Datasets:

rinabuoy

/

def2word

like 0

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជនដែលរស់នៅកន្លែងណាមួយ ដូចជានៅក្នុងភូមិ ឃុំ ស្រុក ជាដើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អ្នករស់នៅ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គ្រឿងអលង្ការមួយយ៉ាងសម្រាប់ពាក់នៅនឹងក មានសណ្ឋានជារង្វង់ ធ្វើពីវត្ថុធាតុផ្សេងៗ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ខ្មែរបុរាណនិយមពាក់កង-ក (រូបចម្លាក់នៅប្រាសាទអង្គរវត្ត, ប្រាសាទបាយ័ន...) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កងក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គ្រឿងប្រដាប់ដៃមួយប្រភេទ ធ្វើពីលោហៈមានបន្ទារទំហំប្រហែលប្រាំមួយសង់ទីម៉ែត្រ ជាបន្ទះអង្កន់ៗចំនួន៤ឬ៥កងជាប់ៗគ្នា សម្រាប់តួនាយរោង តួយក្ស និង តួស្វាក្បាច់ ពាក់លម្អជុំវិញកដៃបន្ទាប់ពីកងរាក់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កងកន់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គ្រឿងអលង្ការមួយប្រភេទធ្វើពីលោហៈ ដែលផ្នែកខាងចុងទាំងពីរខាងទល់មុខគ្នា រចនាដូចផ្កាឈូកក្រពុំ សម្រាប់ពាក់នៅលើ កជើងនៃអ្នករបាំបុរាណខ្មែរ។ កងទងឈូកក៏មានពាក់លម្អ កជើងកូនក្រមុំក្នុងពិធីមង្គលការដែរ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កងទងឈូក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គ្រឿងប្រដាប់ដៃមួយប្រភេទ ជាកងដៃមានមុខកាត់បីជ្រុង រាងដូចទ្រនុងខ្នងសត្វពស់ដោយមានឆ្លាក់ក្បាច់ភ្ញី សម្រាប់ឱ្យអ្នករបាំបុរាណខ្មែរពាក់លម្អនៅលើ កដៃចំនួនម្ខាងមួយ ពាក់បន្ទាប់ពីកន្រ្ទុំ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កងរាក់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់រចនាដែលមានទម្រង់ស្លឹកពោធិ៍ឬត្របកទំពាំង មានបណ្ដូលក្បាច់រាងមូល ស្រួចចុង ឬ រាងតំណក់ទឹក មានឆែក១ជាន់ឬ២ជាន់។ ក្បាច់នេះមានដូចជា ក្បាច់កញ្ចាំងរាយ កញ្ចាំងដុំ កញ្ចាំងត្របកទំពាំងជាដើម សម្រាប់លម្អលើចន បល្លង្ក មកុដ ដោយដាំត្បូង បិទកញ្ចក់ បញ្ចុះភ្លុក។ ល។ សម័យបុរាណ គេនិយមប្រើក្បាច់កញ្ចាំងចង្វាយ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កញ្ចាំង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់រចនាដែលមានទម្រង់ស្លឹកពោធិ៍ បណ្ដូលមានមាត្ររាងមូលស្រួចចុងឬរាងតំណក់ទឹកមានឆែក១ជាន់ឬ២ជាន់។ ក្បាច់នេះផ្គុំឡើងដោយកញ្ចាំងរាយ លម្អលើចង្វាយផ្សេងៗគ្នា។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កញ្ចាំងចង្វាយ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់រចនាមានទម្រង់ស្លឹកពោធិ៍ បណ្ដូលមានមាត្ររាងមូល ស្រួចចុងឬរាងតំណក់ទឹកមានឆែក១ជាន់ឬ២ជាន់ ដែលផ្គុំឡើងដោយកញ្ចាំងរាយចាប់ពីពីរឡើងទៅ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កញ្ចាំងដុំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់រចនាដែលមានទម្រង់ស្លឹកពោធិ៍ទ្រវែង បណ្ដូលមានមាត្ររាងមូលស្រួចចុងឬរាងតំណក់ទឹក មានឆែក១ជាន់ឬ២ជាន់។ ក្បាច់នេះមានទម្រង់វែងជាងកញ្ចាំងរាយ និង មានទម្រង់ដូចត្របកទំពាំង ជួនផ្គុំឡើងដោយកញ្ចាំងរាយ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កញ្ចាំងត្របកទំពាំង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់រចនាដែលមានទម្រង់ស្លឹកពោធិ៍ បណ្ដូលមានមាត្ររាងមូលស្រួចចុងឬរាងតំណក់ទឹក មានឆែក១ជាន់ឬ២ជាន់។ ក្បាច់នេះនៅរាយដាច់ពីគ្នា ហើយមានទម្រង់ខ្លីជាងត្របកទំពាំង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កញ្ចាំងរាយ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>កន្ទុយសំពត់ក្បិនរបស់តួនាយរោងដែលបត់ទម្លាក់ចេញក្រៅ មានទម្រង់ដូចកន្ទុយត្រីប្រា។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កន្ទុយប្រា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គ្រឿងប្រដាប់ដៃមួយប្រភេទជាខ្សែដៃ មានសណ្ឋានជាគ្រាប់មូលតូចៗ រចនាដោយទម្លុះជាក្បាច់ចក្កច័ន ក្បាច់ពងត្រី ឬ ដាំត្បូងដោយចោះរន្ធដើម្បីដោតខ្សែពីមួយគ្រាប់ទៅមួយគ្រាប់សម្រាប់ឱ្យអ្នករបាំបុរាណខ្មែរពាក់លម្អនៅលើ កដៃចំនួន២ខ្សែម្ខាង បន្ទាប់ពីកងញ័រដៃ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កន្រ្ទុំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គ្រឿងអលង្ការមួយយ៉ាងពាក់នឹងទងត្រចៀក ធ្វើពីវត្ថុធាតុផ្សេងៗ ដែលផ្នែកខាងមុខមានក្រចាប់ដាំត្បូងមួយគ្រាប់ធំពទ្ធដោយគ្រាប់ត្បូងច្រើន ភ្ជាប់ទៅនឹងទងវែង និង មានសន្ទះមួយដាច់ដោយឡែកសម្រាប់ស៊កផ្ទប់ដើម្បីកុំឱ្យរបូតនៅពេលប្រើប្រាស់។ នៅសម័យបុរាណ គេមិនធ្វើសន្ទះស៊កផ្ទប់ទេ ប៉ុន្តែគេប្រើក្រមួនឃ្មុំបិទភ្ជាប់រាងដូចប្រាក់កាក់ (កាក់+បិទ) ។ ពាក្យសៀមហៅថា ទុំហូ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កបិត[កៈបិត]<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការសិក្សាពិនិត្យសង្កេតជាប្រព័ន្ធជាដំបូងដើម្បីកំណត់ទីតាំង កំណត់អត្តសញ្ញាណ និង កត់ត្រារបាយទីតាំងស្ថានីយបុរាណវត្ថុវិទ្យាដែលមាននៅលើនិងក្នុងដី ក្នុងបរិស្ថាននៃភូមិសាស្រ្តធម្មជាតិ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ការពិនិត្យសង្កេតបុរាណវត្ថុវិទ្យាបឋម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិធីសាស្រ្តមួយរបស់បុរាណវត្ថុវិទ្យាក្នុងការសិក្សាពិនិត្យសង្កេតវត្ថុ គំហើញមានដូចជាបុរាណវត្ថុសិល្បៈ រចនាសម្ព័ន្ធសំណង់ បុរាណអចលនវត្ថុជាដើម ដែលស្ថិតនៅលើផ្ទៃដីនៃស្ថានីយណាមួយ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ការអង្កេតផ្ទៃលើ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គ្រឿងអលង្ការមួយយ៉ាងពាក់នឹងទងត្រចៀក ធ្វើពីវត្ថុធាតុផ្សេងៗ មានក្បាលដាំត្បូងកញ្ចុំ និងមានទងកោងខុបដូចកង្វេរប្រើជាតម្ពក់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កាវទងខ្វេរ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គ្រឿងអលង្ការមួយយ៉ាងពាក់នឹងទងត្រចៀក ធ្វើពីវត្ថុធាតុផ្សេងៗ មានក្បាលដាំត្បូងកញ្ចុំ ដែលមានទងវែងត្រមោងកណ្ដាល ឬ មានទងវែងត្រង់ ភ្ជាប់ដោយសន្ទះមួយដាច់ដោយឡែកសម្រាប់ស៊កផ្ទប់មិនឱ្យរបូតនៅពេលប្រើប្រាស់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កាវទងត្រង់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>រូបរចនាដែលមានលក្ខណៈវិចិត្រ បង្កើតចេញពីទិដ្ឋភាពឬរូបភាពអ្វីមួយសម្រាប់តុបតែងលម្អស្ថាបត្យកម្មឬវត្ថុផ្សេងៗ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ក្បាច់ភ្ញីភ្លើង ក្បាច់ចក ក្បាច់ពងត្រី ក្បាច់ធ្មេញក្របី។ ល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់កញ្ចុំរីកមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមដៃទាំងប្រាំរួមប្រមូលគ្នាពត់ងឃ្លាតពីគ្នា ដែលមានលំនាំដូចផ្កាចាយ (ផ្ការីក) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់កញ្ចុំរីក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់កញ្ចុំរួមមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមដៃទាំងប្រាំរួមប្រមូលផ្គុំគ្នា ពត់ងស្ទើតជិតគ្នា ដែលមានលំនាំដូចផ្កាក្រពុំ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់កញ្ចុំរួម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំដែលប្រើម្រាមដៃទាំង៥ ក្ដាប់ហើយកាច់កដៃឱ្យក្ងុកទៅមុខ។ នៅពេលរាំ ម្ដងគេលើកដៃឆ្វេងឡើងលើ ម្ដងគេលើកដៃស្ដាំឡើងលើ ដែលមានលំនាំដូចជើងសេះដើរឬផាយ។ ឧទាហរណ៍ ៖ នៅក្នុងរបាំរឿងរាមកេរ្តិ៍ ត្រង់ឈុតរាមលក្សណ៍និងជបលក្សណ៍ជិះលើសេះច្បាំងជាមួយហនុមាន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ក្ដោប<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ក្ដាប់មានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមដៃបួនក្ដាប់ ឯមេដៃលាចេញ ដែលមានលំនាំដូចក្ដឹបផ្លែឈើ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ក្ដាប់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ក្រញាំមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមដៃទាំងប្រាំពត់ប្រឈមរកគ្នា ដែលមានលំនាំដូចក្រញាំខ្លាឬក្រញាំឆ្មាជាដើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ក្រញាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ខួងមានរបៀបរាំដោយប្រើចុងមេដៃនិងចុងម្រាមដៃកណ្ដាលទល់ភ្ជាប់គ្នា កើតចេញជារង្វង់មូល ឯម្រាមបីទៀតកាច់ងស្ទើតឡើងដែលមានលំនាំដូចផ្លែឈើចាស់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ខួង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ខួងផ្ទាត់មានរបៀបរាំដោយប្រើចុងមេដៃ និងចុងម្រាមដៃកណ្ដាលកាច់ទល់ភ្ជាប់គ្នាជារង្វង់មូល ហើយនៅពេលចុងបញ្ចប់នៃសាច់ភ្លេង គេតែងផ្ទាត់លាម្រាមដៃកណ្ដាលចេញពីម្រាមមេដៃ ដោយឱ្យម្រាមកណ្ដាលមកជាប់នឹងម្រាម៤វិញ ដូចផ្លែឈើទុំជ្រុះ ក្នុងន័យថាលាគ្នាឬបែកគ្នានាពេលបញ្ចប់សាច់រឿង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ខួងផ្ទាត់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ខួងហាមានរបៀបរាំដោយប្រើចុងមេដៃ និងចុងម្រាមដៃកណ្ដាលកាច់បែររកគ្នាជារង្វង់ ដោយមិនទល់ចុងម្រាមជាប់គ្នា ដែលមានលំនាំដូចផ្លែឈើទុំប្រេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ខួងហា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ម្យ៉ាងប្រើប្រាស់សម្រាប់លម្អស្ថាបត្យកម្មដែលធ្វើពីសម្ភារៈផ្សេងៗ មានសណ្ឋានជាល្បាក់ខ្សែ ជ្រុង ឆ្នូតវែង ដាក់ផ្ដេក ឬ បញ្ឈរទៅតាមលក្ខណៈនៃអគារ ដោយយកភាពស្មើគ្នានៃកម្រិតទឹកជាគោល។ គេប្រើក្បាច់ខ្សែទឹកដាក់នៅខាងក្រៅឬខាងក្នុងអគារ ជាទូទៅ នៅលើផ្ទៃជញ្ជាំង ពិតាន វត្ថុផ្សេងៗ ឬ ឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ។ ខ្មែរនិយមប្រើក្បាច់ខ្សែទឹកផ្ដេក បញ្ឈរ និង ព័ទ្ធវ័ណ្ឌ (ព័ទ្ធជុំ) ។ {pp1}1716_01.jpg{pp2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ខ្សែទឹក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>១- ក្បាច់គូមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមចង្អុលដៃនិងម្រាមកណ្ដាល ចង្អុលបញ្ឈរញែកចេញពីគ្នា មានលំនាំដូចមែកឈើបែកចម្ពាម ឯម្រាមបីទៀតបត់ប្រជុំគ្នា ដោយអ្នករាំត្រូវបែរបាតដៃមករកមុខរបស់ខ្លួន។ ២- ក្បាច់គូមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមចង្អុលដៃទាំងពីរមកដាក់ផ្គូផ្គងគ្នា មានលំនាំដូចរុក្ខជាតិមានមែកពីរទន្ទឹមគ្នា ក្នុងន័យប្រៀបធៀប ឯម្រាមបួនទៀតបត់ប្រជុំគ្នា ដោយអ្នករាំត្រូវផ្កាប់បាតដៃ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់គូ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ចង្អុលមានរបៀបរាំផ្សេងៗដោយប្រើម្រាមចង្អុលដៃ ចង្អុលទៅឆ្វេង ស្ដាំ លើ ក្រោម ខ្ពស់ ទាប ជិត ឆ្ងាយ... ទៅតាមអត្ថន័យក្នុងសាច់រឿង។ ក្បាច់នេះមានលក្ខណៈដូចរុក្ខជាតិដុះចេញជាពន្លក។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ចង្អុល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់បាតឬក្បាច់មូលដ្ឋានសម្រាប់បំពត់រាងកាយ ដើម្បីបង្កើនសោភណភាព និង សុក្រឹតភាព តាមចលនាក្បាច់យឺតៗ ដោយប្រឹងសង្កត់ឱ្យនួន រមួត បញ្ជាគ្រប់សរសៃ គ្រប់សន្លាក់ និង គ្រប់សាច់ដុំ តាមចង្វាក់ភ្លេងពិណពាទ្យ ឬ តាមរនាតឯក និង សម្ភោរ ឬ ប្រសិនបើគ្មានឧបករណ៍ភ្លេង អ្នកហាត់ទាំងអស់ស្រែកជាចង្វាក់ព្រមៗគ្នាថា «ចាក់ ចូង ចាក់ ធីង ធីងធីង ចូង ធីង»។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ឆា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់បាតឬក្បាច់មូលដ្ឋានសម្រាប់បំពត់រាងកាយ ដើម្បីបង្កើនសោភណភាព និង សុក្រឹតភាព តាមចង្វាក់ភ្លេងពិណពាទ្យ ឬ តាមរនាតឯក និង សម្ភោរ ឬ ប្រសិនបើគ្មានឧបករណ៍ភ្លេងទេ អ្នកហាត់ទាំងអស់ស្រែកជាចង្វាក់ព្រមៗគ្នា។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ឆាបញ្ចុះ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ជីបមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមមេដៃ និងម្រាមចង្អុលដៃ រឹតចុងម្រាមរួមភ្ជាប់គ្នាដូចផ្កានោប (ក្ដឹបផ្កាបើកមាត់ចាប) ឬ រុក្ខជាតិកំពុងចេញត្រួយ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ជីប<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់មេមួយប្រភេទដកចេញពីក្បាច់ជីប ដោយដាក់ចុងជីបឱ្យផ្កាប់សំយ៉ុងចុះក្រោម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ជីបផ្កាប់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយដាក់ចុងជីបដៃឆ្វេងឱ្យផ្កាប់សំយ៉ុងចុះក្រោម ស្មើចុងចិញ្ចើម ស្មើចុងដង្ហើម ឬ ស្មើចង្កេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ជីបផ្កាប់ឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយដាក់ចុងជីបនៃដៃស្ដាំឱ្យផ្កាប់សំយ៉ុងចុះក្រោម ស្មើចុងចិញ្ចើម ស្មើចុងដង្ហើម ឬ ស្មើចង្កេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ជីបផ្កាប់ស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយដាក់ចុងជីបដៃទាំងពីរឱ្យផ្កាប់សំយ៉ុងចុះក្រោម ស្មើចុងចិញ្ចើម ស្មើចុងដង្ហើម ឬ ស្មើចង្កេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ជីបផ្កាប់ស្ដាំឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់មេមួយប្រភេទ ដកចេញពីក្បាច់ជីប ដោយដាក់ចុងជីបងើយឡើងលើ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ជីបផ្ងារ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយដាក់ចុងជីបដៃឆ្វេងឱ្យងើយឡើងលើស្មើចុងចិញ្ចើម ស្មើចុងដង្ហើម ឬ ស្មើចង្កេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ជីបផ្ងារឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយដាក់ចុងជីបដៃស្ដាំឱ្យងើយឡើងលើស្មើចុងចិញ្ចើម ស្មើចុងដង្ហើម ឬ ស្មើចង្កេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ជីបផ្ងារស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយដាក់ចុងជីបដៃទាំងពីរឱ្យងើយឡើងលើស្មើចុងចិញ្ចើម ស្មើចុងដង្ហើម ឬ ស្មើចង្កេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ជីបផ្ងារស្ដាំឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ជើងប្រើសមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមចង្អុលដៃភ្ជាប់ម្រាមដៃកណ្ដាលទន្ទឹមគ្នា ឯម្រាមបីទៀតបត់ប្រជុំភ្ជាប់គ្នាមានលំនាំដូចរុក្ខជាតិទើបបែកមែកចេញពីគ្នា។ ឧទាហរណ៍ ៖ ក្នុងរបាំបុរាណ អ្នកដើរតួតំណាងសត្វប្រើសប្រើក្បាច់ជើងប្រើស ដោយលើកដៃទាំង២ខាងធ្វើចលនា ហើយលោតផ្លោតៗតាមដំណើរសត្វប្រើស។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ជើងប្រើស<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំដែលឈរជើងតែម្ខាង ដោយបញ្ជច់ជង្គង់បន្តិច ឯជើងម្ខាងទៀតលើកកាច់ពង់ទៅក្រោយ ដោយឱ្យប្រអប់ជើងកាច់កោងក្នុងលំនាំ-ង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ឈរពង់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំដែលឈរជើងស្ដាំ ដោយបញ្ជច់ជង្គង់បន្តិច ឯជើងឆ្វេងលើកកាច់ពង់ទៅក្រោយដោយឱ្យប្រអប់ជើងកាច់កោងក្នុងលំនាំ-ង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ឈរពង់ជើងឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំដែលឈរជើងឆ្វេង ដោយបញ្ជច់ជង្គង់បន្តិច ឯជើងស្ដាំលើកកាច់ពង់ទៅក្រោយដោយឱ្យប្រអប់ជើងកាច់កោងក្នុងលំនាំ-ង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ឈរពង់ជើងស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងឆ្វេងបោះទៅមុន និង ជើងស្ដាំអូសឈូសបោះទៅមុខក្បែរជើងឆ្វេង ដោយឱ្យម្រាមជើងទាំងពីរខាងកាច់-ងឡើងលើ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ដើរ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទដែលប្រើចុងជើងទាំងពីរបញ្ជាន់លើឆាក កែងជើងទាំងពីរទល់គ្នា ចុងជើងញែកចេញក្រៅ ហើយធ្វើចលនាជញ្រ្ជំ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អ្នករាំប្រើក្បាច់តឹននៅក្នុងរបាំមណីមេខលា។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់តឹន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់បាតឬក្បាច់មូលដ្ឋានសម្រាប់បំពត់រាងកាយ ដើម្បីបង្កើនសោភណភាពនិងសុក្រឹតភាព តាមចលនាលឿនរហ័សហៅថា«ឡក»តាមចង្វាក់ភ្លេងពិណពាទ្យ ឬ តាមរនាតឯក និង សម្ភោរ ឬ ប្រសិនបើគ្មានឧបករណ៍ភ្លេងទេ អ្នកហាត់ទាំងអស់ស្រែកជាចង្វាក់ព្រមៗគ្នាថា «តាក់ ធីង ធីង ធីង តាក់ ធីង ធីង...», «តាក់ តាក់ ធីង តាក់ ធីង...», «ធីង ធីង ធីង...»