etrafta olması eğlenceli ve arkadaşlarımla çok iyi anlaşıyor, sorun şu ki, kendi arkadaşı yok gibi görünüyor... Eyalet dışında okula gidiyor ve içinde bir sürü kız arkadaşı olduğunu söylüyor. memleketi ama en azından üniversitede, sadece bir kız arkadaşı vardı ve şimdi transfer oldu. Bu beni endişelendiriyor çünkü artık yaz ama döndüğümüzde hiç kız arkadaşı olmayacak ve muhtemelen benim arkadaşlarımla takılmak isteyecek. Hangisi sorun değil, ama onun kendi arkadaşları olmasını tercih ederim, böylece biraz daha fazla yerim olabilir. Bu yanlış mı? Endişelenmeli miyim? Yoksa bu bir sorun değil mi? TL;DR:

gf'imin kız arkadaşı yok ve bunun tüm arkadaşlık için bana ve arkadaşlarıma bağlı kalmasına yol açacağından endişeleniyorum. Bu beni endişelendiriyor.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [22K] sürekli bir ilişki içindeyim ve 7 yıldır çalışıyorum. Artık ikisine de sahip olmadığıma göre, benlik duygumu kaybettiğimi hissediyorum (eğer sahip olsaydım) ve günümün çoğunu yatakta geçirecek kadar güvensiz hissediyorum. POST: İş ve okul dışındaki zamanımın çoğunu ilişkilerime harcadığım için çok fazla yakın arkadaşım yok ve sık sık kendimi diğer insanları ve onların hayatlarıyla ne yaptıklarını düşünürken buluyorum. 7 yıldır ilk kez üç haftadır tatildeyim ve bu süre zarfında erkek arkadaşım ders çalışmaya gittiği için kendimi yalnız buluyorum. Hayatımda istediklerim hakkında eleştirel düşünme yeteneğimi ve eski hobilerime olan ilgimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Kendimi sosyal olarak açmaya çalışıyorum, ancak zamanlarını ne yaptıklarını (eğitimler, kariyer, hobiler, vb.) sosyal aktiviteler) konuşmayı sürdürmek için yeterince ilginç. Ayrıca yeni insanlarla tanışmaktan da gerçekten keyif alıyorum. Psikoloğum küçük adımlar atmam ve ne yapmak istediğimi dinlemem gerektiğini söylüyor ama her sabah kendimi gerçekten güvensiz hissediyor ve yataktan kalkmakta zorlanıyorum. Dikkatimi hayatımda olan diğer insanlardan ve onların ne yaptıklarından kendime nasıl yeniden odaklayabilirim? Benlik duygumu nasıl geliştirebilirim, kendi eleştirel düşüncemi geliştirebilir ve kendim için ne istediğimi nasıl anlayabilirim? Belki bu önemsiz bir endişe ama etrafımdaki herkesin bu fikirleri çoktan geliştirdiğini hissediyorum ve bu düşünce beni daha da güvensiz hissettiriyor. :x Zaman ayırdığınız için teşekkürler sevgili redditörler. TL;DR:

Çok uzun zamandır kendime zaman ayırmıyorum. Benlik duygumdan kopmuş hissediyorum ve kim olduğum ve ne istediğim hakkında eleştirel düşünmekte zorlanıyorum.

SUBREDDIT: r/AskReddit TITLE: Reddit, bir süredir birlikte yaşadığım kız arkadaşım şimdi taşınmak ama ilişkimizi her yönden aynı şekilde sürdürmek istiyor. Benzer bir şey yaşayan var mı? POST: Neredeyse 1 yıldır birlikte yaşıyoruz ve her şey çok iyi gidiyor. Bir süreliğine kendi başımıza yaşamamızı istiyor çünkü birincisi, ikimizin de gerçekten yaşamamış olması ve ikincisi, yapması gereken bazı ruh arayışları olduğunu düşünüyor. Onunla bu konuda çok konuştum ve bu konuda kendimi rahat hissediyorum; Aslında biraz daha yalnız vakit geçirip kendi alanıma sahip olmanın güzel olacağını düşünüyorum. Ayrıca benimle kalmaya tamamen niyetli olduğuna ve bunun mutsuz olduğu için kendini benden uzaklaştırmak için bir plan olmadığına da inanıyorum. Sadece başka birinin bunu yaşayıp yaşamadığını merak ediyorum ve eğer öyleyse, nasıl sonuçlandı? TL;DR:

Kız arkadaşım taşınıyor ama ilişkimiz aynı şekilde devam edecek (bariz değişiklikler dışında). Benzer deneyimleri olan var mı?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben [20 M], eski kız arkadaşım [18 K] ile bir yıldır LDR'deyiz. Mesafe yüzünden benden ayrıldı. POST: SO'm dün benden ayrıldı çünkü artık bir LDR'ye dayanamadı. Fiziksel yakınlığa can atıyor ve benimle bir ilişki içinde olmak bu yüzden acı çekmesine neden oldu. Onu dünyadaki her şeyden çok seviyorum ve hayat şimdi cansız ve acı verici görünüyor. Dün gece uyuyamadım çünkü kafa derim karıncalandı ve beynim saplanan bir ağrı hissetti. Bütün gün göğsüme bir kazık saplanmış gibi ağır geldi. İçimdeki her şeyi ona döktüm, o da bana aynısını yaptı. Birbirimizi herkesten daha iyi tanıyoruz ve bu yüzden hislerimi ona emanet ettim. Bu yüzden ona her şeyimi verdim ve böylece her şey benden alınmış gibi geliyor. Hala arkadaş olmak istiyor ve aynı zamanda benim en iyi arkadaşımdı, bu yüzden onu bir arkadaş olarak tutmak istiyorum. Ancak, bunun sonunda nasıl sonuçlanacağını bilmiyorum. Şu anda onun için acı verici olduğu için etrafta kimseyi istemiyor ama ben onun ilgisini çekmek istiyorum. Yalnız kaldığım her an ruhumu eziyor ve biriyle çıkmadan önce asla hayal edemeyeceğim bir yalnızlık yaşıyorum. Aralık ayında onu ziyaret edip birkaç hafta evinde kalma planım vardı ve o da bana o zaman için bir randevu teklif etti. Fiziksel olarak yanında olursam başka kimseyi istemeyeceğini ve bir ilişkinin fiziksel kısmının onun için çok önemli olduğunu söyledi. Birlikte eğlenebileceğimizi düşünüyorum ve ne olursa olsun harika bir zaman olacak, ancak herhangi bir duyguyu yeniden alevlendirirsek, ayrılır ayrılmaz benden kapılıp gideceklerinden korkuyorum. Tekrar bir LDR'ye sahip olmak istemediğini açıkça belirtti. Onu ziyarete gitmek istiyorum ama sadece bir arkadaş olarak gitmem gerektiğini hissediyorum. İlişki ve durumumla ne yapmam/başa çıkmam gerektiğiyle ilgili düşüncelerinizi ve duygularınızı bana bildirin! Teşekkürler! Bu arada karışık bir durum olduğu için bu paylaşımın hangi kategoriye girdiğini bilemedim. TL;DR:

Gf benden mesafe nedeniyle ayrıldı, fiziksel olarak orada olsaydım mükemmel olacağımı ve ilişkiyle ilgili herhangi bir sorunu olmayacağını söylüyor. Aralık ayında onu ziyarete gidiyor.

SUBREDDIT: r/relationship_advice TITLE: [27f] erkek arkadaşımın beni terk etmeyi planladığını yeni öğrendim [24m] POST: Neredeyse iki yıldır çıkıyoruz ve yurtdışında birlikte yaşıyoruz. Çok kavga etmiştik ve bana karşı farklı davranmaya başladığını söyleyebilirim. Sonunda, kaçınılmaz olarak ayrılacağımızı düşündüğünü ondan anladım, ancak uzun tartışmalardan sonra ne olacağını görmek için anlaştık. Bu yüzden, ilişkimiz için ama aynı zamanda geçmişte ilişkilerimi rahatsız eden şeyler olduğu için (zayıf iletişim, savunmasız hissederken kavga çıkarmak, vb.) Kendi açımdan iyileştirilmesi gereken şeyleri iyileştirmeye çalışıyorum. İşlerin düzeldiğini hissettim. Birlikte daha kaliteli zaman geçirmeye ve buradayken bir şeyler yapmak için planlar yapmaya başladık. Geçen gün ona tekrar taşınma zamanımız geldiğinde ne yapmak istediğine karar vermeye yaklaşıp yaklaşmadığını sordum ve bilmediğini söyledi. İçimde kötü bir his var. Bir şeyi geride tutuyor gibiydi ve genel olarak konudan rahatsızdı. Birbirimizin facebook mesajlarını okuyabileceğimiz konusunda bir anlaşmamız var ama bunu yapmamı ne kadar sevdiğinden emin değilim. Meğer ortak bir arkadaşımıza beni terk etmeyi planladığını söylemiş. Aslında, buradaki zamanımız dolduğunda birlikte başka bir yere seyahat etmeyi planlarken Avrupa'ya bilet almış gibi görünüyor. Bunu benden saklayacağı ve artık ilişkimizi sürdürmekle artık ilgilenmediği açık bir şekilde çaba göstermeye devam edeceği için çok üzgünüm. Yine başarısız olduğumu ve hiçbir şeyi doğru yapamayacağımı hissediyorum. Çoğunlukla, bu konuyu ona nasıl açacağımı bilmiyorum. Beni gafil avlamayı planladığı oldukça açık görünüyor, ama artık bildiğime göre, artık ona karşı normal davranabileceğimi bilmiyorum. Ne yapmalıyım? TL;DR:

