Datasets:

rinabuoy

/

def2word

like 0

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈកើនបរិមាណទឹកនោមដែលបញ្ចេញមកក្រៅលើសពី៣លីត្រ ក្នុងរយៈពេល២៤ម៉ោង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>នោមច្រើន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}នោមច្រើន{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប៉ូលីយួរី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វត្តមានគុលិកាឈាមក្រហមក្នុងទឹកនោមដែលជាការបញ្ជាក់អំពីជំងឺប្រព័ន្ធទឹកមូត្រ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>នោមឈាម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈនោមញឹកញាប់ ប៉ុន្តែនោមម្ដងៗមានបរិមាណតិច ដែលជារោគសញ្ញានៃជំងឺប្រូស្តាត (prostate) និង ការរលាកប្លោកនោម (vessie) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>នោមញឹក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}នោមញឹក{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប៉ូឡាគ្យួរី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈថយចុះបរិមាណទឹកនោមដែលបញ្ចេញមកក្រៅក្រោម៥០០មិល្លីលីត្រ ក្នុងរយៈពេល២៤ម៉ោង ដែលជារោគសញ្ញានៃជំងឺតម្រងនោម ជំងឺហើម និង ការបាត់បង់លំនឹងអេឡិចត្រូលីត (électrolyte) ក្នុងចរន្តឈាម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>នោមតិច<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}នោមតិច{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អូលីគួរី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}នោមទាស់{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ឌីសួរី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈឈឺចាប់និងពិបាកនៅពេលនោមដោយមូលហេតុរលាកបង្ហួរឬប្លោកនោម ដែលបណ្ដាលមកពីកង្វះអនាម័យនៃប្រព័ន្ធទឹកមូត្រនិងប្រដាប់បន្តពូជខាងក្រៅ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>នោមទាស់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>កន្ទួលនៅលើស្បែកពណ៌ក្រហម ជួនកាលមានសណ្ឋានជាផ្លាក (taches) ជួនកាលមានសណ្ឋានជាពងទឹក (vésicules) ។ អាការៈនេះអាចមានឬគ្មានគ្រុនក្ដៅ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជំងឺកញ្ជ្រឹលបង្កឱ្យមានបន្ទុះស្បែកពណ៌ក្រហមស្ទើរពាសពេញសព៌ាង្គកាយ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បន្ទុះស្បែក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វត្តមានបាក់តេរីនៅក្នុងចរន្តឈាម។ ឧទាហរណ៍ ៖ អាំងហ្វិចស្យុង (infection) ដែលបណ្ដាលឱ្យឡើងកម្ដៅ (គ្រុន) ជារោគសញ្ញានៃបាក់តេរ៉េមី។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បាក់តេរ៉េមី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}បាក់តេរ៉េមី{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បាក់តេរីក្នុងឈាម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អតិសុខុមប្រាណមានលក្ខណៈជាឯកកោសិការស់នៅក្នុងដី ទឹក និង ខ្យល់ ដែលមានផលប្រយោជន៍ ឬ បង្កជំងឺដល់មនុស្ស សត្វ និង រុក្ខជាតិ។ បាក់តេរីមានសណ្ឋានច្រើនប្រភេទ និង មានសកម្មភាពខុសប្លែកៗពីគ្នា។ ឧ.១- បាក់តេរីស្តាហ្វីឡូកូក (staphylocoque) ជាភ្នាក់ងារបង្កឱ្យកើតបូស។ ឧ.