Datasets:

yankihue

/

tldr-tr

like 0

3 yıllık erkek arkadaşımla başka bir hararetli küçük tartışmaya girdim! Oda arkadaşımıza birisi hakkında bir hikaye anlatmaya başladı, başka bir şey düşündüğünden emindim, olduğu yerde kalakaldı ve bana olanın bu olmadığını söyledi. Hatırladıklarımın daha fazla detayını söyledim, bana yine yanıldığımı ve ona inanmam gerektiğini çünkü bu onun başına gelen bir hikaye olduğunu söyledi. Her zaman yaptığı şeyi söyledi, "Neden aynı fikirde olmadığımızda benim hatalı olduğumu varsayıyorsun? Neden hatalı olabileceğini hiç düşünmüyorsun?" O noktada yanılmış olabileceğimi anlamıştım ama bunu ona kesinlikle kabul etmek ya da ona herhangi bir gevşeklik teklif etmek istemiyordum. Herkese böyle davranmam ama erkek arkadaşımla benim asla geri adım atmamak gibi aptalca bir huyumuz var! Ve ona karşı yanıldığımı kabul etmekten nefret ediyorum çünkü süper kendini beğenmiş ve küçümseyici davrandığını hissediyorum, bir hata yaptığımda bana "ah, sen" tarzında beni ÇILDIRAN bir şekilde gülüyor. Bu tür şeylere aşırı tepki verdiğimi biliyorum ama kendimi nasıl geliştireceğimi bilmiyorum!

Yani ben bir metal grubunda gitaristim. Yaklaşık bir yıldır grubun içindeyim ve gerçekten eğlenceliydi ama son zamanlarda bunun bir yere varacağını düşünmüyorum ve grup arkadaşlarımdan giderek daha fazla rahatsız oluyorum. Katılmamın nedeni, orijinal üye olan eski gitaristin ayrılması ve yeni bir gitariste/söz yazarına ihtiyaç duymalarıydı. Grupta olduğumdan beri 2 davulcuyla görüştük ve şu anki davulcumuz iyi ama çok genç ve hala doğru beceri seviyesinde değil. Şarkıcımız tek orijinal üye, bu yüzden "onun grubu" gibi ama dürüst olmak gerekirse, her şeyi en az umursuyor gibi görünüyor. Müzik ve ekipman konusunda tamamen cahil ve sürekli meteliksiz olduğu ve pek parlak bir adam olmadığı için masaya gerçekten hiçbir şey getirmiyor. Durumun yapışkanlaştığı yer burasıdır. Şu anda basçıyla yaşıyorum, birlikte bir dairemiz var ve kira kontratımız Eylül'de bitiyor. Arkadaşlığımız temelde gruba dayanıyor, bu yüzden korkarım bırakırsam bana çok kızacak. Ona tüm durum hakkında ne hissettiğimi açıklamaya çalışırdım ama o biraz inatçı ve her şeyi umursamayacağını tahmin ediyorum. Bu grubu bir arada tutmak için kıçımı yırttım ve artık tüm işi esas olarak ben yaptığımda bir anlam görmüyorum. Yazının çoğunu ben yapıyorum, grup teçhizatı taşımak için benim minibüsümü kullanıyor, bu da demek oluyor ki her zaman arabayı ben sürüyorum ve yükleme/boşaltmadan sorumluyum. Çoğu zaman gruptaki diğer bir veya daha fazla adam tarafından becerileceğim ve diğer adamlar başka bir gösteriye veya bir bara giderken, sadece bir kişiyle tüm teçhizatı boşaltmak zorunda kalacağım. Metin duvarı için özür dilerim, bu adamlarla arkadaş kalabilmem için bu durumu olabildiğince iyi ele almak için bazı tavsiyeler arıyorum.

Bu bir çeşit çılgınca davranış. Altı hafta önce taşındım. Kira ödüyordum ama 14 yaşındaymışım gibi benim bokumu yaşayan biriyle yaşayamadım. Bir stüdyo daire alacak kadar para biriktirdim. Tamamen çalışıyorum, okula yarı zamanlı gidiyorum ve bekarım. Bu yüzden şu anda oldukça kendi işlerime odaklanıyorum. Bir yavru kedim var ama tartışma konusu bu değil. Annem odamın kendi standartlarına göre dekore edilmesinde ısrar etti, buna dergi resmi gibi düzenlenmiş 20 yastıkla her gün yatağı yapmak da dahildi. Beni deli etti. Ben gerçekten minimalist bir insanım. Renkli, korkak baskıları severim ama biblo karmaşası istemiyorum. Bu yüzden taşındığımda çarşaflarımı ve üzerinde uyuduğum yastığı aldım ama geri kalanını bıraktım. Bir yorganım var ve orada sadece iki yastığım var. Ben bunlara uyuyorum. Yatak "dergi mükemmel" görünmüyor ama kolay. Her gün yatağımı yaparım. Ben babam gibiyim [60m] ve her şeyin güzel, derli toplu ve dağınıklıktan uzak olmasını istiyorum. İhtiyacım olmayan veya kullanmadığım tonlarca şeyi saklamam. Ben bu konuda çok basitim. Moda anlayışım bile oldukça yalındır. Ancak annem beni ziyarete gelip evime istemediğim yastıklar ve başka şeyler getiriyor. Bazı şeyler sevimliydi (üzerinde buldog olan bir yastık vardı.) Ama evin her yerinde fırfırlı çiçekli şeyler istemiyorum. Mobilyaların parasını kendim ödedim ve her şeyi karşılayabilirim. Ama tam anlamıyla evimi ihtiyacım olmayan şeylerle doldurmaya çalışıyor. Ona geri almasını söyledim yoksa istemediğimi bağışlayacağımı söyledim. Sonunda bana getirdiği büyük miktarda (5 büyük çöp torbası dolu) bok aldım. Ve hala yapmaya devam ediyor. Neler oluyor IDK, ama o alanın kendi alanı olduğunu düşünmeye devam ediyor. Ne yapacağımdan emin değilim?

Yani, şu anda lisede son sınıf öğrencisiyim, yakında son sınıf olacağım. Okul gezisinde okuluma giden bir kızla tanıştım ve o ilk andan itibaren ondan gerçekten hoşlanmaya başladım. Zaman geçti ve belki bir iki ay süren konuşmaya başladık, her gece mesajlaştık. Birkaç randevuya çıktık, öpüştük. Onu baloya götürdüm ve o gece kız arkadaşım olmasını istedim ve evet dedi. Şimdiki sorunum, aramızda çok az romantizm var veya hiç yok gibi görünüyor. Geçenlerde onu bir sinemaya götürdüm ve kelimenin tam anlamıyla fiziksel temas kurmadık. Sohbetler garip değil çünkü havadan sudan konuşuyoruz ama o kadar havadan sudan konuşuyoruz ki kendimizi sadece arkadaş gibi hissediyoruz. Taklit etmek, gülmek gibi benden hoşlandığına dair bariz işaretler veriyordu ama şu anda pek yapmıyor, sadece 3 hafta sonra.

Temel olarak, alt kattaki komşuma karşı bir AVO (Yakalanan Şiddet Kararı) almak zorunda kaldım. Yalıtımı çok az olan veya hiç olmayan gerçekten eski bir binada yaşıyoruz, bu nedenle gürültü *gerçekten* kolayca yayılır. Ama gerçekten rastgele zamanlarda (11:00, Pazar sabahı, babamla telefonda olmak ve apartmanda dolaşmak, merdiven boşluğunda nasıl aptal bir beyaz amcık olduğum hakkında 7 dakikalık bir tirada neden oldu) en küçük şeylere güceniyor. Benden ışınlanmamı mı yoksa odalar arasında gezinmemi mi bekliyor bilmiyorum ama ne yazık ki ben de yapamıyorum. Beni birkaç kez tehdit etti (yumruğunu kaldırdı, binadan çıkmamı engelledi, geçen gün dairemin kapısını tekmelemeye çalıştı) en son yaptığında birkaç arkadaşımla televizyon izliyordum (normal ses) - daha önce hiç kimse bu olaylara tanık olmadı ve beni polisi aramaya teşvik ettiler. Polis bir AVO almamı önerdi ve ben de öyle yaptım. Ertesi gün emlakçıyı arayıp temelde tamam bak diyorum. Gitmem gerekiyor yoksa bu adam gidiyor, çünkü ondan korkuyorum ve bu giderek tırmanıyor gibi görünüyor. Onu tahliye etmeye karar verdiler (bugün evrakları teslim ediliyor) ama 90 gün önceden haber verilirse, temelde üç ay boyunca öfkeli bir keşle yaşamak zorunda kalacağım. Yani, kendimi korumak için ne yapabileceğimden emin değilim, sadece taşınmalı ve beş ay erken kira kontratını bozmanın maliyetini karşılamalı mıyım? arkadaşlarının evine gitti ve tüm pisliği halletmek için beni terk etti... yoksa sizin başka bir fikriniz var mı?

Bu uzun süredir devam eden bir sorun. Ona tamamen güveniyorum... içme alışkanlıkları dışında. Sözünü bozacağı tek şey bu ve bunu defalarca yapıyor. Dün gece, altılı bir paket aldı. İyiyim. Ancak ben akşam yemeğini servis etmeden hemen önce oraya geri dönüp bir şişe viski almak istedi. Bir arkadaşını görmeyi planladığı yarın gece için istediğini söyledi. Bir içki daha sözü verdi, hepsi bu. Bu sabah uyandım ve yarım şişe viski gitmiş. Bu her olduğunda ihanete uğramış hissediyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bu konuyu ona açarsam savunmaya geçer ve ondan bir daha asla içmemesini istediğimi iddia eder ve bu adil değil.

Bu benim ilk ilişkim o yüzden tecrübem yok. Elini tutup veda öpücüğü veriyorum. Hayatım boyunca yaptığım en büyük şey bu. "Fiziksel olarak" daha rahat olmamı istediğini söylüyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Onunla rahatım ve ona güveniyorum. Daha güvenli davranmamı ve işleri daha çok başlatmamı nasıl dilediğini söyledi. Bu onu daha çok tutmak, daha çok öpmek anlamına mı geliyor yoksa... Bilmiyorum. Ben korunaklı bir evde okul çocuğuydum, bu yüzden bu konuda tam anlamıyla hiçbir şey bilmiyorum. Onu çok uzun zamandır tanıyorum ve bunun onu rahatsız eden bir şey olduğunu söyleyebilirim. Nasıl daha fiziksel olunacağına dair herhangi bir tavsiyeyi gerçekten takdir ediyorum.

Birkaç yıl önce üniversitenin 1. yılında tanıştığım bir kızla karşılaştım. O zamanlar onunla sadece birkaç konuşma yaptık, bu yüzden çok yakın değildik. İşe gitmek için aynı trene biniyoruz, bu yüzden sık sık oradaki sabah yolculuklarında ve bazen de dönüş yolunda sohbet ediyoruz. Genellikle eğlenceli sohbetler, orada burada biraz garip sessizlikler. Anladığım kadarıyla, o tatlı ve hoş bir kız ve ailesine çok yakın. Ayrıca karşılıklı mesajlaştık ve bazı iyi yanıtlar aldım. Yine de sadece kişiliğinden mi yoksa diğer erkek arkadaşlarıyla da böyle olduğundan emin değilim. Sanırım onun hakkında ne düşündüğümü umursuyor, tren penceresindeki yansımasına bakıyor ve başka tarafa baktığımı düşündüğünde saçını düzeltiyor. Ama bu muhtemelen sadece bir kız meselesi? Ayrıca bir keresinde tanıdığı biri hakkında (benim tanımadığım bile) biraz olumsuz bir mesaj attı ve ardından hemen mesaj attı, "Şu anda nankör konuşuyorum! Genelde böyle değilim, k?" Bu yüzden dün gece nihayet akşam 9 gibi ona yaşadığımız yere oldukça yakın olan bu barda bir içki içmek isteyip istemediğini sordum. Bir arkadaşı için fotoğraf düzenleme işinin ortasında olduğu ve annesinin onun için yemek yaptığı için bu gece yapamayacağını söyleyerek cevap verdi. "Önemli değil, o zaman başka zaman" dedim. Gülen bir yüzle "evet bir dahaki sefere gidelim" diyerek devam etti. Bunun sadece bir bahane olup olmadığını söyleyemem. Arkadaşım bana, bir kız özellikle başka bir gün önermezse bunun kötü bir işaret olduğunu ve muhtemelen gitmek istemediğini söyledi. Bence hala umut olabilir ama bir yıldır kimseyle çıkmadım bu yüzden bu tür şeylerde pek keskin değilim. Siz ne düşünüyorsunuz?

Küçük kardeşim 8 yaşında. Ona her zaman bana herhangi bir soru sormasını öğrettim ve her zaman elimden gelenin en iyisini yaparak sonuçsuz cevap vereceğime söz verdim. Alışveriş merkezinde alışveriş yaparken bana rastgele "Fahişelik ne demek?" diye sordu. Ne tür kitaplar ve videolar izlediğini bildiğim için şaşırmıştım, bu yüzden bu kelimeyi duymasını beklemiyordum. Ama yine de ona 'fahişelik' ve 'fahişelik'in ne anlama geldiğini açıklamaya başlıyorum. Ona insanların seksi gerçekten sevdiğini ve 'seksin' gerçekte ne olduğunu açıklamaya başladım. Bazı insanların seksi çok sevdiğini ancak seks yapacak kız arkadaşları/erkek arkadaşları/SO/vb. olmadığını açıklamaya devam ediyorum. Bu nedenle, para karşılığında veya karşılığında seks için başka iyilikler karşılığında kendilerini sunan insanlar var. Ve bu nedenle, kendilerini fuhuş yapıyorlar. Sonra yüzünde şaşkın bir ifade var ... Sonra bana neden insanların hırsızlık yaptıkları için kanunun sonuna kadar "fahişelik" yaptıklarını sordu. O sırada karşımızda 'hırsızlıktan kanunen sonuna kadar yargılanacaksınız' yazan tabelayı görüyorum. Burada soğukkanlılığımı kaybediyorum. Kardeşime "SENİ KÜÇÜK SHIET, KAVUŞUYOR, FAHİŞE DEĞİL. DİPSHEİT OKUMASINI ÖĞREN!"

MERHABA, Ben dedim ama aslında oda arkadaşlarımın durumu ve ona yardım etmek istiyorum. Bir şirkete çevrimiçi bir özgeçmiş gönderdi. Onu aradılar ve bir röportaj ayarladılar. Görüşmeden döndüğünde, patronun kendisine çok nitelikli ve profesyonel olduğunu söylediğini, bu yüzden başvurmasından memnun olduklarını söyledi. Aslında bir röportaj değildi, ona şirketle ilgili bilgileri anlattılar ve birkaç kağıt doldurttular. Adeta doğrulandı. Ancak daha sonra bir sonraki hafta bir tür deneme veya test planladılar, ona şirketin özel yöntemleriyle ilgili belgeleri gönderdiler. Oradaki çalışanlardan bazı örnekler içeriyordu ve bu çalışanlar o kadar iyi değildi. Ayrıca bu alanda biraz bilgim var ve gerçekten de o kadar iyi değillerdi ki birçok hatayı fark edebilirim. Onları inceledi ve duruşmayı yaptı. Tüm test boyunca toplam iki hata yaptığını hatırlıyor. En iyiler arasında olmasına rağmen gerçekten gergindi (bu iş bir derece gerektirmez, ancak her iki ebeveyni de bu alanda derece almış ve bu alanda çalışmaktadır). Mükemmel olması için ona yarı zamanlı teklif ettiler. Şimdi 2 hafta sonrayız ve herhangi bir haber almadı. Patronun duruşmasının incelemelerine ve videosuna bakıp bakmadığını bile bilmiyor (şahsen orada olamazdı, bu yüzden çalışanları öyle yaptı) Patron Ekim ayından itibaren ondan bahsetmişti, önce testi o zaman da yapması gerekiyordu. Ama tersine karar verdi çünkü yaz boyunca ona birkaç saat sığdırabilirdi. Arama ve E-posta olmamasının işi alamadığı anlamına geldiğini düşünüyor, bu yüzden başka bir iş arıyor. Ona muhtemelen meşgul olduğunu söylemeye çalışıyorum ve ancak 1 ay sonra geri aranan birçok insan tanıyorum. Yine de onları aramalı mı yoksa beklemeli mi? Bir patronun bakış açısına göre aramak kötü bir davranış mı?

Hey millet, Bu yüzden bugün, önde gelen küresel teknoloji/sosyal şirketlerden biriyle 11 aylık bir sözleşme fırsatı teklif edildiğine dair bir haber aldım, ancak bu, kabul edersem 18 aylık kız arkadaşımdan (ki bu harika) taşınmak anlamına gelecek. Teklif aldığım için çok mutluyum ama aynı derecede endişeliyim çünkü harika ve inanılmaz derecede destekleyici olan kız arkadaşımı kaybetmek istemiyorum. Bu fırsat hakkında konuştuk ve ne kadar hırslı olduğumu biliyor ve benim için mutlu oldu ama kabul edip gidersem ikimiz de üzüleceğiz ve birbirimizi özleyeceğiz. Neyse ki fırsat Dublin'de ve şu anda Londra'dayız, bu yüzden 1 saatlik bir uçuş mesafesinde ve oraya gidip gelmek nispeten ucuz. Ondan ayrılma fikri hoşuma gitmese de bir daha böyle bir fırsat yakalayabilir miyim emin değilim. Başka bir şirket olsaydı, seçim net olurdu, ancak bunu almanın harika bir kariyer ilerlemesine, büyük bir iş tatminine ve umarım sürekli eğitime/gelişime yol açacağını düşünüyorum. Özellikle benzer bir durumdaysanız, herhangi birinden son bir tavsiye almak isterim.

Bu benim ilk gönderim, bu yüzden lütfen nazik olun :) Birçok insanın uzun süreli bir ilişkiden çıktıklarında genellikle kafalarının karıştığını biliyorum. Nasıl bekar olunacağını veya nasıl flört/buluşulacağını unuttuklarını düşünüyorlar. Ben bu insanlardan biriyim. Sorun şu ki, ilişkim henüz 16 yaşıma girdiğimde başladı. Yetişkin olarak hiç bekar olmadım. Bu aptalca gelebilir. Ama flört ettiğim veya çıktığım tek zaman, aşırı özgüvenli, hormonlarla dolu bir gençken oldu. Şimdi oldukça zorlu bir işim var, sorumluluklar filan... Ve bunun nasıl yapıldığını bilmiyorum! Yeni bir ilişkiye başlamak için acelem yok ama bu arada tamamen yalnız kalmak istediğim anlamına gelmiyor. Herhangi biri benzer bir şey yaşadıysa veya genel olarak bir tavsiyesi varsa, çok makbule geçer!

O ve ben üç aydır çıkıyoruz. Onun bir sürü arkadaşı var, oysa ben çok içine kapanık ve yalnızım. Başından beri, her zaman birçok erkek arkadaşıyla takıldı ve hatta bana sürekli onunla seks yapmaya çalıştıklarını söyledi. Kıskanç biri değilim, bu yüzden rahatsız olmadım. Bir aylık flörtten sonra, eski arkadaşlarından biriyle (boyun öpme, okşama, ilk temel şeyler) dalga geçtiğini itiraf etti ve bana bunu bir daha asla yapmayacağını söyledi. Bu konuda fazla üzülmedim çünkü dürüst olmasına sevindim. O zamandan beri, başka bir sorun olmadı. Bu sabah birdenbire benden ayrıldı. Her şeyi *tam olarak* olduğu gibi tutmak istemesi ve sadece bir ilişki başlığını bırakması dışında hiçbir açıklama yok. İşlerin bizim için gerçekten iyi gittiğini düşündüm ve bu kızı gerçekten çok seviyorum. Ona neden ayrılmamızı istediğini sorup durdum ve bana söylemedi. Başkalarıyla görüşmek istediği için mi diye sordum ama sevdiği ve yakın olmak istediği tek erkeğin ben olduğum konusunda ısrar etti. Peki ne veriyor? O zaman neden ayrılalım? Beni aldatmış/almayı planlamış olabilir mi? Şu anda kafam çok karışık ve bana herhangi bir açıklama yapmıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Demek istediğim, başka bir erkekle yatmış olsaydı, bana geçen sefer söylediği gibi söyleyebilirdi.. Onu terslemezdim. Bana neden söylemediğini anlamıyorum, bu yüzden muhtemelen beni aldatmıyordu, değil mi? Ama neden karışık sinyaller ve her şey? Tanrı aşkına.

