arsalagrey/pashto-books · Datasets at Hugging Face

text stringlengths 0 136
نورو پوښتنه وکړه نو هغو ورته وویل چې د خدمتګارې ماشومانو له
دوو ورځو هېڅ نه دې خوړلي. هغې ورته د املۍ «یو ډول بوټي پاڼې
وابشولې چې ویې خوري. زینت هغه خدمتګاره راوبلله او سمدلاسه
یې خپلې لور قدسیې ته وویل

هغه دوه چپاتي چې د خپل ورور فوځدار لپاره يې اېښي وو دې
ښځې ته ورکړي.

قدسیې هغې ته یو چپاتي ورکړ او بل هغه يې په خپلو جامو کې د
خپل وړوکي ورور لپاره وساته کله چې خدمتګاره روانه شوه نو زینت
هغه ودروله او چپاتی یې ولید. لور ته یې مخ ورواړاوه او په قهر یې
ورته وویل: زه خبره وم چې ته به درغلي کوې او یو چپاتی به ورور له
ساتي ما درته وویل چې دواړه ډوډۍ دې ښځې ته ورکړه

په یوه بله موقع د هغې زوی موعیز د کلا په څنډو د توپچي دنده په
غاړه لرله چې ناببره د ټوپک په يوې ګولۍ ټپي شو. زېنت په منډه
ورته ورغله. له خپلې لوپټې نه يې پټۍ ورته جوړې کړې د هغه
پرهارونه یې پرې پټ کړل او بيا دا خپله توپې ته ودرېده او د خپل
زوی د هوش تر راتلو پورې يې په خپله توپه چلوله. د محاصرې په
نهمه میاشت چې نور د خلکو حوصلې ماتې وې. وزیرالملک يو
جنګي مشاورت راوبللو. هغه اعلان وکړ چې دی به د ښځو او
ماشومانو د خونديتوب غوښتنه وکړي. او کله چې دوی له كلا
ووتل. نو ۳۰۰ تکړه ځوانان به يو وروستی یرغل په محاصره
کوونکیو وکړي او سرونه به بایلي

د وروستۍ حملې فیصله يوه ور رځ وځنډول شوه .هغه ځکه چې د
کلا له یوه دېوال سره نږدې د بارودي وسلو یوه زېرمه موندل شوې وه

بهوبال ‏ د هندوستان پښتانه



ی٢‏ ووو

م۴ بهویال په اتلسمه پېړۍ
ښځو د سړیو جامې واغوستې او د کلا پردېوال په کتار کې له سړیو
سره یو ځای اوږه پراوږه ودرېدې. چې بریدکوونکيو ته ځخپل شمېر
ډېر وښيي. دوی خبر نه وو چې د مرهټو په پوځ کې د کولرا وبا ګډه وه
او د دوی ځواک هم کمزوری شوی وو. له دې علاوه د ناګپور د پو

مشر صادق علي د ګواليار له مشر جاګوا باپو سره اختلافات پيدا
شوي وو او هغه خپل پوځ له محاصرې لرې کړی وو ځکه خو د
بهوپال له خوا د حملې په ورځ محاصره کوونکیو هېڅ مقاومت ونه
کړ کله چې د حملې لپاره د کلا لويه دروازه خلاصه شوه. نو د باپو د
پوځ ډېره وړه برخه هلته موجوده وه. د کلا له دېواله نه ښځُو د توپونو
ډزې پیل کړې او د وزیر محمد خان په مشرۍ يې په پوره زور باندې
حمله وکړه. او هغوی يې تېښتې ته اړ وېستل. د مرهټه وو مشر له
کولرا مړ شو او کومندان يې د الماسو زرې وخوړې او ځان يې په
خپله ووژلو. د بهوپال د دفاع اتل وز زیرمحمد شو او د دوست محمد
تر مړينې وروسته يو واري بيا د دوی مشري د يوه غښتلي کس په
لاس ورغله. خو وزیر په رسمي توګه د نوابۍله اخيستو انکار وکړ
هغه غوث محمد خان ته بيا هم د نواب په سترګه کتل خو په ښکاره
يې له واکه لرې کړی و عامو خلکو وزیر ته درناوی کاوه او غوښتل
یې چې دی د بهوپال د مشر په توګه پاتې وي د محاصرې ختمېدو
له موده وروسته د ګواليار ر یوه کلي پر بهوپال د خېټې اچولو هڅه
وکړه په ‎٥٣٨١‏ کې انګرېزانو په هند کې خپلې پښې کلکې کړې وې
او د مغول واک تر ډیلي پورې محدود و. دوی د ګواليار راجه ته په
سخته وویل چې بهوپال به د انګرېزانو تر تحفظ لاندې د يوې ازادې
نوابۍ په توګه پاتي وي