SO'nun başkalarına benden ayrılmayı planladığını söylediğini öğrendim ama bana söylemedi. Bununla nasıl başa çıkacağım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [22M], bir buçuk yıllık [20K]'imden ayrılmayı düşünüyorum ve doğru şeyi yapıp yapmadığım konusunda gerçekten bazı geri bildirimler kullanabilirim. POST: Şu anki SO'mla yaklaşık bir buçuk yıldır çıkıyorum. Bizimle işler harika, iyi anlaşıyoruz, iyi iletişim kuruyoruz, nadiren kavga ediyoruz ve iyi bir cinsel hayatımız var. Farklı uzun vadeli hedeflerimiz var ve son zamanlarda, yaklaşık bir ay önce bunları tartıştık ve sonunda farklı hedeflerimiz nedeniyle ayrılacağımız sonucuna vardık. Son zamanlarda onunla o kadar hissetmiyorum ve ayrılmayı düşünüyorum. O harika bir kız ve onu önemsiyorum ve yanlış bir şey yapmadı, bu yüzden ayrılmak istediğim için kendimi kötü hissediyorum. Ama aynı zamanda hiçbir yere gitmediğini bildiğim bir ilişkiye daha ne kadar zaman ayırmalıyım? Bir noktada biteceğini bildiğimiz halde çıkmaya devam etmemiz haksızlık gibi görünüyor. Ayrıca bir ilişkide rahat olmak birlikte kalmak için iyi bir neden değilmiş gibi geliyor. Ek olarak, üniversiteden zevk alması ve onunla aynı şeyleri isteyen birini bulmaya çalışması gerektiğini düşünüyorum. Bir şeyleri daha erken bitirmek, onları yolda bitirmekten daha kolay olacak gibi hissediyorum. Gerçekten çelişkili hissediyorum ve biraz geri bildirim alabilirim. TL;DR:

SO'mdan ayrılmayı düşünüyorum ama çelişkili hissediyorum çünkü onu hala önemsiyorum ve o yanlış bir şey yapmadı.

SUBREDDIT: r/AskReddit TITLE: Reddit, daha fazla insanın senin hakkında bilmesini istediğin bir şey nedir? POST: Keşke insanlar reddedilmekten korktuğumu bilse. Sadece romantik ilişkiler söz konusu olduğunda değil, aynı zamanda arkadaşlıklar ve hatta sadece tanıdıklar söz konusu olduğunda da. İlkokul ve ortaokuldayken katlandığım zorbalık nedeniyle, benim hakkımda ne düşüneceklerinden korktuğum için çoğu zaman akranlarımla sohbet etmekten korkuyorum. Aptal gibi görünmekten veya insanların söyleyeceklerime olumsuz tepki vermesinden korkuyorum, bu yüzden çoğu zaman hiçbir şey söylemiyorum. Ayrıca, her zaman sohbetlere katılmadığım için, diğer insanlar bana hitap ettiklerinde onlara yanıt olarak ne söyleyeceğimi bile bilmez halde buluyorum. Bu yüzden sadece yarım gülümseyip başımı salladım. Sonunda ilgisiz göründüğümü ve muhtemelen bir sürtük gibi göründüğümü biliyorum, ancak bazı sosyal durumlarda kendimi nasıl idare edeceğimden gerçekten emin değilim. Keşke daha fazla insan sosyal olarak garip/utangaç olduğumu fark etse ve beni bir sürtük olarak yazmak veya beni tamamen görmezden gelmek yerine beni sohbetlere daha fazla dahil etmeye çalışsa. Bu yüzden arkadaş edinmek benim için zor. TL;DR:

Ben, Forever Alone'un büyük bir yan kısmına sahip bir Sosyal Açıdan Garip Penguen'in tanımıyım, ancak çok fazla insan, onlara doğru şekilde yanıt vermediğim veya onlarla sohbet etmediğim için orospu olduğumu düşünüyor.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: 1 yıllık [30 M] kız arkadaşım [25 K], bir tartışmadan sonra bir ay önce yaptığım müstehcen bir metin sohbeti buldu POST: Kız bana mesaj attı ve sabah ben ayrılana kadar bekledi ve konuşmayı baştan sona okudu. O zamandan beri benimle konuşmayı reddediyor. Gerçekten zor zamanlar geçiriyorum ve en azından işleri daha iyi hale getirmeye çalışmak istiyorum çünkü ne kadar batırdığımı ve onu ne kadar incittiğimi biliyorum. Sarhoştum. Bu mazeret değil. Beni terk ettiğini düşündüm. Bu mazeret değil. İlişkiyle ilgili kendi sorunlarım vardı. Dışarı çıkmayı seçtim ama yine mazeret yok. Kendimi tam bir pislikmişim gibi hissediyorum ve iniş çıkışlarına rağmen hayatımın en önemli parçası olan şeyi sabote etmişim gibi hissediyorum. Ayrıca (öğrenilmeden önce) o gece olanları bu kadar boktan ve saygısızca davranmama neden olan şeyi işledim ve bunun bir daha olmayacağını biliyorum. Kendime kızıyorum ve bu konuda kendimi hırpalamaya devam ediyorum. Biliyorum kaydım. Onu asla fiziksel olarak aldatmak istemediğimi biliyorum. Okuyamadığı şeyleri okuduğunu da biliyorum. Güvenini geri kazanmak istiyorum ama şu anda bana hiç şans vermiyor ve bunu doğru yapıp yapamayacağıma dair sorularım var. İlişkilerde daha kötü şeylerin olduğunu ve ilişkilerin başarılı olabileceğini ve bunun gibi şeyleri geride bırakabileceğini biliyorum. Ben denemek istiyorum. Sıkışmış hissediyorum. Utanıyorum - birine bir şey olduğunu bile söyleyemeyecek kadar utanıyorum. Kendimi yalnız hissediyorum ve gerçekten çaresiz hissediyorum çünkü onun birkaç haftalığına uzaklaşma isteğine saygı duyuyorum. Bir sorum var mı bilmiyorum, tüm bunlar hakkında kafam çok karışık. Sadece paylaşmak ve insanların tepkilerini görmek istedim. Teşekkür ederim - ve lütfen, ciddi bir hata yaptığımı zaten biliyorum ve bunun sorumluluğunu %100 üzerime alıyorum. Yapacak olumsuz bir yorumunuz varsa, bana kolay davranın. TL;DR:

Gf müstehcen mesajlar buldu, benimle konuşmuyor. Felçli, kimsesiz, bir sonraki adımdan veya ne yapacağından emin değil.

SUBREDDIT: r/Parenting TITLE: Kaçınızın işyerinde veya okulda çocuk bakımı seçenekleri var? (TwoXChromosomes'tan xpost) POST: Bu soruyu soruyorum çünkü nispeten uzmanlaşmış bir sektörde çalışıyorum ve topluluğumuzda çocuk bakımı seçeneklerinin olmaması bir sorun. Çocuğum neredeyse evde tek başına kalacak yaşta ama akranlarımın çoğu aynı durumda değil. Çoğu insan 19 yaşında aile kurmuyor. Şirketimdeki genç erkekler ve kadınlar uygun çocuk bakımı bulmakta zorlanıyor. Ya yakınlarda seçenek yok ya da tesisler yeterince geç açık değil. Personel personelimizin en az 20:00'a kadar açık bir tesise ihtiyacı var ki bu, görünüşe göre bulunması imkansız. Geçmişte, şantiyemize gündüz saatlerimizi (04:30 - 20:00) alabileceğimiz bir tesis inşa etmeyi düşünmek için yönetimle görüştük. Öncelikle tesisin inşasıyla ilgili maliyetler nedeniyle vurulduk, ancak işletme maliyetleri değil. Çalışanlar makul bir çocuk bakım ücreti ödeyecek, bu nedenle tamamen çalışan tarafından ödenmeyecektir. Kısa bir süre önce, orijinal ekibin inşaat ve işletme maliyetleri için yalnızca bir teklif aldığını keşfettim. Asla tek bir teklif almayın. Dükkânları dolaşmak! Ek olarak, temelde ebeveynlik ve kariyer arasında seçim yapmaları için baskı yapan yöneticilerin nasıl ele alınacağı konusunda yardım için bana gelen birkaç genç iş arkadaşım oldu. Çoğu durumda, yönetimin denge gibi işlere saygı göstermemesiyle ilgiliydi (her zaman nöbetçi mühendisler aranıyordu). Diğer zamanlarda, bir eşin çalışma programı nedeniyle çalışanların çok fazla işi kaçırması gibi yönetim sorunları daha makuldü. Örneğin, babamın çalışma programı nedeniyle annem acil projeler için asla 5:00'i geçemez. Bu bizim sektörümüzde sorun olabilir. Malzemeler kırılır ve sistem uzmanının bazen müsait olması gerekir. Bu yüzden şirketimde bu konuyu tekrar gözden geçirmenin zamanı geldiğini düşünüyorum. Artan sayıda ailemiz ve bekar ebeveynlerimiz var. Görüşler, tartışmalar, deneyimler? Daha fazla katkı olması umuduyla bunu buraya da yazdım. TL;DR:

Şirketimi, çalışanların ve yönetimin ihtiyaçlarını karşılamaya yardımcı olmak için çalışanlara yerinde gündüz bakımı sunmaya ikna etmek istiyorum. Girdi aranıyor.

