text
stringlengths 0
136
|
|---|
۳٣٣۲۰ بهو پال په اتلسمه پېړۍ |
کې يې ډېره اغېزه لرله په ٧۷٩۷ کال د ډسمبر پر۳۰ مه نېټه دا |
دپردې تر شا کښېناستله او د مريد غوښتنه يې واورېده چې خپلې |
ګاڼې او نغدې دې ورته وسپاري چې د مرهټو سره جنګ لپاره تياری |
وکړي. عصمت بېګم په ځواب کې ورته وویل چې د مځکه والو نه |
ماليه راټوله کړه. په دې ځواب مريد په قهر شو. پرده يې وشلوله او |
پر عصمت بېګم يې برید وکړ. هغې منډې کړې خو په پوڼو يې راګېره |
کړه او ويې وژله د هغه ملګريو د عصمت بېګم ساتونکی خواجه |
سراګلاب هم ووژلو. دوی د عصمت بېګم ګاڼې. نغدې پيسې او |
هرڅه چې په لاس ورتلل واخيستل او له هغه ځايه ولاړل. د حيات |
محمد کورنۍ په دې پېښه هک پک پاتې شول او مرید په خپله دفاع |
کې وویل چې ده ته غوث محمد ويلي وو چې دا ښځه دې مړه کړي. |
خوهېچا په ده باور ونه کړ ده د حيات پر ضد د فتح ګړ کلا ونیوله او |
مرهټو ته یې پيغام ورواستاوه چې د بهوپال په نیولو به دی ورسره |
ملا وتړي په دې پېښه حیات محمد د مرید د غدارۍ اندازه ولګوله |
او سمدستي يې وزیرمحمد راوبللو چې د مريد چاره دې وکړي. |
وزیرمحمد ٠٠٠١ تنه پښتانه راټول کړل او بهوپال ته ورننوتل. |
لومړی يې د هوشنګ آباد کلا له مرهټو ونیوله . مريد محمد د |
ګواليار او ناګپور مرهټه راجه ګانو ته پیغامونه ورواستول چې د |
بهوپال د نواب پرضد دده د بغاوت ملاتړ وکړي. د ګواليار جنرال |
بالار او مرید ته خپل پوځ په دې شرط واستولو چې د بهوپال له دوو |
لویو کلاګانو څخه به يوه ده ته ورکوي. مريد ورسره د اسلام نګر د |
سپارلو ژمنه وکړه. دی پخپله د اسلام نګر پر لوري ولاړو چې دا کل |
د مرهټو پوځ ته ورکړي. او د فتح ګړه په کلا کې يې د مرهټو يوه |
ډلګۍ پرېښوده چې د حیات محمد او غوث د تېښتې مخه ونیسي |
بهوپال د هندوستان پښتانه |
00011953 ۲ 9٧ |
بهوپال په اتلسمه پېړۍ ۰ ۳۷- |
اسلام نګر ته په رسېدو مرید خبر شو چې دا کلا اوس د حیات محمد |
خور موتي بېګم سمبالوي او هغې خپلو ساتندويانو ته امر ورکړی و. |
چې پر مرید حمله وکړي له دې ځايه مرید په تېښته د رای سيین کلا |
ته مخه کړه دا یې ونیوله او بالاراو ته يې تسلیم کړه له دې ځايه د |
مرهټو له ٠٠۰ ۰ زره عسکرو سره د فتح ګړ کلا د محاصرې لپاره |
روان شو. مريد سره دغه وخت د ګواليار. ناګ پور او د ټونک د |
نواب امیرخان پنډاري جنګيالي ملګري وو. بلې خوا ته د حيات |
محمدخان سره وزیرمحمد او د امباياني جاګیردار قلي ان ولاړ و |
وزیر محمد د فتح ګړ په کلا کې ډېره مېړانه وښودله او اخر بالاراو |
مجبوره شو چې خپل پوځ پر شا کړي. ډېر ژر بالاراو خبر شو چې مرید |
ورته دروغ هم ويلي وو. نو هغه يې ونیولو او په سرونج کې يې بندي |
کړو. مريد په بندي خانه کې د الماسو زرې وخوړلې او ځان یې په |