بهوپال ‏ د هندوستان پښتانه --- 08



00011953 ۲ 9٧

درېيم خبرکنی
د پښتنې مېرمنې دعوا

بهوپال ‏ د هندوستان پښتانه



00011653
۴۲- د پښتنې مېرمنې دعوا

وزیر محمد خان نهه کاله د بهوپال نواب پاتې شو او په ‎۱۸٨١‏
‏عیسوي کال کې د ۰ کالو په عمر مړ شو دده دوه مېرمنې وې او له
دواړو نه یې یو یو زوی لاره. یو امیر محمد خان او بل نذرمحمد خان
نومېده. د نذرمحمد مور يوه راجپوته هندوه وه غوث محمدخان
خپله لور ګوهر بېګم «قد سیه نذرمحمد ته په نکاح کړې وه او
وزیرمحمد تر مرګ له مخه د خپل زوی امیرمحمد خان پر ځای
نذرمحمد د نوابۍ لپاره ځای ناستی ټاکلی و نذرمحمد چې نواب
شو. نو په ‎٢۸٨۷١‏ کې ګوهر بېګم ورته واده شوه په هغو ورځو کې دا
رواج و چې د پښتنو کورنيو تر منځ د نجلۍ او هلک د کوژدنې او
نکاح فیصله به په ډېر وړوکوالي کې کېده. دا د دې لپاره چې کورنۍ
يې خپلو کې یوه ټینګه خپلولي ولري. کله ناکله به د دوو کورنیو تر
منځ د تاو تریخوالي ورکولو لپاره هم دا کار کېدو د دښمنۍ او
تربورانو تر منځ يو بل ته د سازشونو مخنیوی هم په دې رشتو خېښیو
کېدو.

د نذر محمد ځان د نوابۍ دوره په بهوپال کې د امن او بيارغونې
یو زرین دور و. ده لکه د خپل پلار وزیرمحمد خان له انګرېزانو سره
ښه اړيکي ساتلي وو چې اوس یې ورو ورو د هندوستان له ساحلونو
ددغه هېواد مرکزي خاورې ته پښې غزولې وې هغه نوابۍ او
راجواړې چې انګرېزانو ته خواخوږي وو خپلې مځکې يې له ځان سره
وساتلي ې ې

نذرمحمد خان به د کال ۵۱ لکه روپۍ انګرېزانو ته ورکولې او په
بدل کې دوی ورته هغه پنځه پرګنې بېرته ورکړې. چې مرهټه وو

نورو پوښتنه وکړه نو هغو ورته وویل چې د خدمتګارې ماشومانو له

دوو ورځو هېڅ نه دې خوړلي. هغې ورته د املۍ «یو ډول بوټي پاڼې

وابشولې چې ویې خوري. زینت هغه خدمتګاره راوبلله او سمدلاسه

یې خپلې لور قدسیې ته وویل

هغه دوه چپاتي چې د خپل ورور فوځدار لپاره يې اېښي وو دې

ښځې ته ورکړي.

