text
stringlengths
0
889
परशान्तॊ जञानवान भिक्षुर निरपेक्षश चरेत सुखम
भक्ष्यभॊज्य मयाः शैला वासांस्य आभरणानि च
दशाश्वमेधान आप्नॊति कुलं चैव समुद्धरेत
स हि सर्वसुराध्यक्षो ह्यसुरद्विड्गुहाशयः
पिप्पलैः पालितो यस्मात्पिप्पलादः स बालकः ।
परतिज्ञां पालयिष्यामि हत्वेमं नरसत्तमम
ॐ (8 0
तवम एव नाथः पर्याप्तः शंतनॊः पुरुषर्षभ
भजस्व मां शाल्वपते भक्तां बालाम अनागसम
जञानयज्ञेन चाप्य अन्ये यजन्तॊ माम उपासते
सह तवया हि मे वध्याः पाण्डवाः कृष्ण सर्वथा
नाशक्नुवंस्तदा जेतुं देवा दानवसङ्गरम् ॥
शकुनिर नाम यस तव आसीद राजा लॊके महारथः
सौवर्णं च कृतं दिव्यं लाङ्गलं सुमहाधनम
वाचस्पतिं चन्द्रमसम अपः पृथ्वीं सरस्वतीम
चिक्षिपुः समरे करुद्धाः फल्गुनस्य रथं परति
चक्रवाकांश च भद्रं ते परजज्ञे सा तु भामिनी
गराहा न परहरिष्यन्ति यावत सेना तरिष्यति
सेव्यमानॊ ऽपसरॊभिश च दिव्यगन्धर्वनादितः
आनामकरणात्सद्य आचूडान्तादहर्निशम् ।
सेयं बुद्धिः परीता ते पुत्राणां तव भारत
ज्ञानदृष्ट्या तु मुनयो मेनिरे ऽश्वमुषापतिम् ।
गला ब्रूयुः ॥ २॥ शव विधप्रभावरो च्यताप्‌ ॥ २ ॥ च्छ्‌; प्प्रामो
माल्यवन्तं तु ते सर्वे माल्यवन्तम इवाचलम
वन्ध्यया भार्यया कॊ ऽरथः कॊ ऽरथॊ राज्ञाप्य अरक्षता
गृहीत्वा स धनुर्दिव्यं रथारूढो गतव्यथः ॥
विचित्रवीर्यस्य तु कच चिद अद्य; कुरुप्रवीरस्य धरन्ति पुत्राः
अ-जीर्णे ऽग्न्य्-अर्क-संतप्ते दिवा-सुप्ते पिपासिते ॥
वयं च शक्तिसंपन्ना अकाले तवाम अधृष्णुमः
ललाटस्थं ततॊ बाणं धारयाम आस पाण्डवः
शुभं वा यदि वा पापं भुङ्क्ते सर्वत्र मानवः ।
प्रतिसंवत्सरं कार्यं मातापित्रोर्मृतेऽहनि ।
क्रमण करता है, शपते पत का अप्रिय नदीं हो सकता दै । जो शत्रु पने पत का
ईश्वरी सर्वकल्याणी दरौपदी कथम अच्युत
ततस तेष्व अपयातेषु रथेषु तरिषु पाण्डवाः
यॊगानां परमं जञानं सांख्यानां च विशेषतः
परहृष्टं परेक्षते सकन्दं न च गलायति दर्शनात
एवं कुर्वञ शुभा वाचॊ लॊके ऽसमिञ शृणुते नृपः
ततस ते परद्रुता वाहा राजंस तस्य महात्मनः
स्वाभाविक इति संस्काराद्यकृतः ॥
अद्याहं निशितैर्बाणैर्गोपालस्य सुदुर्मतेः
स्वात्मजान्पुरोजवमनोजवपवमानधूम्रानीकचित्ररेफबहुरूपविश्वधार
ततः स राजा राजेन्द्र गतः सथानं तरिविष्टपम
अभ्यसूयद बराह्मणान वै उच्छिष्टश चास्पृशद घृतम
उष्णार्दितां सानुसृतास्रकण्ठीं; पुरा वरार्हॊत्तमनिष्ककण्ठीम
कलिश्यमानेषु भूतेषु न स कलिश्यति केन चित
परीतॊ ऽसमि ते ऽहम अनेन सतॊत्रेण