SUBREDDIT: r/Advice TITLE: Fiyat aralığında bir daire bulmakta büyük sorun yaşıyor ve önümüzdeki ay çıkmak zorunda. POST: Ne yazık ki, ev sahibim kira kontratını bitirmeye karar verdi ve bunu bana haziranın sonlarında söyledi. Kiralama 1 Eylül'de sona eriyor. Fiyat aralığım oldukça düşük olduğu için oda arkadaşı bulmam gerekiyordu ama bu şehirde kimseyi tanımıyorum. Neredeyse %90'ı yanıt vermediğinden ve %10'luk yanıt haftalar aldığından ve genellikle başvuranlarla dolu olduğundan, yer bulmakta çok zorlanıyorum, bu yüzden hiç şansım olmayacakmış gibi hissediyorum. Şimdi son derece endişeliyim; seçeneklerim neredeyse sıfıra iniyor gibi görünüyor ve Eylül'de çıkmam gerekiyor ve hala bir yer bulamadım. Her gün beş yeni yere başvuruyorum ve neredeyse hiç cevap yok. Endişeliyim çünkü süreç son derece sıkıcı ve yavaş ve genellikle tepkisiz geliyor, bu yüzden bir aydan kısa sürede nasıl gerçekten bir yer bulabileceğimi anlamıyorum. Birincisi, [sızlanmamak için] neden bu kadar açığa çıktığımı merak ediyorum. Kötü bir ilk izlenime sahip olduğum için kötü bir oda arkadaşı olarak görülüp görülmediğimi merak ediyorum. Çok iyi bir sicilim var ve herhangi bir referans sağlayabilirim. Buna yaklaşımımı güncellemeli miyim? Stüdyo yerlerine biraz baktım ama hepsi istediğimden çok daha pahalı. 27 yaşıma geldiğimde (şimdi 24 yaşındayım) bir ev için para biriktiriyorum ve pahalı bir stüdyo almak bu konuda bir İngiliz anahtarı olabilir. TL;DR:

versiyon: oda arkadaşı bulamıyorum ve fiyat aralığımda bir stüdyo bulamıyorum. 1 Eylül'de çıkmak zorunda.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben (24 ay) 3 yıllık gf'me (23f) daha az bağlı hissediyorum. POST: Başlıktan da anlaşılacağı gibi, gf'mle 3 yıldır çıkıyorum. Gerçekten ilk 2 yılın hayatımın en mutlu yılı olduğuna inanıyorum. Onu seviyorum. Ancak son bir yıldır ona giderek daha az bağlı hissediyorum. Bazen ona baktığımda artık hiçbir şey hissetmiyorum. Onu gördüğümde yaşadığım mutluluğu gerçekten özlüyorum. Giderek daha az ortak noktamız olduğunu hissediyorum. İşim çok zaman alıyor ve onun anlayışıyla onunla bu konuda gerçekten konuşamıyorum. Kendimi en kötü hissettiğim kısım, ilişki sayesinde çok kilo alması ve fiziksel olarak ondan daha az etkilenmem. Kendimi hiçbir zaman sığ düşünmedim ama o sadece eskisinden farklı görünüyor. Onunla spor salonunda ve diyette çalışmak için girişimlerde bulundum ama nadiren kendi başına yaptı. Gerçekten nasıl hissettiğim hakkında konuşacak birini istiyorum ve onunla bunu yapabileceğimi sanmıyorum. TL;DR:

3 yıldır çıkıyorum ve şimdi eskisinden daha az ortak noktam var ve ona fiziksel veya duygusal olarak eskisi kadar ilgi duymuyorum.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Ben 24/K] kocamla [28/E] bir yıldan az bir süredir gerçek hayatta yeniden yaratılması imkansız olan bir fetişimiz var ve asla normal bir cinsel hayatımız olamayacağından endişeleniyorum. POST: Eşimi 7 yıldır tanıyorum ve 4 yıldır birlikteyiz. Çıkmaya başladıktan kısa bir süre sonra bir 'dev' fetişi olduğunu öğrendim, bu da onu 15 metreden uzun olarak tasvir edilen kadınlarla pornoya çekmesine neden oluyor. Bana fantezilerinde yenildiğini veya ezildiğini ya da sadece dev bir kadının vücudunu keşfettiğini söyledi. Ben çok seksi bir insanım ve başlangıçta onun tuhaf fetişi ilgimi çekmişti. Bir dev olarak fotoğraflarımı photoshopladım, aşık olduğu fetişi taklit etmeye çalıştım ve seks yaptığımızda onunla 'dev' konuşmaya çalıştım. Denediğim hiçbir şeye yanıt vermiyor ve görünüşe göre cinsel ilişkiyle hiçbir şekilde ilgilenmiyor. Bunu denediğimizde, bunu yapmak zorunda hissettiği için yapıyor gibi görünüyor ve biz hemen arkadan yapmazsak dik durmakta zorlanıyor. Farklı pozisyonları keşfetmek ve cinsel yaşamımızı genişletmek isterdim ama o aynı arzuları paylaşmıyor. İlişkimiz ilerledikçe her şeyin düzeleceğini umuyordum ama görünüşe göre işler daha da kötüye gitmiş. Bu konuda birkaç kez iletişim kurduk ve hayal kırıklıklarımı ve endişelerimi tamamen anladı. Ancak cinsel ilişkiye kıyasla aldığı uyarılmanın artması ve performans baskısı olmaması nedeniyle dev porno izlemeyi tercih ettiğini ifade etti. Sorduğumda sürekli olarak seks havasında olmadığını, buna rağmen düzenli olarak porno izlediğini söylemesi incitici. Onu seviyorum ve ilişkimizdeki diğer her şey harika. Bununla birlikte, cinsel açıdan son derece hüsrana uğradım ve benden çok daha az cinsel ilişki arzusu olan biriyle bir geleceği kaldırabilir miyim bilmiyorum. Başka birinin dev fetişi veya gerçek hayatta kopyalanamayan başka bir fetişi var mı? Onun cinsel ilişkiye ilgi duymasını sağlayacak herhangi bir öneriniz var mı? Birkaç arkadaşımla konuştum ama kimse bunu duymadı. Bunun ne kadar yaygın olduğundan emin değilim. Herhangi bir yardım takdir edilmektedir! TL;DR:

Kocamın gerçek hayatta yeniden yaratılması imkansız olan bir fetişi var ve ben onunla nasıl cinsel ilişki kuracağımdan emin değilim.

SUBREDDIT: r/tifu TITLE: Bazı tahta kutuları bırakarak TIFU POST: Bu 2006'da oldu ama dahil edilecek kadar kötü olduğunu düşündüm. Kolej 6. sınıftayken tiyatro seti yapım ekibinin bir parçasıydım, kolejin tiyatro olarak kullanılan eski bir salonu vardı ve yeni bir sahne yöneticisi işe almışlardı, bahar sezonumuzun son gösterisinden sonra hepimiz sahneyi temizlemeye ve daha düzenli görünmesi için yeniden düzenlemeye karar verdik, sahne yöneticisi bunun tamam olduğunu söyledi. Salonun arkasında yaklaşık 1.5mx1.5m ve yaklaşık 50cm boyunda bir kutu yığını vardı, bu yüzden hepsi üst üste yığılmış ağır birimlerdi. 17 yaşındaki bir sürü çocuğun merdivenlerden vs. Kutuların iki yanına birer merdiven yerleştirdik, böylece onları alıp bırakabilirdik, bunu yapmanın en güvenli yolunun bu olduğunu düşündük. Ben ve arkadaşım bu devasa kutulardan birini aldık ve görevi bizden başka kimsenin sahnede olmadığından emin olmak olan arkadaşımıza "HER ŞEY TEMİZ" diye bağırdıktan sonra, "EVET, HER ŞEY TEMİZ" diye bağırdı. Bu yüzden kutuyu düşürdük. Elimizi bırakır bırakmaz "HAYIR HAYIR HAYIR BEKLEMEYİN" dedi Uçuşun ortasındayken paniğe kapıldık ve yapabileceğimiz hiçbir şey yoktu. SPLAT. Bu boya her yere gitti, sahnenin diğer ucundaki tüm arkadaşımıza, iade edilmeyi bekleyen bir kutu kostüme ve en kötüsü kiralık bir aydınlatma masasına ve kiralık bir ses masasına gitti. Bu yüzden o günün geri kalanını, diğer 2 delikanlı yeri temizlerken, aydınlatma masasını ve ses masasını temizlemek için alkollü mendillerle geçirdim. Gidip sahne sanatları başkanı, okul müdürü ve 6. sınıf başkanını görmemiz ve hatamızı açıklamamız gerekiyordu. Neyse ki oldukça anlayışlıydılar ve bunun bir kaza olduğunu ve daha dikkatli olmamız gerektiğini söylediler. TL;DR:

Büyük bir tahta kutuyu bir boya teknesinin üzerine düşürdü ve 4000 £ değerinde kiralık ekipman ve kostümü neredeyse yok etti

SUBREDDIT: r/AskReddit TITLE: Sorumsuz oda arkadaşım için iyi bir ceza nedir? POST: Bu adam birkaç yıldır en iyi arkadaşlarımdan biri ama büyümeyi kesinlikle reddediyor, 5 yaşında gibi ve ne kadar kötü bir şey olduğunu ancak birlikte taşınana kadar anladım. Ayakkabılarını koridorun ortasında bırakıyor, odası iğrenç ve son sayımda yerde giysiler ve diğer çöplerle birlikte 24 eski fast food poşeti vardı ve benim en büyük sorunum evin kapısını terk etmesi. Her ayrıldığında kilidi açar, ancak eve geldiğinde ön kapıyı ve arkasından odasının kapısını kilitler. Bugün dördüncü kez kapıyı tamamen açık bırakmıştı. Bundan bıktım, ona sormaya, ona bağırmaya, hatta o gittiğinde kapıyı kilitlediğinde ona yemek ısmarlamaya çalıştım ama hiçbir şey işe yaramadı ve sinirlendim. Bunun için ondan intikam almamın iyi bir yolu nedir? Pek çok değerli eşyam var ve bunların resimleri ve sigortam olmasına rağmen, eşyalarımın çalınmasını İSTEMİYORUM. TL;DR:

Oda arkadaşı büyümeyi reddediyor, o çıkarken kapıyı kilitlemeyecek ve 4 kez ardına kadar açık bırakmış. Ondan intikam almanın iyi bir yolu nedir?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: 4 aylık GF (K20) ve benim (E22) farklı libidolarım var ve bazen hayal kırıklığına uğramaktan kendimi alamıyorum. POST: Kız arkadaşımla yaklaşık 4 aydır çıkıyoruz. Biz sadece küçük bir ilişkiyiz, bu yüzden küçük kaba yamalar aracılığıyla birbirimizi anlamaya başladığımız o zamana başlıyoruz. Çıkmaya başladıktan kısa bir süre sonra, 1-2 tam hafta süren bu korkunç dönemleri yaşadığı çok netleşti. Zor, çünkü bazen onun doğal dönemi ve bazen de BC'sine karşı sorumsuz davranması. Bununla birlikte, bu tür şeylerin çoğunlukla onun kontrolü dışında olduğunu anlıyorum. Beni rahatsız eden şey, bu zaman dilimlerinde her türlü cinsellik ve yakınlığın masadan kalkmış gibi görünmesi. Bu nedenle, yapabileceğimiz o zamana * sahip olduğumuzda * seks beklentisiyle girme eğilimindeyim ve beni reddederse hayal kırıklığına uğrarım ve bu ruh halimi bozabilir. Buna çok fazla ağırlık vermeye niyetim yok ama *"Şimdi değilse, ne zaman?"* diye düşünmeden edemiyorum. fiziksel yakınlığı hiç umursamıyor. Bu sabah bunun hakkında konuştuk ve tamamen sıcak ve tamamen soğuk olmaktansa sürekli yavaş bir yanma yapmaya karar verdik; seks yapamadığı zaman hala samimi olmaya açık olması ve benim buna bu kadar yüksek bir öncelik vermemem. Bununla birlikte, seks hakkında iletişim kurma ve beklentiler karşılanmadığında hayal kırıklığıyla nasıl başa çıkılacağı konusunda alabileceğim herhangi bir tavsiyeyi takdir ediyorum TL;DR:

Kız arkadaşımın libidosu düşük ve sık sık hayal kırıklığına uğruyorum, bu da ruh halimi öldürebilir. Sekse yaklaşırken kelime deliğimi nasıl daha iyi kullanacağıma dair herhangi bir ipucun var mı? Cinsel hayal kırıklığıyla nasıl başa çıkıyorsunuz?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: (18E) yeni GF(17K)'ime ailemin boşandığını söylemeli miyim? POST: Yani GF(17K) ve ben (18M) yaklaşık bir ay önce çıkmaya başladık. Aramızdaki her şey harika gidiyor. Ailevi sorunlarım olduğunu biliyor, ancak ailemin boşanmak üzere olduğu hakkında hiçbir fikri yok. Şu anda evde (ailemle birlikte) yaşıyorum ve o yurtta yaşarken üniversiteye gidip geliyorum. (üniversitelerimiz birbirinden yaklaşık bir saat uzaklıkta) Onu strese sokmak istemiyorum ve ona gerçekten söylemek istemiyorum çünkü aile sorunlarımdan uzaklaşmak için onunla çıkmaya başladım. İlişkimiz de oldukça taze, bu yüzden gerçekten ona bununla yük olmalı mıyım? O oldukça aile odaklı (açıkçası ben değilim), bu yüzden onun için endişeleneceğini biliyorum. TL;DR:

Kız arkadaşım (17f) ve ben (18 ay) bir ay önce çıkmaya başladık. Annemle babamın boşanacağını haber vererek ona yük mü olayım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: (30K) SIL'im (38K) ile sözlü bir tartışmaya girdim, yattım, saçımı kesmesiyle uyandım. POST: Bir yıldır baldızım ve hiç anlaşamadık. Bana her zaman kaba ve küçümseyici davrandı. Kocam o gün (Pazartesi) kız kardeşini ziyaret etmek istedi ve ben isteksizce kabul ettim. Medeni olmak için elimden geleni yaptım ama o kavga çıkarmaya devam etti. Sonunda kocamın nasıl benden daha iyi olabileceğine dair sözlü bir anlaşmazlık başlattı vb. Soğukkanlılığımı korumaya ve onu görmezden gelmeye çalıştım ama sonunda çığlık atmaya başladı ve kocam ona sakinleşmesini ve müdahale etmesini söylemek zorunda kaldı. Sonunda yatağa gittim (misafir odalarına) ve SIL bulaşıkları yıkarken kocam ve kocası aşağıda TV izleyerek kaldılar. Uyuyakaldım ve bir süre sonra birinin saçlarıma dokunmasıyla uyandım. Uykulu bir şekilde kocam olduğunu düşündüm ve arkamı döndüm ve SIL'in saçımı makasla kestiğini gördüm. Hemen onu ittim ve koşarak odadan çıktı. Aşağıya inip eşime ve kardeşine haber verdim ve onlara kesilen ipi gösterdim. İkisi de SIL'in "olgunlaşmadığını ve sinirlerini bozmasına izin vermediğini" söylediler. Nasıl bu kadar pasif olabiliyorlar ve bunun büyük bir sorun olduğunu düşünmüyorlar anlamıyorum?!?!?! Aşırı tepki mi gösteriyorum? Bu, yaklaşık 40 yaşında biri için normal bir davranış DEĞİLDİR ve o kadar kızgınım ki, ben uyurken saçımı kesti. Kocama artık onu ziyaret etmek istemediğimi söyledim ve o da bana bir drama kraliçesi gibi davrandığımı ve onun seviyesine düştüğümü söyledi. Ben ne yaparım?? TL;DR:

SIL ile tartıştım, saçımı kesmesiyle uyandım. Kocam drama kraliçesi olduğumu düşünüyor.

SUBREDDIT: r/AskReddit TITLE: Anneme hediye almak için yardıma ihtiyacım var. POST: 45 yaşında ve benim üvey annem. Farklı bir eyalette yaşıyorum, bu yüzden internetten alışveriş yapıyorum ve ona gönderecektim. Ben erkek ve 28 yaşındayım. Bir kreşi var ve babam bir psikolog. Oldukça basit yaşıyorlar ve onun neyi sevdiği hakkında hiçbir fikrim yok. Hemen spor salonuna gitmeye başladılar. Organik beslenirler ve sağlık konusunda çok bilinçlidirler. Mücevherat veya pahalı herhangi bir şeyle (örneğin, Coach çantası) pek ilgilenmiyor ve Nordstroms'tan veya buna benzer bir şeyden alışveriş yapmıyor. O bir tür hippi sanırım. Sahibi olduğu kreşte çok çalışıyor. Bir evleri var. İyi para kazanıyorlar ama neye harcadıklarına dair hiçbir fikrim yok çünkü çok fazla malları yok. Kitap rafları kitaplarla dolu, ama yine de hepsinin babamın kitapları olduğundan oldukça eminim. Dostum, bu gerçekten zor çünkü onun neyle ilgilendiği hakkında hiçbir fikrim yok. Beni 7 yaşımdan beri büyüttü ama tek hatırladığım onun çocuklarını yetiştirmekle ilgilendiğini hatırlıyorum. Onlara hediye çeki almak istemiyorum. Noel'de bana hediye çeki almamayı bir noktaya getirdiler ve bunun yerine bana bir iPad aldılar. TL;DR:

Annemin ne haltlar içinde olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Gerçekten basit yaşıyorlar. Yine de hediye fikirlerine ihtiyacım var, çünkü gifts.com berbat.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [27m] GF [26] benim ilk ve tekim olduğu için endişeleniyor - nasıl başa çıkılır? POST: Ben [27m] ilk ve tek kız arkadaşımı [26] iyi bir yıldır görüyorum. Yol boyunca halledilmiş ve karanlık bir köşeye gömülmemiş kendi payımıza düşen küçük tartışmalarla gayet iyi anlaşıyoruz. Şimdi, evlilik konusu açıldı ve endişesini dile getirdiği bir şey var ve o da onunla tanışmadan önce hiç ciddi bir şekilde çıkmamış olmam. Onun tarafında, benim beşinci erkek arkadaşı olduğum 4 ilişkisi daha oldu. Başka kızlarla görüşmek istediğim için ondan ayrılmaya karar verirsem bunu bana karşı kullanmayacağını söyleyecek kadar ileri gitti. Yanıt olarak ona söyledim ve hatta çok iyi anlaştığımız ve paylaştığımız pek çok ortak noktamız olduğu için ondan ayrılmayı düşünemeyeceğimi ve buna izin vermemin çok zaman alacağını hissettim. onun gitmesi Dürüst olmak gerekirse, şu anda maddi imkanım olsaydı, dışarı çıkar, bir yüzük alır ve hemen ona evlenme teklif ederdim. Onu bu kadar çok seviyorum. Hayatımın geri kalanında onunla olacağımı hayal edebiliyorum - yankıladığı bir duygu. Bu da bizi şu soruya götürüyor: Başka ilişkilerim olmadığı için gerçekten bir şeyleri kaçırıyor muyum? Çıkmanın amacının kişinin tercihlerinin, beklentilerinin ve hoşlanmadıkları şeylerin neler olduğunu öğrenmek ve eşini bulana kadar bunları değiştirmek olduğunu duydum. Üstelik, ilk aşkınızla evlenmenin neredeyse hiçbir zaman iyi bir fikir olmadığını da duydum. Peki ne veriyor? TL;DR:

Evlilik GF ve benim aramda patladı. GF, başka flört deneyimlerim olmadığı için onunla evlendiğim için pişman olabileceğimden endişeleniyor. Şahsen umursamıyorum, ancak sözleşmeler yapmam gerektiğini gösteriyor gibi görünüyor. Sakıncası var mı?

SUBREDDIT: r/AskReddit TITLE: Reddit, filmleri/TV şovlarını nasıl değerlendiriyorsun? POST: Kişisel olarak, hissettiğim duyguların yoğunluğuna veya duyguların yoğunluğuna göre derecelendiririm. Mesela en sevdiğim filmlerden biri The Blind Side, beni çok ağlattığı için bazı noktalarda kızdırdı. Başka bir şey de dikkatimi çekmek. Şimdi bilgisayarımda film izliyorum, bu yüzden sık sık bazı sıkıcı/ilgi çekici olmayan kısımları olan bir film izliyorum ve birkaç bölüm için reddit'e gidiyorum, sonra filmi izlemeye devam ediyorum. Televizyon programlarını tam olarak böyle değerlendiriyorum. Şimdi en sevdiğim TV şovu Dexter, çünkü hem kutsal boktan ne olacağını bilmiyorum hissine sahip, hem de her zaman dikkatimi çekiyor. Muhtemelen filmleri derecelendirmek için kullandığım başka şeyler de var, şu anda onları düşünemiyorum. Şimdi reddit, filmleri/TV şovlarını nasıl derecelendiriyorsunuz? TL;DR:

Filmleri bana ne kadar duygu hissettirdiklerine ve dikkat süreme ayak uydurabilecek kadar eğlenceli olup olmadıklarına göre derecelendiririm.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Kız [24 K] Benim [25 M] çıktığım son zamanlarda pul pul dökülmeye başladı ve bana mesaj atmayı bıraktı. o ne lan POST: Bu kızla iki aydır görüşüyorum, her şey yolunda görünüyordu, randevular güzeldi, seks harikaydı ve oldukça çabuk anlaştık, ama son zamanlarda pul pul dökülmeye başladı, randevuları ayarladı ve sonra son anda iptal etti, teklif bile etmedi başka zaman. Birbirimizi son görüşmemizin üzerinden 2 hafta geçti, geçen cumartesi takılmak için sözleştik ama bunun zamanı geldiğinde bana yorgun olduğunu vb. söyledi ve başka bir gün takılmak istedi, zor olmadı Herhangi birini öner. Mesajlaşma neredeyse yok, başlangıçta ona çıkma teklif etmek için mesaj atıyordum, daha sonra haftada birkaç kez mesaj attık, ancak bununla bile mesafeli görünüyor, minimum, bazen 2 veya 3 kelimelik cevaplar Cumartesi gününden beri onunla konuşmadım, ayrıca iki hafta öncesinden beri çok fazla mesaj atmadık. Görünüşe göre korkmuş ya da ilgisizleşmiş, bu benim için tuhaf çünkü mesajlaşmayı pek umursamadığımı düşünsem bile, iki hafta öncesine kadar sürekli mesaj attı ve her seferinde birlikte çıktığı için deli görünüyordu. Cumartesi günü telefonla ona her şeyin yolunda olup olmadığını sordum, benimle çıkmak istediğini söyledi ama artık eskisi gibi göstermiyor (metinlerle, dökülmeden vb.). **Ne yapmalıyım? Artık ona mesaj atmak ya da aramak gelmiyor içimden, ama aynı zamanda onun TL;DR'sine de girmeye başlamıştım:

İki aydır çıktığım kız aniden uzaklaştı, onu aradığımda çıkmayı kabul ediyor ama 2 hafta öncesinden beri başka bir gün önermeden son dakikada pul pul dökülüyor.

SUBREDDIT: r/GetMotivated TITLE: Avdan asla vazgeçme! POST: Sonunda bu sub'a post atmak için gizlenme durumumu bozuyorum. (beni korkutsa bile, çünkü internet bazen korkutucu bir yer.) Annemi kaybettikten hemen sonra üniversiteye gittim, kendime yas tutmak için uygun zaman tanımadım. Staj yaptım ve tam zamanlı olarak okula gitmeye devam ettim. Yaklaşık üç yıl önce mezun oldum ve iş bulamadım. Umutsuz hissettiriyordu ve sonunda annemi kaybetmenin acısını tüm gücümle hissetmeye başlamıştım çünkü dikkatimi dağıtan diğer tek şey iş bulamamanın depresyonuydu. Bir yerde bir iş bulmam gerekiyordu, bu yüzden kapıdan kapıya satış, Target ve şiddetli bir şekilde hastayken patronun beni çalışmaya zorladığı gölgeli bir alışveriş merkezi büfesi gibi birçok korkunç işe başladım. En azından devam etmemi sağlayacak serbest bir işim vardı, ama bazen paramı alamıyordum ya da paramı alamıyordum. Çok mutsuzdum. Neyse ki bir buçuk yıl sonra başka bir yer buldum. Kötü bir iş değildi, ama benim için değildi ve maaş yaşanabilir bir şey değildi. Daha iyi olmaya çalışarak yan işlerime devam ettim. Yıllarca bana milyarlarca iş gibi gelen işlere başvurduktan sonra, sonunda gerçekten çalışmak istediğim bir yerde bir mülakata girdim. Sırf hayal kırıklığına uğramak için umut bağladığım başka işlerim de olmuştu. İşimden memnun olduklarını ve görüşmeden sonra daha iyi birini bulduklarını düşündüm, aslında meşgul olduklarında aklımda telefonlarımdan kaçıyorlardı. Gerçekten her şeyden, işten, kariyerimden vs. vazgeçmek istiyordum. Bir arkadaşıma görüşmeyi ve arayacaklarını söylediklerini anlattım, o da hemen şimdi tekrar aramamı söyledi. Sonunda kafa karıştırıcı bir sohbetteki insanlardan birini yakaladığımda, bana ne zaman başladığımı soruyorlardı. İşi aldığım ortaya çıktı. Geçen hafta rüya gibi bir işe başladım. Hayalindeki iş olmayabilir ama kesinlikle bir başlangıç. İyi saatlerim ve yaşayabileceğim bir şeyim var. O gün asla pes etmemeyi öğrendim, her şey zaman alır. :) Motive kalmama yardım ettiğiniz için teşekkürler çocuklar! Asla pes etme! TL;DR:

Üniversiteden mezun oldum, hedef, kapı kapı ve alışveriş merkezi kioskları gibi boktan işlere saplandım. geçen hafta sahada rüya işine başladı.