Yani erkek arkadaşım ve ben bir buçuk yıldır birlikteyiz. Ve her şey gayet iyi. Sorunsuz harika bir ilişkimiz var, hiç ayrılmadı. Gerçekten mutluyuz! O üniversitede son sınıf öğrencisi ve ben üniversitede birinci sınıf öğrencisiyim, ben yerel bir üniversiteye gidiyorum ve o okula gitti, sonra bir yıllığına yerel bir koleje gitti ve şimdi kısa süre önce gitmesi gereken bir üniversiteye girdi. tekrar uzaklara Bunun hakkında konuştuk ve gerçekten üzüldüm ama yapması gerekenin bu olduğunu anlıyorum. Mesafe bile sorun olmayacak, o kadar da uzak değil, Sorun şu ki, üniversitede hiç bekar olmadı ve denemek istiyor. Lise ikinci sınıftan itibaren ilişkiler içindedir. 6 ay bir kızla çıktı, ardından 2 yıl bir kızla çıktı ve hemen ardından benimle tanıştı ve anında tıkladık. Ama öte yandan benimle olmayı gerçekten çok sevdiğini ve sahip olduklarımızın gerçekten çok iyi olduğunu söyledi! Ne yapacağını bilmiyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Benden ayrılırsa muhtemelen asla eskisi gibi olmayacağını ve beni özleyeceğini biliyor ama bunun onu yiyip bitirdiğinden emin olmadığını söylüyor. Uzakta kalarak bana ihtiyacı olduğunu anlamak istediğini söyledi ama gerçekten birlikte kalmak ve nasıl çalıştığını görmek ve sonra karar vermek istiyorum. Bir hafta içinde gidiyor. Sizce ne yapmalıyız? Benzer hikayeleri olan veya aynı şeyi yaşayan var mı? Görüşler?

Yani hayatım bir çıkmazda. Hıçkırık hikayemi bununla sınırlıyorum: Üniversiteden yeni mezun oldum, işsizim, yeni ayrıldım ve yapacak çok az şeyim var. Pek çok hobim ve boş eğlencem var ama hayatımda *ilginç bir şeyler yapmaktan* büyük ölçüde yoksunum. Yani, yarın uyanıyorum ve kendime yukarıdaki soruyu soruyorum. Sana söylüyorum, reddit! Umarım başkaları da cevaplardan faydalanabilir. Ben şahsen orta büyüklükteki bir orta batı şehrinin (özellikle St. Louis) banliyölerinde/şehirlerinde yapılabilecek şeyler arıyorum. Genel olarak, çok az ön hazırlıkla yapılabilecek ve bana çok/hiçbir maliyeti olmayacak şeyler istiyorum. Ancak, dürüst olmak gerekirse, bu gerekliliklerden herhangi birinin sizi gönderi paylaşmaktan alıkoymasına izin vermeyin - Hayattan o lezzetli *deneyim* nektarını sıkmanın bir yolunu arıyorum. Fikriniz gönderi başlığına iyi bir cevapsa, atın!

Ben [17,M] Lisenin ilk yılını yeni bitirdim ve son birkaç yıldır en iyi arkadaşıma karşı gerçekten güçlü hislerim var. O her şey ve istediğimden daha fazlası. Aynı ilgi alanlarına, hedeflere, planlara ve mizah anlayışına sahibiz, onun tüm yaratılmışlardaki en güzel şey olmasının yanı sıra. Karşılıksız duygularla arkadaşlığı (unutmayın: en iyi arkadaş) garip hale getirmek istemiyorum ama aynı zamanda fırsatımı da kaçırmak istemiyorum. Uzaktan bakmam gerekiyormuş gibi görünüyor, ama o benden çok daha iyi görünüyor ve bazen erkeklere olan ilgisini çok çabuk kaybediyor gibi görünüyor. Temelde, kendisi olduğu için çıkmak istediği birini seçer. Tüm bunlara ek olarak, ilişkiler konusunda o kadar deneyimsizim ki, ne yapacağım ve ne olacağı hakkında hiçbir fikrim yok.

Bu bugündü ama Cuma günü başladı. Geçen Cuma ilahiyat dersinde, tüm sorularımızı yanıtlamak için sınıfımıza bir ilahiyatçı geldi. Ders başladı ve söz konusu feminist elini kaldırdı ve kadınların neden rahip olamayacaklarını sordu, cevap vermeye başladı ama kadın sözünü kesti ve bunun nasıl cinsiyetçi, adaletsiz, aptalca olduğu ve kadınların tüm haklarını tehdit ettiği hakkında nutuk çekmeye başladı. . Sonraki 40 dakika boyunca ona ders vermeye devam etti, tek kelime edemedi. Bugün ilahiyat dersinde hocamıza inandığı her şeyin yanlış olduğunu ve insanlığın yüz karası olduğunu bağırmaya başladı. Feminist, öğretmenin söylediği bir şeye katılmadığı için. Öğretmenimiz genç, üniversiteden yeni mezun ve gerçekten çok iyi, öyle ki sınıfında başınız bile belaya girmiyor çünkü o hiçbir şey söylemeyecek kadar kibar ve çekingen. Her neyse, kendisine bağırılması onu sinirlendirdi çünkü kedisi yeni öldüğü için zaten üzgündü ve ağlamaya başladı ve sınıftan ayrıldı. Feminist, "Bakın, açıkça haklıydım çünkü fikirlerini destekleyemedi. İşte FU. Birkaç ders sonra birkaç arkadaşıma öğretmenimizi nasıl ağlattığını anlatıyordum ve birdenbire bir duygu hissettim. omzuma dokun, arkamı dönüyorum ve bu o, az önce bahsettiğim feminist, benim sınıfımda olduğunu unutmuştum çünkü yeni transfer olmuştu. Döndüğümde tepki veremeden, bana tokat attı hafta sonu bir atletizm yarışında yüzüm fena halde güneş yanığı olmuştu, bu yüzden hayatımda hissettiğim en dayanılmaz acıydı, sanki yüzümde patlayan bir volkan gibiydi. İyileşemeden burnuma yumruk attı. Burnum kırıldı. .Yumruk attıktan hemen sonra kasıklarıma diz çöktü.Yerde cenin pozisyonundaydım, yanağım taşlanmıştı ve burnumdan akan kan yerde su birikintisi oluşturuyordu.Sırıtıp gözlerimin içine baktı ve dedi ki "Benimle aynı fikirde olmadığın için alacağın bu, seni kültürsüz domuz." Biçimlendirme ve dilbilgisi sorunları için özür dilerim, mobildeyim.

Bu yüzden dün gece bir kızla çıktım. Bugün bu konuda ne hissettiğinden pek emin değilim. Bu yüzden yaşadığı kasabada bir barda buluştuk ve sadece küçük duraklamalar dışında yaklaşık bir saat konuştuk. Şakalarıma falan gülüyordu. Sonra bir restoranın başka bir yerine yukarı çıkıyoruz ve arkadaşıyla buluşuyoruz. Bu adam dışa dönük ve gürültülü biri, ben sessiz biriyim, açıkçası söyleyecek pek bir şeyim yok. Randevum ve ben el ele tutuşmaya ve tüm bu şeylere sarılmaya başladık. Ben de harika bir öpücük alıyorum ama çoğu zaman arkadaşıyla konuşuyor. Randevudan sonra ona bunun tekrar olup olmayacağını sordum ve "Bilmiyorum, belki .." Bu, onun ilgilenmediğine inanmama neden oldu. Bu sabah ona günaydın diye mesaj attım ve hala bir cevap alamadım. İlgilenmediğini söylemek güvenli mi? sorar mıyım?

Bu benim buradaki ilk gönderiim ve atılabilir bir hesap, bu nedenle gönderimde yanlış bir şey yaptıysam özür dilerim. Ben [m23] ve kız arkadaşım [f18] ilişkimizin sona erdiğini hissediyorum çünkü bir ilişkiyi gittikçe daha az istemeye başlıyorum ve onun son zamanlarda ilişki için çok çabalamadığını hissediyorum. Bana daha fazla ilgi göstermesini istediğim için bencillik ettiğimden emin değilim. 6 aydır benimle bir kez bile yakınlaşmaya başlamadı, arkadaşlarımla ve benimle takılmaktan hoşlanmıyor ama ben onun arkadaşlarıyla arkadaş olmaya ve arkadaşlarıyla da konuşmaya çalışıyorum ki bu da onun ve benim de bahsettiğimiz ve o daha çok çabalayacağını söyledi.. Bilmiyorum, ilişkide ihmal edilmiş gibi hissediyorum ve bu, giderek daha fazla bir ilişki istemiyormuşum gibi hissetmemin bir nedeni olabilir. Dürüst olmak gerekirse, tüm bunları yazarken mızmız bir orospu gibi hissediyorum çünkü evet, pek çok ortak yönüm olan harika bir kızım var ve çok eğleniyoruz, bu yüzden bencillik ediyormuşum gibi hissediyorum. Ayrılmak istemiyorum, bunun gerçek olabileceğini hissediyorum. şimdiden teşekkürler ve iyi tatiller.

Herkese selam. Okuduğunuz için teşekkürler! Bu adamla bir kez çıktım ve onunla takılmak eğlenceliydi. Randevudan önce, ona fiziksel bir şeyi çok yavaş almak istediğimi söyledim. Anlayışlı görünüyordu ve randevudan sonra bunu tekrarladım. Birkaç gün sonra benimle seks yapmayı denedi, bu beni rahatsız etti çünkü ona henüz fiziksel hiçbir şeyle gerçekten ilgilenmediğimi söyledim ve onunla seks yapacağımı varsaymasını küstah buluyorum. hepsi, sadece bir kez takıldık. Ayrıca, bu konudaki görüşlerim konusunda net olmadığım için bunu biraz saygısız buldum. Sorum şu, onunla konuşmayı... tamamen bırakabilir miyim? O konuşmadan sonra mesajlarına cevap vermedim. Bunu yapmaya devam edebilir miyim yoksa kendimi mi açıklamalıyım?

Bunu başka bir yerde yayınlamak istemedim. Perişanım. İyi kararlar verebildiğim için neden bana inanmadığı konusunda kesinlikle şaşkınım. 17 yaşındayım. Anladım. Ama ben öfkeli bir genç değilim. Harika biriyle ilişkimin 7. ayındayım. O benim için kesinlikle harika, bana mükemmel davranıyor ve onu içimdeki her şeyle seviyorum. Çocuksu bir tavrım ve kişiliğim var. Ben adamlardan biriyim. Durumumun onaylandığı birden çok örneğe atıfta bulunabilirim, ancak buradaki mesele bu değil.

Sık reddit yapan biri olduğu için çöpe atın. Çıkmaya başladığımızda libidomun onunkinden çok daha yüksek olduğunu biliyordum. Şimdi, 3 yıl sonra, şimdiden korkarım gecelerimi ölü yatak odalarında gizlenerek geçireceğim. Küçük yaşlardan beri cinselliğe meraklıyımdır. Sık sık mastürbasyon yaparım. Porno izlemekten zevk alıyorum. Kink'teki adil payımı seviyorum. O? Çok değil. Yaklaşık bir yıl önce libidomu düşüren yeni bir ilaca başladım. Kendimi internet tarayıcımla erotik hikayelere göz atarken veya öğleden sonralarımı yalnız geçirirken bulamıyorum. Bu iyi. Neredeyse 7/24 beyinde seks yapmamak güzel bir şeyse. Bununla birlikte, artık onu heyecanlandırmak için gün boyunca her zaman giyinmediğim, başlamadığım veya müstehcen metinler göndermediğim için, seks hayatımız neredeyse durma noktasına geldi. Genel olarak, haftada bir ya da öylesine tek aldığım şey. Aklıma gelen son muhteşem hafta 4 kez seviştik ama bu, kendimi cinsel açıdan tatminsiz hissetmemle ilgili uzun bir tartışmanın ardındanydı; genel olarak daha fazla seks istemek ve bunun daha az vanilya olmasını istemek. Seks yaptığımızda genellikle iyidir, ama gece olmadığı ve biz yatak odasında olmadığımız sürece asla bunu istemez. O zaman bile ereksiyon olmakta/sürdürmekte güçlük çekiyor ve bazen orgazma bile ulaşamıyor. Gece yarısı içkisi olmaması, sabah seksi olmaması ve yatak odası dışında asgari düzeyde ilgi gösterilmesinden bahsetmiyorum bile. Ne zaman bununla ilgili sorunlarımı gündeme getirsem, her zaman cinsel dürtüsünün düşük olduğunu ve bunun için üzülmemesini söylüyor. Düşük libidoyu anlıyorum, ancak şiddetli mastürbasyon yapmadıkça nasıl tatmin ve sadık kalacağımdan emin değilim. (Onun için açık bir ilişki söz konusu değildir.) İlişkimizin diğer yönleri gayet iyi. Onu paramparça seviyorum. Saçma bir dram yok, aynı değerlerin çoğunu paylaşıyoruz ve farklılıklarımıza rağmen birbirimizin kişiliklerini oldukça iyi iltifat etme eğilimindeyiz. Samimiyet eksikliğimiz dışında, onun hakkında sahip olunacak çok fazla şikayet yok. Bununla birlikte, seks eksikliği ve genel arzu beni aşırı derecede tatminsiz bırakıyor...

Geçenlerde 19. yaş günüm için havuzlu bir otelde parti vermek istedim. SAYISAL rastgele insan benim iznim olmadan geldi. Nargile içildi, otelde hiçbir hasar yoktu, sadece kahrolası bir karmaşaydı ve sonunda gerçekten de atıldık. Burası temizlemek için pasta olurdu, sadece dağınıktı ama otel fazladan 250 $ ödememde ısrar etti. Tamam, bununla tartışmayacağım çünkü bir kargaşa yarattık, bunu yapmaları TAMAMEN makul. Orada olması beklenen orijinal ekip tarafından oda için ödeme yapacağım (140 $) ve diğer herkesin alkol alacağı kabul edildi. Tamam, söyleniyor, bu sekmeye fazladan 250 $ eklenmesini beklemiyordum. Boktan bir geceydi ve inanılmaz miktarda hata yaptığımı TAMAMEN anlıyorum, ANCAK kimse temizlik ücretini ödemek için küçücük bir para atmaya yardım etmekten bahsetmedi. Konuyu her açtığımda, ekşi suratlar ve garip konu değişiklikleri görüyorum. Odanın benim adıma olduğunu ve oda bana bağlı olduğunu anlıyorum ama yine de... hadi ama hepimiz dağınıklığa katkıda bulunduk. Burada gerçekten bir kuruş kıstırıcı mı oluyorum? Ben deli miyim? Ne yapmalıyım/söylemeliyim.

Eminim barizdir ama ben ilişkilerde yeniyim, bu yüzden bariz bir şekilde bariz bir şeyse soruyu mazur görün. Tarafsızım ama insanların genellikle toplum içinde sevgi gösterip göstermemeyi tercih ettiklerini anlıyorum, örneğin el ele tutuşmak/öpmek. Kız çoğu şeyde liderliği almamı sağlıyor ve eğer o fazla ilgilenmiyorsa bunu yapmamayı tercih ederim. Ayrıca yapmayı tercih ettiğimi yanlış anlar diye doğal olarak yapmak istemiyorum. Bugün resmiyet kazandıktan sonraki ilk randevumuz için onunla buluşacağım. Buluşmadan önce gelişigüzel bir şekilde ona sormalı mıyım yoksa bunu yapmanın daha iyi bir yolu var mı?

Merhaba /r/İlişkiler, 25 yaşında bir erkeğim ve hiç ilişkim olmadı ve olacak mı diye merak etmeye başlıyorum. İyi bir işim, bir arabam, bir evim var. Diğer insanlar için en önemli görünen kısım dışında hayatımın her alanında başarılıyım. Hiç aşık olmadım ve hiç bir kadınla ilişkim olmadı. Zaman geçtikçe daha da zorlaşıyor. 23 yaşımdayken bir randevuya çıktım ve sonunda kız yatağımdaydı ama korktum ve uyumaya gittim. 22 yaşında bakire olmak aptalca ve aptal görünmek ya da bu gerçeği kabul etmek istemedim. Şimdi 25 yaşındayım ve kendimi daha da gülünç hissediyorum. Demek istediğim, benim yaşıma kadar bu tür şeylerden hiçbirini yapmamış insan havuzu çok küçük olmalı. Çoğu insan onlarla karşılaşmaz. Bazen çevrimiçi buluşmayı denemeyi düşünüyorum ama sonunda 2 yıl önce yaptığım duvarın aynısıyla karşılaşacağım. Sonra bir yanım, tüm bunlardan rahatsız olup olamayacağımı merak ediyor. Tüm arkadaşlarıma bakıyorum ve ilişkilerde büyük miktarda karşılıklı bağımlılık ve uzlaşma var gibi görünüyor. Her zaman gerçekten bağımsız oldum ve kendi alanımı sevdim, bu yüzden bir ilişkide ne kadar iyi işlev görebileceğimden emin değilim. Ailem gey olduğuma inanmış görünüyor ki bu sinir bozucu. Onlarla bu konu hakkında konuşma konusundaki isteksizliğim temelde bir kanıt. Bu noktada neyin daha kötü olduğunu bile bilmiyorum.. Eşcinsel olarak çıkmak muhtemelen bu noktada daha kolay ve daha normal olurdu. Yaşam deneyiminin büyük bir bölümünü kaçırdığımı ve akranlarıma kıyasla duygusal olarak yetersiz kaldığımı hissediyorum. İçedönük bile değilim, bütün arkadaşlarıma göre çok dışadönük biriyim. Yani evet, ne yapacağımı bilmiyorum. Aynı şekilde hisseden benzer bir durumda olan var mı? Bunu nasıl aştın? Üstesinden geldin mi? Şimdiden teşekkürler.

Yani ilkokuldan liseye kadar uzun zamandır hoşlandığım bir kız var. Uzaklaştı ve 'onu unutmam' biraz zaman aldı. Geçenlerde onunla üniversitede karşılaştım ve bir kulüpte olduğunu öğrendim ve bana dışarı çıkmam gerektiğini söyledim. Düşünmeye başladım, bu onu "yeni ben" ile tanıştırma ve onun kim olduğunu öğrenme şansım olabilir. (Taşınırken verdiği tavsiye nedeniyle liseden sonra önemli ölçüde değiştim). Ayrıca sırf onun için gitmiyorum, bir süredir benzer münazara kulüplerini araştırıyordum ve birkaçına katılmaya başlamıştım. O olmasaydı muhtemelen bu kulüpten haberim olmayacaktı. Sorun şu ki, babam ve ben son zamanlarda Jays'i sessizce takip ediyoruz ve Jays maçlarını izlemek ailemi bir araya getiriyor. Gönüllü eğitim toplantısı yarın, her iki takım için de bir eleme maçı olan ALDS'nin 5. maçı sırasında. Bu maçı GERÇEKTEN izlemek istiyorum ama bunu yapmak, bu kulüpte bir yıl boyunca gönüllü olmama izin vermeyecek (bu onların tek gönüllü eğitimi) Oh ve şahsen bana henüz cevap vermediğim halde katılmamı söyledi. Sanırım bu toplantıya gitmek için bu oyunu feda etmem gerektiğini zaten biliyorum, sadece Reddit'ten tarafsız bir onay istedim.