قدسیې هغې ته یو چپاتي ورکړ او بل هغه يې په خپلو جامو کې د

خپل وړوکي ورور لپاره وساته کله چې خدمتګاره روانه شوه نو زینت

هغه ودروله او چپاتی یې ولید. لور ته یې مخ ورواړاوه او په قهر یې

ورته وویل: زه خبره وم چې ته به درغلي کوې او یو چپاتی به ورور له

ساتي ما درته وویل چې دواړه ډوډۍ دې ښځې ته ورکړه

په یوه بله موقع د هغې زوی موعیز د کلا په څنډو د توپچي دنده په

غاړه لرله چې ناببره د ټوپک په يوې ګولۍ ټپي شو. زېنت په منډه

ورته ورغله. له خپلې لوپټې نه يې پټۍ ورته جوړې کړې د هغه

پرهارونه یې پرې پټ کړل او بيا دا خپله توپې ته ودرېده او د خپل

زوی د هوش تر راتلو پورې يې په خپله توپه چلوله. د محاصرې په

نهمه میاشت چې نور د خلکو حوصلې ماتې وې. وزیرالملک يو

جنګي مشاورت راوبللو. هغه اعلان وکړ چې دی به د ښځو او

ماشومانو د خونديتوب غوښتنه وکړي. او کله چې دوی له كلا

ووتل. نو ۳۰۰ تکړه ځوانان به يو وروستی یرغل په محاصره

کوونکیو وکړي او سرونه به بایلي

د وروستۍ حملې فیصله يوه ور رځ وځنډول شوه .هغه ځکه چې د

کلا له یوه دېوال سره نږدې د بارودي وسلو یوه زېرمه موندل شوې وه

بهوبال ‏ د هندوستان پښتانه

ی٢‏ ووو

م۴ بهویال په اتلسمه پېړۍ

ښځو د سړیو جامې واغوستې او د کلا پردېوال په کتار کې له سړیو

سره یو ځای اوږه پراوږه ودرېدې. چې بریدکوونکيو ته ځخپل شمېر

ډېر وښيي. دوی خبر نه وو چې د مرهټو په پوځ کې د کولرا وبا ګډه وه

او د دوی ځواک هم کمزوری شوی وو. له دې علاوه د ناګپور د پو

مشر صادق علي د ګواليار له مشر جاګوا باپو سره اختلافات پيدا

شوي وو او هغه خپل پوځ له محاصرې لرې کړی وو ځکه خو د

بهوپال له خوا د حملې په ورځ محاصره کوونکیو هېڅ مقاومت ونه

کړ کله چې د حملې لپاره د کلا لويه دروازه خلاصه شوه. نو د باپو د

پوځ ډېره وړه برخه هلته موجوده وه. د کلا له دېواله نه ښځُو د توپونو

ډزې پیل کړې او د وزیر محمد خان په مشرۍ يې په پوره زور باندې

حمله وکړه. او هغوی يې تېښتې ته اړ وېستل. د مرهټه وو مشر له

کولرا مړ شو او کومندان يې د الماسو زرې وخوړې او ځان يې په

خپله ووژلو. د بهوپال د دفاع اتل وز زیرمحمد شو او د دوست محمد

تر مړينې وروسته يو واري بيا د دوی مشري د يوه غښتلي کس په

لاس ورغله. خو وزیر په رسمي توګه د نوابۍله اخيستو انکار وکړ

هغه غوث محمد خان ته بيا هم د نواب په سترګه کتل خو په ښکاره

يې له واکه لرې کړی و عامو خلکو وزیر ته درناوی کاوه او غوښتل

یې چې دی د بهوپال د مشر په توګه پاتې وي د محاصرې ختمېدو

له موده وروسته د ګواليار ر یوه کلي پر بهوپال د خېټې اچولو هڅه

وکړه په ‎٥٣٨١‏ کې انګرېزانو په هند کې خپلې پښې کلکې کړې وې

او د مغول واک تر ډیلي پورې محدود و. دوی د ګواليار راجه ته په

سخته وویل چې بهوپال به د انګرېزانو تر تحفظ لاندې د يوې ازادې

نوابۍ په توګه پاتي وي

بهوپال ‏ د هندوستان پښتانه --- 08

00011953 ۲ 9٧

درېيم خبرکنی

د پښتنې مېرمنې دعوا

بهوپال ‏ د هندوستان پښتانه

00011653

۴۲- د پښتنې مېرمنې دعوا

وزیر محمد خان نهه کاله د بهوپال نواب پاتې شو او په ‎۱۸٨١‏

‏عیسوي کال کې د ۰ کالو په عمر مړ شو دده دوه مېرمنې وې او له

دواړو نه یې یو یو زوی لاره. یو امیر محمد خان او بل نذرمحمد خان

نومېده. د نذرمحمد مور يوه راجپوته هندوه وه غوث محمدخان

خپله لور ګوهر بېګم «قد سیه نذرمحمد ته په نکاح کړې وه او

وزیرمحمد تر مرګ له مخه د خپل زوی امیرمحمد خان پر ځای

نذرمحمد د نوابۍ لپاره ځای ناستی ټاکلی و نذرمحمد چې نواب

شو. نو په ‎٢۸٨۷١‏ کې ګوهر بېګم ورته واده شوه په هغو ورځو کې دا

رواج و چې د پښتنو کورنيو تر منځ د نجلۍ او هلک د کوژدنې او

نکاح فیصله به په ډېر وړوکوالي کې کېده. دا د دې لپاره چې کورنۍ

يې خپلو کې یوه ټینګه خپلولي ولري. کله ناکله به د دوو کورنیو تر

منځ د تاو تریخوالي ورکولو لپاره هم دا کار کېدو د دښمنۍ او

تربورانو تر منځ يو بل ته د سازشونو مخنیوی هم په دې رشتو خېښیو

کېدو.

د نذر محمد ځان د نوابۍ دوره په بهوپال کې د امن او بيارغونې

یو زرین دور و. ده لکه د خپل پلار وزیرمحمد خان له انګرېزانو سره

ښه اړيکي ساتلي وو چې اوس یې ورو ورو د هندوستان له ساحلونو

ددغه هېواد مرکزي خاورې ته پښې غزولې وې هغه نوابۍ او

راجواړې چې انګرېزانو ته خواخوږي وو خپلې مځکې يې له ځان سره

وساتلي ې ې

نذرمحمد خان به د کال ۵۱ لکه روپۍ انګرېزانو ته ورکولې او په

بدل کې دوی ورته هغه پنځه پرګنې بېرته ورکړې. چې مرهټه وو