SUBREDDIT: r/jobs TITLE: Uzaktan iş bulmak? POST: Merhaba, bu benim Reddit'teki ilk gönderim ve uzak bir eyalette iş arama konusunda veya hatta mümkün olup olmadığı konusunda tavsiye almayı umuyordum. Aralık ayında iyi bir üniversiteden Yazılım Mühendisliği derecesi ile mezun oldum ve Ocak ayının başından beri Midwest'ten California'da (San Francisco Körfezi bölgesinde) bir iş arıyorum. Şimdiye kadar hiçbir yanıt almadım ve giderek daha fazla cesaretim kırılıyor. Çevrimiçi kaynaklardan ve konuştuğum bir kişiden edindiğim bilgilere göre, ya şimdi konut aramaya başlamam (ve bunu bir ön yazıya koymam) ya da evimi almak için Kaliforniya'ya taşınmam gerekiyor. sadece bir röportaj. Yeni mezun olduğum için banka hesabımda hemen hemen hiçbir şey yok, bu yüzden istikrarlı bir gelir kaynağım olacağını bilene kadar başka bir yere taşınmam oldukça zor. SO, uzaktan uygulanabilir bir iş arıyor mu? Belki bir iş bulmak için her şeyi bırakıp California'ya taşınmalı mıyım? Herhangi bir tavsiye? Her neyse, yardımlarınız için teşekkürler çocuklar! TL;DR:

Midwest'ten California'da bir iş arıyorum ve oraya taşınmadıkça bu imkansız görünüyor ki bunu yapmak zor çünkü hiç param yok. Yardım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Benim (25) onunla (23) bir randevum vardı ve birkaç yıl sonra ilk randevumdu. Ona söylemeli miyim? İçerideki bağlam. POST: Birkaç gün önce bu harika kadınla ilk randevuma çıktım ve bu, yıllardır çıktığım ilk randevuydu. En iyisi olmadı ama en kötüsü de değildi. Hem eğlendik hem de karşılıklı ilgimizi dile getirdik ve tekrar buluştuk. O zamandan beri benimle daha az konuşmaya başladı ve birkaç kötü flört girişiminin faydası olmadı. O adam olmak ve açıkça ilgilenmediği halde onu rahatsız etmek istemiyorum, ama aynı zamanda çıkıp hey, seninle gerçekten ilgileniyorum ve bunu sonsuza kadar yapmadım demek istiyorum. Olmasına izin vermeli miyim yoksa fasulyeleri dökmeli miyim? Herhangi bir tavsiye çok takdir edilecektir. TL;DR:

iyi bir randevum vardı, ama beceriksizliğimin onu korkutmasından korkuyorum. Paslılığımı itiraf etmek istiyorum.

SUBREDDIT: r/college TITLE: Üniversite için fazla aptalmışım gibi hissediyorum. Ne yapmalıyım? Tavsiye? POST: Kulağa gerçekten mızmız ve kendini beğenmiş gelecek. şimdiden özür dilerim Gerçekten okulumda ya da herhangi bir üniversitede olmamam gerektiğini hissediyorum. Demek istediğim, üniversiteye gitmem gerektiğini biliyorum (uluslararası ilişkiler okuyorum ve bunu değiştirmeye niyetim yok), bu yüzden okulu bırakmak bir seçenek değil. Ayrıca buraya gelmek için çok çalıştığım ve çok büyük bir burs + maddi yardım paketim olduğu için okulu bırakmayı göze alamam. Devlet üniversitesine gidip evde yaşamak benim için aslında daha pahalı olurdu. (Ben de tacizci bir aileden geliyorum, bu yüzden eve geri dönmek de gerçekten tehlikeli olabilir.) Ama beni üniversitede tutan onca şeye rağmen, akademik olarak buraya ait olmadığımı hissediyorum. İyi zaman yönetimi becerilerine ve iyi bir iş ahlakına sahibim. Ancak, zaman zaman becerimin burada yeterli olmadığını fark ettim. Kabul edilmemin, kabul komitesi tarafından yapılmış bir hata olabileceğini düşünüyorum. Şimdiye kadar notlarım oldukça iyi ve her derste kesinlikle umutsuz hissetmiyorum, ama anlayabileceğiniz gibi, ben de boşa gitmiyorum. TL;DR:

Üniversitenin ilk dönemini bile bitirmedim ve şimdiden burada olmayı hak etmediğimi hissediyorum çünkü çok aptalım. Ne yapmalıyım?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Babam (45/E) geçenlerde dedem (75/E) tarafından taciz edildiğini itiraf etti. Ablam (18/K) ve ben (23/K) benzer deneyimler yaşıyoruz. Şimdi ne olacak? POST: Temel olarak, büyükbabam kız kardeşimi taciz etti ve ben büyürken. Anneannemle (tacizcinin 30 yılı aşkın süredir eşi) çok yakın olduğumuz için ailemizde yaratabileceği gerilimden korkarak sadece birbirimizle konuştuğumuz bir konu. Babam depresyondan muzdarip ve sonunda terapistine tacizden bahsetti ve onun isteği üzerine deneyimlerini kız kardeşim ve benimle paylaştı. Vay canına, biz de fasulyeleri döktük ve her şey ağlayan bir sarılma şenliğine dönüştü. Pek çok özür, pek çok bağışlama ve pek çok vicdan muhasebesi vardı. Bu adamı kesinlikle hayatımızdan çıkarmak istediğimize karar verdik-- hepimiz haftalık yemeklerimizin eziyet verici olduğunu itiraf ettik. Babaanneme (62/K) anlatmak ve onunla ilişkimizi sürdürmek istiyoruz ama ne yapacağından, ne söyleyeceğinden korkuyoruz. Bize inanacağından oldukça eminim, ancak iyileşmekte olan bir alkolik/uyuşturucu bağımlısı (son 22 yıldır temiz), nüksedebileceğinden veya daha kötüsü kendini öldürebileceğinden endişe ediyoruz. TL;DR:

Babam, ablam ve ben tacize uğradık. Kendimizi bu adamdan ayırmak istiyorum ama kötü bir şey olmasından korkmadan büyükanneme nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Ona nasıl söyleyeceğiz?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [M]e'nin (19 yaşında) kız arkadaşımı değiştirmek istemesi yanlış mı? POST: Bence kız arkadaşım güzel. Tek sorun, kız arkadaşımın giyim zevki gerçekten çok kötü... Wal-Mart'tan ve yaşlı bir bayanın giydiğini bulabileceğiniz başka giysiler giyiyor... 19 yaşında bir kız değil. Onunla bir aydır çıkıyorum ve onun moda anlayışını değiştirmeye çalışıyorum. Acaba ben mi fazla kontrolcüyüm? Son derece itaatkar ve ne dersem onu ​​yapacak, bu yüzden gardırobunu değiştirmeye evet diyeceğini bileyim ama bu kadar kontrolcü olmam yanlış mı? Sadece daha normal kıyafetler içinde harika görüneceğini düşünüyorum... TL;DR:

1 aylık kız arkadaşın gerçekten kötü bir moda anlayışı var. Hiçbir şeye 20 dolardan fazla harcamaz. Gardırobunu değiştirmek istiyorum. Bu biraz fazla kontrolcü mü oluyorum?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Kız Arkadaşın Zorba Annesiyle Nasıl Başa Çıkılır? POST: İkimiz de 24 yaşındayız ve okulu bitiriyoruz, yaklaşık bir buçuk aydır çıkıyoruz ve yaklaşık yedi aydır arkadaşız. Hiçbirimiz finansal olarak bağımsız değiliz. Onu büyüten bekar annesiyle (ölü baba) yaşıyor. Kardeşi yok ve annesinin gözbebeği. Kız arkadaşımın annesi ("Anne") çıktığımızı bilmiyor. Genel olarak kızı ("Kız Arkadaş") hakkında pek bir şey bilmiyor. Girlfriend'in düzgün, bakire bir Hıristiyan çocuk olduğunu düşünerek kendini kandırdı. Aslında, Girlfriend'in pek çok cinsel partneri olmuştur ve Anne'yi dehşete düşürecek pek çok şey yapmaktadır. Benim gözümde Girlfriend aslında ikili bir hayat sürüyor. O, Annemle bir kişi ve benimle başka bir kişi. Sonunda tıpkı Annem gibi olmaktan korkuyorum: Kız Arkadaş'ın gerçekte kim olduğu konusunda cahilce cahil. Bununla iyi değilim ve durumumu Girlfriend'e açıkladım. Kız arkadaşım, Anneme çıktığımızı söyleyemeyeceğini söylüyor çünkü Annem kıskanır ve görüşmeye devam etmemizi çok zorlaştırır. 24 yaşındaki Girlfriend'den gelen bu sözü gülünç buluyorum ve ilişki kurması çok zor. Ailem muhtaç değil ve gençliğimden beri bana büyük bir özgürlük verdiler. Esasen tüm önemli etkileşimlerimiz, yalnız yaşadığım dairemde gerçekleşir. Pazartesiden Cumaya, işler oldukça iyi. Annem, Girlfriend'in tüm gününü okulda geçirdiğini ve muhtaçlığını saatte birden fazla kısa mesajla sınırladığını düşünüyor. Hafta sonları, tüm gününü annemle alışveriş yaparak ve/veya kiliseye giderek geçirdiği için Girlfriend'i neredeyse hiç görmüyorum veya ondan haber alamıyorum. Ben ciddi ilişkilere alışkınım, oysa Girlfriend alışkın değil. Annemin muhtaçlığı, bu ilişkiyi ciddiye alma yeteneğimi engelliyor çünkü Kız arkadaşım, Annemin sınıfta olduğunu düşündüğü zamanlar dışında benimle yatamaz veya benimle önemli bir şekilde etkileşime giremez. Hepsi çok liseli. Kız arkadaş, Annenin bir engel olduğunun farkına varır ve onunla başa çıkmak için süre ister. Bu noktada tencereyi karıştırmanın kötü bir fikir olduğunu çünkü parasal olarak Anneye çok bağımlı olduğunu savunuyor. Kesip kaçmalı mıyım yoksa beklemeli miyim? TL;DR:

Kız arkadaşın annesi, muhtaçlığıyla ilişkimizi mahvediyor. Kız arkadaş pasiftir. Katlanmaya değer mi?