។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់បញ្ចុះ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់លម្អដំបូលអគារមួយប្រភេទ មានទម្រង់ជាស្ពៃក្ដោប ភ្នែកមាន់ សម្រាប់ដាក់នៅចុងចែងសំយាបព្រំ (អ្នកស្រុកខ្លះហៅក្បាច់នេះថាក្បាច់ភ្នែកមាន់) ។ ឧទាហរណ៍ ៖ គេដាក់ក្បាច់ប៉ប្រកឬក្បាច់ភ្នែកមាន់នៅចុងចែងនៃព្រំអគារ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ប៉ប្រក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>១- ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទសម្រាប់តួយក្សដែលប្រើជើងទាំងពីរតន្ត្រំលើឆាក ដោយជើងស្ដាំតន្ត្រំឱ្យធ្ងន់ខ្លាំងជាងជើងឆ្វេង។ ២- ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទសម្រាប់តួស្វាដែលប្រើជើងស្ដាំតន្ត្រំលើឆាក ឯជើងឆ្វេងរុញប្រអប់ជើងទៅចំហៀង និង ម្រាមជើងទាំងអស់-ងឡើងលើ ដោយកែងជើងទល់ជាប់នឹងឆាក។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ប្រធឹប<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់មានរបៀបរាំដោយបើកដៃជារង្វង់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់ក្រោមមានរបៀបរាំដោយលុតជង្គង់ លើកជើងម្ខាងបត់ទៅក្រោយនិងលើកឡើងលើ ដោយបើកដៃជារង្វង់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់ក្រោម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់ឆ្វេងមានរបៀបរាំដោយបើកដៃឆ្វេងជារង្វង់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់ឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់រង្វង់មានរបៀបរាំដោយបើកដៃទាំងពីរខាងជារង្វង់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់រង្វង់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់លើមានរបៀបរាំដោយឈរជើងមួយ បញ្ជច់ជង្គង់បន្តិច លើកជើងម្ខាងទៀតបត់ទៅក្រោយ និងលើកឡើងលើដោយបើកដៃជារង្វង់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់លើ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់ស្ដាំមានរបៀបរាំដោយបើកដៃស្ដាំជារង្វង់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ពង់ស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>លំហាត់បំពត់រាងកាយ ដៃ ជើង កដៃ កជើង ម្រាមដៃ ម្រាមជើង ព្រមទាំង ក ក្បាល ស្មា ចង្កេះ ដងខ្លួន តាមក្បួន ដោយមិនមានភ្លេងកំដរ ដើម្បីឱ្យមានភាពទន់ភ្លន់រៀងរាល់ពេលព្រឹក។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ពត់ដៃជើង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទដែលឈរឬអង្គុយដោយប្រើដងខ្លួនផ្អៀងជ្រុលហួសទៅឆ្វេង ឬ ទៅស្ដាំ។ ក្បាច់នេះមិនប្រើនៅក្នុងរបាំបុរាណខ្មែរឡើយ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ភ្លូក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងទាំងពីររត់ឈូសលឿនទៅមុខជាលក្ខណៈសិល្បៈ ដោយឱ្យម្រាមជើងទាំងពីរកាច់-ងឡើងលើ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់រត់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្បាច់លាមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមដៃបួនលា កាច់ងស្ទើតជាប់គ្នា ឯម្រាមមេដៃកាច់ចូលបាតដៃមានលក្ខណៈដូចស្លឹកឈើ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំដែលប្រើម្រាមដៃបួនលា កាច់ងស្ទើតជាប់គ្នា ឯម្រាមមេដៃកាច់ចូលបាតដៃដោយផ្ងារបាតដៃឡើងលើឬរាដៃទៅមុខ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាផ្ងារ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់មេមួយប្រភេទដកចេញពីក្បាច់លាផ្ងារ ដោយលើកដៃបើកជារង្វង់ ដាក់ចុងម្រាមដៃស្មើចុងដង្ហើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់កណ្ដាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយលើកដៃឆ្វេងបើកជារង្វង់ ដាក់ចុងម្រាមដៃឆ្វេងស្មើចុងដង្ហើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់កណ្ដាលឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយលើកដៃស្ដាំបើកជារង្វង់ ដាក់ចុងម្រាមដៃស្ដាំស្មើចុងដង្ហើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់កណ្ដាលស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយលើកដៃទាំងពីរបើកជារង្វង់ ដាក់ចុងម្រាមដៃទាំងពីរស្មើចុងដង្ហើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់កណ្ដាលស្ដាំឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់មេមួយប្រភេទដកចេញពីក្បាច់លាផ្ងារ ដោយលើកដៃបើកជារង្វង់ ដាក់កដៃស្មើនឹងចង្កេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់ក្រោម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយលើកដៃឆ្វេងបើកជារង្វង់ ដាក់កដៃឆ្វេងស្មើនឹងចង្កេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់ក្រោមឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយលើកស្ដាំបើកជារង្វង់ ដាក់កដៃស្ដាំស្មើនឹងចង្កេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់ក្រោមស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយលើកដៃទាំងពីរបើកជារង្វង់ ដាក់កដៃទាំងពីរស្មើនឹងចង្កេះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់ក្រោមស្ដាំឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់មេមួយប្រភេទដកចេញពីក្បាច់លាផ្ងារ ដោយលើកដៃបើកជារង្វង់ ដាក់ចុងម្រាមដៃស្មើចុងចិញ្ចើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់លើ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់របៀបរាំមួយប្រភេទ ដោយលើកដៃឆ្វេងបើកជារង្វង់ ដាក់ចុងម្រាមដៃឆ្វេងស្មើចុងចិញ្ចើមឆ្វេង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់លើឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់របៀបរាំមួយប្រភេទ ដោយលើកដៃស្ដាំបើកជារង្វង់ ដាក់ចុងម្រាមដៃស្ដាំស្មើចុងចិញ្ចើមស្ដាំ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់លើស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយលើកដៃទាំងពីរបើកជារង្វង់ ដាក់ចុងម្រាមដៃទាំងពីរស្មើចុងចិញ្ចើមទាំងពីរ។ ក្បាច់នេះមានលក្ខណៈពិសេសសម្រាប់ប្រើចំពោះតួអង្គសម្ដែងជាសត្វស្លាបធំៗដូចជា សត្វគ្រុឌ សត្វក្ងោកជាដើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លាវង់លើស្ដាំឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់មេមួយប្រភេទក្នុងរបាំបុរាណខ្មែរដែលប្រើចលនាជើងចុះឡើង ឆ្វេង ស្ដាំ មុខ ក្រោយ បើក និង បិទជាដើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងឆ្វេងលើកឡើងពាក់កណ្ដាល កាច់កជើងនិងម្រាមជើងឡើងបែរទៅមុខ ឯជើងស្ដាំឈរបញ្ជច់ជង្គង់បន្តិចបែរទៅមុខ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមឈរទាបបិទឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងស្ដាំលើកឡើងពាក់កណ្ដាល កាច់កជើងនិងម្រាមជើងឡើងបែរទៅមុខ ឯជើងឆ្វេងឈរបញ្ជច់ជង្គង់បន្តិចបែរទៅមុខ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមឈរទាបបិទស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងឆ្វេងលើកឡើងពាក់កណ្ដាលបែរទៅឆ្វេង កាច់កជើងនិងម្រាមជើងឡើង ឯជើងស្ដាំឈរបញ្ជច់ជង្គង់បន្តិចបែរទៅមុខ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមឈរទាបបើកឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងស្ដាំលើកឡើងពាក់កណ្ដាលបែរទៅស្ដាំ កាច់កជើងនិងម្រាមជើងឡើង