Datasets:

rinabuoy

/

def2word

like 0

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈកន្ត្រាក់សាច់ដុំយ៉ាងរឹងជាអចិន្ត្រៃយ៍ដោយមូលហេតុសាច់ដុំទទួលការឈឺចាប់ ឬ រំញោចយ៉ាងខ្លាំងក្លា។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កុងត្រាក់ទួរសាច់ដុំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ស្រទាប់ក្រៅនៃភ្នាសទារកដែលអភិវឌ្ឍទៅតាមការរីកធំធាត់របស់ទារកនៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អាម៉្ញូស (amios) និងកូរីយ៉ុងបង្កើតបានជាភ្នាសទារកនៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កូរីយ៉ុង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ឯកតាទម្រង់គ្រឹះនៃជីវិតដែលជាផ្នែកតូចបំផុតរបស់ភាវៈរស់ ហើយដែលអាចដំណើរជីវិតបានដោយខ្លួនឯង។ ធាតុផ្សំនៃកោសិកាមានស៊ីតូប្លាស (cytoplasme) ណៃ្វយ៉ូ (noyau) ...។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កោសិកា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺបណ្ដាលមកពីឆ្អឹងមិនលូតលាស់ទៅតាមដំណាក់នៃសរីរាង្គមនុស្សនិងសត្វ ដែលបណ្ដាលមកពីកត្តាផ្សេងៗជាច្រើន ជាពិសេសកង្វះវីតាមីន/ជីវជាតិដេ (vitamine D) ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការឱ្យទារកឬសត្វទទួលបានពន្លឺព្រះអាទិត្យនៅពេលព្រឹកព្រលឹម អាចជួយកាត់បន្ថយជំងឺក្រិស។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្រិស (ជំងឺ) <|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដុំកំណកសារធាតុកំបោរកកើតក្នុងសរីរាង្គមនុស្សសត្វ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការចុកតម្រងនោមភាគច្រើនបង្កឡើងដោយសារការស្ទះក្រួសក្នុងតម្រងនោមឬបំពង់ទឹកនោម (uretère) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្រួស (វេជ្ជសាស្ត្រ) <|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ក្រួសវក្កំ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្រួសតម្រងនោម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដុំកំណកសារធាតុកំបោរកកើតក្នុងតម្រងនោម ដែលអាចបង្កឱ្យស្ទះប្រព័ន្ធទឹកមូត្រ និង អាចបង្កឱ្យមានអាការៈឈឺចុកចាប់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្រួសវក្កំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សញ្ញា/អាការៈបញ្ចេញខ្យល់ដោយបង្ខំរហ័សភ្លាមៗ របៀបជាកន្ត្រាក់ឬកញ្ឆក់ និង មានសូរសំឡេងចេញពីបំពង់ក ជួនកាលកើតឡើងដោយចេតនា ឬ អចេតនា និង រេផ្លិច (réflexe) ។ ជាទូទៅ ក្អកបណ្ដាលមកពីការរលាកផ្លូវដង្ហើម និង ផ្លូវរំលាយអាហារ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ក្មេងដែលមានជំងឺរលាកផ្លូវដង្ហើមបណ្ដាលឱ្យមានអាការៈក្អកជាញឹកញាប់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ក្អក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈមានខ្ទុះហូរតាមបង្ហួរនោម (urètre) ដែលជារោគសញ្ញាមួយបណ្ដាលមកពីការរលាកនៅផ្លូវទឹកមូត្រ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ខ្ទុះបង្ហួរនោម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ខ្ទុះបង្ហួរនោម{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប្លេណូរ៉េ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈរលាកដោយមានខ្ទុះដក់ក្នុងវក្កំ (តម្រងនោម) ដែលបង្កឱ្យមានការចុកចាប់នៅចង្កេះ និងមានខ្ទុះក្នុងទឹកមូត្រ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ខ្ទុះតម្រងនោម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ខ្ទុះតម្រងនោម{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ខ្ទុះវក្កំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ខ្ទុះតម្រងនោម{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ព្យោណេហ្វ្រូស<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>កូនក្នុងផ្ទៃដែលវិវត្តពីស៊ីហ្កូត (zygote) រហូតដល់គ្រប់ខែកើត។ ឧទាហរណ៍ ៖ ស្ត្រីរូបនេះមានគភ៌ចំនួន៥ខែមកហើយ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គភ៌<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គភ៌ដែលតាំងទីនៅក្នុងដៃស្បូន (trompe de fallope) កន្សោមស្បូន (ovaire) ឬ ឆិទ្ទដ្ឋានពោះ (cavité péritonéale) ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ស្ត្រីមានគភ៌ត្រូវទៅពិនិត្យផ្ទៃពោះឱ្យបានទៀងទាត់តាមកាលកំណត់របស់គ្រូពេទ្យឯកទេសសម្ភពដើម្បីចៀសវាងគ្រោះថ្នាក់ ក្នុងករណីមានគភ៌ក្រៅស្បូន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គភ៌ក្រៅស្បូន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គភ៌ដែលមានអាយុជាមធ្យម៩ខែ១០ថ្ងៃ រាប់ចាប់ពីថ្ងៃបាត់រដូវរហូតដល់ថ្ងៃសម្រាល។ ឧទាហរណ៍ ៖ គភ៌គ្រប់ខែអាចលើសឬខ្វះ២សប្ដាហ៍នៃអាយុរបស់គភ៌។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គភ៌គ្រប់ខែ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គភ៌ដែលមានអាយុលើសពី៤២សប្ដាហ៍ គឺមានរយៈពេលវែងជាងគភ៌គ្រប់ខែធម្មតា។ ឧទាហរណ៍ ៖ ស្រ្តីមានគភ៌ចាស់ខែចាំបាច់ត្រូវទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសសម្ភព ដើម្បីចៀសវាងគ្រោះថ្នាក់នៅពេលសម្រាល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គភ៌ចាស់ខែ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិធីសាស្ត្រព្យាបាលជំងឺដោយការប្រើសារធាតុគីមី។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គីមីព្យាបាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដុំពកបេនីញ (tumeur bénigne) ជាសារធាតុរាវរុំពទ្ធជុំវិញដោយស្រោមដែលគ្មានទំនាក់ទំនងនឹងជាលិកាខាងក្រៅ។ ឧទាហរណ៍ ៖ គីស្តអាចកើតមាននៅគ្រប់សរីរាង្គទាំងអស់ដែលទាមទារឱ្យអ្នកជំងឺត្រូវទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យវះកាត់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គីស្ត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈបណ្ដាលឱ្យកម្ដៅក្នុងខ្លួនកើនឡើងហួសប្រក្រតី។ ឧទាហរណ៍ ៖ ក្មេងដែលម្ដាយនាំទៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកនេះកំពុងមានជំងឺគ្រុនក្ដៅ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គ្រុន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សំណុំឆ្អឹងទាំងអស់នៃសព៌ាង្គកាយដែលបង្កើតបានជារចនាសម្ព័ន្ធនិងរាងរៅរបស់មនុស្សនិងសត្វ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អដ្ឋិសង្ខលិករបស់មនុស្សមានឆ្អឹងចំនួន២០៦ ដែលរួមមាន ឆ្អឹងវែង ឆ្អឹងសំប៉ែត និង ឆ្អឹងខ្លី។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គ្រោងឆ្អឹង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}គ្រោងឆ្អឹង{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អដ្ឋិសង្ខលិក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ហេតុការណ៍ជាវិបត្តិដែលកើតឡើងបន្ទាន់ឬដោយចៃដន្យ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ក្នុងករណីសម្ពាធឈាមឡើងខ្ពស់ អ្នកជំងឺអាចមានគ្រោះថ្នាក់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល (accident vasulaire cérébral ៖ AVC) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គ្រោះថ្នាក់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សារធាតុស្ករ ជាកាបោនអ៊ីដ្រាត (hydrate de carbone) ដែលក្នុងនោះមាន ស្ករទោល (ose = sucre simple) និង ស្ករកុំផ្លិច (oside = sucre complexe) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គ្លុយស៊ីដ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ចលនាព្យាបាល{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>គីណេព្យាបាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិធីសាស្រ្តព្យាបាលជំងឺដោយហត្ថចលនាដើម្បីរំញោចសរីរាង្គដូចជា ការច្របាច់ ការចុច... ឬប្រើឧបករណ៍ផ្សេងៗ។ កន្លងមកគេធ្លាប់ប្រើពាក្យនេះថា