SUBREDDIT: r/tifu TITLE: TIFU, bir çocuğa kickball'umla oynayamayacağını söyleyerek. POST: Çoğu TIFU'da olduğu gibi, bu birkaç yıl önce oldu. O günü dün gibi hatırlıyorum... O gün tüm bakım programı oyun alanındaydı, çünkü bir grup kabadayı ilkokul çocuğunu dışarı çıkarmak için harika bir gündü. Özellikle harika bir gün geçiriyordum çünkü hem matematik hem de okuma testlerimden %100 aldım. Annemi bile arayıp ona söylemek için çünkü neden olmasın? Ancak aynı gün Martin Luther King Jr.'ı ve rüyasını öğrendik. Irkçılığın temellerini öğrendik. Henüz 2. sınıf olduğumuz için konuyu derinlemesine inceleyemediler. Bu konunun günün geri kalanında arkamda olduğunu unutmayın. Sonra bakıma geri dönelim. Her zaman yaptığım gibi kickballda kıç tekmeliyordum ki, gerçekten sevmediğim zenci bir çocuk yanıma gelip kickball oynayıp oynayamayacağını sordu. **Siktir git.** Daha sonra ona siyah olduğu için topu vermeyeceğimi söyledim. FML. O bir pislik olduğu için demek istedim, çünkü gerçekten öyleydi. Ben de Afrika kökenli olduğum için ırkçı olmaktan en uzak şeyim. Bildiğim bir sonraki şey bakım öğretmenine söyledi ve ben günün geri kalanında zaman aşımına uğradım. ÇİFT FML. O gün eve üzgün gittim ama bu olayın gözden kaçmayacağını bilmiyordum. Ertesi gün öğlen saatlerinde dersten alındım. Bunun hakkında hiçbir şey düşünmedim, çünkü daha önce gerçekten başım hiç belaya girmemişti ve 7 yaşındaydım. Georgia doğumlu, Afro-Amerikan müdürün ofisine girdim ve sert bir şekilde konuştum. İki günlük harici uzaklaştırma aldım. İkinci sınıfta. Annemi aradılar. Annemi aradıklarını bilmiyordum. Eve geldim ve o gün hayatımın en büyük kıçını yaladım. Sanırım kıçımın yanakları hâlâ o destansı acıdan çınlıyor. TL;DR:

Bir çocuğa zenci olduğu için topumla oynayamayacağını, ikinci sınıfta okuldan uzaklaştırıldığını, eve geldiğimde kıçının bağırdığını söyledim.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Inlaws [70 E/K] ziyaret ediyor ve kedilerini getirmek istiyor. Hem kızım hem de benim alerjimiz var. POST: Inlaws farklı bir durumda yaşıyor. Ayrıca FL'de bir ev sahibi olun. Ortada bir yerde bulunuyoruz. FL'den dönerken bize uğramak ve bizimle kalmak istiyorlar. Kedileriyle. Ben [34 K] evcil hayvan kepeğine karşı hassasım ve kızım bundan gelen tepkilerle dolu. Evlerini ziyaret ettiğimizde alerji ilacı kullandırıyoruz, montlarımızı içeride giymiyoruz ve alerjenler kalmasın diye içeride giydiğimiz her şeyi yıkıyoruz. Otellerde kalıyoruz ve evlerinde çok kalmıyoruz. Koca [43 E], kedilerin garajda kalabileceğini söylüyor. Alerjisi olan birinin evine hayvan getirmenin düşüncesizlik ve saygısızlık olduğunu düşünüyorum. Gelmelerini istemediğim için üzgün. (Adil olmak gerekirse, herhangi bir ailenin benim evimde kalması fikrinden hoşlanmıyorum... oteller bunun için var. Ama bu, dürüst olmak gerekirse, kediler hakkında.) **Bahsetilmesi gereken bir diğer önemli, çok kritik şey - YALNIZCA taşındık yeni bir eve. Eşyalarımız hala kutularda ve her yerde. Aralık ayındaki ziyaretlerini geçici olarak tartışmıştık ama bu, taşınmamız gerekmeden önceydi. Şimdi hala kısmen kutularda olan bir evle, zamanlamanın ne kadar korkunç olduğunu fark etmeyen bir insan için gerçekten kötü bir tat gibi hissediyorum. TL;DR:

Inlaws, kedilerle ziyaret etmek istiyor. Hem kızım hem de benim alerjimiz var. Yeni bir eve taşındık, hala eşyalarımızı boşaltıyoruz. Evimde kalmalarını istemediğim için pislik ben miyim?

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: Kız arkadaşım [22f], [21m] arabamda 4 yaşında bir sutyen buluyor; Bir ay sonra yalan söyleyip doğruyu söylüyorum. Herhangi bir yardım?? POST: Bir ay önce kız arkadaşım ve ben [sırasıyla 22 kadın ve 21 erkek] arabamı temizliyorduk. 10 aydır çıkıyoruz ve gerçekten benim için doğru kişi olduğunu hissediyorum ve onu tüm kalbimle seviyorum. Böylece yolcu koltuğunun altında bir sutyen buluyor. Bu sütyen, 4 yılı aşkın süredir orada olan eski sevgilimdi. Uzun zaman önce onu önceden kaldırırdım ama asla bulamadım. Bu yüzden onu bulur ve ona kız kardeşlerim olduğunu söylerim çünkü arabayı bir süre önce kullandı (eski bir araba). Bunu ona söylememin nedeni, kız arkadaşımın ebeveynleri tam oradaydı, biraz muhafazakarlar ve bariz sebeplerden dolayı onlara gerçeği söylemek istemedim. Bu yüzden bunu sürdürüyorum. Ona gerçeği söylemem gerektiğini biliyorum ama söylemedim. Şimdi, üniversitede ayrıyız ve sonunda ona sutyen hakkındaki gerçeği söylüyorum. Gerçekten kötü gidiyor ve bana güvenemeyeceğini hissettiği için benden ayrıldı. Kendimi dünyanın en kötü insanı gibi hissediyorum. Genç olduğumu biliyorum ama onu gerçekten tüm kalbimle seviyorum. Şimdiye kadarki en kötü duygu çünkü çok önlenebilirdi ve şu anda farklı bir durumda olabilirdim. Onu geri almak için yapabileceğim bir şey var mı? Ona hayatımda ihtiyacım var. Herhangi bir yardım çok makbule geçer!! TL;DR:

Kız arkadaşım eski sevgilimin 4 yıl önceki sutyenini arabamda buluyor, yalan söylüyorum ablalarım diyorum. Bir ay sonra ona gerçeği söylüyorum. Ben bir aptalım.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: İki yıllık erkek arkadaşım [24 E] ve ben [23 K] hala birbirimize aşığım ama kavgalarımız çok kötüye gittiği için ayrıldık. POST: Erkek arkadaşım ve ben, ilişkinin son 5 ayında korkunç kavgalar yaşıyoruz. Onun evinde kalacağım ve her şey yoluna girecek ama sonra bir şey oluyor, ya duygularımı incitecek bir şey söylüyor ya da yapıyor ve ben sessizleşiyorum. İncindiğimde tepkisiz kalma eğilimim var. Bu olduğunda incinmeye, üzülmeye ve sinirlenmeye başlar. Bana neyin yanlış olduğunu sormaya çalışacak (bazen kibarca, bazen değil) ama ona hala tepkisiz veya soğuk davranırsam sinirlenmeye başlar ve bazen hayal kırıklığından bana bağırmaya başlar. Bana gitmemi söyleyecek ve ben de eşyalarımı alıp gidiyorum. Bu şimdi çok oldu. Bunun hakkında konuştuk ve üzerinde çalışmaya çalışıyoruz. Dün oldu ve davranışlarıma karşı toleransı çok düşüktü. Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Onu seviyorum ve yapıcı bir şekilde iletişim kuramamamız dışında ilişkimiz harika. Düzeltilebilir bir şey mi bilmiyorum. Herhangi birinin böyle bir şeyle uğraşıp ilgilenmediğini bilmek istedim. SO'ları ve onlar sorunları sakince tartışamıyor gibi görünüyor? Üzgün ​​olduğumda kendimi ifade etmek için yeterince çabalamadığımı düşünüyor ve bana bağırılmasından nefret ediyorum. Daha fazla ifade etmeye çalıştım ama bu gerçekten zorlayıcı. TL;DR:

Tartıştığımızda konuşamadığımız için ayrıldık, bunun yerine sessizleşiyorum ve o hüsrana uğruyor. Gerçekten üstesinden gelmenin bir yolu var mı?