២- បាក់តេរីនៅក្នុងយ៉ាអួ (yaourt) ជាបាក់តេរីមានប្រយោជន៍។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បាក់តេរី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វត្តមានបាក់តេរីដ៏ច្រើនលើសលប់នៅក្នុងទឹកនោមថ្មីៗ។ ឧទាហរណ៍ ៖ សិបទីសេមី (septicémie) បង្កឱ្យមានបាក់តេរីយួរី។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បាក់តេរីយួរី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}បាក់តេរីយោតេរ៉ាពី{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បាក់តេរីព្យាបាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការប្រើបាក់តេរីរស់ឬរំងាប់សម្រាប់ព្យាបាលជំងឺដែលបង្កដោយបាក់តេរីចង្រៃ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការប្រើសេរ៉ូមអង់ទីតេតានិក (sérum antitétanique) ជាវិធីមួយក្នុងចំណោមបាក់តេរីព្យាបាល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បាក់តេរីយោតេរ៉ាពី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សារធាតុដែលអាចបញ្ឈប់ឬទប់ស្កាត់ការរីកលូតលាស់របស់បាក់តេរី។ ឧទាហរណ៍ ៖ អង់ទីប្យូទិកនិងអង់ទីសិបទិកមួយចំនួនជាបាក់តេរីយោស្តាទិក។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បាក់តេរីយោស្តាទិក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្ត្រមូលដ្ឋានជាផ្នែកមួយនៃជីវមីក្រុបវិទ្យា (microbiologie) ដែលសិក្សាអំពីលក្ខណៈសណ្ឋាន ការលូតលាស់វដ្ដជីវិត និង សកម្មភាពរបស់បាក់តេរី ទៅលើសព៌ាង្គកាយមនុស្ស សត្វ និង រុក្ខជាតិ។ ឧទាហរណ៍ ៖ បាក់តេរីវិទ្យាជាមុខវិជ្ជាមូលដ្ឋានមួយដែលសិក្សាស្រាវជ្រាវទូលំទូលាយអំពីបាក់តេរី ក្នុងវិស័យជីវសាស្ត្រ វេជ្ជសាស្ត្រ និង កសិកម្ម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បាក់តេរីវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}បាក់តេរីស៊ីដ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បាក់តេរីឃាត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សារធាតុដែលសម្លាប់ជាស្ថាពរនូវពពួកបាក់តេរី។ ឧទាហរណ៍ ៖ ដាហ្សេណង់ (dagénan) ជាបាក់តេរីស៊ីដដែលគេប្រើនៅក្រោយសង្រ្គាមលោកលើកទី២។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បាក់តេរីស៊ីដ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺម្យ៉ាងដែលមានអាការៈហូរខ្ទុះយ៉ាងច្រើនតាមបង្ហួរនោម ដោយសារអាំងហ្វិចស្យុងនៃបាក់តេរីហ្គោណូកូក (gonocoque) ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជំងឺប្រមេះទឹកបាយភាគច្រើនឆ្លងតាមការរួមភេទដោយពុំបានប្រុងប្រយ័ត្ន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប្រមេះទឹកបាយ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការសម្រាលទារកនិងឧបសម្ព័ន្ធចេញពីផ្ទៃម្ដាយដែលមហាជននិយមហៅថាការសម្រាលកូនឬការឆ្លងទន្លេ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជាទូទៅ ថ្ងៃទី២៨០នៃគភ៌ជាថ្ងៃកំណត់នៃប្រសូតិកម្ម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប្រសូតិកម្ម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការសម្រាលទារករបស់ស្រ្តីមានគភ៌តាមផ្លូវធម្មជាតិដោយពិបាកឬមិនរួច បណ្ដាលមកពីត្រគាកម្ដាយចង្អៀតឬមកពីទារកមានក្បាលធំពេក ដែលចាំបាច់ទាមទារឱ្យគ្រូពេទ្យដោះស្រាយតាមបច្ចេកទេសជំនាញ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប្រសូតិកម្មពិបាក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការសម្រាលទារកដែលនៅមានជីវិតនិងឧបសម្ព័ន្ធចេញពីផ្ទៃម្ដាយមុនកាលកំណត់។ ឧទាហរណ៍ ៖ ប្រសូតិកម្មមិនគ្រប់ខែច្រើនកើតឡើងនៅចន្លោះសប្ដាហ៍ទី៣៥ និង ៣៦នៃគភ៌ ដែលវិទ្យាសាស្រ្តបច្ចុប្បន្នអាចសង្រ្គោះជីវិតទារកបាន១០០%។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប្រសូតិកម្មមិនគ្រប់ខែ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្ត្រសិក្សាអំពីគភ៌និងការបង្កើតទារក។ ឧទាហរណ៍ ៖ ឆ្មបមានមុខងារសំខាន់ក្នុងការបម្រើផ្នែករោគស្រ្តីនិងប្រសូតិវិទ្យា។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប្រសូតិវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ប្រសូតិវិទ្យា{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>សម្ភពវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សារធាតុផ្សំឡើងដោយកាបោន (C) , អ៊ីដ្រូហ្ស៊ែន (H) , អុកស៊ីហ្ស៊ែន (O) និង អាសូត (N) ដែលឯកតាដំបូងគឺជាអាស៊ីដអាមីណេ (acide aminé) ជាច្រើនតភ្ជាប់គ្នាដោយសម្ព័ន្ធប៉ិបទីដ (peptide) ។ ឧទាហរណ៍ ៖ សារធាតុប្រូទីដមានច្រើននៅក្នុងគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ជាពិសេសគ្រាប់សណ្ដែកសៀង ក្នុងសាច់សត្វ ក្នុងបន្លែ...