text
stringlengths 1
58
| label
stringlengths 9
20
|
---|---|
چو شب بگذشت و همچون صبح خیزان | U---U---U-- |
در همه جانها نهان چون جان جان | -U---U---U- |
درین دیار کسی را مهل که خانه کند | U-U-UU--U-U-UU- |
کرم به طبع تو قسام نعمت رزاق | U-U-UU--U-U-UU- |
برافروختن جای تاریک اوی | U--U--U--U- |
بار یک خانه بهر خر باشد | UU--U-U-UU- |
برآمد، زیر پا این طشت افگند | U---U---U-- |
همه بی ریسمان رفتند در چاه | U---U---U-- |
برآ در آینه شو یا ز پیش چشمم دور | U-U-UU--U-U-UU- |
خرزه آن غرزن آوریده به دست | UU--U-U-UU- |
بداد آفرینندهٔ داد و راد | U--U--U--U- |
همی رای زد شاه بر بیش و کم | U--U--U--U- |
کس نیست خبردار،تو میدانی تو | --UU--UU--UU- |
پسر باشدش کز جهان بر خورد | U--U--U--U- |
یاره و خلخال و تاج و گوشوار حور عین | -U---U---U---U- |
زان هژده قلب شد بهای تو | --UU-U-U--- |
گردون شده زیر علم دولت او دون | --UU--UU--UU-- |
چشم بر قول او نهادن و گوش | UU--U-U-UU- |
در پارس چنین نمک ندیدم | --UU-U-U-- |
مبتلا بودند دایم در بلا | -U---U---U- |
زان پری پیکر بهشتی وش | UU--U-U-UU- |
میر بزرگوار بهعید بزرگوار | --U-U-UU--U-U- |
یکی بندهٔ گرد و پرخاشخر | U--U--U--U- |
و هر دم شکر می گوید که سوزش را همیشایم | U---U---U---U--- |
ازین مهتران مفگنید ایچ کس | U--U--U--U- |
وی عجب ایشان برای گردهٔ | -U---U---U- |
باز ما را عالمی چون حلقه کرد | -U---U---U- |
اینجا چو تو نهای تو ز شادی و غم مپرس | --U-U-UU--U-U- |
چنین گفت او که طوفانیم باید | U---U---U-- |
این شب قدر چنانست که صبحش ندمد | UU--UU--UU--UU- |
روی تو به دو چشم نجس نتوان دید | --UU--UU--UU- |
به شب خورشید میپوشید در روز | U---U---U-- |
فراقم در وصال اینجا عیان بود | U---U---U-- |
زردی و سرخیم از عشق است کز تیمار او | -U---U---U---U- |
کافت جان شیر غرّان بود | UU--U-U-UU- |
جهانش دستکاری خواست کردن | U---U---U-- |
شب و روزی عجب در ره فتاده | U---U---U-- |
جان به دنبال او روان کردم | UU--U-U-UU- |
نگه کرد با دانش و آب روی | U--U--U--U- |
به روی پشتهای برراند توسن | U---U---U-- |
گو همچو ملک سر به سماوات برآرید | --UU--UU--UU-- |
به قدر یک سر سوزن نیاورد نقصان | U-U-UU--U-U-UU- |
در بهشت عدن ناشاد آمدن | -U---U---U- |
فرزند عزیز خود کند گوش | --UU-U-U-- |
ای باد، پیش از آن تو برو، پرده زان جمال | --U-U-UU--U-U- |
در خور آید کار را جز دفع زنگ | -U---U---U- |
نوبت عشرت بزن پیش آر جام | -U---U---U- |
لیک از تاثیر آن پشتش دوتو | -U---U---U- |
چیست این بغض و حیلسازی و کین | -U---U---U- |
ای کاش شوم زودتری خاک که باری | --UU--UU--UU-- |
پسر بُد یکی نام او نوشیار | U--U--U--U- |
که برآیی یکی زمان ببرم | UU--U-U-UU- |
جان جاهل زین دعا جز دور نیست | -U---U---U- |
به کافر مذهبی دل بسته دیرم | U---U---U-- |
همی هر کسی پهلوان را ستود | U--U--U--U- |
جز آرایش کردگارش نبود | U--U--U--U- |
مرا بسود و فرو ریخت هر چه دندان بود | U-U-UU--U-U-UU- |
کند از جان و دل بدان میلی | UU--U-U-UU- |
به کسم مکن حواله که به جز تو کس ندارم | UU-U-U--UU-U-U-- |
مفخر تبریزیان شمس حق ای خوش نشان | -UU--U--UU--U- |
مر مرا چه میبری سر بی خطا | -U---U---U- |
چو آن نامه نزدیک خسرو رسید | U--U--U--U- |
مملکت بر هم زد و شد ناپدید | -U---U---U- |
پیش سلطان به پاسبان منگر | UU--U-U-UU- |
ترک تیمار و جرایات مکن | UU--UU--UU- |
سیامک بدش نام و فرخنده بود | U--U--U--U- |
چون می در لطف و لعل در رنگ | --UU-U-U-- |
این دو بینی از آن خطا باشد | UU--U-U-UU- |
گنج بود او در خرابی زان نشست | -U---U---U- |
حقیقت در بر بیچون نهادم | U---U---U-- |
ای جهان دیده بود خویش از تو | UU--U-U-UU- |
چون جمال او بدید آن نامدار | -U---U---U- |
چه ملامت بود آن را که چنین باده خورد | UU--UU--UU--UU- |
ور صد هنرت باشد آخر نه در آن شستی | --UU-----UU--- |
زمانه دم ما همیبشمرد | U--U--U--U- |
که هست او تو را در همه کار یاور | U--U--U--U-- |
فروزندهٔ پاک جان منند | U--U--U--U- |
موسیا بسیارگویی دور شو | -U---U---U- |
گوید این لیک خلق و فعل و فنش | UU--U-U-UU- |
آخر گفتم بمردم از هستی خویش | --UU--UU--UU- |
آخر این جان است کز تن می رود | -U---U---U- |
بیعلم یکی است رازی و تازی | --UU-U-U--- |
فرستادهای را برآراست کار | U--U--U--U- |
یک اسم فنا یکی بقا میبخشد | --UU--UU--UU- |
سگ از بیگانه با فریاد گردد | U---U---U-- |
همه دانند که پروردهٔ ما خوش باشد | UU--UU--UU--UU- |
به عقبی آن شفیع زَلّت این | U---U---U-- |
سر زلفش دراز افتاده بر پای | U---U---U-- |
ذرهٔ از دوستی میخواست او | -U---U---U- |
بهار آمد، ولی سرو گلستان چون توان کردن | U---U---U---U--- |
احسان او نگار گر ملک شد مگر | --U-U-UU--U-U- |
که پاداش پیش آیدت ایزدی | U--U--U--U- |
ید مؤید او هست جود را اکسیر | U-U-UU--U-U-UU- |
ز هر نوعی مفصّل بیش و کم نیز | U---U---U-- |
اولیا را داشتی در انتظار | -U---U---U- |
در جهان بازگونه زین بسیست | -U---U---U- |
زهر است نعمتش چو نیابد همی رها | --U-U-UU--U-U- |
گوی پیرسر مهتری دیریاز | U--U--U--U- |
راهبرتر ز نامههای دبیر | UU--U-U-UU- |
به خوبی بسی داستانها زدم | U--U--U--U- |