Pekala, işte biraz arka plan. Erkek arkadaşım [19M] ve ben [17F] neredeyse 6 aydır çıkıyoruz. Farklı okullara gitmemize rağmen birbirimizi lise boyunca tanıyoruz. Liseden yeni mezun oldum ve o üniversitenin ikinci yılına gidiyor. Çıkmaya başlamadan önce gerçekten iyi arkadaştık. Yaklaşık bir saat arayla farklı okullara gittiğimizden beri, tüm arkadaşlığımız ve ilişkimizin çoğu uzun mesafeydi. Çoğunlukla Skype ve Facebook aracılığıyla anlaştık ve aşık olduk. Her şey son birkaç haftaya kadar iyiydi. Sanırım artık 'balayı evresinden' çıktım... ama o değil. Bana hala şefkat ve romantik mektuplar, mesajlar ve hediyeler yağdırıyor ama ben bu duygulara o kadar güçlü bir şekilde karşılık vermiyorum. Onu önemsiyorum evet ama artık 'havai fişek' falan hissetmiyorum. Düşünmem, onun çevrimiçi sohbetlerimizden olacağını düşündüğüm kişi olmadığını anladığımda başladı. Elbette, onu hâlâ seviyorum ama sanırım onun nasıl biri olacağına dair aşırı romantik ve aşırı fanteziler kurmuşum. Demek istediğim, beklentilerim gerçeklikten farklıydı ve şimdi hayal kırıklığına uğramış hissediyorum ve kalmalı mıyım yoksa ayrılmalı mıyız diye merak ediyorum. Ayrıca, bu sonbaharda onun gittiğinden farklı bir üniversitede üniversiteye gideceğimi de belirtmeliyim ki aramızda hâlâ yaklaşık 30 dakika var. Onu seviyorum ama uzun vadeli bir şeyler gördüğüm biri değil. İlişkimi kurtarmak ya da çok fazla duygudan ödün vermeden bir çıkış yolu bulmak için ne yapabilirim?

Korktuğum bir durumdayım ve uyuyamadığım için uzanabileceğimi düşündüm. Ben (24K) ilk iki yılımda üniversitede bir grup erkekle arkadaştım - belki de en çok üçüncü kez takıldığım sosyal çevreydi? Hepsi aynı yurt topluluğumda yaşıyordu ve video oyunlarına olan ortak ilgimiz nedeniyle çocuklardan birine oldukça yakındım. Geri kalanların arkadaşlığından keyif alıyordum ve yakın mesafede oldukları için doğal olarak yemek yer ve yurtta takılırdık. Herhangi bir partiye veya kampüs dışı herhangi bir aktiviteye gittiğimizi sanmıyorum. O zamandan beri çoğuyla bağlantımı kaybettim. Şu anda aynı şehirde yaşadığımız için onlardan biri birkaç ay önce iletişime geçmeye çalıştı. Sanki bir ilişkiden yeni çıkmış gibiydi. İşle meşgul olmadığım zamanlarda takılabileceğimizi söyledim. Birkaç hafta önce bana tekrar ulaştı ve ben onu görmezden geldim. Biliyorum, muhtemelen bu konuyu o zaman ele almalıydım. Şimdi bana aramızdaki düşmanlığın nedenini ve onu neden görmezden geldiğimi öğrenmek istediğini söyleyen bir mesaj attı. Yanlış bir şey yapmadı, sadece bir arkadaşlığı sürdürmek için arzum veya sosyal kapasitem yok. Sık sık bir sosyal çevreden diğerine geçerim ve belki gerçekten hayat boyu arkadaş olmak istediğim bir kişi bulurum. Kendimi o bir avuç arkadaşa ayak uydururken çok gergin buluyorum. Zamanımın çoğunu onlarla, SO'mla ve iki kız kardeşimle geçirdiğimi görüyorum ve beni çok mutlu ediyorlar. Bazı eski arkadaşlar benim hakkımda bunu anladılar ve diğerlerinde bu yavaş yavaş ayrılıyor. Davetsiz olarak hayatıma geri dönmeye çalışan biriyle nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Ayrıca, ilk kez olası bir romantizm fırsatını keşfetmek istediğinden endişelendiğimi ve bunların hiçbirine sahip olmadığımı da kabul edebilirim. Bu kişiyle arkadaş olmaya devam etmemenin beni kötü bir insan yaptığını düşünmüyorum ama pislik olmadan arkadaşlığı nasıl bitireceğimi bilmiyorum. r/relationships, hiç benzer bir durumda oldunuz mu? Bu kişiye nasıl cevap veririm?

Pazar günü ilk 10 millik yarışımı koştum. Bu büyük bir başarı olsa da, yarışa giden hafta boyunca ve koştuğumdan sonraki günlerde cinsel dürtümde önemli bir artış fark ettim; toplamda yaklaşık 10 gün. Haftada 2-3 kez, her seferinde yaklaşık 45 dakika egzersiz yapıyorum ve ortalama yeme alışkanlıklarım var. Yarışa giden hafta boyunca, çoğunlukla bitki bazlı bir diyet yedim - öğle ve akşam yemeklerinde salata, protein için balık vb. 2-3 kilo vermeme yardımcı oldu. Şimdi, seks hakkında düşünmeden edemiyorum! Bu sabah (Perşembe) yaklaşık 3 saat porno izleyerek geçirdim ve öğlen fitness dersine giderek "dikkatimi dağıttım". Şimdi tekrar mastürbasyon yapmak ya da seks yapacak birini bulmak istiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bu hem utanç verici hem de kafa karıştırıcı. Çalışmaya devam etmek istiyorum ama dürüst olmak gerekirse, formda olmanın beni bir seks bağımlısına dönüştürmesinden korkuyorum. Arka plan: Üniversitede futbol oynadım ve sezon dışı antrenmanlarım sırasında benzer bir korelasyon hatırlıyorum. Şimdi 20'li yaşlarımın sonlarındayım ve artık üniversitede olduğu gibi haftada 5-6 gün antrenman yapmıyorum. Bu, 20'li yaşlarımın başından beri fiziksel olarak en aktif olduğum dönem. Soru: Daha yüksek bir cinsel dürtü (seks hakkında daha fazla düşünme) ile artan fiziksel aktivite (çalışma) arasında bağlantı kuran bir araştırma var mı? Ayrıca, deneyimlerinizi paylaşın çünkü burada bir aykırı gibi hissediyorum.

Yani geçen yıl vergi beyannamesi veremedim. Genelde yaptığım gibi, vergilerimi ayarlamak için Vergi Yasasını kullandım ve sonunda hem eyalet hem de federal borcum oldu (bu genellikle olur, ancak nedense bu yıl daha fazlaydı). Bazı talihsiz şeyler oldu ve borcumu asla dosyalayıp ödeyemedim. Asla bir uzatma falan istemedim, temelde sadece sıçtım. Yani şimdi bu yıl, ne yapacağımdan gerçekten emin değilim. Çocuğum yok, birkaç yıldır aynı daireyi kiralıyorum, araba ödemem var, iki işte çalışıyorum (biri yarı zamanlı) yılda yaklaşık 40.000-45.000 kazanıyor; bu yüzden vergilerim çok zor olmamalı. Onları geçen yıl dosyalamadığım için ne yapacağımdan emin değilim. Para durumu şu anda biraz sıkı ve dediğim gibi 2015 yılı için federal ve eyalete borcum var. Bu yıl borçlu olup olmayacağımdan pek emin değilim (Yapmamalıyım çünkü artık işsizlikten dosyaya bir 1099-G'ye sahip olduğumu biliyorum). Geçen yılki borcumu ödeyebilmek için bu yıl için geri ödeme alıp almadığımı görmemin bir yolu var mı? Turbo vergi veya vergi yasası gibi bir site bu durumda bana yardımcı olabilir mi (önceki yıl için vergi beyan etmeme izin verirler mi) yoksa H&R bloğu gibi bir vergi dairesine gitmem daha mı iyi olur? Dediğim gibi, para sıkı, bu yüzden finansal olarak en mantıklı olanı ne olursa olsun harika olurdu. Wiki'ye baktım ve bu alt altındaki arama çubuğunda aradım ama gerçekten bana yardımcı olacak bir şey bulamadım. Herhangi bir içgörü harika olurdu, şimdi işe gidiyorum, bu yüzden yorumlarınızı bu gece daha sonra göreceğim, Teşekkürler.

Son 2 yılda yavaş yavaş en az 25 kilo verdim. Bunun nedeni çoğunlukla kendi hızımdaki gündelik egzersiz ve ciddi egzersiz nöbetleri. Ayrıca pozitif ruh halimden dolayı daha az yedim. Bununla birlikte, bir depresyon geçmişim var ve üzerimdeyken yemek yeme eğilimindeyim. Bir süredir eski dostumun ilk kez geldiğini hissettim ve tıbbi yardım için bir doktora danışmaya karar verdim. Bana anti-d sitalopram reçete edildi ve mutluyken daha az yediğim için bu ilaçla kilo vermeye devam edeceğimi varsaydım. Zıt! Ayda 20 kilo aldım ve tartıyı gördükten hemen sonra almayı bıraktım. Bu yüzden iki hafta korkunç bir endişe ve kendimden nefret ettim ve bazı kötü aşırı yeme alışkanlıklarının başladığını hissettim. Düzeltmek için diyet hapları almak amacıyla doktora geri döndüm - bana diyet ve egzersiz yapmaya çalıştı ama uzun bir yol yapıyordum ve bitiş çizgisinin yarısındayken düzüldüm. Ağladım ve bana phentermine reçete etti. Acımasız yan etkilerle ilgili hikayeleri biliyorum ama buna katlanmaya hazırım. Hapı almayı bitirdikten sonra onu nasıl uzak tutacağımı şimdiden planlıyorum. Ama bu konuda tavsiye almaktan gerçekten memnun olurum. Açlığı gidermek için metamucil'im ve idareli yemem için çok düşük kalorili konserve yiyeceklerim var. Herkesin sahip olduğu ters kaymayı önlemek için ilacı bıraktıktan sonra en az birkaç ay kendimi oldukça sert yapacağım. Ama hangi noktada rahatlayabilirim ve her kaloriyi saymadan günde 1000 civarında tutmaya çalışabilirim? Daha önce neredeyse doğal olarak yavaş yavaş kilo veriyordum, ne zaman rahatlayabilirim ve şimşek gibi hepsini geri almaktan korkmayabilirim? Ayrıca, bu süre zarfında istekleri yenmek için HERHANGİ BİR zihinsel taktik harika olurdu .. ve genel olarak sadece tavsiye. Teşekkürler!!

Boyfriend ile yaklaşık 8 aydır çıkıyorum ve bu büyük bir sorun ya da anlaşmayı bozmuyor. Onu çok seviyorum ve üniversiteyi bitirdiğimde evlenmeyi planlıyoruz. Ne yazık ki, bu uzun zamandır bir sorun ve son birkaç gündür gerçekten sorun olmaya başladı. Bak, zaman geçtikçe onunla daha çok seks yapmak istiyorum. Seksi, ona yakın hissettiğim birkaç yoldan biri olarak görüyorum. Yine de onun için seks, sevdiği kişiyle yapılacak fazladan bir şey. Bir şeyler yapmak için çok yorgun olduğu günler olması dışında sorun yok. Ve buna saygı duysam da, onu en az gördüğüm günler oluyor, bu da ona daha da yakın hissetmeme neden oluyor. Geri çevrilmek canımı yakıyor, beni incitmek onun canını yakıyor ve onu incitmek benim canımı yakıyor, saire vesaire. Son birkaç gündür bu kadar zor olsa da, ikimiz de bunun ertelenmektense bir an önce çözülmesi gereken bir sorun olduğu konusunda hemfikiriz. Konumum değişmek ve uğraşmam gereken kendi sorunum. Yine de yapmamam gerektiğini ve ulaşabileceğimiz bazı orta yolların olduğunu düşünmüyor. Gerçekten ne yapacağımdan emin değilim. Mastürbasyon gerçekten işe yaramıyor ve onu söndürmeye zorlamak bir seçenek değil.

Kız kardeşimin yerel Taco Bell otoparkında bulduğu sokak kedisini sahiplendik. Kayıp işaretleri izledikten ve hiçbir şey görmedikten sonra onu tutmaya karar verdik. Harika, kedi, her neyse. Ancak, birlikte ele alındığında merak uyandıran şeyler oluyor. 1) Şimdiye kadar sahip olduğumuz hiçbir kediye benzemiyor. Yürüyüşü biraz farklı, yüz yapısı çok büyük. O sadece yaklaşık 4 aylık ve muhtemelen şimdiden 10 lbs'nin biraz kuzeyinde. 2) Gerçekten miyavlayamaz. Mırıldanabilir, ancak miyavlamaya çalıştığında neredeyse bir dizi küçük cıvıltı gibidir. 3) SON DERECE insan odaklıdır. Her zaman dikkat çekmeyi sever, onu kaldırırsanız bir bez bebek gibi gevşer, getirme oynar ve onu okşarken bir köpek yavrusu gibi dürtüsel olarak ellerinizi kemirir - derisi kırılmaz. 4) Görünüşe göre hipoalerjenik. Nişanlımın kedi tüyüne karşı aşırı derecede alerjisi var ve uzun tüylü köpek tüyüyle bile arası pek iyi değil. Yine de cezasız bir şekilde onunla oynayabiliyor gibi görünüyor. 5) Son, en tuhaf şey, onun yaptığı bir şey bile değil. Teyzem onu ​​veterinere götürdü ve veteriner "[blindfire40'ın annesi] bu kedi için ne kadar ödedi?" Onu lastiklerimizin altından bedavaya aldığımız için, veterinerin bunu sorması kesinlikle tuhaf. Kimliğini belirlemeye yardımcı olması için [birkaç resim]( ekledim. O sadece tuhaf bir tekir olabilir ve bu da sorun değil, çünkü onu kesinlikle seviyoruz. Ama annem onun sınıflardan biri olduğuna dair bir fikre sahip. Yukarıda listelenen nedenlerden dolayı evcil ve vahşi bir kedi arasında.

F (20'li yaşların başında) Biraz daha yaşlı. Çok yakın zamanda ayrıldık. Tamamen karşılıklıydı. Bunun olması gerekiyordu. NC kuralına uymak için çok uğraşıyorum ama 2 yıllık bir ilişkiyi bitirmek için 3 saatin yeterli olmadığını hissediyorum. Neden birbirimizden vazgeçemiyoruz? İki arkadaşım, dün gece eve sarhoş olarak arabayla gitmemi neredeyse fiziksel olarak engellemek zorunda kaldı çünkü dışarıda kaldım ve kalacak bir yere ihtiyacım vardı. Tartışmam mı? Bir gece daha nedir? Son boğuşmamız hızlı ve kişiliksizdi. Yan yana yattığımız son gecenin son olduğunu bilmiyorduk. Ağlamayı kesemiyorum. Sahip olduğum birkaç arkadaş iyi ama Tullamore Dew daha da iyi. İçtikten sonra kendimi kusturmaktan kendimi alamıyorum. Yardım.

Başlamak için, kocam ve ben sadece yaklaşık 6 aydır evliyiz. Biz evlenmeden önce, bir süre Deniz Kuvvetleri'ne gitmeyi planlıyordu ve nişanımızın yarısında fikrini değiştirdi. Bunun yerine bir kariyer olarak kolluk kuvvetlerine girmeye karar verdi. Yakın zamanda taşındığımız Colorado Springs'teki polis departmanına girmeye çalıştı ve içeri girmedi. Ailesinin olduğu Michigan'a geri taşınmak için planlar yapmaya başladık ve orayı deneyebilirdi. Geçen gece gelecek planlarımız hakkında konuştuk ve bana Hava Kuvvetlerine katılmak istediğini ve son birkaç aydır bunu düşündüğünü söyledi. Bunu düşünmemi ve yapıp yapamayacağına karar vermemi istiyor. Eğitim kampına gittiğinde aileme ve arkadaşlarıma yakın olabilmem için geri taşınana kadar katılmak için bekleyeceğini söyledi. Deniz Kuvvetlerine girme konusunda hayır dedikten sonra, silahlı kuvvetlerle ilgili herhangi bir fikrimi "ellerimi yıkadım". Bunu gerçekten istemiyorum ama hayır dersem yıllar sonra bana kızmaya başlayabileceğinden korktuğunu söyledi. Yaklaşık 3 yıl içinde çocuk sahibi olmak istiyorum ki o da biliyor ve hamileliğim / çocuğumuzun hayatının ilk yılı gibi evliliğimizde önemli günleri kaçırmasını istemiyorum. Benim de büyük bir yalnız kalma korkum var. Yaklaşık 5.5-6 yıldır birlikteyiz ve ayrı kaldığımız her uzun süre yalnız kalmakta zorlanıyorum, özellikle de zamanımı meşgul edecek bir şey yoksa. Bunun büyük ve aşırı bir karar olduğu konusunda benimle aynı fikirde olan birkaç kişi oldu ve faydalarının harika olduğunu ve mali açıdan istikrarlı olmamıza yardımcı olacağını söyleyen başkaları da oldu. Sadece gerçekten bazı görüşler ve üzerinde düşünülecek şeyler istiyorum! Teşekkürler!

Bu yüzden. Birkaç aydır bir adamla görüşüyorum. Onunla gerçekten kafamı karıştıran dağınık bir ilişkiden çıkarken tanıştım. Ama onu görmeye başladığımdan beri beni çok mutlu etti ve onunla gerçekten bir gelecek görebiliyorum. Ancak bunun nereye gittiğini gördüğümüz hakkında henüz konuşmadık. İkimiz de başka insanlarla yatmadığımızı söyledik ama henüz bir ilişki içinde olmak isteyip istemediğimizi söylemedik. Konu açmakta zorlanıyorum. Çoğunlukla son ilişkim çok kötü bittiği için ve başka birini içeri almak beni geriyor. Ayrıca yaş farkımızın onun için çok fazla olabileceğinden endişeleniyorum çünkü arada bir benim ne kadar genç olduğumla ilgili bir şaka yapacak. am. Bu konuşmayı yapmaktan korkmanın aptalca göründüğünü biliyorum ve çoğunuz muhtemelen bu konuşmayı yapamayacağım biriyle birlikte olmamam gerektiğini düşünecek. Ama sanırım bu konuşmayı sadece birkaç ay sonra yapmamın aceleyle bir şeye mi yoksa kulağa deli gibi mi geleceğine karar veremiyorum. Sanırım moral verici bir konuşmaya falan ihtiyacım var. Herhangi bir tavsiye büyük beğeni topluyor

Yani şişman bir arkadaşım var. Ona Mike diyelim. Ben ve ortak bir arkadaşım bununla dalga geçiyor ve sık sık onun eşcinsel olduğu hakkında şaka yapıyoruz. Bunu yapıyoruz çünkü onun bunda bir sakıncası olmadığını ve bir şakayı kaldırabileceğini biliyoruz. Bir keresinde çok ileri gittim ve onu parçalamaya devam ettim ve o bunu çok kötü karşıladı. Bu tamamen benim hatamdı. Sonunda kadın arkadaşım Jennifer'a (onu tanıştırdığım) ne kadar korkunç bir insan olduğum konusunda şikayet etti. Beni görmezden gelmeye ve bana sanki bir milyon köpek yavrusunu boğmuşum gibi davranmaya başladı. Onunla bir tartışmaya girdim, temelde ona işimden defolup gitmesini söyledim ve sonra erkek arkadaşına, temelde onunla gerçekten birlikte olmak istemediğini söyleyerek bana gönderdiği bir ekran görüntüsünü göstermekle tehdit etmeye karar verdim. Bir süre 'lol umrumda değil' kartını kullandı ve düşünmeme rağmen mesajı erkek arkadaşına göstermedim. Onunla oldukça boktan bir ilişkim var ve ikimiz de zamanın% 99'unda birbirimizden nefret ediyoruz. Mike hiç olmamış gibi davranıyor ve umursamıyor ama Jennifer bu konuda tam bir sürtük. Ben ne yaparım?