ការព្យាបាលដោយចលនា។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ចលនាព្យាបាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិធីសាស្រ្តព្យាបាលជំងឺដោយការអប់រំសម្រួលផ្លូវចិត្ត ក្នុងគោលបំណងបន្ធូរអារម្មណ៍អ្នកជំងឺ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ចិត្តព្យាបាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សំណុំកោសិកាដែលមានទម្រង់រចនាសម្ព័ន្ធនិងមុខងារដូចគ្នា បង្កើតបានជាសរីរាង្គមួយ ឬផ្នែកមួយនៃសរីរាង្គ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជាលិកា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្រ្តសិក្សាអំពីសមាសធាតុនិងប្រតិកម្មគីមី ក្នុងភាវៈមានជីវិត។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការសិក្សាលម្អិតពីការរំលាយអាហារនៅក្នុងខ្លួនមនុស្ស សត្វ ជាផ្នែកមួយនៃជីវគីមីវិទ្យា។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជីវគីមីវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្រ្តសិក្សាអំពីភាវៈមានជីវិត (មនុស្ស សត្វ និង រុក្ខជាតិ) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជីវវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សភាពរឹងឬក្រាស់នៃជាលិកាឬសរីរាង្គណាមួយដែលបណ្ដាលឱ្យបាត់បង់មុខងាររបស់វា។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការពិសាស្រាជាកត្តាមួយជំរុញឱ្យជំងឺរលាកថ្លើមវិវត្តទៅជាជំងឺក្រិនថ្លើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺក្រិន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺថ្លើមម្យ៉ាងបណ្ដាលមកពីការរលាកកោសិកា (cellule) ថ្លើម ធ្វើឱ្យជាលិកា (tissu) ថ្លើមរឹងក្រិន លែងបំពេញមុខងារបាន។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លើមទាន់ពេលវេលាអាចទប់ស្កាត់ការវិវត្តទៅជាជំងឺក្រិនថ្លើមបាន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺក្រិនថ្លើម (សៀរ៉ូសថ្លើម) <|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺមួយប្រភេទច្រើនកើតលើកុមារ ដែលភ្នែកមើលមិនឃើញខុសប្រក្រតីនៅទីងងឹតនៅពេលយប់ឬនៅពេលមានពន្លឺខ្សោយ។ ជាទូទៅជំងឺនេះកើតឡើងដោយសារកង្វះវីតាមីនអា/ជីវជាតិអា (vitamine A) ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជំងឺខ្វាក់មាន់អាចបង្ការនិងព្យាបាលដោយឱសថឬអាហារដែលសម្បូរជីវជាតិអា។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺខ្វាក់មាន់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺមួយប្រភេទដែលកើតឡើងជាផ្លាកស្នាម (taches) ពណ៌សស្រអាប់ ទំហំតូចឬធំនៅលើភ្នាសក្នុងមាត់ និង ជួនកាលរលាកដល់ដើមបំពង់កដែលបង្កឡើងដោយផ្សិតកង់ឌីដាអាប៊ីកង់ (candida albicans) ។ ជំងឺនេះច្រើនកើតនៅលើកុមារ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ផលវិបាកនៃជំងឺជ្រាំងបណ្ដាលឱ្យខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺជ្រាំង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺបង្កឱ្យឈឺចុកចាប់ ជាពិសេសនៅពេលយប់ ពេលសម្រាក ឬ គ្មានសកម្មភាពនៅត្រង់សន្លាក់ម្រាមដៃ ម្រាមជើង និង បណ្ដាសន្លាក់ដទៃទៀត។ ជំងឺនេះច្រើនបណ្ដាលមកពីសារធាតុអាស៊ីតអ៊ុយរិក (acide urique) មានកម្រិតខ្ពស់ហួសប្រក្រតី។ ឧទាហរណ៍ ៖ គ្រូពេទ្យបានឱ្យដំបូន្មានដល់អ្នកជំងឺប្រគ្រីវនេះឱ្យតមចំណីអាហារណាដែលបង្កឱ្យកើនសារធាតុអាស៊ីតអ៊ុយរិកដូចជា សាច់អាំង គ្រឿងសមុទ្រ គ្រឿងក្នុងជ្រូកមាន់ទា,...