text
stringlengths 1
58
| label
stringlengths 9
20
|
---|---|
خویش بین طاعت بر پرگناه برخیزد | -U-U----U-U--- |
به اندیشه فروبرد مرا عقل چهل سال | U--UU--UU--UU-- |
زلفت ار کمین سازد، دستیار ما باشی | -U-U----U-U--- |
تا در یمین و امین خود خسرو زمنی | --U-UU---U-UU- |
چون بجنبد ز ابلق تو دوالا | UU--U-U-UU-- |
واوازهٔ جمال تو در نه فلک شنیده | --U-U-UU--U-U-- |
ولی در تو کی رسد زیان از زیان من؟ | U--U-U-U--U-U- |
وی عقل کامل او با فضل مقترنی | --U-UU---U-UU- |
گشت چو ثابت که به هند است هوا | -UU--UU--UU- |
ای آنکه کردی رخ به جنگ اوحدی | --U---U---U- |
به کرم گر نظر کنی چه شود چه زیان شود | UU--U-U-UU--U-U- |
هله تا راز آسمان شنوی جمله مو به مو | UU--U-U-UU--U-U- |
زهی خط و زهی زلف و زهی مور و زهی مار | U--UU--UU--UU-- |
طیبالله عیشکم، لا اوحشالله من ابی | UU--U-U-UU--U-U- |
زانکه همه نیش زدن داشت عمل | -UU--UU--UU- |
قوم مجسم رقم از جسم زده | -UU--UU--UU- |
تو رها مکن که ز چین زلف تو گر رود به خطا رود | UU-U-UU-U-UU-U-UU-U- |
امروز پیش مغان چون گبر آزریم | --U-UU---U-UU- |
باد ببر پیروزی و شاهی قرارت | -U---U---U-- |
از جمال تو حال را ز محالا | UU--U-U-UU-- |
دل چو موی او بیقرار شد | -U-U--U-U |
نه مرا وعده کردهای نه که سوگند خوردهای | UU--U-U-UU--U-U- |
زین حشر بیخبرند این مردم حشری | --U-UU---U-UU- |
یوسف عزیزم رفت ای برادران رحمی | -U-U----U-U--- |
واندر کنار رحمت و لطفت بپروریده | --U-U-UU--U-U-- |
خوشم ار سر بدادهام چو درختان به باد من | UU--U-U-UU--U-U- |
چو سر از خاک برزنند ز درختان ندا رسد | UU--U-U-UU--U-U- |
افعی پیچان نشد در صف هیجا | -U---U---U-- |
نیابد به عمرها نشان از نشان من | U--U-U-U--U-U- |
جستم از آن قوم نبود از در رد | -UU--UU--UU- |
ابروی کماندارت میبرد به پیشانی | -U-U----U-U--- |
به وصل تو تعجیل کرد نیست | U--U--U-U- |
تو به کیمیای عنایتی مس قلب ما چو زری کنی | UU-U-UU-U-UU-U-UU-U- |
به مژگانهاش خاک آستان رفتم | U---U---U--- |
نفسی سجده طرب نفسی جنگ و گفت و گو | UU--U-U-UU--U-U- |
چو بر این خلق میتنم مثل آب و روغنم | UU--U-U-UU--U-U- |
چون راه بدکُنشان پررنگ و زرق و فنی | --U-UU---U-UU- |
ز خیال نگار من چو بخندد بهار من | UU--U-U-UU--U-U- |
زین دل در خون نشستهٔ تو | -UU--U-U-- |
نه نسیم زلف عبیرسا دل خسته را مددی دهی | UU-U-UU-U-UU-U-UU-U- |
قصه چنین گفت فقیه حنفی | -UU--UU--UU- |
هرآن گه که خوری می خوش آن گه است | --UU--U-U- |
زمن از تو دونده شد، فلکت نیز بنده شد | UU--U-U-UU--U-U- |
حرز بازو باد حفظ کردگارت | -U---U---U-- |
نفسی پست و مست تو نفسی در خمار تو | UU--U-U-UU--U-U- |
که همیشه عربده با دلی و ستیزه با جگری کنی؟ | UU-U-UU-U-UU-U-UU-U- |
چو دل و جان عاشقان به درون بیقرار تو | UU--U-U-UU--U-U- |
همه روز اندر آن جنون همه شب اندر این بکا | UU--U-U-UU--U-U- |