Olay bugün saat 02.00 sıralarında yaşandı... Genelde belirlenmiş bir sürücü olduğum için, bu yıl gerçekten parti yapmayı başardığım ilk partiydi. Bu sevimli Katolik kızla tanıştım, hadi ona Hillary diyelim. İşler iyi başladı, sonunda onunla sevişmeye başlama cesaretini topladım. Artık öpüşmek "öpüşmek" değildi, iki sarhoşun sevişmek dediği şeydi. Temelde çok fazla dil ve dudak ısırma, ama her neyse - yine de bir ay içinde aldığım en fazla şeydi. Arkadaşlarımın oturma odasında işler ısınmaya ve ağırlaşmaya başlar. İkimiz de birbirimizin pantolonunu çözüyorduk ve ikimizin de gerçekten hoşlandığını düşündüm. Kendi tarafımda ön sevişmeye başladım ve johnson'umla kasvetli sarhoşluktan hatırlamadığım bir şey yapıyordu. "Sizin yerinize dönelim mi?" diye sordum, arkadaşımın oturma odasının bu geceki son dinlenme yerim olmamasını umarak. Cevap vermedi, ama ben onu tekrar öpmek üzereyken havaya fırladı ve Mach 3 olduğunu düşündüğüm bir hızla ön kapıdan dışarı koştu. Tam bir kafa karışıklığı içinde bir an *orada öylece durdum*. Pantolonum kalçalarımda ve külotumda çarşaftaki bir hayalet gibi kendini gösteren bir ereksiyon. **Şimdi** Tam olarak ne olduğunu bilmiyorum. Arkadaşlarımın kapısını çaldım (ona Marie diyelim) ve Marie'ye az önce ne olduğunu sordum. Marie bana Hillary'nin Katolikliğe olan bağlılığından ve *inmek* için evliliği beklemeyi planladığından bahsetti. Ondan henüz haber almadım ve onu bir sonraki görüşümde olanlar için özür dilemeyi planlıyorum. Hatalı olduğumu düşünmüyorum, ikimiz de değiliz, ama bence bu sadece bir iletişim eksikliği hatasıydı.

Bu kızı yaklaşık 6 yıldır tanıyorum ve birkaç hafta öncesine kadar bir çift büyütmeye ve ona olan hislerime göre hareket etmeye karar verene kadar her zaman gerçekten iyi arkadaşız. Görünüşe göre onun da bana karşı hisleri vardı (büyük bir rahatlama) ve sonunda sevişip geceyi birlikte geçirdik (seks yok). O zamandan beri neredeyse her gün takıldık ve o her zaman geceyi benim evimde geçirmek istiyor. Bununla ilgili bir sorunum yok, ancak potansiyel sorunları görebiliyorum. Her neyse, tüm bu "ilişkiye" başlamadan önce (resmi olarak bir ilişki içinde olmaktan hiç bahsetmediğimizi unutmayın), hoşlandığı, dürüst olmak gerekirse, bir pislik olan başka bir adamla konuşuyordu. Belki de onu çekici bulmasının bir nedeni de budur. Bunu biliyordum ve çok geç olmadan onu benim yapmak için bir neden uyandırdı. "İlişkimizin" ilk haftasında gerçekten normal görünüyordu ve benden hoşlanıyordu. Bununla birlikte, son birkaç gündür biraz mesafeli ve öpüşmeye daha az ilgi duyuyor gibi görünüyordu, bu garip çünkü hala her zaman kucaklaşmak ve geceyi burada geçirmek istiyor. Onu diğer adama mesaj atarken gördüm, o yüzden bunun onunla bir ilgisi olabileceğini düşünüyorum. Tüm bunlar hakkında ne hissettiğini net bir şekilde anlayabilmem için onunla çok yakında konuşmayı planlıyorum. Sorum şu, bu konuda nasıl bir yol izlemeliyim? Nazik ve anlayışlı mı olmalıyım yoksa alfa rolünü oynayıp kontrolü ele mi almalıyım? Bu kız yıllardır benim en iyi arkadaşlarımdan biri oldu ve ben her zaman daha fazlası olmak istemişimdir, bu yüzden daha başlamadan bunu mahvetmek istemiyorum.

Sevdiğim bu adamla internette biraz konuştum ama sonunda üniversitede aynı dersleri almamız gerektiğini anladık. Sonunda hiçbir şey olmasını beklemeden birlikte taşındık. Ancak bir öpücük oldu ve bir sürü sarılma/ilişki konuşması oldu. İlişkiyi "yaz meselesi" haline getirip okul yılına taşımaktan ileri geri sallandık. Sonunda bunun okul yılına kadar devam edeceği konusunda anlaştık, ama ağırdan al çünkü o henüz bir ilişki içinde olmak istemiyordu. Gizlice dışarı çıkıp kucaklaşıyoruz ve ikinci gece ne olursa olsun, ama görünüşe göre başka bir kız da ondan hoşlanmış. O ondan hoşlanıyor, ben de ondan hoşlanıyorum ama dediğine göre o sadece benden hoşlanıyor ve ondan hoşlanmıyor. Bir gece bana uyuduğunu söyledi ama onu odada o kızla yalnız buldum. Uyuyor ve bana hiçbir şey söylemiyor. Ben ona sorana kadar bana söylemiyor gibi görünüyor ve özrünü kabul ediyorum, ancak yalan söylediği/sorudan kaçındığı için incindim. Şimdi konuştuk ve biraz ara vermemiz konusunda anlaştık, ama ben gerçekten savunmasızım. Bir zamanlar bir ilişkimiz olduğunu bilmediği için onunla takılabileceğini söylüyorum ama onları birlikte görmek beni çok üzüyor. Onunla ilişkide olmak/kalmak istiyorum ama görünüşe göre o istemiyor ve bunu aşmam gerekecek. Şimdi ona karşı beslediğim duyguları sürdürmek isteyip istemediğime karar vermekte kaldım ve benden hala hoşlanacağını mı yoksa onu unutup her zaman onunla yalnız kalmasını izleyeceğini mi umacağım.

Merhaba redditerler, Reddit'te ilk konu paylaşımı. Bu yüzden 5 aylığına Amerika Birleşik Devletleri'nde yurt dışına okumaya gittim. Kız arkadaşım 4 ay ayrı kaldıktan sonra geliyor (aynı kasabada tanıştık ve ben ayrılmadan önce birlikte çok zaman geçirdik). Bugün onunla telefonda konuştum ve bana çok heyecanlı olduğunu ama aynı zamanda gergin ve korktuğunu söyledi. Bu kadar uzun bir aradan sonra birimizin eskisi gibi hissetmeyeceğinden korkuyordu. Ayrıyken büyük bir kavgamız olmadı ve her gün konuştuk ve birbirimize sevildiğimizi hissettirmek için her şeyi yapmaya çalıştık. Beni terk edebileceğini düşündüğümde aşırı tepki mi gösteriyorum? Ben de korktuğumu itiraf etmeliyim. Onu uzun zamandır görmediğim için belirsiz bir anı gibi geliyor.

En iyi arkadaşımın küçük kız kardeşinin 2. bebeği beklediğini duydum, 1'den önce 18 aylık olacak. Depoda iyi çalışır durumda bir Phil & Ted çift pusetim var, mükemmel değil, bazıları küçük parmaklardan lekelenmiş, ama temiz ve çok seveceğiz. Craigslist'te 200 dolara listelemek yerine ona teklif ettim. Bir göz atmak istediğini söyledi. Güzel olduğu için bıraktım. Birkaç gün sonra takip etmek için aradım ve birkaç gün sonra mesaj attım. 2 hafta geçti ve ses yok. Ablasına, arkadaşıma ilgilenip ilgilenmediğini bilip bilmediğini sorduktan sonra yanına gidiyorum. O değildi, bu yüzden dün gece geç saatlerde topladım ve her zaman dışarıda olduğunu ve şimdi KÜFLÜ olduğunu görebildim! Sadece sökmek ve temizlemek için yaklaşık bir saat harcadım. Güneş ve sirke lekeleri açmaz ise satılmaz olur. Çok kızgınım ve dışarı çıkmam gerekiyordu.

MERHABA. Bir yılı aşkın bir süredir çalışıyorum ve makul miktarda para biriktirmeyi başardım (20k+). Şu anda hala ailemle yaşıyorum, bu nedenle kira vb. İçin çok büyük bir meblağ ödemiyorum, bu yüzden bu kadar verimli bir şekilde tasarruf edebiliyorum. Ayrıca gereksiz bulduğum şeylere (parti vb.) para harcamadığım için. Neyse. Şu anda oldukça havalı bir işte çalışıyorum, yine de biraz sıkıcı olmaya başladı ve şu anki işimin gelecek için neredeyse hiç fırsatı olmadığı için gelecek yıl bir sivil ticarette çıraklığıma başlamak istiyorum. Planım, gelecek yıl şehri taşımak ve çıraklığıma başlamak, ki bu açıkça geçim masraflarından daha pahalıya mal olacak. Şans eseri, çıraklık eğitimlerinde öğrendikçe para alıyorsun, bu yüzden borç almayacağım veya faturaları ödemekte zorlanmayacağım. Bununla birlikte, tüm birikimimi çiğnediğimi düşünmüyorum, bu nedenle paramı akıllıca kullanmanın en iyi yolu nedir? Hala biraz harcamak ve yaşam giderleri için (özellikle gelecek yıl için) tasarruf hesabında biraz param olmasını istiyorum, ancak öğrendikçe para alacağım için çok endişeli değilim. Kişisel finans redditinin bilge adamları, sahip olduğum para miktarıyla benim yaşım olsaydı, onunla ne yapardın?

Açıkçası, şu anda bunun hakkında bir başlık açıyorsam, o kadar bastırılmış olamaz. Anonimliğin onun hakkında daha açık konuşmama yardımcı olduğuna inanıyorum. YouTube'daki Nerdy Nummies piliçlerinden WoW'da baskın yaptığım kadınların neredeyse %90'ına kadar. Ligde birlikte oynadığım ve IRL'yi bildiğim kadın bile, bunu asla yüksek sesle itiraf etmesem de beni çok rahatsız ediyor. Aklıma gelen ve beni bu kadar üzecek tek sebep, çoğu erkek eleştirilirken onların "geekdom"larını benimsedikleri için alkışlanmaları. Bu oldukça aptalca, çünkü ben kadınları seviyorum ve onlarla oynamak zevkli olmalı. Hoşa giden seslere sahip olma eğilimindedirler ve destek rollerini oynamaya daha isteklidirler (%100 kişisel deneyim).

Çok eskiden arkadaş olduğum bir kız [A] var ve sonunda aynı üniversiteye gittik. Uzun lafın kısası, benden hoşlanmaya başladı ve bir kez takıldık. Aynı zamanda oda arkadaşı olan arkadaşı [B]'yi getirdi. Çeşitli arkadaşlarım sayesinde A'nın benden gerçekten hoşlandığını öğrendim. A'yı sevmiyorum ama arkadaşı B ile gerçekten ilgileniyordum. B. B benim yanımda gerçekten çekingen ama arkadaşlarıyla birlikteyken oldukça eğlenceli. B'yi gerçekten çok iyi tanımıyorum ama A ile olan arkadaşlığımı B ile yakınlaşmak için kullanmaya çalışıyorum. A hakkında ne yapacağımı bilmiyorum. O benim arkadaşım, bu yüzden onu incitmek istemiyorum ama onu da yönlendirmek istemiyorum. Ben de B'yi daha yakından tanımak istiyorum ama A ve B çok iyi arkadaş olduklarına göre bir şansım olur mu?

Öncelikle ABD'de olduğumu ve daha özel olarak MA'da olduğumu söyleyerek önsöz yapacağım. Birçok eyaletin bu konuda farklı yasaları olduğunu biliyorum, bu yüzden bunu söylemenin önemli olduğunu düşünüyorum. İkinci olarak, eğer bu yanlış abonelikse, lütfen bana bildirin, değiştireyim. Yardım almak için en iyi yer gibi görünüyor. Yaklaşık bir yıldır en son işimde çalışıyordum ve ailevi sebeplerden dolayı taşınmak zorunda kalınca değiştim. Ayrılmadan önce, PTO'mun kullanılmamış yaklaşık 6 günü olduğunu doğruladım ve MA iş kanunları hakkındaki bilgime göre bu, kazandığım bir şey ve bu nedenle tazmin edilmesi gerekiyor. Bunu son maaşımla birlikte alacağımı varsayarak ayrıldım, ancak ~~bunun sadece~~ bunun dahil olmadığını~~ ve maaşlı olmama rağmen dönem başına normalde aldığımdan çok daha az maaş aldığımı görünce şaşırdım. ~~ Yani benim açımdan, 6 günlük PTO'ya hak kazanmalıyım, ~~artı bana ödeme yapılmayan ödeme süresinin geri kalanı.~~ İşverenim bunu böyle görmüyor ve ~~son iki aylık maaş döneminden sadece 4 gün çalıştığım için, o zaman sadece 4 gün değerinde kazandığımı ve~~ ben alana kadar PTO'nun benim olmadığını iddia ediyor . Yardımcı olacaksa, bu çok küçük bir şirket, ~15 kişi ve hiçbir köprüyü yakmak istemiyorum. Ne yapmalıyım?

Lisedeydim ve bütün yıl başım belaya girmeden gittim. (2. sınıftan beri ilk yıl... uzaklaştırma, ceza, yazı...). 1 Nisan'da, ilk dersimde, kız kardeşimin en iyi arkadaşının suratına yumruk attığım için beni yazması için öğretmenimi toplantıya çağırdım. Hiç anlaşamadığımız için annem buna inanırdı. Öğretmene, müdüre ve okul görevlisine imzalattım. Daha sonra okuldan uzaklaştırılmış gibi eve erken gitme ilkesinden izin aldım. Okul başladıktan 20 dakika sonra annemi aradım kavgadan uzaklaştırıldığımı söyledim. Okul bittikten sonra ona gerçeği söyleyene kadar (böylece bütün gün uyuyabilirdim) annemin beni alıp gün boyu cezalandıracağını varsayarsak... Yanılmışım. Annem beni tacizden tutuklaması için polisi aradı. Memurlara ve anneme bunun bir şaka olduğunu açıklamak zorunda kaldım. Bundan dolayı 3 hafta cezalıydım.

Sadece insanlara nasıl çıkma teklif edeceğimi biliyorum ve aldığım tek şey hayır! Genel olarak ukala, aptal veya çekici olmadığımı biliyorum ama kimse benimle çıkmak istemiyor! Bir dönüşüm sağlayabilirim ve bence çuvalda çok iyiyim !!!! Sadece üç kız arkadaşımın hepsi sona erdi çünkü sonunda onlarla iletişimimi kaybettim (ilişki bir şekilde iyi bir şekilde bitiyor!)! Hiç bir erkekle birlikte olmadım. Onlara duygusal olarak ilgi duyduğumu biliyorum ama cinsel olarak çekici olup olmadığımı bilmiyorum. Bunu bilmemek çok büyük bir sorun çünkü bir ilişkiye girersem ve partnerime cinsel olarak ilgi duymuyorsam o romantik ilişkide olmanın ne anlamı var? Bir ilişkiye başlamadan bir erkekle sadece yatmak olsaydı?

Arkadaşımı geri istiyorum... Berbat bir ev hayatı var ve genel olarak duygusal olarak dengesiz. İlk konuşmaya başladığımızda pek çok ortak ilgi alanımız vardı ve bunun gibi o ve ben Bonnie ve Clyde'dık. Yine de son iki yılda, pek çok şey yaşadı ve sonunda onun kum torbası, çöp kovası, ağlayacağı omzu oldum.. Demek istediğim, ilk başta belki de öyle olduğumu düşünmeme neden oldu. Güvenle duygularını paylaşabileceği biri ve yakınlaşıyorduk. Ama çok geçmeden çok fazla sorunu oldu. Sadece çok fazla oldu. Her zaman sorunlarıyla beni terk etti ve ben de ona her konuda yardım etmek için elimden gelenin en iyisini yapardım. Yardıma ihtiyacım olduğunda benim durumumda böyle bir şey olmadı. Sadece "berbat" "bunun için üzgünüm" alırdım. Sonunda duygularımı onunla paylaşmamaya başladım. Zaman zaman kavga ettik. En azından iki ayda bir. Genellikle her iki tarafta da duyguların birikmesiydi. Evde onunla bir şey oldu ve öfkesini birinden çıkardı. Beni rahatsız eden şeyler yaptı ve bu konuda onunla yüzleştim. Üzerine bir yara bandı yapıştırır ve olduğunu unuturduk. Sonunda bana o kadar affedilemez bir şey yaptı ki yara bandına vurup artık her şey yolundaymış gibi davranamazdım. Arkadaşlığımızla ilgili daha birçok sorun vardı ve sonunda bu yüzden bu kişiyi kesmek zorunda kaldım. Bu konuda iyi hissetmiyorum. Yapmalıyım ama yapmıyorum. Arkadaşlığımızın eskisi gibi olmasını istiyorum ama o sadece kızgın/üzgün biri ve ben onun kum torbası olmaktan bıktım.

Üst kat komşum erkek arkadaşı taşınana kadar çok huzurlu ve sessizdi. Şimdi ara sıra yüksek sesli kavgalar oluyor. Bununla birlikte, daha sık olarak, gecenin karanlığında çok yüksek sesle konuşuyorlar ve görünüşe göre mobilyaları hareket ettiriyorlar/yerleri kazıyorlar. (Binanın sahibi ailem, duyduğum bariz zemin kazıma sesi beni gerçekten heyecanlandırıyor... ama bu ne burada ne de orada.) Geçenlerde eski bir meslektaşımın üst katta oturan kızla iyi arkadaş olduğunu öğrendim. Eski meslektaşım ve ben arkadaş canlısıyız - bazen mesajlaşır ve birbirimizin hayatını yakalarız. Kötü bir kavga duyduktan sonra eski meslektaşıma mesaj atıp arkadaşını kontrol etmesini istediğim zamanlar oldu, ama bundan kaçınıyorum çünkü bu beni ilgilendirmez. Her neyse, eski meslektaşımla dostane ilişkiler içinde kalmak benim için önemli çünkü önümüzdeki birkaç yıl içinde tekrar meslektaş olma şansımız çok yüksek. Ayrıca oldukça sıkı örülmüş bir sektörde çalışıyorum, bu yüzden her iki şekilde de arkadaşça kalmam gerekiyor. Üst kattaki kızın ortak bir arkadaşımız olduğunu bildiğini ve pasif agresif bir şey yaparsam rapor vereceğini biliyorum. Yüzleşmeyi sevmiyorum ve dürüst olmak gerekirse, pasif agresif olmak, bununla başa çıkmanın tercih ettiğim yolu olurdu. Henüz tavana süpürge sürmememin tek sebebi eski meslektaşım. Öyleyse sana geliyorum. Üst kat komşularımdan çenenizi kapatmalarını istemenin diplomatik bir yolu var mı?

Kadın edebiyatı sınıfımdaki iki erkekten biriyim. Genelde diğer adamın tam karşısına otururum ve her zaman (incelikli) cinsiyetçi **şakalar** yaparak birbirimizi kırarız. (Bu anlık şeylerden biridir) Her neyse, bütün gece ayakta kaldığım için artık dayanamıyorum. Profesör, birkaç yıl sonra yapılacak Başkanlık seçimlerinden, Hilary'nin nasıl başkan olabileceğinden vb. bahsediyor. Sonra, Obama'nın ilk kez başkan seçildiğini öğrendiğimizde nerede olduğumuzu soruyor. Bir kız elini kaldırıp "Ailemle mutfaktaydım, hepimiz alkışlamaya başladık" falan diyor. Arkadaşıma dönüyorum ve "Elbette mutfakta olurdu" diye fısıldadım. Arkadaşım olmaması dışında. O yok. KADIN HAKLARI KULÜBÜNÜN BAŞKANI. Ayağa kalkıyor ve sınıfta kadın karşıtı bazı insanlar olduğu için dersi bırakacağını ve benim gibilerin varlığından tiksindiğini anında bağırıyor/açıklıyor. (sürekli bana bakıp işaret ederken, hemen hemen oracıkta dağılmak istedim)

Bir kahvaltı gezisinden dönerken sola dönmeye hazırlanırken kavşakta yanımızda oturan işaretsiz bir polis arabası gördüm, işaretsiz arabayı işaret ettim ve kız arkadaşıma baktım ve "bu ince ama bu bir polis" dedim. ok yeşile döndü ve sola döndüm ve kısa bir süre sonra yukarıda bahsedilen işaretsiz polisin bizim yönümüze doğru bir U dönüşü yaptığını ve kısa bir süre sonra ışıklarının yandığını ve kenara çekildiğini gördüm. Görünüşte sivil giyimli ofisler arabama yaklaştı ve hiç çekinmeden bağırarak neden bu kadar hızlı gittiğimi sordular. Arabamın boşta olduğunu ve yokuş aşağı uçtuğumu söyleyerek cevap verdim ama kesinlikle herhangi bir şey olursa belki 5'ten fazla gitmiyordum. Bana "Hayır burada, sola döndüğün ışıkta değil!" En hafif tabirle kafam karışmıştı ve ehliyeti ve ruhsatı elimden aldı ve arabasına geri döndü, ancak ~ 250 dolarlık bir hız cezası ile geri döndü ve fırtına gibi fırlamadan önce bana fırlattı. Bilet, "Saatli" olduğumu ve 40'ta 57'ye giden "Tahmini" olduğunu belirtti ki bu kesinlikle değildi. Sürdüğüm 1999 arabasında o sola dönüşü yapmadan önce 0 milden 57 mil / saate gelemezdim, iyi bir günde bile çoğu standart araba bunu yapamazdı ve bunu arabamdaki bir yolcu büyük bir yolcu varken yapmazdım. yol.

Bunun için iyi bir alt dizin bulamadım Nişanlım ve bir erkek oda arkadaşımla yaşıyorum. Durum hiç de kötü değil. Yaşadığımız yeri seviyoruz ve komşularımızın çoğu gerçekten harika. Benim sorunum apartman yöneticisinden kaynaklanıyor. O kaba, profesyonelce değil ve cidden sinirlerimi bozmaya başlıyor. Kurma şeklimiz (3'ümüz arasında), evin bakımını üstlenmem ve sorunları ve bu tür şeyleri yöneticiye bildiren kişi benim. Daireyle ilgili herhangi bir konuda temasa geçilecek kişinin ben olduğum defalarca söylendi. O reddediyor. Onu bir düzine kez arayabilir ve mesaj üstüne mesaj bırakabilirim ve o bana geri dönmeyi reddediyor. Ama ne oda arkadaşımı ne de nişanlımı geri aramaktan çekinmiyor. Hatta 2 hafta boyunca her gün aradığım ve ondan hiçbir haber almadığım zamanlar oldu, (mesele kira sözleşmemizden istifa etmekle ilgiliydi) nişanlım aradı… ve 5 dakika içinde onu geri aradı. Beni aramasını söylediklerinde beni tamamen görmezden gelmekle ve adamları görmezden gelmekle kalmıyor, nişanlımla sonsuza kadar flört ediyor. Ondan * her zaman * ona hayır dediği şeyleri yapmasını istemek. Kıskanmıyorum ama sadece yüzüme değil arkamdan da gösterdiği saygısızlığa sinirleniyorum. Şimdi, bunu apartman kompleksindeki diğer her çiftle yaptığını da biliyorum. Kadını görmezden gelir ve adama vurur. Artık onun hakkında ne yapacağımı bilmiyorum. Herhangi birinin bununla başa çıkması gerekiyor veya bununla nasıl başa çıkılacağını biliyor. Son iki yıldır devam ediyor (ve daha da kötüye gidiyor). Not: Taşınmak istemiyoruz çünkü şu anda başka bir yere paramız yetmiyor. Ve yaşadığımız yer gibi.

Genellikle erkek arkadaşım yerel olarak dışarı çıktığında, ister işten sonra iş arkadaşlarıyla içki içiyor ister erkeklerle dışarıda bir gece olsun, telefonunu havaya uçurmaktan kaçınırım. Sanırım o gece yaklaşık 3-4 kez mesaj attım, sadece nasıl olduğunu, eğlenip eğlenmediğini görmek ve ona iyi geceler dilemek için (eğer bütün gece dışarıda olacaksa ve ben yatacağım). Birlikte yaşamıyoruz ve genellikle hafta sonları görüşüyoruz. Mesajlaşmaktan nefret ediyor, ben de öyle, bu yüzden zaten düzenli olarak birbirimize mesaj atmıyoruz. Ancak, iş için ülkeyi terk ettiğinde ona çok daha fazla mesaj atıyorum. Arkadaşlarınız parti yaparken ve dövülürken SO'nuza ne sıklıkla mesaj attığınızı merak ediyorum. Yerel veya ülke/eyalet dışında olmaları değişir mi?

Arka plan: Yaklaşık 4 yıldır onunla birlikteyim, her şey harikaydı. 3 ay önce evlendik. İkimiz de çok çalışıyoruz, programların tersi ve birbirimizi nadiren görüyoruz. Beraber bir çiftlik satın aldık ve oraya da yerleşiyoruz. Yavaş yavaş soğukluk ve temel yakınlık noktasına, el ele tutuşmaya, öpüşmeye, gülümsemeye çekildi. Eve yorgun argın geliyor ve orada oturuyor, bazen ondan temel cümlelerle güreşmek zorunda kalıyorum. İş stresi olduğunu ve endişelenmemesi gerektiğini söylüyor. Stresle başa çıkmasına yardımcı olmak için evdeki ve çiftlikteki temel işlerini bitirmeye başladım. Yine de, onunla ne zaman özel veya sosyal bir şey yapmaya çalışsam, kurallarla, şartlarla veya olumsuz davranarak ve genel olarak dar görüşlü bir moral bozucu olarak buna her zaman direniyor. Hiç onun kişiliği değil, ama orada tekrar tekrar var. Tersine, o da geceleri düzenli olarak kaygısız bir rahatlıkla gidip arkadaşlarıyla takılacaktır. Dün kahvaltısını yaparken, benimle ilgilenmiyor diyor. Ne zaman boş vaktimiz olsa, varlığımdan kaçar. Bugün Şükran Günü farklı değildi. Bir Walmart şükran günü için arkadaşları McMansion'a bir saatten fazla uzakta araba sürmekten bahsediyor. Bunu yaptığımızda ona geçmiş yılları hatırlattım ve günün sonunda bitkin düştü, 15 saatlik vardiyadan yeni çıktı. Ayrıca bunu asla benim gelmem bağlamında çerçevelemedi ve sadece birkaç saat orada olacağını söyleyerek beni terk etti. Bir bakkalda çalışmasına ve eve yiyecek getirmeyi imkansız bulmasına rağmen. Gidip bu akşam en azından bir ev yemeği için malzemeler aldım. Neyse ben onu beklerken uyuyakaldım. Sabah birde gece yarısı alışverişe gideceğini söyleyen bir mesaj aldım. Sonunda onu düşüncesiz olduğu için aradım ve ona mutlu bir şükran günü diledim. Şimdi gelip köpeğini alıp gitmek istiyor. Sonra (metin yoluyla) nasıl sürekli başarısız olduğunu ve aylarca benim yanımda mutlu gibi davrandığını ve köpeğime kalçasından bağlı olan köpeğini alıp gitmesi gerektiğini anlatıyor. O NE LAN?

Bu biraz garip. Karım bir kaza geçirdi, arabasına bir kamyon çarptı ve arabası bir ağacın arasına sıkıştı. Kolu ve bileği kırık olarak çıktı (çok şükür daha kötü bir şey olmadı), bu yüzden ona bakmam gerekiyor. Yıkanmasına, yemek yemesine ve silinmesine yardım etmeliyim ama bu beni rahatsız etmiyor çünkü onu seviyorum. Yerde yatıyordu ve bana biraz utandığını çünkü tüm bunları onun için yapmak zorunda olduğumu söyledi. Onu iğrenç bulacağımdan korktuğunu çünkü "kelimenin tam anlamıyla silmesine yardım etmem gerektiğini" söyledi ki bunu iğrenç bulacağımı düşünüyor. Ona bunun beni rahatsız etmediğini çünkü onu sevdiğimi ve bunun yeminlerimizin bir parçası olduğunu, bu yüzden beni gerçekten rahatsız etmediğini söyledim. Ağlamaya başladı ve ben onu teselli ettim, böyle hissetmekten nefret ettiğini biliyorum, onu bu şekilde görmekten nefret ediyorum. Ne yapacağımdan emin değilim onu ​​nasıl daha rahat ettirebilirim Utandığını biliyorum ama olmasını istemiyorum.

Şu anda 1 ay kadar önce tanıştığım iyi bir [F20] ile açık bir ilişki içindeyim. Birbirimizi oldukça sık görüyoruz ve ona karşı giderek daha fazla ilgi duymaya başladım. Hala sorun şu ki, bizim şu anki durumumuzdan memnun ve ara sıra seks yapıyoruz. Çoğunlukla (kendi sözleriyle) çok sinir bozucu ve kontrolcü olmayı istemediği için, ilişkilere girdiğini belirtti. Daha önceki bir erkek arkadaşıyla bu deneyimi yaşadığından beri. Bu, sanırım birbirlerinden uzaklaşmalarıyla sonuçlandı (benim işim olmadığı için bu olayları gerçekten araştırmadım) Mevcut durumla ilgili sorunum, ilişkinin açık olması ve sonunda parti yaparsak ikimizin de diğer insanları görebilmesi vs. Yine de partiler sırasında diğer erkeklerle iki kez birlikte oldu, bu da beni biraz üzüyor çünkü ilişki durumu nedeniyle gerçekten söyleyecek hiçbir şeyim yok. Ona bundan hoşlanmadığımı söyledim ama gerçekten başka bir şey söyleyemem çünkü: daha önce gerçek ilişki şartlarını birbirimizi görmeye başladığımızda tartışmıştık. Şimdi onunla devam etmek isteyip istemediğimden emin değilim. O iyi bir arkadaş ve ben onunla birlikte olmak isterim. Ama bu şartlarda değil, çünkü sonunda tuhaf olmaya başlıyor.

Önsöz olarak, yakın zamanda depresyondan muzdarip hizmetten ayrılan bir Ulusal Muhafız gazisiyim ve bana sabah uyanmak için bir neden verecek ve günümde en azından dört gözle bekleyecek bir şeyim olacak bir evcil hayvan arıyorum. Şu anda kendi başıma yaşarken sahip olduğum ilk evcil hayvanım olacak bir köpeği evlat edinmek istiyorum. Bu, henüz çitle çevrili bir bahçeye sahip olmak için herhangi bir nedenim olmadığı veya evlat edinmedeki en önemli iki genel gereklilik gibi görünen herhangi bir veteriner tavsiyesi olmadığı anlamına gelir. Biraz uzak bir bölgede yaşıyorum, bu yüzden kimsenin ev ziyareti yapması da pek mümkün değil. İhtiyacı olan bir evcil hayvana nasıl ev verebilirim? Neden o köpeklerin büyüklüğü veya cinsi ile ilgili geçmiş deneyime ihtiyacım var? Asıl amacım, ABD'de haftanın her günü günde bir ateşli silah almanın muhtemelen en iyi arkadaşım olabilecek bir evcil hayvanı kurtarmaktan daha kolay olduğunu belirtmek. Bana tavsiyede bulunabilecek biri var mı? Muhtemelen başka yerler aramam gerektiğini biliyorum, ancak önceki sahiplerinden veya yüksek öldürme barınaklarından kurtarılmış bir evcil hayvanı, koruyucu bakım belirsizliğinde yüzmesine izin vermek yerine daha kolay sahiplenemez miyim? Okumak için Ty, değilse:

Bu benim ilk gönderim ve kullan-at hesabı çünkü erkek arkadaşım ve ben ikimiz de redditörüz. Erkek arkadaşım ve ben uzun mesafeli bir ilişki içindeyiz. İnternette buluştuk ve buluşmadan önce birkaç ay konuştuk ve harikaydı. Aldatıldığım önceki bir ilişkimden kaynaklanan güven sorunlarım nedeniyle resmi bir 'şey' haline geldikten birkaç ay sonrasına kadar onun kız arkadaşı olmayı kabul etmedim. Erkek arkadaşım da aldatıldığı için bu sorunları anlıyor ve bana asla yalan söylemeyeceğine veya beni aldatmayacağına yemin etti (yazılı olarak, lol). 8 gün önce doğum günümde seviştik ve o benim ilkimdi. Onun da ilki olduğumu söylüyor. Bununla birlikte, eski reddit gönderilerini rastgele takip ettiğimde (bunu onu özlediğim zaman yapıyorum), bir alt dizinde evine özel prezervatiflerin nasıl gönderileceğine dair tavsiye istediğini sorduğunu fark ettim çünkü 'blah blah markalar bana kırmızı ölüm yüzüğünü ver'. Daha önce birlikte olduğu kızla seks yapması ve bana yalan söylemesi dışında bunu neden yapmış olabileceğine dair başka bir sebep anlayamıyorum. Bu aynı zamanda kafamı karıştırıyor çünkü onların asla öpüşmediklerini veya el ele tutuşmadıklarını, ancak yaklaşık bir yıl boyunca bir 'şey' olduklarını söyledi. Gönderi bir yıl önceydi. Şu anda uyuyor ve ona mesaj attım ve aradım (uykusu çok ağır). Saat sabah 1:00 benim zamanım ve şu anda perişan olmaktan başka hiçbir şeye odaklanamıyorum bile. Nasıl devam edeceğim? Olası açıklamasını bile dikkate almalı mıyım?

MERHABA, Kaçak hesap. Ben M/22'yim. Kız arkadaşımla yaklaşık bir yıl birlikteydik, sonra seyahate çıktığı için ayrıldık. Şimdi tekrar bir araya geldik ve yurtdışında buluştuk ve birkaç hafta seyahat ettik, ardından eve dönmeden önce birkaç hafta tek başına seyahat ediyor. Bana biraz bahsettiği ama genel olarak bu konuda çok kapalı olduğu eski erkek arkadaşlarıyla iletişim halinde olduğunu fark ettim. Ülke ziyaretine gidiyor. Bana tek söylediği, orada yaşarken tanıştığı bir "arkadaş" ile kaldığı. O olduğundan yaklaşık %90 eminim. Benim sorunum eski bir erkek arkadaşıyla görüşmesine aldırmamam değil, bu konuda açık olmaması ve ona kiminle kaldığını sorduğumda hala bana söylememesi. Bunun beni rahatsız ettiği gerçeğini dile getirmenin en iyi yolu nedir? Bu konuyu skype üzerinden halletmeye çalışacağım. Çok fazla saçmalamamaya çalıştım ama önemli bir ayrıntıyı unuttum mu diye sordum.

İkimizin de harika bir kimyası var ve görünüşe göre neredeyse her zaman aynı fikirdeyiz. İkimiz de birbirimize oldukça aşığız. Daha önce hiç bir kıza neredeyse her gün mesaj atma (ve ben korkunç bir mesaj gönderen olarak bilinirim), bir kızı sık sık görme veya onları gerçekten tanıma dürtüsüne sahip olmamıştım. İkimiz de daha önce hiç ilişki yaşamadık ve genellikle bağlanmaktan korkarız. Geçen hafta çok hızlı hareket ettiğimizi ve ağırdan almamız gerektiğini düşündüğümden bahsetmiştim. Ona, yürümezsek onu incitmek istemediğimi söyledim ve bu olursa güçlü olduğunu ve zamanın bizi nereye götüreceğini göreceğimizi söyledi. Geçen hafta sonu sarhoşken bir konuşma yaptık ve birbirimize duygularımızı itiraf ettik. Ona aşık olduğumu söyledim ve o benden gerçekten hoşlandığını söyledi. Sohbetin bir noktasında neredeyse seni seviyorum diyecekti ama durdu. Duygulanmaya başladı ve ağlamaya başladı ve bunun mutluluktan mı yoksa üzüntüden mi olduğundan emin değildim. Bir erkekle hiç bu kadar ileri gitmediğini söyledi ve ben de aynısından bahsettim. Tek eşli olmamızı söyledim ama duygularımızın gerçek olup olmadığını ve koşulsuz olup olmadığını belirlemek için resmi değil. İlişkimizin durumundan bahsettiğim bu zamanlarda, söylediklerime her zaman katıldığını ve karşı çıkmadığını hissediyorum. Bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi bilmiyorum. Muhtemelen şu anda bir pislik oluyorum. Aşık olma/aşık olma duygusuyla savaşmaya çalışıyormuşum gibi hissediyorum çünkü bu duyguları daha önce hiç hissetmedim ve her şey gerçek olamayacak kadar sorunsuz gidiyor.

FWB'mle geçen Eylül ayında tanıştım ve bunu tamamen FWB ilişkisi olarak sürdürmeye karar verdik. Birbirimizi özel olarak görüyoruz ve boş zamanımızın çoğunu birlikte geçiriyoruz. O ve ben her gün mesajlaşıyoruz ve o, yüksek lisans okulunun son yılında benim en iyi arkadaşım oldu. Mayısta mezun oluyoruz ve mezun olduktan 8 saat sonra eve dönüyor. Ona karşı hisler geliştirdiğimi söyledim ve o da benden hoşlandığını söyledi. Ancak bundan hemen sonra, son eski sevgilisiyle nasıl bir LDR'ye sahip olduğu hakkında bir söylentiye başladı ve bu onu çok etkiledi. O trajedinin bir daha ne kendisinin ne de bir başkasının başına gelmesini diledi. Anladım ve bir daha asla duygular hakkında herhangi bir tartışma açmadım. Kendime bir çukur kazdığımı düşünmeye başlıyorum. Gitmesi canını çok yakacak. Bunu şimdiden hissedebiliyorum. Arka plan: Onunla tanışmadan birkaç ay önce, 5 yıllık kötü niyetli bir ilişkiden yeni çıktım. Bu duygusal enkazı tekrar yaşamak istemiyorum ama onu kaybetmenin geçen yıl eski sevgilimle yaşadıklarım kadar acı vermeyeceğini biliyorum. Bu iyi şeyin Temmuz'a kadar akışına bırakmalı mıyım yoksa duygusal sağlığıma dikkat edip daha derine inmeden onu şimdi kesmeli miyim?

Tamam, daha iyi açıklamak gerekirse, benim için biraz kanka olan bir arkadaşım var, bana karşı gerçekten şefkatli ve arkadaş grubumuzda sadece ben. Geçtiğimiz birkaç hafta içinde o ve erkek arkadaşı, bana söyledikleri (ve üzüntüsünün ne kadar bariz olduğu) nedeniyle birkaç günlüğüne ayrılma noktasına kadar gerçekten yoğun olan birçok kavga yaşıyorlardı. Araya girmek istemedim (onu birkaç aydır tanıyorum) bu yüzden ona akıllıca düşünmesini söyledim ve ona son bir şans vermeye karar verdi ve 3 yıldır birlikte olduklarından anladım. yıl. Bugünlerde kolejde ve dışında sohbet ediyoruz ve birbirimize gerçekten yakınlaşıyoruz ve şu anda ne yapacağımı ya da yapmayacağımı yasal olarak bilmiyorum. Ona karşı ciddi hisler geliştirmemeye çalışıyorum ve onun da aynısını yapmaya çalıştığını fark ettim. Erkek arkadaşını şahsen tanımıyorum, bu yüzden orada arkadan bıçaklayan bir arkadaş yok. Bunu hayatımda tanıdığım birkaç kız arkadaşımın çoğuyla yaptığım için arkadaşlığımızı mahvetmek istemiyorum. Bana çekici olduğumu ama bana şu anki kadar sevgi dolu olamayacağı için bir kız arkadaş bulmamı istemediğini söyledi, bu beni uyardı. Ayrıca bir sürü erkek arkadaşı (ve 1 kız arkadaşı) oldu ve ben hala 0'da oturuyorum, bu yüzden ne yapacağıma dair en ufak bir fikrim yok. Lütfen, bunu onunla mahvetmeme izin verme, ondan gerçekten hoşlanıyorum, o akıllı, eğlenceli, genel olarak harika bir insan. Sadece tarihin tekerrür etmesini istemiyorum.

başlayacağım Diğer redditörler gibi ben de bir inek olarak büyüdüm. 3. sınıftan itibaren sınıfın ineğiydim. Ve berbattı. Daha akıllı sınıflarda bile, sadece öğrenmeyi sevdiğim için inektim. Lisedeki ilk yılıma hızlı ileri sar. Her sınıftan diğer öğrencilerle birlikte bir öğrenci hükümeti inzivasında garip bir çocuktum. Ben sosyalim, ama eskiden biraz inek ve inanılmaz derecede sinir bozucu olurdum. Her neyse, bu son sınıf öğrencisiyle tanıştım ve aslında birçok yönden bu adama benzediğimi fark ettim; açıkça zekiydi ama aynı zamanda komikti, kendine güveniyordu ve tamamen havalı bir adamdı. Birlikteydi, bilmediğim bir şeydi. Önümüzdeki 2 yıl boyunca temelde ona hayran kaldım, elimden gelen her şekilde onun gibi olmaya çalıştım. Çoğunlukla bundan büyüdüm, ancak daha önce sahip olmadığım bazı iyi özellikleri korudum. Artık gerçekten tanımadığım yaşıtım insanlara yaklaşma konusunda rahatım ve etrafta olmaktan çok daha az sinir bozucuyum. Bu adamla tanışmasaydım nerede olurdum, hatta yakın arkadaşlarım olur muydu bilmiyorum. Adamın redditor olduğunu da biliyorum, bu yüzden bunu görürseniz, her şey için teşekkürler.