។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ប្រូទីដ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>បំណាក់ឆ្អឹងដោយមានរយះសាច់និងធ្លាយស្បែកនៅចំកន្លែងបាក់នោះ ដែលបង្កឱ្យមានការហូរឈាមចេញមកក្រៅ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បំណាក់ឆ្អឹងចំហ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>បំណាក់ឆ្អឹងដោយគ្មានរបួសឬធ្លាយស្បែកដែលអាចបង្កឱ្យមានកំណកឈាម (hématome) នៅត្រង់កន្លែងនោះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បំណាក់ឆ្អឹងបិទ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>បំណាក់ឆ្អឹងចំពោះឆ្អឹងដែលកំពុងមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដូចជា របេងឆ្អឹង មហារីកឆ្អឹង ឬ ទុយម័រផ្សេងៗរបស់ឆ្អឹង។ ឧទាហរណ៍ ៖ បំណាក់ឆ្អឹងមានជំងឺរបេងឆ្អឹងខ្នង (mal de pott) អាចធ្វើឱ្យជើងអ្នកជំងឺទាំងសងខាងស្លាប់ស្ដូក (paraplégie) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បំណាក់ឆ្អឹងមានជំងឺ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>បំណាក់ឆ្អឹងបណ្ដាលមកពីគ្រោះថ្នាក់តិចតួចមិននឹកស្មានដល់ដែលគេជួបប្រទះភាគច្រើននៅលើស្ត្រីវ័យចំណាស់ និង ឆ្អឹងផុយស្រួយ (astéopénie) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បំណាក់ឆ្អឹងឯកឯង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្រពេញភេទរបស់មនុស្សប្រុសឬសត្វឈ្មោល។ នៅពេលពេញវ័យ ក្រពេញភេទនេះអាចផលិតស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីត (spermatozoïde) និងអ័រម៉ូនតេស្តូស្តេរ៉ូន (hormone testotérone) /អង់ដ្រូហ្ស៊ែន។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការចងបំពង់ទឹកកាមដែលចេញពីពងស្វាសជាវិធីពន្យារកំណើតមួយបែប។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ពងស្វាស<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វ័យរបស់មនុស្សចាប់ពីវ័យជំទង់រហូតដល់វ័យចាស់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ពេញវ័យ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ពេញវ័យ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មជ្ឈិមវ័យ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ផ្នែកនៃដងខ្លួនស្ថិតនៅចន្លោះទ្រូងនិងឆ្អឹងត្រគាកដែលក្នុងនោះមានប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ប្រព័ន្ធទឹកមូត្រ និង សរីរាង្គដទៃទៀត។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ពោះ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្រ្តសិក្សាអំពីវិធីព្យាបាលនិងថែទាំដើម្បីឱ្យអ្នកជំងឺជាសះស្បើយ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ព្យាបាលវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ព្យាបាលវិទ្យា{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្ត្រព្យាបាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>បរាសិតណេម៉ាតូដ (nématodes) ដែលមានរាងបំពង់វែង (cylindre) ពណ៌ប្រផេះ ឬ ពណ៌ក្រហមមានប្រវែងពី២០ទៅ៤០សង់ទីម៉ែត្រ ដែលរស់នៅក្នុងសព៌ាង្គកាយមនុស្សឬសត្វ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ក្មេងហូបចុកគ្មានអនាម័យនាំឱ្យកើតព្រូនចង្កឹះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ព្រូនចង្កឹះ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>បរាសិតណេម៉ាតូដ (nématodes) មានប្រវែងពី៨ទៅ១៥មីល្លីម៉ែត្រ។ បរាសិតនេះរស់នៅនិងជញ្ជក់ឈាមនៅត្រង់គល់ពោះវៀន (duodénum) បណ្ដាលឱ្យមានជំងឺស្លេកស្លាំង។ ជាទូទៅវាឆ្លងតាមមាត់ឬស្បែក។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ព្រូនតម្ពក់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ព្រូនសំប៉ែត{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ព្រូនវែង (តេនញ៉ា) <|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>បរាសិតសេស្តូដ (cestodes) មានច្រើនប្រភេទរស់នៅក្នុងពោះវៀនមនុស្សនិងសត្វមានឆ្អឹងកង (vertébré) មានប្រវែងពី១៣មីល្លីម៉ែត្ររហូតដល់៩ម៉ែត្រ មានសណ្ឋានជាកង់ៗ ហើយមានឈ្នប់នៅនឹងក្បាលសម្រាប់ថ្ពក់ជាប់ទៅនឹងស្រទាប់ខាងក្នុងនៃពោះវៀន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ព្រូនសំប៉ែត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>បរាសិតណេម៉ាតូដ (nématodes) មានប្រវែង២មីល្លីម៉ែត្រ ឆ្លងតាមស្បែក បង្កឱ្យកីតជាកន្ទាលត្រអាក រមាស់។ នៅពេលដែលបរាសិតនេះចូលទៅដល់សួត វាបង្កឱ្យមានជំងឺសួត ឱ្យមានជំងឺក្អក ចុកទ្រូងជាដើម។ បន្ទាប់មកទៀតវាអាចបង្កឱ្យមានជំងឺផ្លូវរំលាយអាហារដូចជា ការឈឺចុកចាប់ក្នុងពោះ ទល់លាមក រាករួស និង បង្កឱ្យមានជំងឺស្លេកស្លាំង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ព្រូនអន្ទង់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈមានគុលិកាឈាមជ្រាបចូលក្នុងជាលិកាគ្របដណ្ដប់ ដែលបង្កឡើងដោយត្រូម៉ា ឬ ដោយការជ្រាបឈាមចេញពីសរសៃប្ដូរ/សរសៃកាពីលែ (capillaires) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ភាពជាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ភាពស្ត្រីមានផ្ទៃពោះចាប់ពីថ្ងៃបង្កកំណើត (ថ្ងៃបាត់រដូវ) រហូតដល់ថ្ងៃសម្រាល។ ប្រជាជនខ្មែរនិយមប្រើពាក្យ៖ទ្រង់គភ៌ (រាជសព្ទ) ការមានគភ៌ ការមានផ្ទៃពោះ ការមានទម្ងន់ ការពពោះ ស្រ្តីផើម។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជាធម្មតាស្រ្តីមានគភ៌មានរយៈពេល២៨០ថ្ងៃ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ភាពមានគភ៌<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដំណើរនៃសរីរាង្គដែលអាចទប់ស្កាត់មិនឱ្យឆ្លងជំងឺពីខាងក្រៅដែលបង្កឡើងដោយភ្នាក់ងារបង្កជំងឺណាមួយ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការចាក់ថ្នាំបង្ការជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទបេ (B) បង្កឱ្យមានភាពស៊ាំនឹងជំងឺនេះបាន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ភាពស៊ាំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>កំណើននៃសារធាតុខ្លាញ់ឡើងខ្ពស់នៅក្នុងជាលិកាដែលជាទូទៅបង្កឱ្យធាត់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ភាពឡើងខ្លាញ់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដំណើរចេញឧស្ម័នពីក្រពះមកតាមមាត់។ ឧទាហរណ៍ ៖ អ្នកឈឺក្រពះច្រើនមានភើជាញឹកញាប់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ភើ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដំណើរចេញឧស្ម័នពីក្រពះមកតាមមាត់ដោយមានជាតិជូរ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការភើជូរជារោគសញ្ញាមួយនៃជំងឺក្រពះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ភើជូរ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ស្រទាប់ជាលិកាដែលពាសផ្ទៃខាងក្នុងបំផុតនៃស្បូននិងដៃស្បូន (trompe de fallope) ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អង់ដូម៉ែត្រជាទីតាំងនីដាស្យុង (nidation) នៃគភ៌ដែលទំនៅក្នុងស្បូន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ភ្នាសក្នុងស្បូន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}ភ្នាសក្នុងស្បូន{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អង់ដូម៉ែត្រ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អន្តរសរីរាង្គមួយផ្នែកនៃគភ៌ក្នុងស្បូន មានសណ្ឋានជាស្រោមស្ដើង ស្រោបទារក ដែលមានពីរស្រទាប់គឺ អាម្ញ៉ូស (amnios) និង កូរីយ៉ុង (chorion) ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ក្នុងករណីមានទឹកភ្លោះច្រើន/អ៊ីដ្រាម៉្ញូស (hydramnios) គ្រូពេទ្យត្រូវចោះភ្នាសទារកក្នុងផ្ទៃ ដើម្បីពន្លឿនប្រសូតិកម្មតាមផ្លូវធម្មជាតិ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ភ្នាសទារកក្នុងផ្ទៃ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការកន្ត្រាក់សាច់ដុំឬប្រព័ន្ធសាច់ដុំដោយកម្លាំងសាច់ដុំផ្ទាល់ ឬ ដោយរំញោចពីខាងក្រៅ បណ្ដាលឱ្យសាច់ដុំនោះឡើងរឹងមួយរយៈពេលខ្លី។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មីញ៉ូតូនី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មហារីកសាច់ដុំទាំងពីរប្រភេទគឺ សាច់ដុំឆ្នូត (mucle strié) និង សាច់ដុំរលីង (muscle lisse) ដែលមានលក្ខណៈកាចសាហាវដោយសារការរីករាលដាលកោសិកាមហារីកលឿនតាមរយៈចរន្តឈាមនិងចរន្តឡាំហ្វ៍។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មីញ៉ូសាកូម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈដាច់រហែកឬបាត់បង់ជាលិកាគ្របដណ្ដប់សព៌ាង្គកាយឬសរីរាង្គដែលបង្កឡើងដោយការប៉ះទង្គិច។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មុខរបួស<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺស្បែកមានលក្ខណៈរលាកនិងមានខ្ទុះនៅក្នុងក្រពេញញើស (glande sébacée) ឬក្រពេញគល់រោម (glande pilosébacée) ជាពិសេសនៅលើស្បែកមុខនិងខ្នង ប៉ុន្តែបាតដៃឬបាតជើងពុំមានកើតមុនទេ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មុន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្រ្តសិក្សាអំពីប្រព័ន្ធទឹកនោម ជំងឺ និង វិធីព្យាបាល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មូត្រវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការរីករាលដាលកោសិកាមហារីក បាក់តេរី វីរុស ឬ បរាសិត តាមចរន្តឈាមឬចរន្តឡាំហ្វ៍ចេញពីចំណុចដើមទៅសរីរាង្គដទៃទៀត។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មេតាស្តាស<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}រដូវច្រើន{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មេណូរ៉ាហ្ស៊ី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈធ្លាក់ឈាមរដូវស្រ្តីក្នុងបរិមាណច្រើន និងជួនកាលមានរយៈពេលវែងខុសធម្មតា ដែលអាចបណ្ដាលមកពីវិបត្តិកំណកឈាម វិបត្តិលំនឹងអ័រម៉ូន ឬ ទុយម័របេនីញរបស់ស្បូន។ ស្រ្តីធ្លាក់រដូវច្រើន បង្កឱ្យមានអាការៈស្លេកស្លាំង អស់កម្លាំងជាប្រចាំដែលតម្រូវឱ្យអ្នកជំងឺនោះទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេស។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រដូវច្រើន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}រដូវដំបូង{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មេណាក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ដំណើរធ្លាក់រដូវដំបូងរបស់ស្ត្រីក្រមុំ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ស្ត្រីក្រមុំអាចមានរដូវដំបូង ចាប់ពីអាយុ៩ទៅ១៦ឆ្នាំ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រដូវដំបូង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈធ្លាក់ឈាមរដូវស្រ្តីក្នុងបរិមាណតិចតួចខុសធម្មតា។ មូលហេតុដែលបង្កឱ្យមានរដូវតិចគឺ វិបត្តិលំនឹងអ័រម៉ូន វិបត្តិផ្លូវចិត្ត កង្វះអាហារូបត្ថម្ភ និងជំងឺមួយចំនួនទៀត។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រដូវតិច<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}រដូវតិច{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អូលីហ្គោមេណូរ៉េ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការឈឺចុកចាប់ផ្នែកខាងក្រោមនៃពោះ ក្នុងរយៈពេលដែលស្រ្តីមានរដូវ។ ឧទាហរណ៍ ៖ នៅពេលមានរដូវលំបាក