خپله ووژلو. وزیرمحمد مرهټو ته د ماتې ورکولو وروسته په پورا |
اعزاززد حيات محمد له خوا د بهوپال ديوان او د پوځ مشر وټاکل |
شو. او په راتلونکو اوو کالو کې يې د بهوپال هغه سیمې چې نورو |
ترې نیولې وې ډېر په سیاست بېرته واخیستې |
ده له انګرېزانو سره هم خبرې اترې پيل کړې. چې د ده د قوي |
ګاونډیانو په مقابله کې د بهوپال ساتنه وکړي. خو غوث محمد له |
مرهټو سره بېل سازشونه پیل کړي وو. حيات محمدخان په ١٨۱۸م |
کال د ۷۳ کالو په عمر مړ شو او غوث محمد د پنځم نواب په توګه |
واک ترلاسه کړ. اوس هغه په ښکاره د وزیر محمد مخالفت پیل کړ او |
وزیر د شخړې پر ځای بهوپال یو واري بیا پرېښود او د ګینور په کلا |
کې مېشت شو. د وزیر له وتلو سره مرهټه بيا برلاسه شول او غشوث |
محمد په خپله کلا کې لکه د نظربند پاتې شو د روغې لپاره يې خپل |
بهوپال د هندوستان پښتانه |
6 00011653 |
۳۸۰ بهوپال په اتلسمه پېړۍ |
زوی موعېز مرهټو ته وسپارلو چې ناګپور ته یې يوړو. وزیرمحمد یو |
واري بيا د بهوپال ژغورنې ته راغی خو دا ځل مرهټه ځواکونو د |
اوږدې مودې پلان سره بهو پال محاصره کړ |
بهوپال تر يوه کاله پورې تر محاصرې لاندې و. نژدې ۸٨۲۰۰٩ |
پوځيان د دې چارچاپېره ولاړ وو. د وزیر ملاتړي. سکان. راجپوت د |
-71777ر پنډارې پښتانه له کلا ووتل له وزیر سره |
يوازې ٠۰٢ افغانان پاتې وو. غوث محمد خان د لوږې او محاصرې |
سختو زغم نه لاره او وزير هغه ته اجازه ورکړه چې له خپلو |
د سختوزشم نه لاره او وزو هغه ته اجازهمرگره چې له خپ و |
یو کور کې مېشت شي عجيبه خبره دا وه چې محاصره کوونکیو هم د |
نواب په راتلو باندې هېڅ غرض ونه کړ.د هغوی لپاره غوث محمد |
خان اوسر یوه له کاره وتلې سیکه وه يوه بله عجیبه خبره دا وه چې |
غوث محمد خان لومړۍ مېرمن زینت بېګم او د هغې ۱۴ کلنه لور |
قد سیه په بهوپال کې پاتې شول او دا هوډ يې وکړ چې تر مرګه به د |
بهوپال په دفاع کې هلته پاتې وي |
د محاصرې شپږ میاشتې چې پوره شوې. نو په کلا کې د خوړو |
لپاره هېڅ پاتې نشول مرهټو به هره شپه حمله کوله ګولۍ او بارود |
په ختمېدو وو په دې موقع زینت بېګم له پردې راووتله. ټولې ښځې |
ورپسې شوې او دوی د پوځ تر شا ودرېدلې. دوی به پوځيانو ته |
خواړه رسول د توپونو او ټوپکو ډکول یې کول د سړیو په شان جامې |
يې واغوستلې او له ياروده د کار ر اخيستو چل يې زده کړ يوه پلا |
دوی په فلزي نغریو کې بار ود کېښودل او له کلا نه يې پر دښمن |
ور ورويشتل چې په مځکه له لګېدلو سره به وچوېدل زیت پېګم په |
ځوان ټولې ښځې راټولولې او ډوډۍ به يې ورکوله. يوه ورځً |
بهوپال د هندوستان پښتانه - |
00011953 ۲ 9٧ |
بهوپال په اتلسمه پېړۍ -٣ |
هغې یوه خدمتګاره چې کور به یې جارو کولو رانغله زینت بېګم له |