विविधानि च जप्यानि विविधानि वरतानि च
अथ चैनं नित्यजातं नित्यं वा मन्यसे मृतम
तस्मिन नृपतिशार्दूल परविष्टे नगरं पुनः
विचिन्त्य सीतां शुद्धेति नयगृह्णां वननिर्झरे
नान्यः पाञ्चाल पुत्रेभ्यॊ विद्यते भुवि पापकृत
सॊ ऽनयत कार्मुकम आदाय भीष्मस्य परमुखे सथितः
स तं समीक्ष्यानलरश्मिदीप्तं; विसिष्मिये वासवदूतसूनुः
[भ]
गौराणि गौरैश्च मृणालदण्डैः ।
[१] रसमय पर वलतु देना [१५] घोड दिए हुए कर गरधिक तिना [१ ६] बहुत दी हई
देवदानवगन्धर्वाः किंनरॊरगराक्षसाः
न किञ्चिद् आश्रमस्थानं विद्यते तत्र वर्त्मनि ॥
शिरस्य एकेन बाणेन दवाभ्यां बाह्वॊर अथार्पयत
पश्यमानः समुद्रं च पर्वतांश च वनानि च
कूटागारनिभाश्चान्ये केचित्स्थलनिभा घनाः ।
स भीमं छादयन बाणैः सूतपुत्रः पृथग्विधैः
परययुः सिंहनादेन दुर्यॊधन जिघांसया
सिंहव्याघ्र गणांश चैव मर्दमानॊ महाबलः
न संधिः शक्यते भेत्तुं वर्म बन्धस्य तस्य तु
वन्यं नागणयत सिंहं तुल्यजातिसमन्वयात
दर्शनं लॊकपालानां सवर्गारॊहणम एव च
कुशिकस्यात्मजः शरीमान गाधिर नाम जनेश्वरः
ययातिः पूर्वकॊ ऽसमाकं दशमॊ यः परजापतेः
परसन्नैर मानसैर युक्ताः पश्यन्त्य एतानि वै दविजाः
कौसल्या पुत्रवात्सल्याद इदं परियहितं वचः
बुद्ध्वा कॊपवशं वीरः पुनर एव जगाम सः
सूतम अन्यम उपादाय ययौ सवपुरम एव हि
नित्यं संनिहिताभिश च ओषधीभिः फलैस तथा
ममत्वं न परजानीयुर यदि दण्डॊ न पालयेत
बहुलत्वाच च नॊक्ता ये विविधा देवता गणाः
सहस्रसंख्या नागा मे मत्तास तिष्ठन्ति सौबल
यथागतं दविजाः सर्वे अगच्छन दीर्घदर्शिनः
परस्थितं दण्डकारण्यं या माम अनुजगाम ह
ततस ते हृष्टमनसः पाण्डवेया महारथाः
छित्त्वैनां सुकृतॊ यान्ति नैनां छिन्दन्ति दुष्कृतः
दीर्घं श्वसन्ती वृजिनस्य पारमपश्यती बालकमाह बाला
तर्पितः सर्वकामैस तवं शवःकाले साधयिष्यसि
गत्वान्तरिक्षात सततं कषीरॊदम अमृताशयम
अतः|
अवहासं तु तं पार्थॊ नामृष्यत वृकॊदरः
स तयाभिहतॊ राजंस तेन बाहुविमुक्तया
ददाह सुमहातेजा मन्दबुद्धीन स सागरान
वधे च गरहणे चैव कुर्युर यत्नं यथाबलम
सगुणॊ निर्गुणॊ विश्वॊ जञानदृश्यॊ हय असौ समृतः
कौटिल्य ( चाणक्य ) श्राचायं पिशुन ( नारद ) के इस मत को भी नदीं मानते ।
त इमे सायकाः सर्वे युद्धे परत्ययिका मम
औत्पत्तिकैः समगृणन्युतमष्टभोगैः
विप्रापत्यमचक्षाणस्तत ऐन्द्रीमगात्पुरीम्
बहुरूपाय शर्वाय परियाय परियवाससे
उत्तरा च कुमारीभिर बह्वीभिर अभिसंवृता
अभ्यहारयतां तत्र संप्रगृह्य गदे शुभे
उत्तमास्त्राणि दिव्यानि दर्शयन्तॊ महारथाः