Herkese merhaba, bu konuda biriyle konuşmam gerektiğinden paylaşayım dedim. Kız arkadaşım (F18) bugün beni aradı ve iki hafta önce bir partide biriyle "takıldığını" söyledi. Daha sonra öğrendiğim gibi davetli olduğum bir partiydi ama sınav haftası nedeniyle kabul etmedim. Başlangıçta güldüm ve kelimenin tam anlamıyla sadece öpüştüğünü düşünerek ona endişelenmemesini söyledim. Ona tekrar mesaj at, 5 arkadaşın daha önce, sırasında ve sonrasında bildiği ve hiçbirinin bana bahsetmediği tam sarhoş sarhoş seks olduğu ortaya çıktı. Adam, hadi ona 'Peter' diyelim, sözde varlığımdan haberi yoktu, bu onun ve kız arkadaşımın 'sözde' sarhoş ve kafayı buldukları düşünülürse bu mümkün. Bunu bana sadece bir kez anlattığında (bilen) erkek arkadaşlarım beni desteklemeye başlamaya karar verdiler ve bunu bana 2 hafta sonra söylemekten çekindiler çünkü durum büyük olasılıkla sınavlardaki performansımı etkiliyor. Kız arkadaşım bana çok miktarda kısa mesaj atarak her şeyi mahvettiğini vb. Ve onu affedebileceğimi umduğunu söylüyor. Beni endişelendiren, bunun farkında olduğum 1 olay olması ve gittiği her partiye/etkinliğe/toplantıya katılamamam, bu da onun içki ve sigarayı sevmesi nedeniyle bu olayın tekrarlanabileceğini düşünmek beni endişelendiriyor. (tanıdığım herkesin çoğu gibi). Şimdi Peter'ın orada olması ve akranlarının büyük çoğunluğunun olması ve şu anda 'peter'e karşı sahip olduğum katıksız saldırganlığım nedeniyle bir kavga çıkma olasılığı nedeniyle 18. iyi arkadaşlarımdan birine gitmeyi reddetmem gerekiyor. Üzgün ​​görünmesem de gerçekten, gerçekten öyleyim ve kendimi bildim bileli ilk kez ağlamama neden oldu. Katkıda bulunan başka bir faktörün, bir prezervatif taktıktan sonra sert kalamamam ve kız arkadaşımın sık sık seks istemesi olduğunu hissediyorum, bu da beni biraz üzüyor, sadece bir prezervatif dışında her şeyi alıp sert kalabileceğimi bilmek. Bu çok uzun/açıksa özür dilerim, gerçekten ne yapacağımdan emin olmadığım için gerçekten biraz tavsiye istiyorum

Kız kardeşime iyi arkadaşlarından biriyle çıkma konusunda nasıl yaklaşmam gerektiği konusunda tavsiye arıyorum. Bunun iyi bir fikir olup olmadığına dair bir fikir aramıyorum. Ben ve söz konusu kadın son zamanlarda (masum bir şekilde) birlikte biraz zaman geçirdik ve bunu başarmış gibi göründük. İkimiz de açıkça birbirimize ilgi duyuyoruz ve işlerin nereye gittiğini görmekle ilgileniyoruz. O, kız kardeşimin çok iyi arkadaşlarından biri ve onun onayı olmadan ilerlemek istemiyorum. Bu kızla daha kişisel bir düzeyde takılmaya devam etme konusunda kız kardeşime nasıl yaklaşabileceğim konusunda herhangi bir tavsiyesi olan var mı?

BU YÜZDEN! Buradaki birkaç gönderiyi okudum ve öğrenci kredileri ve bunları halletmenin iyi yolları hakkında gerçekten harika bilgiler buldum, ancak doğrudan soruma cevap veren hiçbir şey yok: İki farklı hizmet şirketinde bir dizi federal öğrenci kredim var: Sübvansiyonlu olanlar için NelNet ve sübvansiyonsuz tüm kredilerim için ACS (başlangıçta Wells Fargo aracılığıyla hizmet veriliyordu). - NelNet, üzerinde çalışılması açık ara en kolay site/şirkettir. İstediğim krediye özel ek ödemeler yapmak için onlarla farklı kredilerimi parçalamama izin verdiler ve her bir kredi için faiz oranımın tam olarak ne olduğunu bana gösterdiler. - Öte yandan ACS, bana borçlu olduğum miktarın kümülatif toplamını gösterir ve buna dayanarak ödemem gereken oranı verir ve ayrıca "karışık" faiz oranım olduğunu söyler (bazıları değişken, bazıları sabittir) , ancak bana hangi kredinin ne kadar borcu olduğunu ve hangi faiz oranında olduğunu göstermiyorlar). - Federal Kredi Konsolidasyon programına baktım ve seçeneklerime baktığımda, ACS aracılığıyla sunulan kredi tutarlarımın dökümünü görebildiğini ve konsolide kredimi NelNet'e aktarabileceğimi fark ettim. bir hizmetli olarak. Sorum iki kısım: - Tüm kredilerimi bir hizmet sağlayıcıdan diğerine aktarabilir miyim ve hala bireysel krediler olarak kalabilir miyim? - OLMAZSA, ACS'den aldığım kredileri teker teker "birleştirip" NelNet'e aktarabilir miyim? Yoksa büyük bir toplu ödeme (gerçek bir konsolidasyon) halinde mi olması gerekir? Daha iyi bir faiz oranı elde etmeye çalışmıyorum, hatta daha çok "kartopu" tipi böl ve fethet finans taktiklerine girmemi kolaylaştırmaya çalışıyorum. Ayrıca, NelNet'in arayüzü/müşteri hizmetleri MILES ve ACS'den daha iyidir (cidden, adresimi güncellemek için çevrimiçi olarak 8 deneme ve 4 telefon araması gerekti!)

İşte durum; Fibulamı (dış kemiği) kırdım, iki bağ yırttım ve kıkırdak da hasar gördü. Yaralanmadan bir hafta sonra ameliyat oldum, Plaka ve 5 vida yerleştirildi, kıkırdak silikonla dolduruldu ve Ligament tekrar dikildi, iki kemiği bir arada tutmak için ek 6. vida yerleştirildi. 14 hafta sonra, Bağlar iyileşirken o 6. vidayı çıkarmak için başka bir ameliyat oldum. Şimdi ikinci ameliyattan 6 hafta sonrayım, yarın doktoru görmem gerekiyordu ama acil bir durumu vardı ve gelecek haftaya ertelendi, bu yüzden yürümeye nasıl başlayacağım konusunda tavsiye için siz Redditörlere (başka nerede) dönüyorum, bana söylendi yürümeye başlayabileceğimi (Doktorla konuşamadım, sadece sekreter). 6 haftadır NWB olan insanlardan tüm tavsiyeleri gördüm, gerçekten benim gibi 20 haftaya yakın insanlardan tavsiye arıyorum. Daha dün basınç uygulamaya başladım ve şaşırtıcı derecede acısız (sadece basınç), hala Aircast takıyorum (Doktor yürürken çıkarmamamı söyledi). Ne kadar baskı uygulayabilirim? Sadece bir koltuk değneğiyle dayanabiliyorsam 1 koltuk değneği atmalı mıyım? Şimdiden bir baston almalı mıyım? hangi egzersiz iyi

Tamam, yani eski sevgilime karşı hâlâ pek çok duygum var, "HEY LETS DATE" tarzında değil, sanırım sadece duygu, ayrıldık (benimle bitirdi) ama başka biriyle çıkarsam sinirlenirdim . Arkadaş olmak istiyordu ama evet, biriyle çıktığımda sinirlenir ve beni engellerdi ve bunu öğrendi. Beni çok garip bir durumda bıraktı çünkü eski sevgilimi seviyorum, o iyi bir insan ve tamamen gitmesindense hayatımda olmasını tercih ederim. birkaç ay önce başka bir erkekle çıktı ki bu iyi ama neden olduğundan emin değilim, çıktığı adam bir erkekte nefret ettiği her şeye sahipti ve bunu bana haber vererek beni bir nevi gaza getirmek için yaptığını hissettim. neler yapıyorlar vs. Alçak ve şimdi başka biriyle ilişkim olduğunu öğrendiğinde tartıştık ve harika gidiyoruz :). eski sevgilim bir şeylerle çatıya çıktığını öğrendiğinde, yetişkinler gibi buluşup her şeyi konuşmayı reddetti, telefonu açmadı ve sonunda beni Whatsapp, Twitter, Facebook vb. Yani 2 aydan fazla olmadı ama son zamanlarda bu şeylerde engelimi kaldırdı ve neden kaldıracağı konusunda kafam karıştı? Onunla iletişim kurmayarak bana söylediğini yaptım, ama şimdi tüm bunlarla ilgili engelimi kaldırdı ve o süre için 0 kişi, ilk kelimeleri kimin söylemesi gerektiği konusunda endişeleniyorum? Onu bir arkadaş olarak istiyorum, hayatımın büyük bir parçası oldu ve birçok zor zamanımda bana yardım etti ve ilişkimiz iyi görünüyordu.

Annem 45, babam 51 yaşında. Şiddet ben 11 yaşındayken başladı. Annem babamın onu aldattığını düşündü ve oldukça öfkeliydi. Bunu düşünmesinin nedeni, o market alışverişine gittiğinde ya da bir şey almak için dışarı çıktığında saatlerce dışarıda olmasıydı. Ayrıca annem e-postalarını, mesajlarını vb. babamın okumasına izin verdi... ama annem de aynısını yapmaya çalışırsa babam savunmaya geçti. Aslında babam bir keresinde kız arkadaşlarıyla birlikteyken market alışverişine gitmek konusunda da yalan söylemişti. Annemin babamın aldattığına dair kesin bir kanıtı yok ama yaptığına inanıyordu. Bu çığlık atmaya, ağlamaya yol açtı ve babam tersledi ve anneme yumruk attı. Bu on bir yaşımdayken oldu ve o zamanlar korkmuştum, bu yüzden sürekli odamda saklandım. Ancak o zamandan beri ailem "uydu". Babam o zamandan beri annemden özür dilemişti ve annem özrünü kabul etti. Birkaç gün önce annem babamın telefonunu görmek istedi. Babam hayır dedi, bu da annemi kızdırmaya başladı. Bir süre sonra tartışmaya başladılar ve annem mutfak bıçağını alıp babamı ona zarar veririm diye tehdit etti. Onu bıçaklamadı ama babamın elini küçük bir şekilde kesti. Bir şey yapmaktan korkuyordum, bu yüzden odamda kalıp onların kavgalarını dinledim. Anlaşılan yine barışmışlar ama annem babama hâlâ kızgın. Mesele şu ki, annem çok çabuk sinirlenir. On bir yaşımdayken, olaydan önce babamın şiddet uyguladığını hiç görmemiştim. Babam sakin ve mantıklı davranmaya çalışırken genellikle annem küçük şeyler için babama bağırır ve bağırır. O zaman babamın yaptığı şey beni şok etmiş, üzmüş ve kızdırmıştı. Ayrıca annemin babamı bıçaklayacağını veya ona büyük bir zarar vereceğini de düşünmüyorum ama yine de korkuyorum. Ailem her kavga ettiğinde korkuyorum çünkü birbirlerini inciteceklerinden korkuyorum. Bunun dışında kalmalı mıyım? ya da bir şey yapmalı mıyım?

MERHABA. Erkek arkadaşımla iki yıldır beraberiz. Geçen yıl çok kilo aldı (yaklaşık 25 kg) ve bu, onunla seks hayatımı etkiliyor. Kilosu yüzünden ondan hoşlanmıyorum ve bu ilişkimizde ciddi bir çatlak yaratıyor. Ancak bu yüzden ilişkiyi asla bitirmeyeceğiz, bu yüzden kilo vermesine yardımcı olacak bir yola ihtiyacım var. Onun "spor arkadaşı" olmayı defalarca denedim. Bunu kendi başına YAPMAYACAĞI için ne yediğine dikkat eder ve yeterince egzersiz yaptığından emin olurdum. Ama ne zaman yeme ve egzersiz alışkanlıklarını düzenlemeye çalışsam, beni zorla uzaklaştırıyor ve iyi olduğunu söyleyerek yardımımı reddediyor. Ona daha önce kilosunun kendi sağlığı ve öz saygısı için bir tehdit olduğunu söyledim, ancak söyleyebileceğim veya yapabileceğim hiçbir şey fikrini değiştirip alışkanlıklarını yeniden gözden geçirmesini sağlayamıyor. Onu ikna edecek tek şey, artık kilosu yüzünden ondan hoşlanmadığımı söylemek. Tabii ki, kalbini kıracağı için bunu yapamam. Ben ne yaparım? Egzersiz yapmayı veya sağlıklı beslenmeyi reddediyor ve kilo vermesine her yardım etmeye çalıştığımda beni uzaklaştırıyor ve pes ediyor. Henüz 18 yaşındayım ve seks benim için hala çok önemli ama bu sorun yüzünden onunla (cinsel olarak) birlikte olmayı çok zor buluyorum.

Bir otelin çamaşırhanesinde yarı zamanlı çalışıyorum ve bugün vardiyamdaki temizlik personelinin bir üyesiyle tartıştım. İşimin bir parçası da otelin her katına çıkıp kirli çamaşır torbalarını alıp çamaşırhaneye getirmek. Bugün meşguldüm ve saat 3'e kadar son çantaları almaya gitmedim. Ben yukarı çıkmadan önce temizlik ekibinin bir üyesi çantaların hala orada olduğunu fark etti ve çok üzüldü. Çamaşır odasına daldı ve konu hakkında bana bağırmaya başladı. Davranışı karşısında şok oldum ama sakince çantaları almaya gittiğimi ve unutmadığımı belirttim. Bağırmaya devam etti, giderek daha saldırgan hale geldi. Ondan kibarca durmasını istedim ve gelecekte benimle bir sorunu olursa kibar bir konuşmanın yeterli olacağını söyledim. Buna cevabı bana ırkçı (o Çinli) demek ve beni temizlikçi iş arkadaşlarımı Asyalı oldukları için dinlememekle suçlamak oldu. Beni ırkçılıkla suçlayacaksa konuşmanın bittiğini söyledim. Şu andan itibaren bir yönetici olmadan onunla konuşmayacağım. Bugün izinli olan direkt amirime hemen bir mesaj gönderdim ve yarın genel müdürle konuşmak için oteli ziyaret etmeyi planlıyorum. Bu işe gerçekten ihtiyacım var, öğrenciyim. Aksi takdirde kendimi sözlü tacize uğrayacağım ve ırkçı olarak adlandırılacağım bir yerde çalışırken göremem. Reddit, herhangi bir ipucu? Bazı dışarıdan görüşler almak istiyorum çünkü bu olay beni hâlâ sarsıyor. Dürüst olmak gerekirse, bir yetişkinin bu şekilde davrandığını hiç görmemiştim ve bunu nasıl ele alacağımdan emin değilim. Ayrıca o gün çamaşırhanede benimle birlikte çalışan ve sorumlulukları paylaşmamıza rağmen kendisine bağırılmayan başka bir kişinin olduğunu da belirtmek isterim. Olayla ilgili benim için tanık ifadesi vermeye istekli. Teşekkürler

Bir hafta önce henüz bir kızı öpmemiştim. O zamandan beri 4 randevuya çıktım, tanıştığım bu kızla defalarca seviştim ve hatta onu ele geçirip sütyenini çıkardım ve biraz eğlendim. Ama nedense çekiciliğim azalıyor. O inanılmaz derecede hoş. Bana diğer kızlardan daha fazla ilgi gösterdi. Ama zaten ailesiyle tanışmamı istiyor. Ve bana her saat mesaj atıyor. İçgüdülerime güvenmeli miyim yoksa kendime zarar mı veriyorum? Beni terslediğinde artık o kabarcıklı hissi yaşamıyorum. Sadece düşünüyorum: Oh, muhtemelen buna cevap vermeliyim. Onunla ilk öpücüğüm sırasında çok sert miydim? Meme ucu ağzımdayken nasıl yumuşaktım?

Bu gerçekten tavsiye aramıyor, daha çok can sıkıcı bir kaç gün olduğu için hava atıyor. Bu yüzden üniversitedeyim, 22 yaşındayım, söyleyebileceğim kadarıyla normal bir adamım. Daha önce birkaç uzun vadeli ilişkim oldu ama son zamanlarda flörtümde ciddi bir darbe vuruyormuşum gibi görünüyor. Güz döneminin başında kız arkadaşım beni başka bir adam için terk etti. Sonra birkaç ay sonra tekrar çıkmaya başladıktan sonra 1 kız bana "çıkmak istemiyorum" yalanını söyledi, sonra yeni bir erkek arkadaş buldu, 2 kız üzerimde hayalet gördü ve bir başkası sadece hayır dedi. Bu yılın başında yeni bir sayfa açmaya çalışacağımı düşündüm, ilgilendiğini düşündüğüm 2 kız çocuğum oldu. 1 ile birkaç randevuya çıktı, çok ilgili görünüyordu ve sonra rastgele benimle konuşmayı bıraktı. Diğeri de ilgileniyor gibiydi, numarasını aldı ve hiç cevap vermedi. Gerçeği söylemek gerekirse, tüm bunlardan sonra flört etmekten ve denemekten gerçekten bıktım, çünkü bu genellikle kendimi bok gibi hissetmeme neden oluyor.

SO'mdan ayrılalı bir aydan biraz fazla oldu. Karşılıklı ayrılığımızdan bu yana birkaç kez görüştük ve o zamandan beri bazı zor kişisel zamanlarda bana yardım etti, ancak bazı ortak arkadaşlarla bir hafta sonu gezisinde onunla yattıktan sonra işler benim için gerçekten zorlaştı. Onu özlüyorum ve ne istediğimi gerçekten dile getirmeden karşılıklı ayrılığımızı kabul ettiğim için pişmanım. Hala yakın ve destekleyici arkadaşlar olarak kalacağımızı düşünmek isterim ve umarım öyle oluruz, ancak onun Facebook'unu görebilmek ve her hareketini takip edebilmek beni mahvediyor ve depresyonumla başa çıkmayı daha da zorlaştırıyordu. Bu yüzden (nihayet) NC'ye başlamaya ve kendimle idare etmeye karar verdim. Onunla arkadaşlıktan çıktım ve bu zordu ama çok özgürleştiriciydi. Ortak dostlarımız ve ortak çıkarlarımız nedeniyle yakın gelecekte onu tekrar şahsen göreceğimi biliyorum, ancak benim şartlarım dışında onunla bir daha konuşmak zorunda kalmayacağımı bilmek hem acı verici hem de iyi. Korkunç, acı verici, iç karartıcı bir yolculuktu ama /r/Breakups'ta buralara gizlenmek ve yalnız olmadığımı görmek çok yardımcı oldu. Herkese teşekkürler.