ឯជើងឆ្វេងឈរបញ្ជច់ជង្គង់បន្តិចបែរទៅមុខ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមឈរទាបបើកស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងឆ្វេងលើកឡើងពាក់កណ្ដាល កាច់កជើងនិងម្រាមជើងឡើងបែរទៅមុខ ឯជើងស្ដាឈរបន្តឹងអស់បែរទៅមុខ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមឈរបិទឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងស្ដាំលើកឡើងពាក់កណ្ដាលដោយកាច់កជើងនិងម្រាមជើងឡើងបែរទៅមុខ ឯជើងឆ្វេងឈរបន្តឹងអស់ បែរទៅមុខ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមឈរបិទស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងឆ្វេងលើកឡើងពាក់កណ្ដាលបែរទៅឆ្វេង កាច់កជើងនិងម្រាមជើងឡើង ឯជើងស្ដាំឈរបន្តឹងអស់បែរទៅមុខ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមឈរបើកឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងស្ដាំលើកឡើងពាក់កណ្ដាលបែរទៅស្ដាំ កាច់កជើងនិងម្រាមជើងឡើង ឯជើងឆ្វេងឈរបន្តឹងអស់បែរទៅមុខ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមឈរបើកស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយបន្ទាបខ្លួនចុះ ឱ្យគូទស្មើជង្គង់ ក្បាលជង្គង់ហុចទៅមុខទាញចេញពីគ្នាបន្តិច បង្ហើបកែងជើងឡើង គូទហើបពីកែងជើង ហើយដើរទៅមុខ។ បញ្ជាក់ ៖ ពេលដើរទោរទៅមុខ មិនឱ្យគូទសង្កត់ជាប់លើកែងជើងទេ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមដើរទា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងឆ្វេងបោះទៅមុខបញ្ឆិតខាងឆ្វេងខ្លួនបន្តិច រួចបន្ទាបខ្លួនចុះពាក់កណ្ដាល ដោយសង្កត់ទម្ងន់ដងខ្លួនទោរទៅលើជើងមុខ ហើយបង្ហើបកែងបន្តិច ជើងស្ដាំបោះទៅក្រោយ បញ្ឆិតខាងស្ដាំខ្លួន ម្រាមនិងជង្គង់បែរទៅខាងស្ដាំ ដោយបង្ហើបកែងបន្តិច។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមបញ្ឆិតឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងឆ្វេងបោះបញ្ឆិតទៅមុខខាងឆ្វេងខ្លួនបន្តិច កែងជើងបង្ហើបឡើង បន្ទាបខ្លួនចុះ ទម្ងន់ដងខ្លួនសង្កត់លើជើងឆ្វេង ទោរទៅមុខបន្តិច ជើងស្ដាំបោះសណ្ដូកទៅក្រោយបញ្ឆិតដងខ្លួន ម្រាមជើងនិងជង្គង់បែរទៅខាងស្ដាំ ដងខ្លួននិងកែងជើងបង្ហើបឡើងបន្តិច។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមបញ្ឆិតទាបឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងស្ដាំបោះបញ្ឆិតទៅមុខ ខាងស្ដាំខ្លួនបន្តិច កែងជើងបង្ហើបឡើង បន្ទាបខ្លួនចុះ ទម្ងន់ដងខ្លួនសង្កត់លើជើងស្ដាំទោរទៅមុខបន្តិច ជើងឆ្វេងបោះសណ្ដូកទៅក្រោយបញ្ឆិតដងខ្លួន ម្រាមជើង និងជង្គង់បែរទៅខាងឆ្វេង ដងខ្លួននិងកែងជើងបង្ហើបឡើងបន្តិច។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមបញ្ឆិតទាបស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយប្រើជើងស្ដាំបោះទៅមុខ បញ្ឆិតខាងស្ដាំខ្លួនបន្តិច រួចបន្ទាបខ្លួនចុះពាក់កណ្ដាល ដោយសង្កត់ទម្ងន់ដងខ្លួនទោរទៅលើជើងមុខ ហើយបង្ហើបកែងបន្តិច ជើងឆ្វេងបោះទៅក្រោយ បញ្ឆិតខាងឆ្វេងខ្លួន ម្រាមនិងជង្គង់បែរទៅខាងឆ្វេងដោយបង្ហើបកែងបន្តិច។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមបញ្ឆិតស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយកន្ធែកជើងទាំងពីរ បន្ទាបខ្លួនពាក់កណ្ដាលបែរទៅឆ្វេង ជើងស្ដាំបញ្ជច់ជង្គង់បន្តិច ម្រាមនិងជង្គង់បែរទៅស្ដាំ សង្កត់ទម្ងន់ដងខ្លួនទោរទៅលើជើងស្ដាំ ឯជើងឆ្វេងបន្តឹងបោះទៅឆ្វេងដោយកែងជើងសង្កត់ចុះ បង្ហើបចុងជើងឡើងលើ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមផ្ដេកឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយបោះជើងឆ្វេងបញ្ជច់ទៅមុខ និង ជើងស្ដាំបោះបន្តឹងទៅក្រោយ។ ជើងឆ្វេងបោះទៅមុខ ប្រអប់និងជង្គង់ជើងឆ្វេងបែរទៅមុខចំ បញ្ជច់ចុះពាក់កណ្ដាល សង្កត់ទម្ងន់ដងខ្លួនទោរទៅមុខបន្តិច ឯកែងជើងស្ដាំ បង្ហើបឡើងលើ ចុងម្រាមទប់បន្ថើរទៅលើកម្រាល ក្នុងលក្ខណៈឈរបន្ទាបខ្លួនពាក់កណ្ដាល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមផ្ដេកស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទអង្គុយលុតជង្គង់ចុះទាំងពីរចន្លោះជង្គង់ឃ្លាតចេញពីគ្នាសមតាមដងខ្លួន