بگسلد حایل ز خصم خاکسارت | -U---U---U-- |
آمدی از رنج فتادی به ضرر | -UU--UU--UU- |
جانا اگر به جانت بیابم گران نباشی | --U-U-UU--U-U-- |
سایه بر بندگان فکن، که تو مهتاب هر شبی | UU--U-U-UU--U-U- |
برون پوست درون دانه بود میوه گرفتار | U--UU--UU--UU-- |
که ابیت بمهجتی شرفا عند سیدی | UU--U-U-UU--U-U- |
بسکه همچو پرگاری گرد پاو سر گشتم | -U-U----U-U--- |
فلسفه را نیز در آن صد شتلم | -UU--UU--UU- |
کزان بوسه دل جفت جان شود | U--U--U-U- |
بازیابی گر بجویی در کنارت | -U---U---U-- |
فتنهسوزی را چو تیغ آبدارت | -U---U---U-- |
سایه از قهر تو گر آگاه گردد | -U---U---U-- |
اوحدی بیگانه بود از آستانت | -U---U---U-- |
هله زین جمله درگذر بطلب معدن شکر | UU--U-U-UU--U-U- |
او صلح میجوید، رها کن جنگ را | --U---U---U- |
یا ز جام وصل تو قطرهای به دست آرم | -U-U----U-U--- |
بسی فتنها که گشت پدید از جمال تو | U--U-U-U--U-U- |
نیست به از دانش حکمت رقمی | -UU--UU--UU- |
به نزد گلشن چرا نباری؟ | U-U--U-U-- |
هند چو از خلد نشان بود درو | -UU--UU--UU- |
کن هر چه هست دگر بر جان من مکن این | --U-UU---U-UU- |
هر گه که میگذری من در تو مینگرم | --U-UU---U-UU- |
ای زلف دلبر من پربند و پرشکنی | --U-UU---U-UU- |
از دل خارا نیامد هیچ آتش | -U---U---U-- |
کام بخشی گردون عمر در عوض دارد | -U-U----U-U--- |
ای شکنج گیسویت مجمع پریشانی | -U-U----U-U--- |
اوحدی، ترا از چه نان نمیفروشد کس؟ | -U-U----U-U--- |
باد صد دیوان سخن زو یادگارت | -U---U---U-- |
تا دوام روزگار از دور باشد | -U---U---U-- |
هند و تنها نه در آن ره شده گم | -UU--UU--UU- |
ز خدای و نفس خود، ار چنان که تو واقفی | UU-U-UU-U-UU-U-UU-U- |
لعلت به خنده توبهٔ کروبیان شکسته | --U-U-UU--U-U-- |
سخن کاوحدی کند بیان از بیان من | U--U-U-U--U-U- |
نتانم که وصف لبت کنم | U--U--U-U- |
عقل زبون است، خرامند نگون | -UU--UU--UU- |
گر تو فارغی از ما ای نگار سنگین دل | -U-U----U-U--- |
برگ ز تنبول نگر بابت خور | -UU--UU--UU- |
نیکو نگر که منم آن را که مینگری | --U-UU---U-UU- |
ز سر بار دیگر جوان شود | U--U--U-U- |
نه تو گفتهای: خدای را نشناسم به جز یکی؟ | UU--U-U-UU--U-U- |
هم چمان برون آیی، هم چمانه برگیری | -U-U----U-U--- |
زخم عصی خورد بد انسان ز کمین | -UU--UU--UU- |
تا کی ز رد و قبول دردی بیار که من | --U-UU---U-UU- |
روز هیجا کاسمان سیارگان را | -U---U---U-- |
بر سر ره نصرت اندر انتظارت | -U---U---U-- |
ای شاعری که همی مدحشکنی به سزا | --U-UU---U-UU- |
پیشآر، ساقی، آن می چون زنگ را | --U---U---U- |
که رفیق سلاح کش مدد کاروان شود | UU--U-U-UU--U-U- |
که شکار و شکاریان نجهند از شکار تو | UU--U-U-UU--U-U- |
همه دل سوختگان را از سر زلف و زنخدانت | U--UU--UU--UU-- |
زود پیوندی، ولی دیری نپایی | -U---U---U-- |
گه پَردهٔ قَمَریگه حلقهٔ سمنی | --U-UU---U-UU- |