Birkaç hafta içinde Japonya'da başlayıp ardından Hong Kong'a uçarak Asya'da sırt çantasıyla dolaşmak için yola çıkan bir Avustralyalıyım. Hong Kong'da Çin vizesine başvurmayı ve orada biraz zaman geçirmeyi planlıyordum, ancak bütçem kısıtlı (ki bu iyi, hostellerde kalıyorum ve ne olursa olsun sokak yemeği yiyorum). Çin'e girmek için vize ücretini ödemeyi umursamıyorum ama (Çin çok büyük olduğu için) büyük şehirlerin çoğu arasındaki trenlerin tek yön için ~ 80 $ 'a mal olduğunu fark ettim ki bu benim için oldukça pahalı. Sadece 30 günüm var, bu yüzden Doğu yakasında Çin'de yapacak çok şeyim olduğunu hissediyorum, herhangi birinin tavsiyesi olup olmadığını merak ediyorum. Şangay'a gitmeyi çok isterdim ama gitmek istediğim Hong Kong'un en uzak yeri orası, Yunnan'ın iyi biri olduğunu duydum ve Hong Kong'da başlayıp Şangay'a kadar gitmeyi, sonra aşağı inmeyi düşünüyorum. Yunnan ve nihayetinde vizemin sonunda Laos'a giriyorum. Bu mantıklı mı? Yolculukta nerede durmaya değer? Ve sormamda bir sakınca yoksa, Çin'de olabildiğince ucuz bir ay için kabaca ne kadar harcamayı beklemeliyim? (Genellikle günde yaklaşık 40 AUD bütçe ayırırım)

Bu herif [30M] ve ben Ağustos'ta OKCupid'de konuşmaya başladık ve sorun yoktu, sohbet ettik ve bir ara buluşmaya karar verdik, ancak o benim gelemeyeceğim gerçekten uygunsuz tarihler seçmeye devam etti, bu yüzden aslında herhangi bir randevuya çıkmadık. henüz. Ama konuşmaya devam ettik ve konuşmalarımız boyunca, saçma bir miktarda mesaj attığını ve can sıkıcı bir noktaya kadar ısrarcı olduğunu ve ayrıca sabah 7'de keşfettim. Telefonum açık rahatsız etmeyin, bu yüzden gerçekten umurumda değil, ama cidden, kim erkenden bu kadar aptalca mesaj atıyor? Bütün bunlar (ve mesaj attığımızda veya aradığımızda, konuşmanın hiçbir zaman o kadar ilginç olmaması ve benim biraz sıkılmam gerçeği) ilgimi kaybetmeme neden oldu. Bir süre, aslında çok meşguldüm ve 'merhaba' mesajlarına tam bir ay boyunca gerçekten yanıt veremedim. Ya da telefon görüşmeleri. Gizlice ilgisini kaybedeceğini umuyordum, ama pekala, kaybetmedi. Bu adamla gerçekten tanışmak istemiyorum. Ama bu konuda bir pislik olmak ve onu oyalamak istemiyorum (Gerçekten yaptığımı sanmıyorum çünkü hala tanışmadık falan ve gerçekten o kadar konuşmadık). Ona kibarca ilgimi kaybettiğimi ve artık buluşmakla ilgilenmediğimi ve bana bunca zaman mesaj atmayı bırakmasını nasıl söylerim? Bunları gerçekten söylemenin güzel bir yolu var mı? Daha önce bir şey söylemediğim için biraz kötü hissediyorum, ama neyse. O yüzden burada soruyorum. Ayrılıyormuşuz gibi bile değil çünkü başlayacak gerçekten bir şey yoktu.

At&t ile 6 yılı aşkın bir süredir standart bir sony w580i ile bir planım var. Kolejdeyken, hareket halindeyken not almam gereken ve takvimi olan bir cihaza sahip olduğum birçok kez var ve bu yetenek benim için ideal. Şimdi sadece 2 ay önce bir arkadaşımdan oldukça iyi bir fiyata bir Iphone 3GS'ye geçme fırsatım oldu. Üzerindeki tüm özellikleri kullanıyorum ve kullanışlılığından oldukça memnunum, ancak bugün AT&T'nin benim iznim veya herhangi bir sözleşme olmadan beni bir veri planına kaydettiğini söyleyen bir metin aldım. Onlara kızgın dedim ve o zamandan beri bir yöneticiden ayrıntılarla birlikte geri aranacağım söylendi. Bunun kelimenin tam anlamıyla benden çaldığını hissediyorum. Banka hesabıma girip benden habersiz parayı aldılar. Telefonlarda konuştuğum süpervizör, "akıllı telefonunuz varsa, bir veri planı için ödeme yapmanız gerekir" şeklindeydi. Ama ASLA müzik, takvim, aramalar ve not alma dışında bir şey için kullanmıyorum. Bu benim bir çim biçme makinesi almam ve onların motoru değiştirirsem onlara gelip parasını ödemem gerektiğini söylemelerine benziyor. Ne yapmalıyım? Konuştuğum süpervizörün ve müdürünün adının yanı sıra tüm konuşmamızın bir özetine sahibim.

Bu uzun bir hikaye ve gerçekten önemli değil ama esasen arkadaşımın kız kardeşi (WI'da yaşıyor) Match.com'da biriyle tanıştı ve Oregon'da yaşadığını iddia eden bu İnternet kadınına mahallede 30 bin dolar gönderdi. [Bu Travel.state.gov raporuna]( (*sağduyudan* bahsetmiyorum bile) göre, bu kişinin bir dolandırıcı olduğu şüphesizdir. Gelecekte bu konuyu bulan herkes için, Reddit'te [hızlı arama]( aşağıdaki benzer eski konuları buldu: [1]( [2]( [3]( [4]( Dolandırıcı *IS* gerçek bir kişi, İtalyan-Amerikalı olduğunu iddia eden yabancı aksanlı beyaz bir kadın, arkadaşımın kız kardeşiyle Skype'ta konuştu ve bazı temel araştırmalara göre sabit hat gibi görünen bir telefon numarası var. Oregon'da. Bir web sitesine sahip gibi görünen bir antika işletmesi yürüttüğünü iddia ediyor, ancak bu konuda sıfır gerçek bilgi var, bu nedenle oldukça açık bir şekilde bir kabuk gibi görünüyor. Şimdiye kadar burada gördüğüm en iyi ipuçları: * Bu bayanın Match.com fotoğraflarında görsel aramayı tersine çevir * Sabit hattı ve antika işini araştırın (nasıl olduğundan emin değilim) Bunun nasıl çalıştığını gerçekten bilseydim, bu dolandırıcının kişisel bilgilerini 4chan'da veya herhangi bir yerde *mutlulukla* yayınlardım ama "senin kişisel ordun değil" işini anlıyorum. Durum o kadar kötüye gitti ki, arkadaşım ve ailenin diğer üyeleri, bu ablanın SGK çeklerinin tamamını bu yarım yamalak kadına göndermemesi için onlara mali vekaletname vermesi gerektiğini söylüyorlar. Bu iyi bir adım ama kız kardeş buna uymazsa asla olmaz. Daha önce burada, dolandırıcının peşine düşmenin hiçbir yere varmayacağına ve sorunun evde çözülmesi gerektiğine dair tavsiyeler gördüm. Sadece emin olmak için soruyorum.

Ben (21E) ve kız arkadaşım (21K) neredeyse 2,5 yıldır çıkıyoruz. İşler harikaydı, arada bir her zamanki kayalık yollara sahip oldum ama korkunç bir şey olmadı. Her neyse soruma gelecek olursak, son birkaç aydır kız arkadaşımın bana öyle geliyor ki beni duymadığını/ilgilenmediğini giderek daha fazla fark ediyorum. Bu konuyu ona ilettim ve beni gerçekten sevdiğini ve beni dinlediğini temin etti, ancak yine de her gün birçok kez, kişisel olarak, iyi olduğunu düşündüğüm takdiri alamıyormuşum gibi hissediyorum. her iki taraf için ilişki için. Sadece açıklama için, ilişkide harika gidiyor. Büyük sorun yok, endişe yok.

Dün gece kampüsümdeki yurtlardan birinde arkadaşımla ders çalışıyorduk. Sabah 4:00 dönüyor ve acıkmaya başlıyoruz ve bir molaya ihtiyacımız var, bu yüzden 24 saat açık dükkana gitmenin her zamanki kadar iyi bir zaman olduğuna karar veriyoruz. Aşağıya inerken cam duvarlı bir çalışma odasının yanından geçiyoruz ve çok tatlı bir kızın ders çalıştığını ve arkadaşının kanepede uzandığını görüyorum. Markete gidiyoruz, eşyalarımızı alıyoruz ve dönüşte aynı odanın önünden geçiyoruz ancak bu sefer göz teması kurduk. Bekar olduğum için ona tatlı olduğunu düşündüğümü ve finallerinde iyi şanslar dileyen bir not yazmaya karar verdim ve en altta telefon numaram var. Çalışma odasına geri döndüm, camı duvara bantladım, dikkatini çekmek için cama iki kez vurdum ve beni gördükten birkaç saniye sonra, köşede bekleyen arkadaşımla birlikte yürüdüm. Bu sabah 8:30 civarında bilinmeyen bir numaradan "Teşekkürler. Finallerde de bol şans" yazan bir mesaj aldım. Dürüst olmak gerekirse işe yarayacağını düşünmemiştim ve ondan asla haber almayacağım. Adını veya onun hakkında hiçbir şey bilmiyorum ama gerçekten çok güzel ve ona çıkma teklif etmek istediğimi biliyorum. Sorum şu ki, muhtemelen aynı okula gitmemiz dışında birbirimizin adını veya birbirimiz hakkında hiçbir şey bilmediğimize göre nasıl yanıt vermeliyim?

Jane diyeceğimiz bir kızla 8 ay çıktım ve ona çok âşıktım. Uzun lafın kısası, yaz boyunca ayrıldık ve yıkıldım ama hayatın bir parçası olarak devam etmem gerekiyordu. Böylece diğer insanlarla konuşmaya başladım ve özellikle konuşmaya başladığım tek kişi onun arkadaşıydı - hadi ona Nicole diyelim. Böylece Nicole ve ben çokça konuştuk ve oldukça hızlı bir şekilde onunla gerçekten ilgilenmeye başladım. Bir gün, sadece arkadaş olarak takılacağımızı düşünerek onu evime davet ettim çünkü gerçekten tek düşündüğüm buydu ama işler oldukça cilveleşmeye başladı. Onu benimle biraz içmeye ikna etmek için değil, sadece işaret etmek amacıyla iki kez dolapta bulunan bir votka şişesine dikkat çektim. İkinci kez biraz almamızı önerdi, biz de yaptık. İkimiz de biraz sarhoş olduk ve neredeyse öpüşüyorduk ama bunun yerine ikimiz de Jane yüzünden bunun ikimiz için de iyi bir fikir olmayacağına karar verdik çünkü kuşkusuz hala Jane'e karşı hislerim vardı. Bu kararıma rağmen Nicole ile flört etmeye devam ettim ve o da benimle flört etmeye devam etti. Çok takılmaya, sarılmaya ve aslında öpüşmek dışında her şeyi yapmaya başladık. Yine, uzun lafın kısası, son birkaç ayda çokça takıldık, çokça flört ettik ve kucaklaştık ama bir şey bizi durdurup duruyor. Bu şeyin Jane olduğunu bilmeme rağmen bugün Nicole'e sormaya karar verdim. Böylece yürüyüşe çıktık ve konuştuk ve Jane olmasaydı kesinlikle benimle ilgileneceğini ama bunu Jane'e yapamayacağını söyledi. Nicole ile bir arkadaşlıktan daha fazlasına sahip olmak istiyorum ama Jane ile olan ilişkim yüzünden, yeniden ifade etmek gerekirse, Nicole bunun olduğunu görmüyor. Temelde Nicole'ü aksine ikna etmek için yapabileceğim bir şey olup olmadığını bilmek istiyorum.

Merhaba. Ben bir 22F'yim ve son zamanlarda haftalık 23M ile çıkıyorum. Her gün mesajlaştık, hayvanat bahçesine gitmeyi vb planladık, beni akşam yemeğine / rastgele film gezisine vb. Bana birkaç aydır gözünü diktiğim bir Kiel James Patrick bileziği aldı ve hatta kendisine de aynısını aldı. Ancak geçen hafta 1.5 yıl okumak için Avustralya'ya gitti ve hala mesaj atmamıza rağmen aramızda bir şey olup olmadığını bilmiyorum. Daha önce hiç ilişkisi olmadı ve ben neler olup bittiğini bilmiyorum ... Ondan hoşlandığımı ona nasıl ima edeceğimi bilmiyorum çünkü onun da benden hoşlanıp hoşlanmadığını bilmiyorum. Ne yapmalıyım?

Onunla işte tanıştım ama gerçekten şirketin yılbaşı partisinden sonra yakınlaşmaya başladım. Şimdiye kadar tanıştığım en harika kadın olmasının binlerce nedenini listeleyebilirim (ama kısaca deneyeceğim). İlk haftadan sonra boşuna çıkma teklif ettim. Bir ilişki içinde olmak için doğru yerde olmamasının birkaç nedenini sıraladı. Bir araya gelme şansımız olup olmadığını hiç düşünmeden sorduğumu hatırlıyorum; cevabı temelde asla asla dememekti. O zamandan beri boş zamanımın çoğunu onunla geçirdim. Onun en büyük korkularını biliyorum ve o da benimkini biliyor. Dedemin vefat ettiğini öğrendikten sonra en sevdiğim yemekle (rahat yemek) yanıma geldi. Köpeğim öldükten sonra benimle kaldı ve inanılmaz derecede destekleyici oldu. Onunla geçirdiğim tek bir andan bile pişman olmadım. Onu tanıdığım kısa sürede beni daha iyi bir insan yaptığını hissediyorum (sadece kendisi olarak). Sorunlarımı içselleştirme ve dünyayı mesafeli tutma eğilimim var. Diğer tüm ilişkilerimi (arkadaşlar, aile, iş arkadaşları) muazzam bir şekilde iyileştiren bu sağlıksız referans noktasını büyük ölçüde değiştirmeme yardım etti. Onun biraz açık sözlü ve dürüst bir nişancı olmasına gerçekten bayılıyorum, bu yüzden bana her zaman saçmalıklarım ve çarpık düşüncelerim hakkında sesleniyor. Kendimi çok kibirli olarak görmüyorum ama bu kız benim ligimin çok dışında (muhtemelen 1-10 ölçeğinde 4 puan daha yüksek). Oldukça harika olan pek çok tuhaflığı var. Midesinden boğuk sesler çıkarıyor, bu da nedense "kendi düşüncelerimde kaybolmaktan" kurtulmama gerçekten yardımcı oluyor. Korkarım bu noktada saçmalıyor olabilirim ya da olmayabilirim, o yüzden soruya geçelim. Sadece arkadaş mı kalacağız yoksa siz ileride birlikte olacağımızı mı düşünüyorsunuz?

Hey millet, Yani üniversitedeyim ve üniversitede tanıştığım bir kızla yaklaşık altı aydır çıkıyorum. Bu şimdiye kadarki en uzun ilişkim. Oldukça sert düştük ve ilk dönem zamanımın çoğunu onunla geçirdim. Kelimenin tam anlamıyla, üniversiteden onunla zaman geçirmekten başka istediğim hiçbir şey yoktu. Ama bu dönem ilgimi kaybediyormuşum gibi geliyor. Sahip olduğumuz bağlantıyı kaybediyormuşum gibi hissediyorum. Bazen konuşuyor olacak ve ne söylediğiyle hiç ilgilenmiyorum. Bugün Playstation oynuyordum ve benimle sevişmeye çalıştı ve hiç ilgimi çekmedi. Diğer kadınlara da çok yakın hissediyorum. Sınıfta falan kızlarla görüşeceğim ve keşke onlara çıkma teklif edebilseydim veya onları bir partiye davet edebilseydim. Ancak, kız arkadaşım çok harika bir insan. Bana asla haksızlık etmedi ve biz hiç gerçek bir tartışmaya girmedik. O benim için harika ve onunla birlikte olmamak için son zamanlarda ona daha az aşık olmam dışında başka bir sebep düşünemiyorum. Başka bir deyişle, kendimi onunla evlenirken görebiliyordum ama şu anda onu sevdiğimi hissetmiyorum. Ayrıca çok travmatik bir deneyim yaşamış olması da önemli olabilir ~ilk yılında. Duygusal olarak biraz dengesiz ve bu nedenle çok fazla ilgiye ihtiyacı var. (Her gece onun yatağında uyuyorum.) Yine de arkadaşlarımla daha fazla zaman geçirmek istiyorum. Öyleyse onu bırakıp başka şeyler mi keşfetmeliyim yoksa ona bağlı kalıp tekrar ona karşı hisler besliyor muyum bir bakmalı mıyım?

18 yaşımdayken (şimdi 26 yaşındayım) 3 ay kadar kısa bir süre bir erkekle (23) çıktım. Genç yaşım ve aptallığım nedeniyle o zamanlar partileri daha çok önemsiyordum ve sonunda onu aldattım. Bu konuda dürüsttüm ve aramızı bozduk (elbette o sırada kötü karar verdiğim için pişmanım ve o zamandan beri bir ilişkide hiç aldatmadım). Tüm iletişim sonunda tamamen dağılana kadar koğuşlardan birkaç yıl sonra iletişim halinde kaldık. Yıllar boyunca kendimi ara sıra onu düşünürken buldum. Sadece kısa bir süre çıkmış olsak da, o tanıdığım en ilgili, düşünceli ve en harika insanlardan biri ve bunca yıldır bu kadar harika bir şeyi mahvettiğim için kendime kızıyorum. Geçen hafta Facebook'ta "arkadaş önerisi" olarak çıktı. Günaha karşı koyamadım ve bir arkadaşlık isteği gönderdim. Artık facebook arkadaşı olduğumuza göre ve ona nasıl hissettiğimi anlatan bir e-posta göndermeyi ciddi ciddi düşünüyorum. Artık ikimiz de daha yaşlı ve daha akıllı olduğumuza göre, bu çizgiyi aştı mı? Bir şans daha istiyorum ve bunun işe yaraması için her şeyin ötesine geçeceğimi hissediyorum. Ayrıca ürkütücü görünmek istemiyorum ve tüm bu şeye en iyi nasıl yaklaşılacağı konusunda tavsiye istiyorum.

Bunu kısa ve tatlı tutmaya çalışacağım ama bu kızla yaklaşık bir aydır konuşuyorum. Hem oldukça meşgul insanlar olduğumuz hem de aynı kasabada yaşamadığımız ve hafta sonları çalıştığı için çok rahat bir ilk buluşmaya gittik. Gerçekten iyi gitti ve yeri kapattı ve hatta dışarıda konuşmaya devam etti! Yaklaşık bir buçuk hafta sonra, üniversiteme giden "çalışmak" için bir arkadaşını ziyarete geldi ve arkadaşı gidene kadar gelişigüzel takıldık. Bu zamana kadar gece olmuştu ve ben ona gelmeden önce kampüste bu gerçekten harika şeyi görmesi gerektiğini söyledim ve ona bir sürpriz yaptım. Onu bu gerçekten güzel göletlere ve yürüyüş parkurlarına götürdüm ve yapmayı sevdiği yıldızlara bakarken el ele konuşarak dolaştım. Küçük bir köprüde durduk ve sadece konuşuyorduk, bu da sonunda onu tutmama ve sonra onu öpmeme neden oldu. Oldukça geç oldu ve sabah test için geri dönmesi gerekiyordu. Tüm bu süre boyunca birbirimize durmadan mesaj attık ve birbirimizden yaklaşık bir saat uzakta olduğumuzdan beri birkaç kez Facetime yaptık.

Geçenlerde 2 yılı aşkın erkek arkadaşımın her gün bir flört sitesinde oturum açtığını keşfettim. İlişkimizin ilk birkaç ayında bu hesap hakkında daha önce konuşmuştuk ve kullanılmadığı sürece devre dışı bırakmak için bir neden olmadığı konusunda anlaşmıştık. Bir yıl sonra, bir arkadaşımın potansiyel randevusuna bakmak için benimkine giriş yaptım, ve onun çevrimiçi olduğunu gördüm. Ertesi gün geri gittim ve yine oradaydı. Sonraki birkaç hafta boyunca her gün kontrol ettim ve o günde 3 defaya kadar çevrimiçiydi. Onu orada gördüğümden bahsetmiştim ve bir keresinde bir arkadaşına cevap verdiğini söyleyerek bana yalan söyledi. Konuyu gündeme getirdiğim ve beni paranoyak ve güvensiz olmakla suçladığım ve sorunlarım ve menkul kıymetlerim nedeniyle onu kapatmak zorunda kalacağı için kızdı. Ona yalan söylediğini bildiğimi henüz söylemedim, tepkisini kabullenmeye ve patlamamaya çalışıyorum. Beni aldattığına gerçekten inanmıyorum, ama başka kadınlara göz atıyor olması ve bunu kabul etmek yerine bana yalan söylemeyi ve beni aşağılamayı seçmesi büyük bir kırmızı bayrak ve sahip olduğunu iddia ettiği aşka uygun değil. Benim için. İlişkimin düşündüğüm gibi dürüstlüğe dayanmadığı için kendimi saygısız ve üzgün hissediyorum. Onunla birlikte olmak için ülke çapında taşınmak için bir işten yeni ayrıldım ve şimdi kararımdan emin değilim. Dürüstlüğün benimle pazarlık konusu olmadığını biliyor, bu ilişkimiz hakkındaki fikrime ciddi şekilde zarar verdi. Herhangi bir tavsiye veya fikir? *İlişkilerde hiçbir zaman güvensiz veya güvensiz olmadım. Bu sefer bir şey yakalayıp yakalamadığımı merak ediyor musun?