ស្ត្រីអាចប្រើឱសថបន្ថយការឈឺចាប់បាន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រដូវលំបាក<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ការធ្លាក់ឈាមពីស្បូនប្រចាំខែរបស់ស្រ្តីក្នុងវ័យបន្តពូជ ក្រៅពីពេលមានគភ៌ ដែលជាធម្មតាមានរយៈពេលពី៣ទៅ៧ថ្ងៃ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ក្មេងស្រីដែលមានរដូវស្ត្រីជាលើកដំបូងបញ្ជាក់ថាក្មេងស្រីនោះពេញក្រមុំ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រដូវស្ត្រី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាំងហ្វិចស្យុងស្រទាប់ក្នុងនៃស្បូន (endomètre) ដៃស្បូន (trompe de fallope) ដែលមានលក្ខណៈស្រួចស្រាល់ឬរ៉ាំរ៉ៃ ជាពិសេសអាចកើតមានក្រោយពេលសម្រាល ក្រោយពេលរលូតកូន ឬ ក្រោយពេលដាក់កងក្នុងស្បូន។ ឧទាហរណ៍ ៖ អង់ដូមេទ្រីតទាមទារឱ្យមានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ ដើម្បីជៀសវាងនូវផលវិបាកច្រើនយ៉ាងដូចជា ការស្ទះបំពង់ដៃស្បូន ការបង្កឱ្យមានភាពអារ ឬការមានគភ៌ក្រៅស្បូន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រលាកភ្នាសក្នុងនៃស្បូន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}រលាកភ្នាសក្នុងនៃស្បូន{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>អង់ដូមេទ្រីត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈអាំងហ្វិចស្យុងនៃមាត់ស្បូនដែលបណ្ដាលមកពីផ្សិត, បាក់តេរី,...មានលក្ខណៈរលាក ក្រហម ធ្លាក់ស ជួនកាលបង្កឱ្យរមាស់និងឈឺផ្សាផ្នែកខាងក្រៅនៃប្រដាប់បន្តពូជ និង អាចបង្កឱ្យធ្លាក់ឈាមតិចៗនៅពេលរួមសង្វាស។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រលាកមាត់ស្បូន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}រលាកមាត់ស្បូន{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ស៊ែវីស៊ីត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}រលាកស្បូន{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មេទ្រីត<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈរលាកជាទូទៅនៃជាលិកាស្បូនចាប់ពីភ្នាសក្នុងនៃស្បូន (muqueuse utérine) រហូតដល់សាច់ដុំនៃស្បូន (muscle utérin) ។ ឧទាហរណ៍ ៖ មេទ្រីតជាអាំងហ្វិចស្យុងធ្ងន់ធ្ងរតម្រូវជាចាំបាច់ឱ្យអ្នកជំងឺទៅជួបនឹងគ្រូពេទ្យឯកទេសរោគស្ត្រីដើម្បីពិនិត្យនិងព្យាបាល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រលាកស្បូន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ជំងឺរាតត្បាតម៉្យាងបង្កឡើងដោយមេរោគឈ្មោះ បាស៊ី Bardetella pertussis/hæmophilus pertussis ឬ bacillus pertussis។ ជាទូទៅរោគនេះកើតនៅលើទារក ឬ កុមារ ដោយការក្អកកន្រ្តាក់យ៉ាងខ្លាំងជាប់ៗគ្នានិងមានរយៈពេលយូរ។ នៅពេលដកដង្ហើមចូល ក្រោយការក្អកម្ដងៗមានឮសូរដូចសំឡេងមាន់ ជួនកាលទារក ឬ កុមារហូរទឹកភ្នែក ទឹកសំបោរ និង ទឹកមាត់ទៀតផង។ ឧទាហរណ៍ ៖ រោគក្អកមាន់អាចការពារបានដោយការចាក់ថ្នាំបង្ការ (vaccin) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រោគក្អកមាន់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>រោគឆ្លងតាមមូសខ្លាឈ្មោះAédes oegypti មកមនុស្ស ហើយច្រើនកើតនៅតំបន់ត្រូពិក។ រោគនេះកើតឡើងដោយសារវីរុសឈ្មោះdengueដែលស្ថិតនៅក្នុងក្រុមflaviviridae។ ឧទាហរណ៍ ៖ នៅរដូវភ្លៀងយើងត្រូវកម្ចាត់មូសខ្លាដើម្បីកុំឱ្យកើតជំងឺគ្រុនឈាម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រោគគ្រុនឈាម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>រោគឆ្លងដោយមេរោគឈ្មោះ សាលម៉ូណេឡាទីហ្វី (Salmonella typhi) ឬ មេរោគឈ្មោះ បាស៊ីអេប៊ែរ (bacille d’Eberth) ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អ្នកស្រាវជ្រាវបានចុះទៅពិនិត្យតំបន់ជនបទមួយកន្លែងដែលមានកើតរោគគ្រុនពោះវៀនដោយមូលហេតុប្រើទឹកមិនស្អាត។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រោគគ្រុនពោះវៀន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>រោគឆ្លងតាមផ្លូវដង្ហើមបង្កឡើងដោយមេរោគឈ្មោះបាស៊ីកុក (bacille de Koch BK ៖ Mycobacterium tuberculosis) ដែលកើតឡើងនៅលើសរីរាង្គណាមួយរបស់មនុស្សឬសត្វដូចជា សួត ឆ្អឹង ពោះវៀន តម្រងនោម ស្រោមខួរ កូនកណ្ដុរ។ ល។ ឧ.