text
stringlengths 1
58
| label
stringlengths 9
20
|
|---|---|
عقل و جان سحر مطلقش دانند | UU--U-U-UU- |
تو او را حاصلی و او تورا گم | U---U---U-- |
نه هرچ آن بگویند باشد همان | U--U--U--U- |
به چاره شدند اندرو بی درنگ | U--U--U--U- |
بی میان بربند از لاشی کمر | -U---U---U- |
شد آراسته لشگری چون عروس | U--U--U--U- |
دلی بودم، شد آن پابند زلفت | U---U---U-- |
چندین خجل از کیست خجل پیدا نیست | --UU--UU--UU- |
خیر و شر نیست در جهانِ سخن | UU--U-U-UU- |
گر سر موئی زسرت کم شود | -UU--UU--U- |
خسرو شیرین جان نوبت زدست | -U---U---U- |
نوشتند هر مبحثی را کتابی | U--U--U--U-- |
متصل اقبال بادی دایم از اجرام رام | -U---U---U---U- |
نیازد بکردار آهرمنی | U--U--U--U- |
خسروا، در موسم گل همچو بلبل مست باش | -U---U---U---U- |
به خود بر چنین خواریی چون نهم | U--U--U--U- |
رحم بر منعم و فقیر کند | UU--U-U-UU- |
گشت پیدا درد چشم او پدید | -U---U---U- |
پس زانوی خویش بنشستم | UU--U-U-UU- |
مرا افتاد خو با مرد بتگر | U---U---U-- |
ناصر دین که شاخ دولت و دین | UU--U-U-UU- |
شاد بوده‌ست از این جهان هرگز | UU--U-U-UU- |
عنوان شگرفی رقم خط سیاهت | --UU--UU--UU-- |
همان نامور پهلوانی نماند | U--U--U--U- |
این سلسلهٔ موج که بینی همه دریاست | --UU--UU--UU-- |
وگر بپرسی از این مشکلات مر ما را | U-U-UU--U-U-UU- |
حقیقت دور گردی از بن چاه | U---U---U-- |
بیصبری پروانه درآموخت مرا | --UU--UU--UU- |
عتاب پادشاهان سیل خونست | U---U---U-- |
پیش هدهد صد هزاران بیشتر | -U---U---U- |
نهان گردد در آن خلوتگه یار | U---U---U-- |
نه عشق آتش و جان من است سامندر | U-U-UU--U-U-UU- |
در دنیی و آخرت هم او می‌خواهند | --UU--UU--UU- |
جز علم و عمل همی نورزم | --UU-U-U-- |
تا شیر خورد ز ایشان نبود شه میخواره | --UU-----UU--- |
شاها اثر صبوح کاری عجب است | --UU--UU--UU- |
بسی سالست تا اینجا نشستم | U---U---U-- |
نهانش واصلی آنجا عیان است | U---U---U-- |
سبزه چون دست به هم درزند اندر صحرا | UU--UU--UU--UU- |
الا میر خوبان هلا تا نرنجی | U--U--U--U-- |
بی سرزنش خار جفا نتوان چید | --UU--UU--UU- |
روز دین دستِ دست رس نبود | UU--U-U-UU- |
چراغ دیدهٔ محمود آنکه دشمن را | U-U-UU--U-U-UU- |
نوبت شوخی و کم آزرمی است | UU--U-U-UU- |
شب فراق به امید بامداد وصال | U-U-UU--U-U-UU- |
به دستش آهن از دل گرم‌تر گشت | U---U---U-- |
رو تو راه راست را ازشاه پرس | -U---U---U- |
تا که در صندوق بردندش بشهر | -U---U---U- |
او راست مه و مهر یکی عم و یکی خال | U-U-UU--U-U-UU- |
چه خواهی کرد آخر این ریاست | U---U---U-- |
دگر داد چندان به ایرانیان | U--U--U--U- |
از آن پیوسته زین بازند مانده | U---U---U-- |
جهانی وقف آتش خانه کردند | U---U---U-- |
ای ساروان فروکش کاین ره کران ندارد | --U-U----U-U-- |
ز سودای تو می‌ترسم که پیوندد به من سودا | U---U---U---U--- |
همه کس فرستید و آگه کنید | U--U--U--U- |
نیارد بدان آشیان شد فراز | U--U--U--U- |
به کوه و دشت می‌شد راه و بی‌راه | U---U---U-- |
تا که تنها آن بیابان را برد | -U---U---U- |
گهی تازه‌روی و زمانی دژم | U--U--U--U- |
بد و نیک اندر آن جهان نبود | UU--U-U-UU- |
ز موی کمانچه نوایی چو موی | U--U--U--U- |
زین است تراکیب نبات و حیوان پاک | --UU--UU--UU-- |
آدمی همچو مرغ با پر نیست | UU--U-U-UU- |
همتش جمله را تبرا داد | UU--U-U-UU- |
به اقصای مداین کرده پرواز | U---U---U-- |
گر نبودی نقد چندینی غمم | -U---U---U- |
گفت صوفی هی هی ای قواد عاق | -U---U---U- |
آب یتیمان بود از چشم تر | -UU--UU--U- |
دل براین چار طبع چرخ منه | UU--U-U-UU- |
همه لشکر و پیل و بالای خویش | U--U--U--U- |
عین در آب عکسی بود بشناخت | U---U---U-- |
فرستاد کس نزد آهنگران | U--U--U--U- |
خدابین جملگی جانان شناسد | U---U---U-- |
ز ناپیدائی او جمله پیدا | U---U---U-- |
دور کن این وحوش را تا نکشند هوش را | -UU-U-U--UU-U-U- |
تا رهبر تو طبع بدآموز بود | --UU--UU--UU- |
گهی نرم زد زخمه و گاه تیز | U--U--U--U- |
ایمن ز فضولی من و ما | --UU-U-U-- |
بانگ قدوس و نعره سبوح | UU--U-U-UU- |
نیک بختا انوری از قربت طغرل تکین | -U---U---U---U- |
منم چون بحردر دریای جانت | U---U---U-- |
دردست من اوفتاده باید | --UU-U-U-- |
دین بی‌لطف شاخ بی‌بارست | UU--U-U-UU- |
سخن را دست بافی تازه در پوش | U---U---U-- |
ای امیر بلند پایه چو مهر | UU--U-U-UU- |
آن که گویند به عمری شب قدری باشد | UU--UU--UU--UU- |
روزی، نه من و تو یار بودیم؟ | --UU-U-U-- |
چون ز پیش رشته‌ای در لعل چون آتش بتافت | -U---U---U---U- |
گهی من گویم و بر چرخ گردان | U---U---U-- |
لیک قدر خود ندانستم دمی | -U---U---U- |
ندیدیم آسایش از روزگار | U--U--U--U- |
قسم تو از آن گلوخ گردیست | --UU-U-U-- |
ناکام کند روی سوی قبلهٔ زردشت | --UU--UU--UU-- |
به روی زمین بر فگنده نگون | U--U--U--U- |
فغان و گریه و زاری همین بود | U---U---U-- |
یکی نامه بنوشت با درد و خشم | U--U--U--U- |
روی آوردم به پیگار درون | -U---U---U- |
فروشست ازو گرد آلودگان | U--U--U--U- |
غلامی در رسید الحق دلفروز | U---U---U-- |