។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺប្រគ្រីវ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ជំងឺប្រគ្រីវ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ហ្គុត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺដែលសម្គាល់ដោយការរីកធំឬមានដុំពកនៃក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត (la glande thyroïde) នៅនឹងកដោយសារក្រពេញនេះផលិតអ័រម៉ូនតិចពេកឬច្រើនពេក។ ជំងឺពកក ជាធម្មតាច្រើនតែបណ្ដាលមកពីកង្វះជាតិអ៊ីយ៉ូតនៅក្នុងចំណីអាហារ។ គេសង្កេតឃើញជំងឺពកកមានច្រើនសណ្ឋាន។ ឧទាហរណ៍ ៖ អ្នកបរិភោគអំបិលមានសារធាតុអ៊ីយ៉ូត អាចការពារមិនឱ្យកើតជំងឺពកកបាន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺពកក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺមួយប្រភេទដែលមានអាការៈពីរយ៉ាងគឺ ១- អាការៈរីកលូតលាស់ខុសប្រក្រតីរបស់ជាលិកាឆ្អឹងពេញវ័យដែលវិវត្តយឺតៗនៅនឹងកន្លែង បង្កបានជាកំពកនៃឆ្អឹង។ ២- អាការៈជាដុំពកមានលក្ខណៈជាឆ្អឹងដែលកកើតឡើងនៅកន្លែងប៉ះទង្គិចញឹកញាប់នៃជាលិកាទន់របស់សព៌ាង្គកាយ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជំងឺពកឆ្អឹងត្រូវតែព្យាបាលដោយការវះកាត់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺពកឆ្អឹង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ជំងឺពកឆ្អឹង{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អូស្តេអូម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺមួយប្រភេទដែលកើតឡើងដោយសារកង្វះសារធាតុរ៉ែ និង ការថយចុះនៃបណ្ដាញប្រព័ន្ធប្រូតេអ៊ីនរបស់ឆ្អឹង។ ជំងឺនេះបណ្ដាលឱ្យមានការឈឺចុកចាប់ ការខូចទម្រង់ដើមនៃឆ្អឹង និង ធ្វើឱ្យឆ្អឹងងាយបាក់។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជំងឺពុកឆ្អឹងជាជំងឺដែលច្រើនកើតលើស្រ្តីវ័យចាស់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺពុកឆ្អឹង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ជំងឺពុកឆ្អឹង{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អូស្តេអូប៉ូរ៉ូស<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺមួយប្រភេទដែលបង្កឱ្យរលាកភ្នាសក្នុងត្របកភ្នែកនិងគ្រាប់ភ្នែក លើកលែងតែកែវភ្នែក (គ័រណេ = cornée) ។ មូលហេតុបណ្ដាលមកពីការបង្ករោគដោយមីក្រុប ចំណាំងពន្លឺខ្លាំង ឬ អង្គធាតុក្រៅ (corps étranger) ចូលក្នុងភ្នែក។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការលាងដៃដោយសាប៊ូជាប្រចាំ កាត់បន្ថយការកើតជំងឺភ្នែកក្រហម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺភ្នែកក្រហម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺកើតឡើងជាដុំពក ជាដំបៅមិនប្រក្រតី នៅតាមសរីរាង្គណាមួយរបស់មនុស្សឬសត្វ បង្កឡើងដោយកោសិកាដែលដុះរីកលូតលាស់ខុសធម្មតានិងរាលដាលបង្កជាជំងឺស្រួចស្រាល់ឬរ៉ាំរ៉ៃបណ្ដាលឱ្យស្លាប់ បើមិនមានការព្យាបាលឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមក្បួនខ្នាត ជំនាញ ឱ្យទាន់ពេលវេលាទេនោះ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អ្នកជំងឺនេះស្លាប់ដោយជំងឺមហារីកថ្លើម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺមហារីក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺរលាកទឹកសន្លាក់មានសភាពស្រួចស្រាល់ ឬ រ៉ាំរ៉ៃដែលធ្វើឱ្យស្ងួត ឬ មានសារធាតុរាវមិនប្រក្រតីដូចជា ឈាម ទឹករងៃ ឬ អាចមានឧស្ម័ន។ ឧទាហរណ៍ ៖ បើអ្នកជំងឺសង្ស័យថាខ្លួនមានជំងឺរលាកទឹកសន្លាក់ ត្រូវទៅពិគ្រោះជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យឯកទេសចៀសវាងការប្រើថ្នាំដោយខ្លួនឯង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺរលាកទឹកសន្លាក់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ជំងឺរលាកទឹកសន្លាក់{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ស៊ីណូវីត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺមួយប្រភេទដែលកើតឡើងដោយការរលាកព្រមគ្នាទាំងតួឆ្អឹង ទាំងខួរឆ្អឹង ដោយមូលហេតុច្រើនយ៉ាង។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជាទូទៅ ជំងឺរលាកខួរឆ្អឹងស្រួចស្រាល់កើតមាននៅលើកុមារ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺរលាកខួរឆ្អឹង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ជំងឺរលាកខួរឆ្អឹង{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អូស្តេអូមីយេលីត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺមួយប្រភេទដែលកើតពីការរលាកតួឆ្អឹង។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជាទូទៅមូលហេតុដែលបង្កឱ្យរលាកឆ្អឹងបណ្ដាលមកពីបាក់តេរី។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺរលាកឆ្អឹង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ជំងឺរលាកឆ្អឹង{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អូស្តេអ៊ីត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺមួយប្រភេទដែលកើតឡើងពីការរលាកស្រួចស្រាល់ឬរ៉ាំរ៉ៃក្នុងសន្លាក់ជាច្រើនព្រមៗគ្នា។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជំងឺរលាកពហុសន្លាក់ជារោគសញ្ញានៃជំងឺគ្រុនសន្លាក់ (Rhumatisme) ស្រួចស្រាល់និងរ៉ាំរ៉ៃ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺរលាកពហុសន្លាក់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ជំងឺរលាកពហុសន្លាក់{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប៉ូលីអាទ្រីត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺរលាកភ្នាសសើមក្នុងមាត់បង្កដោយបាក់តេរី វីរុស ពពួកផ្សិត,...។ ឧទាហរណ៍ ៖ កង្វះអនាម័យមាត់ធ្មេញជាកត្តាបណ្ដាលឱ្យកើតជំងឺរលាកមាត់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺរលាកមាត់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺរលាកនៅត្រង់សន្លាក់បណ្ដាលឱ្យឡើងក្រហម ក្ដៅ ឈឺចាប់ និង ហើម ដែលមានលក្ខណៈស្រួចស្រាល់ឬរ៉ាំរ៉ៃ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អ្នកជំងឺរលាកសន្លាក់គប្បីទៅពិនិត្យព្យាបាលតាមការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យឯកទេស។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺរលាកសន្លាក់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ជំងឺរលាកសរសៃពួរសាច់ដុំ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺរលាកតង់ដុង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺបណ្ដាលមកពីរលាកសរសៃពួរដែលភ្ជាប់សាច់ដុំទៅនឹងឆ្អឹង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺរលាកសរសៃពួរសាច់ដុំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺមួយប្រភេទដែលបង្កឱ្យរលាកភ្នាសអណ្ដាតសើៗឬជ្រៅ និង មានលក្ខណៈស្រួចស្រាល់ឬរ៉ាំរ៉ៃ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អ្នកជំងឺរលាកអណ្ដាតមានអាការៈហៀរទឹកមាត់ជាប្រចាំ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺរលាកអណ្ដាត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺដែលបណ្ដាលឱ្យមានការបន្ទោបង់លាមក មានសភាពរាវនិងញឹកញាប់។ ឧទាហរណ៍ ៖ នៅមន្ទីរពិសោធន៍បាក់តេរីសាស្ត្រ (laboratoire bactériologique) នេះ គេកំពុងវិភាគលាមករបស់អ្នកជំងឺរាកដើម្បីរកមូលហេតុរកមេរោគដែលបង្កឱ្យរាក។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺរាក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្រ្តសិក្សាអំពីជំងឺគ្រប់ប្រភេទ ដើម្បីរកមូលហេតុ រោគវិនិច្ឆ័យ និង វិធីព្យាបាល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ជំងឺវិទ្យា{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប៉ាតូវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺគ្រប់ប្រភេទដែលកើតឡើងនៅក្នុងសន្លាក់។ ឧទាហរណ៍ ៖ អាការៈគាំងសន្លាក់ជាផលវិបាកនៃជំងឺសន្លាក់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺសន្លាក់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈជំងឺកើតឡើងនៅផ្លូវដង្ហើមបណ្ដាលឱ្យអ្នកជំងឺមានការលំបាកក្នុងការដកដង្ហើម ហត់ ដង្ហក់។ ជំងឺនេះបណ្ដាលមកពីមូលហេតុច្រើនយ៉ាង។ អ្នកជំងឺអាចស្លាប់ បើពុំមានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវទាន់ពេលវេលានោះទេ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ដើម្បីចៀសវាងជំងឺហឺត គួររស់នៅក្នុងបរិយាកាសល្អ អនាម័យល្អ និង ចៀសវាងការប្រើថ្នាំដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំងឺហឺត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈស្អិតជាប់គ្នារវាងសរីរាង្គពីរឬច្រើននៅក្នុងកន្លែងណាមួយនៃសព៌ាង្គកាយ ដោយមូលហេតុផ្សេងៗ ឧទាហរណ៍ ៖ អស់រយៈពេលយូរ ក្រោយពីការវះកាត់ក្នុងពោះ ករណីខ្លះអាចកើតមានជំនាប់ស្អិតនៃពោះវៀន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ជំនាប់ស្អិត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ជំនាប់ស្អិត{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អាដេរ៉ង់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ឈាមខន់{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>កំណកឈាម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដុំឈាមដែលបានមកពីការកក សម្រាប់បិទសរសៃឈាមដាច់ឬរបួស និង បញ្ឈប់លំហូរឈាម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ឈាមខន់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈដែលឈឺចាប់ក្នុងក្បាល បណ្ដាលមកពីមូលហេតុច្រើនយ៉ាង ពេលខ្លះមិនអាចរកមូលហេតុឃើញឡើយ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការសម្រាកគ្រប់គ្រាន់និងទៀងទាត់ពេលវេលាអាចជួយបន្ថយអាការៈឈឺក្បាល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ឈឺក្បាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការដុះសាច់មិនប្រក្រតីនៃជាលិកាផ្សេងៗរបស់សរីរាង្គ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អ្នកជំងឺដែលមានដុំពក ត្រូវទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យសល្យសាស្រ្ត (chirurgien) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ដុំពក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ដុំពក{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទុយម័រ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដុំពកបេនីញនៃក្រពេញណាមួយដែលមានរចនាសម្ព័ន្ធដូចក្រពេញនោះ និង មានស្រោមរុំពទ្ធយ៉ាងមាំ ហើយមានសកម្មភាពសេក្រេស្យុង (sécrétion) ខ្លាំងក្លាជាងធម្មតា។ ឧទាហរណ៍ ៖ អាដេណូមក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីដ (thyroïde) ដែលមានសេក្រេស្យុងអ័រម៉ូនទីរ៉ុកស៊ីន (thyroxine) ច្រើនលើសធម្មតា តម្រូវឱ្យមានការវះកាត់យកចេញ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ដុំពកក្រពេញ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ដុំពកក្រពេញ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អាដេណូម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដុំពកបេនីញនៃជាលិកាខ្លាញ់មានស្រោមរុំពទ្ធជុំវិញ ដែលគ្មានទំនាក់ទំនងនឹងជាលិកាខាងក្រៅ។ ឧទាហរណ៍ ៖ លីប៉ូមជាដុំពកដែលងាយស្រួលធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងព្យាបាល ប៉ុន្តែវាអាចវិវត្តទៅជាជំងឺមហារីកដុំខ្លាញ់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ដុំពកខ្លាញ់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ដុំពកខ្លាញ់{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>លីប៉ូម <|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការដុះសាច់មិនប្រក្រតីនៃជាលិកាជាដុំពកស្លូត ដែលពុំទាន់មានលក្ខណៈកាចសាហាវ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ដុំពកខ្លាញ់ធម្មតាអាចជាដុំពកបេនីញ ប៉ុន្តែដើម្បីសុវត្ថិភាព អ្នកជំងឺត្រូវទៅពិគ្រោះជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យវះកាត់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ដុំពកបេនីញ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ដុំពកបេនីញ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទុយម័របេនីញ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការដុះសាច់មិនប្រក្រតីនៃជាលិកាជាដុំពកកាចដែលមានលក្ខណៈកាចសាហាវដែលបង្កជាជំងឺមហារីក (cancer) ។ ដុំពកម៉ាលីញអាចកើតនៅគ្រប់សរីរាង្គទាំងអស់នៃសព៌ាង្គកាយ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ដុំពកម៉ាលីញ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ដុំពកម៉ាលីញ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទុយម័រម៉ាលីញ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អង់ហ្ស៊ីយ៉ូម (angiome) នៃសរសៃឡាំហ៍្វ (vaisseau lymphatique) មានលក្ខណៈហើម ទន់ជ្រាយដែលច្រើនកើតនៅថ្នក់ខាងលើឆ្អឹងដងកាំបិត។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ដុំពកសរសៃឡាំហ៍្វ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ដុំពកសរសៃឡាំហ៍្វ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ឡាំហ្វង់ហ្ស៊ីយ៉ូម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការដុះធ្មេញដែលពកចេញពីអញ្ចាញ។ ឧទាហរណ៍ ៖ កុមារមានដំណុះធ្មេញពីរលើកគឺ ធ្មេញទឹកដោះ (dent de lait) និង ធ្មេញអចិន្តៃ្រយ៍ (dent parmanante) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ដំណុះធ្មេញ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>កន្ទួលតូចៗនៅលើស្បែកដែលមិនស្ថិតស្ថេរ ជួនកាលរមាស់និង/ឬដែលបណ្ដាលឱ្យមានអាការៈគ្រុនក្ដៅ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ប្រតិកម្មឱសថមួយចំនួនអាចបណ្ដាលឱ្យមានដំណួចស្បែក។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ដំណួចស្បែក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺឆ្លងមួយប្រភេទរាតត្បាតនៅតំបន់ត្រូពិកដោយសារមេរោគស្ពៀរ៉ូកែត (spirochète) ឈ្មោះ ត្រេប៉ូណេម៉ា ពែតឺនុយ (treponema pertenue) ។ អ្នកជំងឺមានអាការៈក្ដៅខ្លួន ឈឺចុកចាប់អវយវៈ បន្ទាប់មកមានចេញជាដំបៅ ពងបែក រលួយរហូតដល់ជាលិកាក្រោមស្បែក ជាពិសេសនៅលើមុខ ដៃ និង ជើង។ ឧទាហរណ៍ ៖ ដំបៅងាអាចឆ្លងតាមរយៈការប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់លើដំបៅរបស់អ្នកជំងឺ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ដំបៅងា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដុំពកបេនីញនៃជាលិកាដែលមានរាងមូលតូចៗក្រឡាច់ចុះឡើងនៅពេលយើងស្ទាបជាពិសេសដុំពកបេនីញនៃជាលិកាក្រពេញឡាំហ្វ៍ (glande lymphatique) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ណូឌូល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្ត្រសិក្សាអំពីធាតុពុល។ ឧទាហរណ៍ ៖ តុកស៊ីកូវិទ្យា/វិសវិទ្យាជាមុខវិជ្ជាមួយនៅក្នុងកម្មវិធីសិក្សាផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>តុកស៊ីកូវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}តុកស៊ីកូវិទ្យា{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វិសវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សារធាតុដែលកកើតឡើងពីមីក្រូសារពាង្គកាយហើយបណ្ដាលឱ្យមានជំងឺ។ តុកស៊ីនមានដើមកំណើតចេញពីប្រភពពីរ ៖ -ចេញពីជីវ៉ាណូ ឬ ខ្នមេរោគមួយ (germe) ដែលបង្កឱ្យមានជំងឺ។ - ចេញពីពួកផ្សិតពុលឬពីពិសរបស់សត្វល្អិត និង សត្វពស់ដែលមិនមែនជាមីក្រុប។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>តុកស៊ីន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}តុកស៊ីន{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វិសធាតុ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>របួសធ្ងន់ធ្ងរខាងផ្លូវកាយឬផ្លូវចិត្តដែលបង្កដោយគ្រោះថ្នាក់ឬវិបត្តិផ្សេងៗ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ត្រូម៉ា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្ត្រសិក្សាអំពី មូលហេតុ រោគវិនិច្ឆ័យ និង វិធីព្យាបាលរបួសផ្លូវកាយឬផ្លូវចិត្តគ្រប់ប្រភេទ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ត្រូម៉ាតូវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ភាពគ្រាំគ្រាផ្លូវកាយឬផ្លូវចិត្តដែលបង្កឡើងដោយគ្រោះថ្នាក់ឬវិបត្តិធ្ងន់ធ្ងររ៉ាំរ៉ៃផ្សេងៗ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ត្រូម៉ាទីស<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ទងសុក{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទងផ្ចិត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អន្តរសរីរាង្គមានសណ្ឋានប្រហាក់ប្រហែលខ្សែពួរ ដែលតភ្ជាប់ពីផ្ចិតទារកទៅសុក។ នៅក្នុងទងសុក មានសរសៃឈាមពីរបែប មួយជាអាកទែ (artère) នាំឈាមពីសុកទៅទារក និង មួយទៀតជាវ៉ែន (veine) នាំឈាមពីទារកទៅសុកវិញ។ នៅក្រោយពេលទារកប្រសូតចេញពីផ្ទៃម្ដាយ ឆ្មបត្រូវកាត់ផ្ដាច់ទងសុកជាចាំបាច់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទងសុក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដំណើរបន្ទោបង់លាមកមិនប្រក្រតី គឺមានការយឺតការជុះមិនចេញ លាមកមានសភាពរឹង បណ្ដាលមកពីមូលហេតុផ្សេងៗបង្កឡើង។ ឧទាហរណ៍ ៖ ដើម្បីចៀសវាងទល់លាមក គួរគប្បីបរិភោគបន្លែ ផ្លែឈើ និង ទឹក ឱ្យបានច្រើន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទល់លាមក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>គភ៌ដែលមានអាយុក្នុងរយៈពេលចាប់ពីខែទី៤រហូតដល់ពេលសម្រាល។ ឧទាហរណ៍ ៖ ចំពោះស្រ្តីដែលមានគភ៌ចាប់ពីអាយុ៤ខែឡើងទៅ ទារកក្នុងផ្ទៃចាប់ផ្ដើមកម្រើក។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទារកក្នុងផ្ទៃ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ទារកមានជីវិតធម្មតាដែលកើតមុនរយៈពេល៣៧សប្ដាហ៍ ហើយមានទម្ងន់ក្រោម២២០០ក្រាម។ ទារកមិនគ្រប់ខែ ត្រូវតែទទួលការចិញ្ចឹមដោយសិប្បនិម្មិតតាមការកំណត់របស់គ្រូពេទ្យឯកទេស។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទារកមិនគ្រប់ខែ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សារធាតុខាប់ពណ៌សដែលផលិតចេញពីសរីរាង្គបន្តពូជរបស់មនុស្សប្រុសឬសត្វឈ្មោល។ សារធាតុនេះមាន សេរ៉ូម ប្លាស្មា និង ស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីត (spermatozoïde) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទឹកកាម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ទឹកដោះចេញក្រោយពីការសម្រាលកូនរួចរយៈពេលតែពីរឬបីថ្ងៃប៉ុណ្ណោះចំពោះមនុស្ស តែចំពោះសត្វ រយៈពេលអាចខ្លីឬវែងជាងនេះ។ ទឹកដោះនេះមានពណ៌លឿង សម្បូរដោយសារជាតិប្រូតេអ៊ីន ជាពិសេសអាល់ប៊ុយមីនដែលមានតួនាទីទប់ស្កាត់ជំងឺរលាកក្រពះ ពោះវៀន បន្សាត់អាចម៍ព្រៃ និង នាំអង់ទីករ (anticorps) ពីម្ដាយទៅកូន។ ឧទាហរណ៍ ៖ ម្ដាយក្រោយពីការសម្រាលកូនចាំបាច់ត្រូវបំបៅកូនភ្លាមដោយទឹកដោះដំបូង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទឹកដោះដំបូង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សារធាតុរាវដែលនៅជុំវិញទារកក្នុងផ្ទៃម្ដាយ។ ទឹកភ្លោះមានមុខងារជួយឱ្យទារកមានការធំធាត់និងការពារពីការប៉ះទង្គិចផ្សេងៗ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការបែកទឹកភ្លោះជាសញ្ញាមួយនៃការត្រៀមប្រសូត។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទឹកភ្លោះ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈកើតឡើងចំពោះមនុស្សឬសត្វនៅពេលទទួលទានអាហារមិនត្រឹមត្រូវតាមនិយាមនៃតម្រូវការ។ ឧទាហរណ៍ ៖ មនុស្សឬសត្វត្រូវទទួលអាហារឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ដូចជា ប្រូទីដ លីពីដ គ្លុយស៊ីដ ជីវជាតិ (vitamine) និង សារធាតុរ៉ែខនិជ... ដើម្បីជៀសវាងទុរាហារូបត្ថម្ភ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ទុរាហារូបត្ថម្ភ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការតាំងទីរបស់អណ្ឌៈ (œuf fécondé) ទំនៅភ្នាសក្នុងនៃស្បូន ដែលជាទូទៅមានរយៈពេលពី៧ទៅ១០ថ្ងៃក្រោយពីកំណកំណើត។ ឧទាហរណ៍ ៖ ក្នុងករណីមិនប្រក្រតី នីដាស្យុងអាចកើតមាននៅដៃស្បូនឬក្នុងឆិទ្ទដ្ឋានពោះ (cavité abdominale) ដែលបង្កឱ្យទៅជាគភ៌ក្រៅស្បូន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>នីដាស្យុង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វត្តមានខ្ទុះក្នុងទឹកមូត្រដែលបង្កឱ្យទឹកមូត្រនោះល្អក់ ដែលជាអាការៈបញ្ជាក់អំពីអាំងហ្វិចស្យុង (infection) ប្រព័ន្ធទឹកមូត្រ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>នោមខ្ទុះ<|eot_id|>