១- អ្នកជំងឺដែលកំពុងសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យនេះមានរោគរបេងសួត។ ឧ.២- កុមារនេះមានរោគរបេងកូនកណ្ដុរ (ប្រជាជនខ្មែរនិយមហៅថា កើតម្រេញ) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រោគរបេង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>កាមរោគម៉្យាងដែលបង្កឡើងដោយមេរោគឈ្មោះ Spirochète treponema pallidum de schaudinn។ ជំងឺនេះឆ្លងតាមការរួមភេទ និង ពីម្ដាយទៅទារកក្នុងផ្ទៃដែលមានរោគសញ្ញាច្រើនបែប។ ជំងឺនេះអាចវិវត្តពីស្រាលទៅធ្ងន់តាមបីដំណាក់កាល។ បើគ្មានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវនិងទាន់ពេលវេលានោះទេ វាអាចបណ្ដាលឱ្យខូចសរីរាង្គផ្សេងៗជាច្រើន និង អាចឱ្យស្លាប់បាន។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យធ្វើឱ្យអត្រានៃការឆ្លងរោគស្វាយមានការថយចុះ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>រោគស្វាយ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សារធាតុប្រេង ខ្លាញ់ ដែលមិនរលាយក្នុងទឹកតែរលាយក្នុងធាតុរំលាយសរីរាង្គ (solvant organique) ហើយដែលមានម៉ូលេគុលអាស៊ីដ ប្រេង ខ្លាញ់ (acide gras) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>លីពីដ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈមានឈាមហូរចេញពីសរសៃឈាមដាច់ឬរបួស។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>លំហូរឈាម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}លំហូរឈាមពីស្បូន{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>មេត្រូរ៉ាហ្ស៊ី<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈធ្លាក់ឈាមពីក្នុងស្បូនក្រៅពីពេលមានរដូវ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជំងឺស្បូនភាគច្រើនបង្កឱ្យមានមេត្រូរ៉ាហ្ស៊ី។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>លំហូរឈាមពីស្បូន<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}វក្កំ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>តម្រងនោម<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សរីរាង្គរបស់មនុស្សឬសត្វមានសណ្ឋានស្រដៀងនឹងគ្រាប់សណ្ដែកដែលមានមុខងារច្រោះយកជាតិអាសូតចេញពីឈាម បង្កើតជាទឹកនោម ធ្វើឱ្យមានលំនឹងសារធាតុផ្សេងៗក្នុងឈាម។ ឧទាហរណ៍ ៖ ជំងឺរលាកវក្កំ ឬ ជំងឺរលាកតម្រងនោម។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វក្កំ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្រ្តសិក្សាអំពីជំងឺនិងវិធីព្យាបាលវក្កំ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វក្កំវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ខួបរដូវរបស់ស្រ្តីចាប់ផ្ដើមពីស្រ្តីពេញក្រមុំ (puberté) រហូតដល់វ័យអស់រដូវ (ménopause) ។ មួយខួបរដូវមានរយៈពេល២៨ថ្ងៃ រាប់ចាប់ពីថ្ងៃទី១នៃរដូវរហូតដល់ថ្ងៃទី២៨នៃខួបនីមួយៗ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អវត្តមានរបស់វដ្ដរដូវជារោគសញ្ញាមួយបញ្ជាក់ថា ស្រ្តីនោះមានបញ្ហាសុខភាព។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វដ្ដរដូវ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ភាពទទួលជាតិអាហារជ្រួតជ្រាបតិចជាងជាតិអាហារដែលបញ្ចេញចោល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វយាហារូបត្ថម្ភ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>សារធាតុដែលចាក់បញ្ចូលទៅក្នុងសរីរាង្គកាយមនុស្សឬសត្វ បង្កបង្កើតបានជាអង់ទីករ (anticorps) អាចទប់ទល់បង្ការឬបង្កើតភាពស៊ាំនឹងជំងឺណាមួយ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ក្រសួងសុខាភិបាលមានកម្មវិធីជាតិចាក់វ៉ាក់សាំងដល់ទារកដែលទើបនឹងកើត។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វ៉ាក់សាំង<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិធីសាស្ត្រព្យាបាលជំងឺដោយប្រើកាំរស្មីវិទ្យុសកម្ម។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការព្យាបាលដោយប្រើកាំរស្មីកូបាល់ (cobalt) ជាផ្នែកមួយនៃវិទ្យុព្យាបាលជំងឺមហារីក។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វិទ្យុព្យាបាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>អាការៈងងឹតមុខស្លុប ងេងងោង ធេងធោង ដែលអ្នកជំងឺមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងកំពុងតែវិល ឬ មើលឃើញវត្ថុជុំវិញខ្លួនកំពុងវិល ឬ យោលចុះ យោលឡើង។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វិលមុខ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}វ័យកុមារ{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បឋមវ័យ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វ័យរបស់មនុស្សចាប់ពីថ្ងៃកើតរហូតដល់វ័យជំទង់។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វ័យកុមារ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}វ័យចាស់{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>បច្ឆិមវ័យ<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វ័យរបស់មនុស្សចាប់ពីពេញវ័យឡើងទៅ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វ័យចាស់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វ័យរបស់មនុស្សចាប់ពីវ័យកុមាររហូតដល់ពេញវ័យ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>វ័យជំទង់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>កន្លែងភ្ជាប់ឬតំណរវាងឆ្អឹងនិងឆ្អឹង ដែលអាចឬមិនអាចធ្វើចលនាបាន។ ឧ១. សន្លាក់ជង្គង់ជាសន្លាក់តពីឆ្អឹងភ្លៅទៅឆ្អឹងស្មងដែលអាចធ្វើចលនាបាន។ ឧ២. សន្លាក់ថ្ងាសឆ្អឹងត្រគាកជាសន្លាក់មិនអាចធ្វើចលនាបាន។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>សន្លាក់<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្ត្រសិក្សាជាមូលដ្ឋានអំពីសន្លាក់ដែលជាផ្នែកមួយនៃកាយវិភាគវិទ្យា/អាណាតូមី (anatomie) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>សន្លាក់វិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>ក្នុងសរីរវិទ្យាសម្រូបគឺជាការចូលសារធាតុពីខាងក្រៅទៅក្នុងសរីរាង្គណាមួយដោយពុំបង្កឱ្យមានត្រូម៉ា។ ឧទាហរណ៍ ៖ សម្រូបអុកស៊ីហ្សែនចូលក្នុងថង់សួត (alvéole) ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>សម្រូប<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិធីសាស្រ្តព្យាបាលជំងឺដោយប្រើភ្នាក់ងាររូប (agents physiques) ធម្មជាតិ ឬ សិប្បនិមិ្មត។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការស្អំក្បាលនឹងទឹកកកជាសរីរព្យាបាលមួយបែបក្នុងការព្យាបាលអាការៈឈឺក្បាល។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>សរីរព្យាបាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>មើលពាក្យ {vv1}សរីរព្យាបាល{vv2}<|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>ហ្វ៊ីស្យូព្យាបាល<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិទ្យាសាស្ត្រសិក្សាអំពីមុខងារ សកម្មភាពនៃជាលិកា និង សរីរាង្គរបស់ភាវៈមានជីវិត។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>សរីរវិទ្យា<|eot_id|>

<|start_header_id|>user<|end_header_id|>វិធីសាស្រ្តព្យាបាលជំងឺដោយការវះកាត់ ការចាក់នឹងម្ជុល ឬ ការទាញតម្រង់ដោយដៃ។ <|eot_id|><|start_header_id|>assistant<|end_header_id|>សល្យព្យាបាល<|eot_id|>