គូទដាក់លើកែងជើង ដោយកែងទាំងពីរខិតជាប់គ្នា ចុងម្រាមជើងចុចទៅលើកម្រាល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមលុតជង្គង់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយលុតជង្គង់ឆ្វេងចុះ គូទហើបចេញពីកែងជើងបន្តិច ជើងស្ដាំទាញបោះទៅមុខបញ្ឆិតស្ដាំ ចុចចុងម្រាមជើងលើកម្រាល បង្ហើបកែងបន្តិច ដងខ្លួនសង្កត់ទៅលើជើងស្ដាំទោរទៅមុខបន្តិច។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមលុតជង្គង់ឆ្វេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយលុតជង្គង់ស្ដាំចុះ គូទហើបចេញពីកែងជើងបន្តិច ជើងឆ្វេងទាញបោះទៅមុខបញ្ឆិតឆ្វេង ចុចចុងម្រាមជើងលើកម្រាល បង្ហើបកែងបន្តិច ដងខ្លួនសង្កត់ទៅលើជើងឆ្វេងទោរទៅមុខបន្តិច។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមលុតជង្គង់ស្ដាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយបន្ទាបខ្លួនចុះពាក់កណ្ដាល ឯជើងឆ្វេងនិងជើងស្ដាំកន្ធែកចេញបន្តិច កែងជើងប្រឈមគ្នា ម្រាមជើងឆ្វេងស្ដាំងឡើងលើ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមស្មើ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយបន្ទាបខ្លួនចុះពាក់កណ្ដាល រួចជើងឆ្វេងនិងជើងស្ដាំកន្ធែកចេញពីគ្នាបន្តិច កែងជើងទម្រង់ប្រឈមគ្នា ម្រាមជើងឆ្វេងស្ដាំ-ងឡើងលើ ប៉ុន្តែជើងឆ្វេងបោះលយទៅមុខបន្តិច។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមស្មើឆ្វេងមុខ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយបន្ទាបខ្លួនចុះពាក់កណ្ដាល រួចជើងឆ្វេងនិងជើងស្ដាំកន្ធែកចេញពីគ្នាបន្តិច កែងជើងទម្រង់ប្រឈមគ្នា ម្រាមជើងឆ្វេងស្ដាំ-ងឡើងលើ ប៉ុន្តែជើងស្ដាំបោះលយទៅមុខបន្តិច។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមស្មើស្ដាំមុខ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយលុតជង្គង់ឆ្វេងចុះបែរចំទៅមុខ ដាក់គូទអង្គុយសង្កត់ទៅលើកែងជើង ឯក្បាលជង្គង់ស្ដាំដាក់លើកម្រាលទៅក្រោយ លើកបាតជើងឡើងលើនិងកាច់កជើងចុះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមអង្គុយជើងមួយ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របៀបរាំមួយប្រភេទដោយដាក់គូទអង្គុយទៅលើកម្រាល ជើងស្ដាំបោះសណ្ដូកទៅមុខជាងពាក់កណ្ដាលដោយបញ្ឈរជង្គង់ឡើង កែងជើងជាប់កម្រាល ប្រអប់ជើងបែរចំទៅមុខ ឯជើងឆ្វេងដូចជើងស្ដាំដែរ តែបោះទៅមុខខ្លីជាងជើងស្ដាំបន្តិច។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លៀមអង្គុយអេះ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទដែលឈរឬអង្គុយដោយប្រើដងខ្លួនក្នុងលំនាំត្រង់ បង្ហាញពីលក្ខណៈអែនអន ពត់ពេន ដើម្បីកុំឱ្យធ្មឹងក្រទាំង។ ក្បាច់នេះជាសោភណភាពមួយដ៏ល្អឯកក្នុងរបាំបុរាណខ្មែរ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់លំនឹង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយផ្គុំប្រអប់បាតដៃទាំងពីរចូលគ្នាជាបង្គុំក្នុងទម្រង់សំពះ ដាក់មេដៃស្មើចុងដង្ហើម រួចលើកបង្គុំដៃឡើងទៅលើ ដាក់មេដៃត្រឹមជើងសក់លើថ្ងាស។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់សំពះបួងសួង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដោយផ្គុំប្រអប់បាតដៃទាំងពីរចូលគ្នាក្នុងទម្រង់សំពះ ហើយដាក់មេដៃស្មើចុងដង្ហើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់សំពះប្រណម្យ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឈ្មោះក្បាច់មេមួយប្រភេទក្នុងទម្រង់ល្ខោនបាសាក់ ដែលប្រើកាយវិការ ហក់ លោតរហ័ស ស្វាហាប់ ទៅតាមចង្វាក់ភ្លេងនិងទៅតាមបច្ចេកទេសក្បាច់ដោយឡែកៗ មានក្បាច់ហួនដៃ ក្បាច់ហួនផ្លិត ក្បាច់ហួនដំបង ក្បាច់ហួនដាវ ក្បាច់ហួនលំពែង ក្បាច់ហួនធ្នូ ក្បាច់ហួនកាំបិតខ្លី ក្បាច់ហួនយក្ស ក្បាច់ហួននាគ ក្បាច់ហួនសេះ ក្បាច់ហួនគ្រុឌ ក្បាច់ហួនរាជសីហ៍...។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្បាច់ហួន<|eot_id|>