SUBREDDIT: r/AskReddit TITLE: Apartman arkadaşı tavsiyesi POST: Merhaba Reddit. Nişanlım ve diğer iki erkekle yaşıyorum. İki adam aynı odayı paylaşıyor. 1. Adam, çürümüş et veya küflü peynir gibi kokan bu köfteleri yaptı. O kadar kötü kokuyordu ki nişanlımla paylaştığımız odaya gitmek için ortak alandan çıktım ve neredeyse kusacaktım. Odamızın dışındaki tüm alan hala kokuyor ve 2 saat önce yemek yaptı. İçinde ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok ama nişanlım sordu ve Guy 1 tavuk ve sebzeler dedi. Neden bu kadar ekşi koktuğuna dair bir fikrin var mı? Tadının güzel olduğunu söyledi... ya da kokudan nasıl kurtulacağına dair bir fikrin var mı? Febreeze hiçbir şey yapmayacak ve bir süredir vantilatör açık ve pencereler açık... 2. Adam (bizce) tuvaletin önünde yere işiyor ve biz bu konuya kibarca nasıl yaklaşacağımızı bilmiyoruz . Herhangi bir fikir? 1. Adam'la yiyecek ve diğer şeyler hakkında konuştuk, ama çiş birikintisi bu gece çok daha büyüktü (çöl tabağı büyüklüğündeydi, daha önce çeyrek boydu) ve ilk kez çiş olduğu doğrulandı. Sadece hey, yere işemeyi bırak demenin bir yolunu arıyorum (çünkü tek kız benim ve o benim nişanlım değil). TL;DR:

Aşırı keskin ekşimiş et kokusu nasıl giderilir? Erkeklere kibarca banyonun zeminine işemeyi bırakmalarını nasıl söylersiniz/oda arkadaşlarının kızmaması için bunu tartışırken nelerden kaçınılır?

SUBREDDIT: r/jobs TITLE: Bir işveren maaş aralığı gereksinimleri istediğinde POST: Indeed.com aracılığıyla bir işe başvurduktan sonra bir personel şirketi benimle iletişime geçti. Pozisyon doğrudan işe alımdır ve görüşmeyi konuşmakla çok ilgileniyorum (şu anda çalışıyorum). Personel şirketi bana telefonla ulaşarak özgeçmişimi bir müşteriye göndermem için izin istedi ve müşterinin telefon görüşmesi sırasında bana sorabileceği olası soruların bir listesini bana gönderdikten sonra, bana maaş gereksinimlerimin ne olduğunu sordu. Cevap vermek yerine, personel şirketine, menzillerinin ne olduğunu ve pozisyon için ne kadar bütçe ayırdıklarını bana söyleyebilirler mi diye sordum. Cevap verdiler ve bana bir menzil verdiler. Bu maaş aralığının en yüksek ucunu almayı tercih ederim. Personel firmasına cevap vermenin en uygun yolu nedir? TL;DR:

İşveren, ben ona kendi gereksinimlerimi söylemeden önce maaş aralığını açıkladı. En yüksek değeri seçtiğimi varsayarak buna uygun ve saygılı bir şekilde nasıl cevap verebilirim?

SUBREDDIT: r/tifu TITLE: TIFU uzun süredir evli olan aşkıma ona karşı hislerim olduğunu söyleyerek POST: Yani bu aslında yaklaşık 2 hafta önce oldu, ama önce biraz arka plan hikayesi... "N" ile ilk kez tıp fakültesinde tanıştım ve bu benim için ilk görüşte aşktı. İkimiz de birbirine sıkı sıkıya bağlı bir arkadaş grubunun parçasıyız ve bu yüzden her zaman onunla takılma fırsatım oldu. Dürüst olmak gerekirse harika bir adam olan uzun süredir bir erkek arkadaşı olduğu için ona karşı hiçbir hamle yapmadım. Bu yüzden mezun olduktan sonra söz konusu erkek arkadaşıyla evlenmesi sürpriz olmamalı. Davet edildim ama katılamamam için saçma sapan bir bahane uydurdum. İki hafta önce, hastanedeki mesaimi bitirdim ve birkaç iş arkadaşımla içki içmeye çıktım. İçecekler akmaya devam ediyor ve tabii ki kaçan kız hakkında içimdekileri döküyorum. Uzun lafın kısası, sıvı cesaret beni hayatımın aşkına ondan her zaman hoşlandığımı söylemeye zorluyor. Yaklaşık yarım saat sonra yaptığım şeyi bana çarpana kadar metin hakkında hiçbir şey düşünmüyorum. Hemen ona bolca özür dileyerek tekrar mesaj attım ve o da "lol biri sarhoş" mesajıyla yanıt verdi. Ertesi sabah ona tekrar mesaj attım, aklım yerinde değildi ve tekrar özür dilerim. O klas hanımefendi, "lol stres yok arkadaşım" diye yanıtlıyor. Ve onunla o zamandan beri konuşmadım :( TL;DR:

evli bir arkadaşıma aşkımı ilan ettim. Güldüm. Artık arkadaş olduğumuzu sanma.

SUBREDDIT: r/relationships TITLE: [19F] arkadaşıma [18F] bir yıllık erkek arkadaşından [18E] ayrılmasını söyleyen bir not bıraktım. POST: Yani, burada sizi güncel tutmaya çalışacağım bir miktar arka plan var. Arkadaşımın erkek arkadaşı, daha iyi bir kelime bulmak için, harika bir adam değil. Bana karşı her zaman oldukça acımasız davrandı, cinsel tacize uğradığım gerçeğiyle falan dalga geçti. Bu yüzden, kız arkadaşı bana seks yapması için baskı yaptığını ve kendisine cinsel zevk vermesi için baskı yaptığını söylediğinde, bir contayı patlattım. En çok memnun değildim. Hepimiz onun kötü haber olduğunu biliyorduk: Ne de olsa o, "kadınlar beni memnun etmek için orada" mantığına sahip türden bir adam. Bunu bilerek, bir gece onun evinde bir partideydik ve çok sarhoş oldum. Bu yüzden bir süreliğine ayrılıyor ve beni oturtuyor. Hıçkırarak bana, ona böyle davranan bir adamla kalıp kalamayacağını bilmediğini söyledi. Onu seviyor ve o da onu seviyor ama bir şeylerin doğru olmadığını biliyor. Ona söylediklerini düşüneceğimi ve ayığımda ona bir cevap vereceğimi söylüyorum. Birkaç saat ileri sarıyorum ve ben onun yatak odasındayım. Sarhoş bir halde, en yakınımdaki kağıdı alıp düşüncelerimi - bu ilişkinin sağlıklı olmadığını ve onu her iyi arkadaşın sevmesi gerektiği gibi sevdiğimi ama onun iyi olup olmadığı konusunda uzun uzun düşünmesinin onun yararına olduğunu - not alıyorum. buna değer. Ertesi sabah uyanıyorum ve kafam temelde büyük bir bulanıklık. Birden ona notu bıraktığımı hatırladım. Erkek arkadaşının bulduğu ortaya çıktı ve delirdi. Kız arkadaşını kontrol etmeyi bırakmamı söyleyen, her biri bir öncekinden daha agresif olan bir dizi mesaj aldım. Davranışlarımdan utanmalı mıyım yoksa yerimi koruyarak ona bunu desteklemesini mi söylemeliyim bilmiyorum. Reddit'te ne yapardın? TL;DR:

İyi bir arkadaşımın tacizci bir erkek arkadaşı var. Ona ondan ayrılmayı düşünmesi gerektiğini söyleyen bir not bıraktım ve o sinirlendi.

SUBREDDIT: r/AskReddit TITLE: Hey Reddit: Hayatımı nasıl düzeltebileceğime dair bana bazı iyi ipuçları verebilir misin? POST: Bu yüzden, bu çeyrekte sadece bir ders alan 20 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Mühendislik ve fen bilimleri derslerime başlayana kadar son şartım olduğu için sadece bir ders alabilirim. Matematik 95'i bir kez aldım ve başarısız oldum çünkü öğretmen bize her hafta 3 kısa sınav verdi ve kimse ona yetişemedi. Bu çeyrekte daha iyi bir öğretmen bulmaya çalışıyorum. Birkaç haftadır işsizim çünkü son işim sadece mevsimlikti. Mevsim ve sıcaklık ile işim bitti. Meslekler. İstikrarlı bir şeye ihtiyacım var çünkü önümüzdeki Eylül'e kadar kız arkadaşımla bir apartman dairesine taşınmaya çalışıyorum. Okul yüzünden yarı zamanlıya dönüşen güzel, maaşlı tam zamanlı bir işi var. Onu ölesiye seviyorum ama görünüşe göre her zaman huysuz ve depresifim. Benzin ve yemek gibi temel ihtiyaçlar için cebimden harcayacak param yok. Ayrıca formda değilim ve spor salonuna gitmeye istekli değilim. Ne yapmalıyım? TL;DR:

Depresyondayım çünkü matematik dersi alıyorum. işsizim ve istikrarlı bir işe ihtiyacım var. Kız arkadaşımla bir apartman dairesine taşınmak istiyorum ama o zamana kadar istikrarlı bir iş bulamazsam bunun olacağını düşünmüyorum.