Eski erkek arkadaşımla (hadi ona Kurt diyelim) Haziran'da yattım, şu anki eski erkek arkadaşımla (kime Harry diyeceğiz) ilişkimden 3 ay sonra. Aldattım çünkü ilişkinin hiçbir yere varamayacağını ve onu bitireceğimi düşündüm. Ama sonra işler değişti. O Ağustos'a kadar (Kurt'la olan aldatma olayından sonra) Harry'yle yatmadım. Kısa bir süre sonra ona aşık oldum ve Harry ile yatmak inanılmazdı. Harry Mart'ta bir güven meselesi yüzünden beni terk etti, bu da Kurt'la aldattığımı itiraf etmemle sonuçlandı. Artık Kurt'la hiçbir şekilde, şekilde veya biçimde konuşmuyorum. Harry, iyi bir nedenden dolayı aşırı derecede incinmişti. Bu ay artık iletişim kuramıyoruz ve bu beni öldürüyor. Twitter'da takipten çıktım ve Facebook'ta arkadaşlıktan çıktım. Bunun nedeni temassız protokol mü, yoksa yoluna devam etmeye mi çalışıyor? Harry ile baştan başlamaktan başka bir şey istemiyorum. Onu seviyorum. Bu tek seferlik bir suçtu ve gerçekten üzgünüm ve değiştim. Onun için olabileceğimin en iyisi olmak için her şeyi ve her şeyi yapacağım. Yani düşünceler? Öneriler?

Bu yüzden bu yıl Arbitrary day 2012'ye katıldım ve makinemi aldığım gün çoktan bir şeyler seçiyordum. Birkaç yazarla ilgileniyordu, ben de ebay'e girdim ve bir yazardan 5 kitap aldım. Yer imi olarak biraz şeker ve 100.000.000.000.000 dolarlık bir Zimbabve banknotu attım. Yine de başka bir şey istiyordum, bu yüzden ebay'a geri döndüm ve listelediği yazarlardan birinden başka bir kitap aldım ve bu kitap imzalı bir kopyaydı. Mesele şu ki, satıcının onu göndermesi sonsuza kadar sürdü. Sanırım tüm etkinlik ayın 16'sında sona erdi ve kitap ayın 14'ünde teslim edildi ve ben tatildeydim, bu yüzden her şey ayın 18'inde gönderildi. Kutunun maliyeti yaklaşık 15 dolar, tüm hediyenin maliyetini yaklaşık 65 dolara getiriyor. Bekledim, bekledim ve hiçbir şey olmadı. Hediye alandan mesaj yok, redditgifts.com'daki kitapların resimleri yok, hiçbir şey yok. Gönderdiğim izleme kimliğine baktım ve bir numaranın eksik olduğunu gördüm, düzelttim ve ne olduğunu görmek için USPS.com'a girdim. Teslim edildi yazıyor ama evde kimse olmadığı için postanede kalmış. Bir mesaj gönderdim ve birkaç kez özür diledim, sonra onu almak için ne yapabileceğini söyledim. Hiç bir şey. Cevap yok. Birkaç gün bekledim ve başka bir mesaj gönderdim. Cevap yok. Birkaç gün içinde postane onu bana geri gönderecek. Çoğu elimde olmadığı için bunun için üzülmeli miyim?

Önümüzdeki birkaç ay içinde ikimizin de tatili var. Ben Hindistan'a gidiyorum, o Amerika'ya gidiyor. Birikmiş fazla parası yok ve tatilinin en iyi ihtimalle bir savurganlık ve alışveriş çılgınlığı olacağını biliyorum ve bu benim için sorun değil. Ancak, yakın zamanda işinden yaklaşık 3.000 $ tutarında büyük bir ikramiye aldı. Ona borcunu ödemesinin ve geri kalanını seyahati için biriktirmenin akıllıca olacağını söyledim, ama çoktan giyim için birkaç yüz harcadığını ve bana bir hediye aldığını da biliyorum. Şimdi ilgilendiği bu yüzükten bahsediyor, yaklaşık 400 dolar ve bana diğer yüzüklere benziyor ama sanırım bu sadece erkek olduğum için. Bu beni olması gerekenden çok daha fazla etkiliyor, mali açıdan sorumsuz davrandığı için kızmaya hakkım olduğunu biliyorum. Ama ilişkimizde meydana gelen bir dizi şeyde buzdağının görünen kısmı gibi geliyor. Sanırım kendimi Hindistan için hazırlarken ve oraların nasıl olduğunu bildiğim için, 400 doların ne kadar yapabileceğini düşünmeme neden oldu, ama bunun yerine sadece küçük yuvarlak bir metal parçasına mı gidiyor? Beni biraz gelecek hakkında düşündürdü, hep böyle mi olacak? Gelecekteki kapsamlı seyahat ve gönüllülük planlarımdan her zaman haberdar ve benimle onlardan ayrı olmak istiyor, ancak buna dair hiçbir işaret göstermiyor. Dükkanda veya televizyonda bir sonraki en iyi şeyi gördüğünde gözleri parlıyor ve böyle bir şey umurumda değil. Kesinlikle aşırı tepki veriyorum değil mi?

Herkese merhaba, umarım vermem gereken önemli bir karar konusunda bana yol gösterirsiniz. 11 aydır büyük bir muhasebe firmasında çalışıyorum. Geçmişim BT'de ve teknoloji ile daha yakından ilgili bir şeyler yapmak istiyordum. Görüşmeye başladım ve şu anda kazandığımdan 7 bin dolar daha fazla bir teklif aldım. Bu harika bir haber olarak geldi, sadece İK'nın bana mevcut firmamda çok daha havalı bir şey yapma fırsatı sağlayacağını öğrendim ama aynı maaşı alırdım. Yeni teklifle ilgili sorun, şu anki yerime ve SO'mun yaşadığı yere olan mesafe. Şu anda Downtown'a yakın bir yerde yaşıyorum ve o 30 dakika güneyde yaşıyor, yeni iş şu anda yaşadığım yerin 40 dakika kuzey batısında olacak. Teklifi almadan hemen önce ona daha yakın olmayı düşünüyordum ama bu her gün yaklaşık 1,5 saat araba kullanmak anlamına geliyordu. Rakamlar yaptım ve zam benzin fiyatını kapsıyor. Daha iyi bir karar verebilmek için buna ek olarak yapmam gereken bir şey var mı? Şu anki şirketimde kalırsam, önümüzdeki birkaç yıl içinde ayrılırsam daha da büyük bir zam alabileceğimi hissediyorum, ancak durumun bu olduğundan emin değilim. İşsizlik rakamlarının her gün istikrarlı bir şekilde düştüğü için kendime güveniyorum. Sen ne yapardın?

Hey Millet, Bunun için doğru yer olup olmadığından emin değilim, ancak burada yayınlamak birkaç yararlı yanıt getirecek gibi hissediyorum, bu yüzden işte başlıyorum... Kız kardeşim şimdi 25 yaşında ve 5 yıl önce tam zamanlı çalışmaya başladığından beri temelde aynı rutini yaşıyor. Aşçı olarak çalışıyor ve bu nedenle çok küçük ve çok sınırlı sosyal hayatını etkileyen tuhaf izinler alıyor. Çoğunlukla evin içinde uzanıp televizyon izliyor ve pek bir şey yapmıyor ve görünüşe göre bunu değiştirmek istemiyor. Şimdi, ikimizin de birkaç farkla bir avuç öğrenme güçlüğü paylaştığımızdan bahsetmeliyim, ancak hayatımızı etkileyen en önemlileri, düşüncelerimizi ve duygularımızı doğru bir şekilde iletmede zorluk ve ikimizin de oldukça yavaş olması gerçeği olacaktır. düşünürler. Bilgiyi işlemek ve ardından uygun eylem biçimini bulmak biraz zaman alır ve birçok sıradan görevi çok zor ve göz korkutucu hale getiren korkunç dikkat süreleri nedeniyle kolayca kesintiye uğrayabilir. Şu anda, onun yaşam tarzı gerçekten tüm aileyi (Ben, annem ve babam) etkiliyor çünkü hepimiz onun bu sağlıksız rutinin kölesi olmasını istemiyoruz. Bunun için çok daha fazlası var, ancak bu zaten oldukça uzun bir gönderi, bu yüzden hızlıca bir şeyler özetlemeye çalışacağım. Depresyonda olduğundan oldukça eminim, bu yüzden ona bir terapistle mi yoksa bir tür profesyonelle mi konuşmak istediğini soracağım, ama onu bu konuda içine kapanması için korkutmak istemiyorum. Öyleyse sorum şu, bu fikri ona nasıl getirebilirim ve ayrıca ona yardım etmek için başka ne yapabilirim? Onu böyle görmek beni gerçekten üzüyor. Yani herhangi bir öneri çok takdir edilecektir. Ayrıca, yardımcı olabileceğini bildiğiniz diğer alt dizinler de bilmek iyi olur.

Ben de 2 kızı birbiriyle tanıştırdım. Onu vurdular. İkisi de biseksüel. Her neyse, çıkmaya başladılar. Ve yandan, ikisinin de benden hoşlandığını ve her ikisinin de kendileri hakkında cinsel açıdan liberal olduklarını öğrendim. Benim sorum şu, bu ikisi ile nasıl 3'lü bir ilişkiye girebilirim? Ben sleezy douche değilim. Bakire olduğum için sadece kayboluyorum ve kafam karışıyor. Birincisi: 3'lü grup fikrini nasıl ortaya atabilirim? Diğer kişinin benden hoşlandığını biliyorlar mı bilmiyorum. İkisi de benden hoşlanıyor. Bana ayrı ayrı söylediler. Ve ikisi de aynı fikirdeyse, 3'lü nasıl çalışır? 20 yaşında bir erkeğim. Bir kız 21 yaşında. Diğeri 19 yaşında. İlişki süreleri 2 haftadır.

Sonunda bir iş buldum! Hayatımda daha önce bir bardağa işediğim için hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Çevrimiçi iş bulma sitelerinin görünüşte giriş seviyesi işlerde açıkları olmasına rağmen, gerçekten işe almadıklarına ikna oldum. Craigslist (yalnızca restoranlar, oradaki diğer her şey hemen hemen dolandırıcıdır) ve Indeed.com gibi siteleri kontrol ettikten ve kalifiye olduğum her pozisyona başvurduktan sonra beni bir röportaj için çağıran tek yer McDonald'stı... ve onlar beni işe bile almadı! Hatta bir süre geçici bir ajans aracılığıyla denedim, boşuna. Geçici hizmet konusunda beni gerçekten kızdıran şey, bana teklif etmek istedikleri tek işin bir hastanede geceleme kat hizmetleri pozisyonu olmasıydı. Temizlikçi olarak deneyimim var ama temizlikçiliğin artık yapmakla ilgilendiğim bir şey olmadığını söylediğimde açık sözlü ve dürüsttüm. Yine de dilenciler seçici olamaz herhalde. Tam bu işi ciddi ciddi düşünürken, gazetede (hey, bulabildiğim her kaynağa iş arıyordum!) bir değil, çok tercih edeceğim iş ilanları olduğunu gördüm. evde tutmaktan daha fazlasını yapın! Biri idari bir işti, diğeri ise bir üretim işiydi. Bana bu pozisyonları neden hiç teklif etmediklerini sormak için aradığımda (çok dokunaklıydım ve nelerin uygun olduğunu görmek için haftada iki kez geçici servisi aradım); bunun sadece insanların başvuruda bulunmalarını sağlamak için olduğunu söylediler! Zaten kayıt yaptıranlara iş bile bulamayınca neden daha fazla başvuruya ihtiyaç duyuyorlar dedim! Reddit'e gerçekten teşekkür etmek istiyorum çünkü burada pek çok tavsiyeyi dikkate aldım. Keşke gönderilere bağlantı verebilseydim ve gereken krediyi verebilseydim. Gönderilerden biri şuna benzer bir şeydi: (Güven sorunlarıyla uğraşmak) "Yapana kadar taklit et." Başka bir gönderi, askreddit'te, gerçekten ne zaman röportaj alacağınıza dair ipuçları hakkında çok bilgilendirici bir gönderiydi, röportajın sonunda eklediğini söyledi, herhangi bir sorusu olup olmadığı sorulduğunda, "Ne yapabilirim veya söyleyebilirim" dedi. bugün bana yarın bu işi verecek mi?" (Bunu kesinlikle söyledim!)

Bana hiç bir şey teşhisi konmadı, ama ben son derece endişeli bir insanım. Artı tarafı, beni çok başarılı yaptı; Olumsuz tarafı, genellikle oldukça mutsuzum ve küçük aksiliklerle başa çıkmak benim için son derece zor. Son zamanlarda bir terapistle görüşmeye başladım, ancak muhtemelen ancak bu kadarını yapabileceğini düşünüyorum. Bugün güzel bir örnek. İş yerinde küçük bir hata yaptım ve tüm günü gözyaşlarımı bastırmaya çalışarak ve kendimi yırtarak geçirdim. Tamamen mutsuzum ve hiçbir şey beni daha iyi hissettirmeyecek. Onu seviyorum ve ilişkimizi seviyorum. Ama o hiç de öyle değil ve benim korkunç karamsarlığımla sonsuza kadar uğraşmak zorunda kalmaması gerektiğini düşünüyorum. Çocuk sahibi olduğumuzda durumun daha da kötüye gideceğinden korkuyorum (geçmişte hormonal doğum kontrolüne kötü tepkiler verdim). Onu bu zahmetten kurtarmalı mıyım? Çok daha iyisini hak ettiğini hissediyorum.

Bana her zaman, bir şeyden hoşlanmazsan konuşursun ve işler değişirse o zaman harikadır, eğer değişmezlerse o zaman ya onu kabul etmeyi öğrenirsin ya da devam edersin. Erkek arkadaşım neredeyse tam tersi. Sadece onun için inanılmaz derecede can sıkıcıysa konuşacaktır. Bazen işlerin böyle olduğunu kabul etmeyi öğrendiğini ve sadece küçük bir sıkıntıysa bir şeyi değiştirmeye çalışmanın her zaman yardımcı olmadığını söylüyor. Şimdiye kadar yalnızca bir ciddi tartışmamız oldu (6 aydan daha az bir süredir birlikteyiz) ve bu, neredeyse zorlayıcı geldiğini söylediği bir şey hakkındaydı ve geçmişte duygusal olarak taciz edici bir ilişki içindeydim, bu yüzden izlemeyi öğrendim işaretler için. Yaklaşık iki saat süren tartışmamızı burada konuştuk. İlk başta tartışmayı bölen durumlar oldu ama ben kararlıydım ve o konuşuyorsa benim susacağımı ya da tam tersinin (diğerinin konuşmasını bitirmesini bekleyeceğimizi) söyledim. Bir noktada anlaşılmadığımı hissettim ve temelde her şeyi olabildiğince açık bir şekilde söyledim ve sonunda sorunumun ne olduğunu anladı ve söylediği şey ve nasıl çıktığı için özür diledi ve ben sormadan özellikle şunu söyledi: Beni herhangi bir şekilde zorladıysa, daha iyisini hak ettiğim için onu tamamen terk etmem gerekir (temelde kitabımda büyük bir artı). ("argüman stilimizin" bir önizlemesi.) Yine de benim için önemli olan şey, bu küçük sıkıntılar hakkında konuşmaması ve bazen sinirlendiğini anlayabiliyorum ama ona sorarsam o zaman daha fazla sinirleniyor çünkü temelde bunun başa çıkabileceği bir şey olduğunu söylüyor. Bu "yüzleşme" tarzına alışkın değilim ve bu kadar acımasızca dürüst bir aileden geldiğimde bununla nasıl başa çıkacağımı merak ediyorum. İletişim tarzlarımızın daha sonra sorun olmasını istemiyorum. Ve eğer küçük bir şeyse, o zaman yalnız kalana kadar bekleyeceğim ve bunu yapmandan hoşlanmadığımı söyleyerek konuşacağım, böyle hissediyorum (ben şeyler hakkında konuştuğun o psişik şeyleri yapmak) ... ne yazık ki eski konuşmaların hiçbirini hatırlamıyorum.

Normalde dinlemeyeceğim müzik albümlerini dinlediğim ve takdir etmeye çalıştığım ve temelde onlar hakkında ne düşündüğümü gözden geçirdiğim bir proje için bir web sitesi başlatıyorum. Bunu müzik kitaplığımı genişletmek, inceleme yazma pratiği yapmak, farklı müzik türleri hakkında bilgi edinmek ve sadece eğlenmek için yapıyorum. ABD'deki Adil Kullanım Yasalarına pek aşina olmadığım için sorum şu: Dinlediğim albümlerdeki müziklerin bazı bölümlerini bir "video incelemesi" türünde kullanabilir miyim? Bu tür bir durumda Adil Kullanım nedir veya değildir? Adil Kullanım ile ilgili herhangi bir bilgi takdire şayandır. Orada sınırlı bilgi buluyorum, ancak Reddit topluluğunda bu şeyleri bilen insanlar olduğunu biliyorum, bu yüzden onu ortaya koyuyorum. Hadi Reddit'e! Bana yardım edecek misin?

Son üç ilişkimin hepsi yaklaşık 2 yıl oldu ve hepsini bir dizi sorun ve ilgimi kaybetmem nedeniyle bitirdim. Şu an birlikte olduğum kız bir ilişkide isteyebileceğim her şeye sahip - ama yine de ilgimi kaybetmeye başladığımı hissediyorum. Oldukça kötü bir kıskançlık sorunu var, ancak bunun bir kısmı haklı ve herkesin affedilmesi gereken bazı kişisel kusurları olması gerektiğini düşünüyorum. Tatminsiz hissetmeme katkıda bulunduğunu düşündüğüm bir faktör, arkadaşımın "gezgin göz" dediği şeyi alma eğiliminde olmamdır. Kız arkadaşımla mutlu olmama rağmen, etraftaki diğer kızları fark etmekten ve onlara çekilmekten, hatta bazen kendimi flört ederken yakalamaktan kendimi alamıyorum. Çoğu cinsel çekim ve arzu - korkunç görünüyor ama kız arkadaşımla neredeyse bir yıl geçirdikten sonra sekse daha az ilgi duyuyorum ve ara sıra başka bir kızın bana ilgi gösterdiğini fark ettiğimde bir heyecan patlaması yaşıyorum. Süresiz olarak çıkabilirdim ama yerleşmek ve çocuk sahibi olmak istiyorum. Her zaman ilişkilerimden memnun kalamayacağım hissine kapılıyorum ve bu huzursuzluğu sadece bir veya iki yıl sonra alıyorsam, hayatımın geri kalanında nasıl olacağını hayal edemiyorum. Açık bir cevap, hangisinin daha önemli olduğuna karar vermek, farklı insanlarla çıkmak veya yerleşmek ve ardından karara bağlı kalmak için kendi kendini kontrol etmektir. Yerleşmek *istediğim* kadar uzun bir dönem ama başka kızların peşinden koşma isteğinden asla kaçamıyorum. Birkaç yıl önce daha yaşlı birine bunu anlattım ve "hazır olmamalısın" dediler ama bunun geçmeyeceğini hissetmekten kendimi alamıyorum ve gerçekten bir aile kurmak istiyorum.

Geçen gün okulumda voleybol oynuyorduk ve oynayamayan insanlar olduğu için topu tutmamıza izin verildi. Bu yüzden zıpladım ve kimsenin ulaşamayacağı bir yere topu ittim, ama yunus dalışı yapan ve topu yakalayan (şimdiye kadar gördüğüm en harika voleybol tutuşu) zenci bir adam var. NBA (aslında bu yakalama yüzünden NFL demek istedim) ama her siyah insanın basketbolda iyi olduğuyla ilgili şakayı pek çok kez duyduğumdan beri, NBA kelimesi otomatik olarak geldi. Şimdi ırkçı olduğumu düşünüyor (Ki gerçekten değilim) Uzun lafın kısası, En kötü ırkçı yorumunuz/şakanız nedir?